Datasets:

EuropeanParliament

/

Eurovoc

like 4

Follow

European Parliament 31

Dyrektywa Komisji 96/20/WE z dnia 27 marca 1996 r. dostosowująca do postępu technicznego dyrektywę Rady 70/157/EWG odnoszącą się do dopuszczalnego poziomu hałasu i układu wydechowego pojazdów silnikowychTekst mający znaczenie dla EOG.

http://publications.europa.eu/resource/cellar/402d7376-654e-4270-921f-50c400de740b

pol

468 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 31996L0020 13. 4. 1996 DZIENNIK URZĘDOWY WSPÓLNOT EUROPEJSKICH 13/t. 15 L 92/23 DYREKTYWA KOMISJI 96/20/WE z dnia 27 marca 1996 r. dostosowująca do postępu technicznego dyrektywę Rady 70/157/EWG odnoszącą się do dopuszczalnego poziomu hałasu i układu wydechowego pojazdów silnikowych (Tekst mający znaczenie dla EOG) KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH, uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, uwzględniając dyrektywę Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkow- skich odnoszących się do homologacji typu pojazdów silniko- wych i ich przyczep (1), ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 95/54/WE (2), w szczególności jej art. 13 ust. 2, uwzględniając dyrektywę Rady 70/157/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkow- skich odnoszących się do dopuszczalnego poziomu hałasu i układu wydechowego pojazdów silnikowych (3), ostatnio zmie- niona dyrektywą 92/97/EWG (4), w szczególności jej art. 3, a także mając na uwadze, co następuje: dyrektywa 70/157/EWG jest jedną ze szczegółowych dyrektyw odnoszących się do procedury homologacji typu WE ustano- wionej dyrektywą 70/156/EWG; w konsekwencji przepisy usta- nowione dyrektywą 70/156/EWG odnoszące się do układów pojazdów, części i oddzielnych zespołów technicznych mają zastosowanie do niniejszej dyrektywy; w szczególności art. 3 ust. 4 i art. 4 ust. 3 dyrektywy 70/156/EWG wymagają, aby do każdej szczegółowej dyrektywy załączony był dokument informacyjny zawierający istotne punkty załącznika I do tej dyrektywy, a także świadectwo homologacji typu oparte na załączniku VI do tej dyrektywy w celu włączenia homologacji typu do systemu komputerowego; ostatnie osiągnięcia w dziedzinie technologii silników wymagają bardziej dosłownego określenia procesu badania, w szczegól- ności w przypadku ciężkich pojazdów, w zakresie, w jakim dotyczy to możliwości przeprowadzenia oraz powtarzalności badań; przepisy niniejszej dyrektywy są zgodne z opinią Komitetu ds. Dostosowania do Postępu Technicznego ustanowionego dyrek- tywą 70/156/EWG, PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: Artykuł 1 1 W artykułach do dyrektywy 70/157/EWG wprowadza się następujące zmiany: (1) Dz. U. L 42 z 23. 2. 1970, str. 1. (2) Dz. U. L 266 z 8. 11. 1995, str. 1. (3) Dz. U. L 42 z 23. 2. 1970, str. 16. (4) Dz. U. L 371 z 19. 12. 1992, str. 1. — zakończenie art. 1 otrzymuje brzmienie: „…szynach, ciąg- leśnych oraz wszelkich maszyn samo- ników rolniczych i bieżnych. ”, — w art. 2 tiret drugie oraz w art. 2a ust. 2 „art. 9a” zastępuje się „art. 2”, — w art. 3 „Załącznika” zastępuje się „załączników”. 2. W załącznikach do dyrektywy 70/157/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z Załącznikiem do niniejszej dyrektywy. Artykuł 2 Z mocą od dnia 1 października 1996 r. Państwa Człon- 1. kowskie nie mogą, z przyczyn odnoszących się do dopuszczal- nego poziomu hałasu oraz układu wydechowego: — odmówić, w odniesieniu do typu pojazdu lub typu układu wydechowego, udzielenia homologacji typu WE lub krajo- wej homologacji typu, lub — zabronić rejestracji, sprzedaży lub dopuszczenia do ruchu pojazdów lub zabronić sprzedaży lub dopuszczenia do eksploatacji układów wydechowych, jeśli pojazdy lub układy wydechowe są zgodne z wymogami dyrektywy 70/157/EWG, zmienionej niniejszą dyrektywą. Z mocą od dnia 1 stycznia 1997 r. Państwa Członkow- 2. skie: — nie udzielają już dłużej homologacji typu WE, oraz — odmawiają udzielania krajowej homologacji typu, w odniesieniu do typu pojazdu z przyczyn odnoszących się do jego dopuszczalnego poziomu hałasu i w odniesieniu do typu układu wydechowego, jeżeli nie są spełnione wymogi dyrekty- wy 70/157/EWG zmienionej niniejszą dyrektywą. Bez względu na ust. 2, do celów części zamiennych 3. Państwa Członkowskie nadal udzielają homologacji typu WE i zezwalają na sprzedaż oraz dopuszczenie do eksploatacji ukła- dów wydechowych zgodnych z poprzednimi wersjami dyrekty- wy 70/157/EWG, pod warunkiem że takie układy wydechowe: — są przeznaczone do montowania pojazdach znajdujących się obecnie w użyciu, oraz — spełniają wymogi tej dyrektywy, które miały zastosowanie, gdy pojazdy te były po raz pierwszy zarejestrowane. 13/t. 15 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 469 Artykuł 3 Artykuł 4 Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy 1. ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wyko- nania niniejszej dyrektywy przed dniem 1 października 1996 r. Niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję. Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają 2. odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towa- rzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie. Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty podsta- 3. wowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie regulowanej niniejszą dyrektywą. Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich. Artykuł 5 Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich. Sporządzono w Brukseli, dnia 27 marca 1996 r. W imieniu Komisji Martin BANGEMANN Członek Komisji 470 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 13/t. 15 Między artykułami i załącznikiem I dodaje się wykaz załączników w brzmieniu: ZAŁĄCZNIK ‘Wykaz załączników ZAŁĄCZNIK I: Homologacja typu w odniesieniu do poziomu hałasu wytwarzanego przez typ pojazdu silnikowego Dodatek 1: Dodatek 2: Dokument informacyjny Świadectwo homologacji typu ZAŁĄCZNIK II: Homologacja we układów wydechowych jako oddzielnych zespołów technicznych Dodatek 1: Dodatek 2: Dodatek 3: Wzór znaku homologacji WE Dokument informacyjny Świadectwo homologacji ZAŁĄCZNIK III: Kontrole zgodności produkcji ZAŁĄCZNIK IV: Specyfikacje toru badawczego’. Zmiany w załączniku I: Przypis do ppkt 1. 1. 7 otrzymuje brzmienie: „(1. ) Według definicji określonych w części A załącznika II do dyrektywy 70/156/EWG. ” Podpunkt 2. 1 otrzymuje brzmienie: „2. 1. Wniosek o udzielenie homologacji typu, zgodnie z art. 3 ust. 4 dyrektywy 70/156/EWG, dla typu pojazdu w odniesieniu do jego poziomu hałasu wnosi producent. ” Podpunkt 2. 2 otrzymuje brzmienie: „2. 2. Wzór dokumentu informacyjnego znajduje się w dodatku 1. ” Skreśla się ppkt 2. 2. 1–2. 2. 4. W ppkt 2. 3 skreśla się wyrazy „lub jego upoważniony przedstawiciel”. Skreśla się ppkt 2. 5. Punkt 4 otrzymuje brzmienie: „4. Udzielanie homologacji typu WE 4. 1. Jeśli spełnione są istotne wymogi, udziela się homologacji typu WE zgodnie z art. 4 ust. 3 oraz, jeżeli ma zastosowanie, z art. 4 ust. 4 dyrektywy 70/156/EWG. 4. 2. Wzór świadectwa homologacji typu znajduje się w dodatku 2. 4. 3. Numer homologacji przyznaje się dla każdego homologowanego typu pojazdu zgodnie z załącznikiem VII do dyrektywy 70/156/EWG. To samo Państwo Członkowskie nie przyznaje tego samego numeru innemu typowi pojazdu. ” W ppkt 5. 2. 1. 2 „załączniku III” zastępuje się „dodatku 2”. W ppkt 5. 2. 2. 3. 1 „załączniku VI” zastępuje się „załączniku IV”. W ppkt 5. 2. 2. 3. 4 akapit drugi otrzymuje brzmienie: „Opony używane podczas badań wybierane są przez producenta pojazdu i są zgodne z praktyką handlową oraz dostępne w obrocie; odpowiadają one jednemu z oznaczeń rozmiaru opon (patrz ppkt 2. 17 załącznika II do dyrektywy Rady 92/23/EWG (*)), określonych dla pojazdów przez producenta, zgodnie z ppkt 1. 5. Uzupełnienia do dodatku 2, oraz w przypadku pojazdów kategorii M1 i N1 spełniają one wymogi dyrektywy 89/459/EWG dotyczące minimalnej głębokości bieżnika opony; dla pojazdów innych kategorii minimalną głębokość bieżnika opony określa dyrektywa 89/459/EWG stosowana tak, jakby pojazdy te wchodziły w zakres tej dyrektywy. Opony muszą być napompowane do odpowiedniego ciśnienia dla masy badanego pojazdu. (*) Dz. U. L 129 z 14. 5. 1992, str. 95. ” 13/t. 15 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 471 W ppkt 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 1 na końcu akapitu trzeciego dodaje się zdanie brzmieniu: „Jeżeli prędkość obrotową silnika »S« osiąga się za pomocą prędkości obrotowej odpowiadającej prędkości obrotowej na biegu jałowym, badanie zostanie przeprowadzone jedynie na trzecim biegu, a stosowne wyniki zostaną ocenione. ” Na końcu ppkt 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 2 dodaje się zdanie w brzmieniu: „Pojazd uważany jest za reprezentatywny dla danego typu także, gdy na prośbę wnioskodawcy badania rozszerza się na większą liczbę wskaźników niż przewidziano, a najwyższy poziom hałasu utrzymuje się między maksymalnymi badanymi wskaźnikami. ” W ppkt 5. 2. 3. 1 i 5. 2. 3. 5. 1 „załączniku III” zastępuje się „dodatku 2”. W ppkt 5. 3. 2 „art. 8 ust. 3” zastępuje się „art. 11 ust. 2 lub art. 11 ust. 3”. Punkt 6 otrzymuje brzmienie: „6. Zmiany typu i zmiany w homologacjach 6. 1. W przypadku zmiany typu i zmiany w homologacji zgodnie z niniejszą dyrektywą stosuje się przepisy art. 5 dyrektywy 70/156/EWG. ” W pkt 7 ppkt 7. 1 otrzymuje brzmienie: „7. 1. Środki w celu zapewnienia zgodności produkcji podejmuje się zgodnie z wymogami ustanowionymi w art. 10 dyrektywy 70/156/EWG. 7. 2. Przepisy specjalne: 7. 2. 1. Badania określone w ppkt 2. 3. 5 załącznika X do dyrektywy 70/156/EWG to badania ustanowione w załączniku III (I) do niniejszej dyrektywy. 7. 2. 2. Częstotliwość inspekcji określona w ppkt 2. 4 załącznika X do dyrektywy 70/156/EWG wynosi zwykle jedną inspekcję na dwa lata. ” Po rysunku 4 dodaje się dodatki 1 i 2 w brzmieniu: „Dodatek 1 472 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 13/t. 15 13/t. 15 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 473 474 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 13/t. 15 13/t. 15 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 475 Dodatek 2 476 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 13/t. 15 13/t. 15 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 477 Zmiany w załączniku II W pkt 0. „art. 9a” zastępuje się „art. 2”. Podpunkt 2. 1 otrzymuje brzmienie: „2. 1. Wniosek o udzielenie homologacji WE zgodnie z art. 3 ust. 4 dyrektywy 70/156/EWG w odniesieniu do wymiennego układu wydechowego lub jego części jako oddzielnego zespołu technicznego wnosi producent pojazdu lub producent wspomnianego zespołu technicznego. ” Podpunkt 2. 2 otrzymuje brzmienie: „2. 2. Wzór dokumentu informacyjnego znajduje się w dodatku 1. ” Skreśla się ppkt 2. 2. 1–2. 2. 3 oraz ppkt 3. 1. 3. Przypis (1) do ppkt 2. 3. 3 i 5. 2. 1 otrzymuje brzmienie: „(1) Zgodnie z wersją niniejszej dyrektywy, która miała zastosowanie do homologacji typu pojazdu. ” Punkt 3 oraz ppkt 3. 1, 3. 1. 1, 3. 1. 2 i 3. 2 otrzymują nowe oznaczenie odpowiednio 2. 4, 2. 4. 1, 2. 4. 1. 1, 2. 4. 1. 2 i 2. 4. 2. Punkt 4 otrzymuje oznaczenie 3 i otrzymuje brzmienie: „3. Udzielanie homologacji WE 3. 1. Jeżeli spełnione są istotne wymogi, udziela się homologacji WE zgodnie z art. 4 ust. 3 oraz, zastosowanie, art. 4 ust. 4 dyrektywy 70/156/EWG. jeżeli ma 3. 2. Wzór świadectwa homologacji WE znajduje się w dodatku 2. 3. 3. Numer homologacji przyznaje się dla każdego typu wymiennego układu wydechowego lub jego części techniczny, zgodnie z pkt 3 załącznika VII do dyrektywy homologowanej 70/156/EWG; numer homologacji wskazuje na numer dyrektywy zmieniającej, która była stosowana w chwili udzielenia homologacji typu pojazdu. To samo Państwo Członkowskie nie przyznaje tego samego numeru innemu typowi układu wydechowego lub jego części. ” jako oddzielny zespół Dodaje się pkt 4 w brzmieniu: „4. Znak homologacji WE 4. 1. Każdy wymienny układ wydechowy lub jego część, z wyjątkiem urządzeń metalowych i rur, zgodny z typem homologowanym na mocy niniejszej dyrektywy, otrzymuje znak homologacji WE. 4. 2. Znak homologacji WE składa się z prostokąta otaczającego małą literę »e«, po której następuje(-ą) wyróżniająca(-e) litera(-y) lub numer Państwa Członkowskiego, które udzieliło homologacji: »1« dla Niemiec »2« dla Francji »3« dla Włoch »4« dla Niderlandów »5« dla Szwecji »6« dla Belgii »9« dla Hiszpanii »11« dla Zjednoczonego Królestwa »12« dla Austrii »13« dla Luksemburga »17« dla Finlandii »18« dla Danii »21« dla Portugalii »23« dla Grecji »IRL« dla Irlandii W pobliżu prostokąta znajduje się również »bazowy numer identyfikacyjny« zawarty w sekcji 4 numeru homologacji typu określonego w załączniku VII do dyrektywy 70/156/EWG; numer bazowy poprzedzony jest dwiema cyframi wskazującymi na kolejny numer przypisany ostatnim zmianom technicznym w dyrektywie Rady 70/157/EWG, która była stosowana w chwili udzielenia homologacji typu. Dla dyrektywy 70/157/EWG kolejnym numerem jest 00; dla dyrektywy 77/212/EWG kolejnym numerem jest 01; dla dyrektywy 84/424/EWG kolejnym numerem jest 02; dla dyrektywy 92/97/EWG kolejnym numerem jest 03. 478 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 13/t. 15 4. 3. Oznakowanie homologacji musi być czytelne i nieusuwalne, nawet jeżeli wymienny układ wydechowy lub jego część jest zainstalowany w pojeździe. 4. 4. Przykład znaku homologacji WE znajduje się w dodatku 3. ” Podpunkt 6 zastępuje się pkt 6 i 7 w brzmieniu: „6. Zmiana typu i zmiany w homologacjach 6. 1. W przypadku zmiany typu i zmian w homologacjach zgodnie z niniejszą dyrektywą, stosuje się przepisy art. 5 dyrektywy 70/156/EWG. Zgodność produkcji Środki w celu zapewnienia zgodności produkcji podejmuje się zgodnie z wymogami ustanowionymi w art. 10 dyrektywy 70/156/EWG. 7. 7. 1. 7. 2. Przepisy specjalne: 7. 2. 1. Badania określone w ppkt 2. 3. 5 załącznika X do dyrektywy 70/156/EWG to badania ustanowione w załączniku III część II do niniejszej dyrektywy. 7. 2. 2. Częstotliwość inspekcji określona w ppkt 2. 4 załącznika X do dyrektywy 70/156/EWG wynosi zwykle jedną inspekcję na dwa lata. ” Po rysunku 3 dodaje się dodatki 1, 2 i 3 w brzmieniu: „Dodatek 1 13/t. 15 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 479 Dodatek 2 480 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 13/t. 15 Dodatek 3 WZÓR ZNAKU HOMOLOGACJI TYPU WE Układem wydechowym lub jego częścią opatrzoną powyższym znakiem homologacji WE jest urządzenie, któremu udzielono homologacji w Hiszpanii (e 9) w zastosowaniu dyrektywy 92/97/EWG (03) pod bazowym numerem identyfikacyjnym 0148. Użyte numery są jedynie orientacyjne. ” Zmiany w załącznikach III, IV, V i VI: Skreśla się załączniki III i IV. Załącznik V otrzymuje oznaczenie załącznika III. W załączniku III ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie: „2. Procedury badań Metody badań, warunki interpretacja wyników odpowiadają tym, które zostały opisane w załączniku I. Pojazd(-y) poddany(-e) badaniom podlega(-ją) pomiarom hałasu pojazdów w ruchu zgodnie z ppkt 5. 2. 2 załącznika I. ” i pomiary, przyrządy pomiarowe i Załącznik VI otrzymuje oznaczenie załącznika IV

Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ σχετικά με τη σύναψη συμφωνίας-πλαισίου για το εμπόριο και τη συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών αυτής, αφενός, και της Δημοκρατίας της Κορέας, αφετέρου - (υποβληθείσα από την Επιτροπή)

http://publications.europa.eu/resource/cellar/840dc7fe-30a8-4bfe-ae76-d15059f0ea97

ell

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ Βρυξέλλες, 27. 03. 1996 COM(96) 141 τελικό 96/ 0098 (CNS) Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ σχετικά με τη σΟ\^|^. €η3μ<|χΐϋΜος-πλαισ1ου για το εμπόριο και τη συνερ/ασία μεταξρ της'Ευρο^Λκης Κενότητας και των κρατών μελών αυτί*; αφενός και της Δημοκρατίας της Κορέας α φ ε τ ^^ (υποβληθείσα ατό την Επιτρρττή) ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ 1. 2. 3. 4. 5. 6. ΜΕ απόφαση της 8ης Μαρτίου 1995, το Συμβούλιο εξουσιοδότησε την Επιτροπή να προβεί στην έναρξη διαπραγματεύσεων με τη Δημοκρατία της Κορέας για τη σύναψη συμφωνίας-πλαισίσυ συνεργασίας και ενέκρινε τις σχετικές διαπραγματευτικές οδηγίες προς το σκοπό αυτό. Πραγματοποιήθηκαν δυο κύκλοι διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες Ο πρώτος στις 11 Μαΐου 1995 και ο δεύτερος στις12 και 13 Οκτωβρίου 1995. ΜΞτα από διαβουλεύσεις μεταξύ της Επιτροπής και της κυβέρνησης της Κορέας που διενεργήθηκαν κατά το τέλος Νοεμβρίου 1995 και επαφές μέσω της διπλωματικής οδού, η συμφωνία μονογραφήθηκε στις Βρυξέλλες στις 29 Φφρουαρίου 1996. Οταν εγκρίθηκαν οι διαπραγματευτικές οδηγίες το Συμβούλιο Ορισε Οτι διατηρούσε το δικαίωμα να εκδώσει απόφαση για το νομικό καθεστώς της συμφωνίας μετά την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων. Σύμφωνα με το αποτέλεσμα της συζήτησης που διενεργήθηκε στο πλαίσιο του Συμβουλίου τον Δεκέμβριο 1995 και τον Ιανουάριο 1996 στη συμφωνία θα συμμετέχουν τόσο η Κοινότητα Οσο και τα κράτη μέλη της (μεικτή συμφωνία). Η συμφωνία υποβάλλεται στο Συμβούλιο για να υπογραφεί και να συναφθεί. Η Επιτροπή θεωρεί Οτι η συμφωνία η οποία έχει μονογραφηθεί, αντιστοιχεί στις διαπραγματευτικές οδηγίες του Συμβουλίου. Η Επιτροπή θα εξετάσει αν η προσωρινή εφαρμογή ορισμένων διατάξεων της παρούσας συμφωνίας είναι αποδέκτη από την πλευρά της Κορέας Σε μια τέτοια περίπτωση, η Επιτροπή θα ζητήσει σε εύθετο χρόνο να εγκριθεί ανταλλαγή επιστολών για το σκοπό αυτό. Για την υπογραφή και τη σΟνα\|/η της συμφωνίας-πλαισίου για το εμπόριο και τη συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της αφενός και της Δημοκρατίας της Κορέας αφετέρου, η Επιτροπή προτείνει στο Συμβούλιο να εγκρίνει το συνημμένο σχέδιο οτιΟφασης Α (L· TO ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ Εχοντας υπόψη: τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και ιδίως τα Ορθρα 73 γ) παράγραφος 2, 75, 84 παράγραφος 2, 113 και 235, σε συνδυασμό με το Ορθρο 228 παράγραφος 2 δεύτερη πρόταση και παράγραφος 3 πρώτο εδάφιο, την πρόταση της Επιτροπής τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, μετά από διαβουλεύσεις με την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, Εκτιμώντας Οτι η Ευρωπαϊκή Κοινότητα είναι σκόπιμο να εγκρίνει τη συμφωνία- πλαίσιο για το εμπόριο και τη συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της αφενός και της Δημοκρατίας της Κορέας αφετέρου, ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ: Αρθρο 1 Ε/κρίνεται εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας η συμφωνία-πλαίσιο για το εμπόριο και τη συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της αφενός και της Δημοκρατίας της Κορέας αφετέρου. Το κείμενο της συμφωνίας ε™<3υνφπτεται στην παρούσα απόφαση. Αρθρο 2 Η Επιτροπή, επικουρούμενη από τους αναπροσώπους των κρατών μελών, εκπροσωπεί την Ευρωπαϊκή Κοινότητα στη μεικτή επιτροπή που προβλέπεται στο Ορθρο 19 παράγραφος 3 της συμφωνίας-πλαισίου για το εμπόριο και τη συνεργασία Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου προβαίνει, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στη γνωστοποίηση που προβλέπει το Ορθρο 21 της συμφωνίας Αρθρο 3 Η παρούσα απόφαση δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Αρθρο 4 Βρυξέλλες Για το Συμβούλιο Ο Πρόεδρος At (τίτλος) Συμφωνία πλαίσιο πεοί ειχπορίουκαι συνεργασίας ιιετα£ύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών ιιελών αυτής, αφενός, και της Δημοκρατίας της Κορέας αωετέοου. (κείμενο) Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ, και ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ, ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ, Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ, Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ, Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Η ΙΡΛΑΝΔΙΑ, Η ΙΤΑΛΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΔΟΥΚΑΤΟ ΤΟΥ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥ, ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΧΩΡΩΝ, Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΙΑΣ, Η ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΑΝΔΙΑΣ, ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΣΟΥΗΔΙΑΣ, ΤΟ ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΒΟΡΕΙΟΥ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ, Συμβαλλόμενα μέρη στη συμφωνία για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και στη συμφωνία για την Ευρωπαϊκή Ένωση, εφεξής καλούμενα "κράτη μέλη", αφενός, και Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΟΡΕΛΣ, αφετέρου, ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ'τους παραδοσιακούς φιλικούς δεσμούς μεταξύ της Δημοκρατίας της Κορέας και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών αυτής, s?C ΕΠΛΝΛΒΕΒΑ ΙΩΝΟΝΤΑΣττ\ν προσήλωση των μερών στις δημοκρατικές αρχές και στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, όπως προβλέπονται στην Οικουμενική διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων- ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΝΊΑΣ την επιθυμία τους να καθιερώσουν τακτικό πολιτικό διάλογο μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Κορέας, βάσει των κοινών αξιών και επιδιώξεων ΕΧΟΝΤΑΣ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ότι η Γενική συμφωνία δασμών και εμπορίου έπαιξε σημαντικό ρόλο στην προώθηση του διεθνούς εμπορίου εν γένει και ειδικότερα του διμερούς εμπορίου, και ότι η Δημοκρατία της Κορέας και η Ευρωπαϊκή Κοινότητα δεσμεύονται εξίσου από τις αρχές του ελευθέρου εμπορίου και της οικονομίας της αγοράς, επί των οποίων βασίζεται η εν λόγω συμφωνία· ΕΠΑΝΑΒΕΒΑΙΩΝΟΝΊΑΣότι η Δημοκρατία της Κορέας, η Ευρωπαϊκή Κοινότητα και τα κράτη μέλη αυτής εγγυήθηκαν ότι θα εκπληρώσουν πλήρως τις δεσμεύσεις τους με την επικύρωση της συμφωνίας για την ίδρυση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου· ΕΧΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗ ότι είναι αναγκαίο να συμβάλλουν στην πλήρη εφαρμογή των αποτελεσμάτων του Γύρου της Ουρουγουάης της GATT και να εφαρμόσουν όλους τους κανόνες που διέπουν τις διεθνείς συναλλαγές κατά τρόπο διαφανή και χωρίς διακρίσεις· ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ τη σημασία που έχει η σύσφιγξη των υφιστάμενων σχέσεων μεταξύ των μερών, με σκοπό την ενίσχυση της μεταξύ τους συνεργασίας, καθώς και η κοινή τους βούληση να παγιοποιήσουν, να εμβαθύνουν και να διαφοροποιήσουν τις σχέσεις τους σε τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος, με βάση την ισότητα, τη μη διάκριση, το σεβασμό του φυσικού περιβάλλοντος και το αμοιβαίο όφελος· ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να δημιουργήσουν ευνοϊκές προϋποθέσεις για διαρκή ανάπτυξη και διαφοροποίηση των συναλλαγών και για την οικονομική συνεργασία σε διάφορους τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος· ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ ότι θα είναι επωφελής για τα μέρη η θεσμοθέτηση των σχέσεωντους και η καθιέρωση οικονομικής συνεργασίας μεταξύ τους, διότι μέσω αυτής θα ενθαρρυνθεί περαιτέρω η ανάπτυξη τον εμπορίου και των επενδύσεων ΕΝΘΥΜΟΥΜΕΝΟΙότι είναι σημαντικό να διευκολύνεται η συμμετοχή των άμεσα ενδιαφερόμενων ατόμων και φορέων στη συνεργασία, ειδικότερα των οικονομικών παραγόντων και των εκπροσώπων αυτών, ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ ΝΛ ΣΥΝΑΨΟΥΝ ΤΙ IN ΠΛΡΟΥΣΛ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΑΙ, ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΑΥΤΟ, ΟΡΙΣΑΝ ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΥΣ // ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ: ΤΟ ΒΑΣΙΑΕΙΟ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ ΤΟ ΒΑΣΙΑΕΙΟ ΤΗΣ ΑΑΝΙΑΣ: Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ: ^ ^τ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ: Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: II ΙΡΛΑΝΔΙΑ: II ΙΤΑΛΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΔΟΥΚΑΤΟ ΤΟΥ ΑΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥ: ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΧΩΡΩΝ: Η ΔΗΜΟΚΡΑ ΤΙΑ ΤΗΣ Α ΥΣΤΡΙΛΣ: II ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑ ΤΙΑ: IIΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΦΙΝΛΑΝΔΙΑΣ: ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΣΟΥΗΔΙΑΣ: ΤΟ ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΒΟΡΕΙΟΥ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ: Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΟΡΕ ΑΣ: ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ, μετά την ανταλλαγή των πληρεξουσίων εγγράφων τους που βρέθηκαν εντάξει, ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ ΣΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ: Αρθρο Ι. Βάση της συνεργασίας Οι εσωτερικές και διεθνείς πολιτικές των μερών διαπνέονται από το σεβασμό των δημοκρατικών αρχών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως ορίζονται στην Οικουμενική διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που αποτελούν ουσιώδες στοιχείο της παρούσας συμφωνίας. Άρθρο 2. Σκοποί της συνεργασίας Με σκοπό να ενισχυθεί η μεταξύ τους συνεργασία, τα μέρη αναλαμβάνουν να προωθήσουν περαιτέρω τις μεταξύ τους οικονομικές σχέσεις. Οι προσπάθειες τους αφορούν ειδικότερα στα εξής: α. προώθηση, καθιέρωση συνεργασίας για την διαφοροποίηση των συναλλαγών προς αμοιβαίο όφελος· καθιέρωση οικονομικής συνεργασίας σε τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος, μεταξύ άλλων, επιστημονική και τεχνολογική συνεργασία και βιομηχανική συνεργασία· διευκόλυνση της συνεργασίας μεταξύ επιχειρήσεων, μέσω της διευκόλυνσης των επενδύσεων, και στις δύο πλευρές, και μέσω της προώθησης μιας καλύτερης αμοιβαίας κατανόησης. β. γ. Άρθρο 3. Πολιτικός διάλογος Καθιερώνεται τακτικός πολιτικός διάλογος, βασιζόμενος σε κοινές αξίες και επιδιώξεις, μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Κορέας. Ο διάλογος αυτός λαμβάνει χώρα σύμφωνα με τις διαδικασίες που συμφωνούνται σε κοινή δήλωση μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Κορέας επί του θέματος. Άρθρο 4. Μεταχείριση του μάλλον ευνοουμένου κράτους Σύμφωνα με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους βάσει του Παγκοσμίου οργανισμού εμπορίου, τα μέρη αναλαμβάνουν τη δέσμευση να παραχωρήσουν αμοιβαία τη μεταχείριση του μάλλον ευνοουμένου κράτους. Άρθρο 5. Εμπορική συνεργασία 1. Τα μέρη αναλαμβάνουν τη δέσμευση να ενθαρρύνουν την ανάπτυξη και διαφοροποίηση των μεταξύ τους εμπορικών συναλλαγών στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο και προς το αμοιβαίο όφελος. Τα μέρη αναλαμβάνουν να επιτύχουν βελτιωμένες συνθήκες πρόσβασης στην αγορά. Εξασφαλίζουν ότι προβλέπονται τελωνειακοί δασμοί του μάλλον ευνοουμένου κράτους, λαμβάνοντας υπόψη διάφορα στοιχεία, μεταξύ άλλων την κατάσταση της εγχώριας αγοράς του ενός μέρους και τα εξαγωγικά συμφέροντα του άλλου μέρους. Αναλαμβάνουν να εργασθούν για την κατάργηση των εμποδίων στις συναλλαγές, ειδικότερα με την έγκαιρη κατάργηση των μη δασμολογικών εμποδίων και λαμβάνοντας μέτρα για τη βελτίωση της διαφάνειας, λαμβάνοντας υπόψη το έργο που έχουν διεκπεραιώσει οι διεθνείς οργανισμοί στον εν λόγω χώρο. 2. Τα μέρη ενεργούν ώστε η πολιτική να στοχεύει στα εξής: α. β. γ. γ. ε. στ. ζ. η. θ. ι. 3. 4. 1. α. β. γ. δ. 2. πολυμερής και διμερής συνεργασία για την ρύθμιση ζητημάτων που αφορούν την ανάπτυξη του εμπορίου και τα οποία ενδιαφέρουν αμφότερες τις πλευρές, μεταξύ άλλων, τις μελλοντικές διαδικασίες του ΠΟΙΛ. Προς το σκοπό αυτό συνεργάζονται σε διεθνές επίπεδο και διμερώς για την επίλυση εμπορικών προβλημάτων κοινού ενδιαφέροντος- προώθηση ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ οικονομικών παραγόντων και βιομηχανική συνεργασία μεταξύ επιχειρήσεωνγια τη διαφοροποίηση και αύξηση των σημερινών ρευμάτων συναλλαγών μελέτη και σύσταση μέτρων για την ενθάρρυνση του εμπορίου, που είναι κατάλληλα για την προώθηση της ανάπτυξης των συναλλαγών διευκόλυνση της συνεργασίας μεταξύ των αρμοδίων τελωνειακών αρχών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, των κρατών μελών αυτής και της Κορέας· βελτίωση της πρόσβασης στην αγορά για τα βιομηχανικά, γεωργικά και αλιευτικά προϊόντα· βελτίωση της πρόσβασης στην αγορά για τις υπηρεσίες, όπως χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες και τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες· ενίσχυση της συνεργασίας στους τομείς των προτύπων και τεχνικών ρυθμίσεων αποτελεσματική προστασία της πνευματικής, βιομηχανικής και ιδιοκτησίας· διοργάνωση επισκέψεων για το εμπόριο και τις επενδύσεις· διοργάνωση γενικών και ειδικών βιομηχανικών εμπορικών εκθέσεων. εμπορικής Τα μέρη δραστηριοτήτων με την ενίσχυση των σχετικών νομοθεσιών και ρυθμίσεων. ενθαρρύνουν δίκαιο ανταγωνισμόστον χώρο των οικονομικών Σύμφωνα με τις υποχρεώσεις τους βάσει της συμφωνίας περί κρατικών προμηθειών του ΠΟΕ, τα μέρη εξασφαλίζουν τη συμμετοχή σε συμβάσεις προμηθειών, χωρίς διακρίσεις και με αμοιβαιότητα. Συνεχίζουν τις συζητήσεις που αποβλέπουν στο περαιτέρω αμοιβαίο άνοιγμα των αγορών προμηθειών σε άλλους τομείς, όπως τηλεπικοινωνίες. Άρθρο 6. Γεωργία και αλιεία Τα μέρη συμφωνούν να ενθαρρύνουν τη συνεργασία στους τομείς της γεωργίας και της αλιείας, μεταξύ άλλων, των κηπευτικών και της θαλασσοκαλλιέργειας. Τα συμβαλλόμενα μέρη, με βάση τις μεταξύ τους συζητήσεις όσον αφορά τις κατ' ιδίαν γεωργικές και αλιευτικές πολιτικές, εξετάζουν τα εξής: τις δυνατότητες αυξημένων συναλλαγών γεωργικών και αλιευτικών προϊόντων τις επιπτώσεις των υγειονομικών και φυτοΰγειονομικών μέτρων καθώς και των μέτρων που αφορούν το περιβάλλον, επί του εμπορίου· τους δεσμούς μεταξύ γεωργίας και περιβάλλοντος της υπαίθρου· την έρευνα στους τομείς της γεωργίας και της αλιείας, μεταξύ άλλων την καλλιέργεια κηπευτικών και Οαλασσοκαλλιέργεια. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται στα προϊόντα και υπηρεσίες της συνδεόμενης γεωργικής μεταποιητικής βιομηχανίας, εφόσον χρειάζεται. 3. 1. (α) (β) Τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν να συμμορφωθούν προς τους όρους της συμφωνίας περί υγειονομικών και φυτοΰγειονομικών μέτρων του ΠΟΕ είναι διατεθειμένα να εξάγουν διαπραγματεύσεις, κατόπιν αιτήσεως ενός από αυτά για να συζητήσουν τις προτάσεις του άλλου συμβαλλόμενου μέρους για την εφαρμογή και την εναρμόνιση των υγειονομικών και φυτοΰγειονομικών μέτρων, λαμβάνοντας υπόψη τα πρότυπα επί των οποίων έχουν συμφωνήσει άλλοι διεθνείς οργανισμοί όπως ο ΟΙΕ, IPPC και Codex Alimentarius Άρθρο 7. Θαλάσσιες μεταφορές Τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν να κινητοποιηθούν για την επίτευξη του στόχου της απεριόριστης πρόσβασης στη διεθνή ναυτιλιακή αγορά και εμπόριο, με βάση τον δίκαιο ανταγωνισμό σε εμπορική βάση, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου. Η ανωτέρω διάταξη δεν θίγει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τον κώδικα συμπεριφοράς για τις διασκέψειςίΟοηΓεΓεικεβ) τακτικών γραμμών της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών, όπως εφαρμόζεται σε κάθε συμβαλλόμενο μέρος της παρούσας συμφωνίας. Οι μη τακτικές γραμμές λειτουργούν ελεύθερα και ανταγωνιστικά με τις τακτικές, εφόσον τηρούν την αρχή του δίκαιου ανταγωνισμού σε εμπορική βάση. Τα συμβαλλόμενα μέρη επιβεβαιώνουν τη δέσμευση τους να δημιουργήσουν ένα δίκαιο και ανταγωνιστικό περιβάλλον για τις συναλλαγές ξηρού και υγρού χύδην φορτίου. Στο πλαίσιο της δέσμευσης αυτής, η Δημοκρατία της Κορέας προβαίνει στις αναγκαίες ενέργειες για την σταδιακή κατάργηση της ισχύουσας κράτησης φορτίου καθορισμένων χύδην βασικών προϊόντων για τα πλοία μεταφοράς υπό κορεατική σημαία, για μεταβατική περίοδο, η οποία λήγει στις 31 Δεκεμβρίου 1998. 2. Προς επίτευξη του στόχου της παραγράφου 1, τα συμβαλλόμενα μέρη: (α) (β) (γ) δεν εισάγουν ρήτρες περί κατανομής φορτίου στις μελλοντικές διμερείς συμφωνίες με τρίτες χώρες όσον αφορά τις συναλλαγές μέσω τακτικών γραμμών ξηρών και υγρών χύδην ειδών, εκτός εάν, σε εξαιρετικές περιστάσεις, όσον αφορά τις συναλλαγές που πραγματοποιούνται μέσω τακτικών γραμμών, οι ναυτιλιακές εταιρείες του ενός ή του άλλου συμβαλλόμενου μέρους της παρούσας συμφωνίας δεν θα είχαν διαφορετικά μια πραγματική ευκαιρία να πραγματοποιήσουν συναλλαγές προς και από τη σχετική τρίτη χώρα. δεν εκτελούν, με την έναρξη ισχύος της παρούσας συμφοονίας, διοικητικά και τεχνικά και νομοθετικά μέτρα τα οποία θα εισήγαγαν διάκριση μεταξύ των ιδίων υπηκόων ή εταιρειών και αυτών του άλλου συμβαλλόμενου μέρους κατά την παροχή υπηρεσιών στις διεθνείς θαλάσσιες μεταφορές. δεν παρέχουν λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση στα πλοία, τα οποία εκμεταλλεύονται υπήκοοι ή εταιρείες του άλλου συμβαλλόμενου μέρους, από αυτήν που παρέχουν στα δικά τους πλοία όσον αφορά την πρόσβαση στους λιμένες που είναι ανοικτοί στο διεθνές εμπόριο, τη χρήση των υποδομών και των βοηθητικών ναυτιλιακών υπηρεσιών των λιμένων, καθώς και όσον αφορά τα τέλη και επιβαρύνσεις, τις τελωνειακές διευκολύνσεις και την παραχώρηση αποβάθρας και εγκαταστάσεων φόρτωσης και εκφόρτωσης. ΜΗΝΗ 3. 4. 5. 1. 2. Προς το σκοπό του παρόντος άρθρου, η πρόσβαση στη διεθνή ναυτιλιακή αγορά περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα για τους προσφέροντεςδιεθνείς θαλάσσιες μεταφορές έκαστου συμβαλλόμενου μέρους, να διακανονίζουν υπηρεσίες απευθείας μεταφοράς, που περιελαμβάνουν θαλάσσια διαδρομή, και προς το σκοπό αυτό να συνάπτουν απευθείας συμφωνία με τους προσφέροντες μέσα μεταφοράς, εκτός από τις θαλάσσιες μεταφορές, στο έδαφος του άλλου συμβαλλόμενου μέρους, με την επιφύλαξη των εφαρμοστέοι περιορισμών περί υπηκοότητας, που αφορούν μεταφορά εμπορευμάτων και προσώπων με τα εν λόγω άλλα μέσα μεταφοράς. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται στις εταιρείες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και στις κορεατικές εταιρείες. Των διατάξεων του παρόντος άρθρου επωφελούνται επίσης οι ναυτιλιακές εταιρείες που είναι εγκατεστημένες εκτός της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ή της Δημοκρατίας της Κορέας και ελέγχονται από υπηκόους κράτους μέλους ή της Δημοκρατίας της Κορέας, εφόσον τα πλοία τους είναι νηολογημένα στο εν λόγω κράτος μέλος ή στη Δημοκρατία της Κορέας σύμφωνα με τις κατ' ιδίαν νομοθεσίες. Βάσει ειδικών συμφωνιών ρυθμίζονται θέματα αφορώντα τις ενέργειες που αναλαμβάνονται στο πλαίσιο δραστηριοτήτων ναυτιλιακών πρακτόρων στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και στη Δημοκρατία της Κορέας, εφόσον χρειάζεται. Άρθρο 8. Ναυπηγικός κλάδος Τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν να συνεργασθούν στο ναυπηγικό τομέα για την προώθηση δίκαιων και ανταγωνιστικών συνθηκών αγοράς και σημειώνουν την έντονη διαρθρωτική ανισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης και την τάση της αγοράς η οποία προκαλεί ύφεση στο διεθνή ναυπηγικό κλάδο. Για τους λόγους αυτούς, τα συμβαλλόμενα μέρη δεν λαμβάνουν κανένα μέτρο ούτε προβαίνουν σε ενέργειες στήριξης του ναυπηγικού τους κλάδου, οι οποίες ενδέχεται να στρεβλώσουν τον ανταγωνισμό ή εξαιτίας των οποίων ο ναυπηγικός τους κλάδος δύναται να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε δυσχερή κατάσταση στο μέλλον, σύμφωνα με τη συμφωνία στο ναυπηγικό κλάδο του ΟΟΣΛ. Τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν να πραγματοποιήσουν διαβουλεύσεις αφού το ζητήσει ένα μέρος, για την εκτέλεση της συμφωνίας στο ναυπηγικό κλάδο του ΟΟΣΛ, να ανταλλάσσουν πληροφορίες γιά την εξέλιξη της διεθνούς αγοράς όσον αφορά τα πλοία και το ναυπηγικό κλάδο και κάθε πρόβλημα που προκύπτει στον εν λόγω τομέα. Οι αντιπρόσωποι του ναυπηγικού κλάδου δυνατό να παρευρίσκονται στις διαβουλεύσεις αυτές ως παρατηρητές, κατόπιν προσκλήσεως και αφού συμφωνήσουν σχετικά τα συμβαλλόμενα μέρη. Άρθρο 9. Προστασία της πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας 1. Τα μέρη αναλαμβάνουν να εξασφαλίσουν ότι παρέχεται επαρκής και αποτελεσματική προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας, μεταξύ άλλων ,αποτελεσματικά μέσα για την εφαρμογή των εν λόγω δικαιωμάτων. 2. 3. 1. Τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν να εφαρμόσουν τη συμφωνία περί των συναφών με το εμπόριο δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας του ΠΟΕ, το αργότερο μέχρι την 1η Ιουλίου 19961. Τα συμβαλλόμενα μέρη επιβεβαιώνουν τη σημασία που αποδίδουν στις υποχρεώσεις, οι οποίες απορρέουν από πολυμερείς συμφωνίες περί προστασίας των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. Τα συμβαλλόμενα μέρη ενεργούν κατά τρόπο ώστε να προσχωρήσουν το συντομότερο στις συμβάσεις, στις οποίες δεν έχουν ακόμη προσχωρήσει, και οι οποίες περιέχονται στο παράρτημα. Άρθρο 10. Τεχνικές ρυθμίσεις, Πρότυπα και Αξιολόγηση πιστότητας Με την επιφύλαξη των διεθνών τους υποχρεώσεων, εντός των ορίων των αρμοδιοτήτων τους και σύμφωνα με τις κατ' ιδίαν νομοθεσίες, τα συμβαλλόμενα μέρη προωθούν τη χρήση διεθνώς παραδεδεγμένων προτύπων και συστημάτων αξιολόγησης της πιστότητας. Προς το σκοπό αυτό δίδεται ειδικότερα προσοχή στα εξής: α. β, γ. δ. ε. στ. 2. ανταλλαγή πληροφοριών και τεχνικών εμπειρογνωμόνων στους τομείς της τυποποίησης, της διαπίστευσης, της μετρολογίας και της πιστοποίησης, καθώς και της κοινής έρευνας, εφόσον χρειάζεται· προώθηση ανταλλαγών και επαφών μεταξύ αρμοδίων φορέων και οργάνων τομεακές διαβουλεύσεις· συνεργασία σε δραστηριότητες διαχείρισης της ποιότητας· ενίσχυση της συνεργασίας στο χώρο των τεχνικών ρυθμίσεων, ειδικότερα με τη σύναψη συμφωνίας για την αμοιβαία αναγνώριση των αποτελεσμάτων της αξιολόγησης πιστότητας, ως μέσου διευκόλυνσης των συναλλαγών και αποφυγής οποιασδήποτε δυσλειτουργίας επιβλαβούς για την ανάπτυξη της συμμετοχή και συνεργασία στο πλαίσιο των σχετικών διεθνών συμφωνιών με σκοπό την προώθηση της έγκρισης εναρμονισμένων προτύπων. Τα συμβαλλόμενα μέρη εξασφαλίζουν ότι οι δραστηριότητες για τα πρότυπα και την αξιολόγηση πιστότητας δεν παρεμποδίζουν αδικαιολόγητα το εμπόριο. Άρθρο Π. Διαβουλεύσεις 1. Τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν να προωθήσουν την ανταλλαγή πληροφοριών όσον αφορά τα εμπορικά μέτρα. Έκαστο συμβαλλόμενο μέρος αναλαμβάνει να ενημερώνει το άλλο μέρος έγκαιρα σχετικά με την εφαρμογή μέτρων, τα οποία αλλοιώνουν τους εισαγωγικούς δασμούς Για τη Δημοκρατία της Κορέας,με εξαίρεση του νόμου περί διαχειρίσεως των γεωργοχημικών,ο οποίος θα αρχίσει να ισχύει την 1η Ιανουαρίου 1997 και του νόμου περί βιομηχανίας φυτών (και του νόμου περί της προστασίας των γεωγραφικών ενδείξεων) μέχρι την 1η Ιουλίου 1998, με την επιφύλαξη της ιδίας νομοθετικής διαδικασίας. που επιβάλλονται βάσει της ρήτρας του μάλλον ευνοουμένου κράτους και επηρεάζουν τις εξαγωγές του άλλου μέρους. Κάθε μέρος μπορεί να ζητήσει τη διεξαγωγή διαβουλεύσεων περί εμπορικών μέτρων. Εφόσον υποβληθεί σχετικό αίτημα, οι διαβουλεύσεις πραγματοποιούνται με την πρώτη ευκαιρία, για να επιτευχθεί αμοιβαία αποδεκτή και εποικοδομητική λύση το ταχύτερο δυνατόν. 2. Έκαστο συμβαλλόμενο μέρος συμφωνεί να ενημερώνει το άλλο μέρος σχετικά με την έναρξη διαδικασίας αντιντάμπινγκ κατά των προϊόντων του άλλου μέρους. Τηρώντας πλήρως τις συμφωνίες του ΠΟΕ περί των μέτρων αντιντάμπινγκ και αντεπιδοτήσεων, τα μέρη εξετάζουν με ευνοϊκή προδιάθεση, και προσφέρουν τις κατάλληλες ευκαιρίες για διαβούλευση, όσον αφορά παρατηρήσεις που υποβάλλει ένα μέρος σχετικά με τις διαδικασίες αντιντάμπινγκ και τις διαδικασίες αντεπιδοτήσεων. 3. 4. Τα συμβαλλόμενα μέρη διαβουλεύονται σχετικά με κάθε διαφορά που ενδέχεται να προκύψει κατά την εκτέλεση της παρούσας συμφωνίας. Εφόσον το ζητήσει ένα μέρος, οι διαβουλεύσεις ατπές λαμβάνουν χώρα το νωρίτερο δυνατόν. Το μέρος που υποβάλλει το σχετικό αίτημα παρέχει στο άλλο συμβαλλόμενο μέρος όλες τις αναγκαίες πληροφορίες για τη λεπτομερή εξέταση της κατάστασης. Στο πλαίσιο των εν λόγω διαβουλεύσεων, καταβάλλονται προσπάθειες για την επίλυση των εμπορικών διαφορών το ταχύτερο δυνατόν. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου κατ' ουδένα τρόπο θίγουν τις εσωτερικές διαδικασίες εκάστου συμβαλλόμενου μέρους όσον αφορά την έγκριση και τροποποίηση εμπορικών μέτρων, ή την κοινοποίηση, τους μηχανισμούς διαβούλευσης και επίλυσης των διαφορών που προβλέπονται δυνάμει των συμφωνιών του ΠΟΕ. Άρθρο 12. Οικονομική και βιομηχανική συνεργασία 1. Τα συμβαλλόμενα μέρη, λαμβάνοντας υπόψη το αμοιβαίο συμφέρον καθώς και την κατ' ιδίαν οικονομική πολιτική και τους στόχους αυτής, ενισχύουν την οικονομική και βιομηχανική συνεργασία σε κάθε τομέα τον οποίο θεωρούν κατάλληλο. 2. Οι στόχοι της εν λόγω συνεργασίας είναι ειδικότερα οι εξής: προώθηση ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ οικονομικώνπαραγόντων και ανάπτυξη και βελτίωση των υφιστάμενων δικτύων, ενώ συγχρόνως διασφαλίζεται η προστασία των προσωπικών στοιχείων ανταλλαγή πληροφοριών για τους όρους και τις προϋποθέσεις συνεργασίας στον τομέα όλων των υπηρεσιών και των υποδομών της πληροφορίας· προώθηση αμοιβαία επωφελών επενδύσεων και δημιουργία ευνοϊκών για τις επενδύσεις συνθηκών βελτίωση του οικονομικού περιβάλλοντος και των συνθηκών επιχειρηματικής δραστηριότητας. 3. Τα συμβαλλόμενα μέρη, για να επιτύχουν τους στόχους τους, επιδιώκουν μεταξύ άλλων τα εξής: α. β. γ δ. ε. στ. ζ. 1. να διαφοροποιήσουν και να ενισχύσουν τους μεταξύ τους οικονομικούς δεσμούς, να δημιουργήσουν ειδικούς διαύλους συνεργασίας στον βιομηχανικό κλάδο, να προωθήσουν τη βιομηχανική συνεργασία μεταξύ επιχειρήσεων, ειδικότερα μεταξύ των MME να προωθήσουν διαρκή ανάπτυξη των οικονομιών τους, να ενθαρρύνουν τρόπους παραγωγής μη επιβλαβείς για το περιβάλλον, να ενθαρρύνουν τις ροές επενδύσεων και τεχνολογίας, να βελτιώσουν την αμοιβαία κατανόηση και επίγνωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος εκάστου. Άρθρο 13. Ναρκωτικά και νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες Τα συμβαλλόμενα μέρη συνεργάζονται για να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα και επάρκεια των πολιτικών και μέτρων καταστολής της παράνομης παραγωγής, προσφοράς και εμπορίου ναρκωτικών και ψυχοτρόπων ουσιών, μεταξύ άλλων, την πρόληψη της εκτροπής των πρόδρομων χημικών ουσιών, καθώς και την περαιτέρω πρόληψη και τον περιορισμό της ζήτησης ναρκωτικών. Η συνεργασία στον εν λόγω χώρο βασίζεται στην αμοιβαία συνεννόηση και στο στενό συντονισμό μεταξύ των συμβαλλομένων μερών, όσον αφορά τους στόχους και τα μέτρα που αφορούν διάφορους τομείς συνδεόμενους με τα ναρκωτικά. 2. Τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν ότι πρέπει να παταβάλλουν προσπάθειες και να συνεργασθούν για να παρεμποδίσουν τη χρήση των χρηματοπιστωτικών τους συστημάτων για τη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες εν γένει και ειδικότερα, στο χώρο των ναρκωτικών. Με τη συνεργασία στο χώρο αυτό επιδιώκεται η καθιέρωση των κατάλληλων προδιαγραφών κατά της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις οποίες έχουν εγκρίνει τα διεθνή fora στο χώρο αυτό, ειδικότερα η Financial Action Task Force (FATF). Άρθρο 14, Συνεργασία στον τομέα της επιστήμης και τεχνολογίας 1. Σύμφωνα με το αμοιβαίο συμφέρον και τους στόχους των ιδίων πολιτικών όσον αφορά την επιστήμη, τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν να προωθήσουν τη συνεργασία στην επιστήμη και τεχνολογία. Προς το σκοπό αυτό τα μέρη προσπαθούν ειδικότερα να ενθαρρύνουν: την ανταλλαγή πληροφοριών και τεχνογνωσίας στο χώρο της επιστήμης και τεχνολογίας· το διάλογο για τη χάραξη και εφαρμογή αναπτυξιακής πολιτικής στο χώρο της έρευνας και της τεχνολογίας· τη συνεργασία στο χώρο της τεχνολογίας πληροφοριών, καθώς και τις τεχνολογίες και τη βιομηχανία που επηρεάζουν τη διαλειτουργικότητα, προς μία πλανητική κοινωνία της πληροφορίας· τη συνεργασία στους χώρους της ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος· τη συνεργασία στους κοινού ενδιαφέροντος τομείς επιστήμης και τεχνολογίας. 2. Για την υλοποίηση των στόχων των επιδιώκουν μεταξύ άλλων: ιδίων πολιτικών , τα συμβαλλόμενα μέρη την ανταλλαγή πληροφοριών που αφορούν ερευνητικά σχέδια στον τομέα της ενέργειας, της προστασίας του περιβάλλοντος, των τηλεπικοινωνιών και της τεχνολογίας πληροφοριών καθώς και, στον τομέα της βιομηχανίας τεχνολογίας πληροφοριών την προώθηση της κατάρτισης των επιστημόνων με τα κατάλληλα μέσα· την ενθάρρυνση της μεταφοράς τεχνολογίας βάσει του αμοιβαίου οφέλους· την από κοινού διοργάνωση σεμιναρίων για τη συνάντηση επιστημόνων υψηλού επιπέδου και από τις δυο πλευρές, και την ενθράρρυνση των ερευνητών αμφοτέρων των συμβαλλομένων μερών, να πραγματοποιήσουν κοινή έρευνα στους τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος. 3. Τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν, οι δράσεις συνεργασίας και οι κοινές δράσεις στο χώρο της επιστήμης και τεχνολογίας να πραγματοποιούνται με βάση την αμοιβαιότητα. Τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν να προστατεύσουν αποτελεσματικά την πληροφορία και την πνευματική ιδιοκτησία στο πλαίσιο της συνεργασίας, στην περίπτωση κατάχρησης ή μη επιτρεπόμενης χρήσης από άλλους χρήστες, εκτός από τους νόμιμους ιδιοκτήτες. Στην περίπτωση συμμετοχής οργάνων, φορέων και επιχειρήσεων, ενός από τα μέρη, σε συγκεκριμένα αναπτυξιακά προγράμματα έρευνας και τεχνολογίας του άλλου μέρους, όπως τα προγράμματα που προβλέπονται στο γενικό πρόγραμμα - πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η συμμετοχή αυτή καθώς και η διάδοση και αξιοποίηση των αποκτώμενων γνώσεων, γίνονται σύμφωνα με τους γενικούς κανόνες που θεσπίζει το άλλο μέρος. 4. Οι προτεραιότητες της συνεργασίας αποφασίζονται με συνεννόηση μεταξύ των συμβαλλομένων μερών. Με την επιφύλαξη της προηγουμένης παραγράφου, ενθαρρύνεται η συμμετοχή οργάνων του ιδιωτικού τομέα, φορέων και επιχειρήσεων σε δραστηριότητες συνεργασίας και σε ειδικά ερευνητικά σχέδια κοινού ενδιαφέροντος. Άρθρο 15. Συνεργασία σε περιβαλλοντικά θέματα Τα μέρη δημιουργούν σχέσεις συνεργασίας για την προστασία και διατήρηση του περιβάλλοντος. Τούτο πραγματοποιείται μέσω των εξής: ανταλλαγές πληροφοριών για τις περιβαλλοντικές πολιτικές και την εφαρμογή τους μεταξύ των αρμοδίων ανωτάτων υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των αρμοδίων αρχών της Δημοκρατίας της Κορέας· ανταλλαγές πληροφοριών επί περιβαλλοντικούς υγειών τεχνολογιών ανταλλαγές προσωπικού· πραγματοποίηση συζητήσεων για την προώθηση της συνεργασίας σε περιβαλλοντικά θέματα, που διεξάγονται σε διεθνή fora, όπου συμμετέχουνη Ευρωπαϊκή Κοινότητα και η Δημοκρατία της Κορέας, ιδίως στην Επιτροπή διαρκούς ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών και άλλα fora, όπου συζητούνται οι διεθνείς συμβάσεις για το περιβάλλον συζήτηση για τη συνέχιση των πρακτικών διαρκούς ανάπτυξης και ειδικότερα, συνεργασία για την εφαρμογή του Προγράμματος δράσης 21 και άλλων δραστηριοτήτων παρακολούθησης της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το περιβάλλον και την ανάπτυξη (ΔΗΕΙΙΑ)· συνεργασία σε κοινά περιβαλλοντικά σχέδια. 11 mmÈÊmtËÊÊÈÊÊÈmÊÊm Άρθρο 16 Ενέργεια Τα συμβαλλόμενα μέρη αναγνωρίζουν τη σημασία του ενεργειακού τομέα για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και επιθυμούν, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, να ενισχύσουν τη συνεργασία στο χώρο αυτό. Οι στόχοι της συνεργασίας είναι οι εξής: προώθηση της αρχής της οικονομίας της αγοράς, μέσω του καθορισμού των τιμών καταναλωτή, σύμφωνα με τις αρχές της αγοράς, διαφοροποίηση της παραγωγής ενέργειας, ανάπτυξη νέων και ανανεώσιμων μορφών ενέργειας, επίτευξη ορθολογικής χρήσης της ενέργειας, κυρίως με την προαγωγή της διαχείρισης από πλευράς ζήτησης, και, υποστήριξη των καλύτερων δυνατών συνθηκών για τη μεταφορά τεχνολογίας, υπέρ της αποτελεσματικής χρήσης της ενέργειας. Προς τούτο, τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν να προωθήσουν τη διεξαγωγή κοινών μελετών και έρευνας, καθώς και τις επαφές μεταξύ των αρμοδίων για τον ενεργειακό προγραμματισμό. Άρθρο 17. Συνεργασία στα πολιτιστικά, τις πληροφορίες και την επικοινωνία Τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν να καθιερώσουν συνεργασία στο χώρο της πληροφορίας και της επικοινωνίας για τη βελτίωση της αμοιβαίας κατανόησης, λαμβάνοντας υπόψη την πολιτιστική διάσταση των μεταξύ τους σχέσεων. Ειδικότερα τα εν λόγω μέτρα λαμβάνουν τις εξής μορφές: ανταλλαγή πληροφοριών επί θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος που αφορούν τα πολιτιστικά και την ενημέρωση· διοργάνωση πολιτιστικών γεγονότων πολιτιστικές ανταλλαγές· και ακαδημαϊκές ανταλλαγές. Άρθρο 18. Συνεργασία για την ανάπτυξη των τρίτων χωρών ίδιες Τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν να ανταλλάσουν πληροφορίες σχετικά με τις πολιτικές αναπτυξιακής βοήθειας, ώστε να καθιερώσουν τακτικό διάλογο για τους στόχους των πολιτικών αυτών και για τα ίδια προγράμματα αναπτυξιακής βοήθειας στις τρίτες χώρες. Εξετάζουν κατά πόσο είναι εφικτή μια ουσιαστικότερη συνεργασία σύμφωνα με τις ίδιες νομοθεσίες και τις προϋποθέσεις που ισχύουν για την εκτέλεση των εν λόγω προγραμμάτων. Άρθρο 19. Μεικτή επιτροπή 1. Στα πλαίσια της παρούσας συμφωνίας, τα συμβαλλόμενα μέρη συνιστούν κοινή επιτροπή που αποτελείται από εκπροσώπους των μελών του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αφενός, και της Δημοκρατίας της Κορέας, αφετέρου. Στο πλαίσιο αυτής διεξάγονται διαβουλεύσεις για τη διευκόλυνση της εφαρμογής και τη διεύρυνση των γενικών στόχων της παρούσας συμφωνίας. 12 2. Στόχος της μεικτής επιτροπής είναι: να μεριμνά για την ορθή λειτουργία της συμφωνίας· να παρακολουθεί την εξέλιξη των συναλλαγών και της συνεργασία μεταξύ των μερών να αναζητεί τα κατάλληλα μέτρα για την πρόληψη δυσκολιών που ενδέχεται να παρουσιασθούν στους τομείς που καλύπτονται από την παρούσα συμφωνία· να αναζητά τρόπους για την ανάπτυξη και διαφοροποίηση των συναλλαγών να ανταλλάσσει γνώμες και να υποβάλλει υποδείξεις επί παντός ζητήματος κοινού ενδιαφέροντος, που αφορά τις συναλλαγές και τη συνεργασία, μεταξύ άλλων τη μελλοντική δράση και τους πόρους που είναι διαθέσιμοι για την πραγματοποίηση της· να υποβάλλει τις απαραίτητες συστάσεις για την επέκταση των συναλλαγών και της συνεργασίας, λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη συντονισμού των προτεινόμενων μέτρων. Η μεικτή επιτροπή συνεδριάζει τουλάχιστον μια φορά το χρόνο, στις Βρυξέλλες και τη Σεούλ εναλλακτικά. Οι έκτακτες συνεδριάσεις μπορούν να συγκαλούνται αφού το ζητήσει ένα από τα συμβαλλόμενα μέρη. Την προεδρία της μεικτής επιτροπής ασκεί κάθε μέρος εναλλακτικά. Η μεικτή επιτροπή έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί ειδικές υποεπιτροπές που την επικουρούν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων της, και οι οποίες της παρέχουν λεπτομερή στοιχεία σχετικά με τις δραστηριότητες τους σε κάθε συνεδρίαση της επιτροπής. Άρθρο 20. Ορισμός 3. 4. Για το σκοπό της παρούσας συμφωνίας, ο όρος "τα μέρη" σημαίνει την Ευρωπαϊκή Κοινότητα ή τα κράτη μέλη αυτής ή την Ευρωπαϊκή Κοινότητα και τα κράτη μέλη αυτής, σύμφωνα με τις ίδιες αρμοδιότητες αφενός, και τη Δημοκρατία της Κορέας, αφετέρου. Άρθρο 21. Έναρξη ισχύος και διάρκεια 1. 2. Η παρούσα συμφωνία αρχίζει να ισχύει την πρώτη μέρα του μηνός που ακολουθεί την ημερομηνία κατά την οποία τα συμβαλλόμενα μέρη γνωστοποιούν αμοιβαία την ολοκλήρωση των αναγκαίων για το σκοπό αυτό νομοθετικών διαδικασιών. Η παρούσα συμφωνία συνάπτεται για περίοδο πέντε ετών. Ανανεώνεται σιωπηρώς κάθε χρόνο έως ότου ένα από τα συμβαλλόμενα μέρη την καταγγείλει με γνωστοποίηση στο άλλο μέρος, έξι μήνες πριν τη λήξη της. Άρθρο 22. Γνωστοποιήσεις Οι γνωστοποιήσεις που γίνονται σύμφωνα με το άρθρο 21, απευθύνονται στη γενική γραμματεία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο υπουργείο Εξωτερικών της Δημοκρατίας της Κορέας, αντιστοίχως. 13 ^^w Άρθρο 23. Μη εκτέλεση της παρούσας συμφωνίας Εάν ένα συμβαλλόμενο μέρος θεωρεί ότι το άλλο συμβαλλόμενο μέρος δεν εκπληρεί μία από τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την παρούσα συμφωνία, λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα Προηγουμένως, και εκτός από την περίπτωση ειδικής έκτακτης ανάγκης, παρέχει στο άλλο συμβαλλόμενο μέρος όλες τις απαιτούμενες σχετικές πληροφορίες για να εξετάσει λεπτομερώς την κατάσταση, με σκοπό την εξεύρεση λύσης αποδεκτής από τα μέρη Μεταξύ των μέτρων που πρόκειται να ληφθούν επιλέγονται κατά προτεραιότητα τα μέτρα τα οποία διαταράσσουν στο ελάχιστο τη λειτουργία της παρούσας συμφωνίας Τα εν λόγω μέτρα γνωστοποιούνται αμέσως στο άλλο συμβαλλόμενο μέρος και αποτελούν αντικείμενο διαβουλεύσεων, εφόσον τους ζητήσει το άλλο συμβαλλόμενο μέρος Αρθρο 24. Μελλοντικές εξελίξεις Τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν να επεκτείνουν την παρούσα συμφωνία, με αμοιβαία συγκατάθεση, με σκοπό να ενισχύσουν το επίπεδο συνεργασίας και να το διευρύνουν μέσα) συμφωνιών ώστε να καλύπτει συγκεκριμένους τομείς ή δραστηριότητες Για την εκτέλεση της παρούσας συμφωνίας, έκαστο συμβαλλόμενο μέρος δύναται να υποβάλλει υποδείξεις για τη διεύρυνση του πεδίου συνεργασίας, λαμβάνοντας υπόψη την πείρα που αποκτάται κατά την εφαρμογή της. Άρθρο 25. Δηλώσεις και παράρτημα Οι κοινές δηλώσεις και το παράρτημα της παρούσας συμφωνίας αποτελούν αναπόσπαστο μέρος αυτής. Άρθρο 26. Εδαφικά όρια εφαρμογής Η παρούσα συμφωνία εφαρμόζεται αφενός, στη Δημοκρατία της Κορέας και, αφετέρου, στα εδάφη στα οποία εφαρμόζεται η συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα και υπό τους όρους που προβλέπεται στην εν λόγω συνθήκη. Άρθρο 27. Αυθεντικά κείμενα Η παρούσα συμφωνία συντάσσεται σε δύο αντίτυπα στην αγγλική, γαλλική, γερμανική, δανική, ελληνική, ιταλική, ισπανική, κορεατική, ολλανδική, πορτογαλική, σουηδική και φινλανδική γλώσσα και όλα τα κείμενα είναι εξίσου αυθεντικά Σε πίστωση των ανωτέρω, οι υπογράφοντες πληρεξούσιοι έθεσαν την υπογραφή τους κάτω από την παρούσα συμφωνία πλαίσιο. Έγινε στο στις, του έτους χίλια εννιακόσια εννενήντα ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ: ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ ΠΑ ΤΗΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ m ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑ ΤΙΑ: ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ: ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΛΛΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΡΛΑΝΔΙΑ: ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΔΟΥΚΑΤΟ ΤΟΥ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΧΩΡΩΝ: ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΣΤΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑ ΤΙΑ ΤΗΣ ΦΙΝΛΑΝΔΙΑΣ: ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑ ΤΙΑ ΤΗΣ ΣΟΥΗΔΙΑΣ: ΓΙΑ ΤΟ ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΒΟΡΕΙΟΥ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ: ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΟΡΕ ΑΣ: 15 m ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Συμβάσεις νια την πνευματική, βιομηγανική και ειιποοική ιδιοκτησία Σύμβαση της Βέρνης για την προστασία λογοτεχνικών και καλλιτεχνικών έργων (Πράξη Παρισίων, 1971) Διεθνής σύμβαση για την προστασία εκτελεστών, παραγωγών φωνογραφικών δίσκων και ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών (Ρώμη, 1961) Σύμβαση Παρισίων για την προστασία της βιομηχανικής ιδιοκτησίας (Πράξη Στοκχόλμης, 1967, τροποποιημένη 1979) Συνθήκη συνεργασία ευρεσιτεχνίας (Οι^άσινγκτον, 1970 όπως τροποποιήθηκε το 1984) Συμφωνία της Μαδρίτης σχετικά με τη διεθνή καταχώρηση των σημάτων (Πράξη της Στοκχόλμης του 1967, όπως τροποποιήθηκε το 1979) Πρωτόκολλο που αφορά τη συμφωνία της Μαδρίτης σχετικά με τη διεθνή καταχώρηση των σημάτα)ν (Μαδρίτη, 1989) Συμφωνία της Νίκαιας σχετικά με τη διεθνή ταξινόμηση αγαθών και υπηρεσιών, με στόχο την κατάθεση των σημάτων (Γενεύη, 1977 και τροποποιημένη το 1979) Συνθήκη της κατάθεσης μικροοργανισμών με στόχο τις διαδικασίες ευρεσιτεχνίας (1977, τροποποιημένη το 1980) Διεθνής σύμβαση για την προστασία νέων ποικιλιών φυτών (UPOV) (Πράξη Γενεύης, 1991) τη διεθνή αναγνώριση της Βουδαπέστης για 16 m ΚΟΙΝΕΣ ΑΗΛΩΣΕ1Σ Κοινή δήλωση νια το άρθρο 7 Έκαστο συμβαλλόμενο μέρος διευκολύνει την εμπορική εγκατάσταση των ναυτιλιακών εταιρειών του άλλου συμβαλλόμενου μέρους στο έδαφος του, με σκοπό την ανάληψη δραστηριοτήτων ναυτιλιακού πράκτορα, υπό όρους εγκατάστασης και λειτουργίας όχι λιγότερο ευνοϊκούς από αυτούς που παραχωρεί στις δικές του εταιρείες ή στις θυγατρικές ή υποκαταστήματα εταιρειών τρίτης χώρας, ανάλογα με το ποιοι όροι είναι οι καλύτεροι. Κοινή δήλωση του άρθρου 9 Τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν ότι, για τους άκοπους της συμφωνίας, στην πνευματική, ιδιοκτησία περιλαμβάνονται ειδικότερα τα δικαιώματα βιομηχανική και εμπορική δημιουργού, καθώς και τα δικαιώματα δημιουργού προγραμμάτων ηλεκτρονικού υπολογιστή, και τα συγγενή δικαιώματα, τα δικαιώματα που αφορούν τις ευρεσιτεχνίες,τα βιομηχανικά σχέδια, τις γεωγραφικές ενδείξεις, μεταξύ άλλων τις περιγραφές καταγωγής, τα εμπορικά σήματα και σήματα υπηρεσιών, τις τοπογραφίες ολοκληρωμένων κυκλωμάτων καθώς και την προστασία από αθέμιτο ανταγωνισμό, όπως αναφέρεται στο άρθρο 10 α της σύμβασης του Παρισιού για την προστασία της βιομηχανικής ιδιοκτησίας και την προστασία μη ανακοινωθείσας πληροφορίας για την τεχνογνωσία. Κοινή εοιιηνευτική δήλωση νια το άρθρο 23 (α) α. β (β) Τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν, με κοινή συναίνεση,για την ορθή ερμηνεία και πρακτική εφαρμογή αυτής, ότι οι όροι "περιπτώσεις ειδικής έκτακτης ανάγκης" που περιλαμβάνεται στο άρθρο 23 της συμφωνίας, σημαίνουν περιπτώσεις σημαντικής παραβίασης της συμφωνίας από ένα συμβαλλόμενο μέρος. Η σημαντική παράβαση της συμφωνίας συνίσταται σε καταγγελία της σύμβασης που δεν προβλέπεται, από γενικούς κανόνες του διεθνούς δικαίου ή σε παράβαση ουσιώδους στοιχείου της συμφωνίας που προβλέπεται στο άρθρο 1. Τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν ότι τα "κατάλληλα μέτρα" που αναφέρονται στο άρθρο 23, είναι μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. 17 ΜΟΝΟΜΕΡΕΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ2 Δήλωση τηα Ευρωπαϊκή Κοινότητας νια το άρθρο 8 Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα εκφράζει το ενδιαφέρον της και τη σημασία που αποδίδει στα προβλήματα τα οποία προέκυψαν και που ενδέχεται να προκύψουν λόγω της σημερινής τάσης αύξησης της ναυπηγικής ικανότητας στη διεθνή αγορά. Ως προς το σημείο αυτό, επιθυμεί να υπενθυμίσει τους όρους της δήλωσης την οποία υπέβαλε στο Παρίσι με την ευκαιρία της ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων για τη συμφωνία του ΟΟΣΑ στο ναυπηγικό κλάδο της 21ης Δεκεμβρίου 1994, η οποία παραμένει πλήρως έγκυρη επί του σημείου αυτού. Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα καλεί τη Δημοκρατία της Κορέας να συνεργασθεί με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα και τα άλλα κράτη που έχουν υπογράψει τη συμφωνία του ΟΟΣΑ στο ναυπηγικό κλάδο, με σκοπό να περιορισθεί η σημαντική διαρθρωτική ανισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης στη διεθνή αγορά του ναυπηγικού κλάδου με τα κατάλληλα μέσα. Δήλωση της ΔτΐΜ. οκρατίας της Κορέας για το άρθρο 7 παράγραφος 2 Η Δημοκρατία της Κορέας δηλώνει, σχετικά με τις διατάξεις της παραγράφου 2 υπό (α) του άρθρου 7 (θαλάσσιες μεταφορές) ότι θα επιτρέψει την εισαγωγή ρήτρας περί κατανομής φορτίου στις μελλοντικές διμερείς συμφωνίες με τρίτη χώρα όσον αφορά τις συναλλαγές ξηρών και υγρών χύδην ειδών, μόνον σε εξαιρετικές περιστάσεις όταν οι ναυτιλιακές εταιρείες της Κορέας δεν θα είχαν διαφορετικά ευκαιρία να πραγματοποιήσουν συναλλαγές προς και από τη σχετική τρίτη χώρα. Αυτές οι δηλώσας θα γίνουν κατά την υπογραφή της συμφωνίας. (λκοναμίκο έτος 1997 Αηιοσιοναιικρ δελτίο 1. Q^CMAΠA. ^IE ΔΡΑΣΗΣ αφωνίας Πλαισίου για το ομποριο και τη συνεργασία 'Υλοποίηση της μεχαξο της ΕΚ και των κρατών μελών οαπτ)ς αφενύς και της Δημοκρατίας της £ορεας αφετέρου. τομέα οικοναιικης οΛ)νεργασίας και δ^χο^ριοτηχτον συνεργασίας γενικού χαρακτήρα Οι δρΟοοεις αυτές θα υλυπαηθοον σύμφωνα με την στρατηγική ΕΕ Ασίας (COM(îH) 314 τελικό, και, ειδικότερα το -φΐμα 2. 2). Συγκεκριμένες δράσεις στον - 2. ΣΧΕΠΚΟ(Α) ΚΟΝΔΥΛΙ(Α) ΤΌΥΠΡ0πΌΛΟΙΣΜ3Υ ΛομβανΌντας υπφψη την ισχοουσα διάρθρωση του προϋπολογισμού, η δαπάνη θα ήταν δυνατό να καταλογισθεί στο κσνδολαο Β7-0700. Συμφωνίες οικονομικής και οιπορικης συνεργασίας με τις τρίτες χώρες Ο κατολογισμΟς του αυτός προϋπολσγισμ σο. εξριρτατοα. από τα αποτελεσμαια της ετήσιας διαδικασίας 3. Ν0ΜΚΗΒΑΣΗ Αρθρ. 1. 13 και 235 της Συνθήκης της ESC \ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΤίΕΔΡΑΣΗΣ: 4. ] Γενικός στόχος''της δράσης Η προώθηση της περοατερω ανάπτυξης των ακονομικων σχέσεων με την Κορέα σύμφωνα με τη Συμφωνία Εξαίσιο με την Κορέα Ειδικότερα, θα καλυφθούν σι τομείς που 8απίπτουν στην αρμοδιότητα της ΓΔί (οιπορικη συνεργασία ^πορίκΕς επισκέψεις προώθηση των επαφών μεταξύ των ακονομικων φορέων, (συγκεκριμένες δροχτιηριοτητες συνεργασίας γενικού χαρακτήρα), 4. 2 Χρονικό διαστηια που καλύπτει η δράση και προβλεπόμενοι Οροι ανολΐωσηςτης Η συμφωνία πλαίσιο θα ισχύει για χρονικό διαστηια πέντε ετών μετά το πέρας του οποίου θα ανανεώνεται σιωπηρώς Œ ετίρυχ βάση. 5 Κ Α Ι Ά Ι Α Ξ Η Ί ^ Ι Δ Α Ε^ i/ΥΔ/ΪΜΥΔ. μη υποχρεωτιι<ϊι δαπάνη ^ΔΠ^νΙΔΓΤ διαχωριφιιενη πίστωση. ^:7Μ3ρφτ1 προβλεπομένων δαπα\^ν. σΞνεφορο^Εται 6. MKHAATlANOSi/EaO^O^ mm—m*mm ήβ ε^χορηγηση σε ποσοστό εως κοα 100% (είναι δυνατό να προβλεφθεί κατ' εξαίρεση) επιχορηνηση για συγχρηι ο^δοτηση μ ε άλλους φορείς του δτμ οσίου η ιδιωτικού τομέα (κυρίως μ ε την κυβέρνηση της Δι^οκοατίας της Κορέας) 7 ΔΒνΙ3ΠααθΜΚΕΣΕΠΙΙΏ^ 7. 1 ^θοδοςυπολογιτμοΟτους^νολιιςσΟκ^^ (σχ&ση μεταξο των μεμονωμενων δαπανών και του συνολικού κόστους) Η Συμφωνία Πλαίσιο θα υπογραφεί το 1996, και ως εκ τούτου θα πρέπει να υλοποιηθεί εντός του 1997 και μετεπειτα Η συμφωνία πλαίσιο είναι η πρώτη συμφωνία γενικού χαρακτήρα που έχει συναφθεί με τη Δηιοκρατία της Κορέας Σονεπως α συγκεκρμιενες δράσεις πρέπει να χρηιατοδοτηθοον επιχαρησιακο κονδολλο του προϋπολογισμού. Η από νεό συμφωνία πλαίσιο προβλέπει -οικονομική συνεργασία σε έναν α ρ ώο τομέων όπως π,χ στους τομείς Επισττμη; κοα. Τεχνολογίας Βιομηχανίας ΓΤ(χπθπων, Περιβάλλοντος Ενέργειας Πολιτισμού κλπ Ενω ενα μέρος πον εν λόγω δ^χκ™ριστήτων είναι δυνατό να καλυφθούν απο υφιστάμενες ισιώσεις του προϋπολογισμσο (πχ κεφάλαια συνεργασίας που προορίζονται για την υλοποίηση του Τέταρτου Προγρομμαιος Πλαισίου για την Ερευνα και την Τεχνολογική Ανάπτυξη, κονδολια για την πληροφόρηση που χορττ/ηθηκαν στην Αναπροσωπεία της ΓΔΧ στη Σεούλ), ενδέχεται να χρειασθούν προσθετά κονδολια οψους 250. 000 ECU ετησίως για τις νέες αυτές πρωτοβουλίες συνεργασίας Το πρόγραμμα του 1997 όσον άφορα τη συνεργασία με την Κορέα πρέπει να καλύψει ορισμένες η το σύνολο των ακολουθών δραστηριοτήτων συνεδριάσεις ενός φόρουμ ΕΕ/Κορεας η δηιιουργία του οποίου είχε προταθεί από τη Λέσχη των Σοφών ΕΕ/Κορεας στην έκθεση της το Νο£μ βριο του 1995, διάσκεψη που αποσκοπεί στην προώθηση του διάλογου μεταξο των ομύδων καταναλωτών της Κορέας και των ευρωπαίων ομολόγων τους (σε μια προσπάθεια επιρροής των απόψεων των καταναλωτών για τα ευρωπαϊκά προϊόντα), φόρουμ που αποσκοπεί στην παροχή πληροφοριών σχετικών με τις δυνατότητες συνεργασίας στον τομέα έρευνας κοα ανάπτυξης (παροχή εξη/Τρεων για τη λειτουργία των προγρααματων κοα στις δοο πλευρές κλπ), δϊοργοΛΐυση τομεακών επιχειρησιακών φόρουμ σε ταιείς κοινού ενδιαφέροντος προκείμενου να ενθαρρυνθεί η συνεργασία μεταξο των επιχειρήσεων και στις δοο πλευρές (η Κορέα έχει ηδη προτείνει για το 1996 τους τμιαγοηοος και τις οικιακές ηλεκτρονικές συσκευές). α β. γ, δ. ε στ; ζ εμπορικών έδαφος για τη δηαιουργΐα επιδότηση για τη δηιιουργία αιοσπονδίας ενώσεων ευρωπαϊκών εταιρειών εξαγωγών στην Κορέα (προκείμενου να προετοιμασθεί επιμελητηρίων το ΕΕ/Κορεας θέσπιση "Επάθλου σχΕσεων ΈΕ-ΚορΕαζ'. στόχος του οποίου θα είναι η ενθάρρυνση των ευρωπαϊκών μέσων ενημέρωσης να παράσχουν πληρΕστερη και αρτιότερη πληροφόρηση για την ΕΕ και τα κράτη μέλη της {προτάθηκε από τη Λέσχη των Σοφών ΕΕ/Κόρεας στην έκθεση του Νοεμβρίου 1995). συμμέτοχη στο κόστος διοργάνωσης σ\)γκΕκριμενων επισκέψεων για εμπορικούς η επΕνόυτακόος σκοποος (σύμφωνα με την αρχή της ^κουρικοτητας). 7. 2 Κοπάνα»f] μεταξΟ των διάφορων επι/ιερουςδρασττριοτΤρ:ων Κατάντη toçiyuv • η + 1 η + 2 η t· 3 η + 4' ΠΑΥσε εκατ. Ecus (τρέχουσες τιμές) η !b και επΟμενο Οίκον*}! - KÛ έτος Σονο λο φόρουμ Jtm/ΑορΒος 0,11)0 Διασκεψηγια τσα: κοααναλαπδς Ε π ι δ ό τ η ση ZDVOÂO 0. 100 0,050 0. UWJ 7. 3 πληρωμών Χρονοδιαγρο?ιμ α πιστώσεων αναλην|/ης Ι5ποχρ3ώσεων/πυπώσεο3ν £τος. 1997 ' ]998 11 4 2 n + 3 n + 4 •. ΠΑΥσε εκατ. Ecus n Η-1> και επόμενο οικονο jll-KÔ έτος Σοναλ ο il,2b0 u;. ibu ανάληψης υποχρεώσεων υιστωαεις πληρώ, ιών 24 0,050 &uo5 iyyv •• U. idOU 1998 n + 2 n + a •. m- 4 n + 5 km, snQievo otKDvqiuco sroq 2J0VCAO. ιβ U. UÎ3U a M É m M i u ^ i É A ^ A i· (1M 0. 050 MbO 4 8. ΠΕ<ΒΛΕΙΧΜΕΝΕΔ[ΑΊΑΞΗΣΠΑΤ^ 9. ΣΤΧΧΧΕΙΑΑΝΑΧΉΕΚαΠΖ^ 9. 1. Συγκεκριμένοι ποσοηκοποιησιμοι στόχοι πληθυσμός στον οποίο απευθονεται η δράση Φόρουμ ΕΕ/Κορεας Το φορσόμ ΕΕ/Κορεας αποτελεί διάσκεψη που αποσκοπεί στην προώθηση της συνεργασίας μεταξο των ε^χειρτμοχικών και οκάδηιατκών κοκλων και των μέσων ενηιερωσης κοα των δοο πλευρών υπό την αιγίδα της κυβέρνησης της Κορέας κοα της Ευρωπαϊκής Εκτροπής. Ως εκ τούτου, πρέπει να συμμετασχουν εκπρόσωποι αυτών των τομέων, Ειδικές συνεδριάσεις για έναν η περισσότερους θα αποτελέσουν την κατάλληλη συνέχεια τομείς Q. συμμετέχοντες πρέπει να επιλεγούν με τη βοήθεια των αρχών των κρατών μελών προκείμενου να εξασφαλισθεί Οτι λαμβάνονται υπον]/η α δυνοαοτητες συνεργασίας τόσο σε επίπεδο ΕΚ Οσο κοα σε εθνακρ επίπεδα διάσκεψη για την προστασία των καταναλωτών Η διάσκεψη για την προστασία των καταναλωτών θα προωθήσει το διάλογο μεταξο των ομάδων κοπαναλωτών της Κορέας και των ευρωπαίων ομολόγων τους και θα παράσχει στις πρώτες αξιόπιστες πληροφορίες για τη νομοθεσία της ΕΚ στο συγκεκριμένο τομέα Είναι γνωστό Οτι η αντίληψη που έχουν οι κορεάτες για τα ξένα προϊόντα πηγάζει από τις εκστρατείες λιτότητας του παρελθόντος Με την καθιέρωση μιας περισσότερο φιλελεύθερης πολιτικής, είναι βασικό να διορθωθεί η λανθασμένη εικόνα των ευρωπαϊκών επικίνδυνων και κακής προϊόντων ως υπερβολικά ακριβών, ποιότητας 9. 2. Αιτιολόγηση της δράσης ΥΤϋοπσίηση της πρώτης συμφωνίας πλαισίου με την Κορέα ΟΛΰπτυξη της οικονομικής συνεργασίας μ ε την Κορ€α 9. 3. Π^ροχολοοθηση κοα αξιόλογης της δράσης Η Επιτροπή θα αξιολογήσει προσεκτικά την αποτελεσμαπκοτητα και την επίδραση των δράσεων που διοργανώνει απο κοινοο με την κυβέρνηση της Κορέας προτσο οποφασίσει για τις περαιτέρω ο^χοτηριοππες. 10. ΛΓΟΚΗΠΚΕ ΔΑΠΑΝΕΣ (ΜΕΡΟΣ ΙΟΥ TMM\IŒfflTOYÎEMKDY' ΠΡΟΪΙΧ)ΛαΤ23νΐ5Υ) Στην πράξη, η συγκέντρωση των οΛΟγκοαων διοικητικών πόρων εξαρτάται απο την ετησία απόφαση της Επιτροπής <ηeEπικaμετηvκoπa>^ητωvπC^ρωv, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη το προσωπικό κοα τα συμπληρωματικά ποσαπου θα δ\ατεθοον απο την αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή. ^ ^ ^ ^ Οι α 10. 1 Επυταίπεις άοον άφορα -ρν αριβιΟ flenHflv εργαοΐας 6eoscov spyaotag l JpoocmtiKD a ro o n o io 6a avarsBei r\ duccx&pvar\ Try; 8pQDT£ &03£ çpyaçfica; TtpOGÙlplUÊ εργασίας Movyioirv 7Tpoccopt\or. A B AA/OlTOpOl 2JOVOAO • 1 Γ ζ 8K TCOV OTOIC0V dlOpBEl a Xprpi/iorcotTpri ogi7^. T]pajjaiiKO VTDOptCJV με τη χρησί/ιοποι ηση υφιστφενίον πορωντης αρμόδιας ΓΔ ηύττηρεσίας 1 •1 χι aoptatoo XpOvoo aoptorou XpOvoo , 10. 2 ^Μ>λ»Φς δηιοριονοιικΕς επρτωοΕίς των πΡίπλτροικτΓΐΜΰν Ot\%YiyttVu3V7COpUW Koçtia 10. 3 ^ η ξ η ο ^ ΰ ΰ ^ ν λ η τ ο ι ρ γ ι^ auyicacpmevq δράση KOV0OA1O TOO npconoXoyiqioo (aptS. icoa tiikx;) JTOT'. ll. ur " Iboa p. m. A-1300. il. 01 17 000 JVEUOOoc; uTooADyiquoo (6cus) JbrcTpiaMtiKrn επιτροπή που ouweSptaQsi διαδοχικά σπς Βρυξέλες raa στην Κορέα, κοα η οποία οΐΛΕτιαγεται ΜΟ\Ο τα έξοδα αποστολών των υπαλλΐ}λών πέντε ειπιτηριαμετ' επιστροφΓ|ς Βρυξέλλες- Σίίοολ (για πέντε υπάλληλους) και πέντε ΐ)ΐερΤ)θΊ£ς arcoÇrçi ΐίΐκΕίς για διοαι ονη στη Σεούλ (3 τμερες) SovoAo 17 000. ΣΒΜ Τα ποσά αντιστσιχοον σης δαπάνες δυδεκαμη\Λυν (η δυΧρκειαείνοα οσφοσδιοριστη) 6 ISSN 0254-1483 COM(96) 141 τελικό ΕΓΓΡΑΦΑ GR u Αρι,θ. καταλόγου : CB-CO-96-155-GR-C ISBN 92-78-02490-2 Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων L-2985 Λουζεμβούργο

Proposta de DECISÃO DO CONSELHO que institui um Comité de Política do Emprego e do Mercado do trabalho

http://publications.europa.eu/resource/cellar/6f3b9eb6-9372-497d-9856-0832fcae1749

por

COMISSÃO DAS COMUNIDADES EUROPEIAS Bruxelas, 27. 03. 1996 COM(96) 134 final 96/0097 (CNS) Proposta de DECISÃO DO CONSELHO que institui um Comité de Política do Emprego e do Mercado do trabalho (Apresentada pela Comissão) EXPOSIÇÃO DE MOTIVOS A aplicação de uma estratégia europeia para o emprego Na Cimeira de Essen, em Dezembro de 1994, o Conselho europeu deu um impulso decisivo à estratégia europeia em favor do emprego. Ao declarar que a luta contra o desemprego e pela igualdade de oportunidades constituía a tarefa prioritária da União Europeia e dos seus Estados-membros, o Conselho europeu definiu os domínios prioritários da acção estrutural para o emprego. Em apoio das suas recomendações políticas, o Conselho europeu estabeleceu procedimentos e responsabilidades. Assim, pediu aos Estados-membros que adoptassem programas nacionais plurianuais que reflectissem as prioridades comuns. Convidou o Conselho dos Ministros dos Assuntos Sociais e do Emprego e o Conselho "Questões económicas e financeiras" bem como a Comissão a acompanharem atentamente a evolução do emprego, a examinar as correspondentes políticas dos Estados-membros e a reportar anualmente ao Conselho europeu os novos progressos realizados no mercado do emprego. Esta abordagem foi confirmada pelo Conselho europeu quer em Cannes, Junho de 1995, quer em Madrid, Dezembro de 1995. Em Madrid, o Conselho europeu congratulou-se com os progressos substanciais alcançados na aplicação da estratégia de Essen. Em especial, todos os Estados-membros adoptaram os respectivos programas plurianuais, tendo o Conselho "Assuntos Sociais", o Conselho EcoFin e a Comissão podido apresentar-lhe, tal como pedido, um relatório conjunto único sobre o emprego, relatório cujas recomendações o Conselho europeu aprovou. Para continuar a assegurar o êxito desta estratégia, o Conselho europeu de Madrid pediu ao Conselho (EcoFin e Trabalho e Assuntos Sociais) e à Comissão que acompanhassem permanentemente a aplicação dos programas plurianuais e lhe apresentassem um novo relatório anual conjunto na sua reunião de Dezembro de 1996. Nesta reunião será examinado o grau de aplicação dos programas e das recomendações adoptados em Madrid, "com o objectivo de reforçar a estratégia do emprego e adoptar recomendações suplementares". Assim, o acompanhamento, a nível europeu, das medidas nacionais para o emprego, os intercâmbios de informação e experiência entre os Estados-membros e com a Comissão relativos a essas medidas, a actualização dos programas plurianuais para o emprego em função de prioridades comuns, e a adopção de recomendações suplementares, constituem elementos essenciais de uma estratégia europeia para o emprego doravante bem definida e destinada a reforçar-se progressivamente. Necessidade de estabelecer uma nova estrutura A fim de dar seguimento ao mandato de Essen, o Conselho Assuntos Sociais havia criado, na sua reunião de 27 de Março de 1995, um "Grupo Ad Hoc de representantes pessoais dos Ministros do Trabalho "Seguimento do Conselho europeu de Essen". Este grupo, composto pelos Directores-Gerais do Emprego, reuniu-se cinco vezes em 1995, sob as Presidências francesa e espanhola. Nele se trocaram informações e experiências entre os Estados-membros sobre as respectivas políticas de emprego, em especial nos cinco domínios prioritários de acção relativo ao mercado do trabalho identificados em Essen. A pedido do Conselho Assuntos Sociais, foi apresentado ao Conselho europeu de Cannes, em Junho de 1995, um relatório intercalar sobre o emprego que preparou o Relatório sobre o emprego adoptado pelo Conselho Assuntos Sociais de 5 de Dezembro de 1995, tendo em vista o Conselho europeu de Madrid. Por último, pronunciou-se sobre o relatório conjunto sobre o emprego apresentado em Madrid pelo Conselho EcoFin, pelo Conselho Assuntos Sociais e pela Comissão. Registando simultaneamente a importância dos trabalhos de que o Grupo Ad Hoc estava encarregado e a insuficiência de meios à sua disposição, a grande maioria dos Estados-membros expressou o desejo de ver formalizada a criação de uma estrutura permanente, dotada de meios de trabalho mais eficazes, e dispondo de uma função equivalente ao Comité de Política Económica que assiste o Conselho EcoFin. Sentiu-se especialmente a necessidade de criar um secretariado dotado de recursos humanos que permitissem assegurar a continuidade dos trabalhos, e que tivesse capacidades de análise e de redacção suficientes. De facto, no âmbito do Grupo Ad Hoc, os serviços da Comissão desempenharam amplamente esta função. No Conselho informal dos Ministros dos Assuntos Sociais de 27-29 de Outubro realizado em Córdova, foi pedido à Comissão que apresentasse uma proposta nesse sentido. A necessidade de criar uma tal estrutura consta também do relatório sobre o emprego do Conselho Assuntos Sociais que foi adoptado em 5 de Dezembro, bem como consta do relatório conjunto do Conselho e da Comissão apresentado em Madrid. O Conselho europeu de Madrid congratulou-se pela maneira como o processo de acompanhamento do emprego previsto em Essen havia sido concebido e posto em prática pela primeira vez. Considerou, todavia, que "a fim de facilitar a aplicação prática do processo de acompanhamento do emprego decidido em Essen, seria necessário criar a curto prazo os mecanismos previstos no relatório conjunto (estrutura e indicadores comuns). " Relações com o Comité Permanente do Emprego e com os parceiros sociais O Comité Permanente do Emprego foi criado em 1970(1). Trata-se duma instância consultiva tripartida que reúne o Conselho, a Comissão, e representantes das organizações de empregadores e de trabalhadores. É sua função assegurar de modo permanente, no respeito dos tratados e das competências das instituições e dos órgãos comunitários, o diálogo, a concertação e a consulta entre o Conselho - ou, consoante o caso, os representantes dos governos dos Estados-membros - a Comissão e os parceiros sociais, tendo em vista facilitar a coordenação das políticas de emprego dos Estados-membros, harmonizando-as com os objectivos comunitários. (l) JO n L 273 de 17. 12. 1970 e JO n° L 21 de 28. 1. 1975. 3 O Conselho solicitou uma reforma do Comité Permanente, tendo em vista reforçar a sua eficácia e, em particular, a sua capacidade de análise, a qual está actualmente em preparação. Importa, pois, prever uma boa articulação entre o Comité Permanente e o Comité Emprego/Mercado do Trabalho. As duas instâncias são de nível diferente, uma reúne-se a nível de Ministros, a outra a nível de administrações nacionais. Têm composição diferente, dado que o Comité Permanente tem a particularidade de ser tripartido. Tendo embora um campo de interesses muito próximo, os dois comités terão, portanto, cada um a sua utilidade própria, podendo, no entanto, reforçar-se mutuamente. Em especial, o Comité Emprego/Mercado do Trabalho poderia desempenhar um papel de interface com os parceiros sociais na preparação das reuniões do Comité Permanente do Emprego. Para este efeito, poderia, por exemplo, ser programada semestralmente uma reunião conjunta entre o Comité Emprego/Mercado do Trabalho e representantes do parceiros sociais. Assim, o Comité Emprego/Mercado do Trabalho contribuiria para responder à necessidade de reforçar a capacidade do Comité Permanente do Emprego em matéria de análise e de preparação dos seus trabalhos. Em Fevereiro de 1996, a Comissão propôs um Pacto Europeu de confiança para o Emprego que implicasse todos os agentes económicos na promoção do emprego na União Europeia. A proposta de criação do Comité Emprego/Mercado do Trabalho é absolutamente consistente com o Pacto, dado que ambos fazem parte do processo de cooperação e coordenação no domínio do emprego. Relações com o Comité de Política Económica Para além da melhoria das estruturas e do funcionamento do mercado do trabalho, a estratégia europeia para o emprego assenta numa articulação estreita entre as políticas macroeconómicas e as políticas estruturais. Esta abordagem pressupõe uma estreita colaboração entre todas as partes interessadas, isto é, implicadas na definição das políticas que possam ter um impacto sobre o emprego. Foi nesta lógica que o Conselho europeu pediu aos Conselhos encarregados, respectivamente, da Economia e Finanças, e dos Assuntos Sociais, que apresentassem conjuntamente, com a Comissão, um relatório e recomendações sobre o emprego. Tal foi possível graças a uma colaboração entre o Comité de Política Económica e o Grupo Ad Hoc do Conselho Assuntos Sociais supra mencionado. O Comité de Política Económica foi instituído por Decisão do Conselho em 1974(2), tendo em vista promover a coordenação das políticas económica, a curto e a médio prazos, dos Estados-membros. É composto por quatro representantes da Comissão e por quatro representantes de cada Estado-membro. A Comissão assegura o respectivo secretariado. Um grupo de trabalho acompanha mais particularmente as políticas de emprego. Submete regularmente pareceres e relatórios ao Conselho de Ministros da Economia e das Finanças. (2) Decisão 74/122/CEE de 18. 2. 1974, JO n" L 63 de 5. 3. 1974. 4 A criação de um Comité Emprego/Mercado do Trabalho assistindo mais particularmente o Conselho Assuntos Sociais permitirá instituir uma colaboração mais estruturada entre as duas formações do Conselho e promover mais eficazmente uma estreita articulação entre políticas macroeconómicas e estruturais. A fim de fortalecer a coordenação entre os dois Comités e a fim de analisar exaustivamente e ter em conta os benefícios recíprocos de uma melhor coordenação das políticas macroeconómicas e estruturais, os Presidentes dos dois Comités coordenarão mutuamente os respectivos programas de trabalho. Proposta de Decisão que institui o Comité de Política de Emprego e do Mercado do Trabalho A Decisão baseia-se no artigo 145° do Tratado, que é também a base legal adoptada pelo Comité de Política Económica e pelo Comité Permanente do Emprego. A função atribuída ao Comité, e as tarefas enunciadas de forma não exaustiva, fazem dele um órgão de assistência do Conselho Assuntos Sociais na aplicação e no desenvolvimento da estratégia europeia do emprego. As disposições relativas à composição e ao funcionamento do Comité inspiram-se largamente nas do Comité de Política Económica. A assunção do secretariado do Comité pela Comissão responde à necessidade de assegurar uma capacidade permanente e suficiente - em termos de recursos humanos disponíveis - de resposta às necessidades da presidência e dos membros do Comité. Proposta de DECISÃO DO CONSELHO que institui um Comité de Política do Emprego e do Mercado do trabalho O CONSELHO DA UNIÃO EUROPEIA, Tendo em conta o Tratado que institui a Comunidade Europeia e, nomeadamente, o seu artigo 145°, Tendo em conta o parecer do Parlamento Europeu; Considerando que o Conselho europeu, nas suas últimas reuniões, afirmou que a luta contra o desemprego e a favor da igualdade de oportunidades constituía a tarefa prioritária da Comunidade e dos seus Estados-membros; Considerando que, na sua reunião de Dezembro de 1994 em Essen, o Conselho europeu identificou domínios prioritários de acção para resolver os problemas estruturais do emprego; que pediu a cada Estado-membro que traduzisse essas recomendações num programa plurianual; que convidou o Conselho dos Ministros dos Assuntos Sociais e do Emprego, o Conselho "Questões Económicas e Financeiras" assim como a Comissão, a seguir atentamente a evolução do emprego e examinar as correspondentes políticas dos Estados-membros, e a reportar anualmente ao Conselho europeu os progressos realizados no mercado do emprego; Considerando que o Comité foi instituído tendo em vista um procedimento de orientação e reportação tal como definido no Livro Branco sobre o Crescimento, Competitividade e Emprego. Considerando que o Conselho "Questões Económicas e Financeiras" é assistido nos seus trabalhos sobre o emprego pelo Comité de Política Económica instituído por Decisão 74/122/CEE do Conselho(1); que o Conselho Assuntos Sociais instituiu para este efeito, em 27 de Março 1995, "um grupo Ad Hoc de representantes pessoais dos Ministros do Trabalho"; Considerando que, para continuar a assegurar o êxito da estratégia da Comunidade para o emprego, e a fim de facilitar a aplicação prática do processo de acompanhamento do emprego decidido em Essen, o Conselho europeu, reunido em Madrid em Dezembro de 1995, considerou necessário criar, no mais curto prazo, uma estrutura permanente para assistir o Conselho Assuntos Sociais no domínio do emprego"; d) JOCE n* L 63 de 5. 3. 1974, p. 21. DECIDE: Artigo Io Para assistir o Conselho no exercício das suas responsabilidades em matéria de política do emprego e do mercado do trabalho, no respeito do Tratado e das competências das instituições e órgãos comunitários, é instituído um Comité de Política do Emprego e do Mercado do Trabalho, a seguir denominado "o Comité". O Comité assegurará nomeadamente: - o acompanhamento da evolução do emprego na Comunidade o exame das políticas dos Estados-membros em matéria de emprego e de mercado do trabalho os intercâmbios de informação e de experiência entre os Estados-membros e com a Comissão nesses domínios a elaboração de relatórios e de recomendações sobre estas questões. - - O Conselho ou a Comissão podem pedir o parecer do Comité sobre uma matéria específica. O Comité pode igualmente realizar trabalhos de sua iniciativa nos domínios da sua competência. 4. O Presidente do Comité deve coordenar-se com os Presidentes de outros Comités com funções relacionadas, designadamente o Comité de Política Económica e o Comité Permanente do Emprego a fim de terem em conta as respectivas responsabilidades. Artigo 2o O Comité é composto por dois representantes de cada Estado-membro e por dois representantes da Comissão. Estes representantes podem ser assistidos por dois suplentes. Os Estados-membros designam os seus representantes em função da sua participação na formulação e aplicação das políticas nacionais do emprego e do mercado do trabalho. O Comité, em função da sua agenda de trabalhos, pode recorrer a peritos externos. Artigo 3o 1. O Comité elege o seu presidente de entre os seus membros, por um período de dois anos, não renovável. 2. O secretariado do Comité é assegurado pela Comissão. 3. O Comité estabelece o seu regulamento interno. 4. As reuniões do Comité são convocadas pelo presidente, por sua própria iniciativa, ou a pedido da Comissão ou de pelo menos oito dos seus membros. Feito em Bruxelas, em Pelo Conselho O Presidente FICHA FINANCEIRA Ficha financeira 1. DESIGNAÇÃO DA ACÇÃO Criação de um Comité de Política de Emprego e do Mercado do Trabalho 2. RUBRICA(S) ORÇAMENTAL(IS) IMPLICADA(S) AO 2510 3. BASE JURÍDICA Aplicação do artigo 145° do Tratado. Decisão do Conselho prevista para 1996. 4. DESCRIÇÃO DA ACÇÃO: 4. 1 Objectivo geral da acção O Conselho Europeu de Madrid convidou o Conselho de Ministros dos Assuntos Sociais, o Conselho "Questões Económicas e Financeiras" assim como a Comissão a seguir atentamente a aplicação dos programas plurianuais e a preparar um relatório anual conjunto "a fim de reforçar a estratégia de emprego e adoptar recomendações adicionais". O Conselho notou também que, a fim de facilitar a aplicação prática do processo de acompanhamento, deveriam ser criados quanto antes os necessários mecanismos, um dos quais uma "estrutura permanente". 4. 2 Período coberto pela acção Indefinido 5. CLASSIFICAÇÃO DA DESPESA OU DA RECEITA 5. 1 DNO 5. 2 DND 5. 3 Tipo de receitas: não consta 6. NATUREZA DA DESPESA OU DA RECEITA 6. 1 Subvenção a 100% do pessoal necessário e dos custos das reuniões 6. 2 6. 3 Bonificação de juros: não consta 6. 4 Outras: não consta 10 6. 5 Reembolsos: não consta A acção proposta não implicará uma modificação do nível das receitas 7. INCIDÊNCIA FINANCEIRA Não haverá qualquer incidência nas despesas operacionais; para despesas administrativas cf. ponto 10. 8. DISPOSIÇÕES ANTI-FRAUDE PREVISTAS A despesa será executada segundo disposições administrativas normais aplicáveis ao pagamento de despesas de especialistas convidados para as reuniões. 9. ELEMENTOS DE ANÁLISE CUSTO-EFICÁCIA 9. 1 Objectivos específicos Instituir um Comité de Política de Emprego e do Mercado do Trabalho para assistir o Conselho dos Assuntos Sociais no exercício das suas responsabilidades em matéria de política do emprego e do mercado de trabalho, no pleno respeito, dos Tratados e das competências das instituições e órgãos da União. O Comité assegurará nomeadamente: - - o acompanhamento da evolução do emprego na União o exame das políticas dos Estados-membros em matéria de emprego e de mercado do trabalho os intercâmbios de informação e de experiência entre os Estados-membros e com a Comissão nos domínios supra referidos - a elaboração de relatórios e de recomendações sobre estas questões. O trabalho do Comité será coordenado com o Comité de Política Económica e o Comité Permanente do Emprego. 9. 2 Justificação da acção No intuito de assegurar o êxito da estratégia da União para o emprego e facilitar a aplicação prática do processo de acompanhamento do emprego decidido em Essen, o Conselho europeu, reunido em Madrid em Dezembro de 1995, considerou necessário criar, no mais curto prazo, uma estrutura permanente para assistir o Conselho Assuntos Sociais no domínio do emprego; 9. 3 Acompanhamento e avaliação da acção O Comité será responsável pela elaboração de pareceres e relatórios para o Conselho Assuntos Sociais e o Conselho Europeu. 11 9. 4 Coerência com o programa financeiro As medidas previstas estão incluídas no programa de financiamento da DGV. 10. Despesas administrativas (Parte A do orçamento geral) A mobilização efectiva dos recursos administrativos necessários resultará da decisão anual da Comissão relativa à repartição dos recursos, tendo em conta nomeadamente os efectivos e os montantes adicionais que tenham sido concedidos pela Autoridade Orçamental. 10. 1 Incidência para o número de postos de trabalho Tipos de postos de trabalho Efectivos a atribuir para a gestão da acção postos permanentes postos temporários Funcionários ou agentes temporários A B C Outros recursos 2 1 3 dos quais duração por recurso a recursos adicionais por utilização dos recursos existentes na DG ou serviço em causa 2 indefinida 1 3 Total 10. 2 (ecus) Incidência financeira global dos recursos humanos adicionais Montantes Modo de cálculo Funcionários Agentes temporários Outros recurso) Total 12 O secretariado do Comité será assegurado pelo pessoal da DG V Emprego. As despesas de viagem dos funcionários nacionais serão pagas segundo a regulamentação actualmente em vigor. As reuniões do Comité serão organizadas pela Comissão nas suas instalações. Será fornecida interpretação pela Comissão. Prevê-se que o Comité venha a reunir-se entre 6 e 8 vezes por ano. Em certa medida, estas reuniões podem substituir reuniões do Grupo dos Directores-gerais do Emprego e os Directores dos Serviços de Emprego. 10. 3 Rubrica orçamental (n° e designação) Montantes Modo de cálculo AO 2510 125. 000 6 reuniões por ano a um custo médio de 20. 850 ecus por reunião (30 participantes) 13 ISSN 0257-9553 COM(96) 134 final DOCUMENTOS PT 04 N. ° de catálogo : CB-C0-96-154-PT-C ISBN 92-78-02484-8 Serviço das Publicações Oficiais das Comunidades Europeias L-2985 Luxemburgo 44

Id-Direttiva tal-Kummissjoni 96/20/KE tas-27 ta’ Marzu 1996 li tadatta għal progress tekniku d-Direttiva tal-Kunsill 70/157/KEE li tirrigwarda l-livell permissibbli tal-ħoss u s-sistema ta’ l-exhaust tal-vetturi bil-mutur

http://publications.europa.eu/resource/cellar/402d7376-654e-4270-921f-50c400de740b

mlt

468 MT Il-Ġurnal Uffiċjali ta’ l-Unjoni Ewropea 31996L0020 13. 4. 1996 li IL-ĠURNAL UFFIĊJALI TAL-KOMUNITAJIET EWROPEJ ID-DIRETTIVA TAL-KUMMISSJONI 96/20/KE tas-27 ta’ Marzu 1996 tadatta għal progress tekniku d-Direttiva tal-Kunsill 70/157/KEE li tirrigwarda permissibbli tal-ħoss u s-sistema ta’ l-exhaust tal-vetturi bil-mutur (text b’relevanza ŻEE) 13/Vol. 15 L 92/23 l-livell IL-KUMMISJONI TAL-KOMUNITAJIET EWROPEJ, Wara li kkunsidrat it-Trattat li jistabbilixxi l-Komunità Ewropea, Wara li kkunsidrat id-Direttiva tal-Kunsill 70/156/KEE tas-6 ta’ Frar 1970 dwar l-approssimazzjoni tal-liġijiet ta’ l-Istati Membri tat-tip ta’ vetturi li għandhom x’jaqsmu ma’ bil-mutur u l-karrijiet tagħhom (1), kif l-aħħar emendata bid- Direttiva tal-Kummissjoni 95/54/KE (2), u partikolarment l-Arti- kolu 13(2) tagħha, l-approvazzjoni jirrigwardjaw il-livell permissibli Wara li kkunsidrat id-Direttiva tal-Kunsill 70/157/KEE tas-6 ta’ Frar 1970 dwar l-approssimazzjoni tal-liġijiet tal-Istati Membri tal-ħoss permissibli u s- li sistema ta’ l-exhaust ta’ vetturi bil-mutur (3), kif l-aħħar emen- data bid-Direttiva 92/97/KEE (4), u partikolarment l-Artikolu 3 tagħha, Billi d-Direttiva 70/157/KEE hija waħda mid-Direttivi separati tal-proċedura ta’ l-approvazzjoni tat-tip tal-KE li ġiet stabbilita id-dispożiz- bid-Direttiva 70/156/KEE; billi, konsegwentament, zjonijiet stabbiliti jirigwardjaw is- l-komponenti, u l-unitajiet tekniċi separati ta’ vetturi sistemi, huma applikabbli għal din id-Direttiva; fid-Direttiva 70/156/KEE li l-Artikolu 3(4) u l-Artikolu 4(3) tad- Billi, partikolarment, Direttiva 70/156/KEE jeħtieġu li kull Direttiva separata ikollha magħha dokument ta’ informazzjoni li jinkorpora l-punti rele- vanti ta’ l-Anness I għall-dik id-Direttiva u ukoll iċ-ċertifikat ta’ ta’ magħha l-approvazzjoni sabiex dik l-approvazzjoni tat-tip tkun tista’ tiġi ikkompjuteriz- zata; tat-tip ibbażat fuq l-Anness VI Billi, l-iżviluppi riċenti fit-teknoloġija tal-magni jagħmluha meħ- tieġa li tiddefinixxi b’mod aktar espliċitu l-proċess tat-testijiet, partikolarment fil-każ ta’ vetturi tqal, sakemm u safejn tkun ikkonċernata il-fattibiltà u r-repetizzjoni ta’ dawn it-testijiet. Billi d- dispożizzjonijiet ta’ din id-Direttiva huma skond l- opinjoni tal-Kumitat għall-Adattazzjoni għall-Progress Tekniku stabbilit bid-Direttiva 70/156/KEE, ADOTTAT DIN ID-DIRETTIVA: L-Artikolu 1 L-Artikoli 1. emendati kif ġej: tad-Direttiva 70/157/KEE għandhom ikunu (1) ĠU L 42, tat-23. 2. 1970, p. 1. (2) ĠU L 266, tat-8. 11. 1995, p. 1. (3) ĠU L 42, tat-23. 2. 1970, p. 16. (4) ĠU L 371, tad-19. 12. 1992, p. 1. — l-Artikolu 1, biex fl-aħħar jaqra: “. linji u tratturi agrikoli u għall-forestrija u kull makkinarju mobbli. ”, — fl-Artikolu 2, tieni nċiż, u fl-Artikolu 2a, isssostitwixxi “l-Artikolu 9a’ bi ‘l-Artikolu 2”, il-paragrafu 2, — fl-Artikolu 3, issostitwixxi ‘l-Anness bi “l-Annessi”. L-Anness tad-Direttiva 70/157/KEE huwa emendat skond 2. l-Anness għal din id-Direttiva. L-Artikolu 2 B’effett mill-1 ta’ Ottubru 1996 l-Istati Membri ma jirrigwardjaw il-livell permissibbli 1. jistgħux, għal raġunijiet tal-ħoss jew is-sistema ta’ l-exhaust: li — jirrifjutaw, fil-każ ta’ tip ta’ vettura, jew tip ta’ sistema ta’ l- exhaust, li jagħtu l-approvazzjoni tat-tip tal-KE jew li jagħti approvazzjoni tat-tip nazzjonali, jew — jipprojbixxu r-reġistrazzjoni, l-bejgħ jew id-dħul fis-servizz ta’ vetturi, jew il-bejgħ jew id-dħul fis-servizz ta’ sistemi ta’ l-exhaust, jekk il-vetturi jew is-sistemi ta’ l-exhaust ikunu konformi mal- ħtiġiet tad-Direttiva 70/157/KEE, kif emendat b’din id-Direttiva. 2. B’effett mill-1 ta’ Jannar 1997 l-Istati Membri: — m’għandhomx jagħtu aktar l-approvazzjoni tat-tip tal-KE, u — għandhom jirrifjutaw li jagħtu approvazzjoni tat-tip nazzjo- nali, għal tip ta’ vettura għall-raġunijiet li għandhom x’jaqsmu mal- livell permissibbli tal-ħoss u għal tip ta’ sistema ta’ l-exhaust, jekk il-ħtiġiet tad-Direttiva 70/157/KEE, kif emendata b’din id- Direttiva, ma’ jkunux sodisfatti. 3. Minkejja l-paragrafu 2, għall-iskopijiet tal-partijiet tat-tib- dil, l-Istati Membri għandhom ikomplu jagħtu l-approvazzjoni ta’ fis-servizz, ta’ sistemi ta’ l-exhaust skond verżjonijiet preċedenti tad-Direttiva 70/157/KEE, basta li dawn is-sistemi ta’ l-exhaust: tip tal-KE, u jippermettu l-bejgħ u d-dħul — li huma maħsuba biex jiwaħħlu f’vetturi li qegħdin jintużaw diġà, u — li huma konformi mal-ħtiġiet ta’ dik id-Direttiva li kienu applikabli meta l-vetturi kienu ġew irreġistrati għall-ewwel darba. 13/Vol. 15 MT Il-Ġurnal Uffiċjali ta’ l-Unjoni Ewropea 469 L-Artikolu 3 L-Artikolu 4 L-Istati Membri għandhom idaħħlu fis-seħħ il-liġijiet, 1. ir- regolamenti u d-dispożizzjonijiet amministrattivi meħtieġa biex ikunu konformi ma’ din id-direttiva qabel l-1 ta’ Ottubru 1996. Huma għandhom jinfurmaw minnufih lill-Kummissjoni b’dan. jadottaw dawn id-dispożizzjonijiet, 2. Meta l-Istati Membri dawn għandhom ikollhom referenza għall-din id-Direttiva jew ikunu akkumpanjati b’referenza bħal din fl-okkażjoni tal-pub- blikazzjoni uffiċjali tagħhom. Il-metodi biex issir din ir-referen- za għandhom ikunu stabbiliti mill-Istati Membri. Din id-Direttiva għandha tidħol fis-seħħ fil-għoxrin jum ta’ wara l-pubblikazzjoni tagħha fil-Ġurnal Ufficjali tal-Komunitajiet Ewropej. L-Artikolu 5 Din id-Direttiva hija indirizzata lill-Istati Membri. Magħmula fi Brussel, fis-27 ta’ Marzu 1996. L-Istati Membri għandhom jikkomunikaw lill-Kummissjo- ta’ dispożizzjonijiet ewlenija tal-liġi nazzjonali li 3. ni huma jadottaw fil-qasam irregolat b’din id-Direttiva. it-testi Għall-Kummissjoni Martin BANGEMANN Membru tal-Kummissjoni 470 MT Il-Ġurnal Uffiċjali ta’ l-Unjoni Ewropea 13/Vol. 15 L-ANNESS Lista ta’ l-Annessi għandha tiddaħħal bejn l-Artikoli u l-Anness I biex taqra: ‘Lista ta’ l-Annessi L-ANNESS I: L-ANNESS II: Approvazzjoni tat-tip tal-KE fir-rigward tal-livell ta’ ħoss ta’ tip ta’ vettura bil-mutur: Appendiċi 1: Appendiċi 2: Id-dokument ta’ informazzjoni Ċertifikat ta’ l-approvazzjoni tat-tip L-approvazzjoni tat-tip tal-KE ta’ sistemi ta’ l-exhaust bħala unitajiet tekniċi separati: Appendiċi 1: Appendiċi 2: Appendiċi 3: Id-dokument ta’ informazzjoni Ċertifikat ta’ l-approvazzjoni tat-tip Mudell għal marka ta’ l-approvazzjoni tat-tip tal-KE L-ANNESS III: Verifiki dwar il-konformità tal-produzzjoni L-ANNESS IV: Speċifikazjonijiet tal-korsa tat-testijiet’. Emendi għall-Anness I: In-nota ta’ qiegħ il-paġna għall-punt 1. 1. 7. għandha tkun emendata biex taqra: “(1) Skond d-definizzjonijiet mgħotija fl-Anness II A tad-Direttiva 70/156/KEE. ” Il-punt 2. 1 għandu jiġi emendat biex jaqra: “2. 1. L-applikazzjoni għal approvazzjoni ta’ tip tal-KE skond l-Artikolu 3(4) tad-Direttiva 70/156/KEE ta’ tip ta’ vettura għal dak li għandu x’jaqsam mal-livell ta’ ħoss għandha tkun sottomessa mill-fabbrikant tal-vettura. ” Il-punt 2. 2 għandu jiġi emendat biex jaqra: “2. 2. Mudell tad-dokument ta’ informazzjoni huwa mogħti fl-Appendiċi 1. ” Il-punti 2. 2. 1 sa 2. 2. 4 inklużi għandhom jiġu mħassra. Fil-punt 2. 3. il-kliem ‘jew ir-rappreżentant awtorizzat tiegħu’ għandhom jiġu mħassra. Il-punt 2. 5 għandu jiġi mħassar. Il-punt 4 għandu jiġi emendat biex jaqra: “4. Għoti ta’ l-approvazjoni tat-tip tal-KE 4. 1. Jekk il-ħtiġiet relevanti jiġu sodisfatti, l-approvazzjoni tat-tip tal-KE skond l-Artikolu 4(3) u, jekk applikabbli, l-Artikolu 4(4) tad-Direttiva 70/156 KEE għandha tingħata. 4. 2. Mudell taċ-ċertifikat ta’ l-approvazzjoni tat-tip huwa mogħti fl-Appendiċi 2. ’ 4. 3. Numru ta’ l-approvazzjoni bi qbil ma l-Anness VII tad-Direttiva 70/156/KEE għandu jkun assenjat għal kull tip ta’ vettura approvata. L-istess Stat Membru m’għandux jassenja l-istess numru lil-tip ta’ vettura oħra. ” Fil-punt 5. 2. 1. 2. ‘l-Anness III’ għandu jaqra “l-Appendiċi 2”. Fil-punt 5. 2. 2. 3. 1. ‘l-Anness VI’ għandu jaqra “l-Anness IV”. Fil-punt 5. 2. 2. 3. 4. it-test tat-tieni paragrafu għandu jaqra: “‘It-tyres użati għat-test huma magħżula mill-fabbrikant tal-vettura u għandhom ikunu konformi mall-prattika kumerċjali u jkunu disponnibbli fis-suq; għandhom jikkorrespondu għal waħda mid-deskrizzjoni tad-daqs tat-tyre (Ara l-punt 2. 17. ta’ l-Anness II tad-Direttiva tal-Kunsill 92/23/KEE (*) indikata għall-vettura mill-fabbrikant tal- vettura skond il-punt 1. 5 għall-Addendum ta’ l-Appendiċi 2 u fil-każ ta’ vetturi fil-kategoriji M1 u N1 jissodisfaw il-ħtiġiet tad-Direttiva 89/459/KEE rigward il-fond minimu tal-profondità; għal vetturi ta’ kategoriji oħra, il-fond minimu tal-profondità speċifikat fid-Direttiva 89/459/KEE għandu jkun applikat daqs li kieku l-vetturi kienu fil- kamp ta’ applikazzjoni ta’ dik id-Direttiva. It-tyres għandhom jintefħu għal pressjoni xierqa għat-test tal-massa tal- vettura. (*) ĠU L 129, ta’ l-14. 5. 1992, p. 95. ” 13/Vol. 15 MT Il-Ġurnal Uffiċjali ta’ l-Unjoni Ewropea 471 Fil-punt 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 1. fit-tmiem tat-tielet paragrafu, għandu jkun miżjud: “Jekk il-veloċità tal-magna ‘S’ għadha tkun milħuqa bil-veloċità ta’ magna ta’ avviċinament li tikkorrespondi għal veloċità ta’ stennija, imbagħad it-test għandu jsir biss fit-tielet gear u r-riżultati relevanti għandhom ikunu evalutati. ” Fil-punt 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 2. għandu jiżdied fl-aħħar: “B’dana kollu, il-vettura titqies li hi rappreżentattiva ta’ dan it-tip ukoll, jekk, fuq talba ta’ l-applikant, it-testijiet ikunu estiżi fuq aktar relattività milli previst, u l-ogħla livell ta’ ħoss jinkiseb bejn ir-relattivitajiet estremi li jkunu ġew ittestjati. ” Fil-punti 5. 2. 3. 1. u 5. 2. 3. 5. 1. ‘l-Anness III’ għandu jaqra “l-Appendiċi 2”. Fil-punti 5. 3. 2. “l-Artikolu 8(3)” għandu jaqra “l-Artikolu 11(2) jew 11 (3)”. Il-punt 6 għandu jaqra: “6. Il-modifiki tat-tip u l-emendi għall-approvazzjonijiet 6. 1. Fil-każ ta’ modifiki tat-tip approvat skond din id-Direttiva, id-dispożizzjonijiet ta’ l-Artikolu 5 tad-Direttiva 70/156/KEE għandhom japplikaw. ” Is-sub-punti tal-punt 7. għandhom jaqraw: “7. 1. Miżuri biex jassiguraw il-konformità tal-produzzjoni għandhom jittieħdu skond il-ħtiġiet stabbiliti fl- Artikolu 10 tad-Direttiva 70/156/KEE. 7. 2. Dispożizzjonijiet speċjali: 7. 2. 1. It-testijiet imsemmija fil-punt 2. 3. 5 ta’ Anness III (1) għal din id-Direttiva. l-Anness X tad-Direttiva 70/156/KEE huma dawk stabbiliti fl- 7. 2. 2. Il-frekwenza tal-ispezzjonijiet imsemmija fil-punt 2. 4 ta’ l-Anness X tad-Direttiva 70/156/KEE hija normal- ment darba kull sentejn. ” Wara l-figura 4 dawn l-Appendiċi 1 u 2 li ġejjin għandhom jiżdiedu: “Appendiċi 1 472 MT Il-Ġurnal Uffiċjali ta’ l-Unjoni Ewropea 13/Vol. 15 13/Vol. 15 MT Il-Ġurnal Uffiċjali ta’ l-Unjoni Ewropea 473 474 MT Il-Ġurnal Uffiċjali ta’ l-Unjoni Ewropea 13/Vol. 15 13/Vol. 15 MT Il-Ġurnal Uffiċjali ta’ l-Unjoni Ewropea 475 Appendiċi 2 476 MT Il-Ġurnal Uffiċjali ta’ l-Unjoni Ewropea 13/Vol. 15 13/Vol. 15 MT Il-Ġurnal Uffiċjali ta’ l-Unjoni Ewropea 477 Emendi għall-Anness II: Fil-punt 0. “l-Artikolu 9a” għandu jkun sostitwit b’ “l-Artikolu 2”. Il-punt 2. 1 għandu jkun emendat biex jaqra: “2. 1. L-applikazzjoni għall-approvazzjoni tat-tip tal-KE skond l-Artikolu 3(4) tad-Direttiva 70/156/KEE fir-rigward ta’ sistema ta’ l-exhaust ta’ tibdil jew inkella komponent tagħha bħala unità teknika separata għandha tkun sottomessa mill-fabbrikant tal-vettura jew mill-fabbrikant ta’ l-unità teknika separata in kwistjoni. ” Il-punt 2. 2 huwa emendat biex jaqra: “2. 2. Mudell tad-dokument ta’ informazzjoni huwa mgħoti fl-Appendiċi 1. ” Il-punti 2. 2. 1. sa 2. 2. 3 inklużi, 2. 4 u 3. 1. 3 għandhom jiġu mħassra. In-nota ta’ qiegħ il-paġna (1) għall-punti 2. 3. 3 u 5. 2. 1 għandha tiġi emendata biex taqra: “(1) Kif preskritt fil-verżjoni ta’ din id-Direttiva li kienet applikabli għal approvazjoni tat-tip tal-vettura. ” Il-punti 3. , 3. 1. , 3. 1. 1. , 3. 1. 2. u 3. 2. għandhom jiġu numerati mill-ġdid 2. 4. , 2. 4. 1. , 2. 4. 1. 1. , 2. 4. 1. 2. u 2. 4. 2. , rispettivament. Il-punt 4 għandu jiġi numerat mill-ġdid 3. u għandu jiġi emendat biex jaqra: “3. L-għoti ta’ l-approvazjoni tat-tip tal-KE 3. 1. Jekk il-ħtiġiet relevanti jiġu sodisfatti, l-approvazzjoni tat-tip tal-KE skond l-Artikolu 4(3) u, jekk applikabli, l-Artikolu 4(4) tad-Direttiva 70/156 KEE, għandha tingħata. 3. 2. Mudell taċ-ċertifikat ta’ l-approvazzjoni tat-tip tal-KE huwa mogħti fl-Appendiċi 2. ’ 3. 3. Numru ta’ l-approvazzjoni tat-tip skond l-Anness VII tad-Direttiva 70/156/KEE għandu jkun assenjat għal kull tip ta’ sistema ta’ l-exhaust ta’ tibdil jew komponent tagħha approvat bħala unità teknika separata; is- sezzjoni 3 tan-numru ta’ tat-tip għandha tindika n-numru tad-Direttiva emendatorja li kienet applikabbli fil-waqt ta’ l-approvazzjoni tat-tip tal-vettura. L-istess Stat Membru m’għandux jassenja l- istess numru lil sistema oħra ta’ l-exhaust ta’ jew tal-komponent tagħha. ” l-approvazzjoni Punt ġdid 4. għandu jiżdied biex jaqra: “4. Il-marka ta’ l-approvazzjoni tat-tip tal-KE. 4. 1. Kull sistema ta’ tibdil ta’ li huma konformi għal tip approvat permezz ta’ din id-Direttiva għandha jkollha marka ta’ l-approvazzjoni tat-tip tal-KE. l-exhaust jew tal-komponent tagħha, esklużi l-materjali tat-twaħħil u tat-tubi, 4. 2. Il-marka ta’ l-approvazjoni tat-tip tal-KE għandha tikkonsisti f’rettangolu li jdawwar l-ittra żgħira ‘e’ segwita bl-ittra(i) jew in-numru li jiddistingwixxuhom ta’ l-Istat Membru li jkunu ta l-approvazzjoni: ‘1’ għall-Ġermanja ‘2’ għal Franza ‘3’ għall-Italja ‘4’ għall-Olanda ‘5’ għall-Isvezja ‘6’ għall-Belġju ‘9’ għal Spanja ‘11’ għar-Renju Unit ‘12’ għall-Awstrija ‘13’ għal-Lussemburgu ‘17’ għall-Finlandja ‘18’ għad-Danimarka ‘21’ għall-Portugall ‘23’ għall-Greċja ‘IRL’ għall-Irlanda fil-viċinanza tar-rettanglu ‘in-numru bażiku ta’ Għandha tinkludi wkoll jinsab fis- li Sezzjoni 4 tan-numru ta’ tad-Direttiva 70/156/KEE, ippreċedut biż-żewġ ċifri l-aktar li riċenti tad-Direttiva tal-Kunsill 70/157/KEE li kienet applikkabli fid-data ta’ l-approvazzjoni tat-tip tal-vettura. Għad-Direttiva 70/157/KEE, in-numru tas- sekwenza huwa 00; għad-Direttiva 77/212/KEE in-numru tas- sekwenza huwa 01; għad-Direttiva 84/424/KEE in-numru tas-sekwenza huwa 02; għad-Direttiva 92/97/KEE in-numru tas-sekwenza huwa 03. l-approvazzjoni jindikaw in-numru tas-sekwenza assenjat lill-emenda teknika maġġuri l-approvazzjoni’ tat-tip imsemmmi fl-Anness VII 478 MT Il-Ġurnal Uffiċjali ta’ l-Unjoni Ewropea 13/Vol. 15 4. 3. Il-marka għandha tkun tinqara sewwa u ma titħassarx anke meta s- sistema ta’ tibdil ta’ l-exhaust jew tal- komponenet tiegħu tkun imwaħħla mal-vettura. 4. 4. Eżempju tal-marka ta’ l-approvazzjoni tat-tip tal-huwa muri fl-Appendiċi 3. ” Il-punt 6. għandu jiġi mibdul bil-punti ġodda li ġejjin 6. u 7. : “6. Il-modifika tat-tip u l-emendi għall-approvazzjonijiet 6. 1. Fil-każ ta’ modifiki tat-tip approvat skond din id-Direttiva, id-disposizjonijiet ta’ l-Artikolu 5 tad-Direttiva 70/156/KEE għandhom japplikaw. 7. Konformità tal-produzzjoni 7. 1. Miżuri biex jassiguraw il-konformità tal-produzzjoni għandhom jittieħdu skond id-dispożizzjonijiet stabbi- liti fl-Artikolu 10 tad-Direttiva 70/156/KEE. 7. 2. Dispożizzjonijiet speċjali: 7. 2. 1. It-testi riferiti fil-punt 2. 3. 5 ta’ l-Anness X tad-Direttiva 70/156/KEE huma dawk preskritti fl-Anness III (1I) ta’ din id-Direttiva. 7. 2. 2. Il-frekwenza tal-ispezzjonijiet normalment darba kull sentejn. ” imsemmija fil-punt 2. 4 ta’ l-Anness X tad-Direttiva 70/156/KEE hija Wara l-figura 3 għandhom jiżdiedu l-Appendiċi 1, 2 u 3 li ġejjin: “Appendiċi 1 13/Vol. 15 MT Il-Ġurnal Uffiċjali ta’ l-Unjoni Ewropea 479 Appendiċi 2 480 MT Il-Ġurnal Uffiċjali ta’ l-Unjoni Ewropea 13/Vol. 15 Appendiċi 3 MUDELL TAL-MARKA TA’ L-APPROVAZZJONI TAT-TIP TAL-KE Is-sistema ta’ l-exhaust jew ta’ komponent tagħha li għandha l-marka ta’ l-approvazjoni tat-tip tal-KE kif jidher hawn fuq huwa apparat li ġie approvat fi Spanja (e 9) skond id-Direttiva 92/97/KEE (03) taħt in-numru bażiku ta’ l-approvazzjoni 0148. Il-figuri użati huma biss indikattivi. ” Emendi għall-Annessi III, IV, V u VI: L-Annessi III u IV għandhom jitħassru: l-Anness V jiġi nnumerat mill-ġdid bħala l-Anness III. Fl-Anness III (I) il-punt 2 għandu jaqra: “2. Proċeduri tat-testijiet Il-metodi tat-testijiet, il-kondizzjonijiet u l-kejl, l-istrumenti tal-kejl u l-interpretazzjoni tar-riżultati għandhom ikunu dawk deskritti fl-Anness I. Il-vettura(i) taħt it-test għandha tkun soġġetta għal test tal-kejl tal-ħoss ta’ vettura miexja kif deskritt fil-punt 5. 2. 2. ta’ l-Anness I. ” L-Anness VI għandu jiġi numerat mill-ġdid bħala l-Anness IV

COMUNICACIÓN DE LA COMISIÓN AL PARLAMENTO EUROPEO Y AL CONSEJO sobre la interpretación de la sentencia del Tribunal de Justicia de 17 de octubre de 1995 en el asunto C-450/93, Kalanke v. Freie Hansestadt Bremen

http://publications.europa.eu/resource/cellar/e0bfaa67-1809-4157-a538-0d9c740abfcb

spa

COMISIÓN DE LAS COMUNIDADES EUROPEAS Bruselas, 27. 03. 1996 COM(96) 88 final COMUNICACIÓN DE LA COMISIÓN AL PARLAMENTO EUROPEO Y AL CONSEJO sobre la interpretación de la sentencia del Tribunal de Justicia de 17 de octubre de 1995 en el asunto C-450/93, Kalanke v. Freie Hansestadt Bremen COMUNICACIÓN DE LA COMISIÓN AL PARLAMENTO EUROPEO Y AL CONSEJO sobre la interpretación de la sentencia del Tribunal de Justicia de 17 de octubre de 1995 en el asunto C-450/93, Kalanke v. Freie Hansestadt Bremen 1. Introducción El 17 de octubre de 1995, el Tribunal de Justicia de las Comunidades Europeas pronunció una sentencia en el asunto C-450/93 (Eckhard Kalanke contra Freie Hansestadt Bremen)0) que ha dado lugar a una gran controversia en Europa. La causa de la polémica fue la incertidumbre creada por la sentencia en lo que se refiere a la legitimidad de las cuotas y otras formas de acción positiva dirigidas a aumentar el número de mujeres en ciertos sectores o niveles de empleo. La sentencia Kalanke tiene gran significado porque se produce en un momento en que se reconoce cada vez más que las leyes contra la discriminación adoptadas hace veinte años no son ya suficientes para lograr la igualdad de las mujeres en su acceso al empleo y a la promoción. A pesar de ciertos progresos reales logrados en este terreno durante los diez últimos años, el índice de desempleo de las mujeres sigue siendo más alto que el de los hombres en la mayor parte del territorio de la Comunidad. Las mujeres constituyen todavía el mayor número de parados de larga duración, a menudo ocupa empleos de escasa cualificación, mal remunerados y precarios, y aún subsisten diferencias salariales entre hombres y mujeres. Asimismo, un número todavía insuficiente de mujeres ocupan puestos con capacidad de decisión y participa plenamente en la vida política y económica. La igualdad de trato entre hombres y mujeres en el trabajo constituye un derecho fundamental, como reconoció el Tribunal de Justicia en su sentencia de 15 de junio de 1978 en el asunto 149/77 Defrenne Btf2). En concreto, por lo que se refiere a la existencia de un principio general que prohiba la discriminación por razón del sexo en lo tocante a condiciones de empleo y de trabajo, el Tribunal de Justicia afirmó que la eliminación de tal discriminación forma parte de los derechos fundamentales que constituyen uno de los principios del Derecho comunitario, y que tiene el deber de garantizar su cumplimiento. El principio de que los derechos fundamentales deben protegerse ha sido consagrado en el Tratado de la Unión Europea (artículo F (2)). La Comisión considera que, en un momento en que al más alto nivel (los Consejos Europeos de Essen, de Cannes y de Madrid) se ha reconocido que la igualdad de oportunidades para las mujeres y la lucha contra el paro constituyen una tarea de primordial importancia, es esencial reafirmar la necesidad de recurrir, cuando sea adecuado, a medidas de "acción positiva" para promover la igualdad de oportunidades entre mujeres y hombres, en especial para eliminar los factores de desigualdad existentes que afectan a las oportunidades de las mujeres en materia de empleo. (1) Rec. 1995, p. 1-3051 (2) Rec. 1978, p. 1365. No hay ninguna definición oficial a nivel comunitario de "acción positiva", pero en la Comunidad se reconoce de manera general que el concepto de acción positiva abarca todas las medidas destinadas a contrarrestar los efectos de discriminación en el pasado, a eliminar la discriminación existente y a promover la igualdad de oportunidades entre mujeres y hombres, particularmente en relación con tipos o niveles de empleo donde los miembros de un sexo estén infrarrepresentados. Se reconoce cada vez más que no se trata sólo de una cuestión de equidad, sino también de eficacia en la gestión de los recursos humanos. La acción positiva puede revestir formas diferentes: un primer modelo consiste en medidas dirigidas a resolver las situaciones desfavorables que caracterizan la presencia de las mujeres en el mercado de trabajo. Su objetivo es eliminar las causas subyacentes de las menores posibilidades de empleo o de carrera que todavía afectan a las mujeres, mediante una intervención, sobre todo, en el sector de la orientación y la formación profesional. Un segundo modelo de acción positiva puede implicar medidas que favorecen el logro de un cierto equilibrio entre las responsabilidades familiares y profesionales y una distribución más eficaz de estas responsabilidades entre los dos sexos. En este caso, se concede prioridad a las medidas relacionadas con la organización del tiempo de trabajo, el desarrollo de infraestructuras de guardería infantil y la reincorporación de los trabajadores al mercado de trabajo tras una interrupción de su carrera. Un tercer modelo se basa en la idea de que la acción positiva debe ir dirigida a compensar la discriminación en el pasado, por lo que se recomienda un trato preferencial en favor de determinadas categorías de personas. Este modelo puede adoptar la forma de sistemas de cuota o de objetivos. Las cuotas pueden ser más o menos rígidas. Se consideran cuotas rígidas las que establecen cierto nivel que debe ser alcanzado sin tener en cuenta las cualificaciones o los méritos de las personas consideradas, o las que fijan requisitos mínimos que deben cumplirse sin que haya ninguna posibilidad de considerar las circunstancias particulares de un caso concreto. Las cuotas menos rígidas o flexibles son las que establecen un trato preferencial a favor de una categoría determinada, con tal de que las cualifícaciones sean de igual valor en relación con el puesto de trabajo y puedan tenerse en cuenta circunstancias excepcionales. 2. El enfoque de la Com^mid^H fn relación con 'facción positiva" La Comisión ha adoptado siempre una actitud muy favorable hacia la acción positiva. En 1984 presentó una propuesta de Recomendación sobre la promoción de acciones positivas(3), que fue adoptada por el Consejo. En la Recomendación se invita a los Estados miembros a adoptar una política de acción positiva destinada a eliminar las desigualdades existentes que afecten a las mujeres en la vida profesional y a promover un mejor equilibrio entre ambos sexos en el empleo a fin de eliminar o compensar los efectos perjudiciales sobre las mujeres que trabajan o buscan empleo y que resultan de actitudes, comportamientos y estructuras basados en la idea de un reparto tradicional de papeles en la sociedad entre hombres y mujeres. También se recomienda a los Estados miembros que fomenten la participación de mujeres en diferentes actividades en los sectores de la vida profesional en donde actualmente están infrarrepresentadas, especialmente en los sectores con un porvenir y en los niveles más altos de responsabilidad, para lograr una (3) Recomendación 84/63 5/CEE del Consejo, de 13 de diciembre de 1984, relativa a la promoción de acciones positivas en favor de las mujeres (DO L 331, 19. 12. 84, p. 34). mejor utilización de todos los recursos humanos. La Recomendación también aconseja a los Estados miembros que adopten medidas para garantizar que la acción positiva incluya, entre otras cosas y en la medida de lo posible, acciones destinadas a alentar a las mujeres candidatas, y a fomentar la contratación y a promover a las mujeres en sectores, profesiones y niveles en donde estén infrarrepresentadas, en particular por lo que se refiere a los puestos de responsabilidad. También debe recordarse que en el Tercer programa de acción a medio plazo para la igualdad de oportunidades (1991-1995), que fue aprobado por la Resolución del Consejo de 21 de mayo de 1991(4), la Comisión subrayó la necesidad de una acción positiva y organizó varios programas dirigidos específicamente a promover la integración de las mujeres en el mercado de trabajo y la mejora de la calidad del trabajo. En el Cuarto programa de acción (1996-2000), aprobado por la Decisión 95/513/CE del Consejo(5), uno de los objetivos que se persigue es la igualación de los sexos en el mercado de trabajo, utilizando para ello, entre otros medios, la acción positiva. Dentro de la propia Comisión se ha adoptado un segundo programa de acción positiva para el personal femenino (1992 -1996), a fin de restablecer el equilibrio en cuanto al número de mujeres en las categorías y puestos en que están infrarrepresentadas, promover su desarrollo profesional y proporcionar medidas de acompañamiento que permitan los funcionarios conciliar sus obligaciones profesionales y familiares. Están previstas varias acciones como parte de una estrategia coherente para eliminar las desigualdades de hecho. En concreto, se alienta a los servicios a que concedan prioridad a las candidatas, en caso de igualdad de cualificaciones y méritos, para la contratación, la promoción y el nombramiento de puestos directivos mientras las mujeres sigan estando infrarrepresentadas en un grado o una categoría determinados. Con este fin, se han fijado objetivos y establecido planes de ejecución que abarcan un análisis cualitativo y cuantitativo de la evolución de la situación, un conjunto de medidas coherentes dirigidas a lograr un mayor equilibrio entre el personal masculino y el femenino y evaluaciones periódicas. a 3. El asunto Kalanke; hechos En el asunto Kalanke, el problema consistía en determinar si una ley alemana relativa a la acción positiva es compatible con la Directiva 76/207/CEE del Consejo(6), o si sobrepasa los límites de la excepción prevista en el apartado 4 de su artículo 2(7). La Ley del Estado federado de Bremen sobre igualdad de oportunidades en los servicios del sector público establece que, por lo que se refiere a la contratación y a la promoción en sectores en los que (4) (5) (6) (7) D O n °C 142, 31. 5. 1991, p. l. DO n° L 335, 30. 12. 1995, p. 37. Directiva 76/207/CEE del Consejo, de 9 de febrero de 1976, relativa a la aplicación del principio de igualdad de trato entre hombres y mujeres en lo que se refiere al acceso al empleo, a la formación y a la promoción profesionales, y a las condiciones de trabajo ( D O n ° L 3 9, 14. 2. 1976, p. 40). El apartado 4 del artículo 2 establece que: "La presente Directiva no obstará las medidas encaminadas a promover la igualdad de oportunidades entre hombres y mujeres, en particular para corregir las desigualdades de hecho que afecten a las oportunidades de las mujeres en las materias contempladas en el apartado 1 del artículo 1. " las mujeres estén poco representadas, es decir, si no representan el 50% del personal en los diversos grados de la categoría considerada, en caso de igualdad de cualifícaciones debe concederse la preferencia a la mujer sobre el candidato del sexo masculino. Al no poder obtener un ascenso como consecuencia de este norma, el Sr. Kalanke impugnó su validez ante los tribunales alemanes. El tribunal nacional dictaminó que el ascenso era legal conforme a la ley alemana, incluido el Derecho constitucional, pero la cuestión de su conformidad con la Directiva 76/207/CEE fue planteada al Tribunal de Justicia. Las disposiciones pertinentes de la Ley del Estado de Bremen sobre la igualdad de trato entre hombres y mujeres en el servicio público son las siguientes: "Designación, destino a un puesto oficial y ascensos. En el caso de un nombramiento (incluida la designación como funcionario o juez) que no sea hecho con fines de formación, las mujeres que tengan las mismas cualifícaciones que los hombres que soliciten el mismo puesto tendrán prioridad en los sectores en los que estén infrarrepresentadas Existe infrarrepresentación cuando el número de mujeres no cubra al menos la mitad de los puestos en cada uno de los grados de la categoría de personal de que se trate. Esto también se aplica en todos los niveles de función previstos en el organigrama. " 4. La sentencia En su sentencia, el Tribunal de Justicia señala que: - El objetivo de la Directiva, tal como se indica en el apartado 1 del artículo 1, es la aplicación, en los Estados miembros, del principio de igualdad de trato entre hombres y mujeres en lo que se refiere, entre otras cosas, al acceso al empleo, incluida la promoción. Según el apartado 1 del artículo 2, este principio de igualdad de trato supone "la ausencia de toda discriminación por razón de sexo, bien sea directa o indirectamente. " Ahora bien, una norma nacional que establece que, en una promoción, las mujeres que tengan las mismas cualifícaciones que sus competidores masculinos gozan automáticamente de preferencia en los sectores en los que estén infrarrepresentadas, entraña una discriminación por razón de sexo. Sin embargo, el Tribunal de Justicia considera que se debe examinar si tal norma nacional puede ampararse en el apartado 4 del artículo 2 de la mencionada Directiva. A este respecto, el Tribunal de Justicia declara que esta disposición: - tiene como finalidad autorizar medidas que, aunque sean discriminatorias en apariencia, están destinadas efectivamente a eliminar o a reducir las desigualdades de hecho que pudieran existir en la realidad de la vida social, autoriza medidas nacionales en el ámbito del acceso al empleo, incluida la promoción, que, favoreciendo especialmente a las mujeres, están destinadas a mejorar su capacidad de competir en el mercado de trabajo y desarrollar una carrera profesional en pie de igualdad con los hombres. - en cuanto constituye una excepción a un derecho individual consagrado por la Directiva, debe interpretarse restrictivamente. Finalmente, el Tribunal de Justicia declara que: una normativa nacional que garantiza la preferencia absoluta e incondicional de las muj eres en un nombramiento o promoción va más allá de una medida de fomento de la igualdad de trato y sobrepasa los límites de la excepción establecida en el apartado 4 del artículo 2 de la mencionada Directiva. El Tribunal de Justicia concluye que la respuesta que ha de darse al tribunal nacional que le remitió el asunto es que los apartados 1 y 4 del artículo 2 de la Directiva 76/207/CEE se oponen a una normativa nacional que, como sucede en el presente asunto, a igualdad de cualifícaciones entre candidatos de distinto sexo que concurren a una promoción, concede automáticamente preferencia a las candidatas femeninas en los sectores en los que las mujeres están infrarrepresentadas, considerando que existe infrarrepresentación cuando las mujeres no cubren al menos la mitad de los puestos en cada uno de los grados de la categoría de personal de que se trate y sucede lo mismo en todos los niveles de función previstos en el organigrama. 5. Cuestiones one plantea la sentencia Al parecer, la actitud negativa del Tribunal de Justicia con respecto a la legalidad de la Ley del Estado de Bremen se basa exclusivamente en la interpretación que debe darse al apartado 4 del artículo 2 de la Directiva 76/207/CEE. De la sentencia se desprende claramente que esta disposición no contempla el tipo de sistema de cuota en virtud del cual las mujeres gozan automáticamente de preferencia sobre los hombres en la asignación de puestos o en la promoción. Sin embargo, hay una serie de preguntas que cabe hacerse todavía con respecto al apartado 4 del artículo 2: ¿se trata de una disposición limitada a salvaguardar acciones positivas en favor de las mujeres en el trabajo únicamente en lo que se refiere a medidas como asistencia especial en materia de formación profesional, permisos por razones familiales, etc. , o permite también la discriminación positiva en el ámbito de la contratación y la promoción concediendo preferencia a las mujeres en determinadas condiciones? En este último caso, ¿debe hacerse una distinción entre las acciones positivas que tienen en cuenta factores de necesidad y proporcionalidad y las que no los tienen en cuenta? 5a). La posición del Tribunal Supremo de EE. UU. en materia de acción positiva (affirmative action) En este mismo contexto, es interesante recordar la jurisprudencia del Tribunal Supremo de los Estados Unidos sobre la "affirmative action", que demuestra que seí trata de cuestiones sumamente complejas. El término "affirmative action" se utiliza tanto para referirse a la acción dirigida a descubrir y suprimir la discriminación en el empleo como a las medidas para aumentar la participación en la fuerza de trabajo de grupos protegidos, es decir, las minorías y las mujeres. Hay una diferencia entre la norma pública ( que se rige por la cláusula protectora de la igualdad de la Constitución de los Estados Unidos) y la norma privada (que se rige por el título VII de la Ley de Derechos Civiles de 1964). Una acción positiva impuesta por la ley o por una medida administrativa debe ser evaluada conforme a una norma de "strict scrutiny" (examen en función de criterios estrictos), que requiere la existencia de un "compelling government interest" ("interés público imperativo") y de una acción "narrowly tailored" ("estrictamente diseñada") para servir a ese interés, es decir, un requisito de proporcionalidad. En el sector privado, el enfoque del Tribunal Supremo sobre la acción positiva voluntaria por parte de los empresarios es más flexible que la norma de examen estricto, puesto que sólo se concentra en los elementos básicos de la acción "estrictamente diseñada". El único caso de conflicto por razón de sexo, Johnson(8). se refiere a una acción positiva voluntaria de empresarios privados. En este caso, se aplicó un plan de discriminación positiva para aumentar la representación de mujeres en una categoría de trabajo ocupada tradicionalmente por hombres. Se seleccionó a una candi data para el puesto pasando sobre un colega masculino, a pesar de que el resultado de sus pruebas fue ligeramente inferior al del candidato masculino. El Tribunal Supremo concluyó que esta acción no contradecía la prohibición de la discriminación en el empleo impuesta por el Título VII de la Ley de Derechos Civiles de 1964, entre otros motivos porque el hecho de tomar en consideración el sexo del candidato estaba justificado por la mfrarrepresentación de las mujeres en "categorías de empleo tradicionalmente reservadas a los hombres. " la existencia de un desequilibrio evidente que reflejaba El Tribunal Supremo no ha pronunciado ninguna sentencia en esta materia en el sector público. Sin embargo, es interesante recordar el asunto Adanmd^. referente a medidas positivas para mejorar el equilibrio de las razas en el sector de la contratación pública. En este caso, el Tribunal Supremo aplicó por primera vez un análisis jurídico estricto a las medidas de acción positiva adoptadas por el Gobierno Federal. Aunque se considerara que dicha medida no era lo suficientemente "narrowly tailored" para lograr el objetivo perseguido, es importante observar que siete de los nueve miembros del Tribunal Supremo reafirmaron expresamente, como cuestión de principio, la legitimidad de un trato preferencial con miras al logro de resultados para los grupos desfavorecidos, con sujección al requisito de examen estricto. 5b). Legislación internacional de derechos humanos Las discriminaciones basadas en el sexo también están prohibidas por el Derecho internacional. Sin embargo, los instrumentos internacionales de las Naciones Unidas y del Consejo de Europa tienden a reconocer la legitimidad de ciertas "medidas especiales" destinadas a establecer la igualdad de hecho en favor de ciertos grupos desfavorecidos. El Convenio de las Naciones Unidas de 18 de diciembre de 1979 sobre la eliminación de todas las formas de discriminación contra las mujeres reconoce en su artículo 4 que, incluso si se diera a las mujeres la igualdad de derecho, ello no garantizaría automáticamente que en realidad fueran tratadas en condiciones de igualdad. Para acelerar la aplicación de la igualdad de hecho de las mujeres en la sociedad y en el lugar de trabajo, se permite a los Estados utilizar medidas correctoras especiales mientras las desigualdades continúen existiendo. (8) Johnson contra Transportation Agency, 480 EE. UU. 616 (1987). (9) Adarand Constructors Inc. v. Peña, Secretary of Transportation, 63 USLW 4523 (1995) i 1988, el Comité de las Naciones Unidas para la eliminación de la discriminación contra r mujeres adoptó su Recomendación general n°5, por la que el Comité recomendaba que los Estados hicieran mayor uso de medidas especiales temporales como la acción positiva, el trato preferencia] o sistemas de cuota para impulsar la integración de las mujeres en la educación, ia economía, la política y el empleo. Estas medidas especiales deberían utilizarse simplemente para acelerar la realización de la igualdad de hecho de las mujeres y no deberían crearse normas distintas para mujeres y hombres. La conveniencia de tales medidas debería evaluarse en función de la existencia real de prácticas discriminatorias. Por lo tanto, una vez que se alcancen los objetivos de la igualdad de oportunidades y de trato, esas medidas ya no serán necesarias y deberán interrumpirse. El Convenio n° 111 de la OIT de 4 de junio de 1958 referente a la discriminación en materia de empleo y ocupación se refiere tanto a la igualdad de oportunidades como a la de trato al declarar en su artículo 2 que "todo miembro para el cual este Convenio se halle en vigor se obliga a formular y llevar a cabo una política nacional que promueva, por métodos adecuados a las condiciones y a la práctica nacionales, la igualdad de oportunidades y de trato en materia de empleo y ocupación, con objeto de eliminar cualquier discriminación a este respecto". El artículo 5 del convenio de la OIT es de particular importancia en el caso presente, pues declara que: "1. Las medidas especiales de protección o asistencia previstas en otros convenios o recomendaciones adoptados por la Conferencia Internacional del Trabajo no se consideran como discriminatorias. 2. Todo miembro puede, previa consulta con las organizaciones de empleadores y de trabajadores, cuando dichas organizaciones existan, definir como no discriminatorias cualesquiera otras medidas especiales destinadas a satisfacer las necesidades particulares de las personas a las que, por razones tales como el sexo, la edad, la invalidez, las cargas de familia o el nivel social o cultural, generalmente se les reconozca la necesidad de protección o asistencia especial. " El principio de igualdad de oportunidades y de trato para todos los trabajadores está también incluido en la declaración sobre igualdad de oportunidades y de trato para las trabajadoras adoptada por la OIT el 25 de junio de 1975. El artículo 1 excluye cualquier forma de discriminación por razones de sexo que niegue o restrinja dicha igualdad y también establece que durante un período transitorio no se considerará como discriminatorio el trato especial positivo que tienda a la igualdad efectiva entre los sexos. La Parte II del protocolo adicional de la Carta Social Europea de 5 de mayo de 1988 establece, en su artículo 1, que las partes contratantes se comprometen a reconocer el derecho a la igualdad de oportunidades y de trato en el ámbito del empleo sin ninguna discriminación basada en el sexo, y a adoptar las medidas apropiadas para asegurar o fomentar su aplicación en diversos sectores, incluidos los de la carrera y de la promoción profesionales. Se declara específicamente que esta disposición no impedirá la adopción de medidas específicas destinadas a corregir desigualdades de hecho. Sin embargo, en el contexto de la legislación internacional relativa a los derechos humanos no está cerrado el debate respecto a si son o no son aceptables y en qué medida las normas que conceden automáticamente prioridad a las mujeres con respecto al nombramiento o a la promoción. Al mismo tiempo, es evidente que la legislación internacional relativa a los 8 derechos humanos no excluye -y puede incluso exigir en determinados casos- que se establezcan distinciones entre los hombres y las mujeres para acelerar la aplicación de la igualdad de hecho de las mujeres en la sociedad. Por otra parte, estas distinciones deberían basarse en criterios objetivos y razonables y no deberían estar destinadas a mantener de manera permanente normas desiguales o distintas. 6. Cómo interpretar la sentencia Kalanke Como ya se ha mencionado anteriormente, hay diversos tipos de acción positiva. Uno de ellos puede adoptar la forma de sistemas de cuota o de objetivos, como en el asunto examinado por el Tribunal de Justicia. El Tribunal de Justicia tuvo que decidir, al aplicar tal sistema, si era legal que se concediera preferencia a las mujeres sobre los candidatos masculinos en caso de promoción en los sectores en los que estaban infrarrepresentadas, siempre que sus cualifícaciones fueran las mismas. La respuesta del Tribunal de Justicia a esa cuestión puede interpretarse de dos maneras: o bien que el Tribunal de Justicia excluye la posibilidad de justificar cualquier sistema de cuota, incluso aunque contenga una cláusula de salvaguardia que permita tener en cuenta las circunstancias particulares de un caso, - o bien que el Tribunal de Justicia se atiene a las cuotas "rígidas" previstas en la Ley del Estado de Bremen y aplicadas al Sr. Kalanke, es decir, de manera automática. La Comisión considera que el Tribunal de Justicia sólo ha condenado el sistema automático de cuotas del Estado de Bremen. Esta interpretación se basa en la redacción de la propia sentencia por la que el Tribunal de Justicia declara explícitamente que la normativa nacional que garantiza a las mujeres una prioridad absoluta e incondicional en un nombramiento o promoción sobrepasan los límites de la excepción relativa a la acción positiva establecida en el apartado 4 del artículo 2 de la Directiva 76/207/CEE (véase el fundamento 22 de la sentencia). Es cierto que, en el fundamento 23, el Tribunal de Justicia se refiere al problema de "sustituir la igualdad de oportunidades. por el resultado que sólo podría alcanzarse a través de la aplicación de dicha igualdad de oportunidades". Sin embargo, este párrafo se añade claramente como complemento del punto de vista principal del Tribunal de Justicia, contenido en el fundamento 22, de que es el carácter "absoluto e incondicional" de la preferencia concedida a las mujeres lo que hace que el sistema del Estado de Bremen sea ilegal. Las observaciones del Tribunal de Justicia en el fundamento 23 se basan claramente en la suposición de que se trata de un sistema de cuotas rígido, incondicional. Por otra parte, este párrafo parece que está destinado principalmente a criticar los elementos extremadamente ambiciosos del sistema particular objeto de controversia en el asunto Kalanke. es decir, el objetivo de lograr una igualdad de representación de hombres y mujeres "en todos los grados y niveles". Finalmente, está claro que sólo se solicitó al Tribunal de Justicia que se pronunciara sobre los sistemas que tengan las características del sistema del Estado de Bremen, y que la parte dispositiva de la sentencia se limita, naturalmente, a pronunciarse sobre la legalidad de tales sistemas. También debe observarse que el Tribunal de Justicia reconoció claramente que si se pretende lograr la igualdad en la práctica (fundamento 20), son necesarias medidas que vayan más allá de las normas clásicas contra la discriminación. /ir lo tanto, la Comisión considera que los sistemas de cuotas que no presentan el grado de rigidez y de automatismo previsto por la Ley del Estado de Bremen no se ven afectados por la sentencia del Tribunal de Justicia y, en consecuencia, pueden considerarse legales. En este contexto, la Comisión considera que las siguientes medidas de acción positiva son ejemplos de los tipos de acción a los que no atañe la sentencia Kalanke, dependiendo naturalmente de las medidas que cada Estado miembro decida adoptar: - cuotas vinculadas a las cualifícaciones requeridas para el puesto de trabajo, siempre que permitan que se tengan en cuenta las circunstancias particulares que, en un caso dado, podrían justificar una excepción al principio de preferencia del sexo infrarrepresentado, - programas de promoción de las mujeres, que especifiquen las proporciones y los plazos dentro de los cuales debe aumentarse el número de mujeres pero sin imponer una norma automática de preferencia en el momento de tomar una decisión individual sobre la contratación y la promoción, - una obligación de principio para que un empresario contrate o promueva preferentemente a una persona perteneciente al sexo infrarrepresentado; en tal caso no se reconocerá a ninguna persona ningún derecho individual de preferencia, - - reducciones de las cotizaciones a la seguridad social concedidas a las empresas que contraten a mujeres que se reincorporen al mercado de trabajo para realizar tareas en sectores en los que las mujeres estén infrarrepresentadas, las subvenciones oficiales concedidas a los empresarios que contraten a mujeres en los sectores en los que estén infrarrepresentadas, - otras medidas de acción positiva que se centran en la formación, la orientación profesional, la reorganización del tiempo de trabajo, guardería infantil, etc. Por lo que se refiere al programa de acción positiva aplicado por la Comisión a favor de su personal femenino, debe observarse que la sentencia Kalanke no le afecta, puesto que no establece que se conceda una preferencia automática a las mujeres (sino que es, más bien, un principio que ha de observarse en el caso de igualdad de cualifícaciones). Conclusiones Habida cuenta de lo que puede, la Comisión considera que el Tribunal de Justicia sólo ha condenado la característica particular de la Ley del Estado de Bremen que consiste en el automatismo de la medida, que concede a las mujeres un derecho absoluto e incondicional en materia de nombramiento o de promoción. La Comisión adopta pues, la posición de que el único tipo de sistema de cuotas que es ilegal es el sistema absolutamente rígido que no prevé la posibilidad de tener en cuenta las circunstancias individuales. De este modo, los Estados miembros y los empresarios son libres de recurrir a otras formas de acción positiva, incluidas las cuotas flexibles. La Comisión desea que se ponga término a la controversia que ha suscitado el asunto Kalanke. A pesar del carácter limitado de los efectos de esta sentencia correctamente interpretada, la Comisión cree que sería útil que se modificara la redacción del apartado 4 del artículo 2 de 10 la Directiva 76/207/CEE, de forma que el texto de la disposición permita expresamente los tipos de acción positiva a los que no afecta dicha sentencia Kalanke. Tal modificación interpretativa aclararía que las medidas de acción positiva están permitidas por el Derecho comunitario, con excepción de las cuotas rígidas, y garantizaría que el texto de la Directiva refleje con mayor claridad la verdadera situación jurídica que resulta de la sentencia del Tribunal de Justicia. Por ello, la Comisión presenta una propuesta para la modificación del apartado 4 del artículo 2 de la Directiva 76//207/CEE en la que se especifique que las medidas previstas por esta disposición incluyen acciones en favor de la contratación o la promoción de un sexo cuando este esté infrarrepresentado, con tal que el empresario tenga siempre la posibilidad de tener en cuenta las circunstancias particulares de un determinado caso. 11 ISSN 0257-9545 COM(96) 88 final DOCUMENTOS ES 04 06 N* de catálogo : CB-C0-96-159-ES-C ISBN 92-78-02531-3 Oficina de Publicaciones Oficiales de las Comunidades Europeas L-2985 Luxemburgo 12

Ehdotus neuvoston direktiiviksi miesten ja naisten tasa-arvoisen kohtelun periaatteen toteuttamisesta mahdollisuuksissa työhön, ammatilliseen koulutukseen ja uralla etenemiseen sekä työoloissa annetun neuvoston direktiivin 76/207/ETY muuttamisesta

http://publications.europa.eu/resource/cellar/fdc0eb34-4910-45c5-b6b6-d09d78613134

fin

EUROOPAN YHTEISÖJEN KOMISSIO Bryssel, 27. 03. 1996 KOM(96) 93 lopull. 96/0095 (CNS) Ehdotus NEUVOSTON DIREKTIIVIKSI miesten ja naisten tasa-arvoisen kohtelun periaatteen toteuttamisesta mahdollisuuksissa työhön, ammatilliseen koulutukseen ja uralla etenemiseen sekä työoloissa annetun neuvoston direktiivin 76/207/ETY muuttamisesta (komission esittämä) PERUSTELUT 1 Johdanto Euroopan yhteisöjen tuomioistuin antoi 17. lokakuuta 1995 asiaa C-450/93 (Eckhard Kalanke vastaan Freie Hansestadt Bremen) koskevan tuomion, joka on herättänyt runsaasti kiistelyä ympäri Eurooppaa. Kiistan aiheuttaja on tuomion aikaansaama epätietoisuus kiintiöiden ja muiden positiivisten toimenpiteitten lainmukaisuudesta pyrittäessä lisäämään naisten määrää tietyillä työmarkkinoiden aloilla tai tasoilla. aisten ja miesten tasa-arvoinen kohtelu työelämässä on perusoikeus, kuten Euroopan :mioistuimen asiassa 149/77 Defrenne IIT antamassa tuomiossa tunnustetaan. Komissio on sitä mieltä, että nyt kun naisten yhtäläiset mahdollisuudet on korkeimmalla tasolla (Eurooppa- neuvoston Essenin-, Cannesin- ja Madridin-kokouksissa) tunnustettu ensiarvoisen tärkeäksi tehtäväksi yhdessä työttömyyttä vastaan käytävän taistelun kanssa, on välttämätöntä vahvistaa tarve käyttää soveliaissa yhteyksissä positiivisia toimenpiteitä, joilla edistetään naisten ja miesten yhtäläisiä mahdollisuuksia erityisesti poistamalla olemassa olevia eriarvoistavia, naisten mahdollisuuksiin työelämässä vaikuttavia tekijöitä. Komissio on aina suhtautunut hyvin myönteisesti positiivisiin toimenpiteisiin. Se esitti vuonna «84 ehdotuksen positiivisten toimenpiteiden edistämistä koskevaksi suositukseksi(1), ja ""irvosto hyväksyi ehdotuksen. Kaianken asiassa oli kyse siitä, oliko saksalainen positiivisia toimenpiteitä koskeva laki direktiivin 76/207/ETY(2) mukainen vai oliko direktiivissä säädetyn positiivisiin toimenpiteisiin 1 'ttyvän poikkeuksen soveltamisala ylitetty. Bremenin osavaltion julkisen alan yhtäläisiä lainsäädännössä säädetään, että yhtä pätevien hakijoiden irihdollisuuksia koskevassa kohtelussa naispuolinen hakija on asetettava miespuoliseen hakijaan nähden etusijalle silloin, Lm kyse on työhönotosta ja ylennyksistä sellaisilla aloilla, joilla naiset ovat aliedustettuina, millä tarkoitetaan naisten alle 50 prosentin osuutta kyseisen ura-alueen palkkaluokkien henkilöstöstä. Tuomioistuimen oli päätettävä, oliko lainmukaista asettaa ylennystapauksessa naispuoliset hakijat etusijalle miespuolisiin hakijoihin nähden aloilla, joilla naiset olivat aliedustettuja, edellyttäen, että hakijat olivat yhtä päteviä. Komissio on. antamassaan tiedonannossa tehnyt selväksi tuomiota koskevan tulkintansa sekä myönteisen käsityksensä positiivisista toimenpiteistä. (i) (2) Neuvoston suositus 84/635/ETY, annettu 13 päivänä joulukuuta 1984, naisia koskevien positiivisten toimenpiteiden edistämisestä (EYVL N:o L 331, 19. 12. 1984, s. 34). Neuvoston direktiivi 76/207/ETY, annettu 9 päivänä helmikuuta 1976, miesten ja naisten tasa-arvoisen kohtelun periaatteen toteuttamisesta mahdollisuuksissa työhön, ammatilliseen koulutukseen ja uralla etenemiseen sekä työoloissa (EYVL N:o L 39, 14. 2. 1976, s. 40). Tuomiossaan Euroopan yhteisöjen tuomioistuin tekee selväksi muiden muassa, että "sellaisia kansallisia säännöksiä, jotka takaavat naisille nimitystä tai ylennystä koskevan täyden ja ehdottoman etusijan, ei voida pitää enää yhtäläisten mahdollisuuksien edistämisenä, ja että ne ylittävät direktiivin 2 artiklan 4 kohdassa tarkoitetun poikkeuksen soveltamisalan". Komissio on sitä mieltä, että tuomioistuin on tuominnut ainoastaan Bremenin lainsäädäntöön sisältyvän, toimenpiteen automaattisuuteen liittyvän erityispiirteen, jonka perusteella annetaan naisille täysi ja ehdoton oikeus nimitykseen tai ylennykseen. Sen vuoksi komission kanta on se, että lainvastaisia ovat ainoastaan sentyyppiset kiintiöjärjestelmät, jotka ovat ehdottoman tiukkoja ja jotka eivät jätä tilaa yksittäisten olosuhteitten huomioon ottamiselle. Jäsenvaltiot ja työnantajat voivat siten vapaasti käyttää kaikkia muunlaisia positiivisia toimenpiteitä joustavat kiintiöt mukaan lukien. Komissio pyrkii ratkaisemaan Kalanken asian nostamat epäselvyydet lopullisesti. Sen vuoksi komissio uskoo, huolimatta tuomion vaikutusten rajallisuudesta sitä asianmukaisesti tulkittaessa, että olisi hyödyllistä muuttaa direktiivin 76/207/ETY 2 artiklan 4 kohdan sanamuotoa siten, että säännöstekstissä erityisesti sallittaisiin sellaiset positiiviset toimenpiteet, joita Kalanken asiassa annettu tuomio ei koske. Näin sallitaan kaikentyyppiset positiiviset toimenpiteet edellyttäen, että ne sallivat yksittäisen tapauksen erityisten olosuhteitten huomioon ottamisen. Muutos on luonteeltaan selittävä, II Artikloja koskevat huomiot 1 artikla tiedonanto Kalanke-tuomiosta) on edelleenkin Teksti kuvastaa komission tulkintaa Kalanken asiassa annetusta tuomiosta, ja sen mukaan monenlainen aliedustetun sukupuolen työnsaantia ja uralla etenemistä edistävä toiminta (katso lainmukaista. Positiivisia komission toimenpiteitä voidaan soveltaa tapauksissa, joissa kilpailevat ehdokkaat ovat pätevyydeltään tai ansioiltaan yhtäläiset. Toimenpiteiden on kuitenkin annettava työnantajalle mahdollisuus arvioida kussakin tapauksessa yksilölliset olosuhteet, jotka oikeuttavat aliedustettuna olevaan sukupuoleen kuulumattoman hakijan valinnan. Sanamuodossa otetaan huomioon se seikka, että tasa-arvopolitiikka merkitsee naisten ja miesten yhtäläisiä mahdollisuuksia edistävää politiikkaa. 2 ja 3 artikla Nämä artiklat sisältävät tavanmukaiset säännökset, jotka koskevat säädöksen saattamista osaksi jäsenvaltioiden kansallista lainsäädäntöä. "•"ac1 otuksen perusteet toissijaisuusperiaatteen kannalta Direktiivin 76/207/ETY muuttamista koskeva ehdotus noudattaa Maastrichtin sopimuksen 3 b artiklassa säädettyä toissijaisuusperiaatetta ja täyttää sen kaksi tarpeellisuuteen ja suhteellisuuteen liittyvää edellytystä. Ensimmäinen edellytys, yhteisön toiminnan tarve, täyttyy sen vuoksi, että toimintaa tarvitaan mahdollisten sekaannusten välttämiseksi yhteisön lakia ja erityisesti olemassa olevan direktiivin 76/207/ETY 2 artiklan 4 kohtaa soveltamaan ja ylikansallisten viranomaisten parissa kaikilla tasoilla. Kalanken asiassa annettu tuomio on synnyttänyt toisistaan poikkeavia tulkintoja, jotka uhkaavat haitata aliedustetun sukupuolen '• _, '?usi toteutettavien toimenpiteitten tehokkuutta. Koska yleisesti tunnustetaan, että yhtäläiset ehdollisuudet työhön kuuluvat tärkeimpiin tasa-arvoisen kohtelun periaatteen toteuttamisen yllytyksiin, ja tämä periaate on yksi niitä perusoikeuksia, jotka muodostavat osan yhteisön lainsäädännön perusperiaatteita(3), muutos auttaa osaltaan direktiivin johdonmukaisessa ja yhtenäisessä täytäntöönpanossa. joutuvien kansallisten Toisen edellytyksen osalta ehdotettu direktiivi vastaa suhteellisuuden vaatimusta sen vuoksi, että muutos on ainoastaan selittävä luonteeltaan eikä muuta direktiivin alaa. Kuulemismenettely T/rmissio on kuullut työmarkkinaosapuolia Kalanken asiaa koskevan tiedonantonsa osalta. x ämä ehdotus direktiivin 76/207/ETY muuttamiseksi kuvastaa tiedonannossa annettua tulkintaa ja muuttaa tiedonannon sisällön laillisesti sitovaksi asiakirjaksi. Soveltaminen ETA-valtioissa Direktiivi 76/207/ETY on osa yhteisön säännöstöä, joka sisältyy 1 päivänä tammikuuta 1994 voimaan astuneeseen sopimukseen Euroopan talousalueesta. Direktiivi 76/207/ETY esiintyy ETA-valtioiden hyväksymässä johdetun asiakirjojen luettelossa (liitteen XVIII 18 kohta). lainsäädännön n) Katso muiden muassa asia C-149/77 (Defrenne III, 15. kesäkuuta 1978 annettu tuomio). 4 Ehdotus NEUVOSTON DIREKTIIVIKSI miesten ja naisten tasa-arvoisen kohtelun periaatteen toteuttamisesta mahdollisuuksissa työhön, ammatilliseen koulutukseen ja uralla etenemiseen sekä työoloissa annetun neuvoston direktiivin 76/207/ETY muuttamisesta EUROOPAN UNIONIN NEUVOSTO, joka ottaa huomioon Euroopan yhteisön perustamissopimuksen ja erityisesti sen 235 artiklan, ottaa huomioon komission ehdotuksen, ottaa huomioon Euroopan parlamentin lausunnon(1), ottaa huomioon talous- ja sosiaalikomitean lausunnon(2), sekä katsoo, että neuvoston direktiivin 76/207/ETY^ 2 artiklan 4 kohdassa lausutaan, että "tämä direktiivi ei estä toteuttamasta miesten ja naisten yhtäläisiä mahdollisuuksia edistäviä toimenpiteitä erityisesti poistamalla eriarvoisuutta, joka vaikuttaa naisten mahdollisuuksiin 1 artiklan 1 kohdassa tarkoitetuissa kysymyksissä", jäsenvaltiot ovat toteuttaneet erilaisia positiivisia toimenpiteitä miesten ja naisten tasa-arvoisen kohtelun periaatteen toteutumiseksi mahdollisuuksissa työhön, ammatilliseen koulutukseen ja uralla etenemiseen sekä työolojen osalta, yhteisöjen tuomioistuimen oikeuskäytännön ja erityisesti neuvoston Euroopan direktiivin 76/207/ETY 2 artiklan 4 kohtaan liittyvässä asiassa C-450/93 (Kalanke vastaan Bremenin osavaltio) tuomioistuimen 17 päivänä lokakuuta 1995(4) antaman tuomion perusteella positiivisilla sukupuolen mahdollisuuksia työhön, tulla nimitetyksi ja ylennetyksi tiettyihin tehtäviin, mukaan lukien aliedustetun sukupuolen asettaminen etusijalle, edellyttäen, että voidaan ottaa huomioon kunkin tapauksen erityiset olosuhteet, toimenpiteillä voidaan positiivisesti aliedustetun suosia on asianmukaista selkeyttää direktiivin 76/207/ETY 2 artiklan 4 kohtaa oikeuskäytäntöä vastaavalla tavalla, positiivisin toimenpitein olisi voitava toimia sen sukupuolen hyväksi, joka kulloinkin on aliedustettuna kyseisellä työelämän alalla tai tehtävätasolla, ja tämän direktiivin hyväksymiseksi tarvittavasta erityisestä toimivallasta perustamissopimuksessa ei ole muita kuin 225 artiklan määräykset, (i) (2) (3) EYVL N:o L 39, 14. 2. 1976, s. 40. (4) Kok. 1995, s. 1-3051. -, ANTANUT TÄMÄN DIREKTIIVIN: 1 artikla Korvataan direktiivin 76/207/ETY 2 artiklan 4 kohta seuraavasti: "4. Tämä direktiivi ei estä toteuttamasta miesten ja naisten yhtäläisiä mahdollisuuksia edistäviä toimenpiteitä erityisesti poistamalla eriarvoisuutta, joka vaikuttaa aliedustetun sukupuolen mahdollisuuksiin 1 artiklan 1 kohdassa tarkoitetuissa kysymyksissä. Mahdollisiin toimenpiteisiin on sisällyttävä etusijan antaminen mahdollisuuksissa työhön tai uralla etenemiseen aliedustetun sukupuolen edustajalle edellyttäen, että näillä toimenpiteillä ei estetä yksittäisen tapauksen erityisten olosuhteiden huomioon ottamista. " 2 artikla Jäsenvaltioiden on saatettava tämän direktiivin noudattamisen edellyttämät lait, asetukset ja hallinnolliset määräykset voimaan viimeistään 1 päivänä joulukuuta 1998. Niiden on ilmoitettava tästä komissiolle viipymättä. Vaihtoehtoisesti jäsenvaltioiden on varmistettava viimeistään tuona päivänä, että johto ja työntekijät ovat ottaneet käyttöön sopimuksen nojalla tarvittavat toimenpiteet; jäsenvaltioiden on toteutettava kaikki tarvittavat toimenpiteet voidakseen milloin tahansa taata tässä direktiivissä asetettujen tulosten toteutumisen. Jäsenvaltioiden on ilmoitettava asiasta komissiolle viipymättä. Edellä 1 kohdassa tarkoitetuissa jäsenvaltioiden antamissa säädöksissä on viitattava tähän direktiiviin, tai niitä virallisesti julkaistaessa niihin on liitettävä viittaus tähän direktiiviin. Jäsenvaltioiden on säädettävä siitä, miten viittaukset tehdään. 3 artikla Tämä direktiivi tulee voimaan kahdentenakymmenentenä päivänä sen jälkeen, kun se on julkaistu Euroopan yhteisöjen virallisessa lehdessä. Tämä direktiivi on osoitettu kaikille jäsenvaltioille. 4 artikla Tehty Brysselissä Neuvoston puolesta Puheenjohtaja VAEKUTUSARVIOLOMAKE EHDOTUKSEN VAIKUTUS YRITYKSIIN, ERITYISESTI PIENIIN JA KESKISUURIIN YRITYKSIIN Kun otetaan huomioon toissijaisuusperiaate, miksi yhteisön lainsäädäntö on tällä alalla tarpeellista ja mitkä ovat sen päätavoitteet? Päämääränä on selkeyttää johdettuun oikeuteen kuuluvaa säädöstä (direktiivi 76/207/ETY) yhteisöjen tuomioistuimen tulkinnan mukaisesti. Tämä saadaan aikaan ainoastaan tekemällä ehdotus muutetuksi direktiiviksi. Kehen ehdotus vaikuttaa? Koska muutos on luonteeltaan ainoastaan selkeyttävä, sen vaikutus työnantajiin ei ole jo nykyisen direktiivin 76/207/ETY vaikutusta suurempi. Mitä yritysten on tehtävä noudattaakseen ehdotusta? Siinä tapauksessa, että yrityksillä on aliedustetun sukupuolen edustajien mahdollisuuksia suosivia järjestelmiä, niiden on sisällytettävä järjestelmiin yksittäisen tapauksen arvioimisen mahdollistava lauseke. ISSN 1024-4492 KOM(96) 93 lopullinen ASIAKIRJAT n 04 Luettelonumero : CB-CO-96-152-FÏ-C ISBN 92-78-02463-5 ••vr-"--^an yhteisöjen virallisten julkaisujen toimisto. -29-l? Luxemburg

Propuesta de DECISIÓN DEL CONSEJO por la que se crea el Comité de política de empleo y del mercado de trabajo

http://publications.europa.eu/resource/cellar/6f3b9eb6-9372-497d-9856-0832fcae1749

spa

COMISIÓN DE LAS COMUNIDADES EUROPEAS ***** * * +*+ Bruselas, 27. 03. 1996 COM(96) 134 final 96/0097 (CNS) Propuesta de DECISIÓN DEL CONSEJO por la que se crea el Comité de política de empleo y del mercado de trabajo (presentada por la Comisión) EXPOSICIÓN DE MOTIVOS Establecimiento de una estrategia europea de empleo En la cumbre de Essen, celebrada en diciembre de 1994, el Consejo Europeo dio un impulso decisivo a la estrategia europea de fomento del empleo, pues al tiempo que declaraba que la lucha contra el desempleo y por la igualdad de oportunidades constituía la tarea prioritaria de la Unión Europea y de sus Estados miembros, estableció los ámbitos prioritarios de actuación estructural en materia de empleo. El Consejo Europeo estableció diversos procedimientos y responsabilidades, como apoyo de estas recomendaciones políticas. En concreto, solicitó de los Estados miembros la adopción de programas nacionales plurianuales en los que quedaran plasmadas las prioridades comunes. Por otra parte, invitó al Consejo de Ministros de asuntos sociales y empleo y al Consejo de cuestiones económicas y financieras, así como a la Comisión, a que realizaran un atento seguimiento de la evolución del empleo, examinaran las políticas de los Estados miembros al respecto e informaran anualmente al Consejo Europeo sobre los nuevos progresos realizados en el mercado del empleo. El Consejo Europeo confirmó su postura tanto en Cannes, en junio de 1995, como en Madrid en diciembre de 1995. En Madrid, el Consejo Europeo se congratuló por los progresos sustanciales efectuados en la aplicación de la estrategia de Essen. En particular, todos los Estados miembros consiguieron adoptar sus programas plurianuales y el Consejo de asuntos sociales, el Consejo ECOFIN y la Comisión estuvieron en condiciones de presentarle, como se les había solicitado, un informe conjunto único sobre el empleo, cuyas recomendaciones quedaron aprobadas. Para mantener la garantía de éxito de esta estrategia, el Consejo Europeo de Madrid pidió al Consejo (ECOFIN, trabajo y asuntos sociales) y a la Comisión que mantuvieran un seguimiento permanente de la ejecución de los programas plurianuales y le presentaran un nuevo informe anual conjunto con motivo de su reunión de diciembre de 1996. En dicha reunión se examinará el grado de aplicación de los programas y las recomendaciones adoptadas en Madrid, con el fin de reforzar la estrategia de empleo y adoptar recomendaciones suplementarias. Por consiguiente, el seguimiento a nivel europeo de las medidas nacionales de empleo, los intercambios de información y experiencias entre los Estados miembros y con la Comisión relativos a dichas medidas, la actualización de los programas plurianuales de empleo en función de las prioridades comunes, junto con la aprobación de recomendaciones suplementarias, constituyen elementos esenciales para una estrategia europea de empleo sólidamente establecida en lo sucesivo y que habrá de reforzarse de forma progresiva. Necesidad de crear una nueva estructura Con el fin de dar curso al mandato de Essen, el Consejo de asuntos sociales creó en su reunión del 27 de marzo de 1995 un Grupo ad hoc de representantes personales de los Ministros de trabajo para el seguimiento del Consejo Europeo de Essen. Este grupo, formado por los Directores Generales de empleo, celebró cinco reuniones en 1995, —bajo las presidencias francesa y, posteriormente, española—, en las que se produjeron intercambios de información y experiencias entre Estados miembros sobre sus respectivas políticas de empleo, en particular en los cinco ámbitos prioritarios de actuación sobre el mercado de trabajo establecidos en Essen. A petición del Consejo de asuntos sociales, el grupo presentó al Consejo Europeo de Cannes, en junio de 1995, un informe provisional sobre el empleo. Posteriormente, elaboró el informe sobre el empleo aprobado por el Consejo de asuntos sociales celebrado el 5 de diciembre de 1995, con vistas al Consejo Europeo de Madrid. Por último, valoró el informe conjunto sobre el empleo presentado en Madrid por el Consejo ECOFIN, el Consejo de asuntos sociales y la Comisión. Conscientes a un tiempo de la importancia de las actividades llevadas a cabo por el grupo ad hoc y de la insuficiencia de los medios a su disposición, la gran mayoría de los Estados miembros han expresado el deseo de que se formalice la creación de una estructura estable que disponga de medios de trabajo más eficaces, a imagen y semejanza del Comité de política económica que asiste al Consejó ECOFIN. En concreto, se ha observado la necesidad de contar con una secretaria que disponga de recursos humanos necesarios para garantizar la continuidad de los trabajos y posea una capacidad de análisis y redacción suficiente. De hecho, los servicios de la Comisión han venido ejerciendo en gran medida tal función para con el grupo ad hoc. En el Consejo informal de Ministros de asuntos sociales celebrado en Córdoba entre los días 27 y 29 de octubre, se solicitó a la Comisión la presentación de una propuesta al respecto. La necesidad de crear una estructura de esta naturaleza figura también en el informe sobre el empleo aprobado por el Consejo de asuntos sociales el 5 de diciembre, así como en el informe conjunto del Consejo y de la Comisión presentado en Madrid. El Consejo Europeo de Madrid se congratuló por los resultados del diseño y primera aplicación del procedimiento de seguimiento del empleo previsto en Essen. No obstante, consideró que "con el fin de facilitar la aplicación práctica del procedimiento de seguimiento del empleo decidido en Essen, es necesario establecer cuanto antes los mecanismos previstos en el informe conjunto (estructura e indicadores comunes)". Relaciones con el Comité permanente del empleo y los interlocutores sociales La creación del Comité permanente del empleo remonta a 1970(l). Se trata de un órgano consultivo tripartito en el que participan el Consejo, la Comisión y representantes de las organizaciones empresariales y sindicales, cuya función es "garantizar de manera permanente, dentro del respeto a los tratados y a las competencias de las instituciones y órganos comunitarios, el diálogo, la concertadón y la consulta entre el Consejo —o, según el caso, los representantes de los Gobiernos de los Estados miembros—, la Comisión y los interlocutores sociales a fin de facilitar la coordinación de las políticas de empleo de los Estados miembros armonizándolas con los objetivos comunitarios". (1) DO n° L 273 de 17. 12. 70 y n° L 21 de 28. 01. 75. 3 El Consejo ha solicitado una reforma del Comité permanente, actualmente en preparación, con el fin de aumentar su eficacia y, en concreto, su capacidad de análisis. Es importante pues prever una correcta articulación entre el Comité permanente y el Comité de empleo/mercado de trabajo. Ambos órganos son de rango diferente, pues en uno se reúnen Ministros y en el otro participan las administraciones nacionales. También son de diferente composición, ya que el Comité permanente ofrece la particularidad de ser tripartito. Aunque los dos comparten ámbitos de interés muy próximos, cada Comité tendrá por consiguiente su propia utilidad, pero podrán reforzarse mutuamente. En particular, el Comité de empleo/mercado de trabajo podría desempeñar un papel de intermediario con los interlocutores sociales en la preparación de las reuniones del Comité permanente del empleo. A tal fin, podría programarse una reunión conjunta (semestral, por ejemplo) del Comité de empleo/mercado de trabajo con los representantes de los interlocutores sociales. De este modo, el Comité de empleo/mercado de trabajo contribuiría a colmar, en su caso, la necesidad del Comité permanente del empleo de reforzar su capacidad de análisis y de preparación de sus propios trabajos. En febrero de 1996 la Comisión propuso la idea de un Pacto de confianza europeo para el empleo entre todos los agentes económicos que participan en la promoción del empleo en la Unión Europea. La propuesta de creación de un Comité de empleo/mercado de trabajo es absolutamente coherente con dicho pacto, en la medida en que ambos integran el proceso de cooperación y coordinación en materia de empleo. Relaciones con el Comité de política económica Como complemento de la mejora de las estructuras y del funcionamiento del mercado de trabajo, la estrategia europea para el empleo también se basa en una estrecha articulación entre las políticas macroeconómicas y las políticas estructurales. Este enfoque supone una estrecha colaboración entre todos los interesados, a saber, aquellos implicados en la definición de las políticas que pueden tener un impacto en el empleo. Este razonamiento llevó al Consejo Europeo a solicitar de los Consejos de economía y finanzas y de asuntos sociales la presentación, conjuntamente con la Comisión, de un informe y una serie de recomendaciones sobre el empleo, cuya elaboración fue posible gracias a la colaboración entre el Comité de política económica y el grupo adhoc del Consejo de asuntos sociales al que ya se ha hecho alusión lo hizo posible. El Comité de política económica, creado en 1974 por Decisión del Consejo(2) con el fin de promover la coordinación de las políticas económicas a corto y medio plazo de los Estados miembros, está formado por cuatro representantes de la Comisión y cuatro representantes de cada Estado miembro. La Comisión desempeña la secretaría. Existe un grupo de trabajo encargado más especialmente del seguimiento de las políticas de empleo, que presenta de forma periódica sus dictámenes e informes al Consejo de Ministros de economía y finanzas. (2) Decisión 74/122/CEE de 18. 2. 1974, DO n° L 63 de 5. 3. 1974. 4 La creación de un Comité de empleo/mercado de trabajo que prestará una asistencia más específica al Consejo de asuntos sociales permitirá entablar una colaboración estructurada entre ambos grupos del Consejo, así como promover con mayor eficacia la estrecha articulación de las políticas macroeconómicas y estructurales. Al objeto de fortalecer la cooperación entre ambos Comités, así como de analizar en profundidad y tener en consideración el beneficio mutuo que representa la mayor coordinación de las políticas macroeconómicas y estructurales, los presidentes de dichos Comités coordinarán conjuntamente sus programas de trabajo. Propuesta de decisión por la que se crea el Comité de política de empleo y del mercado de trabajo El fundamento de la Decisión es el artículo 145 del Tratado, como también lo fue en los casos del Comité de política económica y del Comité permanente del empleo. La función asignada al Comité, junto con las tareas enumeradas de manera no exhaustiva, permitirán su actuación como órgano de asistencia al Consejo de asuntos sociales en la ejecución y el desarrollo de la estrategia europea del empleo. Las disposiciones relativas a la composición y funcionamiento del Comité siguen en gran medida el modelo de las del Comité de política económica. El desempeño de la secretaría del Comité por parte de la Comisión responde al imperativo de mantener una capacidad permanente y suficiente —en términos de recursos humanos disponibles—, para satisfacer las necesidades de la Presidencia y los miembros del Comité. Propuesta de DECISIÓN DEL CONSEJO por la que se crea el Comité de política de empleo y del mercado de trabajo EL CONSEJO DE LA UNIÓN EUROPEA, Visto el Tratado constitutivo de la Comunidad Europea y, en particular, su artículo 145, Visto el dictamen del Parlamento Europeo, Considerando que, en sus últimas reuniones, el Consejo Europeo ha afirmado que la lucha contra el desempleo y en favor de la igualdad de oportunidades constituye la tarea prioritaria de la Comunidad y de sus Estados miembros, Considerando que, en su reunión de diciembre de 1994 celebrada en Essen, el Consejo Europeo señaló diversos sectores prioritarios de acción para resolver los problemas estructurales del empleo; que solicitó a cada Estado miembro que plasmara estas recomendaciones en un programa plurianual; que invitó al Consejo de Ministros de asuntos sociales y empleo, al Consejo de asuntos económicos y financieros, así como a la Comisión, a que realizaran un atento seguimiento de la evolución del empleo, examinaran las políticas de los Estados miembros al respecto e informaran anualmente al Consejo Europeo sobre los progresos realizados en el mercado de empleo; Considerando que la creación del Comité es la consecuencia de un proceso de seguimiento e información similar al descrito en el Libro Blanco - "Crecimiento, Competitividad, Empleo". Considerando que el Consejo de asuntos económicos y financieros es asistido en sus trabajos sobre el empleo por el Comité de política económica creado por Decisión 74/122/CEE del Consejo(1) ; que el Consejo de asuntos sociales creó para ese fin, el 27 de marzo de 1995, un Grupo ad hoc de representantes personales de los Ministros de trabajo; Considerando que, para seguir asegurando el éxito de la estrategia de empleo de la Comunidad, y con el fin de facilitar la aplicación práctica del procedimiento de seguimiento del empleo decidido en Essen, el Consejo Europeo reunido en Madrid en diciembre de 1995 consideró necesario establecer cuanto antes una estructura estable para asistir al Consejo de asuntos sociales en el ámbito del empleo, (1) DOn°L63 de 5. 3. 1974. DECIDE: Artículo I 1. Se crea un Comité de política del empleo y del mercado de trabajo, que en lo sucesivo se denominará «el Comité», con el fin de que asista al Consejo en el ejercicio de sus responsabilidades en materia de política de empleo y del mercado de trabajo, dentro del respeto del Tratado y de las competencias de las instituciones y organismos comunitarios. 2. El Comité llevará a cabo, en particular: el seguimiento de la evolución del empleo en la Comunidad el examen de las políticas de los Estados miembros en materia de empleo y de mercado de trabajo los intercambios de información y de experiencias entre los Estados miembros y con la Comisión en estos ámbitos la elaboración de informes y recomendaciones sobre estas cuestiones. 3. El dictamen del Comité sobre un tema concreto podrá ser solicitado por el Consejo o por la Comisión. El Comité también podrá realizar trabajos por iniciativa propia en los ámbitos de su competencia. 4. El presidente del Comité establecerá la coordinación con los presidentes de otros comités en los asuntos que les conciernan, y en concreto el Comité de Política Económica y el Comité Permanente del Empleo, temiendo en cuenta sus respectivas responsabilidades. Artículo 2 1. El Comité estará compuesto por dos representantes de cada Estado miembro y dos representantes de la Comisión. Estos representantes podrán contar con la asistencia de dos suplentes. Los Estados miembros designarán a sus representantes en función de su participación en la formulación y aplicación de las políticas nacionales de empleo y del mercado de trabajo. 2. El Comité podrá recurrir a expertos externos si así lo requiere su orden del día. Artículo 3 1. El Comité elegirá un Presidente entre sus miembros por un período no renovable de dos años. 2. La secretaría del Comité será desempeñada por la Comisión. 3. El Comité establecerá su reglamento interno. 4. Las reuniones del Comité se celebrarán previa convocatoria del presidente —por propia iniciativa de este, o a petición de la Comisión o de un mínimo de ocho de sus miembros. Hecho en Bruselas, el Por el Consejo El Presidente Ficha de financiación FICHA DE FINANCIACIÓN 1. D E N O M I N A C I ÓN DE LA M E D I DA Creación de un Comité de política de empleo y del mercado de trabajo 2. LÍNEA PRESUPUESTARIA AO 2510 3. FUNDAMENTO JURÍDICO Aplicación del artículo 145 del Tratado. Decisión del Consejo prevista para 1996. 4. DESCRIPCIÓN DE LA MEDIDA 4. 1 Objetivo general El Consejo Europeo celebrado. en Madrid pidió al Consejo de asuntos sociales, al Consejo Ecofin y a la Comisión que mantuvieran el seguimiento de la ejecución de los programas plurianuales y elaboraran un informe anual conjunto, "al objeto de reforzar la estrategia de empleo y adoptar recomendaciones suplementarias". Asimismo señaló que, para facilitar la aplicación práctica del procedimiento de seguimiento, la creación de los mecanismos necesarios, entre los que figura una "estructura estable", debería llevarse a cabo lo antes posible. 4. 2 Período abarcado y modalidades previstas para su renovación o su prórroga Indefinido 5. CLASDJICACIÓN DEL GASTO O DEL INGRESO 5. 1 5. 2 5. 3 Gasto no obligatorio Créditos no disociados Tipo de ingresos: ninguno 6. NATURALEZA DEL GASTO O DEL INGRESO 6. 1 100% de los gastos de personal necesario y costes de celebración de reuniones 6. 2 6. 3 Bonificación de intereses: no 10 6. 4 Otros: no 6. 5 Reembolsos: no La medida propuesta no implicará modificación alguna del nivel de ingresos. 7. INCIDENCIA FINANCIERA Ninguna sobre los gastos de explotación. Por lo que respecta a los gastos administrativos, véase el punto 10. 8. D I S P O S I C I O N ES A N T I F R A U DE P R E V I S T AS Los desembolsos se efectuarán según la normativa administrativa ordinaria aplicable al pago de los gastos de expertos invitados a participar en una reunión. 9. ELEMENTOS DE ANÁLISIS COSTE-EFICACIA 9. 1 Objetivos específicos Crear un Comité de política del empleo y del mercado de trabajo, con el fin de que asista al Consejo de asuntos sociales en el ejercicio de sus responsabilidades en materia de política de empleo y del mercado de trabajo, dentro del respeto del Tratado y de las competencias de las instituciones y organismos de la Unión. El Comité llevará a cabo, en particular: el seguimiento de la evolución del empleo en la Unión el examen de las políticas de los Estados miembros en materia de empleo y de mercado de trabajo los intercambios de información y de experiencias entre los Estados miembros y con la Comisión en los ámbitos antes señalados la elaboración de informes y recomendaciones sobre estas cuestiones. El Comité llevará acabo sus actividades en coordinación con el Comité de Política Económica y el Comité permanente del empleo. 9. 2 Justificación de la medida Para mantener la garantía de éxito de la estrategia de empleo de la Unión, y con el fin de facilitar la aplicación práctica del procedimiento de seguimiento del empleo decidido en Essen, el Consejo Europeo reunido en Madrid en diciembre de 1995 consideró necesario establecer cuanto antes una estructura estable para asistir al Consejo de asuntos sociales en el ámbito del empleo, 11 9. 3 Seguimiento y evaluación de la medida El Comité será responsable de la elaboración de dictámenes e informes que presentará ante el Consejo de asuntos sociales y el Consejo Europeo. 9. 4 Coherencia con la programación financiera La medida propuesta está incluida en la programación financiera de la DG V 10. GASTOS ADMINISTRATIVOS (PARTE A DEL PRESUPUESTO) El empleo efectivo de los recursos administrativos necesarios será en función de la decisión anual de la Comisión en cuanto a la asignación de recursos, habida cuenta de los puestos y recursos adicionales que otorgue la autoridad presupuestaria. 12 10. 1 Necesidades de personal Tipos de puestos Personal destinado a la actividad Personal existente/adicional Duración puestos permanentes puestos temporales uso de recursos existentes uso de recursos adicionales Funcionarios o agentes temporales A B C Otros recursos TOTAL 2 1 3 2 1 3 indefinida 10. 2 Incidencia financiera del personal adicional. Importe Base de cálculo Funcionarios Agentes temporales Otros 13 Las tareas de secretaría estarán a cargo del personal de la Dirección de Empleo de la DG V. El reembolso de los gastos de viaje de los representantes de las administraciones nacionales se hará conforme a la normativa vigente. Las reuniones del Comité (estimadas en 6-8 al año), serán organizadas por la Comisión en sus propias salas de reuniones y es posible que sustituyan parcialmente algunas de las reuniones del Grupo de Directores Generales de empleo y de los Directores de los servicios de empleo. 10. 3 Línea presupuestaria Importe Base de cálculo AO 2510 125 000 6 reuniones anuales, con un coste unitario de 20 850 ecus (30 participantes) 14 ISSN 0257-9545 COM(96) 134 final DOCUMENTOS ES 04 N" de catálogo : CB-CO-96-154-ES-C ISBN 92-78-02476-7 Oficina de Publicaciones Oficiales de las Comunidades Europeas L-2985 Luxemburgo

Komission tiedonanto Euroopan parlamentille ja neuvostolle Euroopan yhteisöjen tuomioistuimen 17 lokakuuta 1995 asiassa C-450/93, Kalanke vastaan Bremenin osavaltio (Freie Hansestadt Bremen), antaman tuomion tulkinnasta

http://publications.europa.eu/resource/cellar/e0bfaa67-1809-4157-a538-0d9c740abfcb

fin

EUROOPAN YHTEISÖJEN KOMISSIO Bryssel, 27. 03. 1996 KOM(96) 88 lopull. KOMISSION TIEDONANTO EUROOPAN PARLAMENTILLE JA NEUVOSTOLLE EUROOPAN YHTEISÖJEN TUOMIOISTUIMEN 17 LOKAKUUTA 1995 ASIASSA C-450/93, KALANKE VASTAAN BREMENIN OSAVALTIO (FREIE HANSESTADT BREMEN), ANTAMAN TUOMION TULKINNASTA KOMISSION TIEDONANTO EUROOPAN PARLAMENTILLE JA NEUVOSTOLLE EUROOPAN YHTEISÖJEN TUOMIOISTUIMEN 17 LOKAKUUTA 1995 ASIASSA C-450/93, KALANKE VASTAAN BREMENIN OSAVALTIO (FREIE HANSESTADT BREMEN), ANTAMAN TUOMION TULKINNASTA 1. Johdanto Euroopan yhteisöjen tuomioistuin antoi 17 lokakuuta 1995 asiaa C-450/93 (Eckhard Kalanke vastaan Bremenin osavaltio)(1) koskevan tuomionsa, josta on kiistelty ympäri Eurooppaa. Kiistan aiheuttaja on päätöksen aikaansaama epätietoisuus kiintiöiden ja muiden positiivisten tietyillä toimenpiteitten työmarkkinoiden aloilla tai tasoilla. lainmukaisuudesta pyrittäessä lisäämään naisten määrää Kalanken asiaa koskeva tuomio on hyvin merkittävä, sillä nyt, sen antamisaikana, myönnetään yhä laajemmin, että kaksikymmentä vuotta sitten säädettyjen syrjinnän vastaisten lakien avulla ei enää voida saavuttaa naisten tasa-arvoa työnsaannin ja urakehityksen osalta. Huolimatta viime vuosikymmenen aikana tällä alalla saavutetuista joistakin todellisista kehitysaskelista suurimmassa osassa yhteisöä. työttömyysaste on suurempi kuin miesten naisten Pitkäaikaistyöttömien enemmistö on edelleen naisia, naiset tekevät usein vähäistä ammattitaitoa vaativia, heikosti palkattuja ja jatkuvuudeltaan epävarmoja töitä, ja naisten ja miesten palkkauksessa on yhä eroja. Edelleenkin on liian vähän naisia, jotka saavat paikan päättäjien joukossa ja joille poliittinen ja talouselämä on kaikilta osin avoinna. Naisten ja miesten tasa-arvoinen kohtelu työelämässä on perusoikeus, kuten Euroopan yhteisöjen tuomioistuimen asiassa 149/77 Defrcnne m(2) 15 päivänä kesäkuuta 1978 ja antamassa tuomiossa tunnustetaan. Tuomioistuin työehtoihin liittyvän sukupuoleen perustuvan syrjinnän kieltävän perusperiaatteen osalta, että tällaisen syrjinnän poistaminen on osa niitä perusoikeuksia, joista yksi yhteisön oikeuden periaatteista koostuu ja että tuomioistuimen velvollisuus on varmistaa yhteisön oikeuden huomioon ottaminen. Periaate, jonka mukaan unionin tulee kunnioittaa perusoikeuksia, on sittemmin sisällytetty sopimukseen Euroopan unionista (F artiklan 2 kohta). lausui erityisesti työllistämiseen Komission kanta on, että nyt kun naisten yhtäläiset mahdollisuudet on korkeimmalla tasolla (Eurooppa-neuvoston Essenin, Cannesin ja Madridin kokouksissa) tunnustettu ensiarvoisen tärkeäksi tehtäväksi yhdessä työttömyyttä vastaan käytävän taistelun kanssa, on välttämätöntä vahvistaa asianmukaisissa yhteyksissä tarve käyttää positiivisia toimenpiteitä, joilla edistetään naisten ja miesten yhtäläisiä mahdollisuuksia erityisesti poistamalla olemassa olevia eriarvoistavia tekijöitä, jotka vaikuttavat naisten mahdollisuuksiin työelämässä. Positiivisia toimenpiteitä ei ole virallisesti määritelty yhteisön tasolla. Ympäri Euroopan yhteisöä vallitsee kuitenkin laaja yksimielisyys siitä, että positiivisen toimenpiteen käsite kattaa kaikki toimenpiteet, joilla tähdätään aiemman syrjinnän vaikutusten korjaamiseen, (1) Kok. 1995, SI-3051. (2) Kok. 1978, s. 1365. olemassa olevan syrjinnän poistamiseen, sekä naisten ja miesten yhtäläisten mahdollisuuksien edistämiseen erityisesti silloin, kun kyse on sellaisista tai sen tasoisista töistä, joissa jompikumpi sukupuoli on merkittävästi aliedustettu. Yhä laajemmin tunnustetaan, että kyse ei ole pelkästään tasa-arvosta vaan myös henkilöstövoimavarojen tehokkaasta käytöstä. Positiiviset toimenpiteet voivat olla monenlaisia. Yksi malli koostuu toimenpiteistä, joilla pyritään korjaamaan niitä epäsuotuisia tilanteita, jotka liittyvät tyypillisesti naisten asemaan työmarkkinoilla. Tavoitteena on poistaa naisten alhaisemman työllisyyden tai vähäisempien taustalla olevat syyt puuttumalla erityisesti ammatilliseen urakehitysmahdollisuuksien ohjaukseen ja ammatilliseen koulutukseen Toisena mallina voidaan pitää toimenpiteitä, joilla edistetään perhe- ja työelämän tasapainottamista ja näihin liittyvien vastuitten tehokkaampaa jakamista sukupuolten kesken. Tässä tapauksessa etusija annetaan toimenpiteille, jotka liittyvät työaikajärjestelyihin, lastenhoitorakenteiden kehittämiseen sekä työntekijöiden integroimiseen uudelleen työmarkkinoille työnteossa tapahtuneiden keskeytysten jälkeen. Kolmas malli perustuu ajatukseen, jonka mukaan positiivisilla toimenpiteillä pitäisi pyrkiä korjaamaan tai hyvittämään aiempaa syrjintää. Tässä yhteydessä käytetään joitakin ihmisryhmiä suosivaa kohtelua. Keinoina voidaan käyttää kiintiöjärjestelmiä tai erityisiä tavoitteita. Kiintiöt voivat vaihdella tiukkuudeltaan. Tiukkoina pidetään sellaisia kiintiöitä, joilla määritetään tietty tavoitekynnys ottamatta huomioon asianomaisten ihmisten pätevyyksiä ja ansioita tai joilla asetetaan täytettäväksi vähimmäisvaatimukset, joiden yhteydessä ei ole mahdollista ottaa huomioon kulloisiakin erityisolosuhteita. Vähemmän tiukkojen eli joustavien kiintiöiden yhteydessä sitä vastoin käytetään tiettyä ryhmää suosivaa kohtelua edellyttäen, että osapuolet ovat työtehtäviin nähden pätevyydeltään yhtäläisiä ja että erityisolosuhteet voidaan ottaa huomioon. 2. Yhteisön lähestymistapa, positiivisiin toimenpiteisiin Komissio on aina suhtautunut hyvin myönteisesti positiivisiin toimenpiteisiin. Se esitti vuonna 1984 ehdotuksen positiivisten toimenpiteiden edistämistä koskevaksi suosirukseksi(3), jonka neuvosto hyväksyi. Suosituksessa toivotaan jäsenvaltioiden omaksuvan sellaisen positiivisia toimenpiteitä koskevan politiikan, jonka tavoitteena on olemassa olevan, naisiin työelämässä kohdistuvan eriarvoisuuden poistaminen sekä sukupuolten välisen tasapainon edistäminen työssä. Näin pyrittäisiin poistamaan yhteiskunnan perinteiseen miesten ja naisten väliseen tehtäväjakoon perustuvista asenteista, käyttäytymisestä ja rakenteista kumpuavien ennakkoluulojen vaikutus työssäkäyviin tai työtä hakeviin naisiin. Jäsenvaltioiden toivotaan lisäksi edistävän naisten osallistumista erilaisiin tehtäviin niillä työelämän aloilla, joilla he tällä hetkellä ovat aliedustettuja, erityisesti jotta henkilöstövoimavaroja voidaan käyttää entistä paremmin. Suosituksessa kehotetaan lisäksi jäsenvaltioita ryhtymään toimenpiteisiin sen varmistamiseksi, että positiivisiin toimenpiteisiin sisällytetään mahdollisimman laajalti muiden muassa sellaisia toimia, joilla kannustetaan naisia hakemaan paikkoja aloilla, ammateissa ja hierarkian tasoilla, joissa he ovat aliedustettuja, samoin kuin naisten paikkaamista ja heidän ylentämistään näillä aloilla. Erityisesti mainitaan vastuulliset tehtävät. tulevaisuuden aloilla sekä vastuullisissa tehtävissä, (3) Neuvoston suositus 84/635/ETY, annettu 13 päivänä joulukuuta 1984, naisia koskevien positiivisten toimenpiteiden edistämisestä (EYVL N:o L 33Î, 19. 12. 1984, s. 34). Lisäksi on tärkeää muistaa, että komissio on kolmannessa yhtäläisiä mahdollisuuksia koskevassa keskipitkän aikavälin (1991-1995), joka hyväksyttiin toimintaohjelmassa 21 päivänä toukokuuta 1991 annetulla neuvoston päätöslauselmalla(4), korostanut positiivisten toimenpiteitten tarvetta ja että se on laatinut joukon ohjelmia, joilla tähdätään erityisesti naisten työmarkkinoille integroimisen sekä heidän työnsä laadun edistämiseen. Neuvoston päätöksellä 95/593/EY(5) joulukuussa 1995 hyväksytyssä neljännessä toimintaohjelmassa (1996-2000) asetetaan yhdeksi tavoitteeksi työmarkkinoilla tapahtuvan syrjinnän poistaminen muiden muassa positiivisten toimenpiteitten avulla. Komission sisällä on käynnistetty toinen naispuoliseen henkilöstöön liittyviä positiivisia toimenpiteitä koskeva toimintaohjelma (1992-1996), jonka tarkoituksena on tasapainottaa naisten osuutta henkilöstöstä niillä ura-alueilla ja niissä tehtävissä, joissa naiset ovat aliedustettuna, edistää naisten urakehitystä sekä ottaa käyttöön lisätoimenpiteitä, joiden avulla virkamiehet voivat sovittaa yhteen työ- ja perhe-elämänsä. Useita toimenpiteitä kaavaillaan osana yhtenäistä strategiaa tosiasiallisen eriarvoisuuden poistamiseksi. Yksiköitä kannustetaan erityisesti asettamaan pätevyydeltään ja ansioiltaan yhtäläisistä hakijoista etusijalle nainen johtotehtäviin liittyvissä työhönottomenettelyissä, ylennyksissä ja nimityksissä edellyttäen, että naiset ovat kyseisen palkkaluokan tai ura-alueen osalta aliedustettuja. Tätä tarkoitusta varten on asetettu tavoitteita ja laadittu toteuttamissuunnitelmia, joihin sisältyy kehittyvän tilanteen laadullinen ja määrällinen analyysi, johdonmukaisia menetelmiä henkilöstön sukupuoli jakauman tasapainottamiseksi sekä määräajoin tehtäviä arviointeja. 3. Kalanken asian tosiasiat Kalanken asiassa oli kyse siitä, noudattiko saksalainen positiivisia toimenpiteitä koskeva laki direktiiviä 76/207/ETY*6* vai oliko direktiivin 2 artiklan 4 kohdassa(7) säädetyn positiivisiin toimenpiteisiin liittyvän poikkeuksen soveltamisala ylitetty. Bremenin osavaltion yhtäläisiä mahdollisuuksia koskevassa lainsäädännössä säädetään, että yhtä pätevien hakijoiden kohtelussa naispuolinen hakija on asetettava miespuoliseen hakijaan nähden etusijalle silloin, kun kyse on työhönotosta ja ylennyksistä sellaisilla aloilla, joilla naiset ovat aliedustettuina, millä tarkoitetaan naisten alle 50 prosentin osuutta kyseisen ura-alueen palkkaluokkien henkilöstöstä. Herra Kalanke ei saanut tiettyä ylennystä mainitun säännön johdosta, jolloin hän asetti sen pätevyyden kyseenalaiseksi Saksan oikeuslaitoksessa. Kansallinen tuomioistuin totesi että tapahtunut ylennys oli Saksan lainsäädännön, myös perustuslain, mukainen. Kysymys siitä, oliko päätös direktiivin 76/207/ETY mukainen, alistettiin Euroopan yhteisöjen tuomioistuimelle. (4) EYVL N. o C 142, 31. 5. 1991, s. 1. (5) EYVL N:o L 335, 30. 12. 1995, s. 35. (6) Neuvoston direktiivi 76/207/ETY, annettu 9 päivänä helmikuuta 1976, miesten ja naisten työhön, tasa-arvoisen ammatilliseen koulutukseen ja uralla etenemiseen sekä työoloissa (EYVL N:o L 39, 14. 2. 1976, s. 40). toteuttamisesta mahdollisuuksissa periaatteen kohtelun (7) Direktiivin 2 artiklan 4 kohta kuuluu seuraavasti: "Tämä direktiivi ei estä toteuttamasta miesten ja naisten yhtäläisiä mahdollisuuksia edistäviä toimenpiteitä erityisesti poistamalla eriarvoisuutta, joka vaikuttaa naisten mahdollisuuksiin 1 artiklan 1 kohdassa tarkoitetuissa kysymyksissä". Miesten ja naisten yhdenvertaista kohtelua koskevan Bremenin osavaltion lainsäädännön soveltuvat osat kuuluvat seuraavasti. "Nimitys julkiseen virkaan sekä ylennykset. Sellaisissa virkanimitystapauksissa (mukaan lukien nimitys virkamieheksi tai tuomariksi), joissa kyse ei ole koulutuksesta, yhtä pätevistä samaa virkaa hakevista henkilöistä on naispuolinen hakija asetettava etusijalle miespuoliseen hakijaan nähden aloilla, joilla naiset ovat aliedustettuja Aliedustuksen katsotaan vallitsevan silloin, kun naisten osuus on alle puolet henkilökunnasta kyseisen yksikön palkkatasolla. Sama koskee työntekijäryhmiä, joiden työtehtävät ovat organisaatiokaavion mukaan samalla tasolla. " 4. Tuomio Tuomiossaan Euroopan yhteisöjen tuomioistuin huomauttaa, että direktiivin toteuttaa tarkoitus on, kuten sen 1 artiklan 1 kohdassa mainitaan, jäsenvaltioissa miesten ja naisten tasa-arvoisen kohtelun periaate, muiden muassa työnsaantimahdollisuuksissa johon kuuluu uralla eteneminen. Tasa-arvoisen kohtelun periaate tarkoittaa 2 artiklan 1 kohdan mukaisesti, että "minkäänlaista sukupuoleen perustuvaa syrjintää ei saa esiintyä välittömästi eikä välillisesti". sellaiseen kansalliseen säännökseen, jonka mukaan samaa ylennystä varten ehdolla olevista yhtä pätevistä mies-ja naispuolisista hakijoista nainen asetetaan automaattisesti etusijalle aloilla, joilla naiset ovat aliedustettuja, sisältyy sukupuoleen perustuvaa syrjintää. Tuomioistuimen mielestä on kuitenkin tärkeää tutkia, salliiko direktiivin 2 artiklan 4 kohta tällaisen kansallisen säännöksen. Tältä osin tuomioistuin lausuu, että artiklan kyseinen säännös on tarkoiteltu mahdollistamaan sellaiset toimenpiteet, joilla pyritään niiden näennäisestä erottelevasta luonteesta huolimatta yhteiskunnassa tosiasiallisesti esiintyvän eriarvoisuuden poistamiseen tai vähentämiseen, säännöksellä tehdään mahdollisiksi sellaiset työnsaantiin, johon kuuluu myös uralla eteneminen, liittyvät kansalliset toimenpiteet, joilla annetaan erityisetuja naisille ja joilla pyritään parantamaan naisten kilpailukykyä työmarkkinoilla ja kykyä edetä uralla samoin edellytyksin kuin miehet, koska säännös on poikkeus direktiivissä säädetystä yksilön oikeudesta, sitä on tulkittava ahtaasti. Lopuksi tuomioistuin tekee tiettäväksi, että sellaisia kansallisia säännöksiä, jotka takaavat naisille nimitystä tai ylennystä koskevan täyden ja ehdottoman etusijasi, ei voida enää pitää yhtäläisten mahdollisuuksien edistämisenä vaan ne ylittävät direktiivin 2 artiklan 4 kohdassa tarkoitetun poikkeuksen soveltamisalan. tässä Päätelmänään yhteisöjen tuomioistuin esittää seuraavansisältöisen vastauksen kansallisen tuomioistuimen esittämään kysymykseen: Direktiivin 76/207/ETY 2 artiklan 1 ja 4 kohta tapauksessa kysymyksessä olevan kaltaisten kansallisten säännösten ehkäisee soveltamisen, joissa säädetään, että silloin kun yhtä pätevät ehdokkaat ovat eri sukupuolta, ylennettäessä etusija annetaan automaattisesti naispuolisille ehdokkaille niillä aloilla, joilla naiset ovat aliedustettuina, millä tarkoitetaan sitä, että he eivät edusta vähintään puolta henkilökunnasta kyseisen yksikön palkkatasolla, saman koskiessa työntekijäryhmiä, joiden työtehtävät ovat organisaatiokaavion mukaan samalla tasolla. 5. Tuomion herättämät kysymykset Vaikuttaa siltä, että tuomioistuimen kielteinen suhtautuminen Bremenin osavaltion lain lainmukaisuuteen perustuu yksinomaan tulkintaan, joka direktiivin 76/207/ETY 2 artiklan 4 kodalla pitäisi antaa. Tuomiosta käy selvästi ilmi, että 4 kohdan säännös ei kata sentyyppistä kiintiöjärjestelmää, jonka perusteella naiset asetetaan automaattisesti etusijalle miehiin nähden nimitys- ja ylennystapauksissa. 2 artiklan 4 kohtaan liittyen voidaan silti esittää joitakin kysymyksiä. Rajoittuuko 4 kohdan säännös turvaamaan sellaiset työssäkäyviä naisia suosivat positiiviset toimenpiteet kuin erityinen avustaminen ammatillisessa koulutuksessa, perhesyistä myönnettävät vapaat jne. vai onko säännöksen perusteella lisäksi mahdollista toteuttaa työhönottoon ja ylennyksiin liittyvää positiivista erottelua tai syrjintää asettamalla tietyissä olosuhteissa nainen etusijalle? Pitäisikö jälkimmäisessä tapauksessa erottaa tarpeet tai suhteellisuuden huomioon ottavat positiiviset toimenpiteet sellaisista, jotka eivät niitä ota huomioon? 5. a) Yhdysvaltain korkeimman oikeuden lähestymistapa vähemmistöjä tukeviin toimenpiteisiin Tässä yhteydessä on mielenkiintoista palauttaa mieliin Yhdysvaltain korkeimman oikeuden prejudikaattioikeus vähemmistöjä tukevien toimenpiteitten (affirmative action) osalta, mikä osoittaa asiaan liittyvien kysymysten olevan erittäin monimutkaisia. Termillä Vähemmistöjä tukevat toimenpiteet' viitataan joko toimenpiteisiin, joita käytetään työelämässä esiintyvän syrjinnän määrittämiseen ja poistamiseen tai joilla pyritään lisäämään suojeltavien ryhmien eli vähemmistöjen ja naisten osuutta työvoimasta. Julkisen (Yhdysvaltain perustuslain yhtäläistä oikeussuojaa koskeva lauseke) ja yksityisen alan (kansalaisoikeuslain VII osasto vuodelta 1964) arviointimenettelyt poikkeavat toisistaan. Julkisella alalla vähemmistöjä tukevat toimenpiteet on arvioitava "ahtaan tutkinnan" menettelyä käyttäen, jolloin toimenpiteen edellytyksenä on "pakottava valtion etu" sekä toimenpiteen "räätälöinti" tätä etua palvelemaan, toisin sanoen suhteellisuusvaatimus. tukevia Korkeimman oikeuden asenne yksityisen alan vapaaehtoisia, vähemmistöjä toimenpiteitä kohtaan on ahtaan tutkinnan menettelyä joustavampi, sillä tällöin keskitytään ainoastaan räätalöintitestin peruspiirteisiin. Ainoa sukupuolta koskeva tapaus, Johnsonin tapaus(8), liittyy yksityisten työnantajien toteuttamiin vapaaehtoisiin vähemmistöjä tukeviin toimenpiteisiin. Tapauksessa sovellettiin suunnitelmaa vähemmistöjä tukeviksi toimenpiteiksi, jotta voitaisiin lisätä naisten osuutta eräällä perinteisesti miesvaltaisella alalla. Työpaikkaan valittiin miespuolisen asemesta (8) Johnson v Transportation Agency, 480 US 616 (1987). 6 naispuolinen hakija, vaikka valitun hakijan saavuttama koepistemäärä oli hieman aiempi kuin miehen. Toimenpiteen katsottiin olevan vuoden 1964 kansalaisoikeuksia koskevan lain VII osastossa tarkoitetun, työhönottosyrjinnän kieltävän määräyksen mukainen muiden muassa sillä perusteella, että hakijan sukupuolen huomioon ottaminen oli perusteltua sen vuoksi, että kyseessä oli selvä epätasapaino, naisten aliedustus joka ilmeni "perinteisesti sukupuolten kesken jaotelluissa työtehtävissä*. Korkeimman oikeuden käsiteltävänä ei ole ollut sukupuolta koskevia tapauksia julkiselta alalta. On kuitenkin kiintoisaa palauttaa mieliin äskeinen Adawrandin(9) tapaus, joka koski rotutasapainon parantamiseen julkisten hankintojen alalla tähtääviä positiivisia toimenpiteitä. Kyseisessä tapauksessa korkein oikeus sovelsi ensi kertaa tarkkaa oikeudellista tarkastelua liittovaltion hallituksen toteuttamiin positiivisiin toimenpiteisiin. Vaikka oikeus katsoi, että tätä nimenomaista toimenpidettä ei ollut riiaavan yksityiskohtaisesti räätälöity vaaditun tavoitteen saavuttamiseksi, on tärkeää huomata, että seitsemän yhdeksästä korkeimman oikeuden jäsenestä erityisesti vahvisti tavoitesuuntautuneen, vähäosaisia ryhmiä suosivan kohtelun olevan periaatteessa lainmukaista, sillä edellytyksellä, että tiukan tutkinnan vaatimukset täytetään. 5. b) Kansainvälinen ihmigoikeuslairosSäd&iitte Sukupuoleen perustuva syrjintä on kielletty' myös kansainvälisellä lainsäädännöllä. ja Euroopan neuvoston kansainvälisissä oikeudellisissa Yhdistyneiden Kansakuntien asiakirjoissa tunnustetaan usein tiettyjen sellaisten erityistoimenpiteitten laillisuus, joilla tähdätään tosiasiallisen tasa-arvon luomiseen suosimalla joitakin vähäosaisia ryhmiä. Joulukuun 18 päivänä 1979 tehdyn Yhdistyneiden Kansakuntien kaikkinaisen naisten syrjinnän poistamista koskevan yleissopimuksen 4 artiklassa tunnustetaan, että vaikka. naisille taataan lailla tasa-arvo, se ei automaattisesti takaa heidän tasa-arvoista kohteluaan todellisuudessa. Naisten tosiasiallisen tasa-arvon toteutumisen jouduttamiseksi yhteiskunnassa ja työpaikoilla sopimusvaltiot saavat käyttää erityisiä korjaustoimia niin kauan kuin eriarvoisuutta esiintyy. Yhdistyneiden Kansakuntien naisten syrjinnän poistamista käsittelevä komitea antoi vuonna 1988 yleissuosituksen N:o 5, jossa komitea suositteli jäsenvaltioille, että nämä lisäisivät väliaikaistoimien kuten positiivisten toimenpiteitten, suosivan kohtelun tai kiintiöjärjestelmien käyttöä edistääkseen naisten osallistumista koulutukseen, talouteen, politiikkaan ja työelämään. Näitä erityistoimia olisi käytettävä ainoastaan naisten tosiasiallisen tasa-arvon toteutumisen jouduttamiseen, eikä niillä pidä luoda erillisiä naisia ja miehiä koskevia arviointiperusteita. Toimien asianmukaisuus pitäisi arvioida syrjivien käytäntöjen tosiasiallista esiintymistä vasten. Nämä toimet tulevat siten tarpeettomiksi, Icun yhtäläisten mahdollisuuksien ja tasa-arvoisen kohtelun päämäärät on saavutettu, ja niistä on silloin luovuttava. Kesäkuun 4 päivänä 1958 tehdyssä työmarkkinoilla ja ammatin harjoittamisen yhteydessä tapahtuvaa ILO:n yleissopimuksen N:o 1Î1 2 artiklassa viitataan sekä yhtäläisiin mahdollisuuksiin että tasa-arvoiseen kohteluun lausumalla, että kaikki ne sopimusvaltiot, joissa yleissopimus on voimassa, sitoutuvat syrjintää koskevan kansainvälisen työjärjestön (9) Adarand Constructors Inc v Peliä, Secretary of Transportation, 63 USLW 4523 (1995). toteuttamaan sellaista politiikkaa, jolla pyritään edistämään kansallisten olojen ja käytäntöjen kannalta sopivin menetelmin yhtäläisiä mahdollisuuksia tasa-arvoista kohtelua työmarkkinoilla ja ammatin harjoittamisen yhteydessä sekä poistamaan kaikkinainen asiaan liittyvä syrjintä. ja Kyseisen ILO:n yleissopimuksen 5 artikla on erityisen merkittävä, sillä siinä lausutaan seuraavaa: "1. Erityisiä suojelu- tai auttamistoimenpiteitä, joihin on ryhdyttävä muiden Kansainvälisen työkonferenssin hyväksymien sopimusten tai suositusten johdosta, ei ole pidettävä syrjintänä. 2. Jäsenvaltio voi kuultuaan edustavia työnantajain ja työntekijäin järjestöjä, mikäli niitä on, päättää, ettei syrjinnäksi ole katsottava muita erityistoimenpiteitä, joiden tarkoituksena on joiden turvata ikänsä, tarpeet, sellaisten henkilöiden erityiset sukupuolensa, työkyvyttömyytensä, perheenhuoltovelvollisuuksiensa tai sosiaalisen asemansa tahi sivistystasonsa vuoksi yleisesti myönnetään tarvitsevan erityistä suojelua tai apua. " Kaikkien työntekijöiden yhtäläisten mahdollisuuksien ja tasa-arvoisen kohtelun periaate on kirjattu myös ILO:n 25 heinäkuuta 1975 antamaan naispuolisten työntekijöiden yhtäläisten mahdollisuuksien tasa-arvoisen kohtelun julistukseen. Sen 1 artiklassa kielletään kaikkinainen sukupuoleen perustuva syrjintä, joka estää tasa-arvon toteutumisen tai rajoittaa sitä. Artiklassa määrätään lisäksi, että siirtymäaikana tapahtuvaa tosiasialliseen tasa-arvoon sukupuolten kesken tähtäävää positiivista erityiskohtelua ei pidetä syrjivänä. ja Toukokuun 5 päivänä 1988 allekirjoitettavaksi avatun Euroopan sosiaalisen peruskirjan lisäpöytäkirjan II osan 1 artiklassa määrätään, että sopimuspuolet sitoutuvat tunnustamaan oikeuden yhtäläisiin mahdollisuuksiin ja tasavertaiseen kohteluun työ- ja ammattiasioissa ilman sukupuoleen perustuvaa syrjintää sekä ryhtymään asianmukaisiin toimenpiteisiin varmistaakseen kyseisen oikeuden soveltamisen ja edistääkseen sen soveltamista useilla aloilla, joihin kuuluvat myös urakehitys ja uralla eteneminen. Erityisesti lausutaan, ettei tämä määräys estä erityistoimenpiteisiin ryhtymistä tosiasiallisen tasa-arvon saavuttamiseksi. Kansainvälisen ihmisoikeuslainsäädännön yhteydessä käydään edelleen keskustelua siitä, voidaanko ja miten laajalti naisten asettamista automaattisesti etusijalle työhönotossa tai uralla selvää että kansainvälinen etenemisen yhteydessä hyväksyä. Samanaikaisesti on ihmisoikeuslainsäädäntö ei sulje pois, ja joissakin tapauksissa jopa vaatii, miesten ja naisten välistä erottelua, minkä tavoitteena on nopeuttaa naisten tosiasiallisen, yhteiskunnallisen tasa- arvon saavuttamista. Toisaalta tällaisen erottelun tulisi perustua objektiivisiin ja kohtuullisiin kriteereihin eikä sen tarkoituksena saisi olla pysyvien erillisten tai epätasa-arvoisten arviointiperusteiden ylläpitäminen miesten ja naisten välillä. 6. Kuinka Kalanken tuomiota tulisi tulkita Kuten edellä on jo mainittu, positiivisia toimenpiteitä on monenlaisia. Yksi malli on kiintiö- tai tavoitejärjestelmä, kuten oli laita Euroopan yhteisöjen tuomioistuimen tarkastelemassa tapauksessa. Tuomioistuimen oli päätettävä, oliko lainmukaista asettaa mainitunlaisen järjestelmän mukaisesti naispuolinen hakija miespuoliseen nähden etusijalle uralla etenemisen yhteydessä aloilla, joilla naiset ovat aliedustettuna, edellyttäen, että hakijat olivat pätevyydeltään samanveroiset. 8 Tuomioistuimen kysymykseen antama vastaus voitaisiin tulkita kahdella tavalla: joko tuomioistuin torjui mahdollisuuden oikeuttaa minkäänlaisen kiintiöjärjestelmän ylläpidon jopa sellaisen, johon sisältyy kunkin tapauksen erityisolosuhteet huomioon ottava turvalauseke tai tuomioistuin rajoittui tarkoittamaan Bremenin osavaltion laissa määrättyjä ahtaita kiintiöitä, joita herra Kalankeen sovellettiin automaattisesti. Komission kanta on, että tuomioistuin on ainoastaan tuominnut Bremenin osavaltion automaattisen kiintiöjärjestelmän. Tämä tulkinta perustuu itse tuomion sanamuotoon. Siinä tuomioistuin tekee selväksi, että sellaiset kansalliset määräykset, jotka takaavat naisille täyden ja ehdottoman etusijan työhönoton tai uralla etenemisen yhteydessä, ovat direktiivin 76/207/ETY 2 artiklan 4 kohdassa tarkoitetun positiivisia toimenpiteitä koskevan poikkeuksen soveltamisalan ulkopuolella (katso tuomion perustelua 22). Tuomioistuin viittaa kieltämättä perustelussa 23 ongelmaan yhtäläisten mahdollisuuksien korvaamisesta, johon päästään vain toteuttamalla yhtäläiset mahdollisuudet miehille ja naisille. Tämä kappale on kuitenkin selvästi lisäys tuomioistuimen pääajatukseen, joka sisältyy perusteluun 22 ja jonka mukaan Bremenin järjestelmässä juuri naisille myönnettävän etusijan täysi ja ehdoton luonne tekee järjestelmästä lainvastaisen. Tuomioistuimen perustelussa 23 esittämät huomiot pohjautuvat selvästi käsitykseen, että kyse on jäykästä ja ehdottomasta kiintiöjärjestelmästä. Mainitun kappaleen tarkoituksena vaikuttaa lisäksi olevan arvostella Kalanken asiaan liittyvän suunnitelman ylettömän kunnianhimoisia piirteitä eli tavoitetta, jonka mukaan "kaikissa palkkaluokissa ja kaikilla tasoilla" miesten ja naisten osuudet työvoimasta olisivat samansuuruiset. Lopuksi on selvää, että asia vietiin tuomioistuimen käsiteltäväksi, jotta se antaisi tuomion luonteeltaan Bremenissä käytössä olevan kaltaisista järjestelmistä, ja tuomion operationaalinen puoli rajoittuu luonnollisesti lausumaan tällaisten järjestelmien laillisuudesta. On huomattava lisäksi, että tuomioistuin tunnusti selvästi, että tarvitaan klassisia määräyksiä pidemmälle vietyjä syrjinnän vastaisia toimenpiteitä, jotta tasa- arvo saavutetaan käytännössä (perustelu 20). Yllä olevan vuoksi komission kanta on, että tuomioistuimen tuomio ei koske sellaisia kiintiö järjestelmiä, jotka eivät ole jäykkyydeltään ja automaattisuudeltaan Bremenin lainsäädännön kaltaisia, ja että tällaisia järjestelmiä on siksi pidettävä lainmukaisina. Tässä yhteydessä komissio katsoo, että seuraavat positiiviset toimenpiteet ovat esimerkkejä toimenpiteistä, joita Kalanken asiasta annettu tuomio ei koske - luonnollisesti sen mukaan, mitä toimenpiteitä jäsenvaltiot päättävät ottaa käyttöön: työtehtävien pätevyysedellytyksiin liittyvät kiintiöt edellyttäen, että niiden yhteydessä voidaan ottaa huomioon erityisolosuhteet, joiden johdosta saattaa joissakin tapauksissa olla perusteltua tehdä poikkeus aliedustetulle sukupuolelle etusijan antamista koskevasta periaatteesta, tavoiteosuus naisten uralla etenemistä koskevat suunnitelmat, joissa määritellään henkilöstöstä ja aikarajat naisten lukumäärän kohottamiselle mutta joiden perusteella ei sovelleta automaattista suosimismääräystä yksittäisissä työhönottoa tai ylennystä koskevissa päätöksissä, periaatteellinen velvoite työnantajalle asettaa työhönotossa tai ylennyksessä etusijalle aliedustetun sukupuolen edustaja; tällaisessa tapauksessa kenellekään ei anneta yksittäistä oikeutta suosituimmuusasemaan, sosiaaliturvamaksujen alentaminen yrityksiltä, kun ne palkkaavat työmarkkinoille palaavan naisen sellaisen alan työtehtäviin, jossa naiset ovat aliedustettuja, työnantajille myönnettävä valtionapu, kun nämä palkkaavat naisia sellaisille aloille, joilla naiset ovat aliedustettuja, muut koulutukseen, ammatilliseen ohjaukseen, työaikajärjestelyihin, lastenhoitoon jne. keskittyvät positiiviset toimenpiteet. Komission toimeenpaneman sen omaan naispuoliseen henkilöstöön liittyviä positiivisia toimenpiteitä koskevan toimintaohjelman osalta on syytä todeta, että Kalanken asiassa annettu tuomio ei estä ohjelman toteuttamista sen vuoksi, että ohjelmassa ei myönnetä naisille automaattista etusijaa (etusijan periaate lähinnä pätevyyksiltään samanvertaisten hakijoiden yhteydessä). tulee kysymykseen Päätelmät Edellä esitetyn perusteella komissio katsoo, että tuomioistuin on tuominnut ainoastaan Bremenin osavaltion lainsäädäntöön sisältyvän, toimenpiteen automaattisuuteen liittyvän erityispiirteen, jonka perusteella naisille annetaan täysi ja ehdoton oikeus nimitykseen tai ylennykseen. Sen vuoksi komission kanta on se, että lainvastaisia ovat ainoastaan sentyyppiset kiintiöjärjestelmät, jotka ovat ehdottoman jäykkiä ja jotka eivät jätä tilaa yksittäisten olosuhteitten huomioon ottamiselle. Jäsenvaltiot ja työnantajat voivat siten vapaasti käyttää kaikkia muunlaisia positiivisia toimenpiteitä, joihin kuuluvat myös joustavat kiintiöt. Komission mielestä Kalanken asian nostamat epäselvyydet on saatava ehdottomasti loppumaan. Sen vuoksi komissio uskoo, huolimatta tuomion vaikutusten rajallisuudesta sitä asianmukaisesti tulkittaessa, että olisi hyödyllistä muuttaa direktiivin 76/207/ETY 2 artiklan 4 kohdan sanamuotoa siten, että säännöstekstissä erityisesti sallittaisiin sellaiset positiiviset toimenpiteet, joita Kalanken asiassa annettu tuomio ei koske. Tällainen tulkitseva muutos tekisi selväksi, että jäykkiä kiintiöitä sisältämättömät positiiviset toimenpiteet ovat yhteisön lainsäädännön mukaisia ja että tuomioistuimen päätökseen perustuvana direktiivin teksti kuvastaisi selvemmin tosiasiallista lainsäädännöllistä tilannetta. Komissio esittää sen vuoksi ehdotuksen direktiivin 76/207/ETY 2 artiklan 4 kohdan muuttamiseksi siten, että sen sisältämässä säännöksessä hahmotellut toimenpiteet kattavat sellaiset toimenpiteet, joilla suositaan jompaakumpaa sukupuolta olevien hakijoiden työhönottoa tai ylentämistä siinä tapauksessa, että kyseinen sukupuoli on aliedustettu, ja edellyttäen, että työnantajalla on aina mahdollisuus ottaa huomioon kussakin tapauksessa vallitsevat erityiset olosuhteet. 10 ISSN 1024-4492 KOM(96) 88 lopullinen ASIAKIRJAT FI 04 06 Luettelonumero : CB-CO-96-159-FI-C ISBN 92-78-02540-2 Euroopan yhteisöjen virallisten julkaisujen toimisto L-2985 Luxemburg 11

Proposal for a COUNCIL DIRECTIVE amending Directive 76/207/EEC on the implementation of the principle of equal treatment for men and women as regards access to employment, vocational training and promotion, and working conditions

http://publications.europa.eu/resource/cellar/fdc0eb34-4910-45c5-b6b6-d09d78613134

eng

COMMISSION OF THE EUROPEAN COMMUNITIES Brussels, 27. 03. 1996 COM(96) 93 final 96/0095 (CNS) Proposal for a COUNCIL DIRECTIVE amending Directive 76/207/EEC on the implementation of the principle of equal treatment for men and women as regards access to employment, vocational training and promotion, and working conditions (presented by the Commission) EXPLANATORY MEMORANDUM 1. Introduction On 17 October, 1995, the European Court of Justice delivered its judgment in Case C-450/93, (Eckhard Kalanke v Freie Hansestadt Bremen), which has given rise to a great deal of controversy throughout Europe. This controversy was caused by the uncertainty created by the judgment concerning the legitimacy of quotas and other forms of positive action aimed at increasing the numbers of women in certain sectors or levels of employment. Equal treatment between men and women at work constitutes a fundamental right, as has been acknowledged by the European Court of Justice in its judgment in Case 149/77, Defrenne III. The Commission considers that, at a time when equality of opportunity for women has been recognized at the highest level (Essen, Cannes and Madrid European Councils) to be a task of paramount importance - together with the fight against unemployment - it is crucial to reaffirm the need to use, where appropriate, "positive action" measures to promote equal opportunities for women and men, in particular by removing existing factors of inequality which affect women's opportunities in the employment area. The Commission has always adopted a very favourable attitude towards positive action. In 1984, it put forward a proposal for a recommendation on the promotion of positive action(1) which was adopted by the Council. In the Kalanke case, the issue was whether a German law on positive action was compatible with Directive 76/207/EEC(2) or whether it exceeded the exception for positive action laid down therein. The law of the Land of Bremen on equal opportunities in the public sector provides that, as regards both recruitment and promotion in sectors where women are under-represented, namely if they do not represent 50% of the personnel in the different grades of the category concerned, a woman having the same qualifications as a male applicant must be given preference over him. The Court had to decide whether it was lawful to give women preference over male candidates in the event of a promotion in sectors where they were under-represented provided that their qualifications were the same. The Commission, in its Communication of. has made clear its interpretation of this judgment, as well as its own appreciation of positive action. In its judgment, the European Court of Justice makes it clear, amongst other points, that "national rules which guarantee women absolute and unconditional priority for appointment or promotion go beyond promoting equal opportunities and overstep the limits of the exception in Article 2(4) of the Directive". (i) (2) Council Recommendation 84/635/EEC of 13 December 1984 on the promotion of positive action for women (OJ No L 331, 19. 12. 1984, p. 34). Council Directive 76/207/EEC of 9 February 1976 on the implementation of the principle of equal treatment for men and women as regards access to employment, vocational training and promotion, and working conditions (OJ No L 39, 14. 2. 1976, p. 40). The Commission considers that the Court has only condemned the special feature of tht Bremen law which consists in the automaticity of the measure, giving women absolute and unconditional right to appointment or promotion. Therefore, the Commission takes the position that the only type of quota system which is unlawful is one which is completely rigid and does not leave any possibility of taking account of individual circumstances Member States and employers are thus free to have recourse to all other forms of positive actions, including flexible quotas. The Commission is anxious that the controversy to which the Kalanke case has given rise should be ended definitively. Therefore, notwithstanding the limited nature of the impaa of this judgment as properly construed, the Commission believes that it is necessary to amend the wording of Article 2(4) of Directive 76/207/EEC so that the text of the provision specifically permits the kinds of positive action which remain untouched by Kalanke. Thus, all kinds of positive action will be permitted, provided they allow for the assessment of the particular circumstances of the individual case. The amendment is of an interpretative nature. II. Comments on the Articles Article 1 The text reflects the interpretation of the Kalanke judgment by the Commission according to which a wide range of action (see Communication on the Kalanke judgment) to promote access to employment and promotion of members of the under-represented sex continues to be legal. "Positive action" measures have to leave the possibility for the employer to assess particular factors that justify the choice of a person who does not belong to the under-represented sex. The wording takes account of the fact that equality policy is a policy to promote equal opportunities for men and women. Articles 2 and 3 These Articles contain the usual provisions for transposai into the national law of the Member States. III. Justification for the proposal with regard to the principle of subsidiarity The proposal for an amendment of Directive 76/207/EEC complies with the principle of subsidiarity as regards its two criteria, namely necessity and proportionality as laid down in Article 3b of the Maastricht Treaty. The first criterion, namely the necessity to undertake Community action, is satisfied in that action is required in order to avoid possible confusion on the part of national and Community authorities at all levels that are called upon to apply Community law and particularly Article 2(4) of the existing Directive 76/207/EEC. The Kalanke judgment has given rise to diverging interpretations that threaten the effectiveness of positive action in favour of the under-represented sex. As it is generally recognized that equal access to employment is one of the most important conditions for the implementation of the principle of equal treatment which is one of the fundamental rights forming part of the general principles of Community law*3*, the amendment will help to enable the implementation of the Directive in a consistent and uniform manner. As for the second criterion, the proposed Directive corresponds to the requirement of proportionality in so far as the amendment is only of a declaratory nature and does not alter the scope of the Directive. Consultation process The Commission has consulted the social partners on the Communication on the Kalanke case. This proposal for an amendment of Directive 76/207/EEC reflects the interpretation given in the Communication and transforms the contents of the Communication into a legally-binding document. Application in the EEA States Directive 76/207/EEC is part of the acquis communautaire of the Agreement on the European Economic Area that entered into force with effect from 1 January 1994. Directive 76/207/EEC features in the list of the instruments of secondary legislation agreed by the EEA States (Annex XVIII, point 18). (3) See inter alia Case C-149/77 (Defrenne III, judgment of 15 June 1978). 4 Proposal for a COUNCIL DIRECTIVE amending Directive 76/207/EEC on the implementation of the principle of equal treatment for men and women as regards access to employment, vocational training and promotion, and working conditions THE COUNCIL OF THE EUROPEAN UNION, Having regard to the Treaty establishing the European Community, and in particular Article 235 thereof, Having regard to the proposal from the Commission, Having regard to the opinion of the European Parliament0*, Having regard to the opinion of the Economic and Social Committee<2), Whereas Article 2(4) of Council Directive 76/207/EEC(3) states that "this Directive shall be without prejudice to measures to promote equal opportunity for men and women, in particular by removing existing inequalities which affect women's opportunities in the areas referred to in Article 1(1)"; Whereas the Member States have undertaken various forms of positive action in order to achieve the implementation of the principle of equal treatment for men and women in respect of access to employment and vocational training and promotion, as well as in respect of working conditions; Whereas in the light of the case law of the Court of Justice of the European Communities, notably in its judgment of 17 October 1995 in Case C-450/93 (Kalanke v Freie Hansestadt Brernen(4>) concerning Article 2(4) of Directive 76/207/EEC, positive action measures may favour the access of the under-represented sex to employment, appointment and promotion to particular posts, including the giving of preference to the under-represented sex, provided that any system providing for such preference allows account to be taken of the particular circumstances in a given case; Whereas it is appropriate to clarify Article 2(4) of Directive 76/207/EEC in a manner consistent with the case law; Whereas positive action measures should be capable of benefiting members of whichever sex is under-represented in a given sector or level of employment; Whereas the Treaty provides no powers other than those in Article 235 for the adoption of this Directive, (i) (2) (3) (4) O J N o L 3 9, 14. 2. 1976, p. 40. [1995] ECR 1-3051. HAS ADOPTED THIS DIRECTIVE: Article 1 Article 2(4) of Directive 76/207/EEC is replaced by the following: " 4. This Directive shall be without prejudice to measures to promote equal opportunity for men and women, in particular by removing existing inequalities which affect the opportunities of the under-represented sex in the areas referred to in Article 1(1). Possible measures shall include the giving of preference, as regards access to employment or promotion, to a member of the under-represented sex, provided that such measures do not preclude the assessment of the particular circumstances of an individual case. " Article 2 Member States shall bring into force the laws, regulations and administrative provisions necessary to comply with this Directive by 1 December 1998 at the latest or will ensure by that date at the latest that management and labour have introduced the necessary measures by agreement, the Member States being required to take any necessary measure enabling them at any time to be in a position to guarantee the results imposed by this Directive. They shall immediately inform the Commission thereof. When Member States adopt these provisions, these shall contain a reference to this Directive or shall be accompanied by such reference at the time of their official publication. The procedure for such reference shall be adopted by Member States. Article 3 This Directive shall enter into force on the twentieth day following that of its publication in the Official Journal of the European Communities. This Directive is addressed to the Member States. Article 4 Done at Brussels, For the Council The President IMPACT ASSESSMENT FORM IMPACT OF THE PROPOSAL ON BUSINESS, WITH SPECIAL REFERENCE TO SMALL AND MEDIUM-SIZED ENTERPRISES Taking account of the principle of subsidiarity, why is Community legislation necessary in this area and what are its main aims? The objective is to clarify an act of secondary legislation (Directive 76/207EEC) as interpreted by the Court of Justice. A proposal for an amended Directive is the only way to do this. Who will be affected by the proposal? As the amendment has a clarifying character only, employers are no more affected than they already are by Directive 76/207/EEC. What will businesses have to do to comply with the proposal? In so far as businesses have plans for preferential access of the under-represented sex, they have to provide for a clause that allows for the assessment of the individual case. ISSN 0254-1475 COM(96) 93 final DOCUMENTS EN 04 Catalogue number : CB-CO-96-152-EN-C ISBN 92-78-02458-9 Office for Official Publications of the European Communities L-2985 Luxembourg

Πρόταση απόφασης του Συμβουλίου και της Επιτροπής για τη σύναψη εταιρικής σχέσης και συνεργασίας μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών μελών τους αφενός και της Γεωργίας αφετέρου

http://publications.europa.eu/resource/cellar/e52fd91b-4c6f-440a-8cbe-54183ebdbba4

ell

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ Βρυξέλλες, 27. 03. 1996 COM(96) 135 τελικό 96/092 (AVC) Πρόταση απόφασης του Συμβουλίου και της Επιτροπής για τη σύναψη της συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών μελών τους αφενός και της Γεωργίας αφετέρου (υποβλεθείσα από την Επιτροπή) Αιτιολογική έκθεση 1. Η συνημμένη πρόταση απόφασης του Συμβουλίου και της Επιτροπής αποτελεί το νομικό μέσο για τη σύναψη της συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών μελών τους, αφενός, και της Γεωργίας, αφετέρου. Μετά την έγκριση από το Συμβούλιο των οδηγιών διαπραγμάτευσης στις 5 Οκτωβρίου 1992, διενεργήθηκαν κατά το 1995 διαπραγματεύσεις με τη Γεωργία. Μετά από δύο γύρους διαπραγματεύσεων, μονογραφήθηκε η συμφωνία, στις 15 Δεκεμβρίου 1995. Πρόκειται για μεικτή συμφωνία, η οποία καλύπτει τομείς αρμοδιότητας τόσο των Κοινοτήτων όσο και των κρατών μελών και συνάπτεται για αρχική περίοδο δέκα ετών. Η συμφωνία καθιερώνει πολιτικό διάλογο, ενώ καλύπτει, επίσης, τις εμπορευματικές συναλλαγές, την εγκατάσταση και τη λειτουργία εταιρειών, τη διασυνοριακή παροχή υπηρεσιών, τις πληρωμές και τα κεφάλαια, τον ανταγωνισμό, την προστασία της πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας, τη συνεργασία στον τομέα της νομοθεσίας, την οικονομική συνεργασία, τη συνεργασία στον τομέα των δικαιωμάτων του ανθρώπου και της δημοκρατίας, τη συνεργασία για την καταπολέμηση των παράνομων δραστηριοτήτων και της παράνομης μετανάστευσης, την πολιτιστική συνεργασία και τη χρηματοδοτική συνεργασία. Η συμφωνία περιλαμβάνει ρήτρα, η οποία επιτρέπει την αναστολή της εφαρμογής της, έστω και μονομερώς, εάν διαπιστωθεί παράβαση των ουσιωδών στοιχείων στα οποία αυτή βασίζεται, ήτοι του σεβασμού της δημοκρατίας, των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των αρχών της οικονομίας αγοράς. Η συμφωνία προβλέπει θεσμικό πλαίσιο για την εφαρμογή της που αποτελείται από Συμβούλιο Συνεργασίας, Επιτροπή Συνεργασίας και Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Συνεργασίας. Η τελωνειακή συνεργασία καλύπτεται από χωριστό πρωτόκολλο. Η συμφωνία αντικαθιστά, όσον αφορά τις εμπορικές σχέσεις μεταξύ της Κοινότητας και της Γεωργίας, τη συμφωνία για το εμπόριο και την εμπορική και οικονομική συνεργασία, που υπεγράφη στις 18 Δεκεμβρίου 1989 μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας και της ΕΣΣΔ. 5. Η διαδικασία υπογραφής και σύναψης της συμφωνίας είναι διαφορετική για καθεμία από τις τρεις Κοινότητες (ΕΚ, ΕΚΑΕ και ΕΚΑΧ). Στην περίπτωση της ΕΚ, θα πρέπει να συνεκτιμηθεί η γνώμη αριθ. 1/94 που εξέδωσε το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στις 15 Νοεμβρίου 1994 σχετικά με την αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας να συνάψει τις συμφωνίες, οι οποίες επετεύχθησαν κατά τη διάρκεια του Γύρου της Ουρουγουάης. Για τη σύναψη της συμφωνίας: 1<\ το Συμβούλιο θα συνάψει τη συμφωνία, με τη συγκατάθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και σύμφωνα με το άρθρο 54 παράγραφος 2, με την τελευταία φράση του άρθρου 57 παράγραφος 2 και με τα άρθρα 73 στοιχείο γ(2), 75, 84 παράγραφος 2, 113 και 235 σε συνδυασμό με τη δεύτερη φράση του άρθρου 228 παράγραφος 2 και με το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 228 παράγραφος 3 της συνθήκης ΕΚ, εγκρίνοντας τη συνημμένη απόφαση· η Επιτροπή θα συνάψει τη συμφωνία εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας, αφού την εγκρίνει το Συμβούλιο, σύμφωνα με τη δεύτερη παράγραφο του άρθρου 101 της συνθήκης Ευρατόμ· η Επιτροπή θα συνάψει τη συμφωνία εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ανθρακα και Χάλυβα, σύμφωνα με τη συνθήκη ΕΚΑΧ, κατόπιν διαβουλεύσεως με τη Συμβουλευτική Επιτροπή και με την ομόφωνη συγκατάθεση του Συμβουλίου. Η σύναψη της συμφωνίας θα πρέπει να κυρωθεί από όλα τα κράτη μέλη, λόγω του μεικτού χαρακτήρα αυτής. Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή προτείνει στο Συμβούλιο να εγκρίνει τη συνημμένη απόφαση. tb ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ της. για τη σύναψη της συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Γεωργίας (. /. /ΕΚΑΧ,ΕΚ,Ευρατόμ) ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ, Έχοντας υπόψη: τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ανθρακα και Χάλυβα, τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και ιδίως το άρθρο 54 παράγραφος 2, την τελευταία φράση του άρθρου 57 παράγραφος 2 και τα άρθρα 73 στοιχείο γ(2), 75, 84 παράγραφος 2, 113 και 235, σε συνδυασμό με τη δεύτερη φράση του άρθρου 228 παράγραφος 2 και το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 228 παράγραφος 3, τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας και ιδίως το άρθρο 101 παράγραφος 2, τη συγκατάθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, την έγκριση του Συμβουλίου, που δόθηκε σύμφωνα με το άρθρο 101 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας, κατόπιν διαβουλεύσεων με τη Συμβουλευτική Επιτροπή της ΕΚΑΧ και με την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, και με την ομόφωνη συμφωνία του Συμβουλίου, Εκτιμώντας: ότι η σύναψη της συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Γεωργίας, που υπεγράφη στ. , την. , θα συμβάλει στην επίτευξη των στόχων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ότι με την παρούσα συμφωνία επιδιώκεται να ενισχυθούν οι υφιστάμενοι δεσμοί, ιδίως δε εκείνοι που καθιερώθηκαν με τη συμφωνία για το εμπόριο και την εμπορική και οικονομική συνεργασία, που υπεγράφη στις 18 Δεκεμβρίου 1989 μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας και της ΕΣΣΔ· ότι ορισμένες από τις υποχρεώσεις που προβλέπονται στη συμφωνία σε τομείς άλλους από την κοινοτική εμπορική πολιτική επηρεάζουν τις ρυθμίσεις που θεσπίζουν οι κοινοτικές πράξεις και, ιδίως, πράξεις που αφορούν το δικαίωμα εγκατάστασης και τις μεταφορές· / Ο ότι η συμφωνία επιβάλλει στην Κοινότητα ορισμένες υποχρεώσεις σχετικές με την κίνηση κεφαλαίων και τις πληρωμές μεταξύ της Κοινότητας και της Γεωργίας· ότι, όσον αφορά ορισμένα μέτρα, τα οποία προβλέπονται στη συμφωνία και εμπίπτουν στις εξουσίες της Κοινότητας, η συνθήκη ΕΚ δεν παρέχει άλλη βάση για την ανάληψη δράσης, πλην του άρθρου 235, ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ: ΑΡΘΡΟ 1 Εγκρίνεται εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ανθρακα και Χάλυβα και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας η συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Γεωργίας, καθώς και το πρωτόκολλο, οι δηλώσεις και η ανταλλαγή επιστολών αυτής. Αοθοο 2 Η θέση που θα λαμβάνει η Κοινότητα στο πλαίσιο του Συμβουλίου Συνεργασίας καθορίζεται από το Συμβούλιο κατόπιν προτάσεως της Επιτροπής ή, όπου χρειάζεται, από την Επιτροπή, πάντοτε όμως σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις των συνθηκών για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ανθρακα και Χάλυβα και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας. Σύμφωνα με το άρθρο 79 της συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου προεδρεύει του Συμβουλίου Συνεργασίας και παρουσιάζει τη θέση της Κοινότητας. Εκπρόσωπος της Επιτροπής προεδρεύει της Επιτροπής Συνεργασίας, σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμό αυτής, και παρουσιάζει τη θέση της Κοινότητας. Αρθρο 3 Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου προβαίνει στη γνωστοποίηση που προβλέπεται στο άρθρο 100 της συμφωνίας εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Ο Πρόεδρος της Επιτροπής προβαίνει στην αντίστοιχη γνωστοποίηση εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ανθρακα και Χάλυβα Βρυξέλλες, UL ΤΕΛΙΚΗ ΠΡΑΞΗ Οι πληρεξούσιοι : ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ, ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ, ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ, ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΗΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ, ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΟΥΚΑΤΟΥ ΤΟΥ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥ, ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΧΩΡΩΝ, ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΙΑΣ, ΤΗΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΦΙΝΛΑΝΔΙΑΣ, ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΣΟΥΗΔΙΑΣ, ΤΟΥ ΗΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ, συμβαλλόμενων μερών της συνθήκης για την ίδρυση της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ, της συνθήκης για την ίδρυση της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΝΘΡΑΚΑ ΚΑΙ ΧΑΛΥΒΑ και της συνθήκης για την ίδρυση της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, που καλούνται εφεξής "τα κράτη μέλη", και της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ, της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΝΘΡΑΚΑ ΚΑΙ ΧΑΛΥΒΑ και της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, που καλούνται εφεξής "η Κοινότητα", αφενός, και οι πληρεξούσιοι της ΓΕΩΡΓΙΑΣ, αφετέρου, /e συνελθόντες στ , την. του έτους χίλια εννιακόσια ενενήντα έξι για την υπογραφή της συμφωνίας για την εγκαθίδρυση εταιρικής σχέσης και συνεργασίας μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών μελών τους αφενός, και της Γεωργίας αφετέρου, που καλείται εφεξής "η συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας", ενέκριναν τα εξής κείμενα : τη συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας και το πρωτόκολλο για την αμοιβαία συνδρομή σε τελωνειακά ζητήματα. Οι πληρεξούσιοι των κρατών μελών και της Κοινότητας και οι πληρεξούσιοι της Γεωργίας ενέκριναν τα κείμενα των ακόλουθων κοινών δηλώσεων, τα οποία επισυνάπτονται στην παρούσα Τελική Πράξη : Κοινή Δήλωση για το άρθρο 5 της συμφωνίας Κοινή Δήλωση για το άρθρο 14 της συμφωνίας Κοινή Δήλωση για την έννοια του "ελέγχου" στο άρθρο 24 στοιχείο (β) και στο άρθρο 36 της συμφωνίας Κοινή Δήλωση για το άρθρο 35 της συμφωνίας Κοινή Δήλωση για το άρθρο 42 της συμφωνίας Κοινή Δήλωση για το άρθρο 94 της συμφωνίας Οι πληρεξούσιοι των κρατών μελών και της Κοινότητας και οι πληρεξούσιοι της Γεωργίας σημείωσαν επίσης την ακόλουθη ανταλλαγή επιστολών, η οποία επισυνάπτεται στην παρούσα Τελική Πράξη : Ανταλλαγή επιστολών σχετικά με την εγκατάσταση εταιρειών Οι πληρεξούσιοι των κρατών μελών και της Κοινότητας και οι πληρεξούσιοι της Γεωργίας σημείωσαν επίσης την εξής δήλωση, η οποία επισυνάπτεται στην παρούσα Τελική Πράξη. Μονομερής δήλωση της Γαλλικής Κυβέρνησης για τις Υπερπόντιες Χώρες και Εδάφη Έγινε στ , την. του έτους χίλια εννιακόσια ενενήντα έξι. Για το Συμβούλιο και την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων Για τη Γεωργία // ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΤΑΙΡΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥΣ, ΑΦΕΝΟΣ, ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ, ΑΦΕΤΕΡΟΥ 'τ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΤΑΙΡΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ για την εγκαθίδρυση εταιρικής σχέσης μ,εταξύ τίυν Ι νυροοπαϊκίόν Κοινοτήτίον και των κρατών μελών τους, αφιενός, και της Γεωργίας, αφετέρου ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ, ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ, Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ, Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ, Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Η ΙΡΛΑΝΔΙΑ, Η ΓΓΑΛΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΔΟΥΚΑΤΟ ΤΟΥ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥ, ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΧΩΡΩΝ, Η ΑΥΣΤΡΙΑ, Η ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Η ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ. ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΣΟΥΗΔΙΑΣ, ΤΟ ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΒΟΡΕΙΟΥ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ, συμβαλλόμενα μέρη της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ανθρακα και Χάλυβα και της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας, εφεξής καλούμενα "κράτη μέλη", και Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ, Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΝΘΡΑΚΑ ΚΑΙ ΧΑΛΥΒΑ ΚΑΙ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, εφεξής καλούμενες "η Κοινότητα", αφενός, ΚΑΙ Η ΓΕΩΡΓΙΑ, αφετέρου, ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ τους δεσμούς μεταξύ της Κοινότητας, των κρατών μελών της και της Γεωργίας, και τις κοινές αξίες που συνδέουν τα συμβαλλόμενα μέρη, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ότι η Κοινότητα και η Γεωργία επιθυμούν να ενισχύσουν τους δεσμούς αυτούς και να συνάψουν εταιρική σχέση και συνεργασία για τη σύσφιγξη και τη διεύρυνση των σχέσεων που είχαν καθιερωθεί στο παρελθόν, ιδίως με τη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Ετ^ραχηαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας, αφενός, και της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, αφετέρου, για το εμπόριο και την εμπορική και οικονομική συνεργασία, που υπεγράφη στις 18 Δεκεμβρίου 1989, ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ την προσήλωση, αφενός, της Κοινότητας και των κρατών μελών της, και αφετέρου της Γεωργίας, στην ενίσχυση των πολιτικών και οικονομικών ελευθεριών που αποτελούν τη βάση της εταιρικής σχέσης, ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ την προσήλωση των μερών στην προώθηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας καθώς και στην ειρηνική επίλυση των διαφορών, και τη συνεργασίαγια το σκοπό αυτό στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών και του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ τη σταθερή προσήλωση της Κοινότητας, των κρατών μελών της και της Γεωργίας στην πλήρη εφαρμογή όλων των αρχών και των διατάξεων που περιέχουνη τελική πράξη της Διάσκεψης για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΔΑΣΕ), τα τελικά έγγραφα των διασκέψεων της Μαδρίτης και της Βιέννης που επακολούθησαν, το έγγραφο της Διάσκεψης της ΔΑΣΕ στη Βόννη για την οικονομική συνεργασία, ο Χάρτης των Παρισίων για μια νέα Ευρώπη, το έγγραφο της ΔΑΣΕ του Ελσίνκι το 1992 με τίτλο "Οι προκλήσεις της αλλαγής" και τα άλλα θεμελιώδη έγγραφα του ΟΑΣΕ, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ,στο ίδιο πλαίσιο, ότι η υποστήριξη της ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Γεωργίας θα συμβάλλουν στη διασφάλιση της ειρήνης και της σταθερότητας στην Ευρώπη, ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ότι το κράτος δικαίου και ο σεβασμός των δικαιωμάτων του ανθρώπου, ιδίως των μειονοτήτων, η εγκαθίδρυση πολυκομματικού συστήματος με ελεύθερες και δημοκρατικές εκλογές και η οικονομική ελευθέρωση που αποβλέπει στη δημιουργία οικονομίας αγοράς έχουν θεμελιώδη σημασία και αναγνωρίζοντας τις προσπάθειες της Γεωργίας για τη δημιουργία πολιτικού και οικονομικού συστήματος με βάση αυτές τις αρχές, ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ ότι η πλήρης εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας εξαρτάται από τη συνέχιση και την ολοκλήρωση των πολιτικών, οικονομικών και νομικών μεταρρυθμίσεων στη Γεωργία και συγχρόνως συμβάλλει σ'αυτές, καθώς και στη δημιουργία των παραγόντων που είναι απαραίτητοι για τη συνεργασία, ιδίως με βάση τα συμπεράσματα της διάσκεψης της ΔΑΣΕ στη Βόννη, ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να ενθαρρύνουν τη διαδικασία περιφερειακής συνεργασίας με τις όμορες χώρες στους τομείς που καλύπτει η παρούσα συμφωνία, ώστε να προαχθεί η ευημερία και η σταθερότητα στην περιοχή, ιδίως δε πρωτοβουλίες που αποβλέπουν στην ενίσχυση της συνεργασίας και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των ανεξάρτητων κρατών της περιοχής της Υπερκαυκασίας και των άλλων ομόρων κρατών, ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να καθιερώσουν και να αναπτύξουν τακτικό πολιτικό διάλογο για διμερή, περιφερειακά και διεθνή θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΣ την επιθυμία της Γεωργίας να καθιερώσει στενή συνεργασία με τα ευρωπαϊκά όργανα, ΕΧΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗ την ανάγκη να προωθηθούν οι επενδύσεις στη 1 'εαιργία, μεταξύ άλλων και στον τομέα της ενεργείας, και τη συνακόλουθη σημασία που αποδίδουν η Κοινότητα χαι τα κράτη μέλη της στην καθιέρωση δίκαιων συνθηκών διέλευσης με σκοπό την εξαγωγή προϊόντων ενεργείας· επιβεβαιώνοντας την προσήλωση της Κοινότητας, των κρατών μελών της και της Γεωργίας στον Ευρωπαϊκό Χάρτη για την Ενέργεια και στην πλήρη εφαρμογή της Σύμβασης του Χάρτη για την Ενέργεια και του Πρωτοκόλλου του Χάρτη για την Ενέργεια που αφορά την ενεργειακή επάρκεια και σχετικά περιβαλλοντικά ζητήματα, ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗ την προθυμία της Κοινότητας να αναπτύξει οικονομική συνεργασία και να παράσχει τεχνική βοήθεια, εφόσον χρειάζεται, ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ότι η συμφωνία θα ευνοήσει τη σταδιακή προσέγγιση μεταξύ της Γεωργίας και μιας ευρύτερης ζώνης συνεργασίας στην Ευρώπη και τις γειτονικές περιοχές, καθώς και τη σταδιακή ένταξη της Γεωργίας στο ανοικτό διεθνές σύστημα, ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ την προσήλωση των μερών στην ελευθέρωση του εμπορίου, με βάση τους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), ΕΧΟΝΤΑΣ ΕΠΙΓΝΩΣΗ της ανάγκης να βελτιωθούν οι συνθήκες για τις εμπορικές δραστηριότητες και τις επενδύσεις, καθώς και οι συνθήκες για την εγκατάσταση εταιρειών, το εργατικό δυναμικό, την παροχή υπηρεσιών και την κίνηση κεφαλαίων, ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ότι η παρούσα συμφωνία θα δημιουργήσει νέο κλίμα στις οικονομικές σχέσεις μεταξύ των μερών, ιδίως όσον αφορά την ανάπτυξη των συναλλαγών και των επενδύσεων, απαραίτητων για την οικονομική αναδιάρθρωση και τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό, ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να καθιερώσουν στενή συνεργασία στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος, λαμβανομένης υπόψη της αλληλεξάρτησης που υπάρχει μεταξύ των μερών στον τομέα αυτό, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ότι η συνεργασία για την πρόληψη και τον έλεγχο της λαθρομετανάστευσης αποτελεί έναν από τους πρωταρχικούς στόχους της συμφωνίας, ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να καθιερώσουν πολιτιστική συνεργασία και να βελτιώσουν την ανταλλαγή πληροφοριών, ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ ΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ: ΑΡΘΡΟ 1 Συνάπτεται εταιρική σχέση μεταξύ της Κοινότητας και των κρατών μελών, αφενός, και της Γεωργίας αφετέρου. Οι στόχοι της εταιρικής σχέσης είναι οι εξής: να αποτελέσει το κατάλληλο πλαίσιο για τον πολιτικό διάλογο των μερών, με σκοπό την ανάπτυξη πολιτικών σχέσεων μεταξύ τους, να υποστηρίξει τις προσπάθειες της Γεωργίας για την εδραίωση της δημοκρατίας, την ανάπτυξη της οικονομίας της και την ολοκλήρωση της μετάβασης σε οικονομία αγοράς, να προωθήσει το εμπόριο, τις επενδύσεις και τις αρμονικές οικονομικές σχέσεις μεταξύ των μερών, και να ευνοήσει έτσι τη σταθερή και διαρκή οικονομική ανάπτυξη των μερών, να παράσχει τις βάσεις για τη νομοθετική, οικονομική, κοινωνική και χρηματοδοτική συνεργασία, τη συνεργασία στον τομέα της επιστήμης και της τεχνολογίας για μη στρατιωτικούς σκοπούς, και την πολιτιστική συνεργασία. ΤΙΤΛΟΣ I ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΑΡΘΡΟ 2 Ο σεβασμός της δημοκρατίας, των αρχών του διεθνούς δικαίου και τίι>ν δικαιωμάτων του ανθρώπου, όπως ορίζονται, ιδίως, στο Χάρτη των ΙΙνωμένων Εθνών, στην τελική πράξη του Ελσίνκι και στο Χάρτη των Παρισίων για μια νέα Ευρώπη, καθώς και οι αρχές της οικονομίας αγοράς, συμπεριλαμβανομένων των αρχών που διακηρύσσονται στα έγγραφα της διάσκεψης της ΔΑΣΕ στη Βόννη, διαπνέουν τις εσωτερικές και εξωτερικές πολιτικές των μερών και αποτελούν θεμελιώδες στοιχείο της εταιρικής σχέσης και της παρούσας συμφωνίας. ΑΡΘΡΟ 3 Τα μέρη θεωρούν ότι έχει ουσιαστική σημασία για τη μελλοντική ευημερία και σταθερότητα της περιοχής της πρώην Σοβιετικής Ένωσης τα νέα ανεξάρτητα κράτη που προήλθαν από τη διάλυση της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, εφεξής καλούμενα "Ανεξάρτητα Κράτη", να διατηρήσουν και να αναπτύξουν τη συνεργασία μεταξύ τους, σύμφωνα με τις αρχές της τελικής πράξης του Ελσίνκι και το διεθνές δίκαιο, με πνεύμα καλής γειτονίας, καθώς και να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για να ενθαρρύνουν τη διαδικασία αυτή. ΑΡΘΡΟ 3Α Τα μέρη επανεξετάζουν δεόντως τις μεταβολές των συνθηκών στη Γεωργία, ιδίως σε σχέση με τις οικονομικές συνθήκες και με την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεωνπρος την κατεύθυνση της οικονομίας αγοράς. Το Συμβούλιο Συνεργασίας δύναται, αναλόγως των ανωτέρω συνθηκών, να προβαίνει σε συστάσεις προς τα μέρη για την ανάπτυξη οποιουδήποτε μέρους της παρούσας συμφωνίας. ΤΙΤΛΟΣ II ΙΙΟΛΓΠΚΟΣ ΛΙΑΛΟΓΟΣ ΑΡΘΡΟ 4 Καθιερώνεται τακτικός πολιτικός διάλογος μ,εταξύ των μερών, τον οποίο τα μέρη προτίθενται να αναπτύξουν και να ενισχύσουν. Ο διάλογος αυτός συνοδεύει και παγιώνει την προσέγγιση της Κοινότητας με τη Γεωργία, ενισχύει τις πολιτικές και οικονομικές αλλαγές που πραγματοποιούνται στην εν λόγω χώρα και συμβάλλει στη δημιουργία νέων μορφών συνεργασίας. Ο πολιτικός διάλογος: ενισχύει τους δεσμούς της Γεωργίας με την Κοινότητα και τα κράτη μέλη της και, με τον τρόπο αυτό, με την κοινότητα των δημοκρατικών εθνών στο σύνολο της. Η οικονομική σύγκλιση που επιτυγχάνεται με την παρούσα συμφωνία οδηγεί σε εντατικότερες πολιτικές σχέσεις· έχει ως αποτέλεσμα αυξημένη σύγκλιση των θέσεων για διεθνή θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος, και συνεπώς αυξάνει την ασφάλεια και σταθερότητα στην περιοχή και προωθεί τη μελλοντική ανάπτυξη των Ανεξαρτήτων Κρατών της Υπερκαυκασίας· προβλέπει ότι τα μέρη καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για συνεργασία σε ζητήματα που αφορούν την ενίσχυση της σταθερότητας και της ασφάλειας στην Ευρώπη, την τήρηση των αρχών της δημοκρατίας και τον σεβασμό και την προώθηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, ιδίως των μειονοτήτων, και ότι διενεργούν διαβουλεύσεις για τα σχετικά ζητήματα, εφόσον αυτό κρίνεται απαραίτητο. Ο διάλογος μπορεί να πραγματοποιείται σε περιφερειακή βάση, προκειμένου να συμβάλει στην επίλυση περιφερειακών διαμαχών και εντάσεων. ΑΡΘΡΟ 5 Σε υπουργικό επίπεδο, ο πολιτικός διάλογος πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Συμβουλίου Συνεργασίας που συγκροτείται με το άρθρο 77, καθώς και με άλλες ευκαιρίες κατόπιν αμοιβαίας συμφωνίας. ΑΡΘΡΟ 6 Τα μέρη θεσπίζουν περαιτέρω διαδικασίες και μηχανισμούς για πολιτικό διάλογο, ιδίως υπό τις ακόλουθες μορφές: τακτικές συνεδριάσεις υψηλού επιπέδου μεταξύ, αφενός, ανωτέρων υπαλλήλων της Κοινότητας και των κρατών μελών της και των αντιπροσώπων της Γεωργίας, αφετέρου· των μερών, πλήρης αξιοποίηση όλων συμπεριλαμβανομένων των κατάλληλων διμερών και πολυμερών επαφών, όπως των Ηνωμένων Εθνών, των συνόδων του ΟΑΣΕ, κ. άλ. · των διπλωματικών οδών μεταξύ οποιοδήποτε άλλο μέσο, το οποίο μπορεί να συμβάλει στην παγίωση και την ανάπτυξη του διαλόγου αυτού, μεταξύ άλλων πιθανές συνεδριάσεις εμπειρογνωμόνων. ΑΡΘΡΟ 7 Ο πολιτικός διάλογος σε κοινοβουλευτικό επίπεδο πραγματοποιείται στο πλαίσιο της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Συνεργασίας που συγκροτείται δυνάμει του άρθρου 82. ΤΙΤΛΟΣ HI ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΑΡΘΡΟ 8 1. Τα μέρη παρέχουν αμοιβαία τη μεταχείριση του μάλλον ευνοουμένου κράτους όσον αφορά: τους δασμούς και επιβαρύνσεις στις εισαγωγές και εξαγωγές, καθώς και τη μέθοδο είσπραξης τους, τις διατάξεις σχετικά με τον εκτελωνισμό, τη διαμετακόμιση, τις αποθήκες και τη μεταφόρτωση, τους φόρους και άλλες εσωτερικές επιβαρύνσεις κάθε τύπου που επιβάλλονται άμεσα ή έμμεσα στα εισαγόμενα εμπορεύματα, τις μεθόδους πληρωμής και τη μεταβίβαση των πληρωμών αυτών, τους κανονισμούς σχετικά με την πώληση, την αγορά, τις μεταφορές, τη διανομή και χρησιμοποίηση των εμπορευμάτων στην εγχώρια αγορά. 2. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 δεν εφαρμόζονται όσον αφορά: (α) τα πλεονεκτήματα που χορηγούνται με σκοπό να δημιουργηθεί τελωνειακή ένωση ή ζώνη ελευθέρων συναλλαγών ή δυνάμει της δημιουργίας τέτοιας ένωσης ή ζώνης· (β) τα πλεονεκτήματα που χορηγούνται σε συγκεκριμένες χώρες σύμφωνα με τη Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου και άλλες διεθνείς συμφωνίες υπέρ των αναπτυσσόμενων χωρών (γ) τα πλεονεκτήματα που χορηγούνται στις όμορες χώρες με σκοπό τη διευκόλυνση του διασυνοριακού εμπορίου. 3. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 δεν εφαρμόζονται, κατά τη διάρκεια μεταβατικής περιόδου που θα λήξει τη στιγμή της προσχώρησης της Γεωργίας στην GATT ή στις 31 Δεκεμβρίου 1998, ανάλογα με το ποια ημερομηνία προηγείται, όσον αφορά τα πλεονεκτήματα που καθορίζονται στο παράρτημα Ι, τα οποία χορηγούνται από τη Γεωργία στα άλλα κράτη, τα οποία προήλθαν από τη διάλυση της ΕΣΣΔ. ΑΡΘΡΟ 9 1. Τα μέρη συμφωνούν ότι η αρχή της ελεύθερης διαμετακόμισης είναι θεμελιώδης προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της παρούσας συμφωνίας. Όσον αφορά το θέμα αυτό, κάθε μέρος επιτρέπει τη διαμετακόμιση μέσω του εδάφους του, χωρίς περιορισμούς, των εμπορευμάτων που κατάγονται από το τελωνειακό έδαφος ή προορίζονται για το τελωνειακό έδαφος του άλλου μέρους. 2. Οι διατάξεις που περιγράφονται στο άρθρο V, παράγραφοι 2, 3, 4 και 5 της GATT εφαρμόζονται μεταξύ το>ν δύο μερών. 3. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν θίγουν τις τυχόν διατάξεις που αφορούν ειδικούς τομείς, ιδίως τον τομέα των μεταφορών, ή συγκεκριμένα προϊόντα που συμφωνούνται μεταξύ των μερών. ΑΡΘΡΟ 10 Με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που απορρέουν από τις διεθνείς συμβάσεις σχετικά με την προσωρινή εισαγωγή εμπορευμάτων, και οι οποίες είναι δεσμευτικές και για τα δύο μέρη, τα συμβαλλόμενα μέρη χορηγούν επιπλέον απαλλαγή από επιβαρύνσεις και δασμούς εισαγωγής επί προϊόντων που εισέρχονται προσωρινά, στις περιπτώσεις και σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπει οποιαδήποτε άλλη σχετική διεθνής σύμβαση στην οποία έχουν προσχωρήσει σύμφωνα με τις κατϊδίαν νομοθεσίες. Λαμβάνονται υπόψη οι όροι υπό τους οποίους το εν λόγω συμβαλλόμενο μέρος ανέλαβε τις δεσμεύσεις που απορρέουν από μια τέτοια σύμβαση. ΑΡΘΡΟ 11 1. Τα εμπορεύματα καταγωγής Γεωργίας απαλλάσσονται των ποσοτικών περιορισμών κατά την εισαγωγή τους στην Κοινότητα, με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 13, 16 και 17 της παρούσας συμφωνίας. 2. Τα εμπορεύματα καταγωγής Κοινότητας απαλλάσσονται των ποσοτικών περιορισμών και των μέτρων ισοδυνάμου αποτελέσματος κατά την εισαγωγή τους στη Γεωργία. Οι εμπορευματικές συναλλαγές μεταξύ των μερών διενεργούνται με τις τιμές αγοράς. ΑΡΘΡΟ 12 ΑΡΘΡΟ 13 1. Σε περίπτωση που ένα προϊόν εισάγεται στο έδαφος ενός των συμβαλλομένων μερών σε αυξημένες ποσότητες και με όρους που προκαλούν ή απειλούν να προκαλέσουν ζημία στους εθνικούς παραγωγούς ομοειδών ή άμεσα ανταγωνιστικών προϊόντων, η Κοινότητα ή η Γεωργία, ανάλογα με το ποια είναι η ενδιαφερόμενη, μπορεί να λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα σύμφωνα με τις ακόλουθες διαδικασίες και προϋποθέσεις. 2. Πριν ληφθεί οποιοδήποτε μέτρο ή, στις περιπτώσεις που καλύπτει η παράγραφος 4, αμέσως μετά τη λήψη των μέτρων, η Κοινότητα ή η Γεωργία, ανάλογα με το ποια είναι η ενδιαφερόμενη, παρέχει στο Συμβούλιο Συνεργασίας όλες τις πληροφορίες που μπορούν να συμβάλουν στην εξεύρεση λύσης αποδεκτής και από τα δύο μέρη, όπως προβλέπεται στον τίτλο XI. 3. Αν, στο τέλος των διαβουλεύσεων, τα μέρη δεν καταλήξουν σε συμφωνία εντός 30 ημερών από την ημερομηνία που υποβλήθηκε το ζήτημα στο Συμβούλιο Συνεργασίας, όσον αφορά τα μέτρα που είναι απαραίτητα για την αντιμετώπιση της κατάστασης, το μέρος που ζήτησε να γίνουν διαβουλεύσεις είναι ελεύθερο να περιορίσει τις εισαγωγές των εν λόγω προϊόντων στο βαθμό, και για το χρονικό διάστημα, που είναι απαραίτητο για την πρόληψη ή την εξάλειψη της ζημίας, ή να λάβει άλλα κατάλληλα μέτρα. 4. Σε κρίσιμες περιπτώσεις, κατά τις οποίες οποιαδήποτε καθυστέρηση ενδέχεται να προκαλέσει ζημίες που θα ήταν δύσκολο vex αποκατασταθούν, τα μέρη έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν μέτρα πριν από την έναρξη των διαβουλεύσεων, υπό την προϋπόθεση ότι προτείνονται διαβουλεύσεις αμέσως μετά την εφαρμογή αυτών των μέτρων. 5. Κατά την επιλογή των μέτρων που λαμβάνονται δυνάμει του παρόντος άρθρου, τα συμβαλλόμενα μέρη δίνουν προτεραιότητα σε εκείνα τα μέτρα που διαταράσσουν λιγότερο την επίτευξη των στόχων της παρούσας συμφωνίας. 6. Καμία διάταξη του παρόντος άρθρου δεν θίγει ούτε επηρεάζει με οποιονδήποτε τρόπο την εφαρμογή από ένα μέρος, μέτρων αντιντάμπινγκ ή αντισταθμιστικών μέτρων σύμφωνα με το άρθρο VI της GATT, τη συμφωνία για την εφαρμογή του άρθρου VI της GATT, τη συμφωνία για την ερμηνεία και εφαρμογή των άρθρων VI, XVI και XXIII της GATT ή τη σχετική εθνική νομοθεσία. ΑΡΘΡΟ 14 Τα μέρη αναλαμβάνουν να εξετάσουν την εξέλιξη των διατάξεων της παρούσας συμφωνίας για τις μεταξύ τους εμπορευματικές συναλλαγές, εφόσον το επιτρέπουν οι περιστάσεις, καθώς και την κατάσταση που θα δημιουργηθεί με την προσχώρηση της Γεωργίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Το Συμβούλιο Συνεργασίας που αναφέρεται στο άρθρο 75 μπορεί να διατυπώσει συστάσεις στα μέρη σχετικά με τις εξελίξεις αυτές, οι οποίες θα μπορούσαν να τεθούν σε εφαρμογή, εφόσον γίνουν αποδεκτές, δυνάμει της συμφωνίας μεταξύ των μερών, σύμφωνα με τις οικείες διαδικασίες. ΑΡΘΡΟ 15 Η παρούσα συμφωνία δεν αντιτίθεται στις απαγορεύσεις ή τους περιορισμούς των εισαγωγών, εξαγωγών ή διαμετακομίσεων που επιβάλλουν λόγοι δημόσιας ηθικής, δημόσιας τάξεως ή δημόσιας ασφάλειας, προστασίας της υγείας και της ζωής των ανθρώπων, των ζώων ή των φυτών, προστασίας των φυσικών πόρων, των εθνικών θησαυρών που έχουν καλλιτεχνική, ιστορική ή αρχαιολογική αξία ή προστασίας της πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας, ούτε στους κανονισμούς που αφορούν τον χρυσό και τον άργυρο. Εντούτοις, οι απαγορεύσεις ή οι περιορισμοί αυτοί δεν πρέπει να αποτελούν μέσο αυθαίρετων διακρίσεων ή συγκαλυμμένο περιορισμό στο εμπόριο μεταξύ των μερών. 10 ΑΡΘΡΟ 16 Ο παρών τίτλος δεν εφαρμόζεται στο εμπόριο κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, που υπάγονται στα κεφάλαια 50 έως 63 της συνδυασμένης ονοματολογίας. Το εμπόριο των εν λόγω προϊόντων διέπεται από χωριστή συμφωνία, που μονογραφήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 1993 και εφαρμόζεται προσωρινά από την 1η Ιανουαρίου 1993, καθώς και από κάθε μεταγενέστερη σχετική συμφωνία. ΑΡΘΡΟ 17 1. Το εμπόριο των προϊόντων που καλύπτει η συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ανθρακα και Χάλυβα διέπεται από τις διατάξεις του παρόντος τίτλου, εξαιρουμένου του άρθρου 11. 2. Συγκροτείται ομάδα επαφών για θέματα άνθρακα και χάλυβα, που αποτελείται, αφενός, από αντιπροσώπους της Κοινότητας και, αφετέρου, από αντιπροσώπους της Γεωργίας. Στο πλαίσιο της ομάδας επαφών διενεργούνται τακτικές ανταλλαγές πληροφοριών για όλα τα θέματα σιδήρου και χάλυβα που ενδιαφέρουν τα μέρη. ΑΡΘΡΟ 18 Το εμπόριο πυρηνικών υλικών διενεργείται σύμφωνα με τις διατάξεις της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας. Εφόσον κριθεί απαραίτητο, το εμπόριο πυρηνικών υλικών θα διέπεται από τις διατάξεις ειδικής συμφωνίας, που θα συναφθεί μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας και της Γεωργίας. 11 ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ΛΡΛΣ ΤΗΡΙΟΤΙΙΤΕΣ ΤΙΤΛΟΣ IV ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΕΝΑΥΣΕΙΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι Όροι εργασίας ΑΡΘΡΟ 19 1. Με την επιφύλαξη των νόμων, των όρων και διαδικασιών που ισχύουν σε κάθε κράτος μέλος, η Κοινότητα και τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι δεν επιβάλλεται καμία διάκριση λόγω ιθαγένειας στη μεταχείριση των γεωργιανών υπηκόων, που απασχολούνται νομίμως στο έδαφος ενός κράτους μέλους, όσον αφορά τους όρους εργασίας, τις αποδοχές ή τις απολύσεις, σε σύγκριση με τους υπηκόους αυτού του κράτους μέλους. 2. Με την επιφύλαξη των νόμων, των όρων και διαδικασιών που ισχύουν στη Γεωργία, η Γεωργία καταβάλλει κάθε προσπάθεια για να εξασφαλίσει ότι δεν επιβάλλεται καμία διάκριση λόγω ιθαγένειας στη μεταχείριση των υπηκόων ενός κράτους μέλους, που απασχολούνται νομίμως στο έδαφος της, όσον αφορά τους όρους εργασίας, τις αποδοχές ή τις απολύσεις, σε σύγκριση με τους υπηκόους της. ΑΡΘΡΟ 20 τους Το Συμβούλιο Συνεργασίας εξετάζει τους πιθανούς τρόπους βελτίωσης των όρων εργασίας για επιχειρηματίες σύμφωνα με τις διεθνείς υποχρεώσεις των μερών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που περιέχει το έγγραφο της διάσκεψης της ΔΑΣΕ στη Βόννη. Το Συμβούλιο Συνεργασίας διατυπώνει συστάσεις για την εφαρμογή των άρθρων 19 και 20. ΑΡΘΡΟ 21 ΚΕΦΑΛΑΙΟ II Όροι για την εγκατάσταση και τη λειτουργία των εταιρειών ΑΡΘΡΟ 22 1. Η Κοινότητα και τα κράτη μέλη της χορηγούν για την εγκατάσταση γεωργιανών εταιρειών στο έδαφος τους μεταχείριση όχι λιγότερο ευνοϊκή από αυτήν που παρέχουν σε οποιαδήποτε τρίτη χώρα, όπως ορίζεται στο άρθρο 24 στοιχείο (δ). 12 Χωρίς να θίγονται οι επιφυλάξεις που παρατίθενται στο παράρτημα IV, η Κοινότητα και τα κράτη μέλη της παρέχουν στις θυγατρικές εταιρείες των γεωργιανών εταιρειών που είναι εγκατεστημένες στο έδαφος τους μεταχείριση όχι λιγότερο ευνοϊκή από αυτήν που παρέχουν σε οποιαδήποτε κοινοτική εταιρεία για τις δραστηριότητες της. 3. Η Κοινότητα και τα κράτη μέλη της παρέχουν στα υποκαταστήματα των γεωργιανών εταιρειών που είναι εγκατεστημένες στο έδαψ;ός τους μεταχείριση όχι λιγότερο ευνοϊκή από αυτήν που παρέχουν στα υποκαταστήματα των εταιρειών οποιασδήποτε τρίτης χώρας για τις δραστηριότητες τους. 4. Η Γεωργία χορηγεί για την εγκατάσταση κοινοτικών εταιρειών στο έδαφος της, όπως ορίζεται στο άρθρο 24 στοιχείο (δ), μεταχείριση όχι λιγότερο ευνοϊκή από αυτήν που παρέχει στις γεωργιανές εταιρείες ή στις εταιρείες οποιασδήποτε τρίτης χώρας, ανάλογα με το ποια είναι η ευνοϊκότερη, παρέχει δε στις θυγατρικές και τα υποκαταστήματα κοινοτικών εταιρειών που είναι εγκατεστημένα στο έδαφος της μεταχείριση όχι λιγότερο ευνοϊκή από αυτήν που παρέχει στις γεωργιανές εταιρείες και υποκαταστήματα ή σε εταιρεία και υποκατάστημα οποιασδήποτε τρίτης χώρας, ανάλογα με το ποια είναι η ευνοϊκότερη, όσον αφορά τις δραστηριότητες τους. ΑΡΘΡΟ 23 1. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 96, οι διατάξεις του άρθρου 22 δεν ισχύουν για τις αεροπορικές, τις εσωτερικές πλωτές και τις θαλάσσιες μεταφορές. 2. Ωστόσο, όπως αναφέρεται παρακάτω, προκειμένου για δραστηριότητες, οι οποίες αναλαμβάνονται από ναυτιλιακές εταρείες για την παροχή υπηρεσιών διεθνούς θαλάσσιας μεταφοράς, μεταξύ των οποίων και εργασιών μεταφοράς πολλαπλών μέσων που περιλαμβάνουν θαλάσσιο σκέλος, κάθε μέρος επιτρέπει στις εταιρείες του άλλου μέρους να διαθέτουν εμπορική παρουσία στο έδαφος του με τη μορφή θυγατρικών ή υποκαταστημάτων, υπό όρους εγκατάστασης και λειτουργίας όχι λιγότερο ευνοϊκούς από εκείνους που παρέχονται στις δικές του εταιρείες ή σε θυγατρικές και υποκαταστήματα εταιρειών οποιασδήποτε τρίτης χώρας, όποιοι όροι είναι οι ευνοϊκότεροι, και τούτο σύμφωνα με την οικεία νομοθεσία και τους κανονισμούς κάθε μέρους. 3. Αυτές οι δραστηριότητες περιλαμβάνουν τα ακόλουθα, χωρίς να περιορίζονται σε αυτά: α) την προώθηση αγοράς και τις πωλήσεις υπηρεσιών θαλάσσιων μεταφορών και συναφών υπηρεσιών με άμεση επαφή με τους πελάτες, από την προσφορά τιμής μέχρι την τιμολόγηση, είτε αυτές οι υπηρεσίες παρέχονται ή προσφέρονται από τον ίδιο τον φορέα παροχής υπηρεσιών είτε οι φορείς παροχής υπηρεσιών, με τους οποίους ο πωλητής υπηρεσιών έχει συνάψει μόνιμες επιχειρηματικές συμφωνίες· β) την αγορά και τη χρησιμοποίηση για ίδιο λογαριασμό ή για λογαριασμό των πελατών τους (και τη μεταπώληση στους τελευταίους) κάθε υπηρεσίας μεταφορών ή συναφούς υπηρεσίας, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών εσωτερικών μεταφορών με οποιοδήποτε μέσο, ιδίως των εσωτερικών πλωτών μεταφορών, των οδικών και σιδηροδρομικών μεταφορών, που απαιτούνται για την παροχή ολοκληρωμένης υπηρεσίας· 13 γ) την κατάρτιση τεκμηρίωσης όσον αφορά παρασταστικά μεταqx)ράς, τελωνειακά ή άλλα έγγραφα σχετικά με την καταγωγή και τον χαρακτήρα των μεταφερόμενων εμπορευμάτων δ) την παροχή επιχειρηματικών πληροφοριών με οποιονδήποτε τρόπο, μεταξύ άλλων με μηχανογραφημένα συστήματα πληροφοριών και ηλεκτρονική διαβίβαση δεδομένων (με την επιφύλαξη οποιουδήποτε περιορισμού που εισάγει διακρίσεις στον τομέα των τηλεπικοινωνιών)· ε) τη σύναψη επιχειρηματικών συμφωνιών, συμπεριλαμβανομένης της συμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας και του διορισμού του τοπικού προσωπικού (ή, στην περίπτωση αλλοδαπού προσωπικού, με την επιφύλαξη των σχετικών διατάξεων της παρούσας συμφωνίας), με οποιαδήποτε επιτόπου εγκατεστημένη ναυτιλιακή εταιρεία· στ) τις πράξεις που διενεργούνται για λογαριασμό των εταιρειών, την οργάνωση του ελλιμενισμού του σκάφους ή, εφόσον απαιτείται, την ανάληψη του φορτίου. Για τους σκοπούς της παρούσας συμφωνίας: ΑΡΘΡΟ 24 α) ως "κοινοτική εταιρεία" ή "γεωργιανή εταιρεία", αντίστοιχα, νοείται εταιρεία που έχει συσταθεί σύμφωνα με τη νομοθεσία κράτους μέλους ή της Γεωργίας αντίστοιχα, και έχει την έδρα της, την κεντρική της διοίκηση ή την κύρια επιχειρηματική της έδρα στο έδαφος της Κοινότητας ή της Γεωργίας, αντίστοιχα. Ωστόσο, αν η εταιρεία έχει συσταθεί σύμφωνα με τη νομοθεσία κράτους μέλους ή της Γεωργίας, θεωρείται κοινοτική ή γεωργιανή εταιρεία αν οι δραστηριότητες της διατηρούν συνεχείς και πραγματικούς δεσμούς με την οικονομία ενός από τα κράτη μέλη ή της Γεωργίας, αντίστοιχα. β) ως "θυγατρική εταιρεία" νοείται μια εταιρεία επί της οποίας η πρώτη ασκεί ουσιαστικό έλεγχο. γ) ως "υποκατάστημα" εταιρείας νοείται επιχειρηματική έδρα χωρίς ίδια νομική προσωπικότητα, με εξωτερικά στοιχεία μονιμότητας, όπως η επέκταση μητρικής εταιρείας, που διαθέτει διευθύνον προσωπικό και τον υλικό εξοπλισμό που είναι απαραίτητος για τη διαπραγμάτευση με τρίτους έτσι ώστε, αν και αυτοί γνωρίζουν ότι θα υπάρχει, αν χρειαστεί, νομική σύνδεση με τη μητρική εταιρεία που εδρεύει σε άλλη χώρα, δεν είναι υποχρεωμένοι να έρχονται σε άμεση επαφή με την εν λόγω μητρική εταιρεία, αλλά μπορούν να συναλλάσσονται με την επιχειρηματική έδρα που αποτελεί την επέκταση της μητρικής εταιρείας. δ) ως "εγκατάσταση" νοείται το δικαίωμα των κοινοτικών ή γεωργιανών εταιρειών, κατά την έννοια του σημείου α), να αναλαμβάνουν οικονομικές δραστηριότητες με τη σύσταση και διαχείριση θυγατρικών εταιρειών και υποκαταστημάτων στη Γεωργία ή την Κοινότητα, αντίστοιχα. ε) ως "δραστηριότητες" νοούνται οι οικονομικές δραστηριότητες. στ) ως "οικονομικές δραστηριότητες" νοούνται οι δραστηριότητες βιομηχανικού, εμπορικού ή επαγγελματικού χαρακτήρα. 14 Όσον αφορά τις διεθνείς θαλάσσιες μεταφορές, μεταξύ των οποίων και εργασιών μεταφοράς πολλαπλών μέσων που περιλαμβάνουν θαλάσσιο σκέλος οι διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου και του κεφαλαίοι^ III καλύπτουν επίσης τους υπηκόους των κρατών μελών ή της Γεωργίας, που είναι εγκατεστημένοι εκτός της Κοινότητας ή της Γεωργίας, αντίστοιχα, και τις ναυτιλιακές εταιρείες που είναι εγκατεστημένες εκτός της Κοινότητας ή της Γεωργίας και που ελέγχονται από υπηκόους κράτους μέλους ή της Γεωργίας, αντίστοιχα, αν τα σκάφη τους είναι νηολογημένα σε αυτό το κράτος μέλος ή στη Γεωργία, αντίστοιχα, σύμφωνα με τις κατ'ιδίαν νομοθεσίες. ΑΡΘΡΟ 25 1. Κατά παρέκκλιση τυχόν άλλων διατάξεων της παρούσας συμφωνίας, κάθε μέρος μπορεί να λαμβάνει μέτρα για να διασφαλίσει ιδίως την προστασία των επενδυτών, των καταθετών, των ασφαλισμένων ή των προσώπων στα οποία ο φορέας παροχής υπηρεσιών οφείλει καταπιστευματικό δικαίωμα, ή για να εξασφαλίσει την ακεραιότητα και σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Όταν τα μέτρα αυτά δεν είναι σύμφωνα με τις διατάξεις της συμφωνίας, δεν χρησιμοποιούνται από τα μέρη για να αποφευχθούν οι υποχρεώσεις που προβλέπονται από την παρούσα συμφωνία. 2. Καμία διάταξη της συμφωνίας δεν χρησιμοποιείται για να ζητηθεί από ένα μέρος να κοινολογήσει πληροφορίες που αφορούν τις υποθέσεις και τη λογιστική των επιμέρους πελατών ή πληροφορίες εμπιστευτικού χαρακτήρα ή αποκλειστικής εκμετάλλευσης που βρίσκονται στην κατοχή των δημόσιων οργανισμών. 3. Για τους σκοπούς της παρούσας συμφωνίας, ως "χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες" νοούνται οι δραστηριότητες που περιγράφονται στο παράρτημα III. ΑΡΘΡΟ 26 Οι διατάξεις της παρούσας συμφωνίας δεν θίγουν την εφαρμογή, εκ μέρους ενός από τα μέρη, οιουδήποτε μέτρου το οποίο είναι αναγκαίο προκειμένου να αποφεύγεται η καταστρατήγηση μέτρων που εφαρμόζει όσον αφορά την πρόσβαση τρίτης χώρας στην αγορά του, βάσει των διατάξεων της παρούσας συμφωνίας. ΑΡΘΡΟ 27 Κατά παρέκκλιση των διατάξεων του κεφαλαίου Ι του παρόντος τίτλου, μια κοινοτική ή γεωργιανή εταιρεία που είναι εγκατεστημένη στο έδαφος της Γεωργίας ή της Κοινότητας, αντίστοιχα, έχει δικαίωμα να απασχολεί ή να επιτρέπει σε μια από τις θυγατρικές της εταιρείες ή τα υποκαταστήματα της να απασχολούν, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία της χώρας εγκατάστασης στο έδαφος της Γεωργίας και της Κοινότητας αντίστοιχα, υπαλλήλους που είναι υπήκοοι των κρατών μελών της Κοινότητας και της Γεωργίας, αντίστοιχα, υπό την προϋπόθεση ότι οι υπάλληλοι αυτοί αποτελούν βασικό προσωπικό, κατά την έννοια της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, και ότι απασχολούνται αποκλειστικά από εταιρείες ή υποκαταστήματα. Οι άδειες παραμονής και εργασίας των εν λόγω υπαλλήλων καλύπτουν μόνο την περίοδο απασχόλησης. 15 Το βασικό προσωπικό των προαναφερόμενων εταιρειών, εφεξής καλουμένων "οργανισμών", αποτελείται από "άτομα που έχουν αποσπασθεί ενδοεπιχειρησιακώς" κατά την έννοια του στοιχείου γ) του παρόντος άρθρου στις ακόλουθες κατηγορίες, υπό την προϋπόθεση ότι ο οργανισμός είναι νομικό πρόσωπο και ότι τα εν λόγω άτομα έχουν απασχοληθεί από αυτόν ή είχαν συμπράξει με αυτόν (όχι ως μέτοχοι με πλειοψηφία) για ένα τουλάχιστον έτος πριν από τη μεταφορά αυτή: α) ανώτεροι υπάλληλοι οργανισμού, οι οποίοι, κατά κύριο λόγο, ασκούν διευθυντικά καθήκοντα στην εγκατάσταση και εποπτεύονται ή λαμβάνουν οδηγίες κυρίως από το διοικητικό συμβούλιο ή από τους μετόχους της επιχείρησης ή τους ομολόγους τους· στα καθήκοντα συμπεριλαμβάνονται: η διεύθυνση της εγκατάστασης ή τμήματος ή υπηρεσίας της εγκατάστασης· η επίβλεψη και ο έλεγχος της εργασίας άλλων υπαλλήλων οι οποίοι έχουν εποπτικές, τεχνικές ή διοικητικές αρμοδιότητες· η αρμοδιότητα να προσλαμβάνουν και να απολύουν ή να προτείνουν την πρόσληψη ή την απόλυση προσωπικού, ή να προβαίνουν σε άλλες ενέργειεςπου αφορούν το προσωπικό. β) Πρόσωπα που απασχολούνται σε οργανισμό και που διαθέτουν σπάνιες γνώσεις που είναι ουσιαστικής σημασίας για τις υπηρεσίες, τον ερευνητικό εξοπλισμό, τις τεχνικές ή τη διαχείριση της εγκατάστασης του. Από την αξιολόγηση των γνώσεων αυτών μπορούν να προκύπτουν, πέρα από τις γνώσεις που απαιτούνται ειδικά για την εγκατάσταση, υψηλά προσόντα που αφορούν τύπο εργασίας ή δραστηριότητας που απαιτεί ειδικές τεχνικές γνώσεις. Τα πρόσωπα αυτά μπορούν να είναι μέλη αναγνωρισμένων επαγγελμάτων. γ) Ως "άτομο που έχει αποσπασθεί ενδοεπιχειρησιακώς" νοείται φυσικό πρόσωπο που εργάζεται σε οργανισμό στο έδαφος ενός από τα μέρη και έχει μεταφερθεί προσωρινά στο πλαίσιο των οικονομικών δραστηριοτήτων στο έδαφος του άλλου μέρους· ο εν λόγω οργανισμός πρέπει να έχει την κύρια εγκατάσταση του στο έδαφος ενός συμβαλλόμενου μέρους, και η απόσπαση πρέπει να γίνεται σε εγκατάσταση του οργανισμού αυτού (υποκατάστημα, θυγατρική εταιρεία), και να δικαιολογείται στην πράξη από παρόμοιες οικονομικές δραστηριότητες στο έδαφος του άλλου μέρους. ΑΡΘΡΟ 29 1. Τα μέρη αποφεύγουν κατά το δυνατόν να εφαρμόζουν μέτρα ή δράσεις που καθιστούν τις συνθήκες εγκατάστασης και λειτουργίας των εταιρειών του άλλου μέρους πιο περιοριστικές από την κατάσταση που επικρατεί την ημέρα που προηγείται της υπογραφής της συμφωνίας. 2. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν θίγουν τις διατάξεις του άρθρου 37: οι καταστάσεις στις οποίες αναφέρεται το άρθρο 37 διέπονται αποκλειστικά και μόνο από τις διατάξεις του εν λόγω άρθρου. 16 3. Με πνεύμα εταιρικής σχέσης και συνεργασίας και σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 43, η κυβέρνηση της Γεωργίας πληροφορεί την Κοινότητα για την πρόθεση της να καταθέσει νέους νόμους ή να θεσπίσει νέους κανονισμούς που μπορούν να καταστήσουν τις συνθήκες για την εγκατάσταση ή λειτουργία στη Γεωργία των θυγατρικών εταιρειών και υποκαταστημάτων των κοινοτικών εταιρειών πιο περιοριστικές σε σχέση με την κατάσταση που επικρατεί την ημέρα που προηγείται της υπογραφής της συμφωνίας. Η Κοινότητα μπορεί να ζητήσει από τη Γεωργία να της διαβιβάσει τα σχέδια των εν λόγω νόμων ή κανονισμών και να αρχίσει διαβουλεύσεις σχετικά με τα σχέδια αυτά. 4. Όταν η θέσπιση στη Γεωργία νέων νόμων ή κανονισμών καθιστά τις συνθήκες για τις δραστηριότητες των θυγατρικών εταιρειών και των κοινοτικών εταιρειών που είναι εγκατεστημένες στη Γεωργία πιο περιοριστικές σε σχέση με την υπάρχουσα κατάσταση την ημέρα που προηγείται της υπογραφής της συμφωνίας, οι εν λόγω νόμοι ή κανονισμοί δεν εφαρμόζονται, κατά τα τρία έτη μετά την έναρξη ισχύος της αντίστοιχης πράξης, στις θυγατρικές εταιρείες και τα υποκαταστήματα που ήταν ήδη εγκατεστημένα στη Γεωργία τη στιγμή της έναρξης ισχύος της σχετικής πράξης. ΚΕΦΑΛΑΙΟ III Διασυνοριακή παροχή υπηρεσιών μεταξύ της Κοινότητας και της Γεωργίας ΑΡΘΡΟ 30 1. Σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου, τα μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες για να επιτρέψουν σταδιακά την παροχή υπηρεσιών εκ μέρους των κοινοτικών ή γεωργιανών εταιρειών που είναι εγκατεστημένες στο έδαφος μέρους άλλου από αυτό του αποδέκτη των υπηρεσιών, λαμβανομένης υπόψη της ανάπτυξης του τομέα υπηρεσιών στα δύο μέρη. 2. Το Συμβούλιο Συνεργασίας διατυπώνει συστάσεις για την εφαρμογή της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου. ΑΡΘΡΟ 31 Τα μέρη συνεργάζονται με σκοπό να αναπτύξουν στη Γεωργία τομέα υπηρεσιών προσανατολισμένο προς την αγορά. ΑΡΘΡΟ 32 1. Τα μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να εφαρμόζουν αποτελεσματικά την αρχή της απρόσκοπτης πρόσβασης στη διεθνή ναυτιλιακή αγορά και τις μεταφορές, με εμπορικούς όρους: α) η ανωτέρω διάταξη δεν θίγει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τον κώδικα συμπεριφοράς των ομίλων τακτικών γραμμών (Liner Conferences), όπως εφαρμόζονται από καθένα από τα συμβαλλόμενα μέρη της παρούσας συμφωνίας. Οι ναυτιλιακές εταιρείες τακτικών γραμμών εκτός ομίλων είναι ελεύθερες να λειτουργούν ανταγωνιστικά προς ένα 17 όμιλο, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούν την αρχή του θεμιτού ανταγωνισμού στις εμπορικές συναλλαγές· β) τα μέρη επιβεβαιώνουν την προσήλωση τους στην αρχή του ελεύθερου ανταγωνισμού ως ουσιαστικού στοιχείου του εμπορίου ξηρού και υγρού χύδην φορτίου· 2. Κατ'εφαρμογή ν το>ν αρχών της παραγράφου 1 τα μέρη: α) δεν εφαρμόζουν, από την έναρξη ισχύος της παρούσας συμφωνίας, τις διατάξεις για την κατανομή του φορτίου που προβλέπουν οι διμερείς συμφωνίες μεταξύ των κρατών μελών της Κοινότητας και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης· β) δεν εισάγουν ρήτρες κατανομής φορτίου σε μελλοντικές διμερείς συμφωνίες με τρίτες χώρες, εκτός εάν, κατ' εξαίρεση, οι ναυτιλιακές εταιρείες τακτικών γραμμών ενός από τα συμβαλλόμενα μέρη της παρούσας συμφωνίας δεν θα είχαν με άλλο τρόπο την ευκαιρία να εμπορεύονται με την εν λόγω τρίτη χώρα· γ) απαγορεύουντις ρυθμίσεις κατανομής φορτίου, σε μελλοντικές διμερείς συμφωνίες, όσον αφορά το εμπόριο υγρού και ξηρού χύδην φορτίου· δ) καταργούν, κατά την έναρξη ισχύος της παρούσας συμφωνίας, όλα τα μονομερή μέτρα, καθώς και τα διοικητικά, τεχνικά και άλλα εμπόδια που μπορούν να έχουν περιοριστικές επιπτώσεις ή να εισάγουν διακρίσεις στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών στον τομέα των διεθνών θαλάσσιων μεταφορών. 3. Κάθε μέρος παρέχει στα σκάφη τα οποία εκμεταλλεύονται υπήκοοι ή εταιρείες του άλλου μέρους, μεταξύ άλλων, μεταχείριση όχι λιγότερο ευνοϊκή από αυτήν που επιφυλάσσει στα δικά του σκάφη όσον αφορά την πρόσβαση σε λιμένες ανοικτούς στο διεθνές εμπόριο, τη χρήση της υποδομής και των βοηθητικών ναυτιλιακών υπηρεσιών των λιμένων καθώς και τις αντίστοιχες εισφορές και επιβαρύνσεις, τις τελωνειακές διευκολύνσεις και την παραχώρηση σταθμών αγκυροβόλησης και διευκολύνσεων για τη φόρτωση και την εκφόρτωση. 4. Οι υπήκοοι και οι εταιρείες της Κοινότητας που παρέχουν υπηρεσίες διεθνών θαλάσσιων μεταφορών είναι ελεύθεροι να εκτελούν συνδυασμένες διεθνείς θαλάσσιες- ποτάμιες μεταφορές στις εσωτερικές πλωτές οδούς της Γεωργίας και αντιστρόφως. ΑΡΘΡΟ 33 Για να εξασφαλισθεί η συντονισμένη ανάπτυξη των μεταφορών μεταξύ των μερών ανάλογα, με τις εμπορικές τους ανάγκες, οι όροι αμοιβαίας πρόσβασης στην αγορά και παροχής υπηρεσιών στον τομέα των οδικών, σιδηροδρομικών και εσωτερικών πλωτών μεταφορών και, ενδεχομένως, αεροπορικών μεταφορών καθορίζονται με ειδικές συμφωνίες, κατά περίπτωση, τις οποίες διαπραγματεύονται τα μέρη, μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας συμφωνίας. ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV Γενικές διατάξεις 18 ΑΡΘΡΟ 34 1. Οι διατάξεις του παρόντος τίτλου εφαρμόζονται με την επιφύλαξη περιορισμών που οφείλονται σε λόγους δημόσιας τάξης, δημόσιας ασφάλειας ή δημόσιας υγείας. 2. Οι διατάξεις του παρόντος τίτλοι) δεν εφαρμόζονται σε δραστηριότητες που συνδέονται με την έστω και ασυνεχή άσκηση επίσημης εξουσίας στο έδαφος κάθε μέρους. ΑΡΘΡΟ 35 Για τους σκοπούς του παρόντος Τίτλου, καμία διάταξη της παρούσας συμφωνίας δεν παρεμποδίζει τα μέρη να εφαρμόζουν τη νομοθεσία και τις ρυθμίσεις τους όσον αφορά την είσοδο και την παραμονή, την εργασία, τους όρους εργασίας, την εγκατάσταση φυσικών προσώπων και την παροχή υπηρεσιών, υπό τον όρο ότι, κατά την εφαρμογή της εν λόγω νομοθεσίας και ρυθμίσεων, δεν εξουδετερώνονται ούτε περιορίζονται τα οφέλη που απορρέουν για κάθε μέρος από τους όρους συγκεκριμένης διάταξης της παρούσας συμφωνίας. II παρούσα διάταξη δεν θίγει την εφαρμογή του άρθρου 34. ΑΡΘΡΟ 36 Οι εταιρείες που ελέγχονται από γεωργιανές και κοινοτικές εταιρείες από κοινού και ανήκουν αποκλειστικά σε αυτές καλύπτονται επίσης από τις διατάξεις των κεφαλαίων II, III και IV του παρόντος τίτλου. ΑΡΘΡΟ 37 Αρχής γενομένης από την πρώτη ημέρα του μήνα πριν από την έναρξη ισχύος των σχετικών υποχρεώσεων της Γενικής Συμφωνίας για τις Συναλλαγές στον τομέα των Υπηρεσιών (GATS), η μεταχείριση που χορηγείται από κάθε μέρος στο άλλο για τους τομείς ή τα μέτρα που καλύπτονται από την GATS, δεν είναι σε καμία περίπτωση λιγότερο ευνοϊκή από αυτήν που παρέχεται από το εν λόγω πρώτο μέρος δυνάμει των διατάξεων της GATS για κάθε τομέα, υποτομέα και τρόπο παροχής υπηρεσιών. ΑΡΘΡΟ 38 Για τους σκοπούς των κεφαλαίων II, III και IV του παρόντος τίτλου, δεν λαμβάνεται υπόψη η μεταχείριση που παρέχουν η Κοινότητα, τα κράτη μέλη της ή η Γεωργία βάσει των υποχρεώσεων που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο των συμφωνιών οικονομικής ολοκλήρωσης σύμφωνα με τις αρχές του άρθρου V της GATS. ΑΡΘΡΟ 39 Η μεταχείριση του μάλλον ευνοουμένου κράτους που χορηγείται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος τίτλου δεν ισχύει για τα φορολογικά οφέλη που παρέχουν ή θα παράσχουν στο μέλλον τα μέρη βάσει συμφωνιών για την αποφυγή της διπλής φορολόγησης ή άλλων φορολογικών συμφ>ωνιών. 19 2. Καμία διάταξη του παρόντος τίτλου δεν απαγορεύει στα μέρη να υιοθετήσουν ή να εφαρμόσουν μέτρα που σκοπό έχουν να αποτρέψουν τη φοροδιαφυγή με βάση τις φορολογικές διατάξεις των συμφωνιών για την αποφυγή της διπλής φορολογίας και άλλων φορολογικών συμφωνιών ή την εθνική φορολογική νομοθεσία. 3. Καμία διάταξη του παρόντος τίτλου δεν απαγορεύει στα κράτη μέλη ή στη Γεωργία να διακρίνει, κατά την εφαρμογή των κατάλληλων διατάξεων της φορολογικής νομοθεσίας τους, μεταξύ των φορολογουμένων TOW οποίων η κατάσταση δεν είναι πανομοιότυπη, ιδίο>ς όσον αφορά τον τόπο μόνιμης κατοικίας τους. ΑΡΘΡΟ 40 Με την επιφύλαξη του άρθρου 27, καμία διάταξη των κεφαλαίων II, III και IV δεν πρέπει να θεωρείται ότι επιτρέπει: στους υπηκόους των κρατών μελών ή της Γεωργίας, αντίστοιχα, να εισέρχονται ή να παραμένουν στο έδαφος της Γεωργίας ή της Κοινότητας αντίστοιχα με οποιαδήποτε ιδιότητα, και ιδίως ως μέτοχοι ή εταίροι, ως διευθυντές ή υπάλληλοι εταιρείας ή ως προμηθευτές ή αποδέκτες υπηρεσιών στις κοινοτικές θυγατρικές ή υποκαταστήματα γεωργιανών εταιρειών να απασχολούν ή να επιτρέπουν να απασχολούνται γεωργιανοί υπήκοοι στο έδαφος της Κοινότητας· στις γεωργιανές θυγατρικές ή υποκαταστήματα κοινοτικών εταιρειών να απασχολούν ή να επιτρέπουν να απασχολούνται υπήκοοι τίυν κρατών μελών στο έδαφος της Γεωργίας· στις γεωργιανές εταιρείες ή τις κοινοτικές θυγατρικές ή υποκαταστήματα γεωργιανών εταιρειών να αποσπούν, με βάση προσωρινές συμβάσεις εργασίας, γεωργιανούς υπηκόους για να εργαστούν για λογαριασμό και υπό τον έλεγχο άλλων προσώπων στις κοινοτικές εταιρείες ή τις γεωργιανές θυγατρικές ή υποκαταστήματα κοινοτικών εταιρειών να αποσπούν, με βάση προσωρινές συμβάσεις εργασίας, εργαζομένους που είναι υπήκοοι των κρατών μελών. ΚΕΦΑΛΑΙΟ V Τρέχουσες πληρωμές και κεφάλαια ΑΡΘΡΟ 41 1. Τα μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να εγκρίνουν, σε ελεύθερα μετατρέψιμο νόμισμα, όλες τις τρέχουσες πληρωμές μεταξύ μονίμων κατοίκων της Κοινότητας και της Γεωργίας, που αφορούν την κυκλοφορία εμπορευμάτων, υπηρεσιών ή προσώπων, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας συμφωνίας. 2. Όσον αφορά τις συναλλαγές επί του λογαριασμού κεφαλαίων του ισοζυγίου πληρωμών, από την έναρξη ισχύος της παρούσας συμφωνίας, εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων που αφορούν τις άμεσες επενδύσεις σε εταιρείες, οι οποίες συνιστώνται σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία της χώρας υποδοχής και τις επενδύσεις που πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του κεφαλαίου II, και την εκκαθάριση ή 20 τον επαναπατρισμό του προϊόντος των επενδύσεων αυτών και όλων των κερδών που απορρέουν από αυτές. 3. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 2 ή της παραγράφου 5, από την έναρξη ισχύος της παρούσας συμφωνίας, δεν εισάγονται νέοι συναλλαγματικοί περιορισμοί στην κυκλοφορία κεφαλαίων και τις σχετικές τρέχουσες πληρωμές μεταξύ των μονίμων κατοίκων της Κοινότητας και της Γεωργίας, ούτε καθίστανται πιο περιοριστικοί οι υφιστάμενοι διακανονισμοί. 4. Τα μέρη πραγματοποιούν μεταξύ τους διαβουλεύσεις για να διευκολύνουν την κυκλοφορία κεφαλαίων άλλων από εκείνων που αναφέρονται στην παράγραφο 2 μεταξύ της Κοινότητας και της Γεωργίας, προκειμένου να προωθήσουν τους στόχους της παρούσας συμφωνίας. 5. Όσον αφορά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, έως ότου επιτευχθεί πλήρης μετατρεψιμότητα του γεωργιανού νομίσματος κατά την έννοια του άρθρου VIII της συμφωνίας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η Γεωργία έχει τη δυνατότητα, σε εξαιρετικές περιστάσεις, να εφαρμόζεισυναλλαγματικούςπεριορισμούςγια τη χορήγηση ή ανάληψη βραχυπρόθεσμων και μεσοπρόθεσμων πιστώσεων, στο βαθμό που οι περιορισμοί αυτοί εφαρμόζονται στη Γεωργία για τη χορήγηση τέτοιων πιστώσεων και επιτρέπονται από τη θέση της Γεωργίας στο ΔΝΤ. Η Γεωργία εφαρμόζει τους περιορισμούς αυτούς έτσι ώστε να μην επιβάλλονται διακρίσεις και να διαταράσσεται όσο το δυνατόν λιγότερο η εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας. Η Γεωργία ενημερώνει ταχέως το Συμβούλιο Συνεργασίας σχετικά με την εισαγωγή των μέτρων αυτών και τις ενδεχόμενες τροποποιήσεις που επέρχονται σε αυτά. 6. Με την επιφύλαξη των παραγράφων 1 και 2, όταν, σε εξαιρετικές περιστάσεις, η κυκλοφορία κεφαλαίων μεταξύ της Κοινότητας και της Γεωργίας προκαλεί, ή απειλεί να προκαλέσει, σοβαρές δυσχέρειες για τη διαχείριση της συναλλαγματικής πολιτικής ή της νομισματικής πολιτικής στην Κοινότητα ή τη Γεωργία, η Κοινότητα και η Γεωργία, αντίστοιχα, μπορούν να λάβουν μέτρα διασφάλισης όσον αφορά την κυκλοφορία κεφαλαίων μεταξύ της Κοινότητας και της Γεωργίας για περίοδο που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες και εφόσον τα μέτρα αυτά είναι απολύτως αναγκαία. ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI Προστασία της πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας ΑΡΘΡΟ 42 1. Σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου και του παραρτήματος II, η Γεωργία εξακολουθεί να βελτιώνει την προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας ώστε, μέχρι το τέλος του πέμπτου έτους από την έναρξη ισχύος της παρούσας συμφωνίας, να παρέχει επίπεδο προστασίας παρόμοιο με εκείνο που ισχύει στην Κοινότητα, καθώς και ανάλογα μέσα επιβολής των δικαιωμάτων αυτών. 2. Μέχρι το τέλος του πέμπτου έτους από την έναρξη ισχύος της παρούσας συμφωνίας, η Γεωργία θα προσχωρήσει στις πολυμερείς συμβάσεις δικαιωμάτων πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας που αναφέρονται στο παράρτημα II παράγραφος 1, στις οποίες συμμετέχουν τα κράτη μέλη, ή που εφαρμόζονται de facto από τα κράτη μέλη, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις των εν λόγω συμβάσεων. 21 ΤΙΤΛΟΣ V ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΙΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΑΡΘΡΟ 43 1. Τα μέρη αναγνωρίζουν ότι σημαντική προϋπόθεση για την ενίσχυση των οικονομικών δεσμών μεταξύ της Γεωργίας και της Κοινότητας είναι η προσέγγιση της ισχύουσας και μελλοντικής νομοθεσίας της χώρας αυτής προς τη νομοθεσία της Κοινότητας. Η Γεωργία καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να εξασφαλίσει ότι η νομοθεσία της θα καταστεί σταδιακά συμβατή με τη νομοθεσία της Κοινότητας. 2. Η προσέγγιση των νομοθεσιών αφορά ειδικότερα και τους ακόλουθους τομείς: νομοθεσία και κανονισμοί που διέπουν τις επενδύσεις εταιρειών, τελωνειακό δίκαιο, εταιρικό δίκαιο, τραπεζικό δίκαιο, λογιστική και φορολογία εταιρειών, πνευματική ιδιοκτησία, προστασία των εργαζομένων στο χώρο εργασίας, χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, κανόνες ανταγωνισμού, δημόσιες συμβάσεις, προστασία της υγείας και της ζωής των ανθρώπων, των ζώων και των φυτών, προστασία του περιβάλλοντος, προστασία των καταναλωτών, έμμεση φορολογία, τεχνικούς κανόνες και πρότυπα, νομοθεσία και κανονισμούς για την πυρηνική ενέργεια, μεταφορές. 3. Η Κοινότητα παρέχει στη Γεωργία την τεχνική βοήθεια που απαιτείται για την εφαρμογή των μέτρων αυτών, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων: την ανταλλαγή εμπειρογνωμόνων την έγκαιρη παροχή πληροφοριών, ιδιαίτερα όσον αφορά την ισχύουσα για κάθε τομέα νομοθεσία· τη διοργάνωση σεμιναρίων εκπαιδευτικές δραστηριότητες· ενίσχυση για τη μετάφραση της κοινοτικής νομοθεσίας στους σχετικούς τομείς. ΑΡΘΡΟ 43Α 1. Εκτός από το άρθρο 43, η Κοινότητα παρέχει στη Γεωργία τεχνική βοήθεια για τη χάραξη και την εφαρμογή νομοθεσίας στον τομέα του ανταγωνισμού, όσον αφορά ειδικότερα: • συμφωνίες και ενώσεις μεταξύ επιχειρήσεων και συμφωνηθείσες πρακτικές, οι οποίες ενδέχεται να έχουν ως αποτέλεσμα την αποτροπή, τον περιορισμό ή τη νόθευση του ανταγωνισμού, • κατάχρηση κυρίαρχης θέσης στην αγορά μέσω συνεννοήσεων, • • • κρατικές ενισχύσεις που νοθεύουν τον ανταγωνισμό, κρατικά μονοπώλια εμπορικού χαρακτήρα, επιχειρήσεις του δημόσιου τομέα και επιχειρήσεις με ειδικά ή αποκλειστικά δικαιώματα, την αναθεώρηση και επιτήρηση της εφαρμογής της νομοθεσίας περί ανταγωνισμού και μέσα για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης προς αυτήν. • 2. Τα μέρη συμφωνούν να εξετάσουν τους τρόπους εφαρμογής της οικείας νομοθεσίας περί ανταγωνισμού σε συντονισμένη βάση, στις περιπτώσεις που θίγεται το μεταξύ τους εμπόριο. 22 ΤΙΤΛΟΣ VI ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΙΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΑΡΘΡΟ 44 1. Η Κοινότητα και η Γεωργία καθιερώνουν οικονομική συνεργασία με στόχο να συμβάλουν στη διαδικασία οικονομικής μεταρρύθμισης και ανάκαμψης, καθώς και στη σταθερή ανάπτυξη της Γεωργίας. Η συνεργασία αυτή ενισχύει και αναπτύσσει τους σημερινούς οικονομικούς δεσμούς, προς όφελος και των δύο μερών. 2. Διαμορφώνονται οι πολιτικές και τα άλλα μέτρα που αποσκοπούν στην οικονομική και κοινωνική μεταρρύθμιση και στην αναδιάρθρωση του οικονομικού και εμπορικού συστήματος της Γεωργίας με γνώμονα τις απαιτήσεις της σταθερής και αρμονικής κοινωνικής ανάπτυξης· οι πολιτικές αυτές θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι λαμβάνονται πλήρως υπόψη τα θέματα του περιβάλλοντος. 3. Για το σκοπό αυτό, η συνεργασία θα εστιάζεται, ιδίως, στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, στην ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού, στην υποστήριξη των επιχειρήσεων (συμπεριλαμβανομένης της ιδιωτικοποίησης, των επενδύσεων και της ανάπτυξης των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών), στη γεωργία και τα είδη διατροφής, στην ενέργεια, στις μεταφορές, στον τουρισμό, στην προστασία του περιβάλλοντος και την περιφερειακή συνεργασία. 4. Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται σε μέτρα που ευνοούν τη συνεργασία μεταξύ των ανεξάρτητων κρατών της περιοχής της Υπερκαυκασίας και με άλλα όμορα κράτη, με σκοπό την ενίσχυση της αρμονικής ανάπτυξης της περιοχής. 5. Εφόσον κρίνεται σκόπιμο, η Κοινότητα μπορεί να παράσχει τεχνική βοήθεια για την οικονομική συνεργασία και άλλες μορφές συνεργασίας που προβλέπει η παρούσα συμφωνία, λαμβάνοντας υπόψη τον κανονισμό του Συμβουλίου σχετικά με την τεχνική βοήθεια προς τα ανεξάρτητα κράτη, τις προτεραιότητες που περιλαμβάνονται στο ενδεικτικό πρόγραμμα σχετικά με την τεχνική βοήθεια της Ευρωπαϊκής Κοινότητας για τη Γεωργία και τις διαδικασίες που έχουν θεσπιστεί για το συντονισμό και την εφαρμογή αυτής. ΑΡΘΡΟ 45 Συνεργασία στον τομέα των εμπορευματικών συναλλαγών και των υπηρεσιών Τα μέρη θα συνεργάζονται, προκειμένου να διασφαλίζεται ότι το διεθνές εμπόριο της Γεωργίας διενεργείται σύμφωνα με τους κανόνες του ΠΟΕ. Αυτή η συνεργασία περιλαμβάνει ειδικά θέματα, άμεσα συνδεόμενα με τη διευκόλυνση των συναλλαγών, μεταξύ των οποίων: • • • χάραξη πολιτικής για το εμπόριο και τα συναφή ζητήματα, ιδίως τις πληρωμές και τους μηχανισμούς συψηφισμού, διαμόρφωση της σχετικής νομοθεσίας, διαρκή συνδρομή για την ενδεχόμενη προσχώρηση της Γεωργίας στον ΠΟΕ. 23 ΑΡΘΡΟ 46 Βιομηχανική συνεργασία 1. Η συνεργασία επιδιώκει να προωθήσει ιδίως τα εξής: την ανάπτυξη επιχειρηματικών δεσμών μεταξύ των οικονομικών φορέων αμφοτέρων των μεροχν τη συμμετοχή της Κοινότητας στις προσπάθειες της Γεωργίας να αναδιαρθρώσει τη βιομηχανία της· τη βελτίωση της διαχείρισης· την ανάπτυξη κατάλληλων εμπορικών κανόνων και πρακτικών την προστασία του περιβάλλοντος· τη μετατροπή του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος. 2. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν θίγουν τους κοινοτικούς κανόνες ανταγωνισμού που εφαρμόζονται στις επιχειρήσεις. ΑΡΘΡΟ 46Α Κατασκευαστικός τομέας Τα μέρη συνεργάζονται στον κατασκευαστικό τομέα. Αυτή η συνεργασία αποσκοπεί, μεταξύ άλλων, στον εκσυγχρονισμό και την αναδιάρθρωση του κατασκευαστικού τομέα στη Γεωργία, σύμφωνα με τις αρχές της οικονομίας αγοράς και αφού ληφθούν δεόντως υπόψη οι πτυχές που αφορούν την υγεία, την ασφάλεια και το περιβάλλον. ΑΡΘΡΟ 47 Προώθηση και προστασία των επενδύσεων 1. Σύμφωνα με τις κατ'ιδίαν εξουσίες και αρμοδιότητες της Κοινότητας και των κρατών μελών, η συνεργασία αποβλέπει στη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για να προσελκυσθούν οι εθνικές και ξένες ιδιωτικές επενδύσεις, με τη διευκόλυνση ιδίως της προστασίας των επενδύσεων, τη μεταφορά κεφαλαίων και την ανταλλαγή πληροφοριών για τις επενδυτικές δυνατότητες. 2. Ειδικότερα, η συνεργασία αυτή επιδιώκει: να θεσπιστούν, εφόσον κρίνεται σκόπιμο, συμφωνίες μεταξύ των κρατών μελών και της Γεωργίας, για την προώθηση και την προστασία των επενδύσεων να συναφθούν, εφόσον κρίνεται σκόπιμο, συμφωνίες μεταξύ των κρατών μελών και της Γεωργίας για την αποφυγή της διπλής φορολόγησης· να δημιουργηθούν ευνοϊκές συνθήκες για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων στην γεωργιανή οικονομία· να θεσπιστούν σταθεροί και κατάλληλοι νόμοι και όροι για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες και να ανταλλάσσονται πληροφορίες για τη νομοθεσία, τους κανονισμούς και τις διοικητικές πρακτικές στον τομέα των επενδύσεων 24 να ανταλλάσσονται πληροφορίες σχετικά με τις επενδυτικές δυνατότητες υπό μορφή εμπορικών εκθέσεων και πανηγύρεο/ν, εβδομάδων συναντήσεων εμπορικοί) χαρακτήρα και άλλων εκδηλώσεων. ΑΡΘΡΟ 48 Δημόσιες συμβάσεις Τα μέρη συνεργάζονται για να αναπτύξουν συνθήκες ανοικτές και ανταγωνιστικές για την ανάθεση συμβάσεων για εμπορεύματα και υπηρεσίες, ιδίως μέσω της προκηρύξεως διαγωνισμών. ΑΡΘΡΟ 49 Συνεργασία στον τομέα των προτύπων και της εξακρίβωσης της συμμόρφωσης 1. Τα μέρη συνεργάζονται για να ευνοήσουν την ευθυγράμμιση με τα κριτήρια, τις αρχές και τις κατευθύνσεις που ακολουθούνται διεθνώς στο επίπεδο της ποιότητας. Οι απαιτούμενες δράσεις θα διευκολύνουν την πρόοδο προς την αμοιβαία αναγνώριση στον τομέα της εξακρίβωσης της συμμόρφωσης, καθώς και τη βελτίωση της ποιότητας των γεωργιανών προϊόντων. 2. Για το σκοπό αυτό τα μέρη επιδιώκουν να συνεργαστούν σε έργα τεχνικής βοήθειας για: • • • να προωθήσουν την κατάλληλη συνεργασία με τους οργανισμούς και τα ιδρύματα που ειδικεύονται στους τομείς αυτούς· να προωθήσουν τη χρησιμοποίηση των κοινοτικών τεχνικών κανονισμών και την εφαρμογή ευρωπαϊκών προτύπων και διαδικασιών εξακρίβωσης της συμμόρφωσης· να καταστήσουν κοινή την πείρα και τις τεχνικές πληροφορίες στον τομέα της διαχείρισης της ποιότητας. ΑΡΘΡΟ 50 Μεταλλευτικά προϊόντα και πρώτες ύλες 1. Τα μέρη ευνοούν την αύξηση των επενδύσεων και του εμπορίου στους τομείς των μεταλλευτικών προϊόντων και των πρώτων υλών. 2. Η συνεργασία επικεντρώνεται ιδίως στους ακόλουθους τομείς: ανταλλαγή πληροφοριών για τις εξελίξεις του μεταλλευτικού τομέα και του τομέα των μη σιδηρούχων μετάλλων, καθιέρωση νομικού πλαισίου για τη συνεργασία, εμπορικά θέματα, θέσπιση και εφαρμογή νομοθεσίας στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος, κατάρτιση, ασφάλεια στη μεταλλευτική βιομηχανία. 25 ΑΡΘΡΟ 51 Επιστημονική και τεχνολογική συνεργασία 1. Τα μέρη προωθούν τη συνεργασία στην επιστημονική έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη (ΕΤΑ) για μη στρατιωτικούς σκοπούς με βάση το κριτήριο του αμοιβαίου συμφέροντος, λαμβάνοντας υπόψη τους διαθέσιμους πόρους, την κατάλληλη πρόσβαση στα κατϊδίαν προγράμματα τους και με την επιφύλαξη των κατάλληλων επιπέδων προστασίας των δικαιωμάτων πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας. 2. Η συνεργασία στον τομέα της επιστήμης και τεχνολογίας καλύπτει: την ανταλλαγή επιστημονικών και τεχνικών πληροφοριών τις κοινές δραστηριότητες ΕΤΑ· τις δραστηριότητες που συνδέονται με την κατάρτιση και τα προγράμματα κινητικότητας επιστημόνων, ερευνητών και τεχνικών των δύο πλευρών που ασχολούνται με την ΕΤΑ· Οι δραστηριότητες εκπαίδευσης ή/και κατάρτισης που προβλέπονται από την εν λόγω συνεργασία διεξάγονται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 52. Τα μέρη μπορούν να ξεκινήσουν με κοινή συμφωνία άλλες μορφές συνεργασίας στον τομέα της επιστήμης και τεχνολογίας. Κατά τη διεξαγωγή των δραστηριοτήτων συνεργασίας, ιδιαίτερη προσοχή δίδεται στον επαγγελματικό αναπροσανατολισμό των επιστημόνων, των μηχανικών, των ερευνητών και των τεχνικών που συμμετέχουν ή έχουν συμμετάσχει στην έρευνα ή/και την παραγωγή όπλων μαζικής καταστροφής. 3. Η συνεργασία που προβλέπεται στο παρόν άρθρο αναπτύσσεται σύμφωνα με τις ειδικές συμφωνίες που αποτελούν αντικείμενο διαπραγματεύσεων και συνάπτονται σύμφωνα με τις κατϊδίαν διαδικασίες κάθε μέρους καθορίζοντας, μεταξύ άλλων, κατάλληλες διατάξεις όσον αφορά τα δικαιώματα πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας. ΑΡΘΡΟ 52 Εκπαίδευση και κατάρτιση 1. Τα μέρη συνεργάζονται με σκοπό τη βελτίωση του επιπέδου της γενικής εκπαίδευσης και της επαγγελματικής εξειδίκευσης στη Γεωργία, τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα 2. Η συνεργασία εστιάζεται ιδίως στους ακόλουθους τομείς: τον εκσυγχρονισμό των συστημάτων ανωτάτης εκπαίδευσης και κατάρτισης της Γεωργίας, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος αναγνώρισης των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και των διπλωμάτων των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων την κατάρτιση των στελεχών του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, καθώς και των δημοσίων υπαλλήλων, ιδιαίτερα σε τομείς προτεραιότητας οι οποίοι πρέπει να καθοριστούν 26 τη συνεργασία μεταξύ των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων την κινητικότητα εκπαιδευτικών, σπουδαστών, διοικητικών στελεχών, νέων επιστημόνων και ερευνητών, και νέων εν γένει· την προώθηση των ευρωπαϊκών σπουδών στα κατάλληλα ιδρύματα· τη διδασκαλία κοινοτικών γλωσσών τη μεταπτυχιακή κατάρτιση διερμηνέων συνεδρίων την κατάρτιση δημοσιογράφων την κατάρτιση εκπαιδευτικού προσωπικού. 3. Κάθε μέρος μπορεί, ενδεχομένως, να συμμετάσχει, σύμφωνα με τις δικές του διαδικασίες, στα αντίστοιχα προγράμματα του άλλου μέρους στον τομέα της εκπαίδευσης και κατάρτισης· ενδεχομένως, θα καθοριστούν θεσμικά πλαίσια και προγράμματα συνεργασίας με βάση τη συμμετοχή της Γεωργίας στο πρόγραμμα TEMPUS της Κοινότητας. ΑΡΘΡΟ 53 Γεωργία και βιομηχανία γεωργικών προϊόντων Ο σκοπός της συνεργασίας στον τομέα αυτό είναι να συνεχισθεί η αγροτική μεταρρύθμιση, ο εκσυγχρονισμός, η ιδιωτικοποίηση και η αναδιάρθρωση του γεωργικού τομέα, της βιομηχανίας μεταποίησης γεωργικών προϊόντων και του τομέα υπηρεσιών στη Γεωργία, η ανάπτυξη της εγχώριας και ξένης αγοράς για τα γεωργιανά προϊόντα, υπό συνθήκες που εξασφαλίζουν την προστασία του περιβάλλοντος, λαμβανομένης υπόψη της αναγκαιότητας βελτίωσης της επισιτιστικής ασφάλειας καθώς και της ανάπτυξης της βιομηχανίας γεωργικών προϊόντων διατροφής, της μεταποίησης και της διανομής των γεωργικών προϊόντων. Τα μέρη επιδιώκουν επίσης τη σταδιακή προσέγγιση των γεωργιανών προτύπων με τους κοινοτικούς τεχνικούς κανονισμούς σχετικά με τα βιομηχανικά και γεωργικά προϊόντα διατροφής, συμπεριλαμβανομένων των υγειονομικών και φυτοϋγειονομικών προτύπων. ΑΡΘΡΟ 54 Ενέργεια 1. Τα μέρη συνεργάζονται, σύμφωνα με τις αρχές που διέπουν την οικονομία αγοράς και τον Ευρωπαϊκό Χάρτη για την Ενέργεια και έχοντας υπόψη τη Σύμβαση του Χάρτη για την Ενέργεια και το Πρωτόκολλο του Χάρτη για την Ενέργεια που αφορά την ενεργειακή επάρκεια και σχετικά περιβαλλοντικά ζητήματα, στο πλαίσιο της σταδιακής ολοκλήρωσης των αγορών ενέργειας της Ευρώπης. 2. Η συνεργασία καλύπτει μεταξύ άλλων τους ακόλουθους τομείς: τη χάραξη και ανάπτυξη ενεργειακής πολιτικής, τη βελτίωση της διαχείρισης και των κανονισμών του τομέα της ενέργειας σύμφωνα με τις αρχές οικονομίας αγοράς, τη βελτίωση του εφοδιασμού σε ενέργεια, συμπεριλαμβανομένηςτης ασφάλειας κατά τον εφοδιασμό, κατά τρόπο οικονομικά και περιβαλλοντικά ορθολογικό, 27 την προώθηση της εξοικονόμησης ενέργειας και της ενεργειακής απόδοσης και την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου του Χάρτη για την Ενέργεια που αφορά την ενεργειακή επάρκεια και σχετικά περιβαλλοντικά ζητήματα, τον εκσυγχρονισμό της ενεργειακής υποδομής, τη βελτίωση των ενεργειακών τεχνολογιών για την παροχή και την τελική χρησιμοποίηση όλων των μορφών ενέργειας, τη διαχείριση και τεχνική κατάρτιση στον ενεργειακό τομέα, τη μεταφορά και διαμετακόμιση ενεργειακών υλικών και προϊόντων, τη θέσπιση σειράς θεσμικών, νομικών, φορολογικών και άλλα>ν προϋποθέσείυνπου απαιτούνται για να ενθαρρυνθεί η αύξηση του εμπορίου και των επενδύσεων στον τομέα της ενέργειας, την ανάπτυξη υδροηλεκτρικών και άλλων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Τα μέρη ανταλλάσσουν πληροφορίες σχετικά με επενδυτικά σχέδια στον τομέα της ενέργειας,που αφορούν, ειδικότερα, την κατασκευή και ανακαίνιση πετρελαιαγωγών και αγωγών φυσικού αερίου ή άλλων μέσων μεταφοράς ενεργειακών προϊόντων. Τα μέρη συνεργάζονται με σκοπό την όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερη εφαρμογή των διατάξεων του Τίτλου IV και του άρθρου 47, όσον αφορά επενδύσεις στον ενεργειακό τομέα. ΑΡΘΡΟ 55 Περιβάλλον 1. Με βάση τον Ευρωπαϊκό Χάρτη για την Ενέργεια και τη Δήλωση της Διάσκεψης της Λουκέρνηςτου 1993 και λαμβάνοντας υπόψη τη Σύμβαση του Χάρτη για την Ενέργεια, ιδίως το άρθρο 19, καθώς και το Ιίρωτόκολλο του Χάρτη για την Ενέργεια που αφορά την ενεργειακή επάρκεια και σχετικά περιβαλλοντικά ζητήματα, τα μέρη αναπτύσσουν και ενισχύουν τη συνεργασία τους στα θέματα περιβάλλοντος και υγείας. 2. Η συνεργασία έχει στόχο την καταπολέμηση της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και ιδίως: για την κατάσταση την αποτελεσματική παρακολούθηση των επιπέδων ρύπανσης και την αξιολόγηση του περιβάλλοντος· συστήματα πληροφοριών του περιβάλλοντος· την καταπολέμηση της τοπικής, περιφερειακής και διασυνοριακής ρύπανσης του αέρα και των υδάτων την αποκατάσταση των οικοσυστημάτων τη βιώσιμη, αποτελεσματική και περιβαλλοντικά αποδεκτή παραγωγή και χρήση ενέργειας· την ασφάλεια των βιομηχανικών εγκαταστάσεων την ταξινόμηση και ασφαλή χρησιμοποίηση των χημικών προϊόντων την ποιότητα των υδάτων τη μείωση, ανακύκλωση και ασφαλή διάθεση των αποβλήτων, την εφαρμογή της σύμβασης της Βασιλείας· τη μελέτη των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της γεωργίας, της διάβρωσης των εδαφών και της χημικής ρύπανσης· την προστασία των δασών τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, των προστατευόμενων περιοχών και τη βιώσιμη χρησιμοποίηση και διαχείριση των βιολογικών πόρων 28 το γαιοχρηστικό σχεδιασμό, συμπεριλαμβανομένων των δομικών κατασκευών και του πολεοδομικού σχεδιασμού· τη χρήση οικονομικών και φορολογικών μέσων την παρακολούθηση των πλανητικών κλιματικών μεταβολών την εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση σε θέματα περιβάλλοντος· την τεχνική βοήθεια για την αποκατάσταση των περιοχών που έχουν πληγεί από τη ραδιενέργεια και την αντιμετώπιση σχετικών υγειονομικών και κοινωνικών προβλημάτων την εφαρμογή της σύμβασης Espoo για την εκτίμηση τίυν περιβαλλοντικό/ν επιπτώσεων σε διεθνές πλαίσιο. Η συνεργασία περιλαμβάνει μεταξύ άλλων: τον προγραμματισμό για τη διαχείριση των καταστροφών και διαφόρων άλλων καταστάσεων έκτακτης ανάγκης· τις ανταλλαγές πληροφοριών και εμπειρογνωμόνων, μεταξύ άλλων όσον αφορά τη μεταφορά καθαρών τεχνολογιών και την ασφαλή και περιβαλλοντικώς ορθή χρήση της βιοτεχνολογίας· κοινές ερευνητικές δραστηριότητες· τη βελτίωση της νομοθεσίας προς την κατεύθυνση των κοινοτικών προτύπων την περιβαλλοντική κατάρτιση και τη θεσμική ενίσχυση· τη συνεργασία σε περιφερειακό επίπεδο (καθώς και τη συνεργασία στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος) και σε διεθνές επίπεδο· την ανάπτυξη στρατηγικών, ιδίως όσον αφορά πλανητικά και κλιματολογικά θέματα, καθώς και για την επίτευξη αειφόρου ανάπτυξης· μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων. ΑΡΘΡΟ 56 Μεταφορές Τα μέρη αναπτύσσουν και ενισχύουν τη συνεργασία τους στον τομέα των μεταφορών. Η συνεργασία αυτή αποβλέπει, μεταξύ άλλων, στην αναδιάρθρωση και τον εκσυγχρονισμό των συστημάτων και δικτύων μεταφορών στη Γεωργία, καθώς και στην ανάπτυξη και εξασφάλιση, ενδεχομένως, της συμβατότητας των συστημάτων μεταφορών για την επίτευξη περισσότερο ολοκληρωμένου συστήματος μεταφορών. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να αποδοθεί στη λειτουργία όλων των παραδοσιακών επικοινωνιακών συνδέσεων μεταξύ των ανεξάρτητων κρατών της Υπερκαυκασίας και με όλα τα όμορα κράτη. Η συνεργασία περιλαμβάνει μεταξύ άλλων: εκσυγχρονισμό της λειτουργίας της διαχείρισης και τον σιδηροδρομικών, λιμενικών και αερολιμενικών εγκαταστάσεων τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη των σιδηροδρομικών, εσωτερικών πλωτών, οδικών, λιμενικών, αερολιμενικών και αεροπλοϊκών υποδομών, καθώς και τον εκσυγχρονισμό των κυριότερων αξόνων κοινού των διευρωπαϊκών συνδέσεων για τους προαναφθέντες τρόπους μεταφοράς, ιδίως δε για εκείνους που σχετίζονται με το σχέδιο TRACECA· την προώθηση και ανάπτυξη των μεταφορών πολλαπλών μέσων την προώθηση των κοινών προγραμμάτων έρευνας και ανάπτυξης· ενδιαφέροντος και των οδικών, 29 την προετοιμασία του νομοθετικού και θεσμικού πλαισίου για την ανάπτυξη και εφαρμογή της πολιτικής, καθώς και την ιδιωτικοποίηση του τομέα των μεταφορών. ΑΡΘΡΟ 57 Ταχυδρομικές υπηρεσίες και τηλεπικοινωνίες Τα μέρη, εντός του πλαισίου των αντιστοίχων εξουσιών και αρμοδιοτήτων τους, επεκτείνουν και ενισχύουν τη συνεργασία τους στους ακόλουθους τομείς: - τη χάραξη πολιτικών και κατευθύνσεων για την ανάπτυξη των τηλεπικοινωνιών και των ταχυδρομικών υπηρεσιών την ανάπτυξη των αρχών πολιτικής τιμολόγησης και εμπορίας στους τομείς των τηλεπικοινωνιών και των ταχυδρομικών υπηρεσιών τη μεταφορά τεχνολογίας και τεχνογνωσίας, όσον αφορά, μεταξύ άλλων, και τα ευρωπαϊκά τεχνικά πρότυπα και συστήματα πιστοποίησης· την ενθάρρυνση της ανάπτυξης έργων στον τομέα των τηλεπικοινωνιακών και ταχυδρομικών υπηρεσιών και την προσέλκυση επενδύσεων στους εν λόγω τομείς· τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και της ποιότητας των παρεχόμενων τηλεπικοινωνιακών και ταχυδρομικών υπηρεσιών, με την ελευθέρωση, μεταξύ άλλων, των δραστηριοτήτων των υποτομέων την εφαρμογή προηγμένων τεχνολογιών στον τομέα των τηλεπικοινωνιών, ιδίως όσον αφορά την ηλεκτρονική μεταφορά κεφαλαίων τη διαχείριση των τηλεπικοινωνιακών δικτύων και την βελτιστοποίηση τους· τον καθορισμό κατάλληλου κανονιστικού πλαισίου για την παροχή ταχυδρομικών και τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών, καθώς και για τη χρησιμοποίηση του φάσματος ραδιοσυχνοτήτων την κατάρτιση για τη διαχείριση των τηλεπικοινωνιακών και ταχυδρομικών υπηρεσιών υπό συνθήκες οικονομίας αγοράς· ΑΡΘΡΟ 58 Χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες Η συνεργασία θα πρέπει να διευκολύνει την ένταξη της Γεωργίας στα διεθνώς αποδεκτά συστήματα αμοιβαίων διακανονισμών. Παρέχεται τεχνική βοήθεια για: την ανάπτυξη των τραπεζικών και χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και της κοινής αγοράς πιστωτικών πόρων, καθώς και την ένταξη της Γεωργίας στα διεθνώς αποδεκτά συστήματα αμοιβαίων διακανονισμών την ανάπτυξη του φορολογικού συστήματος και των θεσμών της Γεωργίας, τις ανταλλαγές εμπειριών και την κατάρτιση του προσωπικού· την ανάπτυξη των ασφαλιστικών υπηρεσιών, που θα δημιουργήσουν, μεταξύ άλλο, ευνοϊκό πλαίσιο για τη συμμετοχή των κοινοτικών εταιρειών στη δημιουργία κοινών επιχειρήσεων στον ασφαλιστικό τομέα της Γεωργίας, καθώς και την ανάπτυξη των ασφαλίσεων για τις εξαγωγικές πιστώσεις. Η συνεργασία αυτή θα συμβάλει ιδίως στην ανάπτυξη σχέσεων μεταξύ της Γεωργίας και των κρατών μελών της ΕΚ στον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών. 30 ΑΡΘΡΟ 59 Περιφερειακή ανάπτυξη 1. Τα μέρη ενισχύουν τη συνεργασία τους στον τομέα της περιφερειακής ανάπτυξης και του γαιοχρηστικού σχεδιασμού. 2. Για το σκοπό αυτό, ενθαρρύνουν την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των εθνικών, περιφερειακών και τοπικών αρχών όσον ίκρορά την περιφερειακή πολιτική και την πολιτική γαιοχρηστικού σχεδιασμού και για τις μεθόδους διαμόρφωσης περιφερειακών πολιτικών με ιδιαίτερη έμφαση στην ανάπτυξη των μειονεκτουσών περιοχών. Επίσης, ενθαρρύνουν τις άμεσες επαφές μεταξύ των περιφερειακών και δημόσιων οργανισμώνπου είναι υπεύθυνοι για τον προγραμματισμότης περκρερειακήςανάπτυξης με σκοπό, μεταξύ άλλων, την ανταλλαγή μεθόδων και τρόπων για την προώθηση της περιφερειακής ανάπτυξης. ΑΡΘΡΟ 60 Κοινωνική συνεργασία 1. Όσον αφορά την υγεία και την ασφάλεια, τα μέρη αναπτύσσουν τη συνεργασία μεταξύ τους με σκοπό τη βελτίωση της προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων. Η συνεργασία περιλαμβάνει ιδίως τα ακόλουθα: την εκπαίδευση και κατάρτιση σε θέματα υγείας και ασφάλειας, με ιδιαίτερη προσοχή στους τομείς δραστηριοτήτων υψηλού κινδύνου· την ανάπτυξη και προώθηση προληπτικών μέτρων για την καταπολέμηση των επαγγελματικών ασθενειών και άλλων παρόμοιων διαταραχών την πρόληψη των κυριότερων κινδύνων ατυχημάτων και τη διαχείριση των τοξικών χημικών ουσιών την έρευνα για τη διεύρυνση των γνώσεων όσον αφορά το περιβάλλον εργασίας, καθώς και την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων. 2. Όσον αφορά την απασχόληση, η συνεργασία μεταξύ των μερών περιλαμβάνει κυρίως τεχνική βοήθεια για: τη βελτιστοποίηση της αγοράς εργασίας· τον εκσυγχρονισμό των υπηρεσιών για την εξεύρεση θέσεων εργασίας και την παροχή συμβουλών το σχεδιασμό και τη διαχείριση των προγραμμάτων αναδιάρθρωσης· την ενθάρρυνση της ανάπτυξης της τοπικής απασχόλησης. την ανταλλαγή πληροφοριών για τα προγράμματα ευέλικτης απασχόλησης, καθώς και για τα προγράμματα που σκοπό έχουν να ευνοήσουν την αυτοαπασχόληση και τις επιχειρηματικές δραστηριότητες. 3. Τα μέρη αποδίδουν ιδιαίτερη προσοχή στη συνεργασία για την κοινωνική προστασία που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τον προγραμματισμό και την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης στη Γεωργία. 31 Οι μεταρρυθμίσεις αυτές σκοπό έχουν να αναπτύξουν στη Γεοιργία μεθόδους προστασίας εγγενείς στις οικονομίες αγοράς και καλυπτόταν όλες τις μορφές κοινωνικής προστασίας. ΑΡΘΡΟ 61 Τουρισμός Τα μέρη εντείνουν και αναπτύσσουν τη συνεργασία τους, η οποία περιλαμβάνει τα εξής : τη διευκόλυνση του τουρισμού· την αύξηση της ροής πληροφοριών τη μεταφορά τεχνογνωσίας· τη μελέτη των δυνατοτήτων ανάληψης κοινών ενεργειών τη συνεργασία μεταξύ των επίσημων οργανισμών τουρισμού· την κατάρτιση για την ανάπτυξη του τουρισμού. ΑΡΘΡΟ 62 Μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις 1. Τα μέρη αποσκοπούν στην ανάπτυξη και ενίσχυση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και των ενώσεων τους, και στη συνεργασία μεταξύ MME της Κοινότητας και της Γεωργίας. 3. Η συνεργασία περιλαμβάνει την παροχή τεχνικής βοήθειας στους ακόλουθους κυρίως τομείς: την ανάπτυξη νομοθετικού πλαισίου για τις MME· την ανάπτυξη κατάλληλης υποδομής (υπηρεσίας για τη στήριξη των MME, των επικοινωνιών, της βοήθειας για τη δημιουργία ταμείου για τις MME)· την ανάπτυξη τεχνολογικών πάρκων. ΑΡΘΡΟ 63 Πληροφόρηση και επικοινωνία Τα μέρη υποστηρίζουν την ανάπτυξη σύγχρονων μεθόδων για τη διαχείριση των πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένωντων μέσων μαζικής ενημέρωσης, και παροτρύνουν την αποτελεσματική αμοιβαία ανταλλαγή πληροφοριών. Αποδίδεται προτεραιότητα στα προγράμματα που παρέχουν βασικές πληροφορίες για την Κοινότητα και για τη Γεωργία στο ευρύ κοινό, συμπεριλαμβανομένης, εφόσον είναι δυνατόν, της πρόσβασης στις βάσεις δεδομένων της Κοινότητας με πλήρη σεβασμό των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. 32 ΑΡΘΡΟ 64 Προστασία των καταναλωτού Τα μέρη συνεργάζονται στενά για να επιτύχουν τη συμβατότητα μεταξύ των συστημάτων τους για την προστασία των καταναλωτών. Η συνεργασία αυτή καλύπτει ιδίως την ανταλλαγή πληροφοριών για τη νομοθετική και θεσμική μεταρρύθμιση, τη δημιουργία μόνιμων συστημάτων αμοιβαίας πληροφόρησης για τα επικίνδυνα προϊόντα, τη βελτίωση των πληροφοριών που παρέχονται στους καταναλωτές, ιδίως όσον αφιορά τις τιμές, τα χαρακτηριστικά των προϊόντων και τις παρεχόμενες υπηρεσίες, την ανάπτυξη των ανταλλαγών μεταξύ των εκπροσώπων των συμφερόντων των καταναλωτών, τη μεγαλύτερη συμβατότητα των πολιτικών για την προστασία των καταναλωτών, και τη διοργάνωση σεμιναρίων και περιόδων κατάρτισης. ΑΡΘΡΟ 65 Τελωνειακά θέματα 1. Στόχος της συνεργασίας είναι να εξασφαλιστεί η τήρηση όλων των διατάξεων που πρόκειται να εγκριθούν όσον αφορά το εμπόριο και τις θεμιτές εμπορικές πρακτικές και να επιτευχθεί η προσέγγιση του τελωνειακού συστήματος της Γεωργίας προς το σύστημα της Κοινότητας. 2. Ειδικότερα η συνεργασία περιλαμβάνει τα εξής: την ανταλλαγή πληροφοριών τη βελτίωση των μεθόδων εργασίας· την καθιέρωση της συνδυασμένης ονοματολογίας και του ενιαίου διοικητικού εγγράφου- τη διασύνδεση των καθεστώτων διαμετακόμισης της Κοινότητας και της Γεωργίας· την απλούστευση των ελέγχων και των διατυπώσεων όσον αφορά τη μεταφορά εμπορευμάτων την υποστήριξη για την καθιέρωση σύγχρονων τελωνειακών συστημάτων πληροφοριών τη διοργάνωση σεμιναρίων και περιόδων κατάρτισης· Εφόσον κρίνεται σκόπιμο, χορηγείται τεχνική βοήθεια. 3. Με την επιφύλαξη της περαιτέρω συνεργασίας που προβλέπεται στην παρούσα συμφωνία, και ιδίως στα άρθρα 69 και 71, η αμοιβαία συνδρομή μεταξύ διοικητικών αρχών των μερών σε τελωνειακά θέματα διέπεται από τις διατάξεις του συνημμένου στην παρούσα συμφωνία πρωτοκόλλου. ΑΡΘΡΟ 66 Συνεργασία στον τομέα της στατιστικής Η συνεργασία στον τομέα αυτό έχει στόχο την ανάπτυξη αποτελεσματικού συστήματος στατιστικής που να παρέχει αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία, τα οποία είναι αναγκαία για τη στήριξη και την παρακολούθηση της διαδικασίας οικονομικής μεταρρύθμισης, και να συμβάλλει στην ανάπτυξη των ιδιωτικών επιχειρήσεων στη Γεωργία. 33 Ειδικότερα, τα μέρη συνεργάζονται στους ακόλουθους τομείς. την προσαρμογή του γεωργιανού συστήματος στατιστικής στις διεθνείς μεθόδους, πρότυπα και ταξινομήσεις· την ανταλλαγή στατιστικών πληροφοριών την παροχή των απαραίτητων στατιστικών μακροοικονομικών και μικροοικονομικών πληροφοριών για την εφαρμογή και διαχείριση των οικονομικών μεταρρυθμίσεων Για το σκοπό αυτό, η Κοινότητα παρέχει στη Γεωργία την απαραίτητη τεχνική βοήθεια. ΑΡΘΡΟ 67 Οικονομικά θέματα Τα συμβαλλόμενα μέρη διευκολύνουν τη διαδικασία οικονομικής μεταρρύθμισης και το συντονισμό των οικονομικών πολιτικών, συνεργαζόμενα για να βελτιώσουν την κατανόηση των βασικών μηχανισμών των οικονομιών τους και τη διαμόρφωση και εφαρμογή οικονομικής πολιτικής στις οικονομίες αγοράς. Προς τον σκοπό αυτό, τα μέρη ανταλλάσσουν πληροφορίες όσον αφορά τις μακροοικονομικές επιδόσεις και προοπτικές. Η Κοινότητα παρέχει τεχνική βοήθεια με σκοπό : να βοηθήσει τη Γεωργία κατά τη διαδικασία οικονομικής μεταρρύθμισης, παρέχοντας συμβουλές εμπειρογνωμόνων και τεχνική βοήθεια, να ενθαρρύνει τη συνεργασία μεταξύ οικονομολόγων για την επίσπευση της μεταφοράς τεχνογνωσίας για τη διαμόρφωση οικονομικών πολιτικών, και να προβλέψει την ευρεία διάδοση της έρευνας όσον αφορά τη χάραξη πολιτικής. ΑΡΘΡΟ 67Α Νομισματική πολιτική Κατόπιν αιτήματος των αρχών της Γεωργίας, η Ένωση παρέχει τεχνική βοήθεια με σκοπό να υποστηρίξει τις προσπάθειες που καταβάλλει η Γεωργία για την ενίσχυση του νομισματικού συστήματος της και τη θέσπιση της πλήρους μετατρεψιμότητας του νομίσματος της. Στα ανωτέρω περιλαμβάνεται τεχνική βοήθεια για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή της νομισματικής και πιστωτικής πολιτικής της Γεωργίας σε πλήρη συντονισμό με τα διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, για την κατάρτιση προσωπικού και για την ανάπτυξη χρηματοοικονομικών αγορών, μεταξύ των οποίων και χρηματιστηρίου. Η τεχνική βοήθεια περιλαμβάνει επίσης άτυπες ανταλλαγές απόψεων σχετικά με τις αρχές και τη λειτουργία του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος και με τους κανονισμούς της ΕΚ για τις χρηματοπιστωτικές αγορές και τις κινήσεις κεφαλαίων. 34 ΤΙΤΛΟΣ VII ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΡΘΡΟ 68 Τα μέρη συνεργάζονται σε κάθε ζήτημα σχετικό με τη εγκαθίδρυση και την ενίσχυση δημοκρατικών οργάνων, μεταξύ άλλων και εκείνων που απαιτούνται για την ενδυνάμωση του κράτους δικαίου, και με την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και με τις αρχές του ΟΑΣΕ. Η εν λόγω συνεργασία λαμβάνει τη μορφή προγραμμάτων τεχνικής βοήθειας που αποσκοπούν στην παροχή συνδρομής, μεταξύ άλλων, για την κατάρτιση του αντίστοιχου νομοθετικού και ρυθμιστικού πλαισίου, την εφαρμογή αυτής της νομοθεσίας, τη λειτουργία της δικαιοσύνης, τον ρόλο του κράτους σε ζητήματα δικαιοσύνης και τη λειτουργία του εκλογικού συστήματος· όπου κρίνεται σκόπιμο, τα προγράμματα είναι δυνατόν να συμπεριλαμβάνουν σχετική κατάρτιση. Τα μέρη ενθαρρύνουν τις επαφές και τις ανταλλαγές μεταξύ των εθνικών, περιφερειακών και δικαστικών αρχών τους, των μελών των κοινοβουλίων και των μη κυβερνητικών οργανώσεων. 35 ΤΙΤΛΟΣ VIII ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΠΑ ΤΙΙΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΙΙΛΡΑΝΟΜΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΙΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΙΙΑΡΑΝΟΜΗΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΑΡΘΡΟ 69 Τα μέρη καθιερώνουν συνεργασία με στόχο την καταστολή των παράνομων δραστηριοτήτων, όπως: • παράνομες δραστηριότητες στον τομέα της οικονομίας, μεταξύ άλλων της δωροδοκίας· • παράνομες συναλλαγές διαφόρων εμπορευμάτων, μεταξύ άλλων βιομηχανικών αποβλήτων πλαστογράφηση • Η συνεργασία στους προαναφερθέντες τομείς θα βασίζεται στην αμοιβαία ανταλλαγή απόψεων και τη στενή επαφή. Είναι δυνατή η παροχή τεχνικής βοήθειας και διοικητικής συνδρομής, μεταξύ άλλων στους ακόλουθους τομείς: χάραξη εθνικής νομοθεσίας για την καταστολή παράνομων δραστηριοτήτων δημιουργία κέντρων ενημέρωσης· • • • βελτίωση της αποτελεσματικότητας των οργάνων, τα οποία είναι επιφορτισμένα με την καταστολή των παράνομων δραστηριοτήτων • κατάρτιση του προσωπικού και ανάπτυξη των υποδομών έρευνας· • εκπόνηση αμοιβαία αποοδεκτών μέτρων για την παρεμπόδιση των παράνομων δραστηριοτήτων. ΑΡΘΡΟ 70 Νομιμοποίηση προσόδων από παράνομες δραστηριότητες 1. Τα μέρη συμφωνούν ότι είναι αναγκαίο να καταβάλλουν κάθε προσπάθεια και να συνεργάζονται, ώστε να αποφεύγεται η χρήση των χρηματοπιστωτικών συστημάτων τους για τη νομιμοποίηση προσόδων που προκύπτουν από παράνομες δραστηριότητες εν γένει, και, ειδικότερα, από τη διακίνηση ναρκωτικών. 2. Η συνεργασία στον τομέα αυτό περιλαμβάνει διοικητική και τεχνική βοήθεια με στόχο να καθοριστούν κατάλληλα πρότυπα για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, αντίστοιχα με εκείνα τα οποία έχει εγκρίνει η Κοινότητα και τα διεθνή φόρα στον τομέα αυτόν, και ιδίως η ειδική ομάδα χρηματοοικονομικής δράσης (FATF). ΑΡΘΡΟ 71 Ναρκωτικά Στο πλαίσιο των αντιστοίχων εξουσιών και αρμοδιοτήτων τους τα μέρη συνεργάζονται για να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα των πολιτικών και μέτρων αντιμετώπισης της παράνομης παραγωγής, προσφοράς και διακίνησης ναρκωτικών και ψυχοτρόπων ουσιών, 36 μεταξύ άλλων για την πρόληψη της εκτροπής των πρόδρομων χημικών ουσιών, καθώς και για να συμβάλουν στην πρόληψη και στη μείωση της ζήτησης ναρκωτικών. II συνεργασία στον χώρο αυτό βασίζεται στις διαβουλεύσεις και τη στενή συνεργασία μεταξύ των [ιερών σχετικά με τους στόχους και τα μέτρα στους διάφορους τομείς που έχουν σχέση με τα ναρκωτικά. ΑΡΘΡΟ 71Λ Παράνομη μετανάστευση 1. Τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Γεωργία συμφωνούν να συνεργάζονται, με σκοπό την αποτροπή και τον έλεγχο της παράνομης μετανάστευσης. Προς αυτόν τον σκοπό: η Γεωργία συμφωνεί να υποδέχεται εκ νέου κάθε υπήκοο της, ο οποίος ευρίσκεται παράνομα στην επικράτεια κράτους μέλους, εφόσον αυτό ζητηθεί από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος και άνευ περαιτέρω διατυπώσεων και κάθε κράτος μέλος συμφωνεί να υποδέχεται εκ νέου κάθε υπήκοο του, όπως αυτός ορίζεται στην Κοινότητα, ο οποίος ευρίσκεται παράνομα στην επικράτεια της Γεωργίας, εφόσον αυτό ζητηθεί από την τελευταία και άνευ περαιτέρω διατυπώσεων. Τα κράτη μέλη και η Γεωργία θα χορηγούν επίσης στους υπηκόους τους τα κατάλληλα έγγραφα ταυτότητας για τους ανωτέρω σκοπούς. 2. Η Γεωργία συμφωνεί να συνάψει διμερείς συμφωνίες με τα κράτη μέλη που θα το ζητήσουν, με τις οποίες θα ρυθμίζονται οι ειδικές υποχρεώσεις για τον επαναπατρισμό, μεταξύ των οποίων και η υποχρέωση επαναπατρισμού υπηκόων άλλων χωρών και ανιθαγενών προσώπων, οι οποίοι φθάνουν στην επικράτεια οποιουδήποτε εκ των ανωτέρω κρατών μελών από τη Γεωργία ή φθάνουν στην επικράτεια της Γεωργίας από οποιοδήποτε εκ των ανωτέρω κρατών μελών. 3. Το Συμβούλιο Συνεργασίας εξετάζει τη δυνατότητα περαιτέρω κοινών προσπαθειών για την αποτροπή και τον έλεγχο της παράνομης μετανάστευσης. 37 ΤΙΤΛΟΣ IX ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΑΡΘΡΟ 72 Τα μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να προωθήσουν, να ενθαρρύνουν και να διευκολύνουν την πολιτιστική συνεργασία. Εφόσον κρίνεται σκόπιμο, τα προγράμματα πολιτιστικής συνεργασίας της Κοινότητας ή τα προγράμματα ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών μπορεί να αποτελέσουν αντικείμενο συνεργασίας και είναι δυνατόν να αναπτυχθούν περαιτέρω δραστηριότητες αμοιβαίου ενδιαφέροντος. Η συνεργασία μπορεί να περιλαμβάνει: ανταλλαγή πληροφοριών και εμπειρίας στον τομέα της προστασίας και της συντήρησης μνημείων και ιστορικών τόπων (αρχιτεκτονική κληρονομιά), πολιτιστικές ανταλλαγές μεταί,ΰ ι,δρυμάιων, καλλι,ιτ/νιπν και û. fj. uiv ατόμων ν m //ΜΟΉ> των τεχνών, μετάφραση λογοτεχνικών έργων. 38 ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΤΙΤΛΟΣ Χ ΑΡΘΡΟ 73 Για την επίτευξη των στόχων της παρούσας συμφωνίας και σύμς;ωνα με τα άρθρα 74, 75 και 76 η Γεωργία επωφελείται της προσωρινής χρηματοδοτικής βοήθειας της Κοινότητας, με την παροχή τεχνικής βοήθειας υπό μορφή μη επιστρεπτέων ενισχύσεων. Σκοπός της εν λόγω βοήθειας είναι η επίσπευση του οικονομικού μετασχηματισμού της Γεα»ργίας. ΑΡΘΡΟ 74 Η ανωτέρω χρηματοδοτική βοήθεια παρέχεται στο πλαίσιο του προγράμματος TACIS, όπως προβλέπεται στον σχετικό κοινοτικό κανονισμό του Συμβουλίου. ΑΡΘΡΟ 75 Οι στόχοι και οι τομείς για τους οποίους παρέχει χρηματοδοτική βοήθεια η Κοινότητα, καθορίζονται σε ενδεικτικό πρόγραμμα, το οποίο βασίζεται στις προτεραιότητες που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ των δύο μερών, σε συνάρτηση με τις ανάγκες της Γεωργίας, οι τομεακές ικανότητες απορρόφησης και η πρόοδος της μεταρρύθμισης. Τα μέρη ενημερώνουν το Συμβούλιο Συνεργασίας. ΑΡΘΡΟ 76 Για να επιτυγχάνεται η καλύτερη δυνατή χρήση των διαθέσιμων πόρων, τα μέρη εξασφαλίζουν ότι οι συνεισφορές τεχνικής βοήθειας της Κοινότητας πραγματοποιούνται σε στενό συντονισμό με τις συνεισφορές από άλλες πηγές, όπως τα κράτη μέλη, άλλες χώρες και διεθνείς οργανισμούς, όπως η Διεθνής Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης. 39 ΤΙΤΛΟΣ XI ΘΕΣΜΙΚΕΣ, ΓΕΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΘΡΟ 77 Συγκροτείται Συμβούλιο Συνεργασίας το οποίο εποπτεύει την εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας. Συγκαλείται σε υπουργικό επίπεδο μία φορά το έτος. Εξετάζει θέματα μείζονος σημασίας τα οποία προκύπτουν στα πλαίσια της συμφωνίας και κάθε διμερές ή διεθνές θέμα αμοιβαίου ενδιαφέροντος για το σκοπό της επίτευξης των στόχων της παρούσας συμφωνίας. Το Συμβούλιο Συνεργασίας δύναται επίσης να υποβάλλει τις δέουσες συστάσεις, κατόπιν συμφωνίας μεταξύ των δύο μερών. ΑΡΘΡΟ 78 1. Το Συμβούλιο Συνεργασίας αποτελείται ίΐπό μέλη του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και μέλη της Επιτροπής τίυν Ευραχιιαϊκών Κοινοτήτων, αφενός, και μέλη της κυβέρνησης της Γεωργίας αφετέρου. 2. Το Συμβούλιο Συνεργασίας θεσπίζει τον κανονισμό λειτουργίας του. 3. Την Προεδρία του Συμβουλίου Συνεργασίας ασκούν εναλλάξ ένας εκπρόσωπος της Κοινότητας και ένα μέλος της κυβέρνησης της Γεωργίας. ΑΡΘΡΟ 79 1. Κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, το Συμβούλιο Συνεργασίας επικουρείται από την Επιτροπή Συνεργασίας συγκροτούμενη από εκπροσώπους των μελών του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μελών της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, αφενός, και από εκπροσώπους της κυβέρνησης της Γεωργίας, αφετέρου, συνήθως σε επίπεδο ανώτερων διοικητικών υπαλλήλων. Την Προεδρία της Επιτροπής Συνεργασίας ασκούν εναλλάξ η Κοινότητα και η Γεωργία. Το Συμβούλιο Συνεργασίας καθορίζει στον κανονισμό λειτουργίας του τα καθήκοντα της Επιτροπής Συνεργασίας, στα οποία περιλαμβάνεται η προετοιμασία των συνεδριάσεων του Συμβουλίου Συνεργασίας και ο τρόπος λειτουργίας της Επιτροπής Συνεργασίας. 2. Το Συμβούλιο Συνεργασίας μπορεί να μεταβιβάζει μέρος των αρμοδιοτήτων του στην Επιτροπή Συνεργασίας, η οποία εξασφαλίζει τη συνέχεια μεταξύ των συνεδριάσεων του Συμβουλίου Συνεργασίας. ΑΡΘΡΟ 80 Το Συμβούλιο Συνεργασίας μπορεί να αποφασίσει τη σύσταση κάθε ειδικής επιτροπής ή οργάνου τα οποία το επικουρούν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του και προσδιορίζει τη σύνθεση και τα καθήκοντα αυτών των επιτροπών ή οργάνων καθώς και τον τρόπο λειτουργίας τους. 40 ΑΡΘΡΟ 81 Το Συμβούλιο Συνεργασίας, κατά την εξέταση θέματος που προκύπτει στο πλαίσιο της παρούσας συμφωνίας σχετικά με διάταξη που αφορά άρθρο της GATT ή του ΠΟΕ, λαμβάνει υπόψη κατά το δυνατόν περισσότερο την ερμηνεία την οποία εν γένει δίδουν στο εν λόγω άρθρο της GATT ή του ΠΟΕ τα συμβαλλόμενα μέρη του ΠΟΕ. ΑΡΘΡΟ 82 Συγκροτείται Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Συνεργασίας, η οποία αποτελεί για τα μέλη του Κοινοβουλίου της Γεωργίας και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ένα φόρουμ συνάντησης και ανταλλαγής απόψεων. Συνεδριάζει κατά διαστήματα τα οποία καθορίζει η ίδια. ΑΡΘΡΟ 83 1. Η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Συνεργασίας αποτελείται από μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αφενός, και από μέλη του Κοινοβουλίου της Γεωργίας, αφετέρου. 2. Η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Συνεργασίας θεσπίζει τον κανονισμό λειτουργίας της. 3. Την Προεδρία της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Συνεργασίας ασκούν εναλλάξ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Κοινοβούλιο της Γεωργίας, σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού λειτουργίας της. ΑΡΘΡΟ 84 Η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Συνεργασίας μπορεί να ζητεί τις αναγκαίες πληροφορίες για την εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας από το Συμβούλιο Συνεργασίας, το οποίο της παρέχει τις αιτούμενες πληροφορίες. Η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Συνεργασίας ενημερώνεται σχετικά με τις συστάσεις του Συμβουλίου Συνεργασίας. Η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Συνεργασίας μπορεί να απευθύνει συστάσεις στο Συμβούλιο Συνεργασίας. ΑΡΘΡΟ 85 1. Στο πλαίσιο της παρούσας συμφωνίας, κάθε συμβαλλόμενο μέρος αναλαμβάνει την υποχρέωση να εξασφαλίσει ότι τα νομικά και φυσικά πρόσωπα του άλλου μέρους δύνανται άνευ διακρίσεων έναντι των δικών τους υπηκόων, να έχουν πρόσβαση στα αρμόδια δικαστήρια και διοικητικά όργανα των μερών, για την προάσπιση των ατομικών τους δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας. 2. Στα πλαίσια των αντιστοίχων αρμοδιοτήτων τους, τα μέρη: 41 ενθαρρύνουν τη διαιτησία για την επίλυση των διαφορών που προκύπτουν κατά τις εμπορικές συναλλαγές και τη συνεργασία μεταξύ των οικονομικών παραγόντων της Κοινότητας και αυτών της Γεωργίας· συμφωνούν ότι εφόσον μία διαφορά υποβάλλεται σε διαιτησία, κάθε μέρος στη διαφορά επιλέγει τον δικό του διαιτητή, ανεξαρτήτως υπηκοότητας, εκτός από την περίπτωση που προβλέπεται διαφορετικά βάσει τίυν κανόνων του οργάνου διαιτησίας που έχουν επιλέξει τα μέρη, και ότι ο επιδιαιτητής που ασκεί την προεδρία ή ο μοναδικός διαιτητής μπορεί να είναι υπήκοος τρίτου κράτους· συνιστούν στους οικονομικούς τους παράγοντες να επιλέγουν με αμοιβαία συναίνεση τη νομοθεσία που εφαρμόζεται στις συμβάσεις τους· ενθαρρύνουν την προσφυγή στους κανόνες της διαιτησίας τους οποίους έχει συντάξει η Επιτροπή Διεθνούς Εμπορικού Δικαίου των Ηνωμένων Εθνών (Uncitral) και στη διαιτησία την οποία αναλαμβάνει κάθε οργανισμός κράτους που έχει υπογράψει τη σύμβαση για την αναγνώριση και εκτέλεση των αλλοδαπών διαιτητικών αποφάσεων που υπεγράφη στη Νέα Υόρκη στις 10 Ιουνίου 1958. ΑΡΘΡΟ 86 Η παρούσα συμφωνία ουδόλως εμποδίζει ένα από τα μέρη να λάβει μέτρα τα οποία: (α) θεωρεί αναγκαία για την πρόληψη της κοινολόγησης πληροφοριών που αντιβαίνει σε ζωτικά συμφέροντα ασφάλειας· (β) αφορούν την παραγωγή ή το εμπόριο όπλων, πολεμοφοδίων ή πολεμικού υλικού ή την έρευνα, ανάπτυξη ή παραγωγή που είναι αναγκαίες για αμυντικούς σκοπούς, υπό την προϋπόθεση ότι τα μέτρα αυτά δεν νοθεύουν τους όρους ανταγωνισμού, όσον αφορά τα προϊόντα τα οποία δεν προορίζονται ειδικώς για στρατιωτικούς σκοπούς· (γ) θεωρεί ουσιώδη για την ασφάλεια του στην περίπτωση σοβαρής εσωτερικής αναταραχής, η οποία θίγει τη διατήρηση του νόμου και της δημόσιας τάξης σε καιρό πολέμου ή σοβαρών διεθνών εντάσεων που αποτελούν απειλή πολέμου ή για την εκπλήρωση υποχρεώσεων τις οποίες έχει αναλάβει για τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας· (δ) θεωρεί αναγκαία για την εκπλήρωση των διεθνών υποχρεώσεων και δεσμεύσεων όσον αφορά τον έλεγχο της διπλής χρήσης των βιομηχανικών αγαθών και τεχνολογιών. ΑΡΘΡΟ 87 1. Στους τομείς που καλύπτονται από την παρούσα συμφωνία και με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων που περιέχονται σε αυτήν : οι διακανονισμοί που εφαρμόζει η Γεωργία έναντι της Κοινότητας δεν πρέπει να επιβάλλουν διακρίσεις μεταξύ των κρατών μελών, των υπηκόων τους ή των επιχειρήσεων ή εταιρειών τους· οι διακανονισμοί που εφαρμόζει η Κοινότητα έναντι της Γεωργίας δεν πρέπει να επιβάλλουν διακρίσεις μεταξύ των γεωργιανών υπηκόων ή των γεωργιανών εταιρειών ή επιχειρήσεων. 42 Οι διατάξεις της παραγράφου 1 εφαρμόζονται με την επιφύλαξη του δικαιώματος των μερών να εφαρμόσουν τις αντίστοιχες διατάξεις της φορολογικής τους νομοθεσίας στους φορολογούμενους,των οποίων η κατάσταση δεν είναι πανομοιότυπη όσον αφορά τον τόπο μόνιμης κατοικίας τους. ΑΡΘΡΟ 88 1. Κάθε μέρος μπορεί να υποβάλει στο Συμβούλιο Συνεργασίας διαφορά σχετικά με την εφαρμογή ή ερμηνεία της παρούσας Συμφωνίας. 2. Το Συμβούλιο Συνεργασίας μπορεί να επιλύσει τη διαφορά με σύσταση. 3. Στην περίπτωση που είναι αδύνατη η επίλυση της διαφοράς σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, το ένα μέρος κοινοποιεί στο άλλο το διορισμό διαιτητού, το άλλο δε μέρος οφείλει να ορίσει έναν δεύτερο διαιτητή εντός δύο μηνών. Για την εφαρμογή της παρούσας διαδικασίας, η Κοινότητα και τα κράτη μέλη εκλαμβάνονται ως ένα μέρος στη διαφορά. Το Συμβούλιο Συνεργασίας ορίζει επιδιαιτητή. Οι συστάσεις του διαιτητή εγκρίνονται με πλειοψηφία. Οι συστάσεις αυτές δεν είναι δεσμευτικές για τα μέρη. 4. Το Συμβούλιο Συνεργασίας μπορεί να θεσπίζει διαδικαστικούς κανόνες για την επίλυση της διαφοράς. ΑΡΘΡΟ 89 Εφόσον το ζητήσει ένα μέρος, τα μέρη συμφωνούν να προβούν αμέσως στις κατάλληλες διαβουλεύσεις για να συζητήσουν κάθε θέμα που αφορά την ερμηνεία ή την εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας και κάθε θέμα που αφορά τις σχέσεις μεταξύ των μερών. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν θίγουν και εφαρμόζονται με την επιφύλαξη των άρθρων 13, 88 και 94. ΑΡΘΡΟ 90 Η μεταχείριση που παρέχεται στη Γεωργία σε καμία περίπτωση δεν είναι ευνοϊκότερη απο τη μεταχείριση που παρέχουν τα κράτη μέλη μεταξύ τους. ΑΡΘΡΟ 91 Για τους σκοπούς της παρούσας συμφωνίας, ως "μέρη" νοούνται η Γεωργία, αφενός και η Κοινότητα ή τα κράτη μέλη, ή η Κοινότητα και τα κράτη μέλη, σύμφωνα με τις αντίστοιχες εξουσίες τους, αφετέρου. 43 ΑΡΘΡΟ 92 Εφόσον τα θέματα που καλύπτονται από την παρούσα συμφωνία καλύπτονται και από τη συνθήκη και τα πρωτόκολλα του Ευρωπαϊκού Χάρτη Ενέργειας, η συνθήκη αυτή και τα πρωτόκολλα, μόλις τεθούν σε ισχύ, εφαρμόζονται στα θέματα αυτά, μόνον εφόσον προβλέπεται η εφαρμογή αυτή. ΑΡΘΡΟ 93 Η παρούσα συμφωνία συνάπτεται για αρχική περίοδο δέκα ετών. Η παρούσα συμφωνία ανανεώνεται αυτόματα ανά έτος υπό την προϋπόθεση ότι κανένα μέρος δεν καταγγέλλει γραπτώς τη συμφωνία έξι μήνες πριν από την λήξη της. ΑΡΘΡΟ 94 1. Τα μέρη λαμβάνουν τα γενικά ή ειδικά μέτρα που απαιτούνται για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων τους βάσει της παρούσας συμφωνίας. Μεριμνούν για την επίτευξη των στόχων που περιέχονται στην παρούσα συμφωνία. 2. Εάν ένα μέρος κρίνει ότι το άλλο μέρος δεν εκπλήρωσε μία υποχρέωση του βάσει της συμφωνίας, μπορεί να λάβει τα αναγκαία μέτρα. Προηγουμένως, εκτός από εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις, παρέχει στο Συμβούλιο Συνεργασίας όλες τις αιτούμενες αναγκαίες πληροφορίες για μία λεπτομερή εξέταση της κατάστασης, με σκοπό την εξεύρεση λύσης αποδεκτής από τα μέρη. Κατά την επιλογή των μέτρων αυτών, δίδεται προτεραιότητα στα μέτρα τα οποία διαταράσσουν στο ελάχιστο δυνατό βαθμό τη λειτουργία της συμφωνίας. Τα μέτρα αυτά κοινοποιούνται αμέσως στο Συμβούλιο Συνεργασίας, εφόσον το ζητήσει το άλλο μέρος. ΑΡΘΡΟ 95 Τα παραρτήματα Ι, Π, III, IV και V, καθώς και το Πρωτόκολλο αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της παρούσας συμφωνίας. ΑΡΘΡΟ 96 Μέχρις ότου επιτευχθούν ισοδύναμα δικαιώματα για τα πρόσωπα και τους οικονομικούς φορείς βάσει της παρούσας συμφωνίας, η παρούσα συμφωνία δεν θίγει τα δικαιώματα τα οποία εξασφαλίζονται βάσει συμφωνιών που ισχύουν και δεσμεύουν ένα ή περισσότερα κράτη μέλη, αφενός, και τη Γεωργία, αφετέρου, εκτός από τους τομείς που υπάγονται στην κοινοτική αρμοδιότητα και με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των κρατών μελών που απορρέουν από την παρούσα συμφωνία σε τομείς που υπάγονται στην αρμοδιότητα τους. 44 ΑΡΘΡΟ 97 II παρούσα συμφωνία εφαρμόζεται, αφενός, στα εδάφη όπου εφαρμόζονται οι. συνθήκες για την ίδρυση της Ευραχπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, της Ευραχπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ανθρακα και Χάλυβα και υπό τους όρους που προβλέπονται στις συνθήκες αυτές και, αφετέρου, στο έδαφος της Γεωργίας. ΑΡΘΡΟ 98 Ο Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί τον θεματοφύλακα της παρούσας συμφωνίας. ΑΡΘΡΟ 99 Η παρούσα συμφωνία συντάσσεται στην αγγλική, γαλλική, γερμανική, δανική, ελληνική, ισπανική, ιταλική, ολλανδική, πορτογαλική σουηδική, φινλανδική και γεωργιανή γλώσσα και όλα τα κείμενα είναι εξίσου αυθεντικά· το πρωτότυπο της παρούσας συμφωνίας κατατίθεται στον Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. ΑΡΘΡΟ 100 Η παρούσα συμφωνία εγκρίνεται από τα μέρη σύμφωνα με τις οικείες διαδικασίες τους. Η παρούσα συμφωνία αρχίζει να ισχύει την πρώτη ημέρα του δεύτερου μηνός μετά την ημερομηνία, κατά την οποία τα μέρη γνωστοποιούν στον Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης την ολοκλήρωση των διαδικασιών που αναφέρονται στην πρώτη παράγραφο. Η παρούσα συμφωνία, με την έναρξη ισχύος της και όσον αφορά τις σχέσεις μεταξύ της Γεωργίας και της Κοινότητας, αντικαθιστά τη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας και της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών για το εμπόριο και την οικονομική και εμπορική συνεργασία, που είχε υπογραφεί στις Βρυξέλλες στις 18 Δεκεμβρίου 1989. ΑΡΘΡΟ 101 Σε περίπτωση κατά την οποία, εν αναμονή της ολοκλήρωσης των διαδικασιών που απαιτούνται για την έναρξη ισχύος της παρούσας συμφωνίας, οι διατάξεις ορισμένων μερών της παρούσας συμφωνίας τεθούν σε εφαρμογή με τη σύναψη ενδιάμεσης συμφωνίας μεταξύ της Κοινότητας και της Γεωργίας, τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν ότι, υπό τις περιστάσεις αυτές, ο όρος "ημερομηνία ενάρξεως ισχύος της συμφωνίας" σημαίνει την ημερομηνία ενάρξεως ισχύος της ενδιάμεσης συμφωνίας. 45 ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΣΥΝΗΜΜΕΝΩΝ ΕΓΓΡΑΦΩΝ Παράρτημα Ι Ενδεικτικός πίνακας των πλεονεκτημάτων που παρέχει η Γεωργία στα Ανεξάρτητα Κράτη, σύμφωνα με το άρθρο 8, παράγραφος 3. Παράρτημα II Συμβάσεις περί πνευματικής, βιομηχανικής και ιδιοκτησίας (άρθρο 42). εμπορικής Παράρτημα III Ορισμοί των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, που αναφέρονται στο άρθρο 25. Παράρτημα IV Επιφυλάξεις της Κοινότητας όσον αφορά το άρθρο 22 παράγραφος 2. Παράρτημα V Επιφυλάξεις της Γεωργίας όσον αφορά το άρθρο 22 παράγραφος 4. Πρωτόκολλο για την αμοιβαία συνδρομή μεταξύ διοικητικών αρχών σε τελωνειακά ζητήματα. 46 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I Πλεονεκτήματα που παρέχει η Γεωργία στα Ανεξάρτητα Κράτη, σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 3. 1. Σύνολο Ανεξάρτητων Κρατών: Δεν επιβάλλονται εισαγωγικοί δασμοί. Δεν επιβάλλεται ΦΠΑ και ειδικοί φόροι κατανάλωσης κατά την εισαγωγή 2. Σύνολο Ανεξάρτητων Κρατών: Ειδικό σύστημα για πράξεις χωρίς εμπορικό χαρακτήρα, συμπεριλαμβανομένων των πληρωμών που συνεπάγονται αυτές οι πράξεις 47 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II Συμβάσεις περί πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας, που αναφέρονται στο άρθρο 42 1. Η παράγραφος 2 του άρθρου 42 αφορά τις εξής πολυμερείς συμβάσεις: Διεθνής σύμβαση για την προστασία των φωνογραφημάτων και των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών (Ρώμη, 1961), ερμηνειπών, των παραγωγών Πρωτόκολλο σχετικά με τη συμφωνία της Μαδρίτης όσον αφορά τη διεθνή καταχώρηση σημάτων (Μαδρίτη, 1989), Συμφωνία της Νίκαιας όσον αφορά την διεθνή ταξινόμηση αγαθών και υπηρεσιών για την καταχώρηση των σημάτων (Γενεύη 1977, όπως τροποποιήθηκε το 1979), Συνθήκη της Βουδαπέστης όσον αφορά τη διεθνή αναγνώριση της κατάθεσης μικροοργανισμών για τις διαδικασίες των δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας (1977, όπως τροποποιήθηκε το 1980), Διεθνής σύμβαση για την προστασία των νέων ποικιλιών φυτών (UPOV) (Πράξη Γενεύης, 1992). 2. Το Συμβούλιο Συνεργασίας μπορεί να συστήσει την εφαρμογή της παραγράφου 2 του άρθρου 42 σε άλλες πολυμερείς συμβάσεις. Στην περίπτωση που εμφανιστούν προβλήματα στον τομέα της πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας που θίγουν τους όρους συναλλαγών, αναλαμβάνονται επειγόντως διαβουλεύσεις, εφόσον το ζητήσει ένα μέρος, για την αναζήτηση αμοιβαία ικανοποιητικών λύσεων. 3. Τα μέρη επιβεβαιώνουν τη σημασία που αποδίδουν στις υποχρεώσεις οι οποίες απορρέουν από τις εξής πολυμερείς συμβάσεις: Σύμβαση της Βέρνης περί της προστασίας των λογοτεχνικών και καλλιτεχνικών έργων (πράξη των Παρισίων, 1971), Σύμβαση των Παρισίων για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας (Πράξη Στοκχόλμης, 1967, όπως τροποποιήθηκε το 1979), Συμφωνία της Μαδρίτης όσον αφορά τη διεθνή καταχώρηση σημάτων (Πράξη Στοκχόλμης, 1967, όπως τροποποιήθηκε το 1979), Συνθήκη συνεργασίας όσον αφορά τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας (Ουάσιγκτον 1970, όπως τροποποιήθηκε το 1979 και 1984). 4. Από τη θέση σε ισχύ της παρούσας συμφωνίας, η Γεωργία παρέχει στις κοινοτικές εταιρείες και υπηκόους, όσον αφορά την αναγνώριση και προστασία της πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας, μεταχείριση εξίσου ευνοϊκή με αυτήν που παρέχει σε τρίτη χώρα στο πλαίσιο διμερών συμφωνιών. 5. Οι διατάξεις της παραγράφου 4 δεν εφαρμόζονται όσον αφορά τα πλεονεκτήματα που παραχωρεί η Γεωργία σε τρίτη χώρα σε πραγματικά αμοιβαία βάση ή τα πλεονεκτήματα που παραχωρεί η Γεωργία σε άλλη χώρα της πρώην ΕΣΣΔ. 48 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ HI Αφορά το άρθρο 25 Χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες : ορισμοί Χρηματοπιστωτική υπηρεσία είναι κάθε υπηρεσία χρηματοπιστωτικής φύσεως που προσφέρεται από παρέχοντα χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες σε ένα εκ των μερών. Οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες περιλαμβάνουν τις ακόλουθες δραστηριότητες: Α. Όλες τις υπηρεσίες ασφάλισης και τις συναφείς με την ασφάλιση υπηρεσίες. 1. Άμεση ασφάλιση (συμπεριλαμβανομένης και της συνασφάλισης). (i) ζωής (ϋ) κλάδων εκτός ζωής 2. Αντασφάλιση και επανεκχώρηση. 3. Ασφαλιστική διαμεσολάβηση, όπως μεσιτεία και πρακτόρευση. 4. Βοηθητικές ασφαλιστικές υπηρεσίες, όπως παροχή συμβουλών, πραγματογνωμοσύνη, εκτίμηση κινδύνων και διευθέτηση αποζημιώσεων. Β. Τραπεζικές και άλλες χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες (εκτός ασφαλίσεων). 1. Αποδοχή καταθέσεων και άλλων ανταποδόσιμων ποσών από το κοινό. τύπου, 2. Δανειοδοτήσεις παντός συμπεριλαμβανομένων, άλλων, ενυπόθηκων πιστώσεων, πρακτόρευσης και μεταξύ καταναλωτικών πιστώσεων, χρηματοδότησης εμπορικών συναλλαγών. 3. Χρηματοδοτική μίσθωση. 4. Όλες τις υπηρεσίες πληρωμής και μεταβίβασης χρημάτων, συμπεριλαμβανομένων των πιστωτικών και χρεωστικών καρτών, των ταξιδιωτικών επιταγών και των τραπεζικών επιταγών. 5. Εγγυήσεις και αναλήψεις υποχρεώσεων. 6. Εμπορία για λογαριασμό πελατών, είτε στο χρηματιστήριο είτε στην εξωχρηματιστηριακή αγορά ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, των κάτωθι: α) μέσων της χρηματαγοράς (επιταγές, γραμμάτια, πιστοποιητικά καταθέσεων κ. λπ. ) β) συναλλάγματος γ) παράγωγων προϊόντων, τα οποία περιλαμβάνουν προθεσμιακές πράξεις ("options"), αλλά δεν ("futures") και πράξεις με δικαίωμα επιλογής περιορίζονται σε αυτές δ) μέσων συναλλαγματικών ισοτιμιών και επιτοκίων, στα οποία περιλαμβάνονται προϊόντα όπως τα "swaps", οι συμφωνίες προθεσμιακών τιμών κ. λπ. ε) μεταβιβάσιμων αξιών στ) άλλων διαπραγματεύσιμων τίτλων και χρηματοπιστωτικών στοιχείων ενεργητικού, στα οποία περιλαμβάνονται τα αποθέματα χρυσού και αργύρου. 7. Συμμετοχή στην έκδοση κάθε είδους χρεογράφων, στην οποία περιλαμβάνεται η ανάληψη της εκδόσεως και της πρακτορεύσεως (είτε σε δημόσιο είτε σε ιδιωτικό επίπεδο) και η παροχή υπηρεσιών που αφορά τέτοιου είδους εκδόσεις. 8. Χρηματομεσιτεία. 9. Διαχείριση περιουσιακών στοιχείων, όπως διαχείριση ρευστών ή χαρτοφυλακίου, διαχείριση συλλογικών επενδύσεων κάθε είδους, διαχείριση συνταξιοδοτικών ταμείων, υπηρεσίες παρακαταθηκών και καταθέσεων υπό εποπτεία. εκκαθάρισης περιουσιακών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων των χρεογράφων, των παράγωγων προϊόντων και άλλων διαπραγματεύσιμων τίτλων. διακανονισμού και 10. Υπηρεσίες 11. Συμβουλευτική διαμεσολάβηση και άλλες βοηθητικές χρηματοοικονομικέςυπηρεσίες για όλες τις δραστηριότητες που αναφέρονται στα ανωτέρω σημεία 1-10, 49 συμπεριλαμβανομένης της μελέτης και της ανάλυσης των πιστώσεων, της έρευνας και της παροχής συμβουλών για τις επενδύσεις και το χαρτοφυλάκιο, της παροχής συμβουλών για τις αγορές και για την αναδιάρθρωση και τη στρατηγική των εταιρειών. 12. Παροχή και μεταφορά χρηματοπιστωτικών πληροφοριών και επεξεργασία χρηματοπιστωτικών δεδομένων και σχετικού λογισμικού που προέρχεται από άλλες χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες. Οι ακόλουθες δραστηριότητες εξαιρούνται από τον ορισμό των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών: (α) Δραστηριότητες που ασκούνται από κεντρικές τράπεζες ή από οποιονδήποτε άλλο δημόσιο οργανισμό με σκοπό την άσκηση νομισματικής και συναλλαγματικής πολιτικής. (β) Δραστηριότητες που ασκούνται από κεντρικές τράπεζες, κυβερνητικούς φορείς ή υπηρεσίες, ή από δημόσιους οργανισμούς για λογαριασμό ή με την εγγύηση της κυβέρνησης, εκτός εάν οι δραστηριότητες αυτές είναι δυνατόν να ασκηθούν από τους παρέχοντες χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες ανταγωνιστικά προς τέτοιου είδους δημόσιους φορείς. (γ) Δραστηριότητες που αποτελούν μέρος ενός θεσμικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης ή σχεδίου συνταξιοδοτήσεως του δημοσίου, εκτός εάν οι δραστηριότητες αυτές είναι δυνατόν να ασκηθούν από τους παρέχοντες χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες ανταγωνιστικά προς δημόσιους φορείς ή ιδιωτικούς φορείς. 50 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV Επιφυλάξεις της Κοινότητας όσον αφορά το άρθρο 22 παράγραφος 2. Μεταλλευτικός τομέας Σε ορισμένα κράτη μέλη είναι δυνατόν να απαιτείται παραχώρηση όσον αφορά τα δικαιώματα εξόρυξης μεταλλευμάτων και ορυκτών σε ορισμένες μη κοινοτικές εταιρείες. Αλιεία Η πρόσβαση σε βιολογικούς πόρους και και σε πεδία αλιείας ευρισκόμενα στα θαλάσσια ύδατα που υπάγονται στην κυριαρχία ή στη δικαιοδοσία κρατών μελών της Κοινότητας και η χρησιμοποίηση αυτών περιορίζονται στα αλιευτικά σκάφη τα οποία φέρουν τη σημαία κράτους μέλους της Κοινότητας και είναι νηολογημένα σε κοινοτικό έδαφος, εκτός αν προβλέπεται άλλως. Αγορά ακίνητης ιδιοκτησίας Σε ορισμένα κράτη μέλη η αγορά ακίνητης ιδιοκτησίας από μη κοινοτικές εταιρείες υπόκειται σε περιορισμούς. Υπηρεσίες οπτικοακουστικού τομέα συμπεριλαμβανομένης της ραδιοφωνίας Λ\)νατόν να επιφυλάσσεται εθνική μεταχείριση όσον αςιορά την παραγωγή και τη διανομή, μεταξύ των οποίων και της ραδιοτηλεοπτικής εκπομπής και. άλλων μορφών μετάδοσης σε κοινό, οπτικοακουστικοί έργων, τα οποία πληρούν ορισμένα κριτήρια καταγωγής. Υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών, δορυφορικής τηλεφωνίας συμπεριλαμβανομένων τοιν υπηρισιο>ν κινητής και Υπηρεσίες περιορισμένης πρόσβασης Σε ορισμένα κράτη μέλη η πρόσβαση στην αγορά όσον αφορά τις συμπληρίηματικές υπηρεσίες και υποδομή υπόκειται σε περιορισμούς. Υπηρεσίες ελευθέρων επαγγελματιών Υπηρεσίες περιοριζόμενεςστα φυσικά πρόσωπα που είναι υπήκοοι των κρατών μελών. Υπό ορισμένες προϋποθέσεις αυτά τα πρόσωπα είναι δυνατόν να συγκροτούν εταιρείες. Γεωργία Σε ορισμένα κράτη μέλη η εθνική μεταχείριση δεν εφαρμόζεται σε μη κοινοτικές εταιρείες που επιθυμούν να αναλάβουν γεωργική δραστηριότητα. Η αγορά αμπελώνων από μη κοινοτικές εταιρείες υπόκειται σε γνωστοποίηση και, εφόσον απαιτείται, έγκριση. Υπηρεσίες ειδησεογραφικών πρακτορείων Σε ορισμένα κράτη μέλη ισχύουν περιορισμοί στη συμμετοχή αλλοδαπών σε εταιρείες εκδόσεων και ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης. 51 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V Επιφυλάξεις της Γεωργίας όσον αφορά το άρθρο 22 παράγραφος 4. 1. Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία περί επενδύσεων της Γεωργίας για την πραγματοποίηση επενδύσεων από αλλοδαπές εταιρείες και από γεωργιακές εταιρείες οι οποίες δεν ελέγχονται1 από το κράτος πρέπει να παρέχεται άδεια από τις αρμόδιες γεωργιανές αρχές. Οι όροι για την έκδοση αυτών τίυν αδειών δεν πρέπει να συνεπάγονται διακρίσεις μεταξύ των γεωργιανών εταιρειών του ιδιωτικού τομέα και των αλλοδαπών εταιρειών, όπως αυτές ορίζονται στη νομοθεσία της Γεωργίας. Η απαίτηση για την έκδοση αδείας δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για τον εκμηδενισμό των πλεονεκτημάτων που παρέχονται στις κοινοτικές εταιρείες σύμφωνα με το άρθρο 22 παράγραφος 4 της παρούσας συμφωνίας ή για την παράκαμψη οποιασδήποτε άλλης διάταξης της συμφωνίας. Ειδικότερα, δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για να παρεμποδιστεί η εγκατάσταση κοινοτικών εταιρειών σε οποιονδήποτε τομέα οικονομικής δραστηριότητας, με εξαίρεση τις κατωτέρω περιπτώσεις. Ουδεμία άδεια είναι δυνατόν να ανακληθεί χωρίς τη δέουσα αιτιολόγηση· για κάθε ανάκληση μπορεί να υποβληθεί ένσταση ή, εφόσον απαιτείται, να κινηθεί διαδικασία επίλυσης διαφοράς. Το αργότερο την 31η Δεκεμβρίου 1998, η Γεωργία οφείλει να εναρμονίσει τη νομοθεσία σχετικά με την έκδοση των ανωτέρω αδειών με τη σταθερή διεθνή πρακτική και, ειδικότερα, με την κοινοτική νομοθεσία. II ΕΕ παρέχει τεχνική βοήθεια σε αυτόν τον τομέα. Κατά την ανωτέρω μεταβατική περίοδο, η Γεωργία δεν λαμβάνει μέτρα και δεν προβαίνει σε ενέργειες, που θα καθιστούσαν τους όρους εγκατάστασης και λειτουργίας των κοινοτικών εταιρειών περισσότεροπεριοριστικούς από ό,τι κατά την παραμονή της ημερομηνίας μονογράφησης της παρούσας συμφωνίας. 2. Οι ξένες επενδύσεις δεν επιτρέπονται στους ακόλουθους τομείς. άμυνα και ασφάλεια της Γεωργίας· παρασκευή και πώληση ναρκωτικών και ψυχοτρόπων ουσιών καλλιέργεια και πώληση φυτών που περιέχουν ναρκωτικές ή δηλητηριώδεις ουσίες. 3. Οι αλλοδαπές εταιρείες χρειάζονται ειδική άδεια από τις αρμόδιες αρχές της Γεωργίας, προκειμένου να ασκήσουν δραστηριότητες εντός ζώνης 20 km από τα σύνορα της Γεωργίας ή σε άλλες ζώνες που θεωρούνται ζωτικές για την εθνική ασφάλεια ή για την προστασία του περιβάλλοντος της Γεωργίας. 4. Στους ακόλουθους τομείς οικονομικής δραστηριότητας, η γεωργιανή νομοθεσία απαιτεί, προκειμένου περί επιχειρήσεων με συμμετοχή από το εξωτερικό, το κράτος να κατέχει ποσοστό τουλάχιστον 51% των μετοχών. Αυτό το ποσοστό μπορεί να μειωθεί με απόφαση του Κοινοβουλίου της Γεωργίας: λειτουργία αγωγών φυσικού αερίου και πετρελαιαγωγών,γραμμές επικοινωνίας και μεταφοράς ενεργείας, γραμμές μεταφοράς θερμότητας εθνικής σημασίας, καθώς και κτίρια και λοιπές εγκαταστάσεις σημαντικές για τη λειτουργία αυτών λειτουργία αυτοκινητοδρόμων και σιδηροδρόμων, αερολιμένων και θαλάσσιων λιμένων εθνικής σημασίας για τη Γεωργία· έκδοση χρεογράφων, τραπεζογραμματίων, κερμάτων και γραμματοσήμων όπως η έννοια ορίζεται στην Κοινή Δήλωση της παρούσας συμφωνίας για την έννοια του "ελέγχου" 52 περίθαλψη ασθενών που πάσχουν από ιδιαίτερα επικίνδυνες μεταδοτικές ασθένειες, μεταξύ των οποίων μεταδοτικές δερματοπάθειες και αφροδίσια νοσήματα και ψυχικές διαταραχές· κτηνιατρική περίθαλψη ζώων που πάσχουν από επικίνδυνες ασθένειες· παραγωγή καθαρού οινοπνεύματος. 5. Αν και η γεωργιανή νομοθεσία δεν προβαίνει σε διακρίσεις μεταξύ των αλλοδαπών επενδυτών και των γεωργιανών μη ελεγχόμενων από το κράτος επιχειρήσεων όσον αφορά τη μακροπρόθεσμη χρηματοδοτική μίσθωση γαιών, εντούτοις δεν επιτρέπει προς το παρόν σε αυτούς την αγορά γαιών ή φυσικών πόρων. 6. Οι αλλοδαπές εταιρείες που επιθυμούν να προβούν σε αναζήτηση και εκμετάλλευση μεταλλευτικών κοιτασμάτων, όπως η εξόρυξη και η εκμετάλλευση φυσικών πηγών στη Γεωργία ή στην υφαλοκρηπίδα της Γεωργίας, χρειάζονται ειδική παραχώρηση από την Κυβέρνηση της Γεωργίας. Η εφαρμογή των επιφυλάξεων του παρόντος παραρτήματος δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συνεπάγεται μεταχείριση λιγότερο ευνοϊκή από εκείνη που επιφυλάσσεται σε εταιρείες οιασδήποτε τρίτης χώρας. Κάθε χαλάραχτη αυτών των περιορισμών θα επεκτείνεται στις κοινοτικές εταιρείες με βάση την εθνική μεταχείριση ή τη μεταχείριση του μάλλον ευνοούμενου κράτους, όποια εκ των δύο είναι καλύτερη. Η μελλοντική ανάπτυξη της νομοθεσίας περί επενδύσεων στη Γεωργία θα πραγματοποιηθεί σύμφωνα με τις διατάξεις και το πνεύμα της παρούσας συμφωνίας και θα περιλαμβάνει, ειδικότερα, τις γενικές αρχές της, τους όρους εγκατάστασης και λειτουργίας των εταιρειών και τις διατάξεις περί νομοθετικής συνεργασίας (Τίτλοι Ι, IV και V), καθώς και την ανταλλαγή επιστολών μεταξύ της Κοινότητας και της Γεωργίας σχετικά με την εγκατάσταση εταιρειών. 53 ΣΧΕΔΙΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ ΠΑ ΤΗΝ ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΣΕ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ 54 ΑΡΘΡΟ 1 Ορισμοί Για τους σκοπούς του παρόντος πρωτοκόλλου: ÎX) ως "τελωνειακή νομοθεσία" νοούνται οι νομικές ή ρυθμιστικές διατάξεις που εφαρμόζονται στα εδάφη των συμβαλλόμενα™ μερών, οι οποίες διέπουν την εισαγωγή, την εξαγωγή, τη διαμετακόμιση εμπορευμάτων και την υπαγωγή αυτών σε οποιαδήποτε τελωνειακή διαδικασία, συμπεριλαμβανόμενα™τα)ν μέτρων απαγόρευσης, περιορισμού και ελέγχου· β) ως "αιτούσα αρχή" νοείται η αρμόδια διοικητική αρχή, η οποία ορίζεται, από συμβαλλόμενο μέρος για τον συγκεκριμένο σκοπό και η οποία υποβάλλει αίτηση συνδρομής σε τελωνειακά ζητήματα· γ) ως "αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση" νοείται η αρμόδια διοικητική αρχή, η οποία ορίζεται από συμβαλλόμενο μέρος για τον συγκεκριμένο σκοπό και στην οποία υποβάλλεται η αίτηση συνδρομής σε τελωνειακά ζητήματα· δ) ως "προσωπικά δεδομένα" νοείται οποιαδήποτε πληροφορία που αφορά συγκεκριμένο ή εντοπίσιμο ιδιώτη. ΑΡΘΡΟ 2 Πεδίο εφαρμογής 1. Τα συμβαλλόμενα μέρη οφείλουν να παρέχουν αμοιβαία συνδρομή στους τομείς δικαιοδοσίας τους κατά τον τρόπο και υπό τις προϋποθέσεις που θεσπίζει το παρόν παράρτημα, με σκοπό την πρόληψη, την ανίχνευση και τη διερεύνηση των παραβιάσεων της τελωνειακής νομοθεσίας. 2. Η συνδρομή σε τελωνειακά ζητήματα, όπως ορίζεται στο παρόν πρωτόκολλο, αφορά οποιαδήποτε διοικητική αρχή των συμβαλλομένων μερών, που είναι αρμόδια για την εφαρμογή του παρόντος πρωτοκόλλου. Παρέχεται με την επιφύλαξη τα)ν κανόνων που διέπουν την αμοιβαία συνδρομή σε ζητήματα ποινικού δικαίου. Δεν αφορά πληροφορίες οι οποίες λαμβάνονται κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων κατόπιν αιτήσεως των δικαστικών αρχών, εκτός αν συμφωνήσουν οι αρχές αυτές. ΑΡΘΡΟ 3 Συνδρομή κατόπιν αιτήσεως Κατόπιν αιτήσεως της αιτούσας αρχής, η αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση οφείλει να παράσχει κάθε σχετική πληροφορία, η οποία μπορεί να επιτρέψει στην πρώτη νομοθεσίας, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών σχετικά με πράξεις που σημειώθηκαν ή που σχεδιάζονται και οι οποίες αποτελούν ή είναι δυνατόν να αποτελέσουν παρίαβαση αυτής της νομοθεσίας. εφαρμογή της τελωνειακής εξασφαλίσει την ορθή να 55 2. Κατόπιν αιτήσεως της αιτούσας αρχής, η αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση οφείλει να την ενημερώσει, σχετικά με το εάν εμπορεύματα που εξήχθησαν από το έδαφος ενός από τα συμβαλλόμενα μέρη εισήχθησαν στο έδαφος του άλλου μέρους κατά τον δέοντα τρόπο, προσδιορίζοντας, όταν κρίνεται σκόπιμο, την τελίηνειακή διαδικασία που εφαρμόσθηκε στα εν λόγα) εμπορεύματα. 3. Κατόπιν αιτήσεως της αιτούσας αρχής, η αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση οφείλει, εντός του νομοθετικού πλαισίου της, να λάβει τα αναγκαία μέτρα, ώστε να εξασφαλίσει την επιτήρηση: (α) των φυσικών ή νομικών πρόσωπα™ για τα οποία υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να πιστεύεται ότι παραβιάζουν ή παραβίασαν την τελίονειακή νομοθεσία· (β) των χώρων στους οποίους αποθηκεύονται τα εμπορεύματα κατά τέτοιο τρόπο, ώστε ευλόγως να υπάρχουν υποψίες ότι προορίζονται για δραστηριότητες που αντίκεινται στην τελωνειακή νομοθεσία· (γ) της κυκλοφορίας εμπορεύματα™, για την οποία πιστεύεται ότι είναι πιθανόν να προκαλέσει παραβιάσεις της τελα™ειακής νομοθεσίας· (δ) των μέσων μεταφοράς για τα οποία υπάρχουν βάσιμοι λόγοι ώστε να πιστεύεται ότι χρησιμοποιήθηκαν, χρησιμοποιούνται ή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθούν για δραστηριότητες που αντίκεινται στην τελίονειακή νομοθεσία. ΑΡΘΡΟ 4 Αυθόρμητη συνδρομή Τα συμβαλλόμενα μέρη παρέχουν, σύμφωνα με τους νόμους, τους κανόνες και τα άλλα νόμιμα μέσα που διαθέτουν, αμοιβαία συνδρομή χωρίς να προηγηθεί σχετικό αίτημα, εφόσον θεωρούν ότι αυτή είναι αναγκαία για την ορθή εφαρμογή της τελωνειακής νομοθεσίας, ιδίως, όταν λαμβάνουν πληροφορίες που αφορούν: πράξεις οι οποίες αντίκεινται ή φαίνεται ότι αντίκεινται σε αυτήν τη νομοθεσία και οι οποίες δυνατόν να ενδιαφέρουν άλλο συμβαλλόμενο μέρος· νέα μέσα ή μεθόδους που χρησιμοποιούνται κατά την πραγματοποίηση τέτοιων πράξεων εμπορεύματα, που είναι γνωστό ότι αποτελούν αντικείμενο σημαντικών παραβιάσεων της τελωνειακής νομοθεσίας· φυσικά ή νομικά πρόσωπα, για τα οποία υφίστανται βάσιμοι λόγοι να πιστεύεται ότι παραβιάζουν ή ότι παραβίασαν την τελωνειακή νομοθεσία· μέσα μεταφοράς, για τα οποία υφίστανται βάσιμοι λόγοι να πιστεύεται ότι χρησιμοποιήθηκαν, χρησιμοποιούνται ή μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την εκτέλεση πράξεων που αντίκεινται στην τελωνειακή νομοθεσία. ΑΡΘΡΟ 5 Παράδοση/γνωστοποίηση Κατόπιν αιτήσεως της αιτούσας αρχής, η αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση λαμβάνει, σύμφωνα με την οικεία νομοθεσία της, όλα τα αναγκαία μέτρα, ούτως ώστε: - να παραδίδονται όλα τα έγγραφα, - να γνωστοποιούνται όλες οι αποφάσεις, 56 που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος πραποκόλλου σε παραλήπτη που έχει τη μόνιμη κατοικία του ή είναι εγκατεστημένος στο έδαφος της. Σε αυτές τις περιπτώσεις και εφόσον πρόκειται για τη συγκεκριμένη αίτηση, εφαρμόζεται το άρθρο 6, παράγραφος 3. ΑΡΘΡΟ 6 Μορς;ή και ουσία τα™ αιτήσεα™ συνδρομής 1. Οι αιτήσεις που υποβάλλονται βάσει του παρόντος πραποκόλλου πρέπει να υποβάλλονται γραπτώς. Συνοδεύονται από τα έγγραίρα που απαιτούνται για την εξέταση της αίτησης. Προςχ)ρικές αιτήσεις είναι δυνατόν να γίνουν αποδεκτές, εφόσον απαιτείται λόγω του επείγοντος χαρακτήρα της κατάστασης, αλλά πρέπει αμέσα)ς να επιβεβαιώνονται γραπτώς. 2. Οι αιτήσεις που αναφέρονται στην παράγραςχ) 1 περιλαμβάνουν τα κάτωθι στοιχεία: α) την αρχή που υποβάλλει την αίτηση· β) το αιτούμενο μέτρο· γ) το θέμα και το λόγο της αίτησης· δ) νόμους, κανόνες και άλλα σχετικά νόμιμα μέσα· ε) ενδείξεις, όσο το δυνατόν ακριβείς και πλήρεις, σχετικά με τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που αποτελούν τον στόχο των ερευνών στ) περίληψη των σχετικών πραγματικών γεγονότα™ και τα™ ερει™ών που έχοι™ ήδη διεξαχθεί, εκτός από τις περιπτώσεις που αναφέρει το άρθρο 5. 3. Οι αιτήσεις υποβάλλονται σε μία από τις επίσημες γλώσσες της αρχής στην οποία υποβάλλονται ή σε γλώσσα αποδεκτή από αυτή την αρχή. 4. Εάν κάποια αίτηση δεν πληροί τις τυπικές απαιτήσεις, είναι δυνατό να ζητηθεί η διόρθωση ή η συμπλήρωση της· ίυστόσο, ενδεχομένως, επίσης, να διαταχθεί η λήψη προληπτικών μέτρων. ΛΡΘΡΟ 7 Εκτέλεση αιτήσεα™ 1. Για να ικανοποιήσει αίτηση συνδρομής, η αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση ενεργεί, εντός των ορίων των αρμοδιοτήτων της και των διαθέσιμων πόρων, ως εάν ενεργούσε για ίδιο λογαριασμό ή, κατόπιν αιτήσεως άλλων αρχών του αυτού συμβαλλόμενου μέρους, με την παροχή των στοιχείων που ήδη διαθέτει, με τη διεξαγωγή των κατάλληλων ερευνών ή με τη ρύθμιση της διεξαγωγής τους. Η παρούσα διάταξη εφαρμόζεται επίσης στο διοικητικό τμήμα, στο οποίο διαβιβάσθηκε η αίτηση από την αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση, σε περίπταχτη που η τελευταία αδυνατεί να ενεργήσει αφ'εαυτής. 2. Οι αιτήσεις συνδρομής ικανοποιούνται σύμφωνα με τους νόμους, τους κανόνες, και τα άλλα νομικά μέσα του συμβαλλόμενου μέρους στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση. 57 3. Δεόντως εξουσιοδοτημένοι υπάλληλοι συμβαλλόμενου μέρους είναι δυνατόν, με τη σύμφωνη γνώμη του άλλου ενδιαφερόμενου συμβαλλόμενου μέρους και υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζει το τελευταίο, να λάβουν από τα γραφεία της αρχής στην οποία υποβάλλεται η αίτηση ή από άλλη αρχή την ευθύνη της οποίας έχει η αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση, στοιχεία σχετικά με τις πράξεις που παραβιάζουν ή είναι δυνατόν να παραβιάσουν την τελα>νειακή νομοθεσία, τα οποία η αιτούσα αρχή χρειάζεται για τους σκοπούς του παρόντος πραποκόλλου. 4. Υπάλληλοι συμβαλλόμενου μέρους είναι δυνατόν, με τη σύμφωνη γνώμη του άλλου συμβαλλόμενου μέρους και υπό τους όρους που θέτει το δεύτερο μέρος, να παρίστανται κατά τις έρευνες που διεξάγονται στο έδαφος του. ΛΡΘΡΟ 8 Μορφή υπό την οποία πρέπει να ανακοινώνονται τα στοινεία 1. Η αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση οφείλει να ανακοινώνει τα αποτελέσματα των ερευνών στην αιτούσα αρχή, υπό τη μορφή εγγράφων, κυρωμένων αντιγράφων των εγγράφων, εκθέσεων κ. τ. ό. 2. Τα έγγραφα που προβλέπει η παράγραφος 1 δυνατόν να αντικατασταθούν από μηχανογραφημένα στοιχεία, που παράγονται υπό οποιαδήποτε μορφή για τον ίδιο σκοπό. ΑΡΘΡΟ 9 Εξαιρέσεις από την υπονρέωση παρογής συνδρομής 1. Τα συμβαλλόμενα μέρη έχουν τη δυνατότητα να αρνηθούν την παροχή συνδρομής, όπως αυτή προβλέπεται στο παρόν πρωτόκολλο, στις περιπτώσεις κατά τις οποίες κάτι τέτοιο: (α) θα ήταν ενδεχόμενο να παραβλάψει την κυριαρχία της Γεωργίας ή του κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το οποίο ζητήθηκε συνδρομή δυνάμει του παρόντος πρωτοκόλλου· ή (β) θα ήταν ενδεχόμενο να παραβλάψει τη δημοσία τάξη, την ασφάλεια ή άλλα ουσιώδη συμφέροντα, ιδίως δε στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 2·ή (γ) θα αφορούσε συναλλαγματικές ή φορολογικές ρυθμίσεις εκτός της τελωνειακής νομοθεσίας· ή (δ) θα παραβίαζε βιομηχανικό, εμπορικό ή επαγγελματικό απόρρητο. 2. Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η αιτούσα αρχή ζητεί συνδρομή, την οποία η ίδια δεν θα ήταν σε θέση να παράσχει, εάν της ζητείτο κάτι τέτοιο, οφείλει στην αίτηση της να επιστήσει την προσοχή επί του γεγονότος αυτού. Σε αυτή την περίπτωση εναπόκειται στην αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση να αποφασίσει για τον τρόπο με τον οποίο θα ανταποκριθεί στη συγκεκριμένη αίτηση. 3. Εάν υπάρχει άρνηση παροχής συνδρομής, η σχετική απόφαση και τα αίτια αυτής πρέπει να γνωστοποιούνται χα)ρίς καθυστέρηση στην αιτούσα αρχή. 58 ΑΡΘΡΟ 10 Ανταλλαγή πληροφοριών και εμπιστευτικότητα Κάθε πληροφορία που ανακοινώνεται υπό οποιαδήποτε μορφή, σύμφωνα με το παρόν πρωτόκολλο, είναι εμπιστευτική ή περιορισμένηςδιάδοσης, αναλογίας τα™ κανόνων που εφαρμόζει κάθε συμβαλλόμενο μέρος. Καλύπτεται ίχπό την υποχρέακιη τήρησης του υπηρεσιακού απορρήτου και χαίρει της πρόσθετης προστασίας που προσφέρουν η σχετική νομοθεσία του συμβαλλόμενου μέρους που την έλαβε και οι αντίστοιχες διατάξεις που εφαρμόζονται από τα κοινοτικά όργανα. Προσα)πικά στοιχεία ανταλλάσσονται μόνον στις περιπτώσεις κατά τις οποίες το συμβαλλόμενο μέρος στο οποίο διαβιβάζονται αναλαμβάνει συγχρόνως την υποχρέωση να προστατεύσει αυτά τα στοιχεία κατά τρόπο τουλάχιστον ισοδύναμο με αυτόν που εφαρμόζεται στη συγκεκριμένη περίπτωση από το συμβαλλόμενο μέρος που τα παρέχει. Οι πληροφορίες που λαμβάνονται χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τους σκοπούς του παρόντος πρωτοκόλλου. Σε περίπτωση κατά την οποία κάποιο από τα συμβαλλόμενα μέρη επιθυμεί να χρησιμοποιήσει αυτά τα στοιχεία για άλλους σκοπούς, ζητεί εκ των πρότερα™ τη γραπτή συγκατάθεση της αρχής που παρέχει τα στοιχεία. Επιπλέον, η χρήση τα™ στοιχεία™ υπόκειται σε οποιουσδήποτε περιορισμούς επιβάλει η εν λόγω αρχή. Η παράγραφος 3 δεν εμποδίζει τη χρησιμοποίηση των παρεχόμενων στοιχείων σε οποιαδήποτε δικαστική ή διοικητική διαδικασία κινείται ως συνέπεια της μη συμμόρφωσης προς την τελίονειακή νομοθεσία. Λυτή η χρησιμοποίηση γνωστοποιείται στην αρμόδια αρχή που παρείχε τα στοιχεία. Τα συμβαλλόμενα μέρη έχουν την ευχέρεια, στα αρχεία αποδεικτικών στοιχείων που τηρούν, στις εκθέσεις και τις μαρτυρίες και σε διαδικασίες και καταγγελίες που παραπέμπονται στα δικαστήρια, να χρησιμοποιούν ως αποδεικτικά στοιχεία πληροφορίες που έχουν λάβει και έγγραφα που συμβουλεύθηκαν, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος πρωτοκόλλου. ΛΡΘΡΟ Εμπειρογνώμονες και Μάρτυρες 1. Υπάλληλος της αρχής στην οποία υποβάλλεται η αίτηση είναι δυνατόν να εξουσιοδοτηθεί να παραστεί, εντός των ορίων της παραχωρηθείσας άδειας, υπό την ιδιότητα του εμπειρογνώμονα ή του μάρτυρα, σε δικαστικές ή διοικητικές διαδικασίες που αφορούν ζητήματα που καλύπτει το παρόν πρωτόκολλο υπό τη δικαιοδοσία του άλλου συμβαλλόμενου μέρους, και να προσκομίσει αντικείμενα, έγγραφα ή κυρωμένα αντίγραφα αυτών τα οποία, ενδεχομένως, είναι αναγκαία για τις διαδικασίες. Η αίτηση παραστάσεως πρέπει να αναφέρει επακριβώς για ποιο ζήτημα και υπό ποίαν ιδιότητα ή αρμοδιότητα θα εξετασθεί ο υπάλληλος. 2. Ο εξουσιοδοτημένος υπάλληλος χαίρει της προστασίας την οποία εξασφαλίζει η ισχύουσα νομοθεσία στους υπαλλήλους της αιτούσας αρχής στο έδαφος της. 59 ΑΡΘΡΟ 12 Δαπάνες της συνδρομής Τα συμβαλλόμενα μέρη παραιτούνται αμοιβαία από κάθε διεκδίκηση επιστροφής δαπανών, τις οποίες επισύρει η εφαρμογή του παρόντος πρωτοκόλλου, εκτός, όπου κρίνεται σκόπιμο, από δαπάνες για εμπειρογνώμονεςκαι μάρτυρες, καθώς και για διερμηνείς και μεταφραστές, οι οποίοι δεν αποτελούν υπαλλήλους υπηρεσιών του δημοσίου. ΑΡΘΡΟ 13 Εφαρμογή 1. Η εφαρμογή του παρόντος πρωτοκόλλου ανατίθεται στις κεντρικές τελίυνειακές αρχές της Γεωργίας, αφενός, και τις αρμόδιες υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και, εφόσον απαιτείται, των τελωνειακών αρχών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφετέρου. Οι προαναφερθείσες αρχές αποφασίζουν σχετικά με όλα τα πρακτικά μέτρα και τις ρυθμίσεις που είναι αναγκαίες για την εφαρμογή του, λαμβάνοντας υπόψη τους ισχύοντες κανόνες περί προστασίας των δεδομένων. Έχουν τη δυνατότητα να προβαίνουν σε συστάσεις προς τα αρμόδια σώματα σχετικά με τροποποιήσεις, που θεωρούν ότι πρέπει να επέλθουν στο παρόν πρωτόκολλο. 2. Τα συμβαλλόμενα μέρη προβαίνουν σε διαβουλεύσεις μεταξύ τους και, ακολούθως, τηρούνται ενήμερα σχετικά με τους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής που υιοθετούν, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος πραποκόλλου. ΑΡΘΡΟ 14 Συμπληρωματικότητα Με την επιφύλαξη του άρθρου 10, οι συμφωνίες αμοιβαίας συνδρομής που έχουν συναφθεί μεταξύ ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Γεωργίας δεν θίγουν τις κοινοτικές διατάξεις που διέπουν τη γνωστοποίηση μεταξύ των αρμοδίων υπηρεσιών της Επιτροπής και των τελωνειακών αρχών τα™ κρατών μελών οποιουδήποτε στοιχείου σχετικά με τελωνειακά ζητήματα κοινοτικού ενδιαφέροντος. 60 ΚΟΙΝΗ ΛΙΙΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 5 Εφόσον τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνήσουν ότι οι περιστάσεις δικαιολογούν συναντήσεις σε ανώτατο επίπεδο, αυτές οι συναντήσεις μπορεί να ρυθμίζονται ad hoc. 61 ΚΟΙΝΗ ΛΙΙΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 14 Μέχρις ότου η Γεωργία προσχα)ρήσει στον ΙΙΟΕ, τα μέρη διενεργούν διαβουλεύσεις στο πλαίσιο της Επιτροπής Συνεργασίας σχετικά με τις πολιτικές τους στον τομέα των εισαγωγικών δασμών, συμπεριλαμβανόμενα™των μεταβολών στη δασμολογική προστασία. Ειδικότερα, τέτοιες διαβουλεύσεις πραγματοποιούνται πριν από την αύξηση της δασμολογικής προστασίας. 62 ΚΟΙΝΗ ΛΙΙΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΝΝΟΙΛ ΤΟΥ "ΚΛΚΓΧΟΥ" Σ ΙΟ ΑΡΘΡΟ 24 φ) ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 36 Τα συμβαλλόμενα μέρη επιβεβαιώνουν ότι κατανοούν αμοιβαία ότι το θέμα του ελέγχου εξαρτάται από τα πραγματικά γεγονότα της συγκεκριμένης περίπτακιης. Για παράδειγμα, μία επιχείρηση Οείυρείται ότι "ελέγχεται" ίχπό άλλη επιχείρηση και συνεπώς είναι θυγατρική αυτής εφόσον : η άλλη επιχείρηση κατέχει άμεσα ή έμμεσα την πλειοψηφία των δικαιωμάτων ψήφου ή η άλλη επιχείρηση έχει το δικαίωμα να διορίσει ή να παύσει την πλειοψηφία του διοικητικού οργάνου, του οργάνου διαχείρισης ή του εποπτικού οργάνου και είναι συγχρόνως μέτοχος ή μέλος της θυγατρικής. Αμφότερα τα συμβαλλόμενα μέρη Οειυρούν ότι η απαρίθμηση τα™ κριτήρια™ της παραγράφου 2 δεν είναι περιοριστική. 63 ΚΟΙΝΗ ΑΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 35 Το γεγονός ότι απαιτείται ταξιδιωτική θεώρηση για τα φυσικά πρόσωπα ορισμένων μόνο μερών και όχι άλλων δεν πρέπει να θεωρείται ότι ακυρώνει ή εξασθενεί τα πλεονεκτήματα που απορρέουν από συγκεκριμένη δέσμευση. 64 ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 42 Τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν ότι, για τους σκοπούς της συμφωνίας, η πνευματική, βιομηχανική και εμπορική ιδιοκτησία περιλαμβάνει ειδικότερα τα δικαιώματα δημιουργού, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος δημιουργού για τα προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών και τα συγγενικά δικαιώματα, τα δικαιώματα που αφορούν την ευρεσιτεχνία, τα βιομηχανικά σχέδια, τις γεωγραφικές ενδείξεις, συ{ΐπεριλαμβανομένα™ τα™ ονομασιών προέλευση, τα™ εμπορικών σημάτα™ και τα™ σημάτα™ υπηρεσία'™, τις τοπογραίρίες ολοκληραιμένων κυκλΐυμάταιν καΟίής και την προστασία ίχπό τον αθέμιτο ανταγα™ισμό, όπαις αναφέρεται στο άρθρο 10α της σύμβασης τα™ Παρίσια™ για την προστασία της βιομηχανικής ιδιοκτησίας και την προστασία πληροφορία'™ για την τεχνογνακιία που δεν έχουν κοινολογηθεί. 65 ΚΟΙΝΗ ΛΙΙΛΩΣΗ ΓΙΑ ΙΌ ΑΡΘΡΟ 94 1. Τα συμβαλλόμενα μέρη συμφ>ωνούν, για τον σκοπό της ορθής ερμηνείας και πρακτικής εφαρμογής, ότι ο όρος "εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις" που περιέχεται στο άρθρο 94 της συμφωνίας σημαίνει περιπτώσεις σημαντικής παραβίασης της συμφωνίας από ένα από τα μέρη. Σημαντική παραβίαση της συμφωνίας συνίσταται σε: α) αποκήρυξη της συμφωνίας για την οποία δεν προβλέπεται κύρωση βάσει των γενικών κανόνων του διεθνούς δικαίου ή β) παραβίαση των ουσι,ίυδών στοιχεία™ της συμφωνίας που εκτίθενται στο άρθρο 2. 2. Τα μέρη συμφωνούν ότι ο όρος "κατάλληλα μέτρα" πο\) αναφέρεται στο άρθρο 94 είναι μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Αν κάποιο από τα μέρη λάβει μέτρα σε ιδιαίτερα επείγουσα περίπτωση, όπα>ς προβλέπεται στο άρθρο 94, το άλλο μέρος δύναται να προσφύγει στη διαδικασία επίλυσης διαφορών. 66 ΛΙΙΛΩΣΗ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΚΥΒΚΡΝΗΣΚΩΣ II Γαλλική Δημοκρατία σημειώνει ότι η συμ,φίονία ετίχιρικής σχέσης και συνεργασίας που συνήφθη με τη Γεωργία δεν εφαρμόζεται στις υπερπόντιες χώρες και εδάφη που είναι συνδεδεμένα με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα σύμφωνα με τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. 67 ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΕΙΙΙΣΙΌΛΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ 68 Α. Επιστολή της Κυβερνήσεως της Γεωργίας Κύριε, Έχο> την τιμή να αναγερθώ στη συμ. φο™ία εταιρικής σχέσης κίχι συνεργασίας, τ| οποία μονογραφήθηκε στις. Όπως υπογράμμισα κατά τις διαπραγματεύσεις, η Γεωργία παραχωρεί στις κοινοτικές εταιρείες που εγκαθίστανται και ασκούν δραστηριότητα στη Γεωργία προνομιακή μεταχείριση από ορισμένεςπλευρές. Εξήγησα ότι η στάση αυτή αντικατοπτρίζει την πολιτική της Γεωργίας, στόχος της οποίας είναι να προα)0ήσει με κάθε τρόπο την εγκατάσταση κοινοτικών εταιρειών στη Γεωργία. Έχοντας κατά νου τα ανωτέρω, εννοείται ότι κατά τη διάρκεια της περιόδου μεταξύ της ημερομηνίας μονογράφησης της παρούσας ουμφατνίας και της ενάρξεως ισχύος των σχετικών άρθρων για την εγκατάσταση εταιρειών, η Γεωργία δεν θα θεσπίσει μέτρα ή κανονισμούς, με τα οποία θα καθιερα>νόνταν ή θα επιδεινώνονταν διακρίσεις εις βάρος των κοινοτικών εταιρειών έναντι των γεωργιανών εταιρειών ή εταιρειών από οποιαδήποτε τρίτη χώρα σε σχέση με την κατάσταση που ίσχυε κατά την ημερομηνία μονογράφησης της παρούσας συμφωνίας. Παρακαλώ γνωστοποιήστε μου την παραλαβή της παρούσας επιστολής. Με βαθύτατη εκτίμηση Για την Κυβέρνηση της Γεωργίας 69 Β. Επιστολή της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Κύριε, Σας ευχαριστώ για την επιστολή σας, η οποία έχει α>ς ακολουθίας: "Έχα) την τιμή να αναφερθώ στη συμφίηνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας, η οποία μονογραφήθηκε στις. Όπως υπογράμμισα κατά τις διαπραγματεύσεις, η Γεωργία παραχωρεί στις κοινοτικές εταιρείες που εγκαθίστανται και ασκούν δραστηριότητα στη Γεωργία προνομιακή μεταχείριση από ορισμένεςπλευρές. Εξήγησα ότι η στάση αυτή αντικατοπτρίζει την πολιτική της Γεωργίας, στόχος της οποίας είναι να προωθήσει με κάθε τρόπο την εγκατάσταση κοινοτικών εταιρειών στη Γεωργία. Έχοντας κατά νου τα ανωτέρω, εννοείται ότι κατά τη διάρκεια της περιόδου μεταξύ της ημερομηνίας μονογράφησης της παρούσας συμφωνίας και της ενάρξεως ισχύος των σχετικών άρθρων για την εγκατάσταση εταιρειών, η Γεωργία δεν θα θεσπίσει μέτρα ή κανονισμούς, με τα οποία θα καθιερώνονταν ή θα επιδεινώνονταν διακρίσεις εις βάρος των κοινοτικών εταιρειών έναντι των γεωργιανών εταιρειών ή εταιρειών από οποιαδήποτε τρίτη χώρα σε σχέση με την κατάσταση που ίσχυε κατά την ημερομηνία μονογράφησης της παρούσας συμφωνίας. Παρακαλώ γνωστοποιήστε μου την παραλαβή της παρούσας επιστολής. " Σας γνωστοποιώ την παραλαβή της ανωτέρω επιστολής. Με βαθύτατη εκτίμηση Εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας 70 Εκτός συμφα™ίας Δήλωση της Κοινότητας Η Κοινότητα αναλαμβάνει την υποχρέωση να παράσχει τεχνική βοήθεια νπό μορφή σεμιναρίων ή άλλων κατάλληλα™ μέσα™, προκειμένου να συνδράμει τις αρχές της Γεωργίας και τους οικονομικούς ςκ)ρείς στην προσπάθεια τους να επακρεληθούν πλήρακ; ίχπό τα πλεονεκτήματα που παραχα>ρούνται ντο πλαίσιο του κί)ΐνοτικού συστήματος Γενικευμένα™ Λασμολογικα'™ Προτιμήσεα™, όπ,ίας αυτό εφαρμόζεται επί τί)υ παρόντος σε σχέση με τη Γεωργία. 71 ISSN 0254-1483 COM(96) 135 τελικό ΕΓΓΡΑΦΑ GR U Αριθ. καταλόγου : CB-CO-96-156-GR-C ISBN 92-78-02501-1 Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων L-2985 Λουζεμβούργο 72-

Lägesrapporten 1995 om tillnärmningen av medlemsstaternas lagstiftning om teleterminalutrustning, inbegripet det ömsesidiga erkännandet av deras överensstämmelse genom tillägget om jordstationsutrustning för satellitkommunikation

http://publications.europa.eu/resource/cellar/c639d39d-e5bf-4458-a2d7-7207afcaa927

swe

EUROPEISKA GEMENSKAPERNAS KOMMISSION Bryssel den 27. 03. 19% KOM(96) 114 slutlig LÄGESRAPPORTEN 1995 OM TILLNARMNINGEN AV MEDLEMSSTATERNAS LAGSTIFTNING OM TELETERMINALUTRUSTNING, INBEGRIPET DET ÖMSESIDIGA ERKÄNNANDET AV DERAS ÖVERENSSTÄMMELSE GENOM TILLÄGGET OM JORD STATIONSUTRUSTNING FÖR SATELLITKOMMUNIKATION (Framlagt av kommissionen) 0. SAMMANFATTNING Det här är den första lägesrapport som har förberetts för att läggas fram för rådet och Europaparlamentet enligt artikel 15 i rådets direktiv 91/263/EEG av den 29 april 1991 om tillnärmning av medlemsstaternas lagstiftning om teleterminalutrustning, inbegripet det ömsesidiga erkännandet av deras överensstämmelse och enligt artikel 17. 1 i rådets direktiv 93/97/EEG om tillägg till direktiv 91/263/EEG för inbegripande av jordstationsutrustning för satellitkommunikation. Syftet med dessa direktiv är att åstadkomma en lämplig regelram för en gemensam marknad för alla typer av teleterminalutrustning, från enkla telefoner till de mest avancerade multimediautrustningar som är nödvändiga i informationssamhället. Den gemensamma marknaden kräver att dessa terminaler kan omsättas fritt i hela unionen, att de kan anslutas till valfritt telenät och att godkännandeförfarandet är rationellt. I direktiven anges ett harmoniserat system för provning och föreskrivs en ram för tillämpningen av harmoniserade europeiska standarder som de allmäna tekniska kravspecifikationerna (CTR), vilka anger de krav som är nödvändiga för att garantera en överensstämmelse mellan av terminalutrustning måste uppnås inom ramen för telenäten som i sig är långt ifrån harmoniserade. och nätverk. Denna harmonisering terminaler I rapporten framhävs det speciella med dessa två nya direktiv som innebär ett genomförande av en dubbel strategi i vilken man hänvisar till harmoniserade standarder för säkerhet och krav på elektromagnetisk kompatibilitet samt obligatoriska krav när det gäller vissa typer av telekommunikation. kombinerar Dessa direktiv av ett teleterminalutrustning och jordstationsutrustning på den inre marknaden och rätten att ansluta/använda sådana varor utan ytterligare administrativa förfaranden. Huvudändamålet är att ha ett samlingssystem i det här området. utsläppandet förenklat system genom Hittills har 9 allmänna tekniska kravspecifikationer (CTR) antagits som anger de obligatoriska, viktigaste krav som har antagits och som täcker huvudområdena för GSM, DECT, ERMES, Euro ISDN och hyrda ledningar i öppna nät (ONP). Ytterligare en samling av 29 CTR som täcker datanätverk, analoga PSTN, TFTS, m. fl. befinner sig i beslutsprocessen. Genom dessa allmänna tekniska kravspecifikationer harmoniseras betydelsefulla marknader såsom GSM-telefoner, medan mycket ännu återstår att göra när det gäller andra stora delar av marknaden som när det gäller PABX, trådlös personsökning och enkla telefoner. I rapporten visar man på de problem som uppstått särskilt med avseende på de dröjsmål i färdigställandet av de tekniska specifikationerna och provningsserierna som krävs för typgodkännande. 2 c^ Framför allt inom industrin har det uttryckts att det nuvarande systemet är alltför tungt för och byråkratiskt telekommunikationsutrustning. skall kunna harmonisera marknaden att man för Mot bakgrund av tidigare erfarenheter och en analys av direktivens räckvidd synes följande åtgärder vara nödvändiga : i ii iii iv v vi Uppmjukning av det förfarande som tillämpas av de anmälda organen för bedömning av överensstämmelse; En utvidgning av direktivens räckvidd till att omfatta alla telekommunikationsutrustning som utnyttjar radiofrekvensspektrumet; En genomgripande översyn av rambestämmelserna, särskilt av de båda direktiven, för att kunna uppnå en anpassning till marknadens utveckling och till det europeiska informationssamhällets framtida behov; Förbättring av ETSLs reglerade anvisningsbefogenheter; Förbättring av arbetsmetoderna inom det föreskrivna arbetsområdet vid ETSLs tekniska utskott och underutskott; Minskning av perioden mellan ACTE:s godkännande av en föreslagen åtgärd och i Europeiska offentliggörandet gemenskapernas officiella tidning. kravspecifikationen tekniska typer av den av Dessa rekommendationer har införts i avsnitt 5 i rapporten. 3c^ TABLE OF CONTENTS 0. EXECUTIVE SUMMARY 1. INTRODUCTION : 1. 1 Outline of the Report Structure 3. S 6 2. THE MECHANISM OF THE DIRECTIVES 91/263/EEC AND 93/97/EEC ?r. 7 2. 1. The adoption of CTRs. 2. 2 Progress Made to Date 2. 3 New Candidate CTRs 2. 4 Market Coverage 2. 5 Conformity Assessment Procedures 2. 6 Specifics for the Satellite Earth Station Directive, 93/97/EEC 2. 7 Mutual Recognition Arrangements (MRAs) 1. 8 9 17 17 18 19 20 2. 8 Relations with EFTA Countries. 21 3. PROBLEMS ENCOUNTERED DURING THE IMPLEMENTATION OF THE DIRECTIVE 3. 1 Experience on the Scope of Directive 91/263/EEC 3. 2 The coverage of radio equipment. : 3. 3 Marking Regime. : 23 23 25. 26 3. 4 The slowness of the standardisation process. 27 3. 5 Experiences in the Elaboration of TBRs 3. 6 Harmonised standards and. CTRs. ' 3. 7 Competition amongst Designated Laboratories. 3. 8. Responsiveness of Processes Supporting the Directives 3. 9 Assessment of Conformity:. 4. PERSPECTIVES FOR THE FUTURE ! 4. 1 Essential Requirements 1 • • • ' • •• !. \ 29 30 31 31 32 33 33 4. 2 Conformity assessment procedures: The time for simplification 4. 3 Modifications of the scope of the Directive 4. 4 The Rationale for a Radio Equipment Directive 4. 5 Relations with ETSI 4. 6 Liberalisation of Infrastructure. 5, CONCLUSIONS AND RECOMMENDATIONS RECOMMENDATIONS ANNEX 1 PROCESS FOR THE ADOPTION OF CTRS ANNEX 2 NUMBERS OF PEOPLE WITH SPECIAL NEEDS IN EUROPE ANNEX 3 LIST OF NOTIFIED BODIES. !. ANNEX 4 OFFICIAL JOURNAL REFERENCES TO ADOPTED CTRS 14 35 35 35 36 38 38 41 43 44 48 \ \ ' i' 0. EXECUTIVE SUMMARY! This is the first Progress Report which has been prepared for submission to the Council and the European Parliament in accordance with Article 15 of the Council Directive 91/263/EEC of 29 April 1991 on the approximation of the laws of the Member States concerning telecommunications terminal equipment, including the mutual recognition of their conformity and in accordance with Article 17. 1 of the Council Directive 93/97/EEC of 29 October 1993 supplementing Directive 91/263/EEC in order to include satellite earth station equipment. These Directives aim to provide the regulatory framework appropriate to a single market for all types of telecommunications terminal equipment ranging from simple telephones to the most sophisticated multimedia terminals required by the information society. This single market requires free circulation of these terminals throughout the union, ability to connect to any network and a single, streamlined for Approval procedure. The Directives specify a harmonised system conformance testing and provide a framework for the application of harmonised European standards as Common Technical Regulations(CTRs) which specify the requirements that are essential to ensure compatibility between terminals and networks. This harmonisation of terminal equipment must be achieved within the context of telecommunications networks which, themselves, are far from harmonised. The report highlights the specific nature of these two New Approach Directives which implement a dual approach utilising reference to harmonised standards for safety and electromagnetic requirements and mandatory compatibility requirements for certain specific telecommunications requirements. These Directives combine in a simplified regime the placing on the internal market of telecommunications terminal equipment and satellite earth stations and the right of connection/usage of such goods without further administrative procedures. The key objective is to have a one-stop regime in this area. So far 9 Common Technical Requirements (CTRs), which specify the mandatory essential requirements, have been adopted covering the key areas of GSM, DECT, ERMES, EURO ISDN and ONP leased lines. A further batch of 2 9; CTRs, covering Data Networks, Analogue PSTN, TFTS, etc. , are in the process of being adopted. While these CTRs provide for the harmonisation of some significant markets such as GSM handsets, large market segments such as PABXs, key telephone systems and simple telephones are yet to be significantly addressed. The report identifies the problems encountered in particular regarding the long delays in the preparation of the technical specifications and test suites required for type approvals. t;. £-. :. -'. ::: v-;'-:*- Industry, in particular, has expressed the view that the current regime is a too heavy and bureaucratic instrument to harmonise the. telecommunications equipment market. Based on experience gained so far and an analysis of the scope of the Directives, the following actions are seen to be necessary : i. ii. Relaxation of the procedures applied by the notified bodies for conformity assessment, Extension of the scope of the Directives to cover all • types of telecommunication equipment using the radio frequency spectrum, iii. Fundamental review of the regulatory framework and, in particular of the two Directives, in order to adapt to the new dynamics of the market place and the future needs of the European Information Society, Improvement to guidance of a regulatory nature given to ETSI, Improvement to ETSI TC and STC working practices in the area of mandated work of a regulatory nature, iv. v. vi. Reduction of the period between the approval of a proposed measure by ACTE and the publication of the CTR in the Official Journal. These recommendations have been included in Section 5 of the Report. 1. INTRODUCTION One of the objectives set out by the Green Paper for the development of a Common Market for telecommunications services and products in Europe (1987) was the liberalisation of terminal equipment. Up to that day, the supply of terminal equipment in most Member States was monopolised by the state owned telecom operator who argued that this was justified by the need for a co ordinated function between the network and the equipment. Following the issuing of the Green Paper and the major recent developments in communications technology the liberalisation of the terminal equipment market became feasible. The need for a co-ordinated function between the network and the equipment could be fully satisfied through type approval procedures which would check compliance of the terminal with technical specifications. Council Directive 86/3 61 /EEC on the initial stage of the mutual recognition of type approval for telecommunications terminal equipment constituted a first step towards the establishment of a single market in this sector. Under the regime laid down by this Directive, a manufacturer or distributor could have their product tested against the relevant NET (Norme Européenne de Télécommunication) at any laboratory recognised by the national body and notified to the Commission. A certificate of Conformity and a Test Report were provided by the laboratory which could be submitted to other national bodies in place of further testing in each country. This arrangement is referred to as mutual recognition of test results. To obtain type approval applications had nevertheless to be submitted to authorities in each country. In this way, Council Directive 86/361/EEC incorporated the principle of the "mutual recognition of the results of tests of conformity with common conformity specifications" and contributed to the establishment of a common market in this sector. This First Phase Directive was repealed in November 1992 with the entering into force of the Telecommunications Terminal Directive 91/263/EEC. This Directive established a one stop type approval procedure including the right of connection so that equipment approved in one Member State can be immediately placed on the market and put into service in all other Member States without the need for additional administrative procedures. Furthermore, the Directive lays down a number of definitions of the essential requirements necessary to provide safeguards due to the technical characteristics of the public networks. With the adoption of Directive 93/97/EEC the scope was further enhanced to cover satellite earth stations. \ These Directives aimed to make the establishment of internal market in the telecommunications terminal equipment sector a reality. Furthermore, the Directives provided for the possibility for the Community to negotiate Mutual Recognition Agreements with third countries, and thereby extending the one stop approval and connection system beyond the physical boundaries of the EEA This would give EU manufacturers the opportunity to reap the benefits of economies of scale and compete on an equal basis in the world markets. The principal objective of the progress report is to give a first assessment of the regime established by the two Directives on the basis of the experience gained during the first year of implementation. This includes the progress made on drawing up the relevant harmonised standards and transforming these into technical regulations as well as the problems encountered by the relevant authorities within the Member States during the course of implementation of the Directives. 1. 1 Outline of the Report Structure The report is produced in accordance with Article 15 of Council Directive 91/263/EEC and Article 17. 1 of Directive 93/97/EEC. The report is structured as follows: Chapter 2: outlines the principles and the conformity assessment procedures applied and includes the progress achieved. Chapter 3: analyses the functioning of the Directive and puts forward an assessment of the problems encountered. ^ Chapter 4: makes a number of proposals regarding the scope of the Directives, possible relaxation of procedures and a call for preparation of a Radio Equipment Directive. Chapter 5: contains the conclusions and four recommendations. ANNEX 1. Process for the adoption of CTRs ANNEX 2. Numbers of People with Special Needs in Europe ANNEX 3. List of Notified Bodies ANNEX 4 Official Journal references to Adopted CTRs 2. THE MECHANISM OF THE DIRECTIVES 91/263/EEC AND 93/97/EEC The technical divergence between the various telecom networks in the EU meant that the simple mutual recognition of the national type approval of terminal equipment was not possible. The "free circulation of terminal equipment" could only be achieved by a common type approval regime based on harmonised standards and/or specifications. To this end, the Directive 91/263/EEC was issued. for Regulations The Directive follows the model of the New Approach1 Directives. It lays down a list of essential requirements and it entrusts to standardisation bodies the task of drawing up the technical specifications under mandates issued by the Commission. These technical specifications which are elaborated, usually by ETSI (European Telecommunications Standards Institute), are in the form of Technical Basis (TBRs). Alternatively, European Telecommunications Standards (ETS), mandated to become harmonised standards under Directives 91/263/EEC and 93/97/EEC can be used to specify the essential requirements. At the same time, it requires national authorities to recognise that products manufactured in conformity with harmonised standards are presumed to comply with the "essential requirements" established by the Directive. Further to a conformity assessment procedure, products which comply with the requirements of the Directive can carry the CE marking and circulate freely in the EU. However the provisions of Directive 91/263/EEC diverge in some respects from the model of the New Approach. According to Article 6 of the Directive, harmonised standards which implement the essential requirements2 (c), (d), (e), 1 The fundamental principles of this New Approach were set out in Council Resolution 85/C 136/01 of the 7th May 1985 (O. J Reference C 136 of 4th June 1985) and they can be summarised as follows: legislative harmonisation is limited to the adoption of the essential safety requirements (or other requirements in the general interest). the task of drawing up the technical specifications is entrusted to organisation competent in the standardisation area. at the same time national authorities are obliged to recognise that products manufactured in conformity with harmonised standards are presumed to comply with the "essential requirements" established by the Directive. 2 Article 4 of Directive 91/263 states that Terminal equipment shall satisfy the following essential requirements: - * a) user safety, in so far as this requirement is not covered by Directive 73/23/EEC; b) safety of employees of public telecommunications network operators, in so fer as this requirement is not covered by Directive 73/23/EEC; c) electromagnetic compatibility requirements in so far as they are specific to terminal equipment; d) protection of the public telecommunications network from harm; (O, and (g) shall be transformed into Common Technical Regulations (CTRs), compliance with which shall be mandatory. This divergence is due to the fact that it is not in general possible to comply with the interworking requirements for access and/or for end-to-end communications other than by the application of unique technical solutions. 2. 1. The adoption of CTRs In order for a CTR to be adopted the Commission submits a scope statement for the development of a CTR for an identified type of terminal equipment to the Approvals Committee for Terminal Equipment (ACTE). This scope statement will have been the Telecommunications Regulations Application Committee (TRAC). The opinion of ACTE regarding this draft scope statement is asked for according to the rules described in Article 148 (2) of the Treaty. elaborated with additional consultation with The Commission, formally, issues a mandate to the recognised standardisation bodies ETSI/CEN/CENELEC and in most cases it will be ETSI which is entrusted to develop the corresponding harmonised standard, the so called Technical Basis for Regulation (TBR). In practice, mandates may be given before the consultation process on the scope statement has been completed, in order to speed-up the process. When complete, the TBR is delivered to the Commission. TRAC will advice the Commission on the technical suitability of the TBR. The Commission then prepares a draft measure for a CTR comprising of regulatory aspects and the TBR. In this process additional consultations are made. The opinion of ACTE is then sought. If the opinion of ACTE is favourable, the Commission renders the TBR mandatory by transforming it into the CTR to be published in the Official Journal (OJ). The CTR then becomes EU law. If the opinion of ACTE is not favourable, or if no opinion is delivered, the e) effective use of the radio frequency spectrum, where appropriate;. 0 interworking of terminal equipment with the public telecommunications network equipment for the purpose of establishing, modifying, charging for, holding and clearing real or virtual connection; g) interworking of terminal equipment via the public telecommunication network, in justified cases. The cases where terminal equipment supports: (i) reserved service according to Community law, (ii) a service which the Council has decided that there should be Community-wide availability, are considered as justified cases and the requirements concerned are determined in accordance with the procedure provided for in Article 14 (reference to ACTE). In addition, after consultation of representatives of the bodies referred to in Article 13 (3) and taking due account of these consultations, the Commission may propose that this essential requirement is recognized as being justified for other terminal equipment in accordance with the procedure provided for in Article 14. 8 Commission shall submit to the Council a proposal relating to the measure to be taken3. On no occasion, since the establishment of the committee, has it been necessary to refer a decision to the Council4. The overall process including consultations is described in more detail in Annex 1. 2. 2 Progress Made to Date Adopted CTRs This section describes the status of all CTRs that have been adopted by the Commission on the advice of ACTE. The current status of all CTRs and proposed CTRs is summarised in Table 1. Pan-European Cellular Digital Mobile Communications The TBRs for GSM Phase 1 5Access and Telephony Application Requirements were adopted by the Commission on the advice given by ACTE in September 1993. These were published in the Official Journal6 and came into force on 1 January 1994. This ended the interim type approval regime and type approval against CTRs 5 and 9 can now be achieved at a number of Notified Bodies. The testing and subsequent approval allows GSM equipment to be placed on the market and put into service in any Member State or EFTA country. Integrated Services Digital Network (ISDN) Access and Telephony -CTR3,4&8 in terminal equipment Directive As required (91/263/EEC), CTOs 3 ,4 and 8 are currently being drafted to replace NETs 3, 5, and 33 respectively. NET 3, 5 and 33 were European standards for ISDN Basic telecommunications the 3 Article 14. 4 of Directive 91/263/EEC Since the inaugural meeting in July 1991, in total 27 meetings have been held: September 1991, October 1991, December 1991, January 1992, February 1992, April 1992, May 1992, June 1992, September 1992, October 1992, November 1992, December 1992, January 1993, March 1993, April 1993, May 1993, June 1993, September 1993, October 1993, December 1993, February 1994, April 1994, May 1994, June 1994, September 1994, and November 1994. 5 Phase 1 GSM covers full type approval to the original specification whereas Phase 2 GSM covers new features such as 12. 5kHz voice codecs and enhanced supplementary services. 6 Commission Decision 94/11/EEC, OJ No. L8,12. 1. 94, p. 20 and Commission Decision 94/12/EEC, OJN0. L8,12. 1. 94, p. 23. Access, Primary Rate7 Access and 3. 1 kHz Telephony Requirements. Hïésè NETs have been published by ETSI in the form of ETSs and have been referred to in the Official Journal in accordance with the provisions laid down in the First Phase Terminal Equipment Directive (86/361/EEC). It became clear to the Commission Services that the forecast dates for development of the CTR 3 and CTR 4 were slipping significantly. Despite additional funding to ETSI little improvements in dates was envisaged. The following approach was therefore adopted due to the urgent need to have EURO ISDN placed on the market and thereby ensuring that EURO ISDN would take off The approach was to reassess NET3 and NETS, to reduce the requirements to the exact match with the essential requirements of Council Directive 91/263/EEC and to produce cross references to the test suites which had been recently developed. The objective of the cross reference lists is to establish a presumption of conformity with the appropriate essential requirements. The Commission was therefore capable of presenting draft measures to ACTE on EURO ISDN basic access and primary rate access. A favourable opinion was reached in April 1994. The two Commission Decisions, commonly referred to as the bridging measures, were published in the Official Journal in December 1994. It should be noted that France and Germany have additional requirements beyond the bridging measures. A simplified administrative procedure, including mutual recognition provisions has been agreed to accommodate such "delta" requirements. A draft measure relating to ISDN telephony has been presented to ACTE and a favourable opinion was obtained in September 1994. Digital European Cordless Telephony (DECT), CTRs 6,10 & 11 The draft measures for DECT Access Requirements and DECT Telephony Application Requirements were presented to ACTE in December 1993. A positive opinion was given and these two CTRs were published in the Official Journal in July 1994. The DECT Public Access Profile was ready for submission to ACTE in the final form of a draft measure in September 1994. The ACTE opinion was positive. At the June ACTE meeting it was agreed to extend the scope of CTR 6 and 10 to include DECT repeaters. Public Land-Based European Radio Message System (ERMES), CTR 7 The ERMES TBRs delivered by ETSI have been ready for some time. However from a regulatory point of view, the essential requirements to be tested were felt to go beyond what was required for a receive-only terminal type. Following consultation with the ACTE Head of Delegations, the Commission was capable ISDN Basic access provides two 64kb/s communication channels and one 16kb/s control channel. Primary rate access provides thirty 64kb/s communication channels and one 64kb/s control channel. 10 of proposing a draft measure covering ERMES which was adopted in August 1995. ONP leased lines 2048 Kbit/s unstructured and 64 Kbit/s, CTRs 12 and 14 *-'i"-»V->; >*«"• '*• * ? * • »' The draft measure for ONP leased liens 2048 Kbit/sec received a favourable opinion by ACTE in December 1993. The corresponding CTR, i. e. CTR 12 was published in July 1994. The draft measure for ONP leased lines 64 Kbit/sec received a favourable opinion from ACTE in April 1994 and was adopted in December 1994. -• -. Proposed CTRs In addition, twelve draft CTRs are under preparation. These draft CTRs for which scope statements ACTE has given a favourable opinion and mandates given to ETSI are as follows: Pan-European Cellular Digital Mobile Communications i In order to expedite type approvals for GSM Phase 2 terminals, the Commission Services have already prepared draft Measures for CTRs 19 and 20 and have consulted ACTE thereon. As soon as the relevant harmonised standards, TBRs 19 and 20, are available the formal opinion will be requested from ACTE. X. 21 Network Access, CTR 1 The technical basis for regulation completed ETSI vote in July 1995. ACTE expressed a favourable opinion on the draft measure in September 1995. It has been agreed that only layer 1 should be included in the CTR. Layers 2 and 3 are considered to be harmonised standards. X. 25 Network Access, CTR 2 - As in the case of X. 21 above, it has been agreed that only layer 1 should be included in the CTR. Layers 2 and 3 are considered to be harmonised standards. The public enquiry phase has been passed. The draft Measure is therefore to be _" % presented to ACTE during 1995. EURO ISDN Basic Access and Primary Rate Access, CTR S&4 As mentioned earlier, these CTRs will replace the current CTR 3 and CTR 4 (bridging measures). Expected date of coming into force is 1996 before the expiry of the bridging measures (November 1996). A scope statement has been agreed for Packet Mode Bearer Service access for both primary and basic rate. ONP 2 Mbit/sec structured leased lines, CTR 13 The technical basis for regulation is currently in thé Public Enquiry phase and the ETSI vote result is expected before the end of 1995. The draft measure will be very close to the text of already adopted ONP CTRs. 11 WW •*«*-; - / «. V ^V PSTN non-voice attachments, CTR 21 for non-speech A CTR for non-voice PSTN Attachments is intended to regulate the essential the public analogue requirements telecommunications network. This would include, in particular, modems. This is an important problem for the European telecommunications terminal industry. At present there are a number of national approval regimes in place to test modems and other non-voice PSTN attachments in each of the Member States individually. This is a lengthy and expensive process for manufacturers and distributors. attachments to ' However modems from markets other than the European market are being connected to all analogue networks currently existing in the Member States. Many of these modems are US sourced. This has created a 'grey1 market in these non-voice attachments which can be connected to the network without being approved for marketing or connection in the Member States. A draft scope statement has been elaborated, on which ACTE has delivered a favourable opinion and a mandate has been given to ETSI. The standardisation work is in progress and the draft TBR should complete Public Enquiry by November 1995. Terrestrial Flight Telephone Systems (TFTS) in commercial A CTR on for TFTS would harmonise airborne terminal equipment capable of allowing passengers the public telecommunications networks. The European Radiocommunications Committee (ERC) has allocated the 1670-1675 MHz and 1800-1805 MHz bands for this service. Additional approval or certification procedures would probably be needed to supplement the proposed CTR to ensure compliance of the equipment with the general safety aspects of the aircraft. These would be under the jurisdiction of the Civil Aviation Authorities. aircraft access to The scope statement for TFTS has been elaborated. A mandate has been placed with ETSI. Standardisation work is in progress and the draft TBR is expected to go for Public Enquiry by February 1996. ONP Analogue Leased Lines 2 and 4 wires, CTRs 15 & 17 These two ONP leased line CTRs both have-scope statements, mandates have been placed with ETSI, the vote result is expected in December 1995. DECT Generic Access Profile, CTR 22 ^ ' •> • To further enhance the connectivity of DECT to different networks, the current Public Access Profile needs to be broadened. Therefore a scope statement has been elaborated defining the requirements for a Generic Access Profile. A mandate has been given to ETSI, standardisation work is in progress and the completion of the ETSI voting procedure is expected in March 1996. 12 Trans-European Trunked Radio (TETRA) This is a technology for Private Mobile Radio (PMR) communications. It allows speech and data communication within a closed user group and could be used to connect to the public telecommunications network. roaming agreements between In particular it can form the basis of a trans-European network including international safety organisations. The police forces are, for example, considering basing their communications systems on the principles laid down in the relevant TETRA standards the national public Problems have also been encountered in the harmonisation of the frequency bands to be used in this system. This is because the bands most suitable for TETRA are currently reserved for military and police applications in the EU Member States. Discussions are being carried out with the relevant authorities to attempt to free these bands for civilian applications. A scope statement has been agreed which asks ETSI to elaborate the requirements for emergency services use of TETRA, taking into account the issues identified above and without. prejudice to the applicability of Directive 91 /263/EEC for this class of equipment. Digital Cellular System (DCS 1800) The Digital Cellular System is essentially a modification to the GSM specification to support operation in the 1800 MHz band. The lower power used and the use of frequencies in the higher band imply small coverage but support higher traffic densities. ETSI has already developed standards for DCS 1800 systems and terminals. DCS 1800 systems are also commonly referred to as the Personal Communications Network (PCN)- Scope statements for DCS 1800 Access and DCS 1800 Telephony have been agreed. Problems have been encountered in the harmonisation of the frequency bands to be used by DCS 1800 due to the current usage of the allocated bands by non-public services. Two draft measures are currently under preparation which duly take this issue into account. DECT/GSMAccess At the June ACTE meeting a scope statement was agreed for equipment that uses DECT frequencies and protocols for access to the GSM network. Satellite Earth Stations Scope statements were agreed at the June ACTE meeting for the following classes of satellite earth stations :- L-Band low data rate land mobile satellite earth stations. Ku-Band TVRO satellite earth stations. Ku-Band VSAT satellite earth stations. 13 >' Ku-Band land mobile satellite earth stations. Ku-Band satellite news gathering transportable earth stations. PSTN Voice Access and Analogue Handset Telephony The market for analogue PSTN terminal equipment is still the major portion of the total telecommunications terminal equipment sales. Despite the rapid introduction of newer technologies, this situation is likely to remain unchanged for several years. The domestic user market for analogue equipment continues to expand with the use of second and third fixed phones or with cordless technologies. The business market also continues to expand. In addition the life span of analogue equipment has reduced dramatically with the development of new features necessitating new models. All these factors imply a continuing requirement for analogue terminal approvals. In addition to the immediate market needs, the liberalisation of voice telephony service and the liberalisation of telecommunications infrastructure are foreseen for 1998 onwards. The regulatory framework for the post 1998 environment is currently being developed, but it is already clear that the concept of Universal Service is crucially important and that the definition of Universal Service will include, as a minimum, a Universal Voice Telephony Service. At the same time as encouraging competition for services and for infrastructure, we must carefully safeguard the harmonisation objectives in the terminal equipment market. Scope statements for PSTN Voice Access and Analogue Handset Telephony were given a favourable opinion at the September ACTE meeting. ETSI have not yet given estimates for the completion dates. For the purpose of giving an overview of the CTRs adopted or under development, please refer to Table 1. The relevant Official Journal references are given in Annex 4 14 TABLE 1: STATUS OF CTRS ADOPTED OR UNDER DEVELOPMENT CTR Number NET Equivalent (if applicable) Area of Harmonisation CTR1 NET1 X. 21 Network Access CTR 2 NET 2 X. 25 Network Access Adoption Date of CTR measures expected 12/95 expected 08/96 CTR 3 NET3 ISDN Basic Access (Bridging Measure) "adopted 20/12/94 CTR 4 NET 5 ISDN Primary Rate Access (Bridging Measure) adopted 20/12/94 CTR 5 - NET 10 GSM (Phase 1) Access Requirements adopted 21/01/94-. DECT Access Requirements adopted 29/07/94 ERMES Receive Only Access CTR 8 NET 33 Digital Telephony over ISDN CTR 6 CTR 7 - - CTR 9 CTR 10 CTR 11 CTR 12 CTR 13 CTR 14 CTR 15 CTR 17 CTR 19 CTR 20 CTR21 •. v' CTR 22 CTR 23 - - -. - - - '- - '- - - - adopted 2/8/95 expected 11/95 adopted 12/01/94 GSM (Phase 1) Telephony Attachment Requirements DECT Telephony Terminal Requirements adopted 29/07/94 DECT Public Access Profile (PAP) expected 11/95 ONP Leased Lines: 2048 Kbit/s Unstructured adopted 29/07/94 ONP Leased Lines: 2048 Kbit/s Structured expected 03/96 ONP Leased Lines: 64 Kbit/s adopted 29/12/94 ONP Leased Lines: Ordinary and special quality voice - 2 wire expected 04/96 ONP Leased Lines: Ordinary and special quality voice - 4 wire , expected 04/96 GSM (Phase 2) Access Requirements expected 06/96 GSM (Phase 2) Telephony Attachment Requirements expected 06/96 ••• I ' Analogue PSTN Non-Voice Access expected 8/96 DECT Generic Access Profile TFTS 15 expected 07/96 expected 03/97 CTR Number NET Equivalent (if applicable) Area of Harmonisation Leased lines D34U/D34S Leased lines D140U/S Adoption Date of CTR measures expected 09/96 expected 09/96 CTR 24 CTR 25 CTR 26 CTR 27 CTR 28 CTR 29 CTR 30 CTR 35 CTR 36 - - - - - - - - - L-band low data rate mobile earth stations expected 10/97 Ku-band earth stations Ku-band VSATs Ku-band TVROs Ku-band SNG TETRA "Emergency access" DECT/GSM Radio expected 10/97 * expected 10/97 expected 10/97 * expected 10/97 expected 3/98 expected 10/97 16 2. 3 New Candidate CTRs ACTE is considering the treatment of the following classes of terminal but is yet to take a position : Personal Satellite Communications Network (PSCN) A CTR for PSCN would cover terminal equipment capable of being connected to the public telecommunications network via low earth orbit satellites. This is considered to be a large market for future mobile telephony and falls within the scope of the Satellite Earth Station Equipment Directive and thus within the CTR regime. ETSI have been given a mandate. This standardisation mandate (M/057) calls for harmonised standards to be adopted by end 1995. Terminals for People with Special Needs There is a growing awareness, recognised by regulators, that elderly and disabled people have the right to expect the same standard of service and access as every other member of the public. The numbers of people involved is indicated in Annex 2. , The Commission has consequently tabled a number of contributions at the most recent ACTE meetings and it has been decided to make an in-depth analysis on the needs of this group and the extent to which these needs can be met within current legislative framework on type approvals. It is remains to be seen whether a scope statement for a CTR will be possible. DECT Consideration is being given'to the need for scope statements on DECT/GSM Dual Mode and DECT/ISDN profile CTRs. 2. 4 Market Coverage For The following high value segments of the terminal equipment market no single market exists yet: - Simple telephones -Key Systems -PABXs - Private Networks (apart from leased lines). i. 17 2. 5 Conformity Assessment Procedures According to Article 3 of the Directive 91/263/EEC, terminal equipment can only be placed on the market and put into service if it complies with the requirements laid down in the Directive. The verification of equipment's conformity to these requirements is tested during the Conformity Assessment Procedures. The Conformity Assessment Procedures are used to test equipment's conformity to the essential requirements of the Directive. The onus is placed on the manufacturer to gain certification and approval prior to the affixing of the CE marking and the subsequent placing of the product on the market. Under the 91/263/EEC Directive, a manufacturer can choose between a number of Conformity Assessment Procedures any of which is sufficient to result in approval of the equipment for European market entry, and to allow the manufacturer to affix the CE marking: • • the full quality assurance procedure (module H), where the manufacturer who operates an approved quality system, subject to surveillance by a notified body, is enabled to certify that the products concerned satisfy the requirements of the Directive that apply to them. the type examination procedure (module B), where the manufacturer requests a Notified Body to ascertain that a specimen meets the provision of the Directive that apply to it and issue the' relevant EC type-examination certificate. Subsequent to this certificate, the manufacturer has two options: i. to issue a Declaration of Conformity to Type (module C), subject to - control by a notified body using random product checks, or ii. to implement a production quality assurance programme (module D) subject to surveillance by a notified body and ensure in a written declaration of conformity to type that the products concerned are in conformity with the type as described in the EC type-examination. Once the procedures-described above are completed, the notified bodies shall issue an administrative approval for the connection of the concerned terminal equipment to the public telecommunications network. Under the Council Decision 93/465/EEC, the CE marking must be affixed during the production control phase. This can only take place after the administrative approval has been issued. It follows that the administrative approval must be issued from the notified body chosen for the production control phase. It is this notified body, responsible for issuing the administrative approval and the last body to intervene in the process, whose identification number is used for the CE marking. The complexity of the mechanism of the conformity assessment procedures has been criticised as non proportional to the objective aimed at. While these procedures were appropriate when they were formulated, the change in circumstances since then could mean that review is now required. 18 2. 6 Specifics for the Satellite Earth Station Directive, 93/97/EEC The satellite earth station Directive extends the Terminal Equipment Directive to include Satellite Earth Stations. The purpose of this Directive is to lay down a mechanism which will permit the effective use of orbital resources in conjunction with the radio frequency spectrum and avoidance of harmful interference between space-based and terrestrial communications systems and other systems. Therefore this Directive focuses on the space interface of the satellite earth station equipment. The satellite earth station Directive lays down the type approval procedures for equipment which is capable of being used either for transmission only, or for transmission and reception,, or for reception only of radio-communication signals by means of satellites or other space-based systems. These type approval procedures aim at safeguarding the following main objectives: - the public telecommunications network - the effective use of the frequency spectrum - the effective use of orbital resources and the avoidance of harmful interference between space-based and terrestrial communications systems and other systems. In view of these main objectives the Directive makes the following distinaions with respect to the conformity assessment procedures to which satellite earth station equipment are subject to: /. Transmit or transmit-receive satellite earth station equipments this equipment may affect the use of the frequency spectrum and the orbital resources and therefore should always be type approved according to the conformity assessment procedures, laid down by the Directive 91/263/EEC, regardless of its intended use. However, if the equipment is not intended to be connected to the public telecommunications network, the conformity assessment procedure need not be applied to its terrestrial interface provided that the manufacturer or the supplier fills in the appropriate declaration of intended use, mentioned in Article 2 of the Directive 91/263/EEC and Article 11 of the Directive 93/97/EEC /'/. Receive only satellite earth station equipment: this equipment, although it also makes use of the frequency spectrum and orbital resources, does not have the capability to affect the use or provoke harmful interferences between space-based and terrestrial communications systems and other systems. Therefore the principle of proportionality imposes that with respect to the space interface of this equipment, it is upon the manufacturer to choose either the classical conformity assessment procedures or the ' Community internal production control procedures set out in the Annex of the Directive 93/97/EEC, the latest being a simple self declaration. Nevertheless, the interface to the terrestrial network of the receive only equipment is subject to the same rules as terminal equipment and it therefore has to be duly type approved whenever it is intended to be connected to the 19 public network or accompanied by the manufacturer's declaration whenever it is capable to be connected but not intended for such a purpose. 2. 7 Mutual Recognition Arrangements (MRAs) The seventh recital of the Directive 91/263/EEC states: ". real, comparable access to third country markets for European manufacturers should preferably be achieved through multilateral the negotiations within GATT, although bilateral Community and third countries may also contribute to this process. '* talks between This statement gives the foundation for third country negotiations both within the scope of GATT and on an individual country by country basis. In the course of such negotiations the Commission must ensure that the opening up of the Community market in terminal equipment is not unilateral or without full reciprocity. The Council adopted a negotiating mandate for the mutual recognition of conformity assessment procedures between the EU and certain third countries on 21 September 1992. The MRAs are expected to include fields such as pharmaceuticals, medical devices, chemicals and telecommunications. The main areas of interest in the includes the telecommunications sector prior to and during negotiations following: • • • • agreement on sectors for inclusion in the MRA and precise definition of these sectors; framework regarding market access legal third manufacturers, including any tariff, origin or technical barriers; for country conformity assessment procedures including mechanisms, bodies and standards within the negotiating countries and the criteria used for evaluation of test files from third country testing agencies; the essential requirements governing equipment eligible for conformity assessment; and • v. the bodies responsible for the formulation of standards for conformity assessment. In addition there are several horizontal issues that must be addressed in an MRA. These include intellectual property rights, product liability laws (as applied to the manufacturer, the certification body, the accreditation authority, the importer, and the distributor) and origin rules. 1 Council Directive 91/263/EEC, OJ No L 128,23. 5. 1991, p. 2. 20 The Commission began negotiations with the US. , Canada, Australia and New Zealand in 1994, these being the priority countries for the conclusion of Mutual Recognition Agreements with the European Union. For each of these countries, telecommunications terminal equipment is regarded as a a priority sector. In the case of Australia and New Zealand, encouraging progress has been made in drafting the telecommunications part of the agreement. Both of these countries are willing to base an agreement on full mutual recognition including the function of certification. Progress has been slower with USA and Canada because both countries would prefer to use an approach which first would conclude an agreement on mutual recognition of test results. The European approach is to pursue an agreement based on full mutual recognition of testing and certification. In addition to continuing discussions with the first four priority countries, negotiations will begin in 1995 with Japan and Switzerland. A difficulty which needs to be overcome is that a substantial proportion of the European telecommunications terminals market is not yet harmonised. Particular examples are PSTN voice terminals and certain classes of radio equipment. These areas continue to be subject to national regulation. In many of the national legal systems it is not currently possible to transfer national rights to a third country to work as a notified body. 2. 8 Relations with EFTA Countries The European Union enjoys close co-operation with the EFTA countries in telecommunications. As a result it is the Commission's policy to extend the 'one stop approval' market to include the EFTA nations, within the framework of the European Economic Area (EEA). EFTA Member State delegations currently attend the ACTE meetings, but they have only observer status and are therefore not entitled to express their opinion on draft measures. The EFTA Secretariat and the EFTA Surveillance Authority are also. represented with observer delegations. This participation by EFTA is in accordance with the procedure adopted by the Commission on 1 June 19949. The EFTA countries and the EU Member States have, through the Agreement establishing the European Economic Area (EEA), extended the principle of the four freedoms (free movement of goods, persons, services and capital) of the single market to cover all 17 countries. The EEA Agreement entered into force on 1 January 1994. The EEA, which is based on EC legislation existing on that date, provides for the legislative framework in terms of trade market access and competition rules throughout the region. The EFTA countries have accepted the Community acquis in the field of technical harmonisation and the principle of a single mutually recognised testing and certification regime and a single CE marking regime within the EEA. The general principles on the free movement of goods as expressed in Articles 30 and 36 (Articles 11 and, 13 of the EEA 9 Procedure d'information et de consultation pendant la période de pre-adhesion, SEC (94) 909 et /2. " 21 Agreement) and the relevant rulings of the EC Court of Justice are also applicable in the EFTA countries (Article 6 of the EEA Agreement). Switzerland, although a member of EFTA, has not joined the EEA but will nevertheless implement the technical part of the CTRs. The operation of this unique arrangement has not yet been finalised. Liechtenstein has formally ratified the EEA Agreement in May 1995 following modification of their customs union with Switzerland. The EFTA countries have taken the necessary institutional measures to ensure the good functioning of the EEA by setting up the Standing Commitfee of the EFTA State, the EFTA Surveillance Authority and the EFTA Court. Joint EFTA-EU institutions have also been created such as the EEA Joint Committee, which is responsible for taking decisions regarding the development of the EEA to new EU legislation and its homogeneous application throughout the EEA. The modus operandi of the CTR regime within the EEA has not yet been finalised. Under the EEA, any new EU legislation must be ratified by the EU/EFTA Joint Committee. Following this ratification, each of the EFTA-EEA Member States transposes this new legislation into national law. In the EU Member States, power can be transferred from the Member States and the Council of Ministers to a Committee (in the case of the CTR regime, this is ACTE) in order to be adopted. This difference in procedure, brought about because CTRs are considered as new legislation and not as acquis communitaire to the 91/263 or the 93/97 Directives, could result in the EFTA-EEA Member States erecting barriers to trade by delaying the adoption of the CTR into their national law, while having full access to the markets in other EEA Member States. Following the accession to the European Union of Austria, Finland and Sweden, the relationship between the EU and EFTA under the EEA framework will have to adapt to the new situation. 22 |3, PROBLEMS "ENCOUNTERED DURING THE IMPLEMENTATION OF rasons J The following sections examine a number of issues that have arisen during the application of the Directive. 3. 1 Experience on the Scope of Directive 91/263/EEC The following issues relating to the scope, of the Directive have been identified. Equipment not intended to be connected to the network: Can a grey market develop?. The Directive 91/263/EEC concerns telecommunications equipment capable of being connected to the public telecommunication network in order to send, process or receive information. A critical principle of the Directive is that all equipment with the physical characteristics of telecommunications equipment must have affixed a marking which will indicate whether or not it can be connected to a public network. The marking thus, serves two purposes: it enables a surveillance authority to easily identify the approval status of the equipment while at the same time informing the user of the intended purpose of the equipment. The Directive distinguishes between equipment intended to be connected to the public telecommunications network and equipment not intended for such a purpose and provides that it is only the first one which should be type approved. In 1991, when the Directive was adopted, it was quite clear that the main prerequisites of the type approval procedures were the protection of the public network and the interoperability of the terminal equipment with the public network or via the public network. Accordingly, to the extent that these objectives were met, there was no need for further regulation. Consequently, equipment having the physical characteristics of terminal equipment but not intended to be connected to the public network did not need any further regulation. > Given the construction of the present Directive this approach undoubtedly has a solid logical basis. The Directive imposes mandatory CTRs to terminal equipment intended to be connected to the public network. The extension of these mandatory standards to all equipment with the physical characteristics of terminal equipment, disregarding its use, could not be justified by the aims of the Directive. It has however been argued that the distinction between equipment intended to be connected to the network and equipment not intended to be connected may permit the creation of a "grey" market. Manufacturers could declare that their product is not intended to be connected to the public network and thus avoid the cumbersome procedures of type approval. In this way providers would be able to place their equipment in the market at a considerably lower cost than if the equipment was type approved. If the user connected this unapproved equipment to the network, he would assume all risks and responsibilities thereof. The possible solutions are the following: , 23 i. Amend the Directive in such way that all equipment capable for being connected directly or indirectly to the network will have to be type approved: This solution would prevent the creation of a "grey" market but at the same time it would not be in line with the principle of proportionality. The theory of New Approach Directives is that legislative harmonisation should be limited to the adoption of those essential requirements with which products put on the market must conform10. The essential requirements which one should safeguard in the area of terminal equipment are the safety of the network and interoperability (safety of user and of employees are adequately regulated by Directive 73/23/EEC, EMC by Directive 89/336/EEC). However if a terminal is not connected to the public network, none of these essential requirements are in issue any more and therefore there is no justification for a type approval procedure. ii. Provide for national measures which will deter the fraud in an efficient way. The Directive requires Member States to lay down efficient mechanisms for this purpose. This could be achieved by drawing the attention of the users to their responsibilities in case of misuse of the terminal equipment. Manufacturers, in particular, have expressed the view that there must be a balance between regulation and surveillance in order to deter grey importers while not overly penalising legitimate manufacturers. This implies some harmonisation of surveillance between Member States. The user should be adequately informed about the significance of the markings as well as the possible penalties and other consequences in case of a misuse of the equipment. iii. Simplify the requirements to reduce costs of approval and minimise time to market. This would reduce the relative advantage that the grey market has compared to manufacturers who follow the correct regulatory route. It should also reduce the cost of products and improve the responsiveness to the market place. The risk is that problems may arise with compatibility between the terminal equipment and the networks to which they are connected. Equipment indirectly connected to the public network: do personal computers and other IT equipment fall within the scope of this definition? As mentioned above, the Directive only regulates the placing on the market and connection to the network of equipment intended to be connected to the public network. This can only be equipment directly connected to the termination of the public network or equipment which interworks with a public telecom network 10 Council Resolution of 7 May 1985 on a new approach to technical harmonisation and standards (85/C136/01). 24 being connected directly or indirectly to the network in order to send, process or receive information. It follows from this definition that only equipment capable of interworking with the network can fall within the scope of the Directive. The term interworking contains a clear element of interaction with the network which limits the scope of the Directive only to equipment which has this capability. Therefore in the case of IT equipment, it is the network interface circuitry , integrated or not in the IT equipment, which ensures the interworking of the IT with the network and which therefore has to be type approved together with the software drivers responsible for initiating, terminating or modifying the call. An in-depth analysis of the objectives of the Directive will lead to the same conclusion. The Directive mainly aims at ensuring the protection of the network and the interoperability of the terminal with the network or via the network. It would not therefore be reasonable to impose type approval procedures on IT equipment on the basis of this Directive as far as this equipment functions independently from the network. There is considerable variation across Member States on the approach on indirectly connected terminals. These approaches vary from having no requirements for such equipment beyond that required for directly connected equipment to having a range of requirements for the indirectly connected terminals themselves as well as the switching equipment such as PABX or key systems. These requirements include such aspects as the protection of privacy and the provision of facilities for users with special needs e. g. Visually Handicapped Operators Consoles. There is an urgent need to resolve this issues since private switching equipment represents one of the largest markets for telecommunications terminal equipment in Europe. There is considerable support for the view that Article 2, referring-to equipment which is capable but not intended for connection to the public network is confusing and of little practical benefit. It would also remove the requirement for negative marking which is not found to be helpful by many parties (see Para 3,3). Classes of equipment which could fall under this article are modems used only for private network links but it is difficult for a manufacturer to confirm the "intention of a user of such a portable item. Another example is radio equipment not intended for connection but the considerations in Para 3. 2 below should cover concerns in this area. 3. 2 The coverage of radio equipment There is ambiguity on which radio equipment is covered by the Directive 91/263. The ambiguity relates to whether or not the radio frequency spectrum is part of the "public telecommunications network" due to the fact that it is a limited natural resource accessible to all, including the fixed public telecommunications network. If the spectrum is regarded as part of the public network, any terminal equipment which makes use of a system of communication employing the radio frequency spectrum would be presumed to be intended for connection to the public telecommunications network. 25 On the other hand, if the spectrum is not regarded as part of the network infrastructure, only radio terminal equipment which is intended to interwork with the fixed telecommunications network would be covered by the Directive. The Commission believes that the intention of the Council was to include the radio frequency spectrum which is allocated to public telecommunications within the definition of public network infrastructure and that terminal equipment capable of making use of this spectrum would fall under the TTE Directive. This intention would be made unambiguous by introducing the following alternative text in Article 1. 3 of the Directive : "However, equipment which is, capable of connection to the public telecommunications network and which uses the radio frequency spectrum for connection and/or communication is equipment for which the procedures of article 2 may not be applied. " 3. 3 Ma rki n g Regi m e A series of Directives, designed to remove technical barriers to trade, provided for the affixing of the CE marking. Each one of these Directives sets forth its own rules for the use and the design of the CE marking. In the interest of simplifying Community legislation and making it more consistent, the Council adopted Directive 93/68/EEC which aims to replace the various provisions of all these Directives with uniform prescriptions. However, the Directive remains optional until 1st January 1997 so that manufacturers will be able to adjust gradually to the new situations and to sell their stocks of products manufactured in line with the rules that were previously in force, bearing the non-harmonised markings. When the manufacturer follows the harmonised regime and affixes the EC marking on the terminal equipment as described in Directive 93/68/EEC, this marking indicates that the equipment is also presumed to conform to the provisions of all other Directives that may be applicable to it. With respect to terminal equipment, the Directives that may be applicable are the 91/263/EEC TTE Directive, the 73/23/EEC Low Voltage Directive and the 89/336/EEC Electromagnetic Compatibility Directive. The aspect of dual marking appears in some cases where the manufacturer may have an interest in placing on the market terminal equipment which complies at the same time with national requirements and to a CTR. This could be the case, for instance, with EURO ISDN terminal equipment which also is designed to conform to additional national sets of requirements. In this case, two different markings need to be affixed to the equipment. This is acceptable if the documentation accompanying the equipment explicitly indicates the meaning of each of the markings affixed. The practical application of the marking regime has necessitated many discussions with industry representatives. This, in turn, has led to clarifications being given concerning the marking of the equipment for which neither CTRs nor harmonised standards exist; for indirectly connected equipment and for equipment consisting of sub assemblies need only have marks placed on the telecommunications related elements. For example, communications software 26 which can be loaded into a personal computer can only convey marking information in the literature supplied with the product. Industry and some regulators have expressed concerns regarding the effectiveness of negative marking according to Annex VII of Directive 91/263, as a mechanism to control the grey market and they have proposed that negative marking should be abandoned. It should be noted, however, that the intention of the negative marking was more to open up markets for off-network equipment rather than to specifically control the grey market. 3. 4 The slowness of the standardisation process The implementation of Directive 91/263/EEC and its amending Directives has been hampered, among other things, by the delays in standardisation of the technical areas within ETSI where deliverables have often been over a year late. This has resulted in late availability of TBRs to be adopted as CTRs and therefore of harmonised technical regulations governing particular equipment types. Some of the problems encountered have stemmed from inaccurate forecasting of the work involved at the outset, with subsequent pressure to maintain the optimistic deadlines. The choice of approval procedure to be followed within ETSI needs to be clearly agreed at an early stage. The normal practice is to avoid the use of accelerated procedures for regulatory documents. In principle, the accelerated procedures exist to speed up the approval of 'non-contentious' issues. However because of the need to generate and adopt the TBRs quickly, the accelerated procedures have been used in an attempt to speed up the elaboration of TBRs which may contain contentious issues. This can result in failed votes which require reference back and consequently result in no saving of time. The lack of TBRs and CTRs for particular equipment types has meant that, in practice, some of these areas have been governed by the NET regime. This has caused confusion for manufacturers and suppliers, particularly those new to the European market, in that under the NET regime, approval must be applied for in each of the Member States, but under the CTR regime, now governing equipment types for which CTRs exist, approval need only be granted in one Member State for the product to be placed on the market throughout the EU. The delays during the production of European Telecommunications Standards have been particularly noticeable in the ISDN and DECT cases. The delays to the DECT standards were partly caused by the lack of personnel wjthin ETSI and the manufacturers to develop these standards because a greater emphasis was placed on the development of standards for GSM. This point is specifically mentioned in the recent Green Paper on Mobile Communications: "DECT has [. ] faced a number of issues during development [including] competition from investment in the development of GSM, the development of the resulting in a shortage of manpower for 27 standard [and] as with GSM, there have been delays in getting CTRs approved in good time. "l l The delays in development of the TBRs within ETSI stem partly from the way in which ETSI itself operates. It has to be noted that the right level of resources is not always put at the disposal of the recognised standardisation organisations, in particular in the case of ETSI, by the ETSI members themselves. It is essential to have the timely availability of experts whereby work on the identified technical basis for regulations can be effected speedily and within the time schedule envisaged. It may be that the non-availability of experts is due to the relative priority of the class of terminals being addressed with respect to market needs. Where this is the cause, this should be made clear. In addition, experience has shown that when ETSI needs help on interpretation of the essential requirements laid down by both Directives, this guidance is not communicated in an effective way to ETSI. The current procedures of requesting help and receiving a response via a chain involving the ETSI TBR manager, an ETSI rapporteur, a TRAC correspondent and thence reporting back to the Commission Services have great scope for improvement. A direct route of communication between the Commission services and ETSI TCs and STCs is available by the use of Commission Counsellors but a lack of resources on the part of the Commission Services has reduced the effectiveness of this mechanism. Delays have also been introduced by the lack of clear guidance from the regulators. In some cases it has taken a number of ACTE meetings to resolve certain issues e. g. the X. 25 layer issue, the ERMES CTTl issue/the coverage of TETRÀ by 91/263, indirectly connected terminals. Having regard to the timely development of TBRs experience has also shown that the ETSI TC/STC working practices, in particular regarding the consensus making process and the resolution procedures following a Public Enquiry, are too slow and cumbersome. It is believed that considerable time could be saved if, from the beginning of the TBR work, the working practices would take into account for agreement at the final voting stage. The need for a review of the working procedures of European standards organisations in the development of harmonised standards is urgent as indicated by the recent Bangemann Group Report: • » "The Group recommends a review of the European standardisation process in order to increase its speed and responsiveness to markets. "12 TJiis report highlights three levels at which action should be taken to rectify the present situation: operators, investors and public procurement offices should establish an MoU to set specification requirements which would provide input to 11 COM (94) 145. 27. 04. 1994, Towards a Personal Communications Environment: Green Paper on a Common Approach in the field of mobile and personal communications within the European Union, Annex A Section 2. 2. 12 "Europe and the global information society: Recommendations to the European Council", The Bangemann High-Level Group on the Information Society, 26 May 1994, p. 14. 28 the recognised standardisation bodies as a way of responsiveness; establish their work programmes on the basis of market priorities. increasing market the European standards institutes should be encouraged to 3. 5 Experiences in the Elaboration of TBRs There have been a number of problems encountered within ETSI during the course of elaboration of the CTRs requested by the Commission. These problems have slowed down the production of the TBRs or have stifled debate on technical issues. Frequently, the standards upon which the TBRs are based prove not to be fit for the purpose and result in much more work being required than was originally predicted. The resulting delays are not highlighted early enough and therefore not reflected in the workplan. The Commission also believes that work on regulatory standards should concentrate on what is 'essential' in some technical areas. For example, no firm position has been reached concerning the inclusion of all three layers in TBR2 (X. 25 Network Access) despite several attempts at reaching agreement. This has resulted in ETSI developing full three layer13 documents when only Layer 1 could be required14. A similar problem occurred with the TBR 9 (GSM Phase 1 Telephony Attachment Requirements) and its "bis', 'ter1 and 'quad' extensions. Subsequently, the *bis', 'ter* and 'quad' extensions have not been adopted as CTRs, but considered as voluntary standards. These types of problems result in significant delays due to the extra work involved. • There are problems in developing the TBRs as ETSI is frequently lacking a well defined interpretation of the applicability of the Directives. To take a recent example, it is still unclear how satellite networks will be regulated. The question arises as to whether or not the satellite network is part of the infrastructure as defined under 91/263/EEC and as to which side of the satellite is considered as the Network Termination Point for the purposes of developing a TBR. Clear and consistent guidance by the Commission must be given to ETSI in this area. After à slow start, in some areas, ETSI has learnt that better structuring of the test parts is a key factor in speeding-up the production and improving the quality of the TBRs. As a consequence, the new TBRs 19 & 20 (GSM Phase 2) should provide a significant improvement to the testing regime for GSM The Commission believes that there should be more involvement of technical experts during the planning phases of TBR production, so that more realistic and accurate time scales and resource predictions are indicated from the beginning of the work. A particular problem has been the delays resulting from the requirement to translate the TBRs into all Union languages. This problem has been made worse by the enlargement of the Union. The use of harmonised standards may alleviate this problem. ; ' i. e. including only the three lowest layers of the ISO Open Systems Interconnect 7 Layer Model. 13 14 ACTE has issued an informal opinion that only level 1 should be regulated. 29 There have been difficulties with the maintenance of CTRs following adoption. Formally amendments cannot be made without following a process which is equivalent to adopting a new CTR. A pragmatic solution has been adopted by the issuing of Advisory Notes which clarify the ISDN and GSM CTRs. However, there is no legal status for these notes. Consideration should be given to an efficient process whereby CTRs can be maintained in a controlled manner in the light of experience. A possible solution could be based upon the official corrigendum procedure. 3. 6 Harmonised standards and CTRs Directive 91/263/EEC has been based on the principles laid down by the Council resolution of 7 May 1985 on the New Approach to technical harmonisation and standards. According to these principles, the legislative harmonisation should be limited to the adoption of the essential requirements in the general interest. The elaboration of these essential requirements into harmonised standards is entrusted to the standardisation bodies. Compliance with these harmonised standards gives presumption of conformity to the relevant essential requirements. The Directive 91/263/EEC diverges from the. classical New Approach model by imposing mandatory standards CTRs for reasons explained the recitals of the Directive: "whereas in respect of to the essential interworking with public telecommunications networks and in cases where it is justified, through such networks, it is generally not possible to comply with such requirements other than by the application of unique technical solutions; whereas such solutions shall therefore be mandatory. " requirements related While this recital suggests that interworking of the equipment with the network can be achieved only through a unique technical solution, the qualification "in general" implies that exceptions of this general rule are possible. This position is reinforced by Article 6 par. 2 of the Directive where iti is provided that: " the Commission shall. adopt. terminal equipment for which a common technical regulation required. " the measure identifying the type of is It follows that terminal equipment is the subject of CTR only if this is considered necessary. It is for the Commission to identify in which casés the interworking of terminal equipment with the network can only be achieved through a unique technical solution and propose the corresponding CTRs to the ACTE committee. In all other cases, the principles of the New Approach apply in their entirety. Where delay in the production of a CTR is prejudicing the development of the European Type Approval regime the Commission can propose the use of harmonised standards. 30 Consequently it is the Commission Services position that > In the absence of a CTR but in the presence of a relevant harmonised standard whose reference has been published in the EU Official Journal, compliance of terminal equipment to the essential requirements laid down in Article 4 of Directive 91/263/EEC will be presumed. Terminal equipment compliant with these essential requirements can be affixed the EC marking and circulate freely in the EU. The absence of the CTR may either be due to delay in its production or to the fact that a CTR is not required. Notwithstanding the clear Commission Services position on this matter, certain Member States believe that, due to the nature of the transposition of the Directive into national law and their interpretation of European law. harmonised standards may not be used as described above. Furthermore, doubts have been expressed as to the practicality of using harmonised standards in a consistent manner. The Member States who have reservations of the use of harmonised standards believe it is most important to ensure that there is no ambiguity in any new legislation. 3. 7 Competition amongst Designated Laboratories Member States are in the process of notifying to the Commission not only the national notified bodies but also the designated laboratories. It would be useful for Member States to also notify organisations which are accredited to make audits for the approval of quality assurance systems according to Annex III and IV of Directive 91/263/EEC. Regarding Notified Bodies, a list has been published in the Official Journal15. This list contains 18 entries covering 10 of the then Member States plus Austria, Finland, Norway and Sweden. Laboratories may be designated either with respect to CTRs or TBRs once they have passed the adoption procedure. Given that manufacturers also can choose Notified Bodies, competition has therefore started between both laboratories and Notified Bodies. It is most important that laboratories are truly independent, including lack of subsidy as part of a larger organisation and cross subsidy from other work. In order to give confidence to the market, the need for full independence and transparency is particularly important where an designated test house has in the past been within a network operator's overall organisation. The Commission will also ensure that in practice mutual recognition of approvals and results will operate fairly and with full reciprocity between all Member States. 13. 8 Responsiveness of Processes Supporting the Directives The speed of resolution of issues relating to the implementation of the directives has been criticised. This is, in part, due to the complexity of the subject and the many different interest groups both within and between Member States. An 15 OJNO. C203,23. 07. 1994 31 -example of this complexity is the process whereby the specification of what is truly an "essential" requirement as defined under article. 4 of the Directive involves technical, regulatory, marketing, legal and testing considerations as well as a full understanding of the intentions of the Directives. All this has to be resolved in an environment where technology, markets and regulatory policy are all changing rapidly. Issues such as the above example are resolved by the various bodies described in Annex 1 and co-ordinated by Commission Services having consulted ACTE. Since most of the bodies involved are representative for all the regulatory and economic players, the process can become cumbersome resulting in slowness and, in some cases, loss of focus. Further delays can be introduced following the resolution of issues due to the nature and performance of the instruments used to implement decisions such as Commission Decisions. Often legal opinion is sought which can introduce further delays. While many of the delays experienced in the resolution of problems may be inevitable, it is suggested that in any review of the current Directives the following issues should be considered :- The task being tackled seems too complex and should be simplified. The right balance between the extent of the requirements, the heaviness of the regulation and the extent of the surveillance should be established. The processes should be improved, perhaps by applying techniques such as Business Process Re-engineering. 3. 9 Assessment of Conformity Concerns have been expressed on the difficulties experienced in ensuring consistency in the application of the procedures of the Directive between Member States. In order to ensure that there is a consistent interpretation of the Directive the European Organisation of Testing and Certification has been mandated to produce the "Handbook on Implementation of Conformity Assessment Procedures relating to Directive 91/263/EEC. This handbook has been prepared by the ADLNB members. In general the Handbook is seen as a useful clarification of the Directive. There was a general belief that the interpretation included in Annex 2 of the Handbook was too onerous. Consequently this part of the handbook has been redrafted to meet these concerns. 32 4. P E R S P E C T I V ES F ÖR T HE F U T U RE customers, terminal manufacturers, The regime has been criticised as extremely rigid and it has been argued that in practice the Directives have not always equally met the requirements of all parties i. e. residential equipment customers, business manufacturers, new operators, established operators, regulators. Manufacturers have been arguing that the telecommunications industry has changed to such an extent that there is no longer a need for such a stringent type approval regime. This may be true. It has also been noted that large sectors of the market are not yet addressed e. g. analogue telephones and PABX. The experience gained by the implementation of the present Directive and the comments that the Commission has received from the various interested parties lead the Commission to the conclusion that the following points may require reconsideration: network 4. 1 Essential Requirements According to one of the fundamental principles of the new approach, the legislative harmonisation shall be limited to the adoption of the essential safety requirements (or other requirements in the general interest). One of the essential requirements laid down by Directive 91/263/EEC is the interoperability of the terminal with the network and in justified cases the interoperability of the terminals via the network. There is however a concern whether interoperability ought to be retained as an essential requirement in the present Directive. On the one hand the TransEuropean Network provision of Articles 129 b), 129 c), and J 29 i), calls for deriving the full benefits of TENs and by "promoting interconnection and interoperability of national networks as well as access to such networks". These objectives would be enhanced if they were complemented by a single European market for compatible terminals. The changes in the regulatory environment and markets for new network providers means that the old definition of the term "public network" is becoming more and more impractical for this purpose. Interconnection and inter-operability requirements may have an effect-on any re-definition of the currently defined essential requirements. '. - In addition, due account should be taken of the Civil Protection Code. For example, the European Emergency number "112" can only be used if a 112 call can be made, if the Emergency Centre can be reached, if the type of distress/emergency situation can be communicated and repeated and if instructions can be received by the caller. Other references could be given to tracing or erroneous call, to interception, and to the public security exemption clause of Article 36 of the Treaty. On the other hand, other Approval regimes such as the US appear to function well with a much more limited definition of what is "essential" and there is a general desire to reduce the complexity and cost of type approvals. These issues along with others like the potential regulation of aspects such as the regulation of terminals for people with special needs suggest that a fundamental 33 review is required of the definition of what is truly "essential" and of the mechanisms that ensure compliance to those requirements, in particular, the CTRs and the use of harmonised standards. The Commission has started work on this review. 4. 2 Conformity assessment procedures: The time for simplification. The conformity assessment procedures of the Directive have been criticised as complex, lengthy and costly. Furthermore it can be argued that the complexity of these procedures may favour the development of the grey market. These concerns could be addressed in two different ways: Firstly, the principle of using the models of the Global Approach already referred to in the Directives should be maintained. However, each of the procedures could be revisited for the purpose of relaxing the requirements as contained in the current annexes. It would, in addition, be highly desirable to scrutinise the rationale for the test cases themselves. Furthermore, a number of identified test suites could be entrusted to a manufacturers declaration according to Module A. In this process the Notified Bodies would still maintain the principle of safe guarding appearing in an a priori assessment. Such a three step relaxation is in fully line with the spirit of the Directives. Secondly, a procedure totally relying on full confidence in a manufacturers declaration is theoretically possible. This would imply that: - self declaration of the manufacturer or the importer: according to Module A the EC declaration of conformity certifies that the product concerned complies with the relevant CTRs or harmonised standards. A notified body should subsequently issue the administrative approval on the basis of this self declaration. The notified body should keep a register with these self declarations, available to all other notified bodies or national authorities. Further to this procedure, the manufacturer will be able to affix the CE marking of conformity on the terminal and place it on the market. - such an a posteriori philosophy would require intensive market surveillance and strict penalties should be provided for the manufacturer who has made a false declaration. Under most national laws, a false declaration to an authority may generate penal, administrative and civil responsibilities. There is however very different and strong views regarding a priori versus a posteriori assessments. In particular regarding radio communications it seems rather impossible to rely on a posteriori assessments. It should therefore be considered to further investigate the first route outlined above. It may well be necessary to improve the effectiveness of market surveillance carried v out by the Member States in order to complement a possible simplification in conformity assessment procedures 34 4. 3 Modifications of the scope of the Directive The current scope of the Directive distinguished between terminal equipment intended to be connected to a public network versus equipment not intended to be connected to a public network. With the appearance of private telecommunications networks in particular in the business sector as described in a recent report presented to the ETSI Business Telecommunications Technical Committee (TC-BTC), due consideration needs to be taken of the existence of this large and quickly growing market. with respect to the objectives of the directives. 4. 4 The Rationale for a Radio Equipment Directive As already discussed certain types of radio equipment does not fall within the scope of the Directive. However the free circulation of this equipment can be lawfully impeded by national authorities on the grounds of possible harmful interferences. The radio spectrum is a limited natural resource and accordingly the effective use of radio frequency spectrum is an essential requirement which can justify the adoption of harmonisation measures at a Community level. Mobile telecommunications are currently the most flourishing sector in the whole telecommunication area. Private business gain every day efficiency by the introduction of radio closed user groups which permit the employees to move around while keeping permanently in touch with their offices. Consequently, manufacturers urgently need a harmonised and stable legal framework which will permit them to create strong economies of scale in this new strategic market. There is a clear preference for there not to be a separate Radio Directive but to include any radio terminal specific requirements within a single terminals directive. To this end, the Commission envisages the amendment of the Directives which would lay down a harmonised type approval scheme for communications terminal equipment making use of telecommunications allocated spectrum. Care will be necessary in defining the borderline between spectrum management and EMC. It is presumed that spectrum allocation aspects will continue to fall outside the scope of any terminals directive. 4. 5 Relations with ETSI is to the entrusted recognised standardisation The harmonised standards drawn up in respect of the essential requirements applicable bodies ETSI/CEN/CENELEC. Up until now most CTRs were based in their entirety upon TBRs produced and agreed by ETSI although CENELEC has been involved in some aspects of EMC. The relation with ETSI is therefore of particular interest. As the Commission has the special status of Councillor at ETSI the co-operation in the administrative level is recognised by both parties as being efficient, professional and satisfactory. At the technical level, and for a number of reasons covered in previous sections, ETSI has not been capable of finalising a number of deliverables at the point in time originally forecast. 35 The Commission believes that ETSI TC/STC working practices can be made more effective within the current ETSI Rules of Procedure. This proposal forms the basis of Recommendation Number 3. Furthermore, experience is proving that the maintenance of adopted TBRs needs to be addressed with high priority. The Resolution recently adopted at the ETSI General Assembly upon a proposal from the High Level Task Force provides for an important restructuring within ETSI whereby the concerns above could be lifted. 4. 6 Liberalisation of Infrastructure As already indicated the current type approval legislation has been built upon the concept of public telecommunications network. The security of this network as well as its harmonious function with connected equipment were considered a public concern justifying regulation, for it represented a huge investment serving special national interest. However, the definition given to this public infrastructure by the Directive clearly refers to the old telecommunications environment where the network was a state owned infrastructure. Although this has changed in some member states where the telecom infrastructure is liberalised or privatised, the definition has been accepted as still valid, the reasoning being that the term "public" does not refer to ownership but indicates the openness of the infrastructure to the public. infrastructure which is open to all Consequently, any telecommunication members of the public on the same basis (and on which ONP obligations are imposed) is considered as public telecommunications infrastructure deserving regulatoTy protection. However in view of the imminent liberalisation of the infrastructure, these definitions will need revision. The liberalisation regime will give rise to the emergence of a multitude of network operators not necessarily of the same size or with the same functions and subsequent obligations. The current regulatory environment will require substantial modification to handle this situation. < The present definition of terminal equipment relies on the existence of harmonised public networks. If this notion disappears, it would be very difficult to make the distinction between a switch and a terminal since at the termination point of one network, may be the switching equipment of another network or service provider. The distinction between terminal equipment and infrastructure equipment is becoming increasingly difficult. The interconnection of all infrastructures and the interoperability of services and applications will become an increasingly important issue, since as already stressed in the Bangemann report, these two features are essential to the deployment of the information infrastructure. It is noteworthy that the ONP Directives, which under the present regime regulate the relation between the network operator and a service provider refer to a situation, where the network operator is a monopoly or holds a dominant position and therefore it is susceptible to impede competition by refusing access. 36 to its network or by adopting technical specifications which do not permit interconnection of the networks or interoperability of services. In this liberalised environment, where many more players will provide an ever- wider range of network services, the challenges presented to the establishment of a single harmonised telecommunications terminal market will be considerable. Harmonised standards will offer to all economic operators affected by telecommunications necessary safeguards that will enable them to benefit from the information society. However, under certain circumstances, conformity assessment can be equally well based' upon compliance with the essential requirements in the absence' of TBRs. Thus, the Notified Bodies nominated by the Member States should be encouraged to make use of this option where there is market demand and TBRs have not yet been developed. The future situation will multiple and competing network providers is believed to lead to the offering of new innovative services and intelligent use of the subscriber interfaces. In order to preserve a multi-vendor Community-wide equipment market "lock-in" or "bundling" of services and equipment has to be avoided. A balance will therefore have to be stuck between regulation and competition. The implementation thereof may be best assured through the future license regime. \ 37 5. CONCLUSIONS AND RECOMMENDATIONS Directive 91/263/EEC established an internal market in the terminal equipment sector. Equipment duly type approved commercialised and connected to the network in the rest of the Community. in one Member State can be freely The adoption of 11 CTRs by the Commission enabled the achievement of a considerable harmonisation in the sector and that a further batch of 12 CTRs is under way is noted with satisfaction. In view of the recent developments in the sector, some aspects of the mechanisms of the Directive have been criticised as cumbersome and non proportionate to the objective aimed at. The regime would correspond better to the actual needs of the markets if: • essential requirements were reduced to the absolute minimum; - guidance regarding regulatory aspects were improved. - the consultation process were to become more effective. • the production of harmonised standards was accelerated; - leading to timely availability of relevant standards. • conformity assessment procedures were relaxed; - true cost-based type approval was a reality. - accreditation criteria were fully harmonised. • regulatory a telecommunications allocated spectrum established: framework radio for terminal equipment using - effective use of frequency spectrum became horizontal. - possibility to create strong economies of scales in this new strategic market • was achieved. The first recommendation is that, given the extent of the issues identified above, it is recommended that the two Directives" are fundamentally reviewed and changed to adapt to the new dynamics of the market place and the future needs of the European Information Society. The other three recommendations aim to provide for an immediate improvement regarding the points addressed above, pending the fundamental review. 38 , ' <f RECOMMENDATIONS The extent of the issues identified in this progress report and the changes to the environment since the Directives were originally drafted, suggests the following recommendation: Recommendation N° 1: It is recommended that the two Directives are fundamentally reviewed and amended as necessary in order to adapt to the new dynamics of the market place and the needs of the European Information Society over the next ten years. Full account should be taken of current and planned horizontal legislation as well as developments in the liberalisation of the infrastructure. In the meantime, some of the more pressing issues can be addressed by the following shorter term actions. The following recommendations try to maximise the synergy between the directly involved players for the purpose of shortening the backlog which unfortunately exists today. These recommendations aim to achieve improvements which would have immediate effect. In the area of standardisation experience has shown that the regulatory requirements, which have aDne-td-one correlation with the essential requirements laid down by both directives, are not communicated in an effective way to the standardisation organisations, in particular to ETSI. The current procedures of entrusting the communication to a chain via the ETSI TBR manager, via an ETSI rapporteur, via a TRAC correspondent and then reporting back to ETSI Technical Assembly and to the Commission Services have a great scope for improvement. The considerable delay and scope for different if a single management information point in the Commission was informed as soon as any relevant issue is identified. This observation leads to the following recommendation : interpretations would be reduced ,' Recommendation N° 2; For the purpose of improving the guidance to standardisation organisations, in particular to ETSI, ïri the area-of regulatory constraints, objectives and'requirements» the current communication chain shall be replaced by a focal management information point within : the Commission Services»*' «/>_, *• V ;' ^ ,' s The Commission Services would, of course, continue to take into account the interests of all parties, industry, regulators and operators. • Having regard to the timely development of the Technical Basis for Regulations, experience has shown that the ETSI procedures, in particular regarding the consensus making process and the resolution procedures following a public enquiry, cause 39 • • # *- unnecessary delays. It is believed that much time could be saved if, from the beginning of the TBR mandate assignment, every decision at all levels with ETSI were to be made taking due account of the final voting. The whole process should be reviewed, from drafting of scope statements to publication in National Regulations. These aspects are covered by the following recommendation : Recommendation N° 3: Having regard to the considerable delays imposed by the current working methods applied in the elaboration of CTRs, a review should be carried out of the processes and decision making at all levels in the development of the Common Technical Regulations should be carried out taking into account the need for agreement at the final voting stage and always limiting the scope strictly to the essential requirements applicable. • Observing that considerable time elapses between the adoption of the draft measures by the ACTE Committee and the publication of the measures in the Official Journal, it is understood that this delay is partly caused by the practice of having the Commission translation services technical specifications referred to in the Decisions. The overall process would be significantly speeded up if only the Decision itself were translated. into all Community languages, translate, the To improve this situation reference is given to recommendation N° 3, which has a direct parallel in the attached draft Council Resolution, (ref. draft Council Resolution, section "Invites the Commission", paragraph c): Recommendation N° 4: In order to accelerate the timely availability of Commission Decisions, the Commission Services should minimise the translation requirements to the Annexes of those decisions, while duly taking into account the legal obligations of the CTRs, " * \ 40 ANNEX 1 PROCESS FOR THE ADOPTION OF C T Rs The overall process including consultations is shown in the following diagram: The Players & the System OFFICIAL JOURNAL! REPORT TO EP & COUNCIL EQUIPMENT SUPPLIERS ETSI COMMISSION ACTE TECHNICAL COMMITTEES NETWORK OPERATORS! TRAC MEMBER STATE OR EFTA MEMBER NOTIFIED BODY I I DESIGNATED LABORATORY I J— ACTE: The Approvals Committee for Terminal Equipment was set up under the / Terminal Equipment Directive to advise the CEC in its drive towards harmonisation of technical standards for terminal equipment. ACTE is chaired by a representative of the Commission and comprises of delegations from each of the Member States. The Committee is of an advisory nature. The opinion of the Committee can be requested following two different approaches. Either an opinion of a general nature can be sought, if necessary by taking a vote. The opinion is recorded by simply reflecting the majority of a vote. Alternatively, in the particular case of identifying the type of terminals for which a CTR should be developed, and for the later opinion on the draft measures proposed by the representatives of the Commission, the opinion s shall be delivered by the majority as laid down in Article 148 (2) of the Treaty. TRAC, ETSI and the EFTA countries are invited to send observer delegations to ACTE. These delegations participate in all parts of ACTE's work except. the regulatory aspects. The Committee operates under the commitology rules that apply to all Commission chaired committees. These rules cover such aspects as voting procedures, representation,, quora etc. ETSI: The European Telecommunications Standards Institute has over 300 members from all fields of the telecommunications sector and is open for membership to ••; • V ' ' 4 1" ' r'-^'ilv. çyr {. -••' all countries within the CEPT geographical area (continental Europe). Among other activities, ETSI produces TBRs according to mandates provided by the CEC and based on one or more European Telecommunication Standards (ETSs). ETSI has the responsibility of maintaining the standards referred to in the CTRs. The Telecommunications Regulations Application Committee provides advice on request from the Commission to establish a technically consistent framework for CTRs and to assist with the elaboration of the scope statements for TBRs. The TRAC representatives generally are delegations from each of the Member States and from the EFTA and some other European regulators and operators. Other responsibilities of TRAC outside the scope of the CTR regime include advising ETSI on the work plan. representing countries TRAC: ADLNB: The Association of Designated Laboratories and Notified Bodies is open for membership to all Designated Laboratories (DLs) and Notified Bodies (NBs). The DLs are responsible for testing and the NBs for type approval of telecommunications equipment under the relevant national legislation. The ADLNB provides the forum for the DLs and NBs to exchange information freely and to discuss issues relating to the implementation of the Conformity Assessment Procedures (see Section 3. 1): MSs: for implementing the appropriate national The governments of the Member States are responsible for designating the Notified Bodies and Designated Laboratories, for the proper accreditations legislation to ensure and harmonisation of the Telecommunication Terminal Equipment market. They must ensure that national testing regimes as implemented by the NBs and DLs are limited to the essential requirements laid down in the CTRs. They are also responsible for market surveillance and ensuring that equipment is only placed on the market if it is appropriately marked. In order to comply with the international obligations stipulated by GATT, the Commission undertakes that they will carry out the notifications for every CTR ahead of its publication in the Official Journal. Notifications are addressed to the GATT Committee on Technical Barriers to Trade. Notifications are done under the GATT-TBT-Code Article 2. 5. 2 as the CTRs constitute a technical regulation "which may have a significant effect on trade of the other Parties". It should be noted that CTRs do not fall under the GATT-TBT-Article 4 on preparation, adoption and applications of standards. w 42 ANNEX 2 NUMBERS OF PEOPLE WITH SPECIAL NEEDS IN EUROPE In Europe there are about 100 million elderly people and 50 million who are disabled, according to "The forgotten Millions : Access to telecommunications for people with disabilities" (1994, Office for Official Publications of the European Communities, Luxembourg), where the following impairments are • listed: Mobility impaired Wheelchair user Cannot walk without aid Hearing impaired Profoundly deaf Hard of Hearing Visually impaired Blind Low vision Speech and language impaired Speech Language Dyslexia Intellectually impaired Dexterity impaired fingers Cannot use Cannot use one arm Reduced strength Reduced co-ordination 2,800,000 45,000,000 1,100,000 80,000,000 1,100,000 11,500,000 2,300,000 5,600,000 25,000,000 30,000,000 1,100,000 1,100,000 22,500,000. 11,500,000 All the above impairments impact on the use of telecommunications services • clearly, disabled people are a significant part of the telecommunications market. V \ 43 ANNEX 3 LIST OF NOTIFIED BODIES This list refers to the situation as reported up to 31 October 1995. Updated lists will be published from time to time in the Official Journal. The up to date situation with respect to both Notified Bodies and Designated Laboratories can be confirmed by reference to the appropriate Notified Body. LIST OF NOTIFIED BODIES - Name and address NATIONAL STANDARDS AUTHORITY OF IRELAND Nsai, Gasnevin IRL - Dublin 9 ISTITUTOITALIANO DEL MARCHIO DI QUALITA - IMQ Slsfema CSQ V. Quintiliano 43 I-20138 Milano DIRECTION GENERALE DES POSTES ET TELECOMMUNICATIONS 20 Avenue de Ségur F - 75700 Paris ISPETTORATO GENERALE DFJJ. E TELECOMUNICAZIONI IGT Viale America 201 I - 00144 Roma HOOFDDIRECTIE TELECOï#lUNICATIE EN POST-DIRECTIE OPERATIONELE ZAKEN Postbus450 NL - 9700 Aï Groningen Identifi cation number Responsible for the following products Responsible for the following procedures/modules Annexes ' of the Directives 0050 All telecommunications terminal equipment 0051 All telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Production quality assurance Full quality assurance Annex I Annex II Annex in Annex IV Annex HI Annex IV 0165 All telecommunications terminal equipment 0166 AU telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Type-examination Conformity to type Annex I Annex II Annex HI Annex IV Annex I Annex II Type-examination Conformity to type Annex I Annex II 0167 All telecommunications terminal equipment and satellite earth station equipment 44 Name and address BRITISH APPROVALS BOARD FOR TELECOMMUNICATIONS BABT Claremont House, 34 Molesey Road, Hersham, Walton-on-Thames Surrey UK-KT12 4RQ TELESTYRELSEN Holsteinsgade 63 DK-2100Kobenhavn BUNDESAMTFUR ZULASSUNGEN IN DER TELEKOMMUNIKATION BZT Postfachl0 04 43 D - 66004 Saarbröcken DELTA DANSK ELEKTRONIK, LYS & AKUSTIK Venlighedsvej 4 DK-2970 Horsholm DIRECCION GENERAL DE TELECOMUNICACIONES Plaza de la Cibeles S/N Palacio de Comunicaciones E-28014 Madrid KEMA NV Kwaliteitssystemen Postbus 9035 Ultrechseweg310 NL - 6800 Et Arnhem SWEDISH NATIONAL TESTING AND RESEARCH INSTITUTE SP Box 857 S-501 15 Boras 0402 • Identif- cation number Responsible for the following products Responsible for the following procedures/modules Annexes of the Directives 0168 All telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Annex I Annex II Annex III Annex IV 0170 0188 All telecommunications terminal equipment All telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Annex I Annex II Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Annex I Annex II Annex III Annex IV 0199 All telecommunications terminal equipment Production quality assurance Full quality assurance Annex III Annex IV 0341 0344 All telecommunications terminal equipment and satellite earth station equipment Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Annex I Annex II Annex m Annex IV Production quality assurance Full quality assurance Annex m Annex IV Type-examination Conformity to type Annex I Annex II All telecommunications terminal equipment. and satellite earth station equipment Tele Terminal Equipment for connection to public analogue network except PABX 45 •?$ù*ï&**U •-«V*-. nr A < ? • *" r. '••-. ;•'• ~* r /'^ Name and address Identif- cation number Responsible for the following products Responsible for the following procedures/modules Annexes of the Directives SISCERTIFIERINGAB Box 3295 S-103 66 Stockholm SEMKOAB Box 1103 S-164 22 Kista 0412 0413 All telecommunications terminal equipment Telefax machines and telefax modems Modems incl. stand alone, printed circuit cards in PC and lap top, Computer equipments with tele connections Alarm equipments with tele connections Remote-control-and control equipments with tele connections, Telefax switches, Terminals for the disabled, Number transmitters AU telecommunications terminal equipment Production quality assurance Full quality assurance Conformity to type Annex in Annex IV Annex II Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Annex I Annex II Annex m Annex IV 0416 All telecommunications terminal equipment Production quality assurance Full quality assurance Annex in Annex IV 0436 ; All telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Annex I Annex II 46 0415 INSTITUTODAS COMUNICACOESDE PORTUGAL ICP Avenida José Malhoa, Lote 16832 P-1000Lisboa SUOMEN STANDARDISOIMISLIltTO SFS SERTIFIOINTIOSASTO (FINNISH STANDARDS ASSOCIATION SFS - CERTIFICATION DEPARTMENT Maistraatinportti 2 FIN-00240 Helsinki COMLAB Comlab P. O. Box96 NL-2007KjeIler. ' Name and address Identif- cation number Responsible for the following products Responsible for the following procedures/modules Annexes of the Directives 0462 All telecommunications terminal equipment 0468 All telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Production quality assurance FuU quality assurance Annex I Annex II Annex m Annex IV Type-examination Conformity to type Production quality assurance Annex I Annex H* Annexm 0499 0523 All telecommunications terminal equipment and satellite earth station equipment AU telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Production quality assurance FuU quality assurance Type-examination Conformity to type Annex I Annex II Annex III Annex IV Annex I Annex II 0527 0544 All. telecommunications terminal equipment All telecommunications terminal equipment Production quality assurance Full quality assurance Type-examination Conformity to type , Annex in Annex IV Annex I Annex II ÖSTERREICHISCHER VERBANDFOR ELEKTROTECHNIK (ÖVE) Eschenbachgasse 9 A-1010 Wien INSTITUT BELGE DES SERVICES POSTAUX ET DES TELECOMMUNICATIONS IBPT Avenue de l'Astronomie 14 Boîte 21 B-1030 Bruxelles SERVICE DE L'ENERGIE DE L'ETAT SEE B. P. 10 L - 2010 Luxembourg TELECOMMUNICATIONS ADMINISTRATION CENTRE TAC P. O. Box 53 FIN-00211 Helsinki DANSK STANDARD Baunegardsvej 73 DK-2900Hillerup NATIONAL TELECOMMUNICATIONS COMMISSION (NTC) 60, Kiffisias Avenue GR- 15125 Maroussi % V v 47 ANNEX 4 OFFICIAL JOURNAL REFERENCES TO ADOPTED CTRs T,. f -. GSM Access GSM Telephony DECT Access DECT Telephony TBR Official Journal Reference TBR 5 (OJ L8 94/11/EC) ~"~ TBR 9 (OJ L8 94/12/EC) : ~ TBR6 (OJL194 94/471/EC) TBR 10 (OJL194 94/472/EC) ONP 2 Mbit/s Leased Line unstructured TBR 12 (OJ L194 94/470/EC) ONP 64 Kbit/s Leased Line TBR 14 (OJL339 94/821/EC) ISDN Basic Access, Bridging Measure (OJ L329 94/797/EC) ISDN Primary Rate Access, Bridging Measure (OJ L329 94/796/EC) ERMES ~ TBR7 (OJL182 95/290/EC) 48 ISSN 1024-4506 KOM(96) 114 slutlig DOKUMENT SV 15 06 Katalognummer : CB-CO-96-127-SV-C ISBN 92-78-01793-0 Byrån för Europeiska gemenskapernas officiella publikationer L-2985 Luxemburg

