text
stringlengths 11
355k
| url
stringlengths 32
380
| source
stringclasses 1
value |
|---|---|---|
Cidaris nuda is een zee-egel uit de familie Cidaridae.
De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1903 gepubliceerd door Theodor Mortensen.
Cidaroidea | https://nl.wikipedia.org/wiki/Cidaris%20nuda | wikipedia |
Osmia andrenoides is een vliesvleugelig insect uit de familie Megachilidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1808 door Spinola.
Osmia | https://nl.wikipedia.org/wiki/Osmia%20andrenoides | wikipedia |
Anthela xanthocera is een vlinder uit de familie van de Anthelidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1922 door Turner.
Anthelidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Anthela%20xanthocera | wikipedia |
De Aleksandr Sibirjakov (Russisch: Александр Сибиряков) was een ijsbreker die gedurende de jaren dertig van de twintigste eeuw actief was in de Noordelijke IJszee. Het schip werd in 1909 in opdracht van een Newfoundlandse maatschappij gebouwd en gedoopt als Bellaventure. In 1916 werd het schip verkocht aan Rusland en werd omgedoopt tot Aleksandr Sibirjakov. In de jaren dertig maakte het schip als eerste een volledige reis langs de Noordoostelijke doorvaart in één vaarseizoen. In 1942 ging het schip ten onder na een treffen met de Duitse zware kruiser Admiral Scheer.
Bouw en beginjaren
De Bellaventure werd in 1909 gebouwd door D & W Henderson in Glasgow. Het was besteld door de Bellaventura Steamship Company gevestigd in de belangrijke havenstad St John's op Newfoundland. Het werd in de eerste jaren gebruikt om materiaal aan te voeren voor de bouw van een haventerminal in de Hudsonbaai. Het had een met steenkool gestookte stoomketel en een drievoudige expansie-stoommachine, maar was ook uitgerust met zeilen.
Tussen 31 maart en 2 april 1914 zaten tientallen zeehondenjagers behorend tot het schip Newfoundland ruim twee dagen vast op het ijs tijdens een zware storm. Van de 132 jagers kwamen er uiteindelijk 78 om het leven. Alle overlevenden, waarvan velen in slechte toestand, werden uiteindelijk gered door de Bellaventure. Het schip heeft hierdoor een belangrijke status gekregen in de geschiedenis van Newfoundland en Labrador.
In de Eerste Wereldoorlog vertrok het schip naar Rusland om te helpen de havens en scheepvaartroutes in het noorden ijsvrij te houden zodat geallieerde schepen met militaire hulpgoederen de Russische havens konden bereiken. In 1917 werd het schip overgenomen door Rusland en herdoopt tot Aleksandr Sibirjakov, een Russische goudindustrieel en ontdekkingsreiziger (1849-1933).
Noordoostelijke doorvaart
De Sibirjakov maakte als eerste ijsbreker een volledige reis langs de Noordoostelijke Doorvaart in één seizoen. Voor deze reis moesten de schepen op deze route overwinteren in een van de havens van de Noordelijke IJszee. Alleen in de zomer was het ijs voldoende teruggetrokken waardoor scheepvaartverkeer gedurende de korte zomerperiode de route kon gebruiken.
Op 28 juni 1932 vertrok de Aleksandr Sibirjakov uit de haven van Archangelsk. Onder leiding van kapitein Vladimir Voronin en expeditieleider Otto Schmidt ging het via de Karazee nam het niet de bekende Straat Vilkitski, maar de onbekende noordelijke route om Noordland naar de Laptevzee. Dit verliep zonder problemen en op 30 augustus 1932 liep de Sibirjakov de haven van Tiksi bij de monding van de Lena binnen om steenkool te laden.
Er was een vliegtuig beschikbaar om het schip door de beste weg langs of door het ijs te loodsen, maar door technische problemen aan de motor kon deze niet gebruikt worden. Tot nu toe was dit geen probleem geweest, maar na 5 september nam de hoeveelheid ijs toe. De Sibirjakov kwam in grote ijsvelden terecht en door middel van explosieven moest een weg worden gebaand. De schroef raakte zwaar beschadigd op 10 september. De volgende twee dagen was de bemanning bezig alle lading naar het voorschip te brengen, waardoor de schroef deels boven water uitkwam. Reparatie van de schroef was nu mogelijk was. Op 16 september kon de weg worden vervolgd. Twee dagen later en zo’n 100 zeemijl ten westen van de Beringstraat brak de schroef af en zonk naar de bodem. Het schip werd aanvankelijk stuurloos meegevoerd door het kruiend ijs, maar op 26 september kwam het schip uit het ijs los. Er werd een provisorisch zeil gemaakt en met een zeer lage snelheid wist het schip op eigen kracht de Beringstraat binnen te zeilen waar het op 1 oktober aankwam. De kapitein vond hiermee zijn taak volbracht en liet zich slepen naar de haven van Petropavlovsk-Kamtsjatski op Kamtsjatka en later naar de Japanse haven Yokohama voor herstelwerkzaamheden. In 65 dagen was een afstand van circa 2.500 zeemijl of 4.500 kilometer afgelegd.
Fatale ontmoeting met Admiral Scheer
Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog kreeg de Sibirjakov bewapening. Op het dek werden geplaatst twee 47mm-kanonnen, twee 76mm-kanonnen en twee 20mm-kanonnen tegen vliegtuigen. In het eerste oorlogsjaar was het vooral actief in de Witte Zee. Het vervoerde militairen, gewonden, munitie en voedsel. In augustus 1942 kreeg het de opdracht zo’n 350 ton goederen en bemanning voor een weerstation op Noordland te vervoeren. Voor die reis telde het schip 47 bemanningsleden, 32 militairen voor de bediening van de kanonnen, 23 burgers voor het weerstation en ten slotte twee extra marineofficieren: in totaal 104 personen. Op 24 augustus vertrok het schip uit Dikson.
Op 16 augustus 1942 voer de Admiral Scheer in het kader van Operatie Wunderland uit naar de Noordelijke IJszee, om er op konvooien te jagen en een Duitse aanwezigheid in de Arctische regio van de Sovjet-Unie te doen voelen. Op de 25e stuitte de Admiral Scheer vlak bij de noordwestelijke kust van het eiland Roesski (aan de noordeinde van de Nordenskiöldarchipel) op de Sibirjakov. De Scheer was bewapend met 280mm-kanonnen en daar kon de Sibirjakov slechts enkele 76mm-kanonnen tegenover stellen. In plaats van te vluchten ging de Sibirjakov in de aanval en wist via de radio andere konvooien in de buurt te waarschuwen. In de ongelijke strijd kwamen de meeste bemanningsleden om het leven, slechts 22, waaronder de gewonde kapitein werden door de Duitsers gered. Slechts één bemanningslid, Pavel Vavilov, wist het land te bereiken en werd na vijf weken door een Russisch schip opgemerkt en gered. Aan het einde van de oorlog waren nog maar 15 bemanningsleden in leven. De Admiral Scheer vertrok korte tijd later uit het gebied. De radioboodschap van de Sibirjakov had andere konvooien omgeleid en de Russische marine gewaarschuwd.
Trivia
De schrijfwijze voor de naam van schip varieert per bron, varianten met de voornaam zijn: A. Sibirjakov, Alexandr Sibirjakov of Alexander Sibirjakov. Naast Sibirjakov komen ook voor Sibiryakov of Sibiryakow.
Schip gebouwd in het Verenigd Koninkrijk
Schip op naam
IJsbreker op naam | https://nl.wikipedia.org/wiki/Aleksandr%20Sibirjakov%20%28schip%2C%201909%29 | wikipedia |
Groot-Ljachovski (Russisch: Большой Ляховский остров) is het grootste eiland van de Ljachovski-eilanden, die een onderdeel zijn van de Nieuw-Siberische Eilanden. Het eiland is gelegen in de Oost-Siberische Zee en heeft een omtrek van 4600 km². Het hoogste punt is met 270 meter de Emy Tas. De Straat van Dmitri Laptev scheidt het eiland van het vasteland.
Het westelijke schiereiland van Groot-Ljachovski kreeg van kapitein Vladimir Voronin tijdens zijn periode als leider van het poolstation op het eiland de naam Kigiljach naar een grote kigiljach (zuilvormige rots) aldaar.
Eiland van Nieuw-Siberische Eilanden | https://nl.wikipedia.org/wiki/Groot-Ljachovski | wikipedia |
Jujubinus striatus is een slakkensoort uit de familie van de Trochidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1758 door Linnaeus.
Trochidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Jujubinus%20striatus | wikipedia |
Granulina isseli is een slakkensoort uit de familie van de Marginellidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1875 door G. Nevill & H. Nevill.
Granulinidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Granulina%20isseli | wikipedia |
Leicomes monozotus is een eenoogkreeftjessoort uit de familie van de Stellicomitidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1971 door Humes.
Stellicomitidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Leicomes%20monozotus | wikipedia |
Deze lijst van voetbalinterlands is een overzicht van alle officiële voetbalwedstrijden tussen de nationale teams van Macau en Noord-Korea. De landen hebben tot op heden drie keer tegen elkaar gespeeld. De eerste ontmoeting, een kwalificatiewedstrijd voor het Wereldkampioenschap voetbal 1982, werd gespeeld in Hongkong op 22 december 1980. Het laatste duel, een kwalificatiewedstrijd voor de Oost-Azië Cup 2008, vond plaats op 21 juni 2007 in Macau.