Propuesta de DECISIÓN DEL CONSEJO Y LA COMISIÓN relativa a la celebración del Acuerdo de Asociación y Cooperación entre las Comunidades Europeas y sus Estados miembros, por una parte, y la República de Azerbaiyán, por otra

http://publications.europa.eu/resource/cellar/5a9032f1-54ff-4a04-b094-0b726a55b555

spa

a -et COMISIÓN DE LAS COMUNIDADES EUROPEAS Bruselas, 27. 03. 1996 COM(96) 137 final 96/094 (AVC) Propuesta de DECISIÓN DEL CONSEJO Y LA COMISIÓN relativa a la Celebración del Acuerdo de Asociación y Cooperación entre las Comunidades Europeas y sus Estados miembros, por una parte, y la República de Azerbaiyán, por otra (presentada por la Comisión) Exposición de motivos 1. La propuesta adjunta de Decisión del Consejo y la Comisión constituye el instrumento jurídico para la celebración del Acuerdo de Asociación y Cooperación entre las Comunidades Europeas y sus Estados miembros, por una parte, y la República de Azerbaiyán, por otra. 2. Después de que el Consejo adoptase las directrices de negociación el 5 de octubre de 1992, las negociaciones con la República de Azerbaiyán se desarrollaron a lo largo de 1995. Tras dos rondas de negociaciones, el Acuerdo se rubricó el 18 de diciembre de 1995. 3. El Acuerdo es de tipo mixto, ya que se ocupa de ámbitos en los que son competentes tanto la Comunidad como sus Estados miembros. Se celebra por un período inicial de diez años. Con él se establece un diálogo político. El Acuerdo también trata del comercio de bienes, de las condiciones laborales, del establecimiento y el funcionamiento de empresas, de la prestación transfronteriza de servicios, de los pagos y el capital, de la competencia, de la protección de la propiedad intelectual, industrial y comercial, de la cooperación legislativa, de la cooperación económica, de la cooperación relacionada con los derechos humanos y la democracia, de la cooperación para combatir actividades ilegales y la inmigración ilegal, y de la cooperación cultural y financiera. El Acuerdo contiene una cláusula que permite su suspensión, incluso unilateral, en caso de que se considere que se ha producido un incumplimiento de los elementos esenciales del mismo, que son: el respeto a los principios democráticos, los derechos humanos, y los principios de la economía de mercado. El Acuerdo establece un marco institucional para su aplicación, con un Consejo de Cooperación, un Comité de Cooperación y un Comité de Cooperación Parlamentaria. La cooperación aduanera se trata en un Protocolo separado. 4. Por lo que se refiere a las relaciones comerciales entre la Comunidad y la República de Azerbaiyán, el nuevo Acuerdo sustituirá al Acuerdo de Comercio y Cooperación Económica y Comercial entre la Comunidad Económica Europea y la Comunidad Europea de la Energía Atómica y la URSS, firmado el 18 de diciembre de 1989. 5. Los procedimientos de firma y celebración del Acuerdo de las tres Comunidades (CE, CEEA y CECA) difieren entre sí. Por lo que respecta a la CE, hay que tener en cuenta el dictamen 1/94 sobre la competencia de la Comunidad Europea para celebrar los acuerdos surgidos de la Ronda Uruguay emitido por el Tribunal de Justicia el 15 de noviembre de 1994. A efectos de la conclusión del Acuerdo: / ¿V - El Consejo celebrará el Acuerdo, con la aprobación del Parlamento Europeo y tras consultar al Comité Económico y Social, en nombre de la Comunidad Europea, de conformidad con lo dispuesto en el apartado 2 del artículo 54, última frase del apartado 2 del artículo 57, apartado 2 del artículo 73 C, artículo 75, apartado 2 del artículo 84, artículos 113 y 235 en conjunción con la segunda frase del apartado 2 y el párrafo segundo del apartado 3 del artículo 228 del Tratado CE, mediante la adopción de la Decisión adjunta. - La Comisión celebrará el Acuerdo en nombre de la Comunidad Europea de la Energía Atómica una vez que lo haya aprobado el Consejo, de conformidad con lo dispuesto en el párrafo segundo del artículo 101 del Tratado Euratom. - La Comisión celebrará el Acuerdo en nombre de la CECA de conformidad con lo dispuesto en el Tratado CECA, previa consulta al Comité Consultivo y con la aprobación unánime del Consejo. Dado el carácter mixto del Acuerdo, su celebración deberá ser ratificada por todos los Estados miembros. Teniendo en cuenta ló anteriormente expuesto, la Comisión propone al Consejo que adopte la Decisión aneja. Ib Propuesta de DECISIÓN DEL CONSEJO Y LA COMISIÓN de relativa a la celebración del Acuerdo de Asociación y Cooperación entre las Comunidades Europeas y sus Estados miembros, por una parte, y la República de Azerbaiyán, por otra, (CECA/CE/EURATOM) EL CONSEJO DE LA UNIÓN EUROPEA LA COMISIÓN EUROPEA, Visto el Tratado constitutivo de la Comunidad Europea del Carbón y del Acero, Visto el Tratado constitutivo de la Comunidad Europea y, en particular, el apartado 2 de su artículo 54, la última frase del apartado 2 de su artículo 57, el apartado 2 de su artículo 73 C, su artículo 75, el apartado 2 de su artículo 84 y sus artículos 113 y 235, en conjunción con la segunda frase del apartado 2 de su artículo 228 y el párrafo segundo del apartado 3 de su artículo 228, Visto el Tratado constitutivo de la Comunidad Europea de la Energía Atómica y, en particular, el párrafo segundo de su artículo 101, Vista la aprobación del Parlamento Europeo, Vista la aprobación del Consejo acordada de conformidad con el artículo 101 del Tratado constitutivo de la Comunidad Europea de la Energía Atómica, Previa consulta con el Comité Consultivo de la CECA y con el Comité Económico y Social, y con el acuerdo unánime del Consejo, Considerando que la celebración del Acuerdo de Asociación y Cooperación entre la Unión Europea y Azerbaiyán, firmado en , contribuiría a alcanzar los objetivos de las Comunidades Europeas; el Considerando que el citado Acuerdo pretende fortalecer los vínculos existentes, sobre todo los establecidos por el Acuerdo sobre comercio y cooperación comercial y económica entre la Comunidad Económica Europea y la Comunidad Europea de la Energía Atómica y la URSS, firmado el 18 de diciembre de 1989; / c Considerando que algunas de las obligaciones contempladas en el Acuerdo en ámbitos distintos de la política comercial comunitaria afectan a los acuerdos establecidos en virtud de actos comunitarios, en particular los relativos al derecho de establecimiento y al transporte; Considerando que el Acuerdo impone a la Comunidad ciertas obligaciones relativas a los movimientos de capitales y pagos entre la Comunidad y Azerbaiyán; Considerando que, en el caso de determinadas medidas previstas en el Acuerdo y que se encuentran dentro de las competencias de la Comunidad, el Tratado CE no proporciona otro fundamento que el artículo 235, HAN DECIDIDO LO SIGUIENTE: Artículo 1 Queda aprobado, en nombre de la Comunidad Europea, la Comunidad Europea del Carbón y del Acero y la Comunidad Europea de la Energía Atómica, el Acuerdo de Asociación y Cooperación entre la Unión Europea y la República de Azerbaiyán, junto con el Protocolo, las Declaraciones y el Canje de Notas. Artículo 2 1. La posición que adopte la Comunidad dentro del Consejo de Asociación será establecida por el Consejo sobre la base de una propuesta de la Comisión o, cuando sea conveniente, por la Comisión, en ambos casos de conformidad con las disposiciones correspondientes de los Tratados constitutivos de la Comunidad Europea, la Comunidad Europea del Carbón y del Acero y la Comunidad Europea de la Energía Atómica. 2. De conformidad con lo dispuesto en el artículo 79 del Acuerdo de Asociación y Cooperación, el Presidente del Consejo presidirá el Comité de Cooperación y presentará la posición de la Comunidad. Un representante de la Comisión presidirá el Comité de Cooperación, con arreglo a su reglamento interno, y presentará la posición de la Comunidad. Artículo 3 Por lo que respecta a la Comunidad Europea, el Presidente del Consejo depositará la notificación establecida en el artículo 100 del Acuerdo. El Presidente de la Comisión depositará la mencionada notificación en lo que atañe a la Comunidad Europea del Carbón y del Acero y de la Comunidad Europea de la Energía Atómica. Hecho en Bruselas, u ACTA FINAL Los plenipotenciarios de: EL REINO DE BÉLGICA, EL REINO DE DINAMARCA, LA REPÚBLICA FEDERAL DE ALEMANIA, LA REPÚBLICA HELÉNICA, EL REINO DE ESPAÑA, LA REPÚBLICA FRANCESA, IRLANDA, LA REPÚBLICA ITALIANA, EL GRAN DUCADO DE LUXEMBURGO, EL REINO DE LOS PAÍSES BAJOS, LA REPÚBLICA DE AUSTRIA, LA REPÚBLICA PORTUGUESA, LA REPÚBLICA DE FINLANDIA, EL REINO DE SUECIA, EL REINO UNIDO DE GRAN BRETAÑA E IRLANDA DEL NORTE, Partes Contratantes del Tratado constitutivo de la COMUNIDAD EUROPEA, del Tratado constitutivo de la COMUNIDAD EUROPEA DEL CARBÓN Y DEL ACERO, y del Tratado constitutivo de la COMUNIDAD EUROPEA DE LA ENERGÍA ATÓMICA, en lo sucesivo denominados "los Estados miembros", y la COMUNIDAD EUROPEA, la COMUNIDAD EUROPEA DE LA ENERGÍA ATÓMICA y la COMUNIDAD EUROPEA DEL CARBÓN Y DEL ACERO, en lo sucesivo denominadas "la Comunidad", u por una parte, y los plenipotenciarios de la REPÚBLICA DE AZERBAIYÁN, por otra, , el del año mil novecientos noventa y seis, para la firma del reunidos en Acuerdo de Asociación y Cooperación por el que se crea una asociación entre la Comunidad Europea y sus Estados miembros, por una parte, y la República de lo sucesivo denominado "Acuerdo de Asociación y Azerbaiyán, por otra, en Cooperación", han aprobado el texto siguiente: El Acuerdo de Asociación y Cooperación y el Protocolo relativo a la asistencia mutua entre autoridades administrativas en materia aduanera. Los plenipotenciarios de los Estados miembros y de la Comunidad y los plenipotenciarios de la República de Azerbaiyán han adoptado las siguientes Declaraciones conjuntas, anejas a la presente Acta final: Declaración conjunta (relativa al duodécimo considerando del preámbulo) Declaración conjunta relativa al artículo 3 bis del Acuerdo Declaración conjunta relativa al artículo 5 del Acuerdo Declaración conjunta relativa al artículo 14 del Acuerdo Declaración conjunta relativa a la noción de "control" de la letra b) del artículo 24 y del artículo 36 del Acuerdo Declaración conjunta relativa al artículo 35 del Acuerdo Declaración conjunta relativa al artículo 42 del Acuerdo Declaración conjunta relativa al artículo 54 del Acuerdo Declaración conjunta relativa al artículo 94 del Acuerdo Los plenipotenciarios de los Estados miembros y de la Comunidad y los plenipotenciarios de la República de Azerbaiyán han tomado nota del Canje de Notas citado a continuación y anejo a la presente Acta final: Canje de Notas en relación con el establecimiento de empresas Los plenipotenciarios de los Estados miembros y de la Comunidad y los plenipotenciarios de la República de Azerbaiyán han tomado nota de la siguiente declaración aneja a la presente Acta Final: 10 ii Declaración unilateral de la República Francesa relativa a los países y territorios de Ultramar Hecho en , el de mil novecientos noventa y seis. Por el Consejo y la Comisión de las Comunidades Europeas, Por la República de Azerbaiyán, 11 /g- ACUERDO DE COLABORACIÓN Y DE COOPERACIÓN POR EL QUE SE ESTABLECE UNA COLABORACIÓN ENTRE LAS COMUNIDADES EUROPEAS Y SUS ESTADOS MIEMBROS, POR UNA PARTE, Y LA REPÚBLICA DE AZERBAIYÁN, POR OTRA i ¿i ACUERDO DE COLABORACIÓN Y DE COOPERACIÓN por el que se establece una colaboración entre las Comunidades Europeas y sus Estados miembros, por una parte, y la República de Azerbaiyán, por otra EL REINO DE BÉLGICA, EL REINO DE DINAMARCA, LA REPÚBLICA FEDERAL DE ALEMANIA, LA REPÚBLICA HELÉNICA, EL REINO DE ESPAÑA, LA REPÚBLICA FRANCESA, IRLANDA, LA REPÚBLICA ITALIANA, EL GRAN DUCADO DE LUXEMBURGO, EL REINO DE LOS PAÍSES BAJOS, AUSTRIA, LA REPÚBLICA PORTUGUESA, FINLANDIA, EL REINO DE SUECIA, EL REINO UNIDO DE GRAN BRETAÑA E IRLANDA DEL NORTE, Partes Contratantes en el Tratado constitutivo de la Comunidad Europea, el Tratado constitutivo de la Comunidad Europea del Carbón y del Acero, y el Tratado constitutivo de la Comunidad Europea de la Energía Atómica, en lo sucesivo denominados "Estados miembros", y LA COMUNIDAD EUROPEA, LA COMUNIDAD EUROPEA DEL CARBÓN Y DEL ACERO Y LA COMUNIDAD EUROPEA DE LA ENERGÍA ATÓMICA, en lo sucesivo denominadas "Comunidad", por una parte, Y LA REPÚBLICA DE AZERBAIYÁN, por otra, CONSIDERANDO los vínculos entre la Comunidad, sus Estados miembros y la República de Azerbaiyán, así como los valores comunes que comparten, RECONOCIENDO que la Comunidad y la República de Azerbaiyán desean fortalecer estos lazos y establecer una colaboración y una cooperación que fortalezca y amplíe las relaciones que se establecieron especialmente mediante el Acuerdo entre la Comunidad Económica Europea y la Comunidad Europea de la Energía Atómica y la Unión de Repúblicas Socialistas Soviéticas sobre Comercio y Cooperación Comercial y Económica, firmado el 18 de diciembre de 1989, y que, desde la disolución de la URSS, se aplica mutatis mutandis a las relaciones bilaterales entre las Comunidades Europeas y cada uno de los Estados Independientes, CONSIDERANDO el compromiso de la Comunidad, de sus Estados miembros y la República de Azerbaiyán con el fortalecimiento de las libertades políticas y económicas que constituyen la auténtica base de la colaboración, RECONOCIENDO en este contexto que el apoyo a la independencia, la soberanía y la integridad territorial de la República de Azerbaiyán contribuirá a la salvaguardia de la paz y la estabilidad en Europa, CONSIDERANDO el compromiso de las Partes de fomentar la paz y la seguridad internacionales así como la resolución pacífica de las controversias y de cooperar a tal fin en el marco de las Naciones Unidas y de la Conferencia de Seguridad y Cooperación Europea, DESEOSAS de fomentar el proceso de cooperación regional en los ámbitos que abarca el presente Acuerdo con los países vecinos con objeto de promover la prosperidad y la estabilidad de la región, y en particular las iniciativas encaminadas a incrementar la cooperación y la confianza mutua entre los Estados Independientes de la Región Transcaucásica y otros Estados vecinos, CONSIDERANDO el firme compromiso de la Comunidad, de sus Estados miembros y de la República de Azerbaiyán con la plena aplicación de todos los principios y disposiciones del Acta Final de la Conferencia de Seguridad y Cooperación en Europa (CSCE), los documentos finales de las reuniones de seguimiento de Viena y Madrid, el Documento de la Conferencia de la CSCE de Bonn sobre Cooperación Económica, la Carta de París para una nueva Europa y el Documento de la CSCE de Helsinki "Los desafíos del cambio", CONVENCIDAS de la importancia capital del Estado de Derecho y del respeto de los Derechos Humanos, especialmente los de las minorías, de la creación de un sistema pluripartidista con elecciones libres y democráticas y de una liberalizadon económica destinada a establecer una economía de mercado, CONVENCIDAS de que la plena aplicación del Acuerdo de Colaboración y Cooperación estará vinculada con la continuación y cumplimiento de las reformas políticas, económicas y legislativas de la República de Azerbaiyán, y con la introducción de los factores necesarios para la cooperación, en especial a la luz de las conclusiones de la Conferencia de Bonn de la CSCE, DESEOSAS de establecer y desarrollar un diálogo político regular sobre cuestiones bilaterales, regionales e internacionales de interés mutuo, RECONOCIENDO Y APOYANDO el deseo de la República de Azerbaiyán de establecer una estrecha cooperación con las instituciones europeas. CONSIDERANDO la necesidad de fomentar las inversiones en la República de Azerbaiyán, incluido el sector de la energía, y en este contexto la importancia que la Comunidad y sus Estados miembros conceden a unas condiciones equitativas al acceso y tránsito de productos energéticos; confirmando la adhesión de la Comunidad y sus Estados miembros y de la República de Azerbaiyán a la Carta europea de la energía, y a la plena aplicación del Tratado de la Carta de la Energía y del Protocolo de la Carta de la Energía sobre la eficacia energética y aspectos medioambientales relacionados, TENIENDO EN CUENTA la voluntad de la Comunidad de establecer una cooperación económica y proporcionar asistencia técnica cuando proceda, TENIENDO PRESENTE la utilidad del Acuerdo para facilitar un acercamiento gradual entre la República de Azerbaiyán y un área más amplia de cooperación en Europa y las regiones vecinas y la progresiva integración de la República de Azerbaiyán en el sistema comercial internacional abierto, CONSIDERANDO el compromiso de las Partes con la liberalización del comercio, de conformidad con los principios de la Organización Mundial del Comercio (OMC), CONSCIENTES de la necesidad de mejorar las condiciones que afectan a la actividad comercial y a la inversión, y las condiciones de ámbitos tales como el establecimiento de empresas, el trabajo, la prestación de servicios y los movimientos de capital, CONVENCIDAS de que este Acuerdo va a crear un nuevo clima para sus relaciones económicas y, en particular, para el desarrollo del comercio y las inversiones, instrumentos indispensables para la reestructuración económica y la modernización tecnológica, DESEOSAS de establecer una estrecha cooperación en el área de la protección del medio ambiente teniendo en cuenta la interdependencia que existe entre las Partes en este ámbito, RECONOCIENDO que la cooperación para la prevención y control de la inmigración ilegal constituye uno de los principales objetivos del presente Acuerdo, DESEOSAS de establecer una cooperación cultural y de mejorar la circulación de la información, HAN CONVENIDO EN LO SIGUIENTE: ARTICULO 1 Se crea una colaboración entre la Comunidad y sus Estados miembros, por una parte, y la República de Azerbaiyán, por otra. Los objetivos de esta colaboración son: - ofrecer un marco apropiado para el diálogo político entre las Partes que permita el desarrollo de relaciones políticas; - apoyar los esfuerzos de la República de Azerbaiyán para consolidar su democracia y desarrollar su economía y completar la transición a una economía de mercado; fomentar la expansión del comercio y unas relaciones económicas armoniosas entre las Partes para favorecer así el desarrollo económico sostenible de las mismas; - ofrecer una base para la cooperación legislativa, económica, social, financiera, - científica civil, tecnológica y cultural. TITULO I PRINCIPIOS GENERALES ARTÍCULO 2 El respeto a la democracia, a los principios del Derecho Internacional y a los Derechos Humanos, tal como se definen en particular en la Carta de las Naciones Unidas, el Acta Final de Helsinki y en la Carta de París por una nueva Europa, y también los principios de la economía de mercado, entre otros los enunciados en los documentos de la Conferencia de Bonn de la CSCE, forman la base de las políticas internas y externas de las Partes y constituyen un elemento esencial de la colaboración y del presente Acuerdo. ARTÍCULO 3 Las Partes consideran esencial para su prosperidad y estabilidad futuras que los nuevos Estados Independientes que han surgido de la disolución de la Unión de Repúblicas Socialistas Soviéticas (denominados en lo sucesivo "Estados Independientes") mantengan y desarrollen la cooperación entre ellos en cumplimiento de los principios del Acta Final de Helsinki y del Derecho Internacional y del espíritu de las relaciones de buena vecindad, y harán todos los esfuerzos necesarios para fomentar este proceso. ARTÍCULO 3 bis Las Partes revisarán, en su caso, los cambios acaecidos en las circunstancias de la República de Azerbaiyán, en particular los relativos a las condiciones económicas y en la realización de reformas orientadas hacia la economía de mercado. El Consejo de Cooperación efectuará recomendaciones a las Partes acerca del desarrollo de cualquier parte del presente Acuerdo a la luz de esas circunstancias. TITULO n DIÁLOGO POLÍTICO ARTÍCULO 4 Se establecerá un diálogo político regular entre las Partes que éstas tratarán de desarrollar e intensificar. Este diálogo deberá acompañar y consolidar el acercamiento entre la Comunidad y la República de Azerbaiyán, apoyar los cambios políticos y económicos que se están produciendo en este país y contribuir a la creación de nuevas formas de cooperación. El diálogo político: - - fortalecerá los vínculos de la República de Azerbaiyán con la Comunidad y sus Estados miembros y, por ende, con la comunidad de naciones democráticas en su conjunto. La convergencia económica que se logre mediante el presente Acuerdo dará lugar a unas relaciones políticas más intensas; conducirá a una mayor convergencia de posiciones en las cuestiones internacionales de interés mutuo, con lo que aumentará la seguridad y la estabilidad en la región y fomentará el futuro desarrollo de los Estados Independientes de la Región Transcaucásica; - procurará que las Partes se esfuercen por colaborar en las cuestiones relativas al fortalecimiento de la estabilidad y la seguridad en Europa, la observancia de los principios de la democracia y el respeto y el fomento de los derechos humanos, sobre todo los de las minorías, y celebrarán consultas, llegado el caso, sobre cuestiones importantes. Este diálogo se efectuará sobre una base regional, con vistas a contribuir a la resolución de los conflictos y tensiones regionales. ARTICULO 5 A nivel ministerial, el diálogo político se llevará a cabo en el seno del Consejo de Cooperación contemplado en el artículo 77 y en otras ocasiones por acuerdo mutuo. ARTICULO 6 Las Partes constituirán otros procedimientos y mecanismos para el diálogo político, en particular en las formas siguientes: - mediante encuentros regulares a nivel de altos funcionarios entre representantes de la Comunidad y sus Estados miembros, por una parte, y representantes de la República de Azerbaiyán, por otra; aprovechando plenamente todos los canales diplomáticos entre las Partes, entre otros los contactos apropiados en el contexto tanto bilateral como multilateral, tales como las Naciones Unidas, las reuniones de la CSCE y demás; mediante cualquier otro medio que contribuya a consolidar y desarrollar el diálogo político, incluida la posibilidad de reuniones de expertos. ARTICULO 7 El diálogo político a nivel parlamentario se llevará cabo en el seno de la Comisión Parlamentaria de Cooperación contemplada en el artículo 82. TITULO m COMERCIO DE MERCANCÍAS ARTÍCULO 8 1. Las Partes se concederán mutuamente el trato de nación más favorecida, en todos los sectores, respecto de: - derechos de aduana y gravámenes aplicados a las importaciones y a las exportaciones, incluido el método de cobro de tales derechos y gravámenes; - disposiciones relativas a despacho, tránsito, almacenes y trasbordo; - impuestos y otros gravámenes interiores de todo tipo, aplicados directa o indirectamente a las mercancías importadas; - métodos de pago y transferencias de pagos; - reglas sobre venta, compra, transporte, distribución y uso de mercancías en el mercado interior. 2. Las disposiciones del apartado 1 no serán aplicables a: a) las ventajas concedidas con objeto de crear una unión aduanera o un área de libre comercio o que se concedan como consecuencia de la creación de una unión o área semejantes; b) las ventajas concedidas a países determinados de conformidad con el GATT y con otros convenios internacionales en favor de países en desarrollo; c) las ventajas concedidas a países adyacentes con objeto de facilitar el tráfico fronterizo. 3. Las disposiciones del apartado 1 no se aplicarán, durante un período que concluirá el 31 de diciembre de 1998 o en la fecha de la adhesión de la República de Azerbaiyán al GATT, si ésta tuviese lugar antes, a las ventajas que se definen en el Anexo I concedidas por la República de Azerbaiyán a otros Estados surgidos de la disolución de la URSS. ARTICULO 9 1. Las Partes convienen en que el principio de libre tránsito de mercancías es condición esencial para alcanzar los objetivos del presente Acuerdo. A este respecto, cada una de las Partes dispondrá el tránsito sin restricciones a través de su territorio de las mercancías originarias del territorio aduanero o destinadas al territorio aduanero de la otra Parte. 2. Las normas que se describen en los apartados 2, 3, 4 y 5 del artículo V del GATT serán aplicables entre las dos Partes. 3. Lo dispuesto en el presente artículo no irá en detrimento de ninguna norma especial relativa a determinados sectores, tales como el transporte, o a productos específicos acordados entre las Partes, ni de lo dispuesto en el artículo 86. ARTICULO 10 No obstante los derechos y obligaciones resultantes de los convenios internacionales sobre la importación temporal de mercancías que obligan a ambas Partes, cada una de las Partes deberá asimismo conceder a la otra Parte la exención de los derechos de importación y los impuestos sobre las mercancías importadas temporalmente, en los casos y de conformidad con los procedimientos estipulados por cualquier otro convenio internacional vinculante en la materia de conformidad con su legislación. Se tendrá en cuenta las condiciones en las que las obligaciones derivadas de tal convenio hayan sido aceptadas por la Parte de que se trate. ARTICULO 11 1. Las mercancías originarias de la República de Azerbaiyán se importarán en la Comunidad libres de restricciones cuantitativas, sin perjuicio de lo dispuesto en los artículos 13, 16 y 17 del presente Acuerdo. 2. Las mercancías originarias de la Comunidad se importarán en la República de Azerbaiyán libres de toda restricción cuantitativa 0 medida de efecto equivalente, sin perjuicio de los artículos 13, 16 y 17 del presente Acuerdo. ARTICULO 12 Las mercancías se intercambiarán entre las Partes a precios que guarden relación con el mercado. ARTICULO 13 1. En caso de que cualquier producto sea importado en el territorio de una de las Partes en cantidades o en condiciones tales que provoquen o puedan provocar un perjuicio a los productores nacionales de productos similares o directamente competitivos, la Comunidad o la República de Azerbaiyán, cualquiera de las Partes que se vea afectada, podrá adoptar las medidas apropiadas de conformidad con los siguientes procedimientos y condiciones. 10 2. Antes de adoptar medidas o, en los casos en que sea aplicable el apartado 4, lo antes posible, la Comunidad o la República de Azerbaiyán, según el caso, proporcionará al Consejo de Cooperación toda la información pertinente con vistas a buscar una solución aceptable para ambas Partes, de conformidad con lo dispuesto en el Título XI. 3. Si, como resultado de las consultas, las Partes no lograran llegar a un acuerdo en el plazo de 30 días después de la notificación al Consejo de Cooperación sobre las medidas apropiadas para evitar la situación, la Parte que hubiera solicitado las consultas podrá libremente restringir las importaciones de los productos de que se trate en la medida y durante el plazo que sea necesario para evitar el perjuicio o remediarlo, o adoptar otras medidas apropiadas. 4. En circunstancias críticas en las que una demora pudiere causar un perjuicio difícil de reparar, las Partes podrán tomar medidas antes de las consultas, siempre que éstas tengan lugar inmediatamente después de la adopción de una medida semejante. 5. Al seleccionar las medidas en virtud del presente artículo, las Partes Contratantes darán prioridad a las que menos perturben la realización de los objetivos del presente Acuerdo. 6. Ninguna disposición del presente artículo irá en detrimento ni afectará en modo alguno la adopción, por cualquiera de las Partes, de medidas antidumping o compensatorias de conformidad con el artículo VI del GATT, el Acuerdo sobre la aplicación del artículo VI del GATT, el Acuerdo sobre la interpretación y la aplicación de los artículos VI, XVI y XXIII del GATT o la legislación interna conexa. ARTICULO 14 Las Partes se comprometen a desarrollar las disposiciones del presente Acuerdo sobre comercio de mercancías entre ellas, cuando las circunstancias lo permitan, incluida la situación producida por la adhesión de la República de Azerbaiyán a la OMC. El Consejo de Cooperación podrá efectuar recomendaciones acerca de dicho desarrollo a las Partes, que podrán, en caso de que sean aceptadas, aplicarlas en virtud de un acuerdo entre las Partes de conformidad con sus procedimientos respectivos. ARTICULO 15 El Acuerdo no irá en detrimento de las prohibiciones o restricciones a las importaciones, las exportaciones o el tránsito de mercancías que estén justificadas por razones de moralidad pública, de orden público o de seguridad pública; la protección de la salud y de la vida de las personas y de los animales o preservación de las plantas, de protección de los recursos naturales; de protección de los tesoros nacionales con valor artístico, histórico o arqueológico o de protección de la propiedad intelectual, industrial y comercial y las reglamentaciones relativas al oro y a la plata. No obstante, dichas prohibiciones o 11 restricciones no podrán constituir ni un medio de discriminación arbitraria ni una restricción encubierta del comercio entre las Partes. ARTICULO 16 El presente Título no será aplicable a los intercambios de productos textiles correspondientes a los capítulos 50 a 63 de la Nomenclatura Combinada. Los intercambios relativos a esos productos se regirán por un acuerdo distinto, rubricado el 17 de noviembre de 1993 y aplicado provisionalmente desde el 1 de enero de 1993, y por cualesquiera acuerdos sucesivos. ARTICULO 17 1. Los intercambios de productos incluidos en el Tratado constitutivo de la Comunidad Europea del Carbón y del Acero se regirán por las disposiciones del presente Título, con excepción del artículo 11. 2. Se crea un grupo de contacto sobre las cuestiones relativas al carbón y al acero, compuesto por representantes de la Comunidad, por una parte, y representantes de la República de Azerbaiyán, por otra. Este grupo de contacto intercambiará con regularidad informaciones sobre todas las cuestiones relativas al carbón y al acero que interesen a las Partes. ARTICULO 18 El comercio de materiales nucleares se realizará de conformidad con las disposiciones del Tratado constitutivo de la Comunidad Europea de la Energía Atómica. En caso necesario, el comercio de materiales nucleares estará sujeto a las disposiciones de un Acuerdo específico que se celebrará entre la Comunidad Europea de la Energía Atómica y la República de Azerbaiyán. 12 TITULO IV DISPOSICIONES RELATIVAS AL COMERCIO Y LAS INVERSIONES CAPÍTULO I Condiciones laborales ARTÍCULO 19 1. Sin perjuicio de lo dispuesto en la legislación, las condiciones y los procedimientos aplicables en cada Estado miembro, la Comunidad y los Estados miembros velarán porque el trato que se conceda a los nacionales de la República de Azerbaiyán, legalmente empleados en el territorio de un Estado miembro, no sea objeto de ninguna discriminación por motivos de nacionalidad, por lo que respecta a las condiciones de trabajo, la remuneración o el despido, en comparación con los nacionales de ese mismo Estado. 2. Sin perjuicio de lo dispuesto en la legislación, las condiciones y los procedimientos aplicables en la República de Azerbaiyán, la República de Azerbaiyán velará porque el trato que se otorgue a los nacionales de un Estado miembro, empleados legalmente en el territorio de la República de Azerbaiyán, no sea objeto de ninguna discriminación por motivos de nacionalidad, por lo que respecta a las condiciones de trabajo, la remuneración o el despido, en comparación con sus nacionales. ARTÍCULO 20 El Consejo de Cooperación estudiará qué mejoras pueden introducirse en las condiciones de trabajo de los empresarios que sean conformes con los compromisos internacionales de las Partes, especialmente los que se definen en el documento de la Conferencia de Bonn de la CSCE. ARTÍCULO 21 El Consejo de Cooperación hará las recomendaciones pertinentes para la aplicación de los artículos 19 y 20. 13 CAPITULO n Condiciones relativas al establecimiento y al funcionamiento de las empresas ARTÍCULO 22 1. La Comunidad y sus Estados miembros concederán un trato no menos favorable que el concedido a cualquier país tercero para el establecimiento de empresas azerbaiyanas tal como se definen en la letra d) del artículo 24. 2. Sin perjuicio de las reservas enumeradas en el Anexo IV, la Comunidad y sus Estados miembros concederán a las sucursales de empresas azerbaiyanas establecidas en su territorio un trato no menos favorable que el concedido a las empresas comunitarias, con respecto a sus operaciones. 3. La Comunidad y sus Estados miembros concederán a las filiales de empresas azerbaiyanas establecidas en su territorio un trato no menos favorable que el concedido a las filiales de empresas de terceros países, con respecto a sus operaciones. 4. Sin perjuicio de las reservas enumeradas en el Anexo V, la República de Azerbaiyán concederá para el establecimiento de empresas comunitarias, tal como se definen en la letra d) del artículo 24, un trato no menos favorable que el concedido a las empresas azerbaiyanas o a las de cualquier país tercero, de ambos el más ventajoso, y concederá a las sucursales y filiales de empresas comunitarias establecidas en su territorio un trato no menos favorable que el concedido a sus propias empresas o filiales o a las empresas o filiales de cualquier país tercero, de ambos el más ventajoso, con respecto a sus operaciones. ARTÍCULO 23 1. Sin perjuicio de lo dispuesto en el artículo 96, las disposiciones del artículo 22 no serán aplicables al transporte aéreo, la navegación interior ni al transporte marítimo. 2. Sin embargo, por lo que respecta a las actividades indicadas a continuación, emprendidas por compañías navieras para la prestación de servicios de transporte marítimo internacional, incluidas las operaciones intermodales en las que intervenga un tramo marítimo, cada una de las Partes permitirá a las empresas de la otra Parte a tener una presencia comercial en su territorio en forma de sucursales o filiales, en condiciones de establecimiento y operación no menos favorables que las concedidas a sus propias empresas o a sucursales o filiales de empresas de cualquier país tercero, de ambos el más ventajoso, de conformidad con la legislación y las reglamentaciones aplicables en cada Parte. 3. Estas actividades incluyen, pero no se limitan a: 14 a) la comercialización y venta de servicios de transporte marítimo y otros servicios relacionados mediante contacto directo con los clientes, desde la cotización a la facturación, indistintamente de si tales servicios son efectuados o prestados por el propio prestador de servicios o por prestadores de servicios con los cuales el vendedor de los servicios haya establecido relaciones comerciales permanentes; b) la adquisición y uso, por cuenta propia o por cuenta de sus clientes (y reventa a sus clientes) de cualesquiera servicios de transporte u otros servicios relacionados, incluidos aquellos servicios de llegada por cualquier medio de transporte, en especial de navegación interior, carretera o ferrocarril, necesarios para la prestación de un servicio integrado; c) la preparación de la documentación relativa a los documentos de transporte u otros documentos relacionados con el origen o las características de la mercancía transportada; d) el suministro de información comercial por cualquier medio, incluidos ios sistemas informatizados y el intercambio electrónico de datos (sujeto a las restricciones no discriminatorias relativas a las telecomunicaciones); e) el establecimiento de un acuerdo comercial, incluida la participación accionaria en la empresa y la designación de personal contratado localmente (o, en caso de personal extranjero, sujeto a las oportunas disposiciones del presente Acuerdo), con cualquier compañía naviera establecida localmente; f) la actuación en nombre de las empresas, entre otras cosas organizando la escala del buque o tomando la carga cuando así se le requiera. A efectos del presente Acuerdo se entenderá por: ARTICULO 24 a) "Empresa comunitaria" o "empresa azerbaiyana": una empresa creada de conformidad con la legislación de un Estado miembro o de la República de Azerbaiyán, respectivamente, que tenga su domicilio social, su administración central o su lugar principal de actividad en el territorio de la Comunidad o de la República de Azerbaiyán, respectivamente. No obstante, en caso de que la empresa, creada de conformidad con la legislación de un Estado miembro o de la República dé Azerbaiyán, respectivamente, tenga su domicilio social, su administración central o su lugar principal de actividad únicamente en el territorio de la Comunidad o en el de la República de Azerbaiyán, respectivamente, la compañía se considerará comunitaria o azerbaiyana, respectivamente, si sus actividades poseen un vínculo real y continuo con la economía de uno de los Estados miembros o de la República de Azerbaiyán, respectivamente. b) "Filial" de una empresa: una empresa efectivamente controlada por la primera. 15 c) "Sucursal" de una empresa: un lugar de actividad comercial que no tenga personalidad jurídica y que tenga apariencia de permanencia, tal como la ampliación de una empresa principal, cuya gestión se oriente para negociar comercialmente, y esté materialmente equipada para ello, con terceras partes de manera que éstas últimas, aunque sepan que ha de haber en caso necesario un vínculo jurídico con la empresa principal, cuya sede principal esté en el extranjero, no tengan que tratar directamente con esa empresa principal sino que puedan hacer transacciones comerciales en el lugar de la actividad comercial que constituye la ampliación. d) "Establecimiento": el derecho de las empresas comunitarias o azerbaiyanas tal como se define en la letra a) de emprender actividades económicas creando filiales o sucursales en la República de Azerbaiyán o en la Comunidad, respectivamente. e) "Funcionamiento": el ejercicio de actividades económicas. f) "Actividades económicas": las actividades de carácter industrial, comercial y profesional. Por lo que respecta al transporte marítimo internacional, incluidas las operaciones intermodales en las que intervenga un tramo marítimo, también se beneficiarán de lo dispuesto en el presente Capítulo y en el Capítulo III los nacionales de los Estados miembros o de la República de Azerbaiyán establecidos fuera de la Comunidad o de la República de Azerbaiyán, respectivamente, y las compañías de navegación establecidas fuera de la Comunidad o de la República de Azerbaiyán controladas por nacionales de un Estado miembro o de la República de Azerbaiyán, respectivamente, siempre que sus buques estén registrados en ese Estado miembro o en la República de Azerbaiyán, respectivamente, de conformidad con sus respectivas legislaciones. ARTICULO 25 No obstante cualquier otra disposición del Acuerdo, no se podrá impedir que una Parte adopte medidas cautelares, incluyendo la protección de los inversores, los depositantes, los tenedores de pólizas de seguros o personas a quienes debe un derecho fiduciario un prestatario de servicios financieros, o para garantizar la integridad y estabilidad del sistema financiero. En caso de que esas medidas no fueran conformes con las disposiciones del Acuerdo, no podrán ser utilizadas como medio de evitar las obligaciones de una Parte en virtud del Acuerdo. Ninguno de los términos del Acuerdo podrá interpretarse como una exigencia hacia una Parte para que ésta divulgue información relativa a los asuntos y a las cuentas de los clientes individuales o cualquier información confidencial o sujeta a un derecho de propiedad que esté en posesión de entidades públicas. A efectos del presente Acuerdo se entenderá por "servicios financieros" las actividades descritas en el Anexo III. 16 ARTICULO 26 Las disposiciones del presente Acuerdo no irán en perjuicio de la aplicación por cada una de las Partes de cualquier medida necesaria para evitar que se eludan las medidas relativas al acceso de los países terceros a su mercado a través de las disposiciones del presente Acuerdo. ARTICULO 27 1. No obstante lo dispuesto en el Capítulo I del presente Título, cualquier empresa de la Comunidad o empresa azerbaiyana establecida en el territorio de la República de Azerbaiyán o de la Comunidad, respectivamente, podrá contratar, o hacer que una de sus filiales o sucursales contrate, de conformidad con la legislación vigente en el país de residencia donde vayan a establecerse, en el territorio de la República de Azerbaiyán y de la Comunidad, respectivamente, nacionales de los Estados miembros de la Comunidad y de la República de Azerbaiyán, siempre que dichos empleados sean personal básico, tal como se define en el apartado 2 del presente artículo, y sean contratados exclusivamente por dichas empresas o sucursales. Los permisos de residencia y de trabajo de dichas personas sólo serán válidos para el período de dicha contratación. 2. El personal básico de las empresas mencionadas anteriormente, en lo sucesivo denominadas "compañías", se compone de "personas trasladadas entre empresas" tal como se define en la letra c) del presente artículo en las categorías siguientes, siempre que la empresa tenga personalidad jurídica y que las personas de que se trata hayan sido contratadas por esa compañía o hayan estado asociadas en ella (en cualquier calidad excepto en la de accionistas mayoritarios), durante al menos el año que preceda inmediatamente a ese traslado: a) directivos de una compañía que se ocupen básicamente de dirigir la gestión de esta última, bajo el control o la dirección general del Consejo de administración o de accionistas de la empresa o sus equivalentes, cuya función consiste en: - - la dirección de la compañía o de un departamento o sección de la compañía; la supervisión y el control del trabajo de otros empleados que ejerzan funciones de supervisión, profesionales o de gestión; - disponer personalmente de la autoridad para contratar y despedir o recomendar la contratación, el despido u otras medidas relativas al personal. b) Personas que trabajen dentro de una compañía y que posean competencias excepcionales esenciales para el servicio, el equipo de investigación, las técnicas o la gestión de la misma. La evaluación de esos conocimientos podrá reflejar, al margen de los conocimientos específicos en relación con la compañía, un nivel elevado de 1/ competencias para un tipo de trabajo o de actividad que requiera conocimientos técnicos específicos, entre otras la pertenencia a una profesión reconocida. c) Por "persona trasladada entre empresas" se entenderá una persona física que trabaje dentro de una compañía en el territorio de una de las Partes y que haya sido trasladada temporalmente en el contexto de la realización de actividades económicas al territorio de la otra Parte; la compañía de que se trate deberá tener su sede principal en el territorio de una Parte y el traslado deberá efectuarse hacia una empresa (filial, sucursal), de esa compañía, que efectúe realmente actividades económicas similares en el territorio de la otra Parte. ARTICULO 29 1. Las Partes evitarán por todos ios medios adoptar cualquier medida o acción que hagan las condiciones para el establecimiento y funcionamiento de las empresas de la otra Parte más restrictivas que las existentes el día anterior a la fecha de la firma del Acuerdo. 2. Las disposiciones del presente Acuerdo no irán en perjuicio de las del artículo 37: las situaciones que contempla el articulo 37 se regirán únicamente por sus disposiciones con exclusión de cualquier otra disposición. 3. Actuando con el espíritu de colaboración y cooperación y a la luz de las disposiciones del artículo 43, el Gobierno de la República de Azerbaiyán informará a la Comunidad sobre sus intenciones de presentar nueva iegislación o de adoptar nuevas reglamentaciones que puedan hacer las condiciones de establecimiento y de funcionamiento en la República de Azerbaiyán de las filiales o sucursales de las empresas comunitarias más restrictivas que la situación existente el día precedente a la fecha de la firma del Acuerdo. La Comunidad podrá pedir a la República de Azerbaiyán que le comunique los proyectos de esa legislación o de esas reglamentaciones y que inicie consultas sobre esos proyectos. 4. En caso de que normativas o reglamentaciones nuevas introducidas en la República de Azerbaiyán tuvieran como resultado el hacer más restrictivas que la situación existente el día de la firma dei Acuerdo las condiciones de establecimiento de las empresas comunitarias en su territorio así como el funcionamiento de las filiales y sucursales de empresas comunitarias establecidas en la República de Azerbaiyán, dichas normativas o reglamentaciones no serán aplicables durante un período de tres años después de la entrada en vigor de la disposición de que se trate para las filiales y sucursales ya establecidas en la República de Azerbaiyán en el momento de la entrada en vigor de la disposición correspondiente. CAPITULO m Prestación transfronteriza de servicios entre la Comunidad y la República de Azerbaiyán ARTÍCULO 30 1. Las Partes se comprometen, de conformidad con las disposiciones del presente Capítulo, a adoptar las medidas necesarias para autorizar progresivamente la prestación de servicios por parte de las empresas comunitarias o azerbaiyanas que estén establecidas en una Parte que no sea la del destinatario de los servicios, y ello teniendo en cuenta la evolución del sector de los servicios en las Partes. 2. El Consejo de Cooperación hará las recomendaciones necesarias para la aplicación del apartado 1. ARTICULO 31 Las Partes cooperarán con objeto de desarrollar en la República de Azerbaiyán un sector de servicios orientado hacia el mercado. ARTICULO 32 1. Las Partes se comprometen a aplicar efectivamente el principio de libre acceso al mercado y al tráfico marítimo internacional sobre una base comercial. a) Lo anteriormente dispuesto no afectará a los derechos y obligaciones que se derivan del Convenio sobre un Código de Conducta de las Naciones Unidas para las Conferencias Marítimas, tal como lo aplique una u otra de las Partes Contratantes en el presente Acuerdo. Las compañías navieras que no sean de conferencia podrán operar en competencia con las de conferencia, siempre que acepten el principio de libre competencia sobre un base comercial. b) Las Partes afirman su adhesión al principio de libre competencia para el comercio a granel de cargamentos líquidos y sólidos. Al aplicar los principios del apartado 1, las Partes: a) se abstendrán de aplicar, desde la entrada en vigor del presente Acuerdo, cualquier disposición de reparto de cargamentos de los acuerdos bilaterales entre cualquier Estado miembro de la Comunidad y la antigua Unión Soviética; b) no introducirán cláusulas de reparto de cargamento en los futuros acuerdos bilaterales con terceros países, salvo en circunstancias excepcionales en que las compañías de navegación regulares de una u otra Parte en el presente Acuerdo no pudieran de otro modo tener efectivamente la oportunidad de participar en el tráfico con destino a y procedente del país tercero de que se trate; 19 c) prohibirán en los futuros acuerdos bilaterales, las cláusulas de reparto de cargamentos en lo que se refiere al comercio a granel de cargamentos líquidos y sólidos; d) derogarán, desde el momento de la entrada en vigor del presente Acuerdo, todas las medidas unilaterales, los obstáculos administrativos, técnicos y de otra índole que pudieran tener efectos restrictivos o discriminatorios para la libre prestación de servicios en el transporte marítimo internacional. 3. Cada Parte concederá, entre otras cosas, un trato no menos favorable, a los buques operados por nacionales o empresas de la otra Parte, que el concedido a los propios buques, con respecto al acceso a los puertos abiertos al comercio internacional, la utilización de infraestructuras y servicios marítimos auxiliares, así como las correspondientes cuotas y tarifas, instalaciones aduaneras y la asignación de atracaderos e instalaciones de carga y descarga. 4. Los nacionales y empresas comunitarias que presten servicios de transporte marítimo internacional tendrán libertad para prestar servicios internacionales marítimo-fluviales en las vías de navegación interior de la República de Azerbaiyán y viceversa. ARTICULO 33 Con el fin de garantizar un desarrollo coordinado del transporte entre las Partes, que se adapte a sus necesidades comerciales, las condiciones de acceso recíproco al mercado y la prestación de servicios en el transporte por carretera, ferrocarril y vía navegable y, cuando sea aplicable, en el transporte aéreo, podrán ser objeto de acuerdos específicos que serán negociados, en el momento oportuno, entre las Partes después de la entrada en vigor del presente Acuerdo. CAPITULO IV Disposiciones generales ARTÍCULO 34 1. Las disposiciones del presente Título se aplicarán sin perjuicio de las limitaciones justificadas por razones de orden público, de seguridad pública o de salud pública. 2. No serán aplicables a las actividades que, en el territorio de una de las dos Partes, estén relacionadas, incluso de manera ocasional, con el ejercicio de los poderes públicos. ARTÍCULO 35 20 A efectos del presente Título, ninguna disposición del presente Acuerdo impedirá a las Partes el aplicar su propia legislación y reglamentos relativos a la entrada y la estancia, el trabajo, las condiciones laborales y el establecimiento de personas físicas y la prestación de servicios, siempre que, al hacerlo, no las apliquen de manera que anulen o reduzcan los beneficios que correspondan a cualquiera de las Partes con arreglo a una disposición específica del Acuerdo. Esta disposición se entiende sin perjuicio de la aplicación del artículo 34. ARTICULO 36 Las empresas controladas por sociedades azerbaiyanas y sociedades comunitarias conjuntamente, y de propiedad exclusiva de ellas, podrán también acogerse a lo dispuesto en los Capítulos II, III y IV. ARTICULO 37 El trato concedido por cualquiera de las Partes a la otra, y a partir del día en que falte un mes para la fecha de entrada en vigor de las disposiciones pertinentes del Acuerdo General sobre Comercio y Servicios (GATS), por lo que respecta a los sectores o medidas incluidos en el GATS, no será menos favorable en ningún caso que el concedido por esa primera Parte con arreglo a las disposiciones del GATS y ello respecto a cada sector o subsector de servicio y modalidad de prestación. ARTICULO 38 A efectos de lo dispuesto en los Capítulos II, III y IV del presente Título, no se tendrá en cuenta el trato concedido por la Comunidad, sus Estados miembros o la República de Azerbaiyán con arreglo a compromisos adquiridos en acuerdos de integración económica de conformidad con los principios del artículo V del GATS. ARTICULO 39 1. El trato de nación más favorecida concedido de conformidad con las disposiciones del presente Título no se aplicará a las ventajas fiscales que las Partes conceden o concedan en el futuro sobre la base de acuerdos destinados a evitar la doble imposición, u otras disposiciones fiscales. 2. Ninguna disposición del presente Título podrá utilizarse para evitar la adopción o la aplicación por las Partes de cualquier medida destinada a evitar el fraude o la evasión fiscal de conformidad con las disposiciones fiscales de los acuerdos destinados a evitar la doble imposición y otras disposiciones fiscales, o la legislación fiscal nacional. 21 Ninguna disposición del presente Título podrá utilizarse para impedir que los Estados miembros o la República de Azerbaiyán establezcan una distinción, al aplicar las disposiciones pertinentes de su legislación fiscal, entre los contribuyentes que no estén en situaciones idénticas, en particular por lo que respecta a su lugar de residencia. ARTICULO 40 No obstante lo dispuesto en el artículo 27, ninguna disposición de los Capítulos II, III y IV podrá interpretarse como una autorización para que: - - - - - los nacionales de un Estado miembro o de la República de Azerbaiyán entren, o permanezcan, en el territorio de la República de Azerbaiyán o de la Comunidad, respectivamente, en cualquier condición, y en particular como accionista o asociado en una empresa o como administrador o empleado de esa empresa o prestatario o beneficiario de servicios; las filiales o sucursales comunitarias de empresas azerbaiyanas empleen o hagan emplear en el territorio de la Comunidad a nacionales de la República de Azerbaiyán; las filiales o sucursales azerbaiyanas de empresas comunitarias empleen o hagan emplear eri el territorio de la República de Azerbaiyán a nacionales de los Estados miembros; las empresas azerbaiyanas o las filiales o sucursales comunitarias de empresas azerbaiyanas proporcionen a personas azerbaiyanas para actuar en nombre y bajo el control de otras personas mediante contratos de trabajo temporales; las empresas comunitarias o las filiales o sucursales azerbaiyanas de empresas comunitarias proporcionen trabajadores que sean nacionales de los Estados miembros mediante contratos de trabajo temporales. CAPITULO V Pagos corrientes y capital ARTÍCULO 41 1. Las Partes se comprometen a autorizar, en divisas convertibles, cualquier pago que repercuta en la balanza de pagos por cuenta corriente entre residentes de la Comunidad y de la República de Azerbaiyán relacionados con la circulación de bienes, servicios o personas que se haya hecho efectivo de conformidad con las disposiciones del presente Acuerdo. 2. Con respecto a las transacciones correspondientes a la balanza de pagos por cuenta de capital, y a partir de la entrada en vigor del presente Acuerdo, se garantizará la libre 22 circulación de capitales vinculados a inversiones directas en empresas constituidas de conformidad con la legislación del país de acogida y de inversiones realizadas de conformidad con las disposiciones del Capítulo II y la liquidación o repatriación de esas inversiones y de los beneficios que hayan generado. 3. Lo dispuesto en el apartado 2 no impedirá a la República de Azerbaiyán la aplicación de restricciones a la inversión extranjera directa efectuada por residentes azerbaiyanos. Tales restricciones no se aplicarán a las filiales o sucursales de empresas comunitarias. Cinco años después de la entrada en vigor del presente Acuerdo, las Partes convienen en efectuar consultas acerca del mantenimiento de las citadas restricciones, teniendo en cuenta las necesarias consideraciones monetarias, fiscales y financieras. 4. Sin perjuicio de lo dispuesto en el apartado 2 ó en el apartado 5, y a partir de la entrada en vigor del presente Acuerdo, no se introducirán nuevas restricciones de cambio sobre los movimientos de capital y los pagos corrientes correspondientes entre residentes de la Comunidad y la República de Azerbaiyán, ni se harán más restrictivos los acuerdos existentes. 5. Las Partes se consultarán entre sí para facilitar el movimiento de modalidades de capital distintas de las mencionadas en el apartado 2 entre la Comunidad y la República de Azerbaiyán con el fin de fomentar los objetivos del presente Acuerdo 6. Sobre la base de las disposiciones del presente artículo, y hasta que se haya establecido la plena convertibilidad de la moneda de la República de Azerbaiyán con arreglo a lo dispuesto en el artículo VIII del Convenio Constitutivo del Fondo Monetario Internacional (FMI), la República de Azerbaiyán podrá, en circunstancias excepcionales, aplicar restricciones de cambio vinculadas a la concesión o a la obtención de créditos a corto y a medio plazo, en la medida en que esas restricciones le sean impuestas a la República de Azerbaiyán por la concesión de tales créditos y sean autorizadas de conformidad con el status de la República de Azerbaiyán dentro del FMI. La República de Azerbaiyán aplicará esas restricciones de manera no discriminatoria y velando por que perturben lo menos posible el presente Acuerdo. La República de Azerbaiyán informará rápidamente al Consejo de Cooperación sobre la introducción de tales medidas y de cualquier modificación de las mismas. 7. Sin perjuicio de lo dispuesto en los apartados 1 y 2, en caso de que, por circunstancias excepcionales, la libre circulación de capitales entre la Comunidad y la República de Azerbaiyán causara, o amenazara con causar, graves dificultades para el funcionamiento de la política de cambios o la política monetaria de la Comunidad o de la República de Azerbaiyán, la Comunidad y la República de Azerbaiyán, respectivamente, podrán adoptar medidas de salvaguardia por lo que respecta a la libre circulación de capitales entre la Comunidad y la República de Azerbaiyán durante un período que no exceda de seis meses en caso de que esas medidas fueran estrictamente necesarias. CAPITULO VI 23 Protección de la propiedad intelectual, industrial y comercial ARTÍCULO 42 1. Con arreglo a las disposiciones del presente artículo y del Anexo II, la República de Azerbaiyán continuará mejorando la protección de los derechos de propiedad intelectual, industrial y comercial con el fin de proporcionar, de aquí a finales del quinto año siguiente a la entrada en vigor del Acuerdo, un nivel de protección similar al que existe en la Comunidad, incluyendo los medios efectivos para hacer respetar esos derechos. El Consejo de Cooperación podrá acordar ampliar el mencionado período a la luz de las circunstancias particulares existentes en la República de Azerbaiyán. 2. Antes de que finalice el quinto año siguiente a la entrada en vigor del Acuerdo, la República de Azerbaiyán será parte en los convenios multilaterales en materia de derechos de propiedad intelectual, industrial y comercial contemplados en el apartado 1 del Anexo II en los cuales son parte los Estados miembros de la Comunidad o que son aplicados de facto por los Estados miembros con arreglo a las disposiciones pertinentes contenidas en esos convenios. TÍTULO V COOPERACIÓN LEGISLATIVA ARTÍCULO 43 1. Las Partes reconocen que la consolidación de los vínculos económicos entre la República de Azerbaiyán y la Comunidad depende en gran medida de la aproximación de la legislación actual y futura de la República de Azerbaiyán a la de la Comunidad. La República de Azerbaiyán hará todo lo posible para que gradualmente su legislación se vaya haciendo compatible con la de la Comunidad. 2. La aproximación de las legislaciones se ampliará a los ámbitos siguientes: legislación aduanera, derecho de sociedades, legislación bancaria, contabilidad y fiscalidad de las empresas, propiedad intelectual, protección de los trabajadores en el lugar de trabajo, servicios financieros, normas de competencia, incluido cualquier asunto o práctica que afecte al comercio, contratación pública, protección de la salud y de la vida de las personas, los animales y las plantas, protección del medio ambiente, protección del consumidor, fiscalidad indirecta, reglas y normas técnicas, legislación y reglamentos nucleares, transporte. 3. La Comunidad proporcionará a la República de Azerbaiyán asistencia técnica para la aplicación de estas medidas que puede incluir, entre otras: - el intercambio de expertos; 24 el suministro de información rápida, especialmente sobre la legislación pertinente; la organización de seminarios; las actividades de formación; la ayuda para la traducción de la legislación comunitaria en los sectores correspondientes. Las Partes acuerdan examinar la forma de aplicar sus normas de competencia respectivas, en los casos en que se vea afectado el comercio entre ellas, mediante concertación. TITULO VI COOPERACIÓN ECONÓMICA ARTÍCULO 44 1. La Comunidad y la República de Azerbaiyán establecerán una cooperación económica con vistas a contribuir al proceso de reforma y de reactivación económica y al desarrollo sostenible de la República de Azerbaiyán. Esta cooperación reforzará y desarrollará vínculos económicos en beneficio de ambas Partes. 2. Las políticas y demás medidas se destinarán a promover las reformas económicas y sociales y la reestructuración del sistema económico en la República de Azerbaiyán y se guiarán por los principios de sostenibilidad y de desarrollo social armonioso; para realizarlas se tendrán plenamente en cuenta las consideraciones sobre medio ambiente. 3. A tal fin, la cooperación se centrará, en particular, en el desarrollo social y económico, en el desarrollo de los recursos humanos, en el apoyo a las empresas (incluidos la privatización, la inversión y el desarrollo de los servicios financieros), la agricultura y la alimentación, la energía y la seguridad nuclear civil, el transporte, el turismo, la protección del medio ambiente, la cooperación regional y la política monetaria. 4. Se prestará especial atención a las medidas que, de conformidad con la legislación vigente en la República de Azerbaiyán, puedan promover la cooperación entre los Estados Independientes de la región transcaucásica y otros estados vecinos con vistas a fomentar un desarrollo armonioso de la región. 5. En los casos apropiados, la cooperación económica y demás formas de cooperación previstas en el presente Acuerdo podrán apoyarse en una asistencia técnica de la Comunidad, habida cuenta del reglamento pertinente del Consejo de la Unión Europea aplicable a la asistencia técnica a los Estados Independientes, de las prioridades acordadas en el programa indicativo relativo a la asistencia técnica comunitaria a la República de Azerbaiyán y a sus procedimientos de coordinación y de ejecución ya establecidos. 25 ARTICULO 45 Cooperación en el comercio de bienes y servicios Las Partes cooperarán con vistas a asegurar que el comercio internacional de la República de Azerbaiyán se desarrolla de conformidad con las normas de la OMC. Dicha cooperación tratará de cuestiones concretas directamente relacionadas con la facilitación del comercio, como por ejemplo: - elaboración de políticas comerciales y sobre cuestiones relacionadas con el comercio, como los mecanismos de pago y de despacho de aduanas, - preparación de la legislación pertinente, - asistencia a la República de Azerbaiyán para preparar su posible incorporación a la OMC. ARTÍCULO 46 Cooperación industrial 1. La cooperación se destinará a fomentar, en particular, lo siguiente: - el desarrollo de vínculos comerciales entre los agentes económicos de ambas Partes; la participación de la Comunidad en los esfuerzos de la República de Azerbaiyán por - reestructurar su industria; la mejora de la gestión empresarial; - - el desarrollo de normas y prácticas comerciales adecuadas, así como la transferencia de tecnología; la protección del medio ambiente. - 2. Las disposiciones del presente artículo no afectarán a la aplicación de las normas de competencia de la Comunidad aplicables a las empresas. ARTÍCULO 46 bis Construcción Las Partes cooperarán en el sector de la industria de la construcción. Esta cooperación estará dirigida, entre otras cosas, a la modernización y reestructuración del sector de la construcción de la República de Azerbaiyán, con arreglo a los principios de la economía de mercado y teniendo en cuenta los aspectos relativos a la sanidad, seguridad y medio ambiente. 26 ARTICULO 47 Promoción y protección de las inversiones 1. Teniendo en cuenta las competencias y atribuciones respectivas de la Comunidad y de los Estados miembros, la cooperación tiene por objeto establecer un entorno favorable para las inversiones, tanto nacionales como extranjeras, especialmente mediante condiciones más favorables para la protección de las inversiones, la transferencia de capitales y el intercambio de información sobre posibilidades de inversión. 2. Los objetivos de la cooperación serán, en particular: - - - - la celebración entre los Estados miembros y la República de Azerbaiyán, cuando sea necesario, de acuerdos para el fomento y la protección de las inversiones; la celebración entre los Estados miembros y la República de Azerbaiyán, cuando sea necesario, de acuerdos para evitar la doble imposición; la creación de condiciones favorables para atraer las inversiones extranjeras hacia la economía azerbaiyana; la creación de legislación y condiciones comerciales estables y adecuadas, y el intercambio de información sobre legislación, reglamentos y prácticas administrativas en el campo de las inversiones; - el intercambio de información sobre las oportunidades de inversión mediante, entre otras cosas, ferias comerciales, exposiciones, semanas comerciales y otras manifestaciones. ARTICULO 48 Contratación pública Las Partes cooperarán para desarrollar condiciones favorables para la adjudicación abierta y competitiva de contratos de bienes y servicios, especialmente mediante licitaciones. ARTÍCULO 49 Cooperación en el ámbito de las normas y de la evaluación de la conformidad 1. La cooperación entre las Partes fomentará el ajuste a los criterios, principios y directrices aceptados internacionalmente en materia de calidad. Las acciones necesarias facilitarán un progreso hacia el reconocimiento mutuo en el ámbito de la evaluación de la conformidad, y también de la mejora de la calidad de los productos de la República de Azerbaiyán. 2. A tal fin, cooperarán en proyectos de asistencia técnica destinados a: 27 fomentar una cooperación adecuada con organizaciones e instituciones especializadas en esos ámbitos; promover la utilización de las normas técnicas de la Comunidad y la aplicación de las normas y procedimientos europeos de evaluación de la conformidad; favorecer el intercambio de experiencia y de información técnica en materia de gestión de la calidad. ARTICULO 50 Sector minero y materias primas 1. Las Partes procurarán aumentar las inversiones y los intercambios en el sector minero y de las materias primas. 2. La cooperación se centrará especialmente en los ámbitos siguientes: - el intercambio de información sobre las perspectivas de los sectores de la minería y de los metales no ferrosos; - el establecimiento de un marco jurídico para la cooperación; - - - - las cuestiones comerciales; la adopción y aplicación de legislación ambiental; la formación; la seguridad en las industrias mineras. ARTÍCULO 51 Cooperación en ciencia y tecnología 1. Las Partes fomentarán la cooperación en el ámbito de la investigación científica civil y del desarrollo tecnológico (IDT) sobre la base de un beneficio mutuo y, teniendo en cuenta la disponibilidad de recursos, el acceso adecuado a sus programas respectivos y siempre que se garanticen niveles adecuados de protección efectiva de los derechos de propiedad intelectual, industrial y comercial (DPI). 2. La cooperación en materia de ciencia y tecnología incluirá especialmente: - el intercambio de información científica y técnica; - actividades conjuntas de IDT; - actividades de formación y programas de movilidad para científicos, investigadores y técnicos que trabajen en EDT en ambas Partes. Cuando esa cooperación se efectúe en forma de actividades vinculadas con la enseñanza o la formación, deberá realizarse de conformidad con las disposiciones del artículo 52. 28 Sobre la base de un acuerdo mutuo, las Partes podrán iniciar otras formas de cooperación en ciencia y tecnología. La cooperación en virtud del presente artículo se aplicará con arreglo a acuerdos específicos que se negociarán y celebrarán de conformidad con los procedimientos adoptados por cada una de las Partes y que fijarán, entre otras, las disposiciones de DPI adecuadas. ARTICULO 52 Enseñanza y formación 1. Las Partes cooperarán con el fin de elevar el nivel general de enseñanza y la capacitación profesional en la República de Azerbaiyán, tanto en el sector público como en el privado. 2. La cooperación se centrará especialmente en las áreas siguientes: - mejora de los sistemas de enseñanza superior y de formación en la República de Azerbaiyán, incluido el sistema de certificación de las instituciones de enseñanza superior y de los diplomas de enseñanza superior; formación de ejecutivos del sector privado y del público y de los funcionarios en áreas prioritarias que se determinarán; - - cooperación entre instituciones de enseñanza y entre instituciones de enseñanza y empresas; - movilidad para los profesores, los diplomados, los administradores y los jóvenes científicos e investigadores y los jóvenes; - promoción de la enseñanza en el ámbito de los Estudios Europeos con las instituciones apropiadas; - enseñanza de las lenguas comunitarias; - - - - formación postuniversitaria de intérpretes de conferencia; formación de periodistas; formación de formadores; intercambio de métodos didácticos, fomentando la utilización de modernos programas educativos y medios técnicos de educación. 3. La posible participación de una Parte en los programas respectivos del ámbito de la enseñanza y de la formación de la otra Parte podrá estudiarse de conformidad con sus respectivos procedimientos y, llegado el caso, se establecerán marcos institucionales y planes de cooperación sobre la base de la participación de la República de Azerbaiyán en el programa TEMPUS de la Comunidad. ARTICULO 53 Agricultura y sector agroindustrial 29 En este área, la cooperación tendrá por objeto la reforma agraria, la modernización, la privatización y la reestructuración de la agricultura, los sectores agroindustriales y de servicios en la República de Azerbaiyán, el desarrollo de mercados nacionales y extranjeros para los productos azerbaiyanos en condiciones que garanticen la protección del medio ambiente y habida cuenta de la necesidad de mejorar la seguridad del suministro de alimentos, así como el desarrollo de la agroindustría y el procesamiento y distribución de los productos agrarios. Las Partes tenderán también hacia la aproximación gradual de las normas azerbaiyanas hacia los reglamentos técnicos de la Comunidad en lo que se refiere a los productos alimenticios, industriales y agrícolas, incluidas las normas sanitarias y fitosanitarias. ARTICULO 54 Energía La cooperación se desarrollará en el marco de los principios de la economía de mercado y de la Carta Europea de la Energía, teniendo en cuenta el Tratado de la Carta de la Energía y el Protocolo sobre la eficacia energética y aspectos medioambientales relacionados, y se enmarcará en la progresiva integración de los mercados de la energía en Europa. La cooperación incluirá, entre otras cosas, las siguientes áreas: formulación y desarrollo de la política energética; mejora de la gestión y la reglamentación del sector de la energía que se adapte a una economía de mercado, mejora del suministro de energía, incluida la seguridad de abastecimiento, de manera que no perjudique a la economía ni al medio ambiente; fomento del ahorro de energía y de la eficiencia energética, y aplicación del Protocolo de la Carta de la Energía sobre la eficacia energética y aspectos medioambientales relacionados: modernización de la infraestructura energética, mejora de las tecnologías energéticas en materia de suministro y de utilización final en toda la gama de los tipos de energía; gestión y formación técnica en el sector de la energía; transporte y tránsito de materias y productos energéticos; introducción de la gama de condiciones institucionales, jurídicas, fiscales y de otra índole necesarias para fomentar el incremento del comercio y la inversión en el ámbito de la energía, desarrollo de la energía hidroeléctrica y de otras fuentes de energía renovables. Las Partes intercambiarán información relevante acerca de los proyectos de inversión en el sector energético, en particular en torno a la construcción y puesta al día de oleoductos y gasoductos u otros medios de transporte de productos energéticos. Cooperaran con vistas a poner en práctica del modo más eficaz posible las 30 disposiciones del Título IV y del artículo 47, con respecto a las inversiones en el sector de la energía. ARTICULO 55 Medio ambiente 1. Habida cuenta de la Carta Europea de la Energía y de la Declaración de la Conferencia de Lucerna de 1993, y teniendo en cuenta el Tratado de la Carta de la Energía, y de manera especial su artículo 19, así como el Protocolo de la Carta de la Energía sobre la eficacia energética y aspectos medioambientales relacionados, las Partes desarrollarán y fortalecerán su cooperación en materia de medio ambiente y de sanidad. 2. El objeto de la cooperación será combatir el deterioro del medio ambiente y, en particular: - el control efectivo de los niveles de contaminación y la evaluación del medio ambiente, un sistema de información sobre el estado del medio ambiente; - combatir la contaminación del aire y del agua a nivel local, regional y transfronterizo, - - una producción y utilización de la energía sostenible, eficiente y efectiva la restauración ecológica; - - - - ambientalmente; la seguridad ecológica de las instalaciones industriales; la clasificación y utilización segura de los productos químicos; la calidad del agua; la reducción de residuos, su reciclaje y su eliminación segura, y la aplicación del Convenio de Basilea; - el impacto ambiental de la agricultura, erosión del suelo y contaminación química; - - la protección y renovación de los bosques; la conservación de la biodiversidad, de las áreas protegidas y utilización y gestión sostenibles de los recursos biológicos; la planificación de la explotación del suelo, incluida la construcción y la planificación urbana; la utilización de instrumentos económicos y fiscales; - - - el cambio climático global; - - la educación y conciencia sobre el medio ambiente; la asistencia técnica relativa a la rehabilitación de zonas afectadas por la radioactividad y problemas sociales y sanitarios conexos; la aplicación del Convenio de Espoo sobre la evaluación del impacto ambiental en un contexto transfronterizo. - j La cooperación se llevará a cabo especialmente mediante: la planificación para la gestión de las catástrofes y otras situaciones de emergencia; '31 el intercambio de información y de expertos, que engloba la información y los expertos sobre transferencia de tecnologías limpias y la utilización segura y limpia para el medio ambiente de la biotecnología; actividades de investigación conjuntas; la mejora de la legislación acercándola a las normas comunitarias; formación medioambiental y fortalecimiento de la legislación; la cooperación a nivel regional, incluida la cooperación en el marco de la Agencia Europea del Medio Ambiente, y a nivel internacional; el desarrollo de estrategias, especialmente respecto a los problemas globales y climáticos y también con vistas a conseguir un desarrollo sostenible; estudios de impacto medioambiental; seguimiento ecológico. ARTICULO 56 Transporte Las Partes desarrollarán e intensificarán su cooperación en el ámbito del transporte. Entre otras cosas, esta cooperación tendrá por objeto reestructurar y modernizar los sistemas y las redes de transporte en la República de Azerbaiyán y desarrollar y garantizar, cuando resulte apropiado, la compatibilidad de ios sistemas de transporte para lograr un sistema de transporte más global. En particular, se prestará atención a los enlaces tradicionales de comunicaciones entre los Estados Independientes de la Región Transcaucásica y con otros estados vecinos. La cooperación incluirá, entre otras cosas: - - - - - la modernización de la gestión y de las operaciones de transporte por carretera, de los ferrocarriles, los puertos y los aeropuertos; la modernización y el desarrollo de las infraestructuras de ferrocarril, vías navegables, carreteras, puertos, aeropuertos y navegación aérea e incluirá la modernización de las principales rutas de interés común y las comunicaciones transeuropeas para las modalidades de transporte citadas, en especial las relacionadas con el proyecto TRACECA; formación en las áreas antes mencionadas; la promoción y el desarrollo del transporte multimodal; la promoción de la investigación común y de los programas de desarrollo; la preparación del marco jurídico e institucional para el desarrollo y la aplicación de políticas, incluida la privatización del sector del transporte. ARTÍCULO 57 Servicios postales y telecomunicaciones 32 Dentro de sus competencias y atribuciones respectivas, las Partes ampliarán e intensificarán la cooperación en las áreas siguientes: - - - la elaboración de políticas y directrices para el desarrollo del sector de las telecomunicaciones y de los servicios postales; el establecimiento de principios de una política de tarifas y de comercialización de las telecomunicaciones y los servicios postales; la transferencia de tecnologías y conocimientos, incluidos los sistemas europeos de normas técnicas y certificación; - el fomento del desarrollo de proyectos para las telecomunicaciones y los servicios - postales así como para atraer las inversiones; la mejora de la eficacia y de la calidad de la prestación de servicios de telecomunicación y postales mediante, entre otras cosas, la liberalización de las actividades de los subsectores; la aplicación avanzada de las telecomunicaciones, especialmente en el ámbito de la transferencia electrónica de fondos; - la gestión de las redes de telecomunicaciones y su "optimización"; - una base de reglamentación adecuada para la prestación de servicios de - - telecomunicación y postales y para la utilización de un espectro de frecuencia de radio; la formación en el ámbito de las telecomunicaciones y de los servicios postales para el funcionamiento en condiciones de mercado. ARTICULO 58 Servicios financieros La cooperación tendrá por objeto, en particular, facilitar la participación de la República de Azerbaiyán en sistemas umversalmente aceptados de pagos recíprocos. La asistencia técnica se centrará en: - el desarrollo de un sistema moderno de banca privada y sobre todo de banca comercial y de servicios financieros, el desarrollo de un mercado común de recursos de créditos, la integración de la República de Azerbaiyán en un sistema umversalmente aceptado de pagos recíprocos; - el desarrollo en la República de Azerbaiyán de un sistema y de una administración fiscal, el intercambio de experiencia y la formación de personal; - el desarrollo de servicios de seguros, que crearía, entre otras cosas, un marco favorable para la participación de las empresas comunitarias en la creación de empresas mixtas en el sector de los seguros en la República de Azerbaiyán, así como el desarrollo de seguros de créditos a la exportación. Esta cooperación contribuirá especialmente a fomentar el desarrollo de relaciones entre la República de Azerbaiyán y los Estados miembros de la UE en el sector de los servicios financieros. 33 ARTICULO 58 bis Reestructuración y privatización de empresas Reconociendo que la privatización reviste una importancia fundamental para la recuperación económica sostenible, las Partes convienen en cooperar en el desarrollo del necesario marco institucional, jurídico y metodológico. Para ello, se prestará asistencia técnica para llevar a cabo el programa de privatización adoptado por el Parlamento de Azerbaiyán. Se prestará atención especial al carácter ordenado y transparente del proceso de privatización. La asistencia técnica se centrará, sobre todo, en: - el desarrollo de una base institucional dentro del Gobierno de Azerbaiyán que sea capaz de definir y gestionar el proceso de privatización; - el establecimiento de una base de datos de empresas; - - la formación de sociedades anónimas; el desarrollo de un sisiema de privatización en masa, cuya misión será trasladar la propiedad a la población mediante un sistema de bonos; el desarrollo de un sistema de registro de sociedades anónimas; - - el desarrollo de un sistema para la venta mediante licitación de determinadas empresas - juzgadas no aptas para ser incluidas en el programa de privatización en masa; la reestructuración de las empresas que no estén todavía preparadas para la privatización; - el desarrollo de la empresa privada, en especial en el sector de la pequeña y mediana empresa. El objetivo de esta cooperación es contribuir a la revitalización de la economía azerbaiyana, el fomento de la inversión extranjera y el desarrollo de relaciones entre Azerbaiyán y los Estados miembros. ARTICULO 59 Desarrollo regional 1. Las Partes intensificarán su cooperación sobre desarrollo regional y ordenación del territorio. 2. Para ello, fomentarán el intercambio de información entre las autoridades nacionales, regionales y locales sobre la política regional y la ordenación del territorio así como los métodos para formular políticas regionales con especial hincapié en el desarrollo de las zonas menos favorecidas. Fomentarán también los contactos directos entre las regiones respectivas y las organizaciones públicas responsables de la planificación del desarrollo regional con 34 objeto, entre otras cosas, de intercambiar métodos y formas de fomentar el desarrollo regional. ARTICULO 60 Cooperación en materia social 1. Respecto a la salud y la seguridad, las Partes desarrollarán la cooperación entre ellas con el fin de mejorar el nivel de protección de la salud y la seguridad de los trabajadores. La cooperación incluirá especialmente: - enseñanza y formación sobre temas de salud y seguridad con especial atención a los sectores de actividad de alto riesgo; - desarrollo y promoción de medidas preventivas para luchar contra las enfermedades profesionales y otras enfermedades relacionadas con el trabajo; prevención de riesgos de accidentes importantes y gestión de las sustancias químicas tóxicas; investigación para desarrollar la base de conocimientos relativos al entorno laboral y a la salud y seguridad de los trabajadores. - 2. Con respecto al empleo, la cooperación incluirá, especialmente, asistencia técnica para: - - la optimización del mercado de trabajo; la modernización de los servicios de empleo y de orientación al empleo; la planificación y la gestión de programas de reestructuración; el fomento del desarrollo del empleo local; - - el intercambio de información sobre los programas relativos al empleo flexible, entre otros los que fomenten el empleo por cuenta propia y el espíritu de empresa. 3. Las Partes prestarán especial atención a la cooperación en el ámbito de la protección social que incluirá, entre otras cosas, una cooperación en la planificación y la aplicación de las reformas de protección social en la República de Azerbaiyán. Estas reformas tendrán por objeto desarrollar en la República de Azerbaiyán métodos de protección propios de las economías de mercado e incluirá todas las formas de protección social. ARTICULO 61 Turismo Las Partes aumentarán y desarrollarán la cooperación entre ellas, lo que incluirá: 35 facilitar la actividad del turismo; incrementar las corrientes de información; transferir conocimientos especializados ("know-how"); estudiar las oportunidades de medidas conjuntas; cooperar entre organismos de turismo oficiales; medidas de formación para el desarrollo del turismo. ARTICULO 62 Pequeñas y medianas empresas 1. Las Partes tratarán de desarrollar y fortalecer las pequeñas y medianas empresas y sus asociaciones, así como la cooperación entre las PYME de la Comunidad y de la República de Azerbaiyán. 2. La cooperación incluirá una asistencia técnica, especialmente en las áreas siguientes: - desarrollo de un marco legislativo para las PYME; - desarrollo de una infraestructura adecuada (un organismo de apoyo a las PYME, comunicaciones, asistencia para la creación de un fondo para las PYME); - creación de parques tecnológicos; - formación en los ámbitos de la comercialización, contabilidad y control de calidad de los productos. ARTICULO 63 Información y comunicación Las Partes apoyarán el desarrollo de métodos modernos de gestión de la información, incluidos los medios de comunicación, y fomentarán el intercambio efectivo de información entre las Partes. Se dará prioridad a programas destinados a suministrar al gran público información básica sobre la Comunidad y la República de Azerbaiyán, que incluya, en la medida de lo posible, el acceso a las bases de datos, respetando plenamente los derechos de propiedad intelectual. ARTÍCULO 64 Protección del consumidor Las Partes establecerán una estrecha cooperación destinada a lograr la compatibilidad entre sus sistemas de protección del consumidor. Esta cooperación podrá incluir el intercambio de información sobre trabajos legislativos, la creación de sistemas permanentes de información mutua sobre productos peligrosos, la mejora de la 36 información que se proporciona al consumidor especialmente sobre precios, características de los productos y servicios ofrecidos, el desarrollo de intercambios entre los representantes de los intereses de los consumidores, el incremento de la compatibilidad de las políticas de protección del consumidor y la organización de seminarios y períodos de formación. ARTICULO 65 Aduanas 1. El objeto de la cooperación será garantizar el cumplimiento de todas las disposiciones que se contempla adoptar en relación con el comercio y las prácticas comerciales leales y lograr la aproximación del sistema aduanero de la República de Azerbaiyán al de la Comunidad. 2. La cooperación incluirá, en particular, lo siguiente: - el intercambio de información - - - la mejora de los métodos de trabajo la introducción de la nomenclatura combinada y del documento administrativo único la interconexión entre los sistemas de tránsito de la Comunidad y de la República de Azerbaiyán la simplificación de las inspecciones y formalidades respecto al transporte de mercancías la asistencia para la introducción de sistemas aduaneros de información modernos la organización de seminarios y de períodos de formación. - - - Se facilitará asistencia técnica cuando sea necesario. 3. Sin perjuicio de que se amplíe la cooperación prevista en el presente Acuerdo y especialmente en sus artículos 69 y 71, la asistencia mutua entre autoridades administrativas en asuntos de aduanas de las Partes se desarrollará de conformidad con lo previsto en el Protocolo del presente Acuerdo. ARTICULO 66 Cooperación estadística En este campo, la cooperación tendrá por objeto el desarrollo de un sistema estadístico eficiente que proporcione las estadísticas fiables que se necesitan para apoyar y supervisar el proceso de reforma económica y contribuir al desarrollo de la empresa privada en la República de Azerbaiyán. Las Partes cooperarán, en particular, en los siguientes ámbitos: 37 - adaptación del sistema estadístico de la República de Azerbaiyán a la clasificación, los - - métodos y las normas internacionales; intercambio de información estadística; suministro de la información estadística sobre macro y microeconomía necesaria para aplicar y gestionar las reformas económicas. La Comunidad contribuirá a estas medidas prestando asistencia técnica a la República de Azerbaiyán. ARTICULO 67 Economía Las Partes facilitarán el proceso de reforma económica y la coordinación de las políticas económicas con una cooperación destinada a mejorar la comprensión de los mecanismos fundamentales de sus respectivas economías y la elaboración y aplicación de la política económica de las economías de mercado. A tal fin, las Partes intercambiarán información sobre los resultados y las perspectivas macroeconómicas. La Comunidad proporcionará asistencia técnica para: - asistir a la República de Azerbaiyán en el proceso de reforma económica - proporcionándole asesoramiento de expertos y asistencia técnica, fomentar la cooperación entre economistas para acelerar la transferencia de conocimientos especializados con el fin de formular políticas económicas y garantizar una amplia difusión de los resultados de la investigación relativa a las políticas. ARTICULO 67 bis Política monetaria A petición de las autoridades azerbaiyanas, la Unión prestará asistencia técnica para contribuir a los esfuerzos de la República de Azerbaiyán para el fortalecimiento de su sistema monetario y la introducción de la plena convertibilidad de su divisa. Esta asistencia técnica se dedicará a la elaboración y aplicación de la política monetaria y crediticia de Azerbaiyán, plenamente coordinada con las instituciones financieras internacionales, a la formación de personal y el desarrollo de los mercados financieros, entre los que se cuenta la bolsa de valores. Consistirá también en el mantenimiento de intercambios de opiniones de carácter informal acerca de los principios y del funcionamiento del Sistema Monetario Europeo y de las reglamentaciones de la CE relativas a los mercados financieros y a los movimientos de capitales. 38 TITULO vn COOPERACIÓN EN CUESTIONES RELATIVAS A LA DEMOCRACIA Y LOS DERECHOS HUMANOS ARTÍCULO 68 Las Partes cooperarán en todas las cuestiones relacionadas con el establecimiento o fortalecimiento de las instituciones democráticas, incluidas las dedicadas a hacer cumplir las leyes y a la protección de los derechos humanos y libertades fundamentales con arreglo al Derecho Internacional y a los principios de la OSCE. Esta cooperación adoptará la forma de programas de asistencia técnica dedicada, entre otras cosas, a la elaboración de la legislación y reglamentaciones necesarias, la aplicación de dicha legislación, el funcionamiento de la judicatura, el papel del Estado en cuestiones judiciales, y el funcionamiento del sistema electoral. En caso necesario, dichos programas incluirán apartados de formación. Las Partes fomentarán los contactos e intercambios entre sus autoridades nacionales, regionales y judiciales, parlamentarios y organizaciones no gubernamentales. 39 TITULO vm COOPERACIÓN EN TORNO A LA PREVENCIÓN DE ACTIVIDADES ILEGALES Y A LA PREVENCIÓN Y CONTROL DE LA INMIGRACIÓN ILEGAL ARTÍCULO 69 Las Partes establecerán una cooperación a fin de prevenir actividades ilegales tales como: - - - las actividades económicas ilegales, particularmente la corrupción; las transacciones ilegales de las distintas mercancías, incluidos los desechos industriales; las falsificaciones; La cooperación en estos ámbitos será objeto de consultas mutuas y de una estrecha coordinación. Esta cooperación deberá incluir la prestación de asistencia técnica y administrativa en materia de: - elaboración de las normativas nacionales sobre prevención de actividades ilegales; - creación de centros de información; - mejora de las instituciones encargadas de la prevención de las actividades ilegales; - - elaboración de medidas mutuamente aceptables a fin de prevenir las actividades formación del personal y mejora de las infraestructuras de investigación; ilegales. ARTÍCULO 70 Blanqueo de dinero 1. Las Partes convienen en la necesidad de hacer todos los esfuerzos posibles y cooperar con objeto de evitar la utilización de sus sistemas financieros para el blanqueo de capitales procedentes de actividades delictivas en general y del tráfico ilícito de drogas en particular. 2. La cooperación en este área incluirá asistencia administrativa y técnica con objeto de promover la aplicación de las reglamentaciones y el correcto funcionamiento de las normas y mecanismos pertinentes para luchar contra el blanqueo de dinero equivalentes a las adoptadas por la Comunidad y otras instancias internacionales en este campo, particularmente el grupo de acción financiera internacional (GAFI). ARTÍCULO 71 Drogas 40 Dentro del marco de sus atribuciones y competencias respectivas, las Partes cooperarán para incrementar la eficacia y la eficiencia de las políticas y medidas destinadas a luchar contra la producción, el suministro y el tráfico ilícitos de estupefacientes y sustancias psicotrópicas, y para prevenir el desvío de los precursores químicos, y también contribuir a la prevención y la reducción de la demanda de drogas. En este campo, la cooperación se basará en consultas y una estrecha coordinación entre las Partes por lo que respecta a los objetivos y medidas de los distintos ámbitos relacionados con la droga. ARTICULO 71 bis Inmigración ilegal 1. Los Estados miembros de la Unión Europea y la República de Azerbaiyán convienen en cooperar para la prevención y el control de la inmigración ilegal. A tal fin: - La República de Azerbaiyán accede a readmitir a cualquiera de sus nacionales ilegalmente presente en el territorio de un Estado miembro, a petición de este último y sin mayores formalidades; - los Estados miembros acceden a readmitir a cualquiera de sus nacionales, tal como se definen a los fines comunitarios, ilegalmente presente en el territorio de la República de Azerbaiyán, a petición de esta última y sin mayores formalidades. Los Estados miembros y la República de Azerbaiyán proporcionarán a sus respectivos nacionales los documentos de identidad adecuados para estos fines. 2. La República de Azerbaiyán conviene en celebrar acuerdos bilaterales con los Estados miembros que así lo soliciten, con objeto de regular las obligaciones específicas de readmisión, que contemple la obligación de readmisión de nacionales de otros países y de personas apatridas que lleguen al territorio de dicho Estado miembro procedentes de la República de Azerbaiyán o que hayan llegado al territorio de la República de Azerbaiyán procedentes de dicho Estado miembro. 3. El Consejo de Cooperación estudiará los esfuerzos conjuntos que pueden realizarse para prevenir y controlar la inmigración ilegal. TITULO IX COOPERACIÓN CULTURAL ARTÍCULO 72 Las Partes se comprometen a promover, animar y facilitar la cooperación cultural. Cuando resulte apropiado, los programas de cooperación cultural de la Comunidad, o los de uno o 41 más Estados miembros, podrán ser objeto de cooperación y dar lugar a otras actividades de interés mutuo. Esta cooperación podrá abarcar: - el intercambio de información y experiencia en el ámbito de la conservación y la restauración de monumentos y emplazamientos de interés (patrimonio arquitectónico y cultural), - el intercambio cultural entre instituciones, artistas y otras personas que trabajen en el ámbito artístico. 42 TITULO X COOPERACIÓN FINANCIERA EN EL ÁMBITO DE LA ASISTENCIA TÉCNICA ARTÍCULO 73 Con el fin de lograr los objetivos del presente Acuerdo, y de conformidad con los artículos 74, 75 y 76, la República de Azerbaiyán recibirá de la Comunidad una asistencia financiera temporal mediante asistencia técnica en forma de subvenciones para acelerar la transformación económica de la República de Azerbaiyán. ARTICULO 74 Esta asistencia financiera estará incluida en el marco de TACIS previsto en el Reglamento del Consejo pertinente de la Comumdad. ARTICULO 75 Los objetivos y las áreas de la asistencia financiera de la Comunidad se trazarán en un programa indicativo que refleje las prioridades establecidas que se acordarán entre las dos Partes, teniendo en cuenta las necesidades de la República de Azerbaiyán, sus capacidades de absorción sectorial y los avances que se vayan haciendo en la reforma. Las Partes informarán al respecto al Consejo de Cooperación. ARTICULO 76 Para que se puedan utilizar de la mejor manera posible los recursos disponibles, las Partes garantizarán que las contribuciones de asistencia técnica se llevan a cabo en estrecha coordinación con las de otras fuentes tales como los Estados miembros, otros países y las organizaciones internacionales tales como el Banco Internacional de Reconstrucción y Desarrollo y el Banco Europeo de Reconstrucción y Desarrollo. 43 TITULO XI DISPOSICIONES INSTITUCIONALES, GENERALES Y FINALES ARTÍCULO 77 Se crea un Consejo de Cooperación que supervisará la aplicación del presente Acuerdo. Este Consejo se reunirá a nivel ministerial una vez al año. Examinará todas las cuestiones importantes que surjan dentro del marco del Acuerdo y cualquier otra cuestión bilateral o internacional de interés mutuo con objeto de alcanzar los objetivos del presente Acuerdo. El Consejo de Cooperación podrá también hacer las recomendaciones apropiadas, por acuerdo entre las dos Partes. ARTÍCULO 78 1. El Consejo de Cooperación estará formado por miembros del Consejo de la Unión Europea y miembros de la Comisión de las Comunidades Europeas, por una parte, y miembros del Gobierno de la República de Azerbaiyán, por otra. 2. El Consejo de Cooperación elaborará su Reglamento interno. 3. Ejercerán la Presidencia del Consejo de Cooperación, por rotación, un representante de la Comunidad y un miembro del Gobierno de la República de Azerbaiyán. ARTÍCULO 19 1. El Consejo de Cooperación contará, para el cumplimiento de sus obligaciones, con la asistencia de un Comité de Cooperación formado por representantes de los miembros del Consejo de la Unión Europea y miembros de la Comisión de las Comunidades Europeas, por una parte, y representantes del Gobierno de la República de Azerbaiyán, por otra, normalmente a nivel de altos funcionarios. La Presidencia del Comité de Cooperación la ejercerán, por rotación, la Comunidad y la República de Azerbaiyán. En su Reglamento interno, el Consejo de Cooperación determinará las obligaciones del Comité de Cooperación, entre las cuales estará la preparación de reuniones delv Consejo de Cooperación y el modo de funcionamiento del Comité. 2. El Consejo de Cooperación podrá delegar cualquiera de sus competencias en el Comité de Cooperación, el cual garantizará la continuidad entre las reuniones del Consejo de Cooperación. ARTÍCULO 80 44 El Consejo de Cooperación podrá decidir sobre la creación de cualquier otro comité u organismo que pueda asistirle en el cumplimiento de sus funciones y determinará la composición y las obligaciones de tal comité u organismo y su funcionamiento. ARTICULO 81 Cuando se examine cualquier cuestión que surja dentro del marco del presente Acuerdo en relación con una disposición referente a un artículo del GATT/OMC, el Consejo de Cooperación tendrá en cuenta en la mayor medida posible la interpretación que generalmente se dé al artículo del GATT/OMC de que se trate por las Partes Contratantes en el GATT/OMC. ARTICULO 82 Se crea una Comisión Parlamentaria de Cooperación. Ésta será un foro en el que se reúnan los miembros del Parlamento de la República de Azerbaiyán y del Parlamento Europeo para intercambiar opiniones. Se reunirá a intervalos que ella misma determinará. ARTICULO 83 1. La Comisión Parlamentaria de Cooperación estará compuesta por miembros del Parlamento Europeo, por una parte, y por miembros del Parlamento de la República de Azerbaiyán, por otra. 2. La Comisión Parlamentaria de Cooperación elaborará su reglamento interno. 3. La Comisión Parlamentaria de Cooperación estará presidida, por rotación, una vez por el Parlamento Europeo y otra por el Parlamento de la República de Azerbaiyán, de conformidad con las disposiciones que se adopten en su Reglamento interno. ARTICULO 84 La Comisión Parlamentaria de Cooperación podrá solicitar la información pertinente respecto de la aplicación del presente Acuerdo al Consejo de Cooperación, el cual deberá proporcionar a la Comisión la información solicitada. Se informará a la Comisión Parlamentaria de Cooperación sobre las decisiones del Consejo de Cooperación. La Comisión Parlamentaria de Cooperación podrá hacer recomendaciones al Consejo de Cooperación. 45 ARTICULO 85 1. Dentro del ámbito de este Acuerdo, cada Parte se compromete a garantizar que las personas físicas y jurídicas de la otra Parte tengan acceso, sin ningún tipo de discriminación en relación con sus propios nacionales, a los tribunales y órganos administrativos competentes de las Partes para defender sus derechos individuales y sus derechos de propiedad, entre otros los relativos a la propiedad intelectual, industrial y comercial. 2. Dentro de sus respectivas competencias y atribuciones, las Partes: - fomentarán los procedimientos de arbitraje para la resolución de controversias derivadas de transacciones comerciales y de cooperación entre operadores económicos de la Comunidad y de la República de Azerbaiyán; - - aceptarán que, siempre que una controversia se someta a un arbitraje, cada Parte en el litigio podrá, salvo si las normas del centro de arbitraje elegido por las Partes dispone lo contrario, elegir su propio arbitro, independientemente de la nacionalidad de éste, y que el tercer arbitro que presida o el único arbitro pueda ser ciudadano de un tercer Estado; recomendarán a sus agentes económicos que elijan de mutuo acuerdo la legislación aplicable a sus contratos; instarán a que se recurra a las normas de arbitraje elaboradas por la Comisión de las Naciones Unidas para el Derecho mercantil Internacional (CNUDMI) y al arbitraje de cualquier centro de un Estado signatario del Convenio sobre Reconocimiento y Ejecución de Sentencias Extranjeras de Arbitraje, celebrado en Nueva York el 10 de junio de 1958. - ARTICULO 86 Nada de lo dispuesto en el Acuerdo será obstáculo para que cualquiera de las Partes Contratantes adopte medidas: a) que considere necesarias para evitar que se revele información en perjuicio de sus intereses esenciales de seguridad; b) relacionadas con la producción o comercio de armas, municiones o material de guerra o con la investigación, el desarrollo o la producción indispensables para propósitos defensivos, siempre que tales medidas no vayan en menoscabo de las condiciones de competencia respecto a productos no destinados a efectos específicamente militares; c) que considere esenciales para su propia seguridad en caso de disturbios internos graves que afecten al mantenimiento del orden público, en tiempo de guerra o de grave tensión internacional que constituya una amenaza de guerra, o con el fin de cumplir las obligaciones que haya aceptado a efectos de mantener la paz y la seguridad internacionales; 46 d) que considere necesarias para respetar sus obligaciones y compromisos internacionales sobre el control de la doble utilización de las mercancías y las tecnologías industriales. ARTICULO 87 1. En los ámbitos que abarca el presente Acuerdo y no obstante cualquier disposición especial que éste contenga: - - las medidas que aplique la República de Azerbaiyán respecto a la Comunidad no deberán dar lugar a ninguna discriminación entre Estados miembros, sus nacionales o sus empresas o sociedades; las medidas que aplique la Comunidad respecto a la República de Azerbaiyán no deberán dar lugar a ninguna discriminación entre nacionales azerbaiyanos o sus empresas o sociedades. 2. Las disposiciones del apartado 1 se entenderán sin perjuicio del derecho de las Partes a aplica; las disposiciones pertinentes de su legislación fiscal a los contribuyentes que no estén en situaciones idénticas respecto a su lugar deTesidencia. ARTICULO 88 1. Cada una de las dos Partes podrá someter al Consejo de Cooperación cualquier conflicto relativo a la aplicación o interpretación del presente Acuerdo. 2. El Consejo de Cooperación podrá resolver el conflicto mediante una recomendación. 3. En caso de que no fuera posible resolver el conflicto de conformidad con el apartado 2 de este artículo, cada Parte podrá notificar a la otra el nombramiento de un arbitro; la otra Parte deberá entonces nombrar un segundo arbitro en el plazo de dos meses. A efectos de la aplicación de este procedimiento, se considerará que la Comunidad y los Estados miembros son solamente una Parte en el conflicto. El Consejo de Cooperación nombrará un tercer arbitro. Las recomendaciones de los arbitros se adoptarán por mayoría en la votación. Las recomendaciones no serán vinculantes para las Partes. 4. El Consejo de Cooperación podrá establecer un reglamento para la resolución de conflictos. ARTICULO 89 Las Partes acuerdan celebrar consultas con celeridad, mediante los canales apropiados y a solicitud de cualquiera de las Partes, para discutir cualquier asunto relativo a la 47 interpretación o aplicación del presente Acuerdo y de otros aspectos pertinentes de las relaciones entre las Partes. Las disposiciones del presente artículo no afectarán en ningún caso a lo dispuesto en los artículos 13, 88 y 94 y se entenderán sin perjuicio de estos artículos. ARTICULO 90 El trato otorgado a la República de Azerbaiyán en virtud del presente Acuerdo no será más favorable que el que se conceden entre sí los Estados miembros. ARTICULO 91 A efectos del presente Acuerdo, se entenderá por "Partes" la República de Azerbaiyán, por una parte, y la Comunidad, o los Estados miembros, o la Comunidad y sus Estados miembros, de conformidad con sus competencias respectivas, por otra. ARTICULO 92 En la medida en que los asuntos que cubre el presente Acuerdo estén incluidos en el Tratado de la Carta Europea de la Energía y sus Protocolos, dicho Tratado y Protocolos serán aplicables, a partir de su entrada en vigor, a tales asuntos pero únicamente en la medida en que dicha aplicación esté prevista en los mismos. ARTICULO 93 El presente Acuerdo se celebra por un período inicial de 10 años, tras los cuales el Acuerdo se renovará automáticamente año tras año siempre que ninguna de las Partes notifique a la otra Parte por escrito la denuncia del Acuerdo seis meses antes de su expiración. ARTICULO 94 1. Las Partes adoptarán cualquier medida general o específica necesaria para el cumplimiento de sus obligaciones en virtud del Acuerdo. Velarán porque se alcancen los objetivos fijados en el Acuerdo. 2. En caso de que una Parte considere que la otra Parte ha incumplido una obligación prevista en el Acuerdo, podrá tomar las medidas oportunas. Antes de ello, y excepto en casos de especial urgencia, facilitará al Consejo de Cooperación toda la información pertinente que sea necesaria para examinar detalladamente la situación con vistas a buscar una solución aceptable para las Partes. 48 Al seleccionar esas medidas, habrá que dar prioridad a las que menos perturben el funcionamiento del Acuerdo. Estas medidas se notificarán inmediatamente al Consejo de Cooperación si así lo solicita la otra Parte. ARTICULO 95 Los Anexos I, II, III, IV y V, junto con el Protocolo, formarán parte integrante del presente Acuerdo. ARTICULO 96 En tanto no se hayan establecido derechos equivalentes para los individuos y los agentes económicos en virtud del presente Acuerdo, éste no afectará a los derechos que les están garantizados mediante acuerdos existentes vinculantes para uno o más Estados miembros, por una parte, y la República de Azerbaiyán, por otra, salvo en áreas correspondientes a la competencia de la Comunidad y sin perjuicio de las obligaciones de los Estados miembros que resulten del presente Acuerdo en áreas que sean de su competencia. ARTICULO 97 El presente Acuerdo se aplicará en los territorios donde sean aplicables los Tratados constitutivos de la Comunidad Europea, la Comunidad Europea de la Energía Atómica, y la Comumdad Europea del Carbón y del Acero y con arreglo a las condiciones previstas en dichos Tratados, por una parte y, en el territorio de la República de Azerbaiyán, por otra. ARTICULO 98 El depositario del presente Acuerdo será el Secretario General del Consejo de la Unión Europea. ARTICULO 99 El presente Acuerdo, cuyas versiones en lenguas alemana, danesa, española, finlandesa, francesa, griega, inglesa, italiana, neerlandesa, portuguesa, sueca y azerbaiyana, dan fe, será depositado en poder del Secretario General del Consejo de la Unión Europea. ARTICULO 100 49 El presente Acuerdo será aprobado por las Partes de conformidad con sus propios procedimientos. El presente Acuerdo entrará en vigor el primer día del segundo mes siguiente a la fecha en que las Partes notifiquen al Secretario General del Consejo de la Unión Europea el término de los procedimientos contemplados en el párrafo primero. En el momento de su entrada en vigor, el presente Acuerdo sustituirá, en lo que se refiere a las relaciones entre la República de Azerbaiyán y la Comunidad, al Acuerdo entre la Comunidad Económica Europea, la Comunidad Europea de la Energía Atómica y la Unión de Repúblicas Socialistas Soviéticas sobre comercio y cooperación económica y comercial, firmado en Bruselas, el 18 de diciembre de 1989. ARTICULO 101 En caso de que, antes de que finalicen los procedimientos necesarios para la entrada en vigor del presente Acuerdo, se apliquen en 1994 las disposiciones de determinadas partes del presente Acuerdo, mediante un Acuerdo Interino entre la Comunidad y la República de Azerbaiyán, las Partes Contratantes convienen en que, en tales circunstancias se entenderá por "fecha de entrada en vigor del Acuerdo" la fecha de entrada en vigor del Acuerdo Interino. 50 LISTA DE DOCUMENTOS ANEJOS Anexo I Lista indicativa de las ventajas concedidas por la República de Azerbaiyán a los Estados Independientes de conformidad con el apartado 3 del artículo 8. Anexo II Convenios sobre Propiedad Intelectual, Industrial y Comercial contemplados en el artículo 42. Anexo HI Definición de los servicios financieros contemplados en el artículo 25. Anexo IV Reservas comunitarias en virtud del apartado 2 del artículo 22. Anexo V Reservas de la República de Azerbaiyán en virtud del apartado 4 del artículo 22. Protocolo sobre asistencia mutua entre autoridades administrativas en materia de aduanas. 57 ANEXO I Lista indicativa de ventajas concedidas por la República de Azerbaiyán a los Estados Independientes de conformidad con el apartado 3 del artículo 8 1. No se aplicarán derechos de importación. 2. No se aplicarán derechos de exportación por lo que respecta a las mercancías suministradas con arreglo a acuerdos de compensación o interestatales en los volúmenes fijados en esos acuerdos, con la nomenclatura estipulada en los mismos. 3. No se aplicará IVA a la importación. 4. No se aplicará impuesto especial a la exportación. í?L CONVENIOS DE PROPIEDAD INTELECTUAL, INDUSTRIAL Y COMERCIAL CONTEMPLADOS EN EL ARTÍCULO 42 1. El apartado 2 del artículo 42 se refiere a los siguientes convenios multilaterales: ANEXO n - Convenio de Berna para la protección de obras artísticas y literarias (Acta de París, 1971); - Convención internacional para la protección de los artistas intérpretes, productores de fonogramas y entidades de radiodifusión (Roma, 1961); - Protocolo relativo al Acuerdo de Madrid sobre el registro internacional de marcas (Madrid 1989); - Arreglo de Niza relativo a la clasificación internacional de productos y servicios para el registro de marcas (Ginebra, 1977; revisado en 1979); - Tratado de Budapest sobre el reconocimiento internacional del depósito de microorganismos para los fines de procedimientos de patentes (1977, modificado en 1980); - Convenio Internacional para la protección de las obtenciones vegetales (UPOV) (Acta de Ginebra 1991). 2. El Consejo de Cooperación podrá recomendar que el apartado 2 del artículo 42 se aplique a otros convenios multilaterales. En caso de que surgieran problemas en el área de la propiedad intelectual, industrial y comercial que afectaran a las condiciones comerciales, se iniciarán con urgencia consultas, a petición de cualquiera de las Partes, con vistas a alcanzar soluciones mutuamente satisfactorias. 3. Las Partes confirman la importancia que conceden a las obligaciones derivadas de los siguientes convenios multilaterales: - Convenio de París para la protección de la propiedad intelectual (Acta de Estocolmo, 1976 y modificada en 1979); - Acuerdo de Madrid relativo al registro internacional de marcas (Acta de Estocolmo, 1976 y modificada en 1979); - Tratado de cooperación sobre las patentes (Washington 1970, enmendado en 1979 y modificado en 1984). 4. A partir de la entrada en vigor del presente Acuerdo, la República de Azerbaiyán concederá a las empresas y nacionales de la Comunidad, respecto al reconocimiento y « la protección de la propiedad intelectual, industrial y comercial, un trato no menos favorable que el concedido por ella a cualquier país tercero en virtud de acuerdos bilaterales. 5. Las disposiciones del apartado 4 no se aplicarán a las ventajas concedidas por la República de Azerbaiyán a cualquier tercer país sobre una base efectiva recíproca o a las ventajas concedidas por la República de Azerbaiyán a cualquier otro país de la antigua URSS. 91 ANEXO ni RELATIVO AL ARTÍCULO 25 SERVICIOS FINANCIEROS: DEFINICIONES Es un servicio financiero todo servicio de naturaleza financiera ofrecido por un proveedor o agente de servicios financieros. Los servicios financieros comprenden las siguientes actividades: A. Todos los servicios de seguros y relacionados con los seguros 1. Seguros directos (incluido el coaseguro): i) de vida, ii) no de vida. 2. Reaseguro y retrocesión. 3. Intermediación de seguros, por ejemplo, corretaje, agencias. 4. Servicios auxiliares de los seguros, por ejemplo de consultoría, actuariales, evaluación de riesgos y servicios de liquidación de reclamaciones. B. Banca y otros servicios financieros (excluidos los seguros) 1. Aceptación de depósitos y otros fondos reembolsables del público. 2. Préstamos de todos los tipos, incluidos, inter alia, el crédito a los consumidores, el crédito hipotecario, el "factoring" y la financiación de transacciones comerciales. 3. Arrendamiento financiero. 4. Todos los servicios de pagos y de transferencia de fondos, incluidas las tarjetas de crédito y de débito, los cheques de viaje y las letras bancarias. 5. Garantías y avales. 6. Operaciones por cuenta de los clientes, tanto en bolsa como en el mercado "over the counter" u otros, a saber: a) instrumentos del mercado monetario (cheques, letras, certificados de depósito, etc. ), b) divisas, c) productos derivados, incluidos los futuros y las opciones (pero sin limitarse a éstos), íT d) instrumentos de tipos de cambio y de tipos de interés, incluidos productos como los "swaps", los contratos a plazo de tipos de interés, etc. e) obligaciones transferibles, f) otros instrumentos y activos financieros negociables, incluido el oro. 7. Participación de emisiones de obligaciones de todo tipo, incluyendo la suscripción y la colocación en calidad de agente (de manera pública o privada) y prestación de servicios relacionados con dichas emisiones. 8. Intermediación en el mercado del dinero. 9. Gestión de activos, tales como fondos o efectos de cartera, todas las formas de gestión de inversiones colectivas, gestión de fondos de pensiones, custodia de valores y servicios fiduciarios. 10. Servicios de liquidación y compensación de activos financieros, incluidas las obligaciones, los productos derivados y otros instrumentos negociables. 11. Asesoría de intermediación y otros servicios financieros auxiliares en todas las actividades enumeradas en los puntos 1 a 10, incluidas las referencias y análisis crediticios, la investigación y el asesoramiento sobre inversiones y cartera, el asesoramiento sobre adquisiciones y sobre reestructuración y estrategia corporativa. 12. Suministro y transmisión de información financiera, tratamiento informático de datos financieros y programas informáticos por parte de suministradores de otros productos financieros. Se excluyen de la definición de productos financieros las siguientes actividades: a) Actividades efectuadas por los bancos centrales o por cualquier otra institución pública en la realización de políticas monetarias y de tipos de cambio. b) Actividades realizadas por los bancos centrales, organismos o departamentos del Gobierno o institución pública, por cuenta o con garantía del Gobierno, salvo que esas actividades puedan ser realizadas por proveedores de servicios financieros en competencia con dichas entidades públicas. c) Actividades que formen parte de un sistema obligatorio de seguridad social o de planes de jubilación públicos, salvo que estas actividades puedan ser realizadas por proveedores de servicios financieros en competencia con entidades públicas o privadas. 51* ANEXO IV RESERVAS COMUNITARIAS EN VIRTUD DEL APARTADO 2 DEL ARTÍCULO 22 Minería En algunos Estados miembros puede exigirse una concesión para la minería y derechos mineros para empresas no controladas por la CE. Pesca El acceso y explotación de los recursos biológicos y fondos marinos situados en aguas que se encuentren bajo la soberanía o dentro de la jurisdicción de Estados miembros de la Comunidad está limitado a los buques que enarbolen pabellón de un Estado miembro de la Comunidad y estén registrados en el territorio comunitario, a menos que se determine de manera distinta. Compra de bienes inmuebles En algunos Estados miembros, la compra de bienes inmuebles por parte de empresas no comunitarias está sujeta a restricciones. Radiodifusión y servicios audiovisuales El trato nacional de la producción y distribución, incluida la radiodifusión y otras formas de transmisión al público, puede estar reservado a obras audiovisuales que cumplan determinados criterios de origen. Servicios de telecomunicación, incluidos los servicios móviles y por satélite Servicios reservados. En algunos Estados miembros está restringido el acceso al mercado en lo que respecta a servicios complementarios e infraestructura. Servicios profesionales Los servicios están reservados a las personas físicas nacionales de Estados miembros. Bajo determinadas condiciones, dichas personas pueden crear empresas. Agricultura 17 En algunos Estados miembros, el trato nacional no es aplicable a empresas no controladas por la CE que quieran emprender una explotación agrícola. La adquisición de viñedos por empresas no controladas por la CE está sujeta a notificación o, en su caso, autorización. Servicios de noticias En algunos Estados miembros existen limitaciones a la participación extranjera en empresas editoriales y de radiodifusión. ÍP ANEXO V RESERVAS DE LA REPÚBLICA DE AZERBAIYÁN EN VIRTUD DEL APARTADO 4 DEL ARTÍCULO 22 Utilización del subsuelo y los recursos naturales, incluidas la exploración y producción y la minería Puede exigirse una concesión a las empresas extranjeras para la exploración y producción de recursos de hidrocarburos, así como para la explotación de minerales y metales. Pesca Se precisa la autorización del organismo gubernamental competente. Caza Se precisa la autorización del organismo gubernamental competente. Compra de bienes inmuebles No se permite a las empresas extranjeras la adquisición de terrenos. No obstante, dichas empresas pueden arrendar terrenos mediante contratos a largo plazo. Servicios bancarios El capital total de los bancos de propiedad extranjera no puede superar un porcentaje establecido del capital total del sistema bancario nacional. Azerbaiyán se compromete a no reducir, para las filiales o sucursales azerbaiyanas de las empresas comunitarias, el límite máximo de participación del capital extranjero en el sistema bancario azerbaiyano vigente en la fecha de la rúbrica del presente Acuerdo, a menos que así lo exija el marco de los programas del FMI en Azerbaiyán. A más tardar transcurridos cinco años desde la fecha de la firma del presente Acuerdo, Azerbaiyán tendrá en cuenta la posibilidad de incrementar el citado límite máximo, en función de todas las consideraciones de orden monetario, fiscal, financiero y relativas a la balanza de pagos, así como la situación del sistema bancario de Azerbaiyán. Telecomunicaciones y servicios de comunicación de masas Pueden aplicarse algunas restricciones a la participación extranjera. Actividades profesionales ^ Algunas actividades están excluidas, restringidas o sujetas a requisitos especiales para las personas físicas que no sean nacionales de Azerbaiyán. Monumentos histórico-artísticos Están sujetas a restricciones las actividades en este ámbito. La aplicación de las reservas que figuran en el presente Anexo no podrá, en ningún caso, dar lugar a un trato menos favorable que el concedido a las empresas de cualquier país tercero. Qó PROYECTO DE PROTOCOLO SOBRE ASISTENCIA MUTUA ENTRE AUTORIDADES ADMINISTRATIVAS EN CUESTIONES ADUANERAS U ARTICULO 1 Definiciones A efectos del presente Protocolo, se entenderá por: a) "legislación aduanera": las disposiciones legislativas o reglamentarias aplicables en el territorio de las Partes Contratantes que regulen la importación, la exportación, el tránsito de mercancías y su inclusión en cualquier régimen aduanero, incluidas las medidas de prohibición, restricción y control; b) "autoridad solicitante": una autoridad administrativa competente designada para este fin por una Parte Contratante que formule una solicitud de asistencia en materia aduanera; c) "autoridad requerida": una autoridad administrativa designada para este fin por una Parte Contratante que reciba una solicitud de asistencia en materia aduanera; d) "datos personales": toda información relativa a un individuo identificado o identificable. ARTÍCULO 2 Ámbito de aplicación 1. Las Partes Contratantes se prestarán asistencia mutua, dentro del ámbito de sus competencias, de la forma y en las condiciones previstas por el presente Protocolo, para garantizar que la legislación aduanera se aplica correctamente, sobre todo previniendo, detectando e investigando las infracciones de esta legislación. 2. La asistencia en materia aduanera prevista en el presente Protocolo se aplicará a toda autoridad administrativa de las Partes Contratantes competente para la aplicación del Protocolo. Ello no prejuzgará las disposiciones que regulan la asistencia mutua en materia penal, ni se aplicará a la información obtenida por poderes ejercidos a requerimiento de la autoridad judicial, a menos que así lo decidan las autoridades anteriormente mencionadas. ARTICULO 3 Asistencia previa solicitud 1. A petición de la autoridad solicitante, la autoridad requerida comunicará a ésta cualquier información útil que le permita cerciorarse de que la legislación aduanera se (/L aplica correctamente, principalmente los datos relativos a las operaciones observadas o proyectadas que constituyan o puedan constituir infracción de esta legislación. 2. A petición de la autoridad solicitante, la autoridad requerida informará a ésta sobre si las mercancías exportadas del territorio de una de las Partes Contratantes se han introducido correctamente en el territorio de la otra Parte precisando, en su caso, el régimen aduanero en el que se incluyeron dichas mercancías. 3. A petición de la autoridad solicitante, la autoridad requerida adoptará las medidas necesarias para garantizar que se ejerza una vigilancia sobre: a) b) c) d) las personas físicas o jurídicas sobre las que existan fundadas sospechas de que cometen o han cometido infracciones de la legislación aduanera; los lugares donde se hayan almacenado mercancías de suerte que existan motivos razonables para suponer que puedan constituir suministros para operaciones contrarias a la legislación de la otra Parte; los movimientos de mercancías que se notifiquen como capaces de dar lugar a infracciones graves de la legislación aduanera; los medios de transporte con respecto a los cuales existen fundadas sospechas de que han sido o pueden ser utilizados para cometer infracciones de la legislación aduanera. ARTICULO 4 Asistencia espontánea Las Partes Contratantes se prestarán asistencia mutua, en el marco de su legislación, sus reglamentos y demás instrumentos jurídicos, sin previa solicitud, cuando consideren que ello es necesario para la correcta aplicación de la legislación aduanera y, en particular, cuando obtengan información relacionada con: - operaciones que hayan constituido, constituyan o puedan constituir una infracción de - - - - esta legislación y que puedan interesar a otra Parte Contratante; los nuevos medios o métodos utilizados para efectuar estas operaciones; las mercancías de las que se sepa que dan lugar a una infracción grave de la legislación aduanera; las personas físicas o jurídicas de las que existen indicios suficientes para pensar que hayan dado lugar o den lugar a una infracción de la legislación aduanera; los medios de transporte de las que existen indicios suficientes para pensar que hayan sido utilizados o puedan ser utilizados en operaciones que supongan una infracción de la legislación aduanera. Ql ARTICULO 5 Entrega/Notificación A petición de la autoridad solicitante, la autoridad requerida adoptará, de acuerdo con su legislación, todas las medidas necesarias para - entregar cualquier documento - notificar cualquier decisión que entre en el ámbito de aplicación del presente Protocolo, a un destinatario residente o establecido en su territorio. En ese caso, será de aplicación el apartado 3 del artículo 6. ARTICULO 6 Contenido y forma de las solicitudes de asistencia 1. Las solicitudes formuladas en virtud del presente Protocolo se redactarán por escrito e irán acompañadas de los documentos necesarios para que puedan ser tramitadas. Cuando la urgencia de la situación así lo exija, podrán aceptarse solicitudes presentadas verbalmente, pero deberán ser inmediatamente confirmadas por escrito. 2. Las solicitudes presentadas de conformidad con el apartado 1 del presente artículo irán acompañadas de los datos siguientes: la autoridad solicitante que presenta la solicitud; la medida solicitada; a) b) c) el objeto y el motivo de la solicitud; d) e) la legislación, las normas y demás elementos jurídicos implicados; indicaciones tan exactas y completas como sea posible acerca de las personas físicas o jurídicas objeto de las investigaciones; un resumen de los hechos pertinentes y de las averiguaciones ya hechas, salvo en los casos previstos en el artículo 5. f) 3. Las solicitudes se redactarán en una lengua oficial de la autoridad requerida o en una lengua aceptable por dicha autoridad. 4. Si una solicitud no reúne los requisitos de forma, será posible solicitar que se corrija o complete; no obstante, será posible ordenar la adopción de medidas cautelares. ARTICULO 7 Tramitación de las solicitudes (A 1. Para responder a una solicitud de asistencia, la autoridad requerida o, en el caso de que ésta no pueda actuar por sí sola, el servicio administrativo al que dicha autoridad haya dirigido la solicitud, procederá, dentro de los límites de su competencia y de sus recursos, como si actuara por su propia cuenta o a petición de otras autoridades de la misma Parte Contratante, proporcionando la información que ya se encuentre en su poder y procediendo o haciendo proceder a las investigaciones necesarias. Esta disposición se aplicará también al departamento administrativo al cual la autoridad requerida ha dirigido la solicitud, cuando dicha autoridad no pueda actuar por cuenta propia. 2. Las solicitudes de asistencia serán tramitadas de conformidad con la legislación, las normas y los demás instrumentos jurídicos de la Parte requerida. 3. Los funcionarios debidamente autorizados de una Parte Contratante podrán, con la conformidad de la otra Parte Contratante correspondiente y en las condiciones previstas por ésta, recoger, en las oficinas de la autoridad requerida o de otra autoridad de la que ésta sea responsable, la información relativa a la infracción de la legislación aduanera que necesite la autoridad solicitante a efectos del presente Protocolo. 4. Los funcionarios de una Parte Contratante podrán, con la conformidad de la otra Parte Contratante, y en las condiciones que ésta fije, estar presentes en las investigaciones realizadas en el territorio de ésta última. ARTICULO 8 Forma en que se deberá comunicar la información 1. La autoridad requerida comunicará los resultados de las investigaciones a la autoridad solicitante en forma de documentos, copias certificadas conformes de documentos, informes y textos semejantes. 2. Los documentos a que se hace referencia en el apartado 1 podrán ser sustituidos por datos informatizados presentados de cualquier forma que se adecúe al mismo objetivo. ARTÍCULO 9 Excepciones a la obligación de prestar asistencia 1. Las Partes Contratantes podrán negarse a prestar su asistencia en virtud del presente Protocolo si el hacerlo: & a) pudiera perjudicar la soberanía de la República de Azerbaiyán o la de un Estado miembro de la Unión Europea al que se haya solicitado asistencia en virtud del presente Protocolo, o b) pudiera perjudicar al orden público, la seguridad u otros intereses esenciales, en particular en los casos contemplados en el apartado 2 del artículo 10; o c) hiciera intervenir una normativa fiscal o de cambio distinta a la normativa relativa a los derechos de aduana; o d) violara un secreto industrial, comercial o profesional. 2. Si la autoridad solicitante requiere una asistencia que ella misma no podría proporcionar si le fuera solicitada, pondrá de relieve este hecho en su solicitud. Corresponderá entonces a la autoridad requerida decidir la forma en que debe responder a esta solicitud. 3. Si se deniega la asistencia, deberá notificarse por escrito sin demora a la autoridad solicitante la decisión adoptada y las razones de la misma. ARTICULO 10 Intercambio de información y confidencialidad 1. Toda información comunicada, en cualquier forma, en aplicación del presente Protocolo tendrá un carácter confidencial o restringido, de acuerdo con las normas aplicables en cada una de las Partes Contratantes. Estará cubierta por el secreto profesional y gozará de la protección concedida por las leyes aplicables en la materia de la Parte Contratante que la haya recibido, así como las disposiciones correspondientes que se apliquen a las autoridades comunitarias. 2. Los datos personales sólo podrán ser transmitidos cuando la Parte Contratante receptora se compromete a proteger dicha información de modo al menos equivalente al que se aplica en tal caso particular en la Parte Contratante suministradora. 3. La información obtenida únicamente deberá utilizarse para los efectos del presente Protocolo y sólo podrá ser utilizada por una Parte Contratante para otros fines con previo acuerdo escrito de la autoridad administrativa que haya proporcionado dicha información y, además, estará sometida a las restricciones impuestas por dicha autoridad. 4. El apartado 3 no prejuzga la utilización de la información en el marco de acciones judiciales o administrativas iniciadas como consecuencia de la inobservancia de la legislación aduanera. La autoridad competente que haya suministrado la información deberá ser informada de dicha utilización. 5. En sus registros de datos, informes y testimonios, así como durante los procedimientos y actuaciones ante los Tribunales, las Partes Contratantes podrán utilizar como prueba 66 la información obtenida y los documentos consultados, de conformidad con las disposiciones del presente Protocolo. ARTICULO 11 Expertos y testigos 1. Podrá autorizarse a un agente de la autoridad requerida a comparecer, dentro de los límites de la autorización concedida, como experto o testigo en procedimientos judiciales o administrativos respecto de los asuntos que entran dentro del ámbito del presente Protocolo en la jurisdicción de otra Parte Contratante y a presentar los objetos, documentos o copias certificadas de los mismos que puedan resultar necesarios para los procedimientos. La solicitud de comparecencia deberá indicar con precisión en qué asunto y en virtud de qué título o calidad se interroga al agente. 2. El agente autorizado gozará de la protección garantizada por la legislación vigente a los agentes de la autoridad solicitante en su territorio. ARTICULO 12 Gastos de asistencia Las Partes Contratantes renunciarán respectivamente a cualquier reclamación relativa al reembolso de los gastos derivados de la aplicación del presente Protocolo, salvo, en su caso, en lo relativo a las dietas pagadas a los expertos y testigos así como a intérpretes y traductores que no dependan de las administraciones públicas. ARTÍCULO 13 Aplicación 1. La gestión del presente Protocolo se confiará, por una parte, a las autoridades aduaneras nacionales de la República de Azerbaiyán y, por otra, a los servicios competentes de la Comisión Europea y, en su caso, a las autoridades aduaneras de los Estados miembros de la Unión Europea. Dichas autoridades y servicios decidirán todas las medidas y disposiciones prácticas necesarias para su aplicación, teniendo presentes las normas sobre protección de datos. Podrán proponer a los órganos competentes las modificaciones que, a su juicio, deban introducirse en el presente Protocolo. 2. Las Partes Contratantes se consultarán mutuamente y con posterioridad se comunicarán las disposiciones de aplicación que se adopten de conformidad con lo dispuesto en el presente Protocolo. Q?7 ARTICULO 14 Complementariedad Sin perjuicio de lo dispuesto en el artículo 10, los acuerdos de asistencia mutua celebrados entre uno o varios Estados miembros de la Unión Europea y la República de Azerbaiyán no contravendrán las disposiciones comunitarias que regulan la comunicación entre los servicios competentes de la Comisión y las autoridades aduaneras de los Estados miembros acerca de cualquier información obtenida en materia aduanera que pueda presentar interés para la Comunidad. G? DECLARACIÓN CONJUNTA Las Partes confirman que el duodécimo considerando del preámbulo del presente Acuerdo no implica ningún juicio acerca de por qué países, aparte de Azerbaiyán, deberían transitar los productos energéticos. oñ DECLARACIÓN CONJUNTA RELATIVA AL ARTÍCULO 3 bis Al revisar los cambios en las circunstancias de la República de Azerbaiyán, tal como se contempla en el artículo 3 bis, las Partes estudiarán los cambios importantes que tienen especial incidencia en el futuro desarrollo de Azerbaiyán. Entre ellos podría tratarse de la adhesión de Azerbaiyán a la OMC, al Consejo de Europa u otros organismos internacionales, así como la adhesión a alguna unión aduanera regional o acuerdo de integración regional. H DECLARACIÓN CONJUNTA RELATIVA AL ARTÍCULO 5 En caso de que las Partes acuerden que las circunstancias aconsejan la celebración de reuniones al más alto nivel, tales reuniones se convocarán sobre una base ad hoc. ?f DECLARACIÓN CONJUNTA RELATIVA AL ARTÍCULO 14 Hasta la adhesión de la República de Azerbaiyán a la OMC, las Partes celebrarán consultas en el seno del Comité de Cooperación acerca de sus políticas arancelarias a la importación, tratando asimismo de los cambios en la protección arancelaria. En particular, estas consultas se celebrarán previamente al aumento de la protección arancelaria. 2Z DECLARACIÓN CONJUNTA RELATIVA A LA NOCIÓN DE "CONTROL" DE LA LETRA b) DEL ARTÍCULO 24 Y DEL ARTÍCULO 36 1. Las Partes confirman su mutuo entendimiento de que la cuestión del control dependerá de las circunstancias objetivas de cada caso particular. 2. Se considerará, por ejemplo, que una empresa está "controlada" por otra empresa y que, por lo tanto, es una filial de esa empresa siempre que: - - la otra empresa posea de manera directa o indirecta una mayoría de los derechos de voto, o la otra empresa tenga derecho a nombrar o cesar a una mayoría del órgano de administración, del órgano gestor o del organismo supervisor y sea al mismo tiempo accionista o miembro de la filial. 3. Ambas Partes consideran que los criterios expuestos en el apartado 2 no son exhaustivos. ?3 DECLARACIÓN CONJUNTA RELATIVA AL ARTÍCULO 35 El mero hecho de exigir un visado a las personas naturales de determinadas Partes y no a las de otras no debe considerarse como anulación o menoscabo de las ventajas que proporciona un compromiso específico. 9-°l DECLARACIÓN CONJUNTA RELATIVA AL ARTÍCULO 42 Las Partes acuerdan que, para los fines del presente Acuerdo, se incluirá en la propiedad intelectual, industrial y comercial, especialmente, los derechos de autor, entre otros los derechos de autor en programas informáticos y derechos conexos, los derechos relativos a las patentes, los diseños industriales, las indicaciones geográficas, entre otras las denominaciones de origen, las marcas comerciales y de servicios, las topografías de circuitos integrados así como la protección contra la competencia desleal tal como se indica en el artículo 10 bis del Convenio de París para la protección de la propiedad industrial y la protección de la información no divulgada sobre conocimientos específicos ("know-how"). ?< DECLARACIÓN CONJUNTA RELATIVA AL ARTÍCULO 54 Las disposiciones del apartado 3 del artículo 54 no obligan a las Partes a proporcionar información de carácter confidencial. ?6 DECLARACIÓN CONJUNTA RELATIVA AL ARTÍCULO 94 1. Las Partes acuerdan que, para los efectos de su interpretación correcta y su aplicación práctica, por "casos de especial urgencia" incluidos en el artículo 94 del Acuerdo se entenderá casos de violación material del Acuerdo por una de las Partes. Una violación material del Acuerdo consistirá en a) un rechazo del Acuerdo no sancionado por las normas generales del Derecho Internacional b) una violación de los elementos esenciales del Acuerdo enunciados en el artículo 2. 2. Las Partes acuerdan que las "medidas oportunas" mencionadas en el artículo 94 son medidas adoptadas de conformidad con el Derecho Internacionales i una parte adopta una medida en un caso de urgencia especial, tal como se contempla en el artículo 94, la otra parte podrá acogerse al procedimiento relativo a la resolución de controversias. 99- CANJE DE NOTAS ENTRE LA COMUNIDAD Y LA REPÚBLICA DE AZERBAIYÁN EN RELACIÓN CON EL ESTABLECIMIENTO DE EMPRESAS 7? A. Nota del Gobierno de la República de Azerbaiyán Muy Señor mío: Tengo el honor de remitirme al Acuerdo de Colaboración y Cooperación rubricado el Tal como puse de relieve en el transcurso de las negociaciones, la República de Azerbaiyán concede en ciertos aspectos un trato privilegiado a las empresas de la Comunidad que se establezcan y operen en la República de Azerbaiyán. Como se explicó, ello refleja la política azerbaiyana de promover por todos los medios el establecimiento de empresas comunitarias en la República de Azerbaiyán. Con esta idea, mantengo la opinión de que, durante el período comprendido entre la fecha de la rúbrica del presente Acuerdo y la entrada en vigor de los artículos relativos al establecimiento de empresas, la República de Azerbaiyán no adoptará medidas o reglamentaciones que pudieran suponer o incrementar la discriminación de empresas comunitarias con respecto a las empresas azerbaiyanas o de cualquier país tercero, en relación con la situación anterior a la fecha de rúbrica del presente Acuerdo. Le agradecería tuviese a bien acusar recibo de la presente nota. Le ruego acepte el testimonio de mi más alta consideración. Por el Gobierno de la República de Azerbaiyán ¥l B. Nota de la Comunidad Europea Muy Señor mío: Tengo el honor de acusar recibo de su Nota del términos: redactada en los siguientes "Tengo el honor de remitirme al Acuerdo de Colaboración y Cooperación rubricado el Tal como puse de relieve en el transcurso de las negociaciones, la República de Azerbaiyán concede en ciertos aspectos un trato privilegiado a las empresas de la Comunidad que se establezcan y operen en la República de Azerbaiyán. Como se explicó, ello refleja la política azerbaiyana de promover por todos los medios el establecimiento de empresas comunitarias en la República de Azerbaiyán. Con esta idea, mantengo la opinión de que, durante el período comprendido entre la fecha de la rúbrica del presente Acuerdo y la entrada en vigor de los artículos relativos al establecimiento de empresas, la República de Azerbaiyán no adoptará medidas o reglamentaciones que pudieran suponer o incrementar la discriminación de empresas comunitarias con respecto a las empresas azerbaiyanas o de cualquier país tercero, en relación con la situación anterior a la fecha de rúbrica del presente Acuerdo. Le agradecería tuviese a bien acusar recibo de la presente nota. " Tengo el honor de confirmarle el acuse de recibo de su Nota. Le ruego acepte el testimonio de mi más alta consideración. Por la Comunidad Europea 9Ù DECLARACIÓN DEL GOBIERNO FRANCÉS La República Francesa hace constar que el Acuerdo de Colaboración y Cooperación con la República de Azerbaiyán no se aplicará en los Países y Territorios de Ultramar asociados a la Comunidad Europea en virtud de lo dispuesto en el Tratado constitutivo de la Comunidad Europea. w No incluido en el Acuerdo Declaración de la Comunidad La Comunidad se compromete a proporcionar asistencia técnica en forma de seminarios u otros medios apropiados con el fin de ayudar a las autoridades y a los operadores económicos de Azerbaiyán a obtener las máximas ventajas del SPG comunitario, que actualmente se aplica a Azerbaiyán. ?Z- ISSN 0257-9545 COM(96) 137 final DOCUMENTOS ES U N° de catálogo : CB-CO-96-158-ES-C ISBN 92-78-02520-8 Oficina de Publicaciones Oficiales de las Comunidades Europeas L-2985 Luxemburgo

MEDDELELSE FRA KOMMISSIONEN TIL EUROPA-PARLAMENTET OG RÅDET FOR DEN EUROPÆISKE UNION om fortolkning af Domstolens dom af 17. oktober 1995 i sag C-450/93, Kalanke mod Freie Hansestadt Bremen

http://publications.europa.eu/resource/cellar/e0bfaa67-1809-4157-a538-0d9c740abfcb

dan

* * * ** * ir ir ir * ** KOMMISSIONEN FOR DE EUROPÆISKE FÆLLESSKABER Bruxelles, den 27. 03. 1996 KOM(96) 88 endelig udg. MEDDELELSE FRA KOMMISSIONEN TIL EUROPA-PARLAMENTET OG RÅDET FOR DEN EUROPÆISKE UNION om fortolkning af Domstolens dom af 17. oktober 1995 i sag C-450/93, Kalanke mod Freie Hansestadt Bremen MEDDELELSE FRA KOMMISSIONEN TIL EUROPA-PARLAMENTET OG RÅDET FOR DEN EUROPÆISKE UNION om fortolkning af Domstolens dom af 17 oktober 1995 i sag C-450/93, Kalanke mod Freie Hansestadt Bremen 1 Indledning Den 17 oktober 1995 afsagde EF-domstolen dom i sag C-450/93 (Eckhard Kalanke mod Freie Hansestadt Bremen)(1), en dom, som har givet anledning til stor polemik over hele Europa Polemikken opstod som følge af den usikkerhed, der blev rejst ved dommen, vedrørende lovmæssigheden af kvoteordninger og andre former for positiv behandling, som skal øge antallet af kvinder inden for visse sektorer eller på forskellige kompetenceniveauer. Kalanke-dommen er af stor betydning, da den blev afsagt på et tidspunkt, hvor det mere og mere anerkendes, at de love mod forskelsbehandling, der blev vedtaget for tyve år siden, ikke i dag er tilstrækkelige til at skabe lighed for kvinder med hensyn til adgang til beskæftigelse og forfremmelse. Selv om der er gjort en del reelle fremskridt inden for de seneste ti år på området, er arbejdsløsheden blandt kvinder højere end blandt mænd i de fleste af EFs regioner. Kvinder udgør fortsat hovedparten af de langtidsarbejdsløse, er ofte dårligt uddannede, dårligt betalte og har usikre job, og der er stadig forskel i lønningerne mellem mænd og kvinder. Der er heller ikke nok kvinder, som reelt har adgang til ledende stillinger og fuld deltagelse i det politiske og økonomiske liv. Ligebehandling mellem mænd og kvinder på arbejdspladsen er en grundlæggende rettighed, som blev anerkendt af Domstolen i dom af 15. juni 1978 i sag 149/77, Pefrenne HI*2*. Domstolen fastslog navnlig med hensyn til det generelle princip om forbud mod forskelsbehandling på grundlag af køn inden for beskæftigelse og arbejdsvilkår, at fjernelsen af den form for forskelsbehandling var en del af de grundlæggende rettigheder, som er en af principperne i fællesskabslovgivningen, og at Domstolen har pligt til at sikre, at de overholdes. Princippet om, at de grundlæggende rettigheder skal respekteres, er siden blevet optaget i traktaten om Den Europæiske Union (artikel F, stk. 2). Kommissionen mener, at når lige muligheder for mænd og kvinder er blevet anerkendt på højeste niveau (på topmøderne i Essen, Cannes og Madrid) som værende af yderste vigtighed - sammen med bekæmpelse af arbejdsløshed - er det afgørende hele tiden og over alt, hvor det måtte være nødvendigt, at fremhæve betydningen af positive foranstaltninger til fremme af lige muligheder for mænd og kvinder, navnlig ved at fjerne de nuværende som påvirker kvinders muligheder på beskæftigelsesområdet. for ulighed, former Der er ingen officie! definition på "positive foranstaltninger" på EF-niveau. Men der er genere! enighed i hele EF om, at begrebet positive foranstaltninger omfatter alle foran staltninger, som sigter mod at råde bod på tidligere tiders forskelsbehandling, at fjerne <!; (2) Sml. 1995, s. 1-3051 Sml. 1978, s. 1365. eksisterende forskelsbehandling og at fremme lige muligheder mellem mænd og kvinder, navnlig i forhold til jobtyper eller kompetenceniveauer, hvor medlemmerne af det ene køn er markant underrepræsenteret. Det erkendes i stigende grad, at det ikke blot er et spørgsmål om ligestilling, men også om effektiv styring af menneskelige ressourcer. Positive foranstaltninger kan antage forskellige former. En første model består i at søge at rette op på en situation, hvor kvinder er stillet ringere på arbejdsmarkedet. Målet er at afskaffe årsagerne til de færre beskæftigelses- og karrieremuligheder, som kvinder har på arbejdsmarkedet, ved navnlig at søge indflydelse på erhvervsvalg og -uddannelse. En anden form for model for positive foranstaltninger er de foranstaltninger, som har til formål at fremme ligevægt mellem familie- og erhvervsmæssige opgaver og en bedre fordeling af disse to opgaver på de to køn. I dette tilfælde drejer det sig først og fremmest om foranstaltninger vedrørende arbejdstid, udbygning af børneinstitutioner og genindslusning på arbejdsmarkedet efter en pause i arbejdskarrieren. En tredje model er positive foranstaltninger, der er tænkt som middel til at fjerne tidligere tiders forskelsbehandling. I den foreliggende sag er der tale om at give fortrinsstilling til visse personkategorier. Det kan være i form af kvotering eller mål. Kvoterne kan være mere eller mindre stive. Kvoterne anses for at være stive, hvis de fastsætter, at en bestemt procentdel af alle stillinger skal besættes med et af kønnene uafhængigt af kvalifikationer og fortjeneste, eller hvis de fastsætter minimumskrav uden at give mulighed for at tage hensyn til særlige omstændigheder. Der er derimod tale om mindre stive eller fleksible kvoteordninger, når der kan gives fortrinsstilling til bestemte kategorier, under forudsætning af at kvalifikationerne er lige meget værd i forhold til det arbejde, der skal udføres, og at der kan tages hensyn til særlige omstændigheder. 2. Kommissionens holdning til positive foranstaltninger Kommissionen har altid været meget positivt indstillet over for positive foranstaltninger. I 1984 fremsatte den et forslag til henstilling om fremme af positive foranstaltninger^, som blev vedtaget af Rådet. I henstillingen opfordres medlemsstaterne til at indføre en politik for positive foranstaltninger med henblik på at fjerne de faktiske uligheder, som kvinder udsættes for i arbejdslivet, og nedbryde kønsopdelingen på arbejdsmarkedet, med henblik på at modvirke eller udligne virkninger til skade for beskæftigede eller arbejdssøgende kvinder, som skyldes holdninger, adfærdsmønstre eller strukturer, der har rod i et traditionelt kønsrollemønster i samfundet. Medlemsstaterne opfordres også til at fremme kvinders deltagelse i de forskellige former for virksomhed i de erhvervssektorer, hvor de i øjeblikket er underrepræsenteret, særlig i fremtidssektorer, samt på overordnede ansvarsmveauer for at opnå en bedre udnyttelse af alle de menneskelige ressourcer. Det anbefales også, at medlemsstaterne tager skridt til at sikre, at positive foranstaltninger blandt andet så vidt muligt også omfatter tilskyndelse af kvinder til at søge stillinger, ansættelse og forfremmelse af kvinder inden for sektorer og erhverv samt på niveauer, hvor de er underrepræsenteret, især i ansvarsstillinger. (3) Rådets henstilling 84/635/EØF af 13. december 1984 om fremme af positive foranstaltninger til fordel for kvinder (EFT nr. L 331 af [9. 12. 1984, s. 34). Det skal også understreges, at Kommissionen i det tredje handlingsprogram om lige muligheder (1991-1995), som blev vedtaget i Rådets resolution af 21 maj 1991(4), påpegede behovet for positive foranstaltninger, og at der er iværksat en række programmer, som specielt skal fremme integrationen af kvinder på arbejdsmarkedet og forbedre kvaliteten af deres arbejde I det fjerde handlingsprogram (1996-2000), som blev godkendt ved Rådets afgørelse 95/593/EF(5), er afskaffelse af forskelsbehandling på grundlag af køn på arbejdsmarkedet et af målene, som skal nås blandt andet gennem positive foranstaltninger. Inden for selve Kommissionen er det andet program for positive foranstaltninger for kvindeligt personale (1992-1996) blevet vedtaget for at afhjælpe den manglende balance med hensyn til antallet af kvindeligt ansatte i kategorier og stillinger, hvor de er underre præsenteret, at fremme deres karrieremuligheder og at sørge for faciliteter, som gør det muligt for funktionærer at forene forpligtelser på arbejdet og i hjemmet. Der er tale om adskillige foranstaltninger i en sammenhængende strategi, som skal fjerne faktiske uligheder. Blandt andet opfordres tjenestegrenene til at give fortrinsstilling til kvindelige kandidater blandt kandidater, der er lige kvalificerede, i tilfælde af ansættelse, forfremmelse, udnævnelse til ledende stillinger, hvis kvinder er underrepræsenteret i en given grad eller kategori. Med henblik herpå har man opstillet nogle mål og indført forskellige planer til gennemførelse heraf, som både omfatter kvalitative og kvantitative analyser af situationen, en række sammenhængende foranstaltninger, hvormed der vil kunne opnås en bedre balance mellem mandlige og kvindelige ansatte, og jævnlige evalueringer. 3. Kalanke-sagen. de faktiske omstændigheder Kalanke-sagen drejede sig om, hvorvidt en tysk lov om positive foranstaltninger var forenelig med Rådets direktiv 76/207/EØF(6), eller om den gik videre end den undtagelse om positive foranstaltninger, der er fastsat i artikel 2, stk. 4, heri(7). I Land Bremens lov om ligebehandling af mænd og kvinder i den offentlige tjeneste er det med hensyn til både ansættelse og forfremmelse på områder, hvor kvinder er underrepræsenteret, hvilket vil sige at de ikke udgør 50% af de ansatte i de enkelte lønklasser i den pågældende personalegruppe, fastsat, at en kvinde, der er lige så kvalificeret som en mandlig medansøger, skal gives fortrinsstilling i forhold til ham. Eckhard Kalanke blev på grund af denne regel forbigået ved en forfremmelse og rejste sagen for de tyske domstole. Den nationale domstol fastslog, at forfremmelsen var i overensstemmelse med tysk lovgivning, herunder forfatningen, medens spørgsmålet om (4) (5) (6) (7) EFTnr. C 142 af 31. 5. 1991, s. 1. EFT nr. L 335 af 30. 12. 1995, s. 35. Direktiv 76/207/EØF af 9. februar 1976 om gennemførelse af princippet om ligebehandling af mænd og kvinder for så vidt angår adgang til beskæftigelse, erhvervsuddannelse, forfremmelse samt arbejdsvilkår (EFT nr. L 39 af 14. 2. 1976, s. 40). I artikel 2, stk. 4, står der: "Dette direktiv er ikke til hinder for foranstaltninger til fremme af lige muligheder for mænd og kvinder, særlig ved at afhjælpe de faktiske uligheder, som påvirker kvindernes muligheder på de i artikel 1, stk. 1, anførte områder. " dens overensstemmelse med direktiv 76/207/EØF blev henvist til De Europæiske Fællesskabers Domstol. De relevante bestemmelser i Bremens lov om ligebehandling af mænd og kvinder i den offentlige tjeneste er følgende: "Indstilling til og udnævnelse i en stilling samt forfremmelse. Ved indstilling til stillingsbesættelse, herunder ansættelse som tjenestemand eller dommer, der ikke sker i uddannelsesøjemed, skal der på de områder, hvor kvinder er underrepræsenteret, gives fortrinsstilling til kvinder, der er lige så kvalificerede som deres mandlige medansøgere. Kvinder er underrepræsenteret, når de på det enkelte løntrin og i den enkelte lønklasse og aflønningsgruppe i den pågældende personalegruppe på arbejdsstedet ikke udgør mindst halvdelen af de ansatte. Dette gælder også for de forskellige kompetenceniveauer i organisationsplanen. " 4. Dommen I dommen understreger Domstolen, at: det fremgår af direktivets artikel 1, stk. 1, at det tilsigter gennemførelse i medlemsstaterne af princippet om ligebehandling af mænd og kvinder med hensyn forfremmelse. Dette princip om til adgang ligebehandling indebærer ifølge direktivets artikel 2, stk. 1, "at der ikke finder nogen forskelsbehandling sted på grundlag af køn, hverken direkte eller indirekte" til beskæftigelse, herunder en national bestemmelse, hvorefter kvinder, der er lige så kvalificerede som deres mandlige medansøgere, ved forfremmelse automatisk gives en fortrinsstilling på områder, hvor kvinder er underrepræsenteret, indebærer forskelsbehandling på grundlag af køn. Domstolen mener dog, at det må undersøges, om en sådan national bestemmelse er tilladt i henhold til direktivets artikel 2, stk. 4. I den forbindelse fastslår Domstolen, at denne bestemmelse: har til formål at tillade foranstaltninger, der tilsyneladende er diskriminerende, men som faktisk fjerner eller reducerer de uligheder, der reelt er i samfundet tillader nationale foranstaltninger på området for adgang til beskæftigelse, herunder forfremmelse, der, idet de særligt begunstiger kvinder, har til formål at sætte dem i stand til bedre at kunne konkurrere på arbejdsmarkedet og forfølge en karriere på lige fod med mænd skal fortolkes snævert, da der er tale om en undtagelse fra en ved direktivet hjemlet subjektiv rettighed. Endelig gør Domstolen det klart, at: en national ordning, som giver kvinder absolut og ubetinget fortrinsstilling ved udnævnelse eller forfremmelse, går videre end til at fremme lige muligheder og overskrider dermed grænserne for undtagelsen i direktivets artikel 2, stk. 4 Det hedder i domskonklusionen, at svaret på den nationale domstols spørgsmål er, at artikel 2, stk. 1, og 4, i direktiv 76/207/EØF er til hinder for en national lovgivning, der som i denne sag - når ansøgere af forskelligt køn, der er udvalgt med henblik på forfremmelse, er lige kvalificerede - automatisk giver kvindelige ansøgere en fortrinsstilling på områder, hvor kvinder er underrepræsenteret, idet der antages at foreligge underrepræsentation, når kvinder ikke udgør mindst halvdelen af de ansatte i de enkelte lønklasser i den pågældende personalegruppe, og dette også gælder for de forskellige kompetenceniveauer i organisationsplanen. 5. Spørgsmål, som rejses med dommen Tilsyneladende er Domstolens negative holdning til gyldigheden af Bremens lov udelukkende baseret på fortolkningen af artikel 2, stk. 4, i direktiv 76/207/EØF. Det fremgår klart af dommen, at denne bestemmelse ikke dækker den type kvoteordning, hvorefter kvinder automatisk gives fortrinsstilling i forhold til mænd ved udnævnelse til stillinger eller ved forfremmelse. Der kan imidlertid stadig stilles en del spørgsmål vedrørende artikel 2, stk. 4. Er bestemmelsen begrænset til blot at opretholde positive foranstaltninger til fordel for kvinder på arbejdsstedet med hensyn til foranstaltninger som særligt tilskud til erhvervsuddannelse, orlov af familiemæssige årsager osv. , eller tillader den også positiv forskelsbehandling på området ansættelse/forfremmelse ved at give fortrinsstilling til kvinder under visse betingelser? Bør der i sidstnævnte tilfælde ikke skelnes mellem positive foranstaltninger, hvor der tages hensyn til overvejelser over nødvendighed/proportionalitet, og foranstaltninger, hvor dette ikke er tilfældet? 5a). USA's Supreme Courts retspraksis over for "affirmative action" I den forbindelse kan det være interessant at henvise til retspraksis i De Forenede Staters Højesteret vedrørende "affirmative action" (positive foranstaltninger), som viser, at problemerne er yderst komplicerede. Begrebet "affirmative action" benyttes enten om en identificere og kompensere for forskelsbehandling på foranstaltning, som skal beskæftigelsesområdet, eller om foranstaltninger, som skal øge andelen af beskyttede grupper, dvs. minoritetsgrupper og kvinder, i arbejdsstyrken. Der er forskel mellem offentligretlige normer (under Equal Protection Clause i USA's forfatning) og private normer (under afsnit VII i Civil Rights Act 1964). "Affirmative action" i den offentlige sektor skal vurderes på en "strict scrutiny" (evaluering på basis af strenge kriterier), som kræver, at der er tale om en bydende offentlig interesse, og at foranstaltningen er snævert afpasset efter at skulle tjene denne interesse, dvs. der kræves proportionalitet. I den private sektor er Højesterets indstilling med hensyn til frivillige positive foranstaltninger fra arbejdsgivernes side mere fleksibel end reglen om "strict scrutiny", da den udelukkende fokuserer på de grundlæggende elementer i den snævert afpassede foranstaltning. Den eneste sag desangående, Johnson-sagen(8). vedrører frivillig "affirmative action" fra en privat arbejdsgiver. I den pågældende sag blev der taget positive foranstaltninger i brug for at øge andelen af kvinder i en jobkategori, der traditionelt var forbeholdt mænd. En kvindelig ansøger blev udvalgt frem for en mandlig kollega, selv om hendes testresultater var marginalt lavere end mandens. Denne foranstaltning blev anset for at være i overensstemmelse med forbuddet mod forskelsbehandling i afsnit VII i Civil Rights Act 1964 (borgerrettighedsloven) blandt andet under henvisning til, at hensyntagen til ansøgerens køn kan være berettiget, når der er en åbenlys uligevægt, som viser sig ved en underrepræsentation af kvinder i "traditionelt opdelte jobkategorier". Højesteret har ikke afsagt dom i sager vedrørende den offentlige sektor. Men det kan være interessant at henvise til den nylige Adarand-sag(9). som vedrører positive foranstaltninger, der tilsigter en bedre racemæssig balance på området for offentlige indkøb. I denne sag benyttede Højesteret for første gang en streng juridisk efterprøvelse af positive foranstaltninger vedtaget af forbundsregeringen. Selv om den særlige foranstaltning, der blev undersøgt, blev anset for ikke at være tilstrækkelig snævert afpasset til at opfylde det ønskede mål, er det vigtigt at bemærke, at syv ud af ni af Højesterets medlemmer udtrykkeligt bekræftede, at princippet om resultatorienteret fortrinsstilling for ugunstigt stillede grupper var lovligt, naturligvis altid under forudsæt ning af at den skete på baggrund af strenge kriterier. 5b). International menfleskerettigfredslovgivning Forskelsbehandling på grundlag af køn er også forbudt ifølge international ret. Men De Forenede Nationers og Europarådets internationale retsakter anerkender også gyldigheden af visse "særlige foranstaltninger", som tilsigter faktisk ligestilling til fordel for visse ugunstigt stillede grupper. De Forenede Nationers konvention af 18. december 1979 om afskaffelse af alle former for diskrimination mod kvinder anerkender i artikel 4, at selv om kvinder retligt bliver ligestillede, er det ikke automatisk en garanti for, at de i realiteten vil blive behandlet ligeligt med mænd. For at fremskynde kvinders faktiske ligestilling i samfundet og på arbejdspladsen har staterne mulighed for at benytte særlige foranstaltninger, så længe der fortsat eksisterer ulighed. I 1988 vedtog De Forenede Nationers Udvalg om Afskaffelse af Diskrimination mod Kvinder en generel henstilling nr. 5, hvor Udvalget henstiller, at staterne i højere grad gør brug af midlertidige særlige foranstaltninger, som f. eks. positive foranstaltninger, fortrinsstilling eller kvoteordninger for at fremskynde kvinders integration inden for uddannelse, økonomi, politik og beskæftigelse. Disse særlige foranstaltninger skulle udelukkende anvendes til at fremskynde faktisk ligestilling for kvinder og måtte ikke skabe særskilte normer for henholdsvis kvinder og mænd. Sådanne foranstaltninger skulle evalueres for at undersøge, om de kunne have virkning på de nuværende former for diskriminerende praksis. m (9) Johnson v. Transportation Agency, 480 US 616 (1987). Adarand Constructors Inc v. Pena, Secretary of Transportation, 63 USLW 4523 (1995). Det betyder, at når målet om lige muligheder og ligebehandling er nået, er disse foranstaltninger ikke længere nødvendige og bør ophæves. ILO-konvention nr. 111 af 4. juni 1958 om diskrimination med hensyn til beskæftigelse og erhverv henviser både til lige muligheder og ligebehandling ved i artikel 2 at pålægge hver enkelt medlemsstat, som denne konvention gælder for, at indføre og videreudvikle en national politik, som ved metoder, der er tilpasset nationale vilkår og national praksis, skal fremme lige muligheder og ligebehandling med hensyn til beskæftigelse og erhverv for at afskaffe enhver form for diskrimination i den forbindelse. Artikel 5 i ILO-konventionen er af særlig betydning i det pågældende tilfælde, idet den indeholder følgende bestemmelser: 1. 2. Særlige foranstaltninger vedrørende beskyttelse eller bistand, som omhandles i andre konventioner eller henstillinger, der er vedtaget af Den Internationale Arbejdskonference, skal ikke betragtes som værende diskriminerende. Ethvert medlem kan efter høring af repræsentative arbejdsgiver- og arbejds tagerorganisationer, hvor fastsætte, at andre særlige foranstaltninger, som skal imødekomme særlige krav fra personer, som på grund af køn, alder, handicap, familieforpligtelser eller social eller kulturel stilling generelt anses for at kræve særlig beskyttelse eller bistand, skal ikke betragtes som diskriminerende. sådanne findes, Princippet om lige muligheder og ligebehandling for alle arbejdstagere indgår også i erklæringen om lige muligheder og ligebehandling for kvindelige arbejdstagere, der blev vedtaget af ILO den 25. juni 1975. Artikel 1 omfatter alle former for diskrimination på grund af køn, som afviser eller begrænser sådan ligestilling, og kræver også, at særlige positive foranstaltninger i en overgangsperiode, som tilsigter reel ligestilling mellem mænd og kvinder, ikke skal betragtes som diskriminerende. Del II i tillægsprotokollen til den europæiske socialpagt fra 5. maj 1988 indeholder i artikel 1 en bestemmelse om, at de kontraherende parter skal anerkende retten til lige muligheder og ligebehandling på beskæftigelsesområdet uden nogen form for forskelsbehandling på grundlag af køn og træffe passende foranstaltninger for at sikre eller tilskynde til gennemførelse heraf i forskellige sektorer, herunder karriere og forfremmelse. Det understreges specielt, at denne bestemmelse ikke må være til hinder fôr vedtagelse af særlige foranstaltninger, som skal kompenserer for de facto uligheder. Det drøftes stadig i international menneskerettighedssammenhæng, om regler, der automatisk giver kvinder fortrinsstilling med hensyn til udnævnelse eller forfremmelse, kan accepteres eller ikke. Det er samtidig klart, at international menneskerettigheds- lovgivning ikke udelukker - ja måske endog i visse sammenhænge forlanger -, at der sondres mellem mænd og kvinder med det formål at fremskynde kvinders faktiske ligestilling i samfundet. På den anden side bør en sådan sondring baseres på objektive og rimelige kriterier og ikke sigte mod varigt at opretholde ulige eller forskellige normer. 6. Hvordan Kalanke-dommen bør fortolkes Som tidligere nævnt er der mange former for positive foranstaltninger. En af dem kan tage form af kvotering eller mål, som i sagen, der blev behandlet af De Europæiske Fællesskabers Domstol. Domstolen skulle afgøre, om det var lovligt under anvendelse af en sådan ordning at give kvinder fortrinsstilling i forhold til mandlige ansøgere med hensyn til en forfremmelse på områder, hvor de er underrepræsenteret, under forudsætning af at de har de samme kvalifikationer. Domstolens svar på dette spørgsmål kan fortolkes på to måder: enten afviste Domstolen muligheden af at retfærdiggøre enhver form for kvotering, selv en, der indeholder en sikkerhedsklausul, som tillader, at der tages hensyn til særlige omstændigheder i en sag eller også begrænsede Domstolen sig til den "stive" kvotering, der er fastsat i Bremens lov og anvendt over for Kalanke, det vil sige automatisk. Kommissionen er af den opfattelse, at Domstolen kun har forkastet det automatiske kvote system i Land Bremens lov. Denne fortolkning er baseret på selve dommens ordlyd, hvor Domstolen gør det klart, at en national ordning, som garanterer kvinder en absolut og ubetinget fortrinsstilling ved udnævnelse eller forfremmelse, overskrider grænserne for den i artikel 2, stk. 4, i direktiv 76/207/EØF fastsatte undtagelse (jf. præmis 22 i dommen). Ganske vist henviser Domstolen i præmis 23 til problemet med, at en sådan ordning erstatter målsætningen om at fremme lige muligheder med det resultat, som kun virkeliggørelsen af sådanne lige muligheder kan føre til. Men denne formulering er klart en tillægsbestemmelse til Domstolens hovedtanke, der fremgår af præmis 22, og som er, at det er den "absolutte og ubetingede" fortrinsstilling, som gives kvinder, der gør Bremen-systemet ulovligt. Domstolens bemærkninger i præmis 23 er klart baseret på den antagelse, at sagen drejer sig om et stift, ubetinget kvotesystem. Endvidere synes denne sætning hovedsageligt at ville kritisere de overmåde ambitiøse elementer i den særlige ordning, som der blev stillet spørgsmål ved i Kalanke-sagen. nemlig målet med at nå en 50/50 fordeling af mænd og kvinder inden for alle grader og på alle niveauer. Endelig er det klart, at Domstolen kun blev bedt om at udtale sig om ordninger, der svarer til Bremen-ordningen, og den indholdsmæssige del af dommen er naturligvis begrænset til at vedrøre lovmæssigheden af sådanne ordninger. Det skal også bemærkes, at Domstolen klart anerkender, at der er behov for foranstaltninger, der går videre end de klassiske regler mod forskelsbehandling, hvis man skal nå ligestilling i praksis (præmis 20). Kommissionen er derfor af den opfattelse, at kvoteordninger, som er mindre stive og automatiske end Bremen-loven, ikke berøres af Domstolens afgørelse og derfor skal betragtes som lovlige. I den forbindelse mener Kommissionen, at følgende positive foranstaltninger er eksempler på foranstaltninger, der forbliver uberørt af Kalanke-dommen, naturligvis afhængigt af hvilket valg medlemsstaterne træffer med hensyn til foranstaltninger, de skal vedtage: kvoter i tilknytning til de kvalifikationer, der kræves til det pågældende arbejde, så længe de tillader, at der tages hensyn til særlige omstændigheder, som i et givet tilfælde kan berettige til at fravige princippet om at give fortrinsstilling til det underrepræsenterede køn planer for fremme af kvinder, som fastsætter en bestemt andel og en tidsfrist, inden for hvilken antallet af kvinder skal øges, men uden at pålægge en automatisk fortrinsstilling, når der træffes individuelle beslutninger om ansættelse og forfremmelse en principiel forpligtelse for arbejdsgiveren til at give fortrinsstilling til en person, der tilhører det underrepræsenterede køn, i forbindelse med ansættelse eller forfremmelse af en person; i så fald tillægges der ikke en person nogen individuel ret til fortrinsstilling nedsættelse af bidragene til social sikring for virksomheder, når de ansætter kvinder, der vender tilbage til arbejdsmarkedet, til at udføre opgaver på områder, hvor kvinder er underrepræsenteret statsstøtte til arbejdsgivere, som ansætter kvinder på områder, hvor de er underrepræsenteret andre positive foranstaltninger, der fokuserer på uddannelse, erhvervsvejledning, omlægning af arbejdstiden, børnepasning osv. Med hensyn til det program vedrørende positive foranstaltninger, der findes i Kommissionen til begunstigelse af det kvindelige personale, skal det bemærkes, at det ikke bliver påvirket af Kalanke-dommen, da det ikke foreskriver, at kvinder automatisk skal gives fortrinsstilling (dette er nærmest et princip, der skal følges i tilfælde af lige kvalifikationer). Konklusion Kommissionen er af den opfattelse, at Domstolen kun har udtalt sig om de særlige forhold ved Bremen-loven, som består i automatisk fortrinsstilling, der giver kvinder en absolut og ubetinget ret til udnævnelse eller forfremmelse. Derfor mener Kommissionen, at den eneste type kvoteordning, som er ulovlig, er den, som er helt stiv, og som ikke tillader nogen som helst hensyntagen til individuelle omstændigheder. Følgelig kan medlemsstater og arbejdsgivere frit benytte alle andre former for positive foranstaltninger, herunder fleksible kvoter. Det er Kommissionen magtpåliggende at få endelig afsluttet den polemik, som Kalanke- sagen har rejst. Selv om virkningerne af dommen ved korrekt udlægning vil være begrænsede, mener Kommissionen, at det kunne være hensigtsmæssigt at ændre formuleringen af artikel 2, stk. 4, i direktiv 76/207/EØF, således at bestemmelsen specifikt tillader de positive foranstaltninger, der forbliver uberørte af Kalanke-sagen. Med en sådan fortolkende ændring ville det blive klart, at positive foranstaltninger uden stive kvoter er tilladt i henhold til fællesskabslovgivningen, og det ville sikre, at direktivet tydeligere afspejler den sande retsstilling i overensstemmelse med Domstolens dom. 10 Kommissionen vil derfor fremsætte et forslag til ændring af artikel 2, stk. 4, i direktiv 76/207/EØF, hvoraf det fremgår, at foranstaltningerne i denne bestemmelse omfatter foran staltninger, der fremmer ansættelse eller forfremmelse af et køn i de tilfælde, hvor dette er underrepræsenteret, under forudsætning af at arbejdsgiveren altid har mulighed for at tage hensyn til særlige omstændigheder i hvert enkelt tilfælde. 11 ISSN 0254-1459 KOM(96) 88 endelig udg. DOKUMENTER DA 04 06 Katalognummer: CB-CO-96-159-DA-C ISBN 92-78-02532-1 Kontoret for De Europæiske Fællesskabers Officielle Publikationer L-2985 Luxembourg 12

Uredba Komisije (ES) št. 532/96 z dne 27. marca 1996 o spremembi Uredbe (EGS) št. 2123/89 o oblikovanju seznama reprezentativnih trgov prašičjega mesa v Skupnosti

http://publications.europa.eu/resource/cellar/d66b6832-7418-4c7c-be11-15ae9147b310

slv

03/Zv. 18 SL Uradni list Evropske unije 491 31996R0532 L 78/14 URADNI LIST EVROPSKIH SKUPNOSTI 28. 3. 1996 UREDBA KOMISIJE (ES) št. 532/96 z dne 27. marca 1996 o spremembi Uredbe (EGS) št. 2123/89 o oblikovanju seznama reprezentativnih trgov prašičjega mesa v Skupnosti KOMISIJA EVROPSKIH SKUPNOSTI JE ob upoštevanju Pogodbe o ustanovitvi Evropske skupnosti, ob upoštevanju Uredbe Sveta (EGS) št. 2759/75 z dne 29. oktobra 1975 o skupni ureditvi trga za prašičje meso (1), kakor je bila nazadnje spremenjena z Uredbo (ES) št. 3290/94 (2), in zlasti člena 4(6) Uredbe, ker je bil z Uredbo Komisije (EGS) št. 2123/89 (3), kakor je bila nazadnje spremenjena z Uredbo (ES) št. 426/96 (4), oblikovan seznam reprezentativnih trgov prašičjega mesa v Skupnosti; ker so se v Belgiji zgodile spremembe glede reprezentativnih trgov; ker je treba zato spremeniti seznam reprezentativnih trgov prašičjega mesa v Skupnosti, naveden v Prilogi k Uredbi (EGS) št. 2123/89; ker so ukrepi, predvideni s to uredbo, v skladu z mnenjem Upravljalnega odbora za prašičje meso, SPREJELA NASLEDNJO UREDBO: Člen 1 Točka 1 Priloge k Uredbi naslednjim: (EGS) št. 2123/89 se zamenja z „1. Naslednji kotacijski center: Bruselj. “ Ta uredba začne veljati 1. aprila 1996. Člen 2 Ta uredba je v celoti zavezujoča in se neposredno uporablja v vseh državah članicah. V Bruslju, 27. marca 1996 Za Komisijo Franz FISCHLER Član Komisije (1) UL L 282, 1. 11. 1975, str. 1. (2) UL L 349, 31. 12. 1994, str. 105. (3) UL L 203, 15. 7. 1989, str. 23. (4) UL L 60, 9. 3. 1996, str. 3

Ehdotus: neuvoston ja komission päätös tehty Euroopan yhteisöjen ja niiden jäsenvaltioiden sekä Georgian kumppanuus- ja yhteistyösopimuksen tekemisestä

http://publications.europa.eu/resource/cellar/e52fd91b-4c6f-440a-8cbe-54183ebdbba4

fin

EUROOPAN YHTEISÖJEN KOMISSIO •à it -tr -it Bryssel, 27. 03. 1996 KOM(96) 135 lopull. 96/092 (AVC) Ehdotus: NEUVOSTON JA KOMISSION PÄÄTÖS tchly Euroopan yhteisöjen ja niiden jäsenvaltioiden sekä Georgian kumppanuus- ja yhteistyösopimuksen tekemisestä (kommission esittämä) 1. 2. 3. 4. 5. Perustelut Liitteenä oleva ehdotus neuvoston ja komission päätökseksi on oikeudellinen asiakirja Euroopan yhteisöjen sekä Georgian ja niiden kumppanuus-ja yhteistyösopimuksen tekemiseksi. jäsenvaltioiden Neuvoston annettua neuvotteluohjeet 5 päivänä lokakuuta 1992 neuvottelut Georgian kanssa käytiin vuoden 1995 aikana. Sopimus parafoitiin 15 päivänä joulukuuta 1995 kahden neuvottelukierroksen jälkeen. Sopimus on sekasopimus, jonka soveltamisalaan kuuluu sekä yhteisöjen että jäsenvaltioiden toimivaltaan kuuluvia aloja, ja se tehdään alustavasti kymmenen vuoden määräajaksi Sopimuksella aloitetaan poliittinen vuoropuhelu. Sopimuksen soveltamisalaan kuuluvat myös tavarakauppa, työolot, yhtiöiden sijoittautuminen ja toiminta, rajojen yli ulottuvien palvelujen tarjonta, maksut ja pääomat, kilpailu, henkisen, lainsäädännön alalla, teollisen ja kaupallisen omaisuuden suojelu, yhteistyö ihmisoikeuksiin taloudellinen yhteistyö, yhteistyö kansanvaltaan ja liittyvissä kysymyksissä, yhteistyö laittoman maahanmuuton ja torjunnassa, yhteistyö kulttuurin alalla ja rahoitusyhteistyö. toiminnan laittoman sisältyy lauseke Sopimukseen keskeyttämisestä myös yksipuolisesti, jos niitä oleellisia osia, joihin sopimus perustuu, eli kansanvallan, ihmisoikeuksien ja markkinatalouden periaatteiden kunnioittamista, katsotaan merkittävästi rikotun. soveltamisen sen Sopimuksella rakenne, parlamentaarisesta yhteistyökomiteasta. luodaan sen koostuu täytäntöönpanemiseksi yhteistyöneuvostosta, joka Tulliyhteistyöstä määrätään erillisessä pöytäkirjassa. tarvittava institutionaalinen ja yhteistyökomiteasta ja Georgian kauppasuhteiden osalta Euroopan Sopimus korvaa yhteisön talousyhteisön Sosialististen neuvostotasavaltojen liiton välisestä kaupasta sekä kaupallisesta ja taloudellisesta yhteistyöstä 18 päivänä joulukuuta 1989 tehdyn sopimuksen. atomienergiayhteisön Euroopan ja ja Kolmella yhteisöllä allekirjoittamista ja tekemistä koskevat menettelyt. (EY, EURATOM JA EHTY) on erilaiset sopimuksen Euroopan yhteisön on otettava huomioon tuomioistuimen 15 päivänä marraskuuta 1994 antama lausunto No 1/94, joka koskee Euroopan yhteisön toimivaltaa allekirjoittaa Uruguayn kierroksella aikaansaadut sopimukset. *\ Sopimuksen tekemiseksi: saatuaan Euroopan parlamentin puoltavan lausunnon neuvosto tekee sopimuksen Euroopan yhteisön puolesta perustamissopimuksen 54 artiklan 2 kohdan, 57 artiklan 2 kohdan viimeisen virkkeen sekä 73 c artiklan 2 kohdan, 75 artiklan, 84 artiklan 2 kohdan, 113 artiklan ja 235 artiklan, yhdessä 228 artiklan 2 kohdan toisen virkkeen ja 228 artiklan 3 kohdan toisen alakohdan kanssa, mukaisesti tekemällä liitteenä olevan päätöksen, komissio tekee päätöksen Euroopan atomienergiayhteisön puolesta neuvoston hyväksyttyä sen atomienergiayhteisön perustamissopimuksen 101 artiklan toisen kohdan mukaisesti, komissio tekee sopimuksen Euroopan hiili- ja teräsyhteisön puolesta EHTY:n perustamissopimuksen 95 artiklan ensimmäisen kohdan mukaisesti kuultuaan neuvoa-antavaa komiteaa ja saatuaan neuvoston yksimielisen suostumuksen. Kaikkien jäsenvaltioiden on ratilioitava sopimus, koska se on sekasopimus. Edellä olevat näkökohdat huomioon ottaen komissio ehdottaa, että neuvosto tekee liitteenä olevan päätöksen. lt> NEUVOSTON JA KOMISSION PAATOS tehty Euroopan yhteisöjen ja niiden jäsenvaltioiden sekä Georgian kumppanuus-ja yhteistyösopimuksen tekemisestä (EHTY/EY/ EURATOM) EUROOPAN UNIONIN NEUVOSTO, ja EUROOPAN YHTEISÖJEN KOMISSIO, jotka ottavat huomioon Euroopan hiili- ja teräsyhteisön perustamissopimuksen, ottavat huomioon Euroopan yhteisön perustamissopimuksen ja erityisesti sen 54 artiklan 2 kohdan, 57 artiklan 2 kohdan viimeisen virkkeen, 73 c artiklan 2 kohdan, 75 artiklan, 84 artiklan 2 kohdan, 113 artiklan ja 235 artiklan yhdessä 228 artiklan 2 kohdan toisen virkkeen ja 3 kohdan toisen alakohdan kanssa, ottavat huomioon Euroopan atomienergiayhteisön perustamissopimuksen ja erityisesti sen 101 artiklan toisen kohdan, ottavat huomioon Euroopan parlamentin puoltavan lausunnon, ottavat huomioon Euroopan atomienergiayhteisön perustamissopimuksen 101 artiklan mukaisesti annetun neuvoston hyväksymisen, ovat kuulleet EHTY:n neuvoa-antavaa komiteaa ja talous-ja sosiaalikomiteaa ja saaneet neuvoston yksimielisen suostumuksen, sekä katsovat, että allekirjoitetulla Euroopan unionin ja Georgian kumppanuutta ja yhteistyötä koskevalla sopimuksella edistettäisiin Euroopan yhteisöjen tavoitteiden saavuttamista, kyseisen sopimuksen tarkoituksena on vahvistaa erityisesti 18 päivänä joulukuuta 1989 ja allekirjoitetulla Euroopan Sosialististen neuvostotasavaltojen ja taloudellisesta yhteistyöstä tehdyllä sopimuksella luotuja siteitä, atomienergiayhteisön sekä kaupallisesta liiton välisestä kaupasta ja Euroopan talousyhteisön jotkut sopimuksessa määrätyt yhteisön kauppapolitiikan soveltamisalaan kuulumattomia aloja koskevat velvollisuudet vaikuttavat yhteisön säädöksillä, erityisesti sijoittautumista ja liikennettä koskevilla säädöksillä, käyttöönotettuihin menettelyihin, /o sopimuksessa asetetaan yhteisölle tiettyjä pääomien liikkumista sekä yhteisön ja Georgian välisiä maksuja koskevia velvollisuuksia, ja sopimuksessa määrättyjen ja yhteisön toimivaltaan kuuluvien tiettyjen toimenpiteiden osalta määrätään Euroopan yhteisön perustamissopimuksessa valtuuksista ainoastaan 235 artiklassa, OVAT PÄÄTTÄNEET SEURAAVAA: / artikla Hyväksytään Euroopan yhteisön, Euroopan hiili- ja atomienergiayhteisön puolesta Euroopan yhteisöjen Georgian kumppanuus-ja yhteistyösopimus sekä pöytäkirja, julistukset ja kirjeenvaihto. teräsyhteisön sekä Euroopan ja niiden jäsenvaltioiden sekä 2 artikla I 2. Neuvosto määrittää komission ehdotuksesta kannan, jonka yhteisö vahvistaa yhteistyöneuvostossa, tai tarvittaessa komissio määrittää sen joka kerta Euroopan yhteisön, Euroopan hiili- ja teräsyhteisön sekä Euroopan atomienergiayhteisön perustamissopimuksen asiaa koskevien määräysten mukaisesti. Neuvoston puheenjohtaja toimii kumppanuus- ja yhteistyösopimuksen 79 artiklan ja esittää yhteisön kannan. mukaisesti yhteistyöneuvoston puheenjohtajana työjärjestyksen mukaisesti sen Komission edustaja puheenjohtajana ja esittää yhteisön kannan. toimii yhteistyökomitean 3 artikla Neuvoston puheenjohtaja antaa sopimuksen 100 artiklassa määrätyn Euroopan yhteisön puolesta. Komission puheenjohtaja antaa kyseisen Euroopan atomienergiayhteisön ja Euroopan hiili- ja teräsyhteisön puolesta. ilmoituksen ilmoituksen Tehty Brysselissä Id Päätösasiakirja BELGIAN KUNINGASKUNNAN TANSKAN KUNINGASKUNNAN, SAKSAN LIITTOTASAVALLAN, HELLEENIEN TASAVALLAN, ESPANJAN KUNINGASKUNNAN, RANSKAN TASAVALLAN, IRLANNIN, ITALIAN TASAVALLAN, LUXEMBURGIN SUURHERTTUAKUNNAN, ALANKOMAIDEN KUNINGASKUNNAN, ITÄVALLAN TASAVALLAN, PORTUGALIN TASAVALLAN, SUOMEN TASAVALLAN, RUOTSIN KUNINGASKUNNAN ja ISON-BRITANNIAN KUNINGASKUNNAN, JA POHJOIS-IRLANNIN YHDISTYNEEN jotka ovat EUROOPAN YHTEISÖN perustamissopimuksen, EUROOPAN HIILI- JA TERÄSYHTEISÖN EUROOPAN ATOMIENERGIAYHTEISÖN perustamissopimuksen sopimuspuolia, perustamissopimuksen ja jäljempänä 'jäsenvaltiot', ja YHTEISÖN, EUROOPAN EUROOPAN HIILI- JA TERÄSYHTEISÖN, EUROOPAN ATOMIENERGIAYHTEISÖN ja jäljempänä 'yhteisö', täysivaltaiset edustajat sekä (e Georgian täysivaltaiset edustajat, ovat kokoontuneet jotka vuonna ja tuhatyhdeksänsataayhdeksänkymmentäkuusi allekirjoittamaan Euroopan yhteisöjen niiden jäsenvaltioiden sekä Georgian kumppanuus- ja yhteistyösopimuksen, jäljempänä 'kumppanuus-ja yhteistyösopimus', ovat hyväksyneet seuraavan tekstin: päivänä kuun Kumppanuus- ja yhteistyösopimus sekä pöytäkirja hallintoviranomaisten keskinäisestä avunannosta tulliasioissa. Jäsenvaltioiden ja yhteisön täysivaltaiset edustajat sekä Georgian täysivaltaiset edustajat ovat hyväksyneet seuraavat yhteiset julistukset ja liittäneet ne tähän päätösasiakirjaan: Yhteinen julistus sopimuksen 5 artiklasta Yhteinen julistus sopimuksen 14 artiklasta Yhteinen julistus käsitteestä "valvonta" 24 artiklan b kohdassa ja 36 artiklassa Yhteinen julistus sopimuksen 35 artiklasta Yhteinen julistus sopimuksen 42 artiklasta Yhteinen julistus sopimuksen 94 artiklasta. Jäsenvaltioiden ja yhteisön täysivaltaiset edustajat sekä Georgian täysivaltaiset edustajat ovat myös ottaneet huomioon jäljempänä olevan ja tähän päätösasiakirjaan liitetyn kirjeenvaihdon: Yhtiöiden sijoittautuminen. Jäsenvaltioiden ja yhteisön täysivaltaiset edustajat sekä Georgian täysivaltaiset edustajat liitetyn ovat myös ottaneet huomioon jäljempänä olevan ja tähän päätösasiakirjaan julistuksen. Ranskan tasavallan yksipuolinen julistus merentakaisista maistaja alueista Tehty Brysselissä vuonna luhalyhdeksänsataayhdcksänkymmentäkuusi Neuvoston ja Euroopan yhteisöjen komission puolesta, Georgian puolesta, ¥ EUROOPAN YHTEISÖJEN JA NIIDEN JÄSENVALTIOIDEN SEKÄ GEORGIAN KUMPPANUUS- JA YHTEISTYÖSOPIMUS > KUMPPANUUS- JA YHTEISTYÖSOPIMUS Euroopan yhteisöjen ja niiden jäsenvaltioiden sekä Georgian välisen kumppanuuden perustamisesta BELGIAN KUNINGASKUNTA, TANSKAN KUNINGASKUNTA, SAKSAN LIITTOTASAVALTA, HELLEENIEN TASAVALTA, ESPANJAN KUNINGASKUNTA, RANSKAN TASAVALTA, IRLANTI, ITALIAN TASAVALTA, LUXEMBURGIN SUURHERTTUAKUNTA, ALANKOMAIDEN KUNINGASKUNTA, ITÄVALTA, PORTUGALIN TASAVALTA, SUOMI, RUOTSIN KUNINGASKUNTA, ISON-BRITANNIAN JA POHJOIS-IRLANNIN YHDISTYNYT KUNINGASKUNTA, Euroopan yhteisön perustamissopimuksen, Euroopan hiili- ja teräsyhteisön perustamisso pimuksen ja Euroopan atomienergiayhteisön perustamissopimuksen sopimuspuolet, jäljempänä 'jäsenvaltiot', ja EUROOPAN YHTEISÖ, EUROOPAN HIILI- JA TERÄSYHTEISÖ SEKÄ EUROOPAN ATOMIENERGIAYHTEISÖ, jäljempänä 'yhteisö', sekä GEORGIA, jotka OTTAVAT HUOMIOON yhteisön ja sen jäsenvaltioiden sekä Georgian väliset siteet ja yhteiset arvot, TUNNUSTAVAT yhteisön ja Georgia haluavan lujittaa näitä siteitä sekä perustaa kumppanuus ja yhteistyö, joilla lujitettaisiin ja laajennettaisiin niitä suhteita, jotka luotiin talousyhteisön ja Euroopan 18 päivänä joulukuuta 1989 allekirjoitetulla Euroopan atomienergiayhteisön sekä liiton kauppaa kaupallistaja taloudellista yhteistyötä koskevalla sopimuksella, sekä Sosialististen neuvostotasavaltojen OTTAVAT HUOMIOON yhteisön ja sen jäsenvaltioiden sekä Georgian sitoutumisen lujittaa poliittisia ja taloudellisia vapauksia, jotka ovat itse kumppanuuden perusta, OTTAVAT HUOMIOON sopimuspuolten sitoutumisen edistää kansainvälistä rauhaa ja turvallisuutta sekä riitojen rauhanomaista ratkaisua ja tehdä tätä päämäärää varten yhteistyötä Yhdistyneissä Kansakunnissa ja Euroopan turvallisuus-ja yhteistyöjärjestössä, ja sen jäsenvaltioiden OTTAVAT HUOMIOON yhteisön lujan sitoumuksen panna kokonaisuudessaan täytäntöön kaikki periaatteet ja määräykset, jotka sisältyvät Euroopan (ETYK) päätösasiakirjaan, taloudellista yhteistyötä Wienin ja Madridin seurantakokousten päätösasiakirjoihin, koskevan Bonnin ETY-kokouksen asiakirjaan, uutta Eurooppaa koskevaan Pariisin peruskirjaan, Helsingin ETYK-asiakirjaan "Muutoksen haasteet" vuodelta 1992 sekä muihin ETYJ:n olennaisiin asiakirjoihin, turvallisuus- ja yhteistyökokouksen sekä Georgian TUNNUSTAVAT itsenäisyyttä, täysivaltaisuutta ja alueellista koskemattomuutta myötävaikutetaan Euroopan rauhan ja vakaiden olojen turvaamiseen, tämän asian yhteydessä, että tukemalla Georgian OVAT VAKUUTTUNEITA oikeusvaltion periaatteen ja ihmisoikeuksien, erityisesti vähemmistöjen ihmisoikeuksien, kunnioittamisen, vapaisiin ja kansanvaltaisiin vaaleihin perustuvan monipuoluejärjestelmän perustamisen sekä markkinatalouteen siirtymiseksi tarkoitetun taloudellisen vapauttamisen tärkeydestä, ja tunnustavat Georgian pyrkimykset luoda kyseisiin periaatteisiin perustuvia poliittisia ja taloudellisia järjestelmiä, USKOVAT, että tämän kumppanuus- ja yhteistyösopimuksen täydellinen täytäntöönpano riippuu Georgian poliittisten, taloudellisten ja oikeudellisten uudistusten jatkumisesta ja toteutumisesta sekä yhteistyössä tarvittavien tekijöiden käyttöönotosta ja että se vaikuttaa tehtyjen ja tähän päätelmien perusteella, toteutumiseen erityisesti Bonnin ETY-kokouksessa jatkumiseen HALUAVAT kannustaa alueellista yhteistyötä soveltamisalaan kuuluvilla aloilla naapurimaiden kanssa alueen hyvinvoinnin ja vakauden edistämiseksi, erityisesti yhteistyön ja keskinäisen luottamuksen edistämiseksi Transkaukasian itsenäisten valtioiden ja muiden naapurivaltioiden välillä tarkoitettujen aloitteiden osalta, tämän sopimuksen HALUAVAT aloittaa säännöllisen poliittisen vuoropuhelun yhteisen edun mukaisista kahdenvälisistä, alueellisista ja kansainvälisistä kysymyksistä sekä kehittää sitä, TUNNUS TAVAT Georgian halun solmia läheisen yhteistyön eurooppalaisten toimielinten kanssa ja TUKEVAT sitä, lukien, ja sen, että yhteisö ja sen jäsenvaltiot pitävät OTTAVAT HUOMIOON tarpeen edistää investointitoimintaa Georgiassa, energia-ala mukaan tärkeinä yhtäläisiä edellytyksiä energiatuotteiden kauttakulkuun ja vientiin, vahvistavat Euroopan yhteisön ja sen jäsenvaltioiden sekä Georgian sitoutumisen Euroopan energiaperuskirjaan sekä pöytäkirjan energiaperuskirjasta energiatehokkuudesta ja siihen liittyvistä näkökohdista täysimääräiseen täytäntöönpanoon, sopimuksen peruskirjan energian tehdyn ja KIINNITTÄVÄT HUOMIOTA yhteisön haluun tehdä taloudellista yhteistyötä sekä antaa tarvittaessa teknistä apua, PITÄVÄT MIELESSÄ sopimuksen hyödyn Georgian sekä Euroopan ja naapurialueiden laajan yhteistyöalueen vähittäisen lähentämisen edistämisessä ja Georgian asteittaisessa yhdentymisessä avoimeen kansainväliseen järjestelmään, OTTAVAT HUOMIOON Maailman kauppajärjestön (WTO) sääntöjen mukaisesti, sopimuspuolten sitoutumisen kaupan vapauttamiseen OVAT TIETOISIA tarpeesta parantaa liiketoimintaa ja investointeja koskevia edellytyksiä ja pääomien sekä yhtiöiden perustamiseen, liikkuvuuteen liittyviä edellytyksiä, työvoimaan, palvelujen tarjontaan OVAT VAKUUTTUNEITA, että tämä sopimus luo uudet olosuhteet sopimuspuolten välisille taloudellisille suhteille ja erityisesti kaupan ja investointien kehittämiselle, jotka ovat olennaisen tärkeitä talouden rakenneuudistuksen ja teknologian nykyaikaistamisen kannalta, HALUAVAT sopimuspuolten välisen keskinäisen riippuvuuden tällä alalla, luoda tiiviin yhteistyön ympäristönsuojelun alalla ottaen huomioon TUNNUSTAVAT yhteistyön olevan yksi tämän sopimuksen pääasiallisista tavoitteista, laittoman maahanmuuton ehkäisemiseksi ja valvomiseksi tehtävän HALUAVAT luoda perustan yhteistyölle kulttuurin alalla ja parantaa tiedon kulkua, OVAT SOPINEET SEURAAVAA: l artikla Perustetaan yhteisön ja sen jäsenvaltioiden sekä Georgian välinen kumppanuus. Tämän kumppanuuden tavoitteena on: luoda asianmukainen rakenne sopimuspuolten väliselle poliittiselle vuoropuhelulle, jolla mahdollistettaisiin poliittisten suhteiden kehittäminen, tukea Georgiaa sen pyrkimyksissä lujittaa kansanvaltaansa ja kehittää talouttaan sekä saattaa päätökseen markkinatalouteen siirtyminen, edistää kauppaa ja taloudellisia suhteita niiden kestävän taloudellisen kehityksen kannustamiseksi, investointeja sekä sopimuspuolten välisiä sopusointuisia luoda perusta lainsäädännölliselle, taloudelliselle ja yhteiskunnalliselle, yhteistyölle, rahoitusyhteistyölle, muulle yhteistyölle, teknologiselle yhteistyölle ja kulttuurin alan yhteistyölle. sotilaalliselle tieteelliselle kuin I OSASTO Yleiset periaatteet 2 artikla sisäiset ja ulkoiset Sopimuspuolten toimintaperiaatteet perustuvat kansanvallan, kansainvälisen oikeuden periaatteiden ja ihmisoikeuksien, sellaisina kuin ne määritellään erityisesti Yhdistyneiden Kansakuntien peruskirjassa, Helsingin päätösasiakirjassa ja uutta Eurooppaa koskevassa Pariisin peruskirjassa, sekä markkinatalouden periaatteiden, mukaan lukien Bonnin ETY-kokouksen asiakirjoissa ilmaistut periaatteet, kunnioittami seen, ja ne muodostavat olennaisen osan kumppanuutta ja tätä sopimusta. 3 artikla Sopimuspuolet pitävät oman alueen hyvinvoinnin ja vakauden varmistamiseksi olennaisen tärkeänä sitä, että Sosialististen neuvostotasavaltojen liiton hajotessa syntyneet tai itsenäisyytensä palauttaneet itsenäiset valtiot, jäljempänä 'itsenäiset valtiot', jatkaisivat ja kehittäisivät keskinäistä yhteistyötään hyvien naapurisuhteiden hengessä noudattaen Helsingin päätösasiakirjan periaatteita ja kansainvälistä oikeutta, ja ne pyrkivät kaikin tavoin edistämään tätä prosessia. 3 a artikla tarkastelevat Sopimuspuolet tarpeen mukaan olosuhteiden muutosta Georgiassa, erityisesti taloudellisten olosuhteiden ja markkinatalouteen tähtäävien taloudellisten uudistusten toteuttamisen osalta. Yhteistyöneuvosto voi tehdä suosituksia sopimuspuolille minkä tahansa tämän sopimuksen osan kehittämisestä kyseisten olosuhteiden perusteella. II OSASTO Poliittinen vuoropuhelu 4 artikla Sopimuspuolet aloittavat säännöllisen poliittisen vuoropuhelun, jota ne aikovat kehittää ja vahvistaa. Tämä vuoropuhelu edistää ja lujittaa yhteisön ja Georgian välistä lähentymistä, tukee kyseisessä maassa tällä hetkellä tapahtuvia poliittisia ja taloudellisia muutoksia sekä edistää uusien yhteistyömuotojen luomista. Poliittinen vuoropuhelu: lujittaa Georgian sekä yhteisön ja sen jäsenvaltioiden ja samalla koko kansanvaltais ten valtioiden yhteisön välisiä yhteyksiä. Tällä sopimuksella saavutettu taloudellinen lähentyminen johtaa läheisempiin poliittisiin suhteisiin, johtaa näkökantojen koskevissa kansainvälisissä kysymyksissä vakautta sekä edistäen Transkaukasian itsenäisten valtioiden tulevaa kehitystä, lähentymiseen molempia lisäten näin alueen sopimuspuolia turvallisuutta ja lisääntyneeseen varmistaa, että sopimuspuolet pyrkivät toimimaan yhteistyössä Euroopan vakauden ja turvallisuuden, kansanvallan periaatteiden noudattamisen sekä ihmisoikeuksien, erityisesti vähemmistöihin kuuluvien henkilöiden ihmisoikeuksien, kunnioittamisen ja edistämisen vahvistamista koskevissa kysymyksissä, ja että sopimuspuolet neuvottelevat tarvittaessa oleellisista kysymyksistä. Mainittua vuoropuhelua voidaan käydä alueellisella tasolla, tarkoituksena myötävaikuttaa alueellisten selkkausten ratkaisemiseen ja jännitteiden lieventämiseen. 5 artikla Ministeritasolla yhteistyöneuvostossa ja muissa tapauksissa yhteisellä sopimuksella. vuoropuhelua poliittista käydään 77 artiklalla perustetussa 6 artikla Sopimuspuolet luovat myös muita poliittisen vuoropuhelun menettelyjä ja välineitä, joita ovat erityisesti. korkean virkamiestason säännölliset kokoukset yhteisön ja sen jäsenvaltioiden sekä Georgian edustajien välillä, sopimuspuolten välisten diplomaattisten yhteyksien täysimääräinen käyttö, mukaan lukien esimerkiksi kahdenväliset Yhdistyneet Kansakunnat, ETYJn kokoukset ja muut yhteydet, ja monenväliset asianmukaiset yhteydet, kaikki muut keinot, mukaan edistettäisiin tämän vuoropuhelun vakiinnuttamista ja kehittämistä. lukien mahdolliset asiantuntijakokoukset, joilla 7 artikla Parlamentaarisella tasolla poliittista vuoropuhelua käydään 82 artiklalla perustetussa parlamentaarisessa yhteistyökomiteassa. Ill OSASTO Tavarakauppa 8 artikla 1. Sopimuspuolet myöntävät seuraavien osalta: toisilleen suosituimmuuskohtelun kaikilla aloilla tuontiin ja vientiin sovellettavat tullit ja maksut, mukaan lukien mainittujen tullien ja maksujen kantamismenetelmä, tullausta, määräykset, kauttakuljetusta, varastoja ja uudelleenlastausta koskevat ja muut sisäiset maksut, verot välittömästi tai välillisesti, joita sovelletaan tuotuihin tavaroihin maksutavat ja kyseisten maksujen siirrot, säännöt, jotka koskevat tavaroiden myyntiä, ostoa, kuljetusta, jakelua ja käyttöä kotimaan markkinoilla. 2. Edellä 1 kohdan määräyksiä ei sovelleta: a) b) etuuksiin, jotka myönnetään tulliliiton tai vapaakauppa-alueen perustamiseksi taikka tällaisen liiton tai alueen perustamisen perusteella; etuuksiin, jotka myönnetään tietyille maille tullitariffeja ja kauppaa koskevan yleissopimuksen ja muiden kehitysmaita suosivien kansainvälisten järjestelyjen mukaisesti; c) etuuksiin, jotka myönnetään rajaliikenteen helpottamiseksi maille, joilla on yhteinen raja. 3. Edellä 1 kohdan määräyksiä ei sovelleta liitteessä I määriteltyihin Georgian muille Sosialististen neuvostotasavaltojen liiton hajotessa syntyneille valtioille myöntämiin etuuksiin siirtymäaikana, joka päättyy Georgian liittyessä GATTiin tai 31 päivänä joulukuuta 1998, sen mukaan, kumpi ajankohta on aikaisempi. 9 artikla 1. Sopimuspuolet sopimuksen saavuttamisen olennainen edellytys. sopivat, että vapaan kauttakuljetuksen periaate on tämän Tässä yhteydessä kumpikin tullialueelta peräisin olevien rajoittamattoman kuljetuksen alueensa kautta tai läpi. sopimuspuoli varmistaa tai tullialueelle sen toisen tarkoitettujen sopimuspuolen tavaroiden Sopimuspuolten välisissä suhteissa sovelletaan GATT-sopimuksen 5 artiklan 2, 3, 4 ja 5 kohdan määräyksiä. Tämän artiklan määräykset eivät kuitenkaan kuljetusalaan, erityismääräysten määräysten soveltamista. sopimuspuolten välillä tai rajoita erityisaloihin, erityisesti liittyvien tuotteisiin, sovittuihin 2. 3 K) artikla lisäksi tavaroiden sopimuspuolelle sopimuspuoli myöntää toiselle tuontimaksuista ja vapautuksen Kumpikin väliaikaisesti maahantuotujen lainsäädäntönsä mukaisesti asiaa koskevissa muissa sopimuspuolta sitovissa kansainvälisissä yleissopimuk tapauksissa ja niissä määrättyjä menettelyjä noudattaen, sanotun sissa määrätyissä tavaroiden väliaikaista kuitenkaan rajoittamatta kumpaakin sopimuspuolta sitovista, ja johtuvia oikeuksia maahantuontia koskevista kansainvälisistä yleissopimuksista velvollisuuksia Otetaan huomioon edellytykset, joiden perusteella kyseinen sopimuspuoli on hyväksynyt tällaisesta yleissopimuksesta johtuvat velvollisuudet. tulleista / / artikla I 2. Georgiasta peräisin olevat tavarat tuodaan yhteisöön ilman määrällisiä rajoituksia, tämän sopimuksen 13, 16 ja 17 artiklan sanotun kuitenkaan määräysten soveltamista. rajoittamatta Yhteisöstä peräisin olevat tuotteet tuodaan Georgiaan ilman määrällisiä rajoituksia ja vaikutukseltaan vastaavia toimenpiteitä, sanotun kuitenkaan rajoittamatta tämän sopimuksen 13 artiklan määräysten soveltamista avaroiden kauppaa käydään sopimuspuolten välillä markkinahinnoin. 12 artikla 13 artikla Kun mitä tahansa tuotetta tuodaan toisen sopimuspuolen alueelle niin suuresti lisääntynein määrin tai sellaisin edellytyksin, että ne aiheuttavat tai uhkaavat aiheuttaa vahinkoa samankaltaisten tai suoraan niiden kanssa kilpailevien tuotteiden kotimaisille valmistajille, yhteisö tai Georgia, kumpi tahansa on kyseessä, voi toteuttaa aiheelliset toimenpiteet seuraavien menettelyjen ja edellytysten mukaisesti. 16 Ennen toimenpiteiden toteuttamista tai tapauksissa, joihin sovelletaan 4 kohtaa mahdollisimman pian toteuttamisen jälkeen, yhteisö tai Georgia, tapauksen mukaan, tiedot molempien voi sopimuspuolten hyväksyttävissä olevan ratkaisun saavuttamiseksi XI osaston määräysten mukaisesti. toimittaa yhteistyöneuvostolle kaikki asiaankuuluvat Jos sopimuspuolet eivät neuvottelujen tuloksena pääse yhteisymmärrykseen tilanteen välttämiseksi tarvittavista toimista 30 päivän kuluessa asian saattamisesta yhteistyöneuvoston käsiteltäväksi, neuvotteluja pyytänyt sopimuspuoli saa rajoittaa kyseisten tuotteiden tuontia siinä määrin ja siksi ajaksi kuin on tarpeen vahingon torjumiseksi tai korjaamiseksi taikka toteuttaa muita aiheellisia toimenpiteitä. Vaikeissa olosuhteissa, joissa viive saattaisi aiheuttaa vaikeasti korjattavia vahinkoja, sopimuspuolet voivat toteuttaa toimenpiteet ennen neuvotteluja sillä edellytyksellä, että neuvottelut käydään viipymättä tällaisen toiminnan toteuttamisen jälkeen. Tämän artiklan mukaisten sopimuspuolet pitävät ensisijaisina niitä toimenpiteitä, jotka aiheuttavat vähiten häiriötä tämän sopimuksen tavoitteiden toteutumiselle. toimenpiteiden valinnassa Tämän artiklan määräykset eivät estä sopimuspuolia ottamasta käyttöön polkumyynnin vastaisia toimenpiteitä tai tasoitustoimenpiteitä GATTin 6 artiklan, GATTin 6 artiklan täytäntöönpanosta tehdyn sopimuksen, GATTin 6, 16 ja 23 liittyvän artiklan kansallisen lainsäädännön mukaisesti. tulkinnasta ja soveltamisesta tehdyn sopimuksen tai asiaan 14 artikla Sopimuspuolet sitoutuvat harkitsemaan tämän sopimuspuolten välistä tavarakauppaa koskevan sopimuksen määräysten kehittämistä olosuhteiden mukaan, mukaan lukien tilanne. Yhteistyöneuvosto voi antaa Georgian sopimuspuolille tällaista kehittämistä koskevia suosituksia, jotka voitaisiin toteuttaa sopimuspuolten välisen sopimuksen perusteella omia menettelyjä noudattaen, jos ne hyväksytään. liittymisestä WTOhon aiheutunut 15 artikla jotka ovat perusteltuja Sopimus ei estä sellaisia tuontia, vientiä tai tavaroiden kauttakuljetusta koskevia kieltoja tai rajoituksia, tai turvallisuuden kannalta; ihmisten, eläinten tai kasvien terveyden ja elämän suojelemiseksi; luonnonvarojen arkeologisten kansallisaarteiden suojelemiseksi taikka henkisen, teollisen ja kaupallisen omaisuuden suojelemiseksi tai kultaa ja hopeaa koskevien sääntöjen perusteella. Nämä kiellot tai julkisen moraalin, yleisen suojelemiseksi; historiallisten taiteellisten, järjestyksen tai rajoitukset eivät kuitenkaan saa olla keino mielivaltaiseen syrjintään tai sopimuspuolten välisen kaupan peiteltyyn rajoittamiseen 16 artikla Tämä osasto ei koske niiden tekstiilituotteiden kauppaa, jotka kuuluvat yhdistetyn nimikkeistön 50 - 63 tuotteiden kauppaa säännellään erillisellä sopimuksella, joka parafoitiin 17 päivänä marraskuuta 1993 ja jota on väliaikaisesti sovellettu 1 päivästä tammikuuta 1993, ja sen seuraajasopimuksilla. lukuun. Näiden / 7 artikla Euroopan hiili- ja teräsyhteisön perustamissopimuksen soveltamisalaan kuuluvien tuotteiden kauppaa säännellään tämän osaston määräyksillä, lukuun ottamatta 11 artiklaa. Perustetaan hiili- ja teräsasioita käsittelevä yhteydenpitoryhmä, joka muodostuu yhteisön edustajista ja Georgian edustajista. Yhteydenpitoryhmä vaihtaa säännöllisesti sopimuspuolia kiinnostavia hiili- ja teräsasioita koskevia tietoja. IS artikla Ydinaineiden kauppaa koskevat Euroopan atomienergiayhteisön perustamissopimuksen Euroopan ydinaineiden määräykset. atomienergiayhteisön ja Georgian välillä tehtävän erityissopimuksen määräykset. Tarvittaessa säännellään kauppaa 12 IV OSASTO LIIKETOIMINTAA JA INVESTOINTEJA KOSKEVAT MÄÄRÄYKSET I LUKU Työolot 19 artikla 1 2. Jollei jäsenvaltioissa sovellettavasta lainsäädännöstä, edellytyksistä ja menettelyistä muuta johdu, yhteisö ja sen jäsenvaltiot pyrkivät varmistamaan, että jonkun jäsenvaltion alueella laillisesti työskenteleviä Georgian kansalaisia ei kyseisen jäsenvaltion omiin kansalaisiin verrattuna syrjitä heidän kansalaisuutensa perusteella työoloissa, palkkauksessa tai irtisanomisessa. Jollei Georgiassa sovellettavasta lainsäädännöstä, edellytyksistä ja menettelyistä muuta johdu, Georgia pyrkii varmistamaan, että Georgian alueella laillisesti työskenteleviä jäsenvaltioiden kansalaisia ei syrjitä verrattuna omiin kansalaisiin heidän kansalaisuutensa perusteella työoloissa, palkkauksessa tai irtisanomisessa. 20 artikla Yhteistyöneuvosto tarkastelee mitä parannuksia voidaan tehdä liikemiesten ja -naisten työoloihin sopimuspuolten kansainvälisten sitoumusten mukaisesti, mukaan lukien Bonnin ETY-kokouksen asiakirjassa esitetyt sitoumukset. Yhteistyöneuvosto antaa 19 ja 20 artiklan täytäntöönpanoa koskevia suosituksia 21 artikla II L U KU Yhtiöiden sijoittautumista ja toimintaa koskevat edellytykset 22 artikla Yhteisö ja sen jäsenvaltiot myöntävät georgialaisten yhtiöiden sijoittautumiselle, sellaisena kuin se määritellään 24 artiklan d kohdassa, yhtä hyvän kohtelun kuin mille tahansa kolmannelle maalle myönnetty kohtelu. 13 2 3. 4. Yhteisö ja sen jäsenvaltiot myöntävät alueelleen sijoittautuneille georgialaisten yhtiöiden tytäryhtiöille näiden toiminnan osalta yhtä hyvän kohtelun kuin yhteisön yhtiöille myönnetty kohtelu, sanotun kuitenkaan IV lueteltujen varausten soveltamista. rajoittamatta liitteessä Yhteisö ja sen jäsenvaltiot myöntävät alueelleen sijoittautuneille georgialaisten yhtiöiden sivuliikkeille näiden toiminnan osalta yhtä hyvän kohtelun kuin minkä tahansa kolmannen maan yhtiöiden sivuliikkeille myönnetty kohtelu. sijoittautumiselle, Georgia myöntää yhteisön yhtiöiden se määritellään 24 artiklan d kohdassa, yhtä hyvän kohtelun kuin georgialaisille yhtiöille tai kolmansien maiden yhtiöille myönnetty kohtelu sen mukaan, kumpi näistä kohteluista on edullisempi, sanotun kuitenkaan rajoittamatta liitteessä V lueteltujen varausten soveltamista ja jollei siinä määrätyistä edellytyksistä muuta johdu. sellaisena kuin 23 artikla Edellä 22 artiklan määräyksiä ei sovelleta lento-, sisävesi- ja meriliikenteeseen, sanotun kuitenkaan rajoittamatta 96 artiklan määräysten soveltamista. sallii toimien lueteltujen jäljempänä osalta, mukaan Laivanvarustamoiden toiminnan kansainväliselle meriliikenteelle tarjoamia palveluja koskevien eri kuljetusmuodoista koostuvat osittain merellä tapahtuvat kuljetukset, kumpikin läsnäolon sopimuspuoli harjoittamisen alueellaan tytäryhtiöiden tai sivuliikkeiden muodossa siten, että sijoittautumis- ja toimintaedellytykset ovat yhtä edulliset kuin sen omille yhtiöille tai kolmansien maiden tytäryhtiöille tai sivuliikkeille myönnetyt edellytykset, sen mukaan kummat ovat edullisemmat sekä kummankin sopimuspuolen voimassa olevan lainsäädännön mukaisesti. sopimuspuolenyhtiöiden kaupallisen lukien toisen Tällainen toiminta sisältää seuraavat toimet, mutta ei rajoitu niihin. a) meriliikennepalvelujen ja niihin liittyvien palvelujen markkinointi ja myynti suoraan asiakkaalle laskutukseen saakka huolimatta siitä, hoitavatko tai tarjoavatko näitä palveluja itse palvelujen tarjoajat vai sellaiset palvelujen tehnyt pysyviä Iiikejärjestelyjä; joiden kanssa palvelujen myyjä on tarjoamisesta tarjoajat, b) sellaisten liikennepalvelujen ja niihin liittyvien palvelujen hankkiminen ja käyttö omaan lukuun tai asiakkaan puolesta, jotka ovat tarpeellisia yhdistetyn palvelun sisämaaliikennepalvelut, tarjoamiseksi, mukaan erityisesti sisävesi-, maantie- ja rautatieliikenne, lukien kaikki c) kuljetusasiakirjojen, tai muiden kuljetettujen alkuperään tai ominaispiirteisiin liittyvien asiakirjojen valmistelu; tulliasiakirjojen tavaroiden d) e) toimittaminen tiedon lukien tietojärjestelmät ja sähköiset tietojenvaihtojärjestelmät (jollei televiestintään liittyvistä syrjimättömyyttä koskevista rajoituksista muuta johdu); liiketoiminnasta kaikin keinoin, mukaan liiketoimintaa koskevien järjestelyjen toteuttaminen paikallisten varustamoiden kanssa, mukaan lukien osallistuminen yhtiöiden osakepääomaan ja paikallisesti (tai ulkomaisen henkilöstön ollessa kyseessä tämän sopimuksen olennaisten määräysten mukaisesti) työhön otetun henkilöstön nimittäminen; f) toimiminen yhtiöiden puolesta muun muassa järjestämällä tarvittaessa aluksen satamassa käynti järjestäminen tai ottamalla vastuu rahdista. Tässä sopimuksessa tarkoitetaan: 24 artikla a) b) c) d) e) f) tai 'georgialaisella yhtiöllä' 'yhteisön yhtiöllä' tai Georgian lainsäädännön mukaisesti perustettua yhtiötä, jonka sääntömääräinen kotipaikka, keskushallinto tai päätoimipaikka on yhteisön tai Georgian alueella. Jäsenvaltion tai Georgian jolla on ainoastaan sääntömääräinen kotipaikka yhteisön tai Georgian alueella, pidetään kuitenkin yhteisön tai Georgian yhtiönä, jos sen toiminnalla on todellinen ja jatkuva yhteys yhden jäsenvaltion tai Georgian talouteen; lainsäädännön mukaisesti perustettua yhtiötä, jäsenvaltion 'tytäryhtiöllä' ensin mainitun yhtiön tosiasiallisessa valvonnassa olevaa yhtiön yhtiötä; ja jolla on käytännön valmiudet käydä yhtiön 'sivuliikkeellä' toimipaikkaa, joka ei ole oikeushenkilö mutta jonka toiminta on luonteeltaan pysyvää, esimerkiksi emoyhtiön sivutoimipaikkaa, jolla on oma liikeneuvotteluja kolmansien johto osapuolten kanssa niin, että vaikka kolmannet osapuolet tietävät, että tarvittaessa emoyhtiöön eli ulkomailla sijaitsevan pääkonttoriin on oikeudellinen yhteys, niiden ei tarvitse toimia suoraan tällaisen emoyhtiöön kanssa, vaan ne voivat harjoittaa liiketoimintaa sivutoimipaikassa; 'sijoittautumisella' a kohdassa tarkoitettujen yhteisön tai georgialaisten yhtiöiden oikeutta ryhtyä harjoittamaan taloudellista toimintaa perustamalla tytäryhtiöitä ja sivuliikkeitä Georgiassa tai yhteisössä; 'toimella' taloudellisen toiminnan harjoittamista; 'taloudellisella toiminnalla' teollista, kaupallistaja ammatillista toimintaa. Kansainvälisen meriliikenteen osalta, mukaan lukien eri kuljetusmuodoista koostuvat osittain merellä tapahtuvat kuljetustoimet, tämän luvun ja III luvun määräyksiä sovelletaan 15 myös niihin jäsenvaltioiden tai Georgian kansalaisiin, jotka ovat sijoittautuneet yhteisön tai Georgian ulkopuolelle, ja niihin laivanvarustamoihin, jotka ovat sijoittautuneet yhteisön tai Georgian ulkopuolelle ja jotka ovat jäsenvaltioiden tai Georgian kansalaisten valvonnassa, jos niille kuuluvat alukset on rekisteröity tässä jäsenvaltiossa tai Georgiassa niiden lainsäädännön mukaisesti. 25 artikla 1. 2. 3 ryhtymästä varotoimenpiteisiin, muun muassa suojellakseen Sen estämättä, mitä tässä sopimuksessa muuten määrätään, sopimuspuolta ei saa sijoittajia, estää rahoituspalvelujen tallettajia, vakuutettuja tarjoajalla rahoitusjärjestelmän loukkaamattomuuden ja vakauden. Jos nämä toimenpiteet ovat ristiriidassa tämän tämän sopimuksen määräysten kanssa, niitä ei saa käyttää sopimuspuolen sopimuksen mukaisten sitoumusten tai velvollisuuksien välttämiseksi. tai sellaisia henkilöitä, joita kohtaan luottamusvelvollisuus tai varmistaakseen on tulkita siten, että sopimuspuoli olisi Tämän sopimuksen määräyksiä ei saa velvoitettu paljastamaan yksittäisten asiakkaiden liiketoimia tai tilejä koskevia tietoja eikä julkisten elinten hallussa olevia luottamuksellisia tietoja tai tietoja, joihin niillä on yksinoikeus. Tässä sopimuksessa toimintaa. 'rahoituspalveluilla' tarkoitetaan liitteessä III kuvailtua 26 artikla tarvittavia Tämän sopimuksen määräykset eivät estä sopimuspuolta toimenpiteitä, joilla estetään sellaisten sen toimenpiteiden kiertäminen, jotka koskevat kolmansien maiden sen markkinoille pääsyä tämän sopimuksen määräysten nojalla. toteuttamasta 2 7 artikla Sen estämättä, mitä tämän osaston I luvussa määrätään, Georgian tai yhteisön alueelle sijoittautuneella yhteisön yhtiöllä tai georgialaisella yhtiöllä on oikeus palkata tai antaa jonkun tytäryhtiönsä tai sivuliikkeensä palkata Georgian tai yhteisön alueella vastaanottavan valtion voimassa olevan lainsäädännön mukaisesti työntekijöitä, jotka ovat yhteisön jäsenvaltioiden ja Georgian kansalaisia, jos nämä työntekijät ovat 2 kohdassa määriteltyjä keskeisissä tehtävissä työskenteleviä henkilöitä ja jos ainoastaan yhtiöt tai sivuliikkeet palkkaavat heidät. Näiden työntekijöiden oleskelulupa ja työlupa koskee ainoastaan työskentelyjaksoa. Edellä mainittujen yhtiöiden, jäljempänä 'yhtiökokonaisuus1, keskeisissä tehtävissä työskentelevät henkilöt ovat 'yhtiön sisäisen siirron saajia', sellaisina kuin käsite määritellään e kohdassa, jos yhtiökokonaisuus on oikeushenkilö ja jos kyseiset henkilöt ovat olleet sen palveluksessa tai sen osakkaita (muita kuin pääosakkaita) vähintään ennen mainittua siirtoa edeltävän vuoden ajan: a) yhtiökokonaisuudessa johtavassa asemassa olevat henkilöt, jotka ensisijaisesti johtavat yhtiötä pääasiallisesti yhtiön hallituksen tai osakkeenomistajien taikka niiden kaltaisten elinten tai henkilöiden valvomina tai johtavina ja joiden toimivaltaan kuuluu: yhtiön, sen osaston tai alaosaston johto, valvoa ja tarkastaa muun valvonta- tai hallintotehtävissä toimivan henkilöstön tai johdon työskentelyä, henkilökohtainen toimivalta palkata tai irtisanoa työntekijöitä taikka antaa heidän palkkaamistaan, irtisanomistaan tai muita henkilöstöön liittyviä suosituksia; b) c) teknologiaan yhtiökokonaisuudessa työskentelevät henkilöt, joilla on yhtiön toimintaan, tutkimusvälineisiin, ja olennaisen tärkeää osaamista. Tällaisen osaamisen arvioinnissa voidaan ottaa huomioon yhtiössä tarvittavan erityisosaamisen lisäksi sellaiseen työhön tai toimialaan teknistä erityisosaamista, mukaan ammattien harjoittajiin. joka luvanvaraisten liittyvää harvinaista lukien kuuluminen tai hallintoon huomattava edellyttää pätevyys, liittyvä taloudellista 'yhtiön sisäisen siirron saaja' määritellään luonnolliseksi henkilöksi, joka työskentelee yhtiökokonaisuudessa sopimuspuolen alueella ja joka siirretään väliaikaisesti toisen sopimuspuolen alueelle; kyseisen yhtiökokonaisuuden pääasiallisen toimipaikan on oltava jommankumman sopimuspuolen alueella, ja siirron on tapahduttava tämän yhtiökokonaisuuden sijoittautumisen (sivuliike, tytäryhtiö) yhteydessä siten, että toisen sopimuspuolen alueella harjoitettava taloudellinen toiminta on tosiasiallisesti samankaltaista. toimintaa harjoitettaessa 29 artikla Sopimuspuolet pyrkivät kaikin tavoin välttämään sellaisten toimenpiteiden tai toimien toteuttamista, jotka muuttavat niiden yhtiöiden sijoittautumista ja toimintaa sopimuksen koskevat edellytykset allekirjoituspäivää edeltävänä päivänä rajoittavammiksi kuin ne olivat tämän Tämän artiklan määräykset eivät rajoita 37 artiklan määräysten soveltamista: 37 artiklan soveltamisalaan kuuluvia tilanteita koskevat ainoastaan kyseisen artiklan määräykset. 17 yhteisön yhtiöiden, Georgia antaa kumppanuuden ja yhteistyön hengessä sekä 43 artiklan määräysten mukaisesti yhteisölle tiedon aikeistaan antaa uutta lainsäädäntöä, joka saattaa muuttaa sijoittautumista Georgiaan ja siellä toimimista koskevat edellytykset rajoittavammiksi kuin ne olivat tämän sopimuksen allekirjoittamispäivää edeltävänä päivänä. Yhteisö voi pyytää Georgiaa toimittamaan sille luonnokset tällaiseksi lainsäädännöksi tai asetuksista ja aloittaa näitä luonnoksia koskevat neuvottelut. tytäryhtiöiden ja sivuliikkeiden Jos Georgiassa käyttöön otettu lainsäädäntö muuttaa Georgiaan sijoittautuneiden yhteisön yritysten tytäryritysten ja sivuliikkeiden toimintaa koskevat edellytykset rajoittavammiksi kuin ne olivat tämän sopimuksen allekirjoittamispäivää edeltävänä säädöksen päivänä, kyseessä olevia voimaantuloa ja sivuliikkeisiin, säädöksen voimaantuloajankohtana seuraavien kolmen vuoden aikana sellaisiin sovelleta asianomaisen säädöksiä ei sijoittautuneet tytäryhtiöihin Georgiaan olivat jotka jo III LUKU Rajojen yli ulottuva palvelujen tarjonta yhteisön ja Georgian välillä 30 artikla 1 tämän sitoutuvat toimenpiteet toteuttamaan Sopimuspuolet tai tarvittavat georgialaiset yhtiöt voivat joka ei sijaitse sen sopimuspuolen alueella, jonne ne ovat sijoittautuneet, sopimuspuolten palvelualoilla tapahtunut kehitys huomioon ottaen. luvun määräysten mukaisesti tarjota palveluja kohteelle, sen, että yhteisön yhtiöt salliakseen asteittain 2. Yhteistyöneuvosto antaa 1 kohdan täytäntöönpanoa koskevia suosituksia. 31 artikla Sopimuspuolet tekevät yhteistyötä tavoitteenaan markkinoille suuntautuneen palvelualan kehittäminen Georgiassa. 32 artikla 1 Sopimuspuolet sitoutuvat meriliikenteen osalta soveltamaan tehokkaasti periaatetta, joka koskee kaupallisin perustein tapahtuvaa vapaata pääsyä kansainvälisille markkinoille ja liikenteeseen: a) edellä mainittu määräys rajoita Yhdistyneiden Kansakuntien linjakonferenssien käyttäytymissäännöistä tehtyyn yleissopimukseen perustuvia ei oikeuksia ja velvollisuuksia, sellaisina kuin niitä voidaan soveltaa tämän sopimuksen sopimuspuoliin. Linjakonferenssiin kuulumattomat reittiliikennettä harjoittavat yhtiöt saavat kilpailla konferenssiin kuuluvien yhtiöiden kanssa edellyttäen, että ne noudattavat periaatetta kaupallisin perustein tapahtuvasta rehellisestä kilpailusta; b) sopimuspuolet vakuuttavat sitoutuneensa vapaaseen kilpailuun kuivan ja nestemäisen lastin tavaraliikenteen olennaisena tekijänä; Sovellettaessa 1 kohdassa tarkoitettuja periaatteita sopimuspuolet: a) b) c) d) eivät tämän sopimuksen voimaantulosta sovella yhteisön jäsenvaltioiden ja entisen Neuvostoliiton kahdenvälisten sopimusten kuljetusosuuksia koskevia määräyksiä; tulevaisuudessa sisällytä kolmansien maiden kanssa eivät tekemiinsä kahdenvälisiin sopimuksiin kuljetusosuuksia koskevia sopimuslausekkeita, jommankumman lukuun ottamatta poikkeuksellisia olosuhteita, sopimuspuolen meriliikenneyhtiöillä ei olisi muutoin mahdollisuutta harjoittaa liiketoimintaa kyseisessä kolmannessa maassa ja sieltä käsin; joissa kieltävät kuivan ja nestemäisen lastin tavaraliikenteessä; tulevissa kahdenvälisissä sopimuksissaan kuljetusosuusjärjestelyt poistavat tämän sopimuksen voimaantulosta kaikki yksipuoliset toimenpiteet sekä hallinnolliset, tekniset ja muut esteet, joilla voi olla rajoittava tai syrjivä vaikutus palvelujen vapaaseen tarjontaan kansainvälisessä meriliikenteessä. avoimiin Sopimuspuolet myöntävät ja liitännäispalvelujen käytön, niihin liittyvien maksujen, tullipalvelujen, ankkuripaikan antamisen sopimuspuolen kansalaisten tai yhtiöiden aluksille muun muassa kohtelun, joka on yhtä edullinen kuin sopimuspuolen omille aluksille myönnetty kohtelu. ja purkauspalvelujen osalta infrastruktuurin satamiin lastaus- pääsyn, toisen sekä Yhteisön kansalaiset ja yhtiöt, jotka tarjoavat kansainvälisiä meriliikennepalveluja, voivat vapaasti tarjota kansainvälisiä joki/meripalveluja Georgian sisävesiväylillä ja päin vastoin. 33 artikla tarpeisiin mukautetun kaupallisiin kehityksen liikenteen Sopimuspuolten voidaan määrätä molemminpuolista yhteensovitetun markkinoille pääsyä ja palvelujen tarjontaa koskevista edellytyksistä maa-, rautatie- ja sisävesiliikenteessä sekä mahdollisesti lentoliikenteessä erityisissä sopimuksissa, jotka sopimuspuolet neuvottelevat tämän sopimuksen tultua voimaan. varmistamiseksi välisen niiden IV LUKU Yleiset määräykset 34 artikla Tämän osaston määräyksiä järjestyksen, yleisen turvallisuuden tai kansanterveyden perusteella annetuista rajoituksista muuta johdu. jollei yleisen sovelletaan, Tämän osaston määräyksiä ei sovelleta toimintaan, joka sopimuspuolten alueella liittyy edes tilapäisesti viranomaisten toimivallan käyttämiseen. 35 artikla henkilöiden maahanpääsyä, Tätä osastoa sovellettaessa sopimuksen määräykset eivät estä sopimuspuolia soveltamasta ja luonnollisten sijoittautumista sekä palvelujen tarjontaa koskevaa lainsäädäntöään, jos sillä tavoin ei mitätöidä tai heikennetä niitä etuja, jotka kuuluvat sopimuspuolelle tämän sopimuksen tietyn määräyksen perusteella Edellä mainittu määräys ei rajoita 34 artiklan soveltamista. työskentelyä, oleskelua, työehtoja 36 artikla Georgialaisten ja yhteisön yhtiöiden yhteisessä valvonnassa ja yksinomaisessa omistukses sa oleviin yhtiöihin sovelletaan myös II, III ja IV luvun määräyksiä. 3 7 artikla Jommankumman sopimuspuolen sopimuksen nojalla toiselle myöntämä kohtelu ei saa kuukautta ennen palvelujen kauppaa koskevan GATS-yleissopimuksen asiaa koskevien velvoitteiden voimaantulopäivää olevasta päivästä alkaen GATS:n soveltamisalaan kuuluvien alojen toimenpiteiden osalta olla edullisempi kuin ensiksi mainitun sopimuspuolen GATSn määräysten mukaisesti myöntämä kohtelu; tämä koskee kaikkia palvelualoja, alasektoreja ja tarjonnan muotoja tai 3S artikla Sovellettaessa II, III ja IV lukua ei oteta huomioon kohtelua, jonka yhteisö, sen jäsenvaltiot taloudellista yhdentymistä koskeviin sopimuksiin sitoumusten perusteella GATS-sopimuksen V artiklan periaatteiden sisällytettyjen mukaisesti. tai Georgia myöntävät 20 39 artikla 1 2. 3 Tämän osaston määräysten mukaisesti myönnettyä suosituimmuuskohtelua ei sovelleta verotuksellisiin etuihin, jotka sopimuspuolet myöntävät tai aikovat myöntää tulevaisuudessa kaksinkertaisen verotuksen välttämistä koskevien sopimusten perusteella, tai muihin verojärjestelyihin. Tämän osaston määräyksiä ei saa tulkita siten, että sopimuspuolia estetään toteuttamasta tai panemasta täytäntöön toimenpiteitä, joiden tarkoituksena on estää kaksinkertaisen verotuksen välttämisestä tehtyjen sopimusten verotusta koskevien määräysten sekä muiden verojärjestelyjen tai kotimaisen verolainsäädännön mukaisten verojen välttäminen tai kiertäminen. Tämän osaston määräyksiä ei saa tulkita siten, että jäsenvaltioita tai Georgiaa estetään niiden verolainsäädännön asiaa koskevia määräyksiä sovellettaessa erottelemasta erilaisessa asemassa olevia veronmaksajia toisistaan, erityisesti näiden asuinpaikan perusteella 40 artikla Rajoittamatta 27 artiklan määräysten soveltamista, II, III ja IV luvun määräyksiä ei saa tulkita siten, että: jäsenvaltioiden kansalaisille tai Georgian kansalaisille annetaan oikeus saapua Georgian tai yhteisön alueelle tai oleskella siellä missä tahansa ominaisuudessa ja erityisesti yhtiön osakkeenomistajana tai osakkaana tai sen johtajana tai työntekijänä taikka palvelujen tarjoajana tai vastaanottajana, yhteisön tytäryhtiöille tai georgialaisten yhtiöiden sivuliikkeille annetaan oikeus työllistää tai antaa työllistää Georgian kansalaisia yhteisön alueella, georgialaisille tytäryhtiöille tai yhteisön yhtiöiden sivuliikkeille annetaan oikeus työllistää tai antaa työllistää jäsenvaltioiden kansalaisia Georgian alueella, georgilaisille yhtiöille tai yhteisön tytäryhtiöille taikka georgialaisten yhtiöiden sivuliikkeille annetaan oikeus palkata sopimuksilla georgialaisia henkilöitä työskentelemään muiden henkilöiden puolesta ja heidän valvonnassaan, tilapäisillä yhteisön yhtiöille sivuliikkeille annetaan oikeus palkata kansalaisia työntekijöiksi. tai georgialaisille tytäryhtiöille tilapäisillä sopimuksilla taikka yhteisön yhtiöiden jäsenvaltioiden V L U KU 21 Juoksevat maksut ja pääoma 41 artikla Sopimuspuolet sitoutuvat sallimaan kaikki vapaasti vaihdettavassa valuutassa tämän sopimusten määräysten mukaisesti suoritettavat yhteisön ja Georgian asukkaiden väliset maksut, jotka liittyvät tämän sopimuksen määräysten mukaiseen tavaroiden, palvelujen tai henkilöiden liikkuvuuteen. Varmistetaan tämän sopimuksen voimaantulosta maksutaseen pääomaa koskevien suoritusten osalta pääoman vapaa suorissa investoinneissa, jotka on perustettu vastaanottavan maan lainsäädännön mukaisesti, ja investoinneissa, jotka on tehty II luvun määräysten mukaisesti, sekä näiden investointien ja niistä saatujen voittojen rahaksi muuttaminen ja kotiuttaminen, jos kaikki vastaanottavassa maassa maksettavat verot on maksettu. liikkuvuus sellaisten yhtiöiden sopimuksen voimaantulosta uusia Tämän ja Georgian asukkaiden välisiä valuuttarajoituksia, pääomanliikkeitä ja niihin liittyviä juoksevia maksuja, eikä olemassa olevia rajoituksia tiukenneta, sanotun kuitenkaan rajoittamatta 2 tai 5 kohdan määräysten soveltamista. jotka koskevat yhteisön käyttöön alkaen oteta ei Sopimuspuolet neuvottelevat keskenään helpottaakseen muiden kuin 2 kohdassa tarkoitettujen pääomamuotojen liikkuvuutta yhteisön ja Georgian välillä tämän sopimuksen tavoitteiden edistämiseksi. Tämän artiklan määräysten mukaisesti ja siihen asti, kunnes kansainvälisen valuuttarahaston (IMF) perustamissopimuksen VIII artiklassa tarkoitettua Georgian valuutan täydellistä vaihdettavuutta ei ole toteutettu, Georgia voi poikkeuksellisissa olosuhteissa soveltaa lyhyen ajan ja keskipitkän ajan luottojen myöntämiseen ja saamiseen liittyviä valuuttarajoituksia, siltä osin kuin nämä rajoitukset on asetettu sille näiden luottojen myöntämiseksi ja sen asema IMF:ssä sallii ne. Georgia soveltaa näitä rajoituksia ketään syrjimättä. Niitä sovelletaan siten, että ne haittaavat antaa yhteistyöneuvostolle viipymättä tiedon näiden toimenpiteiden käyttöönotosta ja niihin liittyvistä muutoksista. mahdollisimman sopimusta. Georgia vähän tätä Jos yhteisön ja Georgian väliset pääomansiirrot poikkeuksellisissa olosuhteissa aiheuttavat tai uhkaavat aiheuttaa vakavia vaikeuksia valuuttakurssipolitiikan tai rahapolitiikan toteuttamiselle yhteisössä tai Georgiassa, yhteisö tai Georgia voivat toteuttaa suojatoimenpiteitä yhteisön ja Georgian välisen pääomien liikkuvuuden osalta enintään kuuden kuukauden ajan, toimenpiteet ovat ehdottomasti tarpeen, sanotun kuitenkaan rajoittamatta 1 ja 2 kohdan määräysten soveltamista. jos mainitut 22 VI LUKU Henkisen, teollisen ja kaupallisen omaisuuden suojelu 42 artikla Georgia jatkaa tämän artiklan ja liitteen II määräysten mukaisesti henkiseen omaisuuteen, teollisoikeuteen ja kaupalliseen omaisuuteen kuuluvien oikeuksien suojelun parantamista varmistaakseen viiden vuoden kuluessa tämän sopimuksen voimaantulosta yhteisön suojelun tason, mukaan täytäntöönpanon lukien varmistamiseksi. tasoon verrattavissa olevan suojelun oikeuksien tehokkaat kyseisten keinot Georgia liittyy viiden vuoden kuluessa tämän sopimuksen voimaantulosta sellaisiin liitteessä II olevassa 1 kohdassa tarkoitettuihin monenvälisiin yleissopimuksiin henkiseen omaisuuteen, teollisoikeuteen ja kaupalliseen omaisuuteen kuuluvien oikeuksien suojelusta, joihin jäsenvaltiot ovat liittyneet tai joita ne tosiasiallisesti soveltavat, näihin sopimuksiin sisältyvien asiaa koskevien määräysten mukaisesti. 23 1. 2 V OSASTO Yhteistyö lainsäädännön alalla 43 artikla Sopimuspuolet lainsäädännön tunnustavat, että Georgian nykyisen ja tulevan lähentäminen yhteisön lainsäädäntöön on tärkeä edellytys Georgian ja yhteisön taloudellisten yhteyksien vahvistamiselle. Georgia pyrkii varmistamaan, että sen lainsäädäntö tehdään vähitellen yhteensopivaksi yhteisön lainsäädännön kanssa. lähentäminen kattaa erityisesti koskeva seuraavat alueet: yhtiöiden Lainsäädäntöjen yhtiöoikeus, investointeja omaisuus, pankkilainsäädäntö, julkiset työntekijöiden hankinnat, ihmisten, eläinten ja kasvien terveyden ja elämän suojelu, ympäristö, kuluttajansuoja, välillinen verotus, tekniset säännöt ja standardit, ydinvoima-alan lainsäädäntö sekä liikenne. rahoituspalvelut, kilpailusäännöt, lainsäädäntö, kirjanpito tullilainsäädäntö, ja verotus, työpaikoilla, henkinen yritysten suojelu 3. Yhteisö antaa Georgialle näiden toimenpiteiden toteuttamisessa tarvittavaa teknistä apua, johon voi sisältyä esimerkiksi: asiantuntijavaihto, tietojen lainsäädännön osalta, toimittaminen seminaarien järjestäminen, koulutustoiminta, varhaisessa vaiheessa, erityisesti oleellisen avunanto kyseisiä aloja koskevan yhteisön lainsäädännön kääntämisessä. 43 a artikla 1. Edellä 43 artiklassa tarkoitettujen toimenpiteiden lisäksi yhteisö antaa Georgialle teknistä apua kilpailua koskevan täytäntöön panemiseksi, erityisesti seuraavan osalta: lainsäädännön laatimiseksi ja yritysten väliset menettelytavat, joista voi seurata, että kilpailu estyy, rajoittuu tai vääristyy, ja yhteenliittymät sekä yhdenmukaistetut so|)imukset yritysten määräävän aseman väärinkäyttö markkinoilla, kilpailua vääristävä valtion tuki, 24 kaupalliset valtion monopolit, julkiset yritykset tai yritykset, joilla on eri- tai yksinoikeuksia, kilpailua koskevan varmistamiseksi käyttöön otettavien keinojen tarkistaminen ja valvonta. lainsäädännön soveltamisen sekä sen noudattamisen Sopimuspuolet sopivat tarkastelevansa keinoja soveltaa niiden kilpailulainsäädäntöä yhteiseltä pohjalta sellaisissa tapauksissa, jotka koskevat niiden välistä kauppaa. 25 VI OSASTO Taloudellinen yhteistyö 44 artikla tarkoituksenaan edistää Yhteisö ja Georgia ryhtyvät taloudelliseen yhteistyöhön talousuudistusta ja talouden elpymistä sekä kestävää kehitystä Georgiassa. Tällä yhteistyöllä lujitetaan nykyisiä taloussuhteita molempien sopimuspuolten hyödyksi. Politiikat ja muut toimenpiteet suunnitellaan siten, että niillä edistetään taloudellisia ja yhteiskunnallisia uudistuksia sekä talous- ja kauppajärjestelmän rakennemuutosta Georgiassa, ja sopusointuisen yhteiskunnallisen kehityksen periaatetta; niihin sisältyvät täysin myös ympäristöön liittyvät asiat. ja ne noudattavat kestävän inhimillisten voimavarojen kehittämiseen, yritysten Tämän vuoksi yhteistyössä keskitytään erityisesti taloudelliseen ja sosiaaliseen kehittämiseen, tukemiseen (mukaan lukien yksityistäminen, investoinnit ja rahoituspalvelujen kehittäminen), maatalouteen ja ympäristönsuojeluun. liikenteeseen, matkailuun elintarvikkeisiin, energiaan, ja huomiota Erityistä edistää Transkaukasian itsenäisten valtioiden välistä ja muiden naapurivaltioiden kanssa tapahtuvaa yhteistyötä kyseisen alueen sopusointuisen kehityksen kannustamiseksi. toimenpiteisiin, kiinnitetään voidaan joilla Yhteisö voi tarvittaessa antaa teknistä apua taloudellisen yhteistyön ja muiden tässä tukemiseksi ottaen huomioon sopimuksessa määrättyjen yhteistyömuotojen yhteisön asianomainen neuvoston asetus, jota sovelletaan itsenäisille valtioille annettavaan tekniseen apuun, yhteisön Georgialle myöntämään tekniseen apuun liittyvän vahvistetut yhteensovittamis- ja täytäntöönpanomenettelyt. painopistealueet viiteohjelman tämän avun sekä 1. 2. 3. 4. 5. 45 artikla Yhteistyö tavarakau|ian ja palvelukaupan alalla Sopimuspuolet kauppaa käydään WTO:n sääntöjen mukaisesti. toimivat yhteistyössä varmistaakseen, että Georgian kansainvälistä Tähän yhteistyöhön sisältyy kaupan helpottamiseen suoraan liittyviä erityiskysymyksiä, kuten: kauppaa selvittelyjärjestelyt, koskevan politiikan muotoilu, liittyviä siihen kysymyksiä, mukaan ja lukien maksut ja 26 näitä kysymyksiä koskevan lainsäädännön laatiminen, jatkuva apu Georgialle sen valmistautuessa mahdolliseen WTO:hon liittymiseen. 46 artikla Yhteistyö teollisuuden alalla 1. Yhteistyön tarkoituksena on edistää erityisesti: molempien sopimuspuolten liiketoiminnallisten yhteyksien kehittämistä, taloudellisten toimijoiden välisten yhteisön osallistumista Georgian pyrkimyksiin uudistaa sen teollisuuden rakenteet, hallinnon parantamista, asianmukaisten markkinapohjaisten kaupallisten sääntöjen ja käytäntöjen kehittämistä, ympäristönsuojelua. sotateollisuuden uudelleensuuntautumista. 2. Tämän artiklan määräykset eivät vaikuta yrityksiä koskevien yhteisön kilpailusääntöjen soveltamiseen. 46 a artikla Rakennusala Sopimuspuolet tekevät yhteistyötä rakennusalalla. yhteistyön tavoitteena Tämän rakennusalan nykyaikaistaminen ja sen rakenteen uudistaminen markkinatalouden periaatteiden mukaisesti ja ottaen huomioon terveyteen, turvallisuuteen ja ympäristöön liittyvät näkökohdat. on muun muassa Georgian 47 artikla Investointien edistäminen ja turvaaminen 27 Yhteisön ja jäsenvaltioiden toimivallat huomioon ottaen yhteistyön tavoitteena on luoda suotuisat olosuhteet kotimaisille ja ulkomaisille yksityisille investoinneille, edellytysten, erityisesti pääomansiirtojen ja investointimahdollisuuksia koskevien tietojen vaihdon avulla. investointien turvaamista parempien koskevien Yhteistyön tavoitteena on erityisesti: jäsenvaltioiden ja Georgian välisten investointien edistämistä ja turvaamista koskevien sopimusten tekeminen tarvittaessa, jäsenvaltioiden ja Georgian välisten kaksinkertaisen verotuksen välttämistä koskevien sopimusten tekeminen tarvittaessa, suotuisten olosuhteiden luominen Georgian talouteen tehtävien ulkomaisten investointien edistämiseksi, vakaan ja riittävän liiketoimintaa koskevan lainsäädännön ja sitä koskevien edellytysten luominen sekä lakia, asetuksia ja hallinnollisia käytäntöjä koskevien tietojenvaihto investointien alalla, investointimahdollisuuksia koskevien kaupallisten messujen, tapahtumien yhteydessä. näyttelyiden, myyntiviikkojen tietojen vaihto muun muassa ja muiden 48 artikla Julkiset hankinnat Sopimuspuolet kilpailukykyiset edellytykset tavaroita ja palveluja koskevien sopimusten myöntämiseksi erityisesti tarjouspyynnöillä. tekevät yhteistyötä kehittääkseen avoimet ja 49 artikla Yhteistyö standardien ja vaatimustenmukaisuuden arvioinnin alalla 1. Sopimuspuolten välisellä yhteistyöllä edistetään lähentymistä kansainvälisesti ja hyväksyttyihin kohti suuntaviivoihin. vaatimustenmukaisuuden sekä georgialaisten tuotteiden laadun parantamista. periaatteisiin kehitystä tunnustamista arviointiperusteisiin, helpottavat vastavuoroista toimenpiteet Tarvittavat arvioinnin koskeviin laatua 2. Tämän vuoksi sopimuspuolet pyrkivät sen vuoksi tekemään yhteistyötä teknistä apua koskevissa hankkeissa, joilla: 28 edistetään asianmukaista yhteistyötä kyseisten alojen erityisjärjestöjen erityiseli n ten kanssa, ja edistetään yhteisön standardien ja vaatimustenmukaisuuden arviointimenettelyjen soveltamista, teknisten määräysten käyttöä sekä eurooppalaisten mahdollistetaan kokemusten ja teknisen tiedon jakaminen laadun valvonnan alalla. 50 artikla Kaivostoiminta ja raaka-aineet 1. Sopimuspuolten tavoitteena on lisätä investointeja ja kauppaa kaivostoiminnan ja raaka-aineiden alalla. 2. Yhteistyössä keskitytään erityisesti seuraaville aloille: kaivostoiminnan teollisuuden alojen tulevaisuudennäkymiä koskevien tietojen vaihto, sisältämättömiin metalleihin rautaa ja liittyvien yhteistyötä koskevan oikeudellisen rakenteen luominen, kauppaan liittyvät kysymykset, ympäristön suojelua koskevan lainsäädännön antaminen ja täytäntöönpano, koulutus, kaivostoiminnan turvallisuus. 51 artikla Yhteistyö tieteen ja teknologian alalla 1. Sopimuspuolet edistävät yhteistyötä siviilitarkoituksiin suunnatun tutkimuksen ja teknologisen kehittämisen (TTK) alalla yhteisen edun mukaisesti sekä, ottaen huomioon voimavarojen saatavuuden, riittävää pääsyä sopimuspuolten vastaaviin ohjelmiin, jollei henkiseen, teolliseen ja kaupalliseen omaisuuteen kuuluvien oikeuksien tehokkaan suojelun asianmukaisesta tasosta muuta johdu. 2. Tieteen ja teknologian alan yhteistyöhön sisältyy: tieteellisten ja teknisten tietojen vaihto, 29 yhteinen TTK-toiminta, koulutustoiminta mukana olevien edistämiseksi. ja vaihto-ohjelmat tiedemiesten, sopimuspuolten TTK-toiminnassa liikkuvuuden teknikoiden tutkijoiden ja Jos tämä yhteistyö on sellaista, että siihen sisältyy koulutusta ja/tai harjoittelua, se olisi toteutettava 52 artiklan määräysten mukaisesti. Sopimuspuolet voivat yhteisestä sopimuksesta harjoittaa muita teknologian alan yhteistyömuotoja. tieteen ja Tällaisia yhteistyötoimia toteutettaessa kiinnitetään erityistä huomiota sellaisten tiedemiesten, insinöörien, tutkijoiden ja teknikoiden uudelleensuuntautumiseen, jotka ovat tai jotka ovat olleet mukana joukkotuhoaseiden tuotannossa ja/tai niihin liittyvässä tutkimuksessa. 3. Tämän artiklan soveltamisalaan kuuluva yhteistyö pannaan täytäntöön sellaisten erityisjärjestelyjen mukaisesti, joista neuvotellaan ja päätetään kummankin sopimuspuolen hyväksymien menettelyjen mukaisesti ja joilla vahvistetaan muun muassa asianmukaiset henkiseen, teolliseen ja kaupalliseen omaisuuteen liittyvät määräykset. 52 artikla Koulutus ja ammatillinen koulutus 1. tekevät yhteistyötä Sopimuspuolet ja ammatillisen pätevyyden parantaminen Georgiassa sekä julkisella ja yksityisellä sektorilla. tavoitteenaan yleisen koulutustason 2. Yhteistyössä keskitytään erityisesti seuraaviin alueisiin: korkeakoulutason nykyaikaistaminen, Georgian mukaan lukien korkeakoulutasoisten koulutuslaitosten todistusjärjestelmät ja korkeakoulujen tutkintotodistusten luokittelu, koulutusjärjestelmien julkisen ja yksityisen sektorin johtajien ja valtion virkamiesten koulutus erikseen määriteltävillä ensisijaisen tärkeillä alueilla, koulutuslaitosten sekä koulutuslaitosten ja yhtiöiden välinen yhteistyö, opettajien, tiedemiesten ja tutkijoiden sekä nuorison liikkuvuus, suorittaneiden, tutkinnon hallintohenkilöstön, nuorten eurooppaopintojen edistäminen sopivissa oppilaitoksissa, 30 yhteisön kielten opetus, konferenssitulkkien jatkokoulutus, toimittajien koulutus, kouluttajien koulutus. 3. toisen sopimuspuolen vastaaviin Sopimuspuolen mahdollista osallistumista opetus- ja koulutusalan ohjelmiin voidaan harkita sopimuspuolten menettelyjen mukaisesti, ja laaditaan yhteistyösuunnitelmat, joiden perustana on Georgian osallistuminen yhteisön TEMPUS-ohjelmaan. institutionaalinen rakenne ja tarvittaessa luodaan 53 artikla Maatalous ja maatalousteollisuus ja tarkoituksena tällä alalla on maatalousuudistuksen rakennemuutos Georgiassa, kotimaisten toteuttaminen, Yhteistyön maatalouden, maatalousteollisuuden ja palvelualojen nykyaikaistaminen, yksityistämi nen ja ulkomaisten markkinoiden kehittäminen georgialaisille tuotteille edellytyksin, että varmistetaan ympäristönsuojelu ja otetaan huomioon tarve turvata paremmin elintarvikkeiden saanti sekä maatalouteen ja liittyvän jakelu. ja maataloustuotteiden valmistus standardien Sopimuspuolten asteittainen koskevat maatalouden lähentäminen peruselintarvikkeita ja kasvinsuojeluaineita koskevat säännöt. tavoitteena on myös georgialaisten jotka teknisiin määräyksiin, jalostettuja elintarvikkeita, mukaan liiketoiminnan kehitys yhteisön ja terveyttä lukien 54 artikla Energia 1. toimivat Sopimuspuolet Euroopan energiaperuskirjan periaatteita noudattaen, ottaen huomioon energiaperuskirjasta liittyvistä tehdyn sopimuksen pöytäkirjan energiatehokkuudesta ympäristönäkökohdista Euroopan energiamarkkinoiden yhdentyessä asteittain. yhteistyössä markkinatalouden ja siihen ja 2. Yhteistyöhön sisältyy muun muassa seuraavat alueet: » energiapolitiikan muotoilu ja kehitys, energia-alan hallinnon sopivaksi, ja sääntelyn kehittäminen markkinatalouteen 31 energian jakelun parantaminen, mukaan taloudellisesti ja ympäristöystävällisesti, lukien jakelun turvaaminen, energiansäästön ja energiatehokkuuden edistäminen sekä energiatehokkuutta ja pöytäkirjan ympäristönäkökohtia siihen täytäntöönpano, koskevan liittyviä energiainfrastruktuurin nykyaikaistaminen, jakelua ja käyttöä koskevien energiateknologioiden parantaminen eri energiamuotojen osalta, energia-alan johdon koulutus ja tekninen koulutus, energia-aineiden ja -tuotteiden kuljetus ja kauttakuljetus, institutionaalisten, oikeudellisten, verotukseen liittyvien ja muiden sellaisten edellytysten käyttöön ottaminen, jotka ovat tarpeen lisääntyneen energia- alan kaupan ja investointien kannustamiseksi, vesivoiman ja muiden uudistuvien energialähteiden kehittäminen. Sopimuspuolet vaihtavat keskenään energia-alan investointihankkeita koskevia tai muiden energia-alan oleellisia tietoja, erityisesti öljy- ja kaasuputkien tuotteiden kuljetusmuotojen rakentamisen ja kunnostamisen osalta. Ne tekevät yhteistyötä pannakseen mahdollisimman tehokkaasti täytäntöön IV osaston ja 47 artiklan määräykset energia-alan investointien osalta. 55 artikla Ympäristö Sopimuspuolet kehittävät ja lujittavat ympäristön ja ihmisten terveyden suojelua koskevaa yhteistyötään ottaen huomioon Euroopan energiaperuskirjan, vuoden 1993 Luzernin kokouksen julistuksen, energiaperuskirjasta tehdyn sopimuksen ja erityisesti liittyviä ympäristönäkökohtia koskevan energian peruskirjan pöytäkirjan. sekä energiatehokkuutta sen 19 artiklan siihen ja 3. 1. 2. Yhteistyön tavoitteena on ympäristön tuhoutumisen torjunta, ja siihen sisältyy erityisesti: saastetason tehokas valvonta ja ympäristön arviointi; ympäristön tilaa koskeva tietojärjestelmä, 32 paikallisen, alueellisen pilaantumisen torjunta, ja valtioiden rajat ylittävän ilman ja veden luonnontilan palauttaminen, kestävä, tehokas ja ympäristöä säästävä energian tuotanto ja käyttö, teollisuuslaitosten turvallisuus, kemiallisten aineiden luokitus ja turvallinen käsittely, veden laatu, jätteiden vähentäminen, kierrätys yleissopimuksen täytäntöönpano, ja turvallinen jätehuolto, Baselin maatalouden, maaperän ympäri stövai kutukset, metsien suojelu, eroosion ja kemiallisen saastumisen biologisen monimuotoisuuden säilyttäminen, suojelualueet ja biologisten voimavarojen kestävä käyttöjä hallinta, maan kaupunkisuunnittelu, käytön suunnittelu, mukaan lukien rakentaminen ja taloudellisten ja verotuksellisten keinojen käyttäminen, maailmanlaajuiset ilmastonmuutokset, ympäristökasvatus ja ympäristötietoisuus; apu, tekninen alueiden puhdistamista ja joka on tarkoitettu saastumisen aiheuttamien terveydellisten ja yhteiskunnallisten ongelmien ratkaisemiseksi, radioaktiivisesti joka koskee saastuneiden hankkeiden valtioiden rajat ylittävien ympäristövaikutusten arvioinnista tehdyn Espoon yleissopimuksen täytäntöönpano. 3. Yhteistyö toteutetaan erityisesti seuraavilla tavoilla: suunnitelmien kehittäminen suuronnettomuuksien ja muiden hätätilanteiden varalle, 33 tietojen ja asiantuntijoiden vaihto, mukaan lukien puhtaan teknologian siirtoon ja bioteknologian turvalliseen ja ympäristöystävälliseen käyttöön liittyvät tiedot ja näitä asioita käsittelevät asiantuntijat, yhteinen tutkimustoiminta, lainsäädännön kehittäminen yhteisön standardeja vastaavaksi, ympäristökoulutus ja toimielinten vahvistaminen, yhteistyö alueellisella ympäristökeskuksessa, sekä kansainvälisellä tasolla, tasolla, mukaan lukien yhteistyö Euroopan strategioiden kehittäminen, erityisesti maailmanlaajuisten liittyvien kysymysten osalta sekä kestävän kehityksen saavuttamiseksi, ja ilmastoon ympäristövaikutuksia koskevat tutkimukset. 56 artikla Liikenne Sopimuspuolet kehittävät ja lujittavat yhteistyötään liikenteen alalla. rakenteiden ja Tämän yhteistyön tavoitteena on muun muassa Georgian liikennejärjestelmien tarvittaessa -verkkojen kokonaisvaltaisemman kuljetusjärjestelmien liikennejärjestelmän aikaansaamiseksi. Erityistä huomiota kiinnitetään perinteisiin yhteyksiin Transkaukasian maiden välillä ja muiden naapurivaltioiden kanssa. ja nykyaikaistaminen kehittäminen uudistaminen yhteensopivuuden sekä Yhteistyöhön sisältyy muun muassa: tieliikenteen, rautateiden, satamien ja lentoasemien hallinnon ja toiminnan nykyaikaistaminen, infrastruktuurien lentoasemien ja rautateiden, vesikulkuväylien, maanteiden, satamien, lentoliikenteen ja kehittäminen, mukaan lukien yhteisen edun mukaisten pääteiden ja Euroopan laajuisten reittien nykyaikaistaminen edellä mainittujen ja erityisesti TRACECA- hankkeeseen liittyvien liikennemuotojen osalta, nykyaikaistaminen yhdistettyjen kuljetusten edistäminen ja kehittäminen, yhteisten tutkimus-ja kehitysohjelmien edistäminen, 34 lainsäädännöllisen ja institutionaalisen rakenteen valmistelu politiikkojen liikennealan kehittämistä ja yksityistäminen. täytäntöönpanoa varten, mukaan lukien 57 artikla Postipalvelut ja televiestintä Sopimuspuolet laajentavat ja lujittavat toimivaltansa rajoissa yhteistyötään seuraavilla aloilla: politiikkojen ja suuntaviivojen vahvistaminen televiestintäalan ja postipalvelujen kehittämiseksi, tariffipolitiikan ja kaupan pitämisen periaatteiden kehittäminen televiestinnän ja postipalvelujen osalta, teknologian ja tietotaidon siirto, myös Euroopan teknisten standardien ja todistusjärjestelmien osalta, televiestintää investoinnin kannustaminen, ja postipalveluja koskevien hankkeiden kehittämisen sekä televiestintä- ja postipalvelujen tarjonnan tehokkuuden ja laadun parantaminen muun muassa vapauttamalla alasektorien toiminta, televiestinnän pitkälle kehittynyt soveltaminen, erityisesti varojen elektronisen siirron alalla, televiestintäverkkojen hallintoja mahdollisimman tehokas käyttö, televiestintä- ja postipalvelujen tarjontaa sekä radiotaajuuksien käyttöä koskeva asianmukainen lainsäädäntö, televiestinnän mukaista toimintaa varten. ja postipalvelujen alan koulutus markkinoiden edellytysten 58 artikla Rahoituspalvelut tarkoituksena Yhteistyön osallistumista maailmanlaajuisesti hyväksyttyihin vastavuoroisiin maksujärjestelmiin. Teknisessä avussa keskitytään: helpottaa Georgian erityisesti on 35 pankki- ja rahoituspalvelujen kehittämiseen, yhteisten luottovaramarkkinoiden kehittämiseen ja Georgian osallistumiseen maailmanlaajuisesti hyväksyttyihin vastavuoroisiin maksujärjestelmiin, verotusjärjestelmän ja siihen kokemusten vaihtoon ja henkilökunnan koulutukseen, liittyvien elinten kehittämiseen Georgiassa, vakuutuspalvelujen kehittämiseen, joka muun muassa loisi suotuisat olosuhteet yhteisön yhtiöiden osallistumiselle vakuutusalan yhteisyritysten perustamiseen Georgiassa, sekä vienti luottovakuutusten kehittämiseen. Tällä yhteistyöllä edistetään erityisesti Georgian kehittämistä rahoituspalvelujen alalla. ja jäsenvaltioiden suhteiden 59 artikla Alueellinen kehitys 1. 2. Sopimuspuolet lujittavat yhteistyötään alueellisen kehityksen alalla ja maan käytön suunnittelussa. Tätä varten ne kannustavat kansallisten, alueellisten ja paikallisten viranomaisten tietojenvaihtoa aluepolitiikasta ja maan käytön suunnittelusta sekä välistä aluepolitiikkojen muotoilun menetelmistä kiinnittäen erityistä huomiota epäsuotuisten alueiden kehittämiseen. Ne kannustavat myös suorien yhteyksien luomista alueiden ja sellaisten julkisten järjestöjen välillä, jotka vastaavat aluesuunnittelusta, tarkoituksena muun muassa alueellisen kehityksen edistämismenetelmiä ja -keinoja koskevien tietojen vaihto. 60 artikla Sosiaalialan yhteistyö Sopimuspuolet kehittävät yhteistyötään parantaakseen työntekijöiden terveyden ja turvallisuuden suojelun tasoa. terveyden ja turvallisuuden aloilla Yhteistyöhön sisältyy erityisesti: koulutus ja ammatillinen koulutus terveyteen ja turvallisuuteen liittyvissä kysymyksissä ja erityisesti aloilla, joilla riskit ovat suuret, ennalta ammattitautien torjumiseksi, ehkäisevien toimenpiteiden kehittäminen ja muiden ammatista aiheutuvien 36 ja edistäminen terveyshaittojen suuronnettomuuksien ehkäiseminen ja myrkyllisten kemikaalien käsittely, työympäristöön sekä työntekijöiden terveyteen ja turvallisuuteen liittyvän tietopohjan kehittämistä koskeva tutkimus. 2. Työllisyyden osalta yhteistyöhön sisältyy erityisesti tekninen apu, jota annetaan seuraaviin tarkoituksiin: työmarkkinoiden mahdollisimman tehokas käyttö, työnhaku- ja neuvontapalvelujen nykyaikaistaminen, rakenneuudistusohjelmien suunnittelu ja hallinto, työllisyyden kehittämisen edistäminen paikallisella tasolla, tietojenvaihto joustavaa työllistämistä koskevista ohjelmista, mukaan lukien itsenäisen ammatinharjoittamisen ja yrittäjyyden kannustamiseen tarkoitetut ohjelmat. 3. Sopimuspuolet yhteistyöhön, uudistusten suunnittelussa ja täytäntöönpanossa. koskevaan johon muun muassa sisältyy yhteistyö Georgian sosiaaliturvan erityistä huomiota sosiaaliturvaa kiinnittävät Näiden uudistusten tarkoituksena on kehittää Georgiassa markkinatalouksille ominaisia turvamenetelmiä, ja ne kattavat kaikki sosiaaliturvan alat. 61 artikla Matkailu Sopimuspuolet lisäävät ja kehittävät yhteistyötään, johon sisältyy erityisesti: matkailuelinkeinon edistäminen, tiedonkulun parantaminen, tietotaidon siirtäminen, yhteisiä toimia koskevien mahdollisuuksien tutkiminen, virallisten matkailusta vastaavien elinten välinen yhteistyö, matkailun kehittämistä koskeva koulutus. 37 62 artikla Pienet ja keskisuuret yritykset 1. Sopimuspuolten yrityksiä keskisuurten yritysten välistä yhteistyötä. tavoitteena on kehittää ja vahvistaa pieniä ja keskisuuria ja ja niiden yhteenliittymiä sekä yhteisön ja Georgian pienten 2. Yhteistyöhön sisältyy tekninen apu erityisesti seuraavilla aloilla: pieniä ja keskisuuria yrityksiä koskevan lainsäädännön kehittäminen, asianmukaisen keskisuurten yritysten keskisuurille yrityksille tarkoitetun rahaston perustamisessa), tukemista varten, viestintä, infrastruktuurin kehittäminen (toimisto pienten apu pienille ja ja teknologiakeskusten kehittäminen, 63 artikla Tiedotus ja viestintä lukien tukevat Sopimuspuolet tietojenkäsittelyn nykyaikaisten menetelmien kehittämistä, vastavuoroista mukaan tietojenvaihtoa. Etusijalle asetetaan ohjelmat, joiden tavoitteena on välittää suurelle yleisölle perustietoa yhteisöstä ja Georgiasta, mukaan lukien, jos mahdollista, pääsy tietokantoihin, ottaen täysin huomioon oikeudet henkiseen omaisuuteen. tiedotusvälineet, kannustavat tehokasta ja ja 64 artikla Kuluttajansuoja Tähän aloittavat uudistusta yhteistyön voi tiiviin yhteistyöhön kuluttajansuojajärjestelmiensä Sopimuspuolet ja lainsäädäntötyötä yhteensovittamiseksi. institutionaalista järjestelmien perustaminen vaarallisia tuotteita koskevien tietojen vastavuoroiseksi vaihtamiseksi, kuluttajille annetun tiedon parantaminen erityisesti hintojen, tuotteiden ominaisuuksien tietojenvaihdon ja tarjottujen palvelujen osalta, kuluttajien etujen edustajien välisen kehittäminen ja seminaarien ja koulutusjaksojen järjestäminen. sekä kuluttajansuojapolitiikkojen yhteensovittamisen lisääminen koskevien pysyvien sisältyä tietojen vaihto, 65 artikla Tulli 38 1. Yhteistyön tarkoituksena on varmistaa, että kaikkia suunniteltuja kauppaan ja rehelliseen kilpailuun liittyviä säännöksiä noudatetaan, sekä saattaa päätökseen Georgian tullijärjestelmän lähentäminen yhteisön tullijärjestelmään. 2. Yhteistyöhön sisältyy erityisesti: tietojenvaihto, työskentelymenetelmien parantaminen, yhdistetyn nimikkeistön ja yhtenäisen hallinnollisen asiakirjan käyttöönotto, yhteyden luominen yhteisön ja Georgian passitusjärjestelmien välille, tavaraliikenteeseen yksinkertaistaminen, liittyvien tarkastusten ja muodollisuuksien nykyaikaisten tullin tietojärjestelmien käyttöönoton tukeminen, seminaarien ja koulutusjaksojen järjestäminen. Teknistä apua annetaan tarvittaessa. 3. Sopimuspuolten hallintoviranomaisten tullikysymyksiä koskevan keskinäisen avun antamisessa noudatetaan tämän sopimuksen liitteessä olevan pöytäkirjan määräyksiä, sanotun kuitenkaan rajoittamatta tässä sopimuksessa ja erityisesti sen 69 ja 71 artiklassa tarkoitettua laajempaa yhteistyötä. 66 artikla Tilastoyhteistyö tilastojärjestelmän Tämän alan yhteistyön kehittäminen, jonka avulla saadaan talousuudistusprosessin tukemiseen ja seurantaan tarvittavat sekä yksityisen yritystoiminnan kehittämistä CJeorgiassa edistävät luotettavat tilastot. tarkoituksena on sellaisen tehokkaan Sopimuspuolet tekevät yhteistyötä erityisesti seuraavilla aloilla: Georgian tilastojärjestelmän mukauttaminen kansainvälisiin menetelmiin, standardeihin ja luokituksiin, tilastotietojen vaihto, 39 tarvittavien makro- talousuudistuksen toteuttamista ja ohjaamista varten. ja mikrotaloudellisten tietojen toimittaminen Yhteisön edistää tämän tavoitteen saavuttamista antamalla Georgialle teknistä apua. 67 artikla Talous helpottavat Sopimuspuolet talouspolitiikkojen yhteensovittamista yhteistyöllä, jonka tarkoituksena on parantaa niiden talouksien perusperiaatteiden ymmärtämistä sekä talouspolitiikan suunnittelua ja toteuttamista markkinataloudessa. Sopimuspuolet vaihtavat tätä varten makrotaloudellisiin tuloksiin ja tulevaisuuden näkymiin liittyviä tietoja. talousuudistusprosessia ja Yhteisö antaa teknistä apua voidakseen: auttaa Georgiaa talousuudistuksen toteuttamisessa antamalla asiantuntija-apua ja teknistä apua, edistää taloustieteilijöiden välistä yhteistyötä tietotaidon siirron edistämiseksi talouspolitiikan liittyvien tutkimustulosten laajan levittämisen varmistamiseksi. suunnittelua varten, tähän politiikkaan sekä 67 a artikla Rahapolitiikka Georgian pyynnöstä Euroopan unioni antaa teknistä apua, jonka tarkoituksena on tukea aikaan lujittamaan sen pyrkiessä Georgiaa rahayksikkönsä täyden vaihdettavuuden. rahajärjestelmäänsä saamaan ja täydessä Tähän sisältyy tekninen apu Georgian raha- ja luottopolitiikan suunnitteluun ja soveltamiseen kanssa, henkilökunnan kouluttamiseen ja rahoitusmarkkinoiden kehittämiseen, arvopaperipörssi keskustelut Euroopan mukaan ja rahoitusmarkkinoita valuuttajärjestelmän pääomansiirtoja koskevista yhteisön säädöksistä. kuuluu myös ja epäviralliset sekä lukien. Tähän rahoituslaitosten kansainvälisten periaatteista yhteistyössä toiminnasta 40 VII OSASTO Yhteistyö kansanvaltaan ja ihmisoikeuksiin liittyvissä kysymyksissä 68 artikla Sopimuspuolet tekevät yhteistyötä kaikissa kansanvaltaisten toimielinten perustamista tai lujittamista koskevissa kysymyksissä, mukaan lukien oikeusvaltion periaatteiden lujittamisen sekä ihmisoikeuksien ja perusvapauksien suojelemisen kannalta olennaiset asiat kansainvälisen oikeuden ja ETYJ:n periaatteiden mukaisesti. auttaa Tämä yhteistyö toteutetaan sellaisten teknisen avun ohjelmien kautta, joiden tavoitteena on muun muassa ja asianomaisen täytäntöönpanemisessa, oikeuslaitoksen toiminnassa, oikeusasioihin liittyvissä valtion tehtävissä ja vaalijärjestelmän toiminnassa. Koulutustoiminta voi tarvittaessa sisältyä ja alueellisten viranomaisten, ohjelmiin. Sopimuspuolet edistävät kansallisten oikeusviranomaisten, parlamentin jäsenten ja hallituksista riippumattomien järjestöjen välisiä yhteydenottoja ja vaihtoja. lainsäädännön laatimisessa 41 VIII OSASTO Yhteistyö laittoman toiminnan torjunnassa sekä laittoman maahanmuuton torjunnassa ja valvonnassa 69 artikla Sopimuspuolet ehkäisemiseksi: aloittavat yhteistyön seuraavanlaisen laittoman toiminnan talouteen liittyvä laiton toiminta, mukaan lukien lahjonta, tavaroiden laiton kauppa, mukaan lukien teollisuusjätteet, väärentäminen. edellä mainituilla läheiseen Yhteistyö yhteistoimintaan. Teknistä ja taloudellista apua annetaan muun muassa seuraavilla aloilla: neuvotteluihin perustuu aloilla ja laittoman toiminnan torjuntaa koskevan kansallisen lainsäädännön laatiminen, tietokeskusten perustaminen, laittoman toiminnan torjunnan alalla toimivien elinten tehokkuuden lisääminen, henkilökunnan koulutus ja tutkimusinfrastruktuurien kehittäminen, laittoman hyväksyttävien toimenpiteiden suunnittelu. torjumiseksi toiminnan tarkoitettujen molemminpuolisesti 70 artikla Rahanpesu 1. 2. Sopimuspuolet ovat yhtä mieltä tarpeesta pyrkiä yhteistyössä estämään niiden erityisesti rahoitusjärjestelmien huumausainerikosten avulla saatujen varojen rikollisen alkuperän häivyttämiseen. rikosten yleensä käyttö avulla ja Tämän alan yhteistyöhön sisältyy erityisesti hallinnollinen ja tekninen apu, jonka tarkoituksena on laatia rahanpesun estämiseksi asianmukaisia sääntöjä, jotka vastaavat samaa asiaa koskevia yhteisön ja kyseisen alan kansainvälisten toimielinten, mukaan lukien rahoitustoiminnan erityisryhmän (FATF), sääntöjä. 42 71 artikla Huumausaineet tekevät yhteistyötä toimivaltansa Sopimuspuolet parantaakseen huumausaineiden ja psykotrooppisten aineiden laittoman valmistuksen, tarjonnan ja kaupan, mukaan lukien kemiallisten aineiden esiasteiden laittomiin tarkoituksiin kulkeutuminen, estämiseksi tarkoitettujen politiikkojen ja toimenpiteiden toimivuutta ja tehokkuutta sekä edistääkseen huumausaineiden kysynnän ehkäisemistä ja vähentämistä. Tämän alan yhteistyö perustuu neuvotteluihin ja sopimuspuolten väliseen tiiviiseen yhteistyöhön toimenpiteiden yhteensovittamiseen huumausaineisiin liittyvillä aloilla. tavoitteiden rajoissa ja 71 a artikla Laiton maahanmuutto 1. Euroopan unionin jäsenvaltiot ja Georgia sopivat tekevänsä yhteistyötä laittoman maahanmuuton estämiseksi ja valvomiseksi. Tätä varten: Georgia sitoutuu ottamaan takaisin kaikki jonkin jäsenvaltion alueella laittomasti oleskelevat kansalaisensa jäsenvaltion pyynnöstä ja ilman muita muodollisuuksia, ja jäsenvaltiot sitoutuvat ottamaan takaisin kaikki Georgian alueella laittomasti oleskelevat kansalaisensa, sellaisena kuin ne on määritelty yhteisön tarkoituksiin, tämän pyynnöstä ja ilman muita muodollisuuksia. Jäsenvaltiot henkilöllisyysasiakirjat tätä tarkoitusta varten. Georgia antavat ja kansalaisilleen asianmukaiset 2. Georgia sitoutuu tekemään sitä pyytävien jäsenvaltioiden kanssa kahdenvälisiä sopimuksia, joissa määrätään takaisinottoa koskevista erityisistä velvoitteista, mukaan lukien velvoite ottaa takaisin muiden maiden kansalaiset ja kansalaisuutta vailla olevat henkilöt, jotka ovat saapuneet jäsenvaltion alueelle Georgiasta tai jotka ovat saapuneet Georgian alueelle jäsenvaltiosta. 3. Yhteistyöneuvosto maahanmuuton estämiseksi ja valvomiseksi. tarkastelee muita mahdollisia yhteisiä toimia laittoman 43 IX OSASTO Yhteistyö kulttuurin alalla 72 artikla Sopimuspuolet sitoutuvat edistämään ja helpottamaan yhteistyötä kulttuurin alalla. Yhteistyön kohteena voi olla yhteisön taikka yhden tai useamman jäsenvaltion kulttuurin alan yhteistyöohjelma ja muuta toimintaa yhteisen edun mukaisia toimia voidaan kehittää. Tähän yhteistyöhön voi sisältyä: tietojen ja kokemusten vaihto muistomerkkien, paikkojen (rakennustaiteellinen perintö) ja museoiden säilyttämisen ja suojelun alalla, elinten, taiteilijoiden ja muiden kulttuurin alalla toimivien henkilöiden väliset kulttuurivaihdot, kirjallisten teosten kääntäminen. 44 X OSASTO Rahoitusyhteistyö teknisen avun alalla 73 artikla Tämän sopimuksen tavoitteiden saavuttamiseksi ja 74, 75 ja 76 artiklan määräysten mukaisesti Georgia saa tilapäistä rahoitustukea yhteisöltä avustuksina myönnettävänä teknisenä avunantona. Tämän tuen tarkoituksena on nopeuttaa Georgian talouden muutosta. 74 artikla Rahoitustukea annetaan TACIS-ohjelman yhteydessä Euroopan unionin neuvoston asianomaisen asetuksen mukaisesti. 75 artikla Yhteisön rahoitustuen tavoitteet ja alueet määritellään viiteohjelmassa, josta ilmenee molempien sopimuspuolten välillä sovittavat ensisijaiset tavoitteet ottaen huomioon Georgian tapahtunut tarpeet, kunkin alan vastaanottokyky ja uudistusprosessissa edistyminen. Sopimuspuolet antavat asiasta tiedon yhteistyöneuvostolle. 76 artikla olevien varojen mahdollisimman Käytettävissä hyödyntämiseksi sopimuspuolet varmistavat, että yhteisön teknisen avun antamisen ja muista lähteistä, järjestöiltä, kuten esimerkiksi Kansainväliseltä jälleenrakennus- ja kehityspankilta sekä Euroopan jälleenrakennus- ja kehityspankilta, tulevan avun antamisen yhteensovittaminen on tehokasta. jäsenvaltioista, muista maista ja kansainvälisiltä tehokkaaksi 45 XI OSASTO Institutionaaliset määräykset, yleiset määräykset ja loppumääräykset 77 artikla joka valvoo täytäntöönpanoa. Perustetaan yhteistyöneuvosto, Yhteistyöneuvosto kokoontuu ministeritasolla kerran vuodessa. Se tarkastelee kaikkia tähän sopimukseen liittyviä tärkeitä kysymyksiä sekä kaikkia muita kahdenvälisiä tai kansainvälisiä sopimuspuolten yhteisen edun mukaisia kysymyksiä tämän sopimuksen tavoitteiden saavuttamiseksi. Yhteistyöneuvosto voi myös antaa asianmukaisia suosituksia molempien sopimuspuolten yhteisellä suostumuksella. tämän sopimuksen 1. 2. 3. 1. 78 artikla Yhteistyöneuvosto muodostuu Euroopan unionin neuvoston yhteisöjen komission jäsenistä sekä Georgian hallituksen jäsenistä. ja Euroopan Yhteistyöneuvosto vahvistaa oman työjärjestyksensä. Yhteistyöneuvoston puheenjohtajana Georgian hallituksen jäsen. toimii vuorotellen yhteisön edustaja ja 79 artikla Yhteistyöneuvostoa avustaa sen tehtävissä yhteistyökomitea, joka muodostuu Euroopan unionin neuvoston ja Euroopan yhteisöjen komission jäsenistä sekä Georgian hallituksen edustajista tavallisesti korkeiden virkamiesten toimii vuorotellen yhteisöjä Georgia. tasolla. Yhteistyökomitean puheenjohtajana jäsenten edustajista Yhteistyöneuvosto määrittää tehtävät, joihin sisältyvät yhteistyöneuvoston kokousten valmistelu, ja kyseisen komitean toimintatavan. työjärjestyksessään yhteistyökomitean 2. Yhteistyöneuvosto voi siirtää osan toimivaltaansa yhteistyökomitealle, joka varmistaa yhteistyöneuvoston kokousten jatkuvuuden. 80 artikla Yhteistyöneuvosto voi päättää perustaa sellaisia erityisiä komiteoita tai elimiä, jotka voivat avustaa sitä sen tehtävissä, ja määrittää näiden komiteoiden ja elinten kokoonpanon, tehtävät ja toimintatavan. 46 81 artikla johonkin GATT/WTO-sopimuksen Tutkiessaan mitä tahansa tämän sopimuksen soveltamisalaan kuuluvaa kysymystä, joka artiklaan viittaavaan määräykseen, liittyy yhteistyöneuvosto ottaa huomioon mahdollisimman suuressa määrin tulkinnan, jonka GATT-sopimuksen sopimuspuolet yleensä antavat kyseiselle GATT/WTO-sopimuksen artiklalle. 82 artikla parlamentaarinen kokoontuvat Georgian Perustetaan parlamentin ja Euroopan parlamentin jäsenet mielipiteiden vaihtoa varten. Tämä komitea kokoontuu itse määrittäminsä säännöllisin väliajoin. yhteistyökomitea. Siinä 83 artikla 1. 2. 3. Parlamentaarinen yhteistyökomitea muodostuu Euroopan parlamentin Georgian parlamentin jäsenistä. ja Parlamentaarinen yhteistyökomitea vahvistaa oman työjärjestyksensä. Parlamentaarisen yhteistyökomitean puheenjohtajana toimii vuorotellen Euroopan parlamentti yhteistyökomitean työjärjestyksen määräysten mukaisesti. ja Georgian parlamentti parlamentaarisen 84 artikla Parlamentaarinen yhteistyökomitea voi pyytää tämän sopimuksen täytäntöönpanpon liittyviä asiaankuuluvia tietoja yhteistyöneuvostolta, joka toimittaa sille pyydetyt tiedot. Yhteistyöneuvoston yhteistyökomitealle. suositukset annetaan tiedoksi parlamentaariselle Parlamentaarinen yhteistyökomitea voi antaa suosituksia yhteistyöneuvostolle. 85 artikla Sopimuspuolet sitoutuvat varmistamaan soveltamisalan yhteydessä, että toisen sopimuspuolen luonnolliset henkilöt ja oikeushenkilöt ja voivat esittää asiansa sopimuspuolten ilman syrjintää sen omiin kansalaisiin verrattuna hallinnollisille elimille tämän sopimuksen tuomioistuimille toimivaltaisille 47 puolustaakseen henkilökohtaisia oikeuksiaan ja omaisuuteensa liittyviä oikeuksia, mukaan lukien oikeus henkiseen, teolliseen ja kaupalliseen omaisuuteen. Toimivaltansa rajoissa sopimuspuolet: välimiesmenettelyn edistävät ratkaisemiseksi, ja Georgian toimijoiden kauppaan ja yhteistyöhön liittyvistä liiketoimista, jotka aiheutuvat yhteisön käyttöönottamista sellaisten riitojen taloudellisten sopivat, että kun riita jätetään välimiesmenettelyllä ratkaistavaksi, riidan oman osapuolet voivat valita mitä välimiehensä ja että puheenjohtajana toimiva kolmas välimies tai ainoa välimies voi olla kolmannen maan kansalainen, lukuun ottamassa tapauksia, joissa osapuolten valitseman välimieskeskuksen säännöissä määrätään toisin. tahansa kansalaisuutta olevan suosittelevat taloudellisille toimijoilleen niiden sopimuksiin sovellettavan lain yksimielistä valitsemista, (Uncitral) kauppaoikeuden edistävät Yhdistyneiden Kansakuntien kansainvälisen toimikunnan ja ulkomaisten välitystuomioiden tunnustamisesta ja täytäntöönpanosta New yleissopimuksen Yorkissa allekirjoittajavaltioiden välimieskeskusten palvelujen käyttöä. laatimien välimiessääntöjen noudattamista kesäkuuta päivänä tehdyn 1958 10 86 artikla Tämän sopimuksen määräykset eivät estä sopimuspuolta toteuttamasta toimenpiteitä, jotka: a) b) c) d) se arvioi tarpeellisiksi julkistamisen estämiseksi; keskeisten turvallisuusetujensa vastaisten tietojen koskevat aseiden, ammusten tai sotatarvikkeiden tuotantoa tai kauppaa taikka puolustustarkoitukseen välttämätöntä tutkimusta, kehitystyötä tai tuotantoa, jos nämä toimenpiteet eivät heikennä sellaisten tuotteiden kilpailuedellytyksiä, joita ei ole tarkoitettu nimenomaan sotilaalliseen käyttöön; tärkeiksi omien se arvioi oleellisen turvallisuusetujensa kannalta vaikeissa, yleisen lainkuuliaisuuden ja järjestyksen ylläpitämiseen vaikuttavissa vakavissa sisäisissä häiriötiloissa, tai sodan uhkaa merkitsevässä vakavassa kansainvälisessä jännitystilassa taikka täyttääkseen velvollisuudet, joihin se on sitoutunut rauhan ja kansainvälisen turvallisuuden ylläpitämiseksi; sodassa se arvioi tarpeellisiksi voidakseen noudattaa sen kansainvälisiä velvollisuuksia ja sitoumuksia, jotka koskevat teollisuustuotteita ja teknologiaa, joilla on kaksi käyttötarkoitusta. 48 87 artikla Tämän erityismääräyksiä: sopimuksen soveltamisalalla ja rajoittamatta siihen sisältyviä Georgian yhteisöön soveltamat jäsenvaltioiden, niiden kansalaisten tai yhtiöiden välillä, järjestelyt eivät saa johtaa syrjintään yhteisön Georgiaan Georgian kansalaisten tai yhtiöiden välillä. soveltamat järjestelyt eivät saa johtaa syrjintään Edellä 1 kohdan määräykset eivät rajoita sopimuspuolten oikeutta soveltaa verolainsäädäntöään verovelvollisiin, joiden asuinpaikkaa koskeva tilanne on erilainen. 88 artikla 1. 2. 3. yhteistyöneuvoston Sopimuspuolet sopimuksen soveltamiseen tai tulkintaan liittyvät riidat. saattaa voivat käsiteltäväksi tämän Yhteistyöneuvosto voi ratkaista riidan antamalla suosituksen. Jos riitaa ei voida ratkaista 2 kohdan mukaisesti, kumpi tahansa sopimuspuoli voi ilmoittaa toiselle sopimuspuolelle nimeävänsä sovittelijan; toisen sopimuspuolen on tällöin nimettävä toinen sovittelija kahden kuukauden määräajassa. Tätä menettelyä sovellettaessa pidetään yhteisöä ja jäsenvaltioita yhteisesti yhtenä riidan osapuolena. Yhteistyöneuvosto nimeää kolmannen sovittelijan. Sovittelijoiden suositukset annetaan määräenemmistöllä. Tällaiset suositukset eivät ole sopimuspuolia sitovia. 4. Yhteistyöneuvosto voi päättää riitojen ratkaisua koskevista menettelytavoista. 89 artikla Sopimuspuolet sopivat neuvottelevansa viipymättä asianmukaisia yhteyksiä käyttäen mistä tahansa tämän sopimuksen tulkintaa tai täytäntöönpanoa koskevasta kysymyksestä ja muista sopimuspuolten välisten suhteiden olennaisista näkökohdista kumman tahansa sopimuspuolen pyynnöstä. 49 Tämän artiklan määräykset eivät millään tavoin vaikuta eivätkä rajoita 13, 88 ja 94 artiklan määräysten soveltamista artiklan määrävsten soveltamista. 90 artikla Georgialle tämän sopimuksen mukaisesti myönnetty kohtelu ei saa olla missään tapauksessa edullisempi kuin jäsenvaltioiden toisilleen myöntämä kohtelu. 91 artikla Tässä sopimuksessa käsitteellä 'sopimuspuolet' tarkoitetaan Georgiaa sekä yhteisöä tai sen jäsenvaltioita taikka yhteisöä ja sen jäsenvaltioita niiden toimivaltojen mukaisesti. 92 artikla Siltä osin kuin tämän sopimuksen soveltamisalaan kuuluvat kysymykset kuuluvat Euroopan energiaperuskirjasta tehdyn sopimuksen ja sen pöytäkirjojen soveltamisalaan, Euroopan energiaperuskirjasta tehtyä sopimusta ja sen pöytäkirjoja sovelletaan kyseisiin kysymyksiin heti niiden voimaantulosta alkaen, mutta ainoastaan siltä osin kuin tällaisesta soveltamisesta on niissä määrätty. 93 artikla Tämä sopimus tehdään alustavasti kymmenen vuoden määräajaksi. Jollei jompikumpi toiselle sopimuspuoli sopimuspuolelle kuusi kuukautta ennen sopimuksen voimassaolon päättymistä, sen voimassaoloa jatketaan ilman eri toimenpiteitä vuodeksi kerrallaan. ilmoittamalla asiasta kirjallisesti sano sopimusta irti 94 artikla 1. 2. Sopimuspuolet toteuttavat kaikki yleiset tai erityiset toimenpiteet, jotka ovat tarpeen niiden tästä sopimuksesta johtuvien velvollisuuksien täyttämiseksi. Ne huolehtivat siitä, että tämän sopimuksen tavoitteet saavutetaan. Jos jompikumpi sopimuspuoli katsoo, että toinen sopimuspuoli ei täytä tästä sopimuksesta johtuvia velvollisuuksiaan, se voi toteuttaa aiheellisia toimenpiteitä. Muutoin kuin erityisen kiireellisissä tapauksissa, se antaa ennen näiden toimenpiteiden toteuttamista yhteistyöneuvostolle kaikki tiedot, joita tarvitaan tilanteen perusteellista tarkastelua varten molemminpuolisesti hyväksyttävissä olevan ratkaisun löytämiseksi. 50 Ensisijaisesti on valittava sellaiset toimenpiteet, jotka aiheuttavat vähiten haittaa tämän sopimuksen toiminnalle. Nämä toimenpiteet on annettava viipymättä tiedoksi yhteistyöneuvostolle, jos toinen sopimuspuoli sitä pyytää. Liitteet I, II, III, IV ja V sekä pöytäkirja ovat erottamaton osa tätä sopimusta. 95 artikla 96 artikla Tämä sopimus ei vaikuta oikeuksiin, jotka yksilöille ja taloudellisille toimijoille taataan yhtä tai useampaa jäsenvaltiota ja Georgiaa sitovissa voimassa olevissa sopimuksissa siihen asti, kunnes vastaavat henkilökohtaiset ja taloudellisia toimijoita koskevat oikeudet on sen nojalla saavutettu, lukuun ottamatta aloja, jotka kuuluvat yhteisön jäsenvaltioille rajoittamatta toimivaltaan, sanotun kuitenkaan aiheutuvia velvoitteita niiden toimivaltaan kuuluvilla alueilla. tästä sopimuksesta 97 artikla sopimusta sovelletaan joihin sovelletaan Euroopan yhteisön Tätä teräsyhteisön perustamissopimusta sekä perustamissopimusta, Euroopan hiili- ja Euroopan atomienergiayhteisön perustamissopimusta, näissä sopimuksissa määrättyjen edellytysten mukaisesti, sekä Georgian alueeseen. alueisiin, Euroopan unionin neuvoston pääsihteeri on tämän sopimuksen talteenottaja. 98 artikla 99 artikla Tämän sopimuksen alkuperäiskappale, jonka englannin-, espanjan-, hollannin-, italian-, kreikan-, portugalin-, ranskan-, ruotsin-, saksan-, suomen-, tanskan ja georgiankieliset toisinnot ovat yhtä talletetaan Euroopan unionin neuvoston pääsihteerin huostaan. todistusvoimaisia, Sopimuspuolet hyväksyvät tämän sopimuksen omien menettelyjensä mukaisesti. 100 artikla Tämä sopimus tulee voimaan sitä päivää seuraavan toisen kuukauden ensimmäisenä ilmoittaneet Euroopan unionin neuvoston päivänä, sopimuspuolet ovat jona 51 pääsihteerille saattamisesta. ensimmäisessä kohdassa tarkoitettujen menettelyjen päätökseen Tultuaan voimaan tämä sopimus korvaa Georgian ja yhteisön välisten suhteiden osalta 18 päivänä joulukuuta 1989 Brysselissä allekirjoitetun Euroopan talousyhteisön ja Euroopan atomienergiayhteisön sekä Sosialististen neuvostotasavaltojen liiton kauppaa sekä kaupallistaja taloudellista yhteistyötä koskevan sopimuksen. 101 artikla Jos ennen tämän sopimuksen voimaantuloa varten tarvittavien menettelyjen päätökseen saattamista tämän sopimuksen joidenkin osien määräyksiä sovelletaan yhteisön ja Georgian väliaikaisen sopimuksen perusteella, sopimuspuolet sopivat, että tällöin sopimuksen ilmaisulla voimaantulopäivää. 'sopimuksen voimaantulopäivä' tarkoitetaan väliaikaisen 52 Luettelo liitteenä olevista asiakirjoista Liite I Viitteellinen luettelo etuuksista, jotka Georgia myöntää itsenäisille valtioille 8 artiklan 3 kohdan mukaisesti. Liite II Sopimuksen 42 artiklassa omaisuutta koskevat yleissopimukset. tarkoitetut henkistä, teollista ja kaupallista Liite III Sopimuksen 25 artiklassa tarkoitetut rahoituspalvelujen määritelmät. Liite IV Sopimuksen 22 artiklan 2 kohdan mukaiset yhteisön varaukset. Liite V Sopimuksen 22 artiklan 4 kohdan mukaiset Georgian varaukset. Pöytäkirja hallintoviranomaisten keskinäisestä avunannosta tulliasioissa. 53 LUTE 1 Etuudet, jotka Georgia myöntää itsenäisille valtioille 8 artiklan 3 kohdan mukaisesti 1. Kaikki itsenäiset valtiot: tuontitulleja ei oteta käyttöön, tuontiin ei sovelleta arvonlisäveroa eikä valmisteveroja. Kaikki itsenäiset valtiot: 2. Muihin kuin kaupallisiin toimiin sovellettava erityisjärjestelmä, mukaan lukien näistä toimista aiheutuvat maksut. 54 LUTE 11 Sopimuksen 42 artiklassa tarkoitetut henkiseen, teolliseen ja kaupalliseen omaisuuteen kuuluvia oikeuksia koskevat yleissopimukset 1. Sopimuksen 42 artiklan 2 kohta koskee seuraavia monenvälisiä yleissopimuksia: kansainvälinen yleissopimus esittävien taiteilijoiden, äänitteiden valmistajien sekä radioyritysten suojaamisesta (Rooma, 1961), tavaramerkkien kansainvälisestä rekisteröinnistä tehdyn Madridin sopimuk sen lisäpöytäkirja (Madrid, 1989), tavaroiden ja palvelujen kansainvälistä luokitusta tavaramerkkien rekiste röintiä varten koskeva Nizzan sopimus (Geneve 1977, muutettu 1979), Budapestin tunnustamisesta patentinhakumencttelyä varten (1977, muutettu 1980), sopimus mikro-organismien tallettamisen kansainvälisestä uusien kasvilajikkeiden suojaamista koskeva yleissopimus (UPOV) (Gene ven asiakirja, 1991), 2. Yhteistyöneuvosto voi suositella, että 42 artiklan 2 kohtaa sovelletaan myös muihin monenvälisiin yleissopimuksiin. Jos kaupankäynnin edellytyksiin vaikuttavia ongelmia esiintyy henkisen, teollisen ja kaupallisen omaisuuden aloilla, voidaan aloittaa kiireelliset neuvottelut kumman tahansa sopimuspuolen pyynnöstä molempia sopimuspuolia tyydyttävän ratkaisun löytämiseksi. 3. Sopimuspuolet vahvistavat seuraavista monenvälisistä yleissopimuksista johtuvien velvollisuuksien merkityksen: Bernin yleissopimus kirjallisten (Pariisin asiakirja, 1971), ja taiteellisten teosten suojaamisesta teollisuusomistusoikeuden suojelemista koskeva Pariisin sopimus (Tukhol man asiakirja, 1967, muutettu 1979), tavaramerkkien kansainvälistä rekisteröintiä koskeva Madridin sopimus (Tukholman asiakirja, 1967, muutettu 1979), patenttiyhteistyösopimus (Washington 1970, tarkistettu ja muutettu 1979 ja 1984). 4. Georgia myöntää tämän sopimuksen voimaantulosta alkaen yhteisön yhtiöille ja ja kansalaisille henkisen, ja kaupallisen omaisuuden suojelun teollisen 55 tunnustamisen osalta kohtelun, joka on yhtä hyvä kuin sen kolmansille maille kahdenvälisten sopimusten perusteella myöntämä kohtelu. Edellä 4 kohdan määräyksiä ei sovelleta etuuksiin, jotka Georgia myöntää kolmansille maille tosiasiallisen vastavuoroisuuden perusteella, eikä etuuksiin, jotka Georgia myöntää muille entiseen Sosialististen neuvostotasavaltojen liittoon kuuluneille maille. 56 Sopimuksen 25 artiklassa tarkoitetut rahoituspalvelut: määritelmät LUTE UI Rahoituspalvelulla tarjoamaa toiminnot: tarkoitetaan rahoi tu si uon teista sopimuspuolen toisen palvelua. Rahoituspalveluihin rahoituspalvelujen kuuluvat tarjoajan seuraavat A. Kaikki vakuutuspalvelut ja vakuutukseen liittyvät palvelut 1. ensivakuutus (mukaan lukien rinnakkaisvakuutus); i) henkivakuutus; ii) muu kuin henkivakuutus; 2. jälleen- ja edellcenvakuutus; 3. vakuutusten välittäminen, kuten vakuutusmeklarien ja -asiamiesten toiminta; 4. vakuutusalan liitännäispalvelut, kuten neuvonta-, aktuaari-, riskin arviointi- ja vahingonkäsittelypalvelut. B. Pankkipalvelut ja muut rahoituspalvelut (lukuun ottamatta vakuutusta) 1. talletusten ja muiden takaisin maksettavien varojen vastaanotto asiakkailta; 2. kaikenlainen lainaustoiminta, muun muassa kulutusluotot, kiinnitysluotot, factoring-rahoitus ja liiketoiminnan rahoitus; 3. rahoitusleasing; 4. maksupalvelut ja rahansiirtopalvelut, myös luotto- ja maksukortit, mat kashekit ja pankkivekselit; 5. takaukset ja maksusitoumukset; 6. kauppa omaan muulla tavalla, johon kuuluu: tai asiakkaiden lukuun pörssissä, OTC-markkinoita tai a) rahamarkkinavälineet (shekit, vekselit, edelleen); talletustodistukset ja niin b) valuutta; 57 c) d) e) f) johdannaistuotteet, mukaan lukien, mutta ei yksinomaan, futuurit ja optiot; vaihtokurssit ja korkovälineet, mukaan lukien sellaiset tuotteet kuten swap-sopimukset, termiinikurssisopimukset ja niin edelleen; siirtokelpoiset arvopaperit; muut jalometalliharkot; siirtokelpoiset välineet ja rahoitusomaisuus, myös 7. osallistuminen kaikenlaisten arvopapereiden an teihin, mukaan merkintätakuut ja sijoitukset asiamiehenä (julkisesti näihin anteihin liittyvien palvelujen tarjonta; lukien tai yksityisesti) ja 8. välitystoiminta rahamarkkinoilla; 9. omaisuuden hoito, kuten käteisvarojen tai arvopaperisalkun hoito, yhteissi- joitusten hoidon kaikki muodot, eläkerahastojen hoito sekä arvopapereiden talletus-ja notariaattipalvelut; 10. rahoitusomaisuuden, kuten arvopapereiden, johdannaisvälineiden ja muiden siirtokelpoisten välineiden maksu-ja clearingpalveiut; 11. Edellä 1 - 10 alakohdassa lueteltuihin erilaisiin toimintoihin liittyvät muut neuvontapalvelut ja liitännäisrahoituspalvelut, mukaan lukien luottotiedot ja luottoarviot, sijoituksiin ja salkunhoitoon liittyvä tutkimus ja neuvonta, omaisuuteen ja yhtiöiden rakenneuudistuksiin ja strategiaan liittyvät neuvot; 12. muiden rahoituspalvelujen tarjoajien suorittama rahoitustietojen antaminen ja siirto, rahoitukseen liittyvä tietojenkäsittelyjä siihen liittyvät ohjelmistot. Seuraavat toiminnot eivät kuulu rahoituspalvelujen määrittelyyn: a) b) c) keskuspankkien vaihtokurssipolitiikan toteuttamisen yhteydessä; tai muiden julkisten laitosten toteuttamat toimet raha- ja keskuspankkien, viranomaisten tai julkisten laitosten harjoittama toiminta valtion lukuun tai valtion takuulla lukuun ottamatta tapauksia, joissa näiden julkisten yhteisöjen kanssa kilpailevat rahoituspalvelujen tarjoajat voivat harjoittaa tätä toimintaa; lukuun lakisääteiseen sosiaaliturva ottamatta tapauksia, joissa julkisten yhteisöjen tai yksityisten laitosten kanssa kilpailevat rahoituspalvelujen tarjoajat voivat harjoittaa tätä toimintaa. tai eläkejärjestelmään kuuluva toiminta 58 LUTE IV Sopimuksen 22 artiklan 2 kohdan mukaiset yhteisön varaukset Kaivostoiminta Joissakin jäsenvaltioissa voidaan vaatia kaivostoimintaa ja kaivosoikeuksia koskevia toimilupia yhtiöiltä, jotka eivät ole Euroopan yhteisön valvonnassa. Kalastus Yhteisön jäsenvaltioiden yksinomaiseen toimivaltaan tai lainkäyttövaltaan kuuluvilla merialueilla on biologisten varojen ja kalastusalueiden käyttö ja niille pääsy rajattu kalastusaluksiin, lipun alla ja jotka on rekisteröity yhteisön alueella, jollei toisin määrätä. jotka purjehtivat jäsenvaltion Kiinteistöjen hankinta Joissakin kiinteistöjen hankinnassa. jäsenvaltioissa muihin kuin EY:n yhtiöihin sovelletaan rajoituksia Audiovisuaaliset palvelut, radio mukaan lukien Tuotantoa ja jakelua, lähetykset ja muut yleisölle välittämisen muodot mukaan lukien, koskeva kansallinen kohtelu voidaan varata sellaisille audiovisuaalisille töille, jotka täyttävät tietyt alkuperävaatimukset. Televiestintäpalvelut, liikkuvat palvelut ja satelliittipalvelut mukaan lukien Varatut palvelut Joissakin jäsenvaltioissa pääsy täydentävien palvelujen ja infrastruktuurin markkinoille on rajoitettua. Ammatilliset palvelut Palvelut, jotka ovat kansalaisia. Tietyin edellytyksin nämä henkilöt voivat perustaa yhtiöitä. luonnollisille henkilöille, jotka on varattu jäsenvaltioiden Maatalous Joissakin jäsenvaltioissa kansallista kohtelua ei voida soveltaa sellaisiin yhtiöihin, jotka eivät ole yhteisön valvonnassa ja jotka haluaisivat perustaa maatalousyrityksen. Jos yhtiö, joka ei ole yhteisön valvonnassa, hankkii viinitiloja, sen on ilmoitettava asiasta tai tarvittaessa saatava siihen lupa. Ti e tot oi m i st opal vei ut 59 Joissakin kustannus-ja lähetystoimintaa harjoittaviin yhtiöihin. jäsenvaltioissa sovelletaan rajoituksia ulkomaalaisten osallistumiseen 60 LUTE V Sopimuksen 22 artiklan 4 kohdan mukaiset Georgian varaukset 1. Georgian voimassa oleva investointeja koskevassa lainsäädännössä säädetään, että ulkomaisten yhtiöiden ja sellaisten georgialaisten yhtiöiden investoinnit, jotka eivät ole valtion valvonnassa1, edellyttää luvan saamista toimivaltaisilta Georgian viranomaisilta. Kyseisten lupien antamiselle määrätyt edellytykset eivät saa Georgian lainsäädännön mukaisesti johtaa syrjintään yksityisten georgialaisten yhtiöiden ja ulkomaisten yhtiöiden välillä. Kyseisiä lupia ei saa käyttää yhteisön yhtiöille tämän sopimuksen 22 artiklan 4 kohdan nojalla myönnettyjen etujen mitätöimiseksi eikä muiden tämän sopimuksen määräysten kiertämiseen. Erityisesti niitä ei saa käyttää yhteisön yhtiöiden sijoittautumisen estämiseksi mille tahansa taloudellisen toiminnan alalle lukuun ottamatta tapauksia, joista määrätään jäljempänä. Lupia ei saa peruuttaa ilman asianmukaisia perusteluja; peruutuksista voidaan valittaa ja tarvittaessa voidaan aloittaa riitojenratkaisumenettely. Vuoden 1998 joulukuun 31 päivään mennessä Georgia muuttaa lupia koskevan lainsäädäntönsä vakiintuneen kansainvälisen käytännön ja erityisesti yhteisön lainsäädännön mukaiseksi. Euroopan unioni antaa teknistä apua tällä alalla. Siirtymäkauden aikana Georgia ei toimia, jotka muuttavat yhteisön yhtiöiden sijoittautumista ja toimintaa koskevat edellytykset rajoittavammiksi kuin ne olivat tämän sopimuksen parafoi n ti päivää edeltävänä päivänä. toimenpiteitä toteuta tai 2. Ulkomaiset investoinnit kielletään seuraavilla aloilla: Georgian puolustus ja turvallisuus, huumausaineiden ja psykotrooppisten aineiden valmistus ja myynti, huumausaineita tai myrkyllisiä aineita sisältävien kasvien viljely ja myynti. 3. Ulkomaiset yhtiöt tarvitsevat Georgian toimivaltaisten viranomaisten antaman erityisluvan toiminnan harjoittamiselle lähempänä kuin 20 kilometrin etäisyydellä Georgian rajasta tai muilla alueilla, jotka on määritetty elintärkeiksi kansalliselle turvallisuudelle tai Georgian ympäristön suojelemiselle. 4. Georgian prosenttia sellaisten yritysten osakkeista, lainsäädännössä säädetään, että valtiolla on oltava vähintään 51 joissa on ulkomaisia osakkaita, Sellaisina kuin ne on määriteltyinä tämän sopimuksen yhteisessä julistuksessa käsitteestä 'valvonta'. seuraavilla taloudellisen toiminnan aloilla. Kyseistä prosenttimäärää voidaan laskea, jos Georgian parlamentti niin päättää: kaasu- ja öljyputkien, viestintä- ja voimansiirtolinjojen sekä kansallisella tasolla merkittävien lämpölinjojen toiminnasta ja sille välttämättömistä rakennuksista ja palveluista huolehtiminen, kansallisella tasolla merkittävien Georgian moottoriteiden, rautateiden, lentoasemien ja merisatamien hoitaminen, arvopaperien, seteleiden, kolikoiden ja postimerkkien liikkeeseenlasku, hyvin vaarallisia sukupuolitaudit ja mielisairaudet, sairastavien potilaiden hoito, tartuntatauteja, mukaan lukien tarttuvat ihotaudit, vaarallisia tauteja sairastavien eläinten eläinlääketieteellinen hoito, raaka-alkoholin valmistus. Vaikka Georgian lainsäädännössä ei tehdä eroa ulkomaisten sijoittajien ja Georgian muiden kuin valtion yritysten välillä maan pitkäaikaisen vuokraamisen osalta, siinä ei sallita niiden ostaa maata tai luonnonvaroja. Ulkomaiset yhtiöt, malmiesiintymiä mannerjalustalla myöntämän toimiluvan. tai olevia jotka ovat kiinnostuneita etsimään ja hyödyntämään Georgiassa tai hyödyntämään sen tarvitsevat Georgian hallituksen tai luonnonvaroja, ottamaan 5. 6. Tämän liitteen varausten soveltaminen ci saa missään olosuhteissa johtaa sellaisen kohteluun, joka on epäedullisempi kuin minkä tahansa kolmannen maan yhtiöille myönnetty kohtelu. Rajoitusten lieventämistä sovelletaan myös yhteisön yhtiöihin kansallisen kohtelun tai suosituimmuuskohtelun perusteella sen mukaan, kumpi näistä kohteluista on edullisempi. investointeja koskevan Georgian tämän lainsäädännön sopimuksen määräysten ja hengen mukaisesti, erityisesti yleiset periaatteet, yhtiöiden lainsäädännön alalla tapahtuva sijoittautumista ja toimintaa koskevat edellytykset, yhteistyö (I, IV ja V osasto) sekä yhtiöiden sijoittautumista koskeva yhteisön ja Georgian kirjeenvaihto mukaan lukien. tuleva kehitys tapahtuu 62 LUONNOS: PÖYTÄKIRJA HALLINTOVIRANOMAISTEN KESKINÄISESTÄ AVUANNOSTA TULLIASIOISSA 63 / artikla Määritelmät Tässä pöytäkirjassa tarkoitetaan: a) b) c) d) 1. 2. ilmaisulla 'tullilainsäädäntö' sopimuspuolten alueilla sovellettavia säännöksiä, jotka koskevat tavaroiden tuontia, vientiä, kauttakuljetusta ja asettamista tulli menettelyyn mukaan lukien sopimuspuolten toteuttamat kielto-, rajoitus- ja valvontatoimenpiteet; ilmaisulla 'pyynnön esittävä viranomainen' toimivaltaista hallintoviranomaista, jonka sopimuspuoli on nimennyt tähän tarkoitukseen ja joka pyytää avunantoa tulliasioissa; 'pyynnön vastaanottanut viranomainen' ilmaisulla toimivaltaista hallintovi ranomaista, jonka sopimuspuoli on nimennyt tähän tarkoitukseen ja joka vastaan ottaa pyynnön avunannosta tulliasioissa; ilmaisulla henkilöön liittyvät tiedot. 'henkilötiedot' kaikki tunnistettuun tai tunnistettavissa olevaan 2 artikla Soveltamisala pöytäkirjassa määrättyjen Sopimuspuolet antavat toisilleen apua lainsäädäntövaltaansa kuuluvilla aloilla edellytysten mukaisesti tässä tullilainsäädäntöä ja paljastamiseksi tutkimiseksi. ja ehkäisemiseksi, rikkovien toimien tapojen Tässä pöytäkirjassa tarkoitettu avunanto tulliasioissa koskee niitä sopimuspuolten hallintoviranomaisia, jotka ovat toimivaltaisia soveltamaan tätä pöytäkirjaa. Se ei rajoita rikosasioissa annettavaa keskinäistä avunantoa koskevien säännösten soveltamista. Avunannon piiriin eivät myöskään kuulu tiedot, jotka on saatu oikeusviranomaisten pyynnöstä käytettyjen valtuuksien perusteella, elleivät nämä oikeusviranomaiset anna tähän suostumustaan. 3 artikla Pyynnöstä annettava apu 64 1. 2. 3. viranomainen vastaanottanut Pyynnön esittäneelle viranomaiselle tämän pyynnöstä kaikki asiaa koskevat tiedot, jotta tämä voi lukien tiedot varmistaa, että tullilainsäädäntöä sovelletaan oikein, mukaan havaituista tai suunnitelluista toimista, jotka ovat tai olisivat tullilainsäädännön vastaisia. toimittaa pyynnön vastaanottanut esittäneelle Pyynnön viranomaiselle tämän pyynnöstä, onko toisen sopimuspuolen alueelta viedyt tavarat tuotu asianmukaisesti toisen sopimuspuolen alueelle, ja yksilöi tarvittaessa tavaroihin sovelletun tullimenettelyn. viranomainen ilmoittaa pyynnön Pyynnön vastaanottanut viranomainen toteuttaa pyynnön esittäneen viranomaisen pyynnöstä toimenpiteet varmistaakseen, että erityinen valvonta kohdistetaan: tarvittavat a) b) c) d) luonnollisiin henkilöihin tai oikeushenkilöihin, joiden perustellusti uskotaan rikkovan tai rikkoneen tullilainsäädäntöä; paikkoihin, joihin tavaraa on varastoitu siten, että voidaan perustellusti uskoa niiden olevan tullilainsäädäntöä rikkoviin toimiin tarkoitettuja; sellaisten tavaroiden liikkumiseen, joiden on ilmoitettu mahdollisesti olevan tullilainsäädännön vastaisten toimien kohteena; kulkuneuvoihin, joita perustellusti uskotaan käytetyn tai käytettävän tai voitavan käyttää tullilainsäädäntöä rikkovissa toimissa. 4 artikla Oma-aloitteinen avunanto Sopimuspuolet antavat toisilleen lainsäädäntönsä, sääntöjensä ja muiden säädöstensä mukaisesti apua ilman, että sitä pyydetiiän, jos ne pitävät sitä tullilainsäädännön oikean soveltamisen kannalta tarpeellisena, erityisesti silloin kun ne saavat seuraavia asioita koskevia tietoja: toimet, joilla rikotaan tai näytetään rikkovan tullilainsäädäntöä ja joilla saattaa olla merkitystä muille sopimuspuolille, uudet keinot tai menetelmät, joita käytetään näiden toimien toteuttamisessa, tavarat, joiden tiedetään olevan tullilainsäädäntöä rikkovien toimien kohteena, 6S luonnollisiin henkilöihin tai oikeushenkilöihin, joiden perustellusti uskotaan rikkovan tai rikkoneen tullilainsäädäntöä, kulkuneuvoihin, joita perustellusti uskotaan käytetyn tai käytettävän tai voitavan käyttää tullilainsäädäntöä rikkovissa toimissa. 5 artikla Toi mitukset/tiedoksiannot Pyynnön vastaanottanut viranomainen pyynnöstä oman lainsäädäntönsä mukaisesti kaikki tarvittavat toimenpiteet: toteuttaa pyynnön esittäneen viranomaisen kaikkien sellaisten asiakirjojen toimittamiseksi, ja kaikkien sellaisten päätösten tiedoksi antamiseksi, jotka kuuluvat tämän pöytäkirjan soveltamisalaan, vastaanottajalle, joka asuu sen alueella tai on sijoittautunut sinne. Edellä 6 artiklan 3 kohdan määräyksiä sovelletaan itse pyynnön osalta. 6 artikla Avunantoa koskevien pyyntöjen muotoja sisältö 1. Tämän pöytäkirjan nojalla esitetyt pyynnöt tehdään kirjallisesti. Pyynnön täyttämiseksi tarvittavat asiakirjat liitetään pyyntöön. Myös suulliset pyynnöt voidaan hyväksyä, jos asian kiireellisyyden perusteella on tarpeen, mutta ne on viipymättä vahvistettava kirjallisesti. 2. Edellä 1 kohdassa tarkoitetuissa pyynnöissä on esitettävä seuraavat tiedot: a) pyynnön esittävä viranomainen; b) pyydetyt toimenpiteet; c) pyynnön tarkoitus ja syy; d) asiaan liittyvä lainsäädäntö, säännöt ja muut oikeudelliset välineet; e) mahdollisimman tarkat ja luonnollisista henkilöistä tai oikeushenkilöistä; laajat tiedot tutkimuksen kohteena olevista 66 f) yhteenveto asiaa koskevista seikoista ja jo suoritetuista kyselyistä, lukuun ottamatta 5 artiklassa tarkoitettuja tapauksia. Pyynnöt on tehtävä pyynnön vastaanottaneen viranomaisen virallisella kielellä tai jollakin sen hyväksymällä kielellä. Jos pyyntö ei täytä muotovaatimuksia, voidaan vaatia sen korjaamista täydentämistä; varotoimenpiteitä voidaan kuitenkin toteuttaa. tai 7 artikla Pyyntöjen täyttäminen toimii toimivaltansa ja käytettävissä Pyynnön vastaanottanut viranomainen olevien voimavarojen mukaisesti avunpyynnön täyttämiseksi samalla tavoin kuin se toimisi omaan lukuunsa tai saman sopimuspuolen muiden viranomaisten suorittamalla pyynnöstä tarkoituksenmukaisia tekemisen. Tämä määräys koskee myös hallinnollista yksikköä, jolle pyynnön vastaanottanut viranomainen on välittänyt pyynnön, jos tämä ei voi toimia yksin. olevia tai järjestämällä niiden toimittamalla tutkimuksia käytössään tietoja, Avunantopyynnöt lainsäädännön, sääntöjen ja muiden oikeudellisten välineiden mukaisesti. vastaanottaneen täytetään pyynnön sopimuspuolen valtuutetut asianmukaisesti Sopimuspuolen toisen asianomaisen sopimuspuolen suostumuksella ja sen määräämin edellytyksin saada pyynnön vastaanottaneelta toiselta tai viranomaiselta mahdollisesti rikkovia toimia ja joita pyynnön esittänyt viranomainen tarvitsee tämän pöytäkirjan soveltamiseksi. tämän vastuualueeseen kuuluvalta tullilainsäädäntöä jotka koskevat tosiasiallisesti virkamiehet tietoja, voivat tai Sopimuspuolen virkamiehet voivat suostumuksella ja sen määräämin edellytyksin olla suoritettavissa tutkimuksissa. asianomaisen läsnä toisen sopimuspuolen tämän alueella 1. 2. 3. 4. 8 artikla Hetojen välityksessä käytettävä muoto Pyynnön vastaanottanut viranomainen toimittaa tutkimusten tulokset pyynnön todistettuina esittäneelle asiakirjajäljennöksinä, kertomuksina ja muina niiden kaltaisina asiakirjoina. viranomaiselle asiakirjoina, oikeaksi 67 2. Kaikki 1 kohdassa tarkoitetut asiakirjat voidaan korvata missä tahansa muodossa olevalla samaa tarkoitusta varten tietokoneella tuotetulla tiedolla. 9 artikla Poikkeukset avunantovelvollisuuteen 1. Sopimuspuolet voivat kieltäytyä tässä pöytäkirjassa tarkoitetusta avunannosta, jos avunpyyntöön suostuminen: a) b) c) loukata Georgian voisi jäsenvaltion itsemääräämisoikeutta, jolta on pyydetty apua tämän pöytäkirjan mukaisesti; tai tai sellaisen Euroopan unionin todennäköisesti uhkaa yleistä järjestystä, turvallisuutta tai muita keskeisiä etuja, erityisesti 10 artiklan 2 kohdassa tarkoitetuissa tapauksissa; tai koskee muuta kuin tullilainsäädäntöä koskevia valuutta- tai verosäännöksiä; tai d) loukkaa teollisia salaisuuksia taikka liike- tai ammattisalaisuuksia. 2. 3. Jos pyynnön esittävä viranomainen pyytää sellaista apua, jota se ei itse voisi Pyynnön pyydettäessä antaa, se huomauttaa tästä seikasta pyynnössään. vastaanottanut viranomainen saa päättää, miten se vastaa tällaiseen pyyntöön. Jos avunannosta kieltäydytään, kieltäytymispäätös ja sen perustelut on viipymättä annettava tiedoksi pyynnön esittäneelle viranomaiselle. 10 artikla Tietojenvaihto ja luottamuksellisuus Tämän pöytäkirjan mukaisesti missä tahansa muodossa annetut tiedot ovat luottamuksellisia tai rajoitettuja, riippuen kummankin sopimuspuolen asiaa koskevista säännöistä. Niihin sovelletaan virallista salassapitovelvollisuutta ja tietoihin sovellettava suoja tiedot vastaanottaneen niitä koskee vastaaviin sopimuspuolen asiaa koskevan toimielimiin sovellettavien vastaavien säännösten mukaisesti. sekä yhteisön lainsäädännön liittyviä tietoja saa toimittaa ainoastaan, jos niitä vastaanottava Henkilöön sopimuspuoli sitoutuu suojelemaan niitä vähintään samalla tavalla kuin tietoja toimittava sopimuspuoli suojelisi niitä samassa tapauksessa. 68 3. 4 5. Saatuja tietoja voidaan käyttää ainoastaan tämän pöytäkirjan soveltamiseksi. Jos tarkoitukseen, sen on etukäteen toinen sopimuspuoli pyytää pyydettävä tiedot toimittaneelta viranomaiselta sen kirjallista suostumusta. Tietoja pyytäneen sopimuspuolen on lisäksi noudatettava tämän viranomaisen asettamia rajoituksia tietoja muuhun Edellä 3 kohdan määräykset eivät estä tullilainsäädännön noudattamatta jättämisen vuoksi järjestelyissä oikeudellisissa tai hallinnollisissa viranomaiselle toimittaneelle menettelyissä Kyseiset ilmoitetaan kyseisestä käytöstä tietojen käyttöä toimivaltaiselle tiedot Sopimuspuolet voivat käyttää tämän pöytäkirjan määräysten mukaisesti saatuja todisteena todistusaineistossa, kertomuksissa ja tietoja ja tutkittuja asiakirjoja lausunnoissa sekä oikeudelle esitettyjen kanteiden ja syytteiden yhteydessä. / / artikla Asiantuntijat ja todistajat Pyynnön vastaanottaneen viranomaisen virkamies voidaan toisen sopimuspuolen toimivaltaan kuuluvalla alueella valtuuttaa valtuutuksessa olevin rajoituksin esiintymään asiantuntijana tai hallinnollisissa menettelyissä, jotka koskevat tämän pöytäkirjan soveltamisalaan kuuluvia asioita, sekä esittämään esineitä, asiakirjoja todistettuja jäljennöksiä, joita mahdollisesti tarvitaan näissä menettelyissä. Todistamis- tai kuulemispyynnössä on ilmoitettava selvästi, minkä asian johdosta ja minkä aseman tai ominaisuuden perusteella virkamiestä kuullaan. tai niiden virallisesti oikeaksi todistajana oikeudellisissa tai Valtuutuksen saanut virkamies saa pyynnön esittäneen sopimuspuolen alueella omille virkamiehille voimassa olevan lainsäädännön mukaisesti taatun suojan. 12 artikla Avunannosta aiheutuneet kustannukset Sopimuspuolet ovat vaatimatta toisiltaan korvausta tämän pöytäkirjan nojalla aiheutu neista kustannuksista lukuun ottamatta tapauksen mukaan asiantuntijoiden ja todistajien sekä muun kuin julkishallinnon palveluksessa olevien tulkkien ja kääntäjien kustannuksia 13 artikla C/1 Soveltaminen ja sekä Euroopan keskustulliviranomaiset tarvittaessa Euroopan unionin komission Georgian toimivaltaiset osastot jäsenvaltioiden tulliviranomaiset vastaavat tämän pöytäkirjan soveltamisesta. Ne päättävät kaikista pöytäkirjan soveltamisessa tarvittavista käytännön toimenpiteistä ja järjestelyistä ottaen huomioon voimassa olevat tietosuojaa koskevat säännöt. Ne voivat suositella toimivaltaisille elimille muutoksia, jotka niiden käsityksen mukaan pitäisi tehdä tähän pöytäkirjaan. yhteisöjen Sopimuspuolet neuvottelevat keskenään ja ilmoittavat sen jälkeen toisilleen yksityiskohtaisista soveltamista koskevista säännöistä, jotka on annettu tämän artiklan määräysten mukaisesti. 14 artikla Täydentävä luonne Yhden tai useamman Euroopan unionin jäsenvaltion ja Georgian tekemät keskinäistä avunantoa koskevat sopimukset eivät estä soveltamasta yhteisön säännöksiä komission toimivaltaisten osastojen ja jäsenvaltioiden tulliviranomaisten välisestä sellaisten tietojen toimittamisesta, jotka koskevat tulliasioissa saatuja, yhteisölle mahdollisesti tietoja, sanotun kuitenkaan rajoittamatta 10 artiklan määräysten merkityksellisiä soveltamista. 70 Yhteinen julistus 5 artiklasta Jos sopimuspuolet ovat yhtä mieltä siitä, että olosuhteet vaativat korkean tason tapaamisia, niitä järjestetään tarpeen mukaan. 71 Yhteinen julistus 14 artiklasta tuonti tul li politiikastaan, mukaan Sopimuspuolet neuvottelevat yhteistyökomiteassa lukien tullisuojan muutokset, kunnes Georgia liittyy WTO. hon. Kyseisiä neuvotteluja ehdotetaan erityisesti ennen tullisuojan korottamista. 72 Yhteinen julistus käsitteestä 'valvonta' 24 artiklan b kohdassa ja 36 artiklassa 1. 2. Sopimuspuolet vahvistavat olevansa yhtä mieltä siitä, että valvonta riippuu yksittäisten tapausten tosiasiallisista olosuhteista. Yhtiön katsotaan olevan toisen yhtiön valvonnassa ja sitä pidetään näin ollen toisen yhtiön tytäryhtiönä, jos esimerkiksi: toisella yhtiöllä on äänten enemmistö suoraan tai välillisesti, tai toisella yhtiöllä on oikeus nimittää ja erottaa enemmistö toisen yhtiön hallinto- tai johtoelimen tai valvovan elimen jäsenistä, ja se on samalla tytäryhtiön osakkeenomistaja tai jäsen. 3. Sopimuspuolet katsovat, että 2 kohdassa esitetyt perusteet eivät ole tyhjentäviä. 73 Yhteinen julistus 35 artiklasta Viisumin vaatimisen vain tietyn sopimuspuolen luonnollisilta henkilöiltä ei katsota mitätöivän tai rajoittavan erityiseen sitoumukseen perustuvia etuja. 74 Yhteinen julistus 42 artiklasta sisältyvät erityisesti Sopimuspuolet sopivat, että tätä sopimusta sovellettaessa käsitteisiin henkinen, teollinen lukien ja kaupallinen omaisuus tietokoneohjelmien tekijänoikeudet, lähioikeudet, oikeudet, jotka liittyvät patentteihin, teolliseen lukien alkuperänimitykset, tavara- ja palvelumerkkeihin ja integroitujen piirien piirimalleihin sekä teollisuusomistusoikeuden suojelemista koskevan Pariisin sopimuksen 10 a artiklassa tietotaitoa koskevien julkaisemattomien tietojen suojaaminen. tarkoitettu suoja vilpillistä kilpailua vastaan ja tekijänoikeudet, mukaan maantieteellisiin merkintöihin, muotoiluun, mukaan 75 Yhteinen julistus 94 artiklasta Sopimuspuolet sopivat, että sopimuksen 94 artiklaan sisällytetyllä ilmaisulla 'erityisen kiireelliset tapaukset' tarkoitetaan sopimuksen oikein tulkitsemiseksi ja soveltamiseksi jommankumman sopimuspuolen tekemää sopimuksen merkittävää rikkominen. Sopimuksen merkittävä rikkominen käsittää: a) joka sopimuksen kansainvälisen oikeuden yleisten sääntöjen mukaan; perusteettoman purkamisen, ei ole oikeutettua tai b) sopimuksen 2 artiklassa määrättyjen rikkomisen. sopimusten olennaisten osien Sopimuspuolet sopivat, että 94 artiklassa tarkoitetut 'aiheelliset toimenpiteet' tarkoittavat kansainvälisen oikeuden mukaisesti toteutettuja toimenpiteitä. Jos toinen toimenpiteen erityisen kiireellisessä toinen sopimuspuoli voi aloittaa riitojen tapauksessa 94 artiklan nojalla, ratkaisemiseksi määrätyn menettelyn. sopimuspuoli toteuttaa tietyn 7(> Ranskan tasavallan julistus tasavalta huomauttaa, että Georgian kanssa Ranskan ja yhteistyösopimusta ei sovelleta Euroopan yhteisön perustamissopimuksen mukaisesti Euroopan yhteisöön assosioituneihin merentakaisiin maihin ja alueisiin. tehtyä kumppanuus- 77 YHTIÖIDEN SIJOITTAUTUMISTA KOSKEVA YHTEISÖN JA GEORGIAN KIRJIiENVAIHTO 78 A. Georgian hallituksen kirje Arvoisa Herra, Viittaan parafoituun kumppanuus- ja yhteistyösopimukseen. Kuten neuvotteluissa korostin, Georgia myöntää Georgian alueelle sijoittautuville ja siellä toimiville yhteisön yhtiöille etuoikeutetun kohtelun tietyiltä osin. Selitin, että tämä heijastaa Georgian politiikkaa edistää kaikin keinoin yhteisön yhtiöiden sijoittautumista Georgiaan. Tämän seikan huomioon ottaen katson, että tämän sopimuksen parafoimisen ja yhtiöiden sijoittautumista koskevien artiklojen voimaantulon välisenä aikana Georgia ei toteuta toimenpiteitä tai anna lainsäädäntöä, joiden seurauksena yhteisön yhtiöitä syrjittäisiin tai niihin kohdistuva syrjintä huononisi suhteessa Georgian tai kolmansien maiden yhtiöihin ja sopimuksen paraföintipäivänä vallinneeseen tilanteeseen verrattuna. Olisin kiitollinen, jos voisitte vahvistaa vastaanottaneenne tämän kirjeen. Vastaanottakaa, Arvoisa Herra, korkeimman kunnioitukseni vakuutus. Georgian hallituksen puolesta 79 Yi. Euroopan yhteisöjen kirje Arvoisa Herra, Minulla on kunnia ilmoittaa saaneeni seuraavan tänään päivätyn kirjeenne: "Viittaan parafoituun kumppanuus ja yhteistyösopimukseen. Kuten neuvotteluissa korostin, Georgia myöntää Georgian alueelle sijoittautuville ja siellä toimiville yhteisön yhtiöille etuoikeutetun kohtelun tietyiltä osin. Selitin, että tämä heijastaa Georgian politiikkaa edistää kaikin keinoin yhteisön yhtiöiden sijoittautumista Georgiaan. Fämän seikan huomioon ottaen katson, että ja yhtiöiden sijoittautumista koskevien artiklojen voimaantulon välisenä aikana Georgia ei lainsäädäntöä, joiden seurauksena yhteisön yhtiöitä toteuta syrjittäisiin tai niihin kohdistuva syrjintä huononisi suhteessa Georgian tai kolmansien maiden yhtiöihin ja sopimuksen paraföintipäivänä vallinneeseen tilanteeseen verrattuna. tämän sopimuksen parafoimisen toimenpiteitä tai anna Olisin kiitollinen, jos voisitte vahvistaa vastaanottaneenne tämän kirjeen. " Vahvistan vastaanottaneeni tämän kirjeen. Vastaanottakaa, Arvoisa Herra, korkeimman kunnioitukseni vakuutus. Euroopan yhteisöjen puolesta 80 Sopimukseen kuulumaton osa Yhteisön julistus Yhteisö sitoutuu antamaan tai muulla asianmukaisella tavalla, jotta Georgian viranomaiset ja taloudelliset toimijat hyötyisivät sellaisena kuin sitä tällä hetkellä täysin yhteisön yleisen sovelletaan Georgiaan, tarjoamista eduista. teknistä apua järjestämällä tullietuusjärjestelmän, seminaareja ISSN 1024-4492 KOM(96) 135 lopullinen ASIAKIRJAT FI 11 Luettelonumero : CB-C0-96-156-FI-C ISBN 92-78-02507-0 Euroopan yhteisöjen virallisten julkaisujen toimisto L-2985 Luxemburg

Proposal for a Council and Commission Decision on the conclusion of the Partnership and Cooperation Agreement between the European Communities and their Member States of the one part, and the Republic of Azerbaijan, of the other part

http://publications.europa.eu/resource/cellar/5a9032f1-54ff-4a04-b094-0b726a55b555

eng

"r «J'iS'1!) •M » * *v V. <- z 4 COMMISSION OF THE EUROPEAN COMMUNITIES Brussels, 27. 03. 1996 COM(96) 137 final 96/094 (AVC) MÉBAft m MS Proposai for a Council and Commission Decision on the conclusion of the Partnership and Cooperation Agreement between the European Communities and their Member States of the one part, and the Republic of Azerbaijan, of the other part (presented by the Commission) WW Kl -. - ,#£' _. ' S li "•" < * ^ Art" 2i ,® 'it"' *' f* £ ï' "? ' 31»-' Î J - T3 « mm Explanatory memorandum 1. The attached proposal for a Council and Commission Decision constitutes the legal instrument for the conclusion of the Partnership and Cooperation Agreement between the European Communities and their Member States, on the one hand, and the Republic of Azerbaijan, on the other. 2. Following the Council's adoption of the negotiating directives on 5 October 1992, negotiations with the Republic of Azerbaijan were held in the course of 1995. After two rounds of negotiations, the Agreement was initialled on 18 December 1995. 3. The Agreement is a mixed agreement covering areas for which both the Communities and the Member States are competent, and is concluded for an initial period often years. It establishes a political dialogue. The Agreement also covers trade in goods, labour conditions, establishment and operation of companies, cross-border supply of services, payments and capital, competition, intellectual, industrial and commercial property protection, legislative cooperation, economic cooperation, cooperation on human rights and democracy, cooperation in combatting illegal activities and illegal immigration, cultural cooperation and financial cooperation. The Agreement contains a clause which allows it to be suspended, even unilaterally, if it is considered that there has been a breach of the essential elements underlying the Agreement i. e. respect for democracy, human rights and the principles of the market economy. The Agreement sets out an institutional framework for its implementation with a Cooperation Council, a Cooperation Committee and a Parliamentary Cooperation Committee. Customs cooperation is covered by a separate protocol. IK The Agreement will, as far as trade relations between the Community and the Republic of Azerbaijan are concerned, replace the Agreement on Trade and Commercial and Economic Cooperation between the European Economic Community and the European Atomic Energy Community, and the USSR, signed on 18 December 1989. 5. The procedures of the three Communities (EC, EAEC and ECSC) for signing and concluding the Agreement differ. In the case of the EC, account will have to be taken of Opinion 1/94 delivered by the Court of Justice on 15 November 1994 on the competence of the European Community to conclude the agreements reached during the Uruguay Round. For the purpose of concluding the Agreement:. the Council will conclude the Agreement, with the assent of the European Parliament and having consulted the Economic and Social Committee, on behalf of the European Community in accordance with Article 54(2), the closing sentence of Article 57(2) and Articles 73c(2), 75, 84(2), 113 and 235 in conjunction with the second sentence of Article 228(2) and the second subparagraph of Article 228(3) of the EC Treaty by adopting the attached decision; the Commission will conclude the Agreement on behalf of the European Atomic Energy Community after the Council has approved it in accordance with the second paragraph of Article 101 of the Euratom Treaty. the Commission will conclude the Agreement on behalf of the ECSC in accordance with the ECSC Treaty, after consulting the Consultative Committee and with the unanimous assent of the Council; The conclusion of the Agreement will have to be ratified by all the Member States given the mixed nature of the Agreement. 6. In view of the above, the Commission proposes that the Council adopt the annexed decision. lb COUNCIL AND COMMISSION DECISION OF on the conclusion of the Partnership and Cooperation Agreement between the European Communities and their Member States and the Republic of Azerbaijan. (. /. /ECSC, EC, EURATOM) THE COUNCIL OF THE EUROPEAN UNION, THE EUROPEAN COMMISSION, Having regard to the Treaty establishing the European Coal and Steel Community, Having regard to the Treaty establishing the European Community, and in particular Article 54(2), the closing sentence of Article 57(2) and Articles 73c(2), 75, £4(2), 113 and 235 in conjunction with the second sentence of Article 228(2) and the second subparagraph of Article 228(3) thereof, Having regard to the Treaty establishing the European Atomic Energy Community, and in particular the second paragraph of Article 101 thereof, Having regard to the assent of the European Parliament, Having regard to the approval of the Council given in accordance with Article 101 of the Treaty establishing the European Atomic Energy Community, Having consulted the ECSC Consultative Committee and the Economic and Social Committee, and with the unanimous assent of the Council, Whereas the conclusion of the Partnership and Cooperation Agreement between the European on. would contribute to achieving the European Union and Azerbaijan signed in Communities' objectives; Whereas that Agreement seeks to strengthen existing links, notably those established by the Agreement on Trade and Commercial and Economic Cooperation between the European Economic Community and the European Atomic Energy Community and the USSR, signed on 18 December 1989; Whereas some of the obligations provided for in the Agreement in fields other than Community trade policy affect the arrangements established by Community acts, particularly acts relating to the right of establishment and to transport; e Whereas the Agreement imposes on the Community certain obligations relating to the movement of capital and payments between the Community and Azerbaijan; Whereas in the case of certain measures provided for in the Agreement and falling within the Community's powers the EC Treaty provides no basis for action other than Article 235, HAVE DECIDED AS FOLLOWS : Article 1 The Partnership and Cooperation Agreement between the European Union and the Republic of Azerbaijan, together with the Protocol, the declarations and the exchange of letters, are hereby approved on behalf of the European Community, the European Coal and Steel Com munity and the European Atomic Energy Community. Article 2 1. The position to be adopted by the Community in the Cooperation Council shall be determined by the Council, on a proposal from the Commission, or, where appropriate, by the Commission, in each case in accordance with the relevant provisions of the Treaties establishing the European Community, the European Coal and Steel Community and the European Atomic Energy Community. 2. In accordance with Article 79 of the Partnership and Cooperation Agreement, the President of the Council shall chair the Cooperation Council and shall present the Community's position. A representative of the Commission shall chair the Cooperation Committee in accordance with its rules of procedure and shall present the Community's position. Article 3 The President of the Council shall give the notification provided for in Article 100 of the Agreement on behalf of the European Community. The President of the Commission shall give such notification on behalf of the European Coal and Steel Community and the European Atomic Energy Community. Done at Brussels, U Final Act The plenipotentiaries of: THE KINGDOM OF BELGIUM, THE KINGDOM OF DENMARK, THE FEDERAL REPUBLIC OF GERMANY, THE HELLENIC REPUBLIC, THE KINGDOM OF SPAIN, THE FRENCH REPUBLIC, IRELAND, THE ITALIAN REPUBLIC, THE GRAND DUCHY OF LUXEMBOURG, THE KINGDOM OF THE NETHERLANDS, THE REPUBLIC OF AUSTRIA, THE PORTUGUESE REPUBLIC, THE REPUBLIC OF FINLAND, THE KINGDOM OF SWEDEN, THE UNITED KINGDOM OF GREAT BRITAIN AND NORTHERN IRELAND Contracting Parties to the Treaty establishing the EUROPEAN COMMUNITY, the Treaty establishing the EUROPEAN COAL AND STEEL COMMUNITY, and the Treaty establishing the EUROPEAN ATOMIC ENERGY COMMUNITY, hereinafter referred to as "the Member States", and of the EUROPEAN COMMUNITY, THE EUROPEAN ATOMIC ENERGY COMMUNITY and the EUROPEAN COAL AND STEEL COMMUNITY, hereinafter referred to as "the Community", of the one part, and the plenipotentiaries of the Republic of Azerbaijan, / e. of the other part, meeting at. on in the year one thousand nine hundred and ninety-six for the signature of the Partnership and Cooperation Agreement establishing a partnership between the European Communities and their Members States, of the one part, and the Republic of Azerbaijan, of the other part, hereinafter referred to as "the Partnership and Cooperation Agreement", have adopted the following text : the Partnership and Cooperation Agreement and the Protocol on mutual assistance in customs matters. The plenipotentiaries of the Member States and of the Community and the plenipotentiaries of the Republic of Azerbaijan have adopted the texts of the Joint Declarations listed below and annexed to this Final Act: Joint Declaration (concerning the twelfth recital in the preamble) Joint Declaration concerning Article 3bis of the Agreement Joint Declaration concerning Article 5 of the Agreement Joint Declaration concerning Article 14 of the Agreement Joint Declaration concerning the notion of "control" in Article 24(b) and Article 36 of the Agreement Joint Declaration concerning Article 35 of the Agreement Joint Declaration concerning Article 42 of the Agreement Joint Declaration concerning Article 54 of the Agreement Joint Declaration concerning Article 94 of the Agreement The plenipotentiaries of the Member States and of the Community and the plenipotentiaries of the Republic of Azerbaijan have adopted the exchange of letters listed below and annexed to this Final Act: Exchange of letters in relation to the establishment of companies The plenipotentiaries of the Member States and the Community and the Republic of Azerbaijan have also taken note of the declaration listed below annexed to this Final Act: Unilateral Declaration by the French Republic on the Overseas Countries and Territories Done at in the year one thousand nine hundred and ninety six. For the Council and the Commission of the European Communities. For the Republic of Azerbaijan. // PARTNERSHIP AND COOPERATION AGREEMENT BETWEEN THE EUROPEAN COMMUNITIES AND THEIR MEMBER STATES, OF THE ONE PART, AND THE REPUBLIC OF AZERBAIJAN, OF THE OTHER PART 9- J* PARTNERSHIP AND COOPERATION AGREEMENT establishing a partnership between the European Communities and their Member States, of the one part, and the Republic of Azerbaijan, of the other part. THE KINGDOM OF BELGIUM, THE KINGDOM OF DENMARK, THE FEDERAL REPUBLIC OF GERMANY, THE HELLENIC REPUBLIC, THE KINGDOM OF SPAIN, THE FRENCH REPUBLIC, IRELAND, THE ITALIAN REPUBLIC, THE GRAND DUCHY OF LUXEMBOURG, THE KINGDOM OF THE NETHERLANDS. AUSTRIA, THE PORTUGUESE REPUBLIC, FINLAND, THE KINGDOM OF SWEDEN, THE UNITED KINGDOM OF GREAT BRITAIN AND NORTHERN IRELAND, Contracting Parties to the Treaty establishing the European Community, the Treaty establishing the European Coal and Steel Community, and the Treaty establishing the European Atomic Energy Community, hereinafter referred to as "Member States", and THE EUROPEAN COMMUNITY, THE EUROPEAN COAL AND STEEL COMMUNITY, AND THE EUROPEAN ATOMIC ENERGY COMMUNITY, hereinafter referred to as "the Community", of the one part, AND THE REPUBLIC OF AZERBAIJAN of the other part, CONSIDERING the links between the Community, its Member States and the Republic of Azerbaijan and the common values that they share, V - -* 2 * rf RECOGNIZING that the Community and the Republic of Azerbaijan wish to strengthen these links and to establish partnership and cooperation which would strengthen and widen the relations established in the past in particular by the Agreement between the European Economic Community and the European Atomic Energy Community and the Union of Soviet Socialist Republics on Trade and Commercial and Economic Cooperation, signed on 18 December 1989, which, since the dissolution of the USSR, applies mutatis mutandis to bilateral relations between the European Communities and each of the Independent States. CONSIDERING the commitment of the Community and its Member States and of the Republic of Azerbaijan to strengthening the political and economic freedoms which constitute the very basis of the partnership, RECOGNIZING in that context that support of the independence, sovereignty and territorial integrity of the Republic of Azerbaijan will contribute to safeguarding of peace and stability in Europe, CONSIDERING the commitment of the Parties to promote international peace and security, as well as the peaceful settlement of disputes and to cooperate to this end in the framework of the United Nations and the Organisation for Security and Cooperation in Europe, DESIROUS of encouraging the process of regional cooperation in the areas covered by this agreement with neighbouring countries in order to promote the prosperity and stability of the region and in particular initiatives aimed at fostering cooperation and mutual confidence among Independent States of the Transcaucasus region and other neighbouring States, CONSIDERING the firm commitment of the Community and its Member States and of the Republic of Azerbaijan to the full implementation of all principles and provisions contained in the Final Act of the Conference on Security and Cooperation in Europe (CSCE), the Concluding Documents of the Madrid and Vienna Follow Up Meetings, the Document of the CSCE Bonn Conference on Economic Cooperation, the Charter of Paris for a New Europe and the CSCE Helsinki Document 1992 "The Challenges of Change", and other fundamental documents of the OSCE, CONVINCED of the paramount importance of the rule of law and respect for human rights, particularly those of persons belonging to minorities,, the establishment of a multiparty system with free and democratic elections and economic liberalization aimed at setting up a market economy, BELIEVING that full implementation of this Partnership and Cooperation Agreement will both depend on and contribute to continuation and accomplishment of the political, economic and legal reforms in the Republic of Azerbaijan, as well as the introduction of the factors necessary for cooperation, notably in the light of the conclusions of the CSCE Bonn Conference, DESIROUS of establishing and developing regular political dialogue on bilateral, regional and international issues of mutual interest, RECOGNIZING AND SUPPORTING the wish of the Republic of Azerbaijan to establish close co-operation with European Institutions, CONSIDERING the necessity of promoting investment in the Republic of Azerbaijan, including in the energy sector, and in this context the importance attached by the Community and its Member States to equitable conditions for access to and transit for export of energy products; confirming the attachment of the Community and its Member States and of the Republic of Azerbaijan to the European Energy Charter, and to the full implementation of the Energy Charter Treaty and the Energy Charter Protocol on energy efficiency and related environmental aspects, TAKING ACCOUNT of the Community's willingness to provide for economic cooperation and technical assistance as appropriate, BEARING IN MIND the utility of the Agreement in favouring a gradual rapprochement between the Republic of Azerbaijan and a wider area of cooperation in Europe and neighbouring regions and its progressive integration into the open international system, CONSIDERING the commitment of the Parties to liberalise trade, in conformity with World Trade Organisation (WTO) rules, CONSCIOUS of the need to improve conditions affecting business and investment, and conditions in areas such as establishment of companies, labour, provision of services and capital movements, CONVINCED that this Agreement will create a new climate for economic relations between the Parties and in particular for the development of trade and investment, which are essential to economic restructuring and technological modernization, DESIROUS of establishing close cooperation in the area of environment protection taking into account the interdependence existing between the Parties in this field, RECOGNIZING that co-operation for the prevention and control of illegal immigration constitutes one of the primary objectives of this Agreement, DESIROUS of establishing cultural cooperation and improving the flow of information, HAVE AGREED AS FOLLOWS: jrr ARTICLE 1 A Partnership is hereby established between the Community and its Member States of the one part, and the Republic of Azerbaijan of the other part. The objectives of this partnership are: - - - - to provide an appropriate framework for the political dialogue between the Parties allowing the development of political relations; to support the Republic of Azerbaijan's efforts to consolidate its democracy and to develop its economy and to complete the transition into a market economy; to promote trade and investment and harmonious economic relations between the Parties and so to foster their sustainable economic development; to provide a basis for legislative, economic, social, financial, civil scientific, technological and cultural cooperation. sir TITLE I GENERAL PRINCIPLES ARTICLE 2 Respect for democracy, principles of international law and human rights as defined in particular in the United Nations Charter, the Helsinki Final Act and the Charter of Paris for a New Europe, as well as the principles of market economy, including those enunciated in the documents of the CSCE Bonn Conference, underpin the internal and external policies of the Parties and constitute essential elements of partnership and of this Agreement. ARTICLE 3 The Parties consider that it is essential for their future prosperity and stability that the newly independent states which have emerged from the dissolution of the Union of Soviet Socialist Republics, hereinafter called "Independent States", should maintain and develop cooperation among themselves in compliance with the principles of the Helsinki Final Act and with international law and in the spirit of good neighbourly relations and will make every effort to encourage this process. ARTICLE 3bis The Parties shall as appropriate review changing circumstances in the Republic of Azerbaijan, in particular regarding economic conditions there and implementation of market-oriented economic reforms. The Cooperation Council may make recommendations to the Parties concerning development of any part of this Agreement in the light of these circumstances. st TITLE D POLITICAL DIALOGUE ARTICLE 4 A regular political dialogue shall be established between the Parties which they intend to develop and intensify. It shall accompany and consolidate the rapprochement between the Community and the Republic of Azerbaijan, support the political and economic changes underway in that country and contribute to the establishment of new forms of cooperation. The political dialogue: - will strengthen the links of the Republic of Azerbaijan with the Community and its Member States, and thus with the community of democratic nations as a whole. The economic convergence achieved through this Agreement will lead to more intense political relations; - will bring about an increasing convergence of positions on international issues of mutual concern thus increasing security and stability in the region and promoting the future development of the Independent States of the Transcaucasus, - shall foresee that the Parties endeavour to co-operate on matters pertaining to the strengthening of stability and security in Europe, the observance of the principles of democracy, and the respect and promotion of human rights, particularly those of persons belonging to minorities and shall hold consultations, if necessary, on relevant matters. Such dialogue may take place on a regional basis, with a view to contributing towards the resolution of regional conflicts and tensions. ARTICLE 5 At ministerial level, political dialogue shall take place within the Cooperation Council established in Article 77 and on other occasions by mutual agreement. ARTICLE 6 Other procedures and mechanisms for political dialogue shall be set up by the Parties, and in particular in the following forms: - regular meetings at senior official level between representatives of the Community and its Member States on the one hand, and representatives of the Republic of Azerbaijan on the other hand;. A#f taking full advantage of diplomatic channels between the Parties including appropriate contacts in the bilateral as well as the multilateral field, such as United Nations, OSCE meetings and elsewhere, any other means, including the possibility of expert meetings which would contribute to consolidating and developing this dialogue. ARTICLE 7 Political dialogue at parliamentary level shall take place within the framework of the Parliamentary Cooperation Committee established in Article 82. ^rr TITLE HI TRADE IN GOODS ARTICLE 8 1. The Parties shall accord to one another most-favoured-nation treatment in all areas in respect of: - customs duties and charges applied to imports and exports, including the method of collecting such duties and charges, taxes and other internal charges of any kind applied directly or indirectly to imported goods, - provisions relating to customs clearance, transit, warehouses and transhipment, - - methods of payment and the transfer of such payments, - the rules relating to the sale, purchase, transport, distribution and use of goods on the domestic market. 2. The provisions of paragraph 1 shall not apply to: (a) advantages granted with the aim of creating a customs union or a free-trade area or pursuant to the creation of such a union or area, (b) advantages granted to particular countries in accordance with the GATT and with other international arrangements in favour of developing countries; (c) advantages accorded to adjacent countries in order to facilitate frontier traffic 3. The provisions of paragraph 1 shall not apply, during a transitional period expiring on the date of the Republic of Azerbaijan acceding to the GATT or on 31 December 1998, whichever is earlier, to advantages defined in Annex I granted by the Republic of Azerbaijan to other states which have emerged from the dissolution of the USSR. ARTICLE 9 1. The Parties agree that the principle of free transit is an essential condition of attaining the objectives of this Agreement. In this connection each Party shall secure unrestricted transit via or through its territory of goods originating in the customs territory or destined for the customs territory of the other Party. 2. The rules described in the Article V, paragraphs 2, 3, 4 and 5 of the GATT are applicable between the two Parties. 3. The rules contained in this Article are without prejudice to any special rules relating to specific sectors, in particular such as transport, or products agreed between the Parties, or to the provisions of Article 86. ,4#f ARTICLE 10 Without prejudice to the rights and obligations stemming from international conventions on the temporary admission of goods which bind both Parties, each Party shall furthermore grant the other Party exemption from import charges and duties on goods admitted temporarily, in the instances and according to the procedures stipulated by any other international convention on this matter binding upon it, in conformity with its legislation. Account shall be taken of the conditions under which the obligations stemming from such a convention have been accepted by the Party in question. ARTICLE 11 1. Goods originating in the Republic of Azerbaijan shall be imported into the Community free of quantitative restrictions without prejudice to the provisions of Articles 13, 16 and 17 of this Agreement. 2. Goods originating in the Community shall be imported into the Republic of Azerbaijan free of all quantitative restrictions and measures of equivalent effect without prejudice to Articles 13, 16 and 17 of this Agreement Goods shall be traded between the Parties at market-related prices. ARTICLE 12 ARTICLE 13 1. Where any product is being imported into the territory of one of the Parties in such increased quantities or under such conditions as to cause or threaten to cause injury to domestic producers of like or direct competitive products, the Community or the Republic of Azerbaijan, whichever is concerned, may take appropriate measures in accordance with the following procedures and conditions. 2. Before taking any measures, or in cases to which paragraph 4 applies as soon as possible thereafter, the Community or the Republic of Azerbaijan, as the case may be, shall supply the Cooperation Council with all relevant information with a view to seeking a solution acceptable to both Parties as provided for in Title XI. 3. If, as a result of the consultations, the Parties do not reach agreement within 30 days of referral to the Cooperation Council on actions to avoid the situation, the Party which requested consultations shall be free to restrict imports of the products concerned to the extent and for such time as is necessary to prevent or remedy the injury, or to adopt other appropriate measures. 4. In critical circumstances where delay would cause damage difficult to repair, the Parties may take the measures before the consultations, on the condition that consultations shall be offered immediately after taking such action. 10 ^f 5. In the selection of measures under this Article, the Contracting Parties shall give priority to those which cause least disturbance to the achievement of the aims of this Agreement. 6 Nothing in this Article shall prejudice or affect in any way the taking, by either Party, of anti-dumping or countervailing measures in accordance with Article VI of the GATT, the Agreement on implementation of Article VI of the GATT, the Agreement on interpretation and application of Articles VI, XVI and XXIII of the GATT or related internal legislation. ARTICLE 14 The Parties undertake to consider development of the provisions in this Agreement on trade in goods between them, as circumstances allow, including the situation arising from the accession of the Republic of Azerbaijan to the WTO. The Cooperation Council may make recommendations on such developments to the Parties which could be put into effect, where accepted, by virtue of agreement between the Parties in accordance with their respective procedures. ARTICLE 15 The Agreement shall not preclude prohibitions or restrictions on imports, exports or goods in transit justified on grounds of public morality, public policy or public security, the protection of health and life of humans, animals or plants; the protection of natural resources, the protection of national treasures of artistic, historic or archaeological value or the protection of intellectual, industrial and commercial property or rules relating to gold and silver Such prohibitions or restrictions shall not, however, constitute a means of arbitrary discrimination or a disguised restriction on trade between the Parties. ARTICLE 16 This Title shall not apply to trade in textile products falling under Chapters 50 to 63 of the Combined Nomenclature. Trade in these products shall be governed by a separate agreement, initialled on 17 November 1993 and applied provisionally since 1 January 1993, and by any successor agreements. ARTICLE 17 1. Trade in products covered by the Treaty establishing the European Coal and Steel Community shall be governed by the provisions of this Title, with the exception of Article 11 2. A contact group on coal and steel matters is set up, comprising representatives of the Community on the one hand, and representatives of the Republic of Azerbaijan on the other. The contact group shall exchange, on a regular basis, information on all coal and steel matters of interest to the Parties. ARTICLE 18 Trade in nuclear materials will be conducted in accordance with the provisions of the Treaty establishing the European Atomic Energy Community. If necessary, trade in nuclear materials shall be subject to the provisions of a specific Agreement to be concluded between the European Atomic Energy Community and the Republic of Azerbaijan. 11 ïtrT TITLE IV PROVISIONS AFFECTING BUSINESS AND INVESTMENT CHAPTER 1 Labour Conditions ARTICLE 19 1. Subject to the laws, conditions and procedures applicable in each Member State, the Community and the Member States shall endeavour to ensure that the treatment accorded to Azerbaijani nationals legally employed in the territory of a Member State shall be free from any discrimination based on nationality, as regards working conditions, remuneration or dismissal, as compared to its own nationals 2. Subject to the laws, conditions and procedures applicable in the Republic of Azerbaijan, the Republic of Azerbaijan shall ensure that the treatment accorded to nationals of a Member State legally employed in the territory of the Republic of Azerbaijan shall be free from any discrimination based on nationality, as regards working conditions, remuneration or dismissal, as compared to its own nationals. ARTICLE 20 The Cooperation Council shall examine which improvements can be made in working conditions for business people consistent with the international commitments of the Parties, including those set out in the document of the CSCE Bonn Conference. ARTICLE 21 The Cooperation Council shall make recommendations for the implementation of Articles 19 and 20. 12 ^rT CHAPTER D Conditions affecting the establishment and operation of companies ARTICLE 22 1. The Community and its Member States shall grant treatment no less favourable than that accorded to any third country for the establishment of Azerbaijani companies as defined in Article 24(d). 2. Without prejudice to the reservations listed in Annex IV, the Community and its Member States shall grant to subsidiaries of Azerbaijani companies established in their territories a treatment no less favourable than that granted to any Community companies, in respect of their operation. 3. The Community and its Member States shall grant to branches of Azerbaijani companies established in their territories treatment no less favourable than that accorded to branches of companies of any third country', in respect of their operation. 4. Without prejudice to the reservations listed in Annex V, the Republic of Azerbaijan shall grant for the establishment of Community companies as defined in Article 24(d) treatment no less favourable than that accorded to Azerbaijani companies or to any third country companies, whichever is the better, and shall grant to subsidiaries and branches of Community companies established in its territory treatment no less favourable than that accorded to its own companies or branches or to any third country company or branch, whichever is the better, in respect of their operations. s ^ 13 <7*^f ARTICLE 23 1. Without prejudice to the provisions of Article 96, the provisions of. Article 22 shall not apply to air transport, inland waterways transport and maritime transport 2. However, in respect of activities, as indicated below, undertaken by shipping agencies for the provision of services to international maritime transport, including intermodal transport operations involving a sea-leg, each Party shall permit to the companies of the other Party to have a commercial presence in its territory in the form of subsidiaries or branches, under conditions of establishment and operation no less favourable than those accorded to its own companies or to subsidiaries or branches of companies of any third country, whichever are the better, and this in conformity with the legislation and regulations applicable in each Party. 3. Such activities include, but are not limited to: a) marketing and sales of maritime transport and related services through direct contact with customers, from quotation to invoicing, whether these services are operated or offered by the service supplier itself or by service suppliers with which the service seller has established standing business arrangements, b) purchase and use, on their own account or on behalf of their customers (and the resale to their customers) of any transport and related services, including inward transport services by any mode, particularly inland waterways, road and rail, necessary for the supply of an integrated service; c) preparation of documentation concerning transport documents, customs documents, or other documents related to the origin and character of the goods transported; d) provision of business information by any means, including computerised information systems and electronic data interchange (subject to any non-discriminatory restrictions concerning telecommunications); e) setting up of any business arrangement, including participation in the company's stock and the appointment of personnel recruited locally (or, in the case of foreign personnel, subject to the relevant provisions of this Agreement), with any locally established shipping agency; f) acting on behalf of the companies, inter alia in organizing the call of the vessel or taking over cargoes when required For the purpose of this Agreement. ARTICLE 24 (a) A "Community company" or an "Azerbaijani company" respectively shall mean a company set up in accordance with the laws of a Member State or of the Republic of Azerbaijan respectively and having its registered office or central administration, or principal place of business in the territory of the Community or the Republic of Azerbaijan respectively. However, should the company, set up in accordance with the laws of a Member State or the Republic of Azerbaijan respectively, have only its registered office in the territory of the Community or the Republic of Azerbaijan respectively, the company shall be considered a Community or Azerbaijani company respectively if its operations possess a real and continuous link with the economy of one of the Member States or the Republic of Azerbaijan respectively. (b) "Subsidiary" of a company shall mean a company which is effectively controlled by the first company. (c) "Branch" of à company shall mean a place of business not having legal personality which has the appearance of permanency, such as the extension of a parent body, has a management and is materially equipped to negotiate business with third parties so that the latter, although knowing that there will if necessary be a legal link with the parent body, the head office of which is abroad, do not have to deal directly with such parent body but may transact business at the place of business constituting the extension. (d) "Establishment" shall mean the right of Community or Azerbaijani companies as referred to in point (a), to take up economic activities by means of the setting up of subsidiaries and branches in the Republic of Azerbaijan or in the Community respectively (e) "Operation" shall mean the pursuit of economic activities. (f) "Economic activities" shall mean activities of an industrial, commercial and professional character. With regard to international maritime transport, including inter modal operations involving a sea leg, nationals of the Member States or of the Republic of Azerbaijan established outside the Community or the Republic of Azerbaijan respectively, and shipping companies established outside the Community or the Republic of Azerbaijan and controlled by nationals of a Member State or Azerbaijani nationals respectively, shall also be beneficiaries of the provisions of this Chapter and Chapter III if their vessels are registered in that Member State or in the Republic of Azerbaijan respectively in accordance with their respective legislation. ARTICLE 25 1. Notwithstanding any other provisions of the Agreement, a Party shall not be prevented from taking measures for prudential reasons, including for the protection of investors, depositors, policy holders or persons to whom a fiduciary duty is owed by a financial service supplier, or to ensure the integrity and stability of the financial system. Where such measures do not conform with the provisions of the Agreement, they shall not be used as a means of avoiding the obligations of a Party under the Agreement. 2. Nothing in the Agreement shall be construed to require a Party to disclose information relating to the affairs and accounts of individual customers or any confidential or proprietary information in the possession of public entities 3. For the purpose of this Agreement, "financial services" shall mean those activities described in Annex III. 15. **-9^ ARTICLE 26 The provisions of this Agreement shall not prejudice the application by each Party of any measure necessary to prevent the circumvention of its measures concerning third country access to its market, through the provisions of this Agreement marL-pt t h r n n oh thp nrnviçinnc nf this Aorf»f»mf»nt ARTICLE 27 1. Notwithstanding the provisions of Chapter I of this Title, a Community company or an Azerbaijani company established in the territory of the Republic of Azerbaijan or the Community respectively shall be entitled to employ, or have employed by one of its subsidiaries or branches, in accordance with the legislation in force in the host country of establishment, in the territory of the Republic of Azerbaijan and the Community respectively, employees who are nationals of Community Member States and the Republic of Azerbaijan respectively, provided that such employees are key personnel as defined in paragraph 2, and that they are employed exclusively by companies, or branches The residence and work permits of such employees shall only cover the period of such employment 2. Key personnel of the above mentioned companies herein referred to as "organizations" are "intra-corporate transferees" as defined in (c) in the following categories, provided that the organization is a legal person and that the persons concerned have been employed by it or have been partners in it (other than majority shareholders), for at least the year immediately preceding such movement. (a) Persons working in a senior position with an organization, who primarily direct the management of the establishment, receiving general supervision or direction principally from the board of directors or stockholders of the business or their equivalent, including: - directing the establishment or a department or subdivision of the establishment, - supervising and controlling the work of other supervisory, professional or managerial, employees, - having the authority personally to hire and fire or recommend hiring, firing or other personnel actions, (b) Persons working within an organization who possess uncommon knowledge essential to the establishment's service, research equipment, techniques or management. The assessment of such knowledge may reflect, apart from knowledge specific to the establishment, a high level of qualification referring to a type of work or trade requiring specific technical knowledge, including membership of an accredited profession; (c) An "intra-corporate transferee" is defined as a natural person working within an organization in the territory of a Party, and being temporarily transferred in the context of pursuit of economic activities in the territory of the other Party; the organization concerned must have its principal place of business in the territory of a Party and the transfer be to an establishment (branch, subsidiary) of that organization, effectively pursuing like economic activities in the territory of the other Party. 16 ^fff ARTICLE 29 1. The Parties shall use their best endeavours to avoid taking any measures or actions which render the conditions for the establishment and operation of each other's companies more restrictive than the situation existing on the day preceding the date of signature of the Agreement 2. The provisions of this Article are without prejudice to those of Article 37: the situations covered by such Article 37 shall be solely governed by its provisions to the exclusion of any other. 3. Acting in the spirit of partnership and cooperation and in the light of the provisions of Article 43 the Government of the Republic of Azerbaijan shall inform the Community of its intentions to submit new legislation or adopt new regulations which may render the conditions for the establishment or operation in the Republic of Azerbaijan of subsidiaries and branches of Community companies more restrictive than the situation existing on the day preceding the date of signature of the Agreement. The Community may request the Republic of Azerbaijan to communicate the drafts of such legislation or regulations and to enter into consultations about those drafts 4. Where new legislation or regulations introduced in the Republic of Azerbaijan would result in rendering the conditions for operation of subsidiaries and branches of Community companies established in the Republic of Azerbaijan more restrictive than the situation existing on the day of signature of the Agreement, such respective legislation or regulations shall not apply during three years following the entry into force of the relevant act to those subsidiaries and branches already established in the Republic of Azerbaijan at the time of entry into force of the relevant act Cross border supply of services between the Community and the Republic of Azerbaijan CHAPTER IQ ARTICLE 30 1. The Parties undertake in accordance with the provisions of this Chapter to take the necessary steps to allow progressively the supply of services by Community or Azerbaijani companies which are established in a Party other than that of the person for whom the services are intended taking into account the development of the service sectors in the Parties 2. The Cooperation Council shall make recommendations for the implementation of paragraph 1. 17 ^r ARTICLE 31 The Parties shall cooperate with the aim of developing a market oriented service sector in the Republic of Azerbaijan ARTICLE 32 1. The Parties undertake to apply effectively the principle of unrestricted access to the international maritime market and traffic on a commercial basis: (a) the above provision does not prejudice the rights and obligations arising from the United Nations Convention on a Code of Conduct for Liner Conferences, as applicable to one or other Contracting Party to this Agreement. Non-conference lines will be free to operate in competition with a conference as long as they adhere to the principle of fair competition on a commercial basis, (b) the Parties affirm their commitment to a freely competitive environment as being an essential feature of the dry and liquid bulk trade 2. In applying the principles of paragraph 1, the Parties shall: (a) not apply, as from entry into force of this agreement, any cargo sharing provisions of bilateral agreements between any Member States of the Community and the former Soviet Union; (b) not introduce cargo sharing clauses into future bilateral agreements with third countries, other than in those exceptional circumstances where liner shipping companies from one or other Party to tlpis Agreement would not otherwise have an effective opportunity to ply for trade to and from the third country concerned; (c) prohibit cargo sharing arrangements in future bilateral agreements concerning dry and liquid bulk trade; (d) abolish upon entry into force of this Agreement, all unilateral measures, administrative, technical and other obstacles which could have restrictive or discriminatory effects on the free supply of services in international maritime transport. 3. Each Party shall grant, inter alia, no less favourable treatment, for the ships operated by nationals or companies of the other Party, than that accorded to a Party's own ships, with regard to access to ports open to international trade, the use of infrastructure and auxiliary maritime services of the ports, as well as related fees and charges, customs facilities and the assignment of berths and facilities for loading and unloading. 4. Nationals and companies of the Community providing international maritime transport services shall be free to provide international sea-river services in the inland waterways of the Republic of Azerbaijan and vice versa. 18 / ARTICLE 33 With a view to assuring a coordinated development of transport between the Parties, adapted to their commercial needs, the conditions of mutual market access and provision of services in transport by road, rail and inland waterways and, if applicable, in air transport may be dealt with by specific agreements where appropriate negotiated between the Parties after entry into force of this Agreement CHAPTER IV General Provisions ARTICLE 34 1. The provisions of this Title shall be applied subject to limitations justified on grounds of public policy, public security or public health. 2. They shall not apply to activities which in the territory of either Party are connected, even occasionally, with the exercise of official authority. ARTICLE 35 For the purpose of this Title, nothing in the Agreement shall prevent the Parties from applying their laws and regulations regarding entry and stay, work, labour conditions and establishment of natural persons and supply of services, provided that, in so doing, they do not apply them in a manner as to nullify or impair the benefits accruing to any Party under the terms of a specific provision of the Agreement The above provision does not prejudice the application of Article 34. ARTICLE 36 Companies which are controlled and exclusively owned by Azerbaijani companies and Community companies jointly shall also be beneficiaries of the provisions of Chapters II, III and IV. ARTICLE 37 Treatment granted by either Party to the other thereunder shall, as from the day one month prior to the date of entry into force of the relevant obligations of the General Agreement on Trade in Services (GATS), in respect of sectors or measures covered by the GATS, in no case be more favourable than that accorded by such first Party under the provisions of GATS and this in respect of each service sector, sub-sector and mode of supply. 19 s*T ARTICLE 38 For the purposes of Chapters II, III and IV, no account shall be taken of treatment accorded by the Community, its Member States or the Republic of Azerbaijan pursuant to commitments entered into in economic integration agreements in accordance with the principles of Article V of the GATS ARTICLE 39 1. The most-favoured-nation treatment granted in accordance with the provisions of this Title shall not apply to the tax advantages which the Parties are providing or will provide in the future on the basis of agreements to avoid double taxation, or other tax arrangements 2. Nothing in this Title shall be construed to prevent the adoption or enforcement by the Parties of any measure aimed at preventing the avoidance or evasion of taxes pursuant to the tax provisions of agreements to avoid double taxation and other tax arrangements, or domestic fiscal legislation 3. Nothing in this Title shall be construed to prevent Member States or the Republic of Azerbaijan from distinguishing, in the application of the relevant provisions of their fiscal legislation, between tax payers who are not in identical situations, in particular as regards their place of residence ARTICLE 40 Without prejudice to Article 27, no provision of Chapters II, III and IV shall be interpreted as giving the right to: - nationals of the Member States or of the Republic of Azerbaijan respectively to enter, or stay in, the territory of the Republic of Azerbaijan or the Community respectively in any capacity whatsoever, and in particular as a shareholder or partner in a company or manager or employee thereof or supplier or recipient of services, - Community subsidiaries or branches of Azerbaijani companies to employ or have employed in the territory of the Community nationals of the Republic of Azerbaijan, - Azerbaijani subsidiaries or branches of Community companies to employ or have employed in the territory of the Republic of Azerbaijan nationals of the Member States, - Azerbaijani companies or Community subsidiaries or branches of Azerbaijani companies to supply Azerbaijani persons to act for and under the control of other persons by temporary employment contracts, - Community companies or Azerbaijani subsidiaries or branches of Community companies to supply workers who are nationals of the Member States by temporary employment contracts. 20 ^rfo CHAPTER V Current payments and capital ARTICLE 41 1. The Parties undertake to authorise in freely convertible currency, any current payments between residents of the Community and of the Republic of Azerbaijan connected with the movement of goods, services or persons made in accordance with the provisions of this Agreement. 2. With regard to transactions on the capital account of balance of payments, from entry into force of the Agreement, the free movement of capital relating to direct investments made in companies formed in accordance with the laws of the host country and investments made in accordance with the provisions of Chapter II, and the liquidation or repatriation of these investments and of any profit stemming therefrom shall be ensured 3. The provisions of paragraph 2 shall not prevent the Republic of Azerbaijan from applying restrictions on outward direct investment by Azerbaijani residents. Such restrictions shall not apply to subsidiaries and branches of Community companies. Five years after the entry into force of this Agreement, the Parties agree to consult over the maintenance of these restrictions, taking into account all the relevant monetary, fiscal and financial considerations 4. Without prejudice to paragraph 2 or to paragraph 5, as from entry into force of this Agreement, no new foreign exchange restrictions on the movement of capital and current payments connected therewith between residents of the Community and the Republic of Azerbaijan shall be introduced and the existing arrangements shall not become more restrictive 5. The Parties shall consult each other with a view to facilitating the movement of forms of capital other than those referred to in paragraph 2 above between the Community and the Republic of Azerbaijan in order to promote the objectives of this Agreement 6. With reference to the provisions of this Article, until a full convertibility of the Azerbaijani currency within the meaning of Article VIII of the Articles of Agreement of the International Monetary Fund (IMF) is introduced, the Republic of Azerbaijan may in exceptional circumstances apply exchange restrictions connected with the granting or taking up of short and medium-term financial credits to the extent that such restrictions are imposed on the Republic of Azerbaijan for the granting of such credits and are permitted according to the Republic of Azerbaijan's status under the IMF The Republic of Azerbaijan shall apply these restrictions in a non-discriminatory manner. They shall be applied in such a manner as to cause the least possible disruption to this Agreement. The Republic of Azerbaijan shall inform the Cooperation Council promptly of the introduction of such measures and of any changes therein 21 ^'t Without prejudice to paragraphs 1 and 2, where, in exceptional circumstances, movement of capital between the Community and the Republic of Azerbaijan cause, or threaten to cause, serious difficulties for the operation of exchange rate policy or monetary policy in the Community or the Republic of Azerbaijan, the Community and the Republic of Azerbaijan, respectively, may take safeguard measures with regard to movements of capital between the Community and the Republic of Azerbaijan for a period not exceeding six months if such measures are strictly necessary. CHAPTER VI Intellectual, industrial and commercial property protection ARTICLE 42 1. Pursuant to the provisions of this Article and of Annex II, the Republic of Azerbaijan shall continue to improve the protection of intellectual, industrial and commercial property rights in order to provide, by the end of the fifth year after the entry into force of the Agreement, for a level of protection similar to that existing in the Community, including effective means of enforcing such rights. 2. By the end of the fifth year after entry into force of the Agreement, the Republic of Azerbaijan shall accede to the multilateral conventions on intellectual, industrial and commercial property rights referred to in paragraph 1 of Annex II to which Member States are parties or which are de facto applied by Member States, according to the relevant provisions contained in these conventions. 22 r TITLE V LEGISLATIVE COOPERATION ARTICLE 43 1. The Parties recognize that an important condition for strengthening the economic links between the Republic of Azerbaijan and the Community is the approximation of the Republic of Azerbaijan's existing and future legislation to that of the Community The Republic of Azerbaijan shall endeavour to ensure that its legislation will be gradually made compatible with that of the Community. 2. The approximation of laws shall extend to the following areas in particular: customs law, company law, banking law, company accounts and taxes, intellectual property, protection of workers at the workplace, financial services, rules on competition, public procurement, protection of health and life of humans, animals and plants, the environment and legislation regarding the exploitation and utilisation of natural resources, consumer protection, indirect taxation, technical rules and standards, nuclear laws and regulations and transport. 3. The Community shall provide the Republic of Azerbaijan with technical assistance for the implementation of these measures, which may include, inter alia : the exchange of experts; the provision of early information especially on relevant legislation; - - - organization of seminars; - - aid for translation of Community legislation in the relevant sectors. training activities; 4. The Parties agree to examine ways to apply their respective competition laws on a concerted basis in such cases where trade between them is affected. 23 **«f TITLE VI ECONOMIC COOPERATION ARTICLE 44 1 The Community and the Republic of Azerbaijan shall establish economic cooperation aimed at contributing to the process of economic reform and recovery and sustainable development of the Republic of Azerbaijan. Such cooperation shall strengthen existing economic links, to the benefit of both parties. Policies and other measures will be designed to bring about economic and social reforms and restructuring of the economic and trading systems in the Republic of Azerbaijan and will be guided by the requirements of sustainability and harmonious social development, they will also fully incorporate environmental considerations. To this end, cooperation will concentrate, in particular, on economic and social development, human resources development, support for enterprises (including privatization, investment and development of financial services), agriculture and food, energy, transport, tourism, environmental protection, regional cooperation and monetary policy Special attention shall be devoted to measures, as in conformity with the legislation in force in the Republic of Azerbaijan capable of fostering cooperation among the Independent States of the Transcaucasus region, and with other neighbouring states, with a view to stimulating a harmonious development of the region. Where appropriate, economic cooperation and other forms of cooperation provided for in this Agreement may be supported by technical assistance from the Community, taking into account the Community's relevant Council regulation applicable to technical assistance in the Independent States, the priorities agreed upon in the indicative programme related to Community technical assistance to the Republic of Azerbaijan and its established coordination and implementation procedures. ARTICLE 45 Cooperation in the field of trade in goods and services The Parties will cooperate with a view to ensuring that the Republic of Azerbaijan's international trade is conducted in conformity with the rules of the WTO. Such cooperation shall include specific issues directly relevant to trade facilitation, including: • formulation of policy on trade and trade-related questions, including payments, and clearing mechanisms, • drafting of relevant legislation, • assistance to prepare for the Republic of Azerbaijan's eventual accession to the WTO 24 jr? ARTICLE 46 Industrial cooperation 1 Cooperation shall aim at promoting the following in particular: the development of business links between economic operators of both sides, - - Community participation in the Republic of Azerbaijan's efforts to restructure its industry, - - the improvement of management, the development of appropriate market-based commercial rules and practices, as well as the transfer of know-how, - environmental protection 2. The provisions of this Article shall not affect the enforcement of Community competition rules applicable to undertakings. ARTICLE 46 bis Construction The Parties shall cooperate in the field of construction industry. This cooperation shall, inter alia, aim at modernizing and restructuring the construction sector in the Republic of Azerbaijan in line with the principles of a market economy and duly taking into account related health, safety and environmental aspects. ARTICLE 47 Investment promotion and protection 1. Bearing in mind the respective powers and competences of the Community and the Member States, cooperation shall aim to establish a favourable climate for private investment, both domestic and foreign, especially through better conditions for investment protection, the transfer of capital and the exchange of information on investment opportunities. 2. The aims of cooperation shall be in particular: - - - - - the conclusion, where appropriate, between the Member States and the Republic of Azerbaijan of agreements for the promotion and protection of investment; the conclusion, where appropriate, between the Member States and the Republic of Azerbaijan of agreements to avoid double taxation; the creation of favourable conditions for attracting foreign investments into the Azerbaijani economy, to establish stable and adequate business law and conditions, and to exchange information on laws, regulations and administrative practices in the field of investment, to exchange information on investment opportunities in the form of, inter alia, trade fairs, exhibitions, trade weeks and other events. 25 ARTICLE 48 Public Procurement The Parties shall cooperate to develop conditions for open and competitive award of contracts for goods and services in particular through calls for tenders. ARTICLE 49 Cooperation in the field of standards and conformity assessment 1. Cooperation between the Parties shall promote alignment with internationally agreed criteria, principles and guidelines followed in the field of quality. The required actions will facilitate progress towards mutual recognition in the field of conformity assessment, as well as the improvement of the quality of Azerbaijani products. 2 To this end they shall seek to cooperate in technical assistance projects which will: • promote appropriate cooperation with organizations and institutions specialized in these fields; • promote the use of Community technical regulations and the application of European standards and conformity assessment procedures; • permit the sharing of experience and technical information in the field of quality management ARTICLE 50 Mining and raw materials 1. The Parties shall aim at increasing investment and trade in mining and raw materials 2. The cooperation shall focus in particular on the following areas: - exchange of information on the prospects of the mining and non-ferrous metals sectors, - - - - - safety in the mining industry. the establishment of a legal framework for cooperation, trade matters, the adoption and implementation of environmental legislation, training, ARTICLE 51 Cooperation in science and technology 1. The Parties shall promote cooperation in civil scientific research and technological development (RTD) on the basis of mutual benefit and, taking into account the availability of resources, adequate access to their respective programmes and subject to appropriate levels of effective protection of intellectual, industrial and commercial property rights (IPR). 26 ^r 2. Science and technology cooperation shall cover: the exchange of scientific and technical information, - - joint RTD activities, - training activities and mobility programmes for scientists, researchers and technicians engaged in RTD on both sides. Where such cooperation takes the form of activities involving education and/or training, it should be carried out in accordance with the provisions of Article 52 The Parties, on the basis of mutual agreement, can engage in other forms of cooperation in science and technology 3. The Cooperation covered by this Article shall be implemented according to specific arrangements to be negotiated and concluded in accordance with the procedures adopted by each Party, and which shall set out, inter alia, appropriate EPR provisions ARTICLE 52 Education and training 1. The Parties shall cooperate with the aim of raising the level of general education and professional qualifications in the Republic of Azerbaijan, both in the public and private sectors. 2. The cooperation shall focus in particular on the following areas: - updating higher education and training systems in the Republic of Azerbaijan including the - system of certification of higher educational establishments and diplomas of higher education; the training of public and private sector executives and civil servants in priority areas to be determined; - cooperation between educational establishments and between educational establishments and firms; - mobility for teachers, graduates, administrators, young scientists and researchers, and young people; teaching Community languages; - promoting teaching in the field of European Studies within the appropriate institutions; - - post-graduate training of conference interpreters: - - - exchange of teaching methods, encouraging the utilisation of modern educational programmes training of journalists; training of trainers. and technical means of education. 3. The possible participation of one Party in the respective programmes in the field of education and training of the other Party could be considered in accordance with their respective procedures and, where appropriate, institutional frameworks and plans of cooperation will then be established building on participation of the Republic of Azerbaijan in the Community's TEMPUS programme 27 r-^f ARTICLE 53 Agriculture and the agro-industrial sector The purpose of cooperation in this area shall be the pursuance of agrarian reform, the modernization, privatization and restructuring of agriculture, the agro-industrial and service sectors in the Republic of Azerbaijan, development of domestic and foreign markets for Azerbaijani products, in conditions that ensure the protection of the environment, taking into account the necessity to improve security of food supply as well as the development of agri-business, the processing and distribution of agricultural products. The Parties shall also aim at the gradual approximation of Azerbaijani standards to Community technical regulations concerning industrial and agricultural food products including sanitary and phytosanitary standards. ARTICLE 54 Energy 1. Cooperation shall take place within the principles of the market economy and the European Energy Charter, and bearing in mind the Energy Charter Treaty and the Protocol on Energy Efficiency and Related Environmental Aspects, against a background of the progressive integration of the energy markets in Europe. 2. The cooperation shall include among others the following areas: - formulation and development of energy policy, - improvement in management and regulation of the energy sector in line with a market economy, improvement of energy supply, including security of supply, in an economic and environmentally sound manner, - - promotion of energy saving arid energy efficiency and implementation of the Energy Charter Protocol on Energy Efficiency and related environmental aspects, improvement of energy technologies in supply and end use across the range of energy types, - modernisation of energy infrastructures, - - management and technical training in the energy sector, - - The introduction of the range of institutional, legal, fiscal and other conditions necessary to transportation and transit of energy materials and products, encourage increased energy trade and investment. - development of hydro-electric and other renewable energy resources 3 The Parties shall exchange relevant information relating to investment projects in the energy sector, in particular concerning the construction and refurbishing of oil and gas pipelines or other means of transporting energy products. They shall cooperate with a view to implementing as efficaciously as possible the provisions of Title IV and of Article 47, in respect of investments in the energy sector. 28 ,^f ARTICLE 55 Environment 1. Bearing in mind the European Energy Charter and the Declaration of the Lucerne Conference of 1993, and taking into account the Energy Charter Treaty, and especially its article 19, and the Energy Charter Protocol on Energy Efficiency and related environmental aspects, the Parties shall develop and strengthen their cooperation on environment and human health. 2. Cooperation shall aim at combating the deterioration of the environment and in particular: - effective monitoring of pollution levels and assessment of environment; system of information on the state of the environment; - combating local, regional and transboundary air and water pollution, - ecological restoration; - sustainable, efficient and environmentally effective production and use of energy, - ecological safety of industrial facilities; - classification and safe handling of chemicals, - water quality, - waste reduction, recycling and safe disposal, implementation of the Basle Convention, - - - the environmental impact of agriculture, soil erosion, and chemical pollution; the protection and renewal of forests; the conservation of biodiversity, protected areas and sustainable use and management of biological resources; land-use planning, including construction and urban planning; - - use of economic and fiscal instruments; - global climate change, - environmental education and awareness; - technical assistance concerning rehabilitation of zones affected by radioactivity and addressing related health and social problems; implementation of the Espoo Convention on Environmental Impact Assessment in a transboundary context - 3. Cooperation shall take place particularly through: - disaster planning and other emergency situations, - exchange of information and experts, including information and experts dealing with the transfer of clean technologies and the safe and environmentally sound use of biotechnologies, joint research activities, - - improvement of laws towards Community standards; - environmental training and institutional strengthening; - cooperation at regional level, including cooperation within the framework of the European Environment Agency, and at international level, - development of strategies, particularly with regard to global and climatic issues and also in view of achieving sustainable development, - environmental impact studies, - ecological monitoring 29 ^ff ARTICLE 56 Transport The Parties shall develop and strengthen their cooperation in the field of transport This cooperation shall, inter alia, aim at restructuring and modernizing transport systems and networks in the Republic of Azerbaijan, and developing and ensuring, where appropriate, compatibility of transportation systems in the context of achieving a more global transport system. In particular, consideration shall be given to traditional communications links among Independent States in the Transcaucasus region and with other neighbouring states The cooperation shall include, inter alia: the modernizing of management and operations of road transport, railways, ports and airports; - - modernization and development of railways, waterways, roads, ports, airports and air navigation infrastructure including the modernization of major routes of common interest and the trans-European links for the above modes, particularly those related to the TRACECA project; and training in the above-mentioned areas; - promotion and development of multi-modal transport; - - preparation of the legislative and institutional framework for policy development and the promotion of joint research and development programmes; implementation including privatization of the transport sector ARTICLE 57 Postal services and telecommunications Within their respective powers and competences the Parties shall expand and strengthen cooperation in the following areas: - the establishment of policies and guidelines for the development of the telecommunications sector and postal services; - development of principles of a tariff policy and marketing in telecommunications and postal services; - carry out transfer of technology and know how, including on European Technical standards and certification systems; - encouraging the development of projects for telecommunications and postal services and attracting investment; - enhancing efficiency and quality of the provision of telecommunications and postal services, amongst others through liberalization of activities of sub-sectors; - advanced application of telecommunications, notably in the area of electronic funds transfer, - management of telecommunications networks and their "optimization"; - an appropriate regulatory basis for the provision of telecommunication and postal services and - for the use of the radio frequency spectrum; training in the field of telecommunications and postal services for operations in market conditions. 30 ^ ARTICLE 58 Financial Services Cooperation shall in particular aim at facilitating the involvement of the Republic of Azerbaijan in universally accepted systems of mutual settlements. Technical assistance shall focus on: - - - the development of a modern system of private and in particular commercial banking and financial services, the development of a common market of credit resources, the involvement of the Republic of Azerbaijan in a universally accepted system of mutual settlements; the development of fiscal system and its institutions in the Republic of Azerbaijan, exchange of experience and personnel training; the development of insurance services, which would, inter alia, create a favourable framework for Community companies participation in the establishment of joint ventures in the insurance sector in the Republic of Azerbaijan, as well as the development of export credit insurance. This cooperation shall in particular contribute to foster the development of relations between the Republic of Azerbaijan and the Member States in the financial services sector. ARTICLE 58 bis Enterprise restructuring and privatisation Recognizing that privatisation is of fundamental importance to a sustainable economic recovery, the parties agree to cooperate in the development of the necessary institutional, legal and methodological framework. To this end, technical assistance shall be given to implement the privatisation programme adopted by the Parliament of Azerbaijan. Particular attention will be paid to the orderly and transparent nature of the privatisation process Technical assistance shall focus on, inter alia: • the development of an institutional base within the government of Azerbaijan capable of defining and managing the privatisation process; the establishment of a database of enterprises; the corporatisation of enterprises; the development of a system of mass privatisation, which will aim to transfer property to the population, based on a system of vouchers; the development of a system for the registration of share holdings, the development of a system for the sale by tender of particular enterprises deemed not suitable for participation in the mass privatisation programme the restructuring of those enterprise not yet ready for privatisation the development of private enterprise, particularly in the small and medium enterprise sector. The objective of this cooperation is to contribute to the revitalization of the economy of Azerbaijan, the promotion of foreign investment and the development of relations between Azerbaijan and the Member States 31 ^f ARTICLE 59 Regional development 1. The Parties shall strengthen cooperation on regional development and land-use planning 2. To this end, they shall encourage exchange of information by national, regional and local authorities of the Community and its Member States and of the Republic of Azerbaijan on regional and land-use planning policy and on methods of formulation of regional policies with special emphasis on the development of disadvantaged areas They shall also encourage direct contacts between the above mentioned authorities and between regional and public organizations responsible for regional development planning with the aim, inter alia, to exchange methods and ways of fostering regional development. ARTICLE 60 Social cooperation 1. With regard to health and safety, the parties shall develop cooperation between them with the aim of improving the level of protection of the health and safety of workers The cooperation shall include notably: - education and training on health and safety issues with specific attention to high risk sectors of activity; - development and promotion of preventive measures to combat work related diseases and other work related ailments; - prevention of major accident hazards and the management of toxic chemicals, - research to develop the knowledge base in relation to working environment and the health and safety of workers. 2. With regard to employment, the cooperation shall include notably technical assistance to: - optimization of the labour market, - modernization of the job-finding and consulting services; - planning and management of the restructuring programmes, - encouragement of local employment development; - exchange of information on the programmes of flexible employment, including those stimulating self-employment and promoting entrepreneurship. 3. The Parties shall pay special attention to cooperation in the sphere of social protection which, inter alia, shall include cooperation in planning and implementing social protection reforms in the Republic of Azerbaijan. These reforms shall aim to develop in the Republic of Azerbaijan methods of protection intrinsic to market economies and shall comprise all forms of social protection 32 4<( f ARTICLE 61 Tourism The Parties shall increase and develop cooperation between them, which shall include: - facilitating the tourist trade, - increasing the flow of information; - transferring know-how; - studying the opportunities for joint operations; - cooperation between official tourism bodies; - training for tourism development. ARTICLE 62 Small and medium-sized enterprises 1. The Parties shall aim to develop and strengthen small and medium-sized enterprises and their associations and cooperation between SMEs in the Community and the Republic of Azerbaijan. 2. Cooperation shall include technical assistance, in particular in the following areas: - - - - the development of a legislative framework for SMEs; the development of an appropriate infrastructure (an agency to support SMEs, communications, assistance to the creation of a fund for SMEs); the development of technology parks. training in the areas of marketing, accounting and control of the quality of products. ARTICLE 63 Information and communication The Parties shall support the development of modern methods of information handling, including the media, and stimulate the effective mutual exchange of information. Priority shall be given to programmes aimed at providing the general public with basic information about the Community and the Republic of Azerbaijan, including, where possible, access to databases, in full respect of intellectual property rights. 33 '^•r ARTICLE 64 Consumer Protection The Parties will enter into close cooperation aimed at achieving compatibility between their systems of consumer protection. This cooperation may include the exchange of information on legislative work and institutional reform, establishment of permanent systems of mutual information on dangerous products, the improvement of information provided to consumers especially on prices, characteristics of products and services offered, the development of exchanges between the consumer interest representatives, and increasing the compatibility of consumer protection policies, and the organization of seminars and training periods. ARTICLE 65 Customs 1. The aim of cooperation shall be to guarantee compliance with all the provisions scheduled for adoption in connection with trade and fair trade and to achieve the approximation of the Republic of Azerbaijan's customs system to that of the Community. 2. Cooperation shall include the following in particular: - - - - the exchange of information; the improvement of working methods; the introduction of the Combined Nomenclature and the single administrative document; the interconnection between the transit systems of the Community and of the Republic of Azerbaijan; - simplification of inspections and formalities in respect of the carriage of goods; - - the support in the introduction of modern customs information systems; the organization of seminars and training periods. Technical assistance shall be provided where necessary. 3. Without prejudice to further cooperation foreseen in this agreement and in particular Articles in customs matters between administrative authorities of the 69, and 71, mutual assistance Parties shall take place in accordance with the provisions of the Protocol attached to this Agreement. 34 ^r ARTICLE 66 Statistical cooperation Cooperation in this area shall have as its aim the development of an efficient statistical system to provide the reliable statistics needed to support and monitor the process of economic reform and contribute to the development of private enterprise in the Republic of Azerbaijan. It shall also address the protection of confidentially. The Parties, in particular, shall cooperate in the following fields. - adaptation of the Azerbaijani statistical system to international methods, standards and classification, - exchange of statistical information; - provision of necessary statistical macro- and microeconomic information to implement and manage economic reforms. The Community shall contribute to this end by rendering technical assistance to the Republic of Azerbaijan ARTICLE 67 Economics The Parties shall facilitate the process of economic reform and the coordination of economic policies by cooperating to improve understanding of the fundamentals of their respective economies and the design and implementation of economic policy in market economies. To this end, the Parties shall exchange information on macroeconomic performance and prospects. The Community shall provide technical assistance so as to: - assist the Republic of Azerbaijan in the process of economic reform by providing expert advisory and technical assistance, - encourage cooperation among economists in order to expedite the transfer of know-how for the drafting of economic policies, and provide for wide dissemination of policy-relevant research. ARTICLE 67 bis Monetary Policy At the request of the Azerbaijani authorities, the Union shall provide technical assistance designed to support the efforts of the Republic of Azerbaijan towards the strengthening of its monetary system and the introduction of full convertibility of the currency. This will include technical assistance for the design and application of Azerbaijan's monetary and credit policy, in full coordination with the international financial institutions, for the training of personnel, and for the development of financial markets, including the stock exchange, it shall also include informal exchanges of views concerning the principles and the functioning of the European Monetary System and EC regulations on financial markets and capital movements. 35. **f TITLE VII COOPERATION ON MATTERS RELATING TO DEMOCRACY AND HUMAN RIGHTS ARTICLE 68 The Parties shall cooperate on all questions relevant to the establishment or reinforcement of democratic institutions, including those required in order to strengthen the rule of law, and the protection of human rights and fundamental freedoms according to international law and OSCE principles. This cooperation shall take the form of technical assistance programmes intended to assist, inter alia, in the drafting of relevant legislation and regulations, the implementation of such legislation; the functioning of the judiciary, the role of the State in questions of justice; and the operation of the electoral system. They may include training where appropriate. The Parties shall encourage contacts and exchanges between their national, regional and judicial authorities, parliamentarians, and non-governmental organisations. 36 TITLE VTH COOPERATION ON PREVENTION OF ILLEGAL ACTIVITIES AND THE PREVENTION AND CONTROL OF ILLEGAL IMMIGRATION ARTICLE 69 The Parties shall establish cooperation aimed at preventing illegal activities such as: • • • illegal activities in the sphere of economics, including corruption; illegal transactions of various goods, including industrial waste; counterfeiting Cooperation in the abovementioned areas will be based on mutual consultation and close interaction. Technical and administrative assistance may be provided, including in the following areas: drafting of national legislation in the sphere of preventing illegal activities; creation of information centres; increasing the efficiency of institutions engaged in preventing illegal activities, training of personnel and development of research infrastructures, elaboration of mutually acceptable measures impeding illegal activities. ARTICLE 70 Money laundering 1. The Parties agree on the necessity of making efforts and cooperating in order to prevent the use of their financial systems for laundering of proceeds from criminal activities in general and drug offences in particular. 2. Cooperation in this area shall include administrative and technical assistance with the purpose of establishing suitable standards against money laundering equivalent to those adopted by the Community and international fora in this field, including the Financial Action Task Force (FATF) ARTICLE 71 Drugs Within the framework of their respective powers and competencies the Parties shall cooperate in increasing the effectiveness and efficiency of policies and measures to counter the illicit production, supply and traffic of narcotic drugs and psychotropic substances, including the prevention of diversion of precursor chemicals, as well as in promoting drug demand prevention and reduction. The cooperation in this area shall be based on mutual consultation and close coordination between the Parties over the objectives and measures on the various drug-related fields. *r ARTICLE 71 BIS Illegal Immigration 1. The Member States of the European Union and the Republic of Azerbaijan agree to cooperate in order to prevent and control illegal immigration. To this end: - The Republic of Azerbaijan agrees to readmit any of its nationals illegally present on the territory of a Member State, upon request by the latter and without further formalities; - and each Member State agrees to readmit any of its nationals, as defined for community purposes, illegally present on the territory of the Republic of Azerbaijan, upon request by the latter and without further formalities The Member States and the Republic of Azerbaijan will also provide their nationals with appropriate identity documents for such purposes. 2. The Republic of Azerbaijan agrees to conclude bilateral agreements with Member States which so request, regulating specific obligations for readmission including an obligation for the readmission of nationals of other countries and stateless persons who have arrived on the territory of any such Member State from the Republic of Azerbaijan or who have arrived on the territory of the Republic of Azerbaijan from any such Member State. 3. The Cooperation Council shall examine what other joint efforts can be made to prevent and control illegal immigration. 38 ^ -r TITLE IX CULTURAL COOPERATION ARTICLE 72 The Parties undertake to promote, encourage and facilitate cultural cooperation. Where appropriate, the Community's cultural cooperation programmes or those of one or more Member States may be the subject of cooperation and further activities of mutual interest may be developed. The cooperation may include: - exchange of information and experience in the sphere of protection and maintenance of monuments and historic places (architectural legacy), - cultural exchange between institutions, artists, and other people working in the area of art ^^ 39 rft TITLE X FINANCIAL COOPERATION ES THE FIELD OF TECHNICAL ASSISTANCE ARTICLE 73 In order to achieve the objectives of this Agreement and in accordance with Articles 74, 75 and 76, the Republic of Azerbaijan shall benefit from temporary financial assistance from the Community by way of technical assistance in the form of grants. The purpose of this assistance shall be to accelerate the economic transformation of the Republic of Azerbaijan. ARTICLE 74 This financial assistance shall be covered within the framework of TACIS as foreseen in the Community's relevant Council Regulation ARTICLE 75 The objectives and the areas of the Community's financial assistance shall be laid down in an indicative programme reflecting established priorities to be agreed between the two Parties taking into account the Republic of Azerbaijan's needs, sectoral absorption capacities and progress with reform. The Parties shall inform the Cooperation Council thereof ARTICLE 76 In order to permit optimum use of the resources available, the Parties shall ensure that Community technical assistance contributions are made in close coordination with those from other sources such as the Member States, other countries, and international organizations such as the International Bank for Reconstruction and Development and the European Bank for Reconstruction and Development. 40 ^t TITLE XI INSTITUTIONAL, GENERAL AND FINAL PROVISIONS ARTICLE 77 A Cooperation Council is hereby established which shall supervise the implementation of this Agreement. It shall meet at ministerial level once a year. It shall examine any major issues arising within the framework of the Agreement and any other bilateral or international issues of mutual interest for the purpose of attaining the objectives of this Agreement. The Cooperation Council may also make appropriate recommendations, by agreement between the two Parties. ARTICLE 78 1 The Cooperation Council shall consist of the members of the Council of the European Union and members of the Commission of the European Communities, on the one hand, and of members of the Government of the Republic of Azerbaijan, on the other. 2. The Cooperation Council shall establish its rules of procedure. 3. The office of President of the Cooperation Council shall be held alternately by a representative of the Community and by a member of the Government of the Republic of Azerbaijan. ARTICLE 79 1. The Cooperation Council shall be assisted in the performance of its duties by a Cooperation Committee composed of representatives of the members of the Council of the European Union and of members of the Commission of the European Communities on the one hand and of representatives of the Government of the Republic of Azerbaijan on the other, normally at senior civil servant level. The office of President of the Cooperation Committee shall be held alternately by the Community and by the Republic of Azerbaijan. In its rules of procedure the Cooperation Council shall determine the duties of the Cooperation Committee, which shall include the preparation of meetings of the Cooperation Council, and how the Committee shall function. 2. The Cooperation Council may delegate any of its powers to the Cooperation Committee, which will ensure continuity between meetings of the Cooperation Council. ARTICLE 80 The Cooperation Council may decide to set up any other special committee or body that can assist it in carrying out its duties and shall determine the composition and duties of such committees or bodies and how they shall function. 41 ^tftf ARTICLE 81 When examining any issue arising within the framework of this Agreement in relation to a provision referring to an article of the GATT/WTO, the Cooperation Council shall take into account to. the greatest extent possible the interpretation that is generally given to the article of the GATTAVTO in question by the Contracting Parties to the GATT/WTO~ ARTICLE 82 A Parliamentary Cooperation Committee is hereby established. It shall be a forum for Members of the Azerbaijani Parliament and the European Parliament to meet and exchange views. It shall meet at intervals which it shall itself determine. ARTICLE 83 1. The Parliamentary Cooperation Committee shall consist of members of the European Parliament, on the one hand, and of members of the Azerbaijani Parliament, on the other. 2. The Parliamentary Cooperation Committee shall establish its rules of procedure. 3. The Parliamentary Cooperation Committee the European Parliament and the Azerbaijani Parliament respectively, in accordance with the provisions to be laid down in its rules of procedure. shall be presided turn by in ARTICLE 84 The Parliamentary Cooperation Committee may request relevant information regarding the implementation of this Agreement from the Cooperation Council, which shall then supply the Committee with the requested information. The Parliamentary Cooperation Committee shall be informed of the recommendations of Cooperation Council the The Parliamentary Cooperation Committee may make recommendations to the Cooperation Council. ARTICLE 85 1. Within the scope of this Agreement, each Party undertakes to ensure that natural and legal persons of the other Party have access free of discrimination in relation to its own nationals to the competent courts and administrative organs of the Parties to defend their individual rights and their property rights, including those concerning intellectual, industrial and commercial property. 2. Within the limits of their respective powers and competences, the Parties - shall encourage the adoption of arbitration for the settlement of disputes arising out of commercial and cooperation transactions concluded by economic operators of the Community and those of the Republic of Azerbaijan, agree that where a dispute is submitted to arbitration, each party to the dispute may, except where the rules of the arbitration centre chosen by the parties provide otherwise, choose its own arbitrator, irrespective of his nationality, and that the presiding third arbitrator or the sole arbitrator may be a citizen of a third State; will recommend their economic operators to choose by mutual consent the law applicable to their contracts, shall encourage recourse to the arbitration rules elaborated by the United Nations Commission on International Trade Law (Uncitral) and to arbitration by any centre of a State signatory to the Convention on Recognition and Enforcement of Foreign Arbitral Awards done at New York on 10 June 1958 Nothing in the Agreement shall prevent a Party from taking any measures: ARTICLE 86 (a) which it considers necessary to prevent the disclosure of information contrary to its essential security interests, (b) which relate to the production of, or trade in arms, munitions or war materials or to research, development or production indispensable for defence purposes, provided that such measures do not impair the conditions of competition in respect of products not intended for specifically military purposes, (c) which it considers essential to its own security in the event of serious internal disturbances affecting the maintenance of law and order, in time of war or serious international tension constituting threat of war or in order to carry out obligations it has accepted for the purpose of maintaining peace and international security; (d) which it considers necessary to respect its international obligations and commitments in the control of dual use industrial goods and technology. ARTICLE 87 1. In the fields covered by this Agreement and without prejudice to any special provisions contained therein. - - the arrangements applied by the Republic of Azerbaijan in respect of the Community shall not give rise to any discrimination between the Member States, their nationals or their companies or firms; the arrangements applied by the Community in respect of the Republic of Azerbaijan shall not give rise to any discrimination between Azerbaijani nationals or its companies or firms. 2. The provisions of paragraph 1 are without prejudice to the right of the Parties to apply the relevant provisions of their fiscal legislation to tax payers who are not in identical situations as regards their place of residence 43 ARTICLE 88 1. Each of the two Parties may refer to the Cooperation Council any dispute relating to the application or interpretation of this Agreement. 2. The Cooperation Council may settle the dispute by means of a recommendation 3. In the event of it not being possible to settle the dispute in accordance with paragraph 2, either Party may notify the other of the appointment of a conciliator; the other Party must then appoint a second conciliator within two months. For the application of this procedure, the Community and the Member States shall be deemed to be one Party to the dispute The Cooperation Council shall appoint a third conciliator The conciliators' recommendations shall be taken by majority vote. Such recommendations shall not be binding upon the Parties 4. The Cooperation Council may establish rules of procedure for dispute settlement. ARTICLE 89 The Parties agree to consult promptly through appropriate channels at the request of either Party to discuss any matter concerning the interpretation or implementation of this Agreement and other relevant aspects of the relations between the Parties. The provisions of this Article shall in no way affect and are without prejudice to Articles 13, 88 and 94. ARTICLE 90 Treatment granted to the Republic of Azerbaijan thereunder shall in no case be more favourable than that granted by the Member States to each other ARTICLE 91 For the purposes of this Agreement, the term "Parties" shall mean the Republic of Azerbaijan on the one part, and the Commumty, or the Member States, or the Community and the Member States, in accordance with their respective powers, on the other part. ARTICLE 92 Insofar as matters covered by this Agreement are covered by the Energy Charter Treaty and Protocols thereto, such Treaty and Protocols shall upon entry into force apply to such matters but only to the extent that such application is provided for therein. 44 > - /* ARTICLE 93 This Agreement is concluded for an initial period of ten years The Agreement shall be automatically renewed year by year provided that neither Party gives the other Party written notice of denunciation of the Agreement six months before it expires ARTICLE 94 1. The Parties shall take any general or specific measures required to fulfil their obligations under the Agreement They shall see to it that the objectives set out in the Agreement are attained. 2. If either Party considers that the other Party has failed to fulfil an obligation under the Agreement, it may take appropriate measures. Before so doing, except in cases of special urgency, it shall supply the Cooperation Council with all relevant information required for a thorough examination of the situation with a view to seeking a solution acceptable to the Parties. In the selection of these measures, priority must be given to those which least disturb the These measures shall be notified immediately to the functioning of the Agreement Cooperation Council if the other Party so requests. ARTICLE 95 Annexes I, II, III, IV and V together with the Protocol shall form an integral part of this Agreement. ARTICLE 96 This Agreement shall not, until equivalent rights for individuals and economic operators have been achieved thereunder, affect rights assured to them through existing Agreements binding one or more Member States, on the one hand, and the Republic of Azerbaijan, on the other, except in areas falling within Community competence and without prejudice to the obligations of Member States resulting from this Agreement in areas falling within their competence ARTICLE 97 This Agreement shall apply, on the one hand, to the territories in which the Treaties establishing the European Community, the European Coal and Steel Community and the European Atomic Energy Community are applied and under the conditions laid down in those Treaties and, on the other hand, to the territory of the Republic of Azerbaijan. ARTICLE 98 The Secretary-General of the Council of the European Union shall be the depository of this Agreement. 45 ^ :^ ARTICLE 99 The original of this Agreement of which the Danish, Dutch, English, Finnish, French, German, Greek, Italian, Portuguese. Spanish, Swedish and Azerbaijani languages are equally authentic, shall be deposited with the Secretary-General of the Council of the European Union. ARTICLE 100 This Agreement will be approved by the Parties in accordance with their own procedures This Agreement shall enter into force on the first day of the second month following the date on which the Parties notify the Secretary-General of the Council of the European Union that the procedures referred to in the first paragraph have been completed. Upon its entry into force, and as far as relations between the Republic of Azerbaijan and the Community are concerned, this Agreement shall replace the Agreement between the European Economic Community, the European Atomic Energy Community and the Union of Soviet Socialist Republics on trade and economic and commercial cooperation signed in Brussels on 18 December 1989 ARTICLE 101 In the event that, pending the completion of the procedures necessary for the entry into force of this Agreement, the provisions of certain parts of this Agreement are put into effect by means of an Interim Agreement between the Community and the Republic of Azerbaijan, the Contracting Parties agree that, in such circumstances, the term "date of entry into force of the Agreement" shall mean the date of entry into force of the Interim Agreement. 46 LIST OF DOCUMENTS ATTACHED Annex I Indicative list of advantages granted by the Republic of Azerbaijan to the Independent States in accordance with Article 8(3). Annex D Intellectual, industrial and commercial property conventions referred to in Article 42. Annex in Financial services definitions, referred to in Article 25. Annex IV Community reservations in accordance with Article 22 (2). Annex V Reservations of the Republic of Azerbaijan in accordance with Article 22 (4). Protocol on mutual assistance between administrative authorities in customs matters 47 , S'~fy ANNEX I Advantages granted by the Republic of Azerbaijan accordance with Article 8(3) to the Independent States in 1. No import duties are applied 2. No export duties are applied with respect to goods delivered under annual bilateral interstate trade and cooperation arrangements, within the nomenclature stipulated therein. 3. No VAT is applied on import 4. No excise duties are applied on import ^ 48 ^f INTELLECTUAL, I N D U S T R UL AND COMMERCIAL P R O P E R TY CONVENTIONS REFERRED TO IN A R T I C LE 42 ANNEX II 1 Paragraph 2 of Article 42 concerns the following multilateral conventions: - Berne Convention for the Protection of Literary and Artistic Works (Paris Act, 1971), - International Convention for the Protection of Performers, Producers of Phonograms and Broadcasting Organizations (Rome, 1961); - Protocol relating to the Madrid Agreement concerning the International Registration of Marks (Madrid, 1989); - Nice Agreement concerning the International Classification of Goods and Services for the purposes of the Registration of Mcirks (Geneva 1977 and amended in 1979), - Budapest Treaty on the International Recognition of the Deposit of Micro-organisms for the purposes of Patent Procedures (1977, modified in 1980); - International Convention for the Protection of New Varieties of Plants (UPOV) (Geneva Act. 1991). 2. The Cooperation Council may recommend that paragraph 2 of Article 42 shall apply to other multilateral conventions. If problems; in the area of intellectual, industrial and commercial property affecting trading conditions were to occur, urgent consultations will be undertaken, at the request of either party, with a view to reaching mutually satisfactory solutions 3. The Parties confirm the importance they attach to the obligations arising from the following multilateral conventions: - Paris Convention for the Protection of Industrial Property (Stockholm Act, 1967 and amended in 1979); - Madrid Agreement concerning the International Registration of Marks (Stockholm Act, 1967 and amended in 1979), - Patent Cooperation Treaty (Washington, 1970, amended in 1979 and modified in 1984) 4. From the entry into force of this Agreement, the Republic of Azerbaijan shall grant to Community companies and nationals, in respect of the recognition and protection of intellectual, industrial and commercial property, treatment no less favourable than that granted by it to any third country under bilateral agreements. 5. The provisions of paragraph 4 shall not apply to advantages granted by the Republic of Azerbaijan to any third country on an effective reciprocal basis and to advantages granted by the Republic of Azerbaijan to another country of the former USSR 49 ^^7* CONCERNING ARTICLE 25 FINANCIAL SERVICES: DEFINITIONS ANNEX HI A financial service is any service of a financial nature offered by a financial service provider of a party. Financial services include the following activities: A. B. All insurance and insurance-related services; 1. life non-life Direct insurance (including co-insurance), (i) (ii) Reinsurance and retrocession. Insurance intermediation, such as brokerage and agency. Services auxiliary to insurance, such as consultancy, actuarial, risk assessment and claim settlement services. Banking and other financial services (excluding insurance). 1. 2. Acceptance of deposits and other repayable funds from the public. Lending of all types, including, inter-alia, consumer credit, mortgage credit, factoring and financing of commercial transaction. Financial leasing. All payment and money transmission services, including credit charge and debit cards, travellers cheques and bankers drafts. Guarantees and commitments. Trading for own account or for the account of customers, whether on an exchange, in an over the counter market or otherwise, the following: (a) (b) (c) (d) money market instruments (cheques, bills, certificates of deposits, etc. ) foreign exchange derivative products including, but not limited to, futures and options exchange rates and interest rate instruments, including products such as swaps, forward rate agreements, etc. (e) transferable securities other negotiable instruments and financial assets, including bullion. (f) Participation in issues of all kinds of securities, including under-writing and placement as agent (whether publicly or privately) and provision of services related to such issues. Money brokering. Asset management, such as cash or portfolio management, all forms of collective investment management, pension fund management, custodial depository and trust services. Settlement and clearing services for financial assets, including securities, derivative products, and other negotiable instruments. Advisory intermediation and other auxiliary financial services on all the activities listed in points 1 to 10 above, including credit reference and analysis, investment and portfolio research and advice, advice on acquisitions and on corporate restructuring and strategy. 2. 3. 4. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 50 12. Provision and transfer of financial information, and financial data processing and related software by providers of other financial services. The following activities are excluded from the definition of financial services (a) (b) (c) Activities carried out by central banks or by any other public institution in pursuit of monetary and exchange rate policies. Activities conducted by central banks, government agencies or departments, or public institutions, for the account or with the guarantee of the government, except when those activities may be carried out by financial service providers in competition with such public entities. Activities forming part of a statutory system of social security or public retirement plans, except when those activities may be carried out by financial service providers in competition with public entities or private institutions. 51 ,^n ANNEX IV COMMUNITY RESERVATIONS IN ACCORDANCE WITH ARTICLE 22 (2) Mining In some Member States, a concession may be required for mining and mineral rights for non-EC controlled companies Fishing Access to and use of the biological resources and fishing grounds situated in the maritime waters coming under the sovereignty or within the jurisdicrion of Member States of the Community is restricted to fishing vessels flying the flag of a Community Member State and registered in Community territory unless otherwise provided for. Real estate purchase In some Member States, the purchase of real estate by non-EC companies is subject ot restrictions Audiovisual services including radio National treatment concerning production and distribution, including broadcasting and other forms of transmission to the public, may be reserved to audiovisual works meeting certain origin criteria. Telecommunications services including mobile and satellite services Reserved services In some Member States market access concerning complementary services and infrastructure is restricted. Professional services Services reserved to natural persons nationals of Member States. Under certain conditions those persons may create companies Agriculture In some Member States national treatment is not applicable to non-EC controlled companies which wish to undertake an agricultural enterprise. The acquisition of vineyards by non-EC controlled companies is subject to notification, or, as necessary, authorization News agency services In some Member States limitations of foreign participation in publishing companies and broadcasting companies 52 ,~*~ Reservations of the Republic of Azerbaijan in accordance with Article 22 (4). ANNEX V Utilisation of subsoil and natural resources, including exploration and production, and mining. A concession may be required for foreign companies for exploration and production of hydrocarbon resources as well as for mining some ores and metals. Fishing Authorisation from the competent governmental body is necessary for fishing Hunting Authorisation from the competent governmental body is necessary for hunting Real estate (immovable property) purchase Foreign companies are not allowed to acquire plots of land. Those companies can, however, lease plots of land on a long term basis. Banking services Total capital of foreign-owned banks may not exceed a given percentage of the total capital in the domestic banking system. Azerbaijan undertakes not to reduce for Azerbaijani subsidiaries and branches of Community companies, the ceiling limiting the overall share of foreign capital in the Azerbaijani banking system which applies on the date of initialling of this Agreement unless so required in the framework of IMF programmes in Azerbaijan. At the latest within five years from the date of signature of the Agreement, Azerbaijan will consider the possibility to increase this ceiling, taking into consideration all relevant monetary, fiscal, financial and balance of payments considerations and thé state of the banking system of Azerbaijan. Telecommunications and mass media services Some limitations may be applied to foreign participation. Professional activities Some activities are closed, limited, or subject to special requirements for natural persons who are not Azerbaijani nationals. Historical buildings and Monuments Activities in this area are subject to restrictions. The application of the reservations in this annex can in no case result in treatment less favorable than that accorded to companies of any third country. 53 ^ -f DRAFT PROTOCOL ON MUTUAL ASSISTANCE BETWEEN ADMINISTRATIVT AUTHORITIES IN CUSTOMS MATTERS 54. **? ARTICLE 1 Definitions For the purposes of this Protocol : a) "customs legislation" shall mean any legal or regulatory provisions applicable in the territory of the Contracting Parties governing the import, export, transit of goods and their placing under any customs procedure, including measures of prohibition, restriction and control, b) "applicant authority", shall mean a competent administrative authority which has been appointed by a Contracting Party for this purpose and which makes a request for assistance in customs matters; c) "requested authority", shall mean a competent administrative authority which has been appointed by a Contracting Party for this purpose and which receives a request for assistance in customs matters; d) "personal data", shall mean all information relating to an identified or identifiable individual ARTICLE 2 Scope 1 The Contracting Parties shall assist each other, in the areas within their jurisdiction, in the manner and under the conditions laid down in this Protocol, in preventing, detecting and investigating operations in breach of customs legislation. 2. Assistance in customs matters, as provided for in this Protocol, shall apply to any administrative authority of the Contracting Parties which is competent for the application of this Protocol. It shall not prejudice the rules governing mutual assistance in criminal matters. Nor shall it cover information obtained under powers exercised at the request of the judicial authorities, unless those authorities so agree. ARTICLE 3 Assistance on request At the request of the applicant authority, the requested authority shall furnish it with all relevant information which may enable it to ensure that customs legislation is correctly applied, including information regarding operations noted or planned which are or could be in breach of such legislation. At the request of the applicant authority, the requested authority shall inform it whether goods exported from the territory of one of the Contracting Parties have been properly imported into the territory of the other Party, specifying, where appropriate, the customs procedure applied to the goods. 55 «flF At the request of the applicant authority, the requested authority shall, within the framework of its laws, take the necessary steps to ensure that a special watch is kept on (a) (b) natural or legal persons of whom there are reasonable grounds for believing that they are breaching or have breached customs legislation, places where goods are stored in a way that gives grounds for suspecting that they are intended to supply operations in breach of customs legislation, (c) movements of goods notified as possibly giving rise to breaches of customs legislation, (d) means of transport for which there are reasonable grounds for believing that they have been, are or might be used in operations in breach of customs legislation ARTICLE 4 Spontaneous assistance The Contracting Parties shall provide each other, in accordance with their laws, rules and other legal instruments, with assistance without prior request if they consider that to be necessary for information the correct application of customs pertaining to : legislation, particularly when they obtain - operations which are or appear to be in breach of such legislation and which may be of interest to another Contracting Party; - new means or methods employed in carrying out such operations. - goods known to be subject to breaches of customs legislation - natural or legal persons of whom there are reasonable grounds for believing that they are or have been in breach of customs legislation - means of transport for which there are reasonable grounds for believing that they have been, are or might be used in operations in breach of customs legislation ARTICLE 5 Delivery/Notification At the request of the applicant authority, the requested authority shall, in accordance with its legislation, take all necessary measures in order : - to deliver all documents, - to notify all decisions, falling within the scope of this Protocol to an addressee, residing or established in its territory. In such cases, Article 6(3) shall apply as far as the request itself is concerned 56 ^ Jr. ">'" ARTICLE 6 Form and substance of requests for assistance 1 Requests pursuant to this Protocol shall be made in writing. They shall be accompanied by the documents necessary to enable compliance with the request When required because of the urgency of the situation, oral requests may be accepted, but must be confirmed in writing immediately 2. Requests pursuant to paragraph 1 shall include the following information : (a) (b) (c) (d) (e) the applicant authority making the request; the measure requested, the object of and the reason for the request, the laws, rules and other legal elements involved, indications as exact and comprehensive as possible on the natural or legal persons who are the target of the investigations; (f) a summary of the relevant facts and of the enquiries already carried out. except in cases provided for in Article 5. 3. Requests shall be submitted in an official language of the requested authority or in a language acceptable to that authority. 4. If a request does not meet the formal requirements, its correction or completion may be requested, precautionary measures may, however, be ordered ARTICLE 7 Execution of requests In order to comply with a request for assistance, the requested authority shall proceed, within the limits of its competence and available resources, as though it were acting on its own account or at the request of other authorities of that same Contracting Party, by supplying information already possessed, by carrying out appropriate enquiries or by arranging for them to be carried out. This provision shall also apply to the administrative department to which the request has been addressed by the requested authority when the latter cannot act on its own Requests for assistance shall be executed in accordance with the laws, rules and other legal instruments of the requested Contracting Party. Duly authorized officials of a Contracting Party may, with the agreement of the other Contracting Party involved and subject to the conditions laid down by the latter, obtain from the offices of the requested authority or other authority for which the requested authority is responsible, information relating to operations which are or may be in breach of customs legislation which the applicant authority needs for the purposes of this Protocol Officials of a Contracting Party may, with the agreement of the other Contracting Party involved and subject to the conditions laid down by the latter, be present at enquiries carried out in the latter's territory 57 </"f ARTICLE 8 Form in which information is to be communicated 1. The requested authority shall communicate results of enquiries to the applicant authority in the form of documents, certified copies of documents, reports and the like 2. The documents provided for in paragraph 1 may be replaced by computerized information produced in any form for the same purpose ARTICLE 9 Exceptions to the obligation to provide assistance 1. The Contracting Parties may refuse to give assistance as provided for in this Protocol, where to do would: (a) be likely to prejudice the sovereignty of the Republic of. Azerbaijan or that of a Member State of the European Union which has been asked for assistance under this Protocol; or (b) be likely to prejudice public policy, security or other essential interests, in particular in the cases referred to under Article 10 (2); or involve currency or tax regulations other than customs legislation, or (c) (d) violate an industrial, commercial or professional secret 2. Where the applicant authority requests assistance which it would itself be unable to provide if so asked, it shall draw attention to that fact in its request It shall then be left to the requested authority to decide how to respond to such a request 3. If assistance is refused, the decision and the reasons therefor must be notified to the applicant authority without delay. ARTICLE 10 Information exchange and confidentiality 1. Any information communicated in whatsoever form pursuant to this Protocol shall be of a confidential or restricted nature, depending on the rules applicable in each of the Contracting Parties. It shall be covered by the obligation of official secrecy and shall enjoy the protection extended to like information under the relevant laws of the Contracting Party which received it and the corresponding provisions applying to the Community institutions 2. Personal data may be exchanged only where the receiving Contracting Party undertakes to protect such data in at least an equivalent way to the one applicable to that particular case in the supplying Contracting Party 3 Information obtained shall be used solely for the purposes of this Protocol Where one of the Contracting Parties requests the use of such information for other purposes, it shall ask for the prior written consent of the authority which furnished the information Moreover, it shall be subject to any restrictions laid down by that authority Paragraph 3 shall not impede the use of information in any judicial or administrative proceedings subsequently instituted for failure to comply with customs legislation The competent authority which supplied that information shall be notified of such use. The Contracting Parties may, in their records of evidence, reports and testimonies and in proceedings and charges brought before the courts, use as evidence information obtained and documents consulted in accordance with the provisions of this Protocol ARTICLE 11 Experts and witnesses 1. An official of a requested authority may be authorized to appear, within the limitations of the authorization granted, as an expert or witness in judicial or administrative proceedings regarding the matters covered by this Protocol in the jurisdiction of the other Contracting Party, and produce such objects, documents or authenticated copies thereof, as may be needed for the proceedings. The request for an appearance must indicate specifically on what matters and by virtue of what title or qualification the official will be questioned 2. The authorized official shall enjoy the protection guaranteed by existing legislation to officials of the applicant authority on its territory. ARTICLE 12 Assistance expenses The Contracting Parties shall waive all claims on each other for the reimbursement of expenses incurred pursuant to this Protocol, except, as appropriate, for expenses to experts and witnesses and to interpreters and translators who are not public service employees. ARTICLE 13 Application 1. The application of this Protocol shall be entrusted to the central customs authorities of the Republic of Azerbaijan on the one hand and the competent services of the European Commission and, where appropriate, the customs authorities of the Member States of the European Union on the other. They shall decide on all practical measures and arrangements necessary for its application, taking into consideration the rules in force in the field of data protection. They may recommend to the competent bodies amendments which they consider should be made to this Protocol. 2. The Contracting Parties shall consult each other and subsequently keep each other informed of the detailed rules of implementation which are adopted in accordance with the provisions of this Protocol. 59 ^4-r ARTICLE 14 Complementarity Without prejudice to Article 10, any agreements on mutual assistance which have been concluded between one or more Member States of the European Union and the Republic of Azerbaijan shall not prejudice Community provisions governing the communication between the competent services of the Commission and the customs authorities of the Member States of any information obtained in customs matters which could be of Community interest. 60 tfiff JOINT DECLARATION The Parties confirm that the twelfth recital in the preamble to this Agreement does not imply any judgement as to which countries, other than Azerbaijan, energy products should transit. 61 *"? JOLNT DECLARATION CONCERNING ARTICLE 3 BIS In reviewing changing circumstances in the Republic of Azerbaijan, as foreseen in Art. 3 bis, the Parties shall discuss important changes which may have a significant bearing on Azerbaijan's future development. This could include accession by Azerbaijan to the WTO, the Council of Europe or other international bodies or accession to any regional customs union or any form of regional integration agreement. 62 ^T JOINT DECLARATION EST RELATION TO ARTICLE 5 Should the Parties agree that circumstances warrant meetings at the highest level, such meetings may be arranged on an ad hoc basis 63 **? JOINT DECLARATION CONCERNING ARTICLE 14 Until the Republic of Azerbaijan accedes to the WTO, the Parties shall hold consultations in the Cooperation Committee on their import tariff policies, including changes in tariff protection. In particular, such consultations shall be offered prior to the increase of tariff protection. 64 r^f^ JOINT DECLARATION CONCERNING THE NOTION OF "CONTROL" IN ARTICLE 24(b) AND ARTICLE 36 1 The Parties confirm their mutual understanding that the question of control shall depend on the factual circumstances of the particular case. 2. A company shall, for example, be considered as being "controlled" by another company, and thus a subsidiary of such other company if: - the other company holds directly or indirectly a majority of the voting rights, or - the other company has the right to appoint or dismiss a majority of the administrative organ, of the management organ or of the supervisory organ and is at the same time a shareholder or member of the subsidiary. 3. Both Parties consider the criteria in paragraph 2 to be non-exhaustive. 65 JOINT DECLARATION CONCERNING ARTICLE 35 The sole fact of requiring a visa for natural persons of certain Parties and not for those of others shall not be regarded as nullifying or impairing benefits under a specific commitment. 66. A*"*^ JOINT DECLARATION CONCERNING ARTICLE 42 The Parties agree that for the purpose of the Agreement, intellectual, industrial and commercial property includes in particular copyright, including the copyright in computer programs, and neighbouring rights, the rights relating to patents, industrial designs, geographical indications, including appellations of origin, trademarks and service marks, topographies of integrated circuits as well as protection against unfair competition as referred to in Article 10 bis of the Paris Convention for the protection of Industrial Property and protection of undisclosed information on know-how. 67 ,-/<?* JOINT DECLARATION CONCERNING ARTICLE 54 The provisions of Article 54 (3) shall not require either of the Parties to provide information of a confidential nature. 68 ^r JOLNT DECLARATION CONCERNING ARTICLE 94 The Parties agree, for the purpose of its correct interpretation and its practical application, that the term "cases of special urgency" included in Article 94 of the Agreement means cases of material breach of the Agreement by one of the Parties A material breach of the Agreement consists in (a) repudiation of the Agreement not sanctioned by the general rules of international law or (b) violation of the essential elements of the Agreement set out in Article 2 The parties agree that the "appropriate measures" referred to in Article 94 are measures taken in accordance with international law If a party takes a measure in a case of special urgency as provided for under Article 94. the other party may avail itself of the procedure relating to settlement of disputes 69 **? EXCHANGE OF LETTERS BETWEEN THE COMMUNITY AND THE REPUBLIC OF AZERBAIJAN IN RELATION TO THE ESTABLISHMENT OF COMPANIES 70 ^ff A. Letter from the Government of the Republic of Azerbaijan Dear Sir, I refer to the Partnership and Cooperation Agreement initialled on As I underlined during the negotiations, the Republic of Azerbaijan grants to Community companies establishing and operating in the Republic of Azerbaijan in certain respects a privileged treatment. I explained that this reflects the Azerbaijani policy to promote by all means the establishment of Community companies in the Republic of Azerbaijan With this in mind, it is my understanding that during the period between the date of initialling of this Agreement and the entry into force of the relevant articles on establishment of companies, the Republic of Azerbaijan shall not adopt measures or regulations which would introduce or worsen discrimination of Community companies vis-à-vis Azerbaijani companies or companies from any third country as compared to the situation existing on the date of initialling of this agreement. I would be obliged if you could acknowledge receipt of this letter Please accept, Sir, the assurance of my highest consideration. For the Government of the Republic of Azerbaijan 71 ^^ B. Letter from the European Community Dear Sir, Thank you for your letter of today's date, which reads as follows: "I refer to the Partnership and Cooperation Agreement initialled on. As I underlined during the negotiations, the Republic of Azerbaijan grants to Community companies establishing and operating in the Republic of Azerbaijan in certain respects a privileged treatment. I explained that this reflects the Azerbaijani policy to promote by all means the establishment of Community companies in the Republic of Azerbaijan With this in mind, it is my understanding that during the period between the date of initialling of this agreement and the entry into force of the relevant articles on establishment of companies, the Republic of Azerbaijan shall not adopt measures or regulations which would introduce or worsen discrimination of Community companies vis-à-vis Azerbaijani companies or companies from any third country as compared to the situation existing on the date of initialling of this agreement. I would be obliged if you could acknowledge receipt of this letter. " I can acknowledge receipt of this letter Please accept, Sir, the assurance of my highest consideration On behalf of the European Community 72 DECLARATION BY THE FRENCH GOVERNMENT The French Republic notes that the Partnership and Cooperation Agreement with the Republic of Azerbaijan does not apply to the overseas countries and territories associated with the European Community pursuant to the Treaty establishing the European Community. 73 ^ff Outside the Agreement Declaration by the Community The Community undertakes to provide technical assistance in the form of seminars or other appropriate means in order to help Azerbaijani authorities and economic operators to benefit in full from the advantages granted unter the Community GSP as currently applied to Azerbaijan. 74 ISSN 0254-1475 COM(96) 137 final DOCUMENTS EN 11 Catalogue number : CB-CO-96-158-EN-C ISBN 92-78-02524-0 Office for Official Publications of the European Communities L-2985 Luxembourg

Proposition de DECISION DU CONSEIL concernant la conclusion de l' accord-cadre de commerce et de coopération entre la Communauté européenne et ses Etats membres d' une part et la république de Corée d' autre part

http://publications.europa.eu/resource/cellar/840dc7fe-30a8-4bfe-ae76-d15059f0ea97

fra

COMMISSION DES COMMUNAUTES EUROPEENNES Bruxelles, le 27. 03. 1996 COM(96) 141 final 96/ 0098 (CNS) Proposition de DECISION DU CONSEIL concernant la conclusion de 1'accord-cadre de commerce et de coopération entre la Communauté européenne et ses Etats membres d'une part et la république de Corée d'autre part (présentée par la Commission) EXPOSE DES MOTIFS 1. Par sa décision du 8 mars 1995, le Conseil a autorisé la Commission à engager des négociations en vue de la conclusion d'un accord-cadre de commerce et de coopération avec la république de Corée et a adopté à cette fin des directives de négociation. 2. Deux sessions de négociation ont eu lieu à Bruxelles, la première le 11 mai 1995 et la deuxième les 12 et 13 octobre 1995. A la suite des consultations qui ont eu lieu entre la Commission et le gouvernement coréen fin novembre 1995 et des contacts établis par voie diplomatique, l'accord a été paraphé à Bruxelles le 29 février 1996. 3. Lors de l'adoption des directives de négociation, le Conseil avait précisé qu'il se réservait le droit de se prononcer sur le statut juridique de l'accord dès la conclusion des négociations. Comme il en a été décidé lors de la discussion qui a eu lieu au sein du Conseil en décembre 1995 et en janvier 1996, l'accord sera un accord auquel à la fois la Communauté et les Etats membres seront parties. Il s'agira donc d'un accord mixte. Il est à présent soumis au Conseil en vue de sa signature et de sa conclusion. 4. La Commission estime que l'accord paraphé est conforme aux directives de négociation adoptées par le Conseil. 5. La Commission examinera si l'application provisoire de certaines dispositions de l'accord est acceptable pour la Corée. Dans l'affirmative, la Commission soumettra en temps utile à 1'approbation du Conseil un échange de lettres en ce sens. 6. Pour permettre la signature et la conclusion de 1'accord-cadre de commerce et de coopération entre la Communauté européenne et ses Etats membres d'une part et la république de Corée de l'autre, la Commission propose au Conseil d'approuver le projet de décision ci-joint. A eu LE CONSEIL DE L'UNION EUROPEENNE, vu le traité instituant la Communauté européenne, et notamment ses articles 73 c (2), 75, 84 (2), 113 et 235, en liaison avec la deuxième phrase de l'article 228 (2) et le premier alinéa du paragraphe 3 de cet article, vu la proposition de la Commission, vu l'avis du Parlement européen, après consultation du Comité économique et social, considérant que la Communauté européenne doit adopter 1'accord-cadre de commerce et de coopération entre la Communauté européenne et ses Etats membres, d'une part, et la république de Corée, d'autre part, DECIDE: Article premier L'accord-cadre de commerce et de coopération entre la Communauté européenne et ses Etats membres, d'une part, et la république de Corée, d'autre part, est approuvé au nom de la Communauté européenne. Le texte de l'accord est joint à la présente décision. Article 2 La Commission, assistée par des représentants des Etats membres, représentera la Communauté européenne au sein du comité mixte prévu à l'article 19 paragraphe 3 de l'accord-cadre de commerce et de coopération. Article 3 Le président du Conseil procède au nom de la Communauté européenne à la notification prévue à l'article 21 de l'accord. Article 4 La présente décision est publiée au Journal officiel des Communautés européennes. </l Fait à Bruxelles, Par le Conseil Le Président 4L (Titre) Accord-cadre de commerce et de coopération entre la Communauté européenne et ses Etats membres, d'une part, et la république de Corée, de l'autre. (Texte) LA COMMUNAUTE EUROPEENNE, et LE ROYAUME DE BELGIQUE; LE ROYAUME DE DANEMARK, LA REPUBLIQUE FEDERALE D'ALLEMAGNE, LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, LE ROYAUME D'ESPAGNE, LA REPUBLIQUE FRANÇAISE, L'IRLANDE, LA REPUBLIQUE ITALIENNE, LE GRAND-DUCHE DE LUXEMBOURG, LE ROYAUME DES PAYS-BAS, LA REPUBLIQUE D'AUTRICHE, LA REPUBLIQUE PORTUGAISE, LA REPUBLIQUE FINLANDAISE, LE ROYAUME DE SUEDE, LE ROYAUME-UNI DE GRANDE-BRETAGNE ET DTRLANDE DU NORD, parties au traité instituant la Communauté européenne et au traité sur l'Union européenne, ci-après dénommés les Etats membres, d'une part, et LA REPUBLIQUE DE COREE, d'autre part, TENANT COMPTE des relations amicales traditionnelles qui existent entre la république de Corée et la Communauté européenne et ses Etats membres, REAFFIRMANT l'attachement des parties aux principes démocratiques et aux droits de l'homme énoncés dans la Déclaration universelle des droits de l'homme, CONFIRMANT leur souhait d'établir un dialogue politique régulier entre l'Union européenne et la république de Corée, basé sur des valeurs et des aspirations partagées, RECONNAISSANT que l'Accord général sur les tarifs douaniers et le commerce a joué un rôle important dans la promotion du commerce international en général et du commerce bilatéral en particulier et que la république de Corée et la Communauté européenne se sont toutes deux engagées à respecter les principes de la liberté des échanges et de l'économie de marché sur lesquels cet accord est fondé, Al REAFFIRMANT que la république de Corée ainsi que la Communauté européenne et ses Etats membres se sont engagés à respecter pleinement les engagements qu'ils ont pris en ratifiant l'accord instituant l'Organisation mondiale du commerce, CONSCIENTS de la nécessité de contribuer à la concrétisation des résultats du cycle de l'Uruguay du GATT et de la nécessité d'appliquer toutes les règles régissant le commerce international d'une manière transparente et non-discriminatoire, RECONNAISSANT qu'il importe de renforcer les relations existant entre les parties contractantes dans le but d'améliorer la coopération entre elles et de réaffirmer leur volonté commune de consolider, d'approfondir et de diversifier leurs relations dans des domaines d'intérêt commun sur la base de l'égalité, de la non-discrimination, du respect de l'environnement naturel et du profit mutuel, DESIREUX de créer des conditions favorables à une croissance et à une diversification des échanges durables et à une coopération économique dans différents domaines d'intérêt commun, CONVAINCUS qu'il sera avantageux pour les parties contractantes d'institutionnaliser leurs relations et d'établir entre elles une coopération économique propre à encourager le développement du commerce et des investissements, CONSCIENTS qu'il importe de faciliter la participation à la coopération des personnes et des entités directement concernées et, en particulier, des opérateurs économiques et de leurs organisations représentatives, ONT DECIDE DE CONCLURE LE PRESENT ACCORD ET ONT DESIGNE A CET EFFET COMME PUMPOTENTIAIRES: LA COMMUNAUTE EUROPEENNE: LE ROY A UME DE BELGIQUE LE ROYAUME DE DANEMARK: LA REPUBLIQUE FEDERALE D'ALLEMAGNE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE- LE ROYAUME DESPAGNE LA REPUBLIQUE FRANÇAISE LTRLANDE: LA REPUBLIQUE ITALIENNE: LE GRAND-DUCHE DE LUXEMBOURG: LE ROY A UME DES PA YS-BAS: LA REPUBLIQUE D'AUTRICHE LA REPUBLIQUE PORTUGAISE: LA REPUBLIQUE FINLANDAISE LE ROYAUME DE SUEDE LE ROYAUME-UNI DE GRANDE-BRETAGNE ET D7RLANDE DUNORD: LA REPUBLIQUE DE COREE LESQUELS, après avoir échangé leurs pleins pouvoirs reconnus en bonne et due forme, SCOT CONVENUS DE CE QUI SUIT: Article premier. Base de la coopération Le respect des principes démocratiques et des droits de l'homme tels qu'ils sont définis dans la Déclaration universelle des droits de l'homme inspire la politique nationale et internationale des parties contractantes et constitue un élément essentiel du présent accord. Article 2. But de la coopération Pour améliorer la coopération entre elles, les parties contractantes s'engagent à promouvoir le développement de leurs relations économiques. Leurs efforts doivent tendre en particulier: a. b. c. à développer et à diversifier les échanges et à établir une coopération commerciale à leur avantage mutuel, à établir une coopération économique dans des domaines d'intérêt commun, y compris une coopération scientifique et technologique et une coopération industrielle; à favoriser la coopération entre les entreprises des deux pays en facilitant les investissements des unes et des autres et en encourageant une meilleure compréhension mutuelle. Article 3. Dialogue politique Un dialogue politique régulier, basé sur des valeurs et des aspirations partagées, est instauré entre l'Union européenne et la république de Corée. Ce dialogue a lieu conformément aux procédures convenues dans la déclaration conjointe entre l'Union européenne et la république de Corée à ce sujet. Article 4. Traitement de la nation la plus favorisée Conformément aux droits et aux obligations qui résultent pour elles de l'Organisation mondiale du commerce, les parties contractantes s'engagent à s'accorder mutuellement le traitement de la nation la plus favorisée. Article 5. Coopération commerciale 1. Les parties contractantes s'engagent à promouvoir le plus possible et à leur profit mutuel le développement et la diversification de leurs échanges commerciaux bilatéraux. Les parties contractantes s'engagent à améliorer les conditions d'accès au marché. Elles veillent à respecter le principe de la nation la plus favorisée lors de la fixation des droits de douane, en tenant compte de différents éléments et notamment de la situation du marché intérieur d'une partie contractante et des intérêts en matière d'exportation de l'autre partie. Elles s'engagent à oeuvrer pour l'élimination des obstacles aux échanges, en particulier en supprimant en temps voulu les barrières non tarifaires et en prenant des mesures destinées à améliorer la transparence, compte tenu des travaux effectués par les organisations internationales dans ce domaine. 2. Les parties contractantes font en sorte de mener une politique visant à: a. b. c. d. e. f. g. h. i. j. instaurer une coopération bilatérale et multilatérale pour les questions relatives au développement des échanges qui intéressent les deux parties, y compris les futures procédures de l'OMC. A cette fin, elles coopèrent au niveau bilatéral et au niveau international à la solution des problèmes commerciaux d'intérêt commun; promouvoir les échanges d'informations entre opérateurs économiques et la coopération industrielle entre entreprises de manière à diversifier et à développer les flux commerciaux existants; étudier et recommander des mesures de promotion commerciale de nature à encourager le développement des échanges; faciliter la coopération entre les autorités douanières compétentes de la Communauté européenne, de ses Etats membres et de la Corée; améliorer l'accès au marché pour les produits industriels, agricoles et de la pêche; améliorer l'accès au marché pour les services, tels que les services financiers et les télécommunications; renforcer la coopération dans les domaines des normes et des réglementations techniques; protéger efficacement la propriété intellectuelle, industrielle et commerciale; organiser des missions commerciales et d'investissement; organiser des foires commerciales générales et sectorielles. 3. Les parties contractantes encouragent la loyauté des transactions commerciales en faisant en sorte que leur législation dans ce domaine soit pleinement appliquée. 4. Conformément aux obligations qui leur incombent en vertu de l'accord de l'OMC sur les marchés publics, les parties veillent à ce que la participation à des marchés publics se fasse sur une base non discriminatoire et réciproque. Elles s'engagent à poursuivre leurs discussions sur l'ouverture mutuelle de leurs marchés publics respectifs dans d'autres secteurs, tel celui des télécommunications. Article 6. Agriculture et pêche 1. Les parties conviennent d'encourager la coopération dans les domaines de l'agriculture et de la pêche, y compris l'horticulture et la mariculture. Sur la base de discussions relatives à leur politique respective dans les domaines de l'agriculture et de la pêche, les parties contractantes étudient a. b. c. d. les possibilités d'accroître les échanges de produits agricoles et de produits de la pêche; l'effet sur le commerce des mesures sanitaires et phytosanitaires ainsi que des mesures de protection de l'environnement; les liens entre l'agriculture et l'environnement rural; la recherche dans les domaines de l'agriculture et de la pêche, y compris l'horticulture et la mariculture. 2. Le cas échéant, les dispositions du paragraphe 1 du présent article s'appliquent aux produits et aux services de l'industrie de transformation des produits agricoles. 3. Les parties contractantes s'engagent à respecter les termes de l'accord sur les mesures sanitaires et phytosanitaires de l'OMC et sont disposées à engager, à la demande de l'une d'entre elles, des consultations pour examiner les propositions de l'autre partie contractante sur l'application et rharmonisation des mesures sanitaires et phytosanitaires, en tenant compte des normes convenues par d'autres organisations internationales telles que l'OIE, l'IPPC et du Codex Alimentarius. Article 7. Transport maritime 1. Les parties s'engagent à prendre les mesures nécessaires pour accorder un accès illimité au marché et au trafic maritime international dans des conditions de concurrence loyale sur une base commerciale, conformément aux dispositions du présent article. (a) La disposition ci-dessus n'affecte pas les droits et obligations découlant de la Convention des Nations Unies relative à un Code de conduite des conférences maritimes dans la mesure où elle s'applique à l'une ou à l'autre des parties au présent accord. Les compagnies hors conférence sont libres d'agir en concurrence avec une conférence, pour autant qu'elles adhèrent aux principes de la concurrence loyale sur une base commerciale. (b) Les parties confirment leur engagement de créer des conditions de libre concurrence pour le commerce des vracs, secs et liquides. Dans le cadre de cet engagement, la république de Corée prendra les mesures nécessaires pour éliminer progressivement les réserves de cargaison pratiquées sur certains produits en vrac pour les navires battant pavillon coréen pendant une période de transition qui prendra fin le 31 décembre 1998. 2. Pour atteindre l'objectif énoncé au paragraphe 1, les parties contractantes: (a) s'abstiennent d'introduire, dans les accords bilatéraux futurs avec des pays tiers concernant le commerce des vracs secs et liquides et le trafic de ligne, des clauses de partage des cargaisons, sauf si, dans des circonstances exceptionnelles, en ce qui concerne le trafic de ligne, des compagnies de navigation de l'une ou l'autre partie au présent accord n'avaient pas, autrement, la possibilité de prendre part au trafic à destination et en provenance du pays tiers concerné. (b) s'abstiennent, à partir de l'entrée en vigueur du présent accord, d'appliquer des mesures législatives, administratives ou techniques qui pourraient avoir des effets discriminatoires sur les particuliers et les entreprises de leur propre pays ou ceux de l'autre partie contractante à la fourniture de services dans le transport maritime international. (c) accordent aux navires exploités par des particuliers ou des entreprises de l'autre partie contractante un traitement qui n'est pas moins favorable que celui accordé à leurs propres navires, en ce qui concerne l'accès aux ports ouverts au commerce international, l'utilisation des infrastructures et des services maritimes auxiliaires de ces ports, ainsi qu'en ce qui concerne les droits et taxes, les facilités douanières, la désignation des postes de mouillage et les installations de chargement et de déchargement. 3. Aux fins du présent article, l'accès au marché maritime international comprendra, entre autres, le droit pour les entreprises de transport maritime international de chacune des parties contractantes d'effectuer des services de transport de porte à porte comprenant un trajet maritime et de conclure à cet effet des contrats directement avec des entreprises locales de transport autre que maritime établies sur le territoire de l'autre partie contractante sans préjudice des restrictions fondées sur la nationalité applicables au transport de marchandises et de passagers par ces autres modes de transport. 4. Les dispositions du présent article s'appliquent aux entreprises de la Communauté européenne et de la république de Corée. Sont également bénéficiaires des dispositions du présent article les compagnies de navigation implantées hors de la Communauté économique ou de la république de Corée et contrôlées par des ressortissants d'un Etat membre ou de la république de Corée, si leurs navires sont immatriculés dans cet Etat membre ou dans la république de Corée conformément à leur législation respective. 5. La question de l'exercice des activités des compagnies de navigation dans la Communauté européenne et dans la république de Corée peut, le cas échéant, faire l'objet d'accords spécifiques. A rticle 8. Construction navale 1. Les parties contractantes conviennent de coopérer dans le domaine de la construction navale pour promouvoir des conditions de marché loyales et concurrentielles et constatent le déséquilibre structurel important entre l'offre et la demande et la tendance au déclin de l'industrie mondiale de la construction navale. Pour ces raisons, conformément à l'accord de l'OCDE sur la construction navale, les parties contractantes ne prennent aucune initiative et n'adoptent aucune mesure pour soutenir leur industrie de la construction navale, qui serait de nature à fausser la concurrence ou à permettre à la construction navale de leur pays d'échapper à des difficultés futures. 2. Les parties contractantes conviennent d'engager des consultations à la demande d'une des parties contractantes sur l'application de l'accord de l'OCDE sur la construction navale, sur l'échange d'informations sur le développement du marché mondial des navires et de la construction navale et sur tout autre problème se posant dans ce domaine. Les représentants de l'industrie de la construction navale peuvent être invités comme observateurs à ces consultations, avec l'accord des parties contractantes. Article 9. Protection de la propriété intellectuelle, industrielle et commerciale 1. Les parties contractantes s'engagent à veiller à ce que les droits de propriété intellectuelle, industrielle et commerciale bénéficient d'une protection appropriée et efficace et à faire en sorte que ces droits puissent être exercés efficacement. 2. Les parties contractantes conviennent d'appliquer l'accord de l'OMC sur les aspects des droits de propriété intellectuelle qui touchent au commerce au plus tard le 1er juillet 1996. 1 3. Les parties contractantes œnfirment l'importance qu'elles attachent aux obligations énoncées dans les conventions multilatérales de protection des droits de propriété intellectuelle. Les parties contractantes feront en sorte d'adhérer le plus rapidement possible aux conventions figurant en annexe auxquelles elles n'ont pas encore adhéré. Article 10. Réglementation technique, normes et vérification de la conformité 1. Sans préjudice de leurs obligations internationales et dans la limite de leurs responsabilités les parties contractantes encouragent, dans le respect de leur législation, l'utilisation de normes et de systèmes de vérification de conformité internationalement reconnus. A cette fin, une attention particulière sera accordée: a. b. c. d. e. aux échanges d'informations et d'experts techniques dans les domaines de la normalisation, de l'homologation, de la métrologie et de la certification ainsi que, le cas échéant, à la recherche commune; à la promotion d'échanges et de contacts entre les organismes et les institutions compétents; aux consultations sectorielles; à la coopération dans le domaine de la gestion de la qualité; au renforcement de la coopération dans le domaine des réglementations techniques, en particulier par la conclusion d'un accord sur la reconnaissance mutuelle des résultats des vérifications de conformité, destiné à faciliter les échanges commerciaux et à éviter toute interruption préjudiciable à leur développement; f. à la participation et à la coopération dans le domaine des accords internationaux pertinents afin de promouvoir l'adoption de normes harmonisées. Pour la république de Corée, à l'exception de la loi sur la gestion des produits agrochimiques qui entrera en vigueur le 1er janvier 1997 et de la loi sur l'industrie des plants (et de la loi sur la protection des indications géographiques) qui entreront en vigueur le 1er juillet 1998, sous réserve de la procédure législative. 7 2. Lés parties contractantes veilleront à ce que les activités de normalisation et de vérification de la conformité ne constituent pas des barrières inutiles aux échanges. Article IL Consultations 1. Les parties contractantes conviennent de promouvoir les échanges d'informations relatives aux mesures commerciales. Chaque partie contractante s'engage à informer l'autre en temps utile de l'application de mesures modifiant les droits d'importation conformes au principe de la nation la plus favorisée qui affectent les exportations de l'autre partie contractante. Chaque partie contractante peut demander des consultations sur des mesures commerciales. Dans ce cas, les consultations ont lieu le plus tôt possible dans le but de trouver une solution constructive et mutuellement acceptable dans les meilleurs délais. G ¥* Chaque partie contractante convient d'informer l'autre partie de la mise en oeuvre de procédures antidumping contre des produits de l'autre partie. Tout en respectant pleinement les accords de l'OMC sur les mesures antidumping et antisubventions, chacune des parties contractantes examine avec bienveillance les représentations faites par l'autre partie au sujet de procédures antidumping et antisubventions et donne à l'autre la possibilité d'engager des consultations à ce sujet. 3. Les parties contractantes conviennent de se consulter sur tout différend causé par l'application du présent accord. A la demande de l'une des parties contractantes, cette consultation a lieu le plus rapidement possible. La partie contractante qui sollicite la consultation fournit à l'autre partie toutes les informations nécessaires à l'analyse détaillée de la situation. Les deux parties s'efforcent, au moyen de ces consultations, de trouver une solution à leurs différends commerciaux dans les plus brefs délais. 4. Les dispositions du présent article n'affectent ni les procédures internes de chaque partie contractante concernant l'adoption et la modification des mesures commerciales, ni les mécanismes de notification, de consultation et de règlement des différends prévus dans les accords de l'OMC. A rticle 12. Coopération économique et industrielle 1. Les parties contractantes, compte tenu de leur intérêt mutuel ainsi que de leur politique économique et de leurs objectifs économiques respectifs s'engagent à encourager la coopération économique et industrielle dans tous les domaines qui leur semblent appropriés. 2. Les objectifs de cette coopération consistent notamment à: les échanges d'informations entre opérateurs économiques et promouvoir développer et améliorer les réseaux existants, tout en veillant à ce que les données à caractère personnel soient convenablement protégées; instaurer des échanges d'informations sur les conditions de la coopération dans le domaine de tous les services ainsi que des infrastructures d'information; 8 promouvoir des investissements mutuellement avantageux et établir un climat propice à l'investissement; améliorer l'environnement économique et entreprenarial. 3. Afin de réaliser ces objectifs, les parties contractantes s'engagent notamment: a. b. c. d. e. f. g. à diversifier et à renforcer les liens économiques qui les unissent, à créer des filières de coopération spécifiques aux différents secteurs, à promouvoir la coopération industrielle entre entreprises et, en particulier, entre les petites et moyennes entreprises, à promouvoir le développement durable de leurs économies, à encourager des procédés de production qui ne soient pas préjudiciables à l'environnement, à encourager les flux d'investissement et les transferts de technologies, à améliorer leur compréhension mutuelle et la prise de conscience de leur environnement entreprenarial respectif. Article 13. Lutte contre la drogue et le blanchiment de l'argent 1. Les parties contractantes s'engagent à coopérer pour améliorer l'efficacité et l'efficience des mesures qu'elles prennent contre la production, la vente et le trafic illégaux des drogues et des psychotrophes, y compris la prévention de la diffusion des précurseurs, ainsi que pour promouvoir la prévention et la réduction de la demande de drogue. La coopération dans ce domaine sera fondée sur la consultation mutuelle et sur une coordination étroite entre les parties sur les objectifs qu'elles poursuivent et les mesures qu'elles prennent dans les différents domaines liés à la lutte contre la drogue. 2. Les parties contractantes conviennent de la nécessité de faire de sérieux efforts et de coopérer pour éviter que leur système financier soit utilisé pour le blanchiment du produit des activités criminelles en général et de celles liées à la drogue en particulier. La coopération dans ce domaine visera à établir des normes appropriées contre le blanchiment de l'argent en tenant compte de celles qui ont été adoptées par des organisations internationales dans ce domaine et, en particulier, par la Task Force action financière (FATF). Article 14. Coopération dans le domaine de la science et de la technologie 1. Les parties contractantes, prenant en considération leur intérêt commun et les objectifs de leur politique scientifique, s'engagent à promouvoir une coopération dans le domaine de la science et de la technologie. A cette fin, les parties contractantes s'engagent à encourager notamment: l'échange d'informations et de savoir-faire dans les domaines de la science et de la technologie; le dialogue sur l'élaboration et la mise en oeuvre de leur politique de développement respective en matière de recherche et de technologie; la coopération dans le domaine des technologies de l'information ainsi que dans les technologies et les industries agissant sur l'interopérabilité vers la société de l'information; la coopération dans les domaines de l'énergie et de la protection de l'environnement; la coopération dans les secteurs d'intérêt commun en matière de science et de technologie. 2. Pour réaliser les objectifs de leur politique respective, les parties contractantes s'engagent notamment à: échanger des informations sur les projets de recherche dans les domaines de l'énergie, de la protection de l'environnement, des télécommunications et des technologies de l'information ainsi que sur l'industrie des technologies de l'information; améliorer la formation des scientifiques par des moyens appropriés; encourager les transferts de technologies sur la base du profit mutuel; organiser conjointement des séminaires rassemblant des scientifiques de haut niveau des deux parties contractantes et encourager les chercheurs des deux parties contractantes à mener des recherches communes dans des domaines d'intérêt commun. 3. Les parties contractantes conviennent que toutes les actions conjointes et de coopération dans le domaine de la science et de la technologie auront lieu sur la base de la réciprocité. Les parties contractantes conviennent de protéger efficacement l'information et les droits de propriété intellectuelle résultant de leur coopération contre tout usage abusif ou non- autorisé par d'autres que les titulaires légitimes de ces droits. En cas de participation d'institutions, d'organismes ou d'entreprises d'une des parties contractantes dans des programmes de développement en matière de recherche et de technologie de l'autre partie contractante, tels que ceux faisant partie du programme-cadre général de la Communauté européenne, cette participation ainsi que la diffusion et l'exploitation des connaissances en résultant ont lieu conformément aux règles générales établies par cette autre partie contractante. 4. Les priorités en matière de coopération sont décidées par voie de consultation entre les parties contractantes. Sous réserve de l'application du paragraphe précédent, la participation d'institutions, d'organismes et d'entreprises du secteur privé à des activités de coopération et à des projets de recherche d'intérêt commun est encouragée. A rticle 15. Coopération dans le domaine de l'environnement Les parties contractantes s'engagent à établir des relations de coopération en vue de protéger et de préserver l'environnement. Ces relations prendront notamment les formes suivantes: 10 échanges d'informations sur les politiques en faveur de l'environnement et leur mise en oeuvre entre des fonctionnaires compétents de la Commission européenne et les autorités compétentes de la république de Corée; échanges d'informations sur les technologies favorables à l'environnement; échanges de personnel; promotion de la coopération sur des problèmes d'environnement discutés dans des forums internationaux auxquels participent la Communauté européenne et la république de Corée, en particulier la commission des Nations unies sur le développement durable et d'autres forums dans lesquels on discute des conventions internationales sur l'environnement; discussion sur l'instauration de pratiques de développement durable et, en particulier, de coopération à la mise en oeuvre de l'agenda 21 et d'autres activités de suivi de la Conférence des Nations unies sur l'environnement et le développement (CNUED); coopération sur des projets communs portant sur l'environnement. Article 16. Coopération en matière d'énergie Les parties contractantes reconnaissent l'importance du secteur énergétique pour le développement économique et social et sont disposées, dans les limites de leurs compétences respectives, à renforcer leur coopération dans ce domaine. Les objectifs de cette coopération sont les suivants: promouvoir le principe de l'économie de marché en fixant des prix à la consommation conformes aux principes du marché; diversifier les sources d'énergie, développer des formes d'énergie nouvelles et renouvelables; arriver à une utilisation rationnelle de l'énergie, notamment en encourageant la gestion de la demande et encourager l'établissement des meilleures conditions possibles pour les transferts de technologies dans l'intérêt d'une utilisation efficace de l'énergie. A ces fins, les parties contractantes conviennent de promouvoir la réalisation d'études et de travaux de recherche communs ainsi que l'établissement de contacts entre les responsables de la planification de l'énergie. Article 17. Coopération en matière de culture, d'information et de communication Les parties contractantes s'engagent à établir une coopération dans les domaines de la formation et de la communication pour promouvoir une meilleure compréhension mutuelle, en tenant compte de la dimension culturelle des liens qui existent entre elles. 11 Ces actions prennent notamment les formes suivantes: échanges d'informations sur des thèmes d'intérêt commun ayant trait à la culture et à la formation; organisation de manifestations culturelles; échanges culturels et échanges universitaires. Article 18. Coopération en matière de développement des pays tiers Les parties contractantes conviennent d'échanger des informations sur leur politique mutuelle d'aide au développement dans le but d'établir un dialogue régulier sur les objectifs de ces politiques et sur leurs programmes respectifs d'aide au développement dans les pays tiers. Elles examineront dans quelle mesure il est possible de mettre sur pied une coopération plus substantielle, dans le respect de leur législation respective et des conditions applicables à la mise en oeuvre de ces programmes. Article 19. Commission mixte l. Les parties contractantes instituent, dans le cadre du présent accord, une commission mixte composée, d'une part, de représentants des membres du Conseil de l'Union européenne et de représentants de la Commission des Communautés européennes et, d'autre part, de représentants de la république de Corée. Des consultations auront lieu au sein de la Commission pour faciliter la mise en oeuvre et la réalisation des objectifs généraux du présent accord. 2. La Commission mixte a pour mission de: veiller au bon fonctionnement de l'accord; examiner l'évolution des échanges et de la coopération entre les parties; rechercher les moyens propres à prévenir les difficultés qui pourraient surgir dans les domaines couverts par le présent accord; rechercher des moyens de développer et de diversifier les échanges; échanger des idées et faire des suggestions sur toute question d'intérêt commun concernant les échanges commerciaux et la coopération, y compris les actions futures et les ressources disponibles pour les mettre en oeuvre; formuler des recommandations appropriées pour favoriser l'expansion des échanges et de la coopération, en tenant compte de la nécessité de coordonner les mesures proposées. 3. La commission mixte se réunira normalement une fois par an alternativement à Bruxelles et à Séoul. Des réunions extraordinaires de la commission sont convoquées à la demande d'une des parties contractantes. La présidence de la commission mixte est exercée alternativement par chacune des parties contractantes. 4. La commission mixte peut instituer des sous-commissions spécialisées pour l'assister dans l'accomplissement de ses tâches. Ces sous-commissions présentent des rapports détaillés de leurs activités à la commission mixte à chacune de ses réunions. 12 Article 20. Définition Aux fins du présent accord, on entend par "les parties contractantes" la Communauté européenne ou ses Etats membres ou la Communauté européenne et ses Etats membres, en fonction de leurs compétences respectives, d'une part, et la république de Corée d'autre part. Article 21. Entrée en vigueur et durée de l'accord 1. Le présent accord entre en vigueur le premier jour du mois suivant la date à laquelle les parties contractantes se sont notifié l'accomplissement des procédures juridiques nécessaires à cet effet. 2. Le présent accord est conclu pour une période de cinq ans. Il est reconduit tacitement d'année en année si aucune des parties ne le dénonce par écrit à l'autre partie six mois avant la date de son expiration. Article 22. Notification Les notifications visées à l'article 21 sont faites respectivement au secrétariat général du Conseil de l'Union européenne et au ministère des affaires étrangères de la république de Corée. Article 23. Inexécution de l'accord Si l'une des parties contractantes considère que l'autre partie a manqué à l'une des obligations qui lui incombent en vertu du présent accord, elle peut prendre des mesures appropriées. Auparavant, elle fournit à l'autre partie, sauf en cas d'urgence particulière, toutes les informations nécessaires pour lui permettre d'examiner soigneusement la situation afin de rechercher une solution acceptable par les deux parties contractantes. Lors du choix des mesures, la priorité doit être donnée à celles qui perturbent le moins le fonctionnement du présent accord. Ces mesures sont immédiatement notifiées à l'autre partie et font l'objet de consultations à la demande de l'autre partie contractante. Article 24. Clause évolutive Les parties contractantes peuvent élargir le présent accord par consentement mutuel afin de relever les niveaux de coopération et le compléter par des accords relatifs à des secteurs ou à des activités spécifiques. En ce qui concerne l'application du présent accord, chacune des parties contractantes peut formuler des propositions tendant à élargir le champ de la coopération, en tenant compte de l'expérience acquise lors de son exécution. Article 25. Déclarations et annexes Les déclarations communes et annexes au présent accord forment partie intégrante de l'accord. 13 Article 26. Application territoriale Le présent accord s'applique, d'une part, au territoire de la république de Corée et, d'autre part, aux territoires auxquels le traité instituant la Communauté européenne s'applique et aux conditions fixées dans ce Traité. Article 27. Langues faisant foi Le présent accord est rédigé en double exemplaire en langues allemande, anglaise, danoise, espagnole, finnoise, française, grecque, italienne, néerlandaise, portugaise, suédoise et coréenne, chacun de ces textes faisant également foi. En foi de quoi, les plénipotentiaires soussignés ont apposé leur signature au bas du présent accord-cadre. Fait le mil neuf cent quatre-vingt. POUR LA COMMUN A UTE EUROPEENNE: POUR LE ROY A UME DE BELGIQUE: POUR LE ROY A UME DE DANEMARK: POUR LA REPUBLIQUE FEDERALE D'ALLEMAGNE: POUR LA REPUBLIQUE HELLENIQUE: POUR LE ROY A UME D'ESPA GNE: POUR LA REPUBLIQUE FRANÇAISE: POUR L'IRLANDE: POUR LA REPUBLIQUE ITALIENNE: POUR LE GRAND-DUCHE DE LUXEMBOURG: POUR LE ROY A UME DES PA YS-BAS: POUR LA REPUBLIQUE D'A UTRICHE: POUR LA REPUBLIQUE PORTUGAISE: POUR LA REPUBLIQUE FINLANDAISE: POUR LE ROY A UME DE SUEDE: POUR LE ROY A UME-UNI DE GRANDEBRETA GNE ET D'IRLANDE DU NORD: POUR LA REPUBLIQUE DE COREE: 14 Conventions concernant la propriété intellectuelle, industrielle et commerciale: ANNEXE Convention de Berne pour la protection des oeuvres littéraires et artistiques (Paris, 1971) Convention internationale sur la protection des artistes interprètes ou exécutants, des producteurs de phonogrammes et des organismes de radiodiffusion (Rome, 1961) Convention de Paris sur la protection de la propriété industrielle (Stockholm, 1967, modifiée en 1979) Traité de coopération en matière de brevets (Washington, 1970, modifié en 1984) Arrangement de Madrid concernant renregistrement international des marques de fabrique ou de commerce (Stockholm, 1967, modifié en 1979) Protocole relatif à l'arrangement de Madrid concernant international des marques de fabrique ou de commerce (Madrid, 1989) Arrangement de Nice concernant la classification internationale des produits et services aux fins de l'enregistrement des marques (Genève, 1977, modifié en 1979) Traité de Budapest sur la reconnaissance internationale du dépôt des micro organismes aux fins de la procédure en matière de brevets (1977, modifié en 1980) Convention internationale pour la protection des obtentions végétales (UPOV) (Genève, 1991). l'enregistrement 15 DECLARATIONS COMMUNES Déclaration commune concernant l'article 7 Chacune des parties contractantes autorise les compagnies maritimes de l'autre partie contractante à être présente commercialement sur son territoire aux fins d'exercer des activités de transport maritime à des conditions d'établissement et d'activité non moins favorables que celles accordées à ses propres compagnies ou à des filiales ou des établissements de compagnies d'un pays tiers, selon celle qui offre les meilleures conditions. Déclaration commune concernant l'article 9 Les parties contractantes conviennent qu'aux fins de l'application de raccord, la propriété intellectuelle, industrielle et commerciale comprend en particulier les droits d'auteur, y compris les droits d'auteur sur des programmes d'ordinateur, et les droits voisins, les droits voisins du brevet, les dessins et modèles industriels, les indications géographiques, y compris les appellations d'origine, les marques commerciales et les marques de services, les topographies de circuits intégrés ainsi que la protection contre la concurrence déloyale visée à l'article lObis de la Convention de Paris pour la protection de la propriété industrielle et la protection des informations sur le savoir-faire non divulgué. Déclaration interprétative commune concernant l'article 23 (a) a. b. (b) Aux fins de l'interprétation correcte et de l'application pratique de l'article 23 de l'accord, les parties conviennent, par consentement mutuel, qu'il faut entendre par les termes "cas d'urgence particulière" visés à l'article 23 une violation substantielle de l'accord par l'une des parties contractantes. Une violation substantielle de l'accord consiste en une résiliation de l'accord non sanctionnée par les règles générales du droit international ou en une violation d'un élément essentiel de l'accord énoncé à l'article premier. Les parties contractantes conviennent que les "mesures appropriées" visées à l'article 23 sont des mesures prises conformément au droit international. 16 DECLARATIONS UNILATERALES2 Déclaration de la Communauté européenne concernant l'article 8 La Communauté européenne exprime son inquiétude et rappelle l'importance qu'elle attache aux problèmes qui ont été créés et risquent d'être créés par la tendance actuelle à développer la capacité de construction navale sur le marché mondial. Elle souhaite à cet égard rappeler les termes de la déclaration qu'elle a faite à Paris lors de la conclusion des négociations de l'accord de l'OCDE sur la construction navale le 21 décembre 1994, déclaration qui est toujours d'actualité. La Communauté européenne invite la république de Corée à coopérer avec elle et les autres signataires de l'accord de l'OCDE sur la construction navale pour réduire le déséquilibre structurel important entre l'offre et la demande sur le marché mondial de la construction navale par des moyens appropriés. Déclaration de la république de Corée concernant l'article 7paragraphe 2 La république de Corée déclare qu'en ce qui concerne les dispositions du paragraphe 2(a) de l'article 7 (Transport maritime), elle n'autorisera l'introduction de clauses de partage de cargaison concernant le commerce des vracs secs et liquides dans les accords bilatéraux qu'elle concluera à l'avenir avec un pays tiers déterminé que dans des circonstances exceptionnelles telles que les compagnies de navigation coréennes n'auraient pas autrement la possibilité de prendre part au trafic à destination et en provenance du pays tiers concerné. 2Ces déclarations seront faites lors de la signature de l'accord. 17 EXERCISE 1997 1. INTITULE DE LACIÏON Fiche financière Mise en oeuvre de l'accord cadre de commerce et de coopération conclu entre la CE et ses Etats membres, d'une part, et la république de Corée, d'autre part Actions spécifiques déployées dans le domaine de la coopération économique et des activités de coopération de caractère général. Ces actions seront engagées conformément à la stratégie asiatique de ITJE (COM (94) 314 final; section 2. 2 plus spécialement). 2. IIGNE(S) BUDGETAIRE^) CONCERNEE^) Compte tenu de la structure budgétaire actuelle, la ligne d'imputation pourrait être la ligne B7-8700 Accoras de coopération économique et commerciale avec les pays tiers. Ceci est subordonné aux résultats de la procédure budgétaire annuelle. 3. BASE LEGALE Articles 113 et 235 du traité de la CE. 4. DESCRIPTION DE L'ACTION: 4. 1 Objectif général de l'action Promouvoir un nouveau développement des relations économiques avec la Corée conformément à l'accord cadre conclu avec ce pays. Cette action vise en particulier les domaines relevant des attributions de la D GI (coopération commerciale, missions commerciales, promotion des contacts entre opérateurs économiques, activités spécifiques de coopération de caractère général). Période couverte par l'action et modalités prévues pour son 4. 2 renouvellement L'accord cadre est applicable pendant une période de cinq années et est reconduit tacitement chaque année une fois ce délai écoulé. 5. CLASSIFICATION DE LA DEPENSE/RECETTE 5. 1 DO/DNO: dépense non-obligatoire 5. 2 CD/CND: crédit dissocié 5. 3 Type de recettes visées: sans objet 6. TYPE DE LA DEPENSE/RECETTE A - subvention à 100 % (peut être envisagée exceptionnellement); - subvention pour co-financement avec d'autres sources du secteur public ou privé (notamment avec le gouvernement de la république de Corée) 7. INCIDENCE FINANCIERE 7. 1 Mode de calcul du coût total de l'action (lien entre les coûts individuels et le coût total) L'accord cadre sera signé en 1996 et devrait donc être mis en oeuvre. en 1997 et au cours des années suivantes. L'accord cadre est le tout premier accord de caractère général conclu avec la république de Corée. Des actions spécifiques devront donc être financées grâce à une nouvelle dotation budgétaire opérationnelle. L'accord cadre prévoit une coopération économique dans un certain nombre de domaines tels que les sciences et techniques, l'industrie, les normes, l'environnement, l'énergie, la culture, etc. Or, si une partie de ces activités peut être couverte par les dotations budgétaires existantes (crédits de coopération affectés à la mise en oeuvre du quatrième programme cadre de recherche et de développement technique ou budget d'information alloué à la DG X/délégation de Séoul, par exemple), une dotation complémentaire estimée à 250 000 écus par an pourrait se révéler nécessaire pour financer ces nouvelles initiatives de coopération. Le programme 1997 de coopération avec la Corée devrait comporter certaines sinon la totalité des activités énumérées ci-après: Réunions d'un forum UE/Corée, dont la création a été proposée par le club des Sages UE-Corée dans son rapport de novembre 1995; Conférence visant à promouvoir le dialogue entre les groupements de consommateurs coréens et leurs homologues européens (dans le souci d'influer sur la perception qu'ont les consommateurs coréens des produits européens); Création d'une enceinte visant à fournir des informations sur les possibilités d'instituer une coopération dans le domaine de la recherche et du développement (exposé du fonctionnement des programmes de chacune des parties, etc. ); Organisation de rencontres d'affaires sectorielles dans des secteurs présentant un intérêt commun, dans le but d'encourager la coopération entre entreprises des deux parties (la Corée a déjà proposé, pour 1996, les secteurs des semi-conducteurs et de l'électronique grand public); Octroi d'une subvention à la création d'une fédération des associations des sociétés européennes exportant en Corée (de façon à ouvrir la voie à la création d'une chambre de commerce UE-Corée); Création d'un prix "relation UE-Corée" dont l'objet serait d'encourager tant les médias européens que coréens à fournir une information plus a. b. c. d. e. f. /Êf g- étoffée et de meilleure qualité, les uns sur la Corée, les autres sur l'UE et ses Etats membres (proposition faite par le club des Sages UE-Corée dans son rapport de novembre 1995); Participation au coût de l'organisation de visites d'affaires et d'investissement spécifiques (en conformité avec le principe de la subsidiarité). 2 Ventilation par éléments de l'action CE en Mo Ecus (prix courants) n + 1 n + 2 n + 3 n + 4 n + 5 et exer. suiv. Total Ventilation Forum UE-Corée Conference Protection des consommateurs Subventions Total Année 1997 0,100 0,100 0,050 0,250 7. 3 Echéancier crédits d'engagement / crédits de paiement CE en Mio Ecus Année 1997 1998 n + 2 n + 3 n + 4 n + 5 et exer. suiv. Crédit d'engagement 0,250 Crédits de paiement 0,200 0,050 année 1997 1998 n + 2 n + 3 n + 4 n + 5 et exer. suiv. - Total 0,200 0,050 Total 0,250 0,200 0,050 0,250 n 8. DISPOSITIONS ANTI-FRAUDE PREVUES 9. ELEMENTS D'ANALYSE COÛT-EFFICACnÉ 9. 1. Objectifs spécifiques quantifîables, population visée Fonim UE-Corée Le forum UE-Corée consisterait en une conférence qui viserait à provmouvoir, sous l'égide du gouvernement de Corée et de la Commission européenne, la coopération entre entreprises, médias et communautés universitaires de chacune des parties. Des représentants de ces secteurs devraient donc y participer. Des réunions spécifiques de représentants d'un ou de plusieurs de ces secteurs pourraient assurer le suivi nécessaire. Les participants seraient sélectionnés en collaboration avec les autorités des Etats membres, de façon à garantir que les possibilités de coopération tant communautaires que nationales soient prises en considération. Conférence sur la protection des consommateur La conférence sur la protection des œnsommateurs assurerait la promotion du dialogue entre les groupements de consommateurs coréens et leurs homologues européens, et fournirait aux premiers une information fiable sur la réglementation communautaire applicable dans ce domaine. Les Coréens ont, à l'évidence, des produits étrangers, une perception découlant des campagnes de parcimonie organisées dans le passé. Depuis la mise en place d'une politique plus libérale, il est indispensable que cette image fausse de produits européens trop chers, dangereux et de mauvaise qualité soit corrigée. 9. 2. Justification de l'action Mise en oeuvre du premier accord cadre conclu avec la Corée: développement de la coopération économique avec la Corée. 9. 3 Suivi et évaluation de l'action La Commission compte évaluer avec soin l'efficacité et l'impact des actions entreprises avec le gouvernement coréen avant de décider d'une quelconque action de suivi. 10. DEPENSES ADMINISTRATIVES (PARUE A DE LA SECTION ffl DU BUDGET GENERAL) La mobilisation effective des ressources administratives nécessaires résultera de la décision annuelle de la Commission relative à l'allocation des ressources, compte tenu notamment des effectifs et des montants supplémentaires qui auront été accordés par l'autorité budgétaire. 10. 1 Incidence sur le nombre d'emplois Types d'emplois Effectifs à affecter à la gestion de l'action emplois téméraires emplois permanents A B C Fonctionnaires ou agents tem poraires Autres ressources Total 1 1 2 dont durée par recours à des ressources supplémentaires par utilisation des ressources existantes au sein de la DG ou du service concerné 1 1 2 mdéterminée mdéterminée 10. 2 Incidence financière globale des ressources humaines supplémentaires Néant. -LV 10. 3 Augmentation d'autres dépenses de fonctionnement découlant de l'action Montants Mode de calcul (écus) Ligne budgétaire (n_ et intitulé) A-2510. 11. 01 p. m Commission mixte annuelle, se tenant alternative ment à Bruxelles et en Corée, n'impliquant quedes fiais de mission de fonctionnaires. 5 allers-retours Bruxelles-Séoul (5 fonctionnaires) et 5 indemnités de séjour Séoul (3 jours) A-1300. 11. 01 17 000 Total 17 000 TŒ. Les montants correspondent aux dépenses pour 12 mois (la durée est mdéterminée). VS ISSN 0254-1491 COM(96) 141 final DOCUMENTS FR 11 N° de catalogue : CB-CO-96-155-FR-C ISBN 92-78-02492-9 Office des publications officielles des Communautés européennes L-29S5 Luxembourg

COMMUNICATION FROM THE COMMISSION TO THE EUROPEAN PARLIAMENT AND THE COUNCIL on the interpretation of the judgment of the Court of Justice on 17 October 1995 in Case C-450/93, Kalanke v Freie Hansestadt Bremen

http://publications.europa.eu/resource/cellar/e0bfaa67-1809-4157-a538-0d9c740abfcb

eng

COMMISSION OF THE EUROPEAN COMMUNITIES Brussels, 27. 03. 1996 COM(96) 88 final COMMUNICATION FROM THE COMMISSION TO THE EUROPEAN PARLIAMENT AND THE COUNCIL on the interpretation of the judgment of the Court of Justice on 17 October 1995 in Case C-450/93, Kalanke v Freie Hansestadt Bremen COMMUNICATION FROM THE COMMISSION TO THE EUROPEAN PARLIAMENT AND THE COUNCIL on the interpretation of the judgment of the Court of Justice on 17 October 1995 in Case C-450/93, Kalanke v Freie Hansestadt Bremen 1. Introduction On 17 October 1995, the Court of Justice of the European Communities delivered its judgment in Case C-450/93, (Eckhard Kalanke v Freie Hansestadt BremenV1*. which has given rise to a great deal of controversy throughout Europe. This controversy was caused by the uncertainty created by the judgment with regard to the legitimacy of quotas and other forms of positive action aimed at increasing the numbers of women in certain sectors or levels of employment. The Kalanke judgment is of great significance because it comes at a time when it is increasingly recognized that the anti-discrimination laws which were adopted twenty years ago are not now sufficient to achieve equality for women as regards their access to employment and promotion. Despite some real progress made during the past decade in this field, the rate of unemployment amongst women is higher than amongst men in most parts of the Community. Women still account for the majority of the long-term unemployed, they often have low-skilled, poorly paid and insecure jobs and there are still gaps in pay between men and women. There are also still not enough women to whom decision-making posts and a full share in political and economic life are open Equal treatment between men and women at work constitutes a fundamental right, as has been acknowledged by the Court of Justice in its judgment of 15 June 1978 in Case 149/77, Def renne III(2). In particular, as regards the existence of a general principle prohibiting discrimination based on sex in respect of employment and working conditions, the Court stated the case that the elimination of such discrimination formed part of the fundamental rights which constitute one of the principles of Community law and that the Court had a duty to ensure its observance The principle that fundamental rights should be respected has since been enshrined in the Treaty on European Union (Article F(2)). The Commission considers that, at a time when equality of opportunity for women has been recognized at the highest level (Essen, Cannes and Madrid European Councils) to be a task of paramount importance - together with the fight against unemployment - it is crucial to reaffirm the need to use, where appropriate, "positive action" measures to promote equal opportunities for women and men, in particular by removing existing factors of inequality which affect women's opportunities in the employment area. (1) (2) [1995] ECR 1-3051 [1978] ECR 1365. There is no official definition of "positive action" at Community level. There is, however, widespread agreement across the Community that the concept of positive action embraces all measures which aim to counter the effects of past discrimination, to eliminate existing discrimination and to promote equality of opportunity between women and men, particularly in relation to types or levels of jobs where members of one sex are significant!} under-represented. It is increasingly recognized to be not only a question of equity but also of efficiency in the management of human resources. Positive action can take different forms: a first model consists of measures intended to remedy the disadvantageous situations which are characteristic of women's presence in the labour market. The objective is to eliminate the causes underlying the lesser employment or career opportunities still affecting women's work by intervening, in particular, at the level of professional orientation and vocational training A second model of positive action can be traced in actions favouring the attainment of a certain balance between family and work responsibilities and a more efficient distribution of these responsibilities between the two sexes. In this case, priority is given to measures concerning the organization of working time, the development of childcare infrastructure, and the reintegration of workers in the labour market after a career-break. A third model is based on the idea that positive action should aim to make up for past discrimination. As a consequence, preferential treatment is prescribed in favour of certain categories of persons. This may take the form of quota systems or targets. Quotas may be more or less rigid. Rigid quotas are deemed to be those determining a certain threshold to be reached without taking into account the qualifications and merits of persons concerned, or those fixing minimum requirements to be fulfilled without any possibility of having regard to the particular circumstances of a case. Less rigid or flexible quotas are, on the contrary, those establishing preferential treatment in favour of a certain category provided that qualifications are of equal value in relation to the job to be done and that exceptional circumstances may be taken into account 2. The Community's approach to "positive action" The Commission has always adopted a very favourable attitude towards positive action. In 1984, it put forward a proposal for a recommendation on the promotion of positive action(3), which was adopted by the Council The recommendation invites Member States to adopt a positive action policy designed to eliminate existing inequalities affecting women in working life and to promote a better balance between the sexes in employment in order to eliminate or counteract the prejudicial effects on women in employment or seeking employment which arise from existing attitudes, behaviour and structures based on the idea of a traditional division of roles in society between men and women. Member States are also invited to encourage the participation of women in various occupations they are at present levels of under-represented, particularly responsibility in order to achieve better use of all human resources. The recommendation also advises that Member States should take steps to ensure that positive action includes, inter alia. in the sectors of the future, and at higher those sectors of working life where in (,) Council Recommendation 84/635/EEC of 13 December 1984 on the promotion of positive action for women (OJ No L 331, 19. 12. 1984, p. 34). as far as possible, actions encouraging women candidates as well as the recruitment and promotion of women in sectors and professions and at levels where they are under- represented, particularly as regards positions of responsibility. It is also important to recall that in the Third Medium-Term Action Programme on Equal Opportunities (1991-1995), which has been approved by the Council Resolution of 21 May 1991<4), the Commission underlined the need for positive action and organized a number of programmes specifically aimed at promoting women's integration into the labour market and the improvement in the quality of their work. In the Fourth Action Programme (1996-2000) approved by Council Decision 95/593/EC(5), sex desegregation of the labour market is one of the objectives to be pursued, inter alia, through positive action. Within the Commission itself, a second positive action programme for female staff (1992-1996), has been adopted, in order to redress the balance as regards the number of women in the categories and positions where they are under-represented and to promote their career development and to provide flanking measures making it possible for civil servants to reconcile professional and family commitments. Several operations are envisaged as part of a coherent strategy to eliminate de facto inequalities. In particular, services are encouraged to give priority to women candidates in the event of equal qualifications and merits for recruitment, promotion and appointment to managerial posts, as long as women are under-represented in a given grade or category. To this end, targets are set and implementation plans are established covering a qualitative and quantitative analysis of the evolving situation, a set of consistent measures designed to achieve a better balance between male and female staff and periodical evaluations. 3. The facts of Kalanke In the Kalanke case, the issue was whether a German law on positive action was compatible with Directive 76/207/EEC(6) or whether it exceeded the exception for positive action laid down in Article 2(4) thereof*7'. The law of the Land of Bremen on equal opportunities in the public sector provides that, as regards both recruitment and promotion in sectors where women are under-represented, namely if they do not represent 50% of the personnel in the different grades of the category concerned, a woman having the same qualifications as a male applicant must be given preference over him. Mr Kalanke, having failed to gain a particular promotion as a result of this rule, challenged its validity before the German courts. The national court found that the promotion was legal under German law including constitutional law, but the question of its conformity with Directive 76/207/EEC was referred to the Court of Justice. (4) (5) (6) (?) OJ NoC 142, 31. 5. 1991, p. 1. OJ No L 335, 30. 12. 1995, p. 37. Directive 76/207/EEC of 9 February 1976 on the implementation of the principle of equal treatment for men and women as regards access to employment, vocational training and promotion, and working conditions (OJ No L 39, 14. 2. 1976, p. 40). Article 2(4) reads as follows: "This Directive shall be without prejudice to measures to promote equal opportunity for men and women, in particular by removing existing inequalities which affect women's opportunities in the areas referred to in Article 1(1). " The relevant provisions of the Bremen Law on Equal Treatment for Men and Women in the Public Service read as follows: "Appointment, assignment to an official post and promotion. In the case of an appointment (including establishment as a civil servant or judge) which is not made for training purposes, women who have the same qualifications as men applying for the same post are to be given priority in sectors where they are under-represented There is under-representation if women do not make up at least half of the staff in the individual pay, remuneration and salary brackets in the relevant personnel group within a department This also applies to the function levels provided for in the organization chart" 4. The judgment In its judgment, the Court of Justice points out that: the purpose of the Directive is, as stated in Article 1(1) to put into effect in the Member States the principle of equal treatment for men and women as regards, inter alia. access to employment including promotion. This principle of equal treatment implies, according to Article 2(1), that "there shall be no discrimination whatsoever on grounds of sex either directly or indirectly"; a national rule whereby, when women and men who are candidates for the same promotion are equally qualified, women are automatically to be given priority in sectors where they are under-represented, involves discrimination on grounds of sex. However, the Court considers that it is important to examine whether such a national rule is allowed by Article 2(4) of the Directive In this respect, the Court states that this provision. is designed to allow measures which, although discriminatory in appearance, are in fact intended to eliminate or reduce actual instances of inequality which may exist in the reality of social life; permits national measures relating to access to employment, including promotion, which give a specific advantage to women with a view to improving their ability to compete in the labour market and to pursue a career on an equal footing with men; as a derogation from an individual right laid down in the Directive, must be interpreted strictly. Finally, the Court makes it clear that: national rules which guarantee women absolute, and ujiconujjiona! priority for appointment or promotion go beyond promoting equal opportunities and overstep the limits of the exception in Article 2(4) of the Directive. The Court concludes that the answer to be given to the national court's question is that Article 2(1) and (4) of Directive 76/207/EEC precludes national rules such as those in the case discussed which, where candidates of different sexes shortlisted for promotion are equally qualified, automatically give priority they are under-represented, under representation being deemed to exist when women do not make up at least half of the staff in the individual pay brackets in the relevant personnel group or in the function levels provided for in the organization chart. in sectors where to women 5. Questions raised by the judgment the should be given interpretation which It appears that the Court's negative attitude towards the legality of the Bremen law is based exclusively on to Article 2(4) of Directive 76/207/EEC. It is clear from the judgment that this provision does not cover the type of quota system under which women are given automatic preference over men in the assignment of posts or promotion However, a number of questions may still be asked concerning Article 2(4) Is this a provision limited to safeguarding positive actions in favour of women at work only as regards measures such as special assistance for vocational training, leave for family reasons, etc, or does it also allow positive discrimination in the field of recruitment/promotion by giving preference to women under certain conditions? In the latter case, should a distinction be made between positive actions which take account of considerations of necessity/proportionality and those which do not? 5a. The US Supreme Court approach to "affirmative action" In this context, it is interesting to recall the case-law of the Supreme Court of the United States on "affirmative action" which demonstrates that the issues involved are extremely complex The term "affirmative action" is used either to refer to action to identify and replace discrimination in employment or to measures aimed at increasing the participation in the workforce of protected groups, i. e. minorities and women. There is a difference between the public standard (under the Equal Protection Clause of the US Constitution) and the private standard (under title VII of the Civil Rights Act 1964). Affirmative action imposed by law or administrative action must be assessed according to a "strict scrutiny" standard, which requires the existence of a "compelling government interest" and action "narrowly tailored" to serve that interest, i. e. a requirement of proportionality. In the private sector, the Supreme Court approach to voluntary affirmative action by employers is more flexible than the strict scrutiny standard since it concentrates only on the basic elements of the "narrow! y-tailored" test. The only gender case, Johnson(X), concerns voluntary affirmative action by private employers. In this case, an affirmative action plan was applied in order to increase the representation of women in a job category historically occupied by men. A woman applicant was selected for the position over a male colleague, despite the fact that her test score was marginally lower than the man's. H> Johnson v Transportation Agency, 480 US 616 (1987). 6 This action was found to be consistent with the prohibition of discrimination in employment imposed under title VII of the Civil Rights Act 1964 on the grounds, inter alia, that consideration of the sex of the applicant was justified by the existence of a manifest imbalance which reflected under-representation of women in "traditionally segregated job categories". The Supreme Court has not decided any gender case concerning the public sector. However, it is interesting to recall the recent Adarand(9) case which concerned positive measures aimed at improving racial balance in the domain of public procurement. In this case, the Supreme Court for the first time applied strict judicial scrutiny to affirmative action programmes adopted by the federal government. Although the particular measure under examination was deemed not to be sufficiently "narrowly tailored" to meet the required aim, it is important to note that seven out of the nine members of the Supreme Court specifically reaffirmed, as a matter of principle, the legitimacy of results-oriented preferential treatment of disadvantaged groups, subject always of course to the strict scrutiny requirements. 5b. International Human Rights Law Discrimination based on sex is also prohibited by international law. However, the international instruments of the United Nations and of the Council of Europe tend to recognize the legitimacy of certain "special measures" designed to establish de facto equality in favour of certain disadvantaged groups. The United Nations Convention of 18 December 1979 on the elimination of all forms of discrimination against women recognizes in Article 4 that, even if women are given de jure equality, this does not automatically guarantee that they will in reality be treated equally. To accelerate women's de facto equality in society and in the workplace, States are permitted to use special remedial measures for as long as inequalities continue to exist. In 1988, the United Nations Committee on the Elimination of Discrimination against women adopted its general recommendation No 5 whereby the Committee recommended that States make more use of temporary special measures such as positive action, preferential treatment or quota systems to advance women's integration into education, the economy, politics and employment. These special measures should be used simply to speed up the achievement of de facto equality for women and should not create separate standards for women and men. The appropriateness of such measures should be evaluated with regard to the actual existence of discriminatory practices. Consequently, once the objectives of equality of opportunity and treatment are reached, those measures are no longer needed and should be discontinued ILO Convention No 111 of 4 June 1958 concerning discrimination in respect of employment and occupation refers to both equality of opportunity and treatment by stating in Article 2 that each member for which this Convention is in force undertakes to declare and pursue a national policy designed to promote, by methods appropriate to national conditions and practice, equality of opportunity and treatment in respect of employment and occupation, with a view to eliminating any discrimination in respect thereof. (K>) •\darand Constructors Inc v Pena, Secretary of Transportation. o3 USLW -l^'lj {I9--5) Article 5 of the ILO Convention is of particular importance in the present case as it states the following: "1 Special measures of protection or assistance provided for in other Conventions or Recommendations adopted by the International Labour Conference shall not be deemed to be discrimination. 2 Any Member may, after consultation with representative employers' and workers' organizations, where such exist, determine that other special measures designed to meet the particular requirements of persons who, for reasons such as sex, age, disablement, family responsibilities or social or cultural status, are generally recognized to require special protection or assistance shall not be deemed to be discrimination. " The principle of equality of opportunity and treatment for all workers is also enshrined in the declaration on equality of opportunity and treatment for women workers adopted by the ILO on 25 June 1975 Article 1 precludes all forms of discrimination on grounds of sex which deny or restrict such equality and also provides that positive special treatment during a transitional period which aims at effective equality between the sexes shall not be regarded as discriminatory Part II of the additional protocol to the European Social Charter of 5 May 1988 provides, in Article 1, that the contracting parties undertake to recognize the right to equal opportunity and treatment in the field of employment without any discrimination based on sex, and to take the appropriate measures in order to ensure or encourage its implementation in various sectors, including those of professional career and promotion. This provision is specifically stated not to impede the adoption of specific measures intended to remedy de facto inequalities. The discussion is still going on in the international human rights law context as to whether, and to what extent, rules giving women automatic priority as regards appointment or promotion are permitted or not. At the same time it is clear that international human rights law does not rule out - and may in some instances even require - distinctions between men and women with the objective oï accelerating women's de facto equality in society Such distinctions, on the other hand, should be based on objective and reasonable criteria and should not be aimed at maintaining on a permanent basis unequal or separate standards. 6. How to interpret Kalanke As fias already been mentioned above, there are various types of positive action. One of then may take the form of quota systems or targets, as in the case examined by the Court of Justice. The Court had to decide whether it was lawful, by applying such a system, to give women preference over male candidates in the event of a promotion in sectors where they were under-represented, provided that their qualifications were the same The Court's answer to that question could be interpreted in two ways: either the Court dismissed the possibility of justifying any quota system, even one containing a safeguard clause which allows the particular circumstances of a case to be taken into account, or I he Court restricted itself to the "rigid" quotas provided for in the Bremen law and applied to Mr Kalanke, that is in an automatic manner. The Commission considers that the Court has only condemned the automatic quota system of the Land of Bremen This interpretation is based upon the wording of the judgment itself whereby the Court makes it clear that national rules which guarantee women absolute and unconditional priority for appointment or promotion overstep the limits of the positive action exception laid down in Article 2(4) of Directive 76/207/EEC (see paragraph 22 of the judgment). It is true that, in paragraph 23, the Court refers to the problem of "substituting for equality of opportunity the result which is only to be arrived at by providing such equality of opportunity" However, this paragraph is clearly added as a rider to the main idea of the Court, contained in paragraph 22, that it is the "absolute and unconditional" nature of the preference given to women which makes the Bremen system unlawful. The Court's remarks in paragraph 23 are clearly based on the assumption that it is discussing a rigid, unconditional quota system. Moreover, this paragraph appears to be aimed mainly at criticising the over-ambitious elements of the particular scheme which was at issue in Kalanke. i. e. the aim of achieving a 50/50 distribution of men and women "in all grades and levels". Finally, it is clear that the Court was only called upon to pronounce upon systems having the characteristics of the Bremen system, and the operative part of the judgment is naturally limited to pronouncing upon the legality of such systems. It is also to be noted that the Court clearly recognized the need for measures going beyond the classic rules against discrimination if equality was to be achieved in practice (paragraph 20). The Commission therefore takes the view that quota systems which fall short of the degree of rigidity and automaticity provided for by the Bremen law have not been touched by the Court's judgment and are, in consequence, to be regarded as lawful. In this context, the Commission considers that the following positive action measures are examples of the types of action which remain untouched by the Kalanke judgment subject of course, to the choice which Member States may make as to the measures to be adopted by them: quotas linked to the qualifications required for the job, as long as they allow account to be taken of particular circumstances which might, in a given case, justify an exception to the principle of giving preference to the under-represented sex; plans for promoting women, prescribing the proportions and the time-limits within which the number of women should be increased but without imposing an automatic preference rule when individual decisions on recruitment and promotion are taken; an obligation oJlprinciple for an employer to recruit or promote by preference a person belonging to the under-represented sex, in such a case, no individual right to be preferred is conferred on any person, reductions of social security contributions which are granted to firms when they recruit women who return to the labour market, to perform tasks in sectors where women are under-represented; State subventions gianted to employers who recruit women in sectors where ihey are under-represented; other positive action measures focusing on training, professional orientation, the reorganization of working time, child-care and so on. In respect of the positive action programme implemented by the Commission in favour of its female staff, it should be noted that this is not prejudiced by the Kalanke judgment as it does not provide for women to be given automatic preference (this is rather a principle to be observed in the case of equal qualifications). Conclusions The Commission considers that the Court has only condemned the special feature of the Bremen law which consists in the automaticity of the measure, giving women an absolute and unconditional right to appointment or promotion. Therefore, the Commission takes the position that the only type of quota system which is unlawful is one which is completely rigid and does not leave any possibility of taking account of individual circumstances. Member States and employers are thus free to have recourse to all other forms of positive action, including flexible quotas The Commission is anxious that the controversy to which the Kalanke case has given rise should be ended definitively. Therefore, notwithstanding the limited nature of the impact of this judgment as properly construed, the Commission believes that it would be helpful if the wording of Article 2(4) of Directive 76/207/EEC were amended so that the text of the provision would specifically permit the kinds of positive action which remain untouched by Kalanke. Such an interpretative amendment would make it clear that positive action measures short of rigid quotas are permitted by Community law and would ensure that the text of the Directive more clearly reflects the true legal position as it results from the judgment of the Court. The Commission is therefore putting forward a proposal for the amendment of Article 2(4) of Directive 76/207/EEC which would specify that the measures envisaged by this provision include actions favouring the recruitment or promotion of one sex in circumstances where the latter is under-represented, on condition that the employer always has the possibility of taking account of the particular circumstances of a given case. If^fHUIfS^f * -*£. "m? ISSN 0254-1475 COM(96) 88 final DOCUMENTS EN 04 06 Catalogue number : CB-CO-96-159-EN-C ISBN 92-78-02535-6 Office for Official Publications of the European Communities L-2985 Luxembourg 11

Ändring av rådets direktiv 76/207/EEG om genomförandet av principen om likabehandling av kvinnor och män i fråga om tillgång till anställning, yrkesutbildning och befordran samt arbetsvillkor

http://publications.europa.eu/resource/cellar/fdc0eb34-4910-45c5-b6b6-d09d78613134

swe

EUROPEISKA GEMENSKAPERNAS KOMMISSION Bryssel den 27. 03. 1996 KOM(96) 93 slutlig 96/ 0095(CNS) Ändring av RÅDETS DIREKTIV 76/207/EEG om genomförandet av principen om likabehandling av kvinnor och män i fråga om tillgång till anställning, yrkesutbildning och befordran samt arbetsvillkor (framlagt av kommissionen) MOTIVERING 1. Inledning Den 17 oktober 1995 avkunnade Europeiska gemenskapernas domstol sin dom i målet C-450/93 (Eckhard Kalanke och Freie Hansestadt Bremen). Domen har gett upphov till stor debatt i hela Europa. Debatten föranleddes av den osäkerhet som uppstod genom domen beträffande legitimiteten i kvotering och andra former av positiv särbehandling, som syftar till att öka antalet kvinnor inom vissa sektorer eller på olika nivåer på arbetsmarknaden. Likabehandling av kvinnor och män på arbetsmarknaden är en grundläggande rättighet, vilket bekräftats av domstolens dom i målet 149/77 Defrenne TTT I en tid när lika möjligheter för kvinnor tillsammans med kampen mot arbetslösheten tillskrivits en enorm betydelse på högsta nivå (Europeiska råden i Essen, Cannes och Madrid), anser kommissionen att det är viktigt att understryka behovet av att i lämpliga fall tillämpa åtgärder för positiv särbehandling för att främja lika möjligheter för kvinnor och män, i synnerhet genom att undanröja befintliga ojämlikheter som påverkar kvinnors möjligheter på arbetsmarknaden. Kommissionen har alltid haft en mycket positiv inställning till positiv särbehandling. Den lade 1984 fram ett förslag till en rekommendation om främjandet av positiv särbehandling(1) vilket antogs av rådet. Frågan i Kalankefallet var huruvida en tysk lag om positiv särbehandling var förenlig med direktiv 76/207/EEG(2) eller om den överskred gränsen för dess undantag för positiv särbehandling. Delstaten Bremens lag om jämlikhet mellan kvinnor och män i offentlig tjänst stadgar att vid anställning eller befordran inom sektorer där kvinnor är underrepresenterade, det vill säga inte utgör minst hälften av de anställda av olika rang i den berörda personalkategorin, skall kvinnor som har meriter som är likvärdiga med dem som deras manliga konkurrenter har ges företräde. Domstolen hade att besluta om det var lagenligt att ge kvinnor företräde framför manliga sökanden vid befordran inom sektorer där kvinnor är underrepresenterade under förutsättning att deras meriter var likvärdiga. Kommissionen har givit sin tolkning av domen i sitt meddelande av. tillsammans med sin egen tolkning av positiv särbehandling. Domstolen förklarar i sin dom bland annat att "En nationell reglering som undantagslöst och ovillkorligt garanterar ett företräde för kvinnor vid tillsättning eller befordran går längre än att bara främja lika möjligheter till en befordran och överskrider gränsen för undantaget i artikel 2. 4 i direktivet. " Rådets rekommendation 84/635/EEG av den 13 december 1984 om främjandet av positiva åtgärder för kvinnor (EGT nr L 331, 19. 12. 84, s. 34) Rådets direktiv 76/207/EEG av den 9 februari om genomförandet av principen om likabehandling av kvinnor och män i fråga om tillgång till anställning, yrkesutbildning < ch befordran samt arbetsvillkor (EGT nr L 39, 14 2. 76, s. 40) Kommissionen anser att domstolen enbart fördömt det speciella draget i Bremens lagstiftning som består i att åtgärden sker automatiskt, och ger kvinnor en undantagslös och ovillkorlig rätt till en tjänst eller en befordran. Därför anser kommissionen att den enda olagliga formen av kvotering är en sådan som är fullkomligt rigid och inte lämnar några som helst möjligheter att ta hänsyn till individuella omständigheter. Medlemsstaterna och arbetsgivarna har således rätt att tillgripa alla andra former av positiv särbehandling, inklusive flexibel kvotering. Kommissionen är mån om att debatten som fallet Kalanke gett upphov till skall upphöra för all framtid. Därför anser kommissionen att det, trots domens begränsade inverkan i sin rätta tolkning, är nödvändigt att ändra ordalydelsen i artikel 2. 4 i direktivet 76/207/EEG så att texten i bestämmelsen särskilt tillåter de former av positiv särbehandling som inte berörs av Kalanke. Alla typer av positiv särbehandling kommer att tillåtas under förutsättning att de tillåter att hänsyn tas till särskilda omständigheter i enskilda fall. Ändringen är av tillkännagivande natur, II Kommentar till artiklarna Artikel 1 Texten avspeglar kommissionens tolkning av Kalankedomen. I texten anges en rad åtgärder (se meddelande om domen i Kalankemålet) för att främja tillgång till anställning och befordran av kvinnor även fortsättningsvis är lagenliga. Åtgärder för positiv särbehandling kan tillämpas när olika sökande har lika kvalifikationer eller meriter. Sådan åtgärder måste ge arbetsgivaren möjlighet att ta hänsyn till speciella faktorer som berättigar valet av en person som inte tillhör underrepresenterat kön. Ordalydelsen tar hänsyn till att jämställdhetspolitiken skall främja lika möjligheter för kvinnor och män. Artikel 2 och 3 Dessa artiklar innehåller de vanliga bestämmelserna för överföring till medlemsstaternas nationella lagstiftning. m Motivering till förslaget med beaktande av subsidaritetsprincipen Förslaget till en ändring av direktiv 76/207/EEG är förenligt med subsidaritetsprincipens två kriterier om nödvändighet och proportionalitet i enlighet med vad som står i artikel 3b i Maastrichtfördraget. Det första kriteriet, det vill säga om nödvändigheten av att vidta gemenskapsåtgärder, uppfylles genom att åtgärder krävs för att undvika möjlig begreppsförvirring hos nationella eller gemenskapens myndigheter på alla nivåer vid tillämpningen av gemenskapslagstiftningen och i synnerhet av artikel 2. 4 i det innevarande direktivet 76/207/EEG. Kalankedomen har gett upphov till skilda tolkningar som hotar effektiviteten i positiv särbehandling till förmån för underrepresenterat kön. Ändringen kommer att underlätta ett konsekvent och enhetligt genomförande av förordningen. Det är ett allmänt faktum att lika möjligheter till anställning är ett av de viktigaste villkoren för genomförandet av principen om likabehandling vilken är en av de grundläggande rättigheterna i gemenskapslagstiftningens allmänna principer(3). Vad beträffar det andra kriteriet, så motsvarar det föreslagna direktivet proportionalitetskravet såtillvida att ändringen endast förtydligar direktivets betydelse utan att förändra dess innehåll. Samrådsförfarande Kommissionen har samrått med arbetsmarknadens parter vid meddelandet om Kalankemålet. Detta förslag till ändring av direktiv 76/207/EEG avspeglar kommissionens tolkning av domen samt omvandlar innehållet till ett juridiskt bindande dokument. Tillämpning i EES-staterna Direktiv 76/207/EEG är del av gemenskapens regelverk som ingick i avtalet om det Europeiska ekonomiska samarbetsområdet vilket trädde i kraft den 1 januari 1994. Direktiv 76/207/EEG förekommer i listan över sekundärlagstiftning som EES-staterna antagit (bilaga XVIII punkt 18. ) ,! Se hl a. mål C-149/77 (Defrenne III, domslut av den 15 juni 1978) 4 Ändring av RÅPETS DIREKTIV 76/207/EEG om genomförandet av principen om likabehandling av kvinnor och män i fråga om tillgång till anställning, yrkesutbildning och befordran samt arbetsvillkor EUROPEISKA GEMENSKAPERNAS RÄD HAR ANTAGIT DETTA DIREKTIV med beaktande av Fördraget om upprättandet av Europeiska ekonomiska gemenskapen, särskilt artikel 235 i detta, med beaktande av kommissionens förslag, med beaktande av Europaparlamentets yttrande(1), med beaktande av Ekonomiska och sociala kommitténs yttrande(2), och med beaktande av följande: Artikel 2. 4 i rådets direktiv 76/207/EEG(3) anger att "Detta direktiv skall inte hindra åtgärder som främjar lika möjligheter för kvinnor och män, i synnerhet när det gäller att avlägsna befintliga ojämlikheter som påverkar kvinnors möjligheter på de områden som nämns i artikel 1. 1". Medlemsstaterna har antagit olika sorters åtgärder för positiv särbehandling i syfte att uppnå jämställdhet mellan kvinnor och män i fråga om tillgång till anställning, yrkesutbildning och befordran samt arbetsvillkor. Åtgärder för positiv särbehandling kan, mot bakgrund av rättspraxis från Europeiska gemenskapernas domstol, i synnerhet dess dom den 17 oktober 1995 i mål C-450/93 Œckhard Kalanke mot Freie Hansestadt Bremen(4)>) beträffande tolkningen av artikel 2. 4 i till anställning, direktiv 76/207/EEG, tillsättning och befordran till särskilda tjänster och ge företräde åt det underrepresenterade könet under förutsättning att alla sådana system för företräde innefattar en möjlighet att ta hänsyn till individuella omständigheter i det enskilda fallet. främja det underrepresenterade könets tillgång Det är lämpligt att förtydliga artikel 2. 4 i direktiv 76/207/EEG så att direktivet blir förenligt med rättspraxis. Åtgärder för positiv särbehandling bör kunna tillämpas för båda könen, beroende på vilket kön som är underrepresenterat i en given sektor eller nivå på arbetsmarknaden. För antagandet av det här direktivet föreskrivs i fördraget inga andra befogenheter än de som anges i artikel 235. O) (2) (3) <4) EGT nr L 39, 14. 2. 1976, s. 40. REG 1995, s. 1-3051 HÄRIGENOM FÖRESKRIVS FÖLJANDE. Artikel 2. 4 i direktiv 76/207/EEG skall ersättas med följande: Artikel 1 " 4 Detta direktiv skall inte hindra åtgärder som främjar lika möjligheter för kvinnor och män, i synnerhet när det gäller att avlägsna befintliga ojämlikheter som påverkar det underrepresenterade könets möjligheter på de områden som nämns i artikel 1. 1. Möjliga åtgärder skall inbegripa förtursförfarande vid anställning och befordran till förmån för en medlem av det underrepresenterade könet, under förutsättning att sådana åtgärder inte hindrar bedömningen av individuella omständigheter i det enskilda fallet. " Artikel 2 Medlemsstaterna skall sätta i kraft de lagar och andra författningar som är nödvändiga för att följa detta direktiv senast den 1 december 1998 eller säkerställa att arbetsmarknadens parter vid detta datum har infört de nödvändiga åtgärderna genom avtal. Medlemsstaterna skall vidta alla nödvändiga åtgärder så att de alltid kan garantera de resultat som föreskrivs i detta direktiv Medlemsstaterna skall genast underrätta kommissionen om detta. När en medlemsstat antar dessa bestämmelser skall de innehålla en hänvisning till detta direktiv eller åtföljas av en sådan hänvisning när de offentliggörs. Närmare föreskrifter om hur hänvisningen skall göras skall varje medlemsstat själv utfärda. Artikel 3 Detta direktiv träder i kraft den tjugonde dagen efter det att det har offentliggjorts i Europeiska gemenskapernas officiella tidning. Detta direktiv riktar sig till medlemsstaterna. Artikel 4 Utfärdat i Bryssel På rådets vägnar Ordförande KONSEKVENSANALYS FÖRSLAGETS KONSEKVENSER FÖR FÖRETAGEN, SÄRSKILT FÖR DE SMÅ OCH MEDELSTORA FÖRETAGEN Med hänsvn tagen till subsidiaritetsprincipen. varför behövs det likväl gemenskapslagstiftning på detta område pçh vilka ftr huvudmålen? Målsättningen är att förtydliga en rättsakt som tillhör sekundärrätten (direktiv 76/207/EEG) så som den tolkats av Europeiska gemenskapernas domstol. Ett förslag till en ändring av direktivet är det enda sättet på vilket detta kan uppnås. Vilka kommer att beröras av förslaget? Ändringen är endast av klargörande natur, så företagen berörs inte mer än av direktiv 76/207/EEG i dess nuvarande form. Vilka åtg&rder måste företagen vidta for att fQlja förslaget? Företagen måste i den mån de har planer som ger företräde för det underrepresenterade könet införliva en klausul som ger möjlighet till en individuell bedömning av enskilda fall. ISSN 1024-4506 KOM(96) 93 slutlig DOKUMENT SV 04 Katalognummer : CB-CO-96-152-SV-C ISBN 92-78-02464-3 Byrån för Europeiska gemenskapernas officiella publikationer L-29S5 Luxemburg S?