Wedstrijden
Samenvatting
Noord-Korea
Macau | https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst%20van%20voetbalinterlands%20Macau%20-%20Noord-Korea | wikipedia |
Leptocypris weeksii is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de eigenlijke karpers (Cyprinidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1899 door Boulenger.
Eigenlijke karpers | https://nl.wikipedia.org/wiki/Leptocypris%20weeksii | wikipedia |
Atoconeura kenya is een libellensoort uit de familie van de korenbouten (Libellulidae), onderorde echte libellen (Anisoptera).
De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als niet bedreigd, beoordelingsjaar 2009.
De wetenschappelijke naam Atoconeura kenya is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1953 door Longfield.
Korenbouten
IUCN-status niet bedreigd | https://nl.wikipedia.org/wiki/Atoconeura%20kenya | wikipedia |
Het Hotel Errera of het Errerahuis (Frans: Hôtel Errera) is een bouwwerk op de hoek van de Baron Hortastraat en de Koningsstraat in de Belgische hoofdstad Brussel. Het ligt ter hoogte van het Warandepark, schuin tegenover het Koninklijk Paleis van Brussel, en grenzend aan het Paleis voor Schone Kunsten. Het is een stadspaleis gebouwd tussen 1779 en 1782.
De 18e-eeuwse stadswoning in neoklassieke bouwstijl werd ontworpen en gebouwd onder supervisie van de Franse architect Barnabé Guimard, die eveneens tekende voor heel wat andere bouwwerken in de onmiddellijke omgeving van het Koningsplein, de Koningsstraat en de Wetstraat, waaronder het Paleis der Natie, de Sint-Jacob-op-Koudenbergkerk, de gebouwen rond het Koningsplein en het Hôtel de Ligne.
Geschiedenis
Het huis was initieel de stadsrefuge van de abdij van Grimbergen, die de grond voor het bouwwerk van keizerin Maria Theresia van Oostenrijk kreeg. De woning was achtereenvolgens in handen van de families Hennessy en Obert de Thieusy en werd in 1868 door de Italiaanse bankier Jacques Errera gekocht. In 1980 werd het gebouw aangekocht door de Belgische staat, die er een afdeling van het Brusselse Conservatorium in huisvestte.
Op 8 december 1983 werd het verwaarloosde gebouw beschermd als onroerend erfgoed. In 1992 verwierf de Vlaamse Gemeenschap het pand om het na restauratie in gebruik te nemen als ambtswoning van de Vlaamse minister-president.
Literatuur
Edgard Goedleven, Hotel Errera, Brussel, 1998.
Beschermd erfgoed in Brussel (stad)
Ambtswoning | https://nl.wikipedia.org/wiki/Hotel%20Errera | wikipedia |
Spinipocregyes nigrescens is een keversoort uit de familie boktorren (Cerambycidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1949 door Breuning.
Boktorren | https://nl.wikipedia.org/wiki/Spinipocregyes%20nigrescens | wikipedia |
Anthidium rotundum is een vliesvleugelig insect uit de familie Megachilidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1980 door Warncke.
rotundum | https://nl.wikipedia.org/wiki/Anthidium%20rotundum | wikipedia |
Het Duitse 18e Legerkorps (Duits: Generalkommando XVIII. Armeekorps) was een Duits legerkorps van de Wehrmacht tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het korps kwam alleen in Polen in 1939 en in de veldtocht in het westen in 1940.
Krijgsgeschiedenis
Oprichting
Het 18e Legerkorps werd opgericht op 1 april 1938 in Salzburg in Wehrkreis XVIII, na de Anschluss van Oostenrijk.
1938/39
Het korps maakt deel uit van de troepen die Sudetenland en de rest van Tsjechië binnenrukten.
Tijdens de inval in Polen in 1939 (Fall Weiss) beschikte het korps over de 3e Bergdivisie, de 2e Pantserdivisie en de 4e Lichte Divisie. Het korps rukte op vanaf de Slovaakse grens bij Trstená en bereikte tegen de avond van 2 september de lijn Nowy Targ- Rabka Zdrój-Jordanów. Daarna gaf het korps zijn eenheden af en verplaatste verder naar het oosten. Hier nam het bevel op over de 1e en 2e Bergdivisies en ging in de aanval. Op 6 september werd de Dunajec in Nowy Sącz overschreden, op 9 september viel Sambor en tussen Jasło en Krosno werd de oversteek over de San uitgevoerd. De stad Lviv , werd op 12 september aangevallen en capituleerde op 21 september. In oktober 1939 werd het korps naar het westen overgebracht, en werd daar onderdeel van het 12e Leger in de Eifel.
1940
Tijdens de eerste fase van Fall Gelb beschikte het korps, als onderdeel van het 12e Leger, over de 5e, 21e en 25e Infanteriedivisies en de 1e Bergdivisie. Het korps trok via Sankt Vith naar Laon, waar het rond 20 mei aankwam en vervolgens de zuidelijke flankdekking overnam. Tijdens de tweede fase van de veldtocht (Fall Rot), rukte het korps (als onderdeel van het 9e Leger) vanuit Laon vanaf 5 juni op naar het zuiden via Chemin des Dames, de Marne (13 juni), de Loire (18 juni) richting Bourges. Op 25 juni werd de demarcatielijn bereikt. Na afloop van de veldtocht werd het korps weer onder bevel gebracht van het 12e Leger en begin juli 1940 naar Malbuisson verplaatst. Op 30 oktober werden de logistieke troepen en “Heeres”-troepen afgegeven aan het zich (opnieuw) vormende 49e Bergkorps. Op 1 november werd de staf in de Heimat verplaatst.
Het 18e Legerkorps werd op 1 november 1940 omgevormd in het 18e Bergkorps in Wehrkreis VII.
Bovenliggende bevelslagen
Commandanten
General Beyer gaf in juni zijn commando af wegens gezondheidsredenen en stierf op 25 juli 1940 in SalzburgGeneralleutnant von Speck had daarna tijdelijk het bevel: “m.st.F.b.”. Hij werd echter al op 15 juni gedood door Frans mitrailleurvuur bij een verkenning bij de brug van Pont-sur-Yonne. Hij was de eerste Duitse generaal die in de Tweede Wereldoorlog omkwam.
Legerkorps 18
Legerkorps 18 | https://nl.wikipedia.org/wiki/18e%20Legerkorps%20%28Wehrmacht%29 | wikipedia |
Tycomarptes inferior is een vlinder uit de familie uilen (Noctuidae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1852 door Guenée.
De soort komt voor in tropisch Afrika.
inferior
Dier uit het Afrotropisch gebied | https://nl.wikipedia.org/wiki/Tycomarptes%20inferior | wikipedia |
Carabus viatorum is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1992 door Deuve.
viatorum | https://nl.wikipedia.org/wiki/Carabus%20viatorum | wikipedia |
De Parti Communiste pour l'Unité Progressiste (PCUP) was een Belgische Peking-gezinde communistische politieke partij, het was de opvolger van de Parti Communiste Marxiste Léniniste de Belgique (PCMLB).
Geschiedenis
De PCMLB was een afscheuring van een groep militanten in november 1967 rond Fernand Lefebvre van de eveneens Peking-gezinde KP van Jacques Grippa. Ze gaven het blad Clarté uit en waren voornamelijk actief in de regio's van Brussel en Bergen. De groep was ideologisch en structureel gelieerd aan de een maand later in Frankrijk opgerichte Parti communiste marxiste-léniniste de France (PCMLF).
In 1973 fusioneert de partij opnieuw (kortstondig) met de PCB. In 1976 lanceerden oud-militanten van de PCB een nieuwe partij, de Parti communiste révolutionnaire (PCR), De PCMLB werd midden jaren tachtig omgevormd tot de Parti communiste pour l'unité progressiste (PCUP). Daarnaast waren in België ook nog de Union des Communistes Marxistes-Léninistes de Belgique (UCMLB) en nog een andere groep, die het blad L'Exploité uitgaf, actief.
Voormalige Waalse politieke partij
Socialisme in België
Maoïstische partij | https://nl.wikipedia.org/wiki/Parti%20Communiste%20pour%20l%27Unit%C3%A9%20Progressiste | wikipedia |
Myleus ternetzi is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de echte piranha's (Serrasalmidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1929 door Norman.
Piranha's | https://nl.wikipedia.org/wiki/Myleus%20ternetzi | wikipedia |
Singaporemma halongense is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de Tetrablemmidae.
Het dier behoort tot het geslacht Singaporemma. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1981 door Lehtinen.
Tetrablemmidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Singaporemma%20halongense | wikipedia |
Sloeber (bier), Belgisch bier
Sloeber (stripreeks), een stripreeks
Sloeber, ander woord voor een "stakker"
Sloeberen een verbastering van slobberen. | https://nl.wikipedia.org/wiki/Sloeber | wikipedia |
Hypoleria brevicula is een vlinder uit de familie Nymphalidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1951 door Romualdo Ferriera d'Almeida.
Danainae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Hypoleria%20brevicula | wikipedia |
Universal Business Language UBL is een standaard voor elektronische bedrijfsvoering, bijvoorbeeld voor het opstellen van facturen of bestelbonnen, ontwikkeld door OASIS. UBL maakt gebruik van XML dat gebaseerd is op de ebXML Core Components. Daarnaast kan UBL gebruikmaken van het JSON-formaat, in plaats van XML. Zowel de Nederlandse als Belgische overheid hebben gekozen voor UBL 2.0 als standaard XML-formaat voor eFacturatie. In België werd de subset e-fff genoemd (gebaseerd op UBL 2.0), maar kent geen succes. Reden hiervoor is dat deze afwijkt van UBL 2.0 (subset) en geld kost.
Op 4 november 2013 werd de UBL-versie 2.1-standaard gepubliceerd door OASIS. UBL-versie 2.1 ondersteunt naast XML ook JSON.
UBL is voortgekomen uit de EDIFACT- en X12-standaarden voor facturatie en de door EDI geïnspireerde XML-standaard ebXML.
Internationale versies
NESUBL - Northern European Subset, voornamelijk voor Scandinavië.
UBLTR - Turkse aanpassing van UBL
UBL España - Spaanse versie, gebaseerd op CCI
Externe links
XML-gebaseerde standaard | https://nl.wikipedia.org/wiki/Universal%20Business%20Language | wikipedia |
Tectus royanus is een slakkensoort uit de familie van de Tegulidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1912 door Tom Iredale.
Tegulidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Tectus%20royanus | wikipedia |
Baselios Cleemis (Malayalam: മാർ ബസേലിയോസ് ക്ലീമിസ്) (Mukkoor, 15 juni 1959) is een Indiaas geestelijke, grootaartsbisschop-katholikos van de Syro-Malankara-Katholieke Kerk en kardinaal van de Katholieke Kerk.
Isaac Thottunkal werd geboren als zoon van Mathew en Annamma Thottunkal in Mukkoor (Kerala, India). Na zijn basisopleiding vervolgde hij in 1976 zijn studie aan het klein-seminarie van het bisdom Tiruvalla, en daarna aan het pauselijk seminarie in Aluva. Hij werd op 11 juni 1986 tot priester gewijd.
Nadat hij in 1988 zijn master theologie had behaald, was hij werkzaam als rector van het Sint Thomas klein-seminarie en als parochiepriester van de Sint Thomas kathedraal, beide in Sultan Bathery. Hij ging naar Rome voor zijn promotie-onderzoek, dat hij in 1997 voltooide aan de pauselijke universiteit Sint Thomas van Aquino.
Op 18 juni 2001 werd Thottunkal benoemd tot hulpbisschop van Trivandrum en titulair bisschop van Chaialum. Zijn bisschopswijding vond plaats op 15 augustus 2001. Thottunkal nam vervolgens de naam Isaac Mar Cleemis aan. Op 11 mei 2003 werd hij benoemd tot bisschop van Tiruvalla. Toen dit bisdom tot aartsbisdom werd verheven, werd hij op 15 mei 2006 de eerste aartsbisschop.
Cleemis werd op 8 februari 2007 gekozen tot grootaartsbisschop-katholikos van Trivandrum en leider van de Syro-Malankara-Katholieke Kerk, als opvolger van Cyril Baselios die op 18 januari 2007 was overleden. Mar Cleemis nam daarop de naam Baselios Cleemis aan. Zijn benoeming werd twee dagen later bevestigd door paus Benedictus XVI. Hij werd tevens voorzitter van de synode van de Syro-Malankara-Katholieke Kerk.
In 2008 werd Baselios Cleemis vicevoorzitter van de katholieke bisschoppenconferentie van India. In 2014 volgde hij Oswald Gracias op als voorzitter van dit orgaan.
Cleemis werd tijdens het consistorie van 24 november 2012 kardinaal gecreëerd, met de rang van kardinaal-priester. Zijn titelkerk werd de San Gregorio VII. Hij nam deel aan het conclaaf van 2013, dat leidde tot de verkiezing van paus Franciscus.
Indiaas kardinaal
Oosters-katholiek kardinaal
Syro-Malankara-katholiek grootaartsbisschop | https://nl.wikipedia.org/wiki/Baselios%20Cleemis | wikipedia |
Time, the Comedian is een Amerikaanse dramafilm uit 1925 onder regie van Robert Z. Leonard. Destijds werd de film in Nederland uitgebracht onder de titel De tijd is een grappenmaker.</small>
Verhaal
De zangeres Nora Dakon verlaat haar man voor haar nieuwe vriend Larry Brundage. De zelfmoord van haar man bekoelt hun affaire. Jaren later kruisen ze opnieuw elkaars pad, wanneer Larry verliefd wordt op de dochter van Nora.
Rolverdeling
|-
|||Nora Dakon
|-
|||Larry Brundage
|-
|||Ruth Dakon
|-
|||Ruth Dakon als kind
|-
|||Michael Lawler
|-
|||Mevrouw St. Germaine
|-
|||Tom Cautley
|-
|||Tante Abbey
|-
|||Anthony Dakon
|-
|||Graaf de Brissac
|-
|||Prins Strotoff
|-
|||Zweedse meid
|}
Externe link
Film uit 1925
Amerikaanse film
Dramafilm
Stomme film
Film van Robert Z. Leonard | https://nl.wikipedia.org/wiki/Time%2C%20the%20Comedian | wikipedia |
Spalgis nubilus is een vlinder uit de familie van de Lycaenidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1883 door Moore.
Lycaenidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Spalgis%20nubilus | wikipedia |
Keith Sinjohn Joseph, Baronet Joseph, Baron Joseph van Portsoken (Londen, Engeland, 17 januari 1918 – aldaar, 10 december 1994) was een Brits politicus van de Conservative Party.
Joseph was tussen 1965 en 1986 een van de prominentste politici van de Conservative Party en was tussen 1959 en 1986 bewindspersoon in het Kabinet-Macmillan II en -Douglas-Home (1959–1964), -Heath (1970–1974) en -Thatcher (1979–1986). Hij was staatssecretaris voor Huisvesting en Lokale Overheid van 1959 tot 1961, onderminister voor Handel van 1961 tot 1962, minister van Huisvesting en Lokale Overheid en minister voor Wales van 1962 tot 1964, minister van Volksgezondheid en Sociale Zaken van 1970 tot 1974, minister van Industrie van 1979 tot 1981 en minister van Onderwijs van 1981 tot 1986.
Geboren in een Joodse adellijke familie, de oudste zoon van Baronet Joseph Samuel Joseph, na het overlijden van zijn vader op 4 oktober 1944 erfde hij de titel van Baronet Joseph waarbij hij ook tot ridder werd geslagen met het ere-predicaat van Sir. Joseph studeerde rechten aan de Universiteit van Oxford. Hij diende als militair in de British Army tijdens de Tweede Wereldoorlog als Kapitein werkte daarna als advocaat van 1945 tot 1956 en was gemeenteraadslid voor de City of London van 1948 tot 1958.
Op 10 juni 1986 werd hij benoemd als een Knight Companion in de Orde van de Eregezellen waardoor hij tweemaal het ere-predicaat van Sir heeft verkregen. Op 12 oktober 1987 werd Joseph benoemd als baron Joseph van Portsoken en werd lid van het Hogerhuis.
Brits advocaat
Britse baron voor het leven
Brits militair in de Tweede Wereldoorlog
Brits minister van Arbeid
Brits minister van Economische Zaken
Brits minister van Huisvesting
Brits minister van Onderwijs
Brits minister van Volksgezondheid
Brits onderminister
Brits staatssecretaris
Conservative Party-politicus (Verenigd Koninkrijk)
Engelse adel
Lid van het Lagerhuis (Verenigd Koninkrijk)
Lid van het Hogerhuis (Verenigd Koninkrijk)
Minister voor Wales | https://nl.wikipedia.org/wiki/Keith%20Joseph | wikipedia |
Leptoclinides dubius is een zakpijpensoort uit de familie van de Didemnidae. De wetenschappelijke naam van de soort is, als Didemnum dubium, voor het eerst geldig gepubliceerd in 1909 door Sluiter.
Didemnidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Leptoclinides%20dubius | wikipedia |
Anthicus malaccanus is een keversoort uit de familie snoerhalskevers (Anthicidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1914 door Pic.
Snoerhalskevers | https://nl.wikipedia.org/wiki/Anthicus%20malaccanus | wikipedia |
Blennidus hebes is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1898 door Tschitscherine.
hebes | https://nl.wikipedia.org/wiki/Blennidus%20hebes | wikipedia |
Nafissatou (Nafi) Thiam (Brussel, 19 augustus 1994) is een Belgische meerkampster. Ze werd in 2016 en 2021 olympisch kampioen in de zevenkamp. In 2017 en 2022 werd ze wereldkampioen, in 2018 en 2022 Europees kampioen. In de vijfkamp werd ze in 2017, 2021 en 2023 Europees kampioene indoor. Met een totaal van 5055 punten verbeterde ze in 2023 het wereldrecord indoor.