Komission kertomus neuvostolle ja Euroopan parlamentille markkinahintaisen bruttokansantulon muodostamisesta annetun direktiivin soveltamisesta

http://publications.europa.eu/resource/cellar/1f60012d-fc27-4a24-bbb8-85f88b3cca33

fin

'V A ^ M-fc -Ä- à" •ft EUROOPAN YH1LISÖJLN KOMISSIO Bryssel, 27. 03. 1996 KOM(96)124 lopull. KOMISSION KERTOMUS NEUVOSTOLLE JA EUROOPAN PARLAMENTILLE MARKKINAHINTAISEN BRUTTOKANSANTULON MUODOSTAMISESTA ANNETUN DIREKTIIVIN SOVELTAMISESTA I. Johdanto Bruttokansantuloa (BKTL) koskevassa direktiivissä (neuvoston direktiivi 89/130/ETY, Euratom, annettu 13 päivänä helmikuuta 1989) on säädetty menettelytavoista, joilla edistetään jäsenvaltioiden bruttokansantuloa koskevien arvioiden vertailtavuuden, luotettavuuden ja kattavuuden vahvistamista sekä tarvittaessa niiden parantamista. BKTL-direktiivissä säädetyt menettelytavat seurasivat Euroopan yhteisöjen neljännen oman varan (ns. BKTL-varat) luontia. Tässä kertomuksessa esitetään yleiskatsaus edistymiseen, jota komissio ja BKTL-komitea ovat saavuttaneet BKTL-direktiivin hyväksymisen jälkeen. Tämä asiakirja on laadittu vastauksena neuvoston julistukseen, joka on annettu Euroopan yhteisöjen omista varoista 31 lokakuuta 1994 tehdyn neuvoston päätöksen 94/728/EY, Euratom, 8 artiklan 2 kohdan mukaisesti. Itse BKTL-direktiivin 7 artiklassa todetaan, että erityistä huomiota on kiinnitettävä BKTL-arvioiden kattavuuden vahvistamiseen ja parantamiseen. Tämä koskee erityisesti kattavuutta niin sanotun kätketyn talouden osalta. Kattavuus on siten ollut BKTL- komitean työssä tärkeällä sijalla. Tähän mennessä tehdyn työn merkittävä saavutus on kattavuutta koskeva komission päätös (94/168/EY, Euratom, 22 helmikuuta 1994). Tätä painostusta heijastaa tämän kertomuksen jäsentely: 2 osassa annetaan yhteenveto keskeisimmästä kattavuutta koskevasta työstä. Niin sanotuissa yleisissä kysymyksissä ja maakohtaisissa asioissa saavutettua edistymistä kuvataan 3 osassa. Päätelmät esitetään 4 osassa. Tässä kertomuksessa keskitytään kansantalouden ja parantamiseen vuoden 1994 lopussa unioniin kuuluneiden 12 jäsenvaltion osalla. Tammikuun 1. päivänä 1995 liittyneiden uusien jäsenvaltioiden (Itävalta, Suomi ja Ruotsi) BKTL-arvioita käsitellään ensimmäistä kertaa vuoden 1996 aikana. Tämä koskee Euroopan talousalueen perustamissopimuksen allekirjoittajina myös Norjaa ja Islantia. tilinpidon vahvistamiseen Komissio on nimennyt joukon kysymyksiä, jotka se on virallisesti kirjannut jäsenvaltioita koskevina varauksina. Näissä varauksissa nimetään BKTL:n laskeiitamenettelyn osia, joissa tarvitaan lisää työtä tilastojen tarkistamiseksi ja tarvittaessa niiden parantamiseksi. Tärkeimpänä näistä varauksista on kunkin maan BKTL-arvioiden kattavuutta koskeva varaus. Lisäksi on joukko yleisiä varauksia (aiheita, joiden osalta kaikissa jäsenvaltioissa tarvitaan lisää tarkistuksia ja parannuksia) sekä joukko maakohtaisia varauksia. A 2. Ka Havu us tunnistamaan paras mahdollinen Ennen helmikuussa 1994 tehtyä kattavuutta koskevaa komission päätöstä pyrittiin voimakkaasti vaikeaan kysymykseen. Päätöksessä jäsenvaltioita edellytetään antamaan kertomukset neljästä kattavuuden osa-alueesta vuoden 1994 kesäkuuhun mennessä ja joissain tapauksissa tekemään mittavaa tutkimustyötä näiden kertomusten tueksi. Nämä neljä kertomusta olivat seuraavat: lähestymistapa tähän yksityiskohtainen kuvaus kaikista eksplisiittisistä ja implisiittisistä tarkistuksista, joita jäsenvaltiot jo tekevät BKTL-lukujen kattavuuden varmistamiseksi; kertomus työllisyystietojen käyttöä BKTL-arvioiden vahvistamisessa koskevan erityistutkimuksen tuloksista; yksityiskohtainen kuvaus tilinpitoon ja tarvittaessa parannusehdotuksia; luontoisetujen ja palkkioiden sisällyttämisestä kertomus mahdollisuudesta kansantalouden tilinpidon kattavuuden parantamiseksi. käyttää • veroviranomaisten valvontatietoja Näistä saatiin seuraavat keskeiset päätelmät: Kunkin jäsenvaltion BKTL-arvioiden kattavuuden varmistamiseksi jo nyt tehtävien laskelmien ja tarkistusten osalta oli selvää, että kattavuuden vuoksi tehtyjen tarkistusten ja laskelmien tarpeellisuutta ja soveltuvuutta voitaisiin arvioida ainoastaan suhteessa perusti lastojen laatuun ja käytettyihin yleisiin menetelmiin. Kaikkien jäsenvaltioiden arviot eivät perustu laadultaan hyviin tietolähteisiin talouden kaikilta osilta. Useissa jäsenvaltioissa ei esimerkiksi ole hyviä tilastoja kaikista palveluista, ja joissakin maissa ei ole laadultaan hyviä yritysrekistereitä, tai näissä maissa ei tehdä kansantalouden tilinpitojärjestelmälle ominaisia tietojen vastaavuuden tarkistuksia niin laajalti kuin olisi mahdollista. Useimmilla tässä tilanteessa olevilla jäsenvaltioilla on jo nyt käytännön suunnitelmia tilanteen korjaamiseksi lähitulevaisuudessa. Monilla yhteisön aloitteilla, erityisesti neuvoston asetuksella yritysrekistereistä (93/2186/LY, Euratom, 22 heinäkuuta 1993), tuetaan jäsenvaltioiden ponnisteluja yritysrekisterien ja palvelualan tilastojen osalta. Lisäksi kaikki jäsenvaltiot eivät tee eksplisiittisiä tarkistuksia petoksen varalta (väärien tietojen tarkoituksellinen toimittaminen viranomaisille) rakennusalan ulkopuolella, ja käytetyt menetelmät vaihtelevat lähes kaikissa jäsenvaltioissa. suuresti. Lisätyötä on tehtävä BKTL:n tarkistamiseksi käytettyjen työllisyystietojen osalta nykytilaa voidaan täysin arvioida vain maakohtaisesti. Joissain maissa työllisyystietojen käyttö antoi lisävakuuden olemassa oleville BKTL-arvioille. Toisissa maissa taas viesti ei ollut näin selkeä. Yksi yleinen päätelmä on kuitenkin se, että tämän toiminnan tulokset olisi otettava BKTL- arvioiden osaksi, kun kussakin maassa seuraavan kerran toteutetaan kansantalouden tilinpidon yleinen tarkistus. Yleiset tarkistukset liittyvät EKT:n uuden laitoksen käyttöön ottoon ("EKT-95"; EKT on kaikessa tässä työssä käytettävien kansantalouden tilinpidon ohjeiden kokoelma), mikä tapahtuu seuraavien lähivuosien aikana kussakin maassa. Tulosten yhteensovittamiselle asetettu aikaraja on lokakuu 1998. Luontoisetujen ja palkkioiden sisällyttämisen kohdalla keskeinen päätelmä oli, että jäsenvaltioiden välillä on huomattavia eroja näiden tarkistusten laajuudessa. Nämä erot heijastavat verosääntöjen tulon merkityksen eroja jäsenvaltioiden välillä ja eroja tilinpidon ohjeiden (KKT) tulkinnassa. Jäsenvaltioiden välillä on kuitenkin myös joitakin perusteettomia eroja. Tämän vuoksi lisätyötä tarvitaan joissain jäsenvaltioissa. -asetusten eroja, tällaisen ja käyttää tietoja BKTL-arvioiden verovalvonnan tarve tietojen käyttöön tällaisten joita on käytettävissä petoksen varalta. Tämä kattavuuden Mahdollisuudesta riippuu muista parantamiseksi oli selvää, että mahdollisuuksista, taas vaihtelee jäsenvaltiosta ja elinkeinoalasta toiseen. Oli myös selvää, että vaikka jotkin maat voivat käyttää verovalvonnan tietoja ja vaihtelevissa määrin myös näin tekevät, kaikissa maissa tämä ei ole mahdollista, joko tietojen luottamuksellisuuden vuoksi tai sen vuoksi, että tiedot eivät ole luonteeltaan satunnaisia, jolloin sen tilastollinen käyttäminen on mahdotonta. lähestymistapaa kattavuutta koskevan Komissio käyttää kahta työn saattamiseksi loppuun. Se tekee kahdenvälistä työtä vuorollaan kunkin jäsenvaltion kanssa niitä koskevissa kysymyksissä, jotka ilmenivät edellä mainituissa kertomuksissa. Vuoden 1996 vierailut jäsenvaltioihin on järjestetty niin, että niiden yhteydessä voidaan neuvotella vielä tehtävää työtä koskevista yksityiskohtaisista suunnitelmista, joiden avulla voidaan varmistaa, että tämä työ saadaan vietyä loppuun. Komissio on myös perustanut neljä BKTL-komiteaa tukevaa työryhmää, joiden kohteena ovat ne päätöksen mukaisista kertomuksista ilmenneet, lisätutkimuksia vaativat aiheet, jotka koskevat kaikkia maita. Nämä työryhmät neuvovat komissiota ja tätä kautta BKTL- komiteaa rakennus- ja jakelualalla käytettävistä parhaista mahdollisista menetelmistä, kotitalouksien Intrastat- järjestelmän mukaisesti. Kaikki neljä työryhmää jättävät kertomuksensa kesäkuuhun 1996 mennessä. taloustutkimuksista sekä viennin ja tuonnin arvioimisesta Kattavuutta ja komission sitä koskeviin jäsenvaltioiden BKTL-arvioihin liittyvien varausten purkamista käsittelevä kesken oleva työ on ennakoitu saatettavan päätökseen lokakuussa 1998. Täydellisempi kuvaus kattavuutta koskevan päätöksen jälkeen tehdystä työstä ja tähän mennessä tehdyistä päätelmistä on tämän kertomuksen liitteessä A. 3 Yleiset ja maakohtaiset kysymykset Komissio on myös ponnistellut voimakkaasti vertailtavuuden, luotettavuuden (kaikkia maita koskevien) kysymysten ja monien maakohtaisten kysymysten osalta. jäsenvaltioiden BKTL-arvioiden täydellisyyden vahvistamiseksi useiden yleisten ja 3 Jäsenvaltioiden kannalta tärkeimmiksi nimetyt yleiset kysymykset ovat seuraavat: taloudellisen alueen määrittely verojen ja tukien kirjaaminen asumispalveluja koskevien arvioiden vertailtavuus ja luotettavuus välituotekäytön ja loppukäytön rajatapauksia koskevien arvioiden vertailtavuus rahoituslaitosten toiminnan kattavuus ja kirjaaminen julkista hallintoa ja voittoa tavoittelemattomia yhteisöjä koskevien arvioiden laatu maatalousarvioiden kattavuus BKT:sta BKTL:oon siirtymistä koskevien arvioiden laatu arvonlisäveroa BKTL:n osatekijänä koskevien arvioiden kattavuus Kaikissa näissä yleisissä kysymyksissä on edistytty. Joidenkin osalta nyt on käytettävissä luotettavien ja kattavien arvioiden vaatima perusta, ja BKTL:oon on jo tehty joitakin tarkistuksia. Toisten osalta komissio kerää parhaillaan erittäin yksityiskohtaisia tietoja, joita tarvitaan korjaavien toimien määrittämiseksi. Jäljempänä hahmotellaan tämänhetkinen lilanne kunkin yleisen kysymyksen osalta. Yksityiskohtaisempaa tietoa kustakin kysymyksestä on liitteessä A. Taloudelliset alueet, joilta BKTL on ilmoitettava BKTL-varoja varten, määriteltiin komission vuonna 1991 tekemässä päätöksessä. työ jäsenvaltioiden verojen Käsitteellinen tukien kirjaamisen vertailtavuuden varmistamiseksi saatettiin päätökseen kolmen komission päätöksen julkaisulla vuonna 1993. Työtä tarvitaan yhä uusien määräysten noudattamisen varmistamiseksi käytännössä joidenkin jäsenvaltioiden osalta. ja Asumispalvelulta koskevien arvioiden vertailtavuuden ja luotettavuuden varmistamiseksi tehtiin vuonna 1995 komission päätös. Jäsenvaltioiden on annettava BKTL-arviot, jotka on laadittu yhteistä ja objektiivista metodologiaa käyttäen, lokakuuhun 1996 mennessä. Käytännössä joillekin maille täytynee myöntää poikkeus, jotta ne voisivat viedä työn päätökseen lokakuuhun 1997 mennessä. Välituotekäytön ja loppukäytön rajatapauksia ja rahoituslaitoksia koskevien arvioiden vertailtavuutta ja luotettavuutta parannetaan laajojen kyselyiden avulla, joilla haetaan erittäin yksityiskohtaisia tietoja. Vuonna 1996 annetaan kertomukset, joissa kuvataan jäsenvaltioissa mahdollisesti tarvittavat parannukset. Julkisen hallinnon ja voittoa tavoittelemattomien yhteisöjen sekä maatalouden osalta keskeisimmät kysymykset nimeäviä asiakirjoja käsiteltiin BKTL-komiteassa vuonna 1994. Tämän jälkeen muut tärkeämmät työt, esimerkiksi kattavuuskysymykset, ovat olleet etusijalla, mutta näihin kysymyksiin palataan vuonna 1996. BKTrsta BKTL:oon siirtymisiä koskevien tietojen vertailtavuus ja luotettavuus on ollut monien BKTL-komiteallc jätettyjen kertomusten aiheena. Kahdenvälisiä keskusteluja on käyty kunkin jäsenvaltion kanssa, ja parannusta vaalivista kohdista tehtyä luetteloa käytetään seurantatoimissa. On todettu merkittävä vaikeus, joka koski sijoitusrahastojen toiminnan kirjaamista. Erityisen työryhmän työhön pohjautuva komission ehdotus näiden rahastojen yleisestä käsittelystä esitetään BKTL-komitealle maaliskuussa 1996. BKTL-komitea on käsitellyt perinpohjaisesti BKTL:n alv-osuutta koskevia arvioita, erityisesti eroja, joita on veroviranomaisten keräämien alv-määrien ja kansantalouden tilinpidon mukaisten teoreettisten määrien välillä. Eri maiden alv:n huomioimiseksi lähestymistapojen mahdollisia kansatalouden vaikutusta BKTL:oon arvioidaan kahdenvälisissä neuvotteluissa vuonna 1996. tilinpidoissaan käyttämien erilaisten Kaikkia yleisiä kysymyksiä koskeva on ennakoitu saatettavan päätökseen työ lokakuussa 1997, vaikka asumisen osalta tuloksia odotetaankin jo syyskuussa 1996. Jotkin maat saattavat käytännössä tarvita poikkeuksia, jotta ne voisivat saattaa osan työstä päätökseen lokakuuhun 1998 mennessä. Olisi myös huomattava, että EKT:n uuden laitoksen ("EKT-95") käyttöön otto aiheuttaa muutoksia jäsenvaltioiden BKTL-arvioihin. Luonnoksessa neuvoston EKT-95:tä koskevaksi asetukseksi (8 art. 3 kohta), jonka neuvosto on jo hiljattain hyväksynyt ja joka todennäköisesti annetaan pian, edellytetään, että BKTL-komitea määrittelee vuoden 1996 loppuun mennessä menetelmät, joilla EKT-95:tä käyttäen lasketut BKTL-arviot voidaan muuntaa nykyisen EKT:n mukaisiksi arvioiksi. Tämä on yhä tarpeen omien varojen vuoksi. Alustava kertomus siitä, miten ja miltä osin EKT-95 vaikuttaa BKTL-arvioihin, esitettiin BKTL-komitean kokoukselle lokakuussa 1995. BKTL:n kannalta merkittävien maakohtaisten kysymysten osalta voidaan myös havaita seuraava huomattavaa tiivistelmä: edistymistä. Tärkeimmistä parannuksista voidaan antaa katsottujen jäsenvaltioiden toteutettu merkittäviä ponnistuksia BKTL-arvioiden perustan osalta On tilinpidon heikoimmiksi seurauksena Kreikan, perusteelliseksi uudistamiseksi. Näiden uudistusten Luxemburgin ja Portugalin BKTL-arviot ovat muuttuneet merkittävästi (muutokset ovat suuruusluokaltaan +20%, +15% ja +10%). Samanlainen merkittävä uudistus on käynnissä Belgiassa ja Irlannissa, mutta tämä ei tarkoita sitä, että yhtä suuria BKTL-arvioiden muutoksia olisi odotettavissa näissä maissa. kansantalouden tehneet merkittävää Kaikki jäsenvaltiot ovat työtä vastauksena komission laskentamenetelmiä koskeviin maakohtaisiin varauksiin. esittämiin BKTL:n Monissa tapauksissa komissio on voinut purkaa esittämänsä varaukset. Muissa tapauksissa on käynnissä työ, jonka ansiosta komission arvellaan voivan purkaa varauksensa tavoitteena olevaan aikarajaan (lokakuu 1997) mennessä (vaikka jälleen jolloin aikarajana on lokakuu 1998). joissakin yksittäistapauksissa tarvita poikkeuksia, saatetaan tilinpidon Kaikilla jäsenvaltioilla on myös merkittäviä omia kansantalouden kehittämishankkeita. Nämä hankkeet eivät suoraan johdu komissiosta ja BKTL- komiteasta peräisin olevista tärkeitä ja täydentävät komission ja BKTL-komitean ohjelmia. työohjelmista, mutta ne ovat silti Yksityiskohtaisempaa toteutusvaiheessa olevasta maakohtaisesta työstä on liitteessä A. jäsenvaltioiden tietoa jo tekemästä tai parhaillaan Yhteenveto jäsenvaltioiden tähän mennessä sellaisiin BKTL-arvioihinsa tekemien kaikkien parannusten vaikutuksesta, joita koskee varaus, annetaan liitteen B taulukossa. Uusien jäsenvaltioiden sekä Islannin ja Norjan osalta komissio on toteuttanut tutustumisvierailun kuhunkin maahan vuoden 1994 toisella puoliskolla ja tämän jälkeen antanut BKTL-komitealle kertomuksen tärkeimmistä BKTL:n laskemisessa käytetyistä lähteistä ja menetelmistä. 4. Päätelmät Edellä olevasta yhteenvedosta voidaan nähdä, että huomattavaa edistystä on saavutettu (esimerkiksi Kreikassa, Luxemburgissa ja Portugalissa) ja että lisäparannuksia on tekeillä (esimerkiksi Belgiassa ja Irlannissa). Useimmissa jäsenvaltioissa parannuksia on toteutettu monissa tietojen koonnin osassa, vaikka korjausten kokonaisvaikutus BKTL:oon onkin joskus ollut pieni, koska muutokset ovat kumonneet toistensa vaikutuksen. Tehdyn työn tuloksena jäsenvaltioiden BKTL-arvioiden tärkeimmät puutteet on jo korjattu tai niitä koskevia parannuksia toteutetaan pian. Jäsenvaltioiden BKTL-arviot ovat tämän vuoksi merkittävästi kattavampia, luotettavampia ja vertailtavampia kuin koskaan aiemmin. Jäljellä oleva kattavuutta, joitakin yleisiä kysymyksiä ja joitakin maakohtaisia kysymyksiä koskeva lyö on kuitenkin huomattavaa ja tärkeää. Suuri osa tästä työstä on aikataulun mukaan tarkoitus saada valmiiksi lokakuussa 1997, ja kaiken työn, myös kattavuutta koskevan, on määrä olla päätöksessä lokakuussa 1998. Tässä vaiheessa on mahdotonta arvioida jäljellä olevan työn todennäköistä vaikutusta BKTL-arvioihin. Lähivuosien aikana on tarpeen varmistaa, että myös uusimpien jäsenvaltioiden (Itävalta, Suomi ja Ruotsi) sekä Euroopan talousalueen maiden (Norja ja Islanti) BKTL-arviot ovat luotettavia j a kattavia. UHKA Johdanto liitteessä selvitetään yksityiskohtaisesti Tässä kertomuksen jäsenvaltioiden BKTL- arvioiden vertailtavuuden, luotettavuuden ja kattavuuden varmistamiseksi jo toteutetun tai meneillään olevan työn laajuutta. Työ on luonteeltaan hyvin teknistä. Tässä liitteessä kuvataan ainoastaan keskeisimpiä kysymyksiä ja saavutuksia. Kaikkein teknisimpien kysymysten on katsottu jäävän liitteen alan ulkopuolelle. Liitteessä kuvastuu kattavuutta koskevan työn suuri merkitys, ja se on jäsennelty seuraavasti: liitteen osassa 1 annetaan lyhyt yhteenveto komission BKTL-komitean avustuksella toteuttamasta keskeisimmästä työstä niiden vuosien aikana, jotka edelsivät julkaisemisen komission kattavuutta koskevan päätöksen julkaisemista. Päätöksen jälkeen työtä kuvataan yksityiskohtaisesti osassa 2. työtä sekä vuosiin 1997/1998 asti suunniteltua tehtyä 1. Vuosina 1989-1993 toteutetut tehtävät 1. 1 Valmistelutyö BKTL-komitea kokoontui ensimmäisen kerran kesäkuussa 1989. Tärkeimmät ensitoimet liittyivät keskeiseen valmistelutyöhön: jätettävä kuvaukset, Jäsenvaltioiden oli joissa kuvataan niiden BTKL:n laskemisessa käyttämät tietolähteet ja koontimenetelmät. Eurostatin oli muiden jäsenvaltioiden avustuksella, BKTL-komitean välityksellä, tarkasteltava näitä kuvauksia. Vuoden 1992 aikana keskusteltiin Eurostatin näistä kuvauksista laatimista kertomuksista. Kertomukset toimivat myös perusteena maakohtaisille varauksille, joita esitettiin laskentamenettelyn joihinkin osiin. Oli laadittava työohjelma. Useita kysymyksiä valittiin yleistä tutkimusta varten: verot ja tuet, asumispalvelut, rahoituslaitokset, julkinen hallinto ja voittoa tavoittelemattomat yhteisöt, välituotekäytön loppukäytön välinen ero, siirtyminen BKT:sta BKTL:oon ja tietenkin kattavuus. Edellä lueteltujen yleisten varauksiin liittyvien aiheiden lisäksi BKTL-komitea valitsi myös useita muita kysymyksiä yleiseen lisätutkimukseen. Näitä olivat erityisesti: taloudellisten alueiden määrittely, maatalous, alv, tasapainottavat menettelyt ja verotietojen käyttö. ja Yhdessä yleistä kysymyksistä edistyttiin nopeasti. Hyväksyttiin komission päätös, jolla jäsenvaltioiden talousalueet määriteltiin neljättä BKTL-varaa varten (91/450/ETY, Euratom, 26. 7. 1991), ja tällöin saatiin päätökseen tämän aiheen komitealta edellyttämä työ. Sovittiin esimerkiksi, että Kanarian saaret, Ceuta ja Melilla ovat osa Espanjan talousaluetta, Madeira ja Azorit osa Portugalin talousaluetta ja että Euroopan yhteisöjen perustamissopimuksen liitteeseen IV kuulumattomat merentakaiset departementit, ovat 7 osa Ranskan talousaluetta. On myös huomattava, että Saksan talousalue laajeni vuonna 1990 käsittämään uudet osavaltiot (Länder). 1. 2 BKTL-työn suunta BKTL-komitean kokouksessa lokakuussa 1990 komissio antoi esityksen BKTL-työn tulevasta suunnasta. Tässä esityksessä ehdotettiin kaksitahoista lähestymistapaa: tiettyjä kysymyksiä käsitellään yleisen lähestymistavan kautta, ja tähän liittyy joidenkin muiden kysymysten maakohtainen lähestymistapa. Esitykseen sisältyi myös yleiskatsaus yleisiin, kattavuutta parantaviin lähestymistapoihin, ja siinä kaavailtiin joitakin lähestymistapoja, joita komissio ja BKTL-komitea voisivat käyttää seurantatyössä. BKTL-komitean kokouksessa lokakuussa 1991 komissio esitti yleiskatsauksen niihin erityisiin muutoksiin, joita jäsenvaltiot olivat jo tehneet kattavuuden parantamiseksi. Tämä perustui jäsenvaltioiden jättämien menetelmäkuvausten alustavaan arviointiin. Kunkin jäsenvaltion tekemiä muutoksia koskevat kuvaukset vaihtelivat yksityiskohtiensa osalta ja tämä heijasti luetteloiden erilaisuutta. Jäsenvaltiot ilmaisivat näkemyksensä tilastomenetelmistä erilaisista ja tiedonlähteistä liikkeeseen perustuvat menetelmät, työvoimatutkimukset) sekä mahdollisuuksista käyttää yleisiä ja maakohtaisia lähestymistapoja tässä työssä. (esimerkiksi yritysrekisterit, hyödykkeiden varmistamiseksi käytettävistä kattavuuden 1. 3 Jäsenvaltioiden arvioiden ensimmäinen arviointi Suurin osa vuodesta 1992 käytettiin keskusteluun, jota käytiin komission kertomuksista, jäsenvaltion käyttämiä keruumenetelmiä. BKTL-komitean jotka koskivat kunkin kokouksissa heinäkuussa joissa käsiteltiin kaikissa jäsenvaltioissa Luxemburgia lukuun ottamatta käytettäviä yleisiä lähteitä jonkin verran yksittäisten jäsenvaltioiden BKTL-lukujen kuvausta ja arviointia. ja syyskuussa 1992 keskusteltiin kertomuksista, ja menetelmiä. Näihin kertomuksiin sisältyi 1. 4 Kattavuutta koskevan työn suunta seuraavat Myös heinäkuun 1992 BKTL-kokouksessa komissio esitteli suppean asiakirjan. Siinä selkeästi määritelty mainittiin viiteperusjoukko tuotantoyksiköitä varten; puutteiden toteamismahdollisuus; puutteiden korjaamismahdollisuus; yleisten ja järjestelmällisten korjausten käyttäminen petoksen varalta; yleisten ja järjestelmällisten korjausten käyttäminen pimeän työvoiman varalta. arvioimiseksi: kattavuuden perusteet Syyskuun 1992 BKTL-kokouksessa komissio antoi päätösehdotuksen muodossa yksityiskohtaisen esityksen kattavuutta koskevaksi yhtenäiseksi työohjelmaksi. 1 ässä ehdotuksessa erotetaan jo helmikuussa 1994 julkaistun komission päätöksen neljä keskeistä osastoa. Useimmissa BKTL-komitean kokouksissa syyskuun 1992 ja syyskuun 1993 välillä pitkien, yksityiskohtaisten ja tiiviiden keskustelujen aiheena oli tämä kattavuutta koskeva työohjelma, ennen kuin komission päätös julkaistiin helmikuussa 1994. BKTL-komitean joulukuun 1993 kokouksessa komissio antoi päätöksen IV osastoa täydentävän esityksen. Siinä kuvattiin, miten IV osassa edellytetty työllisyyttä koskevien lukujen vertailu jäsenvaltioiden BKTL-arvioihin. Esityksessä osoitettiin, että vaikutus ei ole suoraviivainen eikä samanlainen kaikkien maiden osalta, vaan että työllisyysvertailun vaikutus BKTL:oon riippuu kansallisista olosuhteista ja BKTL:n keräämisessä käytetyistä erityisistä tietolähteistä ja arviointimenetelmistä. saattaisi vaikuttaa 1. 5 Edistyminen yleisissä kysymyksissä Kattavuutta koskeva työohjelma vie suurimman osan BKTL-komitean ajasta vuonna 1993. Edistystä saavutettiin kuitenkin myös monissa muissa kysymyksissä. (EKT) ohjeita: yksi päätös koskee Käsitteellinen työ, joka koskee yleistä kysymystä veroista ja tuista, saatiin päätökseen kolmen komission päätöksen julkaisun myötä. Nämä koskivat Euroopan kansantalouden tuonnin tilinpitojärjestelmän tukipalkkioita (93/475/ETY, Euratom, 22. 7. 1993), toinen tuotantoon ja tuontiin liittyviä veroja ja muiden tuotantoon liittyvien verojen välistä eroa (93/570/ETY, Euratom, 4. 10. 1993). Tämän sääntöjen jälkeenkin noudattaminen käytännössä. (93/454/ETY, Euratom, 22. 7. 1993) jotta varmistettaisiin näiden ja kolmas välituotekäytön luonnollisesti tuotannon tarvittiin työtä, ja (sellaisen palveluiden työtä edisti keskustelu Eurostatin esityksestä, Asumispalvelulta koskevaa johon sisältyivät jäsenvaltioille tehdyn erityisen kyselyn tulokset. Sovittiin, että laskennallisten asumispalveluiden arvioimiseksi ja kulutuksen itsessään sisältyy omistusasumiseen) käytettäisiin niin sanottua arvioiminen, joka tämä menetelmä otettaisiin asteittain käyttöön kaikissa ositusmenetelmää ja että että jäsenvaltioissa. Perustettiin asumistilastojen asiantuntijoista koostuva erikoisryhmä, jonka tehtävänä oli löytää ratkaisuja lukuisiin käsitteellisiin ja tilastollisiin ongelmiin (esimerkiksi autotallien ja ilman vuokraa olevien asuntojen käsittely sekä se, että tiettyihin omistusasuntotyyppeihin verrattavissa olevia vuokra-asuntoja ei ole). kansantalouden tilinpidosta vastaavista tuotannon sekä Keskeisimmät kysymykset, siirtymiseen BKTrsta BKTL:oon, tunnistettiin asiakirjassa, joka laadittiin BKTL-komitean lokakuun 1991 kokousta varten. Neuvottelijat kävivät kahdenvälisillä vierailuilla kussakin jäsenvaltiossa vuoden 1993 aikana (ja yhdessä tapauksessa vuonna 1994) näiden ongelmien tarkastelemiseksi. liittyvät jotka 1. 6 Edistyminen maakohtaisissa kysymyksissä Kertomukset BKTL:n tarkastusmatkasta viiteen jäsenvaltioon esiteltiin lokakuun 1993 jälkeen on esitetty useita vastaavia kertomuksia. Lisäksi kokouksessa. Tämän keskusteltiin Eurostatin kertomuksesta Ranskan merentakaisten alueiden arvioinnista. Myös yksittäiset jäsenvaltiot ponnistelivat merkittävästi tällä jaksolla parantaakseen BKTL-arvioitaan erityisesti niiden kattavuuden osalta. Joissakin jäsenvaltioissa (Portugali, Kreikka ja Luxemburg) Eurostal käynnisti erityisiä tasalle saattamista varten. tukiohjelmia kansantalouden tarkistusta tilinpidon ja ajan Toisissa jäsenvaltioissa oli jo suunniteltu kansantalouden tilinpidon tarkistus (Yhdistynyt kuningaskunta ja Alankomaat). Irlannissa edistyttiin merkittävästi arvioiden luotettavuuden parantamisessa tuloon perustuvasta lähestymistavasta sekä palkkojen että toimintaylijäämän osalta. Saksa oli erikoistilanteessa, koska sen oli vuodesta 1990 lähtien tarjottava uusien osavaltioiden (Länder) luvut. Täysin uuden tilastojärjestelmän luominen uusiin osavaltioihin vaati valtavia ponnistuksia Statistisches Bundesamtilta. Joidenkin muiden jäsenvaltioiden oli laadittava tiettyjen alojen arvioita tai sisällytettävä niitä tietoihin. Esimerkiksi Ranskan oli otettava mukaan sen merentakaisia departementteja koskevat arviot. Lisäksi monet jäsenvaltiot ottivat käyttöön muita parannuksia, jotka eivät välttämättä olleet yhtä näkyviä mutta jotka silti merkittävästi paransivat niiden BKTL-arvioiden laatua. 2. Kattavuutta koskevan komission päätöksen julkaisemisen helmikuussa 1994 jälkeen toteutetut toimet 2. 1 Kattavuutta koskevan päätöksen ala Helmikuussa 1994 tehdyn komission päätöksen mukaisesti jäsenvaltioiden oli jätettävä päätöksen neljää osastoa koskevat kertomukset vuoden 1994 kesäkuun loppuun mennessä. Käytännössä monet näistä kertomuksista jätettiin kuitenkin joitakin kuukausia myöhemmin, koska joidenkin maiden oli mahdotonta saattaa päätökseen tämän edellyttämä suuri työmäärä ja samalla täyttää muut niille esitetyt vaatimukset. BKTL-komitean joulukuussa 1994 pidetyssä kokouksessa Eurostat esitti kaksi yleiskatsausta jäsenvaltioiden jättämiin kertomuksiin. Näissä yleiskatsauksissa käsiteltiin IV osaston mukaista työtä, joka koskee nykyisten BKTL-lukujen perusteena olevien työllisyystietojen vahvistamista, ja VI osaston mukaista työtä, joka koskee mahdollisuutta käyttää verovalvonnasta saatuja tietoja BKTL-lukujen kattavuuden parantamiseksi. BKTL-komitean kokouksessa huhtikuussa 1995 Eurostat esitti yhteenvedon työstä, joka kunkin jäsenvaltion oli vielä tehtävä IV osaston osalta, eli nykyisten BKTL-arvioiden perusteena olevien työllisyystietojen vahvistamisessa. Tämä esitys perustui useimpiin jäsenvaltioihin tehtyihin matkoihin, jotka oli katsottu tarpeellisiksi joulukuun 1994 kokouksen jälkeen. BKTL-komitean kokouksessa kesäkuussa 1995 Eurostat antoi yleiskatsauksen kahdesta jäljellejääneestä päätöksen osastosta: III osastosta, joka koskee nykyisten BKTL-lukujen kattavuuden varmistamiseksi tarkoitettuja laskelmia ja tarkistuksia, ja V osastosta, joka koskee luontoisetuja ja palkkioita. Ensiksi mainittua esitystä tuki joukko kutakin jäsenvaltiota koskevia kertomuksia. Alakohdissa 3. 2-3. 5 käsitellään yksityiskohtaisemmin päätöksen kunkin neljän osaston mukaisesti tehtyä työtä. Kohdassa 3. 6 kuvaillaan kattavuutta koskevaa seurantatyötä. 10 Kohdassa 3. 7 tarkastellaan keskeisiä muutoksia, joita on tapahtunut vuoden 1994 jälkeen yleisiä aiheita koskevassa BKTL-työssä. Kohdassa 3. 8 huomioidaan yksittäisten jäsenvaltioiden maakohtaisiin kysymyksiin tekemien parannusten keskeiset piirteet. 2. 2 osasto: Nykyisten BKTL-lukujen kattavuuden III tarkoitettujen laskelmien ja tarkistusten kuvaus varmistamiseksi Päätöksen tämän osan tarkoituksena oli kerätä jäsenvaltioilta lisätietoja, joilla selvitetään milloin ja millaisia laskelmia tai tarkistuksia jäsenvaltiot tekevät, joilla joko eksplisiittisesti varaudutaan ottamaan huomioon yksiköt, jotka julkiset viranomaiset ovat tilastollisiin tutkimuksiin, tai yksiköt, jotka on vapautettu rekisteröinnistä tai muusta syystä jätetty rekisteröimättä tai jotka muuten on ilmoitettu väärin tai joiden toiminnasta osaa ei ole ilmoitettu; rekisteröineet mutta sisälly jotka eivät tai otetaan implisiittisesti huomioon tällaiset puutteet. Eurostatin tiivistelmä jäsenvaltioiden antamista vastauksista esitettiin BKTL-komitean kokoukselle kesäkuussa 1995. Tuossa asiakirjassa korostetaan yhtä erittäin keskeistä kysymystä: kattavuuden vuoksi tehtyjen laskelmien ja tarkistusten tarpeellisuutta ja tarkastella ainostaan suhteessa kunkin maan perustilastojen soveltuvuutta voidaan laatuun. Asiakirjan keskeiset päätelmät olivat: jäsenvaltioiden arviot eivät perustu hyvälaatuisiin Kaikkien tietolähteisiin kaikkien talouden osien osalta. Useilla jäsenvaltioilla ei esimerkiksi ole hyviä tilastoja markkinapalveluiden joistakin osista. Useimmilla tässä asemassa olevista jäsenvaltioista on kuitenkin jo käytännön suunnitelmia tilastojen luomiseksi lähitulevaisuudessa. tällaisten Jäsenvaltiot pyrkivät monin tavoin sopeutumaan yksiköihin, jotka eivät kuulu perustietolähteisiin. Jotta voitaisiin tehdä järjestelmällisiä tarkistuksia tällaisten yksiköiden osalta, kattavuudeltaan laaja yritysrekisteri on välttämätön. Tällainen yritysrekisteri on keskeinen myös erilaisten tietolähteiden välisten hyvien yhteyksien kannalta. Monista jäsenvaltioista puuttuu tällainen yritysrekisteri, mutta useimmilla näistä maista on tällaisen yritysrekisterin luomiseksi lähitulevaisuudessa tai ne pyrkivät parantamaan tai laajentamaan nykyisiä yritysrekistereitään. jo käytännön suunnitelmia jäsenvaltiossa ei hyödynnetä kaikkia mahdollisuuksia tarkistamiseksi vertailemalla niitä muihin ne tietojen Joissakin ja vastaavuuden ja järjestelmälliseen sovittamalla tarjontataulukkoon. Monissa niistä tässä suhteessa, on kuitenkin jo käynnissä lyötä tilanteen parantamiseksi tai niillä on tätä koskevia suunnitelmia. jäsenvaltioissa, joilla on puutteita tietolähteisiin kysyntä- esimerkiksi kehykseen, 11 tietojen rakennusalan osalta käytetyt menetelmät, tarkoituksellinen antaminen veroviranomaisille Ainoastaan joissakin jäsenvaltioissa tehdään eksplisiittisiä tarkistuksia vilpin tai muille (väärien julkisille viranomaisille) varalta muilla teollisuudenaloilla kuin rakennusalalla. ja oletukset Lisäksi vaihtelevat jäsenvaltioissa. joilla vilppi on yleisintä useimmissa Rakennusalaa jäsenvaltioissa, olisi perustettava kaksi työryhmää, jotka tutkivat kaikkia näillä aloilla käytettäviin arviointimenetelmiin liittyviä kysymyksiä, vilpin vuoksi tehdyt tarkistukset mukaan lukien. Tämän kertomuksen kohdassa 3. 6 selvitetään tarkemmin näiden työryhmien toimintaa. suuresti. Lisätyötä jakelua varten, lähes kaikissa tietolähteet tarvitaan ja Näissä päätelmissä on yleisen tason tiivistelmä jäsenvaltioiden nykyisten arvioiden vahvuuksista ja heikkouksista niiden kattavuuden kannalta. Laajemman näkemyksen saamiseksi olisi kuitenkin huomioitava myös seuraavat esimerkit jäsenvaltioiden jo tekemistä eksplisiittisistä ja implisiittisistä tarkistuksista kattavuuden saavuttamiseksi. Seuraavat esimerkit eivät muodosta täydellistä luetteloa kaikista tietojen kokoamisen yhteydessä tehdyistä tarkistuksista, ja edellä esitetyistä syistä eri maiden luvut eivät ole vertailtavissa keskenään. Esimerkit antavat kuitenkin käsityksen toteutetuista ponnisteluista. Belgiassa tehdään suuri määrä yksityiskohtaisia implisiittisiä ja eksplisiittisiä tarkistuksia kattavuuden tarkistuksista huolimatta BKTL-arvioita ci kuitenkaan voida välttämättä vahvistaa kattaviksi, koska monista Belgian talouden osista puuttuvat hyvälaatuiset ja ajan tasalla olevat pcrustilastot. saavuttamiseksi. Näistä joukko tehdään Tanskassa eksplisiittisiä tarkistuksia) tuottoon perustuvasta lähestymistavasta saatuihin arvioihin. Esimerkiksi suureen osaan rakennustoimintaa käytetään ja joihinkin palvelutoiminnan osiin käytetään kulutusarvioita. johdettuja arvioita toiminnallisesti implisiittisiä tarkistuksia joitakin (ja tehdään järjestelmällisiä jo yleisesti korkealuokkaisiin Ranskassa perustietoihin yksiköiden puuttumisen, verovilpin ja veronkierron varalta, alv-vilppi ja ilmoittamatta jätetty työvoima mukaan lukien. Yhteensä näillä tarkistuksilla lisätään BKTL:oonnoinl2%. tarkistuksia sekä arvioidaan tuotokseen Saksassa BKT perustuvalla lähestymistavalla, ja erilaisia tarkistuksia tehdään tietojen koontivaiheessa, mikä lisää noin 6 % BKTL:oon. Tulokseksi saatavista tuotos- ja kulutusarvioista valitaan korkeampi lopulliseksi tarkistus mahdollisten epätäydellisyyksien varalta. Yhteensä näillä kahdella viimeksi mainitulla menettelyllä lisätään BKTL:oon yli 0,5 %. tehdään myönteinen kulutukseen luvuksi. 'Tämän lisäksi että Kreikassa kansantalouden tilinpitoa on ryhdytty merkittävästi kehittämään tavoitteena sen tekeminen entistä täydellisemmäksi. Nykyään käytetään entistä luotettavampia menetelmiä ja taloudellinen toiminta katetaan aikaisempaa paremmin, minkä seurauksena vuoden 1988 BKTL-arvio kasvoi aiemmasta arvoista noin 20 % ja muiden vuosien arviot samalla tavoin. 12 täydennetään Irlannissa käytetään väestönlaskennan työllistettyjen ja itsenäisten ammatinharjoittajien määrästä saatuja muita tietoja ja näin näiden ryhmien itsenäisten ammatinharjoittajien mahdollisesti ilmoittamien liian alhaisten tulojen vuoksi. tuloja. Huomattava erillinen joilla korjataan tehdään myös tarkistus tietoja, ja Italiassa käytetään työllisyystilastoja, joiden avulla tehdään järjestelmällisiä tarkistuksia yrityksiä koskeviin tietoihin liian pieneksi ilmoitetun ja ilmoittamatta jätetyn työllisyyden sekä liian pieneksi ilmoitetun toiminnan varalta. Kattavuuden varmistamiseksi käytetään myös epäsuoria menetelmiä, kuten toiminnallisia arviointimenetelmiä. Virheellistä työllisyyttä koskevat tarkistukset lisäävät noin 8 % BKTL:oon, mihin liian pieniksi ilmoitettuja tuloja koskevat korjaukset lisäävät vielä noin 3 %. Luxemburgissa saatettiin päätökseen kansantalouden tilinpidon laaja tarkistus vuonna 1994. Tällöin sen luotettavuus ja täydellisyys kohentuivat monilta osin, mikä lisäsi BKTL:oon noin 10%. Luxemburgissa tehdään tarkistuksia perustilastojen ulkopuolelle jäävän toiminnan saamiseksi mukaan. Tarkistuksia ei kuitenkaan kotipalveluita lukuun ottamatta tehdä ilmoittamatta jätetyn työvoiman tai tarkoituksellisesti liian pieneksi ilmoitetun toiminnan varalta. Alankomaissa kansantalouden tilinpidon perusteena ovat vahvat perustilastot. Erityisesti alv-järjestelmän tietojen mukaan ottaminen ja työvoimatilinpidon järjestelmä varmistavat arvioiden kattavuutta. Lisäksi tehdään eksplisiittisiä tarkistuksia tiettyjen alojen liian toiminnan osalta. Eksplisiittiset tarkistukset perustuvat pääosin pieneksi ilmoitetun veroviranomaisilta saatuihin tietoihin, ja ne lisäävät BKTL:oon noin 1 %. Portugalissa saatettiin vuonna 1993 päätökseen kansantalouden tilinpidon laaja tarkistus, jonka tavoitteena oli parantaa täydellisyyttä ja tuotettavuutta. Uudessa järjestelmässä tuotteiden kysyntää koskevien tietojen perusteella tuotannon perustietoihin lisätään noin 5 %, ja vertailulla lisäsi BKTL:oonnoin 15%. lisätään vielä 2 %. Itse tarkistus työvoimatutkimukseen Espanjassa tehdään esimerkiksi työllisyystietoja käyttäen merkittäviä vastaavuuden tarkistuksia, jotta varmistettaisiin, että tiedot ovat mahdollisimman täydellisiä. Lisäksi tehdään eksplisiittisiä tarkistuksia ilmoittamatta jätetyn rakennustoiminnan osalta. Yhdistyneessä kuningaskunnassa on otettu käyttöön tuotteiden tarjontaan ja käyttöön perustuva kehys, jolla parannetaan tietojen vastaavuuden tarkistamista, ja on aloitettu yritysrekisterin merkittävä uudelleen kehittäminen. Eksplisiittisiä tarkistuksia tehdään rakennustoiminnan osalta, ja lisäksi tehdään yleinen tarkistus kattavuuden parantamiseksi tuloihin perustuvaan lähestymistapaan liittyvän perinteisen aliarvioinnin vuoksi, kun sitä verrataan kulutukseen perustuvaan lähestymistapaan. 2. 3 IV osasto: Nykyisten BKTL-arvioiden perusteena olevien työllisyystietojen vahvistaminen Päätöksen tietolähteistä peräisin olevien työllisyystietojen vertailua BKTL-arvioiden perusteena oleviin työllisyysarvioihin. Tähän IV osastossa edellytettiin demografisista liittyi työllisyyden määrittelyn standardointi, jotta sitä voitaisiin verrata kotimaan työllisyyden määrittelyyn. Käytettävät demografiset tietolähteet olivat työvoimatutkimus ja väestönlaskenta tai sen kansallinen vastine, jos väestönlaskentaa ei ole. Päätöksessä pyydettiin vertailua tietyllä tarkkuuden tasolla aloittain (palveluiden osalta NACE- CLIO R44 ja muiden alojen osalta NACE-CLIO R25). Päätöksen liitteessä ilmoitettiin tarvittavien taulukoiden muoto. lähteitä voidaan käyttää myös Päätöksen tämän osan innoittajana oli Italian käyttämä lähestymistapa, jossa työllisyyttä pidettiin keskeisenä muuttujan kansantalouden tilinpidon kattavuuden varmistamisessa. Jos tuotannon arviointiin tai kansantalouden tilinpidon lisäarvon arviointiin käytettyjä saatua tilastollisia työllisyysarviota sitä demografisista lähteistä saatavaan työllisyyttä koskevaan arvioon. Jos vertailu osoittaa vajausta kansantalouden tilinpidon perusteena olevissa työllisyysarvioissa, saattaa olla perusteltua katsoa, että myös tuotanto ja arvonlisäys on aliarvioitu kansantalouden tilinpidossa. Jos vertailu osoittaa, ettei tällaista vajausta ole, voidaan todennäköisesti päätellä, että kansantalouden tilinpito on ainakin työllisyyden osalta kattava. osalta vertailemalla sen kattavuuden työllisyysarvion saamiseen, arvioida voidaan Eurostat esitteli joulukuussa 1994. Esityksessä keskityttiin seuraaviin kysymyksiin: toiminnan alustavat tämän tulokset BKTL-komitean kokouksessa BKTL:n perusteena olevan työllisyyskäsitteen selkeyttäminen. Tästä oli ollut epävarmuutta työllisyysarviot joissakin kytkeytyivät kansantalouden tilinpitoon. jäsenvaltioissa, erilaiset joissa Jäsenvaltioiden siihenastisten saavutusten kuvaaminen. Osa oli saanut vaadittavan työn päätökseen, osa ei. Alustavien tulosten esittely. Esityksen perusteella oli selvää, että kaksi toimenpidettä oli toteutettava välittömästi: lyhyellä aikavälillä Hyvin tarvittiin kahdenvälisiä neuvotteluja useimpien jäsenvaltioiden kanssa. Nämä neuvottelut olivat tarpeen, jotta voitaisiin selvittää kaikki ne jäljellä olevat ongelmat, jotka koskivat komission päätöksessä edellytettyä yhä jäljellä olevaa työtä, ja sopia siitä, miten ja milloin tämä työ saatettaisiin loppuun. Olisi perustettava työryhmiä, jotka tutkisivat kaikkia eri arviointimenetelmien laatuun ja jakelussa, mukaan lukien näiden alojen työllisyysvertailut. tietyillä aloilla, esimerkiksi rakentamisessa liittyviä kysymyksiä Työllisyysvertailuja koskevat lisäneuvottelut jäsenvaltioiden kanssa käytiin vuoden 1995 ensimmäisen neljänneksen aikana. Tehtiin kahdeksan jäsenvaltioihin suuntautunutta erityistä työmatkaa. BKTL-komitean kokouksessa huhtikuussa 1995 annettiin toinen tätä aihetta koskeva esitys, jossa oli yhteenveto yhä jäljellä olevasta työstä. tämänhetkisestä Työn tilanteesta voidaan antaa täydellinen yhteenveto ainostaan kunkin maan osalta. Yksi yleinen päätelmä on kuitenkin ollut se, että jäsenvaltiot ovat 14 sopineet, että tämä tietojen vahvistaminen voidaan yhdistää osaksi kunkin maan BKTL- arviota vasta, kun ne seuraavan kerran yleisesti uudistavat kansantalouden tilinpitoaan. Tämän katsottiin olevan ainoa toteutettavissa oleva vaihtoehto, koska: Jo nyt tarvitaan EKT:sta, NACEsta* ja CPA:sta**. tarkistusta uusien käsitteiden tuomiseksi mukaan uudesta Jo nyt tarvitaan tarkistusta, jolla voidaan ottaa huomioon uudet tietolähteet ja koontimenetelmät, kuten uuden palvelualan ja entistä paremmat yritysrekisterit. tilastot Työllisyystilastoja voidaan parhaiten sovittaa ja yhdistää käyttämällä kaikkea saatavilla olevaa tietoa, mukaan lukien uudet tietolähteet ja luokittelut, jotka otetaan käyttöön osana seuraavia yleisiä tarkistuksia. Yksi yleinen tarkistus useiden peräkkäisten sijaan rajoittaa kansantalouden tilinpidolle koituvia häiriöitä. Tästä on etua sekä tietojen kerääjille että niiden käyttäjille. 2. 4 V osasto: Kuvaus luontoisetuihin ja palkkioihin sovellettavista säännöistä ja tilastollisista tarkistuksista Päätöksen V osaston mukaisesti jäsenvaltioita pyydettiin: laatimaan tutkimus tiettyjä luontoisetuja koskevista verosäännöistä ja kuvaamaan kunkin tulolajin osata käytettäviä menettelyjä, joilla varmistetaan, että tulot kirjataan asianmukaisesti kansantalouden tilinpitoon, kuvaamaan palkkioita koskevia laskelmia. Eurostatia ja BKTL-komiteaa kiinnostava kysymys on sen varmistaminen, että nämä tulon lajit eivät jää arvonlisäyksen ja näin BKTL:n ulkopuolelle joko siten, että ne jätetään täysin tilastollisten tietojärjestelmän ulkopuolelle tai siten, että ne virheellisesti kirjataan yritysten välituotekäyttöön. Joitakin luontoisedun ja palkkioiden lajeja pidetään merkittävinä kokonaistulojen osana joissakin jäsenvaltioissa. Eurostat esitti kertomuksen jäsenvaltioiden tekemistä tutkimuksista BKTL-komitean kokouksessa kesäkuussa 1995. *NACE : toimialaluokitus **CPA: toimialoittainen tuoteluokitus Keskeiset päätelmät olivat: Ensinnäkin itse kertomukset olivat pituudeltaan, yksityiskohdiltaan, selkeydeltään ja täydellisyydeltään sangen vaihtelevia. Eurostat aikoo järjestää kahdenvälisiä neuvotteluja kunkin jäsenvaltion kanssa, jotta varmistuttaisiin mahdollisesti tarvittavien selvitysten tai lisätietojen saannista. 15 Toiseksi luontoisetujen ja palkkioiden osalta tehtävät tarkistukset vaihtelevat merkittävästi eri jäsenvaltioiden välillä. Nämä erot heijastelevat verosääntöjen ja -asetusten eroja, erilaisten tulolajien merkityksen eroja eri jäsenvaltioissa sekä eroja EKT:n tulkinnassa. Ne näyttävät kuitenkin heijastavan myös jäsenvaltioiden välisiä perusteettomia eroja. Tämän vuoksi joissakin jäsenvaltioissa tarvitaan lisää työtä. 2. 5 VI osasto: Vcrovalvonnasta saatujen tietojen käyttämisestä BKTL-lukujen kattavuuden parantamiseksi soveltuvuudesta BKTL-arvioiden Päätöksen VI osastossa jäsenvaltioita pyydetään antamaan kertomuksia verovalvonnan käytön kattavuuden parantamiseksi. Kaikissa jäsenvaltioissa on olemassa tulovero-, yritysvero-ja lisäarvonverojärjestelmiä sekä niihin jäsenvaltioissa, liittyviä erityisesti Ranskassa, verovalvonnasta jo nyt BKTL-arvioiden kattavuuden parantamiseen. valvontajärjestelyitä. saatuja tietoja käytetään Joissakin Eurostat esitti yhteenvedon jäsenvaltioiden kertomuksista BKTL-komitean kokoukselle joulukuussa 1994. Näiden kertomusten tärkeimmät päätelmät olivat: Tarve käyttää verovalvonnasta saatuja tietoja riippuu siitä, onko käytössä muita tämä vaihtelee mahdollisuuksia jäsenvaltion ja alan mukaan. Myös verovilpin todennäköinen määrä vaihtelee jäsenvaltion ja alan mukaisesti. tekemiseksi verovilpin osalta; tarkistusten tulokset otetaan joissakin maissa huomioon kansantalouden Verovalvonnan tilinpidossa käyttämällä tilastoja, joihin sisältyvät petoksen torjunnan tulokset. Näin tapahtuu esimerkiksi alv-tilastojen käytön osalta Tanskassa, Saksassa ja Yhdistyneessä kuningaskunnassa. Jotkin muut jäsenvaltiot käyttävät verovalvonnan tuloksia erillisten tarkistusten tekemiseksi vilpin osalta. Näin toimitaan esimerkiksi Ranskassa, missä tarkistukset koskevat koko taloutta, ja Alankomaissa, missä tarkistuksia tehdään joidenkin alojen osalta. Lähitulevaisuudessa verotietojen käyttöä, verovalvonnasta saadut tiedot mukaan lukien, laajennetaan Alankomaihin ja Italiaan sekä mahdollisesti Belgiaan. Useissa jäsenvaltioissa aiotaan käyttää verovalvonnasta saatuja tietoja erillisten tarkistusten tehtyjen tietolähteiden perusteella Tämä koskee Alankomaita, Yhdistynyttä tarkistusten kuningaskuntaa ja Portugalia. tekemiseksi varmentamiseksi. jo muiden tai Monista eri syistä verovalvonnasta saatujen tietojen käyttö erillisiä tarkistuksia varten ei näytä mahdolliselta Belgiassa, Saksassa, Italiassa, Luxemburgissa ja Espanjassa (sekä mahdollisesti Kreikassa, mutta Kreikan tietojen tilanne vaatii selvitystä). Kaksi keskeistä estettä on mainittu: Irlannissa, 16 sekä vaikeus soveltaa valvontaan tietoja kaikkien yritysten muodostamaan tietoisesti valituista luottamuksellisuus joukkoon. yrityksistä saatuja Verovalvonta joiden katsotaan muita tavallisesti yrityksiin, todennäköisemmin syyllistyvän petokseen. Tämän vuoksi ei voida suoraan olettaa, että valvonnan ulkopuolelle jääneiden yritysten ominaisuudet olisivat samanlaiset kuin tarkastettujen yritysten. suunnataan 2. 6 Kattavuutta koskevan komission päätöksen seurantatoimet Kattavuutta koskevan työn viemiseksi eteenpäin komissio perusti työryhmiä, jotka tukevat BKTL-komiteaa tietyissä erityiskysymyksissä. Nämä työryhmät antavat neuvoja komissiolle ja tätä kautta myös BKTL-komitealle rakennus- ja jakelualalla käytettävistä parhaista mahdollisista menetelmistä, kotitalouksien taloustutkimuksista sekä viennin ja tuonnin arvioimisesta Intrastat-järjestelmän mukaisesti. Rakennusalan työryhmä antaa yleiskatsauksen alan tärkeimpiin, tietoja ja arvioita koskeviin ongelmiin (esimerkiksi aliurakointiin, kausityöhön, tuotoksen ja tulon kiertoon liittyvät ongelmat) ja ehdottaa tapoja, joilla nämä ongelmat voitaisiin parhaiten ratkaista (millainen tieto on käyttökelpoisinta, kuinka yhdistellä eri tietolähteistä saatuja lukuja, jne. ). Jakelualan työryhmän tehtävä on samanlainen tukku- ja vähittäiskaupan (esimerkiksi kaupan lisän määrittäminen, myynnin jako loppukäyttäjille tapahtuvaan ja liikeyrityksille tapahtuvaan myyntiin) sekä kahviloiden, hotellien ja ravintoloiden osalta. Kotitalouksien talouskyselyä käsittelevä työryhmä tutkii, miten voidaan parhaiten käyttää kotitalouksien talouskyselyistä saatuja lukuja yleensä BKT-arvioita laadittaessa ja missä määrin niiden avulla voidaan selvittää liian pieneksi ilmoitettu myynti (esimerkiksi vähittäiskaupoissa, hotelleissa, kahviloissa ja ravintoloissa). tämän tyyppistä kauppaa koskevan Intrastat-tietojen käyttöä käsittelevä työryhmä tutkii, miten BKT-arviot voidaan turvata ja miten niitä voidaan parantaa tämän tiedon avulla. Sen jälkeen kun EU:n sisäiset tullimuodollisuudet poistettiin ja Intrastat otettiin käyttöön EU:n sisäisen tavarakaupan tarkkuus näyttää kirjaamiseksi, heikentyneen merkittävästi, erityisesti tuoteryhmien tasolla. Tällainen ulkomaankauppaa koskevan tiedon laadullinen heikentyminen pienentää kulutukseen ja hyödykevirtoihin perustuvien BKT:n arviointimenetelmien todennäköisesti myös laatua. 'Tämän vuoksi EU:n sisäistä tavarakauppaa heikentää tasapainoitusprosessin koskevan tilastotietojen parantaminen on erittäin tärkeää jäsenvaltioiden BKT-arvioiden laadun säilyttämisen ja parantamisen kannalla. luotettavuutta. Se tilastotiedon Näiden työryhmien ensimmäiset kokoukset pidettiin syys-ja marraskuun välisenä aikana vuonna 1995, ja lisää kokouksia on suunniteltu vuoden 1995 lopulle ja vuoden 1996 alkuun. Kaikki työryhmät jättävät kertomukset BKTL-komitealle vuoden 1996 kesäkuun loppuun mennessä. Kattavuutta ja komission ennakoitu saatettavan päätökseen sitä koskevien varausten purkamista käsittelevä työ on lokakuussa 1998. 17 Olisi kuitenkin huomattava, että joissakin jäsenvaltioissa on todennäköisesti vaikeaa saavuttaa tämä aikaraja. Jäsenvaltioilta vaadittava työ vaihtelee, maasta toiseen eikä sitä ole vielä täysin määritetty. Esimerkiksi BKTL-komitean neljän työryhmän suositukset saadaan vasta kesäkuussa 1996. Komission on käsiteltävä nämä suositukset ja tämän jälkeen BKTL-komitean on keskusteltava niistä ja hyväksyttävä ne, ennen kuin ne toteutetaan lokakuussa 1998. Vuodeksi 1996 on suunniteltu työmatkoja jäsenvaltioihin, jotta voitaisiin keskustella yksityiskohtaisista suunnitelmista sellaisen kattavuutta koskevan työn osalta, joka on tehtävä ennen vuoden 1998 lokakuuta, esimerkiksi työllisyyden vertailut, jotka olisi otettava osaksi tulevia kansantalouden tilinpidon uudistuksia, tai luontoisetujen arviointi, erityisesti työsuhdeautojen yksityiskäytön kohtelun osalta. 2. 7 Vuoden 1994 jälkeen saavutettu edistyminen yleisissä kysymyksissä Kattavuutta koskevien keskeisten ponnistelujen lisäksi edistystä on saavutettu myös muissa varauksia ja tutkimusta vaativissa yleisissä kysymyksissä, jotka komissiolla ja BKTL-komitealla on hoidettavina. Seuraavissa aiheissa edistyminen on ollut huomattavaa: Asumispalveluiden työryhmä, joka oli aloittanut työn vuoden 1993 puolivälissä, sai sen päätökseen vuoden 1994 puolivälissä määrittelemällä ositusmenetelmän soveltamistavan. Ryhmän työn perusteella Eurostat antoi BKTL-komitean kokoukselle joulukuussa 1994 luonnoksen komission päätökseksi, jolla määritellään kaikissa jäsenvaltioissa käytettävät menettelytavat. Joitakin yksityiskohtia koskevien muutosten jälkeen päätös sai BKTL- komitean yksimielisen tuen, minkä jälkeen komission päätös hyväksyttiin (95/309/EY, Euratom, 18 päivänä heinäkuuta 1995). Jäsenvaltioiden edellytetään antavan vuoden tiedot käyttäen uutta yhteistä ja sen 1988 jälkeiset asumispalveluita koskevat menettelytapaa tietojen siirrossa syyskuussa 1996 BKTL:n omien varojen osalta. Käytännössä jotkin maat saattavat tarvita poikkeuksia, jotta ne voisivat saattaa työn päätökseen vuoden 1997 syyskuuhun mennessä. tuotantohyödykkeisiin infrastruktuurin korjaukseen, parannuksiin Arvioiden vertailtavuutta lopullisen ja välituotekäytön rajatapauksissa käsiteltiin BKTL-komitealle annetussa asiakirjassa heinäkuussa 1994. Keskeisiin kysymyksiin ja uudistuksiin, kuuluvat esimerkiksi vähäarvoisiin sekä ohjelmistoihin kohdistuvan kulutuksen kirjaaminen. Tarvitaan yksityiskohtaista tietoa niistä käytännön toimista, joita jäsenvaltiot toteuttavat EKT:n tällaista kulutusta koskevien vaatimusten täyttämiseksi, ennen kuin vertailtavuus voidaan vahvistaa ja sitä voidaan tarvittaessa parantaa. 'Tällaista tietoa hakeva kyselytutkimus lähetettiin jäsenvaltioille lokakuussa 1994 ja siihen pyydettiin vastauksia vuoden 1995 loppuun mennessä. rahoituspalveluiden Eurostat antoi alustavan rahoituslaitoksia koskevan asiakirjan BKTL-komitealle tammikuussa 1994. Asiakirjassa nimettiin joukko teknisiä kysymyksiä, jotka koskevat joidenkin ja valuuttakauppa), sekä eräitä muita kysymyksiä, jotka koskevat tilastollisen raportoinnin kattavuutta tiettyjen rahoituslaitostyyppien osalta (esimerkiksi laitokset, joita hallitus tai keskuspankki eivät valvo). Tätä seurasi kullekin jäsenvaltiolle lähetetty kyselytutkimus, jossa pyydettiin yksityiskohtaisia selityksiä mainituista kysymyksistä ja esitettiin kullekin (esimerkiksi vakuutus tuotoksen mittaamista 18 maalle joitakin lisäkysymyksiä niiden rahoituslaitostyyppien yksityiskohtaisen tarkastelun perusteella. Useimmat vastaukset on nyt saatu ja seurantakertomus laaditaan BKTL- komitealle lähikuukausien aikana. Julkisen hallinnon ja voittoa tavoittelemattomien yhteisöjen osalta BKTL-komitealle esitettiin joulukuussa 1994 alustava asiakirja, jossa todettiin keskeisimmät kysymykset. Komitea katsoi, että vaikka osa näistä kysymyksistä, erityisesti kiinteän pääoman kulutuksen arviointi hallituksen pääomavarojen osalta, epäilemättä onkin jossain määrin merkityksellisiä BKTL:n kannalta, ne ovat merkitykseltään vähäisempiä kuin monet muut kysymykset, joita komitea samaan aikaan tutki (esimerkiksi kattavuus). Tämän vuoksi sovittiin, että julkisen hallinnon ja voittoa tavoittelemattomien yhteisöjen käsittelyä lykättäisiin noin vuodella, jotta tärkeämpi työ edistyisi. Tämä aihe on näin ollen määrä ottaa uudestaan esille BKTL-komiteassa. Aiempaa BKT:sta BKTL:oon siirtymistä koskevaa työtä, joka mainittiin tämän asiakirjan 2 luvussa, seurasi BKTL-komitean joulukuun 1994 kokoukselle annettu kertomus. Tämä kertomus seurasi aiheesta kunkin jäsenvaltion kanssa järjestettyjä kahdenvälisiä neuvotteluja, ja siinä nimettiin joukko kohtia, jotka tietyissä jäsenvaltioissa edellyttivät parannuksia, sekä merkittävä vaikeus, joka koski sijoitusrahastojen toiminnan kirjaamisen vaikeutta kaikissa jäsenvaltioissa ja josta tarvittiin lisätutkimuksia. Komitea päätti perustaa työryhmän, jonka tehtävänä olisi ehdottaa toimia sijoitusrahastojen suhteen. Työryhmä kokoontui kolmesti vuoden 1995 ensimmäisen puoliskon aikana. BKTL-komitean kokoukselle lokakuussa 1995 esitettiin työryhmän työhön perustuva kertomus, jossa annettiin suositus näiden rahastojen käsittelystä. Keskusteluja jatkettiin komitean kokouksessa joulukuussa 1995, ja oletetaan,että ne saadaan päätökseen maaliskuussa 1996. Muita kohtia, joissa on heikkouksia BKT:sta BKTL:oon siirtymisen kannalta ja joissa joidenkin jäsenvaltioiden on toteutettava parannuksia, käsitellään kahdenväliseltä pohjalta. ja tarpeelliseksi teknisiä vaikeuksia, suuri määrä yksityiskohtaisia Maataloutta käsiteltiin BKTL-komitealle kesäkuussa 1994 annetussa asiakirjassa. Siinä nimettiin jotka koskevat maatalouden osuuden mittaamista BKTL:n kannalla. Useiden jäsenvaltioiden arvioista löydettiin heikkouksia, jotka yleensä olivat merkitykseltään vähäisiä, mutta yksi varaus tehtiin Portugalin maataloutta koskeviin arvioihin. katsottiin Havaittujen heikkouksien yleiset kohdat liittyivät usein käsitteen "kansallinen maatila" käyttöön maatalouden tilinpidossa ja sen epätäydelliseen vastaavuuteen kansantalouden tilinpidon vaatimien käsitteiden osalta. Komitea päätti kuulla maataloustilastokomitean tilinpidon asiantuntijoita asiakirjassa yhteydessä esitetyistä teknisistä ja yksityiskohtaisista kysymyksistä. BKTL-komitea palaa aiheeseen vuoden 1996 aikana, kun tätä asiaa koskevat neuvot on kuultu. työryhmän maatalouden toimivan ja se arvioimiseksi on pitkään ollut BKTL-komitean Alv-tietojen käyttö BKTL:n liittyvää kysymystä on erityisen kiinnostuksen aiheena. Kaksi tähän aiheeseen kiinnostavia ja ne molemmat koskevat alv:n ja teoreettisen määrän tulkitsemista: sen alv-määrän, joka voidaan olettaa, jos alv-sääntöjä ja -asetuksia sovelletaan kansantalouden tilinpitoon sisältyviin arvioihin taloudellisesta toiminnasta. Ensimmäinen kiinnostava kysymys koskee tämän teoreettisen alv-määrän ja valtion tosiasiallisesti saaman alv-määrän välisen eron tulkintaa. Toinen kiinnostava kysymys koskee sitä, kumpaa alv-käsitettä käytetään BKTL:n osana olevana alv-määränä. laskemista 19 Komitean kokouksessa tammikuussa 1994 Eurostat antoi esityksen, jossa nimettiin ne erot, joita jäsenvaltioissa on BKTL. n muodostamiseen käytetyn alv-arvion käsitteen osalta, ja määriteltiin keskeiset kysymykset, jotka vaativat lisätutkimusta. Tätä seurasi lyhyt kyselytutkimus, jolla kerättiin työn jatkamiseen tarvittavaa lisätietoa, ja tämän jälkeen toinen BKTL-komitean kokoukselle kesäkuussa 1995 annettu asiakirja. Komitean kokouksessa joulukuussa 1995 jatkettiin jälleen keskustelua, jolla pyritään sopimaan yhteisestä menetelmästä alv:n arvioimiseksi BKTL:n osana kaikissa jäsenvaltioissa, ja kysymyksen käsittelyä jatketaan kahdenvälisissä yhteyksissä. Kaikkia yleisiä kysymyksiä koskevan työn päätökseen saattamiselle ja komission näitä kysymyksiä koskevien varausten purkamiselle asetettu tavoiteaikaraja on lokakuu 1997 (asumisen osalta tulokset on määrä saada syyskuussa 1996). Joissain jäsenvaltioissa voidaan työstä päätökseen lokakuuhun 1998 mennessä. tarvita poikkeuksia, jotta ne voisivat saattaa osan 2. 8 Edistyminen maakohtaisissa kysymyksissä vuoden 1994 jälkeen Myös eri jäsenvaltioissa on saavutettu huomattavaa edistymistä BKTL-arvioiden vertailtavuuden ja luotettavuuden parantamisessa maakohtaisin keinoin. Toteutetuista parannuksista voidaan antaa seuraava tiivistelmä: Suuria ponnistuksia on tilinpidon perusteelliseksi tehty kansantalouden uudistamiseksi niissä jäsenvaltioissa, joiden BKTL-arvioiden on nähty olevan muita heikommalla pohjalla. Uudistaminen on jo johtanut suuriin BKTL- arvioiden muutoksiin Kreikan, Luxemburgin ja Portugalin osalta. Merkittävää kehitystä on käynnissä myös Belgiassa ja Irlannissa, vaikka tämä ei tarkoitakaan, että näiden kahden maan kohdalla olisi odotettavissa yhtä suuria BKTL-arvioiden muutoksia. tehneet jäsenvaltiot ovat Kaikki työtä vastauksena maakohtaisiin tärkeää varauksiin, joita komissio on esittänyt niiden BKTL:n keruumenetelmien joihinkin osiin. Monissa tapauksissa komissio on tämän seurauksena voinut purkaa varauksensa. Jäljellä olevissa tapauksissa odotetaan, että tekeillä olevan työn ansiosta komissio voi purkaa varauksensa tämän kertomuksen kirjoittamisen ja vuoden 1997 lokakuussa olevan tavoiteaikarajan välillä (vaikka joissakin tapauksissa poikkeukset saattavat jälleen olla tarpeen, ja aikarajaksi tulee lokakuu 1998). tilinpidon Kaikilla jäsenvaltioilla on myös merkittäviä omia kansantalouden kehittämishankkeita. Nämä hankkeet eivät ole suoraan seurausta komissiosta ja BKTL-komiteasta lähtöisin olevista työohjelmista, mutta ne ovat silti hyvin tärkeitä ja niillä on työohjelmia täydentävä tehtävä. Täydellinen Jäsenvaltioiden parannuksiin kuuluvat seuraavat: luettelo eri jäsenvaltioiden tekemistä parannuksista olisi hyvin pitkä. jo tekemiin tai tällä hetkellä toteuttamisvaiheessa oleviin keskeisiin Belgiassa on tehty joukko hallinnollisia muutoksia, joilla pyritään antamaan uutta voimaa järjestelmää, jonka merkittävistä kansantalouden tilinpidon kehittämiselle. Nykyistä 20 puutteista Eurostat huomautti yksityiskohtaisessa kertomuksessaan vuonna 1992, aiotaan tuntuvasti uudistaa. Kansantalouden tilinpitojärjestelmän keskeisiin uusiin piirteisiin kuuluvat uudet yrityksiä koskevat perustilastot sekä OECD:n vuodelta 1958 peräisin olevan kansantalouden tilinpidon kehyksen korvaaminen EKT:lla. Tanskassa jo päätökseen saatetun työn ansiosta komissio on voinut purkaa yhden Tanskaa koskevan varauksen ja toisen purkamista odotetaan lähiaikoina. Komissio on myös voinut purkaa veroja ja tukia koskevan varauksensa sen jälkeen, kun Statisties Danmark oli tehnyt joitakin muutoksia. Vuoden 1997 puoliväliin mennessä on määrä saada päätökseen kansantalouden tilinpidon laaja-alaista uudistamisia koskeva työ, johon liittyy useiden tärkeiden uusien tietolähteiden käyttöön ottaminen. Uudistukseen sisältyy joukko hankkeita, joilla itsessään vastataan jäljellä oleviin komission Tanskaa koskeviin varauskohtiin, työtä kattavuuden osalta. ja muita hankkeita, joilla jatketaan tähän mennessä tehtyä Ranskassa on tehty parannuksia joihinkin kansantalouden tilinpidon arvioiden osiin, ja tämän ansiosta komissio on voinut purkaa yhden Ranskaa koskevista varauksistaan sekä yleistä veroja ja tukia koskevan varauksensa. Työ on myös käynnissä pidemmän aikavälin kehityshankkeissa, joita tarvitaan jäljellä olevan Ranskaa koskevan varauksen purkamiseksi. Saksa on esittänyt BKTL-komitealle BKTL-arviot, joihin sisältyvät uudet osavaltiot (Länder). Komission kertomuksessa BKTL-komitealle heinäkuussa 1994 esitettiin kriittinen arvio näistä arvioista, todettiin niitä varten tehdyt suuret ponnistelut sekä joitakin alueita, joilla niitä voitaisiin tulevaisuudessa parantaa. Komission Saksaa (sekä uusia että vanhoja osavaltioita) koskeviin varauksiin vastataan parhaillaan, ja vaadittavan työn eri osat saadaan valmiiksi eri aikoina nykyhetkestä lokakuuhun 1997 tultaessa. Yleinen veroja ja tukia koskeva varaus on purettu Saksan osalta. Kreikassa kansallinen tilastotoimisto on joidenkin komission rahoittamien teknisten asiantuntijoiden avulla tehnyt suuria parannuksia kansantalouden tilinpitoon. Keskeinen suurelta osin vuonna 1994 valmistunut uudistus sisälsi entistä parempia menetelmiä esimerkiksi rakennusalan, jakelun sekä liiketoiminnan ja henkilökohtaisten palveluiden aikaisempien BKTL-arvioiden yli 20 % kasvuun. Vaikka osalta, mikä lisäparannuksia yhä tarvitaan, on selvää, että Kreikan kansantalouden tilinpidossa on jo saavutettu erittäin merkittävä vertailtavuuden ja luotettavuuden parantuminen. Komission Kreikkaa koskevien varausten arvioimiseen ja tätä seuraavaan purkamiseen tarvittavat tiedot saadaan luultavasti helmikuuhun 1996 mennessä. johti luotettavuuteen Irlannissa on käynnissä joukko hankkeita, joilla tehdään tärkeitä parannuksia BKTL- arvioiden lähestymistapaa käyttäen. Lisäksi ja käyttökehys johtavat entistä kulutukseen perustuva lähestymistapa sekä tarjonta- luotettavampaan kansantalouden tilinpitoon. Nämä hankkeet on määrä saada päätökseen vuonna 1997, ja tällöin, jos työ on menestyksekästä, on luultavasti mahdollista purkaa kaikki komission Irlantia koskevat varaukset. tuloihin perustuvaa käytetään Italiassa kattavuuden parantamiseksipa tämä tunnustetaan hyväksi perustaksi. On käynnissä työ, jolla pyritään rakentamaan mahdollisimman hyvin hyödyntämään perheiden työllisyystietoja kansantalouden talouskyselyitä tilinpidon ja 21 laadullisesti hyvä yritysrekisteri. Kun nämä keskeiset tehtävät on saatu päätökseen, oletetaan, että komission Italiaa koskevat varaukset voidaan purkaa. tarkistus vuonna 1994. Siihen kuului Luxemburgissa saatiin valmiiksi mittava parannuksia moniin perustilastoihin erityisesti palveluiden osalta sekä joihinkin käytettyihin arviointimenetelmiin. Aiemmat BKTL-arviot kasvoivat tämän seurauksena noin 10%). Kun komissio on saanut uudistettua kansantalouden tilinpitoa koskevat täydelliset asiakirjat, se uskoo voivansa purkaa useimmat tai kaikki Luxemburgia koskevat varauksensa. Alankomaissa valmistui vuonna 1992 kansantalouden tilinpidon merkittävä uudistus, jolla poistettiin joitakin sen suhteellisista heikkouksista. Lisätarkistus, johon kuuluu erityisesti lisäparannuksia kattavuuden osalta, on käynnissä ja sen on määrä valmistua vuonna 1999. On toteutettu tutkimus vastauksena komission ainoaan Alankomaita koskevaan varaukseen, ja BKTL:oon tehtävän pienen tarkistuksen ansiosta varaus voidaan purkaa. Portugalissa kansantalouden tilinpitojärjestelmän keskeisiin puutteisiin vastattiin laajalla uudistuksella, joka saatiin päätökseen vuonna 1994. Uudistukseen kuuluivat esimerkiksi palvelualan merkittävien osien huomattavasti parantuneet arviot, minkä seurauksena aiemmat BKTL-arviot kasvoivat noin 15 %>. Vaikka Portugalin kansantalouden tilinpitoon tarvitaan yhä joitakin lisäparannuksia, jo tehdyn merkittävän työn ansiosta voidaan pian purkaa monet komission Portugalia koskevista varauksista. Loput Portugalia koskevat varaukset voivat johtaa BKTL:n lisäparannuksiin vuonna 1996, minkä jälkeen toivotaan, että nämäkin varaukset voidaan purkaa. Espanjassa on käynnissä parannuksia, jotka koskevat kansallisia arpajaisia sekä veroja ja tukia. Komission varaus, joka koski Espanjan kansallisia arpajaisarvioita, on purettu. Työ on käynnissä, jotta jäljellä olevat Espanjaa koskevat sekä yleiset veroja ja tukia koskevat varaukset voitaisiin purkaa vuoteen 1997 mennessä. Yhdistyneessä kuningaskunnassa jo valmistuneen työn ansiosta komissio on voinut purkaa kaikki neljä Yhdistyneen kuningaskunnan BKTL-arvioita koskenutta varaustaan. Uusien jäsenvaltioiden sekä Islannin ja Norjan osalta Eurostat toteutti vuoden 1994 toisella puoliskolla vierailun kuhunkin maahan. Näiden vierailuiden avulla kerättiin perustietoja kussakin maassa käytetyistä lähteistä ja menetelmistä ja annettiin opastusta yksityiskohtaisempien toimittamisessa komissiolle. BKTL-komitea käsitteli kutakin vierailua koskevat kertomukset kokouksissaan joulukuussa 1994 ja maaliskuussa 1995. tietojen -n Liite B BKTL-direktiiviä koskevaan kertomukseen neuvostolle ja parlamentille Yhteenveto BKTL-arvioihin tehdyistä parannuksista vuosina, joita koskee varaus 1988 | 1989 | 1990 | 1991 | I 1988-1 1988R95 muutos yhteensa parannusl varauk- 1 | seen 1989-1 1989R95 muutos yhteensa parannusl varauk- I | seen 1 1990-1 1990R95 muutos yhteensa p a r a n n u sl varauk- 1 | seen 1991-1 1991R95 muutos yhteensa parannus varauk- seen • I | 5445 695 2122 7390 39190 5645 18,8 1072 326 449 5880 463 5513 694 2108 8997 40018 5726 20 1084 360 454 6780 459 1,25% -0,14 % -0,66 % 2 1 , 7 5% 2,11 % 1,43% 6,38 % 1,12% 1 0 , 4 3% 1,11 % 15,31 % -0,86 % 0,06 % 0,11 % N/A 20,70 % 0,69 % 0,01 % 3,67 % -0,04 % 9,20 % 1,56% 1 5 , 5 3% - 0 , 1 0% 5952 733 2261 8768 44597 6101 20,9 1177 373 473 6994 511 5991 725 2249 10691 44945 6154 22,18 1183 404 485 8004 502 0,66 % - 1 , 0 9% -0,53 % 2 1 , 9 3% 0,78 % 0,87 % 6 , 1 2% 0,51 % 8,31 % 2,54 % 14,44 % - 1 , 7 6% N/A 0,11 % N/A 20,60 % 0,64 % 0,08 % 3. 30 % N/A 8. 85 % 1. 69% 14,71 % -0,16 % 6352 777 2470 10409 49627 6467 22,9 1291 397 509 8460 548 6345 753 2494 12867 49971 6479 24,06 1296 442 516 9490 540 -0,11 % -3,09 % 0,97 % 23,61 % 0,69 % 0 , 1 9% 5,07 % 0,39 % 11,34% 1,38% 12,17% - 1 , 4 6% N/A 0,11 % N/A 20,90 % 0,56 % 0,03 % 3,93 % N/A 9,32 % 1,37% 14,21 % -0,24 % 6680 784 2826 12813 54223 6722 24,25 1407 433 543 10206 568 6699 782 2882 15726 54736 6735 25,4 1409 482 542 10915 566 0,28 % -0,26 % 1,98% 22,73 % 0,95 % 0 , 1 9% 4. 74 % 0,14 % 11,32 % - 0 , 1 8% 6,95 % -0,35 % N/A 0,11 % 0,85 % 20,70 % 0,67 % -0,06 % 3,51 % N/A 8,78 % - 0 , 1 8% 1 0 , 7 4% -0,25 % |Vuosi Maa Belgia Tanska Saksa Kreikka Espanja Ranska Irlanti Italia (LIT) Luxemburg Alankomaat Portugali Yhdistynyt kuningaskunta Yksikko Md BFR Md DKR Md DM Md DR Md PTA Md FF Md IRE 1000 Md Md LFR Md HFL Md ESC Md UK£ L9XX-I = ensimmäinen arvio vuodelle 19XX 19XXR95 = vuonna 1995 tarkistettu arvio vuodelle 19XX N/A = ei saatavilla 23 Esipuhe Edellä oleva taulukko osoittaa jäsenvaltioiden BKTL-arvioissa tapahtuneet muutokset vuosina 1988-1991. Osa näistä muutoksista on seurausta meneillään olevista BKTL:n tarkistuksista. Näitä ei käsitellä tässä, vaan tarkoituksena on korostaa niitä muutoksia, tapahtuneita jotka heijastavat komission päätösten parannuksia tai jotka ovat tapahtuneet varausten esittämisen jälkeen. Jatkossa annettavat selitykset selventävät parannuksen lajia kunkin maan kohdalla. soveltamisen seurauksena Jotta jäsenvaltioiden saavuttamaa edistystä voitaisin mitata, Eurostat ja BKTL-komitea halusivat myös arvioida varausten esittämisen jälkeen käytetyissä tilastomenetelmissä ja -lähteissä tapahtuneita parannuksia erityisesti, jos lukujen muutoksia ei osoiteta riittävän yksityiskohtaisesti. Jakso 1988-1991 valittiin tarkasteltavaksi, koska se vastaa niitä vuosia, joiden osalta BKTL-arvioiden on määrä olla lopullisia ja joiden osalta on esitetty varauksia. Belgia Vuoden 1988 osalta välittömästi varauksiin liittyvien BKTL-tarkistusten kokonaismäärä (0,06 %) vastaa BKTL:n kolmen eri laskutavan keskimääräistä korjaussuhdetta. Tuotoksen osalta nämä muutokset (0,13 % kokonais-BKTL:sta) vaikuttavat lähinnä muusta maailmasta saatuihin korvauksiin (0,19 %) ja markkinapalveluiden lisäarvoon (- lähinnä belgialaisille 0,08 %). Tulojen osalta parannukset (0,16 %) yrityksille maksettuja veroja (-0,33 %), yhtiöiden voittoja (0,25 %), työntekijöiden korvauksia (0,13 %) ja belgialaisten yritysten saamia osinkoja (0. 09 %). Kulutuksen osalta tarkistukset (-0,12 %) liittyvät täysin loppukulutuksen arvioihin. koskevat Muut vuoden 1988 ja vuosien 1989 ja 1991 muutokset ovat pääasiassa lähtöisin käytetyn tilastollisen perustan ja menetelmien muutoksista, sekä vuodesta 1994 lähtien tapahtuneesta saatujen uusien soveltamisesta näihin vuosiin. Kattavuutta on kohennettu. Tällä hetkellä ei kuitenkaan ole mahdollista yhdistää näitä tarkistuksia mihinkään tiettyyn varaukseen. ja yksityiskohtaisempien jälkeenpäin tietojen Tanska Tanska muutti BKTL-arvioitaan vuosina 1988-1991 ottaakseen huomioon Tanskan viranomaisten tietoon tuodut vesihuoltoa ja kaupallisia toimintoja koskevat varaukset. Muutosten vaikutus näiden neljän vuoden osalta on noin 0,02 % BKTL:sta vesihuollon osalta ja 0,09 % kaupallisten toimintojen osalta. Olisi myös huomattava, että noudattaakseen veroja ja tukia koskevaa päätöstä Tanska perui vuonna 1991 käyttöön ottamansa veroja ja tukia koskevat tarkistukset. Saksa Vuodesta 1990 lähtien Saksan BKTL-arvioissa on otettu huomioon tuona vuonna 3. lokakuuta tapahtunut maan yhdistyminen. Vuosien 1988 ja 1989 luvut koskevat siis 24 entistä Saksan liittotasavaltaa, kun taas vuosien 1990 ja 1991 luvuissa ovat mukana uudet osavaltiot (Länder). Saksa on tarkistanut vuoden 1991 arviotaan uusien osavaltioiden kohdalta noin Œ,85 % vastauksena varauksiin, joita esitettiin näiden uusien osavaltioiden suhteen. Kreikka Kreikka on muuttanut vuosien 1988-1991 BKTL-lukuja osana yhä käynnissä olevaa kansantalouden tilinpidon perusteellista uudistusta. Näiden muutosten vaikutus tuona aikana oli noin 20,7 % BKTL:sta. Espanja Espanja on tehnyt muutoksia vuosia 1988-1991 koskeviin BKTL-arvioihinsa vastauksena esitettyihin varauksiin. Nämä tarkistukset koskevat kansallisia arpajaisia (0,36 % BKTL:sta), vakuutuspalveluita tukia (0,48 %). Kansallisia arpajaisia koskevat arviot ovat kauden 1988-1991 osalta lopulliset. Menettely kansallisia arpajaisia koskevien varausten purkamiseksi on käynnissä. Toisaalta vakuutuspalvelu iden ja koulutustukien luvut ovat yhä väliaikaisia. ja koulutustoiminnan (-0,21 %) Ranska Ranska on esittänyt BKTL-arviot vuosille 1988-1991, jotka on tarkistettu esitettyjen varausten mukaisesti taloudellisen alueen, leasing-toimintojen, vakuutuksen, valtateiden ja verkostojen arvonalennuksen, varkauksien, valtiolle maksettujen tarkistus- ja valvontamaksujen sekä SNCF:lie ja RATP:lle carte orange -kausilipun yhteydessä suoritettujen maksujen osalta. Kaikkien näiden varausten osalta vuosille 1988-1991 tehdyt tarkistukset ovat lopullisia ja niiden määrä on näinä vuosina 0. 07 %, 0,08 %, 0,03 % ja -0,06 % BKTL:sta. Ranska on myös vuodesta 1992 lähtien lähettänyt tiedot, joihin sisältyvät näiden kohtien osalta vaaditut tarkistukset. Erityisvaraukset on purettu. Irlanti Irlanti on tarkistanut vuosin 1988-1991 BKTL-arvioitaan vastauksena tiettyihin esitettyihin varauksiin. Nämä tarkistukset vastaavat 3,67 %, 3,30 %, 3,93 % ja 3,51 % BKTL:sta näinä neljänä vuotena. Vuoden 1988 osalta yli kaksi kolmannesta muutoksista koskee toiminnan bruttoylijäämää. Vuosilta 1989-1991 ei ole annettujen tietojen perusteella mahdollista jakaa muutoksia esitettyjen eri varausten mukaisesti. Uudet arviot ovat väliaikaisia. Italia Ainoa muutos, jonka Italia on tehnyt vuosien 1988-1991 kansantalouden tilinpitoon tarkistus esitettyjen varausten työntekijöiden muualta maailmasta saamien korvausten osalta. Tämä tarkistus on seurausta varauksesta, joka koskee siirtymistä BKT:sta BKTL:oon ja jota BKTL- -0,04 % BKTL:sta edustava seurauksena, on 25 komitea ei ole vielä käsitellyt. Koska Italian kansantalouden tilinpidon uudistaminen on vielä kesken, ei ole mahdollista varmistaa tehtäviä tarkistuksia. Luxemburg Vuonna 1994 päätökseen saatetun kansantalouden tilinpidon merkittävän uudistuksen tuloksena Luxemburg on tarkistanut vuosien 1988-1991 kansantalouden tilinpidon arvioita tavoitteena esitettyjen varausten noudattaminen. Tämän kauden tarkistukset ovat noin + 9 % BKTLrsta. Ne koskevat pääasiassa parempaa kattavuutta palveluiden sekä rahoitus-ja vakuutustoiminnan osalta (noin 90 % lisäyksestä) sekä vähäisemmässä määrin julkisen hallinnon markkina- ja muiden kuin markkinapalveluiden uudelleen arviointia. Alankomaat Alankomaat on tarkistanut BKTL-arvioitaan vuosille 1988-1990 osana kansantalouden tilinpidon merkittävää uudistusta, joka saatiin valmiiksi vuonna 1992. Muutokset vastaavat noin 1,5 % BKTL:sta. Vuoden 1991 luvut arvioitiin uutta perustaa käyttäen, eikä niitä ole tämän jälkeen muutettu paljon. Vuosien 1988-1991 lukuihin tehtiin pieniä tarkistuksia kiinteän pääoman kulutuksen tarkistuksen jälkeen, mikä tuli mahdolliseksi vuoden 1995 jälkeen uusien investointitietojen saatavuuden ansiosta. Tämä tarkistus voidaan lukea osaksi julkista hallintoa ja yksityisiä voittoa tavoittelemattomia yhteisöjä koskevaa varausta. Portugali ja 10,74 % BKTL:sta. Vuoden 1991 Osana kansantalouden tilinpidon merkittävää uudistusta Portugali on korjannut vuosien 1988-1991 BKTL-arvioitaan. Nämä muutokset ovat vuosittain 15,53 %, 14,71 %, 14,21 % luvut edellyttivät vähemmän tarkistuksia, koska toisin kuin kolmena edellisenä vuonna, Azorit ja Madeira sisältyivät vuoden alkuperäiseen arvioon, mikä yhteensä vastaa noin 5 % BKTL:sta. Lisäksi liittyvät muutokset ovat vuosina 1988-1991 varauksia koskeviin parannuksiin suurempia kuin kokonaismuutos. Tämä johtuu siitä, että muut korjaukset ovat aiheuttaneet BKTL-arvioiden pienenemistä vuosien 1993 (jolloin varauksiin liittyvät korjaukset tehtiin) ja 1995 välillä. Tällä hetkellä saatavilla olevien tietojen perusteella ei ole mahdollista jakaa tarkistuksen (noin 10 %) vaikutusta (Azoreita ja Madeiraa lukuunottamatta) esitettyjen eri varausten kesken. Yhdistynyt kuningaskunta Vastauksena esitettyihin varauksiin Yhdistynyt kuningaskunta tarkisti BKTL-arvioitaan vuosille 1988-1991. Varauksiin liittyvät parannukset (-0,10 %, -0,16 %, -0,24 % ja -0,25 % BKTL:sta näinä neljänä vuotena) vastaavat muualta maailmasta saadun joka koskee omaisuustulon siirtymistä BKT:sta BKTL:oon. Otsikko "kokonaismuutos" sisältää kuitenkin myös joitakin muiden varausten perusteella tehtyjä tarkistuksia. Joidenkin näiden varausten "yleiseen varaukseen", tarkistuksia. Nämä liittyvät 26 vaikutus BKTL:oon oli erittäin vähäinen, esimerkkinä vakuutus, jonka osalta vain vuoden 1991 lukuja tarkistettiin (0,08 %). Muissa tapauksissa (tuonti-vientiyritysten rekisteri, leasing-yhtiöiden rekisteri) ei ole ollut mahdollista laskea kokonaisvaikutusta BKTL:oon, koska tarkistukset tehtiin tuotos-panos-taulukkoihin. Näiden taulukoiden osalta varausten esittämisen jälkeen tehdyt tilastomenetelmien muutokset ovat kuitenkin osoittautuneet tyydyttäviksi. Yhdistyneen kuningaskunnan vuosille 1988-1991 antamat uudet arviot ovat lopullisia, ja erityisvaraukset on purettu. 27 ISSN 1024-4492 KOM(96) 124 lopullinen ASIAKIRJAT FI 17 Luettelonumero : CB-CO-96-133-FI-C ISBN 92-78-01858-9 Euroopan yhteisöjen virallisten julkaisujen toimisto L-2985 Luxemburg 88

Proposta de Decisão do Conselho e da Comissão relativa à conclusão do Acordo de Parceria e de Cooperação entre as Comunidades Europeias e os seus Estados-membros, por um lado, e a República da Arménia, por outro

http://publications.europa.eu/resource/cellar/a5e72788-1999-4a14-80f9-b3a0e23b556f

por

COMISSÃO DAS COMUNIDADES EUROPEIAS Bruxelas, 27. 03. 1996 COM(96) 136 final 96/093 (AVC) Proposta de Decisão do Conselho e da Comissão relativa à conclusão do Acordo de Parceria e de Cooperação entre as Comunidades Europeias e os seus Estados-membros, por um lado, e a República da Arménia, por outro (apresentada pela Comissão) Exnosicfio dos motivos 1. 2. 3. 4. 5. A proposta de Decisão do Conselho e da Comissão que figura em anexo constitui o instrumento jurídico para a conclusão do Acordo de Parceria e de Cooperação entre as Comunidades Europeias e os seus Estados-membros, por um lado, e a República da Arménia, por outro. Na sequência da adopção pelo Conselho das directrizes de negociação, em 5 de Outubro de 1992, realizaram-se negociações com a República da Arménia no decurso de 1995. Após duas rondas de negociações, o Acordo foi rubricado em 15 de Dezembro de 1995. Trata-se de um Acordo de natureza mista, que abrange domínios da competência quer da Comunidade quer dos Estados-membros, concluído por um período inicial de dez anos. O Acordo institui um diálogo político, abrangendo igualmente o comércio de mercadorias, as condições de trabalho, o estabelecimento e o exercício de actividades por parte das sociedades, a prestação de serviços transfronteiras, os pagamentos e os capitais, a concorrência, a protecção da propriedade intelectual, industrial e comercial, a cooperação em matéria legislativa, a cooperação económica, a cooperação em matérias relacionadas com a democracia e os direitos do Homem, a cooperação em matéria de prevenção de actividades ilegais e da imigração clandestina, a cooperação cultural e financeira. O Acordo inclui uma cláusula que permite a sua suspensão, mesmo unilateral, no caso de se verificar uma violação dos elementos essenciais em que assenta, ou seja, o respeito da democracia, dos direitos humanos e dos princípios da economia de mercado. O Acordo define o enquadramento institucional para a sua aplicação, criando um Conselho de Cooperação, um Comité de Cooperação e um Comité de Cooperação Parlamentar. A cooperação aduaneira é objecto de um Protocolo distinto. O Acordo substituirá, no que se refere às relações entre a Comunidade e a República da Arménia, o Acordo relativo ao Comércio e à Cooperação Comercial e Económica entre a Comunidade Económica Europeia e a Comunidade Europeia da Energia Atómica e a URSS, assinado em 18 de Dezembro de 1989. As três Comunidades (CE, CEEA e CECA) seguem procedimentos diferentes para a assinatura e conclusão do Acordo. No que respeita à CE, importa ter em conta o parecer 1/94 do Tribunal de Justiça das Comunidades Europeias, proferido em 15 de Novembro de 1994, relativo à /< competência da Comunidade Europeia para concluir os acordos decorrentes do Uruguay Round. Para efeitos da conclusão do Acordo: o Conselho conclui o Acordo em nome da Comunidade Europeia, após parecer favorável do Parlamento Europeu e consulta do Comité Económico e Social, em conformidade com o n° 2 do artigo 54°, com a última frase do n° 2 do artigo 57°, com o n° 2 do artigo 73°-C, com o artigo 75°, com o n° 2 do artigo 84° e com os artigos 113_ e 23 5_, conjugados com a segunda frase do n_ 2 e com o segundo parágrafo do n_ 3 do artigo 228_ do Tratado CE, através da adopção da decisão em anexo; a Comissão conclui o Acordo em nome da Comunidade Europeia da Energia Atómica, após aprovação pelo Conselho em conformidade com o n_ 2 do artigo 101_ do Tratado Euratom; a Comissão conclui o Acordo em nome da CECA, em conformidade com o Tratado CECA, após consulta do Comité Consultivo e mediante parecer favorável do Conselho, deliberando por unanimidade; Tendo em conta a natureza mista do Acordo, a sua conclusão deverá ser ratificada por todos os Estados-membros. Tendo em conta o que antecede, a Comissão propõe ao Conselho que adopte a decisão em anexo. 16 DECISÃO DO CONSELHO E DA COMISSÃO DE relativa à conclusão do Acordo de Parceria e de Cooperação entre as Comunidades Europeias e os seus Estados-membros, por um lado, e a República da Arménia, por outro (. /. /CECA, CE, EURATOM) O CONSELHO DA UNIÃO EUROPEIA, A COMISSÃO DAS COMUNIDADES EUROPEIAS, Tendo em conta o Tratado que institui a Comunidade Europeia do Carvão e do Aço, Tendo em conta o Tratado que institui a Comunidade Europeia, nomeadamente, o n° 2 do artigo 54°, a última frase do n_ 2 do artigo 57_, o n° 2 do artigo 73°-C, o artigo 75°, o n° 2 do artigo 84° e os artigos 113_ e 23 5_, conjugados com a segunda frase do n_ 2 e com o segundo parágrafo do n_ 3 do artigo 228_, Tendo em conta o Tratado que institui a Comunidade Europeia da Energia Atómica, nomeadamente, o n° 2 do artigo 101_, Tendo em conta o parecer favorável do Parlamento Europeu, Tendo em conta a aprovação do Conselho, concedida em conformidade com o disposto no artigo 101° do Tratado que institui a Comunidade Europeia da Energia Atómica, Após consulta do Comité Consultivo da CECA e do Comité Económico e Social e tendo em conta o parecer favorável do Conselho deliberando por unanimidade; Considerando que a conclusão do Acordo de Parceria e de Cooperação entre a União em Europeia e a República da Arménia assinado em contribuiria para a realização dos objectivos das Comunidades Europeias; Considerando que o Acordo visa reforçar os vínculos existentes, nomeadamente os estabelecidos pelo Acordo relativo ao Comércio e à Cooperação Comercial e Económica entre a Comunidade Económica Europeia e a Comunidade Europeia da Energia Atómica e a URSS, assinado em 18 de Dezembro de 1989; Considerando que algumas obrigações previstas no Acordo, em domínios não abrangidos pela política comercial da Comunidade, afectam o regime estabelecido por actos comunitários relativos, nomeadamente, ao direito de estabelecimento e aos transportes; / c Considerando que o Acordo impõe à Comunidade determinadas obrigações relativas aos movimentos de capitais e aos pagamentos entre a Comunidade e a Arménia; Considerando que, relativamente a determinadas medidas previstas no Acordo da competência da Comunidade, o Tratado CE não prevê outros poderes de acção para além dos referidos no seu artigo 23 5_, DECIDEM: Artigo 1_ São aprovados, em nome da Comunidade Europeia, da Comunidade Europeia do Carvão e do Aço e da Comunidade Europeia da Energia Atómica, o Acordo de Parceria e de Cooperação entre a União Europeia e a República da Arménia, bem como o Protocolo, as declarações e as trocas de cartas que figuram em anexo. Artigo 2 1. 2. A posição a adoptar pela Comunidade no Conselho de Cooperação será definida pelo Conselho, sob proposta da Comissão, ou, se for caso disso, pela Comissão, em conformidade com as disposições pertinentes dos Tratados que instituem a Comunidade Europeia, a Comunidade Europeia do Carvão e do Aço e a Comunidade Europeia da Energia Atómica. Nos termos do artigo 79_ do Acordo de Parceria e de Cooperação, o Presidente do Conselho presidirá ao Conselho de Cooperação e apresentará a posição da Comunidade. O Comité de Cooperação será, de acordo com o seu regulamento interno, presidido por um representante da Comissão que apresentará à posição da Comunidade. Artigo 3_ O Presidente do Conselho procederá, em nome da Comunidade Europeia, à notificação prevista no artigo 100_ do Acordo. O Presidente da Comissão procederá a essa notificação em nome da Comunidade Europeia do Carvão e do Aço e da Comunidade Europeia da Energia Atómica. Feito em Bruxelas, Id Acto final Os plenipotenciários: do REINO DA BÉLGICA, do REINO DA DINAMARCA, da REPÚBLICA FEDERAL DA ALEMANHA, da REPÚBLICA HELÉNICA, do REINO DE ESPANHA, da REPÚBLICA FRANCESA, da REPÚBLICA DA FINLÂNDIA, da IRLANDA, da REPÚBLICA ITALIANA, do GRÃO-DUCADO DO LUXEMBURGO, do REINO DOS PAÍSES BAIXOS, da REPÚBLICA DA ÁUSTRIA da REPÚBLICA PORTUGUESA, do REINO DA SUÉCIA, do REINO UNIDO DA GRÃ-BRETANHA E DA IRLANDA DO NORTE, Partes Contratantes no Tratado que institui a COMUNIDADE EUROPEIA, no Tratado que institui a COMUNIDADE EUROPEIA DO CARVÃO E DO AÇO, e no Tratado que institui a COMUNIDADE EUROPEIA DA ENERGIA ATÓMICA, a seguir denominados "Estados-membros", e da COMUNIDADE EUROPEIA, da COMUNIDADE EUROPEIA DA ENERGIA ATÓMICA, e da COMUNIDADE EUROPEIA DO CARVÃO E DO AÇO, a seguir denominadas "a Comunidade", por um lado, le e os plenipotenciários da República da Arménia, por outro, reunidos a de mil novecentos e noventa e seis a fim de assinarem o Acordo de Parceria e de Cooperação que institui uma parceria entre as Comunidades Europeias e os seus Estados-membros, por um lado, e a República da Arménia, por outro, a seguir denominado "Acordo de Parceria e de Cooperação", aprovaram o seguinte texto: Acordo de Parceria e de Cooperação e o Protocolo relativo à Assistência Mútua em Matéria Aduaneira. Os plenipotenciários dos Estados-membros e da Comunidade e os plenipotenciários da República da Arménia adoptaram os textos das Declarações Comuns a seguir enumeradas e que figuram em anexo ao presente Acto Final: Declaração Comum relativa ao artigo 3o-A do Acordo Declaração Comum relativa ao artigo 5o do Acordo Declaração Comum relativa ao artigo 14_ do Acordo Declaração comum relativa à noção de "controlo" referida na alínea b) do artigo 24_ e no artigo 36° do Acordo Declaração Comum relativa ao artigo 35_ do Acordo Declaração Comum relativa ao artigo 42° do Acordo Declaração Comum relativa ao artigo 94° do Acordo Os plenipotenciários dos Estados-membros e da Comunidade e os plenipotenciários da República da Arménia tomaram igualmente nota da seguinte troca de cartas anexa ao presente Acto Final: Troca de Cartas entre a Comunidade e a República da Arménia relativa ao estabelecimento de sociedades Os plenipotenciários dos Estados-membros e da Comunidade e os plenipotenciários da República da Arménia tomaram igualmente nota da seguinte declaração anexa ao Presente Acto Final: Declaração Unilateral da República Francesa relativa aos países e territórios ultramarinos Feito em. a. de mil novecentos e noventa e seis. 10 ({ Pelo Conselho e pela Comissão das Comunidades Europeias Pela República da Arménia 11 / 9- ACORDO DE PARCERIA E COOPERAÇÃO ENTRE AS COMUNIDADES EUROPEIAS E OS SEUS ESTADOS-MEMBROS, POR UM LADO, E A REPÚBLICA DA ARMÉNIA, POR OUTRO A ACORDO DE PARCERIA E COOPERAÇÃO que estabelece uma parceria entre as Comunidades Europeias e os seus Estados-membros, por um lado, e a República da Arménia, por outro. O REINO DA BÉLGICA, O REINO DA DINAMARCA, A REPÚBLICA FEDERAL DA ALEMANHA, A REPÚBLICA HELÉNICA, O REINO DE ESPANHA, A REPÚBLICA FRANCESA, A IRLANDA, A REPÚBLICA ITALIANA, O GRÃO-DUCADO DO LUXEMBURGO, O REINO DOS PAÍSES BAIXOS, A ÁUSTRIA, A REPÚBLICA PORTUGUESA, A FINLÂNDIA, O REINO DA SUÉCIA, O REINO UNIDO DA GRÃ-BRETANHA E DA IRLANDA DO NORTE, Partes Contratantes no Tratado que institui a Comunidade Europeia, no Tratado que institui a Comunidade Europeia do Carvão e do Aço e no Tratado que institui a Comunidade Europeia da Energia Atómica, a seguir denominados "Estados-membros", e a COMUNIDADE ECONÓMICA EUROPEIA, a COMUNIDADE EUROPEIA DO CARVÃO E DO AÇO e a COMUNIDADE EUROPEIA DA ENERGIA ATÓMICA, a seguir denominadas "a Comunidade", por um lado, E A REPÚBLICA DA ARMÉNIA, por outro, CONSIDERANDO os laços existentes entre a Comunidade, os seus Estados-membros e a República da Arménia, bem como os valores comuns que partilham, RECONHECENDO que a Comunidade e a República da Arménia desejam reforçar esses laços e estabelecer relações de parceria e cooperação, consolidando e alargando as relações anteriormente estabelecidas, nomeadamente pelo Acordo entre a Comunidade Económica Europeia e a Comunidade Europeia da Energia Atómica e a União das Repúblicas Socialistas Soviéticas relativo ao Comércio e à Cooperação Económica e Comercial, assinado em 18 de Dezembro de 1989, CONSIDERANDO o empenhamento da Comunidade e dos seus Estados-membros e da República da Arménia no reforço das liberdades política e económica que constituem a base da parceria, CONSIDERANDO o empenhamento das Partes em promover a paz e segurança internacionais, bem como a resolução pacífica de conflitos, e em cooperar, para o efeito no âmbito das Nações Unidas e da Organização sobre a Segurança e a Cooperação na Europa, CONSIDERANDO o firme empenhamento da Comunidade e dos seus Estados-membros e da República da Arménia na aplicação integral de todos os princípios e disposições consagrados na Acta Final da Conferência sobre Segurança e Cooperação na Europa (CSCE), nos documentos finais das reuniões de acompanhamento de Madrid e de Viena, no documento da Conferência de Bona da CSCE sobre a Cooperação Económica, na Carta de Paris para uma Nova Europa e no documento "Os Desafios da Mudança" da Conferência da CSCE de Helsínquia de 1992, bem como noutros documentos fundamentais da OSCE, RECONHECENDO, nesse contexto, que o apoio à independência* soberania e integridade territorial da República da Arménia contribuirá para salvaguardar a paz e a estabilidade na Europa, CONVENCIDOS da importância primordial do primado do direito e do respeito dos direitos humanos, especialmente dos membros das minorias, do estabelecimento de um sistema pluripartidário com eleições livres e democráticas e da liberalização económica, com vista a criar uma economia de mercado, ACREDITANDO que a plena aplicação do presente Acordo de Parceria e Cooperação pressupõe e contribuirá para a prossecução e a concretização das reformas políticas, económicas e jurídicas em curso na República da Arménia, bem como para a introdução dos factores necessários para a cooperação, nomeadamente em função das conclusões da Conferência de Bona da CSCE, DESEJOSOS de incentivar o processo de cooperação regional com os países vizinhos nos domínios abrangidos pelo presente Acordo, a fim de promover a prosperidade e a estabilidade da região, em especial as iniciativas com vista a promover a cooperação e a confiança recíproca entre os Estados Independentes da região transcaucasiana e outros Estados vizinhos, DESEJOSOS de estabelecer e desenvolver um diálogo político regular sobre questões bilaterais, regionais e internacionais de interesse comum, RECONHECENDO E APOIANDO o desejo da República da Arménia de estabelecer uma estreita cooperação com as instituições europeias, CONSIDERANDO a necessidade de promover os investimentos na República da Arménia, incluindo no sector da energia, e, neste contexto, a importância que a Comunidade e os seus Estados-membros atribuem à criação de condições equitativas para o trânsito de exportação dos produtos energéticos; confirmando o empenhamento da Comunidade e dos seus Estados-membros, bem como da República da Arménia, na Carta Europeia da Energia, e na plena aplicação do Tratado da Carta da Energia e do Protocolo da Carta da Energia relativo à eficiência energética e aos aspectos ambientais associados, TENDO EM CONTA o desejo da Comunidade de desenvolver a cooperação económica e prestar assistência técnica, quando adequado, CIENTES de que o Acordo pode favorecer uma aproximação gradual entre a República da Arménia e uma zona mais vasta de cooperação na Europa e nas regiões limítrofes, bem como a sua integração progressiva no sistema internacional aberto, CONSIDERANDO o empenhamento das Partes na liberalização do comércio, em conformidade com as regras da Organização Mundial do Comércio (OMC), CONSCIENTES da necessidade de melhorar as condições que afectam o comércio e o investimento, bem como as condições em domínios tais como o estabelecimento de sociedades, o trabalho, a prestação de serviços e os movimentos de capitais, CONGRATULANDO-SE E RECONHECENDO a importância dos esforços envidados pela República da Arménia com vista à transição de uma economia de direcção central, característica de um país de comércio de Estado, para uma economia de mercado, CONVENCIDOS de que o presente Acordo criará um novo clima para as relações económicas entre as Partes, nomeadamente para o desenvolvimento do comércio e dos investimentos, que são essenciais para a reestruturação económica e para a modernização tecnológica, DESEJOSOS de estabelecer uma estreita cooperação no domínio da protecção do ambiente, tendo em conta a interdependência existente entre as Partes neste domínio, RECONHECENDO que a cooperação com vista à prevenção e ao controlo da imigração clandestina constitui um dos objectivos fundamentais do presente Acordo, DESEJOSOS de instituir uma cooperação cultural e de melhorar o fluxo de informações, ACORDARAM NO SEGUINTE: Artigo 1_ É estabelecida uma parceria entre a Comunidade e os seus Estados-membros, por um lado, e a República da Arménia, por outro. Os objectivos dessa parceria são os seguintes. proporcionar um quadro adequado para o diálogo político entre as Partes, que permita o desenvolvimento de relações políticas, apoiar os esforços envidados pela República da Arménia no sentido de consolidar a democracia, desenvolver a sua economia e concluir a transição para uma economia de mercado, promover o comércio e o investimento, bem como relações económicas harmoniosas entre as Partes, incentivando assim o seu desenvolvimento económico sustentável, proporcionar uma base para uma cooperação nos domínios legislativo, económico, social, financeiro, das ciências e tecnologias civis, e da cultura. TITULO I: PRINCÍPIOS GERAIS Artigo 2_ O respeito da democracia, dos princípios do direito internacional e dos direitos humanos, tal como consagrados nomeadamente na Carta das Nações Unidas, na Acta Final da Conferência de Helsínquia e na Carta de Paris para uma Nova Europa, bem como os princípios da economia de mercado, incluindo os enunciados nos documentos da Conferência de Bona da CSCE, presidirão às políticas internas e externas da Partes, constituindo elementos essenciais da parceria e do presente Acordo. Artigo 3_ As Partes consideram essencial para a sua futura prosperidade e estabilidade que os novos Estados independentes resultantes da dissolução da União das Repúblicas Socialistas Soviéticas, a seguir denominados "Estados Independentes", mantenham e desenvolvam a cooperação entre si, no respeito dos princípios da Acta Final de Helsínquia e do direito internacional e num espírito de boas relações de vizinhança, envidando todos os esforços para incentivar este processo. Artigo 3_ - A As Partes analisarão, conforme adequado, a alteração das circunstâncias na República da Arménia, em especial no que respeita às condições económicas prevalecentes no país e à execução das reformas no sentido da transição para uma economia de mercado. O Conselho de Cooperação poderá formular recomendações às Partes relativamente ao desenvolvimento de qualquer parte do presente Acordo à luz destas circunstâncias. TITULO II DIÁLOGO POLÍTICO Artigo 4_ Será instituído um diálogo político regular entre as Partes, que estas se comprometem a desenvolver e intensificar. Esse diálogo acompanhará e consolidará a aproximação entre a Comunidade e a República da Arménia, apoiará as mudanças políticas e económicas em curso neste país e contribuirá para o estabelecimento de novas formas de cooperação. O diálogo político: reforçará os laços da República da Arménia com a Comunidade e os seus Estados -membros, e, por conseguinte, com a comunidade das nações democráticas. A convergência económica conseguida graças ao presente Acordo conduzirá a uma intensificação das relações políticas; proporcionará uma maior convergência de posições sobre questões internacionais de interesse mútuo, aumentando assim a segurança e a estabilidade na região e Independentes da promovendo o Transcaucasia; futuro desenvolvimento dos Estados preverá que as Partes envidem todos os esforços de cooperação em domínios atinentes ao reforço da estabilidade e da segurança na Europa, ao respeito dos princípios da democracia e ao respeito e promoção dos direitos humanos, especialmente dos membros das minorias, e, se necessário, realizem consultas sobre questões pertinentes. Este diálogo poderá decorrer numa base regional, de modo a contribuir para a resolução de conflitos e tensões regionais. Artigo 5_ A nível ministerial, o diálogo político decorrerá no âmbito do Conselho de Cooperação instituído pelo artigo 77_ e, noutras ocasiões, de comum acordo. Artigo 6_ As Partes estabelecerão outros procedimentos e mecanismos de diálogo político, designadamente: realizando reuniões periódicas a nível de altos funcionários, entre representantes da Comunidade e dos seus Estados membros, por um lado, e representantes da República da Arménia, por outro; utilizando plenamente os canais diplomáticos entre as Partes, incluindo os contactos apropriados a nível bilateral e multilateral, tais como as Nações Unidas, as reuniões da OSCE e outras instâncias; recorrendo a quaisquer outros meios, incluindo a possibilidade de reuniões de peritos que contribuam para a consolidação e o desenvolvimento do diálogo político. Artigo 7_ O diálogo político a nível parlamentar decorrerá no âmbito do Comité de Cooperação Parlamentar instituído pelo artigo 82_ do Acordo. TITULO III: COMERCIO DE MERCADORIAS Artigo 8_ 1. As Partes conceder-se-ão reciprocamente o tratamento da nação mais favorecida em todas as áreas respeitantes: aos direitos aduaneiros e encargos aplicados às importações e exportações, incluindo o modo de cobrança desses direitos e encargos; às disposições relativas ao desalfandegamento, ao trânsito, aos entrepostos e ao transbordo; aos impostos e outros encargos internos de qualquer tipo aplicados directa ou indirectamente às mercadorias importadas; aos métodos de pagamento e às transferências desses pagamentos; às normas relativas à venda, aquisição, transporte, distribuição e utilização de mercadorias no mercado interno. 2. a) b) O disposto no n_ 1 não é aplicável a: Vantagens concedidas com o objectivo de criar uma união aduaneira ou uma zona de comércio livre ou na sequência da criação de tal união ou zona; Vantagens concedidas a determinados países em conformidade com o GATT e com outros acordos internacionais a favor de países em desenvolvimento; c) Vantagens concedidas a países limítrofes a fim de facilitar o tráfego fronteiriço. O disposto no n_ 1 não é aplicável, durante um período de transição que terminará na data da adesão da República da Arménia à OMC ou em 31 de Dezembro de 1998, se esta data for anterior, às vantagens enumeradas no Anexo I, concedidas pela República da Arménia a outros Estados resultantes da dissolução da URSS. Artigo 9_ 1. As Partes acordam em que o princípio da liberdade de trânsito constitui uma condição essencial para alcançar os objectivos do presente Acordo. Nesse sentido, as Partes deverão garantir o trânsito sem restrições através do seu território das mercadorias originárias do território aduaneiro da outra Parte ou com destino a esse território. O disposto nos n_s 2, 3, 4 e 5 do artigo V do GATT é aplicável entre as duas Partes. O disposto no presente artigo não prejudica quaisquer disposições especiais acordadas entre as Partes, no que respeita a sectores específicos, designadamente o dos transportes, ou a produtos específicos. 2. 3. Artigo 10_ Sem prejuízo dos direitos e obrigações decorrentes de convenções internacionais sobre a importação temporária de mercadorias que vinculam ambas as Partes, as Partes Contratantes conceder-se-ão mutuamente a isenção de encargos e direitos de importação sobre mercadorias importadas temporariamente, nas condições e nos termos dos processos previstos em qualquer outra convenção internacional nesta matéria que vincule apenas uma das Partes, nos termos da sua legislação. Serão tidas em conta as condições em que as obrigações decorrentes dessa convenção foram aceites pela Parte em questão. Artigo 11_ 1. 2. Sem prejuízo do disposto nos artigos 13_, 16_ e 17_ do presente Acordo, as mercadorias originárias da República da Arménia importadas na Comunidade não estarão sujeitas a restrições quantitativas. As mercadorias originárias da Comunidade importadas na República da Arménia não estarão sujeitas a restrições quantitativas ou a medidas de efeito equivalente. As mercadorias serão comercializadas entre as Partes aos preços do mercado. Artigo 12_ 1. 2. 3. 4. 5. 6. Artigo 13_ Sempre que um produto for importado no território de uma das Partes em quantidades ou condições que causem ou ameacem causar um prejuízo aos produtores nacionais de produtos similares ou directamente concorrentes, a Comunidade ou a República da Arménia, consoante o caso, podem adoptar medidas adequadas, de acordo com os procedimentos e nas condições seguidamente enunciados: Antes de tomar quaisquer medidas ou, nos casos em que é aplicável o n_ 4, o mais rapidamente possível após a adopção de tais medidas, a Comunidade ou a República da Arménia, consoante o caso, fornecerá ao Conselho de Cooperação todas as informações necessárias para encontrar uma solução aceitável por ambas as Partes, em conformidade com o previsto no Título XI. Se, na sequência das consultas, as Partes não chegarem a acordo, no prazo de 30 dias a contar da notificação ao Conselho de Cooperação, quanto às acções destinadas a evitar essa situação, a Parte que solicitou as consultas pode restringir as importações dos produtos em causa, na medida e durante o tempo necessários para evitar ou reparar o prejuízo, ou adoptar outras medidas adequadas. Em circunstâncias críticas, em que um atraso poderia causar um prejuízo dificilmente reparável, as Partes podem tomar as medidas antes das consultas, desde que estas sejam realizadas imediatamente após a adopção das referidas medidas. Na selecção das medidas a tomar ao abrigo do presente artigo, as Partes Contratantes darão prioridade às medidas que causem menor perturbação à realização dos objectivos do presente Acordo. O disposto no presente artigo não prejudica nem afecta de modo algum a possibilidade de uma Parte Contratante adoptar medidas anti-dumping ou de compensação em conformidade com o artigo VI do GATT, com o Acordo sobre a aplicação do artigo VI do GATT, com o Acordo sobre a interpretação e aplicação dos artigos VI, XVI e XXIII do GATT ou com a legislação nacional pertinente. 10 Artigo I4_^ As Partes comprometem-se a analisar, à medida que as circunstâncias o permitirem, o desenvolvimento das disposições do presente Acordo no que respeita ao comércio de mercadorias entre as Partes, incluindo na sequência da adesão da República da Arménia à Organização Mundial do Comércio. O Conselho de Cooperação pode formular recomendações às Partes relativamente a esses desenvolvimentos que, caso aceites, poderão ser concretizadas mediante acordo entre as Partes em conformidade com os seus procedimentos respectivos. Artigo 15_ O presente Acordo não prejudica as proibições ou restrições aplicáveis à importação, à exportação ou às mercadorias em trânsito, justificadas por razões de moral pública, de ordem pública ou de segurança pública, de protecção da saúde e da vida das pessoas, e animais ou de preservação das plantas, de protecção dos recursos naturais, de protecção do património nacional de valor artístico, histórico ou arqueológico ou de protecção da propriedade intelectual, industrial e comercial nem a aplicação da regulamentação relativa ao ouro e à prata. Essas proibições e restrições não devem, contudo, constituir um meio de discriminação arbitrária nem uma restrição dissimulada ao comércio entre as Partes. Artigo 16_ O disposto no presente Título não é aplicável ao comércio de produtos têxteis dos Capítulos 50 a 63 da Nomenclatura Combinada. O comércio desses produtos será regido por um outro acordo, rubricado em 17 de Novembro de 1993 e aplicado provisoriamente desde 1 de Janeiro de 1993, e por eventuais acordos posteriormente concluídos. Artigo 17_ O comércio de produtos abrangidos pelo Tratado que institui a Comunidade Europeia do Carvão e do Aço será regido pelo disposto no presente Título, com excepção do artigo 11_. É instituído um grupo de contacto para as questões relacionadas com o carvão e o aço, composto por representantes da Comunidade, por um lado, e por representantes da República da Arménia, por outro. O grupo de contacto procederá periodicamente ao intercâmbio de informações sobre todas as questões relativas ao carvão e ao aço de interesse para as Partes. 11 Artigo 18_ O comércio de materiais nucleares será regido pelo disposto no Tratado que institui a Comunidade Europeia da Energia Atómica. Se necessário, o comércio de materiais nucleares reger-se-á pelo disposto num acordo específico a concluir entre a Comunidade Europeia da Energia Atómica e a República da Arménia. TITULO IV DISPOSIÇÕES RELATIVAS ÀS ACTIVIDADES EMPRESARIAIS E AOS INVESTIMENTOS Capítulo I Condições laborais Artigo 19_ 1. 2. Sob reserva da legislação, requisitos e procedimentos aplicáveis em cada Estado- membro, a Comunidade e os Estados-membros esforçar-se-ão por assegurar que os trabalhadores arménios legalmente empregados no território de um Estado- membro não sejam discriminados com base na nacionalidade em relação aos nacionais desse Estado-membro, em matéria de condições de trabalho, remuneração ou despedimento,. , Sob reserva da legislação, requisitos e procedimentos aplicáveis na República da Arménia, este país esforçar-se-á por assegurar que os trabalhadores dos Estados-membros legalmente empregados no território da República da Arménia não sejam discriminados com base na nacionalidade em relação aos seus próprios nacionais, em matéria de condições de trabalho, remuneração ou despedimento,. Artigo 20_ O Conselho de Cooperação analisará as melhorias a introduzir nas condições de trabalho dos empresários, de acordo com os compromissos internacionais das Partes, incluindo os definidos no documento da Conferência de Bona da CSCE. 12 Artigo 21_ O Conselho de Cooperação formulará recomendações para a aplicação do disposto nos artigos 19_e20_. Condições relativas ao estabelecimento e ao exercício de actividade das sociedades Capítulo II 1. 2. 3. 4. 1. 2. Artigo 22_ A Comunidade e os seus Estados-membros concederão, no que respeita ao estabelecimento de sociedades arménias, tal como definidas na alínea d) do artigo 24_, um tratamento não menos favorável do que o concedido a qualquer país terceiro. Sem prejuízo das reservas enumeradas no Anexo IV, a Comunidade e os seus Estados-membros concederão, no que respeita ao exercício das actividades de filiais de sociedades arménias estabelecidas no seu território, um tratamento não menos favorável do que o concedido a qualquer sociedade comunitária. A Comunidade e os seus Estados-membros concederão às sucursais de sociedades arménias estabelecidas no seu território, no que respeita ao exercício das suas actividades, um tratamento não menos favorável do que o concedido às sucursais de sociedades de qualquer país terceiro. A República da Arménia concederá, no que respeita ao estabelecimento de sociedades comunitárias, tal como definidas na alínea d) do artigo 24_, um tratamento não menos favorável do que o concedido às sociedades arménias ou às sociedades de qualquer país terceiro, se este último for mais favorável, e concederá, no que respeita ao exercício dás actividades de filiais e sucursais de sociedades comunitárias estabelecidas no seu território, um tratamento não menos favorável do que o concedido às suas próprias sociedades ou sucursais ou às sociedades e sucursais de qualquer país terceiro, se este último for mais favorável. Artigo 23_ Sem prejuízo do disposto no artigo 96_, o disposto no artigo 22_ não é aplicável aos transportes aéreos, fluviais e marítimos. No entanto, no que respeita às actividades a seguir enumeradas das companhias de navegação que prestam serviços de transporte marítimo internacional, incluindo actividades de transporte intermodal que implique um trajecto marítimo, cada Parte Contratante autorizará às sociedades da outra Parte uma presença comercial no seu território, sob a forma de filiais ou sucursais, em condições de 13 estabelecimento e de exercício das suas actividades não menos favoráveis do que as concedidas às suas próprias sociedades ou a filiais ou sucursais de sociedades de qualquer país terceiro, se estas últimas forem mais favoráveis, em conformidade com a legislação e a regulamentação aplicáveis em cada Parte. Tais actividades incluem, de modo não exaustivo: A comercialização e a venda de serviços de transporte marítimo e de serviços afins mediante contacto directo com os clientes, desde a proposta de preços à facturação, independentemente de tais serviços serem prestados ou oferecidos pelo próprio prestador de serviços ou por prestadores de serviços com os quais o vendedor de serviços tenha celebrado acordos comerciais permanentes; A aquisição e utilização, por sua conta ou por conta dos seus clientes (e a revenda aos seus clientes) de quaisquer serviços de transporte ou serviços afins, incluindo qualquer tipo de serviço de transporte interior, designadamente por vias navegáveis interiores, estrada ou caminho-de-ferro, necessários para a prestação de um serviço integrado; A preparação de documentos de transporte, documentos aduaneiros ou quaisquer outros documentos relativos à origem e à natureza das mercadorias transportadas; O fornecimento de informações comerciais através de qualquer meio, incluindo os sistemas informáticos e o intercâmbio de dados electrónicos (sob reserva de restrições não discriminatórias relativas às telecomunicações); O estabelecimento de qualquer acordo comercial, incluindo a-participação no capital da sociedade e o recrutamento de pessoal local (ou, no caso de pessoal estrangeiro, sob reserva das disposições aplicáveis do presente Acordo), com uma companhia de navegação estabelecida no local; 3. a) b) c) d) e) f) A representação de sociedades, nomeadamente no que respeita a organizar a escala do navio ou a encarregar-se da respectiva carga, sempre que necessário. Para efeitos do presente Acordo, entende-se por: Artigo 24_ a) "Sociedade da Comunidade" ou "sociedade arménia", respectivamente, uma sociedade constituída nos termos da legislação de um Estado-membro ou da República da Arménia, respectivamente, e que tenha a sua sede social, administração central ou estabelecimento principal no território da Comunidade ou no da República da Arménia, respectivamente. Todavia, se a sociedade constituída nos termos da legislação de um Estado-membro ou da República da Arménia, tiver apenas a sua sede social, respectivamente, no território da Comunidade ou da República da Arménia, só será considerada sociedade da Comunidade ou da 14 b) c) d) e) f) República da Arménia se a sua actividade tiver uma ligação efectiva e contínua com a economia de um dos Estados-membros ou da República da Arménia, respectivamente. "Filial" de uma sociedade, uma sociedade efectivamente controlada pela primeira. "Sucursal" de uma sociedade, um estabelecimento sem personalidade jurídica, com carácter permanente, tal como uma dependência de uma empresa-mãe, dotado de uma direcção e das infra-estruturas necessárias para negociar com terceiros, de modo que estes últimos, embora sabendo da eventual existência de um vínculo jurídico com a empresa-mãe sediada no estrangeiro, não tenham de tratar transacções directamente com a referida empresa-mãe, podendo efectuar comerciais no local do estabelecimento que constitui a dependência. "Direito de estabelecimento" o direito de sociedades da Comunidade ou da República da Arménia, na acepção da alínea a), exercerem actividades económicas através da constituição de filiais e sucursais na República da Arménia ou na Comunidade, respectivamente. "Exercício de actividades" a prossecução de actividades económicas. "Actividades económicas" as actividades de carácter industrial, comercial e profissional. No que se refere aos transportes marítimos internacionais, incluindo as operações intermodais que impliquem um trajecto marítimo, beneficiarão igualmente do disposto no presente Capítulo e no Capítulo III os nacionais dos Estados- membros ou da República da Arménia estabelecidos fora da Comunidade ou da República da Arménia, respectivamente, bem como as companhias de navegação estabelecidas fora da Comunidade ou da República da Arménia e controladas por nacionais de um Estado-membro ou da República da Arménia, respectivamente, se os seus navios se encontrarem registados nesse Estado-membro ou na República da Arménia, respectivamente, nos termos das respectivas legislações. Artigo 25_ Não obstante quaisquer outras disposições do presente Acordo, as Partes não podem ser impedidas de tomar medidas cautelares, incluindo para garantir a protecção dos investidores, dos depositantes, dos titulares de apólices de seguro ou de pessoas em relação a quem um prestador de serviços financeiros tenha contraído um obrigação fiducidária, ou a integridade e a estabilidade do sistema financeiro. Sempre que essas medidas não sejam conformes ao disposto no presente Acordo, não poderão ser invocadas para desvincular uma Parte das obrigações que para ela decorrem do presente Acordo. 15 2. 3. Nenhuma disposição do presente Acordo pode ser interpretada de modo a exigir que uma Parte divulgue informações relativas às actividades empresariais e à contabilidade de clientes individuais ou quaisquer informações confidenciais ou protegidas na posse das entidades públicas. Para efeitos do presente Acordo, entende-se por "serviços financeiros" as actividades descritas no Anexo III. Artigo 26_ O disposto no presente Acordo não prejudica a aplicação, por cada uma das Partes, de quaisquer medidas necessárias para impedir que as medidas por ela tomadas relativamente ao acesso de países terceiros ao seu mercado sejam evadidas através das disposições do presente Acordo. Artigo 27_ 1. 2. a) Em derrogação do disposto no Capítulo I do presente Título, uma sociedade da Comunidade ou uma sociedade da República da Arménia estabelecida no território da República da Arménia ou da Comunidade, respectivamente, pode empregar, directamente ou através de uma das suas filiais ou sucursais, nos termos da legislação em vigor no país de estabelecimento, no território da República da Arménia e da Comunidade, respectivamente, nacionais dos Estados-membros da Comunidade e da República da Arménia, respectivamente, desde que tais trabalhadores façam parte do pessoal de base, tal como definido no n_ 2, e sejam exclusivamente empregados por essas sociedades ou sucursais. As autorizações de residência e de trabalho desses trabalhadores abrangerão apenas o período de tal emprego. O pessoal de base das sociedades acima referidas, a seguir denominadas "organizações" é constituído por "pessoas transferidas no interior da sociedade", tal como definidas na alínea c) e pertencentes às seguintes categorias, desde que a organização possua personalidade jurídica e que as pessoas em causa tenham sido por ela empregadas ou tenham sido sócias dessa organização (com excepção dos accionistas maioritários), durante um período de, pelo menos, um ano antes dessa transferência: Quadros superiores de uma organização, responsáveis essencialmente pela gestão do estabelecimento, sob o controlo ou a direcção geral do conselho de administração, dos accionistas ou dos seus equivalentes, a quem incumbe: dirigir o estabelecimento, um departamento ou uma secção do estabelecimento; supervisionar e controlar o trabalho dos outros membros do pessoal que exercem funções de supervisão, técnicas ou administrativas; 16 b) c) 1. 2. 3. 4. contratar ou despedir pessoal, propor a sua contratação, despedimento ou outras acções relativas ao pessoal em virtude dos poderes que lhes foram conferidos. Pessoas empregadas por uma organização e que possuem competências excepcionais e essenciais no que respeita ao serviço, equipamento de investigação, técnicas ou gestão do estabelecimento. A apreciação desses conhecimentos pode reflectir, para além dos conhecimentos específicos relacionados com o estabelecimento, um elevado nível de qualificações para um tipo de trabalho ou de actividade que exija conhecimentos técnicos específicos, incluindo o facto de serem membros de uma profissão reconhecida. Por "pessoa transferida no interior da sociedade" entende-se uma pessoa singular que trabalhe para uma organização no território de uma Parte, temporariamente transferida no contexto do exercício de actividades económicas no território da outra Parte; a organização em causa deverá ter o seu estabelecimento principal no território de uma Parte e a transferência deverá efectuar-se para um estabelecimento (sucursal, filial) dessa organização, que exerça efectivamente actividades económicas similares no território da outra Parte. Artigo 29_ As Partes evitarão adoptar quaisquer medidas ou acções que tornem as condições de estabelecimento e o exercício de actividades das sociedades da outra Parte mais restritivas do que a situação existente no dia anterior à data da assinatura do Acordo. O disposto no presente artigo não prejudica a aplicação do disposto no artigo 37_: as situações contempladas no artigo 37_ serão exclusivamente regidas pelas respectivas disposições. Num espírito de parceria e de cooperação e em função do disposto no artigo 43_, o Governo da República da Arménia informará a Comunidade da sua intenção de propor nova legislação ou de adoptar nova regulamentação que possa tornar as condições de estabelecimento e exercício de actividades de filiais e sucursais de sociedades da Comunidade na República da Arménia mais restritivas do que a situação existente no dia anterior à data da assinatura do Acordo. A Comunidade pode solicitar à República da Arménia a comunicação dos projectos de leis ou de regulamentos bem como a realização de consultas sobre esses projectos. Sempre que a nova legislação ou regulamentação introduzida na República da Arménia torne as condições de estabelecimento de sociedades da Comunidade no seu território e de exercício de actividades de filiais e sucursais das sociedades da Comunidade estabelecidas na República da Arménia mais restritivas do que a situação existente na data da assinatura do presente Acordo, essa legislação ou regulamentação não será aplicável durante um período de três anos a contar da 17 data da entrada em vigor do acto em questão relativamente às filiais e sucursais já estabelecidas na República da Arménia naquela data. Capítulo III Prestação de serviços transfronteiras entre a Comunidade e a República da Arménia Artigo 30_ 1. As Partes comprometem-se, nos termos do presente Capítulo, a adoptar as medidas necessárias que permitam progressivamente a prestação de serviços por sociedades da Comunidade ou da República da Arménia estabelecidas numa Parte que não a do destinatário dos serviços, tendo em conta a evolução do sector dos serviços nas Partes. 2. O Conselho de Cooperação formulará as recomendações necessárias à aplicação do n 1. Artigo 31_ As Partes cooperarão com o objectivo de desenvolver na República da Arménia um sector de serviços que funcione segundo as leis do mercado. Artigo 32_ 1. a) b) 2. a) As Partes comprometem-se a aplicar efectivamente o princípio do livre acesso ao mercado e ao tráfego marítimo internacional numa base comercial. A disposição anterior não prejudica os direitos e obrigações decorrentes do Código de Conduta das Conferências Marítimas das Nações Unidas, aplicável a uma ou outra das Partes no presente Acordo. As companhias que não façam parte das conferências podem competir com uma conferência desde que respeitem o princípio da concorrência leal numa base comercial; As Partes afirmam o seu empenhamento no princípio da livre concorrência enquanto elemento essencial do comércio a granel de sólidos e líquidos. Ao aplicarem os princípios enunciados no n_ 1, as Partes: Abster-se-ão de aplicar, a partir da data de entrada em vigor do presente Acordo, quaisquer cláusulas de partilha de carga previstas em acordos bilaterais entre Estados-membros da Comunidade e a antiga União Soviética; 18 b) c) d) 3. 4. Não introduzirão cláusulas de partilha de carga em futuros acordos bilaterais com países terceiros, excepto em casos excepcionais em que as companhias de navegação de uma das Partes no presente Acordo não possam, de outro modo, participar no tráfego com destino ao país terceiro em causa e dele proveniente; Proibirão regimes de partilha de carga em futuros acordos bilaterais de comércio a granel de sólidos e líquidos; Abolirão, a partir da data de entrada em vigor do presente Acordo, todas as medidas unilaterais, bem como os entraves administrativos, técnicos e outros susceptíveis de ter efeitos restritivos ou discriminatórios sobre a livre prestação de serviços no domínio do transporte marítimo internacional. No que se refere ao acesso aos portos abertos ao comércio internacional, à utilização das infra-estruturas e dos serviços marítimos auxiliares dos portos, bem como às taxas e encargos a eles inerentes, aos serviços aduaneiros e à utilização dos cais de acostagem e das instalações de carga e descarga, as Partes concederão aos navios explorados por pessoas singulares ou por sociedades da outra Parte um tratamento não menos favorável do que o concedido aos seus próprios navios. As pessoas singulares e as sociedades da Comunidade que prestem serviços de transporte marítimo internacionais marítimo-fluviais nas vias navegáveis interiores da República da Arménia e vice-versa. internacional podem prestar serviços Artigo 33_ A fim de assegurar um desenvolvimento coordenado dos transportes entre as Partes, adaptado às suas necessidades comerciais, após a entrada em vigor do presente Acordo, as Partes podem negociar, quando adequado, acordos específicos sobre as condições de acesso recíproco ao mercado e de prestação de serviços de transporte rodoviário, ferroviário, por via navegável e, eventualmente, aéreo. 19 Capítulo IV Disposições gerais Artigo 34_ 1. 2. O disposto no presente Título é aplicável sob reserva das limitações justificadas por razões de ordem pública, segurança pública e saúde pública. O disposto no presente Título não é aplicável às actividades que, no território de cada Parte, se relacionem, ainda que a título ocasional, com o exercício da autoridade pública. Artigo 35_ Para efeitos do presente Título, nenhuma disposição do Acordo impede as Partes de aplicarem as respectivas disposições legislativas e regulamentares no que respeita à entrada, estada, trabalho, condições laborais, estabelecimento de pessoas singulares e prestação de serviços, desde que essa aplicação não anule ou comprometa as vantagens resultantes, para qualquer das Partes, de uma disposição específica do Acordo. Esta disposição não prejudica a aplicação do artigo 34_. Artigo 36_ As sociedades controladas e detidas exclusiva e conjuntamente por sociedades da República da Arménia e da Comunidade beneficiam igualmente do disposto nos Capítulos II, m e IV. Artigo 37_ A partir do primeiro dia do mês anterior à data de entrada em vigor das obrigações pertinentes decorrentes do Acordo Geral sobre o Comércio de Serviços (GATS) aplicáveis aos sectores ou medidas por ele abrangidos, o tratamento concedido por uma Parte à outra ao abrigo do presente Acordo, não pode, em caso algum, ser menos favorável do que o tratamento concedido por essa primeira Parte nos termos do GATS, em relação a cada sector, subsector e modo de prestação de serviços. Artigo 38_ Para efeitos dos Capítulos II, III e IV, não será tido em conta o tratamento concedido pela Comunidade, pelos seus Estados-membros ou pela República da Arménia ao abrigo dos compromissos assumidos por força de acordos de integração económica, nos termos dos princípios definidos no artigo V do GATS. 20 Artigo 39_ 1. 2. 3. O tratamento da nação mais favorecida, concedido nos termos do presente Título, não será aplicável às vantagens fiscais que as Partes concedem ou concederão no futuro com base em acordos destinados a evitar a dupla tributação, ou em outros acordos em matéria fiscal. Nenhuma disposição do presente Título obsta à adopção ou aplicação pelas Partes de quaisquer medidas destinadas a impedir a evasão ou fraude fiscais, de acordo com as disposições em matéria fiscal dos acordos destinados a evitar a dupla tributação e de outros acordos fiscais, ou da legislação fiscal nacional. Nenhuma disposição do presente Título obsta a que os Estados-membros ou a República da Arménia estabeleçam uma distinção, na aplicação das disposições pertinentes da sua legislação fiscal, entre contribuintes que não se encontrem em situações idênticas, designadamente no que se refere ao seu local de residência. Artigo 40_ Sem prejuízo do disposto no artigo 27_, o disposto nos Capítulos II, III e IV não pode ser interpretado como permitindo: a nacionais dos Estados-membros ou da República da Arménia, respectivamente, entrar ou permanecer no território da República da Arménia ou da Comunidade, respectivamente, a qualquer título, e, designadamente, como accionista ou sócio de uma sociedade ou gestor ou empregado da mesma sociedade ou ainda prestador ou beneficiário de serviços; a filiais ou sucursais comunitárias de sociedades arménias empregar ou ter empregado no território da Comunidade nacionais da República da Arménia; a filiais ou sucursais arménias de sociedades da Comunidade empregar ou ter empregado no território da República da Arménia nacionais dos Estados-membros; a sociedades arménias ou filiais ou sucursais comunitárias de sociedades arménias fornecer pessoal arménio para exercer actividades para e sob o controlo de outras pessoas ao abrigo de contratos de trabalho temporários; a sociedades comunitárias ou filiais ou sucursais arménias de sociedades comunitárias fornecer trabalhadores nacionais dos Estados-membros ao abrigo de contratos de trabalho temporários. 21 CAPÍTULO V Pagamentos correntes e movimentos de capitais Artigo 41_ 1. 2. 3. 4. 5. 6. As Partes comprometem-se a autorizar, numa moeda livremente convertível, todos os pagamentos correntes entre residentes na Comunidade e na República da Arménia relacionados com a circulação de mercadorias, de serviços ou de pessoas efectuados nos termos do presente Acordo. No que respeita às transações da balança de capitais da balança de pagamentos, a partir da entrada em vigor do presente Acordo, será assegurada a livre circulação de capitais respeitante aos investimentos directos efectuados em sociedades constituídas nos termos da legislação do país de acolhimento e aos investimentos efectuados nos termos do disposto no Capítulo II, bem como à liquidação ou repatriamento desses investimentos e de quaisquer lucros deles resultantes. Sem prejuízo do disposto no n_ 2 ou no n_ 5, a partir da entrada em vigor do presente Acordo, não serão introduzidas quaisquer novas restrições cambiais que afectem a circulação de capitais e os pagamentos correntes com ela relacionados entre residentes na Comunidade e na República da Arménia, nem serão tornados mais restritivos os regimes existentes. As Partes consultar-se-ão a fim de facilitar a circulação de formas de capital diferentes das referidas no n_ 2 entre a Comunidade e a República da Arménia e de promover os objectivos do presente Acordo. No que respeita ao disposto no presente artigo, a República da Arménia pode, em circunstâncias excepcionais e até ter sido introduzida a plena convertibilidade da moeda arménia na acepção do artigo VIII dos Estatutos do Fundo Monetário Internacional, aplicar restrições cambiais relacionadas com a concessão e a contracção de empréstimos a curto e a médio prazo, desde que essas restrições sejam impostas à República da Arménia para a concessão dos referidos empréstimos e autorizadas de acordo com o estatuto da República da Arménia no âmbito do FMI. A República da Arménia aplicará essas restrições de forma não discriminatória e de modo a afectar o menos possível a aplicação do presente Acordo. A República da Arménia informará o mais rapidamente possível o Conselho de Cooperação da introdução dessas medidas, ou da sua alteração. Sem prejuízo do disposto nos n_s 1 e 2, sempre que, em circunstâncias excepcionais, a circulação de capitais entre a Comunidade e a República da Arménia cause ou ameaçar causar graves dificuldades à execução da política cambial ou monetária na Comunidade ou na República da Arménia, a Comunidade e a República da Arménia, respectivamente, podem adoptar medidas de salvaguarda no que se refere à circulação de capitais entre a Comunidade e a 22 República da Arménia por um período máximo de 6 meses, desde que essas medidas sejam estritamente necessárias maAiAaa e a i am <actr»+amontA nAi^ACcáriac Capítulo VI Protecção da propriedade intelectual, industrial e comercial Artigo 42_ Em conformidade com o disposto no presente artigo e no Anexo II, a República da Arménia continuará a melhorar a protecção dos direitos de propriedade intelectual, industrial e comercial, de modo a assegurar, no final do quinto ano seguinte à entrada em vigor do presente Acordo, um nível de protecção idêntico ao existente na Comunidade, incluindo meios eficazes para fazer respeitar esses direitos. No final do quinto ano seguinte à entrada em vigor do presente Acordo, a República da Arménia aderirá às convenções multilaterais em matéria de direitos de propriedade intelectual, industrial e comercial referidas no n_ 1 do Anexo II nas quais os Estados-membros da Comunidade sejam Partes Contratantes ou que sejam aplicadas de facto pelos Estados-membros nos termos das disposições aplicáveis das referidas convenções. TÍTULO V COOPERAÇÃO LEGISLATIVA Artigo 43_ As Partes reconhecem que uma condição importante para o reforço dos laços económicos entre a República da Arménia e a Comunidade reside na aproximação entre a actual e futura legislação da República da Arménia e a da Comunidade. A República da Arménia esforçar-se-á por que a sua legislação se torne gradualmente compatível com a legislação comunitária. A aproximação das legislações abrangerá, em especial, os seguintes domínios: legislação aduaneira, direito das sociedades, direito bancário, contabilidade e fiscalidade das empresas, propriedade intelectual, protecção dos trabalhadores no local de trabalho, serviços financeiros, regras de concorrência, contratos públicos, protecção da saúde e da vida das pessoas, animais e plantas, ambiente, defesa do consumidor, fiscalidade indirecta, regras e normas legislação e regulamentação no domínio nuclear, transportes. técnicas, 1. 2. 1. 2. 3. A Comunidade proporcionará à República da Arménia assistência técnica para a execução de tais medidas, que poderá incluir, nomeadamente: 23 o intercâmbio de peritos; a comunicação atempada de informações, em especial no que respeita à legislação pertinente; a organização de seminários; actividades de formação; a ajuda à tradução de legislação comunitária nos sectores em questão. Nos casos em que as trocas comerciais entre as Partes sejam afectadas, as Partes acordam em analisar o modo de aplicar as regras da concorrência numa base concertada. TITULO VI COOPERAÇÃO ECONÓMICA Artigo 44_ 1. 2. 3. 4. 5. A Comunidade e a República da Arménia estabelecerão uma cooperação económica tendo em vista contribuir para o processo de reforma e de recuperação económicas, bem como para o desenvolvimento sustentável da República da Arménia. Essa cooperação deverá reforçar os laços económicos existentes, no interesse de ambas as Partes. As políticas e outras medidas serão concebidas de modo a permitir a realização de reformas económicas e sociais e a reestruturação dos sistemas económico e comercial da República da Arménia e reger-se-ão pelos princípios de um desenvolvimento social sustentável e harmonioso e integrarão igualmente considerações de ordem ambiental. Para o efeito, a cooperação concentrar-se-á, nomeadamente, no desenvolvimento económico e social, desenvolvimento dos recursos humanos, apoio a empresas (incluindo a privatização e a promoção e protecção dos investimentos, bem como as pequenas e médias empresas), sector mineiro e das matérias-primas, ciência e tecnologia, agricultura e produtos alimentares, energia, transportes, turismo, telecomunicações, serviços financeiros, luta contra o branqueamento de capitais, comércio, alfandegas, cooperação no domínio estatístico, informação e comunicação, protecção do ambiente e cooperação regional. Será prestada especial atenção às medidas susceptíveis de promoverem a cooperação entre os Estados Independentes da região transcaucasiana e com outros países vizinhos, com vista a promover o desenvolvimento harmonioso da região. Sempre que adequado, a cooperação económica e outras formas de cooperação previstas no presente Acordo poderão ser apoiadas por uma assistência técnica 24 comunitária, tendo em conta o Regulamento do Conselho aplicável à assistência técnica aos Estados Independentes, as prioridades acordadas no âmbito do programa indicativo relativo à assistência técnica da Comunidade à República da Arménia e os processos de coordenação e de execução nele definidos. Artigo 45_ Cooperação em matéria de comércio de mercadorias e de serviços As Partes cooperarão a fim de assegurar a conformidade do comércio internacional da República da Arménia com as regras da OMC. Esta cooperação abrangerá questões específicas directamente relacionadas com a facilitação das trocas comerciais, designadamente: a formulação de uma política sobre comércio e matérias conexas, incluindo os pagamentos; a elaboração da legislação pertinente; a prestação de assistência à República da Arménia com vista à sua eventual adesão à OMC. Artigo 46_ Cooperação industrial 1. A cooperação tem por objectivo promover, nomeadamente: o desenvolvimento de laços comerciais entre operadores económicos de ambas as Partes; a participação da Comunidade nos esforços envidados pela República da Arménia no sentido de reestruturar a sua indústria e de atrair investimentos; a melhoria da gestão; o desenvolvimento de normas e práticas comerciais adequadas; a protecção do ambiente. 2. O disposto no presente artigo não prejudica a aplicação das regras de concorrência comunitárias aplicáveis às empresas. Artigo 47_ Promoção e protecção dos investimentos 1. Tendo em conta os respectivos poderes e competências da Comunidade e dos Estados-membros, a cooperação terá por objectivo a criação de um clima 25 favorável ao investimento privado nacional e estrangeiro, especialmente através de melhores condições de protecção do investimento, de transferência de capitais e de intercâmbio de informações sobre as oportunidades de investimento. Esta cooperação terá como objectivos específicos: a conclusão, sempre que adequado, de acordos de promoção e protecção do investimento entre os Estados-membros e a República da Arménia; a conclusão, sempre que adequado, de acordos destinados a evitar a dupla tributação entre os Estados-membros e a República da Arménia; a criação de condições favoráveis para atrair investimentos estrangeiros para a economia da República da Arménia; a criação de condições de estabilidade e a introdução de legislação comercial adequada, bem como o legislação, sobre regulamentação e práticas administrativas em matéria de investimento; o investimento, designadamente no âmbito de feiras comerciais, exposições, semanas comerciais e outras manifestações. sobre oportunidades de intercâmbio de intercâmbio de informações informações Artigo 48_ Contratos públicos As Partes cooperarão com vista a promover a transparência e o respeito das regras de concorrência relativamente à adjudicação de contratos de fornecimento e de prestação de serviços, especialmente através da realização de concursos. Artigo 49_ Cooperação no domínio das normas e da avaliação da conformidade 1. A cooperação entre as Partes promoverá o alinhamento pelos critérios, princípios e orientações gerais internacionalmente aceites no domínio da qualidade. As acções nesta matéria destinar-se-ão a facilitar a evolução no sentido do reconhecimento mútuo no domínio da avaliação da conformidade, bem como a melhoria da qualidade dos produtos arménios. 2. Para o efeito, as Partes procurarão cooperar em projectos de assistência técnica destinados a: promover uma cooperação adequada com organizações e especializadas nestes domínios; promover a utilização da regulamentação técnica comunitária e a aplicação das normas e processos europeus de avaliação da conformidade; instituições 26 favorecer a partilha de experiências e de informações técnicas no domínio da gestão da qualidade. 27 Artigo 50_ Sector mineiro e matérias-primas 1. As Partes procurarão aumentar os investimentos e as trocas comerciais no sector mineiro e das matérias-primas. 2. A cooperação incidirá especialmente nos seguintes domínios: intercâmbio de informações sobre as perspectivas dos sectores mineiro e dos metais não ferrosos; criação de um enquadramento jurídico para a cooperação; questões comerciais; adopção e aplicação de legislação no domínio do ambiente; formação; segurança na indústria mineira. Artigo 51_ Cooperação no domínio da ciência e da tecnologia 1. As Partes promoverão, com base no seu interesse mútuo, a cooperação no domínio da investigação científica e do desenvolvimento tecnológico para fins civis e, tendo em conta os recursos disponíveis, o acesso adequado aos respectivos programas, sob reserva de uma protecção efectiva dos direitos de propriedade intelectual, industrial e comercial. 2. A cooperação no domínio da ciência e da tecnologia abrangerá: intercâmbio de informações científicas e técnicas; actividades conjuntas de investigação e de desenvolvimento tecnológico; actividades de formação e programas de mobilidade destinados a cientistas, investigadores e técnicos de ambas as Partes que trabalhem no domínio da investigação e do desenvolvimento tecnológico. Sempre que essa cooperação assuma a forma de actividades no domínio da educação e/ou da formação, será levada a cabo em conformidade com o disposto no artigo 52_. As Partes podem desenvolver, de comum acordo, outras formas de cooperação no domínio da ciência e da tecnologia. Na realização dessas actividades de cooperação, será prestada especial atenção à reafectação de cientistas, engenheiros, investigadores e técnicos que participem ou tenham participado em actividades de investigação e/ou produção de armas de destruição maciça. 28 A cooperação abrangida pelo presente artigo realizar-se-á no âmbito de acordos específicos a negociar e a concluir de acordo com as formalidades de cada uma das Partes, que devem estabelecer, designadamente, disposições adequadas em matéria de direitos de propriedade intelectual, industrial e comercial. Artigo 52_ Educação e formação 1. As Partes cooperarão com o objectivo de melhorar o nível geral do ensino e das qualificações profissionais na República da Arménia nos sectores público e privado. 2. A cooperação concentrar-se-á, em especial, nos seguintes domínios: modernização do ensino superior e dos sistemas de formação na República da Arménia, incluindo o sistema de certificação dos estabelecimentos e dos diplomas de ensino superior; formação de quadros dos sectores público e privado e de funcionários públicos em domínios prioritários a determinar; cooperação entre estabelecimentos de ensino e entre estes e as empresas; mobilidade de professores, licenciados, administradores, jovens cientistas e investigadores e jovens em geral; promoção de cursos no domínio dos estudos europeus, no âmbito das instituições adequadas; ensino de línguas comunitárias; cursos de pós-graduação para intérpretes de conferência; formação de jornalistas; formação de formadores. 3. Poderá considerar-se a eventual participação de uma Parte nos programas de educação e formação da outra Parte, de acordo com os respectivos procedimentos e, sempre que adequado, serão criados quadros institucionais e planos de cooperação baseados na participação da República da Arménia no programa comunitário TEMPUS. 29 Artigo 53_ Agricultura e sector agro-industrial A cooperação neste sector terá por objectivo a prossecução da reforma agrária, a modernização, privatização e reestruturação dos sectores agrícola, agro-industrial e dos serviços na República da Arménia, o desenvolvimento de mercados internos e externos para os produtos arménios, em condições que assegurem a protecção do ambiente, tendo em conta a necessidade de melhorar a segurança do abastecimento de produtos alimentares, bem como o desenvolvimento das actividades empresariais no sector agrícola e a transformação e distribuição de produtos agrícolas. As Partes procurarão igualmente aproximar progressivamente as normas arménias da regulamentação técnica comunitária relativa a produtos agro-alimentares e industriais, incluindo normas sanitárias e fitossanitárias. Artigo 54_ Energia 1. A cooperação neste domínio realizar-se-á no âmbito dos princípios da economia de mercado e da Carta Europeia da Energia, tendo em conta o Tratado da Carta da Energia e o Protocolo relativo à eficiência energética e aos aspectos ambientais associados, desenvolvendo-se num contexto de integração progressiva dos mercados da energia na Europa. 2. A cooperação incluirá, designadamente os seguintes aspectos: formulação e desenvolvimento de uma política de energia; melhoria da gestão e da regulamentação do sector da energia, numa óptica de economia de mercado; melhoria do abastecimento de energia, incluindo a segurança do abastecimento, em condições compatíveis com a economia e o ambiente; promoção da poupança de energia e do rendimento energético, e aplicação do Protocolo da Carta da Energia relativo à eficiência energética e aos aspectos ambientais associados; modernização das infra-estruturas de energia; melhoria das tecnologias da energia no que se refere ao abastecimento e utilização final dos diversos tipos de energia; gestão e formação técnica no sector da energia; transporte e trânsito dos materiais e produtos energéticos; introdução de um conjunto de condições institucionais, jurídicas, fiscais e outras, necessárias para incentivar o desenvolvimento do comércio de energia e o investimento neste sector; desenvolvimento da energia hidroeléctrica e de outros recursos energéticos renováveis. 30 3. 1. 2. As Partes procederão ao intercâmbio de informações pertinentes sobre projectos de investimento no sector da energia, em especial, informações relativas à construção e à recuperação de oleodutos e gasodutos ou outros meios de transporte de produtos energéticos. No que respeita aos investimentos no sector da energia, as Partes cooperarão a fim de aplicar o mais eficazmente possível o disposto no Título IV e no artigo 47_. Artigo 55_ Ambiente Tendo em conta a Carta Europeia da Energia, a Declaração da Conferência de Lucerna de 1993 e o Tratado da Carta da Energia, nomeadamente o seu artigo 19_, bem como o Protocolo da Carta da Energia relativo à eficiência energética e aos aspectos ambientais associados, as Partes desenvolverão e intensificarão a sua cooperação em matéria de ambiente e saúde pública. A cooperação terá por objectivo lutar contra a deterioração do ambiente e, em especial: o controlo eficaz dos níveis de poluição e a avaliação do estado do ambiente; sistema de informação sobre o estado do ambiente; a luta contra a poluição local, regional e transfronteiras do ar e da água; a recuperação do ambiente; a produção e o consumo de energia de um modo sustentável, eficiente e eficaz do ponto de vista ambiental; a segurança das instalações industriais; a classificação e manipulação segura das substâncias químicas; a qualidade da água; a redução, reciclagem e eliminação segura dos resíduos; aplicação da Convenção de Basileia; o impacto ambiental das actividades agrícolas, a erosão dos solos e a poluição química; a protecção das florestas; a conservação da biodiversidade e das áreas protegidas e a utilização e gestão racionais dos recursos biológicos; o ordenamento do território, incluindo a construção civil e o planeamento urbano; a utilização de instrumentos económicos e fiscais; as alterações climáticas a nível do globo; a educação e sensibilização para os problemas do ambiente; a assistência técnica no que respeita à reabilitação de zonas afectadas pela radioactividade e à resolução de problemas sociais e sanitários dela decorrentes; a aplicação da Convenção de Espoo relativa à Avaliação do Impacto Ambiental num contexto transfronteiras. 3. A cooperação efectuar-se-á especialmente nos seguintes domínios: 31 prevenção de catástrofes e de outras situações de emergência; intercâmbio de informações e de peritos, incluindo nos domínios da transferência de tecnologias limpas e da utilização ambientalmente segura e eficaz de biotecnologias; actividades de investigação conjunta; melhoria da legislação no sentido de a compatibilizar com as normas comunitárias; formação em matéria de ambiente e reforço das instituições; cooperação a nível regional, incluindo no âmbito da Agência Europeia do Ambiente, bem como a nível, internacional; desenvolvimento de estratégias, designadamente em relação aos problemas globais e climáticos, bem como à concretização de um desenvolvimento sustentável; estudos de impacto ambiental. Artigo 56_ Transportes As Partes desenvolverão e reforçarão a cooperação no domínio dos transportes. Essa cooperação terá, designadamente, por objectivos reestruturar e modernizar os sistemas e as redes de transportes da República da Arménia, bem como desenvolver e assegurar, sempre que adequado, a compatibilidade dos sistemas de transporte na perspectiva de um sistema de transportes mais amplo. Será prestada especial atenção ao funcionamento das ligações tradicionais entre os Estados Independentes da região transcaucasiana, bem como às ligações com os países vizinhos. A cooperação incluirá, nomeadamente: a modernização dos métodos de gestão e exploração dos transportes rodoviários, dos caminhos-de-ferro, dos portos e dos aeroportos; a modernização e o desenvolvimento da rede ferroviária, rodoviária, e de vias navegáveis, dos portos, dos aeroportos e das infra-estruturas de navegação aérea, incluindo a modernização dos principais eixos de interesse comum e das ligações transeuropeias para os diferentes modos de transporte acima referidos, em especial os relacionados com o projecto TRACECA; a promoção e desenvolvimento do transporte multimodal; a promoção de programas conjuntos de investigação e desenvolvimento; a preparação de um quadro legislativo e institucional para o desenvolvimento e a execução da política de transportes, incluindo a privatização deste sector. 32 Artigo 57_ Serviços postais e telecomunicações No âmbito dos respectivos poderes e competências, as Partes desenvolverão e reforçarão a sua cooperação nos seguintes domínios: definição de políticas e orientações gerais para o desenvolvimento do sector das telecomunicações e dos serviços postais; formulação dos princípios de uma política de tarifas e de comercialização nos serviços postais e de telecomunicações; realização de transferências de tecnologia e de saber-fazer, incluindo as relativas a normas técnicas europeias e a sistemas de certificação; incentivo ao desenvolvimento de projectos no domínio dos serviços postais e das telecomunicações e a novos investimentos neste sector; melhoria da eficiência e da qualidade dos serviços postais e de telecomunicações, designadamente através da liberalização das actividades dos subsectores; aplicação avançada das telecomunicações, designadamente no que se refere às transferências electrónicas de capitais; gestão das redes de telecomunicações e respectiva "optimização"; introdução de um quadro regulamentar adequado para a prestação de serviços postais e de telecomunicações e para a utilização de uma gama de radiofrequência; formação no domínio dos serviços postais e de telecomunicações tendo em vista o seu funcionamento em condições de mercado. Artigo 58_ Serviços financeiros A cooperação neste domínio terá especialmente como objectivo facilitar a participação da República da Arménia nos sistemas de pagamentos universalmente aceites. A assistência técnica concentrar-se-á nos seguintes aspectos: desenvolvimento de serviços bancários e financeiros, desenvolvimento de um mercado comum de crédito, participação da República da Arménia num sistema de pagamentos universalmente aceite; desenvolvimento de um sistema fiscal e respectivas instituições na República da Arménia, intercâmbio de experiências e formação de pessoal; desenvolvimento de serviços de seguros, que contribuam, nomeadamente, para criar um enquadramento favorável à participação de sociedades da Comunidade em empresas comuns {joint ventures) no sector dos seguros na República da Arménia, bem como desenvolvimento de seguros de créditos à exportação. Esta cooperação contribuirá especialmente para fomentar o desenvolvimento das relações entre a República da Arménia e os Estados-membros no sector dos serviços financeiros. 33 Artigo 59_ Desenvolvimento regional 1. 2. As Partes reforçarão a cooperação no domínio do desenvolvimento regional e do ordenamento do território. Para o efeito, as Partes incentivarão o intercâmbio de informações pelas autoridades nacionais, regionais e locais sobre a política regional e de ordenamento de território e os métodos de definição de políticas regionais, concedendo especial importância ao desenvolvimento das zonas desfavorecidas. As Partes incentivarão igualmente os contactos directos entre as respectivas regiões e organismos públicos responsáveis pelo planeamento do desenvolvimento regional, com o objectivo, nomeadamente, de confrontar métodos e formas de promover o desenvolvimento regional. Artigo 60_ Cooperação em matéria social 1. No que respeita à saúde e à segurança, a cooperação entre as Partes terá por objectivo melhorar o nível de protecção da saúde e da segurança dos trabalhadores. A cooperação incluirá, nomeadamente: acções de educação e formação no domínio da saúde e da segurança, sendo prestada especial atenção aos sectores de actividade de elevado risco; desenvolvimento e promoção de medidas de prevenção para lutar contra as doenças e perturbações relacionadas com o trabalho; prevenção dos principais riscos de acidentes e gestão de produtos químicos tóxicos; investigação para o desenvolvimento de conhecimentos relativos ao ambiente de trabalho e à saúde e segurança dos trabalhadores. 2. No que se refere ao emprego, a cooperação entre as Partes incluirá, nomeadamente, assistência técnica tendo em vista: a optimização do mercado de trabalho; a modernização dos serviços de colocação e de orientação profissional; o planeamento e a gestão de programas de reestruturação; o desenvolvimento de iniciativas locais de emprego; 34 o intercâmbio de informações sobre os programas de trabalho flexível, incluindo programas de incentivo ao trabalho por conta própria e à criação de empresas. As Partes prestarão especial atenção à cooperação no domínio da protecção social, incluindo, designadamente, as acções de cooperação em matéria de planeamento e execução das reformas da protecção social na República da Arménia. Essas reformas terão por objectivo desenvolver na República da Arménia métodos de protecção característicos das economias de mercado e abrangerão todas as formas da protecção social. Artigo 61_ Turismo As Partes reforçarão e desenvolverão a sua cooperação, que incluirá: a promoção do comércio turístico; o aumento do fluxo de informações; as transferências de saber-fazer; a análise de oportunidades de realização de acções conjuntas; a cooperação entre organismos oficiais de turismo; a formação em matéria de desenvolvimento do turismo. Artigo 62_ Pequenas e médias empresas 1. As Partes procurarão desenvolver e reforçar as pequenas e médias empresas e as respectivas associações, bem como a cooperação entre as pequenas e médias empresas da Comunidade e da República da Arménia. 2. A cooperação incluirá assistência técnica, designadamente nos seguintes domínios: desenvolvimento de um enquadramento legislativo para as PME; desenvolvimento de uma infra-estrutura adequada (um organismo de apoio às PME, comunicações, assistência à criação de um fundo para as PME); desenvolvimento de parques tecnológicos. 35 Artigo 63_ Informação e comunicação As Partes apoiarão o desenvolvimento de métodos modernos de tratamento da informação, incluindo os meios de comunicação social, favorecendo um intercâmbio de informações eficaz. Será dada prioridade aos programas de divulgação de informações gerais sobre a Comunidade e a República da Arménia junto do grande público, incluindo, sempre que possível, o acesso a bases de dados, no pleno respeito dos direitos de propriedade intelectual. Artigo 64_ Defesa do consumidor As Partes cooperarão estreitamente para assegurar a compatibilidade entre os respectivos sistemas de defesa do consumidor. Esta cooperação poderá incluir o intercâmbio de informações em matéria de reformas legislativas e institucionais, a introdução de sistemas permanentes de informação recíproca sobre os produtos perigosos, a melhoria das informações prestadas aos consumidores, especialmente no que se refere aos preços, às características dos produtos e aos serviços oferecidos, o desenvolvimento de intercâmbios entre os representantes dos interesses dos consumidores, uma maior compatibilidade das políticas de defesa do consumidor e a organização de seminários e de períodos de formação. Artigo 65_ Alfândegas A cooperação terá por objectivo assegurar o respeito de todas as disposições a adoptar em matéria de comércio e práticas comerciais leais e aproximar o regime aduaneiro da República da Arménia do da Comunidade. A cooperação incluirá, em especial: o intercâmbio de informações; a melhoria dos métodos de trabalho; a introdução da Nomenclatura Combinada e do documento administrativo único; a interligação entre os regimes de trânsito comunitário e arménio; a simplificação dos controlos e formalidades de transporte de mercadorias; o apoio à introdução de sistemas modernos de informação aduaneira; a organização de seminários e de períodos de formação. Sempre que necessário, será prestada assistência técnica. 36 Sem prejuízo de outras formas de cooperação previstas no presente Acordo, nomeadamente nos artigos 69_ e 71_, a assistência mútua em matéria aduaneira entre as autoridades administrativas das Partes regular-se-á pelas disposições do Protocolo anexo ao presente Acordo. Artigo 66_ Cooperação no domínio estatístico A cooperação neste domínio terá por objectivo o desenvolvimento de um sistema estatístico eficaz que fornecerá os dados estatísticos fiáveis necessários para apoiar e acompanhar o processo de reforma económica e contribuir para o desenvolvimento da iniciativa privada na República da Arménia. As Partes cooperarão, especialmente, nos seguintes domínios: adaptação do sistema estatístico arménio aos métodos, normas e classificação internacionais; intercâmbio de informações estatísticas; fornecimento das informações estatísticas macro e microeconómicas necessárias para a aplicação e a gestão das reformas económicas. Para o efeito, a Comunidade prestará assistência técnica à República da Arménia. Artigo 67_ Economia As Partes facilitarão o processo de reforma económica e a coordenação das políticas económicas através de uma cooperação destinada a melhorar a compreensão dos mecanismos fundamentais das respectivas economias, bem como a elaboração e aplicação da política económica nas economias de mercado. Para o efeito, as Partes trocarão informações sobre os resultados e perspectivas macroeconómicos. A Comunidade prestará assistência técnica destinada a: assistir a República da Arménia no processo de proporcionando o apoio de peritos e assistência técnica, incentivar a cooperação entre economistas, a fim de acelerar a rápida transferência do saber-fazer necessário à elaboração das políticas económicas e fomentar uma ampla divulgação da investigação com elas relacionada. reforma económica, 37 TITULO VII COOPERAÇÃO EM MATÉRIAS RELACIONADAS COM A DEMOCRACIA E OS DIREITOS DO HOMEM Artigo 68_ As Partes cooperarão em todas as questões respeitantes à criação e ao reforço de instituições democráticas, incluindo as instituições necessárias para reforçar o primado do direito e a protecção dos direitos do Homem e das liberdades fundamentais, em conformidade com o direito internacional e os princípios da OSCE. Essa cooperação assumirá a forma de programas de assistência técnica destinados a apoiar, designadamente, a elaboração de legislação e regulamentação adequadas, a aplicação dessa legislação, o funcionamento do sistema judiciário, o papel do Estado em matéria de justiça, bem como o funcionamento do sistema eleitoral, podendo incluir acções de formação. As Partes promoverão os contactos e intercâmbios entre as respectivas autoridades nacionais, regionais e judiciais, bem como entre os membros dos seus parlamentos e organizações não governamentais. TITULO VIII COOPERAÇÃO EM MATÉRIA DE PREVENÇÃO DE ACTIVIDADES ILEGAIS E DE PREVENÇÃO E CONTROLO DA IMIGRAÇÃO CLANDESTINA Artigo 69_ As Partes estabelecerão uma cooperação destinada a prevenir actividades ilegais, designadamente: as actividades ilegais no domínio económico, incluindo a corrupção; as transacções ilegais de diversas mercadorias, incluindo os resíduos industriais; a contrafacção. A cooperação nos domínios acima referidos basear-se-ão em consultas mútuas e numa técnica e administrativa, ser prestada assistência interacção. Poderá estreita designadamente nos seguintes domínios: elaboração de legislação nacional em matéria de prevenção de actividades ilegais; criação de centros de informação; reforço da eficácia das instituições responsáveis pela prevenção de actividades ilegais; formação de pessoal e desenvolvimento de infra-estruturas de investigação; elaboração de medidas mutuamente aceitáveis com vista à prevenção de actividades ilegais. 38 Artigo 70_ Branqueamento de capitais 1. 2. As Partes acordam na necessidade de envidar esforços e de cooperar para impedir a utilização dos seu sistemas financeiros para o branqueamento de capitais provenientes de actividades criminosas em geral e do tráfico de droga em especial. A cooperação neste domínio incluirá uma assistência administrativa e técnica com o objectivo de estabelecer normas adequadas de luta contra o branqueamento de instâncias capitais, comparáveis às adoptadas pela Comunidade e pelas internacionais competentes nesta matéria, incluindo a Task Force Acção Financeira (TFAF). Artigo 71_ Droga No âmbito dos respectivos poderes e competências, as Partes cooperarão para aumentar a eficiência e a eficácia das políticas e medidas destinadas a combater a produção, oferta e tráfico ilícito de estupefacientes e de substâncias psicotrópicas, incluindo a prevenção do desvio de precursores químicos, bem como para promover a prevenção e a redução da procura de droga. A cooperação nesta matéria será objecto de consultas mútuas e de uma estreita coordenação entre as Partes em relação aos objectivos e estratégias adoptadas nos diversos domínios relacionados com a droga. Artigo 71 - A Imigração clandestina Os Estados-membros da União Europeia e a República da Arménia acordam em cooperar com vista a impedir e controlar a imigração clandestina. Para o efeito: a República da Arménia aceita readmitir todos os seus nacionais ilegalmente presentes no território de um Estado-membro, a pedido deste último e sem outras formalidades; os Estados-membros aceitam readmitir todos os seus nacionais, na acepção da definição comunitária, ilegalmente presentes no território da República da Arménia, a pedido deste país e sem outras formalidades. Os Estados-membros e a República da Arménia proporcionarão igualmente aos seus nacionais os documentos de identidade necessários para esse fim. 39 2. A República da Arménia acorda em concluir, com os Estados-membros que o solicitem, acordos bilaterais que regulamentem as obrigações específicas de readmissão, incluindo uma obrigação de readmissão de nacionais de outros países e de apátridas que tenham entrado no território de qualquer Estado-membro a partir da República da Arménia ou que tenham entrado no território da República da Arménia a partir de qualquer Estado-membro. 3. O Conselho de Cooperação analisará a possibilidade de envidar outros esforços conjuntos a fim de impedir e controlar a imigração clandestina. TITULO IX COOPERAÇÃO CULTURAL Artigo 72_ As Partes comprometem-se a promover, incentivar e facilitar a cooperação cultural. Sempre que adequado, os programas de cooperação cultural da Comunidade ou de um ou mais Estados-membros poderão ser objecto de cooperação, podendo ser desenvolvidas outras actividades de interesse mútuo. COOPERAÇÃO FINANCEIRA EM MATÉRIA DE ASSISTÊNCIA TÉCNICA TÍTULO X Artigo 73_ Para realizar os objectivos do presente Acordo e nos termos do disposto nos artigos 74_, 75_ e 76_, a República da Arménia beneficiará de uma assistência financeira temporária da Comunidade através da concessão de assistência técnica sob a forma de subvenções. Essa assistência técnica destinar-se-á a acelerar o processo de transformação económica da República da Arménia. Artigo 74_ Essa assistência financeira será concedida no âmbito do programa TACIS, tal como previsto no respectivo regulamento do Conselho. 40 Artigo 75_ Os objectivos e as áreas da assistência financeira da Comunidade serão estabelecidos num programa indicativo que reflectirá as prioridades definidas de comum acordo entre as duas Partes e que terá em conta as necessidades da República da Arménia, as capacidades sectoriais de absorção e a evolução das reformas. As Partes informarão o Conselho de Cooperação sobre estas questões. Artigo 76_ A fim de permitir a melhor utilização possível dos recursos disponíveis, as Partes assegurarão uma estreita coordenação entre a assistência técnica da Comunidade e as contribuições de outras fontes, tais como os Estados-membros, outros países e Internacional de Reconstrução e organizações Desenvolvimento e o Banco Europeu de Reconstrução e Desenvolvimento. internacionais como o Banco TITULO XI DISPOSIÇÕES INSTITUCIONAIS, GERAIS E FINAIS Artigo 77_ É criado um Conselho de Cooperação que fiscalizará a aplicação do presente Acordo. O Conselho de Cooperação reunir-se-á anualmente a nível ministerial. Analisará todas as questões importantes suscitadas no âmbito do Acordo e quaisquer outras questões bilaterais ou internacionais de interesse comum, a fim de alcançar os objectivos do presente Acordo. O Conselho de Cooperação pode formular as recomendações adequadas, mediante acordo entre as duas Partes. igualmente Artigo 78_ 1. 2. 3. O Conselho de Cooperação será composto, por um lado, por membros do Conselho da União Europeia e por membros da Comissão das Comunidades Europeias e, por outro, por membros do Governo da República da Arménia. O Conselho de Cooperação adoptará o seu regulamento interno. A presidência do Conselho de Cooperação será exercida rotativamente por um representante da Comunidade e por um membro do Governo da República da Arménia. 41 Artigo 79_ 1. O Conselho de Cooperação será assistido no desempenho das suas funções por um Comité de Cooperação composto, por um lado, por representantes dos membros do Conselho da União Europeia e por membros da Comissão das Comunidades Europeias e, por outro, por representantes do Governo da República da Arménia, normalmente a nível de altos funcionários. A presidência do Comité de Cooperação será exercida rotativamente pela Comunidade e pela República da Arménia. O Conselho de Cooperação definirá, no seu regulamento interno, as funções do Comité de Cooperação, que incluirão a preparação das reuniões do Conselho de Cooperação e o modo de funcionamento do Comité. 2. O Conselho de Cooperação pode delegar os seus poderes no Comité de Cooperação, que assegurará a continuidade entre as reuniões do Conselho de Cooperação. Artigo 80_ Para o assistir no desempenho das suas funções, o Conselho de Cooperação pode decidir da criação de qualquer outro comité ou organismo, cuja composição, atribuições e modo de funcionamento determinará. Artigo 81_ Ao analisar uma questão que se coloque no âmbito do presente Acordo, relacionada com uma disposição que remeta para um artigo do GATT/OMC, o Conselho de Cooperação tomará, tanto quanto possível, em consideração a interpretação geralmente dada relativamente ao artigo do GATT/OMC em questão pelas Partes Contratantes na OMC. Artigo 82_ É criado um Comité de Cooperação Parlamentar que constituirá uma instância de encontro e diálogo entre os membros do Parlamento da República da Arménia e do Parlamento Europeu. O Comité de Cooperação Parlamentar reunir-se-á com uma periodicidade que ele próprio estabelecerá. Artigo 83_ O Comité de Cooperação Parlamentar será composto, por um lado, por membros do Parlamento Europeu e, por outro, por membros do Parlamento da República da Arménia. 42 O Comité de Cooperação Parlamentar adoptará o seu regulamento interno. A presidência do Comité de Cooperação Parlamentar será exercida rotativamente pelo Parlamento Europeu e pelo Parlamento da República da Arménia, respectivamente, nos termos a definir pelo seu regulamento interno. Artigo 84_ O Comité de Cooperação Parlamentar pode solicitar ao Conselho de Cooperação informações pertinentes respeitantes à aplicação do presente Acordo, que lhe deverão ser facultadas. O Comité de Cooperação Parlamentar será informado das recomendações do Conselho de Cooperação. O Comité de Cooperação Parlamentar pode formular recomendações ao Conselho de Cooperação. Artigo 85_ 1. No âmbito do presente Acordo, as Partes comprometem-se a garantir o acesso das pessoas singulares e colectivas da outra Parte, sem qualquer discriminação em relação aos seus próprios nacionais, aos tribunais e instâncias administrativas competentes das Partes, para defenderem os seus direitos individuais e reais, incluindo os relativos à propriedade intelectual, industrial e comercial. 2. No âmbito dos respectivos poderes e competências, as Partes: incentivarão o recurso à arbitragem para a resolução de litígios resultantes de transacções comerciais e de cooperação realizadas por operadores económicos da Comunidade e da República da Arménia; acordam que, quando um litígio for sujeito a arbitragem, cada parte no litígio, salvo disposição em contrário das normas do centro de arbitragem por elas escolhido, possa escolher livremente o seu próprio árbitro, independentemente da sua nacionalidade, e que o terceiro árbitro que preside, ou o único árbitro, possa ser nacional de um país terceiro; recomendarão aos seus operadores económicos que escolham, de comum acordo, a lei aplicável aos seus contratos; incentivarão o recurso às regras de arbitragem elaboradas pela Comissão das Nações Unidas para o Direito Comercial Internacional (CNUDCI) e à arbitragem instância de um Estado signatário da Convenção sobre o por qualquer Reconhecimento e Execução de Decisões Arbitrais Estrangeiras, assinada em Nova Iorque, em 10 de Junho de 1958. 43 Artigo 86_ Nenhuma disposição do presente Acordo impede uma Parte de tomar medidas: a) b) c) d) Que considere necessárias para prevenir a divulgação de informações contrárias aos seus interesses essenciais em matéria de segurança; Relacionadas com a produção ou o comércio de armas, munições ou material de guerra ou com a investigação, o desenvolvimento ou a produção indispensáveis para fins de defesa, desde que essas medidas não afectem as condições de concorrência no que respeita a produtos que não se destinem a fins especificamente militares; Que considere essenciais para a sua própria segurança em caso de graves perturbações internas que afectem a manutenção da ordem e da lei, em tempo de guerra ou de grave tensão internacional que represente uma ameaça de guerra, ou para cumprir obrigações por ela aceites a fim de garantir a manutenção da paz e da ' segurança internacionais; Que considere necessárias para o respeito das suas obrigações e compromissos internacionais no âmbito do controlo de produtos e tecnologias industriais de dupla utilização. Artigo 87_ 1. Nos domínios abrangidos pelo presente Acordo e sem prejuízo de quaisquer disposições especiais nele contidas: o regime aplicado pela República da Arménia em relação à Comunidade não dará origem a qualquer discriminação entre os Estados-membros, os seus nacionais ou as suas sociedades ou empresas; o regime aplicado pela Comunidade em relação à República da Arménia não dará origem a qualquer discriminação entre nacionais arménios ou as suas sociedades ou empresas. 2. O disposto no n_ 1 não prejudica o direito de as Partes aplicarem as disposições pertinentes da sua legislação fiscal aos contribuintes que não se encontrem em situação idêntica em relação ao seu local de residência. Artigo 88_ 1. Qualquer das Partes pode submeter ao Conselho de Cooperação um litígio relacionado com a aplicação ou a interpretação do presente Acordo. 44 2. 3. O Conselho de Cooperação pode resolver o litígio através de uma recomendação. Se não for possível resolver o litígio nos termos do n_ 2, qualquer das Partes pode notificar à outra a designação de um conciliador. A outra Parte deve então designar um segundo árbitro no prazo de dois meses. Para efeitos da aplicação deste processo, a Comunidade e os Estados-membros são considerados como uma única Parte no litígio. O Conselho de Cooperação designará um terceiro conciliador. As recomendações do conciliador serão adoptadas por maioria. Essas recomendações não serão vinculativas para as Partes. 4. O Conselho de Cooperação pode adoptar regras processuais para a resolução de litígios. Artigo 89_ As Partes acordam em proceder rapidamente a consultas, através dos canais adequados, a pedido de uma delas, a fim de discutirem questões relacionadas com a interpretação ou a aplicação do presente Acordo, bem como outros aspectos pertinentes das relações entre as Partes. O disposto no presente artigo não prejudica, de modo algum, o disposto nos artigos 13_, 88 e94. Artigo 90_ O tratamento concedido à República da Arménia no âmbito do presente Acordo não será, em caso algum, mais favorável do que o concedido pelos Estados-membros entre si. Artigo 91_ Para efeitos do presente Acordo, entende-se por "Partes", por um lado, a República da Arménia e, por outro, a Comunidade ou os Estados-membros, ou a Comunidade e os Estados-membros, de acordo com as respectivas competências. Artigo 92_ Sempre que questões a que é aplicável o presente Acordo sejam abrangidas pelo Tratado e Protocolos da Carta Europeia da Energia, o referido Tratado e Protocolos serão aplicáveis a essas questões, após a sua entrada em vigor, mas apenas na medida em que essa aplicação neles esteja prevista. 45 Artigo 93_ O presente Acordo é concluído por um período inicial de dez anos. O presente Acordo será automaticamente renovado por períodos de um ano, desde que nenhuma das Partes o denuncie por escrito à outra Parte seis meses antes do seu termo. Artigo 94_ 1. 2. As Partes tomarão as medidas gerais ou específicas necessárias ao cumprimento das suas obrigações por força do presente Acordo e assegurarão que os objectivos nele fixados sejam cumpridos. Se uma das Partes considerar que a outra Parte não cumpriu uma das obrigações que lhe incumbe por força do presente Acordo, pode tomar as medidas adequadas. Antes de o fazer, excepto em casos de especial urgência, comunicará ao Conselho de Cooperação todas as informações pertinentes necessárias para uma análise aprofundada da situação, tendo em vista encontrar uma solução aceitável para ambas as Partes. Devem ser prioritariamente escolhidas as medidas que menos perturbem o funcionamento do Acordo. Essas medidas serão imediatamente notificadas ao Conselho de Cooperação se a outra Parte o solicitar. Artigo 95_ Os Anexos I, II, III e IV, bem como o Protocolo, fazem parte integrante do presente Acordo. Artigo 96_ Até que sejam concedidos direitos equivalentes aos particulares e aos operadores económicos, o presente Acordo não prejudica os direitos que lhes foram garantidos por acordos em vigor, que vinculem um ou mais Estados-membros, por um lado, e a República da Arménia, por outro, excepto nas áreas de competência comunitária e sem prejuízo das obrigações dos Estados-membros decorrentes do presente Acordo em áreas da sua competência. Artigo 97_ O presente Acordo é aplicável, por um lado, aos territórios em que é aplicável o Tratado que institui a Comunidade Europeia, o Tratado que institui a Comunidade Europeia do Carvão e do Aço e o Tratado que institui a Comunidade Europeia da Energia Atómica, 46 nas condições previstas por esses Tratados, e ao território da República da Arménia, por outro. Artigo 98_ O Secretário-Geral do Conselho da União Europeia será o depositário do presente Acordo. Artigo 99_ O original do presente Acordo, cujas versões nas línguas alemã, dinamarquesa, espanhola, finlandesa, francesa, grega, inglesa, italiana, neerlandesa, portuguesa, sueca e arménia, fazem igualmente fé, será depositado junto do Secretário-Geral do Conselho da União Europeia. Artigo 100_ O presente Acordo será aprovado pelas Partes de acordo com as formalidades que lhes são próprias. O presente Acordo entra em vigor no primeiro dia do segundo mês seguinte à data em que as Partes tenham notificado o Secretário-Geral do Conselho da União Europeia da conclusão dos trâmites referidos no parágrafo anterior. A partir da sua entrada em vigor, o presente Acordo substitui, no que diz respeito às relações entre a República da Arménia e a Comunidade, o Acordo entre a Comunidade Económica Europeia, a Comunidade Europeia da Energia Atómica e a União das Repúblicas Socialistas Soviéticas sobre Comércio e Cooperação Comercial e Económica, assinado em Bruxelas, em 18 de Dezembro de 1989. Artigo 101_ Se, enquanto se aguarda o cumprimento das formalidades necessárias para a entrada em vigor do presente Acordo, as disposições de certas partes do presente Acordo forem aplicadas, através de um acordo provisório entre a Comunidade e a República da Arménia, as Partes Contratantes acordam em que, nessas circunstâncias, se entende por "data de entrada em vigor do Acordo" a data de entrada em vigor do acordo provisório. 47 LISTA DOS DOCUMENTOS EM ANEXO Anexo I Lista indicativa das vantagens concedidas pela República da Arménia aos Estados Independentes em conformidade com o n_ 3 do artigo 8_. Anexo II Convenções relativas à propriedade intelectual, industrial e comercial referidas no artigo 42_. Anexo Hl Serviços financeiros: definições (artigo 25_) Anexo IV Reservas da Comunidade em conformidade com o disposto no n_ 2 do artigo 22_ Protocolo relativo à assistência mútua entre as autoridades administrativas em matéria aduaneira. 48 Vantagens concedidas pela República da Arménia aos Estados Independentes em conformidade com o n_ 3 do artigo 8_. ANEXO 1 Todos os Estados Independentes: Não são aplicados direitos de importação 49 Convenções relativas à propriedade intelectual, industrial e comercial referidas no artigo 42_ 1. O n_ 2 do artigo 42_ diz respeito às seguintes convenções multilaterais: ANEXO II Convenção de Berna para a Protecção das Obras Literárias e Artísticas (Acto de Paris, 1971) Convenção Internacional para a Protecção dos Artistas, Intérpretes ou Executantes, dos Produtores de Fonogramas e dos Organismos de Radiodifusão (Roma, 1961) Protocolo relativo ao Acordo de Madrid sobre o Registo Internacional de Marcas (Madrid, 1989) Acordo de Nice relativo à Classificação Internacional de Produtos e Serviços para efeitos do Registo de Marcas (Genebra 1977, alterado em 1979) Tratado de Budapeste sobre o Reconhecimento Internacional do Depósito de Microrganismos para efeitos de Procedimento em Matéria de Patentes (1977, alterado em 1980) Convenção Internacional para a Protecção das Obtenções Vegetais (UPOV) (Acto de Genebra, 1991) 2. O Conselho de Cooperação pode recomendar que o n_ 2 do artigo 42_ se aplique a outras convenções multilaterais. Caso surjam problemas no domínio da propriedade intelectual, industrial e comercial que afectem as condições de comércio, realizar-se-ão consultas urgentes, a pedido de qualquer das Partes, a fim de se chegar a soluções mutuamente satisfatórias. 3. As Partes confirmam a importância por elas atribuída às obrigações decorrentes das seguintes convenções multilaterais: Convenção de Paris para a Protecção da Propriedade Industrial (Acto de Estocolmo, 1967, alterado em 1979); Acordo de Madrid relativo ao Registo Internacional das Marcas (Acto de Estocolmo, 1967, alterado em 1979); Tratado de Cooperação em matéria de Patentes (Washington 1970, alterado em 1979 e em 1984). 50 A partir da entrada em vigor do presente Acordo, a República da Arménia concederá às sociedades e aos nacionais da Comunidade um tratamento não menos favorável do que o concedido a qualquer país terceiro em matéria de reconhecimento e protecção da propriedade intelectual, industrial e comercial no âmbito de acordos bilaterais. , O disposto no n_ 4 não é aplicável às vantagens concedidas pela República da Arménia a qualquer país terceiro numa base recíproca efectiva ou às vantagens concedidas pela República da Arménia a outro país da ex-URSS. 51 AINLM> 111 relativo ao artigo 25° Serviços financeiros: definições Entende-se por serviço financeiro qualquer serviço de natureza financeira oferecido por um prestador de serviços financeiros de uma Parte. Os serviços financeiros incluem as seguintes actividades: A. B. 2. 3. 4. 2. 3. 4. 5. 6. Todos os serviços de seguros e serviços conexos: 1. Seguro directo (incluindo o co-seguro) vida (1) (ii) não vida Resseguro e retrocessão; Serviços intermediários de seguros, incluindo os de corretores e agentes; Serviços auxiliares de seguros, incluindo os serviços de consultoria, cálculo actuarial, avaliação de riscos e regularização de sinistros. Serviços bancários e outros serviços financeiros (com exclusão dos seguros); 1. Aceitação de depósitos e outros fundos reembolsáveis provenientes do público; Concessão de qualquer tipo de crédito, nomeadamente o crédito ao consumo, o crédito hipotecário, o factoring e o financiamento de transacções comerciais; Locação financeira; Todos os serviços de pagamento e de transferências de numerário, incluindo os cartões de crédito, os cartões privativos e os cartões de débito, os cheques de viagem {travellers cheques) e as ordens de pagamento bancárias. Garantias e avales. Transacção por conta própria ou por conta de clientes, quer seja numa bolsa, num mercado de balcão ou por qualquer outra forma, de: (a) instrumentos do mercado monetário (incluindo cheques, efeitos comerciais, certificados de depósito, etc. ) Divisas Produtos derivados, incluindo entre outros, futuros e opções; Instrumentos de taxas de câmbio e de taxas de juro, incluindo produtos como sejam os swaps, os contratos a prazo sobre taxa de juro (FRA), etc; Valores mobiliários; Outros incluindo metais preciosos. instrumentos e activos transaccionáveis, financeiros (b) (c) (d) (e) (f) 7. Participações em emissões (quer públicas quer privadas) de qualquer tipo de valores mobiliários, incluindo a tomada firme e a colocação por conta de terceiros), bem como a prestação de serviços relacionados com essas emissões. 52 8. 9. 10. 11. 12. Corretagem monetária. Gestão de patrimónios, como sejam a gestão de meios líquidos ou de carteiras, a gestão de todas as formas de investimento colectivo, a gestão de fundos de pensões, os serviços de custódia e de gestão. Serviços de liquidação e de compensação de activos financeiros, incluindo os valores mobiliários, os produtos derivados e outros instrumentos transaccionáveis; intermediação e outros serviços financeiros auxiliares Consultoria, relativamente a todas as actividades enumeradas nos pontos 1 a 10, incluindo a análise de crédito e as referências bancárias, a pesquisa e o aconselhamento em matéria de investimentos e a gestão de carteiras, bem como a consultoria em matéria de aquisição de participações e de reestruturação e estratégia empresarial; Prestação e transferência de informações financeiras e tratamento de dados financeiros, e fornecimento de programas informáticos conexos realizados por prestadores de outros serviços financeiros. Da definição de serviços financeiros estão excluídas as seguintes actividades: a) b) c) As actividades desenvolvidas pelos bancos centrais ou por quaisquer outras instituições públicas na prossecução de políticas monetárias e cambiais. As actividades desenvolvidas pelos bancos centrais, órgãos da administração pública ou instituições públicas, por conta ou com a garantia do Estado, excepto quando aquelas actividades são susceptíveis de ser desempenhadas por prestadores de serviços financeiros em concorrência com tais entidades públicas. As actividades que fazem parte de um regime oficial de segurança social ou de planos de pensões públicos, salvo quando tais actividades são susceptíveis de ser desempenhadas por prestadores de serviços financeiros em concorrência com entidades públicas ou instituições privadas. 53 Reservas da Comunidade em conformidade com o disposto no n_ 2 do artigo 22_ ANEXO IV Exploração mineira Em alguns Estados-membros, em relação a empresas não controladas pela CE, pode ser exigida a obtenção prévia de uma concessão de direitos de exploração de recursos minerais. Pescas Salvo disposição em contrário, o acesso e a utilização dos recursos biológicos e pesqueiros situados nas águas marítimas sob a soberania ou a jurisdição dos Estados-membros da Comunidade estão reservados às embarcações de pesca que arvorem o pavilhão de um Estado-membro da Comunidade e estejam registadas no território comunitário. Aquisição de bens imobiliários Em alguns Estados-membros, a aquisição de bens imobiliários por sociedades não comunitárias está sujeita a restrições. Serviços audiovisuais, incluindo a rádio O tratamento nacional relativo à produção e distribuição, incluindo a radiodifusão e outras formas de transmissão pública, pode ser reservado a produções audiovisuais que preencham certos critérios de origem. Serviços de telecomunicações, incluindo os serviços móveis e por satélite Serviços reservados. Em alguns Estados-membros, o acesso ao mercado de infra-estruturas e serviços complementares está limitado. Serviços profissionais Serviços reservados a pessoas singulares nacionais dos Estados-membros. Em certas condições, essas pessoas podem criar sociedades. 54 Agricultura Em alguns Estados-membros, o tratamento nacional não é aplicável a empresas não controladas pela CE que desejem criar uma empresa agrícola. A aquisição de vinhas por empresas não controladas pela CE está sujeita a notificação ou, se necessário, a uma autorização. Serviços das agências noticiosas Em alguns Estados-membros existem limitações à participação estrangeira em empresas editoras e de radiodifusão. 55 PROJECTO DE PROTOCOLO RELATIVO À ASSISTÊNCIA MÚTUA ENTRE AS AUTORIDADES ADMINISTRATIVAS EM MATÉRIA ADUANEIRA 56 Artigo 1_ Definições Para efeitos do presente Protocolo, entende-se por: a) b) c) d) 1. 2. "Legislação aduaneira", as disposições legislativas ou regulamentares aplicáveis nos territórios das Partes Contratantes, que regem a importação, a exportação, o trânsito de mercadorias e a sua sujeição a qualquer regime aduaneiro, incluindo medidas de proibição, restrição e controlo; "Autoridade requerente", a autoridade administrativa competente que para o efeito tenha sido designada por uma Parte Contratante. e que apresente um pedido de assistência em matéria aduaneira; "Autoridade requerida", a autoridade administrativa competente que para o efeito tenha sido designada por uma Parte Contratante e que receba um pedido de assistência em matéria aduaneira; "Dados pessoais", todas as informações relativas a uma pessoa física identificada ou identificável. Artigo 2_ Âmbito de aplicação As Partes Contratantes prestar-se-ão assistência mútua, nos domínios sob a sua jurisdição e nos termos e condições fixados no presente Protocolo, na prevenção, detecção e investigação de infracções à legislação aduaneira. A assistência em matéria aduaneira, prevista no presente Protocolo, diz respeito a qualquer autoridade administrativa das Partes Contratantes competente para a aplicação do presente Protocolo. Essa assistência não obsta à aplicação das normas que regem a assistência mútua em matéria penal nem abrange as informações obtidas no âmbito de competências exercidas a pedido de autoridades judiciais, salvo acordo dessas mesmas autoridades. Artigo 3_ Assistência mediante pedido 1. A pedido da autoridade requerente, a autoridade requerida comunicará à primeira todas as informações pertinentes que lhe permitam assegurar a correcta aplicação da legislação aduaneira, incluindo as informações relativas a operações verificadas ou previstas que constituam ou possam constituir uma violação dessa legislação. 57 2. 3. A pedido da autoridade requerente, a autoridade requerida informá-la-á se as mercadorias exportadas do território de uma das Partes Contratantes foram se correctamente necessário, o regime aduaneiro aplicado a essas mercadorias. importadas no território da outra Parte, especificando, A pedido da autoridade requerente, a autoridade requerida tomará, no âmbito da sua legislação, as medidas necessárias para assegurar a vigilância: a) b) c) d) de pessoas singulares ou colectivas relativamente às quais existam motivos razoáveis para supor que violam ou violaram a legislação aduaneira; de locais de armazenamento de mercadorias em relação às quais existam motivos para suspeitar que se destinam a ser utilizadas em operações que constituam uma violação da legislação aduaneira; de circulação de mercadorias notificadas como susceptíveis de dar origem a uma violação da legislação aduaneira; de meios de transporte em relação aos quais existam motivos fundados para supor que foram, são ou podem ser utilizados em operações que constituam uma violação da legislação aduaneira. Artigo 4_ Assistência espontânea As Partes Contratantes prestar-se-ão assistência mútua, sem pedido prévio, nos termos das respectivas legislações, normas e outros instrumentos jurídicos, se o considerarem necessário para a correcta aplicação da legislação aduaneira, nomeadamente quando obtenham informações relativas a: operações que violem ou se afigurem violar essa legislação e que se possam revestir de interesse para outra Parte Contratante; novos meios ou métodos utilizados na realização dessas operações; mercadorias em relação às quais se sabe poderem dar origem a uma violação da legislação aduaneira; pessoas singulares ou colectivas em relação às quais existam motivos fundados para supor que violam ou violaram a legislação aduaneira; meios de transporte em relação aos quais existam motivos fundados para supor que foram, são ou podem ser utilizados em operações que violam a legislação aduaneira. 58 Artigo 5 Entrega/Notificação A pedido da autoridade requerente, a autoridade requerida tomará, nos termos da sua legislação, todas as medidas necessárias para: entregar todos os documentos notificar todas as decisões abrangidos pelo presente Protocolo, a um destinatário residente ou estabelecido no seu território. Nesses casos, no que respeita ao pedido, é aplicável o n_ 3 do artigo 6_. Artigo 6_ Forma e conteúdo dos pedidos de assistência 1. Os pedidos apresentados nos termos do presente Protocolo devem ser feitos por escrito. Os pedidos devem ser acompanhados dos documentos necessários para permitir a respectiva execução. Sempre que a urgência da questão o justifique, podem ser aceites pedidos orais, que deverão, no entanto, ser imediatamente confirmados por escrito. 2. Os pedidos apresentados nos termos do n_ 1 devem incluir os seguintes elementos: a) b) c) d) e) f) A autoridade requerente que apresenta o pedido; A medida requerida; O objecto e a razão do pedido; A legislação, normas e outros instrumentos jurídicos em causa; Informações o mais exactas e completas possível sobre as pessoas singulares ou colectivas objecto das investigações; Um resumo dos factos pertinentes e dos inquéritos já realizados, com excepção dos casos previstos no artigo 5_. 3. 4. Os pedidos devem ser apresentados numa língua oficial da autoridade requerida ou numa língua aceitável por essa autoridade. Se um pedido não preencher os requisitos formais, pode solicitar-se que seja corrigido ou completado, podendo, no entanto, ser ordenadas medidas cautelares. 59 Artigo 7_ Execução dos pedidos 1. 2. 3. 4. 1. 2. A fim de dar seguimento a um pedido de assistência, a autoridade requerida agirá, no âmbito da sua competência e dos recursos disponíveis, como se o fizesse por iniciativa própria ou a pedido de outras autoridades desusa mesma Parte Contratante, facultando as informações de que disponha, procedendo ou mandando proceder aos inquéritos adequados. Esta disposição é igualmente aplicável ao serviço administrativo ao qual o pedido tenha sido dirigido pela autoridade requerida, sempre que esta não possa agir por si própria. Os pedidos de assistência serão executados nos termos da legislação, normas e outros instrumentos jurídicos da Parte Contratante requerida. Os funcionários devidamente autorizados de uma Parte Contratante podem, com o acordo da outra Parte Contratante em causa e nas condições previstas por esta última, obter dos serviços da autoridade requerida ou de outra autoridade pela qual a autoridade requerida é responsável, informações relativas a operações que violem ou possam violar a legislação aduaneira de que a autoridade requerente necessite para efeitos do presente Protocolo. Os funcionários de uma Parte Contratante podem, com o acordo da outra Parte Contratante em causa e nas condições por ela previstas, estar presentes nos inquéritos realizados no território desta última. Artigo 8_ Forma de comunicação das informações A autoridade requerida comunicará os resultados dos inquéritos à autoridade requerente sob a forma de documentos, cópias autenticadas de documentos, relatórios e outros documentos semelhantes. Os documentos previstos no n_ 1 podem, para o mesmo efeito, ser substituídos por informações apresentadas sob qualquer forma de suporte informático Artigo 9_ Excepções à obrigação de prestar assistência 1. As Partes Contratantes podem recusar prestar assistência, nos termos do presente Protocolo, sempre que a mesma: 60 a) b) b) c) Possa comprometer a soberania da República da Arménia ou de um Estado-membro da União Europeia ao qual tenha sido solicitada assistência ao abrigo do presente Protocolo; ou Possa comprometer a ordem pública, a segurança pública ou outros interesses fundamentais, designadamente nos casos referidos no n_ 2 do artigo 10_; ou Envolva regulamentação cambial ou fiscal que não a legislação aduaneira; ou viole o segredo industrial, comercial ou profissional. Quando a autoridade requerente solicitar assistência que ela própria não pudesse prestar se fosse solicitada nesse sentido, chamará a atenção para esse facto no respectivo pedido. Caberá então à autoridade requerida decidir do seguimento a dar a esse pedido. Se a assistência for recusada, devem ser imediatamente notificados à autoridade requerida a decisão e os motivos que a justificam. Artigo 10_ Intercâmbio de informações e confidencialidade As informações comunicadas sob qualquer forma nos termos do presente Protocolo têm carácter confidencial ou restrito, conforme as regras aplicáveis em cada Parte Contratante. Essas informações têm carácter de segredo oficial e beneficiam da protecção relativa à informação prevista na legislação aplicável na Parte Contratante que as recebeu, bem como nas disposições correspondentes aplicáveis às instituições comunitárias. Os dados pessoais só podem ser transmitidos quando a Parte Contratante que as receber se comprometer a conceder a esses dados um grau de protecção no mínimo equivalente ao aplicável nesse caso particular pela Parte Contratante que os forneceu. As informações obtidas serão utilizadas apenas para os fins do presente Protocolo. Quando uma das Partes Contratantes solicitar a utilização de tais informações para outros fins, deve solicitar a autorização escrita prévia da autoridade que as forneceu. Além disso, essas informações ficarão sujeitas às restrições impostas por essa autoridade. O disposto no n_ 3 não prejudica a utilização das informações em qualquer acção judicial ou administrativa posteriormente intentada por inobservância da legislação aduaneira. A autoridade competente que forneceu as informações será notificada dessa utilização. 2. 3. 1. 2. 3. 4. 61 As Partes Contratantes podem utilizar como elemento de prova, nos autos de notícia, relatórios e testemunhos de que disponham, bem como nas acções c acusações deduzidas em tribunal, as informações obtidas e os documentos consultados nos termos do presente Protocolo. ARTIGO 11° Peritos e testemunhas 1. Um funcionário da autoridade requerida pode ser autorizado a comparecer, nos limites da autorização concedida, como perito ou testemunha em acções judiciais ou administrativas, relativas a questões abrangidas pelo presente Protocolo, da jurisdição da outra Parte Contratante e a apresentar os objectos, documentos ou respectivas cópias autenticadas eventualmente necessários a essas acções. O pedido de comparência deve indicar especificamente sobre que assunto e a que título ou em que qualidade o funcionário será interrogado. 2. O funcionário autorizado a comparecer como perito ou testemunha beneficiará da protecção garantida aos funcionários da autoridade requerente pela legislação em vigor no seu território. ARTIGO 12° Despesas de assistência As Partes Contratantes renunciam a exigir à outra Parte o reembolso de despesas resultantes da aplicação do presente Protocolo, excepto, se necessário, no que se refere a despesas com peritos e testemunhas e com intérpretes e tradutores que não sejam funcionários públicos. ARTIGO 13° Aplicação 1. A aplicação do presente Protocolo incumbirá às autoridades aduaneiras centrais da República da Arménia, por um lado, e aos serviços competentes da Comissão Europeia e, se necessário, às autoridades aduaneiras dos Estados-membros da União Europeia, por outro. Estas autoridades decidirão de todas as medidas e disposições práticas necessárias para a sua aplicação, tendo em conta as normas em vigor no âmbito da protecção de dados e podem recomendar aos organismos competentes eventuais alterações do presente Protocolo. 62 As Partes Contratantes e manter-se-ão posteriormente informadas sobre as regras de aplicação adoptadas nos termos do presente Protocolo. consultar-se-ão mutuamente ARTIGO 14° Complementaridade Sem prejuízo do disposto no artigo 10_, os acordos de assistência mútua concluídos entre um ou mais Estados-membros da União Europeia e a República da Arménia não prejudicam as disposições comunitárias que regem a comunicação entre os serviços competentes da Comissão e as autoridades aduaneiras dos Estados-membros, de quaisquer informações aduaneiras que se possam revestir de interesse para a Comunidade. 63 DECLARAÇÃO COMUM RELATIVA AO ARTIGO 3_ - A Ao analisarem qualquer alteração das circunstâncias na República da Arménia, tal como previsto no artigo 3_ - A, as Partes examinarão as mudanças importantes susceptíveis de ter uma incidência considerável no desenvolvimento futuro da Arménia. Tal alteração poderia incluir a adesão da Arménia à OMC, ao Conselho da Europa ou a outros organismos internacionais, bem como a adesão a uma união aduaneira regional ou qualquer outra forma de acordo de integração regional. 64 DECLARAÇÃO COMUM RELATIVA AO ARTIGO 5_ Se as Partes acordarem em que as circunstâncias justificam a realização de reuniões ao mais alto nível, as mesmas poderão ser organizadas numa base adhoc. 65 DECLARAÇÃO COMUM RELATIVA AO ARTIGO 14_ Até que a República da Arménia adira à OMC, as Partes consultar-se-ão no âmbito do Comité de Cooperação sobre as respectivas políticas em matéria de direitos de importação, incluindo as alterações a nível da protecção pautal. Essas consultas deverão ser propostas especialmente antes de qualquer aumento da protecção pautal. 66 DECLARAÇÃO COMUM RELATIVA À NOÇÃO DE "CONTROLO" REFERIDA NA ALÍNEA b) DO ARTIGO 24 K NO ARTIGO 36 1. 2. As Partes reiteram o seu entendimento mútuo de que a questão do controlo depende das circunstâncias concretas de cada caso. Considera-se, por exemplo, que uma sociedade é "controlada" por outra e, por conseguinte, filial dessa sociedade se: a outra sociedade detiver directa ou indirectamente a maioria dos direitos de voto ou a outra sociedade tiver o direito de nomear ou demitir a maioria dos membros do órgão de administração, de gestão ou de fiscalização e se for, simultaneamente, accionista ou membro da filial. 3. Ambas as Partes consideram que os critérios enumerados no n_ 2 não são exaustivos. 67 DECLARAÇÃO COMUM RELATIVA AO ARTIGO 35 Considera-se que o simples facto de às pessoas singulares de determinadas Partes ser exigido um visto, que não é exigido para as pessoas singulares de outras Partes, não anula ou compromete as vantagens decorrentes de um compromisso específico. 68 DECLARAÇÃO COMUM RELATIVA AO ARTIGO 42_ As Partes acordam em que, para eleitos do presente Acordo, a expressão "propriodnclo intelectual, industrial e comercial" inclui, nomeadamente, os direitos de autor (incluindo os direitos de autor sobre programas informáticos) e os direitos conexos, bem como os direitos sobre patentes, desenhos industriais, indicações geográficas, incluindo as denominações de origem, marcas comerciais e de serviços, topografias de circuitos integrados e ainda a defesa contra a concorrência desleal, na acepção que lhe é dada pelo artigo 10_- A da Convenção de Paris para a Protecção da Propriedade Industrial e a protecção de informações confidenciais sobre saber-fazer. 69 DECLARAÇÃO COMUM RELATIVA AO ARTIGO 94 As Partes acordam em que, para efeitos de uma correcta interpretação e aplicação prática do presente Acordo, pela expressão "casos de especial urgência", referida no artigo 94_^ se entende os casos de violação substancial do Acordo por uma das Partes. Uma violação substancial do Acordo consiste: a) b) 2. na rejeição do Acordo não sancionada pelas regras do direito internacional ou na violação dos elementos essenciais do Acordo definidos no artigo 2_. As Partes acordam em que as "medidas adequadas" referidas no artigo 94° são medidas tomadas em conformidade com o direito internacional. Se uma Parte adoptar uma medida num caso de especial urgência, ao abrigo do disposto no artigo 94_, a outra Parte poderá recorrer ao mecanismo de resolução de litígios. 70 TROCA DE CARTAS ENTRE A COMUNIDADE E A REPÚBLICA DA ARMÉNIA RELATIVA AO ESTABELECIMENTO DE SOCIEDADES 71 A. Carta do Governo da Republiai d» Annónin Exmo. Senhor, Tenho a honra de me referir ao Acordo de Parceria e Cooperação rubricado em Tal como salientei durante as negociações, a República da Arménia concede às sociedades comunitárias estabelecidas na República da Arménia e que aí exerçam as suas actividades um tratamento privilegiado em certos aspectos. Expliquei que tal facto reflecte a política seguida pela República da Arménia no sentido de promover, por todos os meios, o estabelecimento de sociedades comunitárias na República da Arménia. Neste contexto, posso confirmar a V. Exa. que, durante o período compreendido entre a data da rubrica do presente Acordo e a entrada em vigor dos artigos pertinentes respeitantes ao estabelecimento de sociedades, a República da Arménia não adoptará quaisquer medidas ou disposições regulamentares susceptíveis de provocar ou agravar a discriminação de empresas comunitárias relativamente às empresas arménias ou às empresas de qualquer país terceiro em relação à situação existente à data da rubrica do presente Acordo. Muito agradeceria a V. Exa. se dignasse acusar a recepção da presente carta. Queira aceitar, Exmo. Senhor, os protestos da minha mais elevada consideração. Pelo Governo da República da Arménia 72 B. Carta da Comunidade Euroneia Exmo. Senhor, Agradeço a carta de hoje de V. Exa, do seguinte teor: Tenho a honra de me referir ao Acordo de Parceria e Cooperação rubricado em Tal como salientei durante as negociações, a República da Arménia concede às sociedades comunitárias estabelecidas na República da Arménia e que aí exerçam as suas actividades um tratamento privilegiado em certos aspectos. Expliquei que tal facto reflecte a política seguida pela República da Arménia no sentido de promover, por todos os meios, o estabelecimento de sociedades comunitárias na República da Arménia. Neste contexto, posso confirmar a V. Exa. que, durante o período compreendido entre a data da rubrica do presente Acordo e a entrada em vigor dos artigos pertinentes respeitantes ao estabelecimento de sociedades, a República da Arménia não adoptará quaisquer medidas ou disposições regulamentares susceptíveis de provocar ou agravar a discriminação de empresas comunitárias relativamente às empresas arménias ou às empresas de qualquer país terceiro em relação à situação existente à data da rubrica do presente Acordo. Muito agradeceria a V. Exa. se dignasse acusar a recepção da presente carta. Tenho a honra de acusar a recepção da carta de V. Exa. Queira aceitar, Exmo. Senhor, os protestos da minha mais elevada consideração. Em nome da Comunidade Europeia 73 DECLARAÇÃO DO CÍOVKRNO FRANC fis A República Francesa declara que o Acordo de Parceria e Cooperação com a República da Arménia não é aplicável aos países e territórios ultramarinos associados à Comunidade Europeia por força do Tratado que institui a Comunidade Europeia. 74 CARTA DE ACOMPANHAMENTO DAS COMUNIDADES EUROPEIAS E DOS SEUS ESTADOS-MEMBROS AO GOVERNO DA REPÚBLICA DA ARMÉNIA (À MARGEM DO ACORDO) Na sequência do pedido formulado pelas autoridades arménias no sentido de incluir disposições relativas à assistência em matéria de segurança nuclear no Acordo de Parceria e Cooperação, as Comunidades Europeias e os seus Estados-membros declaram o seguinte: As Comunidades Europeias e os seus Estados-membros lamentam a decisão das autoridades arménias de reabrir a Unidade 2 da Central Nuclear de Medzamor em Novembro de 1995, a qual não consideram conforme com o objectivo global das Comunidades Europeias e dos seus Estados-membros de aumentar a segurança nuclear a nível mundial e, em especial, nos países da Europa Central e Oriental e da ex-União Soviética que dispõem de instalações nucleares em que foram identificadas graves deficiências de concepção; Dada a impossibilidade de modernizar a Central Nuclear de Medzamor para a tornar conforme às normas de segurança internacionalmente reconhecidas, as Comunidades Europeias e os seus Estados-membros consideram que a mesma não está apta para funcionar a longo prazo, pelo que se deverá proceder ao seu encerramento no mais curto prazo. Por conseguinte, é da máxima importância identificar e utilizar fontes de energia alternativa. A Comunidade Europeia está disposta a apoiar a Arménia a definir e a aplicar uma estratégia global e a longo prazo para o sector da energia, em conformidade com o artigo 54_ do Acordo de Parceria e Cooperação, através do programa TACIS (em colaboração com as instituições financeiras internacionais). Sem prejuízo do objectivo acima referido de encerramento da central nuclear e tendo em conta a actual situação, a Comunidade Europeia poderá, a pedido da Arménia, analisar a possibilidade de, ao abrigo do programa TACIS e em conformidade com os recursos e as prioridades disponíveis, prestar uma assistência técnica limitada com vista à adopção de medidas de segurança a curto prazo. Tais medidas poderiam incluir: apoio às autoridades responsáveis pela segurança assistência em matéria de segurança da exploração e, se necessário para a realização destas tarefas, fornecimento limitado de equipamento urgentemente necessário 75 ISSN 0257-9553 COM(96) 136 final DOCUMENTOS PT 11 N. ° de catálogo : CB-CO-96-157-PT-C ISBN 92-78-02517-8 Serviço das PublicaçSes Oficiais das Comunidades Europeias L-2985 Luxemburgo ? -fio

Forslag til Rådets og Kommissionens afgørelse om indgåelse af partnerskabs-og samarbejdsaftalen mellem De Europæiske Fællesskaber og deres medlemsstater på den ene side og Georgien på den anden side

http://publications.europa.eu/resource/cellar/e52fd91b-4c6f-440a-8cbe-54183ebdbba4

dan

KOMMISSIONEN FOR DE EUROPÆISKE FÆLLESSKABER Bruxelles, den 27. 03. 1996 KOM(96) 135 endelig udg. 96/092 (AVC) Forslag til Rådets og Kommissionens afgørelse om indgåelse af partnerskabs- og samarbejdsaftalen mellem De Europæiske Fællesskaber og deres medlemsstater på den ene side og Georgien på den anden side (forelagt af Kommissionen) I tiff'" It I i p u* * j f f f aj It' ft! • : : :; &Yi i mi '#. Iff Uf % i} Ih <' Ml 1 " i i j ij i *f V'4J}} I,"* t Begrundelse 1. 2. 3. 4. 5. Vedlagte forslag til Rådets og Kommissionens afgørelse udgør retsinstrumentet for indgåelse af partnerskabs- og samarbejdsaftalen mellem De Europæiske Fællesskaber og deres medlemsstater på den ene side og Georgien på den anden side. Efter Rådets vedtagelse af forhandlingsdirektiveme den 5. oktober 1992 førtes der forhandlinger med Georgien i 1995. Aftalen paraferedes den 15. december 1995 efter to forhandlingsrunder. Aftalen er en blandet aftale, der dækker områder, på hvilke både Fællesskaberne og medlemsstaterne har kompetence. Den indgås for en indledende periode på ti år. Ved aftalen etableres der en politisk dialog. Aftalen vedrører desuden varehandel, arbejdskraftens vilkår, etablering og drift af virksomheder, grænseoverskridende udveksling af tjenesteydelser, betalinger og kapital, konkurrence, beskyttelse af intellektuel, lovgivningssamarbejde, økonomisk samarbejde, samarbejde om menneskerettigheder og demokrati, samarbejde om bekæmpelse af ulovlig virksomhed og ulovlig indvandring, kulturelt samarbejde og finansielt samarbejde. industriel og kommerciel ejendomsret, Aftalen indeholder en bestemmelse, ifølge hvilken den kan suspenderes, også ensidigt, hvis det skønnes, at grundforudsætningerne for den, dvs. respekt for demokratiet, menneskerettighederne og de markedsøkonomiske principper, ikke længere er til stede. Ved aftalen fastlægges der institutionelle rammer for dens gennemførelse, med et samarbejdsråd, et samarbejdsudvalg og et parlamentarisk samarbejdsudvalg. Toldsamarbejdet er omhandlet i en særskilt protokol. Aftalen vil, for så vidt angår forbindelserne mellem Fællesskabet og Georgien, afløse aftalen om handel og om handelsmæssigt og økonomisk samarbejde mellem Det Europæiske Økonomiske Fællesskab og Sovjetunionen, undertegnet den 18. december 1989. Procedurerne for de tre Fællesskabers (EF, Euratom og EKSF) undertegnelse og indgåelse af aftalen er forskellige. U Hvad angår EF, skal der tages hensyn til EF-Domstolens udtalelse 1/94 af 15. november 1994 om Det Europæiske Fællesskabs kompetence med hensyn til indgåelse af aftalerne som led i Uruguay-runden. For så vidt angår indgåelse af aftalen: indgår Rådet i overensstemmelse med EF-traktatens artikel 54, stk. 2, 57, stk. 2, sidste punktum, 73C, stk. 2, 75, 84, stk. 2, 113 og 235, sammenholdt med artikel 228, stk. 2 og 3, andet afsnit, efter samstemmende udtalelse fra Europa-Parlamentet aftalen på Det Europæiske Fællesskabs vegne ved vedtagelse af vedlagte afgørelser indgår Kommissionen aftalen (på Det Europæiske Atomenergifællesskabs vegne), efter at Rådet har godkendt den i overensstemmelse med Euratom- traktatens artikel 101, stk. 2 indgår Kommissionen i overensstemmelse med EKSF-traktatens artikel 95, stk. 1, aftalen på EKSF's vegne efter høring af Det Rådgivende Udvalg og efter samstemmende og enstemmig udtalelse fra Rådet. I betragtning af aftalens blandede karakter skal indgåelsen af den ratificeres af samtlige medlemsstater. 6. På baggrund af ovenstående foreslår Kommissionen Rådet at vedtage vedlagte afgøreise. Ib RÅDETS OG KOMMISSIONENS AFGØRELSE af om indgåelse af partnerskabs- og samarbejdsaftalen mellem De Europæiske Fællesskaber og deres medlemsstater på den ene side og Georgien på den anden side (. /. /EKSF, EF, Euratom) RÅDET FOR DEN EUROPÆISKE UNION og KOMMISSIONEN FOR DE EUROPÆISKE FÆLLESSKABER HAR - under henvisning til traktaten om oprettelse af Det Europæiske Kul- og Stålfællesskab, under henvisning til traktaten om oprettelse af Det Europæiske Fællesskab, særlig artikel 54, stk. 2, 57, stk. 2, sidste punktum, 73C, stk. 2, 75, 84, stk. 2, og 113 og 235, sammenholdt med artikel 228, stk. 2, andet punktum, og artikel 228, stk. 3, andet afsnit, under henvisning til traktaten om oprettelse af Det Europæiske Atomenergifællesskab, særlig artikel 101, stk. 2, under henvisning til samstemmende udtalelse fra Europa-Parlamentet, under henvisning til Rådets godkendelse i overrensstemmelse med bestemmelserne i artikel 101 i traktaten om oprettelse af Det Europæiske Atomenergifællesskab, efter høring af Det Rådgivende EKSF-Udvalg og Det Økonomiske og Sociale Udvalg og efter enstemmig samstemmende udtalelse fra Rådet, og ud fra følgende betragtninger: Indgåelse af partnerskabs- og samarbejdsaftalen mellem De Europæiske Fællesskaber og , vil bidrage til at virkeliggøre deres medlemsstater og Georgien, undertegnet den De Europæiske Fællesskabers mål; i aftalen sigter på at styrke de bestående bånd, navnlig dem, der er etableret med aftalen mellem Det Europæiske Økonomiske Fællesskab og Det Europæiske Atomenergifællesskab / Cs og Sovjetunionen om handel og handelsmæssigt og økonomisk samarbejde, undertegnet den 18. december 1989; nogle af forpligtelserne i henhold til aftalen på andre områder end Fællesskabets handelspolitik påvirker de ordninger, der er fastlagt ved fællesskabsretsakter, særlig sådanne, som vedrører etableringsret og transport; aftalen indebærer visse forpligtelser for Fællesskabet vedrørende kapitalbevægelser og betalinger mellem Fællesskabet og Georgien; for visse af de i aftalen fastsatte foranstaltninger, der henhører under Fællesskabets kompetence, indeholder EF-traktaten ingen anden hjemmel end artikel 235 - TRUFFET FØLGENDE AFGØRELSE: Artikel 1 Partnerskabs- og samarbejdsaftalen mellem De Europæiske Fællesskaber og deres medlemsstater på den ene side og Georgien på den anden side samt protokollen og erklæringerne godkendes herved på vegne af Det Europæiske Fællesskab, Det Europæiske Kul- og Stålfællesskab og Det Europæiske Atomenergifællesskab. Artikel 2 Den holdning, som Fællesskabet skal indtage i Samarbejdsrådet, fastlægges af Rådet på forslag af Kommissionen eller, alt efter omstændighederne, af Kommissionen i hvert enkelt tilfælde i overensstemmelse med de relevante bestemmelser i traktaterne om oprettelse af Det Europæiske Fællesskab, Det Europæiske Kul- og Stålfællesskab og Det Europæiske Atomenergifællesskab. Formanden for Rådet varetager i overensstemmelse med partnerskabs- og samarbejdsaftalens artikel 79 formandskabet i Samarbejdsrådet og fremlægger holdning. En Fællesskabets varetager repræsentant formandskabet i overensstemmelse med udvalgets i Samarbejdsudvalget forretningsorden og fremlægger Fællesskabets holdning. for Kommissionen id Artikel 3 Formanden for Rådet foranstalter på Det Europæiske Fællesskabs vegne den notifikation, der er omhandlet i aftalens artikel 100. Formanden for Kommissionen foranstalter denne notifikation på Det Europæiske Kul- og Stålfællesskabs og Det Europæiske Atomenergifællesskabs vegne. Udfærdiget i Bruxelles, den /•e De befuldmægtigede for: Slutakt KONGERIGET BELGIEN, KONGERIGET DANMARK, FORBUNDSREPUBLIKKEN TYSKLAND, DEN HELLENSKE REPUBLIK, KONGERIGET SPANIEN, DEN FRANSKE REPUBLIK, REPUBLIKKEN FINLAND IRLAND, DEN ITALIENSKE REPUBLIK, STORHERTUGDØMMET LUXEMBOURG, KONGERIGET NEDERLANDENE, REPUBLIKKEN ØSTRIG DEN PORTUGISISKE REPUBLIK, KONGERIGET SVERIGE DET FORENEDE KONGERIGE STORBRITANNIEN OG NORDIRLAND, i traktaten om oprettelse af DET EUROPÆISKE som er kontraherende parter FÆLLESSKAB, traktaten om oprettelse af DET EUROPÆISKE KUL- OG STÅLFÆLLESSKAB og traktaten om oprettelse af DET EUROPÆISKE ATOM ENERGIFÆLLESSKAB, i det følgende benævnt "medlemsstater", og for DET EUROPÆISKE FÆLLESSKAB, DET EUROPÆISKE ATOMENERGI FÆLLESSKAB og DET EUROPÆISKE KUL- OG STÅLFÆLLESSKAB, i det følgende benævnt "Fællesskabet", på den ene side, og de befuldmægtigede for Georgien, på den anden side, nitten hundrede og seksoghalvfems med henblik på undertegnelsen af forsamlet i partnerskabs- og samarbejdsaftalen om oprettelse af et partnerskab mellem De Europæiske Fællesskaber og deres medlemsstater på den ene side og Georgien på den anden side, i det følgende benævnt "partnerskabs- og samarbejdsaftalen", har vedtaget følgende tekst: i{ Partnerskabs- og samarbejdsaftalen og protokollen om gensidig bistand i toldspørgsmål. De befuldmægtigede for medlemsstaterne og for Fællesskabet og de befuldmægtigede for Georgien har vedtaget følgende fælles erklæringer, der er knyttet til denne slutakt: Fælles erklæring vedrørende aftalens artikel 5 Fælles erklæring vedrørende aftalens artikel 14 Fælles erklæring vedrørende begrebet "kontrollere" i aftalens artikel 24, litra b), og artikel 36 Fælles erklæring vedrørende aftalens artikel 35 Fælles erklæring vedrørende aftalens artikel 42 Fælles erklæring vedrørende aftalens artikel 94 De befuldmægtigede for medlemsstaterne og for Fællesskabet og de befuldmægtigede for Georgien har desuden taget følgende brevveksling, som er knyttet til denne slutakt, til efterretning. Virksomheders etablering De befuldmægtigede for Fællesskabets medlemsstater og Georgien har også taget følgende erklæring, der er knyttet til denne slutakt, til efterretning: Ensidig erklæring fra Den Franske Republik om de oversøiske lande og territorier Udfærdiget i den nitten hundrede og seksoghalvfems For Rådet og Kommissionen for De Europæiske Fællesskaber For Georgien / a- PARTNERSKABS- OG SAMARBEJDSAFTALE MELLEM DE EUROPÆISKE FÆLLESSKABER OG DERES MEDLEMSSTATER PÅ DEN ENE SIDE OG GEORGIEN PÅ DEN ANDEN SIDE h PARTNERSKABS- OG SAMARBEJDSAFTALE om oprettelse af et partnerskab mellem De Europæiske Fællesskaber og deres medlemsstater på den ene side og Georgien på den anden side KONGERIGET BELGIEN, KONGERIGET DANMARK, FORBUNDSREPUBLIKKEN TYSKLAND, DEN HELLENSKE REPUBLIK, KONGERIGET SPANIEN, DEN FRANSKE REPUBLIK, IRLAND, DEN ITALIENSKE REPUBLIK, STORHERTUGDØMMET LUXEMBOURG, KONGERIGET NEDERLANDENE, REPUBLIKKEN ØSTRIG, DEN PORTUGISISKE REPUBLIK, REPUBLIKKEN FINLAND, KONGERIGET SVERIGE, DET FORENEDE KONGERIGE STORBRITANNIEN OG NORDIRLAND, som er kontraherende parter i traktaten om oprettelse af Det Europæiske Fællesskab, traktaten om oprettelse af Det Europæiske Kul- og Stålfællesskab og traktaten om oprettelse af Det Europæiske Atomenergifællesskab, i det følgende benævnt "medlemsstater", og DET EUROPÆISKE FÆLLESSKAB, DET EUROPÆISKE KUL- OG STÅLFÆLLES SKAB og DET EUROPÆISKE ATOMENERGIFÆLLESSKAB, i det følgende benævnt "Fællesskabet", OGGEORGIEN, på den ene side, på den anden side, SOM TAGER HENSYN TIL båndene mellem Fællesskabet, dets medlemsstater og Georgien og de fælles værdier, som de deler, SOM ERKENDER, at Fællesskabet og Georgien ønsker at styrke disse bånd og oprette et partnerskab og samarbejde, der kan styrke og udvide de forbindelser, der er etableret tidligere, særlig ved aftalen mellem Det Europæiske Økonomiske Fællesskab og Det Europæiske Atomenergifællesskab og Unionen af Socialistiske Sovjetrepublikker om handel og om handelsmæssigt og økonomisk samarbejde, undertegnet den 18. december 1989, SOM TAGER I BETRAGTNING, at Fællesskabet og dets medlemsstater og Georgien har forpligtet sig til at styrke den politiske og økonomiske frihed, der udgør selve grundlaget for partnerskabet, SOM TAGER I BETRAGTNING, at parterne har forpligtet sig til at fremme den internationale fred og sikkerhed og ligeledes en fredelig bilæggelse af tvister og at samarbejde herom inden for De Forenede Nationer og Konferencen om Sikkerhed og Samarbejde i Europa, SOM TAGER I BETRAGTNING, at Fællesskabet og dets medlemsstater og Georgien fast har forpligtet sig til fuldt ud at gennemføre alle principper og bestemmelser i slutakten fra Konferencen om Sikkerhed og Samarbejde i Europa (CSCE), slutdokumenterne fra opfølgningsmøderne i Madrid og Wien, dokumentet fra CSCE Bonn-konferencen om økonomisk samarbejde, Paris-charteret for et Nyt Europa, CSCE Helsingfors-dokumentet 1992, "Forandringens Udfordringer" og andre grundlæggende OSCE-dokumenter, SOM ERKENDER i denne forbindelse, at støtte af Georgiens uafhængighed, suverænitet og territoriale integritet vil bidrage til at bevare freden og stabiliteten i Europa, SOM ER OVERBEVIST OM den afgørende betydning af retssamfundet og respekten for menneskerettighederne, særlig mindretallenes rettigheder, indførelsen af et flerpartisystem med frie og demokratiske valg og en økonomisk liberalisering med henblik på indførelse af markedsøkonomi, og anerkender Georgiens bestræbelser for at skabe et politisk og økonomisk system baseret på disse principper, SOM MENER, at den fuldstændige gennemførelse af denne partnerskabs- og samarbejdsaftale både vil afhænge af og bidrage til fortsættelsen og fuldførelsen af de politiske, økonomiske og juridiske reformer i Georgien og ligeledes indførelsen af de faktorer, der er nødvendige for samarbejdet, navnlig i lyset af konklusionerne fra CSCE Bonn-konferencen, SOM ØNSKER at fremhjælpe processen for regionalt samarbejde i de områder, der er omfattet af denne aftale, med nabolande med sigte på at fremme velfærd og stabilitet i regionen, særlig initiativer til at befordre samarbejde og gensidig tillid blandt de uafhængige stater i den transkaukasiske region og andre nabostater, SOM ØNSKER at etablere og udvikle en regelmæssig politisk dialog om bilaterale og internationale spørgsmål af fælles interesse, SOM ERKENDER OG STØTTER Georgiens ønske om at etablere et nært samarbejde med de europæiske institutioner, SOM ERKENDER behovet for at fremme investeringerne i Georgien, herunder i energisektoren, og i denne forbindelse den betydning, som Fællesskabet og dets medlemsstater tillægger rimelige vilkår for adgang til og transit med henblik på udførsel af energiprodukter, og som bekræfter Fællesskabets og dets medlemsstaters og Georgiens tilslutning til det europæiske energicharter og til den fulde gennemførelse af energichartertraktaten og energicharterprotokollen om energieffektivitet og de dermed forbundne miljøaspekter, SOM TAGER I BETRAGTNING, at Fællesskabet er rede til om fornødent at yde økonomisk samarbejde og faglig bistand, SOM TAGER HENSYN TIL, at aftalen kan bidrage til at fremme en gradvis tilnærmelse mellem Georgien og et større samarbejdsområde i Europa og naboregionerne og Georgiens gradvise integration i det åbne internationale system, SOM TAGER I BETRAGTNING, at parterne har forpligtet sig til at liberalisere handelen på grundlag af Verdenshandelsorganisationens (WTO's) regler, SOM ER KLAR OVER behovet for at forbedre vilkårene for erhvervslivet og investeringerne og vilkårene på områder som virksomhedsetablering, arbejdskraft, tjenesteydelser og kapitalbevægelser, SOM ER OVERBEVIST OM, at denne aftale vil skabe et nyt klima for de økonomiske forbindelser mellem parterne og især for udviklingen af handelen og investeringerne, som er af væsentlig betydning for den økonomiske omstrukturering og teknologiske modernisering, SOM ØNSKER at etablere et nært samarbejde om miljøbeskyttelse under hensyntagen til den indbyrdes afhængighed mellem parterne på dette område, SOM ERKENDER, at samarbejde om modvirkning af og kontrol med ulovlig indvandring udgør et af de primære mål for denne aftale, SOM ØNSKER at etablere et kulturelt samarbejde og forbedre informationsstrømmen, ER BLEVET ENIGE OM FØLGENDE: ARTIKEL 1 Der oprettes et partnerskab mellem Fællesskabet og dets medlemsstater på den ene side og Georgien på den anden side. Dette partnerskab har til formål: - at skabe passende rammer for den politiske dialog mellem parterne, således at der kan udvikles politiske forbindelser - at støtte Georgiens bestræbelser på at konsolidere demokratiet og at udvikle økonomien og fuldføre omstillingen til markedsøkonomi - at fremme handel og investeringer og harmoniske økonomiske forbindelser mellem parterne og dermed befordre deres bæredygtige økonomiske udvikling - at skabe grundlag for samarbejde på det lovgivningsmæssige, økonomiske, sociale, finansielle, civilvidenskabelige, teknologiske og kulturelle område. AFSNIT I ALMINDELIGE PRINCIPPER ARTIKEL 2 Respekt for demokratiet, de folkeretlige principper og menneskerettighederne som defineret særlig i De Forenede Nationers pagt, Helsingfors-slutakten og Paris-charteret for et Nyt Europa og ligeledes de markedsøkonomiske principper, herunder de i dokumenterne fra CSCE Bonn-konferencen anførte principper, underbygger parternes politik indadtil og udadtil og udgør et væsentligt element i partnerskabet og denne aftale. ARTIKEL 3 Parterne finder det væsentligt for den fremtidige velstand og stabilitet i det tidligere Sovjetunionens område, at de nye uafhængige stater, der er opstået eller har genetableret deres uafhængighed efter opløsningen af Unionen af Socialistiske Sovjetrepublikker, i det følgende benævnt "uafhængige stater", bevarer og udvikler deres indbyrdes samarbejde i overensstemmelse med Helsingfors-slutaktens principper og folkeretten og i et godt naboskabs ånd, og parterne vil i enhver henseende bestræbe sig på at fremme denne proces. ARTIKEL 3a Parterne tager om fornødent situationen i Georgien med hensyn til ændringer i omstændighederne op til fornyet overvejelse, særlig hvad angår de økonomiske vilkår i landet og gennemførelsen af markedsorienterede økonomiske reformer. Samarbejdsrådet kan rette henstillinger til parterne om udbygning af enhver del af denne aftale på baggrund af disse omstændigheder. AFSNIT II POLITISK DIALOG ARTIKEL 4 Mellem parterne etableres der en regelmæssig politisk dialog, som de agter at udvikle og intensivere. Den skal ledsage og konsolidere tilnærmelsen mellem Fællesskabet og Georgien, støtte de politiske og økonomiske forandringer, der foregår i landet, og bidrage til etablering af nye samarbejdsformer. Den politiske dialog vil: - styrke Georgiens forbindelser med Fællesskabet og dets medlemsstater og således med samfundet af demokratiske nationer som helhed. Den økonomiske konvergens, der opnås i kraft af denne aftale, vil føre til nærmere politiske forbindelser - befordre en større overensstemmelse i holdningerne til internationale spørgsmål af fælles interesse og således øge sikkerheden og stabiliteten i regionen og fremme den fremtidige udvikling af de transkaukasiske uafhængige stater - indebære, at parterne bestræber sig på at samarbejde om spørgsmål vedrørende styrkelse af stabiliteten og sikkerheden i Europa, overholdelse af de demokratiske principper og respekt for og fremme af menneskerettighederne, især mindretals rettigheder, og om nødvendigt afholder konsultationer om de relevante spørgsmål. Denne dialog kan finde sted på regional basis med sigte på at bidrage til løsningen af regionale konflikter og spændinger. ARTIKEL 5 På ministerplan finder den politiske dialog sted i det samarbejdsråd, der nedsættes efter artikel 77, og ved andre lejligheder efter fælles overenskomst. ARTIKEL 6 Parterne fastlægger andre procedurer og mekanismer for politisk dialog, især i følgende form: - regelmæssige møder på højt embedsmandsplan mellem repræsentanter for Fællesskabet og dets medlemsstater på den ene side og repræsentanter for Georgien på den anden side - fuldstændig udnyttelse af diplomatiske kanaler mellem parterne, herunder passende kontakter på det bilaterale og ligeledes det multilaterale område, såsom møder i De Forenede Nationer, OSCE og andre fora - alle andre fremgangsmåder, herunder eventuelt ekspertmøder, der kan bidrage til at konsolidere og udvikle denne dialog. ARTIKEL 7 Den politiske dialog på parlamentarikerplan finder sted i det parlamentariske samarbejdsudvalg, der nedsættes efter artikel 82. AFSNIT III VAREHANDEL ARTIKEL 8 1. Parterne indrømmer hinanden mestbegunstigelsesbehandling på alle områder med hensyn til: - told og afgifter på import og eksport, herunder metoden for opkrævning af sådan told og sådanne afgifter - bestemmelser vedrørende fortoldning, forsendelse, oplag og omladning - skatter og andre indenlandske afgifter af enhver art, der direkte eller indirekte pålægges importerede varer - betalingsmåder og overførsel afbetalinger - regler vedrørende salg, køb, transport, distribution og brug af varer på det indenlandske marked. 2. Bestemmelserne i stk. 1 gælder ikke for: a) b) fordele, der indrømmes med det sigte at oprette en toldunion eller et frihandelsområde eller i kraft af oprettelsen af en sådan union eller et sådant område fordele, der indrømmes bestemte lande i overensstemmelse med GATT og andre internationale aftaler til gavn for udviklingslandene c) fordele, der indrømmes nabolande for at lette grænsetrafikken. 3. Bestemmelserne i stk. 1 finder i en overgangsperiode indtil den 31. december 1998 eller Georgiens tiltrædelse af GATT, hvis denne sker forinden, ikke anvendelse på de i bilag I anførte fordele, som Georgien indrømmer andre stater opstået ved Sovjetunionens opløsning. ARTIKEL 9 1. Parterne er enige om, at princippet om transitfrihed er en væsentlig forudsætning for at nå denne aftales mål. I den forbindelse sørger hver part for, at varer med oprindelse eller bestemmelsessted i den anden parts toldområde uhindret kan transitere via eller gennem dens område. 2. Reglerne i artikel V, stk. 2, 3, 4 og 5, i GATT finder anvendelse mellem de to parter. 3. Reglerne i denne artikel berører ikke eventuelle særregler for specifikke sektorer, såsom transport, eller varer, der måtte være aftalt mellem parterne. ARTIKEL 10 Uden at det berører de rettigheder og forpligtelser, der følger af for begge parter bindende internationale konventioner om midlertidig indførsel af varer, indrømmer hver part desuden den anden part fritagelse for indførselsafgifter og -told på midlertidigt indførte varer i de tilfælde og efter de procedurer, der måtte være fastlagt i andre internationale konventioner på området, som den er bundet af, i overensstemmelse med dens lovgivning. Der tages hensyn til de betingelser, hvorunder den pågældende part har accepteret forpligtelserne i medfør af sådanne konventioner. ARTIKEL 11 1. Varer med oprindelse i Georgien indføres i Fællesskabet uden kvantitative restriktioner, jf. dog bestemmelserne i artikel 13, 16 og 17 i denne aftale. 2. Varer med oprindelse i Fællesskabet indføres i Georgien uden kvantitative restriktioner og foranstaltninger med tilsvarende virkning, jf. dog bestemmelserne i artikel 13 i denne aftale. Varer handles mellem parterne til markedspriser. ARTIKEL 12 ARTIKEL 13 1. Såfremt en vare indføres i en parts område i så øgede mængder eller under sådanne omstændigheder, at det forvolder eller kan forvolde skade for de indenlandske producenter af tilsvarende eller direkte konkurrerende varer, kan Fællesskabet eller Ge orgien alt efter, hvem af dem der er berørt, træffe passende foranstaltninger i overensstemmelse med nedenstående procedurer og betingelser. 2. Før der træffes foranstaltninger eller i de tilfælde, hvor stk. 4 finder anvendelse, snarest muligt derefter, meddeler Fællesskabet eller Georgien Samarbejdsrådet alle fornødne oplysninger med henblik på, at der kan findes en for begge parter tilfredsstillende løsning som omhandlet i afsnit XI. 3. Hvis parterne på grundlag af konsultationerne ikke senest 30 dage efter sagens forelæggelse for Samarbejdsrådet når til enighed om, hvilke foranstaltninger der skal træffes over for situationen, kan den part, der anmodede om konsultationerne, begrænse indførslen af de pågældende varer i det omfang og tidsrum, det er nødvendigt for at forebygge eller afhjælpe skaden, eller træffe andre formålstjenlige foranstaltninger. 4. I kritiske situationer, hvor en forsinkelse ville medføre en skade, som vanskeligt kan genoprettes, kan parterne træffe foranstaltningerne inden konsultationerne under forudsætning af, at der tilbydes konsultationer straks efter, at foranstaltningerne er truffet. 5. Ved valget af foranstaltninger efter denne artikel skal de kontraherende parter foretrække de foranstaltninger, der griber mindst forstyrrende ind i virkeliggørelsen af denne aftales mål. 6. Intet i denne artikel skal være til hinder for eller på nogen måde berøre muligheden af, at parterne træffer antidumpingforanstaltninger eller modforholdsregler i overensstemmelse med artikel VI i GATT, aftalen om gennemførelse af artikel VI i GATT, aftalen om fortolkning og anvendelse af artikel VI, XVI og XXIII i GATT eller dertil knyttet intern lovgivning. ARTIKEL 14 Parterne forpligter sig til at overveje udbygning af denne aftales bestemmelser om varehandel mellem dem, således som omstændighederne tillader det, herunder situationen som følge af Georgiens tiltrædelse af WTO. Samarbejdsrådet kan til parterne rette henstillinger om en sådan udbygning, der, såfremt den accepteres, kan sættes i kraft ved en aftale mellem parterne i overensstemmelse med deres respektive procedurer. ARTIKEL 15 Aftalen udelukker ikke forbud mod eller restriktioner for indførsel, udførsel eller transit af varer, som er begrundet i hensynet til den offentlige sædelighed, den offentlige orden eller den offentlige sikkerhed, beskyttelse af menneskers, dyrs eller planters sundhed og liv, beskyttelse af naturressourcer, beskyttelse af nationale skatte af kunstnerisk, historisk eller arkæologisk værdi, beskyttelse af intellektuel, industriel og kommerciel ejendomsret eller regler vedrørende guld og sølv. Sådanne forbud eller restriktioner må dog ikke udgøre et middel til vilkårlig forskelsbehandling eller en skjult begrænsning af samhandelen mellem parterne. ARTIKEL 16 Dette afsnit gælder ikke for handel med tekstilvarer henhørende under kapitel 50 til 63 i den kombinerede nomenklatur. Handelen med disse varer er omfattet af en særskilt aftale, der blev paraferet den 17. november 1993, og som har været anvendt midlertidigt siden den 1. januar 1993, samt eventuelle aftaler til afløsning deraf. ARTIKEL 17 1. Handelen med varer henhørende under traktaten om oprettelse af Det Europæiske Kul- og Stålfællesskab omfattes af bestemmelserne i dette afsnit, dog ikke artikel 11. 2. Der nedsættes en kontaktgruppe vedrørende kul- og stålspørgsmål, sammensat af repræsentanter for på den ene side Fællesskabet og på den anden side Georgien. Kontaktgruppen udveksler regelmæssigt information om alle kul- og stålspørgsmål af interesse for parterne. ARTIKEL 18 Handelen med nukleare materialer sker i overensstemmelse med bestemmelserne i traktaten om oprettelse af Det Europæiske Atomenergifællesskab. Om nødvendigt omfattes handelen med nukleare materialer af bestemmelserne i en særlig aftale, der indgås mellem Det Europæiske Atomenergifællesskab og Georgien. 10 AFSNIT IV BESTEMMELSER VEDRØRENDE ERHVERVSLIV OG INVESTERINGER KAPITEL I Arbejdskraftens vilkår ARTIKEL 19 1. Under hensyntagen til de i de enkelte medlemsstater gældende love, betingelser og procedurer bestræber Fællesskabet og medlemsstaterne sig på at sikre, at georgiske statsborgere, der er lovligt beskæftiget på en medlemsstats område, ikke på grund af deres nationalitet forskelsbehandles i forhold til medlemsstatens egne statsborgere, for så vidt angår arbejdsvilkår, aflønning eller afskedigelse. 2. Under hensyntagen til de i Georgien gældende love, betingelser og procedurer bestræber Georgien sig på at sikre, at statsborgere fra en medlemsstat, der er lovligt beskæftiget på Georgiens område, ikke på grund af deres nationalitet forskelsbehandles i forhold til dens egne statsborgere, for så vidt angår arbejdsvilkår, aflønning eller afskedigelse. ARTIKEL 20 Samarbejdsrådet undersøger, hvorledes arbejdsvilkårene for erhvervsfolk kan forbedres i overensstemmelse med parternes internationale forpligtelser, herunder forpligtelserne i henhold til dokumentet fra CSCE Bonn-konferencen. Samarbejdsrådet fremsætter henstillinger om gennemførelsen af artikel 19 og 20. ARTIKEL 21 KAPITEL II Betingelser vedrørende etablering og drift af virksomheder ARTIKEL 22 1. Fællesskabet og dets medlemsstater indrømmer, for så vidt angår etablering på deres område af georgiske virksomheder som defineret i artikel 24, litra d), en behandling, der ikke er mindre gunstig end den, de indrømmer noget tredjelands virksomheder. 11 2. Uden at det berører forbeholdene i bilag IV, indrømmer Fællesskabet og dets medlemsstater georgiske virksomheders datterselskaber etableret på deres område en behandling, for så vidt angår deres drift, der ikke er mindre gunstig end den, de indrømmer nogen EF-virksomhed. 3. Fællesskabet og dets medlemsstater indrømmer georgiske virksomheders filialer etableret på deres område en behandling, for så vidt angår deres drift, der ikke er mindre gunstig end den, de indrømmer filialer af noget tredjelands virksomheder. 4. Uden at det berører forbeholdene i bilag V, indrømmer Georgien, for så vidt angår etablering på dens område af EF-virksomheder som defineret i artikel 24, litra d), en behandling, der ikke er mindre gunstig end den, den indrømmer sine egne virksomheder eller, hvis den er gunstigere, den, den indrømmer noget tredjelands virksomheder, og den indrømmer EF-virksomheders datterselskaber og filialer etableret på dens område en behandling, for så vidt angår deres drift, der ikke er mindre gunstig end den, den indrømmer sine egne virksomheder eller filialer eller, hvis den er gunstigere, den, den indrømmer noget tredjelands datterselskaber eller filialer. ARTIKEL 23 1. Bestemmelserne i artikel 22 gælder ikke for lufttransport, indre vandvejstransport og søtransport, jf. dog bestemmelserne i artikel 96. 2. For så vidt angår skibsagenturers aktiviteter som angivet nedenfor i form aflevering af tjenesteydelser inden for international søtransport, herunder intermodale transportforløb, der indbefatter en sørejse, tillader hver part dog i overensstemmelse med deres respektive lovgivning og administrative bestemmelser den anden parts virksomheder forretningsmæssig tilstedeværelse på sit område i form af datterselskaber eller filialer på etablerings- og driftsvilkår, der ikke er mindre gunstige end dem, den indrømmer sine egne virksomheder eller, hvis de er gunstigere, dem, den indrømmer datterselskaber eller filialer af noget tredjelands virksomheder. 3. Sådanne aktiviteter omfatter, men er ikke begrænset til: a) markedsføring og salg af tjenesteydelser inden for søtransport og i relation dertil ved direkte kontakt med kunder, fra tilbudsgivning til fakturering, uanset om disse tjenesteydelser udføres eller udbydes af servicevirksomheden selv eller af servicevirksomheder, som servicesælgeren har etableret stående forretningsforbindelser b) køb og brug for egen regning eller på kunders vegne (og videresalg til kunder) af tjenesteydelser inden for transport og i relation dertil, herunder indlandstransportydelser ved enhver transportform, især indre vandveje, veje og jernbaner, som er nødvendige for levering af en integreret service 12 c) udfærdigelse af dokumenter, herunder transportdokumenter, tolddokumenter eller andre dokumenter vedrørende de transporterede varers oprindelse og beskaffenhed d) formidling af forretningsmæssige oplysninger ved et hvilket som helst middel, herunder edb-informationssystemer og elektronisk dataudveksling (med forbehold af ikke-diskriminerende restriktioner vedrørende telekommunikation) e) etablering af forretningsforbindelser af enhver art, herunder erhvervelse af virksomhedskapitalandele og deltagelse i ansættelse af lokalt personale (eller udenlandsk personale efter de relevante bestemmelser i denne aftale), med lokalt etablerede skibsagenturer f) handling på virksomhedernes vegne, organisering af skibsanløb eller overtagelse af gods, når det er påkrævet. I denne aftale forstås ved: ARTIKEL 24 a) henholdsvis en "fællesskabsvirksomhed" eller en "georgiskk virksomhed": en virksomhed, der er oprettet i overensstemmelse med henholdsvis en medlemsstats eller Georgiens lovgivning, og hvis vedtægtsmæssige hjemsted, hovedkontor eller hovedforretningssted er beliggende på henholdsvis Fællesskabets eller Georgiens område. Når en virksomhed, der er oprettet i overensstemmelse med henholdsvis en medlemsstats eller Georgiens lovgivning, alene har sit vedtægtsmæssige hjemsted på henholdsvis Fællesskabets eller Georgiens område, betragtes den som henholdsvis en fællesskabsvirksomhed eller en georgiskk virksomhed, såfremt dens drift har en reel og vedvarende forbindelse med økonomien i henholdsvis en af medlemsstaterne eller Georgien b) "datterselskab" af en virksomhed: en virksomhed, som faktisk kontrolleres af denne virksomhed c) "filial" af en virksomhed: et forretningssted, der ikke har status som juridisk person, men som giver indtryk af varighed, såsom en afdeling af et moderorgan, har en ledelse og er materielt rustet til at indgå forretninger med tredjemand, således at sidstnævnte skønt med kendskab til, at der om nødvendigt vil være en juridisk forbindelse med moderorganet, der har sit hovedkontor i udlandet, ikke behøver at forhandle direkte med moderorganet, men kan afslutte forretninger på det forretningssted, der udgør afdelingen d) "etablering": de i litra a), omhandlede fællesskabsvirksomheheders og georgiske virksomheders ret til at indlede erhvervsvirksomhed ved oprettelse og ledelse af datterselskaber og filialer i henholdsvis Georgien eller Fællesskabet e) " drift " : udøvel se af erhvervsvirksomhed 13 f) "erhvervsvirksomhed": virksomhed inden for industri, handel og liberale erhverv. For så vidt angår international søtransport, herunder intermodale transportforløb, der indbefatter en sørejse, finder bestemmelserne i dette kapitel og kapitel III også anvendelse på statsborgere fra medlemsstaterne eller Georgien, der er etableret uden for henholdsvis Fællesskabet eller Georgien, og rederier, der er etableret uden for Fællesskabet eller Georgien, og som kontrolleres af statsborgere i henholdsvis en medlemsstat eller Georgien, såfremt deres skibe er registreret i henholdsvis den pågældende medlemsstat eller Georgien i overensstemmelse med deres respektive lovgivninger. ARTIKEL 25 Intet i denne aftale skal hindre en part i at træffe foranstaltninger af 1. forsigtighedsgrunde, herunder foranstaltninger til beskyttelse af investorer, indlånere, forsikringstagere eller personer, over for hvem en finansiel servicevirksomhed har en tillidsforpligtelse, eller til sikring af det finansielle systems integritet og stabilitet. Sådanne foranstaltninger, der ikke måtte være i overensstemmelse med aftalens bestemmelser, må ikke bruges til omgåelse af en parts forpligtelser i henhold til aftalen. Intet i denne aftale må fortolkes således, at en part tvinges til at videregive 2. oplysninger om enkeltkunders forhold og regnskaber eller fortrolige eller retsbeskyttede oplysninger, som er i offentlige organers besiddelse. I denne aftale forstås ved "finansielle tjenesteydelser" de aktiviteter, der er beskrevet i 3. bilag III. ARTIKEL 26 Bestemmelserne i denne aftale skal ikke være til hinder for, at hver part træffer de forholdsregler, der måtte være nødvendige for at forebygge, at dens foranstaltninger vedrørende tredjelandes adgang til dens marked omgås ved hjælp af denne aftales bestemmelser. ARTIKEL 27 1. Uanset bestemmelserne i dette afsnits kapitel I har en fællesskabsvirksomhed eller en georgiskk virksomhed, der er etableret på henholdsvis Georgiens eller Fællesskabets område, ret til i overensstemmelse med etablerings-værtslandets gældende lovgivning på henholdsvis Georgiens og Fællesskabets område at beskæftige eller i et datterselskab eller en filial at lade beskæftige ansatte, der er statsborgere i henholdsvis Fællesskabets medlemsstater og Georgien, forudsat at sådanne ansatte er nøglepersonale som defineret i stk. 2, og at de udelukkende beskæftiges af virksomheder eller filialer. Disse ansattes opholds- og arbejdstilladelser kan kun gælde for det tidsrum, denne beskæftigelse varer. 14 2. Som nøglepersonale i ovennævnte virksomheder, i det følgende benævnt "organisationer", anses "virksomhedsinternt udstationerede", som defineret i denne artikels litra c), inden for nedennævnte kategorier, forudsat at organisationen er en juridisk person, og at de pågældende har været beskæftiget i den eller været partnere i den (på anden måde end som majoritetsaktionærer) i mindst det år, der går umiddelbart forud for en sådan udstationering: a) personer i en overordnet stilling i en organisation, som primært forestår ledelsen af foretagendet, og som i generel tilsyns- og ledelsesmæssig henseende først og fremmest sorterer under virksomhedens bestyrelse eller aktionærer eller tilsvarende, herunder personer: - der leder foretagendet eller en afdeling eller underafdeling af det - der fører tilsyn og kontrol med andre tilsyns-, fag- eller ledelsesmedarbejderes arbejde - der personligt har beføjelser til at ansætte og afskedige eller anbefale ansættelse, afskedigelse eller andre pesonaledispositioner; b) personer, der arbejder i en organisation, og som besidder en ekspertviden af afgørende betydning for foretagendets service, forskningsudstyr, teknikker eller ledelse. I bedømmelsen af en sådan viden kan der ud over den for foretagendet specifikke viden indgå et højt kvalifikationsniveau med hensyn til en type arbejde eller aktivitet, der kræver specifik teknisk viden, herunder medlemskab af en anerkendt faggruppe c) ved en "virksomhedsinternt udstationeret" forstås en fysisk person, der arbejder i en organisation på en parts område, og som i forbindelse med udøvelse af erhvervsvirksomhed midlertidigt overflyttes til den anden parts område; den pågældende organisation skal have sit hovedforretningssted på en parts område, og overflytningen skal ske til et under denne organisation hørende foretagende (filial, datterselskab), der reelt udøver tilsvarende erhvervsvirksomhed på den anden parts område. ARTIKEL 29 1. Parterne bestræber sig så vidt muligt på ikke at træffe foranstaltninger eller dispositioner, der gør etablerings- og driftsvilkårene for den anden parts virksomheder mere restriktive, end de var på dagen før datoen for undertegnelsen af aftalen. 2. Denne artikels bestemmelser berører ikke bestemmelserne i artikel 37, og for de i artikel 37 omhandlede situationer gælder udelukkende de i artikel 37 fastsatte bestemmelser. 15 3. I partnerskabets og samarbejdets ånd og i lyset af bestemmelserne i artikel 43 underretter Georgiens regering Fællesskabet om sine hensigter om fremlæggelse af ny lovgivning eller fastsættelse af nye administrative bestemmelser, der kan gøre etablerings- og driftsvilkårene for fællesskabsvirksomheders datterselskaber og filialer i Georgien mere restriktive, end de var på dagen før datoen for undertegnelsen af aftalen. Fællesskabet kan anmode Georgien om at fremsende udkastene til sådan lovgivning eller sådanne administrative bestemmelser og deltage i konsultationer om disse udkast. 4. Såfremt ny lovgivning eller nye administrative bestemmelser i Georgien medfører, at driftsvilkårene for datterselskaber og filialer af fællesskabsvirksomheder etableret i Georgien bliver mere restriktive, end de var på dagen for undertegnelsen af aftalen, skal den pågældende lovgivning eller de pågældende administrative bestemmelser i en periode på tre år efter deres ikrafttrædelsestidspunkt ikke finde anvendelse på de datterselskaber og filialer, der allerede var etableret i Georgien på dette tidspunkt. KAPITEL III Grænseoverskridende udveksling af tjenesteydelser mellem Fællesskabet og Georgien ARTIKEL 30 1. Parterne forpligter sig til efter dette kapitels bestemmelser at tage de nødvendige skridt til gradvis at muliggøre levering af tjenesteydelser fra fællesskabsvirksomheder eller georgiske virksomheder, der er etableret hos en anden part end den, hvor modtageren af den pågældende tjenesteydelse er bosat, under hensyntagen til udviklingen i parternes servicesektor. 2. Samarbejdsrådet fremsætter henstillinger om gennemførelsen af stk. 1. Parterne samarbejder om at udvikle en markedsorienteret servicesektor i Georgien. ARTIKEL 31 ARTIKEL 32 1. Parterne forpligter sig til for den internationale søtransports vedkommende på effektiv vis at anvende princippet om uhindret adgang til markedet og trafikken på et kommercielt grundlag. a) Ovenstående bestemmelse berører ikke rettigheder og forpligtelser i henhold til De Forenede Nationers konvention om en adfærdskodeks for linjekonferencer som gældende for den ene eller den anden af de kontraherende parter i denne aftale. Ikke- 16 konferencelinjer kan frit operere i konkurrence med en konference, blot de overholder princippet om redelig konkurrence på et kommercielt grundlag. b) Parterne bekræfter, at de tilslutter sig princippet om fri konkurrence som et væsentligt træk ved markedet for tørt og flydende massegods. 2. På grundlag af principperne i stk. 1 : a) anvender parterne fra denne aftales ikrafttræden ingen lastfordelingsbestemmelser i bilaterale aftaler mellem nogen af Fællesskabets medlemsstater og det tidligere Sovjetunionen b) indfører parterne ikke lastfordelingsklausuler i fremtidige bilaterale aftaler med tredjelande undtagen under de ekstraordinære omstændigheder, hvor linjerederier fra en af parterne i denne aftale ellers ikke ville have reel mulighed for at deltage i trafikken til og fra det pågældende tredjeland c) forbyder parterne lastfordelingsarrangementer i fremtidige bilaterale aftaler om tør og våd bulk-fr^gt d) afskaffer parterne ved denne aftales ikrafttræden alle ensidige foranstaltninger og administrative, tekniske og andre hindringer, der kan have begrænsende eller dis kriminerende virkninger for den frie udveksling af tjenesteydelser inden for international søtransport. 3. For så vidt angår adgang til havne, der betjener den internationale trafik, og brug af havnenes infrastruktur og hjælpetjenester for skibsfarten samt afgifter og gebyrer i forbindelse dermed, toldfaciliteter og tildeling af kajplads og laste- og lossefaciliteter, indrømmer hver part i øvrigt skibe, der drives af statsborgere eller virksomheder hos den anden part, en behandling, der ikke er mindre gunstig end den, der gælder for dens egne skibe. 4. Statsborgere og virksomheder i Fællesskabet, der leverer internationale søtransporttjenesteydelser, gives også adgang til at levere internationale søtransport- flodtransport-tjenesteydelser på de indre vandveje i Georgien, og omvendt. ARTIKEL 33 Med henblik på at sikre en samordnet transportudvikling mellem parterne tilpasset deres handelsmæssige behov, kan parterne efter denne aftales ikrafttræden som hensigtsmæssigt forhandle særlige aftaler om betingelserne for gensidig markedsadgang og udveksling af tjenesteydelser inden for vej-, jernbane- og indre vandvejstransport og eventuelt lufttransport. KAPITEL IV 17 Almindelige bestemmelser ARTIKEL 34 1. Dette afsnits bestemmelser anvendes med forbehold af begrænsninger, der er begrundet i hensynet til den offentlige orden, den offentlige sikkerhed eller folkesundheden. 2. De finder ikke anvendelse på aktiviteter, der på den ene eller den anden parts område er forbundet, selv lejlighedsvis, med udøvelse af officiel myndighed. ARTIKEL 35 For så vidt angår dette afsnit, må intet i aftalen hindre parterne i at anvende deres lovgivning og administrative bestemmelser vedrørende fysiske personers indrejse og ophold, arbejde, arbejdsvilkår og etablering samt udveksling af tjenesteydelser, forudsat at det ikke sker på en sådan måde, at en part derved helt eller delvis berøves de fordele, der tilkommer den i medfør af en given bestemmelse i aftalen. Denne bestemmelse berører ikke anvendelsen af artikel 34. ARTIKEL 36 Virksomheder, der kontrolleres og alene ejes af georgiske virksomheder og fællesskabsvirksomheder i fællesskab, omfattes også af bestemmelserne i kapitel II, III og IV. ARTIKEL 37 Den behandling, den ene af aftalens parter indrømmer den anden, kan fra dagen en måned forud for datoen for ikrafttrædelsen af de relevante forpligtelser i den almindelige overenskomst om handel med tjenesteydelser (GATS), for så vidt angår sektorer eller foranstaltninger omfattet af GATS, i intet tilfælde være gunstigere end den, den pågældende første part indrømmer efter GAT S-bestemmelserne, hvilket gælder hver enkelt servicesektor, undersektor og tjenesteydelsesform. ARTIKEL 38 For så vidt angår kapitel II, III og IV, tages der ikke hensyn til en behandling, som Fællesskabet, dets medlemsstater eller Georgien indrømmer på grundlag af forpligtelser indgået ved økonomiske integrationsaftaler i overensstemmelse med principperne i artikel V i GATS. 18 ARTIKEL 39 1. Den mestbegunstigelsesbehandling, der indrømmes efter bestemmelserne i dette afsnit, finder ikke anvendelse på skattefordele, som parterne nu eller i fremtiden indrømmer på grundlag af dobbeltbeskatningsaftaler eller andre skatteordninger. 2. Intet i dette afsnit skal fortolkes således, at parterne hindres i at træffe eller håndhæve foranstaltninger, der har til formål at forebygge skatteundgåelse eller -unddragelse efter skattebestemmelser i dobbeltbeskatningsaftalen og andre skatteordninger eller den indenlandske skattelovgivning. 3. Intet i dette afsnit skal fortolkes således, at medlemsstaterne eller Georgien hindres i ved anvendelsen af de relevante bestemmelser i deres skattelovgivning at sondre mellem skattepligtige, der ikke befinder sig i samme situation, specielt hvad angår deres bopæl. ARTIKEL 40 Uden at det berører artikel 27, skal ingen bestemmelser i kapitel II, III og IV fortolkes som givende: - statsborgere i henholdsvis medlemsstaterne eller Georgien ret til at indrejse eller opholde sig på henholdsvis Georgiens eller Fællesskabets område i nogen som helst egenskab og især som aktionær eller anpartshaver i en virksomhed eller leder eller ansat i en sådan eller leverandør eller modtager af tjenesteydelser - georgiske virksomheders datterselskaber eller filialer i Fællesskabet ret til på Fællesskabets område at beskæftige eller lade beskæftige georgiske statsborgere - fællesskabsvirksomheders datterselskaber eller filialer i Georgien ret til på Georgiens område at beskæftige eller lade beskæftige statsborgere fra medlemsstaterne - georgiske virksomheder eller georgiske virksomheders datterselskaber eller filialer i Fællesskabet ret til at stille georgiske personer til rådighed til at handle på vegne og under tilsyn af andre personer på grundlag af midlertidige ansættelseskontrakter - fællesskabsvirksomheder eller fællesskabsvirksomheders datterselskaber eller filialer i Georgien ret til at stille arbejdstagere, der er statsborgere i medlemsstaterne, til rådighed på grundlag af midlertidige ansættelseskontrakter. KAPITEL V Løbende betalinger og kapital 19 ARTIKEL 41 1. Parterne forpligter sig til i frit konvertibel valuta at tillade betalinger på betalingsbalancens løbende poster mellem personer bosat i Fællesskabet og Georgien i forbindelse med udveksling af varer og tjenesteydelser eller personbevægelser foretaget i overensstemmelse med denne aftales bestemmelser. 2. Hvad angår transaktioner på betalingsbalancens kapitalposter, sikres der fra aftalens ikrafttræden frie kapitalbevægelser i forbindelse med direkte investeringer i virksomheder oprettet i overensstemmelse med værtslandets lovgivning og investeringer i overensstemmelse med bestemmelserne i kapitel II samt afvikling eller hjemtagelse af disse investeringer og ethvert afkast deraf. 3. Uden at det berører stk. 2 eller stk. 5, indføres der fra denne aftales ikrafttræden ingen nye valutarestriktioner for kapitalbevægelser og dermed forbundne løbende betalinger mellem personer bosat i Fællesskabet og Georgien, og de bestående ordninger kan heller ikke gøres mere restriktive. 4. Parterne konsulterer hinanden med henblik på at lette andre former for kapitalbevægelser end de i stk. 2 nævnte mellem Fællesskabet og Georgien for at fremme denne aftales mål. 5. Under henvisning til bestemmelserne i denne artikel kan Georgien, indtil den georgiske valuta bliver fuldt konvertibel i den betydning, der fremgår af artikel VIII i Den Internationale Valutafonds aftaleartikler (Articles of Agreement), i særlige tilfælde anvende valutarestriktioner i forbindelse med ydelse eller optagelse afkort- og mellemfristede finansielle kreditter, for så vidt som sådanne restriktioner pålægges Georgien som betingelse for ydelse af sådanne kreditter og er tilladt efter Georgiens status under IMF. Georgien anvender disse restriktioner uden forskelsbehandling. De anvendes således, at de bringer færrest mulige forstyrrelser i denne aftale. Georgien underretter straks Samarbejdsrådet om indførelsen af sådanne foranstaltninger og eventuelle ændringer deri. 6. Uden at det berører stk. 1 og 2, kan henholdsvis Fællesskabet og Georgien under særlige omstændigheder, når kapitalbevægelser mellem Fællesskabet og Georgien medfører eller kan medføre alvorlige vanskeligheder for valutakurspolitikken eller den monetære politik i Fællesskabet eller Georgien, træffe beskyttelsesforanstaltninger med hensyn til kapitalbevægelser mellem Fællesskabet og Georgien i en periode på højst seks måneder, hvis sådanne foranstaltninger er absolut nødvendige. KAPITEL VI Beskyttelse af intellektuel, industriel og kommerciel ejendomsret ARTIKEL 42 20 1. I henhold til bestemmelserne i denne artikel og bilag II forbedrer Georgien fortsat beskyttelsen af den intellektuelle, industrielle og kommercielle ejendomsret, således at der senest ved udgangen af det femte år efter aftalens ikrafttræden opnås et beskyttelsesniveau svarende til det, der findes i Fællesskabet, herunder effektive midler til håndhævelse af disse rettigheder. 2. Inden udgangen af det femte år efter aftalens ikrafttræden tiltræder Georgien de multilaterale konventioner om intellektuel, industriel og kommerciel ejendomsret, der er nævnt i punkt 1 i bilag II, og som medlemsstaterne er parter i eller faktisk anvender efter de relevante bestemmelser i disse konventioner. AFSNIT V LOVGIVNINGSSAMARBEJDE ARTIKEL 43 1. Parterne erkender, at en tilnærmelse af Georgiens bestående og fremtidige lovgivning til Fællesskabets lovgivning er en vigtig forudsætning for en styrkelse af de økonomiske forbindelser mellem Georgien og Fællesskabet. Georgien bestræber sig på at sikre, at dens lovgivning gradvis bliver forenelig med Fællesskabets. 2. Tilnærmelsen af lovgivningen omfatter navnlig følgende områder: toldlovgivning, selskabslovgivning, banklovgivning, selskabsregnskaber og -beskatning, intellektuel ejendomsret, beskyttelse af arbejdstagere på arbejdspladsen, finansielle tjenesteydelser, konkurrenceregler, offentlige indkøb, beskyttelse af menneskers, dyrs og planters sundhed og liv, miljø, forbrugerbeskyttelse, indirekte beskatning, tekniske forskrifter og standarder, det nukleare område og transport. 3. Fællesskabet yder Georgien faglig bistand til gennemførelsen af disse foranstaltninger, hvilket bl. a. kan omfatte: - udveksling af eksperter - formidling af tidlig information, især om relevant lovgivning - afholdelse af seminarer - uddannelsesaktiviteter - støtte til oversættelse af Fællesskabets lovgivning i de relevante sektorer. 21 ARTIKEL 43a 1. I medfør af artikel 43 leverer Fællesskabet faglig bistand til Georgien vedrørende formulering og gennemførelse af lovgivning på konkurrenceområdet, særlig hvad angår: - aftaler og sammenslutninger mellem virksomheder og samordnet praksis, der kan have til virkning at hindre, begrænse eller fordreje konkurrencen - virksomheders misbrug af dominerende markedsstilling - statsstøtte, der har til virkning at fordreje konkurrencen - statslige handelsmonopoler - offentlige virksomheder og virksomheder med særlige eller eksklusive rettigheder - undersøgelse og overvågning af anvendelsen af konkurrencereglerne og midler til at sikre, at de overholdes. 2. Parterne vedtager at undersøge, hvorledes de kan anvende deres respektive konkurrencelovgivning på et samordnet grundlag i tilfælde, hvor handelen mellem dem påvirkes. AFSNIT VI ØKONOMISK SAMARBEJDE ARTIKEL 44 1. Fællesskabet og Georgien etablerer et økonomisk samarbejde med det sigte at bidrage til den økonomiske reform- og genopretningsproces og en bæredygtig udvikling i Georgien. Ved dette samarbejde styrkes de eksisterende økonomiske forbindelser til gavn for begge parter. 2. I udformningen af politikker og andre foranstaltninger til fremme af økonomiske og sociale reformer og omstrukturering af det økonomiske system i Georgien tages der hensyn til bæredygtighed og en harmonisk social udvikling; der tages ligeledes fuldt ud hensyn til miljøet. 3. I det øjemed koncentreres samarbejdet specielt om økonomisk og social udvikling, udvikling af menneskelige ressourcer, støtte til virksomheder (herunder privatisering, investeringer og udvikling af finansielle tjenesteydelser), landbrug og fødevarer, energi, transport, turisme, miljøbeskyttelse, regionalt samarbejde og monetær politik. 22 4. Der lægges særlig vægt på foranstaltninger, der kan fremme samarbejdet mellem de uafhængige stater i den transkaukasiske region og med andre nabostater og således befordre en harmonisk udvikling af regionen. 5. Det økonomiske samarbejde og andre former for samarbejde i henhold til denne aftale kan om fornødent støttes ved faglig bistand fra Fællesskabet under hensyntagen til Fællesskabets gældende rådsforordning om faglig bistand til de uafhængige stater, prioriteterne i det vejledende program for Fællesskabets faglige bistand til Georgien og de fastlagte koordinerings- og gennemførelsesprocedurer. ARTIKEL 45 Samarbejde inden for handel med varer og tjenesteydelser Parterne samarbejder med sigte på at garantere, at Georgiens internationale handel foregår i overensstemmelse med WTO-reglerne. Samarbejdet omfatter specifikke emner, der er direkte relevante for en lettelse af handelen, herunder: - udformning af politik vedrørende handel og handelsanliggender, herunder betalinger og clearing-ordninger - udarbejdelse af relevant lovgivning - bistand til at forberede Georgien på eventuel tiltrædelse af WTO. ARTIKEL 46 Industrielt samarbejde 1. Samarbejdet tager især sigte på at fremme følgende: - udvikling af forretningsforbindelser mellem økonomiske beslutningstagere fra de to parter - Fællesskabets deltagelse i Georgiens indsats for omstrukturering af industrien - ledelsesforbedringer - udvikling afpassende handelsregler og -praksis - miljøbeskyttelse - omstilling afde militær-industrielle komplekser. 23 2. Denne artikels bestemmelser berører ikke håndhævelsen af Fællesskabets konkurrenceregler for virksomhederne. ARTIKEL 46a Bygge- og anlægsvirksomhed Parterne samarbejder inden for bygge- og anlægsindustrien. Samarbejdet retter sig bl. a. mod at modernisere og omstrukturere bygge- og anlægssektoren i Georgien på linje med de markedsøkonomiske principper og under behørig hensyntagen til de relevante sundheds-, sikkerheds- og miljøaspekter. ARTIKEL 47 Fremme og beskyttelse af investeringer 1. Under hensyntagen til Fællesskabets og medlemsstaternes respektive beføjelser og kompetence tager samarbejdet sigte på at skabe et gunstigt klima for såvel inden- som udenlandske private investeringer især i kraft af bedre vilkår for beskyttelse af investeringer, overførsel af kapital og udveksling af information om investeringsmuligheder. 2. I dette samarbejde stiles der især mod: - at medlemsstaterne og Georgien eventuelt indgår aftaler om fremme og beskyttelse af investeringer - at medlemsstaterne og Georgien eventuelt indgår aftaler om undgåelse af dobbeltbeskatning - at der skabes gunstige betingelser for tiltrækning af udenlandske investeringer til den georgiske økonomi - at der skabes de fornødne, stabile lovgivningsrammer og betingelser for erhvervslivet, og at der udveksles information om lovgivning, administrative bestemmelser og administrativ praksis på investeringsområdet - at der udveksles information om investeringsmuligheder bl. a. ved afholdelse af messer, udstillinger, handelsuger og andre arrangementer. ARTIKEL 48 24 Offentlige indkøb Parterne samarbejder om at skabe forudsætninger for, at kontrakter om varer og tjenesteydelser indgås på åbne og konkurrenceprægede vilkår, især på basis af udbud. ARTIKEL 49 Samarbejde vedrørende standarder og overensstemmelsesvurdering 1. Samarbejdet mellem parterne tager sigte på at fremme tilpasningen til internationalt vedtagne kriterier, principper og retningslinjer for kvalitet. Der skal træffes foranstaltninger for at lette den gensidige anerkendelse af overensstemmelsesvurderinger og forbedre georgiske produkters kvalitet. 2. I det øjemed bestræber parterne sig på at samarbejde om faglige bistandsprojekter, der kan: - fremme et hensigtsmæssigt samarbejde med specialiserede organisationer og institutioner på disse områder - fremme anvendelsen af Fællesskabets tekniske forskrifter og europæiske standarder og procedurer for overensstemmelsesvurdering - muliggøre udveksling af erfaringer og teknisk information vedrørende kvalitetsstyring. ARTIKEL 50 Minedrift og råstoffer 1. Parterne bestræber sig på at øge investeringerne og handelen inden for minedrift og råstoffer. 2. Samarbejdet rettes især mod følgende områder: - udveksling af information om udsigterne for minedriftssektoren og non- ferrometalsektoren - etablering af retlige rammer for et samarbejde - handelsspørgsmål - indførelse og implementering af miljølovgivning - uddannelse •^ x - sikkerheden i minedriftssektoren. ARTIKEL 51 Samarbejde om videnskab og teknologi 1. Parterne fremmer samarbejdet inden for civil videnskabelig forskning og teknologisk udvikling på basis af gensidige fordele og, afhængigt af de disponible ressourcer, fyldestgørende adgang til deres respektive programmer under forudsætning af en til strækkelig effektiv beskyttelse af den intellektuelle, industrielle og kommercielle ejendomsret. 2. Det videnskabelige og teknologiske samarbejde omfatter: - udveksling af videnskabelig og teknisk information - fælles aktiviteter inden for videnskabelig forskning og teknologisk udvikling - uddannelsesaktiviteter og mobilitetsprogrammer for videnskabsmænd, forskere og teknikere beskæftiget med videnskabelig forskning og teknologisk udvikling hos begge parter. Når samarbejdet tager form af uddannelsesaktiviteter, gennemføres det efter bestemmelserne i artikel 52. Parterne kan efter gensidig aftale indlede andre former for samarbejde på det videnskabelige og teknologiske område. Under sådanne samarbejdsaktiviteter rettes opmærksomheden særlig mod omplacering af videnskabsfolk, ingeniører, forskere og teknikkere, som er eller har været beskæftiget med forskning og/eller fremstilling af masseødelæggelsesvåben. 3. Samarbejdet i henhold til denne artikel gennemføres på grundlag af særlige aftaler, der forhandles og indgås i overensstemmelse med de af hver af parterne fastsatte procedurer, og som bl. a. indeholder hensigtsmæssige bestemmelser om intellektuel, industriel og kommerciel ejendomsret. ARTIKEL 52 Uddannelse 1. Parterne samarbejder om at højne det almindelige uddannelsesniveau og det erhvervsfaglige kvalifikationsniveau i Georgien i både den offentlige og den private sektor. 2. Samarbejdet rettes specielt mod følgende områder: olG - modernisering af systemerne for højere uddannelse og erhvervsuddannelse i Georgien, herunder systemet for anerkendelse af højere læreanstalter og eksamensbeviser for højere uddannelser - uddannelse afledere i den offentlige og den private sektor og embedsmænd på prioriterede områder efter nærmere fastlæggelse - samarbejde mellem uddannelsesinstitutioner og mellem uddannelsesinstitutioner og virksomheder - mobilitet for lærere, akademikere, administratorer, yngre videnskabsfolk og forskere og unge - fremme af undervisningen i europæiske forhold ved egnede institutioner - undervisning i Fællesskabets sprog - postgraduate-uddannelse af konferencetolke - uddannelse af journalister - uddannelse af lærere. 3. En parts eventuelle deltagelse i den anden parts relevante uddannelses- og erhvervsuddannelsesprogrammer kan overvejes i overensstemmelse med deres respektive procedurer og, hvor det er hensigtsmæssigt, fastlægges der så institutionelle rammer og planer for samarbejdet med udgangspunkt i Georgiens deltagelse i Fællesskabets TEMPUS-program. ARTIKEL 53 Landbrug og agroindustri Samarbejdet på dette område skal tage sigte på videreførelse af landbrugsreformerne, modernisering, privatisering og omstrukturering af landbruget, agroindustrien og servicesektoren i Georgien og udvikling af inden- og udenlandske markeder for georgiske produkter under hensyntagen til beskyttelsen af miljøet og nødvendigheden af at forbedre fødevareforsyningssikkerheden samt udviklingen af afsætningen, forarbejdningen og distributionen af landbrugsprodukter. Parterne tilstræber også en gradvis tilnærmelse af de georgiske normer til Fællesskabets tekniske forskrifter vedrørende industri- og landbrugsfødevarer, herunder normerne på sundheds- og plantesundhedsområdet. ARTIKEL 54 21 Energi 1. Samarbejdet finder sted efter markedsøkonomiens og det europæiske energicharters principper og under hensyntagen til energichatertraktaten og energicharterprotokollen og de dermed forbundne miljøaspekter, på baggrund af den gradvise integration af energimarkederne i Europa. 2. Samarbejdet omfatter bl. a. følgende områder: - udformning og udvikling af energipolitik - forbedring af forvaltningen og reguleringen af energisektoren efter markedsøkonomiske principper - forbedring af energiforsyningen, herunder forsyningssikkerheden, på en økonomisk og miljømæssigt forsvarlig måde - fremme af energibesparelser og energieffektivitet og gennemførelse af energicharterprotokollen om energieffektivitet og de dermed forbundne miljøaspekter - modernisering af energiinfrastruktur - energiteknologiske forbedringer inden for forsyning og slutbrug for de forskellige energiformer - ledelsesmæssig og teknisk uddannelse i energisektoren - transport og forsendelse af energimaterialer og -produkter - tilvejebringelse af de institutionelle, juridiske, skattemæssige og andre betingelser, der er nødvendige for at fremme handelen og investeringerne på energiområdet - udvikling afvandkraft og andre vedvarende energikilder. 3. Parterne udveksler relevant information om investeringsprojekter i energisektoren, særlig vedrørende bygning og udrustning af olie- og gasrørledninger og andre midler til transport af energiprodukter. De samarbejder med sigte på at gennemføre bestemmelserne i afsnit IV og artikel 47 på den mest effektive måde, hvad angår investeringer i energisektoren. ARTIKEL 55 Miljø 1. Under hensyntagen til det europæiske energicharter og erklæringen fra Luzern konferencen tillige med den europæiske energichartertraktat, særlig artikel 19, og Z? energicharterprotokollen om energieffektivitet og de dermed forbundne miljøaspekter udvikler og styrker parterne deres samarbejde om miljøet og menneskets sundhed. 2. Samarbejdet rettes mod bekæmpelse af miljøforringelsen og især: - effektiv overvågning af forureningsniveauer og vurdering af miljøet; informationssystem vedrørende miljøsituationen - bekæmpelse af lokal, regional og grænseoverskridende luft- og vandforurening - økologisk genopretning - bæredygtig, effektiv og miljøvenlig produktion og anvendelse af energi - industrianlægs sikkerhed - klassificering og sikker håndtering af kemiske stoffer - vandkvalitet - nedbringelse, genanvendelse og sikker bortskaffelse af affald, gennemførelse af Basel- konventionen - landbrugets miljøvirkninger, erosion og kemisk forurening - beskyttelse af skove - bevarelse af den biologiske mangfoldighed, fredede områder og bæredygtig udnyttelse og forvaltning af biologiske ressourcer - fysisk planlægning, herunder byggeri og byplanlægning - brug af økonomiske og skattemæssige instrumenter - globale klimaændringer - miljøoplysning og -bevidsthed - faglig bistand vedrørende rehabilitering af radioaktivt forurenede områder og løsning af tilknyttede sundhedsmæssige og sociale problemer - gennemførelse af Espoo-konventionen om vurdering af miljøvirkninger i en grænseoverskridende sammenhæng. 3. Samarbejdet finder især sted ved: - planlægning vedrørende katastrofer og andre nødsituationer j*r- l<\ - udveksling af information og eksperter, herunder inden for overførsel af renere teknologi og sikker og miljømæssigt forsvarlig anvendelse af bioteknologi - fælles forskningsaktiviteter - forbedring af lovgivning i retning af Fællesskabets standarder - miljøuddannelse og styrkelse af institutioner - samarbejde på regionalt plan, herunder samarbejde inden for rammerne af Det Europæiske Miljøagentur, og på internationalt plan - udvikling af strategier, især vedrørende globale og klimamæssige spørgsmål og også med henblik på fremme af en bæredygtig udvikling - undersøgelser af miljøvirkninger. ARTIKEL 56 Transport Parterne udvikler og styrker deres samarbejde på transportområdet. Samarbejdet rettes bl. a. mod omstrukturering og modernisering af transportsystemerne og -nettene i Georgien og, hvor det er hensigtsmæssigt, udvikling og sikring af transportsy stemernes forenelighed i forbindelse med skabelse af et mere globalt transportsystem. De traditionelle kommunikationsforbindelser mellem de uafhængige stater i den transkaukasiske region og med andre nabostater tages særlig i betragtning. Samarbejdet omfatter bl. a. : - forvaltnings- og driftsmæssig modernisering inden for vejtransport, jernbaner, havne og lufthavne - modernisering og udvikling af infrastrukturen for jernbaner, indre vandveje, veje, havne, lufthavne og luftfart, herunder modernisering af hovedruter af fælles interesse og transeuropæiske forbindelser inden for disse transportformer, særlig dem, der er forbundet med TRACECA-projektet - fremme og udvikling af multimodal transport - fremme af fælles forsknings- og udviklingsprogrammer - forberedelse af de lovgivningsmæssige og institutionelle rammer for politikformulering og -gennemførelse, herunder privatisering af transportsektoren. ^43— 36 ARTIKEL 57 Postvæsen og telekommunikation Inden for deres respektive beføjelser og kompetence udvider og styrker parterne samarbejdet på følgende områder: - fastlæggelse af politik og retningslinjer for udvikling af telekommunikationssektoren og postvæsenet - udvikling af principper for en takstpolitik og markedsføring inden for telekommunikations- og postsektoren - overførsel af teknologi og knowhow, herunder vedrørende europæiske tekniske standarder og certificeringssystemer - fremme af udviklingen af projekter vedrørende telekommunikation og postvæsen og tiltrækning af investeringer - højnelse af effektiviteten og kvaliteten inden for telekommunikationsservice og postvæsen, bl. a. ved liberalisering af aktiviteterne i undersektorer - avanceret anvendelse af telekommunikation, navnlig inden for elektroniske pengeoverførsler - forvaltning og "optimering" af telekommunikationsnet - et passende regelgrundlag for ydelse af telekommunikations- og posttjenester og for anvendelse af radiofrekvensspektret - uddannelse inden for telekommunikation og postvæsen med henblik på virksomhed på markedsvilkår. ARTIKEL 58 Finansielle tjenesteydelser Samarbejdet tager især sigte på at lette Georgiens deltagelse i alment accepterede systemer for gensidige betalinger. Den faglige bistand rettes navnlig mod: - udvikling af banktjenesteydelser og finansielle tjenesteydelser, udvikling af et almindeligt marked for kreditmidler og Georgiens deltagelse i alment accepterede systemer for gensidige betalinger - 4 4^ 3/ - udvikling af et finanssystem med tilhørende institutioner i Georgien, udveksling af erfaringer og uddannelse af personale - udvikling af forsikringsydelser, der bl. a. kan skabe gunstige rammer for fællesskabsvirksomheders deltagelse i oprettelsen af joint ventures i forsikringssektoren i Georgien, og udvikling af eksportkreditforsikring. Dette samarbejde skal specielt bidrage til at fremme udviklingen af forbindelser mellem Georgien og medlemsstaterne i den finansielle servicesektor. ARTIKEL 59 Regionaludvikling 1. Parterne styrker samarbejdet om regionaludvikling og fysisk planlægning. 2. I det øjemed fremmer de nationale, regionale og lokale myndigheders udveksling af information om regionalpolitik og fysisk planlægningspolitik og om metoder til formulering af regionalpolitik med særlig vægt på udvikling af ugunstigt stillede områder. De befordrer også direkte kontakter mellem de respektive regioner og offentlige institutioner, der er ansvarlige for planlægningen af regionaludviklingen, med henblik på bl. a. udveksling af information om metoder og midler til fremme af regionaludviklingen. ARTIKEL 60 Samarbejde på det sociale område 1. Med hensyn til sundhed og sikkerhed udvikler parterne et indbyrdes samarbejde med det formål at højne beskyttelsen af arbejdstagernes sundhed og sikkerhed. Samarbejdet omfatter navnlig: - uddannelse i sundheds- og sikkerhedsspørgsmål med særligt henblik på højrisiko aktivitetssektorer - udvikling og fremme af forebyggende foranstaltninger til bekæmpelse af erhvervssygdomme og andre arbejdsrelaterede lidelser - forebyggelse af større ulykkesrisici og håndtering af giftige kemikalier - forskning med henblik på udbygning af videnbasen vedrørende arbejdsmiljø og arbejdstagernes sundhed og sikkerhed. 2. Hvad beskæftigelse angår, omfatter samarbejdet navnlig faglig bistand med henblik på: J^r- 31 - optimering af arbejdsmarkedet - modernisering af arbejdsformidlings-og erhvervsvejledningstjenester - planlægning og styring af omstruktureringsprogrammer - fremme af beskæftigelsesskabélsen på lokalt plan - udveksling af information om programmer for fleksibel beskæftigelse, herunder programmer, der fremmer selvstændig virksomhed og iværksætterånden. 3. Parterne lægger særlig vægt på samarbejde inden for social beskyttelse, herunder bl. a. samarbejde om planlægning og gennemførelse af reformer af den sociale beskyttelse i Georgien. Disse reformer skal tage sigte på, at der i Georgien udvikles beskyttelsesmetoder, som hører naturligt sammen med en markedsøkonomi, og omfatte social beskyttelse i alle henseender. ARTIKEL 61 i Turisme, Parterne øger og udvikler deres indbyrdes samarbejde, som omfatter: - lettelse af turismen - forøgelse af informationsstrømmen - overførsel af knowhow - undersøgelse af mulighederne for fælles aktiviteter - samarbejde mellem officielle turistorganisationer - uddannelse rettet mod udvikling af turismen. ARTIKEL 62 Små og mellemstore virksomheder 1. Parterne bestræber sig på at udvikle og styrke små og mellemstore virksomheder, herunder disse virksomheders sammenslutninger, og samarbejdet mellem små og mellemstore virksomheder i Fællesskabet og Georgien. stiT' 33 2. Samarbejdet omfatter faglig bistand, især på følgende områder: - udvikling af lovgivningsrammer for små og mellemstore virksomheder - udvikling af en hensigtsmæssig infrastruktur (et organ til støtte for små og mellemstore virksomheder, kommunikation, bistand til oprettelse af en fond for små og mellemstore virksomheder) - udvikling af teknologiparker. ARTIKEL 63 Information og kommunikation Parterne støtter udviklingen af moderne informationsformidlingsmetoder, herunder medierne, og stimulerer en effektiv gensidig udveksling af information. De prioriterer programmer, der sigter på at give den brede offentlighed en grundlæggende information om Fællesskabet og Georgien, herunder om muligt adgang til databaser under behørig hensyntagen til de intellektuelle ejendomsrettigheder. ARTIKEL 64 Forbrugerbeskyttelse Parterne indleder et nært samarbejde for at skabe overensstemmelse mellem deres forbrugerbeskyttelsessystemer. Dette samarbejde kan omfatte udveksling af information om lovgivningsarbejde og institutionelle reformer, etablering af permanente systemer for gensidig underretning om farlige produkter, forbedring af forbrugeroplysningen specielt vedrørende de tilbudte produkters og tjenesteydelsers pris og beskaffenhed, fremme af udvekslinger mellem forbrugerrepræsentanter og forøgelse af overensstemmelsen mellem forbrugerbeskyttelsespolitikker samt organisering af seminarer og uddannelsesophold. ARTIKEL 65 Told 1. Formålet med samarbejdet er at sikre overholdelse af alle bestemmelser, der planlægges vedtaget i forbindelse med handel og redelig handelspraksis, og at opnå en tilnærmelse af Georgiens toldsystem til Fællesskabets. 2. Samarbejdet omfatter især følgende: JH^- ZH - udveksling af information - forbedring af arbejdsmetoder - indførelse af den kombinerede nomenklatur og det administrative enhedsdokument - sammenkobling af Fællesskabets og Georgiens forsendelsesordninger - forenkling af kontrol og formaliteter i forbindelse med godstransport - bistand til indførelse af moderne toldinformationssystemer - afholdelse af seminarer og tilrettelæggelse af uddannelsesophold. Der ydes om nødvendigt faglig bistand. 3. Uden at det berører det yderligere samarbejde omhandlet i denne aftale, særlig artikel 69 og 71, ydes den gensidige bistand mellem parternes administrative myndigheder i toldspørgsmål efter bestemmelserne i den protokol, der er knyttet til aftalen. ARTIKEL 66 Statistisk samarbejde Samarbejdet på dette område tager sigte på udvikling af et effektivt statistisk system, der kan give pålidelige statistikker til støtte for og overvågning af den økonomiske reformproces og som bidrag til udvikling af privat foretagsomhed i Georgien. Parterne samarbejder især på følgende områder: - det georgiske statistiske systems tilpasning til internationale metoder, standarder og klassifikationer - udveksling af statistiske oplysninger - tilvejebringelse af de fornødne statistiske makro- og mikroøkonomiske oplysninger til gennnemførelse og forvaltning af økonomiske reformer. I det øjemed stiller Fællesskabet faglig bistand til rådighed for Georgien. ARTIKEL 67 Økonomi JfiT 04 Parterne letter den økonomiske reformproces og samordningen af den økonomiske politik ved at samarbejde om en bedre forståelse af de grundlæggende elementer i deres respektive økonomier og om formulering og gennemførelse af økonomisk politik i en markedsøkonomi. I det øjemed udveksler parterne oplysninger om makroøkonomiske resultater og udsigter. Fællesskabet yder faglig bistand for at - bistå Georgien i den økonomiske reformproces og i den henseende stille sagkyndig rådgivning og faglig bistand til rådighed - fremme samarbejdet mellem økonomer og derved fremskynde overførslen af knowhow til formulering af økonomisk politik og sikre en vid udbredelse af resultaterne af den relevante forskning. ARTIKEL 67a Monetær politik På anmodning af de georgiske monetære myndigheder stiller Fællesskabet faglig bistand til rådighed til støtte af Georgiens bestræbelser på at styrke sit pengesystem og gøre sin valuta fuldt konvertibel. Der leveres i denne forbindelse faglig bistand til udformning og anvendelse af Georgisk penge- og kreditpolitik i nær koordination med den internationale finansieringssinstitutioner, til personaleuddannelse og til udvikling af finansielle markeder, herunder børsen. Desuden skal der foregå en uformel udveksling af synspunkter om det europæiske monetære systems principper og funktionsmåde og om EF-forordninger om finansielle markeder og kapitalbevægelser. AFSNIT VII SAMARBEJDE OM ANLIGGENDER VEDRØRENDE DEMOKRATI OG MENNESKERETTIGHEDER ARTIKEL 68 Parterne samarbejder om alle spørgsmål vedrørende oprettelse eller styrkelse af demokratiske institutioner, også sådanne, som er nødvendige for at styrke retsstaten, samt beskyttelse af menneskerettighederne og de grundlæggende frihedsrettigheder i overensstemmelse med folkeretten og OSCE-principperne. Samarbejdet tager form af faglige bistandsprogrammer, der rettes mod bl. a. at hjælpe med til udarbejdelsen af relevant lovgivning og administrative bestemmelser, gennemførelse af J&r 30 sådan lovgivning, den dømmende magts funktionsmåde, statens rolle i justitsspørgsmål og valgsystemets funktionsmåde. Uddannelse kan også om fornødent komme på tale. Parterne ansporer til kontakter mellem deres nationale, regionale og retslige myndigheder, parlamentsmedlemmer og ikke-statslige organisationer. AFSNIT VIII SAMARBEJDE OM MODVIRKNING AF ULOVLIG VIRKSOMHED OG MODVIRKNING OG KONTROL AF ULOVLIG INDVANDRING ARTIKEL 69 Parterne indleder et samarbejde om at modvirke ulovlig virksomhed som feks. : - ulovlige økonomiske aktiviteter, herunder korruption - ulovlige transaktioner med forskellige varer, herunder industriaffald - vareforfalskning. Samarbejdet på ovennævnte områder baseres på gensidige konsultationer og et nært samvirke. Der kan leveres faglig og administrativ bistand, feks. på følgende områder: - udarbejdelse af national lovgivning om modvirkning af ulovlig virksomhed - oprettelse af informationscentre - forbedring af funktionsdygtigheden i institutioner, der har til opgave at modvirke ulovlig virksomhed - personaleuddannelse og efterforskningsinfrastruktur - fastlæggelse af gensidigt acceptable foranstaltninger til at modvirke ulovlig virksomhed. ARTIKEL 70 Hvidvaskning af penge 1. Parterne er enige om nødvendigheden af at gøre en indsats for og samarbejde om at forhindre, at deres finansielle systemer benyttes til hvidvaskning af indtægter fra kriminelle aktiviteter i almindelighed og narkotikakriminalitet i særdeleshed. 2. Samarbejdet på dette område omfatter administrativ og faglig bistand med henblik på at fastlægge egnede standarder til at modvirke hvidvaskning af penge svarende til dem, ^^ 3? der er vedtaget i Fællesskabet og internationale fora på dette område, herunder Financial Action Task Force (FATF). ARTIKEL 71 Narkotika Inden for rammerne af deres respektive beføjelser og kompetence samarbejder parterne om at øge effektiviteten og gennemslagskraften af politik og foranstaltninger til bekæmpelse af ulovlig produktion af, forsyning og handel med narkotika og psykotrope stoffer, herunder forebyggelse af omdirigering af kemiske prækursorstoffer, samt om fremme af forebyggelse og formindskelse af efterspørgslen efter narkotika. Samarbejdet på dette område baseres på gensidige konsultationer og snæver samordning mellem parterne om målene og indsatsen på de forskellige felter, der vedrører narkotika. ARTIKEL 71a Ulovlig indvandring 1. Den Europæiske Unions medlemsstater og Georgien vedtager at samarbejde om at modvirke og kontrollere ulovlig indvandring. Med henblik herpå: - accepterer Georgien at lade sådanne af sine statsborgere, som opholder sig ulovligt på en medlemsstats område, genindrejse på anmodning af sidstnævnte og uden yderligere formaliteter - accepterer hver af medlemsstaterne at lade sådanne af sine statsborgere som defineret i fællesskabssammenhæng, som opholder sig ulovligt på Georgiens område, genindrejse på anmodning af sidstnævnte og uden yderligere formaliteter. Medlemsstaterne og Georgien forsyner desuden deres statsborgere med passende identitetspapirer til sådanne formål. 2. Georgien accepterer at indgå bilaterale aftaler med de medlemsstater, der måtte anmode derom, om regulering af specifkke forpligtelser med hensyn til genindrejse, herunder en forpligtelse med hensyn til genindrejse af statsborgere fra andre lande og statsløse personer, som er ankommet på den pågældende medlemsstats område fra Georgien, eller som er ankommet på Georgiens område fra den pågældende medlemsstat. 3. Samarbejdsrådet undersøger, hvilken anden fælles indsats der kan gøres for at modvirke og kontrollere ulovlig indvandring. AFSNIT IX % KULTURELT SAMARBEJDE ARTIKEL 72 1. Parterne forpligter sig til at fremme, stimulere og lette det kulturelle samarbejde. Hvor det er hensigtsmæssigt, kan Fællesskabets eller en eller flere medlemsstaters kulturelle samarbejdsprogrammer danne grundlag for samarbejde, og der kan udvikles yderligere aktiviteter af fælles interesse. 2. Samarbejdet kan omfatte: - udveksling af information og erfaringer om bevarelse og beskyttelse af monumenter og historiske steder (den arkitektoniske arv) og museumsskatte - kulturudvekslinger mellem institutioner, kunstnere og andre kulturarbejdere - oversættelse af litterære værker. AFSNIT X FINANSIELT SAMARBEJDE VEDRØRENDE FAGLIG BISTAND ARTIKEL 73 Med henblik på virkeliggørelse af denne aftales mål stiller Fællesskabet i overensstemmelse med artikel 74, 75 og 76 midlertidig finansiel bistand til rådighed for Georgien i form af faglig bistand, der ydes som gavebistand, til fremme af den økonomiske omstilling i Georgien. ARTIKEL 74 Denne finansielle bistand ydes inden for rammerne af TACIS efter Fællesskabets rådsforordning herom. ARTIKEL 75 Målene og områderne for Fællesskabets finansielle bistand fastlægges i et vejledende program, der afspejler de vedtagne prioriteter, og som aftales mellem de to parter under hensyntagen til Georgiens behov, sektormæssige opsugningsevne og reformfremskridt. Parterne underretter Samarbejdsrådet derom. 5àr T\ ARTIKEL 76 Af hensyn til den bedst mulige udnyttelse af de disponible midler sikrer parterne, at Fællesskabets faglige bistand ydes i snæver samordning med de tilsvarende bidrag fra andre kilder, såsom medlemsstaterne, andre lande og internationale organisationer såsom Den Internationale Bank for Genopbygning og Udvikling og Den Europæiske Bank for Genopbygning og Udvikling. INSTITUTIONELLE, ALMINDELIGE OG AFSLUTTENDE BESTEMMELSER AFSNIT XI ARTIKEL 77 Der oprettes et samarbejdsråd, som skal føre tilsyn med gennemførelsen af denne aftale. Det træder sammen på ministerplan en gang om året. Det undersøger alle større spørgsmål, der opstår inden for rammerne af aftalen, og andre bilaterale eller inter nationale spørgsmål af fælles interesse for virkeliggørelsen af denne aftales mål. Samarbejdsrådet kan også fremsætte formålstjenlige henstillinger efter aftale mellem de to parter. ARTIKEL 78 1. Samarbejdsrådet består af medlemmerne af Rådet for Den Europæiske Union og medlemmer af Kommissionen for De Europæiske Fællesskaber på den ene side og medlemmer af Georgiens regering på den anden side. 2. Samarbejdsrådet fastsætter selv sin forretningsorden. 3. Formandshvervet i Samarbejdsrådet varetages på skift af en repræsentant for Fællesskabet og et medlem af Georgiens regering. ARTIKEL 79 1. Samarbejdsrådet bistås i varetagelsen af sine opgaver af et samarbejdsudvalg bestående af repræsentanter for medlemmerne af Rådet for Den Europæiske Union og medlemmer af Kommissionen for De Europæiske Fællesskaber på den ene side og repræsentanter for Georgiens regering på den anden side, normalt på højt embedsmandsplan. Formandshvervet i Samarbejdsudvalget varetages på skift af Fællesskabet og Georgien. HO Samarbejdsrådet fastsætter i sin forretningsorden Samarbejdsudvalgets opgaver, som omfatter forberedelse af Samarbejdsrådets møder, og Samarbejdsudvalgets funktionsmåde. 2. Samarbejdsrådet kan uddelegere enhver af sine beføjelser til Samarbejdsudvalget, der varetager arbejdet mellem Samarbejdsrådets møder. ARTIKEL 80 Samarbejdsrådet kan beslutte at nedsætte særlige udvalg eller arbejdsgrupper til at bistå det i varetagelsen af dets opgaver, og det fastlægger sådanne udvalgs eller arbejdsgruppers sammensætning og funktionsmåde. ARTIKEL 81 Ved undersøgelse af spørgsmål, der inden for rammerne af denne aftale måtte opstå vedrørende en bestemmelse, der omhandler en artikel i GATT/WTO, tager Samarbejdsrådet i videst muligt omfang hensyn til, hvorledes de kontraherende parter i GATT/WTO normalt fortolker den pågældende GATT/WTO-artikel. ARTIKEL 82 Der nedsættes et parlamentarisk samarbejdsudvalg. Det skal være forum for medlemmer af det georgiske parlament og Europa-Parlamentet med henblik på møder og udveksling af synspunkter. Det træder sammen med mellemrum, som det selv fastsætter. ARTIKEL 83 1. Det Parlamentariske Samarbejdsudvalg består af medlemmer af Europa-Parlamentet på den ene side og medlemmer af det georgiske parlament på den anden side. 2. Det Parlamentariske Samarbejdsudvalg fastsætter selv sin forretningsorden. 3. Formandshvervet i Det Parlamentariske Samarbejdsudvalg varetages på skift af henholdsvis Europa-Parlamentet og det georgiske parlament ifølge de bestemmelser, der fastsættes i dets forretningsorden. ARTIKEL 84 Det Parlamentariske Samarbejdsudvalg kan anmode om relevante oplysninger vedrørende denne aftales gennemførelse fra Samarbejdsrådet, som så skal forelægge udvalget de ønskede oplysninger. «/ Det Parlamentariske Samarbejdsudvalg underrettes om Samarbejdsrådets henstillinger. Det Parlamentariske Samarbejdsudvalg kan rette henstillinger til Samarbejdsrådet. ARTIKEL 85 1. Inden for denne aftales anvendelsesområde forpligter hver af parterne sig til at sikre, at fysiske og juridiske personer fra den anden part uden forskelsbehandling i forhold til deres egne statsborgere gives adgang til parternes kompetente domstole og administrative organer, for at de kan forsvare deres individuelle rettigheder og ejendomsrettigheder, herunder intellektuel, industriel og kommerciel ejendomsret. 2. Inden for deres respektive beføjelser: - fremmer parterne anvendelse af voldgift til bilæggelse af tvister, der opstår i forbindelse med handels- og samarbejdsaftaler indgået af økonomiske beslutningstagere fra Fælles skabet og Georgien - er parterne enige om, at når en tvist indbringes for voldgift, kan hver af tvistens parter, medmindre andet er fastsat i reglerne for det af parterne valgte voldgiftsforum, vælge sin egen voldgiftsmand af en hvilken som helst nationalitet, og at den foresiddende tredje voldgiftsmand eller enevoldgiftsmanden kan være en statsborger i et tredjeland - anbefaler parterne deres økonomiske beslutningstagere, at de efter fælles overenskomst vælger, hvilken lovgivning der skal gælde for deres kontrakter - tilskynder parterne til anvendelse af de voldgiftsregler, der er udarbejdet af De Forenede Nationers Kommission for International Handelsret (UNCITRAL), og til voldgift ved et forum i en stat, der har undertegnet konventionen om anerkendelse og fuldbyrdelse af udenlandske voldgiftskendelser, udfærdiget i New York den 10. juni 1958. ARTIKEL 86 Intet i denne aftale hindrer en part i at træffe foranstaltninger, som: a) den finder nødvendige for at forhindre udbredelse af oplysninger, der kan skade dens væsentlige sikkerhedsinteresser b) vedrører produktion af eller handel med våben, ammunition og krigsmateriel eller forskning, udvikling og produktion, der er uundværlig i forsvarsøjemed, såfremt foranstaltningerne ikke ændrer konkurrencevilkårene for de varer, der ikke er beregnet til specifikt militære formål H2. c) den anser for væsentlige for sin sikkerhed i tilfælde af alvorlige interne forstyrrelser, som påvirker opretholdelsen af lov og orden, krig eller alvorlig international spænding, som udgør en krigstrussel, eller for opfyldelsen af forpligtelser, den har påtaget sig med henblik på bevarelse af fred og international sikkerhed d) den finder nødvendige for at opfylde sine internationale forpligtelser vedrørende kontrol af industrivarer og -teknologi med dobbelt anvendelsesformål. ARTIKEL 87 1. Inden for de områder, aftalen omfatter, og med forbehold af særlige bestemmelser heri: - må de ordninger, som Georgien anvender over for Fællesskabet, ikke føre til nogen form for forskelsbehandling mellem medlemsstaterne, deres statsborgere eller deres sel skaber eller firmaer - må de ordninger, som Fællesskabet anvender over for Georgien, ikke føre til nogen form for forskelsbehandling mellem georgiske statsborgere eller selskaber eller firmaer. 2. Bestemmelserne i stk. 1 berører ikke parternes ret til at anvende de relevante bestemmelser i deres skattelovgivning på skattepligtige, som ikke befinder sig i samme situation med hensyn til bopæl. ARTIKEL 88 1. Enhver af de to parter kan indbringe en hvilken som helst tvist vedrørende anvendelsen eller fortolkningen af denne aftale for Samarbejdsrådet. 2. Samarbejdsrådet kan bilægge tvisten ved en henstilling. 3. Er det ikke muligt at bilægge tvisten efter stk. 2, kan en af parterne meddele den anden, at den har udpeget en forligsmand, den anden part skal så inden to måneder udpege endnu en forligsmand. Ved anvendelsen af denne procedure betragtes Fællesskabet og medlemsstaterne som en enkelt part i tvisten. Samarbejdsrådet udpeger en tredje forligsmand. Forligsmændenes henstillinger vedtages ved flertalsafgørelse. Sådanne henstillinger er ikke bindende for parterne. 4. Samarbejdsrådet kan fastlægge procedureregler for tvistbilæggelsen. ARTIKEL 89 ^6- W Parterne er enige om på anmodning af en af dem straks gennem passende kanaler at konsultere hinanden med henblik på drøftelse af ethvert spørgsmål vedrørende fortolkningen eller gennemførelsen af denne aftale og andre relevante aspekter af forbindelserne mellem dem. Denne artikels bestemmelser berører på ingen måde artikel 13, 88 og 94. ARTIKEL 90 Georgien kan ikke i medfør af aftalen indrømmes en gunstigere behandling end den, medlemsstaterne indrømmer hinanden. ARTIKEL 91 I denne aftale forstås ved "parter" på den ene side Georgien og på den anden side Fællesskabet eller medlemsstaterne eller Fællesskabet og medlemsstaterne i overensstemmelse med deres respektive beføjelser. ARTIKEL 92 For så vidt som spørgsmål, der er omhandlet i denne aftale, også er omhandlet i traktaten om det europæiske energicharter og protokollerne dertil, finder denne traktat og disse protokoller fra deres ikrafttræden anvendelse på de pågældende spørgsmål, dog kun i det deri fastsatte omfang. ARTIKEL 93 Denne aftale indgås indledningsvis for en tiårig periode. Den fornys automatisk år for år, såfremt ingen af parterne giver den anden part skriftlig meddelelse om opsigelse seks måneder før aftalens udløb. ARTIKEL 94 1. Parterne træffer de fornødne almindelige eller særlige foranstaltninger til opfyldelse af deres forpligtelser i henhold til aftalen. De drager omsorg for, at aftalens mål virkeliggøres. 2. Såfremt en part finder, at den anden part har misligholdt en forpligtelse i henhold til aftalen, kan den træffe passende foranstaltninger. Forinden meddeler den, bortset fra i særligt hastende tilfælde, Samarbejdsrådet alle nødvendige oplysninger til en grundig undersøgelse af situationen i det øjemed at nå frem til en for parterne acceptabel løsning. ^r" (^ Ved valget af sådanne foranstaltninger skal de, der medfører færrest forstyrrelser i aftalen, foretrækkes. Samarbejdsrådet underrettes straks om foranstaltningerne, hvis den anden part anmoder derom. Bilag I, II, III, IV og V og protokollen udgør en integrerende del af denne aftale. ARTIKEL 95 ARTIKEL 96 Indtil enkeltpersoner og virksomheder har opnået tilsvarende rettigheder i medfør af denne aftale, berører aftalen ikke de rettigheder, de er sikret i kraft af bestående aftaler, der er bindende for på den ene side en eller flere medlemsstater og på den anden side Georgien, undtagen på områder, der henhører under Fællesskabets kompetence, hvilket ikke berører medlemsstaternes forpligtelser efter denne aftale på områder, der henhører under deres kompetence. ARTIKEL 97 Denne aftale gælder på den ene side for de områder, hvor traktaterne om oprettelse af Det Europæiske Fællesskab, Det Europæiske Kul- og Stålfællesskab og Det Europæiske Atomenergifællesskab finder anvendelse, og på de i disse traktater fastsatte betingelser, og på den anden side for Georgiens område. Generalsekretæren for Rådet for Den Europæiske Union er depositar for denne aftale. ARTIKEL 98 ARTIKEL 99 Det originale eksemplar af aftalen, som har samme gyldighed på dansk, engelsk, finsk, fransk, græsk, italiensk, nederlandsk, portugisisk, spansk, svensk, tysk og georgiskk, deponeres hos generalsekretæren for Rådet for Den Europæiske Union. Parterne godkender denne aftale efter deres egne procedurer. ARTIKEL 100 Denne aftale træder i kraft på den første dag i den anden måned efter den dato, på hvilken parterne underretter generalsekretæren for Rådet for Den Europæiske Union om, at de i stk. 1 nævnte procedurer er afsluttet. ,-drr H) Denne aftale afløser ved sin ikrafttræden, for så vidt angår forbindelserne mellem Georgien og Fællesskabet, aftalen mellem Det Europæiske Økonomiske Fællesskab, Det Europæiske Atomenergifællesskab og Unionen af Socialistiske Sovjetrepublikker om handel og om handelsmæssigt og økonomisk samarbejde, undertegnet i Bruxelles den 18. december 1989. ARTIKEL 101 De kontraherende parter er enige om, at i afventning af afslutningen af de for denne aftales ikrafttræden nødvendige procedurer, sættes bestemmelserne i nogle af denne aftales dele i kraft i ved en interimsaftale mellem Fællesskabet og Georgien, og at der ved udtrykket "datoen for aftalens ikrafttræden" forstås datoen for interimsaftalens ikrafttræden. #r kG LISTE OVER VEDFØJEDE DOKUMENTER Bilag I Vejledende liste over fordele, som Georgien indrømmer de uafhængige stater i medfør af artikel 8, stk. 3 Bilag II Konventioner om intellektuel, industriel og kommerciel ejendomsret omhandlet i artikel 42 Bilag III Finansielle tjenesteydelser: definitioner (artikel 25) Bilag IV Fællesskabets forbehold i henhold til artikel 22, stk. 2 Bilag V Georgiens forbehold i henhold til artikel 22, stk. 4 Protokol om gensidig bistand mellem de administrative myndigheder i toldspørgsmål j 6 G- ufy Fordele, som Georgien indrømmer de uafhængige stater i medfør af artikel 8, stk. 3 BILAG I 1. Alle uafhængige stater: Der anvendes ingen importtold. Der anvendes ingen moms eller punktafgifter på import. 2. Alle uafhængige stater: Særlig ordning for ikke-kommercielle transaktioner, herunder betalinger i denne forbindelse. *r~ w? BELAGII Konventioner om intellektuel, industriel og kommerciel ejendomsret omhandlet i artikel 42 1. Artikel 42, stk. 2, vedrører følgende multilaterale konventioner: Den internationale konvention om beskyttelse af udøvende kunstnere, fremstillere af fonogrammer samt radio- og fjernsynsforetagender (Rom 1961) Protokollen til Madrid-arrangementet om international registrering af varemærker (Madrid 1989) Nice-arrangementet vedrørende international klassificering af varer og tjenesteydelser til brug ved registrering af varemærker (Genève 1977, ændret 1979) Budapest-traktaten om international anerkendelse af deponering af mikroorganismer med henblik på patentprocedurer (1977, ændret 1980) Den internationale konvention om beskyttelse af plantenyheder (UPOV) (Genève- akten 1991). 2. Samarbejdsrådet kan henstille, at artikel 42, stk. 2, finder anvendelse på andre multilaterale konventioner. Skulle der opstå problemer vedrørende intellektuel, industriel og kommerciel ejendomsret, som påvirker handelsvilkårene, indledes der på en af parternes anmodning hastekonsultationer med henblik på at nå frem til gensidigt tilfredsstillende løsninger. 3. Parterne bekræfter den betydning, de tillægger forpligtelserne i henhold til følgende multilaterale konventioner: Bernerkonventionen til værn for litterære og kunstneriske værker (Paris-akten 1971) Pariserkonventionen om beskyttelse af industriel ejendomsret (Stockholm-akten 1967, ændret 1979) Madrid-arrangementet om international registrering af varemærker (Stockholm akten 1967, ændret 1979) Patentsamarbejdstraktaten (Washington 1970, ændret 1979 og 1984). 4. Fra denne aftales ikrafttræden indrømmer Georgien, for så vidt angår anerkendelse og beskyttelse af intellektuel, industriel og kommerciel ejendomsret, EF-virksomheder og - - Oic ifi statsborgere en behandling, der ikke er mindre gunstig end den, den indrømmer noget tredjeland i henhold til bilaterale aftaler. 5. Bestemmelserne i stk. 4 finder ikke anvendelse på fordele, som Republikken Georgien indrømmer tredjelande på et reelt gensidigt grundlag, og heller ikke fordele, som Republikken Georgien indrømmer andre lande fra det tidligere Sovjetunionen. AG Tb FINANSIELLE TJENESTEYDELSER: DEFINITIONER (Artikel 25) BILAG ffl En finansiel tjenesteydelse er enhver tjenesteydelse af finansiel art, der tilbydes af en finansiel servicevirksomhed. Finansielle tjenesteydelser omfatter følgende aktiviteter: A. Alle former for forsikringsydelser og dermed beslægtede tjenesteydelser: 1. Direkte forsikring (inklusive coassurance): i) ii) livsforsikring andre former for forsikring. Genforsikring og retrocession. Forsikringsmægling. Tjenesteydelser i tilknytning til forsikring, såsom rådgivning, aktuarbistand, risikovurdering og skaderegulering. 2. 3. 4. B. Bankmæssige og andre finansielle tjenesteydelser (eksklusive forsikring): 1. 2. 3. 4. 5. 6. Modtagelse af indskud og andre midler på anfordring fra offentligheden. Alle former for udlån, herunder forbrugerkredit, hypotekkredit, factoring og finansiering af kommercielle transaktioner. Finansiel leasing. Alle tjenesteydelser i tilknytning til betalings- og pengeoverførsel, herunder kreditkort, rejsechecks og bankanvisninger. Garantier og engagementer. Handel for egen regning eller for kunders regning, enten på fondsbørsen, uden for fondsbørsen eller på anden måde, med følgende papirer: a) pengemarkedspapirer (herunder checks, veksler, indlånsbeviser osv. ) b) udenlandsk valuta J**T n c) d) e) f) afledte produkter, herunder, men ikke begrænset til, terminsforretninger og optioner kurs- og rentearbitragepapirer, herunder produkter såsom swaps, aftaler om terminskurser osv. omsættelige værdipapirer andre negotiable dokumenter og finansielle aktiver, herunder umøntede ædelmetaller. Deltagelse i emissioner af enhver art af værdipapirer, herunder emissionsgarantier og placering som agent (enten offentligt eller privat) og servicevirksomhed i tilknytning til sådanne emissioner. Låneformidling på pengemarkedet. Investeringspleje, såsom likviditets- og porteføljeforvaltning, alle former for kollektiv investeringspleje, administration af pensionsfonde, forvaring og forvaltning af betroede midler. Afregning og clearing i forbindelse med finansielle aktiver, herunder værdipapirer, afledte produkter og andre negotiable dokumenter. Rådgivning og formidling samt andre medfølgende tjenesteydelser i forbindelse med de under punkt 1-10 nævnte aktiviteter, herunder kreditvurdering og -analyse, undersøgelser og rådgivning i tilknytning til investeringer og porteføljer, rådgivning om erhvervelser og om omstrukturering af virksomheder samt virksomhedsanalyse. 7. 8. 9. 10. 11. 12. Andre finansielle servicevirksomheders tilvejebringelse og overførsel af finansielle oplysninger samt programmel til finansiel databehandling og dermed beslægtet programmel. Følgende aktiviteter er ikke omfattet af definitionen af finansielle tjenesteydelser: a) b) c) Aktiviteter udført af centralbanker eller enhver anden offentlig institution med et penge- eller valutakurspolitisk sigte. Aktiviteter udført af centralbanker, statslige organer eller offentlige institutioner på regeringens vegne eller med dennes garanti, undtagen hvor disse aktiviteter kan udføres af finansielle servicevirksomheder i konkurrence med sådanne offentlige organer. Aktiviteter, der indgår i lovfæstede sociale sikringsordninger eller offentlige pensionsordninger, undtagen hvor disse aktiviteter kan udføres af ffr s finansielle servicevirksomheder i konkurrence med offentlige organer eller private institutioner. A& 53 Fællesskabets forbehold i henhold til artikel 22. stk. 2 BILAG IV Minedrift I nogle medlemsstater vil ikke EF-kontrollerede virksomheder skulle have en koncession for så vidt angår minedrifts- og råstofrettigheder. Fiskeri Medmindre andet er bestemt, er adgang til og udnyttelse af de biologiske ressourcer og fiskebankerne i farvande, der henhører under EF-medlemsstaternes suverænitet eller jurisdiktion, forbeholdt fiskerfartøjer, der fører en EF-medlemsstats flag, og som er registreret på Fællesskabets område. Køb af fast ejendom I nogle medlemsstater gælder der restriktioner for ikke EF-virksomheders køb af fast ejendom. Audiovisuelle tjenesteydelser, herunder radio National behandling hvad angår produktion og distribution, herunder radiospredning og andre former for transmission til offentligheden, kan være forbeholdt audiovisuelle værker, der opfylder visse oprindelseskriterier. Telekommunikationstjenester, herunder mobil- og satellittjenester Forbeholdte tjenesteydelser. I nogle medlemsstater er markedsadgangen med hensyn til komplementære tjenester og infrastrukturer underlagt restriktioner. Liberale erhvervs tjenesteydelser Ydelser forbeholdt fysiske personer, der er statsborgere i medlemsstaterne. Sådanne personer kan under visse omstændigheder oprette selskaber. Landbrug I nogle medlemsstater anvendes der ikke national behandling for ikke EF-kontrollerede virksomheder, der ønsker at drive landbrug. Ikke EF-kontrollerede virksomheders erhvervelse af vinmarker kan kun ske efter anmeldelse eller, om fornødent, tilladelse. Nyhedstjenester A& 5H I nogle medlemsstater forlagsvirksomheder og radio- og tv-selskaber. er der begrænsninger for udenlandsk deltagelse i BILAG V Georgiens forbehold i henhold til artikel 22. stk. 4 1. Ifølge gældende georgisk investeringslovgivning skal georgiske myndigheder give tilladelse til investeringer, der foretages af udenlandske selskaber og georgiske selskaber, i hvilke staten ikke har kontrollerende interesser '. Betingelserne for udstedelse af en sådan tilladelse må ikke bevirke nogen forskelsbehandling mellem private georgiske og udenlandske selskaber som fastsat i den georgiske lovgivning. Denne fremgangsmåde med tilladelser må ikke anyendes til at nullificere de fordele, der indrømmes EF-virksomheder i medfør af artikel 22, stk. 4, i denne aftale, eller til at omgå andre af aftalens bestemmelser. Den må specielt ikke anvendes til at hindre EF-virksomheder i at etablere sig i nogen erhvervssektor, undtagen i de nedenfor beskrevne tilfælde. En tilladelse må ikke inddrages uden behørig begrundelse, og en sådan inddragelse kan gøres til genstand for appel og om fornødent tvistbilæggelse. i overensstemmelse med Senest den 31. december 1998 skal Georgien bringe sin lovgivning på dette område international standardpraksis og særlig Fællesskabets lovgivning. EU yder faglig bistand på området. I overgangsperioden afstår Georgien fra at træffe foranstaltninger, der gør betingelserne for EF- virksomheders etablering og drift mere restriktive end situationen på dagen forud for paraferingen af denne aftale. 2. Udenlandske investeringer er forbudt på følgende områder: Georgiens forsvar og sikkerhed tilberedning og salg af narkotika og psykotrope stoffer dyrkning og salg af planter, der indeholder narkotika eller giftige stoffer. 3. 4. Udenlandske virksomheder skal have særlig tilladelse fra de kompetente myndigheder i Georgien til at udøve virksomhed inden for en afstand på 20 km fra Georgiens grænser og i andre områder, der er klassificeret som værende af vital betydning for statssikkerheden eller for beskyttelse af miljøet i Georgien. På følgende områder inden for erhvervsvirksomhed kræver den georgiske lovgivning, at staten skal besidde mindst 51% af aktierne i virksomheder med udenlandsk deltagelse. Det georgiske parlament kan beslutte at nedsætte denne procentsats: 1 ) som defineret i den fælles erklæring til denne aftale om begrebet "kontrollere". *f af gas- olierørledninger, termiske og drift transmissionsledninger, bygninger og andre anlæg, der er af væsentlig betydning herfor drift af motorveje og jernbaner, lufthavne og søhavne af national betydning for Georgien emission af værdipapirer, pengesedler, mønter og frimærker el- kommunikations- ledninger af national betydning og og behandling af patienter, der lider af yderst farlige smitsomme sygdomme, herunder smitsomme hud- og kønssygdomme og sindsyge veterinærbehandling af dyr, der lider af farlige sygdomme fremstilling af råspitirus. Den georgiske lovgivning diskriminerer ikke mellem udenlandske investorer og georgiske ikke-statslige virksomheder med hensyn til langtidsleasing af jord, men den tillader i øjeblikket ikke, at de køber jord eller naturressourcer. Udenlandske virksomheder, der er rede mineralforekomster, naturressourcer koncession fra den gerogiske regering. til at udforske eller udnytte til udvinding og udnyttelse af i Georgien eller på den georgiske kontinentalsokkel opnå skal med hensyn 5. 6. * * * Anvendelsen af forbeholdene i dette bilag må i intet tilfælde bevirke en behandling, der er mindre gunstig end den, der indrømmes virksomheder fra tredjelande. Enhver lempelse af restriktionerne skal også gøres gældende for EF-virksomheder på basis af national behandling eller mestnegunstigelsesbehandling, alt efter hvilken er mest fordelagtig. i Den fremtidige udvikling i investeringslovgivningen overensstemmelse med denne aftales bestemmelser og ånd, særlig de almindelige principper, betingelserne for etablering og drift af virksomheder og bestemmelserne vedrørende lovgivningssamarbejde (afsnit I, IV og V) samt brevvekslingen mellem Fællesskabet og Georgien vedrørende etablering af virksomheder. i Georgien foregå skal >sr 9o UDKAST TIL PROTOKOL OM GENSIDIG BISTAND MELLEM DE ADMINISTRATIVE MYNDIGHEDER I TOLDSPØRGSMÅL n ARTIKEL 1 Definitioner I denne protokol fortstås ved: ' a) b) c) "toldlovgivning": love og administrative bestemmelser gældende på de kontraherende parters område for indførsel, udførsel og forsendelse af varer og henførsel herafunder en hvilken som helst toldprocedure, herunder forbuds-, begrænsnings- og kontrolforanstaltninger; "bistandssøgende myndighed": en kompetent administrativ myndighed, som er udpeget af en kontraherende part til dette formål, og som fremsætter anmodningen om bistand i toldspørgsmål; "bistandssøgte myndighed": en kompetent administrativ myndighed, som er udpeget af en kontraherende part til dette formål, og som modtager anmodningen om bistand i toldspørgsmål; d) "personoplysninger": alle oplysninger vedrørende en identificeret eller identificerbar enkeltperson. ARTIKEL 2 Anvendelsesområde 1. 2. De kontraherende parter yder inden for rammerne af deres beføjelser og på den måde og de betingelser, der er fastsat i denne protokol, hinanden bistand med henblik på at forebygge, påvise og undersøge overtrædelser af toldlovgivningen. Bistand i toldspørgsmål i henhold til denne protokol ydes af enhver administrativ myndighed hos de kontraherende parter, som er kompetent med hensyn til anvendelsen af denne protokol. Dette berører ikke reglerne for gensidig bistand i strafferetlige anliggender. Det omfatter heller ikke oplysninger, der er indhentet ved anvendelse af beføjelser, som udøves på retsmyndighedernes anmodning, medmindre de pågældende myndigheder er indforstået hermed. ARTIKEL 3 Bistand efter anmodning 1. På anmodning af den bistandssøgende myndighed meddeler den bistandssøgte myndighed denne alle sådanne oplysninger, som gør det muligt for den bistandssøgende myndighed at sikre, at toldlovgivningen anvendes korrekt, J^ 2. 3. herunder fastslåede eller planlagte transaktioner, som udgør eller vil kunne udgøre en overtrædelse af denne lovgivning. På anmodning af den bistandssøgende myndighed oplyser den bistandssøgte myndighed, hvorvidt varer, der udføres fra en af de kontraherende parters område, er blevet behørigt indført på den anden parts område, om fornødent med angivelse af, hvilken toldprocedure varer er henført under. På anmodning af den bistandssøgende myndighed træffer den bistandssøgte myndighed de nødvendige foranstaltninger til at sikre, at der udøves overvågning af: a) b) c) d) fysiske eller juridiske personer, om hvem der er rimelig grund til at antage, at de overtræder eller har overtrådt toldlovgivningen steder, hvor varer opbevares på en sådan måde, at der er grund til at antage, at de er bestemt til at indgå i transaktioner, der er i strid med toldlovgivningen varebevægelser, om hvilke det er oplyst, at de muligvis kan give anledning til en væsentlig overtrædelse af toldlovgivningen transportmidler, om hvilke der er rimelig grund til at antage, at de er blevet benyttet, benyttes eller kan benyttes i forbindelse med overtrædelse af toldlovgivningen. ARTIKEL 4 Uanmodet bistand De kontraherende parter yder inden for rammerne af deres kompetence hinanden bistand, hvis de skønner, at en sådan er nødvendig for den korrekte anvendelse af toldlovgivningen, særlig når de kommer i besiddelse af oplysninger vedrørende. transaktioner, som har krænket, krænker eller kan krænke denne lovgivning, og som kan være af interesse af en anden kontraherende part nye midler eller metoder, der er anvendt til at gennemføre sådanne transaktioner varer, som vides at være genstand for en væsentlig overtrædelse af toldlovgivningen. fysiske eller juridiske personer, om hvem der er rimelig grund til at antage, at de overtræder eller har overtrådt toldlovgivningen J2< f? transportmidler, om hvilke der er rimelig grund til at antage, at de er blevet benyttet, benyttes eller kan benyttes i forbindelse med overtrædelse af toldlovgivningen. ARTIKEL 5 Fremsendelse/meddelelse På anmodning af den bistandssøgende myndighed træffer den bistandssøgte myndighed i overensstemmelse med sin lovgivning alle nødvendige forholdsregler til at fremsende alle dokumenter at meddele alle beslutninger som er omfattet af denne protokols anvendelsesområde, til en adressat bosat eller etableret på dens område. I sådanne tilfælde finder artikel 6, stk. 3, anvendelse. ARTIKEL 6 Bistandsanmodningernes form og indhold 1. 2. Anmodninger i henhold til denne protokol fremsættes skriftligt. Den nødvendige dokumentation til efterkommeise af sådanne anmodninger skal vedlægges anmodningen. Om fornødent kan mundtlige anmodninger, når hastende omstændigheder kræver det, accepteres, men de skal straks bekræftes skriftligt. Anmodningerne i henhold til denne artikels stk. 1 skal omfatte følgende oplysninger: a) b) c) d) e) f) navn på den bistandssøgende myndighed den ønskede foranstaltning genstand og begrundelse for anmodningen love, regler og andre implicerede retsinstrumenter en så nøjagtig og udtømmende angivelse som muligt af de fysiske eller juridiske personer, der er genstand for undersøgelserne et sammendrag af sagsomstændighederne, undtagen i de tilfælde, der er omhandlet i artikel 5. & (J> 3. 4. 1. 2. 3. 4. Anmodningerne fremsættes på et af den bistandssøgte myndigheds officielle sprog eller på et for denne myndighed acceptabelt sprog. Hvis anmodningen ikke opfylder de formelle krav, kan den begæres korrigeret eller suppleret; dette berører dog ikke eventuelle forsigtighedsforanstaltninger. ARTIKEL 7 Efterkommeise af anmodninger Med henblik på at imødekomme bistandsanmodningen leverer den bistandssøgte myndighed inden for rammerne af sine beføjelser og sine disponible ressourcer, som om den handlede for egen regning eller på anmodning af andre myndigheder i samme kontraherende part, de oplysninger, den allerede er i besiddelse af, og foretager passende undersøgelser eller lader sådanne foretage. Denne bestemmelse gælder også den administrative tjenestegren, til hvilken den bistandssøgte myndighed henviser anmodningen, når den selv er forhindret i selv at handle, Anmodninger om bistand efterkommes i overensstemmelse med gældende love, regler og andre retsinstrumenter hos den kontraherende part, som anmodningen rettes til. Behørigt bemyndigede tjenestemænd fra en kontraherende part kan efter aftale med den anden kontraherende part og på de af denne fastsatte betingelser i kontorerne hos den bistandssøgte myndighed eller anden myndighed, som den bistandssøgte myndighed har ansvaret for, indhente sådanne oplysninger vedrørende overtrædelsen af toldlovgivningen, som den bistandssøgende myndighed har brug for med henblik på anvendelsen af denne protokol. Efter aftale med den anden kontraherende part og på de af denne fastsatte betingelser kan tjenestemænd fra en kontraherende part være til stede ved undersøgelser, der foretages på førstnævntes område. ARTIKEL 8 Form for meddelelse af oplysninger 1. Den bistandssøgte myndighed meddeler den bistanddssøgende myndighed undersøgelsesresultater i form af dokumenter, bekræftede kopier af dokumenter, rapporter og lignende. ^ [p( 2. De i stk. 1 omhandlede dokumenter kan erstattes af edb-oplysninger i en hvilken som helst form til samme formål. ARTIKEL 9 Undtagelser fra pligten til at yde bistand 1. De kontraherende parter kan afslå at yde den i denne protokol fastsatte bistand, når en sådan bistand a) b) c) d) vil stride mod Georgiens eller en af Den Europæiske Unions medlemsstaters suverænitet, hvor en sådan er blevet anmodet om bistand i henhold til denne protokol, eller vil stride mod den offentlige orden, sikkerheden eller andre væsentlige interesser, særlig som omhandlet i artikel 10, stk. 2, eller berører andre valuta- eller beskatningsregler end toldforskrifterne eller krænker forretnings- og embedshemmeligheden. Når den bistandssøgende myndighed anmoder om bistand, som den ikke selv ville være i stand til at yde, hvis den blev anmodet derom, skal den gøre opmærksom herpå i sin anmodning. Det overlades derefter til den bistandssøgte myndighed at afgøre, hvorledes den vil reagere på en sådan anmodning. Hvis bistand tilbageholdes eller afslås, meddeles beslutningen herom og grundene hertil straks den bistandssøgende myndighed. ARTIKEL 10 Udveksling af oplysninger og tavshedspligt De oplysninger, der under den ene eller den anden form meddeles i medfør af denne protokol, er fortrolige eller bestemt til tjenestebrug, afhængigt af de gældende regler i hver af de kontraherende parter. De er omfattet af den tjenstlige tavshedspligt og beskyttes af den nationale lovgivning i den kontraherende part, som modtager dem, og de tilsvarende bestemmelser, der gælder for Fællesskabets institutioner. 2. 3. 1. 2. Personoplysninger må kun sendes, hvis begge kontraherende parter forpligter sig til at beskytte sådanne oplysninger på mindst samme måde som den, der gælder i det særlige tilfælde hos den kontraherende part, der leverer oplysningerne. jt< Qpl^ 3. 4. 5. 1. De modtagne oplysninger må kun anvendes til de i denne protokol fastsatte formål. Ønsker en af de kontraherende parter at anvende oplysningerne til andre formål, anmoder den på forhånd om skriftligt samtykker hertil fra den myndighed, der har leveret oplysningerne. Det sker desuden med de begrænsninger, som denne myndighed fastsætter. Stk. 3 er ikke til hinder for anvendelse af oplysninger i retssager eller administrative procedurer, som efterfølgende indledes på grund af manglende overholdelse af toldlovgivningen. Den kompetente myndighed, som har leveret oplysningerne, underettes om sådanne tilfælde. De kontraherende parter kan i deres retsbøger, rapporter og vidneerklæringer og i retssager indbragt for domstolene som bevis anvende oplysninger, der er indhentet, og dokumenter, der er fremlagt i overensstemmelse med bestemmelserne i denne protokol. ARTIKEL 11 Eksperter og vidner En tjenestemand hos en bistandsansøgt myndighed kan bemyndiges til inden for de i bemyndigelsen fastsatte grænser at optræde som ekspert eller vidne i retssager eller administrative procedurer vedrørende spørgsmål, der er omfattet af denne protokol, i en anden kontraherende parts jurisdiktion og at fremlægge de genstande, dokumenter eller bekræftede kopier deraf, som måtte være nødvendige for retssagen eller den administrative procedure. I anmodningen om fremmøde skal det specifikt angives, om hvilket spørgsmål og i hvilken egenskab tjenestemanden vil blive afhørt. 2. Den bemyndigede tjenestemand nyder samme beskyttelse som den, der ved den bestående lovgivning garanteres tjenestemænd hos den bistandssøgende myndighed på dennes område. ARTIKEL 12 Bistandsudgifter De kontraherende parter afstår fra alle krav mod hinanden om refusion af udgifter som følge af anvendelsen af denne protokol, undtagen i givet fald udgifter til eksperter og vidner og til tolke og oversættere, som ikke henhører under offentlige myndigheder. * Q>3 ARTIKEL 13 Gennemførelse 1. Forvaltningen af denne protokol varetages af den centrale toldadministration i Georgien på den ene side og de kompetente tjenestegrene i Kommissionen for De Europæiske Fællesskaber og i givet fald toldmyndighederne i Den Europæiske Unions medlemsstaterne på den anden side. De træffer afgørelser om alle praktiske foranstaltninger og arrangementer, der er nødvendige for protokollens anvendelse, og tager hensyn til reglerne vedrørende databeskyttelse. De kan tillige rette henstillinger til de kompetente organer om ændringer af denne protokol, som de skønner nødvendige. 2. De kontraherende parter konsulterer hinanden og holder derefter hinanden underrettet om de detaljerede gennemførelsesregler, som vedtages i overensstemmelse med denne artikels bestemmelser. ARTIKEL 14 Komplementaritet Eventuelle aftaler om gensidig bistand, som er indgået mellem en eller flere af Den Europæiske Unions medlemsstater og Georgien, berører ikke fællesskabsbestemmelserne om udveksling mellem Kommissionens kompetente tjenestegrene og medlemsstaternes toldmyndigheder af oplysninger indhentet i toldspørgsmål, som kunne være af interesse for Fællesskabet, jf. dog artikel 10. p^ (sL\ FÆLLES ERKLÆRING OM ARTIKEL 5 Skulle parterne vedtage, at bestemte omstændigheder kræver møder på højeste plan, kan der tilrettelægges sådanne møder på et ad hoc-grundlag. J*r Q<^ FÆLLES ERKLÆRING OM ARTIKEL 14 Indtil Georgien tiltræder WTO, afholder parterne konsultationer i Samarbejdsudvalget om deres importtoldpolitik, herunder ændringer i toldbeskyttelse. Der skal særlig fremsættes tilbud om sådanne konsultationer forud for forhøjelsen af toldbeskyttelsen. *r Q(e FÆLLES ERKLÆRING VEDRØRENDE BEGREBET "KONTROLLERE" I ARTIKEL 24, litra b), OG ARTIKEL 36a 1. 2. Parterne bekræfter, at de er indforstået med, at spørgsmålet om kontrol må afhænge af de faktiske forhold i det enkelte tilfælde. En virksomhed vil feks. blive betragtet som værende "kontrolleret" af en anden virksomhed og dermed som et datterselskab af denne anden virksomhed, hvis: den anden virksomhed direkte eller indirekte besidder flertallet af stemmerettighederne eller den anden virksomhed har ret til at udnævne eller afsætte et flertal af medlemmerne ledelsesorganet eller det tilsynsførende organ og samtidig er aktionær eller anpartshaver i datterselskabet. i det administrative organ, 3. Begge parter er af den opfattelse, at kriterierne i stk. 2 ikke er udtømmende. ^r- Q>7 FÆLLES ERKLÆRING VEDRØRENDE ARTIKEL 35 Krav om visum for fysiske personer fra nogle parter og ikke for fysiske personer fra andre parter må ikke i sig selv betragtes som et forhold, der medfører hel eller delvis berøvelse af de fordele, der følger af en given forpligtelse. ^ C*9 FÆLLES ERKLÆRING VEDRØREND ARTIKEL 42 Parterne er enige om, at for så vidt angår aftalen, omfatter intellektuel, industriel og kommerciel ejendomsret især ophavsret, herunder ophavsret til edb-programmer, og beslægtede rettigheder, rettigheder vedrørende patenter, industrielle mønstre, geografiske betegnelser, herunder oprindelsesbetegnelser, varemærker og servicemærker, integrerede kredsløbs topografi samt beskyttelse mod illoyal konkurrence som omhandlet i artikel 10a i Pariserkonventionen til beskyttelse af industriel ejendomsret og beskyttelse af fortrolig information om knowhow. SKlT ^ FÆLLES ERKLÆRING VEDRØRENDE ARTIKEL 94 1. Parterne er enige om, at med henblik på en korrekt fortolkning og anvendelsen i praksis skal der ved udtrykket "særligt hastende tilfælde" i aftalens artikel 94 forstås tilfælde, hvor en af parterne har gjort sig skyldig i et væsentligt brud på aftalen. Et væsentligt brud på aftalen består i a) tilbagevisning af aftalen uden hjemmel i de almindelige folkeretlige regler eller b) krænkelse af de væsentlige elementer i aftalen omhandlet i artikel 2. 2. Parterne er enige om, at "passende foranstaltninger" som omhandlet i artikel 94 er foranstaltninger truffet i overensstemmelse med folkeretten. Hvis en af parterne træffer en foranstaltning i et særligt hastende tilfælde som omhandlet i artikel 94, kan den anden part påberåbe sig tvistbilæggelsesproceduren. /^%ir T4> ENSIDIG ERKLÆRING FRA DEN FRANSKE REGERING Den Franske Republik bemærker, at partnerskabs- og samarbejdsaftalen med Georgien ikke finder anvendelse på de oversøiske lande og territorier, der er associeret med Det Europæiske Fællesskab i medfør af traktaten om oprettelse af Det Europæiske Fællesskab. BREVVEKSLING MELLEM FÆLLESSKABET OG GEORGIEN VEDRØRENDE ETABLERING AF VIRKSOMHEDER JA^ n A. Brev fra Georgien Hr. Jeg henviser til partnerskabs- og samarbejdsaftalen paraferet den Som jeg påpegede under forhandlingerne, indrømmer Georgien i visse henseender EF- virksomheder en privilegeret behandling, for så vidt angår deres etablering og drift i Georgien. Jeg forklarede, at dette afspejler Georgiens politik med henblik på ved alle midler at fremme EF-virksomheders etablering i Georgien. I den forbindelse er jeg indforstået med, at Georgien i tiden mellem paraferingen af denne aftale og ikrafttrædelsen af de relevante artikler om etablering af virksomheder ikke foranstaltninger eller vedtager regler, der medfører en ny eller øget træffer forskelsbehandling af EF-virksomheder i forhold til georgiske virksomheder eller virksomheder fra noget tredjeland sammenholdt med situationen på tidspunktet for paraferingen af denne aftale. Jeg ville være Dem taknemmelig, såfremt De vil anerkende modtagelsen af dette brev. Modtag, hr. , forsikringen om min mest udmærkede højagtelse. For Georgiens regering y 73 B. Brev fra Fællesskabet Hr. Tak for Deres brev af dags dato med følgende ordlyd. "Jeg henviser til partnerskabs- og samarbejdsaftalen paraferet den i visse henseender EF- Som jeg påpegede under forhandlingerne, indrømmer Georgien virksomheder en privilegeret behandling, for så vidt angår deres etablering og drift i Georgien. Jeg forklarede, at dette afspejler Georgiens politik med henblik på ved alle midler at fremme EF-virksomheders etablering i Georgien. I den forbindelse er jeg indforstået med, at Georgien i tiden mellem paraferingen af denne aftale og ikrafttrædelsen af de relevante artikler om etablering af virksomheder ikke træffer foranstaltninger eller vedtager regler, der medfører en ny eller øget til georgiske virksomheder eller forskelsbehandling af EF-virksomheder virksomheder fra noget tredjeland sammenholdt med situationen på tidspunktet for paraferingen af denne aftale. i forhold Jeg ville være Dem taknemmelig, såfremt De vil anerkende modtagelsen af dette brev. " Jeg anerkender hermed modtagelsen af dette brev. Modtag, hr. , forsikringen om min mest udmærkede højagtelse. På vegne af De Europæiske Fællesskaber ^&r li Uden for aftalen Erklæring fra Fællesskabet Fællesskabet forpligter sig til at levere faglig bistand i form af seminarer og ved andre passende midler til at hjælpe de georgiske myndigheder og erhvervslivet til at drage den fulde fordel af Fællesskabets GSP, som den i øjeblikket anvendes over for Georgien. ny ~~ # ISSN 0254-1459 KOM(96) 135 endelig udg. DOKUMENTER DA 11 Katalognummer : CB-CO-96-156-DA-C ISBN 92-78-02499-6 Kontoret for De Europæiske Fællesskabers Officielle Publikationer L-2985 Luxembourg

Ehdotus neuvoston päätökseksi työllisyys- ja työmarkkinapoliittisen komitean perustamisesta

http://publications.europa.eu/resource/cellar/6f3b9eb6-9372-497d-9856-0832fcae1749

fin

EUROOPAN YHTEISÖJEN KOMISSIO Bryssel, 27. 03. 1996 KOM(96) 134 lopull. 96/0097 (CNS) Ehdotus NEUVOSTON PÄÄTÖKSEKSI työllisyys- ja työmarkkinapoliittisen komitean perustamisesta (komission esittämä) PERUSTELUT Euroopan työllisyysstrategian toteuttaminen Essenin huippukokouksessa joulukuussa 1994 Eurooppa-neuvosto antoi ratkaisevan sysäyksen Euroopan työllisyysstrategialle. Se julisti, että toiminta työttömyyttä vastaan ja yhtäläisten mahdollisuuksien edistämiseksi muodostaa yhteisön ja sen jäsenvaltioiden ensisijaisen tehtävän, ja se määritteli työllisyyttä koskevan rakenteellisen toiminnan painopistealat. Näiden poliittisten suositusten tueksi Eurooppa-neuvosto vahvisti tietyt menettelyt ja vastuualat. Se pyysi jäsenvaltioita hyväksymään monivuotisia kansallisia ohjelmia, jotka heijastavat yhteisön painopistealueita. Se kehotti sosiaali- ja työllisyysasioista vastaavien ministerien neuvostoa, talous- ja raha-asioiden neuvostoa sekä komissiota seuraamaan tarkasti työllisyyden kehitystä, tarkastelemaan jäsenvaltioiden sitä koskevia politiikkoja ja antamaan vuosittain kertomuksen Eurooppa-neuvostolle työmarkkinoilla saavutetusta edistyksestä. Sekä Cannesissa kesäkuussa 1995 että Madridissa joulukuussa 1995 kokoontunut Eurooppa-neuvosto vahvisti tämän lähestymistavan. Madridissa Eurooppa-neuvosto ilmaisi tyytyväisyytensä strategian täytäntöönpanossa oli saavutettu. Erityisesti kaikki jäsenvaltiot ovat hyväksyneet monivuotisen ohjelmansa ja sosiaaliasiain neuvosto, Ecofin-neuvosto ja komissio saattoivat jättää Eurooppa-neuvostolle pyydetyn yhteiskertomuksen työllisyydestä, ja tämä hyväksyi kertomuksen suositukset. siihen huomattavaan kehitykseen, jota Essenin Strategian menestymisen takaamiseksi Madridissa kokoontunut Eurooppa-neuvosto pyysi (Ecofin- sekä työllisyys-ja sosiaaliasiain) neuvostoa ja komissiota seuraamaan jatkuvasti täytäntöönpanoa ja esittämään sille uuden yhteisen monivuotisten ohjelmien vuosikertomuksen joulukuun 1996 kokousta varten. Tässä kokouksessa tarkastellaan Madridissa hyväksyttyjen ohjelmien ja suositusten täytäntöönpanoastetta "tavoitteena tehostaa työllisyysstrategiaa ja antaa lisäsuosituksia". Kansallisten työllisyystoimien seuranta Euroopan tasolla, näitä toimia koskevien tietojen ja kokemusten vaihto jäsenvaltioiden kesken ja komission kanssa, monivuotisten työllisyysohjelmien saattaminen ajantasalle yhteisten painopistealueiden mukaan ja tekijöitä Euroopan ensiarvoisen lisäsuositusten työllisyysstrategiassa, joka on käynnistynyt hyvin ja jonka on tarkoitus tehostua vähitellen. antaminen tärkeitä ovat Tarve luoda uusi rakenne Essenin kokouksen toimeksiannon jatkamiseksi sosiaaliasiain neuvosto perusti 27. maaliskuuta 1995 pitämässään kokouksessa työministerien henkilökohtaisten edustajien väliaikaisen ryhmän käsittelemään Eurooppa-neuvoston Essenin kokouksen seurantaa. Tämä ryhmä, joka muodostuu työllisyysasioiden pääjohtajista, kokoontui viisi kertaa vuonna 1995 Ranskan ja Espanjan puheenjohtajakauden aikana. Ryhmässä on ollut tilaisuus vaihtaa tietoja ja kokemuksia jäsenvaltioiden välillä niiden työllisyyspolitiikasta, toiminnan erityisesti Essenissä määritellyillä viidellä työmarkkinoihin liittyvän painopistealueella. Sosiaaliasiain neuvoston pyynnöstä ryhmä esitti Cannesissa kokoontuneelle Eurooppa-neuvostolle kesäkuussa työllisyyttä koskevan välikertomuksen. Se valmisteli sosiaaliasiain neuvoston 5. joulukuuta Madridin Eurooppa- neuvoston kokousta varten hyväksymän kertomuksen työllisyydestä. Lopuksi se ilmaisi kantansa Ecofin-neuvoston, sosiaaliasiain neuvoston ja komission Madridissa esittämästä yhteiskertomuksesta. 1995 Useimmat jäsenvaltioista ovat ilmaisseet toiveensa, että virallistettaisiin sellainen pysyvä rakenne, jolla olisi käytössään tehokkaammat työvälineet ja joka vastaisi Ecofin-neuvostoa avustavaa talouspolitiikkaa käsittelevää komiteaa, sillä jäsenvaltiot ovat tiedostaneet väliaikaisen ryhmän työn tärkeyden ja sen käytössä olevien välineiden riittämättömyyden. Erityisesti on ilmennyt tarve saada käyttöön töiden jatkuvuuden takaavat henkilöstövarat omaava sihteeristö, jolla olisi myös riittävä kyky analysoida asioita ja laatia asiakirjoja. Väliaikaisen ryhmän osalta tämän tehtävän ovat pääosin hoitaneet komission yksiköt. Sosiaaliministereiden epävirallisessa kokouksessa 27. -29. lokakuuta Cordobassa tekemään asiaa koskeva ehdotus. Tällaisen rakenteen komissiota pyydettiin perustamistarve on myös mainittu sosiaaliasiain neuvoston 5. joulukuuta hyväksymässä kertomuksessa työllisyydestä sekä neuvoston ja komission Madridia varten esittämässä yhteiskertomuksessa. Madridissa kokoontunut Eurooppa-neuvosto ilmaisi tyytyväisyytensä siihen tapaan, jolla Essenissä sovittu työllisyyden seurantamenettely on laadittu ja jolla sitä on toteutettu ensimmäistä kertaa. Se katsoi kuitenkin, että "Essenissä päätetyn työllisyyden seurantamenettelyn käytännön toteuttamisen helpottamiseksi on tarpeen perustaa mahdollisimman nopeasti yhteiskertomuksessa kaavaillut mekanismit (yhteinen rakenne ja mittarit). " Suhteet pysyvään työllisvvskomiteaan ja työmarkkinaosapuoliin Pysyvä työllisyyskomitea perustettiin vuonna 1970(1). Kyse on kolmitahoisesta neuvoa- antavasta elimestä, jossa ovat mukana neuvosto, komissio sekä työnantaja- ja työntekijäjärjestöjen varmistaa, perustamissopimusten ja yhteisön instituutioiden ja toimielinten toimivalta huomioon ottaen, vuoropuhelu, yhteistoiminta ja neuvottelut tapauksesta riippuen joko neuvoston tai jäsenvaltioiden hallitusten edustajien sekä komission ja työmarkkinaosapuolien välillä, jäsenvaltioiden helpottamiseksi yhdenmukaistamalla ne yhteisön tavoitteiden kanssa". työllisyyspolitiikkojen yhteensovittamisen on "jatkuvasti tehtävänä edustajia. Sen Neuvostolta on pyydetty pysyvän komitean uudistamista sen tehokkuuden ja erityisesti sen analysointikyvyn lisäämiseksi, ja uudistus on parhaillaan valmisteltavana. Olisi siis nivottava hyvin yhteen pysyvä komitea sekä työllisyyttä ja työmarkkinoita käsittelevä komitea. (1) EYVLN:oL273, 17. 12. 1970 ja L 21, 28. 1. 1975. 3 Nämä kaksi elintä ovat eri tasoisia; toinen kokoontuu ministeritasolla ja toinen kansallisen hallinnon tasolla. Niiden kokoonpano on erilainen, sillä pysyvän komitean erityispiirteenä on sen kolmitahoisuus. Vaikka molemmilla komiteoilla on hyvin läheinen kiinnostuksen kohde, niillä on siis kummallakin oma merkityksensä ja ne voivat vahvistaa toisiaan. Erityisesti työllisyyttä ja työmarkkinoita käsittelevä komitea voisi toimia välittäjänä työmarkkinaosapuolten suhteen pysyvän työllisyyskomitean kokousten valmistelussa. Tätä varten voitaisiin kaavailla yhteistä kokousta työllisyyttä ja työmarkkinoita käsittelevän komitean ja työmarkkinaosapuolten edustajien kanssa esimerkiksi puolivuosittain. Siten työllisyyttä ja työmarkkinoita käsittelevä komitea auttaisi vastaamaan tarpeeseen tehostaa pysyvän työllisyyskomitean suorittamaa analysointia ja töiden valmistelua. Komissio esitti helmikuussa 1996 ajatuksen työllisyyttä koskevasta eurooppalaisesta luottamussopimuksesta, joka kokoaisi kaikki taloudelliset toimijat edistämään työllisyyttä Euroopan unionissa. Ehdotus työllisyys-jatyömarkkinapoliittisen komitean perustamisesta sopii täysin yhteen tämän luottamussopimuksen kanssa, sillä molemmat muodostavat osan työllisyysalan yhteistyö- ja yhteensovittamisprosessia. Suhteet talouspoliittiseen komiteaan rakenteiden Työmarkkinoiden lisäksi Euroopan työllisyysstrategia perustuu makrotaloudellisten politiikkojen ja rakennepolitiikkojen nivomiseen tiiviisti yhteen. Tämä lähestymistapa edellyttää läheistä yhteistyötä kaikkien asianomaisten osapuolten kesken, toisin sanoen niiden osapuolten, jotka ovat mukana työllisyyteen mahdollisesti vaikuttavien politiikkojen määrittelyssä. toiminnan parantamisen ja Tämän ajatustavan mukaisesti Eurooppa-neuvosto on pyytänyt sekä talous-ja raha-asioista että sosiaaliasioista vastaavia neuvostoja antamaan yhdessä komission kanssa työllisyyttä koskevan kertomuksen ja suosituksia. Tämän on tehnyt mahdolliseksi yhteistyö talouspoliittisen komitean ja edellä mainitun sosiaaliasiain neuvoston väliaikaisen ryhmän kesken. Talouspoliittinen komitea perustettiin neuvoston päätöksellä vuonna 1974(2) jäsenvaltioiden lyhyen ja keskipitkän aikavälin talouspolitiikkojen yhteensovittamisen edistämiseksi. Se muodostuu neljästä komission edustajasta ja neljästä kunkin jäsenvaltion edustajasta. Komissio huolehtii komitean sihteeristötehtävistä. Yksi komitean työryhmä seuraa erityisesti työllisyyspolitiikkoja. Se antaa säännöllisesti lausuntoja ja kertomuksia talous- ja raha-asioista vastaavalle ministerineuvostolle. Erityisesti sosiaaliasiain neuvostoa avustavan työllisyyttä ja työmarkkinoita käsittelevän komitean perustaminen auttaa luomaan selkeämmän yhteistyön näiden kahden neuvoston välille ja edistää makrotaloudellisten ja rakennepolitiikkojen tehokkaampaa nivomista yhteen. Näiden kahden komitean puheenjohtajat yhteensovittavat työohjelmiaan keskenään komiteoiden toiminnan yhteensovittamisen vahvistamiseksi sekä makrotaloudellisten ja rakennepolitiikkojen paremman yhteensovittamisen tuomien etujen analysoimiseksi ja huomioon ottamiseksi. (2) Päätös 74/122/ETY, 18. 2. 1974, EYVL N:o L 63, 5. 3. 1974. 4 Ehdotus päätökseksi työllisyys- ja työmarkkinapoliittisen komitean perustamisesta Päätös perustuu perustamissopimuksen 145 artiklaan, joka on myös talouspoliittisen komitean ja pysyvän työllisyyskomitean perustana. Komitealle osoitettu asema ja luetellut tehtävät (luettelo ei ole tyhjentävä) tekevät siitä sosiaaliasiain neuvostoa avustavan elimen Euroopan työllisyysstrategian täytäntöönpanossa ja kehittämisessä. Komitean kokoonpanoa ja toimintaa koskevat säännökset perustuvat suurelta osin talouspoliittisen komitean vastaaviin säännöksiin. Se, että komissio huolehtii komitean sihteeristötehtävistä, johtuu tarpeesta taata - käytettävissä olevien henkilöstövarojen suhteen - pysyvä ja riittävä kyky vastata puheenjohtajiston ja komitean jäsenten tarpeisiin. Ehdotus NEUVOSTON PÄÄTÖKSEKSI työllisyys- ja työmarkkinapoliittisen komitean perustamisesta EUROOPAN UNIONIN NEUVOSTO, joka ottaa huomioon Euroopan yhteisön perustamissopimuksen ja erityisesti sen 145 artiklan, ottaa huomioon Euroopan parlamentin lausunnon, sekä katsoo, että Eurooppa-neuvosto on viimeaikaisissa kokouksissaan vahvistanut, että toiminta työttömyyttä vastaan sekä naisten ja miesten välisen tasa-arvon saavuttamiseksi on yhteisön ja sen jäsenvaltioiden ensisijainen tehtävä, joulukuussa 1994 pidetyssä Essenin kokouksessa Eurooppa-neuvosto määritteli toiminnan painopistealueita työllisyyden rakenneongelmien ratkaisemiseksi; se pyysi kutakin jäsenvaltiota muuntamaan nämä suositukset monivuotiseksi ohjelmaksi; ja työllisyysasioista vastaavien ministerien neuvostoa, talous- ja raha-asioiden neuvostoa sekä jäsenvaltioiden työllisyyden kehitystä, komissiota seuraamaan työllisyyttä koskevia politiikkoja ja antamaan vuosittain kertomuksen Eurooppa-neuvostolle työmarkkinoilla saavutetusta edistyksestä, se kehotti sosiaali- tarkastelemaan tarkasti komitea perustetaan osana kasvusta, kilpailukyvystä ja työllisyydestä annetussa valkoisessa kirjassa määriteltyä seuranta- ja raportointimenettelyä, talous- ja raha-asioiden neuvostoa avustaa sen työllisyyttä koskevassa työssä neuvoston päätöksellä 74/122/ETY(1) perustettu talouspoliittinen komitea; sosiaaliasiain neuvosto perusti tätä tarkoitusta varten 27 päivänä maaliskuuta 1995 työministerien henkilökohtaisten edustajien väliaikaisen ryhmän, }a yhteisön työllisyysstrategian menestymisen takaamiseksi ja Essenissä päätetyn työllisyyttä koskevan seurantamenettelyn käytännön soveltamisen helpottamiseksi Madridissajoulukuussa 1995 kokoontunut Eurooppa-neuvosto on katsonut tarpeelliseksi luoda mahdollisimman nopeasti pysyvän rakenteen avustamaan sosiaaliasiain neuvostoa työllisyyden alalla, (i) EYVL N:o L 63, 5. 3. 1974, s. 21 ON TEHNYT TÄMÄN PÄÄTÖKSEN: 1 artikla 1. Perustetaan työllisyys- ja työmarkkinapoliittinen komitea, jäljempänä 'komitea', avustamaan neuvostoa sen velvollisuuksien hoitamisessa työllisyyspolitiikan ja työmarkkinoiden alalla, perustamissopimusta sekä yhteisön toimielinten toimivaltaa kunnioittaen. 2. Komitea huolehtii erityisesti: - - - työllisyyden kehityksen seurannasta yhteisön alueella työllisyyttä ja työmarkkinoita koskevien jäsenvaltioiden politiikkojen tarkastelusta tiedon ja kokemusten vaihdosta jäsenvaltioiden välillä ja komission kanssa edellä mainituilla aloilla - näitä asioita koskevien kertomusten ja suositusten laadinnasta. 3. Neuvosto tai komissio voi pyytää komitean lausuntoa jostakin tietystä aiheesta. Komitea voi työskennellä myös oma-aloitteisesti toimivaltaansa kuuluvilla aloilla. 4. Komitean puheenjohtajan on yhteensovitettava toimintaa muiden komiteoiden, erityisesti talouspoliittisen komitean ja pysyvän työllisyyskomitean, puheenjohtajien kanssa niitä koskevien kysymysten osalta kunkin komitean vastuualueiden huomioon ottamiseksi. 2 artikla 1. Komitean muodostavat kaksi edustajaa kustakin jäsenvaltiosta ja kaksi komission edustajaa. Näitä edustajia voi avustaa kaksi varajäsentä. Jäsenvaltioiden on nimettävä edustajansa niiden henkilöiden joukosta, jotka osallistuvat työllisyyttä ja työmarkkinoita koskevien kansallisten politiikkojen muotoiluun ja täytäntöönpanoon. 2. Komitea voi käyttää ulkopuolisia asiantuntijoita, jos se on esityslistan kannalta aiheellista. 3 artikla 1. Komitea valitsee puheenjohtajansa jäsentensä joukosta kahden vuoden kaudeksi, jota ei voida uusia. 2. Komissio huolehtii komitean sihteeristötehtävistä. 3. Komitea laatii oman työjärjestyksensä. 4: ' Puheenjohtaja kutsuu koolle komitean kokoukset, joko omasta aloitteestaan tai komission tai vähintään kahdeksan jäsenen pyynnöstä. Tehty Brysselissä Neuvoston puolesta Puheenjohtaja Rahoitusselvitys RAHOITUSSELVITYS 1. TOIMINNAN NIMI Työllisyys- ja työmarkkinapoliittisen komitean perustaminen 2. BUDJETTIKOHTA AO 2510 3. OIKEUDELLINEN PERUSTA Perustamissopimuksen 145 artikla. Neuvoston päätös odotetaan tehtävän vuoden 1996 aikana. 4. TOIMINNAN KUVAUS 4. 1 Tavoitteet Madridissa kokoontunut Eurooppa-neuvosto pyysi sosiaaliasiain neuvostoa, Ecofin- neuvostoa ja komissiota jatkamaan monivuotisten ohjelmien täytäntöönpanon seurantaa ja laatimaan yhtenäisen vuosikertomuksen "tarkoituksena vahvistaa lisäsuosituksia". Se pani myös merkille, että työllisyysstrategiaa seurantamenettelyn käytäntöön soveltamisen helpottamiseksi olisi perustettava mahdollisimman nopeasti tarvittavat mekanismit, joista yksi on "pysyvä rakenne". ja antaa 4. 2 Toiminnan kattama ajanjakso Määrittelemätön 5. MENOJEN LUOKITTELU 5. 1 5. 2 5. 3 Ei-pakolliset menot Erittelemättömät menot Tulolaji: ei tuloja 6. MENOJEN LUONNE 100 %:n subventio tarvittavaan henkilöstöön ja kokouskuluihin 6. 1 6. 2 6. 3 Korkotuki: ei 6. 4 Muut: ei 6. 5 Takaisinmaksu: ei Ehdotettu toiminta ei aiheuta mitään muutoksia tulotasoon. 7. RAHorrusvAnojTus Ei vaikutusta toimintamenoihin; hallintomenojen osalta ks. 10 kohta. 8. TOIMENPITEET PETOSTEN EHKÄISEMISEKSI Varoja käytetään kokouksiin kutsuttujen asiantuntijoiden kulujen korvaamista koskevien tavanomaisten hallinnollisten sääntöjen mukaisesti. 9. KUSTANNUS-HYÖTY -ANALYYSIN OSATEKIJÄT 9. 1 Erityistavoitteet Perustaa työllisyys- ja työmarkkinapoliittinen komitea avustamaan sosiaaliasiain neuvostoa sen velvollisuuksien hoitamisessa työllisyys-ja työmarkkinapolitiikan alalla, noudattaen täysin perustamissopimuksia ja kunnioittaen unionin toimielinten ja muiden elinten toimivaltuuksia. Komitea on erityisesti vastuussa: - unionin työllisyyssuuntausten seurannasta - jäsenvaltioiden työllisyys- ja työmarkkinapolitiikkojen tarkastelusta - tiedon ja kokemusten vaihdosta jäsenvaltioiden välillä ja komission kanssa edellä mainituilla aloilla - näitä asioita koskevien kertomusten ja suositusten valmistelusta Komitean työskentelyä sovitetaan yhteen talouspoliittisen komitean ja pysyvän työllisyyskomitean kanssa. 9. 2 Toiminnan perustelut Unionin työllisyysstrategian jatkuvan menestyksen takaamiseksi ja Essenissä päätetyn työllisyyttä koskevan seurantamenettelyn käytännön täytäntöönpanon helpottamiseksi Eurooppa-neuvosto oli Madridin kokouksessaan sitä mieltä, että on tarpeen perustaa mahdollisimman nopeasti pysyvä rakenne avustamaan sosiaaliasiain neuvostoa työllisyyden alalla. 9. 3 Toiminnan seuranta ja arviointi Komitea vastaa lausuntojen ja kertomusten valmistelusta sosiaaliasiain neuvostolle ja Eurooppa-neuvostolle. 9. 4 Toiminnan johdonmukaisuus rahoituksen ohjelmoinnin kanssa Kaavaillut toimenpiteet sisältyvät pääosasto V:n rahoituksen ohjelmointiin. 10 10. Hallinnolliset menot (Talousarvion A osa) Vaadittujen hallinnollisten varojen käyttö riippuu rahojen käyttöä koskevasta vuosittaisesta komission päätöksestä, jossa otetaan huomioon budjettivallankäyttäjän myöntämät lisävirat ja -varat. 10. 1 Vaikutus henkilöstön määrään Toimen tyyppi Toimintaan osoitettu henkilöstö joista kesto vakinaiset virat määrä aikaiset nykyisten varojen käyttö lisävarojen käyttö A B C vakinaisia tai määräaikaisia virkamiehiä muut varat YHTEENSÄ 2 1 3 2 1 3 määritte lemätön 10. 2 Ylimääräisten henkilöstö varojen rahoituksellinen kokonaisvaikutus Määrä Laskumenetelmä Virkamiehet Määräaikaiset Muut henkilöstö työllisyysosaston komitean Pääosaston V sihteeristötehtävistä. Kansallisen hallinnon virkamiesten matkakulut maksetaan voimassa olevien sääntöjen mukaisesti. Komissio järjestää komitean kokoukset kokoustiloissaan. Komissio huolehtii myös tulkkauksen järjestämisestä. Komitean arvioidaan kokoontuvan 6-8 kertaa vuodessa. Nämä kokoukset voivat tietyssä määrin korvata työllisyysasioiden pääjohtajien ja työvoimatoimistojen johtajien ryhmän kokoukset. huolehtii 11 10. 3 Budjettikohta Määrä Laskumenetelmä AO 2510 125 000 6 kokousta vuodessa, keskimääräiset kulut 20 850 ecua kokousta kohti (30 osallistujaa) 12 ISSN 1024-4492 KOM(96) 134 lopullinen ASIAKIRJAT F* 04 Luettelonumero : CB-CO-96-154-F1-C ISBN 92-78-02485-6 Euroopan yhteisöjen virallisten julkaisujen toimisto L-2985 Luxemburg 13

Rapport från kommissionen till rådet och Europaparlamentet genomförandet av rådets direktiv om harmonisering av beräkningen av bruttonationalinkomst till marknadspriser

http://publications.europa.eu/resource/cellar/1f60012d-fc27-4a24-bbb8-85f88b3cca33

swe

EUROPEISKA GEMENSKAPERNAS KOMMISSION •A- &-A- •it" •k it "it it it Bryssel den 27. 03. 1996 KOM(%)124 slutlig RAPPORT FRÅN KOMMISSIONEN TILL RÅDET OCH EUROPAPARLAMENTET GENOMFRANDET AV RÅDETS DIREKTIV OM HARMONISERING AV BERKAKNINGEN AV BRUTTONATIONALINKOMST TILL MARKNADSPRISER Inledning I BNI-direktivet (rådets direktiv 89/130/EEG, Euratom av den 13 februari 1989 om harmonisering av beräkningen av bruttonationalinkomst till marknadspriser) upprättade man rutiner för att underlätta kontrollen och, där detta är nödvändigt, förbättringen av medlemsstaternas beräkningar av BNI när det gäller jämförbarheten, tillförlitligheten och fullständigheten. Antagandet av BNI-direktivet följde på skapandet av Europeiska gemenskapens fjärde egna medel (BNI-medlet). Denna rapport sammanfattar de framsteg kommissionen och BNI-kommittén gjort sedan BNI-direktivet antogs. Dokumentet har tagits fram som ett svar på rådets deklaration beträffande artikel 8. 2 i rådets beslut om systemet för gemenskapernas egna medel 94/728/EG, Euratom av den 31 oktober 1994. 1 BNI-direktivet konstaterade man i artikel 7 att det var nödvändigt att rikta speciell uppmärksamhet på kontrollen och förbättringen av BNI-beräkningarna, det vill säga särskilt när det gäller att täcka in den dolda ekonomin. Fullständigheten har således varit ett högprioriterat område för BNI-kommittén. Milstolpen i det arbete man hittills lagt ned är offentliggörandet av kommissionens beslut om fullständighet (94/168/EG, Euratom av den 22 februari 1994). För att åskådligöra denna prioritering, har rapporten lagts upp på följande sätt: Avsnitt 2 av rapporten sammanfattar det viktigaste arbetet som lagts ned på fullständigheten. Framstegen inom de s. k. övergripande frågorna och sådana som specifikt gäller för de enskilda länderna behandlas i avsnitt 3. Slutsatserna tas upp i avsnitt 4. Denna rapport tar fasta på kontrollen och förbättringen av nationalräkenskaperna i de tolv dåvarande medlemsstaterna i de nya medlemsstaterna från och med den 1 januari 1995 (Finland, Sverige och Österrike) kommer att bedömas för första gången under 1996 och även i Norge och Island i egenskap av fördragsparter i Europeiska ekonomiska samarbetsområdet. i slutet av 1994. BNI-beräkningarna förbehåll Kommissionen har fastställt ett antal punkter där man rent formellt gör förbehåll för som gäller tar olika medlemsstater. Dessa sammanställningen av BNI där ytterligare ansträngningar behövs för att kontrollera och om nödvändigt förbättra statistiken. Det huvudsakliga förbehållet avser fullständigheten i varje lands BNI-beräkningar. Utöver hela skalan av övergripande förbehåll (områden som är i behov av ytterligare kontroll eller förbättring i samtliga medlemsstater) finns också en mängd förbehåll som är specifika \'i)r de enskilda länderna. fasta på det förfarande 2. Fullständiglicten Kommissionens beslut om fullständighet i februari 1994 antogs efter en hel del ansträngningar för alt fastställa de bästa sätten att nalkas denna mycket svåra fråga. Enligt beslutet skulle medlemsstaterna inkomma med rapporter gällande fyra aspekter på fullständighet senast i juni 1994, och i en del fall ägna sig åt ingående forskning som stöd för rapporterna. De fyra rapporterna tog upp följande: En utförlig beskrivning av alla explicita och implicita justeringar som redan gjorts fullständiga BNI- beräkningar. i medlemsstaterna för att få fram En rapport som beskriver resultaten från ett specifierat forskningsarbete om användningen av arbetsmarknadsuppgifter för att validera BNI- beräkningar. En rapport som redogör för hur man tar hänsyn till inkomster in natura samt dricks och gratifikationer till förbättringar när sådana är nödvändiga. i räkenskaperna med förslag En rapport om möjligheterna att använda deklarationsuppgifter taxeringsmyndigheterna fullständigheten nationalräkenskaperna. förbättra för att frän i De viktigaste slutsatserna av detta arbete var följande: När det gäller de befintliga beräkningar och justeringar som görs för att försäkra sig om fullständighet i varje medlemsstats BNP-beräkningar, stod det klart att behovet och lämpligheten av de justeringar och beräkningar som görs med anledning av fullständigheten endast skulle kunna bedömas i ljuset av kvaliteten på den basstatistik och de allmänna metoder som används. Medlemsstaternas beräkningar är inte alla grundade på högkvalitativt källmaterial från alla delar av ekonomin. Exempelvis saknar flera medlemsstater god statistik över tjänsteområdet och några har inte tillförlitliga handelsregister eller utnyttjar inte användningen maximalt av de dubbelkontroller som finns inbyggda i nationalräkenskaperna. De flesta medlemsstater i denna situation har läget inom den närmsta framtiden. Olika redan konkreta planer på att förbättra gemenskapsinitiativ gäller rådets förordning om handelsregister särskilt handelsregister och (93/2186/EG, Euratom av den 22 juli 1993). stöder medlemsstaternas tjänsteslalistik, ansträngningar när det Dessutom justerar inte alla medlemsstater uttryckligen för skattefusk (dvs. avsiktlig inlämning av felaktiga uppgifter till myndigheterna) utanför byggsektorn, och de metoder som används varierar åtskilligt. Ytterligare arbete måste läggas ned av nästan alla medlemsstater. När det gäller användningen av arbetsmarknadsuppgifter för att validera BNF, kan man endast bedöma den nuvarande situationen fullt ut land för land. 1 en del länder resulterade arbetet i att man kunde se an BNI-beräkningarna med ny tillförsikt. I andra var budskapet mer otydligt. En allmän slutsats var emellertid att resultatet av detta arbete kunde och borde integreras i BNI-beräkningarna som en del av varje lands kommande allmänna revidering av nationalräkenskaperna. Dessa allmänna revideringar är förbundna med införandet av den nya upplagan av ESA ("ESA-95", där ESA står för en uppsättning riktlinjer för nationalräkenskaperna som används för allt sådant arbete) vilket kommer att äga rum under de närmaste åren i varje land. Tidsfristen för integreringen av alla resultat går ut i oktober 1998. När det gäller att täcka in inkomster in natura samt dricks och gratifikationer, var den viktigaste slutsatsen att omfattningen på de justeringar som görs skiljer sig åtskilligt från medlemsstat till medlemsstat. Dessa skillnader återspeglar skillnaderna i skattereglerna och skatteförordningarna, i den betydelse som sådana inkomster har i medlemsstaterna och i tolkningen av riktlinjerna för räkenskaperna (ESA). Det finns emellertid också en del irrelevanta skillnader mellan medlemsstaterna. Således kommer det att bli nödvändigt med ytterligare arbete i några medlemsstater. När det gäller möjligheten att använda uppgifter från deklarationer för att förbättra fullständigheten i BNP-beräkningarna, stod det klart att behovet att använda sådana uppgifter beror på tillgången till andra möjligheter att ta hänsyn till skattefusk, och dessa är olika i varje medlemsstat och i varje industri. Det stod också klart att medan några länder kan använda deklarationsuppgifter och verkligen gör det i varierande grad, så kan andra länder inte göra detta, antingen på grund av att uppgifterna är konfidentiella eller icke-representativa och alltså inte kan användas i ett statistiskt sammanhang. fullständigheten fullfölja arbetet med För att två tillvägagångssätt. Tillsammans med medlemsstaterna arbetar man bilateralt med frågor som är specifika för vart och ett av dessa och som uppstod i samband med de rapporterna. Under 1996 har man för avsikt att göra ett antal ovannämnda inspektionsresor för att ingående diskutera planerna över det arbete som ännu återstår att göra. använder kommissionen i samband med Kommissionen har också satt upp fyra arbetsgrupper som stöd åt BNI-kommittén med inriktning på de ämnesområden som ska undersökas ytterligare i alla länder och som uppkom rapporten om beslutet. Det är meningen att dessa arbetsgrupper ska ge råd åt kommissionen och således också BNI-kommittén om de bästa metoderna när det gäller bygg- och distributionsseklorn, om användningen av översikter över hushållsbudgetar och om beräkningen av import och export inom ramen för Intrastatsystemet. Alla fyra arbetsgrupperna ska inkomma med rapporter senast 1996. Man räknar med att ha avslutat allt pågående arbete med fullständighet och hävt kommissionens alla förbehåll för BNI-beräkningarna i alla medlemsstater när det gäller fullständighet i oktober 1998. En mer fullständig beskrivning av det arbete som gjorts efter beslutet om fullständighei och av slutsatserna så långt finns i Bilaga A (ill denna rapport. 3 De övergripande frågorna och sådana som specifikt gäller för de enskilda länderna Kommissionen har också gjort stora ansträngningar när det gäller kontrollen av jämförbarheten, i medlemsstaternas BNI- beräkningar med avseende på en serie övergripande frågor (områden som berör alla medlemsstater) och ett stort antal frågor som specifikt gäller för de enskilda staterna. tillförlitligheten och fullständigheten Följande övergripande frågor anses vara de viktigaste för medlemsstaternas BNI- beräkningar: i gränszonen mellan konsumtion Definitionen av det ekonomiska territoriet. Registrering av skatter och subventioner. Jämförbarheten och tillförlitligheten i beräkningarna av boendetjänster. Beräkningarnas jämförbarhet mellanled och i slutledet. Fullständigheten i och registreringen av verksamheten på finansiella institut. Kvaliteteten på beräkningarna för offentliga och ideella institutioner. Fullständigheten i jordbruksberäkningarna. Kvaliteten på beräkningarna vid övergången från BNP till BNI. Fullständigheten i beräkningarna av momsen som en del av BNI. i ett Framsteg har gjorts inom alla dessa övergripande områden. När det gäller några så är grunden nu lagd för tillförlitliga och fullständiga beräkningar och några justeringar av BNI har redan gjorts. När det gäller andra håller kommissionen på med att samla in mycket detaljerade uppgifter som är nödvändiga innan några korrigeringsåtgärder kan specificeras fullt ut. Den nuvarande situationen inom varje övergripande fråga tas upp i stora drag nedan. Mer utförlig information om varje enskild fråga återfinns i Bilaga A. De ekonomiska territorierna vilkas BNI ska rapporteras angående BNI-medlet avgränsades i ett beslut från kommissionen 1991. Det begreppsmässiga arbete som var nödvändigt för att försäkra sig om att jämförbarheten i medlemsstaternas registrering av skatter och subventioner var slutfört i och med offentliggörandet av tre beslut från kommissionen 1993. Arbete för att i praktiken försäkra sig om att dessa riktlinjer följs är fortfarande nödvändigt i några medlemsstater. försäkra sig om jämförbarhel och i beräkningarna av För att boendetjänster, ska tillhandahålla sådana BNI-beräkningar som sammanställts med hjälp av en vanlig och objektiv metod senast i oktober 1996. I praktiken kan en del länder vara i behov av uppskov så att de kan fullfölja arbetet senast i oktober 1997. ett beslut 1995. Medlemsstaterna fattade kommissionen tillförlitlighet jämförbarheten och i Arbetet med gränszonen mellan användning för finansiella institut har man gått vidare med och använt omfattande enkäter med frågor på detaljnivå. Rapporter som tar upp nödvändiga förbättringar i medlemsstaterna följer 1996. i ett mellanled och slutanvändning och i beräkningar som tillförlitligheten ligger När det gäller både offentliga och ideella institutioner och jordbruket, diskuterades de dokument som fastställde de viktigaste frågorna i BNI-kommittén 1994. Därefter har annat viktigt arbete, exempelvis fullständigheten, blivit prioriterat, men dessa frågor kommer att tas upp igen 1996. Jämförbarheten och tillförlitligheten i uppgifterna om övergången från BNP till BNI har diskuterats i en serie rapporter till BNI-kommittén. Man har hållit bilaterala diskussioner med varje medlemsstat och följt upp en lista med saker som ska i förbättras. En stor svårighet har uppdagats aktiefonder. Ett förslag från kommissionen som tar upp en rekommenderad gemensam behandling av dessa fonder och som grundar sig på arbetet i en särskild arbetsgrupp kommer att läggas fram för BNI-kommittén i mars 1996. i registreringen av verksamheten Beräkningen av momsens andel av BNI särskilt när det gäller skillnaderna mellan det momsbelopp taxeringsmyndigheterna fått in och det belopp som teoretiskt sett borde ha betalats in enligt nationalräkenskaperna, har diskuterats ingående av BNI-kommittén. Den potentiella effekten på BNI av de olika tillvägagångssätt som används i de enskilda länderna för att redovisa momsen i nationalräkenskaperna kommer att utvärderas i bilaterala diskussioner under 1996. Man räknar med att arbetet med alla övergripande frågor kommer att vara avslutat i oktober 1997, även om man räknar med att få in boenderesultaten i september 1996. Det kan vara nödvändigt med uppskov för en del länder så att de kan fullfölja arbetet senast i oktober 1998. Man bör också notera att införandet av den nya upplagan av ESA ("ESA-95") kommer att förändra medlemsstaternas BNP-beräkningar. Artikel 8. 3 i utkastet till rådets förordning om ESA-95, som nyligen godkänts av rådet och förväntas bli antagen inom kort, anmodas BNI-kommittén att införa metoder för att omvandla de BNI- beräkningar som sammanställts i enlighet med ESA-95 till sådana som överensstämmer med den nu gällande ES A-upplagan, vilka fortfarande behövs i samband med de egna medlen. Ett första dokument som i detalj tar upp hur och var ESA-95 påverkar BNI- beräkningarna lades fram vid BNI-kommitténs sammanträde i oktober 1995. När det gäller frågorna som specifikt gäller för de enskilda länderna och som är viktiga för BNI kan man också lägga märke till stora framsteg. De viktigaste förbättringarna kan sammanfattas på följande sätt: har grunden sanera Stora ansträngningar tycktes ha vagl nationalräkenskaperna baserade BNI-beräkningar. Detta arbete har stora förändringar i BNI-beräkningarna i Grekland, Luxemburg och Portugal från i de medlemsstater där man föranlett gjorts redan för att i storleksordningen +20%, + 1 5% och +10%). (förändringar Likaledes är en nyordning på gång i Belgien och Irland, även om man inte kan förvänta sig lika stora förändringar i BNI-beräkningarna i dessa två länder. Alla medlemsstater har gjort ett stort arbete som svar på kommissionens specifika förbehåll för de olika länderna när det gäller delar av deras metoder för BNI-sammanställningar. I många fall har detta arbete gjort det möjligt för kommissionen att häva förbehållen för dem. I andra fall förväntar man sig att det pågående arbetet kan få kommissionen att häva förbehållen före den planerade tidsfristens utgång i oktober 1997 (även om det återigen i några individuella fall kan bli nödvändigt med uppskov och en tidsfrist till oktober 1998). Alla medlemsstater har också viktiga egna utvecklingsprojekt för sina nationalräkenskaper. Dessa projekt följer inte direkt av kommissionens och BNI-kommitténs arbetsprogram, men är likväl viktiga och kompletterar de andra. Mer utförlig information om de förbättringar som redan gjorts specifikt i de enskilda länderna eller håller på att genomföras återfinns i Bilaga A. av alla de av förbättringar Effekten medlemsstaterna när det gäller sådana BNI-beräkningar som är behäftade med ett förbehåll återfinns i en kortfattad tabell i Bilaga B. som hittills gjorts När det gäller de nya medlemsstaterna samt Island och Norge, avlade kommissionen ett första besök i varje land under andra hälften av 1994 och rapporterade till BNI-kommittén om de huvudsakliga källor och metoder som används för att beräkna BNI. 4. Slutsatser I ovanstående sammanställning framkommer det att man har gjort en hel del framsteg (exempelvis i Grekland, Luxemburg och Portugal) och att ytterligare förbättringar av ansenligt slag är på gång (exempelvis i Belgien och Irland). I de flesta medlemsstater har man förbättrat flera av leden i sammanställningsprocessen, även om nettoeffekterna på BNI-beräkningarna ibland har varit små därför att justeringarna tagit ut varandra. Som en följd av detta arbete har de största bristerna i medlemsstaternas BNI-, snart att bli det. rättats beräkningar Medlemsstaternas BNI-beräkningar är därför betydligt mer fullständiga, tillförlitliga och jämförbara än de någonsin varit tidigare. till eller kommer antingen redan Men det arbete som ännu inte avslutats med fullständigheten, några övergripande frågor och de frågor som specifikt rör varje enskilt land är omfattande och viktigt. I princip är det meningen att en stor del av detta arbete ska vara avslutat senast i oktober 1997 och alltsammans, inklusive fullständigheten, senast i oktober 1998. Det är på detta stadium omöjligt att bedöma exakt vilken effekt det återstående arbetet kommer att ha på BNI-beräkningarna. Under de närmast följande åren är det nödvändigt att försäkra sig om att de nyaste medlemsstaterna (Finland, Sverige och Österrike) och länderna i det Europeiska tillförlitliga och ekonomiska samarbetsområdet fullständiga BNI-beräkningar. (Norge och Island) också har Inledning BILAGA A Denna bilaga till rapporten tar upp mer i detalj hur mycket av arbetet som redan är gjort eller som man håller på med för närvarande för att försäkra sig om jämförbarhet, tillförlitlighet och fullständighet i medlemsstaternas BNI-beräkningar. Till sin natur är arbetet mycket tar bara upp huvudteman och vad man åstadkommit. En diskussion kring de mer tekniska frågorna ligger utanför ramen för den här bilagan. tekniskt. Denna bilaga För att ge en god bild av hur viktigt arbetet med fullständigheten är, har bilagan lagts upp på följande sätt: Avsnitt 1 i denna rapport sammanfattar mycket kortfattat det viktigaste arbete som gjorts av kommissionen med hjälp av BNI-kommittén under de år som ledde fram till offentliggörandet av kommissionens beslut om fullständigheten. Arbetet som gjorts efter offentliggörandet av beslutet och det arbete som är planerat fram till 1997/1998 beskrivs mer i detalj i avsnitt 2. 1. 1. 1 Arbetet omfattning mellan 1989 och 1993 Förberedande arbete BNI-kommittén sammanträdde för första gången i juni 1989. De första viktiga stegen bestod av nödvändigt förberedelsearbete: frågor som skulle undersökas övergripande Medlemsstaterna skulle inkomma med beskrivningar av källmaterial och sammanställningar av de metoder som används vid beräkningen av BNI. Denna insamling skulle granskas av Eurostat med hjälp av de andra rapport om dessa medlemsstaterna via BNI-kommittén. Eurostats uppgifter diskuterades under 1992. Dessa rapporter skulle också utgöra grunden för kommissionens specifika förbehåll för de olika staterna när det gäller delar av insamlingen. Meningen var att man skulle upprätta ett handlingsprogram. Man valde i alla ut ett antal medlemsstater: skatter och subventioner, boendetjänster, finansiella skillnaden mellan ideella institut, användningen från bruttonationalprodukt naturligtvis fullständigheten. I samtliga medlemsstater gjorde man ett förbehåll för alla dessa aspekter i deras beräkningar av BNI. Utöver de frågor där man reserverade sig, valde man också ut ett flertal andra frågor för ytterligare belysning på ett övergripande plan av BNI-kommittén och då jordbruket, särskilt mervärdesskatten, av skattetekniska uppgifter. i ett mellanled och slutanvändning, övergången bruttonationalinkomst balanseringsrutinerna organisationer, avgränsningen användningen ekonomiska territorier, statliga och och och till av Man gjorde snabba framsteg på ett av de områden som undersöktes övergripande. Ett beslut från kommissionen som avgränsar medlemsstaternas ekonomiska territorier för BNI-ändamål i samband med att det fjärde medlet antogs (91/450/EEG, Euratom av den 26 juli 1991), vilket avslutade det kommittéarbete som behövdes i denna fråga. Exempelvis kom man överens om att Kanarieöarna, Ceuta och Melilla är delar av Spaniens ekonomiska territorium, att Madeira och Azorerna är delar av Portugals ekonomiska territorium och att de utomeuropeiska departementen, vilka inte står upptagna i bilaga IV i Fördraget om upprättandet av Europeiska gemenskapen, är delar av det franska ekonomiska territoriet. Man bör också notera att Tysklands ekonomiska territorium förändrades 1990 och nu omfattar de nya delstaterna. 1. 2 Inriktningen på arbetet med BNI Vid BNI-kommitténs sammanträde i oktober 1990 lade kommissionen fram ett dokument om den framtida inriktningen på BNI-arbetet. I detta dokument lade man fram förslag om att man skulle ta sig an frågan i två steg, nämligen på ett övergripande sätt för ett antal utvalda frågor åtföljt av en mer specifik metod för de enskilda staterna i förhållande till några andra frågor. Dokumentet innehöll också en översikt över fullständigheten och presenterade ett flertal vanliga metoder för att förbättra angreppssätt som kan följas upp av kommissionen och BNI-kommittén. Vid BNI-kommitténs sammanträde i oktober 1991 lade kommissionen fram en översikt över de gripbara justeringar som redan gjorts av medlemsstaterna på fullständighetens område, baserade på en första bedömning av de förteckningar som inkommit från medlemsstaterna. Beskrivningen av de justeringar som genomförts av medlemsstaterna skiftande karaktär. skilde sig åt Medlemsstaterna sade vad de tyckte om de olika statistiska metoder och informationskällor som använts för att garantera fullständighet (t. ex. handelsregister, metoder för varuflöde, översikter över sysselsättningen) och om möjligheterna med både övergripande synsätt och specifika metoder på medlemsstatsnivå i förhållande till detta arbete. i detalj och avspeglade förteckningarnas 1. 3 De första bedömningarna av medlemsstaternas uppskattningar En avsevärd del av 1992 ägnades åt att diskutera kommissionens rapporter om nedteckningsförfarandet i de enskilda medlemsstaterna. Under BNI-kommitténs sammanträden i juli och september 1992 diskuterade man rapporterna om det allmänna källmaterialet och metoderna som använts i samtliga medlemsstater utom Luxemburg. Dessa rapporter innehöll en del beskrivningar och bedömningar av hur fullständiga BNI-uppgifterna är för de enskilda medlemsstaterna. 1. 4 Inriktningen på arbetet med fullständigheten Även vid BNI-mötet i juli 1992 lade kommissionen fram ett kort dokument där man tog upp följande kriterier när det gäller bedömningen av fullständigheten: att det finns en väldefinierad referensram när det gäller produktionsenheterna, att man kan upptäcka och göra justeringar för uppgifter som saknas, att det finns möjligheter till allmänna och systematiska justeringar för skattefusk och dold arbetskraft. Vid BNI-sammanträdet i september 1992 lade kommissionen fram ett detaljerat förslag till ett enhetligt arbetsprogram för fullständigheten till ett kommissionsbeslut. I detta förslag kunde man redan urskilja de fyra huvudavdelningar i kommissionens beslut som man skulle tillkännage i februari 1994. i form av ett utkast Under större delen av BNI-kommitténs sammanträden från september 1992 till september 1993 blev detta arbetsprogram för fullständighet föremål för långa, ingående och intensiva diskussioner innan kommissionens beslut tillkännagavs i februari 1994. Under BNI-sammanträdet i december 1993 lade kommissionen fram ett dokument som kompletterade avdelning IV i kommissionens beslut. Det visade på hur jämförelserna av den arbetsmarknadsstatistik som krävs enligt avdelning IV kan tänkas påverka medlemsstaternas beräkningar av BNI. Det kom fram till att denna påverkan inte är av mekanisk arbetsmarknadsjämförelserna på beräkningarna av BNI beror på inhemska förhållanden och det särskilda källmaterialet och utvärderingsmetoderna som används vid sammanställningar av BNI. snarare att effekten länder, utan eller ens likvärdig i alla 1. 5 Framsteg inom de övergripande områdena Arbetsprogrammet för fullständigheten upptog en avsevärd del av tiden under BNI- sammanträdet 1993. Ändå gjorde man framsteg inom många andra områden. Det begreppsmässiga arbetet i samband med den övergripande frågan skatter och subventioner var färdigt i och med delgivandet av tre beslut från kommissionen med avseende på riktlinjerna i ESA: det första om produktions- och importsubventioner (93/475/EEG, Euratom av den 22 juli 1993), det andra om skatter i samband med produktion och import (93/454/EEG, Euratom av den 22 juli 1993) och det tredje om skillnaden mellan skatt på konsumtion i ett mellanled och andra skatter i samband med produktion (93/570/EHG, Euratom av den 4 oktober 1993) Arbetet för alt se till att man i praktiken följer dessa riktlinjer var naturligtvis fortfarande nödvändigt. Arbetet med boendetjänster fördes framåt i diskussionerna kring ett dokument från Eurostat som innehöll resultaten av en enkätundersökning i medlemsstaterna. Man kom överens om att den så kallade stratifieringsinetoden skulle användas för att beräkna de (det vill säga att man gör en uppskattning av uppskattade boendetjänsterna produktionen och konsumtionen av de tjänster som är underförstådda när det gäller bostadsrätter) och att denna metod skulle användas progressivt i alla medlemsstater. och bestående Man arbetsgrupp upprättade revisorer statliga både av en 10 bostadsstatistiker för att utarbeta lösningar på olika begreppsmässiga och statistiska svårigheter (t. ex. hur man ska se på garage och hyresfria bostäder och avsaknaden av hyresrätter som är jämförbara med en del typer av bostadsrätter). De viktigaste frågorna som rör övergången från BNP till BNI pekades ut i ett dokument för BNI-kommitténs sammanträde i oktober 1991. Konsulter besökte gemensamt varje enskild medlemsstat under 1993 (och i ett fall 1994) för att undersöka problemen. 1. 6 Framsteg medlemsstaterna inom områden som specifikt rör de enskilda Rapporter om inspektioner för att kontrollera BNI i fem medlemsstater lades fram vid sammanträdet i oktober 1993. Flera andra liknande rapporter har lagts fram sedan dess. Dessutom diskuterade man en rapport från Eurostat om beräkningar gällande de franska utomeuropeiska departementen. De enskilda medlemsstaterna har också gjort stora ansträngningar för att förbättra sina BNI-beräkningar under denna period, särskilt med avseende på fullständigheten. I några medlemsstater (Portugal, Grekland och Luxemburg), upprättade Eurostat särskilda stödprogram för att drastiskt revidera och uppgradera deras nationalräkenskaper. Andra medlemsstater planerade nationalräkenskaper (Förenade kungariket och Nederländerna). redan en revidering av sina Irland har gjort förbättra tillförlitligheten i sina beräkningar enligt inkomstprincipen både när det gäller löner och rörelsevinster. ansträngningar avsevärda för att Tyskland befann sig i en särskild situation eftersom man också var tvungen att inkomma med uppgifter för de nya delstaterna. Att upprätta ett helt nytt statistiskt system för de nya delstaterna krävde stora ansträngningar av Statistisches Bundesamt. När det gäller några andra medlemsstater var man tvungen att ta fram uppskattningar eller inbegripa sådana för särskilda områden, t. ex. Frankrike som var ta med beräkningar om sina utomeuropeiska departement. Dessutom har många medlemsstater infört andra förbättringar som kanske inte syns lika mycket men som likväl har bidragit avsevärt till kvaliteten på deras BNI-beräkningar. tvungen att 11 2. 2. 1 Arbete som man åtagit sig efter delgivandet av kommissionens beslut om fullständighet i februari 1994 Omfattningen av beslutet om fullständighet Enligt kommissionens beslut i februari 1994 skulle medlemsstaterna inkomma med rapporter om beslutets fyra avdelningar före juni månads utgång 1994. I praktiken lämnades flera av rapporterna in några månader för sent, eftersom det för några länder var omöjligt att göra klart allt det arbete som krävdes samtidigt som man fortsatte att uppfylla de andra krav som ställdes på dem. sammanträde rapporter två Vid BNI-kommitténs översiktsdokument om från medlemsstaterna. Dessa översiktsdokument omfattade det arbete som gjorts inom ramen för avdelning IV om valideringen av den sysselsättning som BNI-beräkningarna grundar sig på och förbättra avdelning VI om möjligheten att använda fullständigheten. i december 1994 inkommit taxeringsuppgifter lade Eurostat för att fram som När BNI-kommittén sammanträdde i april 1995 lade Eurostat fram ett dokument som sammanfattade arbetet som varje medlemsstat fortfarande hade att utföra i avdelning IV om valideringen av den sysselsättning som BNI-beräkningarna grundar sig på. Detta dokument var baserat på till medlemsstaterna som ansågs nödvändiga efter sammanträdet i december 1994. inspektionsresor resultaten särskilda av de i sammanträde Vid BNI-kommitténs ett översiktsdokument om de två återstående avdelningarna i beslutet, dvs. om avdelning III angående de befintliga uträkningar och justeringar som gjorts för att garantera att BNI-beräkningarna utförts på ett fullständigt sätt, och om avdelning V angående inkomster in natura och i form av dricks. Det förra dokumentet backades upp av en hel del detaljerade rapporter om varje enskild medlemsstat. lade Eurostat 1995 fram juni 2. 2 Avdelning III: Beskrivning av de befintliga uträkningar och justeringar som gjorts för att garantera att medlemsstaternas BNI- beräkningar gjorts på ett fullständigt sätt Avsikten med denna del av beslutet var att samla in ytterligare information från medlemsstaterna för att klargöra var och hur man gör uträkningar eller justeringar som antingen uttryckligen tar hänsyn till enheter som registreras av myndigheterna men som inte tas upp i statistiska översikter och enheter som undantas från registrering eller inte blir registrerade eller som inkommer med felaktiga uppgifter eller utelämnar delar av dessa, eller underförstått tar hänsyn till sådana utelämnanden. Eurosiats sammanfattning av medlemsstaternas svar lades fram i samband med BNI kommitténs sammanträde i juni 1995. Delta dokument stryker under en mycket viktig 12 lämpligheten av justeringar och uträkningar när det gäller punkt: behovet och fullständigheten kan endast fastställas utifrån kvaliteten på basstatistiken i varje enskilt land. De huvudsakliga slutsatserna i dokumentet var följande: - Alla beräkningar som görs i medlemsstaterna är inte grundade på för alla delar av ekonomin. informationskällor av god kvalitet Exempelvis har flera medlemsstater inte tillförlitlig statistik över delar av tjänstesektorn, men de flesta i detta sammanhang har konkreta planer på att upprätta sådan statistik inom en nära framtid. Medlemsstaterna gör stora ansträngningar för att kompensera för enheter som inte finns i de primära informationskällorna. För att systematiskt kunna ta hänsyn till sådana enheter är det absolut nödvändigt med ett sådant högkvalitativt handelsregister av avgörande informationskällor hänger väl samman. I flera medlemsstater saknas sådana handelsregister, men de flesta har redan konkreta planer på att upprätta sådana inom en nära framtid eller är i färd med att förbättra eller utvidga de redan befintliga handelsregistren. handelsregister med är täckning. Ett också typer olika god för att Några medlemsstater tar inte vara på alla möjligheter som finns för att dubbelkontrollera uppgifterna genom alternativa informationskällor som systematiskt kan jämkas samman inom ramen för en tabell över utbud och förbrukning till exempel. Emellertid är flera av de medlemsstater som brister mest på denna punkt i färd med att förbättra situationen eller planerar att göra detta. jämförelser med med eller inkommande uppgifter instanser) felaktiga jämförbara Endast några medlemsstater justerar uttryckligen för skattefusk (dvs. till avsiktligt taxeringsmyndigheterna inom andra näringslivet med undantag för byggbranschen. Särskilt för byggsektorn varierar både metoderna, förutsättningarna ordentligt. Ytterligare arbete på detta område måste utföras av nästan alla medlemsstater. Två arbetsgrupper för bygg- och distributionssektorn där fusket är som mest utbrett i de flesta medlemsstaterna kommer att upprättas för att undersöka alla aspekter av beräkningsmetoderna för dessa branscher, inklusive justeringar för fusk. Avsnitt 3. 6 nedan förklarar närmare den roll arbetsgrupperna kommer att spela. informationskällorna och I allmänna ordalag sammanfattar dessa slutsatser styrkan och begränsningarna medlemsstaternas nuvarande beräkningar när det gäller fullständigheten. i Men för att se det hela i ett större sammanhang bör man också notera följande exempel på explicita och implicita modifieringar när det gäller fullständigheten som redan genomförts av medlemsstaterna. Exemplen som följer är ingen fullständig lista på sådana modifieringar som gjorts under sammanställningsprocessen, och uppgifterna för 13 varje land är heller inte jämförbara på grund av ovanstående orsaker, men likväl ger de en antydan om vilka ansträngningar som gjorts. Belgien gör ett stort antal ingående modifieringar, både implicita och explicita, på fullständighetsområdet. Men trots dessa modifieringar betyder bristen på aktuell högkvalitativ basstatistik inom många delar av den belgiska ekonomin att beräkningen av BNI även efter justeringarna ännu inte kan betraktas som särskilt fullständig. I Danmark gör man en hel del beräkningarna utifrån produktionen, exempelvis genom att använda beräkningar för en stor del av byggsektorn och utgiftsberäkningar tjänsteaktiviteter. implicita justeringar i funktionella för några (och några explicita) Frankrike gör systematiska justeringar i vad som allmänt sett redan är basdata av hög kvalitet för att kompensera för bortfall av enheter och skattefusk, inklusive momsfusk och dold arbetskraft. Sammantaget betyder dessa justeringar ett tillskott till BNI på ungefär 12 %. BNI-beräkningarna i Tyskland utgår från både tillverkningsvolymen och utgifterna tillsammans med olika slags justeringar under sammanställningsprocessen vilka ökar BNI med ungefär 6 %. Sedan tar man det högre av de resulterande beräkningarna av tillverkningsvolymen och utgifterna som det definitiva beloppet. Ytterligare en justering uppåt görs sedan för att kompensera för alla återstående brister. De två sista åtgärderna ökar BNI med mer än 0,5 %. I Grekland har man satt igång med en ordentlig utveckling av nationalräkenskaperna i avsikt att göra dem mer heltäckande. De mer tillförlitliga metoderna som används nu har givit upphov till en ökning på uppemot 20 % i förhållande till tidigare beräkningar av BNI med kraftiga ökningar av liknande slag för de andra åren. Irland använder uppgifter från folkbokföringen för att justera och komplettera andra sifferuppgifter om antalet löntagare och egen företagare och följaktligen dessa gruppers inkomster. Separat gör man också en ordentlig justering för att kompensera för eventuella deklarationsuppgifter i underkant bland egenföretagarna. Med hjälp av arbetsmarknadsstatistik justerar man i Italien systematiskt de uppgifter man får in från företagen för att kompensera för svart och dold arbetskraft och det faktum att en hel del verksamhet sannolikt inte redovisas fullt ut. Man använder också indirekta metoder funktionella beräkningsmetoder. Justeringarna för dold arbetskraft och undanhållen inkomst ökar den BNP med 8 respektive 3 %. fullständighet garantera såsom för att Luxemburg blev färdig med en omfattande revidering av nationalräkenskaperna 1994, och i många avseenden är de numera mer tillförlitliga och fullständiga vilket har föranlett ett BNI-tillskott på 10 %. Här tar man också en viss hänsyn till verksamhet som inte fångas upp av basstatistiken. Med undantag för avlönat hushållsarbete justerar man emellertid inte för dold arbetskraft och medvetet undanhållna inkomster. 14 och 1 Nederländerna har man gott om övergripande basstatistik som ligger till grund för nationalräkenskaperna om moms och arbetskostnader. Detta har stor betydelse när det gäller att se till att beräkningarna blir fullständiga. Dessutom gör man explicita justeringar för undanhållna uppgifter inom en från rad taxeringsmyndigheterna och bidrar med omkring 1 % till BNI. särskilt omfattar uppgifter huvudsakligen grundade uppgifter sektorer. Dessa som på är Man genomförde en omfattande revidering av nationalräkenskaperna i Portugal under 1993 för att få dem mer fullständiga och tillförlitliga. I det nya systemet har uppgifterna om efterfrågan på produkter i basstatistiken, och jämförelser med en översikt över arbetskraften har givit ytterligare 2 %. Själva revideringen resulterade i en ökning av BNP på ungefär 15 %. femprocentig ökning föranlett en Spanien gör värdefulla dubbelkontroller mellan de olika uppgifterna för att se till att de är så fullständiga som möjligt, exempelvis med hjälp av arbetsmarknadsuppgifter, och en explicit justering för undanhållen byggverksamhet. I Förenade kungariket har man lanserat ett system när det gäller tillgången och förbrukningen för att förbättra dubbelkontrollen mellan de olika uppgifterna, och man har också tagit sig an en omfattande omorganisering av handelsregistret. Explicita justeringar görs för fullständighetens skull, grundade på de historiskt sett alltför låga beräkningarna utifrån inkomstperspektivet vid en jämförelse med utgiftsperspektivet. för byggverksamhet och ytterligare en allmän justering 2. 3 Avdelning IV: Utvärderingen av de sysselsättningsberäkningar som ligger till grund för de nuvarande BNI-beräkningarna i beslutet krävdes det att man skulle jämföra uppgifterna om I avdelning IV sysselsättningen mot bakgrund av det demografiska källmaterialet med de sysselsättningsuppgifter som ligger till grund för BNI-beräkningarna. Detta förde med sig en standardisering av sysselsättningsbegreppet så att man skulle kunna jämföra begreppet med den inhemska befolkning som är yrkesverksam. Del demografiska källmaterial man skulle använda sig av var en översikt över arbetskraften och folkbokföringen eller inhemska motsvarigheter om en sådan saknades. Enligt beslutet skulle man göra jämförelsen på en specificerad detaljnivå bransch för bransch (NACE- CLIO R44 för tjänster och NACE-CLIO R25 för andra branscher). Hur de blivande tabellerna skulle se ut förklarades i en bilaga till beslutet. Denna del av beslutet inspirerades av den italienska synen på sysselsättningen där denna används som en nyckelvariabel för att se till att nationalräkenskaperna fastställs på ett fullständigt sätt. Om samma statistiska källor som används för att beräkna produktionen eller förädlingsvärdet i nationalräkenskaperna också kan användas för att få fram en uppskattning av sysselsättningen, kan denna uppskattning också fastställas fullt ut i relief mot de uppskattningar av sysselsättningen som finns tillgängliga i det demografiska källmaterialet. Om jämförelsen skulle peka på brister i de beräkningar av sysselsättningen som ligger till grund för nationalräkenskaperna, kan det mycket väl finnas fog för tanken att siffrorna för produktionen och förädlingsvärdet också är för inte visar pä några sädana lågt tilltagna i nationalräkenskaperna. Om jämförelsen 15 brister, kan man dra slutsatsen att nationalräkenskaperna sysselsättningssituationen på ett fullständigt sätt. täcker in åtminstone De första resultaten av arbetet lades fram i ett Eurostat-dokument i samband med BNI- kommitténs sammanträde i december 1994. Detta dokument var inriktat på att: Klargöra det arbetsmarknadsbegrepp som för beräkningen av BNI. I en del medlemsstater rådde en del förvirring om var någonstans de olika uppskattningarna av sysselsättningen var kopplade till nationalräkenskaperna. till grund ligger Beskriva vad man hitintills hade åstadkommit på medlemsstatsnivå. Några hade fullföljt arbetet såsom man bestämt medan andra inte hade det. - Presentera de första resultaten. Det stod klart i dokumentet att det var nödvändigt att omedelbart vidta två åtgärder: - - På mycket kort sikt ansågs bilaterala diskussioner nödvändiga med de flesta medlemsstater. Meningen var att dessa diskussioner skulle reda ut de återstående svårigheterna när det gäller att peka ut det arbete som fortfarande ansågs nödvändigt enligt kommissionens beslut och att komma överens om när och hur detta arbete skulle fullföljas. Det ansågs nödvändigt att upprätta två arbetsgrupper för att titta på för vissa branscher, kvaliteten på de olika beräkningsmetoderna exempelvis inklusive sysselsättningsjämförelser på dessa områden. distributionssektorn, bygg- och diskussioner med medlemsstaterna på Ytterligare sysselsättningsområdet ägde rum under det första kvartalet 1995. I åtta fall företog man inspektionsresor. Vid BNI-kommitténs möte i april 1995 lade man fram ett andra dokument i detta ämne där det fanns en översikt över det återstående arbetet. jämförelser angående 16 Den nuvarande situationen när det gäller detta arbete kan bara sammanfattas land för land. En generell slutsats var emellertid att medlemsstaterna kom överens om att resultaten i deras BNI- uppskattningar i samband med den kommande revideringen av nationalräkenskaperna. Man ansåg att detta var den enda framkomliga vägen på grund av följande förhållanden: från detta utvärderingsarbete endast kunde integreras - - - En revidering har redan blivit nödvändig för att man ska kunna införa nya begrepp och klassificeringar enligt de nya ESA-, NACE-* och CPA- **systemen. Det är också nödvändigt med en revidering redan nu för att man ska kunna dra nytta av nytt källmaterial och nya sammanställningsmetoder såsom statistik över nya tjänster och förbättrade handelsregister. Statistik över sysselsättningen kan man harmonisera och integrera på bästa sätt genom att dra nytta av all annan tillgänglig information, inklusive nytt källmaterial och nya klassificeringar som kommer att införas vid nästa allmänna revidering. En allmän revidering istället tor flera på varandra följande revideringar begränsar störningarna i nationalräkenskaperna. Detta är fördelaktigt för både dem som sammanställer uppgifterna och för de flesta användare. 2. 4 Avdelning V: Beskrivning av bestämmelserna och de statistiska justeringarna angående inkomster in natura och drickspengar eller gratifikationer Inom ramen för avdelning V i beslutet blev medlemsstaterna ombedda att: göra en översikt över skattereglerna för ett antal inkomster in natura och för varje inkomsttyp beskriva de gängse rutinerna som ser till att de kommer med i nationalräkenskaperna, - beskriva vilka beräkningar som görs i samband med drickspengar eller gratifikationer. Det som är av intresse för Eurostat och BNI-kommittén är att försäkra sig om att dessa inkomsttyper inte försvinner ur förädlingsvärdet och således också ur BNI, genom att antingen bli utelämnade ur statistiken eller felaktigt uppförda som förbrukning i ett mellanled på företagen. Några typer av inkomster in natura och från dricks anses i några medlemsstater vara en viktig del av de totala inkomsterna. Eurostat lade fram en rapport över de studier som gjorts av medlemsstaterna för BNI- kommitténs sammanträde i juni 1995. * * * NACE: Näringsgrensindelning i Europeiska gemenskapen. CPA: Statistisk indelning av produkter efter näringsgren. 17 De viktigaste slutsatserna var följande: För det första var själva rapporterna tämligen heterogena med tanke på längden, utförligheten, klarheten och fullständigheten. Meningen var att Eurostat skulle hålla bilaterala överläggningar med varje medlemsstat för att vid behov få in förtydliganden och extrainformation. - 2. 5 olikheter sig medlemsstaterna åt avsevärt i vilken För det andra skiljer utsträckning man gör justeringar för inkomster in natura och från dricks. Dessa och skatterutinerna, i den vikt som olika typer av inkomster in natura har i tycks också medlemsstaterna och återspegla sådana olikheter mellan medlemsstaterna som är irrelevanta. Således är det nödvändigt med ytterligare arbete i en del medlemsstater. i tolkningen av ESA. Men de skattereglerna skillnaderna återspeglar i Avdelning VI: Undersökning om det är möjligt att använda deklarationsuppgifter göra BNI-beräkningarna mer fullständiga för att I avdelning VI i beslutet blev medlemsstaterna ombedda att rapportera huruvida det är möjligt att använda deklarationsmaterial för att göra BNI-beräkningarna mer fullständiga. Personlig inkomstskatt, företagsskatt och ett momssystem, tillsammans med motsvarande granskningsmetoder, I några medlemsstater, särskilt i Frankrike, använder man redan deklarationsuppgifter för att se till att BNI-beräkningarna blir mer fullständiga. i alla medlemsstater. finns Eurostat lade fram ett dokument som sammanfattade medlemsstaternas rapporter till BNI-kommitténs sammanträde i december 1994. De viktigaste slutsatserna i dessa rapporter var följande: - - Om man behöver använda deklarationsuppgifter beror på huruvida det finns andra möjligheter att göra justeringar för skattefusk. Dessa skiljer sig åt från medlemsstat till medlemsstat och från industri till industri. På samma sätt skiljer sig medlemsstaterna och branscherna åt när det gäller storleken på själva fusket. förs länder resultaten från deklarationsgranskningen in i I några nationalräkenskaperna med inbegriper kontrollmekanismer mot fusk. Så är fallet exempelvis när det gäller momsstatistik i Danmark, Tyskland och Förenade kungariket. statistik hjälp som av - - - - En del länder använder resultaten av deklarationsgranskningen för att göra separata justeringar för skattefusk. Så är fallet i Frankrike där justeringarna täcker in hela ekonomin och i Nederländerna där de gäller för delar av tjänstesektorn. Inom en nära framtid kommer användningen av skattestatistik som i innehåller Nederländerna och Italien och eventuellt i Belgien. information om deklarationsuppgifterna att vidgas medlemsstater Flera från deklarationsgranskningen för att göra separata justeringar eller verifiera justeringar som redan gjorts på grundval av andra uppgiftskällor. Så förhåller det sig i Nederländerna, Förenade kungariket och Portugal. resultaten använda tänker Av olika skäl tycks användningen av deklarationsuppgifter för att göra separata justeringar inte vara möjliga i Belgien, Tyskland, Irland, Italien, Luxemburg och Spanien (och eventuellt Grekland, men förhållandena där måste förtydligas). Två stora stötestenar har redan nämnts: sekretessbelagda uppgifter och svårigheterna med att göra icke-slumpmässiga urvalet av företag vilkas resultaten räkenskaper granskats I tillämpbara på hela företagspopulationen. allmänhet förhåller det sig så att deklarationsgranskningen är inriktad på de företag som man tror är mest fuskbenägna. Således kan man helt enkelt inte anta att de företag som inte granskas har samma egenskaper som de andra. från det 2. 6 Uppföljningen av kommissionens direktiv om fullständigheten För att kunna föra arbetet med fullständighet vidare upprättade kommissionen arbetsgrupper som stöd åt BNI-kommittén och inriktade på några specifika ämnesområden. Dessa arbetsgrupper ska ge råd åt kommissionen och följaktligen också åt BNI-kommittén om de bästa metoderna att användas för bygg- och distributionssektorn, om hur man använder översikter över hushållens budgetar och om beräkning av import och export inom ramen för Intrastat-systemet. Arbetsgruppen för byggsektorn ska ge en översikt över de viktigaste uppgifts- och uppskattningsproblemen inom denna bransch (t. ex. problemen med entreprenadarbete, säsongsarbete och felaktiga inkomst- och produktionsuppgifter) och föreslå sätt att komma till rätta med dessa (vilka uppgiftstyper är mest användbara, hur man ska kombinera uppgifter från olika typer av källmaterial etc). Arbetsgruppen för distributionssektorn ska ta upp liknande problemområden när det gäller grossister och detaljister (t. ex. bestämningen av försäljningsmaginaler, hur försäljningen fördelar sig mellan slutanvändare och företag) och även när det gäller kaféer, hotell och restauranger. 19 Arbetsgruppen för översikterna över hushållens budgetar ska undersöka hur man kan använda sifferuppgifterna från översikterna över hushållens budgetar när man sammanställer BNI-beräkningar i allmänhet och i vilken utsträckning de kan användas för att fånga in för lågt rapporterade försäljningssiffror (t. ex. inom detaljhandeln och hotell-, kafé- och restaurangnäringen). Arbetsgruppen för användningen av uppgifter från Intrastat ska undersöka hur BNI-beräkningarna kan säkerställas och förbättras genom dessa uppgifter. Efter det att man avskaffat tullformaliteterna inom EU och infört Intrastat för att registrera handeln med varor inom EU, tycks den statistiska tillförlitligheten för denna typ av handel ha minskat avsevärt, särskilt på produktgruppsnivån. En sådan nedgång i kvaliteten på och uppgifterna varuflödesmetoderna för att beräkna BNI. Detta minskar troligen också kvaliteten på balanseringsprocessen. En förbättring av statistiken över varuhandeln inom EU är därför mycket viktig för att bibehålla och förbättra kvaliteten på medlemsstaternas BNI-beräkningar. utrikeshandeln minskar tillförlitligheten utgifts- om i Arbetsgruppernas första sammanträden ägde rum mellan september och november 1995 och fler sammanträden är planerade i slutet av 1995 och i början av 1996. Alla arbetsgrupper ska inkomma med en rapport till BNI-kommittén före juni månads utgång 1996. Man räknar med att ha avslutat arbetet med fullständighet och hävt kommissionens alla förbehåll rörande fullständighet i oktober 1997. Man bör emellertid observera att det förefaller troligt att några medlemsstater kan få svårigheter med att bli färdiga före tidsfristens utgång. Den exakta omfattningen på det arbete som fordras från varje enskild medlemsstat när det gäller de specifika förbehållsfrågorna kommer att variera och är inte riktigt preciserad än. Exempelvis kommer inte rekommendationerna från de fyra arbetsgrupperna under BNI-kommittén att tillkännages förrän i juni 1996. Dessa rekommendationer måste kommissionen begrunda och därefter ska BNI-kommittén diskutera dem och bli ense innan de kan träda i kraft senast i oktober 1998. 1996 planerar man ett antal inspektionsresor till medlemsstaterna som ska lägga upp utförliga planer för det arbete som ännu återstår för att få till stånd fullständighet före 1998, exempelvis sysselsättningsjämförelser som ska utgöra en del av de kommande revideringarna av nationalräkenskaperna eller inkomster in natura och särskilt hur man ska behandla privat användning av tjänstebil. 2. 7 Framsteg med de övergripande frågorna inom medlemsstaterna efter 1994 Parallellt med de stora ansträngningar som gjorts på fullständighetsområdet har man gjort en hel del framsteg när det gäller de andra övergripande förbehåll och undersökningar som kommissionen och BNI-kommittén har att ta itu med. Man bör särskilt observera följande steg i rätt riktning: 20 Arbetsgruppen för boendetjänster som påbörjade sitt arbete i mitten av 1993 blev klar i mitten av 1994 med att specificera hur man använder stratifieringsmetoden. På grundval av detta arbete lade Eurostat fram ett förslag till ett beslut från kommissionen som specificerar de metoder alla medlemsstater ska använda fram till BNI-kommitténs sammanträde i december 1994. Efter några detaljändringar fick förslaget enhälligt stöd i BNI-kommittén och kommissionens beslut antogs i vederbörlig ordning (95/309/EG, Euratom av den 18 juli 1995). Medlemsstaterna är ålagda att tillhandahålla BNI- för beräkningar boendetjänster från och med 1988 och framåt i överföringen av uppgifter för BNI- ändamål i samband med egna medel i september 1996. I praktiken kan en del länder vara i behov av uppskov för att få arbetet färdigt senast i slutet av september 1997. som gjorts med hjälp av den nya, gemensamma metoden Möjligheterna att jämföra beräkningar som ligger i gränszonen mellan användning i ett mellanled och slutanvändning diskuterades i ett dokument som man tagit fram åt BNI-kommittén intresse finns i juli 1994. Bland de frågor som är av särskilt exempelvis bokföring av kostnader för reparationer, förbättringar och förnyelse av infrastrukturen samt för billigare kapitalvaror och mjukvara. Utförliga anvisningar om vilka praktiska åtgärder medlemsstaterna ska vidta för att anpassa sig till ESA när det gäller sådana utgifter är nödvändiga innan möjligheterna till jämförelser kan bekräftas och förbättras där detta är påkallat. En omfattande enkät som bad om sådan information sändes ut till medlemsstaterna i oktober 1994 och ska besvaras före 1995 års utgång. Eurostat lade fram ett första dokument om finansiella institut för BNI-kommittén i januari 1994. Dokumentet tar upp ett antal tekniska frågor som har att göra med hur man mäter utbudet av en del finansiella tjänster (såsom försäkringar och handel med utländsk valuta) och några andra frågor angående hur väl vissa slags finansiella institut (exempelvis sådana institut som inte kontrolleras av staten eller centralbanken) täcks in inom ramen för den statistiska rapporteringen. Detta följdes av en enkät till varje medlemsstat där man bad om utförliga förklaringar i dessa frågor och ställde ytterligare några studie av deras inventarieförteckningar med avseende på finansiella institut. Nu har de flesta svar kommit in och en uppföljande rapport ska tas fram åt BNI-kommittén under de närmaste månaderna. i enlighet med en till varje ingående frågor land När det gäller offentliga och ideella institutioner lade man fram ett första dokument för BNI-kommittén i december 1994 vilket tog upp de allra viktigaste frågorna. Kommitténs åsikt var att medan åtminstone några av frågorna tveklöst var av viss vikt för BNI - särskilt när man beräknar avskrivningen av offentlig egendom - så har de lägre prioritet än många andra områden som samtidigt studerades av kommittén (t. ex. fullständigheten). Man kom därför överens om att ytterligare arbete kring offentliga och ideella institutioner skulle skjutas upp något år så att man skulle kunna gå vidare med mer angeläget arbete. Detta tema kominer man därför snart att ta upp igen med BNI-kommittén. Det tidigare arbetet i samband med övergången frän BNP till BNI som nämndes i avsnitt 2 i detta dokument följdes upp av en rapport till BNI-kommitténs sammanträde i december 1994. Denna rapport tog upp de bilaterala diskussionerna kring temat 21 mellan varje medlemsstat och presenterade en lista med sådana punkter som behöver förbättras i en del medlemsstater samt ett viktigt problem i alla medlemsstater angående registrering av verksamheten på investeringsfonderna vilket var i behov av ytterligare undersökning. Kommittén bestämde sig för att upprätta en arbetsgrupp som ska föreslå hur man ska gä till väga med investeringsfonderna. Arbetsgruppen sammanträdde vid tre tillfällen under första hälften av 1995. Ett dokument som var grundat på arbetsgruppens studier och innehöll rekommendationer om hur man skulle handskas med dessa fonder, lades fram för BNI-kommittén vid dess sammanträde i oktober 1995. Man fortsatte med diskussionerna vid kommitténs sammanträde i december 1995 och räknar med att ha avslutat dessa i mars 1996. De andra svaga punkterna när det gäller övergången från BNP till BNI och som behöver förbättras i några medlemsstater tas upp fortlöpande på en bilateral nivå. Jordbruksfrågan diskuterades i ett dokument framlagt för BNI-kommittén i juli 1994. Ett stort antal tekniska svårigheter och problematiska enskildheter när det gäller att mäta jordbrukets bidrag till BNI fastställdes. Man fann en del smärre svagheter i beräkningarna bland många av medlemsstaterna, och man ansåg sig vara tvungen att göra ett förbehåll för de portugisiska uppgifterna. Oftast var de allmänna svagheterna knutna till hur man använder begreppet den "inhemska gården" i samband med räkenskaperna inom jordbruket och dess bristande överensstämmelse med begrepp som används för att konsultera specialister i jordbruksekonomi vilka ingick som ett arbetsutskott i kommittén för jordbruksstatistik angående den tekniska sidan av och enskildheterna i dokumentet. BNI-kommittén kommer att återvända till ämnet under 1996 så snart man fått in dessa råd. i nationalräkenskaperna. Kommittén bestämde sig BNI-kommittén har länge varit intresserad av hur man använder momsuppgifter för att beräkna BNI. Särskilt två aspekter har varit intressanta och bägge två hänger ihop med beräkningen och tolkningen av det teoretiska momsbeloppet: det vill säga det momsbelopp som man kan förvänta sig om reglerna och bestämmelserna för momsen används för att beräkna den ekonomiska verksamhet som finns i nationalräkenskaperna. Den första aspekten av intresse gäller tolkningen av skillnaden mellan detta teoretiska momsbelopp och den moms som faktiskt betalas in till staten. Den andra aspekten gäller vilket momsbegrepp man verkligen använder när man talar om den momsandel som ingår i BNI. Vid kommitténs sammanträde i januari 1994 lade Eurostat fram ett dokument som pekade ut skillnaderna mellan de begrepp som används för att beräkna momsen som en del av BNI i några medlemsstater samt de viktigaste teman som ska undersökas närmare. För att samla in ytterligare information följde man upp detta dokument med en kortare enkät så att arbetet kunde gå vidare, och med ett andra dokument inför BNI-kommitténs sammanträde i juni 1995. För att kunna komma överens om en lämplig gemensam metod för att mäta momsen som en del av BNI i alla medlemsstater, togs diskussionerna om detta upp igen vid kommitténs sammanträde i december 1995 och frågan kommer att behandlas vidare bilateralt. Man räknar med att ha avslutat arbetet inom alla övergripande frågor och hävt kommissionens förbehåll för dem i oktober 1997 (boenderesultaten ska komma in i september 1997). För en del länder kan det bli nödvändigt med uppskov för att arbetet ska kunna bli klart senast i oktober 1998. 22 2. 8 Framsteg med de frågor som specifikt gäller för de enskilda länderna efter 1994 framsteg har gjorts Många jämförbarheten och tillförlitligheten Förbättringarna skulle kunna sammanfattas på följande sätt: i BNI-beräkningarna individuellt i medlemsstaterna för att för de egna förbättra länderna. att för har göra gjort stora ansträngningar Man om nationalräkenskaperna från grunden i de medlemsstater som föreföll ha dåligt förankrade BNI-beräkningar. Dessa omarbetningar har redan givit i Grekland, upphov Luxemburg och Portugal. Likaledes har man satt igång med en viktig utveckling i Belgien och Irland, även om denna inte innebär att man kan förvänta sig lika stora förändringar i BNI-beräkningarna i dessa två länder. i BNI-beräkningarna förändringar till stora förbehåll för delar av deras metoder Individuellt sett har alla medlemsstater gjort mycket med anledning av för BNI- kommissionens beräkningar. I många fall har detta arbete föranlett kommissionen att häva förbehållen i fråga. I andra fall kan man förvänta sig att det pågående arbetet gör det möjligt för kommissionen att häva förbehållen före den planerade tidsfristens utgång i oktober 1997 (även om det återigen på grund av uppskov i några fall kan bli nödvändigt att låta tidsfristen gå ut i oktober 1998). Samtliga medlemsstater har också sina egna viktiga utvecklingsprojekt när det gäller nationalräkenskaperna. Dessa projekt följer inte direkt av kommissionens och BNI-kommitténs arbetsprogram men är likväl mycket viktiga som komplement. En fullständig förteckning över alla individuella förbättringar i medlemsstaterna skulle i verkligheten bli mycket lång. Bland de avgörande förbättringar som redan gjorts i medlemsstaterna eller är under införande står följande att finna: I Belgien har man gjort en hel serie institutionella förändringar för att sätta fart på utvecklingarbetet med nationalräkenskaperna. Såsom det framgick av en detaljerad Eurostat-rapport från 1992 fanns det avsevärda brister i det befintliga systemet och dessa kommer att undergå en rejäl omprövning. Bland de viktiga nya inslagen i nationalräkenskaperna återfinns en hel del basstatistik från företagen och man har dessutom bytt ut OECD:s ram för nationalräkenskaperna från 1958 mot ESA. Arbetet som utförts i Danmark har gjort det möjligt för kommissionen att häva ett av de specifika förbehållen och man tror att ytterligare ett kan hävas inom kort. Kommissionen har också kunnat häva förbehållet för skatter och subventioner efter vissa förändringar i "Danmarks statistik". Arbetet med en omfattande revidering av nationalräkenskaperna som innebär att man inför en hel del nytt och viktigt källmaterial ska vara avslutat i mitten av 1997. I revideringen finns det flera projekt som tar sig an 23 kommissionens återstående danska fullständighet framåt. förbehåll och sådant som för arbetet med av de grund förbättringar På av nationalräkenskaperna i Frankrike har kommissionen kunnat häva ett av sina specifika förbehåll och förbehållet för skatter och subventioner på det övergripande området. Arbete pågår också när det gäller utvecklingen på längre sikt för att häva det återstående specifika förbehållet. delberäkningar i några gjorts som Tyskland lade fram BNI-beräkningar som också omfattade de nya delstaterna för BNI- kommittén. En rapport från kommissionen till BNI-kommittén i juli 1994 kom med en kritisk bedömning om beräkningarna och noterade de stora ansträngningar som gjorts men pekade också ut några områden som skulle kunna förbättras i framtiden. Kommissionens specifika förbehåll för Tyskland (både de gamla och nya delstaterna) har man tagit sig an vilket innebär att arbeten av skilda slag måste vara avslutade vid olika tidpunkter senast i oktober 1997. Det övergripande förbehållet för skatter och subventioner har också hävts. Statistiska centralbyrån i Grekland har med hjälp av teknisk expertis som finansierats av kommissionen genomfört stora förbättringar i nationalräkenskaperna. De väsentliga revideringarna, för det mesta avslutade under 1994, kännetecknades av förbättrade metoder för exempelvis bygg-, distributions- och affärssektorn samt personliga tjänster och ledde till att de tidigare BNI-beräkningarna ökade med mer än 20 %. Även om det fortfarande att jämförbarheten och tillförlitligheten i de grekiska nationalräkenskaperna redan ökat avsevärt. Uppgifterna som kommissionen fortfarande behöver innan de specifika förbehållen för Grekland kan utvärderas och därefter hävas räknar man med att kunna lämna in före februari 1996. är nödvändigt med ytterligare står det klart förbättringar, I Irland arbetar man vidare på ett antal projekt för att väsentligt förbättra BNI- beräkningarnas tillförlitlighet på inkomstsidan. Dessutom kommer utvecklingen av utgiftsmetoden och ett utbuds- och förbrukningsramverk att leda till mer tillförlitliga nationalräkenskaper. Man räknar med alt vara klar med denna utveckling 1997, och om arbetet är framgångsrikt borde det vara möjligt att häva alla specifika förbehåll från kommissionen. Den befintliga användningen av sysselsättningsuppgifter i Italien för att få fram fullständiga nationalräkenskaper anser man står på fast grund. Arbete är på gång för att få maximal användning för översikter över hushållens budgetar och för att bygga upp ett högkvalitativt handelsregister. När man en gång blir färdig med dessa huvuduppgifter, förväntar man sig att kommissionens specifika förbehåll kommer att hävas. Luxemburg avslutade en omfattande revidering under 1994 som kännetecknades av i basstatistiken, särskilt för tjänster och några av de gängse många förbättringar beräkningsmetoderna. Som en följd av detta ökade de tidigare BNI-beräkningarna med 10 %. När man en gång erhåller fullständig dokumentation över de reviderade 24 nationalräkenskaperna, förväntar man sig att kommissionen kan häva de flesta eller alla specifika förbehåll för landet. I en betydande revidering av nationalräkenskaperna i Nederländerna som avslutades 1992 fick man bort några av de relativa svagheterna. Ytterligare revideringar som bl. a. tar upp förbättringar när det gäller fullständigheten står för dörren och ska avslutas 1999. Man har genomfört en studie som svar på det enda specifika förbehållet från kommissionen och en smärre översyn av BNI kommer att avhjälpa detta problem. Portugal tog sig an de större svagheterna i nationalräkenskaperna i samband med en omfattande revidering som avslutades 1994. Denna gav upphov till betydligt bättre beräkningar av exempelvis det bidrag som kommer från stora delar av tjänstesektorn och fick till följd att de tidigare beräkningarna av BNI ökade med närmare 15 %. Även om det fortfarande är nödvändigt med ytterligare förbättringar av de portugisiska nationalräkenskaperna, borde det omfattande arbete man redan avslutat kunna förmå kommissionen att häva de specifika förbehållen för Portugal. Man räknar med att de specifika förbehåll som återstår kan leda till ytterligare BNI-förbättringar 1996 och hoppas att dessa kan hävas då. I Spanien har man förbättrat det sätt på vilket man behandlar det statliga lotteriet samt skatterna och subventionerna. Kommissionens förbehåll för beräkningen av det statliga lotteriet är på väg att hävas. Man försöker få de specifika förbehåll som återstår och det övergripande förbehållet för skatter och subventioner hävda senast 1997. Arbetet som man redan utfört i Förenade kungariket har gjort det möjligt för kommissionen att häva de fyra förbehåll som samtliga gällde Förenade kungarikets beräkning av sin BNI. När det gäller de nya medlemsstaterna samt Island och Norge gjorde man ett första besök till vart och ett av dessa länder under den andra hälften av 1994. Under dessa besök samlade man in en del elementär information om källor och metoder som används i varje land och gav vägledning i hur de skulle kunna ta fram utförligare information åt kommissionen. En rapport om varje besök diskuterades av BNI- kommittén vid dess sammanträden i december 1994 och mars 1995. 25 Bilaga B till rapporten till rådet och parlamentet om BNI-direktivet Sammanfattning av BNI-beräkningamas förbättringar under förbehållsåren Ar 1989 1990 1991 1988-1 iSSSR95 total förbehålls 1989-1 1989R95 total förbehålls 1990-1 1990R95 total förbehålls 1991-1 1991-IV total förbehålls- förändrin förändringar förändrin förändringar förändrin förändringar förändring förändringar Land Enhet Belgien Danmark Tyskland Grekland Spanien Frankrike Irland Italien Md BFR 5445 5513 1,25% 0,06% 5952 5991 0,66% N/A 6352 6345 - 0 , 1 1% N/A 6680 6699 0,28% Md DKR Md DM Md DR 695 2122 7390 694 -0,14% 2108 -0,66% 0,11% N/A 3997 21,75% 20,70% 733 2261 8768 725 -1,09% 0,11% 777 753 -3,09% 0,11% 784 782 -0,26% 2249 -0,53% N/A 2470 2494 0,97% N/A 2826 2882 1,98% 10691 21,93% 20,60% 10409 12867 23,61% 20,90% 12813 15726 22,73% Md PTA 39190 40018 2,11% 0,69% 44597 44945 0,78% 0,64% 49627 49971 0,69% 0,56% 54223 54736 Md FF Md IR£ 5645 18,8 5726 1,43% 20 6,38% 0,07% 3,67% 6101 6154 0,87% 20,9 22,18 6,12% 1000 Md 1072 1084 1,12% •0,04% 1177 1183 0 , 5 1% Luxemburg Md LFR Nederländerna Md HFL 326 449 360 10,43% 454 1,11% 9,20% 1,56% 373 473 404 485 8 , 3 1% 2,54% 0,08% 3,30% N/A 8,85% 1,69% 6467 22,9 1291 397 509 6479 0,19% 0,03% 6722 24,06 5,07% 3,93% 24,25 1296 0,39% N/A 1407 442 11,34% 516 1,38% 9,32% 1,37% 433 543 6735 25,4 1409 482 542 Portuga Md ESC 5880 6780 15,31% 15,53% 6994 8004 14,44% 14,71% 8460 9490 12,17% 14,21% 10206 10915 6,95% UK Md UK£ 463 459 -0,86% •0,10% 511 502 -1,76% •0,16% 548 540 -1,46% •0,24% 568 566 -0,35% *'\ miljarder 19XX-1 = första beräkningen av 19XX 19XXR95 = reviderad beräkning 1995 av 19XX 26 N/A 0,11% 0,85% 20,70% 0,67% -0,06% 3,51% N/A 8,78% •0,18% 10,74% •0,25% 0,95% 0,19% 4,74% 0,14% 11,32% -0,18% Förord i mcdlcmsslatcrnas BNI beräkningar under Ovanslående labell visar förändringarna perioden 1988 till 1991. lin del av dessa förändringar är en följd av pågående BN1- justeringar. Detta tas inte upp här. Avsikten här är att belysa de förändringar som reflekterar förbättringar till följd av att man tillämpar kommissionens beslut eller efter det att man delgivit förbehåll. I följande kommentar klargörs de särskilda typerna av förbättringar i varje land. För att kunna mäta de framsteg som gjorts av medlemsstaterna, var Eurostat och BNP- kommittén också angelägna om att fastställa förbättringar i de statistiska metoderna och källmaterialet efter det att man delgivit förbehållen, särskilt när förändringarna i siffermaterialet inte är tillräckligt utförligt redovisade. Man valde perioden mellan 1988 och 1991 eftersom den överensstämmer med de år då det är meningen att BNI-beräkningarna ska vara slutgiltiga och då man också gjort förbehåll. Belgien Den totala omfattningen av de BNI-justeringar som direkt är förknippade med förbehåll (0,06 %) för 1988 motsvarar den genomsnittliga korrigeringsgraden i de tre olika sätten att beräkna BNI. När det gäller produktionen påverkar dessa förändringar (0,13 % av den totala BNI) huvudsakligen kompensationen från resten av världen (0,19 %) och förädlingsvärdet av marknadstjänster (-0,08 %). I fråga om inkomsterna gäller förbättringarna huvudsakligen skatter som betalats till belgiska företag (- 0,33 %), företagens vinster (0,25 %), kompensation för de anställda (0,13 %) och utdelning på aktier till belgiska företag (0,09 %). På utgiftssidan berör justeringarna (- 0,12 %) helt och hållet beräkningen av förbrukningen i slutledet. De andra förändringarna för 1988 och för åren 1988 - 1991 härrör huvudsakligen från förändringar i de statistiska baserna och i de rutiner som används samt genom komplettering i efterhand för de åren med nya och mer utförliga uppgifter som tillkommit sedan 1984. Fullständigheten har förbättrats. Det är emellertid inte möjligt för närvarande att förknippa dessa justeringar med några specifika förbehåll. Danmark Danmark har förändrat sina BNI-beräkningar mellan 1988 och 1991 för att ta hänsyn till de förbehåll som delgavs de danska myndigheterna inom vattenförsörjningen och affärsverksamheten. Effekten av förändringarna under dessa fyra år ligger på ungefär 0,02 % inom av BNI affärsverksamheten. vattenförsörjningen 0,09 % gäller och när det 27 Det ska också understrykas att Danmark upphävde justringarna för skatter och subventioner som hade införts 1991 för att kunna följa beslutet om skatter och subventioner. Tyskland Sedan 1990 har BNI-beräkningarna i Tyskland tagit hänsyn till landets återförening den 3 oktober detta år. Uppgifterna för 1988 och 1989 gäller således för den gamla förbundsrepubliken medan 1990 och 1991 års siffror omfattar också de nya delstaterna. Tyskland har justerat 1991 års beräkningar för de nya delstaterna med ca 0,85 % som svar på de förbehåll som tillkännagavs för dessa. Grekland BNI-siffrorna i Grekland har förändrats som ett led i den grundliga översyn av nationalräkenskaperna som fortfarande pågår. Effekten av förändringarna under denna period ligger på ungefär 20,7 % av BNI. Spanien Spanien har gjort ändringar i sina BNI-beräkningar för 1988 - 1991 som svar på de delgivna förbehållen. Dessa justeringar rör det statliga lotteriet (0,36 % av BNI), försäkringstjänster (-0,21 %) och subventioner till utbildningsverksamhet (0,48 %). Beräkningarna för det statliga lotteriet är slutgiltiga för perioden 1988-1991. Införandet av nya rutiner för att kunna häva förbehållet för det statliga lotteriet är förestående. Å och utbildningssubventioner ännu så länge provisoriska. försäkringstjänster uppgifterna andra sidan för är Frankrike förbehållen angående det ekonomiska I Frankrike har man tagit fram BNI-beräkningar för 1988 - 1991 som reviderats mot bakgrunden av de delgivna territoriet, leasingverksamhet, försäkringar, avskrivning av landsvägar och nätverk, lagerstölder, behandlingen av avgifterna till staten för inspektion och övervakning samt betalningar till SNCF och RATP när det gäller säsongsbiljetten carte orange. Justeringarna som gjorts för alla dessa förbehåll för 1988 - 1991 är slutgiltiga och ligger på respektive 0,07 %, 0,08 %, 0,03 % och -0,06 % av BNI. Dessutom har Frankrike sedan 1992 vidarebefordrat uppgifter som omfattar de nödvändiga justeringarna för dessa poster. De specifika förbehållen har hävts. 28 Irland De irländska BNI-beräkningarna för 1988 - 1991 har justerats som svar på vissa delgivna förbehåll. Justeringarna uppgår till 3,67 %, 3,30 % och 3,51 % av BNI för de ifrågavarande fyra åren. När det gäller 1988 berör mer än två tredjedelar av förändringarna brutto rörelse vinsten. Vad angår 1989 - 1991 är det inte möjligt utifrån föreliggande uppgifter att fördela förändringarna på de olika förbehåll som delgivits. De nya beräkningarna är provisoriska. Italien Den enda förändringen Italien har gjort i sina nationalräkenskaper under 1988 - 1991 som en följd av delgivna förbehåll är en justering på -0,04 % av BNI för kompensation till löntagarna från övriga delar av världen. Denna justering härrör från förbehållet för övergången från BNP till BNI som BNI-kommittén ännu inte har beaktat. Eftersom revideringen av Italiens nationalräkenskaper ännu inte är fullföljd, är det omöjligt att veta vilka justeringar som kommer att göras. Luxemburg Som ett resultat av en större revidering av nationalräkenskaperna som avslutades 1994 har Luxemburg justerat beräkningarna av nationalräkenskaperna för 1988 - 1991 i avsikt att följa de delgivna förbehållen. Justeringarna för denna period uppgår till ungefär +9 % av BNI. De avser huvudsakligen bättre täckning av tjänster och finans- och försäkringsverksamhet (omkring 90 % av ökningen) och i mindre utsträckning omprövning av den privata och offentliga tjänstesektorn. Nederländerna Nederländerna har justerat sina BNI-beräkningar för 1988 - 1991 som ett led i en större revidering av nationalräkenskaperna som fullföljdes 1992. Förändringarna uppgår till ungefär 1,5 % av BNI. Uppgifterna för 1991 beräknades med hjälp av en ny bas och har därefter inte förändrats i någon större utsträckning. Smärre justeringar gjordes i uppgifterna för 1988 - 1991 efter revideringen av förbrukningen av fast kapital vilket var möjligt 1995 tack vare tillgången till nya uppgifter om investeringar. Denna revidering kan tillskrivas förbehållet för offentliga och ideella institutioner på privat basis. 29 Portugal Som ett led i en större översyn av nationalräkenskaperna har Portugal korrigerat sina BNI-beräkningar för 1988 - 1991. Dessa förändringar uppgår till respektive 15,53 %, 14,71 % och 10,74 % av BNI. Uppgifterna för 1991 behövde man inte justera lika mycket, eftersom den ursprungliga beräkningen till skillnad från de föregående tre åren redan omfattade Azorerna och Madeira vilka sammantagna slår lör omkring 5 % av BNI. Dessutom är uppgifterna för de förändringar som hänför sig till förbättringar av förbehållen under perioden 1988 - 1991 högre än de för det totala antalet förändringar. Detta beror på det faktum att andra korrigeringar har lett till en minskning av BNI- beräkningarna mellan 1993 (det år då man förbättrade förbehållen) och 1995. Det är inte möjligt att på grundval av tillgängligt material fördela effekten av revideringen (exklusive Azorerna och Madeira), dvs. ungefär 10 %, på de olika förbehåll som tillkännagavs. Förenade kungariket Som svar på de delgivna förbehållen justerade Förenade kungariket sina BNI- beräkningar för 1988 - 1991. Förbättringarna i samband med förbehållen (respektive - 0,10%, -0,16%, -0,24% ocb -0,25% av BNI för de fyra aktuella åren) överensstämmer med justeringen av fastighetsinkomsterna som erhållits från den övriga världen. De hänger samman med de "övergripande förbehållen" för övergången från BNP till BNI. Under rubriken "total förändring" återfinns likväl några justeringar som gjorts på grundval av andra förbehåll. Några av dessa förbehåll hade en försumbar effekt på BNI, exempelvis försäkringar, där bara uppgifterna för 1991 justerades (0,08 %). registret över leasingföretag) har det inte varit möjligt att beräkna den totala effekten på BNI, eftersom justeringarna gjordes i input-outputtabeller. När det gäller dessa tabeller har emellertid förändringarna som gjordes i de statistiska metoderna efter delgivningen av förbehållen visat sig tillfredsställande. De nya beräkningarna som Förenade kungariket har tillhandahållit för 1988 - 1991 är slutgiltiga och de specifika förbehållen har hävts. import-exportföretag, (registret över I andra fall 30 ISSN 1024-4506 KOM(96) 124 slutlig DOKUMENT SV 17 Katalognummer : CB-CO-96-133-SV-C ISBN 92-78-01859-7 Byrån för Europeiska gemenskapernas officiella publikationer L-2985 Luxemburg •b>l

PROGRESS REPORT 1995 on the approximation of the laws of the member states concerning telecommunications terminal equipment, including the mutual recognition of their conformity supplemented in respect of satellite earth station equipment

http://publications.europa.eu/resource/cellar/c639d39d-e5bf-4458-a2d7-7207afcaa927

eng

COMMISSION OF THE EUROPEAN COMMUNITIES Brussels, 27. 03. 1996 COM(96) 114 final PROGRESS REPORT 1995 ON THE APPROXIMATION OF THE LAWS OF THE MEMBER STATES CONCERNING TELECOMMUNICATIONS TERMINAL EQUIPMENT, INCLUDING THE MUTUAL RECOGNITION OF THEIR CONFORMITY SUPPLEMENTED IN RESPECT OF SATELLITE EARTH STATION EQUIPMENT (Presented by the Commission) TABLE OF CONTENTS 0. EXECUTIVE SUMMARY 1. INTRODUCTION 1. 1 Outline of the Report Structure 3 „5 6 2. THE MECHANISM OF THE DIRECTIVES 91/263/EEC AND 93/97/EEC Tr 7 2. 1. The adoption of CTRs. 2. 2 Progress Made to Date 2. 3 New Candidate CTRs 2. 4 Market Coverage 2. 5 Conformity Assessment Procedures 2. 6 Specifics for the Satellite Earth Station Directive, 93/97/EEC 2. 7 Mutual Recognition Arrangements (MRAs) 2. 8 Relations with EFTA Countries 3. PROBLEMS ENCOUNTERED DURING THE IMPLEMENTATION OF THE DIRECTIVE 3. 1 Experience on the Scope of Directive 91/263/EEC 3. 2 The coverage of radio equipment. 3. 3 Marking Regime. :. : 3. 4 The slowness of the standardisation process. 3. 5 Experiences in the Elaboration of TBRs 3. 6 Harmonised standards and. CTRs. : 3. 7 Competition amongst Designated Laboratories 3. 8 Responsiveness of Processes Supporting the Directives 3. 9 Assessment of Conformity:. 4. PERSPECTIVES FOR THE FUTURE. 4. 1 Essential Requirements 1 1. 8 9 17 17 18 19 20 21 23 23 25. 26. 27 '. '. 29 30 31 31 32. 33 33 4. 2 Conformity assessment procedures: The time for simplification 4. 3 Modifications of the scope of the Directive 4. 4 The Rationale for a Radio Equipment Directive 4. 5 Relations with ETSI 4. 6 Liberalisation of Infrastructure 5. CONCLUSIONS AND RECOMMENDATIONS RECOMMENDATIONS ANNEX 1 PROCESS FOR THE ADOPTION OF CTRS ANNEX 2 NUMBERS OF PEOPLE WITH SPECIAL NEEDS IN EUROPE ANNEX 3 LIST OF NOTIFIED BODIES. !. ANNEX 4 OFFICIAL JOURNAL REFERENCES TO ADOPTED CTRS 34 35 35. ' 35 36 38 38 41 43 44 48 \ \ 0. EXECUTIVE SUMMARY This is the first Progress Report which has been prepared for submission to the Council and the European Parliament in accordance with Article 15 of the Council Directive 91/263/EEC of 29 April 1991 on the approximation of the laws of the Member States concerning telecommunications terminal equipment, including the mutual recognition of their conformity and in accordance with Article 17. 1 of the Council Directive 93/97/EEC of 29 October 1993 supplementing Directive 91/263/EEC in order to include satellite earth station equipment. These Directives aim to provide the regulatory framework appropriate to a single market for all types of telecommunications terminal equipment ranging from simple telephones to the most sophisticated multimedia terminals required by the information society. This single market requires free circulation of these terminals throughout the union, ability to connect to any network and a single, streamlined Approval procedure. The Directives specify a harmonised system for conformance testing and provide a framework for the application of harmonised European standards as Common Technical Regulations(CTRs) which specify the requirements that are essential to ensure compatibility between terminals and networks. This harmonisation of terminal equipment must be achieved within the context of telecommunications networks which, themselves, are far from harmonised. The report highlights the specific nature of these two New Approach Directives which implement a dual approach utilising reference to harmonised standards for safety and electromagnetic compatibility requirements and mandatory requirements for certain specific telecommunications requirements. These Directives combine in a simplified regime the placing on the internal market of telecommunications terminal equipment and satellite earth stations and the right of connection/usage of such goods without further administrative procedures. The key objective is to have a one-stop regime in this area. So far 9 Common Technical Requirements (CTRs), which specify the mandatory essential requirements, have been adopted covering the key areas of GSM, DECT, ERMES, EURO ISDN and ONP leased lines. A further batch of 29 CTRs, covering Data Networks, Analogue PSTN, TFTS, etc. , are in the process of being adopted. While these CTRs provide for the harmonisation of some significant markets such as GSM handsets, large market segments such as PABXs, key telephone systems and simple telephones are yet to be significantly addressed. The report identifies the problems encountered in particular regarding the long delays in the preparation of the technical specifications and test suites required for type approvals. Industry, in particular, has expressed the view that the current regime is a too heavy and bureaucratic instrument to harmonise the. telecommunications equipment market. Based on experience gained so far and an analysis of the scope of the Directives, the following actions are seen to be necessary : i. ii. Relaxation of the procedures applied by the notified bodies for conformity assessment, Extension of the scope of the Directives to cover all • types of telecommunication equipment using the radio frequency spectrum, iii. Fundamental review of the regulatory framework and, in particular of the two Directives, in order to adapt to the new dynamics of the market place and the future needs of the European Information Society, Improvement to guidance of a regulatory nature given to ETSI, iv. v. , Improvement to ETSI TC and STC working practices in the area of mandated work of a regulatory nature, vi. Reduction of the period between the approval of a proposed measure by ACTE and the publication of the CTR in the Official Journal. These recommendations have been included in Section 5 of the Report. IrrrRobucnoN One of the objectives set out by the Green Paper for the development of a Common Market for telecommunications services and products in Europe (1987) was the liberalisation of terminal equipment. Up to that day, the supply of terminal equipment in most Member States was monopolised by the state owned telecom operator who argued that this was justified by the need for a co ordinated function between the network and the equipment. Following the issuing of the Green Paper and the major recent developments in communications technology the liberalisation of the terminal equipment market became feasible. The need for a co-ordinated function between the network and the equipment could be fully satisfied through type approval procedures which would check compliance of the terminal with technical specifications. Council Directive 86/361/EEC on the initial stage of the mutual recognition of type approval for telecommunications terminal equipment constituted a first step towards the establishment of a single market in this sector. Under the regime laid down by this Directive, a manufacturer or distributor could have their product tested against the relevant NET (Norme Européenne de Télécommunication) at any laboratory recognised by the national body and notified to the Commission. A certificate of Conformity and a Test Report were provided by the laboratory which could be submitted to other national bodies in place of further testing in each country. This arrangement is referred to as mutual recognition of test results. To obtain type approval applications had nevertheless to be submitted to authorities in each country. In this way, Council Directive 86/361/EEC incorporated the principle of the "mutual recognition of the results of tests of conformity with common conformity specifications" and contributed to the establishment of a common market in this sector. This First Phase Directive was repealed in November 1992 with the entering into force of the Telecommunications Terminal Directive 91/263/EEC. This Directive established a one stop type approval procedure including the right of connection so that equipment approved in one Member State can be immediately placed on the market and put into service in all other Member States without the need for additional administrative procedures. Furthermore, the Directive lays down a number of definitions of the essential requirements necessary to provide safeguards due to the technical characteristics of the public networks. With the adoption of Directive 93/97/EEC the scope was further enhanced to cover satellite earth stations. These Directives aimed to make the establishment of internal market in the telecommunications terminal equipment sector a reality. Furthermore, the Directives provided for the possibility for the Community to negotiate Mutual Recognition Agreements with third countries, and thereby extending the one stop approval and connection system beyond the physical boundaries of the EEA This would give EU manufacturers the opportunity to reap the benefits of economies of scale and compete on an equal basis in the world markets. The principal objective of the progress report is to give a first assessment of the regime established by the two Directives on the basis of the experience gained during the first year of implementation. This includes the progress made on drawing up the relevant harmonised standards and transforming these into technical regulations as well as the problems encountered by the relevant authorities within the Member States during the course of implementation of the Directives. 1. 1 Outline of the Report Structure The report is produced in accordance with Article 15 of Council Directive 91/263/EEC and Article 17. 1 of Directive 93/97/EEC. The report is structured as follows: Chapter 2: outlines the principles and the conformity assessment procedures applied and includes the progress achieved. Chapter 3: analyses the functioning of the Directive and puts forward an assessment of the problems encountered. • Chapter 4: makes a number of proposals regarding the scope of the Directives, possible relaxation of procedures and a call for preparation of a Radio Equipment Directive. Chapter 5: contains the conclusions and four recommendations. ANNEX 1. Process for the adoption of CTRs ANNEX 2. Numbers of People with Special Needs in Europe ANNEX 3. List of Notified Bodies ANNEX 4 Official Journal references to Adopted CTRs ••VÎT 2. THE MECHANISM OF THE DIRECTIVES 91/263/EEC AND 93/97/EEC The technical divergence between the various telecom networks in the EU meant that the simple mutual recognition of the national type approval of terminal equipment was not possible. The "free circulation of terminal equipment" could only be achieved by a common type approval regime based on harmonised standards and/or specifications. To this end, the Directive 91/263/EEC was issued. for Regulations The Directive follows the model of the New Approach1 Directives. It lays down a list of essential requirements and it entrusts to standardisation bodies the task of drawing up the technical specifications under mandates issued by the Commission These technical specifications which are elaborated, usually by ETSI (European Telecommunications Standards Institute), are in the form of Technical Basis European Telecommunications Standards to become harmonised standards under Directives 91/263/EEC and 93/97/EEC can be used to specify the essential requirements. At the same time, it requires national authorities to recognise that products manufactured in conformity with harmonised standards are presumed to comply with the "essential requirements" established by the Directive. Further to a conformity assessment procedure, products which comply with the requirements of the Directive can carry the CE marking and circulate freely in the EU. (TBRs). Alternatively, (ETS), mandated However the provisions of Directive 91/263/EEC diverge in some respects from the model of the New Approach. According to Article 6 of the Directive, harmonised standards which implement the essential requirements2 (c), (d), (e), 1 The fundamental principles of this New Approach were set out in Council Resolution 85/C 136/01 of the 7th May 1985 (OJ Reference C 136 of 4th June 1985) and they can be summarised as follows: legislative harmonisation is limited to the adoption of the essential safety requirements (or other requirements in the general interest). the task of drawing up the technical specifications is entrusted to organisation competent in the standardisation area. at the same time national authorities are obliged to recognise that products manufactured in conformity with harmonised standards are presumed to comply with the "essential requirements" established by the Directive. 2 Article 4 of Directive 91/263 states that "Terminal equipment shall satisfy the following essential requirements:. * ' ' • a) user safety, in so far as this requirement is not covered by Directive 73/23/EEC; b) safety of employees of public telecommunications network operators, in so far as this requirement is not covered by Directive 73/23/EEC; c) electromagnetic compatibility requirements in so far as they are specific to terminal equipment; d) protection of the public telecommunications network from harm; 7 ' (f), and (g) shall be transformed into Common Technical Regulations (CTRs), compliance with which shall be mandatory. This divergence is due to the fact that it is not in general possible to comply with the interworking requirements for access and/or for end-to-end communications other than by the application of unique technical solutions. 2. 1. The adoption of CTRs In order for a CTR to be adopted the Commission submits a scope statement for the development of a CTR for an identified type of terminal equipment to the Approvals Committee for Terminal Equipment (ACTE). This scope statement will the Telecommunications Regulations Application Committee (TRAC). The opinion of ACTE regarding this draft scope statement is asked for according to the rules described in Article 148 (2) of the Treaty. consultation with elaborated with have been additional The Commission, formally, issues a mandate to the recognised standardisation bodies ETSI/CEN/CENELEC and in most cases it will be ETSI which is entrusted to develop the corresponding harmonised standard, the so called Technical Basis for Regulation (TBR). In practice, mandates may be given before the consultation process on the scope statement has been completed, in order to speed-up the process. When complete, the TBR is delivered to the Commission. TRAC will advice the Commission on the technical suitability of the TBR. The Commission then prepares a draft measure for a CTR comprising of regulatory aspects and the TBR. In this process additional consultations are made. The opinion of ACTE is then sought. If the opinion of ACTE is favourable, the Commission renders the TBR mandatory by transforming it into the CTR to be published in the Official Journal (OJ). The CTR then becomes EU law. If the opinion of ACTE is not favourable, or if no opinion is delivered, the e) effective use of the radio frequency spectrum, where appropriate; f) interworking of terminal equipment with the public telecommunications network equipment for the purpose of establishing, modifying, charging for, holding and clearing real or virtual connection; g) interworking of terminal equipment via the public telecommunication network, in justified cases. The cases where terminal equipment supports: (i) reserved service according to Community law, (ii) a service which the Council has decided that there should be Community-wide availability, are considered as justified cases and the requirements concerned are determined in accordance with the procedure provided for in Article 14 (reference to ACTE). In addition, after consultation of representatives of the bodies referred to in Article 13 (3) and taking due account of these consultations, the Commission may propose that this essential requirement is recognized as being justified for other terminal equipment in accordance with the procedure provided for in Article 14. 8 ,. , ,;w. r > 7». Commission shall submit to the Council a proposal relating to the measure to be taken3. On no occasion, since the establishment of the committee, has it been necessary to refer a decision to the Council 4. The overall process including consultations is described in more detail in Annex 1. 2. 2 Progress Made to Date Adopted CTRs This section describes the status of all CTRs that have been adopted by the Commission on the advice of ACTE. The current status of all CTRs and proposed CTRs is summarised in Table 1. Pan-European Cellular Digital Mobile Communications The TBRs for GSM Phase 1 5Access and Telephony Application Requirements were adopted by the Commission on the advice given by ACTE in September 1993. These were published in the Official Journal6 and came into force on 1 January 1994. This ended the interim type approval regime and type approval against CTRs 5 and 9 can now be achieved at a number of Notified Bodies. The testing and subsequent approval allows GSM equipment to be placed on the market and put into service in any Member State or EFTA country. Integrated Services Digital Network (ISDN) Access and Telephony -CTR3. 4&8 in required equipment Directive As (91/263/EEC), CTRs 3 ,4 and 8 are currently being drafted to replace NETs 3, 5, and 33 respectively. NET 3, 5 and 33 were European standards for ISDN Basic telecommunications terminal the 3 Article 14. 4 of Directive 91/263/EEC Since the inaugural meeting in July 1991, in total 27 meetings have been held: September 1991, October 1991, December 1991, January 1992, February 1992, April 1992, May 1992, June 1992, September 1992, October 1992, November 1992, December 1992, January 1993, March 1993, April 1993, May 1993, June 1993, September 1993, October 1993, December 1993, February 1994, April 1994, May 1994, June 1994, September 1994, and November 1994. 1 Phase 1 GSM covers full type approval to the original specification whereas Phase 2 GSM covers new features such as 12. 5kHz voice codecs and enhanced supplementary services. 6 Commission Decision 94/11/EEC, OJ No. L8, 12. 1. 94, p. 20 and Commission Decision 94/12/EEC, OJN0. L8, 12. 1. 94, p. 23. * X Access, Primary Rate7 Access and 3. 1 kHz Telephony Requirements. These NETs have been published by ETSI in the form of ETSs and have been referred to in the Official Journal in accordance with the provisions laid down in the First Phase Terminal Equipment Directive (86/361/EEC). It became clear to the Commission Services that the forecast dates for development of the CTR 3 and CTR 4 were slipping significantly. Despite additional funding to ETSI little improvements in dates was envisaged. The following approach was therefore adopted due to the urgent need to have EURO ISDN placed on the market and thereby ensuring that EURO ISDN would take off. The approach was to reassess NET3 and NET5, to reduce the requirements to the exact match with the essential requirements of Council Directive 91/263/EEC and to produce cross references to the test suites which had been recently developed. The objective of the cross reference lists is to establish a presumption of conformity with the appropriate essential requirements. The Commission was therefore capable of presenting draft measures to ACTE on EURO ISDN basic access and primary rate access. A favourable opinion was reached in April 1994. The two Commission Decisions, commonly referred to as the bridging measures, were published in the Official Journal in December 1994. It should be noted that France and Germany have additional requirements beyond the bridging measures. A simplified administrative procedure, including mutual to accommodate such "deltaH recognition provisions has been agreed requirements. A draft measure relating to ISDN telephony has been presented to ACTE and a favourable opinion was obtained in September 1994. Digital European Cordless Telephony (DECT), CTRs 6,10 & 11 The draft measures for DECT Access Requirements and DECT Telephony Application Requirements were presented to ACTE in December 1993. A positive opinion was given and these two CTRs were published in the Official Journal in July 1994. The DECT Public Access Profile was ready for submission to ACTE in the final form of a draft measure in September 1994. The ACTE opinion was positive. At the June ACTE meeting it was agreed to extend the scope of CTR 6 and 10 to include DECT repeaters. Public Land-Based European Radio Message System (ERMES), CTR 7 The ERMES TBRs delivered by ETSI have been ready for some time. However from a regulatory point of view, the essential requirements to be tested were felt to go beyond what was required for a receive-only terminal type. Following consultation with the ACTE Head of Delegations, the Commission was capable ISDN Basic access provides two 64kb/s communication channels and one 16kb/s control channel. Primary rate access provides thirty 64kb/s communication channels and one 64kb/s control channel. 10 of proposing a draft measure covering ERMES which was adopted in August 1995. ONP leased lines 2048 Kbit/s unstructured and 64 Kbit/s, CTRs 12 and 14 The draft measure for ONP leased liens 2048 Kbit/sec received a favourable opinion by ACTE in December 1993. The corresponding CTR, i. e. CTR 12 was published in July 1994. The draft measure for ONP leased lines 64 Kbit/sec received a favourable opinion from ACTE in April 1994 and was adopted in December 1994. Proposed CTRs In addition, twelve draft CTRs are under preparation. These draft CTRs for which scope statements ACTE has given a favourable opinion and mandates given to ETSI are as follows: Pan-European Cellular Digital Mobile Communications i In order to expedite type approvals for GSM Phase 2 terminals, the Commission Services have already prepared draft Measures for CTRs 19 and 20 and have consulted ACTE thereon. As soon as the relevant harmonised standards, TBRs 19 and 20, are available the formal opinion will be requested from ACTE. X. 21 Network Access, CTR 1 The technical basis for regulation completed ETSI vote in July 1995. ACTE expressed a favourable opinion on the draft measure in September 1995. It has been agreed that only layer 1 should be included in the CTR. Layers 2 and 3 are considered to be harmonised standards. X. 2S Network Access, CTR 2 As in the case of X. 21 above, it has been agreed that only layer 1 should be included in the CTR. Layers 2 and 3 are considered to be harmonised standards. The public enquiry phase has been passed. The draft Measure is therefore to be presented to ACTE during 1995. EURO ISDN Basic Access and Primary Rate Access, CTR 3&4 As mentioned earlier, these CTRs will replace the current CTR 3 and CTR 4 (bridging measures). Expected date of coming into force is 1996 before the expiry of the bridging measures (November 1996). A scope statement has been agreed for Packet Mode Bearer Service access for both primary and basic rate. ONP 2 Mbit/sec structured leased lines, CTR 13 The technical basis for regulation is currently in thé Public Enquiry phase and the ETSI vote result is expected before the end of 1995. The draft measure will be very close to the text of already adopted ONP CTRs. 11 PSTN non-voice attachments, CTR 21 -•*% ^Xh for non-speech A CTR for non-voice PSTN Attachments is intended to regulate the essential requirements the public analogue telecommunications network. This would include, in particular, modems. This, is an important problem for the European telecommunications terminal industry. At present there axe a number of national approval regimes in place to test modems and other non-voice PSTN attachments in each of the Member States individually. This is a lengthy and expensive process for manufacturers and distributors. attachments to ' However modems from markets other than the European market are being connected to all analogue networks currently existing in the Member States. Many of these modems are US sourced. This has created a 'grey1 market in these non-voice attachments which can be connected to the network without being approved for marketing or connection in the Member States. A draft scope statement has been elaborated, on which ACTE has delivered a favourable opinion and a mandate has been given to ETSI. The standardisation work is in progress and the draft TBR should complete Public Enquiry by November 1995. Terrestrial Flight Telephone Systems (TFTS) in commercial A CTR on for TFTS would harmonise airborne terminal equipment capable of allowing passengers the public telecommunications networks. The European Radiocommunications Committee (ERC) has allocated the 1670-1675 MHz and 1800-1805 MHz bands for this service. Additional approval or certification procedures would probably be needed to supplement the proposed CTR to ensure compliance of the equipment with the general safety aspects of the aircraft. These would be under the jurisdiction of the Civil Aviation Authorities. aircraft access to The scope statement for TFTS has been elaborated. A mandate has been placed with ETSI. Standardisation work is in progress and the draft TBR is expected to go for Public Enquiry by February 1996. ONP Analogue Leased Lines 2 and 4 wires, CTRs 15 & 17 These two ONP leased line CTRs both have-scope statements, mandates have been placed with ETSI, the vote result is expected in December 1995. DECT Generic Access Profile, CTR 22 To further enhance the connectivity of DECT to different networks, the current Public Access Profile needs to be broadened. Therefore a scope statement has been elaborated defining the requirements for a Generic Access Profile. A mandate has been given to ETSI, standardisation work is in progress and the completion of the ETSI voting procedure is expected in March 1996. 12 • «TS-YT v - f '. - v" ^ p* —'f < ':•*;-• !•>. *>;. •"». •• —» —|-••. •••V:--''- *:: ::?*;'\. r * • '•• «'. '. •' Trans-European Trunked Radio (TETRA) This is a technology for Private Mobile Radio (PMR) communications. It allows speech and data communication within a closed user group and could be used to connect to the public telecommunications network. In particular it can form the basis of a trans-European network including safety international roaming agreements between organisations. The police forces are, for example, considering basing their communications systems on the principles laid down in the relevant TETRA standards the national public Problems have also been encountered in the harmonisation of the frequency bands to be used in this system. This is because the bands most suitable for TETRA are currently reserved for military and police applications in the EU Member States. Discussions are being carried out with the relevant authorities to attempt to free these bands for civilian applications. A scope statement has been agreed which asks ETSI to elaborate the requirements for emergency services use of TETRA, taking into account the issues identified above and without, prejudice to the applicability of Directive 91/263/EEC for this class of equipment. Digital Cellular System (DCS 1800) The Digital Cellular System is essentially a modification to the GSM specification to support operation in the 1800 MHz band. The lower power used and the use of frequencies in the higher band imply small coverage but support higher traffic densities. ETSI has already developed standards for DCS 1800 systems and terminals. DCS 1800 systems are also commonly referred to as the Personal Communications Network (PCN). Scope statements for DCS 1800 Access and DCS 1800 Telephony have been agreed. Problems have been encountered in the harmonisation of the frequency bands to be used by DCS 1800 due to the current usage of the allocated bands by non-public services. Two draft measures are currently under preparation which duly take this issue into account. DECT/GSMAccess At the June ACTE meeting a scope statement was agreed for equipment that uses DECT frequencies and protocols for access to the GSM network. Satellite Earth Stations Scope statements were agreed at the June ACTE meeting for the following classes of satellite earth stations :- L-Band low data rate land mobile satellite earth stations. Ku-Band TVRO satellite earth stations. Ku-Band VSAT satellite earth stations. 13 Ku-Band land mobile satellite earth stations. Ku-Band satellite news gathering transportable earth stations. PSTN Voice Access and Analogue Handset Telephony The market for analogue PSTN terminal equipment is still the major portion of the total telecommunications terminal equipment sales. Despite the rapid introduction of newer technologies, this situation is likely to remain unchanged for several years. The domestic user market for analogue equipment continues to expand with the use of second and third fixed phones or with cordless technologies. The business market also continues to expand. In addition the life span of analogue equipment has reduced dramatically with the development of new features necessitating new models. All these factors imply a continuing requirement for analogue terminal approvals. In addition to the immediate market needs, the liberalisation of voice telephony service and the liberalisation of telecommunications infrastructure are foreseen for 1998 onwards. The regulatory framework for the post 1998 environment is currently being developed, but it is already clear that the concept of Universal Service is crucially important and that the definition of Universal Service will include, as a minimum, a Universal Voice Telephony Service. At the same time as encouraging competition for services and for infrastructure, we must carefully safeguard the harmonisation objectives in the terminal equipment market. Scope statements for PSTN Voice Access and Analogue Handset Telephony were given a favourable opinion at the September ACTE meeting. ETSI have not yet given estimates for the completion dates. For the purpose of giving an overview of the CTRs adopted or under development, please refer to Table 1. The relevant Official Journal references are given in Annex 4 14. * • • • " * " ' > * « ' •? >>#-£ TABLE 1: STATUS OF C T RS ADOPTED OR UNDER DEVELOPMENT CTR Number NET Equivalent (if applicable) Area of Harmonisation CTR1 NET1 X. 21 Network Access CTR 2 NET 2. X. 25 Network Access Adoption Date of CTR measures expected 12/95 expected 08/96 CTR 3 NET 3 ISDN Basic Access (Bridging Measure) "adopted 20/12/94 CTR 4 NET 5 ISDN Primary Rate Access (Bridging Measure) adopted 20/12/94 CTR 5 - NET 10 GSM (Phase 1) Access Requirements adopted 21/01/94-. CTR 6 CTR 7 - - DECT Access Requirements adopted 29/07/94 ERMES Receive Only Access adopted 2/8/95 CTR 8 NET 33 Digital Telephony over ISDN expected 11/95 CTR 9 CTR 10 CTR 11 CTR 12 CTR 13 CTR 14 - - -. - - GSM (Phase 1) Telephony Attachment Requirements adopted 12/01/94 DECT Telephony Terminal Requirements adopted 29/07/94 DECT Public Access Profile (PAP) expected 11/95 ONP Leased Lines: 2048 Kbit/s Unstructured adopted 29/07/94- ONP Leased Lines: 2048 Kbit/s Structured expected 03/96 ONP Leased Lines: 64 Kbit/s adopted 29/12/94 CTR 15 - - ONP Leased Lines: Ordinary and special quality voice - 2 wire expected 04/96 CTR 17 CTR 19 CTR 20 CTR 21 CTR 22 CTR 23 - - - ONP Leased Lines: Ordinary and special quality voice - 4 wire expected 04/96 GSM (Phase 2) Access Requirements expected 06/96 GSM (Phase 2) Telephony Attachment Requirements expected 06/96. v - • ' • ' •" Analogue PSTN Non-Voice Access expected 8/96 - - DECT Generic Access Profile expected 07/96 TFTS expected 03/97 15 ••'AT. ). - —- CTR Number NET Equivalent (if applicable) CTR 24 CTR 25 CTR 26 CTR 27 CTR 28 CTR 29 CTR 30 CTR 35 CTR 36 - - - - - - - - - Area of Harmonisation Leased lines D34U/D34S Leased lines D140U/S Adoption Date of CTR measures expected 09/96 expected 09/96 L-band low data rate mobile earth stations expected 10/97 Ku-band earth stations Ku-band VSATs Ku-band TVROs Ku-band SNG TETRA "Emergency accessH DECT/GSM Radio expected 10/97 ' expected 10/97 expected 10/97 - expected 10/97 expected 3/98 expected 10/97 16 •:•"- -'«••«^p'rv^'^T- V T. -. v„- 2. 3 New Candidate CTRs ACTE is considering the treatment of the following classes of terminal but is yet to take a position : Personal Satellite Communications Network (PSCN) A CTR for PSCN would cover terminal equipment capable of being connected to the public telecommunications network via low earth orbit satellites. This is considered to be a large market for future mobile telephony and falls within the scope of the Satellite Earth Station Equipment Directive and thus within the CTR regime. ETSI have been given a mandate. This standardisation mandate (M/057) calls for harmonised standards to be adopted by end 1995. Terminals for People with Special Needs There is a growing awareness, recognised by regulators, that elderly arid disabled people have the right to expect the same standard of service and access as every other member of the public. The numbers of people involved is indicated in Annex 2. The Commission has consequently tabled a number of contributions at the most recent ACTE meetings and it has been decided to make an in-depth analysis on the needs of this group and the extent to which these needs can be met within current legislative framework on type approvals. It is remains to be seen whether a scope statement for a CTR will be possible. DECT Consideration is being given" to the need for scope statements on DECT/GSM Dual Mode and DECT/ISDN profile CTRs. 2. 4 Market Coverage For The following high value segments of the terminal equipment market no single market exists yet: - Simple telephones -Key Systems -PABXs - Private Networks (apart from leased lines) 17 ' y y ' j ' yt «••r--*-^--;:^~ '• 2,5 Conformity Assessment Procedures According to Article 3 of the Directive 91/263/EEC, terminal equipment can only be placed on the market and put into service if it complies with the requirements laid down in the Directive. The verification of equipment's conformity to these requirements is tested during the Conformity Assessment Procedures. The Conformity Assessment Procedures are used to test equipment's conformity to the essential requirements of the Directive. The onus is placed on the manufacturer to gain certification and approval prior to the affixingof the CE marking and the subsequent placing of the product on the market. Under the 91/263/EEC Directive, a manufacturer can choose between a number of Conformity Assessment Procedures any of which is sufficient to result in approval of the equipment for European market entry, and to allow the manufacturer to affix the CE marking: • • the full quality assurance procedure (module H), where the manufacturer who operates an approved quality system, subject to surveillance by a notified body, is enabled to certify that the products concerned satisfy the requirements of the Directive that apply to them. the type examination procedure (module B), where the manufacturer requests a Notified Body to ascertain that a specimen meets the provision of the Directive that apply to it and issue the relevant EC type-examination certificate. Subsequent to this certificate, the manufacturer has two options: L to issue a Declaration of Conformity to Type (module C), subject to - control by a notified body using random product checks, or ii. to implement a production quality assurance programme (module D) subject to surveillance by a notified body and ensure in a written declaration of conformity to type that the products concerned are in conformity with the type as described in the EC type-examination. Once the procedures-described above are completed, the notified bodies shall issue an administrative approval for the connection of the concerned terminal equipment to the public telecommunications network. Under the Council Decision 93/465/EEC, the CE marking must be affixed during the production control phase. This can only take place after the administrative approval has been issued. It follows that the administrative approval must be issued from the notified body chosen for the production control phase. It is this notified body, responsible for issuing the administrative approval and the last body to intervene in the process, whose identification number is used for the CE marking. The complexity of the mechanism of the conformity assessment procedures has been criticised as non proportional to the objective aimed at. While these procedures were appropriate when they were formulated, the change in circumstances since then could mean that review is now required. 18 • '. • •. ' *" *v ^ * -. * 2. 6 Specifics for the Satellite Earth Station Directive, 93/97/EEC The satellite earth station Directive extends the Terminal Equipment Directive to include Satellite Earth Stations. The purpose of this Directive is to lay down a mechanism which will permit the effective use of orbital resources in conjunction with the radio frequency spectrum and avoidance of harmful interference between space-based and terrestrial communications systems and other systems. Therefore this Directive focuses on the space interface of the satellite earth station equipment. The satellite earth station Directive lays down the type approval procedures for equipment which is capable of being used either for transmission only, or for transmission and reception, or for reception only of radio-communication signals by means of satellites or other space-based systems. These type approval procedures aim at safeguarding the following main objectives: - the public telecommunications network - the effective use of the frequency spectrum - the effective use of orbital resources and the avoidance of harmful interference between space-based and terrestrial communications systems and other systems. In view of these main objectives the Directive makes the following distinctions with respect to the conformity assessment procedures to which satellite earth station equipment are subject to: i. Transmit or transmit-receive satellite earth station equipments this equipment may affect the use of the frequency spectrum and the orbital resources and therefore should always be type approved according to the conformity assessment procedures, laid down by the Directive 91/263/EEC, regardless of its intended use. However, if the equipment is not intended to be connected to the public telecommunications network, the conformity assessment procedure need not be applied to its terrestrial interface provided that the manufacturer or the. supplier fills in the appropriate declaration of intended use, mentioned in Article 2 of the Directive 91/263/EEC and Article 11 of the Directive 93/97/EEC ii. Receive only satellite earth station equipment: this equipment, although it also makes use of the frequency spectrum and orbital resources, does not have the capability to affect the use or provoke harmful interferences between space-based and terrestrial communications systems and other systems. Therefore the principle of proportionality imposes that with respect to the space interface of this equipment, it is upon the manufacturer to choose either the classical conformity assessment procedures or the Community internal production control procedures set out in the Annex of the Directive 93/97/EEC, the latest being a simple self declaration. Nevertheless, the interface to the terrestrial network of the receive only equipment is subject to the same rules as terminal equipment and it therefore has to be duly type approved whenever it is intended to be connected to the 19 public network or accompanied by the manufacturer's declaration whenever it is capable to be connected but not intended for such a purpose. 2. 7 Mutual Recognition Arrangements (MRAs) The seventh recital of the Directive 91/263/EEC states: M. real, comparable access to third country markets for European manufacturers should preferably be achieved through multilateral negotiations within GATT, although bilateral talks between the Community and third countries may also contribute to this process. "* This statement gives the foundation for third country negotiations both within the scope of GATT and on an individual country by country basis. In the course of such negotiations the Commission must ensure that the opening up of the Community market in terminal equipment is not unilateral or without full reciprocity. The Council adopted a negotiating mandate for the mutual recognition of conformity assessment procedures between the EU and certain third countries on 21 September 1992. The MRAs are expected to include fields such as pharmaceuticals, medical devices, chemicals and telecommunications. The main areas of interest in the includes the telecommunications sector prior to and during negotiations following: • • • • agreement on sectors for inclusion in the MRA and precise definition of these sectors; legal framework regarding market access manufacturers, including any tariff origin or technical barriers; for third country conformity assessment procedures including mechanisms, bodies and standards within the negotiating countries and the criteria used for evaluation of test files from third country testing agencies; the essential requirements governing equipment eligible for conformity assessment; and • v. the bodies responsible for the formulation of standards for conformity assessment. In addition there are several horizontal issues that must be addressed in an MRA. These include intellectual property rights, product liability laws (as applied to the manufacturer, the certification body, the accreditation authority, the importer, and the distributor) and origin rules. * Council Directive 91/263/EEC, OJ No L 128, 23. 5. 1991, p. 2. ,- - 20 w:^<r;^ The Commission began negotiations with the US. , Canada, Australia and New Zealand in 1994, these being the priority countries for the conclusion of Mutual Recognition Agreements with the European Union. For each of these countries, telecommunications terminal equipment is regarded as a a priority sector. In the case of Australia and New Zealand, encouraging progress has been made in drafting the telecommunications part of the agreement. Both of these countries are willing to base an agreement on full mutual recognition including the function of certification. Progress has been slower with USA and Canada because both countries would prefer to use an approach which first would conclude an agreement on mutual recognition of test results. The European approach is to pursue an agreement based on full mutual recognition of testing and certification. In addition to continuing discussions with the first four priority countries, negotiations will begin in 1995 with Japan and Switzerland. A difficulty which needs to be overcome is that a substantial proportion of the European telecommunications terminals market is not yet harmonised. Particular examples are PSTN voice terminals and certain classes of radio equipment. These areas continue to be subject to national regulation. In many of the national legal systems it is not currently possible to transfer national rights to a third country to work as a notified body. 2. 8 Relations with EFTA Countries The European Union enjoys close co-operation with the EFTA countries in telecommunications. As a result it is the Commission's policy to extend the 'one stop approval' market to include the EFTA nations, within the framework of the European Economic Area (EEA). EFTA Member State delegations currently attend the ACTE meetings, but they have only observer status and are therefore not entitled to express their opinion on draft measures. The EFTA Secretariat and the EFTA Surveillance Authority are also. represented with observer delegations. This participation by EFTA is in accordance with the procedure adopted by the Commission on 1 June 19949. The EFTA countries and the EU Member States have, through the Agreement establishing the European Economic Area (EEA), extended the principle of the four freedoms (free movement of goods, persons, services and capital) of the single market to cover all 17 countries. The EEA Agreement entered into force on 1 January 1994. The EEA, which is based on EC legislation existing on that date, provides for the legislative framework in terms of trade market access and competition rules throughout the region. The EFTA countries have accepted the Community acquis in the field of technical harmonisation and the principle of a single mutually recognised testing and certification regime and a single CE marking regime within the EEA The general principles on the free movement of goods as expressed in Articles 30 and 36 (Articles 11 and, 13 of the EEA 9 Procedure d'information et de consultation pendant la période de pre-adhesion, SEC (94) 909 et /2. 21 Agreement) and the relevant rulings of the EC Court of Justice are also applicable in the EFTA countries (Article 6 of the EEA Agreement). Switzerland, although a member of EFTA, has not joined the EEA but will nevertheless implement the technical part of the CTRs. The operation of this unique arrangement has not yet been finalised. Liechtenstein has formally ratified the EEA Agreement in May 1995 following modification of their customs union with Switzerland. The EFTA countries have taken the necessary institutiorial measures to ensure the good functioning of the EEA by setting up the Standing Commitfee of the EFTA State, the EFTA Surveillance Authority and the EFTA Court. Joint EFTA-EU institutions have also been created such as the EEA Joint Committee, which is responsible for taking decisions regarding the development of the EEA to new EU legislation and its homogeneous application throughout the EEA. The modus operandi of the CTR regime within the EEA has not yet been finalised. Under the EEA, any new EU legislation must be ratified by the EU/EFTA Joint Committee. Following this ratification, each of the EFTA-EEA Member States transposes this new legislation into national law. In the EU Member States, power can be transferred from the Member States and the Council of Ministers to a Committee (in the case of the CTR regime, this is ACTE) in order to be adopted. This difference in procedure, brought about because CTRs are considered as new legislation and not as acquis communitaire to the 91/263 or the 93/97 Directives, could result in the EFTA-EEA Member States erecting barriers to trade by delaying the adoption of the CTR into their national law, while having full access to the markets in other EEA Member States. Following the accession to the European Union of Austria, Finland and Sweden, the relationship between the EU and EFTA under the EEA framework will have to adapt to the new situation. 22 3. PROBLEMS ENCOUNTERED DURING THE IMPLEMENTATION OF THE DIRECTIVE The following sections examine a number of issues that have arisen during the application of the Directive. 3,1 Experience on the Scope of Directive 91/263/EEC The following issues relating to the scope, of the Directive have been identified. Equipment not intended to be connected to the network: Can a grey market develop?. The Directive 91/263/EEC concerns telecommunications equipment capable of being connected to the public telecommunication network in order to send, process or receive information. A critical principle of the Directive is that all equipment with the physical characteristics of telecommunications equipment must have affixed a marking which will indicate whether or not it can be connected to a public network. The marking thus, serves two purposes: it enables a surveillance authority to easily identify the approval status of the equipment while at the same time informing the user of the intended purpose of the equipment. The Directive distinguishes between equipment intended to be connected to the public telecommunications network and equipment not intended for such a purpose and provides that it is only the first one which should be type approved. In 1991, when the Directive was adopted, it was quite clear that the main prerequisites of the type approval procedures were the protection of the public network and the interoperability of the terminal equipment with the public network or via the public network. Accordingly, to the extent that these objectives were met, there was no need for further regulation. Consequently, equipment having the physical characteristics of terminal equipment but not intended to be connected to the public network did not need any further regulation. Given the construction of the present Directive this approach undoubtedly has a solid logical basis. The Directive imposes mandatory CTRs to terminal equipment intended to be connected to the public network. The extension of these mandatory standards to all equipment with the physical characteristics of terminal equipment, disregarding its use, could not be justified by the aims of the Directive. It has however been argued that the distinction between equipment intended to be connected to the network and equipment not intended to be connected may permit the creation of a "grey" market. Manufacturers could declare that then- product is not intended to be connected to the public network and thus avoid the cumbersome procedures of type approval. In this way providers would be able to place their equipment in the market at a considerably lower cost than if the equipment was type approved. If the user connected this unapproved equipment to the network, he would assume all risks and responsibilities thereof. The possible solutions are the following: 23 i. Amend the Directive in such way that all equipment capable for being connected directly or indirectly to the network will have to be type approved: This solution would prevent the creation of a "grey" market but at the same time it would not be in line with the principle of proportionality. The theory of New Approach Directives is that legislative harmonisation should be limited to the adoption of those essential requirements with which products put on the market must conform10. The essential requirements which one should safeguard in the area of terminal equipment are the safety of the network and interoperability (safety of user and of employees are adequately regulated by Directive 73/23/EEC, EMC by Directive 89/336/EEC). However if a terminal is not connected to the public network, none of these essential requirements are in issue any more and therefore there is no justification for a type approval procedure. ii. Provide for national measures which will deter the fraud in an efficient way. The Directive requires Member States to lay down efficient mechanisms for this purpose. This could be achieved by drawing the attention of the users to their responsibilities in case of misuse of the terminal equipment. Manufacturers, in particular, have expressed the view that there must be a balance between regulation and surveillance in order to deter grey importers while not overly penalising legitimate manufacturers. This implies some harmonisation of surveillance between Member States. The user should be adequately informed about the significance of the markings as well as the possible penalties and other consequences in case of a misuse of the equipment. iii. Simplify the requirements to reduce costs of approval and minimise time to market. This would reduce the relative advantage that the grey market has compared to manufacturers who follow the correct regulatory route. It should also reduce the cost of products and improve the responsiveness to the market place. The risk is that problems may arise with compatibility between the terminal equipment and the networks to which they are connected. Equipment indirectly connected to the public network: do personal computers and other IT equipment fall within the scope of this definition ? As mentioned above, the Directive only regulates the placing on the market and connection to the network of equipment intended to be connected to the public network. This can only be equipment directly connected to the termination of the public network or equipment which interworks with a public telecom network 10 Council Resolution of 7 May 1985 on a new approach to technical harmonisation and standards (85/C136/01). 24. • • M » « >. - , > |,^ « »i •vrv. ' being connected directly or indirectly to the network in order to send, process or receive information. It follows from this definition that only equipment capable of interworking with the network can fall within the scope of the Directive. The term interworking contains a clear element of interaction with the network which limits the scope of the Directive only to equipment which has this capability. Therefore in the case of IT equipment, it is the network interface circuitry , integrated or not in the IT equipment, which ensures the interworking of the IT with the network and which therefore has to be type approved together with the software drivers responsible for initiating, terminating or modifying the call. An in-depth analysis of the objectives of the Directive will lead to the same conclusion. The Directive mainly aims at ensuring the protection of the network and the interoperability of the terminal with the network or via the network. It would not therefore be reasonable to impose type approval procedures on IT equipment on the basis of this Directive as far as this equipment functions independently from the network. There is considerable variation across Member States on the approach on indirectly connected terminals. These approaches vary from having no requirements for such equipment beyond that required for directly connected equipment to having a range of requirements for the indirectly connected terminals themselves as well as the switching equipment such as PABX or key systems. These requirements include such aspects as the protection of privacy and the provision of facilities for users with special needs e. g. Visually Handicapped Operators Consoles. There is an urgent need to resolve this issues since private switching equipment represents one of the largest markets for telecommunications terminal equipment in Europe. There is considerable support for the view that Article 2, referring -to equipment which is capable but not intended for connection to the public network is confusing and of little practical benefit. It would also remove the requirement for negative marking which is not found to be helpful by many parties (see Para 3*3). Classes of equipment wtiich could fall under this article are modems used only for private network links but it is difficult for a manufacturer to confirm the "intention of a user of such a portable item. Another example is radio equipment not intended for connection but the considerations in Para 3. 2 below should cover concerns in this area. 3. 2 The coverage of radio equipment There is ambiguity on which radio equipment is covered by the Directive 91/263. The ambiguity relates to whether or not the radio frequency spectrum is part of the "public telecommunications network" due to the fact that it is a limited natural resource accessible to all, including the fixed public telecommunications network. If the spectrum is regarded as part of the public network, any terminal equipment which makes use of a system of communication employing the radio frequency spectrum would be presumed to be intended for connection to the public telecommunications network. 25 On the other hand, if the spectrum is not regarded as part of the network infrastructure, only radio terminal equipment which is intended to interwork with the fixed telecommunications network would be covered by the Directive. The Commission believes that the intention of the Council was to include the radio frequency spectrum which is allocated to public telecommunications within the definition of public network infrastructure and that terminal equipment capable of making use of this spectrum would fall under the TTE Directive. This intention would be made unambiguous by introducing the following alternative text in Article 1. 3 of the Directive : "However, equipment which is capable of connection to the public telecommunications network and which uses the radio frequency spectrum for connection and/or communication is equipment for which the procedures of article 2 may not be applied. " 3. 3 Marking Regime A series of Directives, designed to remove technical barriers to trade, provided for the affixing of the CE marking. Each one of these Directives sets forth its own rules for the use and the design of the CE marking. In the interest of simplifying Community legislation and making it more consistent, the Council adopted Directive 93/68/EEC which aims to replace the various provisions of all these Directives with uniform prescriptions. However, the Directive remains optional until 1st January 1997 so that manufacturers will be able to adjust gradually to the new situations and to sell their stocks of products manufactured in line with the rules that were previously in force, bearing the non-harmonised markings. When the manufacturer follows the harmonised regime and affixes the EC marking on the terminal equipment as described in Directive 93/68/EEC, this marking indicates that the equipment is also presumed to conform to the provisions of all other Directives that may be applicable to it. With respect to terminal equipment, the Directives that may be applicable are the 91/263/EEC TTE Directive, the 73/23/EEC Low Voltage Directive and the 89/336/EEC Electromagnetic Compatibility Directive. The aspect of dual marking appears in some cases where the manufacturer may have an interest in placing on the market terminal equipment which complies at the same time with national requirements and to a CTR. This could be the case, for instance, with EURO ISDN terminal equipment which also is designed to conform to additional national sets of requirements. In this case, two different markings need to be affixed to the equipment. This is acceptable if the documentation accompanying the equipment explicitly indicates the meaning of each of the markings affixed. The practical application of the marking regime has necessitated many discussions with industry representatives. This, in turn, has led to clarifications being given concerning the marking of the equipment for which neither CTRs nor harmonised standards exist; for indirectly connected equipment and for equipment consisting of sub assemblies need only have marks placed on the telecommunications related elements. For example, communications software 26 which can be loaded into a personal computer can only convey marking information in the literature supplied with the product. Industry and some regulators have expressed concerns regarding the effectiveness of negative marking according to Annex VII of Directive 91/263, as a mechanism to control the grey market and they have proposed that negative marking should be abandoned. It should be noted, however, that the intention of the negative marking was more to open up markets for off-network equipment rather than to specifically control the grey market. 3. 4 The slowness of the standardisation process The implementation of Directive 91/263/EEC and its amending Directives has been hampered, among other things, by the delays in standardisation of the technical areas within ETSI where deliverables have often been over a year late. This has resulted in late availability of TBRs to be adopted as CTRs and therefore of harmonised technical regulations governing particular equipment types. Some of the problems encountered have stemmed from inaccurate forecasting of the work involved at the outset, with subsequent pressure to maintain the optimistic deadlines. The choice of approval procedure to be followed within ETSI needs to be clearly agreed at an early stage. The normal practice is to avoid the use of accelerated procedures for regulatory documents. In principle, the accelerated procedures exist to speed up the approval of 'non-contentious' issues. However because of the need to generate and adopt the TBRs quickly, the accelerated procedures have been used in an attempt to speed up the elaboration of TBRs which may contain contentious issues. This can result in failed votes which require reference back and consequently result in no saving of time. The lack of TBRs and CTRs for particular equipment types has meant that, in practice, some of these areas have been governed by the NET regime. This has caused confusion for manufacturers and suppliers, particularly those new to the European market, in that under the NET regime, approval must be applied for in each of the Member States, but under the CTR regime, now governing equipment types for which CTRs exist, approval need only be granted in one Member State for the product to be placed on the market throughout the EU. The delays during the production of European Telecommunications Standards have been particularly noticeable in the ISDN and DECT cases. The delays to the DECT standards were partly caused by the lack of personnel wjthin ETSI and the manufacturers to develop these standards because a greater emphasis was placed on the development of standards for GSM. This point is specifically mentioned in the recent Green Paper on Mobile Communications: "DECT has [. ] faced a number of issues during development [including] competition from investment in the development of GSM, the development of the resulting in a shortage of manpower for 27 >••"> v~- • f -• standard [and] as with GSM, there have been delays in getting CTRs approved in good time. "l l The delays in development of the TBRs within ETSI stem partly from the way in which ETSI itself operates. It has to be noted that the right level of resources, is not always put at the disposal of the recognised standardisation organisations, in particular in the case of ETSI, by the ETSI members themselves. It is essential to have the timely availability of experts whereby work on the identified technical basis for regulations can be effected speedily and within the time schedule envisaged. It may be that the non-availability of experts is due to the relative priority of the class of terminals being addressed with respect to market needs. Where this is the cause, this should be made clear. In addition, experience has shown that when ETSI needs help on interpretation of the essential requirements laid down by both Directives, this guidance is not communicated in an effective way to ETSI. The current procedures of requesting help and receiving a response via a chain involving the ETSI TBR manager, an ETSI rapporteur, a TRAC correspondent and thence reporting back to the Commission Services have great scope for improvement. A direct route of communication between the Commission services and ETSI TCs and STCs is available by the use of Commission Counsellors but a lack of resources on the part of the Commission Services has reduced the effectiveness of this mechanism. Delays have also been introduced by the lack of clear guidance from the regulators. In some cases it has taken a number of ACTE meetings to resolve certain issues e. g. the X. 25 layer issue, the ERMES CTR issue/the coverage of TETRA by 91/263, indirectly connected terminals. Having regard to the timely development of TBRs experience has also shown that the ETSI TC/STC working practices, in particular regarding the consensus making process and the resolution procedures following a Public Enquiry, are too slow and cumbersome. It is believed that considerable time could be saved if, from the beginning of the TBR work, the working practices would take into account for agreement at the final voting stage. The need for a review of the working procedures of European standards organisations in the development of harmonised standards is urgent as indicated by the recent Bangemann Group Report: "The Group recommends a review of the European standardisation process in order to increase its speed and responsiveness to markets. "n T^his report highlights three levels at which action should be taken to rectify the present situation: operators, investors and public procurement offices should establish an MoU to set specification requirements which would provide input to 11 COM (94) 145. 27. 04. 1994, Towards a Personal Communications Environment: Green Paper on a Common Approach in the field of mobile and personal communications within the European Union, Annex A Section 2. 2. 12 "Europe and the global information society: Recommendations to the European Council", The Bangemann High-Lcvel Group on the Information Society, 26 May 1994, p. 14. 28 'J. "> - * * ». •'. " '• ' • •. - -. the recognised standardisation bodies as a way of responsiveness; establish their work programmes on the basis of market priorities. increasing market the European standards institutes should be encouraged to 3. 5 Experiences in the Elaboration of TBRs There have been a number of problems encountered within ETSI during the course of elaboration of the CTRs requested by the Commission. These problems have slowed down the production of the TBRs or have stifled debate on technical issues. Frequently, the standards upon which the TBRs are based prove not to be fit for the purpose and result in much more work being required than was originally predicted. The resulting delays are not highlighted early enough and therefore not reflected in the workplan. The Commission also believes that work on regulatory standards should concentrate on what is 'essential' in some technical areas. For example, no firm position has been reached concerning the inclusion of all three layers in TBR2 (X. 25 Network Access) despite several attempts at reaching agreement. This has resulted in ETSI developing full three layer13 documents when only Layer 1 could be required14. A similar problem occurred with the TBR 9 (GSM Phase 1 Telephony Attachment Requirements) and its 'bis', 'ter* and 'quad* extensions. Subsequently, the *bis', 'ter" and 'quad' extensions have not been adopted as CTRs, but considered as voluntary standards. These types of problems result in significant delays due to the extra work involved. There are problems in developing the TBRs as ETSI is frequently lacking a well defined interpretation of the applicability of the Directives. To take a recent example, it is still unclear how satellite networks will be regulated. The question arises as to whether or not the satellite network is part of the infrastructure as defined under 91/263/EEC and as to which side of the satellite is considered as the Network Termination Point for the purposes of developing a TBR. Clear and consistent guidance by the Commission must be given to ETSI in this area. After à slow start, in some areas, ETSI has learnt that better structuring of the test parts is a key factor in speeding-up the production and improving the quality of the TBRs. As a consequence, the new TBRs 19 & 20 (GSM Phase 2) should provide a significant improvement to the testing regime for GSM The Commission believes that there should be more involvement of technical experts during the planning phases of TBR production, so that more realistic and accurate time scales and resource predictions are indicated from the beginning of the work. A particular problem has been the delays resulting from the requirement to translate the TBRs into all Union languages. This problem has been made worse by the enlargement of the Union. The use of harmonised standards may alleviate this problem. i. e. including only the three lowest layers of the ISO Open Systems Interconnect 7 Layer Model. 13 14 ACTE has issued an informal opinion that only level 1 should be regulated. 29 There have been difficulties with the maintenance of CTRs following adoption. Formally amendments cannot be made without following a process which is equivalent to adopting anew CTR. A pragmatic solution has been adopted by the issuing of Advisory Notes which clarify the ISDN and GSM CTRs. However, there is no legal status for these notes. Consideration should be given to an efficient process whereby CTRs can be maintained in a controlled manner in the light of experience. A possible solution could be based upon the official corrigendum procedure. 3. 6 Harmonised standards and CTRs Directive 91/263/EEC has been based on the principles laid down by the Council resolution of 7 May 1985 on the New Approach to technical harmonisation and standards. According to these principles, the legislative harmonisation should be limited to the adoption of the essential requirements in the general interest. The elaboration of these essential requirements into harmonised standards is entrusted to the standardisation bodies. Compliance with these harmonised standards gives presumption of conformity to the relevant essential requirements. The Directive 91/263/EEC diverges from the classical New Approach model by imposing mandatory standards CTRs for reasons explained the recitals of the Directive: the essential requirements related to "whereas in respect of interworking with public telecommunications networks and in cases where it is justified, through such networks, it is generally not possible to comply with such requirements other than by the application of unique technical solutions; whereas such solutions shall therefore be mandatory. " While this recital suggests that interworking of the equipment with the network can be achieved only through a unique technical solution, the qualification Min generaT implies that exceptions of this general rule are possible. This position is reinforced by Article 6 par. 2 of the Directive where it is provided that: " the Commission shall. adopt. the measure identifying the type of terminal equipment for which a common technical regulation is required. " It follows that terminal equipment is the subject of CTR only if this is considered necessary. It is for the Commission to identify in which cases the interworking of terminal equipment with the network can only be achieved through a unique technical solution and propose the corresponding CTRs to the ACTE committee. In all other cases, the principles of the New Approach apply in their entirety. Where delay in the production of a CTR is prejudicing the development of the European Type Approval regime the Commission can propose the use of harmonised standards. 30 «»-i>«t-r-*T>**-f«e ,?»i-^'"> • 'r' w. rç~-:r" \- ** -. -* Consequently it is the Commission Services position that :- In the absence of a CTR but in the presence of a relevant harmonised standard whose reference has been published in the EU Official Journal, compliance of terminal equipment to the essential requirements laid down in Article 4 of Directive 91/263/EEC will be presumed. Terminal equipment compliant with these essential requirements can be affixed the EC marking and circulate freely in the EU. The absence of the CTR may either be due to delay in its production or to the fact that a CTR is not required. Notwithstanding the clear Commission Services position on this matter, certain Member States believe that, due to the nature of the transposition of the Directive into national law and their interpretation of European law. harmonised standards may not be used as described above. Furthermore, doubts have been expressed as to the practicality of using harmonised standards in a consistent manner. The Member States who have reservations of the use of harmonised standards believe it is most important to ensure that there is no ambiguity in any new legislation. 3. 7 Competition amongst Designated Laboratories Member States are in the process of notifying to the Commission not only the national notified bodies but also the designated laboratories. It would be useful for Member States to also notify organisations which are accredited to make audits for the approval of quality assurance systems according to Annex III and IV of Directive 91/263/EEC. Regarding Notified Bodies, a list has been published in the Official Journal15. This list contains 18 entries covering 10 of the then Member States plus Austria, Finland, Norway and Sweden. Laboratories may be designated either with respect to CTRs or TBRs once they have passed the adoption procedure. Given that manufacturers also can choose Notified Bodies, competition has therefore started between both laboratories and Notified Bodies. It is most important that laboratories are truly independent, including lack of subsidy as part of a larger organisation and cross subsidy from other work. In order to give confidence to the market, the need for full independence and transparency is particularly important where an designated test house has in the past been within a network operator's overall organisation. The Commission will also ensure that in practice mutual recognition of approvals and results will operate fairly and with full reciprocity between all Member States. 3. 8 Responsiveness of Processes Supporting the Directives The speed of resolution of issues relating to the implementation of the directives has been criticised. This is, in part, due to the complexity of the subject and the many different interest groups both within and between Member States. An 15 OJNo. C203, 23. 07. 1994 31 example of this complexity is the process whereby the specification of what is truly an "essential" requirement as defined under article. 4 of the Directive involves technical, regulatory, marketing, legal and testing considerations as well as a full understanding of the intentions of the Directives. All this has to be resolved in an environment where technology, markets and regulatory policy are all changing rapidly. Issues such as the above example are resolved by the various bodies described in Annex 1 and co-ordinated by Commission Services having consulted ACTE. Since most of the bodies involved are representative for all the regulatory and economic players, the process can become cumbersome resulting in slowness and, in some cases, loss of focus. Further delays can be introduced following the resolution of issues due to the nature and performance of the instruments used to implement decisions such as Commission Decisions. Often legal opinion is sought which can introduce further delays. While many of the delays experienced in the resolution of problems may be inevitable, it is suggested that in any review of the current Directives the following issues should be considered:- The task being tackled seems too complex and should be simplified. The right balance between the extent of the requirements, the heaviness of the regulation and the extent of the surveillance should be established. The processes should be improved, perhaps by applying techniques such as Business Process Re-engineering. 3. 9 Assessment of Conformity Concerns have been expressed on the difficulties experienced in ensuring consistency in the application of the procedures of the Directive between Member States. In order to ensure that there is a consistent interpretation of the Directive the European Organisation of Testing and Certification has been mandated to produce the "Handbook on Implementation of Conformity Assessment Procedures relating to Directive 91/263/EEC". This handbook has been prepared by the ADLNB members. In general the Handbook is seen as a useful clarification of the Directive. There was a general belief that the interpretation included in Annex 2 of the Handbook was too onerous. Consequently this part of the handbook has been redrafted to meet these concerns. 32 4. P E R S P E C T I V ES F OR T HE F U T U RE customers, terminal manufacturers, network The regime has been criticised as extremely rigid and it has been argued that in practice the Directives have not always equally met the requirements of all parties i. e. residential customers, business equipment manufacturers, new operators, established operators, regulators. Manufacturers have been arguing that the telecommunications industry has changed to such an extent that there is no longer a need for such a stringent type approval regime. This may be true. It has also been noted that large sectors of the market are not yét addressed e. £ analogue telephones and PABX. The experience gained by the implementation of the present Directive and the comments that the Commission has received from the various interested parties lead the Commission to the conclusion that the following points may require reconsideration: 4. 1 Essential Requirements According to one of the fundamental principles of the new approach, the legislative harmonisation shall be limited to the adoption of the essential safety requirements (or other requirements in the general interest). One of the essential requirements laid down by Directive 91/263/EEC is the interoperability of the terminal with the network and in justified cases the interoperability of the terminals via the network. There is however a concern whether interoperability ought to be retained as an essential requirement in the present Directive. On the one hand the TransEuropean Network provision of Articles 129 b), 129 c), and J 29 i), calls for deriving the full benefits of TENs and by "promoting interconnection and interoperability of national networks as well as access to such networks". These objectives would be enhanced if they were complemented by a single European market for compatible terminals. The changes in the regulatory environment and markets for new network providers means that the old definition of the term "public network" is becoming more and more impractical for this purpose. Interconnection and inter-operability requirements may have an effect-on any re-definition of the currently defined essential requirements. '. - In addition, due account should be taken of the Civil Protection Code. For example, the European Emergency number "112" can only be used if a 112 call can be made, if the Emergency Centre can be reached, if the type of distress/emergency situation can be communicated and repeated and if instructions can be received by the caller. Other references could be given to tracing or erroneous call, to interception, and to the public security exemption clause of Article 36 of the Treaty. On the other hand, other Approval regimes such as the US appear to function well with a much more limited definition of what is "essential" and there is a general desire to reduce the complexity and cost of type approvals. These issues along with others like the potential regulation of aspects such as the regulation of terminals for people with special needs suggest that a fundamental 33 the definition of what is truly "essential" and of the review is required of mechanisms that ensure compliance to those requirements, in particular, the CTRs and the use of harmonised standards. The Commission has started work on this review. 4. 2 Conformity assessment procedures: The time for simplification. The conformity assessment procedures of the Directive have been criticised as complex, lengthy and costly. Furthermore it can be argued that the complexity of these procedures may favour the development of the grey market. These concerns could be addressed in two different ways: Firstly, the principle of using the models of the Global Approach already referred to in the Directives should be maintained. However, each of the procedures could be revisited for the purpose of relaxing the requirements as contained in the current annexes. It would, in addition, be highly desirable to scrutinise the rationale for the test cases themselves. Furthermore, a number of identified test suites could be entrusted to a manufacturers declaration according to Module A. In this process the Notified Bodies would still maintain the principle of safe guarding appearing in an a priori assessment. Such a three step relaxation is in fully line with the spirit of the Directives. Secondly, a procedure totally relying on full confidence in a manufacturers declaration is theoretically possible. This wouM imply that: - self declaration of the manufacturer or the importer: according to Module A the EC declaration of conformity certifies that the product concerned complies with the relevant CTRs or harmonised standards. A notified body should subsequently issue the administrative approval on the basis of this self declaration. The notified body should keep a register with these self declarations, available to all other notified bodies or national authorities. Further to this procedure, the manufacturer will be able to affix the CE marking of conformity on the terminal and place it on the market. - such an a posteriori philosophy would require intensive market surveillance and strict penalties should be provided for the manufacturer who has made a false declaration. Under most national laws, a false declaration to an authority may generate penal, administrative and civil responsibilities. There is however very different and strong views regarding a priori versus a posteriori assessments. In particular regarding radio communications it seems rather impossible to rely on a posteriori assessments. It should therefore be considered to further investigate the first route outlined above. It may well be necessary to improve the effectiveness of market surveillance carried out by the Member States in order to complement a possible simplification in conformity assessment procedures 34 v>sy *£*<«» 4. 3 Modifications of the scope of the Directive The current scope of the Directive distinguished' between terminal equipment intended to be connected to a public network versus equipment not intended to be connected to a public network. With the appearance of private telecommunications networks in particular in the business sector as described in a recent report presented to the ETSI Business Telecommunications Technical Committee (TC-BTC), due consideration needs to be taken of the existence of this large and quickly growing market. with respect to the objectives of the directives. 4. 4 The Rationale for a Radio Equipment Directive As already discussed certain types of radio equipment does not fall within the scope of the Directive. However the free circulation of this equipment can be lawfully impeded by national authorities on the grounds of possible harmful interferences. The radio spectrum is a limited natural resource and accordingly the effective use of radio frequency spectrum is an essential requirement which can justify the adoption of harmonisation measures at a Community level. Mobile telecommunications are currently the most flourishing sector in the whole telecommunication area. Private business gain every day efficiency by the introduction of radio closed user groups which permit the employees to move around while keeping permanently in touch with their offices. Consequently, manufacturers urgently need a harmonised and stable legal framework which will permit them to create strong economies of scale in this new strategic market. There is a clear preference for there not to be a separate Radio Directive but to include any radio terminal specific requirements within a single terminals directive. To this end, the Commission envisages the amendment of the Directives which would lay down a harmonised type approval scheme for communications terminal equipment making use of telecommunications allocated spectrum. Care will be necessary in defining the borderline between spectrum management and EMC. It is presumed that spectrum allocation aspects will continue to fall outside the scope of any terminals directive. 4. 5 Relations with ETSI is to the entrusted recognised standardisation The harmonised standards drawn up in respect of the essential requirements applicable bodies ETSI/CEN/CENELEC. Up until now most CTRs were based in their entirety upon TBRs produced and agreed by ETSI although CENELEC has been involved in some aspects of EMC. The relation with ETSI is therefore of particular interest. As the Commission has the special status of Councillor at ETSI the co-operation in the administrative level is recognised by both parties as being efficient, professional and satisfactory. At the technical level, and for a number of reasons covered in previous sections, ETSI has not been capable of finalising a number of deliverables at the point in time originally forecast. 35 The Commission believes that ETSI TC/STC working practices can be made more effective within the current ETSI Rules of Procedure. This proposal forms the basis of Recommendation Number 3. Furthermore, experience is proving that the maintenance of adopted TBRs needs to be addressed with high priority The Resolution recently adopted at the ETSI General Assembly upon a proposal from the High Level Task Force provides for an important restructuring within ETSI whereby the concerns above could be lifted. • • „ • 4. 6 Liberalisation of Infrastructure As already indicated the current type approval legislation has been built upon the concept of public telecommunications network. The security of this network as well as its harmonious function with connected equipment were considered a public concern justifying regulation, for it represented a huge investment serving special national interest. However, the definition given to this public infrastructure by the Directive clearly refers to the old telecommunications environment where the network was a state owned infrastructure. Although this has changed in some member states where the telecom infrastructure is liberalised or privatised, the definition has been accepted as still valid, the reasoning being that the term "public" does not refer to ownership but indicates the openness of the infrastructure to the public. infrastructure which is open to all Consequently, any telecommunication members of the public on the same basis (and on which ONP obligations are imposed) is considered as public telecommunications infrastructure deserving regulatoTy protection. However in view of the imminent liberalisation of the infrastructure, these definitions will need revision. The liberalisation regime will give rise to the emergence of a multitude of network operators not necessarily of the same size or with the same functions and subsequent obligations. The current regulatory environment will require substantial modification to handle this situation. V The present definition of terminal equipment relies on the existence of harmonised public networks. If this notion disappears, it would be very difficult to make the distinction between a switch and a terminal since at the termination point of one network, may be the switching equipment of another network or service provider. The distinction between terminal equipment and infrastructure equipment is becoming increasingly difficult. The interconnection of all infrastructures and the interoperability of services and applications will become an increasingly important issue, since as already stressed in the Bangemann report, these two features are essential to the deployment of the information infrastructure. It is noteworthy that the ONP Directives, which under the present regime regulate the relation between the network operator and a service provider refer to a situation, where the network operator is a monopoly or holds a dominant position and therefore it is susceptible to impede competition by refusing access 36 to its network or by adopting technical specifications which do not permit interconnection of the networks or interoperability of services. In this liberalised environment, where many more players will provide an ever- wider range of network services, the challenges presented to the establishment of a single harmonised telecommunications terminal market will be considerable. Harmonised standards will offer to all economic operators affected by telecommunications necessary safeguards that will enable them to benefit from the information society. However, under certain circumstances, conformity assessment can be equally well based upon compliance with the essential requirements in the absence of TBRs. Thus, the Notified Bodies nominated by the Member States should be encouraged to make use of this option where there is market demand and TBRs have not yet been developed. The future situation will multiple and competing network providers is believed to lead to the offering of new innovative services and intelligent use of the subscriber interfaces. In order to preserve a multi-vendor Community-wide equipment market "lock-in" or "bundling" of services and equipment has to be avoided. A balance will therefore have to be stuck between regulation and competition. The implementation thereof may be best assured through the future license regime. 37 •«• • f ? » ^ * i ' * * ^1" j f » - " ' ^ v ** T, r? ' • • ' •• l*~*"N*»*pr''". ''»'''-. * • -»• •. -. -. ,. tr. ,. - __. -, •% • • -% *^"». »- ,^»-'"«;- 5. CONCLUSIONS AND RECOMMENDATIONS Directive 91/263/EEC established an internal market in the terminal equipment sector. Equipment duly commercialised and connected to the network in the rest of the Community. in one Member State can be freely type approved The adoption of 11 CTRs by the Commission enabled the achievement of a considerable harmonisation in the sector and that a further batch of 12 CTRs is under way is noted with satisfaction. In view of the recent developments in the sector, some aspects of the mechanisms of the Directive have been criticised as cumbersome and non proportionate to the objective aimed at. The regime would correspond better to the actual needs of the markets if: • essential requirements were reduced to the absolute minimum; - guidance regarding regulatory aspects were improved. - the consultation process were to become more effective. • the production of harmonised standards was accelerated; - leading to timely availability of relevant standards. • conformity assessment procedures were relaxed; - true cost-based type approval was a reality. - accreditation criteria were fully harmonised. • regulatory a telecommunications allocated spectrum established: framework radio for terminal equipment using - effective use of frequency spectrum became horizontal. - possibility to create strong economies of scales in this new strategic market was achieved. The first recommendation is that, given the extent of the issues identified above, it is recommended that the two Directives" are fundamentally reviewed and changed to adapt to the new dynamics of the market place and the future needs of the European Information Society. The other three recommendations aim to provide for an immediate improvement regarding the points addressed above, pending the fundamental review. 38 ' •««•?•. ;. - v t. - -: •-•- • * RECOMMENDATIONS - •••••••V- < * , v. : The extent of the issues identified in this progress report and the changes to the environment since the Directives were originally drafted, suggests the following recommendation: Recommendation N° 1: It is recommended that the two Directives are fundamentally reviewed and amended as necessary in order to adapt to the new dynamics of the market place and the needs of the European Information Society over the next ten years. Full account should be taken of current arid planned horizontal legislation as well as developments in the liberalisation of the'infrastructure. In the meantime, some of the more pressing issues can be addressed by the following shorter term actions. The following recommendations try to maximise the synergy between the directly involved players for the purpose of shortening the backlog which unfortunately exists today. These recommendations aim to achieve improvements which would have immediate effect. In the area of standardisation experience has shown that the regulatory requirements, which have a~Dne-to-one correlation with the essential requirements laid down by both in an effective way to the standardisation directives, are not communicated organisations, in particular to ETSI. The current procedures of entrusting the communication to a chain via the ETSI TBR manager, via an ETSI rapporteur, via a TRAC correspondent and then reporting back to ETSI Technical Assembly and to the Commission Services have a great scope for improvement. The considerable delay and scope for different if a single management information point in the Commission was informed as soon as any relevant issue is identified. This observation leads to the following recommendation : interpretations would be reduced Recommendation N° 2: For the purpose of improving the guidance to standardisation organisations, in particular to ETSI, in the area-of regulatory constraints, objectives and1 requirements, the current communication chain shall be replaced by a focal management information point within the Commission Services. ; The Commission Services would, of course, continue to take into account the interests of all parties, industry, regulators and operators. • Having regard to the timely development of the Technical Basis for Regulations, experience has shown that the ETSI procedures, in particular regarding the consensus making process and the resolution procedures following a public enquiry, cause 39 '•••fjB* • • 1 I H' • ' » • * » •< > VV. fV^ •••. '• - ; • * *. >. ' ; •• r: ;- > •-• unnecessary delays. It is believed that much time could be saved if, from the beginning of the TBR mandate assignment, every decision at all levels with ETSI were to be made taking due account of the final voting. The whole process should be reviewed, from drafting of scope statements to publication in National Regulations. These aspects are covered by the following recommendation : Recommendation N° 3: Having regard to the considerable delays imposed by the current working methods applied in the elaboration of CTRs, a review should be carried out of the processes anï decision making at all levels in the development of the Common Technical Regulations should be carried out taking into account the need for agreement at the final voting stage and always limiting the scope strictly to the essential requirements applicable. • Observing that considerable time elapses between the adoption of the draft measures by the ACTE Committee and the publication of the measures in the Official Journal, it is understood that this delay is partly caused by the practice of having the Commission translation services technical specifications referred to in the Decisions. The overall process would be significantly speeded up if only the Decision itself were translated. into all Community languages, translate, the To improve this situation reference is given to recommendation N° 3, which has a direct parallel in the attached draft Council Resolution, (ref. draft Council Resolution, section "Invites the Commission", paragraph c): Recommendation N° 4: In order to accelerate the timely availability of Commission Decisions, the Commission Services should minimise the translation requirements to the Annexes of those decisions, while duly taking into account the legal obligations of the CTRs. 40 ANNEX 1 PROCESS FOR THE ADOPTION OF C T RS The overall process including consultations is shown in the following diagram: The Players & the System OFFICIAL JOURNAU EP& COUNCIL rzn REPORT TO EQUIPMENT SUPPLIERS ETSI COMMISSION ACTE TECHNICAL COMMITTEES NETWORK OPERATORS] TRAC MEMBER STATE OR EFTA MEMBER NOTIFIED BODY DESIGNATED LABORATORY ACTE: The Approvals Committee for Terminal Equipment was set up under the / Terminal Equipment Directive to advise the CEC in its drive towards harmonisation of technical standards for terminal equipment. ACTE is chaired by a representative of the Commission and comprises of delegations from each of the Member States. The Committee is of an advisory nature. The opinion of the Committee can be requested following two different approaches. Either an opinion of a general nature can be sought, if necessary by taking a vote. The opinion is recorded by simply reflecting the majority of a vote. Alternatively, in the particular case of identifying the type of terminals for which a CTR should be developed, and for the later opinion on the draft measures proposed by the representatives of the Commission, the opinion v shall be delivered by the majority as laid down in Article 148 (2) of the Treaty. TRAC, ETSI and the EFTA countries are invited to send observer delegations to ACTE. These delegations participate in all parts of ACTE's work except. the regulatory aspects. The Committee operates under the commitology rules that apply to all Commission chaired committees. These rules cover such aspects as voting procedures, representation, quora etc. ETSI: The European Telecommunications Standards Institute has over 300 members from all fields of the telecommunications sector and is open for membership to 41 all countries within the CEPT geographical area (continental Europe). Among other activities, ETSI produces TBRs according to mandates provided by the CEC and based on one or more European Telecommunication Standards (ETSs). ETSI has the responsibility of maintaining the standards referred to in the CTRs. TRAC: The Telecommunications Regulations Application Committee provides advice on request from the Commission to establish a technically consistent framework for CTRs and to assist with the elaboration of the scope statements for TBRs. The TRAC representatives generally are delegations from each of the Member States and from the EFTA and some other regulators and operators. Other European responsibilities of TRAC outside the scope of the CTR regime include advising ETSI on the work plan. representing countries ADLNB: The Association of Designated Laboratories and Notified Bodies is open for membership to all Designated Laboratories (DLs) and Notified Bodies (NBs). The DLs are responsible for testing and the NBs for type approval of telecommunications equipment under the relevant national legislation. The ADLNB provides the forum for the DLs and NBs to exchange information freely and to discuss issues relating to the implementation of the Conformity Assessment Procedures (see Section 3. 1). MSs: for implementing the appropriate national The governments of the Member States are responsible for designating the Notified Bodies and Designated Laboratories, for the proper accreditations legislation to ensure and harmonisation of the Telecommunication Terminal Equipment market. They must ensure that national testing regimes as implemented by the NBs and DLs are limited to the essential requirements laid down in the CTRs. They are also responsible for market surveillance and ensuring that equipment is only placed on the market if it is appropriately marked. In order to comply with the international obligations stipulated by GATT, the Commission undertakes that they will carry out the notifications for every CTR ahead of its publication in the Official Journal. Notifications are addressed to the GATT Committee on Technical Barriers to Trade. Notifications are done under the GATT-TBT-Code Article 2. 5. 2 as the CTRs constitute a technical regulation "which may have a significant effect on trade of the other Parties". It should be noted that CTRs do not fall under the GATT-TBT-Article 4 on preparation, adoption and applications of standards. 42 ANNEX 2 NUMBERS OF PEOPLE WITH SPECIAL NEEDS IN EUROPE In Europe there are about 100 million elderly people and 50 million who are disabled, according to "The forgotten Millions : Access to telecommunications for people with disabilities" (1994, Office for Official Publications of the European Communities, Luxembourg), where the following impairments are ' listed: Mobility impaired Wheelchair user Cannot walk without aid Hearing impaired Profoundly deaf Hard of Hearing Visually impaired Blind Low vision Speech and language impaired Speech Language Dyslexia Intellectually impaired Dexterity impaired fingers Cannot use Cannot use one arm Reduced strength Reduced co-ordination 2,800,000 45,000,000 1,100,000 80,000,000 1,100,000 11,500,000 2,300,000 5,600,000 25,000,000 30,000,000 1,100,000 1,100,000 22,500,000 11,500,000 All the above impairments impact on the use of telecommunications services - clearly, disabled people are a significant part of the telecommunications market. 43 •"f-Si*". a»""*' ANNEX 3 LIST OF NOTIFIED BODIES This list refers to the situation as reported up to 31 October 1995. Updated lists will be published from time to time in the Official Journal. The up to date situation with respect to both Notified Bodies and Designated Laboratories can be confirmed by reference to the appropriate Notified Body. LIST OF NOTIFIED BODIES Name and address NATIONAL STANDARDS AUTHORITY OF IRELAND Nsai, Gasnevin IRL - Dublin 9 ISTITUTOITALIANO DEL MARCHIO DI QUALITA - IMQ Slsfema CSQ V. Quintiliano 43 I-20138Milano DIRECTION GENERALE DES POSTES ET TELECOMMUNICATIONS 20 Avenue de Ségur F - 75700 Paris ISPETTORATO GENERALE DELLE TELECOMUNICAZIONI IGT Viale America 201 I-00144 Roma HOOFDDIRECTIE TELECONJMUNICATIE EN POST - DIRECTE OPERATIONELE ZAKEN Postbus450 NL - 9700 Al Groningen Identif- cation number Responsible for the following products Responsible for the following procedures/modules Annexes ' of the Directives 0050 All telecommunications terminal equipment 0051 All telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Production quality assurance Full quality assurance Annex I Annex II Annex in Annex IV Annex HI Annex IV 0165 All telecommunications terminal equipment 0166 All telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Type-examination Conformity to type Annex I Annex H Annex HI Annex IV Annex I Annex II Type-examination Conformity to type Annex I Annex H 0167 All telecommunications terminal equipment and satellite earth station equipment 44 Name and address BRITISH APPROVALS BOARD FOR TELECOMMUNICATIONS BABT Claremont House, 34 Molesey Road, Hersham, Walton-on-Thames Surrey UK - KT12 4RQ TELESTYRELSEN Holsteinsgade 63 DK-2100Kobenhavn BUNDESAMT FUR ZULASSUNGEN IN DER TELEKOMMUNIKATION BZT Postfach 10 04 43 D - 66004 Saarbrûcken DELTA DANSK ELEKTRONIK, LYS & AKUSTIK Venlighedsvej 4 DK - 2970 Horsholm DIRECCION GENERAL DE TELECOMUNICACIONES Plaza de la Cibeles S/N Palacio de Comunicaciones E-28014 Madrid KEMA NV Kwaliteitssystemen Postbus 9035 Ultrechseweg310 NL - 6800 Et Arnhem SWEDISH NATIONAL TESTING AND RESEARCH INSTITUTE SP Box 857 S-501 15 Boras 0402 * Identif- cation number Responsible for the following products Responsible for the following procedures/modules Annexes of the Directives 0168 All telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Annex I Annex II Annex HI Annex IV 0170 0188 All telecommunications terminal equipment All telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Annex I Annex II Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Annex I Annex II Annex III Annex IV 0199 All telecommunications terminal equipment Production quality assurance Full quality assurance Annex EH Annex IV 0341 0344 All telecommunications terminal equipment and satellite earth station equipment Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Annex I Annex II Annex IH Annex IV Production quality assurance Full quality assurance Annex III Annex IV Type-examination Conformity to type Annex I Annex II All telecommunications terminal equipment and satellite earth station equipment Tele Terminal Equipment for connection to public analogue network except PABX 45 V4**'' t*l*f'<\:+. 7rf. Name and address Idcntif- cation number Responsible for the following products Responsible for the following procedures/modules Annexes of the Directives SIS CERTEFIERING AB Box 3295 S - 103 66 Stockholm SEMKOAB Box 1103 S-164 22Kista 0412 0413 All telecommunications terminal equipment Telefax machines and telefax modems Modems incl. stand alone, printed circuit cards in PC and lap top, Computer equipments with tele connections Alarm equipments with tele connections Remote-control-and control equipments with tele connections, Telefax switches, Terminals for the disabled, Number transmitters All telecommunications terminal equipment Production quality assurance Full quality assurance Conformity to type Annex HI Annex IV Annex II Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Annex I Annex II Annex HI Annex IV 0416 All telecommunications terminal equipment Production quality assurance Full quality assurance Annex HI Annex IV 0436 All ; telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Annex I Annex H 46 0415 INSTITUTODAS COMUNICACOES DE PORTUGAL ICP Avenida José Malhoa, Lote 16832 P- lOOOLisboa SUOMEN STAND ARDISOIMISLHTTO SFS SERTIFIOINTIOSASTO (FINNISH STANDARDS ASSOCIATION SFS - CERTIFICATION DEPARTMENT Maistraatinportti 2 FIN - 00240 Helsinki COMLAB Comlab P. O. Box 96 NL - 2007 Kjeller rtrr^r. '»}çr ^. T^ff^T :«'::*$- :•£'•'%• Name and address ÔSTERREICHISCHER VERBANDFUR ELEKTROTECHNIK (ÔVE) Eschenbachgasse 9 A-1010Wien INSTITUT BELGE DES SERVICES POSTAUX ET DES TELECOMMUNICATIONS IBPT Avenue de l'Astronomie 14 Boîte 21 B- 1030 Bruxelles SERVICE DE L'ENERGIE DE L'ETAT SEE B. P. 10 L - 2010 Luxembourg TELECOMMUNICATIONS ADMINISTRATION CENTRE TAC P. O. Box 53 FIN-00211 Helsinki DANSK STANDARD Baunegardsvej 73 DK - 2900 Hilierup NATIONAL TELECOMMUNICATIONS COMMISSION (NTC) 60, Kiffisias Avenue GR- 15125 Maroussi ' Identif- cation number Responsible for the following products Responsible for the following procedures/modules Annexes of the Directives 0462 All telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Annex I Annex H Annex HI Annex IV 0468 All telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Production quality assurance Annex I Annex H* Annex in 0499 " " 0523 All telecommunications terminal equipment and satellite earth station equipment AU telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Type-examination Conformity to type Annex I Annex n Annex HI Annex IV Annex I Annex n 0527 0544 J All- telecommunications terminal equipment All telecommunications terminal equipment Production quality assurance Full quality assurance Type-examination Conformity to type Annex in Annex IV Annex I Annexn 47 ANNEX 4 OFFICIAL JOURNAL REFERENCES TO ADOPTED C T RS GSM Access GSM Telephony DECT Access DECT Telephony TBR Official Journal Reference TBR5 (OJL8 94/11/EC) TBR9 (OJL8 94/12/EC) ' TBR6 (OJL194 94/471/EC) TBR10 (OJL194 94/472;EC) ONP 2 Mbit/s Leased Line unstructured TBR12 (OJL194 94/470/EC) ONP 64 Kbit/s Leased Line TBR14 (OJL339 94/821/EC) ISDN Basic Access, Bridging Measure (OJL329 94/797/EC) ISDN Primary Rate Access, Bridging Measure (OJ L329 94/796/EC) ERMES TBR7 (OJL182 95/290/EC) 48 ISSN 0254-1475 COM(96) 114 final DOCUMENTS EN 15 06 Catalogue number : CB-CO-96-127-EN-C ISBN 92-78-01787-6 Office for Official Publications of the European Communities L-2985 Luxembourg ^°1

Директива 96/20/ЕО на Комисията от 27 март 1996 година за привеждане в съответствие с техническия прогрес на Директива 70/157/ЕИО на Съвета относно допустимото ниво на шума и изпускателната уредба на моторни превозни средстваТекст от значение за ЕИП.

http://publications.europa.eu/resource/cellar/402d7376-654e-4270-921f-50c400de740b

bul

13/т. 17 BG Официален вестник на Европейския съюз 111 31996L0020 L 92/23 ОФИЦИАЛЕН ВЕСТНИК НА ЕВРОПЕЙСКИТЕ ОБЩНОСТИ 13. 4. 1996 ДИРЕКТИВА 96/20/ЕО НА КОМИСИЯТА от 27 март 1996 година за привеждане в съответствие с техническия прогрес на Директива 70/157/ЕИО на Съвета относно допустимото ниво на шума и изпускателната уредба на моторни превозни средства (текст от значение за ЕИП) КОМИСИЯТА НА ЕВРОПЕЙСКИТЕ ОБЩНОСТИ, като взе предвид Договора за създаване на Европейската общност, като взе предвид Директива 70/156/ЕИО на Съвета от 6 февруари 1970 г. за сближаване на законодателствата на държавите-членки относно типовото одобрение на моторни превозни средства и тех- ните ремаркета (1), последно изменена с Директива 95/54/ЕО (2) на Комисията, и по-специално член 13, параграф 2 от същата, като взе предвид Директива 70/157/ЕИО на Съвета от 6 февруари 1970 г. за сближаване на законодателствата на държавите-членки относно допустимото ниво на шума и изпускателната уредба на моторни превозни средства (3), последно изменена с Директива 92/97/ЕИО (4), и по-специално член 3 от същата, като има предвид, че Директива 70/157/ЕИО е една от директи- вите от обхвата на процедурата за типово одобрение на ЕО, уста- новена с Директива 70/156/ЕИО; като има предвид че, следова- телно, разпоредбите, съдържащи се в Директива 70/156/ЕИО, отнасящи се до уредбите, компонентите и обособените технически възли на превозните средства, имат отношение към настоящата директива; като има предвид, по-специално, че член 3, параграф 4 и член 4, параграф 3 от Директива 70/156/ЕИО изискват, за целите на компютърната обработка на типовите одобрения, всяка от отдел- ните директиви да съдържа приложен към нея информационен документ, внедряващ касаещите отделната директива разпоредби от приложение I към Директива 70/156/ЕИО, както и образец на сертификата за типово одобрение, съобразен с приложение VI към нея, така че този сертификат за типово одобрение да може да бъде компютризиран. ; като има предвид, че последните постижения в технологията на двигателите пораждат необходимост от по-ясно дефиниране на изпитвателната процедура, по-специално що се отнася до тежките товарни автомобили, по отношение на реализуемостта и повторяемостта на изпитванията; като има предвид, че разпоредбите от настоящата директива съот- ветстват на становището на Комитета за привеждане в съответствие с техническия прогрес, документирано в Директива 70/156/ЕИО, ПРИЕ НАСТОЯЩАТА ДИРЕКТИВА: Член 1 — член 1 в края да се чете: „… релси, както и тракторите в сел- ското и горското стопанство и всякакви подвижни машини. “, — в член 2, втори абзац, и член 2а, параграф 2, „член 9а“ се заменя с „член 2“, — в член 3 „приложението“ се заменя с „приложенията“. 2. Приложенията към Директива 70/157/ЕИО се изменят в съот- ветствие с приложението към настоящата директива. Член 2 1. Считано от 1 октомври 1996 г. , държавите-членки не могат, на основания свързани с допустимото ниво на шума или изпускател- ната уредба: — да отказват, по отношение на тип превозни средства или тип изпускателни уредби, да предоставят типово одобрение на ЕИО или прилаганото на национално равнище типово одобре- ние, или — да забраняват регистрирането, продажбата или въвеждането в експлоатация на превозни средства, или продажбата или въвеждането в експлоатация на изпускателни уредби, превозните ако уредби удоволетворяват изискванията на Директива 70/157/ЕИО, изме- нена и допълнена с настоящата директива. изпускателните средства или 2. Считано от 1 януари 1997 г. , държавите-членки: — прекратяват предоставянето на типово одобрение на ЕО, и — отказват да предоставят национално типово одобрение за тип превозни средства на основания, свързани с нивото на шума или изпускателната уредба, ако не са удовлетворени изискванията на Директива 70/157/ЕИО, изменена и допълнена с настоящата директива. 3. Без да се засягат разпоредбите от параграф 2, държавите-членки продължават да предоставят типово одобрение на ЕО и да разре- на въвеждането шават категоризираните като резервни части изпускателни уредби в съот- ветствие с предходните варианти на Директива 70/157/ЕИО, при положение че такива изпускателни уредби: експлоатация продажбата и в 1. Членовете от Директива 70/157/ЕИО се изменят, както следа: — са предназначени за инсталиране на вече въведени в експлоа- (1) ОВ L 42, 23. 2. 1970, стр. 1. (2) ОВ L 266, 8. 11. 1995, стр. 1. (3) ОВ L 42, 23. 2. 1970, стр. 16. (4) ОВ L 371, 19. 12. 1992, стр. 1. тация превозни средства, и — удоволетворяват изискванията на въпросната директива, които са били в сила към момента на първоначалното регистриране на превозните средства. 112 BG Официален вестник на Европейския съюз 13/т. 17 Член 3 Член 4 1. Държавите-членки въвеждат в действие необходимите закони, подзаконови и административни разпоредби, за да се съобразят с настоящата директива, преди 1 октомври 1996 г. Те незабавно уведомяват Комисията за това. 2. Когато държавите-членки приемат такива разпоредби, в тях се съдържа позоваване на настоящата директива или то се извършва при официалното им публикуване. Условията и редът на позова- ване се определят от държавите-членки. 3. Държавите-членки съобщават на Комисията текстовете на основните разпоредби от националното законодателство, които те приемат в областта, уредена с настоящата директива. Настоящата директива влиза в сила на двадесетия ден след публикуването ѝ(cid:65) в Официален вестник на Европейските общности. Член 5 Адресати на настоящата директива са държавите-членки. Съставено в Брюксел на 27 март 1996 година. За Комисията Martin BANGEMANN Член на Комисията 13/т. 17 BG Официален вестник на Европейския съюз 113 ПРИЛОЖЕНИЕ Между членовете и приложение I се вмъква списък на приложенията както следва: „Списък на приложенията ПРИЛОЖЕНИЕ I: ПРИЛОЖЕНИЕ II: Типово одобрение на ЕО по отношение на нивото на шума за тип моторни превозни средства Допълнение 1: Информационен документ Допълнение 2: Сертификат за типово одобрение Типово одобрение на ЕО за изпускателни уредби като обособени технически възли Допълнение 1: Информационен документ Допълнение 2: Сертификат за типово одобрение Допълнение 3: Образец на знака за типово одобрение на ЕО ПРИЛОЖЕНИЕ III: Проверки за съответствие на производството ПРИЛОЖЕНИЕ IV: Технически изисквания към изпитвателната писта“ Изменения в приложение I: Бележката под линия към точка 1. 1. 7 се изменя както следва: „(1) В съответствие с определенията, дадени в приложение II А към Директива 70/156/ЕИО. “ Точка 2. 1 се изменя както следва: „2. 1. Заявлението типово одобрение на ЕО в съответствие с член 3, параграф 4 от Директива 70/156/ЕИО за даден тип превозни средства по отношение на нивото на шума се подава от производителя на превозните средства. “ Точка 2. 2 се изменя както следва: „2. 2. В допълнение 1 е показан образец на информационния документ. “ Точки 2. 2. 1, 2. 2. 2, 2. 2. 3 и 2. 2. 4 се заличават. В точка 2. 3 думите „или негов упълномощен представител“ се заличават. Точка 2. 5 се заличава. Точка 4 се изменя както следва: „4. Предоставяне на типово одобрение на ЕО 4. 1. Ако съответните изисквания са удоволетворени, се предоставя типово одобрение на ЕО в съответствие с член 4, параграф 3 и, по целесъобразност, член 4, параграф 4 от Директива 70/156/ЕИО. 4. 2. В допълнение 2 е показан образец на сертификата за типово одобрение на ЕО. 4. 3. Всеки одобрен тип превозни средства получава номер на одобрение в съответствие с приложение VII към Директива 70/156/ЕИО. Съответната държава-членка не може да регистрира под същия номер одобрения за други типове превозни средства. “ В точка 5. 2. 1. 2 „приложение III“ да се чете „допълнение 2“. В точка 5. 2. 2. 3. 1 „приложение VI“ да се чете „приложение IV“. В точка 5. 2. 2. 3. 4 текстът на втория параграф да се чете както следва: „Гумите за целите на изпитването се избират от производителя на превозните средства и трябва да отговарят на стандартните търговски изисквания и да бъдат обект на пазарно предлагане; гумите трябва да принадлежат към някоя от категориите по отношение на размерите (виж точка 2. 17 от приложение II към Директива 92/23/ЕИО на Съвета (*), съответстваща на препоръката на производителя за съответното превозно средство съгласно точка 1. 5 от добавка към допълнение 2, а по отношение на превозни средства от категории М1 и N1, да удоволетворяват изискванията от Директива 89/459/ЕИО по отношение на минималната дълбочина на рисунката на протектора; по отношение на превозните средства от останалите категории се спазва минималната дебелина на рисунката на протектора, установена с Директива 89/459/ЕИО, отнасяйки за удобство съответните превозни средства към обсега на въпросната директива. Гумите трябва да бъдат напомпени до налягане(ия), съобразено(и) с масата на превозното средство в хода на изпитването. (*) ОВ L 129, 14. 5. 1992 г. , стр. 95. “ 114 BG Официален вестник на Европейския съюз 13/т. 17 В точка 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 1 в края на третия параграф се добавя следния текст: „Ако оборотите на двигателя „S“ могат да бъдат достигнати при честота на въртене на двигателя при приближаване, съответстваща на скоростта при празен ход, изпитването се провежда единствено на трета предавка и резултатите се оценяват в съответствие с това. “ В точка 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 2 в края се добавя следният текст: „Независимо от това, превозното средство се счита за представително за своя тип и тогава, когато по искане на заявителя, изпитванията обхванат повече предавателни отношения, отколкото е предвидено и най-високото ниво на шума бъде регистрирано между крайните стойности на така избрания диапазон от предавателни отношения. “ В точки 5. 2. 3. 1 и 5. 2. 3. 5. 1 „приложение III“ да се чете „допълнение 2“. В точка 5. 3. 2 „член 8, параграф 3“ да се чете „член 11, параграф 2 или 11 параграф 3“. Точка 6 се изменя както следва: „6. Модификации на типа и изменение на статута на одобрението 6. 1. В случаите на модификации на типа, одобрен в съответствие с настоящата директива, важат разпоредбите на член 5 от Директива 70/156/ЕИО. “ Подточките от точка 7 приемат следната редакция: „7. 1. Вземат се мерки за осигуряване на съответствие на производството в съответствие с изискванията, предвидени в член 10 от Директива 70/156/ЕИО. 7. 2. Специални разпоредби: 7. 2. 1. Изпитванията, посочени в точка 2. 3. 5 от приложение X към Директива 70/156/ЕИО са посочени в приложение III (I) към настоящата Директива. 7. 2. 2. Нормалната периодичност на проверките, посочени в точка 2. 4 от приложение X към Директива 70/156/ЕИО, е един път на всеки две години. “ След фигура 4 се добавят следните допълнения 1 и 2: „Допълнение 2 13/т. 17 BG Официален вестник на Европейския съюз 115 116 BG Официален вестник на Европейския съюз 13/т. 17 13/т. 17 BG Официален вестник на Европейския съюз 117 118 BG Официален вестник на Европейския съюз 13/т. 17 Допълнение 1 13/т. 17 BG Официален вестник на Европейския съюз 119 120 BG Официален вестник на Европейския съюз 13/т. 17 Изменения в приложение II В точка 0. „член 9а“ се заменя с „член 2“. Точка 2. 1 се изменя както следва: „2. 1. Заявлението за придобиване на типово одобрение на ЕО в съответствие с член 3, параграф 4 от Директива 70/156/ЕИО за сменяема изпускателна уредба или компонент на същата, в качеството ѝ(cid:65) (му) на обособен технически възел, се подава от производителя на превозните средства или производителя на съответния обособен технически възел. “ Точка 2. 2 се изменя както следва: „2. 2. В допълнение 1 е показан образец на информационния документ. “ Точки 2. 2. 1, 2. 2. 2, 2. 2. 3, 2. 4 и 3. 1. 3 се заличават. Бележката под линия 1 към точки 2. 3. 3 и 5. 2. 1 се изменя както следва: „ (1) (1) Както е предписано във версията на настоящата директива, която се е отнасяла до типовото одобрение на превозното средство. “ Точки 3, 3. 1, 3. 1. 1, 3. 1. 2 и 3. 2 стават съответно точки 2. 4, 2. 4. 1, 2. 4. 1. 1, 2. 4. 1. 2 и 2. 4. 2. Точка 4 става точка 3 и се изменя както следва: „3. Предоставяне на типово одобрение на ЕО 3. 1. Ако съответните изисквания са удоволетворени, се предоставя типово одобрение на ЕО в съответствие с член 4, параграф 3 и, по целесъобразност, член 4, параграф 4 от Директива 70/156/ЕИО. 3. 2. В допълнение 2 е показан образец на сертификата за типово одобрение на ЕО. 3. 3. Всеки одобрен като обособен технически възел тип сменяема изпускателна уредба или компонент на такава получава номер на одобрение в съответствие с приложение VII към Директива 70/156/ЕИО; третата група знаци от номера на типовото одобрение показва номера на Директивата за изменение, която е била в сила към момента на даването на типовото одобрение на превозното средство. Съответната държава-членка не може да регистрира под същия номер одобрения за други типове сменяеми изпускателни уредби или техни компоненти. “ Добавя се нова точка 4 със следния текст: „4. Знак за типово одобрение на ЕО 4. 1. Върху всяка сменяема изпускателна уредба или компонент на такава, с изключение на скрепителните компоненти и тръбите, съответстваща (съответстващ) на тип, одобрен по силата на настоящата директива, се нанася знак за типово одобрение на ЕО. 4. 2. Знакът за типово одобрение на ЕО съдържа правоъгълна клетка с вписана в нея малка печатна буква „е“, последвана от отличителната(ите) буква(и) или цифра на държавата-членка, предоставила одобрението: „1“ за Германия „2“ за Франция „3“ за Италия „4“ за Нидерландия „5“ за Швеция „6“ за Белгия „9“ за Испания „11“ за Великобритания „12“ за Австрия „13“ за Люксембург „17“ за Финландия „18“ за Дания „21“ за Португалия „23“ за Гърция „IRL“ за Ирландия Знакът трябва да съдържа, също така, близо до правоъгълната клетка, „базов номер на одобрението“, формиращ четвъртата група знаци от номера на типовото одобрение, посочен в приложение VII към Директива 70/156/ЕИО, предшестван от двете цифри, обозначаващи поредния номер, под който е била регистрирана най-новата значима техническа поправка на Директива 70/157/ЕИО на Съвета, която е била в сила към момента на издаването на типовото одобрение на превозното средство. Поредният номер за Директива 70/157/ЕИО е 00; поредният номер за Директива 77/212/ЕИО е 01; поредният номер за Директива 84/424/ЕИО е 02; поредният номер за Директива 92/97/ЕИО е 03. 13/т. 17 BG Официален вестник на Европейския съюз 121 4. 3. Знакът трябва да бъде задоволително четлив и незаличим, дори когато сменяемата изпускателна уредба или нейният компонент е инсталирана (инсталиран) върху превозното средство. 4. 4. В допълнение 3 е показан образец на знака за типово одобрение на ЕО. “ Точка 6 се заменя със следните нови точки 6 и 7: „6. Модификации на типа и изменение на статута на одобренията 6. 1. В случаите на модификации на типа, одобрен в съответствие с настоящата директива, важат разпоредбите от член 5 от Директива 70/156/ЕИО. 7. Съответствие на производството 7. 1. Вземат се мерки за осигуряване на съответствие на производството в съответствие с изискванията, предвидени в член 10 от Директива 70/156/ЕИО. 7. 2. Специални разпоредби: 7. 2. 1. Изпитванията, посочени в точка 2. 3. 5 от приложение X към Директива 70/156/ЕИО са посочени в приложение III (II) към настоящата директива. 7. 2. 2. Нормалната периодичност на проверките, посочени в точка 2. 4 от приложение X към Директива 70/156/ЕИО, е един път на всеки две години. “ След фигура 3 се добавят следните допълнения 1, 2 и 3: „Допълнение 1 122 BG Официален вестник на Европейския съюз 13/т. 17 Допълнение 2 13/т. 17 BG Официален вестник на Европейския съюз 123 Допълнение 3 ОБРАЗЕЦ НА ЗНАКА ЗА ТИПОВО ОДОБРЕНИЕ НА ЕО Изпускателната уредба или компонентът на същата, върху която (който) е нанесен показания по-горе знак за типово одобрение на ЕО, е приспособление, получило типово одобрение в Испания (е 9) в съответствие с Директива 92/97/ЕИО (03), регистрирано под базов номер на одобрението 0148. Използваните цифри имат единствено информативно предназначение. “ Изменения в приложения III, IV, V и VI: Приложения III и IV се заличават. Приложение V става приложение III. В приложение III, параграф 1, точка 2 да се чете: „2. Изпитвателни процедури Начините за изпитване, условията при провеждане на измерванията, измерителните уреди и тълкуването на резултатите са описани в приложение I. Изпитваното(ите) превозно(и) средство(а) се подлага(т) на изпитване за измерване на шума в движение, както е описано в точка 5. 2. 2 от приложение I. “ Приложение VI става приложение IV

1996 m. kovo 27 d. Komisijos direktyva 96/20/EB, derinanti su technikos pažanga Tarybos direktyvą 70/157/EEB dėl valstybių narių įstatymų, reglamentuojančių leistiną motorinių transporto priemonių garso lygį ir dujų išmetimo sistemas, suderinimoTekstas svarbus EEE.

http://publications.europa.eu/resource/cellar/402d7376-654e-4270-921f-50c400de740b

lit

468 LT Europos Sąjungos oficialusis leidinys 31996L0020 1996 4 13 EUROPOS BENDRIJŲ OFICIALUSIS LEIDINYS 13/15 t. L 92/23 KOMISIJOS DIREKTYVA 96/20/EB 1996 m. kovo 27 d. derinanti su technikos pažanga Tarybos direktyvą 70/157/EEB dėl valstybių narių įstatymų, reglamentuojančių leistiną motorinių transporto priemonių garso lygį ir dujų išmetimo sistemas, suderinimo (tekstas svarbus EEE) EUROPOS BENDRIJŲ KOMISIJA, atsižvelgdama į Europos bendrijos steigimo sutartį, atsižvelgdama į 1970 m. vasario 6 d. Tarybos direktyvą 70/156/EEB dėl valstybių narių įstatymų, reglamentuojančių motorinių transporto priemonių ir jų priekabų tipo patvirti- nimą, su paskutiniais pakeitimais, padarytais Tarybos direktyva 95/54/EB (2), ypač į jos 13 straipsnio 2 dalį, suderinimo (1) atsižvelgdama į 1970 m. vasario 6 d. Tarybos direktyvą 70/157/EEB dėl valstybių narių įstatymų, reglamentuojančių leistiną motorinių transporto priemonių garso lygį ir dujų išmetimo sistemas, suderinimo (3) su paskutiniais pakeitimais, padarytais Direktyva 92/97/EEB (4), ypač į jos 3 straipsnį, kadangi Direktyva 70/157/EEB yra viena iš EB tipo patvirtini- mo tvarkos, kuri buvo įdiegta Direktyva 70/156/EEB, atskirųjų direktyvų; kadangi, dėl tos priežasties Direktyvoje 70/156/EEB dėl transporto priemonių sistemų, komponentų ir atskirų tech- ninių agregatų išdėstytos nuostatos yra taikytinos šiai direkty- vai; kadangi Direktyvos 70/156/EEB 3 straipsnio 4 dalyje ir 4 straipsnio 3 dalyje reikalaujama, kad kiekvienoje atskirojoje direktyvoje būtų nurodytas informacinis dokumentas, kuriame būtų išdėstyti reikiami tos direktyvos I priede esantys punktai, ir tipo patvirtinimo liudijimas pagal VI priedo reikalavimus, kad tipo patvirtinimą galima būtų kompiuterizuoti; kadangi dėl dabartinės variklių technologijos pažangos būtina aiškiau apibrėžti bandymų tvarką, ypač sunkiųjų transporto priemonių, kiek tai susiję su tokių bandymų įgyvendinamumu ir kartojimu; šioje direktyvoje numatytoms priemonėms pritaria kadangi Direktyva 70/156/EEB įkurtas Derinimo su technikos pažanga komitetas, PRIĖMĖ ŠIĄ DIREKTYVĄ: 1 straipsnis Direktyva 70/157/EEB iš dalies keičiama taip: 1. — 1 straipsnio pabaiga pakeičiama ir išdėstoma taip: „. bėgiais važiuojančias transporto priemones ir žemės bei miškų ūkio traktorius ir mobiliąją įrangą. “, (1) OL L 42, 1970 2 23, p. 1. (2) OL L 266, 1995 11 8, p. 1. (3) OL L 42, 1970 2 23, p. 16. (4) OL L 371, 1992 12 19, p. 1. — 2 straipsnio antroje pastraipoje žodžiai „9a straipsnį“ ir 2a į „9a straipsnio“ keičiami straipsnio 2 dalyje žodžiai „2 straipsnį“ ir „2 straipsnio“ atitinkamai, — 3 straipsnyje žodis „priedo“ keičiamas į „priedų“. Direktyvos 70/157/EEB priedai keičiami pagal šios direk- 2. tyvos priedus. 2 straipsnis Nuo 1996 m. spalio 1 d. valstybės narės dėl su leistinu 1. garso lygiu ar dujų išmetimo sistema susijusių priežasčių neturi teisės: — atsisakyti transporto priemonėms arba dujų išmetimo siste- mai suteikti EB tipo patvirtinimą arba nacionalinį tipo patvirtinimą, — uždrausti registruoti, prekiauti ar naudoti transporto prie- mones arba uždrausti prekiauti ar naudoti dujų išmetimo sistemas, jei tos transporto priemonės ar dujų išmetimo sistemos atitinka Direktyvos 70/157/EEB su pakeitimais, padarytais šia direktyva, reikalavimus. 2. Nuo 1997 m. sausio 1 d. valstybės narės: — nebesuteikia transporto priemonės EB tipo patvirtinimo, — atsisako suteikti nacionalinį tipo patvirtinimą transporto priemonėms dėl su leistinu garso lygiu susijusių priežasčių ir dujų išmetimo sistemai, jei jos neatitinka Direkty- vos 70/157/EEB su pakeitimais, padarytais šia direktyva, reika- lavimų. Nepaisant šio straipsnio 2 dalies, pakaitinėms dalims 3. valstybės narės ir toliau suteikia EB tipo patvirtinimus ir leidžia prekiauti bei naudoti dujų išmetimo sistemas, atitinkančias ankstesnių Direktyvos 70/157/EEB variantų reikalavimus, jei tokios dujų išmetimo sistemos: — skirtos montuoti į jau naudojamas transporto priemones, — atitinka tos direktyvos, kuri buvo taikoma pirmą kartą užregistruojant transporto priemones, reikalavimus. 13/15 t. LT Europos Sąjungos oficialusis leidinys 469 3 straipsnis 4 straipsnis Valstybės narės priima įstatymus ir kitus teisės aktus, 1. kurie, įsigalioję iki 1996 m. spalio 1 d. , įgyvendina šią direk- tyvą. Apie tai jos nedelsdamos praneša Komisijai. Valstybės narės, tvirtindamos šias priemones, daro jose 2. nuorodą į šią direktyvą arba tokia nuoroda daroma jas oficialiai skelbiant. Nuorodos darymo tvarką nustato valstybės narės. Valstybės narės pateikia Komisijai šios direktyvos taikymo 3. srityje priimtų nacionalinės teisės aktų pagrindinių nuostatų tekstus. Ši direktyva įsigalioja dvidešimtą dieną po jos paskelbimo Europos Bendrijų oficialiajame leidinyje. 5 straipsnis Ši direktyva skirta valstybėms narėms. Priimta Briuselyje, 1996 m. kovo 27 d. Komisijos vardu Martin BANGEMANN Komisijos narys 470 LT Europos Sąjungos oficialusis leidinys 13/15 t. Tarp straipsnių ir I priedo įterpiamas toks priedų sąrašas: PRIEDAS ‘Priedų sąrašas I PRIEDAS: II PRIEDAS: Variklinės transporto priemonės EB tipo patvirtinimas atsižvelgiant į garso lygį 1 priedėlis: 2 priedėlis: Informacinis dokumentas Tipo patvirtinimo liudijimas Dujų išmetimo sistemų kaip atskirų techninių agregatų EB tipo patvirtinimas 1 priedėlis: 2 priedėlis: 3 priedėlis: Informacinis dokumentas Tipo patvirtinimo liudijimas EB tipo patvirtinimo ženklo pavyzdys III PRIEDAS: Produkcijos atitikties patikrinimai IV PRIEDAS: Bandymų trasos specifikacijos’. I priedo pakeitimai: 1. 1. 7. punkto išnaša pakeičiama ir išdėstoma taip: „(1) Pagal Direktyvos 70/156/EEB II priedo A dalies apibrėžimus. “ 2. 1 poskyris pakeičiamas ir išdėstomas taip: „2. 1. Paraišką transporto priemonės EB tipo patvirtinimui gauti atsižvelgiant į garso lygį, 70/156/EEB 3 straipsnio 4 dalies nuostatų, pateikia transporto priemonės gamintojas. “ laikantis Direktyvos 2. 2 poskyris pakeičiamas ir išdėstomas taip: „2. 2. Informacinio dokumento pavyzdys pateiktas 1 priedėlyje. “ Punktai nuo 2. 2. 1 iki 2. 2. 4 panaikinami. 2. 3 poskyryje panaikinami žodžiai „arba jo įgaliotas atstovas“. 2. 5. poskyris naikinamas. 4 skyrius pakeičiamas ir išdėstomas taip: „4. EB tipo patvirtinimo suteikimas 4. 1. Jei laikomasi taikomų reikalavimų, vadovaujantis Direktyvos 70/156/EEB 4 straipsnio 3 dalies ir, jei taikoma, 4 straipsnio 4 dalies nuostatomis suteikiamas EEB tipo patvirtinimas. 4. 2. EB tipo patvirtinimo liudijimo pavyzdys pateiktas 2 priedėlyje. 4. 3. Kiekvienam patvirtintam transporto priemonių tipui priskiriamas Direktyvos 70/156/EEB VII priedo nuosta- to paties numerio kitam tas atitinkantis patvirtinimo numeris. Ta pati valstybė narė negali suteikti transporto priemonių tipui. “ 5. 2. 1. 2 papunktyje „III priede“ keičiama į „2 priedėlyje“. 5. 2. 2. 3. 1 paragrafe „VI priede“ keičiama į „IV priede“. 5. 2. 2. 3. 4 paragrafo antros pastraipos tekstas pakeičiamas ir išdėstomas taip: „Bandymui naudojamas padangas parenka transporto priemonės gamintojas, jos turi būti tokios, kokias galima laisvai įsigyti, ir jomis turi būti prekiaujama rinkoje; jos turi būti vienos tai transporto priemonei jos gamintojo pagal 2 papildymo priedėlio 1. 5 poskyrį skirtų rūšių (žr. Tarybos direktyvos 92/23/EEB (*) II priedo 2. 17 poskyrį), o M1 ir N1 kategorijų transporto priemonių padangos turi atitikti Direktyvos 89/459/EEB reikalavimus dėl mažiausio protektoriaus rašto gylio; kitų kategorijų transporto priemonėms galioja Direktyvoje 89/459/EEB nurodytas mažiausias protektoriaus rašto gylis, tarsi ta direktyva būtų taikoma joms. Padangos turi būti pripūstos iki reikiamo oro slėgio atsižvelgiant į transporto priemonės masę. (*) OL L 129, 1992 5 14, p. 95. “ 13/15 t. LT Europos Sąjungos oficialusis leidinys 471 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 1 papunkčio teksto dalyje trečios pastraipos gale pridedama: „Jei variklio apsisukimų dažniui, kai transporto priemonė stoja, atitinkant tuščiosios eigos apsisukimų dažnį, tas dažnis tebėra ne mažesnis kaip S, įvertinami atitinkami rezultatai. “ tuomet bandymas atliekamas tik trečiąja pavara ir turi būti 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 2 papunkčio teksto dalies gale pridedama: „Transporto priemonė laikoma atitinkanti jos tipo reikalavimus, jei pareiškėjo reikalavimu bandymai daromi ir su daugiau perdavimo skaičių, nei numatyta, ir didžiausias garso lygis pasiekiamas tarp ribinių iš išbandytųjų perdavimo skaičių. “ 5. 2. 3. 1 ir 5. 2. 3. 5. 1 papunkčių paragrafe „III priede“ keičiama į „2 priedėlyje“. 5. 3. 2. punkte „8 straipsnio 3 dalyje“ keičiama į „11 straipsnio 2 arba 3 dalyse“. 6 skyrius pakeičiamas ir išdėstomas taip: „6. Tipo modifikacijos ir patvirtinimų pakeitimai 6. 1. Modifikavus pagal šią direktyvą patvirtintus tipus, galioja Direktyvos 70/156/EEB 5 straipsnio nuostatos. “ 7 skyriaus dalys pakeičiamos ir išdėstomos taip: „7. 1. Būtina imtis priemonių produkcijos atitikčiai užtikrinti pagal Direktyvos 70/156/EEB 10 straipsnį. 7. 2. Specialiosios nuostatos: 7. 2. 1. Direktyvos 70/156/EEB X priedo 2. 3. 5 punkte paminėti bandymai nurodyti šios direktyvos III priedo I dalyje. 7. 2. 2. Direktyvos 70/156/EEB X priedo 2. 4 poskyryje nurodyti inspektavimai paprastai atliekami vieną kartą per du metus. “ Po 4 paveikslėlio pridedami tokie 1 ir 2 priedėliai: „1 priedėlis 472 LT Europos Sąjungos oficialusis leidinys 13/15 t. 13/15 t. LT Europos Sąjungos oficialusis leidinys 473 474 LT Europos Sąjungos oficialusis leidinys 13/15 t. 13/15 t. LT Europos Sąjungos oficialusis leidinys 475 2 priedėlis 476 LT Europos Sąjungos oficialusis leidinys 13/15 t. 13/15 t. LT Europos Sąjungos oficialusis leidinys 477 II priedo pakeitimai: 0 skyriuje žodžiai „9a straipsnis“ keičiami į „2 straipsnis“. 2. 1 poskyris pakeičiamas ir išdėstomas taip: „2. 1. Paraišką transporto priemonės EB tipo patvirtinimui gauti atsižvelgiant į pakaitinę dujų išmetimo sistemą ar jos sudėtinę dalį, kaip atskirą techninį agregatą, laikantis Direktyvos 70/156/EEB 3 straipsnio 4 dalies nuostatų, pateikia transporto priemonės gamintojas arba atitinkamo atskiro techninio agregato gamintojas. “ 2. 2 poskyris pakeičiamas ir išdėstomas taip: „2. 2. Informacinio dokumento pavyzdys pateiktas 1 priedėlyje. “ Punktai nuo 2. 2. 1 iki 2. 2. 3, 2. 4 poskyris ir 3. 1. 3 punktas naikinami. 2. 3. 3 ir 5. 2. 1 punktų išnaša pakeičiama ir išdėstoma taip: „(1) Kaip nurodyta šios direktyvos variante, kuris buvo taikomas tvirtinant transporto priemonės tipą. “ Teksto dalių 3, 3. 1, 3. 1. 1, 3. 1. 2 ir 3. 2 numeracija keičiama atitinkamai į 2. 4, 2. 4. 1, 2. 4. 1. 1, 2. 4. 1. 2 ir 2. 4. 2. 4 skyriaus numeris keičiamas į 3 ir išdėstomas taip: „3. EB tipo patvirtinimo suteikimas 3. 1. Jei laikomasi taikomų reikalavimų, vadovaujantis Direktyvos 70/156/EEB 4 straipsnio 3 dalies ir, jei taikoma, 4 straipsnio 4 dalies nuostatomis suteikiamas EB tipo patvirtinimas. 3. 2. EB tipo patvirtinimo liudijimo pavyzdys pateiktas 2 priedėlyje. 3. 3. Kiekvienam patvirtintam pakaitinės dujų išmetimo sistemos ar jos komponento, patvirtinto kaip atskiras techninis agregatas, tipui priskiriamas Direktyvos 70/156/EEB VII priedo nuostatas atitinkantis patvirtinimo numeris; trečiasis tipo patvirtinimo numerio segmentas žymi pataisų direktyvą, taikomą tvirtinant transporto priemonės tipą. Ta pati valstybė narė negali suteikti to paties numerio kitam transporto priemonių tipui. “ Įtraukiamas naujas 4 skyrius: „4. EB tipo patvirtinimo žymuo 4. 1. Visos pakaitinės dujų išmetimo sistemos ar jų sudėtinės dalys, išskyrus tvirtinimo įtaisus ir vamzdžius, atitinkantys pagal šios direktyvos nuostatas patvirtintus tipus, ženklinami EB tipo patvirtinimo žymeniu. 4. 2. Toks žymuo yra stačiakampyje įrašyta raidė „e“ ir skaičius ar raidės, žymintys tipo patvirtinimą suteikusią valstybę narę: „1“ Vokietija „2“ Prancūzija „3“ Italija „4“ Nyderlandai „5“ Švedija „6“ Belgija „9“ Ispanija „11“ Jungtinė Karalystė „12“ Austrija „13“ Liuksemburgas „17“ Suomija „18“ Danija „21“ Portugalija „23“ Graikija „IRL“ Airija Greta stačiakampio turi būti užrašytas Direktyvos 70/156/EEB VII priede nurodyto tipo patvirtinimo numerio ketvirtajame segmente esantis „pagrindinis patvirtinimo numeris“, o prieš jį – du skaitmenys, reiškiantys eilės numerį, priskirtą Tarybos drektyvos 70/157/EEB naujausiai esminei techninei pataisai, galiojančiai tipo patvirtinimo suteikimo transporto priemonei datą. Direktyvos 70/157/EEB eilės numeris yra 00, Direktyvos 77/212/EEB –01, Direktyvos 84/424/EEB – 02, Direktyvos 92/97/EEB – 03. 478 LT Europos Sąjungos oficialusis leidinys 13/15 t. 4. 3. Toks žymuo turi būti aiškiai įskaitomas ir nenuvalomas, net kai pakaitinė dujų išmetimo sistema ar jos sudėtinė dalis yra įmontuoti transporto priemonėje. 4. 4. EB tipo patvirtinimo žymens pavyzdys pateiktas 3 priedėlyje. “ 6 skyrius keičiamas tokiais naujais 6 ir 7 skyriais. „6. Tipo modifikacijos ir patvirtinimų pakeitimai 6. 1. Modifikavus pagal šią direktyvą patvirtintus tipus, galioja Direktyvos 70/156/EEB 5 straipsnio nuostatos. 7. Produkcijos atitiktis 7. 1. Būtina imtis priemonių produkcijos atitikčiai užtikrinti nuostatų. laikantis Direktyvos 70/156/EEB 10 straipsnio 7. 2. Specialiosios nuostatos: 7. 2. 1. Direktyvos 70/156/EEB X priedo 2. 3. 5 punkte paminėti bandymai nurodyti šios direktyvos III priedo II dalyje. 7. 2. 2. Direktyvos 70/156/EEB X priedo 2. 4 poskyryje nurodyti inspektavimai paprastai atliekami vieną kartą per du metus. “ Po 3 paveikslėlio pridedami tokie 1, 2 ir 3 priedėliai: „1 priedėlis 13/15 t. LT Europos Sąjungos oficialusis leidinys 479 2 priedėlis 480 LT Europos Sąjungos oficialusis leidinys 13/15 t. 3 priedėlis EB TIPO PATVIRTINIMO ŽYMENS PAVYZDYS Tokiu EB tipo patvirtinimo žymeniu ženklinama dujų išmetimo sistema ar sudėtinė dalis, patvirtinta Ispanijoje (e 9) pagal Direktyvos 92/97/EEB (03) reikalavimus, kuriems suteiktas pagrindinis patvirtinimo numeris 0148. Pateikti skaitmenys yra tik kaip pavyzdžiai. “ III, IV, V ir VI priedų pakeitimai: III ir IV priedai naikinami. V priedo numeris keičiamas į III. III priedo I dalies 2 skyrius pakeičiamas ir išdėstomas taip: „2. Bandymų tvarka Bandymų metodika, sąlygos ir matavimai, matavimo prietaisai ir rezultatų aiškinimas aprašyti I priede. Su bandoma transporto priemone (-ėmis) daromas I priedo 5. 2. 2 punkte nurodytas važiuojančios transporto priemonės triukšmo matavimo bandymas. “ VI priedo numeris keičiamas į IV

RAPPORT DE LA COMMISSION AU CONSEIL ET AU PARLEMENT EUROPEEN sur l' application de la Directive du Conseil relative à l' harmonisation de l' établissement du produit national brut au prix du marché

http://publications.europa.eu/resource/cellar/1f60012d-fc27-4a24-bbb8-85f88b3cca33

fra

COMMISSION DES COMMUNAUTES EUROPEENNES Bruxelles, le 27. 03. 1996 COM(96)124 final RAPPORT DE LA COMMISSION AU CONSEIL ET AU PARLEMENT EUROPEEN SUR L' APPLICATION DE LA DlRECl IVE DU CONSEIL RELATIVE A L' HARMONISATION DE L' ETABLISSEMENT DU PRODUIT NATIONAL BRUT AUX PRIX DU MARCHE Introduction La directive du Conseil du 13 février 1989 relative à l'harmonisation de l'établissement du produit national brut aux prix du marché (89/130/CEE), dite aussi "directive PNB", a défini les procédures destinées à permettre la vérification et, le cas échéant, l'amélioration de la comparabilité, de la fiabilité et de l'exhaustivité des estimations du PNB calculées par les États membres. L'adoption de cette directive s'était avérée nécessaire après la création de la quatrième ressource propre des Communautés européennes (aussi appelée "ressource fondée sur le PNB"). Le présent rapport propose un aperçu des progrès réalisés par la Commission, assistée dans sa tâche par le Comité PNB, depuis l'adoption de la directive PNB. 11 a été rédigé à la suite de la déclaration du Conseil relative à l'article 8 paragraphe 2 de la décision du Conseil du 31 octobre 1994 relative au système des ressources propres des Communautés européennes (94/728/CE, Euratom). La directive PNB elle-même stipule en son article 7 qu'une attention toute particulière doit être apportée à la vérification et à l'amélioration de l'exhaustivité des estimations du PNB. Est concernée ici, notamment, "l'économie parallèle". La question de l'exhaustivité a donc toujours été l'une des principales préoccupations du Comité PNB. La mesure la plus importante prise à ce jour en la matière a été la publication de la décision de la Commission du 22 février 1994 sur l'exhaustivité (décision 94/168/CE, Euratom). La structure du présent rapport reflète l'importance des travaux menés en matière d'exhaustivité. La section 2 résume très brièvement les principaux travaux qui ont été entrepris à ce sujet. Les progrès réalisés sur ce que l'on appelle les problèmes transversaux et les problèmes spécifiques aux pays sont décrits de façon plus détaillée à la section 3. La section 4 est consacrée aux conclusions. Le présent rapport décrit les travaux qui ont été menés en matière de vérification et d'amélioration des comptes nationaux des douze pays qui faisaient partie de la Communauté à la fin de I W4 la qualité des comptes nationaux des pays qui ont adhéré au 1er janvier 19^3 (Autriche. Finlande cl Suède) sera évaluée pour la premiere lois au cours du premier semestre ] l-'9f). dé même que celle (]^s comptes de la Norvège et de l'Islande en leur qualité de signataires du traite sur l'iispacc économique européen. La Commission a identifié un certain nombre de points au sujet desquels elle a fait part formellement de ses réserves aux Liais membres concernés. Ces réserves portent sur des parties du processus de calcul du PNB pour lesquelles il est nécessaire de poursuivre la I. a principale de ces vérification et. le cas échéant, l'amélioration des statistiques. A réserves, adressée à chaque État membre, concerne l'exhaustivité des estimations du PNB. Les autres se répartissent en une série de réserves transversales (points qui doivent être vérifiés ou améliorés par tous les États membres) et une autre de réserves spécifiques aux différents pays. 2. Exfcmstivité La décision de la Commission sur l'exhaustivité a été adoptée en février 1994 après de nombreuses discussions visant à définir les meilleures approches à suivre pour aborder cette question particulièrement ardue. Cette décision imposait aux États membres de présenter quatre rapports sur autant d'aspects du problème de l'exhaustivité pour la fin du mois de juin 1994 et, dans certains cas, de mener d'importants travaux de recherche à l'appui de ces différents rapports. Concrètement, il s'agissait pour les États membres d'établir: une description détaillée de tous les ajustements explicites et implicites auxquels ils procédaient déjà pour garantir l'exhaustivité des estimations de leur PNB; un rapport présentant les résultats d'une recherche spécifique concernant l'utilisation de données sur l'emploi pour la validation des estimations du PNB; un relevé des composantes des revenus en nature et pourboires, accompagné si nécessaire de propositions d'amélioration; un rapport sur la faisabilité de l'utilisation d'informations résultant de contrôles fiscaux pour améliorer l'exhaustivité des comptes nationaux. Les principales conclusions de ces quatres exercices sont détaillées ci-après dans les paragraphes qui suivent. La nécessité et l'opportunité des calculs et ajustements déjà opérés pour garantir l'exhaustivité des estimations du PNB ne peuvent à l'évidence s'apprécier qu'à la lumière de la qualité des statistiques de base utilisées et des méthodes générales appliquées pat- chaque État membre. Les estimations ne sont pas systématiquement basées sur des données de bonne qualité pour toutes les composantes de l'économie. C'est ainsi, par exemple, que plusieurs Fiais membres ne disposent pas de statistiques fiables pour l'ensemble des services, que d'autres n'ont pas de répertoire des entreprises de qualité suffisante ou encore ne font pas suffisamment appel à la technique des vérifications croisées inhérentes à tout système de comptes nationaux. La plupart des États membres se trouvant dans de tels cas ont des projets concrets visant à améliorer la situation dans un les efforts proche avenir. entrepris par les Fiais membres pour la constitution de répertoires d'entreprises et l'élaboration tie statistiques des services; on peut citer, en particulier, le règlement (CFF) N° 2186/93 du Conseil du 22 juillet IV93 relatif aux répertoires d'entreprises. initiatives communautaires viennent appuyer Plusieurs Par ailleurs, tous les États membres ne procèdent pas à des ajustements explicites pour la non-déclaration délibérée aux autorités tenir compte de la fraude (c'est-à-dire publiques), sauf pour le secteur de la construction, et les méthodes qu'ils appliquent varient fortement d'un à l'autre. Quasiment tous les États membres ont encore des progrès à réaliser en la matière. Pour ce qui est du recours à des données sur l'emploi pour valider les estimations du PNB, il n'est possible d'évaluer pleinement la situation actuelle qu'en procédant pays par pays. Pour certains, cet exercice. confirme les estimations actuelles du PNB. Pour d'autres, les enseignements sont moins clairs. Une conclusion générale qui s'impose toutefois est que les résultats de ce genre d'exercice pourraient et devraient faire partie intégrante du processus d'estimation du PNB de chaque pays à partir de la prochaine révision générale des comptes nationaux. Celle-ci est étroitement liée à l'introduction de la nouvelle version du SEC ("SEC-95", c'est-à-dire le recueil des directives à appliquer à l'ensemble des travaux d'établissement des comptes nationaux), qui aura lieu les prochaines années dans les différents pays. La date limite pour l'intégration des résultats dont question plus haut est octobre 1998. Au sujet de la couverture des revenus en nature et pourboires, la principale conclusion qui se dégage est que l'importance des ajustements opérés diffère considérablement d'un État membre à l'autre. Cette situation s'explique par les différences constatées en ce qui concerne les dispositions et législations fiscales, l'importance des différents revenus en nature et l'interprétation des directives comptables (du SEC). Toutefois, il semblerait également qu'une partie des divergences relevées reste inexpliquée. Certains États membres devront donc poursuivre leurs travaux dans ce domaine. Enfin, quant à la faisabilité du recours à des informations tirées de contrôles fiscaux pour améliorer l'exhaustivité des estimations du PNB, il est apparu que la nécessité d'avoir s'offraient recours à ce typé de données dépendait des autres possibilités qui éventuellement de tenir compte de la fraude fiscale, possibilités qui diffèrent d'un État membre à l'autre et d'une branche à l'auto Va ailleurs, si certains pays soht à tutttit d'utiliser ce genre d'informations et les utilisent effectivement à des degrés divers, d'autres sont absolument incapables de le faire soit pour des raisons de confidentialité, soit parce que la nature non aléatoire de ces données empêche leur utilisation à des fins statistiques. Pour compléter les travaux en matière d'exhaustivité. la Commission suit deux approches. D'une part, elle travaille sur une base bilatérale avec les Ftats membres sur les questions qui leur sont spécifiques telles qu'elles rcssoilcnt des rapports qu'ils ont déposés. De:; \()')u afin de discuter de la missions dans les Fiais membre:; sont prc\ii<". courant planification détaillée des réaliser afin que ceux-ci puissent effectivement être menés à bien. travaux encore a La Commission a également créé quatre task forces pour assister le Comité PNB sur les questions concernant l'ensemble des pays qui ont été identifiées dans les rapports mentionnés plus haut et qui nécessitent d'être approfondies. Ces task forces ont pour mission de conseiller la Commission et donc, en temps utile, le Comité PNB. sur les 2> meilleures méthodologies à appliquer en ce qui concerne les secteurs de la construction et de la distribution, sur le recours aux enquêtes sur les budgets familiaux et sur les estimations des importations et exportations dans le cadre du système Intrastat. Elles doivent toutes déposer leurs conclusions pour juillet 1996. La fin de l'ensemble des travaux en cours sur l'exhaustivité et la levée de toutes les réserves formulées par la Commission concernant les estimations du PNB des États membres est prévue pour octobre 1998. Une description plus détaillée des travaux effectués en application de la décision sur l'exhaustivité et des conclusions tirées à ce jour est proposée à l'annexe A du présent rapport. 3. Les problèmes transversaux et les problèmes spécifiques au pays La Commission a consacré des efforts importants à la vérification de la comparabilité, de la fiabilité et de l'exhaustivité des estimations du PNB des États membres pour une série de questions transversales (qui concernent l'ensemble des pays) et un grand nombre de problèmes spécifiques aux pays. Les problèmes transversaux considérés comme les plus importants pour les estimations du PNB des États membres sont les suivants: définition du territoire économique, enregistrement des impôts-et subventions. comparabilité et fiabilité des estimations relatives aux services de logement, comparabilité des estimations à intermédiaire et consommation finale, la limite entre consommation exhaustivité de l'observation et de l'enregistrement des activités des institutions financières. qualité des estimations relatives aux administrations publiques et aux institutions sans but lucratif. exhaustivité des estimation. ^, rchiives a l'agriculture. qualité des estimations pour le passage du PIB au PNB. exhaustivité des. estimations de !a TVA en tant que composante au PNB. Des progrès ont ele eniegistres sui Pom certains, les conditions. nécess;iiies au calcu. '. 'estimations fiables ci e x h a i r a i v c. sont l'eu. éiuMo de ces piohlcnics liait A c i s a uv maintenant rencontrées et certaines corrections ont déjà été apportées aux chiffres du PNB. Pour d'autres, la Commission s'attache actuellement à collecter les informations très détaillées qui lui sont indispensables pour pouvoir définir avec précision les mesures d'ajustement qui s'imposent. L'état actuel d'avancement des travaux relatifs à chacun des problèmes transversaux est décrit ci-après dans les grandes lignes. Des informations plus détaillées sont fournies dans l'annexe A. Le territoire économique pour lequel le PNB doit être déclaré aux fins du calcul de la ressource propre PNB a été délimité par une décision adoptée par la Commission en 1991. Les travaux théoriques visant à assurer la comparabilité des données relatives aux impôts et subventions entre les différents États membres ont conduit à la publication de trois décisions de la Commission en 1993. Certains États membres doivent encore prendre diverses mesures pour adapter leurs pratiques nationales aux nouvelles dispositions En vue d'assurer la comparabilité et la fiabilité des estimations relatives aux services de logement, la Commission a adopté une décision en 1995. Les États membres vont fournir pour octobre 1996 des estimations calculées selon une méthodologie commune et objective. Dans la pratique, il est possible que certains pays aient besoin d'une dérogation et donc d'un report de ce délai à octobre 1997. La comparabilité et la fiabilité des estimations se trouvant à la limite entre la consommation intermédiaire et la consommation finale ainsi que de celles relatives aux institutions financières ont été évaluées à l'aide de questionnaires très complets destinés à obtenir des les éventuelles améliorations que devront apporter les États membres suivront en 1996. informations particulièrement détaillées. Des rapports précisant En ce qui concerne les administrations publiques et les institutions sans but lucratif, d'une part, et l'agriculture, d'autre part, des documents identifiant les principaux problèmes ont été discutés par le Comité PNB en 1994. Plus récemment, d'autres travaux plus importants, notamment sur l'exhaustivité, ont bénéficié de la priorité; l'examen de ces questions sera poursuivi en 1996. La comparabilité et la fiabilité des données servant au passage du PIB au PNB ont été discutées dans une série de rapports soumis au Comité PNB. Des discussions bilatérales ont eu lieu avec chaque Ftat membre et une liste de points à améliorer fail l'objet d'un suivi régulier. Lue difficulté importante concerne l'enregistrement des activates des tonds communs de placement. La Commission pimentera-au Comité PNB (. '. 'avril 19uo une proposition ha>cc sur les travaux d'une task \o\cc ad hoc et recommandant un traitement commun de ces iouds. Le Comité PNB a discuté de manière approfondie des estimations de la l'VA en tant que composante du PNB, eu particulier en ce qui concerne les dillérences observées entre le montant de la I VA collectée par les administrations'fiscales et les montants qui devraient théoriquement être payés si on se base sur les comptes nationaux. L'impact potentiel sur le PNB des différentes approches adoptées par les pays pour enregistrer la TVA dans leurs comptes nationaux sera évalué courant 1996 dans le cadre de discussions bilatérales. L'achèvement des travaux sur l'ensemble des problèmes transversaux est prévu pour octobre 1997, les résultats concernant les logements étant toutefois attendu pour septembre 1996. Il est possible que certains pays aient besoin de dérogations et demandent un report du délai à octobre 1998. Il convient de noter également que l'entrée en vigueur de la nouvelle version du SEC ("SEC-95") aura pour effet de modifier les estimations du PNB des États membres. L'article 8 paragraphe 3 du projet de règlement du Conseil relatif au SEC-95 qui a été approuvé récemment par le Conseil et qui devrait être adopté à bref délai impose au Comité PNB de définir pour la fin de 1996 des méthodes permettant de convertir les estimations du PNB calculées conformément aux dispositions du SEC-95 en estimations conformes à la version du SEC actuellement en vigueur, ces dernières continuant à être utilisées pour les calculs effectués en matière de ressources propres. Un premier document détaillant la manière dont le SEC-95 affectera les estimations du PNB a été présenté au Comité PNB lors de sa réunion d'octobre 1995. De nombreux progrès ont également été enregistrés en ce qui concerne les problèmes spécifiques aux pays. Les principales améliorations apportées peuvent être résumées comme suit: des efforts importants ont été consentis pour réviser en profondeur les comptes nationaux des États membres qui étaient réputés avoir les moins bonnes estimations du PNB. Ces révisions ont eu pour effet de modifier sensiblement le PNB de la Grèce, du Luxembourg et du Portugal (d'un ordre de grandeur respectivement de +20%, +15% et +10%). Dans la même importants sont actuellement effectués en Belgique et en Irlande; cela ne signifie cependant pas que des changements d'ampleur aussi importante doivent être attendus pour ces deux pays; ligne, des travaux tous les États membres ont fait des efforts considérables pour répondre aux réserves formulées par la Commission sur certains aspects de leur méthode de calcul du PNB. Dans de nombreux cas. la Commission a pu lever les réserves qu'elle avail formulées. Dans d'autres, les travaux en cours devraient lui permettre de faire do même d'ici à octobre 1997 (quoiqu'une nouvelle fois, il e>; possible que certains pays demandent une derogation et un report a octohic 199S): fes Ftats membres ont également leurs propres projets de tous développement de Ces projets ne sont directement ia conséquence des programmes de travail définis par la leurs comptes nationaux. <T Commission et le Comité PNB; ils sont néanmoins très puisqu'ils viennent les compléter. importants Des informations plus détaillées au sujet des améliorations spécifiques déjà apportées ou en cours de réalisation dans les différents États membres sont données à l'annexe A. l'ensemble des L'annexe B propose un améliorations déjà apportées par les États membres à leurs estimations du PNB pour lesquelles des réserves avaient été formulées. récapitulatif de l'impact de tableau En ce qui concerne les nouveaux États membres ainsi que l'Islande et la Norvège, la Commission a effectué une première mission dans chacun de ces pays au cours du premier semestre 1994 et a dûment informé le Comité PNB des principales sources et méthodes utilisées pour calculer le PNB. Conclusions Il ressort du résumé qui précède que de nombreux progrès ont été réalisés (par exemple, en Grèce, au Luxembourg et au Portugal) et que d'autres améliorations importantes devraient être apportées sous peu (notamment en Belgique et en Irlande). La plupart des États membres ont amélioré de nombreux aspects de leurs procédures de calcul. Toutefois, les effets nets sur les estimations du PNB se sont parfois avérés relativement minimes, les ajustements se compensant les uns les autres. À la suite des travaux réalisés, les lacunes les plus importantes constatées dans les estimations du PNB des États membres ont soit déjà été comblées, soit devraient l'être prochainement. Les estimations du PNB des États membres sont donc sensiblement plus complètes, fiables et comparables qu'elles ne l'étaient auparavant. Toutefois, il reste d'importants progrès à réaliser sur la question de l'exhaustivité, sur certains problèmes transversaux ainsi que sur plusieurs problèmes spécifiques aux pays. Une bonne partie de ces travaux devrait normalement être terminée pour octobre 1997, l'ensemble des travaux, y compris ceux sur l'exhaustivité, devant quoi qu'il en soit être achevés pour octobre 1998. Il est impossible, à ce stade, d'estimer l'impact probable sur les estimations du PNB des travaux restant à réaliser. Au cours des prochaines années, il sera indispensable de veiller a ce que les nouveaux États membres (Autriche, Finlande et Suède) ainsi que les pays de l'Espace économique européen (Norvège et Islande) disposent également d'estimations fiables et exhaustives de leur PNB. r ANNEXE A Introduction La présente annexe présente en détail les travaux qui ont déjà été réalisés et ceux qui sont menés actuellement en vue d'assurer la comparabilité, la fiabilité et l'exhaustivité des estimations du PNB des États membres. Ces travaux sont, par nature, hautement techniques. La description se limite aux principaux thèmes et réalisations, une discussion des aspects purement techniques n'ayant pas sa place dans un document de cette nature. La structure de la présente annexe relîète l'importance des travaux menés en matière d'exhaustivité. La section 1 résume brièvement les principaux travaux qui ont été menés par la Commission, assistée par le Comité PNB, pendant les années qui ont précédé la publication de la décision de la Commission relative à l'exhaustivité. Les travaux menés depuis cette publication et ceux qui sont envisagés d'ici à 1997/98 sont décrits de façon détaillée à la section 2. L Travaux menés entre 1989 et 1993 1. 1 Travaux préparatoires Le Comité PNB s'est réuni pour la première fois en juin 1989. Dans un premier temps, son action a surtout porté sur divers travaux préparatoires de base: les États membres ont été invités à fournir un inventaire décrivant les sources de données et les méthodes auxquelles ils recourent pour calculer leur PNB. Chacun de ces inventaires a été examiné par Eurostat, avec l'aide des autres États membres, au sein du Comité PNB. Les rapports établis alors par Eurostat ont été discutés au cours de l'année 1992 et ont servi de base à la formulation de "réserves" propres à chaque pays sur des aspects spécifiques des procédures d'établissement du PNB; un programme de travail a été établi. Un certain nombre de problèmes ont été identifiés à des fins d'étude transversale: impôts et subventions, services de logement, institutions financières, administrations publiques et ISBL, distinction entre emplois intermédiaires et finals, passage du PIB au PNB et. naturellement. exhaustivité. Pour chacun de ces problèmes, une réserve a été formulée à l'encontre de l'ensemble des Fiais membres. Outre ces différentes réserves transversales, le Comité PNB a sélectionné plusieurs autres questions devant également faire l'objet d'études irai:. vcrsales. Il s'agissait notamment de la definition du territoire économique, de l'agriculture, de la 1 V A. des proccduio d'établissement des soldes et de l'utilisation des données fiscales. Des propres ont été enregistrés très rapidemeui en ce qui concerne une de ces questions transversales. Fn effet, uiv^ décision de la Commission (91/450/CFF. Fui atom du 26 juillet 1^91) définissant le territoire économique des Fiais membres aux fins du calcul de la. ouatrieme ressource propre PNB. : été adoptée à l'issue des travaux demandés Ç par le Comité à ce sujet. C'est ainsi, par exemple, qu'il a été convenu que les îles Canaries, Ceuta et Melilla faisaient partie du territoire économique de l'Espagne, que Madère et les Açores faisaient partie du territoire économique du Portugal et que les départements d'outre-mer non-compris à l'annexe IV du Traité CE faisaient partie du territoire économique de la France. À noter également que le territoire économique de l'Allemagne a été modifié en 1990 de façon à inclure les nouveaux Lânder. 1. 2 Orientation des travaux relatifs au PNB À l'occasion de la réunion du Comité PNB d'octobre 1990, la Commission a présenté un document traitant de l'orientation des travaux futurs en rapport avec le PNB. Ce document proposait une approche double: d'une part, une approche transversale pour un certain nombre de problèmes choisis et, d'autre part, une approche par pays pour plusieurs autres problèmes. Il proposait également, en ce qui concerne la question de l'amélioration de l'exhaustivité, une série d'approches potentielles pouvant être suivies par i- la Commission et le Comité PNB. Lors de la réunion du Comité PNB d'octobre 1991, la Commission a présenté un aperçu des ajustements explicites déjà effectués par les États membres pour assurer l'exhaustivité sur la base d'une première appréciation des inventaires transmis par ceux-ci. Le niveau de détail des descriptions des ajustements opérés variait fortement d'un État membre à l'autre, reflétant l'hétérogénéité des inventaires transmis. Les États membres ont fait part de leur avis au sujet des différents outils statistiques et sources de données utilisés pour assurer l'exhaustivité (par exemple, répertoire d'entreprises, méthode des flux de produits, enquête sur les forces de travail) ainsi qu'au sujet des possibilités d'adopter en la matière à la fois une approche transversale et une approche par pays. 1. 3 Première évaluation des estimations des Etats membres La majeure partie de l'année 1992 a été consacrée à la discussion des rapports établis par la Commission sur les méthodes de calcul de chaque État membre. Lors de ses réunions de juillet et de septembre 1992, le Comité PNB a discuté des rapports consacrés aux sources et méthodes générales utilisées dans tous les États membres, à l'exclusion du Luxembourg. Ces rapports contenaient une description et une évaluation succincte de l'exhaustivité du PNB des différents États membres. 1. 4 Orientation des travaux en matière d'exliaustivité Lors de la réunion du Comité PNB de juillet 1992. l'a Commission a également présenté un court document énumérant les critères d'évaluation de l'exhaustivité: existence d'un univers de référence bien défini des unites de production, possibilité d'établir l'absence de prise en compte, possibilité de corriger cette absence, existence d'ajustements généraux et svstématiques pour tenir compte de la fraude cl existence d'ajustements généraux et s\ stématiques pour la main-d'oeuvre au noir. , A la réunion de septembre 1992 du Comité PNB, la Commission a soumis une proposition détaillée de programme de travail uniforme sur l'exhaustivité sous la forme <X d'un projet de décision de la Commission. Cette proposition distinguait déjà les quatre grands titres de la décision de la Commission qui a été publiée en février 1994. Lors de la plupart des réunions du Comité PNB qui se sont tenues entre septembre 1992 et septembre 1993, le programme de travail précité a fait l'objet de nombreuses discussions, aussi détaillées qu'animées, avant que la décision de la Commission ne soit finalement adoptée. À l'occasion de la réunion de décembre 1993 du Comité PNB, la Commission a présenté un document complétant le titre IV de la décision de la Commission. Ce document décrit la manière dont la comparaison des chiffres relatifs à l'emploi demandée dans le cadre du titre IV peuvent influencer les estimations du PNB des États membres. Il y est démontré que cette influence n'est pas "mécanique", c'est-à-dire qu'elle n'est pas identique dans tous les États membres, mais que les conséquences des comparaisons avec les données d'emploi sur les estimations du PNB dépendent, à chaque fois, des particularités nationales et des sources de données et méthodes d'estimation utilisées pour calculer le PNB. 1. 5 Progrès réalisés sur les problèmes transversaux Le programme de travail sur l'exhaustivité a absorbé une bonne part des travaux menés par le Comité PNB en 1993. Toutefois, des progrès ont également été réalisés sur de nombreux autres points. Les travaux théoriques sur le problème transversal des impôts et subventions ont débouché sur la publication de trois décisions de la Commission relatives aux dispositions du SEC. La première portait sur les subventions d'exploitation et à l'importation (93/475/CEE, Euratom du 22 juillet 1993), la seconde sur les impôts liés à la production et à l'importation (93/454/CEE, Euratom du 22 juillet 1993) et la troisième sur la délimitation entre les autres impôts liés à la production et la consommation intermédiaire (93/570/CEE, Euratom du 4 octobre 1993). Dans la pratique, le respect de toutes ces dispositions nécessitait naturellement encore divers travaux. Les travaux relatifs aux services de logement ont ensuite été entamés par la discussion d'un document d'Eurostat synthétisant les résultats d'un questionnaire spécial sur le sujet adressé aux États membres. Il a été convenu que la méthode de la stratification devait être utilisée pour estimer les services de logement imputés (c'est-à-dire pour procéder à une imputation correspondant à la production et à la consommation des services qui soni implicites en cas d'occupation des logements par leurs propriétaires) et que le recours à cette méthode devait être introduit progressivement dans tous les États membres. Une task force rassemblant des comptables nationaux et des statisticiens spécialisés en matière de logement a été constituée pour définir des solutions aux différents problèmes théoriques ci statistiques rencontrés (par exemple, le traitement des garages et des logements occupés gratuitement et l'absence de logements loués qui puissent être comparés à certains types de logements occupés par leurs propriétaires). AO Les principaux points relatifs au passage du PIB au PNB ont été mis en évidence dans un document présenté au Comité PNB lors de sa réunion d'octobre 1991. Des experts ont rendu des visites bilatérales aux États membres au cours de l'année 1993 (et, dans un cas, 1994) pour examiner la question. 1. 6 Progrès réalisés sur les problèmes spécifiques aux pays Les rapports des missions de contrôle PNB effectuées dans cinq États membres ont été soumis à la réunion d'octobre 1993. Depuis lors, la plupart des autres rapports de mission ont également été présentés. En outre, un rapport d'Eurostat consacré aux estimations des pays et territoires d'outre-mer de la France a également été discuté. Au cours de la période considérée (1989-93), les États membres ont également fait des efforts considérables pour améliorer leurs estimations du PNB, notamment du point de vue de l'exhaustivité. Pour certains États membres (Portugal, Grèce et Luxembourg), Eurostat a mis sur pied des programmes spécifiques de soutien qui ont permis de réviser et d'améliorer la qualité des comptes nationaux. D'autres États membres avaient déjà prévu de revoir leur méthodologie des comptes nationaux (Royaume-Uni et Pays-Bas). L'Irlande a fait des efforts substantiels pour améliorer la fiabilité de ses estimations calculées selon l'approche des revenus à la fois en ce qui concerne les salaires et l'excédent d'exploitation. L'Allemagne s'est trouvée dans une situation particulière du fait qu'à partir de 1990, elle devait également fournir des données pour les nouveaux Lànder. Mettre sur pied un système statistique totalement neuf pour ces Lànder a nécessité un effort supplémentaire exceptionnel de la part du Statistisches Bundesarht. ' Certains autres États membres ont calculé de nouvelles estimations pour des postes spécifiques. C'est ainsi, par exemple, que la France a ajouté des estimations pour ses départements d'outre-mer. En outre, de nombreux États membres ont apporté diverses améliorations qui, si elles sont moins visibles, n'en ont pas moins contribué à améliorer sensiblement la qualité de leurs estimations du PNB. 2. Travaux réalisés depuis la publication de In décision de la Commission sur l'exhaustivité en février 1994 2. 1 Portée de la décision sur l'exhaustivité Conformément à la décision de la Commission de février 1994. les Plats membres étaient tenus de transmettre des rapports sur les quatie titres de la décision pour la \'u\ du mois de- juin 1994. Dans la pratique toutefois, plusieurs de ces rapports ont été transmis avec quelques mois de retard, certains pays rencontrant des difficultés pour mener à bien yH l'important volume de travaux qui leur était demandé tout en continuant à satisfaire aux autres obligations qui leur étaient imposées. Pour la réunion de décembre 1994 du Comité PNB, Eurostat a préparé deux documents récapitulant les rapports communiqués par les États membres. Ces documents couvraient les travaux menés dans le cadre du titre IV "Validation de l'emploi fondant les estimations actuelles du PNB" et du titre VI "Utilisation d'informations résultant de contrôles fiscaux en vue d'améliorer l'exhaustivité des estimations du PNB". Pour la réunion d'avril 1995 du Comité PNB, Eurostat a élaboré un document résumant, pour chaque État membre, les travaux menés dans le cadre du titre IV "Validation de l'emploi fondant les estimations actuelles du PNB". Ce document était basé sur les résultats de missions spécifiques menées dans la plupart des États membres et jugées indispensables lors de la réunion de décembre 1994. Lors de la réunion de juin 1995 du Comité PNB, Eurostat a présenté deux documents récapitulatifs concernant les deux autres titres de la décision, à savoir le titre III "Description des calculs et ajustements assurant l'exhaustivité des estimations actuelles du PNB" et le titre V "Description des règles et ajustements statistiques appliqués au revenus en nature et pourboires". Ce dernier document était accompagné par une série complète de rapports détaillés pour chacun des États membres. 2. 2 Titre III: Description des calculs et ajustements assurant l'exhaustivité des estimations actuelles du PNB informations L'objectif de cette partie de supplémentaires de la part des États membres en vue de déterminer quand et comment ils effectuent des calculs ou procèdent à des ajustements qui: la décision est de rassembler des soit permettent de tenir explicitement compte des unités enregistrées auprès des autorités publiques mais non couvertes par les enquêtes statistiques ainsi" que des unités exemptées de l'enregistrement pour divers motifs ou ne déclarant pas/déclarant erronément une partie de leurs activités; - soit ont pour but de tenir implicitement compte de ces omissions. Fe résumé établi par Eurostat des réponses communiquées par les États membres a été présenté à la réunion de juin 1995 du Comité PNB. Ce document insiste sur une constatation fondamentale: la nécessité et l'opportunité de tout ajustement/calcul destiné à assurer l'exhaustivité ne peuvent être appréciées que par rapport à la qualité des statistiques de base du pays concerné. Fes principales conclusions du document étaient les suivantes: les estimations des Etais membres ne sont pas toutes basées sur des sources de données de qualité égale pour toutes les composantes de l'économie. C'est ainsi, par exemple, que plu-. ieuis liai', ineinbies ne disposent pas de sialisiiques fiables J± - - - pour certains services marchands. Toutefois, la plupart des États membres se trouvant dans cette situation disposent de projets concrets en vue de l'établissement de ces statistiques dans un proche avenir; les États membres font des efforts considérables pour tenir compte des unités qui ne sont pas couvertes par les sources de base. De façon à pouvoir procéder à des ajustements systématiques pour ces unités, il est indispensable de disposer d'un répertoire des entreprises qui soit de bonne qualité et assure une couverture très large. Semblable répertoire est également essentiel lorsqu'il s'agit de relier différentes sources de données entre elles. S'il n'existe pas dans certains États membres, la plupart d'entre eux ont l'intention d'en créer un dans un proche avenir ou d'améliorer/étendre celui existant: certains États membres n'exploitent pas toutes les possibilités qui existent de recouper leurs données, en les comparant avec d'autres sources et en les réconciliant dans un cadre systématique tel un tableau des ressources et des emplois. Toutefois, plusieurs des États membres qui enregistrent les lacunes les plus marquées à cet égard travaillent déjà à l'amélioration de la situation ou projettent de le faire prochainement; seuls quelques États membres procèdent à des ajustements explicites pour tenir compte de la fraude fiscale (c'est-à-dire la déclaration erronée ou la non- déclaration délibérée à l'administration fiscale ou à une autre autorité publique) dans des secteurs autres que la construction. Par ailleurs, les méthodologies, sources de données et hypothèses relatives à la construction varient fortement d'un pays à l'autre. Quasiment tous les États membres doivent encore approfondir leurs travaux en la matière. Deux task forces - sur la construction et sur la distribution, secteurs dans lesquels la fraude est la plus fréquente dans la plupart des États membres - devraient être créées de façon à examiner tous les aspects des méthodes d'estimation utilisées pour ces secteurs, y compris la prise en compte de la fraude. La section 3. 6 du présent rapport détaille le rôle de ces task forces. Ces conclusions résument dans leurs grandes lignes les forces et les faiblesses - par rapport à la question de l'exhaustivité - des estimations actuelles des États membres. Cependant, les exemples présentés ci-après d'ajustements explicites et implicites apportés par les États membres en vue d'assurer cette exhaustivité permettent de compléter quelque peu la vue d'ensemble de la situation. La liste ci-après ne recense en aucune façon l'ensemble des ajustements opérés. Les chiffres cités pour les différents pays ne sont pas non plus comparables pour les motifs invoqués plus haut; ils reflètent cependant l'ampleur des efforts qui ont été consentis. La Belgique procède déjà à un nombre important d'ajustements implicites et explicites détaillés en vue d'assurer l'exhaustivité. En dépit de ces ajustements, les lacunes au niveau de la qualité et de l'actualité des données de base de nombreuses composantes de 13 l'économie belge empêchent d'affirmer avec certitude que les estimations du PNB belge sont absolument exhaustives. Le Danemark procède à une série d'ajustements implicites (et à quelques ajustements explicites) aux estimations qu'il calcule selon l'approche de la production, notamment en ayant recours à des estimations calculées de façon fonctionnelle pour une part importante des activités de construction et à des estimations des dépenses pour certains services. La France ajuste de façon systématique ses données de base - déjà généralement considérées de très bonne qualité - de façon à tenir compte de la non-observation de certaines unités ainsi que de la fraude et de l'évasion fiscale, en ce compris la fraude à la TVA et l'emploi de main-d'oeuvre au noir. L'ensemble de ces ajustements a pour effet d'augmenter le PNB de quelque 12%. L'Allemagne estime le PNB à la fois selon l'optique de la production et selon l'optique des dépenses, opère divers ajustements qui entraînent une hausse d'environ 6% du PNB et choisit alors comme donnée définitive le chiffre le plus élevé qu'elle a obtenu. Elle procède ensuite à un ajustement positif pour tenir compte des éventuelles lacunes qui subsisteraient encore. Ensemble, ces deux démarches ont pour effet d'augmenter le PNB d'un peu plus de 0,5%. La Grèce a entrepris une révision fondamentale de son système de comptabilité nationale dans le but de le compléter. Les méthodes plus fiables qu'elle utilise actuellement et la couverture plus étendue des activités économiques ont eu pour effet d'augmenter de quelque 20% la première estimation du PNB auquel elle avait procédé pour l'année 1988; pour les autres années, les augmentations sont du même ordre de grandeur. L'Irlande utilise des données provenant du recensement de la population pour ajuster et compléter d'autres données relatives au nombre de salariés et de travailleurs indépendants et, partant, les revenus de ces deux catégories. Un autre ajustement substantiel est apporté pour tenir compte de travailleurs indépendants. l'éventuelle sous-déclaration des revenus des L'Italie a recours à des statistiques de l'emploi pour ajuster de façon systématique les donnée qu'elle reçoit des entreprises, et ce pour tenir compte de la main-d'oeuvre non déclarée et emplovée au noir ainsi que de la probable sous-déclaration des activités. Ce indirectes, par exemple des estimations pays applique également des méthodes fonctionnelles, pour garantir l'exhaustivité. l es ajustements apportés pour tenir compte de la main-d'oeuvre occupée irrégulièrement ont pour effet d'augmenter le PIB de quelque 8% et ceux destinés a tenir compte de la sous-déclaration des revenus de 3% supplémentaires Le Luxembourg a procédé à une révision en profondeur de son système de comptes nationaux en 19()4. le rendant plus fiable et plus exhaustif à divers égards, avec pour corollaire un accroissement de 10% du PNB. Fe Luxembourg apporte diverses corrections pour tenir compte des activités qui ne sont pas couvertes dans ses statistiques AH de base. Toutefois, à l'exception des services domestiques, aucun ajustement n'est opéré pour la main-d'oeuvre occupée au noir ou les activités sciemment sous-déclarées. Les Pays-Bas disposent d'un ensemble de statistiques de base fiables sur lesquelles ils fondent leurs comptes nationaux. Cet ensemble incorpore notamment des données TVA ainsi que des informations du système de comptes du marché du travail qui contribuent à garantir l'exhaustivité. En outre, des ajustements explicites sont apportés pour tenir compte de la sous-déclaration des activités dans un certain nombre de branches. Ces ajustements explicites sont essentiellement basés sur des données provenant de sources fiscales et ont pour effet d'augmenter le PNB d'environ 1%. Le Portugal a procédé à une révision majeure de son système de comptes nationaux en 1993 dans le but d'accroître l'exhaustivité et la fiabilité. Dans le nouveau système, le recours aux données relatives à la demande de produits a pour effet d'augmenter de quelque 5% les chiffres de base relatifs à la production; de même, les comparaisons auxquelles il est procédé avec les résultats de l'enquête sur les forces de travail ajoutent encore 2% supplémentaires. La révision en elle-même a eu pour effet d'accroître le PIB portugais d'environ 15%. L'Espagne procède à des vérifications croisées de ses chiffres (notamment en ayant recours à des données sur l'emploi) pour garantir que ceux-ci soient aussi complets que possible; elle apporte également un ajustement explicite pour tenir compte de la non- déclaration d'une partie des activités de construction. introduit un cadre ressources/emplois pour améliorer Le Royaume-Uni a les comparaisons entre données. Il a également opéré une révision majeure de son répertoire des entreprises. Des ajustements explicites sont apportés pour les activités de construction. Par ailleurs, un ajustement global supplémentaire est apporté de façon à tenir compte de la sous-estimation traditionnellement observée des données obtenues selon l'optique des revenus par rapport à celles calculées selon l'optique des dépenses. 2. 3 Titre IV: Validation de l'emploi fondant les estimations actuelles du PNB Le titre IV de la décision impose de comparer les données sur l'emploi issues des sources démographiques avec celles qui fondent les estimations du PNB. Cela suppose d'aligner la. définition de l'emploi utilisée pour les comparaisons avec celle de l'emploi intérieur. Les sources de données démographiques à utiliser sont l'enquête sur les forces de travail et le recensement démographique ou. à défaut, son équivalent. La décision de la Commission les données par branche à un niveau de délail déterminé (NACF-CFIO R44 pour les services et NAŒ-CLIO R25 pour les autres branches). Fe modèle des tableaux à fournir figure en annexe de la décision. impose de comparer Celle partie de la décision trouve son origine dans l'approche italienne qui consiste à utiliser l'emploi comme une variable-clé permettant d'assurer l'exhaustivité des comptes la nationaux. Si production ou la valeur ajoutée peuvent egaiemeni servir à calculer des estimations de l'emploi, il devient possible d'apprécier la q•i. ilité de ces dernières par rapport à celles les mêmes sources statistiques que celles utilisées pour estimer "S provenant des sources démographiques. Si la comparaison révèle une lacune dans les estimations de l'emploi sous-tendant les calculs des comptes nationaux, il y a de bonnes raisons de penser que la production et la valeur ajoutée sont également sous-estimées dans ceux-ci. Si semblable lacune n'est pas observée, une conclusion possible est que les comptes nationaux sont exhaustifs au moins en ce qui concerne l'emploi. Le premier résultat des travaux menés en la matière a débouché sur un document qu'Eurostat a préparé pour la réunion de décembre 1994 du Comité PNB. Ce document: - clarifiait le concept d'emploi sous-tendant les estimations du PNB; une certaine confusion a existé dans quelques Etats membres où plusieurs estimations de l'emploi étaient liées aux comptes nationaux. décrivait les travaux entrepris jusque-là par les États membres (certains avaient terminé les travaux demandés, d'autres non); - présentait les premiers résultats. Il était clair que deux mesures s'imposaient dans l'immédiat: - - des discussions bilatérales à bref délai avec la plupart des États membres, d'une part, pour clarifier les interrogations subsistant quant à la définition des travaux imposés par la décision de la Commission et, d'autre part, pour définir les modalités et délais d'exécution de ces travaux; la création de task forces chargées d'examiner tous les aspects qualitatifs des différentes méthodes d'estimation appliquées pour certaines branches (par exemple, la question des comparaisons de l'emploi dans ces branches. la distribution), y compris la construction et Les discussions avec les États membres relatives aux comparaisons de l'emploi- se- sont poursuivies au cours du premier trimestre de 1995. Huit missions spécifiques ont été menées dans les États membres. Lors de la réunion du Comité PNB d'avril 1995, un second document sur le sujet a été présenté, proposant un aperçu des travaux encore à réaliser. La situation actuelle ne pourrait être résumée de façon exhaustive qu'en procédant pays par pays. Toutefois, une des conclusions qui s'imposent est que les États membres ne seront le cas échéant en mesure de tenir compte dans leurs estimations du PNB des résultats de cet exercice de vérification que lors de la prochaine révision générale de leurs comptes. Cette solution est considérée comme la seule réellement envisageable pour diverses raisons: AG une révision s'impose dès à présent pour intégrer les concepts et nomenclatures des nouveaux SEC, NACE<*> et CPA<**> ; - une révision s'impose également pour intégrer les nouvelles sources de données et méthodes de calcul, telles les nouvelles statistiques des services ou les répertoires d'entreprise améliorés; la meilleure façon de réconcilier et d'intégrer les statistiques de l'emploi consiste à recourir à l'ensemble des autres informations disponibles, y compris les nouvelles sources de données et nomenclatures à introduire dans le cadre de la prochaine révision générale; une grande révision générale à la place de plusieurs petites révisions successives permet d'éviter les ruptures dans les comptes des pays. Il s'agit là d'un avantage évident tant pour les responsables de l'établissement des données que pour la plupart de leurs utilisateurs. 2. 4 Titre V: Description des règles et ajustements statistiques appliqués aux revenus en nature et pourboires En vertu du titre V de la décision, il a été demandé aux États membres: d'établir un relevé des dispositions fiscales régissant une série de revenus en nature et de décrire, pour chacun de ceux-ci, les procédures appliquées pour garantir une prise en compte correcte dans les comptes nationaux; - de décrire les calculs appliqués en matière de pourboires. L'intérêt de cette requête pour Eurostat et pour le Comité PNB est de garantir que ces différents types de revenus n'échappent pas au calcul de la valeur ajoutée et, partant, du PNB, soit parce qu'ils n'apparaîtraient pas dans les données statistiques, soit parce qu'ils seraient comptabilisés, intermédiaire des entreprises. On estime que dans plusieurs États membres, certains de ces revenus en incorrectement, dans la consommation ' nature et pourboires représentent une composante importante des revenus totaux. Lors de la réunion du Comité PNB de juin 1995. Eurostat a présenté un rapport sur les études réalisées en la matière par les États membres. Les principales conclusions étaient les suivantes: d'une part, les rapports sont relativement hétérogènes en ce qui concerne la longueur, le niveau de détail, la clarté et le champ couvert. Furostal mènera des NACIZ : Nomenclature ties Activités OPA : Classification tic Produits associes au. v Activités A% discussions bilatérales avec chacun des États membres pour obtenir, si nécessaire, les clarifications ou informations supplémentaires qui s'imposent; - d'autre part, l'ampleur des ajustements apportés pour tenir compte des revenus en nature et pourboires diverge substantiellement d'un État membre à l'autre et s'explique par les différences constatées en ce qui concerne les dispositions et législations fiscales, l'importance des différents types de revenus en nature et l'interprétation du SEC. Toutefois, il semblerait également qu'une partie des divergences relevées reste inexpliquée. Certains États membres devront donc continuer leurs travaux en la matière. 2. 5 Titre VI: Utilisation d'informations résultant de contrôles fiscaux en vue d'améliorer l'exhaustivité des estimations du PNB Au titre VI de la décision, les États membres ont été invités à soumettre un rapport sur la faisabilité de l'utilisation d'informations tirées de contrôles fiscaux pour améliorer l'exhaustivité des estimations du PNB. Il existe dans tous les États membres des systèmes d'imposition des revenus des personnes et des sociétés, un système de taxe sur la valeur ajoutée ainsi que les mécanismes de contrôle correspondants. Plusieurs États membres, dont la France, utilisent par ailleurs des informations tirées des contrôles fiscaux pour améliorer l'exhaustivité de leurs estimations du PNB. À l'occasion de la réunion de décembre 1994 du Comité PNB, Eurostat a présenté un document résumant les rapports transmis par les États membres. Les principales conclusions de ces rapports sont les suivantes: - - - la nécessité d'avoir recours à des informations tirées des contrôles fiscaux dépend des autres possibilités qui s'offrent éventuellement de procéder à des ajustements pour la fraude fiscale, possibilités qui diffèrent d'un État membre à l'autre et d'une branche à l'autre. En conséquence, l'ampleur probable de la fraude différera également d'un État membre à l'autre et d'une branche à l'autre; certains pays intègrent des informations tirées des contrôles fiscaux dans leurs comptes nationaux en utilisant des statistiques qui incluent les résultats de travaux réalisés en matière de fraude fiscale. C'est le cas, par exemple, du Danemark, de l'Allemagne et du Royaume-Uni qui ont recours aux statistiques de la TVA; les résultats des contrôles fiscaux soin utilisés par certains autres Etats membres pour procéder à des ajustements distincts pour la fraude fiscale. C'est le cas en France, où les ajustements clïcctuc1-. couvrent l'ensemble de l'économie, et aux Pays-Bas. où ils couvrent certaines brunches de services: dans un proche avenir, les Pays-Ba. -. l'Italie et vraisemblablement la Belgique auront davantage recours à tics données d'origine fiscale, y compris provenant tic contrôles fiscaux; A% plusieurs États membres ont l'intention d'utiliser les données issues des contrôles fiscaux pour procéder à des ajustements distincts ou pour vérifier les ajustements auxquels ils procèdent déjà sur la base d'autres sources de données. C'est le cas des Pays-Bas, du Royaume-Uni et du Portugal; - pour diverses raisons, le recours à des informations tirées des contrôles fiscaux pour procéder à des ajustements distincts ne paraît pas possible en Belgique, en Allemagne, en Irlande, en Italie, au Luxembourg et en Espagne (et probablement aussi en Grèce, quoique la position de ce pays doive encore être clarifiée). Il subsiste encore deux autres pierres d'achoppement: la confidentialité des données et la difficulté de reporter à l'univers des entreprises les résultats de l'échantillon non aléatoire des entreprises contrôlées. En règle générale, les contrôles fiscaux sont ciblés sur les entreprises que l'on estime les plus susceptibles de frauder. Dès lors, on ne peut affirmer simplement que les entreprises qui n'ont pas été contrôlées présentent les mêmes caractéristiques que celles qui l'ont été. 2. 6 Le suivi de la décision de la Commission sur l'exhaustivité la décision de les travaux requis par Pour faire progresser la Commission sur l'exhaustivité, la Commission a créé des task forces destinées à assister le Comité PNB sur certains sujets spécifiques. Ces task forces ont pour mission de conseiller la Commission et donc, en temps utile, le Comité PNB, sur les meilleures méthodologies à appliquer en ce qui concerne les secteurs de la construction et de la distribution, sur le recours aux enquêtes sur les budgets familiaux et sur les estimations des importations et exportations dans le cadre du système Intrastat. La task force sur la construction est chargée d'établir une vue d'ensemble des principaux problèmes en matière de données et d'estimations que pose ce secteur (par exemple, sous-traitance, travail saisonnier, fraude à la production et au revenu) et de suggérer les meilleurs solutions (types de données les plus utiles, moyens de combiner les chiffres provenant de diverses sources, etc. ). La task force sur la distribution fera de même pour le commerce de gros et de détail (par exemple, détermination des marges commerciales, ventilation des ventes entre Gene's aux utilisateurs finals et celles aux entreprises) ainsi que pour les hôtels, restaurants et cafés. ' Fa task force sur l'utilisation i\c$ enquêtes sur les budgets familiaux examinera de façon générale la manière dont il est possible d'utiliser les données tirées de ces enquêtes lorsqu'on calcule les estimations du PIB et dans quelle mesure ces données peuvent servir a estimer la sous-déclaration des ventes (par exemple, des établissements de détail et des hôtels, restaurants et calés). task force sur l'utilisation des données Fa les estimations du-1MB peuvent être confortées e! améliorées à l'aide de ces données. Depuis l'Union européenne et la suppression commerce l'iniroduciion tics formalités douanières a du Intrastat examinera comment l'enregistrement l'intérieur de ^vsteme Intrastat pour du ^ intracommunautaire de marchandises, les informations statistiques de ce type ont vu leur fiabilité sensiblement diminuer, notamment au niveau des groupes de produits. Cette détérioration de la qualité des informations relatives au commerce extérieur réduit l'utilité des données sur les dépenses et de la méthode des flux de produits pour l'estimation du PIB. Elle affecte également la qualité du processus de mise en équilibre. Améliorer les informations statistiques sur le commerce intracommunautaire de marchandises est, dès lors, une question fondamentale si on veut maintenir et améliorer la qualité des estimations du PIB des États membres. Les premières réunions de chacune de ces task forces ont eu lieu entre septembre et novembre 1995, d'autres étant planifiées pour la fin 1995 et le début 1996. Elles soumettront toutes un rapport au Comité PNB pour la fin du mois de juin 1996. La fin des travaux sur l'exhaustivité et la levée de l'ensemble des réserves formulées par la Commission est prévue pour octobre 1998. Il convient toutefois de noter que certains États membres auront probablement quelques difficultés pour respecter ce délai. L'ampleur exacte des travaux que chaque État membre • doit fournir varie et n'est en fait pas encore clairement établie. C'est ainsi, par exemple, que les recommandations des quatre task forces qui assistent le Comité PNB ne seront pas connues avant juin 1996. Ces recommandations devront d'abord être examinées par la Commission et ensuite être discutées et approuvées par le Comité PNB, avant de pouvoir être mises en oeuvre d'ici à octobre 1998. Des missions dans les États membres sont prévues courant 1996 afin de discuter de la planification détaillée des travaux encore à réaliser en matière d'exhaustivité d'ici à octobre 1998, par exemple en ce qui concerne les comparaisons de l'emploi qui devraient faire partie des prochaines révisions des comptes nationaux ou l'estimation des revenus en nature, et plus particulièrement le traitement des véhicules de société utilisés à des fins privées. 2. 7. Progrès réalisés sur les problèmes transversaux depuis 1994 les Outre travaux considérables menés en matière d'exhaustivité, des progrès considérables ont également été enregistrés en ce qui concerne les autres réserves et questions transversales soulevées par la Commission et le Comité PNB. Fa task force sur les services de logement, qui avait commencé ses travaux à la mi-1993. les a terminés à la mi-1994 en définissant les modalités d'application de la méthode de la stratification. Sur la base de ces travaux. Furoslat a présenté au Comité PNB de décembre 1994 un projet de décision de la Commission relatif a la méthodologie à appliquer par tous les États membres. Après diverses modifications de détail, cette proposition a emporté l'adhésion unanime du Comité PNB et a donc été dûment adoptée (décision 95 309/CF. Euratom du IS juillet 1995). Pour la transmission des données destinées au calcul de la ressource propre PNB qui est prévue pour septembre 1996. les Flats membres devront donc fournir à partir de l'année IvJSX des estimations tics services de logement établies selon cette nouvelle méthodologie commune. Dans la pratique, il est possible £o que certains pays aient besoin d'une dérogation et demande à pouvoir satisfaire à obligations à partir de septembre 1997. leurs La comparabilité des estimations qui se situe à la limite entre emplois intermédiaires et finals a fait l'objet d'un document qui a été discuté par le Comité PNB en juillet 1994. Sont notamment concernés ici les problèmes liés à l'enregistrement des dépenses consacrées à la réparation, à la rénovation et au remplacement des infrastructures, aux biens de capital de faible valeur et aux logiciels. Des informations détaillées relatives aux démarches concrètes que les États membres entreprennent pour vérifier la conformité du traitement de ces dépenses dans le cadre du SEC sont indispensables avant de pouvoir comparer et, si nécessaire, améliorer les chiffres existants. Un questionnaire complet a donc été transmis aux États membres en octobre 1994; ceux-ci sont tenus de le compléter pour la fin 1995. Eurostat a présenté un premier document consacré aux institutions financières lors de la réunion du Comité PNB de janvier 1994. Ce document a mis en évidence un certain nombre de questions techniques concernant la mesure de la production de certaines catégories de services financiers (par exemple, les assurances ou les marges de change) ainsi que diverses autres questions concernant types d'institutions financières (par exemple, celles qui ne sont pas contrôlées par les administrations publiques ou la banque centrale) dans le cadre des procédures de déclarations statistiques. Le document en question a été suivi par un questionnaire adressé à chaque État membre, d'une part, sur les différents points précités et, d'autre part, sur d'autres questions spécifiques à chaque pays résultant de l'examen détaillé de leurs inventaires respectifs. La plupart des réponses ont aujourd'hui été reçues par Eurostat et un nouveau rapport sera préparé pour le Comité PNB dans les prochains mois. la couverture de certains En ce qui concerne les administrations publiques et institutions sans but lucratif, un premier document mettant en évidence les principaux problèmes rencontrés a été soumis au Comité PNB de décembre 1994. Si, pour le Comité PNB, certains des problèmes soulevés présentent à l'évidence un intérêt évident pour le PNB, notamment la question de l'imputation de la consommation de capital fixe pour les actifs fixes détenus par les administrations publiques, ils sont moins prioritaires que de nombreux autres sujets également en cours d'examen par le Comité (par exemple, l'exhaustivité). Il a donc été convenu que les travaux en la matière seraient reportés d'une année environ, de manière à pouvoir enregistrer des progrès sur les questions plus importantes. Le Comité PNB sera donc appelé, à bref délai, à revenir sur la question. Fes premiers travaux consacrés au passage du Pllî au PNB dont question a la section 1. 5 du présent document ont ete suivis par un rapport soumis au Comité PNB de décembre 1994. Ce rapport faisait suite aux discussions bilatérales menées avec chaque Fiai membre et identifiait une série de pomisdevant -faire l'objet d'améliorations dans certains États membres. Il relevait par ailleurs une difficulté importante commune a l'ensemble des pays el nécessitant un examen plus approfondi, à savoir la question de l'enregistrement des activités des fonds communs de placement. Fe Comité a décidé de créer une task force chargée d'élaborer des propositions en la matière. Celle lask loree s'est réunie à trois reprises au cours au premier semestre |9°ô. l^n document'proposant SLA un traitement des fonds communs de placement a été préparé et soumis au Comité PNB d'octobre 1995. Les discussions se sont poursuivies lors de la réunion de décembre du Comité. On espère qu'elles aboutiront en mars 1996. Les autres faiblesses constatées en ce qui concerne le passage du PIB au PNB auxquelles certains États membres doivent encore remédier continuent de faire l'objet de discussions sur une base bilatérale. Le problème de l'agriculture a été discuté dans un document présenté au Comité PNB de juillet 1994. Un nombre important de difficultés techniques et assez spécifiques ont été relevées en ce qui concerne la mesure de la production agricole aux fins du calcul du PNB. Pour de nombreux États membres, des faiblesses ont été constatées, mais souvent de faible ampleur; une réserve générale a toutefois été formulée à l'encontre des données calculées par le Portugal. Souvent, les lacunes constatées sont liées à l'emploi du concept de "ferme nationale" dans les comptes économiques de l'agriculture, ce concept étant totalement incompatible avec ceux des comptes nationaux. Le Comité a décidé de consulter les spécialistes des comptes économiques de l'agriculture au sein d'un groupe de travail lié au Comité de la statistique agricole au sujet des points techniques et spécifiques évoqués dans le document précité. Le Comité PNB reviendra sur cette question au cours de l'année 1996 quand il sera en possession de l'avis en question. le Comité PNB de La question de l'emploi de données TVA pour l'estimation du PNB est un sujet qui intéresse longue date. Deux aspects de cette question sont particulièrement intéressants, tous deux liés au calcul et à l'interprétation de ce que l'on appelle la TVA théorique, c'est-à-dire le montant de la TVA auquel on devrait arriver si les règles et législations en la matière étaient appliquées aux estimations de l'activité économique contenues dans les comptes nationaux. Le premier aspect intéressant est l'interprétation de la différence entre le montant de cette TVA théorique et le montant de la TVA effectivement perçue par l'État. Le second aspect concerne le concept de TVA qui est effectivement utilisé comme composante du PNB. Lors de la réunion de janvier 1994 du Comité PNB, Eurostat a présenté un document identifiant pour quelques États membres les différences entre les concepts utilisés pour la TVA en tant que composante du PNB et spécifiant les grands thèmes à examiner. Il s'en est suivi un questionnaire succinct destiné à collecter les informations supplémentaires requises pour la suite des travaux et, ensuite, un second document qui a été soumis au Comité PNB de juin 1995. La réunion du Comité de décembre 1995 a une nouvelle fois abordé la question de la définition d'une méthode commune à tous les États membres pour l'estimation de la TVA en tant que composante du PNB. Les discussions se poursuivront sur une base bilatérale. La fin des travaux concernant l'ensemble des problèmes transversaux et la levée des réserves formulées par la Commission a été prévue pour octobre 1997 (septembre 1996 pour la question des logements). 11 est possible que certains Etats membres aient besoin d'une dérogation et sollicite un report a octobre 1998. £2. 2. 8 Progrès réalisés sur les problèmes spécifiques aux pays depuis 1994 Tous les États membres ont également consentis, chacun de son côté, d'importants efforts pour améliorer la comparabilité et la fiabilité de leurs estimations du PNB. Ces améliorations peuvent être résumées comme suit: Les États membres dont les estimations du PNB étaient considérées les plus faibles ont déployé des efforts considérables pour revoir de façon fondamentale leur comptabilité nationale. Ces révisions ont déjà mené à des modifications substantielles des estimations du PNB de la Grèce, du Luxembourg et du Portugal. Des projets importants sont également en cours en Belgique et en Irlande, quoiqu'il ne faille pas nécessairement s'attendre à des modifications d'aussi grande ampleur que pour les trois pays précités. Tous les États membres ont réalisé des travaux importants pour répondre aux réserves spécifiques formulées par la Commission sur des aspects déterminés de leur méthode de calcul du PNB. Dans de nombreux cas, la Commission a pu lever ses réserves. Dans d'autres, on espère que la Commission pourra faire de même entre le moment où le présent document a été rédigé et la date butoir d'octobre 1997 (quoique, dans certains cas, il est possible qu'il faille accorder une dérogation et un report à octobre 1998). Tous les États membres ont également leurs propres projets de révision en profondeur de leur système de comptabilité nationale. Ces projets ne sont pas directement la conséquence des travaux demandés par la Commission et le Comité PNB; ils n'en demeurent pas moins essentiels et viennent naturellement les compléter. Il serait trop long de vouloir dresser la liste exhaustive des améliorations apportées par chaque État membre. Néanmoins, les principaux changements qui ont déjà été opérés ou qui sont en passe de l'être par chaque État membre sont résumés ci-après: En Belgique, une série de changements institutionnels ont été apportés dans le but de donner un nouvel élan au développement des comptes nationaux. En 1992, Eurostat avait mis l'accent, dans un rapport détaillé, sur les importantes lacunes que présente le système actuel; celui-ci sera revu en profondeur. Parmi les principales innovations qui seront introduites, il y aura le recours à une nouvelle série de statistiques de base provenant des entreprises et le remplacement du cadre OCDE 1958 utilisé jusqu'ici par celui du SEC. Les travaux déjà menés par le Danemark ont permis à la Commission de lever une des réserves spécifiques qu'elle avait formulées a l'encontre de ce pays; une autre devrait également l'être prochainement. La Commission a également pu lever la réserve qu'elle avait émise à l'égard du traitement des impôts et subventions après que l'Office statistique danois v ait apporté quelques modifications. Un projet de révision sur une large échelle des comptes nationaux, y compris l'incorporation de plusieurs nouvelles sources de données, devrait cire terminé pour la mi-1997. Cette révision inclut plusieurs projets en 53 rapport avec les réserves spécifiques non encore résolues et d'autres qui poursuivent les travaux menés jusqu'ici en matière d'exhaustivité. Les améliorations apportées par la France sur certaines composantes des estimations des comptes nationaux ont permis à la Commission de lever une des réserves qu'elle avait émises, ainsi que la réserve transversale sur les impôts et subventions. Les travaux se poursuivent en ce qui concerne les développements à plus long terme indispensable à la levée de la dernière réserve spécifique. L'Allemagne a présenté au Comité PNB des estimations du PNB intégrant les nouveaux Lànder. La Commission a remis au Comité PNB de juillet 1994 un rapport proposant une évaluation critique de ces données, mettant en exergue les efforts considérables qui ont été consentis et identifiant quelques domaines dans lesquels des améliorations devraient pouvoir encore être apportées à l'avenir. Les différentes réserves spécifiques émises par la Commission à rencontre de l'Allemagne (à la fois sans et avec les nouveaux Lànder) sont en cours d'examen, les travaux à mener devant être terminés à différentes dates qui s'échelonnent entre aujourd'hui et octobre 1997. La réserve transversale concernant les impôts et subventions a été levée. Avec l'aide de quelques experts financés par la Commission, l'Institut national de statistique de la Grèce a sensiblement amélioré son système de comptes nationaux. Cette révision majeure quasiment terminée en 1994 a conduit à l'introduction de nouvelles méthodes d'estimation, par exemple, pour la construction, la distribution, les services aux entreprises et les services aux personnes. Il en est résulté une augmentation de plus de 20% du PNB par rapport aux estimations antérieures. Quoique certaines améliorations soient encore nécessaires, il est manifeste que la comparabilité et la fiabilité des comptes nationaux grecs ont déjà été dans une très large mesure améliorées. Les informations que requiert encore la Commission avant de pouvoir évaluer et, en temps utile, lever les réserves spécifiques qu'elle a formulées devraient normalement être communiquées pour février 1996. En Irlande, divers projets sont en cours en vue d'améliorer la fiabilité des estimations du PIB calculées selon l'optique des revenus. En outre, le développement de l'optique des dépenses et du cadre ressources/emplois conduira à des comptes nationaux de meilleure qualité. Ces travaux devraient être terminés courant 1997 rendant possible, s'ils s'avèrent satisfaisants, la levée de toutes les réserves émises par la Commission. Fe fait que l'Italie ait recours à des données sur l'emploi pour assurer l'exhaustivité de ses comptes nationaux est considéré comme un point très positif. Des travaux sont en cours de façon à pouvoir utiliser de façon optimale l'enquête sur les budgets familiaux et élaborer un répertoire des entreprises de bonne qualité. Dès que ces importants projets auront clé menés a terme, les réserves spécifiques émises par la Commission devraient pouvoir être levées. Fe Luxembourg a procédé en 1994 à une révision majeure de son système de complet nationaux se traduisant notamment par l'amélioration de nombreuses statistiques de base, en particulier tics services, et tic certaines des méthodes d'estimaiion appliquées êd, L'estimation antérieure du PNB a ainsi été augmentée de quelque 10%. Dès que la Commission sera en possession de toutes les informations relatives à cette révision majeure, elle devrait être à même de lever la plupart, si pas la totalité, des réserves spécifiques qu'elle a émises à l'égard du Grand-Duché. Les Pays-Bas ont mené en 1992 une importante révision de leur système de comptabilité nationale destinée à éliminer certaines de ses faiblesses relatives. Une autre révision, incorporant notamment des améliorations touchant à l'exhaustivité, est en cours et devrait être terminée pour 1999. Une étude a été réalisée en réponse à la seule reserve spécifique émise par la Commission à l'égard des Pays-Bas; grâce à la révision mineure du PNB qui sera apportée, cette réserve pourra être levée. Le Portugal a comblé les principales lacunes de son système de comptabilité nationale lors d'une importante révision menée en 1994. Cette révision a conduit à des estimations sensiblement améliorées de la contribution, par exemple, de composantes importantes des services et a conduit à une augmentation du PNB de quelque 15% par rapport à l'estimation antérieure. Quoique d'autres améliorations s'avèrent encore nécessaires, les importants travaux déjà réalisés devraient permettre, sous peu, la levée de nombreuses réserves formulées par la Commission à l'égard des comptes nationaux portugais. Les autres réserves spécifiques au Portugal devraient normalement conduire à d'autres améliorations en 1996, avec l'espoir que ces réserves puissent alors également être levées. L'Espagne a amélioré le traitement qu'elle applique à la Loterie nationale et aux impôts et subventions. Par conséquent, la réserve de la Commission à rencontre de la Loterie nationale a été levée. Les travaux qui se poursuivent devraient permettre de lever d'ici à 1997 les autres réserves spécifiques ainsi que la réserve transversale sur les impôts et subventions. Les travaux menés par le Royaume-Uni ont permis à la Commission de lever les quatre réserves spécifiques qu'elle avait formulées. En ce qui concerne les nouveaux Etats membres. l'Islande et la Norvège. Eurostat a effectué une première mission dans chacun de ces pays au cours du second semestre 1994. Ces missions avaient pour but de rassembler diverses informations de base sur les sources et méthodes utilisées dans chacun de ces pays et d'aider ceux-ci à fournir les informations plus détaillées requises par la Commission. Lors de ses réunions de décembre 1994 et de mars 1995, le Comité PNB a examiné les rapports des différentes missions qui ont clé effectués. <#T Annexe B du rapport au Conseil et au Parlement sur l'application de la Directive PNB Synthèse des améliorations du PNB pour les années pour lesquelles des réserves ont été notifiées 1988 1989 1990 1991 1988-1 1988R95 variation variation liée 1989-1 1989R95 variation variation liée 1990-1 1990R95 variation variation liée 1991-1 1991-IV variation variation Kée totale aux réserves totale aux réserves totale aux réserves totale aux réserves Pays Unité Secoje Md BFR Care-ra. -K Md DKR Md DR 5445 695 2122 7390 5513 1. 25% 694 -0. 14% 2108 -0. 66% 8997 21. 75% 0. 06V. 5952 5991 0. 66% N/D 6352 6345 -0. 11% 0. 11% 733 725 -1. 09% 0. 11% 777 753 -3. 09% N/D 2261 2249 -0. 53% N/D 2470 2494 0. 97% 20. 70% 8768 10691 21,93% 20. 60% 10409 12867 23. 61% Ma PTA 39190 40018 2. 11% 0. 69% 44597 44945 0. 78% 0. 64% 49627 49971 0. 69% E s c a le Prarce i-larîe ::a!. e iLlT) Md FF Md IR£ 1000 Md Li. 'xe~bourg Md LFR F-vs-Bas MdHFL P c ^ g ai MdESC Royaume Uni Md UKC 5645 18. 8 1072 326 449 5880 463 5726 1. 43% 20 6. 38% 1084 1. 12% 360 10,43% 454 1. 11% 6780 15. 31% 459 -0. 86% 0. 07% 6101 6154 0. 87% 3. 67% 20. 9 22. 18 6. 12% 0. 08% 3. 30% 6467 22. 9 6479 0. 19% 24. 06 5. 07% •0. 04% 1177 1183 0. 51% N/D 1291 1296 0,39% 9. 20% 1. 56% 373 473 404 6,31% 485 2. 54% 8. 85% 1. 69% 397 509 442 11. 34% 516 1. 38% 15. 53% 6994 8004 14. 44% 14. 71% 8460 9490 12. 17% -0,10% 511 502 -1. 76% -0,16% 548 540 -1. 46% N/D 0. 11% N/D 6680 784 2826 6699 0. 28% 782 -0. 26% 2882 1. 98% 20. 90% 12813 15726 22. 73% 0. 56% 54223 54736 0. 95% 0,03% 6722 6735 0,19% 3. 93% N/D 9. 32% 1. 37% 24. 25 1407 433 543 25. 4 4. 74% 1409 0,14% 482 11. 32% 542 -0. 18% 14,21% 10206 10915 6,95% •0,24% 568 566 -0. 35% WD 0. 11% 0. 85% 20,70% 0. 67% •0,06% 3,51% WD 8,78% •0. 18% 10. 74% •0,25% iç> X-: = première estimation de 19XX N D - non disponible 19XXR95 = estimation révisée en 1995 pour 19XX 26 Préambule courantes du PNB. Cette partie Le tableau ci-avant présente les modifications apportées aux estimations du PNB des Etats Membres pour la période 1988-1991. Une partie de ces changements résulte des révisions de commentaires. L'objectif poursuivi consiste, en effet, à mettre en évidence la part des modifications correspondant aux améliorations introduites notamment en application des réserves notifiées et des décisions de la Commission. Les notes qui suivent apportent des éclaircissements sur la nature spécifique de ces améliorations, dans chaque pays. l'objet pas, ici. fait ne Pour apprécier les progrès réalisés par les Etats Membres, Eurostat et le Comité PNB se sont également attachés, tout particulièrement, à évaluer les améliorations apportées aux sources et méthodes statistiques utilisées suite aux réserves notifiées, notamment lorsque les modifications chiffrées ne sont pas fournies de manière suffisamment détaillée. La période 1988-1991 a été retenue parce qu'elle correspond aux années pour lesquelles les estimations du PNB sont censées être définitives et pour lesquelles des réserves ont été formulées. Belgique Pour l'année 1988, l'incidence globale des modifications du PNB directement liées aux réserves, soit 0,06 %, correspond à la moyenne des corrections concernant les trois approches du PNB. Dans l'approche de la Production, ces modifications (0. 13% du PNB au total) portent notamment sur les rémunérations reçues du reste du monde (0. 19%) et la valeur ajoutée des services marchands (-0. 08%). Dans l'approche du Revenu, ces améliorations (0. 16%) concernent surtout les taxes payées aux entreprises belges (-0. 33%), les profits des entreprises (0. 25%), les rémunérations des employés (0. 13%) et les dividendes reçues par les firmes belges (0. 09%). Dans l'approche de la dépense, ces corrections (-0. 12%) se rapportent, en totalité, aux estimations d« la consommation finale. Les autres modifications de l'année 1988, et celles des années 1989 à 1991 résultent notamment du changement des procédures et des bases statistiques utilisées ainsi que de la rétrapolation à ces années des informations nouvelles et plus détaillées obtenues à partir de 1994. L'exhaustivité s'en est trouvée améliorée. Cependant, il n'est pas possible, a l'heure actuelle, d'attribuer ces collections à une réserve particulière. %i Danemark Le Danemark a modifié ses estimations du PNB des années 1988 à 1991 afin de prendre en compte les réserves qui lui ont été notifiées sur la fourniture d'eau et sur les activités commerciales. Pour ces quatre années, l'incidence de ces modifications se chiffre environ à 0. 02% du PNB pour la fourniture d'eau et à 0. 09% pour le commerce. Il faut également signaler que, pour se conformer à la décision sur les impôts et subventions, le Danemark a annulé les corrections pour les impôts et subventions qu'il avait introduites en 1991. Allemagne A partir de 1990, les estimations du PNB de l'Allemagne tiennent compte de la réunification devenue effective à partir du 3 octobre 1990. Ainsi, les chiffres des années 1988 et 1989 correspondent à l'ancienne définition de l'Allemagne alors que ceux de 1990 et 1991 incluent les nouveaux Lànder. L'Allemagne a modifié l'estimation du PNB des nouveaux lander pour 1991 de 0. 85% environ, pour tenir compte des réserves formulées sur ces nouveaux lànder. Grèce La Grèce a modifié les chiffres de son PNB sur la période 1988-1991, dans le cadre de la révision en profondeur de ses comptes nationaux qui se poursuit actuellement. Sur cette période, l'incidence de ces modifications s'élève à 20. 7% du PNB environ. Espagne L'Espagne a apporté des corrections aux estimations de son PNB pour la période 1988- 1991, afin de répondre aux réserves notifiées. Ces corrections concernent la loterie nationale (0. 36% du PNB), les services d'assurance (-0. 21%) et les subventions aux activités d'enseignement (0. 48%). Les estimations relatives à la loterie nationale sont définitives sur la période 1988-1991. La procédure de levée de la réserve sur la loterie nationale est en cours. En revanche les subventions à l'enseignement sont encore provisoires. les chiffres concernant l'assurance et 8% France La France a fourni les estimations corrigées de son PNB sur la période 1988-1991 en tenant compte notamment des réserves sur le territoire économique, le crédit-bail, l'assurance, l'amortissement des voies et réseaux, la démarque inconnue, le traitement des frais de contrôle et de surveillance payés à l'Etat, et les versements à la SNCF et à la RATP au titre de la compensation de la carte orange. Les corrections effectuées pour l'ensemble de ces réserves sur les années 1988 à 1991 sont définitives et s'élèvent à 0. 07%, 0. 08%, 0. 03% et -0. 06% du PNB respectivement. De plus, depuis 1992, la France transmet des données intégrant les corrections nécessaires au titre des points précités. Les réserves spécifiques sur ces points ont été levées. Irlande L'Irlande a apporté des corrections à ses estimations du PNB pour les années 1988 à 1991, en réponse à certaines réserves. Ces corrections s'élèvent respectivement à 3. 67%, 3. 30%, 3. 93% et 3. 51% du PNB, environ. Pour 1988, les modifications portent pour plus des deux tiers sur l'estimation de l'excédent brut d'exploitation. Pour les années 1989-1991, les informations communiquées ne permettent pas de ventiler les modifications entre les différentes réserves notifiées. Ces nouvelles estimations sont provisoires. Italie La seule modification apportée par l'Italie, à ses comptes nationaux de la période 1988- 1991, au titre des réserves notifiées, consiste dans une correction de -0. 04% du PNB au titre de la rémunération des salariés reçue du reste du monde. Cette modification vise la réserve sur le passage du PIB au PNB que le Comité PNB n'a pas encore examinée. La révision des comptes nationaux italiens n'étant pas encore achevée, il est impossible d'apprécier, actuellement, les corrections à effectuer. Luxembourg Dans le cadre de la grande révision de ses comptes nationaux achevée en 1994, le Luxembourg a modifié ses estimations des comptes nationaux des années 1988 à 1991, afin de répondre aux réserves notifiées. Ces modifications se montent à +9% du PNB environ, sur cette période. Elles portent principalement sur une meilleure couverture des services et des activités financières et d'assurance (à peu près 90% de l'augmentation) et, dans une moindre mesure, sur la réévaluation des services marchands et non marchands des administrations publiques. ^ Pays-Bas Les Pays-Bas ont apporté des modifications à leurs estimations du PNB pour les années 1988-1990, dans le cadre de la grande révision de leurs comptes nationaux achevée en 1992. Ces modifications s'élèvent à 1. 5% du PNB, environ. Les chiffres de 1991, estimés à partir de la nouvelle base, n'ont pas été substantiellement modifiés par la suite. Des corrections de moindre ampleur ont été effectuées sur les chiffres de 1988 à 1991, après la révision de la consommation de capital fixe rendue possible, en 1995, par les nouvelles informations disponibles sur les investissements. Cette révision peut être imputée à la réserve sur les administrations publiques et privées. Portugal Dans le cadre de la grande révision de ses comptes nationaux, le Portugal a réalisé des corrections sur ses estimations du PNB pour la période 1988-1991. Ces corrections s'élèvent à 15. 53%, 14. 71%, 14. 21% et 10. 74% du PNB environ. Le niveau des corrections de 1991 est, ainsi, plus faible. Cela s'explique par le fait que, contrairement aux années 1998-1990, la première estimation de 1991 incluait déjà Madère et les Açores qui font à peu près 5% du PNB. De plus, sur la période 1988-1991, les modifications le changement total. Cela résulte du fait que les autres corrections ont conduit à une baisse du PNB entre 1993 (date d'introduction des améliorations) et 1995. réserves sont supérieures aux chiffres représentant liées aux Les informations dont nous disposons, actuellement, ne permettent pas de ventiler l'impact résiduel de la révision (hors Madère et les Açores), soit environ 10% du PNB, entre les différentes réserves notifiées. Royaume Uni sur transversale total" inclut une part de modifications le passage du PIB au PNB. Cependant, En réponse aux réserves notifiées, le Royaume Uni a effectué des corrections sur les estimations de son PNB pour les années 1988 à 1991. Les améliorations liées aux réserves figurant au tableau (-0. 10%, -0. 16%, -0. 24% et -0. 25% du PNB, de 1988 à 1991) correspondent aux corrections des revenus de la propriété reçus du reste du monde. Elles se rapportent à la réserve rubrique "changement introduites au titre d'autres réserves formulées. Certaines de ces réserves ont une incidence négligeable sur le PNB. C'est le cas de l'assurance pour laquelle, seule l'année 1991 a été corrigée à hauteur de 0. 08%. Pour d'autres (registre des entreprises d'import-export, registre des entreprises de leasing), l'impact global sur le PNB n'a pu être quantifié puisque les corrections ont été effectuées au niveau des tableaux entrées-sorties. Cependant, pour réserves celles-ci. les corrections apportées aux méthodes statistiques suite aux notifiées se sont révélées satisfaisantes. Les nouvelles estimations fournies par le Royaume fini sur la période 1988-1991 sont définitives et les réserves spécifiques concernées ont été levees. la to ISSN 0254-1491 COM(96) 124 final DOCUMENTS FR 17 N° de catalogue : CB-CO-96-133-FR-C ISBN 92-78-01854-6 Office des publications officielles des Communautés européennes L-2985 Luxembourg i>A

Voorstel voor een RICHTLIJN VAN DE RAAD tot wijziging van Richtlijn 76/207/EEG betreffende de tenuitvoerlegging van het beginsel van gelijke behandeling van mannen en vrouwen ten aanzien van de toegang tot het arbeidsproces, de beroepsopleiding en de promotiekansen en ten aanzien van de arbeidsvoorwaarden

http://publications.europa.eu/resource/cellar/fdc0eb34-4910-45c5-b6b6-d09d78613134

nld

COMMISSE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN Brussel, 27. 03. 1996 COM(96) 93 def. 96/0095 (CNS) Voorstel voor een RICHTLIJN VAN DE RAAD tot wijziging van Richtlijn 76/207/EEG betreffende de tenuitvoerlegging van het beginsel van gelijke behandeling van mannen en vrouwen ten aanzien van de toegang tot het arbeidsproces, de beroepsopleiding en de promotiekansen en ten aanzien van de arbeidsvoorwaarden (door de Commissie ingediend) TOELICHTING 1. Inleiding Op 17 oktober 1995 heeft het Europese Hof van Justitie arrest gewezen in zaak C-450/93 (Eckhard Kalanke tegen Freie Hansestadt Bremen). Dit arrest heeft in heel Europa tot grote beroering geleid, vanwege de onzekerheid die het arrest heeft geschapen met betrekking tot de legitimiteit van quota's en andere vormen van positieve actie die bedoeld zijn om het aantal vrouwen in bepaalde sectoren van of op bepaalde niveaus in het arbeidsproces te doen toenemen. Gelijke behandeling van mannen en vrouwen op het werk is een fundamenteel recht, zoals door het Europese Hof van Justitie is erkend in zijn arrest in zaak 149/77, Defrenne III. Nu gelijke kansen voor vrouwen, evenals de strijd tegen de werkloosheid, op het hoogste niveau (de Europese Raad van Essen, Cannes en Madrid) erkend zijn als een zaak van het grootste belang, acht de Commissie het cruciaal nogmaals nadruk te leggen op de noodzaak zo nodig "positieve acties" te ondernemen om gelijke kansen voor vrouwen en mannen te bevorderen, met name door factoren van ongelijkheid weg te nemen die de kansen van vrouwen op het gebied van werk nadelig beïnvloeden. De Commissie heeft altijd een zeer welwillende houding ten opzichte van positieve actie aangenomen. In 1984 heeft zij een voorstel voor een aanbeveling betreffende de bevordering van positieve actie gedaan(1), die door de Raad is aangenomen. In de zaak Kalanke moest worden nagegaan of een Duitse wet betreffende positieve actie is met Richtlijn 76/207/EEG(2) dan wel verder gaat dan de verenigbaar uitzonderingsbepaling voor positieve actie die daarin is neergelegd. De wet van de deelstaat Bremen inzake gelijke kansen in de overheidssector bepaalt dat zowel bij aanwerving als promotie in sectoren waar vrouwen zijn ondervertegenwoordigd, dat wil zeggen waar zij minder dan 50% van het personeel in verschillende rangen van de desbetreffende categorie uitmaken, de voorkeur aan een vrouwelijke gegadigde boven een mannelijke moet worden gegeven, indien beiden dezelfde kwalificaties hebben. Het Hof moest beslissen of het rechtmatig was dat vrouwelijke gegadigden voorrang kregen boven mannelijke bij promoties in sectoren waar zij zijn ondervertegenwoordigd, vooropgesteld dat hun kwalificaties dezelfde waren. De Commissie heeft in haar mededeling van. uiteengezet hoe zij het arrest interpreteert en wat haar eigen opvattingen over positieve actie zijn. (1) (2) Aanbeveling 84/635/EEG van de Raad van Î3 december 1984 betreffende de bevordering van positieve acties voor vrouwen, PB nr. L 331 van 19. 12. 1984, blz. 34. Richtlijn 76/207/EEG van de Raad van 9 februari 1976 betreffende de tenuitvoerlegging van het beginsel van gelijke behandeling van mannen en vrouwen ten aanzien van de toegang tot het arbeidsproces, de beroepsopleiding en de promotiekansen en ten aanzien van de arbeidsvoorwaarden (PB nr. L 39 van 14. 2. 1976, blz. 40). In zijn arrest maakt het Europese Hof van Justitie onder andere duidelijk dat "eer nationale regeling die vrouwen bij aanstellingen of promoties absoluut en onvoorwaardelijk voorrang verleent, verder gaat dan een bevordering van gelijke kansen en de grenzen van de in artikel 2, lid 4, van de richtlijn genoemde uitzondering overschrijdt. " De Commissie gaat ervan uit dat het Hof uitsluitend het automatische quotastelsel van de deelstaat Bremen heeft veroordeeld, waarbij vrouwen bij aanstellingen of promoties absoluut en onvoorwaardelijk voorrang krijgen. Daarom neemt de Commissie het standpunt in dat alleen volstrekt rigide quotastelsels die geen ruimte bieden om rekening te houden met individuele omstandigheden, onwettig zijn. Het staat Lid-Staten en werkgevers dus vrij alle andere vormen van positieve actie te gebruiken, met inbegrip van flexibele quota's. De Commissie wenst dat de controverse, waartoe de zaak Kalanke aanleiding heeft gegeven, definitief wordt beëindigd. Derhalve acht de Commissie het nodig artikel 2, lid 4, van Richtlijn 76/207/EEG zodanig te wijzigen dat de tekst van de bepaling precies die soorten positieve actie toestaat die het arrest-Kalanke ongemoeid laat, ofschoon het effect van dit arrest, als dit juist wordt geïnterpreteerd, beperkt is. Daarom worden allerlei vormen van positieve actie toegestaan, mits zij de ruimte bieden om in ieder individueel geval de bijzondere omstandigheden mee te wegen. De wijziging is van interpretatieve aard, II Artikelsgewijze toelichting Artikel 1 De tekst komt overeen met de interpretatie van het arrest-Kalanke door de Commissie, namelijk dat veel acties ter bevordering van de toegang van vrouwen tot het arbeidsproces en promotie rechtmatig blijven (zie de mededeling over het arrest-Kalanke). Positieve maatregelen kunnen worden toegepast ingeval verscheidene gegadigden dezelfde kwalificaties en/of verdiensten hebben. Dergelijke maatregelen moeten de werkgever wel de mogelijkheid geven om rekening te houden met bijzondere factoren die de keuze een persoon die niet van het ondervertegenwoordigde geslacht is, rechtvaardigen. Bij de formulering is er rekening mee gehouden dat gelijke behandeling inhoudt dat gelijke kansen voor mannen en vrouwen worden bevorderd. Artikelen 2 en 3 Deze artikelen bevatten de gebruikelijke bepalingen voor omzetting in de nationale wetgeving van de Lid-Staten. Ill Verantwoording van het voorstel met het oog op het subsidiariteitsbeginsel Het voorstel tot wijziging van Richtlijn 76/207/EEG voldoet aan beide criteria van het subsidiariteitsbeginsel als omschreven in artikel 3 B van het Verdrag van Maastricht, namelijk noodzakelijkheid en evenredigheid. Aan het eerste criterium, de noodzaak om communautaire actie te ondernemen, wordt voldaan doordat er actie nodig is om eventuele verwarring bij de nationale of communautaire autoriteiten te voorkomen, op alle niveaus die het Gemeenschapsrecht en in het bijzonder artikel 2, lid 4, van Richtlijn 76/207/EEG moeten toepassen. Het arrest- Kalanke heeft aanleiding gegeven tot uiteenlopende interpretaties die de effectiviteit van positieve actie ten gunste van het ondervertegenwoordigde geslacht bedreigen. Aangezien algemeen wordt erkend dat toegang tot de arbeidsmarkt op voet van gelijkheid een van de belangrijkste voorwaarden voor de tenuitvoerlegging van het beginsel van gelijke behandeling is, dat op zijn beurt een van de fundamentele rechten is die deel uitmaken van de algemene beginselen van het Gemeenschapsrecht^, zal de wijziging een bijdrage leveren aan de consistente en uniforme toepassing van de richtlijn. Wat het tweede criterium betreft, beantwoordt de voorgestelde richtlijn aan de vereiste van evenredigheid daar de wijziging slechts van interpretatieve aard is en de werkingssfeer van de richtlijn niet verandert. Raadplegingsprocedure De Commissie heeft de sociale partners geraadpleegd over de mededeling over de zaak Kalanke. Dit voorstel tot wijziging van Richtlijn 76/207/EEG sluit aan bij de interpretatie die in die mededeling is gegeven en zet de inhoud ervan om in een wettelijk bindend document. Toepassing in de EER-Staten Richtlijn 76/207/EEG behoort tot het "acquis communautaire" van de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte, die op 1 januari 1994 in werking is getreden. Richtlijn 76/207/EEG maakt deel uit van de besluiten van afgeleid recht waarmee de EER-Staten hebben ingestemd (bijlage XVIII, punt 18). (3) zie onder andere zaak C-149/77 (Defrenne III, arrest van 15. 6. 1978). 4 Voorstel voor een RICHTLIJN VAN DE RAAD tot wijziging van Richtlijn 76/207/EEG betreffende de tenuitvoerlegging van het beginsel van gelijke behandeling; van mannen en vrouwen ten aanzien van de toegang tot het arbeidsproces, de beroepsopleiding en de promotiekansen en ten aanzien van de arbeidsvoorwaarden DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE, Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, inzonderheid op artikel 235, Gezien het voorstel van de Commissie, Gezien het advies van het Europees Parlement(1), Gezien het advies van het Economisch en Sociaal Comité(2), Overwegende dat artikel 2, lid 4, van Richtlijn 76/207/EEG(3) van de Raad bepaalt dat die richtlijn geen belemmering vormt voor maatregelen die beogen te bevorderen dat mannen en vrouwen gelijke kansen krijgen, in het bijzonder door feitelijke ongelijkheden op te heffen welke de kansen van de vrouwen op de in artikel 1, lid 1, bedoelde gebieden nadelig beïnvloeden; Overwegende dat de Lid-Staten verschillende vormen van positieve actie hebben ondernomen om het beginsel van gelijke behandeling van mannen en vrouwen ten aanzien van de toegang tot het arbeidsproces, de beroepsopleiding en de promotiekansen en ten aanzien van de arbeidsvoorwaarden ten uitvoer te leggen; Overwegende dat in het licht van de rechtspraak van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen, met name van zijn arrest van 17 oktober 1995 in zaak C-450/93, Kalanke/Freie Hansestadt Bremen,(4) betreffende de uitlegging van artikel 2, lid 4, van Richtlijn 76/207/EEG de toegang van het ondervertegenwoordigde geslacht tot het arbeidsproces en de aanstelling in en promotie tot bepaalde functies mag worden bevorderd door maatregelen van positieve actie met inbegrip van het geven van de voorkeur aan het ondervertegenwoordigde geslacht, mits een dergelijke voorkeursregeling de inaanmerkingneming van de bijzondere omstandigheden in een bepaald geval mogelijk maakt; (i) (2) (3) (4) PB nr. L 39 van 14. 2:1976, blz 40. Jurispr. 1995, blz. 1-3051. Overwegende dat artikel 2, lid 4, van Richtlijn 76/207/EEG in overeenstemming met de rechtspraak dient te worden verduidelijkt; Overwegende dat positieve actie ten goede moet kunnen komen aan personen van het geslacht dat in een bepaalde sector van of op een bepaald niveau in het arbeidsproces ondervertegenwoordigd is; Overwegende dat het Verdrag voor de vaststelling van deze richtlijn niet in andere bevoegdheden voorziet dan in die van artikel 235, HEEFT DE VOLGENDE RICHTLIJN VASTGESTELD: Artikel 1 Artikel 2, lid 4, van Richtlijn 76/207/EEG komt te luiden: "4. Deze Richtlijn vormt geen belemmering voor maatregelen die beogen te bevorderen dat mannen en vrouwen gelijke kansen krijgen, in het bijzonder door feitelijke ongelijkheden op te heffen welke de kansen van het ondervertegenwoordigde geslacht op de in artikel 1, lid 1, bedoelde gebieden nadelig beïnvloeden. De maatregelen kunnen inhouden dat ten aanzien van de toegang tot het arbeidsproces of de promotie de voorkeur wordt gegeven aan een persoon van het ondervertegenwoordigde geslacht mits dergelijke maatregelen niet in de weg staan aan de beoordeling van de bijzondere omstandigheden van een individueel geval. " Artikel 2 De Lid-Staten doen de nodige wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in werking treden om uiterlijk op 1 december 1998 aan deze richtlijn te voldoen, of dragen er uiterlijk op die datum zorg voor, dat de sociale partners de nodige bepalingen bij overeenkomst hebben ingevoerd, waarbij de Lid-Staten alle nodige maatregelen moeten treffen om de in deze richtlijn voorgeschreven resultaten te allen tijde te kunnen waarborgen. Zij stellen de Commissie daarvan onverwijld in kennis. Wanneer de Lid-Staten de bedoelde bepalingen vaststellen, wordt in die bepalingen naar de onderhavige richtlijn verwezen of wordt hiernaar verwezen bij de officiële bekendmaking van die bepalingen. De regels voor deze verwijzing worden vastgesteld door de Lid-Staten. Artikel 3 Deze richtlijn treedt in werking op de twintigste dag volgende op die van haar bekendmaking in het Publikatieblad van de Europese Gemeenschappen. Artikel 4 Deze richtlijn is gericht tot de Lid-Staten. Gedaan te Brussel, op Voor de Raad De Voorzitter TOELICHTING INZAKE DE GEVOLGEN EVALUATIE VAN DE GEVOLGEN VAN HET VOORSTEL VOOR DE ONDERNEMINGEN, MET NAME HET MIDDEN- EN KLEINBEDRIJF (MKB) Waarom is. rekening houdend met het subsidiariteitsbeginsel, een communautaire wetgeving op dit gebied noodzakelijk en welke zijn de hoofddoelstellingen ervan? Het voorstel is bedoeld om een besluit van afgeleid recht (Richtlijn 76/207/EEG) zoals dit door het Hof van Justitie is geïnterpreteerd, te verduidelijken. Een voorstel tot wijziging van de richtlijn is de enige manier om dit te doen. Op welke ondernemingen is het voorstel van invloed? Aangezien de wijziging slechts een verduidelijkend karakter heeft, heeft het voorstel niet meer invloed op werkgevers dan Richtlijn 76/207/EEG nu reeds op hen heeft. Welke maatregelen moeten de ondernemingen nemen om aan de eisen van het voorstel te voldoen? Voor zover ondernemingen plannen hebben voor het verlenen van voorrang aan het ondervertegenwoordigde geslacht, dienen zij te zorgen voor een clausule die het mogelijk maakt ieder geval individueel te beoordelen. ISSN 0254-1513 COM(96) 93 def. DOCUMENTEN NL 04 Catalogusnummer : CB-CO-96-152-NL-C ISBN 92-78-02461-9 Bureau voor officiële pubiikaties der Europese Gemeenschappen L-2985 Luxemburg

BERETNING FRA KOMMISSIONEN TIL RÅDET OG EUROPA- PARLAMENTET om gennemførelsen af Rådets Direktiv om fastlæggelse af bruttonationalindkomsten (BNI) i markedspriser

http://publications.europa.eu/resource/cellar/1f60012d-fc27-4a24-bbb8-85f88b3cca33

dan

KOMMISSIONEN FOR DE EUROPÆISKE FÆLLESSKABER Bruxelles, den 27. 03. 1996 KOM(96)124 endelig udg. BERETNING FRA KOMMISSIONEN TIL RÅDET OG EUROPA-PARLAMENTET OM GENNEMFØRELSEN AF RÅDETS DIREKTIV OM FASTLÆGGELSE AF BRUTTONATIONALINDKOMSTEN (BNI) I MARKEDSPRISER 1. Indledning BNI-direktivet (Rådets direktiv 89/130/EØF, Euratom af 13. februar 1989) fastlagde procedurerne til at lette kontrollen og, i det omfang det er nødvendigt, forbedringen af sammenligneligheden, pålideligheden og fuldstændigheden af medlemsstaternes BNI- opgørelser. Vedtagelsen af BNI-direktivet var en følge af indførelsen af De Europæiske Fællesskabers fjerde indtægtskilde, den såkaldte BNI-relaterede indtægtskilde. I denne beretning gøres der rede for, hvilke fremskridt der er gjort ved Kommissionens og BNI-udvalgets hjælp siden vedtagelsen af BNI-direktivet. Beretningen er udarbejdet som opfølgning af Rådets erklæring vedrørende artikel 8, stk. 2, i Rådets afgørelse 94/728/EF, Euratom af 31. oktober 1994 om ordningen for De Europæiske Fællesskabers egne indtægter. Det blev i BNI-direktivets artikel 7 understreget, at det er vigtigt at kontrollere og forbedre BNI-opgørelsernes fuldstændighed. Der var i den forbindelse især tale om registreringen af den såkaldte undergrundsøkonomi. BNI-udvalget har derfor prioriteret spørgsmålet om BNI-opgørelsernes fuldstændighed meget højt. En milepæl i dette arbejde var offentliggørelsen af Kommissionens beslutning om BNI-opgørelsernes fuldstændighed (94/168/EF, Euratom af 22. februar 1994). Denne beretning afspejler denne prioritering af arbejdet og er derfor opdelt som følger: afsnit 2 indeholder en kort oversigt over det vigtigste arbejde vedrørende dataenes fuldstændighed. De tværgående emner og de landespecifikke spørgsmål behandles i afsnit 3, mens afsnit 4 indeholder konklusionerne. I beretningen beskrives arbejdet med kontrol og forbedring af nationalregnskaberne i de tolv medlemsstater ved udgangen af 1994. BNI-opgørelser for de nye medlemsstater pr. 1. januar 1995 (Østrig, Finland og Sverige) vil blive udarbejdet første gang i løbet af 1996, og det samme gælder Norge og Island, der har undertegnet aftalen om Det Europæiske Økonomiske Samarbejdsområde. Kommissionen har peget på en række punkter, hvor den formelt har taget forbehold over for medlemsstaterne. Disse forbehold vedrører dele af proceduren for fastlæggelsen af BNI, idet der her må gøres en yderligere indsats for at kontrollere og om nødvendigt forbedre statistikkerne. Et af de vigtigste forbehold drejer sig om fuldstændigheden af hvert lands BNI-opgørelser. Herudover er der en række tværgående forbehold (områder, hvor der i alle medlemsstater er brug for yderligere kontrol eller forbedring) og en række forbehold, der er specifikke for hvert land. 2. Fuldstændighed Kommissionens beslutning om BNI-opgørelsernes fuldstændighed fra februar 1994 blev vedtaget, efter at der var blevet gjort et stort stykke arbejde for at finde frem til den bedste måde at gribe dette vanskelige spørgsmål an på. I henhold til beslutningen skulle medlemsstaterne inden udgangen af juni 1994 indsende rapporter om fire aspekter af -A spørgsmålet om BNI-opgørelsernes fuldstændighed og i nogle tilfælde foretage et omfattende analysearbejde til støtte for disse rapporter. Der er tale om følgende fire rapporter: En detaljeret beskrivelse af samtlige eksplicitte og implicitte justeringer, som medlemsstaterne allerede har foretaget for at nå frem til udtømmende BNI- opgørelser. En rapport med en beskrivelse af resultaterne af en analyse af anvendelsen af beskæftigelsesdata ved validering af BNI-opgørelser. En rapport med en redegørelse for, hvordan naturalieindkomster og drikkepenge indregnes i nationalregnskaberne, og om nødvendigt forslag til forbedringer. En rapport om muligheden for at anvende oplysninger fra skattekontrol til forbedring af BNI-opgørelsernes fuldstændighed. Hovedkonklusionerne af disse rapporter var som følger: Med hensyn til de beregninger og justeringer, som for tiden bruges for at sikre, at medlemsstaternes BNI-opgørelser er dækkende, stod det klart, at behovet for og egnetheden af justeringer og beregninger med henblik på fuld dækning kun kunne vurderes på baggrund af kvaliteten af de grundlæggende statistikker og de generelt anvendte metoder. Medlemsstaternes opgørelser er ikke alle baseret på datakilder af god kvalitet for alle dele af samfundsøkonomien. F. eks. har mange medlemsstater ikke gode statistikker for samtlige tjenesteydelser, og nogle har ikke erhvervsregistre af god kvalitet eller anvender ikke krydscheckmulighederne i nationalregnskaberne i fuldt omfang. De fleste af de medlemsstater, som dette gælder for, har konkrete planer til forbedring af situationen i nær fremtid. En række initiativer fra EU's side støtter medlemsstaternes bestræbelser med hensyn til virksomhedsregistre og tjenesteydelsesstatistikker, specielt Rådets forordning (EØF) nr. 2186/93 af 22. juli 1993 om EF-samordnede registre over foretagender. Desuden foretager ikke samtlige medlemsstater eksplicitte justeringer for forsætlig fejlindberetning til myndighederne uden for bygge- og anlægsbranchen, og de anvendte metoder er meget varierende. Næsten alle medlemsstater må på dette punkt forstærke indsatsen. Det er kun muligt at vurdere anvendelsen af beskæftigelsesdata ved validering af BNI land for land. For nogle landes vedkommende viste de eksisterende BNI-opgørelser sig at være gode nok. For andre landes vedkommende var situationen mindre indlysende. Generelt kunne det imidlertid konkluderes, at resultaterne af undersøgelsen kan og bør integreres i BNI-opgørelserne som led i hvert lands næste generelle revision af deres nationalregnskaber. De generelle revisioner hænger sammen med indførelsen af en ny udgave af ENS (ENS-95, idet ENS er det sæt nationalregnskabsretningslinjer, som anvendes til al dette arbejde), som vil finde sted inden for de næste få år i hvert land. Fristen for integrering af resultaterne er oktober 1998. Med hensyn til dækningen af naturalieindkomster og drikkepenge var hovedkonklusionen, at det er meget forskelligt, i hvilket omfang medlemsstaterne foretager justeringer. Disse forskelle afspejler forskelle i skattelovgivningen, i betydningen af sådanne indkomster i medlemsstaterne og i fortolkningen af nationalregnskabsretningslinjerne (ENS). Der er imidlertid også en række ikke-berettigede forskelle medlemsstaterne imellem, og det vil derfor være nødvendigt at arbejde videre med dette spørgsmål i nogle medlemsstater. Undersøgelsen af muligheden for at anvende oplysninger fra skattekontrol til forbedring af BNI-opgørelsernes fuldstændighed viste, at behovet for at anvende sådanne oplysninger afhænger af, om der er andre muligheder for at tage hensyn til forsætlig fejlindberetning, og der er her forskelle både fra medlemsstat til medlemsstat og fra branche til branche. Det fremgik også, at mens nogle lande kan anvende oplysninger fra skattekontrol og gør det i forskelligt omfang, kan andre lande ikke, enten af fortrolighedsgrunde, eller fordi dataenes ikke-tilfældige karakter gør det umuligt at anvende dem til statistiske formål. Kommissionen griber arbejdet med BNI-opgørelsernes fuldstændighed an på to fronter. Den arbejder bilateralt sammen med medlemsstaterne om spørgsmål, som er specifikke for hvert af dem på grundlag af ovennævnte rapporter. I 1996 er der planlagt tjenesterejser til medlemsstaterne, hvor man skal drøfte detaljerede planer for det resterende arbejde, således at man får det afsluttet. Kommissionen har også nedsat fire task forcer til støtte for BNI-udvalget. Disse skal specielt beskæftige sig med de emner, som kræver yderligere analyse, og som de i henhold til beslutningen udarbejdede rapporter har vist vedrører samtlige lande. Disse task forcer skal rådgive Kommissionen og senere BNI-udvalget om, hvilke metodologier det er bedst at anvende vedrørende byggeri og handel, om anvendelse af husstandsbudgetundersøgelser og om opgørelse af import og eksport under Intrastat- systemet. Samtlige fire task forcer skal forelægge en rapport senest i juni 1996. Efter planen skal alt igangværende arbejde vedrørende BNI-opgørelsernes fuldstændighed være afsluttet og Kommissionens forbehold over for medlemsstaternes BNI-opgørelser være ophævet senest i oktober 1998. En mere udførlig redegørelse for det arbejde, der er udført på grundlag af beslutningen om BNI-opgørelsernes fuldstændighed, og for konklusionerne findes i bilag A til denne beretning. 3 Tværgående og landespecifikke emner Kommissionen har også gjort en stor indsats for at kontrollere sammenligneligheden, pålideligheden og fuldstændigheden af medlemsstaternes BNI-opgørelser med hensyn til en række tværgående emner (emner, som berører samtlige lande) og en lang række landespecifikke spørgsmål. Følgende tværgående emner vurderes som vigtigst for medlemsstaternes BNI- opgørelser: definitionen af det økonomiske område registreringen af skatter og subsidier sammenligneligheden og pålideligheden af opgørelser vedrørende boligtjenester sammenligneligheden af opgørelser på grænsen mellem forbrug af rå- og hjælpestoffer og konsum opgørelsen og fuldstændigheden af finansielle institutioners aktiviteter kvaliteten af opgørelser vedrørende offentlige institutioner og ikke-udbyttegivende institutioner fuldstændigheden af opgørelser vedrørende landbrug kvaliteten af opgørelser vedrørende overgangen fra BNP til BNI fuldstændigheden af opgørelser vedrørende moms som en del af BNI. Der er blevet gjort fremskridt inden for alle disse tværgående emner. For nogles vedkommende er grundlaget for pålidelige og fuldstændige opgørelser nu lagt, og der er allerede blevet foretaget visse korrektioner af BNI. For andres vedkommende er Kommissionen i gang med at indsamle alle de meget detaljerede oplysninger, som er nødvendige, før behovet for eventuelle ændringer kan opgøres. Nedenfor gives en kort oversigt over situationen inden for hvert emne. Yderligere oplysninger om hvert emne findes i bilag A. De økonomiske områder, for hvilke BNI skal opgøres i forbindelse med oprettelsen af en BNI-relateret indtægtskilde, blev fastlagt i en kommissionsbeslutning i 1991. Det begrebsmæssige arbejde vedrørende sammenligneligheden af medlemsstaternes opgørelser over skatter og subsidier blev afsluttet med offentliggørelsen af tre kommissionsbeslutninger i 1993. Nogle medlemsstater må fortsætte arbejdet med at bringe deres praksis i overensstemmelse med de nye bestemmelser. For at sikre sig sammenligneligheden og pålideligheden af opgørelser vedrørende boligtjenester blev der vedtaget en kommissionsbeslutning i 1995. Medlemsstaterne leverer BNI-opgørelser, der er udarbejdet under anvendelse af en fælles og objektiv metodologi, senest i oktober 1996. I praksis får nogle lande måske brug for en undtagelsesordning, således at de først skal have afsluttet arbejdet med udgangen af 1997. Arbejdet med sammenligneligheden og pålideligheden af opgørelser på grænsen mellem forbrug af rå- og hjælpestoffer og endelig anvendelse og vedrørende finansielle institutioner blev fortsat under anvendelse af omfattende spørgeskemaer, hvor der blev forlangt meget detaljerede oplysninger. Der vil i 1996 blive forelagt rapporter i indeholdende oplysninger om eventuelle forbedringer, der skal gennemføres medlemsstaterne. Både med hensyn til statslige og ikke-udbyttegivende institutioner og landbrug blev en række dokumenter med de vigtigste emner drøftet af BNI-udvalget i 1994. I den senere tid har en række mere presserende opgaver, bl. a. vedrørende opgørelsernes fuldstændighed, haft en mere fremtrædende plads, men disse emner vil blive taget op igen i 1996. Sammenligneligheden og pålideligheden af data vedrørende overgangen fra BNP til BNI har været drøftet i en række beretninger, som er blevet behandlet af BNI-udvalget. Der har været ført bilaterale drøftelser med hver medlemsstat, og der er blevet udarbejdet en liste med punkter, hvor der er behov for forbedringer. Der er endvidere blevet gjort opmærksom på et væsentligt problem, nemlig registrering af investeringsselskabers aktiviteter. BNI-udvalget vil i marts 1996 få forelagt et kommissionsforslag med retningslinjer for en anbefalet fælles behandling af disse selskaber. Forslaget vil være baseret på det arbejde, som er blevet gjort i en særlig task force. Opgørelserne af momsdelen af BNI, specielt med hensyn til forskellene mellem de momsbeløb, der modtages af skattemyndighederne, og de momsbeløb, der teoretisk skal betales i henhold til nationalregnskaberne, er blevet drøftet indgående af BNI-udvalget. Den potentielle virkning på BNI af de forskellige metoder, der anvendes i landene for at tage hensyn til momsen i deres nationalregnskaber, vil blive vurderet i forbindelse med bilaterale drøftelser i 1996. Efter planen skal arbejdet med alle tværgående emner være afsluttet senest i oktober 1997, men for boligydelsers vedkommende forventes der at foreligge resultater allerede i september 1996. For nogle landes vedkommende kan det være nødvendigt med undtagelsesbestemmelser, der giver dem muligheden for at vente med at afslutte arbejdet til oktober 1998. Det skal også bemærkes, at indførelsen af den nye udgave af ENS (ENS-95) vil ændre medlemsstaternes BNI-opgørelser. I henhold til artikel 8, stk. 3 i det udkast til Rådets forordning om ENS-95, som for nylig er blevet godkendt af Rådet, og som forventes at blive vedtaget om kort tid, skal BNI-udvalget inden udgangen af 1996 fastlægge metoder for omregning af BNI-opgørelser udarbejdet efter ENS-95 til opgørelser, der er i overensstemmelse med den nuværende udgave af ENS, som der stadig vil være behov for i forbindelse med Fællesskabets egne indtægter. BNI-udvalget fik på mødet i oktober 1995 forelagt en redegørelse for, hvordan og hvor ENS-95 påvirker BNI-opgørelserne. Med hensyn til de landespecifikke emner, som er vigtige for BNI, er der også gjort store fremskridt. De vigtigste kan kort beskrives som følger: Der er gjort et stort arbejde for at få gennemført en grundlæggende omlægning af nationalregnskabet i de medlemsstater, som ansås for at have de svagest baserede BNI-opgørelser. Denne omlægning har allerede betydet store ændringer af BNI-opgørelserne for Grækenland, Luxembourg og Portugal (ændringer i størrelsesordenen henholdsvis +20%, +15% og +10%). Der er ligeledes store ændringer på vej i Belgien og Irland, men dette betyder dog ikke, at der kan forventes lige så store ændringer i BNI-opgørelserne for disse to landes vedkommende. Alle medlemsstater har udført et betydeligt arbejde i forbindelse med Kommissionens landespecifikke forbehold vedrørende forskellige aspekter af deres BNI-opgørelsesmetoder. I mange tilfælde har dette arbejde gjort det muligt for Kommissionen at hæve de pågældende forbehold. I andre tilfælde forventes det udførte arbejde at sætte Kommissionen i stand til at hæve forbeholdene inden udgangen af oktober 1997 (men der kan dog stadig i enkelte tilfælde blive tale om undtagelsesbestemmelser, der skal gøre en frist i oktober 1998 mulig). Alle medlemsstater har også deres egne vigtige projekter kørende vedrørende revision af nationalregnskabet. Disse projekter er ikke direkte en konsekvens af arbejdsprogrammer iværksat af Kommissionen og BNI-udvalget, men de er alligevel meget vigtige, og de supplerer disse programmer. Bilag A indeholder mere detaljerede oplysninger om de vigtigste af de forbedringer, medlemsstaterne allerede har gennemført, eller som de er i færd med at gennemføre. Virkningen af alle de forbedringer, som medlemsstaterne hidtil har foretaget med hensyn til BNI-opgørelser i de tilfælde, hvor Kommissionen har meddelt forbehold, fremgår af oversigtstabellen i bilag B. Kommissionen besøgte de nye medlemsstater og Island og Norge i anden halvdel af 1994 og rapporterede til BNI-udvalget om, hvilke hovedkilder og metoder der anvendes ved beregning af BNI. 4. Konklusioner Som det fremgår af ovenstående, er der blevet gjort store fremskridt (f. eks. i Grækenland, Luxembourg og Portugal), og yderligere forbedringer er undervejs (f. eks. i Belgien og Irland). For de fleste medlemsstaters vedkommende er der sket forbedringer i mange led i opgørelsesprocessen, men nettoeffekten på BNI-opgørelserne har somme tider været lille, fordi justeringerne har opvejet hinanden. Som en konsekvens af det arbejde, der er blevet udført, er de væsentligste problemer med medlemsstaternes BNI-opgørelser enten allerede blevet løst eller vil snart blive det. Medlemsstaternes BNI-opgørelser er derfor væsentligt mere udtømmende, pålidelige og sammenlignelige, end de har været før. Der forestår dog stadig meget og vigtigt arbejde vedrørende fuldstændighed, vedrørende en række tværgående emner og vedrørende enkelte landes specifikke spørgsmål. En stor del af dette arbejde skal efter planen være afsluttet i oktober 1997, og hele arbejdet, herunder arbejdet vedrørende fuldstændighed, skal efter planen være færdigt i oktober 1998. De er ikke på dette stadium muligt at vurdere, hvor stor en virkning på BNI-opgørelserne det endnu ikke afsluttede arbejde vil få. Inden for de næste få år vil det være nødvendigt at sikre, at de nyeste medlemsstater (Østrig, Finland og Sverige) og i Det Europæiske Økonomiske Samarbejdsområde (Norge og Island) også har pålidelige og udtømmende BNI- opgørelser. landene BILAG A Indledning I dette bilag til beretningen gøres der nærmere rede for omfanget af det arbejde, der allerede er udført, eller som for øjeblikket er i gang for at sikre sammenligneligheden, pålideligheden og fuldstændigheden af medlemsstaternes BNI-opgørelser. Dette arbejde er i sagens natur meget teknisk betonet. I bilaget beskrives kun de vigtigste temaer og resultater. En diskussion af de mere tekniske spørgsmål anses ikke for at være relevant inden for rammerne af dette bilag. Bilaget viser omfanget af det arbejde, der er udført for at forbedre BNI-opgørelsernes fuldstændighed, og det er opdelt som følger: beretningens afsnit 1 indeholder et kort resumé af det vigtigste af det arbejde, Kommissionen har udført sammen med BNI- udvalget i årene frem til offentliggørelsen af Kommissionens beslutning om BNI- opgørelsernes fuldstændighed. Det arbejde, der er udført siden offentliggørelsen af beslutningen, og det arbejde, der påtænkes udført i tiden frem til 1997/1998, er beskrevet mere udførligt i afsnit 2. 1. Arbejde udført i perioden 1989-1993 1. 1 Forberedende arbejde BNI-udvalget holdt sit første møde i juni 1989. De vigtigste første skridt var en række væsentlige forberedende arbejder: Medlemsstaterne skulle indsende oversigter over de datakilder og de metoder, de bruger til at beregne BNI. Disse oversigter skulle gennemgås af Eurostat og de andre medlemsstater via BNI-udvalget. Eurostats rapporter om disse oversigter blev drøftet i løbet af 1992. Rapporterne dannede også grundlaget for de landespecifikke af beregningsproceduren. forbehold, Kommissionen hæftede på dele ikke-udbyttegivende Der skulle opstilles et arbejdsprogram. Der blev udvalgt en række temaer med henblik på tværgående undersøgelse: skatter og subsidier, boligtjenester, finansielle institutioner, offentlige og institutioner, sondringen mellem forbrug mellem rå- og hjælpestoffer og endelig anvendelse, overgangen fra BNP til BNI og naturligvis BNI-opgørelsernes fuldstændighed. For alle medlemsstaters vedkommende blev der hæftet et forbehold på alle disse aspekter af deres BNI-opgørelser. Ud over de ovenfor anførte tværgående temaer, hvortil der er hæftet forbehold, blev der også udvalgt en lang række andre temaer, som BNI-udvalget skulle foretage yderligere tværgående undersøgelser af, bl. a. landbrug, moms, af økonomiske områder, salderingsprocedurer og anvendelse af skatteoplysninger. fastlæggelse Der kunne hurtigt gøres fremskridt med hensyn til ét af de tværgående temaer. Der blev vedtaget en kommissionsbeslutning om fastlæggelse af medlemsstaternes økonomiske områder i forbindelse med oprettelsen af en fjerde, BNI-relateret indtægtskilde (91/450/EØF, Euratom af 26. juli 1991). Hermed var det arbejde, som udvalget skulle udføre i den forbindelse, afsluttet. Eksempelvis blev det vedtaget, at De Kanariske Øer, Ceuta og Melilla er en del af det spanske økonomiske område, at Madeira og Azorerne 7 er en del af det portugisiske økonomiske område, og at de oversøiske departementer, der ikke er med i bilag IV til EF-traktaten, er en del af Frankrigs økonomiske område. Det skal også bemærkes, at Tysklands økonomiske territorium ændrede sig i 1990, således at det nu også omfatter de nye delstater. 1. 2 Kursen i BNI-arbejdet På mødet i BNI-udvalget i oktober 1990 fremlagde Kommissionen et dokument om den fremtidige kurs for BNI-arbejdet. I dette dokument blev der foreslået en dobbelt indfaldsvinkel, nemlig en tværgående indfaldsvinkel for en række udvalgte temaer og en landespecifik indfaldsvinkel for en række andre temaer. Dokumentet indeholdt også en oversigt over generelle metoder, hvormed man kan forbedre fuldstændigheden af BNI- opgørelserne, bl. a. en række metoder, som eventuelt kunne følges op af Kommissionen og BNI-udvalget. På BNI-udvalgets møde i oktober 1991 fremlagde Kommissionen en oversigt over de eksplicitte justeringer, som medlemsstaterne allerede på daværende tidspunkt havde gennemført for at forbedre fuldstændigheden, baseret på en første evaluering af de oversigter, medlemsstaterne havde indsendt. Beskrivelserne af de justeringer, de enkelte medlemsstater havde foretaget, varierede meget, hvilket afspejlede uensartetheden i oversigterne. Medlemsstaterne udtrykte deres mening om de forskellige statistiske værktøjer og datakilder, der anvendes (f. eks. virksomhedsregistre, metoder til registrering afvarestrømme, arbejdstyrkeundersøgelser), og om mulighederne for både tværgående og landespecifikke indfaldsvinkler til dette arbejde. til at sikre fuldstændigheden 1. 3 Første vurderinger af medlemsstaternes opgørelser En stor del af 1992 blev brugt på drøftelser af Kommissionens rapporter om de enkelte medlemsstaters opgørelsesmetoder. På BNI-udvalgets møder i juli og september 1992 drøftede man rapporter om de generelle kilder og metoder, der anvendes i alle medlemsstater, undtagen Luxembourg. Disse rapporter indeholdt også en beskrivelse og vurdering af BNI-opgørelsernes fuldstændighed for hver af medlemsstaterne. 1. 4 Kursen for arbejdet vedrørende BNI-opgørelsernes fuldstændighed På BNI-mødet i juli 1992 fremlagde Kommissionen også et kort dokument, hvori der var anført følgende kriterier for vurdering af fuldstændigheden: eksistensen af et veldefineret referenceramme af produktionsenheder; muligheden af at konstatere, om der mangler oplysninger; muligheden af at korrigere for manglende oplysninger; eksistensen af generelle og systematiske justeringer for manglende angivelse af skatteoplysninger; eksistensen af generelle og systematiske justeringer for sort arbejde. På BNI-mødet i september 1992 fremlagde Kommissionen et detaljeret forslag til et ensartet arbejdsprogram vedrørende til kommissionsbeslutning. I dette forslag indgik allerede de fire hovedafsnit i den kommissionsbeslutning, der ville blive offentliggjort i februar 1994. i form af et udkast fuldstændighed På de fleste af BNI-udvalgets møder fra september 1992 til september 1993 var dette arbejdsprogram vedrørende fuldstændighed genstand for lange, detaljerede og intensive drøftelser, inden kommissionsbeslutningen endelig blev behørigt offentliggjort i februar 1994. På BNI-udvalgets møde i december 1993 fremlagde Kommissionen et dokument, som supplerede afsnit IV i Kommissions beslutning. Deri blev det beskrevet, hvordan den i afsnit IV omhandlede sammenligning af beskæftigelsestal ville kunne influere på medlemsstaternes BNI-opgørelser. Det viste, at denne indflydelse ikke er mekanisk, og at at den heller beskæftigelsessammenligningens virkning på BNI-opgørelsen afhænger af nationale forhold og af, hvilke datakilder og opgørelsesmetoder der anvendes til at beregne BNI. lande. Det viste også, ikke alle ens for er 1. 5 Fremskridt med hensyn til de tværgående temaer Arbejdsprogrammet vedrørende fuldstændighed optog en stor del af BNI-udvalgets tid i 1993. Men der opnåedes også fremskridt på mange andre områder. Det begrebsmæssige arbejde vedrørende det tværgående tema skatter og subsidier blev afsluttet med offentliggørelsen af tre kommissionsbeslutninger om de retningslinjer, der er angivet i ENS: en vedrørende produktions- og importsubsidier (93/475/EØF, Euratom af 22. juli 1993), en anden vedrørende produktions- og importafgifter (93/454/EØF, Euratom af 22. juli 1993) og en tredje vedrørende sondringen mellem ikke- varetilknyttede afgifter og forbrug af rå- og hjælpestoffer (93/570/EØF, Euratom af 4. oktober 1993). Der skulle naturligvis stadig gøres en indsats for at sikre overensstemmelse med disse retningslinjer i praksis. Arbejdet vedrørende boligtjenester fortsatte med drøftelse af et Eurostat-dokument med resultaterne af et særligt spørgeskema, som var blevet udsendt til medlemsstaterne. Man blev enige om, at den såkaldte stratifikationsmetode skulle anvendes til at opgøre fiktive boligtjenester (dvs. til at beregne produktionen og forbruget af tjenester, som er implicit, når der er tale om ejerboliger), og at denne metode efterhånden skulle bruges i alle medlemsstater. Der blev såvel en nationalregnskabseksperter som boligstatistikere, og den havde til opgave at finde løsninger på forskellige begrebsmæssige og statistiske vanskeligheder (f. eks. behandlingen af garager og gratis boliger og det, at der ikke findes lejede boliger, som kan sammenlignes med visse typer af ejerboliger. force bestående af oprettet task De vigtigste spørgsmål i forbindelse med overgangen fra BNP til BNI blev anført i et dokument til BNI-udvalgets møde i oktober 1991. Rådgivere aflagde bilaterale besøg i hver af medlemsstaterne i 1993 (i et enkelt tilfælde i 1994) for at undersøge disse problemer. 1. 6 Fremskridt med hensyn til landespecifikke problemer Rapporter fra BNI-kontrolbesøg i fem medlemsstater blev fremlagt på mødet i oktober 1993. Siden er der blevet fremlagt en lang række andre sådanne rapporter. Desuden drøftedes en Eurostat-rapport om opgørelserne vedrørende de franske oversøiske provinser. I denne periode udfoldede de enkelte medlemsstater også store bestræbelser på at forbedre deres BNI-opgørelser, navnlig hvad angår opgørelsernes fuldstændighed. For nogle medlemsstaters vedkommende (Portugal, Grækenland og Luxembourg) opstillede Eurostat særlige støtteprogrammer for at få revideret og forbedret disse landes nationalregnskaber. Andre medlemsstater havde på det tidspunkt allerede planlagt en omlægning af deres nationalregnskaber (Det Forenede Kongerige og Nederlandene). Irland udfoldede store bestræbelser på at forbedre pålideligheden af dets opgørelser på basis af indtægtsmetoden, både hvad angår lønninger og restindkomst. Tyskland var i en særlig situation, da det fra og med 1990 også skulle levere tal vedrørende de nye delstater. At opstille et fuldstændigt nyt statistisk system for de nye delstater krævede en meget stor ekstraindsats fra Statistisches Bundesamts side. For nogle af de andre medlemsstaters vedkommende skulle der laves eller medtages opgørelser for specifikke områder, f. eks. skulle Frankrig aflevere opgørelser sine oversøiske departementer. Endvidere har mange medlemsstater også indført andre forbedringer, som måske ikke har været særligt synlige, men som dog har bidraget væsentligt til at forbedre kvaliteten af deres BNI-opgørelser. for 2. Foranstaltninger truffet siden offentliggørelsen af Kommissionens beslutning om fuldstændighed i februar 1994 2. 1 Omfanget af beslutningen om fuldstændighed Ifølge Kommissionens beslutning fra februar 1994 skulle medlemsstaterne fremlægge rapporter om fire af afsnittene i beslutningen senest ultimo juni 1994. Mange af rapporterne blev dog afleveret flere måneder for sent, fordi en række lande ikke kunne få afsluttet det omfattende arbejde, der krævedes, når de samtidig skulle opfylde de øvrige krav, der blev stillet til dem. På BNI-udvalgets møde i december 1994 fremlagde Eurostat to oversigtsdokumenter om de rapporter, der var indsendt af medlemsstaterne. Disse oversigtsdokumenter dækkede det arbejde, der var udført vedrørende afsnit IV om valideringen af den beskæftigelse, som ligger til grund for BNI-opgørelserne, og afsnit VI om muligheden for at anvende oplysninger fra skattekontrol til at forbedre BNI-opgørelsernes fuldstændighed. På BNI-udvalgets møde i april 1995 fremlagde Eurostat et dokument, der for hver enkelt medlemsstat opsummerede det arbejde, der manglede at blive udført vedrørende afsnit IV, valideringen af den beskæftigelse, som ligger til grund for BNI. Dette dokument var baseret på resultaterne af særlige besøg, som man efter mødet i december 1994 mente det var nødvendigt at aflægge i de fleste af medlemsstaterne. På BNI-udvalgets møde i juni 1995 fremlagde Eurostat oversigtsdokumenter vedrørende de to resterende afsnit i beslutningen, dvs. afsnit III vedrørende de eksisterende beregninger og justeringer, der laves for at sikre BNI-opgørelsernes fuldstændighed, og 10 afsnit V vedrørende indkomst i form af naturalier og drikkepenge. Det første dokument var støttet af et helt sæt detaljerede rapporter om hver medlemsstat. 2. 2 Afsnit ID: Beskrivelse af de beregninger og justeringer, der foretages for at sikre fuldstændighed i medlemsstaternes BNI-opgørelser Formålet med denne del af beslutningen var at indsamle supplerende oplysninger fra medlemsstaterne for at klarlægge, hvor og hvordan de laver beregninger eller justeringer, som enten eksplicit tager hensyn til enheder, der er registreret hos de offentlige myndigheder, men som ikke er omfattet af statistiske undersøgelser, og enheder, der er fritaget for registrering eller som på anden vis ikke er registreret, som på anden måde fejlindberetter, eller som undlader at indberette en del af deres aktiviteter. eller implicit tager hensyn til sådanne udeladelser. Eurostats resumé af medlemsstaternes svar blev fremlagt på BNI-udvalgets møde i juni 1995. I dette dokument understreges ét meget vigtigt punkt: behovet for og det hensigtsmæssige i eventuelle justeringer og beregninger foretaget af hensyn til fuldstændigheden kan kun vurderes i lyset af kvaliteten af basisstatistikkerne i det pågældende land. De vigtigste konklusioner i dokumentet var følgende: Medlemsstaternes opgørelser er ikke for alle økonomiske sektorers vedkommende baseret på pålidelige datakilder. For eksempel har mange medlemsstater ikke pålidelige statistikker for en del af de markedsmæssige tjenester. De fleste medlemsstater i den situation har imidlertid allerede konkrete planer klar til at udarbejde sådanne statistikker inden for den nærmeste fremtid. Medlemsstaterne bestræber sig meget for at justere for enheder, som ikke er dækket af de grundlæggende datakilder. Hvis man skal lave systematiske justeringer for sådanne enheder, er et godt virksomhedsregister med bred dækning uundværligt. Et sådant virksomhedsregister er også af afgørende betydning for en god forbindelse mellem forskellige typer datakilder. Flere af medlemsstaterne har ikke et sådant virksomhedsregister, men de fleste lande i den situation har allerede planer klar til at oprette et sådant virksomhedsregister inden for den nærmeste fremtid eller arbejder på at forbedre eller udbygge deres allerede eksisterende virksomhedsregistre. Nogle medlemsstater udnytter ikke alle mulighederne for at krydschecke deres data, enten ved at sammenligne dem med alternative datakilder eller ved at afstemme dem i en systematisk ramme, såsom en input-output-tabel. Men mange af de medlemsstater, der er dårligt stillet i den henseende, er allerede i gang med at forbedre situationen eller påtænker at gøre det. for Kun nogle af medlemsstaterne skatteunddragelse (dvs. forsætlig fejlindberetning til skattemyndighederne eller andre offentlige myndigheder) inden for industrien, bortset fra byggesektoren. justeringer eksplicitte foretager 11 Hvad angår byggesektoren forholder det sig desuden sådan, at metodologier, datakilder og forudsætninger varierer meget. Her har næsten alle medlemsstaterne behov for at gøre en indsats. Der ville blive nedsat to task forcer - en vedrørende byggeri og en vedrørende handel, hvor unddragelse er mest almindeligt, og det gælder for de fleste af medlemsstaterne - som skulle have til opgave at undersøge alle aspekter af de opgørelsesmetoder, der anvendes i forbindelse med disse brancher, herunder hensyntagen til forsætlig fejlindberetning. I delafsnit 3. 6 i nærværende beretning gives der en mere udførlig redegørelse for disse task forcers rolle. Disse konklusioner opsummerer generelt styrken og begrænsningerne i medlemsstaternes aktuelle BNI-opgørelser med hensyn til deres fuldstændighed. Men for at man skal kunne se det videre perspektiv, bør følgende eksempler på eksplicitte og implicitte justeringer, som medlemsstaterne allerede nu foretager med henblik på at opnå fuldstændighed, nævnes. De eksempler, som følger her, udgør ikke en udtømmende liste over alle de justeringer, der er foretaget under opgørelsesprocessen, og tallene for de enkelte lande er heller ikke sammenlignelige - af ovennævnte grunde, men de giver et godt indtryk af, hvor stor en indsats der er ydet. Belgien foretager en lang række detaljerede, implicitte og eksplicitte justeringer for at opnå fuldstændighed. Til trods for disse justeringer betyder manglen på gode og ajourførte basisstatistikker for mange dele af den belgiske økonomi imidlertid, at BNI- ikke kan betragtes som nødvendigvis opgørelserne selv efter justering endnu fuldstændige. Danmark foretager en række implicitte justeringer (og også nogle eksplicitte justeringer) af sine opgørelser efter produktionsmetoden, for eksempel ved at bruge funktionelt afledte opgørelser i forbindelse med stor dele af byggeaktiviteterne, og udgiftsmetoden for en række serviceaktiviteters vedkommende. Frankrig foretager systematiske justeringer af det, der generelt allerede er højkvalitets basisdata forsætlig fejlindberetning, herunder momssvig og sort arbejde. Tilsammen resulterer disse justeringer i en forøgelse af BNI på ca. 12%. til manglende enheder, skattesvig og for at tage hensyn 6%), og vælger Tyskland opgør BNP både efter produktionsmetoden og efter udgiftsmetoden (idet der foretages forskellige justeringer i løbet af opgørelsesprocessen, hvorved BNI forøges med så den højeste af de beregnede produktions- og ca. udgiftsopgørelsesværdier som endelig BNI. Der foretages herefter endnu en positiv justering for at tage hensyn til eventuelle ufuldstændigheder, som der stadig måtte være tale om. Tilsammen forøger de to sidste procedurer BNI med over 0,5%. Grækenland har foretaget en omfattende forbedring af sit nationalregnskab for at gøre det mere fuldstændigt. De mere pålidelige metoder, der anvendes nu, og en mere fuldstændig dækning af den økonomiske aktivitet resulterede i en stigning på ca. 20% i forhold til den tidligere opgørelse af BNI for 1988 med heraf følgende tilsvarende store stigninger for andre år. Irland bruger data fra folketællingen til at justere og supplere andre data om antal personer i beskæftigelse og antal selvstændige i beskæftigelse og på basis heraf disse 12 gruppers indkomst. Der foretages også en betydelig særskilt justering for at tage hensyn til det forhold, at selvstændige eventuelt kan have sat deres indkomst for lavt. Italien bruger beskæftigelsesstatistikken til at lave systematiske justeringer af de data, der modtages fra virksomhederne, for at tage hensyn til ikke-indberettet eller skjult beskæftigelse og til den sandsynlige lave ansættelse af deres aktiviteter. Der anvendes også indirekte metoder til at sikre fuldstændighed, såsom funktionelle opgørelsesmetoder. Justeringerne for denne kategori af arbejde forøger BNP med ca. 8%, og justeringerne for lav ansættelse af indkomst betyder en yderligere forøgelse på ca. 3%. Luxembourg afsluttede en større omlægning af sit nationalregnskab i 1994. Nationalregnskabet blev på flere områder gjort mere pålideligt og komplet, og BNI blev forøget med ca. 10%. Luxembourg tager hensyn til aktiviteter, som ikke er registreret i dets basisstatistik. Der foretages imidlertid ikke justeringer for sort arbejde eller aktiviteter, som med forsæt ansættes lavt, undtagen for hushjælps vedkommende. for sit Nederlandene har et omfattende sæt basisstatistikker nationalregnskab. De et fra arbejdsregnskabssystem, som er med til at sikre, at BNI-opgørelserne er fuldstændige. Desuden foretages der eksplicitte justeringer for lav ansættelse af aktiviteter inden for en række brancher. De eksplicitte justeringer er hovedsagelig baseret på oplysninger fra skattemyndighederne og forøger BNI med ca. 1 %. som grundlag og omfatter bl. a. data fra momssystemet Portugal afsluttede en større omlægning af sit nationalregnskab i 1993 med henblik på at gøre det mere fuldstændigt og pålideligt. I det nye system betyder oplysningerne om efterspørgslen efter produkter, at der tilføjes ca. 5% til basisdataene om produktion, og sammenligninger med arbejdsstyrkeundersøgelsen tilføjer yderligere ca. 2%. Selve omlægningen betød en forøgelse af BNI på ca. 15%. Spanien foretager effektive krydscheck mellem dets data for at sikre, at de er så komplette som muligt, f. eks. ved at anvende beskæftigelsesdata, og gennemfører desuden en eksplicit justering for ikke-indberettet byggeaktivitet. Det Forenede Kongerige har indført et tilgangs- og anvendelsessystem for at forbedre krydscheckene mellem dets data og foretaget en omfattende omarbejdning af sit virksomhedsregister. Der foretages eksplicitte justeringer for byggeaktivitet og en yderligere generel traditionelle undervurdering, som sker ved anvendelse af indtægtsmetoden sammenlignet med udgiftsmetoden. fuldstændighed baseret på den justering for 2. 3 Afsnit IV: Validering af den beskæftigelse, der ligger til grund for nuværende BNI-opgørelser Ifølge afsnit IV i beslutningen skal medlemsstaterne sammenholde de beskæftigelsesdata, der fremgår af demografiske datakilder, med de beskæftigelsesopgørelser, som ligger til grund for BNI-opgørelserne. Dette krævede en standardisering af definitionen af beskæftigelse, således at man kunne sammenligne med den befolkning, som er beskæftiget skulle bruges, var arbejdsstyrkeundersøgelsen og folketællingen, eller den nationale ækvivalent, hvis der ikke eksisterede nogen folketælling. Ifølge beslutningen skulle sammenligningen foretages på et bestemt detaljeringsniveau efter branche (NACE-CLIO R44 for tjenesteydelser og landet. De demografiske datakilder, der i 13 NACE-CLIO R25 for de andre brancher). De tabeller, der skulle leveres, fremgik af et bilag til beslutningen. Denne del af beslutningen var inspireret af den italienske metode, hvor man bruger beskæftigelsen som en nøglevariabel til at sikre, at nationalregnskabet er udtømmende. Hvis de statistiske kilder, der bruges til at opgøre produktionen og/eller beregne værditilvæksten i forbindelse med opstilling af nationalregnskabet, også kan bruges til at beregne et beskæftigelsesestimat, så kan dette beskæftigelsesestimat også vurderes med hensyn til fuldstændighed i forhold til de beskæftigelsesestimater, der er til rådighed fra demografiske kilder. Hvis i de beskæftigelsesestimater, der ligger til grund for nationalregnskabet, så kan der meget vel være grund til at tro, at produktion og værditilvækst også er undervurderet i ikke viser en sådan mangel, kan det nationalregnskabet. Hvis sammenligningen sandsynligvis konkluderes, at nationalregnskabet i det mindste dækker beskæftigelsen udtømmende. sammenligningen skulle vise en mangel De første resultater af dette arbejde fremgik af et Eurostat-dokument til BNI-udvalgets møde i december 1994. Dette dokument fokuserede på: en klarlægning af det beskæftigelsesbegreb, der ligger til grund for BNI. Der havde været en del forvirring i nogle medlemsstater, hvor nationalregnskabet var baseret på forskellige beskæftigelsesestimater. en beskrivelse af, hvor meget medlemsstaterne havde nået. Nogle havde aflsuttet arbejdet som krævet, mens andre ikke havde. en præsentation af de første resultater. Det fremgik Mart af dokumentet, at der var to foranstaltninger, der skulle træffes øjeblikkeligt: Der skulle hurtigst muligt føres bilaterale drøftelser med de fleste af medlemsstaterne. Disse drøftelser var nødvendige for at få afklaret eventuelle tilbageværende problemer med hensyn afgrænsningen af det arbejde, der stadig var påkrævet i henhold til Kommissionens beslutning, og for at få fastlagt, hvordan og hvornår dette arbejde skulle udføres. Det ville være nødvendigt at oprette task forcer, som skulle gennemgå alle aspekter af kvaliteten af de forskellige opgørelsesmetoder for bestemte brancher, f. eks. byggeri og handel, herunder også temaet beskæftigelsessammenligninger for disse industrier. Disse yderligere drøftelser med medlemsstaterne om beskæftigelsessammenligninger fandt sted i løbet af første kvartal af 1995. I otte tilfælde blev der aflagt særlige besøg i medlemsstaterne. På BNI-udvalgets møde i april 1995 blev der fremlagt et nyt dokument om dette emne med en oversigt over det arbejde, der manglede at blive lavet. For at få et klart overblik over den aktuelle situation med hensyn til dette arbejde, er det nødvendigt at gennemgå situationen land for land. Generelt kunne det dog konkluderes, at medlemsstaterne var enige om, at resultaterne af dette valideringsarbejde forst kunne integreres i deres BNI-opgørelser som et led i hvert enkelt lands næste 14 generelle omlægning af nationalregnskabet. Dette blev anset for at være den eneste valgmulighed, for: det er allerede nu nødvendigt at foretage en omlægning for at kunne indføre de nye begreber og klassifikationer fra den nye ENS, fra NACE1 og fra CPA2. det er allerede nu nødvendigt at foretage en omlægning for at tage hensyn til nye datakilder og opgørelsesmetoder, såsom den nye tjenesteydelsesstatistik og de forbedrede virksomhedsregistre. Beskæftigelsesstatistikkerne kan bedst afstemmes og integreres ved at bruge alle de andre tilgængelige oplysninger, herunder de nye datakilder og klassifikationer, som skal indføres som et led i de næste generelle omlægninger. En generel omlægning i stedet for flere på hinanden følgende omlægninger begrænser databruddene i nationalregnskabet. Dette er både en fordel for dem, der udarbejder dataene, og for de fleste databrugere. 2. 4 Afsnit V: Beskrivelse af regler og statistiske justeringer vedrørende indkomst i form at naturalier og drikkepenge Under afsnit V i beslutningen blev medlemsstaterne anmodet om at: udarbejde en oversigt over beskatningsreglerne i forbindelse med en liste over indkomst i form af naturalier, og for hver type naturalieindkomst at beskrive de anvendte procedurer for at sikre, at de registreres korrekt i nationalregnskabet; beskrive de beregninger, der foretages med hensyn til drikkepenge. For Eurostat og BNI-udvalget er det væsentligt at sikre, at disse typer indkomst ikke holdes uden for værditilvækst og følgelig fra opgørelsen af BNI, enten ved at de bliver holdt helt uden for det statistiske datasystem, eller ved at de bliver ukorrekt registreret som virksomheders forbrug af rå- og hjælpestoffer. Nogle typer naturalieindkomst og drikkepenge anses for at være vigtige komponenter i den samlede indkomst i nogle medlemsstater. Eurostat fremlagde på BNI-udvalgets møde i juni 1995 en rapport om de undersøgelser, medlemsstaterne har gennemført. De vigtigste konklusioner var følgende: For det første var selve rapporterne meget uensartede med hensyn til længde, detaljerethed, klarhed og dækning. Eurostat ville føre bilaterale drøftelser med hver enkelt medlemsstat for at få klarlagt de punkter, der måtte være usikkerhed om, og for eventuelt at få supplerende oplysninger. NACE (aktivitetsnomenklatur) CPA (aktivitetstilknyttet varenomenklatur) 15 For det andet er der stor forskel på, i hvilket omfang medlemsstaterne har gennemført justeringer for naturalieindkomst og drikkepenge. Disse forskelle afspejler forskelle i beskatningsregler, forskelle i betydningen af de forskellige typer naturalieindkomst i medlemsstaterne og forskelle i fortolkningen af ENS. Der synes imidlertid ikke at være nogen egentlig begrundelse for en række af de forskelle, der eksisterer mellem medlemsstaterne. Det vil derfor for nogle medlemsstaters vedkommende være nødvendigt at gennemføre yderligere arbejder. 2. 5 Afsnit VI: Undersøgelse af muligheden for at anvende oplysninger fra skattekontrol til at forbedre BNI-opgørelsernes fuldstændighed I afsnit VI i beslutningen blev medlemsstaterne anmodet om at fremlægge en rapport om muligheden for at anvende oplysninger fra skattekontrol til at gøre BNI-opgørelserne mere fuldstændige. I alle medlemsstater eksisterer der indkomstskattesystemer for personlig indkomst og selskabsindkomst samt merværdiafgiftsystemer, med tilsvarende skattekontrolsystemer. I nogle medlemsstater, bl. a. Frankrig, bruger man allerede oplysninger fra skattekontrol til at til at gøre BNI-opgørelserne mere fuldstændige. Eurostat fremlagde på BNI-udvalgets møde i december 1994 et dokument, som resumerer medlemsstaternes rapporter. De vigtigste konklusioner fra disse rapporter var følgende: Behovet for at bruge oplysninger fra skattekontrol afhænger af, om der er andre muligheder for at gennemføre justeringer for forsætlig fejlindberetning; dette varierer mellem de enkelte medlemsstater og brancher. På samme måde vil det sandsynlige omfang af forsætlig fejlindberetning variere mellem de enkelte medlemsstater og brancher. Resultaterne af skattekontrol indarbejdes i nationalregnskabet i nogle lande ved anvendelse af statistikkerne, herunder også resultaterne af kontrollen af forsætlig fejlindberetning. Dette er f. eks. tilfældet med anvendelsen af momsstatistikken i Danmark, Tyskland og Det Forenede Kongerige. Resultaterne af skattekontrol bruges af en række andre medlemsstater til af gennemføre separate justeringer for forsætlig fejlindberetning. Dette er tilfældet i Frankrig, hvor de gennemførte justeringer dækker hele økonomien, og i Nederlandene for visse servicefags vedkommende. I den nærmeste fremtid vil anvendelsen af skattedata, herunder også oplysninger fra skattekontrol, blive udvidet i Nederlandene og Italien, og måske også i Belgien. Flere medlemsstater påtænker at anvende resultater fra skattekontrol til at gennemføre separate justeringer eller til at kontrollere justeringer, der allerede er gennemført på basis af andre datakilder. Dette er tilfældet i Nederlandene, Det Forenede Kongerige og Portugal. Anvendelse af oplysninger fra skattekontrol til at lave separate justeringer synes af forskellige grunde ikke mulig i Belgien, Tyskland, Irland, Italien, Luxembourg 16 (og måske Grækenland, men situationen for Grækenlands og Spanien vedkommende skal afklares). Der blev anført to væsentlige hindringer: datafortroligheden og vanskeligheden ved at anvende resultaterne til den ikke- tilfældige udvælgelse af virksomheder, der er underkastet skattekontrol, på hele populationen af virksomheder. Det er som regel sådan, at skattekontrollen er rettet mod de virksomheder, man anser for at være de mest sandsynlige skatteundragere. Derfor kan man ikke bare gå ud fra, at virksomheder, som ikke kontrolleres, har samme karakteristika som dem, der kontrolleres. 2. 6 Opfølgning af Kommissionens beslutning om BNI-opgørelsernes fuldstændighed For at fremme arbejdet vedrørende BNI-opgørelsernes fuldstændighed oprettede Kommissionen task forcer, som skal bistå BNI-udvalget, og som skal tage sig af en række specielle emner. De skal rådgive Kommissionen og dermed til sin tid også BNI- udvalget om, hvilke metoder det er bedst at anvende i forbindelse med byggeri og handel, om anvendelse af husstandsbudgetundersøgelser og om opgørelse af import og eksport i henhold til Intrastat-systemet. Task forcen vedrørende byggeri skal udarbejde en oversigt over de største data- og opgørelsesproblemer for denne branche (f. eks. problemerne i forbindelse med overdragelse af arbejde i underentreprise, sæsonarbejde, undladelse af at anmelde produktion og indkomst) og foreslå, hvordan de bedst kan løses (hvilke typer data der er mest anvendelige, hvordan man kombinerer tal fra forskellige datakilder, osv. ). Task forcen vedrørende handel skal gøre det samme inden for engros- og detailhandel (f. eks. fastslå avancerne, opdele salg i kategorierne salg til slutbrugere og salg til forretninger) og for cafeer, hoteller og restauranter. Task forcen vedrørende anvendelse af husstandsbudgetundersøgelser skal undersøge, hvordan tallene fra husstandsbudgetundersøgelserne kan anvendes, når der skal udarbejdes BNP-opgørelser generelt, og i hvilket omfang de kan bruges til at registrere for lavt angivet omsætning (f. eks. i detailforretninger, hoteller, cafeer og restauranter). Task forcen vedrørende anvendelse af Intrastat-data skal undersøge, hvordan BNP- opgørelser kan sikres og forbedres ved at bruge disse data. Siden ophævelsen af toldformaliteterne mellem EU-landene og indførelse af Intrastat-systemet til at registrere intra-EU-handelen med varer synes nøjagtigheden af de statistiske oplysninger om denne type handel at være blevet væsentligt forringet, navnlig på produktgruppe-niveau. En sådan svækker pålideligheden af udgifts- og varestrømsmetoden til at opgøre BNP. Det vil sandsynligvis også reducere kvaliteten af sal delingsprocessen. Forbedring af de statistiske oplysninger om intra-EU-handelen med varer er derfor meget vigtig, hvis man skal opretholde og forbedre kvaliteten af medlemsstaternes BNP-opgørelser. forringelse af kvaliteten af oplysninger om udenrigshandelen De første møder i hver af disse task forcer fandt sted mellem september og november 1995, og der er planlagt flere møder i slutningen af 1995 og begyndelsen af 1996. Alle task forcer aflægger beretning til BNI-udvalget ved udgangen af juni 1996. 17 Efter planen skal arbejdet vedrørende BNI-opgørelsernes fuldstændighed være afsluttet og Kommissionens forbehold med hensyn til disse opgørelser være ophævet senest i oktober 1998. Det skal imidlertid bemærkes, at der sandsynligvis vil blive tale om en række vanskeligheder med at nå dette mål i visse medlemsstater. Det nøjagtige omfang af det arbejde, de enkelte medlemsstater skal udføre, vil variere landene imellem, og det er endnu ikke helt klarlagt, hvad dette arbejde specifikt kommer til af omfatte. F. eks. vil henstillingerne fra de fire task forcer under BNI-udvalget først være kendte i juni 1996. Disse henstillinger skal behandles af Kommissionen og derefter drøftes og godkendes af BNI-udvalget, inden de gennemføres i oktober 1997. I 1996 er der planlagt besøg i medlemsstaterne for at drøfte detaljerede planer for det arbejde, som endnu mangler at blive lavet for at sikre fuldstændighed inden oktober 1998, f. eks. vedrørende beskæftigelsessammenligninger, som skal inkorporeres som en del af de kommende omlægninger af nationalregnskaberne, eller vedrørende opgørelse af naturalieindkomst, navnlig vedrørende behandlingen af privat brug af firmabiler. 2. 7 Fremskridt i forbindelse med de tværgående temaer siden 1994 Sideløbende med det omfattende arbejde vedrørende BNI-opgørelsernes fuldstændighed blev der gjort store fremskridt med hensyn til de andre tværgående emner vedrørende forbehold og undersøgelser, som Kommissionen og BNI-udvalget skal tage sig af. Der kan noteres fremskridt på følgende områder: Taskforcen vedrørende boligtjenester, som påbegyndte sit arbejde medio 1993, aflsuttede det medio 1994 med en nærmere beskrivelse af, hvordan stratifikationsmetoden skal anvendes. På grundlag af task forcens arbejde fremlagde Eurostat på mødet i BNI- udvalget i december 1994 et udkast til kommissionsbeslutning om den metodologi, der skal anvendes i alle medlemsstater. Efter at der var foretaget en række detailændringer, blev forslaget enstemmigt vedtaget af BNI-udvalget, og kommissionsbeslutningen blev behørigt vedtaget (95/309/EF, Euratom af 18. juli 1995). Medlemsstaterne skal levere BNI-opgørelser, der er udarbejdet under anvendelse af den nye fælles metodologi for boligtjenester, for årene fra og med 1988, som led i den indberetning af data vedrørende BNI-indtægten, som skal ske i september 1996. 1 praksis vil det blive nødvendigt at give nogle medlemsstater dispensation og forlænge fristen til udgangen af september 1997. interessante temaer kan Sammenligneligheden af opgørelser på grænsen mellem forbrug af rå- og hjælpestoffer og endelig anvendelse blev drøftet i et dokument til BNI-udvalgets møde i juli 1994. Af særlig til infrastrukturreparationer, forbedringer og fornyelser, udgifter til kapitalgoder af lav værdi og til software. Nærmere oplysninger om de praktiske skridt, medlemsstaterne tager for at tilpasse sig ENS vedrørende sådanne udgifter, vil være påkrævet, før det er muligt at kontrollere og om nødvendigt forbedre sammenligneligheden. Et omfattende spørgeskema til indhentning af disse oplysninger blev sendt til medlemsstaterne i oktober 1994, og de skal besvares og være indsendt senest ved udgangen af 1995. f. eks. nævnes af udgifter registrering Eurostat forelagde i januar 1994 BNI-udvalget et første dokument om finansielle institutioner. Heri var anført en række tekniske spørgsmål vedrørende opgørelsen af produktionen af forskellige typer finansielle tjenester (f. eks. forsikring og handel med udenlandsk valuta) og en række andre spørgsmål vedrørende dækningen af visse typer 18 finansielle institutioner (f. eks. institutuioner, som ikke overvåges af regeringen eller centralbanken) i det statistiske indberetningsystem. Det blev fulgt op af et spørgeskema til hver medlemsstat, hvori der skulle gives udførlige forklaringer af disse punkter, og som også indeholdt en række yderligere spørgsmål vedrørende hvert enkelt land efter en detaljeret undersøgelse af deres finansielle institutioner. De fleste besvarelser af spørgeskemaet er nu modtaget, og der vil blive udarbejdet en opfølgningsrapport til BNI-udvalget i løbet af de nærmeste måneder. lagerbeholdninger, da de vedrører Hvad angår offentlige og ikke-udbyttegivende institutioner fik BNI-udvalget i december 1994 forelagt et første dokument, som identificerede de vigtigste temaer. Udvalget var af den opfattelse, at selv om nogle at temaerne klart var af en vis betydning for BNI, navnlig spørgsmålet om beregningen af realkapitalforbruget i forbindelse med statens anlægsaktiver, så er de lavere prioriteret end mange af de andre emner, som udvalget undersøger samtidig (f. eks. fuldstændighed). Man blev derfor enige om, at yderligere arbejde vedrørende offentlige og ikke-udbyttegivende institutioner skulle udsættes et års tid, således at mere vigtigt arbejde kunne fremmes. Dette emne vil derfor blive taget op igen i BNI-udvalget om kort tid. - fælles for alle medlemsstater Det tidligere arbejde vedrørende overgangen fra BNP til BNI, som blev omtalt i afsnit 2 i dette dokument, blev fulgt op af en rapport til BNI-udvalgets møde i december 1994. Denne rapport fulgte efter de bilaterale drøftelser om emnet, som blev ført med hver af medlemsstaterne. Den indeholdt en liste over punkter, hvor der er behov for forbedringer i nogle af medlemsstaterne, og der blev endvidere gjort opmærksom på et væsentligt problem til registrering af investeringsselskabers aktiviteter, et problem, som skulle undersøges yderligere Udvalget besluttede at oprette en task force, som skulle forslå, hvad der skulle gøres med hensyn til investeringsselskaber. Task forcen mødtes tre gange i det første halvår af 1995. Et dokument med forslag til en anbefalet behandling af disse investeringsselskaber, baseret på task forcens arbejde, blev forelagt BNI-udvalget på dets møde i oktober 1995. Drøftelserne blev fortsat på udvalgets møde i december 1995 og forventes at være afsluttet i marts 1996. De andre svage punkter vedrørende overgangen fra BNP til BNI, hvor der skal ske forbedringer i nogle medlemsstater, følges op på bilateral basis. - med hensyn Emnet landbrug blev behandlet i et dokument til BNI-udvalgets møde i juli 1994. En lang række detaljerede og tekniske vanskeligheder i forbindelse med opgørelsen af landbrugets bidrag til BNI blev identificeret. Der blev fundet svagheder, som regel af mindre betydning, i opgørelserne for mange medlemsstaters vedkommende, men et forbehold blev anset for nødvendigt og derfor fremsat vedrørende de portugisiske opgørelser for landbruget. Ofte var de generelle svaghedspunkter, der blev fundet, forbundet med anvendelsen af begrebet "national bedrift" i forbindelse med landbrugsregnskaberne og dets ufuldstændige kompatibilitet med de begreber, der er brug for i nationalregnskabet. Udvalget besluttede at konsultere landbrugsregnskabseksperterne i en arbejdsgruppe, der er tilknyttet Den Stående Landbrugsstatistiske Komite, vedrørende de tekniske og detaljerede spørgsmål, der var rejst i dokumentet. BNI- udvalget vil vende tilbage til emnet i løbet af 1996, når den har rådført sig med disse eksperter. Emnet anvendelse af momsdata til at opgøre BNI har længe været et tema af interesse for BNI-udvalget. To aspekter af dette spørgsmål har været af særlig interesse, og de har begge to at gøre med beregningen og fortolkningen af det teoretiske momsbeløb: dvs. det momsbeløb, der kan forventes, hvis momsreglerne anvendes på de opgørelser af 19 økonomisk aktivitet, der indgår i nationalregnskabet. Det første aspekt af interesse vedrører fortolkningen af forskellen mellem dette teoretiske momsbeløb og det momsbeløb, som faktisk modtages af staten. Det andet aspekt af interesse drejer sig om, hvilket momsbegreb der faktisk anvendes som momselementet, der er en af komponenterne i BNI. På udvalgets møde i januar 1994 fremlagde Eurostat et dokument, som dels identificerede forskelle mellem de begreber, der anvendes til opgørelsen af momsen som en bestanddel af BNI i nogle af medlemsstaterne, og dels opstillede de hovedtemaer, som skulle gøres til genstand for yderligere undersøgelse. Dette dokument fulgtes af et kort spørgeskema med henblik på indsamling af de supplerende oplysninger, der var nødvendige for at komme videre med dette arbejde, og af endnu et dokument til BNI-udvalgets møde i juni 1995. På udvalgets møde i december 1995 fortsatte man drøftelserne med henblik på at få vedtaget egnet fælles metode til at beregne momsen som en bestanddel af BNI for alle medlemsstater, og disse drøftelser vil desuden blive fortsat bilateralt. Efter planen skal arbejdet med alle tværgående temaer være afsluttet og Kommissionens forbehold med hensyn til disse ophævet senest i oktober 1997 (for boligtjenesters vedkommende skal resultaterne foreligge i september 1996). Det kan blive nødvendigt at give nogle medlemsstater dispensation, således at de for visse arbejders vedkommende får forlænget fristen for afslutning af arbejdet til oktober 1998. 2. 8 Fremskridt med hensyn til de landespecifikke temaer siden 1994 Der er også gjort store fremskridt i de enkelte medlemsstater med hensyn til at forbedre sammenligneligheden og pålideligheden af deres BNI-opgørelser på landespecifikke måder. De opnåede forbedringer kan opsummeres som følger: Der er gjort et stort arbejde for at få gennemført en grundlæggende omlægning af nationalregnskabet i de medlemsstater, som ansås for at have de svagest baserede BNI-opgørelser. Denne omlægning har allerede betydet store ændringer af BNI-opgørelserne for Grækenland, Luxembourg og Portugal. Der er ligeledes store ændringer på vej i Belgien og Irland, men dette betyder dog ikke, at der kan forventes lige så store ændringer i BNI-opgørelserne for disse to landes vedkommende. Alle medlemsstater har udført et betydeligt arbejde i forbindelse med Kommissionens landespecifikke forbehold vedrørende forskellige aspekter af deres BNI-opgørelsesmetoder. I mange tilfælde har dette arbejde gjort det muligt for Kommissionen at hæve de pågældende forbehold. I de andre tilfælde forventes det udførte arbejde at sætte Kommissionen i stand til at hæve forbeholdene på et eller andet tidspunkt mellem skrivende stund og målfristen oktober 1997 (selv om det også her i nogle tilfælde vil blive nødvendigt at give dispensation og forlænge fristen til oktober 1998). Alle medlemsstater har også deres egne vigtige projekter kørende vedrørende omlægning af nationalregnskabet. Disse projekter er ikke direkte en konsekvens af arbejdsprogrammer iværksat af Kommissionen og BNI-udvalget, men de er alligevel meget vigtige, og de supplerer disse programmer. En komplet liste over alle de forbedringer, de enkelte medlemsstater har foretaget, ville blive meget lang. Nedenfor følger en redegørelse for de vigtigste af de forbedringer, * 20 medlemsstaterne allerede har gennemført, eller som de for øjeblikket er i færd med gennemføre: I Belgien er der blevet foretaget en række institutionelle ændringer med det formål at give ny drivkraft til forbedringen af nationalregnskabet. Det eksisterende system, som ifølge en detaljeret Eurostat-rapport fra 1992 har betydelige mangler, vil blive genstand for ved nationalregnskabssystemet kan nævnes en ny række basisstatistikker fra virksomhederne samt udskiftning af OECD-nationalregnskabssystemet fra 1958 med ENS-systemet. omlægning. Af karakteristika omfattende vigtige nye en I Danmark har det allerede fuldførte arbejde betydet, at Kommissionen har kunnet hæve et forbehold, der specielt vedrørte Danmark, og et andet forbehold forventes hævet om kort tid. Kommissionen har også været i stand til at hæve sit forbehold vedrørende skatter og subsidier, efter at Danmarks Statistik havde foretaget en række ændringer. Arbejdet med et omfattende omlægning af nationalregnskabet, som omfatter en lang række vigtige nye datakilder, skal være afsluttet medio 1997. Omlægningen omfatter en række projekter, som vedrører Kommissionens resterende forbehold vedrørende Danmark, og andre projekter, som viderefører det arbejde, som er udført hidtil vedrørende fuldstændighed. I Frankrig har forbedringer af en række at de enkelte nationalregnskabestimater gjort det muligt for Kommissionen at hæve et af de forbehold, der specielt gjaldt Frankrig, samt det tværgående forbehold vedrørende skatter og subsidier. Der gøres også fremskridt i arbejdet med de forbedringer på lang sigt, der skal til for at hæve det resterende forbehold vedrørende Frankrig. I Tyskland blev BNI-opgørelser, også omfattende de nye tyske delstater, forelagt BNI- udvalget. En kommissionsrapport til BNI-udvalget i juli 1994 indeholdt en kritisk vurdering af disse opgørelser, og der blev heri dels peget på de store bestræbelser, der var blevet udfoldet, dels på nogle områder, hvor de kan forbedres i fremtiden. Man arbejder med Kommissionens forbehold vedrørende Tyskland (både de gamle og de nye delstater) og er i gang med de forskellige tilhørende arbejder, som skal være afsluttet på forskellige datoer fra nu af og til oktober 1977. Det tværgående forbehold vedrørende skatter og subsidier er blevet hævet for Tysklands vedkommende. finansieret gennemført af Kommissionen I Grækenland har det nationale statistiske kontor med bistand fra en række tekniske eksperter af nationalregnskabet. Den største omlægning, som hovedsagelig blev gennemført i 1994, omfattede forbedrede metoder for f. eks. byggeri, handel, og forretnings- og personlige tjenester, og førte til, at de tidligere BNI-opgørelser voksede med over 20%. Selv om der stadig skal nogle forbedringer til, er det klart, at der allerede nu er opnået en væsentlig i det græske nationalregnskab. De oplysninger, som Kommissionen endnu mangler, før de specifikke forbehold vedrørende Grækenland kan vurderes og derefter med tiden hæves, forventes leveret senest i februar 1996. forbedring af sammenligneligheden og pålideligheden forbedringer store I Irland fortsætter en række projekter, som skal forbedre pålideligheden af BNI-tallene opgjort efter indtægtsmetoden. Desuden vil udviklingen af udgiftsmetoden og af et input output system føre til et mere pålideligt nationalregnskab. Dette arbejde skal være fuldfort i 1997, hvor det, om alt går vel, skulle være muligt at hæve alle Kommissionens forbehold vedrørende Irland. 21 I Italien anses den nuværende anvendelse af beskæftigelsesdata til at sikre fuldstændige nationalregnskabstal at være et godt fundament for opgørelsen. Man arbejder på at få størst muligt nytte af og på at opbygge et familiebudgetundersøgelserne virksomhedsregister af høj kvalitet. Så snart disse store opgaver er afsluttet, forventes Kommissionens forbehold vedrørende Italien hævet. I Luxembourg blev der i løbet af 1994 gennemført en omfattende omlægning, som omfattede forbedringer af mange af basisstatistikkerne, navnlig dem vedrørende tjenesteydelser, samt nogle af de anvendte opgørelsesmetoder. Det tidligere BNI-estimat blev forøget med ca. 10% som et resultat heraf. Så snart Kommissionen har modtaget alle oplysninger om det reviderede system, forventer den at kunne hæve samtlige eller i hvert fald de fleste forbehold vedrørende Luxembourg. i 1992 I Nederlandene blev der foretaget en omfattende omlægning af nationalregnskabet, idet man bl. a. fjernede nogle af de relative svagheder. Man er i gang med endnu en omlægning, som navnlig omfatter en yderligere forbedring af fuldstændigheden, og denne omlægning skal være færdig i 1999. Der er blevet gennemført en undersøgelse i forbindelse med et enkelt forbehold, Kommissionen havde vedrørende Nederlandene, og en mindre revision af BNI vil gøre det muligt at hæve dette forbehold. I Portugal tog man fat på de største svagheder i nationalregnskabet i en omfattende omlægning, som afsluttedes i 1994. Ved omlægningen opnåedes f. eks betydeligt forbedrede opgørelser af, hvor meget store dele af servicesektoren bidrager med, og det førte til, at de tidligere opgørelser af BNI blev forøget med ca. 15%. Der skal gennemføres endnu en række forbedringer af det portugisiske nationalregnskab, men det omfattende arbejde, der allerede er udført, skulle gøre det muligt inden længe at hæve mange af Kommissionens forbehold vedrørende Portugal. De resterende forbehold vedrørende Portugal forventes at føre til yderligere forbedringer af BNI i 1996, og man håber, at disse forbehold til den tid også kan hæves. og subsidier. Kommissionens I Spanien er der gennemført forbedringer af behandlingen af nationallotteriet og af skatter spanske nationallotteriopgørelser hæves. Man er i gang med arbejde, som skal gøre det muligt at hæve de resterende specifikke forbehold vedrørende Spanien, og de tværgående forbehold vedrørende skatter og subsidier, i 1997. vedrørende forbehold de I Det Forenede Kongerige har det arbejde, der allerede er fuldført, gjort det muligt for Kommissionen at hæve alle fire forbehold vedrørende Det Forenede Kongeriges BNI- opgørelser. Hvad angår de nye medlemsstater samt Island og Norge, aflagde Eurostat hvert af disse lande et første besøg i anden halvdel af 1994. Formålet var at indsamle en række basisoplysninger om de kilder og metoder, som anvendes i disse lande, og vejlede dem med hensyn til levering af mere detaljerede data til Kommissionen. En rapport om hvert af disse besøg blev drøftet på BNI-udvalgets møder i december 1994 og marts 1995. 22 Bilag B til beretning til Rådet og Parlamentet om BNI-direktivet Oversigt over forbedring af BNI-opgørelserne for de år, hvor der er fremsat forbehold Ar 1988 1989 1990 | 1991 1988-1 1988R95 Æn Forbedring 1989-1 1989R95 Æn Forbedring 1990-1 1990R95 Æn Forbedring 1991-1 1991-IV Æn Forbedring • dring i Forbindelse dring i Forbindelse dring i Forbindelse dring i Forbindelse i alt med forbebehod i alt med forbebehod i alt med forbebehod i alt med forbebehod Land Enhed Belgien Danmark Tyskland Grækenland Spanien Frankrig Irland Italien Luxemburg Nederlandene Portugal mia BFR mia DKR mia DM mia DR mia PTA mia FF mia IR£ 1000 mia LIT. mia. HFL mia HFL mia ESC Det Forenede Kongerige mia UK£ 463 459 -0,86% 5445 5513 1,25% 0,06% 5952 5991 0,66% N/B 6352 6345 - 0 , 1 1% N/B 6680 6699 0,28% 695 2122 7390 694 -0,14% 0,11% 733 725 -1,09% 0,11% 777 753 -3,09% 0,11% 784 782 -0,26% 2108 -0,66% N/B 2261 2249 -0,53% N/B 2470 2494 0,97% N/B 2826 2882 1. 98% 8997 21,75% 20,70% 8768 10691 21,93% 20,60% 10409 12867 2 3 , 6 1% 20,90% 12813 15726 22. 73% 1084 1,12% -0,04% 1177 1183 0 , 5 1% 39190 40018 2 , 1 1% 5645 18. 8 1072 326 449 5726 1,43% 20 6,38% 360 10,43% 454 1,11% 5880 6780 15. 31% 0,69% 0,07% 3,67% 9,20% 1,56% 15,53% -0,10% 44597 44945 0,78% 0,64% 49627 49971 0,69% 0,56% 54223 54736 0. 95% 6101 6154 0,87% 0,08% 6467 6479 0,19% 0,03% 6722 6735 0. 19% 20,9 22. 18 6,12% 373 473 404 485 8 , 3 1% 2,54% 3,30% N/B 8,85% 1,69% 22,9 1291 397 509 24,06 5,07% 1296 0,39% 442 11,34% 516 1. 38% 3,93% 24,25 25,4 4. 74% N/B 1407 1409 0,14% 9,32% 1,37% 433 543 482 11,32% 542 -0. 18% 6994 8004 14,44% 14,71% 8460 9490 12,17% 14,21% 10206 10915 6. 95% 511 502 -1. 76% -0,16% 548 540 -1,46% •0,24% 568 566 -0. 35% N/B 0,11% 0,85% 20,70% 0,67% •0,06% 3,51% N/B 8,78% •0,18% 10,74% •0,25% 19XX I = første opgørelse for 19XX. = oplysning foreligger ikke 19XXR95 = en i 1995 revideret opgørelse for 19XX 23 Indledning Ovenstående tabel viser ændringerne i medlemsstaternes BNI-opgørelser for perioden 1988-1991. Nogle af disse ændringer skyldes igangværende justeringer af BNI. Der vil ikke blive gået nærmere ind på disse her, idet formålet er at fremhæve de ændringer, som afspejler forbedringer, der er en følge af, at Kommissionens beslutninger er blevet anvendt, eller at der er blevet meddelt forbehold. Der vil i det følgende blive gjort rede for de forskellige type forbedringer i hvert land. For at kunne måle, hvilke fremskridt medlemsstaterne har nået, var Eurostat og BNI- udvalget også interesseret i at vurdere forbedringer af de statistiske metoder og kilder, efter at der var blevet givet meddelelse om forbehold, specielt hvor der ikke foreligger tilstrækkeligt detaljerede oplysninger om ændringer i tallene. Perioden fra 1988-1991 er valgt, fordi den svarer til de år, for hvilke BNI-opgørelserne forventes at være endelige, og for hvilke der er blevet givet udtryk for forbehold. Belgien For 1988 svarer de samlede BNI-justeringer, der har direkte relation til forbehold (0,06%), til den gennemsnitlige korrektionsprocent for de tre forskellige måder at beregne BNI på. På outputsiden vedrører disse ændringer (0,13% af den samlede BNI) hovedsagelig løn modtaget fra udlandet (0,19%) og merværdien af markedsmæssige tjenester (-0,08%). For indkomsternes vedkommende vedrører forbedringerne (0,16%) hovedsagelig skatter betalt til belgiske virksomheder (-0,33%), virksomhedsoverskud (0,25%), aflønning af ansatte (0,13%) og udbytter modtaget af belgiske virksomheder (0,009%). På udgiftssiden vedrører justeringerne (-0,12%) udelukkende opgørelser af konsumet. De øvrige ændringer for 1988 og ændringerne for 1989-1991 skyldes hovedsagelig ændringer i det statistiske grundlag og de statistiske procedurer samt retropolering til disse år af nye og mere detaljerede data, som er fremkommet siden 1994. BNI er desuden blevet mere udtømmende. Disse ændringer kan dog ikke i øjeblikket tilskrives et specielt forbehold. Danmark Danmark har ændret sine BNI-opgørelser fra 1988-1991 for at tage højde for de forbehold, som blev meddelt de danske myndigheder vedrørende vandforsyning og kommercielle aktiviteter. Virkningen af disse ænringer for de nævnte fire år er ca. 0,02% af BNI for vandforsynings vedkommende og 0,09% for kommercielle aktiviteters vedkommende. Det skal også nævnes, at for at overholde bestemmelserne i beslutningen om skatter og subsidier trak Danmark de justeringer vedrørende skatter og subsidier tilbage, som var blevet indført i 1991. Tyskland 24 Siden 1990 har der i BNI-opgørelserne i Tyskland været taget hensyn til Tysklands forening den 3. oktober 1990. Tallene for 1988 og 1989 gælder således for den gamle forbundsrepublik, mens tallene for 1990 og 1991 også omfatter de nye delstater. Tyskland har justeret 1991-opgørelsen for de nye delstater med omkring 0,85% i anledning af de forbehold, som var blevet meddelt for disse nye delstater. Grækenland Grækenland har ændret sine BNI-tal for 1988-1991 som led i den grundlæggende revision af landets nationalregnskaber, som stadig er i gang. Virkningen af ændringerne for perioden svarer til omkring 20,7% af BNI. Spanien Spanien har ændret sine BNI-opgørelser for 1988-1991 på baggrund af de forbehold, som var blevet meddelt. Justeringerne vedrører nationallotteriet (0,36% af BNI), forsikringsydelser (0,48%). Opgørelserne for nationallotteriet er endelige for perioden 1988-1991. Proceduren for ophævelse af forbeholdet vedrørende nationallotteriet er i gang. Tallene for forsikringsydelser og undervisningssubsidier er imidlertid stadig foreløbige. (-0,21%) og subsidier til undervisningsaktiviteter Frankrig Frankrig har leveret BNI-opgørelser for 1988-1991, som er revideret på baggrund af de meddelte forbehold. Ændringerne vedrører det økonomiske område, leasing, forsikring, afskrivning afveje og netværk, lagersvind, behandling af inspektions- og kontrolgebyrer betalt til det offentlige samt betaling til SNCF og RATP i forbindelse med carte orange- billetten. Justeringerne for disse forbehold for perioden 1988-1991 er endelige og beløber sig til henholdsvis 0,07%, 0,08%, 0,03% og -0,06% af BNI. Siden 1992 har Frankrig desuden indberettet data, hvor der er taget hensyn til de krævede justeringer for disse poster. Forbeholdene er blevet ophævet. Irland Irland har justeret sine BNI-opgørelser for 1988-1991 på baggrund af forskellige forbehold, som var blevet meddelt. Justeringerene udgør 3,67%, 3,30%, 3,93% og 3,51% af BNI for de fire pågældende år. Mere end to tredjedele af ændringerne for 1988 vedrører bruttooverskuddet af produktionen. For 1989-1991 er det ikke muligt på grundlag af de data, som er blevet leveret, at foretage en opdeling af ændringerne på de forskellige forbehold. De nye opgørelser er foreløbige. Italien Den eneste ændring, som Italien har foretaget i nationalregnskaberne for 1988-1991 som følge af meddelte forbehold, er en justering på -0,04% af BNI for aflønning af ansatte 25 modtaget fra udlandet. Denne justering har baggrund i forbeholdet vedrørende overgangen fra BNP til BNI, som BNI-udvalget endnu ikke har behandlet. Da omlægningen af Italiens nationalregnskaber endnu ikke er afsluttet, er det i øjeblikket umuligt at vurdere, hvilke justeringer der skal foretages. Luxembourg Som følge af den omfattende omlægning af nationalregnskaberne, som Luxembourg gennemførte i 1994, har landet justeret sine opgørelser for nationalregnskaberne for 1988-1991 for at tage højde for de forbehold, som blev meddelt. Justeringerne for perioden udgør omkring +9% af BNI. De vedrører hovedsagelig en bedre dækning af tjenesteydelser og finansielle aktiviteter og forsikringsaktiviteter (omkring 90% af stigningen) og i mindre omfang end omvurdering af det offentliges markedsmæssige og ikke-markedsmæssige tjenester. Nederlandene Nederlandene har justeret sine BNI-opgørelser for 1988-1990 som et led i den større omregning af nationalregnskaberne, som blev afsluttet i 1992. Ændringerne udgør omkring 1,5% af BNI. Tallene for 1991 blev fastsat skønsmæssigt på det nye grundlag og er ikke senere blevet ændret af betydning. Der blev foretaget mindre justeringer af tallene for 1988-1991 efter en revision af realkapitalforbruget, som blev muliggjort i 1995 takket været de nye data om investeringer. Denne revision kan henregnes til forbeholdet vedrørende offentlige og private ikke-udbyttegivende institutioner. Portgual Som led i den omfattende ændring af sine nationalregnskaber har Portugal korrigeret sine BNI-opgørelser for 1988-1991. Ændringerne beløber sig til henholdsvis 15,53%, 14,71%, 14,21% og 10,74% af BNI. Tallene for 1991 krævede kun mindre justering, da de oprindelige opgørelser i modsætning til de tidligere tre år allerede inkluderede Azorerne og Madeira, som til sammen tegner sig for omkring 5% af BNI. For perioden 1988-1991 gælder desuden, at tallene vedrørende ændringer foretaget på baggrund af de fremsatte forbehold er højere end for den samlede ændring. Dette skyldes, at andre rettelser har medført et fald i BNI-opgørelserne mellem 1993 (det år, hvor forbedringerne foretaget på baggrund af de fremsatte forbehold blev foretaget) og 1995. Det er ikke med de i øjeblikket tilgængelige data muligt at foretage en opdeling på de forskellige meddelte forbehold af virkningen af ændringen (ekskl. Azorerne og Madeira), dvs. omkring 10%. Det Forenede Kongerige På grundlag af de forbehold, der er blevet meddelt, justerede Det Forenede Kongerige sine BNI-opgørelser for 1988-1991. Rettelserne i forbindelse med forbeholdene (henholdsvs -0,10%, -0,16%, -0,24% og -0,25% af BNI for de fire pågældende år) svarer til justeringerne for formueindkomster modtaget fra udlandet. De vedrører det 26 (0,08%). "tværgående forbehold" om overgangen fra BNP til BNI. Posten "ændring i alt" omfatter imidlertid også forskellige justeringer foretaget på grundlag af andre forbehold. Nogle af disse forbehold havde kun en lille virkning på BNI, f. eks. forsikring, hvor kun 1991 blev justeret import- og eksportvirksomheder, register over leasingselskaber) har det ikke været muligt at beregne den samlede effekt på BNI, da justeringerne blev foretaget i input- outputtabellerne. For disse tabellers vedkommende har ændringerne af de statistiske metoder efter meddelelsen af forbehold imidlertid været tilfredsstillende. De nye opgørelser, som Det Forenede Kongerige har forelagt for 1988-1991, er endelige og de særlige forbehold er blevet ophævet. (register over I andre tilfælde 27 ISSN 0254-1459 KOM(96) 124 endelig udg. lD ****©" DOKUMENTER DA 17 Katalognummer : CB-CO-96-133-DA-C ISBN 92-78-01850-3 Kontoret for De Europæiske Fællesskabers Officielle Publikationer L-2985 Luxembourg 2S

Proposition de décision du Conseil et de la Commission relative à la conclusion de l' Accord de Partenariat et de Coopération entre les Communautés européennes et leurs Etats membres d' une part, et la Géorgie, d' autre part

http://publications.europa.eu/resource/cellar/e52fd91b-4c6f-440a-8cbe-54183ebdbba4

fra

i>-4,' *„ -'•«Vf I'M» ??\ '^ ». '•?? " ^^ aftr» COMMISSION DES COMMUNAUTES EUROPEENNES Bruxelles, le 27. 03. 1996 COM(96) 135 final 96/092 (AVC) Proposition de décision du Conseil et de la Commission relative à la conclusion de l'Accord de Partenariat et de Coopération entre les Communautés européennes et leurs Etats membres d'une part, et la Géorgie, d'autre part (présentée par la Commission) Exposé des motifs 1. La proposition de décision du Conseil et de la Commission ci-jointe constitue l'instrument juridique pour la conclusion de l'Accord de Partenariat et de Coopération entre les Communautés européennes et leurs Etats membres d'une part, et la Géorgie, d'autre part. 2. A la suite de l'adoption par le Conseil le 5 octobre 1992 des directives de négociation, les négociations avec la Géorgie ont eu lieu dans le courant de l'année 1995. Après deux séances de négociations, cet accord a été paraphé le 15 décembre 1995. 3. Cet accord est un accord mixte couvrant des secteurs de compétence communautaire et nationale et est conclu pour une période initiale de dix ans. Il établit un dialogue politique. L'accord comporte aussi des dispositions relatives aux échanges de marchandises, aux conditions relatives à l'emploi, à l'établissement et à l'activité des sociétés, aux prestations transfrontalières de services, aux paiements et capitaux, à la concurrence, à la protection de la propriété intellectuelle, industrielle et commerciale, à la coopération législative, à la coopération économique, au respect de la démocratie et des droits de l'homme, à la coopération dans le domaine de la prévention des activités illégales et de la prévention et du contrôle de l'immigration clandestine, à la coopération culturelle et à la coopération financière. L'accord comporte une clause de conditionnante "droits de l'homme" permettant une suspension de l'accord, même unilatérale, en cas de violation des éléments essentiels de l'accord, e. a. le respect des principes démocratiques et des droits de l'homme et des principes de l'économie de marché. L'accord crée une structure institutionnelle comprenant un Conseil de Coopération, un Comité de Coopération et une Commission Parlementaire de Coopération. Les dispositions relatives à la coopération douanière font l'objet d'un protocole distinct. 4. Dans la mesure où les relations commerciales entre la Géorgie et la Communauté sont concernées, cet accord remplacera l'accord concernant le commerce et la coopération la commerciale et économique entre Communauté européenne de l'énergie atomique et l'URSS signé le 15 décembre 1989. la Communauté économique européenne, 5. Les procédures pour les trois communautés (CE, CEEA et CECA) pour la signature et la conclusion de l'accord diffèrent. En ce qui concerne la CE il y a lieu de tenir compte de l'avis 1/94 rendu par la Cour de Justice des Communautés européennes le 15 novembre 1994 sur la compétence de la Communauté européenne pour conclure les accords issus du cycle d'Uruguay. En ce qui concerne la conclusion :. le Conseil conclut l'accord au nom de la Communauté européenne, et avec l'accord du Parlement européen, conformément aux articles 54 paragraphe 2, 57 paragraphe 2 dernière phrase, 73 c paragraphe 2, 75, 84 paragraphe 2, 113 et 235, en liaison avec U l'article 228, paragraphe 2, deuxième phrase et paragraphe 3, deuxième alinéa du Traité CE en adoptant les décisions ci-annexées, tenant compte de l'avis 1/94 de la Cour européenne de Justice; l'accord est conclu par la Commission au nom de la Communauté européenne de l'énergie atomique après que le Conseil ait approuvé l'accord, conformément au deuxième alinéa de l'article 101 du Traité EURATOM; la Commission, conformément du Traité CECA sur avis conforme du Conseil statuant à l'unanimité, et après consultation du Comité consultatif, conclut l'accord au nom de la CECA;. La ratification par chaque Etat membre est également requise pour la conclusion de l'accord eu égard à son caractère mixte. 6. Au vu de ce qui précède, la Commission propose au Conseil d'adopter la décision ci- jointe. Ib DECISION DU CONSEIL ET DE LA COMMISSION DU relative à la conclusion de l'Accord de Partenariat et de Coopération entre les Communautés européennes et leurs Etats membres (. /. /CECA, CE, EURATOM) LE CONSEIL DE L'UNION EUROPEENNE, LA COMMISSION EUROPEENNE, vu le traité instituant la Communauté européenne du charbon et de l'acier, vu le traité instituant la Communauté européenne, et notamment ses articles 54, paragraphe 2, 57, paragraphe 2, dernière phrase, 73c, paragraphe 2, 75, 84, paragraphe 2, 113 et 235, en liaison avec l'article 228, paragraphe 2, deuxième phrase et paragraphe 3, deuxième alinéa, vu le traité instituant la Communauté européenne de l'énergie atomique et notamment son article 101, deuxième alinéa, vu l'avis conforme du Parlement européen, vu l'approbation du Conseil accordée conformément aux dispositions de l'article 101 du traité instituant la Communauté européenne de l'énergie atomique, après consultation du Comité consultatif de la CECA ainsi que de Comité économique et social et avec l'accord unanime du Conseil, considérant que la conclusion de l'Accord de Partenariat et de Coopération établissant un partenariat entre l'Union européenne, d'une part, et la Géorgie, d'autre part, signé le à , contribuera à la réalisation des objectifs des Communautés européennes, considérant que cet accord vise à renforcer les liens établis notamment par l'accord sur le commerce et la coopération commerciale et économique entre la CEE et la CEEA, d'une part, et l'USSR de l'autre, signé le 18 décembre 1989, l'accord en dehors du champ considérant que certaines obligations, prévues par d'application de la politique commerciale de la Communauté, affectent le régime établi par des actes communautaires, adoptés notamment dans les domaines du droit d'établissement et des transports, considérant que l'accord impose à la Communauté européenne certaines obligations en ce qui concerne les mouvements de capitaux et des paiements entre la Communauté et la Géorgie, ! c considérant que pour certaines mesures de coopération prévues par l'accord et relevant de la compétence communautaire, le traité CE ne prévoit de pouvoir d'action ailleurs que dans l'article 235, DECIDENT: Article 1 L'Accord de Partenariat et de Coopération entre l'Union européenne, d'une part, et la Géorgie, d'autre part, le protocole et les déclarations, sont approuvés au nom de la Communauté européenne, de la Communauté européenne du charbon et de l'acier et de la Communauté européenne de l'énergie atomique. Article 2 1. La position que la Communauté doit prendre au sein du Conseil de coopération est déterminée par le Conseil, sur proposition de la Commission ou, le cas échéant, par la Commission chaque fois conformément aux dispositions correspondantes des traités instituant la Communauté européenne, la Communauté européenne du charbon et de l'acier et la Communauté européenne de l'énergie atomique. 2. Le président du Conseil préside, conformément à l'article 79 de l'Accord de Partenariat et de Coopération, le Conseil de coopération et présente la position de la Communauté. Un représentant de la Commission préside le Comité de coopération conformément au règlement intérieur de celui-ci et présente la position de la Communauté. Article 3 Le président du Conseil dépose, pour la Communauté européenne, la notification prévue à l'article 100 de l'accord. Le président de la Commission procède à la même notification pour l'acier et la Communauté européenne de l'énergie atomique. la Communauté européenne du charbon et de Fait à Bruxelles, le Id Acte final Les plénipotentiaires : DU ROYAUME DE BELGIQUE, DU ROYAUME DU DANEMARK, DE LA REPUBLIQUE FEDERALE D'ALLEMAGNE, DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, DU ROYAUME D'ESPAGNE, DE LA REPUBLIQUE FRANÇAISE, DE L'IRLANDE, DE LA REPUBLIQUE ITALIENNE, DU GRAND-DUCHE DE LUXEMBOURG, DU ROYAUME DES PAYS- BAS, DE LA REPUBLIQUE D'AUTRICHE, DE LA REPUBLIQUE PORTUGAISE, DE LA REPUBLIQUE DE FINLANDE, DU ROYAUME DE SUEDE, DU ROYAUME-UNI DE GRANDE-BRETAGNE ET D'IRLANDE DU NORD parties contractantes au traité instituant la COMMUNAUTE EUROPEENNE, au traité instituant la COMMUNAUTE EUROPEENNE DU CHARBON ET DE L'ACIER et au traité instituant la COMMUNAUTE EUROPEENNE DE L'ENERGIE ATOMIQUE, dénommés ci-après les "Etats membres" et de la COMMUNAUTE EUROPEENNE, de la COMMUNAUTE EUROPEENNE DE L'ENERGIE ATOMIQUE et de la COMMUNAUTE EUROPEENNE DU CHARBON ET DE L'ACIER, dénommées ci-après "les Communautés", d'une part, et les plénipotentiaires de la Géorgie, d'autre part, / <L réunis le 1996 pour la signature de l'Accord de Partenariat et de Coopération établissant un partenariat entre les Communautés européennes et leurs Etats membres, d'une part, et la Géorgie d'autre part, dénommé ci-après "l'Accord de Partenariat et de Coopération", ont adopté le texte suivant : l'Accord de Partenariat et de Coopération et le protocole sur l'assistance mutuelle en matière douanière entre les autorités administratives. Les plénipotentiaires des Etats membres et de la Communauté et les plénipotentiaires de la Géorgie ont adopté les déclarations communes suivantes, jointes au présent Acte final : Déclaration commune concernant l'article 5 de l'accord Déclaration commune concernant l'article 14 de l'accord Déclaration commune concernant la notion de "contrôle" figurant dans les articles 24(b) et 36 de l'accord Déclaration commune concernant l'article 35 de l'accord Déclaration commune concernant l'article 42 de l'accord Déclaration commune concernant l'article 94 de l'accord Les plénipotentiaires des Etats membres et de la Communauté et les plénipotentiaires de la Géorgie ont pris acte de l'échange de lettres figurant ci-dessus jointe au présent Acte final : Etablissement de sociétés Les plénipotentiaires des Etats membres et de la Communauté et les plénipotentiaires de la Géorgie ont pris acte de la déclaration figurant ci-dessus jointe au présent Acte final : Déclaration unilatérale de la république française concernant les pays et territoires d'outre mer Fait à , en l'an mil neuf cent quatre-vingt seize. Pour le Conseil et la Commission des Communautés européennes. Pour la Géorgie, i't ACCORD DE PARTENARIAT ET DE COOPERATION ENTRE LES COMMUNAUTES EUROPEENNES ET LEURS ETATS MEMBRES, DUNE PART, ET LA GEORGIE, D'AUTRE PART it. t ACCORD DE PARTENARIAT ET DE COOPERATION établissant un partenariat entre les Communautés européennes et leurs Etats membres, d'une part, et la Géorgie, d'autre part LE ROYAUME DE BELGIQUE, LE ROYAUME DE DANEMARK, LA REPUBLIQUE FEDERALE D'ALLEMAGNE, LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, LE ROYAUME D'ESPAGNE, LA REPUBLIQUE FRANÇAISE, L'IRLANDE, LA REPUBLIQUE ITALIENNE, LE GRAND-DUCHE DE LUXEMBOURG, LE ROYAUME DES PAYS-BAS, L'AUTRICHE, LA REPUBLIQUE PORTUGAISE, LA FINLANDE. LE ROYAUME DE SUEDE, LE ROYAUME-UNI DE GRANDE-BRETAGNE ET D'IRLANDE DU NORD, parties contractantes au traité instituant la Communauté européenne, au traité instituant la Communauté européenne du charbon et de l'acier et au la Communauté européenne de l'énergie atomique, traité instituant ci-après dénommés les "Etats membres", et LA COMMUNAUTE EUROPEENNE, LA COMMUNAUTE EUROPEENNE DE L'ENERGIE ATOMIQUE ET LA COMMUNAUTE EUROPEENNE DU CHARBON ET DE L'ACIER, ci-après dénommées "la Communauté", d'une part, et LA GEORGIE d'autre part, CONSIDERANT les liens existant entre la Communauté, ses Etats membres et la Géorgie et les valeurs communes qu'ils partagent, RECONNAISSANT que la Communauté et la Géorgie souhaitent renforcer ces liens et établir un partenariat et une coopération qui approfondiraient et étendraient les relations précédemment établies entre elles, notamment par l'accord entre la Communauté économique européenne et la Communauté européenne de l'énergie atomique et l'Union des républiques socialistes soviétiques concernant la coopération commerciale et économique, signé le 18 décembre 1989, le commerce et CONSIDERANT la volonté de la Communauté et de ses Etats membres et de la Géorgie de renforcer les libertés politiques et économiques qui constituent la base même du partenariat, la volonté des parties de promouvoir CONSIDERANT la sécurité internationales et le règlement pacifique des conflits et de coopérer à cette fin dans le cadre des Nations unies et de l'Organisation pour la sécurité et la coopération en Europe, la paix et CONSIDERANT que la Communauté, ses Etats membres et la Géorgie se sont fermement engagés à mettre intégralement en oeuvre toutes les dispositions et tous les principes contenus dans l'Acte final de la Conférence sur la sécurité et la coopération en Europe (CSCE), dans les documents de clôture des conférences de suivi de Madrid et de Vienne, dans le document de la Conférence CSCE de Bonn sur la coopération économique, dans la Charte de Paris pour une nouvelle Europe et dans le document "Les défis du changement" de la CSCE d'Helsinki de 1992, ainsi que d'autres documents fondamentaux de l'OSCE, RECONNAISSANT que dans ce contexte, le soutien de l'indépendance, de la souveraineté et de l'intégrité territoriale de la Géorgie contribue à sauvegarder la paix et la stabilité en Europe, CONVAINCUS de l'importance capitale de l'Etat de droit et du respect des droits de l'homme, notamment de ceux des minorités, de la mise en place d'un système fondé sur le multipartisme et des élections libres et démocratiques et de la libéralisation économique visant à instaurer une économie de marché, et reconnaissant les efforts accomplis par la Géorgie pour créer des systèmes politique et économique basés sur ces principes, ESTIMANT que la mise en oeuvre intégrale du présent accord de partenariat et de coopération présuppose et contribuera à la poursuite et l'accomplissement par la Géorgie de ses réformes politiques, économiques et juridiques, ainsi que la mise en place des facteurs nécessaires à la coopération, notamment à la lumière des conclusions de la Conférence CSCE à Bonn, DESIREUX d'encourager le processus de coopération régionale dans les domaines couverts par le présent accord avec les pays voisins en vue de promouvoir la piospérité la et la stabilité de la région et en particulier les initiatives visant à favoriser coopération et la confiance mutuelle entre les Etats indépendants de Transcaucasie et d'autres Etats voisins, DESIREUX d'établir et de développer un dialogue politique régulier sur les questions bilatérales, régionales et internationales d'intérêt commun, RECONNAISSANT ET SOUTENANT coopération étroite avec les institutions européennes, la volonté de la Géorgie d'établir une les la nécessité de promouvoir CONSIDERANT investissements en Géorgie, notamment dans le secteur de l'énergie, et dans ce contexte l'importance attachée par la Communauté et ses Etats membres à des conditions équitables pour l'accès aux produits énergétiques, leur transit et leur exportation; confirmant l'attachement de la Communauté, de ses Etats membres et de la Géorgie à la charte européenne de l'énergie et à la mise en oeuvre intégrale du traité sur la charte de l'énergie et du les. aspects la charte de protocole de environnementaux connexes, l'efficacité énergétique et l'énergie sur TENANT COMPTE de la volonté de la Communauté d'assurer, selon les besoins, une coopération économique et une assistance technique, SACHANT que l'accord peut favoriser un rapprochement progressif entre la Géorgie et une zone plus vaste de coopération en Europe et dans les régions limitrophes, ainsi que son intégration progressive dans le système international ouvert, CONSIDERANT que conformément aux règles de l'Organisation mondiale du commerce (OMC), les parties se sont engagées à libéraliser les échanges, CONSCIENTS de la nécessité d'améliorer les conditions affectant le commerce et les investissements, ainsi que les conditions dans des domaines tels que l'établissement, l'emploi, la prestation de services et la circulation des capitaux, CONVAINCUS que le présent accord créera entre les parties un climat nouveau pour leurs relations économiques, notamment pour le développement du commerce et des investissements, instruments essentiels de la restructuration économique et de la modernisation technologique, DESIREUX d'instaurer une coopération étroite dans le domaine de la protection de l'environnement, compte tenu de l'interdépendance existant en cette matière entre les parties, RECONNAISSANT que l'immigration clandestine constitue un des objectifs prioritaires du présent accord, la coopération pour la prévention et le contrôle de DESIREUX d'instaurer un coopération culturelle et de développer d'informations, les échanges sont convenus des dispositions qui suivent: Article premier Un partenariat est établi entre la Communauté et ses Etats membres, d'une part, et la Géorgie, d'autre part. Ses objectifs sont les suivants:. fournir un cadre approprié au dialogue politique entre les parties afin de permettre le développement de relations politiques étroites entre elles, soutenir les efforts accomplis par la Géorgie pour consolider sa démocratie, développer son économie et mener à son terme son processus de transition vers une économie de marché,. développer les les échanges, investissements et relations économiques harmonieuses entre les parties afin de favoriser leur développement économique durable, jeter les bases d'une coopération dans les domaines législatif, économique, social, financier, des sciences et technologies civiles et de la coopération culturelle. les. TITRE PREMIER PRINCIPES GENERAUX Article 2 Le respect de la démocratie, des principes du droit international et des droits de l'homme consacrés notamment par la Charte des Nations unies, l'Acte final d'Helsinki et la Charte de Paris pour une nouvelle Europe, ainsi que des principes de l'économie de marché, énoncés notamment dans les documents de la Conférence CSCE de Bonn, inspire les politiques intérieures et extérieures des parties et constitue un élément essentiel du partenariat et du présent accord. Article 3 Les parties considèrent qu'il est essentiel pour leur prospérité et leur stabilité futures que les nouveaux Etats indépendants issus de la dissolution de l'Union des républiques socialistes soviétiques (ci-après dénommés "Etats indépendants") maintiennent et développent leur coopération conformément aux principes de l'Acte final d'Helsinki et au droit international, ainsi que des relations de bon voisinage, et uniront tous leurs efforts pour favoriser ce processus. Article 3bis Les parties examinent en tant que de besoin l'évolution des circonstances en Géorgie, notamment en ce qui concerne les conditions économiques qui y prévalent et la mise en oeuvre des réformes économiques. Le conseil de coopération peut adresser des recommandations aux parties concernant le développement d'une partie du présent accord à la lumière de ces circonstances. TITRE II: DIALOGUE POLITIQUE Article 4 Un dialogue politique régulier est instauré entre les parties, qu'elles entendent développer et renforcer. la Il accompagne et consolide Communauté et de la Géorgie, appuie les changements politiques et économiques en cours dans ce pays et contribue à créer de nouvelles formes de coopération. Le dialogue politique: le rapprochement de. renforcera les liens entre la Géorgie et la Communauté et ses Etats membres et, partant, la communauté des nations démocratiques. La convergence économique réalisée grâce au présent accord entraînera une intensification des relations politiques;. entraînera une plus grande convergence des positions les questions internationales d'intérêt mutuel, augmentant ainsi la sécurité et la stabilité dans la région et favorisant le développement futur des Etats indépendants de Transcaucasie;. prévoira que les parties s'efforcent de coopérer dans des domaines concernant le renforcement de la stabilité et de la sécurité en Europe, le respect des principes de la démocratie et le respect et la promotion des droits de l'homme, notamment ceux des personnes appartenant à des minorités et se consultent, si nécessaire, sur les questions pertinentes. sur Ce dialogue peut se dérouler sur une base régionale, en vue de contribuer à la résolution des conflits et des tensions régionaux. Article 5 Au niveau ministériel, coopération institué par l'article 77 ou à d'autres occasions, sur accord mutuel. le dialogue politique se déroule au sein du conseil de Article 6 D'autres procédures et mécanismes de dialogue politique sont mis en place par les parties, notamment sous les formes suivantes:. réunions régulières de hauts fonctionnaires représentant la Communauté et ses Etats membres, d'une part, et la Géorgie, d'autre part; • pleine utilisation des voies diplomatiques entre les parties, notamment par des contacts appropriés dans un cadre bilatéral ou multilatéral, à l'occasion par exemple des réunions des Nations unies, de l'OSCE ou autres; tous autres moyens tels que les réunions au niveau des experts, qui pourraient contribuer à consolider et à développer le dialogue politique. Article 7 Le dialogue politique au niveau parlementaire se déroule au sein de la Commission parlementaire de coopération mise en place conformément à l'article 82. TITRE III: ECHANGES DE MARCHANDISES Article 8 1. Les parties s'accordent mutuellement le traitement de la nation la plus favorisée pour tout ce qui concerne:. les droits de douane et les taxes à l'importation et à l'exportation, y compris le mode de perception de ces droits et taxes, les dispositions relatives au dédouanement, au transbordement, les taxes et autres impositions internes de toute nature appliquées directement ou indirectement aux marchandises importées, les méthodes de paiement et le transfert de ces paiements, les règles régissant la vente, l'achat, le transport, la distribution et l'utilisation des marchandises sur le marché intérieur. transit, aux entrepôts et au 2. Les dispositions du paragraphe 1 ne s'appliquent pas: (a) aux avantages octroyés dans le but de créer une union douanière ou une zone de libre-échange ou découlant de la création d'une telle union ou zone; (b) aux avantages octroyés à certains pays conformément à l'Accord général sur les tarifs douaniers et le commerce et à d'autres arrangements internationaux en faveur des pays en développement; (c)aux avantages accordés aux pays limitrophes en vue de faciliter le trafic frontalier. 3. Les dispositions du paragraphe 1 ne sont pas applicables pendant une période de transition expirant le 31 décembre 1998 ou au moment de l'adhésion de la Géorgie au GATT, si cet événement est antérieur à la date citée, aux avantages définis à l'annexe I octroyés par la Géorgie aux autres Etats nés de la dissolution de l'URSS. Article 9 1. Les parties conviennent que le principe de la liberté de transit des marchandises est une condition essentielle pour réaliser les objectifs du présent accord. A cet égard, chaque partie garantit le transit sans restrictions, via ou à travers son territoire, des marchandises originaires du territoire douanier ou destinées au territoire douanier de l'autre partie. 2. Les règles visées à l'article V, paragraphes 2, 3, 4, et 5 du GATT sont applicables entre les deux parties. 3. Les règles du présent article s'appliquent sans préjudice de toute autre règle spéciale relative à des secteurs spécifiques, en particulier les transports, ou à des produits, convenue entre les parties. Article 10 Sans préjudice des droits et obligations découlant des conventions internationales sur l'admission temporaire de marchandises qui lient les deux parties, chaque partie octroie à l'autre partie l'exemption des droits et taxes d'importation sur les marchandises admises temporairement, dans les cas et conformément aux procédures stipulées par toute autre convention internationale qui la lie, conformément à sa législation. Il sera tenu compte des conditions dans lesquelles les obligations découlant d'une telle convention ont été acceptées par la partie en question. Article 11 1. Les marchandises originaires de la Géorgie sont importées dans la Communauté en toute restriction quantitative, sans préjudice des dispositions des dehors de articles 13, 16, et 17 du présent accord. 2. Les marchandises originaires de la Communauté sont importées en Géorgie en dehors de toute restriction quantitative ou mesure d'effet équivalent, sans préjudice des dispositions de l'article 13 du présent accord. Les marchandises sont échangées entre les parties aux prix du marché. Article 12 Article 13 1. Lorsque les importations d'un produit donné dans le territoire de l'une des parties augmentent dans des proportions et des conditions telles qu'elles causent ou risquent de causer un préjudice grave aux producteurs nationaux de produits similaires ou directement concurrentiels, la Communauté ou la Géorgie, selon le cas, peuvent les procédures prendre des mesures appropriées dans les conditions et selon suivantes. 2. Avant de prendre des mesures ou, dès que possible, dans les cas auxquels s'applique le paragraphe 4, la Communauté ou la Géorgie, selon le cas, fournit au conseil de coopération toutes les informations utiles en vue de rechercher une solution acceptable pour les deux parties, conformément aux dispositions du titre XI. 3. Si, à la suite des consultations, les parties ne parviennent pas à s'accorder, dans les 30 jours suivant la notification au conseil de coopération, sur les actions à entreprendre pour remédier à la situation, la partie ayant demandé les consultations est libre de limiter les importations des produits concernés dans la mesure et pendant la durée nécessaires pour empêcher ou réparer le préjudice, ou d'adopter toute autre mesure appropriée. 4. Dans des circonstances critiques, lorsqu'un retard risque d'entraîner des dommages difficilement les consultations, à condition que des consultations aient lieu immédiatement après l'adoption de ces mesures. les parties peuvent prendre des mesures avant réparables, 5. Dans le choix des mesures à prendre au titre du présent article, les parties contractantes accordent la priorité à celles qui perturbent le moins la réalisation des objectifs du présent accord. 6. Aucune disposition du présent article ne fait obstacle à l'adoption, par l'une des parties, de mesures antidumping ou compensatoires conformément à l'article VI du GATT, l'Accord sur la mise en oeuvre de l'article VI du GATT, l'Accord sur l'interprétation et l'application des articles VI, XVI et XXIII du GATT ou à sa législation interne correspondante. Article 14 Les parties s'engagent à ajuster les dispositions du présent accord sur leurs échanges de marchandises en fonction des circonstances, et notamment de la situation résultant de l'adhésion de la Géorgie à l'OMC. Le conseil de coopération peut formuler à l'adresse des parties des recommandations concernant les ajustements, qui, si elles sont acceptées, peuvent être mises en application par voie d'accord entre les parties, conformément à leurs procédures respectives. Article 15 L'accord ne fait pas obstacle aux interdictions ou restrictions d'importation, d'exportation ou de transit, justifiées par des raisons de moralité publique, d'ordre public, de sécurité publique, de protection de la santé et de la vie des personnes et des animaux ou de préservation de végétaux, de protection des ressources naturelles, de protection des trésors nationaux ayant une valeur artistique, historique ou industrielle et archéologique ou de protection de commerciale, ni aux réglementations relatives à l'or et à l'argent. Toutefois, ces interdictions ou restrictions ne doivent constituer ni un moyen de discrimination arbitraire, ni une restriction déguisée dans le commerce entre les parties. intellectuelle, la propriété Article 16 Le présent titre n'est pas applicable aux échanges de produits textiles relevant des chapitres 50 à 63 de la nomenclature combinée. Les échanges de ces produits sont régis par un accord séparé, paraphé le 17 novembre 1993 et appliqué provisoirement depuis le 1er janvier 1993 et par d'éventuels accords suivants. m Article 17 1. Les échanges de produits couverts par le traité instituant la Communauté européenne du charbon et de l'acier sont régis par les dispositions du présent titre, à l'exception de l'article 11. 2. Un groupe de contact sur les questions relatives au charbon et à l'acier est mis en place, composé de représentants de la Communauté, d'une part, et de représentants de la Géorgie, d'autre part. Ce groupe de contact échange régulièrement des informations sur toutes les questions relatives au charbon et à l'acier intéressant les parties. Article 18 Le commerce des matières nucléaires s'effectue conformément aux dispositions du le traité instituant la Communauté européenne de l'énergie atomique. Si nécessaire, commerce des matières nucléaires est assujetti aux dispositions d'un accord spécifique à conclure entre la Communauté européenne de l'énergie atomique et la Géorgie. ! ' TITRE IV: DISPOSITIONS RELATIVES AU COMMERCE ET AUX INVESTISSEMENTS Chapitre I: Conditions relatives à l'emploi Article 19 1. Sous réserve des lois, conditions et procédures applicables dans chaque Etat membre, la Communauté et les Etats membres s'efforcent d'assurer que les travailleurs de nationalité géorgienne légalement employés sur le territoire d'un Etat membre, ne font l'objet d'aucune discrimination fondée sur la nationalité, en ce qui concerne les conditions de travail, de rémunération ou de licenciement, par rapport aux ressortissants dudit Etat membre. 2. Sous réserve des lois, conditions et procédures applicables en Géorgie, la. Géorgie s'efforce d'assurer que les travailleurs ressortissants d'un Etat membre, légalement employés sur son territoire, ne font l'objet d'aucune discrimination fondée sur la nationalité, en ce qui concerne les conditions de travail, de rémunération ou de licenciement, par rapport à ses propres ressortissants. Article 20 Le conseil de coopération examine les améliorations pouvant être apportées aux conformément aux engagements conditions de internationaux des parties, notamment ceux définis-dans le document de la Conférence CSCE de Bonn. travail des hommes d'affaires Article 21 Le conseil de coopération formule des recommandations pour la mise en oeuvre des articles 19 et 20. Chapitre II: Conditions relatives à l'établissement et à l'activité des sociétés Article 22 1. La Communauté et ses Etats membres réservent à l'établissement de sociétés géorgiennes, tel que défini à l'article 24(d), un traitement non moins favorable que celui accordé à des sociétés d'un pays tiers. 2. Sans préjudice des réserves énumérées à l'annexe IV, la Communauté et ses Etats membres réservent aux activités des filiales de sociétés géorgiennes établies sur leur territoire un traitement non moins favorable que celui accordé aux sociétés communauta es. 12 3. La Communauté et ses Etats membres réservent aux activités des succursales de sociétés géorgiennes établies sur leur territoire un traitement non moins favorable que celui accordé aux succursales de sociétés d'un pays tiers. 4. Sans préjudice des réserves énumérées à l'annexe V et sous réserve des conditions qui y figurent, la Géorgie réserve à l'établissement de sociétés communautaires, tel que défini à l'article 24(d), un traitement non moins favorable que celui accordé aux sociétés géorgiennes ou aux sociétés d'un pays tiers, si celui-ci est meilleur, et réserve aux activités des filiales ou des succursales de sociétés communautaires établies sur son territoire un traitement non moins favorable que celui accordé à ses propres sociétés ou succursales ou aux sociétés ou succursales d'un pays tiers, si celui-ci est meilleur. Article 23 1. Sans préjudice des dispositions de l'article 96, les dispositions de l'article 22 ne s'appliquent pas aux transports aériens, fluviaux et maritimes. 2. Toutefois, en ce qui concerne les activités indiquées ci-dessous des agences maritimes fournissant des services de transport maritime international, y compris les opérations de transport intermodal comprenant une partie maritime, chaque partie autorisera les sociétés de l'autre partie à avoir une présence commerciale sur son territoire sous la forme de filiales ou de succursales, dans des conditions d'établissement et d'activité non moins favorables que celles accordées à ses propres sociétés ou aux filiales ou succursales de sociétés d'un pays tiers, si celles-ci sont meilleures, et ce conformément aux législations et réglementations d'application dans chaque partie. 3. Ces activités comprennent, sans toutefois s'y limiter: a) la commercialisation et la vente de services de transport maritime et de services annexes par contact direct avec les clients, de l'offre de prix à l'établissement de la facture, que ces services soient effectués ou offerts par le fournisseur de service même ou par des fournisseurs de services avec lesquels ie vendeur de services a établi des accords commerciaux permanents; b) l'achat et l'utilisation, pour leur propre compte ou pour le compte de leurs clients (et pour la revente à leurs clients) de tout service de transport ou annexe, y compris intérieurs par quelque mode que ce soit (notamment par les transports fluviaux, routiers et ferroviaires), nécessaires pour la fourniture d'un service intégré; les services de transport la préparation des documents de transport, des documents douaniers ou de tout c) autre document relatif à l'origine et à la nature des marchandises transportées; d) la fourniture d'informations commerciales par tous moyens, y compris les systèmes informatisés et les échanges de données électroniques (sous réserve de restrictions non discriminatoires concernant les télécommunications); 13 e) l'établissement d'un arrangement commercial, y compris la participation au capital de la société et la nomination de personnel recruté sur place (ou, dans le cas de personnel étranger, sous réserve des dispositions pertinentes du présent accord), avec d'autres agences maritimes établies sur place; l'organisation, pour le compte des compagnies, de l'escale du navire ou la prise 0 en charge des cargaisons lorsque nécessaire. Aux fins du présent accord, on entend par: Article 24 a) "société communautaire" ou "société géorgienne" respectivement: une société constituée en conformité avec la législation d'un Etat membre ou de la Géorgie et ayant son siège statutaire, son administration centrale ou son principal établissement sur le territoire de la Communauté ou de la Géorgie. Toutefois, si la société, constituée en conformité avec la législation d'un Etat membre ou de la Géorgie, n'a que son siège statutaire sur le territoire de la Communauté ou de la Géorgie, elle sera considérée comme une société communautaire ou une société géorgienne si son activité a un lien effectif et continu avec l'économie d'un des Etats membres ou de la Géorgie respectivement. b) "filiale" d'une société: une société effectivement contrôlée par la première. c) "succursale" d'une société: un établissement n'ayant pas la personnalité juridique qui a l'apparence de la permanence, tel que l'extension d'une société mère, dispose d'une gestion propre et est équipé matériellement pour négocier des affaires avec des tiers de telle sorte que ces derniers, quoique sachant qu'il y aura, si nécessaire, un lien juridique avec la société mère, dont le siège est à l'étranger, ne sont pas tenus de traiter directement avec celle-ci, mais peuvent effectuer des transactions commerciales au lieu de l'établissement constituant l'extension. d) "établissement": le droit pour les sociétés communautaires ou géorgiennes définies sous la lettre a) d'accéder à des activités économiques par la création de filiales et de succursales en Géorgie ou dans la Communauté respectivement. e) "exploitation": le fait d'exercer une activité économique. f) "activités économiques": les activités à caractère industriel et commercial ainsi que les professions libérales. En ce qui concerne le transport maritime international, y compris les opérations intermodales comportant un trajet maritime, bénéficient également des dispositions du présent chapitre et du chapitre III, les ressortissants des Etats membres ou de la Géorgie, établis hors de la Communauté ou de la Géorgie respectivement, et les compagnies de navigation établies hors de la Communauté ou de la Géorgie et contrôlées par des ressortissants d'un Etat membre ou de la Géorgie, si leurs navires sont immatriculés dans cet Etat membre ou en Géorgie conformément à leurs législations respectives. 14 Article 25 1. Nonobstant toute autre disposition du présent accord, il n'est pas fait obstacle à l'adoption par une partie de mesures prudentielles, notamment pour garantir la protection des investisseurs, des déposants, des preneurs d'assurance ou des "fiduciants", ou pour préserver l'intégrité et la stabilité du système financier. Lorsque ces mesures ne sont pas conformes aux dispositions du présent accord, elles ne peuvent être utilisées pour échapper aux obligations incombant à une partie en vertu du présent accord. 2. Aucune disposition du présent accord ne doit être interprétée de manière à exiger d'une partie qu'elle divulgue des informations relatives aux affaires et aux comptes des clients individuels ou toute information confidentielle ou protégée en possession des institutions publiques. 3. Aux fins du présent accord, on entend par "services financiers" les activités décrites à l'annexe III. Article 26 Les dispositions du présent accord ne préjugent pas de l'application, par chaque partie, de toute mesure nécessaire pour éviter que les mesures qu'elle a prises concernant l'accès des pays tiers à son marché soient contournées par le biais des dispositions du présent accord. Article 27 1. Par dérogation aux dispositions du chapitre 1er du présent titre, une société communautaire ou une société géorgienne établie sur le territoire de la Géorgie ou de la Communauté respectivement a le droit d'employer ou de faire employer par l'une de ses filiales ou succursales, en conformité avec la législation en vigueur dans le pays d'établissement hôte, sur le territoire de la Géorgie et de la Communauté respectivement, des ressortissants des Etats membres de la Communauté et de la Géorgie, à condition que ces personnes fassent partie du personnel de base défini au paragraphe 2 du présent article et qu'elles soient exclusivement employées par ces sociétés ou succursales. Les permis de séjour et de travail de ces personnes ne cquvrent que la période d'emploi. 2. Le personnel de base des sociétés mentionnées ci-dessus, ci-après dénommées "firmes", est composé de "personnes transférées entre entreprises" telles qu'elles sont définies à la lettre c) ci-dessous et appartenant aux catégories suivantes, pour autant que la firme ait une personnalité juridique et que les personnes concernées aient été employées par cette firme ou aient été des partenaires de cette firme (autres que des actionnaires majoritaires) pendant au moins un an avant ce transfert: a) des cadres supérieurs d'une firme, dont la fonction principale consiste à gérer cette dernière, sous le contrôle ou la direction générale du conseil d'administration ou des actionnaires ou de leurs équivalents, leur fonction consistant à: 15 - diriger la firme, un service ou une section de la firme, - surveiller et contrôler le travail des autres membres du personnel exerçant des fonctions techniques ou administratives, - engager ou licencier ou recommander d'engager ou de licencier du personnel ou prendre d'autres mesures concernant le personnel, en vertu des pouvoirs qui leur sont conférés. b) des personnes employées par une firme, qui possèdent des compétences exceptionnelles essentielles concernant le service, les équipements de recherche, les technologies ou la gestion de la firme. L'évaluation de ces connaissances peut porter, outre sur les connaissances spécifiques à la firme, sur le niveau élevé de compétences pour un type de travail ou d'activité nécessitant des connaissances techniques spécifiques, ainsi que sur l'appartenance à une profession agréée. c) une "personne transférée entre entreprises" est définie comme une personne physique travaillant pour une firme sur le territoire d'une partie, et transférée temporairement dans le contexte de l'exercice d'activités économiques sur le territoire de l'autre partie; la firme concernée doit avoir son principal établissement sur le territoire d'une partie et le transfert doit s'effectuer vers un établissement (filiale, succursale) de cette firme, exerçant réellement des activités économiques similaires sur le territoire de l'autre partie. Article 29 1. Les parties évitent de prendre des mesures ou d'engager des actions rendant les conditions d'établissement et d'exploitation de leurs sociétés plus restrictives qu'elles ne l'étaient le jour précédant la date de la signature du présent accord. 2. Les dispositions du présent article ne préjugent pas de celles de l'article 37: les situations couvertes par l'article 37 sont régies uniquement par les dispositions de cet article à l'exclusion de toute autre disposition. 3. Agissant dans l'esprit de partenariat et de coopération et à la lumière des dispositions de l'article 43, le gouvernement de la Géorgie informe la Communauté de son intention de proposer une nouvelle législation ou d'adopter de nouvelles réglementations pouvant rendre les conditions d'établissement ou d'activité en Géorgie de succursales et de filiales de sociétés communautaires plus restrictives qu'elles ne l'étaient le jour précédant la date de la signature du présent accord. La Communauté peut demander à la Géorgie de communiquer les projets de lois ou de réglementations et d'engager des consultations à ce sujet. 4. Lorsque de nouvelles législations ou réglementations introduites en Géorgie risquent de rendre les conditions d'établissement des sociétés communautaires sur son territoire ou d'activité de succursales et de filiales de sociétés communautaires établies en Géorgie plus restrictives qu'elles ne l'étaient le jour précédant la date de la signature du présent accord, ces législations ou réglementations ne sont pas applicables pendant les trois années suivant l'entrée en vigueur de l'acte en question aux filiales et succursales déjà établies en Géorgie au moment de cette entrée en vigueur. 16 Chapitre III: Prestations transfrontalières de services entre la Communauté et la Géorgie Article 30 1. Les parties s'engagent, conformément aux dispositions du présent chapitre, à prendre les mesures nécessaires pour autoriser progressivement la prestation de services par les sociétés communautaires ou géorgiennes qui sont établies dans une partie autre que celle du destinataire des services, et ce compte tenu de l'évolution du secteur des services dans les deux parties. 2. Le conseil de coopération fait les recommandations nécessaires à la mise en oeuvre du paragraphe 1. Article 31 Les parties coopèrent en vue de développer en Géorgie un secteur des services obéissant aux lois du marché. Article 32 1. En ce qui concerne le transport maritime international, les parties s'engagent à appliquer de manière effective le principe du libre accès au marché et au trafic sur une base commerciale. a) La disposition précitée ne préjuge pas des droits et obligations relevant du code de conduite des conférences maritimes des Nations unies applicable à l'une ou l'autre des parties au présent accord. Les compagnies hors conférence sont libres d'agir en concurrence avec une conférence, pour autant qu'elles adhèrent au principe de la concurrence loyale sur une base commerciale. b) Les parties affirment leur adhésion au principe de la libre concurrence pour le commerce des vracs, secs et liquides. 2. En appliquant les principes du paragraphe 1, les parties: a) s'abstiennent d'appliquer, à partir de l'entrée en vigueur du présent accord, les clauses de partage des cargaisons d'accords bilatéraux entre un Etat membre de la Communauté et l'ancienne Union soviétique; b) s'abstiennent d'introduire, dans les accords bilatéraux futurs avec les pays tiers, des clauses de partage des cargaisons, sauf dans les circonstances exceptionnelles où des compagnies de navigation de l'une ou l'autre partie au présent accord n'aurait pas, autrement, la possibilité de participer au trafic à destination et en provenance du pays tiers concerné; c) interdisent, dans les accords bilatéraux futurs, les clauses de partage des cargaisons concernant les vracs, secs et liquides; 17 d) abolissent, dès l'entrée en vigueur du présent accord, toutes les mesures unilatérales, les entraves administratives, techniques et autres qui pourraient avoir des effets restrictifs ou discriminatoires sur la libre prestation de services dans le tn. isport maritime international. 3. Chaque partie octroie, entre autres, aux navires exploités par des ressortissants ou des sociétés de l'autre partie, un traitement non moins favorable que celui accordé à ses propres navires en ce qui concerne l'accès aux ports ouverts au commerce international, l'utilisation des infrastructures et des services maritimes auxiliaires de ces ports, ainsi qu'en ce qui concerne les droits et taxes, les facilités douanières, la désignation de postes de mouillage et d'installations de chargement et de déchargement. 4. Les ressortissants et les sociétés communautaires assurant des services de transport maritime international sont libres de fournir des services internationaux fluvio maritimes sur les eaux intérieures de la Géorgie et vice-versa. Article 33 Afin d'assurer un développement coordonné des transports entre les parties, adapté à leurs besoins commerciaux, les conditions d'accès réciproque au marché et à la prestation de services de transport par route, rail et voie navigable et, le cas échéant, de transport aérien, peuvent faire l'objet d'accords spécifiques qui seront négociés entre les parties après l'entrée en vigueur du présent accord. Chapitre IV: Dispositions générales Article 34 1. Les dispositions du présent titre s'appliquent sous réserve des limitations justifiées par des raisons d'ordre public, de sécurité publique ou de santé publique. 2. Elles ne s'appliquent pas aux activités qui, sur le territoire de l'une ou de l'autre partie, sont liées, même occasionnellement, à l'exercice de la puissance publique. Article 35 Aux fins de l'application du présent titre, aucune disposition du présent accord ne fait obstacle à l'application, par les parties, de leurs lois et réglementations concernant l'admission et le séjour, l'établissement de personnes physiques et la prestation de services, a condition que n'en soient pas réduits à néant ou compromis les avantages que retire l'une des parties d'une disposition spécifique du présent accord. La présente disposition ne préjuge pas de l'application de l'article 34. les conditions de travail, l'emploi, Article 36 Les sociétés contrôlées ou possédées conjointement par des sociétés géorgiennes et des sociétés communautaires, bénéficient également des dispositions des chapitres II, III et IV. Article 37 Le traitement accordé, depuis le jour qui précède d'un mois la date d'entrée en vigueur des obligations pertinentes découlant de l'accord général sur le commerce des services (GATS), par l'une des parties à l'autre partie en vertu du présent accord n'est pas plus favorable, en ce qui concerne les secteurs ou les mesures couverts par le GATS, que celui accordé par cette première partie conformément aux dispositions du GATS et ce, quel que soit le secteur, sous-secteur ou mode de prestation du service. Article 38 Aux fins des chapitres II, III et IV, il n'est pas tenu compte du traitement accordé par la Communauté, ses Etats membres ou la Géorgie en vertu d'engagements contractés lors d'accords d'intégration économique conformément aux principes de l'article V du GATS. Article 39 1. Le traitement de la nation la plus favorisée accordé conformément aux dispositions du présent titre ne s'applique pas aux avantages fiscaux que les parties accordent ou accorderont à l'avenir sur la base d'accords visant à éviter la double imposition ou d'autres arrangements fiscaux. 2. Aucune disposition du présent titre n'est interprétée de manière à empêcher l'adoption ou l'application par les parties d'une mesure visant à éviter l'évasion fiscale conformément aux dispositions fiscales des accords visant à éviter une double imposition, d'autres arrangements fiscaux, ou de la législation fiscale nationale. 3. Aucune disposition du présent titre n'est interprétée de manière à empêcher les Etats membres ou la Géorgie d'établir une distinction, dans l'application des dispositions pertinentes de leur législation fiscale, entre les contribuables qui ne se trouvent pas dans des situations identiques, en particulier en ce qui concerne leur lieu de résidence. Article 40 Sans préjudice de l'article 27, aucune disposition des chapitres II, III et IV n'est interprétée comme donnant droit à:. des ressortissants des Etats membres ou de la Géorgie d'entrer, ou de rester, sur le territoire de la Géorgie ou de la Communauté, en quelque qualité que ce soit, et notamment en tant qu'actionnaires ou partenaires d'une société ou gestionnaires ou employés de cette société ou prestataires ou bénéficiaires de services; des succursales ou des filiales communautaires de sociétés géorgiennes d'employer ou de faire employer sur le territoire de la Communauté des ressortissants géorgiens; des succursales ou des filiales géorgiennes de sociétés communautaires d'employer ou de faire employer sur le territoire de la Géorgie des ressortissants des Etats membres; des sociétés géorgiennes ou des succursales ou filiales communautaires de sociétés géorgiennes de fournir des ressortissants géorgiens chargés d'agir pour le compte et sous le contrôle d'autres personnes en vertu de contrats d'emploi temporaires; des sociétés communautaires ou des filiales ou succursales géorgiennes de sociétés communautaires de fournir des travailleurs qui sont des ressortissants des Etats membres en vertu de contrats d'emploi temporaires. Chapitre V: Paiements courants et capitaux Article 41 1. Les parties s'engagent à autoriser, dans une monnaie librement convertible, tous paiements courants entre des résidents de la Communauté et de la Géorgie dans la mesure où les transactions qui en sont à l'origine concernent la circulation, libérée conformément au présent accord, de marchandises, de services ou de personnes. 2. En ce qui concerne les transactions relevant de la balance des capitaux, les parties assurent à partir de l'entrée en vigueur du présent accord, la libre circulation des capitaux concernant investissements directs effectués dans des sociétés constituées conformément à la législation du pays hôte et les investissements effectués conformément aux dispositions du chapitre II, ainsi que la liquidation ou le rapatriement du produit de ces investissements et de tout bénéfice en découlant. les 3. Sans préjudice du paragraphe 2 ou du paragraphe 5, les parties s'abstiennent à partir de l'entrée en vigueur du présent accord, d'introduire de nouvelles restrictions de change affectant les mouvements de capitaux et les paiements courants afférents à ces mouvements entre les résidents de la Communauté et de la Géorgie et de rendre les arrangements existants plus restrictifs. 4. Les parties se consultent en vue de faciliter la circulation de types de capitaux autres que ceux mentionnés au paragraphe 2 ci-dessus entre la Communauté et la Géorgie en vue de promouvoir les objectifs du présent accord. 5. Sur la base des dispositions du présent article, tant que la convertibilité totale de la monnaie de la Géorgie au sens de l'article VIII des statuts du Fonds monétaire international (FMI) n'a pas été instaurée, la Géorgie peut, dans des circonstances exceptionnelles, appliquer des restrictions de change liées à l'octroi ou à l'obtention de crédits financiers à court et moyen termes, dans la mesure où ces restrictions lui sont imposées pour l'octroi de tels crédits et sont autorisées conformément à son statut au sein du FMI. La Géorgie applique ces restrictions de manière non discriminate e et en veillant à ce qu'elles perturbent le moins possible le présent accord. La Géorgie informe rapidement le conseil de coopération de l'adoption de ces mesures et de toute modification qu'elle pourrait y apporter. 20 Sans préjudice des paragraphes 1 et 2, lorsque, dans des circonstances exceptionnelles, la libre circulation des capitaux entre la Communauté et la Géorgie cause, ou risque de causer, de graves difficultés pour l'application de la politique de change ou la Communauté et la Géorgie, respectivement, peuvent prendre des mesures de sauvegarde en ce qui concerne les mouvements de capitaux entre la Communauté et la Géorgie pendant une période ne dépassant pas six mois si de telles mesures sont strictement nécessaires. la politique monétaire de la Communauté ou de la Géorgie, Chapitre VI: Protection de la propriété intellectuelle, industrielle et commerciale Article 42 1. Conformément aux dispositions du présent article et de l'annexe II, la Géorgie continue à améliorer la protection des droits de propriété intellectuelle, industrielle et commerciale afin d'assurer, d'ici à la fin de la cinquième année suivant l'entrée en vigueur du présent accord, un niveau de protection similaire à celui qui existe dans la Communauté, y compris les moyens prévus pour assurer le respect de ces droits. 2. A la fin de la cinquième année suivant l'entrée en vigueur du présent accord, la Géorgie adhère aux conventions multilatérales en matière de propriété intellectuelle, industrielle et commerciale visées à l'annexe II paragraphe 1 auxquelles les Etats membres sont parties ou qui sont appliquées de facto par les Etats membres conformément aux dispositions pertinentes de ces conventions. 21 TITRE V: COOPERATION DANS LE DOMAINE LEGISLATIF Article 43 la Communauté dépend essentiellement du rapprochement de 1. Les parties reconnaissent que le renforcement des liens économiques entre la la Géorgie et législation existante et future de la Géorgie avec celle de la Communauté. La Géorgie mettra tout en oeuvre afin que sa législation soit progressivement rendue compatible avec la législation communautaire. 2. Le rapprochement des législations s'étend en particulier aux domaines suivants: lois et réglementations régissant les investissements des sociétés, législation douanière, droit des sociétés, droit bancaire, comptabilité et fiscalité des entreprises, propriété intellectuelle, protection des travailleurs sur le lieu de travail, services financiers, règles de concurrence, marchés publics, protection de la santé et de la vie des des personnes, consommateurs, lois et indirecte, réglementations nucléaires, transports. des animaux fiscalité environnement, protection règles et normes et des plantes, techniques, 3. L'assistance technique que la Communauté fournit à la Géorgie pour la réalisation de ces mesures peut notamment inclure: l'échange d'experts, la fourniture d'informations rapides relatives à la législation concernée, l'organisation de séminaires, des activités de formation, une aide pour la traduction de la législation communautaire dans les secteurs concernés. Article 43 bis 1. Conformément à l'article 43, la Communauté apporte à la Géorgie une assistance technique en ce qui concerne l'élaboration et la mise en oeuvre de la législation relative à la concurrence, notamment en ce qui concerne:. •. • • les accords et les associations entre entreprises et les pratiques concertées qui peuvent avoir pour effet d'empêcher, de restreindre ou de fausser le jeu de la concurrence. l'exploitation abusive par des entreprises d'une position dominante sur le marché, les aides d'Etat ayant pour effet de fausser le jeu de la concurrence, les monopoles d'Etat de nature commerciale, les entreprises publiques et les entreprises jouissant de droits spéciaux ou de droits exclusifs, l'examen et le contrôle de l'application des règles de concurrence et les moyens d'en assurer le respect. 2. Les parties conviennent d'examiner leurs règles de concurrence respectives de façon concertée, dès lors que les échanges entre les parties sont affectés. les moyens d'appliquer 22 TITRE VI; COOPERATION DANS LE DOMAINE ECONOMIQUE Article 44 1. La Communauté et la Géorgie établissent une coopération économique en vue de contribuer au processus de réforme et de redressement économiques et au développement durable de liens économiques existants dans l'intérêt des deux parties. la Géorgie. Cette coopération renforce les 2. Les politiques et les autres mesures visent à promouvoir les réformes économiques et sociales et la restructuration des systèmes économiques et commerciaux en Géorgie; elles s'inspirent des principes de la durabilité et du développement social harmonieux et intègrent également des considérations relatives à l'environnement. 3. A cette fin, la coopération se concentre sur le développement économique et social, le développement des ressources humaines, l'appui aux entreprises (privatisation, investissement et développement des services financiers notamment), l'agriculture et la protection de le secteur alimentaire, l'environnement et la coopération régionale. le tourisme, le transport, l'énergie, 4. Une attention particulière est accordée aux mesures conformes à la législation en vigueur en Géorgie susceptibles de promouvoir la coopération entre les Etats indépendants de Transcaucasie et d'autres Etats voisins, en vue de stimuler un développement harmonieux de la région. 5. Le cas échéant, la coopération économique et d'autres formes de coopération prévues par le présent accord peuvent être appuyées par une assistance technique de la Communauté, compte tenu du règlement du Conseil applicable à l'assistance technique aux Etats indépendants, des priorités convenues dans le programme indicatif relatif à l'assistance technique de la Communauté à la Géorgie et des procédures de coordination et de mise en oeuvre y fixées. Article 45 Coopération dans le domaine des échanges de biens et de services Les parties coopèrent en vue d'assurer la conformité du commerce international de la Géorgie avec les règles de l'OMC. Cette coopération porte notamment sur des domaines spécifiques ayant un rapport direct avec la facilitation des échanges:. formulation d'une politique en matière d'échanges et de questions relatives aux échanges, notamment les paiements et les mécanismes de compensation, • élaboration de la législation pertinente,. assistance en vue de préparer la Géorgie à une adhésion future à l'OMC. Article 46 Coopération dans le domaine industriel 1. La coopération vise en particulier à promouvoir:. • •. le développement de liens commerciaux entre les agents économiques des deux parties; la participation de la Communauté aux efforts accomplis par la Géorgie pour restructurer son industrie; l'amélioration de la gestion; le développement de règles et pratiques commerciales adéquates; la protection de l'environnement; la conversion du complexe militaro-industriel. 2. Les dispositions du présent article ne portent pas atteinte à l'application des règles de concurrence communautaires aux entreprises. Article 46 bis Construction Les parties coopèrent dans le domaine de l'industrie de la construction. Cette coopération vise notamment à moderniser et à restructurer le secteur de la construction en Géorgie conformément aux principes d'une économie de marché et tenant compte des aspects relatifs à la santé, à la sécurité et à l'environnement. Article 47 Promotion et protection des investissements 1. Compte tenu des pouvoirs et compétences respectifs de la Communauté et de ses Etats membres, la coopération vise à créer un environnement favorable aux investissements, tant nationaux qu'étrangers, particulièrement par la réalisation de meilleures conditions pour la protection des investissements, le transfert des capitaux et l'échange d'informations en matière de possibilités d'investissement. 2. La coopération vise en particulier à assurer:. •. la conclusion, le cas échéant, entre les Etats membres et la Géorgie, d'accords pour la promotion et la protection des investissements, la conclusion, le cas échéant, entre les Etats membres et la Géorgie, d'accords visant à éviter une double imposition, la création de conditions favorables pour attirer les investissements étrangers dans l'économie géorgienne,. rétablissement de lois et de conditions commerciales stables et adéquates, et réglementations et pratiques lois, l'échange d'informations administratives dans le domaine des investissements, l'échange d'informations sur les possibilités d'investissement dans le cadre, entre autres, de foires commerciales, d'expositions, de semaines commerciales et d'autres manifestations. en matière de Article 48 Marchés publics Les parties coopèrent pour promouvoir une concurrence ouverte dans la passation des marchés de biens et services, notamment par le biais d'appels d'offres. Article 49 Coopération dans le domaine des normes et de l'évaluation de la conformité 1. La coopération entre les parties vise à encourager l'alignement sur les critères, principes et directives internationaux suivis en matière de qualité, à faciliter la reconnaissance mutuelle dans le domaine de l'évaluation de la conformité, ainsi qu'à améliorer la qualité des produits géorgiens. 2. A cette fin. les parties s'efforcent de coopérer dans le cadre de projets d'assistance technique visant à: • promouvoir une coopération appropriée avec les organisations et institutions spécialisées dans ces domaines, • promouvoir l'utilisation des règles techniques de la Communauté et l'application des. normes et des procédures européennes d'évaluation de la conformité, favoriser le partage de l'expérience et de l'information technique en matière de gestion de la qualité. Article 50 Secteur minier et matières premières 1. Les parties visent à augmenter les investissements et les échanges dans les secteurs miniers et des matières premières. 2. La coopération est en particulier axée sur les domaines suivants:. • • l'échange d'informations sur les développements dans les secteurs minier et des métaux non-ferreux, l'établissement d'un cadre juridique pour la coopération, les questions commerciales, 25 l'adoption et la mise en oeuvre de mesures législatives dans le domaine de la protection de l'environnement, la formation,. , la sécurité dans l'industrie minière. Article 51 Coopération dans le domaine de la science et de la technologie 1. Les parties encouragent, dans leur intérêt réciproque, la coopération dans le domaine de la recherche scientifique civile et du développement technologique et, compte tenu des ressources disponibles, un accès approprié à leurs programmes respectifs, sous réserve d'une protection effective et suffisante des droits de propriété intellectuelle, industrielle et commerciale. 2. La coopération en matière de science et technologie couvre notamment:. • l'échange d'informations scientifiques et technologiques, les activités conjointes de recherche et de développement, les activités de formation et les programmes de mobilité pour les scientifiques, les chercheurs et les techniciens des deux parties oeuvrant dans le domaine de la recherche et du développement technologique. Lorsque cette coopération s'effectue dans le cadre d'activités liées à l'éducation et/ou à la formation, elle doit se conformer aux dispositions de l'article 52. Sur la base d'un commun accord, les parties peuvent s'engager dans d'autres formes de coopération en matière de science et de technologie. Dans le cadre de ces activités de coopération, une attention particulière est accordée au redéploiement des scientifiques, techniciens qui participent ou ont participé à la recherche et/ou à la production d'armes de destruction massive. ingénieurs, chercheurs et 3. La coopération au titre du présent article est mise en oeuvre conformément à des arrangements spécifiques négociés et conclus selon les procédures adoptées par chaque partie, qui fixent, entre autres, les dispositions appropriées en matière de droits intellectuels, industriels et commerciaux. 26 Article 52 Education et formation 1. Les parties coopèrent en vue de relever le niveau de l'enseignement général et des qualifications professionnelles en Géorgie, tant dans les secteurs public que privé. 2. La coopération concerne en particulier les domaines suivants:. •. •. • • le relèvement des systèmes d'enseignement supérieur et de formation en Géorgie, notamment le système de certification des établissements d'enseignement supérieur et des diplômes d'enseignement supérieur, la formation de cadres et de fonctionnaires des secteurs public et privé dans des domaines prioritaires à déterminer, la coopération entre les établissements d'enseignement et entre les établissements d'enseignement et les entreprises, la mobilité des professeurs, diplômés, administrateurs, jeunes scientifiques et chercheurs, et des jeunes, la promotion des études européennes dans les institutions appropriées, l'enseignement des langues communautaires, la formation post-universitaire d'interprètes de conférence, la formation de journalistes, la formation de formateurs. 3. La participation éventuelle d'une partie aux différents programmes d'éducation et de formation de l'autre partie peut être envisagée conformément à leurs procédures respectives et, le cas échéant, des cadres institutionnels et des programmes de coopération sont alors établis dans le prolongement de la participation de la Géorgie au programme TEMPUS de la Communauté. Article 53 Agriculture et secteur agro-industriel la réforme agraire, l'environnement, compte la coopération vise à promouvoir Dans ce domaine, la modernisation, la privatisation et la restructuration de l'agriculture, des secteurs agro industriel et des services en Géorgie, à développer des marchés nationaux et internationaux pour les produits géorgiens, dans des conditions assurant la protection de la sécurité de l'approvisionnement alimentaire, le développement du complexe agro-industriel, la transformation et la distribution de produits agricoles. Les parties visent également à rapprocher progressivement les normes géorgiennes des réglementations techniques communautaires concernant les produits alimentaires industriels et agricoles, y compris les normes sanitaires et phytosanitaires. la nécessité d'améliorer tenu de Article 54 Energie 1. La coopération s'inscrit dans le cadre des principes de l'économie de marché et de la Charte européenne de l'énergie et compte tenu du traité sur la charte de l'énergie et du protocole sur l'efficacité de l'énergie et les aspects environnementaux connexes et se développe dans la perspective d'une intégration progressive des marchés de l'énergie en Europe. 2. La coopération porte notamment sur les points suivants: •. l'énergie la sécurité de l'approvisionnement en énergie, y compris la formulation et la mise au point d'une politique énergétique, l'amélioration de la gestion et de la réglementation du secteur de conformément à une économie de marché, l'amélioration de l'approvisionnement, d'une façon économiquement et écologiquement saine, la promotion des économies d'énergie et de l'efficacité énergétique et la mise en oeuvre du protocole sur l'efficacité de l'énergie et les aspects environnementaux connexes, la modernisation de l'infrastructure énergétique, l'amélioration des technologies d'approvisionnement et d'utilisation finale quel que soit le type d'énergie, la gestion et la formation technique dans le secteur de l'énergie, le transport et le transit de l'énergie et des matières énergétiques, la réalisation d'un ensemble de conditions institutionnelles, juridiques, fiscales et autres nécessaires pour encourager les échanges et les investissements en matière d'énergie, le développement de ressources hydro-électriques et autres sources d'énergie renouvelables. les 3. Les parties échangent informations pertinentes relatives aux projets d'investissement dans le secteur de l'énergie, particulièrement en ce qui concerne la construction et la restauration d'oléoducs et de gazoducs ou d'autres moyens de transport de produits énergétiques. Elles coopèrent en vue de la mise en oeuvre aussi efficace que possible des dispositions du titre IV et de l'article 47, en ce qui concerne les investissements dans le secteur de l'énergie. Article 55 Environnement Dans l'esprit de la Charte européenne de l'énergie et de la déclaration de la conférence de Lucerne de 1993, et compte tenu du traité sur la charte de l'énergie, et notamment de son article 19, et du protocole sur l'efficacité de l'énergie et les aspects environnementaux connexes, les parties développent et renforcent leur coopération. ms le domaine de l'environnement e*t de la santé humaine. 28 2. La coopération vise à lutter contre la dégradation de l'environnement, et couvre notamment:. la surveillance effective de la pollution et l'évaluation de l'environnement; un système d'information sur l'état de l'environnement, la lutte contre la pollution locale, régionale et transfrontalière de l'air et de l'eau, la réhabilitation de l'environnement, la production et la consommation durables, efficaces et écologiques de l'énergie, la sécurité des installations industrielles, la classification et la manipulation sans danger des substances chimiques, la qualité de l'eau, la réduction, le recyclage et l'élimination propre des déchets, la mise en oeuvre de la convention de Bâle, l'impact de l'agriculture sur l'environnement; chimique, la protection des forêts, la préservation de la biodiversité, des zones protégées et l'utilisation et la gestion durables des ressources biologiques, l'aménagement du territoire, y compris la construction et l'urbanisme, l'utilisation d'instruments économiques et fiscaux, l'évolution du climat global, l'éducation et la sensibilisation écologique, l'assistance radioactivité et les problèmes sociosanitaires qui en découlent, la mise en oeuvre de la convention d'Espoo sur l'évaluation de l'impact sur l'environnement dans un contexte transfrontière. l'érosion des sols: la pollution la réhabilitation des zones technique concernant touchées par la 3. La coopération porte notamment sur les domaines suivants: planification en prévision des catastrophes et autres situations d'urgence, échange d'informations et d'experts, notamment en matière de transfert des technologies propres et d'utilisation sûre et écologique des biotechnologies, activités communes de recherche, adaptation des législations en fonction des normes communautaires, formation en matière d'environnement et renforcement des institutions, coopération au niveau régional, y compris dans le cadre de l'Agence européenne de l'environnement, et international, développement de stratégies, en particulier en ce qui concerne les problèmes globaux et climatiques ainsi que la réalisation d'un développement durable, études d'impact sur l'environnement. Article 56 Transports Les parties développent et renforcent leur coopération dans le domaine des transports. Cette coopération vise, entre autres, à restructurer et à moderniser les systèmes et les réseaux de transport en Géorgie et à développer et à assurer, le cas échéant, la compatibilité des systèmes de transport dans une perspective de globalisation. Les liens de communication traditionnels entre les Etats indépendants de Transcaucasie et les autres Etats voisins feront l'objet d'une attention particulière. La coopération porte notamment sur: la modernisation de la gestion et de l'exploitation des transports routiers, des chemins de fer, des ports et des aéroports, la modernisation et le développement des infrastructures routières, ferroviaires, portuaires, aéroportuaires et des voies navigables, y compris la modernisation des grands axes d'intérêt commun et des liaisons transeuropéennes pour les modes de transport précités, notamment ceux concernant le projet TRACECA, la promotion et le développement des transports multimodaux, la promotion de programmes communs de recherche et de développement, la préparation du cadre juridique et institutionnel pour le développement et la mise en oeuvre d'une politique des transports prévoyant entre autres la privatisation du secteur des transports. Article 57 Services postaux et télécommunications Dans le cadre de leurs pouvoirs et compétences respectifs, les parties étendent et renforcent la coopération dans les domaines suivants: l'établissement de politiques et de lignes directrices pour le développement du secteur des télécommunications et des services postaux, la formulation des principes de la politique tarifaire et de la commercialisation des télécommunications et des services postaux, le transfert de technologies et de savoir-faire, notamment dans le domaine des normes techniques européennes et des systèmes de certification, l'encouragement du développement de projets en matière de télécommunications et de services postaux, et l'attraction des investissements, l'amélioration de l'efficacité et de la qualité des services de télécommunications et des services postaux, entre autres par la libéralisation des activités des sous-secteurs, l'application avancée des télécommunications, notamment dans le domaine du transfert de fonds électronique, la gestion des réseaux de télécommunications et leur optimisation, la définition d'une base réglementaire appropriée pour la fourniture de services de télécommunications et postaux et pour l'utilisation de la gamme des fréquences radio, la formation dans le domaine des télécommunications et des services postaux en vue d'une exploitation dans des conditions de marché. Article 58 Services financiers La coopération vise en particulier à faciliter l'intégration de la Géorgie dans les systèmes de règlements universellement acceptés. L'assistance technique porte sur: 30. le développement des services bancaires et financiers, le développement d'un marché commun des ressources de financement, l'intégration de la Géorgie dans un système de règlements universellement accepté, le développement en Géorgie d'un système d'institutions d'expérience et la formation de personnel, le développement des services d'assurances, ce qui créerait entre autres un cadre favorable à la participation des sociétés communautaires à l'établissement de co- entreprises dans le secteur des assurances en Géorgie, ainsi que le développement de l'assurance-crédit à l'exportation. l'échange fiscales, Cette coopération contribue en particulier à favoriser le développement de relations entre la Géorgie et les Etats membres de la Communauté dans le secteur des services financiers. Article 59 Développement régional 1 Les parties renforcent leur coopération dans le domaine du développement régional et de l'aménagement du territoire. Dans ce but, elles encouragent l'échange d'informations par les autorités nationales, régionales et locales sur la politique régionale et d'aménagement du territoire ainsi que sur les méthodes de formulation des politiques régionales portant notamment sur le développement des régions défavorisées. Elles encouragent également les contacts directs entre les autorités précitées et entre les organisations régionales et publiques responsables de la planification du développement régional dans le but, entre autres, d'échanger les méthodes et les moyens d'encourager le développement régional. Article 60 Coopération dans le domaine social 1. Dans le domaine de la santé et de la sécurité, les parties développent leur coopération dans le but d'améliorer le niveau de protection de la santé et de la sécurité des travailleurs. La coopération porte notamment sur:. •. l'éducation et la formation en matière de santé et de sécurité, avec une attention particulière pour les secteurs d'activités à hauts risques, le développement et la promotion de mesures préventives pour lutter contre les maladies et les autres affections professionnelles, la prévention des risques d'accidents majeurs et la gestion des substances chimiques toxiques, la recherche en vue de développer l'environnement du travail ainsi qu'à la santé et à la sécurité des travailleurs. la base de connaissances relatives à 31 2. Dans le domaine de l'emploi, la coopération comporte notamment une assistance technique relative à: l'optimisation du marché du travail, la modernisation des services de placement et d'orientation, la planification et la réalisation de programmes de restructuration, la promotion du développement local de l'emploi, l'échange d'informations sur les programmes relatifs à l'emploi flexible, notamment ceux stimulant l'emploi indépendant et encourageant l'esprit d'entreprise. 3. Les parties accordent une attention particulière à la coopération dans le domaine de la protection sociale, notamment à la coopération en matière de planification et de mise en oeuvre des réformes de protection sociale en Géorgie. Ces réformes visent à développer en Géorgie des méthodes de protection propres aux économies de marché et comprend toutes les formes de protection sociale. Article 61 Tourisme Les parties renforcent et développent leur coopération notamment en: favorisant les échanges touristiques, augmentant les flux d'informations, transférant le savoir-faire, examinant les possibilités d'organiser des actions conjointes, assurant une coopération entre les organes officiels du tourisme, assurant une formation pour le développement du tourisme. Article 62 Petites et moyennes entreprises 1. Les parties visent à développer et à renforcer les petites et moyennes entreprises et leurs associations ainsi que la coopération entre les petites et moyennes entreprises de la Communauté et de la Géorgie. 2. La coopération prévoit une assistance technique, notamment dans les domaines suivants: développement d'un cadre législatif pour les petites et moyennes entreprises, développement d'une infrastructure appropriée (une agence de soutien des PME, les communications, l'assistance à la création d'un fonds pour les PME), le développement de parcs technologiques. Article 63 Information et communication Les parties encouragent le développement de méthodes modernes de gestion de l'information, concernant notamment les médias, et favorisent un échange efficace d'informations. La priorité est accordée aux programmes visant à fournir au grand public des informations de base au sujet de la Communauté et de la Géorgie, y compris, dans la mesure du possible, l'accès aux bases de données, compte tenu des droits de propriété intellectuelle. Article 64 Protection des consommateurs Les parties établissent une coopération étroite en vue d'assurer la compatibilité entre leurs systèmes de protection des consommateurs. Cette coopération comprend notamment l'échange d'informations concernant les activités législatives et les réformes institutionnelles, l'établissement de systèmes permanents d'information réciproque sur les produits dangereux, l'amélioration de l'information fournie aux consommateurs particulièrement en matière de prix, caractéristiques des produits et services offerts, le développement d'échanges entre les représentants des intérêts des consommateurs et l'amélioration de la compatibilité des politiques de protection des consommateurs et l'organisation de séminaires et de stages de formation. Article 65 Douanes 1. La coopération vise à assurer le respect de toutes les dispositions à arrêter dans le domaine des échanges commerciaux loyaux et à rapprocher le régime douanier de la Géorgie de celui de la Communauté. 2. La coopération porte notamment sur les points suivants: échange d'informations, amélioration des méthodes de travail, introduction de la nomenclature combinée et du document administratif unique, interconnexion entre les systèmes de transit de la Communauté et de la Géorgie, simplification des contrôles et des formalités en ce qui concerne le transport des marchandises, soutien à l'introduction de systèmes d'informations douanières modernes, organisation de séminaires et de stages de formation. Une assistance technique est fournie en cas de besoin. 3. Sans préjudice d'autres formes de coopération prévues par le présent accord, notamment aux articles 69 et 71, l'assistance mutuelle en matière douanière entre les autorités administratives des parties est régie par les dispositions du protocole joint au présent accord. Article 66 Coopération dans le domaine statistique 33 La coopération vise à mettre en place un système statistique efficace et fiable qui fournira les statistiques nécessaires pour soutenir et surveiller le processus de réformes économiques et contribuer au développement de l'entreprise privée en Géorgie. Les parties coopèrent, en particulier, dans les domaines suivants: adaptation du système statistique géorgien aux méthodes, normes et classifications internationales, échange d'informations statistiques, fourniture des informations statistiques macro- et micro-économiques nécessaires pour mettre en oeuvre et gérer les réformes économiques. La Communauté fournit à cette fin une assistance technique à la Géorgie. Article 67 Science économique Les parties facilitent le processus de réforme économique et la coordination des la politiques économiques par compréhension des mécanismes fondamentaux de leurs économies respectives et l'élaboration et la mise en oeuvre de la politique économique dans les économies de marché. A cette fin, les parties échangent des informations au sujet des résultats et des perspectives macro-économiques. la voie d'une coopération visant à améliorer La Communauté fournit une assistance technique pour: aider la Géorgie dans le processus de réforme économique en fournissant des conseils spécialisés et une assistance technique, encourager la coopération entre économistes afin d'accélérer le transfert de savoir-faire nécessaire à la formulation des politiques économiques et d'assurer une large diffusion des résultats de la recherche y relative. 34 Article 67 bis Politique monétaire A la demande des autorités géorgiennes, l'Union fournit une assistance technique afin d'aider la Géorgie dans ses efforts pour renforcer son système monétaire et introduire la convertibilité totale de sa monnaie. technique pour Cette aide prévoit notamment une assistance la conception et l'application de la politique monétaire et de crédit de la Géorgie, entièrement coordonnée avec les institutions financières internationales, pour la formation du personnel et pour le développement de marchés financiers, y compris de la bourse. Elle englobe également un échange informel d'informations concernant les principes et le fonctionnement du système monétaire européen et les règlements CE en matière de marchés financiers et de circulation des capitaux. 35 TITRE VII COOPÉRATION DANS LES DOMAINES RELATIFS À LA DÉMOCRATIE ET AUX DROITS DE L'HOMME Article 68 Les parties coopèrent pour toutes les questions concernant l'établissement ou le renforcement des institutions démocratiques, notamment celles requises pour renforcer l'Etat de droit et la protection des droits de l'homme et des libertés fondamentales conformément aux principes du droit international et de l'OSCE. Cette coopération englobe des programmes d'assistance technique destinés à fournir une aide, notamment, pour la rédaction des législations et des règlements pertinents, la mise en oeuvre de cette législation, le fonctionnement des institutions judiciaires, le rôle de fEtat dans le questions de justice et le fonctionnement du système électoral. Des formations sont prévues en fonction des besoins. Les parties encouragent les contacts et les échanges entre leurs autorités nationales, régionales et judiciaires, entre leurs parlementaires et entre organisations non gouvernementales. 36 TITRE VIII COOPÉRATION DANS LE DOMAINE DE LA PRÉVENTION DES ACTIVITÉS ILLÉGALES ET DE LA PRÉVENTION ET DU CONTRÔLE DE T IMMIGRATION CLANDESTINE Article 69 Les parties établissent une coopération visant à prévenir des activités illégales telles que: les activités illégales dans le domaine économique, y compris la corruption; les transactions illégales portant sur diverses marchandises, dont les déchets industriels; la contrefaçon. La coopération dans les domaines précités repose sur des consultations mutuelles et des interactions étroites. Elle comporte technique et administrative, notamment pour: la fourniture d'une assistance l'élaboration d'une législation nationale dans le domaine de la prévention des activités illégales; la création de centres d'information; le renforcement de l'efficacité des institutions actives dans le domaine de la prévention des activités illégales; la formation du personnel et le développement d'infrastructures de recherche; l'élaboration de mesures mutuellement acceptables de lutte contre les activités illégales. Article 70 Blanchiment d'argent 1. Les parties conviennent de la nécessité d'oeuvrer et de coopérer afin d'empêcher l'utilisation de leurs systèmes financiers au blanchiment de capitaux provenant d'activités criminelles en général et du trafic illicite de la drogue en particulier. 2. La coopération dans ce domaine comporte notamment une assistance administrative et technique en vue d'adopter des normes appropriées de lutte contre le blanchiment de l'argent, comparables à celles adoptées en la matière par la Communauté et les instances internationales actives dans ce domaine, et en particulier le groupe d'action financière internationale (GAFI). 37 Article 71 Lutte contre la drogue Dans le cadre de leurs pouvoirs et compétences respectifs, les parties coopèrent en vue d'accroître l'efficacité des politiques et des mesures de lutte contre la production, l'offre et le trafic illicites de stupéfiants et de substances psychotropes, y compris la prévention du détournement des précurseurs chimiques, ainsi qu'en vue de promouvoir la prévention et la réduction de la demande de drogue. La coopération dans ce domaine est basée sur une consultation mutuelle et une coordination étroite entre les parties en ce qui concerne les objectifs et les stratégies adoptés dans les différents domaines relatifs à la lutte contre la drogue. Article 71 bis Immigration clandestine 1. Les Etats membres de l'Union européenne et la Géorgie conviennent de coopérer en vue d'empêcher et de contrôler l'immigration clandestine. A cette fin: la Géorgie accepte de réadmettre tous ses ressortissants illégalement présents sur le territoire d'un Etat membre, à la demande de ce dernier et sans autre formalité; et chaque Etat membre accepte de réadmettre tous ses ressortissants, tels qu'ils sont définis pour la Communauté, illégalement présents sur le territoire de la Géorgie, à la demande de cette dernière et sans autre formalité. Les Etats membres et la Géorgie fournissent également à leurs ressortissants les documents d'identité nécessaires à cet effet. 2. La Géorgie convient de conclure des accords bilatéraux avec les Etats membres qui le souhaitent réglementant les obligations spécifiques pour la réadmission et comprenant une obligation de réadmission de ressortissants d'autres pays et d'apatrides arrivés sur le territoire de cet Etat membre à partir de la Géorgie ou arrivés sur le territoire de la Géorgie à partir de cet Etat membre. 3. Le conseil de coopération examine les efforts conjoints pouvant être accomplis pour empêcher et contrôler l'immigration clandestine. 38 TITRE IX COOPERATION CULTURELLE Article 72 1. Les parties s'engagent à promouvoir, encourager et faciliter la coopération culturelle. Le cas échéant, les programmes de coopération culturelle existant dans la Communauté ou ceux d'un ou plusieurs de ses Etats membres peuvent faire l'objet d'une coopération et d'autres activités d'intérêt mutuel peuvent être développées. 2. Cette coopération couvre notamment les domaines suivants : les échanges d'informations et d'expérience dans le domaine de la préservation et de la protection des monuments, des sites (patrimoine architectural) et des musées; les échanges culturels entre des institutions, des artistes et d'autres personnes actives dans le domaine de la culture; la traduction d'oeuvres littéraires. 39 TITRE X COOPERATION FINANCIERE EN MATIERE D'ASSISTANCE TECHNIQUE Article 73 En vue de réaliser les objectifs du présent accord et conformément aux articles 74, 75 et 76, la Géorgie bénéficie d'une assistance financière temporaire qui lui est accordée par la Communauté par le biais d'une assistance technique sous forme de dotations afin d'accélérer son processus de réforme économique. Article 74 Cette assistance financière est couverte par les mesures prévues dans le cadre du programme TACIS et le règlement du Conseil y relatif. Article 75 Les objectifs de l'assistance financière de la Communauté et les domaines couverts par cette assistance sont définis dans un programme indicatif reflétant les priorités établies d'un commun accord entre les deux parties, compte tenu des besoins de la Géorgie, de ses capacités sectorielles d'absorption et de l'évolution des réformes. Les parties en informent le conseil de coopération. Article 76 Afin d'assurer une utilisation optimale des ressources disponibles, les parties veillent à ce qu'il y ait une coordination étroite entre l'assistance technique de la Communauté et les contributions d'autres intervenants, tels que les Etats membres, les pays tiers, et les organisations internationales, telles que la Banque internationale pour la reconstruction et le la Banque européenne pour développement. le développement et reconstruction et la 40 TITRE XI DISPOSITIONS INSTITUTIONNELLES. GENERALES ET FINALES Article 77 Il est institué un conseil de coopération qui supervise la mise en oeuvre du présent accord. Le conseil se réunit au niveau ministériel une fois par an. Il examine les problèmes importants se posant dans le cadre de l'accord ainsi que toutes autres questions bilatérales ou internationales d'intérêt commun dans le but d'atteindre les objectifs du présent accord. Le conseil de coopération peut également formuler les recommandations appropriées, d'un commun accord entre les deux parties. Article 78 1. Le conseil de coopération est composé, d'une part, de membres du Conseil de la Commission des Communautés l'Union européenne et de membres de européennes et, d'autre part, de membres du gouvernement de la Géorgie. 2. Le conseil de coopération arrête son règlement intérieur. 3. La présidence du conseil de coopération est exercée à tour de rôle par un représentant de la Communauté et un membre du gouvernement de la Géorgie. Article 79 1. Le conseil de coopération est assisté dans l'accomplissement de ses tâches par un comité de coopération composé, d'une part, de représentants des membres du Conseil de la Commission des Communautés européennes et, d'autre part, de représentants du gouvernement de la Géorgie, normalement au niveau des hauts fonctionnaires. La présidence du comité de coopération est exercée à tour de rôle par la Communauté et la Géorgie. l'Union européenne et des membres de Le conseil de coopération détermine dans son règlement intérieur la mission du comité de coopération, qui consiste notamment à préparer les réunions du conseil de coopération, ainsi que les modalités de fonctionnement de ce comité. 2. Le conseil de coopération peut déléguer tout ou partie de ses compétences au comité de coopération, qui assurera la continuité entre les réunions du conseil de coopération. Article 80 Le conseil de coopération peut décider de constituer tout autre comité ou organe propre à l'assister dans l'accomplissement de ses tâches et en détermine la composition, la mission et le fonctionnement. 41 Article 81 Lors de l'examen d'une question se posant dans le cadre du présent accord relative à une disposition renvoyant à un article du GATT/de l'OMC, le conseil de coopération prend en compte, dans toute la mesure du possible, l'interprétation généralement donnée de l'article du GATT/de l'OMC en question par les parties contractantes au GATT/à l'OMC. Article 82 Il est institué une commission parlementaire de coopération, qui est l'enceinte de rencontre et de dialogue entre les membres du Parlement géorgien et ceux du Parlement européen. Cette commission se réunit selon une périodicité qu'elle détermine. Article 83 1. La commission parlementaire de coopération est composée, d'une part, de membres du Parlement européen et, d'autre part, de membres du Parlement géorgien. 2. La commission parlementaire de coopération arrête son règlement intérieur. 3. La présidence de la commission parlementaire de coopération est exercée à tour de rôle par le Parlement européen et le Parlement géorgien, selon les modalités à prévoir dans le règlement intérieur. Article 84 La commission parlementaire de coopération peut demander au conseil de coopération de lui fournir toute information utile relative à la mise en oeuvre du présent accord. Le conseil de coopération lui fournit les informations demandées. La commission parlementaire de coopération est informée des recommandations du conseil de coopération. La commission parlementaire de coopération peut adresser des recommandations au conseil de coopération. Article 85 1. Dans le cadre du présent accord, chaque partie s'engage à assurer l'accès des personnes physiques et morales de l'autre partie, sans aucune discrimination par rapport à ses propres ressortissants, aux juridictions et instances administratives compétentes des parties afin d'y faire valoir leurs droits individuels et réels, y compris ceux relatifs à la propriété intellectuelle, industrielle et commerciale. 2. Dans les limites de leurs pouvoirs et compétences respectifs, les parties: An le recours à l'arbitrage pour régler les différends découlant de les opérateurs encouragent transactions commerciales et de coopération conclues par économiques de la Communauté et ceux de la Géorgie; conviennent que lorsqu'un différend est soumis à arbitrage, chaque partie au différend peut, sauf dans le cas où les règles du centre d'arbitrage choisi par les parties en décident autrement, choisir son propre arbitre, quelle que soit sa nationalité, et que le troisième arbitre ou l'arbitre unique peut être un ressortissant d'un pays tiers; recommandent à leurs opérateurs économiques de choisir d'un commun accord la loi applicable à leurs contrats; encouragent le recours aux règles d'arbitrage élaborées par la commission des Nations unies pour le droit commercial international (CNUDCI) et à l'arbitrage par tout centre d'un pays signataire de la Convention sur la reconnaissance et l'exécution des sentences arbitrales étrangères, signée à New York le 10 juin 1958. Article 86 Aucune disposition de l'accord n'empêche une partie de prendre les mesures: a) qu'elle estime nécessaires en vue de prévenir contraires aux intérêts essentiels de sa sécurité; la divulgation d'informations b) relatives à la production ou au commerce d'armes, de munitions ou de matériel de guerre ou à la recherche, au développement ou à la production nécessaires pour assurer sa défense, dès lors que ces mesures n'altèrent pas les conditions de concurrence pour les produits non destinés à des fins spécifiquement militaires; c) qu'elle estime essentielles pour assurer sa sécurité en cas de troubles internes graves susceptibles de porter atteinte à la paix publique, en cas de guerre ou de grave tension internationale menaçant de déboucher sur un conflit armé ou afin de satisfaire à des obligations qu'elle a acceptées en vue d'assurer le maintien de la paix et la sécurité internationale; d) qu'elle estime nécessaires pour ses obligations et engagements respecter internationaux sur le contrôle des biens et des technologies industrielles à double usage. Article 87 1. Dans les domaines couverts par le présent accord et sans préjudice de toute disposition particulière y figurant: le régime appliqué par la Géorgie à l'égard de la Communauté ne peut donner lieu à aucune discrimination entre les Etats membres, leurs ressortissants ou leurs sociétés; le régime appliqué par la Communauté à l'égard de la Géorgie ne peut donner lieu à aucune discrimination entre les ressortissants de la Géorgie ou ses sociétés. 2. Les dispositions du paragraphe 1 ne font pas obstacle aux droits des parties d'appliquer les dispositions pertinentes de leur législation fiscale aux contribuables ne se trouvant pas dans une situation identique en ce qui concerne leur lieu de résidence. 43 Article 88 1. Chaque partie peut saisir le conseil de coopération de tout différend relatif à l'application ou à l'interprétation du présent accord. 2. Le conseil de coopération peut régler les différends par voie de recommandation. 3. Au cas où il n'est pas possible de régler le différend conformément au paragraphe 2, chaque partie peut notifier la désignation d'un conciliateur à l'autre partie, qui est alors tenue de désigner un deuxième arbitre dans un délai de deux mois. Aux fins de l'application de cette procédure, la Communauté et les Etats membres sont considérés comme une seule partie au différend. Le conseil de coopération désigne un troisième conciliateur. recommandations des conciliateurs Les recommandations ne sont pas obligatoires pour les parties. sont prises à la majorité. Ces 4. Le conseil de coopération peut établir un règlement de procédure pour le règlement des différends. Article 89 Les parties conviennent de se s con suiter rapidement par les voies appropriées à la demande de l'une des parties pour examiner toute question concernant l'interprétation ou la mise en oeuvre du présent accord et d'autres aspects pertinents des relations entre les parties. Les dispositions du présent article n'affectent en aucun cas les articles 13, 88 et 94 et ne préjugent en rien de ces mêmes articles. Article 90 Le régime accordé à la Géorgie en vertu du présent accord n'est en aucun cas plus favorable que celui que les Etats membres s'appliquent entre eux. Article 91 Aux fins du présent accord, le terme "parties" désigne, d'une part, la Géorgie et, d'autre part, la Communauté, ou les Etats membres, ou la Communauté et les Etats membres, conformément à leurs pouvoirs respectifs. Article 92 Dans la mesure où les matières couvertes par le présent accord sont couvertes par le traité de la charte européenne de l'énergie et ses protocoles, ce traité et ses protocoles s'appliquent, dès l'entrée en vigueur, à ces questions, mais uniquement dans la mesure où une telle application y est prévue. Article 93 44 Le présent accord est conclu pour une période initiale de dix ans. L'accord sera renouvelé automatiquement d'année en année à condition qu'aucunedes. deux parties ne le dénonce six mois avant son expiration en notifiant par écrit son intention à l'autre partie. Article 94 1. Les parties prennent toute mesure générale ou particulière nécessaire à l'accomplissement de leurs obligations en vertu du présent accord. Elles veillent à ce que les objectifs définis par le présent accord soient atteints. 2. Si une partie considère que l'autre n'a pas rempli une des obligations que lui impose le présent accord, elle peut prendre des mesures appropriées. Auparavant, les cas particulièrement urgents, elle doit fournir au conseil de sauf dans coopération tous les éléments d'information utiles nécessaires à un examen approfondi de la situation en vue de rechercher une solution acceptable par les parties. Le choix doit porter par priorité sur les mesures qui perturbent le moins le fonctionnement du présent accord. Ces mesures sont notifiées immédiatement au conseil de coopération à la demande de l'autre partie. Article 95 Les annexes I, II, III, IV et V ainsi que le protocole font partie intégrante du présent accord. Article 96 Le présent accord ne porte pas atteinte, avant que des droits équivalents n'aient été accordés aux personnes et aux agents économiques en vertu dudit accord, aux droits qui leur sont garantis par les accords existants liant un ou plusieurs Etats membres, d'une part, et la Géorgie, d'autre part, sauf dans des domaines relevant de la compétence de la Communauté et sans préjudice des obligations des Etats membres résultant du présent accord dans des domaines relevant de leur compétence. Article 97 Le présent accord s'applique, d'une part, aux territoires où les traités instituant la Communauté économique européenne, l'énergie atomique et la Communauté européenne du charbon et de l'acier sont appliqués et dans les conditions prévues par lesdits traités et, d'autre part, au territoire de la Géorgie. la Communauté européenne de 45 Article 98 Le secrétaire général du Conseil de l'Union européenne est le dépositaire du présent accord. Article 99 L'original du présent accord, dont les exemplaires en langues allemande, anglaise, danoise, espagnole, finnoise, française, grecque, italienne, néerlandaise, portugaise, suédoise et géorgienne font également foi, est déposé auprès du secrétaire général du Conseil de l'Union européenne. Article 100 Le présent accord est approuvé par les parties selon les procédures qui leur sont propres. Le présent accord entre en vigueur le premier jour du deuxième mois suivant la date à laquelle les parties notifient au secrétaire général du Conseil de l'Union européenne l'accomplissement des procédures visées au paragraphe ci-dessus. Dès son entrée en vigueur, et dans la mesure où les relations entre la Géorgie et la Communauté sont concernées, la le présent accord Communauté économique européenne, l'énergie atomique et l'Union des républiques socialistes soviétiques concernant le commerce et la coopération commerciale et économique, signé à Bruxelles le 18 décembre 1989. la Communauté européenne de l'accord entre remplace Article 101 Si, en attendant l'accomplissement des procédures nécessaires à l'entrée en vigueur du présent accord, les dispositions de certaines parties de l'acj. ::• sont mises en application par un accord intérimaire entre la Communauté et ];i G;- rn. e, les parties contractantes conviennent que, dans ces circonstances, on en'c-ui: ; r jatc d'entrée en vigueur de l'accord" la date d'entrée en vigueur de l'accord intérimaire. 46 LISTE DES DOCUMENTS JOINTS Annexe I Liste indicative des avantages accordés par la Géorgie aux Etats indépendante en vertu de l'article 8 paragraphe 3. Annexe II Conventions relatives à la propriété intellectuelk\. industrielle et commerciale (article 42) Annexe III Définitions des services financiers (article 25) Annexe IV Réserves de la Communauté concernant les dispositions du paragraphe 2 de l'article 22. Annexe V Réserves de la Géorgie concernant les dispositions du paragraphe 4 de l'article 22. Protocole concernant l'assistance mutuelle entre les autorités administratives en matière douanière 47 Avantages accordés par la Géorgie aux Etats indépendants en vertu de l'article 8 paragraphe 3. ANNEX I 1. 2. Tous les Etats indépendants: Aucun droit à l'importation n'est appliqué. Aucune TVA ou accise n'est appliquée aux importations. Tous les Etats indépendants: Système particulier d'opérations non commerciales, y compris les paiements résultant de ces opérations. 48 Conventions concernant la propriété intellectuelle, industrielle et commerciale (article 42) 1. Le paragraphe 2 de l'article 42 concerne les conventions multilatérales suivantes: ANNEX II relatif à l'Arrangement de Madrid concernant Convention internationale sur la protection des artistes interprètes ou exécutants, des producteurs de phonogrammes et des organismes de radiodiffusion (Rome, 1961); Protocole international des marques (Madrid, 1989); Arrangement de Nice concernant la classification internationale des produits et des services aux fins de l'enregistrement des marques (Genève, 1977, révisé en 1979); Traité de Budapest sur la reconnaissance internationale du dépôt des micro organismes aux fins de la procédure en matière de brevets (1977, modifié en 1980); Convention internationale pour la protection des obtentions végétales (Acte de Genève, 1991). l'enregistrement 2. Le conseil de coopération peut recommander que le paragraphe 2 de l'article 42 s'applique également à d'autres conventions multilatérales. En cas de difficultés dans le domaine de la propriété intellectuelle, industrielle ou commerciale, affectant le commerce, des consultations sont organisées sans délai, à la demande de l'une des deux parties, afin de trouver une solution mutuellement satisfaisante. 3. Les parties confirment l'importance qu'elles attachent aux obligations qui découlent des conventions multilatérales suivantes: Convention de Berne pour la protection des oeuvres littéraires et artistiques (Acte de Paris, 1971); Convention de Paris pour la protection de la propriété industrielle (Acte de Stockholm, 1967, modifié en 1979); Arrangement de Madrid concernant l'enregistrement international des marques (Acte de Stockholm, 1967, modifié en 1979); Traité de coopération en matière de brevets (Washington 1970, amendé et modifié en 1979 et 1984). 4. Dès l'entrée en vigueur du présent accord, la Géorgie accorde, sur le plan de la reconnaissance et de la protection de la propriété intellectuelle, industrielle et commerciale, aux sociétés et aux ressortissants de la Communauté un traitement non moins favorable que celui qu'elle réserve à un quelconque pays tiers dans le cadre d'un accord bilatéral. 5. Les dispositions du paragraphe 4 ne s'appliquent pas aux avantages accordés par la Géorgie à un pays tiers sur une base de réciprocité effective, ni aux avantages accordés par la Géorgie à un autre pays de l'ex-URSS. 49 concernant l'article 25 Services financiers: définitions ANNEXE III La notion de "services financiers" vise tout service à caractère financier proposé par les prestataires d'une des parties assurant de tels services. Elle recouvre les activités suivantes: A. Tous les services d'assurance et activités assimilées 1. 2. 3. 4. Assurance directe (y compris la co-assurance): (i) vie (ii) non vie. Réassurance et rétrocession. Activités des intermédiaires de l'assurance tels que courtiers et agents. Services auxiliaires de l'assurance, tels que services de conseil, d'actuariat, d'évaluation de risques et de règlement de sinistres. B. Les services bancaires et autres services financiers (à l'exclusion de l'assurance) 1. 2. 3. 4. 5. 6. a) b) c) d) e) f) 7. Acceptation de dépôts et d'autres fonds remboursables du public Prêts de toutes natures, à savoir entre autres, le crédit à la consommation, le crédit hypothécaire, l'affacturage et le financement d'opérations commerciales. Crédit-bail financier. Services de paiements et de transferts monétaires, tels que cartes de crédit ou de débit, chèques de voyages et chèques bancaires. Garanties et engagements. Interventions pour compte propre, et pour le compte de clients, soit sur le marché boursier, le marché hors cote ou autres, à savoir: instruments du marché monétaire (chèques, traites, certificats de dépôt, etc. ); devises; produits dérivés, à savoir, entre autres, contrats à terme et options; taux de change et taux d'intérêt, dont les produits tels que swaps, contrats de garantie de taux, etc. ; valeurs mobilières transmissibles; autres instruments et actifs financiers négociables, notamment réserves métalliques. Participation aux émissions de titres de toutes natures, notamment souscriptions, placements (privés ou publics) en qualité d'agent et prestation de services se rapportant à ces émissions. 8. Activités de courtier de change. 9. Gestion des patrimoines, notamment gestion de trésorerie ou de portefeuille, toutes formes de gestion de placements collectifs, gestion de fonds de pension, services de garde, de dépôt ou de consignation. 10. Services de règlement et de compensation d'actifs financiers tels que valeurs mobilières, instruments dérivés et,autres instruments négociables. 11. Services de conseils et autres services financiers auxiliaires se rapportant aux différentes activités énumérées aux points 1 à 10, notamment informations et évaluations sur dossiers de crédit, investigations et renseignements pour placements et constitution de portefeuilles, conseils relatifs aux prises de participation, restructurations et stratégies de sociétés. 12. Communication et transfert d'informations financières, activités de traitement de données financières et fourniture de logiciels spécialisés par les prestataires d'autres services financiers. Sont exclues de la définition des seivices financiers les activités suivantes: (a) (b) (c) activités exercées par les banques centrales ou d'autres institutions publiques dans le cadre de politiques s'appliquant à la monnaie et au taux de change; activités assurées par les banques centrales, les organismes, administrations ou institutions publics pour le compte ou sous la caution de l'Etat, sauf dans les cas où ces activités peuvent être exercées par des prestataires de services financiers concurrents de ces collectivités publiques; activités s'inscrivant dans un système officiel de sécurité sociale ou de pension de vieillesse, sauf dans les cas où ces activités peuvent être exercées par des prestataires de services financiers concurrents de collectivités publiques ou d'institutions privées. si ANNEXE IV Réserves de la Communauté concernant les dispositions du paragraphe 2 de l'article 22 Exploitation minière Dans certains Etats membres, l'exploitation des ressources minières et minérales par des sociétés échappant au contrôle de la CE peut être soumise à l'obtention préalable d'une concession. Pêche L'accès aux ressources biologiques et aux fonds de pêche situés dans les eaux maritimes qui relèvent de la souveraineté ou de la juridiction des Etats membres de la Communauté ainsi que leur exploitation sont réservés aux bateaux de pêche battant pavillon d'un Etat membre de la Communauté et immatriculés sur le territoire de la Communauté, sauf dispositions contraires. Achat de propriétés foncières L'achat de propriétés foncières par des sociétés non communautaires est réglementé dans certains Etats membres. Services audiovisuels, y compris la radio Le traitement national en ce qui concerne la production et la distribution, notamment la radiodiffusion et les autres formes de diffusion publique, peut être réservé à des oeuvres audiovisuelles répondant à certains critères d'origine. Services de télécommunications, y compris les services mobiles et par satellite Services réservés. Dans certains Etats membres, l'accès au marché des infrastructures et des services complémentaires est réglementé. Services spécialisés Services réservés aux personnes physiques ressortissantes des Etats membres. Ces personnes peuvent, dans certaines conditions, créer des sociétés. Agriculture Le régime national n'est pas applicable, dans certains Etats membres, aux entreprises échappant au contrôle de la CE, qui souhaitent mettre une entreprise agricole sur pied. L'achat de vignobles par une société échappant au contrôle de la CE est subordonnée à une procédure de notification ou, le cas échéant, à une autorisation. Services des agences de presse Dans certains Etats membres, la participation étrangère dans des sociétés d'édition ou des sociétés de télévision ou radiodiffusion est limitée. 52 Réserves de la Géorgie concernant les dispositions du paragraphe 4 de l'article 22. ANNEXE V 1. La législation actuelle de la Géorgie en matière d'investissements exige que les investissements de sociétés étrangères et les investissements de sociétés géorgiennes dans lesquelles l'Etat ne détient pas une majorité de contrôle1 soient agréés par les autorités géorgiennes compétentes. Les conditions pour l'octroi de ces licences ne peuvent pas entraîner de discrimination entre les sociétés géorgiennes et étrangères privées, comme prévu dans la législation géorgienne. L'obligation de disposer de cette licence ne peut pas être utilisée pour invalider les avantages accordés aux sociétés communautaires conformément à l'article 22 paragraphe 4 du présent accord, ni pour contourner toute autre disposition du présent accord. En particulier, elle ne peut pas être utilisée pour empêcher l'établissement de sociétés communautaires dans n'importe quel domaine d'activité économique, sauf dans les cas prévus ci-dessous. Aucune licence ne peut être révoquée sans justification en bonne et due forme et cette révocation peut faire l'objet d'un appel et le cas échéant, d'une procédure de règlement de différend. Le 31 décembre 1998 au plus tard, la Géorgie aligne sa législation sur l'octroi de licences sur les pratiques internationales courantes et en particulier sur la législation communautaire. L'Union européenne apporte une aide technique dans ce domaine. Pendant cette période de transition, la Géorgie ne prend aucune mesure ou action rendant les conditions d'établissement et d'activité de sociétés communautaires plus restrictives que la situation prévalant le jour précédant la date de paraphe du présent accord. 2. Les investissements étrangers sont interdits dans les domaines suivants: défense et sécurité de la Géorgie; préparation et vente de stupéfiants et de substances psychotropes; culture et vente de plantes contenant des substances narcotiques ou toxiques. 3. Une société étrangère souhaitant exercer des activités dans un rayon de 20 km des frontières de la Géorgie ou dans d'autres zones désignées comme vitales pour la sécurité nationale ou pour la protection de l'environnement de la Géorgie doit demander une autorisation spéciale auprès des autorités compétentes de Géorgie. 4. Dans les domaines suivants d'activité économique, la législation de Géorgie exige que l'Etat détienne au moins 51% des parts des entreprises à participation étrangère. Ce pourcentage peut être réduit si le parlement de Géorgie en décide ainsi: l'exploitation de gazoducs et d'oléoducs, de lignes de communication et de transmission de courant, de lignes thermiques d'importance nationale et les bâtiments et autres installations nécessaires à leur exploitation; 1 telle qu'elle est définie dans la déclaration commune du présent accord concernant la notion de "contrôle". 53 l'exploitation d'autoroutes et de chemins de fer, d'aéroports et de ports maritimes d'importance nationale en Géorgie; l'émission de titres, billets de banque, pièces de monnaie et timbres; le traitement de patients souffrant de maladies infectieuses extrêmement dangereuses, y compris les maladies de la peau et les maladies vénériennes contagieuses et les troubles psychiques; le traitement vétérinaire d'animaux souffrant de maladies dangereuses; la production d'alcool pur. 5. Alors que la législation de Géorgie n'établit aucune distinction entre les investisseurs étrangers et les entreprises privées géorgiennes en ce qui concerne la location de terres à long terme, elle ne leur permet pas à l'heure actuelle d'acheter des terres ou des ressources naturelles. 6. Les sociétés étrangères souhaitant chercher ou exploiter des gisements, ou extraire et exploiter des ressources naturelles en Géorgie ou sur le plateau continental de Géorgie, doivent demander une concession au gouvernement de Géorgie. L'application des réserves de la présente annexe ne peut en aucun cas donner lieu à un traitement moins favorable que celui accordé aux entreprises d'un pays tiers. Tout relâchement de ces restrictions sera étendu aux entreprises communautaires sur la base du traitement national ou du traitement de la nation la plus favorisée, si celui-ci est meilleur. Le développement de la législation en matière d'investissements de la Géorgie s'effectue conformément aux dispositions et à l'esprit du présent accord, notamment de ses principes généraux, des conditions relatives à l'établissement et à l'activité des sociétés et des dispositions concernant la coopération dans le domaine législatif (titres I, IV et V) ainsi que de l'échange de lettres entre la Communauté et la Géorgie concernant l'établissement de sociétés. 54 PROJET DE PROTOCOLE SUR L'ASSISTANCE MUTUELLE ENTRE AUTORITES ADMINISTRATIVES EN MATIERE DOUANIERE 55 Article premier Définitions Aux fins du présent protocole, on entend par: a) "législation douanière": les dispositions légales ou réglementaires applicables sur les territoires des parties contractantes régissant l'importation, l'exportation, le transit des marchandises et leur placement sous tout autre régime douanier, y compris les mesures de prohibition, de restriction et de contrôle; "autorité requérante": une autorité administrative compétente qui a été désignée b) à cette fin par une partie contractante et qui formule une demande d'assistance en matière douanière; d) "autorité requise": une autorité administrative compétente qui a été désignée à cette fin par une partie contractante et qui reçoit une demande d'assistance en matière douanière; "données personnelles": toute information relative à une personne identifiée ou e) identifiable. Article 2 Portée 1. Les parties contractantes se prêtent mutuellement assistance, dans les domaines relevant de leurs compétences, de la manière et dans les conditions prévues par le présent protocole en prévenant et en décelant les infractions à la législation douanière et en menant des enquêtes à leur sujet. 2. L'assistance en matière douanière prévue par le présent protocole s'applique à toute autorité administrative des parties contractantes compétente pour l'application du présent protocole. Elle ne préjuge pas les dispositions régissant l'assistance mutuelle en matière pénale. De même, elle ne s'applique pas aux renseignements recueillis en vertu de pouvoirs exercés à la demande des autorités judiciaires, sauf accord de ces autorités. Article 3 Assistance sur demande 1. Sur demande de l'autorité requérante, l'autorité requise communique à celle-ci tout renseignement utile lui permettant de s'assurer que la législation douanière est correctement appliquée, notamment les renseignements concernant des opérations constatées ou projetées qui constituent ou sont susceptibles de constituer une infraction à cette législation. 2. Sur demande de l'autorité requérante, l'autorité requise informe celle-ci sur le point l'une des parties les marchandises exportées du de savoir si territoire de 56 contractantes ont été régulièrement introduites sur le territoire de l'autre partie en précisant, le cas échéant, le régime douanier sous lequel ces marchandises ont été placées. 3. Sur demande de l'autorité requérante, l'autorité requise prend, dans le cadre de sa les mesures nécessaires pour s'assurer qu'une surveillance est exercée législation, sur: (a) des personnes physiques ou morales dont il y a raisonnablement lieu de penser qu'elles commettent ou ont commis une infraction à la législation douanière; (b)les sites de stockage de marchandises dont il y a lieu de supposer qu'elles vont être fournies dans le cadre d'opérations contraires à la législation douanière; (c) les mouvements de marchandises signalées comme pouvant donner lieu à des infractions à la législation douanière; (d) les moyens de transport dont il y a raisonnablement lieu de penser qu'ils ont été utilisés ou sont susceptibles d'être utilisés pour des opérations constituant une infraction à la législation douanière. Article 4 Assistance spontanée législatives et le respect de Les parties contractantes, dans réglementaires et de leurs autres instruments juridiques, se prêtent mutuellement assistance sans demande préalable si elles considèrent que cela est nécessaire à l'application correcte de la législation douanière, en particulier lorsqu'elles obtiennent des renseignements se rapportant: leurs dispositions à des opérations qui constituent ou semblent constituer une infraction à cette législation et qui peuvent intéresser une autre partie contractante, aux nouveaux moyens ou méthodes utilisés pour effectuer ces opérations, aux marchandises dont ont sait qu'elles donnent lieu à une infraction à la législation douanière, aux personnes physiques ou morales dont il y a raisonnablement lieu de penser qu'elles commettent ou ont commis une infraction à la législation douanière, aux moyens de transport dont il y a raisonnablement lieu de penser qu'ils ont été utilisés ou sont susceptibles d'être utilisés pour des opérations constituant une infraction à la législation douanière. 57 Article 5 Communication, notification Sur demande de l'autorité requérante, l'autorité requise prend, conformément à sa législation, toutes les mesures nécessaires pour communiquer tous documents et notifier toutes décisions entrant dans le domaine d'application du présent protocole, à un destinataire résidant ou établi sur son territoire. Dans ces cas, l'article 6 paragraphe 3 est applicable dans la mesure où la demande même est concernée. Article 6 Forme et contenu des demandes d'assistance 1. Les demandes formulées en vertu du présent protocole sont présentées par écrit. Les documents nécessaires pour permettre de répondre à ces demandes accompagnent ladite demande. Lorsque l'urgence de la situation l'exige, les demandes présentées verbalement peuvent être acceptées, mais elles doivent être immédiatement confirmées par écrit. 2. Les demandes présentées conformément au paragraphe 1 sont accompagnées des renseignements suivants: (a) (b) (c) (d) (e) (f) l'autorité requérante qui présente la demande, la mesure requise, l'objet et le motif de la demande, la législation, les règles et autres éléments juridiques concernés, des indications aussi exactes et complètes que possible sur les personnes physiques ou morales qui font l'objet des enquêtes, un résumé des faits pertinents, sauf dans les cas prévus à l'article 5. 3. Les demandes sont établies dans une langue officielle de l'autorité requise ou dans une langue acceptable pour cette autorité. 4. Si une demande ne répond pas aux conditions formelles, il est possible de demander qu'elle soit corrigée ou complétée; des mesures conservatoires peuvent cependant être ordonnées. 58 Article 7 Exécution des demandes 1. Pour répondre à une demande d'assistance, l'autorité requise procède, dans les limites de sa compétence et de ses ressources, comme si elle agissait pour son propre compte ou à la demande d'autres autorités de la même partie contractante, en fournissant les renseignements dont elle dispose déjà et en procédant ou faisant procéder aux enquêtes appropriées. Cette disposition s'applique également au service administratif auquel la demande a été adressée par l'autorité requise lorsque celle-ci ne peut agir seule. 2. Les demandes d'assistance sont satisfaites conformément à la législation, aux règles et autres instruments juridiques de la partie contractante requise. 3. Les fonctionnaires dûment autorisés d'une partie contractante peuvent, avec l'accord de l'autre partie contractante en cause et dans les conditions prévues par celle-ci, recueillir, dans les bureaux de l'autorité requise ou d'une autre autorité dont celle-ci est responsable, des renseignements relatifs aux opérations qui constituent ou sont susceptibles de constituer une infraction à la législation douanière dont l'autorité requérante a besoin aux fins du présent protocole. 4. Les fonctionnaires d'une partie contractante peuvent, avec l'accord de l'autre partie contractante, être présents aux enquêtes menées sur le territoire de cette dernière. Article 8 Forme sous laquelle les renseignements doivent être communiqués 1. L'autorité requise communique les résultats des enquêtes à l'autorité requérante sous la forme de documents, de copies certifiées conformes de documents, de rapports et de textes similaires. 2. La fourniture de documents prévue au paragraphe 1 peut être remplacée par celle d'informations produites sous quelque forme que ce soit et aux mêmes fins, par le moyen de l'informatique. Article 9 Dérogations à l'obligation de prêter assistance 1. Les parties contractantes peuvent refuser de prêter leur assistance au titre du présent protocole si une telle assistance: (a) est susceptible de porter atteinte à la souveraineté de la Géorgie ou à celle d'un Etat membre de l'Union européenne à qui une assistance a été demandée en vertu du présent protocole ou (b)est susceptible de porter atteinte à l'ordre public, à la sécurité ou à d'autres intérêts essentiels, en particulier dans les cas visés à l'article 10 paragraphe 2 ço ou (c) fait intervenir une réglementation fiscale ou de change autre que la législation douanière ou (d) implique la violation d'un secret industriel, commercial ou professionnel. 2. Si l'autorité requérante sollicite une assistance qu'elle ne pourrait pas elle-même fournir si elle lui était demandée, elle attire l'attention sur ce fait dans sa demande. Il appartient alors à l'autorité requise de décider de la manière dont elle doit répondre à cette demande. 3. Si l'assistance est refusée, la décision et les raisons qui l'expliquent doivent être notifiées sans délai à l'autorité requérante. Article 10 Echange d'informations et obligation de respecter le secret 1. Tout renseignement communiqué, sous quelque forme que ce soit, en application du présent protocole revêt un caractère confidentiel ou restreint, en fonction des règles applicables dans chacune des parties contractantes. Il est couvert par le secret professionnel et bénéficie de la protection accordée par les lois applicables en la matière par la partie contractante qui l'a reçue, ainsi que par les dispositions correspondantes s'appliquant aux instances communautaires. 2. Les données personnelles ne peuvent être échangées que si la partie contractante qui les reçoit s'engage à protéger ces données d'une façon au moins équivalente à celle applicable à ce cas particulier dans la partie contractante qui les fournit. 3. Les renseignements recueillis ne doivent être utilisés qu'aux fins du présent protocole. Lorsqu'une des parties contractantes souhaite utiliser ces informations à d'autres fins, elle sollicite l'accord écrit préalable de l'autorité qui les a fournis et ils sont en outre soumis aux restrictions imposées par cette autorité. 4. Le paragraphe 3 ne fait pas obstacle à l'utilisation des renseignements dans le cadre d'actions judiciaires ou administratives engagées par la suite pour non respect de la législation douanière. L'autorité compétente qui a fourni ces renseignements est avertie de cette utilisation. 5. Les parties contractantes peuvent faire état, à titre de preuve, dans leurs procès- verbaux, rapports et témoignages ainsi qu'au cours de procédures et poursuites devant les tribunaux, des renseignements recueillis et des documents consultés conformément aux dispositions du présent protocole. ' Article 11 Experts et témoins 1. Un agent d'une autorité requise peut être autorisé à comparaître, dans les limites fixées par l'autorisation qui lui a été accordée, comme expert ou témoin dans le cadre d'actions judiciaires ou administratives engagées dans les domaines relevant 60 du présent protocole, par la juridiction de l'autre partie contractante, et à produire les objets, documents ou copies certifiées conformes de ceux-ci qui peuvent être nécessaires à la procédure. La demande de comparution doit indiquer avec précision dans quelle affaire, à quel titre et en quelle qualité l'agent sera interrogé. 2. L'agent autorisé bénéficie de la protection garantie par la législation existante aux agents de l'autorité requérante sur son territoire. Article 12 Frais d'assistance Les parties contractantes renoncent de part et d'autre à toute réclamation portant sur les remboursements des frais résultant de l'application du présent protocole, sauf en ce qui concerne, le cas échéant, les indemnités versées aux experts et témoins ainsi qu'aux interprètes et traducteurs qui ne dépendent pas des services publics. Article 13 Application 1. L'application du présent protocole est confiée aux autorités douanières centrales de la Commission des la Géorgie, d'une part, aux services compétents de Communautés européennes, et, le cas échéant, aux autorités douanières des Etats membres de l'Union européenne, d'autre part. Ils décident de toutes les mesures et dispositions pratiques nécessaires pour son application, en tenant compte des règles en vigueur dans le domaine de la protection des données. Ils peuvent proposer aux organes compétents les modifications qui devraient, selon eux, être apportées au présent protocole. 2. Les parties contractantes se consultent et s'informent ensuite mutuellement des modalités d'application qui sont adoptées conformément aux dispositions du présent protocole. Article 14 Complémentarité Sans préjudice de l'article 10, les accords d'assistance mutuelle qui ont été conclus entre un ou plusieurs Etats membres de l'Union européenne et la Géorgie ne portent pas atteinte aux dispositions communautaires régissant la communication entre les services compétents de la Commission et les autorités douanières des Etats membres, de tous renseignements recueillis en matière douanière susceptibles de présenter un intérêt pour la Communauté. ^ i DECLARATION COMMUNE CONCERNANT L'ARTICLE 5 Si les parties conviennent que les circonstances justifient la tenue de réunions au plus haut niveau, celles-ci peuvent être organisées sur une base ponctuelle. 62 DECLARATION COMMUNE CONCERNANT L'ARTICLE 14 En attendant l'adhésion de la Géorgie à l'OMC, les parties organisent des consultations au sein du comité de coopération relatives à leurs politiques en matières de droits d'importation, y compris les modifications de protections tarifaires. Ces consultations sont plus particulièrement proposées avant l'augmentation des protections tarifaires. 63 DECLARATION COMMUNE CONCERNANT LA NOTION DE "CONTROLE" FIGURANT DANS LES ARTICLES 24(b) ET 36 1. Les parties confirment qu'il est entendu que la question du contrôle dépend des circonstances de fait du cas particulier en cause. 2. Ainsi, par exemple, une entreprise est considérée comme "contrôlée" par une autre entreprise et de ce fait filiale de celle-ci si: l'autre entreprise détient directement ou indirectement la majorité des droits de vote, ou si l'autre entreprise a le droit de nommer ou de licencier une majorité des membres de l'organe administratif, de l'organe de gestion ou de l'organe de surveillance et si elle est en même temps actionnaire ou membre de la filiale. 3. Les deux parties considèrent que les critères énoncés au paragraphe 2 ne sont pas exhaustifs. 64 DECLARATION COMMUNE CONCERNANT L'ARTICLE 35 Le seul fait d'exiger un visa pour les personnes physiques de certaines parties et non d'autres n'est pas réputé annuler ou affecter les avantages découlant d'un engagement spécifique. 65 DECLARATION COMMUNE CONCERNANT L'ARTICLE 42 Les parties conviennent que, aux fins du présent accord, les termes "propriété intellectuelle, industrielle et commerciale" comprennent, en particulier, la protection des droits d'auteur et des droits voisins, notamment les droits d'auteur de programmes d'ordinateur, les droits des brevets, des dessins et modèles industriels, des indications géographiques, notamment les appellations d'origine, des marques de produits et de services, des topographies de circuits intégrés ainsi que la protection contre la concurrence déloyale visée à l'article 10 bis de la convention de Paris pour la protection de la propriété industrielle et la protection des informations non divulguées relatives au savoir-faire. A A DECLARATION COMMUNE CONCERNANT L'ARTICLE 94 1. Les parties conviennent, aux fins de l'interprétation correcte et de l'application pratique du présent accord, que les termes "cas particulièrement urgents" figurant dans l'article 94 de l'accord signifient les cas de violation substantielle de l'accord par l'une des deux parties. Une violation substantielle de l'accord consiste a) dans le rejet de l'accord non sanctionné par les règles générales du droit international ou b) dans la violation des éléments essentiels de l'accord repris dans l'article 2. 2. Les parties conviennent que les "mesures appropriées" visées à l'article 94 sont des mesures prises conformément au droit international. Si une partie prend une mesure dans un cas particulièrement urgent comme prévu à l'article 94, l'autre partie peut faire appel à la procédure relative au règlement de différends. 67 Déclaration du gouvernement français La France note que l'accord de partenariat et de coopération avec la Géorgie ne la Communauté territoires d'outre-mer associés à s'applique pas aux pays et européenne en vertu du traité instituant la Communauté européenne. 68 ECHANGE DE LETTRES ENTRE LA COMMUNAUTE EUROPEENNE ET LA GEORGIE CONCERNANT L'ETABLISSEMENT DE SOCIETES / ÎO A. Lettre du gouvernement de la Géorgie Monsieur, J'ai l'honneur de me référer à l'accord de partenariat et de coopération paraphé le Ainsi que je l'ai souligné au cours des négociations, la Géorgie accorde, à certains égards, aux sociétés de la Communauté qui s'établissent et exercent leurs activités en Géorgie un régime privilégié. J'ai expliqué que cette mesure traduit la volonté de la Géorgie de favoriser au maximum l'établissement de sociétés de la Communauté dans notre pays. A ce sujet, je me permets de vous confirmer que pendant la période s'étendant du jour du paraphe du présent accord à la date d'entrée en vigueur des articles correspondants relatifs à l'établissement des sociétés, la Géorgie n'adoptera aucune mesure ou règlement qui, comparativement à la situation existant au moment du paraphe du présent accord, serait susceptible de créer des discriminations ou d'aggraver des discriminations existantes envers les sociétés communautaires par rapport aux sociétés géorgiennes ou aux sociétés d'un pays tiers. Je vous serais reconnaissant de bien vouloir accuser réception de la présente lettre. Je vous prie d'agréer, Monsieur, l'assurance de ma très haute considération. Pour le gouvernement de la Géorgie 70 B. Lettre de la Communauté européenne Monsieur, Je vous remercie de votre lettre d'aujourd'hui libellée comme suit: "Monsieur, J'ai l'honneur de me référer à l'accord de partenariat et de coopération paraphé le Ainsi que je l'ai souligné au cours des négociations, la Géorgie accorde, à certains égards, aux sociétés de la Communauté qui s'établissent et exercent leurs activités en Géorgie un régime privilégié. J'ai expliqué que cette mesure traduit la volonté de la Géorgie de favoriser au maximum l'établissement de sociétés de la Communauté dans notre pays. A ce sujet, je me permets de vous confirmer que pendant la période s'étendant du jour du paraphe du présent accord à la date d'entrée en vigueur des articles correspondants relatifs à l'établissement des sociétés, la Géorgie n'adoptera aucune mesure ou règlement qui, comparativement à la situation existant au moment du paraphe du présent accord, serait susceptible de créer des discriminations ou d'aggraver des discriminations existantes envers les sociétés communautaires par rapport aux sociétés géorgiennes ou aux sociétés d'un pays tiers. Je vous serais reconnaissant de bien vouloir accuser réception de la présente lettre. " J'accuse réception de cette lettre. Je vous prie d'agréer, Monsieur, l'assurance de ma très haute considération. Au nom de la Communauté européenne 71 Hors accord Déclaration de la Communauté La Communauté s'engage à fournir une assistance technique sous la forme de séminaires ou d'autres moyens appropriés afin d'aider les autorités et les agents économiques géorgiens à bénéficier pleinement des avantages octroyés dans le cadre du SPG de la Communauté tel qu'il est appliqué actuellement à la Géorgie. TOw^^ ISSN 0254-1491 COM(96) 135 final DOCUMENTS FR 11 N° de catalogue : CB-CO-96-156-FR-C ISBN 92-78-02503-8 Office des publications officielles des Communautés européennes L-2985 Luxembourg

VOORSTEL VOOR EEN BESLUIT VAN DE RAAD houdende vervanging van leden en van een plaatsvervangend lid van het Comité van het Europees Sociaal Fonds

http://publications.europa.eu/resource/cellar/90811e2f-86f8-434a-b168-2e6b0c4c9f49

nld

COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN ie* it ie it *••£[*• Brussel, 27 03 1996 COM(%) i. Wdcf. VOORSTEL VOOR EEN BESLUIT VAN DE RAAD houdende vervanging van leden en van een plaatsvervangend lid van het Comité van het Europees Sociaal Fonds (door de Commissie ingediend) TOELICHTING Betreft: Vervanging van leden en van een plaatsvervangend lid van het Comité van het Europees Sociaal Fonds voor de periode die afloopt op 22 oktober 1998 1. 2. 3. 4. 5. In arlikcl 17 van Verordening (l-IXi) nr. 2052/X8 van de Raad van 24 juni 1988, laatstelijk gewijzigd bij Verordening (EEG) nr. 3193/94 van de Raad van 29 december 1994, betreffende de taken van de Fondsen met structurele strekking, hun doeltreffendheid alsmede de coördinatie van hun bijstandsverlening onderling en met die van de Europese Investeringsbank en de andere bestaande financieringsinstrumenten, wordt bepaald dat de Commissie voor de doelstellingen 3 en 4 wordt bijgestaan door het comité ex artikel 124 van het Verdrag. De bepalingen betreffende de werking van dit comité zijn opgenomen in de toepassingsverordeningen, met name in artikel 28 van Verordening (EEG) nr. 4253/88 van de Raad, zoals gewijzigd bij Verordening (EEG) nr. 3193/94 van de Raad van 19 december 1994, met betrekking tot de coördinatie van de bijstandsverlening uit de onderscheiden Structuurfondsen enerzijds en van die bijstandsverlening met die van de Europese Investeringsbank en de andere bestaande financieringsinstrumenten anderzijds. Dit artikel bepaalt dat het comité is samengesteld uil twee regerings-, twee vakbonds- en twee werkgeversvertegenwoordigers per Lid-Staat. De leden en hun plaatsvervangers worden op voordracht van de Commissie door de Raad benoemd voor een periode van drie jaar. De Raad heeft op 23 oktober 1995 op voordracht van de Commissie de leden en de plaatsvervangende leden van het Comité van het Europees Sociaal Fonds benoemd voor de periode van 23 oktober 1995 tot en met 22 oktober 1998. Ingevolge het aftreden van een lid en een plaatsvervangend lid legt de Commissie de Raad dit voorstel voor een besluit van de Raad voor, houdende vervanging van deze leden voor de periode die afloopt op 22 oktober 1998. VOORSTEL VOOR EEN BESLUIT VAN DE RAAD houdende vervanging van leden en van een plaatsvervangend ltd van het Comité van het Europees Sociaal Fonds DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE, (iczicn het voorstel van de Commissie, Overwegende dat de Raad op voordracht van de Commissie bij besluit van 23 oktober 1995 de leden en de plaatsvervangende leden van het Comité van het Europees Sociaal Fonds heeft benoemd voor de periode die afloopt op 22 oktober 1998'; Overwegende dut er door het aftreden van mevrouw Maria 'l'eresa Bengala en de heer Raul Carlos (Portugal) bij de regeringsvertegenwoordigers twee zetels voor leden vacant zijn geworden; Overwegende dat er door het aftreden van de heer Mario Ferras de Oliveira (Portugal) bij de regeringsvertegenwoordigers een zetel voor een plaatsvervangend lid vacant is geworden; Overwegende dat bijgevolg het besluit dient te worden gewijzigd, BESLUIT: Het besluit van 23 oktober 1995 wordt als volgt gewijzigd: Artikel 1 1. In artikel I, I. a) wordt mevrouw Maria Teresa Bengaia, lid namens de regering van Portugal, vervangen door mevrouw Maria Candida Soares; wordt de heer Raul Carlos, lid namens de regering van Portugal, vervangen door de heer Rafael Prata. In artikel 1, I. b) wordt de heer Mario Ferras de Oliveira, plaatsvervangend lid 2. namens de regering van Portugal, vervangen door de heer Mario Caldeira Diaz. Artikel 2 De in artikel 1 bedoelde benoemingen worden ter informatie bekendgemaakt in het Publikatieblad van de Europese Gemeenschappen. Gedaan te Brussel Voor de Raad De Voorzitter PB C 296 van 10. 11. 95. ISSN 0254-1513 COM(96) 139 def. DOCUMENTEN NL 01 Catalogusnummer : CB-C0-96-144-NL-C ISBN 92-78-01977-1 Bureau voor officiële publikaties der Europese Gemeenschappen L-2985 Luxemburg H

ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΟΟΔΟΥ 1995 για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών όσον αφορά τερματικό εξοπλισμό τηλεπικοινωνιών, περιλαμβανομένης της αμοιβαίας αναγνώρισης της συμμόρφωσής τους και με συμπλήρωση ως προς τον εξοπλισμό επιγείων σταθμών δορυφορικών επικοινωνιών

http://publications.europa.eu/resource/cellar/c639d39d-e5bf-4458-a2d7-7207afcaa927

ell

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ii ie ii ii ii ir Βρυξέλλες, 27. 03. 19% COM(%) 114 τελικό ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΟΟΔΟΥ 1995 ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΩΝ ΝΟΜΟΘΕΣΙΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΕΡΜΑΤΙΚΟ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ, ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗΣ ΤΗΣ ΑΜΟΙΒΑΙΑΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ ΕΠΙΓΕΙΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ ΔΟΡΥΦΟΡΙΚΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ υ π ο β λ η θ ε ί σα από τ ην Ε π ι τ ρ ο πή ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ 0. ΠΕΡΙΛΗΨΗ 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ 1. 1 Διάρθρωση της έκθεσης 2. ΤΡΟΠΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΟΔΗΓΙΩΝ 91/263/ΕΟΚ ΚΑΙ 93/97/ΕΟΚ 2. 1 Η έγκριση των CTR 2. 2 Η έως τώρα επιτευχθείσα πρόοδος 2. 3 Νέοι υποψήφιοι CTR 2. 4 Κάλυψη της αγοράς 2. 5 Διαδικασίες εκτίμησης της συμμόρφωσης 2. 6 Ειδικότερα για την οδηγία περί επίγειων σταθμών δορυφορικών επικοινωνιών, 93/97/ΕΟΚ 2. 7 Διευθετήσεις αμοιβαίας αναγνώρισης (MRA) 2. 8 Σχέσεις με τις χώρες ΕΖΕΣ 3. ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 3. 1 Εμπειρίες σχετικά με το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 91/263/ΕΟΚ. 3. 2 Η κάλυψη ραδιοεξοπλισμού 3. 3 Καθεστώς σήμανσης 3. 4 Η καθυστέρηση της διαδικασίας τυποποίησης 3. 5 Εμπειρίες από την κατάρτιση των TBR 3. 6 Εναρμονισμένα πρότυπα και CTR 3. 7 Ανταγωνισμός μεταξύ υποδειχθέντων εργαστηρίων 3. 8 Ταχύτητα ανταπόκρισης των διαδικασιών εφαρμογής των οδηγιών 3. 9 Εκτίμηση της συμμόρφωσης 4. ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ 4. 1 Βασικές απαιτήσεις 1 3 5 6 7 8 9 17 17 18 19 20 21 23 23 25 26 27 29 30 31 31 33 33 33 4. 2 Διαδικασίες εκτίμησης της συμμόρφωσης: καιρός για απλούστευση 4. 3 Τροποποιήσεις του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας 4. 4 Η αιτιολογία υπέρ μιας οδηγίας περί ραδιοεξοπλισμού 4. 5 Σχέσεις με το ETSI 4. 6 Ελευθέρωση της υποδομής 5. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1 ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΘΕΣΠΙΣΗΣ CTR ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2 ΑΡΙΘΜΟΙ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3 ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΘΕΝΤΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 4 ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΕΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ CTR ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ 34 35 35 36 36 38 38 41 43 44 52 ΠΕΡΙΛΗΨΗ Η παρούσα αποτελεί την πρώτη έκθεση προόδου που καταρτίσθηκε προς υποβολή προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σύμφωνα με το άρθρο 15 της οδηγίας 91/263/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 1991 για την προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τερματικό εξοπλισμό επικοινωνιών, περιλαμβανομένης της αμοιβαίας αναγνώρισης της συμμόρφωσης τους καθώς και σύμφωνα με το άρθρο 17, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/97/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 29η Οκτωβρίου 1993 για τη συμπλήρωση της οδηγίας 91/263/ΕΟΚ όσον αφορά τον εξοπλισμό επίγειων δορυφορικών σταθμών. Οι εν λόγω οδηγίες αποσκοπούν στην παροχή του κατάλληλου ρυθμιστικού πλαισίου για μια ενιαία αγορά όλων των τύπων τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού που κυμαίνεται από απλές τηλεφωνικές συσκευές έως τα πλέον περίπλοκα σύγχρονα τερματικά πολυμέσων που απαιτεί η κοινωνία των πληροφοριών. Η ενιαία αγορά επιβάλλει την ελεύθερη κυκλοφορία των τερματικών αυτών σε όλη την έκταση της Ένωσης, την δυνατότητα σύνδεσης τους σε οποιοδήποτε δίκτυο καθώς και μια ενιαία, εξορθολογισμενη διαδικασία έγκρισης. Στις οδηγίες καθορίζεται εναρμονισμένο σύστημα ελέγχου της πιστότητας και παρέχεται πλαίσιο για την εφαρμογή εναρμονισμένων ευρωπαϊκών (CTR), με τους οποίους προτύπων ως κοινών τεχνικών προσδιορίζονται οι βασικές απαιτήσεις για την εξασφάλιση της συμβατότητας μεταξύ τερματικών και δικτύων. Η εναρμόνιση του τερματικού εξοπλισμού πρέπει να επιτευχθεί στο πλαίσιο των τηλεπικοινωνιακών δικτύων, τα οποία όμως απέχουν από την εναρμόνιση τους. κανονισμών Στην έκθεση προβάλλεται ο ειδικός χαρακτήρας των δύο αυτών οδηγιών νέας προσέγγισης, στις οποίες εφαρμόζεται διττή προσέγγιση· αφενός με αναφορά σε εναρμονισμένα πρότυπα για απαιτήσεις ασφάλειας και ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας και αφετέρου υποχρεωτικές απαιτήσεις για ορισμένες ειδικές τηλεπικοινωνιακές διατάξεις. Στις οδηγίες αυτές συνδυάζονται, υπό απλοποιημένο καθεστώς, η διάθεση στην εσωτερική αγορά τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού και επίγειων δορυφορικών σταθμών καθώς και το δικαίωμα σύνδεσης/χρήσης των προϊόντων αυτών χωρίς περαιτέρω διοικητικές διαδικασίες. Βασική επιδίωξη είναι η επίτευξη μονο-απευθυντικού καθεστώτος στο πεδίο αυτό. Μέχρι στιγμής έχουν εγκριθεί 9 τεχνικοί κανονισμοί (CTR), με τους οποίους καθορίζονται οι υποχρεωτικές βασικές απαιτήσεις και οι οποίοι καλύπτουν τις βασικής σημασίας περιοχές GSM, DECT, ERMES. EURO ISDN και μισθωμένων γραμμών ΟΝΡ. Σε διαδικασία έγκρισης βρίσκεται μία ακόμη δέσμη 29 CTR, που καλύπτουν τα δίκτυα δεδομένων, το αναλογικό PSTN, TFTS, κλπ. Οι εν λόγω κανόνες προβλέπουν την εναρμόνιση ορισμένων σημαντικών αγορών, όπως οι χειροσυσκευές GSM, ενώ δεν έχουν ακόμα αντιμετωπισθεί σημαντικά μεγάλα τμήματα της αγοράς, όπως τα PABX, συστήματα πληκτροτηλεφώνου και απλές τηλεφωνικές συσκευές. Στην έκθεση εντοπίζονται τα προβλήματα που προέκυψαν, ιδίως αναφορικά με τη μεγάλη καθυστέρηση κατά την κατάρτιση των τεχνικών προδιαγραφών και των σειρών δοκιμών που απαιτούνται για τις εγκρίσεις τύπου. Ιδίως εκ μέρους της βιομηχανίας έχει εκφρασθεί η άποψη ότι το τρέχον καθεστώς είναι υπερβολικά βραδυκινητο και γραφειοκρατικό για την εναρμόνιση της αγοράς τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού. Βάσει της ως τώρα κτηθείσας πείρας καθώς και της ανάλυσης του πεδίου εφαρμογής των οδηγιών κρίνονται απαραίτητες οι ακόλουθες δράσεις: ΐ. Χαλάρωση των διαδικασιών που εφαρμόζουν οι κοινοποιημένοι οργανισμοί για την αξιολόγηση της συμμόρφωσης· ϋ. iii. iv. εξοπλισμού που τηλεπικοινωνιακού Επέκταση του πεδίου εφαρμογής των οδηγιών για την κάλυψη όλων των το τύπων ραδιοφάσμα· Εις βάθος επανεξέταση του ρυθμιστικού πλαισίου και, ιδίως των δύο οδηγιών, με σκοπό την προσαρμογή στη νέα δυναμική της αγοράς και στις μελλοντικές ανάγκες της ευρωπαϊκής κοινωνίας των πληροφοριών· Βελτίωση των κατευθυντηρίων αρμοδιοτήτων ρυθμιστικού χαρακτήρα που παραχωρούνται στο ETSI· χρησιμοποιούν ν. Βελτίωση των μεθόδων εργασίας των τεχνικών επιτροπών και των υποεπιτροπών του ETSI στο πεδίο των ανατιθεμένων εργασιών ρυθμιστικού χαραρκτήρα· vi. Περιορισμός του χρονικού διαστήματος μεταξύ της έγκρισης ενός προτεινομένου μέτρου από την ACTE και της δημοσίευσης του CTR στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Οι παραπάνω συστάσεις έχουν συμπεριληφθεί στο κεφάλαιο 5 της έκθεσης. 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ένας από τους στόχους που καθορίζονται στην Πράσινη Βίβλο για την ανάπτυξη κοινής αγοράς τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών και προϊόντων στην Ευρώπη (1987) ήταν η ελευθέρωση του τερματικού εξοπλισμού. Ο εφοδιασμός με τερματικό εξοπλισμό μονοπωλούνταν έως τότε από τον κρατικό οργανισμό τηλεπικοινωνιών με το επιχείρημα ότι τούτο δικαιολογείται από την ανάγκη συντονισμένης λειτουργίας μεταξύ δικτύου και εξοπλισμών. Έπειτα από την έκδοση της Πράσινης Βίβλου και της μείζονος σημασίας πρόσφατες εξελίξεις στην τεχνολογία επικοινωνιών, κατέστη εφικτή η ελευθέρωση της αγοράς τερματικού εξοπλισμού. Η ανάγκη για συντονισμένη λειτουργία μεταξύ του δικτύου και των εξοπλισμών μπορεί να καλυφθεί πλήρως μέσω διαδικασίας έγκρισης τύπου που περιλαμβάνει έλεγχο συμμόρφωσης του τερματικού με τις τεχνικές προδιαγραφές. Η οδηγία 86/361/ΕΟΚ του Συμβουλίου για την αρχική φάση της αμοιβαίας αναγνώρισης των αιτήσεων τύπου για τερματικό εξοπλισμό τηλεπικοινωνιών απετέλεσε το πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση καθιέρωσης ενιαίας αγοράς στον τομέα αυτό. Βάσει του καθεστώτος που ορίζεται στην εν λόγω οδηγία, ένας κατασκευαστής ή ένας διανομέας θα μπορούσαν να υποβάλουν τα προϊόντα τους σε δοκιμασία ως προς το συναφές NET (ευρωπαϊκό πρότυπο τηλεπικοινωνιών) σε κάθε εργαστήριο που αναγνωρίζεται από τον εθνικό φορέα και που έχει κοινοποιηθεί στην Επιτροπή. Το εργαστήριο παρέχει πιστοποιητικό συμμόρφωσης και έκθεση δοκιμής, τα οποία μπορούν να υποβληθούν σε άλλους εθνικούς φορείς έναντι περαιτέρω δοκιμών σε κάθε χώρα. Η διατύπωση αυτή αναφέρεται ως αμοιβαία αναγνώριση αποτελεσμάτων δοκιμών. Για τη λήψη έγκρισης τύπου έπρεπε πάντως να υποβάλονται αιτήσεις στις αρχές κάθε χώρας. Με τον τρόπο αυτό, η οδηγία 86/361/ΕΟΚ του Συμβουλίου ενσωμάτωσε την αρχή της "αμοιβαίας αναγνώρισης των αποτελεσμάτων των δοκιμών συμμόρφωσης με κοινές προδιαγραφές" και συνέβαλε στην καθιέρωση κοινής αγοράς στον τομέα αυτό. Η εν λόγω "οδηγία πρώτης φάσης" καταργήθηκε τον Νοέμβριο του 1992, με την θέση σε ισχύ της οδηγίας 91/263/ΕΟΚ περί τηλεπικοινωνιακών τερματικών. Με την οδηγία αυτή καθιερώθηκε μονοαπευθυντικη διαδικασία έγκρισης περιλαμβανομένου του δικαιώματος σύνδεσης, ώστε εξοπλισμός που έχει εγκριθεί σε ένα κράτος μέλος να μπορεί να διατίθεται αμέσως στην αγορά και να χρησιμοποιείται σε όλα τα λοιπά κράτη μέλη, χωρίς ανάγκη επιπλέον διοικητικών διατυπώσεων. Στην οδηγία καθορίζονται, περαιτέρω, ορισμοί των βασικών απαιτήσεων που είναι απαραίτητες ως διασφάλιση λόγω των τεχνικών χαρακτηριστικών των δημοσίων δικτύων. Με τη θέσπιση της οδηγίας 93/97/ΕΟΚ διευρύνθηκε περαιτέρω το πεδίο εφαρμογής ώστε να περιλάβει και δορυφορικούς επίγειους σταθμούς. Οι οδηγίες αυτές αποσκοπούσαν στην πραγματοποίηση της εσωτερικής αγοράς στον τομέα του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού. Με τις οδηγίες προβλεπόταν, επίσης, η δυνατότητα της Επιτροπής να διαπραγματεύεται συμφωνίες αμοιβαίας αναγνώρισης με τρίτες χώρες, επεκτείνοντας έτσι το μονοαπευθυντικό σύστημα έγκρισης και σύνδεσης πέραν του ΕΟΧ. Με τον τρόπο αυτό δόθηκε η δυνατότητα στους παραγωγούς της ΕΕ να εκμεταλλευθούν τα οφέλη των οικονομικών κλίμακας και να ανταγωνισθούν επί ίσοις όροις στις παγκόσμιες αγορές. Κύριος στόχος της έκθεσης προόδου είναι η πρώτη εκτίμηση του καθεστώτος που καθιερώνεται από τις δύο οδηγίες, βάσει των εμπειριών από το πρώτο έτος εφαρμογής τους. Συμπεριλαμβάνεται η πρόοδος που έχει πραγματοποιηθεί στην κατάρτιση των σχετικών εναρμονισμένων προτύπων και στον μετασχηματισμό τους σε τεχνικούς κανόνες, καθώς επίσης και τα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι αρμόδιες αρχές στα κράτη μέλη κατά την πορεία υλοποίησης των οδηγιών. 1. 1 Διάρθρωση της έκθεσης Η έκθεση καταρτίστηκε σύμφωνα με το άρθρο 15 της οδηγίας 91/263/ΕΟΚ του Συμβουλίου και το άρθρο 17. 1 της οδηγίας 93/97/ΕΟΚ. Η διάρθρωση της έκθεσης έχει ως εξής: Κεφάλαιο 2: Κεφάλαιο 3: Κεφάλαιο 4: παρουσιάζονται οι αρχές και οι ισχύουσες διαδικασίες αξιολόγησης καθώς και η επιτευχθείσα πρόοδος. της συμμόρφωσης αναλύεται ο τρόπος λειτουργίας της οδηγίας και πραγματοποιείται αξιολόγηση των προβλημάτων που ανέκυψαν. πραγματοποιείται σειρά προτάσεων αναφορικά με το πεδίο εφαρμογής των οδηγιών, την ενδεχόμενη χαλάρωση των διαδικασιών καθώς και σχετικά με την κατάρτιση οδηγίας για ραδιοεξοπλισμό. Κεφάλαιο 5: περιλαμβάνει τα συμπεράσματα καθώς και τέσσερις συστάσεις. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 4. Διαδικασία θέσπισης των CTR Αριθμοί ατόμων με ειδικές ανάγκες στην Ευρώπη Κατάλογος κοινοποιηθέντων φορέων Αναφορές εγκεκριμένων CTR στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. 2. ΤΡΟΠΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΟΔΗΓΙΩΝ 91/263/ΕΟΚ ΚΑΙ 93/97/ΕΟΚ Οι τεχνικές αποκλίσεις μεταξύ των διαφόρων τηλεπικοινωνιακών δικτύων στην ΕΕ είχαν ως αποτέλεσμα ότι ήταν ανέφικτη η απλή αμοιβαία αναγνώριση της εθνικής έγκρισης τύπου τερματικού εξοπλισμού. Η "ελεύθερη κυκλοφορία τερματικού εξοπλισμού" θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο μέσω ενός κοινού καθεστώτος έγκρισης τύπου που θα βασίζεται σε εναρμονισμένα πρότυπα ή/και προδιαγραφές. Για τον σκοπό αυτό εκδόθηκε η οδηγία 91/263/ΕΟΚ. Η οδηγία ακολουθεί τον τύπο των οδηγιών "νέας προσέγγισης"1. Καθορίζεται κατάλογος βασικών απαιτήσεων και ανατίθεται σε φορείς τυποποίησης το καθήκον σύνταξης των τεχνικών προδιαγραφών, βάσει εντολών που εκδίδει η Επιτροπή. Οι εν λόγω τεχνικές προδιαγραφές που, συνήθως, αποτελούν προϊόν επεξεργασίας του ETSI (ευρωπαϊκού ινστιτούτου τηλεπικοινωνιακών προτύπων), έχουν τη μορφή τεχνικής βάσης για κανονισμούς (TBR). Εναλλακτικώς, για τον προσδιορισμό των βασικών απαιτήσεων μπορούν να χρησιμοποιηθούν ευρωπαϊκά τηλεπικοινωνιακά πρότυπα (ETS), τα οποία καθίστανται εναρμονισμένα πρότυπα, υπό την έννοια των οδηγιών 91/263/ΕΟΚ και 93/97/ΕΟΚ. Ταυτόχρονα, απαιτείται αναγνώριση εκ μέρους των εθνικών αρχών ότι προϊόντα που κατασκευάζονται σε συμμόρφωση με τα εναρμονισμένα πρότυπα θεωρείται ότι πληρούν τις "βασικές απαιτήσεις" που ορίζονται στην οδηγία. Ως συνέπειατης διαδικασίας αξιολόγησης της συμμόρφωσης μπορούν τα προϊόντα που καλύπτουν τις απαιτήσεις της οδηγίας να φέρουν το σήμα CE και να κυκλοφορούν ελεύθερα στην ΕΕ. Οι διατάξεις της οδηγίας 91/263/ΕΟΚ αποκλίνουν, ωστόσο, σε ορισμένα σημεία, από τον τύπο της νέας προσέγγισης. Σύμφωνα με το άρθρο 6 της οδηγίας, εναρμονισμένα πρότυπα που καλύπτουν τις βασικές απαιτήσεις2 (γ), (δ), (ε), (στ) 1 2 Οι θεμελιώδεις αρχές της εν λόγω νέας προσέγγισης καθορίσθηκαν στο ψήφισμα 85/C 136/01 του Συμβουλίου της 7ης Μαΐου 1985 (ΕΕ αριθ. C 136 της 4ης Ιουνίου 1985) και μπορούν να συνοψισθούν ως εξής: η νομοθετική εναρμόνιση περιορίζεται στην έγκριση των βασικών απαιτήσεων ασφαλείας (ή άλλων απαιτήσεων γενικού συμφέροντος). το καθήκον σύνταξης των τεχνικών προδιαγραφών ανατίθεται σε οργανισμούς με αρμοδιότητα στο πεδίο της τυποποίησης. οι εθνικές αρχές είναι ταυτόχρονα υποχρεωμένες να αναγνωρίζουν ότι προϊόντα που κατασκευάζονται σε συμμόρωση με εναρμονισμέναπρότυπα θεωρείται ότι καλύπτουν τις "βασικές απαιτήσεις" που καθορίζονται από την οδηγία. Στο άρθρο 4 της οδηγίας 91 /263 αναφέρεται ότι "ο τερματικός εξοπλισμός θα πρέπει να πληροί τις ακόλουθες βασικές απαιτήσεις: α) την ασφάλεια των χρηστών, εφόσον η απαίτηση αυτή δεν καλύπτεται από την οδηγία 73/23/EOK· β) την ασφάλειατου προσωπικού των οργανισμώνπουεκμεταλλεύονταιτα δημόσια δικτυατηλεπικοινωνιων, εφόσον η απαίτηση αυτή δεν καλύπτεται από την οδηγία 73/23/ΕΟΚ· γ) απαιτήσεις ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας, εφόσον αφορούν ειδικά τους τερματικούς εξοπλισμούς· δ) την προστασία του δημόσιου δικτύου τηλεπικοινωνιών από βλάβες· ε) την αποτελεσματική χρησιμοποίηση του φάσματος των ραδιοσυχνοτήτων, όπου αυτή χρειάζεται- στ) τη διασύνδεση του τερματικού εξοπλισμού με εξοπλισμούς του δημόσιου τηλεπικοινωνιακού δικτύου, με σκοπό την εγκατάσταση, την τροποποίηση, τη διατήρηση και την οριστική διακοπή πραγματική ή πλασματικών συνδέσεων- ζ) τη διασυνεργασία τερματικών εξοπλισμών μέσω του δημόσιου τηλεπικοινωνιακού δικτύου, σε αιτιολογημένες περιπτώσεις. και (ζ) μετατρέπονται σε κοινούς τεχνικούς κανόνες (CTR), η συμμόρφωση με τους οποίους είναι υποχρεωτική. Η εν λόγω απόκλιση οφείλεται στο γεγονός ότι δεν είναι εν γένει δυνατή η συμμόρφωση με τις απαιτήσεις διασυνεργασίας για πρόσβαση ή/και για διατερματικές επικοινωνίες παρά μόνο με την εφαρμογή ενιαίων τεχνικών λύσεων. 2. 1 Η έγκριση των CTR Για την έγκριση ενός CTR η Επιτροπή υποβάλλει στην επιτροπή έγκρισης τερματικού εξοπλισμού (ACTE) δήλωση σχετικά με το πεδίο εφαρμογής όσον αφορά την ανάπτυξη CTR για προσδιορισμένο τύπο τερματικού εξοπλισμού. Η εν λόγω δήλωση συντάσσεται έπειτα από πρόσθετη διαβούλευση με την επιτροπή εφαρμογής τηλεπικοινωνιακών κανονισμών (TRAC). Σύμφωνα με το άρθρο 148, παράγραφος 2 της συνθήκης ζητείται η γνώμη της ACTE ως προς το εν λόγω σχέδιο δήλωσης σχετικά με το πεδίο εφαρμογής. Η Επιτροπή απευθύνει επίσημη εντολή στους αναγνωρισμένους φορείς τυποποίησης ETSI/CEN/CENELEC και, στις περισσότερες περιπτώσεις, ανατίθεται στην ETSI η ανάπτυξη του αντιστοίχου εναρμονισμένου προτύπου, η λεγόμενη τεχνική βάση για κανονισμούς (TBR). Οι εντολές δύνανται στην πραγματικότητα να απευθύνονται πριν από την ολοκλήρωση της διαδικασίας διαβούλευσης επί της δήλωσης σχετικά με το πεδίο εφαρμογής για επιτάχυνση της διαδικασίας. Όταν ολοκληρωθεί, η TBR παραδίδεται στην Επιτροπή. Η TRAC συμβουλεύει την Επιτροπή σχετικά με την τεχνική καταλληλότητα της TBR. Η Επιτροπή συντάσσει στη συνέχεια σχέδιο μέτρου για CTR όπου περιλαμβάνονται οι κανονιστικές πτυχές και οι TBR. Στην πορεία αυτή πραγματοποιούνται επιπλέον διαβουλεύσεις. Ακολούθως ζητείταιη γνώμη της ACTE: εάν είναι ευνοϊκή, η Επιτροπή καθιστά την TBR υποχρεωτική μετατρέποντας τη σε CTR δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα (ΕΕ). Ο CTR καθίσταται έτσι κοινοτική νομοθεσία. Εάν η γνωμοδότηση της ACTE είναι αρνητική, ή σε περίπτωση που δεν εκφρασθεί γνώμη, η Επιτροπή υποβάλλει προς το Συμβούλιο πρόταση σχετικά με το ληπτέο μέτρο3. Οι περιπτώσεις όπου ο τερματικός εξοπλισμός εξυπηρετεί: (i) κατ'αποκλειστικότητα υπηρεσία σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία· (ϋ) υπηρεσία για την οποία το Συμβούλιο έχει αποφασίσει ότι θα πρέπει να είναι διαθέσιμη σε ολόκληρη την Κοινότητα, θεωρούνται αιτιολογημένες περιπτώσεις, και οι απαιτήσεις σχετικά με τη διασυνεργασία αυτή καθορίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 14 (αναφορά στην ACTE). Επιπλέον, έπειτα από διαβούλευση εκπροσώπων των φορέων που αναφέρονται στο άρθρο 13, παράγραφος 3, και συνεκτιμώντας δεόντως τις διαβουλεύσεις αυτές, δύναται η Επιτροπή να προτείνει ότι η εν λόγω βασική απαίτηση αναγνωρίζεται για λοιπούς τερματικούς εξοπλισμούς, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 14. 3 Άρθρο 14. 4 της οδηγίας 91/263/ΕΟΚ. Σε καμία περίπτωση, από την καθιέρωση της επιτροπής, δεν κρίθηκε απαραίτητη η παραπομπή απόφασης στο Συμβούλιο4. Η όλη διαδικασία, συμπεριλαμβανομένων των διαβουλεύσεων περιγράφεται λεπτομερέστερα στο παράρτημα 1. 2. 2 Η έως τώρα επιτευχθείσα πρόοδος Έγκριση CTR Ακολούθως περιγράφονται το καθεστώς όλων των CTR που έχουν εγκριθεί από την Επιτροπή έπειτα από σύσταση της ACTE. Το τρέχον καθεστώς όλων των CTR και των προτεινομένων CTR συνοψίζεται στον πίνακα 1. Πανευρωπαϊκές κυψελοειδείς ψηφιακές κινητές επικοινωνίες Οι TBR για την πρώτη φάση GSM5 (απαιτήσεις πρόσβασης και εφαρμογών τηλεφωνίας) εγκρίθηκαν από την Επιτροπή έπειτα από σύσταση της ACTE, τον Σεπτέμβριο του 1993. Δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα6 και τέθηκαν σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 1994. Ολοκληρώθηκε έτσι το ενδιάμεσο καθεστώς έγκρισης τύπου και η έγκριση τύπου ως προς τις CTR 5 και 9 πραγματοποιείται τώρα από σειρά κοινοποιημένων οργανισμών. Οι δοκιμές και η επακόλουθη έγκριση παρέχει τη δυνατότητα σε εξοπλισμό GSM να τίθεται στην αγορά και να λειτουργεί σε οποιοδήποτε κράτος μέλος ή χώρα της ΕΖΕΣ. Ψηφιακό δίκτυο ενοποιημένων υπηρεσιών (ISDN), πρόσβαση και τηλεφωνία - CTR 3, 4 και 8 Όπως απαιτείται από την οδηγία για τον τηλεπικοινωνιακό τερματικό εξοπλισμό (91/263/ΕΟΚ), καταρτίζονται επί του παρόντος η CTR 3, 4 και 8 για την αντικατάσταση των NET 3, 5 και 33 αντιστοίχως. Τα NET 3, 5 και 33 ήταν ευρωπαϊκάπρότυπαγιαβασικήπρόσβαση ISDN, πρόσβαση πρωτεύοντος ρυθμού7 και απαιτήσεις τηλεφωνίας 3. 1 kHz. Οι εν λόγω NET έχουν δημοσιευθεί από το ETSI υπό μορφή ETS και έχουν αναφερθεί στην Επίσημη Εφημερίδα, σύμφωνα με τις διατάξεις της οδηγίας τερματικού εξοπλισμού πρώτης φάσης (86/361/ΕΟΚ). Μετά την εναρκτήρια συνεδρίαση, τον Ιούλιο του 1991, έλαβαν χώρα συνολικά 27 συνεδριάσεις: Σεπτέμβριος, Οκτώβριος, Δεκέμβριος 1991, Ιανουάριος, Φεβρουάριος, Απρίλιος, Μάιος, Ιούνιος, Σεπτέμβριος, Οκτώβριος, Νοέμβριος, Δεκέμβριος 1992, Ιανουάριος, Μάρτιος, Απρίλιος, Μάιος, Ιούνιος, Σεπτέμβριος, Οκτώβριος, Δεκέμβριος 1993, Φεβρουάριος, Απρίλιος, Μάιος, Ιούνιος, Σεπτέμβριος και Νοέμβριος 1994. Η πρώτη φάση GSM καλύπτει πλήρη έγκριση τύπου της αρχικής προδιαγραφής, ενώ η δεύτερη φάση GSM καλύπτει νέαχαρακτηριστικά,όπως κωδικοαποκωδικοποιητές φωνής 12,5 kHz και βελτιωμένες συμπληρωματικές υπηρεσίες. Απόφαση 94/11/EOK της Επιτροπής, ΕΕ αριθ. L 8, 12. 1. 94, σ. 20 και απόφαση 94/12/ΕΟΚτης Επιτροπής, ΕΕαριθ. L8, 12. 1. 94, σ. 23. Η βασική πρόσβαση ISDN παρέχει δύο επικοινωνιακά κανάλια 64kb/s και ένα κανάλι ελέγχου 16kb/s. Η πρόσβαση πρωτεύοντος ρυθμού παρέχει τριάντα κανάλια επικοινωνίας 64kb/s και ένα ελέγχου, 64kb/s. Στις υπηρεσίες της Επιτροπής κατέστη σαφές ότι θα υπήρχε σημαντική καθυστέρηση ως προς τις προβλεπόμενες ημερομηνίες για την ανάπτυξη των CTR 3 και 4. Παρά την πρόσθετη χρηματοδότηση του ETSI δεν προβλεπόταν παρά μικρή εξοικονόμηση χρόνου. Για τον λόγο αυτό εγκρίθηκε η ακόλουθη προσέγγιση, λόγω της επείγουσας ανάγκης να διατεθεί στην αγορά το EURO ISDN και να εξασφαλισθεί η επιτυχής διάθεσης του. Η μέθοδος συνίστατο στην επαναξιολόγηση των NET 3 και NET 5, στον περιορισμό των απαιτήσεων στις απολύτως αντιστοιχούσες με τις βασικές απαιτήσεις της οδηγίας 91 /263/ΕΟΚτου Συμβουλίου καθώς και σε παραπομπές στις σειρές δοκιμών που είχαν αναπτυχθεί προσφάτως. Στόχος των καταλόγων παραπομπών είναι η καθιέρωση τεκμηρίου συμμόρφωσης με τις κατάλληλες βασικές απαιτήσεις. Η Επιτροπή ήταν επομένως σε θέση να υποβάλει σχέδια μέτρων στην ACTE σχετικά με τη βασική πρόσβαση και την πρόσβαση πρωτεύοντος ρυθμού στο EURO ISDN. Τον Απρίλιο του 1994 εκδόθηκε ευνοϊκή γνωμοδότηση. Οι δύο αποφάσεις της Επιτροπής, αποκαλούμενες κοινώς μεταβατικά μέτρα, δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα τον Δεκέμβριο του 1994. Σημειώνεται ότι η Γαλλία και η Γερμανία διαθέτουν επιπλέον απαιτήσεις, πλέον των μεταβατικών μέτρων. Έχει συμφωνηθεί απλουστευμένη διοικητική διαδικασία, περιλαμβανομένων διατάξεων αμοιβαίας αναγνώρισης, ώστε να λαμβάνεται υπόψη οι "τριγωνικές" αυτές απαιτήσεις. Σχέδιο μέτρο που αφορά την τηλεφωνία ISDN υποβλήθηκε στην ACTE και θετική γνωμοδότηση εκδόθηκε τον Σεπτέμβριο του 1994. Ψηφιακή ευρωπαϊκή ασύρματη τηλεφωνία (DECT), CTR 6, 10 και 11 Τα σχέδια μέτρων για απαιτήσεις πρόσβασης DECT και απαιτήσεις εφαρμογών τηλεφωνίας DECT υποβηθηκαν στην ACTE τον Δεκεμβριοτου 1993. Δόθηκε θετική γνωμοδότηση και οι δύο αυτοί CTR δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφηερίδα τον Ιούλιο του 1994. Τα χαρακτηριστικά δημόσιας πρόσβασης DECT ήταν έτοιμα προς υποβολή στην ACTE υπό την τελική μορφή ενός σχεδίου μέτρου, τον Σεπτέμβριο του 1994. Η γνωμοδότηση της ACTE ήταν θετική. Κατά τη συνεδρίαση του Ιουνίου της ACTE συμφωνήθηκε η επέκταση του πεδίου εφαρμογής των CTR 6 και 10 ώστε να συμπεριληφθούν και οι επαναλήπτες DECT. Δημόσιο επίγειο ευρωπαϊκό σύστημα ραδιομηνυμάτων (ERMES), CTR 7 Η TBR-της ETSI για το ERMES είναι ήδη από καιρού έτοιμη. Θεωρήθηκε, ωστόσο, από κανονιστική σκοπιά, ότι οι βασικές απαιτήσεις που επρόκειτο να εξετασθούν υπερέβαιναν τα απαιτούμενα για τύπο απλού τερματικού δέκτη. Έπειτα από διαβουλεύσεις με τους επικεφαλής των αντιπροσωπειών της ACTE, η Επιτροπή ήταν σε θέση να προτείνει σχέδιο μέτρων για το ERMES που εγκρίθηκε τον Αύγουστο του 1995. ΜισθωμένεςγραμμέςΟΝΡ, 2048 Kbit/s και 64 Kbti/s, CTR 12 και 14 Το σχέδιο μέτρων για μισθωμένες γραμμές ON Ρ 2048kbit/sec έλαβε θετική γνωμοδότηση της ACTE τον Δεκέμβριο του 1993. Ο αντίστοιχος CTR, CTR 12 δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο του 1994. Το σχέδιο μέτρων για μισθωμένες γραμμές ON Ρ 64 Kbit/sec έλαβε θετική γνωμοδότησης της ACTE τον Απρίλιο του 1994 και εγκρίθηκε τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους. 10 Προτεινόμενοι CTR Δώδεκα περατέρω σχέδια CTR βρίσκονται στο στάδιο της προετοιμασίας. Η ACTE έχει γνωμοδοτήσεις θετικά για τις δηλώσεις ως προς το πεδίο εφαρμογής τους και έχουν απευθυνθεί οι εντολές στο ETSI- τα σχέδια CTR είναι τα εξής: Πανευρωπαϊκές κυψελωτές ψηφιακές κινητές επικοινωνίες Για την επιτάχυνση των εγκρίσεων τύπου τερματικών της δεύτερης φάσης GSM, οι υπηρεσίες της Επιτροπής έχουν ήδη καταρτίσει σχέδια μέτρων για τους CTR 19 και 20 και έχουν συμβουλευθεί σχετικά την ACTE. Μόλις ετοιμασθούν τα σχετικά εναρμονισμένα πρότυπα/TBR 19 και 20, θα ζητηθεί η επίσημη γνωμοδότηση της ACTE. Πρόσβαση δικτύου Χ. 21, CTR 1 Ίο ETSI ψήφισε τον Ιούλιο του 1995 την TBR. Η ACTE διατύπωσε θετική γνωμοδότηση επί του σχεδίου μέτρου τον Σεπτέμβριο του 1995. Συμφωνήθηκε ότι στο CTR θα περιληφθεί μόνο το στρώμα 1. Τα στρώματα 2 και 3 θεωρούνται εναρμονισμένα πρότυπα. Πρόσβαση δικτύου Χ. 25, CTR 2 Όπως και στην περίπτωση του Χ. 21 παραπάνω, συμφωνήθηκε ότι στο CTR θα περιληφθεί μόνο το στρώμα 1. Τα στρώματα 2 και 3 θεωρούνται εναρμονισμένα πρότυπα. Η φάση της δημόσιας κρίσης έχει ολοκληρωθεί. Το σχέδιο μέτρου πρόκειται κατά συνέπεια να υποβληθεί στην ACTE εντός του 1995. Βασική πρόσβαση και πρόσβαση πρωτεύοντος ρυθμού στο EURO ISDN CTR 3 και 4 Όπως προαναφέρθηκε, οι εν λόγω CTR θα αντικαταστήσουν τους τρέχοντες CTR 3 και CTR 4 (μεταβατικά μέτρα). Αναμενόμενη ημερομηνία θέσεως σε ισχύ τους είναι το 1996, πριν από την λήξη ισχύος των μεταβατικών μέτρων (Νοέμβριος 1996). Έχει συμφωνηθεί δήλωση για το πεδίο εφαρμογής της πρόσβασης κομιστικής υπηρεσίας πακετομεταγωγής τόσο για τον βασικό όσο και για τον τρέχοντα ρυθμό. Δομημένεςμισθωμένεςγραμμές ΟΝΡ 2 Mbit/sec, CTR 13 Η TBR βρίσκεται επί του παρόντος στη φάση δημόσιας κρίσης και το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας του ETSI αναμένεται πριν από τα τέλη του 1995. Το σχέδιο μέτρου θα έχει μεγάλη ομοιότητα με το κείμενο των ήδη εγκεκριμένων CTR για ΟΝΡ. 11 Μη φωνητικές συνάψεις PSTN, CTR 21 Ο CTR για μη φωνητικές συνάψεις PSTN αποσκοπεί στη ρύθμιση των βασικών απαιτήσεων για μη φωνητικές αναλογικές συνάψεις με το δημόσιο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο. Θα περιλαμβάνει ιδίως διαποδιαμορφωτές (modem). Πρόκειται για σημαντικό πρόβλημα βιομηχανία τηλεπικοινωνιακών τερματικών. Επί του παρόντος υφίσταται σειρά καθεστώτων εθνικών εγκρίσεων για τη δοκιμή διαποδιαμορφωτών και λοιπών μη φωνητικών συνάψεων PSTN σε κάθε κράτος μέλος. Πρόκειται για χρονοβόρα και δαπανηρή διαδικασία για τους κατασκευαστές και τους διανομείς. ευρωπαϊκή την για Ωστόσο, διαποδιαμορφωτές από αγορές εκτός της ευρωπαϊκής συνδέονται σε όλα τα αναλογικά δίκτυα που υφίστανται σήμερα στα κράτη μέλη. Πολλοί από αυτούς προέρχονται από τις ΗΠΑ. Το γεγονός αυτό έχει δημιουργήσει "γκρίζα" (αφανή) αγορά στις εν λόγω μη φωνητικές συνάψεις που μπορούν να συνδεθούν με το δίκτυο χωρίς έγκριση της διάθεσης τους στην αγορά ή σύνδεση στα κράτη μέλη. Έχει καταρτισθεί σχέδιο δήλωσης ως προς το πεδίο εφαρμογής, για την οποία η ACTE έχει διατυπώσει θετική γνωμοδότηση, ενώ ταυτόχρονα έχει απευθυνθεί εντολή στο ETSI. Οι εργασίες τυποποίησης βρίσκονται εν εξελίξει και η φάση δημόσιας κρίσης θα ολοκληρωθεί για την TBR έως τον Νοέμβριο του 1995. Επίγεια συστήματα τηλεφωνίας εν πτήσει (TFTS) Ο CTR για TFTS θα εναρμονίσει αερόφερτο τερματικό εξοπλισμό με τον οποίο θα παρέχει τη δυνατότητα σε επιβάτες εμπορικών αερογραμμών να έχουν πρόσβαση στα δημόσια τηλεπικοινωνιακά δίκτυα. Η ευρωπαϊκή επιτροπή ραδιοεπικοινωνιών (ERC) έχει κατανείμει τις ζώνες 1670-1675 MHz και 1800-1805 MHz για την υπηρεσία αυτή. Ενδεχομένως θα απαιτηθεί πρόσθετη έγκριση ή διαδικασίες πιστοποίησης για ολοκλήρωση του προτεινόμενου CTR, ώστε να εξασφαλισθεί η συμμόρφωση του εξοπλισμού με τα γενικά χαρακτηριστικά ασφαλείας του αεροσκάφους. Τα χαρακτηριστικά αυτά υπάγονται στη δικαιοδοσία των αρχών πολιτικής αεροπορίας. Η δήλωση σχετικά με το πεδίο εφαρμογής των TFTS έχει ήδη ολοκληρωθεί. Η εντολή έχει δοθεί στο ETSI. Οι εργασίες τυποποίησης βρίσκονται εν εξελίξει και το σχέδιο TBR αναμένεται να τεθεί σε δημόσια κρίση έως τον Φεβρουάριο του 1996. Δισύρματες και τετρασύρματες αναλογικές μισθωμένες γραμμές ΟΝΡ, CTR 15 και 17 Οι δύο αυτοί CTR που αφορούν μισθωμένες γραμμές ΟΝΡ διαθέτουν ήδη δήλωση ως προς το πεδίο εφαρμογής, οι εντολές έχουν ανατεθεί στην ETSI και το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας αναμένεται τον Δεκέμβριο του 1995. Γενικά χαρακτηριστικά πρόσβασης DECT, CTR 22 Για την περαιτέρω βελτίωση της δυνατότητας σύνδεσης του DECT με διάφορα δίκτυα πρέπει να διευρυνθούν τα ισχύοντα χαρακτηριστικά δημόσας πρόσβασης. Για τον σκοπό αυτόν έχει ολοκληρωθεί δήλωση σχετικά με το πεδίο εφαρμογής όπου καθορίζονται οι απαιτήσεις για χαρακτηριστικά γενικής πρόσβασης. Έχει δοθεί εντολή στο ETSI, οι εργασίες τυποποίησης βρίσκονται εν εξελίξει και η 12 ολοκλήρωση της διαδικασίας ψηφοφορίας του ETSI αναμένεται τον Μάρτιο του1996. Διευρωπαϊκές ζευκτικοποιημένες ραδιοεπικοινωνίες (TETRA) Πρόκειται για τεχνολογία για ιδιωτικές κινητές ραδιοεπικοινωνίες (PMR) που επιτρέπουν επικοινωνία ομιλία και δεδομένων σε κλειστή ομάδα χρηστών και θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για σύνδεση με το δημόσιο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο. Το σύστημα αυτό μπορεί εν προκειμένου να αποτελέσει τη βάση διευρωπαϊκού δικτύου που θα περιλαμβάνει διεθνείς συμφωνίες περί αγωγής μεταξύ των εθνικών οργανισμών δημόσιας ασφάλειας. Οι αστυνομικές υπηρεσίες εξετάζουν, επί παραδείγματι, το ενδεχόμενο να βασίσουν τα επικοινωνιακά τους συστήματα στις αρχές που καθορίζονται στα σχετικά πρότυπα των TETRA. Αντιμετωπίζονται επίσης προβλήματα όσον αφορά την εναρμόνιση των ζωνών συχνοτήτων που θα χρησιμοποιηθούν στο σύστημα αυτό. Τούτο οφείλεται στο γεγονός ότι οι πλέον κατάλληλες ζώνες για TETRA είναι επί του παρόντος κατειλημμένες για στρατιωτικές και αστυνομικές εφαρμογές στα κράτη μέλη της ΕΕ. Διεξάγονται συζητήσεις με τις αρμόδιες αρχές με στόχο την ελευθέρωση των ζωνών αυτών για πολιτικές (εμπορικές) εφαρμογές. Υπάρχει συμφωνία επί της δήλωσης για το πεδίο εφαρμογής, με την οποία ζητείται από ETSI να προβεί στην επεξεργασία των απαιτήσεων για υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης του TETRA, λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω αναφερόμενα θέματα και με την επιφύλαξη της δυνατότητας εφαρμογής της οδηγίας 91/263/ΕΟΚ για αυτήν την κατηγορία εξοπλισμού. Ψηφιακό κυψελοειδές σύστημα (DCS 1800) Το ψηφιακό κυψελοειδές σύστημα αποτελεί κατ'ουσιαν τροποποίηση της προδιαγραφής GSM που επιτρέπει τη λειτουργία στη ζώνη των 1800 MHz. Η μικρότερη ενέργεια που απαιτείται και η χρήση συχνοτήτων υψηλών ζωνών συνεπάγονται μικρή κάλυψη, υποστηρίζουν όμως μεγαλύτερη πυκνότητα κίνησης. Το ETSI έχει ήδη αναπτύξει πρότυπα για συστήματα και τερματικά DCS. Τα συστήματα DCS είναι επίσης ευρύτερα γνωστά ως δικτύο προσωπικών επικοινωνιών (PCN). Έχουν συμφωνηθεί δηλώσεις για το πεδίο εφαρμογής όσον αφορά την πρόσβαση και την τηλεφωνία DCS 1800. Έχουν εντοπισθείπροβλήματα στην εναρμόνιση των ζωνών συχνοτήτων που θα χρησιμοποιηθούν από το σύστημα, εξαιτίας της σημερινής χρησιμοποίησης των κατανεμημένων ζωνών από μη δημόσιες υπηρεσίες. Δύο σχέδια μέτρων βρίσκονται επί του παρόντος σε φάση κατάρτισης, όπου θα ληφθεί δεόντως υπόψη το θέμα αυτό. Πρόσβαση DECT/GSM Στη συνεδρίαση του Ιουνίου της ACTE συμφωνήθηκε δήλωση ως προς το πεδίο εφαρμογής για εξοπλισμό που χρησιμοποιεί συχνότητες καιπρωτοκολλα DECT για πρόσβαση στο δίκτυο GSM. 13 Επίγειοι δορυφορικοί σταθμοί Κατά τη συνεδρίαση του Ιουνίου της ACTE συμφωνήθηκαν δηλώσεις ως προς πεδίο εφαρμογής για τις ακόλουθες κατηγορίες επιγείων σταθμών δορυφορικών επικοινωνιών: Επίγειοι κινητοί δορυφορικοί σταθμοί χαμηλού ρυθμού δεδομένων, ζώνες L. Επίγειοι δορυφορικοί σταθμοί TVRO, ζώνες Ku. Επίγειοι δορυφορικοί VSAT, ζώνες Ku. Κινητοί επίγειοι δορυφορικοί σταθμοί ζώνες Ku. Φορητοί επίγειοι δορυφορικοί σταθμοί συλλογής ειδήσεων, ζώνης Ku. Φωνητική πρόσβαση PSTN και αναλογική τηλεφωνία με τερματικά χειροσυσκευής Η αγορά για αναλογικό τερματικό εξοπλισμό PSTN καταλαμβάνει ακόμα το μεγαλύτερο τμήμα των συνολικών πωλήσεων τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού. Παρά την ταχεία εισαγωγή νεότερων τεχνολογιών αναμένεται ότι η κατάσταση αυτή δεν θα μεταβληθεί για αρκετά έτη. Η εγχώρια αγορά χρηστών αναλογικού εξοπλισμού συνεχίζει να επεκτείνεται με τη χρήση δεύτερου και τρίτου σταθερού τηλεφώνου ή με ασυρματικές τεχνολογίες. Η επιχειρηματική αγορά βρίσκεται επίσης σε φάση επέκτασης. Επιπλέον, η διάρκεια ζωής του αναλογικού εξοπλισμού έχει περιοριστεί εντυπωσιακά με την ανάπτυξη νέων χαρακτηριστικών για τα οποία απαιτούνται νέοι τύποι. Όλοι οι παραπάνω λόγοι συνεπάγονται συνεχή ανάγκη εγκρίσεων για αναλογικά τερματικά. Πέραν των άμεσων αναγκών της αγοράς, η ελευθέρωση της υπηρεσίας φωνητικής τηλεφωνίας καθώς και η ελευθέρωση της τηλεπικοινωνιακής υποδομής προβλέπεται για το 1998 και εφεξής. Το ρυθμιστικό πλαίσιο για το περιβάλλον μετά το 1998 βρίσκεται σε φάση εξέλιξης, ήδη όμως είναι σαφές ότι η έννοια της καθολικής υπηρεσίας είναι νευραλγικής σημασίας και ότι ο καθορισμός της καθολικής υπηρεσίας θα περιλαμβάνει, κατ'ελάχιστον, την καθολική υπηρεσία φωνητικής τηλεφωνίας. Ταυτόχρονα, ως ενθαρρυντικό στοιχείο ανταγωνισμού για υπηρεσίες και υποδομή, θα πρέπει να διασφαλισθούν με προσοχή οι στόχοι εναρμόνισης στην αγορά τερματικού εξοπλισμού. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Σεπτεμβρίου της ACTE δόθηκε θετική γνωμοδότηση για τις δηλώσεις ως προς το πεδίο εφαρμογής για φωνητική πρόσβαση PSTN και αναλογική τηλεφωνία με χειροσυσκευές. To ETSI δεν έχει ακόμα προβεί σε εκτιμήσεις ως προς τον απαιτούμενο χρόνο για ολοκλήρωση της διαδικασίας. Ο πίνακας 1 παρέχει εποπτεία των CTR που έχουν εγκριθεί ή βρίσκονται σε φάση εξέλιξης. Στο παράρτημα 4 δίδονται οι σχετικές παραπομπές στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. 14 ΠΙΝΑΚΑΣ 1: ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ CTR ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΓΚΡΙΘΕΙ Ή ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΦΑΣΗ ΕΞΕΛΙΞΗΣ Αριθ. CTR Αντίστοιχο NET (εάν υφίσταται) Πεδίο εναρμόνισης Ημερομηνία έγκρισης μέτρων CTR CTR 1 ΝΕΤ1 Πρόσβαση δικτύου χ. 21 CTR2 NET 2 Πρόσβαση δικτύου χ. 25 CTR3 NET 3 Βασική πρόσβαση ISDN (μεταβατικό μέτρο) CTR4 NET 5 Πρόσβαση πρωτεύοντος ρυθμού ISDN (μεταβατικό μέτρο) CTR5 NET 10 Απαιτήσεις πρόσβασης GSM (φάση 1 ) CTR6 CTR7 - - Απαιτήσεις πρόσβασης DECT Πρόσβαση μόνο λήψης ERMES CTR8 NET 33 Ψηφιακή τηλεφωνία μέσω ISDN CTR9 CTR 10 CTR 11 CTR 12 CTR 13 CTR 14 CTR 15 CTR 17 CTR 19 CTR20 CTR21 - - - - - - - - - - - Απαιτήσεις σύνδεσης τηλεφωνίας GSM (φάση 1) Απαιτήσεις τερματικών τηλεφωνίας DECT χαρακτηριστικά δημόσιας πρόσβασης (PAP) DECT Μισθωμένες γραμμές ΟΝΡ: 2048 Kbit/s, αδόμητη μετάδοση Μισθωμένες γραμμές ΟΝΡ: 2048 Kbit/s, δομημένη μετάδοση Μισθωμένες γραμμέςΟΝΡ: 64 Kbit/s Μισθωμένες γραμμές ΟΝΡ : συνήθως και ειδικής ποιότητας φωνής - δισύρματοι Μισθωμένες γραμμές ΟΝΡ: συνήθως και ειδικής ποιότητας φωνής - τετρασυρματοι Απαιτήσεις πρόσβασης GSM (φάση 2) Απαιτήσεις σύνδεσης τηλεφωνίας GSM (φάση 2) Διφωνητική πρόσβαση αναλογικού PSTN 15 αναμένεται 12/95 αναμένεται 12/95 εγκρίθηκε 20/12/94 εγκρίθηκε 20/12/94 εγκρίθηκε 21/01/94 εγκρίθηκε 29/07/94 εγκρίθηκε 02/08/95 αναμένεται 11/95 εγκρίθηκε 12/01/94 εγκρίθηκε 29/07/94 αναμένεται 11/95 εγκρίθηκε 29/07/94 αναμένεται 03/96 εγκρίθηκε 29/12/94 αναμένεται 04/96 αναμένεται 04/96 αναμένεται 06/96 αναμένεται 06/96 αναμένεται 08/96 Αριθ. CTR CTR 22 CTR 23 CTR 24 CTR 25 CTR 26 CTR 27 CTR 28 CTR 29 CTR 30 CTR 35 CTR 36 Αντίστοιχο NET (εάν υφίσταται) Πεδίο εναρμόνισης Γενικά χαρακτηριστικά πρόσβασης DECT TFTS Μισθωμένες γραμμές D34U/D34S Μισθωμένες γραμμές D140U/S Κινητοί επίγειοι σταθμοί χαμηλού ρυθμού δεδομένων, ζώνης L Επίγειοι σταθμοί ζώνης Ku VSAT, ζώνης Ku TVRO, ζώνης Ku SNG, ζώνης Ku "Πρόσβαση έκτακτης ανάγκης" TETRA Ραδιοεπικοινωνία DECT/GSM Ημερομηνία έγκρισης μέτρων CTR αναμένεται 07/96 αναμένεται 03/97 αναμένεται 09/96 αναμένεται 09/96 αναμένεται 10/97 αναμένεται 10/97 αναμένεται 10/97 αναμένεται 10/97 αναμένεται 10/97 αναμένεται 3/98 αναμένεται 10/97 16 2. 3 Νέοι υποψήφιοι CTR Η ACTE εξετάζει την αντιμετώπιση των ακολούθων κατηγοριών τερματικών, δεν έχει όμως λάβει θέση ακόμα: Δίκτυο προσωπικών δορυφορικών επικοινωνιών(PSCN) Ο CTR για PSCN θα αφορά τερματικό εξοπλισμό που είναι σε θέση να συνδέεται με το δημόσιο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο μέσω δορυφόρων χαμηλής τροχιάς. Θεωρείται ότι θα αποτελέσει σημαντική αγορά για την μελλοντική κινητή τηλεφωνία και εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας για τον εξοπλισμό επιγείων σταθμών δορυφορικών επικοινωνιών, επομένως και στο καθεστώς CTR. Έχει ανατεθεί εντολή στο ETSI. Με την εν λόγω εντολή τυποποίησης (Μ/057) ζητείται η θέσπιση εναρμονισμένου προτύπου έως τα τέλη του 1995. Τερματικά για άτομα με ειδικές ανάγκες Οι ρυθμιστικές αρχές αναγνωρίζουν αυξανόμενη ευαισθητοποίηση για το γεγονός ότι οι ηλικιωμένοι και τα άτομα με τις ειδικές ανάγκες δικαιούνται να αναμένουν το ίδιο επίπεδο υπηρεσιών και πρόσβασης όπως ολόκληρο το κοινό. Τα αριθμητικά μεγέθη των κατηγοριών αυτών αναφέρονται στο παράρτημα 2. Η Επιτροπή υπέβαλε, κατά συνέπεια, σειρά προτάσεων κατά τις πρόσφατες συνεδριάσειςτης ACTE και αποφασίσθηκε ναπραγματοποιηθείειςβάθοςανάλυση για τις ανάγκες της κοινωνικής αυτής ομάδας καθώς και για το βαθμό δυνατής κάλυψης τους στο πλαίσιο του τρέχοντος νομοθετικού πλαισίου για εγκρίσεις τύπου. Δεν είναι ακόμα γνωστό εάν θα επιτευχθεί η έκδοση δήλωσης σχετικά με το πεδίο εφαρμογής για CTR. DECT Εξετάζεται η ανάγκη έκδοσης δηλώσεων σχετικά με το πεδίο εφαρμογής για CTR σχετικά με DECT/GSM διπλής λειτουργίας και χαρακτηριστικών DECT/ISDN. 2. 4 Κάλυψη της αγοράς Δεν υπάρχει ακόμα ενιαία αγορά για τα εξής, υψηλής αξίας, τμήματα της αγοράς τερματικού εξοπλισμού: Απλές τηλεφωνικές συσκευές Πληκτροσυστήματα - PABX Ιδιωτικά δίκτυα (εκτός μισθωμένων γραμμών) 17 2. 5 Διαδικασίες εκτίμησης της συμμόρφωσης Σύμφωνα με το άρθρο 3 της οδηγίας 91/263/ΕΟΚ, ο τερματικός εξοπλισμός μπορεί να διατεθεί στην αγορά και να τεθεί σε λειτουργία μόνο εάν συμμορφούται προς τις απαιτήσεις που καθορίζει η οδηγία. Η επαλήθευση της συμμόρφωσης του εξοπλισμού προς τις εν λόγω απαιτήσεις ελέγχεται κατά τη διάρκεια των διαδικασιών αξιολόγησης της πιστότητας. Οι διαδικασίες για την αξιολόγηση της πιστότητας χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο της συμμόρφωσης του εξοπλισμού προς τις βασικές απαιτήσεις της οδηγίας. Αποτελεί ευθύνη του κατασκευαστή η έκδοση πιστοποίησης και έγκρισης πριν από την τοποθέτηση του σήματος CE και την επακόλουθη διάθεση του προϊόντος στην αγορά. Βάσει της οδηγίας 91/263/ΕΟΚ, μπορεί ο κατασκευστής να επιλέξει μεταξύ διαφόρων διαδικασιών για την αξιολόγηση της πιστότητας, κάθε μία από τις οποίες επαρκεί για την έκδοση έγκρισης του εξοπλισμού για διάθεση στην ευρωπαϊκή αγορά, και η οποία επιτρέπει στον κατασκευαστή να τοποθετεί το σήμα CE. • η διαδικασία πλήρους εξασφάλισης της ποιότητας (ενότητα Η), με την οποία ο κατασκευαστής που εκμεταλλεύεται εγκεκριμένο σύστημα ποιότητας, το οποίο υπόκειται σε επιτήρηση από κοινοποιημένο φορέα, έχει τη δυνατότητα να πιστοποιήσει ότι τα εν λόγω προϊόντα ικανοποιούν τις απαιτήσεις της εκάστοτε ισχύουσας οδηγίας. • η διαδικασία εξέτασης τύπου (ενότητα Β), με την οποία ο κατασκευαστής ζητά από κοινοποιημένο φορέα να βεβαιώσει ότι ένα δείγμα ανταποκρίνεται στις διατάξεις της εκάστοτε ισχύουσας οδηγίας και να εκδώσει το σχετικό πιστοποιητικό εξέτασης τύπου ΕΚ. Έπειτα από την έκδοση του πιστοποιητικού, ο κατασκευαστής έχει δύο επιλογές: ΐ. ϋ. την έκδοση δήλωσης πιστότητας τύπου (ενότητα C), υπαγόμενη σε έλεγχο από κοινοποιημένο φορέα βάσει τυχαίων ελέγχων προϊόντος, ή την εφαρμογή προγράμματος εξασφάλισης της ποιότητας για ένα προϊόν (ενότητα D), βάσει επιτήρησης από κοινοποιημένο φορέα και την εξασφάλιση, σε γραπτή δήλωση πιστότητας τύπου, ότι τα εν λόγω προϊόντα συμμορφούνται προς τον τύπο, όπως περιγράφεται στην εξέταση τύπου ΕΚ. Έπειτα από την ολοκλήρωση των παραπάνω αναφερόμενων διαδικασιών, οι κοινοποιημένοι οργανισμοί εκδίδουν διοικητική έγκριση για τη σύνδεση του εκάστοτε τερματικού εξοπλισμού με το δημόσιο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο. Βάσει της απόφασης 93/465/ΕΟΚ του Συμβουλίου, πρέπει το σήμα CE να τοποθετείται κατά τη διάρκεια της φάσης του ελέγχου παραγωγής. Τούτο μπορεί να συμβεί μόνο μετά την έκδοση της διοικητικής έγκρισης. Η διοικητική έγκριση συνεπάγεται ότι πρέπει να εκδίδεται από τον κοινοποιημένο φορέα που έχει επιλεγεί για τη φάση ελέγχου παραγωγής. Ο εν λόγω κοινοποιημένος φορέας είναι υπεύθυνος για την έκδοση της διοικητικής έγκρισης και είναι ο τελευταίος κατά σειρά φορέας που επεμβαίνει στη διαδικασία και του οποίου ο αριθμός αναγνώρισης χρησιμοποιείται για το σήμα CE. 18 Η περιπλοκότητα του μηχανισμού των διαδικασιών εκτίμησης της συμμόρφωσης έχει επικριθεί ως δυσανάλογη προς τον επιδιωκόμενο σκοπό. Οι διαδικασίες αυτές ήταν κατάλληλες κατά την εποχή διατύπωσης τους, ενώ η έκτοτε αλλαγή των συνθηκών θα μπορούσε σήμερα να συνεπάγεται την αναθεώρηση τους. 2. 6 Ειδικότερα για την οδηγία περί επίγειων σταθμών δορυφορικών επικοινωνιών, 93/97/ΕΟΚ Η οδηγία επίγειων δορυφορικών σταθμών επεκτείνει την οδηγία τερματικού εξοπλισμού ώστε να συμπεριληφθούν οι επίγειοι σταθμοί δορυφορικών επικοινωνιών. Σκοπός της οδηγίας είναι να καθορισθεί μηχανισμός που θα επιτρέπει την αποτελεσματική χρήση των δορυφορικών πόρων σε συνδυασμό με το φάσμα ραδιοσυχνοτήτων και την αποφυγή επιζήμιων παρεμβολών μεταξύ διαστημικών και επίγειων συστημάτων επικοινωνιών και λοιπών συστημάτων. Η εν λόγω οδηγία επικεντρώνεται κατά συνέπεια στη διαστημική διεπαφή του εξοπλισμού των επιγείων δορυφορικών σταθμών. Στην οδηγία για τους επίγειους δορυφορικούς σταθμούς καθορίζονται οι διαδικασίες έγκρισης τύπου για εξοπλισμό που μπορεί να χρησιμοποιείται είτε για απλή μετάδοση ή για μετάδοση και λήψη, ή αποκλειστικά για λήψη ραδιοεπικοινωνιακών σημάτων μέσω δορυφόρων ή άλλων διαστημικών συστημάτων. Οι εν λόγω διαδικασίες έγκρισης τύπου αποσκοπούν, στη διασφάλιση των ακόλουθων κυρίων στόχων: - - - το δημόσιο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο την αποτελεσματική χρήση του φάσματος συχνοτήτων την αποτελεσματική χρήση διαστημικών πόρων και την αποφυγή επιζήμιων παρεμβολών μεταξύ διαστημικών και επίγειωνεπικοινωνιακώνσυστημάτων και άλλων συστημάτων. Με βάση τους κύριους αυτούς στόχους, η οδηγία προβαίνει στις ακόλουθες διακρίσεις όσον αφορά τις διαδικασίες αξιολόγησης της πιστότητας στις οποίες υπάγεται ο εξοπλισμός των επίγειων δορυφορικών σταθμών: /'. Εξοπλισμός επίγειου δορυφορικού σταθμού για μετάδοση ή μετάδοση-λήψη: ο εξοπλισμός αυτός ενδέχεται να επηρεάζει τη χρήση του φάσματος συχνοτήτων και τους διαστημικούς πόρους και, κατά συνέπεια, θα πρέπει πάντοτε να υπάγεται σε έγκριση τύπου σύμφωνα με τις διαδικασίες αξιολόγησης της πιστότητας που καθορίζονται στην οδηγία 91/263/ΕΟΚ, ανεξάρτητα από τη σκοπούμενη χρήση της. Εάν, ωστόσο, δεν επιδιώκεται η σύνδεση του εξοπλισμού με το δημόσιο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο, δεν απαιτείται εφαρμογή της διαδικασίας αξιολόγησης της πιστότητας για την επίγεια διεπαφή, υπό την προϋπόθεση ότι ο κατασκευαστής ή ο προμηθευτής συμπληρώσει την κατάλληλη δήλωση σκοπούμενης χρήσης, που αναφέρεται στο άρθρο 2 της οδηγίας 91/263 και το άρθρο 11 της οδηγίας 93/97/ΕΟΚ. /'/'. Εξοπλισμός επίγειων δορυφορικών σταθμών μόνον λήψης: ο εξοπλισμός αυτός, μολονότι χρησιμοποιεί επίσης το φάσμα των συχνοτήτων και διαστημικούς πόρους, δεν διαθέτει τη δυνατότητα να επηρεάσει τη χρήση ή να προκαλέσει επιζήμιες παρεμβολές μεταξύ δορυφορικών και επίγειων επικοινωνιακών συστημάτων και άλλων συστημάτων. Κατά συνέπεια, λόγω 19 της αρχής της αναλογικότητας εν σχέσει με τη διαστημική διεπαφή του εν λόγω εξοπλισμού, επαφίεται στον κατασκευαστή να επιλέξει είτε τις κλασικές διαδικασίες εκτίμησης της συμμόρφωσης ή τις κοινοτικές εσωτερικές διαδικασίες ελέγχου παραγωγής, όπως καθορίζονται στο παράρτημα της οδηγίας 93/97/ΕΟΚ, δηλαδή απλή δήλωση κατασκευαστή. Παρόλα αυτά, η διεπαφή προς το επίγειο δίκτυο του εξοπλισμού μόνο λήψης υπάγεται στους ίδιους κανόνες όπως ο τερματικός εξοπλισμός και, κατά συνέπεια, θα πρέπει να ακολουθείται η δέουσα διαδικασία έγκρισης τύπου οποτεδήποτε επιδιώκεται η σύνδεση του με το δημόσιο δίκτυο ή να συνοδεύεται από τη δήλωση του κατασκευαστή οποτεδήποτε είναι σε θέση να συνδεθεί αλλά δεν αποσκοπείται τέτοιου είδους χρήση. 2. 7 Διευθετήσεις αμοιβαίας αναγνώρισης (MRA) Στην έβδομη αιτιολογική σκέψη της οδηγίας 91/263/ΕΟΚ δηλώνεται: ". πραγματική, συγκρίσιμη πρόσβαση των ευρωπαίων κατασκευαστώνστις αγορές τρίτων χωρών θα πρέπει να επιτευχθεί κατά προτίμηση μέσω πολυμερών διαπραγματεύσεων στο πλαίσιο της GATT, αν και διμερείς διαπραγματεύσεις μεταξύ Κοινότητας και τρίτων χωρών μπορούν επίσης να συμβάλουν στη διαδικασία αυτή. ,β Με τη δήλωσηαυτή παρέχονται οι βάσεις για διαπραγματεύσεις με τρίτες χώρες, τόσο στο πλαίσιο της GATT όσο και μεμονωμένα, ανά χώρα. Στην πορεία των εν λόγω διαπραγματεύσεων θα πρέπει η Επιτροπή να εξασφαλίσει ότι το άνοιγμα της κοινοτικής αγοράς για τερματικό εξοπλισμό δεν θα είναι μονομερές ή χωρίς πλήρη αμοιβαιότητα. Το Συμβούλιο ενέκρινε στις 21 Σεπτεμβρίου 1992 εντολή διαπραγμάτευσηςγιατην αμοιβαία αναγνώριση διαδικασιών εκτίμησης της συμμόρφωσης μεταξύ της ΕΕ και ορισμένων τρίτων χωρών. Οι MRA αναμένεται ότι θα περιλάβουν κλάδους όπως τα φαρμακευτικά υλικά, οι ιατρικές διατάξεις, χημικές ουσίες και τηλεπικοινωνίες. Τα κύρια πεδία ενδιαφέροντος στον τομέα των τηλεπικοινωνιών, πριν και κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, περιλαμβάνουν: • συμφωνία επί κλάδων που θα περιληφθούν στις MRA και ακριβής ορισμός τους· • το νομικό πλαίσιο όσον αφορά την πρόσβαση στην αγορά για κατασκευαστές από τρίτες χώρες, περιλαμβανομένων οποιωνδήποτε εμποδίων· τελωνειακών, προελεύσεως ή τεχνικής φύσεως· • διαδικασίεςεκτίμησηςτης συμμόρφωσης συμπεριλαμβανομένωνμηχανισμών, φορέων και προτύπων στις χώρες με τις οποίες γίνεται διαπραγμάτευση καθώς και τα χρησιμοποιούμενα κριτήρια για αξιολόγηση των φακέλων δοκιμών από υπηρεσιών δοκιμών σε τρίτες χώρες· • οι βασικές απαιτήσεις που διέπουν εξοπλισμό επιλέξιμο για εκτίμηση της συμμόρφωσης· 8 Οδηγία 91/263/ΕΟΚ, του Συμβουλίου, ΕΕ αριθ. L 128, 23. 5. 1991, σ 2 20 και • τους αρμόδιους φορείς για τη διατύπωση προτύπων εκτίμησης της πιστότητας. Υπάρχουν, επιπλέον διάφορα θέματα οριζόντιου χαρακτήρα που πρέπει να αντιμετωπισθούν στο πλαίσιο μιας MRA. Στα θέματα αυτά περιλαμβάνονται τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας, νομοθεσία περί ευθύνης προϊόντων (που αφορά τον κατασκευαστή, τον φορέα πιστοποίησης, την αρχή διαπίστευσης, τον εισαγωγέα και τον διανομέα) καθώς και κανόνες προελεύσεως. Η Επιτροπή άρχισε το 1994 διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, που αποτελούν τις χώρες που έχουν κατά προτεραιότητα επιλεγεί για τη σύναψη συμφωνιών αμοιβαίας αναγνώρισης με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Για κάθε μια από τις εν λόγω χώρες ο τερματικός εξοπλισμός τηλεπικοινωνιών θεωρείται τομέας προτεραιότητας. Στην περίπτωση της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας έχει σημειωθεί ενθαρρυντική πρόοδος κατά την σύνταξη του μέρους της συμφωνίας που αφορά τις τηλεπικοινωνίες. Και οι δύο χώρες αυτές είναι πρόθυμες να βασιστεί η συμφωνία σε πλήρη αμοιβαία αναγνώριση, περιλαμβανομένης και της λειτουργίας πιστοποίησης. Με τις ΗΠΑ και τον Καναδά σημειώθηκε μικρότερη πρόοδος επειδή και οι δύο αυτές χώρες προτιμούν να συνάψουν πρώτα συμφωνία περί αμοιβαίας αναγνώρισης των αποτελεσμάτων των δοκιμών. Η ευρωπαϊκή προσέγγιση επιδιώκει συμφωνία που θα βασίζεται σε πλήρη αμοιβαία αναγνώριση των δοκιμών και της πιστοποίησης. Πέραν από τη συνέχιση των συζητήσεων με τις τέσσερις πρώτες χώρες, το 1995 θα αρχίσουν διαπραγματεύσεις με την Ιαπωνία και την Ελβετία. Μια δυσχέρεια που πρέπει να ξεπερασθεί είναι ότι σημαντικό ποσοστό της ευρωπαϊκής αγοράς τηλεπικοινωνιακών τερματικών δεν έχει ακόμα εναρμονισθεί. Ιδιαίτερα παραδείγματα αποτελούν τα φωνητικά τερματικά PSTN καθώς και ορισμένες κατηγορίες ραδιοεξοπλισμού. Οι περιοχές αυτές συνεχίζουν να αποτελούν αντικείμενο εθνικών ρυθμίσεων. Σε πολλές από τις εθνικές νομοθεσίες δεν είναι επί του παρόντος δυνατή η μεταφορά εθνικών δικαιωμάτων σε τρίτη χώρα όσον αφορά τις εργασίες ενός κοινοποιημένου φορέα. 2. 8 Σχέσεις με τις χώρες ΕΖΕΣ Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει στενή συνεργασία με τις χώρες ΕΖΕΣ στις τηλεπικοινωνίες, με αποτέλεσμα την κοινοτική πολιτική για επέκταση της αγοράς της "μονοαπευθυντικής έγκρισης" (εξυπηρέτηση από ένα μόνο σημείο) ώστε να συμπεριλάβει τις χώρες ΕΖΕΣ, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ). Αντιπροσωπείες από κράτη μέλη της ΕΖΕΣ συμμετέχουν στις συνεδριάσεις της ACTE, αλλά με καθεστώς παρατηρητή και επομένως χωρίς δικαίωμα γνώμης επί των σχεδίων των μέτρων. Η γραμματεία και η εποπτεύουσα αρχή της ΕΖΕΣ εκπροσωπούνται επίσης από αντιπροσωπείες με καθεστώς 21 παρατηρητή. Η συμμετοχή αυτή της ΕΖΕΣ γίνεται σύμφωνα με τη διαδικασία που εγκρίθηκε από την Επιτροπή την 1η Ιουνίου 19949. Μέσω της συμφωνίας για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ), οι χώρες της ΕΖΕΣ και τα κράτη μέλη της ΕΕ έχουν επεκτείνει την αρχή των τεσσάρων ελευθεριών (ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων, ατόμων, υπηρεσιών και κεφαλαίων) της ενιαίας αγοράς ώστε να καλύπτει και τις 17 χώρες. Η συμφωνία ΕΟΧ τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 1994. Ο ΕΟΧ που βασίζεται σε κοινοτική νομοθεσία που ίσχυε την ημερομηνία αυτή, προβλέπει το νομοθετικό πλαίσιο όσον αφορά την πρόσβαση στην αγορά και τους κανόνες ανταγωνισμού στην περιοχή. Οι χώρες ΕΖΕΣ έχουν αποδεχθεί το κοινοτικό κεκτημένο στο πεδίο της τεχνικής εναρμόνισης καθώς και την αρχή του ενιαίου, αμοιβαίου αναγνωρισμένου καθεστώτος δοκιμών και πιστοποίησης και ενιαίο καθεστώς σήματος CE εντός του ΕΟΧ. Στις χώρες ΕΖΕΣ ισχύουν επίσης οι γενικές αρχές περί ελεύθερης διακίνησης εμπορευμάτων, όπως διατυπώνονται στα άρθρα 30 και 36 (άρθρα 11 και 23 της συμφωνίας ΕΟΧ) και τις συναφείς αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (άρθρο 6 της συμφωνίας ΕΟΧ). Η Ελβετία, μολονότι μέλος της ΕΖΕΣ, δεν έχει προσχωρήσει στον ΕΟΧ, μολονότι θα εφαρμόζει το τεχνικό μέρος των CTR. Δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί ο τρόπος λειτουργίας της μοναδικής αυτής συμφωνίας. Το Λιχτενσταιν έχει επικυρώσει επίσημα τη συμφωνία ΕΟΧ τον Μάιο του 1995, έπειτα από τροποποίηση της τελωνειακής ένωσης του με την Ελβετία. Οι χώρες ΕΖΕΣ έχουν λάβει τα απαραίτητα θεσμικά μέτρα για την εξασφάλιση της καλής λειτουργίας του ΕΟΧ με τη δημιουργία μόνιμης επιτροπής των κρατών ΕΖΕΣ της εποπτικής αρχής της ΕΖΕΣ και του δικαστηρίου ΕΖΕΣ. Έχουν επίσης δημιουργηθεί κοινοί θεσμοί ΕΖΕΣ-ΕΕ, όπως η κοινή επιτροπή ΕΟΧ, που είναι αρμόδια για λήψη αποφάσεων όσον αφορά την ανάπτυξη του ΕΟΧ με νέα κοινοτική νομοθεσία και την ομοιόμορφη εφαρμογή του σε όλη την έκταση του ΕΟΧ. Ο τρόπος λειτουργίας του καθεστώτος CTR στο πλαίσιο του ΕΟΧ δεν έχει ακόμα λάβει την τελική του μορφή. Στο πλαίσιο του ΕΟΧ πρέπει κάθε νέα κοινοτική νομοθεσία να επικυρώνεται από την κοινή επιτροπή ΕΕ/ΕΖΕΣ. Σε συνέχεια της εν λόγω επικύρωσης, κάθε ένα από τα κράτη μέλη της ΕΖΕΣ-ΕΟΧ μεταφέρει τη νέα αυτή νομοθεσία στο εθνικό δίκαιο. Η δικαιοδοσία για τη θέσπιση της εν λόγω νομοθεσίας μπορεί, στα κράτη μέλη της ΕΕ, να μεταφερθεί από τα κράτη μέλη και το Συμβούλιο Υπουργών σε επιτροπή (στην περίπτωση του καθεστώτος CTR, πρόκειται για την ACTE). Η διαφορά αυτή στη διαδικασία, που οφείλεται στο γεγονός ότι οι CTR θεωρούνται ως νέα νομοθεσία και όχι ως κοινοτικό κεκτημένο των οδηγιών 91 /263 ή 93/97, θα μπορούσε να έχει αποτέλεσμα τη δημιουργία εκ μέρους των κρατών μελών ΕΖΕΣ-ΕΟΧ εμπορικών φραγμών με την καθυστέρηση της μεταφοράς των CTR στην εθνική τους νομοθεσία, ενώ οι χώρες αυτές διατηρούν παράλληλα πλήρη πρόσβαση στις αγορές σε άλλες χώρες μέλη του ΕΟΧ. Έπειτα-από την προσχώρηση της Αυστρίας, της Φιλανδίας και της Σουηδίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα πρέπει η σχέση μεταξύ ΕΕ και ΕΖΕΣ, στο πλαίσιο του ΕΟΧ, να προσαρμοσθεί στα νέα δεδομένα. 9 Procedure d'information et de consultation pendant la période de pre-adhesion, SEC (94) 909 et 12. 22 3. ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ Στα ακόλουθα εξετάζεται σειρά θεμάτων που προέκυψαν κατά την εφαρμογή της οδηγίας. 3. 1 Εμπειρίες σχετικά με το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 91/263/ΕΟΚ Όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας εντοπίσθηκαν τα εξής θέματα: Εξοπλισμός που δεν προορίζεται για σύνδεση με το δίκτυο: μπορεί να δημιουργηθεί "γκρίζα αγορά"; Η οδηγία 91/263/ΕΟΚ αφορά τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό που μπορεί να συνδεθεί με το δημόσιο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο για την αποστολή, την επεξεργασία ή τη λήψη πληροφοριών. Νευραλγικής σημασίας αρχή της οδηγίας είναι ότι το σύνολο του εξοπλισμού που διαθέτει τα φυσικά χαρακτηριστικά τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού θα πρέπει να φέρει σήμανση στην οποία να αναφέρεται εάν μπορεί να συνδεθεί με δημόσιο δίκτυο. Με τον τρόπο αυτό, η σήμανση εξυπηρετεί δύο σκοπούς: επιτρέπει στην εποπτεύουσα αρχή τον εύκολο προσδιορισμό του καθεστώτος έγκρισης του εξοπλισμού, ενημερώνοντας ταυτόχρονα τον χρήστη για την σκοπούμενη χρήση του εξοπλισμού. Στην οδηγία γίνεται διάκριση μεταξύ εξοπλισμού που προορίζεται για σύνδεση με το δημόσιο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο και εξοπλισμού που δεν προορίζεται για τον σκοπό αυτό· η οδηγία προβλέπει ότι έγκριση τύπου πραγματοποιείται για την πρώτη κατηγορία. Όταν εγκρίθηκε η οδηγία, το 1991 ήταν σαφές ότι τα κύρια προαπαιτούμενα για τις διαδικασίες έγκρισης τύπου ήταν η προστασία του δημόσιου δικτύου και η διαλειτουργικότητα του τερματικού εξοπλισμού με το δημόσιο δίκτυο ή μέσω αυτού. Κατά συνέπεια, στον βαθμό που καλύπτονταν οι στόχοι αυτοί, δεν προέκυπτε ανάγκη περαιτέρω ρυθμίσεων. Δεν απαιτούνταν, επομένως, περαιτέρω ρύθμιση για εξοπλισμό που διέθετε τα φυσικά χαρακτηριστικά τερματικού εξοπλισμού αλλά δεν προοριζόταν για σύνδεση με το δημόσιο δίκαιο. Βάσει της δομής της εν λόγω οδηγίας, η προσέγγιση αυτή διαθέτει αναμφισβήτητα στέρεη λογική βάση. Με την οδηγία επιβάλλονται υποχρεωτικοί CTR για τερματικό εξοπλισμό που προορίζεται για σύνδεση με το δημόσιο δίκτυο. Η έκταση των εν λόγω υποχρεωτικών προτύπων για όλο τον εξοπλισμό που διαθέτει τα φυσικά χαρακτηριστικά τερματικού εξοπλισμού, ανεξαρτήτως της χρήσεως του, δεν θα μπορούσε να δικαιολογηθεί από τους σκοπούς της οδηγίας. χρήση θα δημιουργήσει ενδεχομένως Έχει, ωστόσο, προβληθεί η αντίρρηση ότι η διάκριση μεταξύ εξοπλισμού που προορίζεται για σύνδεση με το δίκτυο και εξοπλισμού που δεν προορίζεται για τέτοια (αδιαφανή) αγορά. Οι κατασκευαστές θα μπορούσαν να δηλώσουν ότι το προϊόν τους δεν προορίζεται για σύνδεση στο δημόσιο δίκτυο και κατά συνέπεια να αποφύγουν τις επαχθείς διαδικασίες της έγκρισης τύπου. Με τον τρόπο αυτό θα ήταν σε θέση οι προμηθευτές να διαθέτουν τον εξοπλισμό τους στην αγορά με σημαντικά χαμηλότερο κόστος από εξοπλισμό με έγκριση τύπου. Σε περίπτωση που ο χρήστης συνέδεε τον μη εγκεκριμένο αυτό εξοπλισμό στο δίκτυο θα υφίοτατο 23 όλους τους σχετικούς κινδύνους και θα έφερε την ευθύνη. Οι δυνατές λύσεις είναι οι εξής: i. Τροποποίηση της οδηγίας κατά τρόπο ώστε όλοι οι εξοπλισμοί που δύνανται να συνδεθούν, άμεσα ή έμμεσα, με το δίκτυο θα πρέπει να υφίστανται έγκριση τύπου: Η λύση αυτή θα απέφευγε τη δημιουργία αδιαφανούς αγοράς, ταυτόχρονα όμως δεν θα συμβάδιζε με την αρχή της αναλογικότητας. Σύμφωνα με τις οδηγίες νέας προσέγγισης, η νομοθετική εναρμόνιση περιορίζεται στη θέσπιση των βασικών απαιτήσεων με τις οποίες πρέπει να συμμορφούνται τα προϊόντα που διατίθενται στην αγορά10. Οι διασφαλιστέες βασικές απαιτήσεις στο πεδίο του τερματικού εξοπλισμού είναι η ασφάλεια του δικτύου και η διαλειτουργικότητα (η ασφάλεια των χρηστών και των απασχολουμένων ρυθμίζονται επαρκώς από την οδηγία 73/23/ΕΟΚ, η ηλεκτρομαγνητική συμβατότητα (EMC) από την οδηγία 89/336/ΕΟΚ). Εάν, ωστόσο, ένατερματικό δεν συνδέεται με το δημόσιο δίκτυο, δεν ισχύει καμία από τις εν λόγω βασικές απαιτήσεις και, συνεπώς, δεν αιτιολογείται διαδικασία έγκρισης τύπου. ϋ. Πρόβλεψη εθνικών μέτρων για την αποτελεσματική αποφυγή απάτης. Με την οδηγία απαιτείται από τα κράτη μέλη ο καθορισμός αποτελεσματικών μηχανισμών για τον σκοπό αυτό. Τούτο θα μπορούσε να επιτευχθεί εφιστώντας την προσοχή των χρηστών στις ευθύνες τους, σε περίπτωση κατάχρησης του τερματικού εξοπλισμού. Ιδίως οι κατασκευαστές έχουν εκφράσει τη γνώμη ότι πρέπει να υφίσταται ισορροπία μεταξύ κανονιστικής ρύθμισης και επιτήρησης, για τον εντοπισμό αδιαφανών εισαγωγών, χωρίς να τιμωρούνται υπέρμετρα οι νόμιμοι κατασκευαστές. Τούτο συνεπάγεται κάποιο βαθμό εναρμόνισης της επιτήρησης μεταξύ των κρατών μελών. Ο χρήστης θα πρέπει ενημερώνεται κατάλληλα σχετικά με τη σημασία των επισημάνσεων, καθώς και για ενδεχόμενες ποινές και λοιπές συνέπειες σε περίπτωση αθέμιτης χρήσης του εξοπλισμού. iii. Απλοποίηση των απαιτήσεων των δαπανών έγκρισης και περιορισμού του χρονικού διαστήματος που απαιτείται έως τη διάθεση στην αγορά. Με τον τρόπο αυτό θα περιοριζόταν το σχετικό πλεονέκτημα της αδιαφανούς αγοράς έναντι των κατασκευαστών που ακολουθούν ορθά τις διατάξεις. Θα περιοριζόταν επίσης και το κόστος των προϊόντων ενώ θα βελτιωνόταν η απόκριση στις ανάγκες της αγοράς. Υφίσταται ο κίνδυνος να προκύψουν προβλήματα συμβατότητας μεταξύ του τερματικού εξοπλισμού και των δικτύων με τα οποία συνδέονται. Εξοπλισμός έμμεσα συνδεδεμένος με το δημόσιο δίκτυο: εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ορισμού αυτού οι προσωπικοί υπολογιστές και λοιπός εξοπλισμός Γ/7; Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η οδηγία ρυθμίζει μόνο τη διάθεση στην αγορά και τη σύνδεση με το δίκτυο εξοπλισμού που προορίζεται να συνδεθεί με αυτό. 10 Ψήφισμα του Συμβουλίου της 7ης Μαΐου 1985 περί νέας προσέγγισης στην τεχνική εναρμόνιση και στα πρότυπα (85/C136/01). 24 Πρόκειται αποκλειστικά για εξοπλισμό που συνδέεται στην απόληξη του δημοσίου δικτύου ή εξοπλισμού που διασυνεργάζεται με δημόσιο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο το οποίο συνδέεται, άμεσα ή έμμεσα με το δίκτυο για την αποστολή, επεξεργασία ή λήψη πληροφοριών. Από τον ορισμό αυτό προκύπτει ότι στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας εμπίπτει μόνον εξοπλισμός που είναι σε θέση να διασυνεργάζεται με το δίκτυο. Ο όρος διασυνεργασία περιλαμβάνει σαφώς ένα στοιχείο αλληλεπίδρασης με το δίκτυο που περιορίζει το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας μόνο σε εξοπλισμό που διαθέτει τη δυνατότητα αυτή. Για τον λόγο αυτό, στην περίπτωση εξοπλισμού ΤΠ, το κύκλωμα διεπαφής του δικτύου, ενσωματωμένο ή όχι στον εξοπλισμό ΤΠ, εξασφαλίζει τη διασυνεργασία των ΤΠ με το δίκτυο και, συνεπώς, πρέπει να υποβάλλεται σε έγκριση τύπου, από κοινού με τα κυκλώματα οδήγησης λογισμικού που είναι υπεύθυνα για την έναρξη, τερματισμού ή τροποποίηση της κλίσης. Η εις βάθος ανάλυση των στόχων της οδηγίας θα καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα. Η οδηγία αποσκοπεί κυρίως στην εξασφάλιση της προστασίας του δικτύου και τη διαλειτουργικότητα του τερματικού με το δίκτυο ή μέσω αυτού. Δεν είναι επομένως εύλογη η επιβολή διαδικασιών έγκρισης τύπου σε εξοπλισμό ΤΠ βάσει της εν λόγω οδηγίας, στο βαθμό που ο εξοπλισμός λειτουργεί ανεξάρτητα από το δίκτυο. Μεταξύ των κρατών μελών υφίστανται σημαντικές διαφοροποιήσεις στην αντιμετώπιση των έμμεσα συνδεδεμένων τερματικών. Οι αντιμετωπίσεις αυτές κυμαίνονται από τη μη ύπαρξη απαιτήσεων για ανάλογο εξοπλισμό πέραν των απαιτουμένων για άμεσα συνδεδεμένο εξοπλισμό έως την ύπαρξη σειράς απαιτήσεων, τόσο για τα έμμεσα συνδεδεμένα τερματικά καθαυτά, όσο και για τον εξοπλισμό μεταγωγής, όπως PABX ή πληκτροσυστηματα. Στις απαιτήσεις αυτές περιλαμβάνονται πτυχές όπως η προστασία της ιδιωτικής ζωής και η πρόβλεψη ευκολιών για χρήστες με ειδικές ανάγκες, π. χ. , πληκτρολόγια για τηλεφωνητές με οπτική αναπηρία. Είναι επείγουσα η ανάγκη επίλυσης του θέματος αυτού, δεδομένου ότι ο ιδιωτικός εξοπλισμός μεταγωγής αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες αγορές τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού στην Ευρώπη. Υπάρχει σημαντική υποστήριξη για την άποψη ότι το άρθρο 2, αναφερόμενο σε εξοπλισμό που μπορεί αλλά δεν προορίζεται για σύνδεση με το δημόσιο δίκτυο, είναι συγκεχυμένο και δεν παρουσιάζει πρακτικό όφελος. Ζητείται επίσης η κατάργηση της απαίτησης για αρνητική σήμανση που δεν θεωρείται χρήσιμη από πολλούς (βλ. παράγραφο 3. 3). Κατηγορίες εξοπλισμού που εμπίπτουν στο άρθρο αυτό είναι οι διαποδιαμορφωτές που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για ιδιωτικές συνδέσεις δικτύου, δεν είναι ωστόσο δυνατόν για τον κατασκευαστή να επιβεβαιώνει την πρόθεση του χρήστη μιας παρόμοιας φορητής διάταξης. Άλλο παράδειγμα είναι ο ραδιοεξοπλισμός που δεν προορίζεται για σύνδεση, θέμα το οποίο όμως καλύπτεται από τις εξηγήσεις της παραγράφου 3. 2 παρακάτω. 3. 2 Η κάλυψη ραδιοεξοπλισμού Δεν υφίσταται σαφήνεια κατά πόσον ο ραδιοεξοπλισμός καλύπτεται από την οδηγία 91/263/ΕΟΚ. 25 Η ασάφεια αναφέρεται στο κατά πόσον το φάσμα των ραδιοσυχνοτήτων αποτελεί μέρος του "δημόσιου τηλεπικοινωνιακού δικτύου", εξαιτίας του γεγονότος ότι αποτελεί πεπερασμένο φυσικό πόρο, προσβάσιμο σε όλους, περιλαμβανομένου του σταθερού δημόσιου τηλεπικοινωνιακού δικτύου. Εάν θεωρηθεί ως μέρος του δημόσιου δικτύου, τότε κάθε τερματικός εξοπλισμός που χρησιμοποιεί επικοινωνιακό σύστημα βάσει του φάσματος ραδιοσυχνοτήτων θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι προορίζεται για σύνδεση με το δημόσιο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο. Αφετέρου, εάν δεν θεωρηθεί ότι αποτελεί μέρος της υποδομής δικτύου, από την οδηγία θα καλύπτεται μόνο ο τερματικός ραδιοεξοπλισμός που προορίζεται για διασυνεργασία με το σταθερό τηλεπικοινωνιακό δίκτυο. Η Επιτροπή είναι της γνώμης ότι πρόθεση του Συμβουλίου ήταν να συμπεριληφθεί στον ορισμό της δημόσιας υποδομής δικτύου το φάσμα των ραδιοσυχνοτήτων που κατανέμεται για δημόσιες τηλεπικονωνίες και ότι ο τερματικός εξοπλισμός που δύναται να χρησιμοποιεί το φάσμα αυτό εμπίπτει στην οδηγία ΤΤΕ (τερματικών). Η εν λόγω πρόθεση μπορεί να διασαφηνισθεί με την εισαγωγή του ακόλουθου εναλλακτικού κειμένου στο άρθρο 1, παράγραφος 3 της οδηγίας: "Ωστόσο, εξοπλισμός που δύναται να συνδεθεί με το δημόσιο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο και που χρησιμοποιεί το φάσμα των ραδιοσυχνοτήτων για σύνδεση ή/και επικοινωνία αποτελεί εξοπλισμό για τον οποίον δεν ισχύουν οι διαδικασίες του άρθρου 2". 3. 3 Καθεστώς σήμανσης Η τοποθέτηση της σήμανσης CE προβλέπεται σε σειρά οδηγιών για την άρση των τεχνικών εμποδίων στο εμπόριο. Κάθε οδηγία θέτει τους δικούς της κανόνες για τη χρήση και το σχέδιο του σήματος CE. Προς το συμφέρον της απλούστευσης και συνοχής της κοινοτικής νομοθεσίας, το Συμβούλιο ενέκρινε την οδηγία 93/68/ΕΟΚ που στοχεύει στην αντικατάσταση των διαφόρων διατάξεων όλων των οδηγιών αυτών με ενιαίες προδιαγραφές. Η οδηγία παραμένει, ωστόσο, ως οδηγία εθελοντικής εφαρμογής έως την 1η Ιανουαρίου 1997, ώστε οι κατασκευαστές να είναι σε θέση να προσαρμοσθούν στις νέες συνθήκες και να πωλήσουν τα αποθέματα των προϊόντωντους βασειτων προηγουμένως ισχυόντων κανόνων, με τα μη εναρμονισμένα σήματα. Όταν ο κατασκευαστής ακολουθεί το εναρμονισμένο καθεστώς και τοποθετεί το σήμα EC στον τερματικό εξοπλισμό όπως περιγράφεται στην οδηγία 93/68/ΕΟΚ, το σήμα αποτελεί ένδειξη ότι ο εξοπλισμός θεωρείται επίσης ότι συμμορφουται προς τις διατάξεις όλων των λοιπών οδηγιών που ισχύουν για αυτόν. Ως προς τον τερματικό εξοπλισμό οι οδηγίες που μπορούν να εφαρμοσθούν είναι η 91/263/ΕΟΚ οδηγία ΤΤΕ (τερματικών), η οδηγία 73/23/ΕΟΚ (χαμηλής τάσης) και η οδηγία 89/336/ΕΟΚ περί ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας. Θέμα διπλού σήματος προκύπτει σε ορισμένες περιπτώσεις, όταν ο κατασκευαστής ενδέχεται να έχει ενδιαφέρον να διαθέσει στην αγορά τερματικό εξοπλισμό που ταυτόχρονα συμμορφουται με τις εθνικές απαιτήσεις και με ένα CTR. Τούτο μπορεί, λόγου χάρη, να συμβαίνει με την περίπτωση τερματικού εξοπλισμού EURO ISDN που επίσης προορίζεται να συμμορφουται με συμπληρωματικές εθνικές δέσμες απαιτήσεων. Στην περίπτωση αυτή πρέπει να τοποθετηθούν στον εξοπλισμό δύο διαφορετικά σήματα. Τούτο είναι αποδεκτό εάν στην τεκμηρίωση που συνοδεύει τον εξοπλισμό αναφέρεται ρητά η σημασία καθενός από τα τοποθετημένα σήματα. 26 Η πρακτική εφαρμογή του καθεστώτος σήμανσης έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις με εκπροσώπους της βιομηχανίας. Οι συζητήσεις αυτές είχαν ως αποτέλεσμα διευκρινίσεις αναφορικά με τη σήμανση εξοπλισμού για τον οποίον δεν υφίστανται ούτε CTR ούτε εναρμονισμένα πρότυπα· για έμμεσα συνδεδεμένο εξοπλισμό καθώς και για εξοπλισμό που αποτελείται από υποενότητες (συναρμολογημένα σύνολα) απαιτούνται σήματα μόνο στα συναφή με τηλεπικοινωνίες στοιχεία. Παραδείγματος χάρη, για λογισμικό επικοινωνιών που τροφοδοτείται σε προσωπικό υπολογιστή μπορούν οι πληροφορίες σήμανσης να αναφέρονται μόνο στα συνοδευτικά έγγραφα του προϊόντος. Από τη βιομηχανία και από ορισμένες ρυθμιστικές αρχές εκφράσθηκαν ανησυχίες ως προς την αποτελεσματικότητα της αρνητικής σήμανσης, σύμφωνα με το παράρτημα VII της οδηγίας 91/263/ΕΟΚ, ως μηχανισμού ελέγχου της αδιαφανούς αγοράς, και προτάθηκε η εγκατάλειψη της. Θα πρέπει, πάντως, να σημειωθεί ότι πρόθεση της αρνητικής σήμανσης ήταν περισσότερο το άνοιγμα των αγορών για εξοπλισμό εκτός δικτύου παρά ο συγκεκριμένος έλεγχος της αδιαφανούς αγοράς. 3. 4 Η καθυστέρηση της διαδικασίας τυποποίησης Η εφαρμογή της οδηγίας 91/263/ΕΟΚ και των οδηγιών που την τροποποιούσαν εμποδίσθηκε, μεταξύ άλλων, από τις καθυστερήσεις στην τυποποίηση των τεχνικών πεδίων αρμοδιότητας ETSI, όπου παρατηρήθηκαν συχνά καθυστερήσεις μεγαλύτερες του έτους. Τούτο είχε ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση της έγκρισης των TBR ως CTR και, επομένως, των εναρμονισμένων τεχνικών κανόνων που διέπουν συγκεκριμένους τύπους εξοπλισμού. Ορισμένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίσθηκαν προέρχονταν από ανακριβείς αρχικές εκτιμήσεις της έκτασης των εργασιών, με επακόλουθη άσκηση πίεσης για την τήρηση των αισιόδοξων προθεσμιών. Η επιλογή της διαδικασίας έγκρισης που πρέπει να ακολουθηθεί στο ETSI πρέπει να συμφωνείται σαφώς και εγκαίρως. Η συνήθης πρακτική συνίσταται στην αποφυγή χρήσης συνοπτικών διαδικασιών για έγγραφα κανονιστικού χαρακτήρα. Οι συνοπτικές διαδικασίες υφίστανται, κατ'αρχήν, για την επιτάχυνση της έγκρισης "μη αμφισβητούμενων" θεμάτων. Εξαιτίας όμως της ανάγκης ταχείας κατάρτισης και έγκρισης των TBR, χρησιμοποιήθηκαν συνοπτικές διαδικασίες επιχειρώντας την επιτάχυνση της επεξεργασίας των TBR, που ενδεχομένως περιέχουν αμφισβητούμενα θέματα. Τούτο μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα απορριπτικές ψηφοφορίες με συνέπεια επανάληψη εργασιών και περαιτέρω απώλεια χρόνου. Η έλλειψη TBR και CTR για συγκεκριμένους τύπους εξοπλισμού είχε ως πρακτική συνέπεια ορισμένες από τις εν λόγω περιοχές να διέπονται από το καθεστώς NET. Το γεγονός αυτό έχει προξενήσει σύγχιση σε κατασκευαστές και προμηθευτές, ιδίως στους νεοεισερχόμενους στην ευρωπαϊκή αγορά, επειδή, βάσει του καθεστώτος NET, πρέπει η έγκριση να υποβάλλεται σε κάθε κράτος μέλος, ενώ με το καθεστώς CTR που τώρα διέπει τύπους εξοπλισμού για τους οποίους υφίστανται CTR, η έγκριση απαιτείται να χορηγηθεί σε ένα μόνο κράτος μέλος ώστε το προϊόν να διατεθεί στην αγορά ολόκληρης της ΕΕ. Ιδιαίτερα σημαντικές καθυστερήσεις κατά τη διάρκεια της παραγωγής των ευρωπαϊκών τηλεπικοινωνιακών προτύπων παρατηρήθηκαν στις περιπτώσεις των ISDN και DECT. 27 Οι καθυστερήσεις στα πρότυπα DECT οφείλονταν εν μέρει στην έλλειψη προσωπικού στο ETSI και στους κατασκευαστές για την ανάπτυξη των εν λόγω προτύπων, εξαιτίας του βάρους που δόθηκε στην ανάπτυξη προτύπων για GSM. Το σημείο αυτό αναφέρεται ιδιαίτερα στην πρόσφατη Πράσινη Βίβλο για τις κινητές επικοινωνίες: "Οι DECT [. ] έχουν αντιμετωπίσει έναν αριθμό ζητημάτων κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης [συμπεριλαμβανομένου] ανταγωνισμού από την επένδυση για την ανάπτυξη του GSM, που έχει ως αποτέλεσμα έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού για την ανάπτυξη του προτύπου [και] όπως με το GSM, υπήρξαν καθυστερήσεις στην έγκαιρη έγκριση των CTR"" Οι καθυστερήσεις κατά την ανάπτυξη των TBR στο πλαίσιο του ETSI προέρχονται εν μέρει από τον τρόπο λειτουργίας του ίδιου του ινστιτούτου. Πρέπει να σημειωθεί ότι δεν βρίσκεται πάντα στη διάθεση των αναγνωρισμένων οργανισμών τυποποίησης το απαιτούμενο επίπεδο όρων, ιδίως στην περίπτωση του ETSI, δεν διατίθενται από τα ίδια τα μέλη του. Η έγκαιρη διάθεση εμπειρογνωμόνων είναι ουσιαστικής σημασίας ώστε να μπορούν να πραγματοποιούνται ταχέως και εγκαίρως οι εργασίες για την εκάστοτε τεχνική βάση για κανόνες. Η μη διάθεση εμπειρογνωμόνων οφείλεται, ενδεχομένως, στη σχετική προτεραιότητα της εκάστοτε κατηγορίας τερματικών ως προς τις ανάγκες της αγοράς. Θα πρέπει να διασαφηνίζεται σε ποιες περιπτώσεις ισχύει τούτο. Προκύπτει, εξάλλου, εκ πείρας ότι όταν το ETSI χρειάζεται βοήθεια για την ερμηνεία των βασικών απαιτήσεων που καθορίζεται στις δύο οδηγίες, η σχετική βοήθεια δεν μεταδίδεται κατά αποτελεσματικό τρόπο στο ETSI. Υπάρχει ευρύ περιθώριο για βελτίωση των ισχυουσών διαδικασιών για αίτηση βοήθειας και ανταπόκριση μέσω μιας αλυσίδας που συμπεριλαμβάνει τον διαχειριστή TBR του ETSI, έναν εισηγητή του ETSI έναν ανταποκριτή της TRAC και στη συνέχεια αναφορά και πάλι στις υπηρεσίες της Επιτροπής. Χρησιμοποιώντας τους συμβούλους της Επιτροπής, υφίσταται απευθείας οδός επικοινωνίας μεταξύ των υπηρεσιών της Επιτροπής και των TC και STC του ETSI, εξαιτίας όμως έλλειψης όρων από την πλευρά των υπηρεσιών της Επιτροπής έχει περιορισθεί η αποτελεσματικότητα του εν λόγω μηχανισμού. Καθυστερήσεις έχουν επίσης σημειωθεί λόγω έλλειψης σαφούς καθοδήγησης εκ μέρους των κανονιστικών αρχών. Για ορισμένες περιπτώσεις απαιτήθηκε σειρά συνεδριάσεων της ACTE για την επίλυση ορισμένων θεμάτων, π. χ. το ζητημάτων στρωμάτων Χ. 25, το θέμα του CTR του ERMES, η κάλυψη της TETRA από την 91/263/ΕΟΚ, έμμεσα συνδεδεμένα τερματικά. Ως προς την έγκαιρη ανάπτυξη των TBR, όπως προέκυψε από την εμπειρία, η πρακτική των TC/STC του ETSI, ιδιαιτέρως αναφορικά με τη διαδικασία επίτευξης της συναίνεσης και της διαδικασίας επίλυσης έπειτα από δημόσιο διάλογο, είναι υπερβολικά αργές και επαχθείς. Πιστεύεται ότι θα μπορούσε να εξοικονομηθεί σημαντικός χρόνος εάν, από την έναρξη των εργασιών για TBR, λαμβανόταν υπόψη η συμφωνία κατά το τελευταίο στάδιο. COM (94) 145, 27. 04. 1994. Προς το περιβαλλόντων προσωπικών επικοινωνιών: Πράσινη Βίβλος για την κοινή προσέγγιση στον τομέα των κινητών και προσωπικών επικοινωνιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παράρτημα Α, κεφάλαιο 2. 2. 28 Η ανάγκη αναθεώρησης των μεθόδων εργασίας των ευρωπαϊκών οργανισμών προτύπων κατά την ανάπτυξη των εναρμονισμένων προτύπων είναι επείγουσα, όπως σημειώνεται στην πρόσφατη έκθεση της ομάδας Bangemann: Ή ομάδα συνιστά αναθεώρηση της ευρωπαϊκής διαδικασίαςτυποποίησης ώστε να αυξηθεί η ταχύτητα και η ανταπόκριση της στις αγορές. "12 Στην έκθεση αυτή υπογραμμίζονται τρία επίπεδα όπου θα πρέπει να αναληφθεί δράση για βελτίωση της υφιστάμενης κατάστασης: θα πρέπει να συμφωνηθεί κοινή δήλωση προθέσεων (μνημόνιο) μεταξύ φορέων εκμετάλλευσης, επενδυτών και υπηρεσιών δημοσίων προμηθειών όπου θα καθορίζονται οι απαιτήσεις στις οποίες θα βασίζονται οι αναγνωρισμένοι φορείς τυποποίησης ώστε να ανταποκρίνονται καλύτερα στις ανάγκες της αγοράς· τα ευρωπαϊκά ινστιτούτα προτύπων θα πρέπει να ενθαρρυνθούν ώστε να προσαρμόσουν τα προγράμματα εργασιών τους στη βάση των προτεραιοτήτων της αγοράς. 3. 5 Εμπειρίες από την κατάρτιση των TBR Κατά τη διάρκεια της κατάρτισης των CTR που ζήτησε η Επιτροπή, το ETSI αντιμετώπισε σειρά προβλημάτων. Τα προβλήματα αυτά επιβράδυναν τον ρυθμό παραγωγής TBR ή εμπόδισαν τη συζήτηση επί τεχνικών θεμάτων. Παρατηρείται συχνά ότι τα πρότυπα στα οποία βασίζονταιοι TBR δεν αποδεικνύονται κατάλληλα για τον σκοπό και, ως αποτέλεσμα, απαιτούνται πολύ περισσότερες από τις αρχικά προβλεπόμενες εργασίες. Οι καθυστερήσεις που προκύπτουν δεν έχουν επισημανθεί έγκαιρα και κατά συνέπεια δεν λαμβάνονται υπόψη στο πρόγραμμα εργασιών. Η Επιτροπή πιστεύει επίσης ότι οι εργασίες σε κανονιστικά πρότυπα θα πρέπει να συγκεντρώνονται στα "ουσιώδη" σε ορισμένες τεχνικές περιοχές. Παραδείγματος χάρη, δεν έχει επιτευχθεί σαφής θέση όσον αφορά τη συμπερίληψη και των τριών στρωμάτων στην TBR2 (πρόσβαση δικτύου Χ. 25), παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες επίτευξης συμφωνίας. Τούτο είχε ως αποτέλεσμα να αναπτύξει το ETSI πλήρη έγγραφα τριών στρωμάτων13, ενώ ενδεχομένως θα αρκούσε μόνο το πρώτο στρώμα14. Ανάλογο πρόβλημα προέκυψε με την TBR9 (απαιτήσεις σύνδεσης τηλεφωνίας 1ης φάσης GSM) και της πρώτης, δεύτερης και τρίτης επέκτασης του. Οι επεκτάσεις αυτές δεν θεσπίσθηκαν στη συνέχεια ως CTR, αλλά θεωρήθηκαν εθελοντικά πρότυπα. Προβλήματα αυτού του είδους έχουν ως ιδιαιτέρων αποτέλεσμα σημαντικές καθυστερήσεις εξαιτίας των επιπλέον εργασιών που συνεπάγονται. Προβλήματα υπάρχουν και στην ανάπτυξη των TBR, καθώς το ETSI συχνά δεν διαθέτει σαφή ερμηνεία της δυνατότητας εφαρμογής των οδηγιών. Ως πρόσφατο παράδειγμα μπορεί να αναφερθεί ότι παραμένει ασαφής ο τρόπος ρύθμισης των δορυφορικών δικτύων. Τίθεται το πρόβλημα κατά πόσον το δορυφορικό δίκτυο αποτελεί ή όχι μέρος της υποδομής, όπως ορίζεται στην 91/263/ΕΟΚ, καθώς και ποια πλευρά του δορυφόρου θεωρείται τερματικό σημείο του δικτύου για τους "Η Ευρώπη και η παγκόσμια κοινωνία των πληροφοριών: συστάσεις προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο", ομάδα υψηλού επιπέδου "Bangemann" - για την κοινωνία των πληροφοριών, 26 Μαΐου 1994, σ. 14. Δηλ. που περιλαμβάνει μόνο τα τρία χαμηλότερα στρώματα του επταστρωματικου μοντέλου διασύνδεσης ανοικτών συστημάτων ISO. Η ACTE εξέδωσε άτυπη γνωμοδότηση ότι θα πρέπει να ρυθμιστεί μόνο το επίπεδο 1. 29 σκοπούς κατάρτισης TBR. Η Επιτροπή πρέπει να δώσει στο ETSI σαφείς και συνεκτικές κατευθύνσεις στον τομέα αυτό. Επειτα από μια βραδεία, σε ορισμένες περιοχές, εκκίνηση, το ETSI κατενόησε ότι παράγων κλειδί για την καλύτερη διάρθρωση των δοκιμών είναι η επιτάχυνση της παραγωγής και η βελτίωση της ποιότητας των TBR. Κατά συνέπεια, οι δύο νέες TBR 19 και 20 (2η φάση GSM) θα πρέπει να παρουσιάσουν σημαντική βελτίωση ως προς το καθεστώς δοκιμών για GSM. Η Επιτροπή πιστεύει ότι θα πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη ανάμειξη τεχνικών εμπειρογνωμόνων κατά τη διάρκειατων φάσεων σχεδιασμού της παραγωγής TBR, ώστε να προτείνονται ρεαλιστικότερα και ακριβέστερα χρονικά περιθώρια και εκτιμήσεις πόρων εξαρχής. Ιδιαίτερο πρόβλημα αποτέλεσαν οι καθυστερήσεις που προέκυψαν από την απαίτηση μετάφρασης των TBR σε όλες τις κοινοτικές γλώσσες. Το πρόβλημα αυτό επιδεινώθηκε από τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το πρόβλημα ενδεχομένως να αντληθεί με τη χρήση εναρμονισμένων προτύπων παρατηρήθηκαν δυσχέρειες, με τη συντήρηση των CTR, έπειτα από την έγκριση τους. Σύμφωνα με το τυπικό δεν μπορούν να γίνουν τροποποιήσεις χωρίς να ακολουθηθεί μια διαδικασία που ισοδυναμεί με έγκριση νέου CTR. Υιοθετήθηκε μια ρεαλιστική λύση με την έκδοση συμβουλευτικών σημειωμάτων που διασαφηνίζουν τους CTR για ISDN και GSM. Οι ανακοινώσεις αυτές δεν διαθέτουν, πάντως, νομικό καθεστώς. Πρέπει να εξετασθεί μια αποτελεσματική διαδικασία για τη συντήρηση των CTR κατά ελεγχόμενο τρόπο, βάσει των αποκτημένων εμπειριών. Μια πιθανή λύση θα μπορούσε να βασισθεί στην επίσημη διαδικασία των διορθωτικών. 3. 6 Εναρμονισμένα πρότυπα και CTR Η οδηγία 91/263/ΕΟΚ βασίσθηκε στις αρχές που καθορίζει το ψήφισμα του Συμβουλίου της 7ης Μαΐου 1985 σχετικά με τη νέα προσέγγιση στην τεχνική εναρμόνιση και τα πρότυπα. Σύμφωνα με τις αρχές αυτές θα πρέπει η νομοθετική εναρμόνιση να περιορίζεται στη θέσπιση των βασικών απαιτήσεων γενικού συμφέροντος. Η επεξεργασία των βασικών αυτών απαιτήσεων σε εναρμονισμένα πρότυπα ανατίθεται στους φορείς τυποποίησης. Η κάλυψη των εν λόγω εναρμονισμένων προτύπων συνιστά τεκμήριο συμμόρφωσης προς τις εκάστοτε βασικές απαιτήσεις. Η οδηγία 91/263/ΕΟΚ αποκλίνει από τον κλασικό τύπο της νέας προσέγγισης με την επιβολή υποχρεωτικών προτύπων CTR για λόγους που επεξηγουνται στις αιτιολογικές σκέψεις της οδηγίας: "ότι, στα πλαίσια της τήρησης των θεμελιωδών απαιτήσεων που αφορούν τη δυνατότητα διασύνδεσης των τερματικών με τα δημόσια τηλεπικοινωνιακά δίκτυα, και σε περιπτώσεις όπου δικαιολογείται, μέσω των δικτύων αυτών δεν είναι εν γένει δυνατόν να εξασφαλίζεται η συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις αυτές παρά μόνο με την εφαρμογή ενιαίων τεχνικών λύσεων και ότι οι λύσεις αυτές πρέπει να είναι, επομένως, υποχρεωτικές. " Ενώ στην παραπάνω αιτιολογική σκέψη υποτίθεται ότι η διασυνεργασία του εξοπλισμού με το δίκτυο μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω ενιαίας τεχνικής λύσης, 30 ο προσδιορισμός "εν γένει" εξυπονοεί τη δυνατότητα εξαιρέσεων στον γενικό αυτό κανόνα. Η θέση αυτή ενισχύεται από το άρθρο 6, παράγραφος 2. της οδηγίας, όπου προβλέπεται ότι: "η Επιτροπή τα μέτρα για την αναγνώριση του τύπου των τερματικών εξοπλισμών για τους οποίους απαιτούνται κοινές τεχνικές προδιαγραφές. " θεσπίζει Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ο τερματικός εξοπλισμός αποτελεί αντικείμενο CTR μόνο εάν τούτο θεωρηθεί απαραίτητο. Εναπόκειται στην Επιτροπή να προσδιορίσει σε ποιες περιπτώσεις η διασυνεργασία του τερματικού εξοπλισμού με το δίκτυο μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω ενιαίας τεχνικής λύσης και να προτείνει τους αντίστοιχους CTR στην επιτροπή της ACTE. Σε όλες τις λοιπές περιπτώσεις ισχύουν οι αρχές της νέας προσέγγισης στο σύνολο τους. Σε περίπτωση που λόγω καθυστερήσεων στην παραγωγή ενός CTR τίθεται σε κίνδυνο η ανάπτυξη του ευρωπαϊκού καθεστώτος έγκρισης τύπου, μπορεί η Επιτροπή να προτείνει τη χρήση εναρμονισμένων προτύπων. Θέση των υπηρεσιών της Επιτροπής είναι, επομένως, ότι: σε περίπτωση απουσίας CTR αλλά ύπαρξης συναφούς εναρμονισμένου προτύπου που έχει δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ, θεωρείται ότι ο τερματικός εξοπλισμός συμμορφουται προς τις βασικές απαιτήσεις που καθορίζονται στο άρθρο 4 της οδηγίας 91/263/ΕΟΚ. Ο τερματικός εξοπλισμός που συμμορφουται προς τις εν λόγω βασικές απαιτήσεις μπορεί να επισημανθεί με το σήμα ΕΚ και να κυκλοφορεί ελεύθερα στην ΕΕ. Η απουσία του CTR ενδέχεται είτε να οφείλεται στην καθυστέρηση έκδοσης του ή στο γεγονός ότι δεν απαιτείται CTR. Ανεξάρτητα από τη σαφή θέση των υπηρεσιών της Επιτροπής για το ζήτημα, γνώμη ορισμένων κρατών μελών είναι ότι, εξαιτίας του χαρακτήρα της μεταφοράς της οδηγίας στην εθνική νομοθεσία και της δικής τους ερμηνείας της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, τα εναρμονισμένα πρότυπα δύνανται να μην χρησιμοποιούνται όπως περιγράφεται παραπάνω. Εκφράσθηκαν, περαιτέρω, αμφιβολίες ως προς τη συνεπή χρησιμοποίηση εναρμονισμένων προτύπων στην πράξη. Τα κράτη μέλη που έχουν επιφυλάξεις όσον αφορά τη χρήση εναρμονισμένων προτύπων υποστηρίζουν ότι είναι υψίστης σημασίας η εξασφάλιση σαφήνειας σε κάθε νέο νομοθετικό μέτρο. 3. 7 Ανταγωνισμός μεταξύ υποδειχθέντων εργαστηρίων Τα κράτη μέλη βρίσκονται στη διαδικασία κοινοποίησης στην Επιτροπή όχι μόνο των εθνικών κοινοποιημένων φορέων αλλά και των υποδειχθέντων εργαστηρίων. Είναι χρήσιμο τα κράτη μέλη να κοινοποιούν επίσης οργανισμούς που είναι διαπιστευμένοι για εκτέλεση ελέγχων για την έγκριση συστημάτων ελέγχου ποιότητας, σύμφωνα με τα παραρτήματα III και IV της οδηγίας 91/263/ΕΟΚ. Όσον αφορά τους κοινοποιημένους φορείς έχει κοινοποιηθεί στην Επίσημη Εφημερίδα σχετικός κατάλογος15. Στον κατάλογο περιλαμβάνονται 18 φορείς που ΕΕ αριθ. C 203, 23. 07. 1994. 31 καλύπτουν 10 από τα κράτη μέλη και την Αυστρία, τη Φιλανδία, τη Νορβηγία και τη Σουηδία. Τα εργαστήρια μπορούν να υποδεικνύονται είτε ως CTR ή TBR, αφού έχουν υποστεί επιτυχώς τη διαδικασία έγκρισης. Δεδομένου ότι οι κατασκευαστές μπορούν επίσης να επιλέγουν κοινοποιημένους φορείς, διαπιστώνεται ότι έχει ήδη αρχίσει ο ανταγωνισμός μεταξύ τόσο εργαστηρίων όσο και κοινοποιημένων φορέων. Είναι υψίστης σημασίας η γνήσια ανεξαρτησία των εργαστηρίων, περιλαμβανομένης της μη επιδότησης τους ως μέρους ευρύτερου οργανισμού καθώς και διεπιδοτήσεων από άλλες εργασίες. Για την εξασφάλιση της εμπιστοσύνης της αγοράς είναι ιδιαιτέρως σημαντική η ανάγκη πλήρους ανεξαρτησίας και διαφάνειας σε περιπτώσεις που ένα υποδειχθέν εργαστήριο δοκιμών υπαγόταν στο παρελθόν σε ευρύτερο οργανισμό ενός φορέα εκμετάλλευσης δικτύου. Η Επιτροπή θα εξασφαλίσει επίσης την αμερόληπτη και με πλήρη αμοιβαιότητα λειτουργία μεταξύ των κρατών μελών της αμοιβαίας αναγνώρισης των εγκρίσεων και των αποτελεσμάτων. 3. 8 Ταχύτητα ανταπόκρισης των διαδικασιών εφαρμογής των οδηγιών Έχει σχολιασθεί αρνητικά η ταχύτητα της επίλυσης θεμάτων συναφών με την εφαρμογή των οδηγιών. Τούτο οφείλεται εν μέρει στον σύνθετο χαρακτήρα του θέματος και στην ύπαρξη πολλών ομάδων συμφερόντων, εντός και μεταξύ των κρατών μελών. Παράδειγμα του εν λόγω σύνθετου χαρακτήρα είναι η διαδικασία για τον προσδιορισμό της γνήσιας "βασικής" απαίτησης, όπως ορίζεται στο άρθρο 4 της οδηγίας, όπου περιλαμβάνονται τεχνικές, κανονιστικές, εμπορικές, νομικές και πτυχές που αφορούν τις δοκιμές καθώς επίσης και πλήρης κατανόηση των προθέσεων των οδηγιών. Πρέπει όλα αυτά τα θέματα να επιλυθούν μέσα σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο περιβάλλον τεχνολογίας, αγορών και κανονιστικής πολιτικής. Θέματα ανάλογα με το παραπάνω παράδειγμα επιλύονται από τους διάφορους φορείς που περιγράφονται στο παράρτημα 1 και συντονίζονται από τις υπηρεσίες της Επιτροπής έπειτα από διαβούλευση με την ACTE. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι συμμετέχοντες φορείς είναι αντιπροσωπευτικοί για το σύνολο των κανονιστικών και οικονομικών παραγόντων, μπορεί η όλη διαδικασία να καταστεί επαχθής με αποτέλεσμα καθυστερήσεις και, ενίοτε, απώλεια του στόχου. Περαιτέρω καθυστερήσεις μπορούν να προκύψουν με την επίλυση θεμάτων που οφείλονται στον χαρακτήρα και τις επιδόσεις των μέσων που χρησιμοποιούνται για την εφαρμογή αποφάσεων, όπως είναι οι αποφάσεις της Επιτροπής. Ζητείται συχνά νομική πραγματογνωμοσύνη που μπορεί να συνεπάγεται περαιτέρω καθυστερήσεις. Καθ'όσον πολλές από τις καθυστερήσεις κατά την επίλυση των προβλημάτων είναι ενδεχομένως αναπόφευκτες, προτείνεται η εξέταση των ακόλουθων θεμάτων σε κάθε αναθεώρηση των ισχυουσών οδηγιών: Η επιχειρούμενη εργασία φαίνεται υπερβολικά περίπλοκη και θα πρέπει να απλοποιηθεί. Θα πρέπει να δημιουργηθεί η σωστή ισορροπία μεταξύ της έκτασης των απαιτήσεων, του βάθους της ρύθμισης και του βαθμού επιτήρησης. Οι διαδικασίες θα πρέπει να βελτιωθούν, ενδεχομένως με την εφαρμογή τεχνικών όπως ο ανασχεδιασμός επιχειρηματικών διεργασιών. S2- 3. 9 Εκτίμηση της συμμόρφωσης Έχουν διατυπωθεί επιφυλάξεις ως προς τις δυσχερείς που αντιμετωπίζονται κατά την εξασφάλιση της συνάφειας στην εφαρμογή των διαδικασιών της οδηγίας μεταξύ των κρατών μελών. Για την εξασφάλιση λογικά συνεκτικής ερμηνείας της οδηγίας, ο ευρωπαϊκός οργανισμός δοκιμών και πιστοποιήσεων έχει λάβει εντολή σύνταξης του "εγχειριδίου για την εφαρμογή διαδικασιών εκτίμησης της συμμόρφωσης σύμφωνα με την οδηγία 91/263/ΕΟΚ". Το εν λόγω εγχειρίδιο έχει καταρτισθεί από μέλη του ADLNB. Το εγχειρίδιο θεωρείται ως εν γένει χρήσιμη διασάφηση της οδηγίας. Θεωρείται γενικότερα ότι η ερμηνεία που περιλαμβάνεται στο παράρτημα 2 του εγχειριδίου είναι ιδιατέρως επαχθής. Κατά συνέπεια το εν λόγω μέρος του εγχειριδίου αναδιατυπώθηκε σχετικά. 4. ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ των κατασκευαστών εξοπλισμού δικτύου, των Το καθεστώς σχολιάσθηκε ως εξαιρετικά άκαμπτο και υποστηρίχθηκε ότι οι οδηγίες δεν ανταποκρίθηκαν πάντοτε στην πράξη εξίσου στις απαιτήσεις όλων των μερών, δηλ. των ιδιωτικών χρηστών, των επαγγελματικών χρηστών, των κατασκευαστών τερματικών, νέων φορέων εκμετάλλευσης, των υφισταμένων φορέων εκμετάλλευσης, των ρυθμιστικών φορέων. Κατά την άποψη των κατασκευαστών, η τηλεπικοινωνιακή βιομηχανία έχει μεταβληθεί σε βαθμό που δεν υφίσταται πλέον ανάγκη ενός τόσο αυστηρού καθεστώτος έγκρισης τύπου. Τούτο είναι ενδεχομένως αληθές. Σημειώθηκε επίσης ότι ευρείς τομείς της αγοράς δεν έχουν ακόμα αντιμετωπισθεί, π. χ. τα αναλογικά τηλέφωνα και οι PABX. Η πείρα που αποκτήθηκε κατά την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και τα σχόλια που παρέλαβε η Επιτροπή από τα διάφορα ενδιαφερόμενα μέρη οδηγούν την Επιτροπή στο συμπέρασμα ότι ενδέχεται να απαιτηθεί επανεξέταση των ακόλουθων σημείων: 4. 1 Βασικές απαιτήσεις Σύμφωνα με θεμελιώδη αρχή της νέας προσέγγισης πρέπει η νομοθετική εναρμόνιση να περιορίζεται στη θέσπιση των βασικών απαιτήσεων ασφαλείας (ή άλλων απαιτήσεων γενικού συμφέροντος). Μία από τις βασικές απαιτήσεις που καθορίζει η οδηγία 91/263/ΕΟΚ είναι η διαλειτουργικότητα του τερματικού με το δίκτυο και, σε αιτιολογημένες περιπτώσεις, η διαλειτουργικότητα των τερματικών μέσω του δικτύου. Εκφράζεται, ωστόσο, η αμφιβολία κατά πόσον η διαλειτουργικότητα θα πρέπει να διατηρηθεί ως βασική απαίτηση στην παρούσα οδηγία. Αφενός, με τη διάταξη για τα ευρωπαϊκά δίκτυα των άρθρων 129 Β, 129 Γ και 129 Δ, ζητείται να αντληθούν πλήρως τα οφέλη των διευρωπαϊκών δικτύων και να "προωθηθεί η διασύνδεση και η διαλειτουργικότητα των εθνικών δικτύων καθώς και η πρόσβαση στα δίκτυα αυτά". Ο στόχοι αυτοί θα αποκτήσουν ευρύτερο βάρος εάν συμπληρωθούν με ενιαία ευρωπαϊκή αγορά για συμβατά τερματικά. Με τις αλλαγές στο κανονιστικό περιβάλλον και τις αγορές για νέους παρόχους δικτύων συνεπάγεται ότι ο προηγούμενος ορισμός του όρου "δημόσιο δίκτυο" καθίσταται ανέφικτη για τον σκοπό αυτό. Οι απαιτήσεις διασύνδεσης και διαλειτουργικότητας ενδέχεται να επιδρούν σε κάθε αναδιατύπωση των ισχυουσών βασικών απαιτήσεων. 32> Θα πρέπει επιπλέον, να ληφθεί δεόντως υπόψη ο κώδικας της πολιτικής προστασίας. Ο ευρωπαϊκός αριθμός εκτάκτου ανάγκης "112" μπορεί, π. χ. , να χρησιμοποιηθεί μόνο εάν είναι δυνατή η κλήση του αριθμού 112, εάν μπορεί να υπάρξει σύνδεση με το κέντρο έκτακτης ανάγκης, εάν μπορεί να μεταδοθεί και να επαναληφθεί ο τύπος της κατάστασης έκτακτης ανάγκης και εάν ο καλών μπορεί να λάβει σχετικές εντολές. Άλλα παραδείγματα είναι ο εντοπισμός καλούντος ή η λανθασμένη κλήση, η υποκλοπή και η ρήτρα εξαίρεσης για προστασία της δημόσιας ασφάλειας του άρθρου 36 της συνθήκης. Αφετέρου, φαίνεται ότι άλλα καθεστώτα έγκρισης, όπως αυτό των ΗΠΑ, λειτουργούν εύρυθμα με πολύ πιο περιορισμένο ορισμό της έννοιας "βασικός" και υφίσταται εν γένει επιθυμία περιορισμού του σύνθετου χαρακτήρα και της δαπάνης των εγκρίσεων τύπου. Από τα θέματα αυτά, καθώς και από άλλα, όπως η ενδεχόμενη ρύθμιση θεμάτων όπως τα τερματικά για άτομα με ειδικές ανάγκες προκύπτει ανάγκη για θεμελιώδη αναθεώρηση του ορισμού της έννοιας "βασικό" καθώς και των μηχανισμών για τους οποίους εξασφαλίζεται η συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις αυτές, ιδίως, τους CTR και τη χρήση εναρμονισμένων προτύπων. Η Επιτροπή έχει αρχίσει τις εργασίες για την αναθεώρηση αυτή. 4. 2 Διαδικασίες εκτίμησης της συμμόρφωσης: καιρός για απλούστευση Οι διαδικασίες εκτίμησης της συμμόρφωσης που περιλαμβάνονται στην οδηγία απετέλεσαν αντικείμενο κριτικής ως περίπλοκες, μακροσκελείς και δαπανηρές. Μπορεί, περαιτέρω, να υποστηριχθεί ότι ο σύνθετος χαρακτήρας των διαδικασιών αυτών ενδεχομένως ευνοεί την ανάπτυξη της αδιαφανούς αγοράς. Οι ανησυχίες αυτές μπορούν να αντιμετωπισθούν με δύο διαφορετικούς τρόπους: Κατά πρώτον, θα πρέπει να διατηρηθεί η αρχή της χρησιμοποίησης των τύπων της σφαιρικής προσέγγισης που αναφέρονται ήδη στις οδηγίες. Κάθε διαδικασία μπορεί, ωστόσο να αναθεωρηθεί με τον σκοπό χαλάρωσης των απαιτήσεων που ιδιαίτερα περιλαμβάνονται στα επιθυμητός ο ενδελεχής έλεγχος της αιτιολόγησης όσον αφορά ιδιαιτέρως τις περιπτώσεις δοκιμών. Θα μπορούσε, περαιτέρω για ορισμένες προσδιορισμένες σειρές δοκιμών να ισχύσει η δήλωση του κατασκευαστή, σύμφωνα με την ενότητα Α. Στη διαδικασία αυτή οι κοινοποιημένοι φορείς θα διατηρούσαν την αρχή της διασφάλισης, μέσω μιας εκ των προτέρων εκτίμησης. Η εν λόγω χαλάρωση, σε τρεις φάσεις, συμβαδίζει πλήρως με το πνεύμα των οδηγιών. ισχύοντα παραρτήματα. Επιπλέον, είναι Δεύτερον, είναι θεωρητικώς δυνατή μια διαδικασία που θα βασίζεται σε πλήρη εμπιστοσύνη σε δήλωση κατασκευαστή. Τούτο συνεπάγεται: δήλωση του κατασκευαστή ή του εισαγωγέα: σύμφωνα με την ενότητα Α, η δήλωση συμμόρφωσης ΕΚ πιστοποιεί ότι το προϊόν συμμορφουται με τον σχετικό CTR ή τα εναρμονισμένα πρότυπα. Στη συνέχεια εκδίδει κοινοποιημένος φορέας τη διοικητική έγκριση βάσει της παραπάνω δήλωσης. Ο κοινοποιημένος φορέας τηρεί μητρώο των δηλώσεων αυτών, που διατίθεται σε όλους τους λοιπούς κοινοποιημένους φορείς ή εθνικές αρχές. Ο κατασκευαστής είναι ακολούθως σε θέση να τοποθετήσει το σήμα συμμόρφωσης CE στο τερματικό και να το διαθέσει στην αγορά. 2><* για την εκ των υστέρων αυτή αντιμετώπιση απαιτείται εντατική επιτήρηση της αγοράς και πρόβλεψη αυστηρών ποινών για τον κατασκευαστή που προβαίνει σε ψευδή δήλωση. Στις περισσότερες εθνικές νομοθεσίες η ψευδής δήλωση ενώπιον αρχής επισύρει ποινικές, διοικητικές και αστικές ευθύνες. Υφίστανται, ωστόσο, πολύ διαφορετικές και σθεναρές απόψεις υπέρ των εκ των Ιδίως όσον αφορά τις προτέρων και κατά των εκ υστέρων εκτιμήσεων. ραδιοεπικοινωνίες κρίνεται μάλλον αδύνατη η λύση της εκ των υστέρων εκτίμησης. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να εξετασθεί περαιτέρω η πρώτη λύση που περιγράφεται παραπάνω. Πιθανότατα θα απαιτηθεί η βελτίωση της αποτελεσματικότητας της επιτήρησης της αγοράς που διεξάγουν τα κράτη μέλη ώστε η ενδεχόμενη απλοποίηση να υποστηριχθεί από διαδικασίες εκτίμησης της συμμόρφωσης. 4. 3 Τροποποιήσεις του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας Σύμφωνα με το ισχύον πεδίο εφαρμογής της οδηγίας γίνεται διάκριση μεταξύ τερματικού εξοπλισμού που προορίζεται για σύνδεση με δημόσιο δίκτυο έναντι εξοπλισμού που δεν προορίζεται να συνδεθεί. Ιδίως με την εμφάνιση ιδιωτικών τηλεπικοινωνιακών δικτύων στον επιχειρηματικό τομέα, όπως περιγράφεται σε πρόσφατη έκθεση που υποβλήθηκε στην τεχνική επιτροπή για τηλεπικοινωνίες επιχειρήσεων του ETSI (TC-BTC), πρέπει να δοθεί η δέουσα εκτίμηση στην ύπαρξη της μεγάλης αυτής και ταχέως αναπτυσσόμενης αγοράς όσον αφορά τους στόχους των οδηγιών. 4. 4 Η αιτιολογία υπέρ μιας οδηγίας περί ραδιοεξοπλισμού Όπως έχει ήδη εκτεθεί, διάφοροι τύποι ραδιοεξοπλισμού δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας. Μπορεί, ωστόσο, να εμποδισθεί με νόμιμα μέσα η ελεύθερη κυκλοφορία του εξοπλισμού αυτού από τις εθνικές αρχές για λόγους ενδεχομένων επιζήμιων παρεμβολών. Το φάσμα των ραδιοσυχνοτήτων αποτελεί πεπερασμένο φυσικό πόρο και, κατά συνέπεια, η αποτελεσματική χρήση του φάσματος των ραδιοσυχνοτήτων συνιστά βασική απαίτηση η οποία μπορεί να αιτιολογήσει τη θέσπιση μέτρων εναρμόνισης σε κοινοτικό επίπεδο. Οι κινητές τηλεπικοινωνίες αποτελούν σήμερα τον πλέον ακμάζοντα τομέα σε ολόκληρη την περιοχή των τηλεπικοινωνιών. Η αποτελεσματικότητα των ιδιωτικών επιχειρήσεων βελτιώνεται καθημερινά με την εισαγωγή ραδιοεπικοινωνιών κλειστής ομάδας χρηστών που παρέχουν τη δυνατότητα στους απασχολούμενους να μετακινούνται παραμένοντας διαρκώς σε επαφή με τα γραφεία τους. Υπάρχει επομένως επείγουσα ανάγκη για εναρμονισμένο και σταθερό νομικό πλαίσιο που θα τους επιτρέψει να δημιουργήσουν ισχυρές οικονομίες κλίμακας στη νέα αυτή στρατηγική αγορά. Υπάρχει σαφής προτίμηση για να μην δημιουργηθεί χωριστή οδηγία ραδιοεπικοινωνιών, αλλά να συμπεριληφθούν οποιεσδήποτε ειδικές απαιτήσεις ραδιοτερματικών σε μια ενιαία οδηγία περί τερματικών. Για τον σκοπό αυτό αντιμετωπίζει η Επιτροπή το ενδεχόμενο τροποποίησης των οδηγιών ώστε να καθορίζεται εναρμονισμένο πρόγραμμα έγκρισης τύπου για τερματικό εξοπλισμό τηλεπικοινωνιών που χρησιμοποιεί κατανεμημένο φάσμα τηλεπικοινωνιών. Θα απαιτηθεί προσοχή κατά την οροθέτηση της διαχωριστικής γραμμής μεταξή διαχείρισης του φάσματος και ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας (EMC). Ίέ> Αναμένεται ότι οι πτυχές της κατανομής φάσματος θα συνεχίσουν να βρίσκονται εκτός του πεδίου εφαρμογής οποιασδήποτε οδηγίας περί τερματικών. 4. 5 Σχέσεις με το ETSI Τα εναρμονισμένα πρότυπα που έχουν καταρτισθεί με βάση τις ισχύουσες βασικές απαιτήσεις έχουν ανατεθεί στους αναγνωρισμένους φορείς τυποποίησης ETSI/CEN/CENELEC. Έως σήμερα οι περισσότεροι CTR βασίζονταν εξ ολοκλήρου σε TBR που καταρίζονται και εγκρίνονται από το ETSI, μολονότι σε ορισμένες πτυχές του EMC έχει αναμειχθεί και η CENELEC. Η σχέση με το ETSI αποκτά επομένως ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Καθώς η Επιτροπή διαθέτει το ειδικό καθεστώς συμβούλου στο ETSI, η συνεργασία στο διοικητικό επίπεδο αναγνωρίζεται και από τις δύο πλευρές ως αποτελεσματική, επαγγελματικού επιπέδου και ικανοποιητική. Σε τεχνικό επίπεδο και εξαιτίας σειράς λόγων που εκτέθηκαν σε προηγούμενα κεφάλαια, το ETSI δεν ήταν σε θέση να ολοκληρώσει ορισμένες εργασίες που είχαν ανατεθεί με τήρηση των αρχικών χρονικών εκτιμήσεων. Κατά την άποψη της Επιτροπής οι μέθοδοι εργασίας των τεχνικών επιτροπών και υποεπιτροπών του ETSI μπορούν να γίνουν αποτελεσματικότερες στο πλαίσιο του ισχύοντος κανονισμού λειτουργίας του ETSI. Η πρόταση αυτή αποτελεί τη βάση της σύστασης υπ'αριθμόν 3. Από την εμπειρία προκύπτει, περαιτέρω ότι το θέμα της συντήρησης των εγκεκριμένων TBR πρέπει να αντιμετωπισθεί κατά προτεραιότητα. Το ψήφισμα που εγκρίθηκε πρόσφατα στη γενική συνέλευση του ETSI έπειτα από πρόταση της Task Force υψηλού επιπέδου, προβλέπει σημαντικής έκτασης αναδιάρθρωση του ETSI, ανταποκρινόμενο στις παραπάνω διατυπωθείσες ανησυχίες. 4. 6 Ελευθέρωση της υποδομής Όπως έχει ήδη αναφερθεί η ισχύουσα νομοθεσία περί εγκρίσεων βασίσθηκε στην αρχή του δημόσιου τηλεπικοινωνιακού δικτύου. Η ασφάλεια του δικτύου αυτού καθώς επίσης και η αρμονική λειτουργία του με τον συνδεδεμένο σε αυτό εξοπλισμό θεωρήθηκαν δημόσιο συμφέρον που δικαιολογεί την κανονιστική ρύθμιση, καθώς αντιπροσωπεύει τεράστιες επενδύσεις για την εξυπηρέτηση ειδικών εθνικών συμφερόντων. Ωστόσο, ο ορισμός που αναφέρεται στην οδηγία για την εν λόγω δημόσια υποδομή παραπέμπει σαφώς στο παλιό τηλεπικοινωνιακό περιβάλλον, όπου το δίκτυο αποτελούσε κρατική υποδομή. Μολονότι η κατάσταση αυτή έχει αλλάξει σε ορισμένα κράτη μέλη όπου η τηλεπικοινωνιακή υποδομή είναι ελευθερωμένη ή ιδιωτικοποιημένη, ο ορισμός διατηρήθηκε ως ισχύων, εξαιτίας του ότι ο όρος "δημόσιο" θεωρείται ότι δεν αναφέρεται στην ιδιοκτησία αλλά παραπέμπει στον προσβάσιμο χαρακτήρα της υποδομής για το κοινό. Κατά συνέπεια, κάθε τηλεπικοινωνιακή υποδομή που είναι ανοικτή σε όλα τα μέλη του κοινού υπό τις αυτές συνθήκες (και στην οποία έχουν επιβληθεί υποχρεώσεις παροχής ανοικτού δικτύου, ΟΝΡ) θεωρείται ως δημόσια τηλεπικοινωνιακή υποδομή που δικαιούται ρυθμιστικής προστασίας. Ενόψει, πάντως, της επικείμενης ελευθέρωσης της υποδομής, θα απαιτηθεί αναθεώρηση των παραπάνω ορισμών. Με το ελευθερωμένο καθεστώς θα 3^ προκύψει πλήθος νέων φορέων εκμετάλλευσης δικτύου, που δεν θα έχουν κατ'ανάγκη το ίδιο μέγεθος ή τις ίδιες λειτουργίες και τις συνεπαγόμενες υποχρεώσεις. Το ισχύον κανονιστικό περιβάλλον θα πρέπει να υποστεί σημαντικές μεταβολές ώστε να αντιμετωπίσει την κατάσταση αυτή. Ο σημερινός ορισμός του τερματικού εξοπλισμού βασίζεται στην ύπαρξη εναρμονισμένου δημοσίου δικτύου. Εάν τούτο πάψει να ισχύει θα είναι πολύ δυσχερής η διάκριση μεταξύ μεταγωγής και τερματικού, δεδομένου ότι στην απόληξη ενός δικτύου ενδέχεται να βρίσκεται εξοπλισμός μεταγωγής ενός άλλου δικτύου ή ενός παρόχου υπηρεσιών. Η διάκριση μεταξύ τερματικού εξοπλισμού και εξοπλισμού υποδομής καθίσταται διαρκώς δυσχερέστερη. Η διασύνδεση όλων των υποδομών και η διαλειτουργικότητα υπηρεσιών και εφαρμογών θα καθίσταται συνεχώς σημαντικότερο θέμα, δεδομένου - καθώς έχει ήδη υπογραμμισθεί στην έκθεση Bangemann - τα δύο αυτά στοιχεία είναι ουσιαστικής σημασίας για την ανάπτυξη της πληροφοριακής υποδομής. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι οδηγίες ΟΝΡ, οι οποίες ρυθμίζουν επί του παρόντος τη σχέση μεταξύ του φορέα εκμετάλλευσης δικτύου και ενός παρόχου υπηρεσιών, αναφέρονται σε κατάσταση όπου ο φορέας εκμετάλλευσης του δικτύου είναι μονοπώλιο ή κατέχει δεσπόζουσα θέση και κατά συνέπεια ενδέχεται να εμποδίσει τον ανταγωνισμό αρνούμενος την πρόσβαση στο δίκτυο του ή με τη θέσπιση τεχνικών προδιαγραφών που δεν επιτρέπουν διασύνδεση των δικτύων η διαλειτουργικότητα υπηρεσιών. Στο ελευθερωμένο περιβάλλον, όπου πολλοί περισσότεροι συντελεστές θα παρέχουν διαρκώς ευρύτερο δίκτυο υπηρεσιών, θα είναι σημαντικά τα προβλήματα για την καθιέρωση μιας ενιαίας εναρμονισμένης αγοράς τηλεπικοινωνιακών τερματικών. Τα εναρμονισμένα πρότυπα θα παρέχουν σε όλους τους συναφείς με τις τηλεπικοινωνίες οικονομικούς φορείς διασφαλίσεις που θα τους επιτρέπουν να επωφεληθούν από την κοινωνία των πληροφοριών. Ωστόσο, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, η εκτίμηση της συμμόρφωσης μπορεί να βασισθεί εξίσου καλά στην κάλυψη των βασικών απαιτήσεων, σε περίπτωση έλλειψης TBR. Θα πρέπει επομένως να ενθαρρύνονται οι κοινοποιημένοι φορείς που έχουν ορισθεί από τα κράτη μέλη να χρησιμοποιούν τη δυνατότητα αυτή όπου υφίσταται ζήτηση της αγοράς και δεν έχουν ακόμα αναπτυχθεί TBR. Το μελλοντικό καθεστώς, με πολλαπλούς και ανταγωνιζόμενους παρόχους δικτύων, πιστεύεται ότι θα οδηγήσει στην προσφορά νέων, καινοτόμων υπηρεσιών και σε ευφυή χρήση των διεπαφών των συνδρομητών. Για τη διατήρηση μιας κοινοτικής αγοράς εξοπλισμού, ανεξάρτητης από τους κατασκευαστές, θα πρέπει να αποφευχθεί η "δέσμευση" ή "ομαδοποίηση" υπηρεσιών και εξοπλισμού. Θα πρέπει επομένως να βρεθεί ισορροπία μεταξύ κανονιστικής ρύθμισης και ανταγωνισμού ενώ τον καλύτερο τρόπο εξασφάλισης παρέχει το μελλοντικό καθεστώς αδειοδότησης. Vt 5. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ Με την οδηγία 91/263/ΕΟΚ καθιερώθηκε εσωτερική αγορά στον τομέα του τερματικού εξοπλισμού. Εξοπλισμός που έχει λάβει τη δέουσα έγκριση τύπου σε ένα κράτος μέλος μπορεί να διατεθεί ελεύθερα στο εμπόριο και να συνδεθεί με το δίκτυο στην υπόλοιπη Κοινότητα. Με τη θέσπιση 11 CTR από την Επιτροπή επιτεύχθηκε σημαντική εναρμόνιση στον τομέα· με ευχαρίστηση σημειώνεται το γεγονός ότι μια ακόμη δέσμη 12 CTR βρίσκεται στη διαδικασία έγκρισης. Ενόψει των πρόσφατων εξελίξεων στον τομέα, ορισμένες πτυχές των μηχανισμών της οδηγίας επικρίθηκαν ως επαχθείς και μη αναλογικές ως προς τον σκοπούμενο στόχο. Το καθεστώς θα αντιστοιχίσει καλύτερα στις πραγματικές ανάγκες της αγοράς εάν: • περιορίζονταν οι βασικές απαιτήσεις στο απολύτως απαραίτητο· βελτιώνονταν οι κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τις κανονιστικές πτυχές. γινόταν αποτελεσματικότερη η διαδικασία διαβουλεύσεων. • επιταχυνόταν η παραγωγή εναρμονισμένων προτύπων· με αποτέλεσμα την έγκαιρη διάθεση των σχετικών προτύπων. • χαλαρώνονταν οι διαδικασίες εκτίμησης της συμμόρφωσης· πραγματοποιούνταν γνήσια κοστοοτραφής έγκριση τύπου, εναρμονίζονταν πλήρως τα κριτήρια διαπίστευσης. • καθιερωνότανκανονιοτικόπλαίσιογιατερματικόεξοπλισμόραδιοεπικοινωνιών με χρήση κατανεμημένου φάσματος τηλεπικοινωνιών: πραγματοποιούνταν αποτελεσματική οριζόντια χρήση του φάσματος συχνοτήτων. επιτυγχανόταν η δυνατότητα δημιουργίας ισχυρών οικονομιών κλίμακας στη νέα αυτή στρατηγική αγορά. Δεδομένης της έκτασης των παραπάνω εντοπισμένων θεμάτων, πρώτη σύσταση είναι η εκ βάθρων αναθεώρηση των δύο οδηγιών και η αλλαγή τους ώστε να προσαρμοσθούν στη νέα δυναμική της αγοράς και τις μελλοντικές ανάγκες της ευρωπαϊκής κοινωνίας των πληροφοριών. Οι λοιπές τρεις συστάσεις στοχεύουν σε άμεση βελτίωση στα σημεία που αναφέρονται παραπάνω, εν αναμονή της εκ βάθρων αναθεώρησης. 3* Ι ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ Από την έκταση των θεμάτων που εμπλουτίσθηκαν στην παρούσα έκθεση προόδου και από τις μεταβολές του πεδίου από την εποχή της αρχικής κατάρτισης των οδηγιών προκύπτει η ακόλουθη σύσταση: Σύσταση αριθ. 1: Συνιστάται η εκ βάθρων αναθεώρηση των δύο οδηγιών και η τροποποίηση τους με σκοπό την προσαρμογή στη νέα δυναμική της αγοράς και στις ανάγκες της ευρωπαϊκής κοινωνίας πληροφοριών για την επόμενη δεκαετία. Πρέπει να συνεκτιμηθεί πλήρως η ισχύουσα και σχεδιαζόμενη οριζόντια νομοθεσία καθώς επίσης και οι εξελίξεις στην ελευθέρωση της υποδομής. Ορισμένα από τα πλέον επείγοντα θέματα μπορούν, εν τω μεταξύ, να αντιμετωπισθούν με τις ακόλουθες βραχυπρόθεσμες δράσεις. Με τις ακόλουθες συστάσεις επιχειρείται η μεγιστοποίηση της συνέργειας μεταξύ των άμεσα εμπλεκομένων παραγόντων για τον περιορισμό της καθυστέρησης που δυστυχώς υπάρχει σήμερα. Οι συστάσεις αυτές αποσκοπούν στην επίτευξη βελτιώσεων με άμεσο αποτέλεσμα. • Η εμπειρία έχει δείξει ότι, στο πεδίο της τυποποίησης, οι κανονιστικές απαιτήσεις που αντιστοιχούν εκάστοτε σε μία από τις βασικές απαιτήσεις που καθορίζονται και στις δύο οδηγίες, δεν κοινοποιούνται αποτελεσματικά στους οργανισμούς τυποποίησης, ιδίως στο ETSI. Οι ισχύουσες διαδικασίες ανάθεσης της επικοινωνίας σε μια αλυσίδα μεσολαβήσεων, μέσω του διαχειριστή TBR του ETSI, ενός εισηγητή του ETSI, ενός ανταποκριτή της TRAC και στη συνέχεια με έκθεση στην τεχνική συνέλευση του ETSI και τις υπηρεσίες της Επιτροπής, έχουν μεγάλα περιθώρια βελτίωσης. Οι σημαντικές καθυστερήσεις καθώς και το περιθώριο για αποκλίνουσες ερμηνείες θα περιορίζονταν με την ενημέρωση μιας υπηρεσίας στην Επιτροπή μόλις εντοπίζεται οποιοδήποτε σχετικό θέμα. Η παρατήρηση αυτή οδηγεί στην ακόλουθη σύσταση: Σύσταση αριθ. 2: Για τη βελτίωση της καθοδήγησης οργανισμών τυποποίησης, ιδίως του ETSI, στο πεδίο των κανονιστικών περιορισμών, στόχων και απαιτήσεων, αντικαθίσταται η ισχύουσα αλυσίδα επικοινωνίας από ένα εστιακό σημείο διαχείρισης πληροφοριών, στους κόλπους της Επιτροπής^ Είναι προφανές ότι οι υπηρεσίες της Επιτροπής θα συνεχίσουν να λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα όλων των πλευρών, της βιομηχανίας, των κανονιστικών φορέων και των φορέων εκμετάλλευσης. • Όσον αφορά την έγκαιρη ανάπτυξη της τεχνικής βάσης για κανόνες, η εμπειρία έδειξε ότι οι διαδικασίες του ETSI, ιδίως αναφορικά με τη διαδικασία σύγκλισης και συναίνεσης καθώς και τις διαδικασίες επίλυσης έπειτα από δημόσια ακρόαση, προξενούν περιττές καθυστερήσεις. Πιστεύεται ότι θα είχε εξοικονομηθεί πολύς χρόνος εάν, από την αρχή της ανάθεσης εντολής για TBR, κάθε απόφαση, σε όλα τα επίπεδα του ETSI, λαμβανόταν έχοντας υπόψη την τελική ψηφοφορία. Η όλη διαδικασία θα πρέπει να αναθεωρηθεί από την κατάρτιση των δηλώσεων για το πεδίο εφαρμογής έως τη δημοσίευση σε εθνικούς κανονισμούς. Η ακόλουθη σύσταση καλύπτει τις πτυχές αυτές. 2>°\ Σύσταση αριθ. 3: Έχοντας υπόψη τις σημαντικές καθυστερήσεις που επιβάλλουν οι ισχύουσες μέθοδοι εργασίας που εφαρμόζονται για την κατάρτιση των CTR, θα πρέπει να πραγματοποιηθεί αναθεώρηση των διαδικασιών και της λήψης των αποφάσεων σε όλα τα επίπεδα ανάπτυξης των κοινών τεχνικών κανόνων, λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη συμφωνίας κατά την τελευταία φάση της ψηφοφορίας και πάντοτε με αυστηρό περιορισμό του πεδίου εφαρμογής στις ισχύουσες βασικές απαιτήσεις. • Το σημαντικό χρονικό διάστημα μεταξύ της έκθεσης των σχεδίων μέτρων από την επιτροπή της ACTE και της δημοσίευσης των μέτρων αυτών στην Επίσημη Εφημερίδα αποδίδεται στην ακολουθούμενη πρακτική μετάφρασης από τη μεταφραστική υπηρεσία της Επιτροπής των τεχνικών προδιαγραφών που αναφέρονται τις αποφάσεις, σε όλες τις κοινοτικές γλώσσες. Η όλη διαδικασία θα επιταχυνόταν σημαντικά εάν μεταφραζόταν μόνο η απόφαση. Για τη βελτίωση της κατάστασης αυτής προτείνεται η σύσταση αριθ. 4, που έχει άμεση αντιστοιχία με το συνημμένο ψήφισμα του Συμβουλίου (βλ. σχέδιο απόφασης του Συμβουλίου, τμήμα "καλεί την Επιτροπή", παράγραφος γ): Σύσταση αριθ. 4: Για την επιτάχυνση της έγκαιρης διάθεσης των αποφάσεων της Επιτροπής, θα πρέπει οι υπηρεσίες της Επιτροπής να περιορίσουν στο ελάχιστο τις απαιτήσεις για μετάφραφη των παραρτημάτων των εν λόγω οδηγιών, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τις νομικές υποχρεώσεις των CTR. 4D Οι παράγοντες και το σύστημα l l i_ OFFICIAL JOURNAL! _ (2) REPORT TO EP & COUNCIL i^n 7) MEMBER STATE OR EFTA MEMBER (8) NOTIFIED BODY | | | I I noi DESIGNATED LABORATORY _J 13Γ EQUIPMENT SUPPLIERS (4) ETSI (9) TECHNICAL COMMITTEES -trrr NETWORK OPERATORS! (5) COMMISSION (β) ACTE (12) TRAC «4^ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1 ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΘΕΣΠΙΣΗΣ CTR Η όλη διαδικασία, περιλαμβανομένων και των διαβουλεύσεων, παρουσιάζεται στο ακόλουθο διάγραμμα: Οι παράγοντες και το σύστημα Βλέπε πρωτότυπο 1. Official Journal : Επίσημη Εφημερίδα 2. Report to ΕΡ & Council : Έκθεση προς το ΕΚ και το Συμβούλιο 3. Equipment suppliers : Προμηθευτές εξοπλισμού 4. ETSI 5. Commission : Επιτροπή 6. ACTE 7. Member State or EFTA Member : Κράτος μέλος ή μέλος της ΕΖΕΣ 8. Notified Body : Κοινοποιημένοι φορείς 9. Technical committees : Τεχνικές επιτροπές 10. Designated Laboratory : Υποδειχθέν εργαστήριο 11. Network operators : Προμηθευτές εξοπλισμού 12. TRAC ACTE: Η επιτροπή εγκρίσεων τερματικού εξοπλισμού συγκροτήθηκε βάσει της οδηγίας τερματικού εξοπλισμού ως σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην προσπάθειάτης προς την κατεύθυνση εναρμόνισης των τεχνικών προτύπων για τερματικό εξοπλισμό. Η ACTE προεδρεύεται από εκπρόσωπο της Επιτροπής και περιλαμβάνει αντιπροσωπείες από κάθε κράτος μέλος. Είναι επιτροπή συμβουλευτικού χαρακτήρα. Η γνώμη της μπορεί να ζητηθεί με δύο τρόπους: είτε ως γνωμοδότηση γενικής φύσεως, ενδεχομένως δια ψηφοφορίας. Η γνώμη καταγράφεται απλώς ως απόφαση πλειοψηφίας. Εναλλακτικά, στην ιδιαίτερη περίπτωση του τύπου τερματικών για τα οποία θα πρέπει να αναπτυχθεί CTR, καθώς και για τη μετέπειτα γνωμοδότηση επί των σχεδίων μέτρων που προτείνονται από τους εκπροσώπους της Επιτροπής, η γνωμοδότηση βασίζεται στην πλειοψηφία που καθορίζει το άρθρο 148, παράγραφος 2, της συνθήκης. Η TRAC, το ETSI και οι χώρες ΕΖΕΣ καλούνται να αποστείλουν στην ACTE αντιπροσωπείες με καθεστώς παρατηρητή. Οι εν λόγω αντιπροσωπείες συμμετέχουν σε όλες τις πτυχές των εργασιών της ACTE, εκτός από τις κανονιστικές. Η επιτροπή λειτουργεί βάσει των σχετικών κανόνων που ισχύουν για όλες τις επιτροπές που προεδρεύονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Οι εν λόγω κανόνες αφορούν πτυχές όπως οι διαδικασίες ψηφοφορίας, η εκπροσώπηση, οι απαρτίες κλπ. ETSI: Το ευρωπαϊκό ινστιτούτο τηλεπικοινωνιακών προτύπων διαθέτει άνω των 300 μελών από όλα τα πεδία του τομέα των τηλεπικοινωνιών- μπορούν να συμμετάσχουν ως μέλη όλες οι χώρες εντός της γεωγραφικής περιοχής (ηπειρωτική Ευρώπη). Μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων, το ETSI συντάσσει TBR κατόπιν εντολών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής βάσει ενός ή περισσοτέρων ευρωπαϊκών της CEPT 42 TRAC: τηλεπικοινωνιακών προτύπων (ETS). To ETSI έχει την ευθύνη ενημέρωσης των προτύπων που αναφέρονται στους CTR. Η επιτροπή εφαρμογής τηλεπικοινωνιακών κανονισμών παρέχει συμβουλές έπειτα από αίτημα της Επιτροπής για την καθιέρωση τεχνικά συνεκτικού πλαισίου για CTR και παρέχει τεχνική βοήθεια κατά την επεξεργασία των δηλώσεων για το πεδίο εφαρμογής των TBR. Οι εκπρόσωποι της TRAC είναι, κατά κανόνα, αντιπροσωπείες από κάθε κράτος μέλος καθώς και από την ΕΖΕΣ και ορισμένες άλλες ευρωπαϊκές χώρες που εκπροσωπούν ρυθμιστικές αρχές και φορείς εκμετάλλευσης. Εκτός των CTR, η TRAC έχει αρμοδιότητες συμβούλου του ETSI επί του προγράμματος εργασιών. ADLNB: Στην ένωση υποδειχθέντων εργαστηρίων και κοινοποιημένων φορέων μπορούν να συμμετάσχουν ως μέλη όλα τα υποδειχθέντα εργαστήρια (ΥΕ) και οι κοινοποιημένοι φορείς (ΚΦ). Τα ΥΕ είναι αρμόδια για δοκιμές και οι ΚΦ για εγκρίσεις τύπου τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού βάσει της ισχύουσας εθνικής νομοθεσίας. Η ADLNB αποτελεί για τα ΥΕ και τους ΚΦ ελεύθερο βήμα ανταλλαγής πληροφοριών και συζήτησης θεμάτων συναφών με την εφαρμογή των διαδικασιών αξιολόγησης της πιστότητας (βλ. κεφάλαιο 3. 1). Κράτη μέλη: Οι κυβερνήσεις των κρατών μελών είναι αρμόδιες για τον καθορισμό των κοινοποιημένων φορέων και των υποδειχθέντων εργαστηρίων, για τις διαπιστεύσεις και για την εφαρμογή της κατάλληλης εθνικής νομοθεσίας ώστε να διασφαλίζεται η εναρμόνιση της αγοράς τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού. Οι κυβερνήσεις πρέπει να εξασφαλίζουν ότι τα εθνικά καθεστώτα δοκιμών, όπως εφαρμόζονται από τους ΚΦ και τα ΥΕ, περιορίζεται στις βασικές απαιτήσεις που καθορίζονται στους CTR. Είναι επίσης υπεύθυνες για επιτήρηση της αγοράς και εξασφάλιση ότι στην αγορά διατίθεται αποκλειστικά εξοπλισμός με κατάλληλη σήμανση. Για τη συμμόρφωση προς τις διεθνείς υποχρεώσεις που καθορίζει η GATT, η Επιτροπή αναλαμβάνει την κοινοποίηση για κάθε CTR πριν από τη δημοσίευση του στην Επίσημη Εφημερίδα. Οι κοινοποιήσεις απευθύνονται στην επιτροπή τεχνικών φραγμών εμπορίου της GATT. Οι κοινοποιήσεις βασίζονται στο άρθρο 2. 5. 2 του κώδικα GATT-TBT, δεδομένου ότι οι CTR αποτελούν τεχνικό κανονισμό "που ενδέχεται να έχει σημαντικές επιπτώσεις στο εμπόριο με άλλα μέρη". Σημειώνεται ότι οι CTR δεν εμπίπτουν στο άρθρο 4 του GATT-TBT, περί κατάρτισης, έγκρισης και εφαρμογής προτύπων. 43 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2: ΑΡΙΘΜΟΙ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ Στην Ευρώπη ζουν περίπου 100 εκατομμύρια ηλικιωμένοι και 50 εκατομμύρια άτομα με αναπηρίες, όπως προκύπτει από την υπηρεσία επισήμων δημοσιεύσεων to των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων Access telecommunications λησμονημένα εκατομμύρια: η τηλεπικοινωνιακή πρόσβαση για άτομα με αναπηρίες, Λουξεμβούργο 1994), όπου απαριθμούνται οι εξής αναπηρίες: forgotten Millions for people with disabilities", Τα ("The Κινητική αναπηρία Χρήστες αναπηρικού οχήματος Με ανάγκη στήριξης κατά το βάδισμα 2 800 000 45 000 000 Ακουστική αναπηρία Κωφοί Βαρήκοοι Οπτική αναπηρία Τυφλοί Περιορισμένης οράσεως Αναπηρίες λόγου και ομιλίας Ομιλία Λόγος Δυσλεξία Διανοητική αναπηρία Κινητικές αναπηρίες 1 100 000 80 000 000 1 100 000 11 500 000 2 300 000 5 600 000 25 000 000 30 000 000 Αδυναμία χρησιμοποίησης δακτύλων 1 100 000 Αδυναμία χρησιμοποίσης ενός βραχίονα 1 100 000 22 500 000 Περιορισμός μυϊκής δύναμης 11 500 000 Περιορισμένος συντονισμός Όλες οι παραπάνω αναπηρίες επηρεάζουν τη χρήση των τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών· είναι σαφές ότι τα άτομα με ειδικές ανάγκες αποτελούν σημαντικό μέρος της τηλεπικοινωνιακής αγοράς. 44 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3: ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝΦΟΡΕΩΝ Ο παρακάτω κατάλογος αναφέρεται στην κατάσταση που ίσχυε την 31 Οκτωβρίου 1995. Κατά καιρούς θα δημοσιεύονται ενημερωμένοι κατάλογοι στην Επίσημη Εφημερίδα. Το ισχύον καθεστώς όσον αφορά κοινοποιημένους φορείς και υποδειχθέντα εργαστήρια μπορεί να επιβεβαιωθεί από τον εκάστοτε κοινοποιημένο φορέα. ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝΦΟΡΕΩΝ/ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ Επωνυμία και διεύθυνση NATIONAL STANDARDS AUTHORITY OF IRELAND Nsai, Gasnevin IRL- Dublin 9 ISTITUTO ITALIANO DEL MARCHIO Dl QUALITA - IMQ Slsfema CSQ V. Quintiliano43 I -20138 Milano DIRECTION GENERALE DES POSTES ET TELECOMMUNICATIONS 20 Avenue de Ségur F - 75700 Paris ISPETTORATO GENERALE DELLE TELECOMUNICAZIONE IGT Viale America 201 I - 00144 Roma HOOFDDIRECTIE TELECOMMUNICATE EN POST - DIRECTIE OPERATIONEl Ε ZAKEN Postbus 450 NL - 9700 Al Groningen Αριθμός ταυτό­ τητας 0050 Αρμοδιότητα για τα ακόλουθα προϊόντα Το σύνολο του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού 0051 Το σύνολο του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού 0165 Το σύνολο του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού 0166 Το σύνολο του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού Αρμοδιότητα για τις ακόλουθες διαδικασίες/ενότητες Εξέταση τύπου Συμμόρφωση προς τύπο Εξασφάλιση ποιότητας παραγωγής Εξασφάλιση ολικής ποιότητας Εξασφάλιση ποιότητας παραγωγής Εξασφάλιση ολικής ποιότητας Παραρτήματα των οδηγιών Παράρτημα Ι Παράρτημα II Παράρτημα III Παράρτημα IV Παράρτημα Ι Παράρτημα II Εξέταση τύπου Συμμόρφωση προς τύπο Εξασφάλιση ποιότητας παραγωγής Εξασφάλιση ολικής ποιότητας Παράρτημα Ι Παράρτημα II Παράρτημα III Παράρτημα IV Εξέταση τύπου Συμμόρφωση προς τύπο Παράρτημα Ι Παράρτημα II 0167 Το σύνολο του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού και εξοπλισμός επίγειων δορυφορικών σταθμών Εξέταση τύπου Συμμόρφωση προς τύπο Παράρτημα Ι Παράρτημα II 45 Επωνυμία και διεύθυνση BRITISH APPROVALS BOARD FOR TELECOMMUNICATIONS BABT Claremont House, 34 Molesey Road, Hersham, Walton-on- Thames Surrey UK - KT124RQ TELESTYRELSEN Holsteinsgade 63 DK- 2100 Kobenhavn BUNDESAMT FUR ZULASSUNGEN IN DER TELEKOMMUNIKATION BZT Postfach 10 04 43 D - 66004 Saarbrucken DELTA DANSK ELEKTRONIK, LYS & AKUSTIK Venlighedsvej 4 DK - 2970 Horsholm DIRECCION GENERAL DE TELECOMUNICACIONES Plaza de la Cibeles S/N Palacio de Comunicaciones Ε - 28014 Madrid KEMA NV Kwaliteitssystemen Postbus 9035 Ultrechseweg 310 NL - 6800 Et Arnhem SWEDISH NATIONAL TESTING AND RESEARCH INSTITUTE SP Box 857 S - 501 15 Boras 0170 0188 0199 0341 0344 0402 Αριθμός ταυτό­ τητας 0168 Αρμοδιότητα για τα ακόλουθα προϊόντα Το σύνολο του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού Αρμοδιότητα για τις ακόλουθες διαδικασίες/ενότητες Εξέταση τύπου Συμμόρφωση προς τύπο Εξασφάλιση ποιότητας παραγωγής Εξασφάλιση ολικής ποιότητας Παραρτήματα των οδηγιών Παράρτημα Ι Παράρτημα II Παράρτημα III Παράρτημα IV Εξέταση τύπου Συμμόρφωση προς τύπο Παράρτημα Ι Παράρτημα II Το σύνολο του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού Το σύνολο του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού Το σύνολο του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού Εξέταση τύπου Συμμόρφωση προς τύπο Εξασφάλιση ποιότητας παραγωγής Εξασφάλιση ολικής ποιότητας Εξασφάλιση ποιότητας παραγωγής Εξασφάλιση ολικής ποιότητας Το σύνολο του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού και εξοπλισμούς επίγειων δορυφορικών σταθμών Εξέταση τύπου Συμμόρφωση προς τύπο Εξασφάλιση ποιότητας παραγωγής Εξασφάλιση ολικής ποιότητας Εξασφάλιση ποιότητας παραγωγής Εξασφάλιση ολικής ποιότητας Παράρτημα Ι Παράρτημα II Παράρτημα III Παράρτημα IV Παράρτημα ill Παράρτημα IV Παράρτημα Ι Παράρτημα II Παράρτημα III Παράρτημα IV Παράρτημα III Παράρτημα IV Εξέταση τύπου Συμμόρφωση προς τύπο Παράρτημα Ι Παράρτημα II Το σύνολο του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού και εξοπλισμούς επίγειων δορυφορικών σταθμών Τηλετερματικά Εξοπλισμός σύνδεσης στο δημόσιο αναλογικό δίκτυο, εκτός PABX 46 Αρμοδιότητα για τα ακόλουθα προϊόντα Αρμοδιότητα για τις ακόλουθες διαδικασίες/ενότητες Παραρτήματα των οδηγιών Το σύνολο του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού Εξασφάλιση ποιότητας παραγωγής Εξασφάλιση ολικής ποιότητας Παράρτημα III Παράρτημα IV Συσκευές και διαποδιαμορφωτές τηλεομοιοτυπίας Διαποδιαμορφωτές (moderne), περιλαμβανομένων αυτοδύναμων συσκευών, καρτών τυπωμένου κυκλώματος σε προσωπικούς και φορητούς υπολογιστές, τηλεσυνδεόμενος εξοπλισμός Η/Υ. Τηλεσυνδεόμενοι συναγερμοί. Τηλεσυνδεόμενοι εξοπλισμοί ελέγχου και τηλεχειρισμού, μεταγωτείς τηλεομοιοτυπικών, τερματικά για άτομα με ειδικές ανάγκες, μετάδοση αριθμών Το σύνολο του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού Συμμόρφωση προς τύπο Παράρτημα II Εξέταση τύπου Συμμόρφωση προς τύπο Εξασφάλιση ποιότητας παραγωγής Εξασφάλιση ολικής ποιότητας Εξασφάλιση ποιότητας παραγωγής Εξασφάλιση ολικής ποιότητας Παράρτημα Ι Παράρτημα II Παράρτημα III Παράρτημα IV Παράρτημα III Παράρτημα IV 0416 To σύνολο του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού Επωνυμία και διεύθυνση SISCERTIFIERINGAB Box 3295 S - 103 66 SEMKO ΑΒ Box 1103 S - 164 22 Kista Αριθμός ταυτό­ τητας 0412 0413 0415 INSTITUTO DAS COMUNICACOES DE PORTUGAL ICP Avenida José Malhoa, Lote 16832 Ρ - 1000 Lisboa SUOMEN STANDARDISOIMISLIITTO SFS SERTIFIOINTIOSASTO (FINNISH STANDARDS ASSOCIATION SFS - CERTIFICATION DEPARTMENT Maistraatinportti 2 FIN - 00240 Helsinki COMLAB Comlab P. O. Box 96 NL - 2007 Kjeller 0436 To σύνολο του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού και εξοπλισμών επίγειων δορυφορικών σταθμών Εξέταση τύπου Συμμόρφωση προς τύπο Παράρτημα Ι Παράρτημα II 47 Επωνυμία και διεύθυνση ÔSTERREICHISCHER VERBAND FUR ELEKTROTECHNIK (OVE) Eschenbachgasse 9 1 - 1010 Wien Αριθμός ταυτό­ τητας 0462 Αρμοδιότητα για τα ακόλουθα προϊόντα Το σύνολο του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού 0468 INSTITUT BELGE DES SERVICES POSTAUX ET DE TELECOMMUNICATIONS IBP Avenue de l'Astronomie 14 Boîte 21 Β - 1030 Bruxelles Τ Το σύνολο του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού Αρμοδιότητα για τις ακόλουθες διαδικασίες/ενότητες Εξέταση τύπου Συμμόρφωση προς τύπο Εξασφάλιση ποιότητας παραγωγής Εξασφάλιση ολικής ποιότητας Εξέταση τύπου Συμμόρφωση προς τύπο Εξασφάλιση ποιότητας παραγωγής Παραρτήματα των οδηγιών Παράρτημα Ι Παράρτημα II Παράρτημα III Παράρτημα IV Παράρτημα Ι Παράρτημα II Παράρτημα III 0499 SERVICE DE L'ENERGIE DE L'ETAT SEE Β. P. 10 L - 2010 Luxembourg Ρ - 1000 Lisboa Το σύνολο του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού και εξοπλισμός επίγειων δορυφορικών σταθμών Εξέταση τύπου Συμμόρφωση προς τύπο Εξασφάλιση ποιότητας παραγωγής Εξασφάλιση ολικής ποιότητας Παράρτημα Ι Παράρτημα II Παράρτημα III Παράρτημα IV TELECOMMUNICATIONS ADMINISTRATION CENTRE TAC P. O. Box 53 FIN-00211 Helsinki DANSK STANDARD Baunegardsvej 73 DK - 2900 Hillerup ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ (EET/NTC) Λεωφόρος Κηφισίας 60 GR - 15125 Μαρούσι 0523 Το σύνολο του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού Εξέταση τύπου Συμμόρφωση προς τύπο Παράρτημα Ι Παράρτημα II 0527 0544 Το σύνολο του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού Εξασφάλιση ποιότητας παραγωγής Εξασφάλιση ολικής ποιότητας Παράρτημα III Παράρτημα IV Το σύνολο του τηλεπικοινωνιακού τερματικού εξοπλισμού Εξέταση τύπου Συμμόρφωση προς τύπο Παράρτημα Ι Παράρτημα II 48 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 4 ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΕΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ CTR ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ Ι | Πρόσβαση GSM Τηλεφωνία GSM Πρόσβαση DECT TBR TBR 5 TBR 9 TBR 6 Τηλεφωνία DECT TBR 10 Μισθωμένες γραμμές ΟΝΡ 2 Mbit/s, αδόμητη TBR 12 Μισθωμένες γραμμές ΟΝΡ 64 Kbit/s TBR 14 Αναφορά στην Επίσημη Εφημερίδα (ΕΕ αριθ. L 8, 94/11/ΕΚ) (ΕΕ αριθ. L 8, 94/12/ΕΚ) (ΕΕ αριθ. L 194, 94/471/ΕΚ) (ΕΕ αριθ. L 194, 94/472/ΕΚ) (ΕΕ αριθ. L 194, 94/470/ΕΚ) (ΕΕ αριθ. L 339, 94/821/ΕΚ) (ΕΕ αριθ. L 329, 94/797/ΕΚ) (ΕΕ αριθ. L 329, 94/796/ΕΚ) TBR7 (ΕΕ αριθ. L 182, | | 95/290/ΕΚ) Βασική πρόσβαση ISDN, μεταβατικό μέτρο Πρόσβαση πρωτεύοντος ρυθμού ISDN, μεταβατικό μέτρο ERMES 49 ISSN 0254-1483 COM(96) 114 τελικό ΕΓΓΡΑΦΑ GR 15 06 Αριθ. καταλόγου : CB-CO-96-127-GR-C ISBN 92-78-01786-8 Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων L-2985 Λούζε μβούργο 50

Förslag till rådets beslut om ingående av ramavtalet om handel och samarbete mellan Europeiska gemenskapen och dess medlemsstater, å ena sidan, och Korea, å andra sidan

http://publications.europa.eu/resource/cellar/840dc7fe-30a8-4bfe-ae76-d15059f0ea97

swe

EUROPEISKA GEMENSKAPERNAS KOMMISSION •* + * te * -tr -ur •it fr Bryssel den 27. 03. 1996 K()M(%) 141 slutlig 96/ 0098 (CNS) Förslag till RÅDETS BESLUT om ingående av ramavtalet om handel och samarbete mellan Europeiska gemenskapen och dess medlemsstater, å ena sidan, och Korea, å andra sidan (framlagt av kommissionen) MOTIVERING Genom ett beslut av den 8 mars 1995 bemyndigade rådet kommissionen att inleda forhandlingar med Korea i syfte att sluta ett ramavtal om handel och samarbete och antog förhandlingsdirektiv för detta ändamål. Två förhandlingssammanträden har ägt rum i Bryssel, den första den 11 maj 1995 och den andra den 12-13 oktober 1995. Som ett resultat av de samråd mellan kommissionen och Koreas regering som ägde rum i slutet av november 1995 och diplomatiska kontakter paraferades avtalet i Bryssel den 29 februari 1996. När förhandlingsdirektiven antogs förbehöll sig rådet rätten att inte fatta beslut om avtalets rättsliga status förrän förhandlingarna avslutats. Enligt resultatet av diskussionerna i rådet i december 1995 och januari 1996 kommer avtalet att vara ett avtal med både gemenskapen och medlemsstaterna som parter (ett så kallat biandavtal). Avtalet har nu lagts fram för rådet för underskrift och ingående. Kommissionen anser att det paraferade avtalet överensstämmer med de förhandlingsdirektiv som antagits av rådet. Kommissionen kommer att undersöka om den provisoriska tillämpningen av vissa bestämmelser i detta avtal kan godtas av Korea. Om detta är fallet kommer kommissionen i vederbörlig ordning att försöka uppnå ett godkännande av en skriftväxling för detta ändamål. För att ramavtalet om handel och samarbete mellan gemenskapen och dess föreslår medlemsstater och Korea skall kunna undertecknas och kommissionen rådet att godkänna bifogade utkast till beslut. ingås 4& EUROPEISKA UNIONENS RÅD HAR BESLUTAT FÖLJANDE med beaktande av Fördraget om upprättandet av Europeiska gemenskapen, särskilt artiklarna 73c2, 75, 84. 2, 113 och 235 i detta, i samband med artikel 228. 2 andra meningen samt första stycket i punkt 3 i detta, med beaktande av kommissionens förslag, med beaktande av Europaparlamentets yttrande, efter samråd med Ekonomiska och sociala kommittén, och med beaktande av följande: Artikel 1 Ramavtalet för handel och samarbete mellan Europeiska gemenskapen och dess medlemsstater, å ena sidan, och Korea, å andra sidan, godkänns på Europeiska gemenskapens vägnar. Avtalstexten bifogas detta beslut. Artikel 2 Kommissionen skall med stöd av medlemsstaternas företrädare, företräda Europeiska gemenskapen i Gemensamma kommitteen i enhghet med artikel 19. 3 i ramavtalet om handel samarbete. Artikel 3 Rådets ordförande skall på gemenskapens vägnar göra den anmälan som avses i artikel 21 i avtalet. Detta beslut skall offentliggöras i Europeiska gemenskapernas officiella tidning. Artikel 4 A^ mmmmmmmmmmmmmm Utfärdat i Bryssel På rådets vägnar Ordförande A c (rubrik) Ramavtal om handel och samaibete mellan Europeiska gemenskapen och dess medlemsstater, å ena sidan, och Republiken Korea å andra sidan (text) EUROPEISKA GEMENSKAPEN, och KONUNGARIKET BELGIEN, KONUNGARIKET DANMARK, FÖRBUNDSREPUBLIKEN TYSKLAND, HELLENSKA REPUBLIKEN, KONUNGARIKET SPANIEN, FRANSKA REPUBLIKEN, IRLAND, ITALIENSKA REPUBLIKEN, STORHERTIGDÖMET LUXEMBURG, KONUNGARIKET NEDERLÄNDERNA, REPUBLIKEN ÖSTERRIKE, PORTUGISISKA REPUBLIKEN, REPUBLIKEN FINLAND, KONUNGARIKET SVERIGE, FÖRENADE KONUNGARIKET STORBRITANNIEN OCH NORDIRLAND, parter i Fördraget om upprättandet av Europeiska gemenskapen och Fördraget om Europeiska unionen, nedan kallade "medlemsstater", å ena sidan, och REPUBLIKEN KOREA å andra sidan, SOM BEAKTAR de traditionella vänskapsbanden mellan Republiken Korea, Europeiska gemenskapen och dess medlemsstater, Al SOM ÅNYO BEKRÄFTAR sitt anammande av demokratiska principer och grundläggande mänskliga rättigheter i enlighet med den allmänna förklaringen om mänskliga rättigheter, SOM BEKRÄFTAR sin önskan att upprätta en återkommande politisk dialog mellan Europeiska unionen och Republiken Korea, baserad på lika värderingar och strävanden, SOM INSER att Allmänna tull- och handelsavtalet har spelat en viktig roll för att främja internationell handel i allmänhet och bilateral handel i synnerhet, och att både Republiken Korea och Europeiska gemenskapen bekänner sig i lika hög grad till principerna om fri handel och marknadsekonomi på vilka det avtalet baseras, SOM ÅNYO BEKRÄFTAR att både Republiken Korea, Europeiska gemenskapen och dess medlemsstater har förbundit sig att fullt ut genomföra sina åtaganden i enlighet med ratificeringen av avtalet om upprättande av Världshandelsorganisationen, SOM ÄR MEDVETNA om behovet av att bidra till ett fullständigt genomförande av resultaten av Uruguay-rundan inom ramen för GATT och behovet av att tillämpa alla regler som styr internationell handel på ett genomblickbart och icke dislaiminerande sätt, SOM INSER betydelsen av att förstärka den nuvarande förbindelsen mellan partema med sikte på att främja samarbetet mellan dem, och sin gemensamma önskan att konsolidera, fördjupa och bredda sina förbindelser inom områden av ömsesidigt intresse på grundval av jämlikhet, icke diskriminering, respekt för naturmiljön och till ömsesidig fördel, SOM ÖNSKAR skapa gynnsamma villkor för en hållbar tillväxt och breddning av handeln och för ekonomiskt samarbete inom olika områden av ömsesidigt intresse, SOM TROR att det kommer att vara till fördel för parterna att institutionalisera förbindelserna och att upprätta ekonomiskt samarbete sinsemellan, eftersom ett sådant samarbete skulle främja fortsatt utveckling av handel och investeringar, SOM ÄR UPPMÄRKSAMMA PÅ betydelsen av att underlätta samarbetet mellan enskilda och enheter som är direkt berörda, särskilt i fråga om ekonomiska aktörer och de organ som företräder dessa, HAR KOMMIT ÖVERENS OM ATT INGÅ" DETTA AVTAL OCH FÖR DETTA ÄNDAMÅL SOM BEFULLMÄKTIGADE UTSETT EUROPEISKA GEMENSKAPEN, KONUNGARIKET BELGIEN, KONUNGARIKET DANMARK, FÖRBUNDSREPUBLIKEN TYSKLAND, HELLENSKA REPUBLIKEN, 2 KONUNGARIKET SPANIEN, FRANSKA REPUBLIKEN, IRLAND, ITALIENSKA REPUBLIKEN, STORHERTIGDÖMET LUXEMBURG, KONUNGARIKET NEDERLÄNDERNA, REPUBLIKEN ÖSTERRIKE, PORTUGISISKA REPUBLIKEN, REPUBLIKEN FINLAND, KONUNGARIKET SVERIGE, FÖRENADE KONUNGARIKET STORBRITANNIEN OCH NORDIRLAND, REPUBLIKEN KOREA SOM, efter att ha utväxlat fullmakter vilka konstateras vara lagligen utställda och gällande; HAR ÖVERENSKOMMIT FÖLJANDE. ARTIKEL 1. Grund för samarbete Respekten för demokratiska principer och mänskliga rättigheter enligt definitionen i den allmänna förklaringen om mänskliga rättigheter genomsyrar parternas inhemska och internationella politik och utgör ett viktigt element i detta avtal. Artikel 2. Mål för samarbetet Med tanke på att stärka samarbetet dem emellan, åtar sig parterna att främja fortsatt utveckling av sina ekonomiska förbindelser. Deras ansträngningar skall särskilt syfta till att a. b. c. gradvis öka och upprätta samarbete om samt bredda handeln till ömsesidig fördel, upprätta ekonomiskt samarbete inom områden av ömsesidigt intresse, inbegripet vetenskapligt och tekniskt samarbete samt industriellt samarbete, underlätta samarbetet mellan företag genom att underlätta investeringsmöjligheterna för båda parter och genom att främja ömsesidigt samförstånd. Artikel 3. Politisk dialog En återkommande politisk dialog, baserad på lika värderingar och strävanden, skall upprättas mellan Europeiska unionen och Republiken Korea Denna dialog skall äga rum i enlighet med 4e förfaranden som det överenskommits om i den gemensamma förklaringen mellan Europeiska unionen och Republiken Korea i denna fråga. A rtikel 4. Behandling som mest gynnad nation I enlighet med sina rättigheter och skyldigheter enligt Världshandelsorganisationen skall partema bevilja varandra behandling som mest gynnad nation. Artikel 5. Handelssamarbete Parterna åtar sig att främja utvecklingen och breddningen av sitt ömsesidiga 1. handelsutbyte till högsta möjliga nivå och till ömsesidig nytta. Parterna åtar sig att söka uppnå förbättrade villkor för tillträdet till marknaden. De skall säkerställa att tillämpade tullar för mest gynnad nation fastställs, med hänsyn till olika faktorer, inbegripet den inhemska marknadssituationen för den ena parten och exportintressen för den andra parten. De åtar sig att arbeta för att undanröja handelshinder, särskilt genom att i tid undanröja hinder utan anknytning till tulltaxan och genom att vidta åtgärder för att förbättra insynen, med beaktande av det arbete som utförts av internationella organisationer inom detta område. 2. a. b. c. d. e. f g. h. i. j. 3. 4. 1. a b. c. d. 2. Partema skall vidta åtgärder för att föra en politik som leder till följande: Multilateralt och bilateralt samarbete med inriktning på frågor avseende utveckling av sådan handel som är av intresse för båda parter, inbegripet Världshandelsorganisationens framtida förfaranden. För detta ändamål skall de samarbeta på internationell nivå och bilateralt för att lösa handelsproblem av gemensamt intresse. Främja informationsutbyte mellan ekonomiska aktörer och industriellt samarbete mellan företag för att bredda och utöka befintliga handelsflöden. Utreda och rekommendera handelsbefrämjande åtgärder som kan bidra till utveckling av handeln. Underlätta samarbete mellan de behöriga tullmyndigheterna i Europeiska gemenskapen, dess medlemsstater och Korea Förbättra tillträdet till marknaden i fråga om industri-, jordbruks- och fiskeriprodukter. Förbättra tillträdet till marknaden för tjänster, såsom finansiella tjänster och telekommunikation, Förstärka samarbetet inom områdena standarder och tekniska föreskrifter, Effektivt skydda immateriell, industriell och kommersiell äganderätt, Organisera handels- och investeringsbesök, Organisera allmänna handelsmässor och mässor för en viss bransch. Parterna skall främja sund konkurrens inom ekonomisk verksamhet genom att fullt ut se till att deras relevanta lagar och andra författningar efterlevs. I enlighet med sina skyldigheter enligt WTO-överenskommelsen om statlig upphandling, skall parterna säkerställa deltagande i upphandlingskontrakt på en icke diskriminerande och ömsesidig grundval. De skall fortsätta sina diskussioner som syftar till ytterligare ömsesidig öppenhet för deras respektive upphandlingsmarknader inom andra sektorer såsom upphandling av telekommunikationssystem. Artikel 6. Jordbruk och fiske Parterna enas om att uppmuntra samarbete inom områdena jordbruk och fiske, inbegripet trädgårds- och havsodling. På grundval av diskussioner om sin respektive jordbruks- och fiskeripolitik skall partema utreda följande: Möjligheterna till ökad handel med jordbruks- och fiskeriprodukter. Inverkan på handeln av sanitära åtgärder och växtskyddsatgärder samt åtgärder avseende miljön. Kopplingen mellan jordbruk och landsbygdsmiljö. Forskning inom områdena jordbruk och fiske, inbegripet trädgårds- och havsodling. Om så är tillämpligt skall bestämmelserna i punkt 1 i denna artikel tillämpas på de produkter och tjänster som avser bearbetningsindustrin för j ordbruksprodukter. Partema åtar sig att följa villkoren i WTO:s avtal om sanitära åtgärder och växtskyddsatgärder och är beredda att inleda samråd på begäran från en av partema och att diskutera förslag från den andra parten om tillämpningen av harmoniseringen av sanitära åtgärder och växtskyddsatgärder, med beaktande av de överenskomna standarderna i andra internationella organisationer såsom OIE, IPPC och Codex Alimentarius. 1. a) b) 2. a) b) c) Artikel 7. Sjöfart Partema åtar sig att sträva efter att fa oinskränkt tillträde till den internationella sjöfarten och sjöfartsmarknaden baserat på sund konkurrens på en kommersiell grundval, i enlighet med bestämmelserna i denna artikel. Bestämmelsen ovan påverkar inte tillämpningen av de rättigheter och skyldigheter som uppkommer genom Förenta nationemas uppförandekod för linjekonferenser såsom den tillämpas för en eller flera avtalsslutande parter till detta avtal. Icke-konferensanslutna linjerederier kommer att kunna verka i konkurrens med en konferens så länge som de vidhåller principerna om sund konkurrens på en kommersiell grundval. Partema bekräftar sitt åtagande att bygga upp en sund och konkurrensmässig miljö för tank- och torrlastsjöfarten. Med avseende på detta åtagande kommer Republiken Korea att vidta nödvändiga åtgärder för att gradvis avveckla den befintliga lastreservationen för bestämda bulkvaror för koreanska fartyg under en övergånsperiod till och med den 31 december 1998. Som en följd av målet i punkt 1 skall partema avstå från att infora bestämmelser om lastdelning i framtida bilaterala avtal med tredje land beträffande tank- och torrlastsjöfart samt linjesjöfart, utom i undantagsfall när, med hänsyn till linjesjöfart, rederier från den ena eller den andra parten i detta avtal inte på något annat sätt har någon möjlighet att idka handel till och från det berörda tredje landet, avstå från att, vid detta avtals ikraftträdande, vidta administrativa och tekniska åtgärder samt lagstiftnings-åtgärder vilka skulle kunna leda till åtskillnad i behandlingen av deras egna medborgare eller företag å ena sidan och den andra partens å andra sidan vid utövande av tjänster i internationell sjöfart, bevilja fartyg som drivs av den andra partens medborgare eller företag en behandling som inte är mindre gynnsam än den som beviljats för dess egna fartyg, med avseende på tillträdet till de hamnar som är öppna för internationell handel, användningen av hamnamas infrastrukturella och andra maritima tjänster, såväl som till dessa hörande avgifter, tullformaliteter och tilldelning av kajplatser och möjligheter till lastning och lossning. 3. I denna artikel skall tillgången till den internationella sjöfartsmarknaden bl. a. inbegripa rättighet tor de som idkar internationell sjöfart från vardera parten att arrangera transporttjänster "från dörr till dörr" inbegripet en sträcka till sjöss, och att för detta ändamål direkt avtala med lokala företagare verksamma inom av andra transportsätt än sjöfart inom den andra partens territorium utan att det påverkar tillämpliga nationella restriktioner beträffande gods- och passagerartransport genom dessa övriga transportsätt. 4. Bestämmelserna i denna artikel är tillämpliga på företag i Europeiska gemenskapen och koreanska företag. Bestämmelserna i denna artikel skall även omfatta rederier som ligger utanför Europeiska gemenskapen eller Republiken Korea och kontrolleras av en medlemsstat eller Republiken Korea, om deras fartyg är registrerade i den medlemsstaten eller i Republiken Korea i enlighet med deras respektive lagstiftning. 5. Speditörers verksamhet i Europeiska gemenskapen och Republiken Korea skall vid behov handläggas genom särskilda avtal Artikel 8. Varvsindustrin 1. 2. Partema är överens om att samarbeta inom varvsindustrin med syfte att främja sunda och konkurrensmässiga marknadsvillkor och beakta den allvarliga strukturella obalansen mellan tillgång och efterfrågan och den marknadstrend som hämmar världens varvsindustri. På grund av detta skall parterna inte anta eller vidta någon åtgärd för att stödja sin varvsindustri på ett sätt som skulle kunna snedvrida konkurrensen eller möjliggöra för deras varvsindustri att undvika någon framtida svår situation, i enlighet med OECD: avtal om varvsindustrin. Parterna enas om att, på begäran av någon av parterna, samråda om genomförandet av OECD:s avtal om varvsindustri, informationsutbytet om utvecklingen av världsmarknaden för skepp och varv och om andra problem som kan uppstå inom denna sektor. Företrädarna för varvsindustrin kan efter överenskommelse mellan partema inbjudas som observatörer vid sådana samråd. Artikel 9. Skydd av immateriell, industriell och kommersiell äganderätt Partema åtar sig att säkerställa ett adekvat och effektivt skydd för immateriell, industriell och kommersiell äganderätt, inbegripet effektiva medel för att stärka sådana rättigheter. 2. 3. 1. Partema är överens om att genomföra WTO:s avtal om handelsrelaterade aspekter på immateriell äganderätt senast den 1 juli 19961. Partema bekräftar den vikt som de fäster vid de åtaganden som återfinns i multilaterala konventioner om skydd av immateriell äganderätt. Partema skall vidta åtgärder för att så snart som möjligt tillträda de konventioner i bilagan som de ännu inte har tillträtt. Artikel 10. Tekniska föreskrifter, standarder och bedömning av överensstämmelse Utan att det påverkar tillämpningen av deras internationella åtaganden inom ramen för deras ansvarsområde och i enlighet med deras lagar, skall parterna främja användningen av internationellt erkända standarder och system för bedömning av överensstämmelsen. För detta ändamål skall särskild uppmärksamhet riktas mot följande: a. b. c. d. e. f. 2. Informationsutbyte och teknisk expertis inom områdena standardisering, ackreditering, metrologi och certifiering, såväl som gemensam forskning när sådan är nödvändig. Främjande av ömsesidigt utbyte och kontakt mellan relevanta organ och institutioner. Sektorsvisa samråd. Samarbete i fråga om kvalitetsledning. Förstärkning av samarbetet inom området för tekniska föreskrifter, särskilt genom ingående av ett avtal om ömsesidigt erkännande av resultaten av bedömningen av överensstämmelse, som medel för att underlätta handeln och för att undvika eventuella störningar som kan vara till men för denna utveckling, Deltagande och samarbete inom ramen för relevanta internationella avtal med syfte att främja antagandet av harmoniserade standarder. Partema skall säkerställa att standarder och bedömningar av överensstämmelse inte utgör onödiga handelshinder. Artikel 11. Samråd 1. Parterna enas om att främja informationsutbyte om handelsåtgärder. Vardera parten åtar sig att på lämpligt sätt informera den andra parten om tillämpningen av de åtgärder som förändrar de importtullar som tillämpas för mest gynnad nation och som påverkar den andra partens export. För Republiken Korea med undantag av den lag om agrokemisk förvaltning som träder i kraft den 1 januari 1997 och lagen om fröplantsindustrin (samt lagen om skydd av geografiska beteckningar) som träder i kraft före den 1 juli 1998, om inte annat följer av republikens lagstiftningsförfarande. 8 Vem som helst av partema kan begära samråd om handelsåtgärder. När en sådan begäran inges, skall samråden äga rum snarast för att så snart det går möjliggöra en konstruktiv lösning som är godtagbar för båda parter. 1 Vardera parten samtycker till att underrätta den andra parten om införandet av antidumpningsförfaranden mot den andra partens produkter. Med full respekt för WTO:s avtal om antidumpnings- och antisubventionsåtgärder skall partema välvilligt beakta och bereda adekvat möjlighet till samråd om eventuella förelägganden som ingetts av någon av parterna med avseende på antidumpningsförfaranden och antisubventionsförfaranden. Parterna enas om att samråda med varandra om eventuella tvister som kan uppstå vid genomförandet av detta avtal. Om någon av partema begär ett sådant samråd skall det äga rum vid första bästa tillfälle. Den part som begär samråd skall till den andra parten lämna all information som är nödvändig för en noggrann utredning om situationen. Genom sådana samråd skall man försöka att lösa handelstvister så snabbt som möjligt. Bestämmelserna i denna artikel skall inte på något sätt påverka tillämpningen av vardera partens inhemska förfaranden för att anta och ändra handelsåtgärder, eller förfaranden för anmälan, samråd och tvistlösning enligt WTO:s avtal. Artikel 12. Ekonomiskt och industriellt samarbete Parterna skall, med hänsyn till sitt ömsesidiga intresse och sin respektive ekonomiska politik och sina respektive ekonomiska mål, främja ekonomiskt och industriellt samarbete inom alla områden som de anser vara lämpliga. Målen för ett sådant samarbete skall särskilt vara att främja informationsutbyte mellan ekonomiska aktörer, och utveckla och förbättra befintliga nätverk, samtidigt som man tillser att personuppgifter skyddas på lämpligt sätt, fa till stånd informationsutbyte om villkoren för samarbetet inom alla tjänsteområden såväl som informationsinfrastnikturer, främja ömsesidigt fördelaktiga investeringar och upprätta ett klimat som gynnar investeringar, förbättra den ekonomiska miljön och affärsklimatet. För att uppnå detta mål skall partema bl. a. sträva efter att bredda och förstärka de ekonomiska banden sinsemellan, upprätta branschspecifika kanaler för samarbete, främja industriellt samarbete mellan företag, särskilt mellan små och medelstora företag, främja en hållbar utveckling av sina ekonomier, uppmuntra produktionsmetoder som inte är till skada för miljön, 3. 4. 1. 1. * * * * 3. a. b. c. d. e. uppmuntra investerings- och teknikilöden, öka den ömsesidiga förståelsen av och medvetenheten om respektive affärsmiljöer. A rtikel 13. Droger och tvättning av pengar 1. 2. Partema skall samarbeta för att öka effektiviteten av politik och åtgärder i syfte att motverka den olagliga produktionen, tillgången och trafiken i fråga om narkotika och psykotropa ämnen, inbegripet förebyggandet av avledning av prekursorer, såväl som för att främja en minskning av efterfrågan av droger. Samarbetet inom detta område skall baseras på ömsesidigt samråd och nära samordning mellan partema om målen och åtgärderna inom de olika drogrelaterade områdena. Partema enas om nödvändigheten av allvarliga ansträngningar och samarbete för att förebygga att deras finansiella system utnyttjas för tvättning av sådana tillgångar som erhållits genom brottslig verksamhet i allmänhet och narkotikarelaterad brottslighet i synnerhet. Samarbetet inom detta område skall syfta till att upprätta lämpliga normer mot penningtvätt med beaktande av de som har antagits av internationella fora inom detta område, särskilt den finansiella aktionsgruppen (FATF). Artikel 14. Samarbete inom vetenskap och teknik 1. I enlighet med sitt ömsesidiga intresse och målen för sin politik beträffande vetenskap åtar sig partema att främja samarbete inom vetenskap och teknik. För detta ändamål skall parterna sträva efter att särskilt uppmuntra följande: Ill' • < l l i l l ^ j M. l i l i l- Informationsutbyte och know-how inom området vetenskap och teknik. En dialog om utarbetandet och genomförandet av forskningspolitik respektive I» \i\\>\- Samarbete mom området informationsteknik, såväl som inom de tekniker och den industri som berör samverkan mot ett globalt informationssamhälle. Samarbete inom områdena energi och miljöskydd. Samarbete mom vetenskapliga oeli tekniska sektorer av gemensamt intresse Med syfte att uppnå målen för sin respektive politik, skall partema bl. a. sträva efter att utbyta information om forskningsprojekt inom områdena energi, miljöskydd, telekommunikations- och informationsteknik, och industrin för informationsteknik, befrämja forskarutbildning med lämpliga medel, uppmuntra tekniköverföring på grundval av principen om ömsesidig nytta, tillsammans organisera seminarier med framstående forskare från båda parter, uppmuntra forskare från båda parter att bedriva gemensam forskning inom områden av ömsesidigt intresse. 10 3. Partema enas om att allt samarbete och all gemensam verksamhet inom området vetenskap och teknik skall äga rum på grundval av ömsesidighet. Partema enas om att effektivt skydda den information och immateriella egendom som följer av samarbetet mot eventuellt missbruk eller otillåten användning av andra än de legitima innehavarna. Om någon av partemas institutioner, organ och företag deltar inom den andra partens särskilda utvecklingsprogram för forskning och teknik, som t. ex. de som inrättats inom Europeiska gemenskapens allmänna ramprogram, skall detta deltagande och spridning samt utnyttjande av den kunskap som blir resultatet av detta äga rum i enlighet med de allmänna bestämmelser som fastställts av den andra parten. 4. Prioriteringar för samarbetet skall fastställas genom samråd mellan parterna. Om inte annat följer av föregående punkt skall deltagande privata sektorinstitutioners, organs och företags deltagande i samarbetsverksamheter och särskilda forskningsprojekt av gemensamt intresse uppmuntras. Artikel 15. Samarbete i miljöfrågor Partema skall upprätta samarbetsförbindelser i syfte att skydda och bibehålla miljön. Detta kommer att äga rum genom följande: Informationsutbyte om miljöpolitik och dess genomförande mellan berörda tjänstemän i Europeiska kommissionen och berörda myndigheter i Republiken Korea. Informationsutbyte om tekniker som är sunda ur miljösynpunkt. Utbyte av personal. Främjande av samarbete om miljöfrågor som diskuterats i internationella fora där Europeiska gemenskapen och Republiken Korea deltar, särskilt Förenta nationemas kommission om hållbar utveckling och andra fora där internationella konventioner om miljön debatteras. Diskussion om uppföljning av hållbar utvecklingspraxis och särskilt samarbete om genomförandet av agenda 21 och andra uppföljningsverksamheter genom Förenta nationernas konferens om miljö och utveckling (UNCED). Samarbete om gemensamma miljöprojekt. Artikel 16. Energi Partema erkänner betydelsen av energisektorn för ekonomisk och social utveckling och är villiga att, inom ramen för sina respektive befogenheter, utvidga samarbetet inom detta område. Målen för ett sådant samarbete kommer att vara att * * * * främja marknadsekonomiska principer genom att fastställa konsumentpriser i enlighet med marknadsprinciperna, diversifiera energitillgångarna, utveckla nya och förnyelsebara energiformer, uppnå rationell användning av energi, särskilt genom att främja efterfrågepåverkande åtgärder, 11 * utveckla bästa möjliga villkor för tekniköverföring för att fa till stånd effektiv energi förbrukning. För dessa ändamål enas partema om att främja gemensamma utredningar och gemensam forskning, såväl som kontakter mellan de ansvariga för energiplanering. Artikel 17. Samarbete inom kultur, information och kommunikation Partema åtar sig att upprätta samarbete inom områdena information och kommunikation för att uppnå bättre ömsesidigt samförstånd, med beaktande av den kulturella dimensionen av förbindelserna sinsemellan. Dessa åtgärder kommer särskilt att innebära följande: * * * * Informationsutbyte i frågor av gemensamt intresse avseende kultur och information. Anordnande av kulturella evenemang. Kulturellt utbyte. Akademiskt utbyte. A rtikel 18. Samarbete om utvecklingen av tredje land Partema enas om att utbyta information om sin politik för utvecklingsbistånd med syfte att få till stånd en återkommande dialog om målet för denna politik och om sina respektive program för utvecklingsbistånd i tredje land. De skall utreda i vilken omfattning ett mer betydande samarbete är genomförbart, i enlighet med sin respektive lagstiftning och de villkor som tillämpas för genomförandet av dessa program. Artikel 19. Gemensamma kommittén Partema skall enligt detta avtal upprätta en gemensam kommitté bestående av företrädare för Europeiska unionens råds medlemmar och företrädare för Europeiska gemenskapemas kommission, å ena sidan, och företrädare för Republiken Korea, å andra sidan. Samråd skall hållas i kommittén för att underlätta genomförandet och för att befordra de allmänna målen i detta avtal. Gemensamma kommittén skall säkerställa att avtalet tillbörligen följs, studera utvecklingen av handel och samarbete mellan de två partema, finna lämpliga metoder för att avvärja problem som kan uppstå inom de * områden som omfattas av avtalet, * * söka vägar för att utveckla och diversifera handeln, utbyta åsikter och komma med förslag i ämnen av gemensamt intresse avseende handel och samarbete, inbegripet framtida verksamhet och de medel som står till förfogande för detta, 12 framföra rekommendationer som är lämpliga för att främja utvidgningen av handel och samarbete, med hänsyn till behovet av att samordna de föreslagna åtgärderna. Gemensamma kommittén skall vanligen sammanträda en gång per år i Bryssel och Seoul växelvis. Extra kommittémöten skall hållas på begäran av en av partema. Vardera parten skall växelvis vara ordförande i Gemensamma kommittén. Gemensamma kommittén kan inrätta särskilda underkommittéer som skall bistå den vid utförandet av dess uppgifter. Dessa underkommittéer skall lämna detaljerade rapporter om sin verksamhet till gemensamma kommittén vid vart och ett av dess möten. Artikel 20. Definition I detta avtal avses med termen "parterna" Europeiska gemenskapen eller dess medlemsstater, eller Europeiska gemenskapen och dess medlemsstater, i enlighet med sina respektive befogenheter, å ena sidan, och Republiken Korea, å andra sidan. A rtikel 21. Ikraftträdande och varaktighet 1. 2. Detta avtal träder i kraft den första dagen i den månad som följer efter den dag då partema anmäler till varandra att de har uppfyllt de rättsliga förfaranden som är nödvändiga för detta ändamål. Detta avtal ingås för en femårsperiod. Det skall underförstått förnyas varje år om inte en av partema säger upp det skriftligen sex månader före dagen. för upphörande. Artikel 22. Anmälan Sådan anmälan som görs i enlighet med artikel 21 skall överlämnas till Europeiska unionens råds generalsekreterare respektive Republiken Koreas utrikesministerium. A rtikel 23. Icke-uppfyllelse av avtalet Om en av partema anser att den andra parten inte har uppfyllt sina åtaganden enligt detta avtal kan den vidta tillämpliga åtgärder. Innan den gör det, utom under omständigheter av särskild vikt, skall den till den andra parten överlämna all relevant information som erfordras för en grundlig undersökning av situationen med syfte att finna en lösning som är godtagbar för båda parter. Vid val av åtgärder måste prioritet ges åt de som minst rubbar detta avtals genomförande. Den andra parten skall genast underrättas om dessa åtgärder och de skall utgöra underlag för samråd om den andra parten så begär. 13 Artikel 24. Framtida utveckling Parterna kan genom ömsesidigt samtycke utvidga detta avtal i syfte att utöka samarbetet och göra tillägg till det genom avtal om särskilda sektorer eller verksamheter. Med avseende på genomförandet av detta avtal kan vem som helst av partema lägga fram förslag för att utöka omfattningen av samarbetet, med beaktande av den erfarenhet som uppnåtts vid avtalets tillämpning. Artikel 25. Förklaringar och bilaga De gemensamma förklaringarna och bilagan till detta avtal utgör en integrerad del av detta avtal. Artikel 26. Territoriell tillämpning Detta avtal skall, å ena sidan, tillämpas på Republiken Koreas territorium och, å andra sidan, på de territorier i vilka Fördraget som upprättandet av Europeiska gemenskapen tillämpas och enligt villkoren i det fördraget. Artikel 27. Autentiska texter Detta avtal skall upprättas i två exemplar på danska, engelska, finska, franska, grekiska, italienska, nederländska, portugisiska, spanska, svenska, tyska och koreanska, vilka samtliga texter är lika giltiga. Till bekräftelse härav har de utsedda befullmäktigade undertecknat detta avtal. Utfärdat i den år nittonhundranittio**** FÖR EUROPEISKA GEMENSKAPEN: FÖR KONUNGARIKET BELGIEN: FÖR KONUNGARIKET DANMARK: FÖR FÖRBUNDSREPUBLIKEN TYSKLAND: 14 FÖR HELLENSKA REPUBLIKEN: FÖR KONUNGARIKET SPANIEN: FÖR FRANSKA REPUBLIKEN: FÖR IRLAND: FÖR ITALIENSKA REPUBLIKEN: FÖR STORHERTIGDOMET LUXEMBURG: FÖR KONUNGARIKET NEDERLÄNDERNA: FÖR REPUBLIKEN ÖSTERRIKE: FÖR PORTUGISISKA REPUBLIKEN: FÖR REPUBLIKEN FINLAND: FÖR KONUNGARIKET SVERIGE: FÖR FÖRENADE KONUNGARIKET STORBRITANNIEN OCH NORDIRLAND- FÖR REPUBLIKEN KOREA : 15 BILAGA Konventioner om immateriell, industriell och kommersiell egendom Bernkonventionen om skydd av litterära och artistiska arbeten (Parisakten 1971) Internationell konvention om skydd av artister, producenter av fonogram och organisationer för radio- och TV-sändningar (Rom 1961) Pariskonventionen om skydd av industriell äganderätt (Stockholmsakten 1967, ändrad år 1979) Fördraget om patentsamarbete (Washington 1970, ändrat år 1984) Madridavtalet om internationell registrering av märken (Stockholmsakten 1967, ändrad år 1979) Protokoll om Madridavtalet om internationell registrering av varumärken (Madrid 1989) Niceavtalet om internationell klassificering av varor och tjänster för registrering av märken (Genève 1977, ändrat år 1979) Budapestfördraget om internationellt erkännande av deponering av mikroorganismer för patentförfarande (1977, ändrat år 1980) Internationella konventionen om skydd av växtförädlingsprodukter (UPOV) (Genèveakten 1991) 16 GEMENSAMMA FÖRKLARINGAR Gemensam förklaring om artikel 7 Vardera parten skall göra det möjligt för den andra partens rederier att ha sin handelsrepresentation i dess territorium för att kunna utöva rederiverksamhet enligt villkor om etablering och drift som inte får vara mindre fördelaktiga än de som beviljas dess egna rederier eller tredje lands dotterbolag eller filialer, varvid de mest fördelaktiga villkoren härvidlag skall tillämpas. Gemensam förklaring om artikel 9 Partema enas om att i detta avtal med immateriell, industriell och kommersiell äganderätt avse särskilt upphovsrätt, inbegripet upphovsrätt till dataprogram, och närstående rättigheter, patenträttigheter, industrimönster, geografiska beteckningar, inbegripet urspnmgstestämning, varu- och tjänstemärken, kretsmönster till integrerade kretsar såväl som skydd mot otillbörlig konkurrens enligt artikel 10a i Pariskonventionen om skydd av industriell äganderätt och skydd av dold information om know-how. Gemensam tolkningsförklaring om artikel 23 /%) a. b. Ö) Partema enas genom samtycke om att, för dess korrekta tolkning och praktiska tillämpning, uttrycket "omständigheter av särskild vikt" som återfinns i artikel 23 i avtalet skall avse väsentliga avtalsbrott som är av avgörande betydelse för avtalet och som begås av en av partema. Med "väsentligt avtalsbrott" avses ett förkastande av avtalet, om detta inte godkänns genom de allmänna bestämmelserna i folkrätten eller överträdelse av avtalets viktigaste grundvillkor som återfinns i artikel 1. Partema enas om att "tillämpliga åtgärder" som anges i artikel 23 är åtgärder som vidtagits i enlighet med folkrätten. 17 ENSIDIGA FÖRKLARINGAR2 Europeiska gemenskapens förklaring om artikel 8 Europeiska gemenskapen uttrycker sina farhågor för och lägger stor vikt vid de problem som skapats och som kan skapas genom den nuvarande expanderingstrenden i fråga om varvsindustrins kapacitet på världsmarknaden. I detta hänseende vill den påminna om den förklaring som den avlade i Paris vid ingåendet av förhandlingarna om OECD:s avtal om varvsindustrin den 21 december 1994, vilken fortfarande är lika giltig på denna punkt. Europeiska gemenskapen inbjuder Republiken Korea att på lämpligt sätt samarbeta med Europeiska gemenskapen och andra signatärstater till OECD:s avtal om varvsindustrin för att minska den allvarliga strukturella obalansen mellan tillgång och efterfrågan inom världsmarknaden för varvsindustrin. Koreas förklaring om artikel 7. 2 Korea förklarar att man avseende bestämmelserna i punkt 2. a i artikel 7 (Sjöfart) kommer att tillåta införandet av lastdelningsklausuler i framtida bilaterala avtal med tredje land bara i undantagsfall när Koreas linjerederier inte på något annat sätt har möjlighet att bedriva transport till och från det berörda tredje landet. Dessa förklaringar kommer att göras vid undertecknandet av avtalet. 18 BUDGETÄR 1997 Redovisning av budgetkonsekvenserna 1. ÅTGÄRDENS BETECKNING Genomförande av Ramavtalet om handel och samarbete mellan Europeiska gemenskapen och dess medlemsstater å ena sidan och Sydkorea å andra sidan. - Särskilda åtgärder på områdena ekonomiskt samarbete och samarbete av allmän natur. Dessa åtgärder kommer att vidtas i enlighet med EU-Asien-strategin (KOM (94) 314 slutlig; särskilt avsnitt 2. 2). 2. BERÖRD(A) BUDGETPOSTER) Med beaktande av ifrågavarande budgetstrukturer skulle budgetrubriken kunna vara post B7-8700 Handelsmässiga och ekonomiska samarbetsavtal med tredje land. Denna är underordnad det årliga budgetförfarandets resultat. 3. RÄTTSLIG GRUND Artiklarna 113 och 235 i Romfördraget. 4. BESKRIVNING AV ÅTGÄRDEN 4. 1 Åtgärdens allmänna målsättning An ytterligare främja utvecklingen av ekonomiska relationer med Sydkorea i enlighet med det ramavtal som ingåtts med Sydkorea. Detta avtal kommer särskilt att omfatta de områden som faller inom GD I:s ansvarsområde (handelssamarbete, handelsbesök, främjande av kontakter mellan, ekonomiska aktörer och särskilda samarbetsaktiviteter av allmän natur). 4. 2 Period som omfattas av åtgärden och bestämmelser om dess förlängning Ramavtalet kommer att vara i kraft under en period av fem år och kan med tyst samtycke förnyas varje år efter det att denna period förflutit. 5. KLASSIFICERING AV UTGIFTER OCH INKOMSTER 5. 1 Icke obligatoriska utgifter 5. 2 Differentierade anslag 5. 3 Förutsebara typer av inkomster: inte tillämplig 6. TYP AV UTGIFTER OCH INKOMSTER Bidrag med 100 % (endast undantagsvis). Bidrag för samfinansiering med andra källor inom den offentliga eller privata sektorn (särskilt med regeringen i Sydkorea). •MPMPMPipm« 7. BUDGETKONSEKVENSER 7. 1 Metod för an beräkna åtgärdens totala kostnad (förhållande mellan individuella kostnader och den totala kostnaden) Ramavtalet kommer att undertecknas 1996 och bör därför genomföras under 1997 och därefter. Ramavtalet är det första avtalet av allmän natur som slutits med Sydkorea. Särskilda åtgärder kommer därför att finansieras ur ett nytt driftsbudgetanslag. Ramavtalet förutser ekonomiskt samarbete på ert antal områden, t. ex. vetenskap och teknik, industri, standarder, miljö, energi, kultur etc. Då en del av dessa aktiviteter eventuellt omfattas av befindiga budgetanslag (t. ex. samarbetsfonder som är öronmärkta för genomförande av det fjärde ramprogrammet för forskning och teknisk utveckling; informationsbudgeten har tilldelats GD X/delegationen i Seoul) är det troligt att ytterligare ett anslag om uppskattningsvis 250 000 ecu per år kommer att behövas för dessa nya initiativ till samarbete. Möten i ett EU/Sydkorea-forum vars skapande föreslogs av 1997 års program för samarbete med Sydkorea bör omfatta några av eller samtliga följande aktiviteter: a. EU/Sydkorea Wiscmen's Club i dess rapport från november 1995. b. En konferens i syfte an främja en dialog mellan sydkoreanska konsumentgrupper och deras europeiska motsvarigheter (för an påverka konsumenters medvetenhet om europeiska produkter). c. Ett forum i syfte att tillhandahålla upplysningar om möjligheterna till samarbete på området för forskning och utveckling (för att förklara programmens funktion på båda sidor etc). d. Organisation av fora för olika affärsverksamheter på områden som är av gemensamt intresse i syfte att uppmuntra samarbete mellan företag på båda sidor (Sydkorea har redan föreslagit halvledare och konsumentelekronik för 1996). Ett bidrag till skapande av ett förbund av sammanslutningar av e. europeiska företag som exporterar till Sydkorea (för att bereda väg för skapandet av en handelskammare för EU/Sydkorea). f. Skapande av ett "pris för goda relationer mellan EU och Sydkorea" vars syfte skulle vara att uppmuntra europeisk media att ge mer och bättre upplysningar om Sydkorea och sydkoreansk media an ge mer och bättre upplysningar om EU och dess medlemsstater (på förslag av EU/Sydkorea Wisemen's Club i dess rapport från november 1995). g. och investcringsbesök (i linje med subsidiaritetsprincipen). Delaktighet i kostnader för organisationen av särskilda handels- ÏC 7. 2 Kosmadsfördelning för åtgärdens olika delar Åtagandebemyndiganden i miljoner ecu (löpande priser) n + 5 och följande budgetår n + 4 n + 3 Tot alt n + 2 Fördelning 1997 n+ 1 EU/Sydkorca-forum Konsumentkonferens Bidrag 0,100 0,100 0,050 Totalt ' 0,250 7. 3 Plan över åtagandebemyndiganden/betalningsbemyndiganden , Ätaj zandeben] lyndigi inden i miljoner ecu 1997 1998 n + 2 n + 3 n + 4 n + 5 och följande budgetår 0,250 0,200 0,050 Åtagande- bemyndigande Betalnings- bemyndigande 1997 1998 n + 2 n. + 3 n + 4 n + 5 och följande budgetår Totalt 0,250 0,200 0,050 Totalt 0,200 0,050 0,250 8. BESTÄMMELSER FOR BEDRAGERIBEKAMPNING 9. ANALYS AV KOSTNADSEFFEKTIVITET 9. 1. Särskilda och kvantifierbara målsättningar samt målgrupper EU/Sydkorea-forum EU/Sydkorea-forumet är avsett att vara en konferens som syftar till an främja samarbete mellan näringsliv, media och akademiska samfund på båda sidor under ledning av den sydkoreanska regeringen och Europeiska kommissionen. Företrädare för dessa sektorer bör därför delta. Särskilda möten för en eller flera sektorer skulle kunna vara en lämplig uppföljning. Deltagare bör väljas med hjälp av myndigheterna i medlemsstaterna i syfte att se till att samarbetsmöjligheter på både nationell nivå och gemenskapsnivå tas i beaktande. Konferens om konsumentskydd Konferensen om konsumentskydd är avsedd att främja en dialog mellan sydkoreanska konsumentgrupper och deras europeiska motsvarigheter och att tillhandahålla de tidigare med tillförlitliga upplysningar om EG- lagstiftning på detta område. Sydkoreaner är kända för att ha en uppfattning om utländska produkter som färgats av tidigare sparsamhetskampanjer. Det är viktigt att med en mer liberal politik korrigera den falska bilden av europeiska produkter som dyrare, farligare och av sämre kvalitet. 9. 2 Skäl för åtgärden Genomförande av det första ramavtalet med Sydkorea och utveckling av det ekonomiska samarbetet med Sydkorea. 9. 3 Uppföljning och utvärdering av åtgärden Kommissionen kommer noggrant an utvärdera effektiviteten och påverkan av de åtgärder som den organiserar tillsammans med den sydkoreanska regeringen, innan den beslutar om uppföljningsåtgärder. 10, ADMINISTRATIVA KOSTNADER (DEL A I AVSNITT m ALLMÄNNA BUDGETEN) I DEN Kommissioneas årliga beslut om tilldelning av medel kommer att innebära en effektiv mobilisering av nödvändiga administrativa resurser, särskilt med beaktande av personal och tilläggsbelopp som skall godkännas av den budgetansvariga myndigheten. 11 10. 1 Konsekvenser för antalet arbetstillfällen Typ av arbetstillfällen Personal som påverkas av förvaltninge n av åtgärden fasja arbetsroll fall ga tillfälliga arbetstillfåll £D A B C Tjänstemän eller tiUiäUig personal Andra resurser Totalt 1 1 2 varav varaktighet genom utnyttjande av supplementära resurser genom användning av befintliga resurser inom berört GD eller berörd enhet 1 1 2 tills vidare tills vidare IQ. 7. AHmjimia budgetkonsekvenser av att anlita mppletnentära mänskliga resurser Inga. IQ 3 Ökning av andra driftsutgifter snm orsakas av åtgärden (ecu) Budgetpost (nr och rubrik) Belopp Bcräkmngsmetod A-2510. 11. 01 p. m. Den årligen återkommande gemensamma kommittén som alternerar mellan Bryssel och Sydkorea och som endast innebär utgifter för tjänstemäns tjänsteresor. A-1300. 11. 01 17 000 Fem stycken tur och retur Bryssel - Seoul (fem tjänstemän) och fem traktamenten för Seoul (tre dagar) Totalt "" 17 000 utgifter för 12 månader (varaktighet tills vidare). Obs. Beloppen motsvarar ISSN 1024-4506 KOM(96) 141 slutlig DOKUMENT SV 11 Katalognummer : CB-C0-96-155-SV-C ISBN 92-78-02497-X Byrån för Europeiska gemenskapernas officiella publikationer L-2985 Luxemburg

Směrnice Komise 96/20/ES ze dne 27. března 1996, kterou se přizpůsobuje technickému pokroku směrnice Rady 70/157/EHS o přípustné hladině akustického tlaku a výfukového systému motorových vozidelText s významem pro EHP.

http://publications.europa.eu/resource/cellar/402d7376-654e-4270-921f-50c400de740b

ces

468 CS Úřední věstník Evropské unie 31996L0020 13. 4. 1996 ÚŘEDNÍ VĚSTNÍK EVROPSKÝCH SPOLEČENSTVÍ SMĚRNICE KOMISE 96/20/ES ze dne 27. března 1996, kterou se přizpůsobuje technickému pokroku směrnice Rady 70/157/EHS o přípustné hladině akustického tlaku a výfukového systému motorových vozidel (Text s významem pro EHP) 13/sv. 15 L 92/23 KOMISE EVROPSKÝCH SPOLEČENSTVÍ s ohledem na Smlouvu o založení Evropského společenství, s ohledem na směrnici Rady 70/156/EHS ze dne 6. února 1970 o sbližování právních předpisů členských států týkajících se schvalování typu motorových vozidel a jejich přípojných vozi- del (1), naposledy pozměněnou směrnicí Komise 95/54/ES (2), a zejména na čl. 13 odst. 2 uvedené směrnice, s ohledem na směrnici Rady 70/157/EHS ze dne 6. února 1970 o sbližování právních předpisů členských států týkajících se přípustné hladiny akustického tlaku a výfukového systému směrnicí motorových naposledy 92/97/EHS (4), a zejména na článek 3 uvedené směrnice, pozměněnou vozidel (3), vzhledem k tomu, že směrnice 70/157/EHS je jednou ze zvláštních směrnic týkajících se postupu ES schvalování typu směrnice zavedeného směrnicí 70/156/EHS; že ustanovení částí 70/156/EHS se a samostatných technických celků vozidel se proto vztahují i na uvedenou směrnici; konstrukčních systémů, týkající vzhledem k tomu, že podle čl. 3 odst. 4 a čl. 4 odst. 3 směrnice 70/156/EHS je zejména nutné, aby byl ke každé zvláštní směrnici připojen informační dokument obsahující od- povídající body přílohy I a certifikát schválení typu podle přílohy VI uvedené směrnice, aby schválení typu mohlo být zpracováno výpočetní technikou; vzhledem k tomu, že vzhledem k současnému technickému vývoji motorů je třeba dále upřesnit a vyjasnit zkušební postup, zejména u těžkých vozidel, z hlediska proveditelnosti a reprodukovatelnosti takových zkoušek; vzhledem k tomu, že opatření této směrnice jsou v souladu se stanoviskem Výboru pro přizpůsobování technickému pokroku, zřízeného směrnicí 70/156/EHS, PŘIJALA TUTO SMĚRNICI: Článek 1 1. Články směrnice 70/157/EHS se mění takto: (1) Úř. věst. L 42, 23. 2. 1970, s. 1. (2) Úř. věst. L 266, 8. 11. 1995, s. 1. (3) Úř. věst. L 42, 23. 2. 1970, s. 16. (4) Úř. věst. L 371, 19. 12. 1992, s. 1. — poslední slova článku 1 se nahrazují tímto: „…kolejových vozidel, zemědělských a lesnických traktorů a všech pojízd- ných strojů. “, — v čl. 2 druhé odrážce a v čl. 2a odst. 2 se slova „ve smyslu článku 9a“ nahrazují slovy „ve smyslu článku 2“, — v článku 3 se slova „požadavků přílohy“ nahrazují slovy „požadavků příloh“. Přílohy směrnice 70/157/EHS se mění podle přílohy této 2. směrnice. Článek 2 Od 1. října 1996 nesmějí členské státy z důvodů týkají- 1. cích se přípustné hladiny akustického tlaku nebo výfukového systému — odmítnout udělit ES schválení typu nebo vnitrostátní schvá- lení typu pro typ vozidla nebo výfukového systému, ani — zakázat registraci, prodej nebo uvedení do provozu vozidla nebo zakázat prodej nebo uvedení do provozu výfukového systému, pokud vozidlo nebo výfukový systém splňují požadavky směr- nice 70/157/EHS ve znění této směrnice. 2. Od 1. ledna 1997 členské státy — nesmějí již udělit ES schválení typu a — musí odmítnout udělit vnitrostátní schválení typu pro typ vozidla z důvodů týkajících se jeho přípustné hladiny akustického tlaku nebo pro typ výfukového systému, pokud nejsou splněny požadavky směrnice 70/157/EHS ve znění této směrnice. Aniž je dotčen odstavec 2, mohou členské státy nadále 3. udělovat ES schválení typu a dovolovat prodej a uvádění do provozu výfukových systémů určených jako náhradní díly podle předchozích znění směrnice 70/157/EHS, pokud tyto výfukové systémy — jsou určeny k montáži na vozidla, která jsou již v provozu, a — splňují požadavky uvedené směrnice použitelné v době, kdy byla vozidla poprvé registrována. 13/sv. 15 CS Úřední věstník Evropské unie 469 Článek 3 Článek 4 Členské státy uvedou v účinnost právní a správní před- touto směrnicí do 1. pisy nezbytné pro dosažení 1. října 1996. Neprodleně o nich uvědomí Komisi. souladu s Tato opatření přijatá členskými státy musí obsahovat od- 2. kaz na tuto směrnici nebo musí být takový odkaz učiněn při jejich úředním vyhlášení. Způsob odkazu si stanoví členské státy. Členské státy sdělí Komisi znění hlavních ustanovení 3. vnitrostátních právních předpisů, které přijmou v oblasti pů- sobnosti této směrnice. Tato směrnice vstupuje v platnost dvacátým dnem po vyhlášení v Úředním věstníku Evropských společenství. Článek 5 Tato směrnice je určena členským státům. V Bruselu dne 27. března 1996. Za Komisi Martin BANGEMANN člen Komise 470 CS Úřední věstník Evropské unie 13/sv. 15 Mezi články a přílohu I se vkládá seznam příloh, který zní: PŘÍLOHA ‘Seznam příloh PŘÍLOHA I: PŘÍLOHA II: ES schválení typu z hlediska hladiny akustického tlaku motorového vozidla Dodatek 1: Dodatek 2: Informační dokument Certifikát schválení typu Schválení typu výfukových systémů jako samostatných technických celků Dodatek 1: Dodatek 2: Dodatek 3: Informační dokument Certifikát schválení typu Vzor značky ES schválení typu PŘÍLOHA III: Kontroly shodnosti výroby PŘÍLOHA IV: Předpisy pro zkušební dráhu’. Změny přílohy I: Poznámka pod čarou k bodu 1. 1. 7 se mění a zní: „(1). Podle definic v příloze II části A směrnice 70/156/EHS. “ Bod 2. 1 se nahrazuje tímto: „2. 1 Žádost o ES schválení typu vozidla podle čl. 3 odst. 4 směrnice 70/156/EHS z hlediska hladiny akustického tlaku podává výrobce vozidla. “ Bod 2. 2 se nahrazuje tímto: „2. 2 Vzor informačního dokumentu je uveden v dodatku I. “ Body 2. 2. 1 až 2. 2. 4 včetně se zrušují. V bodu 2. 3 se zrušují slova „nebo jeho pověřený zástupce“. Bod 2. 5 se zrušuje. Bod 4 se nahrazuje tímto: „4. ES schválení typu 4. 1 Jsou-li splněny odpovídající požadavky, udělí se ES schválení typu podle čl. 4 odst. 3 a popřípadě podle čl. 4 odst. 4 směrnice 70/156/EHS. 4. 2 Vzor certifikátu ES schválení typu je uveden v dodatku 2. 4. 3 Každému schválenému typu vozidla se přidělí číslo schválení typu podle přílohy VII směrnice 70/156/EHS. Týž členský stát nesmí stejné číslo přidělit jinému typu vozidla. “ V bodu 5. 2. 1. 2 se slova „v příloze III“ nahrazují slovy „v dodatku 2“. V bodu 5. 2. 2. 3. 1 se slova „příloze VI“ nahrazují slovy „příloze IV“. V bodu 5. 2. 2. 3. 4 se druhý pododstavec nahrazuje tímto: „Výrobce vozidla zvolí pro zkoušku takové pneumatiky, které musí odpovídat obchodní praxi a musí být jednomu z rozměrových údajů (viz bod 2. 17 přílohy II směrnice Rady dostupné na trhu; musí odpovídat 92/23/EHS (*)) určených výrobcem vozidla podle bodu 1. 5 doplňku k dodatku 2 pro tento typ vozidla a v případě kategorií vozidel M1 a N1 musí vyhovovat požadavkům směrnice 89/459/EHS týkajících se minimální hloubky vzorku; u ostatních kategorií vozidel se požaduje minimální hloubka vzorku podle směrnice 89/459/EHS tak, jako kdyby tato vozidla spadala do oblasti působnosti této směrnice. Pneumatiky musí být nahuštěny na tlak nebo tlaky odpovídající zkušební hmotnosti vozidla. (*) Úř. věst. L 129, 14. 5. 1992, s. 95“ 13/sv. 15 CS Úřední věstník Evropské unie 471 V bodu 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 1 se ve třetím pododstavci doplňuje nová věta, která zní: „Pokud se otáček S motoru dosáhne ještě při nájezdových otáčkách motoru odpovídajících otáčkám volnobě- žným, proběhne zkouška jen při třetím rychlostním stupni a vyhodnotí se tomu odpovídající výsledky. “ V bodu 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 2 se doplňuje nová věta, která zní: „Vozidlo se však považuje za představitele typu, pokud je zkouška na žádost výrobce rozšířena na více rychlostních stupňů, než je stanoveno, a pokud je nejvyšší hladiny akustického tlaku dosaženo mezi krajními zkoušenými rychlostními stupni. “ V bodech 5. 2. 3. 1 a 5. 2. 3. 5. 1 se slova „v příloze III“ nahrazují slovy „v dodatku 2“. V bodu 5. 3. 2 se slova „čl. 8 odst. 3“ nahrazují slovy „čl. 11 odst. 2 nebo čl. 11 odst. 3“. Bod 6 se nahrazuje tímto: „6. Úpravy typu a změny schválení typu 6. 1 Při změnách typu schváleného podle této směrnice se použije článek 5 směrnice 70/156/EHS. “ Podbody v bodu 7 se nahrazují tímto: „7. 1 Opatření přijatá k zajištění shodnosti výroby musí odpovídat požadavkům článku 10 směrnice 70/156/EHS. 7. 2 Zvláštní ustanovení: 7. 2. 1 Zkouškami stanovenými v bodě 2. 3. 5 přílohy X směrnice 70/156/EHS jsou zkoušky popsané v kapitole I příloze III. 7. 2. 2 Běžnou četností kontrol uvedených v bodu 2. 4 přílohy X směrnice 70/156/EHS je jedna kontrola za dva roky. “ Za obrázek 4 se vkládají následující dodatky 1 a 2: „Dodatek 1 472 CS Úřední věstník Evropské unie 13/sv. 15 13/sv. 15 CS Úřední věstník Evropské unie 473 474 CS Úřední věstník Evropské unie 13/sv. 15 13/sv. 15 CS Úřední věstník Evropské unie 475 Dodatek 2 476 CS Úřední věstník Evropské unie 13/sv. 15 “ 13/sv. 15 CS Úřední věstník Evropské unie 477 Změny přílohy II V bodu 0 se slova „ve smyslu článku 9a“ nahrazují slovy „ve smyslu článku 2“. Bod 2. 1 se nahrazuje tímto: „2. 1 Žádost o ES schválení typu podle čl. 3 odst. 4 směrnice 70/156/EHS pro náhradní výfukový systém jako konstrukční část nebo jako samostatný technický celek musí být podána výrobcem vozidla nebo výrobcem daného samostatného technického celku. “ Bod 2. 2 se nahrazuje tímto: „2. 2 Vzor informačního dokumentu je uveden v dodatku 1. “ Body 2. 2. 1 až 2. 2. 3 a body 2. 4. a 3. 1. 3 se zrušují. Poznámka pod čarou (1) k bodu 2. 3. 3 a k bodu 5. 2. 1 se nahrazuje tímto: „(1) Jak předepisuje znění této směrnice, které se použilo pro schválení typu vozidla. “ Dosavadní body 3, 3. 1, 3. 1. 1, 3. 1. 2 a 3. 2 se označují jako body 2. 4, 2. 4. 1, 2. 4. 1. 1, 2. 4. 1. 2 a 2. 4. 2. Bod 4 se označuje jako bod 3 a nahrazuje se tímto: „3. ES schválení typu 3. 1 Pokud jsou splněny odpovídající požadavky, udělí se ES schválení typu podle čl. 4 odst. 3 a popřípadě podle čl. 4 odst. 4 směrnice 70/156/EHS. 3. 2 Vzor certifikátu ES schválení typu je uveden v dodatku 2. 3. 3 Každému typu náhradního výfukového systému nebo jeho dílu, schválenému jako samostatný technický celek se podle přílohy VII směrnice 70/156/EHS přidělí číslo schválení typu; v části 3 čísla schválení typu udává číslo pozměňující směrnice, která platila v době, kdy byl daný typ schválen. Týž členský stát nesmí přidělit stejné číslo jinému typu náhradního výfukového systému nebo jeho dílu. “ Vkládá se nový bod 4, který zní: „4. Značka ES schválení typu 4. 1 Každý náhradní výfukový systém nebo jeho díl, s výjimkou jeho úchytů a potrubí, které odpovídají typu schválenému podle této směrnice, musí být opatřen značkou ES schválení typu. 4. 2 Značka ES schválení typu je tvořena obdélníkem, ve kterém je vyznačeno malé písmeno ‚e‘ následované rozlišovacím písmenem nebo písmeny nebo číslem členského státu, který udělil schválení typu: ‚1‘ pro Německo ‚2‘ pro Francii ‚3‘ pro Itálii ‚4‘ pro Nizozemsko ‚5‘ pro Švédsko ‚6‘ pro Belgii ‚9‘ pro Španělsko ‚11‘ pro Spojené království ‚12‘ pro Rakousko ‚13‘ pro Lucembursko ‚17‘ pro Finsko ‚18‘ pro Dánsko ‚21‘ pro Portugalsko ‚23‘ pro Řecko ‚IRL‘ pro Irsko V blízkosti obdélníku se umístí ‚základní číslo schválení typu‘ obsažené v části 4 čísla schválení typu podle přílohy VII směrnice 70/156/EHS; před tímto číslem jsou dvě číslice, které udávají pořadové číslo přidělené nejnovějším technickým změnám ve směrnici Rady 70/157/EHS k datu, kdy bylo schválení typu vozidla uděleno. Pro směrnici 70/157/EHS platí pořadové číslo 00; pro směrnici 77/212/EHS platí pořadové číslo 01; pro směrnici 84/424/EHS platí pořadové číslo 02; pro směrnici 92/97/EHS platí pořadové číslo 03. 478 CS Úřední věstník Evropské unie 13/sv. 15 4. 3 Označení musí být zřetelně čitelné a nesmazatelné i v případě, kdy je náhradní výfukový systém nebo jeho díl namontován na vozidle. 4. 4 Příklad značky ES schválení typu je uveden v dodatku 3. “ Bod 6 se nahrazuje novými body 6 a 7, které znějí: „6. Úprava typu a změny ve schválení typu 6. 1 Při změnách typu schváleného podle této směrnice se použije článek 5 směrnice 70/156/EHS. 7. Shodnost výroby 7. 1 Opatření přijatá k zajištění shodnosti výroby musí odpovídat požadavkům článku 10 směrnice 70/156/EHS. 7. 2 Zvláštní ustanovení: 7. 2. 1 Zkouškami stanovenými v bodě 2. 3. 5 přílohy X směrnice 70/156/EHS jsou zkoušky popsané v kapitole II příloze III této směrnice. 7. 2. 2 Běžnou četností kontrol uvedených v bodu 2. 4 přílohy X směrnice 70/156/EHS je jedna kontrola za dva roky. “ Za obrázek 3 se vkládají následující dodatky 1, 2 a 3: „Dodatek 1 13/sv. 15 CS Úřední věstník Evropské unie 479 Dodatek 2 480 CS Úřední věstník Evropské unie 13/sv. 15 Dodatek 3 VZOR ZNAČKY ES SCHVÁLENÍ TYPU Výfukový systém nebo jeho díl opatřený výše uvedenou značkou ES schválení schváleno ve Španělsku (e 9) podle směrnice 92/97/EHS (03) pod základním číslem schválení typu 0148. Znázorněné číslo je uvedeno pouze jako ukázka. “ typu je zařízení, které bylo Změny příloh III, IV, V a VI: Přílohy III a IV se zrušují. Dosavadní příloha V se označuje jako příloha III. V části I přílohy III se bod 2 nahrazuje tímto: „2. Zkušební postupy Metody zkoušení, podmínky a měření, měřicí přístroje a vyhodnocování výsledků musí být shodné s těmi, které jsou popsány v příloze I. Zkoušené vozidlo nebo vozidla se podrobí zkoušce měření hluku vozidla za jízdy podle popisu v bodu 5. 2. 2 přílohy I. “ Dosavadní příloha VI se označuje jako příloha IV

Vorschlag für einen Beschluß des Rates und der Kommission über den Abschluß des Abkommens über Partnerschaft und Zusammenarbeit zwischen den Europäischen Gemeimschaften und ihren Mitgliedstaaten einerseits und der Republik Armenien andererseits

http://publications.europa.eu/resource/cellar/a5e72788-1999-4a14-80f9-b3a0e23b556f

deu

KOMMISSION DER EUROPÄISCHEN GEMEINSCHAFTEN Brüssel, den 27. 03. 1996 KOM(96) 136 endg. 96/093 (AVC) Vorschlag für einen Beschluß des Rates und der Kommission über den Abschluß des Abkommens über Partnerschaft und Zusammenarbeit zwischen den Europäischen Gemeinschaften und ihren Mitgliedstaaten einerseits und der Republik Armenien andererseits (von der Kommission vorgelegt) Begründung 1. Der beigefugte Vorschlag für einen Beschluß des Rates und der Kommission ist das für den Abschluß des Abkommens über Partnerschaft und ihren zwischen Rechtsinstrument Zusammenarbeit Mitgliedstaaten einerseits und der Republik Armenien andererseits. den Europäischen Gemeinschaften und 2. Nachdem der Rat am 5. Oktober 1992 die Verhandlungsdirektiven angenommen hatte, fanden im Laufe der Jahre 1995 Verhandlungen mit der Republik Armenien statt. Nach zwei Verhandlungsrunden wurde das Abkommen am 15/12/95 paraphiert. 3. Es handelt sich um ein gemischtes Abkommen, das Bereiche gemeinschaftlicher und einzelstaatliche Zuständigkeit abdeckt und fur einen Zeitraum von zunächst zehn Jahren geschlossen wird. von Geschäftstätigkeit Mit dem Abkommen wird ein politischer Dialog eingerichtet. Das Abkommen behandelt ferner den Warenverkehr, die Arbeitsbedingungen, die Niederlassung und die grenzüberschreitenden Gesellschaften, Dienstleistungsverkehr, Zahlungen und Kapital, den Wettbewerb, den Schutz des geistigen, gewerblichen und kommerziellen Eigentums, die Zusammenarbeit auf dem Gebiet der Gesetzgebung, die wirtschaftliche Zusammenarbeit, Wahrung der Menschenrechte und Grundsätze der Demokratie, Zusammenarbeit bei der Verhütung von Straftaten und der Verhütung und Kontrolle der illegalen Einwanderung, die kulturelle Zusammenarbeit und die finanzielle Zusammenarbeit. den Das Abkommen enthält eine Menschenrechtsklausel, nach der das Abkommen auch einseitig ausgesetzt werden kann, wenn die wesentlichen Vertragselemente, d. h. die Wahrung der demokratischen Grundsätze, die Achtung der Menschenrechte und der marktwirtschaftlichen Grundsätze, verletzt werden. Das Abkommen legt den institutionellen Rahmen mit einem Kooperationsrat, einem Kooperationsausschuß und einem parlamentarischen Kooperationsausschuß fest. Die Maßnahmen für die Zusammenarbeit im Zollbereich werden in einem gesonderten Protokoll behandelt. 4. Was die Beziehungen zwischen der Republik Armenien und der Gemeinschaft anbetrifft, so ersetzt dieses Abkommen das am 18. Dezember 1989 unterzeichnete Abkommen über den Handel und die handelspolitische und wirtschaftliche der zwischen Zusammenarbeit Europäischen Atomgemeinschaft und der UdSSR. der Europäischen Wirtschaftsgemeinschaft, 5. Für die drei Gemeinschaften Verfahren für die Unterzeichnung und den Abschluß des Abkommens. (EWG, EAG und EGKS) gelten unterschiedliche Für die EG muß die Stellungnahme 1/94 des Gerichtshofes der Europäischen Gemeinschaften vom 15. November 1994 über die Zuständigkeit der Europäischen Gemeinschaft beim Abschluß von Verträgen, die im Rahmen der Uruguay-Runde ausgehandelt wurden, berücksichtigt werden. Für den Abschluß gilt folgendes: K gemäß den Artikeln 54 Absatz 2, 57 Absatz 2 letzter Satz, 73 c Absatz 2, 75, 84 Absatz 2, 113 und 235 in Verbindung mit Artikel 228 Absatz 2 Satz 2 und Absatz 3 Unterabsatz 2, des EG-Vertrages wird das Abkommen nach Zustimmung des Europäischen Parlaments vom Rat im Namen der Europäischen Gemeinschaft durch die Annahme der beigefügten Beschlüsse geschlossen, unter Berücksichtigung des Gutachtens 1/94 des Gerichtshofes der Europäischen Gemeinschaften. gemäß Artikel 101 Absatz 2 des EURATOM-Vertrages wird der Vertrag nach Zustimmung des Rates von der Kommission (im Namen der Europäischen Atomgemeinschaft) geschlossen. gemäß EGKS-Vertrags wird das Abkommen mit einstimmiger Zustimmung des Rates und nach Anhörung des Beratenden Ausschusses von der Kommission im Namen der EGKS geschlossen; Da es sich um ein gemischtes Abkommen handelt, ist für den Abschluß des Abkommens auch die Ratifizierung durch alle Mitgliedstaaten erforderlich. Der Rat wird daher von der Kommission gebeten die nachfolgende Entscheidung anzunehmen. Ib BESCHLUSS DES RATES UND DER KOMMISSION vom. über den Abschluß des Partnerschafts- und Kooperationsabkommens zwischen der Europäischen Gemeinschaften und ihren Mitgliedstaaten einerseits und der Republik Armenien andererseits (. /. /EGKS, EG, EURATOM) DER RAT DER EUROPÄISCHEN UNION UND DIE EUROPÄISCHE KOMMISSION - gestützt auf den Vertrag über die Gründung der Europäischen Gemeinschaft für Kohle und Stahl, gestützt auf den Vertrag zur Gründung der Europäischen Gemeinschaft, insbesondere auf die Artikel 54 Absatz 2, 57 Absatz 2 letzter Satz, 73c Absatz 2, 75, 84 Absatz 2, 113 und 235 in Verbindung mit Artikel 228 Absatz 2 Satz 2 und Absatz 3 Unterabsatz 2, gestützt auf den Vertrag zur Gründung der Europäischen Atomgemeinschaft, insbesondere auf Artikel 101 Absatz 2, nach Zustimmung des Europäischen Parlaments, mit Zustimmung des Rates gemäß Artikel 101 des Vertrags zur Gründung der Europäischen Atomgemeinschaft, nach Anhörung des Beratenden Ausschusses der EGKS sowie des Wirtschafts-und Sozialausschusses und mit einstimmiger Zustimmung des Rates, in Erwägung nachstehender Gründe: Der Abschluß des am unterzeichneten Partnerschafts- und Kooperationsabkommens zwischen der Europäischen Union einerseits und der Republik zur Verwirklichung der Ziele der Europäischen Armenien Gemeinschaften bei. andererseits trägt in Dieses Abkommen soll die Beziehungen stärken, die vor allem mit dem am 18. Dezember 1989 unterzeichneten und genehmigten Abkommen zwischen der EWG und der EAG einerseits und der UdSSR andererseits über den Handel und die handelspolitische und wirtschaftliche Zusammenarbeit hergestellt wurden. Gewisse Verpflichtungen, die das Abkommen außerhalb des Anwendungsbereichs der Handelspolitik der Gemeinschaft vorsieht, betreffen die Regelung, die durch Rechtsakte der Gemeinschaft, eingeführt wurde. • o* insbesondere in den Bereichen Niederlassungsrecht und Verkehr, Das Abkommen erlegt der Europäischen Gemeinschaft gewisse Verpflichtungen auf, die den Kapital- und Zahlungsverkehr zwischen der Gemeinschaft und der Republik Armenien betreffen. Für gewisse Kooperationsmaßnahmen, die im Abkommen vorgesehen sind und unter die Zuständigkeit der Gerneinschaft fallen, ist im EG-Vertrag eine Handlungsbefugnis nur in Artikel 235 vorgesehen - BESCHLIESSEN: Artikel 1 Das Partnerschafts- und Kooperationsabkommen zwischen der Europäischen Union einerseits und der Republik Armenien andererseits, das Protokoll und die Erklärungen werden im Namen der Europäischen Gemeinschaft, der Europäischen Gemeinschaft fur Kohle und Stahl und der Europäischen Atomgemeinschaft genehmigt. Artikel 2 (1) (2) Die von der Gemeinschaft im Kooperationsrat einzunehmende Haltung wird vom Rat auf Vorschlag der Kommission oder gegebenenfalls von der Kommission im Einklang mit den einschlägigen Bestimmungen des Vertrags zur Gründung der Europäischen Gemeinschaft, des Vertrags über die Gründung der Europäischen Gemeinschaft für Kohle und Stahl und des Vertrags zur Gründung der Europäischen Atomgemeinschaft festgelegt. Der Präsident des Rates übt nach Artikel 79 des Partnerschafts- und Kooperationsabkommens das Amt des Vorsitzenden des Kooperationsrates aus und vertritt die Haltung der Gemeinschaft. Ein Vertreter der Kommission übt das seiner Amt des Vorsitzenden des Kooperationsausschusses nach Maßgabe Geschäftsführung aus und vertritt die Haltung der Gemeinschaft. Artikel 3 Der Präsident des Rates nimmt die Notifikation Kommission nimmt diese Notifikation Kohle und Stahl und der Europäischen Atomgemeinschaft vor. in Artikel 100 des Abkommens vorgesehene im Namen der Europäischen Gemeinschaft vor Der Präsident der für im Namen der Europäischen Gemeinschaft Geschehen zu Brüssel am. IdL SCHLUSSAKTE Die Bevollmächtigten DES KÖNIGREICHS BELGIEN, DES KÖNIGREICHS DÄNEMARK, DER BUNDESREPUBLIK DEUTSCHLAND, DER GRIECHISCHEN REPUBLIK, DES KÖNIGREICHS SPANIEN, DER FRANZÖSISCHEN REPUBLIK, DER REPUBLIK FINNLAND, IRLANDS, DER ITALIENISCHEN REPUBLIK, DES GROSSHERZOGTUMS LUXEMBURG, DES KÖNIGREICHS DER NIEDERLANDE, DER REPUBLIK ÖSTERREICH DER PORTUGIESISCHEN REPUBLIK, DAS KÖNIGREICH SCHWEDEN, DES VEREINIGTEN KÖNIGREICHS GROSSBRITANNIEN UND NORDIRLAND, Vertragsparteien des Vertrags zur Gilindung der EUROPÄISCHEN GEMEINSCHAFT, des Vertrags über die Gilindung der EUROPÄISCHEN GEMEINSCHAFT FÜR KOHLE EUROPÄISCHEN STAHL UND ATOMGEMEINSCHAFT, zur Gründung des Vertrags und der im folgenden "die Mitgliedstaaten" genannt, und der EUROPÄISCHEN GEMEINSCHAFT, der EUROPÄISCHEN ATOMGEMEIN SCHAFT und der EUROPÄISCHEN GEMEINSCHAFT FÜR KOHLE UND STAHL, im folgenden "die Gemeinschaft" genannt, einerseits und die Bevollmächtigten der REPUBLIK ARMENIEN andererseits, I ^ die am. neunzehnhundertvierundneunzig zur Unterzeichnung des Abkommens über Partnerschaft und Zusammenarbeit zur Gründung einer Partnerschaft zwischen den Europäischen Gemeinschaften und ihren Mitgliedstaaten einerseits und der Republik Armenien und Zusammenarbeit" genannt, zusammengetreten sind, haben das folgende Dokument angenommen: Partnerschaft andererseits, "Abkommen folgenden über im Das Abkommen über Partnerschaft und Zusammenarbeit und das Protokoll über die Gegenseite Unterstützung der Behörden im Zollbereich. Die Bevollmächtigten der Mitgliedstaaten und der Gemeinschaft und die Bevollmächtigten der Republik Armenien haben die folgenden, dieser Schlußakte beigefügten gemeinsamen Erklärungen angenommen: Gemeinsame Erklärung zu Artikel 3(b) Gemeinsame Erklärung zu Artikel 5 Gemeinsame Erklärung zu Artikel 14 Gemeinsame Erklärung zu dem Begriff der "Kontrolle" in den Artikeln 24 (b) und Artikeln 36 Gemeinsame Erklärung zu Artikel 35 Gemeinsame Erklärung zu Artikel 42 Gemeinsame Erklärung zu Artikel 94 Die Bevollmächtigten der Mitgliedstaaten und der Gemeinschaft und die Bevollmächtigten der Republik Armenien haben den folgenden, dieser Schußakte beigefügten Briefwechsel zur Kenntnis genommen: Niederlassung von Gesellschaften Die Bevollmächtigten der Mitgliedstaaten und der Gemeinschaft und die Bevollmächtigten der Republik Armenien haben den folgenden, dieser Schußakte beigefügten die einseitige Erklärung zur Kenntnis genommen: Einseitige Erklärung der französischen Republik über die ÜLG Geschehen zu im Jahre neunzehnhundertsechsundneunzig. Für den Rat und die Kommission der Europäischen Gemeinschaften. Für die Republik Armenien. / PARTNERSCHAFTS- UND KOOPERATIONSABKOMMEN ZWISCHEN DEN EUROPAISCHEN GEMEINSCHAFTEN UND IHREN MITGLIEDSTAATEN EINERSEITS UND DER REPUBLIK ARMENIEN ANDERERSEITS ^ PARTNERSCHAFTS- UND KOOPERATIONSABKOMMEN zur Gründung einer Partnerschaft zwischen den Europäischen Gemeinschaften und ihren Mitgliedstaaten einerseits und der Republik Armenien andererseits DAS KÖNIGREICH BELGIEN, DAS KÖNIGREICH DÄNEMARK, DIE BUNDESREPUBLIK DEUTSCHLAND, DIE GRIECHISCHE REPUBLIK, DAS KÖNIGREICH SPANIEN, DIE FRANZÖSISCHE REPUBLIK, IRLAND, DIE ITALIENISCHE REPUBLIK, DAS GROSSHERZOGTUM LUXEMBURG, DAS KÖNIGREICH DER NIEDERLANDE, ÖSTERREICH, DIE PORTUGIESISCHE REPUBLIK, FINNLAND, DAS KÖNIGREICH SCHWEDEN, DAS VEREINIGTE KÖNIGREICH GROSSBRITANNIEN UND NORDIRLAND, Vertragsparteien des Vertrags zur Gründung der Europäischen Gemeinschaft, des Vertrags über die Gründung der Europäischen Gemeinschaft für Kohle und Stahl und des Vertrags zur Gründung der Europäischen Atomgemeinschaft, im folgenden "Mitgliedstaaten" genannt, und DIE EUROPÄISCHE GEMEINSCHAFT, DIE EUROPÄISCHE GEMEINSCHAFT FÜR KOHLE UND STAHL UND DIE EUROPÄISCHE ATOMGEMEINSCHAFT, im folgenden "die Gemeinschaft" genannt, einerseits UND DIE REPUBLIK ARMENIEN andererseits, EINGEDENK der Bindungen zwischen der Gemeinschaft und ihren Mitgliedstaaten einerseits und der Republik Armenien andererseits sowie der den Vertragsparteien gemeinsamen Werte, IN DER ERKENNTNIS, daß die Gemeinschaft und die Republik Armenien diese Bindungen stärken und eine Partnerschaft und eine Zusammenarbeit beginnen wollen, wodurch die Beziehungen gestärkt und erweitert werden, die in der Vergangenheit, vor allem mit dem am 18. Dezember 1989 unterzeichneten Abkommen zwischen der Europäischen Wirtschaftsgemeinschaft und der Europäischen Atomgemeinschaft und der Union der Sozialistischen Sowjetrepubliken über den Handel und die handelspolitische und die wirtschaftliche Zusammenarbeit, hergestellt wurden, IN ANBETRACHT des Eintretens der Gemeinschaft und ihrer Mitgliedstaaten sowie der Republik Armenien für die Stärkung der politischen und der wirtschaftlichen Freiheiten, die die eigentliche Grundlage der Partnerschaft bilden, IN ANBETRACHT der Verpflichtung der Vertragsparteien, den Weltfrieden und die internationale Sicherheit sowie die friedliche Beilegung von Streitigkeiten zu fördern und zu diesem Zweck im Rahmen der Vereinten Nationen und der Organisation für Sicherheit und Zusammenarbeit in Europa zusammenzuarbeiten, EINGEDENK der festen Verpflichtung der Gemeinschaft und ihrer Mitgliedstaaten sowie der Republik Armenien zur vollen Verwirklichung aller Grundsätze und Bestimmungen der Schlußakte der Konferenz über Sicherheit und Zusammenarbeit in Europa (KSZE), der Abschließenden Dokumente der Folgetreffen in Madrid und Wien. des Dokuments der KSZE-Konferenz in Bonn über wirtschaftliche Zusammenarbeit, der Pariser Charta für ein neues Europa und des Dokuments der KSZE-Konferenz in Helsinki von 1992, "Die Herausforderungen des Wandels", sowie weiterer Basisdokumente der OSZE, IN DER ERKENNTNIS, daß in diesem Zusammenhang die Unterstützung der Unabhängigkeit, der Souveränität und der territorialen Integrität der Republik Armenien zur Erhaltung des Friedens und der Stabilität in Europa beitragen wird, ÜBERZEUGT von der überragenden Bedeutung, die der Rechtsstaatlichkeit und der Achtung der Menschenrechte, insbesondere der Minderheitenrechte, dem Au {bau eines Mehrparteiensystems mit freien und demokratischen Wahlen sowie der wirtschaftlichen Liberalisierung mit dem Ziel der Einführung der Marktwirtschaft zukommt. IN DER ÜBERZEUGUNG, daß die volle Durchführung dieses Partnerschafts- und Kooperationsabkommens von der Fortsetzung und der Vollendung der politischen, der wirtschaftlichen und der rechtlichen Reformen in der Republik Armenien sowie der unter Schaffung Berücksichtigung der Schlußfolgerungen der KSZE-Konferenz in Bonn, abhängt und gleichzeitig einen Beitrag dazu leistet, die Zusammenarbeit, der Bedingungen insbesondere für IN DEM WUNSCH, den Prozeß der regionalen Zusammenarbeit mit den Nachbarländern in den unter dieses Abkommen fallenden Bereichen zu unterstützen, um den Wohlstand insbesondere Initiativen zur Förderung der und die Stabilität Zusammenarbeit und des gegenseitigen Vertrauens zwischen den Unabhängigen Staaten der Transkaukasus-Region und ihren Nachbarstaaten zu fördern, in der Region und IN DEM WUNSCH, einen regelmäßigen politischen Dialog über bilaterale, regionale und internationale Fragen von beiderseitigem Interesse aufzunehmen und zu entwickeln, IN ANERKENNUNG UND UNTERSTÜTZUNG des Wunsches der Republik Armenien, eng mit europäischen Institutionen zusammenzuarbeiten, EINGEDENK der Notwendigkeit der Förderung von Investitionen in der Republik Armenien, unter anderem im Energiesektor, und eingedenk der Bedeutung, die die Gemeinschaft und ihre Mitgliedstaaten fairen Bedingungen für die Durchfuhr im Rahmen in Bestätigung des Eintretens der der Ausfuhr von Energieerzeugnissen beimißt; für die Gemeinschaft und Europäische Energiecharta und die volle Umsetzung des Vertrages über die Energiecharta und des Energiechartaprotokolls über Energieeffizienz und damit verbundene Umweltaspekte, sowie der Republik Armenien ihrer Mitgliedstaaten UNTER BERÜCKSICHTIGUNG der Bereitschaft der Gemeinschaft, soweit angebracht, wirtschaftliche Zusammenarbeit und technische Hilfe vorzusehen, EINGEDENK der Nützlichkeit des Abkommens bei der Förderung einer schrittweisen Annäherung der Republik Armenien an einen größeren Raum der Zusammenarbeit in Europa und den Nachbarregionen sowie ihrer schrittweisen Integration in das offene internationale System, IN ANBETRACHT des Eintretens der Vertragsparteien für die Liberalisierung des Handels im Einklang mit den Regeln der Welthandelsorganisation (WTO). EINGEDENK der Notwendigkeit, die Geschäfts- und Investitionsbedingungen und die und Bedingungen Kapitalverkehr zu verbessern, in Bereichen wie Niederlassung, Arbeit, Dienstleistungen ERFREUT ÜBER DIE UND IN ANERKENNUNG der intensiven Bemühungen der Republik Armenien um einen Übergang von der Planwirtschaft zur Marktwirtschaft, für die IN DER ÜBERZEUGUNG, daß dieses Abkommen ein neues Klima Wirtschaftsbeziehungen zwischen den Vertragsparteien und vor allem für die Entwicklung von Handel und Investitionen schaffen wird, die für die Umstrukturierung und die technische Modernisierung der Wirtschaft unerläßlich sind, IN DEM WUNSCH, eine enge Zusammenarbeit im Bereich des Umweltschutzes aufzunehmen, bei der die auf diesem Gebiet bestehende gegenseitige Abhängigkeit zwischen den Vertragsparteien berücksichtigt wird, IN ANERKENNUNG DER TATSACHE, daß die Zusammenarbeit zur Verhütung und Kontrolle der illegalen Einwanderung eines der vorrangigen Ziele dieses Abkommens darstellt, IN DEM WUNSCH, eine kulturelle Zusammenarbeit aufzunehmen und den Informationsaustausch zu verbessern, SIND WIE FOLGT ÜBEREINGEKOMMEN: ARTIKEL 1 Zwischen der Gemeinschaft und ihren Mitgliedstaaten einerseits und der Republik Armenien andererseits wird eine Partnerschaft gegründet. Ziel dieser Partnerschaft ist es. einen geeigneten Rahmen für den politischen Dialog zwischen den Vertragsparteien zu schaffen, der den Ausbau der politischen Beziehungen ermöglicht; die Bestrebungen der Republik Armenien zur Festigung ihrer Demokratie und zur Entwicklung ihrer Wirtschaft sowie zur Vollendung des Übergangs zur Marktwirtschaft zu unterstützen; ausgewogene die Ausweitung Wirtschaftsbeziehungen zwischen den Vertragsparteien zu fördern und so die dauerhafte und umweltgerechte Entwicklung ihrer Wirtschaft zu begünstigen: in den Bereichen Gesetzgebung. eine Grundlage für die Zusammenarbeit Wirtschaft. Soziales, Finanzen, zivile Wissenschaft und Technik und Kultur, zu schaffen. von Handel Investitionen sowie und TITEL I ALLGEMEINE GRUNDSÄTZE ARTIKEL 2 Die Wahrung der Demokratie und der Grundsätze des Völkerrechts und die Achtung der Menschenrechte, wie sie insbesondere in der Charta der Vereinten Nationen, in der Schlußakte von Helsinki und in der Pariser Charta für ein neues Europa definiert sind, sowie die Grundsätze der Marktwirtschaft, wie sie unter anderem in den Dokumenten der KSZE-Konferenz in Bonn aufgestellt werden, sind die Grundlage der Innen- und der Außenpolitik der Vertragsparteien und wesentliche Bestandteile der Partnerschaft und dieses Abkommens. ARTIKEL 3 Nach Auffassung der Vertragsparteien ist es für ihren künftigen Wohlstand und ihre künftige Stabilität wesentlich, daß die Neuen Unabhängigen Staaten, die aus der Auflösung der Union der Sozialistischen Sowjetrepubliken hervorgegangen sind, (im folgenden "Unabhängige Staaten" genannt) die Zusammenarbeit untereinander gemäß den Grundsätzen der Schlußakte von Helsinki und dem Völkerrecht sowie im Geiste guter Nachbarschaft aufrechterhalten und ausbauen und alle Anstrengungen unternehmen, um diesen Prozeß zu fördern. ARTIKEL 3a Die Vertragsparteien prüfen, soweit angebracht, die Veränderungen in der Republik Armenien, insbesondere hinsichtlich der wirtschaftlichen Bedingungen und der Durchführung marktorientierter Wirtschaftsreformen. Der Kooperationsrat kann im Lichte dieser Veränderungen an die Vertragsparteien Empfehlungen für die Weiterentwicklung von Teilen dieses Abkommens richten. TITEL II POLITISCHER DIALOG ARTIKEL 4 Zwischen den Vertragsparteien wird ein regelmäßiger politischer Dialog eingerichtet, den sie zu erweitern und zu intensivieren beabsichtigen. Er begleitet und festigt die Annäherung zwischen der Gemeinschaft und der Republik Armenien, unterstützt den politischen und den wirtschaftlichen Wandel in der Republik Armenien und trägt zur Schaffung neuer Formen der Zusammenarbeit bei. Der politische Dialog wird die Bindungen der Republik Armenien zur Gemeinschaft und zu ihren Mitgliedstaaten und somit zur Gemeinschaft demokratischer Nationen insgesamt stärken. Die durch dieses Abkommen erreichte wirtschaftliche Annäherung wird zu intensiveren politischen Beziehungen führen; wird eine stärkere Annäherung der Standpunkte in internationalen Fragen von beiderseitigem Interesse ermöglichen und dadurch Sicherheit und Stabilität in der Region erhöhen und die künftige Entwicklung der Unabhängigen Staaten des Transkaukasus fördern; sieht vor. daß die Vertragsparteien sich um eine Zusammenarbeit in den Fragen bemühen, welche die Erhöhung der Stabilität und der Sicherheit in Europa, die Befolgung der Grundsätze der Demokratie sowie die Achtung und die Förderung insbesondere der Minderheitenrechte, betreffen, und der Menschenrechte, erforderlichenfalls Konsultationen über diese Fragen abhalten. Dieser Dialog kann auf regionaler Grundlage stattfinden und soll zur Lösung regionaler Konflikte und Spannungen beitragen. ARTIKEL 5 Auf Ministerebene findet der politische Dialog in dem durch Artikel 77 eingesetzten Kooperationsrat und bei sonstigen Anlässen im gegenseitigen Einvernehmen statt. ARTIKEL 6 Andere Verfahren und Mechanismen für den politischen Dialog werden von den Vertragsparteien vor allem in folgender Form eingeführt: regelmäßige Tagungen auf der Ebene hoher Beamter zwischen Vertretern der Gemeinschaft und ihren Mitgliedstaaten einerseits und Vertretern der Republik Armenien andererseits; volle Nutzung aller diplomatischen Kanäle zwischen den Vertragsparteien, einschließlich geeigneter Kontakte sowohl auf bilateraler als auch auf multilateraler Ebene, unter anderem im Rahmen der Vereinten Nationen und der OSZE-Treffen; alle sonstigen Mittel, einschließlich der Mögliclikeit von Sachverständigentreffen, die zur Festigung und zur Entwicklung dieses Dialogs beitragen können. ARTIKEL 7 Der politische Dialog auf parlamentarischer Ebene findet Artikel 82 eingesetzten Parlamentarischen Kooperationsausschusses statt. im Rahmen des durch TITEL III WARENVERKEHR ARTIKEL 8 (1) Die Vertragsparteien Meistbegünstigung in bezug auf gewähren einander in allen Bereichen die Zölle und Abgaben auf Einfuhren und Ausfuhren, Erhebungsverfahren für diese Zölle und Abgaben; einschließlich der Vorschriften über Zollabfertigung, Transit, Lagerhäuser und Umladung; Steuern und sonstige interne Abgaben jeder Art, die unmittelbar oder mittelbar auf eingeführte Waren erhoben werden; Zahlungsweisen und Transfer dieser Zahlungen; Vorschriften über Verkauf, Kauf, Transport, Verteilung und Verwendung von Waren auf dem Binnenmarkt. (2) Absatz 1 gilt nicht für a) b) c) (3) Vorteile, die mit dem Ziel der Errichtung einer Zollunion oder einer Freihandelszone oder oder Freihandelszone gewährt werden; einer Zollunion der Errichtung aufgrund Vorteile, die bestimmten Ländern gemäß dem GATT oder gemäß anderen internationalen Vereinbarungen zugunsten von Entwicklungsländern gewährt werden; Vorteile, die benachbarten Ländern zur Erleichterung des Grenzverkehrs gewährt werden. Absatz 1 gilt während einer Übergangszeit, die zu dem Zeitpunkt, zu dem die Republik Armenien der WTO beitritt, oder am 31. Dezember 1998 endet, sofern • letzterer der frühere Zeitpunkt ist, nicht für die Vorteile des Anhangs I, die die Republik Armenien den anderen Nachfolgestaaten der UdSSR gewährt. ARTIKEL 9 (1) Die Vertragsparteien sind sich darüber einig, daß der Grundsatz der freien Durchfuhr eine wesentliche Voraussetzung für die Erreichung der Ziele dieses Abkommens ist. In diesem Zusammenhang stellt jede Vertragspartei die unbeschränkte Durchfuhr über oder durch ihr Gebiet für Waren sicher, die aus dem Zollgebiet der anderen Vertragspartei stammen oder die für das Zollgebiet der anderen Vertragspartei bestimmt sind. Die Regeln des Artikels V Absätze 2, 3, 4 und 5 des GATT finden zwischen den beiden Vertragsparteien Anwendung. Die Regeln dieses Artikels lassen zwischen den Vertragsparteien vereinbarte Sonderregeln für bestimmte Sektoren, insbesondere für den Verkehr, oder für bestimmte Waren unberührt. (2) (3) ARTIKEL 10 Unbeschadet der Rechte und Pflichten aus internationalen Übereinkünften über die vorübergehende Einfuhr von Waren, die für beide Vertragsparteien verbindlich sind, gewährt jede Vertragspartei der anderen Vertragspartei ferner Befreiung von den Einfuhrzöllen und -abgaben auf die Waren, die im Einklang mit ihren Rechtsvorschriften in den Fällen und nach den Verfahren vorübergehend eingeführt werden, die in sie bindenden internationalen Übereinkünften auf diesem Gebiet vereinbart wurden. Dabei ist den Bedingungen Rechnung zu tragen, zu denen die Pflichten aus einer solchen Übereinkunft von der betreffenden Vertragspartei übernommen wurden. ARTIKEL 11 (1) (2) Ursprungswaren in die Gemeinschaft unbeschadet der Artikel 13, 16 und 17 frei von mengenmäßigen Beschränkungen eingeführt. der Republik Armenien werden Ursprungswaren der Gemeinschaft werden in die Republik Armenien frei von allen mengenmäßigen Beschränkungen und Maßnahmen gleicher Wirkung eingeführt. Im Warenverkehr zwischen den Vertragsparteien gelten marktorientierte Preise. ARTIKEL 12 ARTIKEL 13 (1) Wird eine Ware in derart erhöhten Mengen oder unter solchen Bedingungen in das Gebiet einer Vertragspartei eingeführt, daß den inländischen Herstellern gleichartiger oder unmittelbar konkurrierender Waren ein Schaden zugefügt wird (2) (3) (4) (5) (6) oder droht, so können die Gemeinschaft und die Republik Armenien, je nachdem, welche Vertragspartei betroffen ist, nach den folgenden Verfahren und unter den folgenden Voraussetzungen geeignete Maßnahmen treffen. Vor dem Ergreifen von Maßnahmen beziehungsweise in den Fällen des Absatzes 4 so bald wie möglich danach stellt die Gemeinschaft beziehungsweise die Republik Armenien dem Kooperationsrat alle zweckdienlichen Angaben zur Verfügung, um, wie in Titel XI vorgesehen, eine für beide Vertragsparteien annehmbare Lösung zu ermöglichen. Erzielen die Vertragsparteien bei den Konsultationen innerhalb von 30 Tagen nach Befassung des Kooperationsrats keine Einigung über Abhilfe, so steht es der Vertragspartei, die die Konsultationen beantragt hat, frei, die Einfuhr der betreffenden Waren so weit und so lange zu beschränken, wie dies zur Abwendung oder Behebung des Schadens erforderlich ist, oder sonstige geeignete Maßnahmen zu treffen. In Fällen besonderer Dringlichkeit, in denen eine Verzögerung schwer wiedergutzumachenden Schaden verursachen würde, können die Vertragsparteien die Maßnahmen vor den Konsultationen ergreifen, sofern Konsultationen unmittelbar nach dem Ergreifen dieser Maßnahmen angeboten werden. Bei der Auswahl der Maßnahmen nach diesem Artikel haben die Vertragsparteien den Maßnahmen den Vorrang zu geben, die die Erreichung der Ziele dieses Abkommens am wenigsten beeinträchtigen. von Antidumping- oder Dieser Artikel berührt nicht das Ergreifen Ausgleichsmaßnahmen durch die Vertragsparteien gemäß Artikel VI des GATT, dem Übereinkommen zur Durchführung des Artikels VI des GATT, dem Übereinkommen zur Auslegung und Anwendung der Artikel VI, XVI und XXIII des GATT oder gemäß diesbezüglichen internen Rechtsvorschriften. ARTIKEL 14 Die Vertragsparteien verpflichten sich, soweit es die Umstände erlauben, die Weiterentwicklung der Bestimmungen dieses Abkommens über den Warenverkehr zu prüfen und dabei die sich aus dem Beitritt der Republik Armenien zur WTO ergebende Situation zu berücksichtigen. Der Kooperationsrat kann Empfehlungen für diese Weiterentwicklung an die Vertragsparteien richten, die, sofern sie angenommen wird, aufgrund eines Abkommens zwischen den Vertragsparteien nach ihren Verfahren wirksam werden könnte. ARTIKEL 15 Das Abkommen steht Einfuhr-, Ausfuhr- und Durchfuhrverboten oder -beschränkungen nicht entgegen, die aus Gründen der öffentlichen Sittlichkeit, Ordnung und Sicherheit 11 und zum Schutz der Gesundheit und des Lebens von Menschen, Tieren oder Pflanzen, der natürlichen Ressourcen, des nationalen Kulturguts von künstlerischem, geschichtlichem oder archäologischem Wert oder des geistigen, gewerblichen oder kommerziellen Eigentums gerechtfertigt sind; ebensowenig steht es Regelungen betreffend Gold und Silber entgegen. Diese Verbote oder Bescliränkungen dürfen jedoch weder ein Mittel der willkürlichen Diskriminierung noch eine verschleierte Beschränkung des Handels zwischen den Vertragsparteien darstellen. ARTIKEL 16 Dieser Titel gilt nicht für den Handel mit den Textilwaren, die unter die Kapitel 50 bis 63 der Kombinierten Nomenklatur fallen. Der Handel mit diesen Waren unterliegt einem Sonderabkommen, das am 17. November 1993 paraphiert wurde und seit 1. Januar 1994 vorläufig angewandt wird, sowie allen Folgeabkommen. ARTIKEL 17 (1) (2) Der Handel mit den Erzeugnissen, die unter den Vertrag über die Gründung der fallen, unterliegt den Europäischen Gemeinschaft Bestimmungen dieses Titels, mit Ausnahme des Artikels 11. für Kohle und Stahl Es wird eine Kontaktgruppe für Kohle- und Stahlfragen eingesetzt, die sich aus Vertretern der Gemeinschaft einerseits und Vertretern der Republik Armenien andererseits zusammensetzt. Die Kontaktgruppe tauscht regelmäßig Informationen über alle Kohle- und Stahlfragen aus, die für die Vertragsparteien von Interesse sind. ARTIKEL 18 Der Handel mit Kernmaterial richtet sich nach den Bestimmungen des Vertrags zur Gründung der Europäischen Atomgemeinschaft. Gegebenenfalls unterliegt er einem zwischen der Europäischen Atomgemeinschaft und der Republik Armenien zu schließenden Sonderabkommen. 12 TITEL IV BESTIMMUNGEN ÜBER GESCHÄFTSBEDINGUNGEN UND INVESTITIONEN KAPITEL I Arbeitsbedingungen ARTIKEL 19 Vorbehaltlich der in den einzelnen Mitgliedstaaten geltenden Rechtsvorschriften, Bedingungen und Verfahren bemühen sich die Gemeinschaft und die Mitgliedstaaten sicherzustellen, daß den Staatsangehörigen der Republik Armenien, die im Gebiet eines Mitgliedstaates rechtmäßig beschäftigt sind, eine Behandlung gewährt wird, die hinsichtlich der Arbeitsbedingungen, der Entlohnung oder der Entlassung keine auf der Staatsangehörigkeit beruhende Benachteiligung gegenüber den eigenen Staatsangehörigen bewirkt. Vorbehaltlich der in der Republik Armenien geltenden Rechtsvorschriften. Bedingungen und Verfahren stellt die Republik Armenien sicher, daß den Staatsangehörigen der Mitgliedstaaten, die im Gebiet der Republik Armenien rechtmäßig beschäftigt sind, eine Behandlung gewährt wird, die hinsichtlich der Arbeitsbedingungen, der Entlohnung oder der Entlassung keine auf der Staatsangehörigkeit eigenen Staatsangehörigen bewirkt. beruhende Benachteiligung gegenüber den (1) (2) ARTIKEL 20 Der Kooperationsrat prüft, wie die Arbeitsbedingungen für Geschäftsleute im Einklang mit den internationalen Verpflichtungen der Vertragsparteien, einschließlich ihrer Verpflichtungen aus dem Dokument der KSZE-Konferenz in Bonn, verbessert werden können. ARTIKEL 21 Der Kooperationsrat spricht Empfehlungen für die Durchführung der Artikel 19 und 20 aus. Bedingungen für die Niederlassung und die Geschäftstätigkeit von Gesellschaften KAPITEL II 13 (1) (2) (3) (4) (1) (2) ARTIKEL 22 Die Gemeinschaft und ihre Mitgliedstaaten gewäliren für die Niederlassung im Sinne des Artikels 24 Buchstabe d eine armenischer Gesellschaften Behandlung, die nicht weniger günstig ist als die einem Drittland gewährte Behandlung. Unbeschadet der in Anhang IV aufgeführten Vorbehalte gewähren die Gemeinschaft und ihre Mitgliedstaaten den in ihrem Gebiet niedergelassenen deren Tochtergesellschaften Geschäftstätigkeit eine Behandlung, die nicht weniger günstig ist als die den Gesellschaften der Gemeinschaft gewährte Behandlung. Gesellschaften armenischer hinsichtlich Die Gemeinschaft und ihre Mitgliedstaaten gewähren den in ihrem Gebiet niedergelassenen Zweigniederlassungen armenischer Gesellschaften hinsichtlich deren Geschäftstätigkeit eine Behandlung, die nicht weniger günstig ist als die den Zweigniederlassungen von Gesellschaften eines Drittlands gewährte Behandlung. Die Republik Armenien gewährt für die Niederlassung von Gesellschaften der Gemeinschaft im Sinne des Artikels 24 Buchstabe d eine Behandlung, die nicht weniger günstig ist als die ihren eigenen Gesellschaften oder den Gesellschaften eines Drittlands gewährte Behandlung, sofern letztere die günstigere Behandlung ist, und gewährt den in ihrem Gebiet niedergelassenen Tochtergesellschaften und Zweigniederlassungen von Gesellschaften der Gemeinschaft hinsichtlich deren Geschäftstätigkeit eine Behandlung, die nicht weniger günstig ist als die ihren eigenen Gesellschaften beziehungsweise Zweigniederlassungen oder den Tochtergesellschaften beziehungsweise Zweigniederlassungen eines Drittlands gewährte Behandlung, sofern letztere die günstigere Behandlung ist. ARTIKEL 23 Artikel 22 findet unbeschadet des Artikels 96 keine Anwendung auf den Luft-, Binnenschiffs- und Seeverkehr. Hinsichtlich der nachstehend aufgeführten Tätigkeiten von Schiffsagenturen zur Erbringung von Dienstleistungen im internationalen Seeverkehr, einschließlich intermodaler Transporte, bei denen ein Teil der Strecke auf See zurückgelegt wird, gestattet jedoch jede Vertragspartei den Gesellschaften der anderen Vertragspartei die gewerbliche Niederlassung in ihrem Gebiet in Form von Tochtergesellschaften oder Zweigniederlassungen ihren Gesetzen und sonstigen Vorschriften zu Bedingungen für die Niederlassung und die Geschäftstätigkeit, die nicht weniger günstig sind als die ihren eigenen Gesellschaften oder den Tochtergesellschaften oder Zweigniederlassungen von im Einklang mit 14 Gesellschaften eines Drittlands gewährten Bedingungen, sofern günstigeren Bedingungen sind. letztere die (3) Diese Tätigkeiten umfassen folgendes, ohne sich jedoch darauf zu beschränken: a) b) c) d) e) f) und von Verkauf Vermarktung und seeverkehrsbezogenen Dienstleistungen im unmittelbaren Kontakt mit Kunden, vom Kostenanschlag bis zur Fakturierung, unabhängig davon, ob diese vom Dienstleistungserbringer selbst oder von Dienstleistungserbringern, mit denen der Dienstleistungsverkäufer ist, betrieben oder angeboten werden; Seeverkehrsdienstleistungen feste Geschäftsverbindung eingegangen eine und Inanspruchnahme Kauf und von verkehrsbezogenen Dienstleistungen, einschließlich der für die Erbringung integrierter Dienstleistungen erforderlichen Transportdienstleistungen aller Verkehrsträger im Binnenverkehr, insbesondere Binnenwasserstraße, Straße und Schiene, für sich oder für Kunden (und Weiterverkauf an Kunden); Verkehrsdienstleistungen von Ausarbeitung über Beförderungsdokumente, Zollpapiere oder sonstige Dokumente, die sich auf den Ursprung und die Beschaffenheit der beförderten Güter beziehen; Informationsunterlagen Bereitstellung von Geschäftsinformationen auf jede Weise, einschließlich computergestützter Informationssysteme und des elektronischen Datenaustauschs im (vorbehaltlich Telekommunikationsbereich); nichtdiskriminierender Beschränkungen Eingehen von Geschäftsverbindungen mit ortsansässigen Schiffsagenturen, einschließlich der Beteiligung am Kapital der Gesellschaft und der Einstellung örtlichen Personals (oder, vorbehaltlich der einschlägigen Bestimmungen dieses Abkommens, ausländischen Personals); Handeln im Namen der Gesellschaften, unter anderem beim Organisieren des Einlaufens des Schiffes oder beim Übernehmen von Ladungen, wenn gewünscht. Im Sinne dieses Abkommens ARTIKEL 24 a) eine Gesellschaft, die nach den Rechtsvorschriften ist eine "Gesellschaft der Gemeinschaft" beziehungsweise eine "armenische eines Gesellschaft" Mitgliedstaats beziehungsweise der Republik Armenien gegründet wurde und ihren satzungsmäßigen Sitz, ihre Hauptverwaltung oder ihre Hauptniederlassung im Gebiet der Gemeinschaft beziehungsweise der Republik Armenien hat. Hat die nach den Rechtsvorschriften eines Mitgliedstaats beziehungsweise der Republik Armenien gegründete Gesellschaft nur ihren satzungsmäßigen Sitz im Gebiet der 15 Gemeinschaft beziehungsweise der Republik Armenien, so gilt die Gesellschaft als Gesellschaft der Gemeinschaft beziehungsweise als armenische Gesellschaft, sofern ihre Geschäftstätigkeit eine echte und kontinuierliche Verbindung mit der Wirtschaft eines der Mitgliedstaaten beziehungsweise der Republik Armenien aufweist; ist eine "Tochtergesellschaft" einer Gesellschaft eine Gesellschaft, die von der ersten Gesellschaft tatsächlich kontrolliert wird; ist eine "Zweigniederlassung" einer Gesellschaft eine geschäftliche Niederlassung ohne eigene Rechtspersönlichkeit, die den Anschein der Dauerhaftigkeit, zum Beispiel als Außenstelle einer Muttergesellschaft, und eine Geschäftsführung hat und sachlich dafür ausgestattet ist, Geschäfte mit Dritten zu tätigen, so daß diese - obgleich sie wissen, daß nötigenfalls ein Rechtsverhältnis mit der im Ausland ansässigen Muttergesellschaft begründet wird - sich nicht unmittelbar an diese zu wenden brauchen, sondern Geschäfte mit der geschäftlichen Niederlassung tätigen können, die deren Außenstelle darstellt; bedeutet "Niederlassung" das Recht der Gesellschaften der Gemeinschaft und der im Sinne des Buchstaben a auf Aufnahme von armenischen Gesellschaften Erwerbstätigkeiten durch die Gründung von Tochtergesellschaften und in der Zweigniederlassungen Gemeinschaft; in der Republik Armenien beziehungsweise ist "Geschäftstätigkeit" die Ausübung von Erwerbstätigkeiten: sind "Erwerbstätigkeiten" gewerbliche, kaufmännische oder Tätigkeiten. freiberufliche b) c) d) e) f) Dieses Kapitel und Kapitel III gelten auch im internationalen Seeverkehr, einschließlich intermodaler Transporte, bei denen ein Teil der Strecke auf See zurückgelegt wird, für Staatsangehörige der Mitgliedstaaten beziehungsweise der Republik Armenien, die außerhalb der Gemeinschaft beziehungsweise der Republik Armenien niedergelassen sind, und für Schiffahrtsgesellschaften, die außerhalb der Gemeinschaft beziehungsweise der Republik Armenien eines Mitgliedstaats niedergelassen beziehungsweise der Republik Armenien kontrolliert werden, wenn ihre Schiffe in diesem Mitgliedstaat beziehungsweise in der Republik Armenien gemäß den dort geltenden Rechtsvorschriften registriert sind. von Staatsangehörigen sind und ARTIKEL 25 (1) Unbeschadet anderer Bestimmungen des Abkommens ist eine Vertragspartei nicht daran gehindert, aus aufsichtsrechtlichen Gründen, einschließlich des Schutzes von Investoren, Einlegern, Versicherungsnehmern oder von Personen, treuhänderische denen gegenüber ein Erbringer von Finanzdienstleistungen Pflichten hat, oder zur Sicherstellung der Integrität und der Stabilität des Finanzsystems Maßnahmen zu treffen. Stehen diese Maßnahmen nicht im Einklang mit den Bestimmungen des Abkommens, so darf von ihnen nicht Gebrauch gemacht werden, um die Pflichten einer Vertragspartei aus dem Abkommen zu umgehen. (2) Das Abkommen ist nicht so auszulegen, als verpflichte es eine Vertragspartei, Informationen über die Geschäfte und Bücher einzelner Kunden offenzulegen oder vertrauliche oder vermögensbezogene Informationen preiszugeben, die sich im Besitz öffentlicher Stellen befinden. (3) Im Sinne dieses Abkommens sind "Finanzdienstleistungen" die in Anhang III beschriebenen Tätigkeiten. ARTIKEL 26 Dieses Abkommen schließt nicht aus, daß jede Partei alle notwendigen Maßnahmen ergreift, um zu verhindern, daß durch die Bestimmungen dieses Abkommens ihre Maßnahmen betreffend den Zugang von Drittländern zu ihrem Markt umgangen werden. ARTIKEL 27 (1) (2) Unbeschadet des Kapitels I dieses Titels sind die im Gebiet der Republik Armenien niedergelassenen Gesellschaften der Gemeinschaft und die im Gebiet der Gemeinschaft niedergelassenen armenischen Gesellschaften berechtigt, im Einklang mit den geltenden Rechtsvorschriften des Aufnahmelands im Gebiet der Republik Armenien beziehungsweise der Gemeinschaft Personal zu beschäftigen oder von ihren Tochtergesellschaften oder Zweigniederlassungen beschäftigen zu lassen, das die Staatsangehörigkeit eines Mitgliedstaats beziehungsweise der Republik Armenien besitzt, sofern es sich dabei um in Schlüsselpositionen beschäftigtes Personal im Sinne des Absatzes 2 handelt und es ausschließlich von Gesellschaften oder Zweigniederlassungen beschäftigt wird. Die Aufenthalts- und jeweiligen Arbeitserlaubnisse Beschäftigungszeitraum. dieses Personals gelten den nur für In Schlüsselpositionen beschäftigtes Personal der obengenannten Gesellschaften, im folgenden "Organisationen" genannt, ist "gesellschaftsintern versetztes Personal" im Sinne des Buchstaben c, das zu nachstehenden Kategorien gehört, sofern die Organisation eine juristische Person ist und die betreffenden Personen mindestens in dem der Versetzung vorausgehenden Jahr von ihr beschäftigt worden sind oder an ihr beteiligt gewesen sind (ohne die Mehrheitsbeteiligung zu besitzen): 17 a) Fülirungskräfte einer Organisation, die in erster Linie die Niederlassung leiten und allgemeine Weisungen hauptsächlich vom Vorstand oder den Aktionären beziehungsweise Anteilseignern erhalten; zu ihren Kompetenzen gehören: die Leitung der Niederlassung oder einer Abteilung oder Unterabteilung der Niederlassung; die Überwachung aufsichtsführenden Verwaltungskräfte; und Kontrolle und Personals der Arbeit anderen der des anderen und Fach- die persönliche Befugnis zur Einstellung und Entlassung oder zur Empfehlung sonstiger Personalentscheidungen; und Entlassung der Einstellung oder b) c) (1) (2) (3) Personal einer Organisation mit ungewöhnlichen Kenntnissen, die für Betrieb, Forschungsausrüstung, Verfahren oder Verwaltung der Niederlassung notwendig sind. Bei der Bewertung dieser Kenntnisse kann neben besonderen Kenntnissen bezüglich der Niederlassung eine hohe Qualifikation für bestimmte Arbeiten oder Aufgaben, die sowie die Zugehörigkeit zu einem zulassungspflichtigen Beruf berücksichtigt werden. technische Kenntnisse erfordern, spezifische Das "gesellschaftsintern versetzte Personal" umfaßt die natürlichen Personen, die von einer Organisation im Gebiet der einen Vertragspartei beschäftigt und zur Ausübung von Erwerbstätigkeiten vorübergehend in das Gebiet der anderen Vertragspartei versetzt werden; die betreffende Organisation muß ihre Hauptniederlassung im Gebiet der einen Vertragspartei haben, und die Versetzung muß in eine Niederlassung (Zweigniederlassung, Tochtergesellschaft) dieser Organisation erfolgen, die im Gebiet der anderen Vertragspartei tatsächlich gleichartige Erwerbstätigkeiten ausübt. ARTIKEL 29 Die Vertragsparteien bemühen sich nach besten Kräften, Maßnahmen zu vermeiden, die die Bedingungen für die Niederlassung und die Geschäftstätigkeit der Gesellschaften der anderen Vertragspartei restriktiver machen, als sie am Tag vor Unterzeichnung des Abkommens sind. Dieser Artikel läßt Artikel 37 unberührt: Für die Fälle des Artikels 37 ist unter Ausschluß aller sonstigen Bestimmungen allein Artikel 37 maßgeblich. Im Geiste der Partnerschaft und der Kooperation und im Lichte des Artikels 43 unterrichtet die Regierung der Republik Armenien die Gemeinschaft, wenn sie beabsichtigt, neue Rechtsvorschriften vorzulegen oder zu erlassen, die die Bedingungen der Tochtergesellschaften und Zweigniederlassungen von Gesellschaften der oder die Geschäftstätigkeit für die Niederlassung Gemeinschaft in der Republik Armenien restriktiver machen können, als sie am Tag vor Unterzeichnung des Abkommens sind. Die Gemeinschaft kann die Republik Armenien ersuchen, ihr die Entwürfe dieser Rechtsvorschriften zu übermitteln und Konsultationen über diese Entwürfe aufzunehmen. (4) Haben die in der Republik Armenien eingeführten neuen Rechtsvorschriften zur Folge, daß die Bedingungen für die Geschäftstätigkeit der in der Republik Armenien niedergelassenen Tochtergesellschaften und Zweigniederlassungen von Gesellschaften der Gemeinschaft restriktiver werden, als sie am Tag der Unterzeichnung des Abkommens sind, so finden diese Rechtsvorschriften in den drei Jahren nach Inkrafttreten des betreffenden Rechtsakts keine Anwendung auf die Tochtergesellschaften und die Zweigniederlassungen, die bei Inkrafttreten des Rechtsakts bereits in der Republik Armenien niedergelassen sind. KAPITEL III Grenzüberschreitender Dienstleistungsverkehr zwischen der Gemeinschaft und der Republik Armenien ARTIKEL 30 (1) und Die Vertragsparteien verpflichten sich, im Einklang mit den Bestimmungen dieses Kapitels des unter Berücksichtigung Dienstleistungssektors in den Vertragsparteien die erforderlichen Maßnahmen zu treffen, durch Gesellschaften der Gemeinschaft oder durch armenische Gesellschaften zu erlauben, des Leistungsempfängers niedergelassen sind. schrittweise die Erbringung von Dienstleistungen anderen Vertragspartei der Entwicklung derjenigen einer um die als in (2) Der Kooperationsrat spricht Empfehlungen für die Durchführung von Absatz 1 aus. ARTIKEL 31 Die Vertragsparteien arbeiten zusammen, um marktorientierten Dienstleistungssektor aufzubauen. in der Republik Armenien einen ARTIKEL 32 (1) Die Vertragsparteien verpflichten sich, den Grundsatz des ungehinderten Zugangs zum internationalen Seeverkehrsmarkt und zum internationalen Seeverkehr auf kaufmännischer Basis wirksam anzuwenden. a) b) Die vorstehende Bestimmung berührt nicht die Rechte und Pflichten aus dem Übereinkommen der Vereinten Nationen über einen Verhaltenskodex für Linienkonferenzen, wie es für die eine oder für die andere Vertragspartei anwendbar ist. Nichtkonferenz-Reedereien dürfen mit einer Konferenz-Reederei im Wettbewerb stehen, sofern sie den Grundsatz des lauteren Wettbewerbs auf kaufmännischer Basis beachten. Die Vertragsparteien bekräftigen ihr Eintreten für den freien Wettbewerb als einen wesentlichen Faktor des Verkehrs mit flüssigen Massengütern. trockenen und (2) Gemäß den Grundsätzen des Absatzes 1 a) b) c) d) (3) (4) wenden die Vertragsparteien ab Inkrafttreten dieses Abkommens Ladungsanteil vereinbarungen in bilateralen Abkommen zwischen Mitgliedstaaten der Gemeinschaft und der damaligen Sowjetunion nicht mehr an; nehmen die Vertragsparteien in künftige bilaterale Abkommen mit Drittländern keine Ladungsanteilvereinbarungen auf, wenn nicht der außergewöhnliche ist, daß Linienreedereien der einen oder der anderen Umstand gegeben Vertragspartei sonst keinen tatsächlichen Zugang zum Verkehr von und nach dem betreffenden Drittland hätten; in künftigen untersagen die Vertragsparteien Ladungsanteilvereinbarungen bilateralen Abkommen betreffend den Verkehr mit trockenen und flüssigen Massengütern; heben die Vertragsparteien bei Inkrafttreten dieses Abkommens alle einseitigen Maßnahmen sowie alle administrativen, technischen und sonstigen Hemmnisse auf, der Dienstleistungsfreiheit im internationalen Seeverkehr bewirken könnten. oder Diskriminierungen die Bescliränkungen hinsichtlich Jede Vertragspartei gewährt den von den Staatsangehörigen oder Gesellschaften der anderen Vertragspartei betriebenen Schiffen unter anderem hinsichtlich des Zugangs zu den für den internationalen Handel geöffneten Häfen, der Benutzung der Infrastruktur dieser Häfen und der Inanspruchnahme der dort angebotenen Hilfsdienstleistungen sowie der diesbezüglichen Gebühren und sonstigen Abgaben, der Zollerleichterungen, der Zuweisung von Liegeplätzen sowie von Lade- und Löscheinrichtungen eine Behandlung, die nicht weniger günstig ist als die den eigenen Schiffen gewährte Behandlung. Staatsangehörigen Die Staatsangehörigen und Gesellschaften der Gemeinschaft einerseits und die armenischen die internationale Seeverkehrsdienstleistungen erbringen, dürfen internationale Fluß- See-Verkehrsdienstleistungen auf den Binnenwasserstraßen der Republik Armenien beziehungsweise der Gemeinschaft erbringen. und Gesellschaften andererseits, 20 ARTIKEL 33 Zur Sicherstellung einer koordinierten Entwicklung des Verkehrs zwischen den Vertragsparteien, die ihren wirtschaftlichen Bedürfnissen entspricht, können die für den gegenseitigen Marktzugang und die Erbringung von Bedingungen Dienstleistungen im Straßen-, Schienen- und Binnenschiffsverkehr und gegebenenfalls im Luftverkelir, soweit angebracht, in Sonderabkommen behandelt werden, die von den Vertragsparteien nach Inkrafttreten dieses Abkommens ausgehandelt werden. KAPITEL IV Allgemeine Bestimmungen ARTIKEL 34 (1) (2) Dieser Titel gilt vorbehaltlich der Bescliränkungen, die aus Gründen der öffentlichen Ordnung, Sicherheit oder Gesundheit gerechtfertigt sind. Dieser Titel gilt nicht für Tätigkeiten, die im Gebiet einer Vertragspartei dauernd oder zeitweise mit der Ausübung hoheitlicher Befugnisse verbunden sind. ARTIKEL 35 Für die Zwecke dieses Titels sind die Vertragsparteien durch das Abkommen nicht daran gehindert, ihre Gesetze und sonstigen Vorschriften über Einreise und Aufenthalt, Arbeit, Arbeitsbedingungen, Niederlassung von natürlichen Personen und Erbringung von Dienstleistungen anzuwenden, sofern sie dies nicht auf eine Weise tun. durch welche die Vorteile, die einer Vertragspartei aus einer Bestimmung des Abkommens erwachsen. zunichte gemacht oder verringert werden. Diese Bestimmung berührt nicht die Anwendung des Artikels 34. ARTIKEL 36 Die Kapitel II, III und IV gelten auch für Gesellschaften, die sich im ausschließlichen Miteigentum von armenischen Gesellschaften und Gesellschaften der Gemeinschalt befinden und von ihnen gemeinsam kontolliert werden. ARTIKEL 37 Die Behandlung, die die eine Vertragspartei im Rahmen dieses Abkommens der anderen Vertragspartei gewährt, darf von dem Tag an, der einen Monat vor Inkrafttreten der des Allgemeinen Übereinkommens über den entsprechenden Verpflichtungen 21 Dienstleistungsverkehr (GATS) liegt, hinsichtlich der unter das GATS fallenden Sektoren und Maßnahmen nicht günstiger sein als die Behandlung, die diese erste Vertragspartei jedes Dienstleistungssektors, -teilsektors und jeder Erbringungsart gewährt. den Bestimmungen des GATS hinsichtlich gemäß ARTIKEL 38 Für die Zwecke der Kapitel II, III und IV bleibt die Behandlung unberücksichtigt, zu deren Gewährung sich die Gemeinschaft, ihre Mitgliedstaaten oder die Republik Armenien im Einklang mit den Grundsätzen von Artikel V des GATS in Abkommen über wirtschaftliche Integration verpflichtet haben. ARTIKEL 39 (1) (2) (3) Die gemäß diesem Titel gewährte Meistbegünstigung gilt nicht für die Steuervorteile, die die Vertragsparteien aufgrund von Abkommen zur Vermeidung der Doppelbesteuerung oder sonstigen steuerrechtlichen Regelungen gewähren oder gewähren werden. Dieser Titel ist nicht so auszulegen, als hindere er die Vertragsparteien daran, gemäß den steuerrechtlichen Bestimmungen der Abkommen zur Vermeidung der Doppelbesteuerung und sonstiger steuerrechtlicher Regelungen oder des internen treffen oder durchzusetzen, durch die die Steuerrechts Maßnahmen zu Steuerumgehung oder -hinterziehung verhindert werden soll. Dieser Titel ist nicht so auszulegen, als hindere er die Mitgliedstaaten oder die Republik Armenien daran, bei der Anwendung ihrer Steuer Vorschriften die Steuerpflichtigen unterschiedlich zu behandeln, die sich insbesondere hinsichtlich ihres Wohnsitzes nicht in einer gleichartigen Situation befinden. ARTIKEL 40 Unbeschadet des Artikels 27 sind die Kapitel II, III und IV nicht so auszulegen, als verliehen sie den Staatsangehörigen der Mitgliedstaaten oder der Republik Armenien das Recht, in welcher Eigenschaft auch immer und insbesondere als Aktionär, Teilhaber. Führungskraft oder Angestellter einer Gesellschaft oder als Erbringer oder Empfänger einer Dienstleistung in das Gebiet der Republik Armenien beziehungsweise der Gemeinschaft einzureisen oder sich dort aufzuhalten; den Tochtergesellschaften oder den Zweigniederlassungen von armenischen Gesellschaften in der Gemeinschaft das Recht, im Gebiet der Gemeinschaft Staatsangehörige der Republik Armenien zu beschäftigen oder beschäftigen zu lassen; 22 oder Zweigniederlassungen armenischen Tochtergesellschaften von den Gesellschaften der Gemeinschaft das Recht, im Gebiet der Republik Armenien Staatsangehörige der Mitgliedstaaten zu beschäftigen oder beschäftigen zu lassen: den armenischen Gesellschaften oder den Tochtergesellschaften oder den Zweigniederlassungen armenischer Gesellschaften in der Gemeinschaft das Recht, Personen armenischer Staatsangehörigkeit, die für andere Personen und unter deren Aufsicht tätig werden, im Rahmen von Zeitarbeitsverträgen zur Verfügung zu stellen; den Gesellschaften der Gemeinschaft oder den armenischen Tochtergesellschaften oder Zweigniederlassungen von Gesellschaften der Gemeinschaft das Recht, Arbeitnehmer, die Staatsangehörige eines Mitgliedstaates sind, im Rahmen von Zeitarbeitsverträgen zur Verfügung zu stellen. KAPITEL V Laufende Zahlungen und Kapital ARTIKEL 41 Die Vertragsparteien verpflichten sich, alle laufenden Zahlungen zwischen Gebietsansässigen der Gemeinschaft und der Republik Armenien frei konvertierbarer Währung zu genehmigen, die im Zusammenhang mit dem Waren- , dem Dienstleistungs- oder dem Personenverkehr gemäß diesem Abkommen geleistet werden. in freie Kapitalverkehr Hinsichtlich der Kapitalbilanztransaktionen wird ab Inkrafttreten des Abkommens der in Gesellschaften, die gemäß den Rechtsvorschriften des Aufnahmelands gegründet wurden, und Investitionen, die gemäß den Bestimmungen des Kapitels II getätigt werden, sowie der Liquidation oder Rückführung dieser Investitionen und etwaiger daraus resultierender Gewinne gewährleistet. im Zusammenhang mit Direktinvestitionen Unbeschadet der Absätze 2 und 5 werden ab Inkrafttreten dieses Abkommens keine neuen devisenrechtlichen Beschränkungen des Kapitalverkehrs und der damit zusammenhängenden laufenden Zahlungen zwischen Gebietsansässigen der Gemeinschaft und der Republik Armenien eingeführt und die bestehenden Vorschriften nicht verschärft. Die Vertragsparteien nehmen Konsultationen auf, um den Verkehr mit anderen als den in Absatz 2 genannten Kapitalformen zwischen der Gemeinschaft und der Republik Armenien zur Erreichung der Ziele dieses Abkommens zu erleichtern. Bis zur Einführung der vollen Konvertibilität der armenischen Währung im Sinne des Artikels VIII des Übereinkommens über den Internationalen Währungsfonds (IWF) darf die Republik Armenien im Geltungsbereich dieses Artikels in 23 (1) (2) (3) (4) (5) Ausnahmefällen devisenrechtliche Beschränkungen im Zusammenhang mit der Gewährung oder Aufnalime kurz- und mittelfristiger Darlehen anwenden, soweit solche Beschränkungen der Republik Armenien für die Gewährung derartiger Darlehen auferlegt werden und entsprechend dem Status der Republik Armenien im IWF zulässig sind. Die Republik Armenien wendet diese Beschränkungen in einer nichtdiskriminierenden Weise an. Bei ihrer Anwendung wird so wenig wie möglich von diesem Abkommen abgewichen. Die Republik Armenien unterrichtet den Kooperationsrat umgehend von der Einführung und allen Änderungen dieser Maßnahmen. (6) Entstehen oder drohen in Ausnahmefällen wegen des Kapitalverkehrs zwischen der Gemeinschaft und der Republik Armenien ernstliche Schwierigkeiten bei der Durchführung der Devisen- oder Währungspolitik in der Gemeinschaft oder der Republik Armenien, so kann die Gemeinschaft beziehungsweise die Republik bis zu sechs Monate Armenien unbeschadet der Absätze 1 und 2 für Schutzmaßnahmen hinsichtlich des Kapitalverkehrs zwischen der Gemeinschaft und der Republik Armenien treffen, sofern diese Maßnahmen unbedingt erforderlich sind. KAPITEL VI Schutz des geistigen, gewerblichen und kommerziellen Eigentums ARTIKEL 42 (1) (2) Gemäß diesem Artikel und Anhang II wird die Republik Armenien den Schutz der Rechte an geistigem, gewerblichem und kommerziellem Eigentum weiter verbessern, um am Ende des fünften Jahres nach Inkrafttreten des Abkommens ein vergleichbares Schutzniveau zu bieten, wie es in der Gemeinschaft besteht; dazu gehören auch wirksame Mittel zur Durchsetzung dieser Rechte. Am Ende des fünften Jahres nach Inkrafttreten des Abkommens tritt die Republik Armenien den in Anhang II Absatz 1 aufgeführten multilateralen Übereinkünften über die Rechte an geistigem, gewerblichem und kommerziellem Eigentum bei. an denen die Mitgliedstaaten beteiligt sind oder die von ihnen gemäß den Bestimmungen dieser Übereinkünfte de facto angewandt werden. 24 TITEL V ZUSAMMENARBEIT IM BEREICH DER GESETZGEBUNG ARTIKEL 43 (1) (2) Die Vertragsparteien erkennen an, daß die Angleichung der bestehenden und künftigen Rechtsvorschriften der Republik Armenien an das Gemeinschaftsrecht eine wesentliche Voraussetzung für die Stärkung der Wirtschaftsbeziehungen zwischen der Republik Armenien und der Gemeinschaft darstellt. Die Republik Armenien wird sich darum bemühen, daß ihre Rechtsvorschriften schrittweise mit dem' Gemeinschaftsrecht vereinbar werden. Die Angleichung der Rechtsvorschriften betrifft insbesondere folgende Bereiche: Zollrecht, Gesellschaftsrecht, Bankenrecht, Rechnungslegung der Unternehmen und Steuern, geistiges Eigentum, Schutz der Arbeitnehmer am Arbeitsplatz, Finanzdienstleistungen, Wettbewerbsregeln, öffentliches Auftragswesen, Schutz der Gesundheit und des Lebens von Menschen, Tieren und Pflanzen, Umwelt, Verbraucherschutz, indirekte Steuern, technische Vorschriften und Normen, Gesetze und sonstige Vorschriften für den Nuklearbereich, Verkehr. (3) Die Gemeinschaft Durchführung dieser Maßnahmen; dazu können unter anderem gehören: leistet der Republik Armenien technische Hilfe bei der frühzeitiger Austausch von Sachverständigen; Bereitstellung Rechtsvorschriften; Veranstaltung von Seminaren; Ausbildungsmaßnahmen; Hilfe bei der Übersetzung des einschlägigen Gemeinschaftsrechts. Informationen, insbesondere über einschlägige (4) Die Vertragsparteien vereinbaren zu prüfen, wie sie in den Fällen, in denen der Handel zwischen ihnen beeinträchtigt ist, ihr Wettbewerbsrecht aufeinander abgestimmt anwenden können. 25 (1) (2) (3) (4) (5) TITEL VI WIRTSCHAFTLICHE ZUSAMMENARBEIT ARTIKEL 44 Die Gemeinschaft und die Republik Armenien entwickeln eine wirtschaftliche Zusammenarbeit mit dem Ziel, zum Fortgang der Wirtschaftsreform und - erholung sowie zu einer dauerhaften und umweltgerechten Entwicklung in der Republik Armenien beizutragen. Diese Zusammenarbeit soll die bestehenden Wirtschaftsbeziehungen zum Nutzen beider Vertragsparteien stärken. Politische und sonstige Maßnahmen werden zur Förderung der wirtschaftlichen und der sozialen Reformen sowie der Umstrukturierung des Wirtschafts- und Handelssystems in der Republik Armenien vorbereitet und auf die Erfordernisse der Dauerhaftigkeit und der Umweltgerechtigkeit sowie einer harmonischen Sozialentwicklung ausgerichtet; auch Umweltbelange werden uneingeschränkt berücksichtigt. und soziale Entwicklung, Entwicklung Zu diesem Zweck konzentriert sich die Zusammenarbeit vor allem auf die Bereiche wirtschaftliche der Humanressourcen, Unterstützung der Unternehmen (einschließlich Privatisierung, Förderung und Schutz von Investitionen, kleine und mittlere Unternehmen), Bergbau und Rohstoffe, Wissenschaft und Technologie, Agrar- und Ernährungswirtschaft, Energie, Verkehr, Fremdenverkehr, Telekommunikation, Finanzdienstleistungen, Bekämpfung der Geldwäsche, Handel, Zoll, Zusammenarbeit im Bereich der Statistik, Information und Kommunikation, Umweltschutz und regionale Zusammenarbeit. 'bx zu widmen, welche die ist Maßnahmen Besondere Aufmerksamkeit Zusammenarbeit zwischen den Unabhängigen Staaten der Transkaukasus-Region und anderen Nachbarstaaten im Hinblick auf die Förderung einer harmonischen Entwicklung der Region stärken können. Soweit angebracht, können die wirtschaftliche Zusammenarbeit und die in diesem Abkommen vorgesehenen anderen Formen der Zusammenarbeit durch technische Hilfe der Gemeinschaft unterstützt werden, wobei die auf die technische Hilfe in den Unabhängigen Staaten anzuwendende Verordnung des Rates der Europäischen Gemeinschaften, den im Richtprogramm für die technische Hilfe der Europäischen Gemeinschaft für die Republik Armenien vereinbarten Prioritäten und den bestehenden Koordinierungs- und Durchführungsverfahren Rechnung zu tragen ist. ARTIKEL 45 26 Zusammenarbeit im Bereich des Waren- und Dienstleistungsverkehrs Die Vertragsparteien arbeiten zusammen, um zu gewährleisten, daß sich der internationale Handel der Republik Armenien im Einklang mit den Regeln der WTO vollzieht. Diese Zusammenarbeit erstreckt sich auf spezifische Themen, die für die Erleichterung des Handels unmittelbar von Bedeutung sind, unter anderem auf die Formulierung einer Strategie für den Handel und damit zusammenhängende Fragen, wie z. B. Zahlungen, die Formulierung einschlägiger Gesetze, die Fortsetzung der Unterstützung des Beitritts der Republik Armenien zur WTO. ARTIKEL 46 Industrielle Zusammenarbeit (1) Mit dieser Zusammenarbeit soll insbesondere folgendes gefordert werden: Aufbau von Geschäftsbeziehungen zwischen den Wirtschaftsteilnehmern beider Seiten; Beteiligung der Gemeinschaft an den Anstrengungen der Republik Armenien, ihre Industrie umzustrukturieren und Folgeinvestitionen anzuziehen; Verbesserung des Managements; Entwicklung geeigneter Regeln und Praktiken für den Handel; Umweltschutz. (2) Dieser Artikel berührt nicht die Durchsetzung der für Unternehmen geltenden Wettbewerbsregeln der Gemeinschaft. ARTIKEL 47 Investitionsförderung und Investitionsschutz (1) Unter Berücksichtigung der Zuständigkeiten und der Belügnisse der Gemeinschaft und der Mitgliedstaaten zielt die Zusammenarbeit ab auf die ausländische Schaffung Privatinvestitionen, den Investitionsschutz, den Kapitaltransfer und den Austausch von Informationen über Investitionsmöglichkeiten. insbesondere durch bessere Bedingungen eines günstigen Klimas inländische und für für (2) Die Ziele der Zusammenarbeit sind insbesondere: 27 Abschluß von Abkommen über Investitionsförderung und Investitionsschutz zwischen den Mitgliedstaaten und der Republik Armenien, soweit angebracht; Abschluß von Abkommen zur Vermeidung der Doppelbesteuerung zwischen den Mitgliedstaaten und der Republik Armenien, soweit angebracht; Schaffung günstiger Bedingungen für die Anziehung ausländischer Investitionen in die armenische Wirtschaft; Schaffung eines beständigen und angemessenen Handelsrechts und beständiger und angemessener Handelsbedingungen sowie Austausch von Informationen über Gesetze im Investitionsbereich; Austausch von Informationen über Investitionsmöglichkeiten unter anderem im Rahmen von Handelsmessen, Ausstellungen, Handel s wochen und anderen Veranstaltungen. sowie Verwaltungspraktiken sonstige Vorschriften und ARTIKEL 48 Öffentliches Auftragswesen Die Vertragsparteien arbeiten zusammen, um Bedingungen für die offene und wettbewerbliche Vergabe von Liefer- und Dienstleistungsaufträgen, insbesondere im Wege der Ausschreibung, zu entwickeln. ARTIKEL 49 Zusammenarbeit im Bereich der Normen und der Konformitätsprüfung (1) Durch die Zusammenarbeit zwischen den Vertragsparteien soll die Ausrichtung auf die im Qualitätsbereich angewandten international vereinbarten Kriterien, Grundsätze und Leitlinien gefördert werden. Die erforderlichen Maßnahmen erleichtern Fortschritte auf dem Weg zur gegenseitigen Anerkennung im Bereich der Konformitätsprüfung sowie der Verbesserung der Qualität armenischer Waren. (2) Zu diesem Zweck bemühen sie sich um Zusammenarbeit bei Projekten der technischen Hilfe, die eine geeignete Zusammenarbeit mit Fachorganisationen und -einrichtungen in diesem Bereich fördern; die die Übernahme der technischen Regelwerke der Gemeinschaft und die Anwendung der europäischen Normen und Konformitätsprüfungsverlahren fördern; die den Austausch von Erfahrungen und technischen Informationen im Bereich des Quahtätsmanagements ermöglichen. 28 ARTIKEL 50 Bergbau und Rohstoffe (1) Die Vertragsparteien streben an, im Bereich der Bergbauerzeugnisse und der Rohstoffe Investitionen und Handel auszuweiten. (2) Die Zusammenarbeit konzentriert sich insbesondere auf folgende Bereiche: Austausch von Informationen über die Aussichten in den Sektoren Bergbau und Nichteisenmetalle; Schaffung eines rechtlichen Rahmens für die Zusammenarbeit; Handelsfragen; Erlaß und Umsetzung von Rechtsvorschriften im Umweltbereich; Ausbildung; Sicherheit in der Bergbauindustrie. ARTIKEL 51 Zusammenarbeit in Wissenschaft und Technik (1) Die Vertragsparteien fördern die Zusammenarbeit in ziviler Forschung und technischer Entwicklung (FTE) auf der Grundlage des beiderseitigen Nutzens und, unter Berücksichtigung der Verfügbarkeit von Mitteln, des angemessenen Zugangs zu ihren jeweiligen Programmen und vorbehaltlich eines angemessenen Niveaus des effektiven Schutzes der Rechte an geistigem, gewerblichem und kommerziellem Eigentum (des geistigen Eigentums). (2) Die Zusammenarbeit in Wissenschaft und Technik umfaßt folgendes: Austausch wissenschaftlicher und technischer Informationen; gemeinsame FTE-Tätigkeiten; Bildungsmaßnahmen und Mobilitätsprogramme für Wissenschaftler. Forscher und Techniker beider Seiten, die mit FTE befaßt sind. Umfaßt diese Zusammenarbeit Maßnahmen der allgemeinen und/oder beruflichen Bildung, so ist sie im Einklang mit Artikel 52 durchzuführen. gegenseitigen Die Vertragsparteien Einvernehmens mit anderen Formen der Zusammenarbeit in Wissenschaft und Technik befassen. auf der Grundlage können sich Bei der Durchführung dieser Zusammenarbeit wird besondere Aufmerksamkeit Ingenieuren, Forschern und der Neuverwendung von Wissenschaftlern, 29 Technikern gewidmet, die mit der Erforschung und/oder Produktion von Massenvernichtungswaffen befaßt sind oder waren. (3) unter diesen Artikel Die gemäß Sondervereinbarungen durchgeführt, die nach den von jeder Vertragspartei angenommenen Verfahren auszuhandeln und zu schließen sind und die unter anderem geeignete Bestimmungen über das geistige Eigentum enthalten. Zusammenarbeit wird fallende ARTIKEL 52 Allgemeine und berufliche Bildung (1) Die Vertragsparteien arbeiten zusammen, um das Niveau der allgemeinen Bildung und der beruflichen Qualifikationen in der Republik Armenien sowohl im öffentlichen als auch im privaten Sektor anzuheben. (2) Die Zusammenarbeit konzentriert sich insbesondere auf folgende Bereiche: zwischen Lehranstalten, Modernisierung des Hochschulsystems und des Systems der beruflichen Bildung in der Republik Armenien, einschließlich des Zeugnissystems der Hochschulen und der Hochschuldiplome; Ausbildung von Führungskräften im öffentlichen und privaten Sektor sowie von Beamten in noch zu bestimmenden vorrangigen Bereichen; Zusammenarbeit Lehranstalten und Unternehmen; Mobilität Wissenschaftlern und Forschern und Jugendlichen; Förderung der Lehrtätigkeit im Bereich der europäischen Studien an geeigneten Lehranstalten; Unterrichtung der Gemeinschaftssprachen; nachakademische Ausbildung von Konferenzdolmetschern; Ausbildung von Journalisten; Ausbildung von Ausbildern. von Lehrkräften, Graduierten, Verwaltungspersonal, Zusammenarbeit zwischen jungen (3) Die Teilnahme der einen Vertragspartei an den Programmen im Bereich der allgemeinen und beruflichen Bildung der anderen Vertragspartei könnte gemäß ihren Verfahren in Erwägung gezogen werden; soweit angebracht, werden dann institutionelle Rahmen geschaffen und Kooperationspläne aufgestellt, die auf der Teilnahme der Republik Armenien am TEMPUS-Programm der Gemeinschaft auftauen. ARTIKEL 53 Agrar- und Ernährungswirtschaft in- und ausländischer Märkte Ziel der Zusammenarbeit in diesem Bereich ist die Fortsetzung der Bodenreform, die Modernisierung, die Privatisierung und die Umstrukturierung der Landwirtschaft, der Ernährungswirtschaft und des Dienstleistungssektors in der Republik Armenien, die für armenische Erzeugnisse unter Entwicklung Bedingungen, durch die der Schutz der Umwelt gewälirl ei stet wird, und unter Berücksichtigung der Notwendigkeit einer besser gesicherten Nahrungsmittelversorgung sowie die Entwicklung der Agrar- und Ernährungswirtschaft, der Verarbeitung und des landwirtschaftlicher Erzeugnisse. Die Vertragsparteien streben auch die Vertriebs schrittweise Angleichung der armenischen Normen an die technischen Regelwerke der Gemeinschaft landwirtschaftliche Nahrungsmittelerzeugnisse, einschließlich der Gesundheits- und Pflanzenschutznormen, an. industrielle und für ARTIKEL 54 Energie (1) Die Zusammenarbeit erfolgt im Rahmen der Grundsätze der Marktwirtschaft und der Europäischen Energiecharta sowie unter Berücksichtigung des Vertrages über die Energiecharta und des Protokolls über Energieeffizienz und damit verbundene Integration der Umweltaspekte vor dem Hintergrund der schrittweisen Energiemärkte in Europa. (2) Die Zusammenarbeit umfaßt unter anderem folgende Bereiche: Formulierung und Entwicklung einer Energiepolitik; Verbesserung der Verwaltung und der Regulierung des Energiesektors auf marktwirtschaftlicher Grundlage; Verbesserung der Energieversorgung, einschließlich der Sicherheit der Energieversorgung, in ökonomisch und ökologisch vernünftiger Weise; Förderung des Energiesparens und der rationellen Energienutzung und Umsetzung des Energiechartaprotokolls über Energieeffizienz und damit verbundene Umweltaspekte; Modernisierung der Energieinfrastrukturen; Verbesserung der Energietechnik für Versorgung und Endverbrauch für alle Energiearten; Managementausbildung und technische Ausbildung im Energiesektor; Transport und Durchfuhr von Energieerzeugnisseil und Energieträgern; Schaffung der notwendigen rechtlichen, steuerlichen und institutionellen, sonstigen Voraussetzungen für die Förderung einer Ausweitung von Handel und Investitionen im Energiebereich; Entwicklung der Wasserkraft und anderer erneuerbarer Energiequellen. (3) Die Vertragsparteien über Investitionsprojekte im Energiesektor aus, insbesondere über den Bau und die Instandhaltung von Erdöl- und Gasleitungen oder sonstiger Mittel für den zusammen, um die Transport von Energieerzeugnissen. Sie arbeiten zweckdienliche Informationen tauschen 31 Bestimmungen des Titels IV und des Artikels 47 in bezug auf Investitionen im Energiesektor so wirksam wie möglich umzusetzen. ARTIKEL 55 Umwelt (1) Unter Berücksichtigung der Europäischen Energiecharta, der Erklärung der Luzerner Konferenz von 1993, des Vertrages über die Energiecharta, insbesondere seines Artikels 19, und des Energiechartaprotokolls über Energieeffizienz und damit verbundene Umweltaspekte entwickeln und verstärken die Vertragsparteien ihre Zusammenarbeit zum Schutz der Umwelt und der menschlichen Gesundheit. (2) Ziel der Zusammenarbeit Umweltverhältnisse und insbesondere folgendes: ist die Bekämpfung der Verschlechterung der wirksame Überwachung der Verschmutzungsniveaus und Beurteilung der Umweltqualität; Informationssystem über den Zustand der Umwelt; Bekämpfung der lokalen, regionalen und grenzüberschreitenden Luft- und Wasserverschmutzung; ökologische Wiederherstellung; dauerhafte, umweltgerechte und effiziente Energieerzeugung und -nutzung: Sicherheit von Industrieanlagen; Klassifizierung und unbedenklicher Einsatz von Chemikalien; Wasserqualität; Verringerung, Recycling und sichere Entsorgung von Abfällen, Durchführung des Baseler Übereinkommens; Auswirkungen der Landwirtschaft auf die Umwelt, Bodenerosion und chemische Verschmutzung; Schutz der Wälder; Erhaltung der Artenvielfalt, Schutzgebiete sowie dauerhafte und umweltgerechte Nutzung und Bewirtschaftung der biologischen Ressourcen; Raumordnung, einschließlich der Bebauungs- und Stadtplanung; Einsatz wirtschaftlicher und fiskalischer Instrumente; globale Klimaveränderung; Umwelterziehung und Uniweltbewußtsein; technische Hilfe bei der Sanierung radioaktiv kontaminierter Gebiete und Bewältigung der damit zusammenhängenden gesundheitlichen und sozialen Probleme; Durchführung Übereinkommens Espoo über von des die Umweltverträglichkeitsprüfung im grenzüberschreitenden Rahmen. (3) Die Zusammenarbeit erfolgt insbesondere in folgender Form: Vorkehrungen für Katastrophen und sonstige Notfälle; 32 Rechtsvorschriften Austausch von Informationen und Sachverständigen, unter anderem auf dem Gebiet des Transfers sauberer Technologien und der sicheren und ökologisch vernünftigen Nutzung der Biotechnologien; gemeinsame Forschungsaktivitäten; Verbesserung der Gemeinschaftsniveau; Ausbildung in Umweltfragen und Stärkung einschlägiger Einrichtungen; Zusammenarbeit auf regionaler Ebene, einschließlich der Zusammenarbeit im Rahmen der Europäischen Umweltagentur, und auf internationaler Ebene; Entwicklung von Strategien, insbesondere zu globalen Umwelt- und Klimafragen sowie zur Erreichung einer dauerhaften und umweltgerechten Entwicklung; Umweltverträglichkeitsstudien. Anhebung deren und auf ARTIKEL 56 Verkehr Die Vertragsparteien Verkehrsbereich. entwickeln und verstärken ihre Zusammenarbeit im in der Republik Armenien und die Sicherstellung, Ziel dieser Zusammenarbeit ist unter anderem die Umstrukturierung und Modernisierung des Verkehrswesens soweit angebracht, der Kompatibilität der Verkehrssysteme im Rahmen der Entwicklung eines umfassenderen Verkehrssy stems. Besondere Aufmerksamkeit wird dem Funktionieren aller der Staaten Transkaukasus-Region untereinander und mit ihren Nachbarländern gewidmet. traditionellen Verkehrsverbindungen der Unabhängigen in Die Zusammenarbeit betrifft unter anderem folgendes: Modernisierung der Verwaltung und des Betriebs von Straßenverkehr. Eisenbahnen, Häfen und Flughäfen; Modernisierung und Ausbau von Eisenbahnlinien, Wasserstraßen, Straßen, Häfen. Flughäfen und Luftfahrtinfrastruktur, einschließlich der Modernisierung wichtiger Strecken von gemeinsamem Interesse und der transeuropäischen Verbindungen der genannten Verkehrsträger, im Rahmen des TRACECA-Projekts; Förderung und Ausbau des kombinierten Verkehrs; Förderung gemeinsamer Forschungs- und Entwicklungsprogramme; Ausarbeitung des rechtlichen und institutionellen Rahmens für die Entwicklung und Durchführung des Verkehrssektors. insbesondere derjenigen der Privatisierung einer Politik, einschließlich ARTIKEL 57 Postdienste und Telekommunikation Im Rahmen Vertragsparteien die Zusammenarbeit in folgenden Bereichen: ihrer Zuständigkeiten und Befugnisse erweitern und verstärken die die des Leitlinien politischer Entwicklung Ausarbeitung für Telekommunikationssektors und der Postdienste; Entwicklung von Grundsätzen einer Tarifpolitik und des Marketings für den Telekommunikationssektor und die Postdienste; Transfer von Technologie und Know-how, einschließlich über europäische Normen und Kennzeichnungssysteme; Förderung der Entwicklung von Projekten im Bereich Telekommunikation und Postdienste und Investitionsförderung; Verbesserung bereitgestellten und Telekommunikations- und Postdienste, unter anderem durch Liberalisierung von Teilsektoren; fortgeschrittene Anwendung der Telekommunikation, insbesondere im Bereich des elektronischen Zahlungsverkehrs; Verwaltung und Optimierung der Telekommunikationsnetze; angemessene Rechtsgrundlage für die Bereitstellung von Telekommunikations und Postdiensten und für die Nutzung des Hochfrequenzspektrums; Ausbildung im Betreiben von Telekommunikations- und Postdiensten unter Marktbedingungen. der Effizienz der Qualität der ARTIKEL 58 Finanzdienstleistungen Ziel der Zusammenarbeit ist insbesondere, die Einbeziehung der Republik Armenien in die weltweit anerkannten Systeme für den gegenseitigen Zahlungsausgleich zu erleichtern. Die technische Hilfe konzentriert sich auf folgendes: Entwicklung von Bank- und Finanzdienstleistungen, Entwicklung eines gemeinsamen Marktes für Kreditquellen, Einbeziehung der Republik Armenien in die weltweit anerkannten Systeme für den gegenseitigen Zahlungsausgleich; Entwicklung von Finanzsystem und -institutionell in der Republik Armenien, Erfahrungsaustausch und Ausbildung von Personal; Entwicklung von Versicherungen und dadurch unter anderem Schaffung eines günstigen Rahmens für die Beteiligung von Gesellschaften der Gemeinschaft an der Gründung von Joint-ventures im Versicherungssektor der Republik Armenien sowie Entwicklung einer Ausfuhrkreditversicherung. Diese Zusammenarbeit trägt insbesondere dazu bei, den Ausbau der Beziehungen zwischen im Finanzdienstleistungssektor zu fördern. den Mitgliedstaaten Armenien Republik und der 34 Artikel 59 Regionalentwicklung (1) (2) Die Vertragsparteien verstärken Regionalentwicklung und der Raumordnung. ihre Zusammenarbeit im Bereich der regionalen und Zu diesem Zweck fördern sie den Austausch von Informationen zwischen lokalen Behörden über die Regional- und nationalen, Raumordnungspolitik und über Methoden für die Formulierung von Regionalpolitik mit der Entwicklung benachteiligter Gebiete als besonderem Schwerpunkt. Sie fördern direkte Kontakte zwischen den Regionen und den für die Regionalentwicklungsplanung zuständigen öffentlichen Organisationen mit dem Ziel, unter anderem Methoden und Formen der Regionalentwicklungslorderung auszutauschen. ARTIKEL 60 Zusammenarbeit im sozialen Bereich (1) Im Bereich Gesundheitsschutz und Sicherheit arbeiten die Vertragsparteien zusammen, um das Niveau des Gesundheitsschutz und der Sicherheit am Arbeitsplatz zu verbessern. Die Zusammenarbeit umfaßt insbesondere folgendes: der Tätigkeitsbereiche mit Ausbildung in Fragen des Gesundheitsschutzes und der Sicherheit unter besonderer Berücksichtigung hohem Unfallrisiko; Entwicklung und Förderung vorbeugender Maßnahmen zur Bekämpfung von Berufskrankheiten und sonstigen arbeitsbedingten Leiden: Verhütung von Großunfällen und Bewirtschaftung giftiger Chemikalien: in Grundlagenforschung Gesundheitsschutz und Sicherheit am Arbeitsplatz. den Bereichen Arbeitsumwelt sowie (2) Im Bereich der Beschäftigung umfaßt die Zusammenarbeit technische Hilfe für folgendes: insbesondere Optimierung des Arbeitsmarkts; Modernisierung der Arbeitsvermittlungs- und Berufsberatungsdienste; Planung und Verwaltung der Umstrukturierungsprogramme; Förderung der Entwicklung örtlicher Arbeitsmärkte: 35 Informationsaustausch über die Programme für flexible Beschäftigung, einschließlich der Programme selbständigen Erwerbstätigkeit und des Unternehmertums. zur Förderung der (3) Die Vertragsparteien schenken der Zusammenarbeit im Bereich der sozialen Sicherheit besondere Aufmerksamkeit, die unter anderem die Zusammenarbeit bei der Planung und der Durchführung von Reformen der sozialen Sicherheit in der Republik Armenien einschließt. Ziel dieser Reformen ist es, in der Republik Armenien Schutzmethoden zu entwickeln, die dem marktwirtschaftlichen System entsprechen und alle Bereiche der sozialen Sicherheit umfassen. ARTIKEL 61 Fremdenverkehr Die Vertragsparteien verstärken und entwickeln ihre Zusammenarbeit unter anderem bei folgendem: Erleichterung des Fremdenverkehrs; Intensivierung des Informationsflusses; Transfer von Know-how; Prüfung der Möglichkeiten für gemeinsame Aktionen; Zusammenarbeit zwischen amtlichen Fremdenverkehrsorganisationen: Ausbildung für die Entwicklung des Fremdenverkehrs. ARTIKEL 62 Kleine und mittlere Unternehmen (1) Die Vertragsparteien arbeiten hin auf die Entwicklung und die Stärkung der kleinen und mittleren Unternehmen (KMU) und der Zusammenarbeit zwischen KMU in der Gemeinschaft und der Republik Armenien. (2) Die Zusammenarbeit schließt technische Hilfe ein, insbesondere in folgenden Bereichen: Schaffung eines rechtlichen Rahmens für KMU; Aufbau einer angemessenen Infrastruktur (Agentur für die Unterstützung von KMU, Kommunikationswesen, Hilfe bei der Schaffung eines Fonds für KMU); Einrichtung von Technologieparks. 36 ARTIKEL 63 Information und Kommunikation Informationen, einschließlich der Medien, und Die Vertragsparteien unterstützen die Entwicklung moderner Methoden für den Umgang effektiven mit Informationsaustausch. Vorrang erhalten Programme, die Basisinformationen über die Gemeinschaft und die Republik Armenien für die breite Öffentlichkeit vermitteln; dazu gehört nach Möglichkeit auch der Zugriff auf Datenbanken unter voller Beachtung der Rechte an geistigem Eigentum. fördern den ARTIKEL 64 Verbraucherschutz arbeiten eng zusammen, um die Kompatibilität Die Vertragsparteien ihrer Verbraucherschutzsysteme zu erreichen. Diese Zusammenarbeit kann den Austausch von Informationen über die gesetzgeberische Arbeit und die institutionelle Reform umfassen, die Einrichtung fester Systeme zur gegenseitigen Information über gefährliche Waren, die Verbesserung Preise, Wareneigenschaften und angebotene Dienstleistungen, die Entwicklung eines Austauschs zwischen Vertretern der Verbraucherinteressen, eine höhere Kompatibilität der Verbraucherschutzpolitik und Ausbildungspraktika. der Verbraucherinformation Veranstaltung insbesondere Seminaren über und von die ARTIKEL 65 Zoll (1) Das Ziel der Zusammenarbeit bestellt darin, die Einhaltung aller Vorschriften zu gewährleisten, die in Verbindung mit dem Handel und dem lauteren Handel angenommen werden sollen, und für die Angleichung der Zollregelung der Republik Armenien an die der Gemeinschaft zu sorgen. (2) Die Zusammenarbeit betrifft insbesondere folgendes: Austausch von Informationen; Verbesserung der Arbeitsmethoden; Einführung der Kombinierten Nomenklatur und des Einheitspapiers; Verbindung der Durchfuhrsysteme der Gemeinschaft und der Republik Armenien; Vereinfachung der Kontrollen und der Förmlichkeiten im Güterverkehr; Unterstützung bei der Einführung moderner Zollinformationssysteme; Veranstaltung von Seminaren und Ausbildungspraktika. Soweit erforderlich wird technische Hilfe geleistet. (3) sonstiger Maßnahmen der Zusammenarbeit gemäß diesem Unbeschadet Abkommen und insbesondere gemäß den Artikeln 69 und 71 wird die Amtshilfe im Zollbereich zwischen den Verwaltungsbehörden der Vertragsparteien in dem beigefügten Protokoll geregelt. ARTIKEL 66 Zusammenarbeit im Bereich der Statistik Die Zusammenarbeit in diesem Bereich dient der Entwicklung eines leistungsfähigen Statistiksystems, damit zuverlässige Statistiken erstellt werden können, die zur Planung und Überwachung des wirtschaftlichen Reformprozesses und zur Entwicklung von Privatunternehmen in der Republik Armenien benötigt werden. Die Vertragsparteien arbeiten insbesondere in folgenden Bereichen zusammen: Anpassung des armenischen Statistiksystems an die international angewandten Methoden, Normen und Klassifikationen; Austausch statistischer Informationen; Bereitstellung der für die Durchführung und Steuerung der wirtschaftlichen statistischen Reformen Informationen. erforderlichen makro- und mikroökonomischen Als Beitrag hierzu leistet die Gemeinschaft der Republik Armenien technische Hilfe. ARTIKEL 67 Wirtschaftswissenschaften erleichtern den wirtschaftlichen Reformprozeß und die Die Vertragsparteien Koordinierung der Wirtschaftspolitik durch eine Zusammenarbeit zur Verbesserung der Kenntnis der wesentlichen Aspekte ihrer Volkswirtschaften sowie der Konzeption und in der Marktwirtschaft. Zu diesem Zweck der Durchführung der Wirtschaftspolitik tauschen die Vertragsparteien Informationen über die makroökonomische Leistung und die makroökononiischen Aussichten aus. Die Gemeinschaft leistet technische Hilfe mit folgenden Zielen: Unterstützung der Republik Armenien bei ihrem wirtschaftlichen Reformprozeß durch Bereitstellung von Experten, Beratung und technischer Hilfe; 38 Förderung der Zusammenarbeit zwischen Wirtschaftswissenschaftlern, um den Transfer von Know-how für die Konzeption der Wirtschaftspolitik zu beschleunigen und für eine weitere Verbreitung der für diese Politik relevanten Forschungsergebnisse zu sorgen. TITEL VII ZUSAMMENARBEIT IN FRAGEN DER DEMOKRATIE UND DER MENSCHENRECHTE ARTIKEL 68 Die Vertragsparteien arbeiten in allen Fragen, die die Schaffung und Stärkung demokratischer Einrichtungen betreffen, zusammen; diese Zusammenarbeit schließt diejenigen Einrichtungen ein, die erforderlich sind, um die Rechtsstaatlichkeit sowie den Schutz der Menschenrechte und der Grundfreiheiten gemäß dem Völkerrecht und den Grundsätzen der OSZE zu stärken. Diese Zusammenarbeit erfolgt in Form von Programmen für technische Hilfe, mit denen unter anderem folgendes unterstützt werden soll: die Formulierung einschlägiger Gesetze und Vorschriften, die Durchführung dieser Gesetze, das Funktionieren des Gerichtswesens, die Rolle des Staates in Justizangelegenheiten und das Funktionieren des Wahlsystems. Die Programme können, soweit angebracht, auch Ausbildung enthalten. Die Vertragsparteien fördern die Kontakte und den Austausch zwischen ihren nationalen Parlamentariern und und Nichtregierungsorganisationen. regionalen Behörden Justizbehörden, sowie ihren s 40 TITEL VIII ZUSAMMENARBEIT BEI DER VERHÜTUNG VON STRAFTATEN UND DER VERHÜTUNG UND KONTROLLE DER ILLEGALEN EINWANDERUNG ARTIKEL 69 Die Vertragsparteien nehmen die Zusammenarbeit mit dem Ziel auf, Straftaten wie die folgenden zu verhüten: Wirtschaftsstraftaten einschließlich Korruption; illegale Geschäfte mit Waren einschließlich Industriemüll; Fälschung. Die Zusammenarbeit in den genannten Bereichen beruht auf gegenseitiger Konsultation und auf enger Interaktion. Technische Hilfe und Amtshilfe können unter anderem in folgenden Bereichen geleistet werden: Konzeption innerstaatlicher Rechtsvorschriften im Bereich der Verhütung von Straftaten; Einrichtung von Informationszentren; Steigerung der Effizienz der Einrichtungen, die mit der Verhütung von Straftaten befaßt sind; Ausbildung des Personals und Ausbau der Forschungsinfrastruktur; Ausarbeitung von für beide Seiten annehmbaren Maßnahmen zur Verhinderung von Straftaten. ARTIKEL 70 Geldwäsche (1) (2) Die Vertragsparteien sind sich einig über die Notwendigkeit, Anstrengungen zu unternehmen und zusammenzuarbeiten, um zu verhindern, daß ihre Finanz systeme zum Waschen von Erlösen aus Straftaten im allgemeinen und aus Drogendelikten im besonderen mißbraucht werden. Die Zusammenarbeit in diesem Bereich umfaßt Amtshilfe und technische Hilfe mit dem Ziel, geeignete Normen gegen die Geldwäsche festzulegen, die den von der Gemeinschaft und den einschlägigen internationalen Gremien, insbesondere der Financial Action Task Force (FATF), festgelegten Normen gleichwertig sind. ARTIKEL 71 Drogen 41 Im Ralimen ilirer Zuständigkeiten und Befugnisse arbeiten die Vertragsparteien zusammen, um die Wirksamkeit und die Effizienz von Strategien und Maßnahmen zu erhöhen, mit denen verhindert werden soll, daß Betäubungsmittel und psychotrope Stoffe widerrechtlich hergestellt, beschafft und gehandelt werden, einschließlich der Verhütung der mißbräuchlichen Verwendung von Ausgangsstoffen, und um die Verhütung und Reduzierung der Nachfrage nach Drogen zu fördern. Die Zusammenarbeit in diesem Bereich beruht auf gegenseitiger Konsultation und enger Koordinierung der Ziele und der Maßnahmen in den verschiedenen drogenrelevanten Bereichen zwischen den Vertragsparteien. ARTIKEL 71a Illegale Einwanderung (1) Die Mitgliedstaaten der Europäischen Union und die Republik Armenien vereinbaren zusammenzuarbeiten, um die illegale Einwanderung zu verhüten und zu kontrollieren. Zu diesem Zweck ihrer Staats erklärt sich die Republik Armenien bereit, diejenigen angehörigen, die sich illegal im Gebiet eines Mitgliedstaats aufhalten, auf dessen Ersuchen ohne weitere Förmlichkeiten wiederaufzunehmen; erklärt sich jeder Mitgliedstaat bereit, diejenigen seiner Staatsangehörigen im Sinne der Definition für Gemeinschaftszwecke. die sich illegal im Gebiet der Republik Armenien aufhalten, auf deren Ersuchen ohne weitere Förmlichkeiten wiederaufzunehmen. Die Mitgliedstaaten und die Republik Armenien versehen ihre Staatsangehörigen mit geeigneten Ausweispapieren. (2) Die Republik Armenien erklärt sich bereit, mit den Mitgliedstaaten, die darum ersuchen, bilaterale Abkommen zu schließen, in denen spezifische Verpflichtun gen zur Wiederaufnahme geregelt werden, unter anderem eine Verpflichtung zur Wiederaufnahme Staatsangehöriger anderer Länder und Staatenloser, die aus der Republik Armenien in das Gebiet eines solchen Mitgliedstaates gekommen sind oder die aus einem solchen Mitgliedstaat in das Gebiet der Republik Armenien gekommen sind. (3) Der Kooperationsrat prüft, welche sonstigen gemeinsamen Anstrengungen unternommen werden können, um die illegale Einwanderung zu verhüten und zu kontrollieren. 42 TITEL IX KULTURELLE ZUSAMMENARBEIT ARTIKEL 72 Die Vertragsparteien verpflichten sich, die kulturelle Zusammenarbeit zu fördern, zu begünstigen und zu erleichtern. Soweit angebracht, kömien die von der Gemeinschaft oder von einem oder mehreren Mitgliedstaaten durchgeführten Programme für kulturelle Zusammenarbeit in die Zusammenarbeit einbezogen und zusätzliche Aktivitäten von beiderseitigem Interesse entwickelt werden. 43 TITEL X FINANZIELLE ZUSAMMENARBEIT IM BEREICH DER TECHNISCHEN HILFE ARTIKEL 73 Zur Erreichung der Ziele dieses Abkommens erhält die Republik Armenien von der Gemeinschaft im Einklang mit den Artikeln 74, 75 und 76 vorübergehend Finanzhilfe als technische Hilfe in Form von Zuschüssen. Mit dieser Hilfe soll die wirtschaftliche Umgestaltung der Republik Armenien beschleunigt werden. ARTIKEL 74 Diese Finanzhilfe wird im Rahmen des in der einschlägigen Verordnung des Rates vorgesehenen TACIS-Programms der Gemeinschaft gewährt. ARTIKEL 75 Die Ziele und die Bereiche der Finanzhilfe der Gemeinschaft werden in einem Richt- programm festgelegt, das die gesetzten Prioritäten enthält und zwischen den beiden Vertragsparteien unter Berücksichtigung der Bedürfnisse der Republik Armenien, der Aufnahmefähigkeit der Sektoren und der Fortschritte bei der Reform vereinbart wird. Die Vertragsparteien unterrichten den Kooperationsrat. ARTIKEL 76 Im Hinblick auf einen optimalen Einsatz der verfügbaren Mittel sorgen die Vertrags parteien dafür, daß die von der Gemeinschaft geleistete technische Hilfe eng koordiniert wird mit den Beiträgen aus anderen Quellen, wie Mitgliedstaaten, andere Länder und internationale Organisationen wie die Internationale Bank für Wiederaufbau und Entwicklung und die Europäische Bank für Wiederaufbau und Entwicklung. 44 TITEL XI INSTITUTIONELLE, ALLGEMEINE UND SCHLUSSBESTIMMUNGEN ARTIKEL 77 Es wird ein Kooperationsrat eingesetzt, der die Durchführung dieses Abkommens überwacht. Der Kooperationsrat tagt einmal jährlich auf Ministerebene. Er prüft alle wichtigen Fragen, die sich aus dem Abkommen ergeben, sowie alle sonstigen bilateralen oder internationalen Fragen, die zur Erreichung der Ziele dieses Abkommens von beiderseitigem Interesse sind. Der Kooperationsrat kann im Einvernehmen der beiden Vertragsparteien auch geeignete Empfehlungen aussprechen. ARTIKEL 78 (1) • Der Kooperationsrat besteht aus den Mitgliedern des Rates der Europäischen Union und Mitgliedern der Kommission der Europäischen Gemeinschaften einer seits und aus Mitgliedern der Regierung der Republik Armenien andererseits. (2) Der Kooperationsrat gibt sich eine Geschäftsordnung. (3) Das Amt des Vorsitzenden des Kooperationsrats wird abwechselnd von einem Vertreter der Gemeinschaft und von einem Mitglied der Regierung der Republik Armenien ausgeübt. ARTIKEL 79 (1) Der Kooperationsrat wird bei der Erfüllung seiner Aufgaben von einem Kooperationsausschuß unterstützt, der sich aus Vertretern der Mitglieder des Rates der Europäischen Union und Mitgliedern der Kommission der Europäischen Gemeinschaften einerseits und Vertretern der Regierung der Republik Armenien andererseits zusammensetzt, bei denen es sich normalerweise um des Kooperationsausschusses wird abwechselnd von der Gemeinschaft und von der Republik Armenien ausgeübt. handelt. Das Amt des Vorsitzenden Beamte hohe Der Kooperationsrat legt in seiner Geschäftsordnung Arbeitsweise und Aufgaben des Kooperationsausschusses fest, zu denen auch die Vorbereitung der Tagungen des Kooperationsrats gehört. (2) Der Kooperationsrat kann seine Befugnisse dem Kooperationsausschuß übertragen, der für die Kontinuität zwischen den Tagungen des Kooperationsrats somt. 45 ARTIKEL 80 Der*Kooperationsrat kann Sonderausschüsse oder -gremien einsetzen, die ihn bei der Erfüllung seiner Aufgaben unterstützen, und legt die Zusammensetzung und die Aufgaben sowie die Arbeitsweise derartiger Ausschüsse oder Gremien fest. ARTIKEL 81 Bei der Prüfung einer Frage, die sich im Ralimen dieses Abkommens in bezug auf eine Bestimmung ergibt, die auf einen GATT/WTO-Artikel verweist, berücksichtigt der Kooperationsrat soweit wie möglich die Auslegung, die der betreffende GATT/WTO- Artikel im allgemeinen durch die Vertragsparteien des GATT/der WTO erfährt. ARTIKEL 82 Es wird ein Parlamentarischer Kooperationsausschuß eingesetzt. In diesem Gremium treffen Mitglieder des armenischen Parlaments und des Europäischen Parlaments zu einem Meinungsaustausch zusammen. Er tagt in regelmäßigen Zeitabständen, die er selbst festlegt. ARTIKEL 83 (1) Der Parlamentarische Kooperationsausschuß setzt sich aus Mitgliedern des Europäischen Parlaments einerseits und Mitgliedern des armenischen Parlaments andererseits zusammen. (2) Der Parlamentarische Kooperationsausschuß gibt sich eine Geschäftsordnung. (3) Den Vorsitz im Parlamentarischen Kooperationsausschuß führt abwechselnd das Europäische Parlament und das armenische Parlament nach Maßgabe der Geschäftsordnung. ARTIKEL 84 Der Parlamentarische Kooperationsausschuß kann den Kooperationsrat um sachdienliche Informationen zur Durchführung dieses Abkommens ersuchen; dieser erteilt dann dem Ausschuß die erbetenen Informationen. Der Parlamentarische Kooperationsausschuß wird über die Empfehlungen des Kooperationsrats unterrichtet. 46 Der Parlamentarische Kooperationsausschuß kann Empfehlungen an den Kooperationsrat richten. ARTIKEL 85 (1) Die Vertragsparteien verpflichten sich, im Geltungsbereich dieses Abkommens dafür zu sorgen, daß natürliche und juristische Personen der anderen Vertrags partei ohne Benachteiligung gegenüber den eigenen Staatsangehörigen die zuständigen Gerichte und Verwaltungsorgane der Vertragsparteien anrufen können, um ihre persönlichen Rechte und ihre Eigentumsrechte, einschließlich der Rechte an geistigem, gewerblichem und kommerziellem Eigentum, geltend zu machen. (2) Im Rahmen ilirer Zuständigkeiten und Befugnisse fördern die Vertragsparteien die Annahme von Schiedsverfahren zur Beilegung von Streitigkeiten, die sich aus den Geschäften oder aus der Zusammenarbeit zwischen den Wirtschaftsteilnehmern der Gemeinschaft und der Republik Armenien ergeben; kommen die Vertragsparteien überein, daß, wenn für eine Streitigkeit ein Schiedsverfahren eingeleitet wird, jede Streitpartei ihren Schiedsrichter ohne Rücksicht auf seine Staatsangehörigkeit wählen kann und daß der den Vorsitz führende dritte Schiedsrichter oder der Einzelschiedsrichter Staatsangehöriger eines Drittstaats sein kann, sofern die Schiedsordnung der von den Parteien gewählten Schiedsstelle nichts anderes bestimmt; empfehlen die Vertragsparteien ihren Wirtschaftsteilnehmern, die für ihre Verträge maßgebliche Rechtsordnung im gegenseitigen Einvernehmen zu wählen; fordern die Vertragsparteien die Inanspruchnahme der von der Kommission der Vereinten Nationen für internationales Handelsrecht (UNCITRAL) ausgearbeiteten Schiedsordnung und der Schiedsstellen der Unterzeichnerstaaten des am 10. Juni 1958 in New York angenommenen Übereinkommens über die Anerkennung und Vollstreckung ausländischer Schiedssprüche. ARTIKEL 86 Das Abkommen hindert eine Vertragspartei nicht daran, alle Maßnahmen zu ergreifen, a) b) die sie für notwendig erachtet, um die Weitergabe von Informationen zu verhindern, die ihren wesentlichen Sicherheitsinteressen widerspricht; die die Herstellung von oder den Handel mit Waffen, Munition und Kriegs material oder eine für Verteidigungszwecke unentbehrliche Forschung, Entwick lung oder Produktion betreffen; diese Maßnahmen dürfen die Wettbewerbs- 47 bedingungen hinsichtlich der nicht eigens für militärische Zwecke bestimmten Waren nicht beeinträchtigen; im Falle schwer die sie zur Wahrung ihrer eigenen Sicherheitsinteressen wiegender innerstaatlicher Störungen der öffentlichen Sicherheit und Ordnung, im Kriegsfall, bei einer ernsten, eine Kriegsgefahr darstellenden internationalen Spannung oder in Erfüllung der von ihr übernommenen Verpflichtungen zur Wahrung des Friedens und der internationalen Sicherheit für notwendig erachtet; die sie für notwendig erachtet, um ihre internationalen Verpflichtungen und Zusagen zur Überwachung von gewerblichen Waren und Technologien mit doppeltem Verwendungszweck einzuhalten. c) d) ARTIKEL 87 (1) In den unter dieses Abkommen fallenden Bereichen und unbeschadet der darin enthaltenen besonderen Bestimmungen dürfen die von der Republik Armenien gegenüber der Gemeinschaft angewandten Regelungen keine Diskriminierung zwischen den Mitglied- Staaten, deren Staatsangehörigen oder deren Gesellschaften oder Firmen bewirken; dürfen die von der Gemeinschaft gegenüber der Republik Armenien angewandten Regelungen keine Diskriminierung zwischen armenischen Staatsangehörigen oder Gesellschaften oder Firmen bewirken. (2) Absatz 1 berülirt nicht das Recht der Vertragsparteien, ihre Steuervorschrifîen auf Steuerpflichtige anzuwenden, die sich hinsichtlich ihres Wohnsitzes nicht in einer gleichartigen Situation befinden. ARTIKEL 88 (1) Jede der beiden Vertragsparteien kann den Kooperationsrat mit jeder Streitigkeit über die Anwendung oder die Auslegung dieses Abkommens befassen. (2) Der Kooperationsrat kann die Streitigkeit durch Empfehlung beilegen. (3) Kann die Streitigkeit nicht gemäß Absatz 2 beigelegt werden, so kann die eine Vertragspartei der anderen Vertragspartei notifizieren, daß sie einen Schlichter bestellt hat; die andere Vertragspartei ist dann verpflichtet, binnen zwei Monaten einen zweiten Schlichter zu bestellen. Für die Anwendung dieses Verfahrens gelten die Gemeinschaft und die Mitgliedstaaten als eine Streitpartei. Der Kooperationsrat bestellt einen dritten Schlichter. 48 Die Empfehlungen der Schlichter ergehen mit Stimmenmehrheit. Diese Empfehlungen sind für die Vertragsparteien nicht bindend. (4) Der Kooperationsrat kann eine Verfahrensordung für die Streitbeilegung erlassen. ARTIKEL 89 Die Vertragsparteien kommen überein, auf Antrag einer Vertragspartei umgehend auf geeignetem Wege Konsultationen aufzunehmen, um Fragen der Auslegung oder der Durchführung dieses Abkommens oder sonstige Aspekte der Beziehungen zwischen den Vertragsparteien zu erörtern. Dieser Artikel läßt die Artikel 13, 88 und 94 unberührt. ARTIKEL 90 Die Behandlung, die der Republik Armenien gemäß diesem Abkommen gewährt wird, ist nicht günstiger als diejenige, die die Mitgliedstaaten einander gewähren. ARTIKEL 91 Im Sinne dieses Abkommens sind "Vertragsparteien" die Republik Armenien einerseits und die Gemeinschaft oder die Mitghedstaaten oder die Gemeinschaft und die Mitghedstaaten gemäß ihren Befugnissen andererseits. ARTIKEL 92 Soweit unter dieses Abkommen fallende Fragen unter den Vertrag über die Energiecharta und die dazugehörigen Protokolle fallen, finden auf diese Fragen dieser Vertrag und diese Protokolle mit ihrem Inkrafttreten nur insoweit Anwendung, als dies darin vorgesehen ist. ARTIKEL 93 Dieses Abkommen wird für zunächst zehn Jahre geschlossen. Danach wird das Abkommen automatisch um jeweils ein Jahr verlängert, sofern nicht eine Vertragspartei das Abkommen sechs Monate vor Ende der Laufzeit schriftlich gegenüber der anderen Vertragspartei kündigt. ARTIKEL 94 49 (1) (2) Die Vertragsparteien treffen alle allgemeinen oder besonderen Maßnahmen, die zur Erfüllung ilirer Verpflichtungen aus dem Abkommen erforderlich sind. Sie sorgen dafür, daß die Ziele des Abkommens erreicht werden. Ist die eine Vertragspartei der Auffassung, daß die andere Vertragspartei einer Verpflichtung aus dem Abkommen nicht nachgekommen ist, so kann sie geeignete Maßnahmen treffen. Abgesehen von besonders dringenden Fällen unterbreitet sie dem Kooperationsrat vor Ergreifen dieser Maßnahme alle zweckdienlichen Informationen für eine gründliche Prüfung der Situation, um eine für die Vertragsparteien annehmbare Lösung zu finden. Es sind mit Vorrang solche Maßnahmen zu wählen, die das Funktionieren des Abkommens am wenigsten stören. Diese Maßnahmen werden unverzüglich dem Kooperationsrat notifiziert, sofern die andere Vertragspartei dies beantragt. Die Anhänge I, II, III und IV sowie das Protokoll sind Bestandteil dieses Abkommens. ARTIKEL 95 , ARTIKEL 96 Bis zur Verwirklichung der Gleichheit der Rechte von Einzelpersonen und Wirtschafts teilnehmern nach Maßgabe dieses Abkommens läßt dieses Abkommen die Rechte unberührt, die diesen aufgrund bestehender Abkommen zwischen einem oder mehreren Mitghedstaaten einerseits und der Republik Armenien andererseits gewährt werden, mit Ausnahme der Bereiche, die unter die Zuständigkeit der Gemeinschaft fallen, und unbeschadet der Verpflichtungen der Mitghedstaaten aus diesem Abkommen in den Bereichen ihrer Zuständigkeit. ARTIKEL 97 Dieses Abkommen gilt für die Gebiete, in denen der Vertrag zur Gründung der Europäischen Gemeinschaft, der Vertrag über die Gründung der Europäischen Gemeinschaft für Kohle und Stahl und der Vertrag zur Gründung der Europäischen Atomgemeinschaft angewandt werden, nach Maßgabe dieser Verträge einerseits sowie für das Gebiet der Republik Armenien andererseits. ARTIKEL 98 Der Generalsekretär des Rates der Europäischen Union Abkommens. ist Verwahrer dieses 50 ARTIKEL 99 Die Urschrift dieses Abkommen, dessen Wortlaut in in dänischer, deutscher, englischer, finnischer, französischer, griechischer, italienischer, niederländischer, portugiesischer, schwedischer, spanischer und armenischer Sprache gleichermaßen verbindlich ist, wird beim Generalsekretär des Rates der Europäischen Union hinterlegt. ARTIKEL 100 Dieses Abkommen wird von den Vertragsparteien nach Maßgabe ihrer eigenen Verfahren genehmigt. Dieses Abkommen tritt am ersten Tag des zweiten Monats nach dem Tag in Kraft, an dem die Vertragsparteien dem Generalsekretär des Rates der Europäischen Union notifiziert haben, daß die in Absatz 1 genannten Verfahren abgeschlossen sind. Dieses Abkommen ersetzt mit seinem Inkrafttreten, was die Beziehungen zwischen der Republik Armenien und der Gemeinschaft angeht, das am 18. Dezember 1989 in Brüssel unterzeichnete Abkommen zwischen der Europäischen Wirtschaftsgemeinschaft, der Europäischen Atomgemeinschaft und der Union der Sozialistischen Sowjetrepubliken über den Handel und die handelspolitische und wirtschaftliche Zusammenarbeit. ARTIKEL 101 Für den Fall, daß bis zum Abschluß der für das Inkrafttreten dieses Abkommens erforderlichen Verfahren einige Teile dieses Abkommens durch ein Interimsabkommen zwischen der Gemeinschaft und der Republik Armenien in Kraft gesetzt werden, kommen die Vertragsparteien überein, daß unter dem Zeitpunkt "Inkrafttreten des Abkommens" der Zeitpunkt des Inkrafttretens des Interimsabkommens zu verstehen ist. 51 VERZEICHNIS DER BEIGEFUGTEN DOKUMENTE Anhang I Nicht bindendes Verzeichnis der den Unabhängigen Staaten von der Republik Armenien gemäß Artikel 8 Absatz 3 gewährten Vorteile Anhang II In Artikel 42 genannte Übereinkünfte über geistiges, gewerbliches und kommerzielles Eigentum Anhang III In Artikel 25 genamite Definition der Finanzdienstleistungen Anhang IV Vorbehalte der Gemeinschaft gemäß Artikel 22 Absatz 2 Protokoll über die gegenseitige Amtshilfe der Verwaltungsbehörden im Zollbereich 52 Nicht bindendes Verzeichnis der den Unabhängigen Staaten von der Republik Armenien gemäß Artikel 8 Absatz 3 gewährten Vorteile ANHANG I Alle Unabhängigen Staaten: Es werden keine Einfulirzölle erhoben. 53 In Artikel 42 genannte Übereinkünfte über geistiges, gewerbliches und kommerzielles Eigentum ANHANG II 1. Artikel 42 Absatz 2 betrifft folgende multilaterale Übereinkünfte: Berner Übereinkunft über den Schutz von Werken der Literatur und Kunst (Pariser Fassung von 1971); Internationales Abkommen über den Schutz der ausübenden Künstler, der Hersteller von Tonträgern und der Sendeunternehmen (Rom 1961); Protokoll zum Madrider Abkommen über die internationale Registrierung von Marken (Madrid 1989); Abkommen von Nizza über die internationale Klassifikation von Waren und Dienstleistungen für die Eintragung von Marken (Genfer Fassung von 1977, geändert 1979); Budapester Vertrag über die internationale Anerkennung der Hinterlegung (1977, von Mikroorganismen für die Zwecke von Patentverfahren geändert 1980); Internationales Übereinkommen zum Schutz von Prlanzenzüchtungen (UPOV) (Genfer Fassung von 1991). 2. 3. Der Kooperationsrat kann empfehlen, daß Artikel 42 Absatz 2 auf andere multilaterale Übereinkünfte Anwendung findet. Treten im Bereich des geistigen, gewerblichen und kommerziellen Eigentums Probleme auf welche die Handels bedingungen beeinflussen, so finden auf Antrag einer Vertragspartei unverzüglich Konsultationen statt, um beide Seiten zufriedenstellende Lösungen zu finden. Die Vertragsparteien bekräftigen, daß sie der Einhaltung der Verpflichtungen, die sich aus folgenden multilateralen Übereinkünften ergeben, besondere Bedeutung beimessen: Pariser Verbandsübereinkunft zum Schutz des gewerblichen Eigentums (Stockholmer Fassung von 1967, geändert 1979); Madrider Abkommen über die internationale Registrierung von Marken (Stockholmer Fassung von 1967, geändert 1979); Vertrag über die internationale Zusammenarbeit auf dem Gebiet des Patentwesens (Washington 1970, geändert 1979 und 1984). 54 4. 5. Ab Inkrafttreten dieses Abkommens gewälirt die Republik Armenien den Gesellschaften und Staatsangehörigen der Gemeinschaft hinsichtlich der Anerkeimung und des Schutzes von geistigem, gewerblichem und konimerziellem Eigentum eine Behandlung, die nicht weniger günstig ist als die von ihr einem Drittland gemäß einem bilateralen Abkommen gewährte Behandlung. Absatz 4 gilt nicht für die von der Republik Armenien einem Drittland auf der Grundlage tatsächlicher Gegenseitigkeit gewährten Vorteile und für die von der Republik Armenien einem anderen Nachfolgestaat der UdSSR gewährten Vorteile. 55 In Artikel 25 genannte Definition der Finanzdienstleistungen ANHANG HI Finanzdienstleistungen sind alle Dienstleistungen finanzieller Art, die von einem Finanz- dienstleistungserbringer einer Vertragspartei angeboten werden. Finanzdienstleistungen schließen folgende Tätigkeiten ein: A. B. Alle Dienstleistungen 1. Versicherungsdienstleistungen und versicherungsbezogenen Lebensversicherung Nichtlebensversicherung Direktversicherung (einschließlich Mitversicherung) i) ii) Rückversicherung und Retrozession Versicherungsvermittlung Versicherungsmaklern und Versicherungsvertretern versicherungsbezogene Nebendienstleistungen in den Bereichen Beratung, Versicherungsmathematik, Risikobewertung und Schadenregulierung Dienstleistungen von wie 2. 3. 4. 3. 4. 5. 6. Bank- und sonstige Finanzçlienstleistungen (mit Ausnahme von Versicherungen) 1. 2. Annahme von Einlagen und sonstigen rückzahlbaren Geldern von Kunden Gewährung von Krediten aller Art, einschließlich Verbraucherkrediten, Hypothekarkrediten, Factoring und Finanzierung von Handelsgeschäften Finanzierungsleasing sämtliche Zahlungs- und Überweisungsdienstleistungen. einschließlich Kreditkarten, Charge cards, Debitkarten, Reiseschecks und Bankschecks Bürgschaften und Verpflichtungen Handel für eigene oder Kundenrechnung an Börsen, auf OTC-Märkten oder in anderer Form mit a) b) c) Geldmarkttiteln (Schecks, Wechseln, Einlagenzertifikaten usw. ) Fremdwährungen derivativen Instrumenten einschließlich (aber nicht beschränkt auf) Futures und Optionen Wechselkurs- und Zinsinstrumenten, einschließlich Produkten wie Swaps und Forward Rate Agreements usw. übertragbaren Wertpapieren sonstigen einschließlich Edelmetallen Finanzanlagen Instrumenten d) e) f) begehbaren und 7. 8. Beteiligung an der Emission von Wertpapieren aller Art. einschließlich Übernahme und Plazierung als Vertreter (öffentlich oder privat) und Erbringung von Dienstleistungen im Zusammenhang mit solchen Emissionen Tätigkeiten als Finanzmakler 56 9. 10. 11. 12. oder Cash-Management Portfolio- Vermögensverwaltung wie Management, alle Formen kollektiver Anlageverwaltung, Verwaltung von Pensionsfonds, Depotverwahrung- und -Verwaltung, Treuhandverwaltung Abrechnungs- und Clearingdienstleistungen im Zusammenhang mit Finanzanlagen, einschließlich Wertpapieren, derivativen Instrumenten und sonstigen begebbaren Instrumenten Beratung, Vermittlung und sonstige Finanznebendienstleistungen im Zusammenhang mit allen unter den Nummern 1 bis 10 aufgeführten Tätigkeiten, einschließlich Kreditauskunft und Kreditwürdigkeitsprüfung, Anlage- und Portfolioforschung -beratung, Beratung über Aquisitionen, Unternelimensumstrukturierungen sowie Unternehmens strategien Bereitstellung und Weiterleitung von Finanzinformationen, Finanz datenverarbeitung, Software und sonstiger einschlägiger Software durch die Erbringer anderer Finanz dienstleistungen für die Finanzdatenverarbeitung und Von der Definition der Finanzdienstleistungen ausgenommen sind folgende Tätigkeiten: a) b) c) Tätigkeiten, die von Zentralbanken und anderen öffentlichen Organen im Rahmen der Geld- und Währungspolitik ausgeübt werden Tätigkeiten, die von Zentralbanken, staatlichen Stellen oder Behörden oder öffentlichen Organen für Rechnung des Staates ausgeübt werden oder für die dieser eine Bürgschaft übernimmt, außer in den Fällen, in denen diese Tätigkeiten von den Erbringern von Finanzdienstleistungen im Wettbewerb mit den genannten öffentlichen Einrichtungen ausgeübt werden können Tätigkeiten, die Teil eines gesetzlichen Systems der sozialen Sicherheit oder einer öffentlichen Pensionsregelung sind, außer in denen diese Tätigkeiten von den Erbringen! von Finanzdienstleistungen im Wettbewerb mit öffentlichen oder privaten Einrichtungen ausgeübt werden können in den Fällen, 57 Vorbehalte der Gemeinschaft gemäß Artikel 22 Absatz 2 ANHANG IV Bergbau to In einigen Mitgliedstaaten können für nicht-EG-kontrollierte Gesellschaften Bergwerks und Abbaukonzessionen erforderlich sein. Fischerei Der Zugang zu den biologischen Ressourcen und Fischbeständen in den Meeres gewässern, die zum Hoheitsbereich der Mitgliedstaaten der Gemeinschaft gehören, und ihre Nutzung sind den Fischereifahrzeugen vorbehalten, die unter der Flagge eines Mitgliedstaats der Gemeinschaft fahren und im Gebiet der Gemeinschaft registriert sind, sofern nichts anderes bestimmt ist. Erwerb von Immobilien In einigen Mitgliedstaaten unterliegt der Erwerb von Immobilien durch Nicht-EG- Gesellschaften Beschränkungen. Audiovisuelle Dienstleistungen einschließlich Rundfunk Die Inländerbehandlung bezüglich Produktion und Verbreitung, einschließlich Rundfunk und sonstigen Formen der öffentlichen Übertragung, kann audiovisuellen Werken vorbehalten werden, die bestimmte Ursprungskriterien erfüllen. Telekommunikationsdienstleistunsen einschließlich Mobil- und Satellitenfunk * tj Dienstleistungen vorbehalten. In einigen Mitgliedstaaten -Infrastrukturen beschränkt. ist der Marktzugang für Zusatzdienstleistungen und Freiberufliche Dienstleistungen Diese Dienstleistungen sind natürlichen Personen vorbehalten, welche die Staats angehörigkeit der Mitghedstaaten besitzen. Unter bestimmten Voraussetzungen können diese Personen Gesellschaften gründen. Landwirtschaft In einigen Mitgliedstaaten gilt die Inländerbehandlung nicht für nicht-EG-kontrollierte Gesellschaften, die einen landwirtschaftlichen Betrieb übernehmen wollen. Der Erwerb 58 von Rebflächen durch nicht-EG-kontrollierte Gesellschaften erforderlichenfalls genehmigungspflichtig. ist anzeige- oder Dienstleistungen von Nachrichtenbüros In einigen Mitgliedstaaten bestehen Bescliränkungen für die ausländische Beteiligung an Verlags- und Rundfunkgesellschaften. 59 ENTWURF PROTOKOLL ÜBER DIE GEGENSEITIGE AMTSHILFE DER VERWALTUNGSBEHÖRDEN IM ZOLLBEREICH 60 ARTIKEL 1 Begriffsbestimmungen Im Sinne dieses Protokolls bezeichnet der Ausdruck a) b) c) d) (1) (2) jede im Gebiet der Vertragsparteien geltende Rechts- oder "Zollrecht" Verwaltungsvorsclirift über die Einfuhr, Ausfuhr und Durchfuhr von Waren und deren Überführung einschließlich der Verbote, Beschränkungen und Kontrollen; in ein Zollverfahren, "ersuchende Behörde" die von einer Vertragspartei zu diesem Zweck bezeichnete zuständige Verwaltungsbehörde, die ein Amtshilfeersuchen im Zollbereich stellt; "ersuchte Behörde" die von einer Vertragspartei zu diesem Zweck bezeichnete zuständige Verwaltungsbehörde, an die ein Amtshilfeersuchen im Zollbereich gerichtet wird; "personenbezogene Daten" alle Informationen, die eine bestimmte oder bestimm bare natürliche Person betreffen. ARTIKEL 2 Sachlicher Geltungsbereich Die Vertragsparteien leisten einander in den unter ihre Zuständigkeit fallenden Bereichen in der Form und unter den Voraussetzungen, die in diesem Protokoll vorgesehen sind, Amtshilfe bei der Verhütung und Aufdeckung von Zuwider handlungen gegen das Zollrecht und bei Ermittlungen im Zollbereich. im Zollbereich Die Amtshilfe im Sinne dieses Protokolls betrifft alle Verwaltungsbehörden der Vertragsparteien, die für die Anwendung dieses Protokolls zuständig sind. Sie berülirt weder die Vorschriften über die gegenseitige Amtshilfe in Strafsachen, noch betrifft sie Erkenntnisse, die bei der Ausübung von Befugnissen auf Antrag der Justizbehörden gewonnen werden, es sei denn, daß letztere ihre Zustimmung geben. ARTIKEL 3 Amtshilfe auf Ersuchen (1) Auf Antrag erteilt die ersuchte Behörde der ersuchenden Behörde alle sach dienlichen Auskünfte, die es dieser ermöglichen, sich davon zu überzeugen, daß das Zollrecht ordnungsgemäß angewandt wird, insbesondere Auskünfte über festgestellte oder beabsichtigte Handlungen, die gegen das Zollrecht verstoßen oder verstoßen könnten. (2) Auf Antrag teilt die ersuchte Behörde der ersuchenden Behörde mit, ob die aus dem Gebiet einer Vertragspartei ausgeführten Waren ordnungsgemäß in das Gebiet der anderen Vertragspartei eingeführt worden sind, gegebenenfalls unter Angabe des für die Waren geltenden Zollverfahrens. (3) Auf Antrag der ersuchenden Behörde veranlaßt die ersuchte Behörde im Rahmen ihrer Rechtsvorschriften die Überwachung von a) b) c) d) natürlichen oder juristischen Personen, bei denen Grund zu der Annahme besteht, daß sie Zuwiderhandlungen gegen das Zollrecht begehen oder begangen haben; Örtliclikeiten, an denen Warenlager in einer Weise errichtet werden, daß Grund zu der Annahme besteht, daß sie Zuwiderhandlungen gegen das Zollrecht begünstigen sollen; Warenbewegungen, zufolge möglicherweise Gegenstand von Zuwiderhandlungen gegen das Zollrecht sind; Beförderungsmitteln, bei denen Grund zu der Annahme besteht, daß sie bei Zuwiderhandlungen gegen das Zollrecht benutzt worden sind, benutzt werden oder benutzt werden könnten. vorliegenden Angaben den die ARTIKEL 4 Amtshilfe ohne vorhergehendes Ersuchen Die Vertragsparteien leisten einander im Einklang mit ihren Rechts- und Verwaltungs- vorschriften Amtshilfe, sofern dies ihres Erachtens zur ordnungsgemäßen Anwendung des Zollrechts notwendig ist, inbesondere wenn sie über Erkenntnisse verfügen über Handlungen, die gegen das Zollrecht verstoßen oder ihres Erachtens verstoßen und die für eine andere Vertragspartei von Interesse sein können; neue Mittel oder Methoden zur Begehung solcher Handlungen; Waren, die bekanntermaßen Gegenstand von Zuwiderhandlungen gegen das Zollrecht sind; natürliche oder juristische Personen, bei denen Grund zu der Annahme besieht, daß sie Zuwiderhandlungen gegen das Zollrecht begehen oder begangen haben; Beförderungsmittel, bei denen Grund zu der Annahme besteht, daß sie bei Zuwiderhandlungen gegen das Zollrecht benutzt worden sind, benutzt werden oder benutzt werden könnten. ARTIKEL 5 62 Zustel lung/Bekanntgabe Auf Antrag der ersuchenden Behörde veranlaßt die ersuchte Behörde im Einklang mit den für sie geltenden Vorschriften die Zustellung aller Schriftstücke, die Bekanntgabe aller Entscheidungen, die in den sachlichen Geltungsbereich dieses Protokolls fallen, an einen Adressaten mit Sitz oder Wolinsitz in ihrem Gebiet. Auf das Ersuchen findet Artikel 6 Absatz 3 Anwendung. ARTIKEL 6 Form und Inhalt der Amtshilfeersuchen (1) Amtshilfeersuchen nach diesem Protokoll sind schriftlich zu stellen. Dem Ersuchen sind alle Unterlagen beizufügen, die für seine Erledigung erforderlich sind. In dringenden Fällen können mündliche Ersuchen zulässig sein, die jedoch der unverzüglichen schriftlichen Bestätigung bedürfen. (2) Amtshilfeersuchen nach Absatz 1 müssen folgende Angaben enthalten: a) b) c) d) e) f) Bezeichnung der ersuchenden Behörde; Maßnahme, um die ersucht wird; Gegenstand und Grund des Ersuchens; betroffene Rechts- und Verwaltungsvorschriften; möglichst genaue und umfassende Angaben über die natürlichen und juristischen Personen, gegen die sich die Ermittlungen richten; Zusammenfassung des Sachverhalts und der bereits durchgeführten Ermittlungen, außer in den Fällen des Artikels 5. Amtshilfeersuchen werden in einer Amtssprache der ersuchten Behörde oder in einer von dieser zugelassenen Sprache gestellt. Entspricht ein Amtshilfeersuchen nicht den Formvorschriften, so kann seine Berichtigung oder Ergänzung beantragt werden; die Anordnung vorsorglicher Maßnahmen wird dadurch nicht berührt. (3) (4) ARTIKEL 7 Erledigung von Amtshilfeersuchen (1) Bei der Erledigung von Amtshilfeersuchen verfährt die ersuchte Behörde im Rahmen ihrer Zuständigkeit und Mittel so, als ob sie in Erfüllung eigener 63 Aufgaben oder auf Ersuchen anderer Behörden der eigenen Vertragspartei handelte; zu diesem Zweck hat sie bei ihr bereits verfügbare Angaben zu liefern oder zweckdienliche Ermittlungen anzustellen beziehungsweise zu veranlassen. Dies gilt auch für die Behörde, die von dieser Behörde mit dem Ersuchen befaßt wurde, wenn diese nicht selbst tätig werden kann. (2) (3) Die Erledigung von Amtshilfeersuchen erfolgt im Einklang mit den Rechts- und VerwaltungsVorschriften der ersuchten Vertragspartei. Ordnungsgemäß bevollmächtigte Beamte der einen Vertragspartei können im Einvernehmen mit der anderen Vertragspartei und unter den von dieser fest gelegten Voraussetzungen bei der ersuchten Behörde oder einer dieser nach geordneten Behörde Auskünfte über Handlungen einholen, die gegen das Zollrecht verstoßen oder verstoßen könnten, welche die ersuchende Behörde zu den in diesem Protokoll niedergelegten Zwecken benötigt. (4) Beamte der einen Vertragspartei können im Einvernehmen mit der anderen Vertragspartei und unter den von dieser festgelegten Voraussetzungen bei auf deren Gebiet durchgeführten Ermittlungen zugegen sein. ARTIKEL 8 Form der Auskunftserteilung (1) (2) Die ersuchte Behörde ihrer Ermittlungen in Form von Schriftstücken, beglaubigten Kopien. Berichten oder dergleichen mit. teilt der ersuchenden Behörde das Ergebnis Die in Absatz 1 genannten Schriftstücke können durch Angaben ersetzt werden, die mittels Datenverarbeitung in beliebiger Form zum gleichen Zweck erstellt werden. ARTIKEL 9 Ausnahmen von der Verpflichtung zur Amtshilfe (1) Die Vertragsparteien können Amtshilfe nach Maßgabe dieses Protokolls ablehnen, sofern diese a) b) die Souveränität der Republik Armenien oder eines Mitgliedstaats der Europäischen Union, der gemäß diesem Protokoll Amtshilfe leisten müßte, beeinträchtigen könnte oder die öffentlichen Ordnung, Sicherheit oder andere wesentliche Interessen beeinträchtigen könnte, insbesondere in den in Artikel 10 Absatz 2 genannten Fällen, oder 64 c) d) Steuer- oder Währungsvorschriften außerhalb des Zollrechts betrifft oder ein Betriebs-, Geschäfts- oder Berufsgeheimnis verletzen würde. (2) Ersucht eine Behörde um Amtshilfe, die sie selbst im Fall eines Ersuchens nicht leisten könnte, so weist sie in ilirem Ersuchen auf diesen Umstand hin. Die Erledigung eines derartigen Ersuchens steht im Ermessen der ersuchten Behörde. (3) Wird die Amtshilfe abgelehnt, so ist diese Entscheidung der ersuchenden Behörde unter Angabe der Gründe unverzüglich mitzuteilen. ARTIKEL 10 Informationsaustausch und Datenschutz (1) (2) (3) (4) (5) Sämtliche Auskünfte nach Maßgabe dieses Protokolls sind nach den in jeder Vertragspartei geltenden Rechtsvorschriften vertraulich oder nur für den Dienst gebrauch bestimmt, gleichgültig, in welcher Form sie erteilt werden. Sie unterliegen dem Dienstgeheimnis und genießen den Schutz sowohl der für derartige Auskünfte geltenden Rechtsvorschriften der Vertragspartei, die sie erhalten hat, als auch der entsprechenden für die Gemeinschaftsorgane geltenden Rechtsvorschriften. Personenbezogene Daten dürfen nur ausgetauscht werden, wenn die empfangende Vertragspartei sich verpflichtet, für einen Schutz dieser Daten zu sorgen, der dem in diesem Fall in der übermittelnden Vertragspartei geltenden Schutz mindestens gleichwertig ist. Die erlangten Auskünfte dürfen nur für die Zwecke dieses Protokolls verwendet werden. Ersucht eine Vertragspartei darum, solche Auskünfte zu anderen Zwecken zu verwenden, so beantragt sie die vorherige schriftliche Zustimmung der die Auskünfte erteilenden Behörde. Die Verwendung unterliegt den gegebenenfalls von dieser auferlegten Beschränkungen. Absatz 3 steht der Verwendung von Auskünften bei späteren Gerichts- oder Verwaltungsverfaliren wegen Zuwiderhandlungen gegen das Zollrecht nicht entgegen. Die zuständige Behörde, welche die Auskünfte erteilt hat, wird von einer derartigen Verwendung unterrichtet. Die Vertragsparteien können die nach Maßgabe dieses Protokolls erlangten Auskünfte und eingesehenen Schriftstücke als Beweismittel in Protokollen, Berichten und für Zeugenvernehmungen sowie in gerichtlichen Verfahren und Ermittlungen verwenden. ARTIKEL 11 65 Sachverständige und Zeugen (1) Beamte der ersuchten Behörde einer Vertragspartei können bevollmächtigt werden, im Rahmen der erteilten Vollmacht in Gerichts- oder Verwaltungs- verfahren, die unter dieses Protokoll fallende Angelegenheiten betreffen, als Sachverständige oder Zeugen im Bereich der Gerichtsbarkeit der anderen Vertragspartei aufzutreten und dabei Gegenstände und Schriftstücke oder beglaubigte Kopien davon vorzulegen, sofern dies für das Verfahren erforderlich ist. In der Ladung ist genau anzugeben, in welcher Angelegenheit und in welcher Eigenschaft oder mit welcher Berechtigung die Beamten befragt werden sollen. (2) Die bevollmächtigten Beamten genießen den Schutz, den das geltende Recht den Beamten der ersuchenden Behörde in deren Gebiet gewälirt. ARTIKEL 12 Kosten der Amtshilfe Die Vertragsparteien verzichten auf alle gegenseitigen Ansprüche auf Erstattung der bei der Anwendung dieses Protokolls angefallenen Kosten; hiervon ausgenommen sind gegebenenfalls Aufwendungen für Zeugen und Sachverständige sowie für Dolmetscher und Übersetzer, die nicht dem öffentlichen Dienst angehören. ARTIKEL 13 Anwendung (1) Die Anwendung dieses Protokolls wird den zentralen Zolldienststellen der Republik Armenien einerseits und den zuständigen Dienststellen der der Europäischen Kommission und gegebenenfalls Mitghedstaaten der Europäischen Union andererseits übertragen. Sie beschließen alle zu seiner Anwendung notwendigen praktischen Maßnahmen und Vereinbarungen unter Berücksichtigung der Datenschutzbestimmungen. Sie können den zuständigen Gremien Änderungen empfehlen, die ihres Erachtens an diesem Protokoll vorgenommen werden sollen. den Zollbehörden (2) Die Vertragsparteien konsultieren und unterrichten einander über die Einzelheiten der Durchführungsbestimmungen, die sie nach diesem Protokoll erlassen. ARTIKEL 14 Ergänzender Charakter des Protokolls 66 Unbeschadet des Artikels 10 berühren die zwischen einem oder mehreren Mitghedstaaten der Europäischen Union und der Republik Armenien geschlossenen Abkommen über gegenseitige Amtshilfe nicht die Gemeinschaftsvorschriften über die Übermittlung von Auskünften zwischen den zuständigen Dienststellen der Kommission und den Zoll behörden der Mitgliedstaaten im Zollbereich, die für die Gemeinschaft von Interesse sein könnten. 67 GEMEINSAME ERKLÄRUNG ZU ARTIKEL 3a Bei der in Artikel 3a vorgesehenen Prüfung veränderter Umstände in der Republik Armenien erörtern die Vertragsparteien bedeutende Veränderungen, die erhebliche Bedeutung für die künftige Entwicklung Armeniens haben können. Hierzu könnten der internationalen Beitritt Armeniens zur WTO, zum Europarat oder zu anderen Organisationen oder sein Beitritt zu einer regionalen Zollunion oder zu einer Übereinkunft über regionale Integration gehören. 68 GEMEINSAME ERKLÄRUNG ZU ARTIKEL 5 Sind sich die Vertragsparteien darüber einig, daß die Umstände Treffen auf höchster Ebene rechtfertigen, so können solche Treffen ad hoc vereinbart werden. 69 GEMEINSAME ERKLÄRUNG ZU ARTIKEL 14 Bis zum Beitritt der Republik Armenien zur WTO konsultieren die Vertragsparteien einander im Kooperationsausschuß über ihre Einfuhrzollpolitik, einschließlich über Änderungen insbesondere vor der Erhöhung des Zollschutzes angeboten. im Zollschutz. Solche Konsultationen werden 70 GEMEINSAME ERKLÄRUNG ZUM BEGRIFF DER KONTROLLE IN ARTIKEL 24 BUCHSTABE b UND ARTIKEL 36 1. 2. Die Vertragsparteien bekräftigen ihr Einvernehmen darüber, daß die Frage der Kontrolle von den tatsächlichen Umständen des Einzelfalls abhängt. Beispielsweise ist eine Gesellschaft als von einer anderen Gesellschaft "kontrol liert" und somit als Tochtergesellschaft dieser anderen Gesellschaft anzusehen, wenn die andere Gesellschaft unmittelbar oder mittelbar die Mehrheit der Stimmrechte besitzt oder die andere Gesellschaft berechtigt ist, die Mehrheit der Mitglieder des Verwaltungsorgans, des geschäftsführenden Organs oder des Aufsichts- organs zu ernennen oder zu entlassen, und gleichzeitig Anteilseigner oder Gesellschafter der Tochtergesellschaft ist. 3. Beide Vertragsparteien sehen die Aufführung der Kriterien unter Nummer 2 als nicht erschöpfend an. 71 GEMEINSAME ERKLÄRUNG ZU ARTIKEL 35 Die Vorteile aus einer bestimmten Verpflichtung werden nicht allein deshalb als zunichte gemacht oder verringert angesehen, weil für natürliche Personen aus einigen Vertrags parteien ein Visum verlangt wird und für natürliche Personen aus anderen Vertrags parteien nicht. 72 GEMEINSAME ERKLÄRUNG ZU ARTIKEL 42 Die Vertragsparteien sind sich darüber einig, daß das "geistige, gewerbliche und kommerzielle Eigentum" für die Zwecke des Abkommens insbesondere folgendes umfaßt: das Urheberrecht einschließlich des Urheberrechts an Computerprogrammen und die verwandten Schutzrechte, die Patente, die gewerblichen Muster, die geographischen Angaben einschließlich der Ursprungsbezeichnungen, die Marken für Waren und Dienstleistungen, die Topographien integrierter Schaltkreise sowie den Schutz gegen unlauteren Wettbewerb im Sinne des Artikels 10bls der Pariser Verbandsübereinkunft zum Schutz des gewerblichen Eigentums und den Schutz vertraulicher Informationen über Know-how. 73 GEMEINSAME ERKLÄRUNG ZU ARTIKEL 94 1. Die Vertragsparteien sind sich darüber einig, daß für die Zwecke der richtigen Auslegung und der praktischen Anwendung die in Artikel 94 genannten "besonders dringenden Fälle" die Fälle erheblicher Verletzung des Abkommens durch eine der Vertragsparteien sind. Eine erhebliche Verletzung des Abkommens liegt a) in einer nach den allgemeinen Regeln des Völkerrechts nicht zulässigen Ablehnung des Abkommens oder b) im Verstoß gegen die in Artikel 2 niedergelegten wesentlichen Bestand teile des Abkommens. 2. Die Vertragsparteien sind sich darüber einig, daß die in Artikel 94 genannten "geeigneten Maßnahmen" Maßnahmen sind, die im Einklang mit dem Völkerrecht getroffen werden. Trifft eine Vertragspartei nach Artikel 94 eine Maßnahme in einem besonders dringenden Fall, so kann die andere Vertragspartei das Verfahren für die Streitbeilegung in Anspruch nehmen. - 74 BRIEFWECHSEL ZWISCHEN DER GEMEINSCHAFT UND DER REPUBLIK ARMENIEN ÜBER DIE NIEDERLASSUNG VON GESELLSCHAFTEN 75 A. Schreiben der Regierung der Republik Armenien Herr. ! Ich beziehe mich auf das am. paraphierte Partnerschafts- und Kooperationsabkommen. Wie ich in den Verhandlungen unterstrichen habe, gewälirt die Republik Armenien den Gesellschaften der Gemeinschaft, die sich in der Republik Armenien niederlassen und dort eine Geschäftstätigkeit ausüben, in mancher Hinsicht eine Vorzugsbehandlung. Ich habe erläutert, daß dies der Politik der Republik Armenien entspricht, die Niederlassung von Gesellschaften der Gemeinschaft in der Republik Armenien unbedingt zu fördern. Daher gehe ich davon aus, daß die Republik Armenien während des Zeitraums zwischen der Paraphierung dieses Abkommens und dem Inkrafttreten der Artikel über die Niederlassung von Gesellschaften keine Maßnahmen oder Regelungen trifft, durch welche die Benachteiligung der Gesellschaften der Gemeinschaft gegenüber den armenischen Gesellschaften oder den Gesellschaften eines Drittlands im Vergleich zu der am Tag der Paraphierung dieses Abkommens bestehenden Lage verstärkt oder eine solche Benachteiligung eingeführt wird. Ich wäre Ihnen dankbar, wenn Sie mir den Eingang dieses Schreibens bestätigen würden. Genehmigen Sie. Herr. , den Ausdruck meiner ausgezeichnetsten Hochachtung. Für die Regierung der Republik Armenien 76 B. Schreiben der Europäischen Gemeinschaft Herr. ! Ich danke Ihnen für Ihr heutiges Schreiben, das wie folgt lautet: "Ich beziehe mich auf das am. paraphierte Partnerschafts- und Kooperationsabkommen. Wie ich in den Verhandlungen unterstrichen habe, gewälirt die Republik Armenien den Gesellschaften der Gemeinschaft, die sich in der Republik Armenien niederlassen und dort eine Geschäftstätigkeit ausüben, in mancher Hinsicht eine Vorzugsbehandlung. Ich habe erläutert, daß dies der Politik der Republik Armenien entspricht, die Niederlassung von Gesellschaften der Gemeinschaft in der Republik Armenien unbedingt zu fördern. Daher gehe ich davon aus, daß die Republik Armenien während des Zeitraums zwischen der Paraphierung dieses Abkommens und dem Inkrafttreten der Artikel über die Niederlassung von Gesellschaften keine Maßnalimen oder Regelungen trifft, durch welche die Benachteiligung der Gesellschaften der Gemeinschaft gegenüber den armenischen Gesellschaften oder den Gesellschaften eines Drittlands im Vergleich zu der am Tag der Paraphierung dieses Abkommens bestehenden Lage verstärkt oder eine solche Benachteiligung eingeführt wird. Ich wäre Ihnen dankbar, wenn Sie mir den Eingang dieses Schreibens bestätigen würden. " Ich kann Ihnen den Eingang dieses Schreibens bestätigen. Genehmigen Sie, Herr. , den Ausdruck meiner ausgezeichnetsten Hochachtung. Für die Europäischen Gemeinschaften 77 ERKLÄRUNG DER FRANZÖSISCHEN REGIERUNG Die Französische Republik merkt an, daß das Partnerschafts- und Kooperations abkommen mit der Republik Armenien keine Anwendung auf die überseeischen Länder und Gebiete findet, die gemäß dem Vertrag zur Gründung der Europäischen Gemeinschaft mit der Europäischen Gemeinschaft assoziiert sind. 78 BEGLEITSCHREIBEN DER EUROPÄISCHEN GEMEINSCHAFTEN UND IHRER MITGLIEDSTAATEN AN DIE REGIERUNG DER REPUBLIK ARMENIEN (AUSSERHALB DES ABKOMMENS) Zu dem Antrag der armenischen Regierung, Bestimmungen über Hilfe im Bereich der nuklearen Sicherheit in das PKA aufzunehmen, geben die Europäischen Gemeinschaften und ihre Mitgliedstaaten folgende Erklärung ab: ihre Mitgliedstaaten bedauern die Die Europäischen Gemeinschaften und Entscheidung der armenischen Regierung, Block 2 des Kernkraftwerks Medzamor im November 1995 wieder in Betrieb zu nehmen, die ihres Erachtens nicht im Einklang mit dem von den Europäischen Gemeinschaften und ihren Mitgliedstaaten verfolgten Gesamtziel steht, die nukleare Sicherheit weltweit und insbesondere sowie den in den mittel- und osteuropäischen Ländern Nachfolgestaaten der Sowjetunion zu erhöhen, in denen Kernanlagen bestehen, bei denen erhebliche Konstruktionsmängel festgestellt worden sind. Da das Kernkraftwerk Medzamor nicht so ausgebaut werden kann, daß es den international anerkannten Sicherheitsnormen entspricht, ist es nach Ansicht der für den Europäischen Gemeinschaften und langfristigen Betrieb geeignet und sollte so bald wie praktisch möglich stillgelegt werden. Daher müssen alternative Energiequellen erschlossen und genutzt werden. Die EG ist bereit, im Einklang mit Artikel 54 des Partnerschafts- und (in Kooperationsabkommens Armenien mittels Zusammenarbeit mit den internationalen Finanzinstitutionen) bei der Festlegung und Umsetzung einer umfassenden langfristigen Energiestrategie zu unterstützen. Unbeschadet des obengenannten Ziels der Stillegung des Kernkraftwerks und unter Berücksichtigung der derzeitigen Lage könnte die EG auf Ersuchen Armeniens prüfen, ob innerhalb des bestehenden Rahmens der Tacis-Mittel und -Prioritäten kurzfristige Sicherheitsmaßnahmen aus ihrem Tacis-Programm für technische Hilfe unterstützt werden kömien. Zu diesen Maßnahmen könnten gehören: ilirer Mitgliedstaaten nicht ihres TACIS-Programms Unterstützung der Sicherheitsbehörden; Unterstützung des Betreibers bei der praktischen Gewährleistung der Sicherheit; in beschränktem Umfang Lieferung dringend benötigter Ausrüstung, wenn dies für die Erfüllung dieser Aufgaben erforderlich ist. 79 ISSN 0256-2383 KOM(96)136endg. DOKUMENTE DE 11 Katalognummer : CB-CO-96-157-DE-C ISBN 92-78-02511-9 Amt für amtliche Veröffentlichungen der Europäischen Gemeinschaften L-2985 Luxemburg

Proposta de Decisão do Conselho e da Comissão relativa à conclusão do Acordo de Parceria e de Cooperação entre as Comunidades Europeias e os seus Estados-membros, por um lado, e a República do Azerbaijão, por outro

http://publications.europa.eu/resource/cellar/5a9032f1-54ff-4a04-b094-0b726a55b555

por

COMISSÃO DAS COMUNIDADES EUROPEIAS Bruxelas, 27. 03. 1996 COM(96) 137 final 96/094 (AVC) Proposta de Decisão do Conselho e da Comissão relativa à conclusão do Acordo de Parceria e de Cooperação entre as Comunidades Europeias e os seus Es ta d os-membros, por um lado, e a República do Azerbaijão, por outro (apresentada pela Comissão) Exposição dos motivos 1. 2. 3. A proposta de Decisão do Conselho e da Comissão que figura em anexo constitui o instrumento jurídico para a conclusão do Acordo de Parceria e de Cooperação entre as Comunidades Europeias e os seus Estados-membros, por um lado, e a República do Azerbaijão, por outro. Na sequência da adopção pelo Conselho das directrizes de negociação, em 5 de Outubro de 1992, realizaram-se negociações com a República do Azerbaijão no decurso de 1995. Após duas rondas de negociações, o Acordo foi rubricado em 18 de Dezembro de 1995. Trata-se de um Acordo de natureza mista, que abrange domínios da competência quer da Comunidade quer dos Estados-membros, concluído por um período inicial de dez anos. O Acordo institui um diálogo político, abrangendo igualmente o comércio de mercadorias, as condições de trabalho, o estabelecimento e o exercício de actividades por parte das sociedades, a prestação de serviços transfronteiras, os pagamentos e os capitais, a concorrência, a protecção da propriedade intelectual, industrial e comercial, a cooperação em matéria legislativa, a cooperação económica, a cooperação em matérias relacionadas com a democracia e os direitos do Homem, a cooperação em matéria de prevenção de actividades ilegais e da imigração clandestina, a cooperação cultural e financeira. O Acordo inclui uma cláusula que permite a sua suspensão, mesmo unilateral, no caso de se verificar uma violação dos elementos essenciais em que assenta, ou seja, o respeito da democracia, dos direitos humanos e dos princípios da economia de mercado. O Acordo define o enquadramento institucional para a sua aplicação, criando um Conselho de Cooperação, um Comité de Cooperação e um Comité de Cooperação Parlamentar. A cooperação aduaneira é objecto de um Protocolo distinto. 4. O Acordo substituirá, no que se refere às relações entre a Comunidade e a República do Azerbaijão, o Acordo relativo ao Comércio e à Cooperação Comercial e Económica entre a Comunidade Económica Europeia e a Comunidade Europeia da Energia Atómica e a URSS, assinado em 18 de Dezembro de 1989. 5. As três Comunidades (CE, CEEA e CECA) seguem procedimentos diferentes para a assinatura e conclusão do Acordo. No que respeita à CE, importa ter em conta o parecer 1/94 do Tribunal de Justiça das Comunidades Europeias, proferido em 15 de Novembro de 1994, relativo à / <K competência da Comunidade Europeia para concluir os acordos decorrentes do Uruguay Round. Para efeitos da conclusão do Acordo: o Conselho conclui o Acordo em nome da Comunidade Europeia, após parecer favorável do Parlamento Europeu e consulta do Comité Económico e Social, em conformidade com o n° 2 do artigo 54°, com a última frase do n° 2 do artigo 57°, com o n° 2 do artigo 73°-C, com o artigo 75°, com o n° 2 do artigo 84° e com os artigos 113 e 23 5_, conjugados com a segunda frase do n_ 2 e com o segundo parágrafo do n_ 3 do artigo 228_ do Tratado CE, através da adopção da decisão em anexo; a Comissão conclui o Acordo em nome da Comunidade Europeia da Energia Atómica, após aprovação pelo Conselho em conformidade com o n_ 2 do artigo 101_ do Tratado Euratom; a Comissão conclui o Acordo em nome da CECA, em conformidade com o Tratado CECA, após consulta do Comité Consultivo e mediante parecer favorável do Conselho, deliberando por unanimidade; Tendo em conta a natureza mista do Acordo, a sua conclusão deverá ser ratificada por todos os Estados-membros. Tendo em conta o que antecede, a Comissão propõe ao Conselho que adopte a decisão em anexo. Ib DECISÃO DO CONSELHO E DA COMISSÃO DE relativa à conclusão do Acordo de Parceria e de Cooperação entre as Comunidades Europeias e os seus Estados-membros, por um lado, e a República do Azerbaijão, por outro (. /. /CECA, CE, EURATOM) O CONSELHO DA UNIÃO EUROPEIA, A COMISSÃO DAS COMUNIDADES EUROPEIAS, Tendo em conta o Tratado que institui a Comunidade Europeia do Carvão e do Aço, Tendo em conta o Tratado que institui a Comunidade Europeia, nomeadamente, o n° 2 do artigo 54°, a última frase do n_ 2 do artigo 57_, o n° 2 do artigo 73°-C, o artigo 75°, o n° 2 do artigo 84° e os artigos 113_ e 235_, conjugados com a segunda frase do n_ 2 e com o segundo parágrafo do n_ 3 do artigo 228_, Tendo em conta o Tratado que institui a Comunidade Europeia da Energia Atómica, nomeadamente, o n° 2 do artigo 101 , Tendo em conta o parecer favorável do Parlamento Europeu, Tendo em conta a aprovação do Conselho, concedida em conformidade com o disposto no artigo 101° do Tratado que institui a Comunidade Europeia da Energia Atómica, Após consulta do Comité Consultivo da CECA e do Comité Económico e Social e tendo em conta o parecer favorável do Conselho deliberando por unanimidade; Considerando que a conclusão do Acordo de Parceria e de Cooperação entre a União em Europeia e a República do Azerbaijão assinado em contribuiria para a realização dos objectivos das Comunidades Europeias; Considerando que o Acordo visa reforçar os vínculos existentes, nomeadamente os estabelecidos pelo Acordo relativo ao Comércio e à Cooperação Comercial e Económica entre a Comunidade Económica Europeia e a Comunidade Europeia da Energia Atómica e a URSS, assinado em 18 de Dezembro de 1989; Considerando que algumas obrigações previstas no Acordo, em domínios não abrangidos pela política comercial da Comunidade, afectam o regime estabelecido por actos comunitários relativos, nomeadamente, ao direito de estabelecimento e aos transportes; / o Considerando que o Acordo impõe à Comunidade determinadas obrigações relativas aos movimentos de capitais e aos pagamentos entre a Comunidade e a República do Azerbaijão; Considerando que, relativamente a determinadas medidas previstas no Acordo da competência da Comunidade, o Tratado CE não prevê outros poderes de acção para além dos referidos no seu artigo 23 5_, DECIDEM: Artigo 1_ São aprovados, em nome da Comunidade Europeia, da Comunidade Europeia do Carvão e do Aço e da Comunidade Europeia da Energia Atómica, o Acordo de Parceria e de Cooperação entre a União Europeia e a República do Azerbaijão, bem como o Protocolo, as declarações e as trocas de cartas que figuram em anexo. Artigo 2_ 1. 2. A posição a adoptar pela Comunidade no Conselho de Cooperação será definida pelo Conselho, sob proposta da Comissão, ou, se for caso disso, pela Comissão, em conformidade com as disposições pertinentes dos Tratados que instituem a Comunidade Europeia, a Comunidade Europeia do Carvão e do Aço e a Comunidade Europeia da Energia Atómica. Nos termos do artigo 79_ do Acordo de Parceria e de Cooperação, o Presidente do Conselho presidirá ao Conselho de Cooperação e apresentará a posição da Comunidade. O Comité de Cooperação será, de acordo com o seu regulamento interno, presidido por um representante da Comissão que apresentará à posição da Comunidade. Artigo 3_ O Presidente do Conselho procederá, em nome da Comunidade Europeia, à notificação prevista no artigo 100_ do Acordo. O Presidente da Comissão procederá a essa notificação em nome da Comunidade Europeia do Carvão e do Aço e da Comunidade Europeia da Energia Atómica. Feito em Bruxelas, U Acto final Os plenipotenciários: do REINO DA BÉLGICA, do REINO DA DINAMARCA, da REPÚBLICA FEDERAL DA ALEMANHA, da REPÚBLICA HELÉNICA, do REINO DE ESPANHA, da REPÚBLICA FRANCESA, da REPÚBLICA DA FINLÂNDIA, da IRLANDA, da REPÚBLICA ITALIANA, do GRÃO-DUCADO DO LUXEMBURGO, do REINO DOS PAÍSES BAIXOS, da REPÚBLICA DA ÁUSTRIA da REPÚBLICA PORTUGUESA, do REINO DA SUÉCIA, do REINO UNIDO DA GRÃ-BRETANHA E DA IRLANDA DO NORTE. Partes Contratantes no Tratado que institui a COMUNIDADE EUROPEIA, no Tratado que institui a COMUNIDADE EUROPEIA DO CARVÃO E DO AÇO, e no Tratado que institui a COMUNIDADE EUROPEIA DA ENERGIA ATÓMICA, a seguir denominados "Estados-membros", e da COMUNIDADE EUROPEIA, da COMUNIDADE EUROPEIA DA ENERGIA ATÓMICA, e da COMUNIDADE EUROPEIA DO CARVÃO E DO AÇO, a seguir denominadas "a Comunidade", por um lado, u e os plenipotenciários da República do Azerbaijão, por outro, reunidos a de mil novecentos e noventa e seis a fim de assinarem o Acordo de Parceria e de Cooperação que institui uma parceria entre as Comunidades Europeias e os seus Estados-membros, por um lado, e a República do Azerbaijão, por outro, a seguir denominado "Acordo de Parceria e de Cooperação", aprovaram o seguinte texto: o Acordo de Parceria e de Cooperação e o Protocolo relativo à Assistência Mútua em Matéria Aduaneira. Os plenipotenciários dos Estados-membros e da Comunidade e os plenipotenciários da República do Azerbaijão adoptaram os textos das Declarações Comuns a seguir enumeradas e que figuram em anexo ao presente Acto Final: Declaração Comum relativa ao décimo-segundo considerando do preâmbulo Declaração Comum relativa ao artigo 3 o-A do Acordo Declaração Comum relativa ao artigo 5o do Acordo Declaração Comum relativa ao artigo 14_ do Acordo Declaração comum relativa à noção de "controlo" referida na alínea b) do artigo 24_ e no artigo 36° do Acordo Declaração Comum relativa ao artigo 35_ do Acordo Declaração Comum relativa ao artigo 42° do Acordo Declaração Comum relativa ao artigo 54° do Acordo Declaração Comum relativa ao artigo 94° do Acordo Os plenipotenciários dos Estados-membros e da Comunidade e os plenipotenciários da República do Azerbaijão tomaram igualmente nota da seguinte troca de cartas anexa ao presente Acto Final: Troca de Cartas entre a Comunidade e a República do Azerbaijão relativa ao estabelecimento de sociedades 10 <7 Os plenipotenciários dos Estados-membros e da Comunidade e os plenipotenciários da República do Azerbaijão tomaram igualmente nota da seguinte declaração anexa ao Presente Acto Final: Declaração Unilateral da República Francesa relativa aos países e territórios ultramarinos Feito em. a. de mil novecentos e noventa e seis. Pelo Conselho e pela Comissão das Comunidades Europeias Pela República do Azerbaijão 11 if ACORDO DE PARCERIA E COOPERAÇÃO ENTRE AS COMUNIDADES EUROPEIAS E OS SEUS ESTADOS-MEMBROS, POR UM LADO, £ A REPÚBLICA DO AZERBAIJÃO, POR OUTRO h ACORDO DE PARCERIA E COOPERAÇÃO que estabelece uma parceria entre as Comunidades Europeias e os seus Estados-membros, por um lado, e a República do Azerbaijão, por outro. O REINO DA BÉLGICA, O REINO DA DINAMARCA, A REPÚBLICA FEDERAL DA ALEMANHA, A REPÚBLICA HELÉNICA, O REINO DE ESPANHA, A REPÚBLICA FRANCESA, A IRLANDA, A REPÚBLICA ITALIANA, O GRÃO-DUCADO DO LUXEMBURGO, O REINO DOS PAÍSES BAIXOS, A ÁUSTRIA, A REPÚBLICA PORTUGUESA, A FINLÂNDIA, O REINO DA SUÉCIA, O REINO UNIDO DA GRÃ-BRETANHA E DA IRLANDA DO NORTE, Partes Contratantes no Tratado que institui a Comunidade Europeia, no Tratado que institui a Comunidade Europeia do Carvão e do Aço e no Tratado que institui a Comunidade Europeia da Energia Atómica, a seguir denominados "Estados-membros", e a COMUNIDADE ECONÓMICA EUROPEIA, a COMUNIDADE EUROPEIA DO CARVÃO E DO AÇO e a COMUNIDADE EUROPEIA DA ENERGIA ATÓMICA, a seguir denominadas "a Comunidade", por um lado, E A República do Azerbaijão, por outro, CONSIDERANDO os laços existentes entre a Comunidade, os seus Estados-membros e a República do Azerbaijão, bem como os valores comuns que partilham, RECONHECENDO que a Comunidade e a República do Azerbaijão desejam reforçar esses laços e estabelecer relações de parceria e cooperação, consolidando e alargando as relações anteriormente estabelecidas, nomeadamente pelo Acordo entre a Comunidade Económica Europeia e a Comunidade Europeia da Energia Atómica e a União das Repúblicas Socialistas Soviéticas relativo ao Comércio e à Cooperação Económica e Comercial, assinado em 18 de Dezembro de 1989, o qual, após a* dissolução da URSS, é aplicável mutatis mutandis às relações bilaterais entre as Comunidades Europeias e cada um dos Estados Independentes. CONSIDERANDO o empenhamento da Comunidade e dos seus Estados-membros e da República do Azerbaijão no reforço das liberdades política e económica que constituem a base da parceria, RECONHECENDO, nesse contexto, que o apoio à independência, soberania e integridade territorial da República do Azerbaijão contribuirá para salvaguardar a paz e a estabilidade na Europa, CONSIDERANDO o empenhamento das Partes em promover a paz e segurança internacionais, bem como a resolução pacífica de conflitos, e em cooperar, para o efeito no âmbito das Nações Unidas e da Organização sobre a Segurança e a Cooperação na Europa, DESEJOSOS de incentivar o processo de cooperação regional com os países vizinhos nos domínios abrangidos pelo presente Acordo, a fim de promover a prosperidade e a estabilidade da região, em especial as iniciativas com vista a promover a cooperação e a confiança recíproca entre os Estados Independentes da região transcaucasiana e outros Estados vizinhos, CONSIDERANDO o fume empenhamento da Comunidade e dos seus Estados-membros e da República do Azerbaijão na aplicação integral de todos os princípios e disposições consagrados na Acta Final da Conferência sobre Segurança e Cooperação na Europa (CSCE), nos documentos finais das reuniões de acompanhamento de Madrid e de Viena, no documento da Conferência de Bona da CSCE sobre a Cooperação Económica, na Carta de Paris para uma Nova Europa e no documento "Os Desafios da Mudança" da Conferência da CSCE de Helsínquia de 1992, bem como noutros documentos fundamentais da OSCE, CONVENCIDOS da importância primordial do primado do direito e do respeito dos direitos humanos, especialmente dos membros das minorias, do estabelecimento de um sistema pluripartidário com eleições livres e democráticas e da liberalização económica, com vista a criar uma economia de mercado, ACREDITANDO que a plena aplicação do presente Acordo de Parceria e Cooperação pressupõe e contribuirá para a prossecução e a concretização das reformas políticas, económicas e jurídicas em curso na República do Azerbaijão, bem como para a introdução dos factores necessários para a cooperação, nomeadamente em função das conclusões da Conferência de Bona da CSCE, DESEJOSOS de estabelecer e desenvolver um diálogo político regular sobre questões bilaterais, regionais e internacionais de interesse comum, RECONHECENDO E APOIANDO o desejo da República do Azerbaijão de estabelecer uma estreita cooperação com as Instituições Europeias, CONSIDERANDO a necessidade de promover os investimentos na República do Azerbaijão, incluindo no sector da energia, e, neste contexto, a importância que a Comunidade e os seus Estados-membros atribuem à criação de condições equitativas para trânsito de exportação dos produtos energéticos; confirmando o o acesso e o empenhamento da Comunidade e dos seus Estados-membros, bem como da República do Azerbaijão, na Carta Europeia da Energia, e na plena aplicação do Tratado da Carta da Energia e do Protocolo da Carta da Energia relativo à eficiência energética e aos aspectos ambientais associados, TENDO EM CONTA o desejo da Comunidade de desenvolver a cooperação económica e prestar assistência técnica, quando adequado, CIENTES de que o Acordo pode favorecer uma aproximação gradual entre a República do Azerbaijão e uma zona mais vasta de cooperação na Europa e nas regiões limítrofes, bem como a sua integração progressiva no sistema internacional aberto, CONSIDERANDO o empenhamento das Partes na liberalização do comércio, em conformidade com as regras da Organização Mundial do Comércio (OMC), CONSCIENTES da necessidade de melhorar as condições que afectam o comércio e o investimento, bem como as condições em domínios tais como o estabelecimento de sociedades, o trabalho, a prestação de serviços e os movimentos de capitais, CONVENCIDOS de que o presente Acordo criará um novo clima para as relações económicas entre as Partes, nomeadamente para o desenvolvimento do comércio e dos investimentos, que são essenciais para a reestruturação económica e para a modernização tecnológica, DESEJOSOS de estabelecer uma estreita cooperação no domínio da protecção do ambiente, tendo em conta a interdependência existente entre as Partes neste domínio, RECONHECENDO que a cooperação com vista à prevenção e ao controlo da imigração clandestina constitui um dos objectivos fundamentais do presente Acordo, DESEJOSOS de instituir uma cooperação cultural e de melhorar o fluxo de informações, ACORDARAM NO SEGUINTE: Artigo 1_ É estabelecida uma parceria entre a Comunidade e osseus Estados-membros, por um lado, e a República do Azerbaijão, por outro. Os objectivos dessa parceria são os seguintes: proporcionar um quadro adequado para o diálogo político entre as Partes, que permita o desenvolvimento de relações políticas, apoiar os esforços envidados pela República do Azerbaijão no sentido de consolidar a democracia, desenvolver a sua economia e concluir a transição para uma economia de mercado, promover o comércio e o investimento, bem como relações económicas harmoniosas entre as Partes, incentivando assim o seu desenvolvimento económico sustentável, proporcionar uma base para uma cooperação nos domínios legislativo, económico, social, financeiro, das ciências e tecnologias civis, e da cultura. TITULO I: PRINCÍPIOS GERAIS Artigo 2_ O respeito da democracia, dos princípios do direito internacional e dos direitos humanos, tal como consagrados nomeadamente na Carta das Nações Unidas, na Acta Final da Conferência de Helsínquia e na Carta de Paris para uma Nova Europa, bem como os princípios da economia de mercado, incluindo os enunciados nos documentos da Conferência de Bona da CSCE, presidirão às políticas internas e externas da Partes, constituindo elementos essenciais da parceria e do presente Acordo. Artigo 3_ As Partes consideram essencial para a sua futura prosperidade e estabilidade que os novos Estados independentes resultantes da dissolução da União das Repúblicas Socialistas Soviéticas, a seguir denominados "Estados Independentes", mantenham e desenvolvam a cooperação entre si, no respeito dos princípios da Acta Final de Helsínquia e do direito internacional e num espírito de boas relações de vizinhança, envidando todos os esforços para incentivar este processo. Artigo 3- A As Partes analisarão, conforme adequado, a alteração das circunstâncias na República do Azerbaijão, em especial no que respeita às condições económicas prevalecentes no país e à execução das reformas no sentido da transição para uma economia de mercado. O Conselho de Cooperação poderá formular recomendações às Partes relativamente ao desenvolvimento de qualquer parte do presente Acordo à luz destas circunstâncias. TITULO TI DIÁLOGO POLÍTICO Artigo 4_ Será instituído um diálogo político regular entre as Partes, que estas se comprometem a desenvolver e intensificar. Esse diálogo acompanhará e consolidará a aproximação entre a Comunidade e a República do Azerbaijão, apoiará as mudanças políticas e económicas em curso neste país e contribuirá para o estabelecimento de novas formas de cooperação. O diálogo político: reforçará os laços da República do Azerbaijão com a Comunidade e os seus Estados-membros, e, por conseguinte, com a comunidade das nações democráticas. A convergência económica conseguida graças ao presente Acordo conduzirá a uma intensificação das relações políticas; proporcionará uma maior convergência de posições sobre questões internacionais de interesse mútuo, aumentando assim a segurança e a estabilidade na região e promovendo o futuro desenvolvimento dos Estados Independentes da Transcaucasia; preverá que as Partes envidem todos os esforços de cooperação em domínios atinentes ao reforço da estabilidade e da segurança na Europa, ao respeito dos princípios da democracia e ao respeito e promoção dos direitos humanos, especialmente dos membros das minorias, e, se necessário, realizem consultas sobre questões pertinentes. Este diálogo poderá decorrer numa base regional, de modo a contribuir para a resolução de conflitos e tensões regionais. Artigo 5_ A nível ministerial, o diálogo político decorrerá no âmbito do Conselho de Cooperação instituído pelo artigo 77_ e, noutras ocasiões, de comum acordo. Artigo 6_ As Partes estabelecerão outros procedimentos e mecanismos de diálogo político, designadamente: realizando reuniões periódicas a nível de altos funcionários, entre representantes da Comunidade e dos seus Estados-membros, por um lado, e representantes da República do Azerbaijão, por outro; utilizando plenamente as vias diplomáticas entre as Partes, incluindo contactos apropriados a nível bilateral e multilateral, tais como as Nações Unidas, as reuniões da OSCE e outras instâncias; recorrendo a quaisquer outros meios, incluindo a possibilidade de reuniões de peritos que contribuam para a consolidação e o desenvolvimento do diálogo político. Artigo 7_ O diálogo político a nível parlamentar decorrerá no âmbito do Comité de Cooperação Parlamentar instituído pelo artigo 82_ do Acordo. TITULO Hf: COMERCíO DE MERCADORIAS Artigo 8_ 1. As Partes conceder-se-ão reciprocamente o tratamento da nação mais favorecida em todas as áreas respeitantes: aos direitos aduaneiros e encargos aplicados às importações e exportações, incluindo o modo de cobrança desses direitos e encargos; às disposições relativas ao desalfandegamento, ao trânsito, aos entrepostos e ao transbordo; aos impostos e outros encargos internos de qualquer tipo aplicados directa ou indirectamente às mercadorias importadas; aos métodos de pagamento e às transferências desses pagamentos; às normas relativas à venda, aquisição, transporte, distribuição e utilização de mercadorias no mercado interno. 2. a) b) O disposto no n_ 1 não é aplicável a: Vantagens concedidas com o objectivo de criar uma união aduaneira ou uma zona de comércio livre ou na sequência da criação de tal união ou zona; Vantagens concedidas a determinados países em conformidade com o GATT e com outros acordos internacionais a favor de países em desenvolvimento; c) Vantagens concedidas a países limítrofes a fim de facilitar o tráfego fronteiriço. 3. O disposto no n I não é aplicável, durante um período de transição que terminará na data da adesão da República (\o Azerbaijão ao GATT ou em 31 de Dezembro de 1998, se esta data for anterior, às vantagens enumeradas no Anexo I, concedidas pela República do Azerbaijão a, outros Estados resultantes da dissolução da URSS. Artigo 9_ 1. As Partes acordam em que o princípio da liberdade de trânsito constitui uma condição essencial para alcançar os objectivos do presente Acordo. Nesse sentido, as Partes deverão garantir o trânsito sem restrições através do seu território das mercadorias originárias do território aduaneiro da outra Parte ou com destino a esse território. O disposto nos n_s 2, 3, 4 e 5 do artigo V do GATT é aplicável entre as duas Partes. O disposto no presente artigo não prejudica quaisquer disposições especiais acordadas entre as Partes, no que respeita a sectores específicos, designadamente o dos transportes, ou a produtos específicos, nem o disposto no artigo 86_. 2. 3. Artigo 10_ Sem prejuízo dos direitos e obrigações decorrentes de convenções internacionais sobre a importação temporária de mercadorias que vinculam ambas as Partes, as Partes Contratantes conceder-se-ào mutuamente a isenção de encargos e direitos de importação sobre mercadorias importadas temporariamente, nas condições e nos termos dos processos previstos em qualquer outra convenção internacional nesta matéria que vincule apenas uma das Partes, nos termos da sua legislação. Serão tidas em conta as condições em que as obrigações decorrentes dessa convenção foram aceites pela Parte em questão. Artigo 11_ 1. 2. Sem prejuízo do disposto nos artigos I3_, 16_ e 17_ do presente Acordo, as mercadorias originárias da República do Azerbaijão importadas na Comunidade não estarão sujeitas a restrições quantitativas. Sem prejuízo do disposto nos artigos 13_, 16_ e 17_ do presente Acordo, as mercadorias originárias da Comunidade importadas na República do Azerbaijão não estarão sujeitas a restrições quantitativas ou a medidas de efeito equivalente. As mercadorias serão comercializadas entre as Partes aos preços do mercado. Artigo 12_ Artigo 13_ 1. 2. 3. 4. 5. 6. Sempre que um produto for importado no território de uma das Partes em quantidades ou condições que causem ou ameacem causar um prejuízo aos produtores nacionais de produtos similares ou directamente concorrentes, a Comunidade ou a República do Azerbaijão, consoante o caso, podem adoptar medidas adequadas, de acordo com os procedimentos e nas condições seguidamente enunciados: Antes de tomar quaisquer medidas ou, nos casos em que é aplicável o n_ 4, o mais rapidamente possível após a adopção de tais medidas, a Comunidade ou a República do Azerbaijão, consoante o caso, fornecerá ao Conselho de Cooperação todas as informações necessárias para encontrar uma solução aceitável por ambas as Partes, em conformidade com o previsto no Título XI. Se, na sequência das consultas, as Partes não chegarem a acordo, no prazo de 30 dias a contar da notificação ao Conselho de Cooperação, quanto às acções destinadas a evitar essa situação, a Parte que solicitou as consultas pode restringir as importações dos produtos em causa, na medida e durante o tempo necessários para evitar ou reparar o prejuízo, ou adoptar outras medidas adequadas. Em circunstâncias críticas, em que um atraso poderia causar um prejuízo dificilmente reparável, as Partes podem tomar as medidas antes das consultas, desde que estas sejam realizadas imediatamente após a adopção das referidas medidas. Na selecção das medidas a tomar ao abrigo do presente artigo, as Partes Contratantes darão prioridade às medidas que causem menor perturbação à realização dos objectivos do presente Acordo. O disposto no presente artigo não prejudica nem afecta de modo algum a possibilidade de uma Parte Contratante adoptar medidas anti-dumping ou de compensação em conformidade com o artigo VI do GATT, com o Acordo sobre a aplicação do artigo VI do GATT, com o Acordo sobre a interpretação e aplicação dos artigos VI, XVI e XXIII do GATT ou com a legislação nacional pertinente. Artigo 14_ As Partes comprometem-se a analisar, à medida que as circunstâncias o permitirem, o desenvolvimento das disposições do presente Acordo no que respeita ao comércio de mercadorias entre as Partes, incluindo na sequência da adesão da República do Azerbaijão à Organização Mundial do Comercio O Conselho de Cooperação pode formular recomendações às Partes relativamente a esses desenvolvimentos que, caso aceites, poderão ser concretizadas mediante acordo entre as Partes em conformidade com os seus procedimentos respectivos. Artigo 15_ O presente Acordo não prejudica as proibições ou restrições aplicáveis à importação, à exportação ou às mercadorias em trânsito, justificadas por razões de moral pública, de ordem pública ou de segurança pública, de protecção da saúde e da vida das pessoas, e animais ou de preservação das plantas, de protecção dos recursos naturais, de protecção do património nacional de valor artístico, histórico ou arqueológico ou de protecção da propriedade intelectual, industrial e comercial nem a aplicação da regulamentação relativa ao ouro e à prata. Essas proibições e restrições não devem, contudo, constituir um meio de discriminação arbitrária nem uma restrição dissimulada ao comércio entre as Partes. Artigo I6_ O disposto no presente Título não é aplicável ao comércio de produtos têxteis dos Capítulos 50 a 63 da Nomenclatura Combinada. O comércio desses produtos será regido por um outro acordo, rubricado em 17 de Novembro de 1993 e aplicado provisoriamente desde 1 de Janeiro de 1993, e por eventuais acordos posteriormente concluídos. Artigo 17_ 1. 2. O comércio de produtos abrangidos pelo Tratado que institui a Comunidade Europeia do Carvão e do Aço será regido pelo disposto no presente Título, com excepção do artigo 11_. E instituído um grupo de contacto para as questões relacionadas com o carvão e o aço, composto por representantes da Comunidade, por um lado, e por representantes da República do A/. crbaijfio, por outro. O grupo de contacto procederá periodicamente ao intercâmbio de informações sobre todas as questões relativas ao carvão e ao aço de interesse para as Partes. 11 Artigo 18_ O comércio de materiais nucleares será regido pelo disposto no Tratado que institui a Comunidade Europeia da Energia Atómica. Se necessário, o comércio de materiais nucleares reger-se-á pelo disposto num acordo específico a concluir entre a Comunidade Europeia da Energia Atómica e a República do Azerbaijão. TITULO IV DISPOSIÇÕES RELATIVAS ÀS ACTIVIDADES EMPRESARIAIS E AOS INVESTIMENTOS Capítulo I Condições laborais Artigo 19_ 1. 2. Sob reserva da legislação, requisitos e procedimentos aplicáveis em cada Estado- membro, a Comunidade e os Estados-membros esforçar-se-ão por assegurar que os trabalhadores azéris legalmente empregados no território de um Estado- membro não sejam discriminados com base na nacionalidade em relação aos trabalho, nacionais desse Estado-membro, em matéria de condições de remuneração ou despedimento,. Sob reserva da legislação, requisitos e procedimentos aplicáveis na República do Azerbaijão, este país csforçar-sc-á por assegurar que os trabalhadores dos Estados-membros território da República do Azerbaijão não sejam discriminados com base na nacionalidade em relação aos seus próprios nacionais, em matéria de condições de trabalho, remuneração ou despedimento,. legalmente empregados no Artigo 20_ O Conselho de Cooperação analisará as melhorias a introduzir nas condições de trabalho dos empresários, de acordo com os compromissos internacionais das Partes, incluindo os definidos no documento da Conferencia de Bona da CSCE. 12 Artigo 2ï_ O Conselho de Cooperação formulará recomendações para a aplicação do disposto nos. artigos 19_e20_. Condições relativas ao estabelecimento e ao exercício de actividade das sociedades Capítulo II 1. 2. 3. 4. 1. 2. Artigo 22_ A Comunidade e os seus Estados-membros concederão, no que respeita ao estabelecimento de sociedades azéris, tal como definidas na alínea d) do artigo 24_, um tratamento não menos favorável do que o concedido a qualquer país terceiro. Sem prejuízo das reservas enumeradas no Anexo IV, a Comunidade e os seus Estados-membros concederão, no que respeita ao exercício das actividades de filiais de sociedades azéris estabelecidas no seu território, um tratamento não menos favorável do que o concedido a qualquer sociedade comunitária. A Comunidade e os seus Estados -membros concederão às sucursais de sociedades azéris estabelecidas no seu território, nò que respeita ao exercício das suas actividades, um tratamento não menos favorável do que o concedido às sucursais de sociedades de qualquer país terceiro. Sem prejuízo das reservas enumeradas no Anexo V, a República do Azerbaijão concederá, no que respeita ao estabelecimento de sociedades comunitárias, tal como definidas na alínea d) do artigo 24_, um tratamento não menos favorável do que o concedido às sociedades azéris ou às sociedades de qualquer país terceiro, se este último for mais favorável, e concederá, no que respeita ao exercício das actividades de filiais c sucursais de sociedades,comunitárias estabelecidas no seu território, um tratamento não menos favorável do que o concedido às suas próprias sociedades ou sucursais ou às sociedades e sucursais de qualquer país terceiro, se este último for mais favorável. Artigo 23_ Sem prejuízo do disposto no artigo 96_, o disposto no artigo 22_ não é aplicável aos transportes aéreos, fluviais e marítimos. No entanto, no que respeita às actividades a seguir enumeradas das companhias de navegação que prestam serviços de transporte marítimo internacional, incluindo actividades de transporte intermodal que implique um trajecto marítimo, cada Parte Contratante autorizará às sociedades da outra Parte uma presença comercial 13 no seu território, sob a forma de filiais ou sucursais, em condições de estabelecimento e de exercício das suas actividades não menos favoráveis do que as concedidas às suas próprias sociedades ou a filiais ou sucursais de sociedades de qualquer país terceiro, se estas ultimas forem mais favoráveis, em conformidade com a legislação e a regulamentação aplicáveis em cada Parte. Tais actividades incluem, de modo não exaustivo: a) b) c) d) e) A comercialização e a venda de serviços de transporte marítimo e de serviços afins mediante contacto directo com os clientes, desde a proposta de preços à facturação, independentemente de tais serviços serem prestados ou oferecidos pelo próprio prestador de serviços ou por prestadores de serviços com os quais o vendedor de serviços tenha celebrado acordos comerciais permanentes; A aquisição e utilização, por sua conta ou por conta dos seus clientes (e a revenda aos seus clientes) de quaisquer serviços de transporte ou serviços afins, incluindo qualquer tipo de serviço de transporte interior, designadamente por vias navegáveis interiores, estrada ou caminho-de-ferro, necessários para a prestação de um serviço integrado; A preparação de documentos de transporte, documentos aduaneiros ou quaisquer outros documentos relativos à origem e à natureza das mercadorias transportadas; O fornecimento de informações comerciais através de qualquer meio, incluindo os sistemas informáticos e o intercâmbio de dados electrónicos (sob reserva de restrições não discriminatórias relativas às telecomunicações); O estabelecimento de qualquer acordo comercial, incluindo a participação no capital da sociedade e o recrutamento de pessoal local (ou, no caso de pessoal estrangeiro, sob reserva das disposições aplicáveis do presente Acordo), com uma companhia de navegação estabelecida no local; f) A representação de sociedades, nomeadamente no que respeita a organizar a escala do navio ou a encarregar-se da respectiva carga, sempre que necessário. Para efeitos do presente Acordo, entende-se por: Artigo 24_ a) "Sociedade da Comunidade" ou "sociedade azeri", respectivamente, uma sociedade constituída nos termos da legislação de um Estado-membro ou da República do Azerbaijão, respectivamente, e que tenha a sua sede social, administração central ou estabelecimento principal no território da Comunidade ou no da República do Azerbaijão, respectivamente. Todavia, se a sociedade constituída nos termos da legislação de um Estado-membro ou da República do Azerbaijão, tiver apenas a sua sede social, respectivamente, no território da 14 b) c) d) e) f) Comunidade ou da República do Azerbaijão, só será considerada sociedade da Comunidade ou da República do Azerbaijão se a sua actividade tiver uma ligação efectiva e contínua com a economia de um dos Estados-membros ou da República do Azerbaijão, respectivamente. "Filial" de uma sociedade, uma sociedade efectivamente controlada pela primeira. "Sucursal" de uma sociedade, um estabelecimento sem personalidade jurídica, com carácter permanente, tal como uma dependência de uma empresa-mãe, dotado de uma direcção e das infra-estruturas necessárias para negociar com terceiros, de modo que estes últimos, embora sabendo da eventual existência de um vínculo jurídico com a empresa-mãe sediada no estrangeiro, não tenham de tratar directamente com a referida empresa-mãe, podendo efectuar transacções comerciais no local do estabelecimento que constitui a dependência. "Direito de estabelecimento" o direito de sociedades da Comunidade ou da República do Azerbaijão, na acepção da alínea a), exercerem actividades económicas através da constituição de filiais e sucursais na República do Azerbaijão ou na Comunidade, respectivamente. "Exercício de actividades" a prossecução de actividades económicas. "Actividades económicas" as actividades de carácter industrial, comercial e profissional. No que se refere aos transportes marítimos internacionais, incluindo as operações intermodais que impliquem um trajecto marítimo, beneficiarão igualmente do disposto no presente Capítulo e no Capítulo 111 os nacionais dos Estados- membros ou da República do Azerbaijão estabelecidos fora da Comunidade ou da República do Azerbaijão, respectivamente, bem como as companhias de navegação estabelecidas fora da Comunidade ou da República do Azerbaijão e controladas por nacionais de um Estado-membro ou da República do Azerbaijão, registados nesse se os seus navios se encontrarem respectivamente, Estado-membro ou na República do Azerbaijão, respectivamente, nos termos das respectivas legislações. Artigo 25_ Não obstante quaisquer outras disposições do presente Acordo, as Partes não podem ser impedidas de tomar medidas cautelares, incluindo para garantir a protecção dos investidores, dos depositantes, dos titulares de apólices de seguro ou de pessoas em relação a quem um prestador de serviços financeiros tenha contraído um obrigação fiducidária, ou a integridade e a estabilidade do sistema financeiro. Sempre que essas medidas não sejam conformes ao disposto no presente Acordo, não poderão ser invocadas para desvincular uma Parte das obrigações que para ela decorrem do presente Acordo. 15 2. 3. Nenhuma disposição do presente Acordo pode ser interpretada de modo a exigir que uma Parte divulgue informações relativas às actividades empresariais e à contabilidade de clientes individuais ou quaisquer informações confidenciais ou protegidas na posse das entidades públicas. Para efeitos do presente Acordo, entende-se por "serviços financeiros" as actividades descritas no Anexo III. Artigo 26_ O disposto no presente Acordo não prejudica a aplicação, por cada uma das Partes, de quaisquer medidas necessárias para impedir que as medidas por ela tomadas relativamente ao acesso de países terceiros ao seu mercado sejam evadidas através das disposições do presente Acordo. Artigo 27_ 1. 2. a) Em derrogação do disposto no Capítulo I do presente Título, uma sociedade da Comunidade ou uma sociedade da República do Azerbaijão estabelecida no território da República do Azerbaijão ou da Comunidade, respectivamente, pode empregar, directamente ou através de uma das suas filiais ou sucursais, nos termos da legislação em vigor no país de estabelecimento, no território da República do Azerbaijão e da Comunidade, respectivamente, nacionais dos Estados-membros da Comunidade e da República do Azerbaijão, respectivamente, desde que tais trabalhadores façam parte do pessoal de base, tal como definido no n_ 2, e sejam exclusivamente empregados por essas sociedades ou sucursais. As autorizações de residência e de trabalho desses trabalhadores abrangerão apenas o período de tal emprego. O pessoal de base das sociedades acima referidas, a seguir denominadas "organizações" é constituído por "pessoas transferidas no interior da sociedade", tal como definidas na alínea c) e pertencentes às seguintes categorias, desde que a organização possua personalidade jurídica e que as pessoas em causa tenham sido por ela empregadas ou tenham sido sócias dessa organização (com excepção dos accionistas maioritários), durante um período de, pelo menos, um ano antes dessa transferência: Quadros superiores de uma organização, responsáveis essencialmente pela gestão do, estabelecimento, sob o controlo ou a direcção geral do conselho de administração, dos accionistas ou dos seus equivalentes, a quem incumbe: dirigir o estabelecimento, um departamento ou uma secção do estabelecimento; supervisionar e controlar o trabalho dos outros membros do pessoal que exercem funções de supervisão, técnicas ou administrativas; contratar ou despedir pessoal, propor a sua contratação, despedimento ou outras acções relativas ao pessoal em virtude dos poderes que lhes foram conferidos. Pessoas empregadas por uma organização e que possuem competências excepcionais e essenciais no que respeita ao serviço, equipamento de investigação, técnicas ou gestão do estabelecimento. A apreciação desses conhecimentos pode reflectir, para além dos conhecimentos específicos relacionados com o estabelecimento, um elevado nível de qualificações para um tipo de trabalho ou de actividade que exija conhecimentos técnicos específicos, incluindo o facto de serem membros de uma profissão reconhecida. Por "pessoa transferida no interior da sociedade" entende-se uma pessoa singular que trabalhe para uma organização no território de uma Parte, temporariamente transferida no contexto do exercício de actividades económicas no território da outra Parte; a organização em causa deverá ter o seu estabelecimento principal no território de uma Parte e a transferência deverá efectuar-se para um estabelecimento (sucursal, filial) dessa organização, que exerça efectivamente actividades económicas similares no território da outra Parte. Artigo 29_ As Partes evitarão adoptar quaisquer medidas ou acções que tornem as condições de estabelecimento e o exercício de actividades das sociedades da outra Parte mais restritivas do que a situação existente no dia anterior à data da assinatura do Acordo. O disposto no presente artigo não prejudica a aplicação do disposto no artigo 37_: as situações contempladas no artigo 37_ serão exclusivamente regidas pelas respectivas disposições. Num espírito de parceria e de cooperação e em função do disposto no artigo 43_, o Governo da República do Azerbaijão informará a Comunidade da sua intenção de propor nova legislação ou de adoptar nova regulamentação que possa tornar as condições de estabelecimento e exercício de actividades de filiais e sucursais de sociedades da Comunidade na República do Azerbaijão mais restritivas do que a situação existente no dia anterior à data da "assinatura do Acordo. A Comunidade pode solicitar à República do Azerbaijão a comunicação dos projectos de leis ou de regulamentos bem como a realização de consultas sobre esses projectos. Sempre que a nova legislação ou regulamentação introduzida na República do Azerbaijão torne as condições de estabelecimento de sociedades da Comunidade no seu território e de exercício de actividades de filiais e sucursais das sociedades da Comunidade estabelecidas na República do Azerbaijão mais restritivas do que a b) c) 1. 2. 3. 4. 17 situação existente na data da assinatura do presente Acordo, essa legislação ou regulamentação não será aplicável durante um período de três anos a contar da data da entrada em vigor do acto em questão relativamente às filiais e sucursais já estabelecidas na República do Azerbaijão naquela data. Capítulo ITT Prestação de serviços transfronteiras entre a Comunidade e a República do Azerbaijão Artigo 30_ 1. As Partes comprometem-se, nos termos do presente Capítulo, a adoptar as medidas necessárias que permitam progressivamente a prestação de serviços por sociedades da Comunidade ou da República do Azerbaijão estabelecidas numa Parte que não a do destinatário dos serviços, tendo em conta a evolução do sector dos serviços nas Partes. 2. O Conselho de Cooperação formulará as recomendações necessárias à aplicação do n 1. Artigo 3I_ As Partes cooperarão com o objectivo de desenvolver na República do Azerbaijão um sector de serviços que funcione segundo as leis do mercado. Artigo 32_ 1. a) As Partes comprometem-se a aplicar efectivamente o princípio do livre acesso ao mercado e ao tráfego marítimo internacional numa base comercial. A disposição anterior não prejudica os direitos e obrigações decorrentes do Código de Conduta das Conferências Marítimas das Nações Unidas, aplicável a uma ou outra das Partes no presente Acordo. As companhias que não façam parte das conferências podem competir com uma conferência desde que respeitem o princípio da concorrência leal numa base comercial; b) As Partes afirmam o seu empenhamento no princípio da livre concorrência enquanto elemento essencial do comércio a granel de sólidos e líquidos. Ao aplicarem os princípios enunciados no n_ 1, as Partes: a) b) c) d) 3. 4. Abster-se-ão de aplicar, a partir da data de entrada em vigor do presente Acordo, quaisquer cláusulas de partilha de carga previstas em acordos bilaterais entre Estados-membros da Comunidade e a antiga União Soviética; Não introduzirão cláusulas de partilha de carga em futuros acordos bilaterais com países terceiros, excepto em casos excepcionais em que as companhias de navegação de uma das Partes no presente Acordo não possam, de outro modo, participar no tráfego com destino ao país terceiro em causa e dele proveniente; Proibirão regimes de partilha de carga em futuros acordos bilaterais de comércio a granel de sólidos e líquidos; Abolirão, a partir da data de entrada em vigor do presente Acordo, todas as medidas unilaterais, bem como os entraves administrativos, técnicos e outros susceptíveis de ter efeitos restritivos ou discriminatórios sobre a livre prestação de serviços no domínio do transporte marítimo internacional. No que se refere ao acesso aos portos abertos ao comércio internacional, à utilização das infra-estruturas e dos serviços marítimos auxiliares dos portos, bem como às taxas e encargos a eles inerentes, aos serviços aduaneiros e à utilização dos cais de acostagem e das instalações de carga e descarga, as Partes concederão aos navios explorados por pessoas singulares ou por sociedades da outra Parte um tratamento não menos favorável do que o concedido aos seus próprios navios. As pessoas singulares e as sociedades da Comunidade que prestem serviços de internacionais transporte marítimo marítimo-fluviais nas vias navegáveis interiores da República do Azerbaijão e vice-versa. podem prestar internacional serviços Artigo 33_ A fim de assegurar um desenvolvimento coordenado dos transportes entre as Partes, adaptado às suas necessidades comerciais, após a entrada em vigor do presente Acordo, as Partes podem negociar, quando adequado, acordos específicos sobre as condições de acesso recíproco ao mercado e de prestação de serviços de transporte rodoviário, ferroviário, por via navegável e, eventualmente, aéreo. Capítulo IV Disposições gerais Artigo 34_ 1. 2. O disposto no presente Título é aplicável sob reserva das limitações justificadas por razões de ordem pública, segurança pública e saúde pública. O disposto no presente Título não é aplicável às actividades que, no território de cada Parte, se relacionem, ainda que a título ocasional, com o exercício da autoridade pública. Artigo 35_ Para efeitos do presente Título, nenhuma disposição do Acordo impede as Partes de aplicarem as respectivas disposições legislativas e regulamentares no que respeita à entrada, estada, trabalho, condições laborais, estabelecimento de pessoas singulares e prestação de serviços, desde que essa aplicação não anule ou comprometa as vantagens resultantes, para qualquer das Parles, de uma disposição específica do Acordo. Esta disposição não prejudica a aplicação do artigo 34_. Artigo 36_ As sociedades controladas e detidas exclusiva e conjuntamente por sociedades da República do Azerbaijão e da Comunidade beneficiam igualmente do disposto nos Capítulos II, ill e IV Artigo 37_ A partir do primeiro dia do mês anterior à data de entrada em vigor das obrigações pertinentes decorrentes do Acordo Geral sobre o Comércio de Serviços (GATS) aplicáveis aos sectores ou medidas por cie abrangidos, o tratamento concedido por uma Parte à outra ao abrigo do presente Acordo, não pode, em caso algum, ser menos favorável do que o tratamento concedido por essa primeira Parte nos termos do GATS, em relação a cada sector, subsector e modo de prestação de serviços. Artigo 38_ Para efeitos dos Capítulos II, NI e IV, não será tido em conta o tratamento concedido pela Comunidade, pelos seus Estados-membros ou pela República do Azerbaijão ao abrigo dos compromissos assumidos por força de acordos de integração económica, nos termos dos princípios definidos no artigo V do GATS. 20 Artigo 39_ 1. 2. 3. O tratamento da nação mais favorecida, concedido nos termos do presente Título, não será aplicável às vantagens fiscais que as Partes concedem ou concederão no futuro com base em acordos destinados a evitar a dupla tributação, ou em outros acordos em matéria fiscal. Nenhuma disposição do presente Título obsta à adopção ou aplicação pelas Partes de quaisquer medidas destinadas a impedir a evasão ou fraude fiscais, de acordo com as disposições em matéria fiscal dos acordos destinados a evitar a dupla tributação e de outros acordos fiscais, ou da legislação fiscal nacional. Nenhuma disposição do presente Título obsta a que os Estados-membros ou a República do Azerbaijão estabeleçam uma distinção, na aplicação das disposições pertinentes da sua legislação fiscal, entre contribuintes que não se encontrem em situações idênticas, designadamente no que se refere ao seu local de residência. Artigo 40_ Sem prejuízo do disposto no artigo 27_, o disposto nos Capítulos II, III e IV hão pode ser interpretado como permitindo: - a nacionais dos Estados-membros ou da República do Azerbaijão, respectivamente, entrar ou permanecer no território da República do Azerbaijão ou da Comunidade, respectivamente, a qualquer título, e, designadamente, como accionista ou sócio de unia sociedade ou gestor ou empregado da mesma sociedade ou ainda prestador ou beneficiário de serviços; a filiais ou sucursais comunitárias de sociedades azéris empregar ou ter empregado no território da Comunidade nacionais da República do Azerbaijão; a filiais ou sucursais azéris de sociedades da Comunidade empregar ou ter empregado no território da República do Azerbaijão nacionais dos Estados-membros; a sociedades azéris ou filiais ou sucursais comunitárias de sociedades azéris fornecer pessoal azeri para exercer actividades para e sob o controlo de outras pessoas ao abrigo de contratos de trabalho temporários; a sociedades comunitárias ou filiais ou sucursais azéris de sociedades comunitárias fornecer trabalhadores nacionais dos Estados-membros ao abrigo de contratos de trabalho temporários. 21 CAPITULO V Pagamentos correntes e movimentos de capitais Artigo 41_ 1. 2. 3. 4. 5. 6. As Partes comprometem-se a autorizar, numa moeda livremente convertível, todos os pagamentos correntes entre residentes na Comunidade e na República do Azerbaijão relacionados com a circulação de mercadorias, de serviços ou de pessoas efectuados nos termos do presente Acordo. No que respeita às transações da balança de capitais da balança de pagamentos, a partir da entrada em vigor do presente Acordo, será assegurada a livre circulação de capitais respeitante aos investimentos directos efectuados em sociedades constituídas nos termos da legislação do país de acolhimento e aos investimentos efectuados nos termos do disposto no Capítulo II, bem como à liquidação ou repatriamento desses investimentos e de quaisquer lucros deles resultantes. O disposto no n_'2 não obsta a que a República do Azerbaijão imponha restrições relativamente ao investimento directo no estrangeiro efectuado por residentes no Azerbaijão. Essas restrições não serão aplicáveis às filiais e sucursais das sociedades da Comunidade. Cinco anos após a entrada em vigor do presente Acordo, as Partes acordam em estabelecer consultas acerca da manutenção dessas restrições, tendo em conta todas as considerações pertinentes de ordem monetária, fiscal e financeira. Sem prejuízo do disposto no n_ 2 ou no n_ 5, a partir da entrada em vigor do presente Acordo, não serão introduzidas quaisquer novas restrições cambiais que afectem a circulação de capitais e os pagamentos correntes com ela relacionados entre residentes na Comunidade e na República do Azerbaijão, nem serão tornados mais restritivos os regimes existentes. As Partes consultar-se-ão a fim de facilitar a circulação de formas de capital diferentes das referidas no n_ 2 entre a Comunidade e a República do Azerbaijão e de promover os objectivos do presente Acordo. No que respeita ao disposto no presente artigo, a República do Azerbaijão pode, em circunstâncias excepcionais e até ter sido introduzida a plena convertibilidade da moeda azeri na acepção do artigo VIII dos Estatutos do Fundo Monetário Internacional, aplicar restrições cambiais relacionadas com a concessão e a contracção de empréstimos a curto e a médio prazo, desde que essas restrições sejam impostas à República do Azerbaijão para a concessão dos referidos empréstimos e autorizadas de acordo com o estatuto da República do Azerbaijão no âmbito do FMI. A República do Azerbaijão aplicará essas restrições de forma não discriminatória e de modo a afectar o menos possível a aplicação do presente Acordo. A República do Azerbaijão informará o mais rapidamente possível o Conselho de Cooperação da introdução dessas medidas, ou da sua alteração. ?-> 7. 1. 2. 1. 2. Sem prejuízo do disposto nos n s 1 e 2, sempre que, em circunstâncias excepcionais, a circulação de capitais entre a Comunidade e a República do Azerbaijão cause ou ameaçar causar graves dificuldades à execução da política cambial ou monetária na Comunidade ou na República do Azerbaijão, a Comunidade e a República do Azerbaijão^ respectivamente, podem adoptar medidas de salvaguarda no que se refere à circulação de capitais entre a Comunidade e a República do Azerbaijão por um período máximo de 6 meses, desde que essas medidas sejam estritamente necessárias. Capítulo Vi Protecção da propriedade intelectual, industrial e comercial Artigo 42_ Em conformidade com o disposto no presente artigo e no Anexo II, a República do Azerbaijão continuará a melhorar a protecção dos direitos de propriedade intelectual, industrial e comercial, de modo a assegurar, no final do quinto ano seguinte à entrada em vigor do presente Acordo, um nível de protecção idêntico ao existente na Comunidade, incluindo meios eficazes para fazer respeitar esses direitos. No final do quinto ano seguinte à entrada em vigor do presente Acordo, a República do Azerbaijão aderirá às convenções multilaterais em matéria de direitos de propriedade intelectual, industrial e comercial referidas no n_ 1 do Anexo II nas ,quais os Estados-membros da Comunidade sejam Partes Contratantes ou que sejam aplicadas de facto pelos Estados-membros nos termos das disposições aplicáveis das referidas convenções. TÍTULO V COOPERAÇÃO LEGISLATIVA Artigo 43_ As Partes reconhecem que uma condição importante para o reforço dos laços económicos entre a República do Azerbaijão e a Comunidade reside na aproximação entre a actual e futura legislação da República do Azerbaijão e a da Comunidade. A República c\o Azerbaijão esforçar-se-á por que a sua legislação se torne gradualmente compatível com a legislação comunitária. A aproximação das legislações abrangerá, em especial, os seguintes domínios: legislação aduaneira, direito das sociedades, direito bancário, contabilidade e fiscalidade das empresas, propriedade intelectual, protecção dos trabalhadores no ij local de trabalho, serviços financeiros, regras de concorrência, contratos públicos, protecção da saúde e da vida das pessoas, animais e plantas, ambiente e legislação relativa à exploração e utilização dos recursos naturais, defesa do consumidor, fiscalidade indirecta, regras e normas técnicas, legislação e regulamentação no domínio nuclear, transportes. A Comunidade proporcionará à República do Azerbaijão assistência técnica para a execução de tais medidas, que poderá incluir, nomeadamente: o intercâmbio de peritos; a comunicação atempada de informações, em especial no que respeita à legislação pertinente; a organização de seminários; actividades de formação; a ajuda à tradução de legislação comunitária nos sectores em questão. Nos casos em que as titicas comerciais entre as Partes sejam afectadas, as Partes acordam em analisar o modo de aplicar as regras da concorrência numa base concertada. TITULO VI COOPERAÇÃO ECONÓMICA Artigo 44_ 1. 2. 3. A Comunidade e a República do Azerbaijão estabelecerão uma cooperação económica tendo em vista contribuir para o processo de reforma e de recuperação económicas, bem como para o desenvolvimento sustentável da República do Azerbaijão. Essa cooperação deverá reforçar os laços económicos existentes, no interesse de ambas as Partes. As políticas e outras medidas scrào concebidas de modo a permitir a realização de reformas económicas c sociais e a reestruturação dos sistemas económico e comercial da República do Azerbaijão e reger-se-ão pelos princípios de um igualmente desenvolvimento social sustentável e harmonioso e considerações de ordem ambiental. integrarão Para o efeito, a cooperação concentrar-se-á, nomeadamente, no desenvolvimento económico e social, desenvolvimento dos recursos humanos, apoio a empresas (incluindo a privatização, os investimentos, e o desenvolvimento dos serviços financeiros), agricultura e produtos alimentares, energia, transportes, turismo, protecção do ambiente, cooperação regional e política monetária. 4. Será prestada especial atenção ás medidas, em conformidade com a legislação em vigor na República do Azerbaijão, susceptíveis de promoverem a cooperação entre 24 os Estados Independentes da região transcaucasiana e com outros países vizinhos, com vista a promover o desenvolvimento harmonioso da região. 5. Sempre que adequado, a cooperação económica e outras formas de cooperação previstas no presente Acordo poderão ser apoiadas por uma assistência técnica comunitária, tendo em conta o Regulamento do Conselho aplicável à assistência técnica aos Estados Independentes, as prioridades acordadas no âmbito do programa indicativo relativo à assistência técnica da Comunidade à República do Azerbaijão e os processos de coordenação e de execução nele definidos. Artigo 45_ Cooperação em matéria de comércio de mercadorias e de serviços As Partes cooperarão a fim de assegurar a conformidade do comércio internacional da República do Azerbaijão com as regras da OMC. Esta cooperação abrangerá questões específicas directamente relacionadas com a facilitação das trocas comerciais, designadamente: a formulação de uma política sobre comércio e matérias conexas, incluindo os pagamentos e os mecanismos de compensação; a elaboração da legislação pertinente; a prestação de assistência à República do Azerbaijão com vista à sua eventual adesão à OMC. Artigo 46_ Cooperação industrial 1. A cooperação tem por objectivo promover, nomeadamente: o desenvolvimento de laços comerciais entre operadores económicos de ambas as Partes; a participação da Comunidade nos esforços envidados pela República do Azerbaijão no sentido de reestruturar a sua indústria; a melhoria da gestão; o desenvolvimento de normas c práticas comerciais adequadas baseadas no mercado, bem como a transferencia de saber-fazer; a protecção do ambiente. 2. O disposto no presente artigo não prejudica a aplicação das regras de concorrência comunitárias aplicáveis às empresas. 2S Artigo 4 6- A Construção As Partes cooperarão no sector da indústria da construção. Essa cooperação terá como objectivo, nomeadamente, a modernização e a reestruturação do sector da construção na República do Azerbaijão segundo os princípios da economia de mercado e tendo devidamente em conta os aspectos ambientais, de saúde e de segurança. Artigo 47_ Promoção e protecção dos investimentos Tendo em conta os respectivos poderes e competências da Comunidade e dos Estados-membros, a cooperação terá por objectivo a criação de um clima favorável ao investimento privado nacional e estrangeiro, especialmente através de melhores condições de protecção do investimento, de transferência de capitais e de intercâmbio de informações sobre as oportunidades de investimento. Esta cooperação terá como objectivos específicos: a conclusão, sempre que adequado, de acordos de promoção e protecção do. investimento entre os Estados-membros e a República do Azerbaijão; a conclusão, sempre que adequado, de acordos destinados a evitar a dupla tributação entre os Estados-membros e a República do Azerbaijão; a criação de condições favoráveis para atrair investimentos estrangeiros para a economia da República do Azerbaijão; a criação de condições de estabilidade e a introdução de legislação comercial adequada, bem como o legislação, sobre regulamentação e práticas administrativas em matéria de investimento; o investimento, designadamente no âmbito de feiras comerciais, exposições, semanas comerciais e outras manifestações. sobre oportunidades de intercâmbio de intercâmbio de informações informações Artigo 48_ Contratos públicos As Partes cooperarão com vista a promover a transparência e o respeito das regras de concorrência relativamente à adjudicação de contratos de fornecimento e de prestação de serviços, especialmente através da realização de concursos. 26 Artigo 49_ Cooperação no domínio das normas e da avaliação da conformidade 1. A cooperação entre as Partes promoverá o alinhamento pelos critérios, princípios e orientações gerais internacionalmente aceites no domínio da qualidade. As acções nesta matéria destinar-se-ão a facilitar a evolução no sentido do reconhecimento mútuo no domínio da avaliação da conformidade, bem como a melhoria da qualidade dos produtos azéris. 2. Para o efeito, as Partes procurarão cooperar em projectos de assistência técnica destinados a: adequada promover uma cooperação especializadas nestes domínios; promover a utilização da regulamentação técnica comunitária e a aplicação das normas e processos europeus de avaliação da conformidade; favorecer a partilha de experiências e de informações técnicas no domínio da gestão da qualidade. com organizações instituições e 27 Artigo 50_ Sector mineiro c matérias-primas 1. As Partes procurarão aumentar os investimentos e as trocas comerciais no sector mineiro e das matérias-primas. 2. A cooperação incidirá especialmente nos seguintes domínios: intercâmbio de informações sobre as perspectivas dos sectores mineiro e dos metais não ferrosos; criação de um enquadramento jurídico para a cooperação; questões comerciais; adopção e aplicação de legislação no domínio do ambiente; formação; segurança na indústria mineira. Artigo 5I_ Cooperação no domínio da ciência e da tecnologia 1. As Partes promoverão, com base no seu interesse mútuo, a cooperação no domínio da investigação científica e do desenvolvimento tecnológico para fins civis e, tendo em conta os recursos disponíveis, o acesso adequado aos respectivos programas, sob reserva de uma protecção efectiva dos direitos de propriedade x intelectual, industrial e comercial. 2. A cooperação no domínio da ciência e da tecnologia abrangerá: intercâmbio de informações científicas e técnicas; actividades conjuntas de investigação e de desenvolvimento tecnológico; actividades de formação e programas de mobilidade destinados a cientistas, investigadores e técnicos de ambas as Partes que trabalhem no domínio da investigação e do desenvolvimento tecnológico. Sempre que essa cooperação assuma a forma de actividades no domínio da educação e/ou da formação, será levada a cabo em conformidade com o disposto no artigo 52. As Partes podem desenvolver, de comum acordo, outras formas de cooperação no domínio da ciência e da tecnologia 3. A cooperação abrangida pelo presente artigo realizar-se-á no âmbito de acordos específicos a negociar e a concluir de acordo com as formalidades de cada uma das Partes, que devem estabelecer, designadamente, disposições adequadas em matéria de direitos de propriedade intelectual, industrial e comercial. 28 Ar(igo52_ Educação e formação 1. As Partes cooperarão com o objectivo de melhorar o nível geral do ensino e das qualificações profissionais na República do Azerbaijão nos sectores público e privado. 2. A cooperação concentrar-se-á, em especial, nos seguintes domínios: modernização do ensino superior e dos sistemas de formação na República do Azerbaijão, incluindo o sistema de certificação dos estabelecimentos e dos diplomas de ensino superior; formação de quadros dos sectores público e privado e de funcionários públicos em domínios prioritários a determinar; cooperação entre estabelecimentos de ensino e entre estes e as empresas; mobilidade de professores, investigadores e jovens em geral; promoção de cursos no domínio dos estudos europeus, no âmbito das instituições adequadas; ensino de línguas comunitárias; cursos de pós-graduação para intérpretes de conferência; formação de jornalistas; formação de formadores. intercâmbio de métodos de ensino, incentivando a utilização de programas educativos modernos e meios técnicos de ensino. licenciados, administradores, jovens cientistas e 3. Poderá considerar-se a eventual participação de uma Parte nos programas de educação e formação da outra Parte, de acordo com os respectivos procedimentos e, sempre que adequado, serão criados quadros institucionais e planos de cooperação baseados na participação da República do Azerbaijão no programa comunitário TEMPUS. 29 Artigo 53_ Agricultura c sector agro-industrial A cooperação neste sector terá por objectivo a prossecução da reforma agrária, a modernização, privatização e reestruturação dos sectores agrícola, agro-industrial e dos serviços na República do Azerbaijão, o desenvolvimento de mercados internos e externos para os produtos azéris, em condições que assegurem a protecção do ambiente, tendo em conta a necessidade de melhorar a segurança do abastecimento de produtos alimentares, bem como o desenvolvimento das actividades empresariais no sector agrícola e a transformação e distribuição de produtos agrícolas. As Partes procurarão igualmente aproximar progressivamente as normas do Azerbaijão da regulamentação técnica comunitária relativa a produtos agro-alimentares e industriais, incluindo normas sanitárias e fitossanitárias. Artigo 54_ Energia 1. A cooperação neste domínio realizar-se-á no âmbito dos princípios da economia de mercado e da Carta Europeia da Energia, tendo em conta o Tratado da Carta da Energia e o Protocolo relativo à eficiência energética e aos aspectos ambientais associados, desenvolvendo-se num contexto de integração progressiva dos mercados da energia na Europa. 2. A cooperação incluirá, designadamente os seguintes aspectos: formulação e desenvolvimento de uma política de energia; melhoria da gestão e da regulamentação do sector da energia, numa óptica de economia de mercado; melhoria do abastecimento de energia, incluindo a segurança do abastecimento, em condições compatíveis com a economia e o ambiente; promoção da poupança de energia e do rendimento energético, e aplicação do Protocolo da Carta da Energia relativo à eficiência energética e aos aspectos ambientais associados; modernização das infra-estruturas de energia; melhoria das tecnologias da energia no que se refere ao abastecimento e utilização final dos diversos tipos de energia; gestão e formação técnica no sector da energia; transporte e trânsito dos materiais e produtos energéticos; introdução de um conjunto de condições institucionais, jurídicas, fiscais e outras, necessárias para incentivar o desenvolvimento do comércio de energia e o investimento neste sector; desenvolvimento da energia hidroeléctrica e de outros recursos energéticos renováveis. 30 3. 1. 2. As Partes procederão ao intercâmbio de informações pertinentes sobre projectos de investimento no sector da energia, em especial, informações relativas à construção e à recuperação de oleodutos e gasodutos ou outros meios de transporte de produtos energéticos. No que respeita aos investimentos no sector da energia, as Partes cooperarão a fim de aplicar o mais eficazmente possível o disposto no Título IV e no artigo 47_. Artigo 55_ Ambiente Tendo em conta a Carta Europeia da Energia, a Declaração da Conferência de Lucerna de 1993 e o Tratado da Carta da Energia, nomeadamente o seu artigo 19_, bem como o Protocolo da Carta da Energia relativo à eficiência energética e aos aspectos ambientais associados, as Partes desenvolverão e intensificarão a sua cooperação em matéria de ambiente e saúde pública. A cooperação terá por objectivo lutar contra a deterioração do ambiente e, em especial: o controlo eficaz dos níveis de poluição e a avaliação do estado do ambiente; sistema de informação sobre o estado do ambiente; a luta contra a poluição local, regional e transfronteiras do ar e da água; a recuperação do ambiente; a produção e o consumo de energia de um modo sustentável, eficiente e eficaz do ponto de vista ambiental; a segurança ambiental das instalações industriais; a classificação e manipulação segura das substâncias químicas; a qualidade da água; a redução, reciclagem e eliminação segura dos resíduos; aplicação da Convenção de Basileia; o impacto ambiental das actividades agrícolas, a erosão dos solos e a poluição química; a protecção e a renovação das florestas; a conservação da biodiversidade e das áreas protegidas e a utilização e gestão racionais dos recursos biológicos; o ordenamento do território, incluindo a construção civil e o planeamento urbano; a utilização de instrumentos económicos e fiscais; as alterações climáticas a nível do globo; a educação e sensibilização para os problemas do ambiente; a assistência técnica no que respeita à reabilitação de zonas afectadas pela radioactividade e à resolução de problemas sociais e sanitários dela decorrentes; a aplicação da Convenção de Espoo relativa à Avaliação do Impacto Ambiental num contexto transfronteiras. 3. A cooperação efectuar-se-á especialmente nos seguintes domínios: prevenção de catástrofes e de outras situações de emergência; intercâmbio de informações c de peritos, incluindo nos domínios da transferência de tecnologias limpas e da utilização ambientalmente segura e eficaz de biotecnologias; actividades de investigação conjunta; melhoria da legislação no sentido de a compatibilizar com as normas comunitárias; formação em matéria de ambiente e reforço das instituições; cooperação a nível regional, incluindo no âmbito da Agência Europeia do Ambiente, bem como a nível internacional; desenvolvimento de estratégias, designadamente em relação aos problemas globais e climáticos, bem como à concretização de um desenvolvimento sustentável; estudos de impacto ambiental; acompanhamento da evolução do meio ambiente. Artigo 56_ Transportes As Partes desenvolverão e reforçarão a cooperação no domínio dos transportes. Essa cooperação terá, designadamente, por objectivos reestruturar e modernizar os sistemas e as redes de transportes da República do Azerbaijão, bem como desenvolver e assegurar, sempre que adequado, a compatibilidade dos sistemas de transporte na perspectiva de um sistema de transportes mais amplo. Será prestada especial atenção ao funcionamento das ligações tradicionais entre os Estados Independentes da região transcaucasiana, bem como às ligações com os países vizinhos. A cooperação incluirá, nomeadamente. a modernização dos métodos de gestão e exploração dos transportes rodoviários, a*os caminhos-de-ferro, dos portos e dos aeroportos; a modernização e o desenvolvimento da rede ferroviária, rodoviária, e de vias navegáveis, dos portos, dos aeroportos e das infra-estruturas de navegação aérea, incluindo a modernização dos principais eixos de interesse comum e das ligações transeuropeias para os diferentes modos de transporte acima referidos, em especial os relacionados com o projecto TRACECA, bem como a formação nos sectores acima referidos; a promoção e desenvolvimento do transporte multimodal; a promoção de programas conjuntos de investigação e desenvolvimento; a preparação de um quadro legislativo e institucional para o desenvolvimento e a execução da política de transportes, incluindo a privatização deste sector. 32 Artigo 57_ Serviços postais e telecomunicações No âmbito dos respectivos poderes e competências, as Partes desenvolverão e reforçarão a sua cooperação nos seguintes domínios: definição de políticas e orientações gerais para o desenvolvimento do sector das telecomunicações e dos serviços postais; formulação dos princípios de uma política de tarifas e de comercialização nos serviços postais e de telecomunicações; realização de transferências de tecnologia e de saber-fazer, incluindo as relativas a normas técnicas europeias e a sistemas de certificação; incentivo ao desenvolvimento de projectos no domínio dos serviços postais e das telecomunicações e a novos investimentos neste sector; melhoria da eficiência e da qualidade dos serviços postais e de telecomunicações, designadamente através da liberalização das actividades dos subsectores; aplicação avançada das telecomunicações, designadamente no que se refere às transferências electrónicas de capitais; gestão das redes de telecomunicações e respectiva "optimização"; introdução de um quadro regulamentar adequado para a prestação de serviços postais e de telecomunicações e para a utilização de uma gama de radiofrequência; formação no domínio dos serviços postais e de telecomunicações tendo em vista o seu funcionamento em condições de mercado. Artigo 58_ Serviços financeiros A cooperação neste domínio terá especialmente como objectivo facilitar a participação da República do Azerbaijão nos sistemns de pagamentos universalmente aceites. A assistência técnica concentrar-se-á nos seguintes aspectos: desenvolvimento de um sistema moderno de serviços bancários e financeiros privados e, em especial, comerciais, desenvolvimento de um mercado comum de crédito, participação da República do Azerbaijão num sistema de pagamentos universalmente aceite; desenvolvimento de um sistema fiscal e respectivas instituições na República do Azerbaijão, intercâmbio de experiências e formação de pessoal; desenvolvimento de serviços de seguros, que contribuam, nomeadamente, para criar um enquadramento favorável a participação de sociedades da Comunidade em empresas comuns (joint ventures) no sector dos seguros na República do Azerbaijão, bem como desenvolvimento de seguros de créditos à exportação. Esta cooperação contribuirá especialmente para fomentar o desenvolvimento das relações entre a República do Azerbaijão e os Estados-membros no sector dos serviços financeiros. Artigo 58-A Reestruturação e privatização de empresas Reconhecendo que a privatização assume uma importância fundamental para a recuperação económica sustentável do Azerbaijão, as Partes acordam em cooperar para o desenvolvimento do necessário enquadramento institucional, jurídico e metodológico. Para esse fim, será prestada assistência técnica à aplicação do programa de privatizações adoptado pelo Parlamento do Azerbaijão. Será prestada especial atenção ao carácter sistemático e transparente do processo de privatização. A assistência técnica terá por objectivos, nomeadamente: o desenvolvimento de uma base institucional a nível do Governo do Azerbaijão com capacidade para definir e gerir o projecto de privatização; a criação de uma base de dados sobre as empresas; a constituição de sociedades anónimas; o desenvolvimento de um sistema de privatizações em grande escala, baseado num sistema de cupões, destinado a transferir a propriedade para a população; o desenvolvimento de um sistema de registo das participações em sociedades; o desenvolvimento de um sistema de venda por licitação das empresas consideradas inadequadas para participar no programa de privatizações em grande escala; a reestruturação de empresas ainda não preparadas para a privatização; o desenvolvimento da iniciativa privada, em especial do sector das pequenas e médias empresas. O objectivo da cooperação é contribuir para a revitalização da economia do Azerbaijão, a promoção do investimento estrangeiro e o desenvolvimento das relações entre o Azerbaijão e os Estados-membros. Artigo 59_ Desenvolvimento regional 1. 2. As Partes reforçarão a cooperação no domínio do desenvolvimento regional e do ordenamento do território. Para o efeito, as Partes incentivarão o intercâmbio de informações pelas autoridades nacionais, locais da Comunidade e dos seus Estados-membros e da República 6o Azerbaijão sobre a política regional e de ordenamento de território e os métodos de definição de políticas regionais, concedendo especial importância ao desenvolvimento das zonas desfavorecidas. regionais e 34 As Partes incentivarão igualmente os contactos directos entre as autoridades acima referidas e entre as regiões e organismos públicos responsáveis pelo planeamento do desenvolvimento regional, com o objectivo, nomeadamente, de confrontar métodos e formas de promover o desenvolvimento regional. Artigo 60_ Cooperação em matéria social No que respeita à saúde e à segurança, a cooperação entre as Partes terá por objectivo melhorar o nível de protecção da saúde e da segurança dos trabalhadores. A cooperação incluirá, nomeadamente: acções de educação e formação no domínio da saúde e da segurança, sendo prestada especial atenção aos sectores de actividade de elevado risco; desenvolvimento e promoção de medidas de prevenção para lutar contra as doenças e perturbações relacionadas com o trabalho; prevenção dos principais riscos de acidentes e gestão de produtos químicos tóxicos; investigação para o desenvolvimento de conhecimentos relativos ao ambiente de trabalho e à saúde e segurança dos trabalhadores. No que se refere ao emprego, a cooperação entre as Partes incluirá, nomeadamente, assistência técnica tendo em vista: a optimização do mercado de trabalho; a modernização dos serviços de colocação e de orientação profissional; o planeamento e a gestão de programas de reestruturação; o desenvolvimento de iniciativas locais de emprego; o intercâmbio de informações sobre os programas de trabalho flexível, incluindo programas de incentivo ao trabalho por conta própria e à criação de empresas. As Partes prestarão especial atenção à cooperação no domínio da protecção social, incluindo, designadamente, as acções de cooperação em matéria de planeamento e execução das reformas da protecção social na República do Azerbaijão. Essas reformas terão por objectivo desenvolver na República do Azerbaijão métodos de protecção característicos das economias de mercado e abrangerão todas as formas da protecção social. 35 Artigo 61_ Turismo As Partes reforçarão e desenvolverão a sua cooperação, que incluirá: a promoção do comércio turístico; o aumento do fluxo de informações; as transferências de saber-fazer; a análise de oportunidades de realização de acções conjuntas; a cooperação entre organismos oficiais de turismo; a formação em matéria de desenvolvimento do turismo. Artigo 62_ Pequenas e médias empresas 1. As Partes procurarão desenvolver e reforçar as pequenas e médias empresas e as respectivas associações, bem como a cooperação entre as pequenas e médias empresas da Comunidade e da Republica do Azerbaijão. 2. A cooperação incluirá assistência técnica, designadamente nos seguintes domínios: desenvolvimento dé um enquadramento legislativo para as PME; desenvolvimento de uma infra-estrutura adequada (um organismo de apoio às PME, comunicações, assistência à criação de um fundo para as PME); desenvolvimento de parques tecnológicos. formação em matéria de marketing, contabilidade e controlo da qualidade dos produtos. 36 Artigo 63_ Informação e comunicação As Partes apoiarão o desenvolvimento de métodos modernos de tratamento da informação, incluindo os meios de comunicação social, favorecendo um intercâmbio de informações eficaz. Será dada prioridade aos programas de divulgação de informações gerais sobre a Comunidade e a República do Azerbaijão junto do grande público, incluindo, sempre que possível, o acesso a bases de dados, no pleno respeito dos direitos de propriedade intelectual. Artigo 64_ Defesa do consumidor As Partes cooperarão estreitamente para assegurar a compatibilidade entre os respectivos sistemas de defesa do consumidor. Esta cooperação poderá incluir o intercâmbio de informações em matéria de reformas legislativas e institucionais, a introdução de sistemas permanentes de informação recíproca sobre os produtos perigosos, a melhoria das informações prestadas aos consumidores, especialmente no que se refere aos preços, às características dos produtos e aos serviços oferecidos, o desenvolvimento de intercâmbios entre os representantes dos interesses ÚOF, consumidores, uma maior compatibilidade das políticas de defesa do consumidor c a organização de seminários e de períodos de formação. Artigo 65_ Alfândegas A cooperação terá por objectivo assegurar o respeito de todas as disposições a adoptar em matéria de comércio e práticas comerciais leais e aproximar o regime aduaneiro da República do Azerbaijão do da Comunidade. A cooperação incluirá, em especial: o intercâmbio de informações; a melhoria dos métodos de trabalho; a introdução da Nomenclatura Combinada e do documento administrativo único; a interligação entre os regimes de trânsito da Comunidade e do Azerbaijão; a simplificação dos controlos e formalidades de transporte de mercadorias; o apoio à introdução de sistemas modernos de informação aduaneira; a organização de seminários e de períodos de formação. Sempre que necessário, sera prestada assistência técnica. 37 3. Sem prejuízo de outras formas de cooperação previstas no presente Acordo, nomeadamente nos artigos o9__ e 71 , a assistência mútua em matéria aduaneira entre as autoridades administrativas das Partes regular-se-á pelas disposições do Protocolo anexo ao presente Acordo. Artigo 66_ Cooperação no domínio estatístico A cooperação neste domínio terá por objectivo o desenvolvimento de um sistema estatístico eficaz que fornecerá os dados estatísticos fiáveis necessários para apoiar e acompanhar o processo de reforma económica e contribuir para o desenvolvimento da iniciativa privada na República do Azerbaijão. A cooperação visará igualmente a protecção da confidencialidade dos fiados estatísticos. As Partes cooperarão, especialmente, nos seguintes domínios: adaptação do sistema estatístico do Azerbaijão aos métodos, normas e classificação internacionais; intercâmbio de informações estatísticas; fornecimento das informações estatísticas macro e microeconómicas necessárias para a aplicação e a gestão das reformas económicas. Para o efeito, a Comunidade prestará assistência técnica à República do Azerbaijão. Artigo 67_ Economia As Partes facilitarão o processo de reforma económica e a coordenação das políticas económicas através de uma cooperação destinada a melhorar a compreensão dos mecanismos fundamentais das respectivas economias, bem como a elaboração e aplicação da política económica nas economias de mercado. Para o efeito, as Partes trocarão informações sobre os resultados e perspectivas macroeconómicos. A Comunidade prestará assistência técnica destinada a: assistir a República do Azerbaijão no processo de reforma económica, proporcionando o apoio de peritos e assistência técnica, incentivar a cooperação entre economistas, a fim de acelerar a rápida transferência do saber-fazer necessário à elaboração das políticas económicas e fomentar uma ampla divulgação da investigação com elas relacionada. 38 Artigo 6 7- A Política monetária A pedido das autoridades do Azerbaijão, a União prestará assistência técnica destinada a apoiar os esforços da República do Azerbaijão no sentido de reforçar o seu sistema monetário e de introduzir a plena convertibilidade da sua moeda. A cooperação incluirá assistência técnica para a definição e a aplicação da política monetária e de crédito do Azerbaijão, em coordenação com as instituições financeiras internacionais, com vista à formação dos seus funcionários e ao desenvolvimento dos mercados financeiros, incluindo a bolsa de valores. A cooperação incluirá ainda trocas de pontos de vista informais sobre os princípios e o funcionamento do Sistema Monetário Europeu, bem como sobre a regulamentação comunitária relativa aos mercados financeiros e movimentos de capitais. TITULO VII COOPERAÇÃO EM MATÉRIAS RELACIONADAS COM A DEMOCRACIA E OS DIREITOS DO HOMEM Artigo 68_ As Partes cooperarão em todas as questões respeitantes à criação e ao reforço de instituições democráticas, incluindo as instituições necessárias para reforçar o primado do direito e a protecção dos direitos do Homem e das liberdades fundamentais, em conformidade com o direito internacional e os princípios da OSCE. Essa cooperação assumirá a forma de programas de assistência técnica destinados a apoiar, designadamente, a elaboração de legislação e regulamentação adequadas, a aplicação dessa legislação, o funcionamento do sistema judiciário, o papel do Estado em matéria de justiça, bem como o funcionamento do sistema eleitoral, podendo incluir acções de formação. As Partes promoverão os contactos e intercâmbios entre as respectivas autoridades nacionais, regionais e judiciais, bem como entre os membros dos seus parlamentos e organizações não governamentais. TITULO VIII COOPERAÇÃO EM MATÉRIA DE PREVENÇÃO DE ACTIVIDADES ILEGAIS E DE PREVENÇÃO E CONTROLO DA IMIGRAÇÃO CLANDESTINA Artigo 69_ As Partes estabelecerão uma cooperação destinada a prevenir actividades ilegais, designadamente: 39 as actividades ilegais no domínio económico, incluindo a corrupção; as transacções ilegais de diversas mercadorias, incluindo os resíduos industriais; a contrafacção. A cooperação nos domínios acima referidos basear-se-á em consultas mútuas e numa estreita interacção. Será prestada assistência técnica e administrativa, designadamente nos seguintes domínios: elaboração de legislação nacional em matéria de prevenção de actividades ilegais; criação de centros de informação; reforço da eficácia das instituições responsáveis pela prevenção de actividades ilegais; formação de pessoal e desenvolvimento de infra-estruturas de investigação; elaboração de medidas mutuamente aceitáveis com vista à prevenção de actividades ilegais. Artigo 70_ Branqueamento de capitais 1. 2. As Partes acordam na necessidade de envidar esforços e de cooperar para impedir a utilização dos seu sistemas financeiros para o branqueamento de capitais provenientes de actividades criminosas em geral e do tráfico de droga em especial. A cooperação neste domínio incluirá uma assistência administrativa e técnica com o objectivo de estabelecer normas adequadas de luta contra o branqueamento de capitais, comparáveis às adoptadas pela Comunidade e pelas instâncias internacionais competentes nesta matéria, incluindo a Task Force Acção Financeira (TFAF). Artigo 7I_ Droga No âmbito dos respectivos poderes e competências, as Partes cooperarão para aumentar a eficiência e a eficácia das políticas e medidas destinadas a combater a produção, oferta e tráfico ilícito de estupefacientes e de substancias psicotrópicas, incluindo a prevenção do desvio de precursores químicos, bem como para promover a prevenção e a redução da procura de droga. A cooperação nesta matéria será objecto de consultas mútuas e de uma estreita coordenação entre as Partes em relação aos objectivos e estratégias adoptadas nos diversos domínios relacionados com a droua. Artigo 7 1- A 40 Imigração clandestina 1. Os Estados-membros da União íiuropeia e a República do Azerbaijão acordam em cooperar com vista a impedir e controlar a imigração clandestina. Para o efeito: a República 60 Azerbaijão aceita readmitir todos os seus nacionais ilegalmente presentes no território de um Estado-membro, a pedido deste último e sem outras formalidades; os Estados-membros aceitam readmitir todos os seus nacionais, na acepção da definição comunitária,-ilegalmente presentes no território da República do Azerbaijão, a pedido deste país e sem outras formalidades. Os Estados-membros e a República do Azerbaijão proporcionarão igualmente aos seus nacionais os documentos de identidade necessários para esse fim. 2. A República do Azerbaijão acorda em concluir, com os Estados-membros que o solicitem, acordos bilaterais que regulamentem as obrigações específicas de readmissão, incluindo uma obrigação de readmissão de nacionais de outros países e de apátridas que tenham entrado no território de qualquer Estado-membro a partir da República do Azerbaijão ou que tenham entrado no território da República do Azerbaijão a partir de qualquer Estado-membro. 3. O Conselho de Cooperação analisará a possibilidade de envidar outros esforços conjuntos a fim de impedir e controlar a imigração clandestina. TITULO IX COOPERAÇÃO CULTURAL Artigo 72_ As Partes comprometem-se a promover, incentivar e facilitar a cooperação cultural. Sempre que adequado, os programas de cooperação cultural da Comunidade ou de um ou mais Estados-membros poderão ser objecto de cooperação, podendo ser desenvolvidas outras actividades de interesse mútuo. A cooperação poderá incluir: intercâmbio de informações e de experiências em matéria de protecção e de conservação de monumentos e (património locais de arquitectónico); intercâmbios culturais entre instituições, artistas e outras pessoas que trabalhem no domínio das artes. interesse histórico 41 TITULO X COOPERAÇÃO FINANCEIRA EM MATÉRIA DE ASSISTÊNCIA TÉCNICA Artigo 73_ Para realizar os objectivos do presente Acordo c nos termos do disposto nos artigos 74_, 75_ e 76_, a República do Azerbaijão beneficiará de uma assistência financeira temporária da Comunidade através da concessão de assistência técnica sob a forma de subvenções. Essa assistência técnica destinar-se-á a acelerar o processo de transformação económica da República do Azerbaijão. Artigo 74_ Essa assistência financeira será concedida no âmbito do programa TACIS, tal como previsto no respectivo regulamento do Conselho. Artigo 75_ Os objectivos e as áreas da assistência financeira da Comunidade serão estabelecidos num programa indicativo que reflectirá as prioridades definidas de comum acordo entre as duas Partes e que terá em conta as necessidades da República do Azerbaijão, as capacidades sectoriais de absorção e a evolução das reformas. As Partes informarão o Conselho de Cooperação sobre estas questões. Artigo 76_ A fim de permitir a melhor utilização possível dos recursos disponíveis, as Partes assegurarão uma estreita coordenação entre a assistência técnica da Comunidade e as contribuições de outras fontes, tais como os Estados-membros, outros países e organizações internacionais como o Banco Internacional de Reconstrução e Desenvolvimento e o Banco Europeu de Reconstrução e Desenvolvimento. 42 TITULO XI DISPOSIÇÕES INSTITUCIONAIS, GERAIS E FINAIS Artigo 77_ É criado um Conselho de Cooperação que fiscalizará a aplicação do presente Acordo. O Conselho de Cooperação reunir-se-á anualmente a nível ministerial. Analisará todas as questões importantes suscitadas no âmbito do Acordo e quaisquer outras questões bilaterais ou internacionais de interesse comum, a fim de alcançar os objectivos do formular as presente Acordo. O Conselho de Cooperação pode recomendações adequadas, mediante acordo entre as duas Partes. igualmente Artigo 78_ 1. 2. 3. O Conselho de Cooperação será composto, por um lado, por membros do Conselho da União Europeia c por membros da Comissão das Comunidades Europeias e, por outro, por membros do Governo da República do Azerbaijão. O Conselho de Cooperação adoptará o seu regulamento interno. A presidência do Conselho de Cooperação será exercida rotativamente por um representante da Comunidade e por um membro do Governo da República do Azerbaijão. 43 Artigo 79_ 1. O Conselho de Cooperação será assistido no desempenho das suas funções por um Comité de Cooperação composto, por um lado, por representantes dos membros do Conselho da União Europeia c por membros da Comissão das Comunidades Europeias e, por outro, por representantes do Governo da República do Azerbaijão, normalmente a nível de altos funcionários. A presidência do Comité de Cooperação será exercida rotativamente pela Comunidade e pela República do Azerbaijão. O Conselho de Cooperação definirá, no seu regulamento interno, as funções do Comité de Cooperação, que incluirão a preparação das reuniões do Conselho de Cooperação e o modo de funcionamento do Comité. 2. O Conselho de Cooperação pode delegar os seus poderes no Comité de Cooperação, que assegurará a continuidade entre as reuniões do Conselho de Cooperação. Artigo 80_ Para o assistir no desempenho das suas funções, o Conselho de Cooperação pode decidir da criação de qualquer outro comité ou organismo, cuja composição, atribuições e modo de funcionamento determinará. Artigo 8I_ Ao analisar uma questão que se coloque no âmbito do presente Acordo, relacionada com uma disposição que remeta para um artigo do GATT/OMC, o Conselho de Cooperação tomará, tanto quanto possível, em consideração a interpretação geralmente dada relativamente ao artigo do GATT/OMC em questão pelas Partes Contratantes neste acordo. Artigo 82_ É criado um Comité de Cooperação Parlamentar que constituirá uma instância de encontro e diálogo entre os membros do Parlamento da República do Azerbaijão e do Parlamento Europeu. O Comité de Cooperação Parlamentar reunir-se-á com uma periodicidade que ele próprio estabelecerá. •14 Artigo 83_ 1. 2. 3. O Comité de Cooperação Parlamentar será composto, por um lado, por membros do Parlamento Europeu e, por outro, por membros do Parlamento da República do Azerbaijão. O Comité de Cooperação Parlamentar adoptará o seu regulamento interno. A presidência do Comité de Cooperação Parlamentar será exercida rotativamente pelo Parlamento Europeu e pelo Parlamento da República do Azerbaijão, respectivamente, nos termos a definir pelo seu regulamento interno. Artigo 84_ O Comité de Cooperação Parlamentar pode solicitar ao Conselho de Cooperação informações pertinentes respeitantes à aplicação do presente Acordo, que lhe deverão ser facultadas. O Comité de Cooperação Parlamentar será informado das recomendações do Conselho de Cooperação. O Comité de Cooperação Parlamentar pode formular recomendações ao Conselho de Cooperação. Artigo 85_ 1. No âmbito do presente Acordo, as Partes comprometem-se a garantir o acesso das pessoas singulares e colectivas da outra Parte, sem qualquer discriminação em relação aos seus próprios nacionais, aos tribunais e instâncias administrativas competentes das Partes, para defenderem os seus direitos individuais e reais, incluindo os relativos â propriedade intelectual, industrial e comercial. 2. No âmbito dos respectivos poderes e competências, as Partes: incentivarão o recurso â arbitragem para a resolução de litígios resultantes de transacções comerciais e de cooperação realizadas por operadores económicos da Comunidade e da República do Azerbaijão; acordam que, quando um litígio for sujeito a arbitragem, cada parte no litígio, salvo disposição em contrário das normas do centro de arbitragem por elas escolhido, possa escolher livremente o seu próprio árbitro, independentemente da sua nacionalidade, e que o terceiro árbitro que preside, ou o único árbitro, possa ser nacional de um país terceiro; recomendarão aos seus operadores económicos que escolham, de comum acordo, a lei aplicável aos seus contratos; ' 45 incentivarão o recurso ás regras de arbitragem elaboradas pela Comissão das Nações Unidas para o Direito Comercial Internacional (CNUDCI) e à arbitragem por qualquer instância de um Estado signatário da Convenção sobre o Reconhecimento e Execução de Decisões Arbitrais Estrangeiras, assinada em Nova Iorque, em 10 de Junho de 1958. Artigo 86_ Nenhuma disposição do presente Acordo impede uma Parte de tomar medidas: a) b) c) d) Que considere necessárias para prevenir a divulgação de informações contrárias aos seus interesses essenciais em matéria de segurança; Relacionadas com a produção ou o comércio de armas, munições ou material de guerra ou com a investigação, o desenvolvimento ou a produção indispensáveis para fins de defesa, desde que essas medidas não afectem as condições de respeita a produtos que não se destinem a fins concorrência no que especificamente militares; Que considere essenciais para a sua própria segurança em caso de graves perturbações internas que afectem a manutenção da ordem e da lei, em tempo de guerra ou de grave tensão internacional que represente uma ameaça de guerra, ou para cumprir obrigações por ela aceites a fim de garantir a manutenção da paz e da segurança internacionais; Que considere necessárias para o respeito das suas obrigações e compromissos internacionais no âmbito do controlo de produtos e tecnologias industriais de dupla utilização. Artigo 87_ 1. Nos domínios abrangidos pelo presente Acordo e sem prejuízo de quaisquer disposições especiais nele contidas: o regime aplicado pela República do Azerbaijão em relação à Comunidade não dará origem a qualquer discriminação entre os Estados-membros, os seus nacionais ou as suas sociedades ou empresas; o regime aplicado pela Comunidade em relação à República do Azerbaijão não dará origem a qualquer discriminação entre nacionais azéris ou as suas sociedades ou empresas. 2. O disposto no n_ I não prejudica o direito de as Partes aplicarem as disposições pertinentes da sua legislação fiscal aos contribuintes que não se encontrem em situação idêntica em relação ao seu local de residência. 46 Artigo 88_ 1. 2. 3. Qualquer das Partes pode submeter ao Conselho de Cooperação um litígio relacionado com a aplicação ou a interpretação do presente Acordo. O Conselho de Cooperação pode resolver o litígio através de uma recomendação. Se não for possível resolver o litígio nos termos do n_ 2, qualquer das Partes pode notificar à outra a designação de um conciliador. A outra Parte deve então designar um segundo conciliador no prazo de dois meses. Para efeitos da aplicação deste processo, a Comunidade e os Estados-membros são considerados como uma única Parte no litígio O Conselho de Cooperação designará um terceiro conciliador. recomendações do conciliador As recomendações não serão vinculativas para as Partes. serão adoptadas por maioria. Essas 4. O Conselho de Cooperação pode adoptar regras processuais para a resolução de litígios. Artigo 89_ As Partes acordam em proceder rapidamente a consultas, através dos canais adequados, a pedido de uma delas, a fim de discutirem questões relacionadas com a interpretação ou a aplicação do presente Acordo, bem como outros aspectos pertinentes das relações entre as Partes. O disposto no presente artigo não prejudica, de modo algum, o disposto nos artigos 13_, 88 e94. Artigo 90_ O tratamento concedido â República do Azerbaijão no âmbito do presente Acordo não será, em caso algum, mais favorável do que o concedido pelos Estados-membros entre si. Artigo 91_ Para efeitos do presente Acordo, entende-se por "Partes", por um lado, a República do Azerbaijão e, por outro, a Comunidade ou os Estados-membros, ou a Comunidade e os Estados-membros, de acordo com as respectivas competências. 47 Artigo 92_ Sempre que questões a que é aplicável o presente Acordo sejam abrangidas pelo Tratado e Protocolos da Carta Europeia da Energia, o referido Tratado e Protocolos serão aplicáveis a essas questões, após a sua entrada em vigor, mas apenas na medida em que essa aplicação neles esteja prevista. Artigo 93_ O presente Acordo é concluído por um período inicial de dez anos. O presente Acordo será automaticamente renovado por períodos de um ano, desde que nenhuma das Partes o denuncie por escrito à outra Parte seis meses antes do seu termo. Artigo 94_ 1. 2. As Partes tomarão as medidas gerais ou específicas necessárias ao cumprimento das suas obrigações por força do presente Acordo e assegurarão que os objectivos nele fixados sejam cumpridos. Se uma das Partes considerar que a outra Parte não cumpriu uma das obrigações que lhe incumbe por força do presente Acordo, pode tomar as medidas adequadas. Antes de o fazer, excepto em casos de especial urgência, comunicará ao Conselho de Cooperação todas as informações pertinentes necessárias para uma análise aprofundada da situação, tendo em vista encontrar uma solução aceitável para ambas as Partes. Devem ser prioritariamente escolhidas as medidas que menos perturbem o funcionamento do Acordo. Essas medidas serão imediatamente notificadas ao Conselho de Cooperação se a outra Parte o solicitar. Artigo 95_ Os Anexos I, II, III, IV e V, bem como o Protocolo, fazem parte integrante do presente Acordo. Artigo 96_ Até que sejam concedidos direitos equivalentes aos particulares e aos operadores económicos, o presente Acordo não prejudica os direitos que lhes foram garantidos por acordos em vigor, que vinculem um ou mais Estados-membros, por um lado, e a República do Azerbaijão, por outro, excepto nas áreas de competência comunitária e sem prejuízo das obrigações dos Estados-membros decorrentes do presente Acordo em áreas da sua competência 48 Artigo 97_ O presente Acordo é aplicável, por um lado, aos territórios em que é aplicável o Tratado que institui a Comunidade Europeia, o Tratado que institui a Comunidade Europeia do Carvão e do Aço e o Tratado que institui a Comunidade Europeia da Energia Atómica, nas condições previstas por esses Tratados, e ao território da República do Azerbaijão, por outro. Artigo 98_ O Secretário-Geral do Conselho da União Europeia será o depositário do presente Acordo. Artigo 99_ O original do presente Acordo, cujas versões nas línguas alemã, dinamarquesa, espanhola, finlandesa, francesa, grega, inglesa, italiana, neerlandesa, portuguesa, sueca e azeri, fazem igualmente fé, será depositado junto do Secretário-Geral do Conselho da União Europeia. Artigo inn_ O presente Acordo será aprovado pelas Partes de acordo com as formalidades que lhes são próprias. O presente Acordo entra em vigor no primeiro dia do segundo mês seguinte à data em que as Partes tenham notificado o Secretário-Geral do Conselho da União Europeia da conclusão dos trâmites referidos no parágrafo anterior. A partir da sua entrada em vigor, o presente Acordo substitui, no que diz respeito às relações entre a República do Azerbaijão e a Comunidade, o Acordo entre a Comunidade Económica Europeia, a Comunidade Europeia da Energia Atómica e a União das Repúblicas Socialistas Soviéticas sobre Comércio e Cooperação Comercial e Económica, assinado em Bruxelas, em 18 de Dezembro de 1989. Artigo I 0 I_ Se, enquanto se aguarda o cumprimento das formalidades necessárias para a entrada em vigor do presente Acordo, as disposições de certas partes do presente Acordo forem aplicadas, através de um acordo provisório entre a Comunidade e a República do Azerbaijão, as Partes Contratantes acordam em que, nessas circunstâncias, se entende por "data de entrada em vigor do Acordo" a dnta de entrada em vigor do acordo provisório. 49 ISTA DOS DOCUMENTOS EM ANEXO Anexo I Lista indicativa das vantagens concedidas pela República do Azerbaijão aos Estados Independentes cm conformidade com o n_ 3 do artigo 8_. Anexo II Convenções relativas à propriedade intelectual, industrial e comercial referidas no artigo 42_. Anexo III Serviços financeiros: definições (artigo 25_) Anexo IV Anexo V Reservas da Comunidade em conformidade com o disposto no n_2 do artigo 22_ Reservas da República do Azerbaijão em conformidade com o disposto no n_ 4 do artigo 22_ Protocolo relativo á assistência mútua entre as autoridades administrativas em matéria aduaneira. 50 ANEXO I Vantagens concedidas pela República do Azerbaijão aos Estados Independentes em conformidade com on 3 do artigo 8. 1. 2. 3. 4. Não são aplicados direitos de importação. Não são aplicados direitos de exportação relativamente às mercadorias fornecidas ao abrigo de acordos bilaterais anuais de comércio e de cooperação, dentro dos limites da nomenclatura estipulada nesses acordos. Não é aplicado IVA às importações. Não são aplicados impostos sobre consumos específicos às importações. 51 Convenções relativas à propriedade intelectual, industrial e comercial referidas no artigo 42_ 1. O n_ 2 do artigo 42_ diz respeito às seguintes convenções multilaterais: ANEXO II Convenção de Berna para a Protecção das Obras Literárias e Artísticas (Acto de Paris, 1971) Convenção internacional para a Protecção dos Artistas, Intérpretes ou Executantes, dos Produtores de Fonogramas e dos Organismos de Radiodifusão (Roma, 1961) Protocolo relativo ao Acordo de Madrid sobre o Registo Internacional de Marcas (Madrid, 1989) Acordo de Nice relativo à Classificação Internacional de Produtos e Serviços para efeitos âo Registo de Marcas (Genebra 1977, alterado em 1979) Tratado de Budapeste sobre o Reconhecimento Internacional do Depósito de Microrganismos para efeitos de Procedimento em Matéria de Patentes (1977, alterado em 1980) Convenção Internacional para a Protecção das Obtenções Vegetais (UPOV) (Acto de Genebra, 1991) 2. O Conselho de Cooperação pode recomendar que o n_ 2 do artigo 42_ se aplique a outras convenções multilaterais. Caso surjam problemas no domínio da propriedade intelectual, industrial e comercial que afectem as condições de comércio, realizar-se-ão consultas urgentes, a pedido de qualquer das Partes, a fim de se chegar a soluções mutuamente satisfatórias. 3. As Partes confirmam a importância por cias atribuída às obrigações decorrentes das seguintes convenções multilaterais: Convenção de Paris para a Protecção da Propriedade Industrial (Acto de Estocolmo, 1967, alterado em 1979); Acordo de Madrid relativo ao Registo Internacional das Marcas (Acto de Estocolmo, 1967, alterado em 1979); Tratado de Cooperação em matéria de Patentes (Washington 1970, alterado em 1979 e em 1984). 52 4. 5. A partir da entrada em vigor do presente Acordo, a República do Azerbaijão concederá às sociedades e aos nacionais da Comunidade um tratamento não menos favorável do que o concedido a qualquer país terceiro em matéria de reconhecimento e protecção da propriedade intelectual, industrial e comercial no âmbito de acordos bilaterais. , O disposto no n_ 4 não é aplicável às vantagens concedidas pela República do Azerbaijão a qualquer país terceiro numa base recíproca efectiva ou às vantagens concedidas pela República do Azerbaijão a outro país da ex-URSS. Xi ANEXO III relativo ao artigo 25° Serviços financeiros: definições Entende-se por serviço financeiro qualquer serviço de natureza financeira oferecido por um prestador de serviços financeiros de uma Parte. Os serviços financeiros incluem as seguintes actividades: A. B. 2. 3. 4. 2. 3. 4. 5. 6. Todos os serviços de seguros e serviços conexos: 1. Seguro directo (incluindo o co-seguro) vida (1) (ii) não vida Resseguro e retrocessão; Serviços intermediários de seguros, incluindo os de corretores e agentes; Serviços auxiliares de seguros, incluindo os serviços de consultoria, cálculo actuarial, avaliação de riscos e regularização de sinistros. Serviços bancários e outros serviços financeiros (com exclusão dos seguros); 1. Aceitação de depósitos e outros fundos reembolsáveis provenientes do público; Concessão de qualquer tipo de crédito, nomeadamente o crédito ao consumo, o crédito hipotecário, o factoring e o financiamento de transacções comerciais; Locação financeira; Todos os serviços de pagamento e de transferências de numerário, incluindo os cartões de crédito, os cartões privativos e os cartões de débito, os cheques de viagem (travellers cheques) e as ordens de pagamento bancárias. Garantias e avales. Transacção por conta própria ou por conta de clientes, quer seja numa bolsa, num mercado de balcão ou por qualquer outra forma, de: (a) instrumentos do mercado monetário (incluindo cheques, efeitos comerciais, certificados de depósito, etc. ) Divisas Produtos derivados, incluindo entre outros, futuros e opções; Instrumentos de laxas de câmbio e de taxas de juro, incluindo produtos como sejam os swaps, os contratos a prazo sobre taxa de juro (FRA), etc; Valores mobiliários; Outros incluindo metais preciosos. instrumentos e activos transaccionáveis, financeiros (b) (c) (d) (e) (f) 7. Participações em emissões (quer públicas quer privadas) de qualquer tipo de valores mobiliários, incluindo a tomada firme e a colocação por conta de terceiros), bem como a prestação de serviços relacionados com essas emissões. 54 8. 9. 10. 11. 12. Corretagem monetária Gestão de patrimónios, como sejam a gestão de meios líquidos ou de carteiras, a gestão de todas as formas de investimento colectivo, a gestão de fundos de pensões, os serviços de custódia e de gestão. Serviços de liquidação e de compensação de activos financeiros, incluindo os valores mobiliários, os produtos derivados e outros instrumentos transaccionáveis; Consultoria, intermediação e outros serviços financeiros auxiliares relativamente a todas as actividades enumeradas nos pontos 1 a 10, incluindo a análise de crédito e as. referências bancárias, a pesquisa e o aconselhamento em matéria de investimentos e a gestão de carteiras, bem como a consultoria em matéria de aquisição de participações e de reest m tu ração e estratégia empresarial; Prestação c transferência de informações financeiras e tratamento de dados financeiros, e fornecimento de programas informáticos conexos realizados por prestadores de outros serviços financeiros. Da definição de serviços financeiros estão excluídas as seguintes actividades: a) b) c) As actividades desenvolvidas pelos bancos centrais ou por quaisquer outras instituições públicas na prossecução de políticas monetárias e cambiais. As actividades desenvolvidas pelos bancos centrais, órgãos da administração pública ou instituições públicas, por conta ou com a garantia do Estado, excepto quando aquelas actividades são susceptíveis de ser desempenhadas por prestadores de serviços financeiros em concorrência com tais entidades públicas. As actividades que fazem parte de um regime oficial de segurança social ou de planos de pensões públicos, salvo quando tais actividades são susceptíveis de ser desempenhadas por prestadores de serviços financeiros em concorrência com entidades públicas ou instituições privadas. ss ANEXO ÎV Reservas da Comunidade em conformidade com o disposto no n_ 2 do artigo 22_ Exploração mineira Em alguns Estados-membros, em relação a empresas não controladas pela CE, pode ser exigida a obtenção prévia de uma concessão de direitos de exploração de recursos minerais. Pescas Salvo disposição em contrário, o acesso e a utilização dos recursos biológicos e pesqueiros situados nas águas marítimas sob a soberania ou a jurisdição dos Estados-membros da Comunidade estão reservados às embarcações de pesca que arvorem o pavilhão de um Estado-membro da Comunidade e estejam registadas no território comunitário. Aquisição de bens imobiliários Em alguns Estados-membros, a aquisição de bens imobiliários por sociedades não comunitárias está sujeita a restrições. Serviços audiovisuais, incluindo a rádio O tratamento nacional relativo à produção e distribuição, incluindo a radiodifusão e outras formas de transmissão pública, pode ser reservado a produções audiovisuais que preencham certos critérios de origem. Serviços de telecomunicações, incluindo os serviços móveis e por satélite Serviços reservados. Em alguns Estados-membros, o acesso ao mercado de infra-estruturas e serviços complementares está limitado. Serviços profissionais Serviços reservados a pessoas singulares nacionais dos Estados-membros. Em certas condições, essas pessoas podem criar sociedades. Agricultura Em alguns Estados-membros, o tratamento nacional não é aplicável a empresas não controladas pela CE que desejem criar unia empresa agrícola. A aquisição de vinhas por empresas não controladas pela CR está sujeita a notificação ou, se necessário, a uma autorização. Serviços das agências noticiosas Em alguns Estados-membros existem limitações à participação estrangeira em empresas editoras e de radiodifusão. 56 ANEXO V Reservas da República do Azerbaijão em conformidade com o disposto no n_ 4 do artigo 22_ Exploração do subsolo e dos recursos naturais, incluindo a prospecção e a produção, e exploração dos recursos mineiros A prospecção e a produção de hidrocarbonetos, bem como a extracção de certos minerais e metais, por empresas estrangeiras, pode estar subordinada à obtenção de uma concessão. Pesca E necessária uma autorização do organismo governamental competente. Caça E necessária uma autorização do organismo governamental competente. Aquisição de propriedade imobiliária As sociedades estrangeiras não estão autorizadas a adquirir terrenos. Podem, no entanto, arrendar terrenos a longo prazo. Serviços bancários O capital total dos bancos de propriedade estrangeira não pode exceder uma determinada percentagem do capital total do sistema bancário nacional. Relativamente às filiais c sucursais azéris de sociedades comunitárias, o Azerbaijão compromete-se a não reduzir o limite máximo que restringe a parte total de capital estrangeiro no sistema bancário azeri, aplicável na data da rubrica do presente Acordo, a menos que essa medida se torne necessária no âmbito de programas do FMI no Azerbaijão. O mais tardar no prazo de 5 anos a contar da data da assinatura do presente Acordo, o Azerbaijão examinará a possibilidade de aumentar esse limite máximo, tendo em conta todas as considerações pertinentes de ordem monetária, fiscal, financeira e relativas à balança de pagamentos, bem como a situação do sistema bancário do Azerbaijão. Telecomunicações e meios de comunicação social Podem ser impostas algumas limitações à participação estrangeira. Actividades profissionais O acesso a certas actividades está proibido, limitado ou sujeito a requisitos especiais no que respeita às pessoas singulares que não têm a nacionalidade azeri. Edifícios e monumentos históricos As actividades neste sector estão sujeitas a restrições. 57 # H< * A aplicação das reservas enunciadas no presente anexo não pode, em caso algum, implicar um tratamento menos favorável do que o concedido às sociedades de qualquer país terceiro. 58 PROJECTO DE PROTOCOLO RELATIVO À ASSISTENCÍA MÚTUA ENTRE AS AUTORIDADES ADMINISTRATIVAS EM MATÉRIA ADUANEIRA 50 Artigo l_ Definições Para efeitos do presente Protocolo, entende-se por: a) b) c) d) 1. 2. "Legislação aduaneira", as disposições legislativas ou regulamentares aplicáveis nos territórios das Partes Contratantes, que regem a importação, a exportação, o trânsito de mercadorias e a sua sujeição a qualquer regime aduaneiro, incluindo medidas de proibição, restrição e controlo; "Autoridade requerente", a autoridade administrativa competente que para o efeito tenha sido designada por uma Parte Contratante e que apresente um pedido de assistência em matéria aduaneira: "Autoridade requerida", a autoridade administrativa competente que para o efeito tenha sido designada por uma Parte Contratante e que receba um pedido de assistência em matéria aduaneira; "Dados pessoais", todas as informações relativas a uma pessoa física identificada ou identificável. Artigo 2_ Âmbito de aplicação As Partes Contratantes prestar-sc-ão assistência mútua, nos domínios sob a sua jurisdição e nos termos e condições lixados no presente Protocolo, na prevenção, detecção e investigação de infracções à legislação aduaneira. A assistência em matéria aduaneira, prevista no presente Protocolo, diz respeito a qualquer autoridade administrativa das Partes Contratantes competente para a aplicação do presente Protocolo. Essa assistência não obsta à aplicação das normas que regem a assistência mútua em matéria penal nem abrange as informações obtidas no âmbito de competências exercidas a pedido de autoridades judiciais, salvo acordo dessas mesmas autoridades. Artigo 3_ Assistência mediante pedido 1. A pedido da autoridade requerente, a autoridade requerida comunicará à primeira todas as informações pertinentes que lhe permitam assegurar a correcta aplicação da legislação aduaneira, incluindo as informações relativas a operações verificadas ou previstas que constituam ou possam constituir uma violação dessa legislação. 60 2. 3. A pedido da autoridade requerente, a autoridade requerida informá-la-á se as mercadorias exportadas âo território de uma das Partes Contratantes foram território da outra Parte, especificando, se correctamente necessário, o regime aduaneiro aplicado a essas mercadorias. importadas no A pedido da autoridade requerente, a autoridade requerida tomará, no âmbito da sua legislação, as medidas necessárias para assegurar a vigilância: a) b) c) d) de pessoas singulares ou colectivas relativamente às quais existam motivos razoáveis para supor que violam ou violaram a legislação aduaneira; de locais de armazenamento de mercadorias em relação às quais existam motivos para suspeitar que se destinam a ser utilizadas em operações que constituam uma violação da legislação aduaneira; de circulação de mercadorias notificadas como susceptíveis de dar origem a uma violação da legislação aduaneira; de meios de transporte em relação aos quais existam motivos fundados para supor que foram, são ou podem ser utilizados em operações que constituam uma violação da legislação aduaneira. Artigo 4_ Assistência espontânea As Partes Contratantes prestar-se-ão assistência mútua, sem pedido prévio, nos termos das respectivas legislações, normas c outros instrumentos jurídicos, se o considerarem necessário para a correcta aplicação da legislação aduaneira, nomeadamente quando obtenham informações relativas a: operações que violem ou se afigurem violar essa legislação e que se possam revestir de interesse para outra Parte Contratante; novos meios ou métodos utilizados na realização dessas operações; mercadorias cm relação às quais se sabe poderem dar origem a uma violação da legislação aduaneira. pessoas singulares ou colectivas en1 relação às quais existam motivos fundados para supor que violam ou violaram a legislação aduaneira; meios de transporte em relação aos quais existam motivos fundados para supor que foram, são ou podem ser utilizados em operações que violam a legislação aduaneira. Artigo 5_ Entrega/Notificação A pedido da autoridade requerente, a autoridade requerida tomará, nos termos da sua legislação, todas as medidas necessárias para: entregar todos os documentos notificar todas as decisões abrangidos pelo presente Protocolo, a um destinatário residente ou estabelecido no seu território. Nesses casos, no que respeita ao pedido, é aplicável o n_ 3 do artigo 6_. Artigo 6_ Forma e conteúdo dos pedidos de assistência 1. Os pedidos apresentados nos termos do presente Protocolo deverh ser feitos por escrito. Os pedidos devem ser acompanhados dos documentos necessários para permitir a respectiva execução. Sempre que a urgência da questão o justifique, podem ser aceites pedidos orais, que deverão, no entanto, ser imediatamente confirmados por escrito. 2. Os pedidos apresentados nos termos do n_ 1 devem incluir os seguintes elementos: a) b) c) d) e) f) A autoridade requerente que apresenta o pedido; A medida requerida; O objecto c a razão do pedido; A legislação, normas e outros instrumentos jurídicos em causa; Informações o mais exactas e completas possível sobre as pessoas singulares ou colectivas objecto das investigações; Um resumo dos factos pertinentes e dos inquéritos já realizados, com excepção dos casos previstos no artigo 5_. 3. 4. Os pedidos devem ser apresentados numa língua oficial da autoridade requerida ou numa língua aceitável por essa autoridade. Se um pedido não preencher os requisitos formais, pode solicitar-se que seja corrigido ou completado, podendo, no entanto, ser ordenadas medidas cautelares. 62 Artigo 7_ Execução dos pedidos 1. 2. 3. 4. 1. 2. A fim de dar seguimento a um pedido de assistência, a autoridade requerida agirá, no âmbito da sua competência e dos recursos disponíveis, como se o fizesse por iniciativa própria ou a pedido de outras autoridades dessa mesma Parte Contratante, facultando as informações de que disponha, procedendo ou mandando proceder aos inquéritos adequados. Esta disposição é igualmente aplicável ao serviço administrativo ao qual o pedido tenha sido dirigido pela autoridade requerida, sempre que esta não possa agir por si própria. Os pedidos de assistência serão executados nos termos da legislação, normas e outros instrumentos jurídicos da Parte Contratante requerida. Os funcionários devidamente autorizados de uma Parte Contratante podem, com o acordo da outra Parte Contratante em causa e nas condições previstas por esta última, obter dos serviços da autoridade requerida ou de outra autoridade pela qual a autoridade requerida é responsável, informações relativas a operações que violem ou possam violar a legislação aduaneira de que a autoridade requerente necessite para efeitos do presente Protocolo. Os funcionários de uma Parte Contratante podem, com o acordo da outra Parte Contratante em causa e nas condições por ela previstas, estar presentes nos inquéritos realizados no território desta última. Artigo 8_ Forma de comunicação das informações A autoridade requerida comunicará os resultados dos inquéritos à autoridade requerente sob a forma de documentos, cópias autenticadas de documentos, relatórios e outros documentos semelhantes. Os documentos previstos no n por informações apresentadas sob qualquer forma de suporte informático I podem, para o mesmo efeito, ser substituídos Artigo 9_ Excepções à obrigação de prestar assistência 1. As Partes Contratantes podem recusar prestar assistência, nos termos do presente Protocolo, sempre que a mesma: a) b) b) c) Possa comprometei a soberania da República do Azerbaijão ou de um Estado-membro da União Europeia ao qual tenha sido solicitada assistência ao abrigo do presente Protocolo; ou Possa comprometer a ordem pública, a segurança pública ou outros interesses fundamentais, designadamente nos casos referidos no n_ 2 do artigo 10_; ou Envolva regulamentação cambial ou fiscal que não a legislação aduaneira; ou viole o segredo industrial, comercial ou profissional. Quando a autoridade requerente solicitar assistência que ela própria não pudesse prestar se fosse solicitada nesse sentido, chamará a atenção para esse facto no respectivo pedido. Caberá então à autoridade requerida decidir do seguimento a dar a esse pedido. Se a assistência for recusada, devem ser imediatamente notificados à autoridade requerida a decisão c os motivos que a justificam. Artigo 10_ Intercâmbio de informações e confidencialidade As informações comunicadas sob qualquer forma nos termos do presente Protocolo têm carácter confidencial ou restrito, conforme as regras aplicáveis em cada Parte Contratante. Essas informações têm carácter de segredo oficial e beneficiam da protecção relativa à informação prevista na legislação aplicável na Parte Contratante que as recebeu, bem como nas disposições correspondentes aplicáveis às instituições comunitárias. Os dados pessoais só podem ser transmitidos quando a Parte Contratante que as receber se comprometer a conceder a esses dados um grau de protecção no mínimo equivalente ao aplicável nesse caso particular pela Parte Contratante que os forneceu. As informações obtidas serão utilizadas apenas para os fins do presente Protocolo. Quando uma das Partes Contratantes solicitar a utilização de tais informações para outros fins, deve solicitar a autorização escrita prévia da autoridade que as forneceu. Além disso, essas informações ficarão sujeitas às restrições impostas por essa autoridade. O disposto no n_ 3 não prejudica a utilização das informações em qualquer acção judicial ou administrativa posteriormente intentada por inobservância da legislação aduaneira. A autoridade competente que forneceu as informações será notificada dessa utilização. 2. 3. 1. 2. 3. 4. 64 As Partes Contratantes podem utilizar como elemento de prova, nos autos de notícia, relatórios e testemunhos de que disponham, bem como nas acções e acusações deduzidas em tribunal, as informações obtidas e os documentos consultados nos termos do presente Protocolo. ARTIGO IIo Peritos e testemunhas 1. Um funcionário da autoridade requerida pode ser autorizado a comparecer, nos limites da autorização concedida, como perito ou testemunha em acções judiciais ou administrativas, relativas a questões abrangidas pelo presente Protocolo, da jurisdição da outra Parte Contratante e a apresentar os objectos, documentos ou respectivas cópias autenticadas eventualmente necessários a essas acções. O pedido de comparência deve indicar especificamente sobre que assunto e a que título ou em que qualidade o funcionário será interrogado. 2. O funcionário autorizado a comparecer como perito ou testemunha beneficiará da protecção garantida aos funcionários da autoridade requerente pela legislação em vigor no seu território. ARTIGO 12° Despesas de assistência As Partes Contratantes renunciam a exigir à outra Parte o reembolso de despesas resultantes da aplicação do presente Protocolo, excepto, se necessário, no que se refere a despesas com peritos e testemunhas c com intérpretes e tradutores que não sejam funcionários públicos. ARTIGO 13° Aplicação 1. A aplicação do presente Protocolo incumbirá às autoridades aduaneiras centrais da República do Azerbaijão, por um lado, e aos serviços competentes da Comissão Europeia e, se necessário, às autoridades aduaneiras dos Estados-membros da União Europeia, por outro. Estas autoridades decidirão de todas as medidas e disposições práticas necessárias para a sua aplicação, tendo em conta as normas em vigor no âmbito da protecção de dados e podem recomendar aos organismos competentes eventuais alterações i\o presente Protocolo. 65 As Partes Contratantes e manter-se-ão posteriormente informadas sobre as regras de aplicação adoptadas nos termos do presente Protocolo. consultar-se-ão mutuamente ARTIGO 14° Complementaridade Sem prejuízo do disposto no artigo 10 , os acordos de assistência mútua concluídos entre um ou mais Estados-membros da União Europeia e a República do Azerbaijão não prejudicam as disposições comunitárias que regem a comunicação entre os serviços competentes da Comissão e as autoridades aduaneiras dos Estados-membros, de quaisquer informações aduaneiras que se possam revestir de interesse para a Comunidade. 66 DECLARAÇÃO COMUM As Partes confirmam que o décimo-segundo considerando do preâmbulo do presente Acordo não implica qualquer consideração quanto aos países, para além do Azerbaijão, pelos quais os produtos energéticos deverão transitar. 67 DECLARAÇÃO COMUM RIXA UVA AO ARTIGO 3 -A Ao analisarem qualquer alteração das circunstâncias na República do Azerbaijão, tal como previsto no artigo 3_ - A, as Partes examinarão as mudanças importantes susceptíveis de ter uma incidência considerável no desenvolvimento futuro do Azerbaijão. Tal alteração poderia incluir a adesão do Azerbaijão à OMC, ao Conselho da Europa ou a outros organismos internacionais, bem como a adesão a uma união aduaneira regional ou qualquer outra forma de acordo de integração regional. 68 DECLARAÇÃO COMUM RELATIVA AO ARTIGO 5 Se as Partes acordarem em que as circunstâncias justificam a realização de reuniões ao mais alto nível, as mesmas poderão ser organizadas numa base adhoc. 69 DECLARAÇÃO COMUM RELATIVA AO ARTIGO 14 Até que a República do Azerbaijão adira à OMC, as Partes consultar-se-ão no âmbito do Comité de Cooperação sobre as respectivas políticas em matéria de direitos de importação, incluindo as alterações a nível da protecção pautal. Essas consultas deverão ser propostas especialmente antes de qualquer aumento da protecção pautal. 70 DECLARAÇÃO COMUM RELATIVA À NOÇÃO DE "CONTROLO" REFERIDA NA ALÍNEA b) DO ARTIGO 24 V. NO ARTIGO 36 1. 2. As Partes reiteram o seu entendimento mútuo de que a questão do controlo depende das circunstâncias concrclas de cada caso. Considera-se, por exemplo, que uma sociedade é "controlada" por outra e, por conseguinte, filial dessa sociedade se: a outra sociedade detiver directa ou indirectamente a maioria dos direitos de voto ou a outra sociedade tiver o direito de nomear ou demitir a maioria dos membros do órgão de administração, de gestão ou de fiscalização e se for, simultaneamente, accionista ou membro da filial. 3. Ambas as Partes consideram que os critérios enumerados no n_ 2 não são exaustivos. 71 DECLARAÇÃO COMUM RELATIVA AO ARTIGO 35_ Considera-se que o simples facto de às pessoas singulares de determinadas Partes ser exigido um visto, que não é exigido para as pessoas singulares de outras Partes, não anula ou compromete as vantagens decorrentes de um compromisso especifico. 72 DECLARAÇÃO COMUM RELATIVA AO ARTIGO 42_ As Partes acordam em que, para efeitos do presente Acordo, a expressão "propriedade intelectual, industrial e comercial" inclui, nomeadamente, os direitos de autor (incluindo os direitos de autor sobre programas informáticos) e os direitos conexos, bem como os direitos sobre patentes, desenhos industriais, indicações geográficas, incluindo as denominações de origem, marcas comerciais e de serviços, topografias de circuitos integrados e ainda a defesa contra a concorrência desleal, na acepção que lhe é dada pelo artigo 10_-A da Convenção de Paris para a Protecção da Propriedade Industrial e a protecção de informações confidenciais sobre saber-fazer. 73 DECLARAÇÃO COMUM RELATIVA AO ARTIGO 54_ O disposto no n_ 3 do artigo 54_ não obriga qualquer das Partes a prestar informações de carácter confidencial. 74 DECLARAÇÃO COMUM RELATIVA AO ARTIGO 94_ As Partes acordam em que, para efeitos de uma correcta interpretação e aplicação prática do presente Acordo, pela expressão "casos de especial urgência", referida no artigo 94_, se entende os casos de violação substancial do Acordo por uma das Partes. Uma violação substancial do Acordo consiste. a) b) 2. na rejeição do Acordo não sancionada pelas regras do direito internacional ou na violação dos elementos essenciais do Acordo definidos no artigo 2_. As Partes acordam em que as "medidas adequadas" referidas no artigo 94° são medidas tomadas em conformidade com o direito internacional. Se uma Parte adoptar uma medida num caso de especial urgência, ao abrigo do disposto no artigo 94_, a outra Parte poderá recorrer ao mecanismo de resolução de litígios. 75 TROCA DE CARTAS ENTRE A COMUNIDADE E A REPÚBLICA DO AZERBAIJÃO RELATIVA AO ESTABELECIMENTO DE SOCIEDADES 76 A. Carta do Governo (hi República do A/erbaijão Exmo. Senhor, Tenho a honra de me referir ao Acordo de Parceria e Cooperação rubricado em Tal como salientei durante as negociações, a República do Azerbaijão concede às sociedades comunitárias estabelecidas na República do Azerbaijão e que aí exerçam as suas actividades um tratamento privilegiado em certos aspectos. Expliquei que tal facto reflecte a política seguida pela República do Azerbaijão no sentido de promover, por todos os meios, o estabelecimento de sociedades comunitárias na República do Azerbaijão. Neste contexto, posso confirmar a V. Rxa. que, durante o período compreendido entre a data da rubrica do presente Acordo e a entrada em vigor dos artigos pertinentes respeitantes ao estabelecimento de sociedades, a República do Azerbaijão não adoptará quaisquer medidas ou disposições regulamentares susceptíveis de provocar ou agravar a discriminação de empresas eomunii irias t-laiivameute às empresas do Azerbaijão ou às empresas de qualquer pais teirriro • ni n-laçao. à situação existente à data da rubrica do presente Acordo Muito agradeceria a V. Exa. se dignasse acusar a recepção da presente carta. Queira aceitar, Exmo. Senhor, os protestos da minha mais elevada consideração. Pelo Governo da República do Azerbaijão 77 B. Carta da Comunidade Europeia Exmo. Senhor, Agradeço a carta de hoje de V. IÀxn, do seguinte teor: Tenho a honra de me referir ao Acordo de Parceria e Cooperação rubricado em Tal como salientei durante as negociações, a República do Azerbaijão concede às sociedades comunitárias estabelecidas na República do Azerbaijão e que aí exerçam as suas actividades um tratamento privilegiado em certos aspectos. Expliquei que tal facto reflecte a política seguida pela República do Azerbaijão no sentido de promover, por todos os meios, o estabelecimento de sociedades comunitárias na República do Azerbaijão. Neste contexto, posso confirmar a V. Eva, que, durante o período compreendido entre a data da rubrica do presente Acordo e a entrada em vigor dos artigos pertinentes respeitantes ao estabelecimento de sociedades, a República do Azerbaijão não adoptará quaisquer medidas ou disposições regulamentares susceptíveis de provocar ou agravar a discriminação de empresas comunitárias relativamente às empresas do Azerbaijão ou às empresas de qualquer pais terceiro em relação á situação existente à data da rubrica do presente Acordo. Muito agradeceria a V fixa se dignasse acusar a recepção da presente carta. Tenho a honra de acusar a recepção da carta de V. Exa. Queira aceitar, Exmo. Senhor, os protestos da minha mais elevada consideração. Em nome da Comunidade Europeia 78 DECLARAÇÃO DO GOVERNO FRANCES A República Francesa declara que o Acordo de Parceria e Cooperação com a República do Azerbaijão não é aplicável aos paises e territórios ultramarinos associados à Comunidade Europeia por força do Tratado que institui a Comunidade Europeia. 79 À margem do Acordo: Declaração da Comunidade A Comunidade compromete-se a prestar assistência técnica sob a forma de seminários ou outras formas adequadas para ajudar as autoridades do Azerbaijão e os operadores económicos a beneficiarem plenamente das vantagens concedidas ao abrigo do Sistema de Preferências Generalizadas da Comunidade, tal como actualmente aplicável ao Azerbaijão. 80 ISSN 0257-9553 COM(96) 137 final DOCUMENTOS PT 11 N. ° de catálogo : CB-CO-96-158-PT-C ISBN 92-78-02528-3 Serviço das Publicações Oficiais das Comunidades Europeias L-2985 Luxemburgo 81