Loopbaan
Eerste seniorenmedaille
Thiam, dochter van een Belgische moeder en een Senegalese vader, doet sinds haar zevende aan atletiek en is actief bij de Luikse atletiekclub RFC Liégeois, waar ze wordt getraind door Roger Lespagnard. Ze won haar eerste nationale titel in haar leeftijdsgroep in 2009 en veroverde in 2011 haar eerste medaille bij de senioren door derde te worden bij het verspringen tijdens de Belgische indoorkampioenschappen. Bovendien werd zij dat jaar vierde in de zevenkamp op de wereldkampioenschappen voor U18 in Rijsel.
Gouden Spike
In 2012 nam Nafissatou Thiam deel aan de zevenkamp op de wereldkampioenschappen voor junioren en behaalde daar een veertiende plaats. Op de Belgische kampioenschappen veroverde zij dat jaar zilver bij het speerwerpen. Op de Memorial Van Damme 2012 werd ze elfde bij het hoogspringen.Op grond van haar prestaties werd haar aan het eind van het jaar de Belgische atletiekprijs, de Gouden Spike als vrouwelijke belofte, uitgereikt.
Wereldindoorrecord junioren
Thiam brak op 3 februari 2013 in Gent met 4558 punten het wereldjuniorenrecord op de vijfkamp, dat sinds maart 2002 op naam stond van de Zweedse Carolina Klüft. Ze liep de 60 m horden in 8,65 s, sprong 1,84 m hoog, stootte de kogel naar 14 meter, sprong 6,30 m ver en liep 2.21,16 op de 800 m. Met de 4558 punten haalde ze die dag wereldwijd de vierde prestatie van het indoorseizoen 2013.
Op 19 maart 2013 maakte de IAAF echter bekend dat het nieuwe wereldrecord niet kon worden gehomologeerd. Omdat er na afloop van de proeven geen controleur aanwezig was, kon immers de daarvoor vereiste dopingcontrole niet ter plekke worden uitgevoerd. Alhoewel er 's anderendaags wel een controle plaatsvond, die overigens een negatief resultaat opleverde, oordeelde de IAAF dat niet van de regels kon worden afgeweken. Bijgevolg liep Thiam door een organisatorische fout haar wereldrecord mis.
Eerste seniorentoernooien
Thiam werd opgenomen in de Belgische selectie van het Europees kampioenschap indooratletiek 2013 in Göteborg, waar ze op 1 maart 2013 in de vijfkamp een zesde positie behaalde. Ze verbeterde daarbij met 8,63 haar persoonlijk record op de 60 m horden. Na horden, hoogspringen en kogelstoten stond ze op een voorlopig derde positie, die ze ook kon behouden na het verspringen. Op de 800 m eindigde ze als elfde.
In augustus 2013 nam ze met de Belgische selectie deel aan de wereldkampioenschappen in Moskou. Op de eerste dag van de zevenkamp verbeterde ze haar persoonlijk record bij het hoogspringen tot 1,92 m, waarmee ze op de derde plaats kwam in de rangschikking. Deze positie kon ze ook nog behouden na het kogelstoten. Ze besloot de eerste dag op de negende plaats. Op de tweede dag kon ze deze positie na de eerste twee proeven behouden, maar in de afsluitende 800 m eindigde ze in 2.25,43 s als laatste. Mede omdat vrijwel al haar tegenstandsters in deze serie hun PR-prestaties aanscherpten, zakte ze nog weg naar de veertiende plaats, wat gezien haar jeugdige leeftijd toch als een uitstekend resultaat mag worden beschouwd. Op de Europese kampioenschappen voor junioren (U20) in Rieti behaalde ze de titel. Ze verbeterde daarbij met 6298 punten het Belgisch record van Tia Hellebaut.
Eerste internationale medailles bij de senioren
In 2014 verbeterde Thiam op de Hypomeeting haar Belgisch record naar 6508 punten. Later dat jaar nam ze deel aan de Europese kampioenschappen in Zürich. Ze behaalde een bronzen medaille. Ook op de EK indoor in Praag behaalde ze een medaille. Ditmaal een zilveren op de vijfkamp. Later dat jaar nam ze op het hoogspringen deel aan de Europese kampioenschappen U23 in Tallinn. Met een sprong van 1,87 m veroverde ze ook hier een zilveren medaille. Een jaar later werd ze tijdens de WK in Peking op de zevenkamp elfde met 6298 punten.
2016: Olympische spelen in Rio
Op 12 en 13 augustus 2016 nam Thiam in Rio de Janeiro voor het eerst deel aan de Olympische Spelen. Ze verbeterde haar persoonlijk record op vijf van de zeven onderdelen van de zevenkamp. Bij het hoogspringen zorgde ze samen met Katarina Johnson-Thompson voor de hoogste sprong ooit in een meerkamp: 1,98, hoger dan de winnende sprong bij de olympische hoogspringcompetitie enkele dagen later. Daarnaast verbeterde ze het Belgisch record op de zevenkamp met meer dan 300 punten. Met 6810 punten behaalde ze de gouden medaille, met 35 punten voorsprong op de Britse titelverdedigster Jessica Ennis-Hill.
2017: EK indoor, Hypomeeting en WK
In 2017 gaf Thiam al vroeg in het seizoen blijk van haar plannen voor dat jaar. Na zich in februari bij de Belgische indoorkampioenschappen te hebben beperkt tot het hoogspringen, waarop zij met 1,90 de nationale titel veroverde, hield zij enkele weken later tijdens de EK indoor in Belgrado op de vijfkamp de voltallige concurrentie op afstand en veroverde de Belgische de gouden medaille met een PR-totaal van 4870 punten, ruim honderd punten meer dan de als tweede eindigende Oostenrijkse Ivona Dadic. Vooral haar winst bij het hoogspringen viel op. Met haar 1,96 zou zij op het individuele nummer op de tweede plaats zijn geëindigd.Aan het begin van het buitenseizoen nam zij op 27 en 28 mei 2017 vervolgens deel aan de Hypomeeting in Götzis, Oostenrijk, waar ze de zevenkamp won met een totaal van 7013 punten. Hiermee werd ze de vierde atlete die de kaap van 7000 punten overschreed en bekleedde ze toen de derde plaats op de ranglijst aller tijden. Tijdens deze meeting verbeterde ze ook het Belgische record speerwerpen. In augustus werd ze in Londen wereldkampioene met 6784 punten. Daarmee was ze eerste Belgische ooit die een wereldtitel wist te veroveren.Eind november werd Nafissatou Thiam door de IAAF uitgeroepen tot de beste atlete van het jaar. Het was voor het eerst in de geschiedenis dat een Belgische atleet of atlete die onderscheiding kreeg uitgereikt.
2021: Olympische spelen in Tokio
Thiam behaalde op de zevenkamp van de met een jaar uitgestelde Olympische spelen in Tokio de gouden medaille met een score van 6791 punten, en eindigde daarmee voor twee Nederlandse deelneemsters, die zilver en brons haalden.
2022: Tweede wereldtitel in Eugene
Thiam behaalde in 2022 op haar eerste zevenkamp van dat jaar in Eugene een tweede wereldtitel. Op de afsluitende 800 m haalde ze met een persoonlijk record van 2.13,00 een kleine achterstand op Anouk Vetter op. Ze eindigde met een score van 6947 punten, haar hoogste behaald op een kampioenschap.
2023: Wereldindoorrecord vijfkamp
Op 3 maart 2023 werd Thiam voor de derde keer in haar carrière Europees kampioene vijfkamp in zaal op het EK in Istanboel. Met een totaal van 5.055 punten verbrak ze het elf jaar oude Europees en wereldrecord van 5.013 punten van de Oekraïense Natalija Dobrynska.
Titels
Internationale kampioenschappen
Outdoor
Indoor
Belgische kampioenschappen
Outdoor
Indoor
Persoonlijke records
Outdoor
Indoor
NR: nationaal record
AR: Europees record
WR: wereldrecord
Opbouw PR meerkamp en potentie op basis van persoonlijke records
In de tabel staat de uitsplitsing van het persoonlijk record op de zevenkamp. In de kolommen ernaast staat ook het potentieel record, met alle persoonlijke records op de losse onderdelen en de bijbehorende punten.