Propuesta de DECISION DEL CONSEJO relativa a la celebración del Acuerdo Marco de Comercio y Cooperación entre la Comunidad Europea y sus Estados miembros, por una parte, y la República de Corea, por otra parte

http://publications.europa.eu/resource/cellar/840dc7fe-30a8-4bfe-ae76-d15059f0ea97

spa

COMISIÓN DE LAS COMUNIDADES EUROPEAS •A. à -A. i? it V>. -ft Bruselas, 27. 03. 1«W> COM(W>) 141 l'inal %/ 009X (CNS) Propuesta de DECISION DEL CONSEJO relativa a la celebración del Acuerdo Marco de Comercio y Cooperación entre la Comunidad Europea y sus Estados miembros, por una parte, y la República de Corea, por otra parte (presentada por la Comisión) / EXPOSICIÓN DH MOTIVOS I Mediante decisión de H de marzo de 1995, cl Consejo autorizó a la Comisión a iniciar negociaciones eon vistas a la celebración de un acuerdo de marco de comercio y cooperación con la República de Corea y aprobó las correspondientes directrices de negociación. 2. Se celebraron dos rondas de negociaciones en Bruselas: la primera, el 11 de mayo de 1995, y la segunda, el 12 y 13 de octubre de 1995. Después de las consultas entre la Comisión y el Gobierno coreano a finales de noviembre de 1995 y de los contactos mantenidos por vía diplomática, el acuerdo fue rubricado en Bruselas el 29 de febrero de 1996. 3. En cuanto a la naturaleza jurídica del Acuerdo, en el momento de la adopción de las djrectrices de negociación, el Consejo se reservó el derecho de pronunciarse cuando hubieran concluido las negociaciones. En consonancia con el resultado del debate mantenido en el Consejo en los meses de diciembre de 1995 y enero de 1996, tanto la Comunidad como los Estados miembros serán partes en este acuerdo (acuerdo mixto). El acuerdo se ha presentado ahora al Consejo para su conclusión y firma. 4. La Comisión considera que el texto del Acuerdo rubricado se ajusta a las dirctrices de negociación aprobadas por el Consejo. 5. La Comisión estudiará la posibilidad de que Corea acepte la aplicación provisional de determinadas disposiciones del Acuerdo. En caso afirmativo, la Comisión propondrá a su debido tiempo la aprobación de un canje de notas a tal efecto. 6. Para la firma y conclusión del Acuerdo marco de comercio y cooperación entre la Comunidad Europea y sus Estados miembros y la República de Corea, la Comisión propone al Consejo la aprobación del proyecto de decisión adjunto. A& / EL CONSEJO DE LA UNION EUROPEA, Visto el Tratado constitutivo de la Comunidad Europea y, en particular, el apartado 2 del artículo 73C. el artículo 75, el apartado 2 del artículo 84 y los artículos 113 y 325, en relación con la segunda frase del apartado 2 del artículo 228 y el párrafo primero del apartado 3 del mismo artículo, Vista la propuesta de la Comisión, Visto el dictamen del Parlamento Europeo, Previa consulta al Comité Económico y Social Considerando que procede aprobar el Acuerdo Marco de Comercio y Cooperación entre la Comunidad Europea y sus Estados miembros', por una parte, y la República de Corea, por la otra parte, DECIDE: Artículo 1 Queda aprobado, en nombre de la Comunidad Europea, el Acuerdo Marco de Comercio y Cooperación entre la Comunidad Europea y sus Estados miembros, por una parte, y la República de Corea, por la otra parte. El texto del Acuerdo se adjunta a la presente Decisión. Artículo 2 La Comisión, asistida por los representantes de los Estados miembros, representará a la Comunidad Europea en el Comité Mixto contemplado en el apartado 3 del artículo 19 del Acuerdo Marco de Comercio y Cooperación. Artículo 3 Competerá al Presidente del Consejo depositar, en nombre de la Comunidad Europea, la notificación prevista en el artículo 21 del Acuerdo. Artículo 4 La presente Decisión será publicada en el Diario Oficial de las Comunidades Europeas. Hecho en Bruselas, el Por el Consejo El Presidente (titulo) (texto) Amonio nwrro (lo onnioivio v connotación c n l ir hi < miiiuiuLul 1 un»|Htí > vus l vítnK>5 iiiicuil»iu>, jx»i una ¡Juilr, y la República de Corea, por otra í A COMUNIDAD EUROPEA EL REINO DE BÉLGICA, EL REINO DE DINAMARCA, LA REPÚBLICA FEDERAL DE ALEMANIA, LA REPÚBLICA HELÉNICA, EL REINO DE ESPAÑA, LA REPÚBLICA FRANCESA, IRLANDA, LA REPÚBLICA ITALIANA, EL GRAN DUCADO DE LUXEMBURGO, EL REINO DE LOS PAÍSES BAJOS, LA REPÚBLICA DE AUSTRIA, LA REPÚBLICA PORTUGUESA, LA REPÚBLICA DE FINLANDIA, EL REINO DE SUECIA, EL REINO UNIDO DE GRAN BRETAÑA Y DE IRLANDA DEL NORTE, Partes del Tratado constitutivo de la Comunidad Europea y del Tratado de la Unión Europea, en lo sucesivo denominados los "Estados miembros", por una parte, LA REPÚBLICA DE COREA, por otra, TENIENDO EN CUENTA los tradicionales vínculos de amistad existentes entre la República de Corea, la Comunidad Europea y sus Estados miembros; REAFIRMANDO la adhesión de las Partes a los principios democráticos y los derechos humanos fundamentales enunciados en la Declaración Universal de los Derechos Humanos; CONFIRMANDO su deseo de entablar un diálogo político regular entre la Unión Europea y la República de Corea, basado en los valores y aspiraciones comunes; RECONOCIENDO que el Acuerdo General sobre Aranceles Aduaneros y Comercio ha desempeñado una importante función de fomento del comercio internacional Al en general y del comercio bilateral en particular y que tanto la República de Corea como la Comunidad Europea asumen los principios del libre comercio y de la economía de mercado en los que se funda el Acuerdo; REAFIRMANDO que tanto la República de Corea como la Comunidad Europea y sus Estados miembros han garantizado el pleno cumplimiento de los compromisos adquiridos en virtud de la ratificación del Acuerdo por el que se establece la Organización Mundial del Comercio; CONSCIENTES de la necesidad de contribuir a la plena aplicación de las conclusiones de la Ronda Uruguay del GATT y de la necesidad de aplicar todas las normas reguladoras del comercio transparente y no discriminatoria; internacional de manera RECONOCIENDO la importancia del reforzarniento de las relaciones existentes entre las Partes con miras a intensificar la cooperación entre sí y su voluntad común de consolidar, profundizar y diversificar sus relaciones en sectores de interés mutuo sobre la base de la igualdad, la no discriminación, el respeto al medio ambiente y el beneficio mutuo; DESEOSOS de crear las condiciones favorables para un crecimiento sostenible, la diversificación del comercio y la cooperación económica en diversos sectores de interés mutuo; CONVENCIDOS de que será ventajoso para las Partes institucionalizar las relaciones y establecer una cooperación económica entre sí, que constituiría un estímulo adicional al desarrollo del comercio y de las inversiones; CONSCIENTES de la importancia de facilitar la participación en la cooperación de las personas y entidades directamente interesadas, singularmente los agentes económicos y sus organismos representativos, HAN DECIDIDO CELEBRAR EL PRESENTE ACUERDO Y HAN DESIGNADO CON TAL FIN COMO PLENIPOTENCIARIOS: LA COMUNIDAD EUROPEA: EL REINO DE BÉLGICA : EL REINO DE DINA MA RCA : LA REPÚBLICA FEDERAL DE ALEMANIA: LA REPÚBLICA HELÉNICA: EL REINO DE ESPAÑA : LA REPÚBLICA FRANCESA: IRLANDA: LA REPÚBLICA ITALIANA: EL GRAN DUCADO DE LUXEMBURGO: EL REINO DE LOS PAÍSES BAJOS: LA REPÚBLICA DE AUSTRIA: LA REPÚBLICA PORTUGUESA: LA REPÚBLICA DE FINLANDIA: EL REINO DE SUECIA : EL REINO UNIDO DE GRAN BRETAÑA Y DE IRLANDA DEL NORTE: LA REPÚBLICA DE COREA: Ql II ENES, después de haber intercambiado sus plenos poderes, reconocidos en buena y debida forma, HAN CONVENIDO EN LO SIGUIENTE: A rtículo I. Fundamento de la cooperación El respeto de los principios democráticos y de los derechos humanos, definidos en la Declaración Universal de los Derechos Humanos, informa la política nacional e internacional de las Partes y constituye un elemento esencial del presente Acuerdo. A rtículo 2. Objetivos de la cooperación Con miras a intensificar la cooperación entre sí, las Partes se comprometen a desarrollar sus relaciones económicas, procurando en particular: a. b. c. aproximarse mediante la instauración de una cooperación comercial y la diversificación de su comercio en beneficio mutuo; establecer una cooperación económica en sectores de interés mutuo, incluida la cooperación científica, tecnológica e industrial; incentivar la cooperación empresarial facilitando las inversiones en el territorio de ambas Partes y promoviendo un mejor conocimiento mutuo. Artículo 3. Diálogo político Se instituirá un diálogo político regular, basado en los valores y aspiraciones comunes, entre la Unión Europea y la República de Corea. Este diálogo se llevará a cabo de conformidad con los procedimientos convenidos en la Declaración común de la Unión Europea y la República de Corea a este respecto. Artículo 4. Trato de nación más favorecida I ¿is Partes se comprometen a concederse mutuamente el trato de nación más favorecida de conformidad con sus derechos y obligaciones en el marco de la Organización Mundial del Comercio. A rtículo 5. Cooperación comercial 1. Las Partes se comprometen a desarrollar y diversificar todo lo posible sus intercambios comerciales recíprocos en beneficio mutuo. Las Partes se comprometen a mejorar las condiciones de acceso a los mercados. Garantizarán la fijación de los derechos aduaneros correspondientes a la nación más favorecida teniendo en cuenta diversos factores, incluida la situación del mercado interior de una Parte y los intereses exportadores de la otra. Se comprometen a procurar la supresión de los obstáculos al comercio, especialmente mediante la oportuna eliminación de los obstáculos no arancelarios y la adopción de medidas para aumentar la transparencia, teniendo en cuenta la labor realizada por las organizaciones internacionales en este ámbito. Las Partes adoptarán disposiciones para seguir una política encaminada a: la cooperación multilateral y bilateral para tratar los asuntos relacionados con el desarrollo del comercio que sean de interés para ambas Partes, incluidas las futuras disposiciones de la OMC. Con este fin, cooperarán internacional y bilateralmente en la solución de los problemas comerciales de interés común; la promoción de los intercambios de información entre los agentes económicos y de la cooperación industrial entre las empresas con el objeto de diversificar e intensificar los flujos comerciales existentes; el estudio y la recomendación de medidas de promoción del comercio adecuadas para fomentar el desarrollo del comercio; el favorecimiento de la cooperación entre las autoridades aduaneras competentes de la Comunidad Europea, de sus Estados miembros y de Corea; la mejora del acceso a los mercados de los productos industriales, agrícolas y pesqueros; la mejora del acceso a los mercados de los servicios, como el mercado de servicios financieros y de telecomunicaciones; el reforzamiento de la cooperación en materia de normas y reglamentos técnicos; la protección eficaz de la propieda intelectual, industrial y comercial; la organización de visitas comerciales y de inversión; la organización de ferias comerciales industriales generales y monográficas. Las Partes fomentarán la competencia leal de las actividades económicas mediante la aplicación cabal de sus leyes y reglamentos. 2. a. b. c. d. e. f g. h. i. j. j>. 4. De conformidad con sus obligaciones en virtud del Acuerdo de la OMC sobre contratación pública, las Partes garantizarán la participación en los contratos públicos de manera no discriminatoria y con carácter recíproco. Proseguirán sus conversaciones con el fin de lograr una mayor apertura mutua de sus respectivos mercados de contratación pública en otros sectores, como los contratos públicos de telecomunicaciones. 1. a. b. c. d. 2. 3. 1. a) b) Artículo 6. Agricultura y pesca Las Partes convienen intensificar la cooperación en los sectores de la agricultura y de la pesca, incluida la horticultura y la maricultura. Sobre la base de sus conversaciones acerca de sus respectivas políticas agraria y pesquera, las Partes estudiarán: las posibilidades de incrementar el comercio de productos agrícolas y pesqueros; la repercusión en el comercio de las medidas sanitarias y fitosanitarias y de las medidas relacionadas con el medio ambiente; los vínculos entre la agricultura y el medio ambiente rural; la investigación en los sectores de la agricultura y de la pesca, incluida la horticultura y la maricultura. Las disposiciones del apartado 1 se aplicarán, en su caso, a la industria conexa de transformación de productos agrícolas. Las Partes se comprometen a cumplir las condiciones del Acuerdo de la OMC sobre las medidas sanitarias y fitosanitarias y están dispuestas a celebrar consultas, a instancia de cualquiera de ellas, para estudiar las propuestas de la otra Parte en materia de aplicación y armonización de las medidas sanitarias y fitosanitarias, tomando en consideración las normas convenidas en otras organizaciones internacionales, como la OIE, el IPPC y Codex Alimentarius. Artículo 7. Transporte marítimo Las Partes se comprometen a tratar de alcanzar el objetivo de un acceso sin restricciones al mercado y al tráfico marítimo internacional sobre la base de una competencia comercial leal, de conformidad con las disposiciones del presente artículo. La disposición anterior no perjudica a los derechos y obligaciones derivados del Convenio de las Naciones Unidas sobre un código de conducta para las conferencias marítimas en cuanto sea de aplicación a una u otra Parte Contratante del presente Acuerdo. Las compañías marítimas no incluidas en una conferencia podrán competir libremente con las que lo estén si se adhieren al principio de competencia comercial leal. Las Partes ratifican su compromiso de establecer unas condiciones equitativas y competitivas para el comercio a granel de productos secos y líquidos. En virtud de este compromiso, la República de Corea adoptará las disposiciones necesarias 2. a) b) c) 3. 4. para suprimir progresivamente, a lo largo de un perícxlo transitorio que concluirá el 31 de diciembre de 1998, la reserva de carga de determinadas mercancías a granel para los buques de pabellón coreano. En pos de la consecución del objetivo enunciado en el apartado 1, las Partes: se abstendrán de introducir cláusulas de reparto de la carga en futuros acuerdos bilaterales con terceros países sobre el comercio marítimo y a granel de productos secos y líquidos, salvo cuando, en circunstancias excepcionales para el comercio marítimo, a las compañías marítimas de una u otra Parte del presente Acuerdo les resultara de otro modo imposible dedicarse al comercio con destino y origen en el tercer país interesado; se abstendrán de aplicar, hasta la entrada en vigor del presente Acuerdo, disposiciones legales, administrativas y técnicas que puedan entrañar una discriminación entre sus propios nacionales o sus propias compañías y los de la otra Parte en la prestación de servicios de transporte marítimo internacional; concederán a los buques explotados por nacionales o compañías de la otra Parte un trato no menos favorable que el concedido a sus propios buques en lo que respecta al acceso a los puertos abiertos al comercio internacional, el uso de la infraestructura y de los servicios marítimos auxiliares de los puertos y las correspondientes tasas y gravámenes, los servicios aduaneros y la asignación de atracaderos y servicios de carga y descarga. A los efectos del presente artículo, el acceso al mercado marítimo internacional abarcará, inter alia, el derecho de los proveedores de servicios de transporte marítimo internacional de cada Parte a organizar servicios de transporte de puerta a puerta que incluyan un trayecto marítimo y a contratar directamente, para ello, con los proveedores de modos de transporte distintos del transporte marítimo en el territorio de la otra Parte, sin perjuicio de las restricciones de nacionalidad aplicables al transporte de mercancías y pasajeros por esos otros modos de transporte. Las disposiciones del presente artículo se aplicarán a las compañías de la Comunidad Europea y a las compañías coreanas. Serán asimismo beneficiarias de las disposiciones del presente artículo las compañías marítimas establecidas fuera del territorio de la Comunidad Europea o de la República de Corea y controladas por nacionales de un Estado miembro o de la República de Corea cuyos buques estén registrados en ese Estado miembro o en la República de Corea de conformidad con sus legislaciones respectivas. 5. El ejercicio de las actividades propias de las agencias marítimas en la Comunidad Europea y en la República de Corea será objeto, en su caso, de acuerdos específicos. Artículo 8. Construcción naval 1. 2. 1. 2. 3. 1. I. as Partes convienen en cooperar en el sector de la construcción naval con miras a promover unas condiciones de mercado equitativas y competitivas y toman nota del grave desequilibrio estructural existente entre la oferta y la demanda y de la tendencia del mercado, que deprime la industria naval mundial. Por estas razones, las Partes no adoptarán ninguna medida ni tomarán ninguna iniciativa en apoyo de su industria naval que falsee la competencia o permita a su industria naval eludir cualquier situación de dificultad futura, de conformidad con el Acuerdo de la OCDE sobre la construcción naval. Las Partes convienen celebrar consultas, a instancia de cualquiera de ellas, sobre la ejecución del Acuerdo de la OCDE sobre la construcción naval, el intercambio de información sobre la evolución del mercado mundial de buques y de la construcción naval y cualquier otro problema que surja en este sector. Los representantes de la industria de la construcción naval podrán ser invitados como observadores a esas consultas, previo acuerdo de las Partes. Artículo 9. Protección de la propiedad intelectual, industrial y comercial Las Partes se comprometen a garantizar el otorgamiento de una protección adecuada y eficaz a los derechos de propiedad intelectual, industrial y comercial, incluidos los medios oportunos para el ejercicio de esos derechos. Las Partes convienen ejecutar el Acuerdo de la OMC sobre los aspectos de los derechos de la propiedad intelectual relacionados con el comercio antes del 1 de julio de 19961. Las Partes ratifican la importancia que otorgan a las obligaciones establecidas en los convenios multilaterales de protección de los derechos de propiedad intelectual. Las Partes procurarán adherirse lo antes posible a los convenios que figuran en anexo y que todavía no hayan suscrito. Artículo 10. Reglamentos técnicos, normas y evaluación de la conformidad Sin perjuicio de sus obligaciones internacionales, dentro de los límites de sus responsabilidades y de conformidad con sus legislaciones, las Partes promoverán el empleo de las normas y de los sistemas de evaluación de la conformidad internacionalmente reconocidos. Con este fin, concederán prioridad a: Con la excepción, en el caso de la República de Corea, de la Ley de gestión agroquímica, que entrará en vigor el 1 de enero de 1997, y de la Ley de la industria de semillas (y la Ley de protección de las indicaciones geográficas), que entrarán en vigor antes del 1 de julio de 1998 de conformidad con sus procedimientos legislativos. 7 a. b. c. d. e. f. 2. el intercambio de información y de expertos técnicos en materia de normalización, homologación, metrología y certificación, así como, en su caso, investigación común; el fomento de los intercambios y contactos entre organismos e instituciones competentes; las consultas sectoriales; la cooperación en actividades de gestión de calidad; el reforzamiento de la cooperación en materia de reglamentos técnicos, especialmente mediante la celebración de un acuerdo de reconocimiento mutuo de los resultados de las evaluaciones de conformidad, concebido como instrumento para facilitar el comercio e impedir toda perturbación perjudicial de su desarrollo; la participación y cooperación en el marco de los acuerdos internacionales pertinentes con miras a promover la adopción de normas armonizadas. Las Partes garantizarán que las normas y las actividades de evaluación de la conformidad no constituyan obstáculos innecesarios al comercio. Artículo II. Consultas 1. Las Partes acuerdan promover el intercambio de información sobre las medidas comerciales. Cada Parte se compromete a informar oportunamente a la otra sobre la aplicación de medidas que modifiquen los derechos de importación correspondientes a la nación más favorecida y afecten en consecuencia a las exportaciones de la otra Parte. Cualquiera de las Partes podrá solicitar consultas sobre las medidas comerciales. Formulada la solicitud, las consultas se celebrarán con la mayor brevedad a fin de encontrar cuanto antes una solución constructiva y mutuamente aceptable. 2. Cada Parte conviene informar a la otra de la apertura de procedimientos antidumping en relación con productos de la otra Parte. Con pleno respeto de los acuerdos de la OMC sobre medidas antidumping y antisubvenciones, las Partes considerarán atentamente, brindando la debida posibilidad de evacuar las correspondientes consultas, las observaciones de la otra Parte respecto de los procedimientos antidumping y antisubvenciones. 3. Las Partes convienen consultarse recíprocamente acerca de toda diferencia resultante de la ejecución del presente Acuerdo. Si cualquiera de las Partes solicitare una consulta, ésta se celebrará lo antes posible. La Parte que solicite la consulta proporcionará a la otra Parte toda la información necesaria para examinar en profundidad la situación. Mediante estas consultas se procurará resolver cuanto antes las diferencias comerciales. 4. Las disposiciones del presente artículo no perjudican en modo alguno a los procedimientos internos de cada Parte para la adopción y modificación de las medidas comerciales ni a los mecanismos de notificación, consulta y solución de diferencias previstos en virtud de los acuerdos de la OMC. Artículo 12. Cooperación económica e industrial 1. Las Partes, teniendo en cuenta su interés mutuo y sus políticas y objetivos económicos respectivos, fomentarán la cooperación económica e industrial en todos los sectores que juzguen apropiados. 2. Los objetivos de esa cooperación consistirán singularmente en: promover los intercambios de información entre los agentes económicos y desarrollar y mejorar las redes existentes, garantizando la debida protección de los datos personales; realizar intercambios de información sobre los términos y condiciones de la cooperación relacionada con todos los servicios e infraestructuras de información; promover las inversiones mutuamente provechosas y crear un ambiente favorable a las inversiones; mejorar el entorno económico y comercial. Para alcanzar esos objetivos, las Partes procurarán, entre otras cosas: diversificar y fortalecer sus relaciones económicas; abrir vías específicas de cooperación industrial; promover la cooperación industrial entre las empresas, especialmente las pequeñas y medianas; promover el desarrollo sostenible de sus economías; fomentar sistemas de producción que no sean perjudiciales para el medio ambiente; favorecer el flujo de inversiones y tecnología; mejorar el entendimiento y el conocimiento mutuo de sus respectivos medios comerciales. Artículo 13. Drogas y blanqueo de dinero Las Partes cooperarán para incrementar la eficacia y la eficiencia de las políticas y las medidas de lucha contra la producción, el suministro y el tráfico ilegal de estupefacientes y sustancias psicotrópicas, incluida la prevención del desvío de precursores químicos, y para promover la prevención y reducción de la demanda de drogas. La cooperación en este ámbito se basará en las consultas mutuas y en una coordinación estrecha entre las Partes de los objetivos y las medidas que se adopten en los diversos sectores relacionados con las drogas. Las Partes convienen en la necesidad de redoblar sus esfuerzos y cooperar con el fin de impedir la utilización de los sistemas financieros para el blanqueo de los ingresos procedentes de actividades criminales en general y de delitos relacionados con las drogas en particular. 3. a. b. c. d. e. f. g. 1. 2. la cooperación en osle ámbilo tciúirá por objeto establecer normas adecuadas contra el blanqueo de dinero, teniendo en cuenta las adoptadas por los loros internacionales competentes, singularmente el Grupo de Trabajo sobre acción financiera (FATF). Artículo 14. Cooperación científica y tecnológica De conformidad con su interés mutuo y con los objetivos de sus políticas científicas, las Partes se comprometen a promover la cooperación científica y tecnológica. Con este fin, las Partes procurarán fomentar en particular: el intercambio de información y conocimientos técnicos en materia de ciencia y tecnología; el diálogo sobre la elaboración y ejecución de sus respectivas políticas de investigación y desarrollo tecnológico; la cooperación en el sector de la tecnología de la información y de las tecnologías e industria determinantes de la interoperatividad de la futura sociedad mundial de la información; la cooperación en materia de energía y de protección del medio ambiente; la cooperación en los sectores científicos y tecnológicos de interés común. 1 Para alcanzar los objetivos de sus respectivas políticas, las Partes procurarán, entre otras cosas: intercambiar información sobre los proyectos de investigación en materia de energía, protección del medio ambiente, telecomunicaciones y tecnología de la información, así como sobre la industria de la tecnología de la información; perfeccionar, con los medios apropiados, la formación de los científicos; fomentar la transferencia de tecnologías sobre la base del interés recíproco; organizar seminarios conjuntos de científicos relevantes de ambas Partes; alentar a los investigadores de ambas Partes a realizar investigaciones comunes en sectores de interés mutuo. :>. Las Partes convienen que toda la cooperación y las acciones comunes en materia de ciencia y tecnología se llevarán a cabo sobre la base de la reciprocidad. Las Partes acuerdan otorgar una protección eficaz a la información y a la propiedad intelectual resultantes de la cooperación contra todo abuso o uso no autorizado por personas distintas de sus legítimos propietarios. En el caso de que participen entidades, organismos y empresas de una de las Partes en programas específicos de investigación y desarrollo tecnológico de la otra Parte, como los instituidos en virtud del programa marco general de la Comunidad Europea, esta participación y la difusión y explotación del conocimiento obtenido como resultado de los mismos se hará de conformidad con las normas generales establecidas por la otra Parte. 4. I. as prioridades de la cooperación se decidirán mediante consulta entre las Partes. Se fomentará la participación, sujeta a lo dispuesto en el apartado anterior, de las 10 entidades, organismos y empresas del sector privado en actividades de cooperación y proyectos específicos de investigación de interés común. Artículo 15. Cooperación en materia de medio ambiente Las Partes establecerán relaciones de cooperación con el objetivo de proteger y preservar el medio ambiente. Esta cooperación consistirá en: intercambios de información sobre las políticas medioambientales entre los funcionarios competentes de la Comisión Europea y las autoridades competentes de la República de Corea; intercambios de información sobre las tecnologías ambientalmente válidas; intercambios de personal; el fomento de la cooperación en las cuestiones medioambientales tratadas en los foros internacionales de los que forman parte la Comunidad Europea y la República de Corea, especialmente la Comisión para el desarrollo sostenible de las Naciones Unidas y otros organismos en los que se debaten los convenios internacionales sobre el medio ambiente; el diálogo sobre la búsqueda de prácticas de desarrollo sostenible, y en particular la cooperación en la ejecución de la Agenda 21 y otras actividades de seguimiento de la Conferencia de las Naciones Unidas sobre medio ambiente y desarrollo (UNCED); la cooperación en proyectos medioambientales comunes. Artículo 16. Energía Las Partes reconocen la importancia del sector energético para el desarrollo económico y social y están dispuestas a intensificar la cooperación en este ámbito dentro de los límites de sus respectivas competencias. Los objetivos de esta cooperación serán: promover el principio de economía de mercado fijando los precios de consumo de conformidad con los principios del mercado; diversificar las fuentes de energía; desarrollar energías nuevas y renovables; racionalizar el uso de la energía, singularmente mediante el fomento de la gestión de la demanda; propiciar las mejores condiciones posibles para la transferencia de tecnología en interés de un uso eficiente de la energía. Con este fin, las Partes acuerdan promover la realización de estudios e investigaciones comunes y los contactos entre los responsables de la planificación energética. Artículo 17. Cooperación en materia de cultura, información y comunicación Las Partes se comprometen a cooperar en los sectores de la información y de la comunicación con el objeto de promover un mejor entendimiento mutuo, teniendo en cuenta la dimensión cultural de sus relaciones. Esta cooperación consistirá principalmente en: 11 intercambios de información sobre cuestiones de interés común en el ámbito de la cultura y la información; la organización de actos culturales; intercambios culturales; intercambios académicos. A rtículo 18. Cooperación al desarrollo de los terceros países [jas Partes convienen intercambiar información sobre las políticas de ayuda al desarrollo con miras a instituir un diálogo regular sobre los objetivos de estas políticas y sobre sus respectivos programas de ayuda al desarrollo de los terceros países. Estudiarán la viabilidad de una cooperación más sustancial, de conformidad con sus respectivas legislaciones y las condiciones de ejecución de estos programas. Artículo 19. Comisión Mixta 1. Las Partes instituirán en virtud del presente Acuerdo una Comisión Mixta compuesta por representantes de los miembros del Consejo de la Unión Europea y de la Comisión de las Comunidades Europeas, por una parte, y por representantes de la República de Corea, por otra. En la Comisión Mixta se evacuarán consultas con el objeto de facilitar la ejecución del presente Acuerdo y promover la consecución de sus objetivos generales. 2. La Comisión Mixta tendrá por cometido: garantizar el correcto funcionamiento del Acuerdo; estudiar la evolución del comercio y de la cooperación entre ambas Partes; buscar métodos apropiados para prevenir los problemas que puedan surgir en los sectores regulados por el presente Acuerdo; buscar fórmulas para desarrollar y diversificar el comercio; intercambiar opiniones y presentar propuestas sobre cualquier cuestión de interés común relacionada con el comercio y la cooperación, incluidas las actividades futuras y los recursos disponibles para realizarlas; formular las recomendaciones oportunas para promover la expansión del comercio y la cooperación, teniendo en cuenta la necesidad de coordinar las medidas propuestas. La Comisión Mixta se reunirá normalmente una vez al año, alternativamente en Bruselas y en Seúl. Se celebrarán reuniones extraordinarias de la Comisión Mixta a petición de cualquiera de las Partes. La presidencia de la Comisión Mixta será ejercida alternativamente por cada una de las Partes. La Comisión Mixta podrá crear subcomisiones especializadas que la asistan en el desempeño de sus tareas. Estas subcomisiones rendirán informes detallados de sus actividades a la Comisión Mixta en cada una de sus reuniones. 3. 4. 12 Artículo 20. Definición A los efectos del presente Acuerdo, se entenderá por "Partes" la Comunidad Europea o sus Estados miembros o la Comunidad Europea y sus Estados miembros, según sus respectivas competencias, por una parte, y la República de Corea, por otra. Artículo 21. Entrada en vigor y duración 1, 2. El presente Acuerdo entrará en vigor el primer día del mes siguiente a la fecha en que las Partes se hayan notificado recíprocamente la conclusión de los procedimientos legales preceptivos. El presente Acuerdo se celebra por un período de cinco años. Se prorrogará tácitamente por períodos de un año, salvo que una de las Partes lo denuncie por escrito seis meses antes de la fecha de expiración. Artículo 22. Notificaciones Las notificaciones dispuestas en el artículo 21 se harán a la Secretaría General del Consejo de la Unión Europea y al Ministerio de Asuntos Exteriores de la República de Corea, respectivamente. Artículo 23. Incumplimiento del presente Acuerdo Si cualquiera de las Partes considerare que la otra Parte ha incumplido alguna obligación adquirida en virtud del presente Acuerdo, podrá adoptar las medidas oportunas. Antes de hacerlo, excepto en circunstancias de especial urgencia, proporcionará a la otra Parte toda la información pertinente necesaria para examinar en profundidad la situación con miras a buscar una solución aceptable para las Partes. En la elección de las medidas deberá otorgarse prioridad a aquellas que menos perturben el funcionamiento del presente Acuerdo. Éstas medidas se notificarán inmediatamente a la otra Parte y serán objeto de consultas si la otra Parte las solicita. Artículo 24. Cláusula evolutiva Las Partes podrán ampliar de consuno el presente Acuerdo para elevar el nivel de cooperación y acrecerlo mediante acuerdos sobre actividades o sectores específicos. Cualquiera de las Partes podrá formular, en el contexto de la ejecución del presente Acuerdo, propuestas de ampliación del alcance de la cooperación, teniendo en cuenta la experiencia adquirida en su aplicación. Artículo 25. Declaraciones y Anexo Las declaraciones comunes y el Anexo del presente Acuerdo forman parte integrante del mismo. 13 Artículo 26. Ámbito territorial de aplicación Ll presente Acuerdo se aplicará, por una parte, al territorio de la República de Corea y, por otra a los territorios en los que se aplica el Tratado constitutivo de la Comunidad Europea y en las condiciones establecidas en ese Tratado. Artículo 27. Textos auténticos El presente Acuerdo está redactado, en doble ejemplar, en lengua alemana, danesa, española finlandesa, francesa, griega, inglesa, italiana, neerlandesa, portuguesa, sueca y coreana, siendo cada uno de estos textos igualmente auténtico. EN FE DE LO CUAL, los plenipotenciarios abajo firmantes suscriben el presente Acuerdo. Hecho en. , el. de. de mil novecientos noventa y ****. POR LA COMUNIDAD EUROPEA: POR EL REINO DE BÉLGICA : POR EL REINO DE DINAMARCA: POR LA REPÚBLICA FEDERAL DE ALEMANIA: POR LA REPÚBLICA HELÉNICA: POR EL REINO DE ESPAÑA: POR LA REPÚBLICA FRANCESA: POR IRLANDA: POR LA REPÚBLICA ITALIANA: POR EL GRAN DUCADO DE LUXEMBURGO: POR EL REINO DE LOS PAÍSES BAJOS: LA REPÚBLICA DE A USTRIA : POR LA REPÚBLICA PORTUGUESA: POR LA REPÚBLICA DE FINLANDIA: POR EL REINO DE SUECIA : POR EL REINO UNIDO DE GRAN BRETAÑA Y DE IRLANDA DEL NORTE: 14 POR LA REPÚBLICA DE COREA: 15 Convenios sobre la propiedad intelectual, industrial y comercial ANETO Convenio de Berna para la protección de las obras literarias y artísticas (Acta de París, 1971). Convención internacional sobre la protección de los artistas intérpretes o ejecutantes, los productores de fonogramas y los organismos de radiodifusión (Roma, 1961). Convenio de París para la protección de la propiedad industrial (Acta de Estocolmo, 1967, modificada en 1979). Tratado de cooperación en materia de patentes (Washington, 1970, revisado y modificado en 1984). Arreglo de Madrid relativo al registro internacional de marcas (Acta de Estocolmo, 1967, modificada en 1979). Protocolo del Arreglo de Madrid relativo al registro internacional de marcas (Madrid, 1989). Arreglo de Niza relativo a la clasificación internacional de los productos y servicios para el registro de marcas (Ginebra, 1977, modificado en 1979). Tratado de Budapest sobre el reconocimiento internacional del depósito de microorganismos a los fines del procedimiento en materia de patentes (1977, modificado en 1980). Convenio internacional para la protección de las obtenciones vegetales (UPOV) (Acta de Ginebra, 1991). 16 DECLARACIONES COMIJNES Deckración común relativa al artículo 7 Cada Parte autorizará la presencia comercial de las compañías de transporte marítimo de la otra Parte en su territorio a los efectos del desempeño de las actividades de agencia marítima en condiciones de establecimiento y explotación no menos favorables que las concedidas a sus propias compañías o a las filiales o sucursales de sociedades de cualquier tercer país, cualesquiera sean las mejores. Declaración común relativa al artículo 9 Las Partes convienen que, a los efectos del presente Acuerdo, la propiedad intelectual, industrial y comercial incluye en particular los derechos de autor, incluidos los derechos de autor de los programas informáticos y los derechos conexos, los derechos propios de incluidas las las patentes, los dibujos denominaciones de origen, las marcas de comercio y de servicio y las topografías de circuitos integrados, así como la protección contra la competencia desleal contemplada en el artículo 10 bis del Convenio de París para la protección de la propiedad industrial y la protección de la información reservada sobre los conocimientos técnicos. industriales, las indicaciones geográficas, Declaración interpretativa común relativa al artículo 23 a) a. b. b) Las Partes convienen de concierto, para la correcta interpretación y aplicación del presente Acuerdo, que en su artículo 23 se entenderá por "circunstancias de especial urgencia" las vulneraciones graves del Acuerdo por una de las Partes. Una vulneración grave del Acuerdo consiste en: la denuncia del Acuerdo no amparada en las normas generales del Derecho internacional o la vulneración del elemento esencial del Acuerdo enunciado en el artículo 1. Las Partes convienen que en el artículo 23 se entenderá por "medidas apropiadas" las medidas adoptadas de conformidad con el Derecho internacional. 17 DECLARACIONES IJNIIATFRAI ITS2 Declaración de la Comunidad Europea relativa al artículo ft \ÁX Comunidad Europea manifiesta su preocupación y la importancia que otorga a los problemas originados y que probablemente origine la actual tendencia expansiva de la capacidad de construcción naval en el mercado mundial. Desea recordar en este sentido los términos de la declaración hecha en París el 21 de diciembre de 1994, con motivo de la conclusión de las negociaciones del Acuerdo de la OCDE sobre la construcción naval, que en en este punto continúa siendo plenamente válida. La Comunidad Europea invita a la República de Corea a cooperar con la Comunidad Europea y con los demás signatarios del Acuerdo de la OCDE sobre la construcción naval a fin de reducir, con los medios apropiados, el grave desequilibrio estructural existente entre la oferta y la demanda en el mercado mundial de la construcción naval. Declaración de la República de Corea relativa al apartado 2 del artículo 7 La República de Corea declara, en relación con las diposiciones de la letra a) del apartado 2 del artículo 7 (Transporte marítimo), que únicamente autorizará la introducción de cláusulas de reparto de la carga en futuros acuerdos bilaterales con determinados terceros países sobre el comercio a granel de productos secos y líquidos en circunstancias excepcionales, cuando a las compañías marítimas coreanas les resulte de otro modo imposible dedicarse a ese comercio con destino y origen en el tercer país interesado. Estas declaraciones se formularán con motivo de la firma del Acuerdo. 18 Ficha de financiación ÜERQCIO 1997 1. TITULO Aplicación del acuerdo marco sobre comercio y cooperación entre la CE y sus Estados miembros, por una parte, y la República de Corea, por otra. - Acciones específicas en el ámbito de la cooperación y de las actividades económicas de cooperación de naturaleza general. Estas acciones tendían lugar de conformidad con la estrategia de la UE para Asia (COM (94) 314 final; en particular la sección 2. 2). 2. LÍNEA(S) PRESUPUESTARLAS) Habida cuenta de la estructura presupuestaría actual, la línea de consignación podría ser la línea B7-8700 Acuerdos de cooperación económica y comercial con los terceros países. Esto se supedita a los resultados del procedimiento presupuestario anual. 3. BASE LEGAL Artículos 113 y 235 del Tïatado Œ 4. DESCRIPCIÓN DE LA ACCIÓN: 4. 1 Objetivo general de la acción Promover un mayor desarrollo de las relaciones económicas con Corea de conformidad con el acuerdo básico con Corea. Cubrirá, en especial, los ámbitos de competencia de la DG I (cooperación comercial, visitas comerciales, promoción de contactos entre operadores económicos, actividades específicas de cooperación de naturaleza general). 4. 2 Período cubierto por la acción y disposiciones establecida para su renovación El acuerdo básico estará en vigor durante un período de cinco años y es tácitamente renovable sobre una base anual transcurrido este período. 5. (XASMCAQÓN DEL GASTO / INGRESO 5. 1 GO / GNO: gasto no obligatorio 5. 2 CD/CND: crédito disociado 5. 3 Tipo de ingresos contemplados: no aplicable /! l\ 6. UPO DEL GASTO / INGRESO - subvención al 100% (puede considerarse excepcionalmente); - subvención para coíinanciación con otras fuentes del sector público o privado (en particular con el Gobierno de la República de Corea). 7. INCIDENCIA FINANCIERA 7. 1 Método de cálculo del coste total de la acción (vínculo entre los costes individuales y el coste total) El acuerdo marco se firmará en 1996, y debería por lo tanto aplicarse en 1997 y más allá. El acuerdo marco es el primer acuerdo de naturaleza general con la República de Corea. Tendrán que financiarse las acciones específicas, por tanto, con una nueva asignación presupuestaria operativa. El acuerdo marco prevé la cooperación económica en varios campos, por ejemplo ciencia y tecnología, industria, normas, medio ambiente, energía, cultura, etc. Parte de estas actividades - puede cubrirse mediante asignaciones presupuestarias existentes (por ejemplo, los fondos de cooperación destinados al cuarto programa marco de investigación y desarrollo tecnológico, el presupuesto de información asignado a la Delegación de DG X en Seúl), pero es probable que sea necesaria una asignación adicional calculada en 250. 000 ecus anuales para estas nuevas iniciativas de cooperación. El programa de 1997 para la cooperación con Corea debería cubrirten todo o en parte las siguientes actividades: reuniones de un Foro UE/Corea, cuya creación fue propuesta por el Wisemen's Club UE /Corea en su informe de noviembre de 1995, una conferencia destinada a promover el diálogo entre grupos coreanos y europeos de consumidores (en un intento de influir en la opinión de los consumidores sobre los productos europeos), un foro destinado a informar sobre las posibilidades de cooperación en el campo de la investigación y el desarrollo (explicación del funcionamiento de los programas de las partes, etc. ), la organización de foros empresariales sectoriales en sectores de interés común con objeto de fomentar la cooperación entre las empresas de las partes (Corea ha propuesto ya los semiconductores y la electrónica de consumo para 1996), una subvención para la creación de una federación de asociaciones de empresas europeas que exportan a Corea (a fin de preparar el terreno para la creación de una Cámara de Comercio UE/Corea), la creación de un Premie "Relaciones UE-Corea" cuyo objetivo sería estimular a los medios de comunicación europeos para que den más y mejor información sobre Corea, y a los medios de comunicación coreanos para que den más y mejor información sobre la UE y sus Estados miembros (propuesta del Wisemen's Club UE/Corea en su informe de noviembre de 1995). 2 a. b. c. d. e. f. g. una participación en los costes de la organización de visitas comerciales y de inversión específicas (conlbrme al principio de subsidiariedad). 7. 2 Desglose por elementos de la acción CE en MECU (precios corrientes) n i 5 y ejer. sig. n i 4 Total Desglose Año 1997 n f 1 n 12 n 13 Foro EU / Corea 0,100 Conferencia legislación consumo 0,100 Subsidies consumir Total 0,050 0,250 7. 3 Calendario créditos de compromiso / créditos de pago CE en MECU Año 1997 0,250 1998 n + 2 n + 3 n + 4 n + 5 y ejer. sig. Total 0,250 0,200 0,050 0,200 0,050 Créditos de compromiso Créditos de pago año 1997 1998 n + 2 n + 3 n + 4 n + 5 y ejer. sig. Total 0,200 0,050 0,250 8. DEPOSICIONES ANTIFRAUDE PREVISTAS 9. ELEMENTOS DE ANÁLISIS COSTE-EFICACIA 9. 1. Objetivos específicos cuantiíicables, población contemplada Foro l J E/Corea El loro Ulí/Corea sería una conferencia destinada a promover la cooperación entre las empresas, los medios de comunicación y las universidades bajo los auspicios del Gobierno coreano y de la Comisión Europea. Deberían participar, por tanto, representantes de estos sectores. Un seguimiento apropiado podría consistir en reuniones específicas para unos o más sectores. Los participantes deberían ser seleccionados con ayuda de las autoridades de los Estados miembros, con objeto de asegurarse de que se tengan en cuenta las posibilidades de cooperación tanto de la CE como nacionales Conferencia sobre protección de los consumidores La conferencia sobre protección de los consumidores promovería el diálogo entre grupos coreanos y europeos de consumidores y facilitaría a los primeros información fiable sobre la legislación comunitaria en este campo. Los coreanos tienen una opinión de los productos extranjeros derivada de antiguas campañas de moderación del consumo. Con una política más liberal en la actualidad, es esencial corregir esta falsa imagen de los productos europeos como productos demasiado caros, peligrosos y de mala calidad. 9. 2. Justificación de la acción Aplicación del primer acuerdo marco con Corea: desarrollo de la cooperación económica con Corea. 9. 3 Seguimiento y evaluación La Comisión evaluará cuidadosamente la eficacia y el impacto de las acciones que organiza con el Gobierno coreano, antes de decidir sobre futuras acciones. ¿- 10. GASTOS ADIVIINISTRAITVOS (PARTE A DE LA SECCIÓN ffl DEL PRESUPUESTO GENERAL) La movilización efectiva de los recursos administrativos necesarios resultará de la decisión anual de la Comisión relativa a la asignación de los recursos, teniendo en cuenta, en particular, el personal y los importes suplementarios que hayan sido concedidos por la autoridad presupuestaria. 10. 1 Incidencia sobre el número de empleos Tipos de empleos Personal a asignar a la gestión de la acción empleos temporales empleos permnentes A B C Funcionarios o agentes tem - porales Otros recursos Total 1 1 2 • •' 1 2 por utilización de recursos existentes en la DG o el servicio 1 duración mediante recursos supl. indeterminada mdeterminada 10. 2 Incidencia financiera global de los recursos humanos suplementarios Ninguna. 1*>. 0. 3 Aumento de otros gastos de funcionamiento derivados de la acción Partida presupuestaria (n _ y título) A-2510. 11. 01 Importes p. m. A-1300. 11. 01 17,000 (ecus) Método de cálculo Comisión Mixta anual, alternativa - mente en Bruselas y en Corea, que implican únicamente gastos de misión de funcionarios. 5 ida y vuelta Bruselas-Seúl (5 funcionarios) y 5 indemnizaciones de estancia Seúl (3 días) Total 17,000 N. B. Los importes corresponden a los gastos para 12 meses (la duración es indeterminada). ISSN 0257-9345 COM(96) 141 final DOCUMENTOS ES il N° de catálogo : CB-C0-96-155-ES-C ISBN 92-78-02487-2 Oficina de Publicaciones Oficiales de las Comunidades Europeas L-2985 Luxemburgo

Komisijas Lēmums (1996. gada 27. marts), ar ko groza Komisijas Lēmumu 93/437/EEK, kas nosaka īpašus nosacījumus attiecībā uz Argentīnas izcelsmes zvejniecības produktu importuDokuments attiecas uz EEZ

http://publications.europa.eu/resource/cellar/803b67be-5a36-4753-88be-5ebb6d8d200c

lav

22 LV Eiropas Savienības Oficiālais Vēstnesis 03/19. sēj. 31996D0262 L 89/36 EIROPAS KOPIENU OFICIĀLAIS VĒSTNESIS 10. 4. 1996. KOMISIJAS LĒMUMS (1996. gada 27. marts), ar ko groza Komisijas Lēmumu 93/437/EEK, kas nosaka īpašus nosacījumus attiecībā uz Argentīnas izcelsmes zvejniecības produktu importu (Dokuments attiecas uz EEZ) (96/262/EK) EIROPAS KOPIENU KOMISIJA, ņemot vērā Eiropas Kopienas dibināšanas līgumu, tā kā šajā Lēmumā paredzētie pasākumi ir sagatavoti saskaņā ar Komisijas Lēmumā 90/13/EEK (4) noteikto kārtību, vērā Padomes 1991. gada ņemot jūlija Direktīvu 91/493/EEK (1), ar ko nosaka veselības nosacījumus attiecībā uz zvejniecības produktu ražošanu un laišanu tirgū, kurā jaunākie grozījumi izdarīti ar Austrijas, Somijas un Zviedrijas Iestāšanās aktu, un jo īpaši tās 11. panta 5. punktu, 22. tā kā Komisijas Lēmumā 93/437/EEK (2), kurā jaunākie grozī- jumi izdarīti ar Lēmumu 96/31/EK (3), ir sagatavots to uzņē- mumu un zivju pārstrādes kuģu saraksts, kurus Argentīna ir apstiprinājusi zvejniecības produktu importēšanai Kopienā; tā kā šo sarakstu drīkst grozīt pēc tam, kad kompetentā iestāde Argentīnā ir paziņojusi jaunu sarakstu; jaunu tā kā kompetentā iestāde Argentīnā ir paziņojusi sarakstu, kurš papildināts ar 12 uzņēmumiem un 23 zivju pārstrādes kuģiem, bet kurā svītroti 6 uzņēmumi un 13 zivju pārstrādes kuģi; tā kā tādēļ ir atbilstīgi jāgroza apstiprināto uzņēmumu un zivju pārstrādes kuģu saraksts; IR PIEŅĒMUSI ŠO LĒMUMU. 1. pants Lēmuma 93/437/EEK B pielikumu aizstāj ar šā lēmuma pieli- kumu. Šis lēmums ir adresēts dalībvalstīm. 2. pants Briselē, 1996. gada 27. martā Komisijas vārdā — Komisijas loceklis Franz FISCHLER (1) OV L 268, 24. 9. 1991. , 15. (2) OV L 202, 12. 8. 1993. , 42. (3) OV L 9, 12. 1. 1996. , 6. lpp. lpp. lpp. (4) OV L 8, 11. 1. 1990. , 70. lpp. 03/19. sēj. LV Eiropas Savienības Oficiālais Vēstnesis 23 PIELIKUMS “B PIELIKUMS APSTIPRINĀTU UZŅĒMUMU UN ZIVJU PĀRSTRĀDES KUĢU SARAKSTS I. Uzņēmumi Nr. Nosaukums un adrese 97 286 409 419 421 428 430 461 475 493 496 512 517 528 536 547 553 553 A 555 580 2 119 2 121 2 123 2 128 Carnes Santacruceñas SÁ (CARSA) Puerto Deseado — Santa Cruz Frigorífico San Jorge Comodoro Rivadavia — Chubut Indupesa SAIICIF Mar del Plata — BsAs Antonio Barillarri Mar del Plata — BsAs Centauro SCA Mar del Plata — BsAs Marítima Integrada de Armadores Mar del Plata — BsAs Salerno Hermanos Mar del Plata — BsAs Ángel Musmeci Mar del Plata — BsAs Pescasur SA Puerto Deseado — Santa Cruz El Marisco SACI Mar del Plata — BsAs Luis Solimeno e Hijos SA Mar del Plata — BsAs Alpesca, SA Mar del Plata — BsAs Siracusa S A Comodoro Rivadavia — Chubut José Di Scala e Hijos SA Mar del Plata — BsAs Jorge di Scala Mar del Plata — BsAs Frigorífico del Sudeste SA Mar del Plata — BsAs Frigorífico Mellino SA Mar del Plata — BsAs Frigorífico Mellino SA Mar del Plata — BsAs Rosalía Buono de Di Scala Mar del Plata — BsAs Pesquera del Beagle SA Ushuaia — Tierra del Fuego Antonio Baldino y María Inmaculada Di Scala Mar del Plata — BsAs Di Meglio y Seoane Freyre Mar del Plata — BsAs Mariano Cañero SA Capital Federal Cooperativa Marplatense de Pesca e Industria Limitada (Coomarpes) Mar del Plata — BsAs Nr. 2 132 2 150 2 168 2 181 2 184 2 211 2 214 2 220 2 246 2 251 2 256 2 261 2 265 2 266 2 267 2 272 2 273 2 279 2 294 2 298 2 344 Nosaukums un adrese Engraulis SA Quequen — BsAs Mattera Hermanos Mar del Plata — BsAs Costa Brava SRL Mar del Plata — BsAs Tres Ases SAIICEA (x) Bahía Blanca — BsAs (x) Dep. de congelados Frigorífico Bay Blanc de Mario Parodi y Asociados Puerto Ingeniero White — BsAs Pesquera del Atlántico SAIC Puerto Ingeniero White — BsAs Loba Pesquera SAMCI Mar del Plata — BsAs Frigorífico Marejada SA Mar del Plata — BsAs Giorno SA Mar del Plata — BsAs Giorno SA Mar del Plata — BsAs Pespasa Puerto Deseado — Santa Cruz Marítima San Jorge SA San Antonio Oeste — Río Negro Harengus SA Puerto Madryn — Chubut Alpesca SA Puerto Madryn — Chubut Conarpesa SA Puerto Madryn — Chubut Pesquera Santa Elena Puerto Deseado — Santa Cruz Carlos Alberto Yakin y Eduardo Ramón Escudero Mar del Plata — BsAs Antonio Barillari Caleta Oliva — Santa Cruz Empesur SA Puerto Deseado — Santa Cruz Centauro SCA Mar del Plata — BsAs Pesquera Santa Cruz Puerto Deseado — Santa Cruz 24 LV Eiropas Savienības Oficiālais Vēstnesis 03/19. sēj. Nr. 2 345 2 360 2 578 2 592 2 600 2 609 2 611 2 642 2 646 2 672 2 706 2 744 2 748 2 751 2 752 2 756 2 822 Nosaukums un adrese Marbetan Mar del Plata — BsAs Fuerte San Carlos SA Puerto Deseado — Santa Cruz Calusa Mar del Plata — BsAs Luis Solimeno e Hijos Mar del Plata — BsAs Pionera SA Puerto Deseado — Santa Cruz Bahía Grande SA Punta Quilla — Chubut Cafiero y Pollio Mar del Plata — BsAs CITEP Mar del Plata — BsAs Natimar SA Mar del Plata — BsAs Nautilus SRL Rawson — Chubut Argenova SA Puerto Deseado — Santa Cruz Fontinalis SA San Carlos de Bariloche Rio Negro Terramarre SA Mar del Plata — BsAs Arbumasa SA Puerto Deseado — Santa Cruz Isola Verde I SRL Mar del Plata — BsAs P. Moscuzza SA Mar del Plata — BsAs María Celeste Brau de la Frossia, Julia Ruth Muñoz Vázquez de Jerez, Nora María Ellese de Tascón con nombre fantasía Pesquera San Salvador SRL Mar del Plata — BsAs Nr. 2 828 2 846 2 878 2 902 2 951 3 019 3 028 3 033 3 061 3 077 3 088 3 099 3 143 3 243 3 291 Nosaukums un adrese Industrial Pesquera Necochea SAIC Necochea — BsAs Camaronera Patagónica SA San Antonio Oeste — Río Negro Los Alemanes SRL Bariloche — Rio Negro Zanella Mare SA Mar del Plata — BsAs Kea SA Frigorífico Mar del Plata — BsAs Empresa Pesquera de la Patagonia y Antártida SA (Pesantar) Ushuaia — Tierra del Fuego Argén Pesca SA Mar del Plata — BsAs Francisco Notare Mar del Plata — BsAs José Renaudo Necochea — BsAs Cooperativa de Pesca e Industrialización Limitada (Coomarpes) Mar del Plata — BsAs Iván Adolfo Giménez Contreras Mar del Plata — BsAs Naviera Argenfish SA Mar del Plata — BsAs Francisco Manuel Núcete Jimena y Maria del Carmen Nucete Mar del Plata — BsAs Ostras Patagónicas SA San Antonio Este — Río Negro Apolo Fish SA Mar del Plata — BsAs 03/19. sēj. LV Eiropas Savienības Oficiālais Vēstnesis 25 II. Zivju pārstrādes kuģi Nr. Nosaukums Īpašnieka nosaukums un adrese Nr. Nosaukums Īpašnieka nosaukums un adrese 487 Capitán Giachino Conarpesa SA 2 147 Uchi Lapataia Paku Aracena Arrufo Pesquera Mayorazgo SAMCI Pesquera Santa Elena Luis Solimeno e Hijos SA Hansung AR SA Luis Solimeno e Hijos SA 2 166 2 176 2 178 2 180 2 189 2 192 2 194 2 197 2 198 2 203 2 204 2 206 2 207 2 216 2 221 2 222 2 225 2 226 2 228 2 230 2 235 2 238 2 244 2 254 2 255 2 263 2 271 2 274 2 275 2 291 2 292 2 299 2 309 2 310 2 341 2 343 2 349 San Marcos Pesquera Narwal Mataco Usur. bil Api IV Frumar SA Pesquera del Atlántico Api Antártida Pesquera Industrial Ponte Coruxo Pescamadryn SA Api III Ribera Vasca Kaleu Kaleu Antártida Urouill Harengus Api II Caaveiro Conarpesa I Conarpesa II Alvamar I Kasuga Maní IIa Rokko Maru Conarpesa VI Conarpesa V Alvamar III Cristal Marino Viernes Santo Sábado Santo Gloria Mar Pionero Hotaka Maru Hoshin Hoko 31 Triunfo Mddanddu Víar Sur Api Antártida Pesquera Industrial Productos del Mar SA Pesquera Santa Elena Api Antártida Pesquera Industrial Pesquera del Atlántico Harengus SA Api Antártida Pesquera Industrial Pesquera San Carlos SA Conarpesa SA Conarpesa SA Pescasur SA Pespasa, Explotación Pesquera de la Patagonia SA Pesquera del Atlántico Pespasa, Explotación Pesquerade la Patagonia SA Conarpesa SA Conarpesa SA Pescasur SA Pesquera Sakyu SA Pesquera Santa Cruz SA Pesquera Santa Cruz SA Pionera SA Pionera SA Sur Este Argén SA Pesquera Santa Elena Ocean Fish SA Pionera SA Pesquera Leal SA Pionera SA 2 351 2 355 2 356 2 357 2 359 2 361 2 362 2 364 2 365 2 373 2 374 2 375 2 376 2 563 2 565 2 567 2 579 2 584 2 585 2 594 2 601 2 604 2 606 2 607 2 608 2 614 2 615 2 617 2 631 2 632 2 637 2 649 2 652 2 655 2 657 2 659 2 660 2 661 2 662 2 663 2 666 2 667 2 670 Fuji Estrella I Floridablanca II Inari Maru 25 Kongo Codepeca I Codepeca II Toba Maru Miura Maru Scombrus Codepeca IV Arkofish I Codepeca III Empesur I Estela Argenova SA Hansung AR SA Floridablanca SA Pesquera Arnippo SA Pesantar, Pesquera de la Patagonia y Antártida SA Codepeca SA Codepeca SA Jiggers SA Jiggers SA Scombrus SA Codepeca SA Arkofish SA Codepeca SA Empesur SA Argenova SA Floridablanca IV Floridablanca SA Faro de Hércules Alvamar IV Estrella III Beagle I Lugo Marunaka Kaigel Challenger Sarvo Boargen SA Pescasur SA Hansung AR SA Pesquera del Beagle Argenova SA Argenova SA Argenova S A Argenova SA Argenova S A Floridablanca V Floridablanca SA Lobo Coral Negro Corageous Ángela Wright Mar Esmeralda Empesur II Pesquera del Atlántico Novamar SA Boargen SA Argenova S A Antonio Barillari SA Empesur SA Virgen de la Bella Conarpesa SA Arbumasa I Arbumasa II Arbumasa SA Arbumasa SA Virgen de la Cinta Conarpesa SA Yamato Dalian II Lunes Santo Martes Santo hlumback Pesantar, Pesquera de la Patagonia y Antártida SA Depasur SA Pesquera Santa Cruz SA Pesquera Santa Cruz SA Arpolco SA Victoria del Mar I Victoria del Mar SA Depasur I Depasur SA 26 LV Eiropas Savienības Oficiālais Vēstnesis 03/19. sēj. Nr. Nosaukums Īpašnieka nosaukums un adrese Nr. Nosaukums Īpašnieka nosaukums un adrese 2 671 2 682 2 684 2 686 2 687 2 688 2 690 2 691 2 692 2 693 2 698 2 699 2 712 2 716 2 717 2 729 2 739 2 743 2 747 2 750 2 757 Esperanza I Esperanza del Mar SA Buque Esamar I Esamar SA Estrella V Hope Nro. VII Coral Azul Fueguino I Arbumasa VII Arbumasa VI Empesur III Empesur IV Latina 8 Coral Blanco Surimi I Hansung AR SA S. K. Istramar SA Novamar SA Astilleros Fueguinos Arbumasa SA Arbumasa SA Empesur SA Empesur SA Pesquera Latina SA Novamar SA Surimi SA Virgen del Rocío Conarpesa SA Frumar I Frumar SA Bahía Desvelos Pesquera Santa Cruz SA Ohtori Buque Esamar IV Sovarco II Corcubión Arbumasa XII 2 758 Arbumasa X 2 759 Arbumasa XI Prodesur SA Esamar SA Gablli Pesquera SA Pesquera Santa Margarita Pesquera Euroamericana SA Pesquera Euroamericana SA Pesquera Euroamericana SA 2 760 2 761 2 762 2 767 2 770 2 772 2 774 2 775 2 776 2 777 2 778 2 780 2 782 2 784 2 786 2 787 2 789 2 790 2 793 2 795 2 798 2 799 2 801 Mar Novia I Mar Argentino SA Pasa 82 Ontre IV Arco Iris Depemas 81 Chang Bo Go I Pescargen III José Luis Alvarez Juan Alvarez Gran Estrella Marcala IV Dasa 508 Arnippo SA Mar Verde SA Bravo Pesquera SA Depemas SA Arpepa SA Pescargen SA Hispargen SA Hispargen SA Hansung AR SA Marcala SA Dargah Argentina SA Antonio Alvarez Hispargen SA Illex I Depemas 51 Vieirasa Ocho Latina 5 Latina I Estrella VIII Coalsa Segundo Carlos Alvarez Mar Novia II Arbumasa XIV Illex SA Depemas SA Explotación Pesquera del Atlántico Sur SA Pesquera Oeste SA Pesquera Sur SA Hansung AR SA Coalsud SA Hispargen SA Mar Argentino SA Arbumasa SA Cincomar I Pescargen IV Cincomar SA Pescargen SA Centurión del Atlántico Pesquera SA Estrella VI Mar II Feixa Rikuzen Junella Arbumasa XV Pescargen V Magallanes I Magallanes II Navegantes Jueves Santo Hansung AR SA Mar Lavquen SA Pesquera Meridional SA Pesantar, Empresa Pesquera de la Patagonia y Antártida SA Grinfin SA Arbumasa SA Pescargen SA Boargen SA Boargen SA Pesquera Comercial SA Pesquera Santa Cruz SA Miércoles Santo Pesquera Santa Cruz SA Gove Aquarius Argén ova S A Gove Scorpio Gove Pisces Mar Austral I Esperanza II Gove Leo Cincomar Dos Arbumasa XXI Arbumasa XX Promasa II Promasa I Alvamar Cinco Esturión Xeitosiño Cincomar 3 Chang Bo Go II Antartic I Buque Tolhuin Peixiño Mar Uno Argenova SA Argenova SA Nave Mar Austral SA Industrias Pesqueras Madryn SA Argenova SA Cincomar SA Arbumasa SA Arbumasa SA Alpesca SA Alpesca SA Alvasur SA Galapesca SA, Industria Pesquera Austral Galapesca SA, Industria Pesquera Austral Pesuar SA Cincomar SA Armadores Pesqueros Pata- gónicos Maritima Comer- cial Industrial SA Pesquera Argentina Alba- tros SA Antartic Longlining SA Dalmore product Argen- tina SA Pesuar SA Mar Lauquen SA 2 901 Poseidón Arbumasa XXII Arbumasa SA 2 946 Kantxope Kinsho Maru Pesquera Taska SA 2 803 2 806 2 810 2 815 2 818 2 819 2 824 2 826 2 832 2 833 2 839 2 840 2 842 2 850 2 851 2 852 2 853 2 854 2 858 2 859 2 860 2 881 2 884 2 885 2 890 2 891 2 897 2 900 2 929 2 930 2 939 2 941 2 950 2 964 2 967 2 975 2 985 03/19. sēj. LV Eiropas Savienības Oficiālais Vēstnesis 27 Nr. Nosaukums 3 000 Fernando Alvarez 3 002 3 005 3 009 3 010 Esamar 3 Bae Fu N° 6 Esteiro Arbumasa XVII 3 016 Arbumasa XVI Bae Fu 108 Don Santiago Ping Chieh 101 Shuenn Ying N° 1 Yung Chun 66 Ping Chun 101 Īpašnieka nosaukums un adrese Hispargen, Cia HispanoA- gentina de Pesca Esamar SÁ Hsien Yuzh SA Mariscos Argentinos SA Corporación Pesquera del SurSA Corporación Pesquera del Sur SA Hsien Yuzh SA Cabo Corrientes Pesquera SA Proyesur SA Proyesur SA Proyesur SA J. y. M. SA Hsiang Man Chuen 17 J. y. M. SA Asudepes I Asudepes II Maria Liliana Asudepes SA Asudepes SA Pedro Moscuzza e Hijos SA Chich Hsiang N° 6 Esamar SA Shun Ying N° 3 Pesquera Alenfish SA Chin Man Mar del Sur II Yeou Dar 101 Esamar SA Esamar SA Pesquera Alenfish SA Chich Hsiang N° 3 Taipesar SA Estreito N° 3 Buque Joluma Her Yang N° 1 Cheng N° 1 Estreito Rande SA Al pesca SA J. y. M. SA Interocean Fishery SA Chien Man N° 103 Taipesar SA Chieh Hsiang N° 661 Taipesar SA Mar del Sur III Alvasur Seis Isla Guamblin Esamar SA Alvasur SA Pescom SA Arbumasa XXIII Arbumasa SA Azuchi Maru Explotación Pesquera de laPatagonia SA 3 018 3 020 3 021 3 022 3 024 3 025 3 027 3 029 3 031 3 039 3 040 3 041 3 042 3 044 3 045 3 059 3 070 3 075 3 078 3 081 3 082 3 085 3 095 3 116 3 122 3 123 3 142 Nr. Nosaukums 3 144 3 149 3 150 3 151 3 152 3 156 3 160 Ceres Marazul XIV Marazul X Marazul XV Marazul XII Antartic II Erin Bruce 3 165 Buque Arbumasa XIX Carolina P. Anabella M. Īpašnieka nosaukums un adrese Pesquera Ceres SA Al pesca SA Alpesca SA Al pesca SA Alpesca SA Antartic Longlining SA Wanchese International Inc. Cooperación Pesquera del SurSA Pescamellino Puerta SA Pesquera Puerta Mellino SA 3 166 3 167 3 168 3 169 3 171 3 177 3 188 3 228 3 234 3 239 3 240 3 242 3 244 3 245 3 248 3 287 3 289 3 293 3 298 3 314 3 326 3 327 3 328 3 329 Paradanta Primero Paradanta SA Urabain Itxas Lur Buque Arbumasa XVIII Pesquera Vasco Gallega SA Hispano Patagónica SA Corporación Pesquera del Sur Buque Orense Calanova SA Buque Alvamar VII Alvasur SA Buque Pescaltea Tres Armadora Latina SA Buque Vierasa XII Vieira Argentina SA Buque Gabriella C Buque Arsuan I Argemer SA Arsuan SA Buque Ponte de Rande Costa Marina SA Buque Echizen Maru Buque Bouciña Buque La Peñuca Exploración Pesquera de laPatagônia S A Pesquera Meridional SA Congeladores Patagónicos SA Buque Antartic III Antartic Longlining SA Buque Sermilik Buque Ur-Ertza Sermilik SA Uromar SA Buque Aquatic Pioner Sudatlántica Pesquera SA Buque Fu Yuan N° 7 Jan Kok SRL Buque Shinn Dar Buque Aída Glacial Jan Kok SA Birting SA Buque Itxas Otsoa Pescamadryn SA”

Komisijas Direktīva 96/20/EK (1996. gada 27. marts), ar ko tehnikas attīstībai pielāgo Padomes Direktīvu 70/157/EEK par mehānisko transportlīdzekļu pieļaujamo trokšņu līmeni un izplūdes sistēmuDokuments attiecas uz EEZ.

http://publications.europa.eu/resource/cellar/402d7376-654e-4270-921f-50c400de740b

lav

468 LV Eiropas Savienības Oficiālais Vēstnesis 13/15. sēj. 31996L0020 13. 4. 1996. EIROPAS KOPIENU OFICIĀLAIS VĒSTNESIS L 92/23 KOMISIJAS DIREKTĪVA 96/20/EK (1996. gada 27. marts), ar ko tehnikas attīstībai pielāgo Padomes Direktīvu 70/157/EEK par mehānisko transportlīdzekļu pieļaujamo trokšņu līmeni un izplūdes sistēmu (dokuments attiecas uz EEZ) EIROPAS KOPIENU KOMISIJA, ņemot vērā Eiropas Kopienas dibināšanas līgumu, ņemot vērā Padomes Direktīvu 70/156/EEK (1970. gada 6. fe- bruāris) par dalībvalstu tiesību aktu tuvināšanu attiecībā uz mehānisko transportlīdzekļu un to piekabju tipa apstip- rinājumu (1), kurā jaunākie grozījumi izdarīti ar Komisijas Di- rektīvu 95/54/EK (2), un jo īpaši tās 13. panta 2. punktu, ņemot vērā Padomes Direktīvu 70/157/EEK (1970. gada 6. fe- bruāris) par dalībvalstu tiesību aktu tuvināšanu attiecībā uz mehānisko transportlīdzekļu pieļaujamo trokšņu līmeni un izplūdes gāzu sistēmu (3), kurā jaunākie grozījumi izdarīti ar Direktīvu 92/97/EEK (4), un jo īpaši tās 3. pantu, tā kā Direktīva 70/157/EEK ir viena no direktīvām par EK tipa apstiprināšanas Direktīvu tā kā tāpēc uz šo Direktīvu attiecas Direktīvā 70/156/EEK; 70/156/EEK izklāstītie noteikumi, ko piemēro transportlīdzekļu sistēmām, detaļām un atsevišķām tehniskām vienībām; procedūru, ieviesta kas ar tā kā Direktīvas 70/156/EEK 3. panta 4. punktā un 4. panta 3. punktā paredzēts, ka katrai atsevišķajai direktīvai jāpievieno iekļauti minētās direktīvas kurā informācijas dokuments, I pielikuma attiecīgie punkti, kā arī tās VI pielikumā noteiktā tipa apstiprinājuma sertifikāts, lai šo tipa apstiprinājumu var datorizēt; tā kā sakarā ar pēdējiem sasniegumiem motoru tehnoloģijā īpaši smagkravas trans- skaidrāk jādefinē pārbaudes metodes, portlīdzekļiem, ciktāl īstenošanas iespējas un šādu pārbaužu atkārtošanu; tas skar ir saskaņā ar atzinumu, ko tā kā šīs direktīvas noteikumi sniegusi komiteja pielāgošanai tehnikas attīstībai, kas izveidota ar Direktīvu 70/156/EEK, IR PIEŅĒMUSI ŠO DIREKTĪVU. 1. pants 1. Direktīvas 70/157/EEK pantus groza šādi: — direktīvas 1. panta beigas izsaka šādi: “… sliežu ceļiem, kā arī lauksaimniecības un mežsaimniecības traktorus un pār- vietojamu tehniku. ”, (1) OV L 42, 23. 2. 1970. , 1. lpp. (2) OV L 266, 8. 11. 1995. , 1. lpp. (3) OV L 42, 23. 2. 1970. , 16. lpp. (4) OV L 371, 19. 12. 1992. , 1. lpp. — direktīvas 2. panta otrajā ievilkumā un 2. a panta 2. punktā tekstu norādi “9. a pants” aizstāj ar norādi “2. pants”, — direktīvas 3. pantā vārdu “pielikums” aizstāj ar vārdu “pie- likumi”. Direktīvas 70/157/EEK pielikumus groza saskaņā ar šīs 2. direktīvas pielikumu. 2. pants Ņemot vērā apsvērumus, kas saistīti ar pieļaujamo trokš- izplūdes sistēmu, dalībvalstis no 1996. gada 1. ņu līmeni vai 1. oktobra nedrīkst: — atteikties piešķirt EK tipa apstiprinājumu vai valsts tipa izplūdes apstiprinājumu kāda tipa transportlīdzeklim vai sistēmai, vai — aizliegt transportlīdzekļu reģistrāciju, pārdošanu vai nodoša- nu ekspluatācijā, vai izplūdes sistēmu pārdošanu vai nodo- šanu ekspluatācijā, ja šie transportlīdzekļi vai izplūdes sistēmas atbilst prasībām, kas noteiktas Direktīvā 70/157/EEK, kura grozīta ar šo direktī- vu. 2. No 1997. gada 1. janvāra dalībvalstis: — vairs nepiešķir EK tipa apstiprinājumu, un — atsakās piešķirt valsts tipa apstiprinājumu, transportlīdzekļa tipam ar pamatojumu, kas saistīts ar tā pie- ļaujamo trokšņu līmeni, kā arī izplūdes sistēmas tipam, ja nav izpildītas ar šo direktīvu grozītās Direktīvas 70/157/EEK prasī- bas. Neierobežojot 2. punktu, attiecībā uz rezerves detaļām 3. dalībvalstis turpina piešķirt EK tipa apstiprinājumu un atļaut izplūdes sistēmu pārdošanu un nodošanu ekspluatācijā saskaņā ar Direktīvas 70/157/EEK iepriekšējām redakcijām, ja šādas izplūdes sistēmas: — ir paredzētas uzstādīšanai transportlīdzekļiem, ko jau iz- manto, un — atbilst minētās direktīvas prasībām, kuras bija piemērojamas tad, kad transportlīdzekļus reģistrēja pirmoreiz. 13/15. sēj. LV Eiropas Savienības Oficiālais Vēstnesis 469 3. pants 4. pants Dalībvalstīs stājas spēkā normatīvie un administratīvie 1. akti, kas vajadzīgi, līdz 1996. gada 1. oktobrim izpildītu šīs direktīvas prasības. Dalībvalstis par to tūlīt informē Komisi- ju. lai Kad dalībvalstis pieņem minētos noteikumus, tajos ietver 2. atsauci uz šo direktīvu vai arī šādu atsauci pievieno to oficiālai publikācijai. Dalībvalstis nosaka paņēmienus, kā izdarīt šādas atsauces. Dalībvalstis dara zināmus Komisijai to tiesību aktu svarī- 3. gākos noteikumus, ko tās pieņēmušas jomā, uz kuru attiecas šī direktīva. Šī direktīva stājas spēkā divdesmitajā dienā pēc tās publicēšanas Eiropas Kopienu Oficiālajā Vēstnesī. 5. pants Šī direktīva ir adresēta dalībvalstīm. Briselē, 1996. gada 27. martā Komisijas vārdā — Komisijas loceklis Martin BANGEMANN 470 LV Eiropas Savienības Oficiālais Vēstnesis 13/15. sēj. Starp pantiem un I pielikumu iekļauj šādu pielikumu sarakstu: PIELIKUMS ‘Pielikumu saraksts I PIELIKUMS II PIELIKUMS EK tipa apstiprinājums attiecībā uz mehāniskā transportlīdzekļa trokšņu līmeni 1. papildinājums: 2. papildinājums: Informācijas dokuments Tipa apstiprinājuma sertifikāts Izplūdes sistēmas kā atsevišķas tehniskas vienības EK tipa apstiprinājums 1. papildinājums: 2. papildinājums: 3. papildinājums: Informācijas dokuments Tipa apstiprinājuma sertifikāts EK tipa apstiprinājuma zīmes paraugs III PIELIKUMS Ražojumu atbilstības pārbaudes IV PIELIKUMS Testa treka specifikācijas’. Grozījumi I pielikumā: Zemsvītras piezīmi 1. 1. 7. punktam groza šādi: “(1) Saskaņā ar definīcijām, kas sniegtas Direktīvas 70/156/EEK II pielikuma A daļā. ” Minētā pielikuma 2. 1. punktu groza šādi: “2. 1. EK tipa apstiprinājuma pieteikumu attiecībā uz trokšņu līmeni, 4. punktu, iesniedz transportlīdzekļa ražotājs. ” ievērojot Direktīvas 70/156/EEK 3. panta Minētā pielikuma 2. 2. punktu groza šādi: “2. 2. Informācijas dokumenta paraugs ir sniegts 1. papildinājumā. ” Minētā pielikuma 2. 2. 1. līdz 2. 2. 4. punktu (ieskaitot) svītro. Minētā pielikuma 2. 3. punktā vārdus “vai viņa pilnvarotais pārstāvis” svītro. Minētā pielikuma 2. 5. punktu svītro. Minētā pielikuma 4. punktu groza šādi: “4. EEK tipa apstiprinājuma piešķiršana 4. 1. Ja attiecīgās prasības ir izpildītas, piešķir EK tipa apstiprinājumu saskaņā ar Direktīvas 70/156/EEK 4. panta 3. punktu un vajadzības gadījumā 4. panta 4. punktu. 4. 2. EK tipa apstiprinājuma sertifikāta paraugs ir sniegts 2. papildinājumā. 4. 3. Apstiprinājuma numuru saskaņā ar Direktīvas 70/156/EEK VII pielikumu piešķir katram apstiprinātajam transportlīdzekļa tipam. Tā pati dalībvalsts nepiešķir vienu un to pašu numuru cita tipa transportlīdzeklim. ” Minētā pielikuma 5. 2. 1. 2. punktā “III pielikums” aizstāj ar “2. papilinājums”. Minētā pielikuma 5. 2. 2. 3. 1. punktā “VI pielikums” aizstāj ar “IV pielikums”. Minētā pielikuma 5. 2. 2. 3. 4. punkta otrās daļas tekstu aizstāj ar šādu tekstu: izvēlas transportlīdzekļa ražotājs, un tās atbilst komercdarbības praksei, un ir “Riepas, ko izmanto testam, tās atbilst vienam riepu izmēra apzīmējumam (skat. Padomes Direktīvas 92/23/EEK (*) tirgū; pieejamas II pielikuma 2. 17. punktu), ko transportlīdzekļa ražotājs transportlīdzeklim norādījis saskaņā ar 2. papildinājuma papildpielikuma 1. 5. punktu un kas — attiecībā uz M1 un N1 kategorijas transportlīdzekļiem — atbilst Direktīvas 89/459/EEK prasībām par minimālo protektorrievu dziļumu; citu kategoriju transportlīdzekļiem minimālo protektorrievu dziļumu, kas norādīts Direktīvā 89/459/EEK, piemēro tad, ir šīs direktīvas jomā. Riepas ir jāpiepumpē līdz spiedienam(-iem), kas atbilst transportlīdzekļa testa masai. ja attiecīgie transportlīdzekļi (*) OV L 129, 14. 5. 1992. , 95. lpp. ” 13/15. sēj. LV Eiropas Savienības Oficiālais Vēstnesis 471 Minētā pielikuma 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 1. punkta trešās daļas beigās pievieno šādu tekstu: “Ja motora apgriezienu skaitu S joprojām sasniedz ar tuvošanās ātrumu, kas atbilst brīvgaitas apgriezienu skaitam, tad pārbaudi veiks tikai trešajā pārnesumā un attiecīgie rezultāti ir jānovērtē. ” Minētā pielikuma 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 2. punkta beigās pievieno šādu tekstu: “Tomēr transportlīdzekli uzskata par tipa paraugu arī tad, pārnesumos, nekā paredzēts, un ja augstākais trokšņu līmenis ir sasniegts kādā no augstākiem pārnesumiem. ” ja pēc pretendenta pieprasījuma testus veic vairāk Minētā pielikuma 5. 2. 3. 1. un 5. 2. 3. 5. 1. punktā “III pielikums” aizstāj ar “2. papildinājums”. Minētā pielikuma 5. 3. 2. punktā “8. panta 3. punkts” aizstāj ar “11. panta 2. punkts vai 11. panta 3. punkts”. Minētā pielikuma 6. punktu groza šādi: “6. Tipa pārveidojumi un apstiprinājuma grozījumi 6. 1. Ja tiek pārveidots transportlīdzekļa tips, kas apstiprināts saskaņā ar šo direktīvu, piemēro Direktīvas 70/156/EEK 5. panta noteikumus. ” Minētā pielikuma 7. punkta apakšpunktus groza šādi: “7. 1. Lai nodrošinātu ražojumu atbilstību, veic pasākumus saskaņā ar Direktīvas 70/156/EEK 10. pantā noteik- tajām prasībām. 7. 2. Īpaši noteikumi 7. 2. 1. Testi, kas minēti Direktīvas 70/156/EEK X pielikuma 2. 3. 5. punktā, ir šīs direktīvas III pielikumā I daļā noteiktie testi. 7. 2. 2. To apskašu biežums, kas minētas Direktīvas 70/156/EEK X pielikuma 2. 4. punktā, parasti gados. ” ir reizi divos Pēc 4. attēla pievieno 1. un 2. papildinājumu: “1. papildinājums 472 LV Eiropas Savienības Oficiālais Vēstnesis 13/15. sēj. 13/15. sēj. LV Eiropas Savienības Oficiālais Vēstnesis 473 474 LV Eiropas Savienības Oficiālais Vēstnesis 13/15. sēj. 13/15. sēj. LV Eiropas Savienības Oficiālais Vēstnesis 475 2. papildinājums 476 LV Eiropas Savienības Oficiālais Vēstnesis 13/15. sēj. 13/15. sēj. LV Eiropas Savienības Oficiālais Vēstnesis 477 Grozījumi II pielikumā Minētā pielikuma 0. punktā norādi “9. pants” aizstāj ar norādi “2. pants”. Minētā pielikuma 2. 1. punktu groza šādi: “2. 1. Ievērojot Direktīvas 70/156/EEK 3. panta 4. punktu pieteikums EK tipa apstiprinājumam attiecībā uz rezerves izplūdes sistēmu vai tās detaļu kā atsevišķu tehnisku vienību jāiesniedz transportlīdzekļa ražotājam vai attiecīgās atsevišķās tehniskās vienības ražotājam. ” Minētā pielikuma 2. 2. punktu groza šādi: “2. 2. Informācijas dokumenta paraugs ir sniegts 1. papildinājumā. ” Minētā pielikuma 2. 2. 1. līdz 2. 2. 3. (ieskaitot), 2. 4. un 3. 1. 3. punktu svītro. Zemsvītras piezīmi (1) 2. 3. 3. un 5. 2. 1. punktam groza šādi: “(1) Kā noteikts šīs direktīvas redakcijā, kas bija piemērojama transportlīdzekļa tipa apstiprinājumam. ” Minētā pielikuma 3. , 3. 1. , 3. 1. 1. , 3. 1. 2 un 3. 2. punkts kļūst attiecīgi par 2. 4. , 2. 4. 1. , 2. 4. 1. 1. , 2. 4. 1. 2. un 2. 4. 2. punktu. Minētā pielikuma 4. punkts kļūst par 3. punktu, un to groza šādi: “3. EEK tipa apstiprinājuma piešķiršana 3. 1. Ja attiecīgās prasības ir izpildītas, piešķir EK tipa apstiprinājumu saskaņā ar Direktīvas 70/156/EEK 4. panta 3. punktu un — vajadzības gadījumā — 4. panta 4. punktu. 3. 2. EK tipa apstiprinājuma sertifikāta paraugs ir sniegts 2. papildinājumā. 3. 3. Saskaņā ar Direktīvas 70/156/EEK VII pielikumu tipa apstiprinājuma numurs jāpiešķir katram rezerves izplūdes sistēmas un tās detaļas tipam, kas apstiprināts kā atsevišķa tehniska vienība; tipa apstiprinājuma numura 3. iedaļa norāda direktīvas numuru, ar kuru izdarīti grozījumi un kuru piemēroja transportlīdzekļa tipa apstiprinājuma laikā. Tā pati dalībvalsts nepiešķir to pašu numuru citam rezerves izplūdes sistēmas vai tās detaļas tipam. ” Iekļauj šādu jaunu 4. punktu: “4. EK tipa apstiprinājuma zīme 4. 1. Katrai rezerves izplūdes sistēmai vai tās detaļai, izņemot stiprinājumus un caurules, kas atbilst saskaņā ar šo direktīvu apstiprinātam tipam, jābūt ar EK tipa apstiprinājuma zīmi. 4. 2. EK tipa apstiprinājuma zīme ir taisnstūrveida, kas ietver mazo burtu “e”, kam seko tās dalībvalsts pazīšanas rakstzīme(-es), kura ir piešķīrusi apstiprinājumu: Vācijai - 1, Francijai - 2, Itālijai - 3, Nīderlandei – 4, Zviedrijai - 5, Beļģijai - 6, Spānijai - 9, Apvienotajai Karalistei - 11, Austrijai - 12, Luksemburgai - 13, Somijai - 17, Dānijai - 18, Portugālei - 21, Grieķijai - 23, Īrijai - IRL. Netālu no taisnstūrveida zīmes jābūt arī “pamata apstiprinājuma numuram”, kas ir tipa apstiprinājuma numurs 4. punktā, un kas ir minēts Direktīvas 70/156/EEK VII pielikumā, pirms kura atrodas divi skaitļi, kuri norāda kārtas numuru, kāds piešķirts jaunākajam būtiskajam Direktīvas 70/157/EEK tehniskajam grozījumam dienā, kad piešķīra EK tipa apstiprinājumu. Direktīvai 70/157/EEK kārtas numurs ir 00; Direktīvai 77/212/EEK kārtas numurs ir 01; Direktīvai 84/424/EEK kārtas numurs ir 02; Direktīvai 92/97/EEK kārtas numurs ir 03. 478 LV Eiropas Savienības Oficiālais Vēstnesis 13/15. sēj. 4. 3. Zīmei jābūt skaidri salasāmai un neizdzēšamai pat pēc rezerves izplūdes sistēmas vai tās detaļas uzstādīšanas transportlīdzeklī. 4. 4. EK tipa apstiprinājuma zīmes paraugs ir parādīts 3. papildinājumā. ” Minētā pielikuma 6. punktu aizstāj ar jauniem 6. un 7. punktu: “6. Tipa pārveidojumi un apstiprinājuma grozījumi 6. 1. 7. 7. 1. Ja tiek pārveidots transportlīdzekļa tips, kas apstiprināts saskaņā ar šo direktīvu, piemēro Direktīvas 70/156/EEK 5. panta noteikumus. Ražojumu atbilstība Lai nodrošinātu ražojumu atbilstību, veic pasākumus saskaņā ar Direktīvas 70/156/EEK 10. pantā noteiktajām prasībām. 7. 2. Īpaši noteikumi: 7. 2. 1. Testi, kas minētas Direktīvas 70/156/EEK X pielikuma 2. 3. 5. punktā, ir šīs direktīvas III pielikuma II daļā noteiktie testi. 7. 2. 2. To apskašu biežums, kas minētas Direktīvas 70/156/EEK X pielikuma 2. 4. punktā, parasti ir reizi divos gados. ” Pēc 3. attēla pievieno 1. , 2. un 3. papildinājumu: “1. papildinājums 13/15. sēj. LV Eiropas Savienības Oficiālais Vēstnesis 479 2. papildinājums 480 LV Eiropas Savienības Oficiālais Vēstnesis 13/15. sēj. 3. papildinājums EK TIPA APSTIPRINĀJUMA ZĪMES PARAUGS Izplūdes sistēma vai tās detaļa ar minēto EK tipa apstiprinājuma zīmi ievērojot Direktīvu 92/97/EEK (03), ar pamata apstiprinājuma numuru 0148. Izmantotie skaitļi ir tikai paraugs. ” ir ierīce, kas apstiprināta Spānijā (e 9), Grozījumi III, IV, V un VI pielikumā: Svītro III un IV pielikumu. Direktīvas V pielikums kļūst par III pielikumu. III pielikuma 1. daļas 2. punkts ir šāds: “2. Testu metodes Testu metodes, nosacījumi un mērījumi, mērinstrumenti un rezultātu interpretācija ir tāda kā aprakstīts I pielikumā. Transportlīdzekli(-ļus), kuru(-us) pārbauda, pakļauj braucoša transportlīdzekļa trokšņa mērīšanas testam, kā aprakstīts I pielikuma 5. 2. 2. punktā. ” Direktīvas VI pielikums kļūst par IV pielikumu

Proposition de DIRECTIVE DU CONSEIL modifiant la directive 76/207/CEE relative à la mise en oeuvre du principe de l' égalité de traitement entre hommes et femmes en ce qui concerne l' accès à l' emploi, à la formation et à la promotion professionnelle, et les conditions de travail

http://publications.europa.eu/resource/cellar/fdc0eb34-4910-45c5-b6b6-d09d78613134

fra

COMMISSION DES COMMUNAUTES EUROPEENNES Bruxelles, le 27. 03. 19% COM(96) 93 final 96/0095 (CNS) Proposition de DIRECTIVE DU CONSEIL modifiant la directive 76/207/CEE relative à la mise en oeuvre du principe de l'égalité de traitement entre hommes et femmes en ce qui concerne l'accès à l'emploi, à la formation et à la promotion professionnelle, et les conditions de travail (présentée par la Commission) EXPOSE DES MOTIFS I. Introduction Le 17 octobre 1995, la Cour européenne de Justice a rendu, dans l'affaire C-450/93 (Eckhard Kalanke/ville de Brème), un arrêt qui a donné lieu à une importante controverse dans toute l'Europe. Cette controverse provient de l'incertitude créée par l'arrêt quant à la légitimité des quotas et autres formes d'action positive destinées à accroître le nombre des femmes dans certains secteurs ou niveaux d'emploi. L'égalité de traitement entre travailleurs masculins et féminins en matière de conditions d'emploi constitue un droit fondamental, ainsi que l'a reconnu la Cour européenne de Justice dans son arrêt dans l'affaire 149/77 Befregine IH La Commission considère qu'à une époque où il est reconnu au plus haut niveau (Conseils européens d'Essen, de Cannes et de Madrid) que l'égalité des chances pour les femmes constitue - avec la lutte contre le chômage - une tâche prioritaire, il est capital de réaffirmer la nécessité de recourir, le cas échéant, à des mesures "d'action positive" pour promouvoir l'égalité des chances entre les femmes et les hommes, notamment en éliminant les facteurs d'inégalité existants qui affectent les chances des femmes dans le domaine de l'emploi. La Commission a toujours adopté une attitude très favorable vis-à-vis de l'action positive. En 1984, elle a présenté une proposition de recommandation relative à la promotion des actions positives(1), adoptée par le Conseil. Dans l'affaire Kalanke, il s'agissait de savoir si une loi allemande relative aux actions positives était compatible avec la directive 76/207/CEE(2), ou si elle dépassait les limites de l'exception concernant les actions positives prévue par cette directive. La loi du Land de Brème relative à l'égalité des chances dans les services publics dispose que, en matière de recrutement et de promotion dans des secteurs où les femmes sont sous-représentées, c'est-à-dire où elles ne représentent pas 50% du personnel dans les différents grades de la catégorie en question, une femme possédant les mêmes qualifications qu'un candidat masculin doit avoir la préférence. La Cour devait décider s'il était légal d'accorder la préférence aux femmes par rapport aux candidats masculins dans le cas d'une promotion dans des secteurs où elles étaient sous-représentées pour autant que leurs qualifications étaient les mêmes. La Commission, dans sa Communication du. , a clairement expliqué son interprétation de l'arrêt de la Cour de Justice, ainsi que sa conception des actions positives. (i) (2) Recommandation du Conseil 84/635/CEE, du 13 décembre 1984, relative à la promotion des actions positives en faveur des femmes (JO n° L 331 du 19. 12. 1984, p. 34) Directive du Conseil 76/207/CEE, du 9 février 1976, relative à la mise en oeuvre du principe de l'égalité de traitement entre hommes et femmes en ce qui concerne l'accès à l'emploi, à la formation et à la promotion professionnelle, et les conditions de travail (JO n° L 39 du 14. 2. 1976, p. 40) Dans son arrêt, la Cour européenne de Justice précise, entre autres points, qu'une réglementation nationale qui garantit la priorité absolue et inconditionnelle aux femmes lors d'une nomination ou promotion va au-delà d'une promotion de l'égalité des chances et dépasse les limites de l'exception prévue à l'article 2 paragraphe 4 de la directive. La Commission considère que la Cour a seulement condamné l'aspect particulier au régime de quota du Land de Brème qui consiste à accorder automatiquement aux femmes un droit absolu et inconditionnel à nomination ou à promotion. En conséquence, la Commission estime que le seul type de système de quota qui soit illégal est celui qui se caractérise par une rigidité absolue et qui ne laisse aucune possibilité de prendre en compte les circonstances personnelles. Les États membres et les employeurs sont ainsi libres de recourir à toutes les autres formes d'actions positives, et notamment aux quotas variables. La Commission souhaite que la controverse à laquelle l'affaire Kalanke a donné lieu soit définitivement close. Ainsi, malgré la nature limitée de l'impact de cet arrêt correctement interprété, la Commission estime qu'il serait utile que le libellé de l'article 2 paragraphe 4 de la directive 76/207/CEE soit modifié pour que le texte de la disposition autorise spécifiquement les types d'actions positives qui ne sont pas touchés par l'arrêt Kalanke. Ainsi, toutes les mesures d'actions positives sont autorisées, pour autant qu'elles permettent d'évaluer les circonstances particulières de chaque cas. La modification est de nature interprétative. II. Observations concernant le texte des articles Article premier Le texte de cet article reflète l'interprétation de l'arrêt Kalanke par la Commission, selon laquelle une gamme étendue d'actions positives (voir la Communication sur l'arrêt Kalanke) visant à promouvoir l'accès des membres du sexe sous-représenté à l'emploi et leur promotion restent légales. Les mesures d'"action positive" doivent laisser la possibilité à l'employeur d'évaluer des facteurs particuliers qui justifient le choix d'une personne n'appartenant pas au sexe sous-représenté. L'énoncé tient compte du fait que la politique d'égalité vise à promouvoir l'égalité des chances entre hommes et femmes. Articles 2 et 3 Ces articles comportent les dispositions habituelles aux fins de la transposition du droit communautaire dans le droit national des États membres. ni. Justification de la proposition au regard du principe de subsidiarity La proposition de modification de la directive 76/207/CEE est conforme au principe de subsidise suivant ses deux critères, à savoir la nécessité et la proportionnalité, tels qu'ils sont établis par l'article 3 B du traité de Maastricht. Le premier critère, à savoir celui de l'action nécessaire de la Communauté, est respecté dans la mesure où une action doit être entreprise pour éviter une confusion possible de la part des autorités nationales et communautaires appelées à tous les niveaux à appliquer le droit communautaire et en particulier la directive 76/207/CEE en vigueur. L'arrêt Kalanke a donné lieu à des interprétations divergentes qui menacent l'efficacité des actions positives en faveur du sexe sous-représenté. Comme il est généralement admis que l'égalité d'accès à l'emploi est l'une des conditions les plus importantes pour la mise en oeuvre du principe de l'égalité de traitement, qui constitue l'un des droits fondamentaux faisant partie intégrante des principes généraux du droit communautaire(3), cette modification contribuera à permettre la mise en oeuvre de la directive d'une manière cohérente et uniforme. l'article 2 paragraphe 4 de la directive proposée correspond à l'exigence de Quant au deuxième critère, proportionnalité dans la mesure où la modification présente un caractère déclaratoire et ne modifie pas le champ d'application de la directive. Processus de consultation La Commission a consulté les partenaires sociaux à propos de la Communication sur l'arrêt Kalanke. La présente proposition de modification de la directive 76/207/CEE reflète l'interprétation figurant dans cette Communication et convertit la teneur de ladite communication en texte juridique ayant force obligatoire. Application dans les États de l'EEE La directive 76/207/CEE fait partie de l'acquis communautaire visé par l'accord sur l'Espace économique européen qui est entré en vigueur avec effet à compter du 1er janvier 1994. La directive 76/207/CEE figure dans la liste des instruments de droit dérivé reconnus par les États de l'EEE (annexe XVIII point 18). (3) voir entre autres l'affaire C-149/77 (Defrenne III, arrêt du 15 juin 1978) 4 Proposition de DIRECTIVE DU CONSEIL modifiant la directive 76/207/CEE relative à la mise en oeuvre du principe de l'égalité de traitement entre hommes et femmes en ce qui concerne l'accès à l'emploi, à la formation e. à la promotion professionnelle, et les conditions de travail LE CONSEIL DE L'UNION EUROPÉENNE, vu le traité instituant la Communauté européenne, et notamment son article 235, vu la proposition de la Commission, vu l'avis du Parlement européen(1), vu l'avis du Comité économique et social(2), considérant que l'article 2 paragraphe 4 de la directive 76/207/CEE du Conseil(3) dispose que la présente directive ne fait pas obstacle aux mesures visant à promouvoir l'égalité des chances entre hommes et femmes, en particulier en remédiant aux inégalités de fait qui affectent les chances des femmes dans les domaines visés à l'article 1er pargraphe 1; considérant que les Etats membres ont entrepris diverses formes d'actions positives pour mener à bien la mise en oeuvre du principe de l'égalité de traitement entre hommes et femmes en ce qui concerne l'accès à l'emploi, à la formation et à la promotion professionnelle, et les conditions de travail; considérant que, à la lumière de la jurisprudence de la Cour de Justice des Communautés européennes, et notamment de son arrêt rendu le 17 octobre 1995 dans l'affaire C-450/93 (Eckhard Kalanke/freie hansestadt Bremen)(4) concernant l'interprétation de l'article 2 paragraphe 4 de la directive 76/207/CEE, les mesures d'action positive sont susceptibles de favoriser l'accès du sexe sous-représenté à l'emploi, à la nomination et à la promotion dans des postes particuliers, notamment en accordant la préférence au sexe sous-représente, pour autant que tout système prévoyant une telle préférence permette de prendre en considération les circonstances particulières dans un cas donné; considérant qu'il est approprié de clarifier l'article 2 paragraphe 4 de la directive 76/207CEE de manière cohérente avec la jurisprudence; (D (2) (3) (4) J O n 'L 39 du 14. 2. 1976, p. 40 Rec. 1995, p. 1-3051 considérant que les mesures d'action positive devraient bénéficier aux membres du sexe sous-représenté dans un secteur ou niveau particulier d'emploi; considérant que le traité ne prévoit pas pour une adoption de la présente directive d'autres pouvoirs d'action que ceux de l'article 235, A ARRÊTÉ LA PRÉSENTE DIRECTIVE: Article premier L'article 2 paragraphe 4 de la directive 76/207/CEE est remplacé par le texte suivant: "4. La présente directive ne fait pas obstacle aux mesures visant à promouvoir l'égalité des chances entre hommes et femmes, en particulier en remédiant aux inégalités de fait qui affectent les chances du sexe sous-représenté dans les domaines visés à l'article premier paragraphe 1. Parmi les mesures possibles figure la préférence accordée, en matière d'accès à l'emploi ou à la promotion, à un membre du sexe sous-représenté. pour autant que de telles mesures n'excluent pas l'évaluation des circonstances particulières d'un cas précis " Article 2 Les États membres mettent en vigueur les dispositions législatives, réglementaires et administratives nécessaires pour se conformer à la présente directive au plus tard le 1er décembre 1998 ou s'assurent au plus tard à cette date que les employeurs et les travailleurs ont instauré par accord les mesures nécessaires, les États membres étant tenus de prendre toute mesure nécessaire pour leur permettre à tout moment de garantir les résultats imposés par la présente directive. Ils en informent immédiatement la Commission. Lorsque les Etats membres adoptent ces dispositions, celles-ci contiennent une référence à la présente directive ou sont accompagnées d'une telle référence lors de leur publication officielle. Les modalités de cette référence sont arrêtées par les États membres. Article 3 La présente directive entre en vigueur le vingtième jour suivant celui de sa publication au Journal officiel des Communautés européennes. Les États membres sont destinataires de la présente directive. Article 4 Fait à Bruxelles, le Par le Conseil Le Président FORMULAIRE D'EVALUATION D'IMPACT IMPACT DE LA PROPOSITION SUR L'ÉCONOMIE, ET PLUS PARTICULIÈREMENT SUR LES PETITES ET MOYENNES ENTREPRISES Compte tenu du principe de sufrsidiarité. pourquoi une législation communautaire est-elle nécessaire et quels sont ses objectifs principaux? Il s'agit de clarifier un texte de droit dérivé (la directive 76/207/CEE) en fonction de son interprétation par la Cour de Justice. Le seul moyen est une proposition de modification de directive. Oui sera affecté par cette proposition? La modification n'ayant qu'un caractère de précision, les employeurs ne sont pas plus affectés qu'ils ne le sont déjà par la directive 76/207/CEE. Que devront faire les entreprises pour se conformer à la proposition? Dans la mesure où les entreprises possèdent des programmes d'accès préférentiel du sexe sous-représenté, elles doivent prévoir une clause permettant l'évaluation du cas individuel. ISSN 0254-1491 COM(96) 93 final DOCUMENTS FR 04 N° de catalogue : CB-C0-96-152-FR-C ISBN 92-78-02459-7 Office des publications officielles des Communautés européennes L-2985 Luxembourg

Rozhodnutí Komise ze dne 27. března 1996, kterým se mění rozhodnutí Komise 93/437/EHS, kterým se stanoví zvláštní podmínky dovozu produktů rybolovu pocházejících z ArgentinyText s významem pro EHP

http://publications.europa.eu/resource/cellar/803b67be-5a36-4753-88be-5ebb6d8d200c

ces

22 CS Úřední věstník Evropské unie 03/sv. 19 31996D0262 L 89/36 ÚŘEDNÍ VĚSTNÍK EVROPSKÝCH SPOLEČENSTVÍ 10. 4. 1996 ROZHODNUTÍ KOMISE ze dne 27. března 1996, kterým se mění rozhodnutí Komise 93/437/EHS, kterým se stanoví zvláštní podmínky dovozu produktů rybolovu pocházejících z Argentiny (Text s významem pro EHP) (96/262/ES) KOMISE EVROPSKÝCH SPOLEČENSTVÍ, s ohledem na Smlouvu o založení Evropského společenství, vzhledem k tomu, že opatření tohoto rozhodnutí byla vypra- cována postupem podle rozhodnutí Komise 90/13/EHS (4), Rady směrnici s ohledem na dne 22. července 1991 o hygienických předpisech pro produkci a uvádění produktů rybolovu na trh (1), naposledy pozmě- něnou aktem o přistoupení Rakouska, Finska a Švédska, a ze- jména na čl. 11 odst. 5 tohoto aktu, 91/493/EHS ze Společenství vzhledem k tomu, že seznam provozoven a výrobních plavidel schválených Argentinou rybolovu v rozhodnutí Komise do 93/437/EHS (2) rozhodnutím 96/31/ES (3); že tento seznam lze změnit poté, co příslušný úřad v Argentině sdělí nový seznam; byl naposledy vývoz produktů pozměněném vypracován pro vzhledem k tomu, že příslušný úřad v Argentině zaslal nový seznam, v němž doplnil 12 provozoven a 23 výrobních plavidel, přičemž z původního seznamu bylo odstraněno 6 provozoven a 19 výrobních plavidel; vzhledem k tomu, že by v důsledku toho měl být odpovída- jícím způsobem změněn seznam schválených provozoven a výrobních plavidel; PŘIJALA TOTO ROZHODNUTÍ: Článek 1 Příloha B rozhodnutí 93/437/EHS se nahrazuje přílohou tohoto rozhodnutí. Článek 2 Toto rozhodnutí je určeno členským státům. V Bruselu dne 27. března 1996. Za Komisi Franz FISCHLER člen Komise (1) Úř. věst. L 268, 24. 9. 1991, s. 15. (2) Úř. věst. L 202, 12. 8. 1993, s. 42. (3) Úř. věst. L 9, 12. 1. 1996, s. 6. (4) Úř. věst. L 8, 11. 1. 1990, s. 70. 03/sv. 19 CS Úřední věstník Evropské unie 23 PŘÍLOHA „PŘÍLOHA B SEZNAM SCHVÁLENÝCH PROVOZOVEN A VÝROBNÍCH PLAVIDEL I. Provozovny Číslo Název a adresa 97 286 409 419 421 428 430 461 475 493 496 512 517 528 536 547 553 553 A 555 580 2 119 2 121 2 123 2 128 Carnes Santacruceñas SA (CARSA) Puerto Deseado – Santa Cruz Frigorífico San Jorge Comodoro Rivadavia – Chubut Indupesa SAIICIF Mar del Plata – BsAs Antonio Barillari Mar del Plata – BsAs Centauro SCA Mar del Plata – BsAs Marítima Integrada de Armadores Mar del Plata – BsAs Salerno Hermanos Mar del Plata – BsAs Ángel Musmeci Mar del Plata – BsAs Pescasur SA Puerto Deseado – Santa Cruz El Marisco SACI Mar del Plata – BsAs Luis Solimeno e Hijos SA Mar del Plata – BsAs Alpesca, SA Mar del Plata – BsAs Siracusa SA Comodoro Rivadavía – Chubut José Di Scala e Hijos SA Mar del Plata – BsAs Jorge Di Scala Mar del Plata – BsAs Frigorífico del Sudeste SA Mar del Plata – BsAs Frigorífico Mellino SA Mar del Plata – BsAs Frigorífíco Mellino SA Mar del Plata – BsAs Rosalía Buono de Di Scala Mar del Plata – BsAs Pesquera del Beagle SA Ushuaia – Tierra del Fuego Antonio Baldino y María Inmaculada Di Scala Mar del Plata – BsAs Di Meglio y Seoane Freyre Mar del Plata – BsAs Mariano Cafiero SA Capital Federal Cooperative Marplatense de Pesca e Industria Limitada (Coomarpes) Mar del Plata – BsAs Číslo 2 132 2 150 2 168 2 181 2 184 2 211 2 214 2 220 2 246 2 251 2 256 2 261 2 265 2 266 2 267 2 272 2 273 2 279 2 294 2 298 2 344 Název a adresa Engraulis SA Quequen – BsAs Mattera Hermanos Mar del Plata – BsAs Costa Brava SRL Mar del Plata – BsAs Tres Ases SAIICEA (x) Bahía Blanca – BsAs (x) Dep. De congelados Frigorífico Bay Blanc de Mario Parodi y Asociados Puerto Ingeniero White – BsAs Pesquera del Atlántico SAIC Puerto Ingeniero White – BsAs Loba Pesquera SAMCI Mar del Plata – BsAs Frigorífico Marejada SA Mar del Plata – BsAs Giorno SA Mar del Plata – BsAs Giorno SA Mar del Plata – BsAs Pespasa Puerto Deseado – Santa Cruz Marítima San Jorge SA San Antonio Oeste – Río Negro Harengus SA Puerto Madryn – Chubut Alpesca SA Puerto Madryn – Chubut Conarpesa SA Puerto Madryn – Chubut Pesquera Santa Elena Puerto Deseado – Santa Cruz Carlos Alberto Yakin y Eduardo Ramón Escudero Mar del Plata – BsAs Antonio Barillari Caleta Oliva – Santa Cruz Empesur SA Puerto Deseado – Santa Cruz Centauro SCA Mar del Plata – BsAs Pesquera Santa Cruz Puerto Deseado – Santa Cruz 24 CS Úřední věstník Evropské unie 03/sv. 19 Číslo 2 345 2 360 2 578 2 592 2 600 2 609 2 611 2 642 2 646 2 672 2 706 2 744 2 748 2 751 2 752 2 756 2 822 Název a adresa Marbetan Mar del Plata – BsAs Fuerte San Carlos SA Puerto Deseado – Santa Cruz Calusa Mar del Plata – BsAs Luis Solimeno e Hijos Mar del Plata – BsAs Pionera SA Puerto Deseado – Santa Cruz Bahía Grande SA Punta Quilla – Chubut Cafiero y Pollio Mar del Plata – BsAs CITEP Mar del Plata – BsAs Natimar SA Mar del Plata – BsAs Nautilus SRL Rawson – Chubut Argenova SA Puerto Deseado – Santa Cruz Fontinalis SA San Carlos de Bariloche Río Negro Terramarre SA Mar del Plata – BsAs Arbumasa SA Puerto Deseado – Santa Cruz Isola Verde I SRL Mar del Plata – BsAs P. Moscuzza SA Mar del Plata – BsAs María Celeste Brau de la Frossia, Julia Ruth Muñoz Vázquez de Jerez, Nora María Ellese de Tascón con nombre fantasía Pesquera San Salvador SRL Mar del Plata – BsAs Číslo 2 828 2 846 2 878 2 902 2 951 3 019 3 028 3 033 3 061 3 077 3 088 3 099 3 143 3 243 3 291 Název a adresa Industrial Pesquera Necochea SAIC Necochea – BsAs Camaronera Patagónica SA San Antonio Oeste – Río Negro Los Alemanes SRL Bariloche – Río Negro Zanella Mare SA Mar del Plata – BsAs Kea SA Frigorífico Mar del Plata – BsAs Empresa Pesquera de la Patagonia y Antartida SA (Pesantar) Ushuaia – Tierra del Fuego Argen Pesca SA Mar del Plata – BsAs Francisco Notaro Mar del Plata – BsAs José Renaudo Necochea – BsAs Cooperativa de Pesca e Industrialización Limitada (Coomarpes) Mar del Plata – BsAs Iván Adolfo Giménez Contreraz Mar del Plata – BsAs Naviera Argenfish SA Mar del Plata – BsAs Francisco Manuel Nucete Jimena y Maria del Carmen Nucete Mar del Plata – BsAs Ostras Patagónicas SA San Antonio Este – Río Negro Apolo Fish SA Mar del Plata – BsAs 03/sv. 19 CS Úřední věstník Evropské unie 25 II. Výrobní plavidla Číslo Název Jméno a adresa majitele 487 Capitán Giachino Conarpesa SA 2 147 Uchi Lapataia Paku Aracena Arrufo Pesquera Mayorazgo SAMCI Pesquera Santa Elena Luis Solimeno e Hijos SA Hansung AR SA Luis Solimeno e Hijos SA 2 166 2 176 2 178 2 180 2 189 2 192 2 194 2 197 2 198 2 203 2 204 2 206 2 207 2 216 2 221 2 222 2 225 2 226 2 228 2 230 2 235 2 238 2 244 2 254 2 255 2 263 2 271 2 274 2 275 2 291 2 292 2 299 2 309 2 310 2 341 2 343 2 349 San Marcos Pesquera Narwal Mataco Usurbil Api IV Frumar SA Pesquera del Atlántico Api Antártida Pesquera Industrial Ponte Coruxo Pescamadryn SA Api III Ribera Vasca Kaleu Kaleu Antártida Urouill Harengus Api II Caaveiro Conarpesa I Conarpesa II Alvamar I Kasuga Maru Ila Rokko Maru Conarpesa VI Conarpesa V Alvamar III Cristal Marino Viernes Santo Sábado Santo Gloria Mar Pionero Hotaka Maru Hoshin Hoko 31 Triunfo Nddanddu Mar Sur Api Antártida Pesquera Industrial Productos del Mar SA Pesquera Santa Elena Api Antártida Pesquera Industrial Pesquera del Atlántico Harengus SA Api Antártida Pesquera Industrial Pesquera San Carlos SA Conarpesa SA Conarpesa SA Pescasur SA Pespasa, Explotación Pesquera de la Patagonia SA Pesquera del Atlántico Pespasa, Explotación Pesquera de la Patagonia SA Conarpesa SA Conarpesa SA Pescasur SA Pesquera Sakyu SA Pesquera Santa Cruz SA Pesquera Santa Cruz SA Pionera SA Pionera SA Sur Este Argen SA Pesquera Santa Elena Ocean Fish SA Pionera SA Pesquera Leal SA Pionera SA Číslo 2 351 2 355 2 356 2 357 2 359 2 361 2 362 2 364 2 365 2 373 2 374 2 375 2 376 2 563 2 565 2 567 2 579 2 584 2 585 2 594 2 601 2 604 2 606 2 607 2 608 2 614 2 615 2 617 2 631 2 632 2 637 2 649 2 652 2 655 2 657 2 659 2 660 2 661 2 662 2 663 2 666 2 667 2 670 Název Jméno a adresa majitele Fuji Estrella I Argenova SA Hansung AR SA Floridablanca II Floridablance SA Inari Maru 25 Pesquera Arnippo SA Kongo Codepeca I Codepeca II Toba Maru Miura Maru Scombrus Codepeca IV Arkofish Codepeca III Empesur I Estela Pesantar, Pesquera de la Patagonia y Antártida SA Codepeca SA Codepeca SA Jiggers SA Jiggers SA Scombrus SA Codepeca SA Arkofish SA Codepeca SA Empesur SA Argenova SA Floridablanca IV Floridablanca SA Faro de Hércules Alvamar IV Estrella III Beagle I Lugo Marunaka Kaigel Challenger Sarvo Boargen SA Pescasur SA Hansung AR SA Pesquera de Beagle Argenova SA Argenova SA Argenova SA Argenova SA Argenova SA Floridablanca V Floridablanca SA Lobo Coral Negro Corageous Ángela Wright Mar Esmeralda Empesur II Pesquera del Atlántico Novamar SA Boargen SA Argenova SA Antonio Barillari SA Empesur SA Virgen de la Bella Conarpesa SA Arbumasa I Arbumasa II Arbumasa SA Arbumasa SA Virgen de la Cinta Conarpesa SA Yamato Dalian II Lunes Santo Martes Santo Humback Pesantar, Pesquera de la Patagonia y Antártida SA Depasur SA Pesquera Santa Cruz SA Pesquera Santa Cruz SA Arpolco SA Victoria del Mar I Victoria del Mar SA Depasur I Depasur SA 26 CS Úřední věstník Evropské unie 03/sv. 19 Číslo 2 671 2 682 2 684 2 686 2 687 2 688 2 690 2 691 2 692 2 693 2 698 2 699 2 712 2 716 2 717 2 729 2 739 2 743 2 747 2 750 2 757 Název Jméno a adresa majitele Esperanza I Esperanza del Mar SA Buque Esamar I Esamar SA Estrella V Hope Nro. VII Coral Azul Fueguino I Arbumasa VII Arbumasa VI Empesur III Empesur IV Latina 8 Coral Blanco Surimi I Hansung AR SA S. K. Istramar SA Novamar SA Astilleros Fueguinos Arbumasa SA Arbumasa SA Empesur SA Empesur SA Pesquera Latina SA Novamar SA Surimi SA Virgen del Rocío Conarpesa SA Frumar I Frumar SA Bahía Desvelos Pesquera Santa Cruz SA Ohtori Buque Esamar IV Sovarco II Corcubión Arbumasa XII 2 758 Arbumasa X 2 759 Arbumasa XI Prodesur SA Esamar SA Gablli Pesquera SA Pesquera Santa Margarita Pesquera Euroamericana SA Pesquera Euroamericana SA Pesquera Euroamericana SA 2 760 2 761 2 762 2 767 2 770 2 772 2 774 2 775 2 776 2 777 2 778 2 780 2 782 2 784 2 786 2 787 2 789 2 790 2 793 2 795 2 798 2 799 2 801 Mar Novia I Mar Argentino SA Pasa 82 Ontre IV Arco Iris Depemas 81 Chang Bo Go I Pescargen III José Luis Álvarez Juan Álvarez Gran Estrella Marcala IV Dasa 508 Arnippo SA Mar Verde SA Bravo Pesquera SA Depemas SA Arpepa SA Pescargen SA Hispargen SA Hispargen SA Hansung AR SA Marcala SA Dargah Argentina SA Antonio Álvarez Hispargen SA Illex I Depemas 51 Vieirasa Ocho Latina 5 Latina I Estrella VIII Coalsa Segundo Carlos Álvarez Mar Novia II Arbumasa XIV Illex SA Depemas SA Explotación Pesquera del Atlántico Sur SA Pesquera Oeste SA Pesquera Sur SA Hansung AR SA Coalsud SA Hispargen SA Mar Argentino SA Arbumasa SA Název Jméno a adresa majitele Cincomar I Pescargen IV Cincomar SA Pescargen SA Centurión del Atlántico Pesquera SA Estrella VI Mar II Feixa Rikuzen Junella Arbumasa XV Pescargen V Magallanes I Magallanes II Navegantes Jueves Santo Hansung AR SA Mar Lavquen SA Pesquera Meridional SA Pesantar, Empresa Pesquera de la Patagonia y Antártida SA Grinfin SA Arbumasa SA Pescargen SA Boargen SA Boargen SA Pesquera Comercial SA Pesquera Santa Cruz SA Miércoles Santo Pesquera Santa Cruz SA Gove Aquarius Gove Scorpio Gove Pisces Mar Austral I Esperanza II Gove Leo Cincomar Dos Arbumasa XXI Arbumasa XX Promasa II Promasa I Alvamar Cinco Esturión Xeitosiňo Cincomar 3 Chang Bo Go II Antartic I Buque Tolhuin Peixiňo Mar Uno Argenova SA Argenova SA Argenova SA Nave Mar Austral SA Industrias Pesqueras Madryn SA Argenova SA Cincomar SA Arbumasa SA Arbumasa SA Alpesca SA Alpesca SA Alvasur SA Galapesca SA Industria Pesquera Austral Galapesca SA Industria Pesquera Austral Pesuar SA Cincomar SA Armadores Pesqueros Pata- gónios Maritima Comercial Industrial SA Pesquera Argentina Alba- tros SA Antartic Longlining SA Dalmore product Argen- tina SA Pesuar SA Mar Lauquen SA 2 901 Poseidón Arbunmasa XXII Arbumasa SA 2 946 Kantxope Kinsho Maru Pesquera Taska SA Číslo 2 803 2 806 2 810 2 815 2 818 2 819 2 824 2 826 2 832 2 833 2 839 2 840 2 842 2 850 2 851 2 852 2 853 2 854 2 858 2 859 2 860 2 881 2 884 2 885 2 890 2 891 2 897 2 900 2 929 2 930 2 939 2 941 2 950 2 964 2 967 2 975 2 985 03/sv. 19 CS Úřední věstník Evropské unie 27 Číslo Název Jméno a adresa majitele Název Jméno a adresa majitele 3 000 Fernando Alvarez 3 002 3 005 3 009 3 010 Esamar 3 Bae Fu No 6 Esteiro Arbumasa XVII 3 016 Arbumasa XVI Bae Fu 108 Don Santiago Ping Chieh 101 Shuenn Ying No 1 Yung Chun 66 Ping Chun 101 Hispargen, Cia Hispano Agentia de Pesca Esamar SA Hsien Yuzh SA Mariscos Argentinos SA Corporación Pesquera del Sur SA Corporación Pesquera del Sur SA Hsien Yuzh SA Cabo Corrientes Pesquera SA Proyesur SA Proyesur SA Proyesur SA J. y. M. SA Hsiang Man Chuen 17 J. y. M. SA Asudepes I Asudepes II Maria Liliana Asudepes SA Asudepes SA Pedro Moscuzza e Hijos SA Chich Hsiang No 6 Esamar SA Shun Ying No 3 Pesquera Alenfish SA Chin Man Mar del Sur II Yeou Dar 101 Esamar SA Esamar SA Pesquera Alenfish SA Chich Hsiang No 3 Taipesar SA Estreito No 3 Buque Joluma Her Yang No 1 Cheng No 1 Estreito Rande SA Alpesca SA J. y. M. SA Interocean Fishery SA Chien Man No 103 Taipesar SA Chieh Hsiang No 661 Taipesar SA Mar del Sur III Alvasur Seis Isla Guamblin Esamar SA Alvasur SA Pescom SA Arbumasa XXIII Arbumasa SA Azuchi Maru Explotación Pesquera de la Patagonia SA 3 018 3 020 3 021 3 022 3 024 3 025 3 027 3 029 3 031 3 039 3 040 3 041 3 042 3 044 3 045 3 059 3 070 3 075 3 078 3 081 3 082 3 085 3 095 3 116 3 122 3 123 3 142 3 165 Buque Arbumasa XIX Číslo 3 144 3 149 3 150 3 151 3 152 3 156 3 160 3 166 3 167 3 168 3 169 3 171 3 177 3 188 3 228 3 234 3 239 3 240 3 242 3 244 3 245 3 248 3 287 3 289 3 293 3 298 3 314 3 326 3 327 3 328 3 329 Ceres Marazul XIV Marazul X Marazul XV Marazul XII Antartic II Erin Bruce Carolina P. Anabella M. Pesquera Ceres SA Alpesca SA Alpesca SA Alpesca SA Alpesca SA Antartic Longliming SA Wanchese International Inc. Cooperación Pesquera del Sur SA Pescamellino Puerta SA Pesquera Puerta Mellino SA Paradanta Primero Paradanta SA Urabain Itxas Lur Buque Arbumasa XVIII Pesquera Vasco Gallega SA Hispano Patagonica SA Corporaciónn Pesquera del Sur SA Buque Orense Calanova SA Buque Alvamar VII Alvasur SA Buque Pescaltea Tres Armadora Latina SA Buque Vierasa XII Vieira Argentina SA Buque Gabriella C Buque Arsuan I Argemer SA Arsuan SA Buque Ponte de Rande Costa Marina SA Buque Echizen Maru Buque Bouciňa Buque La Peňuca Exploración Pesquera de la Patagonia SA Pesquera Meridional SA Congeladores Patagónicos SA Buque Antartic III Antartic Longlining SA Buque Sermilik Buque Ur-Ertza Sermilik SA Uromar SA Buque Aquatic Pioner Sudatlántica Pesquera SA Buque Fu Yuan No 7 Jan Kok SRL Buque Shinn Dar Buque Aida Glacial Jan Kok SA Birting SA Buque Itxas Otsoa Pescamadryn SA"

Voorstel voor een BESLUIT VAN DE RAAD inzake de sluiting van de Kaderovereenkomst voor Handel en Samenwerking tussen de Europese Gemeenschap en haar Lid-Staten, enerzijds, en de Republiek Korea, anderzijds

http://publications.europa.eu/resource/cellar/840dc7fe-30a8-4bfe-ae76-d15059f0ea97

nld

COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN à ir -ir <r Brussel, 27. 03. 1996 COM(96) 141 dcf. 96/ 009X (CNS) Voorstel voor een BESLUIT VAN DE RAAD inzake de sluiting van de Kaderovereenkomst voor Handel en Samenwerking tussen de Europese Gemeenschap en haar Lid-Staten, enerzijds, en de Republiek Korea, anderzijds (door de Commissie ingediend) Toelichting 1. 2. 3. 4. 5. 6. Bij besluit van 8 maart 1995 machtigde de Raad de Commissie onderhandelingen te openen over een Kaderovereenkomst voor Handel en Samenwerking met de Republiek Korea en keurde hij daartoe strekkende onderhandelingsrichtsnoeren goed. Twee onderhandelingsronden vonden plaats te Brussel, de eerste op 11 mei 1995 en de tweede op 12 en 13 oktober 1995. Na overleg tussen de Commissie en de Koreaanse regering eind november 1995 en na diplomatiek overleg werd de Overeenkomst op 29 februari 1996 geparafeerd. Bij de goedkeuring van de onderhandelingsrichtsnoeren bepaalde de Raad dat hij zich het recht voorbehield na de afronding van de onderhandelingen een besluit te nemen over de juridische status van de Overeenkomst. Overeenkomstig het resultaat van de besprekingen van de Raad in december 1995 en januari 1996 is de Overeenkomst van het type waarbij de Gemeenschap en de Lid-Staten partijen zijn (een zogenaamde gemengde overeenkomst). De Overeenkomst is inmiddels bij de Raad ingediend, met het oog op de ondertekening en sluiting. De geparafeerde Overeenkomst stemt volgens de Commissie overeen met de door de Raad goedgekeurde onderhandelingsrichtsnoeren. De Commissie zal onderzoeken of voorlopige toepassing van een aantal bepalingen van de Overeenkomst voor de Koreaanse regering aanvaardbaar is. Is dit het geval, dan zal zij ervoor zorgen dat daartoe strekkende briefwisseling zo spoedig mogelijk kan worden goedgekeurd. Met het oog op de ondertekening en sluiting van de Kaderovereenkomst voor Handel en Samenwerking tussen de Europese Gemeenschap en haar Lid-Staten en de Republiek Korea, stelt de Commissie voor dat de Raad haar goedkeuring hecht aan bijgaand voorstel voor een besluit. A <*- DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE, Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, inzonderheid op de artikelen 73 C, lid 2, 75, 84, lid 2, 113 en 235, juncto artikel 228, lid 2, laatste zin, en lid 3, eerste alinea, Gezien het voorstel van de Commissie, Gezien het advies van het Europees Parlement, Na raadpleging van het Economisch en Sociaal Comité, Overwegende dat de Europese Gemeenschap haar goedkeuring dient te hechten aan de Kaderovereenkomst voor Handel en Samenwerking tussen de Europese Gemeenschap en haar Lid-Staten, enerzijds, en de Republiek Korea, anderzijds, BESLUIT: Artikel 1 De Kaderovereenkomst voor Handel en Samenwerking tussen de Europese Gemeenschap en haar Lid-Staten, enerzijds, en de Republiek Korea, anderzijds, wordt namens de Europese Gemeenschap goedgekeurd. De tekst van de Overeenkomst is opgenomen in de bijlage bij onderhavig Besluit. Artikel 2 is ingesteld overeenkomstig de bepalingen van artikel 19, De Commissie vertegenwoordigt de Europese Gemeenschap in de Gemengde Commissie, lid 3, van de die Kaderovereenkomst voor Handel en Samenwerking. Zij wordt daarin bijgestaan door de vertegenwoordigers van de Lid-Staten. Artikel 3 De Voorzitter van de Raad doet de in artikel 21 van de Overeenkomst bedoelde kennisgeving namens de Europese Gemeenschap. Artikel 4 Onderhavig besluit wordt gepubliceerd Gemeenschappen. in het Publikatieblad van de Europese Gedaan te Brussel, Voor de Raad De Voorzitter > /* Oitel) (tekst) Kaderovereenkomst inzake handel en samenwerking tussen de Europese Gemeenschap en haar Lid-Staten, enerzijds, en de Republiek Korea, anderzijds DE EUROPESE GEMEENSCHAP, en HET KONINKRIJK BELGIË, HET KONINKRIJK DENEMARKEN, DE BONDSREPUBLIEK DUITSLAND, DE HELLEENSE REPUBLIEK, HET KONINKRIJK SPANJE, DE FRANSE REPUBLIEK, IERLAND, DE ITALIAANSE REPUBLIEK, HET GROOTHERTOGDOM LUXEMBURG, HET KONINKRIJK DER NEDERLANDEN, DE REPUBLIEK OOSTENRIJK, DE PORTUGESE REPUBLIEK, DE REPUBLIEK FINLAND, HET KONINKRIJK ZWEDEN, HET VERENIGD KONINKRIJK VAN GROOT-BRITTANNIË EN NOORD-IERLAND, Partijen bij het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap en het Verdrag betreffende de Europese Unie, hierna 'Lid-Staten' te noemen, enerzijds, en DE REPUBLIEK KOREA, anderzijds, REKENING HOUDEND met de traditionele vriendschapsbanden tussen de Republiek Korea, de Europese Gemeenschap en haar Lid-Staten; OPNIEUW BEVESTIGEND dat Partijen gehecht zijn aan de democratische beginselen en de fundamentele rechten van de mens, zoals die zijn vastgelegd in de Universele Verklaring van de rechten van de mens; BEVESTIGEND dat Partijen een regelmatige politieke dialoog tot stand wensen te brengen tussen de Europese Unie en de Republiek Korea, gebaseerd op gemeenschappelijke waarden en ambities; ERKENNENDE dat de Algemene Overeenkomst inzake Tarieven en Handel een belangrijke rol heeft gespeeld bij de bevordering van de internationale handel in het algemeen en de bilaterale handel in het bijzonder, en dat zowel de Republiek Korea als Kaderovereenkomst EG/Korea — 1/18 Ac de Europese Gemeenschap grote waarde hechten aan de beginselen van vrijhandel en markteconomie waarop de bovengenoemde Overeenkomst is gebaseerd; OPNIEUW BEVESTIGEND dat zowel de Republiek Koren als de Europese Gemeenschap en haai" Lid-Slaten plechtig beloofd hebben dat /ij zich zullen houden aan de verplichtingen die voor hen voortvloeien uit de ratificatie van de Overeenkomst tot oprichting van de Wereldhandelsorganisatie (WTO); REKENING HOUDENDE MET de noodzaak bij te dragen tot de volledige tenuitvoerlegging van de resultaten van de Uruguay-Ronde van de GATT en de noodzaak alle regels die van toepassing zijn op de internationale handel op transparante en met-discriminerende grondslag toe te passen; is ERKENNENDE dat de verbetering van de betrekkingen tussen beide Partijen van groot belang ter , stimulering van de samenwerking, en zich bewust van hun gemeenschappelijke streven om de betrekkingen op gebieden van wederzijds belang te consolideren, te verdiepen en te diversifiëren, op basis van gelijkwaardigheid, op met-discriminerende grondslag, met inachtneming van het milieu en wederzijds tot voordeel strekkend; VERLANGENDE een gunstig klimaat tot stand te brengen voor duurzame ontwikkeling en diversifiëring van de handel en voor de economische samenwerking op verschillende gebieden van wederzijds belang; ERVAN OVERTUIGD dat Partijen voordeel zullen hebben bij de institutionalisering van de betrekkingen en de totstandbrenging van wederzijdse economische samenwerking, aangezien samenwerking de verdere ontwikkeling van handel en investeringen zal stimuleren; ZICH ERVAN BEWUST dat het van groot belang is de rechtstreeks betrokkenen, met name ondernemingen en organisaties die het bedrijfsleven vertegenwoordigen, meer te betrekken bij de samenwerking, HEBBEN BESLOTEN DEZE OVEREENKOMST TE SLUITEN EN HEBBEN TE DIEN EINDE ALS HUN GEVOLMACHTIGDEN AANGEWEZEN: DE EUROPESE GEMEENSCHAP: HET KONINKRIJK BELGIË: HET KONINKRIJK DENEMARKEN: DE BONDSREPUBLIEK DUITSLAND: DE HELLEENSE REPUBLIEK: HET KONINKRIJK SPANJE: DE FRANSE REPUBLIEK: IERLAND: Kaderovereenkomst EG/Korea — 2/18 l DE ITALIAANSE REPUBLIEK: HET GROOTHERTOGDOM LUXEMBURG: HET KONINKRIJK DER NEDERLANDEN: DE REPUBLIEK OOSTENRIJK: DE PORTUGESE REPUBLIEK: DE REPUBLIEK FINLAND: HET KONINKRIJK ZWEDEN: HET VERENIGD KONINKRIJK VAN GROOT-BRITTANNIË EN NOORD-IERLAND: DE REPUBLIEK KOREA : DIE, na overlegging van hun in goede en behoorlijke vorm bevonden volmachten, OVEREENSTEMMING HEBBEN BEREIKT OMTRENT DE VOLGENDE BEPALINGEN: Kaderovereenkomst EG/Korea — 3/18 1 Artikel 1. Grondslag van de samenwerking De eerbiediging van de democratische beginselen en de mensenrechten, zoals gedefinieerd in de Universele Verklaring van de rechten van de mens, vormt de grondslag van het binnenlandse en buitenlandse beleid van de Partijen en is een essentieel onderdeel van onderhavige Overeenkomst. A rtikel 2. Doelstellingen van de samenwerking Ter bevordering van hun onderlinge samenwerking streven de Partijen naar de verdere ontwikkeling van hun wederzijdse economische betrekkingen. Hun inspanningen in dit verband zijn met name gericht op: a. de bevordering en de totstandbrenging van samenwerking op handelsgebied en de diversifiéring van de handel in wederzijds belang; de totstandbrenging van economische samenwerking op gebieden van wederzijds belang, waaronder wetenschappelijke en technologische samenwerking en industriële samenwerking; de bevordering van de samenwerking tussen ondernemingen door de vergemakkelijking van de wederzijdse investeringen en de stimulering van het wederzijds begrip. b. c. Artikel 3. Politieke dialoog Er zal een regelmatige politieke dialoog tot stand worden gebracht tussen de Europese Unie en de Republiek Korea, gebaseerd op gemeenschappelijke waarden en ambities. Deze dialoog zal plaatsvinden overeenkomstig de procedures die zijn overeengekomen in de gemeenschappelijke verklaring van de Europese Unie en de Republiek Korea op dit punt. Artikel 4. Behandeling als meestbegunstigde natie Overeenkomstig hun rechten en verplichtingen als leden van de Wereldhandelsorganisatie (WTO), zullen de Partijen elkaar als meestbegunstigde natie behandelen. A rtikel 5. Commerciële samenwerking 1. De Partijen zullen ernaar streven de verdere ontwikkeling en diversifiéring van hun handelsbetrekkingen zo sterk mogelijk en tot wederzijds voordeel te bevorderen. De Partijen zullen de voorwaarden voor de toegang tot eikaars markt zo veel mogelijk verbeteren. Zij zullen erop toezien dat de douanerechten voor de meestbegunstigde natie worden toegepast, daarbij rekening houdend met verschillende elementen, waaronder de situatie op de binnenlandse markt van de ene Partij en de exportbelangen van de andere Partij. Zij zullen streven naar de afschaffing van de handelsbelemmeringen, met name door middel van de tijdige opheffing van niet-tarifaire belemmeringen en door het nemen van maatregelen ter verbetering van de transparantie, rekening houdende met de werkzaamheden van de internationale organisaties op dit gebied. Kaderovereenkomst EG/Korea — 4/18 h 2. a. b. c. d. e. f. g. h. i. j. 3. 4. 1. a. b. c. d. De Partijen zullen de nodige maatregelen nemen om een beleid te voeren dat gericht is op: multilaterale en bilaterale samenwerking met betrekking tot onderwerpen die verband houden met de verdere ontwikkeling van de handel op gebieden van wederzijds belang, waaronder de toekomstige werkzaamheden van de WTO. Daartoe werken zij op internationaal niveau en in bilateraal verband samen aan de oplossing van handelsproblemen van gemeenschappelijk belang; de bevordering van de uitwisseling van informatie tussen ondernemingen en industriële samenwerking tussen ondernemingen met het oog op de diversifiéring en stimulering van de bestaande handelsstromen; de bestudering van maatregelen ter bevordering van de handel en de formulering van aanbevelingen voor maatregelen ter stimulering van de handel; de bevordering van de samenwerking tussen de bevoegde douanediensten van de Europese Gemeenschap, haar Lid-Staten en de Republiek Korea; de verbetering van de markttoegang voor visserijprodukten; de verbetering van de markttoegang voor diensten, zoals financiële diensten en telecommunicatiediensten; de verbetering van de samenwerking op het gebied van normalisatie en technische voorschriften; de effectieve bescherming van intellectuele, industriële en commerciële eigendom; de organisatie van verkenningsmissies voor handel en investeringen; de organisatie van algemene en gespecialiseerde handelsbeurzen. landbouw- en industrie-, De Partijen bevorderen de eerlijke concurrentie der economische activiteiten door naleving van de desbetreffende wet- en regelgeving. Overeenkomstig hun verplichtingen in het kader van de WTO-Overeenkomst inzake overheidsopdrachten, zien de Partijen erop toe dat de deelname aan opdrachten geschiedt op met-discriminerende grondslag en op basis van wederkerigheid. De Partijen zetten hun besprekingen voort met het oog op de verdere openstelling van hun markten voor opdrachten in andere sectoren, zoals de opdrachten in de telecommunicatiesector. Artikel 6. Landbouw en visserij De Partijen komen overeen de samenwerking op het gebied van landbouw en visserij, waaronder tuinbouw en aquicultuur, te bevorderen. Op basis van besprekingen over hun wederzijdse landbouw- en visserijbeleid bestuderen beide Partijen: de mogelijkheden om de handel in landbouw- en visserijprodukten uit te breiden; de gevolgen van sanitaire en fytosanitaire maatregelen en milieumaatregelen voor de handel; het raakvlak van landbouw en plattelandsmilieu; de research op het gebied van landbouw en visserij, waaronder tuinbouw en aquicultuur. Kaderovereenkomst EG/Korea — 5/18 5 2. 3. 1. (a) (b) 2. (a) (b) (c) De bepalingen van lid 1 van onderhavig artikel zijn van overeenkomstige toepassing op de produkten en diensten van de landbouwprodukten verwerkende industrie. De Partijen verbinden zich tot het naleven van de WTO-Overeenkomst inzake sanitaire en fytosanitaire maatregelen en zijn bereid, op verzoek van een der Partijen, overleg te plegen over de voorstellen van de andere Partij met betrekking tot de toepassing en de harmonisatie van sanitaire en fytosanitaire maatregelen, daarbij rekening houdende met de normen die zijn overeengekomen in andere internationale organisaties, zoals IOE, IPPC en Codex Alimentarius. Artikel 7. Maritiem vervoer De Partijen zullen streven naar de toepassing van het beginsel van onbeperkte toegang tot de internationale maritieme markt en het internationaal maritiem vervoer op commerciële basis, overeenkomstig de bepalingen van dit artikel. uit de gedragscode van de Verenigde Naties Bovenstaande bepaling doet geen afbreuk aan de rechten en verplichtingen die voor voortvloeien Lijnvaartconferences en voor de ene of de andere van de Partijen bij deze Overeenkomst van toepassing zijn. De niet bij conferences aangesloten lijnvaartmaatschappijen kunnen vrij met een conference concurreren zolang zij zich aan het beginsel van eerlijke concurrentie op commerciële basis houden. Beide Partijen beschouwen eerlijke concurrentie als een fundamentele noodzaak voor het handelsverkeer in droge en vloeibare bulkgoederen. In dit verband zal de Republiek Korea de nodige stappen zetten met het oog op de geleidelijke afschaffing van ladingreservering van bepaalde bulkgoederen voor onder Koreaanse vlag varende schepen gedurende een overgangsperiode die zal verstrijken op 31 december 1998. De Partijen verbinden zich er met het oog op de in lid 1 genoemde doelstelling toe: geen bepalingen inzake vrachtverdeling op te nemen in toekomstige bilaterale overeenkomsten met derde landen die betrekking hebben op het handelsverkeer in droge en vloeibare bulkgoederen en van lijnvaartmaatschappijen, tenzij in die uitzonderlijke gevallen waarin de lijnvaartmaatschappijen van de ene of de andere Partij bij deze Overeenkomst anders geen reële kans zouden krijgen om aan het handelsverkeer van en naar het betrokken derde land deel te nemen. bij het in werking treden van deze Overeenkomst alle administratieve, technische en juridische belemmeringen op te heffen die een onderscheid maken tussen eigen onderdanen of bedrijven en die van de andere Partij bij het verrichten van diensten in het internationaal maritiem vervoer. geen minder gunstige behandeling te verlenen aan schepen welke de vlag van de andere Partij voeren, dan die welke zij aan hun eigen schepen verlenen, ten aanzien van de toegang tot de voor het internationale handelsverkeer bestemde havens, het gebruik van de infrastructuur en van de maritieme hulpdiensten van de havens evenals de daarmee verband houdende vergoedingen en kosten, de Kaderovereenkomst EG/Korea — 6/18 3. 4. 5. 1. 2. douanefaciliteiten en de toewijzing van aanlegplaatsen en installaties voor het laden en lossen. Voor de toepassing van dit artikel wordt onder toegang tot de internationale maritieme markt, onder andere, verstaan dat internationale maritieme vervoersondernemingen van beide Partijen het recht hebben om 'door-to-door'- vervoersdiensten aan te bieden waarin een gedeelte van het traject over zee wordt afgelegd, en dat zij daartoe rechtstreeks overeenkomsten mogen sluiten met lokale niet-maritieme vervoersondernemingen op het grondgebied van de andere Partij, behoudens nationaliteitsbeperkingen betreffende het vervoer van goederen en personen met andere vervoermiddelen. De bepalingen van dit artikel zijn van toepassing op ondernemingen uit de Europese Gemeenschap en de Republiek Korea. Zij zijn tevens van toepassing op scheepvaartondememingen die niet in de Europese Gemeenschap of de Republiek Korea zijn gevestigd en onder controle staan van onderdanen van een Lid-Staat of van de Republiek Korea, mits hun schepen in de betreffende Lid-Staat of in de Republiek Korea overeenkomstig de geldende wetgeving zijn geregistreerd. De activiteiten in de Europese Gemeenschap of in de Republiek Korea van scheepvaartagentschappen worden, voor zover noodzakelijk, in specifieke overeenkomsten geregeld. Artikel 8. Scheepsbouw De Partijen komen overeen op het gebied van de scheepsbouw samen te werken ter bevordering van de eerlijke concurrentie en nemen nota van het ernstig verstoorde structurele evenwicht tussen vraag en aanbod en de markttrend waardoor de wereldmarkt voor de scheepsbouw in ernstige moeilijkheden is geraakt. De Partijen komen derhalve overeen geen maatregelen te nemen ter ondersteuning van hun scheepsbouw waardoor de eerlijke concurrentie wordt verstoord, of die hun scheepsbouw in staat stelt toekomstige moeilijke situaties te boven te komen, zulks in overeenstemming met de OESO-Overeenkomst inzake de scheepsbouw. De Partijen komen overeen, op verzoek van een der Partijen, overleg te plegen over de tenuitvoerlegging van de OESO-Overeenkomst inzake de scheepsbouw, de uitwisseling van informatie over de ontwikkeling van de wereldmarkt voor schepen en de scheepsbouw en over enig ander probleem in deze sector. De vertegenwoordigers van de scheepsbouwsector kunnen, na overleg tussen beide Partijen, worden uitgenodigd als waarnemers op te treden bij bovengenoemd overleg. A rtikel 9. Bescherming van intellectuele, industriële en commerciële eigendom 1. De Partijen verbinden zich ertoe alle intellectuele, industriële en commerciële eigendom passend en doeltreffend te beschermen en zullen de benodigde middelen ontwikkelen om de bescherming van deze rechten te garanderen. Kaderovereenkomst EG/Korea — 7/18 2. 3. 1. De Partijen komen overeen de WTO-Overeenkomst inzake de handelsaspecten van de intellectuele eigendom, uiterlijk op 1 juli 1996 ten uitvoer te leggen1. De Partijen bevestigen het belang dat zij hechten aan de verplichtingen die voortvloeien uit de multilaterale overeenkomsten voor de bescherming van de intellectuele-eigendomsrechten. De Partijen zullen het nodige in het werk stellen om zo spoedig mogelijk toe te treden tot de in Bijlage genoemde Overeenkomsten waartoe zij nog niet zijn toegetreden. Artikel 10. Technische voorschriften, normen en conformiteitsbeoordeling Onverminderd hun internationale verplichtingen nemen de Partijen, binnen de grenzen van hun bevoegdheden en overeenkomstig hun respectieve wetgeving, maatregelen ter bevordering van het gebruik van internationaal erkende normen en stelsels voor conformiteitsbeoordeling. Te dien einde besteden zij bijzondere aandacht aan: a. b. c. d. e. f. 2. de uitwisseling van informatie en technische deskundigen op het gebied van normalisatie, erkenning, métrologie en certificatie, alsmede aan gezamenlijke research, voor zover mogelijk; de bevordering van uitwisselingen en contacten tussen in deze onderwerpen gespecialiseerde instanties en instellingen; het sectoriële overleg; de samenwerking bij activiteiten op het gebied van kwaliteitsbeheer; de verbetering van de samenwerking op het gebied van technische voorschriften, met name door het sluiten van een overeenkomst voor de wederzijdse erkenning van de resultaten van de conformiteitsbeoordeling, ter bevordering van de handel en ter voorkoming van enige onderbreking van het handelsverkeer; de deelname aan en de samenwerking in het kader van belangrijke internationale overeenkomsten met het oog op de bevordering van de goedkeuring van geharmoniseerde normen. De Partijen zorgen ervoor dat de normen en activiteiten op het gebied van de conformiteitsbeoordeling geen onnodige belemmeringen vormen voor het handelsverkeer. Artikel II. Overleg 1. De Partijen handelsmaatregelen te bevorderen. komen overeen de uitwisseling van informatie over Elke Partij verplicht zich ertoe de andere Partij tijdig te informeren over de toepassing van maatregelen die een wijziging betekenen van de invoerrechten die Voor de Republiek Korea met uitzondering van de Agrochemical Management Law, die op 1 januari 1997 in werking treedt, en de Seedlings Industry Law, (alsmede de Law on Protection of Geographical Indications), die op 1 juli 1998 in werking treden, onder voorbehoud van de wetgevingsprocedure. Kaderovereenkomst EG/Korea — 8/18 5 worden toegepast op grond van de meestbegunstiging en die van invloed zijn op de uitvoer van de andere Partij. Elke Partij kan verzoeken om overleg over handelsmaatregelen. Indien een der Partijen een daartoe strekkend verzoek indient, wordt op zo kort mogelijke termijn overleg gepleegd, zodat zo snel mogelijk een voor elk der Partijen aanvaardbare, constructieve oplossing kan worden gevonden. 2. Elke Partij verplicht zich ertoe de andere Partij te informeren wanneer er een anti dumpingprocedure wordt ingesteld tegen produkten van de andere Partij. Indien een Partij een verzoek indient voor overleg over anti-dumpingprocedures of anti-subsidieprocedures, wordt dit verzoek door de andere Partij in welwillende overweging genomen en wordt daartoe voldoende gelegenheid geboden, zulks overeenkomstig de WTO-Overeenkomsten inzake de maatregelen tegen invoer met dumping of met subsidiëring. De Partijen komen overeen met elkaar overleg te plegen over eventuele geschillen die voortvloeien uit de tenuitvoerlegging van de onderhavige Overeenkomst. Dit overleg wordt, zodra een der Partijen een daartoe strekkend verzoek heeft ingediend, zo spoedig mogelijk gepleegd. De Partij die het overleg voorstelt, verschaft de andere Partij alle gegevens welke voor de gedetailleerde analyse van de situatie benodigd zijn. Via het genoemde overleg wordt gepoogd het handelsgeschil binnen de kortst mogelijke termijn op te lossen. De bepalingen van dit artikel vormen geen beletsel voor de interne procedures van elke Partij inzake de goedkeuring en wijziging van handelsmaatregelen of de procedures voor de aanmelding, het overleg óver en de beslechting van geschillen, overeenkomstig de WTO-Overeenkomsten. 3. 4. Artikel 12. Economische en industriële samenwerking 1. Rekening houdende met hun wederzijds belang en hun economische beleid en doelstellingen, verbinden de Partijen zich ertoe de economische en industriële samenwerking op alle gebieden van wederzijds belang te stimuleren. 2. De doelstellingen van deze samenwerking zijn met name: de bevordering van de uitwisseling van informatie tussen ondernemingen en de ontwikkeling en verbetering van de bestaande netwerken, waarbij erop wordt toegezien dat de bescherming van de persoonlijke gegevens niet in het gedrang komt; de uitwisseling van gegevens over de samenwerkingsvoorwaarden op het gebied van alle diensten en de informatie-infrastructuur; de bevordering van investeringen die voor beide Partijen van voordeel zijn en het scheppen van een gunstig investeringsklimaat; de verbetering van het economisch klimaat en het handelsklimaat. 3. a. Te dien einde streven de Partijen, onder andere, naar: de diversifiéring en versterking van hun onderlinge banden; Kaderovereenkomst EG/Korea — 9/18 ? b. c. d. e. f. g. 1. de totstandbrenging van specifieke samenwerkingsmogelijkheden voor de industrie; de bevordering van de industriële samenwerking tussen ondernemingen, met name het midden- en kleinbedrijf; de bevordering van de duurzame ontwikkeling van hun economieën; de bevordering van milieuvriendelijke produktiemethoden; de bevordering van investeringen en technologische uitwisseling; de versterking van het wederzijds begrip en de wederzijdse kennis over hun bedrijfsleven. A rtikel 13. Bestrijding van drugs en witwassen van geld De Partijen verbinden zich ertoe samen te werken bij de vergroting van de doeltreffendheid en de efficiëntie van het beleid en de maatregelen ter bestrijding van de illegale produktie en de verkoop van en de handel in drugs en verdovende middelen en psychotrope stoffen, inclusief de controle op de precursoren van verdovende middelen, alsmede bij de bevordering van de preventie van drugsgebruik en de vermindering van de vraag naar drugs. De samenwerking op dit gebied is gebaseerd op wederzijds overleg en nauwe coördinatie tussen de Partijen over de doelstellingen en maatregelen op de verschillende gebieden die verband houden met drugs. 2. De Partijen zijn het met elkaar eens dat samenwerking dringend gewenst is om te voorkomen dat hun financiële stelsels worden gebruikt voor het witwassen van in de criminele sfeer verworven inkomsten in het algemeen en van in de drugshandel verworven gelden in het bijzonder. Doel van de samenwerking op dit gebied is de totstandbrenging van passende normen voor de bestrijding van het witwassen van geld, rekening houdende met de normen die op dit gebied door de internationale fora zijn overeengekomen, met name de FATF (Financial Action Task Force). Artikel 14. Samenwerking op het gebied van wetenschap en technologie 1. In hun beider belang en overeenkomstig de doelstellingen van hun beleid op wetenschappelijk gebied, streven de Partijen naar de bevordering van de samenwerking op het gebied van wetenschap en technologie. De samenwerking op dit vlak is met name gericht op: de uitwisseling van informatie en know-how op het gebied van wetenschap en technologie; de dialoog inzake de opstelling en de tenuitvoerlegging van hun beleid op het gebied van de ontwikkeling van wetenschap en technologie; de samenwerking op het gebied van de informatietechnologie, alsmede betreffende de technologieën en industrietakken die van belang zijn voor de interoperabiliteit in de wereldwijde informatiemaatschappij; de samenwerking op het gebied van energie en milieubescherming; de wetenschappelijke en technologische samenwerking in sectoren van wederzijds belang. Kaderovereenkomst EG/Korea — 10/18 yCO 2. Met het oog op de doelstellingen van hun beider beleid streven de Partijen onder andere naar de bevordering van: • 3. en telecommunicatie informatietechnologie de uitwisseling van informatie over onderzoekprojecten op het gebied van energie, rnilieubescherrning, de desbetreffende industrie; de adequate opleiding van wetenschappers; de overdracht van technologie die voor beide Partijen van voordeel is; de gezamenlijke organisatie van seminars voor topwetenschappers van beide Partijen, en gezamenlijk onderzoek door wetenschappers van beide Partijen op gebieden van wederzijds belang. en De Partijen komen overeen dat alle samenwerkings- en gezamenlijke activiteiten op het gebied van wetenschap en technologie plaatsvinden op basis van wederkerigheid. De Partijen komen overeen alle informatie en de intellectuele eigendom die voortvloeien uit hun samenwerking, effectief te beschermen tegen misbruik of onrechtmatig gebruik door anderen dan de rechtmatige eigenaars daarvan. Wanneer instellingen, instanties en ondernemingen van de ene Partij deelnemen aan specifieke onderzoeks- en technologische ontwildcelmgsprogramma's van de andere Partij, zoals bijvoorbeeld het kaderprogramma van de Europese Gemeenschap, vindt de deelname en de exploitatie van de resultaten daarvan plaats overeenkomstig de algemene regels die in dat verband door de andere Partij zijn vastgesteld. 4. De prioriteiten voor de samenwerking worden in onderling overleg tussen de Partijen vastgesteld. Wanneer instellingen, instanties en ondernemingen uit de particuliere sector deelnemen aan samenwerkingsactiviteiten en specifieke onderzoekprojecten van gemeenschappelijk belang, geschiedt een en ander overeenkomstig het bepaalde in de vorige alinea. Artikel 15. Samenwerking op milieugebied — — — De Partijen komen overeen de onderlinge samenwerking te bevorderen met het oog op de bescherming en het behoud van het milieu. Daartoe zullen zij met name streven naar: de uitwisseling van informatie over het milieubeleid en de tenuitvoerlegging — daarvan tussen ambtenaren van de Europese Commissie en de bevoegde autoriteiten in de Republiek Korea; de uitwisseling van informatie over milieuvriendelijke technologieën; de uitwisseling van personeel; de bevordering van de samenwerking op milieugebied in de internationale fora waaraan zowel door de Europese Gemeenschap als de Republiek Korea wordt deelgenomen, met name de VN-Commissie Duurzame Ontwikkeling en andere fora waarin overleg wordt gepleegd over internationale milieu-overeenkomsten; de bespreking van de praktische aspecten van het streven naar duurzame ontwikkeling en met name de samenwerking bij de tenuitvoerlegging van Agenda 21 en andere activiteiten in het verlengde van de VN-Conferentie over Milieu en Ontwikkeling (UNGED); — Kaderovereenkomst EG/Korea — 11/18 A" — samenwerking aan gezamenlijke milieuprojecten. Artikel 16. Energie De Partijen erkennen het belang van de energiesector voor de economische en sociale ontwikkeling en zijn bereid, binnen de grenzen van hun bevoegdheden, de samenwerking op dit gebied te bevorderen. De doelstellingen op dit vlak zijn met name: de bevordering van het beginsel van de markteconomie om de consumentenprijzen in overœnstemming te brengen met de marktbeginselen; de diversifiëring van de energievoorziening; de ontwikkeling van nieuwe en hernieuwbare energiebronnen; de stimulering van rationeel energiegebruik, met name door de bevordering van de beheersing van de vraagzijde, en de totstandkoming van een zo optimaal mogelijk klimaat voor de overdracht van technologie, met het oog op een efficiënt energiegebruik. Daartoe komen de Partijen overeen gezamenlijk onderzoek te verrichten, alsmede de contacten te stimuleren tussen degenen die verantwoordelijk zijn voor de planning van het energieverbruik. Artikel 17. Samenwerking op het gebied van cultuur, informatie en communicatie De Partijen komen overeen samen te werken op het gebied van informatie en communicatie, ter bevordering van het wederzijds begrip, rekening houdende met de culturele dimensie van hun onderlinge betrekkingen. Deze maatregelen omvatten met name: de uitwisseling van informatie over onderwerpen van wederzijds belang op het gebied van cultuur en informatie; de organisatie van culturele evenementen; uitwisseling op het gebied van cultuur; uitwisseling op academisch niveau. A rtikel 18. Ontwikkelingssamenwerking ten behoeve van derde landen De Partijen komen overeen informatie uit te wisselen over hun respectieve beleid op het gebied van ontwikkelingssamenwerking. Doel hiervan is de totstandkorriing van een regelmatige dialoog over de doelstellingen van dit beleid en over de respectieve ontwikkelingsprogramma's ten behoeve van derde landen. De Partijen bestuderen in hoeverre meer ontwikkelingshulp haalbaar is, overeenkomstig hun respectieve wetgeving en de voorwaarden die van toepassing zijn op de tenuitvoerlegging van deze programma's. Artikel 19. Gemengde Commissie 1. De Partijen stellen een Gemengde Commissie in, bestaande uit vertegenwoordigers van de leden van de Raad van de Europese Unie en vertegenwoordigers van de Commissie van de Europese Gemeenschappen, enerzijds, en vertegenwoordigers van de Republiek Korea, anderzijds. Deze Gemengde Commissie pleegt overleg Kaderovereenkomst EG/Korea —12/18 IX over de tenuitvoerlegging van de onderhavige Overeenkomst en streeft ernaar de doelstellingen van de Overeenkomst zo veel mogelijk te bevorderen. 2. De Gemengde Commissie is verantwoordelijk voor: de goede werking van de Overeenkomst; de bestudering van de ontwikkeling van de handel en de samenwerking tussen beide Partijen; het zoeken van passende middelen om vooruit te lopen op problemen die zich kunnen voordoen op de terreinen waarop de Overeenkomst betrekking heeft; het uitwerken van maatregelen voor de verdere ontwikkeling en diversifiëring van de handel; het uitwisselen van ideeën en het formuleren van voorstellen met betrekking tot alle kwesties van gemeenschappelijk belang op het gebied van handel en samenwerking, waaronder in de toekomst te nemen maatregelen en de daarvoor beschikbare middelen; het opstellen van aanbevelingen ter bevordering van de groei van het handelsverkeer en de intensivering van de samenwerking, alsmede de coördinatie van de voorgenomen maatregelen. 3. 4. De Gemengde Commissie komt eenmaal per jaar bijeen, afwisselend in Brussel en Seoel. Speciale vergaderingen vinden plaats wanneer een van de Partijen daarom verzoekt. De Gemengde Commissie wordt afwisselend voorgezeten door een van beide Partijen. De Gemengde Commissie kan gespecialiseerde subcommissies instellen die haar bij de uitvoering van haar taken ondersteunen. Deze subcommissies brengen op elke vergadering van de Gemengde Commissie gedetailleerd verslag uit over hun werkzaamheden. Artikel 20. Definities Voor de toepassing van de onderhavige Overeenkomst wordt onder 'de Partijen' verstaan de Europese Gemeenschap of haar Lid-Staten, dan wel de Europese Gemeenschap en haar Lid-Staten, overeenkomstig hun respectieve bevoegdheden, enerzijds, en de Republiek Korea, anderzijds. Artikel 21. Inwerkingtreding en duur 1. 2. De onderhavige Overeenkomst treedt in werking op de eerste dag van de maand volgende op de datum waarop de Partijen elkaar in kennis hebben gesteld van de voltooiing van de daartoe vereiste juridische procedures. De onderhavige Overeenkomst wordt gesloten voor een periode van vijfjaar. Zij wordt van jaar tot jaar stilzwijgend verlengd, tenzij een van beide Partijen haar door kennisgeving aan de andere Partij zes maanden vóór de vervaldatum schriftelijk opzegt. Kaderovereenkomst EG/Korea —13/18 ^3 A rtikel 22. Kennisgeving De in artikel 21 bedoelde kennisgeving wordt toegezonden aan het Secretariaat-generaal van de Raad van de Europese Unie of van het Ministerie van Buitenlandse Zaken van de Republiek Korea. Artikel 23. Niet-uitvoering van de Overeenkomst Indien een van beide Partijen van oordeel is dat de andere Partij een verplichting die voortvloeit uit de Overeenkomst niet is nagekomen, mag zij passende maatregelen nemen. Alvorens dit te doen, verstrekt zij, behalve in bijzonder dringende gevallen, de andere Partij alle ter zake doende informatie die nodig is voor een grondig onderzoek van de situatie, om een voor beide Partijen aanvaardbare oplossing te vinden. Bij voorrang moeten die maatregelen worden gekozen die de goede werking van de Overeenkomst het minst verstoren. Deze maatregelen worden onmiddellijk ter kennis van de andere Partij gebracht; op verzoek van de andere Partij wordt daaromtrent overleg gepleegd. Artikel 24. Toekomstige ontwikkelingen De Partijen kunnen deze Overeenkomst met wederzijdse iristernming uitbreiden, ten einde de samenwerking te intensiveren en aan te vullen door middel van overeenkomsten met betrekking tot specifieke sectoren of activiteiten. Wat de toepassing van deze Overeenkomst betreft, kan elke Partij voorstellen formuleren met het oog op de uitbreiding van de wederzijdse samenwerking, rekening houdend met de bij de uitvoering van de Overeenkomst opgedane ervaring. Artikel 25. Verklaringen en bijlage De gemeenschappelijke verklaringen en de bijlage bij deze Overeenkomst maken een integrerend deel uit van deze Overeenkomst. Artikel 26. Clausule inzake de territoriale toepassing van de Overeenkomst Deze Overeenkomst is van toepassing op het grondgebied van de Republiek Korea, enerzijds, en het grondgebied waarop het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap van toepassing is, onder de in genoemd Verdrag neergelegde voorwaarden, anderzijds. Artikel 27. Authentieke teksten Deze Overeenkomst is opgesteld in twee exemplaren, in de Deense, de Duitse, de Engelse, de Finse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese, de Spaanse, de Zweedse en de Koreaanse taal, zijnde alle teksten gelijkelijk authentiek. Ten blijke waarvan de ondergetekende gevolmachtigden hun handtekening onder deze Kaderovereenkomst hebben gesteld. Gedaan te , de negentienhonderd *****-en-negentig. VOOR DE EUROPESE GEMEENSCHAP: Kaderovereenkomst EG/Korea —14/18 ^4 VOOR HET KONINKRIJK BELGIË: VOOR HET KONINKRIJK DENEMARKEN: VOOR DE BONDSREPUBLIEK DUITSLAND: VOOR DE HELLEENSE REPUBLIEK: VOOR HET KONINKRIJK SPANJE: VOOR DE FRANSE REPUBLIEK: VOOR IERLAND: VOOR DE ITALIAANSE REPUBLIEK: VOOR HET GROOTHERTOGDOM LUXEMBURG: VOOR HET KONINKRIJK DER NEDERLANDEN: VOOR DE REPUBLIEK OOSTENRIJK: VOOR DE PORTUGESE REPUBLIEK: VOOR DE REPUBLIEK FINLAND: VOOR HET KONINKRIJK ZWEDEN: VOOR HET VERENIGD KONINKRIJK VAN GROOT-BRITTANNIË EN NOORD-IERLAND: VOOR DE REPUBLIEK KOREA: Kaderovereenkomst EG/Korea —15/18 SIS Bijlage Intellectuele, industriële en commerciële eigendom — — — — — — — — Bemer Conventie ter bescherming van werken van letterkunde en kunst (Akte van Parijs, 1971); Internationaal Verdrag inzake de bescherming van uitvoerende kunstenaars, producenten van fonogrammen en omroeporganisaties (Rome, 1961); Overeenkomst van Parijs voor de bescherming van industriële ei gendom (Akte van Stockholm, 1967, aangepast in 1979); Verdrag tot samenwerking inzake octrooien (Washington, 1970, aangepast en gewijzigd in 1984); Schikking van Madrid betreffende de internationale inschrijving van merken (Akte van Stockholm, 1967, aangepast in 1979); Protocol van Madrid inzake de internationale inschrijving van merken (Madrid, 1989); Overeenkomst van Nice betreffende de internationale classificatie van de waren en diensten ten behoeve van de inschrijving van merken (Geneve, 1977, aangepast in 1979); Verdrag van Boedapest inzake de internationale erkenning van het depot van micro-organismen ten dienste van de octrooiverlening (1977, gewijzigd in 1980); Internationaal Verdrag tot tescherrning van kweekprodukten (Akte van Geneve, 1991). Kaderovereenkomst EG/Korea —16/18 AC Gemeenschappelijke verklaringen Qntweip Ciemeeaschappelijke verklaring betreffende artikel 7 13e Partijen gaan ermee akkoord dat schecpvaartondememingen van de andere Partij zich op hun grondgebied kunnen vestigen voor de uitoefening van hun scheepvaartactiviteiten, onder dezelfde voorwaarden voor de vestiging en de uitoefening van hun activiteiten als die welke gelden voor hun eigen ondememingen of voor filialen of vestigingen van ondernemingen uit derde landen, al naar gelang welke voorwaarden gunstiger zijn. Gemeenschappelijke verklaring betreffende artikel 9 De Partijen komen overeen dat, voor de toepassing van deze Overeenkomst, intellectuele en commerciële eigendom met name auteursrechten omvat, waaronder auteursrechten van computerprogramma's en naburige rechten, rechten op octrooien, industriële ontwerpen, geografische aanduidingen, met inbegrip van oorsprongsbenamingen, handelsmerken en dienstmerken, topografieën van geïntegreerde schakelingen, alsmede de bescherming tegen oneerlijke concurrentie, zoals bedoeld in artikel 10 bis van de Overeenkomst van Parijs voor de bescherming van industriële eigendom en de bescherming van niet-openbaar gemaakte informatie over know-how. Gemeenschappelijke interpretatieve verklaring betreffende artikel 23 (a) a. b. (b) De Partijen komen, met het oog op de juiste interpretatie en de praktische toepassing van de Overeenkomst, in onderling overleg, overeen dat onder 'bijzonder dringende gevallen' in artikel 23 van de Overeenkomst worden verstaan 'gevallen waarin sprake is van een materiële schending van de Overeenkomst door een van beide Partijen'. Een materiële schending van de Overeenkomst is: een verwerping van de Overeenkomst die in strijd is met de algemene regels van het internationaal recht of een schending van een essentieel onderdeel van de Overeenkomst, zoals bedoeld in artikel 1. De Partijen komen overeen dat de in artikel 23 bedoelde 'passende maatregelen' in overeenstemming dienen te zijn met het internationaal recht. Kaderovereenkomst EG/Korea —17/18 /tl Unilaterale verklaring2 Verklaring van de Europese Gemeenschap betreffende artikel 8 De Europese Gemeenschap spreekt haar bezorgdheid uit over en is erg begaan met de problemen die zijn ontstaan en waarschijnlijk nog zullen ontstaan door de huidige groei van de capaciteit van de scheepsbouwindustrie op de wereldmarkt. In dit verband vestigt zij de aandacht op de verklaring die zij in Parijs heeft afgelegd naar aanleiding van de afsluiting van de besprekingen over de OESO-Overeenkomst inzake de scheepsbouw op 21 december 1994, die op dit punt van kracht blijft. De Europese Gemeenschap verzoekt de Republiek Korea samen te werken met de Europese Gemeenschap en de andere partijen bij de OESO-Overeenkomst inzake de scheepsbouw, ten einde het ernstig verstoorde structurele evenwicht tussen vraag en aanbod van de scheepsbouw op de wereldmarkt terug te dringen. Verklaring van de Republiek Korea betreffende artikel 7r lid 2 De Republiek Korea verklaart met betrekking tot de bepalingen inzake maritiem vervoer in artikel 7, lid 2, sub (a), dat zij in toekomstige bilaterale overeenkomsten met derde landen die betrekking hebben op het handelsverkeer in droge en vloeibare bulkgoederen, slechts in uitzonderlijke gevallen bepalingen zal opnemen inzake vrachtverdeling, namelijk wanneer Koreaanse scheepvaartmaatschappijen anders geen reële kans zouden krijgen om aan het handelsverkeer van en naar het betrokken derde land deel te nemen. 2 Deze verklaringen worden afgelegd bij de ondertekening van de Overeenkomst. Kaderovereenkomst EG/Korea —18/18 •A BEGROTINGSJAAR 1997 Financieel memorandum 1. BENAMING VAN DE ACTIE Tenuitvoerlegging van de kaderovereenkomst inzake handel en samenwerking tussen de EG en haar Lid-Staten, enerzijds, en de Republiek Korea, anderzijds. - Specifieke acties op het gebied van de economische samenwerking en samenwerkingsactiviteiten van algemene aard. Deze acties zullen worden uitgevoerd in overeenstemming van de Azië- strategie van de EU (COM(94) 314 def; inzonderheid afdeling 2. 2). 2. BETROKKEN BEGROTCN[GSLIJN(EN) Rekening houdend met de huidige begrotingsstructuur, zouden de uitgaven kunnen worden aangewezen op begrotingslijn B7-8700 (Overeenkomsten inzake economische en commerciële samenwerking met derde landen). Dit hangt af van de resultaten van de jaarlijkse begrotingsprocedure. 3. RECHTSGROND Artikelen 113 en 235 van het EG-Verdrag. 4. OMSCHRIJVING VAN DE ACTIE: 4. 1. Algemeen doel Bevorderen van de verdere ontwikkeling van de economische betrekkingen met Korea in overeenstemming met de kaderovereenkomst met dat land. Dit heeft met name betrekking op de gebieden die onder de bevoegdheid van DG I vallen (samenwerking op handelsgebied, handelsbezoeken, bevordering van contacten tussen ondernemingen, specifieke samenwerkingsactiviteiten van algemene aard). 4. 2. Duur van de actie en voorwaarden voor de verlenging daarvan De kaderovereenkomst heeft een looptijd van vijfjaar en kan na het verstrijken van deze periode stilzwijgend met een periode van telkens een jaar worden verlengd. 5. INDEUNGVANDEUlTGAVEN/OSrrVANGSTEN 5. 1. Verplichte uitgaven/niet-verplichte uitgaven : niet-verplichte uitgave 5. 2. Gesplitste kredieten/niet-gesplitste kredieten : gesplitst krediet 5. 3. Aard van de beoogde ontvangsten : niet van toepassing 6. AARD VAN DE UTTGAVEN/OVTVANGSTEN - - subsidie tot 100% (in uitzonderlijke gevallen); subsidie voor medefinanciering met andere bronnen uit de openbare of particuliere sector (met name met de regering van de Republiek Korea). A% 7. FINANCIËLE GEVOLGEN 7. 1. Wijze van berekening van de totale kosten van de actie (verband tussen de afzonderlijke kosten en de totale kosten) De kaderovereenkomst wordt in 1966 ondertekend en dient daarom in 1997 en in de periode daarna ten uitvoer te worden gelegd. De kaderovereenkomst is de allereerste overeenkomst van algemene aard met de Republiek Korea. Specifieke acties zullen daarom moeten worden gefinancierd uit een nieuwe toewijzing van beleidskredieten op de begroting. De kaderovereenkomst voorziet in economische samenwerking op een aantal domeinen zoals bijvoorbeeld wetenschap en technologie, industrie, normen, milieu, energie, cultuur, enz. Hoewel een gedeelte van deze activiteiten kan worden gefinancierd met de bestaande begrotingstoewijzingen (bijvoorbeeld samenwerkingsmiddelen bestemd voor de uitvoering van het vierde kaderprogramma voor onderzoek en technische ontwikkeling, informatiebudget toegekend aan DG X/Delegatie in Seoel), zal een bijkomende toewijzing van naar schatting 250. 000 ecu per jaar nodig zijn om deze nieuwe samenwerkingsinitiatieven te financieren. Het programma 1997 voor samenwerking met Korea dient de volgende activiteiten, of althans een aantal daarvan, te omvatten : bijeenkomsten van een Forum EU/Korea waarvan de oprichting is voorgesteld in het verslag van november 1995 van de Club van Wijzen EU/Korea, een conferentie ter bevordering van de dialoog tussen de Koreaanse en de Europese consumentenverenigingen (om de perceptie van de consument over Europese produkten te trachten te beïnvloeden), een forum dat tot doel heeft informatie te verstrekken over de mogelijkheden voor samenwerking op het gebied van onderzoek en ontwikkeling (verklaring van de werking van de programma's aan beide zijden, enz. ), het organiseren van bedrij fsfora in sectoren van gemeenschappelijk belang om de samenwerking tussen ondernemingen aan beide kanten te bevorderen (Korea heeft voor 1996 reeds de sectoren halfgeleiders en consumentenelektronica voorgesteld), een subsidie voor het oprichten van een federatie van verenigingen van Europese ondernemingen die naar Korea uitvoeren (met het oog op de voorbereiding van de oprichting van een Kamer van Koophandel EU/Korea), de instelling van een "prijs voor betrekkingen tussen de EU en Korea" die tot doel heeft de Europese media aan te moedigen om meer en betere informatie te verstrekken over Korea en de Koreaanse media om meer en beter informatie te verstrekken over de EU en haar Lid-Staten (voorgesteld in het verslag van november 1995 van de Club van Wijzen EU/Korea), deelname in de kosten van het organiseren van specifieke handels- en investeringsbezoeken (in overeenstemming met het subsidiariteitsbeginsel) a) b) c) d) d) 1) g) ?° 7. 2. Opsplitsing naar onderdelen van de actie Opsplitsing Jaar 1997 n+ 1 n + 2 n + 3 n + 4 n + 5 en volgende begrotings jaren Totaal I ( i UI M u l j t KU v\ U (lopende prijzen) Forum EU/Korea 0,100 Conferentie over consumentenbe- scherm Subsidies Totaal 0,100 0,050 0,250 7. 3. Tijdschema vastleggingskredieten/betalingskredieten 1998 n + 2 n + 3 n + 4 Jaar 1997 0,250 EG in miljoen ecu n + 5 en volgende begrotings jaren Totaal 0,250 Vastleggings kredieten Betalingskredieten jaar 1997 1998 n + 2 n + 3 n + 4 n + 5 en volgende begrotingsjaren 0,200 0,050 Totaal 0,200 0,050 8. ANTT-FRAUDEBEPALINGEN 0,200 0,050 0,250 H 9. KœTENEFFECnVTIEriSANALYSE 9. 1. Kwantificeerbare specifieke doelstellingen, doelgroep Forum EU/Korea Het forum EU/Korea zou bestaan in een conferentie die tot doel heeft de samenwerking tussen het bedrijfsleven, de media en de academische instellingen aan beide kanten onder de auspiciën van de Koreaanse regering en de Europese Commissie te bevorderen. Daarom dienen vertegenwoordigers van deze sectoren deel uit te maken van het forum. Een passende follow-up zou kunnen bestaan in het organiseren van specifieke bijeenkomsten voor een of meer van die sectoren. De deelnemers dienen te worden geselecteerd met medewerking van de autoriteiten van de Lid-Staten om ervoor te zorgen dat rekening wordt gehouden met de mogelijkheden voor samenwerking voor zowel de Gemeenschap als de Lid-Staten; zou de dialoog Conferentie over consumentenbescherming Deze conferentie tussen de Koreaanse en Europese consumentenverenigingen bevorderen en zou eerstgenoemde verenigingen betrouwbare informatie verschaffen over de communautaire wetgeving op dit gebied. Het is bekend dat de Koreanen een perceptie van buitenlandse produkten hebben die stamt uit de periode van de soberheidscampagnes. Met een liberaler beleid is het van essentieel belang dat dit onjuiste imago van de Europese produkten als zijnde te duur, gevaarlijk en van slechte kwaliteit wordt gecorrigeerd. 9. 2. Motivering Tenuitvoerlegging van de eerste kaderovereenkomst met Korea : ontwikkeling van de economische samenwerking met Korea. 9. 3. Follow-up en evaluatie Voordat zij een besluit neemt over vervolgmaatregelen zal de Commissie een grondige evaluatie maken van de effectiviteit en het effect van de in samenwerking met de Koreaanse regering georganiseerde acties. 10. ADMINISTRATIEVE UITX^Vm BEGROTING) Daadwerkelijke inschakeling van het vereiste personeel zal gebeuren op grond van het jaarlijks besluit van de Commissie betreffende de toewijzing van personeel, rekening houdend met het personeel en de extra bedragen die door de begrotingsautoriteit zijn toegestaan. ZÏ 0. 1. Gevolgen voor het aantal ambten Soorten ambten Voor het beheer van de actie vereiste personeel vaste ambten tijdelijke ambten Ambtenaren of tijdelijke functionarissen A B C Ander personeel Totaal 1 1 2 waarvan duur door inschakeling van extra personeel door inschakeling van personeel waarover het DG of de betrokken dienst beschikt 1 1 2 onbeperkt onbeperkt 10. 2 Globale financiële gevolgen van het extra personeel Geen 10. 3 Stijging van andere huishoudelijke uitgaven die uit de actie voortvloeien Begrotingslijn (nr. en benaming) A-2510. 11. 01 Bedrag p. m. A-1300. 11. 01 17 000 (ecu) Wijze van berekening Jaarlijkse vergadering van de gemengde commissie, beurtelings in Brussel en in Korea, die uitsluitend kosten van dienstreizen voor de ambtenaren meebrengt. 5 retourreizen Brussel-Seoel (5 ambtenaren) en 5 verblijfsvergoedingen Seoel (3 dagen) 17 000 N. B. De bedragen komen overeen met de uitgaven voor 12 maanden Totaal (onbeperkte duur). Tl ISSN 0254-1513 COM(96) 141 def. DOCUMENTEN NL 11 Catalogusnummer : CB-CO-96-155-NL-C ISBN 92-78-02494-5 Bureau voor officiële publikaties der Europese Gemeenschappen L-2985 Luxemburg

Proposition de DECISION DU CONSEIL portant création du comité de politique de l' emploi et du marché du travail

http://publications.europa.eu/resource/cellar/6f3b9eb6-9372-497d-9856-0832fcae1749

fra

COMMISSION DES COMMUNAUTES EUROPÉENNES Bruxelles, le 27. 03. 1996 COM(96) 134 final 96/0097 (CNS) Proposition de DECISION DU CONSEIL portant création du comité de politique de l'emploi et du marché du travail (présentée par la Commission) EXPOSE DES MOTIFS La mise en place d'une stratégie européenne pour l'emploi Lors du sommet d'Essen, en décembre 1994, le Conseil européen a donné un élan décisif à la stratégie européenne en faveur de l'emploi. Déclarant que la lutte contre le chômage et pour l'égalité des chances constituait la tâche prioritaire de l'Union européenne et de ses Etats membres, il a défini les domaines prioritaires pour l'action structurelle pour l'emploi. A l'appui de ces recommandations politiques, le Conseil européen a établi des procédures et des responsabilités. Ainsi, il a demandé aux Etats membres d'adopter des programmes nationaux pluriannuels reflétant les priorités communes. Il a invité le Conseil des ministres responsables des affaires sociales et de l'emploi et le Conseil "Questions économiques et financières" ainsi que la Commission à suivre attentivement l'évolution de l'emploi, à examiner les politiques correspondantes des Etats membres et à faire rapport chaque année au Conseil européen sur les nouveaux progrès réalisés sur le marché de l'emploi. Cette approche a été confirmée par le Conseil européen tant à Cannes, en juin 1995, qu'à Madrid en décembre 1995. A Madrid, le Conseil européen s'est félicité des progrès substantiels effectués dans la mise en oeuvre de la stratégie d'Essen. En particulier, tous les Etats membres ont adopté leurs programmes pluriannuels, et le Conseil "affaires sociales", le Conseil Ecofin et la Commission ont pu lui soumettre comme demandé un rapport conjoint unique sur l'emploi, rapport dont il a approuvé les recommandations. Pour continuer d'assurer le succès de cette stratégie, le Conseil européen de Madrid a demandé au Conseil (Ecofin et travail et affaires sociales) et à la Commission de suivre en permanence l'application des programmes pluriannuels et de lui présenter un nouveau rapport annuel conjoint pour sa réunion de décembre 1996. Lors de cette réunion, le degré d'application des programmes et des recommandations adoptées à Madrid sera examiné, "dans le but de renforcer la stratégie de l'emploi et d'adopter des recommandations supplémentaires". Ainsi, le suivi au niveau européen des mesures nationales pour l'emploi, les échanges d'information et d'expérience entre les Etats membres et avec la Commission sur ces mesures, la mise à jour des programmes pluriannuels pour l'emploi en fonction de priorités communes, et l'adoption de recommandations supplémentaires, constituent-ils des éléments essentiels d'une stratégie européenne pour l'emploi désormais bien établie et destinée à se renforcer progressivement. Nécessité d'établir une nouvelle structure Afin de donner suite au mandat d'Essen, le Conseil affaires sociales avait mis en place, lors de sa réunion du 27 mars 1995, un "Groupe ad hoc de représentants personnels des Ministres du travail "Suivi du Conseil européen d'Essen". Ce groupe, composé des Directeurs généraux de l'emploi, s'est réuni cinq fois en 1995, sous présidence française puis espagnole. Il a été l'occasion d'échanges d'informations et d'expériences entre Etats membres sur leurs politiques d'emploi, en particulier dans les cinq domaines prioritaires d'action sur le marché du travail identifiés à Essen. A la demande du Conseil affaires sociales, il a présenté au Conseil européen de Cannes, en juin 1995, un rapport intérimaire sur l'emploi. Il a préparé le rapport sur l'emploi adopté par le Conseil affaires sociales du 5 décembre 1995, en vue du Conseil européen de Madrid. Enfin, il s'est prononcé sur le rapport conjoint sur l'emploi présenté par le Conseil Ecofin, le Conseil affaires sociales et la Commission à Madrid. Réalisant à la fois l'importance des travaux dont le Groupe ad hoc était chargé et l'insuffisance des moyens à sa disposition, la grande majorité des Etats membres a exprimé le souhait que soit formalisée la mise en place d'une structure stable, disposant de moyens de travail plus efficaces, et pouvant faire pendant au comité de politique économique qui assiste le Conseil Ecofin. Le besoin s'est en particulier fait ressentir d'un secrétariat disposant de ressources humaines permettant d'assurer la continuité des travaux, et disposant de capacités d'analyse et de rédaction suffisantes. De fait, dans le cadre du Groupe ad hoc, les services de la Commission ont largement rempli cette fonction. Au Conseil informel des Ministres des affaires sociales du 27-29 octobre à Cordoba, demande a été faite à la Commission de soumettre une proposition correspondante. La nécessité d'établir une telle structure figure également, dans le rapport sur l'emploi du Conseil affaires sociales, adopté le 5 décembre, ainsi que dans le rapport conjoint du Conseil et de la Commission pour Madrid. Le Conseil européen de Madrid s'est félicité de la façon dont la procédure de suivi de l'emploi prévue à Essen a été conçue et mise en oeuvre pour la première fois. Toutefois, il a considéré que "afin de faciliter l'application pratique de la procédure de suivi de l'emploi décidée à Essen, il est nécessaire de mettre en place dans les meilleurs délais les mécanismes prévus au rapport conjoint (structure et indicateurs communs). " Relations avec le comité permanent de l'emploi et avec les partenaires sociaux Le comité permanent de l'emploi a été créé en 1970(1). Il s'agit d'une instance consultative tripartite réunissant le Conseil, la Commission, et des représentants des organisations d'employeurs et de travailleurs. Son rôle est "d'assurer de façon permanente, dans le respect des traités et des compétences des institutions et organes communautaires, le dialogue, la concertation et la consultation entre le Conseil - ou selon les cas, les représentants des gouvernements des Etats membres - la Commission et les partenaires sociaux, en vue de faciliter la coordination des politiques de l'emploi des Etats membres en les harmonisant avec les objectifs communautaires". Une réforme du comité permanent, en vue de renforcer son efficacité et en particulier sa capacité d'analyse, a été demandée par le Conseil, et se trouve actuellement en préparation. Il importe donc de prévoir une bonne articulation entre le comité permanent et le comité emploi/marché du travail. (,) JO n° L 273 du 17. 12. 1970 et JO n° L 21 du 28. 1. 1975 3 Les deux instances sont de niveau différent, l'une se réunissant au niveau des Ministres, l'autre à celui des administrations nationales. Elles sont de composition différente, puisque le comité permanent a pour particularité d'être tripartite. Tout en ayant un champ d'intérêt très proche, les deux comités auront donc chacun leur utilité propre, mais ils pourront se renforcer mutuellement. En particulier, le comité emploi/marché du travail pourrait jouer un rôle d'interface avec les partenaires sociaux dans la préparation des réunions du comité permanent de l'emploi. A cet effet, une réunion conjointe entre le comité emploi/marché du travail et des représentants des partenaires sociaux pourrait être prévue par exemple chaque semestre. Ainsi, le comité emploi/marché du travail contribuerait à répondre au besoin de renforcer la capacité du comité permanent de l'emploi en matière d'analyse et de préparation de ses travaux. En février 1996, la Commission a proposé l'idée d'un Pacte de Confiance pour l'emploi impliquant tous les acteurs économiques concernés par la promotion de l'emploi dans l'Union européenne. La proposition de création du comité emploi/marché du travail est entièrement compatible avec ce Pacte étant donné que tous les deux font partie de la procédure de coopération et de coordination dans le domaine de l'emploi. Relations avec le comité de politique économique Outre l'amélioration des structures et du fonctionnement du marché du travail, la stratégie européenne pour l'emploi repose sur une articulation étroite entre les politiques macroéconomiques et les politiques structurelles. Cette approche suppose une étroite collaboration entre tous les partenaires concernés, c'est-à-dire impliqués dans la définition des politiques pouvant avoir un impact sur l'emploi. C'est dans cette logique que le Conseil européen a demandé aux Conseils chargés respectivement de l'économie et des finances, et des affaires sociales, de soumettre conjointement, avec la Commission, un rapport et des recommandations sur l'emploi. Ceci a été rendu possible par une collaboration entre le comité de politique économique et le Groupe ad hoc du Conseil affaires sociales mentionné ci-dessus. Le comité de politique économique a été constitué par décision du Conseil en 1974(2), en vue de promouvoir la coordination des politiques économiques à court et moyen terme des Etats membres. Il se compose de quatre représentants de la Commission et de quatre représentants de chaque Etat membre. La Commission en assure le secrétariat. Un groupe de travail suit plus particulièrement les politiques de l'emploi. Il soumet régulièrement des avis et rapports au Conseil des Ministres chargés de l'économie et des finances. La mise en place d'un comité emploi/marché du travail assistant plus particulièrement le Conseil affaires sociales permetttra d'instituer une collaboration plus structurée entre les deux formations du Conseil, et de promouvoir plus efficacement une articulation étroite entre politiques macroéconomiques et structurelles. Afin de renforcer la coordination entre (2) Décision 74/122/CEE du 18. 2. 1974, JO n* L 63 du 5. 3. 1974 4 les deux comités, ainsi que d'analyser en profondeur et de tenir compte des effets mutuellement bénéfiques de rarticulation étroite entre politiques macroéconomiques et structurelles, les Présidents des deux comités coordonneront entre eux leurs programmes de travails respectifs. Proposition de décision instituant le comité de politique de l'emploi et du marché du travail La décision se base sur l'article 145 du traité, qui est également la base retenue pour le comité de politique économique et le comité permanent de l'emploi. Le rôle assigné au comité, et les tâches énumérées de façon non exhaustive, en font un organe d'assistance du Conseil affaires sociales dans la mise en oeuvre et le développement de la stratégie européenne de l'emploi. Les dispositions relatives à la composition et au fonctionnement du comité sont largement inspirées de celles du comité de politique économique. La prise en charge du secrétariat du comité par la Commission répond au besoin d'assurer une capacité permanente et suffisante - en termes de ressources humaines disponibles - pour répondre aux besoins de la présidence et des membres du comité. Proposition de DECISION DU CONSEIL portant création du comité de politique de l'emploi et du marché du travail LE CONSEIL DE L'UNION EUROPEENNE vu le traité instituant la Communauté européenne, et notamment son article 145, vu l'avis du Parlement européen; considérant que le Conseil européen, lors de ses dernières réunions, a affirmé que la lutte contre le chômage et en faveur de l'égalité des chances constituait la tâche prioritaire de la Communauté et de ses Etats membres; considérant que, lors de sa réunion de décembre 1994 à Essen, le Conseil européen a identifié des domaines prioritaires d'action pour résoudre les problèmes structurels d'emploi; qu'il a demandé à chaque Etat membre de traduire ces recommandations dans un programme pluriannuel; qu'il a invité le Conseil des Ministres responsable des affaires sociales et de l'emploi, le Conseil "Questions économiques et financières" ainsi que la Commission, à suivre attentivement l'évolution de l'emploi, à examiner les politiques correspondantes des Etats membres, et à faire rapport chaque année au Conseil européen sur les progrès réalisés sur le marché de l'emploi; considérant que le comité sera établi à la lumière du processus de suivi et de rapport défini dans le Livre blanc "Croissance, Compétitivité et Emploi"; considérant que le Conseil "Questions économiques et financières" est assisté dans ses travaux sur l'emploi par le comité de politique économique institué par la décision 74/122/CEE du Conseil(1); que le Conseil affaires sociales a institué à cet effet, le 27 mars 1995, un "groupe ad hoc de représentants personnels des Ministres du travail"; considérant que, pour continuer d'assurer le succès de la stratégie de la Communauté pour l'emploi, et afin de faciliter l'application pratique de la procédure de suivi de l'emploi décidée à Essen, le Conseil européen réuni à Madrid, en décembre 1995, a estimé nécessaire de mettre en place, dans les meilleurs délais, une structure stable pour assister le Conseil "affaires sociales" dans le domaine de l'emploi, DECIDE: ai TOn° L 63 du 5. 3. 1974, p. 21 Article premier 1. Il est créé un comité de politique de l'emploi et du marché du travail, ci-après dénommé "le comité", afin d'assister le Conseil dans l'exercice de ses responsabilités en matière de politique de l'emploi et du marché du travail, dans le respect du traité et des compétences des institutions et organes communautaires. 2. Le comité assure notamment : - - - - le suivi de l'évolution de l'emploi dans la Communauté l'examen des politiques des Etats membres en matière d'emploi et de marché du travail les échanges d'information et d'expérience entre les Etats membres et avec la Commission dans ces domaines l'établissement de rapports et de recommandations sur ces questions. 3. L'avis du comité sur un sujet particulier peut être demandé par le Conseil ou par la Commission. Le comité peut également entreprendre des travaux de sa propre initiative dans les domaines de sa compétence. 4. Le Président du comité assure la coordination avec les Présidents des autres Comités pour des questions les concernant, et en particulier avec le comité de politique économique et le comité permanent de l'emploi, tenant compte de leurs responsabilités respectives. Article 2 1. Le comité est composé de deux représentants par Etat membre et de deux représentants de la Commission. Ces représentants peuvent se faire assister par deux suppléants. Les Etats membres désignent leurs représentants en fonction de leur participation à la formulation et à la mise en oeuvre des politiques nationales de l'emploi et du marché du travail. 2. Le comité peut faire appel à des experts extérieurs en fonction de son ordre du jour. Article 3 1. Le comité élit son président parmi ses membres pour une durée de deux ans, non renouvelable. 2. Le secrétariat du comité est assuré par la Commission. 3. Le comité établit son règlement intérieur. 4. Les réunions du comité ont lieu sur convocation du président, soit à sa propre initiative, soit sur demande de la Commission ou d'au moins huit membres. Fait à Bruxelles, le Par le Conseil Le Président FICHE FINANCIERE Fiche financière 1. INTITULE DE L'ACTION Création d'un comité de politique d'emploi et du marché du travail 2. LIGNES BUDGETAIRES CONCERNEES AO-2510 3. BASE LEGALE Application de l'article 145 du traité. Décision du Conseil attendue dans le courant de l'année 1996. 4. DESCRIPTION DE L'ACTION 4. 1. Objectifs Le Conseil européen de Madrid a demandé au Conseil "affaires sociales", au Conseil Ecofin et à la Commission de continuer à suivre l'application des programmes pluriannuels et de préparer annuellement un rapport unique "avec l'objectif de renforcer la stratégie de l'emploi et d'adopter des recommandations dans l'avenir". Il faudra également remarquer que, dans le but de faciliter la mise en oeuvre de la procédure de suivi, les mécanismes nécessaires, parmi lesquels on retrouve une "structure stable", devront être établis le plus tôt possible. 4. 2. Durée Indéfinie. 5. CLASSIFICATION DE LA DEPENSE 5. 1. Dépenses non obligatoires 5. 2. Crédits non dissociés 5. 3. Types de recettes : néant 6. TYPE DE LA DEPENSE 6. 1. Subvention à 100% du personnel nécessaire et des frais des réunions. 6. 2. 6. 3. Bonification d'intérêt : néant 6. 4. Autres : néant 6. 5. Remboursement :néant. L'action proposée n'implique pas une modification du niveau des recettes. 7. INCIDENCE FINANCIERE Pas d'incidence sur les dépenses opérationnelles. Pour les dépenses administratives, voir point 10 8. DISPOSITIONS ANTI-FRAUDE Les paiements seront effectués en accord avec les règles administratives courantes appliquées aux paiements des frais des experts invités à participer aux réunions. 9. ELEMENTS D'ANALYSE COUT-EFFICACITE 9. 1. Objectifs spécifiques de l'action le Conseil "affaires Mettre en place un comité de politique de l'emploi et du marché du travail pour l'accomplissement de ses assister responsabilités dans le domaine des politiques de l'emploi et du marché du travail. Ce comité sera créé dans le respect des traités et tenant compte des pouvoirs attribués aux institutions et organes de l'Union. sociales" dans Le comité assurera notamment : - - - - le suivi de l'évolution de l'emploi dans l'Union l'examen des politiques des Etats membres en matière d'emploi et de marché du travail les échanges d'informations et d'expériences entre les Etats membres et avec la Commission dans les domaines ci-dessus l'établissement de rapports et de recommandations sur ces questions. Les travaux du comité seront coordonnés avec le comité de politique économique et avec le comité permanent de l'eploi. 9. 2. Justification de l'action Pour continuer d'assurer le succès de la stratégie de l'Union pour l'emploi, et afin de faciliter l'application pratique de la procédure de suivi de l'emploi décidée à Essen, le Conseil européen réuni à Madrid, en décembre 1995, a 10 estimé nécessaire de mettre en place, dans les meilleurs délais, une structure stable pour assister le Conseil "affaires sociales" dans le domaine de l'emploi. 9. 3. Suivi et évaluation Le comité devra émettre des avis et préparer des rapports à l'attention du Conseil "affaires sociales" et du Conseil européen. 9. 4. Cohérence avec la programmation financière Les actions à mettre en oeuvre dans ce contexte sont prévues dans la programmation financière de la DGV. 10. DEPENSES ADMINISTRATIVES (partie A du budget) L'utilisation réelle des ressources administratives proposées dépendra de la décision annuelle de la Commission sur l'attribution des ressources, tenant compte des postes et ressources additionnels qui seront autorisés par l'autorité budgétaire. 10. 1. Ressources humaines nécessaires Type de poste Personnel à affecter à l'action dont durée postes permanents postes temporaires utilisation de ressources existantes utilisation de ressources aditionnelles fonctionnaires ou agents temporaires A B C autres ressources TOTAL 2 1 3 2 1 3 indéfinie 11 10. 2 Coût total des ressources humaines nécessaires Montant Calcul Fonctionnaires Agents temporaires Autres Le secrétariat du comité sera assuré par le personnel de la direction emploi de la DG V. Les frais de voyage des représentants des gouvernements nationaux seront couverts selon les règles courantes actuellement en vigueur. Les réunions du comité seront organisées par la Commission et auront lieu dans des locaux lui appartenant. L'interprétation sera assurée par la Commission. Il est prévu que le comité se réunira entre 6 à 8 fois par an. Ces réunions pourront remplacer, dans une certaine mesure, les réunions du Groupe des Directeurs généraux de l'emploi et des agences d'emploi. 10. 3 Ligne budgétaire Montant Calcul AO 2510 125. 000 6 réunions par an avec un coût moyen de 20. 850 ECU (30 participants) 12 ISSN 0254-1491 COM(96) 134 final DOCUMENTS FR 04 N° de catalogue : CB-CO-96-154-FR-C ISBN 92-78-02481-3 Office des publications officielles des Communautés européennes L-2985 Luxembourg 13

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ σχετικά με την ερμηνεία της απόφασης του δικαστηρίου της 17ης Οκτωβρίου 1995 στην υπόθεση C- 450/93, KALANKE κατά FREIE HANSESTADT BREMEN

http://publications.europa.eu/resource/cellar/e0bfaa67-1809-4157-a538-0d9c740abfcb

ell

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ • * * * * ** Βρυξέλλες, 27. 03. 1996 COM(96) 88 τελικό ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ σχετικά με την ερμηνεία της απόφασης του δικαστηρίου της 17ης Οκτωβρίου 1995 στην υπόθεση C-450/93, KALANKE κατά FREIE HANSESTADT BREMEN ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΗΣ ΕΙ1ΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ σχετικά με την ερμηνεία της απόφασης του δικαστηρίου της 17ης Οκτωβρίου 1995 στην υπόθεση C-450/93,' KALANKE κατά FREIE HANSESTADT BREMEN 1. Εισαγωγή Στις 17 Οκτωβρίου 1995, το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων εξέδωσε την απόφαση του στην υπόθεση C-450/93 (Eckhard Kalanke κατά Freie Hansestadt Bremen1), η οποία προκάλεσε αντιδράσεις σε όλη την Ευρώπη. Οι αντιδράσεις οφείλονται στην αβεβαιότητα που δημιούργησε η απόφαση σχετικά με τη νομιμότητα των ποσοστών και άλλων μορφών θετικής δράσης που αποσκοπούν στην αύξηση του αριθμού γυναικών σε ορισμένους τομείς ή επίπεδα απασχόλησης. Η απόφαση Kalanke έχει μεγάλη σημασία διότι εκδόθηκε σε εποχή κατά την οποία αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο ότι οι νόμοι κατά των διακρίσεων που εκδόθηκαν εδώ και 20 έτη είναι πλέον ανεπαρκείς για την επίτευξη ισότητας υπέρ των γυναικών όσον αφορά την πρόσβαση τους στην απασχόληση και την προαγωγή. Παρά το ότι πραγματοποιήθηκε κάποια πραγματική πρόοδος κατά την προηγούμενη δεκαετία ο' αυτόν τον τομέα, το ποσοστό ανεργίας των γυναικών είναι υψηλότερο από ό,τι εκείνο των ανδρών στις περισσότερες περιοχές της Κοινότητας. Οι γυναίκες εξακολουθούν να αποτελούν την πλειονότητα των μ,ακροχρονίως ανέργων, συχνά κατέχουν θέσεις χαμηλών προσόντων, κακοπληρωμένες και ανασφαλείς, και υπάρχουν ακόμη κενά μεταξύ των αμοιβών ανδρών και γυναικών. Ακόμη δεν υπάρχουν αρκετές γυναίκες στις οποίες να διατίθενται θέσεις για τη λήψη αποφάσεων ούτε ισότιμη μερίδα στην πολιτική και την οικονομική ζωή. Η ίση μεταχείριση μεταξύ ανδρών και γυναικών κατά την εργασία αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα όπως αναγνωρίστηκε από το Δικαστήριο με της 15ης Ιουνίου 1978 στην υπόθεση 149/77 Defrenne III2 Ιδιαίτερα, ως προς την ύπαρξη μιας γενικής αρχής που απαγορεύει τις διακρίσεις που βασίζονται στο φύλο όσον αφορά την απασχόληση και τις συνθήκες εργασίας, το Δικαστήριο έκρινε ότι η εξάλειψη αυτής της διάκρισης αποτελεί μέρος των θεμελιωδών δικαιωμάτων που αποτελούν μια από τις αρχές της κοινοτικής νομοθεσίας και ότι το Δικαστήριο είχε καθήκον να εξασφαλίσει την τήρηση τους. Η αρχή του σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων έχει έκτοτε εισαχθεί στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (Άρθρο ΣΤ(2)). την απόφαση 1 2 Συλλογή 1995, σ. Ι-3051 Συλλογή 1978, σ. 1365. Η Επιτροπή κρίνει ότι, σε μια εποχή κατά την οποία η ισότητα ευκαιριών υπέρ των γυναικών έχει αναγνωρισθεί στο υψηλότερο επίπεδο (Ευρωπαϊκά Συμβούλια του Έσσεν, των Καννών και της Μαδρίτης) ως έργο υπέρτατης σημασίας - μαζί μ,ε την καταπολέμηση της ανεργίας - έχει κρίσιμη σημασία να επιβεβαιωθεί η ανάγκη να χρησιμοποιούνται, εφόσον είναι απαραίτητο, μέτρα "θετικής δράσης" για την προώθηση της ισότητας ευκαιριών μεταξύ γυναικών και ανδρών, ιδιαίτερα με την άρση των υφισταμένων παραγόντων ανισότητας οι οποίοι επηρεάζουν αρνητικά τις ευκαιρίες των γυναικών στο χώρο της απασχόλησης. Δεν υπάρχει επίσημος ορισμός της "θετικής δράσης" σε κοινοτικό επίπεδο. Υπάρχει, εντούτοις, πλατιά διαδεδομένη συμφωνία σε όλη την Κοινότητα ότι η έννοια της θετικής δράσης περιλαμβάνει όλα τα μέτρα τα οποία αποσκοπούν στην εξουδετέρωση των αποτελεσμάτων της παλαιάς διάκρισης, στην εξάλειψη της υπάρχουσας διάκρισης και στην προώθησης της ισότητας ευκαιριών μεταξύ ανδρών και γυναικών, ιδιαίτερα όσον αφορά είδη ή επίπεδα επαγγελμάτων στα οποία τα μέλη του ενός φύλου υποεκπροσωπούνται σε μεγάλο βαθμό. Αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο ότι δεν είναι μόνο θέμα ισότητας αλλά και επίσης και αποτελεσματικής διαχείρισης των ανθρώπινων πόρων. Η θετική δράση μπορεί να λάβει διάφορες μορφές: ένα πρώτο πρότυπο αποτελείται από μέτρα που αποσκοπούν στη διόρθωση δυσμενών καταστάσεων οι οποίες χαρακτηρίζουν την παρουσία των γυναικών στην αγορά εργασίας. Ο στόχος είναι να εξαλειφθούν οι αιτίες που βρίσκονται πίσω από τη χαμηλότερη απασχόληση ή τις λιγότερες ευκαιρίες σταδιοδρομίας οι οποίες επηρεάζουν την εργασία των γυναικών επεμβαίνοντας, ιδιαίτερα, στο επίπεδο του επαγγελματικού προσανατολισμού και της επαγγελματικής κατάρτισης. Ένα δεύτερο πρότυπο θετικής δράσης μπορεί να χαραχθεί στις ενέργειες που ευνοούν την επίτευξη μιας ορισμένης ισορροπίας μεταξύ οικογενειακών και επαγγελματικών ευθυνών και μιας πιο αποτελεσματικής κατανομής ευθυνών μεταξύ των δύο φύλων. Στην περίπτωση αυτή, παρέχεται προτεραιότητα στα μέτρα που αφορούν την οργάνωση του χρόνου εργασίας, την ανάπτυξη των υποδομών φροντίδας παιδιών και την επανένταξη των εργαζομένων στην αγορά εργασίας ύστερα από διακοπή της σταδιοδρομίας τους. Ένα τρίτο πρότυπο βασίζεται στην ιδέα ότι η θετική δράση πρέπει να αποσκοπεί στη διόρθωση των αποτελεσμάτων της παλαιάς διάκρισης. Κατά συνέπεια, προβλέπεται προτιμησιακή μεταχείριση υπέρ ορισμένων κατηγοριών ατόμων. Αυτό μπορεί να λάβει τη μορφή συστημάτων ποσοστώσεων ή στόχων. Οι ποσοστώσεις μπορεί να είναι λιγότερο ή περισσότερο άκαμπτες. Ακαμπτες ποσοστώσεις θεωρούνται εκείνες οι οποίες καθορίζουν ένα ορισμένο κατώφλιο το οποίο πρέπει να επιτευχθεί χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τα προσόντα και την αξία των ατόμων που αφορούν ή εκείνες που καθορίζουν ελάχιστες προϋποθέσεις οι οποίες πρέπει να πληρούνται χωρίς καμία δυνατότητα να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαίτερες περιστάσεις μιας περίπτωσης. Λιγότερο άκαμπτες ή εύκαμπτες ποσοστώσεις είναι, αντίθετα, εκείνες που καθιερώνουν προτιμησιακή μεταχείριση υπέρ μιας ορισμένης κατηγορίας υπό τον όρο ότι τα προσόντα είναι ίσης αξίας σε σχέση με την προς εκτέλεση εργασία και ότι μπορούν να ληφθούν υπόψη εξαιρετικές περιστάσεις. 2. Η προσέγγιση xt\c Επιτροπής σττι "θετική δράση" Η Επιτροπή υιοθέτησε πάντοτε πολύ ευνοϊκή στάση υπέρ της θετικής δράσης. Το 1984, υπέβαλε πρόταση σύστασης για την προώθηση της θετικής δράσης3 που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο. Η σύσταση καλεί τα κράτη μέλη να υιοθετήσουν πολιτική θετικής δράσης σχεδιασμένη να εξαλείψει τις υπάρχουσες ανισότητες που θίγουν τις γυναίκες κατά την εργασία και να προωθήσουν μια καλύτερη ισορροπία μεταξύ των φύλων στην (χπασχόληση, έτσι οχπε να εξαλειφθούν ή να καταπολεμηθούν τα επιβλαβή για τις γυναίκες αποτελέσματα στην απασχόληση ή στην αναζήτηση απασχόλησης που προκύπτουν από τις υπάρχουσες στάσεις, συμπεριφορές και διαρθρώσεις τις βασιζόμενες στην ιδέα μια παραδοσιακής κατανομής των ρόλων στην κοινωνία μεταξύ ανδρών και γυναικών. Τα κράτη μέλη καλούνται επίσης να ενθαρρύνουν τη συμμετοχή των γυναικών σε διάφορες δραστηριότητες όπου υποεκπροσωπουνται, ιδιαίτερα στους τομείς του μέλλοντος και στα υψηλότερα επίπεδα ευθυνών ώστε να επιτευχθεί καλύτερη αξιοποίηση όλων των ανθρώπινων πόρων. Με τη σύσταση παρέχεται επίσης στα κράτη μέλη η συμβουλή να λάβουν μέτρα ώστε να εξασφαλίσουν οτι η θετική δράση περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, κατά το μέτρο του δυνατού, ενέργειες που να ενθαρρύνουν τις γυναικείες υποψηφιότητες τόσο στην πρόσληψη όσο και στην προαγωγή σε τομείς και σε επαγγέλματα και στα επίπεδα όπου οι γυναίκες υποεκπροσωπουνται, ιδιαίτερα όσον αφορά θέσεις με αρμοδιότητες. επαγγελματικής εκείνους τομείς στους ζωής της Είναι επίσης σημαντικό να υπενθυμισθεί ότι στο τρίτο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δράσης για την ισότητα ευκαιριών (1991-1995), το οποίο εγκρίθηκε με το ψήφισμα του Συμβουλίου της 21ης Μαΐου 19914, η Επιτροπή υπογράμμισε την ανάγκη για θετική δράση και οργάνωσε ορισμένα προγράμματα που απέβλεπαν ειδικά στην προώθηση της ένταξης των γυναικών στην αγορά εργασίας και στη βελτύοση της ποιότητας της εργασίας τους. Στο τέταρτο πρόγραμμα δράσης (1996-2000) που εγκρίθηκε με την απόφαση 95/593/ΕΚ του Συμβουλίου5, η ισόρροπη συμμετοχή των φύλων στην αγορά εργασίας είναι ένας από τους στόχους που πρέπει να επιδιωχθούν, μεταξύ άλλων, μέσω θετικής δράσης. Η Επιτροπή ενέκρινε ένα δεύτερο πρόγραμμα θετικής δράσης υπέρ του γυναικείου προσωπικού (1992-1996), έτσι ώστε να αποκατασταθεί η ισορροπία όσον αφορά τον αριθμό των απασχολούμενων γυναικών στις κατηγορίες και θέσεις όπου υποεκπροσωπουνται, να προωθηθεί η εξέλιξη της σταδιοδρομίας τους και να παρασχεθούν συνοδευτικά μέτρα που να καθιστούν δυνατό για τις δημοσίους υπαλλήλους να συμβιβάζουν τις επαγγελματικές και τις οικογενειακές υποχρεώσεις τους. Προβλέπονται διάφορες ενέργειες στα πλαίσια μιας συνεκτικής στρατηγικής για την εξάλειψη των εκ των πραγμάτων ανισοτήτων. Ιδιαίτερα, οι υπηρεσίες ενθαρρύνονται να δίνουν προτεραιότητα στις γυναίκες υποψήφιους στην περίπτωση ισότητας προσόντων και αξίας κατά την πρόσληψη, την προαγωγή και το διορισμό σε θέσεις στελεχών, όσο οι γυναίκες υποεκπροσωπουνται σε έναν ορισμένο βαθμό ή κατηγορία. Προς το σκοπό αυτό, τίθενται στόχοι και θεσπίζονται σχέδια εφαρμογής που περιλαμβάνουν ποιοτική 'και ποσοτική ανάλυση της εξέλιξης της κατάστασης, ένα σύνολο συνεκτικών μέτρων που Σύσταση 84/635/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 13ης Δεκεμβρίου 1984 σχετικά με προώθηση θετικών δράσεων υπέρ των γυναικών (ΕΕ L 331, 19. 12. 1984, σ. 34). EEC 142, 31. 5. 1991,σ. 1 EEL 335, 30. 12. 1995, σ. 37. έχουν σχεδιαστεί για την επίτευξη καλύτερης γυναικείου προσωπικού και περιοδικές αξιολογήσεις. ισορροπίας μεταξύ ανδρικού και 3. Τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης Kalanke Στην υπόθεση Kalanke, τέθηκε θέμα κατά πόσον ένας γερμανικός νόμος σχετικά με τη θετική δράση ήταν συμβιβάσιμος με την οδηγία 76/207/ΕΟΚ του Συμβουλίου6 ή κατά πόσον υπερέβαινε την εξαίρεση από τη θετική δράση που θεσπίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 4 αυτής7. Ο νόμος του ομόσπονδου κράτους της Βρέμης για την ισότητα ευκαιριών στο δημόσιο τομέα προβλέπει ότι, όσον αφορά την πρόσληψη και την προαγωγή σε τομείς στους οποίους οι γυναίκες υποεκπροσωπουνται, συγκριμενα εάν δεν αποτελούν 50 % του προσωπικού στους διαφόρους βαθμούς της συγκεκριμένης κατηγορίας, μια γυναίκα που διαθέτει τα ίδια προσόντα με έναν άνδρα υποψήφιο πρέπει να προτιμάται έναντι αυτού. Ο κ. Kalanke, αφού απέτυχε να προαχθεί λόγω αυτού του κανόνα, αμφισβήτησε την ισχύ του ενώπιον των γερμανικίόν δικαστηρίων. Το εθνικό δικαστήριο έκρινε ότι η προαγωγή ήταν νόμιμη σύμφωνα με τη γερμανική νομοθεσία συμπεριλαμβανομένου του συντάγματος, όμως το θέμα του συμβιβάσιμου με την οδηγία 76/207/ΕΟΚ παραπέμφθηκε στο Δικαστήριο. Οι σχετικές διατάξεις του νόμου του ομόσπονδου κράτους της Βρέμης για την ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών στις δημόσιες υπηρεσίες έχουν ως εξής: "Πρόσληψη, αλλαγή τοποθέτησης και προαγωγή. Κατά την πρόσληψη - περιλαμβανοένης της μονιμοποιήσεως δημοσίου υπαλλήλου ή δικαστή - που δεν γίνεται με σκοπό την επαγγελματική εκπαίδευση, οι γυναίκες που έχουν ίσα προσόντα με τους άνδρες συνυποψήφιους τους πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά προτεραιότητα στους τομείς όπου οι γυναίκες υποεκπροσωπουνται. Υφίσταται υποεκπροσώπηση, όταν στις διάφορες βαθμίδες της κλίμακας μισθών, απολαβών και αποδοχών της οικείας κατηγορίας του προσωπικού μιας υπηρεσίας οι γυναίκες δεν εκπροσωπούν τουλάχιστον το ήμισυ του προσωπικού. Το ίδιο ισχύει για τα προβλεπόμενα από το οργανόγραμμα επίπεδα καθηκόντων. " Οδηγία 76/207/ΕΟΚ της 9ης Φεβρουαρίου 1976 περί της εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως ανδρών και γυναικών όσον αφορά την πρόσβαση σε απασχόληση, την επαγγελματική εκπαίδευση και προώθηση και τις συνθήκες εργασίας (ΕΕ L 39, 14. 2. 1976, σ. 40). Το άρθρο 2 παράγραφος 4 έχει ως εξής: "Η παρούσα οδηγία δεν θίγει τα μέτρα που αποσκοπούν στην προώθηση της ισότητος των ευκαιριών μεταξύ ανδρών και γυναικών, ιδίως δια της άρσεως τοον ανισοτήτων που εκδηλώνονται στην πράξη και οι οποίες ανισότητες θίγουν τις ευκαιρίες των γυναικών στους τομείς που αναφέρονται στο άρθρο 1, παράγραφος 1. " 4. Η απόφαση Στην απόφαση του, το Δικαστήριο τονίζει ότι: το άρθρο 1, παράγραφος 1, της οδηγίας προκύπτει ότι αυτή σκοπεί στην εφαρμογή, εντός των κρατών μελών, της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως μεταξύ ανδρών και γυναικών, όσον αφορά, εκτός άλλων, την πρόσβαση στην απασχόληση, περιλαμβανομένης και της επαγγελματικής προωθήσεως. Λυτή η αρχή της ίσης μεταχειρίσεως συνεπάγεται, κατά το άρθρο 2, παράγραφος 1, της οδηγίας, "την απουσία κάθε διακρίσεως που βασίζεται στο φύλο είτε άμεσα είτε έμμεσα". εθνικός κανόνας ο οποίος προβλέπει ότι, επί προαγωγής, οι γυναίκες που έχουν ίσα προσόντα με τους άνδρες συνυποψήφιους τους απολαύουν αυτομάτως προτεραιότητας στου τομείς όπου αυτές υποεκπροσωπουνται, συνεπάγεται διάκριση που βασίζεται στο φύλο. Επομένως, το Δικαστήριο κρίνει ότι είναι σημαντικό να εξετασθεί κατά πόσον ένας τέτοιος εθνικός κανόνας επιτρέπεται κατά το άρθρο 2 παράγραφος 4 της οδηγίας. Το Δικαστήριο αποφαίνεται σχετικά ότι η διάταξη ami\: έχει σκοπό να επιτρέπει τα μέτρα τα οποία, παρ'όλον ότι κατά τα φαινόμενα εισάγουν διακρίσεις σκοπούν πράγματι στην εξάλειψη ή στη μείωση των εκδηλουμένων στη πράξη ανισοτήτων που μπορούν να υφίστανται στην πραγματικότητα της κοινωνικής ζωής· επιτρέπει εθνικά μέτρα στον τομέα της προσβάσεως στην απασχόληση, περιλαμβανομένης και της επαγγελματικής προώθησης, τα οποία, με το να ευνοούν ειδικά τις γυναίκες, σκοπό έχουν να βελτιώσουν την ικανότητα των γυναικών να ανταγωνίζονται στην αγορά εργασίας και να ακολουθούν σταδιοδρομία υπό συνθήκες ισότητας με τους άνδρες· ως παρέκκλιση από καθιερούμενο με την οδηγία ατομικό δικαίωμα, πρέπει να ερμηνεύεται στενώς. Τέλος, το Δικαστήριο καθιστά σαφές ότι: εθνική ρύθμιση που εξασφαλίζει στις γυναίκες απόλυτη και από ουδεμία προϋπόθεση εξαρτώμενη προτεραιότητα επί διορισμού ή προαγωγής βαίνει πέραν της προωθήσεως της ισότητας των ευκαιριών και υπερβαίνει τα όρια της εξαιρέσεως που προβλέπεται στο άρθρο 2 παράγραφος 4 της οδηγίας. Το Δικαστήριο καταλήγει ότι η απάντηση που πρέπει να δοθεί στο ερώτημα του εθνικού δικαστηρίου είναι ότι το άρθρο 2 παράγραφος 1 και παράγραφος 4 της οδηγίας 76/207/ΕΟΚ αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία, όπως εν προκειμένω, παρέχει αυτομάτως, εφόσον υφίστανται ίσα προσόντα των υποψηφίων διαφορετικού φύλου που έχουν γίνει δεκτοί ως προαγώγιμοι, προτεραιότητα στους υποψη'φίους θηλυκού φύλου στους τομείς όπου οι γυναίκες υποεκπροσωπουνται, νοουμένου ότι υφίσταται υποεκπροσώπηση όταν οι γυναίκες δεν εκπροσωπούν τουλάχιστον το ήμισυ του προσωπικού των διαφόρων βαθμίδων της οικείας κατηγορίας και όταν συμβαίνει το ίδιο όσον αφορά τα προβλεπόμενα από το οργανόγραμμα επίπεδα καθηκόντων. 5. Ερωτήματα που προέκυψαν με την απόφαση Φαίνεται ότι η αρνητική στάση του Δικαστηρίου απέναντι στη νομιμότητα του νόμου του ομόσπονδου κράτους της Βρέμης βασίζεται (χποκλειστικά στην ερμηνεία η οποία θα πρέπει να δίδεται στο άρθρο 2 παράγρίχφος 4 της οδηγίας 76/207/ΕΟΚ. Είναι σαφές από την απόφαση ότι η διάταξη αυτή δεν καλύπτει το είδος συστήματος ποσοστώσεων σύμφωνα με το οποίο οι γυναίκες προτιμώνται αυτόματα έναντι των ανδρών κατά την τοποθέτηση σε θέσεις ή την προαγωγή. Εντούτοις, ορισμένα ερωτήματα μπορούν ακόμη να τεθούν σχετικά με το άρθρο 2 παράγραφος 4. Λποτελεί διάταξη που περιορίζεται στη διαφύλαξη θετικής δράσης υπέρ των γυναικών κατά την εργασία μόνον όσον αφορά μέτρα όπως η ειδική βοήθεια για την επαγγελματική κατάρτιση, ή άδεια για οικογενειακούς λόγους κλπ. ή επιτρέπει επίσης θετική διάκριση στο πεδίο της πρόσληψης/προαγωγής αναγνωρίζοντας προτίμηση υπέρ των γυναικών κάτω από ορισμένες συνθήκες; Στην τελευταία περίπτωση, πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ θετικής δράσης που λαμβάνει υπόψη πτυχές αναγκαιότητας/αναλογίας και εκείνης που δεν τις λαμβάνει υπόψη της; 5α. Η προσέγγιση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ στην "affirmative action" "θετική δοάση" Στο πλαίσιο αυτό, είναι ενδιαφέρον να υπενθυμιστεί η νομολογία του Ανώτατου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών σχετικά με τη "affirmative action" η οποία αποδεικνύει ότι τα ανακύπτοντα ζητήματα είναι άκρως πολύπλοκα. Ο όρος "affirmative action" χρησιμοποιείται είτε για να υποδηλώσει δράση με σκοπό τη διαπίστωση και την άρση της διάκρισης στην απασχόληση ή για την καθιέρωση μέτρων που αποσκοπούν στην αύξηση της συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό ορισμένων προστατευόμενων ομάδων, π. χ, μειονότητες και γυναίκες. Υπάρχει διαφορά μεταξύ των ποσοστώσεων του δημόσιου (σύμφωνα με την Equal Protection Clause (Ρήτρα περί Ίσης Προστασίας) του Συντάγματος των ΗΠΑ) και του ιδιωτικού τομέα (σύμφωνα με τον τίτλο VII της Civil Rights Act (Νόμος περί των Δικαιωμάτων του Πολίτη του 1964). Η "affirmative action" που επιβάλλεται με νομοθετική ή διοικητική πράξη πρέπει να εκτιμηθεί σύμφωνα με ένα πρότυπο "αυστηρής διερεύνησης", το οποίο απαιτεί την ύπαρξη ενός "επιτακτικού κρατικού συμφέροντος" και "στενά προσαρμ,οσμένη" δράση προς εξυπηρέτηση αυτού του συμφέροντος, δηλαδή μια απαίτηση αναλογικότητας. Στον ιδιωτικό τομέα, η προσέγγιση του Ανώτατου Δικαστηρίου για εθελοντική θετική δράση εκ μέρους των εργοδοτών είναι πιο εύκαμπτη από ό,τι το πρότυπο αυστηρής ακρίβειας καθόσον συγκεντρώνεται μόνο στα βασικά στοιχεία μιας "στενά προσαρμοσμένης" δοκιμασίας. Η μόνη υπόθεση διάκρισης φύλου, Johnson8, αφορά εθελοντική θετική δράση εκ μέρους ιδιωτικών εργοδοτών. Στην περίπτωση αυτή, εφαρμόστηκε σχέδιο "affirmative action" για την αύξηση της γυναικείας εκπροσώπησης σε μια επαγγελματική κατηγορία κατεχόμενη ιστορικά από άνδρες. Μια γυναίκα υποψήφια επιλέχθηκε για τη θέση έναντι ενός άνδρα συναδέλφου, παρά το γεγονός ότι η επίδοση της στο τεστ ήταν οριακά χαμηλότερη από εκείνη του άνδρα. Johnson κατά Transportation Agency, 480 US 616 (1987). 7 II ενέργεια αυτή κρίθηκε σύμφωνη με την απαγόρευση της διάκρισης όσον αφορά την απασχόληση που καθιερώθηκε σύμφωνα με τον τίτλο VÎI της Civil Rights Act 1964 με την αιτιολογία, μεταξύ άλλων, ότι το γεγονός ότι ελήφθη υπόψη το φύλο υποψηφίου αιτιολογείται από την ύπαρξη έκδηλης ανισορροπίας η οποία σήμαινε υποεκπροσώπηση των γυναικών σε "κατά παράδοση κλειστή επαγγελματική κατηγορία". Το Ανώτατο Δικαστήριο δεν αποφάνθηκε σε υπόθεση φύλου που να αφορά το δημόσιο τομέα. Εντούτοις, είναι ενδιαφέρον να υπενθυμισθεί η πρόσφατη υπόθεση Adarand9 η οποία αφορούσε θετικά μέτρα με στόχο τη βελτίωση της φυλετικής ισορροπίας στον τομέα δημόσιων προμηθειών. Στην περίπτωση αυτή το Ανώτατο Δικαστήριο για πρώτη φορά εφάρμοσε αυστηρή δικαστική έρευνα για μέτρα θετικής δράσης που ελήφθησαν από τη Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση. Παρόλο που το συγκεκριμένο υπό εξέταση μέτρο κρίθηκε ότι δεν ήταν αρκετά "στενά προσαρμοσμένο" προς επίτευξη του επιδιωκόμενου στόχου, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι 7 από τα 9 μέλη του Ανώτατου Δικαστηρίου επιβεβαίωσαν ειδικά, ως θέμα αρχής, τη νομιμότητα μιας προσαρμοσμένης στα αποτελέσματα προτιμησιακής μεταχείρισης μειονεκτουσών ομάδων, η οποία φυσικά υπόκειται πάντοτε στις απαιτήσεις αυστηρής έρευνας. 5β. Διεθνές δίκαιο ανθρωπίνων δικαιωμάτων Οι διακρίσεις που βασίζονται στο φύλο απαγορεύονται επίσης από το διεθνές δίκαιο. Εντούτοις, τα διεθνή όργανα των Ηνωμένων Εθνών και του Συμβουλίου της Ευρώπης τείνουν να αναγνωρίζουν τη νομιμότητα ορισμένων "ειδικών μέτρων" που έχουν σχεδιαστεί για τη de facto καθιέρωση ισότητας υπέρ ορισμένων μειονεκτουσών ομάδων. Η σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών της 18ης Δεκεμβρίου 1979 για την εξάλειψη κάθε μορφής διάκρισης σε βάρος των γυναικών αναγνωρίζει στο άρθρο 4 ότι έστω και αν έχει αναγνωρισθεί για τις γυναίκες ισότητα de jure, στην πράξη όμως δεν εγγυάται αυτόματα ίση μεταχείριση των γυναικών. Προς επίσπευση της de facto ισότητας των γυναικών στην κοινωνία και στο χώρο εργασίας, επιτρέπεται στα κράτη να χρησιμοποιούν ειδικά διορθωτικά μέτρα εφόσον εξακολουθούν να υφίστανται ανισότητες. Το 1988 η επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την εξάλειψη των διακρίσεων σε βάρος των γυναικών εξέδωσε τη γενική σύσταση της αριθ. 5 σύμφωνα με την οποία η επιτροπή συνιστά να προβαίνουν τα κράτη σε μεγαλίτπερη χρήση προσωρινών ειδικών μέτρων όπως θετική δράση, προτιμησιακή μεταχείριση ή συστήματα ποσοστώσεων για να ευνοήσουν την ένταξη των γυναικών στην εκπαίδευση, την οικονομία, την πολιτική και την απασχόληση. Λυτά τα ειδικά μέτρα πρέπει να χρησιμοποιούνται απλώς για την επιτάχυνση της επίτευξης de facto ισότητας υπέρ των γυναικών και δεν πρέπει να δημιουργούν χωριστά πρότυπα για τις γυναίκες και τους άνδρες. Η καταλληλότητα τέτοιων μέτρων πρέπει να αξιολογείται σε σχέση με την πραγματική ύπαρξη πρακτικής που συνεπάγεται διακρίσεις. Κατά συνέπεια, εφόσον επιτευχθούν οι στόχοι ισότητας ευκαιριών και μεταχείρισης, αυτά τα μέτρα δεν απαιτούνται πλέον και πρέπει να διακόπτεται η εφαρμογή τους. Adarand Constructors Inc κατά Pena, Secretary of Transportation, 63 USLW 4523 (1995). 8 Η σύμβαση της ΔΟΕ αριθ. 111 της 4ης Ιουνίου 1958 σχετικά με τις διακρίσεις κατά την απασχόληση και την τοποθέτηση αναφέρεται τόσο στην ισόττρτα ευκαιριών όσο και στην ισότητα μεταγείοιστκ: θεσπίζοντας στο άρθρο 2 ότι κάθε κράτος για το οποίο ισχύει αιττή η σύμβαση αναλαμβάνει να δηλώνει και να ακολουθεί εθνική πολιτική σχεδιασμένη για την προώθηση, με μεθόδους κατάλληλες για τις εθνικές συνθήκες και πρακτικές, της ισότητας ευκαιριών και μεταχείρισης όσον αφορά την απασχόληση και την εργασία, με σκοπό την εξάλειψη των διακρίσεων σχετικά με αυτές. Το άρθρο 5 της σύμβασης ΔΟΕ έχει ιδιαίτερη σημασία στη συγκεκριμένη περίπτωση καθόσον θεσπίζει τα ακόλουθα: "1. 2. Ειδικά μέτρα προστασίας ή βοήθειας που προβλέπονται σε άλλες συμβάσεις ή συστάσεις που έχουν εγκριθεί από τη διεθνή διάσκεψη εργασίας δεν θα θεωρούνται διάκριση. Κάθε μέλος μπορεί ύστερα από διαβούλευση μ,ε τις αντιπροσωπευτικές οργανώσεις εργοδοτών και εργαζομένων, εφόσον αυτές υπάρχουν, να καθορίζει ότι δεν θεωρούνται ότι εισάγουν διακρίσεις άλλα ειδικά μέτρα σχεδιασμένα να καλύπτουν ιδιαίτερες απαιτήσεις ατόμων τα οποία, για λόγους όπως το φύλο, η ηλικία, η αναπηρία, οι οικογενειακές ευθύνες ή η κοινωνική ή πολιτιστική κατάσταση, αναγνωρίζονται γενικά ότι χρειάζονται ειδική προστασία ή βοήθεια. " Η αρχή της ισότητας ευκαιριών και μεταχείρισης για όλους τους εργαζομένους περιέχεται επίσης στη δήλωση για την ισότητα ευκαιριών και μεταχείρισης υπέρ των γυναικών εργαζομένων που εκδόθηκε από τη ΔΟΕ στις 25 Ιουνίου 1995. Το άρθρο 1 αποκλείει κάθε μορφή διάκρισης που βασίζεται στο φύλο η οποία αναιρεί ή περιορίζει την ισότητα και προβλέπει επίσης ότι μια θετική ειδική μεταχείριση στη διάρκεια μιας μεταβατικής περιόδου η οποία αποσκοπεί στην πραγματική ισότητα μεταξύ των φύλων δεν θεωρείται ότι εισάγει διακρίσεις. Το μέρος II του πρόσθετου πρωτοκόλλου του Ευρωπαϊκού Κοινοτικού Χάρτη της 5ης Μαΐου 1988 προβλέπει, στο άρθρο 1, ότι τα συμβαλλόμενα μέρη αναλαμβάνουν να αναγνωρίζουν το δικαίωμα ισότητας ευκαιριών και μεταχείρισης στο πεδίο της απασχόλησης χωρίς διάκριση με βάση το φύλο και να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίζουν ή να ενθαρρύνουν την εφαρμογή αυτής στους διαφόρους τομείς, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της επαγγελματικής σταδιοδρομίας και της προαγωγής. Σ' αυτή τη διάταξη αναφέρεται ειδικά ότι δεν εμποδίζεται η λήψη ειδικών μέτρων που αποσκοπούν στη de facto διόρθωση της ανισότητας. Εντούτοις, η συζήτηση είναι ακόμη εκκρεμής στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου ως προς το κατά πόσον οι κανόνες που παρέχουν στις γυναίκες προτεραιότητα αυτόματα όσον αφορά την πρόσληψη ή την προαγωγή είναι παραδεκτή ή όχι. Συγχρόνως είναι προφανές ότι το διεθνές δίκαιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν αποκλείει - και σε ορισμένες περιπτώσεις ίσως τις επιβάλλει - διακρίσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών με στόχο την επίσπευση της de facto ισότητας της γυναίκας στη κοινωνία. Ωστόσο οι διακρίσεις αυτές θα πρέπει να στηρίζονται σε αντικειμενικά και λογικά κριτήρια και δεν θα πρέπει να αποσκοπούν στη διατήρηση άνισων και διαφορετικών κανόνων σε μόνιμη βάση. 6. IIcoc ερμηνεύεται π απόφαση Kalanke Όπως αναφέρθηκε ήδη παραπάνω, υπάρχουν διάφορα είδη θετικής δράσης. Ένα (χπό αυτά μπορεί να λαμβάνει τη μορφή συστημάτων ποσοστώσεων ή στόχων, όπως στην περίπτωση που εξετάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Το Δικαστήριο έπρεπε να αποφασίσει κατά πόσον είναι νόμιμο, με την εφαρμογή ενός τέτοιου συστήματος, να προτιμώνται οι γυναίκες έναντι ανδρών υποψηφίων στην περίπτωση προαγωγής σε τομείς όπου αυτές υποεκπροσωπουνται, υπό την προϋπόθεση ότι τα προσόντα τους είναι τα ίδια. II απάντηση του Δικαστηρίου σε αυτό το ερώτημα θα μπορούσε να ερμηνευθεί με δύο τρόπους: είτε το Δικαστήριο αποκλείει τη δυνατότητα αιτιολογίας οποιουδήποτε συστήματος ποσοστώσεων, έστω και ενός που περιέχει ρήτρα διασφάλισης η οποία επιτρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαίτερες περιστάσεις μιας υπόθεσης· είτε το Δικαστήριο περιορίζεται στις "άκαμπτες" ποσοστώσεις που προβλέπονται στη νομοθεσία του Land της Βρέμης και εφαρμόστηκαν στην περίπτωση του κ. Kalanke, πράγμα το οποίο αποτελεί αυτόματη μέθοδο. Η Επιτροπή κρίνει ότι το Δικαστήριο καταδίκασε μόνο το αυτόματο σύστημα ποσοστώσεων του Land της Βρέμης. Αυτή η ερμηνεία βασίζεται στη διατύπωση της ίδιας της απόφασης και κατά συνέπεια το Δικαστήριο κατέστησε σαφές ότι εθνικοί κανόνες οι οποίοι εγγυώνται στις γυναίκες απόλυτη και άνευ όρων προτεραιότητα για διορισμό ή προαγωγή υπερβαίνουν τα όρια της κατ" εξαίρεση θετικής δράσης που θεσπίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 4 της οδηγίας 76/207/ΕΟΚ (βλέπε σκέψη 22 της απόφασης). Είναι αληθές ότι στην σκέψη 23, το Δικαστήριο αναφέρεται στο πρόβλημα της "υποκατάστασης της ισότητας ευκαιριών. με το αποτέλεσμα στο οποίο μόνο η εφαρμογή μιας τέτοιας ισότητας ευκαιριών θα μπορούσε να απολήξει". Εντούτοις, αυτή η παράγραφος προστέθηκε σαφώς ως συμπληρωματική διάτ(χξη στην κύρια ιδέα του Δικαστηρίου, που περιέχεται στην σκέψη 22, ότι ακριβώς η "απόλυτη και άνευ όρων" φύση της προτίμησης που αναγνωρίζεται στις γυναίκες καθιστά παράνομο το σύστημα της Βρέμης. Οι παρατηρήσεις του Δικαστηρίου στην σκέψη 23 βασίζονται σαφώς στην υπόθεση ότι συζητείται ένα άκαμπτο και άνευ όρων σύστημα ποσοστώσεων. Επιπλέον, αυτή η παράγραφος φαίνεται να αποσκοπεί κυρίως στην κριτική των υπερβολικά φιλόδοξων στοιχείων του ιδιαίτερου σχήματος το οποίο εξετάστηκε στην υπόθεση Kalanke. δηλαδή ο στόχος της επίτευξης μιας κατανομής 50/50 μεταξύ ανδρών και γυναικών "σε όλους τους βαθμούς και όλα τα επίπεδα". Τέλος είναι σαφές ότι το Δικαστήριο κλήθηκε να αποφανθεί μόνο σχετικά με τα συστήματα που παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά του συστήματος της Βρέμης και το διατακτικό της απόφασης περιορίζεται φυσικά να αποφανθεί σχετικά με τη νομιμότητα τέτοιων συστημάτων. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι το Δικαστήριο αναγνωρίζει σαφώς την ανάγκη για μέτρα που υπερβαίνουν τους κλασικούς κανόνες κατά των διακρίσεων με σκοπό να επιτευχθεί η ισότητα στην πράξη (σκέψη 20). Η Επιτροπή επομένως υιοθετεί την άποψη ότι συστήματα ποσοστώσεων τα οποία δεν είναι άκαμπτα και αυτόματα στον ίδιο βαθμό όσο το σύστημα που προβλέπεται από τη νομοθεσία της Βρέμης δεν θίγονται από την απόφαση του Δικαστηρίου και πρέπει, επομένως, να θεωρούνται νόμιμα. 10 Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή κρίνει ότι τα ακόλουθα μέτρα θετικής δράσης αποτελούν παραδείγματα των ειδών δράσης τα οποίίχ εξακολουθούν να μη θίγονται (χπό την απόφαση Kalanke, με την επιφύλαξη βέβαια της επιλογής στην οποία τα κράτη μέλη μπορούν να προβούν ως προς τα μέτρα τα οποία πρόκειται να καθιερώσουν: ποσοστώσεις που έχουν σχέση με τα προσόντα που απαιτούνται για την εργασία, εφόσον επιτρέπουν να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαίτερες περιστάσεις οι οποίες θα μπορούσαν, σε μια δεδομένη περίπτωση, να αιτιολογήσουν μια εξαίρεση από την αρχή της προτίμησης του υποεκπροσωπουμένου φύλου· σχέδια για την προαγωγή γυναικών, που περιγράφουν τις αναλογίες και τα χρονικά όρια μέσα στα οποία ο αριθμός των γυναικών πρέπει να αυξηθεί χωρίς όμως να επιβάλλουν κανόνα αυτόματης προτίμησης όταν λαμβάνονται επιμέρους αποφάσεις για πρόσληψη και προαγωγή· μια υποχρέωση αρχής για έναν εργοδότη να προσλαμβάνει ή να προάγει κατά προτίμηση άτομο το οποίο ανήκει σε υποεκπροσωπούμενο φύλο· σε μια τέτοια περίπτωση, δεν αναγνωρίζεται ατομικό δικαίωμα προτίμησης σε ένα φυσικό πρόσωπο· μειώσεις φορολογίας κοινωνικής ασφάλισης οι οποίες αναγνωρίζονται σε επιχειρήσεις εφόσον προσλαμβάνουν γυναίκες που επιστρέφουν στην αγορά εργασίας για τη διεξαγωγή καθηκόντων σε τομείς όπου οι γυναίκες υποεκπροσωπουνται· κρατικές επιδοτήσεις που χορηγούνται σε εργοδότες οι οποίοι προσλαμβάνουν γυναίκες σε τομείς όπου αυτές υποεκπροσωπουνται· άλλα μέτρα θετικής δράσης που εστιάζονται στην κατάρτιση, τον επαγγελματικό προσανατολισμό, την αναδιοργάνωση του χρόνου εργασίας, τη φροντίδα των παιδιών και ούτω καθ' εξής. Όσον αφορά το πρόγραμμα θετικής δράσης που εφαρμόζει η Επιτροπή υπέρ του γυναικείου προσωπικού της, πρέπει να σημειωθεί ότι αυτό δεν φαίνεται να θίγεται από την απόφαση Kalanke καθόσον δεν προβλέπει αναγνώριση αυτόματης προτίμησης υπέρ των γυναικών (αυτό είναι μάλλον μια αρχή που πρέπει να τηρείται στην περίπτωση ισότητας προσόντων). Συμπεράσματα Η Επιτροπή κρίνει ότι το Δικαστήριο καταδίκασε μόνο το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του νόμου της Βρέμης το οποίο συνίσταται στον αυτοματισμό του μέτρου, το οποίο παρέχει στις γυναίκες απόλυτο και άνευ όρων δικαίωμα διορισμού ή προαγωγής. Επομένως, η Επιτροπή λαμβάνει τη θέση ότι το μόνο είδος συστήματος ποσοστώσεων το οποίο είναι παράνομο είναι εκείνο το οποίο είναι εντελώς άκαμπτο και δεν αφήνει καμιά δυνατότητα να λαμβάνονται υπόψη οι επιμέρους περιστάσεις. Τα κράτη μέλη και οι εργοδότες έχουν επομένως την ελευθερία να χρησιμοποιούν κάθε άλλη μορφή θετικής δράσης συμπεριλαμβανομένων των ευέλικτων συστημάτων ποσοστώσεων. 11 Η Επιτροπή επιθυμεί να σταματήσει οριστικά η διαμάχη την οποία προκάλεσε η υπόθεση Kalanke. Επομένως, παρά τον περιορισμένο αντίκτυπο αυτής της απόφασης όπως έχει σωστά ερμηνευθεί, η Επιτροπή πιστεύει ότι θα ήταν χρήσιμο να τροποποιηθεί η διατύπωση του άρθρου 2 παράγραφος 4 της οδηγίας 76/207/ΕΟΚ έτσι ώστε το κείμενο της διάταξης να επιτρέπει ειδικά εκείνα τα είδη θετικής δράσης τα οποία δεν θίγονται από την απόφαση Kalanke. Μια τέτοια ερμηνευτική τροποποίηση θα καθιστούσε σαφές ότι μέτρα θετικής δράσης, εκτός από συστήματα άκαμπτων ποσοστώσεων, επιτρέπονται από την κοινοτική νομοθεσία και θα εξασφάλιζε ότι το κείμενο της οδηγίας αντικατοπτρίζει καθαρότερα την πραγματική κατάσταση του δικαίου όπως αυτή προκύπτει από την απόφαση του Δικαστηρίου. Η Επιτροπή επομένως προωθεί πρόταση για την τροποποίηση του άρθρου 2 παράγραφος 4 της οδηγίας 76/207/ΕΟΚ η οποία να προσδιορίζει ότι τα μέτρα που προβλέπονται από αυτή τη διάταξη περιλαμβάνουν ενέργειες που ευνοούν την πρόσληψη ή την προαγωγή ενός φύλου σε περιπτώσεις κατά τις οποίες αυτό υποεκπροσωπείται, υπό τον όρο ότι ο εργοδότης έχει πάντοτε τη δυνατότητα να λαμβάνει υπόψη τις ιδιαίτερες περιστάσεις μιας δεδομένης περίπτωσης. 12 ISSN 0254-1483 COM(96) 88 τελικό ΕΓΓΡΑΦΑ GR 04 06 Αριθ. καταλόγου : CB-CO-96-159-GR-C ISBN 92-78-02534-8 Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων L-2985 Λουξεμβούργο θ

Proposta de DIRECTIVA DO CONSELHO que altera a Directiva 76/207/CEE relativa à concretização do princípio de igualdade de tratamento entre homens e mulheres no que se refere ao acesso ao emprego, à formação e promoção profissionais, e às condições de trabalho

http://publications.europa.eu/resource/cellar/fdc0eb34-4910-45c5-b6b6-d09d78613134

por

COMISSÃO DAS COMUNIDADES EUROPEIAS Bruxelas, 27. 03. 1996 COM(96) 93 final 96/ 0095(CNS) Proposta de DIRECTIVA DO CONSELHO que altera a Directiva 76/207/CEE relativa à concretização do princípio de igualdade de tratamento entre homens e mulheres no que se refere ao acesso ao emprego, à formação e promoção profissionais, e às condições de trabalho (Apresentada pela Comissão) NOTA EXPLICATIVA I. IntrQfluçftQ Em 17 de Outubro de 1995, o Tribunal de Justiça das Comunidades Europeias formulou o seu acórdão no Processo C-450/93 (Eckhard Kalanke v Freie Hansestadt Bremen), o qual deu origem a uma enorme controvérsia em toda a Europa. Esta controvérsia foi causada pela incerteza criada pelo acórdão quanto à legitimidade das quotas e outras formas de acção positiva destinadas a aumentar o número de mulheres em certos sectores ou níveis de emprego. A igualdade de tratamento entre homens e mulheres no trabalho constitui um direito fundamental, tal como foi reconhecido pelo Tribunal de Justiça das Comunidades Europeias no seu acórdão no Processo 149/77 Defrenne IP. A Comissão considera que, numa época em que se reconhece ao mais alto nível (Conselhos Europeus de Essen, de Cannes e de Madrid) que a igualdade de oportunidades para as mulheres constitui - a par da luta contra o desemprego - uma tarefa de primordial importância, é crucial reafirmar a necessidade de utilizar, quando tal se justifique, medidas de "acção positiva" para promover oportunidades iguais para mulheres e homens, em especial pela eliminação dos factores de desigualdade existentes que afectam as oportunidades das mulheres no domínio do emprego. A Comissão sempre adoptou uma atitude muito favorável à acção positiva. Em 1984, avançou com uma proposta de recomendação relativa à promoção de acções positivas(1), que foi adoptada pelo Conselho. No caso Kalanke, a questão era a de saber se uma lei alemã sobre a acção positiva era compatível com a Directiva 76/207/CEE(2) ou se exorbitava dos limites de excepção para a acção positiva contida nessa directiva. A lei do Land de Bremen relativa à igualdade de oportunidades no sector público dispõe que, em matéria de recrutamento e de promoção em sectores onde as mulheres estão em minoria, isto é, não representam 50% do pessoal nos diferentes graus da categoria em questão, deve ser dada preferência a uma mulher que possua as mesmas qualificações que um candidato do sexo oposto. O Tribunal teve que decidir se era legítimo dar preferência às mulheres sobre candidatos masculinos em caso de promoção em sectores onde elas se encontram em minoria, em condições de igualdade de qualificações. A Comissão, na sua Comunicação de como a sua própria concepção de acção positiva. tornou clara a sua interpretação deste acórdão, assim d) (2) Recomendação 84/635/CEE do Conselho, de 13 de Dezembro de 1984, relativa à promoção de acções positivas a favor das mulheres (JO n" L 331 de 19. 12. 84, p. 34) Directiva do Conselho 76/207/CEE, de 9 de Fevereiro de 1976, relativa à concretização do princípio de igualdade de tratamento entre homens e mulheres no que se refere ao acesso ao emprego, à formação e promoção profissionais, e às condições de trabalho (JO n° L 39 de 14. 2. 76, p. 40) No seu acórdão, o Tribunal de Justiça das Comunidades Europeias deixa claro, entre outros aspectos, que "disposições nacionais que garantam às mulheres prioridade absoluta e incondicional numa nomeação ou promoção vão para além da promoção da igualdade de oportunidades e exorbitam dos limites de excepção previstos no n° 4 do artigo 2o da Directiva. " A Comissão considera que o Tribunal apenas condenou a característica particular da legislação de Bremen que consiste na automaticidade da medida, dando às mulheres um direito absoluto e incondicional em matéria de nomeação ou promoção. Por conseguinte, do ponto de vista da Comissão, o único tipo de regime ilegal de quotas é aquele que é totalmente rígido e não deixa a mínima possibilidade de tomar em consideração circunstâncias individuais. Os Estados-membros e os empregadores são portanto livres de recorrer a todas as demais formas de acção positiva, incluindo as quotas flexíveis. A Comissão deseja ardentemente que a controvérsia a que o processo Kalanke deu azo cesse definitivamente. Assim, não obstante o carácter limitado do impacte deste acórdão, quando correctamente interpretado, a Comissão considera que é necessário alterar a redacção do n° 4 do artigo 2o da Directiva 76/207/CEE para que o texto dessa disposição permita especificamente os tipos de acção positiva que não são atingidos pelo acórdão Kalanke. Por conseguinte, são permitidos todos os tipos de acção positiva, desde que dêem a possibilidade de tomar em consideração as circunstâncias particulares de cada caso. A alteração é de natureza interpretativa. D Comentários aos artigos Artigo I O texto reflecte a interpretação que a Comissão faz do acórdão Kalanke, segundo a qual há toda uma gama de acções (ver Comunicação sobre o acórdão Kalanke) vocacionadas para a promoção do acesso ao emprego e para a promoção dos indivíduos do sexo que se encontra em minoria que continuam a ser legais. Podem ser tomadas medidas de "acção positiva" em casos em que se verifique igualdade de qualificações e/ou méritos dos candidatos. No entanto, essas medidas têm de deixar aos empregadores a possibilidade de avaliar os factores particulares que justifiquem a escolha de uma pessoa não pertencente ao sexo que está em minoria. O articulado tem em conta o facto de se entender como política de igualdade uma política de promoção da igualdade de oportunidades para homens e mulheres. Artigos 2o e 3o Estes artigos contêm as disposições habituais para a transposição para a ordem jurídica nacional dos Estados-membros. M Justificação da proppsja ft luz flp princípio fla subsidiariedade A proposta de alteração da Directiva 76/207/CEE respeita o princípio da subsidiariedade no que se refere aos seus dois critérios, a saber, a necessidade e a proporcionalidade previstos do artigo 3. °-B do Tratado de Maastricht. O primeiro critério, designadamente a necessidade de empreender uma acção a nível comunitário, é satisfeito pelo facto de tal acção ser necessária a fim de evitar possíveis confusões da parte de autoridades nacionais e comunitárias a todos os níveis que sejam responsáveis pela aplicação do direito comunitário e em particular do n° 4 do artigo 2o da actual directiva 76/207/CEE. O acórdão Kalanke deu azo a interpretações divergentes que põem em risco a eficácia da acção positiva a favor do sexo que se encontre em minoria. Dado que é geralmente reconhecido que a igualdade de acesso ao emprego é uma das principais condições para a concretização do princípio da igualdade de tratamento, um dos direitos fundamentais que fazem parte dos princípios gerais do direito comunitário(3), a alteração irá criar condições para que a directiva seja aplicada de maneira mais coerente e uniforme. Quanto ao segundo critério, a proposta de directiva satisfaz o requisito da proporcionalidade na medida em que a alteração tem unicamente carácter declarativo e não altera o âmbito de aplicação da directiva. Procedimento de consulta A Comissão consultou os parceiros sociais a propósito da Comunicação sobre o Processo Kalanke. A presente proposta de alteração da Directiva 76/207/CEE reflecte a interpretação dada na Comunicação e transforma o conteúdo da Comunicação num documento juridicamente vinculativo. Aplicação nos Estados do EEE A Directiva 76/207/CEE faz parte do acervo comunitário do Acordo relativo ao Espaço Económico Europeu, que entrou em vigor em 1 de Janeiro de 1994. A Directiva 76/207/CEE figura na lista de instrumentos do direito derivado aceite pelos Estados do EEE (anexo XVIII ponto 18). (3) Ver nomeadamente Processo C-149/77 (Defrenne III, acórdão de 15 de Junho de 1978) 4 Proposta de DIRECTIVA DO CONSELHO que altera a Directiva 76/207/CEE relativa à concretização do princípio de igualdade de tratamento entre homens e mulheres no que se refere ao acesso ao emprego, à formação e promoção profissionais, e às condições de trabalho O CONSELHO DA UNIÃO EUROPEIA, Tendo em conta o Tratado que institui a Comunidade Europeia, e nomeadamente o seu artigo 235°, Tendo em conta a proposta da Comissão, Tendo em conta o parecer do Parlamento Europeu(1) Tendo em conta o parecer do Comité Económico e Social (2) Considerando que o n° 4 do artigo 2o da Directiva do Conselho 76/207/CEE(3) estabelece que "a presente directiva não constitui obstáculo às medidas que tenham em vista promover a igualdade de oportunidades entre homens e mulheres, em particular às que corrijam as desigualdades de facto que afectam as oportunidades das mulheres nos domínios referidos no n° 1 do artigo 1"; Considerando que os Estados-membros têm empreendido diversas formas de acção positiva no intuito de conseguir a concretização do princípio de igualdade de tratamento entre homens e mulheres no que se refere ao acesso ao emprego, à formação e promoção profissionais, e às condições de trabalho; Considerando que à luz da jurisprudência do Tribunal de Justiça das Comunidades Europeias, nomeadamente no seu acórdão de 17 de Outubro de 1995 no Processo C-450/93 (Kalanke centro Freie Hansestadt Bremen(4)) no que respeita à interpretação do n° 4 do artigo 2o da Directiva 76/207/CEE, as medidas de acção positiva podem favorecer activamente o acesso de indivíduos do sexo que está em minoria ao emprego, à nomeação e à promoção para determinados postos, incluindo a concessão de preferência ao sexo que está em minoria, quando se verifique igualdade de qualificações e/ou méritos dos candidatos, desde que qualquer sistema que preveja a concessão de tal preferência permita que se tomem em consideração as circunstâncias particulares de cada caso; Considerando que é oportuno clarificar o texto do n° 4 do artigo 2o da Directiva 76/207/CEE, tornando-o coerente com a jurisprudência. (i) (2) (3) (4) JOn* L39, de 14. 2. 1976, p. 40 cf. 1995, p. I- 3051 Considerando que as medidas de acção positiva deverão beneficiar os indivíduos do sexo que ss encontre em minoria num dado sector ou nível de emprego; Considerando que o Tratado não prevê para adopção da presente Directiva outros poderes que não os do artigo 235 a; ADOPTOU A PRESENTE DIRECTIVA Artigo V O n°4 do artigo 2. ° da Directiva 76/207/CEE passa a ter a seguinte redacção: "4. A presente directiva não prejudica as medidas que tenham em vista promover a igualdade de oportunidades entre homens e mulheres, em particular as que corrijam as desigualdades existentes que afectam as oportunidades do sexo que se encontra em minoria nos domínios referidos no n° 1 do artigo Io. Entre as medidas possíveis incluem-se a concessão de preferência, no tocante ao emprego ou à promoção, a indivíduos do sexo que se encontra em minoria, na condição de que tais medidas não excluam a tomada em consideração das circunstâncias particulares de cada caso". Artigo 2o Os Estados-membros porão em vigor as disposições legislativas, regulamentares e administrativas necessárias para darem cumprimento à presente directiva até 1 de Dezembro de 1998 ou assegurarão que, até essa data, empregadores e sindicatos tenham introduzido as medidas necessárias por meio de acordo, cabendo aos Estados-membros adoptar as medidas necessárias por forma a que, a qualquer momento, estejam em condições de garantir os resultados impostos pela presente directiva. Do facto informarão imediatamente a Comissão. As disposições adoptadas pelos Estados-membros farão referência à presente directiva ou serão acompanhadas da referida referência aquando da publicação oficial. As modalidades da referência serão decididas pelos Estados-membros. Artigo 3* A presente directiva entra em vigor no vigésimo dia seguinte ao da sua publicação no Jornal Oficial das Comunidades Europeias. Os Estados-membros são os destinatários da presente Directiva. Artigo 4o Feito em Bruxelas, Pelo Conselho O Presidente FICHA DE AVALIAÇÃO DE IMPACTE IMPACTE DA PROPOSTA NAS EMPRESAS E, EM ESPECIAL, NAS PEQUENAS E MÉDIAS EMPRESAS Tendo em conta o princípio da subsidiariedade, por que motivo é necessária legislação comunitária neste domínio g quajs Sfo QS SfflS principais QfrjÇÇtiYQS? O objectivo é o de clarificar um acto de direito derivado (Directiva 76/207/CEE) tal como interpretado pelo Tribunal de Justiça das Comunidades Europeias. Uma proposta de directiva é o único meio de o fazer. Quem será afectado pela proposta? Uma vez que a alteração tem unicamente natureza clarificadora, os empregadores não ficarão mais afectados do que já estão pela presente Directiva 76/207/CEE. Que medidas devem as empresas tomar para darem cumprimento à proposta? Caso tenham planos no sentido de dar acesso preferencial ao sexo que se encontra em minoria, as empresas têm que prever uma cláusula que permita proceder a uma avaliação caso a caso. ISSN 0257-9553 COM(96) 93 final DOCUMENTOS PT 04 N. ° de catálogo : CB-CO-96-152-PT-C ISBN 92-78-02462-7 Serviço das Publicações Oficiais das Comunidades Europeias L-2985 Luxemburgo

Ehdotus neuvoston päätökseksi Euroopan sosiaalirahasto -komitean varsinaisten ja varajäsenten korvaamisesta

http://publications.europa.eu/resource/cellar/90811e2f-86f8-434a-b168-2e6b0c4c9f49

fin

* * *c EUROOPAN YHTEISÖJEN KOMISSIO Bryssel, 27. 03. 1996 KOM(%) 139 lopull. EHDOTUS: NEUVOSTON PÄÄTÖS Euroopan sosiaalirahasto -komitean varsinaisten ja varajäsenten korvaamisesta (komission esittämä) PERUSTELUT Asia: Euroopan sosiaalirahasto -komitean varsinaisten ja varajäsenten korvaaminen 22 päivään lokakuuta 1998 päättyväksi toimikaudeksi. ja tehokkuudesta Rakennerahastojen päämääristä toiminnan yhteensovittamisesta keskenään sekä Euroopan investointipankin toiminnan ja muiden rahoitusvälineiden kanssa 24 päivänä kesäkuuta 1988 annetun neuvoston asetuksen (ETY) N:o 2052/88, sellaisena kuin se on viimeksi muutettuna 19 päivänä joulukuuta 1994 annetulla neuvoston asetuksella (ETY) N:o 3193/94, 17 artiklassa säädetään, että komissiota avustaa 3 ja 4 tavoitteiden osalta komitea perustamissopimuksen 124 artiklan mukaisesti. ja niiden Tämän komitean toiminnasta säädetään täytäntöönpanoa koskevissa asetuksissa ensisijaisesti eri rakennerahastojen keskinäisen toiminnan sekä sen ja Euroopan toiminnan investointipankin yhteensovittamisen osalta annetun neuvoston asetuksen (ETY) N:o 4253/88, sellaisena kuin se on viimeksi muutettuna 19 päivänä joulukuuta 1994 annetulla neuvoston asetuksella (ETY) N:o 3193/94, 28 artiklassa. rahoitusvälineiden ja muiden välisen Kyseisessä artiklassa säädetään, että komitea muodostuu kunkin jäsenvaltion osalta kahdesta hallituksen edustajasta, kahdesta työntekijöiden järjestöjen edustajasta sekä kahdesta työnantajien järjestöjen edustajasta. Varsinaiset jäsenet ja varajäsenet nimeää neuvosto komission ehdotuksesta kolmeksi vuodeksi. 4. Neuvosto päätti 23 päivänä lokakuuta 1995 nimetä Euroopan sosiaalirahasto - komitean varsinaiset ja varajäsenet komission ehdotuksesta 23 päivänä lokakuuta 1995 alkavaksi ja 22 päivänä lokakuuta 1998 päättyväksi toimikaudeksi. Yhden varsinaisen jäsenen ja yhden varajäsenen eroamisen vuoksi komissio esittää neuvostolle tämän ehdotuksen päätökseksi näiden jäsenten korvaamisesta 22 päivänä lokakuuta 1998 päättyväksi toimikaudeksi. EHDOTUS: NEUVOSTON PÄÄTÖS Euroopan sosiaalirahasto -komitean varsinaisten ja varajäsenten korvaamisesta EUROOPAN UNIONIN NEUVOSTO, joka ottaa huomioon komission ehdotuksen, sekä katsoo, että neuvosto nimesi komission ehdotuksesta 23 päivänä tehdyssä päätöksessään Euroopan sosiaalirahasto -komitean varsinaiset ja varajäsenet1 22 päivään lokakuuta 1998 päättyväksi toimikaudeksi, lokakuuta 1995 kaksi varsinaisen jäsenen paikkaa hallitusten edustajien ryhmästä vapautui Maria Teresa BENGALAn ja Raoul CARLOSin (Portugali) erottua, yksi varajäsenen paikka hallitusten edustajien ryhmästä vapautui Mario Ferraz de OLIVEIRAn (Portugali) erottua, ja tämän vuoksi on tarpeen muuttaa kyseistä päätöstä, ON PÄÄTTÄNYT SEURAAVAA: Muutetaan 23 päivänä lokakuuta 1995 tehtyä päätöstä seuraavasti: 1 artikla 1. 1 artiklan I kohdan a) alakohdassa Portugalin hallitusta edustavan jäsenen, Maria Tersa BENGALAn, tilalle tulee Maria Candida SOARES; Portugalin hallitusta edustavan jäsenen, Raoul CARLOSin, tilalle tulee Rafael PRATA; 2. 1 artiklan I kohdan b) alakohdassa Portugalin hallitusta edustavan varajäsenen, Mario Ferraz de OLIVEIRAn, tilalle tulee Mario Caldeira DIAZ. 2 artikla EYVL N: o C 296, 10. 11. 1995 Nimitykset, joihin 1 artiklassa viitataan, julkaistaan tiedoksi Euroopan yhteisöjen virallisessa lehdessä. Tehty Brysselissä Neuvoston puolesta Puheenjohtaja ISSN 1024-4492 KOM(96) 139 lopullinen ASIAKIRJAT FI 01 :$ ". &• tf i Luettelonumero : CB-ÇO-96-144-FI-C ISBN92?Z8-01979-8 I Euroopan yhteisöjen virallisten julkaisujen toimisto L-2985 Luxemburg 5

Proposta di decisione del Consiglio e della Commissione relativa alla conclusione dell' accordo di partenariato e di cooperazione tra le Comunità europee e i loro Stati membri, da una parte, e la Repubblica di Armenia, dall' altra

http://publications.europa.eu/resource/cellar/a5e72788-1999-4a14-80f9-b3a0e23b556f

ita

COMMISSIONE DELLE COMUNITÀ EUROPEE Bruxelles, 27. 03. 1996 COM(96) 136 def. 96/093 (AVC) Proposta di decisione del Consiglio e della Commissione relativa alla conclusione dell'accordo di partenariato e di cooperazione tra le Comunità europee e i loro Stati membri, da una parte, e la Repubblica di Armenia, dall'altra (presentata dalla Commissione) Relazione 1. 2. 3. L'allegata proposta di decisione del Consiglio e della Commissione costituisce lo strumento giuridico per la conclusione dell'accordo di partenariato e di cooperazione tra le Comunità europee e i loro Stati membri, da una parte, e la Repubblica di Armenia, dall'altra. Dopo l'adozione, il 5 ottobre 1992, delle direttive di negoziato da parte del Consiglio, nel 1995 si sono svolti negoziati con la Repubblica di Armenia. L'accordo è stato siglato il 15 dicembre 1995 dopo due cicli di negoziati. Si tratta di un accordo misto, che copre settori di competenza delle Comunità e degli Stati membri e viene concluso per un periodo iniziale di dieci anni. Oltre ad instaurare un dialogo politico, l'accordo comprende disposizioni riguardanti gli scambi di merci, le condizioni di lavoro, lo stabilimento e l'attività delle società, le prestazioni transfrontaliere di servizi, i pagamenti e i capitali, la concorrenza, la tutela della proprietà intellettuale, industriale e commerciale, la cooperazione legislativa ed economica, la cooperazione nel settore dei diritti umani e della democrazia, la cooperazione nella lotta contro le attività e l'immigrazione illegali, nonché la cooperazione culturale e finanziaria. L'accordo contiene una clausola che ne consente la sospensione, anche unilaterale, qualora si ritenga vi sia stata una violazione degli elementi essenziali sui quali si fonda l'accordo, ossia il rispetto della democrazia, dei diritti dell'uomo e dei principi dell'economia di mercato. L'accordo crea una struttura istituzionale di esecuzione che comprende il Consiglio di cooperazione, il Comitato di cooperazione e il Comitato parlamentare di cooperazione. Le disposizioni relative alla cooperazione doganale figurano in un protocollo a parte. 4. L'accordo sostituisce, per quanto riguarda le relazioni commerciali tra la Comunità e la Repubblica di Armenia, l'accordo sugli scambi e sulla cooperazione commerciale ed economica firmato il 18 dicembre 1989 tra la Comunità economica europea e la Comunità europea dell'energia atomica, da una parte, e l'URSS, dall'altra. / £\. 5. Le tre Comunità (CE, CEEA e CECA) seguono procedure diverse per la firma e la conclusione dell'accordo. Per quanto riguarda la CE, occorre tener conto del parere 1/94 emesso il 15 novembre 1994 dalla Corte di giustizia delle Comunità europee sulla competenza della Comunità europea per la conclusione degli accordi scaturiti dall'Uruguay Round. Ai fini della conclusione dell'accordo: • • • il Consiglio conclude l'accordo, con l'assenso del Parlamento europeo, a nome della Comunità europea a norma del combinato disposto degli articoli 54, paragrafo 2, 57, paragrafo 2, ultima frase, 73e, paragrafo 2, 75, 84, paragrafo 2, 113, 235 e 228, paragrafi 2 e 3, secondo comma del trattato CE, adottando le decisioni allegate; la Commissione conclude l'accordo a nome della Comunità europea dell'energia atomica, previa approvazione del Consiglio, in conformità dell'articolo 101, secondo comma del trattato Euratom; la Commissione conclude l'accordo a nome della CECA, a norma del trattato CECA, previa consultazione del Comitato consultivo e con parere conforme del Consiglio deliberante all'unanimità. Trattandosi di un accordo misto, per la sua conclusione è necessaria la ratifica di tutti gli Stati membri. 6. In considerazione di quanto precede, la Commissione propone al Consiglio di adottare la decisione allegata. lo DECISIONE DEL CONSIGLIO E DELLA COMMISSIONE DEL relativa alla conclusione dell'accordo di partenariato e di cooperazione tra le Comunità europee e i loro Stati membri, da una parte, e la Repubblica di Armenia, dall'altra (CECA/CE/EURATOM) DL CONSIGLIO DELL'UNIONE EUROPEA, LA COMMISSIONE EUROPEA, visto il trattato che istituisce la Comunità europea del carbone e dell'acciaio, visto il trattato che istituisce la Comunità europea, in particolare il combinato disposto degli articoli 54, paragrafo 2, 57, paragrafo 2, ultima frase, 73 e, paragrafo 2, 75, 84, paragrafo 2, 113, 235 e 228, paragrafo 2, seconda frase e paragrafo 3, secondo comma, visto il trattato che istituisce la Comunità europea dell'energia atomica, in particolare l'articolo 101, secondo comma, visto il parere conforme del Parlamento europeo, vista l'approvazione del Consiglio concessa conformemente all'articolo 101 del trattato che istituisce la Comunità europea dell'energia atomica, previa consultazione del comitato consultivo CECA e del Comitato economico e sociale e con il parere conforme del Consiglio deliberante all'unanimità, considerando che la conclusione dell'accordo di partenariato e di cooperazione tra l'Unione europea e l'Armenia, firmato a della Comunità europea; , contribuirebbe al conseguimento degli obiettivi il considerando che l'accordo mira a rafforzare i legami creati, in particolare, dall'accordo sugli scambi e sulla coopcrazione commerciale ed economica tra la Comunità economica europea, la Comunità europea dell'energia atomica e l'URSS, firmato il 18 dicembre 1989; considerando che alcuni obblighi previsti dall'accordo, che esulano dal campo di applicazione della politica commerciale della Comunità, incidono sul regime stabilito dagli atti comunitari, le segnatamente quelli riguardanti il diritto di stabilimento e i trasporti; considerando che l'accordo impone alla Comunità determinati obblighi per quanto riguarda i movimenti di capitale e i pagamenti tra la Comunità e l'Armenia; considerando che per alcune misure contemplate dall'accordo, di competenza della Comunità, il trattato CE non prevede poteri d'azione diversi da quelli di cui all'articolo 235, DECIDONO Articolo 1 L'accordo di partenariato e di cooperazione tra l'Unione europea e la Repubblica di Armenia, nonché il protocollo, le dichiarazioni e lo scambio di lettere, sono approvati a nome della Comunità europea, della Comunità europea del carbone e dell'acciaio e della Comunità europea dell'energia atomica. Articolo 2 1. 2. La posizione della Comunità nel Consiglio di cooperazione viene decisa dal Consiglio su proposta della Commissione oppure, se del caso, dalla Commissione, in conformità delle disposizioni pertinenti dei trattati che istituiscono la Comunità europea, la Comunità europea dell'energia atomica e la Comunità europea del carbone e dell'acciaio. In conformità dell'articolo 79 dell'accordo di partenariato e di cooperazione, il presidente del Consiglio presiede il Consiglio di cooperazione e rende nota la posizione della Comunità. Un rappresentante della Commissione presiede il Comitato di cooperazione conformemente al suo regolamento interno e rende nota la posizione della Comunità. Articolo 3 Il presidente del Consiglio procede alla notifica di cui all'articolo 100 dell'accordo a nome della Comunità europea. Il presidente della Commissione procede a detta notifica a nome della Comunità europea dell'energia atomica e della Comunità europea del carbone e dell'acciaio. Fatto a Bruxelles, Id \ Atto finale I plenipotenziari: DEL REGNO DEL BELGIO, DEL REGNO DI DANIMARCA, DELLA REPUBBLICA DI GERMANIA, DELLA REPUBBLICA ELLENICA, DEL REGNO DI SPAGNA, DELLA REPUBBLICA FRANCESE, DELL'IRLANDA, DELLA REPUBBLICA ITALIANA, DEL GRANDUCATO DEL LUSSEMBURGO, DEL REGNO DEI PAESI BASSI, DELLA REPUBBLICA D'AUSTRIA, DELLA REPUBBLICA PORTOGHESE, DELLA REPUBBLICA DI FINLANDIA, DEL REGNO DI SVEZIA, DEL REGNO UNITO DI GRAN BRETAGNA E IRLANDA DEL NORD, Parti contraenti del trattato che istituisce la COMUNITÀ EUROPEA, del trattato che istituisce la COMUNITÀ EUROPEA DEL CARBONE E DELL'ACCIAIO e del trattato che istituisce la COMUNITÀ EUROPEA DELL'ENERGIA ATOMICA, in appresso denominati "Stati membri", e della COMUNITÀ EUROPEA, della COMUNITÀ EUROPEA DELL'ENERGIA ATOMICA e della COMUNITÀ EUROPEA DEL CARBONE E DELL'ACCIAIO, in appresso denominate "la Comunità", /e da una parte, e i plenipotenziari della Repubblica di Armenia, dall'altra, addì riuniti a partenariato e di cooperazione che istituisce un partenariato tra le Comunità europee e i loro Stati membri, da una parte, e la Repubblica di Armenia, dall'altra, in appresso denominato "accordo di partenariato e di cooperazione", hanno adottato il testo seguente: millenovecentonovantasei per la firma dell'accordo di l'accordo di partenariato e di cooperazione e il protocollo relativo all'assistenza reciproca in materia doganale. I plenipotenziari degli Stati membri, della Comunità e della Repubblica di Armenia hanno adottato le dichiarazioni comuni elencate in appresso e accluse al presente atto finale: Dichiarazione comune relativa all'articolo 3 bis dell'accordo Dichiarazione comune relativa all'articolo 5 dell'accordo Dichiarazione comune relativa all'articolo 14 dell'accordo Dichiarazione comune relativa al concetto di "controllo" di cui agli articoli 24, lettera b) e 36 dell'accordo Dichiarazione comune relativa all'articolo 35 dell'accordo Dichiarazione comune relativa all'articolo 42 dell'accordo Dichiarazione comune relativa all'articolo 94 dell'accordo I plenipotenziari degli Stati membri, della Comunità e della Repubblica di Armenia hanno preso atto del seguente scambio di lettere accluso al presente atto finale: Stabilimento delle società. I plenipotenziari degli Stati membri, della Comunità e della Repubblica di Armenia hanno inoltre preso atto della dichiarazione sotto indicata acclusa al presente atto finale: Dichiarazione unilaterale della Repubblica francese relativa ai Paesi e territori d'oltremare 10 v Fatto a addì millenovecentonovantasei Per il Consiglio e la Commissione delle Comunità europee: Per la Repubblica di Armenia: 11 / %- ACCORDO DI PARTENARIATO E DI COOPERAZIONE TRA LE COMUNITÀ EUROPEE E I LORO STATI MEMBRI, DÀ UN LATO, E LA REPUBBLICA DI ARMENIA, DALL'ALTRO, h ACCORDO DI PARTENARIATO E DI COOPERAZIONE che istituisce un partenariato tra le Comunità europee e i loro Stati membri, da una parte, e la Repubblica di Armenia, dall'altra IL REGNO DEL BELGIO, IL REGNO DI DANIMARCA, LA REPUBBLICA FEDERALE DI GERMANIA, LA REPUBBLICA ELLENICA, IL REGNO DI SPAGNA, LA REPUBBLICA FRANCESE, L'IRLANDA, LA REPUBBLICA ITALIANA, IL GRANDUCATO DEL LUSSEMBURGO, IL REGNO DEI PAESI BASSI, L'AUSTRIA LA REPUBBLICA PORTOGHESE, LA FINLANDIA, IL REGNO DI SVEZIA, « IL REGNO UNITO DI GRAN BRETAGNA E IRLANDA DEL NORD, Parti contraenti del trattato che istituisce la Comunità europea, del trattato che istituisce la Comunità europea del carbone e dell'acciaio e del trattato che istituisce la Comunità europea dell'energia atomica, in appresso denominati "Stati membri", e LA COMUNITÀ ECONOMICA EUROPEA, LA COMUNITÀ EUROPEA DELL'ENERGIA ATOMICA E LA COMUNITÀ EUROPEA DEL CARBONE E DELL'ACCIAIO, in appresso denominate "la Comunità", da una parte, E LA REPUBBLICA DI ARMENIA, dall'altra, CONSIDERATI i legami esistenti tra la Comunità, gli Stati membri e la Repubblica di Armenia e i loro valori comuni, RICONOSCENDO che la Comunità e la Repubblica di Armenia desiderano rafforzare detti legami e avviare attività di partenariato e di cooperazione al fine di approfondire e ampliare le relazioni instaurate in passato, segnatamente dall'accordo sugli scambi e sulla cooperazione commerciale ed economica firmato il 18 dicembre 1989 tra la Comunità economica europea e la Comunità europea dell'energia atomica, da una parte, e l'Unione delle Repubbliche Socialiste Sovietiche, dall'altra, VISTO l'impegno della Comunità, degli Stati membri e della Repubblica di Armenia a rafforzare le libertà politiche ed economiche che costituiscono il vero fondamento del partenariato, VISTO l'impegno delle Parti a promuovere la pace e la sicurezza a livello internazionale, nonché la composizione pacifica delle vertenze, e a collaborare a tal fine nel quadro delle Nazioni Unite e della Conferenza sulla sicurezza e sulla cooperazione in Europa, CONSIDERATO il deciso impegno della Comunità, degli Stati membri e della Repubblica di Armenia per la piena applicazione di tutti i principi e disposizioni contenuti nell'Atto finale della Conferenza sulla sicurezza e sulla cooperazione in Europa (CSCE), nei documenti conclusivi delle riunioni successive di Madrid e di Vienna, nel documento della conferenza CSCE di Bonn sulla cooperazione economica, nella Carta di Parigi per una nuova Europa, nel documento CSCE di Helsinki del 1992 intitolato "Le sfide del cambiamento" e in altri documenti basilari dell'OSCE, in tale contesto, che sostenendo l'indipendenza, la sovranità e RICONOSCENDO, l'integrità territoriale della Repubblica di Armenia si contribuirà a salvaguardare pace e stabilità in Europa, PERSUASI della capitale importanza dello Stato di diritto e del rispetto dei diritti dell'uomo, segnatamente quelli delle minoranze, dell'instaurazione di un sistema pluripartitico con elezioni libere e democratiche e di una liberalizzazione economica volta a creare un'economia di mercato, RITENENDO che la piena applicazione dell'accordo di partenariato e di cooperazione dipenderà dal - e contribuirà al - proseguimento e dall'attuazione delle riforme politiche, economiche e giuridiche nella Repubblica di Armenia nonché dall'introduzione dei fattori necessari per la cooperazione, basandosi in particolare sulle conclusioni della Conferenza CSCE di Bonn, DESIDEROSI di promuovere il processo di cooperazione regionale con i paesi limitrofi nei settori contemplati dal presente accordo al fine di favorire la prosperità e la stabilità nella regione, in particolare le iniziative volte a sviluppare la cooperazione e a far nascere una fiducia reciproca tra gli Stati indipendenti della regione transcaucasica e gli altri Stati limitrofi; DESIDEROSI di avviare e approfondire un dialogo politico regolare sulle questioni bilaterali e internazionali di reciproco interesse, RICONOSCENDO E APPOGGIANDO il desiderio della Repubblica di Armenia di avviare una stretta cooperazione con le istituzioni europee, VISTA la necessità di promuovere gli investimenti nella Repubblica di Armenia, anche nel settore energetico, e l'importanza attribuita dalla Comunità e dagli Stati membri all'esistenza di condizioni eque per l'accesso e il transito delle esportazioni di prodotti energetici; ribadendo l'adesione della Comunità, dei suoi Stati membri e della Repubblica di Armenia alla Carta europea dell'energia e il loro impegno per la piena applicazione del relativo trattato e del protocollo sull'efficienza energetica e sugli aspetti ambientali correlati, CONSIDERANDO che la Comunità è disposta a sviluppare una cooperazione economica e a fornire l'assistenza tecnica necessaria, il graduale ravvicinamento tra la TENENDO PRESENTE che l'accordo favorirà Repubblica di Armenia e una più vasta zona di cooperazione in Europa e nelle regioni limitrofe nonché la sua progressiva integrazione nel sistema internazionale aperto, CONSIDERATO l'impegno delle Parti a liberalizzare gli scambi in conformità delle norme dell'Organizzazione mondiale del commercio (OMC), CONSAPEVOLI della necessità di migliorare le condizioni per le attività commerciali e gli investimenti, nonché quelle riguardanti lo stabilimento, la manodopera, i servizi e i movimenti di capitali, fatti dalla PRENDENDO ATTO CON COMPIACIMENTO dei notevoli sforzi Repubblica di Armenia per passare dall'economia a pianificazione centrale dei paesi a commercio di Stato ad un'economia di mercato, PERSUASI che il presente accordo creerà un nuovo clima per le relazioni economiche e in particolare per lo sviluppo degli scambi e degli investimenti, indispensabili alla ristrutturazione economica e alla modernizzazione tecnologica, DESIDEROSI di avviare una stretta cooperazione in materia di tutela ambientale, tenendo conto dell'interdipendenza esistente tra le Parti in questo settore, RICONOSCENDO che fra cooperazione per la prevenzione e il controllo dell'immigrazione illegale, i principali obiettivi del presente accordo figura la DESIDEROSI di avviare una cooperazione culturale e di migliorare il flusso delle informazioni, DECIDONO: ARTICOLO 1 È istituito un partenariato tra la Comunità e i suoi Stati membri, da una parte, e la Repubblica di Armenia, dall'altra. Gli obiettivi del partenariato sono: fornire un contesto appropriato per il dialogo politico tra le Parti al fine di instaurare relazioni politiche; sostenere le iniziative prese dalla Repubblica di Armenia per consolidare la democrazia, sviluppare l'economia e portare a termine il passaggio all'economia di mercato; promuovere il commercio, gli investimenti e le relazioni economiche armoniose tra le Parti ai fini di uno sviluppo economico sostenibile; gettare le basi per una cooperazione legislativa, economica, sociale, finanziaria, scientifica e tecnologica civile e culturale. TITOLO I PRINCIPI GENERALI ARTICOLO 2 Il rispetto della democrazia, i principi del diritto internazionale e i diritti dell'uomo definiti, in particolare, nella Carta delle Nazioni Unite, nell'Atto finale di Helsinki e nella Carta di Parigi per una nuova Europa, nonché i principi dell'economia di mercato, compresi quelli enunciati nei documenti della Conferenza CSCE di Bonn, sono alla base delle politiche interna ed estera delle Parti e costituiscono elementi fondamentali del partenariato e del presente accordo. ARTICOLO 3 ) , Le Parti ritengono fondamentale, per la loro futura prosperità e stabilità, che i nuovi Stati indipendenti nati dopo lo scioglimento dell'Unione delle Repubbliche Socialiste Sovietiche (in appresso denominati "Stati indipendenti") mantengano e sviluppino la cooperazione tra di essi conformemente ai principi dell'Atto finale di Helsinki e alla legislazione internazionale, in uno spirito di buon vicinato, e che moltiplichino gli sforzi per promuovere questo processo. ARTICOLO 3 BIS All'occorrenza, le Parti riesaminano le mutate circostanze nella Repubblica di Armenia, segnatamente per quanto riguarda le condizioni economiche e l'attuazione delle riforme economiche orientate verso il mercato. In base a tali circostanze, il Consiglio di cooperazione può suggerire alle Parti di ampliare una o più sezioni del presente accordo. TITOLO II DIALOGO POLITICO ARTICOLO 4 Le Parti avviano un regolare dialogo politico, che svilupperanno e intensificheranno in seguito per accompagnare e consolidare il ravvicinamento tra la Comunità e la Repubblica di Armenia, sostenere i mutamenti politici ed economici in corso in questo paese e contribuire ad instaurare nuove forme di cooperazione. Detto dialogo politico: rafforzerà i vincoli della Repubblica di Armenia con la Comunità e gli Stati membri, e quindi con tutte le nazioni democratiche. La convergenza economica raggiunta grazie al presente accordo consentirà di intensificare le relazioni politiche; condurrà ad una progressiva convergenza delle posizioni sulle questioni internazionali di reciproco interesse aumentando così la sicurezza e la stabilità nella regione e favorendo il futuro sviluppo degli Stati indipendenti della regione transcaucasica; impegnerà le Parti a collaborare per rafforzare la stabilità e la sicurezza in Europa, il rispetto dei principi democratici, il rispetto e la promozione dei diritti dell'uomo, segnatamente delle minoranze, e a consultarsi, all'occorrenza, sulle questioni connesse. Il dialogo può svolgersi a livello regionale onde contribuire a risolvere conflitti e tensioni regionali. ARTICOLO 5 A livello ministeriale, il dialogo politico si svolgerà nell'ambito del Consiglio di cooperazione creato a norma dell'articolo 77 e, previo mutuo accordo, in altre occasioni. ARTICOLO 6 Le Parti creeranno altre procedure e altri meccanismi per segnatamente: il dialogo politico, organizzando incontri regolari a livello di alti funzionari tra rappresentanti della Comunità e degli Stati membri, da una parte, e della Repubblica di Armenia, dall'altra; avvalendosi pienamente di tutti i canali diplomatici, compresi gli opportuni contatti bilaterali e multilaterali quali le Nazioni Unite, le sessioni dell'OSCE ecc. ; utilizzando qualsiasi altro mezzo, comprese le riunioni tra esperti, che possa contribuire a consolidare e a sviluppare il dialogo politico. ARTICOLO 7 livello parlamentare, A parlamentare di cooperazione creato a norma dell'articolo 82. il dialogo politico si svolgerà nell'ambito del Comitato TITOLO III SCAMBI DI MERCI ARTICOLO 8 1. Le Parti si concedono reciprocamente il trattamento della nazione più favorita in tutti settori, per quanto riguarda: tutti settnri ner nnantn rioiiarHa- i dazi doganali e gli oneri applicati alle importazioni e alle esportazioni, comprese le modalità di riscossione; le disposizioni in materia di sdoganamento, transito, depositi e trasbordo; le imposte e tutti gli altri oneri interni applicati, direttamente o indirettamente, alle merci importate; i metodi di pagamento e i relativi trasferimenti; le norme riguardanti la vendita, l'acquisto, il trasporto, la distribuzione e l'uso delle merci sul mercato nazionale. 2. Le disposizioni del paragrafo 1 non si applicano: a) b) e) ai vantaggi concessi al fine di creare un'unione doganale o una zona di libero scambio oppure in seguito alla creazione di detta unione o di detta zona; ai vantaggi concessi a paesi particolari conformemente all'Accordo generale sulle tariffe doganali e sul commercio e ad altre intese internazionali a favore dei paesi in via di sviluppo; ai vantaggi concessi ai paesi limitrofi per agevolare il traffico frontaliero. 3. Le disposizioni del paragrafo 1 non si applicano, per un periodo transitorio che scadrà il 31 dicembre 1998 o, se precedente, al momento dell'adesione della Repubblica di Armenia all'OMC, ai vantaggi definiti nell'allegato I concessi dalla Repubblica di Armenia agli altri Stati sorti dallo scioglimento dell'URSS. ARTICOLO 9 1. Le Parti convengono che il libero transito è fondamentale per conseguire gli obiettivi del presente accordo. A tale riguardo, ciascuna delle Parti consente il transito senza restrizioni attraverso il suo territorio per le merci originarie del territorio doganale o destinate al territorio doganale dell'altra Parte. 2. Le norme di cui all'articolo V, paragrafi 2, 3, 4 e 5 del GATT sono applicabili fra le Parti. 3. Le disposizioni del presente articolo lasciano impregiudicate tutte le norme speciali relative a settori particolari quali i trasporti o a determinati prodotti concordati tra le Parti. ARTICOLO 10 Fatti salvi i diritti e gli obblighi derivanti dalle convenzioni internazionali sull'ammissione temporanea delle merci a cui hanno aderito entrambe le Parti, queste ultime si concedono reciprocamente l'esenzione dagli oneri all'importazione e dai dazi sulle merci in ammissione temporanea, nei casi e secondo le procedure previsti da qualsiasi altra convenzione in materia a cui abbiano aderito conformemente alle rispettive legislazioni. Si terrà conto delle condizioni in cui le Parti hanno accettato gli obblighi derivanti da tale convenzione. ARTICOLO 11 1. 2. Le merci originarie della Repubblica di Armenia vengono importate nella Comunità in esenzione da restrizioni quantitative, fatte salve le disposizioni degli articoli 13, 16 e 17 del presente accordo. Le merci originarie della Comunità vengono importate nella Repubblica di Armenia in esenzione da tutte le restrizioni quantitative o misure di effetto equivalente. Le merci vengono commercializzate tra le Parti ai prezzi di mercato. ARTICOLO 12 ARTICOLO 13 1. 2. Se un prodotto viene importato nel territorio di una delle Parti in quantitativi talmente aumentati e in condizioni tali da recare o da minacciare di recare pregiudizio ai produttori nazionali di prodotti simili o direttamente concorrenti, la Comunità o la Repubblica di Armenia, a seconda dei casi, possono prendere le misure opportune attenendosi alle seguenti procedure e condizioni. Prima di prendere qualsiasi provvedimento, oppure subito dopo in caso di applicazione del paragrafo 4, la Comunità o la Repubblica di Armenia, a seconda dei casi, fornisce al Consiglio di cooperazione, a norma del Titolo XI, tutte le informazioni utili al fine di trovare una soluzione accettabile per entrambe le Parti. 10 3. 4. 5. 6. Se, al termine delle consultazioni, le Parti non dovessero giungere, entro 30 giorni dalla data in cui è stato adito il Consiglio di cooperazione, ad un accordo sulle misure necessarie per porre rimedio alla situazione, la Parte che ha chiesto le consultazioni può limitare le importazioni dei prodotti interessati nella misura e per il periodo necessari onde evitare il pregiudizio o porvi rimedio, oppure prendere altre misure appropriate. In circostanze critiche, quando il ritardo provocherebbe danni difficilmente riparabili, le Parti possono prendere le misure del caso prima delle consultazioni, a condizione che queste ultime vengano proposte subito dopo l'adozione delle succitate misure. Nello scegliere le misure previste dal presente articolo, le Parti contraenti privilegiano quelle meno pregiudizievoli per il conseguimento degli obiettivi dell'accordo. Nessuna disposizione del presente articolo pregiudica né compromette minimamente l'adozione, ad opera di una delle Parti, di misure antidumping o compensative all'accordo sull'applicazione dell'articolo VI del GATT, all'accordo sull'interpretazione e sull'applicazione degli articoli VI, XVI e XXIII del GATT o alla relativa legislazione interna. all'articolo VI conformemente del GATT, ARTICOLO 14 Le Parti si impegnano a prendere in considerazione possibili sviluppi delle disposizioni del presente accordo relative agli scambi di merci tra di esse in funzione delle circostanze, compresa l'adesione della Repubblica di Armenia all'OMC. Il Consiglio di cooperazione può formulare raccomandazioni alle Parti su questi sviluppi; se le accettano, le Parti possono procedere mediante un accordo concluso conformemente alle rispettive procedure. ARTICOLO 15 Il presente accordo lascia impregiudicati i divieti o le restrizioni all'importazione, all'esportazione o al transito giustificati da motivi di moralità pubblica, di ordine pubblico, di pubblica sicurezza, dalla tutela della vita e della salute delle persone, degli animali o delle piante, dalla tutela delle risorse naturali, dalla protezione del patrimonio artistico, storico o archeologico nazionale, dalla tutela della proprietà intellettuale, industriale o commerciale oppure da norme relative all'oro e all'argento. Tuttavia, tali divieti e restrizioni non devono costituire un mezzo di discriminazione arbitraria, né una restrizione dissimulata al commercio tra le Parti. 11 ARTICOLO 16 Il presente Titolo non si applica agli scambi di prodotti tessili che rientrano nei capitoli 50- 63 della nomenclatura combinata, disciplinati da un accordo a parte, siglato il 17 novembre 1993 e applicato in via provvisoria dal 1° gennaio 1993, e da eventuali accordi successivi. ARTICOLO 17 1. 2. Gli scambi dei prodotti contemplati dal trattato che istituisce la Comunità europea del carbone e dell'acciaio sono disciplinati dalle disposizioni del presente Titolo, fatta eccezione per l'articolo 11. Viene creato un gruppo di contatto sulle questioni siderurgiche composto da rappresentanti della Comunità e della Repubblica di Armenia. Il gruppo di contatto procede a regolari scambi di informazioni su tutte le questioni siderurgiche che interessano le Parti. ARTICOLO 18 Gli scambi di materiali nucleari vengono effettuati in conformità delle disposizioni del trattato che istituisce la Comunità europea dell'energia atomica. All'occorrenza, ad essi si applicheranno le disposizioni di un accordo specifico che verrà concluso tra la Comunità europea dell'energia atomica e la Repubblica di Armenia. TITOLO IV DISPOSIZIONI RIGUARDANTI LE ATTIVITÀ COMMERCIALI E GLI INVESTIMENTI CAPITOLO I Condizioni di lavoro ARTICOLO 19 1. Conformemente alle leggi, condizioni e procedure applicabili in ciascuno Stato membro, la Comunità e gli Stati membri si adoperano per evitare che i cittadini armeni legalmente impiegati sul territorio di uno Stato membro siano oggetto, rispetto ai loro cittadini, di discriminazioni basate sulla nazionalità per quanto riguarda le condizioni di lavoro, di retribuzione o di licenziamento. 12 Conformemente alle leggi, condizioni e procedure applicabili nella Repubblica di Armenia, questo paese si adopera per evitare che i cittadini di uno Stato membro legalmente impiegati sul suo territorio siano oggetto di discriminazioni, rispetto ai suoi cittadini, basate sulla nazionalità per quanto riguarda le condizioni di lavoro, di retribuzione o di licenziamento. ARTICOLO 20 Il Consiglio di cooperazione riflette su come migliorare le condizioni di lavoro per gli uomini d'affari conformemente agli impegni internazionali delle Parti, compresi quelli che figurano nel documento della conferenza CSCE di Bonn. ARTICOLO 21 Il Consiglio di cooperazione formula raccomandazioni per l'applicazione degli articoli 19 e 20. CAPITOLO II Condizioni per Io stabilimento e l'attività delle società ARTICOLO 22 1. 2. 3. 4. La Comunità e gli Stati membri concedono alle società armene, definite all'articolo 24, lettera d), che si stabiliscono sul loro territorio un trattamento non meno favorevole di quello concesso alle società dei paesi terzi. Fatte salve le riserve elencate all'allegato IV, la Comunità e gli Stati membri concedono alle consociate delle società armene stabilite sul loro territorio un trattamento non meno favorevole, per la loro attività, di quello concesso alle società comunitarie. La Comunità e gli Stati membri concedono alle filiali delle società armene stabilite sul loro territorio un trattamento non meno favorevole, per la loro attività, di quello concesso alle filiali di società dei paesi terzi. La Repubblica di Armenia concede alle società comunitarie, definite all'articolo 24, lettera d), che si stabiliscono sul suo territorio un trattamento non meno favorevole di quello concesso alle sue società o, se migliore, alle società dei paesi terzi. Essa concede inoltre alle consociate e alle filiali di società comunitarie stabilite sul suo territorio un trattamento non meno favorevole, per la loro attività, di quello concesso alle sue società e filiali oppure, se migliore, alle società o filiali di paesi terzi. 13 ARTICOLO 23 1. 2. Fatte salve le disposizioni dell'articolo 96, le disposizioni dell'articolo 22 non si applicano al trasporto aereo, fluviale e marittimo. Tuttavia, per i servizi di trasporto marittimo internazionale offerti dalle agenzie marittime che implicano una tratta marittima, comprese le attività intermodali, ciascuna Parte autorizza, in conformità delle legislazioni e normative applicabili sul suo territorio, le società dell'altra parte ad essere commercialmente presenti sul suo territorio sotto forma di consociate o di filiali applicando, per lo stabilimento e le varie attività, condizioni non meno favorevoli di quelle concesse alle sue società o, se migliori, alle consociate e filiali di società di paesi terzi. 3. Dette attività comprendono, fra l'altro: a) b) e) d) e) f) la commercializzazione e la vendita di servizi di trasporto marittimo e connessi attraverso il contatto diretto con i clienti, dalla quotazione alla fatturazione, quando detti servizi siano gestiti o offerti dal fornitore stesso o da fornitori di servizi con i quali il venditore di servizi ha concluso accordi commerciali permanenti; l'acquisto e l'uso, per loro conto o a nome dei loro clienti (e la rivendita a questi ultimi) di tutti i servizi di trasporto e connessi, compresi i servizi di trasporto interno di qualsiasi tipo, segnatamente il trasporto fluviale, ferroviario e stradale, necessari per la fornitura di un servizio integrato; la preparazione dei documenti di trasporto, dei documenti doganali o di altri documenti inerenti all'origine e alla natura delle merci trasportate; la fornitura di informazioni commerciali comprendenti, tra l'altro, i sistemi di informazione computerizzati e gli scambi di dati elettronici (fatte salve le restrizioni non discriminatorie in materia di telecomunicazioni); la conclusione di accordi commerciali, compresa la partecipazione al capitale azionario della società e la nomina del personale locale (oppure, per il personale straniero, in conformità delle pertinenti disposizioni del presente accordo) con qualsiasi società di navigazione stabilita in loco; le operazioni effettuate a nome delle società, l'organizzazione dello scalo della nave o, se necessario, la ripresa del carico. 14 Ai fini del presente accordo: ARTICOLO 24 a) b) e) d) e) f) per "società comunitaria" o "società armena" s'intende una società costituita a norma delle leggi di uno Stato membro o della Repubblica di Armenia che abbia la sede sociale, l'amministrazione centrale o il principale centro di attività sul territorio della Comunità o della Repubblica di Armenia. Tuttavia, una società costituita in conformità delle leggi di uno Stato membro o della Repubblica di Armenia che abbia solo la sede sociale sul territorio della Comunità o della Repubblica di Armenia viene considerata una società comunitaria o armena se le sue attività sono effettivamente e permanentemente collegate all'economia di uno degli Stati membri o della Repubblica di Armenia. Per "consociata" di una società s'intende una società controllata di fatto dalla prima. Per "filiale" di una società s'intende un'impresa commerciale senza capacità giuridica, apparentemente permanente, come l'estensione di una casa madre, che dispone della gestione e delle infrastrutture necessarie per negoziare con terzi e pertanto, fermo restando che, all'occorrenza, vi sarà un rapporto giuridico con la casa madre la cui sede centrale si trova in un altro paese, non deve trattare direttamente con detta casa madre ma può concludere transazioni nell'impresa commerciale che ne costituisce l'estensione. Per "stabilimento" s'intende il diritto per le società comunitarie o armene ai sensi della lettera a) di intraprendere attività economiche aprendo consociate o filiali nella Repubblica di Armenia o nella Comunità. Per "attività" s'intendono le attività economiche. Per "attività economiche" s'intendono le attività di natura industriale, commerciale e professionale. Per quanto riguarda il trasporto marittimo internazionale, comprese le operazioni intermodali che includono una tratta marittima, beneficiano delle disposizioni del presente capitolo e del capitolo III anche i cittadini degli Stati membri o della Repubblica di Armenia stabiliti al di fuori della Comunità o della Repubblica di Armenia e le società di navigazione stabilite al di fuori della Comunità o della Repubblica di Armenia e controllate da cittadini di uno Stato membro o della Repubblica di Armenia, se le loro navi sono registrate in detto Stato membro o nella Repubblica di Armenia in conformità delle rispettive legislazioni. 15 ARTICOLO 25 1. 2. 3. Fatte salve le altre disposizioni dell'accordo, ciascuna Parte può prendere misure cautelative per tutelare gli investitori, i depositanti, gli assicurati o le persone nei confronti delle quali un fornitore di servizi finanziari ha un obbligo fiduciario, oppure per garantire l'integrità e la stabilità del sistema finanziario. Qualora tali misure non siano conformi alle disposizioni dell'accordo esse non vengono utilizzate dalle Parti per eludere gli obblighi ivi previsti. Non ci si avvarrà di alcuna disposizione dell'accordo per chiedere a una Parte di rivelare informazioni relative agli affari e alla contabilità dei singoli clienti né informazioni riservate o esclusive in possesso di enti pubblici. Ai fini del presente accordo, per "servizi finanziari" si intendono le attività descritte nell'allegato III. ARTICOLO 26 Le disposizioni del presente accordo non pregiudicano l'applicazione, ad opera delle Parti, delle misure necessarie per impedire l'elusione delle misure concernenti l'accesso dei paesi terzi al loro mercato attraverso le disposizioni del presente accordo. ARTICOLO 27 1. 2. Fatte salve le disposizioni del capitolo I del presente Titolo, una società comunitaria o armena stabilita, rispettivamente, sul territorio della Repubblica di Armenia o della Comunità ha il diritto di assumere o di far assumere da una delle sue consociate o filiali, conformemente alla legislazione in vigore nel paese di stabilimento, sul territorio della Repubblica di Armenia e della Comunità, cittadini degli Stati membri della Comunità e della Repubblica di Armenia, purché si tratti di quadri intermedi ai sensi del paragrafo 2 del presente articolo impiegati esclusivamente da società o filiali. I permessi di soggiorno e di lavoro di questi dipendenti coprono unicamente la durata di tale occupazione. I quadri intermedi delle summenzionate società, in appresso denominate "organizzazioni", sono "persone trasferite all'interno della società" ai sensi della lettera e) del presente articolo e nelle seguenti categorie, purché l'organizzazione sia una persona giuridica e le persone in questione siano state impiegate da essa o associate ad essa (non come azionisti maggioritari) per almeno un anno prima di questo trasferimento: a) le persone che occupano una carica elevata all'interno di un'organizzazione, preposte direttamente alla direzione dell'impresa sotto la supervisione 16 generale o la direzione del consiglio d'amministrazione o degli azionisti della società o dei loro equivalenti, tra cui coloro che: dirigono l'impresa oppure un suo dipartimento; coordinano l'attività degli altri funzionari che svolgono mansioni ispettive, professionali o amministrative; sono personalmente abilitati ad assumere e licenziare personale o a raccomandare assunzioni, licenziamenti e altre azioni relative al personale. b) e) I dipendenti di un'organizzazione in possesso di conoscenze non comuni indispensabili per l'attività, la ricerca, le tecniche o la gestione dell'impresa. Dalla valutazione di tali competenze può risultare, oltre alle conoscenze specificamente necessarie per l'impresa, un alto livello di qualifica concernente un tipo di lavoro o di commercio che richieda una preparazione tecnica specifica, compresa l'appartenenza ad un albo professionale. Per "persona trasferita all'interno della società" s'intende una persona fisica che lavora presso un'organizzazione sul territorio di una delle Parti e viene trasferita temporaneamente nel quadro di attività economiche svolte sul territorio dell'altra Parte; l'organizzazione in questione deve avere la sede principale sul territorio di una Parte e il trasferimento deve avvenire verso un'impresa (filiale, consociata) di questa organizzazione ed essere effettivamente giustificato da attività economiche simili sul territorio dell'altra Parte. ARTICOLO 29 1. 2. 3. Le Parti si adoperano per evitare di prendere misure o iniziative tali da rendere le condizioni per lo stabilimento e l'attività delle società dell'altra Parte più restrittive rispetto alla situazione esistente il giorno che precede la firma dell'accordo. Le disposizioni del presente articolo lasciano impregiudicate quelle dell'articolo 37: le situazioni ivi contemplate sono disciplinate esclusivamente dalle disposizioni di detto articolo 37. In uno spirito di partenariato e di cooperazione e conformemente alle disposizioni dell'articolo 43, il governo della Repubblica di Armenia informa la Comunità della sua intenzione di promulgare nuove leggi o di adottare nuove normative tali da rendere le condizioni per lo stabilimento e l'attività nella Repubblica di Armenia delle filiali e consociate di società comunitarie più restrittive rispetto alla situazione esistente il giorno che precede la firma dell'accordo. La Comunità può chiedere alla Repubblica di Armenia di trasmetterle i progetti di dette leggi o di detti regolamenti e di avviare consultazioni in merito. 17 4. Qualora l'introduzione nella Repubblica di Armenia di nuove leggi o di nuove normative renda le condizioni per l'attività delle consociate e filiali di società comunitarie stabilite nella Repubblica di Armenia più restrittive rispetto alla situazione esistente il giorno che precede la firma dell'accordo, dette leggi o detti regolamenti non si applicano, per i tre anni successivi all'entrata in vigore dell'atto corrispondente, alle consociate e filiali già stabilite nella Repubblica di Armenia al momento dell'entrata in vigore dell'atto stesso. CAPITOLO IH Servizi transfrontalieri tra la Comunità e la Repubblica di Armenia ARTICOLO 30 1. Conformemente alle disposizioni del presente capitolo, le Parti si impegnano a prendere le misure necessarie per autorizzare progressivamente la fornitura di servizi da parte di società comunitarie o armene stabilite in una Parte diversa da quella del destinatario dei servizi, tenendo conto dell'evoluzione dei settori terziari delle Parti. 2. Il Consiglio di cooperazione formula raccomandazioni per l'applicazione del paragrafo 1. ARTICOLO 31 Le Parti collaborano al fine di sviluppare nella Repubblica di Armenia un settore terziario orientato verso il mercato. ARTICOLO 32 1. Le Parti si impegnano ad applicare effettivamente il principio dell'accesso illimitato al mercato e al traffico marittimo internazionale su base commerciale. a) b) Quanto precede non pregiudica i diritti e gli obblighi derivanti dalla Convenzione e dal Codice di comportamento delle Nazioni Unite per le conferenze di linea applicabili a una delle Parti contraenti del presente accordo. Le navi non conferenziate possono operare in concorrenza con quelle conferenziate fintantoché si attengono al principio di una concorrenza leale su base commerciale. Le Parti ribadiscono l'impegno a mantenere un contesto di libera concorrenza, elemento fondamentale per gli scambi di merci secche e liquide alla rinfusa. 18 Nell'applicare i principi del paragrafo 1, le Parti: a) b) e) d) si astengono, a decorrere dall'entrata in vigore del presente accordo, dall'applicare le disposizioni relative alla ripartizione del carico contenute negli accordi bilaterali tra gli Stati membri della Comunità e l'ex Unione Sovietica; evitano di introdurre clausole di ripartizione del carico nei futuri accordi bilaterali con i paesi terzi, salvo circostanze eccezionali in cui ciò sia necessario per offrire alle società di navigazione di una Parte del presente accordo l'effettiva possibilità di operare regolarmente nel quadro degli scambi con il paese terzo in questione; vietano le intese di ripartizione del carico nei futuri accordi bilaterali per il commercio di merci secche e liquide alla rinfusa; all'entrata in vigore del presente accordo aboliscono tutte le misure unilaterali, nonché gli ostacoli amministrativi, tecnici o di altra natura che potrebbero introdurre restrizioni o discriminazioni rispetto alla libera fornitura di servizi nel trasporto marittimo internazionale. Ogni Parte concede, tra l'altro, un trattamento non meno favorevole di quello riservato alle sue navi per le navi che battono bandiera dell'altra Parte quanto all'accesso ai porti aperti al commercio internazionale, all'uso delle infrastrutture e dei servizi marittimi ausiliari dei porti nonché per i relativi diritti e oneri, per le agevolazioni doganali e per l'assegnazione di ormeggi e di infrastrutture per il carico e lo scarico. I cittadini e le società della Comunità che forniscono servizi di trasporto marittimo internazionale sono autorizzati ad effettuare collegamenti internazionali mare- fiume lungo le idrovie della Repubblica di Armenia e viceversa. ARTICOLO 33 Per garantire uno sviluppo coordinato dei trasporti tra le Parti in funzione delle loro esigenze commerciali, dopo l'entrata in vigore del presente accordo le Parti potranno negoziare, se del caso, accordi specifici sulle condizioni del reciproco accesso al mercato nonché sui servizi di trasporto stradale, ferroviario, fluviale e, eventualmente, aereo. CAPITOLO IV Disposizioni generali ARTICOLO 34 19 1. 2. L'applicazione delle disposizioni del presente titolo è soggetta alle limitazioni giustificate da motivi di ordine pubblico, pubblica sicurezza o pubblica sanità. Dette disposizioni non si applicano alle attività svolte sul territorio delle Parti e connesse, anche occasionalmente, all'esercizio dell'autorità ufficiale. ARTICOLO 35 Ai fini del presente Titolo, nessun elemento dell'accordo vieta alle Parti di applicare le rispettive leggi e normative in materia di ingresso e soggiorno, occupazione, condizioni di lavoro e di stabilimento delle persone fisiche e fornitura di servizi, purché non le applichino in modo da vanificare o compromettere i vantaggi risultanti per una delle Parti da una disposizione specifica dell'accordo. Quanto precede non pregiudica l'applicazione dell'articolo 34. ARTICOLO 36 Beneficiano delle disposizioni dei capitoli II, III e IV del presente Titolo anche le società controllate e possedute esclusivamente e congiuntamente da società armene e comunitarie. ARTICOLO 37 A decorrere dal primo giorno del mese che precede l'entrata in vigore dei corrispondenti obblighi dell'Accordo generale sugli scambi di servizi (GATS), il trattamento concesso da ciascuna Parte all'altra in virtù del presente accordo per i settori o le misure contemplati dal GATS non può comunque essere meno favorevole di quello concesso dalla Parte in questione a norma del GATS per ciascun settore, sottosettore e modo di fornitura dei servizi. 20 ARTICOLO 38 Ai fini dei capitoli II, III e IV, non si tiene conto del trattamento concesso dalla Comunità, dai suoi Stati membri o dalla Repubblica di Armenia in base agli impegni assunti nel quadro di accordi di integrazione economica conformemente ai principi dell'articolo V del GATS. ARTICOLO 39 1. 2. 3. Il trattamento della nazione più favorita concesso a norma del presente titolo non si applica ai vantaggi fiscali già concessi o che le Parti concederanno in base ad accordi tesi a evitare la doppia imposizione o ad altre intese fiscali. Nessun elemento del presente titolo vieta alle Parti di adottare o di applicare misure volte a prevenire l'evasione fiscale in base alle disposizioni fiscali degli accordi tesi ad evitare la doppia imposizione o alla legislazione tributaria nazionale. Nessun elemento del presente titolo vieta agli Stati membri o alla Repubblica di Armenia di fare distinzioni, nell'applicare le pertinenti disposizioni della loro legislazione tributaria, tra contribuenti la cui situazione non è identica, segnatamente per quanto riguarda il luogo di residenza. Fatto salvo l'articolo 27, nessuna disposizione dei capitoli II, III e IV autorizza: ARTICOLO 40 i cittadini degli Stati membri o della Repubblica di Armenia a entrare o a soggiornare sul territorio della Repubblica di Armenia o della Comunità in qualsiasi veste, segnatamente come azionisti o soci di una società, come suoi dirigenti o dipendenti oppure come fornitori o destinatari di servizi; le consociate o filiali comunitarie di società armene a impiegare cittadini armeni sul territorio della Comunità; le consociate o filiali armene di società comunitarie a impiegare cittadini degli Stati membri sul territorio della Comunità; le società armene o le consociate o filiali comunitarie di società armene a distaccare, in base a contratti temporanei, cittadini armeni che lavoreranno sotto il controllo di altre persone; le società comunitarie o le filiali o consociate armene di società comunitarie a distaccare, in base a contratti temporanei, lavoratori degli Stati membri. 21 CAPITOLO V Pagamenti correnti e capitale ARTICOLO 41 1. 2. 3. 4. 5. Le Parti si impegnano ad autorizzare l'uso di moneta liberamente convertibile per tutti i pagamenti sul conto corrente della bilancia dei pagamenti tra residenti della Comunità e della Repubblica di Armenia in relazione alla circolazione di beni, servizi o persone conformemente al disposto del presente accordo. Per le transazioni sul conto capitale della bilancia dei pagamenti, a decorrere dall'entrata in vigore dell'accordo è garantita la libera circolazione dei capitali connessi agli investimenti diretti effettuati per società costituite in conformità delle leggi del paese ospitante e agli investimenti effettuati in conformità del capitolo II, nonché la liquidazione o il rimpatrio di detti investimenti e di tutti gli utili che ne derivano. Fatti salvi i paragrafi 2 o 5, dall'entrata in vigore del presente accordo non vengono introdotte nuove restrizioni valutarie alla circolazione dei capitali e ai relativi pagamenti correnti tra residenti della Comunità e della Repubblica di Armenia né si rendono più restrittive le intese esistenti. Le Parti si consultano al fine di agevolare la circolazione dei capitali diversi da quelli di cui al paragrafo 2 tra la Comunità e la Repubblica di Armenia per conseguire gli obiettivi del presente accordo. A norma delle disposizioni del presente articolo, fintantoché non sarà stata introdotta la piena convertibilità della moneta armena ai sensi dell'articolo Vili dello statuto del Fondo monetario internazionale (FMI) la Repubblica di Armenia è autorizzata, in circostanze eccezionali, ad applicare restrizioni valutarie per la concessione o la ripresa di crediti finanziari a breve e a medio termine nella misura in cui dette restrizioni vengono applicate alla Repubblica di Armenia per la concessione di detti crediti e sono permesse dalla posizione della Repubblica di Armenia nei confronti dell'FMI. Le restrizioni vengono applicate dalla Repubblica di Armenia evitando le discriminazioni e in modo da perturbare il meno possibile il presente accordo. La Repubblica di Armenia informa tempestivamente il Consiglio di cooperazione dell'introduzione di queste misure e degli eventuali cambiamenti. 6. Fatti salvi i paragrafi 1 e 2, qualora, in circostanze eccezionali, la circolazione dei capitali tra la Comunità e la Repubblica di Armenia provochi o minacci di provocare gravi difficoltà per la gestione delle politiche valutarie o monetarie della Comunità o della Repubblica di Armenia, ciascuna Parte può prendere misure di salvaguardia in merito per un periodo non superiore a sei mesi, a condizione che dette misure siano assolutamente necessarie. 22 CAPITOLO VI Tutela della proprietà intellettuale, industriale e commerciale ARTICOLO 42 Conformemente alle disposizioni del presente articolo e dell'allegato II, la Repubblica di Armenia continua a migliorare la tutela dei diritti di proprietà intellettuale, industriale e commerciale al fine di garantire, entro la fine del quinto anno dall'entrata in vigore dell'accordo, un livello di protezione analogo a quello esistente nella Comunità, prevedendo anche strumenti efficaci a tale scopo. Entro la fine del quinto anno dall'entrata in vigore dell'accordo, la Repubblica di Armenia aderirà alle convenzioni multilaterali sui diritti di proprietà intellettuale, industriale e commerciale menzionati al paragrafo 1 dell'allegato II di cui sono parti gli Stati membri o che vengono applicate de facto dagli Stati membri, secondo le pertinenti disposizioni di dette convenzioni. 23 TITOLO V COOPERAZIONE LEGISLATIVA ARTICOLO 43 Le Parti riconoscono che il ravvicinamento della legislazione attuale e futura della Repubblica di Armenia a quella della Comunità è fondamentale per il consolidamento dei vincoli economici tra le Parti. La Repubblica di Armenia cercherà pertanto di rendere progressivamente la sua legislazione compatibile con quella della Comunità. Il ravvicinamento delle legislazioni si estenderà ad un gran numero di settori: legislazione doganale, diritto societario, legislazione bancaria, conti societari e imposizione delle imprese, proprietà intellettuale, tutela dei lavoratori sul posto di lavoro, servizi finanziari, regole di concorrenza, commesse pubbliche, tutela della salute e della vita di esseri umani, animali e piante, ambiente, tutela dei consumatori, imposizione indiretta, norme e standard tecnici, normativa nucleare, trasporti. J. La Comunità fornisce alla Repubblica di Armenia l'assistenza tecnica necessaria per l'applicazione di queste misure, in particolare mediante: scambi di esperti; la tempestiva comunicazione delle informazioni, segnatamente in materia normativa; l'organizzazione di seminari; attività di formazione; un aiuto per la traduzione della normativa comunitaria nei settori corrispondenti. Le Parti si consultano sul modo di applicare le rispettive leggi in materia di concorrenza nei casi in cui esse incidono sugli scambi commerciali. 24 TITOLO VI COOPERAZIONE ECONOMICA ARTICOLO 44 1. 2. 3. 4. 5. La Comunità e la Repubblica di Armenia avviano una cooperazione economica per favorire il processo di riforma e di rilancio dell'economia nonché lo sviluppo sostenibile della Repubblica di Armenia. La cooperazione rafforzerà e svilupperà i vincoli economici a vantaggio di entrambe le Parti. Le politiche e le altre misure nel settore contribuiranno all'attuazione delle riforme economiche e sociali e alla ristrutturazione nella Repubblica di Armenia, in funzione delle esigenze di uno sviluppo sociale sostenibile e armonioso; si terrà conto anche delle considerazioni ambientali. La cooperazione si concentrerà nei seguenti settori: sviluppo economico e sociale, sviluppo delle risorse umane, sostegno alle imprese (compresi la privatizzazione, la promozione e la tutela degli investimenti e le piccole e medie imprese), agricoltura e settore alimentare, energia, trasporti, turismo, telecomunicazioni, servizi finanziari, lotta contro il riciclaggio del denaro sporco, commercio, dogane, cooperazione statistica, informazione e comunicazione, tutela ambientale e cooperazione regionale. Si rivolgerà particolare attenzione alle misure in grado di incoraggiare la cooperazione tra gli Stati indipendenti della regione transcaucasica ai fini di uno sviluppo armonioso nella regione. Se del caso, la Comunità potrà fornire assistenza tecnica per la cooperazione economica e le altre forme di cooperazione previste dal presente accordo tenendo conto del regolamento del Consiglio relativo all'assistenza tecnica a favore degli Stati indipendenti, delle priorità concordate nel programma indicativo per l'assistenza tecnica della Comunità europea alla Repubblica di Armenia e delle procedure stabilite per il coordinamento e l'attuazione. ARTICOLO 45 Cooperazione per gli scambi di beni e di servizi Le Parti collaboreranno affinché il commercio internazionale della Repubblica di Armenia avvenga in conformità delle norme dell'OMC. La cooperazione riguarderà aspetti specifici direttamente connessi all'agevolazione degli scambi, tra cui: 25 l'elaborazione della politica riguardante gli scambi e le questioni commerciali, compresi i pagamenti; l'elaborazione della legislazione pertinente; un aiuto per preparare l'adesione della Repubblica di Armenia all'OMC. ARTICOLO 46 Cooperazione industriale 1. Si cercherà in particolare di promuovere: i contatti commerciali tra operatori economici di entrambe le Parti; la partecipazione comunitaria alle iniziative prese dalla Repubblica dell'Armenia per ristrutturare l'industria e attirare successivamente gli investimenti; il miglioramento della gestione; la definizione di norme e prassi commerciali adeguate e i trasferimenti di know-how; la tutela dell'ambiente. 2. Le disposizioni del presente articolo non pregiudicano l'applicazione delle regole di concorrenza comunitarie applicabili alle imprese. ARTICOLO 47 Promozione e tutela degli investimenti 1. Conformemente ai poteri e alle competenze della Comunità e degli Stati membri, si awierà una cooperazione tesa a creare condizioni favorevoli agli investimenti privati nazionali e stranieri, agevolando in particolare la tutela degli investimenti, i trasferimenti di capitali e gli scambi di informazioni sulle possibilità di investimento. 2. La cooperazione si prefiggerà in particolare: la conclusione tra gli Stati membri e la Repubblica di Armenia di opportuni accordi per la promozione e la tutela degli investimenti; la conclusione tra gli Stati membri e la Repubblica di Armenia di opportuni accordi per evitare la doppia imposizione; la creazione di condizioni favorevoli agli investimenti stranieri nell'economia armena; l'adozione di leggi e condizioni stabili e appropriate per le attività commerciali e gli scambi di informazioni sulle leggi, normative e prassi amministrative in materia di investimenti; 26 gli scambi di informazioni sulle possibilità di investimenti sotto forma di fiere commerciali, esposizioni, settimane commerciali e altre manifestazioni. ARTICOLO 48 Commesse pubbliche Le Parti collaborano per favorire la trasparenza e il rispetto delle regole di concorrenza nell'aggiudicazione degli appalti per beni e servizi, in particolare mediante bandi di gara. ARTICOLO 49 Cooperazione in materia di norme e di valutazione della conformità 1. 2. Le Parti cooperano per favorire l'allineamento con i criteri, i principi e gli orientamenti seguiti a livello internazionale in materia di qualità. Le diverse azioni in questo campo agevoleranno il reciproco riconoscimento a livello di valutazione della conformità oltre a migliorare la qualità dei prodotti armeni. A tal fine, le Parti cercano di cooperare per progetti di assistenza tecnica destinati a: promuovere una cooperazione appropriata con le organizzazioni e le istituzioni specializzate; favorire il ricorso alle normative tecniche della Comunità e l'applicazione delle norme e delle procedure europee in materia di valutazione della conformità; mettere in comune l'esperienza e le informazioni tecniche in materia di qualità. 27 ARTICOLO 50 Prodotti minerari e materie prime Le Parti favoriscono gli investimenti e gli scambi nei settori dei prodotti minerari e delle materie prime. La cooperazione riguarderà principalmente: gli scambi di informazioni sulle prospettive del settore dei prodotti minerari e dei metalli non ferrosi; la definizione di un contesto giuridico per la cooperazione; le questioni commerciali; l'adozione e l'applicazione della legislazione ambientale; la formazione; la sicurezza nell'industria mineraria. ARTICOLO 51 Cooperazione scientifica e tecnologica Le Parti promuovono la cooperazione per la ricerca scientifica civile e lo sviluppo tecnologico (RST) a vantaggio di entrambe, tenendo conto delle risorse disponibili, prevedendo un accesso adeguato ai rispettivi programmi e mantenendo livelli adeguati di tutela effettiva dei diritti di proprietà intellettuale, industriale e commerciale (DPI). La cooperazione scientifica e tecnologica si basa su: scambi di informazioni scientifiche e tecniche; attività comuni di ricerca e sviluppo; attività di formazione e programmi di mobilità per scienziati, ricercatori e tecnici di entrambe le Parti impegnati nella ricerca e nello sviluppo. Le attività di istruzione e/o formazione previste si conformeranno alle disposizioni dell'articolo 52. Le Parti possono avviare di comune accordo altre forme di cooperazione scientifica e tecnologica. Nello svolgere queste attività di cooperazione, si porrà l'accento sulla riconversione degli scienziati, ingegneri, ricercatori e tecnici che hanno partecipato o partecipano alla ricerca e/o alla produzione nel settore delle armi di distruzione di massa. 28 La cooperazione prevista al presente articolo si svolgerà in base ad intese specifiche da negoziare e concludere secondo le procedure adottate da ciascuna Parte definendo, tra l'altro, opportune disposizioni in materia di DPI. ARTICOLO 52 Istruzione e formazione 1. Le Parti collaborano per migliorare il livello generale dell'istruzione e le qualifiche professionali nella Repubblica di Armenia, sia nel settore pubblico che in quello privato. 2. La cooperazione si prefigge in particolare: l'aggiornamento dei sistemi di istruzione superiore e di formazione della Repubblica di Armenia, anche per quanto riguarda la certificazione e i diplomi degli istituti superiori d'insegnamento; la formazione dei quadri e dei funzionari dei settori pubblico e privato in settori prioritari da stabilire; la cooperazione tra centri d'istruzione nonché tra detti centri e le imprese; la mobilità degli insegnanti, laureati, amministrativi, giovani scienziati e ricercatori e dei giovani in genere; la promozione degli studi europei presso gli istituti appropriati; l'insegnamento delle lingue comunitarie; la formazione postlaurea degli interpreti; la formazione dei giornalisti; la formazione degli insegnanti. 3. Ciascuna Parte può eventualmente partecipare, secondo le sue procedure, ai programmi dell'altra in materia di istruzione e formazione; se del caso, si stabiliranno quadri istituzionali e programmi di cooperazione basandosi sulla partecipazione della Repubblica di Armenia al programma TEMPUS della Comunità. ARTICOLO 53 Agricoltura e settore agroindustriale La cooperazione nel settore si prefigge il proseguimento della riforma agraria, l'ammodernamento, la privatizzazione e la ristrutturazione dell'agricoltura, dell'agroindustria e del terziario nella Repubblica di Armenia, lo sviluppo dei mercati interno ed estero per i prodotti armeni, tutelando anche l'ambiente e tenendo conto dell'esigenza di regolarizzare l'approvvigionamento alimentare, nonché lo sviluppo delle imprese di produzione, di trasformazione e di distribuzione dei prodotti agricoli. Le Parti 29 cercheranno inoltre di ravvicinare progressivamente le norme armene alle norme tecniche comunitarie in materia di prodotti alimentari industriali e agricoli, comprese le norme sanitarie e fitosanitarie. 30 ARTICOLO 54 Energia La cooperazione avviene secondo i principi dell'economia di mercato e della Carta europea dell'energia, tenendo conto del relativo trattato e del protocollo sull'efficienza energetica e sugli aspetti ambientali correlati, nel quadro della progressiva integrazione dei mercati energetici europei. La cooperazione riguarda, fra l'altro: la definizione e l'attuazione di una politica energetica; il miglioramento della gestione e della regolamentazione del settore energetico in linea con i principi dell'economia di mercato; il miglioramento della qualità e della sicurezza dell'approvvigionamento energetico secondo modalità economicamente e ambientalmente valide; la promozione del risparmio e dell'uso razionale dell'energia e l'applicazione del protocollo della Carta dell'energia relativo all'efficienza energetica e agli aspetti ambientali connessi; l'ammodernamento delle infrastrutture energetiche; il miglioramento delle tecnologie energetiche per la fornitura e l'utilizzazione finale di tutti i tipi di energia; la gestione e la formazione tecnica nel settore energetico; il trasporto e il transito dell'energia e dei materiali energetici; l'introduzione di tutte le condizioni istituzionali, giuridiche, fiscali e di altro tipo necessarie per promuovere il commercio e gli investimenti nel settore energetico; lo sviluppo delle risorse idroelettriche e delle altre energie rinnovabili. Le Parti si scambiano informazioni sui progetti d'investimenti nel settore energetico, segnatamente per quanto riguarda la costruzione e il ripristino degli oleodotti, dei gasdotti o degli altri mezzi di trasporto dei prodotti energetici. Esse collaborano onde applicare al meglio le disposizioni del Titolo IV e dell'articolo 47 riguardo agli investimenti nel settore energetico. ARTICOLO 55 Ambiente 1. Basandosi sulla Carta europea per l'energia e sulla Dichiarazione della Conferenza di Lucerna del 1993, sul trattato della Carta per l'energia, in particolare l'articolo 19, e sul protocollo della Carta per l'energia relativo all'efficienza energetica, le Parti intensificano e rafforzano la cooperazione in materia di ambiente e di salute delle persone. 31 2. La cooperazione cerca di combattere il degrado ambientale mediante i seguenti interventi: efficace monitoraggio dei livelli di inquinamento e valutazione ambientale; un sistema di informazione sullo stato dell'ambiente; » lotta contro l'inquinamento locale, regionale e transfrontaliere dell'aria e dell'acqua; ripristino ecologico; produzione e impiego razionali, sostenibili ed ecologici dell'energia; sicurezza degli impianti industriali; classificazione e manipolazione senza rischi dei prodotti chimici; qualità dell'acqua; riduzione, riciclaggio e corretto smaltimento dei rifiuti, applicazione della convenzione di Basilea; impatto dell'agricoltura sull'ambiente, erosione del suolo e inquinamento da prodotti chimici; protezione delle foreste; salvaguardia della biodiversità, zone protette; uso e gestione sostenibili delle risorse biologiche; pianificazione territoriale, compresa la pianificazione edilizia e urbana; uso degli strumenti economici e fiscali; mutamenti climatici globali; educazione e sensibilizzazione in materia di ambiente; assistenza tecnica per il risanamento delle zone radioattive e per i relativi problemi sanitari e sociali; applicazione della convenzione di Espoo sulla valutazione dell'impatto ambientale in un contesto transnazionale. 3. Sono previsti in particolare: la preparazione alle catastrofi e alle altre situazioni di emergenza; scambi di informazioni e di esperti, anche per quanto riguarda il trasferimento di tecnologie pulite e l'uso senza rischi e nel rispetto dell'ambiente delle biotecnologie; attività comuni di ricerca; il ravvicinamento delle leggi alle norme comunitarie; la formazione ambientale e il potenziamento istituzionale; la cooperazione a livello regionale, anche nel quadro dell'Agenzia europea per l'energia, e internazionale; l'elaborazione di strategie, segnatamente per quanto concerne gli aspetti globali e climatici nonché ai fini di uno sviluppo sostenibile; studi sull'impatto ambientale. 32 ARTICOLO 56 Trasporti Le Parti sviluppano e intensificano la cooperazione nel settore dei trasporti. Scopo della cooperazione è ristrutturare e ammodernare i sistemi e le reti di trasporto della Repubblica di Armenia migliorando e garantendo, all'occorrenza, la compatibilità dei sistemi di trasporto per arrivare a un sistema più globale. Si terranno presenti i collegamenti tradizionali tra gli Stati indipendenti della regione transcaucasica e quelli con gli altri Stati limitrofi. La cooperazione comprenderà: la modernizzazione della gestione e del funzionamento del trasporto stradale, ferroviario, portuale e aeroportuale; la modernizzazione e lo sviluppo delle infrastrutture ferroviarie, fluviali, stradali, portuali e aeroportuali e della navigazione aerea, compresa la modernizzazione dei grandi assi di interesse comune e dei collegamenti transeuropei per i modi di trasporto suddetti, segnatamente quelli connessi al progetto TRACECA; la promozione e lo sviluppo del trasporto multimodale; la promozione dei programmi comuni di ricerca e sviluppo; la preparazione di un contesto legislativo e istituzionale per l'elaborazione e l'applicazione delle varie politiche, compresa la privatizzazione del settore dei trasporti. ARTICOLO 57 Servizi postali e telecomunicazioni Compatibilmente con i rispettivi poteri e con le rispettive competenze, le Parti ampliano e rafforzano la cooperazione al fine di: definire politiche e orientamenti per lo sviluppo delle telecomunicazioni e dei servizi postali; definire i principi di una politica tariffaria e della commercializzazione nei settori delle telecomunicazioni e dei servizi postali; trasferire tecnologia e know-how, anche per quanto riguarda le norme tecniche e i sistemi di certificazione europei; favorire i progetti e gli investimenti in questi settori; migliorare l'efficienza e la qualità dei servizi, anche liberalizzando le attività dei sottosettori; applicare le tecnologie più avanzate in materia di telecomunicazioni, segnatamente per quanto riguarda il trasferimento elettronico di fondi; gestire in modo ottimale le reti di telecomunicazione; 33 definire una base normativa adeguata per i servizi delle poste e telecomunicazioni e per l'uso di uno spettro a radiofrequenza; impartire la formazione necessaria per gestire i servizi delle poste e telecomunicazioni in normali condizioni di mercato. ARTICOLO 58 Servizi finanziari La cooperazione dovrà agevolare l'inserimento della Repubblica di Armenia nei sistemi di transazioni reciproche universalmente accettati. Si fornirà assistenza tecnica per: lo sviluppo dei servizi bancari e finanziari nonché di un mercato comune delle risorse creditizie e l'inserimento della Repubblica di Armenia nei sistemi di transazioni reciproche universalmente accettati; lo sviluppo di un sistema tributario e delle istituzioni fiscali nella Repubblica di Armenia, gli scambi di esperienze e la formazione del personale in materia fiscale; lo sviluppo dei servizi assicurativi, anche per creare un contesto favorevole alla partecipazione delle società comunitarie alla costituzione di joint venture nel settore assicurativo della Repubblica di Armenia, nonché lo sviluppo dell'assicurazione sui crediti all'esportazione. La cooperazione contribuirà in particolare a sviluppare le relazioni tra la Repubblica di Armenia e gli Stati membri nel settore dei servizi finanziari. ARTICOLO 59 Sviluppo regionale 1. 2. Le Parti intensificano la cooperazione in materia di sviluppo regionale e di pianificazione territoriale. A tal fine, esse favoriscono gli scambi di informazioni tra le autorità nazionali, regionali e locali della Comunità, degli Stati membri e della Repubblica di Armenia sulla politica regionale e territoriale e sui metodi di elaborazione delle politiche regionali, insistendo in particolare sullo sviluppo delle zone svantaggiate. Esse incoraggiano inoltre i contatti diretti tra le rispettive regioni e organizzazioni pubbliche incaricate di programmare lo sviluppo regionale per consentire loro di scambiare metodi e mezzi atti ad incentivare lo sviluppo regionale. ARTICOLO 60 34 Cooperazione sociale 1. Le Parti collaborano al fine di migliorare la protezione della salute e della sicurezza dei lavoratori. La cooperazione prevede quanto segue: sensibilizzazione e formazione in materia di sanità e di sicurezza, insistendo sui settori di attività ad alto rischio; elaborazione e promozione di misure preventive per combattere le malattie professionali e altri disturbi dello stesso genere; prevenzione dei principali rischi di incidenti e gestione dei prodotti chimici tossici; ricerca per ampliare le conoscenze sull'ambiente di lavoro nonché sulla salute e sulla sicurezza dei lavoratori. 2. A livello occupazionale, si fornisce assistenza tecnica per: ottimizzare il mercato del lavoro; modernizzare i servizi di collocamento e di consulenza; pianificare e gestire i programmi di ristrutturazione; favorire lo sviluppo dell'occupazione locale; scambiare informazioni sui programmi di occupazione flessibile, compresi quelli volti a favorire il lavoro autonomo e l'imprenditoria. 3. Le Parti privilegiano la cooperazione a livello di previdenza sociale che comprende, tra l'altro, la pianificazione e l'attuazione delle riforme in materia nella Repubblica di Armenia. Dette riforme dovranno introdurre nella Repubblica di Armenia metodi di protezione consoni alle economie di mercato e comprenderanno tutte le forme di previdenza sociale. ARTICOLO 61 Turismo Le Parti intensificano e sviluppano la cooperazione al fine di: agevolare il turismo; aumentare gli scambi di informazioni; trasferire il know-how; valutare le possibilità di avviare operazioni congiunte; favorire la cooperazione tra gli enti del turismo ufficiali; impartire la formazione necessaria per sviluppare il turismo. 35 ARTICOLO 62 Piccole e medie imprese 1. Le Parti cercano di sviluppare e potenziare le piccole e medie imprese e le relative associazioni nonché la cooperazione tra PMI della Comunità e della Repubblica di Armenia. 2. È prevista un'assistenza tecnica nei seguenti settori: definizione di un quadro legislativo per le PMI; creazione di un'infrastruttura appropriata (agenzia di sostegno alle PMI, comunicazioni, assistenza per la creazione di un fondo a favore delle PMI); sviluppo dei parchi tecnologici. ARTICOLO 63 Informazione e comunicazione Le Parti favoriscono l'uso di metodi moderni per il trattamento dell'informazione, anche a livello dei mass media, e un efficace scambio di informazioni. Si privilegeranno i programmi volti a diffondere tra la popolazione le informazioni di base sulla Comunità e sulla Repubblica di Armenia compreso, nei limiti del possibile, l'accesso alle banche dati nel pieno rispetto dei diritti di proprietà intellettuale. ARTICOLO 64 Tutela dei consumatori Le Parti collaborano strettamente per rendere compatibili i rispettivi sistemi di tutela dei consumatori. La cooperazione può comprendere scambi di informazioni sull'elaborazione delle leggi e sulla riforma istituzionale, la creazione di sistemi permanenti di informazione reciproca sui prodotti pericolosi, il miglioramento dell'informazione fornita ai consumatori, segnatamente per quanto riguarda i prezzi, le caratteristiche dei prodotti e i servizi offerti, lo sviluppo degli scambi tra coloro che rappresentano gli interessi dei consumatori, una maggiore compatibilità delle politiche di tutela dei consumatori, l'organizzazione di seminari e cicli di formazione. 36 ARTICOLO 65 Dogane 1. La cooperazione mira a garantire l'osservanza di tutte le disposizioni che si intende adottare per quanto riguarda gli scambi e la lealtà delle prassi commerciali, nonché a ravvicinare il sistema doganale della Repubblica di Armenia a quello della Comunità. 2. Sono previsti in particolare: scambi di informazioni; il miglioramento dei metodi di lavoro; l'introduzione della nomenclatura combinata e del documento amministrativo unico; il collegamento tra i sistemi di transito della Comunità e della Repubblica di Armenia; la semplificazione dei controlli e delle formalità per il trasporto delle merci; il sostegno all'introduzione di moderni sistemi informatici per le dogane; l'organizzazione di seminari e di periodi di formazione. Si fornirà l'assistenza tecnica necessaria. 3. Fatta salva l'ulteriore cooperazione prevista nel presente accordo, in particolare agli articoli 69 e 71, l'assistenza reciproca tra le autorità amministrative delle Parti per le questioni doganali è disciplinata dalle disposizioni del protocollo allegato al presente accordo. ARTICOLO 66 Cooperazione statistica La cooperazione nel settore mira a creare un sistema statistico efficiente che fornisca i dati statistici affidabili necessari per sostenere e sorvegliare il processo di riforma economica e contribuire allo sviluppo dell'impresa privata nella Repubblica di Armenia. Al tempo stesso, si porrà l'accento sulla tutela delle informazioni riservate. In particolare, le Parti cooperano al fine di: adeguare il sistema statistico armeno ai metodi, alle norme e alle classificazioni internazionali; scambiare informazioni statistiche; fornire le informazioni statistiche macro e microeconomiche necessarie per attuare e gestire le riforme economiche. 37 La Comunità fornisce alla Repubblica di Armenia l'assistenza tecnica necessaria. ARTICOLO 67 Economia Le Parti agevolano il processo di riforma economica e il coordinamento delle politiche economiche collaborando per migliorare la comprensione dei principi alla base delle rispettive economie nonché l'elaborazione e l'attuazione della politica economica nelle economie di mercato. A tal fine, esse si scambiano informazioni sui risultati e sulle prospettive macroeconomici. La Comunità fornisce assistenza tecnica per: aiutare la Repubblica di Armenia ad attuare le riforme economiche, anche offrendo consulenze specialistiche; favorire la cooperazione tra gli economisti onde accelerare il trasferimento del know-how per l'elaborazione delle politiche economiche e procedere a una vasta diffusione dei risultati della ricerca in materia. 38 TITOLO VII COOPERAZIONE PER LE QUESTIONI RELATIVE ALLA DEMOCRAZIA E AI DIRITTI DELL'UOMO ARTICOLO 68 Le Parti collaborano in merito a tutte le questioni connesse all'insediamento o al potenziamento delle istituzioni democratiche, comprese quelle necessarie per consolidare lo Stato di diritto, nonché alla tutela dei diritti dell'uomo e delle libertà fondamentali secondo i principi del diritto internazionale dell'OSCE. La cooperazione in questo settore comprende programmi di assistenza tecnica per l'elaborazione delle leggi e normative pertinenti; l'applicazione di dette leggi e normative; il funzionamento del sistema giudiziario; il ruolo dello Stato nelle questioni giudiziarie; il funzionamento del sistema elettorale, nonché la necessaria formazione. Le Parti favoriscono contatti e scambi tra le rispettive autorità nazionali, regionali e giudiziarie, tra i rispettivi parlamentari e tra le rispettive organizzazioni non governative. TITOLO vin COOPERAZIONE PER LA PREVENZIONE DELLE ATTIVITÀ ILLEGALI E PER LA PREVENZIONE E IL CONTROLLO DELL'IMMIGRAZIONE ILLEGALE ARTICOLO 69 Le Parti collaborano al fine di prevenire le attività illegali: • • • le attività economiche illegali, compresa la corruzione; le transazioni illegali di merci varie, compresi i rifiuti industriali; le contraffazioni. La cooperazione nei settori di cui sopra avviene mediante consultazioni e una stretta interazione; è prevista inoltre un'assistenza tecnica e amministrativa, anche per: l'elaborazione della legislazione nazionale per la prevenzione delle attività illecite; la creazione dei centri d'informazione; una migliore efficienza delle istituzioni incaricate di prevenire le attività illecite; la formazione del personale e lo sviluppo delle infrastrutture per la ricerca; l'elaborazione di misure reciprocamente accettabili per impedire le attività illecite. ARTICOLO 70 Riciclaggio del denaro 39 1. 2. Le Parti riconoscono la necessità di adoperarsi e di collaborare onde impedire che i loro sistemi finanziari vengano utilizzati per riciclare i proventi delle attività illecite in generale e dei reati connessi alla droga in particolare. La cooperazione nel settore comprende un'assistenza amministrativa e tecnica volta a definire norme adeguate contro il riciclaggio del denaro equivalenti a quelle adottate in materia dalla Comunità e dai consessi internazionali, compresa la Task Force Azione finanziaria (FATF). ARTICOLO 71 Droga Nell'ambito dei rispettivi poteri e delle rispettive competenze, le Parti cooperano per aumentare l'efficacia delle politiche e delle misure volte a combattere la produzione, la fornitura e il traffico illecito di stupefacenti e sostanze psicotrope, compreso il dirottamento dei precursori verso usi diversi, e per promuovere la prevenzione e la riduzione della domanda di droga. La cooperazione in materia si basa sulla consultazione e su uno stretto coordinamento tra le Parti per quanto riguarda gli obiettivi e le iniziative nei diversi settori connessi alla droga. ARTICOLO 71 BIS Immigrazione illegale 1. Gli Stati membri dell'Unione europea e la Repubblica di Armenia decidono di collaborare per la prevenzione e il controllo dell'immigrazione illegale. A tal fine: la Repubblica di Armenia accetta di riammettere tutti i suoi cittadini presenti illegalmente sul territorio di uno Stato membro, su richiesta di quest'ultimo e senza altre formalità; ogni Stato membro accetta di riammettere tutti i suoi cittadini, ai sensi della definizione comunitaria, presenti illegalmente sul territorio della Repubblica di Armenia, su richiesta di quest'ultima e senza altre formalità. Gli Stati membri e la Repubblica di Armenia, inoltre, forniscono ai loro cittadini i documenti d'identità all'uopo necessari. 2. La Repubblica di Armenia accetta di concludere accordi bilaterali con gli Stati membri che lo richiedono onde stabilire gli obblighi specifici in materia di riammissione, compreso l'obbligo di riammettere i cittadini di altri paesi e gli apolidi arrivati nel territorio di uno Stato membro dalla Repubblica di Armenia o viceversa. 40 Il Consiglio di cooperazione studia altre eventuali azioni comuni volte a prevenire e a controllare l'immigrazione illegale. TITOLO IX COOPERAZIONE CULTURALE ARTICOLO 72 Le Parti si impegnano a promuovere, incoraggiare e agevolare la cooperazione culturale. All'occorrenza, potranno essere inclusi nella cooperazione i programmi di cooperazione culturale della Comunità o di uno o più Stati membri e potranno essere sviluppate altre attività di reciproco interesse. TITOLO X COOPERAZIONE FINANZIARIA SOTTO FORMA DI ASSISTENZA TECNICA ARTICOLO 73 Per conseguire gli obiettivi del presente accordo e in conformità degli articoli 74, 75 e 76, la Repubblica di Armenia beneficia di assistenza finanziaria temporanea fornita dalla Comunità sotto forma di aiuti non rimborsabili per l'assistenza tecnica intesi ad accelerare la trasformazione economica del paese. ARTICOLO 74 Detta assistenza finanziaria è disciplinata dal regolamento del Consiglio riguardante il TACIS. ARTICOLO 75 Gli obiettivi e i settori dell'assistenza finanziaria comunitaria vengono stabiliti in un programma indicativo che riflette le priorità concordate tra le Parti in funzione delle esigenze della Repubblica di Armenia, della capacità di assorbimento dei vari settori e dello stato di avanzamento delle riforme. Le Parti ne informano il Consiglio di cooperazione. 41 ARTICOLO 76 Per consentire un impiego ottimale delle risorse disponibili, le Parti si adoperano affinché i contributi comunitari per l'assistenza tecnica siano erogati in stretto coordinamento con quelli provenienti da altre fonti quali gli Stati membri, altri paesi e organizzazioni internazionali tra cui la Banca internazionale per la ricostruzione e lo sviluppo e la Banca europea perla ricostruzione e lo sviluppo. 42 TITOLO XI DISPOSIZIONI ISTITUZIONALI, GENERALI E FINALI ARTICOLO 77 È istituito un Consiglio di cooperazione incaricato di sorvegliare l'attuazione del presente accordo. Il Consiglio si riunisce a livello ministeriale una volta all'anno. Esso esamina tutte le questioni importanti inerenti all'accordo e qualunque altro problema bilaterale o internazionale di reciproco interesse per il conseguimento degli obiettivi dell'accordo. Il Consiglio di cooperazione può formulare opportune raccomandazioni con l'accordo di entrambe le Parti. 1. 2. 3. 1. ARTICOLO 78 Il Consiglio di cooperazione è composto da membri del Consiglio dell'Unione europea e della Commissione delle Comunità europee, da un lato, e da membri del governo della Repubblica di Armenia dall'altro. Il Consiglio di cooperazione stabilisce il proprio regolamento interno. Il Consiglio di cooperazione è presieduto a turno da un rappresentante della Comunità e da un membro del governo della Repubblica di Armenia. ARTICOLO 79 Nell'esercizio delle sue funzioni, il Consiglio di cooperazione è assistito da un Comitato di cooperazione composto da rappresentanti di membri del Consiglio dell'Unione europea e della Commissione delle Comunità europee, da un lato, e da rappresentanti del governo della Repubblica di Armenia, normalmente alti funzionari, dall'altro. Il Comitato di cooperazione è presieduto a turno dalla Comunità e dalla Repubblica di Armenia. Il regolamento interno del Consiglio di cooperazione stabilisce i compiti del Comitato di cooperazione, che comprendono la preparazione delle riunioni del Consiglio di cooperazione, e le modalità del suo funzionamento. 2. Il Consiglio di cooperazione può delegare taluni suoi poteri al Comitato di cooperazione, che assicura la continuità tra le riunioni del Consiglio di cooperazione. 43 ARTICOLO 80 Il Consiglio di cooperazione può decidere di creare tutti i comitati o organi speciali necessari per coadiuvarlo nell'esercizio delle sue funzioni, determinandone la composizione, le mansioni e le modalità di funzionamento. ARTICOLO 81 Nell'esaminare le questioni sollevate da una disposizione del presente accordo che si riferisca a un articolo del GATT/OMC, il Consiglio di cooperazione tiene conto, per quanto possibile, dell'interpretazione data generalmente a detto articolo del GATT/OMC dalle Parti contraenti. ARTICOLO 82 È istituito un Comitato parlamentare di cooperazione, che riunisce e consente scambi di opinioni tra membri del Parlamento armeno e del Parlamento europeo. Il Comitato stabilisce la frequenza delle proprie riunioni. ARTICOLO 83 1. 2. 3. Il Comitato parlamentare di cooperazione è composto da membri dei Parlamenti europeo e armeno. Il Comitato parlamentare di cooperazione stabilisce il proprio regolamento interno. Il Comitato parlamentare di cooperazione è presieduto a turno dal Parlamento europeo e dal Parlamento armeno, conformemente al regolamento interno. ARTICOLO 84 Il Comitato parlamentare di cooperazione può chiedere tutte le informazioni utili per quanto riguarda l'esecuzione del presente accordo al Consiglio di cooperazione, che gli fornisce dette informazioni. Il Comitato parlamentare di cooperazione viene informato delle raccomandazioni del Consiglio di cooperazione. Il Comitato parlamentare di cooperazione può presentare raccomandazioni al Consiglio di cooperazione. 44 ARTICOLO 85 Nell'ambito del presente accordo, ciascuna delle Parti si impegna a garantire che le persone fisiche e giuridiche dell'altra Parte possano adire senza discriminazioni, rispetto ai propri cittadini, i competenti organi giuridici e amministrativi delle Parti per tutelare i loro diritti individuali e di proprietà, inclusi quelli riguardanti la proprietà intellettuale, industriale e commerciale. Nei limiti dei rispettivi poteri, le Parti: incoraggiano il ricorso all'arbitrato per la composizione delle controversie che possono derivare da transazioni commerciali o di cooperazione tra operatori economici della Comunità e della Repubblica di Armenia; decidono che, se una vertenza viene sottoposta ad arbitrato, ciascuna delle Parti può scegliere liberamente il proprio arbitro, salvo altrimenti disposto dal regolamento del collegio arbitrale scelto dalle Parti e indipendentemente dalla nazionalità, e che il terzo arbitro o l'arbitro unico può essere cittadino di un paese terzo; raccomandano ai loro operatori economici di scegliere di comune accordo la legge applicabile ai loro contratti; incoraggiano il ricorso alle norme di arbitrato elaborate dalla Commissione delle Nazioni Unite per il diritto commerciale internazionale (UNCITRAL) e il ricorso all'arbitrato da parte di ogni organismo di uno Stato firmatario della convenzione per il riconoscimento e l'applicazione dei lodi arbitrali stranieri firmata il 10 giugno 1958 a New York. ARTICOLO 86 Nessun elemento dell'accordo impedisce a una delle Parti di prendere le misure: a) b) e) che ritiene necessarie per impedire la divulgazione di informazioni contrarie ai suoi interessi fondamentali in materia di sicurezza; inerenti alla produzione o al commercio di armi, munizioni e materiale bellico o alla ricerca, allo sviluppo e alla produzione indispensabili per scopi di difesa, purché tali misure non alterino le condizioni di concorrenza rispetto a prodotti non destinati ad usi specificamente militari; che giudica essenziali per la propria sicurezza in caso di gravi disordini interni tali da compromettere il mantenimento della legge e dell'ordine, in tempo di guerra o in occasione di gravi tensioni internazionali che possano sfociare in una guerra o per rispettare obblighi assunti al fine di mantenere la pace e la sicurezza internazionale; 45 d) che ritiene necessarie per adempiere agli obblighi e agli impegni internazionali sul controllo del duplice uso dei beni e delle tecnologie industriali. ARTICOLO 87 1. Nei settori contemplati dal presente accordo e fatta salva qualsiasi disposizione speciale ivi contenuta: 2. 1. 2. 3. le misure applicate dalla Repubblica di Armenia nei confronti della Comunità non devono dar luogo a nessuna discriminazione tra gli Stati membri, i loro cittadini o le loro società o imprese; le misure applicate dalla Comunità nei confronti della Repubblica di Armenia non devono dar luogo a nessuna discriminazione tra cittadini armeni o tra società o imprese armene. Le disposizioni del paragrafo 1 non pregiudicano il diritto delle Parti di applicare le pertinenti disposizioni della loro normativa fiscale ai contribuenti che non si trovano in situazioni identiche per quanto riguarda il luogo di residenza. ARTICOLO 88 Ciascuna Parte può adire il Consiglio di cooperazione per qualsiasi controversia relativa all'applicazione o all'interpretazione del presente accordo. Il Consiglio di cooperazione può comporre la vertenza mediante una raccomandazione. Qualora non sia possibile comporre la vertenza conformemente al paragrafo 2, ciascuna Parte può notificare all'altra la nomina di un conciliatore; l'altra parte deve designare un secondo arbitro entro due mesi. Per l'applicazione di questa procedura, la Comunità e gli Stati membri vengono considerati un'unica parte in causa. Il Consiglio di cooperazione designa un terzo conciliatore. Le raccomandazioni del conciliatore vengono adottate a maggioranza e non sono vincolanti per le Parti. 4. Il Consiglio di cooperazione può stabilire norme procedurali per la composizione delle controversie. 46 ARTICOLO 89 Le Parti decidono di consultarsi tempestivamente, attraverso i canali appropriati, su richiesta di una di esse per discutere di tutte le questioni inerenti all'interpretazione o all'applicazione del presente accordo e di altri aspetti delle loro relazioni. Le disposizioni del presente articolo non pregiudicano l'applicazione degli articoli 13, 88 e Q4 94. ARTICOLO 90 Il trattamento riservato alla Repubblica di Armenia non può comunque essere meno favorevole di quello che gli Stati membri si concedono reciprocamente. ARTICOLO 91 Ai fini del presente accordo, per "Parti" s'intendono la Repubblica di Armenia, da un lato, e la Comunità, gli Stati membri o la Comunità e gli Stati membri, a seconda dei rispettivi poteri, dall'altro. ARTICOLO 92 Nella misura in cui le questioni contemplate dal presente accordo rientrano nel trattato e nei protocolli della Carta europea dell'energia, a decorrere dalla sua entrata in vigore i suddetti trattato e protocolli si applicano, se ivi previsto, a tali questioni. ARTICOLO 93 Il presente accordo è concluso per un periodo iniziale di dieci anni, dopo di che potrà essere automaticamente rinnovato di anno in anno a condizione che nessuna delle Parti lo denunci dandone notifica per iscritto all'altra Parte sei mesi prima della scadenza. ARTICOLO 94 1. 2. Le Parti prendono tutte le misure generali o specifiche necessarie per l'adempimento degli obblighi previsti dall'accordo e si adoperano per il conseguimento dei suoi obiettivi. Se una delle Parti ritiene che l'altra sia venuta meno a uno degli obblighi previsti dall'accordo può prendere le misure del caso. Prima di procedere, fatta eccezione per i casi particolarmente urgenti, essa fornisce al Consiglio di cooperazione tutte 47 le informazioni necessarie per un esame approfondito della situazione onde trovare una soluzione accettabile per le Parti. Nella scelta delle misure, si privilegiano quelle che perturbano meno il funzionamento dell'accordo. Se l'altra Parte lo richiede, le misure decise vengono comunicate senza indugio al Consiglio di cooperazione. Gli allegati I, II, III e IV e il protocollo sono parte integrante del presente accordo. ARTICOLO 95 ARTICOLO 96 Fino a quando i privati cittadini e gli operatori economici non godranno degli stessi diritti a norma del presente accordo, esso non pregiudicherà i diritti loro garantiti dagli accordi in vigore tra uno o più Stati membri, da una parte, e la Repubblica di Armenia, dall'altra, fatta eccezione per i settori di competenza comunitaria e fermi restando gli obblighi che l'accordo impone agli Stati membri nei settori di loro competenza. ARTICOLO 97 Il presente accordo si applica, da un lato, ai territori in cui si applicano i trattati che istituiscono la Comunità europea, la Comunità europea dell'energia atomica e la Comunità europea del carbone e dell'acciaio, alle condizioni ivi precisate, e, dall'altro, al territorio della Repubblica di Armenia. ARTICOLO 98 Il Segretario generale del Consiglio dell'Unione europea è il depositario del presente accordo. ARTICOLO 99 L'originale del presente accordo, le cui versioni nelle lingue danese, finnica, francese, greca, inglese, italiana, neerlandese, portoghese, spagnola, svedese, tedesca e armena fanno ugualmente fede, è depositato presso il Segretario generale del Consiglio dell'Unione europea. 48 ARTICOLO 100 Il presente accordo è approvato dalle Parti conformemente alle rispettive procedure. L'accordo entra in vigore il primo giorno del secondo mese successivo alla data in cui le Parti comunicano al Segretario generale del Consiglio dell'Unione europea l'avvenuto espletamento delle procedure di cui al primo paragrafo. A decorrere dalla sua entrata in vigore il presente accordo sostituisce, per quanto riguarda le relazioni tra la Repubblica di Armenia e la Comunità, l'accordo tra la Comunità economica europea, la Comunità europea dell'energia atomica e l'Unione delle Repubbliche Socialiste Sovietiche sugli scambi e sulla cooperazione economica e commerciale, firmato il 18 dicembre 1989 a Bruxelles. ARTICOLO 101 Qualora, in attesa che siano espletate le procedure necessarie per l'entrata in vigore del presente accordo, le disposizioni di alcune sue parti vengano applicate nel 1994 mediante un accordo interinale tra la Comunità e la Repubblica di Armenia, le Parti contraenti decidono che, nella fattispecie, per "data di entrata in vigore dell'accordo" s'intende la data di entrata in vigore dell'accordo interinale. 49 ELENCO DEGLI ALLEGATI Allegato I Elenco indicativo dei vantaggi concessi dalla Repubblica di Armenia agli Stati indipendenti a norma dell'articolo 8, paragrafo 3 Allegato II Convenzioni sulla proprietà intellettuale, industriale e commerciale di cui all'articolo 42 Allegato IH Definizioni dei servizi finanziari di cui all'articolo 25 Allegato IV Riserve comunitarie a norma dell'articolo 22, paragrafo 2 Protocollo relativo all'assistenza reciproca tra le autorità amministrative in materia doganale 50 ELENCO INDICATIVO DEI VANTAGGI CONCESSI DALLA REPUBBLICA DI ARMENIA AGLI STATI INDIPENDENTI A NORMA DELL'ARTICOLO 8, PARAGRAFO 3 ALLEGATO I Tutti gli Stati indipendenti Non vengono applicati dazi all'importazione. 51 CONVENZIONI SULLA PROPRIETÀ INTELLETTUALE, INDUSTRIALE E COMMERCIALE DI CUI ALL'ARTICOLO 42 ALLEGATO n 1. Il paragrafo 2 dell'articolo 42 riguarda le seguenti convenzioni multilaterali: Convenzione di Berna per la protezione delle opere letterarie e artistiche (Atto di Parigi, 1971); Convenzione internazionale relativa alla protezione degli artisti interpreti o esecutori, dei produttori di fonogrammi e degli organismi di radiodiffusione (Roma, 1961); Protocollo relativo all'Accordo di Madrid sulla registrazione internazionale dei marchi (Madrid, 1989); Accordo di Nizza sulla classificazione internazionale dei beni e dei servizi ai fini del marchio registrato (Ginevra, 1977, emendato nel 1979); Trattato di Budapest sul riconoscimento internazionale del deposito di microorganismi agli effetti della procedura brevettuale (1977, modificato nel 1980); Convenzione internazionale per la protezione dei ritrovati vegetali (UPOV, Atto di Ginevra, 1991). Il Consiglio di cooperazione può raccomandare l'applicazione ad altre convenzioni multilaterali del paragrafo 2 dell'articolo 42. In caso di problemi di proprietà intellettuale, industriale o commerciale che abbiano un'incidenza sulle attività commerciali, su richiesta di una delle Parti si tengono urgentemente consultazioni al fine di trovare soluzioni reciprocamente soddisfacenti. Le Parti confermano l'importanza che annettono agli obblighi derivanti dalle seguenti convenzioni multilaterali: Convenzione di Parigi per la protezione della proprietà industriale (Atto di Stoccolma del 1967, emendato nel 1979); Accordo di Madrid per la registrazione internazionale dei marchi (Atto di Stoccolma del 1967, emendato nel 1979); Trattato sulla cooperazione in materia di brevetti (Washington 1970, emendato nel 1979 e modificato nel 1984). 52 4. 5. A deconere dall'entrata in vigore del presente accordo, la Repubblica di Armenia concede alle società e ai cittadini della Comunità, per il riconoscimento e la tutela della proprietà intellettuale, industriale e commerciale, un trattamento non meno favorevole di quello concesso ai paesi terzi nel quadro di accordi bilaterali. Le disposizioni del paragrafo 4 non si applicano ai vantaggi concessi dalla Repubblica di Armenia a un paese terzo, su base reciproca, o a un altro paese dell'ex URSS. 53 DEFINIZIONI DEI SERVIZI FINANZIARI DI CUI ALL'ARTICOLO 25 ALLEGATO HI Per servizio finanziario s'intende qualsiasi servizio di natura finanziaria prestato da un fornitore di una delle Parti. Fra i servizi finanziari figurano le seguenti attività: A. B. 2. 3. 4. 2. 3. 4. 5. 6. Assicurazioni e servizi connessi 1. Assicurazione diretta (compresa la coassicurazione) i) sulla vita ii) generale Riassicurazione e retrocessione Intermediazione assicurativa, come i servizi di brokeraggio e di agenzia Servizi connessi alle assicurazioni quali le consulenze, i servizi attuariali, la valutazione dei rischi e la liquidazione dei risarcimenti Servizi bancari e altri servizi finanziari (escluse le assicurazioni) 1. Accettazione dei depositi e degli altri fondi rimborsabili da parte del pubblico Prestiti di tutti i tipi, compreso il credito al consumo, il credito ipotecario, il factoring e il finanziamento delle transazioni commerciali Leasing finanziario Tutti i servizi relativi ai pagamenti e ai trasferimenti di denaro, comprese le carte di credito, di addebito e di prelievo, i travellers' cheques e le tratte bancarie Fideiussioni e impegni Compravendita, per proprio conto o per conto di clienti, sul mercato valutario, sul mercato terziario o altrove, di: a) strumenti del mercato monetario (assegni, cambiali, certificati di deposito, ecc. ) valuta estera operazioni derivate tra cui contratti a termine e a premio strumenti relativi ai tassi di cambio e di interesse, compresi gli swap, gli accordi su quotazioni per operazioni a termine, ecc. titoli trasferibili altri strumenti e attività finanziarie negoziabili, compreso il metallo prezioso b) e) d) e) f) 7. Partecipazione all'emissione di tutti i tipi di titoli, compresa la sottoscrizione e il collocamento come agente (pubblicamente o privatamente) e la prestazione dei servizi connessi 8. Intermediazione di credito 54 9. 10. 11. 12. Gestione delle attività finanziarie, come liquidità e portafoglio, tutte le forme di gestione degli investimenti collettivi, gestione del fondo pensioni, depositi e fondi fiduciari Liquidazione e compensazione delle attività finanziarie tra cui i titoli, i prodotti derivati e gli altri strumenti negoziabili Consulenza e altri servizi finanziari connessi per tutte le attività elencate ai paragrafi 1-10, comprese le informazioni commerciali e le analisi dei crediti, la ricerca e la consulenza sugli investimenti e sulla gestione di portafoglio, le consulenze in materia di acquisti nonché di ristrutturazione e strategia aziendale Comunicazione e trasferimento di tutte le informazioni finanziarie, elaborazione dei dati finanziari e fornitura del software corrispondente da parte degli operatori che prestano altri servizi finanziari. Sono escluse dalla definizione di servizi finanziari le seguenti attività: a) b) e) le attività svolte dalle banche centrali o da altri enti pubblici per attuare politiche monetarie o dei cambi le attività svolte dalle banche centrali, dagli enti o dai dipartimenti governativi o da enti pubblici per conto o con la garanzia del governo, escluse quelle svolte da fornitori di servizi finanziari in concorrenza con detti enti pubblici le attività che rientrano nel sistema ufficiale della previdenza sociale o nei programmi di pensionamento dello Stato, escluse le attività svolte da fornitori di servizi finanziari in conconenza con enti pubblici o con istituzioni private. 55 RISERVE COMUNITARIE A NORMA DELL'ARTICOLO 22, PARAGRAFO 2 ALLEGATO IV Settore minerario In alcuni Stati membri, può essere necessaria una concessione per consentire a società non CE di acquisire i diritti minerari e di procedere alle attività estrattive. Pesca Salvo diverse disposizioni, l'accesso alle e l'uso delle risorse biologiche e delle zone di pesca situate nelle acque marittime sotto la sovranità o la giurisdizione degli Stati membri della Comunità sono limitati ai pescherecci che battono bandiera di uno Stato membro della Comunità e che sono registrati nel territorio comunitario. Acquisto di beni immobili In alcuni Stati membri, l'acquisto di beni immobili da parte di società non CE è soggetto a restrizioni. Servizi audiovisivi compresa la radio Può essere riservato il trattamento nazionale per la produzione e la distribuzione, comprese le trasmissioni radiotelevisive e le altre forme di diffusione al pubblico, di opere audiovisive che rispondano a determinati criteri di origine. Servizi di telecomunicazione compresi i servizi mobili e satellite Servizi riservati In alcuni Stati membri l'accesso al mercato per i servizi e le infrastrutture complementari è soggetto a restrizioni. Servizi professionali Questi servizi sono riservati alle persone fisiche degli Stati membri, che possono costituire società a determinate condizioni. Agricoltura Alcuni Stati membri non applicano il trattamento nazionale alle società non CE che intendono dedicarsi ad attività agricole. Per l'acquisto di vigneti, le società non CE devono procedere ad una notifica o, a seconda dei casi, ottenere un'autorizzazione. 56 Agenzie di stampa In alcuni Stati membri la partecipazione straniera alle case editrici e alle società radiotelevisive è limitata. 57 PROGETTO DI PROTOCOLLO RELATIVO ALL'ASSISTENZA RECIPROCA TRA LE AUTORITÀ' AMMINISTRATIVE IN MATERIA DOGANALE 58 ARTICOLO 1 Definizioni Ai fini del presente protocollo valgono le seguenti definizioni: a) b) e) d) 1. 2. 1. "legislazione doganale": le disposizioni, applicabili nei territori delle Parti contraenti, che disciplinano l'importazione, l'esportazione, il transito delle merci, nonché l'assoggettamento delle stesse a una qualsiasi altra procedura doganale, comprese le misure di divieto, restrizione e controllo; "autorità richiedente": l'autorità amministrativa competente all'uopo designata da una Parte contraente, che presenta una domanda di assistenza in materia doganale; "autorità interpellata": l'autorità amministrativa competente all'uopo designata da una Parte contraente, che riceve una richiesta di assistenza in materia doganale; "dati personali": tutte le informazioni relative ad una persona fisica identificata o identificabile. ARTICOLO 2 Campo di applicazione Nei limiti delle loro competenze, le Parti contraenti si prestano assistenza reciproca nei modi e alle condizioni specificati nel presente protocollo per quanto concerne la prevenzione, l'individuazione e l'esame delle violazioni della legislazione doganale. L'assistenza in materia doganale prevista dal presente protocollo si applica ad ogni autorità amministrativa delle Parti contraenti competente per l'applicazione dello stesso. Essa non pregiudica le norme che disciplinano l'assistenza reciproca in materia penale né copre le informazioni ottenute grazie a poteri esercitati su richiesta dell'autorità giudiziaria salvo accordo di detta autorità. ARTICOLO 3 Assistenza su richiesta Su domanda dell'autorità richiedente, l'autorità interpellata fornisce tutte le informazioni pertinenti che consentono all'autorità richiedente di garantire la conetta applicazione della legislazione doganale, comprese le informazioni riguardanti le operazioni registrate o programmate che violino o possano violare detta legislazione. 59 2. Su domanda dell'autorità richiedente, l'autorità interpellata le comunica se le merci esportate dal territorio di una delle Parti contraenti sono state correttamente importate nel territorio dell'altra parte, precisando, se del caso, la procedura doganale applicata alle merci. 3. Su domanda dell'autorità richiedente, l'autorità interpellata prende le misure necessarie a garantire che siano tenute sotto controllo: a) b) e) d) le persone fisiche o giuridiche in merito alle quali sussistano fondati motivi di ritenere che violino o abbiano violato la legislazione doganale; i luoghi dove partite di merci sono state immagazzinate in modo da fare legittimamente supporre che sono destinate ad operazioni contrarie alla legislazione doganale; i movimenti di merci per i quali sia stata segnalata la possibilità che diano luogo a infrazioni della legislazione doganale; i mezzi di trasporto per i quali vi sono fondati motivi di ritenere che siano stati, siano ovvero possano essere utilizzati per violare la legislazione doganale. ARTICOLO 4 Assistenza spontanea Le Parti contraenti si prestano assistenza reciproca, in conformità delle rispettive leggi, norme e altri strumenti giuridici e qualora lo considerino necessario per la conetta applicazione della legislazione doganale, in particolare allorché ricevono informazioni riguardanti: operazioni per le quali sia stata violata, si violi o si possa violare tale legislazione e che possano interessare le altre Parti contraenti; nuovi mezzi o metodi utilizzati per effettuare dette operazioni; merci note per essere soggette a infrazioni della legislazione doganale; persone fisiche o giuridiche per le quali vi sono fondati motivi di ritenere che stiano violando o abbiano violato la legislazione doganale; mezzi di trasporto per i quali vi sono fondati motivi di ritenere che siano stati, siano ovvero possano essere utilizzati per violare la legislazione doganale. 60 ARTICOLO 5 Consegna/Notifica Su domanda dell'autorità richiedente, l'autorità interpellata, conformemente alla propria legislazione, prende tutte le misure necessarie per consegnare tutti i documenti e notificare tutte le decisioni che rientrano nel campo di applicazione del presente protocollo ad un destinatario, residente o stabilito sul suo territorio. In tal caso, si applica l'articolo 6, paragrafo 3. ARTICOLO 6 Forma e contenuto delle domande di assistenza 1. 2. 3. 4. Le domande inoltrate conformemente al presente protocollo sono presentate per iscritto. Ad esse vengono allegati i documenti necessari al loro espletamento. Qualora l'urgenza della situazione lo richieda, possono essere accettate domande orali le quali, tuttavia, devono essere immediatamente confermate per iscritto. Le domande presentate conformemente al paragrafo 1 del presente articolo devono contenere le seguenti informazioni: a) b) e) d) e) f) l'autorità richiedente che presenta la domanda; la misura richiesta; l'oggetto e il motivo della domanda; le leggi, le norme e gli altri elementi giuridici in questione; ragguagli il più possibile esatti ed esaurienti sulle persone fisiche o giuridiche oggetto d'indagine; una sintesi dei fatti e delle indagini già svolte, salvo per i casi di cui all'articolo 5. Le domande sono presentate in una delle lingue ufficiali dell'autorità interpellata o in una lingua concordata con detta autorità. Se la domanda non risponde ai requisiti formali stabiliti può esserne richiesta la conezione o il completamento; tuttavia possono essere disposte misure cautelative. 61 ARTICOLO 7 Adempimento delle domande 1. 2. 3. 4. 1. 2. Per soddisfare le domande di assistenza l'autorità interpellata ovvero, qualora essa non possa agire direttamente, il servizio amministrativo al quale la domanda è stata indirizzata da parte di detta autorità, procede, nell'ambito delle sue competenze e delle risorse disponibili, come se agisse per proprio conto o su domanda di altre autorità della stessa Parte, fornendo informazioni già in suo possesso, svolgendo adeguate indagini o disponendone l'esecuzione. Le domande di assistenza saranno adempiute conformemente alle disposizioni legislative, regolamentari e agli altri strumenti giuridici della Parte contraente interpellata. I funzionari debitamente autorizzati di una Parte contraente possono, d'intesa con l'altra Parte contraente interessata e alle condizioni da questa stabilite, ottenere dagli uffici dell'autorità interpellata o di un'altra autorità, della quale l'autorità interpellata è responsabile, le informazioni sulle infrazioni della legislazione doganale che occorrono all'autorità richiedente ai fini del presente protocollo. I funzionari di una Parte contraente possono essere presenti, d'intesa con l'altra Parte contraente e alle condizioni da essa stabilite, alle indagini condotte nel territorio di quest'ultima. ARTICOLO 8 Forma in cui devono essere comunicate le informazioni L'autorità interpellata comunica i risultati delle indagini all'autorità richiedente sotto forma di documenti, copie autenticate di documenti, relazioni e simili. I documenti di cui al paragrafo 1 possono essere sostituiti da informazioni computerizzate prodotte in qualsiasi forma per gli stessi fini. ARTICOLO 9 Deroghe all'obbligo di fornire assistenza 1. Le Parti contraenti possono rifiutare di prestare assistenza, come disposto nel presente protocollo, qualora ciò possa: a) pregiudicare la sovranità della Repubblica di Armenia o di uno Stato membro dell'Unione europea a cui è stata chiesta assistenza a norma del presente protocollo; 62 b) e) d) pregiudicare la sovranità, l'ordine pubblico, la sicurezza o altri interessi essenziali, segnatamente nei casi di cui all'articolo 10, paragrafo 2; riguardare norme valutarie o fiscali, fuori dall'ambito della legislazione doganale, oppure violare un segreto industriale, commerciale o professionale. Qualora l'autorità richiedente solleciti un'assistenza che non sarebbe in grado di fornire se le venisse richiesto, fa presente tale circostanza nella sua domanda. Spetta quindi all'autorità interpellata decidere come rispondere a detta domanda. Se l'assistenza è rifiutata o negata, la decisione e le sue motivazioni devono essere notificate senza indugio all'autorità richiedente. ARTICOLO 10 Scambi di informazioni e riservatezza Tutte le informazioni comunicate in qualsiasi forma ai sensi del presente protocollo sono di natura riservata o ristretta, a seconda delle norme applicabili in ciascuna delle Parti contraenti. Esse sono coperte dal segreto d'ufficio e sono tutelate dalle rispettive leggi applicabili nel territorio della Parte contraente che le ha ricevute e dalle conispondenti disposizioni cui debbono conformarsi le autorità comunitarie. I dati personali possono essere trasmessi solo se la Parte contraente che li riceve s'impegna a tutelarli in misura perlomeno equivalente a quella applicabile a quel caso specifico nella Parte contraente che li fornisce. Le informazioni ottenute possono essere utilizzate solo ai fini del presente protocollo e possono essere destinate ad altri scopi da una delle Parti contraenti solo previa autorizzazione scritta dell'autorità che le ha fornite, con tutte le restrizioni stabilite da detta autorità. Il paragrafo 3 non osta all'uso delle informazioni in azioni giudiziarie o amministrative promosse a seguito della mancata osservanza della legislazione doganale. L'autorità competente che ha fornito le informazioni viene immediatamente avvertita di tale uso. Nei verbali, nelle relazioni e nelle testimonianze, nonché nei procedimenti e nelle azioni penali promossi dinanzi a un tribunale, le Parti contraenti possono utilizzare come prova le informazioni ottenute e i documenti consultati conformemente alle disposizioni del presente protocollo. 2. 3. 1. 2. 3. 4. 5. 63 ARTICOLO 11 Esperti e testimoni 1. Un funzionario dell'autorità interpellata può essere autorizzato a comparire, nei limiti dell'autorizzazione concessa, in qualità di esperto o testimone in azioni giudiziarie o amministrative riguardanti le materie di cui al presente protocollo nella giurisdizione di un'altra Parte contraente e produne oggetti, documenti ovvero loro copie autenticate che possano occorrere nel procedimento. Nella richiesta di comparizione deve essere specificamente indicato su quale argomento e a quale titolo il funzionario sarà interrogato. 2. Il funzionario autorizzato gode della protezione assicurata dalla legislazione vigente ai funzionari dell'autorità richiedente nel suo territorio. ARTICOLO 12 Spese di assistenza Le Parti contraenti rinunciano reciprocamente a tutte le richieste di rimborso delle spese sostenute in virtù del presente protocollo, escluse, a seconda dei casi, le spese per esperti e testimoni nonché per gli interpreti e traduttori che non dipendono da pubblici servizi. ARTICOLO 13 Esecuzione 1. L'applicazione del presente protocollo è affidata alle autorità doganali centrali della Repubblica di Armenia, da una parte, e ai competenti servizi della Commissione europea e, se del caso, alle autorità doganali degli Stati membri dell'Unione europea, dall'altra. Essi decidono in merito a tutte le misure pratiche e alle disposizioni necessarie per la sua applicazione, tenendo in considerazione le norme in materia di protezione dei dati. Essi possono raccomandare ai competenti organismi le modifiche del presente protocollo che ritengano necessarie. 2. Le Parti contraenti si consultano e si tengono reciprocamente informate in merito alle norme specifiche di esecuzione adottate conformemente alle disposizioni del presente protocollo. 64 ARTICOLO 14 Complementarità Fatto salvo l'articolo 10, gli eventuali accordi di assistenza reciproca conclusi tra uno o più Stati membri dell'Unione europea e la Repubblica di Armenia non pregiudicano le disposizioni comunitarie che disciplinano la comunicazione, tra i competenti servizi della Commissione e le autorità doganali degli Stati membri, di tutte le informazioni ottenute in materia doganale che possano interessare la Comunità. 65 DICHIARAZIONE COMUNE RELATIVA ALL'ARTICOLO 3 BIS Nell'esaminare le mutate circostanze nella Repubblica di Armenia a norma dell'articolo 3 bis, le Parti discutono degli importanti cambiamenti che possono avere un'incidenza considerevole sul futuro sviluppo di questo paese, tra cui l'adesione dell'Armenia all'OMC, al Consiglio d'Europa o ad altri organismi internazionali, a un'unione doganale regionale o a qualsiasi forma di accordo di integrazione regionale. 66 DICHIARAZIONE COMUNE RELATIVA ALL'ARTICOLO 5 Le Parti possono indire riunioni ad hoc al massimo livello se ritengono che le circostanze lo giustifichino. 67 DICHIARAZIONE COMUNE RELATIVA ALL'ARTICOLO 14 Fintanto che la Repubblica di Armenia non sarà entrata a far parte dell'OMC, le Parti si consulteranno in seno al Comitato di cooperazione sulle rispettive politiche tariffarie all'importazione, compresi i cambiamenti a livello di protezione tariffaria. Le consultazioni venanno proposte, in particolare, prima di aumentare detta protezione. 68 DICHIARAZIONE COMUNE RELATIVA AL CONCETTO DI "CONTROLLO" DI CUI AGLI ARTICOLI 24, LETTERA b) E 36 1. 2. Le Parti confermano che la questione del controllo dipenderà dalle circostanze oggettive del caso specifico. Ad esempio, una società vena considerata "controllata" da un'altra società, e quindi una sua consociata, se: l'altra società detiene direttamente o indirettamente la maggioranza dei diritti di voto o se l'altra società ha il diritto di nominare o licenziare la maggior parte degli amministratori, dei dirigenti o dei supervisori ed è al tempo stesso un'azionista o un membro della consociata. 3. Le Parti concordano nel ritenere non esaurienti i criteri del paragrafo 2. 69 DICHIARAZIONE COMUNE RELATIVA ALL'ARTICOLO 35 Non si può considerare che il semplice fatto di richiedere un visto per le persone fisiche di alcune Parti e non di altre vanifichi o diminuisca i vantaggi derivanti da un impegno specifico. 70 DICHIARAZIONE COMUNE RELATIVA ALL'ARTICOLO 42 Le Parti convengono che, ai sensi dell'accordo, la proprietà intellettuale, industriale e commerciale include in particolare i diritti d'autore, anche per i programmi informatici, e i diritti connessi, i diritti relativi ai brevetti, ai disegni industriali, alle indicazioni geografiche, comprese le denominazioni di origine, ai marchi di fabbrica e di identificazione dei servizi, alle topografìe dei circuiti integrati e la tutela contro la concorrenza sleale di cui all'articolo 10 bis della Convenzione di Parigi per la protezione della proprietà industriale e delle informazioni riservate sul know-how. 71 DICHIARAZIONE COMUNE RELATIVA ALL'ARTICOLO 94 1. 2. Per la conetta interpretazione e per l'applicazione pratica dell'accordo, le Parti decidono che per "casi particolarmente urgenti" di cui all'articolo 94 dell'accordo s'intendono le violazioni di una sua clausola sostanziale ad opera di una delle Parti. La violazione di una clausola sostanziale dell'accordo consiste: a) o b) in una denuncia dell'accordo non sancita dalle norme generali del diritto internazionale nell'inosservanza degli elementi di base dell'accordo di cui all'articolo 2. Le Parti convengono che per "misure del caso" ai sensi dell'articolo 94 s'intendono le misure prese in conformità del diritto internazionale. Se una Parte prende una misura in un caso particolarmente urgente ai sensi dell'articolo 94, l'altra Parte può riconere alla procedura di composizione delle controversie. "72 SCAMBIO DI LETTERE TRA LA COMUNITÀ E LA REPUBBLICA DI ARMENIA SULLO STABILIMENTO DELLE SOCIETÀ 73 A. Lettera del governo della Repubblica di Armenia Signor , Mi pregio far riferimento all'accordo di partenariato e di cooperazione siglato il Come è stato sottolineato durante i negoziati, la Repubblica di Armenia concede un trattamento privilegiato, per certi aspetti, alle società comunitarie che si stabiliscono e che operano nel suo territorio. Ho spiegato che ciò riflette la nostra politica volta a favorire con ogni mezzo lo stabilimento delle società comunitarie nella Repubblica di Armenia. Ciò premesso, rimane inteso che, durante il periodo compreso tra la data della sigla del presente accordo e l'entrata in vigore degli articoli sullo stabilimento delle società, la Repubblica di Armenia non adotterà misure o normative tali da introdurre o accentuare una discriminazione a danno delle società comunitarie rispetto alle società dell'Armenia o di paesi terzi in confronto nllii sitim/ionc esistente lilla ilnln ddln NÌJJJJI Le sarei grato se potesse confermarmi di aver ricevuto la presente lettera. Voglia accettare, Sig. , l'espressione della mia profonda stima. Per il governo della Repubblica di Armenia 74 B. Lettera della Comunità europea Signor La ringrazio della Sua lettera in data odierna, così redatta: "Mi pregio far riferimento all'accordo di partenariato e di cooperazione siglato il Come è stato sottolineato durante i negoziati, la Repubblica di Armenia concede un trattamento privilegiato, per certi aspetti, alle società comunitarie che si stabiliscono e che operano nel suo territorio. Ho spiegato che ciò riflette la nostra politica volta a favorire con ogni mezzo lo stabilimento delle società comunitarie nella Repubblica di Armenia. Ciò premesso, rimane inteso che, durante il periodo compreso tra la data della sigla del presente accordo e l'entrata in vigore degli articoli sullo stabilimento delle società, la Repubblica di Armenia non adotterà misure o normative tali da introdurre o accentuare una discriminazione a danno delle società comunitarie rispetto alle società dell'Armenia o di paesi terzi in confronto alla situazione esistente alla data della sigla. Le sarei grato se potesse confermarmi di aver ricevuto la presente lettera. " Mi pregio confermarLe che ho ricevuto la Sua lettera. Voglia accettare, Sig. , l'espressione della mia profonda stima. A nome della Comunità europea 75 DICHIARAZIONE DELLA REPUBBLICA FRANCESE La Repubblica francese fa notare che l'accordo di partenariato e di cooperazione con la Repubblica di Armenia non si applica ai paesi e territori d'oltremare associati alla Comunità europea in virtù del trattato che istituisce la Comunità europea. 76 LETTERA DI ACCOMPAGNAMENTO DELLE COMUNITÀ EUROPEE E DEI LORO STATI MEMBRI AL GOVERNO DELLA REPUBBLICA DI ARMENIA (AL DI FUORI DELL'ACCORDO) Riferendosi alla richiesta delle autorità armene di includere nell'APC disposizioni relative all'assistenza in materia di sicurezza nucleare, le Comunità europee e i loro Stati membri dichiarano quanto segue: le Comunità europee e i loro Stati membri deplorano che le autorità armene abbiano preso, nel novembre 1995, la decisione di riaprire l'Unità 2 della centrale nucleare di Medzamor, che considerano contraria all'obiettivo generale delle Comunità europee e dei loro Stati membri, vale a dire migliorare la sicurezza nucleare a livello internazionale e, in particolare, nei paesi dell'Europa centrale e orientale e dell'ex Unione Sovietica dove esistono impianti nucleari con gravi carenze a livello di progettazione. Vista l'impossibilità di ristrutturare la centrale nucleare di Medzamor per renderla conforme alle nonne di sicurezza riconosciute a livello internazionale, le Comunità europee e i loro Stati membri ritengono che, non essendo adatta per funzionare a lungo termine, detta centrale debba essere chiusa appena possibile. La CE è disposta ad aiutare l'Armenia a definire e attuare una strategia energetica globale a lungo termine, in conformità dell'articolo 54 dell'accordo di partenariato e di cooperazione, attraverso il suo programma TACIS (e in collaborazione con le istituzioni finanziarie internazionali). Fatto salvo l'obiettivo di cui sopra, vale a dire la chiusura della centrale nucleare, e tenendo conto della situazione attuale, la CE potrebbe concedere, su richiesta dell'Armenia, un sostegno limitato per l'attuazione di misure di sicurezza a breve termine nell'ambito del programma TACIS di assistenza tecnica, compatibilmente con le sue risorse e priorità. Tali misure possono comprendere: un sostegno alle autorità responsabili della sicurezza; un'assistenza a livello di sicurezza operativa; all'occonenza, una fornitura limitata delle attrezzature indispensabili per svolgere questi compiti. 77 ISSN 0254-1505 COM(96) 136 def. DOCUMENTI IT 11 N. di catalogo : CB-CO-96-157-IT-C ISBN 92-78-02515-1 Ufficio delle pubblicazioni ufficiali delie Comunità europee L-2985 Lussemburgo 7^

Proposal for a COUNCIL DECISION setting up an Employment and Labour Market Policy Committee

http://publications.europa.eu/resource/cellar/6f3b9eb6-9372-497d-9856-0832fcae1749

eng

COMMISSION OF THE EUROPEAN COMMUNITIES Brussels, 27. 03. 19% COM(96) 134 final 96/0097 (CNS) Proposal for a COUNCIL DECISION setting up an Employment and Labour Market Policy Committee (presented by the Commission) EXPLANATORY MEMORANDUM Implementing a European employment strategy At the Essen summit, in December 1994, the European Council gave a decisive impetus to the European employment strategy. It declared that the fight against unemployment and for equal opportunities was the most important task of the European Union and its Member States and it identified priority areas for structural action in favour of employment. To back up these political recommendations, the European Council set out a number of procedures and responsibilities. It asked the Member States to adopt multiannual national programmes reflecting the common priorities It invited the Council of Ministers responsible for social affairs and employment and the "Economic and Financial Affairs" Council as well as the Commission to keep close track of employment trends, monitor the relevant policies in Member States and submit an annual report to the European Council on further progress in the labour market. This approach was confirmed by the European Council both in Cannes in June 1995 as well as in Madrid in December 1995. In Madrid, the European Council welcomed the substantial progress made in putting the Essen strategy into practice. In particular, all Member States have adopted their multiannual programmes and the "Social Affairs" and Ecofin Councils and the Commission presented, as requested, a single, joint report on employment to the Madrid Council which approved its recommendations To ensure the continuing success of this strategy the Madrid European Council asked the Council (Ecofin and Labour and Social Affairs) to monitor the application of the multiannual programmes continuously and to present a further joint annual report for its meeting in December 1996. This meeting would examine the degree of application of the programmes and recommendations adopted in Madrid "with the aim of reinforcing the employment strategy and adopting further recommendations". This confirms that European-level monitoring of national employment measures, exchanges of information and experience between Member States and with the Commission on these measures, updating multiannual employment programmes to meet common priorities and adopting further recommendations are essential elements of a European strategy for employment which is now well established and which will henceforth be progressively strengthened. Need for a new structure In order to put the Essen mandate into effect, the Social Affairs Council established, at its meeting on 27 March 1995, an Ad Hoc Group of personal representatives of the Ministers of Labour "Follow-up to the Essen European Council". This Group, comprising Directors-General of Employment, met five times in 1995 under the French and It permitted the exchange of information and experience between Spanish Presidencies. Member States on their employment policies, particularly in terms of the five priority areas for action on the labour market identified at Essen. At the request of the Social Affairs Council, it presented an interim report on employment to the Cannes European Council in The Group prepared the June 1995. Social Affairs Council on 5 December 1995 for submission to the Madrid European Council. Finally, the Group gave its opinion on the single report on employment presented by the Ecofin Council, the Social Affairs Council and the Commission at Madrid. the report on employment adopted by Taking into account both the importance of the work which the Ad Hoc Group was given as well as the inadequacy of the means at its disposal, a large majority of Member States expressed the wish to see the formal establishment of a stable structure which would the have more effective Economic Policy Committee in the latter's relationship with the Ecofin Council. tools, and which would have an equivalent role to The need was felt in particular to have a secretariat with adequate human resources, ensuring continuity of the work and offering sufficient analysis and drafting capacity Effectively, the Commission largely fulfilled this role for the Ad Hoc Group. At the informal Council of Social Affairs Ministers on 27-29 October at Cordoba, the Commission was asked to submit an appropriate proposal. The need to set up a structure of this kind was also highlighted in the report on employment by the Social Affairs Council adopted on 5 December as well as in the joint Commission and Council report for Madrid. The Madrid European Council welcomed the way in which the procedure for monitoring employment provided for at Essen had been established and put into practice for the first time. However, it felt that "so as to facilitate practical application of the employment monitoring procedure decided on at Essen, it is necessary to establish as soon as possible the mechanisms envisaged in the joint report (structure and common indicators)". Relationship with the Standing Employment Committee and with the social partners The Standing Employment Committee was created in 1970(1). It is a tripartite consultative body comprising the Council, the Commission and representatives of employers' and workers' organizations. Its role is to "enable, in compliance with the Treaties and with due regard for the powers of the institutions and organs of the Community, that there shall be continuous dialogue, joint action and consultation between the Council - or, where appropriate, the Representatives of the Governments of the Member States - the Commission and the two sides of industry in order to facilitate coordination by Member States of their employment policies in harmony with the objectives of the Community". The Council has requested a reform - currently in preparation - of the Standing Employment Committee to reinforce its capacity for analysis. its effectiveness and, particularly, Appropriate links between the Standing Committee and the Employment/Labour Market Committee should therefore be provided for The two bodies are of different levels, one meeting at ministerial level and the other at that of national administrations. Their composition is also different, as the Standing Committee is a tripartite body. (1) OJ No L 273, 17. 12 1970 and OJ No L 21, 28. 1. 1975. 3 Although the two committees have very similar fields of interest, they will therefore each have their own role to play whilst reinforcing each other mutually. The Employment/Labour Market Committee could, in particular, play the role of interface with the social partners in preparing the meetings of the Standing Employment Committee. A joint meeting between the Employment/Labour Market Committee and representatives of the social partners could be held, for example, on a twice-yearly basis. In this way, the Employment/Labour Market Committee will help meet the need to strengthen the capacity of the Standing Employment Committee in terms of the analysis and preparation of its work. In February 1996, the Commission called for a European Confidence Pact for Employment, to involve all economic actors in the promotion of employment in the European Union. The proposal to create the Employment /Labour Market Committee is entirely consistent with the Pact since both are part of the process of cooperation and coordination in the field of employment. Relationship with the Economic Policy Committee Aside from improving the structure and operation of the labour market, the European employment strategy is also characterized by close interaction between macroeconomic and structural policies. This approach requires full collaboration between the parties involved in defining policies which can have an impact on employment. With this in mind the European Council requested the two Councils with responsibility, respectively, for Economic and Financial Affairs and for Social Affairs to present, together with the Commission, a report and recommendations on employment. Collaboration between the Economic Policy Committee and the aforementioned Ad Hoc Social Affairs Council Group made this possible. The Economic Policy Committee was established by a Council Decision in 1974(2) with the objective of promoting the coordination of Member States' short and medium-term economic policies. It consists of four representatives of the Commission and four representatives of each Member State. The Commission provides the secretariat. A working group has specific responsibility for employment policies. The Committee regularly submits opinions and reports to the Ecofin Council. The establishment of an Employment Labour Market Committee to assist, in particular, the Social Affairs Council will enable more structured collaboration between the two Councils and promote in a more effective way close interaction between macroeconomic and structural policies. In order to strengthen the coordination between the two Committees, and in order to fully analyse and take into account these mutual benefits of better coordination of macroeconomic and structural policies, the Chairmen of the two Committees will coordinate their work programmes with each other. (2) Decision 74/122/EEC of 18 February 1974, OJ No L 63, 5. 3. 1974, p. 21 4 Proposal for a Decision setting up the Employment and Labour Market Policy Committee The Decision is based on Article 145 of the Treaty, which is also the basis adopted for the Economic Policy Committee and the Standing Employment Committee. The role given to the Committee and the tasks set out for it in a non-exhaustive way are appropriate for a body assisting the Social Affairs Council in the implementation and the development of the European Employment Strategy. The provisions concerning the composition and the functioning of the Committee are broadly based on those applying to the Economic Policy Committee. The provision for the Commission to provide the Committee's secretariat responds to the need to guarantee a permanent and sufficient capacity - in terms of human resources - to fulfil the needs of the presidency and members of the Committee. Proposal for a COUNCIL DECISION setting up an Employment and Labour Market Policy Committee THE COUNCIL OF THE EUROPEAN UNION, Having regard to the Treaty establishing the European Community, and in particular Article 145 thereof, Having regard to the opinion of the European Parliament, Whereas the European Council, in its recent meetings, confirmed that the fight against unemployment and the effort to achieve equality for men and women were the paramount tasks of the European Union and of its Member States; Whereas, at its meeting of December 1994 at Essen, the European Council identified priority areas for action to overcome structural employment problems; whereas it requested each Member State to incorporate these recommendations into a multiannual programme; whereas it invited the Council of Ministers with responsibility for Social Affairs and Employment, the "Economic and Financial Affairs" Council and the Commission, to monitor employment trends attentively, to examine the relevant policies of the Member States and to report annually to the European Council on further progress on the employment market; Whereas the Committee is established in the light of the monitoring and reporting process defined in the White Paper on Growth, Competitiveness and Employment; Whereas the "Economic and Financial Affairs" Council is assisted in its work on employment by the Economic Policy Committee set up by Council Decision 74/122/EEC(1); whereas the Social Affairs Council set up, for the same purpose, on 27 March 1995, an "Ad Hoc Group of personal representatives of the Ministers of Labour"; Whereas, in order to ensure the continued success of the Community's strategy for employment, and to facilitate the practical implementation of the employment monitoring procedure decided on in Essen, the European Council at its meeting in Madrid in December 1995 felt that it was necessary to establish, as soon as possible, a stable structure to assist the "Social Affairs" Council in the field of employment, HAS DECIDED AS FOLLOWS: Article 1 1. An Employment and Labour Market Policy Committee (hereinafter referred to as "the Committee") is hereby set up to assist the Council in carrying out its responsibilities in the field of employment and labour market policy, in full compliance with the Treaty and with due regard for the powers of the Community's institutions and organs. (i) O J N o L 6 3, 5. 3. 1974, p. 21 2. The Committee shall, in particular, be responsible for: monitoring trends in employment in the Community, examining the Member States' employment and labour market policies, exchanges of information and experience between Member States and with the Commission in these fields, preparing reports and recommendations on these questions. 3. The opinion of the Committee on a specific subject may be requested by the Council or the Commission. Moreover, the Committee may, on its own initiative, undertake work within its area of competence. 4. The Chairman of the Committee shall coordinate with the Chairmen of other Committees the on Standing Employment Committee, to take account of their respective responsibilities. the Economic Policy Committee and related work, in particular Article 2 1. The Committee shall consist of two representatives of each Member State and two representatives of the Commission. These representatives may be assisted by two alternates. The members of the Committee appointed by the Member States shall be selected from among persons who in their countries participate in the formulation of employment and labour market policy. 2. The Committee may call on external experts where appropriate to its agenda. Article 3 1. The Committee shall elect its Chair from among its members for a non-renewable term of two years. 2. The Secretariat of the Committee shall be provided by the Commission. 3. The Committee shall establish its own rules of procedure. 4. Meetings of the Committee shall be convened by the Chair, either on his or her own initiative or at the request of the Commission or of at least eight Committee members. Done at Brussels, For the Council The President FINANCIAL STATEMENT FINANCIAL STATEMENT 1. TITLE OF OPERATION Creation of an employment and labour market policy committee 2. BUDGET HEADINGS INVOLVED AO 2510 3. LEGAL BASIS Application of Article 145 of the Treaty. Council Decision expected during 1996 4. DESCRIPTION OF OPERATION 4. 1 Objectives The European Council of Madrid requested the Social Affairs Council, the EcoFin Council and the Commission to continue to monitor the application of the multiannual programmes and to prepare an annual single report "with the aim of reinforcing the employment strategy and adopting further recommendations" It also noted that in order to facilitate the practical application of the monitoring procedure, the necessary mechanisms, of which one is a "stable structure", should be established as soon as possible. 4. 2 Period covered Indefinite 5. CLASSIFICATION OF EXPENDITURE 5. 1 Non-compulsory expenditure 5. 2 Non-differentiated appropriations 5. 3 Type of revenue involved: none 6. TYPE OF EXPENDITURE 6. 1 100% for the necessary personnel and costs of meetings 6. 2 6. 3 Interest subsidy: none 6. 4 Other: none 6. 5 Reimbursement: none The proposed operation will not cause any change in the level of revenue 7. FINANCIAL IMPACT No impact on operational expenditure; for administrative expenditure, see point 10. 8. FRAUD PREVENTION MEASURES Expenditure will be carried out in accordance with the normal administrative rules governing the payment of expenses of experts invited to meetings. 9. ELEMENTS OF COST-EFFECTIVENESS ANALYSIS 9. 1 Specific objectives To set up an Employment and Labour Market Policy Committee to assist the Social Affairs Council in carrying out its responsibilities in the field of employment and labour market policy, in full compliance with the Treaties and with due regard for the powers of the Community's institutions and organs. The Committee shall, in particular, be responsible for: monitoring trends in employment in the Community, examining the Member States' employment and labour market policies, exchanges of information and experience between Member States and with the Commission in the aforementioned fields, preparing reports and recommendations on these questions. The work Economic Policy Committee and the Standing Employment Committee. the Committee coordinated with shall be of the 9. 2 Grounds for the operation In order to ensure the continued success of the Community's strategy for employment, and to facilitate the practical implementation of the employment monitoring procedure decided on in Essen, the European Council in its meeting in Madrid in December 1995 felt that it was necessary to establish, as soon as possible, a stable structure to assist the "Social Affairs" Council in the field of employment, 9. 3 Monitoring and evaluation of the operation The Committee shall be responsible for preparing opinions and reports for the Social Affairs Council and the European Council. 9. 4 Coherence with financial programming The measures provided for are included in the financial programming of DG V. 10. Administrative expenditure (Part A of the budget) The effective use of the required adminsitrative resources will depend on the annual decision of the Commission on the allocation of resources, taking into account the additional posts and resources which are granted by the budgetary authority. 10 10. 1 Impact on the number of posts Types of posts Personnel to be attributed to the activity of which duration permanent posts temporary use of existing resources use of additional resources officials or temporary agents A B C other resources TOTAL 2 1 3 2 1 3 indefinite 10. 2 Overall financial impact of additional human resources Amount Calculation Officials Temporary agents Other The Secretariat of the Committee will be provided by the staff of the Employment Directorate of DG V. Travel costs for national government officials in accordance with the rules currently in force will be provided. Meetings of the Committee will be organized by the Commission in Commission meeting rooms. Interpretation will be provided by the Commission. It is estimated that the Committee will meet between six to eight times a year. To a certain extent, these meetings may replace meetings of the Group of Directors-General for Employment and the Directors of Employment Agencies. 11 10. 3 Budget line Amount Calculation AO 2510 125 000 Six meetings per year at an average cost of ECU 20 850 per meeting (30 participants) 12 ISSN 0254-1475 COM(96) 134 final DOCUMENTS EN 04 Catalogue number : CB-CO-96-154-EN-C ISBN 92-78-02480-5 Office for Official Publications of the European Communities L-2985 Luxembourg 13

COMMUNICATION DE LA COMMISSION AU PARLEMENT EUROPÉEN ET AU CONSEIL sur l' interprétation de l' arrêt rendu le 17 octobre 1995 par la Cour de Justice dans l' affaire C- 450/93 kalanke/freie hansestadt bremen

http://publications.europa.eu/resource/cellar/e0bfaa67-1809-4157-a538-0d9c740abfcb

fra

COMMISSION DES COMMUNAUTES EUROPÉENNES * tir * * * ** Bruxelles, le 27. 03. 1996 COM(96) 88 final COMMUNICATION DE LA COMMISSION AU PARLEMENT EUROPÉEN ET AU CONSEIL sur l'interprétation de l'arrêt rendu le 17 octobre 1995 par la Cour de Justice dans l'affaire C-450/93 kalanke/freie hansestadt bremen COMMUNICATION DE LA COMMISSION AU PARLEMENT EUROPÉEN ET AU CONSEIL sur l'interprétation de l'arrêt rendu le 17 octobre 1995 par la Cour de Justice dans l'affaire C-450/93 kalanke/freie hansestadt bremen 1. Introduction Le 17 octobre 1995, la Cour de Justice des Communautés européennes a rendu, dans l'affaire C-450/93 (Eckhard Kalanke/ville de Brême)(1), un arrêt qui a donné lieu à une importante controverse dans toute l'Europe. Cette controverse provient de l'incertitude créée par l'arrêt quant à la légitimité des quotas et autres formes d'action positive destinées à accroître le nombre des femmes dans certains secteurs ou niveaux d'emploi L'arrêt Kalanke est très significatif car il arrive à un moment où il est de plus en plus admis que les lois adoptées il y a vingt ans pour lutter contre la discrimination ne suffisent plus pour parvenir à une égalité entre hommes et femmes en ce qui concerne l'accès à l'emploi et la promotion. En dépit de certains progrès réels réalisés dans ce domaine au cours des dix dernières années, le taux de chômage des femmes est supérieur à celui des hommes dans la plupart des régions de la Communauté. Les femmes constituent encore la majorité des chômeurs de longue durée, occupent souvent des emplois peu qualifiés, mal rémunérés et précaires et des inégalités de rémunération subsistent entre les hommes et les femmes. De même, les postes de prise de décision et une participation totale à la vie politique et économique sont accessibles à un nombre de femmes encore insuffisant. L'égalité de traitement entre travailleurs masculins et féminins en matière de conditions d'emploi constitue un droit fondamental, ainsi que l'a reconnu la Cour de Justice dans son arrêt rendu le 15 juin 1978, dans l'affaire 149/77 Defrenne III(2). En ce qui concerne notamment l'existence d'un principe général interdisant la discrimination fondée sur le sexe en matière d'emploi et de travail, la Cour a affirmé que l'élimination de cette discrimination faisait partie des droits fondamentaux qui constituent l'un des principes du droit communautaire dont elle a pour mission d'assurer le respect. Le principe selon lequel les droits fondamentaux doivent être respectés a, depuis lors, été inclus dans le traité sur l'Union européenne (article F (2)). La Commission considère qu'à une époque où il est reconnu au plus haut niveau (Conseils européens d'Essen, de Cannes et de Madrid) que l'égalité des chances pour les femmes constitue - avec la lutte contre le chômage - une tâche prioritaire, il est capital de réaffirmer la nécessité de recourir, le cas échéant, à des mesures "d'action positive" pour promouvoir l'égalité des chances entre les femmes et les hommes, notamment en (i) (2) Rec. 1995, p. 1-3051 Rec. 1978, p. 1365 éliminant les facteurs d'inégalité existants qui affectent les chances des femmes dans le domaine de l'emploi. 11 n'existe pas de définition officielle d'une "action positive" au niveau communautaire. Il est toutefois largement reconnu dans toute la Communauté que le concept d'action positive englobe toutes les mesures qui visent à compenser les effets de la discrimination passée, à éliminer la discrimination actuelle et à promouvoir l'égalité des chances entre les femmes et les hommes, notamment en ce qui concerne les types ou largement les niveaux d'emplois dans lesquels sous-représentés. Il est de plus en plus admis qu'il ne s'agit pas seulement d'une question d'équité, mais également d'efficacité dans la gestion des ressources humaines. les membres d'un sexe sont L'action positive peut prendre différentes formes: un premier modèle consiste en mesures destinées à remédier aux situations défavorables qui caractérisent la présence des femmes sur le marché de l'emploi. Elles visent à éliminer les causes sous-jacentes des possibilités moindres d'emploi ou de carrière qui continuent à affecter le travail des femmes, en intervenant en particulier au niveau de l'orientation et de la formation professionnelles Un deuxième modèle d'action positive peut comporter des actions favorisant l'obtention d'un certain équilibre entre responsabilités familiales et professionnelles et une répartition plus efficace de ces responsabilités entre les deux sexes. Dans ce cas, la priorité est accordée aux mesures portant sur l'organisation du temps de travail, le développement des infrastructures de garde d'enfants et la réintégration de travailleurs dans le marché de l'emploi après une interruption de carrière Un troisième modèle repose sur l'idée que l'action positive devrait s'attacher à compenser la discrimination passée. En conséquence, un traitement préférentiel est prescrit en faveur de certaines catégories de personnes. Il peut prendre la forme de systèmes de quotas ou d'objectifs. Les quotas peuvent être plus ou moins rigides. Les quotas rigides sont ceux qui fixent un certain seuil à atteindre, indépendamment des qualifications et des mérites des personnes concernées, ou ceux qui fixent des conditions minimales à remplir, sans qu'il soit possible de tenir compte des circonstances particulières d'un cas En revanche, les quotas moins rigides ou souples sont ceux qui établissent un traitement préférentiel en faveur d'une catégorie donnée, à condition que les qualifications soient de la même valeur par rapport au poste et que des circonstances exceptionnelles puissent être prises en considération. 2. L'approche de la Communauté en matière dMtactions positives" La Commission a toujours adopté une attitude très favorable vis-à-vis de l'action positive. En 1984, elle a présenté une proposition de recommandation relative à la promotion des actions positives(3), adoptée par le Conseil. (3) Recommandation du Conseil 84/63 5/CEE, du 13 décembre 1984, relative à la promotion des actions positives en faveur des femmes (JO n° L 331 du 19. 12. 1984, p. 34) La recommandation invite les États membres à adopter une politique d'action positive destinée à éliminer les inégalités de fait dont les femmes sont l'objet dans îa vie professionnelle et à promouvoir la mixité dans l'emploi afin d'éliminer ou de compenser les effets préjudiciables qui, pour les femmes qui travaillent ou qui cherchent un emploi, résultent d'attitudes, de comportements et de structures fondés sur l'idée d'une répartition traditionnelle des rôles entre les hommes et les femmes dans la société. Il est également recommandé aux Etats membres d'encourager la participation des femmes aux différentes activités dans les secteurs de la vie professionnelle où elles sont actuellement sous-représentées, en particulier dans les secteurs d'avenir, et aux niveaux supérieurs de responsabilité, pour parvenir à une meilleure utilisation de toutes les ressources humaines. La recommandation incite également les États membres à prendre des mesures pour faire en sorte que les actions positives incluent inter alia, dans la mesure du possible, des actions encourageant les candidatures, le recrutement et la promotion des femmes dans les secteurs, professions ou niveaux où elles sont sous-représentées, notamment aux postes de responsabilité. Il est également important de rappeler que, dans le troisième programme d'action communautaire à moyen terme en matière d'égalité des chances (1991-1995), qui a été adopté par la Résolution du Conseil du 21 mai 1991(4), la Commission a souligné la nécessité d'actions positives et a prévu un certain nombre de programmes visant spécifiquement à promouvoir l'intégration des femmes sur le marché de l'emploi et l'amélioration de la qualité de leur travail. Dans le quatrième programme d'action (1996-2000), approuvé par la décision 95/593/CE du Conseil(S), la mixité sur le marché de l'emploi est l'un des objectifs à poursuivre, notamment grâce aux actions positives. À la Commission elle-même, un deuxième programme d'actions positives en faveur du personnel féminin (1992-1996) a été adopté afin d'équilibrer la présence des femmes dans les catégories et les grades où elles sont sous-représentées, de promouvoir leur développement professionnel et de garantir des mesures d'accompagnement permettant aux fonctionnaires de concilier leurs obligations professionnelles et familiales. Plusieurs actions sont prévues en tant qu'éléments d'une stratégie cohérente visant à supprimer les inégalités de fait. En particulier, les services sont encouragés à accorder une priorité aux femmes, à qualifications et mérites égaux, en matière de recrutement, de promotion et de pourvoi des postes d'encadrement, aussi longtemps que les femmes seront sous-représentées dans un grade ou une catégorie donnés. À cet effet, des objectifs sont fixés et des plans de mise en oeuvre sont arrêtés qui comportent une analyse qualitative et quantitative de l'évolution de la situation, un ensemble de mesures cohérentes destinées à assurer un meilleur équilibre entre le personnel masculin et féminin ainsi que des évaluations périodiques (4) (5) J O n °C 142 du 31. 5. 1991, p. 1 JO na L 335 du 30. 12. 1995, p. 37 3. L'affaire Kalanke: les faits Dans l'affaire Kalanke, il s'agissait de savoir si une loi allemande relative aux actions positives était compatible avec la directive 76/207/CEE du Conseil(6), ou si elle dépassait les limites de l'exception concernant les actions positives prévue par l'article 2 paragraphe 4 de ladite directive(7). La loi du Land de Brème relative à l'égalité des chances dans les services publics dispose que, en matière de recrutement et de promotion dans des secteurs où les femmes sont sous-représentées, c'est-à-dire où elles ne représentent pas 50% du personnel dans les différents grades de la catégorie en question, une femme possédant les mêmes qualifications qu'un candidat masculin doit avoir la préférence M Kalanke, n'ayant pas obtenu une promotion donnée en conséquence de cette règle, a contesté la validité de celle-ci devant les tribunaux allemands. Le tribunal national a conclu que la promotion était légale aux termes du droit allemand, y compris du droit constitutionnel, mais la question de sa conformité à la directive 76/207/CEE a été soumise à la Cour de Justice. Les dispositions concernées de la loi de Brème relative à l'égalité de traitement entre hommes et femmes dans les services publics sont les suivantes: "Recrutement, changement d'affectation et promotion. Lors du recrutement effectué à des fins autres que celles d'un stage de formation, y compris la titularisation d'un fonctionnaire ou d'un juge, les femmes ayant une qualification égale à celle de leurs concurrents masculins doivent être prises en considération en priorité dans les secteurs dans lesquels elles sont sous-représentees [. I Il y a sous-représentation lorsque, dans les différents grades de l'échelle des salaires, rétributions et traitements de la catégorie de personnel considérée d'un service, les femmes ne représentent pas la moitié au moins des effectifs. II en est de même pour les niveaux de fonction prévus selon l'organigramme. " (6) (7) Directive 76/207/CEE du Conseil, du 9 février 1976, relative à la mise en oeuvre du principe de l'égalité de traitement entre hommes et femmes en ce qui concerne l'accès à l'emploi, à la formation et à la promotion professionnelle, et les conditions de travail (JO n° L 34 du 14. 2 1976, p. 40) L'article 2 paragraphe 4 se lit comme suit: "La présente directive ne fait pas obstacle aux mesures visant à promouvoir l'égalité des chances entre hommes et femmes, en particulier en remédiant aux inégalités de fait qui affectent les chances des femmes dans les domaines visés à l'article 1er paragraphe I. " 4. L'arrêt Dans son arrêt, la Cour de Justice précise que: - l'objectif de la directive est, comme indiqué à l'article 1er paragraphe 1, la mise en oeuvre, dans les États membres, du principe de l'égalité de traitement entre hommes et femmes en ce qui concerne notamment l'accès à l'emploi, y compris la promotion. Ce principe de l'égalité de traitement implique conformément à l'article 2 paragraphe 1 "l'absence de toute discrimination fondée sur le sexe, soit directement, soit indirectement. " - une règle nationale qui prévoit que, lors d'une promotion, les femmes ayant une qualification égale à celle de leurs concurrents masculins bénéficient automatiquement de la priorité dans les secteurs dans lesquels elles sont sous-représentées, entraîne une discrimination fondée sur le sexe. Toutefois, la Cour considère qu'il y a lieu d'examiner si une telle règle nationale est autorisée par l'article 2 paragraphe 4 de la directive. À cet égard, la Cour déclare que cette disposition: - a pour but d'autoriser des mesures qui, tout en étant discriminatoires selon leurs apparences, visent effectivement à éliminer ou à réduire les inégalités de fait pouvant exister dans la réalité de la vie sociale, - autorise des mesures nationales dans le domaine de l'accès à l'emploi, y compris la promotion, qui, en favorisant spécialement les femmes, ont pour but d'améliorer leur capacité de concourir sur le marché du travail et de poursuivre une carrière sur un pied d'égalité avec les hommes. - en tant que dérogation à un droit individuel consacré par la directive est d'interprétation stricte. Enfin, la Cour précise que: - une réglementation nationale qui garantit la priorité absolue et inconditionnelle aux femmes lors d'une nomination ou promotion va au-delà d'une promotion de l'égalité des chances et dépasse les limites de l'exception prévue à l'article 2 paragraphe 4 de la directive La Cour conclut qu'il y a donc lieu de répondre à la juridiction de renvoi que l'article 2 paragraphes i et 4 de la directive 76/207/CEE s'oppose à une réglementation nationale qui, comme en l'espèce, accorde automatiquement, à qualifications égales entre candidats de sexe différent retenus en vue d'une promotion, une priorité aux candidats féminins dans les secteurs dans lesquels les femmes sont sous-représentées, considérant qu'il y a sous-représentation lorsque les femmes ne représentent pas la moitié au moins des effectifs des différents grades de la catégorie de personnel concernée et qu'il est en de même pour les niveaux de fonction prévus selon l'organigramme. 5. Questions soulevées par l'arrêt Il semble que l'attitude négative de la Cour vis-à-vis de la légalité de la législation de Brème repose exclusivement sur l'interprétation à donner à l'article 2 paragraphe 4 de la directive 76/207/CEE. Il ressort clairement de l'arrêt que cette disposition ne couvre pas le type de système de quota en vertu duquel les femmes se voient automatiquement accorder la priorité par rapport aux hommes dans l'attribution de postes ou d'une promotion. Toutefois, un certain nombre de questions peuvent encore être posées concernant l'article 2 paragraphe 4. S'agit-il d'une disposition limitée à la protection des actions positives en faveur des femmes au plan professionnel seulement pour des mesures telles qu'une assistance spéciale en matière de formation professionnelle, de congé pour raisons familiales, etc. , ou permet-elle une discrimination positive en matière de recrutement/promotion en accordant la préférence aux femmes dans certaines conditions? Dans ce dernier cas, faut-il établir une distinction entre les actions positives qui tiennent compte de considérations de nécessité/proportionnalité et celles qui ne le font pas? 5a) L'approche de la Cour suprême des États-Unis en matière d'action positive (affirmative action) Dans ce contexte, il est intéressant de rappeler la jurisprudence de la Cour suprême des États-Unis en matière d'"action positive", qui montre que les aspects en jeu sont très complexes. Les termes "affirmative action" (action positive) sont utilisés pour indiquer soit une action visant à identifier et éliminer la discrimination en matière d'emploi, soit des mesures visant à accroître la participation à la main d'oeuvre de groupes protégés, à savoir les minorités et les femmes. Il existe une différence entre les règles privées (en vertu du titre VII de la loi de 1964 sur les droits civils) et les règles publiques (en vertu de la clause sur l'égalité de protection de la Constitution des Etats-Unis). L'action positive imposée par la loi ou l'administration doit être évaluée en fonction d'une règle de "strict scrutiny" (examen en fonction de critères stricts) qui requiert l'existence d'un "intérêt gouvernemental impérieux" et une action "narrowly tailored" (ciblée) pour servir cet intérêt, c'est-à-dire une condition de proportionnalité. Dans le secteur privé, l'approche de la Cour suprême vis-à-vis d'une action positive volontaire entreprise par les employeurs est plus souple que la règle d'examen strict car elle s'intéresse seulement aux éléments fondamentaux de l'action cibiée. L'affaire Johnson(8). la seule affaire liée à l'appartenance à un sexe, concerne une action positive volontaire prise par des employeurs privés. Dans cette affaire, un plan d'action positive avait été appliqué pour accroître la représentation des femmes dans une catégorie professionnelle traditionnellement occupée par les hommes. Une candidate avait été sélectionnée pour le poste, de préférence à un collègue masculin, en dépit du fait qu'elle avait obtenu un score légèrement inférieur à celui du candidat masculin (8) Johnson v Transportation Agency, 480 US 616 (1987) 7 La Cour suprême a conclu que cette action était conforme à l'interdiction de discrimination en matière d'emploi imposée en vertu du titre VII de la loi de 1964 sur les droits civils, aux motifs, entre autres, que la prise en considération du sexe du candidat se justifiait par l'existence d'un déséquilibre manifeste qui reflétait la traditionnellement sous-représentation des femmes dans des "catégories d'emploi réservées aux hommes" La Cour suprême n'a rendu aucun arrêt dans ce domaine concernant le secteur public. Toutefois, il est intéressant de rappeler l'affaire récente Adarand(9) relative a des mesures positives visant à améliorer l'équilibre racial dans le secteur des marchés publics Dans cette affaire, la Cour suprême a, pour la première fois, appliqué un examen judiciaire strict aux mesures d'action positive prises par le gouvernement fédéral Bien que l'on ait considéré que la mesure particulière en question n'était pas suffisamment ciblée pour répondre à l'objectif recherché, il est important de signaler que sept des neuf membres de la Cour suprême ont réaffirmé explicitement le principe de la légitimité d'un traitement préférentiel - orienté vers les résultats - pour les groupes défavorisés, toujours sous réserve, bien sûr, des prescriptions pour l'examen strict. 5b) Législation internationale en matière de Droits de l'Homme Les discriminations fondées sur le sexe sont également interdites par le droit international. Toutefois, les instruments internationaux des Nations Unies et du Conseil de l'Europe tendent à reconnaître la légitimité de certaines "mesures spéciales" visant à établir une égalité de fait en faveur de certains groupes défavorisés. La Convention des Nations Unies, du 18 décembre 1979, sur l'élimination de toutes les formes de discrimination contre les femmes reconnaît, à l'article 4, que, même si les femmes bénéficient d'une égalité de droit, cela ne garantit pas automatiquement qu'elles seront, en réalité, traitées sur un pied d'égalité. Pour accélérer l'instauration d'une égalité de fait des femmes dans la société et sur le lieu de travail, les États sont autorisés à recourir à des mesures temporaires spéciales aussi longtemps que les inégalités continuent d'exister En 1988, le Comité des Nations Unies pour l'élimination des discriminations à l'égard des femmes a adopté sa recommandation générale 5 par laquelle il recommande aux Etats parties de recourir davantage à des mesures temporaires spéciales telles qu'une action positive, un traitement préférentiel ou un contingentement pour favoriser l'intégration des femmes à l'éducation, à l'économie, à l'activité politique et à l'emploi. Ces mesures spéciales devraient être utilisées simplement pour accélérer la réalisation de l'égalité de fait entre hommes et femmes et ne devraient pas créer de normes distinctes pour les femmes et les hommes L'opportunité de ces mesures devrait être évaluée en fonction de l'existence effective de pratiques discriminatoires. En conséquence, une fois que les objectifs en matière d'égalité des chances et de traitement ont été atteints, ces mesures ne sont plus nécessaires et doivent être abrogées. (9) Adarand Constructors Inc v Pena, Secretary of Transportation, 63 USLW 4523 (1995) 8 La Convention n° 111 de l'OIT du 4 juin 1958 concernant la discrimination en matière d'emploi et de profession concerne à la fois l'égalité des chances et de traitement et dispose, à l'article 2, que tout membre pour lequel la présente convention est en vigueur s'engage à formuler et à appliquer une politique nationale visant à promouvoir, par des méthodes adaptées aux circonstances et aux usages nationaux, l'égalité de chances et de traitement en matière d'emploi et de profession, afin d'éliminer toute discrimination en cette matière. L'article 5 de la Convention de l'OIT revêt une importance particulière dans le cas présent, il dispose en effet que: "1. Les mesures spéciales de protection ou d'assistance prévues dans d'autres conventions ou recommandations adoptées par la Conférence internationale du Travail ne sont pas considérées comme des discriminations. 2. Tout Membre peut, après consultation, là où elles existent, des organisations représentatives d'employeurs et de travailleurs, définir comme non-discriminatoires toutes autres mesures spéciales destinées à tenir compte des besoins particuliers de personnes à l'égard desquelles une protection ou une assistance spéciale est, d'une façon générale, reconnue nécessaire pour des raisons telles que le sexe, l'âge, l'invalidité, des charges de famille ou le niveau social ou culturel. " Le principe de l'égalité des chances et de traitement pour tous les travailleurs figure également dans la déclaration sur l'égalité des chances et de traitement pour les travailleurs féminins, adoptée par l'OIT le 25 juin 1975. L'article 1er interdit toute forme de discrimination fondée sur le sexe qui refuse ou limite cette égalité et dispose également qu'un traitement positif spécial pendant une période transitoire en vue d'une égalité effective entre les sexes ne doit pas être considéré comme discriminatoire. La partie II du Protocole additionnel à la Charte sociale européenne, du 5 mai 1988, dispose à l'article 1er que les parties contractantes s'engagent à reconnaître le droit à l'égalité de chances et de traitement en matière d'emploi sans discrimination fondée sur le sexe et à prendre les mesures appropriées pour en assurer ou en promouvoir l'application dans divers secteurs, y compris le déroulement de carrière et la promotion. Il est bien précisé que cette disposition ne fait pas obstacle à l'adoption de mesures spécifiques visant à remédier à des inégalités de fait. Dans le contexte de la législation internationale relative aux droits de l'homme, le débat reste ouvert pour déterminer si, et dans quelle mesure, des règles qui accordent automatiquement la priorité aux femmes en matière de recrutement ou de promotion sont autorisées ou non. En même temps, il est évident que la législation internationale relative aux droits de l'homme n'exclut pas - et peut même exiger dans certains cas - que des distinctions soient établies entre les hommes et les femmes pour accélérer l'instauration de l'égalité de fait des femmes dans la société. Par ailleurs, ces distinctions devraient reposer sur des critères objectifs et raisonnables et ne pas être destinées à maintenir de manière permanente des normes inégales ou distinctes. &. Comment interpréter l'arrêt Kalanke Comme cela a déjà été indiqué ci-dessus, il existe différents types d'action positive. L'un d'eux peut prendre la forme de régimes de quotas ou d'objectifs, comme dans le cas examiné par la Cour de Justice. La Cour devait décider s'il était légal, en appliquant un tel régime, d'accorder aux femmes, à qualifications égales, la priorité sur leurs concurrents masculins en cas d'affectation à un emploi dans un grade plus élevé dans les secteurs ou les femmes sont sous-représentées. La réponse de la Cour à cette question peut être interprétée de deux façons: - soit la Cour exclut la possibilité de justifier tout régime de quotas, même s'il contient une clause de sauvegarde permettant de tenir compte de circonstances particulières, - soit elle s'en tient aux quotas "rigides" prévus par la Constitution du Land de Brème et appliqués à M. Kalanke, c'est-à-dire de manière automatique. La Commission considère que la Cour a seulement condamné le régime automatique de quota du Land de Brème. Cette interprétation repose sur le libellé de l'arrêt lui-même, par lequel la Cour précise qu'une réglementation nationale qui garantit la priorité absolue et inconditionnelle aux femmes lors d'un recrutement ou d'une promotion dépasse les limites de l'exception relative à l'action positive prévue à l'article 2 paragraphe 4 de la directive 76/207/CEE (voir point 22 des motifs de l'arrêt). 11 est vrai qu'au point 23 des motifs, la Cour mentionne le fait qu'un tel système "substitue à la promotion de l'égalité des chances [. ] le résultat auquel seule la mise en oeuvre d'une telle égalité des chances pourrait aboutir". Toutefois, cet alinéa est manifestement ajouté comme avenant au point de vue principal de la Cour, énoncé au point 22 des motifs, selon lequel c'est la nature "absolue et inconditionnelle" de la priorité donnée aux femmes qui rend illégal le système de Brème. Les remarques faites par la Cour au point 23 des motifs reposent nettement sur l'hypothèse qu'il s'agit d'un régime de quota rigide, inconditionnel. En outre, cet alinéa semble être destiné essentiellement à critiquer les éléments par trop ambitieux du régime particulier mis en cause dans l'affaire Kalanke, c'est-à-dire l'objectif d'une égalité de représentation des femmes par rapport aux hommes "à tous les grades et niveaux" Enfin, il est clair que la Cour a seulement été invitée à se prononcer sur des systèmes présentant les caractéristiques du régime de Brème, et que le dispositif de l'arrêt est naturellement limité a la légalité de tels systèmes SI convient également de noter que la ("oui reconnaît nettement la nécessité de mesures allant au-delà des normes classiques anti-discrimination si l'on veut parvenir à l'égalité de fait (point 20 des motifs) La Commission est donc d'avis que les systèmes de quota qui restent en deçà du degré de rigidité et d'automaticite prévu par la législation de Brème ne sont pas touchés par l'arrêt de la Cour et doivent, en conséquence, être considérés comme légaux Dans ce contexte, la Commission considère que les mesures d'action positive suivantes sont des exemples des types d'action qui ne sont pas concernés par l'arrêt Kalanke sans préjudice, évidemment, des choix des Etats membres quant aux mesures qu'ils adoptent: 10 - les quotas liés aux qualifications requises pour un poste, tant qu'ils permettent de tenir compte de circonstances particulières pouvant, dans un cas donné, justifier une exception au principe d'accorder la préférence au sexe sous-représenté, - les programmes de promotion des femmes, indiquant les proportions et les délais dans lesquels le nombre de femmes pourrait être augmenté, mais sans imposer une règle automatique de préférence lorsque les décisions individuelles sont prises en matière de recrutement et de promotion, - une obligation de principe pour un employeur de recruter ou de promouvoir de préférence une personne appartenant au sexe sous-représenté; dans ce cas, aucun droit individuel de préférence n'est accordé à une personne; - les réductions de cotisations de sécurité sociale accordées aux entreprises lorsqu'elles recrutent des femmes qui réintègrent le marché de l'emploi pour exercer des activités dans des secteurs où les femmes sont sous-représentées, - les subventions de l'État accordées aux employeurs qui recrutent des femmes dans des secteurs où elles sont sous-représentées, - d'autres mesures d'action positive axées sur la formation, l'orientation professionnelle, la réorganisation du temps de travail, la garde des enfants, etc. Quant au programme d'actions positives mis en oeuvre par la Commission en faveur de son personnel féminin, il convient de signaler qu'il n'est pas remis en question par l'arrêt Kalanke dans la mesure où ce programme ne prévoit pas d'accorder une préférence automatique aux femmes (il s'agit plutôt d'un principe à observer en cas de qualifications égales). Conclusions La Commission considère que la Cour n'a fait que condamner la caractéristique particulière de la législation de Brème qui consiste en une automaticité de la mesure et accorde aux femmes un droit absolu et inconditionnel en matière de recrutement ou de promotion. La Commission est donc d'avis que le seul type de régime de quotas qui soit illégal est le régime absolument rigide qui ne laisse aucune possibilité de tenir compte de circonstances individuelles. Les États membres et tes employeurs sont donc libres de recourir à toute autre forme d'actions positives, y compris des quotas flexibles. La Commission souhaite que la controverse à laquelle l'affaire Kalanke a donné lieu suit définitivement close. Ainsi, malgré la nature limitée de l'impact de cet arrêt correctement interprété, la Commission estime qu'il serait utile que le libellé de l'article 2 paragraphe 4 de ïa directive 76/207/CEE soit modifié pour que le texte de la disposition autorise spécifiquement les types d'action positive qui ne sont pas touchés par l'arrêt Kalanke. Cet amendement interprétatif préciserait clairement que les mesures d'action positive autres que 5S quotas rigides sont autorisées par le droit communautaire et ferait en sorte que le texte. :'-3 U directive reflète plus clairement la situât?on juridique véritable qui déd. ub rie 'Vr£t oe r;:. i Cour. i i La Commission présente donc une proposition visant à modifier l'article 2 paragraphe 4 de la directive 76/207/CEE précisant que les mesures prévues par cette disposition incluent des actions favorisant le recrutement ou la promotion d'un sexe dans les cas où ce dernier est sous-représenté, à condition que l'employeur ait toujours la possibilité de tenir compte des circonstances particulières d'un cas donné. 12 ISSN 0254-1491 COM(96) 88 final DOCUMENTS FR 04 06 N° de catalogue : CB-CO-96-159-FR-C ISBN 92-78-02536-4 Office des publications officielles des Communautés européennes L-2985 Luxembourg 13

COMUNICAÇÃO DA COMISSÃO AO PARLAMENTO EUROPEU E AO CONSELHO sobre a interpretação do acórdão do Tribunal de Justiça de 17 de Outubro de 1995 no processo c-450/93 Kalanke v Freie Hansestadt Bremen

http://publications.europa.eu/resource/cellar/e0bfaa67-1809-4157-a538-0d9c740abfcb

por

COMISSÃO DAS COMUNIDADES EUROPEIAS Bruxelas, 27. 03. 1996 COM(96) 88 final COMUNICAÇÃO PA COMISSÃO AO PARAMENTO EVROf EV E AO CONSELPO sobre a interpretação do acórdão do Tribunal de Justiça de 17 de Outubro de 1995 no processo c-450/93 Kalanke v Freie Hansestadt Bremen COMUNICAÇÃO PA COMISSÃO AO PARLAMENTO EUROPEU E AO CONSELHO sobre a interpretação do acórdão do Tribunal de Justiça de 17 de outubro de 1995 no processo c-450/93 Kalanke v Freie Hansestadt Bremen 1. MXQÛUÇfa Em 17 de Outubro de 1995, o Tribunal de Justiça das Comunidades Europeias formulou o seu acórdão no Processo C-450/93 (Eckhaid Kalanke v Freie Hansestadt Bremen)(1), o qual deu origem a uma enorme controvérsia em toda a Europa. Esta controvérsia foi causada pela incerteza criada pelo acórdão quanto à legitimidade das quotas e outras formas de acção positiva destinadas a aumentar o número de mulheres em certos sectores ou níveis de emprego. O acórdão Kalanke reveste-se da maior importância porque surge num momento em que cada vez mais se reconhece que as leis contra a discriminação adoptadas há vinte anos já não são suficientes para alcançar a meta da igualdade para as mulheres no que concerne ao acesso ao emprego e à promoção. Não obstante alguns progressos reais conseguidos neste campo durante a última década, a taxa de desemprego entre as mulheres é mais elevada do que a dos homens na maior parte da Comunidade. As mulheres ainda constituem a maioria dos desempregados de longa duração, ocupam frequentemente postos de trabalho pouco qualificados, mal pagos e precários, subsistindo ainda diferenças entre homens e mulheres no capítulo das remunerações. Do mesmo modo, actualmente são ainda poucas as mulheres a terem acesso a lugares de decisão e a participarem plenamente na vida política e económica. A igualdade de tratamento entre homens e mulheres no trabalho constitui um direito fundamental, tal como foi reconhecido pelo Tribunal de Justiça das Comunidades Europeias no seu acórdão de 15 de Junho de 1978 no Processo 149/77 Pefrenne IOP. Concretamente no que se refere à existência de um princípio geral que proíbe a discriminação em razão do sexo em relação às condições de emprego e de trabalho, o Tribunal afirmou que a eliminação de tal discriminação fazia parte dos direitos fundamentais que constituem um dos princípios do direito comunitário e que era sua obrigação garantir a sua observância. O princípio do foi posteriormente consagrado no Tratado da respeito dos direitos fundamentais União Europeia, n° 2 do artigo F. A Comissão considera que, numa época em que se reconhece ao mais alto nível (Conselhos Europeus de Essen, de Cannes e de Madrid) que a igualdade de oportunidades para as mulheres constitui - a par da luta contra o desemprego - uma tarefa de primordial importância, é crucial reafirmar a necessidade de utilizar, quando tal se justifique, medidas de "acção positiva" para promover oportunidades iguais para mulheres e homens, em especial pela eliminação dos factores de desigualdade existentes que afectam as oportunidades das mulheres no domínio do emprego. (1) (2) (1995) R J C I- 3051 (1978) RJC 1365 Não existe, a nível comunitário, nenhuma definição oficial de "acção positiva". Todavia, é largamente reconhecido na Comunidade Europeia que o conceito de acção positiva engloba todas as medidas que tenham por vocação compenser os efeitos da discriminação do passado, eliminar a discriminação actual e promover a igualdade de oportunidades entre homens e mulheres, em particular no atinente aos tipos s níveis de emprego nos quais os membros de um sexo estejam significativamente sub-representados. Cada vez mais se reconhece que não se trata apenas de uma questão de equidade mas também de eficiência na gestão dos recursos humanos. A acção positiva pode tomar diversas formas: um primeiro modelo consiste em medidas destinadas a corrigir as situações desvantajosas que caracterizam a presença das mulheres no mercado de trabalho. O objectivo é eliminar as causas que concorrem para as reduzidas oportunidades de emprego ou de carreira que ainda afectam o trabalho feminino, peia intervenção nomeadamente ao nível da orientação e formação profissional. Um segundo modelo de acção positiva pode traduzir-se em acções que propiciam a obtenção de um certo equilíbrio entre as responsabilidades familiares e o trabalho e uma melhor distribuição destas responsabilidades entre os dois sexos. Neste caso, a prioridade vai para medidas com incidência na organização do tempo de trabalho, no desenvolvimento da infra-estrutura de acolhimento de crianças e na reintegração de trabalhadores no mercado de trabalho depois de uma interrupção de carreira. Um terceiro modelo assenta na ideia de que a acção positiva se deve empenhar em compensar a discriminação do passado. Consequentemente, é prescrito um tratamento preferencial a favor de certas categorias de pessoas, o qual pode assumir a forma de sistemas de quotas ou de objectivos. As quotas podem ser mais ou menos rígidas. Consideram-se quotas rígidas aquelas que determinam a obtenção de um certo limiar independentemente das qualificações e dos méritos das pessoas em questão, ou aquelas que fixam requisitos mínimos a preencher, sem que seja possível ter em conta as circunstâncias particulares de um determinado caso. Quotas menos rígidas, ou flexíveis, são, ao invés, aquelas que proporcionam um tratamento preferencial a favor de uma dada categoria, na condição de que haja equivalência das qualificações pertinentes para o lugar em questão e de poderem ser tomadas em consideração circunstâncias excepcionais. 2. A' "acção positâva" nu perspectiva da Comissão A Comissão sempre adoptou uma atitude muito favorável à acção positiva. Em 1984, avançou com uma proposta de recomendação relativa à promoção de acções positivas(3), que foi adoptada pelo Conselho. A recomendação convida os Estados-membros a adoptarem uma política de acção positiva com o objectivo de eliminar as desigualdades de facto que afectam as mulheres na vida profissional e a promoverem uma participação mais equilibrada de ambos os sexos no emprego a fim de eliminar ou contrariar os efeitos prejudiciais que, para as mulheres que trabalham ou procuram emprego, resultam de atitudes, comportamentos ou de estruturas que se baseiam na ideia de uma repartição tradicional do papel do homem e da mulher na sociedade. É igualmente recomendado aos Sstados-membros que encorajem a participação das (3) Recomendação 84/635/CEE do Conselho, de 13 de Dezembro de 1984, relativa à promoção de acções positivas a favor das mulheres (JO n' L 33 Î, 19. 12. 84, p. 34). mulheres nas diferentes actividades nos sectores da vida profissional onde actualmente estão em minoria, em particular nos sectores do futuro, e nos níveis superiores de responsabilidade, a fim de se obter uma melhor utilização de todos os recursos humanos. A recomendação incita também os Estados-membros a tomar medidas no sentido de que as acções positivas incluam, na medida do possível, o encorajamento das candidaturas, o recrutamento e a promoção das mulheres nos sectores, profissões e níveis em que se encontram em minoria, nomeadamente nos postos de responsabilidade. Importa também recordar que no Terceiro Programa de Acção a Médio Prazo sobre Igualdade de Oportunidades (1991-1995), adoptado pela Resolução do Conselho de 21 de Maio de 1991(4), a Comissão sublinhou a necessidade de acções positivas e organizou vários programas especificamente vocacionados para promover a integração das mulheres no mercado de trabalho e a melhoria da qualidade do seu trabalho. No Quarto Programa de Acção (1996-2000), aprovado pela Decisão 85/593/CE do Conselho(5), a eliminação da segregação sexual no mercado de trabalho é um dos objectivos a alcançar, nomeadamente através da acção positiva. No interior da própria Comissão, foi adoptado um segundo programa de acções positivas em prol do pessoal feminino (1992-1996) a fim de reequilibrar a presença das mulheres nesta instituição em categorias e cargos onde elas estão em minoria e a fim de promover o seu desenvolvimento profissional e prover medidas de acompanhamento que permitam aos funcionários conciliar as suas obrigações profissionais e familiares. Estão previstas várias iniciativas como parte integrante de uma estratégia coerente com vista a eliminar desigualdades de facto. Em particular, os serviços são encorajados a dar prioridade às mulheres, em caso de qualificações e méritos iguais, em matéria de recrutamento, promoção e nomeação para postos directivos, enquanto se verificar uma situação de minoria das mulheres numa dada categoria ou grau. Para o efeito, são estabelecidas metas e planos de execução que comportam uma análise qualitativa e quantitativa da situação, um conjunto de medidas coerentes com vista a alcançar um melhor equilíbrio entre o pessoal masculino e feminino e, bem assim, avaliações periódicas. 3. O caso Kalanke : os factos No caso Kalanke, a questão era a de saber se uma lei alemã relativa à acção positiva era compatível com a Directiva 76/207/CEE(6) do Conselho ou se exorbitava dos limites de excepção para uma acção positiva contida no n° 4 do artigo 2o dessa directiva(7). A lei do Estado federado de Bremen relativa à igualdade de oportunidades no sector público dispõe (4) (5) (6) (7) J O n 'C 142, 31. 5. 1991, p. 1. JO n" L 335, 30. 12. 1995, p. 37. Directiva do Conselho 76/207/CEE, de 9 de Fevereiro de 1976, relativa à concretização do princípio de igualdade de tratamento entre homens e mulheres no que se refere ao acesso ao emprego, à formação e promoção profissionais, e às condições de trabalho (JO n° L 39, 14. 2. 76, p. 40). O n° 4 do artigo 2o tem a seguinte redacção: "A presente directiva não constitui obstáculo às medidas que tenham em vista promover a igualdade de oportunidades entre homens e mulheres, em particular às que corrijam as desigualdades de facto que afectam as oportunidades das mulheres nos domínios referidos no n° 1 do artigo 1. " que, em matéria de recrutamento e de promoção em sectores onde as mulheres estão em minoria, isto é, não representam 50% do pessoal nos diferentes graus da categoria em questão, deve ser dada preferência a uma mulher que possua as mesmas qualificações que um candidato do sexo oposto. O Sr. Kalanke, não tendo conseguido obter uma dada promoção em resultado desta regra, contestou a sua validade perante os tribunais alemães. O tribunal nacional considerou que a promoção era legal ao abrigo do direito alemão, incluindo o direito constitucional, mas a questão da sua conformidade com a Directiva 76/207/CEE submetida ao Tribunal de Justiça das Comunidades Europeias. foi As disposições pertinentes da lei de Bremen relativa à igualdade de tratamento para homens e mulheres nos serviços públicos são as seguintes: "Recrutamento, mudança de colocação e promoção. No recrutamento efectuado para fins que não sejam os de um estágio de formação incluindo a titularização de um funcionário ou de um juiz, as mulheres com qualificações iguais às dos seus concorrentes masculinos devem ser prioritariamente consideradas nos sectores em que estejam em minoria. Considera-se que as mulheres estão em minoria quando, num serviço, nos diversos graus da escala dos salários, retribuições e vencimentos da categoria de pessoal considerada, não constituam pelo menos metade dos efectivos. O mesmo se passa com os níveis de funções previstos no organigrama. " 4. O acórdão No seu acórdão, o Tribunal de Justiça das Comunidades Europeias assinala que: o objectivo da directiva é, tal como se lê no n° 1 do artigo Io a realização, nos Estados-membros, do princípio da igualdade de tratamento entre homens e mulheres no que se refere ao acesso ao emprego, incluindo a promoção. Este princípio de igualdade de tratamento implica, segundo o n° Î do artigo 2, "a ausência de qualquer discriminação em razão do sexo, quer directa, quer indirectamente". uma disposição nacional que, existindo qualificações iguais entre candidatos de sexo diferente considerados para uma promoção, atribua automaticamente prioridade aos candidatos femininos nos sectores em que as mulheres estão em minoria, implica uma discriminação em razão do sexo. No entanto, o Tribunal considera importante examinar se tal disposição nacional é permitida pelo n° 4 do artigo 2o da directiva. A este respeito, o Tribunal declara que esta disposição: tem como finalidade permitir medidas que, embora na aparência discriminatórias, visam efectivamente eliminar ou reduzir as desigualdades de facto que possam existir na realidade da vida social, permite medidas nacionais no domínio do acesso ao emprego, incluindo a promoção, que, favorecendo especialmente as mulheres, têm como finalidade melhorar a sua capacidade de concorrer no mercado de trabalho e de prosseguir uma carreira em pé de igualdade com os homens. enquanto derrogação a um direito consagrado na directiva, é de interpretação estrita. Por último, o Tribunal deixa claro que: uma regulamentação nacional que garante prioridade absoluta e incondicional às mulheres numa nomeação ou promoção vai para além de uma promoção da igualdade de oportunidades e exorbita dos limites da excepção contida no n° 4 do artigo 2o da directiva. O Tribunal conclui que a resposta a dar às questões submetidas pelo tribunal nacional é que o n° 1 e o n° 4 do artigo 2o da Directiva 76/207/CEE prima sobre uma norma nacional que, como no caso vertente, existindo qualificações iguais entre candidatos de sexo diferente considerados para uma promoção, atribua automaticamente prioridade aos candidatos femininos nos sectores em que as mulheres estão em minoria, considerando-se que estão em minoria se, num serviço, nos vários graus da categoria de pessoal em causa, não constituírem pelo menos metade dos efectivos e o mesmo se verificar relativamente aos níveis de funções previstos no organigrama. 5. Questões suscitadas pelo acórdão Aparentemente, a atitude negativa do Tribunal quanto à legalidade da legislação de Bremen baseia-se exclusivamente na interpretação que deve ser dada ao n° 4 do artigo 2o da Directiva 76/207/CEE. O acórdão deixa claro que esta disposição não abrange o tipo de sistema de quota ao abrigo do qual é dada automaticamente preferência às mulheres em detrimento dos homens na atribuição de postos ou de promoção. No entanto, podem ainda ser suscitadas outras questões relativamente ao disposto no n° 4 do artigo 2o. Trata-se de uma disposição limitada à salvaguarda de acções positivas a favor das mulheres no plano profissional unicamente para medidas tais como uma assistência especial para formação profissional, licença por razões familiares, etc, ou permite também a discriminação positiva no campo do recrutamento/promoção ao dar preferência às mulheres em certas condições? Neste último caso, dever-se-á fazer distinção entre as acções positivas que têm em conta critérios de necessidade/proporcionalidade e as que o não fazem? 5a). A posição do Supremo Tribunal dos EUA quanto à accâo positiva "affirmative action" Neste contexto, é interessante recordar a jurisprudência do Supremo Tribunal dos Estados Unidos sobre a "acção afirmativa" que demonstra que as questões em análise são de extrema complexidade. A expressão "acção afirmativa" significa tanto a acção tendente a identificar e eliminar a discriminação no emprego como as medidas que tenham por finalidade aumentar a participação nas forças de trabalho dos grupos protegidos, ou seja, as minorias e as mulheres. Há diferenças entre normas públicas (regidas pela "Equal Protection Clause" da Constituição dos Estados Unidos) e as privadas (regidas pelo título VII do "Civil Rights Act" de 1964 (Código Civil)). A acção afirmativa no sector público deve ser avaliada em função de critérios de análise estritos "strict scrutiny", que requerem a existência de um "interesse estatal imperioso" e de uma acção especificamente concebida "narrow tailored" para servir esse interesse, ou seja, um requisito de proporcionalidade. No sector privado, a atitude do supremo Tribunal face à acção afirmativa da iniciativa dos empregadores é mais flexível do que os critérios de análise estritos porquanto se concentra apenas nos elementos essenciais do critério "narrow tailored". O processo, Johnson(8). único processo relacionado com discriminação sexual, refere-se à acção positiva voluntária por parte dos empregadores privados. Neste caso, tinha sido posto em prática um plano de acção positiva no intuito de aumentar a representação de mulheres numa categoria profissional historicamente ocupada por homens. Na selecção foi dada preferência a uma candidata em detrimento de um colega do sexo masculino apesar de os resultados por ela obtidos no teste de selecção serem ligeiramente inferiores aos conseguidos pelo colega. Considerou-se que esta acção não violava o princípio da proibição da discriminação no emprego imposto ao abrigo do Ti tolo VII do "Civil Rights Act" de 1964, entre outros motivos, porque a tomada em consideração do sexo da candidata se justificava pela existência de um desequilíbrio manifesto que reflectia uma sub-representação das mulheres em "categorias profissionais tradicionalmente reservadas aos homens. " O Supremo Tribunal não dirimiu nenhum conflito relativo à discriminação em razão do sexo no sector público. Todavia, é interessante trazer à colação o recente processo Adarancl (9), relativo às medidas destinadas a melhorar o equilíbrio racial no domínio dos contratos de fornecimento de direito público. Neste processo o Supremo Tribunal pela primeira vez sujeitou as medidas de acção positiva adoptadas pelo governo federal a um apertado exame judicial. Embora se tivesse considerado que a medida especial em questão não era suficientemente "adequada" para alcançar o objectivo requerido, é importante observar que sete dos nove membros do Supremo Tribunal reafirmarem especificamente, como questão de princípio, a legitimidade do tratamento preferencial -• orientado para os resultados « dado a grupos desfavorecidos, mas, evidentemente, sempre subordinado a critérios de análise rigorosos. 5b). Legislação ititeraacàoTOJ cl© direita f-asimanos As discriminações em razão do sexo são também proibidas pelo direito internacional. No entanto, os instrumentos internacionais das Nações Unidas e do Conselho da Europa tendem a reconhecer a legitimidade de certas "medidas especiais" destinadas a estabelecer a igualdade de facto a favor de certos grupos desfavorecidos. A convenção das Nações Unidas de 18 de Dezembro de 1979 sobre a Eliminação de Todas as Formas de Discriminação contra as Mulheres reconhece no artigo 4° que mesmo sendo reconhecida às mulheres a igualdade cie jure, não significa isso uma garantia automática de que elas sejam na realidade tratadas em pé de igualdade. Para acelerar a instauração de uma igualdade de facto na sociedade e no trabalho, os Estados são autorizados a recorrer a medidas temporárias especiais enquanto as desigualdades continuarem a existir. (8) (9) Johnson v Transportation Agency, 480 US 616 (1987). Adarand Constructors Inc v Pena, Secretary of Transportation, 63 USLW 4523 (1995). Em 1988, o Comité das Nações Unidas para a Eliminação da Discriminação contra as Mulheres adoptou a sua Recomendação Geral n* 5 pela qual o Comité recomenda que os Estados façam maior uso das medidas temporárias especiais tais como a acção positiva, o tratamento preferencial ou regimes de quotas para favorecer a integração das mulheres na educação, na economia, na política e no emprego. Estas medidas especiais deveriam ser tomadas unicamente com a finalidade de acelerar a realização da igualdade de facto para as mulheres e não deveriam criar normas distintas para homens e mulheres. A oportunidade de tais medidas deveria ser apreciada em função da existência efectiva de práticas discriminatórias. Por conseguinte, uma vez alcançadas as metas da igualdade de oportunidades e de tratamento, essas medidas deixam de ser necessárias e, portanto, deveriam ser postas de lado. A Convenção n° 111 da OIT de 4 de Junho de 1958 referente à discriminação em matéria de emprego e profissão aborda a igualdade de oportunidades e de tratamento ao declarar no artigo 2o que "Todo o Estado Membro para o qual a presente Convenção se encontre em vigor, compromete-se a definir e a aplicar uma política nacional, que tenha por fim promover, por métodos adequados às circunstâncias e aos usos nacionais, a igualdade de oportunidades e de tratamento em matéria de emprego e profissão, com o objectivo de eliminar toda a discriminação". O artigo 5o da Convenção da OIT assume uma importância particular no caso vertente, ao estatuir o seguinte: "1. 2. As medidas especiais de protecção ou de assistência previstas em outras recomendações adoptados pela Conferência Internacional do Trabalho não devem ser consideradas como medidas de discriminação. Todo o Estado Membro pode, depois de consultadas as organizações representativas de patrões e de trabalhadores, quando estas existam, definir como não discriminatórias quaisquer outras medidas especiais que tenham por fim salvaguardar as necessidades particulares de pessoas em relação às quais a atribuição de uma protecção e assistência especial seja, de uma maneira geral, reconhecida como necessária, por razões tais como o sexo, a invalidez, os encargos de família ou o nível social ou cultural. " O princípio da igualdade de oportunidades e de tratamento para todos os trabalhadores está também consagrado na Declaração sobre a Igualdade de Oportunidades e de Tratamento para Mulheres Trabalhadoras adoptada pela OIT em 25 de Junho de 1975. O artigo Io exclui todas as formas de discriminação baseada no sexo que tenham por efeito negar ou restringir essa igualdade e dispõe igualmente que não seja considerado como discriminatório um tratamento positivo especial durante um período transitório que tenha por objectivo a igualdade efectiva entre os sexos. A parte II do Protocolo Adicional à Carta Social Europeia de 5 de Maio de 1988 prevê, no artigo Io, que as partes contratantes se comprometem a reconhecer o direito à igualdade de oportunidades e de tratamento em matéria de emprego sem discriminação baseada no sexo, e a tomar as medidas apropriadas para assegurar ou fomentar a sua aplicação em diversos sectores, incluindo a carreira profissional e a promoção. Esta disposição declara especificamente não prejudicar a adopção de medidas especiais que tenhaf» por finalidade corrigir desigualdades de facto. No entanto, o debate continua em aberto no contexto jurídico internacional sobre a questão de saber se e em que medida são aceitáveis normas que dão às mulheres prioridade automática em matéria de nomeação ou promoção. Mas é desde já evidente que o direito internacional sobre direitos humanos não exclui - e em certos casos até o exige - distinções entre homens e mulheres com o objectivo de acelerar a instauração de uma igualdade de facto na sociedade. Por outro lado, tais distinções deverão basear-se em critérios objectivos e razoáveis e não tender para manter indefinidamente normas distintas e situações de desigualdade. 6. Como interpretar Kalanke Como já foi mencionado supra, existem diferentes tipos de acção positiva. Um deles pode tomar a forma de regime de quotas ou de objectivos, como no caso examinado pelo Tribunal de Justiça das Comunidades Europeias. O Tribunal teve que decidir se era legítimo, na aplicação de um tal regime, dar prioridade às mulheres sobre candidatos masculinos em caso de promoção nos sectores onde elas se encontram em minoria, em condições de igualdade de qualificações. A resposta do Tribunal a esta questão pode ser interpretada de duas maneiras: ou o Tribunal excluiu a possibilidade de justificar qualquer regime de quotas, mesmo que contenha uma cláusula de salvaguarda que permite tomar em consideração circunstâncias particulares, ou o Tribunal se restringiu às quotas "rígidas" previstas na legislação do Estado Federado de Bremen e aplicadas ao Sr. Kalanke, ou seja, de maneira automática. A Comissão considera que o tribunal apenas condenou o regime automático de quotas do Estado federado de Bremen. Esta interpretação baseia-se no próprio texto do acórdão, no qual o Tribunal deixa claro que uma regulamentação nacional que garanta às mulheres prioridade absoluta e incondicional numa nomeação ou promoção exorbita dos limites da excepção relativa à acção positiva prevista n° 4 do artigo 2o da Directiva 76/207/CEE (ver fundamento 22 do acórdão). E verdade que, no fundamento 23, o Tribunal faz referência ao problema da substituição "da promoção da igualdade de oportunidades. pelo resultado a que só a concretização dessa igualdade de oportunidades permitiria chegar". No entanto, este parágrafo é manifestamente aditado como um corolário ao ponto de vista principal do Tribunal, contido no fundamento 22, segundo o qual é o carácter "absoluto e incondicional" da prioridade dada às mulheres que torna ilegal o sistema de Bremen. Ás observações do Tribunal no fundamento 23 baseiam-se claramente na suposição de que se trata de um regime de quotas rígido, incondicional. Por outro lado, este parágrafo aparentemente veicula uma crítica aos elementos demasiado ambiciosos do regime particular que estava em questão no processo Kalanke. ou seja, o objectivo da distribuição igual de homens e de mulheres "em todos os graus e níveis". Finalmente, é um dado adquirido que o Tribunal apenas foi instado a pronunciar-se sobre regimes com as mesmas características que o de Bremen e que a parte operacional do acórdão está naturalmente limitada a pronunciar-se sobre a legalidade de tais regimes. Importa também notar que o Tribunal reconheceu claramente a necessidade de medidas que vão para além das normas clássicas contra a discriminação se se pretender alcançar a igualdade na prática (fundamento 20). A Comissão é pois da opinião que os regimes de quotas que não atingem o grau de rigidez e de automatícidade previsto na legislação de Bremen não são prejudicados pelo acórdão do Tribunal e devem, por consequência, ser considerados como legais. Neste contexto, a Comissão considera que as seguintes medidas de acção positiva são exemplos dos tipos de acção não abrangidos pelo acórdão Kalanke, sem prejuízo, evidentemente das opções que cada Estado-membros possam fazer quanto às medidas a adoptar: quotas ligadas às qualificações exigidas para o lugar, desde que permitam tomar em consideração circunstâncias particulares que possam, num dado caso, justificar uma excepção ao princípio da concessão de preferência ao sexo que está em minoria, programas que tenham como finalidade promover as mulheres, prescrevendo as proporções e os prazos em que o aumento do número de mulheres deve ser concretizado, mas sem imporem uma regra automática de preferência aquando da tomada de decisões individuais em matéria de recrutamento e de promoção, uma obrigação de princípio de um empregador recrutar ou promover por preferência uma pessoa pertencente ao sexo que está em minoria; em tal caso, ninguém beneficia de qualquer direito individual de preferência, reduções das contribuições para a segurança social concedidas às empresas se estas recrutarem mulheres que reintegram o mercado de trabalho para exercer actividades em sectores em que as mulheres se encontram em minoria, subvenções estatais concedidas a empregadores que recrutarem mulheres para sectores onde elas se encontram em minoria, outras medidas de acção positiva com incidência na formação, na orientação profissional, na reorganização do tempo de trabalho, na guarda de crianças, etc. Quanto ao programa de acções positivas posto em prática pela Comissão a favor do seu pessoal feminino, importa assinalar que ele não parece ser prejudicado pelo acórdão Kalanke, pois não prevê a concessão automática de preferência às mulheres (trata-se antes de um princípio a observar em caso de igualdade de qualificações). Conclusões À luz do que foi dito, a Comissão considera que o Tribunal apenas condenou a característica particular da legislação de Bremen que consiste na automatícidade da medida, dando às mulheres um direito absoluto e incondicional em matéria de nomeação ou promoção. Por conseguinte, do ponto de vista da Comissão, o único tipo de regime ilegal de quotas é aquele totalmente rígido e que não deixa a mínima possibilidade de tomar em consideração circunstâncias individuais. Os Estados-membros e empregadores são portanto livres de recorrer a todas as demais formas de acção positiva, incluindo as quotas flexíveis. 10 A Comissão deseja ardentemente que a controvérsia a que o processo Kalanke deu azo cesse definitivamente. Assim, não obstante o carácter limitado do impacte deste acórdão, quando correctamente interpretado, a Comissão crê que seria útil alterar a redacção do n° 4 do artigo 2o da Directiva 76/207/CEE para que o texto dessa disposição permita especificamente os tipos de acção positiva que não são tocados pelo acórdão Kalanke. Uma tal alteração interpretativa teria o mérito de tornar claro que o direito comunitário permite medidas de acção positiva, à excepção das quotas rígidas, e o de garantir que o texto da directiva reflecte mais claramente a situação jurídica legítima tal como ela resulta do acórdão do Tribunal A Comissão está por conseguinte em vias de apresentar uma proposta de alteração do n° 4 do artigo 2o da Directiva 76/207/CEE para que disponha explicitamente que as medidas previstas por esta disposição incluam acções que favoreçam o recrutamento ou a promoção de um sexo nos casos em que este se encontre em minoria, na condição de que o empregador tenha sempre a possibilidade de tomar em consideração as circunstâncias particulares de um determinado caso. ISSN 0257-9553 COM(96) 88 final DOCUMENTOS PT 04 06 N. ° de catálogo : CB-CO-96-159-PT-C ISBN 92-78-02539-9 Serviço das Publicações Oficiais das Comunidades Europeias L-2985 Luxemburgo 12

1996 m. kovo 27 d. Komisijos sprendimas, iš dalies keičiantis Komisijos sprendimą 93/437/EEB, nustatantį konkrečias žuvininkystės produktų importo iš Argentinos sąlygastekstas svarbus EEE

http://publications.europa.eu/resource/cellar/803b67be-5a36-4753-88be-5ebb6d8d200c

lit

22 LT Europos Sąjungos oficialusis leidinys 03/19 t. 31996D0262 L 89/36 EUROPOS BENDRIJŲ OFICIALUSIS LEIDINYS 1996 4 10 KOMISIJOS SPRENDIMAS 1996 m. kovo 27 d. iš dalies keičiantis Komisijos sprendimą 93/437/EEB, nustatantį konkrečias žuvininkystės produktų importo iš Argentinos sąlygas (tekstas svarbus EEE) (96/262/EB) EUROPOS BENDRIJŲ KOMISIJA, atsižvelgdama į Europos bendrijos steigimo sutartį, atsižvelgdama į 1991 m. liepos 22 d. Tarybos direktyvą 91/493/EEB (1), nustatančią sveikatos reikalavimus, reglamen- tuojančius žuvininkystės produktų gamybą ir jų tiekimą į rinką su paskutiniais pakeitimais, padarytais Austrijos, Suomijos ir Švedijos stojimo aktu, ypač į jos 11 straipsnio 5 dalį, kadangi Komisijos sprendime 93/437/EEB (2) su paskutiniais pakeitimais, padarytais Sprendimu 96/31/EB (3), žuvininkystės produktams į Bendriją importuoti buvo sudarytas Argentinos patvirtintų įmonių ir gamyklinių laivų sąrašas; kadangi, Argen- tinos kompetentingai šis sąrašas gali būti iš dalies keičiamas; institucijai pateikus naują sąrašą, kadangi Argentinos kompetentinga institucija pateikė naują sąrašą, įrašė 12 įmonių bei 23 gamyklinius laivus ir išbraukė 6 įmones bei 13 gamyklinių laivų; į kurį kadangi būtina atitinkamai iš dalies pakeisti patvirtintų įmonių ir gamyklinių laivų sąrašą; kadangi šiame sprendime numatytos priemonės buvo parengtos Komisijos sprendime 90/13/EEB (4) nustatyta tvarka, PRIĖMĖ ŠĮ SPRENDIMĄ: 1 straipsnis Sprendimo 93/437/EEB B priedas pakeičiamas šio sprendimo priedu. 2 straipsnis Šis sprendimas skirtas valstybėms narėms. Priimta Briuselyje, 1996 m. kovo 27 d. Komisijos vardu Franz FISCHLER Komisijos narys (1) OL L 268, 1991 9 24, p. 15. (2) OL L 202, 1993 8 12, p. 42. (3) OL L 9, 1996 1 12, p. 6. (4) OL L 8, 1990 1 11, p. 70. 03/19 t. LT Europos Sąjungos oficialusis leidinys 23 PRIEDAS „B PRIEDAS PATVIRTINTŲ ĮMONIŲ IR GAMYKLINIŲ LAIVŲ SĄRAŠAS Numeris Pavadinimas ir adresas I. Įmonės Numeris 2 132 Carnes Santacrucenas SA (CARSA) Puerto Deseado – Santa Cruz Frigorifico San Jorge Comodoro Rivadavia – Chubut Indupesa SAIICIF Mar del Plata – BsAs Antonio Barillarri Mar del Plata – BsAs Centauro SCA Mar del Plata – BsAs Maritima Integrada de Armadores Mar del Plata – BsAs Salerno Hermanos Mar del Plata – BsAs Angel Musmeci Mar del Plata – BsAs Pescasur SA Puerto Deseado – Santa Cruz El Marisco SACI Mar del Plata – BsAs Luis Solimeno a Hijos SA Mar del Plata – BsAs Alpesca, SA Mar del Plata – BsAs Siracusa SA Comodoro Rivadavia – Chubut José Di Scala e Hijos SA Mar del Plata – BsAs Jorge di Scala Mar del Plata – BsAs Frigorífico del Sudeste SA Mar del Plata – BsAs Frigorífico Mellino SA Mar del Plata – BsAs Frigorífico Mellino SA Mar del Plata – BsAs Rosalía Buono de Di Scala Mar del Plata – BsAs Pesquera del Beagle SA Ushuaia – Tierra del Fuego 97 286 409 419 421 428 430 461 475 493 496 512 517 528 536 547 553 553 A 555 580 2 119 2 121 2 123 2 128 Antonio Baldino y María Inmaculada Di Scala Mar del Plata – BsAs Di Meglio y Seoane Freyre Mar del Plata – BsAs Mariano Cafiero SA Capital Federal Cooperativa Marplatense de Pesca a Industria Limitada (Coomarpes) Mar del Plata – BsAs Pavadinimas ir adresas Engraulis SA Quequen – BsAs Mattera Hermanos Mar del Plata – BsAs Costa Brava SRL Mar del Plata – BsAs Tres Ases SAIICEA (x) Bahía Blanca – BsAs (x) Dep. de congelados Frigorífico Bay Blanc de Mario Parodi y Asociados Puerto Ingeniero White – BsAs Pesquera del Atlantico SAIC Puerto Ingeniero White – BsAs Loba Pesquera SAMCI Mar del Plata – BsAs Frigorifico Marejada SA Mar del Plata – BsAs Giorno SA Mar del Plata – BsAs Giorno SA Mar del Plata – BsAs Pespasa Puerto Deseado – Santa Cruz Marítima San Jorge SA San Antonio Oeste – Río Negro Harengus SA Puerto Madryn – Chubut Alpesca SA Puerto Madryn – Chubut Conarpesa SA Puerto Madryn – Chubut Pesquera Santa Elena Puerto Deseado – Santa Cruz Carlos Alberto Yakin y Eduardo Ramón Escudero Mar del Plata – BsAs Antonio Barillari Caleta Oliva – Santa Cruz Empesur SA Puerto Deseado – Santa Cruz Centauro SCA Mar del Plata – BsAs Pesquera Santa Cruz Puerto Deseado – Santa Cruz 2 150 2 168 2 181 2 184 2 211 2 214 2 220 2 246 2 251 2 256 2 261 2 265 2 266 2 267 2 272 2 273 2 279 2 294 2 298 2 344 24 LT Europos Sąjungos oficialusis leidinys 03/19 t. Numeris Pavadinimas ir adresas 2 345 2 360 2 578 2 592 2 600 2 609 2 611 2 642 2 646 2 672 2 706 2 744 2 748 2 751 2 752 2 756 2 822 Marbetan Mar del Plata – BsAs Fuerte San Carlos SA Puerto Deseado – Santa Cruz Calusa Mar del Plata – BsAs Luis Solimeno a Hijos Mar del Plata – BsAs Pionera SA Puerto Deseado – Santa Cruz Bahía Grande SA Punta Quilla – Chubut Cafiero y Pollio Mar del Plata – BsAs CITEP Mar del Plata – BsAs Natimar SA Mar del Plata – BsAs Nautilus SRL Rawson – Chubut Argenova SA Puerto Deseado – Santa Cruz Fontinalis SA San Carlos de Bariloche Rio Negro Terramarre SA Mar del Plata – BsAs Arbumasa SA Puerto Deseado – Santa Cruz Isola Verde I SRL Mar del Plata – BsAs P. Moscuzza SA Mar del Plata – BsAs María Celeste Brau de la Frossia, Julia Ruth Muñoz Vázquez de Jerez, Nora María Ellese de Tascón con nombre fantasía Pesquera San Salvador SRL Mar del Plata – BsAs Numeris 2 828 2 846 2 878 2 902 2 951 3 019 3 028 3 033 3 061 3 077 3 088 3 099 3 143 3 243 3 291 Pavadinimas ir adresas Industrial Pesquera Necochea SAIC Necochea – BsAs Camaronera Patagónica SA San Antonio Oeste – Río Negro Los Alemanes SRL Bariloche – Río Negro Zanella Mare SA Mar del Plata – BsAs Kea SA Frigorífico Mar del Plata – BsAs Empresa Pesquera de la Patagonia y Antartida SA (Pesantar) Ushuaia – Tierra del Fuego Argen Pesca SA Mar del Plata – BsAs Francisco Notaro Mar del Plata – BsAs José Renaudo Necochea – BsAs Cooperativa de Pesca a Industrialización Limitada (Coomarpes) Mar del Plata – BsAs Iván Adolfo Giménez Contreras Mar del Plata – BsAs Naviera Argenfish SA Mar del Plata – BsAs Francisco Manuel Nucete Jimena y Maria del Carmen Nucete Mar del Plata – BsAs Ostras Patagonicas SA San Antonio Este – Rio Negro Apolo Fish SA Mar del Plata – BsAs 03/19 t. LT Europos Sąjungos oficialusis leidinys 25 II. Gamykliniai laivai Numeris Pavadinimas Savininko pavadinimas ir adresas Numeris Pavadinimas Savininko pavadinimas ir adresas 487 Capitán Giachino Conarpesa SA 2 147 Uchi Lapataia Paku Aracena Arrufo Pesquera Mayorazgo SAMCI Pesquera Santa Elena Luis Solimeno e Hijos SA Hansung AR SA Luis Solimeno e Hijos SA 2 166 2 176 2 178 2 180 2 189 2 192 2 194 2 197 2 198 2 203 2 204 2 206 2 207 2 216 2 221 2 222 2 225 2 226 2 228 2 230 2 235 2 238 2 244 2 254 2 255 2 263 2 271 2 274 2 275 2 291 2 292 2 299 2 309 2 310 2 341 2 343 2 349 San Marcos Pesquera Narwal Mataco Usurbil Api IV Frumar SA Pesquera del Atlántico Api Antártida Pesquera Industrial Ponte Coruxo Pescamadryn SA Api III Ribera Vasca Kaleu Kaleu Antártida Urouill Harengus Api II Caaveiro Conarpesa I Conarpesa II Alvamar I Kasuga Maru Ila Rokko Maru Conarpesa VI Conarpesa V Alvamar III Cristal Marino Viernes Santo Sábado Santo Gloria Mar Pionero Hotaka Maru Hoshin Hoko 31 Triunfo Nddanddu Mar Sur Api Antártida Pesquera Industrial Productos del Mar SA Pesquera Santa Elena Api Antártida Pesquera Industrial Pesquera del Atlántico Harengus SA Api Antartida Pesquera Industrial Pesquera San Carlos SA Conarpesa SA Conarpesa SA Pescasur SA Pespasa, Explotación Pesquera de la Patagonia SA Pesquera del Atlintico Pespasa, Explotación Pesquera de la Patagonia SA Conarpesa SA Conarpesa SA Pescasur SA Pesquera Sakyu SA Pesquera Santa Cruz SA Pesquera Santa Cruz SA Pionera SA Pionera SA Sur Este Argen SA Pesquera Santa Elena Ocean Fish SA Pionera SA Pesquera Leal SA Pionera SA 2 351 2 355 2 356 2 357 2 359 2 361 2 362 2 364 2 365 2 373 2 374 2 375 2 376 2 563 2 565 2 567 2 579 2 584 2 585 2 594 2 601 2 604 2 606 2 607 2 608 2 614 2 615 2 617 2 631 2 632 2 637 2 649 2 652 2 655 2 657 2 659 2 660 2 661 2 662 2 663 2 666 2 667 2 670 Fuji Estrella I Floridablanca II Inari Maru 25 Kongo Codepeca I Codepeca 11 Toba Maru Miura Maru Scombrus Codepeca IV Arkofish I Codepeca III Empesur I Estela Argenova SA Hansung AR SA Floridablanca SA Pesquera Arnippo SA Pesantar, Pesquera de la Patagonia y Antártida SA Codepeca SA Codepeca SA Jiggers SA Jiggers SA Scombrus SA Codepeca SA Arkofish SA Codepeca SA Empesur SA Argenova SA Floridablanca IV Floridablanca SA Faro de Hercules Alvamar IV Estrella III Beagle I Lugo Marunaka Kaigel Challenger Sarvo Boargen SA Pescasur SA Hansung AR SA Pesquera del Beagle Argenova SA Argenova SA Argenova SA Argenova SA Argenova SA Floridablanca V Floridablanca SA Lobo Coral Negro Corageous Angela Wright Mar Esmeralda Empesur lI Pesquera del Atlántico Novamar SA Boargen SA Argenova SA Antonio Barillari SA Empesur SA Virgen de la Bella Conarpesa SA Arbumasa I Arbumasa II Arbumasa SA Arbumasa SA Virgen de la Cinta Conarpesa SA Yamato Dalian II Lunes Santo Martes Santo Humback Pesantar, Pesquera de la Patagonia y Antartida SA Depasur SA Pesquera Santa Cruz SA Pesquera Santa Cruz SA Arpolco SA Victoria del Mar I Victoria del Mar SA Depasur I Depasur SA 26 LT Europos Sąjungos oficialusis leidinys 03/19 t. Numeris Pavadinimas Savininko pavadinimas ir adresas Numeris Pavadinimas Savininko pavadinimas ir adresas 2 671 2 682 2 684 2 686 2 687 2 688 2 690 2 691 2 692 2 693 2 698 2 699 2 712 2 716 2 717 2 729 2 739 2 743 2 747 2 750 2 757 Esperanza I Esperanza del Mar SA Buque Esamar I Esamar SA Estrella V Hope Nro. VII Coral Azul Fueguino I Arbumasa VII Arbumasa VI Empesur III Empesur IV Latina 8 Coral Blanco Surimi I Hansung AR SA S. K. Istramar SA Novamar SA Astilleros Fueguinos Arbumasa SA Arbumasa SA Empesur SA Empesur SA Pesquera Latina SA Novamar SA Surimi SA Virgen del Rocío Conarpesa SA Frumar I Frumar SA Bahía Desvelos Pesquera Santa Cruz SA Ohtori Buque Esamar IV Sovarco II Corcubión Arbumasa XII 2 758 Arbumasa X 2 759 Arbumasa XI Prodesur SA Esamar SA Gablli Pesquera SA Pesquera Santa Margarita Pesquera Euroamericana SA Pesquera Euroamericana SA Pesquera Euroamericana SA 2 760 2 761 2 762 2 767 2 770 2 772 2 774 2 775 2 776 2 777 2 778 2 780 2 782 2 784 2 786 2 787 2 789 2 790 2 793 2 795 2 798 2 799 2 801 Mar Novia I Mar Argentino SA Pasa 82 Ontre IV Arco Iris Depemas 81 Chang Bo Go I Pescargen III José Luis Alvarez Juan Alvarez Gran Estrella Marcala IV Dasa 508 Arnippo SA Mar Verde SA Bravo Pesquera SA Depemas SA Arpepa SA Pescargen SA Hispargen SA Hispargen SA Hansung AR SA Marcala SA Dargah Argentina SA Antonio Alvarez Hispargen SA Illex I Depemas 51 Vieirasa Ocho Latina 5 Latina I Estrella VIII Coalsa Segundo Carlos Alvarez Mar Novia II Arbumasa XIV Illex SA Depemas SA Explotación Pesquera del Atlántico Sur SA Pesquera Oeste SA Pesquera Sur SA Hansung AR SA Coalsud SA Hispargen SA Mar Argentino SA Arbumasa SA Cincomar I Pescargen IV Cincomar SA Pescargen SA Centurión del Atlántico Pesquera SA Estrella VI Mar II Feixa Rikuzen Junella Arbumasa XV Pescargen V Magallanes I Magallanes II Navegantes Jueves Santo Hansung AR SA Mar Lavquen SA Pesquera Meridional SA Pesantar, Empresa Pesquera de la Patagonia y Antártida SA Grinfin SA Arbumasa SA Pescargen SA Boargen SA Boargen SA Pesquera Comercial SA Pesquera Santa Cruz SA Mièrcoles Santo Pesquera Santa Cruz SA Gove Aquarius Gove Scorpio Gove Pisces Mar Austral I Esperanza II Gove Leo Cincomar Dos Arbumasa XXI Arbumasa XX Promasa II Promasa I Alvamar Cinco Esturión Xeitosiño Cincomar 3 Chang Bo Go II Antartic I Buque Tolhuin Peixiño Mar Uno Argenova SA Argenova SA Argenova SA Nave Mar Austral SA Industrias Pesqueras Madryn SA Argenova SA Cincomar SA Arbumasa SA Arbumasa SA Alpesca SA Alpesca SA Alvasur SA Galapesca SA, Industria Pesquera Austral Galapesca SA, Industria Pesquera Austral Pesuar SA Cincomar SA Armadores Pesqueros Pata- gónicos Maritima Comer- cial Industrial SA Pesquera Argentina Albatros SA Antartic Longlining SA Dalmore product Argen- tina SA Pesuar SA Mar Lauquen SA 2 901 Poseidón Arbumasa XXII Arbumasa SA 2 946 Kantxope Kinsho Maru Pesquera Taska SA 2 803 2 806 2 810 2 815 2 818 2 819 2 824 2 826 2 832 2 833 2 839 2 840 2 842 2 850 2 851 2 852 2 853 2 854 2 858 2 859 2 860 2 881 2 884 2 885 2 890 2 891 2 897 2 900 2 929 2 930 2 939 2 941 2 950 2 964 2 967 2 975 2 985 03/19 t. LT Europos Sąjungos oficialusis leidinys 27 Numeris Pavadinimas 3 000 Fernando Alvarez 3 002 3 005 3 009 3 010 Esamar 3 Bae Fu No 6 Esteiro Arbumasa XVII 3 016 Arbumasa XVI Bae Fu 108 Don Santiago Ping Chieh 101 Shuenn Ying No 1 Yung Chun 66 Ping Chun 101 Savininko pavadinimas ir adresas Hispargen, Cia Hispano Agentina de Pesca Esamar SA Hsien Yuzh SA Mariscos Argentinos SA Corporación Pesquera del Sur SA Corporación Pesquera del Sur SA Hsien Yuzh SA Cabo Corrientes Pesquera SA Proyesur SA Proyesur SA Proyesur SA J. y. M. SA Hsiang Man Chuen 17 J. y. M. SA Asudepes I Asudepes II Maria Liliana Asudepes SA Asudepes SA Pedro Moscuzza e Hijos SA Chich Hsiang No 6 Esamar SA Shun Ying No 3 Pesquera Alenfish SA Chin Man Mar del Sur II Yeou Dar 101 Esamar SA Esamar SA Pesquera Alenfish SA Chich Hsiang No 3 Taipesar SA Estreito No 3 Buque Joluma Her Yang No 1 Cheng No 1 Estreito Rande SA Alpesca SA J. y. M. SA Interocean Fishery SA Chien Man No 103 Taipesar SA Chieh Hsiang No 661 Taipesar SA Mar del Sur III Alvasur Seis Isla Guamblin Esamar SA Alvasur SA Pescom SA Arbumasa XXIII Arbumasa SA Azuchi Maru Explotación Pesquera de la Patagonia SA 3 018 3 020 3 021 3 022 3 024 3 025 3 027 3 029 3 031 3 039 3 040 3 041 3 042 3 044 3 045 3 059 3 070 3 075 3 078 3 081 3 082 3 085 3 095 3 116 3 122 3 123 3 142 Numeris Pavadinimas 3 144 3 149 3 150 3 151 3 152 3 156 3 160 Ceres Marazul XIV Marazul X Marazul XV Marazul XII Antartic II Erin Bruce 3 165 Buque Arbumasa XIX Carolina P. Anabella M. Savininko pavadinimas ir adresas Pesquera Ceres SA Alpesca SA Alpesca SA Alpesca SA Alpesca SA Antartic Longlining SA Wanchese International Inc. Cooperación Pesquera del Sur SA Pescamellino Puerta SA Pesquera Puerta Mellino SA 3 166 3 167 3 168 3 169 3 171 3 177 3 188 3 228 3 234 3 239 3 240 3 242 3 244 3 245 3 248 3 287 3 289 3 293 3 298 3 314 3 326 3 327 3 328 3 329 Paradanta Primero Paradanta SA Urabain Itxas Lur Buque Arbumasa XVIII Pesquera Vasco Gallega SA Hispano Patagonica SA Corporación Pesquera del Sur Buque Orense Calanova SA Buque Alvamar VII Alvasur SA Buque Pescaltea Tres Armadora Latina SA Buque Vierasa XII Vieira Argentina SA Buque Gabriella C Buque Arsuan I Argemer SA Arsuan SA Buque Ponte de Rande Costa Marina SA Buque Echizen Maru Buque Bouciña Buque La Peñuca Exploración Pesquera de la Patagonia SA Pesquera Meridional SA Congeladores Patagónicos SA Buque Antartic III Antartic Longlining SA Buque Sermilik Buque Ur-Ertza Sermilik SA Uromar SA Buque Aquatic Pioner Sudatlantica Pesquera SA Buque Fu Yuan No 7 Jan Kok SRL Buque Shinn Dar Buque Aida Glacial Jan Kok SA Birting SA Buque Itxas Otsoa Pescamadryn SA“

Decizia Comisiei din 27 martie 1996 de modificare a Deciziei 93/437/CEE a Comisiei de stabilire a condițiilor speciale pentru importul de produse pescărești originare din ArgentinaText cu relevanță pentru SEE.

http://publications.europa.eu/resource/cellar/803b67be-5a36-4753-88be-5ebb6d8d200c

ron

214 RO Jurnalul Oficial al Uniunii Europene 03/vol. 18 31996D0262 10. 4. 1996 JURNALUL OFICIAL AL COMUNITĂȚILOR EUROPENE L 89/36 DECIZIA COMISIEI din 27 martie 1996 de modificare a Deciziei 93/437/CEE a Comisiei de stabilire a condițiilor speciale pentru importul de produse pescăreș(cid:13)ti originare din Argentina (Text cu relevanță pentru SEE) (96/262/CE) COMISIA COMUNITĂȚILOR EUROPENE, având în vedere Tratatul de instituire a Comunității Europene, având în vedere Directiva 91/493/CEE a Consiliului din 22 iulie 1991 (1) de stabilire a condițiilor de sănătate pentru producerea ș(cid:13)i introducerea pe piață a produselor pescăreș(cid:13)ti, astfel cum a fost modificată ultima dată prin Actul de aderare a Austriei, a Finlandei ș(cid:13)i a Suediei, în special articolul 11 alineatul (5), întrucât lista unităților ș(cid:13)i a vaselor fabrică aprobate de Argentina pentru importul de produse pescăreș(cid:13)ti în Comunitate a fost sta- bilită prin Decizia 93/437/CEE a Comisiei (2), astfel cum a fost modificată ultima dată prin 96/31/CE (3); întrucât această listă poate fi modificată după comunicarea unei liste noi de către autoritatea competentă din Argentina; întrucât autoritatea competentă din Argentina a comunicat o nouă listă prin care se adaugă douăsprezece unități ș(cid:13)i douăzeci ș(cid:13)i trei de vase fabrică ș(cid:13)i prin care se elimină ș(cid:13)ase unități ș(cid:13)i treisprezece vase fabrică; întrucât lista unităților ș(cid:13)i a vaselor fabrică aprobate trebuie modi- ficată în consecință; întrucât măsurile prevăzute în prezenta decizie au fost elaborate în conformitate cu procedura stabilită în Decizia 90/13/CEE a Comisiei (4), ADOPTĂ PREZENTA DECIZIE: Articolul 1 Anexa B la Decizia 93/437/CEE se înlocuieș(cid:13)te cu anexa la prezenta decizie. Articolul 2 Prezenta decizie se adresează statelor membre. Adoptată la Bruxelles, 27 martie 1996. Pentru Comisie Franz FISCHLER Membru al Comisiei (1) (2) (3) JO L 268, 24. 9. 1991, p. 15. JO L 202, 12. 8. 1993, p. 42. JO L 9, 12. 1. 1996, p. 6. (4) JO L 8, 11. 1. 1990, p. 70. 03/vol. 18 RO Jurnalul Oficial al Uniunii Europene 215 ANEXĂ „ANEXA B LISTA UNITĂȚILOR Ș(cid:13) I A VASELOR FABRICĂ APROBATE I. Unități Număr Denumire ș(cid:13)i adresă 97 286 409 419 421 428 430 461 475 493 496 512 517 528 536 547 553 Carnes Santacruceñas SA (CARSA) Puerto Deseado — Santa Cruz Frigorífico San Jorge Comodoro Rivadavia — Chubut Indupesa SAIICIF Mar del Plata — BsAs Antonio Barillarri Mar del Plata — BsAs Centauro SCA Mar del Plata — BsAs Marítima Integrada de Armadores Mar del Plata — BsAs Salerno Hermanos Mar del Plata — BsAs Ángel Musmeci Mar del Plata — BsAs Pescasur SA Puerto Deseado — Santa Cruz El Marisco SACI Mar del Plata — BsAs Luis Solimeno e Hijos SA Mar del Plata — BsAs Alpesca, SA Mar del Plata — BsAs Siracusa SA Comodoro Rivadavía — Chubut José Di Scala e Hijos SA Mar del Plata — BsAs Jorge di Scala Mar del Plata — BsAs Frigorífico del Sudeste SA Mar del Plata — BsAs Frigorífico Mellino SA Mar del Plata — BsAs 553 A Frigorífico Mellino SA Mar del Plata — BsAs 555 580 2 119 2 121 2 123 Rosalía Buono de Di Scala Mar del Plata — BsAs Pesquera del Beagle SA Ushuaia — Tierra del Fuego Antonio Baldino y María Inmaculada Di Scala Mar del Plata — BsAs Di Meglio y Seoane Freyre Mar del Plata — BsAs Mariano Cafiero SA Capital Federal Număr 2 128 2 132 2 150 2 168 2 181 2 184 2 211 2 214 2 220 2 246 2 251 2 256 2 261 2 265 2 266 2 267 2 272 2 273 2 279 2 294 2 298 2 344 Denumire ș(cid:13)i adresă Cooperativa Marplatense de Pesca e Industria Limitada (Coomarpes) Mar del Plata — BsAs Engraulis SA Quequen — BsAs Mattera Hermanos Mar del Plata — BsAs Costa Brava SRL Mar del Plata — BsAs Tres Ases SAIICEA (x) Bahía Blanca — BsAs (x) Dep. de congelados Frigorífico Bay Blanc de Mario Parodi y Asociados Puerto Ingeniero White — BsAs Pesquera del Atlántico SAIC Puerto Ingeniero White — BsAs Loba Pesquera SAMCI Mar del Plata — BsAs Frigorífico Marejada SA Mar del Plata — BsAs Giorno SA Mar del Plata — BsAs Giorno SA Mar del Plata — BsAs Pespasa Puerto Deseado — Santa Cruz Marítima San Jorge SA San Antonio Oeste — Río Negro Harengus SA Puerto Madryn — Chubut Alpesca SA Puerto Madryn — Chubut Conarpesa SA Puerto Madryn — Chubut Pesquera Santa Elena Puerto Deseado — Santa Cruz Carlos Alberto Yakin y Eduardo Ramón Escudero Mar del Plata — BsAs Antonio Barillari Caleta Oliva — Santa Cruz Empesur SA Puerto Deseado — Santa Cruz Centauro SCA Mar del Plata — BsAs Pesquera Santa Cruz Puerto Deseado — Santa Cruz 216 RO Jurnalul Oficial al Uniunii Europene 03/vol. 18 Număr 2 345 2 360 2 578 2 592 2 600 2 609 2 611 2 642 2 646 2 672 2 706 2 744 2 748 2 751 2 752 2 756 2 822 Denumire ș(cid:13)i adresă Marbetan Mar del Plata — BsAs Fuerte San Carlos SA Puerto Deseado — Santa Cruz Calusa Mar del Plata — BsAs Luis Solimeno e Hijos Mar del Plata — BsAs Pionera SA Puerto Deseado — Santa Cruz Bahía Grande SA Punta Quilla — Chubut Cafiero y Pollio Mar del Plata — BsAs CITEP Mar del Plata — BsAs Natimar SA Mar del Plata — BsAs Nautilus SRL Rawson — Chubut Argenova SA Puerto Deseado — Santa Cruz Fontinalis SA San Carlos de Bariloche Río Negro Terramarre SA Mar del Plata — BsAs Arbumasa SA Puerto Deseado — Santa Cruz Isola Verde I SRL Mar del Plata — BsAs P. Moscuzza SA Mar del Plata — BsAs María Celeste Brau de la Frossia, Julia Ruth Muñoz Vázquez de Jerez, Nora María Ellese de Tascón con nombre fantasía Pesquera San Salvador SRL Mar del Plata — BsAs Număr 2 828 2 846 2 878 2 902 2 951 3 019 3 028 3 033 3 061 3 077 3 088 3 099 3 143 3 243 3 291 Denumire ș(cid:13)i adresă Industrial Pesquera Necochea SAIC Necochea — BsAs Camaronera Patagónica SA San Antonio Oeste — Río Negro Los Alemanes SRL Bariloche — Río Negro Zanella Mare SA Mar del Plata — BsAs Kea SA Frigorífico Mar del Plata — BsAs Empresa Pesquera de la Patagonia y Antartida SA (Pesantar) Ushuaia — Tierra del Fuego Argen Pesca SA Mar del Plata — BsAs Francisco Notaro Mar del Plata — BsAs José Renaudo Necochea — BsAs Cooperativa de Pesca e Industrialización Limitada (Coomarpes) Mar del Plata — BsAs Iván Adolfo Giménez Contreras Mar del Plata — BsAs Naviera Argenfish SA Mar del Plata — BsAs Francisco Manuel Nucete Jimena y Maria del Carmen Nucete Mar del Plata — BsAs Ostras Patagónicas SA San Antonio Este — Río Negro Apolo Fish SA Mar del Plata — BsAs 03/vol. 18 RO Jurnalul Oficial al Uniunii Europene 217 II. Vase fabrică Număr Nume Numele ș(cid:13)i adresa proprietarului Număr Nume Numele ș(cid:13)i adresa proprietarului 487 Capitán Giachino Conarpesa SA 2 355 Estrella I Pesquera Mayorazgo SAMCI 2 356 Floridablanca II Pesquera Santa Elena 2 357 Inari Maru 25 Pesquera Arnippo SA Luis Solimeno e Hijos SA 2 359 Kongo Hansung AR SA Luis Solimeno e Hijos SA Pesquera Narwal Frumar SA Pesquera del Atlántico Api Antártida Pesquera Indus- trial 2 361 Codepeca I 2 362 Codepeca II 2 364 Toba Maru 2 365 Miura Maru 2 373 Scombrus 2 374 Codepeca IV 2 375 Arkofish I 2 376 Codepeca III 2 563 Empesur I 2 565 Estela Hansung AR SA Floridablanca SA Pesantar, de Patagonia y Antártida SA Pesquera la Codepeca SA Codepeca SA Jiggers SA Jiggers SA Scombrus SA Codepeca SA Arkofish SA Codepeca SA Empesur SA Argenova SA 2 147 Uchi 2 166 Lapataia 2 176 Paku 2 178 Aracena 2 180 Arrufo 2 189 San Marcos 2 192 Mataco 2 194 Usurbil 2 197 Api IV 2 198 Ponte Coruxo Pescamadryn SA 2 203 Api III Api Antártida Pesquera Indus- trial 2 204 Ribera Vasca Productos del Mar SA 2 206 Kaleu Kaleu Pesquera Santa Elena 2 207 Antártida 2 216 Urouill 2 221 Harengus 2 222 Api II Api Antártida Pesquera Indus- trial Pesquera del Atlántico Harengus SA Api Antártida Pesquera Indus- trial 2 225 Caaveiro Pesquera San Carlos SA 2 226 Conarpesa I 2 228 Conarpesa II 2 230 Alvamar I 2 235 Kasuga Maru 2 238 Ila 2 244 Rokko Maru 2 254 Conarpesa VI 2 255 Conarpesa V 2 263 Alvamar III Conarpesa SA Conarpesa SA Pescasur SA Pespasa, Explotación Pesquera de la Patagonia SA Pesquera del Atlántico Pespasa, Explotación Pesquera de la Patagonia SA Conarpesa SA Conarpesa SA Pescasur SA 2 271 Cristal Marino Pesquera Sakyu SA 2 274 Viernes Santo Pesquera Santa Cruz SA 2 275 Sábado Santo Pesquera Santa Cruz SA 2 291 Gloria 2 292 Mar Pionero Pionera SA Pionera SA 2 299 Hotaka Maru Sur Este Argen SA 2 567 Floridablanca IV Floridablanca SA 2 579 Faro de Hércules 2 584 Alvamar IV 2 585 Estrella III 2 594 Beagle I 2 601 Lugo 2 604 Marunaka 2 606 Kaigel 2 607 Challenger 2 608 Sarvo Boargen SA Pescasur SA Hansung AR SA Pesquera del Beagle Argenova SA Argenova SA Argenova SA Argenova SA Argenova SA 2 614 Floridablanca V Floridablanca SA 2 615 Lobo 2 617 Coral Negro 2 631 Corageous 2 632 Ángela Wright Pesquera del Atlántico Novamar SA Boargen SA Argenova SA 2 637 Mar Esmeralda Antonio Barillari SA 2 649 Empesur II 2 652 Virgen de la Bella 2 655 Arbumasa I 2 657 Arbumasa II 2 659 Virgen de la Cinta 2 660 Yamato Empesur SA Conarpesa SA Arbumasa SA Arbumasa SA Conarpesa SA de Pesantar, Patagonia y Antártida SA Pesquera la 2 309 Hoshin 2 310 Hoko 31 2 341 Triunfo 2 343 Nddanddu 2 349 Mar Sur 2 351 Fuji Pesquera Santa Elena 2 661 Dalian II Depasur SA Ocean Fish SA Pionera SA Pesquera Leal SA Pionera SA Argenova SA 2 662 Lunes Santo Pesquera Santa Cruz SA 2 663 Martes Santo Pesquera Santa Cruz SA 2 666 Humback Arpolco SA 2 667 Victoria del Mar I Victoria del Mar SA 2 670 Depasur I Depasur SA 218 RO Jurnalul Oficial al Uniunii Europene 03/vol. 18 Număr Nume Numele ș(cid:13)i adresa proprietarului Număr Nume Numele ș(cid:13)i adresa proprietarului 2 671 Esperanza I Esperanza del Mar SA 2 801 Arbumasa XIV 2 682 Buque Esamar I Esamar SA 2 684 Estrella V 2 686 Hope Nro. VII 2 687 Coral Azul 2 688 Fueguino I 2 690 Arbumasa VII 2 691 Arbumasa VI 2 692 Empesur III 2 693 Empesur IV 2 698 Latina 8 2 699 Coral Blanco 2 712 Surimi I 2 716 Virgen del Rocío 2 717 Frumar I Hansung AR SA S. K. Istramar SA Novamar SA Astilleros Fueguinos Arbumasa SA Arbumasa SA Empesur SA Empesur SA Pesquera Latina SA Novamar SA Surimi SA Conarpesa SA Frumar SA 2 803 Cincomar I 2 806 Pescargen IV Arbumasa SA Cincomar SA Pescargen SA 2 810 Centurión del Atlántico Pesquera SA 2 815 Estrella VI 2 818 Mar II 2 819 Feixa 2 824 Rikuzen 2 826 Junella 2 832 Arbumasa XV 2 833 Pescargen V 2 839 Magallanes I 2 840 Magallanes II Hansung AR SA Mar Lavquen SA Pesquera Meridional SA Pesantar, Empresa Pesquera de la Patagonia y Antártida SA Grinfin SA Arbumasa SA Pescargen SA Boargen SA Boargen SA 2 842 Navegantes Pesquera Comercial SA 2 729 Bahía Desvelos Pesquera Santa Cruz SA 2 850 Jueves Santo Pesquera Santa Cruz SA Prodesur SA Esamar SA Gablli Pesquera SA 2 851 Miércoles Santo Pesquera Santa Cruz SA 2 852 Gove Aquarius 2 853 Gove Scorpio Argenova SA Argenova SA Argenova SA Pesquera Santa Margarita 2 854 Gove Pisces Pesquera Euroamericana SA 2 858 Mar Austral I Nave Mar Austral SA Pesquera Euroamericana SA 2 859 Esperanza II 2 759 Arbumasa XI Pesquera Euroamericana SA 2 760 Mar Novia I Mar Argentino SA 2 739 Ohtori 2 743 Buque Esamar IV 2 747 Sovarco II 2 750 Corcubión 2 757 Arbumasa XII 2 758 Arbumasa X 2 761 Pasa 82 2 762 Ontre IV 2 767 Arco Iris 2 770 Depemas 81 2 772 Chang Bo Go I 2 774 Pescargen III 2 775 José Luis Álvarez 2 776 Juan Álvarez 2 777 Gran Estrella 2 778 Marcala IV 2 780 Dasa 508 2 784 Illex I 2 786 Depemas 51 2 787 Vieirasa Ocho 2 789 Latina 5 2 790 Latina I 2 793 Estrella VIII 2 795 Coalsa Segundo 2 798 Carlos Álvarez Arnippo SA Mar Verde SA Bravo Pesquera SA Depemas SA Arpepa SA Pescargen SA Hispargen SA Hispargen SA Hansung AR SA Marcala SA Illex SA Depemas SA Pesquera Oeste SA Pesquera Sur SA Hansung AR SA Coalsud SA Hispargen SA 2 860 Gove Leo 2 881 Cincomar Dos 2 884 Arbumasa XXI 2 885 Arbumasa XX 2 890 Promasa II 2 891 Promasa I 2 897 Alvamar Cinco 2 900 Esturión 2 901 Poseidón 2 929 Arbumasa XXII 2 939 Cincomar 3 2 941 Chang Bo Go II Industrias Pesqueras Madryn SA Argenova SA Cincomar SA Arbumasa SA Arbumasa SA Alpesca SA Alpesca SA Alvasur SA Galapesca SA, Industria Pesquera Austral Galapesca SA, Industria Pesquera Austral Arbumasa SA Pesuar SA Cincomar SA Armadores Pesqueros Patagónicos Maritima Comer- cial Industrial SA Pesquera Argentina Albatros SA 2 782 Antonio Álvarez Hispargen SA Dargah Argentina SA 2 930 Xeitosiño Explotación Atlántico Sur SA Pesquera del 2 946 Kantxope 2 799 Mar Novia II Mar Argentino SA 2 985 Kinsho Maru 2 950 Antartic I Antartic Longlining SA 2 964 Buque Tolhuin Dalmore product Argentina SA 2 967 Peixiño 2 975 Mar Uno Pesuar SA Mar Lauquen SA Pesquera Taska SA 03/vol. 18 RO Jurnalul Oficial al Uniunii Europene 219 Număr Nume Numele ș(cid:13)i adresa proprietarului Număr Nume Numele ș(cid:13)i adresa proprietarului Hispano 3 142 Azuchi Maru 3 000 Fernando Alvarez 3 002 Esamar 3 3 005 Bae Fu No 6 3 009 Esteiro 3 010 Arbumasa XVII 3 016 Arbumasa XVI Hispargen, Cia Agentina de Pesca Esamar SA Hsien Yuzh SA Mariscos Argentinos SA Corporación Pesquera del Sur SA Corporación Pesquera del Sur SA 3 018 Bae Fu 108 Hsien Yuzh SA 3 020 Don Santiago Cabo Corrientes Pesquera SA 3 021 Ping Chieh 101 3 022 Shuenn Ying No 1 3 024 Yung Chun 66 3 025 Ping Chun 101 3 027 Hsiang Man Chuen 17 3 029 Asudepes I 3 031 Asudepes II Proyesur SA Proyesur SA Proyesur SA J. y. M. SA J. y. M. SA Asudepes SA Asudepes SA 3 039 Maria Liliana Pedro Moscuzza e Hijos SA 3 040 3 041 Chich Hsiang No 6 Esamar SA Shun Ying No 3 Pesquera Alenfish SA 3 042 Chin Man 3 044 Mar del Sur II Esamar SA Esamar SA 3 045 Yeou Dar 101 Pesquera Alenfish SA 3 059 3 070 Chich Hsiang No 3 Taipesar SA Estreito No 3 Estreito Rande SA 3 075 Buque Joluma 3 078 3 081 3 082 3 085 Her Yang No 1 Cheng No 1 Chien Man No 103 Chieh Hsiang No 661 3 095 Mar del Sur III 3 116 Alvasur Seis 3 122 Isla Guamblin Alpesca SA J. y. M. SA Interocean Fishery SA Taipesar SA Taipesar SA Esamar SA Alvasur SA Pescom SA 3 144 Ceres 3 149 Marazul XIV 3 150 Marazul X 3 151 Marazul XV 3 152 Marazul XII 3 156 Antartic II 3 160 Erin Bruce 3 165 Buque Arbumasa XIX 3 166 Carolina P. 3 167 Anabella M. Explotación Pesquera de la Patagonia SA Pesquera Ceres SA Alpesca SA Alpesca SA Alpesca SA Alpesca SA Antartic Longlining SA Wanchese International Inc. Cooperación Pesquera del Sur SA Pescamellino Puerta SA Pesquera Puerta Mellino SA 3 168 Paradanta Primero Paradanta SA 3 169 Urabain 3 171 Itxas Lur Pesquera Vasco Gallega SA Hispano Patagonica SA 3 177 Buque Arbumasa XVIII Corporación Pesquera del Sur 3 188 Buque Orense 3 228 Buque Alvamar VII Calanova SA Alvasur SA 3 234 Buque Pescaltea Tres Armadora Latina SA 3 239 Buque Vierasa XII Vieira Argentina SA 3 240 Buque Gabriella C 3 242 Buque Arsuan I Argemer SA Arsuan SA 3 244 Buque Ponte de Rande Costa Marina SA 3 245 Buque Echizen Maru Exploración Pesquera de la Patagonia SA 3 248 Buque Bouciña Pesquera Meridional SA 3 287 Buque La Peñuca Congeladores Patagónicos SA 3 289 Buque Antartic III Antartic Longlining SA 3 293 Buque Sermilik 3 298 Buque Ur-Ertza Sermilik SA Uromar SA 3 314 Buque Aquatic Pioner Sudatlántica Pesquera SA 3 326 Buque Fu Yuan No 7 3 327 Buque Shinn Dar 3 328 Buque Aida Glacial Jan Kok SRL Jan Kok SA Birting SA 3 123 Arbumasa XXIII Arbumasa SA 3 329 Buque Itxas Otsoa Pescamadryn SA”

VERSLAG VAN DE COMMISSIE AAN DE RAAD EN HET EUROPEES PARLEMENT over de toepassing vand de Richtlijn van de Raad over de vaststelling van het bruto nationaal produkt tegen marktprijzen

http://publications.europa.eu/resource/cellar/1f60012d-fc27-4a24-bbb8-85f88b3cca33

nld

COMMISSE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN Brussel, 27. 03. 1996 COM(%)124 dcf. VERSLAG VAN DE COMMISSIE AAN DE RAAD EN HET EUROPEES PARLEMENT OVER DE TOEPASSING VAND DE RICHTLIJN VAN DE RAAD OVER DE VASTSTELLING VAN HET BRUTO NATIONAAL PRODUKT TEGEN MARKTPRIJZEN 1. Inleiding De BNP-richtlijn (Richtlijn 89/130/EEG, Euratom van de Raad van 13 februari 1989) bevat de procedures om de verificatie, en zo nodig de verbetering, van de vergelijkbaarheid, betrouwbaarheid en volledigheid van de schattingen van het BNP door de Lid-Staten te vergemakkelijken. De goedkeuring van de BNP-richtlijn volgde op de vaststelling van het vierde eigen middel van de Europese Gemeenschappen (het BNP-middel). Dit rapport geeft een overzicht van de vorderingen die sinds de goedkeuring van de BNP-richtlijn door de Commissie en het BNP-Comité zijn gemaakt. Het is opgesteld als antwoord op de verklaring van de Raad ten aanzien van artikel 8, lid 2, van Besluit 94/728/EG, Euratom van de Raad van 31 oktober 1994 betreffende het stelsel van eigen middelen. In de BNP-richtlijn zelf stond in artikel 7 dat speciale aandacht moet worden gewijd aan de verificatie en verbetering van de volledigheid van de BNP-schattingen, vooral voor wat het grijze circuit betreft. Sindsdien is volledigheid een van de topprioriteiten van het BNP-Comité gebleven. De mijlpaal in de tot dusverre verrichte werkzaamheden was de publikatie van de beschikking van de Commissie over de volledigheid (94/168/EG, Euratom van 22 februari 1994). Als afspiegeling van deze prioriteit is dit rapport als volgt opgebouwd: in afdeling 2 wordt een overzicht gegeven van de belangrijkste werkzaamheden op het gebied van de volledigheid. De vorderingen bij de zogenaamde transversale onderwerpen en de specifieke onderwerpen per land worden in afdeling 3 beschreven. In afdeling 4 worden conclusies getrokken. Centraal in dit rapport staan de verificatie en verbetering van de nationale rekeningen van de twaalf Lid-Staten die de EU eind 1994 telde. De BNP-schattingen van de landen die op 1 januari 1995 tot de EU toetraden (Oostenrijk, Finland en Zweden), zullen pas in de loop van 1996 voor het eerst worden geëvalueerd. Hetzelfde geldt voor de BNP- schattingen van Noorwegen en IJsland in het kader van het Verdrag inzake de Europese Economische Ruimte. De Commissie heeft een aantal punten gespecificeerd waarvoor zij formeel voorbehouden aan de Lid-Staten kenbaar heeft gemaakt. Deze voorbehouden gelden ten aanzien van onderdelen van de methode voor het vaststellen van het BNP die verdere inspanningen vergen op het gebied van de verificatie en, zo nodig, de verbetering van de statistieken. Het belangrijkste voorbehoud houdt verband met de volledigheid van de BNP-schattingen van ieder land. Afgezien daarvan werden er nog een reeks transversale voorbehouden (thema's die in alle Lid-Staten verder moeten worden geverifieerd en verbeterd) en specifieke voorbehouden per land gemaakt. A 2. Volledigheid Aan de goedkeuring van de beschikking van de Commissie van februari 1994 over de volledigheid is heel wat werk voorafgegaan omdat moest worden onderzocht hoe deze zeer moeilijke materie het best kon worden aangepakt. Krachtens de beschikking moesten de Lid-Staten uiterlijk eind juni 1994 rapporten indienen over vier aspecten van de volledigheid; in sommige gevallen moesten zij uitvoerig onderzoek verrichten om deze rapporten te staven. Het ging om de volgende vier rapporten: Een gedetailleerde beschrijving van alle reeds door de Lid-Staat gemaakte expliciete en impliciete correcties om volledige BNP-schattingen te verkrijgen. Een rapport met de resultaten van een specifiek onderzoek naar het gebruik van werkgelegenheidscijfers om de BNP-schattingen te valideren. Een rapport waarin een gedetailleerde beschrijving wordt gegeven van de wijze waarop inkomen in natura en fooien in de rekeningen worden opgetekend, met voorstellen voor verbeteringen waar deze noodzakelijk mochten blijken. Een rapport over de haalbaarheid van het gebruik van onderzoekmateriaal van de belastingdienst voor de verbetering van de volledigheid van de nationale rekeningen. De belangrijkste conclusies van deze werkzaamheden luidden: Wat de berekeningen en correcties ter vervollediging van de BNP-schattingen van iedere Lid-Staat betreft, was het duidelijk dal de behoefte aan en de juistheid van correcties en berekeningen ter vervollediging van de cijfers alleen kon worden beoordeeld in het licht van de kwaliteit van de gehanteerde basisstatistieken en algemene methoden. Niet alle schattingen van de Lid-Staten zijn gebaseerd op bronnen die voor alle delen van de economie van goede kwaliteit zijn. Zo hebben verscheidene Lid-Staten niet voor alle diensten goede statistieken en ontbreken bij sommige degelijke ondernemingsregisters. Ook worden niet altijd alle door het stelsel van nationale rekeningen geboden mogelijkheden benut om kruiscontroles uit te voeren. De meeste Lid-Staten die in deze situatie verkeren, hebben al concrete plannen om daar in de nabije toekomst iets aan te doen. De inspanningen van de Lid-Staten op het gebied van ondernemingsregisters en dienstenstatistieken worden door diverse initiatieven van de Commissie ondersteund, met name door de verordening van de Raad betreffende ondernemingsregisters (93/2186/EG, Euratom van 22 juli 1993). Bovendien maken niet alle Lid-Staten expliciete correcties voor ontduiking (d. w. z. het met opzet onjuiste informatie verstrekken aan de overheid) voor andere bedrijfstakken dan de bouwnijverheid en lopen de gehanteerde methoden sterk uileen. Bijna alle Lid- Staten wacht hier nog een laak. Wat het ügbruikj^iawcrkcclcticnheidseiifcrs voor het valideren van hel BNP betreft, kan de huidige situatie alleen per land ten volle worden beoordeeld. In sommige landen werd de betrouwbaarheid van de bestaande BNP-schattingen bevestigd, in andere waren de resultaten minder duidelijk. Eén algemene conclusie luidt evenwel dat de resultaten van deze validatie pas bij de volgende algemene herziening van de nationale rekeningen van de betrokken landen in de BNP-schattingen kunnen en moeten worden geïntegreerd. De algemene herzieningen zijn gekoppeld aan de invoering van het nieuwe ESER ("ESER- 95"; het ESER is het geheel van de bij al deze werkzaamheden te gebruiken richtsnoeren voor het opstellen van de nationale rekeningen), die in de komende paar jaar in ieder land zal plaatsvinden. De streefdatum voor de integratie van de resultaten is oktober 1998. Wat de behandeling van inkomen in natura en fooien betreft, luidde de belangrijkste conclusie dat de mate waarin correcties worden aangebracht sterk uiteenloopt van Lid- Staat tot Lid-Staat. Deze divergenties zijn het gevolg van verschillen in belastingregels en -voorschriften, de mate waarin dergelijke soorten van inkomen in de Lid-Staten voorkomen en verschillen in de interpretatie van de boekhoudkundige richtsnoeren (het ESER). Er zijn echter ook onverklaarde verschillen tussen de Lid-Staten, hetgeen inhoudt dat in sommige landen verdere inspanningen moeten worden geleverd. Wat de haalbaarheid betreft van de mogelijkheid om voor de verbetering van de volledigheid van de BNP-schattingen bij belastingonderzoek verkregen informatie te gebruiken, was het duidelijk dat de behoefte hieraan afhangt van de aanwezigheid van andere mogelijkheden om correcties voor ontduiking te maken; dit is voor iedere Lid- iedere bedrijfstak verschillend. Even duidelijk was dat bij Staat en voor belastingonderzoek verkregen informatie in sommige landen wel kan worden gebruikt en in uiteenlopende mate ook gebruikt wordt, terwijl dit in andere landen niet haalbaar is, hetzij wegens de vertrouwelijkheid van de gegevens, hetzij omdat de aselecte aard van de gegevens het gebruik ervan voor statistische doeleinden onmogelijk maakt. Ter voltooiing van de werkzaamheden op het gebied van de volledigheid volgt de Commissie een tweeledige aanpak. Zij werkt bilateraal met de Lid-Staten aan de specifieke aspecten die voor ieder van hen uit bovengenoemde rapporten naar voren komen. In 1996 zullen de Lid-Staten worden bezocht om te spreken over gedetailleerde programma's voor het werk dat nog moet worden verricht om ervoor te zorgen dat de werkzaamheden worden afgerond. Ter ondersteuning van het BNP-Comité heeft de Commissie voorts vier task forces opgericht voor de onderwerpen die blijkens de rapporten naar aanleiding van de beschikking voor alle landen nader onderzoek vergen. Deze task forces zullen de Commissie, en te zijner tijd dus ook het BNP-Comité, advies geven over de beste methoden voor de bouwnijverheid en de handel, over het gebruik van budgetonderzoek en over het schatten van de in- en uitvoer in het kader van het Intrastat-stelsel. De vier task forces zullen uiterlijk in juni 1996 verslag uitbrengen. De streefdatum voor de voltooiing van de werkzaamheden op hel gebied van de volledigheid en voor het opheffen van de voorbehouden van de Commissie voor de volledigheid van de BNP-schattingen van alle Lid-Staten is oktober 1998. Bijlage A van dit rapport bevat een uitvoeriger beschrijving van de werkzaamheden naar aanleiding van de beschikking over de volledigheid en van de conclusies die tot dusver werden getrokken. 3 Transversale en specifieke onderwerpen per land Ten aanzien van een reeks transversale onderwerpen (thema's die alle landen betreffen) en een groot aantal specifieke onderwerpen per land heeft de Commissie eveneens grote inspanningen geleverd op het stuk van de verificatie van de vergelijkbaarheid, betrouwbaarheid en volledigheid van de BNP-schattingen'van de Lid-Staten. De volgende transversale onderwerpen worden van het grootste belang geacht voor de BNP-schattingen van de Lid-Staten: de definitie van het economisch gebied, de optekening van belastingen en subsidies, de vergelijkbaarheid en betrouwbaarheid van de schattingen voor diensten uit woningbezit, de vergelijkbaarheid van schattingen op de grens tussen intermediair en finaal verbruik, de volledigheid en optekening van de activiteit van financiële instellingen, de kwaliteit van de schattingen voor de overheid en de instellingen zonder winstoogmerk, de volledigheid van de schattingen voor de landbouw, de kwaliteit van de schattingen voor de overgang van BBP naar BNP, de volledigheid van de schattingen van de BTW als component van het BNP. Op al deze transversale onderwerpen werd vooruitgang geboekt. In sommige gevallen is de basis voor betrouwbare en volledige schattingen al gelegd en werden er reeds enige correcties aan het BNP aangebracht. In andere is de Commissie momenteel bezig met het inwinnen van de zeer gedetailleerde informatie die nodig is voordat de behoefte aan een corrigerende ingreep nauwkeurig kan worden gespecificeerd. Hierna wordt voor ieder transversaal onderwerp een kort overzicht gegeven van de huidige stand van zaken. Voor uitvoeriger informatie over ieder thema, zie bijlage A. Het economische gebied waarvoor het BNP moet worden meegedeeld ten behoeve van het BNP-middel, werden in 1991 in een beschikking van de Commissie afgebakend. Het theoretische werk om de optekening van de belastingen en subsidies door de Lid- Staten vergelijkbaar te maken, werd in 1993 afgerond met de publikatie van drie beschikkingen van de Commissie. Om in de praktijk aan deze richtsnoeren te voldoen, dient door een aantal Lid-Staten nog wat werk te worden verzet. Teneinde de vergelijkbaarheid en betrouwbaarheid van de schattingen voor diensten uit woningbezit te bewerkstelligen, werd in 1995 een beschikking van de Commissie goedgekeurd. De Lid-Staten zullen tegen oktober 1996 BNP-schattingen verstrekken die zijn opgesteld aan de hand van een gemeenschappelijke en objectieve methode. In de praktijk zal voor sommige landen wellicht een uitzondering moeten worden gemaakt, waarbij hen wordt toegestaan de werkzaamheden pas in oktober 1997 te voltooien. De vergelijkbaarheid en betrouwbaarheid van schattingen op de grens tussen intermediair en finaal gebruik en voor financiële instellingen werden nagestreefd met behulp van uitgebreide vragenlijsten waarin om zeer gedetailleerde informatie werd verzocht. In 1996 zullen rapporten worden gepresenteerd waarin wordt aangegeven welke verbeteringen in de Lid-Staten noodzakelijk zijn. Zowel voor de overheid en de instellingen zonder winstoogmerk als voor de landbouw werden documenten opgesteld waarin werd uiteengezet welke de belangrijkste vraagstukken zijn. Deze documenten werden in 1994 door het BNP-Comité besproken. De laatste tijd werd prioriteit gegeven aan ander, belangrijker werk (b. v. de volledigheid), maar deze onderwerpen zullen in 1996 weer worden aangesneden. De vergelijkbaarheid en betrouwbaarheid van de gegevens voor de overgang van BBP naar BNP werden behandeld in een aantal rapporten die aan het BNP-Comité werden voorgelegd. Met de Lid-Staten werden bilaterale besprekingen gehouden en momenteel wordt verder gewerkt op basis van een lijst met punten waarop verbeteringen nodig waren. Er werd een grote moeilijkheid geconstateerd bij de registratie van de activiteiten van gemeenschappelijke beleggingsfondsen. In maart 1996 zal aan het BNP-Comité een voorstel van de Commissie worden voorgelegd waarin op basis van het werk van een speciale task force een gemeenschappelijke behandeling van deze fondsen wordt aanbevolen. De schattingen van de BTW als component van het BNP werden uitvoerig door het BNP- Comité besproken, met name wat de verschillen betreft tussen de door de belastingdienst geïnde BTW-bedragen en de volgens de nationale rekeningen theoretisch verschuldigde bedragen. De potentiële weerslag op het BNP van de verschillende manieren waarop de landen de BTW in hun nationale rekeningen in aanmerking nemen, zal in 1996 in bilaterale besprekingen worden beoordeeld. De streefdatum voor de afronding van de werkzaamheden voor alle transversale onderwerpen is oktober 1997, maar voor de diensten uit woningbezit worden de resultaten al in september 1996 verwacht. Het kan noodzakelijk blijken voor sommige landen een uitzondering te maken, waardoor enkele werkzaamheden pas tegen oktober 1998 zullen zijn afgerond. Er zij eveneens op gewezen dat de invoering van de nieuwe editie van het ESER ("ESER- 95") tot veranderingen in de BNP-schattingen van de Lid-Staten zal leiden. Krachtens artikel 8, lid 3, van de ontwerp-verordening van de Raad betreffende het ESER-95, die onlangs door de Raad werd goedgekeurd en naar verwachting binnenkort zal worden aangenomen, dient het BNP-Comité vóór eind 1996 methoden vast te stellen voor de omzetting van BNP-schattingen die overeenkomstig het ESER-1995 werden opgesteld, in BNP-schattingen die consistent zijn met de huidige versie van het ESER. Laatstgenoemde BNP-schattingen zullen nog steeds nodig zijn in het kader van het BNP 5 als eigen middel. Tijdens de vergadering van oktober 1995 werd voor het eerst een rapport aan het BNP-Comité voorgelegd, waarin werd uiteengezet hoe en waar het ESER-95 de BNP-schattingen zal beïnvloeden. Wat de specifieke onderwerpen per land betreft die van belang zijn voor het BNP, zijn ook al grote vorderingen gemaakt. De voornaamste verbeteringen kunnen als volgt worden samengevat: Er zijn grote inspanningen verricht om de nationale rekeningen van de Lid-Staten wier BNP-schattingen geacht werden de zwakste grondslagen te hebben, volledig in de te herzien. Hierdoor vonden er al grote veranderingen plaats BNP-schattingen van Griekenland, Luxemburg en Portugal (in de orde van respectievelijk +20%, +15% en +10%). Ook in België en Ierland is sprake van belangrijke ontwikkelingen, maar dit wil niet zeggen dat voor deze landen even grote veranderingen in de BNP-schattingen mogen worden verwacht. Alle Lid-Staten hebben hard gewerkt als antwoord op de voorbehouden van de Commissie ten aanzien van aspecten van de door hen gebruikte methoden voor de vaststelling van het BNP. In vele gevallen kon de Commissie het voorbehoud vervolgens opheffen. In de andere gevallen wordt verwacht dat het onderhanden werk de Commissie in staat zal stellen de voorbehouden tussen nu en de streefdatum van oktober 1997 op te heffen (hoewel het ook hier in sommige gevallen noodzakelijk kan zijn bij wijze van uitzondering een streefdatum van oktober 1998 toe te staan). Ook hebben alle Lid-Staten hun eigen belangrijke projecten betreffende de ontwikkeling van de nationale rekeningen. Deze projecten zijn niet direct een gevolg van de werkprogramma's van de Commissie en het BNP-Comité, maar ze zijn toch erg belangrijk en vormen hierop een aanvulling. In bijlage A wordt uitvoeriger informatie verstrekt over de specifieke verbeteringen per land die de Lid-Staten al hebben aangebracht of waarmee zij bezig zijn. In de tabel van bijlage B wordt in het kort beschreven in hoeverre alle tot nu toe naar aanleiding van een voorbehoud door de Lid-Staten aangebrachte verbeteringen hun BNP-schattingen hebben beïnvloed. Wat de nieuwe Lid-Staten, IJsland en Noorwegen betreft, zij vermeld dat de Commissie gedurende de tweede helft van 1994 ieder van hen voor een eerste keer heeft bezocht en prompt aan het BNP-Comité verslag heeft uitgebracht over de belangrijkste bronnen en methoden die voor de berekening van het BNP worden gehanteerd. 4. Conclusies Uit bovenstaand overzicht blijkt dat er al grote vorderingen zijn gemaakt (b. v. in Griekenland, Luxemburg en Portugal) en dat er andere belangrijke verbeteringen op handen zijn (zoals in België en Ierland). In de meeste Lid-Staten zijn er in allerlei delen van het vaststellingsproces verbeteringen aangebracht, maar het nettogevolg voor de BNP-schattingen is soms klein omdat de correcties elkaar compenseren. in de Door het tot dusver verrichte werk zijn de belangrijkste tekortkomingen BNP-schattingen van de Lid-Staten al aangepakt of zal dit binnenkort gebeuren. De BNP-schattingen van de Lid-Staten zijn dan ook aanzienlijk vollediger, betrouwbaarder en vergelijkbaarder dan zij ooit tevoren waren. Wat de nog te verrichten werkzaamheden op het gebied van volledigheid, sommige transversale thema's en sommige specifieke aspecten per Lid-Staat betreft, moet er echter nog veel belangrijk werk worden verzet. In oktober 1997 zou een groot deel van dit werk al moeten zijn afgerond en in oktober 1998 zouden alle werkzaamheden, ook die in verband met de volledigheid van het BNP, moeten zijn voltooid. In dit stadium kan onmogelijk worden voorspeld in hoeverre de nog te voltooien werkzaamheden de BNP-schattingen kunnen beïnvloeden. De komende jaren zal het zaak zijn ervoor te zorgen dat ook de jongste Lid-Staten (Oostenrijk, Finland en Zweden) en de landen van de Europese Economische Ruimte (Noorwegen en IJsland) tot betrouwbare en volledige BNP-schattingen komen. BIJLAGE A Inleiding In deze bijlage van het verslag wordt uitvoeriger bericht over de reeds afgeronde en de huidige werkzaamheden om de vergelijkbaarheid, betrouwbaarheid en volledigheid van de BNP-schattingen van de Lid-Staten te bewerkstelligen. De werkzaamheden zijn zeer technisch van aard. Alleen de belangrijkste thema's en resultaten worden hier beschreven, omdat werd geoordeeld dat een bespreking van de meer technische aspecten buiten het bestek van deze bijlage valt. Als afspiegeling van het belang van de werkzaamheden betreffende de volledigheid, is deze bijlage als volgt opgebouwd: in afdeling 1 wordt een zeer kort overzicht gegeven van de belangrijkste werkzaamheden die de Commissie met hulp van het BNP-Comité heeft verricht in de jaren voorafgaande aan de publikatie van de beschikking van de Commissie over de volledigheid. Het werk dat daarna is uitgevoerd en de werkzaamheden die tot 1997/1998 zijn gepland, worden uitvoeriger beschreven in afdeling 2. 1. Tussen 1989 en 1993 verrichte werkzaamheden 1. 1 Voorbereidende werkzaamheden De eerste bijeenkomst van het BNP-Comité vond plaats in juni 1989. De belangrijkste eerste stappen betroffen voorbereidend werk van essentieel belang. - - De Lid-Staten moesten een inventarisatie indienen van hun bronnen en van hun methoden voor de vaststelling van het BNP. Deze inventarisaties dienden door Eurostat en, via het BNP-Comité, met de hulp van de andere Lid-Staten te worden onderzocht. De rapporten die Eurostat hiervan opmaakte, werden in de loop van 1992 besproken. Deze vormden ook de basis voor de voorbehouden die de Commissie voor elk der landen voor delen van hun methoden heeft gemaakt. Er moest een werkprogramma worden vastgesteld. Hierbij werd een aantal onderwerpen geselecteerd voor transversaal onderzoek: belastingen en subsidies, diensten uit woningbezit, financiële instellingen, overheid en instellingen zonder winstoogmerk, het onderscheid tussen intermediair en finaal gebruik, de overgang van BBP naar BNP en uiteraard de volledigheid. Voor alle Lid-Staten werd ten aanzien van al deze aspecten van hun BNP-schattingen een voorbehoud gemaakt. een Afgezien voorbehoud werd gemaakt, werden door het BNP-Comité ook nog diverse andere onderwerpen uitgekozen voor nader transversaal onderzoek, waaronder: de afbakening van de economische gebieden, landbouw, BTW\ balansprocedures en het gebruik van fiscale gegevens. 'onderwerpen waarvoor van bovengenoemde transversale Voor een aantal transversale onderwerpen konden al snel vorderingen worden gemaakt. Zo werd een beschikking van de Commissie goedgekeurd voor de definitie van hel economisch gebied van de Lid-Staten te» behoeve van hel vierde begrotingsmiddel, op basis van het BNP (91/450/EEG, Euratom van 26 juli 1991), waarmee de werkzaamheden van het Comité op dit terrein konden worden afgesloten. Zo werd bij voorbeeld overeengekomen dat de Canarische Eilanden, Ceuta en Melilla deel uitmaken van het Spaanse economische gebied, Madeira en de Azoren tot het Portugese economische gebied behoren en de niet in bijlage IV van het EG-Verdrag genoemde overzeese departementen een deel van het economische gebied van Frankrijk vormen. Ook dient er nota van genomen te worden dat het economische gebied van Duitsland sedert 1990 ook de nieuwe deelstaten omvat. 1. 2 Werkwijze van het BNP Tijdens de vergadering van het BNP-Comité in oktober 1990 diende de Commissie een werkdocument in over de weg die het BNP-Comité moest inslaan. Er werd een tweeledige aanpak voorgesteld, namelijk een transversale aanpak voor een aantal geselecteerde onderwerpen en een aanpak per land voor een aantal andere onderwerpen. Voorts bevatte het stuk een overzicht van de verschillende manieren waarop de verbetering van de volledigheid in het algemeen zou kunnen worden aangepakt, waarvan er een aantal voor gebruik door de Commissie en het BNP-Comité in aanmerking zou kunnen komen. Tijdens de vergadering van het BNP-Comité in oktober 1991 gaf de Commissie een overzicht van de door de Lid-Staten met het oog op de volledigheid al aangebrachte expliciete correcties. Dit overzicht was gebaseerd op een eerste evaluatie van de door de Lid-Staten ingediende inventarisaties. Niet alle beschrijvingen van de door de Lid-Staten aangebrachte correcties waren even gedetailleerd; ze weerspiegelden de heterogeniteit van de inventarisaties. De Lid-Staten gaven hun mening over de verschillende statistische hulpmiddelen en bronnen die worden gebruikt om te zorgen voor volledigheid (b. v. goederenstromen, ondernemingsregisters, arbeidskrachtenenquêtes) en over de mogelijkheden die een transversale aanpak en een aanpak per land voor dit werk te bieden hebben. betreffende » methoden de 1. 3 Eerste evaluatie van de schattingen van de Lid-Staten 1992 was grotendeels gewijd aan de bespreking van de rapporten van de Commissie over de methoden waarop de Lid-Staten hun BNP vaststellen. Tijdens de vergaderingen van het BNP-Comité van juli en september 1992 werden de rapporten van alle Lid-Staten, met uitzondering van Luxemburg, over de gebruikte algemene bronnen en methoden besproken. In deze rapporten werd tot op zekere hoogte een beschrijving en een evaluatie van de volledigheid van de BNP-cijfers voor de verschillende Lid-Staten gegeven. 1. 4 Werkwijze inzake de volledigheid van de cijfers Ook tijdens de vergadering van juli 1992 diende de Commissie een kort document in, waarin de volgende criteria voor de evaluatie van de volledigheid werden uiteengezet: het bestaan van een nauwkeurig bepaald referentie-universum van produktic-eenheden; de mogelijkheid vast te stellen of eenheden ontbreken, de mogelijkheid correcties aan te brengen voor ontbrekende eenheden en het bestaan van algemene en systematische correcties voor ontduiking en voor zwart werk. Tijdens de vergadering van het BNP-Comité van september 1992 diende de Commissie, in de vorm van een ontwerp-beschikking van de Commissie, een gedetailleerd voorstel in voor een uniform werkprogramma inzake de volledigheid. In dit voorstel werden reeds de vier centrale titels onderscheiden van de beschikking van de Commissie die in februari 1994 moest worden gepubliceerd. Tijdens de meeste vergaderingen van het BNP-Comilc tussen september 1992 en september 1993 werd dit werkprogramma inzake de volledigheid langdurig, uitvoerig en intensief besproken, waarna de beschikking van de Commissie stipt in februari 1994 werd gepubliceerd. In december 1993 legde de Commissie de vergadering van het BNP-Comité een werkdocument voor met een aanvulling op titel IV van de beschikking van de Commissie. Er werd in beschreven hoe de in titel IV verlangde vergelijking van de werkgelegenheidscijfers van invloed zou kunnen zijn op de BNP-schattingen van de Lid- Staten. Aangetoond werd dat het hier niet om een automatische invloed gaat en dat deze invloed ook niet voor alle landen even groot is, maar dat hij afhangt van nationale omstandigheden en van de bronnen en schattingsmethoden die voor de vaststelling van het BNP worden gebruikt. 1. 5 Vorderingen bij de transversale thema's Het werkprogramma inzake de volledigheid nam in 1993 een groot deel van de tijd van het BNP-Comité in beslag. Toch konden ook op tal van andere onderwerpen vorderingen worden geboekt. in het ESER gegeven richtsnoeren: een over exploitatie- en Het theoretische werk betreffende het transversale onderwerp belastingen en subsidies werd afgerond met de publikatie van drie beschikkingen van de Commissie betreffende de invoersubsidies (93/475/EEG, Euratom van 22 juli 1993), een over de indirecte belastingen (93/454/EEG, Euratom van 22 juli 1993) en een over de afbakening tussen intermediair verbruik en andere belastingen in verband met produktie (93/570/EEG, Euratom van 4 oktober 1993). Om ook in de praktijk aan deze richtsnoeren te voldoen, moet uiteraard nog het nodige werk worden verzet. Uitgangspunt voor de werkzaamheden betreffende de diensten uit woningbezit was een document van Eurostat met de resultaten van een speciale, aan de Lid-Staten gerichte vragenlijst. Overeengekomen werd dat de zgn. stratificatiemethode zou worden gebruikt voor de schatting van de toegerekende diensten uit woningbezit (d. w. z. toerekenen van de produktie en de consumptie van diensten die impliciet in het bewonen van een eigen woning besloten liggen) en dat alle Lid-Staten de/. e methode na verloop van tijd zouden 10 toepassen. Er werd een task force bestaande uit opstellers van nationale rekeningen en huisvestingsdeskundigen opgericht om oplossingen voor de verschillende theoretische en statistische moeilijkheden uit te werken (b. v. de behandeling van garages en gratis bewoonde woningen en de afwezigheid van huurwoningen die vergelijkbaar zijn met bepaalde soorten door de eigenaar bewoonde woningen). De belangrijkste onderwerpen betreffende de overgang van BBP naar BNP werden uiteengezet in een werkdocument voor de vergadering van het BNP-Comité van oktober 1991. Deskundigen brachten in 1993 (in één geval in 1994) bezoeken aan elk der Lid- Staten om deze problemen te bestuderen. 1. 6 Vorderingen bij de per land behandelde onderwerpen Tijdens de vergadering van oktober 1993 werden rapporten over BNP-controlebezoeken aan vijf Lid-Staten gepresenteerd. Sindsdien zijn er nog vele gevolgd. Bovendien werd een rapport van Eurostat over de schattingen voor de Franse overzeese departementen besproken. Ook deden sommige Lid-Staten gedurende deze periode zelf opmerkelijke pogingen hun BNP-schattingen te verbeteren, vooral wat de volledigheid betreft. Voor sommige Lid-Staten (Portugal, Griekenland en Luxemburg) heeft Euroslat speciale hulpprogramma's opgesteld om hun nationale rekeningen te herzien en te verbeteren. Andere Lid-Staten hadden al plannen voor een herziening van hun nationale rekeningen (Verenigd Koninkrijk en Nederland). Ierland verrichtte aanzienlijk inspanningen om, de betrouwbaarheid van zijn schattingen van de lonen en het exploitatieoverschot volgens de inkomensaanpak te verbeteren. Duitsland verkeerde in een bijzondere situatie omdat het vanaf 1990 ook cijfers moest geven voor de nieuwe deelstaten. Het opzetten van een volledig nieuw statistisch stelsel voor de nieuwe deelstaten vergde omvangrijke extra inspanningen van het Statistisches Bundesamt. Voor sommige andere Lid-Staten moesten schattingen voor bepaalde specifieke gebieden worden gemaakt of in aanmerking worden genomen. Zo moest Frankrijk schattingen voor zijn overzeese departementen in de cijfers integreren. Veel landen hebben bovendien nog andere verbeteringen aangebracht die wellicht wat minder opvallen, maar die desondanks aanzienlijk hebben bijgedragen aan de kwaliteit van hun BNP-schattingen. II 2. Werkzaamheden sedert de publikatie van de beschikking van de Commissie over de volledigheid in februari 1994 2. 1 Toepassingsgebied van de beschikking over de volledigheid Volgens de beschikking van de Commissie van februari 1994 moesten de Lid-Staten voor vier titels van de beschikking voor eind juni 1994 een rapport indienen. In de praktijk arriveerden verscheidene rapporten enkele maanden later omdat het voor sommige landen onmogelijk bleek het vele werk dat daaraan verbonden was af te ronden en tegelijkertijd ook hun andere verplichtingen na te komen. Tijdens de vergadering van het BNP-Comité van december 1994 presenteerde Eurostat twee stukken met een overzicht van de door de Lid-Staten ingediende rapporten. Het betrof de werkzaamheden met betrekking tot titel IV, over de validering van de werkgelegenheid die aan de BNP-schattingen ten grondslag ligt, en titel VI, over de uitvoerbaarheid van het gebruik van bij belastingonderzoek verkregen informatie voor de verbetering van de volledigheid. Tijdens de vergadering van het BNP-Comité van april 1995 diende Eurostat een stuk in met voor elk van de Lid-Staten een overzicht van de nog te verrichten werkzaamheden in het kader van titel IV, de validering van de werkgelegenheid die aan de BNP-schatlingen ten grondslag ligt. Dit stuk was gebaseerd op de resultaten van speciale bezoeken aan de meeste Lid-Staten, die naar aanleiding van de vergadering van december 1994 noodzakelijk werden geacht. Tijdens de vergadering van het BNP-Comité van juni 1995 gaf Eurostat een overzicht voor de twee resterende titels van de beschikking, d. w. z. titel III, betreffende de berekeningen en correcties ter vervollediging van de BNP-schattingen, en titel V, over inkomsten in natura en fooien. Het eerste overzicht werd geschraagd door uitvoerige rapporten over elk der Lid-Staten. 2. 2 Titel III: Beschrijving van berekeningen en correcties ter vervollediging van de huidige BNP-schattingen van de Lid-Staten Met dit deel van de beschikking werd beoogd aanvullende informatie uit de Lid-Staten te verzamelen om na te gaan wanneer en hoe zij berekeningen en correcties maken waarbij - hetzij expliciet eenheden in aanmerking worden genomen die wel geregistreerd zijn bij de overheid maar die niet door statistische enquêtes worden bestreken, alsook eenheden die zijn vrijgesteld van registratie of die om andere redenen niet zijn geregistreerd, of die anderszins geen of onjuist verslag uitbrengen over hun activiteiten; 12 hetzij impliciet dergelijke ontbrekende eenheden in aanmerking worden genomen. Het door Eurostat gemaakte overzicht van de antwoorden van de Lid-Staten werd in juni 1995 aan het BNP-Comité voorgelegd. In dit document wordt de nadruk gelegd op één zeer belangrijk punt: de behoefte aan en de juistheid van correcties en berekeningen ter vervollediging van de cijfers kan alleen worden beoordeeld in het licht van de kwaliteit van de basisstatistieken van dat land. De belangrijkste conclusies van het document luidden: - - niet alle schattingen van de Lid-Staten zijn gebaseerd op bronnen die voor alle delen van de economie van goede kwaliteit zijn. Zo hebben verscheidene Lid- Staten geen goede statistieken voor delen van de marktdiensten. De meeste Lid- Staten die in deze situatie verkeren, hebben evenwel al concrete plannen om in de nabije toekomst dergelijke statistieken te maken; de Lid-Staten doen tal van pogingen om te corrigeren voor eenheden die niet door de basisbronnen worden bestreken. Om systematische correcties voor dergelijke eenheden te kunnen maken is een goed ondememingsregister met een groot bereik onontbeerlijk. Dit register is ook van cruciaal belang voor een goede koppeling van de verschillende soorten bronnen. In diverse landen ontbreekt een dergelijk ondememingsregister, maar de meeste landen die in deze situatie verkeren, hebben al concrete plannen om er in de nabije toekomst een op te richten of zijn bezig hun bestaande register te verbeteren of uit te breiden; sommige Lid-Staten benutten niet alle mogelijkheden die er zijn om een kruiscontrole van hun gegevens uit te voeren, door ze namelijk te vergelijken met gegevens uit andere bronnen en de gegevens met elkaar in overeenstemming te in een systematisch schema als een aanbod- en gebniikstabel. brengen Verscheidene van de landen die op dit punt het meest in gebreke zijn, werken echter al aan een verbetering van de situatie of hebben plannen in die richting; slechts een paar Lid-Staten maken expliciete correcties voor ontduiking (d. w. z. het met opzet onjuiste informatie verstrekken aan de belastingdienst of aan andere overheidsinstellingen) voor andere bedrijfstakken dan âc- bouwnijverheid. Bovendien lopen in dat geval de methoden, de bronnen en de hypotheses nog ver uiteen. Bijna alle landen wacht hier nog een taak. Er zouden twee task forces, voor de bouw en voor de handel, de bedrijfstakken waar ontduiking in de meeste landen het vaakst voorkomt, worden opgericht om een onderzoek te doen naar alle aspecten van de voor deze bedrijfstakken gebruikte schattingsmethoden en ook naar het in aanmerking nemen van de ontduiking. De rol van deze task forces wordt in afdeling 3. 6 nader toegelicht. Deze conclusies geven in het kort een algemeen overzicht van de sterke punten en de beperkingen van de huidige schattingen van de Lid-Staten op het stuk van de volledigheid. Teneinde een ruimer beeld te verkrijgen, moet evenwel ook nog worden gewezen op de volgende voorbeelden van expliciete en impliciete correcties die de Lid-Staten ter 13 vervollediging van de cijfers nu al hebben aangebracht. Bij deze voorbeelden gaat het er niet om een uitputtende lijst te geven van alle correcties die aan de methode voor de vaststelling van het BNP zijn aangebracht, en ook zijn de gegevens voor ieder land om bovengenoemde redenen onvergelijkbaar, maar toch krijgt men zo een idee van de geleverde inspanningen. België maakt op detailpunten vele impliciete en expliciete correcties ter vervollediging van de cijfers. Desondanks heeft het ontbreken van kwalitatief goede en actuele basisstatistieken voor vele gedeelten van de Belgische economie tot gevolg dat de schattingen van het BNP ook na correctie nog niet de noodzakelijke volledigheid bezitten. Denemarken brengt vele impliciete (en enkele expliciete) correcties aan in zijn schattingen volgens de produktieaanpak, bij voorbeeld door het gebruik van functioneel afgeleide schattingen voor een groot gedeelte van de bouwnijverheid en van uitgavenschattingen voor bepaalde diensten. Frankrijk brengt systematische correcties aan in zijn in het algemeen al kwalitatief goede basisgegevens, teneinde rekening te houden met het ontbreken van eenheden, belastingfraude en ontduiking (b. v. BTW-fraude en zwart werk). Samen resulteren deze correcties in een 12% hoger BNP. Duitsland gebruikt bij zijn BBP-schattingen zowel de produktie- als de uitgavenaanpak - waarbij aan de methode voor de vaststelling van het BNP diverse correcties worden aangebracht waardoor dit 6% hoger uitkomt -, en kiest vervolgens de hoogste van beide schattingen als definitief cijfer. Er wordt dan nog een positieve correctie gemaakt om rekening te houden met eventuele resterende onvolledigheden. Deze twee procedures samen voegen dan nog eens meer dan 0,5% aan het BNP toe. Griekenland heeft zijn nationale rekeningen aanzienlijk aangepast met het doel ze vollediger te maken. De nu gebruikte betrouwbaarder methode en de betere dekking van de economische activiteit leidden tot een 20% hogere schatting van het BNP voor 1988 en een even grote stijging voor andere jaren. Ierland gebruikt gegevens uit de volkstelling om andere gegevens over de aantallen werkenden en zelfstandigen, en dientengevolge ook de gegevens over het inkomen van deze groepen, te corrigeren en aan te vullen. Daarnaast wordt nog een belangrijke correctie aangebracht om rekening te houden met een mogelijk te lage aangifte van het inkomen door zelfstandigen. Italië gebruikt werkgelegenheidsstatistieken om systematische correcties aan te brengen in zijn van ondernemingen ontvangen gegevens, teneinde rekening te houden met niet-aangegeven en zwart. werk en met waarschijnlijk niet volledig aangemelde activiteiten. Ook wordt gebruik gemaakt van indirecte methoden om volledigheid te garanderen, zoals functionele schattingsmethoden. De correcties voor werk dat niet volgens de voorschriften plaatsvindt, voegt ongeveer 8% aan het BBP toe, en dat voor te laag aangegeven inkomen nog eens ongeveer 3%. Luxemburg kon in 1994 een belangrijke herziening van zijn nationale rekeningen afronden, waardoor deze op diverse punten betrouwbaarder en vollediger zijn geworden 14 en het BNP met 10% is toegenomen. Luxemburg houdt rekening met activiteiten die in de basisstatistieken buiten beschouwing blijven, maar behalve wat de huishoudelijke diensten betreft, worden er geen correcties gemaakt voor zwart werk en voor activiteiten die met opzet niet volledig worden gemeld. In Nederland hebben de nationale rekeningen een stevige statistische basis. Gegevens uil het BTW-stelsel en het stelsel van arbeidsrekeningen dragen bij aan de volledigheid van de schattingen. Bovendien worden expliciete correcties aangebracht voor het niet volledig aangeven van de activiteiten in een aantal branches. De expliciete correcties zijn vooral gebaseerd op gegevens van de belastingdienst en voegen ongeveer 1% aan het BNP toe. Portugal kon in 1993 een belangrijke herziening van zijn nationale rekeningen afronden; deze had ten doel de rekeningen vollediger en betrouwbaarder te maken. In het nieuwe stelsel worden gegevens over de vraag naar produkten gebruikt om ongeveer 5% aan de basisgegevens over de produktie toe te voegen, terwijl er door vergelijkingen met de arbeidskrachtenenquête nog eens ongeveer 2% bijkomen. De herziening zelf leverde een bijdrage van ongeveer 15% aan het BBP op. Spanje voert, bij voorbeeld met werkgelegenheidscijfers, waardevolle kruiscontroles op zijn gegevens uit om ervoor te zorgen dat deze zo volledig mogelijk zijn; ook wordt een expliciete correctie aangebracht voor niet-aangegeven activiteiten in de bouwnijverheid. Het Verenigd Koninkrijk heeft een aanbod- en gebruiksschema ter verbetering van de kruiscontroles op zijn gegevens en ook heeft het zijn ondememingsregister opnieuw ingericht. Er worden expliciete correcties aangebracht voor de activiteiten van de bouwnijverheid en ook wordt een algemene correctie ter vervollediging van de cijfers aangebracht, die is gebaseerd op het feit dat de inkomensaanpak altijd lagere cijfers oplevert dan de uitgavenaanpak. ingevoerd 2. 3 Titel IV: Validering van de schattingen van de werkgelegenheid die aan de huidige BNP-schattingen ten grondslag liggen Titel IV van de beschikking schreef voor dat de werkgelegenheidscijfers volgens demografische bronnen moesten worden vergeleken met de schattingen van de werkgelegenheid die aan de BNP-schattingen ten grondslag liggen. Dit betekende dat de definitie van werkgelegenheid voor de vergelijking in overeenstemming moest worden gebracht met die van de binnenlandse beroepsbevolking. De te gebruiken demografische bronnen waren de arbeidskrachtenenquête en de volkstelling, of het nationale equivalent ervan indien er geen volkstelling wordt gehouden. De vergelijking moest volgens de beschikking plaatsvinden voor branches van een bepaald niveau (NACE-CLIO R44 voor de diensten en NACE-CLIO R25 voor de overige branches). Het formaat waarin de tabellen moesten worden geleverd, stond in een bijlage bij de beschikking. 15 Dit deel van de beschikking was geïnspireerd op de Italiaanse benadering, waarin de werkgelegenheid wordt gebruikt als een van de belangrijkste variabelen voor het waarborgen van de volledigheid van de nationale rekeningen. Indien dezelfde statistische bronnen die ten behoeve van de nationale rekeningen worden gebruikt voor het schallen van de produktie en de locgevoegde waarde, ook kunnen worden gebruikt voor een schatting van de werkgelegenheid, dan kan die schatting van de werkgelegenheid ook op volledigheid worden beoordeeld aan de hand van de schattingen van de werkgelegenheid op basis van demografische bronnen. Indien uit de vergelijking zou blijken dat de schattingen van de werkgelegenheid die aan de nationale rekeningen ten grondslag liggen, te laag zijn, dan kunnen er redenen zijn om aan te nemen dat de produktie en de toegevoegde waarde ook te laag zijn aangegeven in de nationale rekeningen. Indien de vergelijking aantoont dat er geen sprake is van een te lage schatting dan luidt één waarschijnlijke conclusie dat de nationale rekeningen ten minste de werkgelegenheid volledig bestrijken. De eerste resultaten van dit werk werden uiteengezet in een werkdocument van Eurostat voor de vergadering van het BNP-Comité van december 1994. Centraal hierin stond: - - - een verduidelijking van het werkgelegenheidsbegrip dat aan het BNP ten grondslag ligt. Er was sprake van verwarring in een aantal Lid-Staten waar verscheidene schattingen aan de nationale rekeningen waren gekoppeld;. een beschrijving van wat er tot dusverre door de Lid-Staten was bereikt. Sommige landen waren al klaar, maar andere nog niet; een presentatie van de eerste resultaten. Uit het document kwam duidelijk naar voren dat er onmiddellijk twee stappen moesten worden genomen: - - bilaterale besprekingen op zeer korte termijn met de meeste Lid-Staten. Deze waren nodig om eventuele resterende problemen uit de weg te ruimen, vast te stellen wat er krachtens de beschikking van de Commissie nog moest worden gedaan en afspraken te maken over de manier waarop dit werk moest worden voltooid en het tijdstip waarop het klaar moest zijn; de oprichting van task forces om alle aspecten van de kwaliteit van de onderscheiden schattingsmethoden voor bepaalde branches, bij voorbeeld de bouwnijverheid en de handel, tegen het licht te houden, onder andere de kwestie van de vergelijking van de werkgelegenheid voor deze bedrijfstakken. In het eerste kwartaal van 1995 werd verder met de Lid-Staten gesproken over de vergelijkingen van de werkgelegenheid. In acht gevallen werd een speciaal bezoek aan een Lid-Staat gebracht. Tijdens de vergadering van het BNP-Comité in april 1995 werd een tweede document over dit onderwerp ingediend, waarbij een overzicht werd gegeven van het nog te verrichten werk. Van de huidige situatie kan alleen een overzicht per land worden gegeven. Eén algemene conclusie luidt evenwel dat de Lid-Staten l?et erover eens waren dal de resultaten van deze validatie pas bij de volgende herziening van de nationale rekeningen in hun BNP-schattingen konden worden geïntegreerd. D'it werd de enig haalbare optie genoemd, omdat: er al een herziening nodig is om de nieuwe begrippen en classificaties uit het nieuwe ESER, de NACE1 en de CPA2 erin op te nemen; er al een herziening nodig is om rekening te houden met de nieuwe bronnen en vaststellingsmethoden zoals de nieuwe dienstenstatistieken en de verbeterde ondernemingsregisters; de werkgelegenheidsstatistieken het best op elkaar kunnen worden afgestemd en kunnen worden geïntegreerd door van alle andere beschikbare informatie gebruik te maken, inclusief de nieuwe bronnen en classificaties die als onderdeel van de volgende algemene herziening worden ingevoerd; één algemene herziening in plaats van een aantal herzieningen na elkaar de ontwrichting van de nationale rekeningen beperkt. Dit is zowel voor de opstellers als voor de gebruikers van de gegevens van voordeel. - - 2. 4 Titel V: Beschrijving van voorschriften en statistische correcties voor inkomen in natura en fooien In Titel V van de beschikking werd van de Lid-Staten gevraagd: - een overzicht te maken van de bclastingvoorschriften voor een lijst van vormen van inkomen in natura, waarbij zij voor iedere vorm de procedure moeien beschrijven die wordt toegepast om ervoor te zorgen dat ze correct in de nationale rekeningen worden opgetekend; - een beschrijving te geven van hun berekeningen in verband met fooien. Voor Eurostat en het BNP-Comité is het van belang ervoor te zorgen dat dergelijke vormen van inkomen niet buiten beschouwing blijven bij de vaststelling van de toegevoegde waarde en dus ook van het BNP, hetzij omdat zij in het geheel niet in het statistisch stelsel worden opgenomen, hetzij omdat ze ten onrechte als intermediair verbruik van de ondernemingen worden geboekt. Voor bepaalde Lid-Staten zijn sommige vormen van inkomen in natura en fooien waarschijnlijk belangrijke elementen van het totale inkomen. Eurostat verstrekte de vergadering van het BNP-Comité in juni 1995 een rapport over de door de Lid-Staten verrichte studies. NACE: Nomenclatuur van economische activiteiten CPA: Classificatie van produkten, gekoppeld aan de economische activiteiten 17 I)c belangrijkste conclusies luidden: de rapporten liepen nogal uiteen qua lengte, uitvoerigheid, duidelijkheid en volledigheid. Eurostat zou de Lid-Staten in bilaterale besprekingen zo nodig vragen om verduidelijkingen of aanvullende informatie; - de mate waarin de Lid-Staten correcties aanbrengen voor inkomen in natura en fooien loopt sterk uiteen. Deze divergenties zijn het gevolg van verschillen in belastingregels en -voorschriften, de mate waarin de verschillende vormen van inkomen in natura in de Lid-Staten voorkomen en verschillen in de interpretatie van het ESER. Er zijn echter ook onverklaarbare verschillen tussen de Lid-Staten, hetgeen inhoudt dat in sommige landen verdere inspanningen moeten worden geleverd. 2. 5 Titel VI: Onderzoek naar de haalbaarheid van het gebruik van bij belastingonderzoek verkregen informatie voor de verbetering van de volledigheid van schattingen van het BNP In titel VI van de beschikking wordt aan de Lid-Staten gevraagd een rapport op te stellen over de uitvoerbaarheid van het gebruik van onderzoekmateriaal van de belastingdienst voor de verbetering van de volledigheid van BNP-schattingen. In alle Lid-Staten bestaan inkomensbelasting voor personen en ondernemingen en belasting over de toegevoegde waarde en zijn er voor deze belastingen ook onderzoekmechanismen. In sommige Lid- Staten, en met name in Frankrijk, wordt bij belastingonderzoek verkregen informatie al gebruikt voor de verbetering van de volledigheid van de BNP-schattingen. Eurostat legde de vergadering van het BNP-Comité in december 1994 een werkdocument met een overzicht van de rapporten van de Lid-Staten voor. De belangrijkste conclusies van deze rapporten luidden: - - de behoefte aan bij belastingonderzoek verkregen materiaal hangt af van de andere mogelijkheden om correcties voor ontduiking te maken; dit is voor iedere Lid-Staat en voor iedere bedrijfstak verschillend. Ook de waarschijnlijke omvang van de ontduiking verschilt per Lid-Staat en per bedrijfstak; de resultaten van belastingonderzoek worden in sommige landen in aanmerking genomen door statistieken te gebruiken waarin de resultaten van fraudeonderzoek is bij voorbeeld het geval bij het gebruik van zijn verdisconteerd. Dit BTW-statistieken door Denemarken, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk; landen gebruiken de resultaten van belastingonderzoek om sommige andere aparte correcties voor ontduiking aan te brengen. Dit is het geval voor Frankrijk, waar de correcties betrekking hebben op de gehele economie, en voor Nederland ten aanzien van bepaalde vormen van dienstverlening; toekomst zal het gebruik van in de nabije fiscale gegevens waarin bij belastingonderzoek verkregen informatie is verdisconteerd, worden uitgebreid in Nederland, Italië en wellicht ook België; IK diverse Lid-Staten zijn voornemens resultaten van belastingonderzoek te gebruiken om aparte correcties aan te brengen of om correcties te verifiëren die al op basis van andere bronnen zijn aangebracht. Dit is het geval voor Nederland, het Verenigd Koninkrijk en Portugal; het gebruik van bij belastingonderzoek verkregen informatie voor het aanbrengen van aparte correcties lijkt om uiteenlopende redenen niet haalbaar in België, Duitsland, Ierland, Italië, Luxemburg en Spanje (en misschien Griekenland, maar de situatie in dat land behoeft opheldering). Als belangrijkste hinderpalen worden genoemd de vertrouwelijkheid van de gegevens en de moeilijkheid de resultaten voor de aselect gekozen ondernemingen waar onderzoek plaatsvindt, te extrapoleren naar het universum van alle ondernemingen. Gewoonlijk geschiedt fraude het meest belastingonderzoek vooral bij ondernemingen waar waarschijnlijk wordt geacht. Men mag er dan ook niet van uitgaan dat ondernemingen waar een dergelijk onderzoek niet heeft plaatsgevonden dezelfde kenmerken vertonen als de wel onderzochte bedrijven. 2. 6 Follow-up van de beschikking van de Commissie over volledigheid Om voort te bouwen op het werk inzake de volledigheid heeft de Commissie ter ondersteuning van het BNP-Comité voor een aantal specifieke onderwerpen task forces in het leven geroepen. Zij zullen de Commissie, en te zijner tijd dus ook het BNP-Comité, advies geven over de beste methoden voor de bouwnijverheid en de handel, over het gebruik van budgetonderzoeken en over het schatten van de in- en uitvoer in het kader van het Intrastat-stelsel. De Task Force Bouwnijverheid zal een overzicht geven van de belangrijkste problemen betreffende gegevens en schattingen voor die bedrijfstak (b. v. de problemen in verband met onderaanneming, seizoenarbeid en ontduiking wat produktie en inkomsten betreft) en aangeven wat de beste oplossing is (welke soorten gegevens het bruikbaarst zijn, hoe de cijfers uit de verschillende bronnen kunnen worden gekoppeld enz. ). De Task Force Handel doet hetzelfde voor de groot- en detailhandel (b. v. vaststelling van handelsmarges, uitsplitsing van de verkopen in die voor finaal verbruik en die aan bedrijven) en voor cafés, hotels en restaurants. De Task Force Toepassing van Budgetonderzoeken zal nagaan hoe de cijfers uit budgetonderzoeken kunnen worden gebruikt bij de opstelling van BBP-schattingen in het algemeen en in hoeverre ze een hulpmiddel kunnen zijn om toch nog informatie te verzamelen over te laag aangegeven verkopen (b. v. in detailhandelszaken, hotels, cafés en restaurants). 19 De Task Force Gebruik van Intrastat-gcgcvcns zal nagaan hoe de BBP-schattingen met behulp van deze gegevens kunnen worden gewaarborgd en verbeterd. Sinds de afschaffing van de douaneformaliteiten binnen de EU en de invoering van Intrastat voor het optekenen van de intra-EU-handel in goederen, lijkt de nauwkeurigheid van de statistische informatie over deze handel aanzienlijk te zijn achteruitgegaan, met name op het niveau van de produktgrocpen. Deze verslechtering van de kwaliteit van de informatie over de buitenlandse handel vermindert de betrouwbaarheid van de uitgaven- en de gocderenslroommcthodc voor het schatten van hel BBP. Waarschijnlijk levert het ook kwaliteitsverlies bij de opstelling van de balans op. Verbetering van de statistische informatie over de intra-EU-handel in goederen is daarom zeer belangrijk voor het handhaven en verbeteren van de kwaliteit van de BBP-schattingen van de Lid-Staten. Deze task forces kwamen voor het eerst bijeen tussen september en november 1995. Eind 1995 en begin 1996 zouden er nog meer vergaderingen volgen. Eind juni 1996 zullen al deze task forces verslag uitbrengen aan het BNP-Comité. De streefdatum voor de voltooiing van de werkzaamheden op het gebied van de volledigheid en voor het opheffen van de voorbehouden van de Commissie ter zake is oktober 1998. Opgemerkt zij evenwel dat sommige landen waarschijnlijk moeilijk de hand zullen kunnen houden aan de/e datum. De hoeveelheid werk die door de Lid-Staten moet worden verzet, loopt van land lot land uiteen en ligt ook nog niet precies vast. Zo zullen de aanbevelingen van de vier task forces van het BNP-Coniité niel voor juni 1996 bekend zijn. Ze /. uilen door de Commissie moeten worden bestudeerd en vervolgens ook worden besproken en goedgekeurd door het BNP-Comité voordat zij tegen oktober 1998 ten uitvoer kunnen worden gelegd. In 1996 zullen de Lid-Staten worden bezocht om te spreken over gedetailleerde programma's voor het werk dat nog moet worden verricht om te zorgen voor volledigheid vóór oktober 1998, b. v. over de vergelijking van de werkgelegenheid, die moet worden geïntegreerd in de komende herziening van de nationale rekeningen, of over het schatten van het inkomen in natura en met name over de behandeling van het particuliere gebruik van zakenauto's. 2. 7 Vorderingen bij de transversale onderwerpen sinds 1994 Afgezien van de grote inspanningen op het punt van de volledigheid is er ook veel vooruitgang geboekt bij de andere transversale onderwerpen waarvoor voorbehouden werden gemaakt en de Commissie en het BNP-Comité onderzoek moesten verrichten. Op de volgende punten werden opmerkelijke vorderingen gemaakt. De task force Diensten uit woningbezit, die medio 1993 met zijn werkzaamheden begon, voltooide zijn werk medio 1994 met een specificatie van de wijze van toepassing van de stratificatiemethode. Op basis hiervan legde Eurostat het BNP-Comité voor de vergadering van december 1994 een ontwerp-beschikking van de Commissie voor met de methoden die in alle Lid-Staten zouden moeten worden toegepast. Na wijzigingen op detailpunten kreeg het voorstel de unanieme steun van het BNP-Comité en werd de beschikking van de Commissie ook goedgekeurd (95/309/EG, Euratom van 18 juli 1995). De Lid-Staten dienen in het kader van de gegevens die in september 1996 over het BNP 20 als eigen middel moeten worden verstrekt, BNP-schattingen te leveren die zijn opgesteld aan de hand van de nieuwe gemeenschappelijke methoden voor diensten uit woningbezit voor 1988 en daarna. In de praktijk is voor sommige landen wellicht een derogatie nodig, waarbij hen wordt toegestaan de werkzaamheden tegen eind september 1997 af te ronden. aan De vergelijkbaarheid van schattingen op de grens tussen intermediair en finaal gebruik werd besproken in een document dat in juli 1994 aan het BNP-Comité werd voorgelegd. Hierin wordt speciale aandacht besteed aan het optekenen van uitgaven voor reparaties vervangingen, kapitaalgoederen van geringe waarde en programmatuur. Er is uitvoerige informatie nodig over de wijze waarop de Lid-Staten zich in de praktijk ten aanzien van dergelijke uitgaven aan het ESER conformeren, voordat de vergelijkbaarheid geverifieerd en zo nodig verbeterd kan worden. Hiertoe werd in oktober 1994 een uitgebreide vragenlijst naar de Lid-Staten gezonden; deze wordt eind 1995 terugverwacht. voorzieningen, verbeteringen infrastructurele en Eurostat legde in januari 1994 een eerste document over de financiële instellingen aan het BNP-Comité voor. Hierin werd een aantal technische vraagstukken betreffende de meting van de produktie van sommige financiële diensten (zoals het verzekeringswezen en de valutahandel) aangesneden en ook werden in het document een aantal vragen over de dekking van bepaalde soorten financiële instellingen (b. v. instellingen die niet onder toezicht van de centrale bank staan) in het kader van de statistische rapportering aan de orde gesteld. Hierna volgde een vragenlijst waarin elk der Lid-Staten om een uitvoerige toelichting op deze punten werd gevraagd, alsmede om nadere informatie naar aanleiding van een uitvoerige studie van hun inventarisatie op het punt van de financiële instellingen. De meeste antwoorden op de vragenlijst zijn nu binnen en de komende maanden zal op basis hiervan een nieuw rapport voor het BNP-Comité worden opgesteld. Wat de overheid en de instellingen zonder winstoogmerk betreft, werd in december 1994 een eerste document aan het BNP-Comité voorgelegd, waarin werd uiteengezet wat de belangrijkste onderwerpen zijn. Het Comité was van oordeel dat althans een deel van de onderwerpen zeker van enig belang zijn voor het BNP, met name de kwestie van de toerekening van het verbruik van vaste activa voor kapitaalgoederen van de overheid, maar dat zij een geringere prioriteit hadden dan veel van de andere onderwerpen die tegelijkertijd door het Comité werden bestudeerd (b. v de volledigheid). Daarom werd overeengekomen pas over een jaar of zo verder te werken aan de overheid en de instellingen zonder winstoogmerk, zodat er snellere vorderingen konden worden gemaakt met belangrijker werk. Het ligt derhalve in de bedoeling dit onderwerp binnenkort weer in het BNP-Comité aan Ie snijden. De vroegere werkzaamheden inzake de overgang van BBP naar BNP, waarover in afdeling 1 van dit document werd bericht, werd gevolgd door een rapport dal in december 1994 aan het BNP-Comité werd voorgelegd. Dit rapport volgde op de bilaterale besprekingen die ter zake met de Lid-Staten werden gehouden; het bevatte een lijst met de punten waarop in sommige Lid-Staten nog verbeteringen nodig waren, terwijl ook aandacht werd besteed aan een grote moeilijkheid bij de registratie van de activiteiten van gemeenschappelijke beleggingsfondsen, waarmee alle Lid-Staten te kampen hebben en die nader onderzoek vergde. Het Comité besloot een task force in het leven te roepen die een voorstel zou moeten doen voor de behandeling van gemeenschappelijke beleggingsfondsen. task force drie maal bijeengekomen. Tijdens de vergadering van oktober 1995 werd een document aan het BNP-Comité voorgelegd waarin op basis van het werk van de task force een behandeling In het eerste helft van 1995 is deze 21 van deze fondsen werd aanbevolen. De besprekingen werden tijdens de vergadering van december 1995 van het Comité voortgezet en zullen naar verwachting in maart 1996 worden afgerond. De andere zwakke punten betreffende de overgang van BBP naar BNP die in sommige Lid-Staten verbetering behoeven, zullen op bilaterale basis worden aangepakt. De landbouw werd behandeld in een document dat in juli 1994 aan het BNP-Comité werd voorgelegd. Er werd een groot aantal gedetailleerde en technische moeilijkheden bij het meten van de landbouwbijdrage aan het BNP vastgesteld. In de schattingen van vele Lid-Staten werden zwakke punten, die gewoonlijk alleen geringe gevolgen hadden, aangetroffen, maar bij de Portugese schattingen voor de landbouw moest een voorbehoud worden gemaakt. Vaak hadden deze zwakke punten te maken met het gebruik van het begrip "nationale boerderij" in de landbouwrekeningen en met het feit dat dit niet volledig compatibel is met de voor de nationale rekeningen benodigde begrippen. Het Comité besloot de specialisten op het gebied van landbouwrekeningen van een aan het Landbouwstatistisch Comité gebonden werkgroep te raadplegen over de technische en gedetailleerde punten die in het document aan de orde kwamen. Het BNP-Comité zal in 1996, als het advies binnen is, op deze kwestie terugkomen. Het BNP-Comité heeft al lange tijd interesse in het gebruik van BTW-gegevens voor het schatten van het BNP. Twee aspecten van deze kwestie krijgen hierbij bijzondere aandacht; beide hebben te maken met de berekening en de interpretatie van het theoretische BTW-bedrag: dit is het BTW-bedrag dat mag worden verwacht indien de BTW-regels en -verordeningen worden toegepast op de schattingen van de economische activiteit die in de nationale rekeningen zijn opgenomen. Het eerste punt waarnaar de aandacht uitgaat, betreft de interpretatie van het verschil tussen dit theoretische BTW-bedrag en het BTW-bedrag dat feitelijk door de staat wordt ontvangen. Het tweede punt betreft de kwestie welk BTW-begrip feitelijk wordt gebruikt als BTW-component van het BNP. Tijdens de vergadering van het Comité in januari 1994 diende Eurostat een document in over de verschillen tussen de begrippen die in sommige Lid-Staten voor de schatting van de BTW als component van het BNP worden gebruikt en over de belangrijkste thema's die nader onderzoek vergen. Dit werd gevolgd door een korte vragenlijst om de voor de voortzetting van de werkzaamheden benodigde aanvullende informatie te verzamelen, en vervolgens door een tweede document dat tijdens de vergadering van juni 1995 aan het BNP-Comité werd voorgelegd. De besprekingen over een voor alle Lid-Staten uitvoerbare gemeenschappelijke methode voor het schatten van de BTW als component van het BNP werden tijdens de vergadering van december 1995 hervat en zullen op bilaterale basis worden voortgezet. De streefdatum voor de afronding van de werkzaamheden voor alle transversale onderwerpen en de opheffing van de voorbehouden van'de Commissie is oktober 1997 (voor diensten uit woningbezit worden de resultaten in september 1996 verwacht). Enige sommige landen zal wellicht bij wijze van uitzondering worden werkzaamheden pas tegen oktober 1998 af te ronden. toegestaan 2. 8 Vorderingen bij de specifieke onderwerpen per land sinds 1994 In bepaalde Lid-Staten zijn ook al grote vorderingen gemaakt bij de verbetering van de vergelijkbaarheid en de betrouwbaarheid van hun eigen specifieke BNP-schattingen. Deze verbeteringen kunnen als volgt worden samengevat. ?? Er zijn grote inspanningen verricht om de nationale rekeningen van de Lid-Staten wier BNP-schattingen geacht werden de zwakste grondslagen te hebben, volledig in de te herzien. Hierdoor vonden er al grote veranderingen plaats BNP-schattingen van Griekenland, Luxemburg en Portugal. Ook in België en Ierland is sprake van belangrijke ontwikkelingen, maar dit wil niet zeggen dat voor deze landen even grote veranderingen in de BNP-schattingen mogen worden verwacht. Alle Lid-Staten hebben hard gewerkt als antwoord op de voorbehouden van de Commissie ten aanzien van aspecten van de door hen gebruikte methoden voor de vaststelling van het BNP. In vele gevallen kon de Commissie het voorbehoud vervolgens opheffen. In de andere gevallen wordt verwacht dat het onderhanden werk de Commissie in staat zal stellen de voorbehouden tussen nu en de streefdatum van oktober 1997 op te heffen (hoewel het ook hier in sommige gevallen noodzakelijk kan zijn bij wijze van uitzondering een streefdatum van oktober 1998 toe te staan). Ook hebben alle Lid-Staten hun eigen belangrijke projecten betreffende de ontwikkeling van de nationale rekeningen. Deze projecten zijn niet direct een gevolg van de werkprogramma's van de Commissie en het BNP-Comité, maar ze zijn toch erg belangrijk en vormen hierop een aanvulling. Een volledige lijst van alle door de Lid-Staten aangebrachte verbeteringen zou wel erg lang worden. Tot de belangrijke verbeteringen die de Lid-Staten al hebben aangebracht of waarmee zij bezig zijn, behoren de volgende. In België is een reeks institutionele veranderingen aangebracht met de bedoeling de ontwikkeling van de nationale rekeningen een nieuwe impuls te geven. Het bestaande stelsel, waarover Eurostat in een uitvoerig rapport uit 1992 opmerkte dat het tal van tekortkomingen vertoonde, zal grondig worden gereviseerd. Tot de belangrijkste nieuwe kenmerken van het stelsel van nationale rekeningen behoren een nieuwe reeks basisstatistieken van ondernemingen en de vervanging van het OESO-schema van nationale rekeningen uit 1958 door het ESER. Ten aanzien van Denemarken kon de Commissie dank zij het reeds verrichte werk al één specifiek voorbehoud opheffen, terwijl dit binnenkort ook voor een tweede voorbehoud staat te gebeuren. Voorts kon de Commissie haar voorbehoud ten aanzien van de belastingen en subsidies opheffen nadat Danmarks Statistik enige wijzigingen had aangebracht. De werkzaamheden inzake een grondige revisie van de nationale rekeningen, waaronder de integratie van verscheidene belangrijke nieuwe bronnen, zal medio 1997 worden afgerond. Deze herziening omvat een aantal projecten die specifiek gericht zijn op de resterende voorbehouden van de Commissie ten aanzien van Denemarken, terwijl andere projecten voortborduren op de tot dusverre verrichte werkzaamheden betreffende de volledigheid van de cijfers. Voor Frankrijk kon de Commissie dank zij de verbetering van enige van de schattingen die deel uitmaken van de nationale rekeningen, al een van de voorbehouden ten aanzien van dat land, alsmede het transversale voorbehoud voor belastingen en subsidies opheffen. Er wordt ook gewerkt aan de lange-termijnontwikkelingen die nodig zijn om het andere specifiek voor Frankrijk geldende voorbehoud op te heffen. 23 Voor Duitsland werden BNP-schattingen die ook voor de nieuwe deelstaten gelden, aan het BNP-Comité voorgelegd. In een rapport voor het BNP-Comité gaf de Commissie in juli 1994 een kritische evaluatie van deze schattingen, waarbij zij aandacht besteedde aan de grote inspanningen die hiervoor nodig waren en ook enige gebieden aangaf waar in de toekomst nog verbeteringen mogelijk zijn. De voorbehouden van de Commissie ten aanzien van Duitsland (oude en nieuwe deelstaten) worden, niet allemaal op hetzelfde tijdstip, tussen nu en oktober 1997 aangepakt. Het transversale voorbehoud voor de belastingen en subsidies is voor Duitsland opgeheven. In Griekenland heeft het nationale bureau voor de statistiek met behulp van enige met middelen van de Commissie betaalde technische deskundigen grote vorderingen gemaakt op het gebied van de nationale rekeningen. De in 1994 grotendeels afgesloten omvangrijke herziening leidde tot verbeterde methoden voor bij voorbeeld de bouwnijverheid, de handel en de zakelijke en persoonlijke diensten, waardoor eerdere BNP-schattingen met meer dan 20% konden worden verhoogd. Hoewel er nog wel wat verbeteringen nodig zijn, moge duidelijk zijn dat de Griekse nationale rekeningen al veel vergelijkbaarder en betrouwbaarder zijn geworden. De informatie die de Commissie nog nodig heeft om de voorbehouden ten aanzien van Griekenland te kunnen evalueren en te zijner tijd te kunnen opheffen, wordt in februari 1996 verwacht. In Ierland loopt nog een aantal projecten die moeten leiden tot grote verbeteringen van de betrouwbaarheid van de BBP-schattingen volgens de inkomensaanpak. Bovendien zullen de ontwikkeling van de uitgavenaanpak en een aanbod- en gebruiksschema ook deugdelijker nationale rekeningen opleveren. Deze ontwikkelingen zouden in 1997 moeten zijn afgerond. Indien het werk resultaat heeft gehad, zullen alle voorbehouden ten aanzien van Ierland kunnen worden opgeheven. In Italië worden gegevens over de werkgelegenheid gebruikt ter vervol lediging van de nationale rekeningen; dit wordt gezien als een goede basis hiervoor. Ook wordt eraan gewerkt om zoveel mogelijk gebruik te maken van budgetonderzoeken en om een ondememingsregister van goede kwaliteit op te bouwen. Wanneer deze belangrijke taken zijn afgerond, zullen de voorbehouden van de Commissie ten aanzien van Italië waarschijnlijk kunnen worden opgeheven. 24 In Luxemburg werd in 1994 een belangrijke herziening afgerond. Er werden verbeteringen aangebracht in veel van de basisstatistieken, met name op het gebied van de diensten, en in een aantal van de gebruikte schattingsmethoden. De vorige schatting van het BNP kon hierdoor met ongeveer 10% worden verhoogd. Wanneer de volledige documentatie over het herziene stelsel van nationale rekeningen binnen is, zal de Commissie vermoedelijk in staat zijn de meeste of alle voorbehouden ten aanzien van Luxemburg op te heffen. In Nederland werd in 1992 al een belangrijke herziening van de nationale rekeningen afgerond; hierbij werd een aantal van de zwakste punten weggewerkt. Er wordt nu gewerkt aan een nieuwe herziening om nog meer verbeteringen op het gebied van de volledigheid aan te brengen. Deze herziening moet in 1999 worden afgesloten. Er is een studie verricht naar aanleiding van het enige voorbehoud dat de Commissie ten aanzien van Nederland maakte; door een kleine wijziging van dit BNP kan dit worden opgeheven. In Portugal werden de zwakste punten van het stelsel van nationale rekeningen aangepakt in het kader van cen in 1994 afgeronde grote herziening. Deze leverde sterk verbeterde schattingen op van de bijdrage van bij voorbeeld grote delen van de dienstverlenende sector en had tot gevolg dat eerdere schattingen van het BNP met ongeveer 15% konden worden verhoogd. Hoewel er nog meer verbeteringen in de Portugese nationale rekeningen moeten worden aangebracht, kunnen dank zij het al verrichte omvangrijke werk binnenkort al veel van de voorbehouden van de Commissie ten aanzien van Portugal worden opgeheven. Waarschijnlijk zullen de resterende voorbehouden in 1996 tot verdere verbeteringen van het BNP leiden en gehoopt wordt dat deze voorbehouden dan ook kunnen worden opgeheven. In Spanje zijn verbeteringen aangebracht in de behandeling van de staatsloterij en van de belastingen en subsidies. Het voorbehoud van de Commissie ten aanzien van de Spaanse staatsloterij is opgeheven. Er wordt nog gewerkt aan verbeteringen waardoor ook de resterende voorbehouden ten aanzien van Spanje, alsmede het transversale voorbehoud betreffende de belastingen en subsidies in 1997 kunnen worden opgeheven. In het Verenigd Koninkrijk zijn de werkzaamheden al voltooid, zodat de Commissie alle vier voorbehouden ten aanzien van de BNP-schattingen van het Verenigd Koninkrijk kon opheffen. Wat de nieuwe Lid-Staten, IJsland en Noorwegen betreft, zij vermeld dat Eurostat gedurende de tweede helft van 1994 aan ieder van hen een eerste bezoek heeft gebracht. Doel van deze bezoeken was basisinformatie in te winnen over de bronnen en methoden die ieder land hanteert, en hen te gidsen bij het verstrekken van gedetailleerdere inlichtingen aan de Commissie. Tijdens de vergaderingen van december 1994 en maart 1995 heeft het BNP-Comité de bezoekrapporten besproken. 25 Bijlage B van het rapport aan de Raad en het Europees Parlement over de BNP-richtlijn Beknopt overzicht van de in de BNP-schattingen aangebrachte verbeteringen voor de jaren waarvoor een voorbehoud gold Jaar 1988 1989 1990 1991 1988-1 1988R95 totale verbeteringen 1989-1 1989R95 totale verbeteringen 1990-1 1990R95 totale verbeteringen 1991-1 1991-IV totale verbeteringen verandering n. a. v. verandering n. a. v. verandering n. a. v. verandering n. a. v. voorbehouden voorbehouden voorbehouden voorbehouden Land Eenheid België Md BFR Denemarken Md DKR Duitsland • Md DM Griekenland Md DR 5445 695 2122 7390 5513 694 2108 8997 Spanje Md PTA 39190 40018 Frankrijk Md FF Ierland Md IR£ Italië (LIT) 1000 Md Luxemburg Md LFR Nederland MdHFL Portugal Md ESC VK Md UK£ 5545 18,8 1072 326 449 5880 463 5726 20 1-084 360 454 6780 459 1,25% -0,14% -0,66% 0,06% 5952 5991 0,11% N/B 733 2261 8768 725 2249 0,66% -1,09% -0,53% N/B 6352 0,11% 777 N/B 2470 6345 753 2494 - 0 , 1 1% -3,09% 0,97% N/B 6680 0,11% 784 6699 782 N/B 2826 2882 0,28% -0,26% 1,98% 21,75% 20,70% 10691 21,93% 20,60% 10409 12867 23,61% 20,90% 12813 15726 22,73% 2,11% 1,43% 6,38% 1,12% 10,43% 1,11% 15,31% -0,86% 0,69% 44597 44945 0,07% 3,67% -0,04% 9,20% 1,56% 6101 20,9 1177 373 473 15,53% 6994 -0,10% 511 6154 22. 18 1183 404 485 8004 502 0,78% 0,87% 6,12% 0 , 5 1% 8 , 3 1% 2,54% 14,44% -1,76% 0,64% 49627 49971 0,08% 6467 6479 3,30% 22,9 24,06 - N/B 1291 1296 8,85% 1,69% 397 509 14,71% 8460 -0,16% 548 442 516 9490 540 0,69% 0,19% 5,07% 0,39% 11,34% 1,38% 12,17% -1,46% 0,56% 54223 54736 0,03% 6722 3,93% 24,25 N/B 1407 9,32% 1,37% 433 543 6735 25,4 1409 482 542 14,21% 10206 10915 -0,24% 568 566 0,95% 0,19% 4,74% 0,14% 11,32% -0,18% 6,95% -0,35% N/B 0,11% 0,85% 20,70% 0,67% -0,06% 3,51% N/B 8,78% -0,18% 10,74% -0,25% 19XX-I = eerste schatting voor 19XX N/B = niet beschikbaar 19XXR95 = in 1995 herziene schatting voor 19XX 26 Voorwoord In de voorafgaande tabel worden de wijzigingen beschreven die in de BNP-schattingen van de Lid-Staten voor de periode 1988-1991 zijn aangebracht. Sommige van deze wijzigingen zijn het gevolg van lopende correcties van het BNP. Het is niet de bedoeling om nu hierop in te gaan, maar wel om de veranderingen te belichten die voortvloeien uit verbeteringen die werden aangebracht in toepassing van beschikkingen van de Commissie of naar aanleiding van de voorbehouden. Hierna worden de specifieke verbeteringen per land toegelicht. Om zich een oordcel te kunnen vormen over de door de Lid-Staten gemaakte vorderingen, hebben Eurostat en het BNP-Comité zich met name ingespannen om de verbeteringen te evalueren die naar aanleiding van een voorbehoud aan de gebruikte statistische methoden en bronnen werden aangebracht, vooral wanneer de veranderingen in de cijfers onvoldoende gedetailleerd waren aangegeven. De periode 1988-1991 werd gekozen omdat ervan wordt uitgegaan dat de BNP- schattingen voor deze jaren definitief zijn en omdat er voor deze jaren voorbehouden werden gemaakt. België Voor 1988 is de totale weerslag van de direct met de voorbehouden samenhangende BNP-correcties (0,06%) gelijk aan het gemiddelde van de correcties voor de drie verschillende methoden voor de berekening van het BNP. Wat de produktieaanpak betreft, hebben deze veranderingen (in totaal 0,13% van het BNP) voornamelijk betrekking op de uit het buitenland afkomstige beloning van werknemers (0,19%) en de toegevoegde waarde van marktdiensten (-0,08%). De verbeteringen op het gebied van de inkomensaanpak (0,16%) houden hoofdzakelijk verband met de aan Belgische ondernemingen betaalde belastingen (-0,33%), bedrijfswinsten (0,25%), de beloning van werknemers (0,13%) en de door Belgische bedrijven ontvangen dividenden (0,09%)). Bij de uitgavenaanpak houden de correcties (-0,12%) uitsluitend verband met de schattingen van het finaal verbruik. De overige wijzigingen voor 1988 en die voor de jaren 1989-1991 zijn hoofdzakelijk terug te voeren op veranderingen in de gehanteerde statistische grondslagen en methoden en op retrospectieve correcties op basis van nieuwe en meer gedetailleerde gegevens die na 1994 werden verkregen. De volledigheid is verbeterd. Deze correcties kunnen momenteel echter niet aan een specifiek voorbehoud worden toegeschreven. 27 Denemarken Denemarken heeft zijn BNP-schattingen voor 1988 tot en met 1991 gewijzigd in het licht van de aan de Deense overheid meegedeelde voorbehouden ten aanzien van de watervoorziening en bepaalde handelsactiviteiten. De weerslag van de veranderingen voor deze vier jaar bedraagt ongeveer 0,02% van het BNP voor de watervoorziening en 0,09%) voor de handelsactiviteiten. Er zij eveneens op gewezen dat Denemarken de in 1991 doorgevoerde correcties voor belastingen en subsidies ongedaan heeft gemaakt om te voldoen aan de beschikking ter zake. Duitsland Sedert 1990 wordt in de BNP-schattingen van Duitsland rekening gehouden met de hereniging op 3 oktober van dat jaar. De cijfers voor 1988 en 1989 hebben bijgevolg betrekking op de oude Bondsrepubliek, terwijl die voor 1990 en 1991 de nieuwe deelstaten omvatten. Duitsland heeft de schatting voor 1991 voor de nieuwe deelstaten met ongeveer 0,85%> bijgesteld naar aanleiding van de voorbehouden die voor deze nieuwe deelstaten werden gemaakt. Griekenland Griekenland heeft zijn BNP-cijfers voor 1988-1991 gewijzigd in het kader van een grondige herziening van zijn nationale rekeningen, die nog steeds aan de gang is. De weerslag van de veranderingen over deze periode beloopt ongeveer 20,7% van het BNP. Spanje in reactie op de Spanje heeft zijn BNP-schattingen voor 1988-1991 bijgesteld voorbehouden. Deze correcties houden verband met de staatsloterij (0,36% van het BNP), verzekeringsdiensten (-0,21%) en subsidies voor onderwijsactiviteiten (0,48%). De schattingen voor de staatsloterij met betrekking tot de periode 1988-1991 zijn definitief. De procedure voor het opheffen van het voorbehoud ten aanzien van de staatsloterij staat dat de gegevens voor verzekeringsdiensten en onderwijssubsidies nog steeds van voorlopige aard zijn. in gang gezet. Daartegenover is 28 Frankrijk Frankrijk heeft herziene BNP-schattingen voor 1988-1991 verstrekt, waarin rekening werd gehouden met de voorbehouden ten aanzien van het economisch gebied, leasing- transactics, het verzekeringswezen, afschrijving van wegen en netwerken, diefstal uit voorraden, behandeling van aan de staat betaalde controle- en toezichtvergoedingen en betalingen aan de SNCF en RATP ter compensatie van de carte orange (abonnementen). De correcties voor al deze voorbehouden voor 1988-1991 zijn definitief en belopen respectievelijk 0,07%, 0,08%, 0,03% en -0,06% van het BNP. Vanaf 1992 verstrekt Frankrijk bovendien gegevens die voor deze factoren zijn gecorrigeerd. De specifieke voorbehouden ten aanzien van deze punten zijn opgeheven. Ierland Ierland heeft zijn BNP-schattingen voor 1988-1991 gecorrigeerd in reactie op bepaalde voorbehouden. Voor de vier jaren in kwestie bedragen de correcties respectievelijk 3,67%, 3,30%, 3,93% en 3,51% van het BNP. Voor 1988 heeft ruim twee derde van de correcties betrekking op de schatting van het bruto exploitatieoverschot. Wat de periode 1989-1991 betreft, is het op grond van de verstrekte informatie niet mogelijk de veranderingen uit te splitsen over de onderscheiden voorbehouden. De nieuwe schattingen zijn van voorlopige aard. Italië De enige wijziging die Italië naar aanleiding van de voorbehouden in zijn nationale rekeningen voor 1988-1991 heeft aangebracht, is een correctie ten belope van -0,04% van het BNP voor de uit het buitenland afkomstige beloning van de werknemers. Deze correctie vloeit voort uit het door het BNP-Comité nog niet onderzochte voorbehoud ten aanzien van de overgang van BBP naar BNP. Daar de herziening van de Italiaanse nationale rekeningen nog niet is afgerond, kunnen de vereiste correcties nog niet worden gespecificeerd. Luxemburg In het kader van de in 1994 voltooide, ingrijpende herziening van zijn nationale rekeningen heeft Luxemburg zijn schattingen voor de nationale rekeningen voor 1988 tot 1991 gewijzigd om met de voorbehouden rekening te houden. De correcties over deze periode bedragen ongeveer +9% van het BNP. Zij houden vooral verband met een betere dekking van de diensten en de financiële en verzekeringsactiviteiten (ongeveer 90% van de toename) en, in mindere mate, met de herwaardering van de door de overheid verleende markt- en niet-marktdiensten. 29 Nederland Nederland heeft zijn BNP-schattingen voor 1988-1990 gecorrigeerd in het kader van de omvangrijke herziening van de nationale rekeningen, die in 1992 werd afgerond. De correcties bedragen ongeveer 1,5% van het BNP. Bij de schatting voor 1991 werd van de nieuwe grondslag uitgegaan. Deze cijfers hebben nadien geen ingrijpende veranderingen meer ondergaan. De gegevens voor 1988 tot 1991 werden lichtelijk bijgesteld na de herziening van het verbruik van vaste activa, die in 1995 mogelijk werd gemaakt omdat nieuwe cijfers over investeringen beschikbaar kwamen. Deze herziening kan worden toegeschreven aan het voorbehoud ten aanzien van de overheid en de instellingen zonder winstoogmerk. Portugal In het kader van de grote herziening van zijn nationale rekeningen heeft Portugal zijn BNP-schattingen voor de periode 1988-1991 gecorrigeerd. Deze correcties bedragen respectievelijk 15,53%, 14,71%, 14,21% en 10,74% van het BNP. De cijfers voor 1991 hoefden minder fors te worden bijgesteld omdat, anders dan voor de voorafgaande drie jaar, de aanvankelijke schatting voor 1991 reeds rekening hield met de Azoren en Madeira, die samen goed zijn voor ongeveer 5% van het BNP. Voor de periode 1988- 1991 zijn de cijfers voor de wijzigingen die verband houden met verbeteringen naar aanleiding van de voorbehouden bovendien hoger dan die voor de totale verandering. Dit komt doordat andere correcties tussen 1993 (hel jaar waarin de verbeteringen naar aanleiding van de voorbehouden werden aangebracht) en 1995 in een daling van de BNP- schattingen resulteerden. De thans beschikbare gegevens maken het niet mogelijk de weerslag van de herziening (zonder de Azoren en Madeira), nl. ongeveer 10%), over de diverse voorbehouden uit te splitsen. 30 Verenigd Koninkrijk In reactie op de voorbehouden heeft het Verenigd Koninkrijk zijn BNP-schattingen voor de jaren 1988 tot 1991 gecorrigeerd. De verbeteringen die met voorbehouden te maken hadden (voor de vier jaren in kwestie respectievelijk -0,10%, -0,16%, -0,24% en -0,25%) komen overeen met de correcties die aan het uit het buitenland ontvangen inkomen uit vermogen werden aangebracht. Zij hangen samen met het "transversale voorbehoud" ten aanzien van de overgang van BBP naar BNP. De rubriek "totale verandering" bevat niettemin enige correcties waaraan andere voorbehouden ten grondslag liggen. Sommige daarvan hadden een te verwaarlozen invloed op het BNP, zoals bij voorbeeld het voorbehoud ten aanzien van het verzekeringswezen waarvoor alleen in 1991 een correctie (0,08%)) werd gemaakt. Voor andere (register van import-exportondernemingen, register van leasingmaatschappijen) bleek het totale effect op het BNP onmogelijk te berekenen omdat de correcties op het niveau van de input-outputtabcllcn hadden plaatsgevonden. De wijzigingen die naar aanleiding van de voorbehouden in de voor het opstellen van deze tabellen gehanteerde statistische methoden werden aangebracht, zijn evenwel bevredigend gebleken. De nieuwe schattingen die het Verenigd Koninkrijk voor 1988- 1991 heeft verstrekt, zijn definitief en de specifieke voorbehouden zijn opgeheven. 31 ISSN 0254-1513 COM(96) 124 def. DOCUMENTEN NL 17 Catalogusnummer : CB-CO-96-133-NL-C ISBN 92-78-01856-2 Bureau voor officiële publikaties der Europese Gemeenschappen L-2985 Luxemburg ^*

RELATÓRIO DA COMISSÃO AO CONSELHO E AO PARLAMENTO EUROPEU aplicação da Directiva do Conselho relativa à determinação do produto nacional bruto a preços de mercado

http://publications.europa.eu/resource/cellar/1f60012d-fc27-4a24-bbb8-85f88b3cca33

por

COMISSÃO DAS COMUNIDADES EUROPEIAS Bruxelas, 27. 03. 1996 COM(96)124 final RELATÓRIO DA COMISSÃO AO CONSELHO E AO PARLAMENTO EUROPEU APLICAÇÃO DA DIRECTIVA DO CONSELHO RELATIVA À DETERMINAÇÃO DO PRODUTO NACIONAL BRUTO A PREÇOS DE MERCADO 1. Introdução A directiva PNB (Directiva 89/130/CEE, Euratom, do Conselho, de 13 de Fevereiro de 1989), determinava os procedimentos destinados a facilitar a verificação e, sempre que necessário, o melhoramento da comparabilidade, fiabilidade e exaustividade das estimativas do PNB efectuadas pelos Estados-membros. A adopção da directiva PNB seguiu-se à criação do quarto recurso próprio das Comunidades Europeias (designado por Recurso PNB). O presente relatório resume os progressos efectuados pela Comissão e pelo Comité PNB desde a adopção da directiva PNB. Trata-se de um documento realizado em resposta à Declaração do Conselho relativamente ao n° 2 do artigo 8o da Decisão 94/728/CE, Euratom, do Conselho, de 31 de Outubro de 1994, relativa ao sistema de recursos próprios. seja, muito A própria directiva PNB registava, no seu artigo 7o, a necessidade de se prestar especial atenção à verificação e melhoria da exaustividade das estimativas do PNB. Ou paralela. à Consequentemente, a exaustividade tem sido uma prioridade máxima para o Comité PNB. O marco no trabalho efectuado até ao momento foi a publicação da decisão da Comissão relativa a exaustividade (94/168/CE, Euratom, de 22 de Fevereiro de 1994). particularmente, economia cobertura da Reflectindo esta prioridade, o presente relatório foi organizado da seguinte forma: A secção 2 resume sucintamente o trabalho mais importante sobre exaustividade. Os progressos sobre os temas designados como transversais e sobre questões específicas dos países são apresentados na secção 3. As conclusões constam da secção 4. O relatório centra-se na verificação e no melhoramento das contas nacionais dos doze Estados-membros, no final de 1994. As estimativas do PNB dos novos Estados-membros, integrados a partir de 1 de Janeiro de 1995 (Áustria, Finlândia e Suécia), serão avaliadas pela primeira vez em 1996, tal como as da Noruega e da Islândia, na sua qualidade de signatárias do Tratado do Espaço Económico Europeu. A Comissão identificou diversos pontos sobre os quais apresentou formalmente reservas junto dos Estados-membros. Estas incidem sobre partes do processo de determinação do PNB, em que será necessário envidar esforços para verificar e, eventualmente, melhorar as estatísticas. Entre as reservas salienta-se a relativa à exaustividade das estimativas do PNB de cada país. Além disso, existem várias reservas transversais (temas que requerem uma maior verificação ou que deverão ser melhorados em todos os Estados-membros), bem como diversas reservas específicas aos países. 2. Exaustividade A decisão da Comissão relativa a exaustividade, de Fevereiro de 1994, foi adoptada após laboriosos esforços para identificar as melhores abordagens desta difícil matéria. A decisão estipulava que os Estados-membros, apresentassem relatórios sobre quatro aspectos da exaustividade, até ao final de Junho de 1994 e, em certos casos, que procedessem a pesquisas substanciais que os apoiassem. Os quatro relatórios consistiram no seguinte: Descrição pormenorizada de todos os ajustamentos explícitos e implícitos já efectuados pelos Estados-membros com o objectivo de produzir estimativas exaustivas do PNB. Relatório com a descrição dos resultados de estudos específicos sobre a utilização de dados relativos ao emprego para validar as estimativas do PNB. ft Relatório com pormenores sobre a cobertura, nas contas, dos rendimentos em espécie e das gratificações, com propostas de melhoramentos sempre que necessário. Relatório sobre a viabilidade de utilizar as informações das auditorias fiscais para melhorar a exaustividade das contas nacionais. As principais conclusões destes exercícios foram as seguintes: No que respeita aos cálculos e ajustamentos actuais feitos para garantir a exaustividade das estimativas do PNB de cada um dos Estados-membros, ficou claro que a necessidade e adequação dos ajustamentos e cálculos efectuados com o objectivo da exaustividade só poderiam ser avaliados à luz da qualidade das estatísticas de base e dos métodos gerais utilizados. Nem todas as estimativas dos Estados-membros se baseiam em fontes de dados de boa qualidade para todos os aspectos da economia. Por exemplo, há vários Estados-membros que não possuem boas estatísticas para todos os serviços, havendo alguns que não têm ficheiros fiáveis de empresas ou que não maximizam a utilização das verificações cruzadas inerentes ao sistema de contas nacionais. A maior parte dos Estados-membros nestas condições tem já planos concretos para melhorar a situação num futuro próximo. Há diversas iniciativas comunitárias de apoio aos esforços dos Estados-membros no que respeita aos ficheiros de empresas e às estatísticas de serviços, em especial o regulamento do Conselho relativo a ficheiros de empresas (93/2186/CE, Euratom, de 22 de Julho de 1993). Além disso, nem todos os Estados-membros efectuam ajustamentos explícitos para a evasão (que constitui uma declaração falsa voluntária às autoridades) fora da indústria de construção, variando amplamente os métodos utilizados. Quase todos os Estados-membros terão de rever esta situação. Quanto ao uso dos dados sobre o emprego para validar o PNB, a actual situação sobre esta matéria só poderá ser totalmente avaliada numa base individual por país. Em alguns países, o exercício transmitiu confiança nas actuais estimativas do PNB. Noutros, a mensagem foi menos clara. Todavia, a nível geral, concluiu-se que os resultados deste exercício podiam e deviam ser integrados nas estimativas do PNB como parte da próxima revisão geral das contas nacionais a efectuar por cada país. As revisões gerais estão ligadas à introdução do novo SEC ("SEC-95", sendo o SEC o conjunto de directrizes de contabilidade nacional utilizadas para todo este trabalho), que terá lugar em todos os países nos próximos anos. O prazo para a integração dos resultados é Outubro de 1998. foi que o No que respeita à cobertura dos rendimentos em espécie e das gratificações, a tipo de ajustamentos efectuados difere principal conclusão substancialmente entre Estados-membros. Estas diferenças reflectem outras nas regras e na regulamentação fiscais, na importância destes rendimentos nos Estados-membros e na interpretação das directrizes sobre as contas (SEC). No entanto, há também algumas diferenças injustificadas entre os Estados-membros, pelo que será necessário alterar a situação em alguns deles. Relativamente à viabilidade da utilização de informações das auditorias fiscais para melhorar a exaustividade das estimativas do PNB, ficou claro que a necessidade de utilizar estas informações depende da disponibilidade de outras possibilidades que tenham em conta a evasão; esta situação varia entre os Estados-membros e entre as indústrias. Ficou também claro que enquanto alguns países podem usar, e efectivamente fazem-no, as informações das auditorias fiscais, a vários níveis, outros países há que não têm capacidade para o fazer, quer por razões de confidencialidade dos dados quer devido ao facto de a natureza não-aleatória dos mesmos impossibilitar a sua utilização numa situação estatística. Para completar o trabalho sobre exaustividade, a Comissão recorre actualmente a duas abordagens. Trabalha em colaboração com os Estados-membros sobre questões específicas a cada um deles, surgidas na sequência dos relatórios acima mencionados. Estão previstas, para 1996, deslocações aos Estados-membros, para discutir planos pormenorizados de trabalho a efectuar no sentido de garantir a conclusão dos trabalhos. A Comissão criou também quatro grupos de trabalho para coadjuvar o Comité PNB relativamente aos temas a analisar sobre todos os países, decorrentes dos relatórios atinentes à decisão. Estes grupos de trabalho irão coadjuvar a Comissão e, consequentemente e a seu tempo, o Comité PNB, sobre as melhores metodologias a utilizar no que respeita a construção e a distribuição, sobre a utilização dos inquéritos aos orçamentos familiares e sobre o cálculo das importações e exportações no âmbito do sistema lnlrastat. Todos estes grupos apresentarão relatórios até Junho de 1996. O termo dos trabalhos cm curso no âmbito da exaustividade, bem como o levantamento das reservas da Comissão a todas as estimativas do PNB dos Estados-membros estão previstos para Outubro de 1998. No Anexo A do presente relatório inclui-se uma descrição mais completa do trabalho efectuado na sequência da decisão sobre exaustividade, bem como das conclusões obtidas até ao momento. 3. Temas transversais e específicos dos países A Comissão tem também vindo a desenvolver esforços relativamente à verificação da comparabilidade, fiabilidade e exaustividade das estimativas do PNB efectuadas pelos Estados-membros em relação a uma série de temas transversais (questões que dizem respeito a todos os países) e a um grande número de pontos específicos dos países. Os temas transversais identificados como sendo os mais importantes para as estimativas do PNB dos Estados-membros são os seguintes: definição de território económico registo de impostos e subsídios comparabilidade e fiabilidade das estimativas sobre serviços de habitação comparabilidade das estimativas no limiar entre consumo intermédio e consumo final exaustividade e registo da actividade das instituições financeiras qualidade das estimativas sobre as administrações centrais e as instituições sem fins lucrativos exaustividade das estimativas da agricultura qualidade das estimativas sobre a transição do PIB para o PNB exaustividade das estimativas do IVA enquanto componente do PNB. Registou-se uma evolução relativamente a todos estes temas transversais. Quanto a alguns deles, a base de estimativas fiáveis e completas está já criada, tendo já sido efectuadas algumas correcções ao PIB. Em relação a outros, a Comissão está actualmente a recolher a informação pormenorizada necessária antes de se poder especificar devidamente a necessidade de qualquer tipo de acção correctiva. A actual situação sobre cada um dos temas transversais é esquematizada adiante. Para informações mais pormenorizadas sobre cada tema, consultar o Anexo A. Os territórios económicos abrangidos pelo Recurso PNB foram delimitados numa decisão da Comissão, em 1991. O trabalho de concepção necessário para garantir a comparabilidade do registo dos Estados-membros, no que respeita a impostos e subsídios, foi completado pela publicação de três decisões da Comissão, em 1993. E necessário ainda algum trabalho da parte de certos Estados-membros, para garantir a observância destas disposições. Para assegurar a comparabilidade e a fiabilidade das estimativas dos serviços de habitação, foi adoptada uma decisão da Comissão em 1995. Os Estados-membros irão fornecer estimativas do PNB determinadas por uma metodologia objectiva comum, até Outubro de 1996. Na prática, alguns países poderão precisar de uma derrogação que lhes permita completar o trabalho até Outubro de 1997. A comparabilidade e a fiabilidade das estimativas no limiar entre utilização intermédia e final e no que respeita às instituições financeiras manteve-se através da utilização de questionários abrangentes que procuravam a obtenção de informação muito pormenorizada. Em 1996, serão apresentados relatórios com a indicação dos melhoramentos necessários nos Estados-membros. Relativamente às administrações centrais e instituições sem fins lucrativos e à agricultura, foram discutidos, pelo Comité PNB, em 1994, documentos que identificavam as questões mais importantes. Mais recentemente, deu-se prioridade a outro trabalho prioritário, i. e. , sobre exaustividade, mas estes assuntos serão novamente abordados em 1996. A comparabilidade e a fiabilidade dos dados para a transição do PIB ao PNB foi discutida em diversos relatórios do Comité PNB. Realizaram-se discussões bilaterais com cada um dos Estados-membros, estando a ser seguida a evolução de uma lista de pontos a melhorar. Foi identificada uma dificuldade importante no registo das actividades de fundos de investimento. Em Março de 1996, será apresentada ao Comité PNB uma proposta da Comissão delineando um tratamento comum destes fundos, com base nos trabalhos de um grupo de trabalho especial. As estimativas da componente IVA no PNB, em especial no que se refere às diferenças entre os montantes de IVA colectados pelas autoridades fiscais e as foram teoricamente pagas de acordo com as contas nacionais, quantias exaustivamente discutidas pelo Comité PNB. O impacto potencial no PNB das diferentes abordagens praticadas pelos países para justificar o IVA nas suas contas nacionais será avaliado em discussões bilaterais em 1996. A conclusão do trabalho sobre todos os temas transversais está prevista para Outubro de 1997, muito embora no que se refere à habitação se esperem resultados em Setembro de 1996. Poderão ser necessárias derrogações para alguns países, de modo a permitir a conclusão do trabalho até Outubro de 1998. Há ainda que salientar que a introdução da nova edição do SEC ("SEC-95") irá alterar as estimativas do PNB dos Estados-membros. O número 3 do artigo 8o da proposta de regulamento do Conselho sobre o SEC-95, recentemente aprovada pelo Conselho e que se espera venha a ser adoptada em breve, determina que o Comité PNB, estabeleça, até ao final de 1996, métodos de conversão das estimativas do PNB determinadas de acordo com o SEC-95. noutras que observem a actual edição do SEC, que será ainda necessária para fins de recursos próprios. Na reunião de Outubro de 1995 do Camité PNB foi apresentado um primeiro documento com pormenores sobre como e em que casos o SEC-95 afecta as estimativas do PNB. Relativamente às questões específicas dos países, que são importantes para o PNB, há também que registar uma grande evolução. Os melhoramentos mais importantes podem resumir-se como segue: Fizeram-se grandes esforços para dar um novo impulso às contas nacionais dos Estados-membros que se considerava terem as estimativas mais fracas baseadas no PNB. Este relançamento permitiu já grandes alterações nas estimativas do PNB da Grécia, do Luxemburgo e de Portugal (alterações da ordem de +20%, +15% e +10%, respectivamente). Do mesmo modo, estão em curso acções semelhantes na Bélgica e na Irlanda, embora tal não signifique que se possam esperar igualmente grandes alterações às estimativas do PNB nestes países. lhes específicas que Todos os países desenvolveram um trabalho importante em resposta às reservas apresentadas pela Comissão foram relativamente a aspectos dos seus métodos de determinação do PNB. Em muitos casos, esse trabalho permitiu à Comissão levantar as referidas reservas. Outros há em que se espera que as diligências efectuadas venham a permitir à Comissão fazê-lo até à data-limite de Outubro de 1997 (embora, em certos casos, possa vir a ser necessária uma derrogação que autorize que o prazo se estenda a Outubro de 1998). têm Todos os Estados-membros também os seus próprios projectos importantes de desenvolvimento das contas nacionais. Tais projectos não são a consequência directa dos progamas de trabalho emanados da Comissão e do Comité PNB, mas não deixam por isso de ser muito importantes e de os complementar. No Anexo A dão-se mais informações sobre a evolução específica dos países, já completada ou em fase de implementação pelos Estados-membros. O impacto de todos os melhoramentos introduzidos até ao momento pelos Estados-membros nas suas próprias estimativas do PNB, nos casos em que estas estão sujeitas a reservas, consta do quadro sinóptico do Anexo B. Relativamente aos novos Estados-membros, à Noruega e à Islândia, a Comissão fez uma primeira visita a cada um destes países durante o segundo semestre de 1994, tendo apresentado um relatório ao Comité PNB sobre as principais fontes e métodos usados para calcular o PNB. 4. Conclusões Pela súmula apresentada, pode ver-se que se efectuaram muitos progressos (por exemplo na Grécia, no Luxemburgo e em Portugal), estando em curso outros (por exemplo na Bélgica e na Irlanda). Para a maior parte dos Estados-membros os melhoramentos incidem sobre muitos aspectos do precesso de determinação, embora os efeitos líquidos nas estimativas do PNB tenham por vezes sido reduzidos devido aos ajustamentos. Na sequência do trabalho efectuado, as deficiências mais importantes nas estimativas dos Estados-membros foram já tratadas ou serão em breve objecto de melhoramentos. Consequentemente, as estimativas do PNB dos Estados-membros são agora substancialmente mais exaustivas, fiáveis e comparáveis do que nunca. No entanto, o trabalho por efectuar no âmbito da exaustividade, de alguns temas transversais e de questões específicas dos países é considerável e importante. A conclusão de grande parte desse trabalho está prevista para Outubro de 1997, e a de todo aquele relativo à exaustividade para Outubro de 1998. É impossível, nesta altura, calcular o impacto provável do trabalho ainda não concluído nas estimativas do PNB. Durante os próximos anos, será necessário garantir que os Estados-membros mais receptes (Áustria, Finlândia e Suécia) e os países do Espaço Económico Europeu (Noruega e Islândia) possuam também estimativas exaustivas do PNB. ANEXO A Introdução O presente anexo explica, mais pormenorizadamente, o trabalho já terminado ou actualmente em curso para garantir a comparabilidade, fiabilidade e exaustividade das estimativas do PNB efectuadas pelos Estados-membros. Pela sua natureza, este trabalho é altamente técnico. O presente anexo descreve apenas os principais temas e resultados. Considera-se que uma discussão das matérias mais técnicas está fora do seu âmbito. Reflectindo a importância do trabalho sobre exaustividade, o presente anexo foi organizado da seguinte forma: A secção 1 resume sucintamente o trabalho mais importante efectuado pela Comissão, coadjuvada para o efeito pelo Comité PNB, nos anos que conduziram à publicação da decisão da Comissão relativa a exaustividade. O trabalho efectuado desde a publicação da decisão, bem como aquele que está planeado até 1997/1998, é apresentado com mais pormenor na secção 2. 1. Tarefas efectuadas entre 1989 e 1993 1. 1 Trabalho preparatório O Comité PNB reuniu-se pela primeira vez em Junho de 1989. As primeiras etapas mais importantes consistiram em trabalho preparatório essencial: Os Estados-membros tiveram de apresentar inventários descrevendo as fontes de dados e os métodos de determinação do PNB. Estes inventários tiveram de ser analisados pelo Eurostat, assistido pelos outros Estados-membros por intermédio do Comité PNB. Os relatórios do Eurostat sobre estes inventários foram discutidos em 1992. Estes relatórios foram igualmente a base das reservas específicas por país apresentadas pela Comissão, relativamente a partes do processo de determinação. Criou-se um programa de trabalho e seleccionaram-se algumas questões para estudo transversal: impostos e subsídios, serviços de habitação, instituições financeiras, governo e instituições sem fins lucrativos, distinção entre uso intermédio e final, transição do PIB para o PNB e? naturalmente, todos os reservas, exaustividade. Lcvantaram-se Estados-membros, quanto a estes aspectos das suas estimativas do PNB. Para além das questões de reserva transversais já mencionadas, foram escolhidas diversas outras questões para estudo transversal suplementar do Comité PNB, nomeadamente: a definição de territórios económicos, de agricultura, de IVA, dos procedimentos de equilíbrio e da utilização dos dados fiscais. relativamente a Foi possível avançar rapidamente sobre uma das questões transversais. Foi adoptada uma decisão da Comissão que define os territórios económicos dos Estados-membros para fins do quarto recurso PNB (91/450/CEE, EURATOM, de 26 de Julho de 1991), completando o trabalho do Comité sobre este assunto. Por exemplo, decidiu-se que as Ilhas Canárias, Ceuta e Melilla fazem parte do território económico espanhol, que a Madeira e os Açores fazem parte do território económico português e que os departamentos ultramarinos não incluídos no anexo IV do Tratado CE fazem parte do território económico da França. Registou-se ainda que o território económico da Alemanha se tinha modificado em 1990, passando a incluir os novos Lànder. 1. 2 Evolução dos trabalhos sobre o PNB Na reunião do Comité PNB, de Outubro de 1990, a Comissão apresentara um documento sobre a direcção futura dos trabalhos sobre o PNB. Este documento propunha uma dupla abordagem, que consistia numa abordagem transversal relativamente a algumas questões seleccionadas, acompanhada de uma outra, específica por país, relativamente a algumas outras questões. O documento continha ainda uma resenha das abordagens gerais destinadas a melhorar a exaustividade, delineando uma gama de abordagens que poderia ser acompanhada pela Comissão e pelo Comité PNB. Na reunião do Comité PNB, em Outubro de 1991, a Comissão apresentou um panorama dos ajustamentos explícitos já feitos pelos Estados-membros para obter exaustividade, com base numa primeira avaliação dos inventários apresentados pelos Estados-membros. As descrições dos ajustamentos feitos por cada Estado- membro variavam em pormenor, reflectindo a heterogeneidade dos inventários. Os Estados-membros expressaram as suas opiniões sobre os vários instrumentos estatísticos e as fontes de dados utilizadas para assegurar a exaustividade (por exemplo, registos comerciais, métodos de fluxo de mercadorias, inquéritos às forças de trabalho) e sobre as possibilidades de abordagens transversais e específicas por país relativamente a este trabalho. 1. 3 Primeiras avaliações das estimativas dos Estados-membros Grande parte de 1992 foi consagrada à discussão dos relatórios da Comissão sobre os métodos de determinação de cada um dos Estados-membros. Durante as reuniões do Comité PNB, de Julho c Setembro de 1992, foram discutidos os relatórios sobre as fontes gerais e os métodos utilizados em todos os Estados- membros, com excepção do Luxemburgo, listes relatórios incluíam algumas descrições c a avaliação da exaustividade dos valores do PNB, relativamente a cada um dos Estados-membros. 1. 4 Evolução dos trabalhos sobre exaustividade Ainda na reunião do Comité PNB, de Julho de 1992, a Comissão apresentou um pequeno documento com os seguintes critérios para avaliação da exaustividade: existência de um universo de referência bem definido das unidades de produção; capacidade para determinar a ausência; capacidade para corrigir a ausência; existência de ajustamentos gerais e sistemáticos relativamente à evasão; existência de ajustamentos gerais e sistemáticos relativamente a trabalho clandestino. Na reunião do Comité PNB, de Setembro de 1992, a Comissão apresentou uma proposta detalhada para um programa de trabalho uniforme sobre exaustividade, sob a forma de um projecto de decisão da Comissão. Esta proposta distinguia já os quatro títulos principais da decisão da Comissão, que seria publicada em Fevereiro de 1994. Durante a maioria das reuniões do Comité PNB, entre Setembro de 1992 e Setembro de 1993, este programa de trabalho sobre exaustividade foi tema de longas, pormenorizadas e intensas discussões antes de a decisão da Comissão ser publicada, em Fevereiro de 1994. Na reunião de Dezembro de 1993 do Comité PNB, a Comissão apresentou um documento que complementava o Título IV da decisão da Comissão. Descrevia a forma como a comparação dos valores relativos ao emprego exigida pelo Título IV poderia influenciar as estimativas do PNB efectuadas pelos Estados-membros. Demonstrava não se tratar de uma influência mecânica, que não era idêntica para todos os países, mostrando que o efeito da comparação do emprego relativamente a estimativas do PNB dependia de circunstâncias nacionais e das fontes de dados e métodos de avaliação específicos utilizados para determinar o PNB. 1. 5 Evolução sobre os temas transversais O programa de trabalho sobre exaustividade absorveu grande parte do tempo do Comité PNB, em 1993. Não obstante, registou-se uma evolução em muitas outras questões. O trabalho conceptual sobre a questão transversal relativa a impostos e subsídios teve por resultado a publicação de três decisões da Comissão relativas à orientação dada no SEC: uma respeitante à definição dos subsídios de exploração e à importação (93/475/CEE, Euratom, de 22 de Julho de 93), outra sobre impostos ligados à produção e à importação (93/454/CEE, Euratom, de 22 de Julho de 1993) e uma terceira relativa à demarcação entre "outros impostos ligados à produção" e "consumo intermédio" (93/570/CEE. Euratom, de 4 de Outubro de 1993). Obviamente, mantinha-se a necessidade de trabalhar no sentido de garantir na prática a observância destas directrizes. O trabalho sobre serviços de habitação avançou com a discussão de um documento Eurostat que continha os resultados de um questionário especial aos Estados-membros. Concordou-se que o chamado método de estratificação deveria ser utilizado para calcular serviços de habitação imputados (ou seja, imputar na produção e consumo de serviços, implícitos na ocupação das habitações pelo proprietário) e que este método deveria ser utilizado progressivamente em todos os Estados-membros. Criou-se um grupo de trabalho formado por contabilistas nacionais e estaticistas internos, para definirem soluções para as várias dificuldades conceituais e estatísticas (por exemplo, o tratamento das garagens e de habitações sem renda e a ausência de habitações alugadas comparáveis a alguns tipos de habitações ocupadas pelos proprietários). As questões mais importantes sobre a transição do PIB para o PNB foram identificadas num documento destinado à reunião do Comité PNB, de Outubro de 1991. Os consultores efectuaram visitas bilaterais aos Estados-membros, ao longo de 1993 (e, em um caso, 1994) para estudar estes problemas. 1. 6 Evolução sobre questões específicas dos países Os relatórios das visitas de controlo do PNB a cinco Estados-membros foram apresentados na reunião de Outubro de 1993. Desde então, muitos outros relatórios têm sido apresentados. Além disso, foi também discutido um relatório do Eurostat sobre as estimativas dos departamentos ultramarinos da França. Os Estados-membros fizeram ainda esforços consideráveis para melhorar as estimativas do PNB durante este período, em especial no que diz respeito à exaustividade. Para alguns Estados-membros (Portugal, Grécia e Luxemburgo), o Eurostat criou programas de apoio especiais para rever e melhorar as suas contas nacionais. Outros Estados-membros tinham já planeado uma revisão das suas contas nacionais (Reino Unido e Países Baixos). A Irlanda fez esforços consideráveis para melhorar a fiabilidade das suas estimativas na óptica dos rendimentos, quer no que diz respeito aos salários quer aos excedentes operacionais. A Alemanha estava numa situação especial, uma vez que a partir de 1990 teve igualmente que fornecer valores sobre os novos Lànder. A implantação de um sistema estatístico totalmente novo para os novos Lànder exigiu um enorme esforço ao Instituto de Estatística deste país. Relativamente a outros Estados-membros, foi necessário fazer ou incluir estimativas para sectores específicos; por exemplo, a França teve que incluir estimativas para os seus departamentos ultramarinos. Além disso, muitos Estados-membros introduziram outros melhoramentos que podem ter sido menos visíveis mas que contribuíram significativamente para a qualidade das suas estimativas do PNB. I 1 2. Tarefas empreendidas desde a publicação da decisão da Comissão sobre exaustividade, em Fevereiro de 1994 2. 1 Âmbito da decisão sobre exaustividade De acordo com a decisão da Comissão, de Fevereiro de 1994, os Estados-membros deveriam apresentar relatórios sobre quatro títulos da decisão até finais de Junho de 1994. Na prática, vários dos relatórios foram apresentados alguns meses mais tarde, dado que alguns países consideraram ser impossível completar todo o trabalho necessário e continuar a responder a todas as outras solicitações que lhes eram dirigidas. Na reunião de Dezembro de 1994 do Comité PNB, o Eurostat apresentou dois documentos de carácter geral sobre os relatórios apresentados pelos Estados- membros. Estes documentos abrangiam o trabalho efectuado ao abrigo do Título IV, sobre a validação do emprego subjacente às estimativas actuais do PNB, e do Título VI, relativo à viabilidade do uso da informação proveniente de auditorias fiscais, no sentido de melhorar a exaustividade das estimativas do PNB. Na reunião de Abril de 1995 do Comité PNB, o Eurostat apresentou um documento que resumia, relativamente a cada um dos Estados-membros, o trabalho por efectuar ao abrigo do Título IV - validação do emprego subjacente às estimativas do PNB. Este documento baseava-se nos resultados das visitas especiais efectuadas à maior parte dos Estados-membros, consideradas necessárias após a reunião de Dezembro de 1994. Na reunião de Junho de 1995 do Comité PNB, o Eurostat apresentou documentos de carácter geral sobre os dois restantes títulos da decisão, ou seja, o Título III, referente aos cálculos e aos ajustamentos destinados a garantir a exaustividade das estimativas do PNB, e o Título V - rendimentos em espécie e gratificações. O primeiro destes documentos baseava-se num conjunto de relatórios pormenorizados sobre cada um dos Estados-membros. 2. 2 Título III: Descrição dos cálculos e dos ajustamentos destinados a garantir a exaustividade das actuais estimativas do PNB O objectivo desta parte da decisão era reunir informações adicionais dos Estados-membros para esclarecer onde e como efectuar os cálculos ou ajustamentos para clarificar explicitamente as unidades registadas junto das entidades públicas, mas não abrangidas nos inquéritos estatísticos e as unidades isentas de registo ou não registadas, ou que comunicam erradamente ou não comunicam parte das suas actividades; ou para contemplar implicitamente lais omissões. 12 A súmula efectuada pelo Eurostat das respostas dos Estados-membros foi apresentada na reunião de Junho de 1995 do Comité PNB. Esse documento salienta um ponto muito importante: a necessidade de adequação dos ajustamentos e cálculos efectuados relativamente à exaustividade só poderá ser avaliada à luz da qualidade das estatísticas de base do país em questão. As principais conclusões do documento foram as seguintes: - - - - Nem todas as estimativas dos Estados-membros se baseiam em fontes de dados de qualidade para todas as partes da economia. Por exemplo, há vários Estados-membros que não possuem boas estatísticas para partes dos serviços mercantis. No entanto, a maior parte dos Estados-membros nesta situação efectuou já planos concretos para a elaboração destas estatísticas num futuro próximo. Os Estados-membros envidam grandes esforços para proceder ao ajustamento das unidades não abrangidas pelas fontes de dados de base. De modo a efectuar ajustamentos sistemáticos para tais unidades, torna-se indispensável um bom ficheiro de empresas com uma ampla cobertura. Este tipo de registo é também crucial para uma boa ligação dos vários tipos de fontes de dados. Tal não existe em diversos Estados-membros, embora grande parte dos países nessa situação tenham já planos concretos para a criação de ficheiros de empresas num futuro próximo, ou estejam a diligenciar no sentido de melhorar ou ampliar os ficheiros de empresas existentes. Alguns Estados-membros não exploram todas as actuais possibilidades para a comparação dos dados - cotejá-los com fontes de dados alternativas e conciliá-los numa estrutura sistemática do tipo "quadro de oferta e utilização". No entanto, alguns Estados-membros com maiores lacunas neste âmbito estão já a efectuar diligências para melhorar a situação ou têm planos para o fazer. Apenas alguns Estados-membros fazem ajustamentos explícitos para contemplarem a evasão (cuja comunicação é deliberadamente distorcida junto do fisco ou de outras entidades públicas) na indústria (excepto construção). Além disso, no que diz respeito à construção, as metodologias, as fontes de dados e as suposições variam amplamente. E necessário trabalhar nesta área em quase todos os Estados-membros. Previa-se a criação de dois grupos de trabalho, sobre construção e distribuição, em que a evasão é mais comum na maioria dos Estados-membros, para analisar todos os aspectos dos métodos de cálculo utilizados para estas indústrias, incluindo a contemplação da evasão. A parte 3. 6 do relatório explica, em maior pormenor, o papel destes grupos de trabalho. Estas conclusões resumem, em termos gerais, as vantagens e as limitações das actuais estimativas dos Estados-membros no que diz respeito à exaustividade. No entanto, para se obter uma visão de conjunto, deverão considerar-se os exemplos, que se seguem, de ajustamentos explícitos e implícitos, já efectuados pelos Estados-membros, no que diz respeito à exaustividade. Estes exemplos não constituem uma lista completa de todos os ajustamentos feitos durante o processo de determinação; os valores de cada país também não são comparáveis pelas razões já mencionadas, mas permitem compreender os esforços envidados. A Bélgica efectua um grande número de ajustamentos pormenorizados, implícitos e explícitos, tendo em vista a exaustividade. No entanto, apesar destes ajustamentos, a falta de estatísticas de base actualizadas e de qualidade relativamente a grandes sectores da economia belga significa que as estimativas do PNB, mesmo após os ajustamentos, ainda não podem ser confirmadas como necessariamente exaustivas. A Dinamarca efectua uma gama de ajustamentos implícitos (e alguns ajustamentos explícitos) às suas estimativas, relativamente à óptica da produção; por exemplo, utilizando estimativas derivadas funcionalmente para um grande sector da actividade de construção e estimativas de despesas para algumas actividades de serviços. A França faz ajustamentos sistemáticos a dados básicos que são já de elevada qualidade, de modo a contemplar a ausência de unidades, fraude fiscal e evasão, incluindo fraude IVA e trabalho clandestino. No seu conjunto, estes ajustamentos resultam num aumento do PNB em cerca de 12%. A Alemanha calcula o PNB na óptica da produção e das despesas, procedendo a diversos ajustamentos durante o processo de determinação, acrescentando cerca de 6% ao PNB, e escolhendo depois o valor mais elevado das estimativas da produção e das despesas como o definitivo. Um outro ajustamento positivo é então efectuado para compensar eventuais dados incompletos restantes. Em conjunto, estes dois processos acrescentam mais de 0,5% ao PNB. A Grécia empreendeu um desenvolvimento importante das suas contas nacionais com o objectivo de as tornar mais completas. Os métodos mais fiáveis agora utilizados, juntamente com uma abordagem mais completa da actividade económica, resultaram num aumento, de cerca de 20%, relativamente à anterior estimativa do PNB para 1988, com aumentos semelhantes para outros anos. A Irlanda utiliza os dados do recenseamento da população para ajustar e completar outros dados recebidos sobre números relativos ao emprego e aos trabalhadores independentes e, consequentemente, ao rendimento destes grupos. Faz-se ainda um ajustamento substancial separadamente, de forma a permitir considerar a eventual comunicação defeituosa dos rendimentos pelos trabalhadores independentes. A Itália utiliza as estatísticas do emprego para efectuar ajustamentos sistemáticos aos dados das empresas, de modo a permitir ter em consideração os dados não registados e os do emprego clandestino, bem como a comunicação incorrecta 14 provável da actividade. Efectuam-sc ainda métodos indirectos para garantir a exaustividade, tais como métodos de cálculo funcional. Os ajustamentos para a mão-de-obra irregular acrescentam cerca de 8% ao PNB e os dos rendimentos comunicados de forma incompleta acrescentam mais cerca de 3%. O Luxemburgo completou uma grande revisão das suas contas nacionais em 1994, tornando-as mais fiáveis e completas em vários aspectos, acrescentando cerca de 10% ao PNB. O Luxemburgo contempla a actividade não registada nas estatísticas de base. No entanto, exceptuando os serviços domésticos, não se fazem trabalho clandestino ou à actividade ajustamentos no que deliberadamente falseada. respeita ao Os Países Baixos possuem um grande conjunto de estatísticas de base subjacentes às contas nacionais, que incorporam, nomeadamente, dados do sistema do IVA e do sistema de contas nacionais, de modo a poderem garantir a exaustividade das estimativas. Além disso, fazem-se ajustamentos explícitos para actividade falseada em diversos ramos. Os ajustamentos explícitos baseiam-se, sobretudo, em dados das autoridades fiscais e acrescentam cerca de 1% ao PNB. Portugal fez uma grande revisão do sistema de contas nacionais em 1993, tendo por objectivo torná-lo mais completo e fiável. O novo sistema de dados sobre a procura de produtos é utilizado para acrescentar cerca de 5% aos dados de base relativos à produção, utilizando comparações com o inquérito às forças de trabalho para acrescentar cerca de 2% ou mais. A revisão acrescentou cerca de 15% ao PIB. A Espanha faz verificações cruzadas preciosas entre os dados, de modo a garantir que sejam tão completos quanto possível, usando, por exemplo, os dados sobre o emprego, e procede a um ajustamento explícito para a actividade de construção não comunicada. O Reino Unido introduziu uma estrutura de utilização e oferta para melhorar as verificações cruzadas entre os dados e procedeu a uma grande remodelação do ficheiro de empresas. Os ajustamentos explícitos fazem-se para a actividade da construção, realizando um outro ajustamento geral, tendo em vista a exaustividade, com base na subestimação habitual da óptica dos rendimentos, quando comparada com a das despesas. 2. 3 Título IV: Validação do emprego subjacente às estimativas actuais do PNB O Título IV da decisão estipulava a realização de comparações dos dados sobre o emprego, provenientes de fontes demográficas, com os dados do emprego subjacente às estimativas do PNB. I-sto envolvia a normalização da definição de emprego para comparação com a de população activa interna. As fontes de dados demográficos a utilizar eram o inquérito às forças de trabalho e o recenseamento da população, ou o respectivo equivalente a nível nacional, no caso de este último não existir. A decisão visava a comparação a um nível de pormenor especificado, por 15 ramos (NACE-CLIO R44 para os serviços e NACE-CLIO R25 para os outros ramos). O formato dos quadros a fornecer estava delineado no anexo da decisão. Esta parte da decisão inspirou-se na abordagem italiana da utilização do emprego como variável-chave destinada a garantir a exaustividade das contas nacionais. No caso de idênticas fontes estatísticas utilizadas para calcular a produção e/ou o valor acrescentado das contas nacionais poderem também ser utilizadas para estimar o emprego, então essa estimativa do emprego poderia ser avaliada no que respeita a exaustividade por comparação com as estimativas disponíveis sobre o emprego a partir de fontes demográficas. Caso a comparação revelasse deficiências nas estimativas do emprego subjacentes às contas nacionais, então poderia haver motivos para se acreditar que a produção e o valor acrescentado estavam também subestimados nas contas nacionais. Caso a comparação revelasse ausência de uma tal deficiência, então uma conclusão plausível seria que as contas nacionais abrangiam exaustivamente pelo menos o emprego. Os primeiros resultados do exercício foram delineados num documento do Eurostat para a reunião de Dezembro de 1994 do Comité PNB. Este documento centrava-se: - - - Na clarificação do conceito de emprego subjacente ao PNB. Tinha-se registado alguma confusão em alguns Estados-membros, onde várias estimativas do emprego estavam relacionadas com as contas nacionais. Na descrição do que fora alcançado até então pelos Estados-membros. Alguns tinham completado o trabalho, enquanto outros não o tinham feito. Na apresentação dos primeiros resultados. O documento tornava evidente a necessidade de duas acções imediatas: - - Discussões bilaterais com a maior parte dos Estados-membros, a curto prazo. Estas discussões eram necessárias para esclarecer dificuldades persistentes no que respeitava a identificação do trabalho necessário de acordo com a decisão da Comissão, bem como para se obter um consenso quanto ao modo como este trabalho deveria ser completado e qual o calendário. Haveria que criar grupos de trabalho para analisar todos os aspectos da qualidade dos diferentes métodos de estimativa para determinados ramos, por exemplo, para a construção e a distribuição, incluindo as comparações do emprego nestas indústrias. As discussões com os Estados-membros relativamente às comparações sobre o emprego efectuaram-se durante o primeiro trimestre de 1995. Realizaram-se visitas especiais aos Estados-membros em 8 casos. Na reunião do Comité PNB, em Abril de 1995, foi apresentado um segundo documento sobre este assunto, que fornecia um panorama do trabalho ainda por efectuar. A actual situação no respeitante a este trabalho só poderá ser avaliada numa base individual. Registou-se, no entanto, uma conclusão geral: os Estados-membros concordaram que os resultados deste exercício de validação só poderiam ser integrados nas estimativas do PNB como parte da próxima revisão geral das contas nacionais a efectuar por cada país. Esta parecia ser a única opção viável, porque: - - - - E necessária uma revisão para introduzir os novos conceitos e classificações dos novos SEC, NACE' e CPA2. É necessária uma revisão para ter em consideração as novas fontes de dados e os métodos de determinação, tais como as novas estatísticas de serviços e os ficheiros de empresas melhorados. As estatísticas do emprego poderão ser mais facilmente apuradas e integradas utilizando todas as outras informações disponíveis, incluindo as novas fontes de dados e classificações a introduzir como parte das próximas revisões gerais. Uma revisão geral em vez de várias revisões sucessivas limitará as incongruências nas contas nacionais. Trata-se de uma vantagem para os compiladores de dados e para a maioria dos utilizadores dos mesmos. 2. 4 Título V: Descrição da regulamentação e dos ajustamentos estatísticos respeitantes a rendimentos em espécie e gratificações Ao abrigo do Título V da decisão pediu-se aos Estados-membros que: - Elaborassem um inquérito sobre as regras fiscais relativamente a uma lista de rendimentos em espécie e que descrevessem, para cada tipo de rendimento em espécie, os procedimentos utilizados para garantir o seu registo correcto nas contas nacionais; - Descrevessem os cálculos efectuados para ter em conta as gratificações. O ponto de interesse para o Eurostat e o Comité PNB é garantir que estes tipos de rendimento não sejam omitidos no valor acrescentado e, consequentemente, no PNB, quer por serem simplesmente omitidos no sistema de dados estatísticos quer por serem registados de forma incorrecta, como consumo intermédio das empresas. Alguns tipos de rendimento em espécie e gratificações são considerados componentes importantes dos rendimentos totais em alguns Estados-membros. O Eurostat apresentou um relatório sobre os estudos efectuados pelos Estados-membros na reunião do Comité PNB, realizada em Junho de 1995. NACE: Nomenclatura das Actividades CPA: Classificação dos produtos por actividade 17 As principais conclusões foram as seguintes: - - Em primeiro lugar, os relatórios eram bastante heterogéneos em dimensão, nível de pormenor, clareza e exaustividade. O Eurostat teria de levar a cabo discussões bilaterais com cada Estado-membro, para garantir o fornecimento de esclarecimentos ou informações adicionais. Em segundo lugar, a forma como são feitos os ajustamentos aos rendimentos em espécie e às gratificações difere substancialmente de um Estados-membro para outro. Estas diferenças reflectem outras nas regras e na regulamentação fiscal, na importância dos vários tipos de rendimento em espécie nos Estados-membros e na interpretação do SEC. Todavia, parecem também reflectir diferenças nos esforços (eitos pelos Estados-membros, o que revela ser necessário ainda algum trabalho cm certos deles. 2. 5 Título VI: Análise do uso da informação proveniente de auditorias fiscais, no sentido de melhorar a exaustividade das estimativas do PNB No título VI da decisão, pede-sc aos Estados-membros que comuniquem a possibilidade de utilizarem as informações das auditorias fiscais, no sentido de melhorar a exaustividade das estimativas do PNB. Todos os Estados-membros têm sistemas de impostos sobre o valor acrescentado e contribuições industriais, bem como os mecanismos de auditoria correspondentes. Em alguns Estados-membros, nomeadamente em França, a informação das auditorias fiscais é já utilizada para melhorar a exaustividade das estimativas do PNB. Na reunião do Comité PNB, de Dezembro de 1994, o Eurostat apresentou um documento que resumia os relatórios dos Estados-membros. As principais conclusões destes relatórios foram as seguintes: - - - A necessidade de utilizar a informação das auditorias fiscais depende da existência de outras possibilidades para fazer ajustamentos relativamente à evasão; isto difere relativamente a cada Estado-membro e a cada indústria. De igual modo, a dimensão provável da evasão difere entre Estados-membros e entre indústrias. Os resultados das auditorias fiscais são considerados nas contas nacionais em alguns países, através da utilização das estatísticas, incluindo os resultados dos exercícios de controlo à frantic. Tal é o caso, por exemplo, da utilização das estatísticas do IVA pela Dinamarca, a Alemanha e o Reino Unido. das auditorias resultados Os alguns Estados-membros para fazer ajustamentos individuais à evasão. Tal é o caso em França, onde os ajustamentos leitos abrangem toda a economia, e nos Países Baixos, relativamente a algumas indústrias de serviços. utilizados fiscais são por. IS Num futuro próximo, a utilização dos dados fiscais, incluindo a informação das auditorias fiscais, alargar-sc-á aos Países Baixos, à Itália e, talvez, à Bélgica. - - Há vários Estados-membros que pretendem utilizar os resultados das auditorias fiscais para fazer ajustamentos separados ou para verificar ajustamentos já efectuados com base em outras fontes de dados. Tal é o caso dos Países Baixos, do Reino Unido e de Portugal. A utilização da informação das auditorias fiscais para fazer ajustamentos separados não parece viável, por várias razões, na Bélgica, na Alemanha, na Irlanda, em Itália, no Luxemburgo e em Espanha (e, talvez, na Grécia, embora a posição deste país tenha de ser esclarecida). São citados dois blocos principais, que chocam entre si: a confidencialidade dos dados e a dificuldade de aplicação, ao universo de todas as empresas, dos resultados para a selecção não-aleatória de empresas sujeitas a auditorias. Habitualmente, as auditorias fiscais visam empresas suspeitas de fraude. Consequentemente, não pode pensar-se que as empresas onde não há auditorias possuem as mesmas características que as outras. 2. 6 Acompanhamento da decisão da Comissão relativa a exaustividade Para levar avante o trabalho da decisão da Comissão relativa a exaustividade decidiu-se criar grupos de trabalho de apoio ao Comité PNB, visando alguns tópicos específicos. Estes grupos de trabalho irão colaborar com a Comissão e, consequentemente, mais tarde, com o Comité PNB, na definição das melhores metodologias a utilizar para a construção e a distribuição, relativamente à utilização dos inquéritos aos orçamentos familiares e às estimativas de importações e exportações ao abrigo do sistema Intrastat. O grupo de trabalho sobre construção providenciará um panorama dos dados mais importantes e dos problemas de estimativas para esta indústria (p. ex. , problemas de subcontratação, trabalho sazonal, evasão de produção e rendimentos), sugerindo formas de os ultrapassar (quais os tipos de dados mais úteis, como combinar os valores das diferentes fontes de dados, etc. ). O grupo de trabalho sobre distribuição efectuará tarefas semelhantes para as indústrias por grosso e a retalho (por exemplo, determinação de margens comerciais, separação das vendas entre as que se destinam ao consumo final e as destinadas às empresas), e para cafés, hotéis e restaurantes. inquéritos aos orçamentos O grupo de trabalho sobre a utilização dos familiares irá debruçar-se sobre a forma como os valores dos inquéritos aos orçamentos familiares poderão ser utilizados ao determinar as estimativas do PNB em geral, c até que ponto poderão constituir um instrumento para determinar 19 vendas não comunicadas (por exemplo, em estabelecimentos de venda a retalho, hotéis, cafés e restaurantes). O grupo de trabalho sobre a utilização de dados do Intrastat irá analisar a forma como as estimativas do PNB poderão ser salvaguardadas e melhoradas, utilizando estes dados. Com a abolição das formalidades alfandegárias intra-UE e a introdução do Intrastat para o registo do comércio de mercadorias intra-UE, a precisão da informação estatística sobre este tipo de comércio parece ter diminuído substancialmente, em especial ao nível de grupo de produtos. Um tal declínio da qualidade das informações sobre o comércio externo reduz a fiabilidade das despesas e dos métodos de fluxos de mercadorias para estimar o PNB. É também provável que reduza a qualidade do processo de equilíbrio. Consequentemente, é muito importante melhorar a informação estatística relativa ao comércio de mercadorias intra-UE, para se manter e melhorar a qualidade das estimativas do PNB dos Estados-membros. As primeiras reuniões de cada um destes grupos de trabalho efectuaram-se entre Setembro e Novembro de 1995, estando planeadas mais reuniões para o final de 1995 e o princípio de 1996. Todos os grupos de trabalho apresentarão relatórios ao Comité PNB antes do final de Junho de 1996. A conclusão do trabalho sobre exaustividade e a eliminação das reservas da Comissão nesta matéria estão previstas para Outubro de 1998. No entanto, há que salientar a probabilidade de não se conseguir cumprir este prazo em alguns Estados-membros. O âmbito preciso do trabalho de cada Estado-membro variará e não está ainda totalmente especificado. Por exemplo, as recomendações dos quatro grupos de trabalho do Comité PNB só serão conhecidas em Junho de 1996. Estas recomendações terão de ser tidas em consideração pela Comissão e depois discutidas e acordadas pelo Comité PNB, antes de poderem ser implementadas, em Outubro de 1998. Para 1996, estão planeadas visitas aos Estados-membros para a discussão pormenorizada dos planos de trabalho a efectuar e para garantir a exaustividade antes de Outubro de 1998, relativamente a, por exemplo, comparações de emprego, que poderão ser incorporadas como parte das revisões futuras das contas nacionais, ou estimativas do rendimento em espécie, em especial no que diz respeito ao tratamento dos carros de empresa utilizados para usos privados. 2. 7 Evolução das questões transversais desde 1994 Paralelamente aos esforços importantes feitos no âmbito da exaustividade, registou- se uma grande evolução nos outros temas transversais das reservas e da investigação que a Comissão e o Comité PNB têm de enfrentar. São de registar os seguintes pontos: 20 O grupo de trabalho sobre serviços de habitação, que iniciou funções em meados de 1993, completou o seu trabalho em meados de 1994, especificando a forma de aplicação do método de estratificação. Com base no trabalho efectuado, o Eurostat apresentou uma proposta de decisão da Comissão, especificando a metodologia a utilizar em todos os Estados-membros, na reunião do Comité PNB, em Dezembro de 1994. Após algumas alterações em questões de pormenor, a proposta obteve apoio unânime do Comité PNB, tendo sido adoptada a Decisão da Comissão (95/309/CE/Euratom, de 18 de Julho de 1995). Os Estados-membros deverão fornecer estimativas do PNB determinadas através da nova metodologia comum no que respeita aos serviços de habitação, a partir de 1988, no âmbito da transmissão de dados para fins de recursos próprios do PNB, em Setembro de 1996. Na prática, alguns países poderão precisar de uma derrogação que lhes permita completar o trabalho até ao final de Setembro de 1997. A comparabilidade das estimativas no limiar entre utilizações intermédias e finais foi discutida num documento do Comité PNB, em Julho de 1994. Entre as questões mais importantes incluía-se, por exemplo, o registo das despesas relativas a reparações de infra-estruturas, melhoramentos e renovações, em bens de capital de pequeno valor e em software. Será necessária informação pormenorizada sobre as acções práticas que os Estados-membros efectuam para observar o SEC, no que diz respeito às despesas, antes de se poder verificar e, sempre que necessário, melhorar a comparabilidade. Enviou-se aos Estados-membros, em Outubro de 1994, para resposta até ao final de 1995, um questionário exaustivo destinado a obter esta informação. O Eurostat apresentou um primeiro documento sobre instituições financeiras ao Comité PNB, em Janeiro de 1994. O documento identificava diversas questões técnicas sobre a medição da produção de alguns tipos de serviços financeiros (tais como seguros e transacções de moeda estrangeira) e algumas outras questões sobre a cobertura de determinados tipos de instituições financeiras (como as instituições que não são supervisionadas pelo Governo ou pelo Banco Central) na estrutura de declaração a cada um dos Estados-membros, que procurava a obtenção de explicações pormenorizadas sobre estes pontos e colocava outras questões, de acordo com um estudo detalhado dos respectivos inventários no âmbito das instituições financeiras. A maior parte das respostas aos questionários foi já enviada e o relatório de acompanhamento será preparado pelo Comité PNB durante os próximos meses. estatística. Seguiu-se-lhc um questionário instituições governamentais sem fins No que respeita às foi apresentado ao Comité PNB, em Dezembro de 1994, um primeiro documento que identificava as questões mais importantes, De acordo com o Comité, embora pelo menos algumas destas questões sejam indubitavelmente importantes para o PNB, em especial o tema da imputação do consumo do capital fixo nos activos de capital do Governo, a sua prioridade é inferior à de muitos outros assuntos que estão a ser estudados simultaneamente pelo Comité (por exemplo, exaustividade). Concordou- se, consequentemente, que o trabalho sobre as instituições sem fins lucrativos lucrativos, 21 deveria ser suspenso por um ano, por forma a permitir avançar trabalho mais importante. Por este motivo, o assunto deverá ser retomado em breve pelo Comité PNB. O trabalho anterior sobre transição do PIB para o PNB, registado na secção 2 do presente documento, foi acompanhado por um relatório apresentado na reunião do Comité PNB, de Dezembro de 1994. Este relatório seguiu-se às discussões bilaterais sobre o assunto efectuadas cm cada Estado-membro, e identificava uma lista de pontos que era necessário melhorar em alguns Estados-membros, bem como uma grande dificuldade, comum a todos, no registo da actividade de fundos de investimento, que seria necessário aprofundar. O Comité decidiu criar um grupo de trabalho que deveria propor quais as acções a efectuar no âmbito dos fundos de investimento. O grupo de trabalho reuniu-se três vezes no primeiro semestre de 1995. Na reunião de Outubro de 1995 do Comité PNB foi apresentado um documento que delineava um tratamento recomendado destes fundos, com base no trabalho do grupo. A discussão prosseguiu na reunião do Comité de Dezembro de 1995, esperando-se que venha a ser concluída em Março de 1996. Os outros pontos vulneráveis no âmbito da transição do PIB para o PNB, que necessitam de ser melhorados em alguns Estados-membros, estão a ser acompanhados numa base bilateral. O tema da agricultura foi discutido num documento apresentado ao Comité PNB em Julho de 1994. Foram identificadas muitas dificuldades técnicas e de pormenor na medição da contribuição agrícola para o PNB. Registaram-se vulnerabilidades nas estimativas de muitos Estados-membros, em geral de pequenas consequências, embora se tenha considerado necessária uma reserva, que foi introduzida nas estimativas portuguesas para a agricultura. Frequentemente, estes aspectos relacionavam-se com a utilização do conceito de "exploração agrícola nacional" nas contas económicas agrícolas, e a sua incompleta compatibilidade com os conceitos necessários para as contas nacionais. O Comité decidiu consultar especialistas em contas económicas da agricultura de um grupo de trabalho adjunto ao Comité de Estatística Agrícola, relativamente aos pontos técnicos e de pormenor levantados no documento. O Comité PNB voltará a discutir o assunto durante 1996, assim que esta informação tenha sido recebida. A utilização de dados do IVA para calcular o PNB há muito que constitui um tema de interesse para o Comité PNB. Revelaram-se particularmente interessantes dois aspectos deste assunto, ambos relacionados com o cálculo e a interpretação do montante teórico do IVA: ou seja, o montante do IVA que poderá prever-se se as regras e a regulamentação do IVA forem aplicadas às estimativas da actividade económica incluída nas contas nacionais. O primeiro aspecto de interesse prende-se com a interpretação da diferença entre este montante teórico de IVA e o montante do IVA efectivamente recebido pelo listado. O segundo aspecto de interesse está relacionado com o facto de saber qual o conceito de IVA que é efectivamente utilizado como o elemento de IVA que constitui uma componente do PNB. Na reunião de Janeiro de 1994, o Comité Eurostat apresentou um documento que identificava diferenças entre os conceitos utilizados para calcular o IVA como ii componente do PNB em alguns Estados-membros, e que delineava os principais temas para futuros estudos. Seguia-se um pequeno questionário destinado a recolher as informações adicionais necessárias para fazer avançar este trabalho, e ainda um segundo documento destinado à reunião do Comité PNB, de Junho de 1995. Na reunião do Comité, em Dezembro de 1995, retomaram-se as discussões para chegar a um acordo relativamente a um método comum viável para calcular o IVA como componente do PNB, em lodos os Estados-membros. As discussões prosseguirão a nível bilateral. Prevê-se para Outubro de 1997 a conclusão dos trabalhos sobre todos os temas transversais e o levantamento das reservas da Comissão relativamente aos mesmos (os resultados relativos à habitação deverão ser comunicados em Setembro de 1996). Poderão ser necessárias derrogações que permitam a alguns países concluir os trabalhos até Outubro de 1998. 2. 8 Evolução das questões específicas a cada país, desde 1994 Os Estados-membros efectuaram progressos individuais no sentido de melhorar a comparabilidade e a fiabilidade das suas estimativas do PNB, de formas específicas. Os melhoramentos podem resumir-se da seguinte forma: Efectuaram-se grandes esforços para desenvolver as contas nacionais nos Estados-membros que possuíam as estimativas mais fracas baseadas no PNB. Esta evolução produziu já grandes alterações nos cálculos do PNB da Grécia, do Luxemburgo e de Portugal. De igual modo, estão a ser efectuados grandes desenvolvimentos na Bélgica e na Irlanda, muito embora tal não signifique que sejam de esperar grandes alterações nos cálculos do PNB destes dois países. Todos os Estados-membros fizeram um importante trabalho de resposta às reservas da Comissão específicas a cada país, relativamente a aspectos dos métodos de determinação dos PNB respectivos. Em muitos casos, este trabalho permitiu à Comissão levantar as reservas em questão. Em outros casos, o trabalho em curso deverá permitir à Comissão levantar as reservas entre a altura da redacção e o prazo-limite - Outubro de 1997 (embora, mais uma vez, possam ser necessárias derrogações que alarguem o prazo-limite a Outubro de 1998). Todos os Estados-membros possuem também os seus próprios projectos de evolução das contas nacionais. Estes projectos não são a consequência directa dos programas de trabalho que emanam da Comissão e do Comité PNB, mas não deixam de ser muito importantes e de os complementar. lista completa dos melhoramentos Uma registados por cada Estado-membro seria muito longa. Os principais melhoramentos já efectuados pelos Estados-membros e que estão actualmente a ser aplicados incluem o seguinte: individuais 21 Na Bélgica, fizeram-se diversas alterações institucionais com o objectivo de dar um novo impulso ao desenvolvimento das contas nacionais. O sistema existente, considerado num relatório pormenorizado do Eurostat, de 1992, como tendo algumas deficiências, será sujeito a grandes alterações. As questões mais importantes do sistema de contas nacionais incluirão uma nova gama de estatísticas de base das empresas e a substituição da estrutura da OCDE, de 1958, das contas nacionais, pela do SEC. Na Dinamarca, o trabalho já completado permitiu à Comissão levantar uma reserva específica a este país, esperando poder levantar-se uma outra em breve. A Comissão pôde também levantar as reservas aos impostos e subsídios, após algumas alterações efectuadas pelo Instituto de Estatística da Dinamarca. O trabalho sobre a grande revisão das contas nacionais, que envolve a incorporação de diversas novas fontes de dados importantes, deverá estar completado em meados de 1997. A revisão inclui diversos projectos que respondem aos pontos restantes da reserva específica da Comissão à Dinamarca, bem como outros que marcam o avanço no trabalho efectuado sobre exaustividade. Em França, os melhoramentos registados em algumas das componentes das estimativas das contas nacionais permitiram à Comissão levantar uma das reservas específicas a este país, bem como a reserva transversal relativa a impostos e subsídios. Prossegue o trabalho sobre os desenvolvimentos a longo prazo, necessários para levantar as restantes reservas específicas à França. Na Alemanha foram apresentados ao Comité os cálculos do PNB, incluindo os dos novos Lànder. Em Julho de 1994, um relatório da Comissão ao Comité PNB apresentava uma apreciação crítica, registando os grandes esforços efectuados e algumas áreas em que aqueles poderão ser melhorados no futuro. As reservas da Comissão específicas à Alemanha (tanto no que respeita aos antigos como aos novos Lànder) estão a ser tratadas, devendo as diferentes tarefas ser completadas em diversas datas, até Outubro de 1997. A reserva transversal sobre impostos e subsídios foi levantada. Na Grécia, o serviço nacional de estatística realizou grandes melhoramentos nas suas contas nacionais, com a colaboração de alguns peritos financiados pela Comissão. A revisão mais importante, na sua grande parte completada em 1994, incluía métodos melhorados para, por exemplo, a construção, a distribuição e os serviços pessoais e serviços prestados às empresas, tendo permitido um aumento das estimativas do PNB em cerca de 20%. Embora sejam ainda necessários outros melhoramentos, atingiu-se já um aumento substancial da comparabilidade e fiabilidade das contas nacionais gregas. As informações de que a Comissão ainda necessita antes de poder tratar as reservas específicas relativas à Grécia e, consequentemente, levantá-las, deverão ser fornecidas até Fevereiro de 1996. Na Irlanda prosseguem diversos projectos destinados a melhorar a fiabilidade das estimativas do PNB com base na óptica dos rendimentos. Além disso, o 24 desenvolvimento da óptica das despesas e de uma estrutura de utilização e oferta conduzirão a contas nacionais mais fiáveis. Espera-se que estas melhorias sejam introduzidas até 1997, altura em que, caso o trabalho obtenha êxito, será possível levantar todas as reservas da Comissão específicas à Irlanda. Em Itália, reconhece-se que a utilização actual dos dados sobre o emprego para fornecer contas nacionais exaustivas é uma boa base. Desenvolvem-se actualmente acções no sentido de utilizar ao máximo os inquéritos aos orçamentos familiares, bem como para construir um bom ficheiro de empresas. Assim que estas grandes tarefas estejam completadas, espera-se que as reservas da Comissão específicas à Itália possam ser levantadas. No Luxemburgo completou-se uma grande revisão em 1994, que introduziu melhoramentos em muitas das estatísticas de base, em especial nas relativas aos serviços e a alguns métodos de cálculo utilizados. As estimativas anteriores do PNB aumentaram em cerca de 10%, em resultado daquela revisão. Assim que tenha recebido documentação completa sobre os sistema revisto das contas nacionais, a Comissão espera poder levantar a maior parte das reservas específicas ao Luxemburgo. Quanto aos Países Baixos, completou-se, em 1992, uma importante revisão das contas nacionais, que eliminou algumas das vulnerabilidades relativas. Está em curso uma outra revisão, que inclui, nomeadamente, novos melhoramentos no que respeita à exaustividade, e que deverá estar concluída em 1999. Completou-se um estudo em resposta à única reserva específica da Comissão aos Países Baixos; uma pequena revisão do PNB permitirá levantar a reserva. Em Portugal, as principais vulnerabilidades do sistema de contas nacionais foram tratadas numa importante revisão completada em 1994. Essa revisão melhorou as estimativas da contribuição de, por exemplo, grande parte das indústrias de serviços, o que conduziu a um aumento dos anteriores cálculos do PNB em cerca de 15%. Embora sejam ainda necessários alguns melhoramentos nas contas nacionais portuguesas, o trabalho completado deverá permitir que muitas das reservas da Comissão específicas a Portugal sejam levantadas. As restantes reservas específicas a Portugal deverão conduzir a novos melhoramentos do PNB em 1996, esperando-se que essas reservas possam também ser levantadas nessa altura. Em Espanha efectuaram-se melhoramentos no tratamento da lotaria nacional e dos impostos e subsídios. As reservas da Comissão às estimativas da lotaria nacional espanhola estão a ser levantadas. Estão em curso acções que irão permitir que as restantes reservas específicas à Espanha, bem como as reservas transversais sobre impostos e subsídios, sejam levantadas antes de 1997. No Reino Unido, o trabalho já completado permitiu à Comissão levantar quatro das suas reservas específicas aos cálculos do PNB deste país. 25 Relativamente aos novos Estados-membros, à Noruega c à Islândia, o Eurostat efectuou uma primeira visita a cada um destes países durante a segunda metade de 1994. Estas visitas destinavam-se a recolher informações básicas sobre as fontes e os métodos utilizados em cada país, bem como a orientá-los sobre o fornecimento de informações mais pormenorizadas à Comissão. O Comité PNB discutiu um relatório sobre cada visita nas suas reuniões de Dezembro de 1994 e de Março de 1995. 26 Anexo B ao relatório ao Conselho e ao Parlamento sobre a directiva PNB Resumo dos melhoramentos introduzidos às estimativas do PNB relativamente aos anos objecto de reserva Ano 1988 1989 1990 1991 1988-1 1988R95 alteracSo melhoramentos 1989-1 1989R95 alteracao melhoramento 1990-1 1990R95 alteracao melhoramento 1991-1 1991-IV alteracS melhoramentos total reservas total reservas total reservas total reservas Pais Unidade Belgica Md BFR 5445 5513 1. 25% Dinamarca Md DKR Alemanha Md DM Grecia Md DR 695 2122 7390 694 -0,14% 2108 -0. 66% 8997 21,75% 20,70% 0,06% 0,11% N/D 5952 733 2261 8768 2249 -0,53% 10691 21,93% Espanha MdPTA 39190 40018 2. 1 1% 0,69% 44597 44945 Franca Irianda Italia Md FF Md IRE 1000 Md Luxemburgo Md LFR Paises Baixos Md HFL 5645 18,8 1072 326 449 5726 1,43% 20 6,38% 1084 1,12% 360 10,43% 0,07% 3,67% -0,04% 9,20% 454 1,11% 1,56% 6101 20,9 1177 373 473 6154 22,18 1183 404 485 0,78% 0,87% 6,12% 0,51% 8,31% 2,54% 5991 0,66% N/D 6352 6345 - 0 , 1 1% N/D 6680 6699 0,28% 725 -1,09% 0,11% 777 753 -3,09% 0,11% 784 782 -0,26% N/D 2470 2494 0,97% N/D 2826 2882 1,98% 20,60% 10409 12867 23,61% 20,90% 12813 15726 22,73% 0,64% 49627 49971 0. 69% 0,56% 54223 54736 0,95% 0,08% 6467 6479 0,19% 0,03% 6722 6735 0,19% 3,30% N/D 8,85% 1,69% 22,9 1291 397 509 24,06 5,07% 1296 0,39% 442 516 11,34% 1,38% 3,93% 24,25 25,4 4,74% N/D 1407 1409 0,14% 9,32% 1,37% 433 543 482 11,32% 542 -0,18% Portugal Md ESC 5880 6780 15,31% 15,53% 6994 Reino Unido Md UKE 463 459 -0,86% •0,10% 511 8004 14,44% 502 -1,76% 14,71% 8460 9490 12,17% 14,21% 10206 10915 6,95% •0,16% 548 540 -1,46% •0,24% 568 566 -0,35% 19XX-I = primeira estimativa para 19XX 19XXR95 = estimativa revista em 1995 para 19XX N/A= não disponível 27 N/D 0,11% 0,85% 20,70% 0,67% -0,06% 3,51% N/D 8,78% •0,18% 10,74% •0. 25% Preâmbulo O quadro anterior apresenta as alterações introduzidas nas estimativas do PNB dos Estados-membros para o período 1988-1991. Uma parte destas alterações resulta das revisões correntes do PNB. Esta parte não é, aqui, objecto de comentários. O objectivo consiste, na realidade, em salientar as alterações correspondentes aos melhoramentos introduzidos, nomeadamente em aplicação das reservas apontadas e das decisões da Comissão. As notas que se seguem introduzem esclarecimentos sobre a natureza específica destes melhoramentos, em cada país. Para apreciar os progressos realizados pelos Estados-membros, o Eurostat c o Comité PNB fizeram questão, em especial, de avaliar os melhoramentos introduzidos nas fontes e nos métodos estatísticos utilizados, na sequência das reservas comunicadas, especialmente nos casos em que as alterações não são fornecidas de forma suficientemente pormenorizada. Escolheu-se o período 1988-1991, por corresponder aos anos para os quais as estimativas do PNB deveriam ser definitivas e relativamente aos quais foram formuladas reservas. Bélgica Relativamente ao ano de 1988, a incidência global das alterações ao PNB directamente ligadas às reservas, ou seja 0,06%, corresponde a uma média das correcções sobre as três abordagens do PNB. Na abordagem da produção, estas alterações (0,13% do PNB, no total) incidem nomeadamente sobre as remunerações recebidas do resto do mundo (0,19%) e o valor acrescentado dos serviços mercantis (0,08%o). Na abordagem dos rendimentos, estes melhoramentos (0,16%) dizem respeito, sobretudo, aos impostos pagos às empresas belgas (-0,33%)), aos lucros das empresas (0,25%>), às remunerações dos empregados (0,13%) e aos dividendos recebidos pelas firmas belgas (0,09%>). Na abordagem das despesas, estas correcções (-0,12%) são relativas, na totalidade, às estimativas do consumo final. As restantes alterações de 1988, bem como as de 1989 a 1991, resultam, nomeadamente, da alteração dos procedimentos e das bases estatísticas utilizadas, bem como da rctroatribuição a estes anos das informações novas e mais pormenorizadas obtidas a partir de 1994. A exaustividade melhorou com tudo isto. No entanto, não é possível, actualmente, atribuir estas correcções a uma reserva determinada. Dinamarca A Dinamarca alterou as suas estimativas do PNB relativas ao período 1988-1991, de modo a ter em conta as reservas levantadas sobre o abastecimento de água e sobre as actividades comerciais. Para estes quatro anos, a incidência destas 28 alterações Iraduz-se em cerca de 0,()2%> do PNB para o abastecimento de água e em 0,09% para o comércio. Há ainda que assinalar que, para observar a decisão relativa aos impostos e subsídios, a Dinamarca anulou as correcções para os impostos e subsídios que introduzira em 1991. Alemanha A partir de 1990, as estimativas do PNB da Alemanha têm em conta a reunificação que se tornou efectiva a partir de 3 de Outubro daquele ano. Assim, os valores de 1988 e 1989 corrspondem à antiga definição da Alemanha, enquanto que os de 1990 e 1991 incluem os novos Lànder. A Alemanha procedeu a ajustamentos das estimativas de 1991, relativas aos novos Lànder, em cerca de 0,85%, cm resposta às reservas colocadas para esses mesmos Lànder. Grécia A Grécia alterou as valores do seu PNB do período 1988-1991, no âmbito da revisão aprofundada das suas contas nacionais actualmente em curso. Sobre este período, a incidência destas modificações eleva-se a cerca de 20,7% do PNB. Espanha A Espanha introduziu correcções às estimativas do seu PNB para o período 1988-1991, de modo a dar resposta às reservas apontadas. As correcções incidem sobre a lotaria nacional (0,36%) do PNB), os serviços de seguros (-0,21%) e os subsídios para as actividades da educação (0,48%). As estimativas relativas à lotaria nacional são definitivas para o período 1988-1991. Está em curso o levantamento da reserva sobre a lotaria nacional. Em contrapartida, os valores relativos aos seguros e aos subsídios à educação são ainda provisórios. França A França forneceu estimativas corrigidas do seu PNB para o período 1988-1991, tendo em consideração, nomeadamente, as reservas sobre o território económico, as operações de leasing, os seguros, a amortização das estradas e redes, o roubo de stocks, o tratamento das despesas de controlo e de vigilância pagas ao Estado, os pagamentos à SNCE e à RATP a título da compensação da carie orange (passe social). As correcções efectuadas para o conjunto destas reservas sobre os anos 1988 a 1991 são definitivas e ascendem a 0,07%. 0,08%), 0,03%o e -0,06%o do PNB, 29 respectivamente. Além disso, desde 1992 que a França transmite dados que integram as correcções necessárias a título dos pontos pré-citados. As reservas específicas sobre estes pontos foram levantadas. Irlanda A Irlanda introduziu correcções ;às suas estimativas do PNB para os anos 1988 a 1991, em respostas a determinadas reservas. As correcções ascendem a cerca de 3,67%. 3,30%), 3,93%) e 3,51%> do PNB para os quatro anos em questão. Quanto a 1988, estas correcções incidem, relativamente a mais de dois terços, nas estimativas do excedente bruto de exploração. No que respeita a 1989-1991, as informações comunicadas não permitem ventilar as alterações entre as diferentes reservas apresentadas. Estas novas estimativas são provisórias. Itália A única alteração introduzida pela Itália às suas contas nacionais do período 1988-1991, a título das reservas apresentadas, consistiu numa correcção de -0,04%> do PNB a título da remuneração dos assalariados proveniente do resto do mundo. Esta alteração visa a reserva sobre a passagem do PIB ao PNB que o Comité PNB ainda não analisou. Dado que a revisão das contas nacionais italianas não está ainda concluída, não é possível apreciar, actualmente, as correcções a efectuar. Luxemburgo No âmbito da grande revisão das suas contas nacionais, concluída em 1994, o Luxemburgo modificou as suas estimativas das contas nacionais de 1988 a 1991, de modo a responder às reservas apresentadas. Estas alterações ascendem a cerca de +9%> do PNB, para o referido período. Incidem essencialmente numa melhor cobertura dos serviços e das actividades financeiras e de seguros (perto de 90%) do aumento) e, a um nível inferior, na reavaliação dos serviços mercantis e não-mercantis das administrações públicas. Países Baixos Os Países Baixos introduziram modificações às suas estimativas do PNB para 1988-1990, no âmbito da mais ampla revisão das suas contas nacionais, concluída cm 1992. listas alterações ascendem a perto de 1,5% do PNB. Os valores de 1991, calculados a partir da nova base, não foram posteriormente muito alterados. Foram efectuadas correcções menores aos valores de 1988 a 1991, após a revisão do consumo de capital fixo viabilizada, em 1995, pelas novas informações disponíveis sobre os investimentos. Esta revisão poderá ser imputada à reserva sobre as administrações públicas e as instituições privadas sem fins lucrativos. Portugal No âmbito da grande revisão das suas contas nacionais, Portugal realizou correcções sobre as estimativas do PNB para o período 1988-1991. Tais correcções ascendem a cerca de 15,53%, 14,71%), 14,21% e 10,74% do PNB, respectivamente. O nível de correcções de 1991 é, assim, mais baixo. Tal facto explica-se porque, contrariamente aos anos 1988-1990, a primeira estimativa de 1991 incluía já a Madeira e os Açores, que implicam cerca de 5% do PNB. Além disso, no que respeita ao período 1988-1991, os valores das alterações relacionadas com os melhoramentos das reservas são superiores aos da alteração total, o que se deve ao facto de haver correcções que implicaram uma diminuição das estimativas do PNB entre 1993 (ano em que se efectuaram os melhoramentos das reservas) e 1995. As informações de que dispomos actualmente não permitem ventilar o impacto da revisão (excluindo Madeira e Açores), ou seja, aproximadamente 10%, de acordo com as diferentes reservas apresentadas. Reino Unido Em resposta às reservas apresentadas, o Reino Unido efectuou correcções sobre as estimativas do seu PNB para o período 1988-1991. Os melhoramentos relacionados com as reservas (-0,10%, -0,16%, -0,24% e -0,25% do PNB, de 1988 a 1991) correspondem às correcções dos rendimentos da propriedade recebidos do resto do mundo. São relativos à "reserva tranversal" sobre a passagem do PIB ao PNB. No entanto, a rubrica "alteração total" inclui uma parte de alterações introduzidas a título de outras reservas formuladas. Algumas destas reservas têm uma incidência insignificante no PNB. Tal é o caso dos seguros, relativamente aos quais a correcção, apenas de 1991, ascendeu a 0. 08%>. Quanto a outros (ficheiro de empresas de importação c exportação, ficheiro de empresas de leasing), o impacto global no PNB não pôde ser quantificado, dado que as correcções foram efectuadas ao nível dos quadros de entradas-saídas. Todavia, relativamente a estes, as correcções introduzidas nos métodos estatísticos, na sequência das reservas apresentadas, revelaram-se satisfatórias. As novas estimativas fornecidas pelo Reino Unido para o período 1988-1991 são definitivas e as reservas específicas em questão foram levantadas. ISSN 0257-9553 COM(96) 124 final DOCUMENTOS PT 17 N. ° de catálogo : CB-CO-96-133-PT-C ISBN 92-78-01857-0 Serviço das Publicações Oficiais das Comunidades Europeias L-2985 Luxemburgo ^

Πρόταση απόφασης του Συμβουλίου και της Επιτροπής για τη σύναψη της συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών μελών τους, αφενός, και της Δημοκρατίας της Αρμενίας, αφετέρου - (υποβληθείσα από την Επιτροπή)

http://publications.europa.eu/resource/cellar/a5e72788-1999-4a14-80f9-b3a0e23b556f

ell

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ •tr -ft •tr it Βρυξέλλες, 27. 03. 1996 COM(96) 136 τελικό 96/093 (AVC) Πρόταση απόφασης του Συμβουλίου και της Επιτροπής για τη σύναψη της συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών μελών τους αφενός και της Δημοκρατίας της Αρμενίας αφετέρου (υποβλεθείσα από την Επιτροπή) Αιτιολογική έκθεση 1. Η συνημμένη πρόταση απόφασης του Συμβουλίου και της Επιτροπής αποτελεί το νομικό μέσο για τη σύναψη της συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών μελών τους, αφενός, και της Δημοκρατίας της Αρμενίας, αφετέρου. 2. Μετά την έγκριση από το Συμβούλιο των οδηγιών διαπραγμάτευσης στις 5 Οκτωβρίου 1992, διενεργήθηκαν κατά το 1995 διαπραγματεύσεις με τη Δημοκρατία της Αρμενίας. Μετά από δύο γύρους διαπραγματεύσεων, μονογραφήθηκε η συμφωνία, στις 15 Δεκεμβρίου 1995. 3. Πρόκειται για μεικτή συμφωνία, η οποία καλύπτει τομείς αρμοδιότητας τόσο των Κοινοτήτων όσο και των κρατών μελών και συνάπτεται για αρχική περίοδο δέκα ετών. II συμφωνία καθιερώνει πολιτικό διάλογο, ενώ καλύπτει, επίσης, τις εμπορευματικές συναλλαγές, την εγκατάσταση και τη λειτουργία εταιρειών, τη διασυνοριακή παροχή υπηρεσιών, τις πληρωμές και τα κεφάλαια, τον ανταγωνισμό, την προστασία της πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας, τη συνεργασία στον τομέα της νομοθεσίας, την οικονομική συνεργασία, τη συνεργασία στον τομέα των δικαιωμάτων του ανθρώπου και της δημοκρατίας, τη συνεργασία για την καταπολέμηση των παράνομων δραστηριοτήτων και της παράνομης μετανάστευσης, την πολιτιστική συνεργασία και τη χρηματοδοτική συνεργασία. Η συμφωνία περιλαμβάνει ρήτρα, η οποία επιτρέπει την αναστολή της εφαρμογής της, έστω και μονομερώς, εάν διαπιστωθεί παράβαση των ουσιωδών στοιχείων στα οποία αυτή βασίζεται, ήτοι του σεβασμού της δημοκρατίας, των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των αρχών της οικονομίας αγοράς. Η συμφωνία προβλέπει θεσμικό πλαίσιο για την εφαρμογή της που αποτελείται από Συμβούλιο Συνεργασίας, Επιτροπή Συνεργασίας και Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Συνεργασίας. 11 τελωνειακή συνεργασία καλύπτεται από χωριστό πρωτόκολλο. 4. Η συμφωνία αντικαθιστά, όσον αφορά τις εμπορικές σχέσεις μεταξύ της Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Αρμενίας, τη συμφωνία για το εμπόριο και την εμπορική και οικονομική συνεργασία, που υπεγράφη στις 18 Δεκεμβρίου 1989 μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας και της ΕΣΣΔ. 5. Η διαδικασία υπογραφής και σύναψης της συμφωνίας είναι διαφορετική για καθεμία από τις τρεις Κοινότητες (ΕΚ, ΕΚΑΕ και ΕΚΑΧ). Στην περίπτωση της ΕΚ, θα πρέπει να συνεκτιμηθεί η γνώμη αριθ. 1/94 που εξέδωσε το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στις 15 Νοεμβρίου 1994 σχετικά με την αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας να συνάψει τις συμφωνίες, οι οποίες επετεύχθησαν κατά τη διάρκεια του Γύρου της Ουρουγουάης. C\ Για τη σύναψη της συμφωνίας: το Συμβούλιο θα συνάψει τη συμφωνία, με τη συγκατάθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και σύμφωνα με το άρθρο 54 παράγραφος 2, με την τελευταία φράση του άρθρου 57 παράγραφος 2 και με τα άρθρα 73 στοιχείο γ(2), 75, 84 παράγραφος 2, 113 και 235 σε συνδυασμό με τη δεύτερη φράση του άρθρου 228 παράγραφος 2 και με το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 228 παράγραφος 3 της συνθήκης ΕΚ, εγκρίνοντας τη συνημμένη απόφαση· η Επιτροπή θα συνάψει τη συμφωνία εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας, αφού την εγκρίνει το Συμβούλιο, σύμφωνα με τη δεύτερη παράγραφο του άρθρου 101 της συνθήκης Ευρατόμ· η Επιτροπή θα συνάψει τη συμφωνία εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ανθρακα και Χάλυβα, σύμφωνα με την πρώτη παράγραφο του άρθρου 95 της συνθήκης ΕΚΑΧ, κατόπιν διαβουλεύσεως με τη Συμβουλευτική Επιτροπή και με την ομόφωνη συγκατάθεση του Συμβουλίου. Η σύναψη της συμφωνίας θα πρέπει να κυρωθεί από όλα τα κράτη μέλη, λόγω του μεικτού χαρακτήρα αυτής. 6. Με βάση τα ανωτέρω, η Επιτροπή προτείνει στο Συμβούλιο να εγκρίνει τη συνημμένη απόφαση. lb ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙΙΣ ΕΠΙΤΡΟΠΙΙΣ της. για τη σύναψη της συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Αρμενίας (. /. /ΕΚΛΧ, ΕΚ, Ευρατόμ) ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ, Έχοντας υπόψη: τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα, τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και ιδίως το άρθρο 54 παράγραφος 2, την τελευταία φράση του άρθρου 57 παράγραφος 2 και τα άρθρα 73 στοιχείο γ(2), 75, 84 παράγραφος 2, 113 και 235, σε συνδυασμό με τη δεύτερη φράση του άρθρου 228 παράγραφος 2 και το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 228 παράγραφος 3, τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας και ιδίως το άρθρο 101 παράγραφος 2, τη συγκατάθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, την έγκριση του Συμβουλίου, που δόθηκε σύμφωνα με το άρθρο 101 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας, κατόπιν διαβουλεύσεων με τη Συμβουλευτική Επιτροπή της ΕΚΑΧ και με την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, και με την ομόφωνη συμφωνία του Συμβουλίου, Εκτιμώντας: ότι η σύναψη της συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Αρμενίας, που υπεγράφη στ. , την. , θα συμβάλει στην επίτευξη των στόχων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων ότι με την παρούσα ονμηκυνία επιδιώκεται να ενισχυθούν οι υφιστάμενοι δεσμοί, ιδίως δ» εκείνοι που καθιερώθηκαν με τη συμφωνία για το εμπόριο και την εμπορική και οικονομική συνεργασία, που υπεγράφη στις 18 Δεκεμβρίου 1989 μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας και της ΕΣΣΔ· ότι ορισμένες από τις υποχρεώσεις που προβλέπονται στη συμφωνία, σε τομείς άλλους από την κοινοτική εμπορική πολιτική, επηρεάζουν τις ρυθμίσεις που θεσπίζουν οι κοινοτικές νομοθετικές πράξεις και, ιδίως, αυτές που αφορούν το δικαίωμα εγκατάστασης και τις μεταφορές· /ο ότι η συμφωνία επιβάλλει στην Κοινότητα ορισμένες υποχρεώσεις σχετικές με την κίνηση κεφαλαίων και τις πληρωμές μεταξύ της Κοινότητας και της Αρμενίας· ότι, όσον αφορά ορισμένα μέτρα, τα οποία προβλέπονται στη συμφωνία και εμπίπτουν στις εξουσίες της Κοινότητας, η συνθήκη ΕΚ δεν παρέχει άλλη βάση για την ανάληψη δράσης, πλην του άρθρου 235, ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ: Αοθοο 1 Εγκρίνεται εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ανθρακα και Χάλυβα και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας η συμςχυνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Αρμενίας, καθώς και το πρωτόκολλο, οι δηλώσεις και η ανταλλαγή επιστολών αυτής. Αοθοο 2 1. Η θέση που θα λαμβάνει η Κοινότητα στο πλαίσιο του Συμβουλίου Συνεργασίας καθορίζεται από το Συμβούλιο κατόπιν προτάσεως της Επιτροπής ή, όπου χρειάζεται, από την Επιτροπή, πάντοτε όμως σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις των συνθηκών για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ανθρακα και Χάλυβα και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας. 2. Σύμφωνα με το άρθρο 79 της συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου προεδρεύει του Συμβουλίου Συνεργασίας και παρουσιάζει τη θέση της Κοινότητας. Εκπρόσωπος της Επιτροπής προεδρεύει της Επιτροπής Συνεργασίας, σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμό αυτής, και παρουσιάζει τη θέση της Κοινότητας. Αοθοο 3 Ο Πρόεδρος του Συμβουλίου προβαίνει στη γνωστοποίηση που προβλέπεται στο άρθρο 100 της συμφωνίας εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Ο Πρόεδρος της Επιτροπής προβαίνει στην αντίστοιχη γνωστοποίηση εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ανθρακα και Χάλυβα και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας. Βρυξέλλες, Id ΤΕΛΙΚΗ ΠΡΑΞΗ Οι πληρεξούσιοι : ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ, ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ, ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ, ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΗΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ, ΤΙΙΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΟΥΚΑΤΟΥ ΤΟΥ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥ, ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΧΩΡΩΝ, ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΙΑΣ, ΤΗΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΦΙΝΛΑΝΔΙΑΣ, ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΣΟΥΗΔΙΑΣ, ΤΟΥ ΙΙΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ, συμβαλλόμενων μερών της συνθήκης για την ίδρυση της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ, της συνθήκης για την ίδρυση της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΝΘΡΑΚΑ ΚΛ1 ΧΑΛΥΒΑ και της συνθήκης για την ίδρυση της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΊΛΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, που καλούνται εφεξής "τα κράτη μέλη", και της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ, της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΝΘΡΑΚΑ ΚΑΙ ΧΑΛΥΒΑ και της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, που καλούνται εφεξής "η Κοινότητα", αφενός, και οι πληρεξούσιοι της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΑΡΜΕΝΙΑΣ, αφετέρου, /^ συνελθόντες στ , την. του έτους χίλια εννιακόσια ενενήντα έξι για την υπογραφή της συμφωνίας για την εγκαθίδρυση εταιρικής σχέσης και συνεργασίας μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών μελών τους αφενός, και της Δημοκρατίας της Αρμενίας αφετέρου, που καλείται εφεξής "η συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας", ενέκριναν τα εξής κείμενα : τη συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας και το πρωτόκολλο για την αμοιβαία συνδρομή σε τελωνειακά ζητήματα. Οι πληρεξούσιοι των κρατών μελών και της Κοινότητας και οι πληρεξούσιοι της Δημοκρατίας της Αρμενίας ενέκριναν τα κείμενα των ακόλουθων κοινών δηλώσεων, τα οποία επισυνάπτονται στην παρούσα Τελική Πράξη : Κοινή Δήλωση για το άρθρο 3Α της συμφωνίας Κοινή Δήλωση για το άρθρο 5 της συμφωνίας Κοινή Δήλωση για το άρθρο 14 της συμφωνίας Κοινή Δήλωση για την έννοια του "ελέγχου" στο άρθρο 24 στοιχείο (β) και στο άρθρο 36 της συμφωνίας Κοινή Δήλωση για το άρθρο 35 της συμφωνίας Κοινή Δήλωση για το άρθρο 42 της συμφωνίας Κοινή Δήλωση για το άρθρο 94 της συμφωνίας Οι πληρεξούσιοι των κρατών μελών και της Κοινότητας και οι πληρεξούσιοι της Δημοκρατίας της Αρμενίας σημείωσαν επίσης την ακόλουθη ανταλλαγή επιστολών, η οποία επισυνάπτεται στην παρούσα Τελική Πράξη : Ανταλλαγή επιστολών σχετικά με την εγκατάσταση εταιρειών Οι πληρεξούσιοι των κρατών μελών και της Κοινότητας και οι πληρεξούσιοι της Δημοκρατίας της Αρμενίας σημείωσαν επίσης την εξής δήλωση, η οποία επισυνάπτεται στην παρούσα Τελική Πράξη : Μονομερής δήλωση της Γαλλικής Κυβέρνησης για τις Υπερπόντιες Χώρες και Εδάφη Έγινε στ , την. του έτους χίλια εννιακόσια ενενήντα έξι. Για το Συμβούλιο και την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων Για τη Δημοκρατία της Αρμενίας / ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΤΑΙΡΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΥΡΩΙΙΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥΣ, ΑΦΕΝΟΣ, ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΑΡΜΕΝΙΑΣ, ΑΦΕΤΕΡΟΥ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΤΛΙΙΜΚΙΙΣ ΣΧΕΣΗΣ ΚΛ1 ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ για την εγκαθίδρυση εταιρικής σχέσης μεταξύ των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και των κρατών μελών τους, αφενός, και της Δημοκρατίας της Αρμενίας, αφετέρου ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ, ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ, Η ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ, II ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ, II ΓΑΛΛΙΚΙΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, II ΙΡΛΑΝΔΙΑ, II ΙΤΑΛΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΔΟΥΚΑΤΟ ΤΟΥ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥ, ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΧΩΡΩΝ, Η ΑΥΣΤΡΙΑ, II ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, II ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ. ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟΤΙΙΣ ΣΟΥΙΙΛΙΛΣ, TO HNS2MENO ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΜΕΓΛΛΙΙΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΒΟΡΕΙΟΥ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ, συμβαλλόμενα μέρη της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ανθρακα και Χάλυβα και της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας, εφεξής καλούμενα "κράτη μέλη", και Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ, Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΝΘΡΑΚΑ ΚΑΙ ΧΑΛΥΒΑ ΚΑΙ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, εφεξής καλούμενες "η Κοινότητα", αφενός, ΚΛΙ II ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΙΙΣ ΑΡΜΕΝΙΑΣ, αφετέρου, ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ τους δεσμούς μεταξύ της Κοινότητας, των κρατών μελών της και της Δημοκρατίας της Αρμενίας, και τις κοινές αξίες που συνδέουν τα συμβαλλόμενα μέρη, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ότι η Κοινότητα και η Δημοκρατία της Αρμενίας επιθυμούν να ενισχύσουν τους δεσμούς αυτούς και να συνάψουν εταιρική σχέση και συνεργασία για τη σύσφιγξη και τη διεύρυνση των σχέσεων που είχαν καθιερωθεί στο παρελθόν, ιδίως με τη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας, αφενός, και της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, αφετέρου, για το εμπόριο και, την εμπορική και οικονομική συνεργασία, που υπεγράφη στις 18 Δεκεμβρίου 1989, ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ την προσήλωση, αφενός, της Κοινότητας και των κρατών μελών της, και αφετέρου της Δημοκρατίας της Αρμενίας, στην ενίσχυση των πολιτικών και οικονομικοί ελευθεριών που αποτελούν τη βάση της εταιρικής σχέσης, ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ την προσήλωση των μερών στην προώθηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας καθώς και στην ειρηνική επίλυση των διαφορών, και τη συνεργασίαγια το σκοπό αυτό στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών και του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ τη σταθερή προσήλωση της Κοινότητας, των κρατών μελών της και της Δημοκρατίας της Αρμενίας στην πλήρη εφαρμογή όλων των αρχών και των διατάξεων που περιέχουν η τελική πράξη της Διάσκεψης για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΔΑΣΕ), τα τελικά έγγραφα των διασκέψεων της Μαδρίτης και της Βιέννης που επακολούθησαν, το έγγραφο της Διάσκεψης της ΔΑΣΕ στη Βόννη για την οικονομική συνεργασία, ο Χάρτης των Παρισίων για μια νέα Ευρώπη, το έγγραφο της ΔΑΣΕ του Ελσίνκι το 1992 με τίτλο "Οι προκλήσεις της αλλαγής" και τα άλλα θεμελιώδη έγγραφα του ΟΑΣΕ, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ,στο ίδιο πλαίσιο, ότι η υποστήριξη της ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Δημοκρατίας της Αρμενίας θα συμβάλλουν στη διασφάλιση της ειρήνης και της σταθερότητας στην Ευρώπη, ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ότι το κράτος δικαίου και ο σεβασμός των δικαιωμάτων του ανθρώπου, ιδίως των μειονοτήτων, η εγκαθίδρυση πολυκομματικού συστήματος με ελεύθερες και δημοκρατικές εκλογές και η οικονομική ελευθέρωση που αποβλέπει στη δημιουργία οικονομίας αγοράς έχουν θεμελιώδη σημασία, ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΛΣ ότι η πλήρης εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας εξαρτάται από τη συνέχιση και την ολοκλήρωση των πολιτικών, οικονομικών και νομικών μεταρρυθμίσεων στη Δημοκρατία της Αρμενίας και συγχρόνως συμβάλλει σ'αυτές, καθώς και στη δημιουργία των παραγόντων που είναι απαραίτητοι για τη συνεργασία, ιδίως με βάση τα συμπεράσματα της διάσκεψης της ΔΑΣΕ στη Βόννη, ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να ενθαρρύνουν τη διαδικασία περιφερειακής συνεργασίας με τις όμορες χώρες στους τομείς που καλύπτει η παρούσα συμφωνία, ώστε να προαχθεί η ευημερία και η σταθερότητα στην περιοχή, ιδίως δε πρωτοβουλίες που αποβλέπουν στην ενίσχυση της συνεργασίας και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των ανεξάρτητων κρατών της περιοχής της Υπερκαυκασίας και των άλλων ομόρων κρατών, ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να καθιερώσουν και να αναπτύξουν τακτικό πολιτικό διάλογο για διμερή, περιφερειακά και διεθνή θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΣ την επιθυμία της Δημοκρατίας της Αρμενίας να καθιερώσει στενή συνεργασία με τα ευρωπαϊκά όργανα, ΕΧΟΝΤΑΣ ΥΙΙΟΨΙΙ την ανάγκη να προωθηθούν οι επενδύσεις στη Δημοκρατία ττ|ς Αρμενίας, μεταξύ άλλων και στον τομέα της ενεργείας, και τη συνακόλουθη σημασία που αποδίδουν η Κοινότητα και τα κράτη μέλη της στην καθιέρωση δίκαιων συνθηκών διέλευσης με σκοπό την εξαγωγή προϊόντων ενεργείας· επιβεβαιώνοντας την προσήλωση της Κοινότητας, των κρατών μελών της και της Δημοκρατίας της Αρμενίας στον Ευρωπαϊκό Χάρτη για την Ενέργεια και στην πλήρη εφαρμογή της Σύμβασης του Χάρτη για την Ενέργεια και του Πρωτοκόλλου του Χάρτη για την Ενέργεια που αφορά την ενεργειακή επάρκεια και σχετικά περιβαλλοντικά ζητήματα, ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΥΙΙΟΨΙΙ την προθυμία της Κοινότητας να αναπτύξει οικονομική συνεργασία και να παράσχει τεχνική βοήθεια, εφόσον χρειάζεται, ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ότι η συμιρωνία θα ευνοήσει τη σταδιακή προσέγγιση μεταξύ της Δημοκρατίας της Αρμενίας και μιας ευρύτερης ζώνης συνεργασίας στην Ευρώπη και τις γειτονικές περιοχές, καθώς και τη σταδιακή ένταξη της Δημοκρατίας της Αρμενίας στο ανοικτό διεθνές σύστημα, ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ την προσήλωση των μερών στην ελευθέρωση του εμπορίου, με βάση τους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), ΕΧΟΝΤΑΣ ΕΠΙΓΝΩΣΗ της ανάγκης να βελτιωθούν οι συνθήκες για τις εμπορικές δραστηριότητες και τις επενδύσεις, καθώς και οι συνθήκες για την εγκατάσταση εταιρειών, το εργατικό δυναμικό, την παροχή υπηρεσιών και την κίνηση κεφαλαίων, ΧΛΙΡΕΤΙΖΟΝΓΛΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ τη σημασία των προσπαθειώνπου καταβάλλει η Δημοκρατία της Αρμενίας, προκειμένου να επιτύχει τη μετατραπεί από χώρα κρατικού εμπορίου με οικονομία κεντρικού σχεδιασμού σε χώρα μ,ε οικονομία αγοράς, ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΙ IN 11Ε1ΙΟΙΘΠΣΙΙ ότι η παρούσα ουμ,φωνία θα δημιουργηθεί νέο κλίμα στις οικονομικές σχέσεις μεταξύ των μερών, ιδίως όσον αιρορά την ανάπτυξη των συναλλαγών και των επενδύσεων, (χπαραίτητων για την οικονομική αναδιάρθρωση και τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό, ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να καθιερώσουν στενή συνεργασία στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος, λαμβανομένης υπόψη της αλληλεξάρτησης που υπάρχει μεταξύ των μερών στον τομέα αυτό, ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ότι η συνεργασία για την πρόληψη και τον έλεγχο της λαθρομετανάστευσης αποτελεί έναν από τους πρωταρχικούς στόχους της συμφωνίας, ΕΠΙΘΥΜΩΝΤΑΣ να καθιερώσουν πολιτιστική συνεργασία και να βελτιώσουν την ανταλλαγή πληροφοριών, ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ ΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ: ΑΡΘΡΟ 1 Συνάπτεται εταιρική σχέση μεταξύ της Κοινότητας και των κρατών μελών, αφενός, και της Δημοκρατίας της Αρμενίας αφετέρου. Οι στόχοι της εταιρικής σχέσης είναι οι εξής: να αποτελέσει το κατάλληλο πλαίσιο για τον πολιτικό διάλογο των μερών, με σκοπό την ανάπτυξη πολιτικών σχέσεων μεταξύ τους, να υποστηρίξει τις προσπάθειες της Δημοκρατίας της Αρμενίας για την εδραίωση της δημοκρατίας, την ανάπτυξη της οικονομίας της και την ολοκλήρωση της μετάβασης σε οικονομία αγοράς, να προωθήσει το εμπόριο, τις επενδύσεις και τις αρμονικές οικονομικές σχέσεις μεταξύ των μερών, και να ευνοήσει έτσι τη σταθερή και διαρκή οικονομική ανάπτυξη των μερών, να παράσχει τις βάσεις για τη νομοθετική, οικονομική, κοινωνική και χρηματοδοτική συνεργασία, τη συνεργασία στον τομέα της επιστήμης και της τεχνολογίας για μη στρατιωτικούς σκοπούς, και την πολιτιστική συνεργασία. HIΛΟΣ 1 ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΑΡΘΡΟ 2 Ο σεβασμός της δημοκρατίας, των αρχών του διεθνούς δικαίου και των δικαιωμάτων του ανθρώπου, όπως ορίζονται, ιδίως, στο Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, στην τελική πράξη του Ελσίνκι και στο Χάρτη των Παρισίων για μια νέα Ευρώπη, καθώς και οι αρχές της οικονομίας αγοράς, συμπεριλαμβανομένων των αρχών που διακηρύσσονται στα έγγραφα της διάσκεψης της ΔΑΣΕ στη Βόννη, διαπνέουν τις εσωτερικές και εξωτερικές πολιτικές των μερών και αποτελούν θεμελιώδες στοιχείο της εταιρικής σχέσης και της παρούσας συμςχσνίας. ΑΡΘΡΟ 3 Τα μέρη θεωρούν ότι έχει ουσιαστική σημασία για τη μελλοντική ευημερία και σταθερότητα της περιοχής της πρώην Σοβιετικής Ένωσης τα νέα ανεξάρτητα κράτη που προήλθαν από τη διάλυση της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, εφεξής καλούμενα "Ανεξάρτητα Κράτη", να διατηρήσουν και να αναπτύξουν τη συνεργασία μεταξύ τους, σύμφωνα με τις αρχές της τελικής πράξης του Ελσίνκι και το διεθνές δίκαιο, με πνεύμα καλής γειτονίας, καθώς και να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για να ενθαρρύνουν τη διαδικασία αυτή. ΑΡΘΡΟ 3Α Τα μέρη επανεξετάζουν δεόντως τις μεταβολές των συνθηκών στη Δημοκρατία της Αρμενίας, ιδίως σε σχέση με τις οικονομικές συνθήκες και με την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων προς την κατεύθυνση της οικονομίας αγοράς. Το Συμβούλιο Συνεργασίας δύναται, αναλόγως των ανωτέρω συνθηκών, να προβαίνει σε συστάσεις προς τα μέρη για την ανάπτυξη οποιουδήποτε μέρους της παροικίας συμφωνίας. I ll ΛΟΣ II ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΙΑΑΟΓΟΣ ΑΡΘΡΟ 4 Καθιερώνεται τακτικός πολιτικός διάλογος μεταξύ των μερών, τον οποίο τα μέρη προτίθενται να αναπτύξουν και να ενισχύσουν. Ο διάλογος αυτός συνοδεύει και παγιώνει την προσέγγιση της Κοινότητας με τη Δημοκρατία της Αρμενίας, ενισχύει τις πολιτικές και οικονομικές αλλαγές που πραγματοποιούνται στην εν λόγω χώρα και συμβάλλει στη δημιουργία νέων μορφών συνεργασίας. Ο πολιτικός διάλογος: ενισχύει τους δεσμούς της Δημοκρατίας της Αρμενίας με την Κοινότητα και τα κράτη μέλη της και, με τον τρόπο αυτό, με την κοινότητα των δημοκρατικοί ε()νο>ν στο σύνολο ιης II οικονομική σύγκλιση non επιτυγχάνεται μι την παρούσα ο·υμ. φο>νία οδηγεί σι εντατικότερες πολιτικές σχέσεις έχει α>ς αποτέλεσμα αυξημένη σύγκλιση το>ν Οέσειον για διεθνή θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος, και συνεπώς αυξάνει την ασφάλεια και σταθερότητα στην περιοχή και προωθεί τη μελλοντική ανάπτυξη των Ανεξαρτήτων Κρατών της Υπερκαυκασίας- προβλέπει ότι τα μέρη καταβάλλουν κάθε προσπάθεια για συνεργασία σε ζητήματα που αφορούν την ενίσχυση της σταθερότητας και της ασφάλειας στην Ευρώπη, την τήρηση των αρχών της δημοκρατίας και τον σεβασμό και την προώθηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, ιδίως των μειονοτήτων, και ότι διενεργούν διαβουλεύσεις για τα σχετικά ζητήματα, εφόσον αυτό κρίνεται απαραίτητο. Ο διάλογος μπορεί να πραγματοποιείται σε περιφερειακή βάση, προκειμένου να συμβάλει στην επίλυση περιφερειακών διαμαχών και εντάσεων. ΑΡΘΡΟ 5 Σε υπουργικό επίπεδο, ο πολιτικός διάλογος πραγματοποιείται στο πλαίσιο του Συμβουλίου Συνεργασίας που συγκροτείται με το άρθρο 77, καθώς και με άλλες ευκαιρίες κατόπιν αμοιβαίας ουμ,φοινίας ΑΡΘΡΟ 6 Τα μέρη θεσπίζουν περαιτέρω διαδικασίες και μηχανισμούς για πολιτικό διάλογο, ιδίως υπό τις ακόλουθες μορφές: τακτικές συνεδριάσεις υψηλού επιπέδου μεταξύ, αφενός, ανωτέρων υπαλλήλων της Κοινότητας και των κρατών μελών της και των αντιπροσώπων της Δημοκρατίας της Αρμενίας, αφετέρου· πλήρης αξιοποίηση όλα>ν των διπλωματικών των μερών, συμπεριλαμβανομένων των κατάλληλων διμερών και πολυμερών επαφών, όπως των Ηνωμένων Εθνών, των συνόδων του ΟΑΣΕ, κ. άλ. · οποιοδήποτε άλλο μέσο, το οποίο μπορεί να συμβάλει στην παγίωση και την ανάπτυξη του διαλόγου αυτού, μεταξύ άλλων πιθανές συνεδριάσεις εμπειρογνωμόνων. οδών μεταξύ ΑΡΘΡΟ 7 Ο πολιτικός διάλογος σε κοινοβουλευτικό επίπεδο πραγματοποιείται στο πλαίσιο της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Συνεργασίας που συγκροτείται δυνάμει του άρθρου 82. ΤΙΤΛΟΙ III ΕΜΙΙΟΡΕΥΜΛΠΚΕΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΑΡΘΡΟ 8 1. Τα μέρη παρέχουν αμοιβαία τη μεταχείριση του μάλλον ευνοουμένου κράτους όσον αφορά: τους δασμούς και επιβαρύνσεις στις εισαγωγές και εξαγωγές, καθώς και τη μέθοδο είσπραξης τους, τις διατάξεις σχετικά με τον εκτελαηασμό, τη διαμετακόμιση, τις αποθήκες και τη μεταφόρτωση, τους φόρους και άλλες εσαιτερικές επιβαρύνσεις κάθε τύπου που επιβάλλονται άμεσα ή έμμεσα στα εισαγόμενα εμπορεύματα, τις μεθόδους πληρωμής και τη μεταβίβαση τα)ν πληρωμών αυτών, τους κανονισμούς σχετικά με την πώληση, την αγορά, τις μεταφορές, τη διανομή και χρησιμοποίηση των εμπορευμάτων στην εγχώρια αγορά. 2. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 δεν εφαρμόζονται όσον αφορά: (α) τα πλεονεκτήματα που χορηγούνται με σκοπό να δημιουργηθεί τελωνειακή ένωση ή ζώνη ελευθέρων συναλλαγών ή δυνάμει της δημιουργίας τέτοιας ένωσης ή ζώνης· (β) τα πλεονεκτήματα που χορηγούνται σε συγκεκριμένες χώρες σύμφωνα με τη Γενική Σ ι ^ χ υ ν ία Δασμών και Εμπορίου και άλλες διεθνείς συμφωνίες υπέρ τα>ν αναπτυσσόμενοι χωρών· (γ) τα πλεονεκτήματα που χορηγούνται στις όμορες χο')ρες μ,ε σκοπό τη διευκόλυνση του διασυνοριακού εμπορίου. 3. Οι διατάξεις της παραγρά(|ΐου 1 δεν εχμαρμόζονται, κατά τη διάρκεια μεταβατικής περιόδου που θα λήξει τη στιγμή της προσχώρησης της Δημοκρατίας της Αρμενίας στον ΠΟΕ ή στις 31 Δεκεμβρίου 1998, ανάλογα με το ποια ημερομηνία προηγείται, όσον αφορά τα πλεονεκτήματα που καθορίζονται στο παράρτημα Ι τα οποία χορηγούνται από τη Δημοκρατία της Αρμενίας στα άλλα κράτη, τα οποία προήλθαν από τη διάλυση της ΕΣΣΔ. ΑΡΘΡΟ 9 Τα μέρη συμφωνούν ότι η αρχή της ελεύθερης δκχμετακόμισης είναι θεμελιακής προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της παρούσας συμφαηάας. Όσον αφορά το θέμα αυτό, κάθε μέρος επιτρέπει τη διαμετακόμιση μέσα) του εδάφους του, χωρίς περιορισμούς, των εμπορευμάτων που κατάγονται από το τελωνειακό έδαφος ή προορίζονται για το τελωνειακό έδαφος του άλλου μέρους. 8 2. Οι διατάξεις που περιγράφονται στο άρθρο V, παράγραφοι 2, 3, 4 και 5 της GATT εφαρμόζονται μεταξύ των δύο μερών. 3. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν θίγουν τις τυχόν διατάξεις που αφορούν ειδικούς τομείς, ιδίως τον τομέα το)ν μεταφορών, ή συγκεκριμένα προϊόντα που συμφωνούνται μεταξύ των μερών. ΑΡΘΡΟ 10 Με την επιφύλαξη το)ν δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που απορρέουν από τις διεθνείς συμβάσεις σχετικά με την προσα)ρινή εισαγαιγή εμπορευμάτων, και οι οποίες είναι δεσμευτικές και για τα δύο μέρη, τα συμβαλλόμενα μέρη χορηγούν επιπλέον απαλλαγή από επιβαρύνσεις και δασμούς εισαγο)γής επί προϊόντα>ν που εισέρχονται προσο>ρινά, στις περιπτακιεις και ούμφοκνα με τις διαδικασίες που προβλέπει οποιαδήποτε, άλλη σχετική διεθνής σύμβαση στην οποία έχουν προσχωρήσει ούμφατνα με τις κατϊδίαν νομοθεσίες. Λαμβάνονται υπόψη οι όροι υπό τους οποίους το εν λόγο) συμβαλλόμενο μέρος ανέλαβε τις δεσμεύσεις που απορρέουν από μια τέτοια σύμβαση. ΑΡΘΡΟ 11 1. Τα εμπορεύματα καταγατνής Αρμενίας απαλλάσσονται τα)ν ποσοτικών περιορισμών κατά την εισαγατγή τους στην Κοινότητα, με την επιφύλίχξη των διατάξεων των άρθρα>ν 13, 16 και 17 της παρούσας συμφωνίας. 2. Τα εμπορεύματα καταγωγής Κοινότητας απαλλάσσονται των ποσοτικών περιορισμών και των μέτρων ισοδυνάμου αποτελέσματος κατά την εισαγωγή τους στη Δημοκρατία της Αρμενία. Οι εμπορευματικές συναλλαγές μεταξύ το>ν μ,ερα>ν διενεργούνται με τις τιμές αγοράς. ΑΡΘΡΟ 12 ΑΡΘΡΟ 13 1. Σε περίπτωση που ένα προϊόν εισάγεται στο έδαφος ενός των συμβαλλομένων μερών σε αυξημένες ποσότητες και με όρους που προκαλούν ή απειλούν να προκαλέσουν ζημία στους εθνικούς παραγωγούς ομοειδών ή άμεσα ανταγωνιστικών προϊόντων, η Κοινότητα ή η Δημοκρατία της Αρμενίας, ανάλογα με το ποια είναι η ενδιαφερόμενη, μπορεί να λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα σύμφωνα με τις ακόλουθες διαδικασίες και προϋποθέσεις. 2. Πριν ληφθεί οποιοδήποτε μέτρο ή, στις περιπτώσεις που καλύπτει η παράγραφος 4, αμέσως μετά τη λήψη των μέτρων, η Κοινότητα ή η Δημοκρατία της Αρμενίας, ανάλογα με το ποια είναι η ενδιαφερόμενη, παρέχει στο Συμβούλιο Συνεργασίας όλες τις πληροφορίες που μπορούν να συμβάλουν στην εξεύρεση λύσης αποδεκτής και από τα δύο μέρη, όπο>ς προβλέπεται στον τίτλο XI 3. Αν, στο τέλος το>ν διαβουλεύσειον, τα μέρη δεν καταλήξουν σε συμψονία εντός 30 ημερών από την ημερομηνία που υποβλήθηκε, το ζήτημα στο Συμβούλιο Συνεργασίας, όσον αφορά τα μέτρα που είναι απαραίτητα για την αντιμετώπιση της κατάστασης, το μέρος που ζήτησε να γίνουν διαβουλεύσεις είναι ελεύθερο να περιορίσει τις εισαγωγές των εν λόγω προϊόντων στο βαθμό, και για το χρονικό διάστημα, που είναι απαραίτητο για την πρόληψη ή την εξάλειψη της ζημίας, ή να λάβει άλλα κατάλληλα μέτρα. 4. Σε κρίσιμες περιπτώσεις, κατά τις οποίες οποιαδήποτε καθυστέρηση ενδέχεται να προκαλέσει ζημίες που θα ήταν δύσκολο να αποκατασταθούν, τα μέρη έχουν τη δυνατότητα να λαμβάνουν μέτρα πριν από την έναρξη των διαβουλεύσεων, υπό την προϋπόθεση ότι προτείνονται διαβουλεύσεις αμέσως μετά την εφαρμογή αυτών των μέτρων. 5. Κατά την επιλογή το)ν μέτρων που λαμβάνονται δυνάμει του παρόντος άρθρου, τα συμβαλλόμενα μέρη δίνουν προτεραιότητα σε εκείνα τα μέτρα που διαταράσσουν λιγότερο την επίτευξη των στόχων της παρούσας συμφωνίας. 6. Καμία διάταξη του παρόντος άρθρου δεν θίγει ούτε επηρεάζει με οποιονδήποτε τρόπο την εφαρμογή από ένα μέρος, μέτρατν αντιντάμπινγκ ή αντισταθμιστικών μέτραχν σύμφκονα με το άρθρο VI της GATT, τη συμψοηάα για την εχραρμογή του άρθρου VI της GATT, τη σι^Μραηάα για την ερμηνεία και εφαρμογή των άρθρων VI, XVI και XXIII της GATT ή τη σχετική εθνική νομοθεσία. ΑΡΘΡΟ 14 Τα μέρη αναλαμβάνουν να εξετάσουν την εξέλιξη των διατάξεων της παρούσας συμφωνίας για τις μεταξύ τους εμπορευματικές συναλλαγές, εφόσον το επιτρέπουν οι περιστάσεις, καθώς και την κατάσταση που θα δημιουργηθεί με την προσχώρηση της Δημοκρατίας της Αρμενίας στον ΙΙαγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου. Το Συμβούλιο Συνεργασίας που αναφέρεται στο άρθρο 75 μπορεί να διατυπώσει συστάσεις στα μέρη σχετικά με τις εξελίξεις αυτές, οι οποίες θα μπορούσαν να τεθούν σε εφαρμογή, εφόσον γίνουν αποδεκτές, δυνάμει της συμqJωvίας μεταξύ των μερών, σύμφωνα με τις κατ'ιδίαν διαδικασίες. ΑΡΘΡΟ 15 II παρούσα συμ,φο>νΐα δεν αντιτίθεται στις απαγορεύσεις ή τους περιορισμούς Torv εισαγο)γών, εξαγα)γο')ν ή όιαμετακομίσεα)νπου επιβάλλουν λόγοι δημόσιας ηθικής, δημόσιας τάξεως ή δημόσιας αί^χ'χλειας, προστασίας της υγείας και της ζωής των ανΟρα'χπαχν, το>ν ζώων ή των φυτών, προστασίας των φυσικών πόρων, των εθνικών θησαυρών που έχουν καλλιτεχνική, ιστορική ή αρχαιολογική αξία ή προστασίας της πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας, ούτε στους κανονισμούς που αφορούν τον χρυσό και τον άργυρο. Εντούτοις, οι απαγορεύσεις ή οι περιορισμοί αυτοί δεν πρέπει να αποτελούν μέσο αυθαίρετων διακρίσεων ή συγκαλυμμένο περιορισμό στο εμπόριο μεταξύ των μερών. ΑΡΘΡΟ 16 Ο παρών τίτλος δεν εφαρμόζεται στο εμπόριο κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, που υπάγονται στα κεφάλαια 50 έως 63 της συνδυασμένης ονοματολογίας. Το εμπόριο των εν λόγω προϊόντων διέπεται από χωριστή συμφωνία, που μονογραφήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 1993 και εφαρμόζεται προσα)ρινά από την 1η Ιανουαρίου 1993, καθώς και από κάθε μεταγενέστερη σχετική συμφωνία. ΑΡΘΡΟ 17 1. Το εμπόριο των προϊόντων που καλύπτει η συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ανθρακα και Χάλυβα διέπεται από τις διατάξεις του παρόντος τίτλου, εξαιρουμένου του άρθρου 11. 2. Συγκροτείται ομάδα επαφών για θέματα άνθρακα και χάλυβα, που αποτελείται, αφενός, από αντιπροσώπους της Κοινότητας και, αφετέρου, από αντιπροσώπους της Δημοκρατίας της Λρμενίας. Στο πλαίσιο της ομάδας επαφών διενεργούνται τακτικές ανταλλαγές πληρο<ρορκόν για όλα τα θέματα σιδήρου και χάλυβα που ενδιαφέρουν τα μέρη. ΑΡΘΡΟ 18 Το εμπόριο πυρηνικών υλικών διενεργείται σύμφωνα με τις διατάξεις της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας. Εφόσον κριθεί απαραίτητο, το εμπόριο πυρηνικών υλικών θα διέπεται από τις διατάξεις ειδικής συμφωνίας, που θα συναφθεί μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενεργείας και της Δημοκρατίας της Αρμενίας. 11 ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΙΤΛΟΣ IV ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι Οροι εργασίας ΑΡΘΡΟ 19 Με την επιφύλαξη των νόμα>ν, των όρα;ν και διαδικασιών που ισχύουν σε κάθε κράτος μέλος, η Κοινότητα και τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι δεν επιβάλλεται καμία διάκριση λόγω ιθαγένειας στη μεταχείριση πον αρμενίων υπηκόατν, που απασχολούνται νομίμως στο έδαφος ενός κράτους μέλους, όσον αΐ|)ορά τους όρους εργασίας, τις αποδοχές ή τις απολύσεις, σε σύγκριση με τους υπηκόους αυτού του κράτους μέλους. Με την επιφύλαξη των νόμων, των όρα)ν και διαδικασιών που ισχύουν στη Δημοκρατία της Αρμενίας, η Δημοκρατία της Αρμενίας καταβάλλει κάθε προσπάθεια για να εξασφαλίσει ότι δεν επιβάλλεται καμία διάκριση λόγω ιθαγένειας στη μεταχείριση των υπηκόων ενός κράτους μέλους, που απασχολούνται νομίμως στο έδαφος της, όσον αφορά τους όρους εργασίας, τις αποδοχές ή τις απολύσεις, σε σύγκριση με τους υπηκόους της. ΑΡΘΡΟ 20 τους Το Συμβούλιο Συνεργασίας εξετάζει τους πιθανούς τρόπους βελτίωσης των όρων εργασίας επιχειρηματίες σύμφωνα με τις διεθνείς υποχρεώσεις των μερών, για συμπεριλαμβανομένων εκείνων που περιέχει το έγγραφο της διάσκεψης της ΔΑΣΕ στη Βόννη. Το Συμβούλιο Συνεργασίας διατυπώνει συστάσεις για την εφαρμογή των άρθρων 19 και 20. ΑΡΘΡΟ 21 ΚΕΦΑΛΑΙΟ II Όροι για την εγκατάσταση και τη λειτουργία των εταιρειών ΛΡΘΡΟ 22 1. Η Κοινότητα και τα κράτη μέλη της χορηγούν για την εγκατάσταση αρμενικών εταιρειών στο έδαφος τους μεταχείριση όχι λιγότερο ευνοϊκή από αυτήν που παρέχουν σε οποιαδήποτε τρίτη χώρα, όπως ορίζεται στο άρθρο 24 στοιχείο (δ). 2. Χωρίς να θίγονται οι επιφυλάξεις που παρατίθενται στο παράρτημα IV, η Κοινότητα και τα κράτη μέλη της παρέχουν στις θυγατρικές εταιρείες των αρμενικών εταιρειών που είναι εγκατεστημένες στο έδαφος τους μεταχείριση όχι λιγότερο ευνοϊκή από αυτήν που παρέχουν σε οποιαδήποτε κοινοτική εταιρεία για τις δραστηριότητες της. 12 3. Η Κοινότητα και τα κράτη μέλη της παρέχουν στα υποκαταστήματα των αρμενικών εταιρειών που είναι εγκατεστημένες στο έδαφος τους μεταχείριση όχι λιγότερο ευνοϊκή από αυτήν που παρέχουν στα υποκαταστήματα των εταιρειών οποιασδήποτε τρίτης χώρας για τις δραστηριότητες τους. 4. II Δημοκρατία της Αρμενίας χορηγεί για την εγκατάσταση κοινοτικών εταιρεκόν στο έδαφος της, όπως ορίζεται στο άρθρο 24 στοιχείο (δ), μεταχείριση όχι λιγότερο ευνοϊκή από αυτήν που παρέχει στις αρμενικές εταιρείες ή στις εταιρείες οποιασδήποτε τρίτης χώρας, ανάλογα με το ποια είναι η ευνοϊκότερη, παρέχει δε στις θυγατρικές και τα υποκαταστήματα κοινοτικών εταιρειών που είναι εγκατεστημένα στο έδαφος της μεταχείριση όχι λιγότερο ευνοϊκή από αυτήν που παρέχει στις αρμενικές εταιρείες και υποκαταστήματα ή σε εταιρεία και υποκατάστημα οποιασδήποτε τρίτης χώρας, ανάλογα με το ποια είναι η ευνοϊκότερη, όσον αφορά τις δραστηριότητες τους. ΑΡΘΡΟ 23 1. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 96, οι διατάξεις του άρθρου 22 δεν ισχύουν για τις αεροπορικές, τις εσωτερικές πλωτές και τις θαλάσσιες μεταφορές. 2. Ωστόσο, όπως αναφέρεται παρακατο), προκειμένου για δραστηριότητες, οι οποίες αναλαμβάνονται από ναυτιλιακές εταρείες για την παροχή υπηρεσιών διεθνούς θαλάσσιας μεταφοράς, μεταξύ των οποίων και εργασιών μεταφοράς πολλαπλών μέσων που περιλαμβάνουν θαλάσσιο σκέλος, κάθε μέρος επιτρέπει στις εταιρείες του άλλου μέρους να διαθέτουν εμπορική παρουσία στο έδαφος του με τη μορφή θυγατρικών ή υποκαταστήματα™, υπό όρους εγκατάστασης και λειτουργίας όχι λιγότερο ευνοϊκούς από εκείνους που παρέχονται στις δικές του εταιρείες ή σε θυγατρικές και υποκαταστήματα εταιρειών οποιασδήποτε τρίτης χώρας, όποιοι όροι είναι οι ευνοϊκότεροι, και τούτο σύμφωνα με την οικεία νομοθεσία και τους κανονισμούς κάθε μέρους. 3. Λυτές οι δραστηριότητες περιλαμβάνουν τα ακόλουθα, χα>ρίς να περιορίζονται σε αυτά: α) την προα)0ηοη αγοράς και τις πα>λήοεις υπηρεσιών Οαλάσσκον μεταιμορών και συναφών υπηρεσια'νν με άμεση νπαψΊ\ με τους πελάτες, από την προσφορά τιμής μέχρι την τιμολόγηση, είτε αυτές οι υπηρεσίες παρέχονται ή προσφέρονται από τον ίδιο τον φορέα παροχής υπηρεσιών είτε οι φορείς παροχής υπηρεσιών, με τους οποίους ο πωλητής υπηρεσιών έχει συνάψει μόνιμες επιχειρηματικές συμφωνίες· β) την αγορά και τη χρησιμοποίηση για ίδιο λογαριασμό ή για λογαριασμό των πελατών τους (και τη μεταπώληση στους τελευταίους) κάθε υπηρεσίας μεταφορών ή συναφούς υπηρεσίας, συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών εσο)τερικο')ν μεταφορών με οποιοδήποτε μέσο, ιδίως των εσωτερικών πλαπών μεταφορών, των οδικών και σιδηροδρομικών μεταφορών, που απαιτούνται για την παροχή ολοκληρωμένης υπηρεσίας· γ) την κατάρτιση τεκμηρίωσης όσον αφορά παρασταστικά μεταφοράς, τελωνειακά ή άλλα έγγραq)α σχετικά με την καταγοχνή και τον χαρακτήρα το>ν μεταφερόμενοι εμπορεύματα^· 13 δ) την παροχή επιχειρηματικών πληροφοριών με οποιονδήποτε τρόπο, μεταξύ άλλων με μηχανογραφημένα συστήματα πληροφοριών και ηλεκτρονική διαβίβαση δεδομένα)ν (με την επιςτύλαξη οποιουδήποτε περιορισμού που εισάγει διακρίσεις στον τομέα το>ν τηλεπικοιναννιών)· ε) τη σύναψη επιχειρηματικοί συμφο>νια')ν, συμπεριλαμβανομένης της συμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας και του διορισμού του τοπικού προσωπικού (ή, στην περίπτωση αλλοδαπού προσωπικού, με την επιφύλαξη των σχετικών διατάξεων της παρούσας συμφωνίας), με οποιαδήποτε επιτόπου εγκατεστημένη ναυτιλιακή εταιρεία- στ) τις πράξεις που διενεργούνται για λογαριασμό των εταιρειών, την οργάνωση του ελλιμενισμού του σκάφους ή, εφόσον απαιτείται, την ανάληψη του φορτίου. Για τους σκοπούς της παρούσας συμφωνίας: ΑΡΘΡΟ 24 α) α>ς "κοινοτική εταιρεία" ή "αρμενική εταιρεία", αντίστοιχα, νοείται εταιρεία που έχει συσταθεί σύμφχονα με τη νομοθεσία κράτους μέλους ή της Δημοκρατίας της Αρμενίας αντίστοιχα, και έχει την έδρα της, την κεντρική της διοίκηση ή την κύρια επιχειρηματική της έδρα στο έδαφος της Κοινότητας ή της Δημοκρατίας της. Λρμενίας, αντίστοιχα. Ωστόσο, αν η εταιρεία έχει συσταθεί σύμ. (|>ο)να με, τη νομοθεσία κράτους μέλους ή της Δημοκρατίας της Αρμενίας, θεο)ρείται κοινοτική ή αρμενική εταιρεία αν οι δραστηριότητες της διατηρούν συνεχείς και πραγματικούς δεσμούς με την οικονομία ενός από τα κράτη μέλη ή της Δημοκρατίας της Λρμενίας, αντίστοιχα. β) ως "θυγατρική εταιρεία" νοείται μια εταιρεία επί της οποίας η πρώτη ασκεί ουσιαστικό έλεγχο. γ) ως "υποκατάστημα" εταιρείας νοείται επιχειρηματική έδρα χωρίς ίδια νομική προσωπικότητα, με εξωτερικά στοιχεία μονιμότητας, όπως η επέκταση μητρικής εταιρείας, που διαθέτει διευθύνον προσωπικό και τον υλικό εξοπλισμό που είναι απαραίτητος για τη διαπραγμάτευση με τρίτους έτσι ώστε, αν και αυτοί γνωρίζουν ότι θα υπάρχει, αν χρειαστεί, νομική σύνδεση με τη μητρική εταιρεία που εδρεύει σε άλλη χώρα, δεν είναι υποχρεωμένοι να έρχονται σε άμεση επαφή με την εν λόγω μητρική εταιρεία, αλλά μπορούν να συναλλάσσονται με την επιχειρηματική έδρα που αποτελεί την επέκταση της μητρικής εταιρείας. δ) α)ς "εγκατάσταση" νοείται το δικαίίυμ,α το>ν κοινοτικών ή αρμενικών εταιρειών, κατά την έννοια του σημείου α), να αναλαμβάνουν οιχονομικέςόραστηριότητες με τη σύσταση και διαχείριση Ουγατρικα')ν εταιρεκόν και υποκαταστήματα^ στη Δημοκρατία της Λρμενίας ή την Κοινότητα, αντίστοιχα. ε) ως "δραστηριότητες" νοούνται οι οικονομικές δραστηριότητες. στ) ως "οικονομικές δραστηριότητες" νοούνται οι δραστηριότητες βιομηχανικού, εμπορικού ή επαγγελματικού χαρακτήρα. Όσον αφορά τις διεθνείς θαλάσσιες μεταφορές, μεταξύ των οποίων και εργασιών μεταφοράς πολλαπλών μέσων που περιλαμβάνουν θαλάσσιο σκέλος οι διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου και του κεφαλαίου III καλύπτουν επίσης τους υπηκόους των 14 κρατών μελα>ν ή της Δημοκρατίας της Λρμενίας, που είναι εγκατεστημένοι εκτός της Κοινότητας ή της Δημοκρατίας της Αρμενίας, αντίστοιχα, και τις ναυτιλιακές εταιρείες που είναι εγκατεστημένες εκτός της Κοινότητας ή της Δημοκρατίας της Αρμενίας και που ελέγχονται από υπηκόους κράτους μέλους ή της Δημοκρατίας της Αρμενίας, αντίστοιχα, αν τα σκάφη τους είναι νηολογημένα σε αυτό το κράτος μέλος ή στη Δημοκρατία της Αρμενίας, αντίστοιχα, σύμφωνα με τις κατ'ιδίαν νομοθεσίες. ΑΡΘΡΟ 25 1. Κατά παρέκκλιση τυχόν άλλων διατάξεων της παρούσας συμφωνίας, κάθε μέρος μπορεί να λαμβάνει μέτρα για να διασφαλίσει ιδίως την προστασία των επενδυτών, των καταθετών, των ασφαλισμένων ή τα)ν προσαχπων στα οποία ο φορέας παροχής υπηρεσιών οφείλει καταπιστευματικό δικαίωμα, ή για να εξασφαλίσει την ακεραιότητα και σταθερότητα του χρηματοπισταπικού συστήματος. Όταν τα μέτρα αυτά δεν είναι σύμφαχνα με τις διατάξεις της συμφαηάας, δεν χρησιμοποιούνται από τα μέρη για να αποφευχθούν οι υποχρεώσεις που προβλέπονται από την παρούσα συμφαονία. 2. Καμία διάταξη της συμφοηάας δεν χρησιμοποιείται για να ζητηθεί από ένα μέρος να κοινολογήσει πληροφορίες που αφορούν τις υποθέσεις και τη λογιστική το>ν επιμέρους πελατών ή πληροφορίες εμπιστευτικού χαρακτήρα ή αποκλειστικής εκμετάλλευσης που βρίσκονται στην κατοχή των δημόσιων οργανισμών. 3. Για τους σκοπούς της παρούσας συμφωνίας, ως "χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες" νοούνται οι δραστηριότητες που περιγράφονται στο παράρτημα III. ΑΡΘΡΟ 26 Οι διατάξεις της παρούσας συμφωνίας δεν θίγουν την εφαρμογή, εκ μέρους ενός από τα μέρη, οιουδήποτε μέτρου το οποίο είναι αναγκαίο προκειμένου να αποφεύγεται η καταστρατήγηση μέτρο)νπου εφαρμόζει όσον αφορά την πρόσβαση τρίτης χώρας στην αγορά του, βάσει τα)ν διατάξεο)ν της παρούσας συμφα)νίας. ΑΡΘΡΟ 27 Κατά παρέκκλιση τα>ν διατάξεων του κεφαλαίου Ι του παρόντος τίτλου, μια κοινοτική ή αρμενική εταιρεία που είναι εγκατεστημένη στο έδαφος της Δημοκρατίας της Αρμενίας ή της Κοινότητας, αντίστοιχα, έχει δικαίωμα να απασχολεί ή να επιτρέπει σε μια από τις θυγατρικές της εταιρείες ή τα υποκαταστήματα της να απασχολούν, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία της χώρας εγκατάστασης στο έδαφος της Δημοκρατίας της Αρμενίας και της Κοινότητας αντίστοιχα, υπαλλήλους που είναι υπήκοοι των κρατών μελών της Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Αρμενίας, αντίστοιχα, υπό την προϋπόθεση ότι οι υπάλληλοι αυτοί αποτελούν βασικό προσωπικό, κατά την έννοια της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, και ότι απασχολούνται αποκλειστικά από εταιρείες ή υποκαταστήματα. Οι άδειες παραμονής και εργασίας ταχν εν λόγο) υπαλλήλων καλύπτουν μόνο την περίοδο απασχόλησης. Το βασικό προσαχπικό τα>ν προαναφερόμενοι εταιρειών, εφεξής καλουμένο>ν "οργανισμών", αποτελείται από "άτομα που έχουν αποσπασθεί ενδοεπιχειρησιακώς" κατά την έννοια του στοιχείου γ) του παρόντος άρθρου στις ακόλουθες κατηγορίες, υπό την προϋπόθεση ότι ο οργανισμός είναι νομικό πρόσοαπο και ότι τα εν λόγω άτομα 15 έχουν απασχοληθεί από αυτόν ή είχαν συμπράξει με αυτόν (όχι ως μέτοχοι με πλειοψηφία) για ένα τουλάχιστον έτος πριν από τη μεταφορά αυτή: α) ανώτεροι υπάλληλοι οργανισμού, οι οποίοι, κατά κύριο λόγο, ασκούν διευθυντικά καθήκοντα στην εγκατάσταση και εποπτεύονται ή λαμβάνουν οδηγίες κυρίως από το διοικητικό συμβούλιο ή από τους μετόχους της επιχείρησης ή τους ομολόγους τους· στα καθήκοντα συμπεριλαμβάνονται: η διεύθυνση της εγκατάστασης ή τμήματος ή υπηρεσίας της εγκατάστασης· η επίβλεψη και ο έλεγχος της εργασίας άλλα>ν υπαλλήλο>ν οι οποίοι έχουν εποπτικές, τεχνικές ή διοικητικές αρμοδιότητες- η αρμοδιότητα να προσλαμβάνουν και να απολύουν ή vex προτείνουν την πρόσληψη ή την απόλυση προσαχπικού, ή να προβαίνουν σε άλλες ενέργειες που αφορούν το προσωπικό. β) Πρόσωπα που απασχολούνται σε οργανισμό και που διαθέτουν σπάνιες γνώσεις που είναι ουσιαστικής σημασίας για τις υπηρεσίες, τον ερευνητικό εξοπλισμό, τις τεχνικές ή τη διαχείριση της εγκατάστασης του. Από την αξιολόγηση των γνώσεων αυτών μπορούν να προκύπτουν, πέρα από τις γνώσεις που απαιτούνται ειδικά για την εγκατάσταση, υψηλά προσόντα που αφορούν τύπο εργασίας ή δραστηριότητας που απαιτεί ειδικές τεχνικές γνώσεις. Τα πρόσωπα αυτά μπορούν να είναι μέλη αναγνωρισμένων επαγγελμάτων. γ) Ως "άτομο που έχει αποσπασθεί ενδοεπιχειρησιακώς" νοείται φυσικό πρόσακηο που εργάζεται σε οργανισμό στο έδαφος ενός από τα μέρη και έχει μεταφερθεί προσα)ρινά στο πλαίσιο το>ν οικονομικών δραστηριότητα™ στο έδαφος του άλλου μέρους· ο εν λόγο) οργανισμός πρέπει να έχει την κύρια εγκατάσταση του στο έδαφος ενός συμβαλλόμενου μέρους, και η απόσπαση πρέπει να γίνεται σε εγκατάσταση του οργανισμού αυτού (υποκατάστημα, θυγατρική εταιρεία), και να δικαιολογείται στην πράξη από παρόμοιες οικονομικές δραστηριότητες στο έδαφος του άλλου μέρους. ΑΡΘΡΟ 29 1. Τα μέρη αποφεύγουν κατά το δυνατόν να εφαρμόζουν μέτρα ή δράσεις που καθιστούν τις συνθήκες εγκατάστασης και λειτουργίας τα>ν εταιρειών του άλλου μέρους πιο περιοριστικές από την κατάσταση που επικρατεί την ημέρα που προηγείται της υπογραφής της συμφωνίας. 2. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν θίγουν τις διατάξεις του άρθρου 37: οι καταστάσεις στις οποίες αναφέρεται το άρθρο 37 διέπονται αποκλειστικά και μόνο από τις διατάξεις του εν λόγο) άρθρου. 3. Με πνεύμα εταιρικής σχέσης και συνεργασίας και σύμφοννα μ,ε τις διατάξεις του άρθρου 43, η κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Λρμενΐας πληροφορεί την Κοινότητα για την πρόθεση της να καταθέσει νέους νόμ,ους ή να θεσπίσει νέους κανονισμούς που μπορούν να καταστήσουν τις συνθήκες για την εγκατάσταση ή λειτουργία στη Δημοκρατία της Αρμενίας των θυγατρικών εταιρειών και υποκαταστημάτων των κοινοτικών εταιρειών πιο περιοριστικές σε σχέση με την κατάσταση που επικρατεί την ημέρα που προηγείται της υπογραφής της συμφωνίας. Η Κοινότητα μπορεί να ζητήσει από τη Δημοκρατία της Αρμενίας να της διαβιβάσει τα σχέδια των εν λόγω νόμων ή κανονισμών και να αρχίσει διαβουλεύσεις σχετικά με τα σχέδια αυτά. 16 4. Όταν η θέσπιση στη Δημοκρατία της Αρμενίας νέων νόμων ή κανονισμών καθιστά τις συνθήκες για τις δραστηριότητες τα)ν θυγατρικών εταιρειών και το>ν κοινοτικά'™ εταιρεκόν που είναι εγκατεστημένες στη Δημοκρατία της Λρμενίας πιο περιοριστικές σε σχέση με την υπάρχουσα κατάσταση την ημέρα που προηγείται της υπογραφής της συμιραηάας, οι εν λόγο) νόμοι ή κανονισμοί δεν εφαρμόζονται, κατά τα τρία έτη μετά την έναρξη ισχύος της αντίστοιχης πράξης, στις θυγατρικές εταιρείες και τα υποκαταστήματα που ήταν ήδη εγκατεστημένα στη Δημοκρατία της Αρμενίας τη στιγμή της έναρξης ισχύος της σχετικής πράξης. ΚΕΦΑΛΑΙΟ III Διασυνοριακή παροχή υπηρεσιών μεταξύ της Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Λρμενίας ΑΡΘΡΟ 30 1. Σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου, τα μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες για να επιτρέψουν σταδιακά την παροχή υπηρεσιών εκ μέρους των κοινοτικών ή αρμενικών εταιρειών που είναι εγκατεστημένες στο έδαφος μέρους άλλου από αυτό του αποδέκτη τα>ν υπηρεσιών, λαμβανομένης υπόψη της ανάπτυξης του τομέα υπηρεσιών στα δύο μέρη. 2. Το Συμβούλιο Συνεργασίας διατυπώνει συστάσεις για την εφαρμογή της παραγράφ>ου 1 του παρόντος άρθρου. ΑΡΘΡΟ 31 Τα μέρη συνεργάζονται με σκοπό να αναπτύξουν στη Δημοκρατία της Αρμενίας τομέα υπηρεσιών προσανατολισμένο προς την αγορά. ΑΡΘΡΟ 32 1. Τα μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέα^ση να εφαρμόζουν αποτελεσματικά την αρχή της απρόσκοπτης πρόσβασης στη διεθνή ναυτιλιακή αγορά και τις μεταφορές, με εμπορικούς όρους: α) η αναπέρα) διάταξη δεν θίγει τα δικαιώματα και τις υποχρεακτεις που απορρέουν από τη σύμβαση τα)ν ΙΙνα)μένα>ν Εθνών για τον κα)όικα συμπεριφοράς ταχν ομίλαιν τακτικών γραμμών (Liner Conferences), όπα>ς εφαρμόζονται από καθένα από τα συμβαλλόμενα μέρη της παρούσας συμφαηάας. Οι ναυτιλιακές εταιρείες τακτικών γραμμών εκτός ομίλων είναι ελεύθερες να λειτουργούν ανταγωνιστικά προς ένα όμιλο, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούν την αρχή του θεμιτού ανταγωνισμού στις εμπορικές συναλλαγές- β) τα μέρη επιβεβαιώνουν την προσήλωση τους στην αρχή του ελεύθερου ανταγωνισμού ως ουσιαστικού στοιχείου του εμπορίου ξηρού και υγρού χύδην φορτίου- 2. Κατ'εφαρμογή ν των αρχών της παραγράφου 1 τα μέρη: 17 α) δεν εφαρμόζουν, από την έναρξη ισχύος της παρούσας συμφωνίας, τις διατάξεις για την κατανομή του φορτίου που προβλέπουν οι διμερείς συμφωνίες μεταξύ των κρατών μελών της Κοινότητας και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης- β) δεν εισάγουν ρήτρες κατανομής φορτίου σε μελλοντικές διμερείς συμφωνίες με τρίτες χώρες, εκτός εάν, κατ' εξαίρεση, οι ναυτιλιακές εταιρείες τακτικών γραμμών ενός από τα συμβαλλόμενα μέρη της παρούσας συμφωνίας δεν θα είχαν με άλλο τρόπο την ευκαιρία να εμπορεύονται με την εν λόγα) τρίτη χώρα- γ) απαγορεύουν τις ρυθμίσεις κατανομής (ρορτίου, σε μελλοντικές διμερείς συμφοηάες, όσον αφορά το εμπόριο υγρού και ξηρού χύδην φορτίου- δ) καταργούν, κατά την έναρξη ισχύος της παροικίας συμφωνίας, όλα τα μονομερή μέτρα, καθώς και τα διοικητικά, τεχνικά και άλλα εμπόδια που μπορούν να έχουν περιοριστικές επιπτώσεις ή να εισάγουν διακρίσεις στην ελεύθερη παροχή υπηρεσιών στον τομέα των διεθνών θαλάσσιων μεταφορών. 3. Κάθε μέρος παρέχει στα σκάφη τα οποία εκμεταλλεύονται υπήκοοι ή εταιρείες του άλλου μέρους, μεταξύ άλλων, μεταχείριση όχι λιγότερο ευνοϊκή από αυτήν που επιφυλάσσει στα δικά του σκάφη όσον αφορά την πρόσβαση σε λιμένες ανοικτούς στο διεθνές εμπόριο, τη χρήση της υποδομής και των βοηθητικών ναυτιλιακών υπηρεσιών των λιμένων καθώς και τις αντίστοιχες εισφορές και επιβαρύνσεις, τις τελωνειακές διευκολύνσεις και την παραχώρηση σταθμών αγκυροβόλησης και διευκολύνσεων για τη φόρτωση και την εκφόρτωση. 4. Οι υπήκοοι και οι εταιρείες της Κοινότητας που παρέχουν υπηρεσίες διεθνοϊν Οαλάσσιανν μεταφορών είναι ελεύθεροι, να εκτελούν συνδυασμένες διεθνείς Οαλάσσιες- ποτάμιες μεταφορές στις εοοπερικέςπλοπές οδούς της Δημοκρατίας της Λρμενίας και αντιστρόΐ|>ο)ς. ΑΡΘΡΟ 33 Για να εξασφαλισθεί η συντονισμένη ανάπτυξη των μεταφορών μεταξύ των μερών ανάλογα, με τις εμπορικές τους ανάγκες, οι όροι αμοιβαίας πρόσβασης στην αγορά και παροχής υπηρεσιών στον τομέα των οδικών, σιδηροδρομικών και εσαπερικών πλωτών μεταφορών και, ενδεχομένως, αεροπορικών μεταφορών καθορίζονται με ειδικές συμφωνίες, κατά περίπτωση, τις οποίες διαπραγματεύονται τα μέρη, μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας συμφωνίας. ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV Γενικές διατάξεις ΑΡΘΡΟ 34 1. Οι διατάξεις του παρόντος τίτλου εφαρμόζονται με την επιφύλαξη περιορισμών που οφείλονται σε λόγους δημόσιας τάξης, δημόσιας ασφάλειας ή δημόσιας υγείας. 2. Οι διατάξεις του παρόντος τίτλου δεν εφαρμόζονται σε δραστηριότητες που συνδέονται με την έστω και ασυνεχή άσκηση επίσημης εξουσίας στο έδαφος κάθε μέρους. 18 ΑΡΘΡΟ 35 Για τους σκοπούς του παρόντος Τίτλου, καμία διάταξη της παρούσας συμφωνίας δεν παρεμποδίζει τα μέρη να εφαρμόζουν τη νομοθεσία και τις ρυθμίσεις τους όσον αφορά την είσοδο και την παραμονή, την εργασία, τους όρους εργασίας, την εγκατάσταση φυσικών προσώπων και την παροχή υπηρεσιών, υπό τον όρο ότι, κατά την εφαρμογή της εν λόγο) νομοθεσίας και ρυΟμίσεαιν, δεν εξουδετεραννονται ούτε περιορίζονται τα οφέλη που απορρέουν για κάθε μέρος από τους όρους συγκεκριμένης διάταξης της παροικίας συμ. (|κπνίας. II παρούσα διάταξη δεν θίγει την εφαρμογή του άρθρου 34 ΑΡΘΡΟ 36 Οι εταιρείες που ελέγχονται από αρμενικές και κοινοτικές εταιρείες από κοινού και ανήκουν αποκλειστικά σε αυτές καλύπτονται επίσης από τις διατάξεις των κεφαλαίων II, III και IV του παρόντος τίτλου. ΑΡΘΡΟ 37 Αρχής γενομένης από την πρώτη ημέρα του μήνα πριν από την έναρξη ισχύος των σχετικών υποχρεώσεων της Γενικής Συμφωνίας για τις Συναλλαγές στον τομέα των Υπηρεσιών (GATS), η μεταχείριση που χορηγείται από κάθε μέρος στο άλλο για τους τομείς ή τα μέτρα που καλύπτονται από την GATS, δεν είναι σε καμία περίπτοκτη λιγότερο ευνοϊκή από αυτήν που παρέχεται από το εν λόγω πρώτο μέρος δυνάμει το>ν διατάξεχυν της GATS για κάθε τομέα, υποτομέα και τρόπο παροχής υπηρεσιών. ΑΡΘΡΟ 38 Για τους σκοπούς των κεφαλαίων II, III και IV του παρόντος τίτλου, δεν λαμβάνεται υπόψη η μεταχείριση που παρέχουν η Κοινότητα, τα κράτη μέλη της ή η Δημοκρατία της Αρμενίας βάσει των υποχρεώσεων που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο των συμφωνιών οικονομικής ολοκλήρωσης σύμφωνα με τις αρχές του άρθρου V της GATS. ΑΡΘΡΟ 39 1. Η μεταχείριση του μάλλον ευνοουμένου κράτους που χορηγείται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος τίτλου δεν ισχύει για τα φορολογικά οφέλη που παρέχουν ή θα παράσχουν στο μέλλον τα μέρη βάσει συμφωνιών για την αποφυγή της διπλής φορολόγησης ή άλλων φορολογικών συμςχιχνιών. 2 Καμία διάταξη του παρόντος τίτλου δεν απαγορεύει στα μ,έρη να υιοθετήσουν ή να ειραρμόσουν μέτρα που σκοπό έχουν να αποτρέψουν τη (ροροόκκρυγή μι: βάση τις q x \ x ^ ( ^ i ^ç διατάξεις τοιν συμ,φα>νιών για την απο(|/υγή της διπλής (φορολογίας και άλλων φορολογικών συμφωνιών ή την εθνική φορολογική νομοθεσία. 3. Καμία διάταξη του παρόντος τίτλου δεν απαγορεύει στα κράτη μέλη ή στη Δημοκρατία της Αρμενίας να διακρίνει, κατά την εφαρμογή των κατάλληλων διατάξεων της φορολογικής νομοθεσίας τους, μεταξύ των φορολογουμένων των οποίων η κατάσταση δεν είναι πανομοιότυπη, ιδίως όσον αφορά τον τόπο μόνιμης κατοικίας τους. 19 Με την επιφύλαξη του άρθρου 27, καμία διάταξη τα>ν κεφαλαίίυν II, III και IV δεν πρέπει να θεωρείται ότι επιτρέπει: ΑΡΘΡΟ 40 στους υπηκόους των κρατών μελών ή της Δημοκρατίας της Αρμενίας, αντίστοιχα, να εισέρχονται ή να παραμένουν στο έδαφος της Δημοκρατίας της Αρμενίας ή της Κοινότητας αντίστοιχα με οποιαδήποτε ιδιότητα, και ιδίως ως μέτοχοι ή εταίροι, ως διευθυντές ή υπάλληλοι εταιρείας ή ως προμηθευτές ή αποδέκτες υπηρεσιών- στις κοινοτικές θυγατρικές ή υποκαταστήματα αρμενικών εταιρεκόν να απασχολούν ή να επιτρέπουν να απασχολούνται αρμένιοι υπήκοοι στο έδαφος της Κοινότητας· στις αρμενικές θυγατρικές ή υποκαταστήματα κοινοτικών εταιρειών να απασχολούν ή να επιτρέπουν να απασχολούνται υπήκοοι των κρατών μελών στο έδαφος της Δημοκρατίας της Αρμενίας- στις αρμενικές εταιρείες ή τις κοινοτικές θυγατρικές ή υποκαταστήματα αρμενικών εταιρειών να αποσπούν, με βάση προσωρινές συμβάσεις εργασίας, αρμενίους υπηκόους για να εργαστούν για λογαριασμό και υπό τον έλεγχο άλλων προσώπων- στις κοινοτικές εταιρείες ή τις αρμενικές θυγατρικές ή υποκαταστήματα κοινοτικών εταιρειών να αποσπούν, με βάση προσωρινές συμβάσεις εργασίας, εργαζομένους που είναι υπήκοοι των κρατών μελών. ΚΕΦΑΛΑΙΟ V Τρέχουσες πληρωμές και κεφάλαια ΑΡΘΡΟ 41 1. Τα μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να εγκρίνουν, σε ελεύθερα μετατρέψιμο νόμισμα, όλες τις τρέχουσες πληρωμές μεταξύ μονίμων κατοίκων της Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Αρμενίας, που αφορούν την κυκλοφορία εμπορευμάτων, υπηρεσιών ή προσώπων, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας συμφωνίας. 2. Όσον αφορά τις συναλλαγές επί του λογαριασμού κεφαλαίίυν του ισοζυγίου πληρα)| κόν, από την έναρξη ισχύος της παρούσας συμφωνίας, εξασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων που αφορούν τις άμεσες επενδύσεις σε εταιρείες, οι οποίες συνιστώνται σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία της χώρας υποδοχής και τις επενδύσεις που πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του κεφαλαίου Η, και την εκκαθάριση ή τον επαναπατρισμό του προϊόντος των επενδύσεων αυτών και όλων των κερδών που απορρέουν από αυτές. 3. Mt την επιφύλαξη της παραγράφου 2 ή της παραγράφου 5, από την έναρξη ισχύος της παρούσας συμφωνίας, δεν εισάγονται νέοι συναλλαγματικοί περιορισμοί στΐ|ν κυκλοφορία κεφαλαίων και τις σχετικές τρέχουσες πληρωμές μεταξύ το)ν μονίμου κατοίκων της Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Αρμενίας, ούτε καθίστανται πιο περιοριστικές οι υφιστάμενες ρυθμίσεις. 20 4. Τα μέρη πραγματοποιούν μεταξύ τους διαβουλεύσεις για να διευκολύνουν την κυκλοφορία κεφαλαίων άλλων από εκείνων που avaqx-ρονται στην παράγραφο 2 μεταξύ της Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Αρμενίας, προκειμένου να προωθήσουν τους στόχους της παρούσας συμφωνίας. 5. Όσον αφορά τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, έα>ς ότου επιτευχθεί πλήρης μετατρεψιμότητα του αρμενικού νομίσματος κατά την έννοια του άρθρου VIII της συμφωνίας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η Δημοκρατία της Αρμενίας έχει τη δυνατότητα, σε εξαιρετικές περιστάσεις, να εφαρμόζει συναλλαγματικούς περιορισμούς για τη χορήγηση ή ανάληψη βραχυπρόθεσμων και μεσοπρόθεσμων πιστώσεων, στο βαθμό που οι περιορισμοί αυτοί εφαρμόζονται στη Δημοκρατία της Αρμενίας για τη χορήγηση τέτοιων πιστώσεων και επιτρέπονται από τη θέση της Δημοκρατίας της Λρμενίας στο ΛΝΤ. II Δημοκρατία της Λρμενίας εφαρμόζει τους περιορισμούς αυτούς έτσι ώστε να μην επιβάλλονται διακρίσεις και να διαταράσσεται όσο το δυνατόν λιγότεροι] εψαρμογήτης παρούσας συμφωνίας. 11 Δημοκρατία της Λρμενίας ενημερώνει ταχέίυς το Συμβούλιο Συνεργασίας σχετικά με την εισαγίυγή τα)ν μέτραιν αυτών και τις ενδεχόμενες τροποποιήσεις που επέρχονται σε αυτά. 6. Με την επιφύλαξη των παραγράφων 1 και 2, όταν, σε εξαιρετικές περιστάσεις, η κυκλοφορία κεφαλαίατν μεταξύ της Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Αρμενίας προκαλεί, ή απειλεί να προκαλέσει, σοβαρές δυσχέρειες για τη διαχείριση της συναλλαγματικής πολιτικής ή της νομισματικής πολιτικής στην Κοινότητα ή τη Δημοκρατία της Αρμενίας, η Κοινότητα και η Δημοκρατία της Αρμενίας, αντίστοιχα, μπορούν να λάβουν μέτρα διασφάλισης όσον αφορά την κυκλοφορία κεφαλαίων μεταξύ της Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Λρμενίας για περίοδο που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες και εφόσον τα μέτρα αυτά είναι απολύτως αναγκαία. ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI Προστασία της πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας ΑΡΘΡΟ 42 1. Σύμφα)να με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου και του παραρτήματος II, η Δημοκρατία της Λρμενίας εξακολουθεί να βελτιώνει την προστασία των δικακσμάτίυν πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας ίόστε, μέχρι το τέλος του πέμπτου έτους από την έναρξη ισχύος της παρούσας σ ι μ ω ν ί α ς, να παρέχει επίπεδο προστασίας παρόμοιο με εκείνο που ισχύει στην Κοινότητα, καθώς και ανάλογα μέσα επιβολής των δικαιωμάτων αυτών. 2. Μέχρι το τέλος του πέμπτου έτους από την έναρξη ισχύος της παρούσας συμφωνίας, η Δημοκρατία της Αρμενίας θα προσχωρήσει στις πολυμερείς συμβάσεις δικαιωμάτων πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας που αναφέρονται στο παράρτημα II παράγραφος 1, στις οποίες συμμετέχουν τα κράτη μέλη, ή που εφαρμόζονται de facto από τα κράτη μέλη, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις των εν λόγω συμβάσεων. 21 ΤΙΤΛΟΣ V ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΙΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΑΡΘΡΟ 43 Τα μέρη αναγνίυρίζουν ότι σημίχντική προϋπόθεση για την ενίσχυση TÎDV οικονομικίόν δεσμών μεταξύ της Δημοκρατίας της Λρμενίας και της Κοινότητας είναι η προσέγγιση της ισχύουσας και μελλοντικής νομοθεσίας της χώρας αυτής προς τη νομοθεσία της Κοινότητας. Η Δημοκρατία της Αρμενίας καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου να εξασφαλίσει ότι η νομοθεσία της θα καταστεί σταδιακά συμβατή με τη νομοθεσία της Κοινότητας. Η προσέγγιση των νομοθεσιών αφορά ειδικότερα και τους ακόλουθους τομείς: τελωνειακό δίκαιο, εταιρικό δίκαιο, τραπεζικό δίκαιο, λογιστική και φορολογία εταιρειών, πνευματική ιδιοκτησία, προστασία των εργαζομένων στο χώρο εργασίας, χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, κανόνες ανταγωνισμού, δημόσιες συμβάσεις, προστασία της υγείας και της ζωής των ανθρώπων, των ζώων και των φυτών, προστασία του περιβάλλοντος,προστασίατων καταναλωτών, έμμεση φορολογία,τεχνικούς κανόνες και πρότυπα, νομοθεσία και κανονισμούς για την πυρηνική ενέργεια, μεταφορές. 11 Κοινότητα παρέχει στη Δημοκρατία τ ης Λρμενίας την τεχνική βοήθεια που απαιτείται, για την εqxxρμoγή ταχν μέτρανν αυτών, η οποία (Απορεί να περιλαμβάνει, μεταξύ άλλαχν: την ανταλλαγή εμπειρογνωμόνων την έγκαιρη παροχή πληροφοριών, ιδιαίτερα όσον αφορά την ισχύουσα για κάθε τομέα νομοθεσία- τη διοργάνωση σεμιναρίων εκπαιδευτικές δραστηριότητες- ενίσχυση για τη μετάφραση της κοινοτικής νομοθεσίας στους σχετικούς τομείς. Τα μέρη συμφωνούν να εξετάσουν τους τρόπους εφαρμογής των οικείων νόμων περί ανταγωνισμού σε συντονισμένη βάση, στις περιπτώσεις που θίγεται το μεταξύ τους εμπόριο. 22 ΤΙΤΛΟΣ VI ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΑΡΘΡΟ 44 1. Η Κοινότητα και η Δημοκρατία της Αρμενίας καθιερώνουν οικονομική συνεργασία μ,ε στόχο να συμβάλουν στη διαδικασία οικονομικής μεταρρύθμισηςκαι ανάκαμψης, καθώς και στη σταθερή ανάπτυξη της Δημοκρατίας της Αρμενίας. Η συνεργασία αυτή ενισχύει και αναπτύσσει τους σημερινούς οικονομικούς δεσμούς, προς όφελος και τα)ν δύο μερών. 2. Διαμορφώνονται οι πολιτικές και τα άλλα μέτρα που αποσκοπούν στην οικονομική και κοινωνική μεταρρύθμιση και στην αναδιάρθρωση του οικονομικού και εμπορικού συστήματος της Δημοκρατίας της Αρμενίας με γνώμονα τις απαιτήσεις της σταθερής και αρμονικής κοινωνικής ανάπτυξης- οι πολιτικές αυτές θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι λαμβάνονται πλήρως υπόψη τα θέματα του περιβάλλοντος. 3. Για το σκοπό αυτό, η συνεργασία θα εστιάζεται, ιδίως, στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, στην ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού, στην υποστήριξη το)ν επιχειρήσεων (συμπεριλαμβανομένης της ιδιωτικοποίησης, της προώθησης και της προστασίας τα>ν επενδύσεα)ν και των μικρομεσαία^ επιχειρήσείυν), στον τομ,έα των μεταλλευτικών προ'ιόντίυν και τα>ν πρώταχν υλών, στην επιστήμη και την τεχνολογία, στη γεα>ργία και τα είδη διατροιρής, στην ενέργεια, στην αίκράλεια στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας για μη στρατιαπικούς σκοπούς, στις μεταφορές, στον τουρισμό, στις τηλεπικοινωνίες, στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, στην καταπολέμηση της νομιμοποίησης προσόδων από παράνομες δραστηριότητες, στο εμπόριο, στα τελωνεία, στη συνεργασία στον τομέα της στατιστικής, στην ενημέρωση και τις επικοινωνίες, στην προστασία του περιβάλλοντος και την περιφερειακή συνεργασία. 4. Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται σε μέτρα που ευνοούν τη συνεργασία μεταξύ των ανεξάρτητων κρατών της περιοχής της Υπερκαυκασίας και με άλλα όμορα κράτη, με σκοπό την ενίσχυση της αρμονικής ανάπτυξης της περιοχής. 5. Εφόσον κρίνεται σκόπιμο, η Κοινότητα μπορεί να παράσχει τεχνική βοήθεια για την οικονομική συνεργασία και άλλες μορφές συνεργασίας που προβλέπει η παρούσα συμφωνία, λαμβάνοντας υπόψη τον κανονισμό του Συμβουλίου σχετικά με την τεχνική βοήθεια προς τα ανεξάρτητα κράτη, τις προτεραιότητες που περιλαμβάνονται στο ενδεικτικό πρόγραμμα σχετικά με την τεχνική βοήθεια της Ευρωπαϊκής Κοινότητας για τη Δημοκρατία της Λρμενίας και τις διαδικασίες που έχουν θεσπιστεί για το συντονισμό και την εφαρμογή αυτής. ΑΡΘΡΟ 45 Συνεργασία στον τομέα των εμπορευματικών συναλλαγών και των υπηρεσιών Τα μέρη θα συνεργάζονται, προκειμένου να διασφαλίζεται ότι το διεθνές εμπόριο της Δημοκρατίας της Αρμενίας διενεργείται σύμφωνα με τους κανόνες του ΠΟΕ. 23 Αυτή η συνεργασία περιλαμβάνει ειδικά θέματα, άμεσα συνδεόμενα με τη διευκόλυνση τίυν συναλλαγών, μεταξύ τα>ν οποίων: χάραξη πολιτικής για το εμπόριο και τα συναφή ζητήματα, ιδίως τις πληρωμές, • • διαμόρφωση της σχετικής νομοθεσίας, • διαρκή συνδρομή για την ενδεχόμενη προσχώρηση της Δημοκρατίας της Αρμενίας στον ΠΟΕ. ΑΡΘΡΟ 46 βιομηχανική συνεργασία 1. II συνεργασία επιδιώκει να προίοθήσει ιδία>ς τα εξής: την ανάπτυξη επιχειρηματικών δεσμών μεταξύ των οικονομικών φορέων αμφοτέρων των μερών τη συμμετοχή της Κοινότητας στις προσπάθειες της Δημοκρατίας της Αρμενίας να αναδιαρθρώσει τη βιομηχανία της και να προσελκύσει επενδύσεις σε αυτήν τη βελτίωση της διαχείρισης· την ανάπτυξη κατάλληλων εμπορικών κανόνα>ν και πρακτικών την προστασία του περιβάλλοντος 2. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν θίγουν τους κοινοτικούς κανόνες ανταγωνισμού που εφαρμόζονται στις επιχειρήσεις. ΑΡΘΡΟ 47 Προώθηση και προστασία των επενδύσεων 1. Σύμφωνα με τις κατ Ιδίαν εξουσίες και αρμοδιότητες της Κοινότητας και των κρατών μελών, η συνεργασία αποβλέπει στη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών για να προσελκυσθούν οι εθνικές και ξένες ιδιωτικές επενδύσεις, με τη διευκόλυνση ιδίως της προστασίας των επενδύσεων, τη μεταφορά κεφαλαίων και την ανταλλαγή πληροφοριών για τις επενδυτικές δυνατότητες. 2. Ειδικότερα, η συνεργασία αυτή επιδιώκει: να θεσπιστούν, εφόσον κρίνεται σκόπιμο, συμφωνίες μεταξύ των κρατών μελών και της Δημοκρατίας της Αρμενίας, για την προώθηση και την προστασία των επενδύσεων να συναφθούν, εφόσον κρίνεται σκόπιμο, συμφωνίες μεταξύ των κρατών μελών και της Δημοκρατίας της Αρμενίας για την αποφυγή της διπλής φορολόγησης· να δημιουργηθούν ευνοϊκές συνθήκες για την προσέλκυση ξένατν επενδύσεων στην αρμενική οικονομία- να θεσπιστούν σταθεροί και κατάλληλοι νόμοι και όροι για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες και να ανταλλάσσονται πληρ(^χ)ρίες για τη νομοθεσία, τους κανονισμούς και τις διοικητικές πρακτικές στον τομέα τα>ν επενδύσεων να ανταλλάσσονται πληροφορίες σχετικά με τις επενδυτικές δυνατότητες υπό μορφή εμπορικών εκθέσεων και πανηγύρεων, εβδομάδων συναντήσεων εμπορικού χαρακτήρα και άλλων εκδηλώσεων. 24 ΑΡΘΡΟ 48 Δημόσιες συμβάσεις Τα μέρη συνεργάζονται για να αναπτύξουν συνθήκες ανοικτές και ανταγωνιστικές για την ανάθεση συμβάσεων για εμπορεύματα και υπηρεσίες, ιδίως μέσω της προκηρύξεως διαγαηασμών. ΑΡΘΡΟ 49 Συνεργασία στον τομέα το>ν προτύπων και της εξακρίβίοσης της συμμόρφαισης 1. Τα μέρη συνεργάζονται για να ευνοήσουν την ευθυγράμμιση με τα κριτήρια, τις αρχές και τις κατευθύνσεις που ακολουθούνται διεθνώς στο επίπεδο της ποιότητας. Οι αιπαιτούμενες δράσεις θα διευκολύνουν την πρόοδο προς την αμοιβαία αναγνώριση στον τομέα της εξακρίβωσης της συμμί'^χυσης, καθώς και τη βελτίωση της ποιότητας των αρμενικών προϊόντων. 2. Για το σκοπό αυτό τα μέρη επιδιώκουν να συνεργαστούν σε έργα τεχνικής βοήθειας για: • • • να προωθήσουν την κατάλληλη συνεργασία με τους οργανισμούς και τα ιδρύματα που ειδικεύονται στους τομείς αυτούς· να προωθήσουν τη χρησιμοποίηση των κοινοτικών τεχνικών κανονισμών και την εφαρμογή ευρίοπαϊκών προτύπίον και διαδικασιών εξακρίβωσης της συμμί'^χοσης- να καταστήσουν κοινή την πείρα και τις τεχνικές πληροφορίες στον τομέα της διαχείρισης της ποιότητας. » ΑΡΘΡΟ 50 Μεταλλευτικά προϊόντα και πρώτες ύλες 1. Τα μέρη ευνοούν την αύξηση των επενδύσεων και του εμπορίου στους τομείς των μεταλλευτικών προϊόντων και των πρώτων υλών. 2. Η συνεργασία επικεντρώνεται ιδίως στους ακόλουθους τομείς: ανταλλαγή πληροφοριών για τις εξελίξεις του μεταλλευτικού τομέα και του τομέα των μη σιδηρούχων μετάλλων, καθιέρωση νομικού πλαισίου για τη συνεργασία, εμπορικά θέματα, θέσπιση και εφχχρμογή νομοθεσίας στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος, κατάρτιση, (Χί^χ'χλεια στη μεταλλευτική βιομηχανία. ΑΡΘΡΟ 51 Επιστημονική και τεχνολογική συνεργασία 1. Τα μέρη προωθούν τη συνεργασία στην επιστημονική έρευνα και την τεχνολογική ανάπτυξη (ΕΤΑ) για μη στρατιωτικούς σκοπούς με βάση το κριτήριο του αμοιβαίου 25 συμφέροντος, λαμβάνοντας υπόψη τους διαθέσιμους πόρους, την κατάλληλη πρόσβαση στα κατϊδίαν προγράμματα τους και με την επιφύλαξη των κατάλληλων επιπέδατν προστασίας των δικαιωμάτων πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας. 2. ΓΙ συνεργασία στον τομέα της επιστήμης και τεχνολογίας καλύπτει: την ανταλλαγή επιστημονικών και τεχνικών πληροφοριών τις κοινές δραστηριότητες ΕΤΑ· τις δραστηριότητες που συνδέονται με την κατάρτιση και τα προγράμματα κινητικότητας επιστημόνων, ερευνητών και τεχνικών των δύο πλευρών που ασχολούνται με την ΕΤΑ· Οι δραστηριότητες εκπαίδευσης ή/και κατάρτισης που προβλέπονται από την εν λόγω συνεργασία διεξάγονται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 52. Τα μέρη (Απορούν να ξεκινήσουν με κοινή συμηχυνία άλλες μορφές συνεργασίας στον τομέα της επιστήμης και τεχνολογίας. Κατά τη διεξαγωγή των δραστηριότητα^ συνεργασίας, ιδιαίτερη προσοχή δίδεται στον επαγγελματικό αναπροσανατολισμό τα>ν επιστημόνων, των μηχανικών, των ερευνητών και των τεχνικών που συμμετέχουν ή έχουν συμμετάσχει στην έρευνα ή/και την παραγωγή όπλων μαζικής καταστροφής. 3. Η συνεργασία που προβλέπεται στο παρόν άρθρο αναπτύσσεται iri^iqxiyva με τις ειδικές συμφκσνίες που αποτελούν αντικείμενο διαπραγματεύσεανν και συνάπτονται σύμφχυνα (Αε τις κατϊδίαν διαδικασίες κάθε μέρους καθορίζοντας, μεταξύ άλλίυν, κατάλληλες διατάξεις όσον αφορά τα δικαιώματα πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας. ΑΡΘΡΟ 52 Εκπαίδευση και κατάρτιση 1. Τα μέρη συνεργάζονται με σκοπό τη βελτίωση του επιπέδου της γενικής εκπαίδευσης και της επαγγελματικής εξειδίκευσης στη Δημοκρατία της Αρμενίας, τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα 2. Η συνεργασία εστιάζεται ιδίως στους ακόλουθους τομείς: τον εκσυγχρονισμό των συστημάτων αναπάτης εκπαίδευσης και κατάρτισης της Δημοκρατίας της Αρμενίας, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος αναγνώρισης τίυν αναπχπων εκπαιδευτικών ιόρυμάτίυν και τα>ν όιπλίημάτίυν τα)ν αναπάτίυν εκπαιδευτικών ιδρυμάταχν την κατάρτιση των στελεχών του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, καθώς και των δημοσίων υπαλλήλων, ιδιαίτερα σε τομείς προτεραιότητας οι οποίοι πρέπει να καθοριστούν τη συνεργασία μεταξύ των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων την κινητικότητα εκπαιδευτικών, σπουδαστών, διοικητικών στελεχών, νέων επιστημόνανν και ερευνητίόν, και νέίον εν γένει- την προώθηση το>ν ευραχπαϊκών σπουδών στα κατάλληλα ιδρύματα- τη διδασκαλία κοινοτικών γλίυσσών 26 τη μεταπτυχιακή κατάρτιση διερμηνέων συνεδρίιυν την κατάρτιση δημοαιογρίκρίον την κατάρτιση εκπαιδευτικού προσωπικού. 3. Κάθε μέρος μπορεί, ενδεχομένως, να συμμετάσχει, σύμφωνα με τις δικές του διαδικασίες, στα αντίστοιχα προγράμματα του άλλου μέρους στον τομέα της εκπαίδευσης και κατάρτισης· ενδεχομένως, θα καθοριστούν θεσμικά πλαίσια και προγράμματα συνεργασίας με βάση τη συμμετοχή της Δημοκρατίας της Αρμενίας στο πρόγραμμα TEMPUS της Κοινότητας. ΑΡΘΡΟ 53 Γεωργία και βιομηχανία γεωργικών προϊόντων Ο σκοπός της συνεργασίας στον τομέα αυτό είναι να συνεχισθεί η αγροτική μεταρρύθμιση, ο εκσυγχρονισμός, η ιδιωτικοποίηση και η αναδιάρθρωση του γεωργικού τομέα, της βιομηχανίας μεταποίησης γεωργικών προϊόντων και του τομέα υπηρεσιών στη Δημοκρατία της Αρμενίας, η ανάπτυξη της εγχώριας και ξένης αγοράς για τα αρμενικά προϊόντα, υπό συνθήκες που εξασφαλίζουν την προστασία του περιβάλλοντος, λαμβανομένης υπόψη της αναγκαιότητας βελτίωσης της επισιτιστικής ασφάλειας καθώς και της ανάπτυξης της βιομηχανίας γεωργικών προϊόντων διατροφής, της μεταποίησης και της διανομής των γεωργικών προϊόντων. Τα μέρη επιδιώκουν επίσης τη σταδιακή προσέγγιση των αρμενικών προτύπων με τους κοινοτικούς τεχνικούς κανονισμούς σχετικά με τα βιομηχανικά και γεωργικά προϊόντα διατροφής, συμπεριλαμβανομένων και φυτοϋγειονομικών προτύπίαν. υγειονομικών των ΑΡΘΡΟ 54 Ενέργεια 1. Τα μέρη συνεργάζονται, σύμφωνα με τις αρχές που διέπουν την οικονομία αγοράς και τον Ευρωπαϊκό Χάρτη για την Ενέργεια και έχοντας υπόψη τη Σύμβαση του Χάρτη για την Ενέργεια και το Πρωτόκολλο του Χάρτη για την Ενέργεια που αφορά την ενεργειακή επάρκεια και σχετικά περιβαλλοντικά ζητήματα, στο πλαίσιο της σταδιακής ολοκλήρωσης τίον αγορών ενέργειας της Ευρώπης. 2. Η συνεργασία καλύπτει μεταξύ άλλων τους ακόλουθους τομείς: τη χάραξη και ανάπτυξη ενεργειακής πολιτικής, τη βελτίωση της διαχείρισης και το)ν κανονισμών του τομέα της ενέργειας σύμφωνα με τις αρχές οικονομίας αγοράς, τη βελτίωση του εφοδιασμού σε ενέργεια, συμπεριλαμβανομένηςτης ασφάλειας κατά τον εςχ")6ιαομό, κατά τρόπο οικονομικά και περιβαλλοντικά ορθολογικό, την προώθηση της εξοικονόμησης ενέργειας και της ενεργειακής απόδοσης και την ειραρμογή του ΙΙριυτοκόλλου του Χάρτη για την Ενέργεια που («ρορά την ενεργειακή επάρκεια και σχετικά περιβαλλοντικά ζητήματα, τον εκσυγχρονισμό της ενεργειακής υποδομής, τη βελτίωση των ενεργειακών τεχνολογιών για την παροχή και την τελική χρησιμοποίηση όλων των μορφών ενέργειας, τη διαχείριση και τεχνική κατάρτιση στον ενεργειακό τομέα, τη μεταφορά και διαμετακόμιση ενεργειακών υλικών και προϊόντων, 27 τη θέσπιση σειράς θεσμικών, νομικών, φορολογικών και άλλων προϋποθέσεων που απαιτούνται για να ενθαρρυνθεί η αύξηση του εμπορίου και των επενδύσεων στον τομέα της ενέργειας, την ανάπτυξη υδροηλεκτρικών και άλλατν ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Τα μέρη ανταλλάσσουν πληροφορίες σχετικά με επενδυτικά σχέδια στον τομέα της ενέργειας,που aqx^oi'rv, ειδικότερα, την κατασκευή και ανακαίνιση πετρελαιαγωγών και αγωγών φυσικού αερίου ή άλλων μέσα)ν μεταφοράς ενεργειακών προϊόντων. Τα μέρη συνεργάζονται με σκοπό την όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερη εφαρμογή των διατάξεων του Τίτλου IV και του άρθρου 47, όσον αφορά επενδύσεις στον ενεργειακό τομέα. ΑΡΘΡΟ 55 Περιβάλλον 1. Με βάση τον Ευρωπαϊκό Χάρτη για την Ενέργεια και τη Δήλωση της Διάσκεψης της Λουκέρνης του 1993 και λαμβάνοντας υπόψη τη Σύμβαση του Χάρτη για την Ενέργεια, ιδίως το άρθρο 19, καθώς και το Πρωτόκολλο του Χάρτη για την Ενέργεια που αφορά την ενεργειακή επάρκεια και σχετικά περιβαλλοντικά ζητήματα, τα μέρη αναπτύσσουν και ενισχύουν τη συνεργασία τους στα θέματα περιβάλλοντος και υγείας. 2. Η συνεργασία έχει στόχο την καταπολέμηση της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και ιδίως: την κατάσταση την αποτελεσματική παρακολούθηση των επιπέδίυν ρύπανσης και την αξιολόγηση του περιβάλλοντος· συστήματα πληροφοριών για του περιβάλλοντος- την καταπολέμηση της τοπικής, περιφερειακής και διασυνοριακής ρύπανσης του αέρα και των υδάτων την αποκατάσταση των οικοσυστημάτων τη βιώσιμη, αποτελεσματική και περιβαλλοντικά αποδεκτή παραγα>γή και χρήση ενέργειας- την αίκράλεια τα>ν βιομηχανικών εγκαταστάσείυν- την ταξινόμηση και ασφαλή χρησιμοποίηση των χημικών προϊόντατν την ποιότητα των υδάτων τη μείωση, ανακύκλωση και ασφαλή διάθεση τα)ν αποβλήτων, την εφαρμογή της σύμβασης της Βασιλείας· τη μελέτη των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της γεωργίας, της διάβρωσης των εδαφών και της χημικής ρύπανσης· την προστασία των δασών τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, τατν προστατευόμενα^περιοχών και τη βιώσιμη χρησιμοποίηση και διαχείριση τα>ν βιολογικών πόρων το γαιοχρηστικό σχεδιασμό, συμπεριλαμβανομένων τατν δομικών κατασκευών και του πολεοδομικού σχεδιασμού- τη χρήση οικονομικών και φορολογικών μέσων την παρακολούθηση των πλανητικών κλιματικών μεταβολών την εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση σε θέματα περιβάλλοντος- την τεχνική βοήθεια για την αποκατάσταση των περιοχών που έχουν πληγεί από τη ραδιενέργεια και την αντιμετώπιση σχετικών υγειονομικών και κοινωνικών προβλημάτων 28 την εφαρμογή της σύμβασης Espoo για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεατν σε διεθνές πλαίσιο. II συνεργασία περιλαμβάνει μεταξύ άλλα>ν: τον προγραμματισμό για τη διαχείριση των καταυτροίρών και δκχιρόριον άλλυ>ν καταστάσεχυν έκτακτης ανάγκης- τις ανταλλαγές πληροφοριών και εμπειρογνα)μόνων, μεταξύ άλλίυν όσον αφορά τη μεταφορά καθαρών τεχνολογιών και την ασφαλή και περιβαλλοντικούς ορθή χρήση της βιοτεχνολογίας· κοινές ερευνητικές δραστηριότητες· τη βελτίωση της νομοθεσίας προς την κατεύθυνση των κοινοτικών προτύπων την περιβαλλοντική κατάρτιση και τη θεσμική ενίσχυση- τη συνεργασία σε περιφερειακό επίπεδο (καθώς και τη συνεργασία στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος) και σε διεθνές επίπεδο- την ανάπτυξη στρατηγικών, ιδίως όσον αφορά πλανητικά και κλιματολογικά θέματα, καθώς και για την επίτευξη αειφόρου ανάπτυξης- μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων. ΑΡΘΡΟ 56 Μεταφορές Τα μέρη αναπτύσσουν και ενισχύουν τη συνεργασία τους στον τομέα των μεταφορών. Η συνεργασία αυτή αποβλέπει, μεταξύ άλλων, στην αναδιάρθρωση και τον εκσυγχρονισμότων συστημάτων και δικτύων μεταφορών στη Δημοκρατία της Αρμενίας, καθώς και στην ανάπτυξη και εξασφάλιση, ενδεχομένως, της συμβατότητας των συστημάτων μεταφορών για την επίτευξη περισσότερο ολοκληρωμένου συστήματος μεταφορών. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να αποδοθεί στη λειτουργία όλων των παραδοσιακών επικοινωνιακών συνδέσεων μεταξύ των ανεξάρτητων κρατών της Υπερκαυκασίας και με όλα τα όμορα κράτη. Η συνεργασία περιλαμβάνει μεταξύ άλλων: το>ν οδικών, εκσυγχρονισμό της διαχείρισης και της λειτουργίας τον σιδηροδρομικών, λιμενικών και αερολιμενικών εγκαταστάσεων τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη των σιδηροδρομικών, εσαπερικίόν πλοπών, οδικών, λιμενικίόν, αερολιμενικών και αεροπλοϊκών υποδομών, καθώς και τον εκσυγχρονισμό τα>ν κυριότερα>ν αξόνατν κοινού ενδιαφέροντος και τυ>ν όιευρίοπαϊκών συνόέσε. ίυν για τους προαναφθέντες τρόπους μεταφοράς, ιδίως δε για εκείνους που σχετίζονται με το σχέδιο TRACECA την προώθηση και ανάπτυξη των μεταφορών πολλαπλών μέσων την προώθηση των κοινών προγραμμάτων έρευνας και ανάπτυξης- την προετοιμασία του νομοθετικού και θεσμικού πλαισίου για την ανάπτυξη και εφαρμογή της πολιτικής, καθώς και την ιδιωτικοποίηση του τομέα των μεταφορών. 29 ΑΡΘΡΟ 57 Ταχυδρομικές υπηρεσίες και τηλεπικοινίονίες Τα μέρη, εντός του πλαισίου των αντιστοιχούν εξουσιών και αρμοδιότητα^ τους, επεκτείνουν και ενισχύουν τη συνεργασία τους στους ακόλουθους τομείς: - τη χάραξη πολιτικών και κατευθύνσεων για την ανάπτυξη των τηλεπικοινωνιών και των ταχυδρομικών υπηρεσιών την ανάπτυξη των αρχών πολιτικής τιμολόγησης και εμπορίας στους τομείς των τηλεπικοινωνιών και των ταχυδρομικών υπηρεσιών τη μεταφορά τεχνολογίας και τεχνογνωσίας, όσον αφορά, μεταξύ άλλων, και τα ευρωπαϊκά τεχνικά πρότυπα και συστήματα πιστοποίησης- την ενθάρρυνση της ανάπτυξης έργο>ν στον τομέα το>ν τηλεπικοινίυνιακών και ταχυόρομικίόν υπηρεσιών και την προσέλκυση επενδύσε. ίην στους εν λόγο) τομείς- τη βελτίαχιη της αποτελεσματικότητας κίχι της ποιότητας τα>ν παρεχίήιενίσν τηλεπικοινα)νιακών και ταχυδρομικών υπηρεσιών, με την ελευθέρωση, μεταξύ άλλων, των δραστηριότητας των υποτομέων την εφαρμογή προηγμένων τεχνολογιών στον τομέα των τηλεπικοινωνιών, ιδίως όσον αφορά την ηλεκτρονική μεταφορά κεφαλαίων τη διαχείριση των τηλεπικοινωνιακών δικτύων και την βελτιστοποίηση τους- τον καθορισμό κατάλληλου κανονιστικού πλαισίου για την παροχή ταχυδρομικών και τηλεπικοινατνιακών υπηρεσιών, καθώς και για τη χρησιμοποίηση του φάσματος ραδιοσυχνότητα^· την κατάρτιση για τη διαχείριση τα>ν τηλεπικοινωνιακών και ταχυδρομικών υπηρεσιών υπό συνθήκες οικονομίας αγοράς- ΑΡΘΡΟ 58 Χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες 11 συνεργασία θα πρέπει VÎX διευκολύνει την ένταξη της Δημοκρατίας της Λρμενίας στα διεθνώς αποδεκτά συστήματα αμοιβαίων διακανονισμών. ΙΙαρέχεται τεχνική βοήθεια για: την ανάπτυξη των τραπεζικών και χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και της κοινής αγοράς πιστωτικών πόρων, καθώς και την ένταξη της Δημοκρατίας της Αρμενίας στα διεθνώς αποδεκτά συστήματα αμοιβαίων διακανονισμών την ανάπτυξη του φορολογικού συστήματος και των θεσμών της Δημοκρατίας της Λρμενίας, τις ανταλλαγές εμπειριών και την κατάρτιση του προσωπικού- την ανάπτυξη των αί^χχλιστικών υπηρεσιών, που θα δημιουργήσουν, μεταξύ άλλο, ευνοϊκό πλαίσιο για τη συμμετοχή τα>ν κοινοτικών εταιρειών στη δημιουργία κοινών επιχειρήσεων στον ασφαλιστικό τομέα της Δημοκρατίας της Αρμενίας, καθώς και την ανάπτυξη των ασφαλίσεων για τις εξαγωγικές πιστώσεις. Η συνεργασία αυτή θα συμβάλει ιδίως στην ανάπτυξη σχέσεων μεταξύ της Δημοκρατίας της Αρμενίας και των κρατών μελών της ΕΚ στον τομέα των χρηματοπισταπικών υπηρεσιών. 30 ΑΡΘΡΟ 59 Περιφερειακή ανάπτυξη 1. Τα μέρη ενισχύουν τη συνεργασία τους στον τομέα της περιφερειακής ανάπτυξης και του γαιοχρηστικού σχεδιασμού. 2. Για το σκοπό αυτό, ενθαρρύνουν την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των εθνικών, περιφερειακών και τοπικών αρχών όσον αφορά την περιφερειακή πολιτική και την πολιτική γαιοχρηστικού σχεδιασμού και για τις μεθόδους όιαμόρφοχτης περιφερειακοί πολιτικών με ιδιαίτερη έμφαση στην ανάπτυξη τας μειονεκτουσών περιοχών. • Επίσης, ενθαρρύνουν τις άμεσες επαφές μεταξύ το>ν περιφερειακών και, δημόσιων οργανισμώνπου είναι υπεύθυνοι για τον προγραμματισμότης περιφερειακής ανάπτυξης με σκοπό, μεταξύ άλλων, την ανταλλαγή μεθόδων και τρόπων για την προώθηση της περιφερειακής ανάπτυξης. ΑΡΘΡΟ 60 Κοινωνική συνεργασία 1. Όσον αφορά την υγεία και την ασφάλεια, τα μέρη αναπτύσσουν τη συνεργασία μεταξύ τους με σκοπό τη βελτίωση της προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων. II συνεργασία περιλαμβάνει ιδίοις τα ακόλουθα: την εκπαίδευση και κατάρτιση σε θέματα υγείας και ασίράλειας, μ,ε ιδιαίτερη προσοχή στους τομείς δραστηριότητος υψηλού κινδύνου- την ανάπτυξη και προώθηση προληπτικός μετράς για την καταπολέμηση τος επαγγελματικών ασθενειών και άλλων παρόμοιων διαταραχών την πρόληψη των κυριότερων κινδύνων ατυχημάτων και τη διαχείριση των τοξικών χημικών ουσιών την έρευνα για τη διεύρυνση των γνώσεων όσον αφορά το περιβάλλον εργασίας, καθώς και την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων. 2. Όσον αφορά την απασχόληση, η συνεργασία μεταξύ των μερών περιλαμβάνει κυρίως τεχνική βοήθεια για: τη βελτιστοποίηση της αγοράς εργασίας- τον εκσυγχρονισμό των υπηρεσιών για την εξεύρεση θέσεων εργασίας και την παροχή συμβουλών το σχεδιασμό και τη διαχείριση των προγραμμάτων αναδιάρθρωσης- την ενθάρρυνση της ανάπτυξης της τοπικής απασχόλησης. την ανταλλαγή πληροφοριών για τα προγράμματα ευέλικτης απασχόλησης, καθώς και για τα προγράμματα που σκοπό έχουν VÎX ευνοήσουν την αυτοαπασχόληση και τις επιχειρηματικές δραστηριότητες. 3. Τα μέρη αποδίδουν ιδιαίτερη προσοχή στη συνεργασία για την κοινωνική προστασία που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τον προγραμματισμό και την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης στη Δημοκρατία της Αρμενίας. 31 Οι μεταρρυθμίσεις αυτές σκοπό έχουν να αναπτύξουν στη Δημοκρατία της Λρμενίας μεθόδους προστασίας εγγενείς στις οικονομίες αγοράς και καλύπτουν όλες τις μορφές κοινωνικής προστασίας. ΑΡΘΡΟ 61 Τουρισμός Τα μέρη εντείνουν και αναπτύσσουν τη συνεργασία τους, η οποία περιλαμβάνει τα εξής : τη διευκόλυνση του τουρισμού- την αύξηση της ροής πληροφοριών τη μεταφορά τεχνογνοχτίας- τη μελέτη τας δυνατότητας ανάληψης κοινός ενεργειών τη συνεργασία μεταξύ τος επίσημος οργανισμών τουρισμού- την κατάρτιση για την ανάπτυξη του τουρισμού. ΑΡΘΡΟ 62 Μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις 1. Τα μέρη αποσκοπούν στην ανάπτυξη και ενίσχυση τας μικρών και μεσαίων επιχειρήσεαςκαι τος ενώσεων τους, και στη συνεργασία μεταξύ MME της Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Λρμενίας. 3. Η συνεργασία περιλαμβάνει την παροχή τεχνικής βοήθειας στους ακόλουθους κυρίως τομείς: την ανάπτυξη νομοθετικού πλαισίου για τις MME· την ανάπτυξη κατάλληλης υποδομής (υπηρεσίας για τη στήριξη τας MME, τος επικοινοςκόν, της βοήθειας για τη δημιουργία ταμείου για τις MME)· την ανάπτυξη τεχνολογικών πάρκας. ΑΡΘΡΟ 63 Πληροφόρηση και επικοινωνία Τα μέρη υποστηρίζουν την ανάπτυξη σύγχρονων μεθόδων για τη διαχείριση τας πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένωντων μέσων μαζικής ενημέρωσης, και παροτρύνουν την αποτελεσματική αμοιβαία ανταλλαγή πληροφοριών. Αποδίδεται προτεραιότητα στα προγράμματαπου παρέχουν βασικές πληροφορίες για την Κοινότητα και για τη Δημοκρατία της Αρμενίας στο ευρύ κοινό, συμπεριλαμβανομένης, εφόσον είναι δυνατόν, της πρόσβασης στις βάσεις δεδομένων της Κοινότητας με πλήρη σεβασμό των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. 32 ΑΡΘΡΟ 64 Προστασία των καταναλωτών Τα μέρη συνεργάζονται στενά για να επιτύχουν τη συμβατότητα μεταξύ των συστημάτων τους για την προστασία τας καταναλωτών. II συνεργασία αυτή καλύπτει ιδίως την (χνταλλαγή πληροφοριών για τη νομοθετική και θεσμική μεταρρύθμιση, τη δημιουργία μόνιμων συστήματος αμοιβαίας πληρ(^χ')ρηοης για τα επικίνδυνα προϊόντα, τη βελτίωση των πληροφοριών που παρέχονται στους καταναλωτές, ιδίως όσον αφορά τις τιμές, τα χαρακτηριστικά των προϊόντων και τις παρεχόμενες υπηρεσίες, την ανάπτυξη των ανταλλαγών μεταξύ των εκπροσώπων των συμφερόντων των καταναλωτών, τη μεγαλύτερη συμβατότητα-τας πολιτικών για την προστασία τας καταναλαπών, και τη διοργάνακιη σεμιναρίων και περίοδος κατάρτισης. ΑΡΘΡΟ 65 Τελωνειακά θέματα 1. Στόχος της συνεργασίας είναι να εξασφαλιστεί η τήρηση όλων των διατάξεων που πρόκειται να εγκριθούν όσον αφορά το εμπόριο και τις θεμιτές εμπορικές πρακτικές και να επιτευχθεί η προσέγγιση του τελωνειακού συστήματος της Δημοκρατίας της Αρμενίας προς το σύστημα της Κοινότητας. 2. Ειδικότερα η συνεργασία περιλαμβάνει τα εξής: την ανταλλαγή πληροφοριών τη βελτίωση των μεθόδων εργασίας- την καθιέρωση της συνδυασμένης ονοματολογίας και του ενιαίου διοικητικού εγγράφου- τη διασύνδεση τος καθεστώτος διαμετακόμισης της Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Αρμενίας- την απλούστευση τος έλεγχος και των όιατυπώσεας όσον αφορά τη μεταίρορά εμπορευμάτων την υποστήριξη για την καθιέρωση σύγχρονος τελοςειακών συστήματος πληροφοριών τη διοργάνωση σεμιναρίων και περιόδων κατάρτισης- Εφόσον κρίνεται σκόπιμο, χορηγείται τεχνική βοήθεια. 3. Με την επιφύλαξη της περαιτέρω συνεργασίας που προβλέπεται στην παρούσα συμφωνία, και ιδίως στα άρθρα 69 και 71, η αμοιβαία συνδρομή μεταξύ διοικητικών αρχών των μερών σε τελωνειακά θέματα διέπεται από τις διατάξεις του συνημμένου στην παρούσα συμφωνία πρωτοκόλλου. ΑΡΘΡΟ 66 Συνεργασία στον τομέα της στατιστικής Η συνεργασία στον τομέα αυτό έχει στόχο την ανάπτυξη αποτελεσματικού συστήματος στατιστικής που να παρέχει αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία, τα οποία είναι αναγκαία για τη 33 στήριξη και την παρακολούθηση της διαδικασίας οικονομικής μεταρρύθμισης, και να συμβάλλει στην ανάπτυξη των ιδιωτικών επιχειρήσεων στη Δημοκρατία της Αρμενίας. Ειδικότερα, τα μέρη συνεργάζονται στους ακόλουθους τομείς: την προσαρμογή του αρμενικού συστήματος στατιστικής στις διεθνείς μεθόδους, πρότυπα και ταξινομήσεις- την ανταλλαγή στατιστικός πληρίχροριων την παροχή τας απαραίτητος στατιστικός μακροοικονομικών και μικροοικονομικός πληροφορίας για την εφαρμογή και διαχείριση τας οικονομικός μεταρρυΟμίσεος- Για το σκοπό αυτό, η Κοινότητα παρέχει στη Δημοκρατία της Λρμενίας την απαραίτητη τεχνική βοήθεια. ΑΡΘΡΟ 67 Οικονομικά θέματα Τα συμβαλλόμενα μέρη διευκολύνουν τη διαδικασία οικονομικής μεταρρύθμισης και το συντονισμό των οικονομικών πολιτικών, συνεργαζόμενα για να βελτιώσουν την κατανόηση των βασικών μηχανισμών των οικονομιών τους και τη διαμόρφωση και εφαρμογή οικονομικής πολιτικής στις οικονομίες αγοράς. Προς το σκοπό αυτό, τα μέρη ανταλλάσσουν πληροφορίες όσον αφορά τις μακροοικονομικές επιδόσεις και προοπτικές. Η Κοινότητα παρέχει τεχνική βοήθεια με σκοπό : να βοηθήσει τη Δημοκρατία της Αρμενίας κατά τη διαδικασία οικονομικής μεταρρύθμισης, παρέχοντας συμβουλές εμπειρογναιμόναςκαι τεχνική βοήθεια, να ενθαρρύνει τη συνεργασία μεταξύ οικονομολόγων για την επίσπευση της μεταίροράς τεχνογνωσίας για τη διαμόρφωση οικονομικών πολιτικών, και να προβλέψει την ευρεία διάδοση της έρευνας όσον αφορά τη χάραξη πολιτικής. 34 ΤΙΤΛΟΣ VII ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΡΘΡΟ 68 Τα μέρη συνεργάζονται σε κάθε ζήτημα σχετικό με τη εγκαθίδρυση και την ενίσχυση δημοκρατικών οργάνος, μεταξύ άλλος και εκείνος που ίχπαιτούνται για την ενδυνάμωση του κράτους δικαίου, και με την προστασία τος δικαιώματος του ανθρώπου και τ ας θεμελιακών ελευθεριών, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και με τις αρχές του ΟΑΣΕ. ΓΙ εν λόγω συνεργασία λαμβάνει τη μορφή προγραμμάτων τεχνικής βοήθειας που αποσκοπούν στην παροχή συνδρομής, μεταξύ άλλος, για την κατάρτιση του αντίστοιχου νομοθετικού και ρυθμιστικού πλαισίου, την ειραρμογή αυτής της νομοθεσίας, τη λειτουργία της δικαιοσύνης, τον ρόλο του κράτους σε ζητήματα δικαιοσύνης και τη λειτουργία του εκλογικού συστήματος- όπου κρίνεται σκόπιμο, τα προγράμματα είναι δυνατόν να συμπεριλαμβάνουν σχετική κατάρτιση. Τα μέρη ενθαρρύνουν τις επαφές και τις ανταλλαγές μεταξύ των εθνικών, περιφερειακών και δικαστικών αρχών τους, των μελών των κοινοβουλίων και των μη κυβερνητικών οργανώσεων. 35 ΤΙΤΛΟΣ VIII ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΠΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΑΙΙ ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΑΡΑΣΤΗΡΙΟΤΙΙΤΩΝ ΚΑΙ ΤΙΙΝ ΑΠΟΓΡΟΙΙΙΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΓΙΙΣ ΙΙΑΡΑΝΟΜΙΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΓΕΥΣΙΙΣ ΑΡΘΡΟ 69 Τα μέρη καθιερώνουν συνεργασία με στόχο την καταστολή των παράνομων δραστηριοτήτων, όπως: • παράνομες δραστηριότητες στον τομέα της οικονομίας, μεταξύ άλλων της δωροδοκίας- • παράνομες συναλλαγές διαφόρων εμπορευμάτων, μεταξύ άλλος βιομηχανικών απόβλητος- • πλαστογράίρηση II συνεργασία στους προαναφερθέντες τομείς θα βασίζεται στην αμοιβαία ανταλλαγή απόψεων και τη στενή επαφή. Είναι δυνατή η παροχή τεχνικής βοήθειας και διοικητικής συνδρομής, μεταξύ άλλων στους ακόλουθους τομείς: χάραξη εθνικής νομοθεσίας για την καταστολή παράνομων δραστηριοτήτων • • δημιουργία κέντρων ενημέρωσης- • βελτίωση της αποτελεσματικότητας τας οργάνας, τα οποία είναι επιφορτισμένα με την καταστολή των παράνομων δραστηριότητας- • κατάρτιση του προσωπικού και ανάπτυξη των υποδομών έρευνας- • εκπόνηση αμοιβαία αποοδεκτών μέτρων για την παρεμπόδιση των παράνομων δραστηριοτήτων. ΑΡΘΡΟ 70 Νομιμοποίηση πρόσοδος από παράνομες δραστηριότητες 1. Τα μέρη συμφαςούν ότι είναι αναγκαίο VÎX καταβάλλουν κάθε προσπάθεια και VÎX συνεργάζονται, ώστε VÎX αποίρεύγεται η χρήση τας χρηματοπισταπικα'ς συστήματος τους για τη νομιμοποίηση πρόσοδος που προκύπτουν από παράνομες δραστηριότητες εν γένει, και, ειδικότερα, από τη διακίνηση ναρκωτικών. 2. Η συνεργασία στον τομέα αυτό περιλαμβάνει διοικητική και τεχνική βοήθεια με στόχο να καθοριστούν κατάλληλα πρότυπα για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, αντίστοιχα με εκείνα τα οποία έχει εγκρίνει η ιδίως η ειδική ομάδα Κοινότητα και τα διεθνή qx'^xx στον τομέα αυτόν, και χρηματοοικονομικής δράσης (FATF). ΑΡΘΡΟ 71 Ναρκωτικά Στο πλαίσιο των αντίστοιχος εξουσιών και αρμοδιότητας τους τα μέρη συνεργάζονται για να βελτιώσουν την (χποτελεσματικότητα τας πολιτικών και μέτρας αντιμετώπισης της παράνομης παραγίσγής, προσιροράς και διακίνησης ναρκοπικών και ψυχοτρόπος ουσίας, 36 μεταξύ άλλων για την πρόληψη της εκτροπής των πρόδρομων χημικών ουσιών, καθώς και για να συμβάλουν στην πρόληψη και στη μείωση της ζήτησης ναρκαχτικών. Η συνεργασία στον χώρο αυτό βασίζεται στις διαβουλεύσεις και, τη στενή συνεργασία μεταξύ τας (Αερίίς σχετικά (Αε τους στόχους και τα μέτρα στους δκκρορους τομείς που έχουν σχέση με τα ναρκαπικά. ΑΡΘΡΟ 71Α Παράνομη μετανάστευση 1. Τα κράτη μέλη της Ευραχπαϊκής Ένωσης και η Δημοκρατία της Αρμενίας συμφωνούν ίχποτροπή και τον έλεγχο της παράνομης να συνεργάζονται, με σκοπό την μετανάστευσης. 1 Ιρος αυτόν τον σκοπό: η Δημοκρατία της Αρμενίας συμφωνεί να υποδέχεται εκ νέου κάθε υπήκοο της, ο οποίος ευρίσκεται παράνομα στην επικράτεια κράτους μέλους, εφόσον αυτό ζητηθεί από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος και άνευ περαιτέρω διατυπώσεων- και κάθε κράτος μέλος συμφαςεί VÎX υποδέχεται εκ νέου κάθε υπήκοο του, όπακ; αυτός ορίζεται στην Κοινότητα, ο οποίος ευρίσκεται παράνομα στην επικράτεια της Δημοκρατίας της Λρμενίας, εφόσον αυτό ζητηθεί από την τελευταία και άνευ περαιτέρω όιατυπώσεας. Τα κράτη μέλη και η Δημοκρατία της Αρμενίας θα χορηγούν επίσης στους υπηκόους τους τα κατάλληλα έγγραφα ταυτότητας για τους ανωτέρω σκοπούς. 2. Η Δημοκρατία της Αρμενίας συμφωνεί να συνάψει διμερείς συμφωνίες με τα κράτη μέλη που θα το ζητήσουν, με τις οποίες θα ρυθμίζονται οι ειδικές υποχρεώσεις για τον επαναπατρισμό, μεταξύ των οποίων και η υποχρέωση επαναπατρισμού υπηκόων άλλων χωρών και ανιθαγενών προσώπων, οι οποίοι φθάνουν στην επικράτεια οποιουδήποτε εκ τας αναπέρω κρατάς μελών ίχπό τη Δημοκρατία της Λρμενίας ή qxYxvîwv στην επικράτεια της Δημοκρατίας της Λρμενίας (χπό οποιοδήποτε εκ των ανωτέρω κρατάς μελών. 3. Το Συμβούλιο Συνεργασίας εξετάζει τη δυνατότητα περαιτέρω κοινών προσπαθειών για την αποτροπή και τον έλεγχο της παράνομης μετανάστευσης. 37 ΤΙΤΛΟΣ IX ΠΟΛΙΠΣΤΙΚΙΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΑΡΘΡΟ 72 Τα μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέοκνη VÎX προωθήσουν, VÎX ενθαρρύνουν και VÎX διευκολύνουν την πολιτιστική συνεργασία. Είρόσον κρίνεται, σκόπιμο, τα προγράμματα πολιτιστικής συνεργασίας της Κοινότητας ή τα προγράμματα ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών μπορεί να αποτελέσουν αντικείμενο συνεργασίας και είναι δυνατόν να αναπτυχθούν περαιτέρω δραστηριότητες αμοιβαίου ενδιαφέροντος. 38 ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΤΙΤΛΟΣ Χ ΑΡΘΡΟ 73 Για την επίτευξη τας στόχος της παροικίας συμιροςίας και σύμίραςα με τα άρθρα 74, 75 και 76 η Δημοκρατία της Λρμενίας επωφελείται της προσίσρινής χρηματιστικής βοήθειας της Κοινότητας, με την παροχή τεχνικής βοήθειας υπό μορφή μη επιστρεπτέων ενισχύσεων. Σκοπός της εν λόγω βοήθειας είναι η επίσπευση του οικονομικού μετασχηματισμού της Δημοκρατίας της Αρμενίας. ΑΡΘΡΟ 74 11 ανα>τέρω χρημ,ατοδοτική βοήθεια παρέχεται στο πλαίσιο του προγράμματος TACIS, όπως προβλέπεται στον σχετικό κοινοτικό κανονισμό του Συμβουλίου. ΑΡΘΡΟ 75 Οι στόχοι και οι τομείς για τους οποίους παρέχει χρηματοδοτική βοήθεια η Κοινότητα, καθορίζονται σε ενδεικτικό πρόγραμμα, το οποίο βασίζεται στις προτεραιότητες που έχουν συ(Μραςηθεί μεταξύ τας δύο μερών, σε συνάρτηση με τις ανάγκες της Δημοκρατίας της Λρμενίας, οι τομεακές ικανότητες απορρόχρησης και η πρόοδος της μεταρρύθμισης. Τα μέρη ενημερώνουν το Συμβούλιο Συνεργασίας. ΑΡΘΡΟ 76 Για να επιτυγχάνεται η καλύτερη δυνατή χρήση των διαθέσιμων πόρων, τα μέρη εξασφαλίζουν ότι οι συνεισφορές τεχνικής βοήθειας της Κοινότητας πραγματοποιούνται σε ίΐτενό συντονισμό με τις συνεκκρορές από άλλες πηγές, όπως τα κράτη μέλη, άλλες χίόρες και διεθνείς οργανισμούς, όπως η Διεθνής Τράπεζα Λνασυγκρότησης και Λνάπτυξης και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Λνάπτυξης. 39 ΤΙΤΛΟΣ XI ΘΕΣΜΙΚΕΣ, ΓΕΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΘΡΟ 77 Συγκροτείται Συμβούλιο Συνεργασίας το οποίο εποπτεύει την εφαρμογή της παρούσας συμφωνίας. Συγκαλείται σε υπουργικό επίπεδο μία φορά το έτος. Εξετάζει θέματα μείζονος σημασίας τα οποία προκύπτουν στα πλαίσια της συμφωνίας και κάθε διμερές ή διεθνές θέμα αμοιβαίου ενδιαφέροντος για το σκοπό της επίτευξης των στόχων της παρούσας συμφωνίας. Το Συμβούλιο Συνεργασίας δύναται επίσης να υποβάλλει τις δέουσες συστάσεις, κατόπιν συμφωνίας μεταξύ των δύο μερών. ΑΡΘΡΟ 78 1. Τί) Συμβούλιο Συνεργασίας αποτελείται από μέλη του Συμβουλίου τ ας Ευρίσπαϊκών Κοινότητος και μέλη της Επιτροπής τος Ι νυριυπαϊκών Κοινότητας, aq^rvoç, και μέλη της κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Αρμενίας αιρετέρου. 2. Το Συμβούλιο Συνεργασίας θεσπίζει τον κανονισμό λειτουργίας του. 3. Την Προεδρία του Συμβουλίου Συνεργασίας ασκούν εναλλάξ ένας εκπρόσωπος της Κοινότητας και ένα μέλος της κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Αρμενίας. ΑΡΘΡΟ 79 1. Κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, το Συμβούλιο Συνεργασίας επικουρείται από την Επιτροπή Συνεργασίας συγκροτούμενη από εκπροσώπους τας μελών του Συμβουλίου της Ευρίοπαϊκής Ένίοαης και των μελών της Επιτροπής τας Ευρίαπαϊκών Κοινότητος, αφενός, και ίχπό εκπροσώπους της κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Λρμενίας, αφετέρου, συνήθως σε επίπεδο ανώτερων διοικητικών υπαλλήλων. Την Προεδρία της Επιτροπής Συνεργασίας ασκούν εναλλάξ η Κοινότητα και η Δημοκρατία της Λρμενίας. Το Συμβούλιο Συνεργασίας καθορίζει στον κανονισμό λειτουργίας του τα καθήκοντα της Επιτροπής Συνεργασίας, στα οποία περιλαμβάνεται η προετοιμασία των συνεδριάσεος του Συμβουλίου Συνεργασίας και ο τρόπος λειτουργίας της Επιτροπής Συνεργασίας. 2. Το Συμβούλιο Συνεργασίας μπορεί να μεταβιβάζει μέρος των αρμοδιοτήτων του στην Επιτροπή Συνεργασίας, η οποία εξασφαλίζει τη συνέχεια μεταξύ των συνεδριάσεων του Συμβουλίου Συνεργασίας. ΑΡΘΡΟ 80 Το Συμβούλιο Συνεργασίας μπορεί να αποφασίσει τη σύσταση κάθε ειδικής επιτροπής ή οργάνου τα οποία το επικουρούν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του και προσδιορίζει τη σύνθεση και τα καθήκοντα αυτών των επιτροπών ή οργάνων καθώς και τον τρόπο λειτουργίας τους. 40 ΑΡΘΡΟ 81 Το Συμβούλιο Συνεργασίας, κατά την εξέταση θέματος που προκύπτει στο πλαίσιο της παρούσας συμφωνίας σχετικά με διάταξη που αφορά άρθρο της GATT ή του Ι ΙΟΙ \, λαμβάνει υπόψη κατά το δυνατόν περισσότερο την ερμηνεία την οποία εν γένει δίδουν στο εν λόγω άρθρο της GATT ή του ΠΟΕ τα συμβαλλόμενα μέρη του ΠΟΕ. ΑΡΘΡΟ 82 Συγκροτείται Επιτροπή Κοινοβουλευτικής Συνεργασίας, η οποία αποτελεί για τα μέλη του Κοινοβουλίου της Δημοκρατίας της Λρμενίας και του Ευριυπαϊκού Κοινοβουλίου ένα qx\)î)i^ συνάντησης και ανταλλαγής απόψεος. Συνεδριάζει κατά διαστήματα τα οποία καθορίζει η ίδια. ΑΡΘΡΟ 83 1. Η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Συνεργασίας αποτελείται από μέλη του Ευροχπαίκού Κοινοβουλίου, αίρενός, και ίχπό μέλη του Κοινοβουλίου της Δημοκρατίας της Λρμενίας, αφετέρου. 2. Η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Συνεργασίας θεσπίζει τον κανονισμό λειτουργίας της. 3. Την Προεδρία της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Συνεργασίας ασκούν εναλλάξ το Ευραχηαϊκό Κοινοβούλιο και το Κοινοβούλιο της Δημοκρατίας της Αρμενίας, σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού λειτουργίας της. ΑΡΘΡΟ 84 II Κοινοβουλευτική Επιτροπή Συνεργασίας μπορεί, VÎX ζητεί τις αναγκαίες πληροφορίες για την εφαρμογή της παρούσας συμqxJι)vίας από το Συμβούλιο Συνεργασίας, το οποίο της παρέχει τις αιτούμενες πληροφορίες. Η Κοινοβουλευτική Επιτροπή Συνεργασίας ενημερώνεται σχετικά με τις συστάσεις του Συμβουλίου Συνεργασίας. ΓΙ Κοινοβουλευτική Επιτροπή Συνεργασίας μπορεί να απευθύνει συστάσεις στο Συμβούλιο Συνεργασίας. ΑΡΘΡΟ 85 1. Στο πλαίσιο της παρούσας συμφωνίας, κάθε συμβαλλόμενο μέρος αναλαμβάνει την υποχρέωση να εξασφαλίσει ότι τα νομικά και φυσικά πρόσωπα του άλλου μέρους δύνανται άνευ διακρίσεων έναντι τας δικών τους υπήκοος, να έχουν πρόσβαση στα αρμόδια δικαστήρια και διοικητικά όργανα τος [Αερίίς, για την προάσπιση τος ατομικών τους δικαιωμάτων και των δικακαμάτας ιδιοκτησίας, συμπεριλαμβανόμενος των δικαιώματος πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας. 2. Στα πλαίσια των αντιστοίχων αρμοδιοτήτων τους, τα μέρη: 41 ενθαρρύνουν τη διαιτησία για την επίλυση των διαφορών που προκύπτουν κατά τις εμπορικές συναλλαγές και τη συνεργασία μεταξύ των οικονομικών παραγόντων της Κοινότητας και αυτών της Δημοκρατίας της Αρμενίας- συμφωνούν ότι, εφόσον μία διαφορά υποβάλλεται σε διαιτησία, κάθε μέρος στη διαφορά επιλέγει τον δικό του διαιτητή, ανεξαρτήτως υπηκοότητας, εκτός από την περίπτακτη που προβλέπεται δ ^ ) θ ρ ε τ ι κά βάσει των κανόνων του οργάνου διαιτησίας που έχουν επιλέξει τα μέρη, και ότι ο επιδιαιτητής που ασκεί την προεδρία ή ο μοναδικός διαιτητής μπορεί να είναι υπήκοος τρίτου κράτους- συνιστούν στους οικονομικούς τους παράγοντες να επιλέγουν με αμοιβαία συναίνεση τη νομοθεσία που είραρμόζεται στις συμβάσεις τους- ενθαρρύνουν την προοίρυγή στους κανόνες της διαιτησίας τους οποίους έχει συντάξει η Επιτροπή Διεθνούς Εμπορικού Δικαίου τ ος Ι Ινίυμένος Ε θ ν ος (Uncitral) και στη διαιτησία την οποία αναλαμβάνει κάθε οργανισμός κράτους που έχει υπογράψει τη σύμβαση για την αναγνώριση και εκτέλεση των αλλοδαπών διαιτητικών αποφάσεας που υπεγράφη στη Νέα Υόρκη στις 10 Ιουνίου 1958. ΑΡΘΡΟ 86 Η παρούσα συμφωνία ουδόλως εμποδίζει ένα από τα μέρη να λάβει μέτρα τα οποία: (α) θεωρεί αναγκαία για την πρόληψη της κοινολόγησης πληροφοριών που αντιβαίνει σε ζαπικά συμφέροντα ασφάλειας- (β) αφορούν την παραγο)γή ή το εμπόριο όπλων, πολεμοφοδίων ή πολεμικού υλικού ή την έρευνα, ανάπτυξη ή παραγατγή που είναι αναγκαίες για αμυντικούς σκοπούς, υπό την προϋπόθεση ότι, τα μέτρα αυτά δεν νοθεύουν τους όρους ανταγωνισμού, όσον αίρορά τα προϊόντα τα οποία δεν προορίζονται ειδικώς για στρατιωτικούς σκοπούς- (γ) θεωρεί ουοκόδη για την αοίράλειά του στην περίπτωση σοβαρής εσίυτερικήςαναταραχής, η οποία θίγει τη διατήρηση του νόμου και της δημόσιας τάξης σε καιρό πολέμου ή σοβαρών διεθνών εντάσεων που αποτελούν απειλή πολέμου ή για την εκπλήρακιη υποχρεώσεων τις οποίες έχει αναλάβει για τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας- (δ) θεωρεί αναγκαία για την εκπλήρωση των διεθνών υποχρεώσεων και δεσμεύσεας όσον αφορά τον έλεγχο της διπλής χρήσης τ ας βιομηχανικών αγαθών και τεχνολογιών. ΑΡΘΡΟ 87 1. Στους τομείς που καλύπτονται από την παρούσα συμφωνία και με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεας που περιέχονται σε αυτήν : οι διακανονισμοί που είραρμόζει, η Δημοκρατία της Λρμενίας έναντι της Κοινότητας δεν πρέπει VÎX επιβάλλουν διακρίσεις μ,εταξύ τ ος κρατών μελάς, τ ας υ π ή κ ο ος τους ή τ ος επιχειρήσεοςή εταιρειών τους- οι διακανονισμοί που εφαρμόζει η Κοινότητα έναντι της Δημοκρατίας της Λρμενίας δεν πρέπει να επιβάλλουν διακρίσεις μεταξύ των αρμενίων υπηκόων ή των αρμενικών εταιρειών ή επιχειρήσεων. 2. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 εφαρμόζονται με την επιφύλαξη του δικαιώματος των μερών να εφαρμόσουν τις αντίστοιχες διατάξεις της φορολογικής τους νομοθεσίας 42 στους qx\x^iwot'(uvoi^. T(ov οποίος η κατάσταση δεν είναι πανομοιότυπη όσον αιρορά τον τόπο μόνιμης κατοικίας τους. ΑΡΘΡΟ 88 1. Κάθε μέρος μπορεί να υποβάλει στο Συμβούλιο Συνεργασίας διαφορά σχετικά με την εφαρμογή ή ερμηνεία της παρούσας Συμφωνίας. 2. Το Συμβούλιο Συνεργασίας [Απορεί να επιλύσει τη διαφορά με σύσταση. 3. Στην περίπτωση που είναι αδύνατη η επίλυση της διαφοράς σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, το ένα μέρος κοινοποιεί στο άλλο το διορισμό διαιτητού, το άλλο δε μέρος οφείλει να ορίσει έναν δεύτερο διαιτητή εντός δύο μηνών. Για την εφαρμογή της παρούσας διαδικασίας, η Κοινότητα και τα κράτη μέλη εκλαμβάνονται ως ένα μέρος στη διαφορά. Το Συ(ΐβούλκ) Συνεργασίας ορίζει επιδιαιτητή. Οι συστάσεις του διαιτητή εγκρίνονται με πλειοψηφία. Οι συστάσεις αυτές δεν είναι δεσμευτικές για τα μέρη. 4. Το Συμβούλιο Συνεργασίας μπορεί να θεσπίζει διαδικαστικούς κανόνες για την επίλυση της διαφοράς. ΑΡΘΡΟ 89 Εφόσον το ζητήσει ένα (Αέρος, τα μέρη συμιραςούν VÎX προβούν αμέσους στις κατάλληλες διαβουλεύσεις για να συζητήσουν κάθε θέμα που αφορά την ερμηνεία ή την εφαρμογή της παρούσας συμφαςίας και κάθε θέμα που αφορά τις σχέσεις μεταξύ των μερών. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν θίγουν και εφαρμόζονται με την επιφύλαξη των άρθρων 13, 88 και 94. ΑΡΘΡΟ 90 Η μεταχείριση που παρέχεται στη Δημοκρατία της Αρμενίας σε καμία περίπτωση δεν είναι ευνοϊκότερη απο τη μεταχείριση που παρέχουν τα κράτη μέλη μεταξύ τους. ΑΡΘΡΟ 91 Για τους σκοπούς της παρούσας συμφωνίας, ως "μέρη" νοούνται η Δημοκρατία της Αρμενίας, αφενός και, η Κοινότητα ή τα κράτη μέλη, ή η Κοινότητα και τα κράτη μέλη, σύμφωνα (Αε τις αντίστοιχες εξουσίες τους, αφετέρου. ΑΡΘΡΟ 92 Εφόσον τα θέματα που καλύπτονται από την παρούσα συμφωνία καλύπτονται και από τη συνθήκη και τα πρωτόκολλα του Ευρουπαϊκού Χάρτη Ενέργειας, η συνθήκη αυτή και τα 43 πριοτοκολλίχ, μόλις τεθούν σε ισχύ, ειραρμόζονται στα θέματα αυτά, μόνον ε<ρόοον προβλέπεται, η εφαρμογή αυτή. ΑΡΘΡΟ 93 Η παρούσα συμφωνία συνάπτεται για αρχική περίοδο δέκα ετών. Η παρούσα συμφωνία ανανεώνεται αυτόματα ανά έτος υπό την προϋπόθεση ότι κανένα μέρος δεν καταγγέλλει γραπτώς τη συμφωνία έξι μήνες πριν από την λήξη της. ΑΡΘΡΟ 94 Τα μέρη λαμβάνουν τα γενικά ή ειδικά μέτρα που απαιτούνται για την εκπλήρακιη τας υποχρεακιεών τους βάσει της παρούσας συμφωνίας. Μεριμνούν για την επίτευξη των στόχων που περιέχονται στην παρούσα συμφωνία. Εάν ένα μέρος κρίνει ότι το άλλο μέρος δεν εκπλήρωσε μία υποχρέωση του βάσει της iJi>(iqxaviîxç, (Απορεί να λάβει τα αναγκαία μέτρα. Προηγουμένακ;, εκτός από εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις, παρέχει στο Συμβούλιο Συνεργασίας όλες τις αιτούμενες αναγκαίες πληροφορίες για μία. λεπτομερή εξέταση της κατάστασης, (Αε σκοπό την εξεύρεση λύσης αποδεκτής ίχπό τα μέρη. Κατά την επιλογή των μέτρων αυτών, δίδεται προτεραιότητα στα μέτρα τα οποία διαταράσσουν στο ελάχιστο δυνατό βαθμό τη λειτουργία της συμφωνίας. Τα μέτρα αυτά κοινοποιούνται αμέσως στο Συμβούλιο Συνεργασίας, εφόσον το ζητήσει το άλλο μέρος. ΑΡΘΡΟ 95 Τα παραρτήματα Ι, II, III και IV, καθώς και, το Πρωτόκολλο αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της παρούσας συμφωνίας. ΑΡΘΡΟ 96 Μέχρις ότου επιτευχθούν ισοδύναμα δικαιώματα για τα πρόσίυπα και τους οικονομικούς φορείς βάσει της παρούσας συμφχυνί,ας, η παρούσα συμφωνία δεν θίγει τα δικαιώματα τα οποία εξασφαλίζονται βάσει συμφαςιών που ισχύουν και δεσμεύουν ένα ή περισσότερα κράτη μέλη, αφενός, και τη Δημοκρατία της Λρμενίας, αφετέρου, εκτός από τους τομείς που υπάγονται στην κοινοτική αρμοδιότητα και (Αε την επιφύλαξη τας υποχρειίκτεωντας κρατάς μελών που απορρέουν από την παρούσα συμφωνία σε τομείς που υπάγονται στην αρμοδιότητα τους. ΑΡΘΡΟ 97 Η παρούσα συμφωνία εφαρμόζεται, αφενός, στα εδάφη όπου εφαρμόζονται οι συνθήκες για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ατομικής Ενέργειας και της Ευραχπαϊκής Κοινότητας Ανθρακα και Χάλυβα και υπό τους όρους που προβλέπονται στις συνθήκες αυτές και, αφετέρου, στο έδαφος της Δημοκρατίας της Λρμενίας. 44 Ο Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί τον θεματοφύλακα της παρούσας συμφωνίας. ΑΡΘΡΟ 98 ΑΡΘΡΟ 99 11 παρούσα συμίρωνία συντάσσεται στην αγγλική, γαλλική, γερμανική, δανική, ελληνική, ισπανική, ιταλική, ολλανδική, πορτογαλική σουηδική, (ρινλανδική και αρμενική γλοκιαα και όλίχ τα κείμενα είναι εξίσου αυθεντικά- το πριυτότυπο της παρούσας συμ,ίραςίας κατατίθεται στον Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευριυπαΐκής Ένακτης. ΑΡΘΡΟ 100 Η παρούσα συμφωνία εγκρίνεται από τα μέρη σύμφωνα με τις οικείες διαδικασίες τους. Η παρούσα συμφωνία αρχίζει να ισχύει την πρώτη ημέρα του δεύτερου μηνός μετά την ημερομηνία, κατά την οποία τα μέρη γνωστοποιούν στον Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης την ολοκλήρωση των διαδικασιών που αναφέρονται στην πρώτη παράγραφο. II παρούσα συμ. ίραςία, μ,ε την έναρξη ισχύος της και όσον αιρορά τις σχέσεις μεταξύ της Δημοκρατίας της Λρμενίας και της Κοινότητας, αντικαθιστά τη συμίραςία μεταξύ της ΕυρακΓΓ,αϊκής Οικονομικής Κοινότητας, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Λτομικής Ενέργειας και της Ί ίνακιης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατίας για το εμπόριο και την οικονομική και εμπορική συνεργασία, που είχε υπογραφεί στις Βρυξέλλες στις 18 Δεκεμβρίου 1989. ΑΡΘΡΟ 101 Σε περίπτωση κατά την οποία, εν αναμονή της ολοκλήρωσης των διαδικασιών που απαιτούνται για την έναρξη ισχύος της παρούσας συμφωνίας, οι διατάξεις ορισμένων μερών της παρούσας συμφωνίας τεθούν σε εφαρμογή με τη σύναψη ενδιάμεσης συμφωνίας μεταξύ της Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Αρμενίας, τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν ότι, υπό τις περιστάσεις αυτές, ο όρος "ημερομηνία ενάρξεως ισχύος της συμφωνίας" σημαίνει την ημερομηνία ενάρξεως ισχύος της ενδιάμεσης συμφωνίας. 45 ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΣΥΝΗΜΜΕΝΩΝ ΕΓΓΡΑΦΩΝ Παράρτημα Ι Ενδεικτικός πίνακας τας πλεονεκτήματος που παρέχει η Δημοκρατία της Λρμενίας στα Ανεξάρτητα Κράτη, σύμφωνα (Αε το άρθρο 8, παράγραφος 3. Παράρτημα II Συμβάσεις περί πνευματικής, βιομηχανικής και ιδιοκτησίας (άρθρο 42). εμπορικής Παράρτημα III Ορισμοί των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, που αναφέρονται στο άρθρο 25. Παράρτημα IV Επιφυλάξεις της Κοινότητας όσον αφορά το άρθρο 22 παράγραφος 2. Πρωτόκολλο για την αμοιβαία συνδρομή μεταξύ διοικητικών αρχάς σε τελωνειακά ζητήματα. 46 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I Πλεονεκτήματα που παρέχει η Δημοκρατία της Αρμενίας στα Ανεξάρτητα Κράτη σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφος 3. Σύνολο Ανεξάρτητων Κρατών: Δεν επιβάλλονται εισαγωγικοί δασμοί. 47 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1! Συμβάσεις περί πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας, που αναφέρονται στο άρθρο 42 1. II παράγραφος 2 του άρθρου 42 αφορά τις εξής πολυμερείς συμβάσεις: Σύμβαση της Βέρνης περί, της προστασίας τος λογοτεχνικών και καλλιτεχνικών έργων (πράξη τας ΙΙαρισίας, 1971), Διεθνής σύμβαση για την προστασία τας ερμηνευτών, τας παραγαςας φωνογραφημάτων και τας ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών (Ρώμη, 1961), Πρωτόκολλο σχετικά με τη συμφωνία της Μαδρίτης όσον αφορά τη διεθνή καταχώρηση σημάτων (Μαδρίτη, 1989), Συμφωνία της Νίκαιας όσον αφορά την διεθνή ταξινόμηση αγαθών και υπηρεσίας για την καταχώρηση τας σημάτων (Γενεύη 1977, όπως τροποποιήθηκε το 1979), Συνθήκη της Βουδαπέστης όσον αφορά τη διεθνή αναγνώριση της κατάθεσης μικροοργανισμώνγια τις διαδικασίες των δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας (1977, όπως τροποποιήθηκε το 1980), Διεθνής σύμβαση για την προστασία τας νέας ποικιλιών qnrtiov (UPOV) (Πράξη Γενεύης, 1992). 2. Το Συμβούλιο Συνεργασίας μπορεί VÎX συστήσει την εφαρμογή της παραγράφου 2 του άρθρου 42 σε άλλες πολυμερείς συμβάσεις. Στην περίπτοκίη που ερανιστούν προβλήματα στον τομέα της πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας που θίγουν τους όρους συναλλαγών, αναλαμβάνονται επειγόντως διαβουλεύσεις, εφόσον το ζητήσει ένα μέρος, για την αναζήτηση αμοιβαία ικανοποιητικών λύσεων. 3. Τα μέρη επιβεβαιώνουν τη σημασία που αποδίδουν στις υποχρεακτεις, οι οποίες απορρέουν από τις εξής πολυμερείς συμβάσεις: Σύμβαση των Παρισίων για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας (Πράξη Στοκχόλμης, 1967, όπ,ίας τροποποιήθηκε το 1979), Συμφωνία της Μαδρίτης όσον αφορά τη διεθνή καταχώρηση σημάτων (Πράξη Στοκχόλμης, 1967, όπως τροποποιήθηκε το 1979), Συνθήκη συνεργασίας όσον αφορά τα διπλώματα ετ^ρεσιτεχνίας (Ουάσιγκτον 1970, όπα>ς τροποποιήθηκε το 1979 και 1984). 4. Λπό τη θέση σε ισχύ της παρούσας συμφωνίας, η Δημοκρατία της Λρμενίας παρέχει στις κοινοτικές εταιρείες και υπηκόους, όσον αφορά την αναγνώριση και προστασία της πνευματικής, βιομηχανικής και εμπορικής ιδιοκτησίας, μεταχείριση εξίσου ευνοϊκή με αυτήν που παρέχει σε τρίτη χώρα στο πλαίσιο διμερών συμφωνιών. 5. Οι διατάξεις της παραγράφου 4 δεν εφαρμόζονται όσον αφορά τα πλεονεκτήματα που παραχωρεί η Δημοκρατία της Αρμενίας σε τρίτη χώρα σε πραγματικά αμοιβαία βάση ή τα πλεονεκτήματα που παραχωρεί η Δημοκρατία της Αρμενίας σε άλλη χώρα της πρώην ΕΣΣΔ. 48 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ HI Αφορά το άρθρο 25 Χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες : ορισμοί Χρηματοπιστοπική υπηρεσία είναι κάθε υπηρεσία χρηματοπιστίοτικής φύσείης που προοτρέρεται από παρέχοντα χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες σε ένα εκ τας μερών. Οι χρηματοπισταπι,κές υπηρεσίες περιλαμβάνουν τις ακόλουθες δραστηριότητες: Α. Όλες τις υπηρεσίες ασφάλισης και τις συναφείς με την ασφάλιση υπηρεσίες. 1. Αμεση ασφάλιση (συμπεριλαμβανομένης και της συνασφάλισης). (i) ζωής (ϋ) κλάδων εκτός ζωής 2. Αντασφάλιση και επανεκχώρηση. 3. Ασφαλιστική διαμεσολάβηση, όπως μεσιτεία και πρακτόρευση. 4. Βοηθητικές ασφαλιστικές υπηρεσίες, όπως παροχή συμβουλών, πραγματογνωμοσύνη, εκτίμηση κινδύνων και διευθέτηση αποζημιώσεων. Β. Τραπεζικές και άλλες χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες (εκτός ασφαλίσεων). 1. Αποδοχή καταθέσεων και άλλων ανταποδόσιμων ποσας από το κοινό. τύπου, 2. Δανειοδοτήσεις συμπεριλαμβανομένων, παντός άλλων, ενυπόθηκων πιστώσεων, πρακτόρευσης και μεταξύ καταναλωτικών πιστώσεων, χρηματοδότησης εμπορικών συναλλαγών. 3. Χ ρη ματοδοτ ική μίσθωση. 4. Όλες τις υπηρεσίες πληρίομής και μεταβίβασης χρήματος, συ(Απεριλαμβανί)μένος των πιστιυτικών και χρεωστικός κάρτας, τος ταξιδιωτικός επιταγών και των τραπεζικών επιταγών. 5. Εγγυήσεις και αναλήψεις υποχρεώσεος. 6. Εμπορία για λογαριασμό πελατών, είτε στο χρηματιστήριο είτε στην εξαιχρηματιστηριακή αγορά ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, των κάτωθι: α) μέσων της χρηματαγοράς (επιταγές, γραμμάτια, πιστοποιητικά καταθέσεων κ. λπ. ) β) συναλλάγματος γ) παράγωγων προϊόντων, τα οποία περιλαμβάνουν προθεσμιακές πράξεις ("options"), αλλά δεν ("futures") και πράξεις με δικαίωμα επιλογής περιορίζονται σε αυτές δ) μέσων συναλλαγματικών ισοτιμιών και επιτοκίων, στα οποία περιλαμβάνονται προϊόντα όπως τα "swaps", οι συμφωνίες προθεσμιακών τιμών κ. λπ. ε) μεταβιβάσιμων αξιών στ) άλλων διαπραγματεύσιμων τίτλων και χρηματοπιστωτικών στοιχείων ενεργητικού, στα οποία περιλαμβάνονται τα αποθέματα χρυσού και αργύρου. 7. Συμμετοχή στην έκδοση κάθε είδους χρεογράφων, στην οποία περιλαμβάνεται η ανάληψη της εκόόσεακ; και της πρακτορεύσείυς (είτε σε δημόσιο είτε σε ιδκυτικό επίπεδο) και η παροχή υπηρεσιών που αίρορά τέτοιοι') είδους εκδόσεις. 8. Χρηματομεαιτεία. °. Διαχείριση περιουσιακός στοιχείος, όπα>ς διαχείριση ρευστός ή χαρτοίρυλακίου, διαχείριση συλλογικών επενδύσεων κάθε είδους, διαχείριση συνταξιοδοτικός ταμείων, υπηρεσίες παρακαταθηκών και καταθέσεων υπό εποπτεία. εκκαθάρισης περιουσιακών και στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων των χρεογράφων, των παράγωγων προϊόντων και άλλων διαπραγματεύσιμων τίτλων. διακανονισμού 10. Υπηρεσίες 49 11. Συμβουλευτική διαμεσολάβηση και άλλες βοηθητικές χρηματοοικονομικέςυπηρεσίες για όλες τις δραστηριότητες που αναφέρονται στα ανωτέρω σημεία 1-10, συμπεριλαμβανομένης της μελέτης και της ανάλυσης τος πιοτοκιεων, της έρευνας και της παροχής συμβουλών για τις επενδύσεις και το χαρτοίρυλάκιο, της παροχής συμβουλών για τις αγορές και για την αναόιάρθροκνη και τη στρατηγική τας εταιρεκόν. 12. Παροχή και μεταφορά χρηματοπιστωτικών πληροφοριών και επεξεργασία χρηματοπιστωτικών δεδομένων και σχετικού λογισμικού που προέρχεται από άλλες χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες. Οι ακόλουθες δραστηριότητες εξαιρούνται από τον ορισμό τας χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών: (α) Δραστηριότητες που ασκούνται από κεντρικές τράπεζες ή από οποιονδήποτε άλλο δημόσιο οργανισμό με σκοπό την άσκηση νομισματικής και συναλλαγματικής πολιτικής. (β) Δραστηριότητες που ασκούνται από κεντρικές τράπεζες, κυβερνητικούς φορείς ή υπηρεσίες, ή από δημόσιους οργανισμούς για λογαριασμό ή με την εγγύηση της κυβέρνησης, εκτός εάν οι δραστηριότητες αυτές είναι δυνατόν να ασκηθούν από τους παρέχοντες χρηματοπισταπικές υπηρεσίες ανταγαςι,στικά προς τέτοιου είδους δημόσιους ίρορείς (γ) Δραστηριότητες που αποτελούν μέρος ενός θεσμικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης ή σχεδίου συνταξιοδοτήσεως του δημοσίου, εκτός εάν οι δραστηριότητες αυτές είναι δυνατόν να ασκηθούν από τους παρέχοντες χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες ανταγωνιστικά προς δημόσιους φορείς ή ιδιωτικούς φορείς. 50 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV Επιφυλάξεις της Κοινότητας όσον αφορά το άρθρο 22 παράγραφος 2. Μεταλλευτικός τομέας Σε ορισμένα κράτη μέλη είναι δυνατόν να απαιτείται παραχώρηση όσον αφορά τα δικαιώματα εξόρυξης μεταλλευμάτων και ορυκτών σε ορισμένες μη κοινοτικές εταιρείες. Αλιεία Η πρόσβαση σε βιολογικούς πόρους και και σε πεδία αλιείας ευρισκόμενα στα θαλάσσια ύδατα που υπάγονται στην κυριαρχία ή στη δικαιοδοσία κρατών μελών της Κοινότητας και η χρησιμοποίηση αυτών περιορίζονται στα αλιευτικά σκάφη τα οποία φέρουν τη σημαία κράτους μέλους της Κοινότητας και είναι νηολογημένα σε κοινοτικό έδαφος, εκτός αν προβλέπεται άλλίυς. Αγορά ακίνητης ιδιοκτησίας Σε ορισμένα κράτη μέλη η αγορά ακίνητης ιδιοκτησίας ίχπό μη κοινοτικές εταιρείες υπόκειται σε περιορισμούς. Υπηρεσίες οπτικοακουστικού τομέα συμπεριλαμβανομένης της ραδιοφωνίας Δυνατόν να επιφυλάσσεται εθνική μεταχείριση όσον αφορά την παραγαςή και τη διανομή, μεταξύ τας οποίων και της ραδιοτηλεοπτικής εκπομπής και άλλων μορφών μετάδοσης σε κοινό, οπτικοακουστικών έργων, τα οποία πληρούν ορισμένα κριτήρια καταγωγής. Υπηρεσίες τηλεπικοινωνιών, δορυφορικής τηλεφωνίας συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών κινητής και Υπηρεσίες περιορισμένης πρόσβασης Σε ορισμένα κράτη μέλη η πρόσβαση στην αγορά όσον αφορά τις συμπληρωματικές υπηρεσίες και υποδομή υπόκειται σε περιορισμούς. Υπηρεσίες ελευθέρα)ν επαγγελματιών Υπηρεσίες περιοριζόμενες στα φυσικά πρόσαχπα που είναι υπήκοοι τος κρατών μελών. Υπό ορισμένες προϋποθέσεις αυτά τα πρόσωπα είναι δυνατόν να συγκροτούν εταιρείες. Γεωργία Σε ορισμένα κράτη μέλη η εθνική μεταχείριση δεν εφαρμόζεται σε μη κοινοτικές εταιρείες που επιθυμούν να αναλάβουν γεωργική δραστηριότητα. Η αγορά αμπελώνων από μη κοινοτικές εταιρείες υπόκειται σε γνωστοποίηση και, εφόσον απαιτείται, έγκριση. Υπηρεσίες ειδησεογραφικών πρακτορείων Σε ορισμένα κράτη μέλη ισχύουν περιορισμοί στη συμμετοχή αλλοδαπών σε εταιρείες εκδόσεων και ραδιοτηλεοπτικής μετάδοσης. ΣΧΕΔΙΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΣΕ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΑ ΖΗΤΗ ΜΑΙΑ 52 ΑΡΘΡΟ 1 Ορισμοί Για τους σκοπούς του παρόντος πρωτοκόλλου: α) ως "τελωνειακή νομοθεσία" νοούνται οι νομικές ή ρυθμιστικές διατάξεις που εφαρμόζονται στα εδάφη τας συμβαλλόμενων μερών, οι οποίες διέπουν την εισαγωγή, την εξαγωγή, τη διαμετακόμιση εμπορευμάτων και την υπαγωγή αυτών σε οποιαδήποτε τελωνειακή διαδικασία, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων απαγόρευσης, περιορισμού και ελέγχου· β) ως "αιτούσα αρχή" νοείται η αρμόδια διοικητική αρχή, η οποία ορίζεται από συμβαλλόμενο μέρος για τον συγκεκριμένο σκοπό και η οποία υποβάλλει αίτηση συνδρομής σε τελοςειακά ζητήματα· γ) α>ς "αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση" νοείται η αρμόδια διοικητική αρχή, η οποία ορίζεται, ίχπό συμβαλλόμενο μέρος για τον συγκεκριμένο σκοπό και στην οποία υποβάλλεται, η αίτηση συνδρομής σε τελαςειακά ζητήματα· δ) ως "προσωπικά δεδομένα" νοείται οποιαδήποτε πληροφορία που αφορά συγκεκριμένο ή εντοπίσιμο ιδιώτη. ΑΡΘΡΟ 2 ΙΙεδίο εφαρμογής 1. Γα συμβαλλόμενα μέρη οιρεΐλουν VÎX παρέχουν αμοιβαία συνδρομή στους τομείς δικαιοδοσίας τους κατά τον τρόπο και υπό τις προϋποθέσεις που θεσπίζει το παρόν παράρτημα, με σκοπό την πρόληψη, την ανίχνευση και τη διερεύνηση των παραβιάσεων της τελαςειακής νομοθεσίας. 2. Η συνδρομή σε τελωνειακά ζητήματα, όπως ορίζεται στο παρόν πρωτόκολλο, αφορά οποιαδήποτε διοικητική αρχή τος συμβαλλομένων μερών, που είναι αρμόδια για την εφαρμογή του παρόντος πραποκόλλου. ΙΙαρέχεται με την επιφύλαξη των κανόνας που διέπουν την αμοιβαία συνδρομή σε ζητήματα ποινικού δικαίου. Δεν αφορά πληροφορίες οι οποίες λαμβάνονται κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων κατόπιν αιτήσεως των δικαστικών αρχών, εκτός αν συμφωνήσουν οι αρχές αυτές. ΑΡΘΡΟ 3 Συνδρομή κατόπιν αιτήσείυζ 1. Κατόπιν αιτήσειυς της αιτούσας αρχής, η αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση οφείλει να παράσχει κάθε σχετική πληροφορία, η οποία μπορεί να επιτρέψει στην πρώτη να νομοθεσίας, συμπεριλαμβανόμενος πληροφοριών σχετικά με πράξεις που σημεκόθηκαν ή που σχεδιάζονται και οι οποίες αποτελούν ή είναι δυνατόν να αποτελέσουν παρίαβαση αυτής της νομοθεσίας. εφαρμογή της τελωνειακής εξασφαλίσει την ορθή 53 2. Κατόπιν αιτήσεως της αιτούσας αρχής, η αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση οφείλει να την ενημερώσει, σχετικά με το εάν εμπορεύματα που εξήχθησαν από το έδαφος ενός από τα συμβαλλόμενα μέρη εισήχθησαν στο έδαφος του άλλου μέρους κατά τον δέοντα τρόπο, προσδιορίζοντας, όταν κρίνεται σκόπιμο, την τελωνειακή διαδικασία που εφαρμόσθηκε στα εν λόγω εμπορεύματα. 3. Κατόπιν αιτήσεως της αιτούσας αρχής, η αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση οφείλει, εντός του νομοθετικού πλαισίου της, να λάβει τα αναγκαία μέτρα, ώστε να εξασφαλίσει την επιτήρηση: (α) τας φυσικών ή νομικών προσίόπας για τα οποία υπάρχουν βάσιμοι λόγοι VÎX πιστεύεται ότι παραβιάζουν ή παραβίασαν την τελαςειακή νομοθεσία- (β) τας χώρας στους οποίους ίχποθηκεύονται τα εμπορεύματα κατά τέτοιο τρόπο, ώστε ευλογίας VÎX υπάρχουν υποψίες ότι προορίζονται για δραστηριότητες που αντίκεινται στην τελαςειακή νομοθεσία- (γ) της κυκλοίρορίας εμπορεύματος, για την οποία πιστεύεται ότι είναι πιθανόν VÎX προκαλέσει παραβιάσεις της τελωνειακής νομοθεσίας- (δ) των μέσων μεταφοράς για τα οποία υπάρχουν βάσιμοι λόγοι ώστε να πιστεύεται ότι χρησιμοποιήθηκαν, χρησιμοποιούνται ή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθούν για δραστηριότητες που αντίκεινται στην τελωνειακή νομοθεσία. ΑΡΘΡΟ 4 Αυθόρμητη συνδοοιιή Τα συμβαλλόμενα μέρη παρέχουν, σύμφωνα με τους νόμους, τους κανόνες και τα άλλα νόμιμα μέσα που διαθέτουν, αμοιβαία συνδρομή χωρίς να προηγηθεί σχετικό αίτημα, εφόσον θεωρούν ότι αυτή είναι αναγκαία για την ορθή εφαρμογή της τελαςειακής νομοθεσίας, ι,όίίος, όταν λαμβάνουν πληροφορίες που αίρορούν: πράξεις οι οποίες αντίκεινται ή ιραίνεται ότι αντίκεινται σε αυτήν τη νομοθεσία και οι οποίες δυνατόν να ενόιαίρέρουν άλλο συμβαλλόμενο μέρος· νέίχ μέσα η μ,εθόδους που χρησιμοποιούνται κατά την πραγματοποίηση τέτοιος πράξεων- εμπορεύματα, που είναι γνωστό ότι αποτελούν αντικείμενο σημαντικών παραβιάσεος της τελωνειακής νομοθεσίας- φυσικά ή νομικά πρόσωπα, για τα οποία υφίστανται βάσιμοι λόγοι να πιστεύεται ότι παραβιάζουν ή ότι παραβίασαν την τελαςειακή νομοθεσία- μέσα μεταqx)ράς, για τα οποία υχρίστανται βάσιμοι λόγοι να πιστεύεται ότι χρησιμοποιήθηκαν, χρησιμοποιούνται ή (Απορεί να χρησιμοποιηθούν για την εκτέλεση πράξεων που αντίκεινται στην τελωνειακή νομοθεσία. ΑΡΘΡΟ 5 Παράδοση/γνακττοποίηση Κατόπιν αιτήσείος της αιτούσας αρχής, η αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση λαμβάνει, σύμψωνα (Αε την οικεία νομοθεσία της, όλα τα αναγκαία μέτρα, ούτοις ώστε: - να παραδίδονται όλα τα έγγραίρα, - να γνωστοποιούνται όλες οι ί^πχκράσεις, 54 που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος πρωτοκόλλου σε παραλήπτη που έχει τη μόνιμη κατοικία του ή είναι εγκατεστημένος στο έδαφος της. Σε αυτές τις περιπτώσεις και εφόσον πρόκειται για τη συγκεκριμένη αίτηση, εφαρμόζεται το άρθρο 6, παράγραφος 3. ΑΡΘΡΟ 6 Μορφή και ουσία των αιτήσεων συνδρομής 1. Οι αιτήσεις που υποβάλλονται βάσει του παρόντος πρωτοκόλλου πρέπει να υποβάλλονται γραπτώς. Συνοδεύονται από τα έγγραφα που απαιτούνται για την εξέταση της αίτησης. Προφορικές αιτήσεις είναι δυνατόν να γίνουν αποδεκτές, εφόσον απαιτείται λόγω του επείγοντος χαρακτήρα της κατάστασης, αλλά πρέπει αμέσως να επιβεβαιώνονται γραπτίός. 2. Οι αιτήσεις που ανίκρέρονται στην παράγραίρο 1 περιλαμβάνουν τα κάποθι στοιχεία: α\ την αρχή που υποβάλλει την αίτηση- β) το αιτούμενο μέτρο- γ) το θέμα και το λόγο της αίτησης· δ) νόμους, κανόνες και άλλα σχετικά νόμιμα μέσα· ε) ενδείξεις, όσο το δυνατόν ακριβείς και πλήρεις, σχετικά με τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που αποτελούν τον στόχο των ερευνών· στ) περίληψη τας σχετικών πραγματικών γεγονότων και των ερευνάς που έχουν ήδη διεξαχθεί, εκτός από τις περιπτίόσεις που αναφέρει το άρθρο 5. 3. Οι αιτήσεις υποβάλλονται σε μία από τις επίσημες γλώσσες της αρχής στην οποία υποβάλλονται ή σε γλώσσα αποδεκτή από αυτή την αρχή. 4. Εάν κάποια αίτηση δεν πληροί τις τυπικές απαιτήσεις, είναι δυνατό να ζητηθεί η διόρθωση ή η συμπλήρωση της· ωστόσο, ενδεχομένως, επίσης, να διαταχθεί η λήψη προληπτικών μέτρων. ΑΡΘΡΟ 7 1 ίκτέλεση αιτήσεας 1. Για να ικανοποιήσει αίτηση συνδρομής, η αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση ενεργεί, εντός των ορίων τας αρμοδιοτήτων της και των διαθέσιμων πόρων, α)ς εάν ενεργούσε για ίδιο λογαριασμό ή, κατόπιν αιτήσεως άλλων αρχών του αυτού συμβαλλόμενου μέρους, με την παροχή τας στοιχείων που ήδη διαθέτει, με τη διεξαγαςή των κατάλληλων ερευνών ή με τη ρύθμιση της διεξαγωγής τους. Η παρούσα διάταξη εφαρμόζεται επίσης στο διοικητικό τμήμα, στο οποίο διαβιβάσθηκε η αίτηση από την αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση, σε περίπτωση που η τελευταία αδυνατεί να ενεργήσει αφ'εαυτής. 2. Οι αιτήσεις συνδρομής ικανοποιούνται σύμφωνα με τους νόμους, τους κανόνες, και τα άλλα νομικά μέσα του συμβαλλόμενου μέρους στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση. 3. Δεόνταις εξουσιοδοτημένοι υπάλληλοι συ(Αβαλλόμενού μέρους είναι δυνατόν, με τη σύμφαςη γνίόμ,η του άλλου ενδιαφερόμενου συ(ΐβαλλόμενου μέρους και υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζει το τελευταίο, VÎX λάβουν ίχπό τα y(>cxq;FÎ,ci της αρχής στην 55 οποία υποβάλλεται η αίτηση ή από άλλη αρχή την ευθύνη της οποίας έχει η αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση, στοιχεία σχετικά με τις πράξεις που παραβιάζουν ή είναι, δυνατόν να παραβιάσουν την τελοςειακή νομοθεσία, τα οποία η αιτούσα αρχή χρειάζεται για τους σκοπούς του παρόντος πρωτοκόλλου. Υπάλληλοι συμβαλλόμενου μέρους είναι δυνατόν, με τη σι^χανη γνά)μη του άλλου συμβαλλόμενου μέρους και υπό τους όρους που θέτει το δεύτερο μέρος, να παρίστανται κατά τις έρευνες που διεξάγονται στο έδαφος του. ΛΡΘΡΟ 8 Μορφή υπό την οποία πρέπει VÎX ανακοινώνονται τα στοιχεία 1. II αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση οφείλει να ανακοινα'ςει τα αποτελέσματα τας ερευνών στην αιτούσα αρχή, υπό τη μορφή εγγράφων, κυρωμένων αντιγράφων των εγγράφων, εκθέσεων κ. τ. ό. 2. Τα έγγραφα που προβλέπει η παράγραφος 1 δυνατόν να αντικατασταθούν από μηχανογραφημένα στοιχεία, που παράγονται υπό οποιαδήποτε μορφή για τον ίδιο σκοπό. ΛΡΘΡΟ 9 Εξαιρέσεις από την υπονοέαχτη παρογής συνδρομής 1. Τα συμβαλλόμενα μέρη έχουν τη δυνατότητα να αρνηθούν την παροχή συνδρομής, όπως αυτή προβλέπεται στο παρόν πρωτόκολλο, στις περιπτώσεις κατά τις οποίες κάτι τέτοιο: (α) θα ήταν ενδεχόμενο να παραβλάψει την κυριαρχία της Δημοκρατίας της Αρμενίας ή του κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το οποίο ζητήθηκε συνδρομή δυνάμει του παρόντος πρωτοκόλλου· ή (β) θα ήταν ενδεχόμενο να παραβλάψει τη δημοσία τάξη, την ασφάλεια ή άλλα ουσιώδη συμφέροντα, ιδίως δε στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 10 παράγραφος 2· ή (γ) θα αφορούσε συναλλαγματικές ή φορολογικές ρυθμίσεις εκτός της τελωνειακής νομοθεσίας- ή (δ) ΟίΧ παραβίαζε βιομηχανικό, εμπορικό ή επαγγελματικό απόρρητο. 2. Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η αιτούσα αρχή ζητεί συνδρομή, την οποία η ίδια δεν θα ήταν σε θέση να παράσχει, εάν της ζητείτο κάτι τέτοιο, οφείλει στην αίτηση της να επιστήσει την προσοχή επί του γεγονότος αυτού. Σε αυτή την περίπταχεη εναπόκειται στην αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση να αποφασίσει για τον τρόπο με τον οποίο θα ανταποκριθεί στη συγκεκριμένη αίτηση. 3. Εάν υπάρχει άρνηση παροχής συνδρομής, η σχετική απόφαση και τα αίτια αυτής πρέπει να γνωστοποιούνται χα^ρίς καθυστέρηση στην αιτούσα αρχή. 56 ΑΡΘΡΟ 10 Ανταλλαγή πληροφοριών και εμπιστευτικότητα 1. Κάθε πληροίρορία που ανακοινιόνεται υπό οποιαδήποτε μορ<ρή, σύμχραςα (ΐε τί) παρόν προ>τόκί)λλο, είναι εμπιστευτική ή περιορισμένηςόιάόοσης, αναλογίας των κανόνας που εφαρμόζει κάθε συμβαλλόμενο μέρος. Καλύπτεται από την υποχρέακχη τήρησης του υπηρεσιακού απορρήτου και χαίρει της πρόσθετης προστασίας που προσφέρουν η σχετική νομοθεσία του συμβαλλόμενου μέρους που την έλαβε και οι αντίστοιχες διατάξεις που εφαρμόζονται από τα κοινοτικά όργανα. 2. 1 Ιροσαχπικά στοιχεία ανταλλάσσονται μ,όνον στις περιπτίόσεις κατά τις οποίες τί) συμβαλλόμενο μέρος στο οποίο διαβιβάζονται αναλαμβάνει συγχρονίας την υπόχρεο>ση να προστατεύσει, αυτά τα στοιχεία κατά τρόπο τουλάχιστον ισοδύναμο με αυτόν που είραρμόζεταιοτη συγκεκριμένη περίπτυκνη από το συμβαλλόμενο μέρος που τα παρέχει. 3. Οι πληροαρορίες που λαμβάνονται χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τους σκοπούς του παρόντος πρωτοκόλλου. Σε περίπτωση κατά. την οποία κάποιο από τα συμβαλλόμενα μέρη επιθυμεί να χρησιμοποιήσει αυτά τα στοιχεία για άλλους σκοπούς, ζητεί εκ των προτέρων τη γραπτή συγκατάθεση της αρχής που παρέχει τα στοιχεία. Επιπλέον, η χρήση των στοιχείων υπόκειται σε οποιουσδήποτε περιορισμούς επιβάλει η εν λόγω αρχή. 4. Η παράγραφος 3 δεν εμποδίζει τη χρησιμοποίηση των παρεχόμενων στοιχείων σε οποιαδήποτε δικαστική ή διοικητική διαδικασία κινείται ως συνέπεια της μη συμμόρφωσης προς την τελωνειακή νομοθεσία. Αυτή η χρησιμοποίηση γνωστοποιείται στην αρμόδια αρχή που παρείχε τα στοιχεία. 5. Τα συμβαλλόμενα μ,έρη έχουν την ευχέρεια, στα αρχεία αποδεικτικός στοιχείων που τηρούν, στις εκθέσεις και τις μαρτυρίες και ιτε διαδικασίες και καταγγελίες που ίχποόεικτικά στοιχεία παραπέμπονται οτα δικαστήρια, να χρησιμοποιούν ως πληροίρορίες που έχουν λάβει και έγγραφα που συμβουλεύθηκαν, σύμ,<ροςα με τις διατάξεις του παρόντος πρωτοκόλλου. ΑΡΘΡΟ 11 Εμπειρογνώμονες και ιιάρτυοες 1. Υπάλληλος της αρχής στην οποία υποβάλλεται η αίτηση είναι δυνατόν να εξουσιοδοτηθεί να παραστεί, εντός τας ορίων της παραχωρηθείσας άδειας, υπό την ιδιότητα του εμπειρογνώμονα ή του μάρτυρα, σε δικαστικές ή διοικητικές διαδικασίες που αφορούν ζητήματα που καλύπτει το παρόν πρωτόκολλο υπό τη δικαιοδοσία του άλλου συμβαλλόμενου μέρους, και να προσκομίσει αντικείμενα, έγγραφα ή κυρωμένα αντίγραφα αυτών τα οποία, ενδεχομένως, είναι αναγκαία για τις διαδικασίες. Η αίτηση παραστάσεως πρέπει, να αναφέρει επακριβίός για ποιο ζήτημα και υπό ποίαν ιδιότητα ή αρμοδιότητα θίχ εξετασθεί ο υπάλληλος. 2. Ο εξουσιοδοτημένος υπάλληλος χαίρει της προστασίας την οποία εξασφαλίζει η ισχύουσα νομοθεσία στους υπαλλήλους της αιτούσας αρχής στο έδίΧίρός της. 57 ΑΡΘΡΟ 12 Δαπάνες της συνδρομής Τα συμβαλλόμενα μέρη παραιτούνται αμοιβαία από κάθε διεκδίκηση επιστροφής δαπανών, τις οποίες επισύρει η εφαρμογή του παρόντος πρωτοκόλλου, εκτός, όπου κρίνεται σκόπιμο, από δαπάνες για εμπειρογνώμονεςκαι μάρτυρες, καθώς και για διερμηνείς και μεταφραστές, οι οποίοι δεν αποτελούν υπαλλήλους υπηρεσκόν του δημοσίου. ΛΡΘΡΟ 13 Είραρμ,ογή II εφαρμογή του παρόντος πρωτοκόλλου ανατίθεται στις κεντρικές τελωνειακές αρχές της Δημοκρατίας της Αρμενίας, αφενός, και τις αρμόδιες υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και, εφόσον απαιτείται, τας τελαςειακών αρχών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένακτης, αφετέρου. Οι προαναφερθείσες αρχές αποφασίζουν σχετικά με όλα τα πρακτικά μέτρα και τις ρυθμίσεις που είναι αναγκαίες για την εφαρμογή του, λαμβάνοντας υπόψη τους ισχύοντες κανόνες περί προστασίας των δεδομένων. Έχουν τη δυνατότητα να προβαίνουν σε συστάσεις προς τα αρμόδια σώματα σχετικά με τροποποιήσεις, που θεωρούν ότι πρέπει να επέλθουν στο παρόν πρωτόκολλο. Τα συμβαλλόμενα μέρη προβαίνουν σε διαβουλεύσεις μεταξύ τους και, ακολουθίας, τηρούνται, ενήμερα σχετικά με τους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής που υιοθετούν, σύμφχυνα με τις διατάξεις του παρόντος προποκόλλου. ΛΡΘΡΟ 14 Συμπληοίοματικότητα Με την επιφύλαξη του άρθρου 10, οι συμφωνίες αμοιβαίας συνδρομής που έχουν συναφθεί μεταξύ ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δημοκρατίας της Αρμενίας δεν θίγουν τις κοινοτικές διατάξεις που διέπουν τη γνωστοποίηση μεταξύ των αρμοδίων υπηρεσκόν της Επιτροπής και τας τελαςειακάς αρχάς τας κρατάς μελάς οποιουδήποτε στοιχείου σχετικά με τελωνειακά ζητήματα κοινοτικού ενδιαφέροντος. 58 ΚΟΙΙΝΙΙ ΔΙΙΛ&2ΣΙ1 HA TO ΛΡΘΙ'Ο 3A Κατά την επανεξέταση της μεταβολής των συνθηκών στη Δημοκρατία της Αρμενίας, όπως προβλέπεται στο άρθρο 3α, τα μέρη συζητούν σημαντικές μεταβολές, οι οποίες δυνατόν να έχουν βαρύνουσα σημασία για τη μελλοντική ανάπτυξη της Αρμενίας. Σε αυτές μπορεί να περιλαμβάνονται η προσχώρηση της Αρμενίας στον ΠΟΕ, στο Συμβούλιο της Ευρώπης ή σε άλλους διεθνείς οργανισμούς ή την προσχώρηση της σε οποιαδήποτε περιφερειακή τελωνειακή ένακιη ή σε οποιασδήποτε μορφής συμφαςία περιφερειακής ολοκλήρακτης. 59 ΚΟΙΝΙΙ ΛΙΙΛΩΣΙΙ ΓΙΛ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 5 Εφόσον τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνήσουν ότι οι περιστάσεις δικαιολογούν συναντήσεις σε ανώτατο επίπεδο, αυτές οι συναντήσεις μπορεί να ρυθμίζονται ad hoc. 60 ΚΟΙΝΙΙ ΔΙΙΑΩΣΙΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 14 Μέχρις ότου η Αρμενία προσχωρήσει στον ΠΟΕ, τα μέρη διενεργούν δκχβουλεύσεις στο πλίχί,σι,ί) της Επιτροπής Συνεργασίας σχετικά μ,ε τις πολιτικές τους στον τομέα τ ος ειοαγοςικιόν δασμών, συμπεριλαμβανόμενος τας μεταβολών στη δασμολογική προστασία. Ειδικότερα, τέτοιες διαβουλεύσεις πραγματοποιούνται πριν από την αύξηση της δασμολογικής προστασίας. 61 ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ "ΕΛΕΓΧΟΥ" ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 24 (β) ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 36 1. Τα συμβαλλόμενα μέρη επιβεβαιάςουν ότι κατανοούν αμοιβαία ότι το θέμα του ελέγχου εξαρτάται από τα πραγματικά γεγονότα της συγκεκριμένης περίπτωσης. 2. Για παράδειγμα, μία επιχείρηση θεωρείται ότι "ελέγχεται" από άλλη επιχείρηση και συνεπίός rivai, θυγατρική αυτής εφόσον : η άλλη επιχείρηση κατέχει άμεσα ή έμμεσα την πλειοι|>ηφία τας δικακυμάτος -ψήφου 'Ι η άλλη επιχείρηση έχει τί) όικαίιαμα VÎX διορίσει, ή VÎX παύσει την πλειοψηφία του διοικητικού οργάνου, του οργάνου διαχείρισης ή του εποπτικού οργάνου και είναι συγχρόνως μέτοχος ή μέλος της θυγατρικής. 3. Αμφότερα τα συμβαλλόμενα μέρη θεωρούν ότι η απαρίθμηση των κριτηρίων της παραγράφου 2 δεν είναι περιοριστική. 62 ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 35 Το γεγονός ότι απαιτείται, ταξιόκητική θειόρηση για τα ςτυσικά πρόσιαπα ί)ρκτ(ΐένί»ν μόνο (ΐερα'ς και όχι, άλλος δεν πρέπει VÎX θεωρείται ότι ακυρο'ςει ή εξασθενεί τα πλεονεκτήματα. ίου απορρέουν από συγκεκριμένη δέσμευση 63 ΚΟΙΝΗ ΑΗΛί2ΣΗ ΠΛ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 42 Τα συμβαλλόμενα μέρη συμφαςούν ότι, για τους σκοπούς της ονμψιγνίας, η πνευματική, βιομηχανική και εμπορική ιδιοκτησία περιλαμβάνει ειδικότερα τα δικαιώματα δημιουργού, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος δημιουργού για τα προγράμματα ηλεκτρονικάς υπολογιστών και τα συγγενικά δικαιώματα, τα δικαιά)ματα που αςκ>ρούν την ευρεσιτεχνίίχ, τα βιομηχανικά σχέδια, τις γεατγραφικές ενδείξεις, συμπεριλαμβανόμενος τας ονομασίας προέλευσης, τας εμπορικών σημάτων και των σημάτων υπηρεσίας, τις τοπογραφίες ολοκληρωμένων κυκλωμάτων καθώς και την προστασία από τον αθέμιτο ανταγωνισμό, όπως αναφέρεται στο άρθρο 10α της σύμβασης των Παρισίας για την προστασία της βιομηχανικής ιδιοκτησίας και την προστασία πληροφοριών για την τεχνογνακτία που δεν έχουν κοινολογηθεί. 64 ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 94 Τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν, για τον σκοπό της ορθής ερμηνείας και πρακτικής εφαρμογής, ότι ο όρος "εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις" που περιέχεται στο άρθρο 94 της συμφαςίας σημαίνει περιπτώσεις σημαντικής παραβίασης της συμφωνίας από ένα από τα μέρη. Σημαντική παραβίαση της συμφωνίας συνίσταται σε: ίχ) αποκήρυξη της σι^χυνίας για την οποία δεν προβλέπεται κύρακτη βάσει τας γενικών κανόνων του διεθνούς δικαίου ή β) παραβίαση των ουσιωδών στοιχείων της συμφωνίας που εκτίθενται στο άρθρο 2. Τα μέρη συμφωνούν ότι ο όρος "κατάλληλα μέτρα" που αναφέρεται στο άρθρί) 94 είναι μέτρα που λαμβάνονται σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Αν κάποιο από τα μέρη λάβει μέτρα σε ιδιαίτερα επείγουσα περίπτωση, όπως προβλέπεται στο άρθρο 94, το άλλο μέρος δύναται να προσφύγει στη διαδικασία επίλυσης διαφορών. 65 ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΚΙΙΙΣΤΟΛΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΑΡΜΕΝΙΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ 66 Α. Επιστολή της Κυβερνήσεως της Λημοκρατίας της Αρμενίας Κύριε, Έχω την τιμή να αναφερθώ στη συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας, η οποία μονογραφήθηκε στις. Όπως υπογράμμισακατά τις διαπραγματεύσεις,η Δημοκρατία της Αρμενίας παραχωρεί στις κοινοτικές εταιρείες που εγκαθίστανται και ασκούν δραστηριότητα στη Δημοκρατία της Αρμενίας προνομιακή μεταχείριση από ορισμένες πλευρές. Εξήγησα ότι η στάση αυτή αντικατοπτρίζει την πολιτική της Αρμενίας, στόχος της οποίας είναι να προωθήσει με κάθε τρόπο την εγκατάσταση κοινοτικών εταιρειών στη Δημοκρατία της Αρμενίας. Έχοντας κατά νου τα ανωτέρω, εννοείται ότι κατά τη διάρκεια της περιόδου μεταξύ της ημερομηνίας μ. ονογράίρησης της παρούσας συμ,φοςίας και της ενάρξείυς ισχύος τας σχετικός άρθρί αν για την εγκατάσταση εταιρειών, η Δημοκρατία της Αρμενίας δεν θα θεσπίσει μέτρα ή κανονισμούς, με τα OJIOKX θα καθι,ερυςόνταν ή θα επιδεινώνονταν διακρίσεις εις βάρος τας κοινοτικός εταιρεκόν έναντι τι αν αρμένικος εταιρείας ή εταιρείας από οποιαδήποτε τρίτη χώρα σε σχέση με την κατάσταση που ίσχυε κατά την ημερομηνία μονογράφησης της παρούσας συμφχσνίας. Παρακαλώ γνωστοποιήστε μου την παραλαβή της παρούσας επιστολής. Με βαθύτατη εκτίμηση Για την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Αρμενίας 67 Μ. Επιστολή της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Κύριε, Σας ευχαριστώ για την επιστολή σας, η οποία έχει ίος ακολούθως: "Έχω την τιμή να αναφερθώ στη συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας, η οποία μονογραφήθηκε στις. Όπως υπογράμμισακατά τις διαπραγματεύσεις,η Δημοκρατία της Αρμενίας παραχωρεί στις κοινοτικές εταιρείες που εγκαθίστανται και ασκούν δραστηριότητα στη Δημοκρατία της Αρμενίας προνομιακή μεταχείριση από ορισμένες πλευρές. Εξήγησα ότι η στάση αυτή αντικατοπτρίζει την πολιτική της Αρμενίας, στόχος της οποίας είναι να προωθήσει με κάθε τρόπο την εγκατάσταση κοινοτικός εταιρείας στη Δημοκρατία της Λρμενίας. Έχοντας κατά νου τα ανιοτέρο), εννοείται ότι κατά τη διάρκεια της περιόδου μεταξύ της ημερομηνίας μονογράφησης της παρούσας συμφοςίας και της ενάρξεως ισχύος τας σχετικών άρθρων για την εγκατάσταση εταιρειών, η Δημοκρατία της Λρμενίας δεν θα θεσπίσει μέτρα ή κανονισμούς, με τα οποία θα καθιερώνονταν ή θα επιδεινώνονταν διακρίσεις εις βάρος τας κοινοτικών εταιρειών έναντι τας αρμενικών εταιρειών ή εταιρειών από οποιαδήποτε τρίτη χώρα σε σχέση με την κατάσταση που ίσχυε κατά την ημερομηνία μονογράφησης της παρούσας συμφαςίας. ΙΙαρακαλώ γνιαστοποιήστε μου την παραλαβή της παρούσας επιστολής. " Σας γνακττοποιώ την παραλαβή της ανωτέρω επιστολής. Με βαθύτατη εκτίμηση Εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Κοινότητας 68 ΛΠΛΩΣΗ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ II Γαλλική Δημοκρατία σημειώνει ότι η συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίας που συνήφθη με τη Δημοκρατία της Αρμενίας δεν εφαρμόζεται στις υπερπόντιες χώρες και εδάφη που είναι συνδεδεμένα με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα σύμφωνα με τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. 69 ΣΥΝΟΔΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΑΡΜΕΝΙΑΣ (ΕΚΤΟΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ) Μετά το αίτημα των αρμενικών αρχών να περιληφθούν στη συμφωνία εταιρικής σχέσης και συνεργασίαςδιατάξεις περί συνδρομής στον τομέα της πυρηνικής ασφαλείας, οι Ευρίαπαϊκές Κοινότητες και τα κράτη μέλη τους προβαίνουν στην ακόλουθη δήλίαση: Οι Ευραιπαϊ'κές Κοινότητες και τα κράτη μέλη τους εκφράζουν τη λύπη τους για την απόεραση των αρμενικών αρχών να επαναθέοουν σε λειτουργία, τον Νοέμβριο του 1995, τη μονάδα 2 του πυρηνικού σταθμού παραγιΌγής ενεργείας του Mczdamor, πράξη την οποία θεωρούν ασυμβίβαστη με τον γενικό στόχο που επιδιώκουν οι Ευρωπαϊκές Κοινότητες και τα κράτη μέλη τους, ήτοι τη βελτίωση της πυρηνικής ασφαλείας παγκοσμίως και, ειδικότερα, στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και στην πρώην Σοβιετική Ένωση, όπου έχουν εντοπιστεί πυρηνικές εγκαταστάσεις με σημαντικές σχεδιαστικές ελλείψεις· Με βάση το γεγονός ότι ο πυρηνικός σταθμός παραγωγής ενεργείας του Mezdamor είναι αδύνατον να αναβαθμιστεί σε επίπεδο αντίστοιχο προς τις διεθνώς αναγνωρισμένες προδιαγραφές ασφαλείας, οι Ευρωπαϊκές Κοινότητες και τα κράτη μέλη τους θεωρούν ότι αυτός ο σταθμός είναι ακατάλληλος για μακροπρόθεσμη λειτουργία και ότι πρέπει να επιδιωχθεί η διακοπή της λειτουργίας του το συντομότερο δυνατόν. Ως εκ τούτου, είναι εξαιρετικά σημαντική η αναζήτηση και η χρησιμοποίηση εναλλακτικών πηγών ενεργείας. II ΕΚ είναι πρόθυμη να στηρίξει την Αρμενία κατά τη χάραξη και την εφαρμογή συνολικής και μακρόπνοης ενεργειακής στρατηγικής, ούμ. φοςα με το άρθρί) 54 της συμ,φαςί. ας εταιρικής σχέσης και συνεργασίας, μέοια του προγράμι ίσιος TACIS (σε συνεργασία με τα διεθνή χρηματοπιοτα>τικά ιδρύματα)· Με την επιφύλαξη του προαναφερθέντος στόχου, ήτοι της διακοπής λειτουργίας του συγκεκριμένου πυρηνικού σταθμού παραγωγής ενεργείας, και λαμβανομένης υπό-ψη της τρέχουσας κατάστασης, η ΕΚ θα μπορούσε να εξετάσει, εφόσον το ζητήσει η Αρμενία, τη δυνατότητα παροχής περιορισμένης στήριξης, εντός του υφιστάμενου πλαισίου πόρων και προτεραιοτήτων του προγράμματος TACIS, για τη λήψη βραχυπρόθεσμων μέτρων ασφαλείας εντασσόμενων στο πρόγραμμα τεχνικής βοήθειας TACIS. Τα ανωτέρω μέτρα μπορεί να περιλαμβάνουν: στήριξη των αρχών που είναι επιφορτισμένες με την πυρηνική ασφάλεια παροχή συνδρομής στον ενδιαφερόμενο φορέα στον τομέα της λειτουργικής ασφαλείας, και όπου χρειάζεται για την εκπλήρωση αυτών των καθήκοντος, περιορισμένη προμήθεια εξοπλισμού επείγουσας ανάγκης. 70 ISSN 0254-1483 COM(96) 136 τελικό ΕΓΓΡΑΦΑ GR 11 Αριθ. καταλόγου : CB-CO-96-157-GR-C ISBN 92-78-02512-7 Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων L-2985 Λουζεμβούργο

Ehdotus neuvoston päätökseksi Euroopan yhteisön ja sen jäsenvaltioiden sekä Korean tasavallan kauppaa ja yhteistyötä koskevan puitesopimuksen tekemisestä

http://publications.europa.eu/resource/cellar/840dc7fe-30a8-4bfe-ae76-d15059f0ea97

fin

EUROOPAN YHTEISÖJEN KOMISSIO 1* •Cr it -tr j Bryssel, 27 03. 1996 KOM(96) 141 lopull. 96/ 0098 (CNS) Ehdotus NEUVOSTON PÄÄTÖKSEKSI Euroopan yhteisön ja sen jäsenyaltioiden sekä Korean tasavallan kauppaa ja yhteistyötä koskevan puitesopimuksen tekemisestä (komission esittämä) 1. 2. 3. 4. 5. 6. jafiXntfl Perustelut Neuvosto valtuutti X päivänä maaliskuuta 1995 tekemällään päätöksellä komission ja yhteistyötä koskevan puitesopimuksen aloittamaan neuvottelut kauppaa tekemiseksi Korean siihen tarkoitukseen. ja hyväksyi neuvotteluohjeet tasavallan kanssa Brysschssä pidettiin kaksi neuvottelukierrosta, josta ensimmäinen oli 11 päivänä toukokuuta 1995 ja lokakuuta 1995. Komission lopussa ja neuvoteltua Korean hallituksen kanssa vuoden 1995 marraskuun diplomaattisia kanavia käyttäen tapahtuneiden yhteydenottojen jälkeen sopimus parafoitiin Brysselissä 29 päivänä helmikuuta 1996. toinen 12 - 13 päivänä itselleen oikeuden päättää Hyväksyessään neuvotteluohjeet neuvosto pidätti sopimuksen oikeudellisesta asemasta neuvottelujen päätyttyä. Vuoden 1995 joulukuussa ja vuoden 1996 tammikuussa neuvostossa pidettyjen keskustelujen sopimuksen lopputulosten mukaisesti sopimuspuolina (niin sanottu sckasopimus). Sopimus on annettu neuvostolle, jotta se voidaan tehdä ja allekirjoittaa. sekä yhteisö että jäsenvaltiot ovat katsoo, Komissio neuvotteluohjeiden mukainen. että parafoitu sopimus on neuvoston hyväksymien Komissio tutkii, hyväksyykö Korea sopimuksen tiettyjen määräysten väliaikaisen soveltamisen. Siinä tapauksessa komissio ehdottaa aikanaan kirjeenvaihdon hyväksymistä siihen tarkoitukseen. Komissio ehdottaa, että neuvosto hyväksyy liitteenä olevan päätösluonnoksen, jotta Euroopan yhteisön ja sen jäsenvaltioiden sekä Korean tasavallan kauppaa ja yhteisyötä koskeva puitesopimus voidaan tehdä ja allekirjoittaa. 4 &~ EUROOPAN UNIONIN NEUVOSTO, joka ottaa huomioon Euroopan yhteisön perustamissopimuksen ja erityisesti sen 73 c artiklan 2 kohdan, 75 artiklan, X4 artiklan 2 kohdan, I 13 ja 235 artiklan yhdessä 22X artiklan 2 kohdan ensimmäisen virkkeen ja 3 kohdan ensimmäisen alakohdan kanssa, fenfl/mfl ottaa huomioon komission ehdotuksen, ottaa huomioon Euroopan parlamentin lausunnon, kuultuaan talous- ja sosiaalikomiteaa asiasta, • sekä katsoo, että Euroopan yhteisön olisi hyväksyttävä Euroopan yhteisön ja sen jäsenvaltioiden sekä Korean tasavallan kauppaa ja yhteistyötä koskeva puitesopimus, ON PÄÄTTÄNYT SEURAAVAA: / artikla Hyväksytään Euroopan yhteisön puolesta Euroopan yhteisön ja sen jäsenvaltioiden seka Korean tasavallan kauppaa ja yhteistyötä koskeva puitesopimus. Sopimuksen teksti on tämän päätöksen liitteenä. 2 artikla Komissio edustaa jäsenvaltioiden edustajien avustamana Euroopan yhteisöä kauppaa ja yhteistyötä koskevan puitesopimuksen 19 artiklan 3 kohdassa määrätyssä sekakomiteassa. 3 artikla Neuvoston puheenjohtaja antaa sopimuksen 21 artiklassa määrätyn ilmoituksen Euroopan yhteisön puolesta. Tiima päätös julkaistaan Euroopan yhteisöjen virallisessa lehdessä. 4 artikla /fb "ehty Brysselissä mmm Neuvoston puolesta Puheenjohtaja 4 c Euroopan yhteisön ja sen jäsenvaltioiden sekä Korean tasavallan puitesopimus kaupasta ja yhteistyöstä LURCXJPAN YHTEISÖ, ja BELGIAN KUNINGASKUNTA, TANSKAN KUNINGASKUNTA, SAKSAN LIITTOTASAVALTA, HELLEENIEN TASAVALTA, ESPANJAN KUNINGASKUNTA, RANSKAN TASAVALTA, IRLANTI, ITALIAN TASAVALTA, LUXEMBURGIN SUURHERTTUAKUNTA, ALANKOMAIDEN KUNINGASKUNTA, ITÄVALLAN TASAVALTA, POR1UGALIN TASAVALTA, SUOMEN TASAVALTA, RUOTSIN TASAVALTA, ISON-BRITANNIAN JA POHJOIS-IRLANNIN YHDISTYNYT KUNINGASKUNTA, Euroopan yhteisön perustamissopimuksen ja Euroopan unionista tehdyn sopimuksen sopimuspuolet, jäljempänä 'jäsenvaltiot1, ja KOREAN TASAVALTA, jotka OTTAVAT HUOMIOON Euroopan yhteisön ja sen jäsenvaltioiden sekä Korean tasavallan väliset perinteiset ystävyyssiteet, VAHVISTAVAT UUDELLEEN sopimuspuolten sitoutumisen noudattamaan kansanvallan periaatteita ihmisoikeuksien yleismaailmallisen julistuksen mukaisesti, ja perusluonteisia ihmisoikeuksia Ai VAHVISTAVAT haluavansa aloittaa yhteisiin arvoihin ja pyrkimyksiin perustuvan säännöllisen poliittisen vuoropuhelun Euroopan unionin ja Korean tasavallan välillä, TUNNUSTAVAT, että kauppaa ja tulleja koskevalla yleissopimuksella (GATT) on tärkeä merkitys yleisesti kansainvälisen kaupan ja erityisesti kahdenvälisen kaupan edistämisessä ja että sekä Euroopan yhteisö että Korean tasavalta ovat samalla tavoin sitoutuneet yleissopimuksen perustana olevien vapaan kaupan ja markkinatalouden periaatteiden noudattamiseen, VAHVISTAVAT UUDELLEEN, että sekä Euroopan yhteisö ja sen jäsenvaltiot että kauppajärjestön sitoutuneet Korean perustamissopimuksen ratifioinnista johtuvat sitoumuksensa täytäntöön, panemaan Maailman tasavalta ovat OTTAVAT HUOMIOON tarpeen pyrkiä panemaan GATTin Uruguayn kierroksen tulokset kokonaisuudessaan täytäntöön ja tarpeen soveltaa kansainvälisen kaupan sääntöjä avoimella ja syrjimättömällä tavalla, lujittaa sopimuspuolten välistä suhdetta yhteistyönsä TUNNUSTAVAT tärkeyden lisäämiseksi ja yhteisen tahdon lujittaa, syventää ja monipuolistaa suhteitaan yhteisen edun mukaisilla aloilla luonnollista ympäristöä tasapuolisella, syrjimättömällä, kunnioittavalla ja yhteisen edun huomioon ottavalla tavalla, HALUAVAT monipuolistamiselle sekä taloudelliselle yhteistyölle yhteisen edun eri alueilla, edellytykset kestävälle suotuisat kaupan luoda kasvulle ja USKOVAT, että on sopimuspuolten edun mukaista virallistaa suhteet ja aloittaa sopimuspuolten välinen ja sijoitustoiminnan kehitystä, taloudellinen yhteistyö, koska se edistää kaupan OVAT 'TIETOISIA tärkeydestä helpottaa suoraan asianomaisten henkilöiden ja yhteisöjen, erityisesti taloudellisten toimijoiden ja niitä edustavien järjestöjen osallistumista yhteistyöhön, ja OVAT PÄÄTTÄNEET tehdä seuraavan sopimuksen ja ovat tätä varten nimenneet täysivaltaisiksi edustajikseen: EUR(X)PAN YHTEISÖ: BELGIAN KUNINGASKUNTA: TANSKAN KUNINGASKUNTA: SAKSAN LIITTOTASAVALTA: HELLEENIEN TASAVALTA: ESPANJAN KUNINGASKUNTA: RANSKAN TASAVALTA: IRLANTI: ITALIAN TASAVALTA: LUXEMBURGIN SUURI IERTRJAKUNTA: ALANKOMAIDEN KUNINGASKUNTA: TTÄVALLAN TASAVALTA: PORTUGALIN TASAVALTA: SUOMEN TASAVALTA: RUOTSIN TASAVALTA: ISON-BRITANNIAN JA POHJOIS-IRLANNIN YHDISTYNYT KUNINGASKUNTA: KOREAN TASAVALTA: JOTKA vaihdettuaan oikeiksi ja asianmukaisiksi todetut valtakirjansa OVAT SOPINEET SEURAAVAA: / artikla - Yhteistyön perusta Sopimuspuolten kansalliset ja kansainväliset politiikat perustuvat kansanvallan julistuksessa määriteltyjen yleismaailmallisessa ihmisoikeuksien kunnioittamiseen, joka on olennainen osa tätä sopimasta. ihmisoikeuksien ja periaatteiden 2 artikla - Yhteistyön tavoitteet Yhteistyönsä lisäämiseksi sopimuspuolet sitoutuvat edistämään keskinäisten taloudellisten suhteittensa kehittämistä. Niiden toimet koskevat erityisesti seuraavaa: a) b) e) kaupallisen monipuolistaminen yhteisen edun mukaisesti; lisääminen yhteistyön ja vahvistaminen sekä kaupan taloudellisen yhteistyön aloittaminen yhteisen edun mukaisilla aloilla, tieteellinen ja tekninen yhteistyö sekä teollinen yhteistyö mukaan lukien; yritysten välisen yhteistyön parantaminen helpottamalla molemminpuolista sijoitustoimintaa ja edistämällä parempaa keskinäistä yhteisymmärrystä. 3 artikla - Poliittinen vuoropuhelu Yhteisiin arvoihin ja pyrkimyksiin perustuva säännöllinen poliittinen vuoropuhelu aloitetaan Euroopan unionin ja Korean tasavallan välillä. Vuoropuhelussa noudatetaan Luroopan unionin ja Korean tasavallan asiasta antamassa yhteisessä julistuksessa sovittuja menettelyjä. 4 artikla - Suosituimmuuskohtelu Sopimuspuolet sitoutuvat myöntämään toisilleen suosituimmuuskohtelun Maailman kauppajärjestön mukaisten oikeuksiensa ja velvollisuuksiensa mukaisesti. 5 artikla - Yhteistyö kaupan alalla 1. Sopimuspuolet sitoutuvat edistämään keskinäisen kauppavaihdon kehitystä ja monipuolistamista mahdollisimman paljon yhteisen edun mukaisesti. Sopimuspuolet sitoutuvat parantamaan markkinoillepääsyn edellytyksiä. Ne varmistavat, että sovellettuja suosituimmuustulleja otetaan käyttöön ottaen huomioon eri tekijät, toisen sopimuspuolen kotimaan markkinatilanne ja toisen sopimuspuolen vientiä koskevat edut mukaan lukien. Ne sitoutuvat toimimaan kaupan esteiden poistamiseksi erityisesti poistamalla nopeasti tullien ulkopuoliset lisääviä toimenpiteitä ottaen huomioon esteet ja toteuttamalla avoimuutta kansainvälisten järjestöjen tällä alalla toteuttamat toimet. 2. Sopimuspuolet ryhtyvät harjoittamaan politiikkaa, jonka tavoitteena on: a) b) c) d) e) 0 monenvälinen ja kahdenvälinen yhteistyö molempien sopimuspuolten etuja koskevien, kaupan kehitykseen tulevat menettelyt mukaan lukien, käsittelemiseksi. Tämän vuoksi ne toimivat yhteistyössä kansainvälisellä tasolla ja kahdenvälisesti yhteisen edun mukaisten kauppaan liittyvien ongelmien ratkaisemiseksi; liittyvien asioiden, WTO:n taloudellisten toimijoiden välisen tietojen vaihdon ja yritysten välisen teollisen yhteistyön edistäminen olemassa olevien kauppavirtojen monipuolistamiseksi ja lisäämiseksi; kaupan kehityksen edistämiseen soveltuvien toimenpiteiden tarkastelu ja suosittaminen; Euroopan yhteisön ja sen jäsenvaltioiden sekä Korean toimivaltaisten tulliviranomaisten yhteistyön helpottaminen; tasavallan teollisuus-, maatalous-, helpottaminen; ja kalastustuotteiden markkinoillepääsyn palveluiden, kuten rahoitus-ja televiestintäpalveluiden, markkinoillepääsyn parantaminen; g) standardien lujittaminen, ja teknisten määräysten alalla tapahtuvan yhteistyön h) henkisen, teollisen ja kaupallisen omaisuuden tehokas suojeleminen; i) j) kauppaan ja sijoitustoimintaa liittyvien vierailujen järjestäminen; yleisten ja yhden teollisuuden alan kaupallisten messujen järjestäminen. 3. 4. Sopimuspuolet edistävät taloudellisessa toiminnassa rehellistä kilpailua panemalla asiaa koskevat lakinsa ja säännöksensä täydellisesti täytäntöön. Sopimuspuolet takaavat osallistumisen hankintasopimuksiin syrjimättömällä ja molemminpuolisella tavalla WTO:n julkisia hankintoja koskevasta sopimuksesta johtuvien velvollisuuksiensa mukaisesti. Ne jatkavat neuvottelujaan asianomaisten hankintamarkkinoidensa avaamiseksi edelleen molemminpuolisesti muilla aloilla, kuten televiestintähankintojen alalla. 6 artikla - Maatalous ja kalastus 1. Sopimuspuolet edistävät yhteistyötä maatalouden ja kalastuksen aloilla, puutarha- ja meriviljely mukaan lukien. Maatalous- ja kalastuspolitiikoistaan käytyjen neuvottelujen perusteella sopimuspuolet tarkastelevat: a) b) e) d) mahdollisuuksia lisätä maatalous- ja kalastustuotteiden kauppaa; terveys- toimenpiteiden vaikutusta kauppaan; ja kasvinsuojelutoimenpiteiden sekä ympäristöön liittyvien maatalouden ja maaseutuympäristön välisiä yhteyksiä; maatalouden ja kalastuksen aloilla, puutarha- ja meriviljely mukaan lukien, tapahtuvaa tutkimustoimintaa; Tämän artiklan 1 kohdan määräyksiä sovelletaan tarvittaessa asiaa koskevan maatalouden jalostusteollisuuden tuotteisiin ja palveluihin. sopimuksen määräyksiä Sopimuspuolet sitoutuvat noudattamaan terveys- ja kasvinsuojelutoimia koskevan aloittamaan neuvottelut ja WTO:n jommankumman sopimuspuolen pyynnöstä keskustellakseen ehdotuksista, joita toinen sopimuspuoli tekee terveys- ja kasvinsuojelutoimien soveltamisesta ja yhdenmukaistamisesta, ottaen huomioon standardit, joista on sovittu muissa (OIE), kansainvälisissä kansainvälisessä kasviensuojelukokouksessa (IPPC) ja Codex Alimentariuksessa. järjestöissä, kuten Maailman eläintautijärjestossa suostuvat 2. 3. 7 artikla - Merikuljetukset 1. Sopimuspuolet sitoutuvat pyrkimään tavoitteeseen rajoittamattomasta pääsystä kansainvälisille meri liikennemarkkinoille ja meriliikenteeseen, jotka perustuvat kaupallisen perastein tapahtuvaan rehelliseen kilpailuun tämän artiklan määräysten mukaisesti. a) b) Edellä olevat määräykset eivät estä soveltamasta oikeuksia ja velvollisuuksia, jotka johtuvat linjakonferenssien käyttäytymissääntöjä koskevasta Yhdistyneiden Kansakuntien yleissopimuksesta, sellaisena kuin se on voimassa yhden tai useamman tämän sopimuksen sopimuspuolen osalta. Linjakonferenssien ulkopuoliset linjavarustamot voivat kilpailla konferenssin kanssa, jos ne noudattavat kaupallisin perustein tapahtuvan rehellisen kilpailun periaatetta. Sopimuspuolet vahvistavat sitoumuksensa luoda oikeudenmukainen ja kilpailua suosiva ympäristö kuivan ja nestemäisen irtolastin liikenteelle. tarvittavat Tämän sitoumuksen vuoksi Korean toimenpiteet poistaakseen Etelä-Korean lipun alla purjehtiville aluksille osoitettujen irtolastien olemassa olevat lastivaraukset vaiheittain 31 päivänä joulukuuta 1988 päättyvän siirtymävaiheen aikana. tasavalta toteuttaa 2. Edellä 1 kohdassa tarkoitetun tavoitteen saavuttamiseksi sopimuspuolet: a) b) e) pidättäytyvät sisällyttämästä lastinjakolausekkeita kolmansien maiden kanssa kuivasta ja nestemäisestä linjaliikenteestä tulevaisuudessa tehtäviin kahdenvälisiin sopimuksiin, lukuun ottamatta linjaliikenteen osalta poikkeustapauksia, joissa tämän sopimuksen jonkun sopimuspuolen varustamoilla ei muuten olisi tosiasiallista mahdollisuutta osallistua asianomaisesta kolmannesta maasta lähtöisin olevaan ja sinne suuntautuvaan kauppaan; irtolastista sekä pidättäytyvät tämän sopimuksen tultua voimaan toteuttamasta hallinnollisia, teknisiä ja lainsäädännöllisiä toimenpiteitä, jotka saattaisivat kohdella eri tavalla niiden omia kansalaisia tai yrityksiä ja toisen sopimuspuolen kansalaisia liittyvässä ja yrityksiä kansainvälisiin merikuljetuksiin palvelujen tarjonnassa; sitoutuvat olemaan soveltamatta huonompaa kohtelua toisen sopimuspuolen kansalaisten tai yritysten liikennöimiin aluksiin kuin mitä sopimuspuoli soveltaa omiin aluksiinsa, kun on kyse oikeudesta käyttää kansainväliselle kaupalle avoinna olevia satamia, satamien inirastruktuuria ja apupalvelulta tai kun on kyse näihin toimintoihin liittyvistä maksuista, tullipalveluista sekä ankkuripaikan ja lastaus- sekä purkauspalveluiden tarjoamisesta. 3. Tässä artiklassa pääsyllä kansainvälisille meriliikennemarkkinoille tarkoitetaan muun muassa kunkin sopimuspuolen kansainvälisten merikuljetusten tarjoajien oikeutta järjestää ovelta ovelle -kuljetuspalveluja, joihin liittyy merikuljetusosuus, ja tätä varten oikeutta tehdä sopimus suoraan muiden kuin merikuljetuksiin käytettävien kuljetusvälineiden paikallisten tarjoajien kanssa toisen sopimuspuolen tapahtuvien tavaroiden ja alueella rajoittamatta kyseisillä kuljetusvälineillä henkilöiden kuljetuksista määrättyjen voimassa olevien kansallisten rajoitusten soveltamista. 4. Tämän artiklan määräyksiä sovelletaan Euroopan yhteisön yrityksiin ja Korean tasavallan yrityksiin. Tätä artiklaa sovelletaan myös varustamoihin, jotka ovat sijoittautuneet Euroopan yhteisön tai Korean tasavallan alueen ulkopuolelle, mutta joissa määräysvaltaa käyttää Euroopan yhteisön jonkun jäsenvaltion tai Korean tasavallan kansalaiset, jos kyseisten varustamojen alukset on rekisteröity kyseisessä jäsenvaltiossa tai Korean tasavallassa asianomaisen lainsäädännön mukaisesti. 5. l^iiva-asioimiston toiminnan aloittamisesta Euroopan yhteisössä ja Korean tasavallassa sovitaan tarvittaessa erityisillä sopimuksilla. 8 artikla - Laivanrakennus Sopimuspuolet toimivat yhteistyössä laivanrakennusalalla edistääkseen rehellisiä ja kilpailua suosivia markkinaedellytyksiä ja ne ottavat huomioon vakavan rakenteellisen kysynnän ja tarjonnan epätasapainon sekä markkinasuuntauksen, joka heikentää laivanrakennusteollisuuden tilannetta. Näistä syistä sopimuspuolet eivät toteuta laivanrakennusta koskevan OECD:n sopimuksen mukaisesti mitään sellaisia toimenpiteitä tai toimia laivanrakennusteollisuutensa tukemiseksi, jotka voisivat vääristää kilpailua tai sallia niiden laivanrakennusteollisuuden välttyvän vaikealta tilanteelta tulevaisuudessa. ryhtyvät neuvottelemaan Sopimuspuolet sopimuspuolen pyynnöstä laivanrakennusta koskevan OECD:n sopimuksen täytäntöönpanosta, alusten ja laivanrakennuksen maailmanmarkkinoiden kehitystä koskevien tietojen vaihdosta ja mistä tahansa tämän alan ongelmasta. jommankumman Laivanrakennusteollisuuden edustajia voidaan pyytää osallistumaan tarkkailijoina kyseisiin neuvotteluihin sopimuspuolten suostumuksesta. 9 artikla - Henkisen, teollisen ja kaupallisen pääoman suojelu 1. 2. Sopimuspuolet sitoutuvat varmistamaan, että henkisen, teollisen ja kaupallisen omaisuuden oikeuksia, niiden täytäntöön panemiseksi tarvittavat tehokkaat välineet mukaan lukien, suojellaan tehokkaasti. Sopimuspuolet panevat WTO:n sopimuksen teollis- ja tekijänoikeuksien kauppaan liittyvistä näkökohdista täytäntöön viimeistään 1 päivänä heinäkuuta 1996. 1 Korean tasavallan osalta täytäntöönpano tapahtuu sen lainsäädäntömenettelyn mukaisesti lukuun ottamatta maatalouden kemikaalien hallintoa koskevaa lakia, joka tulee voimaan 1 päivänä tammikuuta 1997, ja taimienviljelylakia (ja lakia maantieteellisistä merkinnöistä), jotka tulevat voimaan viimeistään 1 päivänä heinäkuuta 1998. 7 3. Sopimuspuolet vahvistavat monenvälisten yleissopimusten velvollisuuksien tärkeyden henkisen omaisuuden oikeuksien suojelemiseksi. Sopimuspuolet pyrkivät tekemään mahdollisimman nopeasti liitteessä luetellut yleissopimukset, joissa ne eivät vielä ole sopimuspuolina. 10 artikla - Tekniset määräykset, standardit ja vaatimustenmukaisuuden arviointi Rajoittamatta sopimuspuolten kansainvälisten velvollisuuksien soveltamista ja sopimuspuolet standardien ja vaatimustenmukaisuuden arviointijärjestelmien käyttöä velvollisuuksiensa lakiensa mukaisesti. kansainvälisesti hyväksyttyjen edistävät Tätä varten erityistä huomiota kiinnitetään seuraaviin seikkoihin: a) b) e) d) e) tietojen ja teknisten asiantuntijoiden vaihto standardoinnin, hyväksynnän, metrologian ja varmentamisen aloilla sekä yhteinen mtldmustoiminta tarvittaessa; asianomaisten toimielinten ja laitosten välisen vaihdon ja yhteyksien edistäminen; alakohtainen yhteistyö; laadunvalvontatoimiin liittyvä yhteistyö; teknisten määräysten alalla tapahtuvan yhteistyön lujittaminen erityisesti tekemällä sopimus vaatimustenmukaisuuden arviointitulosten keskinäisestä hyväksymisestä kaupan helpottamiseksi ja sen kehitykselle haitallisten häiriöiden välttämiseksi; 1) osallistuminen ja yhteistyö asiaa koskevien kansainvälisten sopimusten mukaisesti yhdenmukaistettujen standardien käyttöön oton edistämiseksi. Sopimuspuolet varmistavat, arviointitoimet eivät luo tarpeettomia esteitä kaupalle. standardit että ja vaatimustenmukaisuuden / / artikla - Neuvottelut Sopimuspuolet edistävät kaupan toimenpiteitä koskevien tietojen vaihtoa. Kumpikin sopimuspuoli sitoutuu toimenpiteiden suosituimmuustulleja, jotka vaikuttavat toisen sopimuspuolen vientiin. ilmoittamaan joilla muutetaan toiselle ajoissa tuontiin soveltamisesta, sellaisten sovellettavia Kumpi tahansa sopimuspuoli voi pyytää kaupan toimenpiteitä koskevien neuvottelujen pitämistä. Jos kyseinen pyyntö esitetään, neuvottelut pidetään mahdollisimman pian keskinäisesti ratkaisun saavuttamiseksi mahdollisimman nopeasti. tyydyttävän rakentavan ja 1 J. Kumpikin sopimuspuoli polkumyynnin vastaisten menettelyjen aloittamisesta. ilmoittaa toiselle sopimuspuolelle sen tuotteiden Noudattaen täydellisesti polkumyynnin ja vientituen vastaisista toimenpiteistä tehtyjä WTO:n sopimuksia, sopimuspuolet ottavat myönteisesti huomioon jommankumman ja vientituen vastaisista toimenpiteistä esittämät kannat ja tarjoavat riittävän mahdollisuuden niitä koskeviin neuvotteluihin. sopimuspuolen polkumyynnin Sopimuspuolet neuvottelevat keskenään tämän sopimuksen täytäntöönpanosta aiheutuvista erimielisyyksistä. Jos jompikumpi sopimuspuoli pyytää kyseisiä neuvotteluja, ne käydään mahdollisimman pian. Pyynnön esittävä sopimuspuoli toimittaa toiselle sopimuspuolelle kaikki tilanteen yksityiskohtaisen tarkastelun edellyttämät tiedot. Kyseisillä neuvotteluilla pyritään ratkaisemaan kauppaa koskevat erimielisyydet mahdollisimman nopeasti. Tämän artiklan määräykset eivät estä millään tavoin kunkin sopimuspuolen sisäisten menettelyjen soveltamista kaupan toimenpiteiden käyttöön ottamisessa ja muuttamisessa tai WTO:n sopimusten mukaisten ilmoittamis-, neuvottelu- ja erimielisyyksien ratkaisumenettelyjen soveltamista. 12 artikla - Taloudellinen ja teollinen yhteistyö 1. Sopimuspuolet, jotka ottavat huomioon yhteiset etunsa sekä kunkin asianomaisen talouspolitiikan ja tavoitteet, edistävät taloudellista ja teollista yhteistyötä kaikilla sopivina pitämillään aloilla. 2. Kyseisen yhteistyön tavoitteet ovat erityisesti seuraavat: edistää taloudellisten toimijoiden välillä tietojen vaihtoa sekä kehittää ja parantaa olemassa olevia verkkoja varmistaen samalla, että henkilötiedot ovat riittävän suojattuja; aloittaa yhteistyön edellytyksiä koskevien palvelualoilla sekä tiedonvälityksen infrastruktuurin alalla; tietojen vaihto kaikilla edistää keskinäisesti tuottoisaa sijoitustoimintaa ja luoda sijoitustoimintaa suosivat olosuhteet; parantaa taloudellisen ympäristön ja liiketoiminnan olosuhteita. 3. Tätä varten sopimuspuolet pyrkivät muun muassa: a) b) c) monipuolistamaan ja vahvistamaan keskinäisiä taloudellisia yhteyksiään; perustamaan yhteistyökanavia eri elinkeinoaloilla; edistää teollista yhteistyötä erityisesti pienten ja keskisuurten yritysten, välillä; 1. 2. d) e) 1) g) edistää talouksiensa kestävää kehitystä; edistää tuotantotapoja jotka eivät ole ympäristölle haitallisia; edistää sijoitusten ja teknologian virtoja; lisätä liiketoimintaympäristöjen tuntemusta. keskinäistä yhteisymmärrystä ja asianomaisten 13 artikla - Huumeet ja rahan pesu tehokkuutta, joilla vastustetaan narkoottisten aineiden Sopimuspuolet toimivat yhteistyössä parantaakseen sellaisten politiikkojen ja toimenpiteiden ja psykotrooppisten aineiden laitonta tuotantoa, tarjontaa ja kauppaa, huumeiden esiasteiden väärinkäytön estäminen mukaan lukien, sekä edistääkseen huumeiden kysynnän estämistä ja vähentämistä. Tämän alan yhteistyö perustuu sopimuspuolten keskinäiseen yhteydenpitoon ja tiiviiseen yhteensovittamiseen huumeisiin liittyvien eri alojen tavoitteiden ja toimenpiteiden osalta. Sopimuspuolet pitävät toimia yhteistyössä rahoitusjärjestelmiensä käytön estämiseksi yleensä rikollisesta toiminnasta tai erityisesti huumerikoksista saatujen varojen pesemiseksi. toteuttaa tehokkaita tarpeellisena toimia ja Tämän alan yhteistyön tavoitteena on luoda sopivat säännöt rahanpesua vastaan ottaen huomioon kansainvälisellä tasolla tällä alalla hyväksytyt säännöt ja erityisesti rahoitusalan rahanpesutyöryhmän (FATF) hyväksymät säännöt. 14 artikla - Yhteistyö tieteen ja tekniikan aloilla Sopimuspuolet sitoutuvat yhteisen etunsa ja tiedepolitiikkojensa tavoitteiden mukaisesti edistämään yhteistyötä tieteen ja tekniikan aloilla. Tätä varten sopimuspuolet pyrkivät edistämään erityisesti: tietojen ja taitotiedon vaihtoa tieteen ja tekniikan aloilla; asianomaisten tutkimustoiminnan ja teknisen kehityksen politiikkojen laadintaa ja täytäntöönpanoa koskevaa vuoropuhelua; yhteistyötä tietotekniikan alalla sekä sellaisilla tekniikan ja teollisuuden aloilla, toimivuutta maailmanlaajuisen tietoyhteiskunnan saavuttamiseksi; jotka edistävät keskinäistä yhteistyötä energia- ja ympäristönsuojelualoilla; yhteistyötä yhteistä etua koskevilla tieteen ja tekniikan aloilla. Asianomaisten politiikkojensa pyrkimyksenä on muun muassa: tavoitteiden saavuttamiseksi sopimuspuolten 10 vaihtaa ympäristönsuojelu-, televiestintä-ja tietotekniikka-aloilla sekä tietotekniikkateollisuuden aloilla; tutkimushankkeista energia-, tietoja edistää tiedemiesten koulutusta asianmukaisin keinoin; edistää teknologian siirtoa yhteisen edun mukaisesti; järjestää yhdessä seminaareja, joissa molempien sopimuspuolten johtavat tiedemiehet tapaavat toisiaan; kannustaa molempien sopimuspuolten tutkijoita harjoittamaan yhteistä tutkimustoimintaa yhteisen edun mukaisilla aloilla. 3. Sopimuspuolet sopivat, että kaikki tieteen ja tekniikan aloilla tapahtuva yhteistyö ja yhteiset toimet toteutetaan vastavuoroisesti. Sopimuspuolet suojaavat tehokkaasti yhteistyöhön liittyvät tiedot ja henkisen omaisuuden väärinkäytöltä laillisten omistajien harjoittamalta luvattomalta käytöltä. tai muiden kuin niiden Kun jommankumman sopimuspuolen laitokset, toimielimet ja yritykset osallistuvat toisen sopimuspuolen erityisiin teknisen kehityksen ohjelmiin, kuten Euroopan yhteisön yleisiin puiteohjelmiin kuuluviin ohjelmiin, kyseinen osallistuminen ja ohjelman avulla hankittujen tietojen levittäminen ja käyttö tapahtuu kyseisen toisen sopimuspuolen määräämien yleisten sääntöjen mukaisesti. tutkimusohjelmiin ja 4. päättävät yhteistyön Sopimuspuolet keskenään neuvottelemalla. Jollei edellisestä kohdasta muuta johdu, yksityisen alan laitosten, toimielinten ja yritysten osallistumista yhteistyötoimiin ja yhteisen edun mukaisiin erityisiin tutkimushankkeisiin edistetään. ensisijaisista kohteista 15 artikla - Yhteistyö ympäristöasioissa Sopimuspuolet aloittavat yhteistyösuhteet ympäristön suojelemiseksi ja säilyttämiseksi. Tämä tapahtuu seuraavin toimin: ympäristöpolitiikkoja ja niiden tietojen vaihto Euroopan yhteisöjen komission asianomaisten virkamiesten ja Korean tasavallan asianomaisten viranomaisten välillä, täytäntöönpanoa koskevien ympäristöystävällisiä teknologioita koskeva tietojen vaihto, henki löstövaihto, sellaisella kansainvälisellä tasolla käsiteltyjä ympäristöasioita koskevan yhteistyön edistäminen, joihin Euroopan yhteisö ja Korean tasavalta osallistuvat, erityisesti Yhdistyneiden Kansakuntien kestävän kehityksen toimikunta ja muu taso, jolla ympäristöä koskevia kansainvälisiä yleissopimuksia käsitellään. 11 keskastelu kestävien kehitysmenetelmien etsimisestä ja erityisesti Yhdistyneiden Kansakuntien ympäristö- ja kehityskonferenssin (UNCED) Agendaan 21 liittyvä yhteistyö ja muut seurantatoimet, yhteistyö yhteisissä ympäristöhankkeissa. 16 artikla - Energia Sopimuspuolet tunnastavat energia-alan tärkeyden taloudellisessa ja yhteiskunnallisessa kehityksessä ja ne haluavat asianomaisten toimi valtojensa rajoissa lisätä yhteistyötä tällä alalla. Kyseisen yhteistyön tavoitteet ovat seuraavat: markkinatalouden markkinaperiaatteiden mukaisesti; periaatteen edistäminen määrittämällä kuluttajahinnat energiantarjonnan monipuolistaminen; uusien ja uusiutuvien energialähteiden kehittäminen, energian järkiperäisen käytön saavuttaminen, erityisesti edistämällä kysyntää säätelevää hallintoa; ja parhaiden mahdollisten edellytysten edistäminen energiankäytön tehostamiseksi. teknologian siirtämiseksi Tätä varten sopimuspuolet edistävät yhteisten selvitysten ja tutkimusten toteuttamista sekä energiasuunnittelusta vastaavien välisiä yhteyksiä. 17 artikla - Yhteistyö kulttuurin, tiedonvälityksen ja tiedonsiirron aloilla Sopimuspuolet ryhtyvät yhteistyöhön tiedonvälityksen ja -siirron aloilla edistääkseen parempaa keskinäistä yhteisymmärrystä ottaen huomioon sopimaspuolten välisten suhteiden kulttuurilliset ulottuvuudet. Nämä toimenpiteet toteutetaan erityisesti seuraavissa muodoissa: kulttuuria ja mukaisten tietojen vaihto; tiedonvälitystä koskevien molempien sopimuspuolten etujen kulttuuritapahtumien järjestäminen; kulttuurivaihto; ja akateeminen vaihto. 12 18 artikla - Yhteistyö kolmansien maiden kehittämiseksi Sopimuspuolet vaihtavat tietoja kehitysapupolitiikoistaan aloittaakseen säännöllisen vuoropuhelun niiden tavoitteista ja asianomaisissa kolmansissa maissa toteutettavista kehitysapuohjelmistaan. Sopimuspuolet tutkivat, missä laajuudessa laajempi yhteistyö on mahdollista kyseisten ohjelmien asianomaisten lainsäädäntö)ensä ja edellytystensä mukaisesti. täytäntöönpanoon sovellettavien 19 artikla - Sekakomitea 1. Sopimuspuolet perustavat tämän sopimuksen mukaisesti sekakomitean, joka muodostuu Euroopan unionin neuvoston jäsenten edustajista ja Euroopan yhteisöjen komission edustajista sekä Korean tasavallan edustajista. Komitea neuvottelee helpottaakseen tämän sopimuksen täytäntöönpanoa ja edistääkseen sen yleisiä tavoitteita. 2. Sekakomitea: varmistaa, että sopimus toimii moitteettomasti; tarkastelee molempien sopimuspuolten välisen kaupan ja yhteistyön kehittymistä; etsii asianmukaisia menetelmiä estääkseen ongelmien sopimuksen soveltamisalaan kuuluvilla aloilla; syntymisen etsii keinoja kaupan kehittämiseksi ja monipuolistamiseksi; vaihtaa näkemyksiä ja tekee ehdotuksia kauppaan ja yhteistyöhön liittyvistä yhteisen edun mukaisista asioista, tuleva toiminta ja toteuttamiseen käytettävissä olevat keinot mukaan lukien; antaa suosituksia kaupan ja yhteistyön lisäämisen edistämiseksi ottaen huomioon ehdotettujen toimenpiteiden yhteensovittamisen tarpeen. 3. 4. Sekakomitea kokoontuu tavallisesti kerran vuodessa vuorotellen Brysselissä ja Soulissa. Komitean erityiskokouksia pidetään jommankumman sopimuspuolen pyynnöstä. Sekakomitean puheenjohtajana on kumpikin sopimuspuoli vuorotellen. Sekakomitea voi perustaa erityisiä alakomiteoita, jotka avustavat sitä tehtävien hoitamisessa. Kyseiset alakomiteat esittävät sekakomitealle yksityiskohtaisia kertomuksia toiminnastaan sekakomitean jokaisessa kokouksessa. 20 artikla - Määritelmä Tässä sopimuksessa 'sopimuspuolilla' tarkoitetaan toisaalta Euroopan yhteisöä tai sen jäsenvaltioita taikka Euroopan yhteisöä ja sen jäsenvaltioita niiden asianomaisten toimivaltojensa mukaisesti ja toisaalta Korean tasavaltaa. 13 21 artikla - Voimaantuloja voimassaoloaika Tämä sopimus tulee voimaan sitä päivää seuraavan kuukauden ensimmäisenä päivänä, jona sopimuspuolet ovat ilmoittaneet toisilleen tätä tarkoitusta varten tarvittavien oikeudellisten menettelyjen päätökseen saattamisesta. Tämä sopimus on tehty viideksi vuodeksi. Se uusiutuu vuosittain, jollei toinen sopimuspuolista irtisano sitä kirjallisesti kuusi kuukautta ennen sen voimassaolon päättymistä. 22 artikla - Tiedonannot Sopimuksen 21 artiklan mukaiset tiedonannot esitetään Euroopan unionin neuvoston pääsihteeristölle ja vastaavasti Korean tasavallan ulkoasiainministeriölle. 23 artikla - Tämän sopimuksen noudattamatta jättäminen Jos jompikumpi sopimuspuoli katsoo, että toinen sopimuspuoli ei ole noudattanut tämän sopimuksen mukaista velvollisuutta, se voi toteuttaa asianmukaiset toimenpiteet. Jollei erityinen hätätilanne muuta edellytä, sopimuspuoli toimittaa ennen toimenpiteiden toteuttamista toiselle sopimuspuolelle kaikki tilanteen perusteelliseksi tarkastelemiseksi tarvittavat asiaa koskevat tiedot sopimaspuolia tyydyttävän ratkaisun löytämiseksi. Toimenpiteitä valittaessa etusija on annettava toimenpiteille, jotka häiritsevät vähiten tämän sopimuksen soveltamista. Kyseisistä toimenpiteistä ilmoitetaan viipymättä toiselle sopimuspuolelle ja niistä neuvotellaan toisen sopimuspuolen sitä pyytäessä. 24 artikla - Kehityslauseke Sopimuspuolet voivat yhteisestä sopimuksesta laajentaa tämän sopimuksen soveltamisalaa yhteistyön tehostamiseksi ja lisäämiseksi erityisaloja tai -toimia koskevien sopimusten avulla. Tämän sopimuksen täytäntöönpanon osalta kumpi tahansa sopimuspuoli voi tehdä ehdotuksia yhteistyön laajentamisesta ottaen huomioon sopimuksen soveltamisesta saadut kokemukset. 25 artikla - Julistukset ja liite Tämän sopimuksen yhteiset julistukset ja liite ovat olennainen osa tätä sopimusta. 26 artikla - Alueellinen soveltaminen Tätä sopimusta sovelletaan Korean tasavallan alueeseen sekä alueisiin, joilla sovelletaan Euroopan yhteisön perustamissopimusta kyseisessä perustamissopimuksessa määrättyjen edellytysten mukaisesti. 14 27 artikla - Todistusvoimaiset tekstit Tämä sopimas laaditaan kahtena kappaleena englannin, espanjan, hollannin, italian, kreikan, portugalin, ranskan, ruotsin, saksan, suomen, tanskan ja korean kielellä jokaisen tekstin ollessa yhtä todistasvoimainen. Tämän vakuudeksi jäljempänä mainitut allekirjoittaneet täysivaltaiset edustajat ovat allekirjoittaneet tämän puitesopimuksen. Tehty. päivänä kuuta vuonna tuhatyhdeksänsataayhdeksänkymmentä. EUROOPAN YHTEISÖN PUOLESTA: BELGIAN KUNINGASKUNNAN PUOLESTA: TANSKAN KUNINGASKUNNAN PUOLESTA: SAKSAN LIITTOTASAVALLAN PUOLESTA: HELLEENIEN TASAVALLAN PUOLESTA: ESPANJAN KUNINGASKUNNAN PUOLESTA: RANSKAN TASAVALLAN PUOLESTA: IRLANNIN PUOLESTA: ITALIAN TASAVALLAN PUOLESTA: LUXEMBURGIN SUURHERTTUAKUNNAN PUOLESTA: ALANKOMAIDEN KUNINGASKUNNAN PUOLESTA: ITÄVALLAN TASAVALLAN PUOLESTA: PORTUGALIN TASAVALLAN PUOLESTA: SUOMEN TASAVALLAN PUOLESTA: RUOTSIN TASAVALLAN PUOLESTA: ISON-BRITANNIAN JA POHJOIS-IRLANNIN YHDISTYNEEN KUNINGASKUNNAN PUOLESTA: KOREAN TASAVALLAN PUOLESTA: 15 LIITE Henkistä, teollista ja kaupallista omaisuutta koskevat yleissopimukset kirjallisten ja taiteellisten teosten suojaamista koskeva Bernin yleissopimus (Pariisin asiakirja 1971) kansainvälinen yleissopimus esittävien taiteilijoiden, äänitteiden valmistajien sekä radioyritysten suojaamisesta (Rooma 1961) teollisoikeuden suojelemista koskeva Pariisin yleissopimus (Tukholman asiakirja 1967, sellaisena kuin se on muutettuna vuonna 1979), Patenttiyhteistyösopimus (Washington 1970, sellaisena kuin se on muutettuna ja tarkistettuna vuonna 1984), tavaramerkkien kansainvälistä (Tukholman asiakirja 1967, sellaisena kuin se on muutettuna vuonna 1979), rekisteröintiä koskeva Madridin sopimus tavaramerkkien kansainvälistä rekisteröintiä koskevaan Madridin sopimukseen liittyvä pöytäkirja (Madrid 1989), tavaroiden ja palvelujen kansainvälistä luokitusta tavaramerkkien rekisteröimistä varten koskeva Nizzan sopimus (Geneve 1977, sellaisena kuin se on muutettuna vuonna 1979), sopimus mikro-organismien Budapestin kansainvälisestä tunnustamisesta patentinhakumenettelyä varten (1977, sellaisena kuin se on muutettuna vuonna 1980), tallettamisen uusien kasvilajikkeiden suojelemista koskeva kansainvälinen yleissopimus (UPOV) (Geneven asiakirja 1991). YHTEISET JULISTUKSET Yhteinen julistus 7 artiklasta Kumpikin sopimuspuoli sallii toisen sopimuspuolen varustamojen pitää kaupallista toimipaikkaa alueellaan ja toimintaedellytyksin, jotka eivät ole heikompia kuin sopimuspuolen omille yrityksilleen taikka jonkun kolmannen maan yritysten tytäryhtiöille tai sivutoimipaikoille myönnetyt edellytykset, näistä parempien edellytysten ollessa vallitsevia. laiva-asioimistotoimintaa sijoittautumis- toteuttaakseen Yhteinen julistus 9 artiklasta teolliseen ja kaupalliseen Sopimuspuolet sopivat, että sopimuksessa henkiseen, omaisuuteen kuuluvat erityisesti tekijänoikeudet, tietokoneohjelmien tekijänoikeudet mukaan lukien ja niihin liittyvät oikeudet, patentteihin liittyvät oikeudet, teollismallit, maantieteelliset merkinnät, alkuperämerkinnät mukaan lukien, tavara- ja palvelumerkit, integroitujen piirien piirimallit (topografiat) sekä teollisoikeuden suojelemista koskevan Pariisin yleissopimuksen 10 a artiklassa tarkoitettu suojautuminen vilpilliseltä kilpailulta sekä taitotietoa koskevien julkistamattomien tietojen suojeleminen. Yhteinen tulkitseva julistus 23 artiklasta A) Sopimuspuolet sopivat yhteisestä sopimuksesta sopimuksen oikean tulkinnan ja käytännön soveltamisen varmistamiseksi, että sopimuksen 23 artiklassa 'erityisellä toisen sopimuspuolen aiheuttamaa sopimuksen hätätilanteella' merkittävää rikkomista. Sopimuksen merkittävä rikkominen käsittää: tarkoitetaan a) sopimuksen purkamisen, jota ei ole hyväksytty kansainvälisen lain yleisten säännösten nojalla; tai b) sopimuksen 1 artiklassa määrätyn sopimuksen olennaisen osan rikkomisen; §) Sopimuspuolet sopivat, että sopimuksen 23 artiklassa tarkoitetuilla 'asianmukaisilla toimenpiteillä' tarkoitetaan kansainvälisen lain mukaisesti toteutettuja toimia. 17 YKSIPIJOLISEI MULISRJKSIJI^ Euroopan yhteisön julistus 8 artiklasta Euroopan yhteisö ilmaisee huolestumisensa ongelmista, jotka ovat aiheutuneet ja joita saattaa aiheutua maailmanmarkkinoiden nykyisestä laivanrakennuksen tuotantokyvyn kasvasta, ja pitää näitä ongelmia merkittävinä. Tässä yhteydessä se haluaa muistuttaa 21 päivänä joulukuuta 1994 Pariisissa laivanrakennuksesta tehdyn OECD:n sopimuksen neuvottelujen päätteeksi antamastaan julistuksesta, joka on kokonaisuudessaan voimassa tämän asian osalta. Euroopan yhteisö pyytää Korean tasavaltaa toimimaan yhteistyössä Euroopan yhteisön ja laivanrakennuksesta tehdyn OECD:n sopimuksen muiden allekirjoittajien kanssa kysynnän ja tarjonnan vakavan epätasapainon vähentämiseksi asianmukaisin keinoin. Korean tasavallan julistus 7 artiklan 2 kohdasta Korean tasavalta julistaa, että se sallii sopimuksen 7 artiklan (Merikuljetukset) 2 kohdan a alakohdan määräysten osalta lastinjakolausekkeiden käyttöönoton tietyn kolmannen maan kanssa kuivan ja nestemäisen irtolastin kaupasta tulevaisuudessa tehtävissä joissa korealaisilla kahdenvälisissä sopimuksissa ainoastaan poikkeastapauksissa, varustamoilla ei muuten olisi mahdollisuutta osallistua asianomaisesta kolmannesta maasta lähtöisin olevaan ja sinne suuntautuvaan kauppaan. Kyseiset julistukset annetaan sopimusta allekirjoitettaessa 18 KAHOITUSSELVIIYS I. TOIMENPITEEN NIMI: EY:n ja sen jäsenvaltioiden sekä Korean tasavallan kauppaa ja yhteistyötä koskevan puitesopimuksen täytäntöönpano. - Erityiset toimenpiteet taloudellisen yhteistyön ja yleisten yhteistyötoimien alalla. Nämä toimenpiteet toteutetaan EU:n Aasian strategian mukaisesti (KOM (94) 314 lopull. ; erityisesti kohta 2. 2). 2. BUDJETTIKOHTA / -KOHDAT: Ottaen huomioon talousarvion nykyisen rakenteen kirjauskohta voisi olla kohta B7-8700 Taloudelliset ja kaupalliset yhteistyösopimukset kolmansien maiden kanssa Tämä riippums vuotuisen talousarviomenettelyn tuloksista. 3. OIKEUDELLINEN PERUSTA: Euroopan yhteisön perustamissopimuksen 113 ja 235 artikla. 4. TOIMENPITEEN KUVAUS: 4. 1 Toimenpiteen yleistavoite Taloussuhteiden kehittäminen edelleen Korean kanssa sen kanssa tehdyn puitesopimuksen mukaisesti. Tämä kattaa erityisesti PO I:n toimialaan kuuluvat alat (kauppaa koskeva yhteistyö ja vierailut, taloudellisten toimijoiden yhteyksien parantaminen, yleisluontoiset erityiset yhteistyötoimet). 4. 2 Toimenpiteen säädetty kestoaika ja sen uudistamista koskevat yksityiskohtaiset säännöt Puitesopimus on voimassa viisi vuotta ja sen voimassaoloa voidaan jatkaa vuosi kerrallaan tämän kauden päätyttyä. 5. MENOJEN JA TULOJEN LUOKITUS: 5. 1 DO/DNO: ei-pakollinen meno 5. 2 CD/CND: jaksottamaton määräraha 5. 3 Oletettu tulolaji: ei sovelleta 6. MENa/TULOLAJI: tuen osuus 100 % (voidaan harkita poikkeuksellisesti), A* rahoitus yhteisesti muiden tai yksityisen sektorin tulolähteiden kanssa (erityisesti Korean tasavallan hallituksen kanssa). julkisen TALOUDELLISET VAIKUTUKSET: 7. 1 Toimenpiteen kokonaiskustannusten laskentatapa (yksittäisten ja yhteenlaskettujen kustannusten välinen suhde) Puitesopimus allekirjoitetaan vuonna 1996, ja sen täytäntööpano olisi siksi aloitettava vuodesta 1997. varoista. Puitesopimus on ensimmäinen Korean kanssa tehty yleisluontoinen sopimus. Erityisiä toimia on siten rahoitettava talousarvion uasista Puitesopimuksessa määrätään toiminnallisista taloudellisesta yhteistyöstä aseilla aloilla kuten tiede ja teknologia, teollisuus, standardit, ympäristö, energia, kulttuuri jne. Osa näistä toimista voidaan kattaa olemassa olevin talousarvion varoin (esimerkiksi yhteistyövarat, jotka on varattu neljännen tutkimusta ja teknistä kehitystä koskevan puiteohjelman täytäntöönpanoon, PO X/Soulin valtuuskunnalle tarkoitetut tiedotusmäärärahat), mutta todennäköisesti näitä uusia yhteistyöaloitteita varten tarvitaan lisäksi vuotuinen arviolta 250 000 ecun määräraha. a. b. c. d. e. f. j o n ka kuluttajien t a v o i t t e e na (pyrkimyksenä Korean kanssa tehdyn vuoden 1997 yhteistyöohjelman tulisi kattaa jotkut tai kaikki seuraavista toimista: EU/Korea Wisemen's Clubin marraskuun 1995 kertomuksessaan ehdottaman EU/Korea -foorumin kokoukset, konferenssi, jonka tavoitteena on edistää vuoropuhelua Korean kuluttajaryhmien ja niitä vastaavien eurooppalaisten järjestöjen välillä näkemyksiin vaikuttaa eurooppalaisista tuotteista), Co or u mi, yhteistyömahdollisuuksista (selvitystä ohjelmien toiminnasta molemmin puolin jne. ) alakohtaisten liike-elämän foorumien järjestäminen molempia osapuolia kiinnostavilla aloilla korealaisten ja yhteisön yritysten yhteistyön ehdottanut puolijohdetuotteita ja kuluttajaelektroniikkaa vuodelle 1996), tuki Koreaan vievien eurooppalaisten yritysten yhdistysten liiton perustamiseksi perustamisen pohjastamiseksi), EU-Korea Relationship Prize käyttöönotto eurooppalaisten tiedotusvälineiden kannustamiseksi runsaampaan ja parempaan Koreaa koskevaan tiedonvälitykseen ja korealaisten tiedotusvälineiden kannustamiseksi runsaampaan ja parempaan t i e t oa on ja kehityksen alalla -kauppakamarin parantamiseksi tutkimuksen -palkinnon (EU/Korea (Korea antaa on jo ~) o EU:ta ja sen jäsenvaltioita koskevaan tiedonvälitykseen (EU/Kotva Wisemen 's Clubin ehdotus sen marraskuun 1995 kertomuksessa), osallistuminen kuluihin tai (toissijaisuusperiaatteen investointeihin mukaisesti). järjestettäessä erityisiä kauppaan vierailuja liittyviä 7. 2 Toimenpiteen eri osien kastannasten jako (miljoona ecua markkinahintoina). lako 1997 n i 1 n 1:2 n \~ 3 n f 4 n -i- 5 ja seuraava budjetti vuosi Yhteensä EIJ/Korea -foorumi 0,100 Kuluttajansuojaa käsittelevä konferenssi Valtiontuki Yhteensä 0,100 0,050 0,250 —J ,,. , 7. 3 Maksusitoumus- ja maksumäärärahoja koskeva aikataulu (miljoona ecua) 1997 1998 n+ 2 n + 3 n + 4 n + 5 ja seuraava budjetti vuosi Yhteensä Maksasitoumus- mäaräraha 0,250 Maksumääräraha 0. 200 0,050 1997 1998 n+ 2 n + 3 n + 4 n + 5 ja seuraava budjettivuosi 0,250 0,200 0,050 Yhteensä 0,200 0,050 0,250 cu 8. PEIONTEN TORJUNTAA KOSKEVAT MÄÄRÄYKSEr 9. KUSTANNUS-HYCirTYSUHDEANALYYSIN OSAT 9. 1. Mitattavat erityistavoitteet ja kohderyhmät. EU/Korea -foorumi El J/Korea- foorumi on suunniteltu konferenssiksi, jonka tavoitteena liike-elämän, on edistää yhteistyötä kummankin osapuolen ja viestimien ja yliopistotahojen kesken Korean hallituksen Euroopan komission suojeluksessa, laman vuoksi näiden alojen edastajien olisi osallistuttava foorumiin. Yhden tai useamman alan erityiskokoukset voisivat olla sopiva seurantamuoto. Osanottajat olisi valittava jäsenvaltioiden viranomaisten avustuksella, jotta sekä EU:n mahdollisuuksien että kansallisten mahdollisuuksien huomioon ottaminen voitaisiin varmistaa. Kuluttajansuojaa käsittelevä konferenssi ja vastaavien tarkoituksena on edistää Korean kuluttajaryhmien Konferenssin eurooppalaisten ryhmien vuoropuhelua ja antaa Korean kuluttajaryhmille luotettavia tietoja EU:n tämän alan lainsäädännöstä. Korealaisten käsitys ulkomaisista tuotteista perustuu tiettävästi aiempiin kampanjoihin. SiLsi on tärkeätä, että paikan päällä toteutettavalla vapaammalla politiikalla oikaistaan tämä väärä kuva eurooppalaisista tuotteista liian kalliina vaarallisina ja huonolaatuisina. 9. 2 Toiminnan perusteet Korean kanssa tehdyn ensimmäisen puitesopimuksen täytäntöönpano: Taloudellisen yhteistyön kehittäminen Korean kanssa. 9. 3 Toiminnan seuranta ja arviointi Komissio arvioi huolellisesti yhdessä Korean hallituksen kanssa toteutettamansa toiminnan tehokkuuden ja vaikutukset ennen seurantaa koskevaa päätöstään. 10. HAIITYTOKUSTANNUKSET (YLEISEN TALOUSARVION HI OSASTON A OSA) Tarvittavien hallinnollisten voimavarojen tehokas käyttö riippuu komission vuosittain tekemästä voimavarojen jakopäätöksestä, jossa otetaan erityisesti huomioon talousarviosta vastaavan viranomaisen hyväksymät lisähenkilöstöjä -varat. Vi 0. 1 Vaikutukset työpaikkojen määrään Työpaikan laji I Ienkilöstö, johon toimenpide vaikuttaa tilapäiset tvöpaikat pysyvät tvöpaikat Virkamiehet tai tilapäinen muu henkilöstö A B C Muut voimavarat Yhteensä 1 1 2 josta kesto lisävoima varoja ao. pääosastolla tai yksikössä olevia voimavaroja 1 1 2 rajoittamaton rajoittamaton 10. 2 ITsähenkilöstön yleiset rahoitusta koskevat vaikutukset Ei vaikutuksia. 10. 3 Toimenpiteestä aiheutuvien muiden käyttökulujen lisäys Budjettikohta (n:o ja otsikkko) A-25I0. 11. 01 Määrä p. m. (ecua) Easkentatapa Vuorotellen Brysselissä ja Koreassa vuosittain kokoontuva sekakomitea aiheuttaa ainoastaan virkamiesten matkakulut A-1300. 11. 01 17 000 Yhteensä 17 000 ja oleskelukulut (5) Soulissa (3 päivää) Viisi meno-paluumatkaa Bryssel-Soul (viisi virkamiestä) luom. Mäiirät vastaavat 12 kuukauden menoja (kestoa ei ole rajoitettu) 11 ISSN 1024-4492 KOM(96) 141 lopullinen ASIAKIRJAT FI 11 Luettelonumero : CB-CO-96-155-FI-C ISBN 92-78-02496-1 Euroopan yhteisöjen virallisten julkaisujen toimisto L-2985 Luxemburg

RAPPORTO DI ATTIVITA 1995 relativo al ravvicinamento delle legislazioni degli stati membri relative alle apparecchiature terminali di telecomunicazione, e in particolare al reciproco riconoscimento della loro conformità, anche per quanto concerne le apparecchiature delle stazioni terrestri di comunicazione via satellite

http://publications.europa.eu/resource/cellar/c639d39d-e5bf-4458-a2d7-7207afcaa927

ita

COMMISSIONE DELLE COMUNITÀ' EUROPEE Bruxelles, 27. 03. 1996 COM(96) 114 def. RAPPORTO DI ATTIVITÀ 1995 RELATIVO AL RAVVICINAMENTO DELLE LEGISLAZIONI DEGLI STATI MEMBRI RELATIVE ALLE APPARECCHIATURE TERMINALI DI TELECOMUNICAZIONE, E IN PARTICOLARE AL RECIPROCO RICONOSCIMENTO DELLA LORO CONFORMITÀ, ANCHE PER QUANTO CONCERNE LE APPARECCHIATURE DELLE STAZIONI TERRESTRI DI COMUNICAZIONE VIA SATELLITE (Presentato dalla Commissione) 0. 1. 2. INDICE SINTESI INTRODUZIONE 1. 1. Struttura del rapporto L'adozione delle CTR (regolamentazioni tecniche comuni) Progressi finora realizzati IL MECCANISMO DELLE DIRETTIVE 91/263/CEE E 93/97/CEE 2. 1. 2. 2. 2. 3. Nouve CTR previste 2. 4. Mercato interessato 2. 5. 2. 6. Elementi specifici della direttiva sulle stazioni Procedure di valutazione di conformità terrestri di comunicazione via satellite 93/97/CEE 2. 7. Accordi di reciproco riconoscimento (MRA) 2. 8. Relazioni con i paesi dell'EFTA 3. PROBLEMI INSORTI NELL'ATTUAZIONE DELLA DIRETTIVA 3. 1. Questioni relative al campo di applicazione della direttiva 91/263/CEE Sistema di marcatura Lentezza del processo di normalizzazione Problemi nell'elaborazione delle TBR 3. 2. Apparecchiature radio cui si applica la direttiva 3. 3. 3. 4. 3. 5. 3. 6. Norme armonizzate e CTR 3. 7. Concorrenza tra i laboratori designati 3. 8 3. 9 Capacità di risposta dei processi a sostegno delle direttive Valutazione di conformità 4. PROSPETTIVE PER IL FUTURO 4. 1. Requisiti essenziali 4. 2. Procedure di valutazione della conformità: prevedere una semplificazione 4. 3. Modifiche del campo di applicazione della direttiva 4. 4. Giustificazione di una direttiva sulle apparecchiature di radiocomunicazione 4. 5. Relazioni con l'ETSI 4. 6. Liberalizzazione delle infrastrutture 5. CONCLUSIONI E RACCOMANDAZIONI RACCOMANDAZIONI ALLEGATO 1 - PROCESSO DI ADOZIONE DELLE CTR ALLEGATO 2 - NUMERO DI CITTADINI EUROPEI CON ESIGENZE PARTICOLARI ALLEGATO 3 - ELENCO DEGLI ORGANISMI NOTIFICATI ALLEGATO 4 - RIFERIMENTI SULLA GAZZETTA UFFICIALE RELATIVI ALLE CTR GIÀ ADOTTATE 1 3 4 5 6 7 15 16 16 17 18 20 21 21 24 24 25 27 28 29 30 30 31 32 33 33 33 34 36 37 39 41 42 48 I 0. SINTESI I II presente documento è il primo rapporto di attività compilato per la presentazione al Consiglio e al Parlamento europeo conformemente alle disposizioni dell'articolo 15 della direttiva 91/263/CEE del Consiglio del 29 aprile 1991 relativa al ravvicinamento delle legislazioni degli Stati membri concernenti terminali di telecomunicazione, compreso il reciproco riconoscimento della loro conformità, e all'articolo 17, paragrafo 1 della direttiva 93/97/CEE del Consiglio del 29 ottobre 1993 che completa la direttiva 91/263/CEE ai fini di includere le apparecchiature delle stazioni terrestri di comunicazione via satellite. le apparecchiature Le direttive sono intese a definire il contesto regolamentare appropriato ad un mercato unico di tutti i tipi di apparecchiature terminali di telecomunicazione, dai semplici telefoni fino ai più sofisticati terminali multimediali richiesti dalla società dell'informazione. Il mercato unico richiede la libera circolazione di tali terminali in tutta l'Unione, la possibilità di collegarsi a qualsiasi rete e una procedura di approvazione unica e semplificata. Le direttive definiscono un sistema armonizzato di prove di conformità e forniscono un contesto per l'applicazione di norme europee armonizzate sotto forma di regolamentazioni tecniche comuni (CTR) che specificano i requisiti essenziali atti a garantire la compatibilità tra terminali e reti. Tale armonizzazione delle apparecchiature terminali dev'essere realizzata entro il contesto delle reti di telecomunicazione che, di per sé, sono ben lungi dall'essere armonizzate. Il rapporto mette in luce il carattere specifico delle due direttive del considdetto "nuovo approccio", che applicano un approccio duplice, utilizzando il riferimento alle norme la compatibilità armonizzate per quanto concerne elettromagnetica, nonché requisiti obbligatori per determinate esigenze specifiche di telecomunicazione. i requisiti di sicurezza e Le direttive combinano in un sistema semplificato l'immissione sul mercato interno delle apparecchiature terminali di telecomunicazione e delle stazioni terrestri di comunicazione via satellite, come pure il diritto di connessione e di utilizzo di tali prodotti senza ulteriori procedure amministrative. Si tratta, essenzialmente, di disporre di un sistema unico nel settore. Finora sono state adottate nove regolamentazioni tecniche comuni (CTR) che specificano le esigenze essenziali obbligatorie e che affrontano i settori chiavi del GSM, del DECT, di ERMES, della EURO ISDN e dell'applicazione della fornitura di una rete aperta (ONP) alle linee affittate. Una nuove serie di 29 regolamentazioni tecniche comuni, relative alle reti di trasmissione dati, alla rete telefonica pubblica analogica commutata, al TFTS (sistema di collegamento telefonico tra aeronavi e rete terrestre), è attualmente in corso di adozione. Mentre tali CTR garantiscono l'armonizzazione di alcuni mercati importanti, quali quello dei portatili GSM, vasti segmenti di mercato - soprattutto per quanto concerne i PABX (centralini telefonici privati), i sistemi di interfono e i semplici telefoni - richiedono ancora uno sforzo considerevole. Il rapporto individua i problemi insorti, in particolare per quanto concerne i pesanti ritardi nella stesura delle specifiche tecniche e delle serie di prove richieste per l'omologazione. 1 ^ In particolare, l'industria ha stimato che il sistema attuale sia troppo oneroso e burocratico ai fini dell'armonizzazione del mercato delle apparecchiature di telecomunicazione. Sulla base dell'esperienza finora acquisita e dell'analisi del campo di applicazione delle direttive, si reputa sia necessario intraprendere le azioni seguenti: 1. 2. 3. 4. 5. 6. Snellimento delle procedure applicate dagli organismi notificati per la valutazione della conformità. Estensione del campo di applicazione delle direttive, per comprendere tutti i tipi lo spettro delle di apparecchiature di telecomunicazione che radiofrequenze. impiegano Revisione sostanziale del quadro di regolamentazione e in particolare delle due direttive, per adattarle alla nuova dinamica del mercato e alle future esigenze della società dell'informazione europea. Perfezionamento degli orientamenti di carattere regolamentare forniti all'ETSI. Miglioramento del funzionamento dei comitati tecnici (CT) e dei comitati scientifici e tecnici (CST) dell'ETSI, per le attività regolamentari effettuate in base a un mandato. Riduzione del lasso di tempo che trascorre tra l'approvazione di una misura proposta dal comitato di approwazione delle apparecchiature terminali (ACTE) e la pubblicazione della CTR sulla Gazzetta Ufficiale. Tali raccomandazioni sono riportate al paragrafo 5 del presente rapporto. 1. INTRODUZIONE Uno degli obiettivi definiti dal Libro verde per lo sviluppo di un mercato comune dei servizi e dei prodotti di telecomunicazione in Europa (1987) era la liberalizzazione delle apparecchiature terminali. Fino allora, nella maggior parte degli Stati membri, la fornitura delle apparecchiature terminali era monopolio dell'operatore di telecomunicazioni di proprietà statale, che sosteneva che tale posizione era giustificata dalla necessità di garantire il funzionamento coordinato della rete e delle apparecchiature. Dopo la pubblicazione del Libro Verde e dati i recenti notevoli sviluppi della tecnologia delle comunicazioni, la liberalizzazione del mercato delle apparecchiature terminali è divenuta possibile. L'esigenza di un funzionamento coordinato della rete e delle apparecchiature poteva essere soddisfatta grazie alle procedure di omologazione destinate a controllare la conformità del terminale alle specifiche tecniche. La direttiva 86/361/CEE del Consiglio, relativa allo stadio iniziale del reciproco riconoscimento delle apparecchiature terminali di telecomunicazione, ha costituito un primo stadio verso la creazione di un mercato unico nel settore. Secondo il sistema fissato da tale direttiva, il fabbricante o il distributore poteva fare verificare la conformità dei propri prodotti alla NET (Norma europea di telecomunicazione) in ognuno dei laboratori riconosciuti dall'organismo nazionale e notificati alla Commissione. Il laboratorio forniva un certificato di conformità e un rapporto relativo alle prove, che potevano essere presentati ad altri organismi nazionali, invece di dover procedere a prove supplementari in ciascun paese. Tale disposizione è definita "reciproco riconoscimento dei risultati delle prove". Comunque, per poter ottenere l'omologazione, si dovevano presentare domande alle autorità di ognuno dei paesi. Pertanto, la direttiva 86/361 /CEE del Consiglio enunciava il principio del reciproco riconoscimento dei risultati delle prove di conformità alle specifiche di conformità comuni, e contribuiva alla creazione di un mercato comune nel settore. La direttiva della prima fase è stata abrogata pel novembre 1992, con l'entrata in vigore della direttiva 91/263/CEE relativa ai terminali di telecomunicazione. Essa definiva una procedura di omologazione unica che comprendeva il diritto di connessione, di modo che le apparecchiature omologate in uno Stato membro potessero immediatamente essere immesse sul mercato e poste in servizio in tutti gli altri Stati membri senza che fossero necessarie ulteriori procedure amministrative. La direttiva definiva inoltre una serie di requisiti essenziali di salvaguardia resi necessari dalle caratteristiche tecniche delle reti pubbliche. Dopo l'adozione della direttiva in questione, il suo campo di applicazione è stato ampliato per includere le stazioni terrestri di comunicazione via satellite. Tali direttive intendevano consentire l'effettiva creazione del mercato interno del settore delle apparecchiature terminali di telecomunicazione. Esse consentivano inoltre alla Comunità di negoziare accordi di reciproco riconoscimento con paesi terzi, per estendere il sistema unico di omologazione e di connessione oltre le frontiere fisiche del SEE. Ciò consentirebbe ai fabbricanti dell'UE di trarre profitto da economie di scala e di competere su un piano di parità sui mercati mondiali. Il principale obiettivo del rapporto di attività è fornire una prima valutazione del sistema istituito dalle due direttive, in base all'esperienza acquisita nel corso del primo anno di attuazione. Si tratta di analizzare i progressi realizzati nell'elaborazione delle norme armonizzate pertinenti e nella trasformazione di tali norme in regolamentazioni tecniche, nonché dei problemi incontrati dalle autorità competenti degli Stati membri nell'attuazione di tali direttive. 1. 1. Struttura del rapporto Il presente rapporto è elaborato in conformità dell'articolo 15 della direttiva 91/263/CEE del Consiglio e dell'articolo 17, paragrafo 1, della direttiva 93/97/CEE. Il rapporto è strutturato come segue: Capitolo 2: descrizione dei principi e delle procedure di valutazione di conformità, nonché dei progressi realizzati. Capitolo 3 : analisi del funzionamento della direttiva e valutazione dei problemi insorti. Capitolo 4: enunciazione di alcune proposte relative al campo d'applicazione delle direttive e a un possibile snellimento delle procedure, e raccomandazione relativa alla stesura di una direttiva sulle apparecchiature radio. Capitolo 5: conclusioni e quattro raccomandazioni ALLEGATO 1: ALLEGATO 2 ALLEGATO 3 ALLEGATO 4 Processo di adozione delle CTR (regolamentazioni comuni). Numero di persone con esigenze particolari in Europa. Elenco degli organismi notificati. Riferimenti alle regolamentazioni pubblicati sulla Gazzetta Ufficiale. tecniche comuni adottate, tecniche 2. IL MECCANISMO DELLE DIRETTIVE 91/263/CEE E 93/97/CEE Le divergenze tecniche tra le varie reti di telecomunicazione nell'UE non rendevano possibile il semplice reciproco riconoscimento delle omologazioni nazionali delle apparecchiature terminali. La "libera circolazione delle apparecchiature terminali" poteva essere conseguita solo grazie ad un sistema di omologazione comune, basato su norme e/o specifiche armonizzate. A tale scopo è stata pubblicata la direttiva 91/263/CEE. La direttiva segue la tipologia delle direttive conformi al "nuovo approccio"1. Enuncia un elenco di requisiti essenziali e affida agli organismi di normalizzazione nazionali il compito di elaborare le specifiche tecniche in base a mandati conferiti dalla Commissione. Tali specifiche tecniche sono in genere elaborate dall'ETSI (Istituto europeo delle norme di telecomunicazione) sotto forma di basi tecniche di regolamentazione (TBR). Altra possibilità: per definire i requisiti essenziali possono essere impiegate le norme europee di telecomunicazione (ETS, European Telecommunication Standards) destinate a divenire norme armonizzate ai sensi delle direttive 91/263/CEE e 93/97/CEE. Allo stesso tempo, è fatto obbligo alle autorità nazionali di riconoscere che i prodotti fabbricati conformemente alle norme armonizzate sono presunti conformi ai "requisiti essenziali" definiti dalla direttiva. Dopo una procedura di valutazione di conformità, i prodotti conformi ai requisiti della direttiva possono recare la marcatura CE e circolare liberamente nell'UE. Comunque, le disposizioni della direttiva 91/263/CEE presentano alcune divergenze rispetto al modello del "nuovo approccio". Secondo l'articolo 6 della direttiva, le norme armonizzate che attuano i requisiti essenziali (e), (d), (e), (f) e (g)2 devono essere I principi fondamentali del "nuovo approccio" sono definiti nella risoluzione 85/C 136/01 del Consiglio, del 7 maggio 1985 (riferimento sulla Gazzetta Ufficiale, C 136 del 4 giugno 1985) e possono essere sintetizzati come segue: l'armonizzazione legislativa si limita all'adozione dei requisiti essenziali di sicurezza (o di altri requisiti di interesse generale); il compito di elaborare le specifiche tecniche è affidati agli organismi competenti nel settore della normalizzazione; contemporanemente, le autorità nazionali sono obbligate e riconoscere che i prodotti fabbricati conformemente alle norme armonizzate sono presunti conformi ai "requisiti essenziali" definiti dalla direttiva. L'articolo 4 della direttiva 91/263 precisa che le apparecchiature terminali devono soddisfare ai seguenti requisiti essenziali : a) b) e) d) e) sicurezza dell'utilizzatore, nella misura in cui tale requisito non sia già coperto dalla direttiva 73/23/CEE; sicurezza dei lavoratori degli esercenti di reti pubbliche di telecomunicazioni, nella misura in cui tale requisito non sia già contemplato dalla direttiva 73/23/CEE: requisiti di compatibilità elettromagnetica, nella misura in cui questi riguardano espressamente l'apparecchiatura terminale; protezione della rete pubblica di telecomunicazioni da eventuali danni; utilizzazione efficace dello spettro delle radiofrequenze, se del caso; in regolamentazioni trasformate tecniche comuni (CTR), cui sarà obbligatorio conformarsi. Tale divergenza è dovuta al fatto che in genere, il rispetto dei requisiti di interfunzionamento per l'accesso e/o per le comunicazioni da punto a punto è possibile solo tramite l'applicazione di soluzioni tecniche aventi carattere di unicità. 2. 1 L'adozione delle CTR (regolamentazioni tecniche comuni) Ai fini dell'adozione di una regolamentazione tecnica comune, la Commissione presenta al Comitato per l'approvazione delle apparecchiature terminali (ACTE) una dichiarazione relativa al campo di applicazione della regolamentazione in questione, perché venga elaborata una CTR per un determinato tipo di apparecchiatura terminale. Tale dichiarazione dovrà essere elaborata grazie ad ulteriori consultazioni con il comitato incaricato dell'applicazione delle regolamentazioni nel settore delle telecomunicazioni (TRAC). Conformemente all'articolo 148, paragrafo 2 del trattato, il Comitato ACTE è invitato a emettere un parere relativo a tale progetto di dichiarazione. La Commissione emette un mandato formale agli organismi di normalizzazione riconosciuti ETSI/CEN/CENELEC: nella maggioranza dei casi, è l'ETSI ad essere incaricato di elaborare la corrispondente norma armonizzata, la cosiddetta base tecnica di regolamentazione (TBR). In pratica, i mandati possono essere emessi prima della conclusione del processo di consultazione in merito alla dichiarazione, per accelerare il processo. Quando la TBR è completata, è trasmessa alla Commissione. Il TRAC comunica alla Commissione un parere relativo all'adeguatezza della TBR sul piano tecnico. La Commissione prepara quindi un progetto di regolamentazione tecnica comune (CTR) che comprende sia gli aspetti regolamentari sia la TBR. Nel corso del processo sono effettuate ulteriori consultazioni. Si domanda quindi il parere dell'ACTE. Se il parere è favorevole, la Commissione rende la TBR obbligatoria trasformandola nella CTR pubblicata sulla Gazzetta Ufficiale (GU). La CTR diventa allora legislazione comunitaria. f) g) interfunzionamento di apparecchiature terminali con le apparecchiature della rete pubblica di telecomunicazioni al fine di realizzare, modificare, tariffare, mantenere e interrompere collegamenti reali o virtuali; interfunzionamento di apparecchiature telecomunicazioni, in casi giustificati. rete pubblica di terminali tramite la I casi in cui l'apparecchiatura terminale fornisce i) un servizio riservato ai sensi del diritto comunitario oppure un servizio di cui il Consiglio ha deciso la massima disponibilità nell'ambito della Comunità, ii) sono considerati casi giustificati, e il requisito concernente l'interfunzionamento è determinato in conformità delle procedure previste dall'articolo 14 (riferimento al Comitato ACTE). Inoltre, previa consultazione dei rappresentanti degli organismi di cui all'articolo 13, paragrafo 3, e tenendo nel debito conto il risultato di tali consultazioni, la Commissione ha la facoltà di proporre che detti requisiti essenziali vengano riconosciuti come giustificati per altre apparecchiature terminali nel contesto delle procedure prevista dall'articolo 14. Se il parere dell'ACTE non è favorevole, o se non è formulato alcun parere, la Commissione presenta al Consiglio una proposta relativa alle misure da intraprendere3. Dalla creazione del Comitato, non vi è stato alcun caso in cui, per la formulazione di una decisione, si sia reso necessario ricorrere al Consiglio4. Il processo complessivo, comprese le consultazioni, è descritto più dettagliatamente nell'Allegato 1. 2. 2. Progressi finora realizzati CTR adottate Il presente paragrafo descrive la situazione di tutte le CTR adottate dalla Commissione previo parere del comitato ACTE. L'attuale situazione del complesso delle CTR e delle proposte di CTR è riassunta nella Tabella 1. Sistema paneuropeo di comunicazioni mobili digitali cellulari Le TBR per la fase 1 del GSM5 - requisiti relativi all'accesso e alle applicazioni telefoniche - sono state adottate dalla Commissione previo parere del comitato ACTE nel settembre 1993. Sono state pubblicate sulla Gazzetta Ufficiale6 e sono entrate in vigore il primo gennaio 1994. Il sistema di omologazione provvisorio è stato pertanto abrogato e l'omologazione ai sensi delle CTR 5 e 9 può ora essere conseguita presso determinati organismi notificati. Le prove e l'omologazione che ne consegue consentono l'immissione sul mercato e in servizio delle apparecchiature GSM in ogni Stato membro dell'UE e in ogni paese dell'EFTA. Accesso e telefonia - Reti digitali di servizi integrati (ISDN) - CTR 3, 4 e 8 Come richiesto dalla direttiva sulle apparecchiature terminali (91/263/CEE), sono attualmente in fase di elaborazione le CTR 3, 4 e 8, destinate a sostituire, rispettivamente, le NET 3, 5 e 33. Le NET 3, 5 e 33 erano norme europee per l'accesso di base alle ISDN, per l'accesso primario alla ISDN7 e per i requisiti di telefonia a 3,1 kHz. Tali NET Articolo 14, paragrafo 4 della direttiva 91/263/CEE. Dopo la riunione inaugurale del luglio 1991, si sono tenute 27 riunioni: settembre 1991, ottobre 1991, dicembre 1991, gennaio 1992, febbraio 1992, aprile 1992, maggio 1992, giugno 1992, settembre 1992, ottobre 1992, novembre 1992, dicembre 1992, gennaio 1993, marzo 1993, aprile 1993, maggio 1993, giugno 1993, settembre 1993, ottobre 1993, dicembre 1993, febbraio 1994, aprile 1994, maggio 1994, giugno 1994, settembre 1994 e novembre 1994. La fase 1 del GSM riguarda l'omologazione completa alla specifica originaria, mentre la fase 2 riguarda le nuove caratteristiche, come i codec vocali a 12,5 kHz e i servizi supplementari migliorati. Decisione della Commissione 94/11/CEE, GU L 8, 12. 1. 94, p. 20 e decisione della Commissione 94/12/CEE, GU L 8, 12. 1. 94, p. 23. L'accesso di base all'ISDN mette a disposizione due canali trasmissivi a 64 kb/s e un canale di sono state pubblicate dall'ETSI sotto forma di ETS (European Telecommunication Standards) e il riferimento ad esse è stato pubblicato sulla Gazzetta Ufficiale ai sensi delle disposizioni contenute nella direttiva della prima fase relativa alle apparecchiature terminali (86/361/CEE). Per i servizi della Commissione, divenne evidente che si sarebbe avuto un ritardo considerevole rispetto alle date previste per l'elaborazione della CTR 3 e della CTR 4. Malgardo finanziamenti supplementari accordati all'ETSI, non si prevedevano sostanziali riduzioni di tali ritardi. Data l'urgente necessità di immettere sul mercato l'EURO ISDN e di garantirne il decollo, è stato pertanto adottato l'approccio seguente. Si trattava di rivalutare la NET 3 e la NET 5, di ridurre i requisiti perché corrispondessero esattamente ai requisiti essenziali della direttiva 91/263/CEE del Consiglio e di compilare riferimenti incrociati in rapporto alle serie di prove che era state elaborate negli ultimi tempi. L'elenco di riferimenti incrociati aveva lo scopo di istituire una presunzione di conformità con i requisiti essenziali pertinenti. La Commissione ha potuto pertanto presentare al comitato ACTE progetti di misura relativi all'accesso di base e all'accesso primario alla EURO ISDN. Nell'aprile 1994 è stato espresso parere favorevole. Le due decisioni della Commissione, definite comunemente misure transitorie, sono state pubblicate sulla Gazzetta Ufficiale nel dicembre 1994. Si deve far presente che per la Francia e per la Germania, oltre a tali misure transitorie, sono stati definiti ulteriori requisiti. Per poter soddisfare tali requisiti "delta" è stata istituita una procedura amministrativa semplificata, che include disposizioni relative al reciproco riconoscimento. Al comitato ACTE è stata presentato un progetto di misura relativo alla telefonia ISDN, e nel settembre 1994 il comitato ha espresso parere favorevole. Sistema di telecomunicazioni digitali europee senza filo (DECT), CTR 6, 10 e 11 I progetti di misure per i requisiti relativi all'accesso e alle applicazioni telefoniche del DECT sono stati presentati al comitato ACTE nel dicembre 1993. Quest'ultimo ha espresso parere favorevole, e due CTR sono state pubblicate sulla Gazzetta Ufficiale nel luglio 1994. II profilo d'accesso pubblico al DECT era pronto per essere presentato al comitato ACTE, nella sua forma definitiva di progetto di misura, nel settembre 1994. Il parere del comitato è stato favorevole. In giugno, alla riunione di ACTE si è deciso di estendere il campo d'applicazione della CTR 6 e della CTR 10 per includere i ripetitori DECT. Sistema pubblico paneuropeo di radioavviso terrestre (ERMES), CTR 7 Le TBR relative ad ERMES pubblicate dall'ETSI sono pronte da tempo. Tuttavia, dal punto di vista regolamentare, si è ritenuto che i requisiti fondamentali ai fini delle prove fossero superiori a quanto necessario per un terminale destinato alla sola ricezione. Dopo controllo a 16 kb/s. L'accesso primario mette a disposizione 30 canali trasmissivi a 64 kb/s e un canale di controllo a 64 kb/s. 8 aver consultato i capi delle delegazioni di ACTE, la Commissione è stata in grado di proporre un progetto di misura relativa ad ERMES, che è stata adottato nell'agosto 1995. Linee affittate, fornitura di una rete aperta (ONP), servizio non strutturato a 2048Kbit/s e a 64 Kbit/s, CTR 12 e CTR 14 Il progetto di misura per le linee affittate conformi ai principi di fornitura di una rete aperta (ONP), servizio non strutturato a 2048 Kbit/s, ha ricevuto parere favorevole da parte del Comitato ACTE nel dicembre 1993. La CTR corrispondente, vale a dire la CTR 12, è stata pubblicata nel luglio 1994. Il progetto di misura per le linee affittate conformi ai principi di fornitura di una rete aperta (ONP), servizio a 64 Kbit/s, ha ricevuto parere favorevole da parte del Comitato ACTE nell'aprile 1994 ed è stato adottato nel dicembre 1994. Proposte di CTR Oltre a quelle citate, sono in preparazione dodici progetti di CTR. In merito alle dichiarazioni relative al campo d'applicazione della regolamentazione, il comitato ACTE ha espresso parere favorevole; all'ETSI sono stati conferiti i mandati qui sotto elencati. Sistema paneuropeo di comunicazioni mobili cellulari digitali Per accelerare le omologazioni dei terminali GSM della seconda fase, i servizi della Commissione hanno già elaborato progetti di misure relative alle CTR 19 e 20, e hanno consultato in merito il comitato ACTE. Appena saranno disponibili le norme armonizzate pertinenti, vale a dire le TBR 19 e 20, sarà richiesto all'ACTE il parere formale. Accesso alla rete X. 21, CTR 1 La base tecnica di regolamentazione è stata sottoposta alla votazione dell'ETSI nel luglio 1995. Il comitato ACTE ha espresso parere favorevole sul progetto di misura nel settembre 1995. Si è stabilito che la CTR dovrà riguardare solo lo strato 1. Gli strati 2 e 3 sono infatti considerati norme armonizzate. Accesso alla rete X. 25, CTR 2 Come nel caso precedente dell'X. 21, si è deciso che la CTR debba riguardare solo lo strato 1. Gli strati 2 e 3 sono infatti considerati norme armonizzate. È stata completata la fase di pubblica consultazione. Il progetto di misura verrà pertanto presentato al comitato ACTE nel corso del 1995. Accesso di base ed accesso primario alla EURO ISDN, CTR 3 e CTR 4 Come sopra citato, queste CTR sostituiranno le attuali CTR 3 e CTR 4 (misure provvisorie). La data prevista di entrata in vigore è il 1996, prima della scadenza delle misure provvisorie (novembre 1996). E stata approvata la dichiarazione relativa al campo d'applicazione della regolamentazione per quanto concerne l'accesso al servizio portante a commutazione di pacchetto (velocità di trasmissione primaria e velocità di trasmissione di base). Linee affittate strutturate a 2 Mbit/sec, fornitura di una rete aperta (ONP), CTR 13 La base tecnica di regolamentazione è ora nella fase di pubblica consultazione; si prevede che il risultato della votazione dell'ETSI si avrà prima della fine del 1995. Il progetto di misura sarà molto simile al testo delle CTR relative alla fornitura di una rete aperta (ONP) già adottate. Collegamenti alla rete pubblica commutata di dispositivi non vocali, CTR 21 Una CTR relativa ai collegamenti alla rete pubblica commutata di dispositivi non vocali dovrebbe regolamentare i requisiti essenziali per la connessione dei dispositivi analogici non vocali alla rete pubblica di telecomunicazioni. Si tratterebbe soprattutto dei modem. Si tratta di un importante problema per l'industria europea dei terminali di telecomunicazione. Attualmente, per effettuare le prove sui modem e su altri dispositivi non vocali da collegare alla rete pubblica commutata, sono in vigore nei vari Stati membri svariati sistemi di omologazione nazionale. Si tratta di un processo lungo e costoso per i fabbricanti e per i distributori. Tuttavia, a tutte le reti analogiche attualmente esistenti negli Stati membri sono in effetti collegati modem provenienti da mercati diversi da quello europeo. Numerosi provengono dagli Stati Uniti. Ciò ha creato un mercato "grigio" di tali dispositivi non vocali, che possono essere collegati alla rete senza aver ricevuto l'omologazione ai fini della commercializzazione o della connessione negli Stati membri. È stato elaborato un progetto di dichiarazione, in merito al quale il comitato ACTE ha espresso parere favorevole; è stato pertanto conferito un mandato all'ETSI. Le attività di normalizzazione sono in corso e il progetto di TBR dovrebbe aver completato il processo di pubblica consultazione entro il novembre 1995. Sistema di collegamento telefonico tra aeronavi e rete terrestre (TFTS) Una CTR relativa al sistema TFTS dovrebbe armonizzare le apparecchiature terminali a bordo delle aeronavi in grado di consentire ai passeggeri a bordo dei velivoli commerciali di accedere alle reti pubbliche di telecomunicazione. Il Comitato europeo delle radiocomunicazioni (ERC) ha assegnato a tale servizio le bande corrispondenti a 1670- 1675 Mhz e a 1800-1805 Mhz. Per completare la proposta di CTR, al fine di garantire la conformità delle apparecchiature con gli aspetti generali di sicurezza delle aeronavi, saranno forse necessarie ulteriori procedure di approvazione o di certificazione, che rientrerebbero nel novero delle competenze delle autorità dell'aviazione civile. È stata elaborata la dichiarazione relativa al campo d'applicazione della regolamentazione per il sistema TFTS. È stato conferito un mandato all'ETSI. Le attività di normalizzazione sono in corso e il progetto di TBR dovrebbe essere sottoposto alla pubblica consultazione nel febbraio 1996. Linee affittate analogiche a 2 e a 4 fili, fornitura di una rete aperta (ONP), CTR 15 e CTR 17 10 Per queste due CTR relative all'ONP sono state completate le dichiarazioni relative al campo d'applicazione della regolamentazione, sono stati conferiti mandati all'ETSI e il risultato della votazione è previsto per il dicembre 1995. Profilo d'accesso generico al DECT, CTR 22 Per migliorare ulteriormente la connettività del DECT alle varie reti, è necessario ampliare l'attuale profilo d'accesso pubblico. È stato pertanto elaborata una dichiarazione relativa al campo d'applicazione della regolamentazione, le attività di normalizzazione sono in corso e si prevede che la procedura di votazione dell'ETSI sarà completata nel marzo 1996. Sistema transeuropeo radiomobile a condivisione di canali (TETRA) Si tratta di una tecnologia per le comunicazioni private radiomobili (PMR), che consente la comunicazione di voce e dati entro un gruppo chiuso di utenti e può essere impiegata per la connessione alla rete pubblica di telecomunicazioni. In particolare, può costituire la base di una rete transeuropea che comprende accordi di roaming internazionali tra gli organismi nazionali incaricati della pubblica sicurezza. Le forze di polizia stanno ad esempio vagliando l'opportunità di basare i propri sistemi di comunicazione sui principi contenuti nelle norme TETRA pertinenti. Si sono incontrati problemi anche per quanto concerne l'armonizzazione delle bande di frequenza da impiegare nel sistema. Ciò in quanto le bande più adatte a TETRA sono attualmente riservate ad applicazioni militari e di polizia negli Stati membri dell'UE. Sono in corso discussioni con le autorità competenti per tentare di liberare tali bande e metterle a disposizioni di applicazioni del settore civile. È stata definita una dichiarazione sul campo d'applicazione della regolamentazione, in cui si richiede all'ETSI di elaborare i requisiti per l'uso di TETRA in servizi di emergenza, tenendo conto dei problemi sopra individuati e ferma restando l'applicabilità a questa classe di apparecchiature della direttiva 91/263/CEE. Sistema digitale cellulare (DCS 1800) Il sistema digitale cellulare è essenzialmente una modifica della specifica GSM per consentire il funzionamento nella banda dei 1800 MHz. La minore potenza impiegata e l'impiego di frequenze in una banda superiore comporta una minore copertura, ma consente maggiori densità di traffico. L'ETSI ha già elaborato norme per i sistemi e i terminali DCS 1800. 1 sistemi DCS 1800 vengono anche comunemente chiatamti "reti per comunicazioni personali" (PCN). le dichiarazioni relative al campo d'applicazione della Sono state adottate regolamentazione per l'accesso e per la telefonia DCS 1800. Si sono incontrati problemi relativi all'armonizzazione delle bande di frequenza da utilizzare per il DCS 1800, dato che attualmente le bande in questione sono impiegate da servizi non pubblici. Sono in preparazione due progetti di misura che tengono conto di tale problema. 11 Accesso DECT/GSM Alla riunione di giugno del comitato ACTE, è stata adottata una dichiarazione relativa al campo d'applicazione della regolamentazione per apparecchiature che impiegano le frequenze e i prodocolli DECT per l'accesso alla rete GSM. Stazioni terrestri di comunicazione via satellite Alla riunione di giugno del comitato ACTE, sono state adottate dichiarazioni relative al campo d'applicazione della regolamentazione per le seguenti classi di stazioni terrestri di comunicazione via satellite: Stazioni terrestri di comunicazione via satellite radiomobili a bassa velocità di trasmissione dati in banda L Stazioni terrestri di comunicazione via satellite TVRO (TV Receive-only, apparecchio domestico per la ricezione di tramissioni via satellite) in banda Ku. Stazioni terrestri di comunicazione via satellite VSAT (antenna di piccolo diametro) in banda Ku. Stazioni terrestri di comunicazione via satellite radiomobili in banda Ku. Stazioni terrestri trasportabili per la raccolta di notizie via satellite in banda Ku. Accesso vocale alla rete pubblica telefonica commutata e apparecchi telefonici analogici Il mercato delle apparecchiature terminali analogiche per la rete pubblica telefonica commutata rappresenta ancora la principale quota delle vendite complessive di apparecchiature terminali di telecomunicazione. Malgrado la rapida introduzione di tecnologie più innovative, la situazione resterà probabilmente immutata per parecchi anni. Il mercato dell'utenza a domicilio di apparecchiature analogiche continua ad espandersi, con l'impiego di un secondo e di un terzo telefono fisso oppure con tecnologie senza filo. Continuano ad espandersi anche le vendite nel settore commerciale. Inoltre, il ciclo di vita delle apparecchiature analogiche è drasticamente diminuito, in quanto lo sviluppo di nuovi sistemi rende necessari nuovi modelli. Tutti questi elementi comportano una continua esigenza di omologazione delle apparecchiature terminali. Oltre alle immediate esigenze di mercato, a partire dal 1998 sono previste la liberalizzazione del servizio di telefonia vocale e la liberalizzazione dell'infrastruttura di telecomunicazioni. Il quadro regolamentare per il contesto successivo al 1998 è attualmente in fase di elaborazione, ma è già chiaro che il concetto di servizio universale è d'importanza decisiva, e che la definizione di servizio universale comprenderà, come minimo, un servizio telefonico vocale universale. Pur incoraggiando la concorrenza per i servizi e per le infrastrutture, dobbiamo attentamente tutelare gli obiettivi di armonizzazione nel mercato delle apparecchiature terminali. Alla riunione di settembre del comitato ACTE, è stato espresso parere favorevole per quanto concerne le dichiarazioni relative al campo d'applicazione della regolamentazione per l'accesso vocale alla rete pubblica commutata e gli apparecchi telefonici analogici della rete pubblica commutata. L'ETSI non ha ancora riferito previsioni relative alle date in cui verranno completate le pratiche di sua competenza. 12 Una rassegna delle CTR adottate o in fase di elaborazione è riportata nella Tabella 1. Nell'Allegato 4 sono riportati i riferimenti alla Gazzetta Ufficiale di volta in volta pertinenti. 13 Data di completamento delle CTR/situazione attuale prevista per il 12/95 pr vu pour 08/96 completata il 20/12/94 completata il 20/12/94 completata il 21/01/94 completata il 29/7/94 completata il 2/8/95 prevista per il 11/95 completata il 12/01/94 completata il 29/07/94 prevista per il 11/95 Tabella 1 : SITUAZIONE DELLE CTR ADOTTATE O IN CORSO DI ELABORAZIONE N' CTR NET EQUIVALENTE (se del caso) Settore di armonizzazione CTR 1 NET 1 Accesso alla rete X. 21 CTR 2 CTR 3 NET 2 NET 3 Accesso alla rete X. 25 Accesso di base alla ISDN (misura provvisoria) CTR 4 NET 5 Accesso primario alla ISDN (misura provvisoria) CTR 5 NET 10 Requisiti d'accesso GSM (Fase 1) CTR 6 CTR 7 - - Requisiti d'accesso DECT Accesso in modo ricezione ERMES CTR 8 NET 33 Telefonia digitale su ISDN CTR 9 CTR 10 CTR 11 CTR 12 CTR 13 CTR 14 CTR 15 CTR 17 CTR 19 CTR 20 - - - - - - - - - - Requisiti di collegamento telefonico GSM (Fase 1) Requisiti dei terminali telefonici DECT Profilo d'accesso pubblico DECT (PAP) Linee affittate ONP, servizio non strutturato a 2048 Kbit/s completata il 29/07/94 Linee affittate ONP, servizio strutturato a 2048 Kbit/s prevista per il 03/96 Linee affittate ONP, servizio a 64 Kbit/s completata il 29/12/94 Linee affittate ONP: linee di trasmiss, del segnale vocale, 2 fili, qualità ordinaria e speciale prevista per il 04/96 Linee affittate ONP: linee di trasmiss, del segnale vocale, 4 fili, qualità ordinaria e speciale prevista per il 04/96 Requisiti d'accesso GSM (Fase 2) Requisiti per collegamento telefonico GSM (Fase 2) prevista per il 06/96 prevista per il 06/96 14 CTR 21 - Accesso non vocale analogico alla rete pubblica telefonica commutata CTR 22 CTR 23 CTR 24 CTR 25 CTR 26 CTR 27 CTR 28 CTR 29 CTR 30 CTR 35 CTR 36 Profilo d'accesso generico DECT TFTS Linee affittate D34U/D34S Linee affittate D140U/S prevista per il 08/96 prevista per il 07/96 prevista per il 03/97 prevista per il 09/96 prevista per il 09/96 Stazioni mobili terrestri di comunicazione via satellite a bassa velocità di trasmissione in banda L prevista per il 10/97 Stazioni terrestri in banda Ku VSAT in banda Ku TVRO in banda Ku Sistemi di ritrasmissione via satellite (SNG) in banda Ku prevista per il 10/97 prevista per il 10/97 prevista per il 10/97 prevista per il 10/97 "Accesso d'emergenza" TETRA prevista per il 3/98 Radio DECT/GSM prevista per il 10/97 2. 3 Nuove CTR previste Il Comitato ACTE sta considerando di affrontare le seguenti classi di terminali, riguardo ai quali deve ancora adottare una posizione in merito. Reti personali di comunicazione via satellite (PSCN) Una CTR per le PSCN riguarderebbe le apparecchiature terminali che potrebbero essere collegate alla rete pubblica di telecomunicazione attraverso satelliti in bassa orbita terrestre. Si ritiene che si tratti di un ampio mercato per la futura telefonia mobile, che rientra nel campo di applicazione della direttiva sulle apparecchiature delle stazioni terrestri di telecomunicazione via satellite, e pertanto nel quadro del sistema delle CTR. È stato conferito un mandato all'ETSI. Questo mandato di normalizzazione (M/057) richiede l'adozione di norme armonizzate entro la fine del 1995. Terminali per persone con esigenze speciali I responsabili della regolamentazione sono sempre più consapevoli del fatto che gli anziani e gli disabili hanno il diritto di disporre dello stesso livello di servizio e di accesso di cui godono gli altri cittadini. Il numero delle persone interessate è riportato nell'Allegato 2. 15 Pertanto, la Commissione ha presentato una serie di contributi in occasione delle ultime riunioni del comitato ACTE: si è deciso di procedere a un'analisi approfondita delle esigenze di questo gruppo di persone per determinare se esse possono essere affrontate nel contesto dell'attuale legislazione relativa all'omologazione. Resta da vedere se sarà possibile redigere una dichiarazione relativa al campo d'applicazione della regolamentazione di una CTR. DECT Sono all'esame regolamentazione delle CTR per il DECT/GSM in modo duale e per il DECT/ISDN. le esigenze di dichiarazioni relative al campo d'applicazione della 2. 4 Mercato interessato Per i seguenti segmenti ad elevato valore di mercato, non esiste ancora un mercato unico delle apparecchiature terminali: Semplici apparecchi telefonici Sistemi di interfono PABX (centralini telefonici privati) Reti private (ad eccezione delle linee affittate) 2. 5 Procedure di valutazione di conformità Ai sensi dell'articolo 3 della direttiva 91/263/CEE, le apparecchiature terminali possono essere immesse sul mercato e poste in servizio solo se si conformano ai requisiti definiti nella direttiva. La verifica della conformità delle apparecchiature a tali requisiti è effettuata durante le procedure di valutazione di conformità. Le procedure di valutazione di conformità sono impiegate per valutare la conformità delle apparecchiature ai requisiti essenziali della direttiva. Spetta al fabbricante ottenere la certificazione e l'approvazione prima di apporre la marcatura CE e di immettere il prodotto sul mercato. Ai sensi della direttiva 91/263/CEE, un fabbricante può scegliere tra un certo numero di procedure di valutazione di conformità, ognuna delle quali è sufficiente ad ottenere l'omologazione delle apparecchiature per poterle immettere sul mercato europeo, e potervi apporre la marcatura CE: la procedura di garanzia di qualità totale (modulo H): il fabbricante che utilizza un sistema di qualità omologato, sotto il controllo di un organismo notificato, è in grado di certificare che i prodotti in questione soddisfano i requisiti della direttiva che si applica a tali prodotti; la procedura di esame del tipo (modulo B): il fabbricante domanda ad un organismo notificato di verificare che un campione è conforme alle disposizioni della direttiva pertinente, e di rilasciare il pertinente certificato CE di esame del tipo. Successivamente, il fabbricante ha due possibilità: 16 i. ii. emettere una dichiarazione di conformità al tipo (modulo C), sotto il controllo di un organismo notificato che pratica controlli casuali dei prodotti; oppure attuare un programma di garanzia di qualità della produzione (modulo D), sotto il controllo di un organismo notificato, e garantire in una dichiarazione scritta di conformità al tipo che i prodotti in questione sono conformi al tipo descritto nell'esame CE del tipo. Dopo aver completato le procedure sopra descritte, gli organismi notificati rilasciano un'approvazione amministrativa per il collegamento dell'apparecchiatura terminale in questione alla rete pubblica di telecomunicazioni. Ai sensi della decisione 93/465/CEE del Consiglio, nella fase di controllo della produzione dev'essere apposta la marcatura CE. Ciò può avvenire solo dopo che è stata rilasciata l'approvazione amministrativa. Da ciò consegue che l'approvazione amministrativa dev'essere rilasciata dall'organismo notificato prescelto per la fase di controllo della produzione. È il numero di identificazione di questo organismo notificato, responsabile del rilascio dell'approvazione amministrativa e l'ultimo ad intervenire nel processo, che è impiegato ai fini della marcatura CE. La complessità del meccanismo delle procedure di valutazione di conformità è stato criticato in quanto sarebbe sproporzionato all'obiettivo perseguito. Queste procedure risultavano forse appropriate all'epoca in cui vennero formulate, ma l'evoluzione delle situazione potrebbe rendere ora necessaria una revisione del sistema. 2. 6 Elementi specifici della direttiva sulle apparecchiature delle stazioni terrestri di comunicazione via satellite, 93/97/CEE La direttiva sulle apparecchiature delle stazioni terrestri di comunicazione via satellite amplia il campo di applicazione della direttiva sulle apparecchiature terminali, per includere le stazioni terrestri via satellite. L'obiettivo è istituire un meccanismo che consenta l'efficace impiego delle risorse orbitali, unitamente allo spettro delle radiofrequenze ed evitando dannose interferenze tra i sistemi di comunicazione spaziali e terrestri ed altri sistemi. Pertanto, la direttiva si concentra sull'interfaccia spaziale delle apparecchiature delle stazioni terrestri di comunicazione via satellite. La direttiva sulle apparecchiature delle stazioni terrestri di comunicazione via satellite definisce le procedure di omologazione per le apparecchiature suscettibili di essere impiegate per la sola trasmissione, oppure per la trasmissione e la ricezione, oppure per la sola ricezione di segnali di radiocomunicazione via satelliti o altri sistemi spaziali. Tali procedure di omologazione sono volte a tutelare i seguenti elementi fondamentali: le rete pubblica di telecomunicazione; l'efficace impiego dello spettro delle radiofrequenze; l'efficace impiego delle risorse orbitali e l'evitamento di dannose interferenze tra i sistemi di comunicazione spaziali e terrestri ed altri sistemi. Nell'ottica di tali obiettivi fondamentali, la direttiva stabilisce le seguenti distinzioni per quanto concerne le procedure di valutazione della conformità cui sono soggette le apparecchiature delle stazioni terrestri di comunicazione via satellite: 17 i. ii. Apparecchiature di trasmissione o di trasmissione-ricezione delle stazioni terrestri di comunicazione via satellite: queste apparecchiature possono condizionare l'impiego dello spettro delle frequenze e delle risorse orbitali, e pertanto debbono essere sempre omologate conformemente alle procedure di valutazione di conformità definite dalla direttiva 91/263/CEE, indipendentemente dall'uso cui sono destinate. Tuttavia, se le apparecchiature non sono destinate ad essere collegate alla rete pubblica di telecomunicazioni, non sarà necessario applicare la procedura di valutazione di conformità alla sua interfaccia terrestre, a condizione che il fabbricante o il fornitore compilino l'apposita dichiarazione di destinazione d'uso, citata all'articolo 2 della direttiva 91/263/CEE e all'articolo 11 della direttiva 93/97/CEE. impone che per quanto concerne Apparecchiature di sola ricezione delle stazioni terrestri di comunicazione via satellite: queste apparecchiature, malgrado impieghino anch'esse lo spettro delle frequenze e le risorse orbitali, non possono condizionare l'impiego di, o provocare dannose interferenze tra, sistemi di comunicazione spaziali e terrestri e altri sistemi. Pertanto, il principio di proporzionalità tale apparecchiatura, spetti al fabbricante scegliere o le procedure classiche di valutazione di conformità, o le procedure comunitarie di controllo interno della produzione descritte all'Allegato della direttiva 93/97/CEE; quest'ultima consiste in una semplice autodichiarazione. Ciononostante, l'interfaccia con la rete terrestre delle apparecchiature di sola ricezione è soggetta alle medesime regole delle apparecchiature terminali e pertanto dev'essere debitamente omologata nei casi in cui è destinata ad essere collegata alla rete pubblica, o accompagnata dalla dichiarazione del fabbricante nei casi in cui può essere collegata ma non è espressamente destinata a tale impiego. l'interfaccia spaziale di 2. 7 Accordi di reciproco riconoscimento (MRA) Il settimo considerando della direttiva 91/263/CEE precisa che: ". si dovrebbe raggiungere l'obiettivo di garantire ai fabbricanti europei un accesso effettivo e comparabile ai mercati dei paesi terzi di preferenza mediante negoziati multilaterali nell'ambito del GATT, sebbene possano contribuire a tal fine anche colloqui bilaterali tra la Comunità e i paesi terzi Tale affermazione fornisce la base dei negoziati con i paesi terzi, sia nel quadro del GATT sia in un contesto bilaterale, paese per paese. Nel corso di tali negoziati, la Commissione deve garantire che l'apertura del mercato comunitario delle apparecchiature terminali non sia unilaterale e sia pienamente reciproco. Il 21 settembre 1992, il Consiglio ha adottato un mandato di negoziato per il reciproco riconoscimento delle procedure di valutazione di conformità tra l'UE ed alcuni paesi terzi. I MRA dovrebbe comprendere settori quali i prodotti farmaceutici, i dispositivi medicali, i prodotti chimici e le telecomunicazioni. I principali settori d'interesse nel settore delle telecomunicazioni prima e durante i negoziati riguardano, tra l'altro: Direttiva 91/263/CEE del Consiglio, GU L 128 del 23. 5. 1991, p. 2. 18 accordi sui settori da includere nei MRA e definizione precisa di tali settori; contesto giuridico di accesso al mercato per i fabbricanti dei paesi terzi, compresa ogni barriera tariffaria, relativa all'origine o tecnica; procedure di valutazione di conformità compresi i meccanismi, gli organismi e le norme nei paesi che effettuano i negoziati, e i criteri utilizzati per la valutazione dei dossier di prova provenienti dagli organismi di prova dei paesi terzi; i requisiti essenziali relativi alle apparecchiature che possono essere oggetto di una valutazione di conformità; come pure gli organismi responsabili per l'elaborazione delle forme per la valutazione di conformità. Vi sono inoltre parecchie questioni di tipo "trasversale" che possono essere affrontate in un MRA. Si tratta dei diritti di proprietà intellettuale, delle legislazipni sulla responsabilità di fatto dei prodotti (che si applicano al fabbricante, all'organismo responsabile della certificazione, all'autorità di accreditamento, all'importatore. e al distributore) e alle norme in materia di origine. La Commissione ha avviato nel 1994 negoziati con gli Stati Uniti, con il Canada, l'Australia e la Nuova Zelanda: si tratta dei paesi prioritari ai fini della conclusione di accordi di reciproco riconoscimento con l'Unione europea. Per ciascuno di questi paesi, le apparecchiature terminali di telecomunicazione sono considerate come un settore prioritario. Nel caso dell'Australia e della Nuova Zelanda, sono stati realizzati progressi incoraggianti nell'elaborazione della parte dell'accordo che concerne le telecomunicazioni. Entrambi i paesi sono desiderosi di basare l'accordo su un reciproco riconoscimento completo, compresa la certificazione. I progressi sono stati più lenti nel caso degli Stati Uniti e del Canada, in quanto entrambi i paesi preferivano concludere prima un accordo sul reciproco riconoscimento dei risultati delle prove. L'approccio europeo privilegia in effetti un accordo basato sul reciproco riconoscimento completo delle prove e della certificazione. Oltre a continuare le discussioni con i quattro primi paesi prioritari, verranno avviati nel 1995 negoziati con il Giappone e con la Svizzera. Una difficoltà da superare è che gran parte del mercato europeo dei terminali di telecomunicazione non è ancora armonizzato. Esempi specifici sono i terminali vocali per la rete telefonica pubblica commutata e determinate classi di apparecchiature radio. Questi settori continuano ad essere sottoposti alla regolamentazione nazionale. In molti sistemi giuridici nazionali, non è attualmente possibile trasferire ad un paese terzo il diritto di operare come organismo notificato. 19 2. 8 Relazioni con i paesi dell'EFTA L'Unione europea mantiene una stretta cooperazione con i paesi dell'EFTA per quanto concerne le telecomunicazioni. Come risultato, la Commissione agisce nel senso di estendere il mercato dell'"omologazione unica" per includere i paesi dell'EFTA, nel quadro dello Spazio economico europeo (SEE). Attualmente, le delegazioni degli Stati membri dell'EFTA partecipano alle riunioni del Comitato ACTE, ma soltanto in qualità di osservatori, e pertanto non sono autorizzate ad esprimere pareri in merito ai progetti di misure. Il segretariato dell'EFTA e l'autorità di controllo dell'EFTA sono anch'esse rappresentante da delegazioni con funzioni di osservatore. Tale partecipazione dell'EFTA è conforme alla procedura adottata dalla Commissione il 1° giugno 19949. I paesi dell'EFTA e gli Stati membri dell'UE, grazie all'accordo che istituisce lo Spazio economico europeo (SEE), hanno ampliato il principio delle quattro libertà (libera circolazione di merci, persone, servizi e capitali) del mercato unico per comprendere tutti e diciassette i paesi. L'accordo SEE è entrato in vigore il 1° gennaio 1994. Il SEE, che si basa sulla legislazione CE all'epoca vigente, fornisce il contesto legislativo in termini di accesso al mercato e di norme di concorrenza su tutto il territorio. I paesi dell'EFTA hanno accettato 1'"acquis" comunitario nel settore dell'armonizzazione tecnica e il principio di un sistema unico di prove e di certificazione basato sul reciproco riconoscimento, e un sistema unico di marcatura CE all'interno del SEE. I principi generali relativi alla libera circolazione delle merci, espressi negli articoli 30 e 36 (articoli 11 e 13 dell'Accordo SEE) e le norme pertinenti della Corte di Giustizia delle CE si applicano anche nei paesi dell'EFTA (Articolo 6 dell'Accordo SEE). La Svizzera, malgrado sia membro dell'EFTA, non si è unita al SEE ma attuerà comunque la parte tecnica delle CTR. Il funzionamento di questo specifico accordo non è ancora stato precisato in modo definitivo. Il Liechtenstein ha ratificato l'Accordo SEE nel maggio 1995, dopo la modifica del proprio accordo doganale con la Svizzera. I paesi dell'EFTA hanno adottato le misure istituzionali necessarie a garantire il buon funzionamento del SEE istituendo il Comitato permanente degli Stati dell'EFTA, l'Autorità di controllo dell'EFTA e la Corte dell'EFTA. Sono state inoltre create istituzioni congiunte EFTA/UE, quali il Comitato congiunto SEE, responsabile delle decisioni sullo sviluppo del SEE per quanto attiene alla nuova legislazione dell'UE e alla sua applicazione omogenea in tutto il SEE. II funzionamento del sistema delle CTR all'interno del SEE non è stato ancora precisato in modo definitivo. Ai sensi del SEE, ogni nuovo atto legislativo dell'UE deve essere ratificato dal comitato congiunto UE/EFTA. A seguito di tale ratifica, ogni Stato membro dell'EFTA e dell'UE traspone la nuova legislazione del proprio diritto nazionale. Negli Stati membri dell'UE, le competenze proprie degli Stati stessi e del Consiglio dei Ministro per quanto concerne l'adozione di determinati atti possono essere delegate ad un Comitato (nel caso del sistema delle CTR, si tratta del Comitato ACTE). Procedure d'information et de consultation pendant la période de pre-adhesion, SEC (94) 909 et 12. 20 A motivo di tale diversa procedura, istituita in quanto le CTR sono considerate nuova legislazione e non "acquis" comunitario in rapporto alle direttive 91/263/CEE e 93/97/CEE, gli Stati membri dell'EFTA e del SEE potrebbero erigere ostacoli al commercio ritardando l'adozione delle CTR nel rispettivo diritto nazionale, pur godendo del pieno accesso ai mercati negli altri Stati membri del SEE. A seguito dell'entrata nell'Unione europea dell'Austria, della Finlandia e della Svezia, la relazione tra l'UE e l'EFTA nel contesto del SEE dovrà essere adeguata alla nuova situazione. 3. PROBLEMI INSORTI NELL'ATTUAZIONE DELLA DIRETTIVA I paragrafi che seguono esaminano alcuni problemi insorti nel corso dell'attuazione della direttiva. 3. 1 Questioni relative al campo d'applicazione della direttiva 91/263/CEE Per quanto concerne il campo di applicazione della direttiva, si sono individuati i seguenti problemi. Apparecchiature non destinate ad essere collegate alla rete: si può sviluppare un mercato "grigio"? La direttiva 91/263/CEE riguarda le apparecchiature di telecomunicazione che possono essere collegate alla rete pubblica di telecomunicazioni per inviare, elaborare o ricevere informazioni. Un principio fondamentale della direttiva afferma che tutte le apparecchiature che rispondono alle caratteristiche fisiche delle apparecchiature di telecomunicazioni debbono recare una marcatura che indichi se possono o meno essere collegate ad una rete pubblica. La marcatura serve pertanto a due scopi: consente ad un'autorità di controllo di individuare agevolmente se l'apparecchiatura è o meno omologata, e allo stesso tempo informa l'utilizzatore dello scopo cui essa è destinata. La direttiva distingue tra apparecchiature destinate ad essere collegate alla rete pubblica di telecomunicazioni e apparecchiature non destinate a tale scopo, e prescrive che solo il primo tipo debba essere omologato. Nel 1991, quando la direttiva è stata adottata, era chiaro che i principali requisiti delle procedure di omologazione erano la tutela della rete pubblica e l'interoperabilità dell'apparecchiatura terminale con la rete pubblica o tramite la rete pubblica. Di conseguenza, nella misura in cui tali obiettivi erano stati conseguiti, non era necessaria alcun'altra regolamentazione. Pertanto, le apparecchiature aventi le caratteristiche fìsiche delle apparecchiature terminali ma non destinate ad essere collegate alla rete pubblica non necessitavano di alcun'altra regolamentazione. Data la struttura dell'attuale direttiva, tale approccio è indubbiamente logico e conseguente. La direttiva impone delle CTR obbligatorie per quanto concerne le apparecchiature terminali destinate ad essere collegate alla rete pubblica. Gli obiettivi della direttiva non potevano giustificare l'estensione di tali norme obbligatorie a tutte le apparecchiature aventi le caratteristiche fìsiche delle apparecchiature terminali, indipendentemente dal loro impiego. 21 Si è tuttavia obiettato che la distinzione tra apparecchiature destinate ad essere collegate alla rete e apparecchiature non destinate ad esservi collegate potrebbe consentire la creazione di un mercato "grigio". I fabbricanti potrebbero dichiarare che il loro prodotto non è destinato ad essere collegato alla rete pubblica e quindi evitare le onerose procedure di omologazione. Così i fornitori potrebbero immettere le proprie apparecchiature sul mercato ad un costo sensibilmente più basso di quello delle apparecchiature che richiedono un'omologazione. Nel caso in cui l'utente collegasse queste apparecchiature non omologate alla rete, si assumerebbe tutti i rischi e le responsabilità che ne derivano. Si possono prevedere le soluzioni seguenti: 1. Modificare la direttiva, così che tutte le apparecchiature suscettibili di essere collegate, direttamente o indirettamente, debbano essere omologate. Tale soluzione impedirebbe la creazione di un mercato "grigio", ma contemporaneamente non sarebbe conforme al principio di proporzionalità. Il principio su cui si basano le direttive del "nuovo approccio" è che l'armonizzazione legislativa debba concernere solamente l'adozione dei requisiti essenziali cui debbono conformarsi i prodotti immessi sul mercato10. I requisiti essenziali da tutelare nel settore delle apparecchiature terminali sono la sicurezza della rete e l'interoperabilità (la sicurezza dell'utente e dei lavoratori sono adeguatamente regolamentate dalla direttiva 73/23/CEE, e la compatibilità elettromagnetica dalla direttiva 89/336/CEE). Tuttavia, se un terminale non è collegato alla rete pubblica, tali requisiti essenziali non entrano in gioco e non è in alcun modo giustificata una procedura di omologazione. ii. Prevedere misure nazionali di efficace prevenzione delle frodi. La direttiva prescrive che gli Stati membri attuino meccanismi efficaci di prevenzione delle frodi. A tale scopo si potrebbe attirare l'attenzione degli utenti sulle responsabilità in caso di scorretto utilizzo dell'apparecchiatura terminale. In particolare, i fabbricanti hanno segnalato che dovrebbe esiste un equilibrio tra regolamentazione e controllo, per dissuadere gli importatori di prodotti "grigi" senza penalizzare inedebitamente i legittimi fabbricanti. Ciò esige una certa armonizzazione dei controlli tra gli Stati membri. L'utilizzatore dovrebbe essere adeguatamente informato del significato delle marcature, nonché delle eventuali conseguenze legali in caso di scorretto utilizzo dell'apparecchiatura. iii. Semplificare i requisiti per ridurre i costi di omologazione e minimizzare i tempi di immissione sul mercato. Ciò ridurrebbe il vantaggio relativo di cui gode il mercato "grigio" rispetto ai fabbricanti che seguono il corretto iter di omologazione. Dovrebbe inoltre ridurre il costo dei prodotti e migliorare la capacità di risposta del mercato. Vi è il rischio che insorgano problemi di compatibilità tra le apparecchiature terminali e le. reti cui esse sono collegate. Risoluzione del Consiglio del 7 maggio 1985, relativa ad una nuova strategia in materia di armonizzazione tecnica e normalizzazione (GU C 136 del 4. 6. 1985, p. 1). 22 Apparecchiature indirettamente collegate alla rete pubblica: rientrano in tale definizione i personal computer e le altre apparecchiature delle tecnologie dell'informazione (TI)? Come sopra precisato, la direttiva regolamenta solo l'immissione sul mercato e la connessione alla rete delle apparecchiature destinate ad essere collegate alla rete pubblica. Si può trattare solo di apparecchiature direttamente collegate al punto terminale della rete pubblica oppure di apparecchiature che attuano un interfunzionamento con una rete pubblica di telecomunicazioni, collegate direttamente o indirettamente a tale rete ai fini di inviare, elaborare o ricevere informazioni. Da tale definizione consegue che rientrano ^nel campo di applicazione della direttiva solo le apparecchiature la rete. Il termine "interfunzionamento" comporta evidentemente un elemento di interazione con la rete, che limita il campo di applicazione della direttiva alle apparecchiature dotate di tale capacità. in grado di attuare uri interfunzionamento con Nel caso delle apparecchiature TI, rinterfunzionamento dell'apparecchiatura TI con la rete è garantito dall'insieme di circuiti di interfaccia con la rete (integrato o meno all'interno dell'apparecchiature TI) ed è pertanto quest'ultimo che dev'essere omologato, insieme ai software di controllo responsabili dell'instaurazione, del completamento o della modificazione della chiamata. Un'approfondita analisi degli obiettivi della direttiva indurrà alla medesima conclusione. La direttiva si propone soprattutto di garantire la tutela della rete e dell'interoperabilità del terminale con la rete o attraverso la rete. Non sarebbe pertanto ragionevole imporre procedure di omologazione alle apparecchiature TI sulla base di tale direttiva, nella misura in cui tali apparecchiature funzionano indipendemente dalla rete. I vari Stati membri presentano molte divergenze per quanto concerne l'approccio ai terminali indirettamente collegati. Si va dall'assenza di requisiti per tali apparecchiature (a parte quelli richiesti per le apparecchiature direttamente collegate), ad una serie di requisiti per i terminali indirettamente collegati nonché per le apparecchiature di commutazione, quali i centralini telefonici privati (PABX) o i sistemi di interfono. Tali requisiti comprendono aspetti quali la tutela della vita privata e la messa a disposizione di sistemi per l'utenza dotata di esigenze particolari - ad esempio, consolle per operatori con handicap visivi. C'è un urgente necessità di risolvere tale problema, in quanto le apparecchiature di commutazione private costituiscono uno dei più importanti mercati delle apparecchiature terminali di telecomunicazione in Europa. Da molte parti si è persuasi che l'articolo 2, che si riferisce alle apparecchiature in grado di essere collegate alla rete pubblica, ma non espressamente destinate a tale scopo, è confuso e presenta scarsi vantaggi pratici. Nel caso tale articolo venisse eliminato, verrebbe a cadere anche il requisito relativo alla marcatura negativa, che molti ritengono inutile (cfr. il punto 3. 3 che segue). Le classi di apparecchiature che rientrano nel campo d'applicazione di tale articolo sono i modem utilizzati solo per collegamenti in rete privata, ma è diffìcile per un fabbricante confermare l'intenzione dell'utilizzatore in merito ad un prodotto così portabile. Un altro esempio è l'apparecchiatura radio non espressamente destinata al collegamento; le considerazioni in merito sono riportate al seguente punto 3. 2. 23 3. 2 Apparecchiature radio cui si applica la direttiva 91/263/CEE. Non è chiaro quali apparecchiature radio rientrino nel campo d'applicazione della direttiva 91/263/CEE. L'ambiguità sta nel fatto se lo spettro delle radiofrequenze sia o meno parte della "rete pubblica di telecomunicazioni", in quanto trattasi di risorsa naturale limitata accessibile a tutti, compresa la rete fissa pubblica di telecomunicazioni. Se lo spettro è considerato parte della rete pubblica, ogni apparecchiatura terminale che si avvale di un sistema di comunicazioni che impiega lo spettro delle radiofrequenze dovrebbe presumersi destinata espressamente ad essere collegata alla rete pubblica di telecomunicazioni. D'altra parte, se lo spettro non è considerato parte dell'infrastruttura di rete, nel campo d'applicazione della direttiva rientrerebbero solo le apparecchiature terminali radiotelefoniche destinate espressamente ad attuare un interfunzionamento con la rete fissa di telecomunicazioni. La Commissione reputa che fosse intenzione del Consiglio includere nella definizione di "infrastruttura di rete pubblica" lo spettro delle radiofrequenze assegnato alle telecomunicazioni pubbliche, e che le apparecchiature terminali in grado di impiegare tale spettro debbano rientrare nel campo di applicazione della direttiva sulle apparecchiature terminali di telecomunicazione (91/263/CEE). Tale intento non risulterebbe più ambiguo se si introducesse all'articolo 1, paragrafo 3 della direttiva, la seguente precisazione: "Tuttavia, le procedure dell'articolo 2 non si applicano alle apparecchiature che possono essere collegate alla rete pubblica di telecomunicazioni e che per il collegamento e/o per la comunicazione impiegano lo spettro delle radiofrequenze". 3. 3 Sistema di marcatura Una serie di direttive destinate ad eliminare gli ostacoli tecnici al commercio prevede l'apposizione della marcatura CE. Ciascuna di queste direttive definisce regole specifiche per l'uso e per la progettazione della marcatura CE. Ai fini di semplificare la legislazione comunitaria e renderla più coerente, il Consiglio ha adottato la direttiva 93/68/CEE intesa a sostituire alle varie disposizioni di tutte le direttive sopra citate prescrizioni uniformi. La direttiva resta comunque facoltativa fino al 1° gennaio 1997, di modo che i fabbricanti possano adeguarsi gradulmente alle nuove situazioni e vendano gli stock di prodotti fabbricati conformemente alle disposizioni anteriormente in vigore, che recano marcature non armonizzate. Quando il fabbricnte segue il sistema armonizzato e appone la macatura CE sull'apparecchiatura terminale secondo quanto prescrive indica che l'apparecchiatura è parimenti presunta conforme ai disposti di tutte direttive ad essa applicabili. Per quanto concerne le apparecchiature terminali, le direttive applicabili sono la 92/263/CEE (direttiva sulla apparecchiature terminali di telecomunicazione), la direttiva 73/23/CEE sulla "bassa tensione" e la direttiva 89/336/CEE sulla compatibilità elettromagnetica. la direttiva 93/68/CEE, la marcatura A volte può esservi una doppia marcatura, nei casi in cui il fabbricante può essere interessato a immettere sul mercato apparecchiature terminali che si conformano ai requisiti nazionali e allo stesso tempo, ad una CTR. Tale potrebbe ad esempio essere il caso delle apparecchiature terminali EURO ISDN, che sono progettate in modo da risultare conformi anche ad ulteriori requisiti nazionali. In tal caso bisogna apporre sull'apparecchiatura terminale due tipi di 24 marcatura. Ciò è accettabile se la documentazione che accompagna l'apparecchiatura indica esplicitamente il senso di ciascuna marcatura. L'applicazione pratica del sistema di marcatura ha richiesto molte discussioni con i rappresentanti dell'industria. Ciò ha a sua volta consentito alcuni chiarimenti relativi alla marcatura delle apparecchiature per cui non esistono né CTR né norme armonizzate; per le apparecchiature indirettamente collegate e per le apparecchiature costituite da sottoassemblaggi, le marcature debbono essere apposte solo sugli elementi di telecomunicazione. Ad esempio, nel caso del software di comunicazione che può essere caricato in un personal computer, le informazioni relative alla marcatura possono essere riportate solo sui testi di documentazione forniti unitamente al prodotto. L'industria e alcuni responsabili della regolamentazione hanno espresso riserve per quanto concerne l'efficacia della marcatura negativa di cui all'Allegato VII della direttiva 91/263/CEE, quale meccanismo destinato a controllare il mercato "grigio", e hanno proposto di abbandonarlo. Si deve comunque precisare che l'intento non era tanto quello di controllare specificamente il mercato "grigio", quanto di aprire i mercati delle apparecchiature non collegate alla rete. 3. 4 Lentezza del processo di normalizzazione L'attuazione della direttiva 91/263/CEE e delle direttive che la modificano è stata ostacolata, tra l'altro, dai ritardi nella normalizzazione dei comparti tecnici in seno all'ETSI, in cui la consegna degli elaborati è avvenuta in alcuni casi con più di un anno di ritardo. Pertanto, le TBR destinate ad essere adottate come CTR sono state disponibili solo in ritardo, e in ritardo sono risultate anche le regolamentazioni tecniche armonizzate relative a determinati tipi di apparecchiature. Alcuni dei problemi sono derivati dall'imprecisa previsione iniziale in merito alla portata delle attività da realizzare; sono state quindi esercitate pressioni per far rispettare tali scadenze ottimistiche. Si deve chiaramente concordare fin dall'inizio la procedura di approvazione da seguire in seno all'ETSI. La prassi normale consiste nell'evitare il ricorso a procedure accelerate per i documenti a carattere regolamentare. In linea di principio, si può ricorrere a tali procedure per accelerare l'approvazione di istanze "privi di controversie". Tuttavia, data l'esigenza di una rapida elaborazione e adozione delle TBR, si sono adottate procedure accelerate per poter rendere più rapida l'elaborazione di TBR che potevano comprendere elementi controversi. Ciò può comportare un risultato negativo in sede di votazione, e richiedere una procedura a ritroso: il tutto non produce pertanto alcun risparmio di tempo. L'assenza di TBR e di CTR per determinati tipi di apparecchiature ha fatto sì che, in pratica, alcuni settori siano stati retti dal sistema delle NET. Ciò ha provocato confusione tra i fabbricanti e i venditori, in particolare quelli nuovi sul mercato europeo: e ciò perché, ai sensi del sistema NET, l'omologazione dev'essere richiesta in ciascuno degli Stati membri, mentre ai sensi del regime CTR (che ora regolamenta i tipi di apparecchiature per cui esistono le CTR corrispondenti), perché il prodotto possa essere immesso su tutto il mercato dell'Unione europea è necessario richiedere l'omologazione in un solo Stato membro. I ritardi nell'elaborazione delle norme europee di telecomunicazione (ETS) sono stati particolarmente rilevanti nel caso della ISDN e del DECT. 25 I ritardi nelle norme DECT sono stati in parte dovuti alla carenza di personale in seno all'ETSI e di fabbricanti in grado di elaborare tali norme, in quanto lo sforzo si è concentrato maggiormente sull'elaborazione delle norme per il GSM. Ciò è specificamente sottolineato nel recente Libro verde sulle comunicazioni mobili: "Nel corso del suo sviluppo il DECT (. ) ha dovuto affrontare una serie di problemi, (tra cui la) concorrenza con gli investimenti per lo sviluppo del GSM, che ha provocato una scarsità di risorse umane da destinare allo sviluppo della norma, (. ) come per il GSM, l'approvazione delle regolamentazioni tecniche comuni (CTR) è stata conseguita con ritardi rispetto alle scadenze ottimali". n I ritardi nell'elaborazione delle TBR in seno all'ETSI sono in parte dovuti al modo di operare dello stesso ETSI. Si deve sottolineare che non sempre è messo a disposizione degli organismi di normalizzazione riconosciuti un adeguato livello di risorse - e in particolare, nel caso dell'ETSI, tali risorse non sempre sono messe a disposizione da parte dei membri dello stesso ETSI. È essenziale disporre tempestivamente di esperti, di modo che le attività relative alla base di regolamentazione tecnica interessata possano essere realizzate rapidamente e nel rispetto del calendario previsto. Può accadere che la non disponibilità degli esperti sia dovuta alla priorità relativa accordata alla classe di terminali affrontata, in funzione delle esigenze del mercato. Se tale è il motivo, esso deve essere fatto presente con la massima chiarezza. L'esperienza ha inoltre mostrato che quando l'ETSI ha bisogno di assistenza ai fini di interpretare i requisiti essenziali definiti dalle due direttive, tale assistenza non gli è fornita in modo efficace. Le attuali procedure di domanda di assistenza e di risposta - lungo una catena che coinvolge il responsabile dell'ETSI per le TBR, un relatore dell'ETSI, un corrispondente del TRAC e quindi un rapporto ai servizi della Commissione - possono essere notevolmente migliorate. Vi è un canale di comunicazione diretto tra i servizi della Commissione, da una parte, e i Comitati tecnici e i Comitati scientifici e tecnici dell'ETSI, dall'altra, tramite consiglieri della Commissione, ma l'efficacia di tale meccanismo è stata comunque ridotta causa la carenza di risorse umane. I ritardi sono inoltre dovuti all'assenza di chiari orientamenti da parte dei responsabili della regolamentazione. Spesso sono state necessarie numerose riunioni del Comitato ACTE per risolvere determinati problemi, quali ad esempio la questione dello strato X. 25, il problema della CTR per il sistema ERMES, la questione se il sistema TETRA rientrasse o meno nel campo d'applicazione della direttiva 91/263/CEE, i terminali collegati indirettamente, ecc. Per quanto concerne l'elaborazione in tempo utile delle TBR, l'esperienza ha inoltre dimostrato che le prassi di lavoro dei Comitato tecnici e dei Comitati scientifici e tecnici dell'ETSI, in particolare quando si tratta di ricercare un consenso e le procedure di risoluzione successive all'indagine pubblica, sono eccessivamente lente e complicate. Si è persuasi che si potrebbe risparmiare molto tempo se fin dall'inizio dei lavori sulle TBR, le prassi di lavoro tenessero conto della necessità dell'accordo allo stadio della votazione finale. COM (94) 145 def. , 27. 04. 1994, Verso l'ambiente delle comunicazioni personali. Libro verde relativo ad un comune orientamento nel settore delle comunicazioni mobili e personali nell'Unione europea, Allegato A, punto 2. 2. 26 Come indica il recente rapporto del Gruppo Bangemann, è necessario rivedere con urgenza le procedure di funzionamento degli organismi europei di normalizzazione per quanto concerne l'elaborazione delle norme armonizzate: "Il Gruppo raccomanda un riesame del processo europeo di normalizzazione, per aumentarne la rapidità e la capacità di risposta ai mercati. "n Il rapporto mette in luce tre livelli su cui si dovrebbe agire per riequilibrare la situazione attuale: gli operatori, gli investitori e gli uffici incaricati dei pubblici appalti dovrebbero elaborare un Protocollo d'intesa (MoU) per definire i requisiti relativi alle specifiche: ciò agevolerebbe il compiuto degli organismi di normalizzazione riconosciuti e consentirebbe di migliorare la risposta alle realtà del mercato. Gli istituti europei di normalizzazione dovrebbero essere incoraggiati ad elaborare i loro programmi di lavoro sulla base delle priorità del mercato. 3. 5. Problemi nell'elaborazione delle TBR Nel corso dell'elaborazione delle CTR su richiesta della Commissione, in seno all'ETSI sono insorti numerosi problemi, che hanno rallentato l'elaborazione delle TBR o hanno ostacolato i dibattiti tecnici. Frequentemente, le norme su cui si basano le TBR si rivelano inappropriate, e di conseguenza il lavoro richiesto è molto superiore a quello originariamente previsto. I ritardi che ne derivano non sono segnalati in tempo e non sono pertanto integrati nel piano di lavoro. La Commissione ritiene inoltre che i lavori sulle norme di regolamentazione debbano concentrarsi sugli elementi "essenziali" di determinati settori tecnici. Ad esempio, non è stata raggiunta una posizione chiara per quanto concerne l'inclusione di tutti e tre gli strati nella TBR 2 (accesso alla rete X. 25), malgrado numerosi tentativi di raggiungere un accordo. Come risultato, l'ETSI ha elaborato documenti completi per tutti e tre gli strati13, mentre erano necessari solo quelli relativi allo strato l14. Un problema analogo è insorto con la TBR 9 (GSM, fase 1, requisiti relativi alle connessioni telefoniche) e ai, suoi supplementi "bis", "ter" et "quad". Di conseguenza, i supplementi "bis, "ter" et "quad" non sono stati adottati come CTR, ma sono considerati come norme armonizzate facoltative. Problemi di questo genere comportano ritardi significativi a causa del lavoro supplementare reso necessario. Alcuni problemi nell'elaborazione delle TBR insorgono in quanto l'ETSI spesso non dispone di un'interpretazione precisa in merito al campo di applicazione delle direttive. Per fare un esempio recente, non è ancora chiaro in che modo saranno regolamentate le reti via satellite. Si tratta di sapere se le reti via satellite fanno o meno parte dell'infrastruttura, qual è definita nella direttiva 91/263/CEE, e quale parte del satellite è considerata come il punto terminale di rete ai fini dell'elaborazione di una TBR. La Commissione deve fornire all'ETSI un orientamento chiaro e coerente a tale proposito. 12 Ij 14 "L'Europa e la società dell'informazione globale: raccomandazioni al Consiglio europeo" (rapporto Bangemann), 26 maggio 1994, p. 14. Ad esempio, includendo solo i tre livelli inferiori del modello a sette strati ISO Open Systems Interconnect. II Comitato ACTE ha espresso un parere informale precisando che deve essere regolamentato solo lo strato 1. 27 Dopo un lento avvio in alcuni settori, l'ETSI si è accorto che una più efficace strutturazione delle parti relative alle prove costituisce un fattore chiave di accelerazione della produzione e di miglioramento della qualità delle TBR. Pertanto, le nuove TBR 19 et 20 (GSM fase 2) dovrebbero consentire un miglioramento non indifferente nel sistema di prove del GSM. La Commissione ritiene gli esperti tecnici debbano essere maggiormente coinvolti nelle fasi di pianificazione dell'elaborazione delle TBR, di modo che fin dall'inizio dei lavori siano chiaramente stabiliti precisi calendari e previsioni in merito alle risorse. Un altro problema è costituito dai ritardi provocati dalla necessità di tradurre le TBR in tutte le lingue dell'Unione europea, problema aggravato dall'ampliamento dell'Unione europea. Il ricorso a norme normalizzate potrebbe risolvere in parte tale problema. Alcune difficoltà hanno riguardato l'aggiornamento delle CTR dopo l'adozione. Formalmente, non è possibile modificarle se non con un processo che equivale all'adozione di una nuova CTR. Si è trovata una soluzione pratica, vale a dire la pubblicazione di "note esplicative" che chiariscono le CTR sulla ISDN e sul GSM. Tali note non hanno comunque valore giuridico. Si deve prevedere un processo efficiente, per cui la CTR possa essere aggiornata in modo controllato alla luce dell'esperienza. Una soluzione possibile potrebbe essere basata sulla procedura ufficiale di rettifica. 3. 6 Norme armonizzate e CTR La direttiva 91/263/CEE è basata sui principi definiti dalla risoluzione del Consiglio del 7 maggio 1985, relativa al nuovo approccio all'armonizzazione tecnica e alle norme. Secondo tali principi, l'aimonizzazione legislativa dovrebbe limitarsi all'adozione dei requisiti esenziali di interesse generale. La trasformazione di tali requisiti essenziali in norme armonizzate è affidata agli organismi di normalizzazione. La conformità alle norme armonizzate conferisce la presunzione di conformità ai requisiti essenziali pertinenti. La direttiva 91/263/CEE diverge dal modello classico del nuovo approccio imponendo CTR con nonne obbligatorie per i motivi illustrati nei considerandi: "[per quanto riguarda] i requisiti essenziali relativi ali'interfunzionamento con le reti pubbliche di telecomunicazione e, in casi in cui ciò si giustifichi, attraverso tali reti, non è in generale possibile soddisfare tali requisiti se non attraverso soluzioni tecniche uniche; che tali soluzioni devono pertanto essere obbligatorie". Il considerando indica che rinterfunzionamento delle apparecchiature con la rete può essere realizzato solo attraverso un'unica soluzione tecnica, ma l'espressione "in generale" indica che sono possibili eccezioni a tale regola generale. Tale punto di vista è rafforzato dall'articolo 6, paragrafo 2 della direttiva, laddove si prescrive che: "la Commissione [. ] adotta [. ] la misura che identifica il tipo di apparecchiatura terminale per il quale è richiesta una regolamentazione tecnica comune. " 28 Ne segue che le apparecchiature terminali sono oggetto di una CTR solo se ciò è reputato necessario. Spetta alla Commissione l'interfunzionamento individuare dell'apparecchiatura terminale con la rete può essere conseguito solo tramite una soluzione tecnica unica, e proporre le CTR corrispondenti al comitato ACTE. In tutti gli altri casi, si applicano interamente i principi del "nuovo approccio". Laddove il ritardo nell'elaborazione di una CTR pregiudichi lo sviluppo del sistema di omologazione europea, la Commissione può proporre l'impiego di norme armonizzate. in cui i casi Di conseguenza, la posizione dei servizi della Commissione è la seguente: in assenza di una CTR, ma in presenza di una norma armonizzata pertinente il cui riferimento è stato pubblicato sulla Gazzetta Ufficiale dell'UE, l'apparecchiatura terminale è presunta conforme ai requisiti essenziali di cui all'articolo 4 della direttiva 91/263/CEE. Le apparecchiature terminali che si conformano a tali requisiti essenziali possono recare la marcatura CE e circolare liberamente nell'UE. L'assenza della CTR può essere dovuta ad un ritardo nell'elaborazione della stessa, o al fatto che non è richiesta una CTR. Malgrado la chiara posizione assunta in merito dai servizi della Commissione, alcuni Stati membri sono persuasi che, data la natura della trasposizione della direttiva nel diritto nazionale e la loro interpretazione del diritto europeo, le norme armonizzate non possano essere impiegate come sopra descritto. Inoltre, sono stati espressi dubbi in merito all'impiego delle norme armonizzate in modo coerente. Gli Stati membri che nutrono riserve in merito all'impiego delle norme armonizzate sono persuasi che sia più importante garantire che la nuova legislazione non rechi alcuna ambiguità. 3. 7 Concorrenza tra i laboratori designati Gli Stati membri stanno ora notificando alla Commissione non solo gli organismi nazionali notificati, ma anche i laboratori designati. Sarebbe utile agli Stati membri notificare anche gli organismi accreditati per effettuare audit per l'approvazione dei sistemi di garanzia di qualità, conformemente all'Allegato III e all'Allegato IV della direttiva 91/263/CEE. Per quanto concerne gli organismi notificati, è stato pubblicato un elenco sulla Gazzetta Ufficiale15 che riporta 18 voci relative a quelli che all'epoca erano gli Stati membri dell'UE, più l'Austria, la Finlandia, la Norvegia e la Svezia. Una volta superata la procedura di adozione, i laboratori possono essere designati sia per quanto concerne le CTR, sia per quanto concerne le TBR. Dato che i fabbricanti possono scegliere anche gli organismi notificati, si è avviata una concorrenza tra i laboratori, nonché tra gli organismi notificati. È estremamente importante che i laboratori siano effettivamente indipendenti, vale a dire che non ricevano sovvenzioni come parte di un'organizzazione di maggiori dimensioni o non siano oggetto di sovvenzioni incrociate da altri tipi di attività. Per dare fiducia al mercato, l'effettiva indipendenza e trasparenza è molto GUC 203,23. 07. 1994. 29 importante nei casi in cui un laboratorio di prove designato è stato in passato parte dell'organizzazione di un operatore di rete. La Commissione garantirà anche che, nella pratica, il reciproco riconoscimento delle omologazioni e dei risultati delle prove funzioni equamente e con piena reciprocità tra tutti gli Stati membri. 3. 8 Capacità di risposta dei processi a sostegno delle direttive Si sono criticati i tempi necessari alla risoluzione dei problemi relativi all'attuazione delle direttive. Ciò è dovuto in parte alla complessità della questione e ai numerosi ed eterogenei gruppi d'interesse all'interno e tra gli Stati membri. Un esempio di tale complessità è il processo per cui la specifica di ciò che è effettivamente un requisito "essenziale", ai sensi dell'articolo 4 della direttiva, comporta valutazioni di ordine tecnico, regolamentare, di commercializzazione, giuridiche e attinenti alle prove, nonché una piena comprensione degli intenti della direttiva. Tutto ciò dev'essere risolto in un ambiente in cui tecnologia, mercati e politica regolamentare sono tutti in rapida evoluzione. Problemi quali l'esempio sopra riportato sono risolti dai vari organismi descritti nell'Allegato 1, coordinati dai servizi della Commissione previa consultazione del Comitato ACTE. Dato che la maggior parte degli organismi implicati sono rappresentativi di tutti gli operatori in campo economico e regolamentare, il processo può divenire complesso, quindi lento, e perdere di vista l'obiettivo prescelto. Ulteriori ritardi possono risultare dalla risoluzione di problemi dovuti alla natura e al funzionamento degli strumenti impiegati per attuare decisioni quali le decisioni della Commissione. Spesso viene richiesto un parere giuridico, il che può comportare ulteriori ritardi. Malgrado molti dei ritardi verificatisi nella risoluzione dei problemi possano risultare inevitabili, si propone che nel riesame delle direttive attualmente in vigore si prendano in esame i seguenti elementi: i compiti da affrontare sembrano troppo complessi e dovrebbero essere semplificati; si dovrebbe definire il corretto equilibrio tra portata dei requisiti, onere regolamentare e portata del controllo; i processi dovrebbero essere resi più efficaci, magari applicando reingegnerizzazione dei processi commerciali. tecniche quali la 3. 9 Valutazione di conformità Sono state espresse preoccupazioni in merito alle difficoltà riscontrate nel garantire la coerenza dell'applicazione delle procedure della direttiva tra i vari Stati membri. Per garantire un'interpretazione coerente della direttiva, l'organizzazione europea responsabile delle prove e delle certificazioni (EOTC) è stata incaricata di redigere il "Manuale di applicazione delle procedure di valutazione di conformità connesse alla direttiva 91/263/CEE". Il manuale è stato redatto dai membri dell'ADLNB. Il manuale è solitamente reputato un utile chiarimento alla direttiva. In genere, si era persuasi che l'interpretazione riportata all'Allegato 2 del manuale fosse troppo onerosa. Di conseguenza, la parte del manuale in questione è stata rielaborata per soddisfare tali esigenze. 30 4. PROSPETTIVE PER IL FUTURO Il sistema è stato criticato come estremamente rigido e si è sostenuto che in pratica, le direttive non hanno sempre equamente soddisfatto le esigenze di tutte le parti interessate, vale a dire dell'utenza residenziale, dell'utenza commerciale, dei fabbricanti di terminali, dei fabbricanti di apparecchiature di rete, dei nuovi operatori, degli operatori già attestati sul mercato e dei responsabili della regolamentazione. I fabbricanti hanno sostenuto che l'industria delle telecomunicazioni si è modificata in misura tale, da non rendere più necessario un sistema di omologazione così rigido. Ciò può essere vero. Si è inoltre fatto presente che ampi settori del mercato non sono stati ancora affrontati (vale a dire, quello dei telefoni analogici e dei centralini telefonici private o PABX). L'esperienza acquisita nell'attuazione della presente direttiva e i commenti ricevuti dalla Commissione da parte delle varie parti interessate inducono la Commissione a concludere sulla necessità di riesaminare i punti qui sotto riportati. 4. 1 Requisiti essenziali Secondo uno dei principi fondamentali del nuovo approccio, l'armonizzazione legislativa dovrà limitarsi all'adozione dei requisiti essenziali in materia di sicurezza (o di altri requisiti di interesse generale). Uno dei requisiti essenziali definiti dalla direttiva 91/263/CEE è l'interoperabilità del terminale con la rete e, in casi giustificati, l'interoperabilità dei terminali attraverso la rete. Ci si domanda però se l'interoperabilità debba essere o meno considerata come requisito essenziale della presente direttiva. Da una parte, i disposti degli articoli 129 b), 129 e) e 129 i) del trattato relativi alle reti transeuropee auspicano che si traggano pieni vantaggi dalle reti transeuropee, grazie alla promozione dell'interconnessione e dell'interoperabilità delle reti nazionali, nonché dell'accesso a tali reti. Tali obiettivi sarebbero potenziati se affiancati da un mercato unico europeo di terminali compatibili. Le modifiche del contesto regolamentare e dei mercati dei nuovi fornitori di rete fanno sì che la vecchia definizione di "rete pubblica" diventi sempre meno utilizzabile a tal fine. I requisiti in materia di interconnessione e di interoperabilità possono condizionare ogni eventuale ridefinizione di quelli che sono attualmente definiti "requisiti essenziali". Inoltre si deve tenere conto del codice della protezione civile. Ad esempio, il numero di emergenza europeo "112" può essere usato solo se è possibile effettuare una chiamata "112", se è possibile raggiungere il Centro di emergenza, se è possibile comunicare e ritrasmettere il tipo di situazione di pericolo o di emergenza e se colui che effettua la chiamata è in grado di ricevere istruzioni. Si potrebbero dare altri riferimenti, in merito alla localizzazione delle chiamate o alle chiamate errate, all'intercettazione e alla clausola di esenzione di pubblica sicurezza di cui all'articolo 36 del trattato. D'altra parte altri sistemi di omologazione, quale quello statunitense, sembrano funzionare con più efficacia pur con una definizione molto più limitata di ciò che è "essenziale"; in genere, si auspica di ridurre la complessità e il costo delle omologazioni. 31 Questi problemi, accanto ad altri - quali la possibilità di regolamentare aspetti quali i terminali destinati a persone con esigenze particolari - indicano che è necessario un riesame sostanziale della definizione di ciò che è effettivamente "essenziale" e dei meccanismi intesi a garantire la conformità a tali requisiti, in particolare le CTR e l'impiego di norme armonizzate. La Commissione ha avviato le attività relative a tale riesame. 4. 2 Procedure di valutazione di conformità: prevedere una semplificazione Le procedure di valutazione di conformità definite dalla direttiva sono state criticate come complesse, lunghe e costose. Si può inoltre sostenere che la complessità di tali procedure favorisca lo sviluppo del mercato "grigio". Tali problemi possono essere affrontati in due modi. In primo luogo, si deve mantenere il principio del ricorso ai modelli dell'"approccio globale", ma ciascuna provedura può essere riesaminata per semplificare i requisiti contenuti negli Allegati attuali. Sarebbe inoltre auspicabile un'analisi approfondita della giustificazione dei casi di prova. Inoltre, determinate serie di prove potrebbero essere garantite da una dichiarazione del fabbricante, conformemente al Modulo A. In tale processo, gli organismi notificati manterrebbero comunque il principio di tutela connesso ad una valutazione a priori. Tale semplificazione in tre tempi è pienamente conforme allo spirito della direttiva. In secondo luogo, è teoricamente possibile una procedura interamente basata sulla fiducia nella dichiarazione del fabbricante. Ciò implicherebbe: un'autodichiarazione del fabbricante o dell'importatore; secondo il Modulo A, la dichiarazione di conformità CE certifica che il prodotto interessato si conformi alle CTR o alle norme armonizzate pertinenti. Un organismo notificato potrebbe successivamente rilasciare l'approvazione amministrativa sulla base di tale autodichiarazione. L'organismo notificato dovrebbe tenere un registro di tali autodichiarazioni, disponibili a tutti gli altri organismi notificati o autorità nazionali. Dopo aver completato tale procedura, il fabbricante potrebbe apporre la marcatura di conformità CE sul terminale e immetterlo sul mercato. Tale approccio a posteriori richiederebbe un controllo intensivo sul mercato, e si dovrebbero applicare sanzioni rigide ai fabbricanti che dichiarano il falso. La maggior parte delle legislazioni nazionali prevede, per una falsa dichiarazione, azioni penali, amministrative e una responsabilità civile. Vi sono comunque punti di vista molto diversi e consolidati per quanto concerne vantaggi e svantaggi delle valutazioni a priori e a posteriori. In particolare, per quanto concerne le radiocomunicazioni, sembrebbe impossibile affidarsi a valutazioni a posteriori. Si dovrebbe dunque prevedere un esame più approfondito della prima opportunità sopra descritta. Potrebbe essere necessario migliorare l'efficacia del controllo del mercato da parte degli Stati membri, per pervenire ad un'eventuale semplificazione delle procedure di valutazione di conformità. 32 4. 3 Modifica del campo di applicazione della direttiva Attualmente, la direttiva distingue tra apparecchiature terminali espressamente destinate ad essere collegate ad una rete pubblica, e apparecchiature non destinate ad essere collegate ad una rete pubblica. Dato l'emergere delle reti private di telecomunicazione, in particolare nel settore commerciale, come descritto in un recente rapporto presentato al Comitato tecnico dell'ETSI "Telecomunicazioni ad uso commerciale" (TC-BTC), per quanto concerne gli obiettivi della direttiva si deve tener conto dell'esistenza di questo mercato vasto e in continua crescita. 4. 4 Giustificazione di una direttiva sulle apparecchiature di radiocomunicazione Come già precisato, alcuni tipi di apparecchiature radio non rientrano nel campo d'applicazione della direttiva. La libera circolazione di tali apparecchiature può comunque essere impedita dalle autorità nazionali, con motivazione valida sul piano giuridico, date le dannose interferenze che tali apparecchiature potrebbero provocare. Lo spettro delle radiofrequenze è una risorsa naturale limitata e pertanto il suo impiego efficace è un requisito essenziale che può giustificare l'adozione di misure di armonizzazione a livello comunitario. Le comunicazioni mobili sono attualmente il settore più promettente di tutto il comparto delle telecomunicazioni. Quotidianamente il mondo degli affari può contare su una crescente efficienza grazie all'introduzione di gruppi chiusi di utenti (CUG) di radiocomunicazioni, che consentono agli addetti del settore di spostarsi restando comunque in contatto permanente con i rispettivi uffici. Pertanto, i fabbricanti hanno urgente necessità di un contesto giuridico armonizzato e stabile, che consentirà loro di creare forti economie di scala in questo nuovo mercato strategico. tutti i requisiti specifici dei È stata espressa una netta preferenza per una direttiva che non riguardi solo e specificamente le apparecchiature radio, ma che comprenda terminali di radiocomunicazione: dunque una direttiva unica per tutti i terminali. A tale scopo, la Commissione prevede di modificare le direttive che definiscono un sistema di omologazione armonizzato per le apparecchiature terminali di comunicazione che impiegano lo spettro delle frequenze assegnato alle telecomunicazioni. Sarà necessario definire con precisione il confine che separa la gestione dello spettro delle frequenze dalla problematica legata alla compatibilità elettromagnetica. Si presume che gli aspetti connessi all'assegnazione dello spettro delle radiofrequenze continueranno a restare fuori del campo di applicazione di qualsiasi direttiva sui terminali. 4. 5 Relazioni con l'ETSI Le norme armonizzate elaborate nel rispetto dei requisiti essenziali applicabili sono affidate agli organismi di normalizzazione riconosciuti, l'ETSI, il CEN e il CENELEC. Finora la maggior parte delle CTR si basavano interamente sulle TBR elaborate e adottate dall'ETSI, anche se per alcuni aspetti della compatibilità elettromagnetica era implicato il CENELEC. La relazione con l'ETSI presenta quindi un interesse particolare. Dato che la Commissione detiene uno statuto speciale di consigliere presso l'ETSI, da entrambe le parti si riconosce che la cooperazione a livello amministrativo è efficace, professionale e soddisfacente. Sui piano tecnico, e per una serie di motivi illustrati nei precedenti paragrafi, l'ETSI non è stato in grado di completare un certo numero di elaborati entro le scadenze originamente previste. 33 La Commissione ritiene che le prassi di lavoro dei CT e dei CST dell'ETSI possano essere rese più efficaci, senza modificare il quadro delle attuali norme di procedura dell'ETSI. Tale proposta costituisce la base della raccomandazione n. 3. Inoltre, all'aggiornamento delle TBR già adottate. l'esperienza sta dimostrando che è necessario attribuire un'elevata priorità La risoluzione recentemente adottata all'assemblea generale dell'ETSI, concernente una proposta della task force ad alto livello, prevede una ristrutturazione di notevole entità all'interno dell'ETSI, che potrebbe eliminare i problemi sopra descritti. 4. 6 Liberalizzzazione delle infrastrutture Come già indicato, l'attuale legislazione sull'omologazione si basa sul concetto di rete pubblica di telecomunicazioni. La sicurezza di tale rete, nonché il suo funzionamento in armonia con le apparecchiature ad essa collegate, è stato ritenuto un problema di interesse pubblico che richiede una regolamentazione, in quanto rappresenta un enorme investimento specificamente diretto a soddisfare interessi nazionali. Comunque, la definizione che la direttiva dà di tale infrastruttura si riferisce chiaramente al vecchio contesto delle telecomunicazioni, in cui la rete era un'infrastruttura di proprietà statale. Malgrado tale situazione si sia modificata in alcuni Stati membri, in cui rinfrastruttura delle telecomunicazioni è stata liberalizzata o privatizzata, la definizione è stata accettata come ancora valida, in quanto il termine "pubblico" non si riferisce alla proprietà, ma indica l'apertura dell'infrastruttura al pubblico. Di conseguenza, ogni infrastruttura di telecomunicazioni aperta a tutto il pubblico su base di parità (e su cui incombono gli obblighi di fornitura di una rete aperta, i cosiddetti obblighi ONP), è considerata infrastruttura pubblica di telecomunicazioni che richiede una tutela di tipo regolamentare. Tuttavia, nell'ottica dell'imminente liberalizzazione dell'infrastruttura, tali definizioni debbono essere rivedute. Il regime di liberalizzazione farà emergere una moltitudine di operatori di rete non necessariamente delle medesime dimensioni, o dotati delle medesime funzioni e conseguenti obblighi. Per gestire tale situazione, sarà necessario modificare in modo sostanziale l'attuale contesto regolamentare. L'attuale definizione di apparecchiatura terminale si basa sull'esistenza di reti pubbliche armonizzate. Se tale nozione viene meno, sarà molto difficile distinguere tra un commutatore e un'apparecchiatura terminale, in quanto al punto terminale di una rete potrà trovarsi l'apparecchiatura di commutazione di un'altra rete o fornitore di servizi. La distinzione tra apparecchiatura terminale e apparecchiatura di infrastruttura sta diventando sempre più problematica. L'interconnessione di tutte le infrastrutture e l'interoperabilità dei servizi e delle applicazioni diventerà un problema sempre più importante, in quanto come già sottolineato nel rapporto Bangemann, questi due tratti sono essenziali per lo sviluppo dell'infrastruttura dell'informazione. Si deve sottolineare che le direttive sulla fornitura di una rete aperta (direttive ONP), che nel quadro dell'attuale regime regolamentano la relazione tra l'operatore di rete e un fornitore di servizi, si riferiscono ad una situazione in cui l'operatore di rete dispone di un monopolio o di 34 una posizione dominante, e dunque è in grado di ostacolare la concorrenza negando l'accesso alla propria rete, o adottando specifiche tecniche che non consentono l'interconnessione delle reti o l'interoperabilità dei servizi. In tale contesto liberalizzato, in cui molti più attori economici forniranno una gamma ancor più vasta di servizi di rete, le sfide da affrontare per la creazione di un mercato unico armonizzato dei terminali di telecomunicazione saranno considerevoli. Le norme armonizzate offriranno a tutti gli operatori economici interessati dalle telecomunicazioni le tutele necessarie a trarre vantaggio dalla società dell'informazione. Tuttavia, in determinate circostanze, in assenza di TBR, la valutazione di conformità potrà ugualmente fondarsi sulla conformità ai requisiti essenziali. Pertanto, gli organismi notificati nominati dagli Stati membri dovrebbero essere incoraggiati ad utilizzare tale opzione nei casi in cui vi è una domanda da parte del mercato e le TBR corrispondenti non sono ancora state elaborate. Si ritiene che la situazione futura, che comporta la presenza di molteplici fornitori di rete in concorrenza tra loro, consentirà l'offerta di nuovi servizi innovativi e un intelligente uso dell'interfaccia dell'abbonato. Per preservare un mercato delle apparecchiature di dimensioni comunitarie e caratterizzato da una pluralità di fabbricanti/venditori, si deve evitare la "chiusura" o il "raggruppamento forzato" dei servizi e delle apparecchiature. Si deve pertanto conseguire un equilibrio tra regolamentazione e concorrenza. L'attuazione di tale contesto sarà garantita nel modo migliore dal futuro sistema di concessione di licenze e autorizzazioni. 35 5. CONCLUSIONI E RACCOMANDAZIONI La direttiva 91/263/CEE istituisce un mercato interno nel settore delle apparecchiature terminali. Le apparecchiature debitamente omologate in uno Stato membro possono essere liberamente commercializate e collegate alla rete nel resto della Comunità. L'adozione di 11 CTR da parte della Commissione ha consentito di realizzare una notevole armonizzazione del settore; si prende atto con soddisfazione che un altro gruppo di 12 CTR è in corso di elaborazione. Dati i recenti sviluppi nel settore, alcuni aspetti dei meccanismi della direttiva sono stati criticati come onerosi e sproporzionati all'obiettivo previsto. Per consentire al sistema di corrispondere con più efficacia alle attuali esigenze del mercato, sarebbe necessario ridurre al minimo i requisiti essenziali precisando gli orientamenti concernenti gli aspetti regolamentari, rendendo più efficace il processo di regolamentazione, accelerare l'elaborazione di norme armonizzate rendendo disponibili tempestivamente le norme pertinenti, semplificare le procedure di valutazione di conformità istituendo un'omologazione effettivamente basata sui costi, armonizzando pienamenti i criteri di accreditamento, creare un contesto regolamentare per le apparecchiature terminali di radiocomunicazione che impiegano lo spettro assegnato alle telecomunicazioni attuando un efficace impiego dello spettro delle radiofrequenze in tutti i settori interessati, rendendo possibili forti economie di scala in tale nuovo mercato strategico. La prima raccomandazione propone che, data la portata dei problemi sopra individuati, si proceda ad una revisione sostanziale delle due direttive, modificandole in modo da adeguarle alle nuove dinamiche del mercato e alle nuove esigenze della società europea dell'informazione. Le altre tre raccomandazioni mirano ad un immediato miglioramento in relazione alle questioni sopra delineate, nell'attesa di un riesame approfondito. 36 RACCOMANDAZIONI La portata dei problemi evidenziati nel presente rapporto di avanzamento e l'evoluzione del contesto successiva all'originaria stesura delle direttive suggeriscono le raccomandazioni qui di seguito elencate. Raccomandazione n* 1 : Si raccomanda di procedere ad una revisione sostanziale delle due direttive, modificandole in modo da adeguarle alle nuove dinamiche del mercato e alle esigenze della società europea dell'informazione nel prossimo decennio. Si dovrà tener conto della legislazione trasversale, attuale e prevista, nonché dell'evoluzione della liberalizzazione deH'infrastruttura. Nel frattempo, è possibile affrontare alcuni dei problemi più pressanti con le azioni a breve termine qui sotto elencate. Le raccomandazioni che seguono tentano di ottimizzare la sinergia tra gli attori economici direttamente interessati, per poter riassorbire l'attuale ritardo. Le raccomandazioni che seguono sono intese ad attivare miglioramenti che avranno effetto immediato. Nel settore della normalizzazione, l'esperienza ha dimostrato che i requisiti regolamentari, che sono in corrispondenza biunivoca con i requisiti essenziali definiti da entrambe le direttive, non sono comunicati in modo efficace agli organismi di normalizzazione, in particolare all'ETSI. Le attuali procedure - che affidano la comunicazione ad una catena che va dal responsabile della TBR presso l'ETSI, ad un relatore dell'ETSI, ad un corrispondente del TRAC, per poi essere rinviata all'assemblea tecnica dell'ETSI e ai servizi della Commissione - possono essere sensibilmente migliorate. I notevoli ritardi e la discrezionalità in merito. a svariate interpretazioni potrebbero essere ridotte se ogniqualvolta lo si comunicasse tempestivamente ad un unico punto informativo di gestione all'interno della Commissione. Tale considerazione induce alla seguente raccomandazione: insorge un problema di qualche rilevanza, Raccomandazione n' 2 : Per poter migliorare l'orientamento fornito agli organismi di normalizzazione, in particolare all'ETSI, nel settore delle restrizioni, degli obiettivi e dei requisiti di tipo regolamentare, è necessario sostituire all'attuale catena di comunicazione un punto informativo centrale presso i servizi della Commissione. Ovviamente i servizi della Commissione continueranno a tenere in considerazione gli interessi di tutte le parti - industria, responsabili della regolamentazione e operatori. Per quanto concerne l'elaborazione tempestiva delle basi tecniche di regolamentazione (TBR), l'esperienza dimostra che le procedure dell'ETSI, in particolare quelle relative alla formulazione di un consenso e le procedure di risoluzione a seguito della procedura di 37 indagine pubblica, provocano indebiti ritardi. Si ritiene che sarebbe possibile ridurre sensibilmente tali ritardi se, a partire dal conferimento del mandato all'ETSI, ogni decisione ad ogni livello venisse adottata con l'ETSI tenendo conto della votazione finale. Si dovrebbe riesaminare tutto il processo, dal progetto di dichiarazione relativo al campo d'applicazione fino alla pubblicazione nelle regolamentazioni nazionali. Tali aspetti sono affrontati nella raccomandazione che segue. Raccomandazione n* 3 : Tenendo conto dei notevoli ritardi provocati dai metodi di lavoro attualmente impiegati nell'elaborazione delle CTR, si debbono rivedere i processi e la formulazione di decisione a tutti i livelli che tale elaborazione delle CTR comporta, tenendo conto della necessità di giungere ad un accordo allo stadio finale della votazione, limitando ogni volta le attività unicamente ai requisiti essenziali pertinenti. Notando che trascorre un considerevole lasso di tempo tra l'adozione del progetto di misura da parte del Comitato ACTE e la pubblicazione di tale misura sulla Gazzetta Ufficiale, si è compreso che tale ritardo è in parte dovuto all'esigenza di far tradurre in tutte le lingue comunitarie, da parte dei servizi di traduzione della Commissione, le specifiche tecniche previste nelle decisioni. Il processo complessivo risulterebbe molto accelerato se si traducesse solo la decisione. Per migliorare la situazione, si rimanda alla raccomandazione n. 3, che ha un parallelo diretto nell'allegato progetto di risoluzione del Consiglio (riferimento: progetto di risoluzione del Consiglio, punto "invita la Commissione", paragrafo e): Raccomandazione n* 4 : Per far sì che le decisioni della Commissione siano tempestivamente disponibili, i servizi della Commissione dovrebbero ridurre al minimo i testi da tradurre, limitandosi agli Allegati alle decisioni in questione, sempre comunque tenendo conto degli obblighi giuridici che comportano le CTR. 38 I PROTAGONISTI E IL SISTEMA Mi. (2) OFFICIAL JOURNAL] REPORT TO EP & COUNCIL tsr EQUIPMENT SUPPUERS (4) ETSI (5) COMMISSION (6) ACTE (9) TECHNICAL COMMITTEES trrr NETWORK OPERATORS! (12) TRAC 7) MEMBER STATE OR EFTA MEMBER (8) NOTIFIED BODY (10) DESIGNATED LABORATORY S8r< Allegato 1 IL PROCESSO DI ADOZIONE DELLE CTR Il diagramma sotto riportato illustra il processo complessivo, comprese le consultazioni. / PROTAGONISTI E IL SISTEMA 1. Officiai Journal : Gazzetta Ufficiale 2. Report to EP & Council : rapporto al PE e al Consiglio Equipment suppliers : fornitori di apparecchiature 3. ETSI 4. 5. Commission : Commissione 6. ACTE: comitato ACTE 7. Member State or EFTA Member : Stato membro dell'UE o membro dell'EFTA 8. Notified Body : organismo notificato 9. Technical committees : comitati tecnici 10. Designated Laboratory : laboratorio designato 11. Network operators : operatori di rete 12. TRAC: TRAC ACTE: Il comitato di approvazione delle apparecchiature terminali è stato creato ai sensi della direttiva sulle apparecchiature, per coadiuvare la CCE nell'attività di armonizzazione delle norme tecniche per le apparecchiature terminali. Il comitato ACTE è presieduto da un rappresentante della Commissione ed è costituito dalle delegazioni di ciascuno Stato membro. Il Comitato ha carattere consultivo. Il parere del Comitato può essere richiesto seguendo due diversi approcci. Può essere richiesto un parere di carattere generale, se necessario accompagnato da una votazione. Oppure, nel caso specifico in cui è necessario individuare il tipo di terminali per cui si deve elaborare una CTR, e per l'ulteriore parere in merito alle misure proposte dai rappresentanti della Commissione, il parere dev'essere espresso a maggioranza ai sensi dell'articolo 148, paragrafo 2, del trattato. Il TRAC, l'ETSI e i paesi dell'EFTA sono invitati a inviare delegazioni al Comitato in qualità di osservatori. Tali delegazioni partecipano a tutte le attività del Comitato, salvo per quanto concerne gli aspetti regolamentari. Il Comitato opera ai sensi delle regole della comitatologia, che si applicano a tutti i comitati presieduti dalla Commissione. Tali regole concernono aspetti quali le procedure di voto, la rappresentanza, i quorum, ecc. ETSI L'Istituto europeo delle norme di telecomunicazione conta più di 300 membri di tutti i comparti del settore delle telecomunicazioni; possono entrare a far parte, come membri, tutti i paesi dell'area geografica della CEPT (Europa continentale). Tra le altre attività, l'ETSI elabora le TBR conformemente ai mandati conferitigli dalla CCE, sulla base di una o più norme europee di telecomunicazione. L'ETSI è responsabile dell'aggiornamento delle norme cui è fatto riferimento nelle CTR. 39 TRAC ADLNB SM: Il Comitato incaricato dell'applicazione delle regolamentazioni tecniche fornisce consulenza su richiesta della Commissione per creare un quadro tecnico coerente per le CTR ed elaborare le dichiarazioni relative al campo di applicazione delle TBR. In genere, i membri del TRAC sono delegazioni di ciascuno Stato membro e dei paesi dell'EFTA, e di altri paesi europei che rappresentano i responsabili della regolamentazione e degli operatori. Oltre ad essere responsabile del sistema delle CTR, il TRAC fornisce consulenze all'ETSI in merito al piano di lavoro. L'appartenenza all'Associazione europea dei laboratori designati e degli organismi notificati (ADLNB) è aperta a tutti i laboratori designati e a tutti gli organismi notificati. Tali laboratori e organismi sono rispettivamente responsabili delle prove e dell'omologazione delle apparecchiature di telecomunicazione, ai sensi della legislazione nazionale pertinente. L'ADLNB è la sede in cui i laboratori designati e gli organismi notificati scambiano liberamente informazioni e discutono i problemi connessi all'attuazione delle procedure di valutazione di conformità (cfr. paragrafo 3. 1). I governi degli Stati Membri sono responsabili della designazione degli organismi notificati e dei laboratori designati, del loro accreditamento o dell'attuazione della legislazione nazionale appropriata, per garantire l'armonizzazione del mercato delle apparecchiature terminali di telecomunicazione. Essi debbono garantire che i sistemi di prove nazionali applicati dagli ON e dai LD si limitino ai requisiti essenziali definiti dalle CTR. Essi sono inoltre responsabili del controllo del mercato e debbono garantire che l'apparecchiatura sia immessa sul mercato solo se reca la marcatura appropriata. Per garantire la conformità agli obblighi internazionali definiti dal GATT, la Commissione si fa garante che gli Stati membri procedano alle notifiche di ciascuna CTR prima della sua pubblicazione sulla Gazzetta Ufficiale. Le notifiche sono indirizzate al Comitato del GATT che si occupa degli ostacoli tecnici agli scambi. Tali notifiche sono effettuate ai sensi dell'articolo 2. 5. 2 del codice del GATT-TBT, in quanto le CTR costituiscono una regolamentazione tecnica "che potrebbe esercitare un impatto significativo sugli scambi ad opera delle altre Partin. Si deve sottolineare che le CTR non rientrano nel campo di applicazione dell'articolo 4 del GATT-TBT sulla preparazione, l'adozione e l'applicazione delle norme. 40 Allegato 2 - Numero di persone con esigenze particolari in Europa In Europa vi sono circa cento milioni di anziani e cinquanta milioni di disabili, secondo quanto riferisce il documento The forgotten millions: access to telecommunications for people with disabilities {Milioni di dimenticati: accesso alle telecomunicazioni per i disabili) (1994, Office des publications des Communautés européennes, Luxembourg), che riporta il seguente elenco: Handicap motori Soggetti che debbono utilizzare la sedia a rotelle Soggetti che non possono camminare senza aiuto Handicap uditivi Non udenti Mal udenti Handicap visivi Non vedenti Mal vedenti Handicap della parola e del linguaggio Parola Linguaggio Dislessia Handicap intellettivo Problemi di adattamento motorio Impossibilitati ad usare le dita Impossibilitati ad usare un braccio Ridotta forza muscolare Coordinamento ridotto 2 800 000 45 000 000 1 000 000 80 000 000 1 100 000 11 500 000 2 300 000 5 600 000 25 000 000 30 000 000 1 100 000 1 100 000 22 500 000 11 500 000 Tutti gli handicap sopra citati esercitano condizionano l'impiego dei servizi di telecomunicazioni; è evidente che i disabili costituiscono una quota rilevante del mercato delle telecomunicazioni. 41 Allegato 3 - ELENCO DEGLI ORGANISMI NOTIFICATI L'elenco si riferisce alla situazione a tutto il 31 ottobre 1995. L'elenco aggiornato verrà pubblicato periodicamente sulla Gazzetta Ufficiale. Gli aggionamenti relativi alla situazione attuale, per quanto riguarda gli organismi notificati e i laboratori designati, possono essere richiesti all'organismo notificato in questione. ELENCO DEGLI ORGANISMI NOTIFICATI Nome e indirizzo Numero di tdenti- flcaiione Responsabile dei seguenti prodotti Responsabile delle seguenti procedure/ dei seguenti moduli Allegati alle direttive Esame del tipo Conformità al tipo Garanzia qualità produzione Garanzia qualità totale Garanzia qualità produzione Garanzia qualità totale Esame del tipo Conformità al tipo Garanzia qualità produzione Garanzia qualità totale Esame del tipo Conformità al tipo Allegato I Allegato II Allegato III Allegato IV Allegato III Allegato IV Allegato I Allegato II Allegato III Allegato IV Allegato I Allegato II Esame del tipo Conformità, al tipo Allegato I Allegato II r^AÏtÔr^AL STANDARDS AUTHORITY OF IRELAND Nsai, Gasnevin IRL - Dublin 9 ISTITUTO if ALiAhlò bËL MARCHIO DI QUALITÀ - IMQ Slsfema CSQ V. Quintiliano 43 I - 20138 Milano blRECnOM GENERALE DES POSTES ET TELECOMMUNICATIONS 20 Avenue de Ségur F - 75700 Paris ïèPËtTOGATO GENERALE DELLE TELECOMUNICAZIONI IGT Viale America 201 I - 00144 Roma HÓOFÒblREÒTIÉ TELECOMMUNICATE EN POST - DIRECTIE OPERATIONELE ZAKEN Postbus 450 NL - 9700 Al Groningen mw Tutte le 0051 TïïoT UÏ6T 0167 apparecchiatur e terminali di telecomunicazi one Tutte le apparecchiatur e terminali di telecomunicazi one Tutte le apparecchiatur e terminali di telecomunicazi one Tutte le apparecchiatur e terminali di telecomunicazi one Tutte le apparecchiatur e terminali di telecomunicazi one e le apparecchiatur e delle stazioni terrestri di comunicaz. via satellite H i- Allegati alle direttive Allegato I Allegato II Allegato III Allegato IV Responsabile delle seguenti procedure/ dei seguenti moduli Esame del tipo Conformità al tipo Garanzia qualità produzione Garanzia qualità totale Esame del tipo Conformità al tipo Allegato I Allegato II Allegato I Allegato II Allegato III Allegato IV Allegato III Allegato IV Allegato I Allegato II Allegato III Allegato IV Esame del tipo Conformità al tipo Garanzia qualità produzione Garanzia qualità totale Garanzia qualità produzione Garanzia qualità totale Esame del tipo Conformità al tipo Garanzia qualità produzione Garanzia qualità totale Nome e indirizzo Numero di (denti- Reazione Responsabile dei seguenti prodotti BRITISH APPROVALS BOARD FOR TELECOMMUNICATIONS BABT Claremont House, 34 Molesey Road, Hersham, Walton-on-Thames Surrey UK - KT12 4RQ TELESTYRELSEN Holsteinsgade 63 DK - 2100 Kobenhavn BiMDËàAÏviT fljft ZULASSUNGEN IN DER TELEKOMMUNIKATION BZT Postfach 10 04 43 D - 66004 Saarbriicken DELTA DANSK ELEKTRONIK, LYS & AKUSTIK Venlighedsvej 4 DK - 297Ò Horsholm bïkËOOÏÔN ÔËNEÏUL M TELECOMUNICACIONES Plaza de la Cibeles S/N Palacio de Comunicaciones E - 28014 Madrid T)Ï68 Tutte le apparecchiatur e terminali di telecomunicazi one 75175" Tutte le apparecchiatur e terminali di telecomunicazi one um Tutte le apparecchiatur e terminali di telecomunicazi one 1ÏÏ55" Tutte le apparecchiatur e terminali di telecomunicazi one imi Tutte le apparecchiatur e terminali di telecomunicazi one e le apparecchiatur e delle stazioni terrestri di comunicaz. via satellite q-3> KEMANV Kwaliteitssystemen Postbus 9035 Ultrechseweg 310 NL - 6800 Et Arnhem swÉbiSH NATIONAL TESTING AND RESEARCH INSTITUTE SP Box 857 S - 501 15 Boras SlS CERTtf ÏERING AB Box 3295 S - 103 66 Stockholm Allegato III Allegato IV Garanzia qualità produzione Garanzia qualità totale Esame del tipo Conformità al tipo Allegato I Allegato II Allegato III Allegato IV Garanzia qualità produzione Garanzia qualità totale TBBT 0344 Tutte le apparecchiatur e terminali di telecomunicazi one e le apparecchiatur e delle stazioni terrestri di comunicaz. via satellite Apparecchiatu re terminali di telec. per la connessione alla rete pubblica analogica, ad eccezione dei PABX (centralini telefonici privati) <54U Tutte le apparecchiatur e terminali di telecomunicazi one L^\ SEMKO AB Box 1103 S - 164 22 Kista 0413 TOT iriSTfflffò DA4 COMUNICACOES DE PORTUGAL ICP Avenida José Malhoa, Lote 16832 P - 1000 Lisboa Conformità al tipo Allegato II Allegato I Allegato II Allegato III Allegato IV Esame del tipo Conformità al tipo Garanzia qualità produzione Garanzia qualità totale Apparecchiatu re telefax e modem telefax Modem, compresi quelli standalone, schede a circuiti stampati nei PC e nei computer laptop Apparecchiatu re di computer con connessioni di telecomunicazi one Dispositivi di allarme con connessioni di telecom. Apparecchiatu re di controllo a distanza e di controllo con connessioni di telecom. Com mutatori telefax Terminali per i disabili Trasmettitori di numeri Tutte le apparecchiatur e terminali di telecomunicazi one 4-:> STANDARblSÔIMlSLÏlTÎÔ SFS SERTIFIOINTIOSASTO (FINNISH STANDARDS ASSOCIATION SFS - CERTIFICATION DEPARTMENT Maistraatinportti 2 FIN - 00240 Helsinki COMLAB Comlab P. O. Box 96 NL - 2007 Kjeller ôàTËÏikËIéfflgôHËk VERBAND FÛR ELEKTROTECHNIK (OVE) Eschenbachgasse 9 A - 1010 Wien INfffttW ÉÈLÙÉ b Ë s— SERVICES POSTAUX ET DES TELECOMMUNICATIONS IBPT Avenue de l'Astronomie 14 Boîte 21 B - 1030 Bruxelles SERVICE bË L'ËNËkôlË DE L'ETAT SEE B. P. 10 L - 2010 Luxembourg M16^ Tutte le apparecchiatur e terminali di telecomunicazi one Garanzia qualità produzione Garanzia qualità totale Allegato III Allegato IV Esame del tipo Conformità al tipo Allegato I Allegato II Allegato I Allegato II Allegato III Allegato IV Allegato I Allegato II Allegato III Allegato I Allegato II Allegato III Allegato IV Esame del tipo Conformità al tipo Garanzia qualità produzione Garanzia qualità totale Esame del tipo Conformità al tipo Garanzia qualità produzione Esame del tipo Conformità al tipo Garanzia qualità produzione Garanzia qualità totale TOF Tutte le 7546T apparecchiatur e terminali di telecomunicazi one Tutte le apparecchiatur e terminali di telecomunicazi one M6T Tutte le apparecchiatur e terminali di telecomunicazi one 7ÏW Tutte le apparecchiatur e terminali di telecomunicazi one e le apparecchiatur e delle stazioni terrestri di comunicaz. via satellite M-fc» Esame del tipo Conformità al tipo Allegato I Allegato II Garanzia qualità produzione Garanzia qualità totale Esame del tipo Conformità al tipo Allegato III Allegato IV Allegato I Allegato II TELECOMMUNICATIONS ADMINISTRATION CENTRE TAC P. O. Box 53 FIN-00211 Helsinki DANSK STANDARD Baunegardsvej 73 DK - 2900 Hillerup 0523 Tutte le apparecchiatur e terminali di telecomunicazi one T55T7 Tutte le U544 NATIONAL TELECOMMUNICATIONS COMMISSION (NTC) 60, Kiffisias Avenue GR- 15125 Maroussi apparecchiatur e terminali di telecomunicazi one Tutte le apparecchiatur e terminali di telecomunicazi one uV Allegato 4 - Riferimenti delle CTR adottate sulla Gazzetta Ufficiale Accesso GSM Telefonia GSM Accesso DECT Telefonia DECT TBR Riferimento sulla Gazzetta Ufficiale TBR 5 (GU L 8, 94/1 I/CE) TBR 9 (GU L 8, 94/12/CE) TBR 6 (GU L 194, 94/471/CE) TBR 10 (GU L 194, 94/472/CE) Linee affittate, servizio non strutturato TBR 12 (GU L 194, 94/470/CE) ONP a 2 Mbit/s Linee affittate ONP a 64 Kbit/s TBR 14 (GU L 339, 94/821/CE) Accesso di base ISDN, misure transitorie (GU L 329, 94/797/CE) Accesso primario ISDN, misure transitorie ERMES (GU L 329, 94/796/CE) TBR 7 (GU L 182, 95/290/CE) LV& ISSN 0254-1505 COM(96)114def. DOCUMENTI IT 15 06 N. di catalogo : CB-CO-96-127-IT-C ISBN 92-78-01789-2 Ufficio delle pubblicazioni ufficiali delle Comuniti europee L-298S Lussemburgo