Palmares
hoogspringen
2013: 4e Jeux de la Francophonie te Nice – 1,83 m
2014: Flanders Indoor te Gent – 1,94 m
2015: BK indoor AC – 1,85 m
2015: EK U23 in Tallinn – 1,87 m
2016: 4e EK in Amsterdam – 1,93 m
2017: BK indoor AC – 1,90 m
verspringen
2011: BK indoor AC – 5,79 m
2011: 9e EYOF te Trabzon – 5,50 m
2015: BK AC – 6,40 m
2016: BK indoor AC – 6,51 m (NR)
2018: BK indoor AC – 6,28 m
2018: BK AC – 6,60 m
2022: BK AC – 6,63 m
Diamond League-podiumplaatsen
2019: Müller Grand Prix Birmingham – 6,86 m (NR)
kogelstoten
2014: BK indoor AC – 14,22 m
2015: BK indoor AC – 13,92 m
2015: BK AC – 14,07 m
2021: BK AC – 14,99 m
speerwerpen
2011: 11e EYOF – 40,62 m
2012: BK AC – 45,17 m
2016: BK AC – 52,62 m
2023: BK AC – 51,95 m
60 m horden
2017: BK indoor AC – 8,37 s
2018: BK indoor AC – 8,35 s
2020: BK indoor AC – 8,34 s
100 m horden
2016: BK AC – 13,77 s
2019: BK AC – 13,36 s
2022: BK AC – 13,50 s
vijfkamp
2015: EK indoor te Praag – 4696 p
2016: BK indoor – 4678 p
2017: EK indoor te Belgrado – 4870 p
2021: EK indoor te Torun – 4904 p (NR)
2023: EK indoor te Istanboel – 5055 p (WR)
zevenkamp
2011: 4e WK voor scholieren te Rijsel – 5366 p
2012: 14e WK U20 te Barcelona – 5384 p
2013 EK U20 te Rieti – 6298 p (NR)
2013: 14e WK te Moskou – 6070 p
2014: 5e Hypomeeting te Götzis – 6508 p (NR)
2014: EK te Zürich – 6423 p
2015: 9e Hypomeeting – 6412 p
2015: 11e WK te Peking – 6298 p
2016: 4e Hypomeeting – 6491 p
2016: OS te Rio de Janeiro – 6810 p (NR)
2017: Hypomeeting – 7013 p (NR)
2017: WK te Londen – 6784 p
2018: Hypomeeting – 6806 p
2018: EK te Berlijn – 6816 p
2019: Décastar – 6819 p
2019: WK te Doha – 6677 p
2021: OS te Tokio – 6791 p
2022: WK te Eugene – 6947 p
2022: EK te München – 6628 p
Onderscheidingen
2010: Grote Prijs LBFA voor beste belofte
2012: Gouden Spike voor beste vrouwelijke belofte
2013: Gouden Spike
2013: Sportbelofte van het jaar
2013: Sportverdienste Franse Gemeenschap
2014: Ridder in de orde van Waalse verdienste
2014: Gouden Spike
2014: Sportvrouw van het jaar
2015: Gouden Spike
2016: Europees talent van het jaar
2016: Nationale trofee voor sportverdienste
2016: Gouden Spike
2016: Sportvrouw van het jaar
2016: Commandeur in de orde van Waalse verdienste
2017: IAAF-atlete van het jaar
2017: Gouden Spike
2017: Sportvrouw van het jaar
2018: Gouden Spike
2019: Gouden Spike
2021: Gouden Spike
2022: Gouden Spike
2022: Sportvrouw van het jaar
2023: Grootofficier in de Leopoldsorde
Belgisch olympisch kampioen
Belgisch meerkamper
Belgisch hoogspringer
Belgisch verspringer
Belgisch speerwerper | https://nl.wikipedia.org/wiki/Nafissatou%20Thiam | wikipedia |
Microcausta cnemoptila is een vlinder uit de familie van de grasmotten (Crambidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1931 door Meyrick.
Grasmotten | https://nl.wikipedia.org/wiki/Microcausta%20cnemoptila | wikipedia |
Gilbertaster anacanthus is een zeester uit de familie Goniasteridae.
De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1906 gepubliceerd door Walter Kenrick Fisher.
Valvatida | https://nl.wikipedia.org/wiki/Gilbertaster%20anacanthus | wikipedia |
Station Poznań Starołęka is een spoorwegstation in de Poolse plaats Poznań.
Poznań Starołęka
Bouwwerk in Poznań | https://nl.wikipedia.org/wiki/Station%20Pozna%C5%84%20Staro%C5%82%C4%99ka | wikipedia |
Keradere argyrophanes is een vlinder uit de familie van de snuitmotten (Pyralidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1937 door Meyrick.
Snuitmotten | https://nl.wikipedia.org/wiki/Keradere%20argyrophanes | wikipedia |
Eubaphe orfilai is een vlinder uit de familie van de spanners (Geometridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1954 door Fletcher.
orfilai | https://nl.wikipedia.org/wiki/Eubaphe%20orfilai | wikipedia |
Het Belgisch kampioenschap strandvoetbal, simpel de Serie A, is een strandvoetbalcompetitie van de Belgian Beach Soccer Association (BBSA). Ze vindt (grotendeels) plaats aan de Belgische Kust en wordt gespeeld sinds 2008.
Geschiedenis
De eerste competitie vond plaats in 2008. Ze telde 4 manches, waarin twaalf ploegen voor de zege streden. Door middel van lottrekking werden ze verdeeld over drie groepen van telkens vier ploegen. Onderling speelden ze elk drie wedstrijden. Na elke manche werd er een algemene ranking opgemaakt. Na vier manches werden de beste zes teams in de ranking geselecteerd om de finalemanche te spelen. De eerste editie van het BK Beach Soccer 2008 vond plaats van 10 tot 13 juli 2008 op het strand van Knokke-Heist, Koksijde (24 tot 27 juli), Oostende (31 juli tot 3 augustus) en Bredene (7 tot 10 augustus). Op laatstgenoemde plek vond tevens de finalemanche plaats. SKDB Braine werd landskampioen na een fel bevochten overwinning op LSA Chaudfontaine na verlengingen.
In 2009 kaapte AFCM Braine de titel en in 2010 streden ING Sint-Gillis en JL Nijvel er voor. Deze laatste ploeg kroonde zich tot Belgisch kampioen van dat jaar. Vorig jaar ten slotte werd Cartel Waterloo kampioen. Tijdens deze editie vonden de eerste twee speeldagen plaats te Tubeke (2 en 3 juli), de volgende 2 te Brussel Bad (Saincteletteplein, 16 en 17 juli), de derde 2 speeldagen te Bredene (23 en 24 juli) en de vierde 2 ten slotte te Oostende (6 en 7 augustus). De finales vonden plaats te Knokke-Heist op het Koning Albertstrand (13 en 14 augustus).
Competitie
De serie A is het strandvoetbalequivalent van de eerste klasse in het reguliere voetbal. Er treden 16 ploegen in aan die verdeeld worden over vier groeten van elks vier ploegen. Na het spelen van vier manches, plaatsen de zes besten uit de algemene rangschikking zich rechtstreeks voor de kwartfinales. De nummers zeven en acht spelen onderling een barragewedstrijd voor deelname aan de kwartfinales. De nummers negen en tien uit het eindklassement van de Liga A spelen een barragewedstrijd tegen de nummers één en twee uit de Serie B. De besten uit dit duel beslissen onderling door middel van een wedstrijd, wie zich alsnog plaatst voor de kwartfinales. De laatste twee uit de algemene rangschikking van de Serie A degraderen automatisch naar de Serie B.
Landskampioenen
2004: Newteam Brussels
2005: Newteam Brussels
2006: Newteam Brussels
2007: SKDB Braine l'Alleud
2008: SKDB Braine l'Alleud
2009: AFCM Braine
2010: Joyeux Loufoques Nijvel
2011: Cartel Waterloo
2012: Newteam Brussels
2013: SKDB Braine l'Alleud
2014: LSA Chaudfontaine
2015: Cartel Waterloo
2016: LSA Chaudfontaine
2017: Vamos Braine le Château
2018: Cartel Waterloo
2019: Newteam Brussels
Strandvoetbal in België | https://nl.wikipedia.org/wiki/Belgisch%20kampioenschap%20strandvoetbal | wikipedia |
Latisipho hallii is een slakkensoort uit de familie van de Buccinidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1873 door Dall.
Buccinidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Latisipho%20hallii | wikipedia |
De Vloedmolen was een watermolen op de Tungelroyse Beek te Stramproy. De molen was gelegen in buurtschap De Vloot.
Het betrof een onderslagmolen die fungeerde als korenmolen.
Geschiedenis
Reeds in 1295 was er sprake van een molen op deze plaats, getuige een schriftelijk document daty de uitspraak inhield naar aanleiding van een geschil tussen het Maastrichtse Sint-Servaaskapittel en Willem II van Horne. Aangezien het geschil was aangespannen in 1290, stond de molen er ook toen al.
De molen had een smal rad met een grote diameter. Het waterverbruik ervan was hoog, en daarom mocht de molen enkel gebruikt worden in het natte jaargetijde.
Omstreeks 1870 waren er plannen van het waterschap "Het Land van Weert" om de afwatering ten zuiden van Weert te verbeteren. Daartoe werd ook de loop van de Tungelroyse beek aangepakt en moesten twee watermolens verdwijnen. De molenaar van de Vloedmolen richtte daarom in 1875 te Tungelroy de windkorenmolen Sint Anna op, welke beide watermolens verving.
In 1880 werd het waterrecht van de molen verkocht aan het waterschap, en in 1887 werd de molen gesloopt en werd de afslagtak van de beek naar de molen gedempt.
Molen in Weert
Watermolen in Limburg (Nederland)
Voormalige molen in Limburg (Nederland) | https://nl.wikipedia.org/wiki/Vloedmolen | wikipedia |
Anasaitis scintilla is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de springspinnen (Salticidae).
Het dier behoort tot het geslacht Anasaitis. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1950 door Elizabeth Bangs Bryant.
Springspinnen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Anasaitis%20scintilla | wikipedia |
Lebia lesnei is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1935 door Liebke.
lesnei | https://nl.wikipedia.org/wiki/Lebia%20lesnei | wikipedia |
Paracerylon biroi is een keversoort uit de familie dwerghoutkevers (Cerylonidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1944 gepubliceerd door Heinze.
Dwerghoutkevers | https://nl.wikipedia.org/wiki/Paracerylon%20biroi | wikipedia |
Sarata caudellella is een vlinder uit de familie van de snuitmotten (Pyralidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1904 door Dyar.
caudellella | https://nl.wikipedia.org/wiki/Sarata%20caudellella | wikipedia |
Leptoplax curvisetosa is een keverslakkensoort uit de familie van de Acanthochitonidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1960 door Leloup.
Acanthochitonidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Leptoplax%20curvisetosa | wikipedia |
Mariano Alvarez (Noveleta, 15 maart 1818 – 25 augustus 1924) was een Filipijns leider ten tijde van de Filipijnse Revolutie (1896-1898).
Biografie
Alvarez werd geboren op 15 maart 1818 in Novaleta in de Filipijnse provincie Cavite. Zijn ouders waren Maria Malia uit Kawit en Severino Alvarez, een voormalig burgemeester van Noveleta. Hij volgde onderwijs aan de lokale rooms-katholieke school en behaalde aansluitend een leraarsdiploma aan het Colegio de San Jose in de Filipijnse hoofdstad Manilla. Alvarez gaf enkele jaren les in Naic en Maragondon. In 1891 werd hij gekozen tot burgemeester van zijn geboorteplaats. Later was hij er vrederechter.
In april 1896 werd hij gekozen als president van de provinciale raad van de Magdiwang fractie. Bij de uitbraak van de Filipijnse revolutie nam hij het voortouw bij het organiseren van de lokale revolutionaire beweging. Zo werd onder andere een brug gesaboteerd, hetgeen de Spanjaarden verhinderde om versterkingen aan te voeren. In december 1896 werd hij door Andrés Bonifacio, de leider van de Katipunan aangewezen, als tweede man. Bij de Conventie van Tejeros werd hij echter niet tot vicepresident gekozen. Bonifacio moest de machtsstrijd binnen de revolutionaire beweging in 1897 bekopen met de dood. Alvarez weigerde zich na de executie van Bonifacio aan te sluiten bij Emilio Aguinaldo. Na de revolutie werd Alvarez nogmaals gekozen tot burgemeester van Novelata. Na zijn termijn als burgemeester trok hij zich terug uit het publieke leven.
Mariano Alvarez overleed in 1924 op 106-jarige leeftijd. Hij trouwde in mei 1863 met Nicolasa Virata. Samen kregen ze een zoon: Santiago Alvarez, net als zijn vader een van de leiders van de Filipijnse revolutie. De gemeente General Mariano Alvarez is naar Alvarez vernoemd.
Zie ook
Lijst van bekende honderdplussers
Bronnen
Carlos Quirino, Who's who in Philippine history, Tahanan Books, Manilla (1995)
National Historical Institute, Filipinos in History, Manilla, NHI, (1990), online te raadplegen via deze link
Filipijns burgemeester
Filipijns honderdplusser
Filipijns generaal
Filipijns onafhankelijkheidsstrijder | https://nl.wikipedia.org/wiki/Mariano%20Alvarez | wikipedia |
Enoplognatha mandibularis is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de kogelspinnen (Theridiidae).
Het dier behoort tot het geslacht Enoplognatha. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1846 door Hippolyte Lucas.
Kogelspinnen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Enoplognatha%20mandibularis | wikipedia |
Graphipterus lineolatus is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1848 door Carl Henrik Boheman.
lineolatus | https://nl.wikipedia.org/wiki/Graphipterus%20lineolatus | wikipedia |
Pseudopetalus dussumieri is een eenoogkreeftjessoort uit de familie van de Caligidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1957 door Rangnekar.
Caligidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Pseudopetalus%20dussumieri | wikipedia |
Birubius lorus is een vlokreeftensoort uit de familie van de Phoxocephalidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1978 door Barnard & Drummond.
Phoxocephalidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Birubius%20lorus | wikipedia |
Turbonilla rafaeli is een slakkensoort uit de familie van de Pyramidellidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1997 door Peñas & Rolán.
Pyramidellidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Turbonilla%20rafaeli | wikipedia |
Chorebus nigriscaposus is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de schildwespen (Braconidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Nixon in 1949.
nigriscaposus | https://nl.wikipedia.org/wiki/Chorebus%20nigriscaposus | wikipedia |
Microgenia edwini is een slakkensoort uit de familie van de Raphitomidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1894 door Brazier in Henn.
Raphitomidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Microgenia%20edwini | wikipedia |
Coelorinchus argentatus is een straalvinnige vissensoort uit de familie van rattenstaarten (Macrouridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1912 door Smith & Radcliffe.
Rattenstaarten | https://nl.wikipedia.org/wiki/Coelorinchus%20argentatus | wikipedia |
Phthinomita littlewoodi is een soort in de taxonomische indeling van de platwormen (Platyhelminthes). De worm is tweeslachtig en kan zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtscellen produceren. De soort leeft in zeer vochtige omstandigheden.
De platworm behoort tot het geslacht Phthinomita en behoort tot de familie Sanguinicolidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 2006 door Nolan & Cribb.
Zuigwormen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Phthinomita%20littlewoodi | wikipedia |
Haplochromis melichrous is een straalvinnige vissensoort uit de familie van de cichliden (Cichlidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1969 door Greenwood & Gee.
Cichliden | https://nl.wikipedia.org/wiki/Haplochromis%20melichrous | wikipedia |
Isogenoides elongatus is een steenvlieg uit de familie Perlodidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1874 door Hagen.
Perlodidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Isogenoides%20elongatus | wikipedia |
Parapotamonoides is een geslacht van kreeftachtigen uit de klasse van de Malacostraca (hogere kreeftachtigen).
Soort
Parapotamonoides endymion (de Man, 1906)
Potamidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Parapotamonoides | wikipedia |
Arcopsis solida is een tweekleppigensoort uit de familie van de Noetiidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1833 door G.B. Sowerby I.
Noetiidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Arcopsis%20solida | wikipedia |
Hetaerina proxima is een libellensoort uit de familie van de beekjuffers (Calopterygidae), onderorde juffers (Zygoptera).
De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1853 door Selys.
Beekjuffer | https://nl.wikipedia.org/wiki/Hetaerina%20proxima | wikipedia |
Theridula perlata is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de kogelspinnen (Theridiidae).
Het dier behoort tot het geslacht Theridula. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1889 door Eugène Simon.
Kogelspinnen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Theridula%20perlata | wikipedia |
Het Kokborok (ook Kok Borok, Kokborok of Tripuri) is een taal die voornamelijk wordt gesproken in Tripura een deelstaat in India, maar ook in de andere deelstaten Assam en Mizoram en in delen van het buurland Bangladesh. Kokborok wordt gesproken door de inwoners van Tripura die zichzelf Borok noemen. Kokborok betekent daarom ook taal van de Boroks of taal van de Borokken.
Klinkers
Schrijvers in Tripura hebben afgesproken dat de letter w het symbool voor de klinker is in de taal Kokborok.
Toon
In het Kokborok zijn er twee tonen, een hoge en een lage toon. Men geeft een hoge toon aan door middel van een letter h achter de klinker te zetten.
Voorbeeld
Nummers
Taal in India
Tripura
Taal in Bangladesh | https://nl.wikipedia.org/wiki/Kokborok | wikipedia |
Orthogonius luzonicus is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1871 door Chaudoir.
luzonicus | https://nl.wikipedia.org/wiki/Orthogonius%20luzonicus | wikipedia |
Listrognathus acuminatus is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de gewone sluipwespen (Ichneumonidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Gupta & Kamath in 1967.
acuminatus | https://nl.wikipedia.org/wiki/Listrognathus%20acuminatus | wikipedia |
Colletes seminitidus is een vliesvleugelig insect uit de familie Colletidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1851 door Spinola.
Colletidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Colletes%20seminitidus | wikipedia |
Hedleyella is een geslacht van weekdieren uit de klasse van de Gastropoda (slakken).
Caryodidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Hedleyella | wikipedia |
naar Cochem
|}
|}
De Bundesstraße 53 (ook wel B53) is een bundesstraße in de Duitse deelstaat Rijnland-Palts. De B53 begint bij Trier en eindigt bij Alf. De B53 is ongeveer 80 km lang. De B53 loopt de gehele route langs de Moezel en steekt de rivier ook viermaal over.
053
Weg in Rijnland-Palts | https://nl.wikipedia.org/wiki/Bundesstra%C3%9Fe%2053 | wikipedia |
Coelotes undulatus is een spinnensoort in de taxonomische indeling van de nachtkaardespinnen (Amaurobiidae).
Het dier behoort tot het geslacht Coelotes. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1990 door Hu & Jia-Fu Wang.
Nachtkaardespinnen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Coelotes%20undulatus | wikipedia |
Neocallichirus monodi is een tienpotigensoort uit de familie van de Callianassidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1979 door de Saint Laurent & Le Loeuff.
Callianassidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Neocallichirus%20monodi | wikipedia |
Het gala van de Belgische verkiezing Profvoetballer van het Jaar 1997 werd georganiseerd op 8 juni 1997 in het Hilton Hotel in Brussel. De Zweed Pär Zetterberg mocht de Belgische voetbaltrofee voor de tweede keer in ontvangst nemen. Stanley Menzo werd uitgeroepen tot Keeper van het Jaar, Émile Mpenza tot Jonge Profvoetballer van het Jaar en Eric Gerets tot Trainer van het Jaar.
Winnaars
Ondanks de landstitel van Lierse SK in het seizoen 1996/97 ging de trofee voor beste speler van het jaar naar de aanvoerder van RSC Anderlecht, dat er met een vierde plaats nochtans een overgangsseizoen had opzitten. De Zweedse middenvelder Pär Zetterberg werd geprezen om zijn leiderschap, uitstekende passing, regelmatigheid en neus voor doelpunten. Met 12 goals werd hij immers topschutter van het team.
De beste doelman en trainer kwamen wel uit het kamp van Lierse. Eric Gerets had de bescheiden middenmoter Lierse met tal van jonge spelers omgevormd tot de landskampioen. De ervaren Nederlandse doelman Stanley Menzo speelde daar ook een belangrijke rol in. Hij werd als eerste buitenlander verkozen tot Keeper van het Jaar.
Émile Mpenza werd verkozen tot Jonge Profvoetballer van het Jaar. De 18-jarige aanvaller van Excelsior Moeskroen was een van de revelaties uit de competitie. Hij was goed voor 12 doelpunten en stond op het verlanglijstje van verscheidene topclubs.
De 47-jarige Frans Van Den Wijngaert werd uitgeroepen tot Scheidsrechter van het Jaar en Gouden Schoen Franky Van der Elst mocht de Fair-Playprijs in ontvangst nemen.
Uitslag
Profvoetballer van het Jaar
Keeper van het Jaar
Trainer van het Jaar
Jonge Profvoetballer van het Jaar
Scheidsrechter van het Jaar
Fair-Playprijs
Zie ook
Jonge Profvoetballer van het Jaar
Belgisch Trainer van het Jaar
Scheidsrechter van het Jaar
Keeper van het Jaar
Fair-Playprijs
Profvoetballer van het Jaar
Voetbal in 1997 | https://nl.wikipedia.org/wiki/Profvoetballer%20van%20het%20Jaar%201997 | wikipedia |
Eccoptarthrus crassicornis is een keversoort uit de familie bastaardsnuitkevers (Nemonychidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1996 gepubliceerd door Gratshev & Zherikhin.
Bastaardsnuitkevers | https://nl.wikipedia.org/wiki/Eccoptarthrus%20crassicornis | wikipedia |
Biantes albimanum is een hooiwagen uit de familie Biantidae. De wetenschappelijke naam van Biantes albimanum gaat terug op Loman.
Biantidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Biantes%20albimanum | wikipedia |
Apicia demoleon is een vlinder uit de familie van de spanners (Geometridae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1913 door Schaus.
demoleon | https://nl.wikipedia.org/wiki/Apicia%20demoleon | wikipedia |
Bolbelasmus orientalis is een keversoort uit de familie cognackevers (Bolboceratidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd in 1968 gepubliceerd door Petrovitz.
Cognackevers | https://nl.wikipedia.org/wiki/Bolbelasmus%20orientalis | wikipedia |
Harry Shum jr. (jiaxiang: Guangdong, Guangzhou) is een, in Costa Rica geboren, Chinees-Amerikaanse danser en acteur. Hij is bekend geworden door de dansfilms Stomp the Yard, You Got Served en de populaire films Step Up 2: The Streets en Step Up 3D.
Hij speelde de rol van Mike Chang in de muzikale komedie Glee en Magnus Bane in de Netflix serie Shadowhunters: The Mortal Instruments.
Shum is van Chinese afkomst. Hijzelf is geboren in Costa Rica. Zijn ouders afkomstig van Guangzhou en Hongkong migreerden begin jaren tachtig naar het land waar hij geboren is.
In 2007 begon hij een relatie met danseres Shelby Rabara. Op 22 november 2015 zijn ze in Costa Rica getrouwd. 28 maart 2019 werd hun dochter Xia geboren.
Filmografie
Prijzen
Amerikaans acteur | https://nl.wikipedia.org/wiki/Harry%20Shum%20jr. | wikipedia |
Strymon tegaea is een vlinder uit de familie van de Lycaenidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd als Thecla tegaea in 1868 gepubliceerd door William Chapman Hewitson.
Synoniemen
Thecla seitzi , 1931
tegaea | https://nl.wikipedia.org/wiki/Strymon%20tegaea | wikipedia |
Notomegabalanus insperatus is een zeepokkensoort uit de familie van de Balanidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1982 door Zullo & Guruswami-Naidu.
Balanidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Notomegabalanus%20insperatus | wikipedia |
Reinstinden (Lom), een berg in de Noorse gemeente Lom
Reinstinden (Sunndal en Nesset), een berg in de Noorse gemeente Sunndal og Nesset
Reinstinden (Torsken), een berg in de Noorse gemeente Torsken | https://nl.wikipedia.org/wiki/Reinstinden | wikipedia |
Cyamon quinqueradiatum is een sponssoort in de taxonomische indeling van de gewone sponzen (Demospongiae). Het lichaam van de spons bestaat uit kiezelnaalden en sponginevezels, en is in staat om veel water op te nemen.
De spons behoort tot het geslacht Cyamon en behoort tot de familie Raspailiidae. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd in 1880 door Carter.
Gewone sponzen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Cyamon%20quinqueradiatum | wikipedia |
Prunum annulatum is een slakkensoort uit de familie van de Marginellidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1865 door Reeve.
Marginellidae | https://nl.wikipedia.org/wiki/Prunum%20annulatum | wikipedia |
Phaneta kiscana is een vlinder uit de familie van de bladrollers (Tortricidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1907 door Kearfott.
kiscana | https://nl.wikipedia.org/wiki/Phaneta%20kiscana | wikipedia |
Abacetus perplexus is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1896 door Péringuey.
perplexus | https://nl.wikipedia.org/wiki/Abacetus%20perplexus | wikipedia |
Anacampsis considerata is een vlinder uit de familie van de tastermotten (Gelechiidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1922 door Meyrick.
Tastermotten | https://nl.wikipedia.org/wiki/Anacampsis%20considerata | wikipedia |
Station Otterndorf is een spoorwegstation in de Duitse plaats Otterndorf, in de deelstaat Nedersaksen. Het station ligt aan de spoorlijn Lehrte - Cuxhaven. Het station telt twee perronsporen. Op het station stoppen alleen treinen van metronom.
Treinverbindingen
De volgende treinserie doet station Otterndorf aan:
Otterndorf | https://nl.wikipedia.org/wiki/Station%20Otterndorf | wikipedia |
Thomas Carlyle (advocaat), was advocaat in Schotland en apostel in de Katholiek Apostolische Kerk
Thomas Carlyle (schrijver), was een Schots schrijver en historicus | https://nl.wikipedia.org/wiki/Thomas%20Carlyle | wikipedia |
Braura desdemona is een vlinder uit de familie spinners (Lasiocampidae). De wetenschappelijke naam van deze soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2009 door Zolotuhin & Gurkovich.
De soort komt voor in tropisch Afrika.
Spinners
Dier uit het Afrotropisch gebied | https://nl.wikipedia.org/wiki/Braura%20desdemona | wikipedia |
Kempnyia vanini is een steenvlieg uit de familie borstelsteenvliegen (Perlidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1988 door Froehlich.
Borstelsteenvliegen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Kempnyia%20vanini | wikipedia |
Sandra Bekkari (Oostende, 18 juli 1973) is een Belgisch voedingsdeskundige. Ze is vooral bekend als auteur van de kookboekenreeks Nooit meer diëten en het VTM-programma Open Keuken.
Biografie
Sandra Bekkari had tien jaar lang een sport- en wellnesscentrum te Oostende. Ze volgde rond 2008 een aantal opleidingen aan de Open Universiteit in Nederland rond voeding en voedingsleer. Vervolgens schreef ze boeken over gezondheid en een aantal kookboeken. Daarnaast was ze ook tussen 2017 en 2019 elke weekdag te zien in Open Keuken op VTM. Om meer kijkers te trekken en de productiekosten te verlagen, werd het programma echter vervangen door Zot van koken met Loïc Van Impe.
Sinds 2018 komt Bekkari met eigen voedingsproducten op de markt waaronder speltbrood, granola en voedingsboxen. Begin 2021 kwam ze met een online coachingprogramma op de markt.
In 2021 was ze te zien voor één afleving in De Slimste Mens ter Wereld.
Publicaties
Slank en gezond (2010), gezondheidsboek
Topchefs koken gezond
Nooit meer dieten 1 (2015), gezondheidsboek
Nooit meer dieten 2 (2015)
Nooit meer dieten 3 (2016)
Nooit meer dieten 4 (2017)
Nooit meer dieten 5 (2018)
Fast Food (2019), kookboek
Fast Food 2 (2020), kookboek
Fast Food 3 (2021), kookboek
Fodmap - arm koken (2021), kookboek met Sofie De Laet
Framily Food (2022), Kookboek
Help, ik kan het niet laten ! (2022), gezondheidsboek met Trees Peersman
Privé
Bekkari is getrouwd en heeft een dochter uit een vorige relatie.
Externe link
Officiële website
Vlaams schrijver
Belgisch televisiepersoonlijkheid | https://nl.wikipedia.org/wiki/Sandra%20Bekkari | wikipedia |
Conus echinophilus is een in zee levende slakkensoort uit het geslacht Conus. De slak behoort tot de familie Conidae. Conus echinophilus werd in 1975 beschreven door Petuch. Net zoals alle soorten binnen het geslacht Conus zijn deze slakken roofzuchtig en giftig. Zij bezitten een harpoenachtige structuur waarmee ze hun prooi kunnen steken en verlammen.
Conus | https://nl.wikipedia.org/wiki/Conus%20echinophilus | wikipedia |
Leptobatopsis luridofasciata is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de gewone sluipwespen (Ichneumonidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Chandra & Gupta in 1977.
luridofasciata | https://nl.wikipedia.org/wiki/Leptobatopsis%20luridofasciata | wikipedia |
Anguillulina mediterranea is een rondwormensoort. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1923 door Micoletzky.
Rhabditida | https://nl.wikipedia.org/wiki/Anguillulina%20mediterranea | wikipedia |
Umarsara is een census town in het district Yavatmal van de Indiase staat Maharashtra.
Demografie
Volgens de Indiase volkstelling van 2001 wonen er 19064 mensen in Umarsara, waarvan 53% mannelijk en 47% vrouwelijk is. De plaats heeft een alfabetiseringsgraad van 82%.
Plaats in Yavatmal | https://nl.wikipedia.org/wiki/Umarsara | wikipedia |
Aristolebia prattiana is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1889 door Bates.
Loopkevers | https://nl.wikipedia.org/wiki/Aristolebia%20prattiana | wikipedia |
Opius dimidiatus is een insect dat behoort tot de orde vliesvleugeligen (Hymenoptera) en de familie van de schildwespen (Braconidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Ashmead in 1889.
dimidiatus | https://nl.wikipedia.org/wiki/Opius%20dimidiatus | wikipedia |
Siniotrochus is een geslacht van zeekomkommers uit de familie Myriotrochidae.
Soorten
Siniotrochus myriodontus , 1986
Siniotrochus phoxus , 1971
Siniotrochus spiculifer , 1981
Zeekomkommers | https://nl.wikipedia.org/wiki/Siniotrochus | wikipedia |
Andrenosoma flamipennis is een vliegensoort uit de familie van de roofvliegen (Asilidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1931 door Bromley.
flamipennis | https://nl.wikipedia.org/wiki/Andrenosoma%20flamipennis | wikipedia |
Coptodera indica is een keversoort uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 2010 door Kirschenhofer.
indica | https://nl.wikipedia.org/wiki/Coptodera%20indica | wikipedia |
Kikkershoek was een buurtschap in de tegenwoordige gemeente Zuidplas (voorheen Zevenhuizen-Moerkapelle) in de provincie Zuid-Holland. De buurtschap was gelegen waar de Vlietkade met de Wollefoppenweg een knik maakt. Die plek bestaat anno 2020 uit zo'n 100 woningen (afhankelijk tot hoever de Wollefoppenweg mee wordt genomen). De naam werd vooral in de periode van 1714 tot 1782 gebruikt, toen er in de omgeving veenafgraving plaatsvond.
Na de bouw van een hervormde kapel in 1906 en een christelijke lagere school in 1913 is Kikkershoek in de buurtschap Oud Verlaat opgegaan en raakte de naam in vergetelheid.
Geschiedenis
Kikkershoek behoorde van oudsher tot Zevenhuizen. Tijdens de vervening van de Wollefoppenpolder was de Vliet belangrijk voor het transport van turf per schuit naar Rotterdam. Schippers konden door de vaart via Oud Verlaat de Rotte op. Bekend is dat de buurtschap in 1742 uit 12 woningen bestond. De huizen met turfschuren stonden waarschijnlijk op het stuk buitendijks land tussen de Vlietkade en de Vliet, waarop in 1913 ook de lagere school is gebouwd. Met betrekking tot de droogmakerij van de polders zijn er archiefstukken bewaard gebleven die de buurtschap noemen. Na de drooglegging werd de buurtschap kleiner; ze bestond uiteindelijk nog uit 3 à 4 woningen. Hoewel Oud Verlaat oorspronkelijk aan de Rotte lag en Kikkershoek aan de Vliet begonnen de buurtschappen naar elkaar toe te groeien. Het Aardrijkskundig Woordenboek uit 1851 noemt de buurtschappen nog wel apart. De lagere school heeft een zekere tijd 'Kikkershoek' geheten. De buurtschap valt volgens de plaatsnaamborden binnen de grenzen van Oud Verlaat. Desalniettemin is nog zichtbaar dat in Oud Verlaat historisch gezien sprake is van twee kernen; Oud Verlaat (Sootjesverlaat) aan de Rottekade en Kikkershoek aan de Vlietkade op de hoek met de Wollefoppenweg.
Naamsverklaring
De naam Kikkershoek verwijst naar een echte hoek die hier vroeger lag en gedeeltelijk nog intact is als de hoek tussen de Vlietdijk en de Wollefoppenweg. Het kikker-gedeelte verwijst zeer waarschijnlijk naar de nabijheid van de Vliet.
Galerij
Zie ook
Schollevaarseiland
Buurtschap in Zuid-Holland | https://nl.wikipedia.org/wiki/Kikkershoek | wikipedia |
Alfred (Fred) Hammerstein (Rotterdam, 3 mei 1946) is een Nederlands jurist en hoogleraar aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Daarvoor was hij onder andere raadsheer in de Hoge Raad der Nederlanden.
Hammerstein, zoon van een advocaat, studeerde rechten aan de Katholieke Hogeschool Tilburg van 1965 tot 1970, waarna hij in 1977 aan de Katholieke Universiteit Nijmegen bij W.C.L. van der Grinten promoveerde op Eigenlijke en oneigenlijke zaaksvervanging. Na zijn promotie werd hij gerechtsauditeur en rechter-plaatsvervanger bij de Rechtbank Arnhem, in 1979 gevolgd door een benoeming tot voltijds rechter. Zes jaar later werd hij raadsheer in het Gerechtshof Arnhem, en in 1991 vicepresident. Naast zijn werk als rechter was hij onder andere lid van de Staatscommissie voor het internationaal privaatrecht, voorzitter van de redactie van het Tijdschrift voor Civiele Rechtspleging, lid van de NBW-commissie van de Nederlandse Vereniging voor Rechtspraak, griffier van het Scheidsgerecht voor het Nederlandse Ziekenhuiswezen en lid van de redactie van Trema.
Op 4 december 1997 werd Hammerstein door de Hoge Raad aanbevolen voor benoeming tot raadsheer na een vacature die was opengevallen wegens het vertrek van Wouter Snijders en de daaropvolgende benoeming van Willibrord Davids tot vicepresident. Hammersteins benoeming volgde op 20 juli 1998. In 2004 vertrok hij uit de Hoge Raad om president van het Gerechtshof Arnhem te worden. Zijn plaats in de civiele kamer van de Hoge Raad werd daarbij overgenomen door Jules van Oven, wiens plaats in de strafkamer werd opgevuld door Kees Streefkerk. Twee jaar later werd hij opnieuw benoemd, ditmaal ter vervanging van de tot vicepresident benoemde Geert Corstens. Hij bleef raadsheer tot 1 mei 2011 toen hij terugtrad wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd; hij werd opgevolgd door Gerbrant Snijders.
In 2012 werd Hammerstein benoemd tot hoogleraar geschilbeslechting aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Tussen juli 2013 en juli 2016 was hij bovendien regeringscommissaris voor de digitalisering van het burgerlijk procesrecht, beter bekend als het programma Kwaliteit en Innovatie (KEI). Vanaf 2016, tot zijn terugtreden per 1 december 2020, was hij ook voorzitter van de Restitutiecommissie. Hij kondigde zijn vertrek aan kort voordat een speciale onderzoekscommissie onder leiding van de huidige voorzitter van de Restitutiecommissie, Jacob Kohnstamm, een rapport uitbracht over het functioneren van de Restitutiecommissie.
Nederlands rechtsgeleerde
Raadsheer in de Hoge Raad der Nederlanden
Hoogleraar aan de Radboud Universiteit Nijmegen
Nederlands staatsraad in buitengewone dienst
Raadsheer bij het Gerechtshof Arnhem
Rechter bij de Rechtbank Arnhem
Nederlands regeringscommissaris | https://nl.wikipedia.org/wiki/Fred%20Hammerstein | wikipedia |
Mysidium columbiae is een aasgarnalensoort uit de familie van de Mysidae. De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1915 door Zimmer.
Aasgarnalen | https://nl.wikipedia.org/wiki/Mysidium%20columbiae | wikipedia |