Propuesta de DIRECTIVA DEL CONSEJO por la que se modifica la Directiva 76/207/CEE relativa a la aplicación del principio de igualdad de trato entre hombres y mujeres en lo que se refiere al acceso al empleo, a la formación y a la promoción profesionales, y a las condiciones de trabajo

http://publications.europa.eu/resource/cellar/fdc0eb34-4910-45c5-b6b6-d09d78613134

spa

COMISIÓN DE LAS COMUNIDADES EUROPEAS * * * ** ir ir Bruselas, 27. 03. 1996 COM(96) 93 final 96/0095 (CNS) Propuesta de DIRECTIVA DEL CONSEJO por la que se modifica la Directiva 76/207/CEE relativa a la aplicación del principio de igualdad de trato entre hombres y mujeres en lo que se refiere al acceso al empleo, a la formación y a la promoción profesionales, y a las condiciones de trabajo (presentada por la Comisión) EXPOSICIÓN DE MOTIVOS Introducción El 17 de octubre de 1995, el Tribunal de Justicia de las Comunidades Europeas dictó una sentencia en el asunto C-450/93 (Eckhard Kalanke contra Freie Hansestadt Bremen), que ha provocado una gran controversia en Europa. La causa de la polémica fue la incertidumbre creada por la sentencia sobre la legitimidad de las cuotas y otras formas de acción positiva dirigidas a aumentar el número de mujeres en ciertos sectores o niveles de empleo. La igualdad de trato entre hombres y mujeres en el trabajo constituye un derecho fundamental, como reconoció el Tribunal de Justicia de las Comunidades Europeas en su sentencia en el asunto 149/77 Defrenne III. La Comisión considera que, en un momento en que al más alto nivel (los Consejos Europeos de Essen, de Cannes y de Madrid) se ha reconocido que la igualdad de oportunidades para las mujeres -y la lucha contra el paro- son una tarea de primordial importancia, debe reafirmarse la necesidad de utilizar, cuando sea adecuado, medidas de "acción positiva" para promover la igualdad de oportunidades para mujeres y hombres, en especial eliminando los factores existentes de desigualdad que afectan a las oportunidades de las mujeres en el ámbito del empleo. La Comisión ha adoptado siempre una actitud claramente favorable hacia la acción positiva. En 1984 presentó una propuesta para una recomendación sobre la promoción de acciones positivas(1) que fue adoptada por el Consejo. En el asunto Kalanke, el problema era determinar si una ley alemana sobre la acción positiva era compatible con la directiva 76/207/CEE(2) o si sobrepasaba los límites de la excepción que en ella se prevé para la acción positiva. La ley del Estado de Bremen sobre igualdad de oportunidades en el sector público establece que, por lo que se refiere a la contratación y a la promoción en sectores en los que las mujeres están infrarrepresentadas, es decir, si no representan el 50% del personal en los diversos grados de la categoría afectada, en caso de igualdad de cualificaciones debe darse la preferencia a una mujer sobre un candidato del sexo masculino. El Tribunal tuvo que decidir si, en caso de promoción, y a condición de que las cualificaciones sean iguales, es legal dar la preferencia a las mujeres sobre los candidatos varones en los sectores en los que ellas estén infrarrepresentadas. La Comisión, en su comunicación. ha dejado clara su interpretación de esta sentencia y su propia valoración de la acción positiva. (i) (2) Recomendación 84/635/CEE del Consejo, de 13 de diciembre de 1984, relativa a la promoción de acciones positivas en favor de las mujeres (DO n° L 331 de 19. 12. 1984 p. 34). Directiva 76/207/CEE del Consejo, de 9 de febrero de 1976, relativa a la aplicación del principio de igualdad de trato entre hombres y mujeres en lo que se refiere al acceso al empleo, a la formación y a la promoción profesionales y a las condiciones de trabajo (DO n° L 39 de 14. 2. 1976 p. 40). En su sentencia, el Tribunal de Justicia de las Comunidades Europeas señala, entre otros puntos, que la "normativa nacional que garantiza la preferencia absoluta e incondicional de las mujeres en un nombramiento o promoción va más allá de una medida de fomento de la igualdad de trato y sobrepasa los límites de la excepción establecida en el apartado 4 del artículo 2 de la Directiva. " La Comisión considera que el Tribunal sólo ha condenado la característica particular de la ley de Bremen que consiste en la automaticidad de la medida, que da a las mujeres el derecho absoluto e incondicional al nombramiento o a la promoción, por lo que la Comisión adopta la posición de que el único tipo de sistema de cuotas que es ilegal es el totalmente rígido que impida toda posibilidad de tener en cuenta circunstancias individuales; de este modo, los Estados miembros y los empresarios son libres de recurrir a las demás formas de acciones positivas, incluidas las cuotas flexibles. la controversia provocada por el asunto Kalanke acabe La Comisión desea que definitivamente. En consecuencia, a pesar de la naturaleza limitada de las repercusiones de esta sentencia según una correcta interpretación, la Comisión cree que es necesario modificar la redacción del apartado 4 del artículo 2 de la Directiva 76/207/CEE de modo que el texto de la disposición permita específicamente los tipos de acción positiva que no resultan afectados por la sentencia Kalanke Así pues, se permitirán todos los tipos de acciones positivas siempre que permitan la evaluación de las circunstancias particulares de cada caso. La modificación es de tipo interpretativo. II Comentarios sobre los artículos Artículo I El texto refleja la interpretación de la Comisión sobre la sentencia Kalanke, según la cual sigue siendo legal una amplia gama de acciones (véase la comunicación sobre la sentencia Kalanke) para promover el acceso al empleo y a la promoción de miembros del sexo infrarrepresentado. En caso de igualdad de cualificaciones o méritos de los candidatos competidores podrán aplicarse medidas de acción positiva, pero dichas medidas tienen que dejar abierta la posibilidad de que el empresario evalúe las circunstancias particulares que justifiquen la elección de una persona que no pertenezca al sexo infrarrepresentado. La redacción tiene en cuenta el hecho de que la política de igualdad es una política para promover la igualdad de oportunidades para hombres y mujeres. Artículos 2 v 3 Estos artículos contienen las disposiciones habituales para la incorporación a la legislación nacional de los Estados miembros. Justificación de la propuesta por lo que se refiere al principio de subsidiariedad La propuesta para una modificación de la Directiva 76/207/CEE cumple el principio de subsidiariedad por lo que se refiere a sus dos criterios, a saber, necesidad y proporcionalidad, según lo establecido en el artículo 3b del Tratado de Maastricht. El primer criterio, esto es, la necesidad de emprender la acción comunitaria, se cumple porque se requiere la acción para evitar la posible confusión por parte de las autoridades nacionales y comunitarias a todos los niveles a los que compete la aplicación del Derecho comunitario y, en particular, el apartado 4 del artículo 2 de la Directiva 76/207/CEE. La sentencia Kalanke ha dado lugar a interpretaciones muy divergentes que amenazan la eficacia de la acción positiva a favor del sexo infrarrepresentado. Dado que generalmente se reconoce que la igualdad de acceso al empleo es una de las condiciones más importantes para la aplicación del principio de igualdad de trato, que a su vez es uno de los derechos fundamentales constitutivos de los principios generales del Derecho comunitario(3), la modificación permitirá la aplicación de la directiva de forma coherente y uniforme. En cuanto al segundo criterio, la directiva del Consejo responde también al requisito de proporcionalidad, puesto que la modificación sólo es de tipo declarativo y no altera el ámbito de aplicación de la directiva. Proceso de consulta La Comisión ha consultado a los interlocutores sociales acerca de la Comunicación sobre el asunto Kalanke. Esta propuesta para una modificación de la Directiva 76/207/CEE refleja la interpretación dada en la comunicación y transforma su contenido en un documento legalmente vinculante. Aplicación en los estados del EEE La Directiva 76/207/CEE es parte del acervo comunitario del acuerdo sobre el Espacio Económico Europeo, que entró en vigor el 1 de enero de 1994. La Directiva 76/207/CEE figura en la lista de los instrumentos de legislación secundaria acordada por los Estados del EEE (punto 18 del anexo XVIII). ( Véase ínter alia el Asunto C-149/77 (Defrenne III, sentencia de 15 de junio de 1978). Propuesta de DIRECTIVA DEL CONSEJO por la que se modifica la Directiva 76/207/CEE relativa a la aplicación del principio de igualdad de trato entre hombres y mujeres en lo que se refiere al acceso al empleo, a la formación y a la promoción profesionales, y a las condiciones de trabajo EL CONSEJO DE LA UNIÓN EUROPEA, Visto el Tratado constitutivo de la Comunidad Europea y, en particular, su artículo 235, Vista la propuesta de la Comisión, Visto el dictamen del Parlamento Europeo0}, Visto el dictamen del Comité Económico y Social<2), Considerando que el apartado 4 del artículo 2 de la Directiva 76/207/CEE del Consejo(1) establece que "la presente Directiva no obstará las medidas encaminadas a promover la igualdad de oportunidades entre hombres y mujeres, en particular para corregir las desigualdades de hecho que afecten a las oportunidades de las mujeres en las materias contempladas en el apartado 1 del artículo 1"; Considerando que, los Estados miembros han adoptado diversas formas de acción positiva para lograr la aplicación del principio de igualdad de trato para hombres y mujeres en lo que se refiere al acceso al empleo y a la formación y promoción profesionales, así como respecto de las condiciones de trabajo; Considerando que, a la luz de la jurisprudencia del Tribunal de Justicia de las Comunidades Europeas, en particular la sentencia de 17 de octubre de 1995 en el asunto C-450/93 (Kalanke/Freie Hansestadt Bremen)(2) sobre la interpretación del apartado 4 del artículo 2 de la Directiva 76/207/CEE, las medidas de acción positiva pueden favorecer el acceso del sexo infrarrepresentado al empleo, al nombramiento y a la promoción para determinados puestos, concediendo, en particular, preferencia al sexo infrarrepresentado, siempre que el sistema que establezca tal preferencia permita que se tengan en cuenta las circunstancias particulares en un caso determinado; Considerando que conviene precisar el apartado 4 del artículo 2 de la Directiva 76/207/CEE de forma coherente con la jurisprudencia; (i) (2) (1) DO n° L 39 de 14. 2. 1976, p. 40 (2) Rec. 1995, p. 1-3051. considerando que las medidas de acción positiva deben poder beneficiar a los miembros del sexo que esté infrarrepresentado en un sector o nivel de empleo dado; Considerando que el Tratado no ha previsto, para la adopción de la presente Directiva, otros poderes de acción que los del artículo 235, HA ADOPTADO LA PRESENTE DIRECTIVA: Artículo 1 El apartado 4 del artículo 2 de la Directiva 76/207/CEE será sustituido por el texto siguiente: "4. La presente Directiva no obstará a las medidas encaminadas a promover la igualdad de oportunidades entre hombres y mujeres, en particular para corregir las desigualdades de hecho que afecten a las oportunidades del sexo infrarrepresentado en las materias contempladas en el apartado 1 del artículo 1. Entre las posibles medidas se incluirá la concesión de una preferencia, en lo que se refiere al acceso al empleo o a la promoción, a un miembro del sexo infrarrepresentado, siempre que tales medidas no impidan la evaluación de las circunstancias particulares en un caso determinado. " Artículo 2 Los Estados miembros adoptarán las disposiciones legales, reglamentarias y administrativas necesarias para cumplir la presente Directiva a más tardar el 1 de diciembre de 1998 o velarán por que en esa fecha los empresarios y los trabajadores hayan introducido las medidas necesarias mediante acuerdo, debiendo los Estados miembros adoptar las medidas necesarias que les permitan garantizar en cualquier momento los resultados impuestos por la presente Directiva. Informarán inmediatamente de ello a la Comisión. Cuando los Estados miembros adopten dichas disposiciones, éstas harán referencia a la presente Directiva o irán acompañadas de dicha referencia en su publicación oficial. Los Estados miembros establecerán las modalidades de la mencionada referencia. Artículo 3 La presente Directiva entrará en vigor el vigésimo día siguiente al de su publicación en el Diario Oficial de las Comunidades Europeas. Los destinatarios de la presente Directiva serán los Estados miembros. Artículo 4 Hecho en Bruselas, el Por el Consejo El Presidente FICHA DE IMPACTO Teniendo en cuenta el principio de subsidiariedad. por qué es necesaria la legislación comunitaria en este campo v cuáles son sus objetivos principales? El objetivo es clarificar un acto de la legislación secundaria (Directiva 76/207/CEE) conforme a la interpretación del Tribunal de Justicia. La única forma de hacerlo es mediante una propuesta de modificación de la Directiva. A quién afectará la propuesta? Dado que la modificación sólo tiene un carácter interpretativo, los empresarios no resultarán más afectados que por la actual directiva 76/207/CEE. Qué tendrán que hacer los empresarios para cumplir la propuesta? Cuando las empresas tengan planes para el acceso preferente del sexo infrarrepresentado, deberán prever una cláusula que permita la valoración de cada caso. ISSN 0257-9545 COM(96) 93 final DOCUMENTOS ES 04 N° de catálogo : CB-CO-96-152-ES-C ISBN 92-78-02454-6 Oficina de Publicaciones Oficiales de las Comunidades Europeas L-2985 Luxemburgo

Komisjoni otsus, 27. märts 1996, millega muudetakse komisjoni otsust 93/437/EMÜ, milles sätestatakse eritingimused kalatoodete importimiseks ArgentinastEMPs kohaldatav tekst

http://publications.europa.eu/resource/cellar/803b67be-5a36-4753-88be-5ebb6d8d200c

est

22 ET Euroopa Liidu Teataja 03/19. kd 31996D0262 L 89/36 EUROOPA ÜHENDUSTE TEATAJA 10. 4. 1996 KOMISJONI OTSUS, 27. märts 1996, millega muudetakse komisjoni otsust 93/437/EMÜ, milles sätestatakse eritingimused kalatoodete importimiseks Argentinast (EMPs kohaldatav tekst) (96/262/EÜ) EUROOPA ÜHENDUSTE KOMISJON, võttes arvesse Euroopa Ühenduse asutamislepingut, käesoleva otsusega ettenähtud meetmed on koostatud komis- joni otsuses 90/13/EMÜ (4) sätestatud korras, arvesse nõukogu 22. võttes aasta direktiivi 91/493/EMÜ, (1) milles sätestatakse kalatoodete tootmise ja turuleviimise tervishoiunõuded, viimati muudetud Austria, Soome ja Rootsi ühinemisaktiga, eriti selle artikli 11 lõiget 5, juuli 1991. ON VASTU VÕTNUD KÄESOLEVA OTSUSE: Artikkel 1 ning arvestades, et: Otsuse 93/437/EMÜ B lisa asendatakse käesoleva otsuse lisaga. loetelu ettevõtetest ja kalatöötlemislaevadest, mis on Argentina poolt heaks kiidetud kalatoodete importimiseks ühendusse, on olemas komisjoni otsuses 93/437/EMÜ; (2) viimati muudetud otsusega 93/31/EÜ; (3) loetelu võib muuta pärast seda, kui Argentina pädev asutus on esitanud uue loetelu; Argentina pädev asutus on esitanud uue loetelu, millesse on lisatud 12 ettevõtet ja 23 kalatöötlemislaeva ning millest on välja jäetud 6 ettevõtet ja 13 kalatöötlemislaeva; heakskiidetud ettevõtete ja kalatöötlemislaevade loetelu on vaja vastavalt muuta; Käesolev otsus on adresseeritud liikmesriikidele. Artikkel 2 Brüssel, 27. märts 1996 Komisjoni nimel komisjoni liige Franz FISCHLER (1) EÜT L 268, 24. 9. 1991, lk 15. (2) EÜT L 202, 12. 8. 1993, lk 42. (3) EÜT L 9, 12. 1. 1996, lk 6. (4) EÜT L 8, 11. 1. 1990, lk 70. 03/19. kd ET Euroopa Liidu Teataja 23 LISA “B LISA HEAKSKIIDETUD ETTEVÕTETE JA KALATÖÖTLEMISLAEVADE LOETELU I. Ettevõtted Number Nimi ja aadress 97 286 409 419 421 428 430 461 475 493 496 512 517 528 536 547 553 553 A 555 580 2 119 2 121 2 123 2 128 Carnes Santacruceñas SA (CARSA) Puerto Deseado – Santa Cruz Frigorífico San Jorge Comodoro Rivadavia – Chubut Indupesa SAIICIF Mar del Plata – BsAs Antonio Barillari Mar del Plata – BsAs Centauro SCA Mar del Plata – BsAs Marítima Integrada de Armadores Mar del Plata – BsAs Salerno Hermanos Mar del Plata – BsAs Ángel Musmeci Mar del Plata – BsAs Pescasur SA Puerto Deseado – Santa Cruz El Marisco SACI Mar del Plata – BsAs Luis Solimeno e Hijos SA Mar del Plata – BsAs Alpesca, SA Mar del Plata – BsAs Siracusa SA Comodoro Rivadavía – Chubut José Di Scala e Hijos SA Mar del Plata – BsAs Jorge Di Scala Mar del Plata – BsAs Frigorífico del Sudeste SA Mar del Plata – BsAs Frigorífico Mellino SA Mar del Plata – BsAs Frigorífíco Mellino SA Mar del Plata – BsAs Rosalía Buono de Di Scala Mar del Plata – BsAs Pesquera del Beagle SA Ushuaia – Tierra del Fuego Antonio Baldino y María Inmaculada Di Scala Mar del Plata – BsAs Di Meglio y Seoane Freyre Mar del Plata – BsAs Mariano Cafiero SA Capital Federal Cooperative Marplatense de Pesca e Industria Limitada (Coomarpes) Mar del Plata – BsAs Number 2 132 2 150 2 168 2 181 2 184 2 211 2 214 2 220 2 246 2 251 2 256 2 261 2 265 2 266 2 267 2 272 2 273 2 279 2 294 2 298 2 344 Nimi ja aadress Engraulis SA Quequen – BsAs Mattera Hermanos Mar del Plata – BsAs Costa Brava SRL Mar del Plata – BsAs Tres Ases SAIICEA (x) Bahía Blanca – BsAs (x) Dep. De congelados Frigorífico Bay Blanc de Mario Parodi y Asociados Puerto Ingeniero White – BsAs Pesquera del Atlántico SAIC Puerto Ingeniero White – BsAs Loba Pesquera SAMCI Mar del Plata – BsAs Frigorífico Marejada SA Mar del Plata – BsAs Giorno SA Mar del Plata – BsAs Giorno SA Mar del Plata – BsAs Pespasa Puerto Deseado – Santa Cruz Marítima San Jorge SA San Antonio Oeste – Río Negro Harengus SA Puerto Madryn – Chubut Alpesca SA Puerto Madryn – Chubut Conarpesa SA Puerto Madryn – Chubut Pesquera Santa Elena Puerto Deseado – Santa Cruz Carlos Alberto Yakin y Eduardo Ramón Escudero Mar del Plata – BsAs Antonio Barillari Caleta Oliva – Santa Cruz Empesur SA Puerto Deseado – Santa Cruz Centauro SCA Mar del Plata – BsAs Pesquera Santa Cruz Puerto Deseado – Santa Cruz 24 ET Euroopa Liidu Teataja 03/19. kd Number Nimi ja aadress 2 345 2 360 2 578 2 592 2 600 2 609 2 611 2 642 2 646 2 672 2 706 2 744 2 748 2 751 2 752 2 756 2 822 Marbetan Mar del Plata – BsAs Fuerte San Carlos SA Puerto Deseado – Santa Cruz Calusa Mar del Plata – BsAs Luis Solimeno e Hijos Mar del Plata – BsAs Pionera SA Puerto Deseado – Santa Cruz Bahía Grande SA Punta Quilla – Chubut Cafiero y Pollio Mar del Plata – BsAs CITEP Mar del Plata – BsAs Natimar SA Mar del Plata – BsAs Nautilus SRL Rawson – Chubut Argenova SA Puerto Deseado – Santa Cruz Fontinalis SA San Carlos de Bariloche Rio Negro Terramarre SA Mar del Plata – BsAs Arbumasa SA Puerto Deseado – Santa Cruz Isola Verde I SRL Mar del Plata – BsAs P. Moscuzza SA Mar del Plata – BsAs María Celeste Brau de la Frossia, Julia Ruth Muñoz Vázquez de Jerez, Nora María Ellese de Tascón con nombre fantasía Pesquera San Salvador SRL Mar del Plata – BsAs Number 2 828 2 846 2 878 2 902 2 951 3 019 3 028 3 033 3 061 3 077 3 088 3 099 3 143 3 243 3 291 Nimi ja aadress Industrial Pesquera Necochea SAIC Necochea – BsAs Camaronera Patagónica SA San Antonio Oeste – Río Negro Los Alemanes SRL Bariloche – Río Negro Zanella Mare SA Mar del Plata – BsAs Kea SA Frigorífico Mar del Plata – BsAs Empresa Pesquera de la Patagonia y Antartida SA (Pesantar) Ushuaia – Tierra del Fuego Argen Pesca SA Mar del Plata – BsAs Francisco Notaro Mar del Plata – BsAs José Renaudo Necochea – BsAs Cooperativa de Pesca e Industrialización Limitada (Coomarpes) Mar del Plata – BsAs Iván Adolfo Giménez Contreraz Mar del Plata – BsAs Naviera Argenfish SA Mar del Plata – BsAs Francisco Manuel Nucete Jimena y Maria del Carmen Nucete Mar del Plata – BsAs Ostras Patagónicas SA San Antonio Este – Río Negro Apolo Fish SA Mar del Plata – BsAs 03/19. kd ET Euroopa Liidu Teataja 25 II. Kalatöötlemislaevad Number Nimetus Omaniku nimi ja aadress Number Nimetus Omaniku nimi ja aadress 487 Capitán Giachino Conarpesa SA 2 147 Uchi Lapataia Paku Aracena Arrufo Pesquera Mayorazgo SAMCI Pesquera Santa Elena Luis Solimeno e Hijos SA Hansung AR SA Luis Solimeno e Hijos SA 2 166 2 176 2 178 2 180 2 189 2 192 2 194 2 197 2 198 2 203 2 204 2 206 2 207 2 216 2 221 2 222 2 225 2 226 2 228 2 230 2 235 2 238 2 244 2 254 2 255 2 263 2 271 2 274 2 275 2 291 2 292 2 299 2 309 2 310 2 341 2 343 2 349 San Marcos Pesquera Narwal Mataco Usurbil Api IV Frumar SA Pesquera del Atlántico Api Antártida Pesquera Industrial Ponte Coruxo Pescamadryn SA Api III Ribera Vasca Kaleu Kaleu Antártida Urouill Harengus Api II Caaveiro Conarpesa I Conarpesa II Alvamar I Kasuga Maru Ila Rokko Maru Conarpesa VI Conarpesa V Alvamar III Cristal Marino Viernes Santo Sábado Santo Gloria Mar Pionero Hotaka Maru Hoshin Hoko 31 Triunfo Nddanddu Mar Sur Api Antártida Pesquera Industrial Productos del Mar SA Pesquera Santa Elena Api Antártida Pesquera Industrial Pesquera del Atlántico Harengus SA Api Antártida Pesquera Industrial Pesquera San Carlos SA Conarpesa SA Conarpesa SA Pescasur SA Pespasa, Explotación Pesquera de la Patagonia SA Pesquera del Atlántico Pespasa, Explotación Pesquera de la Patagonia SA Conarpesa SA Conarpesa SA Pescasur SA Pesquera Sakyu SA Pesquera Santa Cruz SA Pesquera Santa Cruz SA Pionera SA Pionera SA Sur Este Argen SA Pesquera Santa Elena Ocean Fish SA Pionera SA Pesquera Leal SA Pionera SA 2 351 2 355 2 356 2 357 2 359 2 361 2 362 2 364 2 365 2 373 2 374 2 375 2 376 2 563 2 565 2 567 2 579 2 584 2 585 2 594 2 601 2 604 2 606 2 607 2 608 2 614 2 615 2 617 2 631 2 632 2 637 2 649 2 652 2 655 2 657 2 659 2 660 2 661 2 662 2 663 2 666 2 667 2 670 Fuji Estrella I Argenova SA Hansung AR SA Floridablanca II Floridablance SA Inari Maru 25 Pesquera Arnippo SA Kongo Codepeca I Codepeca II Toba Maru Miura Maru Scombrus Codepeca IV Arkofish Codepeca III Empesur I Estela Pesantar, Pesquera de la Patagonia y Antártida SA Codepeca SA Codepeca SA Jiggers SA Jiggers SA Scombrus SA Codepeca SA Arkofish SA Codepeca SA Empesur SA Argenova SA Floridablanca IV Floridablanca SA Faro de Hércules Alvamar IV Estrella III Beagle I Lugo Marunaka Kaigel Challenger Sarvo Boargen SA Pescasur SA Hansung AR SA Pesquera de Beagle Argenova SA Argenova SA Argenova SA Argenova SA Argenova SA Floridablanca V Floridablanca SA Lobo Coral Negro Corageous Ángela Wright Mar Esmeralda Empesur II Pesquera del Atlántico Novamar SA Boargen SA Argenova SA Antonio Barillari SA Empesur SA Virgen de la Bella Conarpesa SA Arbumasa I Arbumasa II Arbumasa SA Arbumasa SA Virgen de la Cinta Conarpesa SA Yamato Dalian II Lunes Santo Martes Santo Humback Pesantar, Pesquera de la Patagonia y Antártida SA Depasur SA Pesquera Santa Cruz SA Pesquera Santa Cruz SA Arpolco SA Victoria del Mar I Victoria del Mar SA Depasur I Depasur SA 26 ET Euroopa Liidu Teataja 03/19. kd Number Nimetus Omaniku nimi ja aadress Number Nimetus Omaniku nimi ja aadress 2 671 2 682 2 684 2 686 2 687 2 688 2 690 2 691 2 692 2 693 2 698 2 699 2 712 2 716 2 717 2 729 2 739 2 743 2 747 2 750 2 757 Esperanza I Esperanza del Mar SA Buque Esamar I Esamar SA Estrella V Hope Nro. VII Coral Azul Fueguino I Arbumasa VII Arbumasa VI Empesur III Empesur IV Latina 8 Coral Blanco Surimi I Hansung AR SA S. K. Istramar SA Novamar SA Astilleros Fueguinos Arbumasa SA Arbumasa SA Empesur SA Empesur SA Pesquera Latina SA Novamar SA Surimi SA Virgen del Rocío Conarpesa SA Frumar I Frumar SA Bahía Desvelos Pesquera Santa Cruz SA Ohtori Buque Esamar IV Sovarco II Corcubión Arbumasa XII 2 758 Arbumasa X 2 759 Arbumasa XI Prodesur SA Esamar SA Gablli Pesquera SA Pesquera Santa Margarita Pesquera Euroamericana SA Pesquera Euroamericana SA Pesquera Euroamericana SA 2 760 2 761 2 762 2 767 2 770 2 772 2 774 2 775 2 776 2 777 2 778 2 780 2 782 2 784 2 786 2 787 2 789 2 790 2 793 2 795 2 798 2 799 2 801 Mar Novia I Mar Argentino SA Pasa 82 Ontre IV Arco Iris Depemas 81 Chang Bo Go I Pescargen III José Luis Álvarez Juan Álvarez Gran Estrella Marcala IV Dasa 508 Arnippo SA Mar Verde SA Bravo Pesquera SA Depemas SA Arpepa SA Pescargen SA Hispargen SA Hispargen SA Hansung AR SA Marcala SA Dargah Argentina SA Antonio Álvarez Hispargen SA Illex I Depemas 51 Vieirasa Ocho Latina 5 Latina I Estrella VIII Coalsa Segundo Carlos Álvarez Mar Novia II Arbumasa XIV Illex SA Depemas SA Explotación Pesquera del Atlántico Sur SA Pesquera Oeste SA Pesquera Sur SA Hansung AR SA Coalsud SA Hispargen SA Mar Argentino SA Arbumasa SA Cincomar I Pescargen IV Cincomar SA Pescargen SA Centurión del Atlántico Pesquera SA Estrella VI Mar II Feixa Rikuzen Junella Arbumasa XV Pescargen V Magallanes I Magallanes II Navegantes Jueves Santo Hansung AR SA Mar Lavquen SA Pesquera Meridional SA Pesantar, Empresa Pesquera de la Patagonia y Antártida SA Grinfin SA Arbumasa SA Pescargen SA Boargen SA Boargen SA Pesquera Comercial SA Pesquera Santa Cruz SA Miércoles Santo Pesquera Santa Cruz SA Gove Aquarius Gove Scorpio Gove Pisces Mar Austral I Esperanza II Gove Leo Cincomar Dos Arbumasa XXI Arbumasa XX Promasa II Promasa I Alvamar Cinco Esturión Xeitosiňo Cincomar 3 Chang Bo Go II Antartic I Buque Tolhuin Peixiňo Mar Uno Argenova SA Argenova SA Argenova SA Nave Mar Austral SA Industrias Pesqueras Madryn SA Argenova SA Cincomar SA Arbumasa SA Arbumasa SA Alpesca SA Alpesca SA Alvasur SA Galapesca SA Industria Pesquera Austral Galapesca SA Industria Pesquera Austral Pesuar SA Cincomar SA Armadores Pesqueros Pata- gónios Maritima Comercial Industrial SA Pesquera Argentina Alba- tros SA Antartic Longlining SA Dalmore product Argen- tina SA Pesuar SA Mar Lauquen SA 2 901 Poseidón Arbunmasa XXII Arbumasa SA 2 946 Kantxope Kinsho Maru Pesquera Taska SA 2 803 2 806 2 810 2 815 2 818 2 819 2 824 2 826 2 832 2 833 2 839 2 840 2 842 2 850 2 851 2 852 2 853 2 854 2 858 2 859 2 860 2 881 2 884 2 885 2 890 2 891 2 897 2 900 2 929 2 930 2 939 2 941 2 950 2 964 2 967 2 975 2 985 03/19. kd ET Euroopa Liidu Teataja 27 Number Nimetus Omaniku nimi ja aadress Number Nimetus Omaniku nimi ja aadress 3 000 Fernando Alvarez 3 002 3 005 3 009 3 010 Esamar 3 Bae Fu No 6 Esteiro Arbumasa XVII 3 016 Arbumasa XVI Bae Fu 108 Don Santiago Ping Chieh 101 Shuenn Ying No 1 Yung Chun 66 Ping Chun 101 Hispargen, Cia Hispano Agentia de Pesca Esamar SA Hsien Yuzh SA Mariscos Argentinos SA Corporación Pesquera del Sur SA Corporación Pesquera del Sur SA Hsien Yuzh SA Cabo Corrientes Pesquera SA Proyesur SA Proyesur SA Proyesur SA J. y. M. SA Hsiang Man Chuen 17 J. y. M. SA Asudepes I Asudepes II Maria Liliana Asudepes SA Asudepes SA Pedro Moscuzza e Hijos SA Chich Hsiang No 6 Esamar SA Shun Ying No 3 Pesquera Alenfish SA Chin Man Mar del Sur II Yeou Dar 101 Esamar SA Esamar SA Pesquera Alenfish SA Chich Hsiang No 3 Taipesar SA Estreito No 3 Buque Joluma Her Yang No 1 Cheng No 1 Estreito Rande SA Alpesca SA J. y. M. SA Interocean Fishery SA Chien Man No 103 Taipesar SA Chieh Hsiang No 661 Taipesar SA Mar del Sur III Alvasur Seis Isla Guamblin Esamar SA Alvasur SA Pescom SA Arbumasa XXIII Arbumasa SA Azuchi Maru Explotación Pesquera de la Patagonia SA 3 018 3 020 3 021 3 022 3 024 3 025 3 027 3 029 3 031 3 039 3 040 3 041 3 042 3 044 3 045 3 050 3 070 3 075 3 078 3 081 3 082 3 085 3 095 3 116 3 122 3 123 3 142 3 144 3 149 3 150 3 151 3 152 3 156 3 160 Ceres Marazul XIV Marazul X Marazul XV Marazul XII Antartic II Erin Bruce 3 165 Buque Arbumasa XIX Carolina P. Anabella M. Pesquera Ceres SA Alpesca SA Alpesca SA Alpesca SA Alpesca SA Antartic Longliming SA Wanchese International Inc. Cooperación Pesquera del Sur SA Pescamellino Puerta SA Pesquera Puerta Mellino SA 3 166 3 167 3 168 3 169 3 171 3 177 3 188 3 228 3 234 3 239 3 240 3 242 3 244 3 245 3 248 3 287 3 289 3 293 3 298 3 314 3 326 3 327 3 328 3 329 Paradanta Primero Paradanta SA Urabain Itxas Lur Buque Arbumasa XVIII Pesquera Vasco Gallega SA Hispano Patagonica SA Corporaciónn Pesquera del Sur SA Buque Orense Calanova SA Buque Alvamar VII Alvasur SA Buque Pescaltea Tres Armadora Latina SA Buque Vierasa XII Vieira Argentina SA Buque Gabriella C Buque Arsuan I Argemer SA Arsuan SA Buque Ponte de Rande Costa Marina SA Buque Echizen Maru Buque Bouciňa Buque La Peňuca Exploración Pesquera de la Patagonia SA Pesquera Meridional SA Congeladores Patagónicos SA Buque Antartic III Antartic Longlining SA Buque Sermilik Buque Ur-Ertza Sermilik SA Uromar SA Buque Aquatic Pioner Sudatlántica Pesquera SA Buque Fu Yuan No 7 Jan Kok SRL Buque Shinn Dar Buque Aida Glacial Jan Kok SA Birting SA Buque Itxas Otsoa Pescamadryn SA”

ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας του Συμβουλίου για τον υπολογισμό του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος σε αγοραίες τιμές

http://publications.europa.eu/resource/cellar/1f60012d-fc27-4a24-bbb8-85f88b3cca33

ell

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ * ώ* Βρυξέλλες, 27. 03. 1996 ΟΟΜ(96)124τκλικό ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΚΑΘΑΡΙΣΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΠΡΟΥΟΝΤΟΣ ΣΕ ΑΓΟΡΑΙΕΣ ΤΙΜΕΣ 1· Εισαγωγή Η οδηγία ΑΕΠ (οδηγία του Συμβουλίου 89/130/ΕΟΚ, Ευρατόμ της 13ης Φεβρουαρίου 1989) θέσπισε τις διαδικασίες που διευκολύνουν την επαλήθευση και, όταν είναι απαραίτητο, τη βελτίωση της συγκρισιμότητας, της αξιοπιστίας και της εξαντλητικότητας των εκτιμήσεων των κρατών μελών για το ΑΕΠ. Η έκδοσητης οδηγίας ΑΕΠ έγινε μετά τη δημιουργία του τέταρτου ίδιου πόρου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, του λεγόμενου πόρου ΑΕΠ. Η παρούσα έκθεση δίνει μια επισκόπηση της προόδου που σημείωσε η Επιτροπή, επικουρούμενη από την επιτροπή ΑΕΠ, μετά την έκδοση της οδηγίας ΑΕΠ. Η σύνταξη του παρόντος εγγράφου έγινε σε απάντηση της Δήλωσης στην οποία προέβη το Συμβούλιο σχετικά με το άρθρο 8, παράγραφος 2, της απόφασης του Συμβουλίου αριθ. 94/728/ΕΚ, Ευρατόμ, της 31ης Οκτωβρίου 1994, σχετικά με το σύστημα ιδίων πόρων. Στην ίδια την οδηγία ΑΕΠ, και συγκεκριμένα στο άρθρο 7, σημειωνόταν ότι έπρεπε να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην επαλήθευση και στη βελτίωση της εξαντλητικότητας των εκτιμήσεων του ΑΕΠ, ιδίως σε σχέση με την κάλυψη της λεγόμενης παραοικονομίας. Η εξαντλητικότητα, επομένως, ήταν ανέκαθεν ζήτημα πρώτης προτεραιότητας για την επιτροπή ΑΕΠ. Ορόσημο στο έργο που επιτελέστηκε ως σήμερα αποτελεί η δημοσίευση της απόφασης της Επιτροπής για την εξαντλητικότητα (94/168/ΕΚ, Ευρατόμ της 22ας Φεβρουαρίου 1994). Η παρούσα έκθεση, η οποία αντανακλά την προτεραιότητα αυτή, οργανώθηκε ως εξής: το τμήμα 2 παρουσιάζει συνοπτικά τις σημαντικότερες εργασίες που έγιναν όσον αφορά την εξαντλητικότητα. Η πρόοδος στα λεγόμενα εγκάρσια θέματα και στα ζητήματα των επιμέρους χωρών περιγράφεται στο τμήμα 3. Το τμήμα 4 περιέχει τα συμπεράσματα. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η παρούσα έκθεση περιγράφει τις εργασίες που πραγματοποιήθηκαν για την επαλήθευση και τη βελτίωση των εθνικών λογαριασμών των δώδεκα κρατών που ήταν μέλη της Ένωσης στο τέλος του 1994. Οι εκτιμήσεις για το ΑΕΠ των νέων κρατών μελών που προσχώρησαν στην Ένωση την 1η Ιανουαρίου 1995 (Αυστρία, Φινλανδία και Σουηδία) θα αξιολογηθούν για πρώτη φορά το 1996. Το ίδιο θα γίνει και με τη Νορβηγία και την Ισλανδία ως συμβαλλόμενα μέρη της Συνθήκης του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου. Λ 11 Επιτροπή έχει επισημάνει ορισμένα σημεία για τα οποία διατύπωσε επίσημα τις επιφυλάξεις της προς τα κράτη μέλη. Οι επιφυλάξεις αυτές αφορούν κάποια σημεία της διαδικασίας υπολογισμού του ΑΕΠ, στα οποία πρέπει να καταβληθούν περαιτέρω προσπάθειες προκειμένου να επαληθευθούν και, αν χρειάζεται, να βελτιωθούν οι στατιστικές. Η σημαντικότερη επιφύλαξη αφορά την εξαντλητικότητα των εκτιμήσεων κάθε χώρας για το ΑΕΠ. Πέραν αυτού, υπάρχουν και ορισμένες εγκάρσιες επιφυλάξεις (δηλαδή θέματα στα οποία χρειάζεται περαιτέρω επαλήθευση ή βελτίωση σε όλα τα κράτη μέλη), καθώς και διάφορες επιφυλάξεις για. τις επιμέρους χώρες. 2. Εξαντλητικότητα Η απόφαση της Επιτροπής για την εξαντλητικότητα, του Φεβρουαρίου του 1994, εκδόθηκε αφού προηγουμένως καταβλήθηκαν μεγάλες προσπάθειες προκειμένου να εντοπιστούν οι καλύτεροι δ\ινατοί τρόποι προσέγγισης αυτού του δυσχερούς θέματος. Σύμφωνα με την απόφαση, τα κράτη μέλη πρέπει, έως το τέλος του Ιουνίου του 1994, να υποβάλουν εκθέσεις για τέσσερις πτυχές του προβλήματος της εξαντλητικότητας και, σε ορισμένες περιπτώσεις, να πραγματοποιήσουν σημαντική ερευνητική εργασία προς υποστήριξη των εκθέσεων αυτών. Οι ενλόγω τέσσερις εκθέσεις έχουν ως εξής: Μια λεπτομερής περιγραφή όλων των άμεσων και έμμεσων προσαρμογών στις οποίες προβαίνουν ήδη τα κράτη μέλη προκειμένου να καταλήξουν σε εξαντλητικές εκτιμήσεις για το ΑΕΠ τους. Μια έκθεση στην οποία περιγράφονται τα αποτελέσματα μιας συγκεκριμένης έρευνας σχετικά με τη χρήση δεδομένων για την απασχόληση προς επικύρωση των εκτιμήσεων για το ΑΕΠ. Μια έκθεση στην οποία περιγράφεται λεπτομερώς η κάλυψη του εισοδήματος σε είδος και των φιλοδωρημάτων στους λογαριασμούς, με προτάσεις για βελτιώσεις, όπου χρειάζεται. Μια έκθεση σχετικά με την δυνατότητα χρήσης πληροφοριών οπό ελέγχους που διενεργούν οι φορολογικές αρχές, με σκοπό τη βελτίωση της εξαντλητικότητας των εθνικών λογαριασμών. Τα κυριότερα συμπεράσματα που προέκυψαν από τις εκθέσεις αυτές είναι τα εξής. Όσον αφορά τους υπολογισμούς και προσαριχονές που γίνονται σήμερα προκειμένου να διασφαλιστεί η εξανιλητικότητα των εκτιμήσεων κάθε κράτους μέλους γιο το ΑΕΠ του, είναι σαφές ότι η ανάγκη και η καταλληλότητα των όποιων προσαρμογαϊν και υπολογισμών γίνονται για την εξασφάλιση της εξαντλητικότητας μπορούν να αξιολογηθούν μόνο υπό το φως της ποιότητας των βασικών στατιστικών και των γενικών μεθόδων που χρησιμοποιούνται. Οι εκτιμήσεις των κρατών μελίύν δεν βασίζονται όλες σε καλής ποιότητας πηγές στοιχείων για όλους τους τομείς της οικονομίας. ΙΙαραδείγματος χάριν, αρκετά κράτη μέλη δεν διαθέτουν καλές στατιστικές για όλους τους τομείς των υπηρεσιών, ενώ μερικά δεν έχουν μητρώα επιχειρήσεων καλής ποιότητας ή δεν χρησιμοποιούν στο μέγιστο δυνατό βαθμό τη μέθοδο της διασταύρωσης των στοιχείων, που είναι συνυφασμένη με το σύστημα των εθνικών λογαριασμών. Τα περισσότερα κράτη μέλη που βρίσκονται στη θέση (χυτή έχουν ήδη συγκεκριμένα σχέδια για τη βελτίωση της κατάστασης στο εγγύς μέλλον Εξάλλου, οι προσπάθειες που καταβάλλουν τα κράτη μέλη όσον αφορά τα μητρώο επιχειρήσεων και τις στατιστικές υπηρεσιών υποστηρίζονται από διάφορες κοινοτικές πρωτοβουλίες, όπως είναι, ιδιαίτερα, ο κανονισμός του Συμβουλίου για τα μητρώα επιχειρήσεων (93/2186/ΕΚ, Ευρατόμ της 22ας Ιουλίου 1993). Επιπλέον, ορισμένα μόνον κράτη μέλη προβαίνουν σε άμεσες προσαρμογές για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής (δηλαδή για την εσκεμμένη ανακριβή δήλωση στοιχείων στις αρχές) εκτός της βιομηχανίας κατασκευαστικών και τεχνικών έργων, ενώ οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται ποικίλλουν σε πολύ μεγάλο βαθμό. Στον τομέα αυτό, όλα τα κράτη μέλη πρέπει να καταβάλουν ακόμη μεγάλες προσπάθειες. Όσον αφορά τη χρήση στοιχείων για την απασχόληση προς επικύρωση των εκτιμήσεων για το ΑΕΠ. η κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα οι εργασίες μπορεί να αξιολογηθεί πλήρως μόνο στη βάση κάθε επιμέρους χώρας. Πράγματι, για ορισμένες χώρες η χρήση των στοιχείων αυτών επιβεβαίωσε τις υπάρχουσες εκτιμήσεις για το ΑΕΠ. Αντίθετα, σε άλλες, το μήνυμα δεν ήταν εξίσου σαφές. Πάντως, το γενικό συμπέρασμα που προέκυψε είναι ότι τα αποτελέσματα από τη χρήση στοιχείων για την απασχόληση μπορούν και πρέπει να ενταχθούν στις εκτιμήσεις για το ΑΕΠ ως τμήμα της επόμενης γενικής αναθεώρησης των εθνικών λογαριασμών κάθε χώρας. Οι γενικές αναθεωρήσεις συνδέονται με την εισαγωγή της νέας έκδοσης του ΕΣΟΛ ("ΕΣΟΛ-95"· το ΕΣΟΑ είναι η δέσμη οόηγκΰν εθνικής λογιστικής που χρησιμοποιούνται για όλες αυτές τις εργασίες), η οποία θα γίνει κατά τα αμέσως επόμενα έτη σε κάθε χώρα. Η τελική προθεσμία για την ενσωμάτωση των αποτελεσμάτων είναι ο Οκτώβριος του 1998. Όσον αφορά την κάλυψη των εισοδημάτων σε είδος και των φιλοδωρημάτων, το κύριο συμπέρασμα ήταν ότι ο βαθμός στον οποίο γίνονται προσαρμογές διαφέρει σημαντικά μεταξύ των επιμέρους κρατών μελών. Οι αποκλίσεις αυτές αντικατοπτρίζουν διαφορές στους φορολογικούς κανόνες και κανονισμούς, στη σπουδαιότητα τέτοιων εισοδημάτων στα κράτη μέλη, καθώς και στην ερμηνεία των λογιστικών κατευθυντήριων γραμμών (ΕΣΟΑ). Υπάρχουν, ωστόσο, και μερικές αδικαιολόγητες διαφορές μεταξύ των κρατών μελών. Επομένως, σε ορισμένα κράτη μέλη πρέπει να καταβληθούν και άλλες προσπάθειες στον τομέα αυτόν. Όσον αφορά τη δυνατότητα χρήσης στοιχείων από φορολογικούς ελέγχους για τη βελτίωση της εξαντλητικότητας των εκτιμήσεων του ΑΕΠ, προέκυψε με σαφήνεια το συμπέρασμα ότι η ανάγκη χρήσης τέτοιων στοιχείων εξαρτάται από το κατά πόσον υπάρχουν άλλες δυνατότητες πραγματοποίησης προσαρμογών για την φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, δυνατότητες που διαφέρουν από κράτος μέλος σε κράτος μέλος και από βιομηχανία σε βιομηχανία. Προέκυψε, επίσης, με σαφήνεια ότι, ενώ ορισμένες χώρες μπορούν και, όντως, κάνουν - σε βαθμό που ποικίλλει από χωρά σε χώρα - χρήση στοιχείων από φορολογικούς ελέγχους, αντίθετα, άλλες χώρες δεν είναι σε θέση να κάνουν το ίδιο, είτε για λόγους εμπιστευτικότητας των στοιχείων είτε επειδή η μη τυχαία φύση των στοιχείων καθιστά αδύνατη την αξιοποίηση τους για στατιστικούς σκοπούς. Προκειμένου να για την εξαντλητικότητα. η Επιτροπή χρησιμοποιεί δύο προσεγγίσεις. Εργάζεται σε διμερή την ολοκλήρωση εξασφαλίσει εργασιών των βάση με τα κράτη μέλη για τα θέματα που αφορούν το καθένα απ'αυτά ξεχωριστά, όπως τα θέματα αυτά έχουν προσδιοριστεί στις εκθέσεις που προαναφέρθηκαν Το 1996, έχει προγραμματιστεί η πραγματοποίηση αποστολών στα κράτη μέλη προκειμένου να συζητηθούν λεπτομερή σχέδια για τις εργασίες που πρέπει ακόμη να γίνουν ώστε να εξασφαλιστεί η ολοκλήρωση του έργου αυτού. Εξάλλου, η Επιτροπή δημιούργησε τέσσερις Task force που επικουρούν την επιτροπή ΑΕΠ και οι οποίες ασχολούνται με την περαιτέρω διερεύνηση θεμάτων τα οποία αφορούν-όλες τις χώρες, όπως τα θέματα αυτά έχουν προσδιοριστεί στις εκθέσεις που υποβλήθηκαν σύμφωνα με την απόφαση. Αυτές οι Task force θα συμβουλεύουν την Επιτροπή, και, κατά συνέπεια, σε εύθετο χρόνο και την επιτροπή ΑΕΠ, σχετικά με τις καλύτερες μεθοδολογίες που πρέπει να χρησιμοποιούνται για τον τομέα των οικοδομικών και τεχνικών έργων, για τη διανομή, για τη χρησιμοποίηση των ερευνών σχετικά με τους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών και για την εκτίμηση των εισαγωγών και των εξαγωγαχν στα πλαίσια του συστήματος Intrastat. Και οι τέσσερις Task force πρέπει να υποβάλουν σχετικές εκθέσεις έως τον Ιούνιο του 1996 Η περάτωση όλων των διεξαγόμενων εργασιών σχετικά με την εξαντλητικότητα και η άρση όλων των σχετικών επιφυλάξεων της Επιτροπής για τις εκτιμήσεις του ΑΕΠ από τα κράτη μέλη προβλέπεται για τον Οκτώβριο του 1998. Λεπτομερέστερη περιγραφή των εργασιών που έγιναν μετά την έκδοση της απόφασης για την εξαντλητικότητα και παρουσίαση των σχετικών συμπερασμάτων γίνεται στο Παράρτημα Α της παρούσας έκθεσης. 3. Τα εγκάρσια θέματα και τα ζητήματα των επιμέρους χωρών Η Επιτροπή καταβάλλει επίσης μεγάλες προσπάθειες για τον έλεγχο της συγκρισιμότητας, της αξιοπιστίας και της πληρότητας των εκτιμήσεων των κρατών μελών για το ΑΕΠ τους σε ό,τι αφορά μια σειρά εγκάρσια θέματα (δηλαδή ζητήματα που αφορούν όλες τις χώρες) καθώς και αναφορικά με πολλά θέματα που αφορούν τις διάφορες επιμέρους χώρες. Τα εγκάρσια θέματα που θεωρούνται ως τα πιο σημαντικά για τις εκτιμήσεις του ΑΕΠ των κρατών μελών είναι τα εξής: ο ορισμός της οικονομικής επικράτειας· η καταγραφή των φόρων και επιδοτήσεων- η συγκρισιμότητα και η αξιοπιστία των εκτιμήσεων για τις υπηρεσίες στέγασης· η συγκρισιμότητα των εκτιμήσεων για τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ ενδιάμεσης και τελικής κατανάλωσης· η πληρότητα και η καταγραφή της δραστηριότητας χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων· η ποιότητα των εκτιμήσεων για την κρατική διοίκηση και τα μη κερδοσκοπικά ιδρύματα· η πληρότητα τα)ν εκτιμήσεων για τη γεωργία· η ποιότητα των εκτιμήσεων για τη μετάβαση από το ΑΕγχΠ στο ΑΕΠ· η πληρότητα των εκτιμήσεων του ΦΠΑ ως συστατικού του ΑΕΠ. τα)ν Σημειώθηκε πρόοδος για όλα τα εγκάρσια θέματα. Για ορισμένα από αυτά, έχουν ήδη τεθεί οι βάσεις για την παραγωγή αξιόπιστων και πλήρων εκτιμήσεων, ενώ, επιπλέον, έχουν ήδη γίνει ορισμένες διορθώσεις του ΑΕΠ. Για άλλα θέματα, η Επιτροπή βρίσκεται σήμερα στο στάδιο της συλλογής των εξαιρετικά λεπτομερών πληροφοριακών στοιχείων που χρειάζονται προκειμένου να αποφασιστεί αν και κατά πόσο πρέπει να γίνουν κάποιες διορθωτικές ενέργειες. Η κατάσταση-στην οποία βρίσκεται σήμερα καθένα από τα εγκάρσια θέματα σκιαγραφείται συνοπτικά παρακάτω. Λεπτομερέστερα στοιχεία για κάθε θέμα παρέχονται στο Παράρτημα Α. Οι οικονομικές επικράτειες για τις οποίες πρέπει να γίνεται αναφορά για τον πόρο ΑΕΠ καθορίστηκαν το 1991 με σχετική απόφαση της Επιτροπής. εννοιολογικές εργασίες που απαιτούνται για Οι της συγκρισιμότητας του τρόπου καταγραφής των φόρων και των επιδοτήσεων από τα. κράτη μέλη ολοκληρώθηκαν με την έκδοση τριών αποφάσεων της Επιτροπής το 1993. Ωστόσο, πρέπει ακόμη να γίνουν κάποιες εργασίες προκειμένου να εξασφαλιστεί η έμπρακτη συμμόρφωση ορισμένων κρατών μελών με τις νέες διατάξεις. εξασφάλιση την Προκειμένου να εξασφαλιστεί η συγκρισιμότητα και η αξιοπιστία των εκτιμήσεων για τις υπηρεσίες στέγασης, εκδόθηκε σχετική απόφαση της Επιτροπής το 1995. Έως τον Οκτώβριο του 1996, τα κράτη μέλη πρέπει να είναι σε θέση να παρέχουν εκτιμήσεις για το ΑΕγχΠ τους χρησιμοποιώντας μια κοινή και αντικειμενική μεθοδολογία. Στην πράξη, ορισμένες χώρες ίσως χρειαστούν κάποια παρέκκλιση, προκειμένου να ολοκληρώσουν τις σχετικές εργασίες έως τον Οκτώβριο του 1997 Η εξασφάλιση της συγκρισιμότητας και της αξιοπιστίας των εκτιμήσεων για την διαχωριστική γραμμή μεταξύ ενδιάμεσης και τελικής χρήσης και για τα χρηματοπιστωτικά εκτεταμένων ερωτηματολογίων, που ζητούσαν πολύ λεπτομερή στοιχεία. Το 1996 θα συνταχθούν εκθέσεις στις οποίες θα επισημαίνονται οι βελτιώσεις που θα πρέπει να γίνουν στα διάφορα κράτη μέλη. επιδιώχθηκε μέσω της χρήσης ιδρύματα Όσον αφορά τους κρατικούς φορείς και τα μη κερδοσκοπικά ιδρύματα, καθίΰς και τον τομέα της γεωργίας, συζητήθηκαν, το 1994, στους κόλπους της επιτροπής ΑΕΠ, διάφορα έγγραφαπου εντόπιζαν τα σημαντικότερα ζητήματα. Πιο πρόσφατα, δόθηκε προτεραιότητα σε άλλες σημαντικές εργασίες, όπως, παραδείγματος χάριν, στις εργασίες για την εξαντλητικότητα, αλλά τα θέματα αυτά θα εξεταστούν και πάλι το 1996. Η συγκρισιμότητα και η αξιοπιστία των στοιχείων για τη μετάβαση από το ΑΕγχΠ στο ΑΕΠ συζητήθηκαν σε σειρά εκθέσεων που υποβλήθηκαν στην επιτροπή ΑΕΠ Πραγματοποιήθηκαν διμερείς συζητήσεις με κάθε κράτος μέλος και παρακάλι επΟεπ,αι σειρά σημείων προς βελτίωση. Έχει εντοπιστεί μια σοβαρή δυσκολία, η οποία αφ< >ρό την καταγραφή της δραστηριότητας των αμοιβαίων κεφαλαίων επενδύσεων. Το Μάρτιο του 1996, θα υποβληθεί στην επιτροπή ΑΕΠ πρόταση της Επιτροπής στην οποία θα περιγράφεται μια συνιστώμενη κοινή μεταχείριση των ταμείων αυτών με βάση τις εργασίες μιας ειδικής Task force. Οι εκτιμήσεις του ΦΠΑ ως συστατικού του ΑΕΠ. ιδίως σε ό,τι αφορά τις διαφορές μεταξύ των ποσών ΦΠΑ που εισπράττονται από τις φορολογικές αρχές και των ποσών που πρέπει θεωρητικά να καταβάλλονται, σύμφωνα με τους εθνικούς λογαριασμούς, συζητήθηκαν διεξοδικά από την επιτροπή ΑΕΠ. Σε διμερείς συζητήσεις που θα πραγματοποιηθούν το 1996 θα αξιολογηθεί ο αντίκτυπος που είναι δυνατόν να έχουν στο ΛΕΠ οι όια(ρορετικές προσεγγίσεις που χρησιμοποιούν οι επιμέρους χώρες για τον υπολογισμό του ΦΠΑ στα πλαίσια των εθνικών λογαριασμών τους. Η ολοκλήρωση των εργασιών σχετικά με όλα τα εγκάρσια ζητήματα προβλέπεται για τον Οκτώβριο του 1997, ενώ για τις υπηρεσίες στέγασης τα αποτελέσματα πρέπει να υποβληθούν έως το Σεπτέμβριο του 1996. Ενδέχεται να χρειαστούν παρεκκλίσεις για ορισμένες χώρες, ώστε να τους επιτραπεί να ολοκληρώσουν ορισμένες εργασίες έως τον Οκτώβριο του 1998. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η εισαγωγή της νέας έκδοσης του ΕΣΟΑ ("ΕΣΟΛ- 95") θα μεταβάλει τις εκτιμήσεις των κρατών μελών για το ΑΕΠ τους. Το άρθρο 8. 3 του σχεδίου κανονισμού του Συμβουλίου σχετικά με το ΕΣΟΛ-95, ο οποίος εγκρίθηκε πρόσφατα από το Συμβούλιο και αναμένεται να εκδοθεί σύντομα, επιβάλλει στην επιτροπή ΑΕΠ την υποχρέωση να καθορίσει, έως το τέλος του 1996, μεθόδους μετατροπής των εκτιμήσεων που έγιναν σύμφωνα με το ΕΣΟΛ-95 σε εκτιμήσεις που να συνάδουν με την σημερινή έκδοση των ΕΣΟΑ, πράγμα που θα χρειαστεί επίσης και για σκοπούς ιδίων πόρων. Στην συνεδρίαση της Επιτροπής ΑΕΠ του Οκτωβρίου του 1995 παρουσιάστηκε ένα πρώτο έγγραφο που εξηγούσε αναλυτικά πώς και σε ποια σημεία το ΕΣΟΛ-95 επηρεάζει τις εκτιμήσεις για το ΑΕΠ. Όσον αφορά τα ζητήματα των επιμέρους χωρών (δηλαδή τα ειδικά για κάθε χώρα θέματα), τα οποία είναι σημαντικά για το ΑΕΠ, επιτελέστηκε, επίσης, σημαντική πρόοδος. Οι σπουδαιότερες βελτιώσεις μπορούν να συνοψιστούν ως εξής: Καταβλήθηκαν μεγάλες προσπάθειες για την αναδιάρθρωση σε βάθος των εθνικών λογαριασμών εκείνων των κρατών μελών που θεωρούνταν ότι είχαν την ασθενέστερη βάση στις εκτιμήσεις τους για το ΑΕΠ. Λυτές οι αναδιαρθρώσεις κατέληξαν ήδη σε ευρείες αλλαγές στις εκτιμήσεις του ΑΕΙ 1 στην Ελλάδα, το Λουξεμβούργο και την Πορτογαλία (αλλαγές της τάξης του +20%, +15% και +10% αντιστοίχως). Ομοίως, σημαντικές εξελίξεις συμβαίνουν σήμερα στο Βέλγιο και στην Ιρλανδία, αν και αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να αναμένουμε ευρείες αλλαγές στις εκτιμήσεις του ΛΕΠ για τις δύο αυτές χώρες. Όλα τα κράτη μέλη έχουν εργαστεί σοβαρά για να αντιμετωπίσουν τις επιφυλάξεις της Επιτροπής ως προς την κάθε χώρα για πτυχές των μεθόδων υπολογισμού του ΑΕΠ της. Σε πολλές περιπτώσεις, η εργασία αυτή επέτρεψε στην Επιτροπή να άρει τις σχετικές της επιφυλάξεις. Σε άλλες περιπτώσεις, η εργασία που επιτελείται αναμένεται να επιτρέψει στην Επιτροπή να άρει τις επιφυλάξεις έως την ημερομηνία - στόχο του Οκτωβρίου του 1997 (αν και πάλι, σε ορισμένες μεμονωμένες περιπτώσεις, θα χρειαστεί ίσως παράταση της προθεσμίας έως τον Οκτώβριο του 1998). Όλα τα κράτη μέλη έχουν, επίσης, τα δικά τους σημαντικά σχέδια ανάπτυξης των εθνικών τους λογαριασμών. Τα ενλόγω σχέδια δεν αποτελούν άμεση συνέπεια των προγραμμάτων εργασίας της Επιτροπής και της επιτροπής ΑΕΠ, ωστόσο είναι πολύ σημαντικά και δρουν συμπληρωματικά. Λεπτομερέστερα στοιχεία για τις βελτιώσεις που έχουν ήδη γίνει ή βρίσκονται υπό εξέλιξη στα κράτη μέλη όσον αφορά τα ειδικά για κάθε χώρα ζητήματα παρέχονται στο Παράρτημα Α. Ο αντίκτυπος όλων των βελτιώσεων που έχουν γίνει μέχρι σήμερα από τα κράτη μέλη στις εκτιμήσεις τους για το ΑΕΠ, εφόσον οι βελτιώσεις αυτές έγιναν μετά τη διατύπωση σχετικών επιφυλάξεων, παρέχεται σε συνοπτικό πίνακα στο Παράρτημα Β. Όσον αφορά τα νέα κράτη μέλη, την Ισλανδία και τη Νορβηγία, η Επιτροπή πραγματοποίησε μια πρώτη επίσκεψη σ'αυτά κατά το δεύτερο εξάμηνο του 1994 και υπέβαλε έκθεση στην επιτροπή ΑΕΠ σχετικά με τις κυριότερες πηγές και μεθόδους που χρησιμοποιούν οι χώρες αυτές για τον υπολογισμό του ΑΕΠ τους 4. Συμπεράσματα Από την παραπάνω συνοπτική παρουσίαση διαπιστώνεται ότι έχει πραγματοποιηθεί μεγάλη πρόοδος (για παράδειγμα στην Ελλάδα, στο Λουξεμβούργο και στην Πορτογαλία) και ότι προετοιμάζονται νέες σημαντικές βελτιώσεις (παραδείγματος χάριν στο Βέλγιο και στην Ιρλανδία). Για τα περισσότερα κράτη μέλη έχουν γίνει βελτιώσεις σε πολλά τμήματα της διαδικασίας υπολογισμού, αν και τα καθαρά αποτελέσματα στις εκτιμήσεις του ΑΕΠ ορισμένες φορές είναι μικρά (π χ. γιατί οι θετικές και αρνητικές διορθώσεις αλληλοεξουδετερώθηκαν). Ως συνέπεια του έργου που ήδη πραγματοποιήθηκε, οι σημαντικότερες ελλείψεις στις εκτιμήσεις του ΑΕΠ των κρατών μελών έχουν ήδη αντιμετωπιστεί ή σύντομα θα αποτελέσουν αντικείμενο βελτιώσεων. Επομένως, οι εκτιμήσεις των κρατών μελών για το ΑΕΠ έχουν γίνει ουσιαστικά πιο εξαντλητικές, πιο αξιόπιστες και πιο συγκρίσιμες παρά ποτέ. Ωστόσο, οι εργασίες που απομένει ακόμη να γίνουν όσον αφορά την εξαντλητικότητα, ορισμένα εγκάρσια θέματα και ορισμένα ζητήματα των επιμέρους χωρών είναι πολλές και σημαντικές. Μεγάλο μέρος του έργου αυτού έχει προγραμματισθεί να ολοκληρωθεί ως τον Οκτώβριο του 1997, ενο') το σύνολο των εργασιών, περιλαμβανομένων αυτών για την εξαντλητικότητα, πρέπει να έχει περατωθεί έως τον Οκτώβριο του 1998. Είναι αδύνατον, στην παρούσα φάση, να εκτιμηθούν οι συνέπειες που πιθανώς θα έχουν στις εκτιμήσεις του ΑΕΠ οι εργασίες που απομένουν. Τα επόμενα χρόνια είναι ανάγκη να εξασφαλιστεί ότι τα νεότερα κράτη μέλη (Αυστρία, Φινλανδία και Σουηδία) και οι χώρες του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (Νορβηγία και Ισλανδία) θα προβαίνουν επίσης σε αξιόπιστες και εξαντλητικές εκτιμήσεις για το ΑΕΠ. ΠΛΡΛΡΊΊΙΜΛ Λ Εισαγωγή Το παρόν παράρτημα της έκθεσης εξηγεί με περισσότερες λεπτομέρειες το εύρος τοον εργασιών που έχουν ήδη ολοκληρωθεί ή βρίσκονται σε εξέλιξη προκειμένου να εξασφαλιστεί η συγκρισιμότητα, αξιοπιστία και εξαντλητικότητα των εκτιμήσεα)ν των κρατών μελών για το ΑΕΠ τους. Οι εργασίες αυτές είναι από τη φύση τους, εξαιρετικά τεχνικού χαρακτήρα. Το παράρτημα αυτό περιγράφει μόνο τα βασικά θέματα και επιτεύγματα. Η ανάλυση των περισσότερων τεχνικών θεμάτων ξεφεύγει από τους σκοπούς της παρούσας έκθεσης. Αντικατοπτρίζοντας τη σημασία των εργασιών για την εξαντλητικότητα, το παράρτημα αυτό έχει οργανα)θεί ως εξής: το τμήμα 1 της έκθεσης συνοψίζει πολύ συνοπτικά τις σημαντικότερες εργασίες που επιτέλεσε η Επιτροπή, επικουρούμενη από την επιτροπή ΑΕΠ, κατά την περίοδο ποτ) οδήγησε στη δημοσίευση της απόφασης της Επιτροπής για την εξαντλητικότητα. Οι εργασίες που έγιναν από τη δημοσίευση της απόφασης αυτής και μετά, καθώς και οι εργασίες που έχουν προγραμματιστεί έως το 1997/1998, περιγράφονται αναλυτικότερα στο τμήμα 2 1. Έργο που εκτελέστηκε το 1989 έως το 1993 1. 1 Προπαρασκευαστικές εργασίες Η επιτροπή ΑΕΠ συνεδρίασε για πρώτη φορά τον Ιούνιο του 1989. Τα πιο σημαντικά πρώτα της βήματα ήταν ορισμένες ουσιώδεις προπαρασκευαστικές εργασίες: Τα κράτη μέλη έπρεπε να υποβάλουν κατάλογο απογραφής των πηγιόν δεδομένων και των μεθόδων υπολογισμού που χρησιμοποιούν για τον υπολογισμό του ΑΕΠ. Οι εν λόγω κατάλογοι έπρεπε να εξεταστούν από τη Eurostat με τη βοήθεια των άλλων κρατών μελών μέσα) της επιτροπής ΑΕΠ Οι εκθέσεις της Eurostat σχετικά με τους καταλόγους απογραφής συζητήθηκαν στη διάρκεια του" 1992. Οι εν λόγω εκθέσεις αποτέλεσαν επίσης τη βάση για τη διατύπωση επιφυλάξεων για επιμέρους χο\>ες σχετικά μ,ε ορισμένα μέρη της διαδικασίας υπολογισμού. ιδρύματα, κρατικά και μι ι Χρειάστηκε να καταρτιστεί πρόγραμμα εργασίας. ' Εγινε η επιλογή ορισμένων ζητημάτων για εγκάρσια διερεύνηση: φόροι και επιδοτήσεις υπηρεσίες στέγασης, χρηματοπιστωτικά κερδοσκοπικά ιδρύματα, διάκριση μεταξύ ενδιάμεσης και τελικής χρήσης μετάβαση από το ΑΕγχΠ στο ΑΕΠ και, φυσικά, εξαντλητικότητα Επιφυλάξεις διατυπώθηκαν για όλα τα κράτη μέλη σχετικά με όλες αυτές τις πτυχές των εκτιμήσεων τους για το ΑΕΠ. Πέρα από τα ζητήματα εγκάρσιας επιφύλαξης που παρατίθενται πιο πάνω, η επιτροπή ΑΕΠ διάλεξε επίσης διάφορα άλλα ζητήματα για περαιτέρω εγκάρσια διερεύνηση, και συγκεκριμένα: τον ορισμό των οικονομικών επικρατειών, τη γεωργία, τον ΦΠΑ, τις διαδικασίες ισολογισμού και τη χρήση φορολογικοί στοιχείο)ν. Σε ένα από τα εγκάρσια ζητήματα μπορούσε να επιτευχθεί ταχεία πρόοδος Εκδόθηκε απόφαση της Επιτροπής που όριζε τις οικονομικές επικράτειες των κρατών μελών στα πλαίσια του τέταρτου πόρου ΑΕΠ (91/450/ΕΟΚ, Ευρατόμ της 26ης Ιουλίου 1991), η οποία συμπλήρωνε το έργο που χρειαζόταν να πραγματοποιήσει η επιτροπή ΛΕΠ σχετικά με αυτό το ζήτημα. Παραδείγμ,ατος χάριν, συμφωνήθηκε ότι τα Κανάρια Νησιά, η Θέουτα και η Μελίγια ανήκουν στην ισπανική οικονομική επικράτεια, ότι η Μαδέρα και οι Αζόρες ανήκουν στην πορτογαλική οικονομική επικράτεια και ότι τα υπερπόντια διαμερίσματα που δεν περιλαμβάνονται στο παράρτημα IV της συνθήκης ΕΚ ανήκουν στη γαλλική οικονομική επικράτεια. Σημειώθηκε επίσης ότι η οικονομική επικράτεια της Γερμανίας άλλαξε το 1990 και περιλαμβάνει πλέον και τα νέα κρατίδια. 1. 2 ΙΙροσανατολισμός των εργασκόν για το Α ΜΙ Ι Κατά τη συνεδρίαση της επιτροπής ΑΕΙ1 τον Οκτώβριο του 1990, η Επιτροπή υπέβαλε ένα έγγραφο σχετικά με το μελλοντικό προσανατολισμό των εργασιών για το ΑΕΠ. Το εν λόγω έγγραφο πρότεινε δύο τρόπους προσέγγισης· μια εγκάρσια προσέγγιση για ορισμένα επιλεγμένα θέματα και, παράλληλα, εξέταση της κατάστασης κάθε επιμέρους χώρας για κάποια άλλα ζητήματα. Το έγγραφο περιείχε επίσης μια επισκόπηση των γενικών προσεγγίσεων που ακολουθούνται για τη βελτίωση της εξαντλητικότητας και παρουσίαζε φάσμ,α προσεγγίσεων που θα μπορούσε να ακολουθήσει η Επιτροπή και η επιτροπή ΛΕΠ. Κατά τη συνεδρίαση της επιτροπής ΛΕΠ τον Οκτώβριο του 1991, η Επιτροπή παρουσίασε μια επισκόπηση των συγκεκριμένων προσαρμογών που είχαν ήδη κάνει τα κράτη μέλη για την εξαντλητικότητα, βασιζόμενη στην προ'ττη αξιολόγηση των καταλόγων απογραφής ποτ) είχαν υποβάλει τα κράτη μέλη. Οι περιγραφές των προσαρμογών που έκαναν τα κράτη μέλη διέφεραν όσον αφορά το βαθμό λεπτομέρειας, πράγμα που αντανακλούσε την ανομοιογένεια των καταλόγου απογραφής. Τα κράττι μέλη εξέφρασαν τη γνώμη τους για τα διάφορα στατιστικά εργαλεία και πηγές δεδομένων που χρησιμοποιούν για να διασφαλίζουν την εξαντλητικότητα (π. χ. μητρώα επιχειρήσεων, μέθοδοι ροών εμπορευμάτων, έρευνες εργατικού δυναμικού) και για τις δυνατότητες εφαρμογής τόσο της εγκάρσιας προσέγγισης όσο και της προσέγγισης των επιμέρους χωρών για την εργασία αυτή. 1. 3 Πρώτες αξιολογήσεις των εκτιμήσεων των κρατών μελών Μεγάλο διάστημα του 1992 αφιερο)0ηκε στη συζήτηση των εκθέσεων της Επιτροπής για τις μεθόδους υπολογισμ,ούτου κάθε κράτους μέλους. Κατά τις συνεδριάσεις της επιτροπής ΛΕΠ τον Ιούλιο και το Σεπτέμβριο του 1992 συζητήθηκαν εκθέσεις για τις γενικές πηγές και μεθόδους που χρησιμοποιούσαν όλα τα κράτη μέλη με εξαίρεση το Λουξεμβούργο. Οι εκθέσεις αυτές περιλάμβαναν περιγραφή και αξιολόγηση της εξαντλητικότητας των στοιχείανν του ΛΕΠ για το κάθε κράτος (τέλος. 1. 4 Προσανατολισμός τίον εργασιών για την εξαντλητικότητα Επίσης, κατά τη συνεδρίαση της επιτροπής ΛΕΙΙ τον Ιούλιο του 1992, η Επιτροπή παρουσίασε ένα συνοπτικό έγγραφο στο οποίο σημειώνονταν τα ακόλουθα κριτήρια αξιολόγησης της εξαντλητικότητας: η ύπαρξη ενός σαφώς προσδιορισμένου πληθυσμού αναφοράς των μονάδων παραγωγής· η ικανότητα εντοπισμού μη εγγεγραμμένων μονάδων· η ικανότητα λήψης διορθωτικών μέτρων για τις μη εγγεγραμμένες μονάδες· η ύπαρξη γενικών και συστηματικών προσαρμογο. )ν για τη φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή· η ύπαρξη γενικών και συστηματικών προσαρμογών για τη λαθραία εργασία. Κατά τη συνεδρίαση της επιτροπής ΑΕΠ το Σεπτέμβριο του 1992, η Επιτροπή παρουσίασε μια αναλυτική πρόταση σχετικά με ένα ομοιόμορφο πρόγραμμα εργασίας για την εξαντλητικότητα υπό μορφτ'ιν σχεδίου απόφασης της Επιτροπής. II πρόταση ήδη διέκρινε τους τέσσερις βασικούς τίτλους της απόφασης της Επιτροπής, η οποία επρόκειτο να δημοσιευθεί το Φεβρουάριο του 1994. Στις περισσότερες συνεδριάσεις της επιτροπής ΑΕΠ από το Σεπτέμβριο του 1992 α>ς το Σεπτέμβριο του 1993 το εν λόγω πρόγραμμα εργασίας για την εξαντλητικότητα υπήρξε αντικείμενο μακρών, αναλυτικών και έντονων συζητήσεων ώσπου δημοσιεύθηκε δεόντως η απόφαση της Επιτροπής το Φεβρουάριο του 1994 Κατά τη συνεδρίαση της επιτροπής ΑΕΠ το Δεκέμβριο του 1993, η Επιτροπή παρουσίασε ένα έγγραφο που συμπλήρωνε τον τίτλο IV της απόφασης της Επιτροπής. Περιέγραφε πώς η σύγκριση των στοιχείων για την απασχόληση, που απαιτούσε ο τίτλος IV, μπορούσε να επηρεάσει τις εκτιμήσεις των κρατών μελών για το ΑΕΠ. Καταδείκνυε ότι η επιρροή αυτή δεν είναι μηχανική ούτε ίδια για όλες τις χώρες, αλλά το αποτέλεσμα που έχει η σύγκριση της απασχόλησης στις εκτιμήσεις του ΑΕΠ εξαρτάται μάλλον από εθνικές περιστάσεις και από τις εκάστοτε πηγές δεδομένων και τις μεθόδους εκτίμησης που χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό του ΑΕΠ. 1. 5 Πρόοδος στα εγκάρσια θέματα Το πρόγραμμα εργασίας για την εξαντλητικότητα απορρόφησε μεγάλο μέρος του χρόνου της επιτροπής ΑΕΠ το 1993. Ωστόσο, σημειώθηκε πρόοδος και σε πολλά άλλα θέματα. Η εννοιολογική εργασία για το εγκάρσιο θέμα των φόρων και των επιδοτήσεων ολοκληρώθηκε με την έκδοση τριών αποφάσεων της Επιτροπής σχετικά με τις διατάξεις του ΕΣΟΑ: μια για τις επιδοτήσεις στην παραγωγή και στις εισαγωγές (93/475/ΕΟΚ, Ευρατόμ της 22ας Ιουλίου 1993), μια για τους φόρους που συνδέονται με την παραγωγή και τις εισαγα)γές (93/454/ΕΟΚ, Ευρατόμ της 22ας Ιουλίου 1993) και μ,ια τρίτη για τη διάκριση μεταξύ ενδιάμεσης κατανάλωσης και άλλο>ν φόρο>ν που συνδέονται με την παραγο)γή (93/57Q/EOK, Ευρατόμ της 4ης Οκτιυβρίου 1993) Οι εργασίες για τις υπηρεσίες στέγασης προχώρησαν με τη συζήτηση ενός εγγράφου της Eurostat που περιείχε τα αποτελέσματα ενός ειδικού ερωτηματολογίου που είχε αποσταλεί στα κράτη μέλη. Συμφωνήθηκε ότι θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί η αποκαλούμενη μέθοδος της διαστρωμάτωσης για να εκτιμηθούν οι τεκμ,αρτές υπηρεσίες στέγασης (δηλαδή να καταλογιστούν η παραγωγή και η κατανάλωση υπηρεσιών στέγασης που περιλαμβάνονται αλλά δεν φαίνονται στην ιδιοκατοίκηση) και ότι η μέθοδος αυτή θα έπρεπε να εφαρμοστεί σταδιακά σε όλα τα κράτη μέλη. Συγκροτήθηκε task force τόσο από εθνικούς λογιστές όσο και από στατιστικούς επιστήμονες ειδικούς για θέματα στέγασης, η οποία ανέλαβε να επεξεργαστεί λύσεις για τα διάφορα εννοιολογικά και στατιστικά προβλήματα (π. χ. τρόπος μεταχείρισης, των χώρων στάθμευσης και των κατοικιών που χορηγούνται δωρεάν και απουσία ενοικιασμένων κατοικιών που μπορεί είδη ιδιοκατοίκησης). να συγκριθεί με ορισμένα Τα πιο σημαντικά ζητήματα που αφορούν τη μετάβαση από το ΑΕγχΠ στο ΑΕΠ επισημάνθηκαν σε ένα έγγραφο για τη συνεδρίαση της επιτροπής ΑΕΠ τον Οκτώβριο του 1991. Σύμβουλοι πραγματοποίησαν διμερείς επισκέψεις σε κάθε κράτος μέλος στη διάρκεια του 1993 (και σε μία περίπτωση το 1994) για να μελετήσουν αυτά τα προβλήματα. 1. 6 Πρόοδος στα ζητήματα των επιμέρους χωρών Οι εκθέσεις των αποστολών ελέγχου του ΑΕΠ σε πέντε κράτη μέλη παρουσιάστηκαν στη συνεδρίαση του Οκτωβρίου 1993. Πολλές άλλες παρόμοιες εκθέσεις υποβλήθηκαν από τότε. Επιπλέον, συζητήθηκε μια έκθεση της Eurostat για τις εκτιμήσεις όσον αφορά τα γαλλικά υπερπόντια διαμερίσματα. Ορισμένα κράτη μέλη, από την πλευρά τους, κατέβαλαν επίσης σημαντικές προσπάθειες για να βελτιώσουν τις εκτιμήσεις τους για το ΑΕΠ στη διάρκεια της ίδιας περιόδου, ιδίως όσον αφορά την εξαντλητικότητα τους Για ορισμένα κράτη μέλη (Πορτογαλία, Ελλάδα και Λουξεμβούργο) καταρτίστηκαν προγράμματα ειδικής υποστήριξης από τη Eurostat, προκειμένου να μπορέσουν τα κράτη αυτά να αναθεωρήσουν και αναβαθμίσουν τους εθνικούς τους λογαριασμούς. Αλλα κράτη μέλη είχαν ήδη προγραμματίσει αναθεώρηση το)ν εθνικο>ν τους λογαριασμών (Ηνωμένο Βασίλειο και Κάτω Χώρες). Η Ιρλανδία κατέβαλε ουσιώδεις προσπάθειες για να βελτιώσει την αξιοπιστία των εκτιμήσεων της από την πλευρά του εισοδήματος τόσο για τους μισθούς όσο και για το λειτουργικό πλεόνασμα. Η Γερμανία αποτελούσε ειδική περίπτωση, δεδομένου ότι από το 1990 έπρεπε να παρέχει στοιχεία και για τα νέα κρατίδια. Η οργάνωση ενός εντελώς νέου στατιστικού συστήματος για τα νέα κρατίδια απαίτησε τεράστιες επιπλέον προσπάθειες από τη Statistisches Bundesamt. Σε ορισμένα άλλα κράτη μέλη έπρεπε να γίνουν νέες εκτιμήσεις για ορισμένες περιοχές, π. χ. η Γαλλία θα έπρεπε να συμπεριλάβει εκτιμήσεις για το υπερπόντια διαμερίσματα της. Επιπλέον, πολλά κράτη μέλη εισήγαγαν άλλες βελτιώσεις που είναι ενδεχομένως λιγότερο εμφανείς αλλά ωστόσο συνέβαλαν ουσιαστικά στην ποιότητα των εκτιμήσεων τους για το ΑΕΙ Ι. 2. Έργο που επιτελέστηκε μετά τη δημοσίευση της απόφασης της Επιτροπής για την εξαντλητικότητα το Φεβρουάριο του 1994 2. 1 Το αντικείμενο της απόφασης για την εξαντλητικότητα Σύμφωνα με την απόφαση της Επιτροπής το Φεβρουάριο του 1994, τα κράτη μέλη έπρεπε να υποβάλουν εκθέσεις σχετικά με τέσσερις τίτλους της απόφασης ως τα τέλη του Ιουνίου 1994. Στην πράξη πολλές από αυτές τις εκθέσεις υποβλήθηκαν λίγους μήνες αργότερα, διότι ορισμένες χώρες δεν μπόρεσαν να ολοκληρώσουν την τεράστια εργασία που έπρεπε να εκτελέσουν, δεδομένου μάλιστα ότι είχαν και άλλες υποχρεώσεις στις οποίες έπρεπε να ανταποκριθούν. 11 Κατά τη συνεδρίαση της επιτροπής ΑΕΠ το Δεκέμβριο του 1994 η Eurostat παρουσίασε δύο έγγραφα επισκόπησης των εκθέσεων που είχαν υποβάλει τα κράτη μέλη. Τα εν λόγω έγγραφα επισκόπησης κάλυπταν τις εργασίες που είχαν επιτελεστεί στα πλαίσια του τίτλου IV για την επικύρωση των στοιχείων σχετικά με την απασχόληση στα οποία βασίζονται οι εκτιμήσεις του ΑΕΠ, και στα πλαίσια του τίτλου VI σχετικά με τη δυνατότητα της χρήσης πληροφοριών από φορολογικούς ελέγχους για τη βελτίωση της εξαντλητικότητας. Κατά -τη-συνεδρίαση της επιτροπής- ΑΕΠ τον Απρίλιο του 1995 η Eurostat παρουσίασε ένα έγγραφο που περιέγραφε συνοπτικά για κάθε κράτος μέλος τις εργασίες που έπρεπε ακόμη να πραγματοποιηθούν στα πλαίσια του τίτλου IV, για την επικύρωση των στοιχείων σχετικά με την απασχόληση στα οποία βασίζονται οι εκτιμήσεις του ΑΕΠ. Το εν λόγω έγγραφο βασιζόταν στα πορίσματα των εργασιών ειδικών αποστολών στα περισσότερα κράτη μέλη που είχε κριθεί αναγκαίο να πραγματοποιηθούν μετά τη συνεδρίαση του Δεκεμβρίου 1994. Κατά τη συνεδρίαση της επιτροπής ΑΕΠ τον Ιούνιο του 1995 η Eurostat παρουσίασε έγγραφα επισκόπησης για τους δύο υπόλοιπους τίτλους της απόφασης, δηλαδή για τον τίτλο III, που αφορά τους υπολογισμούς και τις προσαρμογές που διασφαλίζουν την εξαντλητικότητα των εκτιμήσεων του ΑΕΠ, και για τον τίτλο V, που αφορά το εισόδημα σε είδος και τα φιλοδωρήματα. Το έγγραφο που προαναφέρθηκε συνοδευόταν από σειρά λεπτομερών εκθέσεων για καθένα από τα κράτη μέλη. 2. 2 Τίτλος III: Περιγραφή των υπολογισμών και των προσαρμογών που διασφαλίζουν την εξαντλητικότητα των εκτιμήσεων του ΑΕΠ από τα κράτη μέλη Ο σκοπός αυτού του μέρους της απόφασης ήταν η συλλογή πρόσθετων στοιχείων από τα κράτη μέλη προκειμένου να διευκρινιστεί πώς και πού προβαίνουν σε υπολογισμούς ή προσαρμογές που είτε λαμβάνουν ρητά υπόψη τις μονάδες που έχουν εγγραφεί από τις δημόσιες αρχές αλλά δεν καλύπτονται από τις στατιστικές έρευνες και τις μονάδες που έχουν απαλλαγεί από την υποχρέωση εγγραφής ή δεν έχουν εγγραφεί για άλλους λόγους ή υποβάλλουν ανακριβή αναφορά ή δεν αναφέρουν καθόλου μέρος των δραστηριοτήτων τους· είτε λαμβάνουν έμμεσα υπόψη αυτές τις παραλείψεις. Το έγγραφο της Eurostat που συνόψιζε τις απαντήσεις των κρατών μελο')ν παρουσιάστηκε στη συνεδρίαση της επιτροπής ΑΕΠ τον Ιούνιο του 1995 Το έγγραφο αυτό τονίζει ένα πολύ σημαντικό σημείο: η ανάγκη και η επάρκεια οποιωνδήποτε προσαρμογών και υπολογισμών που έγιναν για την εξαντλητικότητα μπορεί να αξιολογηθεί μόνο υπό το φως της ποιότητας των βασικών στατιστικών της εν λόγω χώρας. Τα κυριότερα συμπεράσματα του εγγράφου ήταν τα ακόλουθα: Οι εκτιμήσεις των κρατών μελών δεν βασίζονται όλες σε καλής ποιότητας πηγές δεδομένων για όλα τα τμήματα της οικονομίας. Παραδείγματος χάριν, διάφορα κράτη μέλη δεν έχουν καλές στατιστικές για ορισμένα τμήματα των 12 εμπορεύσιμων υπηρεσιών. Ωστόσο, τα περισσότερα κράτη μέλη που βρίσκονται σε αυτή τη θέση έχουν ήδη συγκεκριμένα σχέδια για την κατάρτιση τέτοιων στατιστικών στο κοντινό μέλλον. Τα κράτη μέλη καταβάλλουν πολλές προσπάθειες προκειμένου να προσαρμόσουν τα συστήματα τους κατά τρόπον ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι μονάδες που δεν καλύπτονται από τις βασικές πηγές δεδομένων. Προκειμένου να γίνουν συστηματικές προσαρμογές για τέτοιου είδους μονάδες είναι απαραίτητη η κατάρτιση ενός σωστού μητρώου επιχειρήσεων με ευρεία κάλυψη. Το εν λόγω μητρώο επιχειρήσεων είναι επίσης εξαιρετικά σημαντικό για να γίνεται σωστά η συσχέτιση μεταξύ των διαφόρων ειδών πηγών δεδομένων. Ένα τέτοιο μητρώο επιχειρήσεων λείπει από διάφορα κράτη μέλη, αλλά οι περισσότερες χώρες που βρίσκονται σε αυτή τη θέση ήδη έχουν συγκεκριμένα σχέδια για την κατάρτιση ενός τέτοιου μητρώου επιχειρήσεων στο κοντινό μέλλον ή εργάζονται για να βελτιώσουν ή να επεκτείνουν τα ήδη υφιστάμενα μητρώα επιχειρήσεων. Ορισμένα κράτη μέλη δεν εκμεταλλεύονται όλες τις δυνατότητες που διαθέτουν για να διασταυρώσουν τα δεδομένα τους, συγκρίνοντας τα με εναλλακτικές πηγές δεδομένων και εντάσσοντας τα σε ένα συστηματικό πλαίσιο, όπως είναι ένας πίνακας προσφοράς και χρήσης. Ωστόσο, πολλά από τα κράτη μέλη που έχουν τις σοβαρότερες ελλείψεις από αυτή την άποψη ήδη εργάζονται ή έχουν σχέδια για τη βελτίωση της κατάστασης. Μόνο ορισμένα κράτη μέλη έχουν προβεί σε συγκεκριμένες ρυθμίσεις για τη διαφυγή (δηλαδή τη σκοπίμως ανακριβή αναφορά στοιχείων στις φορολογικές ή άλλες δημόσιες αρχές) στη βιομηχανία, εκτός του τομέα των οικοδομικών και τεχνικών έργων. Επιπλέον, για τον τομέα των οικοδομικών και τεχνικών έργων, οι μεθοδολογίες, οι πηγές δεδομένων και οι παραδοχές ποικίλλουν πολύ. Χρειάζεται να γίνουν περαιτέρω εργασίες σχεδόν σε όλα τα κράτη μέλη. θα συγκροτηθούν δύο Task Force για τα οικοδομικά και τεχνικά έργα και για τη διανομή, όπου η διαφυγή είναι πολύ συνηθισμένη στα περισσότερα κράτη μέλη, οι οποίες θα εξετάσουν όλες τις πλευρές των μεθόδων εκτίμησης που χρησιμοποιούνται για τους δύο αυτούς τομείς, συμπεριλαμβανομένων των τρόπων συνεκτίμησης της διαφυγής. Το μέρος 3. 6 της παρούσας έκθεσης εξηγεί το ρόλο αυτών των Task Forces περισσότερο αναλυτικά. Τα παραπάνω συμπεράσματα συνοψίζουν σε γενικούς όρους τα ισχυρά σημ,εία και τους περιορισμούς των τρεχουσών εκτιμήσεων των κρατούν μελιόν όσον αφορά την εξαντλητικότητα. Όμως, για να συμπληρωθεί η εικόνα, θα πρέπει να αναφερθούν επίσης τα ακόλουθα παραδείγματα σαφών και έμμεσων προσαρμογών για την εξαντλητικότητα που έχουν ήδη γίνει από τα κράτη μέλη. Τα παραδείγματα που ακολουθούν δεν αποτελούν πλήρη κατάλογο όλων των προσαρμογών που έγιναν κατά τη διάρκεια των διαδικασιών υπολογισμού, ούτε τα στοιχεία που δίνονται για κάθε χώρα είναι συγκρίσιμα μεταξύ τους - για τους λόγους που προαναφέρθηκαν -, παρέχουν όμως μια ιδέα για τις προσπάθειες που καταβάλλονται. Το Βέλγιο κάνει πολλές λεπτομερείς, έμμεσες και άμεσες, προσαρμογές για την εξαντλητικότητα. Ωστόσο, παρόλες τις προσαρμογές, η έλλειψη καλής ποιότητας και 13 επίκαιρων βασικών στατιστικών για πολλά τμήματα της βελγικής οικονομίας σημαίνει ότι οι εκτιμήσεις του ΑΕΠ, ακόμη και μετά τις προσαρμογές, δεν μπορούν να θεωρηθούν ως εξαντλητικές στο βαθμό που χρειάζεται. Η Δανία πραγματοποιεί σειρά έμμεσων προσαρμογών (και ορισμένες άμεσες προσαρμογές) στις εκτιμήσεις της από την πλευρά της παραγωγής, παραδείγματος χάριν χρησιμοποιώντας εκτιμήσεις που προκύπτουν λειτουργικά για μεγάλο μέρος της οικοδομικής δραστηριότητας και εκτιμήσεις από την πλευρά των δαπανών για ορισμένες δραστηριότητες υπηρεσιών. Η Γαλλία κάνει συστηματικές προσαρμογές στα ήδη γενικά υψηλής ποιότητας βασικά της δεδομένα προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη η μη εγγρα(ρή μ,ονάόων, η φορολογική απάτη και η φοροδιαφυγή, συμπεριλα[λβανομένης της διαφυγής του ΦΠΑ, και η λαθραία εργασία. Συνολικά, οι προσαρμογές αυτές καταλήγουν σε αύξηση του ΛΕΠ κατά 12% περίπου. Η Γερμανία υπολογίζει το ΑΕγχΠ τόσο από την άποψη της παραγο^γής όσο και από την άποψη των δαπανών, κάνοντας διάφορες προσαρμογές κατά τη διαδικασία υπολογισμού, που προσθέτουν περίπου 6% στο ΑΕΠ, και στη συνέχεια επιλέγει την υψηλότερη από τις εκτιμήσεις που προκύπτουν τόσο από την άποψη της παραγίυγής όσο και από την άποψη των δαπανών ως οριστική τιμή. Κατόπιν, γίνεται μια ακόμη προσαρμογή προς τα πάνω προκειμένου να ληφθούν υπόψη τυχόν ατέλειες που παραμένουν. Οι δύο αυτές διαδικασίες μαζί προσθέτουν περισσότερο από 0,5% στο ΑΕΠ. Η Ελλάδα έκανε ένα μεγάλο βήμα στους εθνικούς της λογαριασμούς με σκοπό να τους καταστήσει πληρέστερους. Οι περισσότερο αξιόπιστες μέθοδοι ποτ) χρησιμοποιούνται τώρα και η πληρέστερη κάλυψη της οικονομικής δραστηριότητας κατέληξαν σε αύξηση κατά 20%» περίπου της προηγούμενης εκτίμησης του Α ΕΙ Ι για το έτος 1988 και σε παρόμοιες μεγάλες αυξήσεις για άλλα έτη. II Ιρλανδία χρησιμοποιεί δεδομένα από την απογραφή του πληθυσμού προκειμένου να διορθώσει και να συμπληρώσει άλλα δεδομένα που λαμβάνει σχετικά με τους αριθμούς απασχολουμένων και αυτοαπασχολουμένων και, κατά συνέπεια, σχετικά με το εισόδημα των εν λόγω ομάδων. Έγινε επίσης μια πολύ ουσιαστική χωριστή προσαρμογή προκειμένου να ληφθεί υπόψη η απόκρυψη εισοδήματος από τους αυτοαπασχολουμένους. Η Ιταλία χρησιμοποιεί τις στατιστικές απασχόλησης για να κάνει συστηματικές προσαρμογές στα δεδομένα που προέρχονται από τις επιχειρήσεις, προκειμένου να λαμβάνεται υπόψη η αδήλωτη και λαθραία απασχόληση και η πιθανή απόκρυψη δραστηριοτήτων. Χρησιμοποιούνται επίσης έμμεσες μέθοδοι για να εξασφαλίζεται η εξαντλητικότητα, όπως οι μέθοδοι λειτουργικής εκτίμησης. Οι διορθώσεις για την παράτυπη εργασία προσθέτουν περίπου 8% στο ΑΕγχΠ και οι διορθίύσεις για την απόκρυψη εισοδήματος προσθέτουν άλλο ένα 3% περίπου. Το Λουξεμβούργο ολοκλήρωσε μια βασική αναθεώρηση των εθνικών του λογαριασμών το 1994, καθιστώντας τους περισσότερο αξιόπιστους και πλήρεις από πολλές πλευρές και προσθέτοντας περίπου 10% στο ΑΕΠ. Το Λουξεμβούργο λαμβάνει υπόψη ως ένα βαθμό τη δραστηριότητα που διαφεύγει TCOV βασικών 14 στατιστικών. Ωσόσο, με εξαίρεση τις οικιακές υπηρεσίες, δεν γίνονται προσαρμογές για τη λαθραία εργασία ή τη σκόπιμη απόκρυψη δραστηριότητας. Οι Κάτω Χώρες διαθέτουν ένα σύνολο βασικών στατιστικών ως ισχυρή βάση των εθνικών τους λογαριασμών, το οποίο συγκεκριμένα περιλαμβάνει δεδομένα από το σύστημα του ΦΠΑ και το ολλανδικό σύστημα λογαριασμών εργασίας προκειμένου να διασφαλίζεται η εξαντλητικότητα στις εκτιμήσεις τους. Πέρα από αυτό, γίνονται άμεσες προσαρμογές για την απόκρυψη δραστηριότητας σε φάσμα οικονομικών κλάδων. -Οι άμεσες προσαρμογές βασίζονται κυρίως σε-δεδομένα που λαμβάνονται από τις φορολογικές αρχές και προσθέτουν περίπου 1% στο ΑΕΠ. II Πορτογαλία ολοκλήρωσε μια βασική αναθεώρηση του συστήματος εθνικών της λογαριασμών το 1993, με σκοπό να τους καταστήσει πληρέστερους και περισσότερο αξιόπιστους. Στο νέο σύστημα χρησιμοποιούνται δεδομένα για τη ζήτηση προϊόντων τα οποία προσθέτουν περίπου 5% στα βασικά δεδομένα για την παραγωγή, οι δε συγκρίσεις με την έρευνα εργατικού δυναμικού προσθέτουν περίπου 2% ακόμη Η ίδια η αναθεώρηση πρόσθεσε περίπου 15% στο ΑΕγχΠ. Η Ισπανία διασταυρώνει τα δεδομένα της προκειμένου να είναι όσο το δυνατόν πληρέστερα, π. χ. χρησιμοποιώντας δεδομένα για την απασχόληση, και προβαίνει σε σαφή προσαρμογή για την απόκρυψη οικοδομικής δραστηριότητας. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει θεσπίσει ένα πλαίσιο προσφοράς και χρήσης για να βελτιώσει τη διασταύρωση των δεδομένων του και ξεκίνησε μια πολύ σημαντική ανασύνταξη του μητρώου επιχειρήσεων του. Γίνονται άμεσες προσαρμογές για την οικοδομική δραστηριότητα και μια περαιτέρω γενική προσαρμογή για την εξαντλητικότητα, η οποία βασίζεται στην ιστορική υποτίμηση της προσέγγισης του εισοδήματος όταν συγκρίνεται με την προσέγγιση των δαπανών. 2. 3 Τίτλος IV: Επικύρωση των στοιχείων σχετικά με την απασχόληση στα οποία βασίζονται οι τρέχουσες εκτιμήσεις του ΑΕΠ Ο τίτλος IV της απόφασης απαιτούσε την αντιπαραβολή των δεδομένων απασχόλησης, σύμφωνα με δημογραφικές πηγές, με τις εκτιμήσεις απασχόλησης στις οποίες βασίζονται οι εκτιμήσεις του ΑΕΠ. Το γεγονός αυτό συνεπαγόταν την τυποποίηση του ορισμού της απασχόλησης για την αντιπαραβολή με τον ορισμό του εγχώριου απασχολούμενου πληθυσμού. Οι δημογραφικές πηγές δεδομένων που θα. χρησιμοποιούνταν ήταν η έρευνα εργατικού δυναμικού και η απογραςη') του πληθυσμού ή το εθνικό αντίστοιχο εάν δεν υπήρχε απογραφή του πληθυσμού. II απόφαση ήθελε να πραγματοποιηθεί η αντιπαραβολή σε συγκεκριμένο επίπεδο αναλυτικότητας κατά κλάδο (NACE-CLIO R44 για τις υπηρεσίες και NACE-CLIO R25 για τους άλλους κλάδους). Το μορφότυπο για τους εν λόγω πίνακες καθοριζόταν στο παράρτημα της απόφασης. Το μέρος αυτό της απόφασης βασίστηκε στην ιταλική προσέγγιση που χρησιμοποιεί την απασχόληση ως βασική μεταβλητή για τη διασφάλιση της εξαντλητικότητας των εθνικών λογαριασμών. Εάν οι στατιστικές πηγές που χρησιμοποιούνται για την εκτίμηση της παραγωγής ή/και της προστιθέμενης αξίας για τους εθνικούς λογαριασμούς μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για να εκτιμηθεί η απασχόληση, τότε η εν λόγω εκτίμηση της απασχόλησης μπορεί επίσης να αξιολογηθεί ως προς την πληρότητα έναντι των εκτιμήσεων για την απασχόληση που διατίθενται από 15 δημογραφικές πηγές. Εάν η αντιπαραβολή δείξει ανεπαρκείς τις εκτιμήσεις απασχόλησης που αποτελούν τη βάση των εθνικών λογαριασμών, τότε υπάρχουν σοβαροί λόγοι να πιστέψει κανείς ότι και η παραγωγή και η προστιθέμενη αξία επίσης υποεκτιμώνται στους εθνικούς λογαριασμούς. Εάν η αντιπαραβολή δεν δείξει ανεπάρκεια, τότε ένα πιθανό συμπέρασμα είναι ότι οι εθνικοί λογαριασμοί καλύπτουν εξαντλητικά τουλάχιστον την απασχόληση. Τα πρώτα αποτελέσματα της άσκησης παρουσιάστηκαν σε ένα έγγραφο της Eurostat για τη-συνεδρίαση της επιτροπής ΑΕΠ το Δεκέμβριο του 1994. Το έγγραφο αυτό επικεντρωνόταν στην: αποσαφήνιση της έννοιας της απασχόλησης στην οποία βασίζεται το ΑΕΠ. Υπήρχε κάποια σύγχυση σε ορισμένα κράτη μέλη όπου διάφορες εκτιμήσεις της απασχόλησης συνδέονταν με τους εθνικούς λογαριασμούς. περιγραφή των όσων είχαν επιτευχθεί ως τότε από τα κράτη μέλη. Ορισμένα κράτη μέλη είχαν περαταχτει το έργο που είχε απαιτηθεί, ενώ άλλα όχι. παρουσίαση των πρώτων αποτελεσμάτων. Προέκυπτε σαφώς από το έγγραφο ότι έπρεπε αμέσως να γίνουν δύο βήματα: έπρεπε να διεξαχθούν διμερείς συζητήσεις με τα περισσότερα κράτη μέλη στο πολύ βραχυπρόθεσμο μέλλον. Οι συζητήσεις αυτές ήταν απαραίτητες για να λυθούν οποιεσδήποτε δυσκολίες απέμεναν σχετικά με τον εντοπισμό των εργασιών που έπρεπε ακόμη να γίνουν, σύμφωνα με την απόφαση της Επιτροπής, καθώς και για να συμφωνηθεί πώς και πότε θα περατώνονταν αυτές οι εργασίες. χρειαζόταν να συγκροτηθούν Task force για να εξετάσουν όλες τις πτυχές της ποιότητας των διαφορετικών μεθόδων εκτίμησης για ορισμένους κλάδους, παραδείγματος χάριν για τον τομέα των οικοδομικών και τεχνικών έργων και για τον τομέα της διανομής, συμπεριλαμβανομένης της αντιπαραβολής της απασχόλησης στους εν λόγω τομείς. Οι περαιτέρω συζητήσεις με τα κράτη μέλη για τις συγκρίσεις της απασχόλησης πραγματοποιήθηκαν κατά το πρώτο τρίμηνο του 1995. Σε οκτώ περιπτώσεις πραγματοποιήθηκαν ειδικές αποστολές σε κράτη μέλη. Κατά τη συνεδρίαση της επιτροπής ΑΕΠ τον Απρίλιο του 1995 παρουσιάστηκε δεύτερο έγγραφο επί του θέματος, το οποίο έδινε μια επισκόπηση των εργασιών που έμεναν ακόμη να γίνουν Η τρέχουσα κατάσταση των εργασιών μπορεί να συνοψιστεί πλήρως μόνο με βάση την κάθε χώρα. Ένα γενικό συμπέρασμα, ωστόσο, είναι ότι τα κράτη μέλη συμφώνησαν ότι τα αποτελέσματα από την άσκηση της επικύρωσης μπορούν να ενταχθούν στις εκτιμήσεις τους για το ΑΕΠ μόνο στα πλαίσια της επόμενης γενικής αναθεώρησης των εθνικών λογαριασμών της κάθε χώρας. Αυτή κρίθηκε ως η μόνη εφικτή επιλογή διότι: 16 είναι ήδη αναγκαία μια αναθεώρηση προκειμένου να εισαχθούν οι νέες έννοιες και ταξινομήσεις από το νέο ΕΣΟΑ, τη NACE* και τη CPA**· είναι ήδη αναγκαία μια αναθεώρηση προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι νέες πηγές δεδομένων και μέθοδοι υπολογισμού, όπως οι νέες στατιστικές υπηρεσιών και τα βελτιωμένα μητρώα επιχειρήσεων· οι στατιστικές της απασχόλησης μπορούν να συνδυαστούν και να ενσωματωθούν καλύτερα χρησιμοποιώντας όλες τις άλλες πληροφορίες που υπάρχουν, συμπεριλαμβανομένων των νέων πηγο'τν δεδομένων και των ταξινομήσεων που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν στα πλαίσια των επόμενων γενικών αναθεωρήσεων· μια γενική αναθεώρηση αντί των περισσότερων διαδοχικών αναθεωρήσεων περιορίζει τη διακοπή στους εθνικούς λογαριασμούς. Αυτό είναι πλεονέκτημα τόσο για τους συλλέκτες δεδομένων όσο και για τους περισσότερους χρήστες δεδομένων. 2. 4 Τίτλος V: Περιγραφή των κανονισμών και στατιστικών προσαρμογ<ί>ν που αφορούν το εισόδημα σε είδος και τα φιλοδο>οήματα Στα πλαίσια του τίτλου V της απόφασης ζητήθηκε από τα κράτη μέλη: να διεξαγάγουν μια έρευνα των φορολογικών κανόνων για μια σειρά εισοδημάτων σε είδος και να περιγράψουν για κάθε κατηγορία εισοδήματος σε είδος τις διαδικασίες που χρησιμοποιούνται για να διασφαλίζεται ότι καταγράφονται ορθά στους εθνικούς λογαριασμούς· να περιγράψουν τους υπολογισμούς που πραγματοποιούνται όσον αφορά τα φιλοδωρήματα. Εκείνο που ενδιαφέρει την Eurostat και την επιτροπή ΑΕΠ είναι να διασφαλιστεί ότι αυτές οι κατηγορίες εισοδήματος δεν παραλείπονται απ,ό την προστιθέμενη αξία και επομένως απ,ό το ΛΕΠ είτε επειδή παραλείπονται ολοσχερώς από το σύστημα στατιστικών στοιχείων είτε επειδή καταγράιμονται ανακριβώς <ος Γνδιάμ. εση κατανάλωση των επιχειρήσεων. Ορισμένες κατηγορίες εισοδήματος σε είδος και φιλοδωρημάτων θεωρούνται σημαντικές συνιστούσες τ,ου συνολικού εισοδήματος σε ορισμένα κράτη μ,έλη. II Eurostat παρουσίασε έκθεση για τις μελέτες που εκπόνησαν τα κράτη μέλη κατά τη συνεδρίαση της επιτροπής ΑΕΠ που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 1995. Τα κυριότερα συμπεράσματα ήταν τα ακόλουθα: πρώτον, οι ίδιες οι εκθέσεις ήταν μάλλον ανομοιογενείς όσον αφορά το μήκος, το βαθμό λεπτομέρειας, τη σαφήνεια και την πληρότητα. Η Eurostat επρόκειτο να διεξαγάγει διμερείς συζητήσεις με καθένα από τα κράτη [τέλη NACE: Ονοματολογία των δραστηριοτήτων. CPA: Συναρτώμενη με τις δραστηριότητες ονοματολογία προϊόντων. 17 προκειμένου να εξασφκιλίσει ότι θα παρέχονταν διευκρινίσεις ή πρόσθετες πληροφορίες όπου χρειαζόταν. δεύτερον, ο βαθμός στον οποίο γίνονται προσαρμογές για το εισόδημα σε είδος και τα φιλοδωρήματα διαφέρει πολύ από κράτος μέλος σε κράτος μέλος. Οι διαφορές αυτές αντανακλούν τις διαφορές στους φορολογικούς κανόνες και κανονισμούς, τις διαφορές στη σημασία των διαφόρων κατηγοριών εισοδήματος σε είδος στα κράτη μέλη κάι τις διαφορές στην —ερμηνεία-τ^ου -ΕΣΟΛ. Ωστόσο, φαίνεται ότι αντανακλούν και τις διαφορές στις προσπάθειες που κατέβαλαν τα κράτη μέλη, διαφορές οι οποίες δεν είναι δικαιολογημένες. Επομένως, σε ορισμένα κράτη μέλη θα πρέπει να καταβληθούν και άλλες προσπάθειες. 2. 5 Τίτλος VI: Διερεύνηση της δυνατότητας χρήσης πληροφοριών από φορολογικούς ελέγχους για τη βελτίωση της εξαντλητικότητας των εκτιμήσεων του ΛΕΠ Ο τίτλος VI της από(ρασης ζητούσε απ,ό τα κράτη μέλη να υποβάλουν εκθέσεις σχετικά με τη δυνατότητα χρησιμοποίησης πληροφοριών από φορολογικούς ελέγχους από τις φορολογικές αρχές για τη βελτίωση της εξαντλητικότητας των εκτιμήσεων του ΑΕΠ. Το σύστημα του φόρου εισοδήματος προσώπων και εταιριών και το σύστημα του φόρου προστιθέμενης αξίας, μαζί με τους αντίστοιχους μηχανισμούς ελέγχου, υφίστανται σε όλα τα κράτη μέλη. Σε ορισμένα κράτη μέλη, και συγκεκριμένα στη Γαλλία, οι πληροφορίες από τους φορολογικούς ελέγχους χρησιμοποιούνται ήδη για τη βελτίωση της εξαντλητικότητας των εκτιμήσεων του ΑΕΠ. Η Eurostat παρουσίασε έγγραφο το οποίο συνόψιζε τις εκθέσεις των κρατών μελών για τη συνεδρίαση της επιτροπής ΑΕΠ το Δεκέμβριο του 1994. Τα κυριότερα συμπεράσματα των εν λόγω εκθέσεων ήταν τα ακόλουθα: ελέγχους η ανάγκη χρησιμοποίησης πληροφοριών από φορολογικούς εξαρτάται απ,ό το εάν υπάρχουν άλλες δυνατότητες για να γίνουν προσαρμογές για τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, δυνατότητες που διαφέρουν για κάθε κράτος μέλος και για κάθε βιομηχανία. Παρομοίως, η πιθανή έκταση της φοροδιαφυγής διαφέρει από κράτος μέλος σε κράτος μέλος και από βιομηχανία σε βιομηχανία. τα αποτελέσματα των φορολογικών ελέγχων συμπεριλαμβάνονται στους εθνικούς λογαριασμούς σε ορισμένες χώρες διότι χρησιμοποιούνται στατιστικές ασκήσεων καταπολέμησης της απάτης. Πρόκειται, παραδείγματος χάριν, για την περίπτωση χρησιμοποίησης στατιστικά^ του ΦΠΑ στη Δανία, τη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. τα αποτελέσματα συμπεριλαμβάνουν που τα αποτελέσματα τα)ν φορολογικών ελέγχων χρησιμοποιούνται (χπό ορισμ,ένί ι άλλα κράτη μέλη για να γίνουν χωριστές προσαρμογές για τη φοροδιας/ΐΓ/ή. Πρόκειται για τη Γαλλία, όπου οι προσαρμογές που έγιναν καλύπτουν το σύνολο της οικονομίας, και την Ολλανδία, όπου καλύπτονται μόνο ορισμένες βιομηχανίες παροχής υπηρεσιών. 18 στο βραχυπρόθεσμο μέλλον η χρησιμοποίηση φορολογικών δεδομένων που συμπεριλαμβάνουν πληροφορίες από φορολογικούς ελέγχους θα επεκταθεί στις Κάτω Χώρες και στην Ιταλία και, ίσως, στο Βέλγιο. διάφορα κράτη μέλη σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν τα αποτελέσματα των φορολογικών ελέγχων για να κάνουν χωριστές προσαρμογές ή για να επαληθεύσουν τις προσαρμογές που έχουν ήδη πραγματοποιήσει βάσει άλλων πηγών δεδομένων. Πρόκειται για τις Κάτω Χώρες, το Ηνωμένο Βασίλειο και —την Πορτογαλία. — ελέγχους για την η χρησιμοποίηση στοιχείων από φορολογικούς πραγματοποίηση χωριστών προσαρμογών δεν φαίνεται εφικτή για διάφορους λόγους στο Βέλγιο, στη Γερμανία, στην Ιρλανδία, στην Ιταλία, στο Λουξεμβούργο και στην Ισπανία (και ίσως στην Ελλάδα, αλλά η θέση της Ελλάδας χρειάζεται να αποσαφηνιστεί). Αναφέρθηκαν δύο βασικοί ανασταλτικοί φραγμοί: η εμπιστευτικότητα των δεδομένων και η δυσκολία εφαρμογής των αποτελεσμάτων της μη τυχαίας επιλογής επιχειρήσεων που υπόκεινται σε φορολογικούς ελέγχους σε σχέση με τον πληθυσμό του συνόλου των επιχειρήσεων. Συνήθως οι φορολογικοί έλεγχοι στοχεύουν σε επιχειρήσεις που είναι πιθανό να κάνουν φορολογικές απάτες. ' Ετσι, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι οι επιχειρήσεις που δεν ελέγχονται έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά με τις επιχειρήσεις που ελέγχονται. 2. 6 Η συνέχεια που δόθηκε στην απόφαση της Επιτροπής για την εξαντλητικότητα Για να προχωρήσουν οι εργασίες σχετικά με την εξαντλητικότητα, αποφασίστηκε να συγκροτηθούν Task force που θα υποστηρίζουν την επιτροπή ΑΕΠ ασχολούμενες με ειδικά θέματα. Οι εν λόγω Task force θα συμβουλεύουν την Επιτροπή, και επομένως την επιτροπή ΑΕΠ σε εύθετο χρόνο, σχετικά με τις καλύτερες μεθοδολογίες που θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για τον τομέα των οικοδομικών και τεχνικών έργων, για τη διανομή, για τη χρησιμοποίηση ερευνών σχετικά με τους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών και για την εκτίμηση των εισαγωγών και των εξαγωγών στα πλαίσια του συστήματος Intrastat. II Task force για τον τομέα των οικοδομικών και τεχνικών έργων θα κάνει μια επισκόπηση των σημαντικότερων προβλημάτων όσον ασ,κ)ρά τα δεδομένα και, τις εκτιμήσεις στη βιομηχανία αυτή (π. χ. τα προβλήματα της υπεργολαβίας, της εποχικής εργασίας, της απόκρυψης της παραγωγής και του εισοδήματος) και θα προτείνει τρόπους με τους οποίους τα προβλήματα μπορούν να ξεπεραστούν καλύτερα (ποιες κατηγορίες δεδομένων είναι περισσότερο χρήσιμες, πώς πρέπει να συνδυάζονται τα στοιχεία απ,ό διάφορες πηγές δεδομένων κ. τ. λ). Η Task force για τη διανομή θα κάνει το ίδιο για τη βιομηχανία χονδρικού και λιανικού εμπορίου (π. χ. καθορισμός των εμπορικών περιθωρίων, διαχωρισμός μεταξύ πωλήσεων προς τελικούς χρήστες και πωλήσεων προς επιχειρήσεις) και για τα καφενεία, τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια. Η Task force για τη χρησιμοποίηση των ερευνών των προϋπολογισμών των νοικοκυριών θα ερευνήσει πώς τα στοιχεία από τις έρευνες για τους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον 19 υπολογισμό του ΑΕγχΠ γενικά και σε ποιο βαθμό μπορούν να αποτελέσουν εργαλείο εντοπισμού των πωλήσεων που αποκρύπτονται (π. χ. στα καταστήματα λιανικού εμπορίου, στα ξενοδοχεία, στα καφενεία και στα εστιατόρια). Η Task force για τη χρήση των δεδομένων Intrastat θα διερευνήσει πώς οι εκτιμήσεις του ΑΕγχΠ μπορούν να διαφυλαχθούν και να βελτιωθούν χρησιμοποιώντας αυτά τα δεδομένα. Μετά την κατάργηση το)ν τελωνειακών διατυπώσεων εντός της ΕΕ και την εισαγωγή της δήλωσης Intrastat για την καταγραφή των-εμπορικών συναλλαγών εντός της ΕΕ, η ακρίβεια των στατιστικών στοιχείων αυτής της κατηγορίας συναλλαγών φαίνεται ότι έχει υποβαθμιστεί ουσιαστικά, ιδίως σε επίπεδο ομάδας προϊόντων. Αυτή η υποβάθμιση της ποιότητας των στοιχείων για το εξωτερικό εμπόριο μειώνει την αξιοπιστία των μεθόδων των δαπανών και των ροών εμπορευμάτων για την εκτίμηση του ΑΕγχΠ. Πιθανώς, μειώνεται επίσης η ποιότητα της διαδικασίας κατάρτισης του ισολογισμού. Γι' αυτό έχει μεγάλη σημασία να βελτιωθούν τα στατιστικά στοιχεία για τις εμπορικές συναλλαγές εντός της ΕΕ προκειμένου να διατηρηθεί και να βελτιωθεί η ποιότητα των εκτιμήσεων των κρατών μελών για το ΑΕγχΠ. force πραγματοποιήθηκαν μεταξύ Οι πρώτες συνεδριάσεις της κάθε Task Σεπτεμβρίου και Νοεμβρίου του 1995. Έχουν προγραμματιστεί περισσότερες συνεδριάσεις για τα τέλη του 1995 και τις αρχές του 1996. Όλες οι Task force θα υποβάλουν εκθέσεις, στη συνέχεια, στην επιτροπή ΑΕΠ το αργότερο ως τα τέλη του Ιουνίου 1996. Η περάτωση των εργασιών για την εξαντλητικότητα και η άρση όλων των σχετικών επιφυλάξεων της Επιτροπής προβλέπεται για τον Οκτώβριο του 1998. Θα πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι ορισμένα κράτη μέλη είναι πιθανόν να δυσκολευτούν να ολοκληρώσουν τις εργασίες τους πριν από την τελική προθεσμία. Η ακριβής εμβέλεια των εργασιών του κάθε κράτους μέλους ποικίλλει από χώρα σε χώρα και δεν είναι ακόμη απολύτως σαφής. Παραδείγματος χάριν, οι συστάσεις των τεσσάρων Task force της επιτροπής ΑΕΠ δεν θα γίνουν γνωστές πριν από τον Ιούνιο του 1996. Οι εν λόγω συστάσεις θα πρέπει να εξεταστούν από την Επιτροπή και στη συνέχεια να συζητηθούν και να συμφωνηθούν από την επιτροπή ΑΕΠ, πριν τεθούν σε εφαρμογή τον Οκτώβριο του 1998. Το 1996 έχουν προγραμματισθεί αποστολές στα κράτη μέλη προκειμένου να συζητηθούν τα αναλυτικά προγράμματα των εργασιών που απομένουν για να διασφαλιστεί η εξαντλητικότητα πριν από τον Οκτώβριο του 1998, π. χ. αναφορικά με την αντιπαραβολή των στοιχείων για την απασχόληση, που θα πρέπει να συμπεριληφθούν στις επόμενες αναθεωρήσεις των εθνικών λογαριασμών, ή αναφορικά με την εκτίμηση του εισοδήματος σε είδος, ιδίως με τον τρόπο μεταχείρισης των οχημάτων των επιχειρήσεων που χρησιμοποιούνται για ιδιωτικούς σκοπούς. 2. 7 Πρόοδος που σημειώθηκε στα εγκάρσια θέματα από το 1994 και μετά Παράλληλα με τις σημαντικές προσπάθειες που καταβλήθηκαν για την εξαντλητικότητα, σημειώθηκε μεγάλη πρόοδος στα υπόλοιπα εγκάρσια θέματα για τα οποία διατύπωσαν επιφυλάξεις και διερεύνησαν η Επιτροπή και η επιτροπή ΑΕΠ. Πρέπει να αναφερθούν τα ακόλουθα σημεία προόδου: 20 II Task force για τις υπηρεσίες στέγασης, που ξεκίνησε τις εργασίες της στα μέσα ίου 1993, περάι:(οοε το έργο της οία μι'οα iou Ι^Μ, προοδιορίζονιαί, ιον ιμ<ύι<> εφαρμογής της μεθόδου της διαστρωμάτωσης. 11 Eurostat, με βάση το έργο αυτής της Task force, παρουσίασε στη συνεδρίαση της επιτροπής ΑΕΠ το Δεκέμβριο του 1994 ένα σχέδιο απόφασης της Επιτροπής στο οποίο προσδιοριζόταν η μεθοδολογία που θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί από όλα τα κράτη μέλη. Αφού έγιναν ορισμένες τροποίτοιήσεις σε λεπτομέρειες, η πρόταση κέρδισε την ομόφωνη υποστήριξη της επιτροπής ΑΕΠ και η απόφαση της Επιτροπής εκδόθηκε δεόντως (95/309/ΕΚ, Ευρατόμ-της Τ&ης~4ουλίου 1995). Ζητείται από τα κράτη μέλη να παρέχουν εκτιμήσεις ΑΕΠ χρησιμοποιώντας τη νέα κοινή μεθοδολογία για τις υπηρεσίες στέγασης, για την περίοδο από το 1988 και μετά, στη διαβίβαση δεδομένων για τον ίδιο πόρο του ΑΕΠ που έχει προγραμματιστεί για το Σεπτέμβριο του 1996. Στην πράξη, ορισμένες χώρες ίσως χρειαστούν κάποια παρέκκλιση προκειμένου να ολοκληρώσουν τις σχετικές εργασίες έως το τέλος Σεπτεμβρίου 1997. Η συγκρισιμότητα των εκτιμήσεων για τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ ενδιάμεσης και τελικής χρήσης συζητήθηκε σε ένα έγγραφο για την επιτροπή ΑΕΠ τον Ιούλιο του 1994. Μεταξύ των ζητημάτων ιδιαίτεροι) ενδιαφέροντος περιλαμβάνονται, ενδεικτικά, η καταγραφή το>ν δαπανών για επισκευές, βελτιώσεις και ανακαινίσεις έργων υποδομής, για κεφαλαιουχικά αγαθά μικρής αξίας και για λογισμικό. Θα ζητηθούν αναλυτικά στοιχεία σχετικά με τα πρακτικά μέτρα που θα λάβουν τα κράτη μέλη προκειμένου να συμμορφωθούν με το ΕΣΟΑ όσον αφορά τις εν λόγω δαπάνες, έτσι ώστε να επαληθευτεί η συγκρισιμότητα και να βελτιωθεί όπου χρειάζεται. Τον Οκτώβριο του 1994 στάλθηκε μακροσκελές ερωτηματολόγιο το οποίο ζητεί από τα κράτη μέλη τα στοιχεία αυτά και θα πρέπει να απαντηθεί ως τα τέλη του 1995. Η Eurostat παρουσίασε ένα πρώτο έγγραφο για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στην επιτροπή ΑΕΠ τον Ιανουάριο του 1994. Το έγγραφο εντόπιζε σειρά τεχνικών ζητημάτων αναφορικά με τη μέτρηση της παραγωγής ορισμένων κατηγοριών χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών (όπως η αγοραπωλησία ασφαλιστικών υπηρεσιών και συναλλάγματος) και ορισμένα άλλα ζητήματα σχετικά με την κάλυψη ορισμένων κατηγοριών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων (όπως τα χρηματοπιστωτικά ιόρύμ,ατα που εποπτεύονται από την κυβέρνηση ή από την κεντρική τράπεζα) στο πλαίσιο της •υποβολής στατιστικών στοιχείων. Στη συνέχεια, παρουσιάστηκε ένα εραντηματολάγκ ι για κάθε κράτος μέλος το οποίο ζητούσε λεπτομερείς εξηγήσεις για τα ανώτερο» σημεία και έθετε ορισμένες επιπλέον ερωτήσεις για την κάθε χώρα μετά από αναλυτική μελέτη των καταλόγων απογραφής, όσον αφορά τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Οι περισσότερες απαντήσεις στο ερωτηματολόγιο έχουν ήδη ληφθεί και θα εκπονηθεί μια έκθεση συνέχειας για την επιτροπή ΑΕΠ στους επόμενους μήνες. Όσον αφορά τα κρατικά και τα μη κερδοσκοπικά ιδρύματα, παρουσιάστηκε ένα πρώτο έγγραφο που εντόπιζε τα σημαντικότερα ζητήματα στη συνεδρίαση της επιτροπής ΑΕΠ το Δεκέμβριο του 1994. Η άποψη της επιτροπής ΑΕΠ ήταν ότι, ενώ ορισμένα τουλάχιστον από τα ζητήματα είχαν αναμφισβήτητα κάποια σημασία για το ΑΕΠ, ιδίως το ζήτημα του καταλογισμού της κατανάλωσης πάγιου κεφαλαίου για. κρατικά κεφαλαιουχικά στοιχεία, ωστόσο, στο σύνολο τους ήταν δευτερεύουσας σημασίας σε σχέση με πολλά από τα άλλα ζητήματα που μελετώνται ταυτόχρονα από την επιτροπή (π. χ. η εξαντλητικότητα). Γι' αυτό, συμφωνήθηκε να αναβληθούν για ένα περίπου χρόνο οι περαιτέρω εργασίες για τα κρατικά και τα μη κερδοσκοπικά ιδρύματα, προκειμένου να σημειώσει πρόοδο η άλλη σημαντικότερη 21 εργασία. Το θέμα αυτό αναμένεται επομένως να εξεταστεί σύντομα πάλι από την επιτροπή ΑΕΠ. Την παλιότερη εργασία σχετικά με τη μετάβαση από το ΑΕγχΠ στο ΑΕΠ, που αναφέρεται στο τμήμα 2 του παρόντος εγγράφου, ακολούθησε έκθεση της επιτροπής ΑΕΠ, η οποία παρουσιάστηκε στη συνεδρίαση του Δεκεμβρίου 1994. Η εν λόγω έκθεση συντάχθηκε μετά από διμερείς συζητήσεις επί του θέματος με το κάθε κράτος μέλος και εντόπιζε σειρά σημείων τα οποία απαιτούν βελτίωση σε ορισμένα κράτη μέληΓ-καθ(ος-και μια σοβαρή δυσκολία στην καταγραφή της δραστηριότητας των αμοιβαίων κεφαλαίων επενδύσεων, κοινή σε όλα τα κράτη μέλη, για την οποία χρειαζόταν περαιτέρω διερεύνηση. Η επιτροπή αποφάσισε να συγκροτήσει μια Task force η οποία θα πρότεινε τι πρέπει να γίνει με τα αμοιβαία κεφάλαια. Η ι ask force συνήλθε τρεις φορές κατά το πρώτο ήμισυ του 1995. Στη συνεδρίαση της επιτροπής ΑΕΠ τον Οκτώβριο του 1995 παρουσιάστηκε ένα έγγραφο που συνιστούσε συγκεκριμένη μεταχείριση των αμοιβαίων κεφαλαίων με βάση τις εργασίες της Task force. Οι συζητήσεις συνεχίστηκαν κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής το Δεκέμβριο του 1995 και αναμένεται να ολοκληρωθούν το Μάρτιο του 1996. Οι υπόλοιπες αδυναμίες που αφορούν τη μετάβαση από το ΑΕγχΠ στο ΛΕΠ και πρέπει να. βελτιωθούν σε ορισμένα κράτη μέλη εξακολουθούν να εξετάζονται σε διμερή βάση. Το ζήτημα της γεωργίας συζητήθηκε σε έγγραφο προς την επιτροπή ΑΕΠ τον Ιούλιο του 1994. Επισημάνθηκαν πολλές λεπτομερείς και τεχνικές δυσκολίες στη μέτρηση της συμβολής της γεα)ργίας στο ΑΕΠ. Εντοπίστηκαν αδυναμίες, συνήθως δευτερεύουσας σημασίας, στις εκτιμήσεις πολλών κρατών μελών, ωστόσο κρίθηκε απαραίτητη η διατύπωση μιας επιφύλαξης, η οποία και διατυπώθηκε, όσον αφορά τις εκτιμήσεις της Πορτογαλίας για τη γεωργία. Συχνά, τα σημεία όπου εντοπίστηκαν γενικά αδυναμίες συνδέονταν με τη χρήση της έννοιας της "εθνικής γεωργικής εκμετάλλευσης" για τους γεωργικούς οικονομικούς λογαριασμούς, η οποία δεν είναι πλήρως συμβατή με τις αντίστοιχες έννοιες τα>ν εθνικών λογαριασμών. Η επιτροπή αποφάσισε να συμβουλευθεί ειδικούς στους γεωργικούς οικονομικούς λογαριασμούς από μια ομάδα εργασίας, η οποία είναι αποσπασμένη στην επιτροπή γεωργικών στατιστικών, σχετικά με τα τεχνικά και τα λεπτομερειακά σημεία που εντοπίζονται στο έγγραφο. Η επιτροπή ΑΕΠ θα επανεξετάσει το θέμα στη διάρκεια του 1996, μόλις λάβει τις εν λόγω συμβουλές. Το θέμα της χρήσης των δεδομένων ΦΠΑ για την εκτίμηση του ΑΕΠ έχει αποτελέσει πολύ καιρό αντικείμενο ενδιαφέροντος της επιτροπής ΑΕΠ. Δύο πτυχές του θέματος αυτού παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, οι οποίες και οι δύο στρέφονται γύρα) από τον υπολογισμό και την ερμηνεία του θεωρητικού ποσού του ΦΠΑ: δηλαδή του ποσού του ΦΠΑ που αναμένεται να συγκεντρωθεί, εάν εφαρμοστούν οι κανόνες του ΦΠΑ στις εκτιμήσεις της οικονομικής δραστηριότητας που περιλαμβάνουν οι εθνικοί λογαριασμοί. Η πρώτη πτυχή αφορά την ερμηνεία της διαφοράς μεταξύ του θεωρητικού ποσού του ΦΠΑ και του ποσού του ΦΠΑ που εισπράττει πραγματικά το κράτος. Η δεύτερη πτυχή αφορά το ποια έννοια του ΦΠΑ χρησιμοποιείται στην πραγματικότητα ως στοιχείο του ΦΠΑ που αποτελεί συστατικό του ΑΕΠ. Κατά τη συνεδρίαση της επιτροπής ΑΕΠ τον Ιανουάριο του 1994 η Eurostat παρουσίασε ένα έγγραφο που επισήμαινε τις διαφορές μεταξύ των εννοιών που χρησιμοποιούνταν για την εκτίμηση του ΦΠΑ ως συστατικού του ΑΕΠ σε ορισμένα κράτη μέλη και ανέφερε τα κυριότερα θέματα που χρειάζονταν περαιτέρω διερεύνηση. Το έγγραφο αυτό ακολούθησε ένα σύντομο ερωτηματολόγιο για τη συλλογή πρόσθετων στοιχείων σχετικά με την πρόοδο των εργασιών και, στη συνέχεια, ένα δεύτερο έγγραφο για τη 22 συνεδρίαση της επιτροπής ΑΕΠ τον Ιούνιο του 1995. Οι συζιμήσεις για να συμφωνηθεί μια εφικτή κοινή μέθοδος για την εκτίμηση του ΦΠΑ ως συστατικού του ΑΕΠ σε όλα τα κράτη μέλη επαναλήφθηκαν στη συνεδρίαση της επιτροπής το Δεκέμβριο του 1995 και θα συνεχιστούν σε διμερή βάση. 11 ολοκλήρωση των εργασιών σχετικά με όλα τα εγκάρσια ζητήματα και η άρση των επιφυλάξεων της Επιτροπής προβλέπεται για τον Οκτώβριο του 1997 (για τις υπηρεσίες στέγασης τα αποτελέσματα πρέπει να υποβληθούν έως το Σεπτέμβριο του 1997). Ενδέχεται να χρειαστούν παρεκκλίσεις για ορισμένες χώρες, ώστε να τους επιτραπεί να ολοκληρώσουν ορισμένες εργασίες έα)ς τον Οκτώβριο του 1998. 2. 8 Πρόοδος που σημειώθηκε στα ζητήματα των επιμέρους χωρών από το 1994 και μετά Μεγάλη πρόοδος έχει επίσης επιτευχθεί στα επιμέρους κράτη μέλη για τη βελτίωση της συγκρισιμότητας και της αξιοπιστίας των εκτιμήσεων τους για το ΑΕΠ με τρόπους που αφορούν την εκάστοτε χώρα. Οι βελτιώσεις μπορούν να συνοψιστούν ως εξής: Καταβλήθηκαν μεγάλες προσπάθειες για την αναδιάρθρωση σε βάθος των εθνικών λογαριασμών εκείνων των κρατών μελών που θεωρούνταν ότι είχαν την ασθενέστερη βάση στις εκτιμήσεις τους για το ΑΕΠ. Αυτές οι αναδιαρθρώσεις κατέληξαν ήδη σε ευρείες αλλαγές στις εκτιμήσεις του ΑΕΠ στην Ελλάδα, στο Λουξεμβούργο και στην Πορτογαλία. Ομοίως, σημαντικές εξελίξεις συμβαίνουν σήμερα στο Βέλγιο και στην Ιρλανδία, αν και αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να αναμένουμε ευρείες αλλαγές στις εκτιμήσεις του ΑΕΠ για τις δύο αυτές χώρες. Όλα τα κράτη μέλη έχουν εργαστεί σοβαρά για να αντιμετωπίσουν τις επιφυλάξεις της Επιτροπής α)ς προς την κάθε χώρα για πτυχές των μεθόδων υπολογισμού του ΑΕΠ της. Σε πολλές περιπτώσεις η εργασία αυτή επέτρεψε στην Επιτροπή να άρει τις σχετικές της επιφυλάξεις. Σε άλλες περιπτοκτεις η εργασία που επιτελείται αναμένεται να επιτρέψει στην Επιτροπή να άρει τις επιφυλάξεις μεταξύ της περιόδου συγγραφής και της τελικής προθεσμίας του Οκτωβρίου 1997 (αν και πάλι, σε ορισμένες περιπτώσεις, θα χρειαστεί, ίσως παράταση της προθεσμίας έως τον Οκτώβριο του 1998). Όλα τα κράτη μέλη επίσης έχουν τα δικά τους σημαντικά σχέδια ανάπτυξης των εθνικών τους λογαριασμών. Τα εν λόγω σχέδια δεν αποτελούν άμεση συνέπεια των προγραμμάτων εργασίας της Επιτροπής και της επιτροπής ΑΕΠ, ωστόσο είναι πολύ σημαντικά και δρουν συμπληρωματικά. Ένας πλήρης κατάλογος των βελτιώσεων που έκανε το κάθε κράτος μέλος θα έπαιρνε πολύ χώρο. Μεταξύ των κυριότερων βελτιώσεων που έγιναν ήδη ή που υλοποιούνται τώρα από τα κράτη μέλη περιλαμβάνονται οι ακόλουθες: Στο Βέλγιο πραγματοποιήθηκε σειρά θεσμικών αλλαγών με σκοπό να δοθεί νέα ώθηση στην ανάπτυξη των εθνικών λογαριασμών. Το υφιστάμενο σύστημα, το οποίο είχε κριθεί από την Eurostat ότι παρουσίαζε σοβαρές ελλείψεις, σε λεπτομερή της έκθεση το 1992, θα αποτελέσει το αντικείμενο ενδελεχούς εξέτασης. Μεταξύ των νέων σημαντικών χαρακτηριστικών του συστήματος εθνικών λογαριασμών θα 23 περιλαμβάνεται ένα καινούργιο φάσμα βασικών στατιστικών από τις επιχειρήσεις και η αντικατάσταση του πλαισίου του ΟΟΣΑ του 1958 για τους εθνικούς λογαριασμούς από το ΕΣΟΛ. Σττ) Αανία το έργο που έχει ήδη ολοκληρωθεί επέτρεψε στην Επιτροπή να άρει μια επιφύλαξη της που αφορούσε τη Δανία, ενώ άλλη μια αναμένεται να αρθεί σύντομα. Η Επιτροπή μπόρεσε επίσης να άρει την επιφύλαξη της σετικά με τους φόρους και τις επιδοτήσεις μετά από ορισμένες αλλαγές που έκανε η στατιστική υπηρεσία της Δανίαςν Το έργο -της-ευρείας αναθεώρησης των εθνικών λογαριασμών, στην οποία περιλαμβάνεται η ενσωμάτωση διάφορων σημαντικών νέων πηγών δεδομένων, αναμένεται να ολοκληρωθεί στα μέσα του 1997. Η αναθεώρηση περιλαμβάνει σειρά σχεδίων για την αντιμετώπιση των υπόλοιπων επιφυλάξεων της Επιτροπής που αφορούν τη Δανία, καθώς και άλλα σχέδια που προωθούν το έργο που έχει επιτελεσθεί ως σήμερα όσον αφορά την εξαντλητικότητα. Στη Γαλλία έγιναν βελτιώσεις σε ορισμένες συνιστώσες τα)ν εκτιμήσεων των εθνικών λογαριασμών, οι οποίες επέτρεψαν στην Επιτροπή να άρει μία από τις επκμυλάξεις της που αφορούσε ειδικά τη Γαλλία και επίσης την επιφύλαξη της για το εγκάρσιο θέμα των φόρων και επιδοτήσεων. Προχωρούν επίσης οι εργασίες για τις μακροπρόθεσμες βελτιώσεις που απαιτούνται προκειμένου να αρθεί η τελευταία. επιφύλαξη που αφορά τη Γαλλία. Όσον αφορά τη Γερμανία, οι εκτιμήσεις του ΑΕΠ, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται τα νέα γερμανικά κρατίδια, υποβλήθηκαν στην επιτροπή ΑΕΠ. Η Επιτροπή με έκθεση της στην επιτροπή ΑΕΠ τον Ιούλιο του 1994 έκανε κριτική αξιολόγηση των εκτιμήσεων, σημειώνοντας τις σοβαρές προσπάθειες που είχαν καταβληθεί καθώς και ορισμένους τομείς στους οποίους μπορούν να γίνουν βελτιώσεις μελλοντικά. Οι επιφυλάξεις της Επιτροπής που αφορούν τη Γερμανία (τόσο τα παλαιά όσο και τα νέα κρατίδια) αντιμετωπίζονται ήδη, ενώ τα διάφορα τμήματα της εργασίας που απαιτείται πρόκειται να ολοκληρωθούν σε διάφορες ημερομηνίες μεταξύ της σημερινής και του Οκτωβρίου του 1997. Η εγκάρσια επιφύλαξη για τους φόρους και τις επιδοτήσεις έχει αρθεί όσον αφορά τη Γερμανία. Στην Ελλάδα η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, με τη συνδρομή ορισμένων τεχνικών εμπειρογνωμόνων, που χρηματοδοτήθηκαν από την Επιτροπή, έκανε μεγάλες βελτιώσεις στους εθνικούς της λογαριασμούς. II βασική αναθεώρηση, η οποία κατά μεγάλο μέρος ολοκληρώθηκε το 1994, περιλαμβάνει βελτιωμένες μεθόδους για τομείς όπως, παραδείγματος χάριν, τα οικοδομικά και τεχνικά έργα, η διανομή ή οι υπηρεσίες στις επιχειρήσεις και οι προσωπικές υπηρεσίες και οδήγησε σε αύξηση των προηγούμενων εκτιμήσεων του ΑΕΠ ανώτερη του 20%. Αν και χρειάζονται ακόμη ορισμένες περαιτέρω βελτιώσεις, είναι σαφές ότι έχει ήδη επιτευχθεί μια πολύ ουσιαστική αύξηση της συγκρισιμότητας και της αξιοπιστίας των ελληνικών εθνικών λογαριασμών. Τα στοιχεία που εξακολουθεί να χρειάζεται η Επιτροπή προκειμένου να αξιολογήσει τις ειδικές επιφυλάξεις που αφορούν την Ελλάδα και σττ) συνέχεια να τις άρει σε εύθετο χρόνο αναμένεται να παρασχεθούν ως το Φεβρουάριο του 1996. " Στην Ιρλανδία συνεχίζονται διάφορα σχέδια που θα επιφέρουν σημαντικές βελτιώσεις στην αξιοπιστία των εκτιμήσεων του ΑΕγχΠ από την άποψη του εισοδήματος. Επιπλέον, η ανάπτυξη της προσέγγισης από την άποψη των δαπανών, καθώς και του πλαισίου προσφοράς και χρήσης θα οδηγήσουν σε περισσότερο 24 έγκυρους εθνικούς λογαριασμούς. Οι εξελίξεις αυτές αναμένεται να ολοκληρωθούν το 1997, οπότε, εάν το έργο στεφθεί με επιτυχία, θα πρέπει να μπορούν να πμθούν όλες οι επιφυλάξεις της 1'πιτροπής που αφορούν την Ιρλανδία. Στην Ιταλία η χρήση των δεδομένων για την απασχόληση, που γίνεται σήμερα, για την κατάρτιση εξαντλητικών εθνικών λογαριασμών αναγνωρίζεται ως γερή βάση των εθνικών λογαριασμών. Το έργο που επιτελείται σήμερα έχει ως στόχο να μεγιστοποιήσει τη χρήση των ερευνών για τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς και να καταρτίσει^να μητρώο επιχειρήσεων καλής ποιότητας. Μόλις ολοκληρωθούν οι βασικές αυτές εργασίες αναμένεται να αρθούν οι επιφυλάξεις της Επιτροπής που αφορούν την Ιταλία. Στο Λουξεμβούργο μια ευρεία αναθεώρηση ολοκληρώθηκε στη διάρκεια του 1994, επιτυγχάνοντας βελτιώσεις σε πολλές βασικές στατιστικές, ιδίως όσον αφορά τις υπηρεσίες, καθώς και σε ορισμένες από τις μεθόδους εκτίμησης ποτ) χρησιμοποιούνται. Η προηγούμενη εκτίμηση του ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 10% περίπου ως συνέπεια της αναθεώρησης. Μόλις λάβει την πλήρη τεκμηρίωση σχετικά με το αναθεωρημένο σύστημα των εθνικών λογαριασμών, η Επιτροπή αναμένεται να άρει τις περισσότερες ή όλες τις επιφυλάξεις που αφορούν το Λουξεμβούργο. Όσον αφορά τις Κάτω Χώρες, το 1992 ολοκληρώθηκε μια σημαντική αναθεώρηση των εθνικών της λογαριασμών, η οποία εξάλειψε ορισμένες σχετικές αδυναμίες Τώρα διεξάγεται μια αναθεώρηση, η οποία περιλαμβάνει ιδίως περαιτέρω βελτιώσεις στην εξαντλητικότητα και αναμένεται να περατωθεί το 1999. Εκπονήθηκε μελέτη ως απάντηση στη μοναδική επιφύλαξη της Επιτροπής απέναντι στην Ολλανδία, η οποία θα αρθεί μετά από μια μικρή αναθεώρηση του ΑΕΠ. Στην Πορτογαλία οι κυριότερες αδυναμίες του συστήματος εθνικών λογαριασμών αντιμετωπίστηκαν με ευρεία αναθεώρηση που ολοκληρώθηκε το 1994. Χάρη στην αναθεώρηση βελτιώθηκαν πολύ οι εκτιμήσεις για τη συμβολή, παραδείγματος χάριν, μεγάλων τμημάτων του τομέα των υπηρεσιών και ανέβασαν τις προηγούμενες εκτιμήσεις του ΑΕΠ κατά 15% περίπου. Αν και χρειάζεται ακόμη να γίνουν ορισμένες περαιτέρω βελτιώσεις στους εθνικούς λογαριασμούς της Πορτογαλίας, το σημαντικό μέρος του έργου ολοκληρώθηκε ήδη και έτσι θα μπορέσουν να αρθούν πολλές επιφυλάξεις της Επιτροπής που αφορούν ειδικά την Πορτογαλία. Οι επιφυλάξεις για την Πορτογαλία που έχουν απομείνει αναμένεται να οδηγήσουν σε νέες βελτκόσεις του ΛΕΠ το 1996 και ελπίζεται ότι και αυτές οι επιφυλάξεις θα (Απορέσουν να αρθούν τότε. Στην Ισπανία έχουν γίνει βελτιώσεις όσον αφορά τη μεταχείριση του εθνικού λαχείου και των φόρων και των επιδοτήσεων. Η επιφύλαξη της Επιτροπής που αφορούσε τις εκτιμήσεις της Ισπανίας για το εθνικό λαχείο έχει αρθεί. Διεξάγονται ήδη εργασίες προκειμένου να αρθούν το 1996 οι υπόλοιπες επιφυλάξεις για την Ισπανία και η εγκάρσια επιφύλαξη για τους φόρους και τις επιδοτήσεις. Στο Ηνωμένο Βασίλειο οι εργασίες που έχουν ήδη ολοκληρωθεί επέτρεψαν στην Επιτροπή να άρει και τις τέσσερις επιφυλάξεις της που αφορούσαν τις εκτιμήσεις του ΑΕΠ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Όσον αφορά τα νέα κράτη μέλη, την Ιρλανδία και τη Νορβηγία, η Eurostat πραγματοποίησε μια πρώτη επίσκεψη σ'αυτά κατά το δεύτερο εξάμηνο του 1994 Οι 25 επισκέψεις έγιναν προκειμένου να συγκεντρωθούν ορισμένα βασικά στοιχεία για τις πηγές και τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται σε κάθε χώρα καθώς και για να τους δοθούν οδηγίες σχετικά με την παροχή λεπτομερέστερων πληροφοριών στην Επιτροπή. Κατά τις συνεδριάσεις που πραγματοποίησε η επιτροπή ΑΕΠ το Δεκέμβριο του 1994 και το Μάρτιο του 1995 συζητήθηκαν εκθέσεις για κάθε επίσκεψη. 26 Παράρτημα Β της έκθεσης προς το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο σχετικά με την οδηγία ΑΕΠ Σύνοψη των βελτιώσεων που έγιναν στις εκτιμήσεις του ΑΕΠ για τα ετη για τα οποία ίσχυαν επιφυλάξεις Ιι Ι • ' 1988-1 1988R95 1 Χ-:ρα Μονάδα ' 1988 Συνο­ λική μετα­ βολή Β ε λ τ ι ώ­ σεις όσον αφορά τις ε π ι­ φ υ λ ά ξ ε ις 1989-1 1989R95 1989 1990 1990-1 1990R95 Β ε λ τ ι ώ­ σ ε ις όσον α φ ο ρά τις ε π ι­ φ υ λ ά ξ ε ις Συνο­ λ ι κή μετα­ βολή - Συνο­ λ ι κή μετα­ βολή Βελτιώ­ σεις όσον αφορά τις ε π ι φ υ­ λάξεις 1991-1 1991- IV 1991 Συνο­ λική μετα­ βολή Βελτιώ­ σεις όσον αφορά τις επι­ φυλάξεις ôio. BFR 5445 5513 1,25% 0,06% Ι 3ε'λνιο | Ι Δανία ôio. DKR Γ ε ο ^ α ν ία ôio. DM Ελλάδα bw. OR 695 2122 7390 694 -0,14% 0,11% 2108 -0,66% Μ/Δ 8997 21,75% 20,70% 5952 733 2261 8768 5991 0,66% Μ/Δ 725 -1,09% 0,11% 2249 -0,53% Μ/Δ 6352 777 24~0 6345 -0,11% Μ/Δ 6680 6699 0,28% Μ/Δ 753 -3,09% 0,11% 784 782 -0,26% 0,11% 2494 0,97% Μ/Δ 2826 2882 1. 98% 0,85% 10691 21,93% 20,60% 10409 12867 23,61% 20,90% 12813 15726 20. 70% Ι σ π α ν ία δισ. ΡΤΑ 39190 40018 2,11% 0,69% 44597 44945 0,78% 0,64% 49627 -19971 0,69% 0,56% 54223 54736 0. 95% 0,67% Γ α λ λ ία ôio. FF Ι ρ λ α ν δ ία 6io. IR£ Ι τ α λ ία LIT ΙΟΟΟδισ. δισ. Λουξεμ- βουργο LFR Κάτω δισ. Χώρες HFL Πόρτο- ν α λ ία δισ. ESC Ηνωμένο δισ. Βασίλειο UK£ 5645 18,8 1072 326 449 5726 1,43% 0,07% 20 6,38% 3,67% 1084 1,12% -0,04% 6101 20,9 1177 6154 0,87% 0,08% 22,18 6,12% 3,30% 1183 0,51% Μ/Δ 6467 22. 9 1291 6479 0,19% 0,03% 6722 6735 0. 19% -0. 06% 24,06 5,07% 3,93% 24. 25 25,4 4. 74% 3,51% 1296 0,39% Μ/Δ 1407 1409 0. 14% Μ/Δ 360 10,43% 9,20% 373 404 8,31% 8,85% 397 442 11,34% 9,32% 433 482 8,78% 454 1,11% 1,56% 473 485 2,54% 1,69% 509 516 1,38% 1,37% 543 542 -o. :s% -0. 18% 5880 6780 15,31% 15,53% 6994 8004 14,44% 14,71% 8460 9490 12,17% 14,21% 10206 10915 6. 95% 10. 74% 463 459 -0,86% -0,10% 511 502 -1,76% -0,16% 54S '540 -1,46% -0,24% 568 566 -0. 25% ;ΧΧ-Ι = πρώτη εκτίμηση για το 19ΧΧ L Λ = μη διαθέσιμο 19XXR9= εκτίμηση για το 19ΧΧ που αναθεωρήθηκε το 1995 28 Προοίμιο Στον προηγούμενο πίνακα παρουσιάζονται οι μεταβολές που επήλθαν στις εκτιμήσεις του ΑΕΠ των κρατών μελών για την περίοδο 1988-1991. Ορισμένες από τις μεταβολές αυτές προκύπτουν από τις τρέχουσες αναθεωρήσεις του ΛΕΠ και δεν εξετάζονται εδώ. Πράγματι, σκοπός του παρόντος εγγράφου είναι να επισημανθούν εκείνες οι μεταβολές οι οποίες οφείλονται σε βελτιώσεις που έγιναν συνεπεία της εφαρμογής αποφάσεων της Επιτροπής ή μετά από κοινοποίηση επιφυλάξεων. Στις παραγράφους που-ακολουθούν διευκρινίζονται οι συγκεκριμένες βελτιώσεις που έγιναν σε κάθε χώρα. Προκειμένου να μετρηθεί η πρόοδος που επιτέλεσαν τα κράτη μέλη, η Eurostat και η επιτροπή ΑΕΠ έδωσαν επίσης ιδιαίτερη έμφαση στην αξιολόγηση των βελτιώσεων που έγιναν στις στατιστικές μεθόδους και τις πηγές που χρησιμοποιούνται μετά την κοινοποίηση σχετικών επιφυλάξεων, ιδίως όταν οι αριθμητικές μεταβολές δεν παρουσιάζονται με επαρκή λεπτομέρεια. II περίοδος 1988-1991 επιλέγη επειδή αντιστοιχεί στα έτη για τα οποία οι εκτιμήσεις του ΑΕΠ θεωρείται ότι είναι οριστικές και για τα οποία έχουν διατυπωθεί επιφυλάξεις. Βέλγιο Για το 1988, η συνολική έκταση των προσαρμογών του ΑΕΠ που συνδέονται άμεσα με επιφυλάξεις (0,06%) ισούται με τον μέσο όρο των διορθώσεων που αντιστοιχούν στους τρεις διαφορετικούς τρόπους υπολογισμού του ΑΕΠ. Όσον αφορά την προσέγγιση που έχει ως βάση την παραγωγή, οι μεταβολές αυτές (0,13% του συνολικού ΑΕΠ) αφορούν κυρίως τις αποδοχές που προέρχονται από τον υπόλοιπο κόσμο (0,19%) και την προστιθέμενη αξία των εμπορεύσιμων υπηρεσιών (-0,8%). Στα πλαίσια της προσέγγισης που έχει ως βάση το εισόδημα, οι βελτιώσεις (0,16%) αφορούν κυρίως τους φόρους που καταβάλλονται στις βελγικές επιχειρήσεις (- 0,33%), τα κέρδη των επιχειρήσεων (0,25%), τις αμοιβές των εργαζομένων (0,13%) και τα μερίσματα που εισπράττονται από τις βελγικές επιχειρήσεις (0,09%). Τέλος, όσον αφορά την προσέγγιση που έχει ως βάση τις δαπάνες, οι προσαρμογές (-Θ, 12%) αφορούν εξ ολοκλήρου εκτιμήσεις της τελικής κατανάλωσης. Οι υπόλοιπες μεταβολές για το 1988, καθώς και οι μεταβολές για τα έτη 1989-1991, προκύπτουν κυρίως από αναθεωρήσεις των στατιστικών βάσεων και διαδικασκόν που χρησιμοποιούνται, καθώς και απ,ό την αναγωγή στα έτη αυτά το>ν νέων και περισσότερο λεπτομερών στοιχείων που λαμβάνονται από το 1994 και μετά. II εξαντλητικότητα βελτιώθηκε. Ωστόσο, δεν είναι δυνατόν, επί του παρόντος, να αποδοθούν οι διορθώσεις αυτές σε κάποια συγκεκριμένη επιφύλαξη. Αανία Η Δανία τροποποίησε τις εκτιμήσεις της για το ΑΕΠ των ετών 1988-1991, ούτως ώστε να λάβει υπόψη της τις επιφυλάξεις που είχαν κοινοποιηθεί στις δανικές αρχές όσον αφορά την παροχή ύδατος και τις εμπορικές δραστηριότητες. Ο αντίκτυπος των μεταβολών αυτών για την εν λόγω τετραετία είναι της τάξης του 0,02% του ΑΕΠ περίπου για την προμήθεια ύδατος και του 0,09% για τις εμπορικές υπηρεσίες. 29 Πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι η Δανία, για να συμμορφωθεί με την απόφαση σχετικά με τους φόρους και τις επιδοτήσεις, ακύρωσε τις σχετικές διορθώσεις που είχε κάνει το 1991. Γερμανία Από το 1990 και μετά, οι εκτιμήσεις του ΑΕΠ στη Γερμανία λαμβάνουν υπόψη τους την επανένωση της χώρας, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 3 Οκτωβρίου εκείνου του έτους-. -'Ετσι, τα-στοιχεία για τα έτη 1988 και 1989 αφορούν μόνο την παλιά Ομοσπονδιακή Δημοκρατία, ενώ τα στοιχεία για το 1990 και το 1991 περιλαμβάνουν και τα νέα κρατίδια. II Γερμανία. αναπροσάρμοσε την εκτίμηση του 1991 για τα νέα κρατίδια κατά ποσοστό 0,85% περίπου, στα πλαίσια των επιφυλάξεων που είχαν διατυπωθεί για τα εν λόγω κρατίδια. Ελλάδα Η Ελλάδα τροποποίησε τα στοιχεία της για το ΑΕΠ των ετών 1988-1991 στα πλαίσια της διεξοδικής αναθεώρησης των εθνικών της λογαριασμών, η οποία συνεχίζεται ακόμη. Ο αντίκτυπος των μεταβολών αυτών για την προανας^ερθείσα περίοδο ανέρχεται σε ποσοστό 20,7% του ΑΕΠ περίπου. Ισπανία Η Ισπανία τροποποίησε τις εκτιμήσεις της για το ΑΕΠ των ετών 1988-1991 στα πλαίσια των επιφυλάξεων που της είχαν κοινοποιηθεί. Οι προσαρμογές αυτές αφορούν το εθνικό λαχείο (0,36% του ΑΕΠ), τις ασφαλιστικές υπηρεσίες (-0,21%) και τις επιδοτήσεις για εκπαιδευτικές δραστηριότητες (0,48%). Οι εκτιμήσεις για. το εθνικό λαχείο είναι οριστικές για την περίοδο 1988-1991. Έχει ήδη δρομολογηθεί η διαδικασία για την άρση της επιφύλαξης σχετικά με το εθνικό λαχείο. Αντίθετα, τα. στοιχεία για τις ασφαλιστικές υπηρεσίες και τις εκπαιδευτικές επιδοτήσεις είναι ακόμη προσωρινά. Γαλλία Η Γαλλία έδωσε εκτιμήσεις για το ΑΕΠ της περιόδου 1988-1991 οι οποίες αναθεωρήθηκαν υπό το φως των επιφυλάξεων που διατυπώθηκαν όσον αφορά την οικονομική επικράτεια, τις πράξεις επιχειρησιακής μίσθωσης (leasing), τις ασφαλιστικές δραστηριότητες, την απόσβεση των αυτοκινητοδρόμων και των δικτύων, τη μείωση της τιμής των αποθεμάτων, την μεταχείριση των δαπανών ελέγχου και εποπτείας που καταβάλλονται στο κράτος και τα ποσά που πληρώνονται στην SNCF και την RATP για το εισιτήριο carie orange. Οι προσαρμογές που έγιναν για όλες αυτές τις επιφυλάξεις για την περίοδο 1988-1991 είναι οριστικές και ανέρχονται σε 0,07%, 0,08%, 0,03% και -0,06% του ΛΕΠ αντιστοίχως. Επίσης, από το 1992 και μετά, η Γαλλία διαβιβάζει στοιχεία τα οποία ενσωματώνουν τις προσαρμογές που απαιτούνται για τα προαναφερθέντα σημεία. Οι σχετικές ειδικές επιφυλάξεις έχουν ήδη αρθεί. Ιρλανδία 30 II Ιρλανδία αναπροσάρμοσε τις εκτιμήσεις της για το ΛΕΠ των ετών 1988-1991 στα πλαίσια ορισμένων επιφυλάξεων που είχαν διατυπωθεί. Οι προσαρμογές ανέρχονται σε 3,67%, 3,30%, 3,93% και 3,51% του ΑΕΠ για τα εν λόγω τέσσερα έτη. Για το 1998, πάνω από τα 2/3 των μεταβολών αφορούν το ακαθάριστο λειτουργικό πλεόνασμα. Εξάλλου, για τα έτη 1989-1991, τα στοιχεία που παρασχέθηκαν δεν επιτρέπουν την κατανομή των μεταβολών μεταξύ των επιμέρους επιφυλάξεων που διατυπώθηκαν. Οι νέες εκτιμήσεις είναι προσωρινές. Ιταλία — Η μόνη τροποποίηση την οποία έκανε η Ιταλία στους εθνικούς της λογαριασμούς για την περίοδο 1988-1991, ως συνέπεια επιφυλάξεων που της κοινοποιήθηκαν, είναι μια προσαρμογή ύψους -0,04%» του ΑΕΠ για τις αμοιβές υπαλλήλων οι οποίες προέρχονται από τον υπόλοιπο κόσμο. Η προσαρμογή αυτή συνδέεται με την επιφύλαξη τη σχετική με τη μετάβαση από το ΑΕγχΠ στο ΑΕΠ, την οποία δεν έχει εξετάσει ακόμη η Επιτροπή ΑΕΠ. Επειδή η αναθεώρηση των εθνικών λογαριασμών της Ιταλίας δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη, είναι αδύνατον να προσδιοριστούν, επί του παρόντος, οι προσαρμογές που πρέπει να γίνουν. Λουξεμβούργο Κατόπιν της ριζικής αναθεώρησης των εθνικών του λογαριασμών, η οποία ολοκληρώθηκε το 1994, το Λουξεμβούργο αναπροσάρμοσε τις εκτιμήσεις του για. τους εθνικούς του λογαριασμούς για τα έτη 1988-1991, προκειμένου να συμμoρq)ωθεί με τις επιφυλάξεις που του κοινοποιήθηκαν. Οι προσαρμογές που έγιναν για την εν λόγω περίοδο ανέρχονται σε +9% του ΑΕΠ περίπου. Οι προσαρμογές αυτές αφορούν κυρίως την καλύτερη κάλυψη των υπηρεσιών και των χρηματοπιστωτικών και ασφαλιστικών δραστηριοτήτων (περίπου 90% της αύξησης) και, σε μικρότερη έκταση, την επανεκτίμηση των εμπορεύσιμων και μη υπηρεσιών των κρατικών διοικητικών υπηρεσιών. Κάτω Χώρες Οι Κάτω Χώρες αναπροσάρμοσαν τις εκτιμήσεις τους για το ΛΕΠ των ετών-1988- 1990 στα πλαίσια της ριζικής ανα0εο>ρησης των εθνικών τους λογαριασμών, η οποία ολοκληρώθηκε το 1992. Οι μεταβολές ανέρχονται σε ποσοστό 1,5% του ΛΕΠ περίπου. Τα στοιχεία για το 1991 υπολογίστηκαν σύμφωνα με τη νέα βάση και, ως εκ τούτου, δεν τροποποιήθηκαν σημαντικά. Εξάλλου έγιναν προσαρμογές ήσσονος σημασίας στα στοιχεία για την περίοδο 1988-1991 μετά την αναθεώρηση της κατανάλωσης παγίου κεφαλαίου, η οποία κατέστη δυνατή το 1995 χάρη στην λήψη νέων στοιχείων σχετικά με τις επενδύσεις. Η αναθεώρηση αυτή μπορεί να συνδεθεί με την επιφύλαξη που αφορά τη γενική διοίκηση και τα ιδιωτικά μη κερδοσκοπικά ιδρύματα. Πορτογαλία Στα πλαίσια της ριζικής αναθεώρησης των εθνικών λογαριασμών της, η Πορτογαλία διόρθωσε τις εκτιμήσεις της για το ΑΕΠ των ετών 1988-1991 Οι μεταβολές ανέρχονται σε 15,53%, 14,21% και 10,74% του ΑΕΠ αντιστοίχως. Για τα στοιχεία του 1991 οι τροποποιήσεις που χρειάστηκε να γίνουν ήταν μικρότερες, διότι, σε αντίθεση με τα τρία προηγούμενα έτη, οι αρχικές εκτιμήσεις για το έτος αυτό 31 περιλάμβαναν ήδη τις Αζόρες και τη Μαδέρα, οι οποίες από κοινού αντιπροσωπεύουν περίπου το 5% του ΑΕΠ. Επιπλέον, για την περίοδο 1988-1991, τα στοιχεία που αφορούν τις μεταβολές που έγιναν προκειμένου να υπάρξει συμμόρφωση με τις διατυπωθείσες επιφυλάξεις είναι υψηλότερα από εκείνα τα οποία αφορούν τις συνολικές μεταβολές. Το γεγονός αυτό οφείλεται στο ότι άλλες διορθώσεις οδήγησαν σε μείωση των εκτιμήσεων του ΑΕΠ μεταξύ του 1993 (έτος κατά το οποίο έγιναν οι βελτιώσεις όσον αφορά τις διατυπωθείσες επιφυλάξεις) και του 1995. Τέλος, με τα στοιχεία που είναι σήμερα διαθέσιμα, δεν είναι δυνατόν να κατανεμηθεί μεταξύ των διαφόρων επιφυλάξεων που διατυπώθηκαν το αποτέλεσμα της αναθεώρησης (εκτός των Αζορών και της Μαδέρας), δηλαδή ποσοστό περίπου 10%. Ηνωμένο Βασίλειο Κατόπιν των επιφυλάξεων που του κοινοποιήθηκαν, το Ηνωμένο Βασίλειο αναπροσάρμοσε τις εκτιμήσεις του για το ΑΕΠ της περιόδου 1988-1991 Οι βελτιώσεις που συνδέονται με τις επιφυλάξεις (-0,10%, - 0,16%, -0,24% και -0,25% του ΑΕΠ, αντιστοίχως, για τα τέσσερα εν λόγω έτη) αντιστοιχούν στις διορθώσεις των εισοδημάτων από περιουσία, τα οποία προέρχονται από τον υπόλοιπο κόσμο Οι διορθώσεις αυτές αφορούν την "εγκάρσια επιφύλαξη" για τη μετάβαση απ,ό το ΑΕγχΠ στο ΑΕΠ. Ωστόσο, η θέση "συνολική μεταβολή" περιλαμβάνει ορισμένες προσαρμογές που έγιναν με βάση άλλες επιφυλάξεις. Ορισμένες από τις επιφυλάξεις αυτές είχαν αμελητέο αντίκτυπο στο ΑΕΠ, όπως συνέβη, π. χ. με τον τομέα των ασφαλίσεων, για τον οποίο έγινε προσαρμογή μόνο το 1991 (0,08%). Σε άλλες περιπτώσεις (μητρώο εισαγωγικών - εξαγωγικών επιχειρήσεων, μητρώο εταιρεκόν χρηματοδοτικής μίσθωσης), δεν κατέστη δυνατόν να υπολογιστεί ο συνολικός αντίκτυπος στο ΑΕΠ, διότι οι προσαρμογές έγιναν στους πίνακες εισροών - εκροών. Ωστόσο, για τους πίνακες αυτούς, οι αλλαγές που έγιναν στις στατιστικές μεθόδους μετά τις επιφυλάξεις που κοινοποιήθηκαν αποδείχθηκαν ικανοποιητικές. Οι νέες εκτιμήσεις τις οποίες παρέσχε το Ηνωμένο Βασίλειο για την περίοδο 1988-1991 είναι οριστικές και οι σχετικές ειδικές επιφυλάξεις έχουν ήδη αρθεί. 32 ISSN 0254-1483 COM(96) 124 τελικό ΕΓΓΡΑΦΑ GR Π Αριθ. καταλόγου : CB-CO-96-133-GR-C ISBN 92-78-01852-Χ Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων L-2985 Λουξεμβούργο ^

Direktiva Komisije 96/20/EZ od 27. ožujka 1996. o prilagodbi tehničkom napretku Direktive Vijeća 70/157/EEZ u odnosu na dopuštenu razinu buke i ispušni sustav motornih vozila Tekst značajan za EGP

http://publications.europa.eu/resource/cellar/402d7376-654e-4270-921f-50c400de740b

hrv

L_1996092HR. 01002301. xml 13/Sv. 007 HR Službeni list Europske unije 152 31996L0020 L 092/23 SLUŽBENI LIST EUROPSKE UNIJE 27. 03. 1996. DIREKTIVA KOMISIJE 96/20/EZ od 27. ožujka 1996. o prilagodbi tehničkom napretku Direktive Vijeća 70/157/EEZ u odnosu na dopuštenu razinu buke i ispušni sustav motornih vozila (Tekst značajan za EGP) KOMISIJA EUROPSKIH ZAJEDNICA, uzimajući u obzir Ugovor o osnivanju EuROpske zajednice, uzimajući u obzir Direktivu Vijeća 70/156/EEZ od 6. veljače 1970. o usklađivanju zakonodavstava država članica u odnosu na homologaciju tipa motornih vozila i njihovih prikolica (1), kako je zadnje izmijenjena Direktivom Komisije 95/54/EZ (2) a posebno njezin članak 13. stavak 2. , uzimajući u obzir Direktivu Vijeća 70/157/EEZ od 6. veljače 1970. o usklađivanju zakonodavstava država članica u odnosu na dopuštenu razinu buke i ispušni sustav motornih vozila (3), kako je zadnje izmijenjena Direktivom 92/97/EEZ (4), a posebno njezin članak 3. , budući da je Direktiva 70/157/EEZ jedna od pojedinačnih Direktiva postupka EZ homologacije tipa koji je ustanovljen Direktivom 70/156/EEZ; budući da se, slijedom toga, odredbe utvrđene Direktivom 70/156/EEZ u odnosu na sustave vozila, sastavne dijelove i zasebne tehničke jedinice primjenjuju na ovu Direktivu; budući da posebno članak 3. stavak 4. i članak 4. stavak 3. Direktive 70/156/EEZ zahtijevaju da se svakoj pojedinačnoj Direktivi priloži opisni dokument koji sadrži mjerodavne točke Priloga I. toj Direktivi, kao i homologacijsku potvrdu u skladu s njezinim Prilogom VI. , kako bi se homologacija tipa mogla računalno obraditi; budući da najnoviji razvoj u tehnologiji stROjeva stvara potrebu za jasnijim definiranjem postupka ispitivanja, posebno za teška vozila, po pitanju izvedivosti i ponavljanja tih ispitivanja; budući da su odredbe ove Direktive u skladu s mišljenjem Odbora za prilagodbu tehničkom napretku, uspostavljenog Direktivom 70/156/EEZ, DONIJELA JE OVU DIREKTIVU: Članak 1. 1. Članci Direktive 70/157/EEZ mijenjaju se kako slijedi: — članak 1. glasi na kraju: „… tračnice i na poljoprivrednim i šumarskim traktorima i svim pokretnim mehanizacijama. ”, — u članku 2. , druga alineja, i članku 2. a, stavku 2. zamjenjuje se „članak 9. a” s „članak 2. ”, — u članku 3. zamijeniti „Prilog” sa „prilozi”. 2. Prilozi Direktivi 70/157/EEZ izmjenjuju se u skladu s Prilogom ovoj Direktivi. Članak 2. 1. Počevši od 1. listopada 1996. države članice ne mogu, iz razloga koji se tiču dopuštene razine buke ili ispušnog sustava: — odbiti dodjelu EZ homologaciju tipa ni nacionalnu homologaciju za tip vozila ili tip ispušnog sustava, ni — zabraniti registraciju, pROdaju ni stavljanje u pROmet vozila, ni pROdaju ili stavljanje u pROmet ispušnog sustava, ako su vozila ili ispušni sustavi sukladni zahtjevima Direktive 70/157/EEZ, kako je izmijenjena ovom Direktivom. 2. Počevši od 1. siječnja 1997. države članice: — neće dodjeljivati EZ homologaciju tipa, i — odbit će dodijeliti nacionalnu homologaciju tipa, za tip vozila i za tip ispušnog sustava iz razloga dopuštene razine buke, ako nisu ispunjeni zahtjevi Direktive 70/157/EEZ, kako se izmjenjuje ovom Direktivom. 3. Neovisno o stavku 2. , za rezervne dijelove, države članice će i dalje dodjeljivati EZ homologaciju tipa, i dozvoljavati pROdaju i stavljanje u pROmet, ispušnih sustava koji su sukladni prijašnjim inačicama Direktive 70/157/EEZ, pod uvjetom: — da je svrha ispušnih sustava da se ugrađuju na vozila koja su već u upotrebi, i — da ispušni sustavi zadovoljavaju zahtjeve Direktive koja je bila u primjeni kad su vozila prvi put registrirana. Članak 3. 1. Države članice donose zakone i druge pROpise potrebne za usklađivanje s ovom Direktivom najkasnije do 1. listopada 1996. One o tome odmah obavješćuju Komisiju. 2. Kada države članice donose ove odredbe, te odredbe prilikom njihove službene objave sadržavaju uputu na ovu Direktivu ili se uz njih navodi takva uputa. Načine tog upućivanja određuju države članice. 3. Države članice Komisiji dostavljaju tekst glavnih odredaba nacionalnog prava koje donesu u području na koje se odnosi ova Direktiva. Članak 4. Ova Direktiva stupa na snagu dvadesetog dana od dana objave u Službenom listu EuROpskih zajednica. Članak 5. Ova je Direktiva upućena državama članicama. Sastavljeno u Bruxellesu 27. ožujka 1996. Za Komisiju Martin BANGEMANN Član Komisije (1)  SL L 42, 23. 2. 1970. , str. 1. (2)  SL L 266, 8. 11. 1995. , str. 1. (3)  SL L 42, 23. 2. 1970. , str. 16. (4)  SL L 371, 19. 12. 1992. , str. 1. PRILOG Popis priloga umeće se između članaka i Priloga I. i glasi: „Popis priloga PRILOG I. : EZ homologacija tipa za razinu buke motornog vozila Dodatak 1. : Opisni dokument Dodatak 2. : Certifikat o homologaciji PRILOG II. : EZ homologacija tipa za ispušne sustave kao zasebne tehničke jedinice Dodatak 1. : Opisni dokument Dodatak 2. : Certifikat o homologaciji Dodatak 3. : Uzorak oznake EZ homologacije tipa PRILOG III. : Provjere sukladnosti proizvodnje PRILOG IV. : Specifikacije za ispitnu stazu”. Izmjene Priloga I. : Bilješka točke 1. 1. 7. mijenja se i glasi: „(1) U skladu s definicijama iz Priloga II. A Direktivi 70/156/EEZ. ” Točka 2. 1. mijenja se i glasi: „2. 1. Zahtjev za EZ homologaciju tipa prema članku 3. stavku 4. Direktive 70/156/EEZ za razinu buke vozila podnosi proizvođač vozila. ” Točka 2. 2. mijenja se i glasi: „2. 2. uzorak opisnog dokumenta prikazan je u Dodatku 1. ” Točke od 2. 2. 1. do uključivo 2. 2. 4. brišu se. U točki 2. 3. brišu se riječi „ili njegov ovlašteni zastupnik”. Točka 2. 5. briše se. Točka 4. mijenja se i glasi: „4. Dodjeljivanje EZ homologacije tipa 4. 1. Ako su ispunjeni bitni zahtjevi, dodjeljuje se EZ homologacija prema članku 4. stavku 3. i, ako se primjenjuje, članku 4. stavku 4. Direktive 70/156/EEZ. 4. 2. Uzorak certifikata o EZ homologaciji tipa prikazan je u Dodataku 2. 4. 3. Broj odobrenja u skladu s Prilogom VII. Direktivi 70/156/EEZ dodjeljuje se za svaki odobreni tip vozila. Jedna država članica ne može dodijeliti isti broj drugom tipu vozila. ” U točki 5. 2. 1. 2. „Prilog III. ” treba glasiti „Dodatak 2. ”. U točki 5. 2. 2. 3. 1. „Prilog VI. ” treba glasiti „Prilog IV. ”. U točki 5. 2. 2. 3. 4. tekst drugog stavka treba glasiti: „Gume koje se koriste za ispitivanje izabire proizvođač vozila i moraju biti u sukladnosti s trgovačkom praksom i dostupne na tržištu; moraju odgovarati jednoj od određenih veličina guma (vidjeti točku 2. 17. Priloga II. Direktivi Vijeća 92/23/EEZ (1))za vozilo koje je naznačio proizvođač vozila u skladu s točkom 1. 5. Dopune Dodataku 2. i u za vozila iz kategorije M1 i N1 udovoljavati zahtjevima Direktive 89/459/EEZ o najmanjoj dubini dodirne površine gume; za vozila iz drugih kategorija, primijenjuje se najmanja dubina dodirne površine gume određene Direktivom 89/459/EEZ, kao da su ta vozila obuhvaćena tom Direktivom. Gume moraju biti napuhane na odgovarajući pritisak za masu vozila koje se ispituje. U točki 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 1. na kraju trećeg stavka, treba se dodati: „Ako je broj okretaja motora ‚S’ dosegnut brojem okretaja motora u približavanju koji odgovara broju okretaja u praznom hodu, tada se ispitivanje provodi samo u trećoj brzini, a odgovarajući rezultati moraju se vrednovati. ” U točki 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 2. treba se dodati na kraju: „Međutim, vozilo se smatra reprezentativnim za svoj tip i ako se, na traženje podnositelja zahtjeva, ispitivanja prošire na više omjera od predviđenih, a najviša razina buke se postigne između ekstremnih ispitivanih omjera. ” U točkama 5. 2. 3. 1. i 5. 2. 3. 5. 1. „Prilog III. ” treba glasiti „Dodatak 2. ”. U točki 5. 3. 2. „članak 8. stavak 3. ” treba glasiti „članak 11. stavak 2. ili članak 11. stavak 3. ”. Točka 6. treba glasiti: „6. Promjene tipa i izmjene odobrenja 6. 1. U slučaju promjena homologacije tipa prema ovoj Direktivi, primjenjuju se odredbe članka 5. Direktive 70/156/EEZ. ” Podtočke točke 7. trebaju glasiti: „7. 1. Mjere koje osiguravaju sukladnost proizvodnje poduzimaju se u skladu sa zahtjevima utvrđenima u članku 10. Direktive 70/156/EEZ. 7. 2. Posebne odredbe: 7. 2. 1. Ispitivanja na koje se odnosi točka 2. 3. 5. Priloga X. Direktivi 70/156/EEZ su istovjetni s onima utvrđenima u Prilogu III. (I. ) ovoj Direktivi. 7. 2. 2. Učestalost nadzora na koje se odnosi točku 2. 4. Priloga X. Direktivi 70/156/EEZ je uobičajeno jednom u dvije godine. ” Nakon slike 4. dodaju se sljedeći dodaci 1. i 2. : „ Dodatak 1. ” Dodatak 2. Izmjene Priloga II. U točki 0. „članak 9. a” treba glasiti „članak 2. ”. točka 2. 1. mijenja se i glasi: „2. 1. Zahtjev za EZ homologaciju prema članku 3. stavku 4. Direktive 70/156/EEZ za zamjenski ispušni sustav ili njegov sastavni dio kao zasebnu tehničku jedinicu podnosi proizvođač vozila ili proizvođač zasebne tehničke jedinice za koju se zahtjev podnosi. ” Točka 2. 2. mijenja se i glasi: „2. 2. uzorak opisnog dokumenta nalazi se u Dodatku 1. ” Točke od 2. 2. 1. do 2. 2. 3. , uključujući 2. 4. i 3. 1. 3. brišu se. Bilješka (1) za točke 2. 3. 3. i 5. 2. 1. mijenja se i glasi: „(1) Kako je propisano verzijom ove Direktive koja se primjenjivala na homologaciju tipa za vozilo. ” Točke 3. , 3. 1. , 3. 1. 1. , 3. 1. 2. i 3. 2. postaju 2. 4. , odnosno 2. 4. 1. , 2. 4. 1. 1. , 2. 4. 1. 2. i 2. 4. 2. Točka 4. postaje 3. i mijenja se i glasi: „3. Dodjeljivanje EZ homologacije tipa 3. 1. Ako su odgovarajući zahtjevi zadovoljeni, dodjeljuje se EZ homologacija tipa prema članku 4. stavku 3. i ako se primjenjuje, članku 4. stavku 4. Direktive 70/156/EEZ. 3. 2. Uzorak certifikata o EZ homologaciji tipa nalazi se u Dodatku 2. 3. 3. Broj homologacije u skladu s Prilogom VII. Direktivi 70/156/EEZ dodjeljuje se svakom tipu zamjenskog ispušnog sustava ili njegovom sastavnom dijelu, koji je odobren kao zasebna tehnička jedinica; odjeljak 3. homologacijskog broja označava broj izmijenjene Direktive koja je bila u primjeni u trenutku dodjeljivanja homologacije za vozilo. Jedna država članica ne može dodijeliti isti broj drugom tipu zamjenskog ispušnog sustava ili njegovog sastavnog dijela. ” Nova točka 4. dodaje se i glasi: „4. EZ homologacijska oznaka 4. 1. Svaki zamjenski ispušni sustav ili njegov sastavni dio, u što se ne ubrajaju pribor za pričvršćivanje i cijevi, koji je u skladu s tipnim odobrenjem prema ovoj Direktivi nosi EZ homologacijsku oznaku. 4. 2. EZ homologacijska oznaka je pravokutnog oblika koji uokviruje malo slovo ‚e’ kojem slijedi slovo (slova) ili broj države članice koja je izdala odobrenje:   ‚1’ za Njemačku   ‚2’ za Francusku   ‚3’ za Italiju   ‚4’ za Nizozemsku   ‚5’ za Švedsku   ‚6’ za Belgiju   ‚9’ za Španjolsku   ‚11’ Za Ujedinjenu Kraljevinu   ‚12’ za Austriju   ‚13’ za Luksemburg   ‚17’ za Finsku   ‚18’ za Dansku   ‚21’ za Portugal   ‚23’ za Grčku   ‚IRL’ za Irsku U blizini pravokutnika mora se nalaziti i ‚broj osnovnog odobrenja’ koji se nalazi u odjeljku 4. homologacijskog broja iz Priloga VII. Direktivi 70/156/EEZ, kojem prethode dvije brojke koje označuju tekući broj posljednje veće tehničke izmjene Direktive Vijeća 70/157/EEZ koja je bila u primjeni u trenutku dodjeljivanja homologacije za vozilo. Za Direktivu 70/157/EEZ, tekući broj je 00; za Direktivu 77/212/EEZ tekući broj je 01; za Direktivu 84/424/EEZ tekući broj je 02; za Direktivu 92/97/EEZ tekući broj je 03. 4. 3. Oznaka mora biti jasno čitljiva i neizbrisiva čak i kad je zamjenski ispušni sustav ili njegov sastavni dio pričvršćen za vozilo. 4. 4. Uzorak EZ homologacijske oznake prikazan je u Dodatku 3. ” Točka 6. zamjenjuje se sljedećim novim točkama 6. i 7. : „6. Promjene tipa i izmjene homologacije 6. 1. U slučaju promjena na tipu koji je homologiran prema ovoj Direktivi, primjenjuju se odredbe članka 5. Direktive 70/156/EEZ. 7. Sukladnost proizvodnje 7. 1. Mjere koje osiguravaju sukladnost proizvodnje poduzimaju se u skladu sa zahtjevima utvrđenima u članku 10. Direktive 70/156/EEZ. 7. 2. Posebne odredbe: 7. 2. 1. Ispitivanja iz točke 2. 3. 5. Priloga X. Direktivi 70/156/EEZ su propisana Prilogom III. (II. ) ovoj Direktivi. 7. 2. 2. Učestalost inspekcija iz točke 2. 4. Priloga X. Direktivi 70/156/EEZ je uobičajeno jednom svake dvije godine. ” Nakon slike 3. dodaju se slijedeći dodaci 1. , 2. i 3. : „ Dodatak 1. Dodatak 2. Dodatak 3. UZORAK ZA EZ HOMOLOGACIJSKU OZNAKU: Ispušni sustav ili njegov sastavni dio koji su označeni gornjom EZ homologacijskom oznakom tipa je naprava koja je odobrena u Španjolskoj (e 9) prema Direktivi 92/97/EEZ (03) pod brojem osnovnog odobrenja 0 148. Korištene vrijednosti su samo indikativne. (1) Ako je navedeno nekoliko tipova, točke od 1. 3. do uključujući 1. 10, moraju se ispuniti za svaki od tipova. ” Izmjene priloga III. , IV. , V. i VI. : prilozi III. i IV. brišu se. Prilog V. postaje Prilog III. U Prilogu III. (1), točka 2. treba glasiti: „2. Postupci ispitivanja Metode ispitivanja, uvjeti i mjerenja, mjerni instrumenti i tumačenje rezultata opisani su u Prilogu I. Vozilo (vozila) na kojima se provodi ispitivanje podvrgavaju se ispitivanju mjerenja buke vozila u kretanju, kako je opisano u točki 5. 2. 2. Priloga I. ” Prilog VI. postaje Prilog IV. (1)  SL L 129, 14. 5. 1992. , str. 95. ”

Forslag til RÅDETS AFGØRELSE om nedsættelse af et udvalg for beskæftigelses- og arbejdsmarkedspolitikken

http://publications.europa.eu/resource/cellar/6f3b9eb6-9372-497d-9856-0832fcae1749

dan

KOMMISSIONEN FOR DE EUROPÆISKE FÆLLESSKABER Bruxelles, den 27. 03. 1996 KOM(96) 134 endelig udg. 96/0097 (CNS) Forslag til RÅDETS AFGØRELSE om nedsættelse af et udvalg for beskæftigelses- og arbej dsmarkedspolitikken (forelagt af Kommissionen) il'"' i\m m fip m lit- là i m i*! » ». BEGRUNDELSE Fastlæggelse af en europæisk beskæftigelsesstrategi På Det Europæiske Råds møde i Essen i december 1994 blev der på afgørende vis sat gang i den europæiske beskæftigelsesstrategi. Ved at erklære, at bekæmpelsen af arbejdsløsheden og sikringen af ligestilling udgør en prioriteret opgave for EU og medlemsstaterne, fastlagde man de prioriterede områder for den strukturelle indsats i forbindelse med arbejdsløsheden På Det Europæiske Råds møde fastlagde man med udgangspunkt i disse politiske henstillinger en række procedurer og ansvarsområder. Medlemsstaterne blev således anmodet om at vedtage en række nationale flerårige programmer, der afspejler de fælles prioriterede områder. Rådet bestående af social- og arbejdsministrene, Rådet bestående af økonomi- og finansministrene samt Kommissionen blev opfordret til opmærksomt at følge udviklingen i beskæftigelsen, at se nærmere på medlemsstaternes politik på området og hvert år at aflægge beretning til Det Europæiske Råd om de fremskridt, der gøres på arbejdsmarkedet. Denne strategi blev bekræftet på Det Europæiske Råds møde i såvel Cannes i juni 1995 som i Madrid i december 1995. På mødet i Madrid glædede man sig over de betydelige fremskridt, der var blevet gjort for så vidt angår gennemførelsen af Essen-strategien. Alle medlemsstaterne havde vedtaget deres flerårige programmer, og Rådet bestående af social- og arbejdsministrene, Rådet bestående af økonomi- og finansministrene samt Kommissionen havde forelagt Det Europæiske Råd den fælles rapport om beskæftigelsen, som de var blevet bedt om; på Det Europæiske Råds møde godkendte man henstillingerne heri. For fortsat at sikre, at denne strategi lykkes, bad man på Det Europæiske Råds møde i Madrid Rådet (økonomi- og finansministrene og socialministrene) og Kommissionen om hele tiden at overvåge gennemførelsen af de flerårige programmer og at fremlægge en ny fælles årsberetning på mødet i december 1996. På dette møde vil man se nærmere på, i hvor høj grad programmerne er gennemført og henstillingerne fulgt med henblik på at styrke beskæftigelsesstrategien og vedtage en række supplerende henstillinger. Overvågningen på europæisk plan af de nationale beskæftigelsesforanstaltninger, udvekslingerne af oplysninger og erfaringer mellem medlemsstaterne og med Kommissionen vedrørende disse flerårige programmer på beskæftigelsesområdet afhængig af de fælles prioriterede områder samt vedtagelsen af yderligere henstillinger udgør en række væsentlige elementer i en europæisk beskæf tigelsesstrategi, der nu er helt fastlagt, og som efterhånden skal styrkes. foranstaltninger, ajourføring af de Behov for at etablere et nyt organ For at komme videre med Essen-strategien nedsatte Rådet bestående af socialministrene på dets møde den 27. marts 1995 en ad hoc-gruppe bestående af arbejdsministrenes personlige repræsentanter vedrørende opfølgningen af Det Europæiske Råds møde i Essen. Gruppen, der består af højtstående embedsmænd på beskæftigelsesområdet, holdt fem møder i 1995, først under det franske og dernæst det spanske formandskab. Der blev udvekslet oplysninger og erfaringer mellem medlemsstaterne om deres beskæftigelsespolitik, navnlig på de fem prioriterede områder vedrørende arbejdsmarkedet, der blev indkredset i Essen. På anmodning af Rådet (socialministrene) fremlagde gruppen en foreløbig rapport om beskæftigelsen på Det Europæiske Råds møde i juni 1995. Den udarbejdede en rapport om beskæftigelsen, der blev vedtaget af Rådet (socialministrene) den 5. december 1995 med henblik på Det Europæiske Råds møde i Madrid. Endelig har den afgivet udtalelse om den fælles rapport om beskæftigelsen, som Rådet bestående af økonomi- og finansministrene, Rådet bestående af socialministrene og Kommissionen fremlagde i Madrid. Da man opdagede, hvor meget arbejde ad hoc-gruppen havde, og at de til dens rådighed stående midler var utilstrækkelige, gav langt de fleste medlemsstater udtryk for ønsket om, at der formelt blev nedsat et fast organ, der rådede over mere effektive midler i forbindelse med arbejdet, og som kunne være en pendant til Udvalget for Økonomisk Politik, der bistår Rådet (økonomi- og finansministrene). Man følte navnlig, at der var behov for et sekretariat med tilstrækkelig personale til, at arbejdet kunne fortsættes, og som i tilstrækkelig grad kunne foretage analyser og forestå udarbejdelsen af dokumenter. I forbindelse med ad hoc-gruppen er det i høj grad Kommissionens tjenestegrene, der har varetaget disse opgaver. På det uformelle møde i Rådet (socialministrene) den 27. -29. oktober i Cordoba blev Kommissionen anmodet om at fremsætte et forslag vedrørende et sådan organ. At der er behov for at etablere et sådan organ indgår også i rapporten om beskæftigelsen, som Rådet (socialministrene) vedtog den 5. december, samt den i Madrid fremlagte fælles rapport fra Rådet og Kommissionen. På Det Europæiske Råds møde i Madrid glædede man sig over, hvorledes den i Essen fastlagte overvågningsprocedure vedrørende beskæftigelsen var udformet og for første gang blev taget i anvendelse. Man mente dog, at med henblik på at lette den praktiske gennemførelse af den overvågningsprocedure med hensyn til beskæftigelsen, der blev besluttet i Essen, må man snarest indføre de mekanismer, der omhandles i den fælles rapport (et fast organ og fælles indikatorer). Kontakt til Det Stående Udvalg for Beskæftigelse og arbejdsmarkedets parter Det Stående Udvalg for Beskæftigelse blev oprettet i 1970(1). Der er tale om et rådgivende trepartsudvalg med deltagelse af Rådet, Kommissionen og repræsentanter for arbejdsgiver- og arbej dstagerorgani sationer. Dets opgave er som følger: "Med respekt af traktaterne og de beføjelser, der er tillagt Fællesskabernes institutioner og organer, har udvalget til opgave vedvarende at sikre dialogen, samspillet og konsultationen mellem Rådet - eller efter omstændighederne medlemsstaternes regeringsrepræsentanter - Kommissionen og arbejdsmarkedets parter med henblik på at lette i overensstemmelse med samordningen af medlemsstaternes beskæftigelsespolitik Fællesskabets målsætninger. " (i) EFTnr. L 273 af 17. 12. 1970 og L 21 af 28. 1. 1975. Rådet har anmodet om en reform af Det Stående Udvalg for Beskæftigelse for at gøre det mere effektivt og navnlig øge dets analysemuligheder; denne reform er under udarbejdelse. Det er derfor vigtigt at sikre god kontakt mellem Det Stående Udvalg for Beskæftigelse og Udvalget for Beskæftigelses- og Arbejdsmarkedspolitikken. De to udvalg befinder sig på forskellige planer, idet det ene holder møder på ministerplan og det andet på statsforvaltningsplan. Deres sammensætning er også forskellig, eftersom Det Stående Udvalg for Beskæftigelse er et trepartsudvalg. Selv om de to udvalgs interessesfærer ligger meget tæt op ad hinanden, har de hver især deres egen opgave, men de kan gensidigt styrke hinanden. Udvalget for Beskæftigelses- og Arbejdsmarkedspolitikken kan navnlig tjene som bindeled til arbejdsmarkedets parter i forbindelse med forberedelsen af møderne i Det Stående Udvalg for Beskæftigelse. Man ville i den forbindelse kunne planlægge feks. hvert halve år at afholde et fælles møde mellem Udvalget for Beskæftigelses- og Arbejdsmarkedspolitikken og repræsentanter for arbejdsmar kedets parter. Udvalget for Beskæftigelses- og Arbejdsmarkedspolitikken ville således kunne bidrage til behovet for at øge mulighederne for i Det Stående Udvalg for Beskæftigelse at foretage analyser og forberede arbejdet. I februar 1996 foreslog Kommissionen, at der blev indgået en europæisk tillidspagt for beskæftigelsen, der skulle inddrage alle parter i erhvervslivet med henblik på at forbedre beskæftigelsessituationen i EU. Forslaget om at nedsætte et udvalg vedrørende beskæftigelses- og arbejdsmarkedspolitikken er helt i overensstemmelse med denne pagt, eftersom begge indgår i samarbejds- og koordineringsproceduren på beskæftigelsesområdet. Kontakt til Udvalget for Økonomisk Politik Foruden at forbedre arbejdsmarkedets organer og struktur er den europæiske beskæftigelses strategi baseret på en tæt sammenhæng mellem de makro-økonomiske politikker og struk turpolitikkerne. Dette forudsætter et tæt samarbejde mellem alle berørte parter, dvs. dem, der er involveret i fastlæggelsen af politikker, der kan påvirke beskæftigelsen. Det er med henblik herpå, at man på Det Europæiske Råds møde bad Rådet bestående af økonomi- og finansministrene og Rådet bestående af socialministrene om i fællesskab med Kommissionen at fremlægge en rapport og en række henstillinger vedrørende beskæftigelsen. Dette har været muligt gennem et samarbejde mellem Udvalget for Økonomisk Politik og ovennævnte ad hoc-gruppe under Rådet (socialministrene). Udvalget for Økonomisk Politik blev nedsat ved Rådets afgørelse fra 1974(2) med henblik på at fremme koordineringen af medlemsstaternes økonomiske politikker på kort og mellemlang sigt. Det består af fire repræsentanter for Kommissionen og fire repræsentanter for hver medlemsstat. Kommissionen forestår sekretariatsarbejdet. En arbejdsgruppe herunder følger navnlig beskæftigelsespolitikkerne. Udvalget afgiver jævnligt udtalelser og fremlægger rapporter for Rådet (økonomi- og finansministrene). (2) Afgørelse 74/122/EØF af 18. 2. 1974, EFT nr. L 63 af 5. 3. 1974. 4 Nedsættelsen af et udvalg for beskæftigelses- og arbejdsmarkedspolitikken, der navnlig skal bistå Rådet (socialministrene), vil gøre det muligt at iværksætte et mere struktureret samarbejde mellem henholdsvis økonomi- og finansministrene og socialministrene i Rådet og mere effektivt at fremme en tættere forbindelse mellem den makro-økonomiske politik og strukturpolitikken. For at styrke koordineringen mellem de to udvalg og for fuldt ud at analysere og tage hensyn til de gensidige fordele ved en bedre koordinering af den makro økonomiske politik og strukturpolitikken vil formændene for de to udvalg sammen koordinere deres arbejdsprogrammer. Forslag til afgørelse om nedsættelse af Udvalget for Beskæftigelses- og Arbejdsmarkeds politikken Afgørelsen er baseret på artikel 145 i traktaten, som også danner grundlag for Udvalget for Økonomisk Politik og Det Stående Udvalg for Beskæftigelse. Udvalgets rolle og listen over opgaver, der ikke er udtømmende, gør, at det bliver et organ, der kommer til at bistå Rådet (socialministrene) med at gennemføre og udvikle den europæiske beskæftigelsesstrategi. Bestemmelserne vedrørende udvalgets sammensætning og den måde, hvorpå det skal fungere, er i høj grad inspireret af bestemmelserne for Udvalget for Økonomisk Politik. Ved at forestå udvalgets sekretariatsarbejde sikrer Kommissionen, at udvalget hele tiden og i tilstrækkelig grad - på grund af det til rådighed stående personale - kan dække formandens og udvalgsmedlemmernes behov. Forslag til RÅDETS AFGØRELSE om nedsættelse af et udvalg for beskæftigelses- og arbejdsmarkedspolitikken RÅDET FOR DEN EUROPÆISKE UNION HAR - under henvisning til traktaten om oprettelse af Det Europæiske Fællesskab, særlig artikel 145, under henvisning til udtalelse fra Europa-Parlamentet, og ud fra følgende betragtninger: På de seneste møder i Det Europæiske Råd er det blevet understreget, at bekæmpelse af arbejdsløshed og sikring af ligestilling udgør en prioriteret opgave for Fællesskabet og for medlemsstaterne; på Det Europæiske Råds møde i Essen i december 1994 blev der udpeget en række prioriterede områder, hvor der skal gøres en indsats med henblik på at løse de strukturelle beskæftigelsesproblemer; hver medlemsstat blev anmodet om at føre disse henstillinger ud i praksis via et flerårigt program; Rådet bestående af social- og arbejdsministrene, Rådet bestående af økonomi- og finansministrene samt Kommissionen blev anmodet om opmærksomt at følge udviklingen i beskæftigelsen, at se nærmere på medlemsstaternes politik på området og hvert år at aflægge beretning til Det Europæiske Råd om de fremskridt, der gøres på arbejdsmarkedet; udvalget nedsættes med henblik på proceduren for overvågning og indberetning som fastsat i hvidbogen om vækst, konkurrenceevne og beskæftigelse; Rådet bestående af økonomi- og finansministrene bistås i arbejdet vedrørende beskæftigelsen af Udvalget for Økonomisk Politik, Rådets afgørelse 74/122/EØF(1); Rådet bestående af socialministrene nedsatte i den forbindelse den 27. marts 1995 en ad hoc-gruppe bestående af arbejdsministrenes personlige repræsentanter; for fortsat at sikre, at EF's beskæftigelsesstrategi lykkes, og for at lette den praktiske gennemførelse af den procedure til overvågning af beskæftigelsen, der blev fastsat i Essen, blev det på Det Europæiske Råds møde i Madrid i december 1995 anset for nødvendigt, at der snarest muligt etableres et fast organ, der skal bistå Rådet bestående af socialministrene på beskæftigelsesområdet - TRUFFET FØLGENDE AFGØRELSE: (i) EFTnr. L 63 af 5. 3. 1974, s. 21. Artikel 1 1. Der nedsættes et udvalg for beskæftigelses- og arbejdsmarkedspolitikken, herefter benævnt "udvalget", der skal bistå Rådet med udførelsen af dets opgaver for så vidt angår beskæftigelses- og arbejdsmarkedspolitikken under overholdelse af traktaten og under hensyntagen til fællesskabsinstitutionernes og -organernes kompetence. 2. Udvalget forestår bl. a. : - - overvågningen af udviklingen i beskæftigelsen i EF undersøgelsen af medlemsstaternes beskæftigelses- og arbejdsmarkedspolitik udvekslingerne af oplysninger og erfaringer mellem medlemsstaterne og med Kommissionen på nævnte områder udarbejdelsen af rapporter og henstillinger om disse spørgsmål. Rådet eller Kommissionen kan anmode udvalget om at afgive udtalelse om et særligt emne. Udvalget kan ligeledes på eget initiativ beskæftige sig med områder, der ligger inden for dets kompetence. Udvalgets formand sikrer sammen med formændene for andre udvalg, navnlig Udvalget for Økonomisk Politik og Det Stående Udvalg for Beskæftigelse, koordineringen af beslægtet arbejde, således at der tages hensyn til deres respektive ansvarsområder. Artikel 2 Udvalget består af to repræsentanter for hver medlemsstat og to repræsentanter for Kommissionen. Disse repræsentanter kan bistås af to suppleanter. Medlemsstaterne udpeger deres repræsentanter afhængig af deres deltagelse i fastlæggelsen og gennem førelsen af nationale beskæftigelses- og arbejdsmarkedspolitikker. 3. 4. 1. 2. Udvalget kan afhængig af dets dagsorden anmode om bistand fra eksterne eksperter. Artikel 3 Udvalget vælger en formand blandt dets medlemmer for en toårig periode, der ikke kan forlænges. Kommissionen forestår udvalgets sekretariatsarbejde. Udvalget fastsætter sin egen forretningsorden. Formanden indkalder til udvalgets møder, enten på eget initiativ eller på anmodning af Kommissionen eller mindst otte medlemmer. 1. 2. 3. 4. Udfærdiget i Bruxelles, den På Rådets vegne Formand FINANSIERINGSOVERSIGT Finansieringsoversigt 1. FORANSTALTNINGENS BETEGNELSE Nedsættelse af et udvalg vedrørende beskæftigelses- og arbejdsmarkedspolitikken. 2. BUDGETPOST A0 2510. 3. RETSGRUNDLAG Gennemførelse af artikel 145 i traktaten. Rådets afgørelse forventes i løbet af 1996. 4. BESKRIVELSE AF FORANSTALTNINGEN 4. 1. Foranstaltningens generelle mål Det Europæiske Råd i Madrid anmodede Rådet bestående af socialministrene, Rådet bestående af økonomi- og finansministrene og Kommissionen om fortsat at overvåge gennemførelsen af de flerårige programmer og at udarbejde en fælles årlig rapport med henblik på at styrke beskæftigelsesstrategien og vedtage yderligere henstillinger. Det bemærkede desuden, at for at lette den praktiske gennemførelse af overvågningsproceduren skal de nødvendige mekanismer snarest muligt etableres, herunder et fast organ. 4. 2. Foranstaltningens varighed Ubegrænset. 5. KLASSIFIKATION AF UDGIFTERNE 5. 1. 5. 2. 5. 3. Ikke-obligatoriske udgifter Ikke-opdelte bevillinger Indtægtstype: ingen. 6. UDGD7TERNES ART 6. 1. 100% tilskud til det nødvendige personale og dækning af mødeomkostningeme 6. 2. 6. 3. Rentegodtgørelse: ingen 6. 4. Andet: intet 6. 5. Refusion: ingen 9 Den foreslåede foranstaltning vil ikke medføre ændringer af indtægternes størrelse. 7. FINANSIELLE VIRKNINGER Ingen virkning på driftsomkostningerne; med hensyn til de administrative omkost ninger se punkt 10. 8. FORHOLDSREGLER MOD SVIG Omkostningerne vil blive dækket i overensstemmelse med de normale administrative bestemmelser for betaling af udgifter til eksperter, der indbydes til at deltage i møder. 9. O P L Y S N I N G ER OM C O S T / E F F E C T I V E N E SS 9. 1. Specifikke mål At nedsætte et udvalg vedrørende beskæftigelses- og arbejdsmarkedspolitikken, der skal bistå Rådet (socialministrene) med at udføre dets opgaver i forbindelse med beskæftigelses- og arbejdsmarkedspolitikken i overensstemmelse med traktaterne og under hensyn til EU-institutionernes og -organernes beføjelser. Udvalget skal navnlig have ansvar for følgende: - - - - at overvåge tendenserne i beskæftigelsen i EU at undersøge medlemsstaternes beskæftigelses- og arbejdsmarkeds politik at udveksle oplysninger og erfaringer mellem medlemsstaterne og med Kommissionen på ovennævnte områder at udarbejde rapporter og henstillinger vedrørende disse spørgsmål. Udvalgets arbejde skal koordineres med arbejdet i Udvalget for Økonomisk Politik og Det Stående Udvalg for Beskæftigelse. 9. 2. Begrundelse for foranstaltningen For fortsat at sikre en vellykket beskæftigelsesstrategi i EU og for at lette den vedrørende praktiske gennemførelse beskæftigelsen, der blev fastsat i Essen, fandt Det Europæiske Råd på dets møde i Madrid i december 1995, at det var nødvendigt snarest muligt at nedsætte et fast organ, der skulle bistå Rådet (socialministrene) på beskæftigelsesområdet. af den overvågningsprocedure 9. 3. Overvågning og evaluering af foranstaltningen Udvalget skal have ansvaret for at udarbejde udtalelser og rapporter for Rådet (socialministrene) og Det Europæiske Råd. 10 9. 4. Budgetsammenhængen De planlagte foranstaltninger er omfattet af GD V's budget. 10. UDGD7TER TIL ADMINISTRATION (BUDGETTETS DEL A) En effektiv anvendelse af de nødvendige administrative ressourcer vil afhænge af Kommissionens årlige beslutning om fordelingen af ressourcerne, idet der tages hensyn til de yderligere stillinger og ressourcer, der bevilges af budgetmyndigheden. 10. 1. Virkninger på antallet af stillinger Type stillinger Personale, der afsættes til denne aktivitet heraf Varighed Faste stillinger Vikar stillinger Anvendelse af eksisterende ressourcer Anvendelse af yderligere ressourcer Tjenestemænd eller midlertidigt ansatte A B C Øvrige ressourcer I ALT 2 1 3 2 1 3 Ubegræn set 11 10. 2. Samlede finansielle virkninger af yderligere personale Beløb Beregning Tjenestemænd Midlertidigt ansatte Andre Personale fra direktoratet "Beskæftigelse og arbejdsmarked" under GD V vil forestå udvalgets sekretariatsopgaver. Rejseudgifterne for nationale embedsmænd vil blive dækket i overensstemmelse med gældende bestemmelser. Kommissionen vil tilrettelægge udval gets møder, som vil blive afholdt i Kommissionens mødelokaler. Kommissionen stiller tolkning til rådighed. Det skønnes, at udvalget vil holde 6-8 møder om året. Disse møder kan til en vis grad erstatte møderne i gruppen af højtstående embedsmænd på beskæf tigelsesområdet og direktørerne for arbejdsformidlingerne. 10. 3. Budgetpost Beløb Beregning AO 2510 125 000 6 møder om året til i gennemsnit ECU 20 850 pr. møde (30 deltagere) 12 ISSN 0254-1459 KOM(96) 134 endelig udg DOKUMENTER DA 04 Katalognummer: CB-CO-96-154-DA-C ISBN 92-78-02477-5 Kontoret for De Europæiske Fællesskabers Officielle Publikationer L-2985 Luxembourg 13

Edistymiskertomus 1995 telepäätelaitteita ja niiden vaatimustenmukaisuuden vastavuoroista tunnustamista koskevan jäsenvaltioiden lainsäädännön lähentämisestä satelliittimaa-asemalaitteiden osalta täydennettynä

http://publications.europa.eu/resource/cellar/c639d39d-e5bf-4458-a2d7-7207afcaa927

fin

EUROOPAN YHTEISÖJEN KOMISSIO Bryssel, 27. 03. 1996 KOM(96) 114 loput! EDISTYMISKERTOMUS 1995 TELEPÄÄTELAITTEITA JA NIIDEN VAATIMUSTENMUKAISUUDEN VASTAVUOROISTA TUNNUSTAMISTA KOSKEVAN JÄSENVALTIOIDEN LAINSÄÄDÄNNÖN LÄHENTÄMISESTÄ SATELLIITTIMAA- ASEMALAITTEIDEN OSALTA TÄYDENNETTYNÄ (komission esittämä) 0. TIIVISTELMÄ ja Euroopan Tämä on ensimmäinen edistymiskertomus, joka on valmisteltu annettavaksi niiden parlamentille neuvostolle vaatimustenmukaisuuden vastavuoroista tunnustamista koskevan jäsenvaltioiden lainsäädännön lähentämisestä 29 päivänä huhtikuuta 1991 annetun neuvoston direktiivin 91/263/ETY 15 artiklan sekä direktiivin 91/263/ETY täydentämisestä satelliittimaa-asemalaitteiden osalta 29 päivänä lokakuuta 1993 annetun neuvoston direktiivin 93/97/ETY 17 artiklan 1 kohdan mukaisesti. telepäätelaitteita ja on luoda kaikkein direktiivien edellyttämiin tarkoituksena tietoyhteiskunnan Mainittujen sääntelyjärjestelmä yhtenäismarkkinoille, jotka käsittävät kaiken tyyppiset telepäätelaitteet tavallisista puhelimista kehittyneimpiin multimediapäätteisiin. Yhteismarkkinat edellyttävät tällaisten päätteiden vapaata liikkuvuutta kaikkialla unionissa, liitettävyyttä kaikkiin verkkoihin ja yhtä ainoaa tehokasta hyväksymismenettelyä. Direktiiveissä määritellään yhdenmukaistettu vaatimustenmukaisuuden järjestelmä yhdenmukaistettujen eurooppalaisten standardien soveltamiselle yhteisinä teknisinä määräyksinä (CTR), joiden avulla eritellään päätteiden ja verkkojen välisen yhteensopivuuden varmistamisen kannalta olennaiset vaatimukset. Päätelaitteet on yhdenmukaistetta\ a, vaikka televerkot, joissa niitä käytetään, ovat kaikkea muuta kuin yhdenmukaistettuja. testausjärjestelmä luodaan ja edustavien Kertomuksessa korostetaan mainittujen, lähestymistapaa direktiivien erityisluonnetta, ja viittaamalla sähkömagneettista yhteensopivuutta koskevien edellytysten osalta ja pakollisiin vaatimuksiin erityisten televiestintää koskevien edellytysten osalta. toteutetaan kahdenlaista standardeihin turvallisuusedellytysten yhdenmukaistettuihin lähestymistapaa joissa uutta direktiiveissä järjestelmäksi Näissä telepäätelaitteiden ja satelliittimaa-asemien saattaminen sisämarkkinoille sekä tällaisten lisätoimenpiteitä. Päätavoitteena on saada aikaan alueelle yksi ainoa järjestelmä. liitäntä/käyttöoikeus ilman hallinnollisia yksinkertaistetuksi yhdistetään tuotteiden Tähän mennessä on vahvistettu yhdeksän yhteistä teknistä määräystä (CTR), joilla määritellään pakolliset olennaiset vaatimukset ja jotka käsittävät seuraavat avainalueet: GSM, ERMES, EURO ISDN ja ONP:n kiinteät johdot. Parhaillaan on vahvistettavana 29 yhteistä teknistä määräystä, jotka koskevat dataverkkoja, teknisillä määräyksillä analogisia PSTN:iä, TFTS:tä huolehditaan GSM-puhelimien suurten markkinasegmenttien kuten yhdenmukaistamisesta, mutta sellaisten PABX:ien, sarjapuhelinjärjestelmien ja tavallisten puhelimien yhdenmukaistamista ei ole vielä merkittävästi käsitelty. jne. Näillä yhteisillä markkinoiden, merkittävien kuten Kertomuksessa yksilöidään esiintyneet ongelmat erityisesti teknisten eritelmien laadinnassa tapahtuneiden pitkien viivästymisten ja tyyppihyväksyntään vaadittujen testisarjojen osalta. 2 CX- Erityisesti teollisuudessa on pidetty nykyistä järjestelmää byrokraattisena telelaitemarkkinoiden yhdenmukaistamiseen. liian raskaana ja Tähänastisen kokemuksen ja direktiivien soveltamisalan analysoinnin perusteella pidetään tarpeellisina seuraavia toimia: i. ii. iii. iv. v. vi. arviointiin tarkastuslaitosten vaatimustenmukaisuuden ilmoitettujen soveltamien menettelyjen keventäminen direktiivien soveltamisalan laajentaminen kaikentyyppisiin radiotaajuuksia käyttäviin telelaitteisiin sääntelyjärjestelmän ja erityisesti mainittujen direktiivien perusteellinen tarkistus niiden mukauttamiseksi markkinoiden uuteen dynamiikkaan ja Euroopan tietoyhteiskunnan tulevaisuuden tarpeisiin ETSI:lle annetun sääntelyyn liittyvän ohjauksen parantaminen ETSI:n TC:n ja STC:n työmenetelmien parantaminen toimeksiannon perusteella tapahtuvan sääntelytyön alueella ehdotettua toimenpidettä koskevan ACTE:n hyväksymisen ja yhteisen virallisessa teknisen määräyksen julkaisemisen Euroopan yhteisöjen lehdessä välillä olevan viipeen lyhentäminen Nämä suositukset esitetään kertomuksen 5 jaksossa. 3 - £^ '- j ' • v TABLE OF CONTENTS 0. EXECUTIVE SUMMARY 1. INTRODUCTION : 1. 1 Outline of the Report Structure 3 „5 6 2. THE MECHANISM OF THE DIRECTIVES 91/263/EEC AND 93/97/EEC- 7 2. 1. The adoption of CTRs. 2. 2 Progress Made to Date 2. 3 New Candidate CTRs 2. 4 Market Coverage , 2. 5 Conformity Assessment Procedures 2. 6 Specifics for the Satellite Earth Station Directive, 93/97/EEC. 2. 7 Mutual Recognition Arrangements (MRAs) 2. 8 Relations with EFTA Countries 3. PROBLEMS ENCOUNTERED DURING THE IMPLEMENTATION OF THE DIRECTIVE 3. 1 Experience on the Scope of Directive 91/263/EEC 3. 2 The coverage of radio equipment. „• 3. 3 Marking Regime. :. : 1. 8 9 17 17 18 19 20 21 23 23 25 26 3. 4 The slowness of the standardisation process. 27 3. 5 Experiences in the Elaboration of TBRs 3. 6 Harmonised standards and. CTRs. r 3. 7 Competition amongst Designated Laboratories 3. 8 Responsiveness of Processes Supporting the Directives ~ 3. 9 Assessment of Conformity; ,. 4. PERSPECTIVES FOR THE FUTURE 4. 1 Essential Requirements 1 '. *. 29 30 31 31 32 33 33 4. 2 Conformity assessment procedures: The time for simplification 4. 3 Modifications of the scope of the Directive 4. 4 The Rationale for a Radio Equipment Directive 4. 5 Relations with ETSI 4. 6 Liberalisation of Infrastructure 5. CONCLUSIONS AND RECOMMENDATIONS RECOMMENDATIONS. ANNEX 1 PROCESS FOR THE ADOPTION OF CTRS ANNEX 2 NUMBERS OF PEOPLE WITH SPECIAL NEEDS IN EUROPE ANNEX 3 LIST OF NOTIFIED BODIES. ;. ANNEX 4 OFFICIAL JOURNAL REFERENCES TO ADOPTED CTRS 34 35 35 35 36 38 38 41 43 44 48 0. E X E C U T I VE S U M M A RY This is the first Progress Report which has been prepared for submission to the Council and the European Parliament in accordance with Article 15 of the Council Directive 91/263/EEC of 29 April 1991 on the approximation of the laws of the Member States concerning telecommunications terminal equipment, including the mutual recognition of their conformity and in accordance with Article 17. 1 of the Council Directive 93/97/EEC of 29 October 1993 supplementing Directive 91/263/EEC in order to include satellite earth station equipment. These Directives aim to provide the regulatory framework appropriate to a single market for all types of telecommunications terminal equipment ranging from simple telephones to the most sophisticated multimedia terminals required by the information society. This single market requires free circulation of these terminals throughout the union, ability to connect to any network and a single, streamlined Approval procedure. The Directives specify a harmonised system for conformance testing and provide a framework for the application of harmonised European standards as Common Technical Regulations(CTRs) which specify the requirements that are essential to ensure compatibility between terminals and networks. This harmonisation of terminal equipment must be achieved within the context of telecommunications networks which, themselves, are far from harmonised. The report highlights the specific nature of these two New Approach Directives which implement a dual approach utilising reference to harmonised standards for safety and electromagnetic requirements and mandatory compatibility requirements for certain specific telecommunications requirements. These Directives combine in a simplified regime the placing on the internal market of telecommunications terminal equipment and satellite earth stations and the right of connection/usage of such goods without further administrative procedures. The key objective is to have a one-stop regime in this area. So far 9 Common Technical Requirements (CTRs), which specify the mandatory essential requirements, have been adopted covering the key areas of GSM, DECT, ERMES, EURO ISDN and ONP leased lines. A further batch of 29 CTRs, covering Data Networks, Analogue PSTN, TFTS, etc. , are in the process of being adopted. While these CTRs provide for the harmonisation of some significant markets such as GSM handsets, large market segments such as PABXs, key telephone systems and simple telephones are yet to be significantly addressed. The report identifies the problems encountered in particular regarding the long delays in the preparation of the technical specifications and test suites required for type approvals. Industry, in particular, has expressed the view that the current regime is a too heavy and bureaucratic instrument to harmonise the. telecommunications equipment market. Based on experience gained so far and an analysis of the scope of the Directives, the following actions are seen to be necessary : i. ii. iii. iv. v. Relaxation of the procedures applied by the notified bodies for conformity assessment, Extension of the scope of the Directives to cover all • types of telecommunication equipment using the radio frequency spectrum, Fundamental review of the regulatory framework and, in particular of the two Directives, in order to adapt to the new dynamics of the market place and the future needs of the European Information Society, Improvement to guidance of a regulatory nature given to ETSI, Improvement to ETSI TC and STC working practices in the area of mandated work of a regulatory nature, vi. Reduction of the period between the approval of a proposed measure by ACTE and the publication of the CTR in the Official Journal. These recommendations have been included in Section 5 of the Report. \ -. 1. INTRODUCTION One of the objectives set out by the Green Paper for the development of a Common Market for telecommunications services and products in Europe (1987) was the liberalisation of terminal equipment. Up to that day, the supply of terminal equipment in most Member States was monopolised by the state owned telecom operator who argued that this was justified by the need for a co ordinated function between the network and the equipment. Following the issuing of the Green Paper and the major recent developments in communications technology the liberalisation of the terminal equipment market became feasible. The need for a co-ordinated function between the network and the equipment could be fully satisfied through type approval procedures which would check compliance of the terminal with technical specifications. Council Directive 86/361/EEC on the initial stage of the mutual recognition of type approval for telecommunications terminal equipment constituted a first step towards the establishment of a single market in this sector. Under the regime laid down by this Directive, a manufacturer or distributor could have their product tested against the relevant NET (Norme Européenne de Télécommunication) at any laboratory recognised by the national body and notified to the Commission. A certificate of Conformity and a Test Report were provided by the laboratory which could be submitted to other national bodies in place of further testing in each country. This arrangement is referred to as mutual recognition of test results. To obtain type approval applications had nevertheless to be submitted to authorities in each country. In this way, Council Directive 86/361/EEC incorporated the principle of the "mutual recognition of the results of tests of conformity with common conformity specifications" and contributed to the establishment of a common market in this sector. This First Phase Directive was repealed in November 1992 with the entering into force of the Telecommunications Terminal Directive 91/263/EEC. This Directive established a one stop type approval procedure including the right of connection so that equipment approved in one Member State can be immediately placed on the market and put into service in all other Member States without the need for additional administrative procedures. Furthermore, the Directive lays down a number of definitions of the essential requirements necessary to provide safeguards due to the technical characteristics of the public networks. With the adoption of Directive 93/97/EEC the scope was further enhanced to cover satellite earth stations. , These Directives aimed to make \he establishment of internal market in the telecommunications terminal equipment sector a reality. Furthermore, the Directives provided for the possibility for the Community to negotiate Mutual Recognition Agreements with third countries, and thereby extending the one stop approval and connection system beyond the physical boundaries of the EEA. This would give EU manufacturers the opportunity to reap the benefits of economies of scale and compete on an equal basis in the world markets. The principal objective of the progress report is to give a first assessment of the regime established by the two Directives on the basis of the experience gained during the first year of implementation. This includes the progress made on drawing up the relevant harmonised standards and transforming these into technical regulations as well as the problems encountered by the relevant authorities within the Member States during the course of implementation of the Directives. 1. 1 Outline of the Report Structure The report is produced in accordance with Article 15 of Council Directive 91/263/EEC and Article 17. 1 of Directive 93/97/EEC. The report is structured as follows: Chapter 2: outlines the principles and the conformity assessment procedures applied and includes the progress achieved. Chapter 3: analyses the functioning of the Directive and puts forward an assessment of the problems encountered. v Chapter 4: makes a number of proposals regarding the scope of the Directives, possible relaxation of procedures and a call for preparation of a Radio Equipment Directive. Chapter 5: contains the conclusions and four recommendations. ANNEX 1. Process for the adoption of CTRs ANNEX 2. Numbers of People with Special Needs in Europe ANNEX 3. List of Notified Bodies ANNEX 4 Official Journal references to Adopted CTRs 'Vf. * 2; THE 1VŒCHANISM OF THE DIRECTIVES 91 /263/EEC AND 93/97/EEC The technical divergence between the various telecom networks in the EU meant that the simple mutual recognition of the national type approval of terminal equipment was not possible. The "free circulation of terminal equipment" could only be achieved by a common type approval regime based on harmonised standards and/or specifications. To this end, the Directive 91/263/EEC was issued. for Regulations The Directive follows the model of the New Approach1 Directives. It lays down a list of essential requirements and it entrusts to standardisation bodies the task of drawing up the technical specifications under mandates issued by the Commission. These technical specifications which are elaborated, usually by ETSI (European Telecommunications Standards Institute), are in the form of Technical Basis European Telecommunications Standards to become harmonised standards under Directives 91/263/EEC and 93/97/EEC can be used to specify the essential requirements. At the same time, it requires national authorities to recognise that products manufactured in conformity with harmonised standards are presumed to comply with the "essential requirements" established by the Directive. Further to a conformity assessment procedure, products which comply with the requirements of the Directive can carry the CE marking and circulate freely in the EU. (TBRs). Alternatively, (ETS), mandated However the provisions of Directive 91/263/EEC diverge in some respects from the model of the New Approach. According to Article 6 of the Directive, harmonised standards which implement the essential requirements2 (c), (d), (e), 1 The fundamental principles of this New Approach were set out in Council Resolution 85/C 136/01 of the 7th May 1985 (O. J Reference C 136 of 4th June 1985) and they can be summarised as follows: legislative harmonisation is limited to the adoption of the essential safety requirements (or other requirements in the general interest). the task of drawing up the technical specifications is entrusted to organisation competent in the standardisation area. at the same time national authorities are obliged to recognise that products manufactured in conformity with harmonised standards are presumed to comply with the "essential requirements" established by the Directive. 2 Article 4 of Directive 91/263 states that Terminal equipment shall satisfy the following essential requirements: * a) user safety, in so far as this requirement is not covered by Directive 73/23/EEC; b) safety of employees of public telecommunications network operators, in so far as this requirement is not covered by Directive 73/23/EEC; c) electromagnetic compatibility requirements in so far as they are specific to terminal equipment; d) protection of the public telecommunications network from harm; 7 (f), and (g) shall be transformed into Common Technical Regulations (CTRs), compliance with which shall be mandatory. This divergence is due to the fact that it is not in general possible to comply with the interworking requirements for access and/or for end-to-end communications other than by the application of unique technical solutions. 2. 1. The adoption of CTRs In order for a CTR to be adopted the Commission submits a scope statement for the development of a CTR for an identified type of terminal equipment to the Approvals Committee for Terminal Equipment (ACTE). This scope statement the will have been Telecommunications Regulations Application Committee (TRAC). The opinion of ACTE regarding this draft scope statement is asked for according to the rules described in Article 148 (2) of the Treaty. elaborated with additional consultation with The Commission, formally, issues a mandate to the recognised standardisation bodies ETSI/CEN/CENELEC and in most cases it will be ETSI which is entrusted to develop the corresponding harmonised standard, the so called In practice, mandates may be given Technical Basis for Regulation (TBR). before the consultation process on the scope statement has been completed, in order to speed-up the process. When complete, the TBR is delivered to the Commission. TRAC will advice the Commission on the technical suitability of the TBR. The Commission then prepares a draft measure for a CTR comprising of regulatory aspects and the TBR. In this process additional consultations are made. The opinion of ACTE is then sought. If the opinion of ACTE is favourable, the Commission renders the TBR mandatory by transforming it into the CTR to be published in the Official Journal (OJ). The CTR then becomes EU law. If the opinion of ACTE is not favourable, or if no opinion is delivered, the e) effective use of the radio frequency spectrum, where appropriate; ^ f) interworking of terminal equipment with the public telecommunications network equipment for the purpose of establishing, modifying, charging for, holding and clearing real or virtual connection; g) interworking of terminal equipment via the public telecommunication network, in justified cases. The cases where terminal equipment supports: (i) reserved service according to Community law, (ii) a service which the Council has decided that there should be Community-wide availability, are considered as justified cases and the requirements concerned are determined in accordance with the procedure provided for in Article 14 (reference to ACTE). In addition, after consultation of representatives of the bodies referred to in Article 13 (3) and taking due account of these consultations, the Commission may propose that this essential requirement is recognized as being justified for other terminal equipment in accordance with the procedure provided for in Article 14. 8 Commission shall submit to the Council a proposal relating to the measure to be taken3. On no occasion, since the establishment of the committee, has it been necessary to refer a decision to the Council 4. The overall process including consultations is described in more detail in Annex 1. 2. 2 Progress Made to Date Adopted CTRs This section describes the status of all CTRs that have been adopted by the Commission on the advice of ACTE. The current status of all CTRs and proposed CTRs is summarised in Table 1. Pan-European Cellular Digital Mobile Communications The TBRs for GSM Phase 1 5Access and Telephony Application Requirements were adopted by the Commission on the advice given by ACTE in September 1993. These were published in the Official Journal6 and came into force on 1 January 1994. This ended the interim type approval regime and type approval against CTRs 5 and 9 can now be achieved at a number of Notified Bodies. The testing and subsequent approval allows GSM equipment to be placed on the market and put into service in any Member State or EFTA country. Integrated Services Digital Network (ISDN) Access and Telephony -CTR3,4&8 in terminal equipment Directive As required (91/263/EEC), CTRs 3,4 and 8 are currently being drafted to replace NETs 3, 5, and 33 respectively. NET 3, 5 and 33 were European standards for ISDN Basic telecommunications the 3 Article 14. 4 of Directive 91/263/EEC Since the inaugural meeting in July 1991, in total 27 meetings have been held: September 1991, October 1991, December 1991, January 1992, February 1992, April 1992, May 1992, June 1992, September 1992, October 1992, November 1992, December 1992, January 1993, March 1993, April 1993, May 1993, June 1993, September 1993, October 1993, December 1993, February 1994, April 1994, May 1994, June 1994, September 1994, and November 1994. 5 _ Phase 1 GSM covers full type approval to the original specification whereas Phase 2 GSM covers new features such as 12. 5kHz voice codecs and enhanced supplementary services. 6 Commission Decision 94/11/EEC, OJ No. L8, 12. 1. 94, p. 20 and Commission Decision 94/12/EEC, OJN0. L8, 12. 1. 94, p. 23. Access, Primary Rate7 Access and 3. 1 kHz Telephony Requirements. These NETs have been published by ETSI in the form of ETSs and have been referred to in the Official Journal in accordance with the provisions laid down in the First Phase Terminal Equipment Directive (86/361/EEC). It became clear to the Commission Services that the forecast dates for development of the CTR 3 and CTR 4 were slipping significantly. Despite additional funding to ETSI little improvements in dates was envisaged. The following approach was therefore adopted due to the urgent need to have EURO ISDN placed on the market and thereby ensuring that EURO ISDN would take off. The approach was to reassess NET3 and NETS, to reduce the requirements to the exact match with the essential requirements of Council Directive 91/263/EEC and to produce cross references to the test suites which had been recently developed. The objective of the cross reference lists is to establish a presumption of conformity with the appropriate essential requirements. The Commission was therefore capable of presenting draft measures to ACTE on EURO ISDN basic access and primary rate access. A favourable opinion was reached in April 1994. The two Commission Decisions, commonly referred to as the bridging measures, were published in the Official Journal in December 1994. It should be noted that France and Germany have additional requirements beyond the bridging measures. A simplified administrative procedure, including mutual to accommodate such "delta" recognition provisions has been agreed requirements. A draft measure relating to ISDN telephony has been presented to ACTE and a favourable opinion was obtained in September 1994. Digital European Cordless Telephony (DECT), CTRs 6,10 & 11 The draft measures for DECT Access Requirements and DECT Telephony Application Requirements were presented to ACTE in December 1993. A positive opinion was given and these two CTRs were published in the Official Journal in July 1994. The DECT Public Access Profile was ready for submission to ACTE in the final form of a draft measure in September 1994. The ACTE opinion was positive. At the June ACTE meeting it was agreed to extend the scope of CTR 6 and 10 to include DECT repeaters. • * Public Land-Based European Radio Message System (ERMES); CTR 7 The ERMES TBRs delivered by ETSI have been ready for some time. However frbm a regulatory point of view, the essential requirements to be tested were felt to go beyond what was required for a receive-only terminal type. Following consultation with the ACTE Head of Delegations, the Commission was capable 7 ISDN Basic access provides two 64kb/s communication channels and one 16kb/s control channel Primary rate access provides thirty 64kb/s communication channels and one 64kb/s control channel 10 of proposing a draft measure covering ERMES which was adopted in August 1995. ONP leased lines 2048 Kbit/s unstructured and 64 Kbit/s, CTRs 12 and 14 The draft measure for ONP leased liens 2048 Kbit/sec received a favourable opinion by ACTE in December 1993. The corresponding CTR, i. e. CTR 12 was published in July 1994. The draft measure for ONP leased lines 64 Kbit/sec received a favourable opinion from ACTE in April 1994 and was adopted in December 1994. -• - Proposed CTRs In addition, twelve draft CTRs are under preparation. These draft CTRs for which scope statements ACTE has given a favourable opinion and mandates given to ETSI are as follows: Pan-European Cellular Digital Mobile Communications i In order to expedite type approvals for GSM Phase 2 terminals, the Commission Services have already prepared draft Measures for CTRs 19 and 20 and have consulted ACTE thereon. As soon as the relevant harmonised standards, TBRs 19 and 20, are available the formal opinion will be requested from ACTE. X. 21 Network Access, CTR 1 The technical basis for regulation completed ETSI vote in July 1995. ACTE expressed a favourable opinion on the draft measure in September 1995. It has been agreed that only layer 1 should be included in the CTR. Layers 2 and 3 are considered to be harmonised standards. X25 Network Access, CTR 2 - As in the case of X. 21 above, it has been agreed that only layer 1 should be included in the CTR. Layers 2 and 3 are considered to be harmonised standards. The public enquiry phase has been passed. The draft Measure is therefore to be. presented to ACTE during 1995. EURO ISDN Basic Access and Primary Rate Access, CTRS &4 As mentioned earlier, these CTRs will replace the current CTR 3 and CTR 4 (bridging measures). Expected date of coming into force is 1996 before the expiry of the bridging measures (November 1996). A scope statement has been agreed for Packet Mode Bearer Service access for both primary and basic rate. ONP 2 Mbit/sec structured leased lines, CTR 13 The technical basis for regulation is currently in thé Public Enquiry phase and the ETSI vote result is expected before the end of 1995. The draft measure will be very close to the text of already adopted ONP CTRs. 11 PSTN non-voice attachments, CTR 21 for non-speech A CTR for non-voice PSTN Attachments is intended to regulate the essential requirements the public analogue telecommunications network. This would include, in particular, modems. This is an important problem for the European telecommunications terminal industry. At present there are a number of national approval regimes in place to test modems and other non-voice PSTN attachments in each of the Member States individually. This is a lengthy and expensive process for manufacturers and distributors. attachments to ' However modems from markets other than the European market are being connected to all analogue networks currently existing in the Member States. Many of these modems are US sourced. This has created a 'grey* market in these non-voice attachments which can be connected to the network without being approved for marketing or connection in the Member States. A draft scope statement has been elaborated, on which ACTE has delivered a favourable opinion and a mandate has been given to ETSI. The standardisation work is in progress and the draft TBR should complete Public Enquiry by November 1995. Terrestrial Flight Telephone Systems (TFTS) in commercial A CTR on for TFTS would harmonise airborne terminal equipment capable of the public allowing passengers telecommunications networks. The European Radiocommunications Committee (ERC) has allocated the 1670-1675 MHz and 1800-1805 MHz bands for this service. Additional approval or certification procedures would probably be needed to supplement the proposed CTR to ensure compliance of the equipment with the general safety aspects of the aircraft. These would be under the jurisdiction of the Civil Aviation Authorities. aircraft access to The scope statement for TFTS has been elaborated. A mandate has been placed with ETSI. Standardisation work is in progress and the draft TBR is expected to go for Public Enquiry by February 1996. ONP Analogue Leased Lines 2 and 4 wires, CTRs 15 & 17 These two ONP leased line CTRs both have-scope statements, mandates have been placed with ETSI, the vote result is expected in December 1995. DECT Generic Access Profile, CTR 22 To further enhance the connectivity of DECT to different networks, the current Public Access Profile needs to be broadened. Therefore a scope statement has been elaborated defining the requirements for a Generic Access Profile. A mandate has been given to ETSI, standardisation work is in progress and the completion of the ETSI voting procedure is expected in March 1996. 12 Trans-European Trunked Radio (TETRA) This is a technology for Private Mobile Radio (PMR) communications. It allows speech and data communication within a closed user group and could be used to connect to the public telecommunications network. roaming agreements between In particular it can form the basis of a trans-European network including international safety organisations. The police forces are, for example, considering basing their communications systems on the principles laid down in the relevant TETRA standards the national public Problems have also been encountered in the harmonisation of the frequency bands to be used in this system. This is because the bands most suitable for TETRA are currently reserved for military and police applications in the EU Member States. Discussions are being carried out with the relevant authorities to attempt to free these bands for civilian applications. A scope statement has been agreed which asks ETSI to elaborate the requirements for emergency services use of TETRA, taking into account the issues identified above and without, prejudice to the applicability of Directive 91/263/EEC for this class of equipment. Digital Cellular System (DCS 1800) The Digital Cellular System is essentially a modification to the GSM specification to support operation in the 1800 MHz band. The lower power used and the use of frequencies in the higher band imply small coverage but support higher traffic densities. ETSI has already developed standards for DCS 1800 systems and terminals. DCS 1800 systems are also commonly referred to as the Personal Communications Network (PCN). Scope statements for DCS 1800 Access and DCS 1800 Telephony have been agreed. Problems have been encountered in the harmonisation of the frequency bands to be used by DCS 1800 due to the current usage of the allocated bands by non-public services. Two draft measures are currently under preparation which duly take this issue into account. DECT/GSMAccess At the June ACTE meeting a scope statement was agreed for equipment that uses DECT frequencies and protocols for access to the GSM network. Satellite Earth Stations Scope statements were agreed at the June ACTE meeting for the following classes of satellite earth stations :- L-Band low data rate land mobile satellite earth stations. Ku-Band TVRO satellite earth stations. Ku-Band VSAT satellite earth stations. 13 > •> »Jt_-*-. Ku-Band land mobile satellite earth stations. Ku-Band satellite news gathering transportable earth stations. PSTN Voice Access and Analogue Handset Telephony The market for analogue PSTN terminal equipment is still the major portion of the total telecommunications terminal equipment sales. Despite the rapid introduction of newer technologies, this situation is likely to remain unchanged for several years. The domestic user market for analogue equipment continues to expand with the use of second and third fixed phones or with cordless technologies. The business market also continues to expand. In addition the life span of analogue equipment has reduced dramatically with the development of new features necessitating new models. All these factors imply a continuing requirement for analogue terminal approvals. In addition to the immediate market needs, the liberalisation of voice telephony service and the liberalisation of telecommunications infrastructure are foreseen for 1998 onwards. The regulatory framework for the post 1998 environment is currently being developed, but it is already clear that the concept of Universal Service is crucially important and that the definition of Universal Service will include, as a minimum, a Universal Voice Telephony Service. At the same time as encouraging competition for services and for infrastructure, we must carefully safeguard the harmonisation objectives in the terminal equipment market. Scope statements for PSTN Voice Access and Analogue Handset Telephony were given a favourable opinion at the September ACTE meeting. ETSI have not yet given estimates for the completion dates. For the purpose of gjving an overview of the CTRs adopted or under development, please refer to Table 1. The relevant Official Journal references are given in Annex 4 14 TABLE 1: STATUS OF CTRs ADOPTED OR UNDER DEVELOPMENT CTR Number NET Equivalent (if applicable) Area of Harmonisation CTR1 NET1 X. 21 Network Access NET2 X. 25 Network Access Adoption Date of CTR measures expected 12/95 expected 08/96 NET 3 ISDN Basic Access (Bridging Measure) "adopted 20/12/94 NET 5 ISDN Primary Rate Access (Bridging Measure) adopted 20/12/94 CTR 5 - NET 10 GSM (Phase 1) Access Requirements adopted 21/01/94. DECT Access Requirements adopted 29/07/94 ERMES Receive Only Access CTR 8 NET 33 Digital Telephony over ISDN adopted 2/8/95 expected 11/95 adopted 12/01/94 GSM (Phase 1) Telephony Attachment Requirements DECT Telephony Terminal Requirements adopted 29/07/94 DECT Public Access Profile (PAP) expected 11/95 ONP Leased Lines: 2048 Kbit/s Unstructured adopted 29/07/94 ONP Leased Lines: 2048 Kbit/s Structured expected 03/96 ONP Leased Lines: 64 Kbit/s adopted 29/12/94 ONP Leased Lines: Ordinary and special quality voice - 2 wire expected 04/96 CTR2 CTR 3 CTR4 CTR6 CTR 7 - - CTR 9 CTR 10 CTR 11 CTR 12 CTR 13 CTR 14 CTR 15 - - -. '- - - CTR 17 -. ' ONP Leased Lines: Ordinary and special quality voice - 4 wire expected 04/96 CTR 19 CTR 20 CTR 21 CTR 22 CTR 23 - - GSM (Phase 2) Access Requirements expected 06/96 GSM (Phase 2) Telephony Attachment Requirements expected 06/96 '. ,: • • -• • <' Analogue PSTN Non-Voice Access expected 8/96 - - DECT Generic Access Profile TFTS 15 expected 07/96 expected 03/97 CTR Number NET Equivalent (if applicable) Area of Harmonisation Leased lines D34U/D34S Leased lines D140U/S Adoption Date of CTR measures expected 09/96 expected 09/96 CTR 24 CTR 25 CTR 26 CTR 27 CTR 28 CTR 29 CTR 30 CTR 35 CTR 36 - - - - - - - - - L-band low data rate mobile earth stations expected 10/97 Ku-band earth stations Ku-band VSATs Ku-band TVROs Ku-band SNG expected 10/97 expected 10/97 expected 10/97 - expected 10/97 TETRA "Emergency access" expected 3/98 DECT/GSM Radio expected 10/97 16 2. 3 New Candidate CTRs ACTE is considering the treatment of the following classes of terminal but is yet to take a position : Personal Satellite Communications Network (PSCN) A CTR for PSCN would cover terminal equipment capable of being connected to the public telecommunications network via low earth orbit satellites. This is considered to be a large market for future mobile telephony and falls within the scope of the Satellite Earth Station Equipment Directive and thus within the CTR regime. ETSI have been given a mandate. This standardisation mandate (M/057) calls for harmonised standards to be adopted by end 1995. Terminals for People with Special Needs There is a growing awareness, recognised by regulators, that elderly and disabled people have the right to expect the same standard of service and access as every other member of the public. The numbers of people involved is indicated in Annex 2. , The Commission has consequently tabled a number of contributions at the most recent ACTE meetings and it has been decided to make an in-depth analysis on the needs of this group and the extent to which these needs can be met within current legislative framework on type approvals. It is remains to be seen whether a scope statement for a CTR will be possible. DECT Consideration is being given'to the need for scope statements on DECT/GSM Dual Mode and DECT/ISDN profile CTRs. 2. 4 Market Coverage For The following high value segments of the terminal equipment market no single market exists yet: - Simple telephones - Key Systems -PABXs - Private Networks (apart from leased lines) 17 2. S Conformity Assessment Procedures According to Article 3 of the Directive 91/263/EEC, terminal equipment can only be placed on the market and put into service if it complies with the requirements laid down in the Directive. The verification of equipment's conformity to these requirements is tested during the Conformity Assessment Procedures. The Conformity Assessment Procedures are used to test equipment's conformity to the essential requirements of the Directive. The onus is placed on the manufacturer to gain certification and approval prior to the affixing of the CE marking and the subsequent placing of the product on the market. Under the 91/263/EEC Directive, a manufacturer can choose between a number of Conformity Assessment Procedures any of which is sufficient to result in approval of the equipment for European market entry, and to allow the manufacturer to affix the CE marking: • • the full quality assurance procedure (module H), where the manufacturer who operates an approved quality system, subject to surveillance by a notified body, is enabled to certify that the products concerned satisfy the requirements of the Directive that apply to them. the type examination procedure (module B), where the manufacturer requests a Notified Body to ascertain that a specimen meets the provision of the Directive that apply to it and issue the relevant EC type-examination certificate. Subsequent to this certificate, the manufacturer has two options: i. to issue a Declaration of Conformity to Type (module C), subject to - control by a notified body using random product checks, or ii. to implement a production quality assurance programme (module D) subject to surveillance by a notified body and ensure in a written declaration of conformity to type that the products concerned are in conformity with the type as described in the EC type-examination. Once the procedures-described above are completed, the notified bodies shall issue an administrative approval for the connection of the,concerned terminal equipment to the public telecommunications network. Under the Council Decision 93/465/EEC, the CE marking must be affixed during the production control phase. This can only take place after the administrative approval has been issued. It follows that the administrative approval must be issued from the notified body chosen for the production control phase. It is this notified body, responsible for issuing the administrative approval and the last body to intervene irî the process, whose identification number is used for the CE marking. The complexity of the mechanism of the conformity assessment procedures has been criticised as non proportional to the objectivé aimed at. While these procedures were appropriate when they were formulated, the change in circumstances since then could mean that review is now required. 18 2. 6 Specifics for the Satellite Earth Station Directive, 93/97/EEC The satellite earth station Directive extends the Terminal Equipment Directive to include Satellite Earth Stations. The purpose of this Directive is to lay down a mechanism which will permit the effective use of orbital resources iiwx>njun. çtion» with the radio frequency spectrum and avoidance of harmful interference between space-based and terrestrial communications systems and other systems. Therefore this Directive focuses on the space interface of the satellite earth station equipment. The satellite earth station Directive lays down the type approval procedures for equipment which is capable of being used either for transmission only, or for transmission and reception,, or for reception only of radio-communication signals by means of satellites or other space-based systems. These type approval procedures aim at safeguarding the following main objectives: - the public telecommunications network - the effective use of the frequency spectrum - the effective use of orbital resources and the avoidance of harmful interference between space-based and terrestrial communications systems and other systems. In view of these main objectives the Directive makes the following distinctions with respect to the conformity assessment procedures to which satellite earth station equipment are subject to: /. Transmit or transmit-receive satellite earth station equipment^ this equipment may affect the use of the frequency spectrum and the orbital resources and therefore should always be type approved according to the conformity assessment procedures, laid down by the Directive 91/263/EEC, regardless of its intended use. However, if the equipment is not intended to be connected to the public telecommunications network, the conformity assessment procedure need not be applied to its terrestrial interface provided that the manufacturer or the supplier fills in the appropriate declaration of intended use, mentioned in Article 2 of the Directive 91/263/EEC and Article 11 of the Directive 93/97/EEC ». Receive only satellite earth station equipment: this equipment, although it also makes use of the frequency spectrum and orbital resources, does not have the capability to affect the use or provoke harmful interferences between space-based and terrestrial communications systems and other systems. Therefore the principle of proportionality imposes that with respect to the space interface of this equipment, it is upon the manufacturer to choose either the classical conformity assessment procedures or the ' Community internal production control procedures set out in the Annex of the Directive 93/97/EEC, the latest being a simple self declaration. Nevertheless, the interface to the terrestrial network of the receive only equipment is subject to the same rules as terminal equipment and it therefore has to be duly type approved whenever it is intended to be connected to the 19 public network or accompanied by the manufacturer's declaration whenever it is capable to be connected but not intended for such a purpose. 2. 7 Mutual Recognition Arrangements (MRAs) The seventh recital of the Directive 91/263/EEC states: ". real, comparable access to third country markets for European through multilateral manufacturers should preferably be achieved negotiations within GATT, although bilateral the Community and third countries may also contribute to this process. '* talks between This statement gives the foundation for third country negotiations both within the scope of GATT and on an individual country by country basis. In the course of such negotiations the Commission must ensure that the opening up of the Community market in terminal equipment is not unilateral or without full reciprocity. The Council adopted a negotiating mandate for the mutual recognition of conformity assessment procedures between the EU and certain third countries on 21 September 1992. The MRAs are expected to include fields such as pharmaceuticals, medical devices, chemicals and telecommunications. The main areas of interest in the telecommunications sector prior to and during negotiations includes the following: • • • • agreement on sectors for inclusion in the MRA and precise definition of these sectors; framework regarding market access legal third manufacturers, including any tariff, origin or technical barriers; for country conformity assessment procedures including mechanisms, bodies and standards within the negotiating countries and the criteria used for evaluation of test files from third country testing agencies; the essential requirements governing equipment eligible for conformity assessment; and • v. the bodies responsible for the formulation of standards for conformity assessment. In addition there are several horizontal issues that must be addressed in an MRA. These include intellectual property rights, product liability laws (as applied to the manufacturer, the certification body, the accreditation authority, the importer, and the distributor) and origin rules. 8 Council Directive 91/263/EEC, OJ No L 128,23. 5. 1991, p. 2. 20 ^»r The Commission began negotiations with the US. , Canada, Australia and New Zealand in 1994, these being the priority countries for the conclusion of Mutual Recognition Agreements with the European Union. For each of these countries, telecommunications terminal equipment is regarded as a a priority sector. In the case of Australia and New Zealand, encouraging progress has been made in drafting the telecommunications part of the agreement. Both of these countries are willing to base an agreement on full mutual recognition including the function of certification. Progress has been slower with USA and Canada because both countries would prefer to use an approach which first would conclude an agreement on mutual recognition of test results. The European approach is to pursue an agreement based on full mutual recognition of testing and certification. In addition to continuing discussions with the first four priority countries, negotiations will begin in 1995 with Japan and Switzerland. A difficulty which needs to be overcome is that a substantial proportion of the European telecommunications terminals market is not yet harmonised. Particular examples are PSTN voice terminals and certain classes of radio equipment. These areas continue to be subject to national regulation. In many of the national legal systems it is not currently possible to transfer national rights to a third country to work as a notified body. 2. 8 Relations with EFTA Countries The European Union enjoys close co-operation with the EFTA countries in telecommunications. As a result it is the Commission's policy to extend the 'one stop approval' market to include the EFTA nations, within the framework of the European Economic Area (EEA). EFTA Member State delegations currently attend the ACTE meetings, but they have only observer status and are therefore not entitled to express their opinion on draft measures. The EFTA Secretariat and the EFTA Surveillance Authority are also represented with observer delegations. This participation by EFTA is in accordance with the procedure adopted by the Commission on 1 June 19949. The EFTA countries and the EU Member States have, through the Agreement establishing the European Economic Area (EEA), extended the principle of the four freedoms (free movement of goods, persons, services and capital) of the single market to cover all 17 countries. The EEA Agreement entered into force on 1 January 1994. The EEA, which is based on EC legislation existing on that date, provides for the legislative framework in terms of trade market access and competition rules throughout the region. The EFTA countries have accepted the Community acquis in the field of technical harmonisation and the principle of a single mutually recognised testing and certification regime and a single CE marking regime within the EEA. The general principles on the free movement of goods as expressed in Articles 30 and 36 (Articles 11 and, 13 of the EEA 9 Procedure d'information et de consultation pendant la période de pre-adhesion, SEC (94) 909 et tl. 21 Agreement) and the relevant rulings of the EC Court of Justice are also applicable in the EFTA countries (Article 6 of the EEA Agreement). Switzerland, although a member of EFTA, has not joined the EEA but will nevertheless implement the technical part of the CTRs. The operation of this unique arrangement has not yet been finalised. Liechtenstein has formally ratified the EEA Agreement in May 1995 following modification of their customs union with Switzerland. The EFTA countries have taken the necessary institutional measures to ensure the good functioning of the EEA by setting up the Standing Committee of the EFTA State, the EFTA Surveillance Authority and the EFTA Court. Joint EFTA-EU institutions have also been created such as the EEA Joint Committee, which is responsible for taking decisions regarding the development of the EEA to new EU legislation and its homogeneous application throughout the EEA. The modus operandi of the CTR regime within the EEA has not yet been finalised. Under the EEA, any new EU legislation must be ratified by the EU/EFTA Joint Committee. Following this ratification, each of the EFTA-EEA Member States transposes this new legislation into national law. In the EU Member States, power can be transferred from the Member States and the Council of Ministers to a Committee (in the case of the CTR regime, this is ACTE) in order to be adopted. This difference in procedure, brought about because CTRs are considered as new legislation and not as acquis communitaire to the 91/263 or the 93/97 Directives, could result in the EFTA-EEA Member States erecting barriers to trade by delaying the adoption of the CTR into their national law, while having full access to the markets in other EEA Member States. Following the accession to the European Union of Austria, Finland and Sweden, the relationship between the EU and EFTA under the EEA framework will have to adapt to the new situation. 22 3, PROBLEMS ENCOUNTERED DURING THE IMPLEMENTATION OF THE DIRECTIVE | The following sections examine a number of issues that have arisen during the application of the Directive. 3. 1 Experience on the Scope of Directive 91/263/EEC The following issues relating to the scope, of the Directive have been identified. Equipment not intended to be connected to the network: Can a grey market develop?. The Directive 91/263/EEC concerns telecommunications equipment capable of being connected to the public telecommunication network in order to send, process or receive information. A critical principle of the Directive is that all equipment with the physical characteristics of telecommunications equipment must have affixed a marking which will indicate whether or not it can be connected to a public network. The marking thus, serves two purposes: it enables a surveillance authority to easily identify the approval status of the equipment while at the same time informing the user of the intended purpose of the equipment. The Directive distinguishes between equipment intended to be connected to the public telecommunications network and equipment not intended for such a purpose and provides that it is only the first one which should be type approved. In 1991, when the Directive was adopted, it was quite clear that the main prerequisites of the type approval procedures were the protection of the public network and the interoperability of the terminal equipment with the public network or via the public network. Accordingly, to the extent that these objectives were met, there was no need for further regulation. Consequently, equipment having the physical characteristics of terminal equipment but not intended to be connected to the public network did not need any further regulation. ] Given the construction of the present Directive this approach undoubtedly has a solid logical basis. The Directive imposes mandatory CTRs to terminal equipment intended to be connected to the public network. The extension of these mandatory standards to all equipment with the physical characteristics of terminal equipment, disregarding its use, could not be justified by the aims of the Directive. It has however been argued that the distinction between equipment intended to be connected to the network and equipment not intended to be connected may permit the creation of a "grey'* market. Manufacturers could declare that their product is not intended to be connected to the public network and thus avoid the cumbersome procedures of type approval. In this way providers would be able to place their equipment in the market at a considerably lower cost than if the equipment was type approved. If the user connected this unapproved equipment to the network, he would assume all risks and responsibilities thereof. The possible solutions are the following: 23 i. Amend the Directive in such way that all equipment capable for being connected directly or indirectly to the network will have to be type approved: This solution would prevent the creation of a "grey" market but at the same time it would not be in line with the principle of proportionality. The theory of New Approach Directives is that legislative harmonisation should be limited to the adoption of those essential requirements with which products put on the market must conform10. The essential requirements which one should safeguard in the area of terminal equipment are the safety of the network and interoperability (safety of user and of employees are adequately regulated by Directive 73/23/EEC, EMC by Directive 89/336/EEC). However if a terminal is not connected to the public network, none of these essential requirements are in issue any more and therefore there is no justification for a type approval procedure. ii. Provide for national measures which will deter the fraud in an efficient way. The Directive requires Member States to lay down efficient mechanisms for this purpose. This could be achieved by drawing the attention of the users to their responsibilities in case of misuse of the terminal equipment. Manufacturers, in particular, have expressed the view that there must be a balance between regulation and surveillance in order to deter grey importers while not overly penalising legitimate manufacturers. This implies some harmonisation of surveillance between Member States. The user should be adequately informed about the significance of the markings as well as the possible penalties and other consequences in case of a misuse of the equipment. iii. Simplify the requirements to reduce costs of approval and minimise time to market. This would reduce the relative advantage that the grey market has compared to manufacturers who follow the correct regulatory route. It should also reduce the cost of products and improve the responsiveness to the market place. The risk is that problems may arise with compatibility between the terminal equipment and the networks to which they are connected. Equipment indirectly connected to the public network: do personal computers and other IT equipment fall within the scope of this definition? As mentioned above, the Directive only regulates the placing on the market and connection to the network of equipment intended to be connected to the public network. This can only be equipment directly connected to the termination of the public network or equipment which interworks with a public telecom network 10 Council Resolution of 7 May 1985 on a new approach to technical harmonisation and standards (85/C136/01). 24 being connected directly or indirectly to the network in order to send, process or receive information. It follows from this definition that only equipment capable of interworking with the network can fall within the scope of the Directive. The term interworking contains a clear element of interaction with the network which limits the scope of the Directive only to equipment which has this capability. Therefore in the case of IT equipment, it is the network interface circuitry , integrated or not in the IT equipment, which ensures the interworking of the IT with the network and which therefore has to be type approved together with the software drivers responsible for initiating, terminating or modifying the call. An in-depth analysis of the objectives of the Directive will lead to the same conclusion. The Directive mainly aims at ensuring the protection of the network and the interoperability of the terminal with the network or via the network. It would not therefore be reasonable to impose type approval procedures on IT equipment on the basis of this Directive as far as this equipment functions independently from the network. There is considerable variation across Member States on the approach on indirectly connected terminals. These approaches vary from having no requirements for such equipment beyond that required for directly connected equipment to having a range of requirements for the indirectly connected terminals themselves as well as the switching equipment such as PABX or key systems. These requirements include such aspects as the protection of privacy and the provision of facilities for users with special needs e. g. Visually Handicapped Operators Consoles. There is an urgent need to resolve this issues since private switching equipment represents one of the largest markets for telecommunications terminal equipment in Europe. There is considerable support for the view that Article 2, referring -to equipment which is capable but not intended for connection to the public network is confusing and of little practical benefit. It would also remove the requirement for negative marking which is not found to be helpful by many parties (see Para 3,3). Classes of equipment which could fall under this article are modems used only for private network links but it is difficult for a manufacturer to confirm the "intention of a user of such a portable item. Another example is radio equipment not intended for connection but the considerations in Para 3. 2 below should cover concerns in this area. ~ 3. 2 The coverage of radio equipment There is ambiguity on which radio equipment is covered by the Directive 91/263. The ambiguity relates to whether or not the radio frequency spectrum is part of the "public telecommunications network" due to the fact that it is a limited natural resource accessible to all, including the fixed public telecommunications network. If the spectrum is regarded as part of the public network, any terminal equipment which makes use of a system of communication employing the radio frequency spectrum would be presumed to be intended for connection to the public telecommunications network. 25 On the other hand, if the spectrum is not regarded as part of the network infrastructure, only radio terminal equipment which is intended to interwork with the fixed telecommunications network would be covered by the Directive. The Commission believes that the intention of the Council was to include the radio frequency spectrum which is allocated to public telecommunications within the definition of public network infrastructure and that terminal equipment capable of making use of this spectrum would fall under the TTE Directive. This intention would be made unambiguous by introducing the following alternative text in Article 1. 3 of the Directive : "However, equipment which is capable of connection to the public telecommunications network and which uses the radio frequency spectrum for connection and/or communication is equipment for which the procedures of article 2 may not be applied. " 3. 3 Marking Regime A series of Directives, designed to remove technical barriers to trade, provided for the affixing of the CE marking. Each one of these Directives sets forth its own rules for the use and the design of the CE marking. In the interest of simplifying Community legislation and making it more consistent, the Council adopted Directive 93/68/EEC which aims to replace the various provisions of all these Directives with uniform prescriptions. However, the Directive remains optional until 1st January 1997 so that manufacturers will be able to adjust gradually to the new situations and to sell their stocks of products manufactured in line with the rules that were previously in force, bearing the non-harmonised markings. When the manufacturer follows the harmonised regime and affixes the EC marking on the terminal equipment as described in Directive 93/68/EEC, this marking indicates that the equipment is also presumed to conform to the provisions of all other Directives that may be applicable to it. With respect to terminal equipment, the Directives that may be applicable are the 91/263/EEC TTE Directive, the 73/23/EEC Low Voltage Directive and the 89/336/EEC Electromagnetic Compatibility Directive. The aspect of dual marking appears in some cases where the manufacturer may have an interest in placing on the market terminal equipment which complies at the same time with national requirements and to a CTR. This could be the case, for instance, with EURO ISDN terminal equipment which also is designed to conform to additional national sets of requirements. In this case, two different markings need to be affixed to the equipment. This is acceptable if the documentation accompanying the equipment explicitly indicates the meaning of each of the markings affixed. The practical application of the marking regime has necessitated many discussions with industry representatives. This, in turn, has led to clarifications being given concerning the marking of the equipment for which neither CTRs nor indirectly connected equipment and for harmonised standards exist; for equipment consisting of sub assemblies need only have marks placed on the telecommunications related elements. For example, communications software 26 which can be loaded into a personal computer can only convey marking information in the literature supplied with the product. Industry and some regulators have expressed concerns regarding the effectiveness of negative marking according to Annex VII of Directive 91/263, as a mechanism to control the grey market and they have proposed that negative marking should be abandoned. It should be noted, however, that the intention of the negative marking was more to open up markets for off-network equipment rather than to specifically control the grey market. 3. 4 The slowness of the standardisation process The implementation of Directive 91/263/EEC and its amending Directives has been hampered, among other things, by the delays in standardisation of the technical areas within ETSI where deliverables have often been over a year late. This has resulted in late availability of TBRs to be adopted as CTRs and therefore of harmonised technical regulations governing particular equipment types. Some of the problems encountered have stemmed from inaccurate forecasting of the work involved at the outset, with subsequent pressure to maintain the optimistic deadlines. The choice of approval procedure to be followed within ETSI needs to be clearly agreed at an early stage. The normal practice is to avoid the use of accelerated procedures for regulatory documents. In principle, the accelerated procedures exist to speed up the approval of 'non-contentious' issues. However because of the need to generate and adopt the TBRs quickly, the accelerated procedures have been used in an attempt to speed up the elaboration of TBRs which may contain contentious issues. This can result in failed votes which require reference back and consequently result in no saving of time. The lack of TBRs and CTRs for particular equipment types has meant that, in practice, some of these areas have been governed by the NET regime. This has caused confusion for manufacturers and suppliers, particularly those new to the European market, in that under the NET regime, approval must be applied for in each of the Member States, but under the CTR regime, now governing equipment types for which CTRs exist, approval need only be granted in one Member State for the product to be placed on the market throughout the EU. The delays during the production of European Telecommunications Standards have been particularly noticeable in the ISDN and DECT cases. The delays to the DECT standards were partly caused by the lack of personnel wjthin ETSI and the manufacturers to develop these standards because a greater emphasis was placed on the development of standards for GSM. This point is specifically mentioned in the recent Green Paper on Mobile Communications: "DECT has [. ] faced a number of issues during development [including] competition from investment in the development of GSM, the development of the resulting in a shortage of manpower for 27 - • " • • - > • % '- f -• standard [and] as with GSM, there have been delays in getting CTRs approved in good time. "'! The delays in development of the TBRs within ETSI stem partly from the way in which ETSI itself operates. It has to be noted that the right level of resources is not always put at the disposal of the recognised standardisation organisations, in particular in the case of ETSI, by the ETSI members themselves. It is essential to have the timely availability of experts whereby work on the identified technical basis for regulations can be effected speedily and within the time schedule envisaged. It may be that the non-availability of experts is due to the relative priority of the class of terminals being addressed with respect to market needs. Where this is the cause, this should be made clear. In addition, experience has shown that when ETSI needs help on interpretation of the essential requirements laid down by both Directives, this guidance is not communicated in an effective way to ETSI. The current procedures of requesting help and receiving a response via a chain involving the ETSI TBR manager, an ETSI rapporteur, a TRAC correspondent and thence reporting back to the Commission Services have great scope for improvement. A direct route of communication between the Commission services and ETSI TCs and STCs is available by the use of Commission Counsellors but a lack of resources on the part of the Commission Services has reduced the effectiveness of this mechanism. Delays have also been introduced by the lack of clear guidance from the regulators. In some cases it has taken a number of ACTE meetings to resolve certain issues e. g. the X. 25 layer issue, the ERMES CTR issue,-the coverage of TETRA by 91/263, indirectly connected terminals. Having regard to the timely development of TBRs experience has also shown that the ETSI TC/STC working practices, in particular regarding the consensus making process and the resolution procedures following a Public Enquiry, are too slow and cumbersome. It is believed that considerable time could be saved if, from the beginning of the TBR work, the working practices would take into account for agreement at the final voting stage. The need for a review of the working procedures of European standards organisations in the development of harmonised standards is urgent as indicated by the recent Bangemann Group Report: "The Group recommends a review of the European standardisation process in order to increase its speed and responsiveness to markets. "n T^his report highlights three levels at which action should be taken to rectify the present situation: operators, investors and public procurement offices should establish an MoU to set specification requirements which would provide input to 11 COM (94) 145. 27. 04. 1994, Towards a Personal Communications Environment: Green Paper on a Common Approach in the field of mobile and personal communications within the European Union, Annex A Section 2. 2. 12 "Europe and the global information society: Recommendations to the European Council", The Bangemann High-Level Group on the Information Society, 26 May 1994, p. 14. 28 the recognised standardisation bodies as a way of responsiveness; establish their work programmes on the basis of market priorities. increasing market the European standards institutes should be encouraged to 3. 5 Experiences in the Elaboration of TBRs There have been a number of problems encountered within ETSI during the course of elaboration of the CTRs requested by the Commission. These problems have slowed down the production of the TBRs or have stifled debate on technical issues. Frequently, the standards upon which the TBRs are based prove not to be fit for the purpose and result in much more work being required than was originally predicted. The resulting delays are not highlighted early enough and therefore not reflected in the workplan. The Commission also believes that work on regulatory standards should concentrate on what is 'essential' in some technical areas. For example, no firm position has been reached concerning the inclusion of all three layers in TBR2 (X. 25 Network Access) despite several attempts at reaching agreement. This has resulted in ETSI developing full three layer13 documents when only Layer 1 could be required14. A similar problem occurred with the TBR 9 (GSM Phase 1 Telephony Attachment Requirements) and its 'bis', 'ter1 and 'quad' extensions. Subsequently, the *bis', 'ter' and 'quad' extensions have not been adopted as CTRs, but considered as voluntary standards. These types of problems result in significant delays due to the extra work involved. There are problems in developing the TBRs as ETSI is frequently lacking a well defined interpretation of the applicability of the Directives. To take a recent example, it is still unclear how satellite networks will be regulated. The question arises as to whether or not the satellite network is part of the infrastructure as defined under 91/263/EEC and as to which side of the satellite is considered as the Network Termination Point for the purposes of developing a TBR. Clear and consistent guidance by the Commission must be given to ETSI in this area. After à slow start, in some areas, ETSI has learnt that better structuring of the test parts is a key factor in speeding-up the production and improving the quality of the TBRs. As a consequence, the new TBRs 19 & 20 (GSM Phase 2) should provide a significant improvement to the testing regime for GSM The Commission believes that there should be more involvement of technical experts during the planning phases of TBR production, so that more realistic and accurate time scales and resource predictions are indicated from the beginning of the work. A particular problem has been the delays resulting from the requirement to translate the TBRs into all Union languages. This problem has been made worse by the enlargement of the Union. The use of harmonised standards may alleviate this problem. ' , i. e. including only the three lowest layers of the ISO Open Systems Interconnect 7 Layer Model. 13 14 ACTE has issued an informal opinion that only level 1 should be regulated. '29 ' '• There have been difficulties with the maintenance of CTRs following adoption. Formally amendments cannot be made without following a process which is equivalent to adopting a new CTR. A pragmatic solution has been adopted by the issuing of Advisory Notes which clarify the ISDN and GSM CTRs. However, there is no legal status for these notes. Consideration should be given to an efficient process whereby CTRs can be maintained in a controlled manner in the light of experience. A possible solution could be based upon the official corrigendum procedure. 3. 6 Harmonised standards and CTRs Directive 91/263/EEC has been based on the principles laid down by the Council resolution of 7 May 1985 on the New Approach to technical harmonisation and standards. According to these principles, the legislative harmonisation should be limited to the adoption of the essential requirements in the general interest. The elaboration of these essential requirements into harmonised standards is entrusted to the standardisation bodies. Compliance with these harmonised standards gives presumption of conformity to the relevant essential requirements. The Directive 91/263/EEC diverges from the classical New Approach model by imposing mandatory standards CTRs for reasons explained the recitals of the Directive: "whereas in respect of to the essential interworking with public telecommunications networks and in cases where it is justified, through such networks, it is generally not possible to comply with such requirements other than by the application of unique technical solutions: whereas such solutions shall therefore be mandatory. " requirements related While this recital suggests that interworking of the equipment with the network can be achieved only through a unique technical solution, the qualification "in generaT implies that exceptions of this general rule are possible. This position is reinforced by Article 6 par. 2 of the Directive where it is provided that: " the Commission shall. adopt. terminal equipment for which a common technical regulation required. " the measure identifying the type of is It follows that terminal equipment is the subject of CTR only if this is considered necessary. It is for the Commission to identify in which casés the interworking of terminal equipment with the network can only be achieved through a unique technical solution and propose the corresponding CTRs to the ACTE committee. In all other cases, the principles of the New Approach apply in their entirety. Where delay in the production of a CTR is prejudicing the development of the European Type Approval regime the Commission can propose the use of harmonised standards. 30 Consequently it is the Commission Services position that > In the absence of a CTR but in the presence of a relevant harmonised standard whose reference has been published in the EU Official Journal, compliance of terminal equipment to the essential requirements laid down in Article 4 of Directive 91/263/EEC will be presumed. Terminal equipment compliant with these essential requirements can be affixed the EC marking and circulate freely in the EU. The absence of the CTR may either be due to delay in its production or to the fact that a CTR is not required. Notwithstanding the clear Commission Services position on this matter, certain Member States believe that, due to the nature of the transposition of the Directive into national law and their interpretation of European law. harmonised standards may not be used as described above. Furthermore, doubts have been expressed as to the practicality of using harmonised standards in a consistent manner. The Member States who have reservations of the use of harmonised standards believe it is most important to ensure that there is no ambiguity in any new legislation. 3. 7 Competition amongst Designated Laboratories Member States are in the process of notifying to the Commission not only the national notified bodies but also the designated laboratories. It would be useful for Member States to also notify organisations which are accredited to make audits for the approval of quality assurance systems according to Annex III and IV of Directive 91/263/EEC. Regarding Notified Bodies, a list has been published in the Official Journal15. This list contains 18 entries covering 10 of the then Member States plus Austria, Finland, Norway and Sweden. Laboratories may be designated either with respect to CTRs or TBRs once they have passed the adoption procedure. Given that manufacturers also can choose Notified Bodies, competition has therefore started between both laboratories and Notified Bodies. It is most important that laboratories are truly independent, including lack of subsidy as part of a larger organisation and cross subsidy from other work. In order to give confidence to the market, the need for full independence and transparency is particularly important where an designated test house has in the past been within a network operator's overall organisation. The Commission will also ensure that in practice mutual recognition of approvals and results will operate fairly and with full reciprocity between all Member States. 3. 8 Responsiveness of Processes Supporting the Directives The speed of resolution of issues relating to the implementation of the directives has been criticised. This is, in part, due to the complexity of the subject and the many different interest groups both within and between Member States. An 15 OJ No. C203, 23. 07. 1994 31 example of this complexity is the process whereby the specification of what is truly an "essential" requirement as defined under article. 4 of the Directive involves technical, regulatory, marketing, legal and testing considerations as well as a full understanding of the intentions of the Directives. All this has to be resolved in an environment where technology, markets and regulatory policy are all changing rapidly. Issues such as the above example are resolved by the various bodies described in Annex 1 and co-ordinated by Commission Services having consulted ACTE. Since most of the bodies involved are representative for all the regulatory and economic players, the process can become cumbersome resulting in slowness and, in some cases, loss of focus. Further delays can be introduced following the resolution of issues due to the nature and performance of the instruments used to implement decisions such as Commission Decisions. Often legal opinion is sought which can introduce further delays. While many of the delays experienced in the resolution of problems may be inevitable, it is suggested that in any review of the current Directives the following issues should be considered:- The task being tackled seems too complex and should be simplified. The right balance between the extent of the requirements, the heaviness of the regulation and the extent of the surveillance should be established. The processes should be improved, perhaps by applying techniques such as BusinessProcess Re-engineering. 3. 9 Assessment of Conformity Concerns have been expressed on the difficulties experienced in ensuring consistency in the application of the procedures of the Directive between Member States. In order to ensure that there is a consistent interpretation of the Directive the European Organisation of Testing and Certification has been mandated to produce the "Handbook on Implementation of Conformity Assessment Procedures relating to Directive 91/263/EEC. This handbook has been prepared by the ADLNB members. In general the Handbook is seen as a useful clarification of the Directive. There was a general belief that the interpretation included in Annex 2 of the Handbook was too onerous. Consequently this part of the handbook has been redrafted to meet these concerns. 32 4. P E R S P E C T I V ES F OR T HE F U T U RE customers, terminal manufacturers, The regime has been criticised as extremely rigid and it has been argued that in practice the Directives have not always equally met the requirements of all parties i. e. residential customers, business equipment manufacturers, new operators, established operators, regulators. Manufacturers have been arguing that the telecommunications industry has changed to such an extent that there is no longer a need for such a stringent type approval regime. This may be true. It has also been noted that large sectors of the market are not yét addressed e. g! analogue telephones and PABX. The experience gained by the implementation of the present Directive and the comments that the Commission has received from the various interested parties lead the Commission to the conclusion that the following points may require reconsideration: network 4. 1 Essential Requirements According to one of the fundamental principles of the new approach, the legislative harmonisation shall be limited to the adoption of the essential safety requirements (or other requirements in the general interest). One of the essential requirements laid down by Directive 91/263/EEC is the interoperability of the terminal with the network and in justified cases the interoperability of the terminals via the network. There is however a concern whether interoperability ought to be retained as an essential requirement in the present Directive. On the one hand the TransEuropean Network provision of Articles 129 b), 129 c), and J 29 i), calls for deriving the full benefits of TENs and by "promoting interconnection and interoperability of national networks as well as access to such networks". These objectives would be enhanced if they were complemented by a single European market for compatible terminals. The changes in the regulatory environment and markets for new network providers means that the old definition of the term "public network" is becoming more and more impractical for this purpose. Interconnection and inter-operability requirements may have an effect-on any re-definition of the currently defined essential requirements. In addition, due account should be taken of the Civil Protection Code. For example, the European Emergency number "112" can only be used if a 112 call can be made, if the Emergency Centre can be reached, if the type of distress/emergency situation can be communicated and repeated and if instructions can be received by the caller. Other references could be given to tracing or erroneous call, to interception, and to the public security exemption clause of Article 36 of the Treaty. On the other hand, other Approval regimes such as the US appear to function well with a much more limited definition of what is "essential" and there is a general desire to reduce the complexity and cost of type approvals. These issues along with others like the potential regulation of aspects such as the regulation of terminals for people with special needs suggest that a fundamental 33 review is required of the definition of what is truly "essential" and of the mechanisms that ensure compliance to those requirements, in particular, the CTRs and the use of harmonised standards. The Commission has started work on this review. 4. 2 Conformity assessment procedures: The time for simplification. The conformity assessment procedures of the Directive have been criticised as complex, lengthy and costly. Furthermore it can be argued that the complexity of these procedures may favour the development of the grey market. These concerns could be addressed in two different ways: Firstly, the principle of using the models of the Global Approach already referred to in the Directives should be maintained. However, each of the procedures could be revisited for the purpose of relaxing the requirements as contained in the current annexes. It would, in addition, be highly desirable to scrutinise the rationale for the test cases themselves. Furthermore, a number of identified test suites could be entrusted to a manufacturers declaration according to Module A. In this process the Notified Bodies would still maintain the principle of safe guarding appearing in an a priori assessment. Such a three step relaxation is in fully line with the spirit of the Directives. Secondly, a procedure totally relying on full confidence in a manufacturers declaration is theoretically possible. This would imply that: - self declaration of the manufacturer or the importer: according to Module A the EC declaration of conformity certifies that the product concerned complies with the relevant CTRs or harmonised standards. A notified body should subsequently issue the administrative approval on the basis of this self declaration. The notified body should keep a register with these self declarations, available to all other notified bodies or national authorities. Further to this procedure, the manufacturer will be able to affix the CE marking of conformity on the terminal and place it on the market. - such an a posteriori philosophy would require intensive market surveillance and strict penalties should be provided for the manufacturer who has made a false declaration. Under most national laws, a false declaration to an authority may generate penal, administrative and civil responsibilities. There is however very different and strong views regarding a priori versus a posteriori assessments. In particular regarding radio communications it seems rather impossible to rely on a posteriori assessments. It should therefore be considered to further investigate the first route outlined above. It may well be necessary to improve the effectiveness of market surveillance carried v out by the Member States in order to complement a possible simplification in conformity assessment procedures 34 4. 3 Modifications of the scope of the Directive The current scope of the Directive distinguished between terminal equipment intended to be connected to a public network versus equipment not intended to be connected to a public network. With the appearance of private telecommunications networks in particular in the business sector as described in a recent report presented to the ETSI Business Telecommunications Technical Committee (TC-BTC), due consideration needs to be taken of the existence of this large and quickly growing market. with respect to the objectives of the directives. 4. 4 The Rationale for a Radio Equipment Directive As already discussed certain types of radio equipment does not fall within the scope of the Directive. However the free circulation of this equipment can be lawfully impeded by national authorities on the grounds of possible harmful interferences. The radio spectrum is a limited natural resource and accordingly the effective use of radio frequency spectrum is an essential requirement which can justify the adoption of harmonisation measures at a Community level. Mobile telecommunications are currently the most flourishing sector in the whole telecommunication area. Private business gain every day efficiency by the introduction of radio closed user groups which permit the employees to move around while keeping permanently in touch with their offices. Consequently, manufacturers urgently need a harmonised and stable legal framework which will permit them to create strong economies of scale in this new strategic market. There is a clear preference for there not to be a separate Radio Directive but to include any radio terminal specific requirements within a single terminals directive. To this end, the Commission envisages the amendment of the Directives which would lay down a harmonised type approval scheme for communications terminal equipment making use of telecommunications allocated spectrum. Care will be necessary in defining the borderline between spectrum management and EMC. It is presumed that spectrum allocation aspects will continue to fall outside the scope of any terminals directive. 4. 5 Relations with ETSI is to the entrusted recognised standardisation The harmonised standards drawn up in respect of the essential requirements bodies applicable ETSI/CEN/CENELEC. Up until now most CTRs were based in their entirety upon TBRs produced and agreed by ETSI although CENELEC has been involved in some aspects of EMC. The relation with ETSI is therefore of particular interest. As the Commission has the special status of Councillor at ETSI the co-operation in the administrative level is recognised by both parties as being efficient, professional and satisfactory. At the technical level, and for a number of reasons covered in previous sections, ETSI has not been capable of finalising a number of deliverables at the point in time originally forecast. 35 The Commission believes that ETSI TC/STC working practices can be made more effective within the current ETSI Rules of Procedure. This proposal forms the basis of Recommendation Number 3. Furthermore, experience is proving that the maintenance of adopted TBRs needs to be addressed with high priority. The Resolution recently adopted at the ETSI General Assembly upon a proposal from the High Level Task Force provides for an important restructuring within ETSI whereby the concerns above could be lifted. • • •. 4. 6 Liberalisation of Infrastructure As already indicated the current type approval legislation has been built upon the concept of public telecommunications network. The security of this network as well as its harmonious function with connected equipment were considered a public concern justifying regulation, for it represented a huge investment serving special national interest. However, the definition given to this public infrastructure by the Directive clearly refers to the old telecommunications environment where the network was a state owned infrastructure. Although this has changed in some member states where the telecom infrastructure is liberalised or privatised, the definition has been accepted as still valid, the reasoning being that the term "public" does not refer to ownership but indicates the openness of the infrastructure to the public. Consequently, any telecommunication infrastructure which is open to all members of the public on the same basis (and on which ONP obligations are imposed) is considered as public telecommunications infrastructure deserving regulatory protection. However in view of the imminent liberalisation of the infrastructure, these definitions will need revision. The liberalisation regime will give rise to the emergence of a multitude of network operators not necessarily of the same size or with the same functions and subsequent obligations. The current regulatory environment will require substantial modification to handle this situation. < The present definition of terminal equipment relies on the existence of harmonised public networks. If this notion disappears, it would be very difficult to make the distinction between a switch and a terminal since at the termination point of one network, may be the switching equipment of another network or service provider. The distinction between terminal equipment and infrastructure equipment is becoming increasingly difficult. The interconnection of all infrastructures and the interoperability of services and applications will become an increasingly important issue, since as already stressed in the Bangemann report, these two features are essential to the deployment of the information infrastructure. It is noteworthy that the ONP Directives, which under the present regime regulate the relation between the network operator and a service provider refer to a situation, where the network operator is a monopoly or holds a dominant position and therefore it is susceptible to impede competition by refusing access. 36 to its network or by adopting technical specifications which do not permit interconnection of the networks or interoperability of services. In this liberalised environment, where many more players will provide an ever- wider range of network services, the challenges presented to the establishment of a single harmonised telecommunications terminal market will be considerable. Harmonised standards will offer to all economic operators affected by telecommunications necessary safeguards that will enable them to benefit from the information society. However, under certain circumstances, conformity assessment can be equally well based' upon compliance with the essential requirements in the absence' of TBRs. Thus, the Notified Bodies nominated by the Member States should be encouraged to make use of this option where there is market demand and TBRs have not yet been developed. The future situation will multiple and competing network providers is believed to lead to the offering of new innovative services and intelligent use of the subscriber interfaces. In order to preserve a multi-vendor Community-wide equipment market "lock-in" or "bundling" of services and equipment has to be avoided. A balance will therefore have to be stuck between regulation and competition. The implementation thereof may be best assured through the future license regime. 37 C O N C L U S I O NS A ND R E C O M M E N D A T I O NS Directive 91/263/EEC established an internal market in the terminal equipment sector. Equipment duly type approved commercialised and connected to the network in the rest of the Community. in one Member State can be freely The adoption of 11 CTRs by the Commission enabled the achievement of a considerable harmonisation in the sector and that a further batch of 12 CTRs is under way is noted with satisfaction. In view of the recent developments in the sector, some aspects of the mechanisms of the Directive have been criticised as cumbersome and non proportionate to the objective aimed at. The regime would correspond better to the actual needs of the markets if: • essential requirements were reduced to the absolute minimum; - guidance regarding regulatory aspects were improved. - the consultation process were to become more effective. • the production of harmonised standards was accelerated; - leading to timely availability of relevant standards. • conformity assessment procedures were relaxed; - true cost-based type approval was a reality. - accreditation criteria were fully harmonised. • regulatory a telecommunications allocated spectrum established: framework radio for terminal equipment using - effective use of frequency spectrum became horizontal. • possibility to create strong economies of scales in this new strategic market • was achieved. The first recommendation is that, given the extent of the issues identified above, it is recommended that the two Directives" are fundamentally reviewed and changed to adapt to the new dynamics of the market place and the future needs of the European Information Society. \ •- • The other three recommendations aim to provide for an immediate improvement regarding the points addressed above, pending the fundamental review. 38 RECOMMENDATIONS The extent of the issues identified in this progress report and the changes to the environment since the Directives were originally drafted, suggests the following recommendation: Recommendation N° 1: It is recommended that the two Directives are fuhdamentally reviewed and amended as necessary in order to adapt to the new dynamics of the market place and the needs of the European Information Society over the next ten years. Full account should be taken of current and planned horizontal legislation as well as developments in the liberalisation of the infrastructure. In the meantime, some of the more pressing issues can be addressed by the following shorter term actions. The following recommendations try to maximise the synergy between the directly involved players for the purpose of shortening the backlog which unfortunately exists today. These recommendations aim to achieve improvements which would have immediate effect. In the area of standardisation experience has shown that the regulatory requirements, which have a~Dne-to-one correlation with the essential requirements laid down by both directives, are not communicated in an effective way to the standardisation organisations, in particular to ETSI. The current procedures of entrusting the communication to a chain via the ETSI TBR manager, via an ETSI rapporteur, via a TRAC correspondent and then reporting back to ETSI Technical Assembly and to the Commission Services have a great scope for improvement. The considerable delay and scope for different interpretations would be reduced if a single management information point in the Commission was informed as soon as any relevant issue is identified. This observation leads to the following recommendation : , » ' Recommendation N° 2; For the purpose of improving the guidance to standardisation organisations, in particular to ET$£ in the area-of regulatory constraints, objectives and requirements, the current communication chain shall be replaced by a focal management information point within the Commission Services»; •' * ' The Commission Services would, of course, continue to take into account the interests of all parties, industry, regulators and operators. • Having regard to the timely development of the Technical Basis for Regulations, experience has shown that the ETSI procedures, in particular regarding the consensus making process and the resolution procedures following a public enquiry, cause 39 \. ,*. -' unnecessary delays. It is believed that much time could be saved if, from the beginning of the TBR mandate assignment, every decision at all levels with ETSI were to be made taking due account of the final voting. The whole process should be reviewed, from drafting of scope statements to publication in National Regulations. These aspects are covered by the following recommendation : Recommendation N° 3: Having regard to the considerable delays imposed by the current working methods applied in the elaboration of CTRs, a review should be carried out of the processes ana* decision making at all levels in the development of the Common Technical Regulations should be carried out taking into account the need for agreement at the final voting stage and always. I limiting the scope strictly to the essential requirements applicable. • Observing that considerable time elapses between the adoption of the draft measures by the ACTE Committee and the publication of the measures in the Official Journal, it is understood that this delay is partly caused by the practice of having the Commission translation services technical specifications referred to in the Decisions. The overall process would be significantly speeded up if only the Decision itself were translated. into all Community languages, translate, the To improve this situation reference is given to recommendation N° 3, which has a direct parallel in the attached draft Council Resolution, (ref. draft Council Resolution, section "Invites the Commission", paragraph c): Recommendation N° 4: In order to accelerate the timely,availability of Commission Decisions, the Côrnmîssion Services should minimise the translation requirements to the Annexes of those decisions, while duly taking into account the legal obligations of the CTRs. - 40 ANNEX 1 PROCESS FOR THE ADOPTION OF CTRs The overall process including consultations is shown in the following diagram: The Players &the System OFFICIAL JOURNAL] REPORTTO EP & COUNCIL EQUIPMENT SUPPUERS ETSI COMMISSION MEMBER STATE OR EFTA MEMBER NOTIFIED BODY ACTE TECHNICAL COMMITTEES NETWORK OPERATORS DESIGNATED LABORATORY TRAC ACTE: The Approvals Committee for Terminal Equipment was set up under the / Terminal Equipment Directive to advise the CEC in its drive towards harmonisation of technical standards for terminal equipment. ACTE is chaired by a representative of the Commission and comprises of delegations from each of the Member States. The Committee is of an advisory nature. The opinion of the Committee can be requested following two different approaches. Either an opinion of a general nature can be sought, if necessary by taking a vote. The opinion is recorded by simply reflecting the majority of a vote. Alternatively, in the particular case of identifying the type of terminals for which a CTR should be developed, and for the later opinion on the draft measures proposed by the representatives of the Commission, the opinion ^ shall be delivered by the majority as laid down in Article 148 (2) of the Treaty. TRAC, ETSI and the EFTA countries are invited to send observer delegations to ACTE. These delegations participate in all parts of ACTE's work except. the regulatory aspects. The Committee operates under the commitology rules that apply to all Commission chaired committees. These rules cover such aspects as voting procedures, representation, quora etc. ETSI: The European Telecommunications Standards Institute has over 300 members from all fields of the telecommunications sector and is open for membership to 41 ' 'U$s*- \. H ^l all countries within the CEPT geographical area (continental Europe). Among other activities, ETSI produces TBRs according to mandates provided by the CEC and based on one or more European Telecommunication Standards (ETSs). ETSI has the responsibility of maintaining the standards referred to in the CTRs. TRAC: The Telecommunications Regulations Application Committee provides advice on request from the Commission to establish a technically consistent framework for CTRs and to assist with the elaboration of the scope statements for TBRs. The TRAC representatives generally are delegations from each of the Member States and from the EFTA and some other European regulators and operators. Other responsibilities of TRAC outside the scope of the CTR regime include advising ETSI on the work plan. representing countries ADLNB: The Association of Designated Laboratories and Notified Bodies is open for membership to all Designated Laboratories (DLs) and Notified Bodies (NBs). The DLs are responsible for testing and the NBs for type approval of telecommunications equipment under the relevant national legislation. The ADLNB provides the forum for the DLs and NBs to exchange information freely and to discuss issues relating to the implementation of the Conformity Assessment Procedures (see Section 3. 1). MSs: for implementing the appropriate national The governments of the Member States are responsible for designating the Notified Bodies and Designated Laboratories, for the proper accreditations legislation to ensure and harmonisation of the Telecommunication Terminal Equipment market. They must ensure that national testing regimes as implemented by the NBs and DLs are limited to the essential requirements laid down in the CtRs. They are also responsible for market surveillance and ensuring that equipment is only placed on the market if it is appropriately marked. In order to comply with the international obligations stipulated by GATT, the Commission undertakes that they will carry out the notifications for every CTR ahead of its publication in the Official Journal. Notifications are addressed to the '-. • GATT Committee on Technical Barriers to Trade. Notifications are done under the GATT-TBT-Code Article 2. 5. 2 as the CTRs constitute a technical regulation "which may have a significant effect on trade of the other Parties". It should be noted that CTRs do not fall under the GATT-TBT-Article 4 on preparation, adoption and applications of standards. w 42 I ANNEX 2 NUMBERS OF PEOPLE WITH SPECIAL NEEDS IN EUROPE In Europe there are about 100 million elderly people and 50 million who are disabled, according to "The forgotten Millions : Access to telecommunications for people with disabilities" (1994, Office for Official Publications of the European Communities, Luxembourg), where the following impairments are listed: Mobility impaired Wheelchair user Cannot walk without aid Hearing impaired Profoundly deaf Hard of Hearing Visually impaired Blind Low vision Speech and language impaired Speech Language Dyslexia Intellectually impaired Dexterity impaired fingers Cannot use Cannot use one arm Reduced strength Reduced co-ordination 2,800,000 45,000,000 1,100,000 80,000,000 1,100,000 11,500,000 2,300,000 5,600,000 25,000,000 30,000,000 1,100,000 1,100,000 22,500,000 11,500,000 All the above impairments impact on the use of telecommunications services - clearly, disabled people are a significant part of the telecommunications market. \ N. 43 ANNEX 3 LIST OF NOTIFIED BODIES This list refers to the situation as reported up to 31 October 1995. Updated lists will be published from time to time in the Official Journal. The up to date situation with respect to both Notified Bodies and Designated Laboratories can be confirmed by reference to the appropriate Notified Body. LIST OF NOTIFIED BODIES Name and address NATIONAL STANDARDS AUTHORITY OF IRELAND Nsai, Gasnevin IRL - Dublin 9 ISTITUTOITALIANO DEL MARCHIO DI QUALITA - IMQ Slsfema CSQ V. Quintiliano 43 I-20138 Milano DIRECTION GENERALE DES POSTES ET TELECOMMUNICATIONS 20 Avenue de Ségur F - 75700 Paris ISPETTORATO GENERALE DFT. T. R TELECOMUNICAZIONI IGT Viale America 201 I- 00144 Roma HOOFDDIRECTIE TELECOî^MUNICATIE EN POST-DIRECTIE OPERATIONELE ZAKEN Postbus450 NL - 9700 Al Groningen Identif- cation number Responsible for the following products Responsible for the following procedures/modules Annexes ' of the Directives 0050 All telecommunications terminal equipment 0051 All telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Production quality assurance Full quality assurance Annex I Annex II Annex III Annex IV Annexm Annex IV 0165 All telecommunications terminal equipment 0166 All telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Type-examination Conformity to type Annex I Annex II Annex HI Annex IV Annex I Annex II Type-examination Conformity to type Annex I Annex II 0167 All telecommunications terminal equipment and satellite earth station equipment 44 Name and address BRITISH APPROVALS BOARD FOR TELECOMMUNICATIONS BABT Claremont House, 34 Molesey Road, Hersham, Walton-on-Thames Surrey UK-KT12 4RQ TELESTYRELSEN Holsteinsgade 63 DK-2100Kobenhavn BUNDESAMTFUR ZULASSUNGEN IN DER TELEKOMMUNIKATION BZT Postfach 10 04 43 D - 66004 SaarbrQcken DELTA DANSK ELEKTRONIK, LYS & AKUSTDC Venlighedsvej 4 DK-2970Horsholm DIRECCION GENERAL DE TELECOMUNICACIONES Plaza de la Cibeles S/NPalaciode Comunicaciones E -28014 Madrid KEMA NV Kwaliteitssystemen Postbus 9035 Ultrechseweg310 NL - 6800 Et Arnhem SWEDISH NATIONAL TESTING AND RESEARCH INSTITUTE SP Box 857 Is - 501 15 Boras 0402 • Identif- cation number Responsible for the following products Responsible for the following procedures/modules Annexes of the Directives 0168 All telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Annex I Annex n Annex III Annex IV 0170 0188 All telecommunications terminal equipment All telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Annex I Annex II Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Annex I Annex II Annex III Annex IV 0199 AU telecommunications terminal equipment Production quality assurance Full quality assurance Annex III Annex IV 0341 0344 All telecommunications terminal equipment and satellite earth station equipment Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Annex I Annex II Annex HI Annex IV Production quality assurance Full quality assurance Annex m Annex IV Type-examination Conformity to type Annex I Annex II All telecommunications terminal equipment. and satellite earth station equipment Tele Terminal Equipment for connection to public analogue network except PABX 45 Name and address Identif- cation number Responsible for the following products Responsible for the following procedures/modules Annexes of the Directives SIS CERTIFIERING AB Box 3295 S - 103 66 Stockholm SEMKOAB Box 1103 S - 164 22 Kista 0412 0413 All telecommunications terminal equipment Telefax machines and telefax modems Modems incl. stand alone, printed circuit cards in PC and lap top, Computer equipments with tele connections Alarm equipments with tele connections Remote-control-and control equipments with tele connections, Telefax switches, Terminals for the disabled, Number transmitters All telecommunications terminal equipment Production quality assurance Full quality assurance Conformity to type Annex III Annex IV Annex II Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Annex I Annex II Annex HI Annex IV 0416 All telecommunications terminal equipment Production quality assurance Full quality assurance Annexm Annex IV 0436 : All telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Annex I Annex II 46 0415 INSTITUTODAS COMUNICACOESDE PORTUGAL ICP Avenida José Malhoa, Lote 16832 P-1000 Lisboa SUOMEN STANDARDISOIMISUriTO SFS SERTIFIOINTIOSASTO (FINNISH STANDARDS ASSOCIATION SFS-CERTIFICATION DEPARTMENT Maistraatinportti 2 FIN-00240 Helsinki COMLAB Comlab P. O. Box 96" NL-2007Kjeller Name and address Identif- cation number Responsible for the following products Responsible for the following procedures/modules Annexes of the Directives 0462 All telecommunications terminai equipment 0468 All telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Annex I Annex II Annex HI Annex IV Type-examination Conformity to type Production quality assurance Annex I Annex H" Annex ITI 0499 0523 All telecommunications terminal equipment and satellite earth station equipment All telecommunications terminal equipment Type-examination Conformity to type Production quality assurance Full quality assurance Type-examination Conformity to type Annex I Annex II Annex m Annex IV Annex I Annex II 0527 0544 All. telecommunications terminal equipment All telecommunications terminal equipment Production quality assurance Full quality assurance Type-examination Conformity to type Annex III Annex IV Annex I Annex n ÖSTERREICHISCHER VERBANDFÛR ELEKTROTECHNIK (ÖVE) Eschenbachgasse 9 A-1010 Wien INSTITUT BELGE DES SERVICES POSTAUX ET DES TELECOMMUNICATIONS IBPT Avenue de l'Astronomie 14 Boîte 21 B- 1030 Bruxelles SERVICE DE L'ENERGIE DE L'ETAT SEE B. P. 10 L - 2010 Luxembourg TELECOMMUNICATIONS ADMINISTRATION CENTRE TAC P. O. Box 53 FIN-00211 Helsinki DANSK STANDARD Baunegardsvej 73 DK-2900Hillerup NATIONAL TELECOMMUNICATIONS COMMISSION (NTC) 60, Kiffisias Avenue GR-15125 Maroussi * \ \ 47 ANNEX 4 OFFICIAL JOURNAL REFERENCES TO ADOPTED CTRs GSM Access GSM Telephony DECT Access DECT Telephony TBR Official Journal Reference TBR 5 (OJ L8 94/1 l/EC) ~ TBR 9 (OJ L8 94/12/EC) : •"""" TBR6 (OJ L194 94/471/EC) TBR 10 (OJ L194 94/472/EC) ONP 2 Mbit/s Leased Line unstructured TBR 12 (OJ L194 94/470/EC) ONP 64 Kbit/s Leased Line TBR 14 (OJL339 94/821/EC) ISDN Basic Access, Bridging Measure (OJ L329 94/797/EC) ISDN Primary Rate Access, Bridging Measure (OJ L329 94/7967EC) ERMES ~ TBR7 (OJL182 95/290/EC) 48 ISSN 1024-4492 KOM(96) 114 lopullinen ASIAKIRJAT FI 15 06 Luettelonumero : CB-CO-96-127-F1-C ISBN 92-78-01792-2 Euroopan yhteisöjen virallisten julkaisujen toimisto L-2985 Luxemburg 4-1

PROPUESTA DE DECISIÓN DEL CONSEJO relativa a la sustitución de miembros titulares y suplentes del Comité del Fondo Social Europeo

http://publications.europa.eu/resource/cellar/90811e2f-86f8-434a-b168-2e6b0c4c9f49

spa

COMISIÓN DE LAS COMUNIDADES EUROPEAS ir {• it ir 'V a A" Bruselas, 27. 03. 19% COMfX») U9 IÍIKII PROPUESTA DE DECISIÓN DEL CONSEJO relativa a la sustitución de miembros titulares y suplentes del Comité del Fondo Social Europeo (presentada por la Comisión) EXPOSICIÓN DE MOTIVOS Asunto: Sustitución de miembros titulares y suplentes del Comité del Fondo Social Europeo para el periodo que concluye el 22 de octubre de 1998 1. En el artículo 17 del Reglamento (CHE) n° 2052/88 del Consejo, de 24 de junio de 1988, modificado por última vez por el Reglamento (CEE) n° 3193/94 del Consejo, de 19 de diciembre de 1994, relativo a las funciones de los Fondos con finalidad estructural y a su eficacia, así como a la coordinación entre sí de sus intervenciones con las del Banco Europeo de Inversiones y con las de los demás instrumentos financieros existentes, se precisa que la Comisión estará asistida para todo aquello que se refiere a los objetivos 3 y 4, por un Comité en virtud del artículo 124 del Tratado. 2. Las disposiciones que precisan las modalidades relativas al funcionamiento de este comité se recogen en los reglamentos de aplicación, en particular en el artículo 28 del Reglamento (CEE) n° 4253/88 del Consejo, modificado por el Reglamento (CEE) n° 3193/94 del Consejo, de 19 de diciembre de 1994, relativo, por una parte, a la coordinación de las intervenciones de los Fondos estructurales y, por otra, de éstas con las del Banco Europeo de Inversiones y con las de los demás instrumentos financieros existentes. 3. En este artículo se estipula que el Comité estará compuesto por dos representantes del Gobierno, dos representantes de las organizaciones sindicales y dos representantes de las asociaciones empresariales de cada Estado miembro. Los miembros y los suplentes serán nombrados por el Consejo, a propuesta de la Comisión, por un periodo de 3 años. 4. El 23 de octubre de 1995, el Consejo decidió, a propuesta de la Comisión, la designación de los miembros titulares y suplentes del Comité del Fondo Social Europeo para el período comprendido entre el 23 de octubre de 1995 y el 22 de octubre de 1998. 5. Tras la dimisión de un miembro titular y un miembro suplente, la Comisión presenta al Consejo la presente propuesta de Decisión del Consejo relativa a la sustitución de estos miembros para el periodo que termina el 22 de octubre de 1998. PROPUESTA DE DECISIÓN DEL CONSEJO relativa a la sustitución de miembros titulares y suplentes del Comité del Fondo Social Europeo EL CONSEJO DE LA UNIÓN EUROPEA, Vista la propuesta de la Comisión; Considerando que el Consejo, por Decisión de 23 de octubre de 1995, sobre la base de la propuesta de la Comisión, nombró a los miembros titulares y suplentes del Comité del Fondo Social Europeo para el periodo que concluye el 22 de octubre de 1998'; Considerando que dos puestos de miembro titular en la categoría de los representantes del Gobierno han quedado vacantes como consecuencia de las dimisiones de la Sra. Maria Teresa Bengala y del Sr. Raul Carlos (Portugal); Considerando que un puesto de miembro suplente en la categoría de los representantes del Gobierno ha quedado vacante como consecuencia de la dimisión del Sr. Mario Ferras de Oliveira (Portugal); Considerando que, en consecuencia, conviene modificar la Decisión, DECIDE: Artículo 1 Là Decisión de 23 de octubre de 1995 queda modificada de la manera siguiente: 1. En el artículo l i a) el miembro titular representante del Gobierno de Portugal, Sra. Maria Teresa Bengala, es sustituida por la Sra. Maria Cándida Soares; el miembro titular representante del Gobierno de Portugal, Sr. Raul Carlos, es sustituido por el Sr. Rafael Prata. 2. En el artículo 1 I b), el miembro suplente representante del Gobierno de Portugal, Sr. Mario Ferras de Oliveira, es sustituido por el Sr. Mario Caldeira Diaz. Los nombramientos contemplados en el artículo 1 serán publicados, para información, en el Diario Oficial de las Comunidades Europeas. Artículo 2 Hecho en Bruselas Por el Consejo El Presidente 1 DO n°C 296 de 10. 11. 95 ISSN 0257-9545 COM(96) 139 final DOCUMENTOS ES 01 N' de catálogo : CB-CO-96-144-ES-C ISBN 92-78-01970-4 Oficina de Publicaciones Oficiales de las Comunidades Europeas L-2985 Luxemburgo

PROPOSITION DE DECISION DU CONSEIL Portant remplacement de Membres titulaires et Membres Suppléants du Comité du Fonds social européen

http://publications.europa.eu/resource/cellar/90811e2f-86f8-434a-b168-2e6b0c4c9f49

fra

COMMISSION DES COMMUNAUTES EUROPEENNES Tir •à * à Bruxelles, le 27. 03. 1996 COM(96) 139 final PROPOSITION DE DECISION DU CONSEIL Portant remplacement de Membres titulaires et Membres Suppléants du Comité du Fonds social européen (présentée par la Commission) EXPOSE DES MOTIFS Objet : Remplacement de Membres Titulaires et Membres Suppléants du Comité du Fonds social européen pour la période se terminant le 22 octobre 1998. 1. 2. 3. 4. 5. A l'article 17 du Règlement (CEE) n° 2052/88 du Conseil du 24 juin 1988 tel que modifié en dernier lieu par le règlement (CEE) n° 3193/94 du Conseil du 19 décembre 1994 concernant les missions des fonds à finalité structurelle, leur efficacité ainsi que la coordination de leurs interventions entre elles et celles de la Banque Européenne d'investissement et d'autres instruments financiers existants, est précisé que la Commission est assistée en ce qui concerne les objectifs n° 3 et 4 par un comité au titre de l'article 124 du Traité. Les dispositions précisant les modalités relatives au fonctionnement de ce comité se trouvent dans les règlements d'application, en particulier dans l'article 28 du règlement (CEE) n° 4253/88 du Conseil tel que modifié par le règlement (CEE) N° 3193/94 du Conseil du 19 décembre 1994, concernant la coordination des interventions des différents fonds structurels, d'une part et, entre celles-ci et celles de la Banque Européenne d'investissement et des autres instruments financiers existants, d'autre part. Cet article stipule que le Comité est composé de deux représentants du gouvernement, deux représentants des organisations syndicales de travailleurs et deux représentants des organisations syndicales d'employeurs pour chacun des Etats Membres. Ces membres et les suppléants sont nommés par le Conseil sur proposition de la Commission pour une période de trois ans. Le Conseil a décidé le 23 octobre 1995 la nomination des membres titulaires et suppléants du Comité du Fonds social européen sur proposition de la Commission, pour la période allant du 23 octobre 1995 au 22 octobre 1998. Suite à la démission d'un Membre Titulaire et d'un Membre Suppléant, la Commission présente au Conseil la présente proposition de décision du Conseil portant remplacement de ces Membres pour la période se terminant le 22 octobre 1998. £ PROPOSITION DE DECISION DU CONSEIL Portant remplacement de Membres Titulaires et Membres Suppléants du Comité du Fonds social européen LE CONSEIL DE L'UNION EUROPEENNE, Vu la proposition de la Commission; Considérant que le Conseil, statuant sur proposition de la Commission, par décision du 23 octobre 1995, a nommé les membres titulaires et suppléants du Comité du fonds social européen1 , pour la période se terminant le 22 octobre 1998; considérant que deux sièges de Membre Titulaire dans la catégorie des Représentants du Gouvernement sont devenus vacants suite aux démissions de Mme Maria Teresa Bengala et de M. Raul Carlos (Portugal);. considérant que un siège de Membre Suppléant dans la catégorie des Représentants du Gouvernement est devenu vacant à la suite de la démission de Mr. Mario Ferraz de Oliveira (Portugal) ; considérant que, par conséquent, il convient de modifier la décision; DECIDE : La décision du 23 octobre 1995 est modifiée comme suit: Article Premier : 1. A l'Article Premier I a) le Membre Titulaire représentant du Gouvernement du Portugal, Mme Maria Teresa Bengala, est remplacée par Mme Maria Candida Soares; le Membre Titulaire représentant du Gouvernement du Portugal, M. Raul Carlos, est remplacé par M. Rafael Prata; 2. A l'Article Premier I b) le Membre Suppléant représentant du Gouvernement du Portugal, M. Mario Ferraz de Oliveira, est remplacé par M. Mario Caldeira Diaz. Article 2 Les nominations visées à l'Article premier sont publiées pour information au Journal Officiel des Communautés Européennes Fait à Bruxelles 1 J 0 C 2 9 6 du 10/11/1995 Par le Conseil Le Président 7 ISSN 0254-1491 COM(96) 139 final DOCUMENTS FR 01 N° de catalogue : CB-CO-96-144-FR-C ISBN 92-78-01975-5 Office des publications officielles des Communautés européennes L-2985 Luxembourg 4

Direktiva Komisije 96/20/ES z dne 27. marca 1996 o prilagajanju Direktive Sveta 70/157/EGS o dovoljeni ravni hrupa in izpušnem sistemu motornih vozil tehničnemu napredkuBesedilo velja za EGP.

http://publications.europa.eu/resource/cellar/402d7376-654e-4270-921f-50c400de740b

slv

468 SL Uradni list Evropske unije 13/Zv. 15 31996L0020 13. 4. 1996 URADNI LIST EVROPSKIH SKUPNOSTI L 92/23 DIREKTIVA KOMISIJE 96/20/ES z dne 27. marca 1996 o prilagajanju Direktive Sveta 70/157/EGS o dovoljeni ravni hrupa in izpušnem sistemu motornih vozil tehničnemu napredku (Besedilo velja za EGP) KOMISIJA EVROPSKIH SKUPNOSTI JE ob upoštevanju Pogodbe o ustanovitvi Evropske skupnosti, ob upoštevanju Direktive Sveta 70/156/EGS z dne 6. februarja 1970 o približevanju zakonodaje držav članic o homologaciji motornih in priklopnih vozil (1), nazadnje spremenjene z Di- rektivo Komisije 95/54/ES (2), zlasti člena 13(2), ob upoštevanju Direktive Sveta 70/157/EGS z dne 6. februarja 1970 o približevanju zakonodaje držav članic o dovoljeni ravni hrupa in izpušni sistem motornih vozil (3), nazadnje spreme- njene z Direktivo 92/97/EGS (4), zlasti člena 3, ker je Direktiva 70/157/EGS ena od posamičnih direktiv za postopek ES-homologacije, ki je bil uveden z Direktivo 70/156/EGS; ker se torej določbe Direktive 70/156/EGS o sistemih, sestavnih delih in samostojne tehničnih enotah vozil, uporabljajo za to direktivo; ker je zlasti v členu 3(4) in členu 4(3) Direktive 70/156/EGS določeno, da je vsaki posamični direktivi priložen opisni list, ki in vsebuje ustrezne podatke iz Priloge I k navedeni direktivi, tudi certifikat o homologaciji na podlagi Priloge VI k navedeni direktivi, da bi bila homologacija lahko računalniško podprta; ker najnovejši razvoj tehnologije motorjev zahteva natančnejšo opredelitev preskusnega postopka, zlasti pri težkih vozilih, ko gre za izvedljivost in ponovljivost takšnih preskusov; ker so določbe te direktive skladna z mnenjem Odbora za prilagajanje tehničnemu napredku, ki je bil ustanovljen z Direktivo 70/156/EGS, SPREJELA NASLEDNJO DIREKTIVO: Člen 1 Členi Direktive 70/157/EGS se spremenijo na naslednji 1. način: — konec člena 1 se glasi: „. tirnih vozil ter kmetijskih in gozdarskih traktorjev in vseh delovnih strojev. “, (1) UL L 42, 23. 2. 1970, str. 1. (2) UL L 266, 8. 11. 1995, str. 1. (3) UL L 42, 23. 2. 1970, str. 16. (4) UL L 371, 19. 12. 1992, str. 1. — v drugi alinei člena 2 in v odstavku 2 člena 2a se besedilo „člen 9a“ nadomesti z besedilom „člen 2“, — v členu 3 se beseda „Priloga“ nadomesti z besedo „priloge“. Priloge k Direktivi 70/157/EGS se spremenijo skladno s 2. Prilogo k tej direktivi. Člen 2 Države članice po 1. oktobru 1996 ne smejo zaradi 1. razlogov, ki se nanašajo na dovoljeno raven hrupa ali na izpušni sistem: — za določen tip vozila ali za določen tip izpušnega sistema zavrniti podelitve ES-homologacije ali nacionalne homolo- gacije, oziroma — prepovedati registracije, prodaje ali začetka uporabe vozil ali prodaje ali začetka uporabe izpušnih sistemov, če vozila ali 70/157/EGS, kakor je spremenjena s to direktivo. izpušni sistemi ustrezajo zahtevam Direktive 2. Države članice po 1. januarju 1997: — ne smejo več podeljevati ES-homologacije in — morajo zavrniti podelitev nacionalne homologacije, se nanašajo na za določen tip vozila zaradi dovoljeno raven hrupa in za določen tip izpušnega sistema, če niso izpolnjene zahteve Direktive 70/157/EGS, kakor je spre- menjena s to direktivo. razlogov, ki Ne glede na odstavek 2 lahko države članice še naprej 3. podeljujejo ES-homologacije za nadomestne dele in dovoljujejo prodajo in začetek uporabe izpušnih sistemov na podlagi prejšnjih izdaj Direktive 70/157/EGS, če so ti izpušni sistemi: — namenjeni za vgradnjo na vozila, ki so že v uporabi, in — če ustrezajo zahtevam navedene direktive, ki so se uporab- ljale pri prvi registraciji vozil. 13/Zv. 15 SL Uradni list Evropske unije 469 Člen 3 Člen 4 Države članice sprejmejo zakone in druge predpise, po- 1. trebne za uskladitev s to direktivo, do 1. oktobra 1996. O tem takoj obvestijo Komisijo. Države članice se v sprejetih predpisih sklicujejo na to 2. direktivo ali pa sklic nanjo navedejo ob njihovi uradni objavi. Način sklicevanja določijo države članice. Države članice predložijo Komisiji besedila temeljnih 3. predpisov nacionalne zakonodaje, sprejetih na področju, ki ga ureja ta direktiva. Ta direktiva začne veljati 20. dan po objavi v Uradnem listu Evropskih skupnosti. Člen 5 Ta direktiva je naslovljena na države članice. V Bruslju, 27. marca 1996 Za Komisijo Martin BANGEMANN Član Komisije 470 SL Uradni list Evropske unije 13/Zv. 15 Med člene in Prilogo I se vstavi seznam prilog, ki se glasi: PRILOGA „Seznam prilog PRILOGA I: PRILOGA II: ES-homologacija glede na raven hrupa določenega tipa motornega vozila Dodatek 1: Dodatek 2: Opisni list Certifikat o homologaciji ES-homologacija za izpušne sisteme kot samostojne tehnične enote Dodatek 1: Dodatek 2: Dodatek 3: Opisni list Certifikat o homologaciji Vzorec oznake ES-homologacije PRILOGA III: Preverjanje skladnosti proizvodnje PRILOGA IV: Zahteve za preskusne steze“. Spremembe Priloge I: Opomba k točki 1. 1. 7 se spremeni tako, da se glasi: „(1) Skladno s pomenom izrazov iz Priloge II A k Direktivi 70/156/EGS. “ Točka 2. 1 se spremeni, tako da se glasi: „2. 1 Vlogo za podelitev ES-homologacije po členu 3(4) Direktive 70/156/EGS za določen tip vozila glede na raven hrupa posreduje proizvajalec vozila. “ Točka 2. 2. se spremeni, tako da se glasi „2. 2 Vzorec opisnega lista je podan v Dodatku 1. “ Točke od 2. 2. 1 do vključno 2. 2. 4 se črtajo. V točki 2. 3 se briše besedilo „ali njegov pooblaščeni zastopnik“. Točka 2. 5 se črta. 4. točka se spremeni, tako da se glasi: „4 Podelitev ES-homologacije 4. 1 Če so izpolnjene ustrezne zahteve, se ES-homologacija podeli na podlagi člena 4(3), in če pride v poštev, na podlagi člena 4(4) Direktive 70/156/EGS. 4. 2 Vzorec certifikata o ES-homologaciji je podan v Dodatku 2. 4. 3 Za vsak homologirani tip vozila je treba določiti številko homologacije skladno s Prilogo VII k Direktivi 70/156/EGS. Ista država članica ne sme podeliti iste številke drugemu tipu vozila. “ V točki 5. 2. 1. 2 se besedilo „Priloga III“ nadomesti z besedilom „Dodatek 2“. V točki 5. 2. 2. 3. 1 se besedilo „Priloga VI“ nadomesti z besedilom „Priloga IV“. V točki 5. 2. 2. 3. 4 se drugi odstavek glasi: „Pnevmatike, ki bodo uporabljene v preskusu, izbere proizvajalec vozila; le-te morajo biti komercialnega tipa in morajo biti na voljo na trgu; ustrezati morajo eni izmed velikosti pnevmatik (glej točko 2. 17 Priloge II k Direktivi Sveta 92/23/EGS (*), kot jih je določil proizvajalec vozila skladno s točko 1. 5 Dopolnila Dodatka 2, pri vozilih kategorije M1 in N1 morajo po najmanjši globini profila ustrezati zahtevam Direktive 89/459/EGS; za vozila drugih kategorij se uporabi najmanjša globina profila, kot je določena v Direktivi 89/459/EGS za vozila, ki jih ureja ta direktiva. Tlak v pnevmatikah mora ustrezati masi vozila pri preskusu. (*) UL L 129, 14. 5. 1992, str. 95. “ 13/Zv. 15 SL Uradni list Evropske unije 471 V točki 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 1 se na koncu tretjega odstavka doda naslednje besedilo: „Če se število vrtljajev motorja ‚S‘ še vedno doseže s številom vrtljajev motorja za hitrost približevanja, ki ustreza številu vrtljajev v prostem teku motorja, se preskus opravi samo v tretji prestavi in ustrezne rezultate je treba preračunati. “ V točki 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 2. se na koncu doda naslednje besedilo: „Vendar se vozilo šteje za predstavnika svojega tipa tudi, če se preskusi na zahtevo vložnika razširijo na več in če se najvišjo raven hrupa doseže med najnižjim in najvišjim prestavnih razmerij, kot preskušanim prestavnim razmerjem. “ je predvideno, V točkah 5. 2. 3. 1 in 5. 2. 3. 5. 1 se besedilo „Priloga III“ nadomesti z besedilom „Dodatek 2“. V točki 5. 3. 2 se besedilo „člena 8 (3)“ nadomesti z besedilom „člena 11(2) ali člena 11(3)“. 6. točka se glasi: „6. Spremembe tipa in spremembe homologacije 6. 1 Pri spremembah tipa, homologiranega po tej direktivi, se uporabljajo določbe člena 5 Direktive 70/156/EGS. “ Podtočke točke 7. se glasijo: „7. 1 Ukrepi za zagotavljanje skladnosti proizvodnje se sprejmejo skladno z zahtevami, določenimi v členu 10 Direktive 70/156/EGS. 7. 2 Posebne določbe 7. 2. 1 Preskusi, navedeni v točki 2. 3. 5 Priloge X k Direktivi 70/156/EGS, ustrezajo preskusom, ki so opredeljeni v Prilogi III (I) k tej direktivi. 7. 2. 2 Pogostnost kontrole v smislu točke 2. 4 Priloge X k Direktivi 70/156/EGS je navadno enkrat v dveh letih. “ Za sliko 4 se dodata naslednja Dodatek 1 in Dodatek 2: „Dodatek 1 472 SL Uradni list Evropske unije 13/Zv. 15 13/Zv. 15 SL Uradni list Evropske unije 473 474 SL Uradni list Evropske unije 13/Zv. 15 13/Zv. 15 SL Uradni list Evropske unije 475 Dodatek 2 476 SL Uradni list Evropske unije 13/Zv. 15 13/Zv. 15 SL Uradni list Evropske unije 477 Spremembe Priloge II V točki 0. se besedilo „člen 9a“ nadomesti z besedilom „člen 2“. Točka 2. 1 se spremeni, tako da se glasi: „2. 1 Vlogo za podelitev ES-homologacije na podlagi člena 3(4) Direktive 70/156/EGS glede na nadomestni izpušni sistem ali njegov del kot samostojno tehnično enoto posreduje proizvajalec vozila ali proizvajalec zadevne samostojne tehnične enote. “ Točka 2. 2 se spremeni, tako da se glasi: „2. 2 Vzorec opisnega lista je podan v Dodatku 1. “ Točke od 2. 2. 1 do vključno 2. 2. 3, 2. 4 in 3. 1. 3 se črtajo. Opomba1 k točkama 2. 3. 3 in 5. 2. 1 se spremeni, tako da se glasi: „1 Kot je predpisano v izdaji te direktive, ki je veljala za homologacijo vozila. “ Točke 3, 3. 1, 3. 1. 1, 3. 1. 2 in 3. 2 se pre tevilčijo v: 2. 4, 2. 4. 1, 2. 4. 1. 1, 2. 4. 1. 2 in 2. 4. 2. Točka 4. se preštevilči v točko 3. in se spremeni, tako da se glasi: „3. Podelitev ES-homologacije 3. 1 Če so ustrezne zahteve izpolnjene, se ES-homologacija podeli na podlagi člena 4(3), in če pride v poštev, člena 4(4) Direktive 70/156/EGS. 3. 2 Vzorec certifikata o ES-homologaciji je podan v Dodatku 2. 3. 3 Za vsak tip nadomestnega izpušnega sistema ali njegovega sestavnega dela, ki je homologiran kot samostojna tehnična enota, se določi številka homologacije skladno s Prilogo VII k Direktivi 70/156/EGS; del 3 homologacijske številke navaja številko zadnje direktive, s katero je spremenjena osnovna direktiva in ki se iste številke drugemu tipu je uporabljala v času homologacije vozila. Ista država članica ne sme določiti nadomestnega izpušnega sistema ali njegovega sestavnega dela. “ Doda se nova točka 4. , ki se glasi: „4 Oznaka ES-homologacije 4. 1 Na vsakem nadomestnem izpušnem sistemu ali njegovem sestavnem delu, razen na pritrdilnih delih in ceveh, ki ustreza tipu, homologiranemu na podlagi te direktive, se mora nahajati oznaka ES-homologacije. 4. 2 Oznaka ES-homologacije je sestavljena iz pravokotnika, ki obdaja malo črko ‚e‘ številčna oznaka države članice, ki je podelila homologacijo: in ji sledi črkovnma ali ‚1‘ za Nemčijo ‚2‘ za Francijo ‚3‘ za Italijo ‚4‘ za Nizozemsko ‚5‘ za Švedsko ‚6‘ za Belgijo ‚9‘ za Španijo ‚11‘ za Združeno kraljestvo ‚12‘ za Avstrijo ‚13‘ za Luksemburg ‚17‘ za Finsko ‚18‘ za Dansko ‚21‘ za Portugalsko ‚23‘ za Grčijo ‚IRL‘ za Irsko V bližini pravokotnika se mora nahajati ‚osnovna številka homologacije‘, ki je v delu 4 številke homologacije, je navedeno v Prilogi VII k Direktivi 70/156/EGS, pred katero se morata nahajati dve številki, ki kot označujeta zaporedno številko zadnje večje tehnične spremembe Direktive Sveta 70/157/EGS, ki se je uporabljala v času homologacije vozila. Za Direktivo 70/157/EGS je zaporedna številka 00; za Direktivo 77/212/EGS je zaporedna številka 01; za Direktivo 84/424/EGS je zaporedna številka 02; za Direktivo 92/97/EGS je zaporedna številka 03. 478 SL Uradni list Evropske unije 13/Zv. 15 4. 3 Oznaka mora biti jasno čitljiva in neizbrisna tudi po vgradnji nadomestnega izpušnega sistema ali njegovega sestavnega dela na vozilo. 4. 4 V Dodatku 3 je pokazan primer oznake ES-homologacije. “ 6. točka se nadomesti z naslednjima novima točkama 6 in 7: „6. Sprememba tipa in spremembe homologacij 6. 1 Ob spremembah tipa, homologiranega skladno s to direktivo, se uporabijo določbe člena 5 Direktive 70/156/EGS. 7. Skladnost proizvodnje 7. 1 Ukrepe za zagotavljanje skladnosti proizvodnje je treba sprejeti skladno z zahtevami, ki so določene v členu 10 Direktive 70/156/EGS. 7. 2 Posebne določbe 7. 2. 1 Preskusi, ki so opisani v točki 2. 3. 5 Priloge X k Direktivi 70/156/EGS, ustrezajo preskusom, predpisanim v Prilogi III (II) k tej direktivi. 7. 2. 2 Pogostnost kontrole, navede v točki 2. 4 Priloge X k Direktivi 70/156/EGS, je navadno enkrat na dve leti. “ Za sliko 3 se dodajo naslednji dodatki 1, 2 in 3: „Dodatek 1 13/Zv. 15 SL Uradni list Evropske unije 479 Dodatek 2 480 SL Uradni list Evropske unije 13/Zv. 15 Dodatek 3 VZOREC OZNAKE ES-HOMOLOGACIJE Izpušni sistem ali njegov sestavni del, ki ima gornjo oznako ES-homologacije, je naprava, ki je bila homologirana v Španiji (e 9) na podlagi Direktive 92/97/EGS (03) s številko osnovne homologacije 0148. Uporabljene številke so navedene samo kot primer. “ Spremembe prilog III, IV, V in VI: Prilogi III in IV se črtata. Priloga V se preštevilči v Prilogo III. Točka 2. Priloge III (I) se glasi: „2. Preskusni postopki Preskusni postopki, pogoji in meritve, merilni instrumenti in analiza rezultatov ustrezajo tistim, ki so opisani v Prilogi I. Na vozilih, ki se preskušajo, je treba opraviti preskus za meritev hrupa vozila med vožnjo, kot je opisano v točki 5. 2. 2 Priloge I. “ Priloga VI se preštevilči v Prilogo IV

RELATORIO DE 1995 sobre o progresso da aproximação das legislações dos estados-membros respeitantes aos equipamentos terminais de telecomunicações, incluindo o reconhecimento mútuo da sua conformidade, complementado em relação aos equipamentos das estações terrestres de comunicações via satélite

http://publications.europa.eu/resource/cellar/c639d39d-e5bf-4458-a2d7-7207afcaa927

por

COMISSÃO DAS COMUNIDADES EUROPEIAS Bruxelas, 27 03. 1996 COM(96) 114 final RELATÓRIO DE 1995 SOBRE O PROGRESSO DA APROXIMAÇÃO DAS LEGISLAÇÕES DOS ESTADOS-MEMBROS RESPEITANTES AOS EQUIPAMENTOS TERMINAIS DE TELECOMUNICAÇÕES, INCLUINDO O RECONHECIMENTO MÚTUO DA SUA CONFORMIDADE, COMPLEMENTADO EM RELAÇÃO AOS EQUIPAMENTOS DAS ESTAÇÕES TERRESTRES DE COMUNICAÇÕES VIA SATÉLITE (Apresentado pela Comissão) INDICE 0 1 Resumo Introdução 1. 1 Esquema da Estrutura do Relatório 2. O mecanismo das Directivas 91 /263/CEE e 93/97/CEE 2. 1 Adopção de CTR 2. 2 Progressos alcançados até à data 2. 3 Novos Candidatos aos CTR 2. 4 Cobertura do Mercado 2. 5 Procedimentos de Avaliação da Conformidade 2. 6 Especificidades para a Directiva 93/97/CEE "Estações Terrestres de Comunicações Via Satélite" 2. 7 Acordos de Reconhecimento Mútuo (ARM) 2. 8 Relações com os Estados da EFTA 3. Problemas surgidos durante a aplicação da Directiva 3. 1 Experiência no Âmbito de Aplicação da Directiva 91 /263/CEE 3. 2 Cobertura dos equipamentos de radiocomunicações 3. 3 Sistema de Marcação 3. 4 Lentidão do processo de normalização 3. 5 Experiências na Elaboração de TBR 3. 6 Normas harmonizadas e CTR 3. 7 Concorrência entre Laboratórios Designados 3. 8 Resposta dos Processos que Apoiam as Directivas 3. 9 Avaliação da Conformidade 4 Perspectivas para o Futuro 4. 1 Requisitos Essenciais 4. 2 Procedimentos de Avaliação da Conformidade: Tempo de simplificação 4. 3 Alterações do âmbito de aplicação da Directiva 4. 4 Fundamentação para uma Directiva "Equipamentos de Radiocomunicações" 4. 5 Relações com o ETSI 4. 6 Liberalização da Infra-estrutura 5 Conclusões e Recomendações Recomendações Anexo 1 Anexo 2 Anexo 3 Anexo 4 Processo de Adopção de CTR Números referentes a Pessoas com Necessidades Especiais na Europa Lista de Organismos Notificados Referências no Jornal Oficial aos CTR adoptados 3 5 6 7 8 9 16 16 17 18 19 21 23 23 26 26 27 29 31 32 33 33 34 34 35 36 36 37 37 39 41 42 44 45 49 &• Resumo Este é o primeiro Relatório de Progresso, elaborado para ser apresentado ao Conselho e ao Parlamento Europeu, nos termos do disposto no artigo 15° da Directiva 91/263/CEE do Conselho, de 29 de Abril de 1991, relativa à aproximação das legislações dos Estados-membros respeitantes aos equipamentos terminais de telecomunicações, incluindo o reconhecimento mútuo da sua conformidade, e nos termos do disposto no n° 1 do artigo 17° da Directiva 93/97/CEE do Conselho, de 29 de Outubro de 1993, que completa a Directiva 91/263/CEE em relação aos equipamentos das estações terrestres de comunicações via satélite. terminais tipos de todos os equipamentos As referidas directivas visam estabelecer o quadro regulamentar adequado a um mercado único, para de telecomunicações, desde os aparelhos telefónicos simples até aos mais sofisticados terminais multimedia requeridos pela sociedade da informação. Este mercado único exige a liberdade de circulação desses terminais em toda a União, capacidade de ligação a qualquer rede e um procedimento de aprovação único e eficaz. As directivas estabelecem um sistema harmonizado de ensaios de conformidade, bem como um quadro de aplicação de normas europeias harmonizadas, transpostas para regulamentos técnicos comuns (CTR), que especificam os requisitos essenciais para assegurar a compatibilidade entre os terminais e as redes. É necessário conseguir-se esta harmonização dos equipamentos redes de telecomunicações que, em si, estão longe de estar harmonizadas. terminais no âmbito das O relatório realça a natureza específica destas duas novas directivas de aproximação que aplicam uma dupla abordagem, cuja referência são as normas harmonizadas dos requisitos de segurança e compatibilidade electromagnética e os requisitos, obrigatórios para determinados requisitos específicos de telecomunicações. Estas directivas integram num sistema simplificado, a colocação no mercado interno de equipamentos terminais de telecomunicações e de estações terrestres de comunicações via satélite e o direito de ligação/exploração de tais produtos, sem que haja necessidade de recorrer a outros procedimentos administrativos. O objectivo-chave é a existência de um sistema único neste domínio. técnicos comuns (CTR) que Até agora, foram adoptados 9 regulamentos especificam os requisitos essenciais obrigatórios e cobrem os domínios-chave do GSM, DECT, ERMES, EURO-RDIS e linhas alugadas ORA. Enconlra-se em via de adopção mais uma série de 29 CTR que cobrem as redes de dados, RPTC analógica, TFTS, etc. Embora estes CTR estabeleçam a harmonização de alguns mercados importantes, como os aparelhos de mão GSM, os grandes segmentos de mercado, como as PPCA, os sistemas telefónicos digitais e os aparelhos telefónicos simples precisam ainda de ser tratados de forma substancial. O relatório identifica os problemas existentes, em particular os longos atrasos registados quer na elaboração de especificações técnicas, quer na dos ensaios necessários às aprovações de tipo. As empresas consideram que o actual regime é um instrumento demasiado complicado e burocrático para harmonizar o mercado dos equipamentos de telecomunicações. Com base na experiência adquirida até ao presente e numa análise do âmbito das directivas, considera-se necessário levar a cabo as seguintes acções: I. II. III. Flexibilizar os procedimentos aplicados pelos organismos notificados responsáveis pela avaliação da conformidade; Alargar o âmbito das directivas, no sentido de cobrir todos os tipos de equipamentos de telecomunicações que utilizam o espectro de radiofrequências; Rever profundamente o quadro regulamentar e, em particular, as duas directivas, tendo em vista a sua adaptação à nova dinâmica de colocação no mercado e às futuras necessidades da sociedade da informação europeia; IV. Melhorar a orientação dada ao ETSI, a nível regulamentar; V. Melhorar os métodos de trabalho dos CT e CCT do ETSI, no domínio do VI. trabalho mandatado de natureza regulamentar; Reduzir o período que decorre entre a aprovação de uma medida proposta pelo ACTE e a publicação do CTR no Jornal Oficial. Estas recomendações foram incluídas na Secção 5 do Relatório. SBIlllBliilliiil Um dos objectivos definidos pelo Livro Verde sobre o desenvolvimento do mercado comum de serviços e equipamentos de telecomunicações na Europa (1987) foi a liberalização dos equipamentos terminais. Até então, a empresa pública de telecomunicações tinha, na maior parte dos Estados-membros, o monopólio do terminais, apresentando como justificação a fornecimento de equipamentos necessidade de haver uma função coordenada entre a rede e o equipamento. A viabilização da liberalização dos equipamentos terminais surgiu na sequência da publicação do Livro Verde e dos grandes desenvolvimentos técnicos ocorridos recentemente no domínio da tecnologia das telecomunicações. A necessidade de haver uma função coordenada entre a rede e o equipamento pôde ser completamente satisfeita pelos procedimentos relativos à aprovação de tipo, que verificavam a conformidade do terminal com as especificações técnicas. A Directiva 86/361/CEE do Conselho relativa à primeira etapa de reconhecimento mútuo das aprovações de tipo de equipamentos terminais de telecomunicações foi o primeiro passo para a criação de um mercado único neste domínio. Nos termos do sistema estabelecido pela referida directiva, um fabricante ou distribuidor podiam (normas europeias de ensaiar o seu equipamento, com base nas NET telecomunicações) pertinentes, em qualquer reconhecido pelo organismo nacional e notificado à Comissão. Para evitar a realização de outros ensaios em cada Estado-membro, o laboratório emitia um certificado de conformidade e um relatório de ensaios que podiam ser apresentados a outros organismos nacionais. Esta medida é designada por reconhecimento mútuo dos resultados dos ensaios. Todavia, para obter a aprovação de tipo, era necessário apresentar as candidaturas às competentes entidades oficiais de cada Estado- membro. Neste sentido, a Directiva 86/361/CEE do Conselho incorporou o princípio do "reconhecimento mútuo dos resultados dos ensaios de conformidade com as especificações de conformidade comuns", contribuindo para a criação de um mercado comum neste domínio. laboratório A Directiva da Primeira Fase foi revogada em Novembro de 1992 com a entrada em vigor da Directiva 91/263/CEE respeitante aos terminais de telecomunicações. A referida directiva estabelece um procedimento único relativo à aprovação de tipo, incluindo o direito de ligação, de forma a que o equipamento aprovado num Estado-membro possa ser imediatamente colocado no mercado e posto em serviço em todos os outros Estados-membros, sem necessidade de recorrer a outros procedimentos administrativos. Além disso, a directiva estipula uma série de definições dos requisitos essenciais necessários ao reconhecimento de salvaguardas decorrentes das características técnicas das redes públicas. A adopção da Directiva 93/97/CEE alargou o seu âmbito, de forma a cobrir as estações terrestres de comunicações via satélite. Estas directivas visavam tornar realidade a criação de um mercado interno no domínio dos equipamentos terminais de telecomunicações. Além disso, as directivas reconhecem a possibilidade da Comunidade negociar acordos de reconhecimento mútuo com países terceiros, fazendo, assim, com que a aprovação única e o sistema de ligação ultrapassem as fronteiras físicas do EEE. Isto seria uma oportunidade para os fabricantes da UE extraírem benefícios das economias de escala e competirem numa base igual nos mercados mundiais. O presente relatório de progressos tem como principal objectivo dar a conhecer uma primeira avaliação do sistema criado pelas duas directivas, com base na experiência adquirida durante o primeiro ano da sua aplicação. Isto inclui os progressos alcançados com a elaboração das normas harmonizadas pertinentes e a sua transposição para regulamentos técnicos, bem como os problemas encontrados pelas respectivas entidades dos Estados-membros, durante o período de aplicação das directivas. 1. 1 Esquema da Estrutura do Relatório O presente relatório é elaborado em conformidade com o artigo 15° da Directiva 91/263/CEE do Conselho e com o n° 1 do artigo 17° da Directiva 93/97/CEE. A estrutura do relatório é a seguinte: Capítulo 2: Realça os princípios e procedimentos aplicados relativos à avaliação de conformidade, incluindo os progressos alcançados. Capítulo 3: Analisa o funcionamento da Directiva e propõe uma avaliação dos problemas existentes. Capítulo 4: Apresenta uma série de propostas relativas ao âmbito da directiva, a possível flexibilização dos procedimentos e a um convite para a elaboração de radiocomunicações equipamentos directiva sobre uma de Capítulo 5: Contém conclusões e quatro recomendações ANEXO 1 ANEXO 2 ANEXO 3 ANEXO 4 Processo de adopção de CTR Números referentes a pessoas com necessidades especiais na Europa Lista de organismos notificados Referências no Jornal Oficial aos CTR adoptados [ 2. O mtcmmmo da$ Directivas 9 l/ító/C&E e 93/97/ÇËË As diferenças técnicas existentes entre as diversas redes de telecomunicações na UE impediu que fosse possível o mero reconhecimento mútuo da aprovação nacional de tipo de equipamentos terminais. A "livre circulação de equipamentos terminais" só podia ser possível mediante a existência de um sistema comum de aprovação de tipo, baseado em normas harmonizadas e/ou especificações. A Directiva 91/263/CEE foi publicada com este intuito. A Directiva segue o modelo das Directivas "Nova Abordagem"1. Ela apresenta uma lista dos requisitos essenciais e atribui aos organismos de normalização a responsabilidade de elaborarem as especificações técnicas com base em mandatos emitidos pela Comissão. Estas especificações técnicas, normalmente elaboradas pelo ETSI (Instituto Europeu de Normalização das Telecomunicações), são apresentadas na forma de Base Técnica para Regulamentos (TBR). Em alternativa, os requisitos essenciais podem ser especificados pelas normas europeias de telecomunicações (NET), mandatadas para se tornarem normas harmonizadas nos termos do disposto nas Directivas 91/263/CEE e 93/97/CEE. Simultaneamente, exige às entidades nacionais que reconheçam que os equipamentos fabricados em conformidade com o disposto nas normas harmonizadas, estão, em princípio, conformes com os "requisitos essenciais" estipulados pela directiva. Além de um procedimento relativo à avaliação da conformidade, os equipamentos que satisfaçam os requisitos da Directiva podem ostentar a marcação CE e circular livremente na UE. Os princípios fundamentais desta "Nova Abordagem" estão definidos na Resolução 85/C 136/01 do Conselho, de 7 de Maio de 1985 (JO n" C 136, de 4. 7. 1985), e podem ser resumidos da seguinte forma: a harmonização legislativa limita-se à adopção dos requisitos essenciais de segurança (ou outros requisitos de interesse geral); a elaboração de especificações técnicas é da responsabilidade das organizações competentes no domínio da normalização; simultaneamente, as entidades nacionais são obrigadas a reconhecerem que os equipamentos fabricados, em conformidade com o disposto nas normas harmonizadas, presumirão a conformidade com os "requisitos essenciais" estipulados pela Directiva. Porém, as disposições da Directiva 91/263/CEE diferem, em alguns aspectos, do modelo da "Nova Abordagem". Nos termos do disposto no artigo 6o da Directiva, as normas harmonizadas que ponham em aplicação os requisitos essenciais2 das alíneas c), d), e), f) e: g) serão transformadas em regulamentos técnicos comuns (CTR), cuja conformidade deve ser obrigatória. Esta divergência deve-se ao facto de, geralmente, só ser possível satisfazer os requisitos de interfuncionamento para o acesso e/ou para as comunicações extremo a extremo, através da aplicação de soluções técnicas inovadoras. 2. 1 Adopção de CTR Tendo em vista a adopção de um CTR, a Comissão apresenta ao Comité de Aprovação de Equipamentos de Telecomunicações (ACTE) uma declaração relativa ao âmbito de aplicação, com o intuito de desenvolver um CTR destinado a um tipo de equipamento terminal identificado. A referida declaração é elaborada após consulta suplementar ao Comité de Aplicação das Regulamentações de Telecomunicações Técnicas (TRAC). Nos termos do disposto no n° 2 do artigo 148° do Tratado, é solicitado ao ACTE um parecer sobre o projecto de declaração relativa ao âmbito de aplicação. A Comissão emite, formalmente, um mandato aos organismos de normalização reconhecidos ETSI/CEN/CENELEC, cabendo ao ETSI, na maior parte dos casos, a responsabilidade de desenvolver a correspondente norma harmonizada, ou seja, a designada Base Técnica para Regulamentos (TBR). Na prática, os mandatos podem ser atribuídos antes da conclusão do processo de consulta sobre a declaração relativa ao âmbito de aplicação, com vista a acelerar o processo. Uma vez concluída, a TBR é enviada à Comissão. O TRAC aconselha a Comissão sobre a 2 a) b) c) d) e) f) g) O artigo 4° da Directiva 91/263 determina que "os equipamentos terminais devem satisfazer os seguintes requisitos essenciais: Segurança dos utilizadores, desde que este requisito não esteja abrangido pela Directiva 73/23/CEE; Segurança dos empregados dos operadores de redes públicas de telecomunicações, desde que este requisito não esteja abrangido pela Directiva 73/23/CEE; Requisitos de compatibilidade electromagnética, desde que estes digam especificamente respeito aos equipamentos terminais; Protecção da rede pública de telecomunicações contra danos; Uso efectivo do espectro radioeléctrico, quando adequado; Interfuncionamento dos equipamentos rede pública de telecomunicações com o fim de estabelecer, alterar, cobrar taxas, manter e libertar ligações reais ou virtuais; Interfuncionamento dos equipamentos terminais através da rede pública de telecomunicações, em casos j ust i ficados. Os casos em que o serviço assegurado pelo equipamento terminal seja: i) ii) um serviço reservado, em conformidade com a legislação comunitária; ou um serviço em relação ao qual o Conselho tenha decidido que devia ser disponível em toda a Comunidade terminais com equipamentos da são considerados justificados e os requisitos relativos a este interfuncionamento são determinados nos termos do procedimento previsto no artigo 14° (referência ao ACTE). Além disso, depois de consultar os representantes dos organismos a que se refere o n° 3 do artigo 13° e tomando em devida consideração o resultado dessas consultas, a Comissão pode propor que este requisito essencial seja terminais, no âmbito do procedimento previsto no artigo 14°. reconhecido como justificado para outros equipamentos conformidade técnica da TBR. Seguidamente, a Comissão prepara um projecto de medida para um CTR, composto por aspectos de ordem regulamentar e pela TBR. Nesse processo, são efectuadas novas consultas. Depois, é solicitado um parecer ao ACTE. Caso o ACTE emita um parecer favorável, a Comissão torna a TBR obrigatória, transformando-a num CTR a publicar no Jornal Oficial (JO). A partir dessa altura, o CTR passa a fazer parte da legislação comunitária. Caso o ACTE emita um parecer negativo, ou não se manifeste, a Comissão submeterá ao Conselho uma proposta relativa à medida a tomar3. Desde a criação do Comité, nunca foi necessário remeter uma decisão ao Conselho4. O Anexo 1 descreve mais pormenorizadamente o processo global, incluindo as consultas. 2. 2 Progressos alcançados até à data C TR ADOPTADOS A presente secção faz uma descrição da situação de todos os CTR adoptados pela Comissão com o parecer do ACTE. O Quadro 1 resume a actual situação de todos os CTR adoptados e propostos. PAN-EUROPEIAS COMUNICAÇÕES MÓVEIS TERRESTRES CELULARES DIGITAIS As TBR relativas aos requisitos de ligação e das aplicações de telefonia para a fase l5 do GSM foram adoptadas pela Comissão, mediante o parecer emitido pelo ACTE em Setembro de 1993. Elas foram publicadas no Jornal Oficial6 e entraram em vigor em 1 de Janeiro de 1994, pondo termo ao sistema provisório da aprovação de tipo. Agora, a aprovação de tipo, com base nos CTR 5 e 9, pode ser conseguida numa série de organismos notificados. O ensaio e a posterior aprovação permite que o equipamento GSM seja colocado no mercado e posto ao serviço em qualquer Estado-membro da UE ou da EFTA. ACESSO E TELEFONIA RESPEITANTES - SERVIÇOS(RDIS) CTR3,4E8 À REDE DIGITAL COM INTEGRAÇÃO DE N° 4 do artigo 14° da Directiva 91/263/CEE No total, já foram realizadas 27 reuniões desde a reunião inaugural em Julho de 1991: Setembro de 1991, Outubro de 1991, Dezembro de 1991, Janeiro de 1992, Fevereiro de 1992, Abril de 1992, Maio de 1992, Junho de 1992, Setembro de 1992, Outubro de 1992, Novembro de 1992, Dezembro de 1992, Janeiro de 1993, Março de 1993, Abril de 1993, Maio de 1993, Junho de 1993, Setembro de 1993, Outubro de 1993, Dezembro de 1993, Fevereiro de 1994, Abril de 1994, Maio de 1994, Junho de 1994, Setembro de 1994 e Novembro de 1994. A fase 1 do GSM cobre a totalidade da aprovação de tipo em relação às especificações originais. A fase 2 do GSM cobre novas características como os aparelhos codificadores-descodificadores de voz a 12,5 kHz e serviços suplementares melhorados. Decisão 94/1 l/CEE da Comissão, JO n° L 8, de 12. 1. 94, p. 20 e Decisão 94/12/CEE da Comissão, JO n° L8, de 12. 1. 94, p. 23. Tal como exigido pela Directiva "equipamentos terminais de telecomunicações" (91/263/CEE), os CTR 3, 4 e 8 estão actualmente na fase de projecto para substituírem, respectivamente, as NET 3, 5 e 33. Estas NET eram normas europeias para o acesso básico, acesso em débito primário7 e requisitos de telefonia de 3,1 kHz respeitantes à RDIS. Estas NET foram publicadas pelo ETSI na forma de ETS e referenciadas no Jornal Oficial, em conformidade com as disposições estipuladas na Directiva da Primeira Fase "equipamentos terminais" (86/36l/CEE). Para os Serviços da Comissão, tornou-se claro que as datas previstas para o desenvolvimento dos CTR 3 e 4 iriam sofrer um atraso significativo. Apesar do ETSI ter sido alvo de recursos financeiros adicionais, registaram-se poucos progressos em relação às datas. Assim, adoptou-se a abordagem que a seguir se refere, devido à necessidade urgente de colocar a EURO-RDIS no mercado e assegurar o seu arranque. A abordagem pretendia reavaliar as NET3 e NET5, reduzir os requisitos até se ajustarem exactamente aos requisitos essenciais da Directiva 91/263/CEE do Conselho e produzir notas remissivas respeitantes às séries de ensaios, recentemente desenvolvidas. A lista de notas remissivas tem como objectivo estabelecer uma presunção de conformidade com os devidos requisitos essenciais. Assim, a Comissão pôde apresentar ao ACTE um projecto de medidas sobre o acesso básico e o acesso em débito primário à EURO-RDIS. Em Abril de 1994, foi dado um parecer favorável. As duas decisões da Comissão, normalmente designadas por medidas provisórias, foram publicadas no Jornal Oficial em Dezembro de 1994. E de salientar que a França e a Alemanha, além das medidas provisórias, têm requisitos adicionais. Para integrar estes requisitos "delta", acordou-se um procedimento administrativo simplificado que inclui disposições sobre reconhecimento mútuo. Foi apresentado ao ACTE um projecto de medida sobre a telefonia RDIS, e obteve- se um parecer favorável em Setembro de 1994. TELECOMUNICAÇÕES DIGITAIS EUROPEIAS SEM FIOS (DECT), CTR 6,10 Eli Em Dezembro de 1993, foi apresentado ao ACTE um projecto de medidas sobre os requisitos de ligação às DECT e respectivos requisitos de aplicações de telefonia. Após a emissão de um parecer favorável, estes dois CTR foram publicados no Jornal Oficial em Julho de 1994. Em Setembro de 1994, estava pronto para ser apresentado ao ACTE um projecto de medida sobre o Perfil de Acesso Público às DECT, cujo parecer foi favorável. Na reunião de Junho do ACTE, concordou-se em alargar o âmbito de aplicação dos CTR 6 e 10, de forma a incluir os repetidores DECT. SISTEMA PUULICO EUROPEU TERRESTRE DE RADIOMENSAGENS (ERMES), CTR 7 O acesso básico à RDIS fornece dois canais de comunicação a 64 kbit/s e um canal de controlo a 16 kbit/s. O acesso em débito primário fornece 30 canais de comunicação a 64 kbit/s e um canal de controlo a 64 kbit/s. As TBR sobre o ERMES, da autoria do ETSI, já estão prontas há algum tempo. Todavia, do ponto de vista regulamentar, considerou-se que os requisitos essenciais a ensaiar ultrapassavam o que era exigido para um tipo de terminal apenas de recepção. Na sequência de consultas realizadas junto dos chefes de delegação no ACTE, a Comissão pôde apresentar um projecto de medida que cobria o ERMES, cuja adopção ocorreu em Agosto de 1995. LINHAS ALUGADAS ORA NÃO ESTRUTURADAS A 2048 KBIT/S E A 64 KBIT/S, CTR 12 E14 Em Dezembro de 1993, o ACTE emitiu um parecer favorável respeitante ao projecto de medida sobre as linhas alugadas ORA a 2048 kbit/s. O correspondente CTR (CTR 12) foi publicado em Julho de 1994. O projecto de medida sobre as linhas alugadas ORA a 64 kbit/s recebeu um parecer favorável do ACTE em Abril de 1994 e a sua adopção ocorreu em Dezembro de 1994. CTR PROPOSTOS Além dos CTR referidos, outros doze projectos de CTR encontram-se na fase de elaboração. Estes projectos, cujas declarações relativas ao âmbito de aplicação obtiveram um parecer favorável do ACTE, tendo sido atribuídos mandatos ao ETSI, são os seguintes: COMUNICAÇÕES MÓVEIS CELULARES DIGITAIS PAN-EUROPEIAS Para a emissão das aprovações de tipo respeitantes aos terminais da fase 2 do GSM, os Serviços da Comissão já prepararam projectos de medidas sobre os CTR 19 e 20, tendo consultado o ACTE para esse efeito. Logo que as normas harmonizadas pertinentes (TBR 19 e 20) estejam disponíveis, será solicitado ao ACTE um parecer formal. ACESSO À REDEX. 2Î, CTR 1 A TBR foi votada pelo ETSI em Julho de 1995. Em Setembro de 1995, o ACTE emitiu um parecer favorável sobre o projecto de medida. Ficou acordado que apenas o nível 1 devia ser incluído no CTR. Os níveis 2 e 3 são considerados normas harmonizadas. ACESSO À REDE X. 25, CTR 2 Tal como no caso do X. 21 supra, acordou-se que apenas o nível 1 devia ser incluído no CTR. Os níveis 2 e 3 são considerados normas harmonizadas. A fase de inquérito público já foi concluída e, por conseguinte, o projecto de medida será apresentado ao ACTE em 1995. ACESSO BÁSICO E ACESSO EM DÉIUTO PRIMÁRIO À EURO-RDIS, CTR 3 E4 Tal como já foi mencionado, estes CTR substituirão os actuais CTR 3 e 4 (medidas provisórias). A data de entrada em vigor prevista é 1996, antes de expirar o prazo das medidas provisórias (Novembro de 1996). Ficou acordada uma declaração 11 relativa ao âmbito de aplicação respeitante ao acesso, tanto em débito primário como básico, ao Serviço de Suporte em Modo Pacote. LINHAS ALUGADAS ORA ESTRUTURADAS A 2 MBIT/S, CTR 13 A TBR encontra-se, actualmente, na fase de inquérito público, aguardando-se que o ETSI vote antes do final de 1995. O projecto de medida será muito similar ao texto dos CTR sobre ORA já adoptados SUPORTES NÃO- VOCAIS DA RPTC, CTR 21 Um CTR para suportes não vocais da RPTC destina-se a regulamentar os requisitos essenciais para suportes não vocais analógicos da rede pública de telecomunicações. Em particular, isto incluiria os modems. O sector europeu dos terminais de telecomunicações considera este facto um problema importante. Presentemente, vigora em cada Estado-membro uma série de sistemas nacionais de aprovação para o ensaio de modems e de outros suportes não-vocais da RPTC. Este é um processo moroso e dispendioso para os fabricantes e distribuidores. ser ligados a Todavia, os modems provenientes de mercados, que não o mercado europeu, estão redes analógicas actualmente existentes nos a Estados-membros. Muitos desses modems são de origem norte-americana. Isto criou um mercado "cinzento" destes suportes não-vocais que podem ser ligados à rede sem serem aprovados para comercialização ou ligação nos Estados-membros. todas as Foi elaborado um projecto de declaração relativa ao âmbito de aplicação que recebeu um parecer favorável do ACTE, e foi atribuído um mandato ao ETSI. Os trabalhos de normalização estão em curso e a fase de inquérito público sobre o projecto da TBR deverá terminar até Novembro de 1995. SISTEMA TERRESTRE DE TELECOMUNICAÇÕES EM VOO (TFTS) Um CTR sobre o TFTS harmonizaria o equipamento terminal aerotransportado que permite aos passageiros em aeronaves comerciais o acesso às redes públicas de telecomunicações. Para esse serviço, o Comité Europeu das Radiocomunicações (ERC) atribuiu as bandas de frequência de 1670-1675 MHz e 1800-1805 MHz. Provavelmente, serão necessários novos procedimentos de aprovação ou de certificação, no sentido de o CTR proposto assegurar a conformidade do equipamento com os aspectos gerais de segurança da aeronave, que ficariam sob a jurisdição das autoridades responsáveis pela aviação civil. Sobre o TFTS, foi elaborada uma declaração relativa ao âmbito de aplicação, tendo sido concedido um mandato ao ETSI. Os trabalhos de normalização estão em curso, aguardando-se que o projecto da TBR entre na fase de inquérito público até Fevereiro de 1996 LINHAS ALUGADAS ORA ANALÓGICAS (2 E 4 FIOS), CTR 15 E 17 12 Ambos os CTR sobre linhas alugadas ORA possuem declarações relativas ao âmbito de aplicação. Foram conliados mandatos ao ETSI, cuja votação está prevista para Dezembro de 1995. PERFIL DE ACESSO GERAL ÀS DECT, CTR 22 No sentido de melhorar a ligação das DECT às diversas redes, há que alargar o actual Perfil de Acesso Público. Para isso, foi elaborada uma declaração relativa ao âmbito de aplicação que define os requisitos de um Perfil de Acesso Geral. Foi concedido um mandato ao ETSI e os trabalhos de normalização estão em curso. A votação do ETSI está prevista para Março de 1996. RADIOCOMUNICAÇÕES TRANSEUROPEIAS COM RECURSOS PARTILHADOS (TETRA) Esta é uma tecnologia destinada às Radiocomunicações Móveis Privadas (PMR), que permite a comunicação de dados e voz num grupo fechado de utilizadores e pode ser utilizada para fins de ligação à rede pública de telecomunicações. As TETRA podem ser, sobretudo, a base de uma rede transeuropeia, incluindo acordos internacionais de mobilidade entre as organizações nacionais responsáveis pela segurança pública. As forças policiais, por exemplo, estão a pensar basear os seus sistemas de comunicações nos princípios especificados nas normas TETRA pertinentes. Também surgiram problemas na harmonização das bandas de frequência a utilizar neste sistema. Isto deve-se ao facto de as bandas mais adequadas para as TETRA serem, actualmente, reservadas a uso militar e policial nos Estados-membros da UE. Na tentativa de libertar estas bandas para aplicações civis, estão a ser realizadas conversações com as autoridades pertinentes. Ficou acordada uma declaração relativa ao âmbito de aplicação, que solicita ao ETSI a elaboração dos requisitos relativos à utilização dos serviços de emergência das TETRA, tendo em conta os pontos supra identificados e sem prejuízo da aplicação da Directiva 91/263/CEE em relação a este tipo de equipamento. SISTEMA CELULAR DIGITAL (DCS 1800) O Sistema Celular Digital é, essencialmente, uma alteração da especificação do GSM, no sentido de suportar o funcionamento na banda dos 1800 MHz. A baixa potência utilizada e o uso de frequências na banda mais elevada implicam uma cobertura reduzida, suportando, porém, elevadas densidades de tráfego. O ETSI já elaborou normas para os sistemas e terminais DCS 1800. Os sistemas DCS 1800 também são vulgarmente designados por Rede de Comunicações Pessoais (PCN). Já foram acordadas declarações relativas ao âmbito de aplicação sobre o acesso ao DCS 1800 e a telefonia do DCS 1800. Surgiram problemas na harmonização das bandas de frequência a utilizar pelo DCS 1800, devido ao uso corrente, por parte de serviços não-públicos, das bandas atribuídas. Encontram-se em fase de preparação dois projectos de medidas que terão devidamente em conta este problema. 13 ACESSO DECT/GSM Na reunião de Junho do ACTE, acordou-se uma declaração relativa ao âmbito de aplicação sobre equipamentos que utilizam as frequências das DECT e os protocolos de acesso à rede GSM. ESTA ÇÕES TERRESTRES DE COMUNICA ÇÕES VIA SA TÉLITE Na reunião de Junho do ACTE, acordaram-se declarações relativas ao âmbito de aplicação das classes de estações terrestres de comunicações via satélite a seguir indicadas: estações terrestres móveis de comunicações via satélite de baixo débito de dados na Banda L; estações terrestres de comunicações via satélite TVRO na Banda Ku; estações terrestres de comunicações via satélite VSAT na Banda Ku; estações terrestres móveis de comunicações via satélite na Banda Ku; estações terrestres transportáveis de recolha de notícias via satélite na banda Ku. ACESSO VOCAL À RPTC E TELEFONIA DOS APARELHOS DE MÃO ANALÓGICOS total de vendas de equipamentos O mercado dos equipamentos terminais destinados à RPTC analógica representa ainda a maior parcela do terminais de telecomunicações. Apesar da rápida introdução de novas tecnologias, é provável que a situação não se altere durante mais alguns anos. A utilização de um segundo ou terceiro telefones fixos ou sem fios leva a que o mercado nacional dos utilizadores de equipamento analógico continue em expansão. O mercado das empresas também continua a expandir. Além disso, o tempo de vida útil de um equipamento analógico sofreu uma drástica redução com o desenvolvimento de novas características que necessitam de novos modelos. Todos estes factores implicam um requisito contínuo para as aprovações de terminais analógicos. Para além das necessidades imediatas do mercado, está prevista, a partir de 1998, a liberalização do serviço de telefonia vocal e a liberalização da infra-estrutura de telecomunicações. O quadro regulamentar para o período pós-1998 está neste momento a ser elaborado, mas já é claro que o conceito de Serviço Universal é extremamente importante e a sua definição incluirá, no mínimo, um serviço telefónico vocal universal. Paralelamente ao incentivo da concorrência dos serviços e da infra-estrutura, há que salvaguardar cuidadosamente os objectivos da harmonização no mercado de equipamentos terminais. Na reunião de Setembro do ACTE, foi emitido um parecer favorável sobre as declarações relativas ao âmbito de aplicação do acesso vocal à RPTC e da telefonia dos aparelhos de mão analógicos. O ETSI ainda não precisou as datas de conclusão. Para um resumo dos CTR adoptados ou em desenvolvimento, vide Quadro 1. 14 As referências pertinentes publicadas no Jornal Oficial são dadas no Anexo 4. Quadro 1: Situação dos CTR adoptados ou em desenvolvimento CTR CTR1 CTR 2 CTR 3 CTR 4 CTR 5 CTR 6 CTR 7 CTR 8 CTR 9 CTR 10 CTR 11 CTR 12 CTR 13 CTR 14 CTR 15 CTR 17 CTR 19 CTR 20 CTR 21 CTR 22 CTR 23 CTR 24 CTR 25 CTR 26 CTR 27 CTR 28 CTR 29 CTR 30 CTR 35 CTR 36 NET NET 1 NET 2 NET 3 NET 5 NET 10 - - NET 33 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Domínio de harmonização Data de adopção Acesso à Rede X. 21 Acesso à Rede X. 25 Acesso Básico à RDIS (Medida Provisória) Acesso em Débito Primário à RDIS (Medida Provisória) Requisitos de Ligação ao GSM (Fase 1) Requisitos de Ligação às DECT Acesso Apenas de Recepção ao ERMES Telefonia Digital na RDIS Suporte de Telefonia no GSM (Fase 1) Requisitos do Terminal de Telefonia das DECT Perfil de Acesso Público (PAP) das DECT Linhas Alugadas ORA: 2048 kbit/s Linhas Alugadas ORA: 2048 kbit/s, estruturadas Linhas Alugadas ORA: 64 kbit/s Linhas Alugadas ORA: normais e especiais Linhas Alugadas ORA: normais e especiais Requisitos de Ligação ao GSM (Fase 2) Suporte de telefonia do GSM (Fase 2) Acesso não-vocal à RPTC analógica Perfil de Acesso Geral às DECT TFTS Linhas alugadas D34U/D34S Linhas alugadas DI40U/S estações terrestres móveis de comunicações via satélite de baixo débito de dados na banda L Estações terrestres na banda Ku VSAT na banda Ku TV RO na banda Ku SNG na banda Ku "Acesso de emeruência" às TETRA Radiocomunicações DECT/GSM prevista 12/95 prevista 08/96 20/12/94 20/12/94 21/01/94 29/07/94 02/08/95 prevista 11/95 12/01/94 29/07/94 prevista 11/95 29/07/94 prevista 03/96 29/12/94 prevista 04/96 prevista 04/96 prevista 06/96 prevista 06/96 prevista 08/96 prevista 07/96 prevista 03/97 prevista 09/96 prevista 09/96 prevista 10/97 prevista 10/97 prevista 10/97 prevista 10/97 prevista 10/97 prevista 03/98 prevista 10/97 15 |~2. 3 Novos Candidatos aos CTR O ACTE está a considerar o tratamento das classes de terminais a seguir referidas, tendo, porém, que tomar ainda uma posição: REDE DE COMUNICAÇÕES PESSOAIS VIA SATÉLITE (PSCN) Um CTR para uma PSCN cobriria os equipamentos terminais susceptíveis de serem ligados à rede pública de telecomunicações através de satélites de órbitas terrestres de baixa altitude. Tal é considerado um amplo mercado para a futura telefonia móvel, enquadrando-se no âmbito de aplicação da Directiva "Equipamentos de Estações Terrestres de Comunicações Via Satélite" e, por conseguinte, no regime do CTR. Foi concedido ao ETSI um mandato de normalização (M/057) que requer a adopção de normas harmonizadas até ao final de 1995. TERMINAIS PARA PESSOAS COM NECESSIDADES ESPECIAIS Os legisladores reconhecem haver uma consciencialização cada vez maior de que as pessoas idosas e os deficientes físicos têm o direito a esperar obter o mesmo nível de serviço e acesso que as outras pessoas. O Anexo 2 indica o número de pessoas envolvidas. Na sequência disso, a Comissão apresentou uma série de contribuições na última reunião do ACTE, tendo sido decidido efectuar uma análise profunda sobre as necessidades deste grupo e até que ponto essas necessidades podem ser satisfeitas no âmbito do actual quadro legislativo sobre aprovações de tipo. Ainda ficou por saber, se será possível uma declaração relativa ao âmbito de aplicação de um CTR. DECT Está a ser estudada a necessidade de declarações relativas ao âmbito de aplicação de CTR sobre Modo Duplo DECT/GSM e Perfil DECT/RDIS. 2. 4 Cobertura do Mercado Os segmentos de grande valor no mercado de equipamentos terminais, a seguir referidos, ainda não dispõem de mercado único: - Aparelhos telefónicos simples - Sistemas digitais - PABX 16 - Redes Privadas (excepto as linhas alugadas) I 2. 5 Procedimentos de Avaliação da Conformidade Segundo o artigo 3° da Directiva 91/263/CEE, os equipamentos terminais só podem ser colocados no mercado e postos em serviço se obedecerem aos requisitos enunciados na Directiva. O ensaio de verificação da conformidade do equipamento com estes requisitos decorre durante os Procedimentos de Avaliação da Conformidade. Os referidos Procedimentos são utilizados para ensaiar a conformidade do equipamento com os requisitos essenciais da Directiva. O fabricante terá de obter a certificação e a aprovação antes da aposição da marcação CE no produto e sua posterior colocação no mercado. Ao abrigo da Directiva 91/263/CEE, um fabricante pode escolher entre uma série de Procedimentos de Avaliação da Conformidade, sendo qualquer um deles suficiente para a aprovação do equipamento destinado a ser colocado no mercado europeu, permitindo também ao fabricante a aposição da marcação CE: • • procedimento da garantia plena de qualidade (módulo H): o fabricante opera um sistema de qualidade aprovado, sujeito à fiscalização de um organismo notificado, que lhe permite garantir a conformidade dos produtos em causa com os requisitos da Directiva que se lhe aplica. procedimento do exame de tipo (módulo B): o fabricante pede a um Organismo Notificado para certificar que um equipamento terminal representativo da produção está em conformidade com as disposições da directiva que se lhe aplica e emitir o respectivo certificado de exame CE de tipo. Após a sua emissão, o fabricante tem duas opções: i. ii. emitir uma Declaração de Conformidade com o Tipo (módulo C), sujeito ao controlo de um organismo notificado que leva a cabo um controlo do produto a intervalos aleatórios; ou pôr em funcionamento um sistema aprovado de qualidade da produção (módulo D), sujeito à fiscalização de um organismo notificado, e assegurar, numa declaração escrita de conformidade com o tipo, que os produtos em causa estão em conformidade com o tipo descrito no exame CE de tipo. Uma vez concluídos os procedimentos acima descritos, os organismos notificados emitirão uma decisão administrativa de aprovação da ligação do equipamento terminal em causa à rede pública de telecomunicações. Nos termos do disposto na Decisão 93/465/CEE do Conselho, a marcação CE tem de ser aposta durante a fase de controlo da produção. Tal só pode ocorrer após a emissão da decisão administrativa de aprovação, que tem de ser efectuada pelo organismo notificado escolhido para a fase de controlo da produção. O número de identificação 17 utilizado na marcação CE é o do referido organismo notificado responsável pela emissão da decisão administrativa de aprovação e o último interveniente no processo. As críticas à complexidade do mecanismo dos procedimentos de avaliação da conformidade apontam-no como não condizente com o objectivo pretendido. Embora estes procedimentos fossem adequados na altura da sua formulação, as alterações verificadas desde então exigem agora uma revisão dos mesmos. 2. 6 Especificidades para a Directiva 93/97/CEE "Estações Terrestres de Comunicações Via Satélite" A Directiva "estações terrestres de comunicações via satélite" alarga a Directiva "Equipamentos Terminais", de forma a incluir as Estações Terrestres de Comunicações Via Satélite. Esta Directiva visa estabelecer um mecanismo que permita a utilização efectiva dos recursos orbitais em conjunto com o espectro de radiofrequências e evite interferências nocivas entre sistemas de comunicações espaciais e terrestres e outros sistemas. Por conseguinte, esta Directiva centra-se na interface espacial dos equipamentos das estações terrestres de comunicações via satélite. A Directiva "estações terrestres de comunicações via satélite" estipula os procedimentos de aprovação de tipo para equipamentos susceptíveis de utilização apenas para transmissão ou para transmissão e recepção ou apenas para recepção de sinais de radiocomunicação através de satélites ou outros sistemas espaciais. Estes procedimentos de aprovação de tipo visam salvaguardar os seguintes objectivos principais: - a rede pública de telecomunicações - a utilização efectiva do espectro de frequências - a utilização efectiva dos recursos orbitais e a prevenção de interferências nocivas entre sistemas de comunicações espaciais e terrestres e outros sistemas. Face a estes objectivos principais, a Directiva estabelece as seguintes distinções relativamente aos procedimentos de avaliação da conformidade a que são sujeitos os equipamentos de estações terrestres de comunicações via satélite: i. Equipamento de transmissão ou de transmissão/ /recepção das estações terrestres de comunicações via satélite: o referido equipamento pode afectar a utilização do espectro de frequências e os recursos orbitais. Por conseguinte, deve ter sempre uma aprovação de tipo, de acordo com os procedimentos de avaliação da conformidade enunciados pela Directiva 91/263/CEE, independentemente do uso a que se destina. No entanto, se o equipamento não se destina a ser ligado à rede pública de telecomunicações, não é necessário aplicar o procedimento de terrestre, desde que o avaliação da conformidade à sua interface fabricante ou o fornecedor estipule o uso a que se destina na declaração mencionada no artigo 2° da Directiva 91/263/CEE e no artigo 11° da Directiva 93/97/CEE. ii. Equipamento apenas de recepção das estações terrestres de comunicações via satélite: este equipamento, ainda que também utilize o espectro de frequências e os recursos orbitais, não tem capacidade para afectar a utilização ou provocar sistemas de comunicações espaciais e terrestres e outros sistemas. Assim, o princípio da proporcionalidade, espacial deste equipamento, estipula a escolha por parte do fabricante quer dos procedimentos clássicos de avaliação da conformidade quer do procedimento de controlo de produção interna CE, enunciado no Anexo da Directiva 93/97/CEE, sendo este último uma mera auto-declaração. interferências nocivas entre relativamente ao interface Não obstante, a interface da rede terrestre de equipamentos apenas de recepção está sujeita às mesmas regras aplicadas aos equipamentos terminais e, por essa razão, tem de ter a devida aprovação de tipo, sempre que se destine a ser ligada à rede pública ou acompanhada da declaração do fabricante, quando puder ser ligada, embora se destine a esse fim. 2. 7 Acordos de Reconhecimento Mútuo (ARM) O sétimo considerando da Directiva 91/263/CEE enuncia: "[. / deveria ser assegurado aos fabricantes europeus o acesso real e comparável aos mercados dos países terceiros, de preferência por meio de negociações multilaterais no âmbito do GATT, embora conversações bilaterais entre a Comunidade e os países terceiros também possam contribuir para esse processo;"* Este considerando estabelece as bases para negociações com países terceiros, tanto no âmbito do GATT como numa base bilateral. No decurso dessas negociações, a Comissão tem de garantir que a abertura do mercado comunitário de equipamentos terminais não é unilateral nem é alvo de uma reciprocidade plena. Em 21 de Setembro de 1992, o Conselho adoptou um mandato de negociação para o reconhecimento mútuo dos procedimentos de avaliação da conformidade entre a UE e determinados países terceiros. Espera-se que os ARM incluam domínios tais como produtos farmacêuticos, dispositivos médicos, produtos químicos e telecomunicações. Os principais domínios de interesse no sector das telecomunicações, antes e durante as negociações, incluem: Directiva 91/263/CEE do Conselho, JO n° L 128, de 23. 5. 1991, p. 2 • • • • • acordos sectoriais a serem incluídos no ARM e a definição exacta destes sectores; legal relativo ao acesso ao mercado por parte de incluindo quaisquer entraves quadro fabricantes de países terceiros, pautais, técnicos ou de origem; procedimentos de incluindo mecanismos, organismos e normas existentes nos países negociadores, bem como o critério de avaliação dos dossiers relativos aos ensaios de laboratórios de ensaios de países terceiros; avaliação da conformidade, os requisitos essenciais que regulamentam os equipamentos elegíveis para avaliação da conformidade; e os organismos respeitantes à avaliação da conformidade. responsáveis pela formulação de normas Além disso, existe um número de assuntos horizontais a tratar no âmbito de um ARM. Neles estão incluídos os direitos de propriedade intelectual, a legislação relativa à responsabilidade dos produtos (aplicada ao fabricante, ao organismo de certificação, à entidade oficial responsável pela acreditação, ao importador e ao distribuidor) e as regras de origem. A Comissão iniciou as negociações em 1994 com os EUA, Canadá, Austrália e Nova Zelândia, sendo estes os países prioritários para a celebração de Acordos de Reconhecimento Mútuo com a União Europeia. Estes países consideram os equipamentos terminais de telecomunicações como sector prioritário. No caso da Austrália e da Nova Zelândia, verificaram-se bons progressos na elaboração da parte do acordo referente às telecomunicações. Ambos os países estão dispostos a celebrar um acordo baseado no pleno reconhecimento mútuo, incluindo a função de certificação. Em relação aos EUA e Canadá, os progressos revelaram-se mais lentos, porque ambos os países preferem utilizar uma abordagem que celebre, em primeiro lugar, um acordo sobre o reconhecimento mútuo dos resultados dos ensaios. A abordagem europeia pretende um acordo baseado no pleno reconhecimento mútuo de ensaios e certificação. Para além da continuação das conversações com os primeiros quatro países prioritários, as negociações com o Japão e a Suíça arrancarão em 1995. substancial do mercado europeu de Um problema que carece de resolução prende-se com a ainda não harmonização de uma parcela terminais de telecomunicações. Exemplos específicos são os terminais vocais da RPTC e determinadas classes de equipamentos de radiocomunicações. Estes domínios permanecem sujeitos à regulamentação nacional. Actualmente, em muitos dos sistemas legislativos nacionais, não é possível transferir direitos nacionais para um país terceiro, de forma a que este actue como organismo notificado. 20 2. 8 Relações com os Estados da EFTA A União Europeia goza de uma estreita cooperação com os Estados da EFTA no sector das telecomunicações. Resultado disso é a medida da Comissão em alargar o mercado de "aprovação única" de forma a incluir, no quadro do Espaço Económico Europeu (EEE), os Estados da EFTA. Delegações dos Estados-membros da EFTA participam habitualmente nas reuniões do ACTE, tendo apenas, porém, estatuto de observadores e, por conseguinte, sem direito a manifestar a sua opinião sobre projectos de medidas. Com o estatuto referido, também se encontram representados o Secretariado da EFTA e o Órgão de Fiscalização da EFTA. A participação da EFTA está em conformidade com o procedimento adoptado pela Comissão em 1 de Junho de 19949. Através do Acordo sobre o Espaço Económico Europeu, os Estados da EFTA e os Estados-membros da UE alargaram o princípio das quatro liberdades do mercado único (livre circulação de mercadorias, pessoas, serviços e capitais) de forma a incluir todos os 17 países. O Acordo EEE entrou em vigor em 1 de Janeiro de 1994. O EEE, baseado na legislação comunitária existente na altura, estabelece o quadro legislativo em termos de acesso ao mercado e às regras de concorrência em todo o território. Os Estados da EFTA aceitaram o acervo comunitário no domínio da harmonização técnica, o princípio de um sistema único de reconhecimento mútuo de ensaios e certificação e um sistema único de marcação CE no território do EEE. Nos Estados da EFTA também são aplicados os princípios da livre circulação de mercadorias, como enunciados nos artigos 30° e 36° do Tratado (artigos 11° e 13° do Acordo EEE), e as decisões pertinentes do Tribunal de Justiça das Comunidades Europeias (artigo 6° do Acordo EEE). A Suíça, embora membro da El TA, não aderiu ao EEE. Todavia, este país aplicará a parte técnica dos CTR. O funcionamento deste acordo único ainda não foi concluído. Em Maio de 1995, o Liechtenstein ratificou formalmente o Acordo EEE, na sequência de alterações à sua união aduaneira com a Suíça. Os Estados da EFTA tomaram as necessárias medidas institucionais para assegurar o bom funcionamento do EEE, através da criação do Comité Permanente dos Estados da EFTA, do Órgão de Fiscalização da EFTA e do Tribunal da EFTA. Também foram criadas instituições mistas EFTA-UE, como o Comité Misto do EEE, responsável pela tomada de decisões relativas ao desenvolvimento do EEE em relação à legislação comunitária nova, e sua aplicação homogénea no território do EEE. O modus operandi do sistema do CTR, no EEE, ainda não foi concluído. Nos termos do disposto no Acordo EEE, qualquer legislação comunitária nova tem de ser ratificada pelo Comité Misto UE/EFTA. A seguir à ratificação, cada um dos Estados-membros EFTA-EEE efectua a transposição dessa nova legislação para a sua legislação nacional. Os poderes dos Estados-membros da UE e dos Procedimento de informação e consulta durante o período de pré-adesão, SEC(94) 909 e 12. 21 respectivos Conselhos de Ministros podem ser transferidos para um Comité (por exemplo, o ACTE, no caso do sistema CTR), tendo em vista a sua adopção. Esta diferença nos procedimentos, em resultado das Directivas 91/263 ou 93/97 considerarem os CTR como nova legislação e não como acervo comunitário, pode levar a que os Estados-membros EFTA-EEE coloquem entraves ao comércio atrasando a adopção dos CTR na sua legislação nacional, tendo, ao mesmo tempo, pleno acesso aos mercados de outros Estados-membros do EEE. Na sequência da adesão da Áustria, Finlândia e Suécia à União Europeia, a relação entre a UE e a EFTA, no quadro do EEE, terá de adaptar-se à nova situação. 22 3, Profrtemas surgidos durante a aplicação da Directiva As secções seguintes analisam uma série de problemas que surgiram durante a aplicação da Directiva. 3. 1 Experiência no Âmbito de Aplicação da Directiva 91/263/CEE Foram identificados os seguintes problemas relacionados com o âmbito de aplicação da Directiva: Equipamentos não destinados a serem ligados à rede: poder-se-á desenvolver um mercado "cinzento"? A Directiva 91/263/CEE diz respeito aos equipamentos de telecomunicações susceptíveis de serem ligados à rede pública de telecomunicações para o envio, processamento, ou recepção de informações. Um princípio muito importante da Directiva refere que todo e qualquer equipamento com as características físicas de equipamentos de telecomunicações tem de ter aposta uma marcação que indicará se pode ser ligado a uma rede pública. Assim, a marcação tem um duplo objectivo: permite a uma entidade fiscalizadora identificar facilmente a situação referente à aprovação do equipamento e, simultaneamente, informar o utilizador da finalidade a que se destina o equipamento. A Directiva faz uma distinção entre equipamentos destinados a serem ligados à rede pública de telecomunicações e equipamentos não destinados a tal fim, reconhecendo que a aprovação de tipo só deve ser aplicada aos primeiros. Na altura da adopção da Directiva, em 1991, tornou-se bem claro que os principais pré-requisitos dos procedimentos relativos à aprovação de tipo eram a protecção da rede pública e a interoperabilidade dos equipamentos terminais com a rede pública ou através da rede pública. Em conformidade com a Directiva, tendo em conta o cumprimento destes objectivos, não seriam necessárias mais regulamentações. Daí a não necessidade de se proceder a mais regulamentações de equipamentos com as características físicas dos equipamentos terminais, mas não destinados a serem ligados à rede pública. Tendo em conta a estrutura da presente Directiva, sem dúvida alguma que esta abordagem tem uma sólida base lógica. A Directiva impõe CTR obrigatórios para equipamentos terminais destinados a serem ligados à rede pública. O alargamento destas normas obrigatórias a todos os equipamentos com as características físicas dos equipamentos terminais, ignorando a sua utilização, não pôde ser justificado pelos objectivos da Directiva. Todavia, defendeu-se que a distinção entre equipamentos destinados a serem ligados à rede pública e equipamentos não destinados a serem ligados, poderia levar à criação de um mercado "cinzento". Os fabricantes poderiam declarar que o seu produto não se destina a ser ligado à rede pública, evitando, assim, os complicados procedimentos da aprovação de tipo. Desta forma, os fornecedores 23 colocar os poderiam seus equipamentos no mercado a um custo consideravelmente mais baixo do que os equipamentos com aprovação de tipo. Caso o utilizador ligasse um equipamento não aprovado à rede, ele teria que assumir todos os riscos e responsabilidades daí decorrentes. As possíveis soluções são as seguintes: i. Alterar a Directiva de forma a tornar obrigatória a aprovação de tipo para todos os equipamentos susceptíveis de serem ligados, directa ou indirectamente, à rede: Esta solução evitaria a criação de um mercado "cinzento", mas, ao mesmo tempo, não estaria harmonizada com o princípio da proporcionalidade. A teoria das Directivas "Nova Abordagem" enuncia que a harmonização legislativa deve ser limitada à adopção dos requisitos essenciais com os quais têm de estar em conformidade os produtos colocados no mercado10. Os requisitos essenciais que devem ser salvaguardados no domínio dos equipamentos terminais são a protecção da rede e a interoperabilidade (a protecção do utilizador e dos empregados estão devidamente regulamentadas pela Directiva 73/23/CEE, e a CEM pela Directiva 89/336/CEE). Porém, caso um terminal não esteja ligado à rede pública, qualquer um destes requisitos essenciais deixa de estar em causa, não se justificando, assim, um procedimento de aprovação de tipo. ii. Criar medidas nacionais que combatam eficazmente a fraude. A Directiva exige que os Bstados-membros criem mecanismos eficazes para esse fim. Tal pode ser conseguido, alertando os utilizadores das suas indevida do equipamento responsabilidades em caso de utilização terminal. Os fabricantes consideram que tem de haver um equilíbrio entre regulamentação e fiscalização, no sentido de impedir os importadores "cinzentos" e, ao mesmo tempo, não penalizar demasiado os fabricantes que actuam em conformidade. Isto implica alguma harmonização no capítulo da fiscalização entre os Estados-membros. O utilizador deve ser devidamente informado sobre o significado das marcações, bem como as possíveis sanções e demais consequências, em caso de utilização indevida do equipamento. iii. Simplificar os requisitos de forma a reduzir os custos de. aprovação e minimizar o tempo de comercialização. Isto reduziria a vantagem relativa do mercado "cinzento" em relação aos fabricantes que seguem a via regulamentar correcta. Também deveria reduzir o custo dos produtos e melhorar a resposta do mercado. Resolução do Conselho, de 7 de Maio de 1985, relativa a uma nova abordagem em matéria de harmonização e de normalização (85/C136/01 ). 24 No entanto, corre-se o risco de surgirem problemas relacionados com a compatibilidade entre os equipamentos terminais e as redes a que estão ligados. Equipamento ligado indirectamente à rede pública: poderão os computadores pessoais e outros equipamentos de Tl serem enquadrados no âmbito desta definição? Como já foi referido, a Directiva apenas regulamenta a colocação no mercado e a ligação à rede de equipamentos destinados a serem ligados à rede pública. Só pode tratar-se de equipamentos ligados directamente à terminação da rede pública ou equipamentos que interfuncionem com uma rede pública de telecomunicações e sejam ligados, directa ou indirectamente, à rede para o envio, processamento ou recepção de informações. Tendo em conta esta definição, apenas se enquadram no âmbito de aplicação da Directiva os equipamentos susceptíveis de interfuncionarem com a rede. O termo "interfuncionamento" contém um elemento claro de interacção com a rede, limitando o âmbito de aplicação da Directiva apenas aos equipamentos com essa capacidade. Por conseguinte, no caso de equipamentos de TI, são os circuitos electrónicos da interface da rede, integrados ou não nesses equipamentos, que asseguram o interfuncionamento da TI com a rede e que, por essa razão, terão de ter uma aprovação de tipo, em conjunto com os dispositivos de software responsáveis pelo início, terminação ou alteração da chamada. Uma análise aprofundada dos objectivos da Directiva chegará à mesma conclusão. A Directiva visa, principalmente, assegurar a protecção da rede e a interoperabilidade do terminal com a rede ou através da rede. Por isso, não seria razoável impor, com base nesta Directiva, procedimentos relativos à aprovação de tipo de equipamentos de TI, desde que estes funcionem independentemente da rede. Existe uma diversificação considerável em todos os Estados-membros sobre a abordagem relativa aos terminais ligados indirectamente. Estas abordagens vão desde a inexistência de quaisquer requisitos para este tipo de equipamento, além do exigido para equipamentos ligados directamente, até a uma variedade de requisitos para os próprios terminais ligados indirectamente, bem como para equipamentos comutadores como as PABX ou os sistemas digitais. Estes requisitos incluem aspectos como a protecção da privacidade e o fornecimento de facilidades para utilizadores com necessidades especiais como, por exemplo, Consolas para Operadores com Deficiência Visual. Há que resolver este problema urgentemente, dado que os equipamentos comutadores privados são, na Europa, terminais de telecomunicações. um dos maiores mercados de equipamentos Está amplamente arraigado o ponto de vista que o artigo 2°, respeitante ao equipamento susceptível mas não destinado a ser ligado à rede pública, é confuso e tem poucas vantagens práticas, e que o requisito da marcação negativa que, no 25 entender de um grande número de partes, não é útil (ver ponto 3. 3), deveria ser eliminado. As classes de equipamentos que podem ser enquadradas no âmbito do referido artigo são os modems utilizados apenas em ligações à rede privada, mas para o fabricante é difícil confirmar a intenção do utilizador de um aparelho portátil desse tipo. Outro exemplo são os equipamentos de radiocomunicações não destinados a serem ligados. Todavia, os factos referidos no ponto 3. 2 infra devem eliminar as preocupações existentes nesse domínio. 3. 2 Cobertura dos equipamentos de radiocomunicações Há ambiguidade sobre qual o tipo de equipamentos de radiocomunicações cobertos pela Directiva 91/263/CEE. A ambiguidade está em saber se o espectro de radiofrequências faz parte ou não da "rede pública de telecomunicações", visto tratar-se de um recurso natural limitado acessível a todos, incluindo a rede pública de telecomunicações fixa. Se o espectro for considerado como parte da rede pública, qualquer equipamento terminal que utilize um sistema de comunicações que empregue o espectro de radiofrequências, será visto como destinado a ser ligado à rede pública de telecomunicações. Por outro lado, se o espectro não for considerado como parte da infra-estrutura terminais de da radiocomunicações de rede a telecomunicações fixa. rede, a Directiva cobrirá apenas os equipamentos com a interfuncionarem destinados A Comissão crê que o Conselho pretendia incluir o espectro de radiofrequências atribuído às telecomunicações públicas, no âmbito da definição de infra-estrutura da rede pública, e que os equipamentos terminais susceptíveis de utilizar esse espectro ficariam ao abrigo da Directiva ETT. Esta intenção ficaria clara através da introdução do seguinte texto alternativo no n° 3 do artigo 1° da Directiva: rede pública de "Todavia, os equipamentos susceptíveis de telecomunicações e que façam uso do espectro de radiofrequências para ligações e/ou comunicações, são considerados equipamentos, para os quais poderão não ser aplicados os procedimentos referidos no artigo 2°. " ligação à 3. 3 Sistema de Marcação Uma série de directivas concebidas para eliminar os entraves técnicos ao comércio estabelecem disposições relativas à aposição da marcação CE. Cada uma destas directivas estabelece as suas próprias regras de utilização e do desenho da marcação CE. Tendo em vista a simplificação da legislação comunitária e uma maior coerência, o Conselho adoptou a Directiva 93/68/CEE que visa substituir as diversas disposições de todas estas directivas com prescrições uniformes. A Directiva, porém, ainda é opcional até 1 de Janeiro de 1997. Dessa forma, os fabricantes poderão ajustar-sc gradualmente às novas situações e vender os seus stocks de produtos fabricados em conformidade com as regras previamente em vigor, tendo apostas as marcações não harmonizadas. 26 Quando o fabricante segue o sistema harmonizado e apõe a marcação CE no equipamento terminal, da forma descrita na Directiva 93/68/CEE, a referida marcação informa também que se presume que o equipamento esteja em conformidade com as disposições de todas as outras Directivas que lhe possam ser aplicadas, ou seja, a Directiva "ETT" 91/263/CEE, a Directiva "Baixa Tensão" 73/23/CEE e a Directiva "Compatibilidade Electromagnética" 89/336/CEE. Em alguns casos, o aspecto da marcação dupla surge quando o fabricante pode ter interesse em colocar no mercado equipamentos terminais que estejam em conformidade simultânea com os requisitos nacionais e um CTR. Pode ser o caso, por exemplo, dos equipamentos terminais da EURO-RDIS, também concebidos para estarem em conformidade com os conjuntos nacionais suplementares de requisitos. Neste caso, o equipamento tem de ter a aposição de duas marcações distintas. Tal é aceitável se a documentação que acompanha o equipamento fornecer informações claras sobre o significado de cada uma das marcações apostas. industrial. Por sua vez, A aplicação prática do sistema de marcação foi alvo de muitas discussões com representantes do sector trouxe alguns esclarecimentos quanto à marcação de equipamentos que não dispõem de CTR ou normas harmonizadas. Os equipamentos indirectamente e os equipamentos compostos por sub-conjuntos só precisam de ter marcações apostas nas peças de telecomunicações. Por exemplo, as informações sobre a marcação de um software de comunicações, que pode ser carregado num computador pessoal, só podem constar na documentação fornecida com o produto. ligados isso A indústria e alguns legisladores são de opinião que a eficácia da marcação negativa, de acordo com o Anexo VII da Directiva 91/263/CEE, funciona como um mecanismo de controlo do mercado "cinzento" e propõem o abandono desse tipo de marcação. No entanto, é de salientar que a marcação negativa visava a abertura dos mercados para equipamentos não ligados à rede, e não o controlo específico do mercado "cinzento". 3. 4 Lentidão do processo de normalização A aplicação da Directiva 91/263/CEE e das respectivas Directivas de alteração tem sido travada, entre outras coisas, pelos atrasos ocorridos na normalização dos domínios técnicos do ETSI que, frequentemente, atingem mais de um ano. Isto levou a uma disponibilização tardia das TBR a adoptar, bem como dos CTR técnicas harmonizadas que regulamentações e, por conseguinte, das regulamentam tipos específicos de equipamentos. Alguns dos problemas existentes derivaram da inexactidão das previsões dos trabalhos no início, que levou a que posteriormente se exercesse pressão no sentido de manter os prazos difíceis. A escolha do procedimento de aprovação a seguir pelo ETSI, necessita de um acordo claro logo no início. O método corrente é evitar a utilização de procedimentos acelerados para documentação regulamentar. Em princípio, este tipo de procedimentos existe para acelerar a aprovação de pontos "não- 27 contenciosos". Todavia, devido à necessidade de elaborar e adoptar rapidamente as TBR, os procedimentos acelerados têm sido utilizados na tentativa de acelerar a elaboração de TBR que podem conter pontos de natureza contenciosa. Isto pode provocar votações falhadas que requerem remissão das referências, resultando, por conseguinte, em desperdício de tempo. A falta de TBR e CTR para tipos específicos de equipamentos significou, na prática, a regulamentação de alguns domínios pelo sistema NET. Isto gerou confusão entre os fabricantes e fornecedores, em particular para os que são novos no mercado europeu, tendo em conta que ao abrigo do sistema NET a aprovação tem de ser solicitada em cada Estado-membro, o mesmo não acontecendo com o sistema CTR (que agora regulamenta os tipos de equipamentos para os quais existem CTR), onde a aprovação para a colocação do produto no mercado da UE apenas necessita de ser concedida por um Estado-membro. Foram particularmente notórios os atrasos na elaboração de Normas Europeias de Telecomunicações relativas à RDIS e às DECT. Os atrasos nas normas DECT deveram-se, principalmente, à falta de pessoal no ETSI e ao desenvolvimento destas normas pelos fabricantes, uma vez ter sido dado maior destaque ao desenvolvimento de normas para o GSM. Este ponto é bem realçado no recente Livro Verde sobre Comunicações Pessoais: "As DECT [. ] depararam com uma série de problemas durante o desenvolvimento, [incluindo] a concorrência do investimento do GSM, que resultou numa escassez de pessoal para o desenvolvimento da norma, tendo sido verificados atrasos na aprovação de CTR relativas ao GSM em devido tempo. "n Os atrasos na elaboração de TBR pelo ETSI deve-se, em parte, à forma como este organismo funciona. É preciso salientar que os próprios Estados-membros do ETSI nem sempre põem à disposição das organizações de normalização reconhecidas, particularmente no caso do ETSI, os devidos recursos. É essencial que os peritos estejam disponíveis na devida altura, de forma a permitir que os trabalhos sobre as TBR identificadas possam ser efectuados rapidamente e no prazo estipulado. Pode acontecer que a indisponibilização dos peritos seja devida à relativa prioridade do tratamento da classe de terminais em relação às necessidades do mercado. É um ponto que deve ficar claro, sempre que isso acontecer. Além disso, a experiência demonstrou que quando o ETSI necessita de ajuda para interpretar os requisitos essenciais enunciados em ambas as Directivas, a orientação que lhe é dada não é apresentada de uma forma eficaz. Há que melhorar consideravelmente os actuais procedimentos de pedido de auxílio e de recepção de resposta que passam por uma cadeia que envolve o director do ETSI responsável pelas TBR, um relator do ETSI, um correspondente do TRAC e, por 11 COM(94) 145, 27. 04. 1994, "Para o ambiente de comunicações pessoais: Livro Verde sobre uma abordagem comum no domínio das comunicações móveis e pessoais na União Europeia", Anexo A Secção 2. 2 28 fim, os Serviços da Comissão. Os Conselheiros da Comissão constituem um canal directo de comunicação entre os serviços da Comissão e os CT e CCT do ETSI, mas a carência de recursos financeiros por parte dos Serviços da Comissão reduziram a eficácia desse mecanismo. Também houve atrasos devido à ausência de uma orientação clara por parte dos legisladores. Em alguns casos, foi necessário realizar uma série de reuniões no ACTE para a resolução de algumas questões como, por exemplo, o nível do X. 25, o CTR sobre o ERMES, a cobertura das TETRA pela Directiva 91/263/CEE, terminais ligados indirectamente. No que diz respeito à elaboração atempada de TBR, a experiência também mostrou a extrema lentidão e a complexidade dos métodos de trabalho dos CT/CCT do ETSI, particularmente em relação ao processo de formação de consensos e aos procedimentos de resolução na sequência de um Inquérito Público. Crê-se que poderia ser poupado tempo considerável se, logo no início dos trabalhos das TBR, os métodos de trabalho tivessem em conta a possibilidade de um acordo na fase final da votação. O recente Relatório do Grupo Bangemann apela à necessidade urgente de uma revisão dos métodos de trabalho dos organismos de normalização europeus no que diz respeito ao desenvolvimento de normas harmonizadas: "O Grupo recomenda uma revisão do processo de normalização europeu, deforma a aumentar a sua celeridade e a resposta aos mercados". 12 O referido relatório destaca três níveis de acções que poderiam ser levadas a cabo de forma a rectificar a actual situação: os operadores, investidores e serviços de aquisições públicas devem elaborar um Memorando de Acordo (MoU) com vista a estabelecer requisitos de especificações, que permitiriam aos organismos de normalização reconhecidos melhorarem a resposta do mercado. Esses organismos europeus devem ser incentivados a criarem os seus próprios programas de trabalho na base das prioridades do mercado. 3. 5 Experiências na Elaboração de TBR Durante o período de elaboração dos CTR solicitados pela Comissão, o ETSI deparou com uma série de problemas que abrandaram a elaboração das TBR ou impediram a ocorrência de um debate sobre questões técnicas. Frequentemente, as normas nas quais se baseiam as TBR provam não ser adequadas para a finalidade a que se destinam e exigem muito mais trabalho do que o inicialmente previsto. Os atrasos daí decorrentes não são salientados em devido tempo e, por conseguinte, não se reflectem no plano de trabalhos. A Comissão também crê que os trabalhos sobre normas regulamentares devem centrar-se naquilo que é "essencial" em alguns domínios técnicos. Por exemplo, 12 "A Europa e a sociedade global da informacação: Recomendações ao Conselho Europeu", Grupo Bangemann de alto nível para a sociedade da informacação, 26 de Maio de 1994, p. 14 29 não se conseguiu uma posição firme relativamente à inclusão de todos os três níveis na TBR2 (Acesso à Rede X. 25), apesar das inúmeras tentativas para se chegar a um acordo. Isto levou a que o ETSI elaborasse três documentos completos sobre os níveis13, quando apenas poderia ser exigido o Nível l14. Ocorreu um problema semelhante com a TBR 9 (Requisitos do Suporte de Telefonia da Fase 1 do GSM) e as suas extensões "bis", "ter" e "quad" que, embora não tenham sido adoptadas como CTR, foram consideradas como normas voluntárias. Este tipo de problemas originam atrasos significativos devido ao trabalho suplementar envolvido. A elaboração das TBR enfrenta problemas, uma vez que o ETSI carece, frequentemente, de uma interpretação bem definida da aplicabilidade das Directivas. Dando um exemplo recente, ainda não é clara a forma como irão ser regulamentadas as redes via satélite, porque ainda não se sabe se a rede via satélite faz parte ou não da infra-estrutura definida nos termos do disposto na Directiva 91/263/CEE e de que lado o satélite é considerado como Ponto de Terminação de Rede, visando a elaboração de uma TBR. Neste domínio, a Comissão terá de dar ao ETSI uma orientação clara e coerente. Após um arranque lento em alguns domínios, o ETSI aprendeu que um factor- chave para acelerar a elaboração e melhorar a qualidade das TBR é uma melhor estruturação das partes relativas aos ensaios. Consequentemente, as novas TBR 19 e 20 (Fase 2 do GSM) devem permitir uma significativa melhoria do sistema de ensaios do GSM. A Comissão crê que devia haver uma maior participação de peritos técnicos durante as fases de planeamento da elaboração de TBR, para se poderem definir, logo no início dos trabalhos, calendários mais realistas e exactos e previsões sobre os recursos. Um problema específico tem sido os atrasos resultantes do requisito da tradução das TBR em todas as línguas da União. Com o alargamento da União, este problema agravou-se. A utilização de normas harmonizadas poderá atenuar este problema. Tem havido dificuldades com a manutenção dos CTR depois da sua adopção. A nível formal, as alterações não podem ser efectuadas sem se seguir um processo equivalente à adopção de um novo CTR. Adoptou-se uma solução pragmática através da publicação de Notas Consultivas que clarificam os CTR referentes à RDIS e ao GSM. No entanto, estas notas não possuem um estatuto legal. Dever- se-á pensar num processo eficaz onde a manutenção dos CTR possa ser feita de forma controlada à luz da experiência. Uma possível solução poderá basear-se no procedimento de alterações oficiais. i. e. , incluindo apenas os três níveis mais inferiores do Modelo do Nível 7 relativo à Interligação de Sistemas Abertos, da ISO. O ACTE emitiu um parecer informal que apelava à regulamentação apenas do nível 1. 30 3. 6 Normas harmonizadas e CTR A Directiva 91/263/CEE tem sido baseada nos princípios enunciados na Resolução do Conselho, de 7 de Maio de 1985, relativa a uma nova abordagem em matéria de harmonização e de normalização. De acordo com os referidos princípios, a harmonização legislativa deve ser limitada, no interesse geral, à adopção dos requisitos essenciais. Cabe aos organismos de normalização a tarefa em normas requisitos, de elaborarem os harmonizadas. A conformidade com estas normas harmonizadas resulta numa presunção de conformidade com os requisitos essenciais pertinentes. transformando-os referidos A Directiva 91/263/CEE difere do modelo clássico "Nova Abordagem" ao impor CTR normalizados obrigatórios pelas razões explicadas nos considerandos da Directiva: "considerando que é em geral impossível conformar-se com os requisitos essenciais relativos ao interfuncionamento com as redes públicas de telecomunicações e, quando tal se justifique, através dessas redes, a não ser pela aplicação de soluções técnicas únicas; que tais soluções devem, portanto, ter um carácter obrigatório; " Embora este considerando sugira que o interfuncionamento do equipamento com a rede apenas pode ser conseguido através de uma solução técnica única, o qualificativo "em geral" implica a possibilidade de haver excepções a esta regra geral. Esta posição é reforçada pelo n° 2 do artigo 6o da Directiva, onde se enuncia que: "A Comissão [. ] adoptará [. ] a medida que identifique o tipo de equipamentos terminais para o qual é necessária uma regulamentação técnica comum [. ] " Daí os equipamentos terminais só serem motivo de um CTR, se tal for considerado necessário. Por conseguinte, cabe à Comissão identificar os casos em que o interfuncionamento dos equipamentos terminais com a rede só pode ser conseguido através de uma solução técnica única, bem como propor o correspondente CTR ao Comité do ACTE. Nos restantes casos são aplicados os plenos princípios da "Nova Abordagem. Caso os atrasos na elaboração de um CTR prejudiquem o desenvolvimento do sistema europeu de Aprovação de Tipo, a Comissão pode propor a utilização de normas harmonizadas. Na sequência disso, a posição dos Serviços da Comissão é a seguinte: na ausência de um CTR, mas na presença de uma norma harmonizada pertinente, cuja referência tenha sido publicada no Jornal Oficial das Comunidades Europeias, será presumida a conformidade dos equipamentos terminais com os requisitos essenciais enunciados no artigo 4o da Directiva 91/263/CEE. Os equipamentos terminais em conformidade com estes requisitos essenciais podem ter apostos a marcação CE e circular livremente na UE. A ausência do CTR pode dever-se a um atraso na sua produção ou ao facto de não ser exigido. 31 Não obstante a clara posição dos Serviços da Comissão sobre esta matéria, alguns Estados-membros crêem que as normas harmonizadas podem não ser utilizadas como descrito anteriormente, em virtude do tipo da transposição da Directiva para a legislação nacional e da sua interpretação da legislação europeia. Além disso, surgiram dúvidas quanto à praticabilidade da utilização de normas harmonizadas, de uma forma coerente. Os Estados-membros com reservas sobre a utilização de normas harmonizadas, crêem ser mais importante assegurar a não existência de qualquer ambiguidade em qualquer nova legislação. 3. 7 Concorrência entre Laboratórios Designados Os Estados-membros encontram-se na fase de notificação à Comissão quer dos organismos nacionais notificados quer dos laboratórios designados. Seria útil se os Estados-membros também notificassem as organizações acreditadas para realizar auditorias de aprovação dos sistemas de garantia de qualidade, em conformidade com o Anexo III e IV da Directiva 91/263/CEE. Foi publicada no Jornal Oficial15 uma lista de Organismos Notificados com 18 entradas e cobrindo 10 dos Estados-membros existentes na altura, mais a Áustria, Finlândia, Noruega e Suécia. Uma vez ultrapassado o procedimento de adopção, os laboratórios podem ser designados quer no que diz respeito aos CTR quer às TBR. Dado que os fabricantes também podem escolher Organismos Notificados, iniciou-se a concorrência entre laboratórios e Organismos Notificados. É muito importante que os laboratórios sejam verdadeiramente independentes e não sejam apoiados financeiramente, enquanto parte de uma organização mais alargada, nem sejam alvo de uma subvenção cruzada proveniente de outros trabalhos. No sentido de dar confiança ao mercado, é particularmente importante que haja independência e transparência nos casos em que um laboratório de ensaios designado fazia parte, no passado, de uma organização global de um operador de rede. A Comissão também assegurará que, na prática, o reconhecimento mútuo de aprovações e resultados funcione de forma justa e com reciprocidade plena entre os Estados-membros. J O n° C 2 0 3, de 23. 07. 1994 32 3. 8 Resposta dos Processos que Apoiam as Directivas A celeridade de resolução de questões relacionadas com a aplicação das directivas foi alvo de críticas, em parte devidas à complexidade do tema e ao grande número de diversos grupos de interesses nos Estados-membros e entre estes. Um exemplo dessa complexidade é o processo em que a especificação do que é verdadeiramente um requisito "essencial", como definido no artigo 4o da Directiva, envolve aspectos de ordem técnica, regulamentar, comercial, jurídica e de ensaios, bem como a plena compreensão dos propósitos das Directivas. Tudo isto tem de ser resolvido num quadro onde a tecnologia, os mercados e medidas regulamentares estão em rápida mutação. Os problemas, como o exemplo acima referido, são resolvidos pelos diversos organismos, enunciados no Anexo 1, e coordenados pelos Serviços da Comissão após consulta ao ACTE. Dado que a maior parte dos organismos envolvidos são representativos para todos os intervenientes a nível económico e regulamentar, o processo pode tornar-se complicado, tornando-se assim mais lento e, em alguns casos, pouco objectivo. Devido à natureza e ao desempenho dos instrumentos utilizados na aplicação de decisões, como as Decisões da Comissão, poderão verificar-se mais atrasos logo após a resolução dos problemas. Muitas vezes os atrasos podem ser resultado da procura de um parecer jurídico. Apesar da inevitabilidade de muitos dos atrasos verificados na resolução de problemas, foi proposto considerar, em qualquer revisão das actuais Directivas, as seguintes questões: A tarefa a realizar parece demasiado complexa e deve ser simplificada. Deve estabelecer-se o equilíbrio certo entre o âmbito dos requisitos, o peso da regulamentação e o âmbito da fiscalização. Deve haver uma melhoria dos processos, aplicando, talvez, técnicas como a Reengenharia de Processos Empresariais. 3. 9 Avaliação da Conformidade Foram manifestadas preocupações sobre as dificuldades verificadas na garantia de consistência na aplicação dos procedimentos da Directiva entre os Estados- membros. Para assegurar uma interpretação coerente da Directiva, a Organização Europeia de Ensaios e Certificação recebeu um mandato para elaborar o "Manual sobre Aplicação dos Procedimentos de Avaliação da Conformidade relacionados com a Directiva 91/263/CEE". A elaboração deste manual é da autoria dos membros da ADLNB. Em geral, o manual é considerado como um útil instrumento esclarecedor da Directiva. Havia o parecer geral de que a interpretação incluída no Anexo 2 do Manual era demasiada complicada. Por conseguinte, esta parte do manual foi refeita, tendo em conta esta preocupação expressa. 33 4, Perspectivas para o Futuro As críticas ao sistema apontam-no como extremamente rígido, tendo sido defendido que, na prática, as Directivas nem sempre satisfizeram, de forma igual, as exigências de todas as partes, ou seja, clientes domésticos, clientes empresariais, fabricantes de terminais, fabricantes de equipamentos para redes, novos operadores, operadores oficialmente reconhecidos, legisladores. Os fabricantes têm defendido que o sector das telecomunicações alterou-se de tal forma, que já não há necessidade de um sistema de aprovação de tipo tão rigoroso. Talvez seja verdade. Salientou-se também que os grandes sectores do mercado ainda não foram alvo de tratamento como, por exemplo, os telefones analógicos e as PABX. A experiência adquirida pela aplicação da presente Directiva e os comentários recebidos pela Comissão das diversas partes interessadas, leva a Comissão a concluir a possível reconsideração dos seguintes pontos: 4. 1 Requisitos Essenciais De acordo com um dos princípios fundamentais da "nova abordagem", a harmonização legislativa deve ser limitada à adopção dos requisitos essenciais de segurança (ou outros requisitos de interesse geral). Um dos requisitos essenciais enunciados na Directiva 91/263/CEE é a interoperabilidade do terminal com a rede e, em casos justificados, a interoperabilidade dos terminais através da rede. No entanto, subsistem dúvidas se a interoperabilidade deve permanecer como requisito essencial na presente Directiva. Por um lado, as disposições da Rede Transeuropeia, enunciadas nos artigos 129°-B, 129°-C e 129°-D, apelam ao benefício pleno das vantagens decorrentes das RTE e através "do fomento da interconexão e da interoperabilidade das redes nacionais, bem como do acesso a essas redes". Estes objectivos seriam melhorados se fossem complementados por um mercado único europeu de terminais compatíveis. As alterações ocorridas no quadro regulamentar e nos mercados para novos fornecedores de rede tornam a definição do termo "rede pública" cada vez mais impraticável para esta finalidade. Os requisitos de interligação e de interoperabilidade poderão afectar qualquer redefinição dos actuais requisitos essenciais definidos. Além disso, há que ter em conta o Código da Protecção Civil. Por exemplo, o Número de Emergência Europeu "112" só pode ser utilizado se houver possibilidade de efectuar uma chamada para esse número, se se conseguir contactar o Centro de Emergência, se puder ser comunicado e repetido o tipo de situação de socorro/emergência e se o chamador puder receber instruções. Podem ser dadas outras referências quanto à detecção de chamadas indevidas, à sua intercepção e à cláusula de isenção da segurança pública, enunciada no artigo 36° do Tratado. Por outro lado, outros sistemas de aprovação, como o norte-americano, funcionam bem com uma definição muito mais limitada do que é "essencial", 34 havendo um desejo geral de reduzir a complexidade e os custos das aprovações de tipo. Estas e outras questões, como a potencial regulamentação de aspectos como, por exemplo, regulamentação de terminais para pessoas com necessidades especiais, sugerem a necessidade de uma revisão profunda da definição de verdadeiramente "essencial" e dos mecanismos que asseguram a conformidade com esses requisitos, particularmente os CTR e a utilização de normas harmonizadas. A Comissão já iniciou os seus trabalhos sobre a referida revisão. 4. 2 Procedimentos de Avaliação da Conformidade: Tempo de simplificação As críticas aos procedimentos de avaliação da conformidade, enunciados na Directiva, apontam-nos como complexos, longos e dispendiosos. Além disso, pode dizer-se que a complexidade desses procedimentos pode favorecer o desenvolvimento do mercado "cinzento". A abordagem destes problemas pode ser feita de duas maneiras diferentes: Em primeiro lugar, deve manter se o princípio da utilização dos modelos da Abordagem Global, já referidos nas Directivas. No entanto, cada um dos procedimentos pode ser reanalisado, visando a flexibilização dos requisitos contidos nos actuais anexos. Além disso, seria altamente benéfico analisar fundamentação dos próprios casos de ensaios. pormenorizadamente a Adicionalmente, a declaração do fabricante, segundo o Módulo A, poderia incumbir a realização de uma série de conjuntos de ensaios identificados. Neste processo, os Organismos Notificados manteriam ainda o princípio da salvaguarda, constante numa avaliação a priori. Uma tal flexibilização em três fases está em conformidade com o teor das Directivas. Em segundo lugar, é teoricamente possível um procedimento que se baseie completamente na plena confiança de uma declaração do fabricante. Isto implicaria o seguinte: uma auto-declaração do fabricante ou do importador: de acordo com o Módulo A, a declaração de conformidade CE certifica que o produto em causa está em conformidade com os CTR pertinentes ou normas harmonizadas. A seguir, um organismo notificado deve emitir a decisão administrativa de aprovação na base dessa auto-declaração. O organismo notificado deve conservar na sua posse um registo com essas auto- declarações e colocá-lo à disposição de todos os outros organismos notificados ou entidades oficiais nacionais. Adicionalmente a este processo, o fabricante poderá apor no terminal a marcação CE de conformidade e colocá-lo no mercado. uma tal filosofia a posteriori exigiria uma fiscalização intensiva do mercado, além de sanções rigorosas para o fabricante que preste 35 declarações falsas. Num grande número de legislações nacionais, uma declaração falsa a uma entidade oficial poderá gerar um processo de natureza penal, administrativa e civil. Há, porém, opiniões muito diversas e fortes relativamente às avaliações a priori e a posteriori. Particularmente no que diz respeito às radiocomunicações, parece ser bastante impossível confiar em avaliações a posteriori. Por essa razão, referida deviam ser realizadas mais anteriormente. investigações sobre a primeira via Pode muito bem ser necessário melhorar a eficácia da fiscalização do mercado, levada a cabo pelos Estados-membros, por forma a complementar uma possível simplificação dos procedimentos de avaliação da conformidade. 4. 3 Alterações do âmbito de aplicação da Directiva O actual âmbito de aplicação da Directiva faz uma distinção entre equipamentos terminais destinados a serem ligados a uma rede pública e equipamentos não destinados a serem ligados a uma rede pública. Com o surgimento das redes privadas de telecomunicações, particularmente no sector comercial, tal como descreve o ao Comité Técnico das Telecomunicações Comerciais (TC-BTC) do ETSI, há que levar devidamente em conta a existência deste grande mercado em rápida ascensão, relativamente aos objectivos das directivas. apresentado relatório recente 4. 4 Fundamentação para uma Directiva "Equipamentos de Radiocomunicações" Como já foi mencionado anteriormente, o âmbito de aplicação da Directiva não enquadra certos tipos de equipamentos de radiocomunicações. No entanto, a livre circulação destes equipamentos pode ser legalmente impedida pelas entidades oficiais nacionais por razões de possíveis interferências nocivas. O espectro de radiofrequências é um recurso natural limitado e, por conseguinte, o seu uso efectivo é um requisito essencial que pode justificar a adopção de medidas de harmonização a nível comunitário. Actualmente, o sector das telecomunicações móveis é o mais desenvolvido em todo o domínio das telecomunicações. Diariamente, as empresas privadas são mais eficazes devido à introdução de grupos fechados de utilizadores de radiocomunicações que permitem a livre circulação dos empregados, mantendo, simultaneamente, contacto permanente com os seus escritórios. Deste modo, os fabricantes necessitam urgentemente de um quadro jurídico estável e harmonizado que lhes permita criar fortes economias de escala neste novo mercado estratégico. Há uma preferência clara pela não existência de uma Directiva "Radiocomunicações" separada, mas sim uma única Directiva "Terminais" que inclua quaisquer requisitos específicos dos terminais de radiocomunicações. Tendo em vista este propósito, a Comissão encara a hipótese de alteração das Directivas que estabeleceriam um programa harmonizado de aprovação de tipo para equipamentos terminais de telecomunicações que utilizam o espectro atribuído para telecomunicações. Há que ter cuidado na definição da linha que separa a gestão do espectro e a CEM. Presume-se que os aspectos relativos à 36 atribuição do espectro continuem a enquadrar-se no âmbito de aplicação de qualquer directiva "terminais". 4. 5 Relações com o ETSI Os organismos de normalização reconhecidos ETSI/CEN/CENELEC são responsáveis pela elaboração de normas harmonizadas respeitantes aos requisitos essenciais aplicáveis. Até agora, a maioria de CTR baseava-se, na sua totalidade, nas TBR elaboradas e acordadas pelo ETSI, embora o CENELEC se envolvesse em alguns aspectos da CEM. Por isso, a relação com o ETSI assume um particular interesse. Uma vez que a Comissão tem junto do ETSI estatuto especial de Conselheiro, a cooperação a nível administrativo é reconhecida por ambas as partes como sendo eficiente, profissional e satisfatória. A nível técnico, e por um variado número de razões mencionadas nas secções anteriores, o ETSI não conseguiu concluir uma série de trabalhos no prazo inicialmente previsto. A Comissão crê que os métodos de trabalho dos CT/CCT do ETSI podem-se tornar mais eficazes no âmbito do actual Regulamento do ETSI. Esta proposta constitui a base da Recomendação n° 3. Além disso, a experiência prova que o tratamento da manutenção das TBR adoptadas é algo que deve ser altamente prioritário. A Resolução recentemente adoptada na Assembleia-Geral do ETSI, sob proposta da Task Force de Alto Nível, reconhece a necessidade de uma importante reestruturação no ETSI, o que poderia eliminar os problemas acima referidos. 4. 6 Liberalização da Infra-estrutura Como indicado anteriormente, a actual legislação relativa à aprovação de tipo foi elaborada na base do conceito de rede pública de telecomunicações. A segurança desta rede, bem como a sua função harmoniosa com os equipamentos ligados, eram vistas como um problema público que justificava a sua regulamentação, dado tratar-se de um avultado investimento que servia interesses nacionais especiais. Todavia, a definição dada pela Directiva a esta infra-estrutura pública, refere-se, claramente, ao antigo sistema de telecomunicações onde a rede era uma tenha mudado em alguns infra-estrutura estatal. Embora esta situação Estados-membros com a liberalização ou privatização da infra-estrutura de telecomunicações, a aceitação da definição tem permanecido válida e agora o termo "pública" não se refere à posse mas sim à abertura da infra-estrutura ao público. Consequentemente, qualquer infra-estrutura de telecomunicações aberta a todos os membros do público na mesma base (e na qual são impostas obrigações da ORA) é considerada como infra-estrutura pública de telecomunicações que merece ser protegida por medidas regulamentares. No entanto, face à iminente liberalização da infra-estrutura, será necessário efectuar uma revisão destas definições. O regime de liberalização levará ao 37 aparecimento de um grande número de operadores de rede, não necessariamente com a mesma dimensão ou com as mesmas funções e obrigações daí decorrentes. O actual quadro regulamentar exigirá alterações substanciais para enfrentar esta situação. A presente definição de equipamentos terminais baseia-se na existência de redes públicas harmonizadas. Se esta noção desaparecer, será muito difícil fazer a distinção entre comutador e terminal, dado que no ponto de terminação de uma rede poderá encontrar-se o equipamento comutador de outra rede ou prestador de serviços. A distinção entre equipamentos terminais e equipamentos da infra- estrutura torna-se cada vez mais difícil. A interligação de todas as infra-estruturas e a interoperabilidade dos serviços e das aplicações tornar-se-ão um assunto cada vez mais importante, um facto destacado pelo relatório Bangemann que refere que estas duas características são essenciais para a utilização da infra-estrutura da informação. É de salientar que as Directivas ORA, que no actual regime regulamentam a relação entre o operador de rede e um prestador de serviços, referem-se a uma situação em que o operador de rede tem o monopólio ou é detentor de uma posição dominante e, por conseguinte, susceptível de impedir a concorrência, negando o acesso à sua rede ou adoptando especificações técnicas que não permitem a interligação das redes ou a interoperacionalidade de serviços. Neste panorama liberalizado, onde muitos mais intervenientes fornecerão uma gama cada vez maior de serviços de rede, serão consideráveis os desafios apresentados à criação de um mercado único harmonizado de terminais de telecomunicações. Normas harmonizadas proporcionarão a todos os operadores económicos afectados pelas telecomunicações as salvaguardas necessárias que lhes permitam tirar vantagens da sociedade da informação. Em determinadas circunstâncias, porém, a avaliação da conformidade pode basear-se, igualmente, na conformidade com os requisitos essenciais na ausência de TBR. Assim, os Organismos Notificados, designados pelos Estados-membros, deverão ser incentivados a utilizar esta opção nos casos em que se verifica procura do mercado e quando não tiverem sido desenvolvidas TBR. Crê-se que, futuramente, os múltiplos e concorrenciais fornecedores de rede levarão à oferta de novos serviços inovadores c ao uso inteligente das interfaces de assinantes. De forma a manter um mercado de equipamentos multicomercial comunitário, há que evitar a "limitação" ou o "agrupamento" de serviços e equipamentos. Por conseguinte, há que haver um equilíbrio entre regulamentação e concorrência. A aplicação daí resultante poderá ser melhor assegurada através do futuro sistema de licenciamento. 38 ^^^^^W^^^^K^Bl^W A Directiva 91/263/CEE criou um mercado equipamentos terminais. interno no domínio dos O equipamento com a devida aprovação de tipo concedida por um Estado- membro pode ser livremente comercializado e ligado à rede no resto da Comunidade. A adopção de 11 CTR pela Comissão permitiu a realização de uma harmonização considerável no sector, e é com satisfação que se aguarda mais uma série de 12 CTR. Face à recente evolução no sector, alguns aspectos dos mecanismos da Directiva foram criticados como complexos e não condizentes com os objectivos pretendidos. O sistema satisfaria melhor as actuais necessidades dos mercados se: • os requisitos essenciais fossem reduzidos ao mínimo absoluto; melhoria da orientação relativa aos aspectos regulamentares; • • • maior eficácia do processo de consulta. a elaboração de normas harmonizadas fosse mais rápida; conduzindo à atempada disponibilização de normas pertinentes. os procedimentos de avaliação da conformidade fossem flexibilizados; concretização da aprovação de tipo baseada nos custos; harmonização total dos critérios de acreditação. quadro um equipamentos radiocomunicações, que utilizam o espectro de atribuído, estabelecesse: regulamentar de terminais de telecomunicações o uso horizontal efectivo do espectro de frequências; a possibilidade de criar fortes economias de escala neste novo mercado estratégico. Dada a importância dos pontos supra identificados, a recomendação n° 1 sublinha a necessidade de se efectuar uma revisão e alteração profundas das duas Directivas a fim de poderem adaptar-se às novas dinâmicas do mercado e às futuras necessidades da Sociedade da Informação europeia. 39 As outras três recomendações visam melhorar imediatamente os pontos acima tratados, enquanto se aguarda a revisão profunda. Recomendações A amplitude dos problemas identificados no Relatório de Progresso e as alterações verificadas no sector desde o projecto original das Directivas, sugerem as seguintes recomendações: Recomendação N° 1: Recomenda-se que as duas Directivas sejam profunda e devidamente revistas e alteradas de forma a estarem adaptadas às novas dinâmicas do mercado e às necessidades da Sociedade da Informação europeia durante os próximos dez anos. Deverá ser tida plenamente em conta a actual legislação horizontal planeada, bem como os desenvolvimentos na liberalização da infra-estrutura. Entretanto, alguns dos pontos mais urgentes podem ser tratados pelas acções a curto prazo a seguir indicadas. As recomendações seguintes tentam maximizar a sinergia entre os intervenientes directamente envolvidos, com vista a reduzir o trabalho por efectuar que, infelizmente, existe hoje em dia. Estas recomendações visam efectuar melhorias que teriam efeito imediato. • No domínio da normalização, a experiência demonstrou que os requisitos regulamentares, que têm correspondência directa com os requisitos essenciais enunciados por ambas as directivas, não são comunicados de modo eficaz aos organismos de normalização, especialmente ao ETSI. Há muitas possibilidades de melhorar os actuais procedimentos de comunicação que passam por uma cadeia que envolve o director responsável pelas TBR do ETSI, um relator do ETSI, um correspondente do TRAC e, por fim, a Assembleia Técnica do ETSI e os Serviços da Comissão. Se a Comissão dispusesse de um único local de gestão de informações, que fosse informado logo após a identificação de qualquer problema importante, isso reduziria os grandes atrasos e a possibilidade de haver diferentes interpretações. Esta observação leva à seguinte recomendação: Recomendação N° 2: Para melhorar a orientação dada aos organismos de normalização, em particular o ETSI, no domínio das restrições, objectivos e requisitos regulamentares, a actual cadeia de comunicação deve ser substituída por um único local de gestão de informações nos Serviços da Comissão. Os Serviços da Comissão continuariam, obviamente, a ter em conta os interesses de todas as partes: indústria, legisladores e operadores. 40 • Relativamente à elaboração atempada de Bases Técnicas para Regulamentos, a experiência mostrou que os procedimentos do ETSI, nomeadamente no que diz respeito ao processo de formação de consensos e aos procedimentos de resolução na sequência de um inquérito público, provocam atrasos desnecessários. Crê-se que muito tempo poderia ser poupado se, logo no início dos trabalhos mandatados para a elaboração de TBR, qualquer decisão tomada a qualquer nível em relação ao ETSI, tivesse devidamente em conta a votação final. Devia haver uma revisão de todo o processo, desde a elaboração das declarações relativas ao âmbito de aplicação até à publicação nos Regulamentos nacionais. Estes aspectos são cobertos pela seguinte recomendação: Recomendação N° 3: Tendo em conta os consideráveis atrasos impostos pelos actuais métodos de trabalho aplicados na elaboração de CTR, deve ser levada a cabo uma revisão dos processos e da tomada de decisões, a todos os níveis, na elaboração de Regulamentos Técnicos Comuns, considerando a necessidade da existência de um acordo na fase final da votação e limitando sempre o âmbito de aplicação apenas aos requisitos essenciais aplicáveis. • Verificando o considerável período de tempo que decorre entre a adopção dos projectos de medidas pelo Comité do ACTE e a publicação das medidas no Jornal Oficial, sabe-se que um tal atraso deve-se, em parte, à prática de delegar aos serviços de tradução da Comissão a tarefa de traduzir, em todas as línguas comunitárias, as especificações técnicas referidas nas Decisões. Se se traduzisse apenas a Decisão propriamente dita, todo o processo seria significativamente mais rápido. Para melhorar esta situação, realça-se a recomendação n° 3 que estabelece um paralelismo directo nos projectos de Resolução do Conselho apensos (ref. a projecto de Resolução do Conselho, secção "Convida a Comissão a:", alínea c): Recomendação N° 4: Para acelerar a atempada disponibilização das Decisões da Comissão, os Serviços da Comissão devem reduzir ao mínimo os requisitos de tradução dos Anexos dessas decisões, embora tendo devidamente em conta as obrigações legais dos CTR. 41 OS INTERVENIENTES E O SISTEMA -UX OFFICIAL JOURNAL (2) REPORT TO EP& COUNCIL -or EQUIPMENT SUPPLIERS (4) ETSI (5) COMMISSION (6) ACTE (9) TECHNICAL COMMITTEES rrrr NETWORK OPERATORS! (12) TRAC 7) MEMBER STATE OR EFTA MEMBER (8) NOTIFIED BODY (10) DESIGNATED LABORATORY 4-I ^ Anexo 1 Processo de Adopção de CTR O diagrama abaixo mostra a globalidade do processo, incluindo consultas: \ Os Intervenientes e o Sistema [Legendas da figura] EQUIPMENT SUPPLIERS EQUIPAMENTOS TECHNICAL COMMITTEES NETWORK OPERATORS ETSI OFFICIAL JOURNAL REPORT TO EP & COUNCIL COMMISSION TRAC ACTE MEMBER STATE OR EFTA MEMBER EFTA NOTIFIED BODY DESIGNATED LABORATORY --> FORNECEDORES DE > COMITES TÉCNICOS > OPERADORES DE REDE > ETSI > JORNAL OFICIAL > RELATÓRIO AO PE E CONSELHO > COMISSÃO > TRAC > ACTE > ESTADO-MEMBRO OU ESTADO > ORGANISMO NOTIFICADO > LABORATÓRIO DESIGNADO ACTE: O Comité de Aprovação de Equipamentos de Telecomunicações foi criado pela Directiva "Equipamentos Terminais" para aconselhar a CCE na sua tarefa de harmonização de normas técnicas para equipamentos terminais. O ACTE é presidido por um representante da Comissão, sendo composto por delegações de cada um dos Estados-membros. O Comité é de carácter consultivo. O parecer do Comité pode ser solicitado com base em duas abordagens distintas a seguir referidas: ou é solicitado um parecer de carácter geral, se necessário com recurso a votação - neste caso, o parecer é registado em acta, reflectindo simplesmente a maioria de uma votação - ou, como no caso particular da identificação do tipo de terminais que deverá ser objecto de um CTR e no último parecer sobre o projecto de medidas proposto pelos representantes da Comissão, o parecer deve ser votado pela maioria, tal como enunciado no n° 2 do artigo 148° do Tratado. O TRAC, o ETSI e os Estados da EFTA são convidados a enviarem delegações de observadores junto do ACTE. Estas delegações participarão em todas as fases do trabalho do ACTE, excepto no que diz respeito às questões de ordem regulamentar. O Comité funciona de acordo com as regras de comitologia, aplicadas a todos os comités presididos pela Comissão. As referidas regras cobrem aspectos variados como os procedimentos de votação, representação, quora, etc. ETSI: O Instituto Europeu de Normalização das Telecomunicações tem cerca de 300 membros de todos os domínios do sector das telecomunicações e está aberto a todos os países dentro da zona geográfica do CEPT (Europa 42 TRAC: ADLNB: EM: continental). Entre outras actividades, o ETSI elabora TBR de acordo com mandatos concedidos pela CCE e na base de uma ou mais Normas Europeias de Telecomunicações (NET). Cabe ao ETSI a responsabilidade de manter as normas referidas nos CTR. A pedido da Comissão, o Comité de Aplicação das Regulamentações de Telecomunicações Técnicas presta assessoria no âmbito da criação de um quadro tecnicamente coerente para CTR e apoio na elaboração de declarações relativas ao âmbito de aplicação de TBR. Os representantes do TRAC são, geralmente, delegações de cada um dos Estados-membros e dos Estados da EFTA e de alguns países europeus que representam legisladores e operadores. Outras responsabilidades do TRAC, fora do âmbito do sistema do CTR, incluem a assessoria ao ETSI no âmbito da planificação dos trabalhos. A Associação de Laboratórios Designados e Organismos Notificados encontra-se aberta a (LD) e todos os Laboratórios Designados legislação Organismos Notificados (ON). Ao abrigo da respectiva nacional, os LD são responsáveis pelos ensaios e os ON pela aprovação de tipo de equipamentos de telecomunicações. A ADLNB proporciona aos LD e ON o fórum para o livre intercâmbio de informações e o debate de assuntos relacionados com a aplicação dos Procedimentos de Avaliação da Conformidade (Ver ponto 3. 1). do mercado Os governos dos Estados-membros são responsáveis pela designação dos Organismos Notificados e I aboratórios Designados, pelas acreditações e legislação nacional pertinente para assegurar a pela aplicação da harmonização de Telecomunicações. Têm de garantir que os sistemas de ensaios nacionais, aplicados pelos ON e DL, se limitam aos requisitos essenciais enunciados nos CTR. Também são responsáveis pela fiscalização do mercado e por garantir que a colocação do equipamento no mercado apenas é efectuada se este possuir a marcação adequada. de Equipamentos Terminais Por forma a cumprir as obrigaçõ Comissão assume que os Estados- CTR, antes da sua publicação no J( Comité de Entraves Técnicos ao elaboradas na base do artigo 2. 5. 2 os CTR serem um regulamento téc comércio das outras Partes". E de âmbito do artigo 4° do TBT do aplicação de normas. os internacionais estipuladas pelo GATT, a membros executarão as notificações de cada >rnal Oficial. As notificações são enviadas ao Comércio, do GATT. As notificações são do Código do TBT do GATT, em virtude de nico "que pode ter um efeito significativo no salientar que os CTR não se enquadram no GATT, relativo à preparação, adopção e 43 I Anexo 2 Números referentes a Pessoas com Necessidades Especiais na Europa Segundo o "The forgotten Millions: Access to telecommunications for people with disabilities" (1994, Serviço das Publicações Oficiais das Comunidades Europeias, Luxemburgo), existem, na Europa, cerca de 100 milhões de pessoas idosas e 50 milhões de deficientes, dos quais com: Deficiência motora Utilizadores de cadeiras de rodas: Não podem deslocar-se sem ajuda: Deficiência auditiva Surdez profunda: "Duros de ouvido": Deficiência visual Invisuais: Visão fraca: Deficiência na voz e na fala Voz: Fala: Dislexia: Atraso intelectual: Deficiência na destreza Não podem usar os dedos: Não podem usar um braço: Força reduzida: Coordenação fraca: 2. 800. 000 45. 000. 000 1. 100. 00 80. 000. 000 1. 100. 000 11. 500. 000 2. 300. 000 5. 600. 000 25. 000. 000 30. 000. 000 1. 100. 000 1. 100. 000 22. 500. 000 11. 500. 000 Todas as deficiências mencionadas têm impacto na utilização dos serviços de telecomunicações. Os deficientes físicos representam, claramente, uma parte significativa do mercado de telecomunicações. 44 Anexo 3 Lista de Organismos Notificados A presente lista diz respeito à situação verificada em 31 de Outubro de 1995. A actualização das listagens será publicada periodicamente no Jornal Oficial. A situação actualizada no que diz respeito aos Organismos Notificados e aos Laboratórios Designados pode ser confirmada através da referência ao Organismo Notificado pertinente. LISTA DE ORGANISMOS NOTIFICADOS N°de II). 0050 0051 0165 0166 0167 Nome e endereço NATIONAL STANDARDS AUTHORITY OF IRELAND Nsai, Gasnevin IRL - Dublin 9 ISTITUTO ITALIANO DEL MARCHIO Dl QUALITA - IMQ Sistema CSQ V. Quintiliano 43 I - 20138 Milano DIRECTION GENERALE DES POSTES ET TELECOMMUNICATIONS 20 Avenue de Ségur F - 75700 Paris ISPETTORATO GENERALE DELLE TELECOMUN1CAZIONI IGT Viale America 201 I - 00144 Roma HOOFDDIRECTIE TELECOMMUNICATE EN POST - DI RECTI E OPERATIONELE ZAKEN Postbus 450 N L - 9 7 00 AlGroningen Responsável pelos seguintes equipamentos Todos os equipamentos terminais de telecomunicações Todos os equipamentos terminais de telecomunicações Todos os equipamentos terminais de telecomunicações Todos os equipamentos terminais de telecomunicações Todos os equipamentos terminais de telecomunicações e equipamentos de estações terrestres de comunicações via satélite Responsável pelos seguintes procedimentos/ /módulos Exame de tipo Conformidade com o tipo Garantia de qualidade da produção Garantia plena de qualidade Garantia de qualidade da produção Garantia plena de qualidade Exame de tipo Conformidade com o tipo Garantia de qualidade da produção Garantia plena de qualidade Exame de tipo Conformidade com o tipo Anexos das Directivas Anexo I Anexo II Anexo III Anexo IV Anexo III Anexo IV Anexo I Anexo II Anexo III Anexo IV Anexo I Anexo 11 Exame de tipo Conformidade com o tipo Anexo I Anexo II 45 Nome e endereço N°de II). Responsável pelos seguintes equipamentos 0168 Todos os equipamentos terminais de telecomunicações Anexos das Directivas Anexo I Anexo II Anexo III Anexo IV Responsável pelos seguintes procedimentos/ /módulos Exame de tipo Conformidade com o tipo Garantia de qualidade da produção Garantia plena de qualidade BRITISH APPROVALS BOARD FOR TELECOMMUNICATIONS BABT Claremont House, 34 Molesey Road, Hersham, Walton-on-Thames Surrey U K - K T 12 4RQ TELESTYRELSEN Holsteinsgade 63 DK-2100Kobenhavn BUNDESAMT FUR ZULASSUNGEN IN DER TELEKOMMUNIKATION BZT Postfach 10 04 43 D - 66004 Saarbrûcken DELTA DANSK ELEKTRONIK, LYS&AKUSTIK Venlighedsvej 4 DK - 2970 Horsholm DIRECCION GENERAL DE TELECOMUNICACIONES Plaza de la Cibeles S/N Palácio de Comunicaciones E - 28014 Madrid KEMA NV Kwaliteitssystemen Postbus 9035 Ultrechseweg 310 NL - 6800 Et Arnhem SWEDISH NATIONAL TESTING AND RESEARCH INSTITUTE SP Box 857 S - 5 01 15 Boras 0170 0188 0199 0341 0344 0402 Todos os equipamentos terminais de telecomunicações Exame de tipo Conformidade com o tipo Anexo I Anexo II Todos os equipamentos terminais de telecomunicações Todos os equipamentos terminais de telecomunicações Todos os equipamentos terminais de telecomunicações e equipamentos de estações terrestres de comunicações via satélite Todos os equipamentos terminais de telecomunicações e equipamentos de estações terrestres de comunicações via satélite Equipamentos terminais telefónicos para ligação à rede pública analógica, excepto PABX Exame de tipo Conformidade com o tipo Garantia de qualidade da produção Garantia plena de qualidade Garantia de qualidade da produção Garantia plena de qualidade Exame de tipo Conformidade com o tipo Garantia de qualidade da produção Garantia plena de qualidade Garantia de qualidade da produção Garantia plena de qualidade Anexo I Anexo II Anexo III Anexo IV Anexo III Anexo IV Anexo I Anexo II Anexo III Anexo IV Anexo III Anexo IV Exame de tipo Conformidade com o tipo Anexo I Anexo II 46 Nome e endereço SIS CERTIFIERING AB Box 3295 S - 103 66 Stockholm SEMKO AB Box 1103 S - 164 22 Kista N°de II). 0412 0413 0415 INSTITUTO DAS COMUNICAÇÕES DE PORTUGAL ICP Avenida José Malhoa, Lote 16832 P - 1000 Lisboa Responsável pelos seguintes equipamentos Todos os equipamentos terminais de telecomunicações Telecopiadoras e télécopias/ /modems Modems, incl. placas de circuitos impressos autónomas em PC e computadores portáteis. Equipamentos informáticos com teleligações. Equipamentos de alarme com teleligações. Equipamentos de controlo remoto e de controlo, com teleligações. Comutadores de télécopias. Terminais para deficientes físicos. Emissores de números Todos os equipamentos terminais de telecomunicações 0416 Todos os equipamentos terminais de telecomunicações Responsável pelos seguintes procedimentos/ /módulos Garantia de qualidade da produção Garantia plena de qualidade Conformidade com o tipo Anexos das Directivas Anexo III Anexo IV Anexo II Exame de tipo Conformidade com o tipo Garantia de qualidade da produção Garantia plena de qualidade Garantia de qualidade da produção Garantia plena de qualidade Anexo I Anexo II Anexo III Anexo IV Anexo III Anexo IV SUOMEN STANDARDISOIMISLIITTO SFS SERTIFIOINTIOSASTO (FINNISH STANDARDS ASSOCIATION SFS - CERTIFICATION DEPARTMENT Maistraatinportti 2 FIN - 00240 Helsinki COMLAB Comlab P. O. Box 96 NL - 2007 Kjeller 0436 Todos os equipamentos terminais de telecomunicações Exame de tipo Conformidade com o tipo Anexo I Anexo II 47 Nome e endereço ÒSTERREICHISCHER VERBAND FUR ELEKTROTECHNIK (OVE) Eschenbachgasse 9 A- 1010 Wien INSTITUT BELGE DES SERVICES POSTAUX ET DES TELECOMMUNICATIONS 1BPT Avenue de l'Astronomie 14 Boîte 21 B - 1030 Bruxelles SERVICE DE L'ENERGIE DE L'ETAT SEE B. P. 10 L - 2010 Luxembourg TELECOMMUNICATIONS ADMINISTRATION CENTRE TAC P. O. Box 53 F I N - 0 0 2 11 Helsinki DANSK STANDARD Baunegardsvej 73 DK - 2900 Hillerup NATIONAL TELECOMMUNICATIONS COMMISSION (NTC) 60, Kiffisias Avenue G R- 15125 Maroussi N°de 0462 Responsável pelos seguintes equipamentos Todos os equipamentos terminais de telecomunicações 0468 Todos os equipamentos terminais de telecomunicações Responsável pelos seguintes procedimentos/ /módulos Exame de tipo Conformidade com o tipo Garantia de qualidade da produção Garantia plena de qualidade Exame de tipo Conformidade com o tipo Garantia de qualidade da produção Anexos das Directivas Anexo I Anexo II Anexo III Anexo IV Anexo I Anexo II Anexo III 0499 0523 0527 0544 Todos os equipamentos terminais de telecomunicações e equipamentos de estações terrestres de comunicações via satélite Todos os equipamentos terminais de telecomunicações Exame de tipo Conformidade com o tipo Garantia de qualidade da produção Garantia plena de qualidade Exame de tipo Conformidade com o tipo Anexo I Anexo II Anexo III Anexo IV Anexo I Anexo II Todos os equipamentos terminais de telecomunicações Todos os equipamentos terminais de telecomunicações Garantia de qualidade da produção Garantia plena de qualidade Exame de tipo Conformidade com o tipo Anexo III Anexo IV Anexo I Anexo II 48 Anexo 4 Referências no Jornal Oficial aos CTR adoptados Acesso ao GSM Telefonia do GSM Acesso às DECT Telefonia das DECT Linhas Alugadas ORA não estruturadas a 2 Mbit/s Linhas Alugadas ORA a 64 kbit/s Acesso Básico à RDIS, Medida Provisória Acesso em Debito Primário à RDIS, Medida Provisória ERMES 1 TBR TBR 5 TBR 9 TBR 6 TBR 10 TBR 12 I Refa Jornal Oficial (JO n° L 8 - 94/1 l/CE) (JO n° L 8 - 94/12/CE) (JO n° L 194 - 94/471/CE) (JO n° L 194 - 94/472/CE) (JO n° L 194 - 94/470/CE) TBR 14 (JO n° L 339 - 94/821/CE) (JO n° L 329 - 94/797/CE) (JO n° L 329 - 94/796/CE) 1 TBR 7 | (JO n° L 182 - 95/290/CE) 49 ISSN 0257-9553 COM(96) 114 final DOCUMENTOS PT 15 06 N. ° de catálogo : CB-CO-96-127-PT-C ISBN 92-78-01791-4 Serviço das Publicações Oficiais das Comunidades Europeias L-2985 Luxemburgo sO

Voorstel voor een besluit van de Raad en van de Commissie betreffende de sluiting van de Partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Gemeenschappen en hun Lid-Staten, enerzijds, en de Republiek Azerbeidzjan, anderzijds

http://publications.europa.eu/resource/cellar/5a9032f1-54ff-4a04-b094-0b726a55b555

nld

COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN Brussel, 27. 03. 1996 COM(96) 137 def. 96/094 (AVC) Voorstel voor een besluit van de Raad en van de Commissie betreffende de sluiting van de Partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Gemeenschappen en hun Lid-Staten, enerzijds, en de Republiek Azerbeidzjan, anderzijds, (door de Commissie ingediend) Toelichting 1. 2. 3. Het bijgaande voorstel voor een besluit van de Raad en de Commissie is het rechtsinstrument en samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Gemeenschappen en hun Lid- taten, enerzijds, en de Republiek Azerbeidzjan, anderzijds. Partnerschaps- sluiting voor van de de Nadat de Raad de onderhandelingsrichtsnoeren op 5 oktober 1992 had in de loop van 1995 met de Republiek Azerbeidzjan vastgesteld, werd onderhandeld. De Overeenkomst werd na twee onderhandelingsronden op 18 december 1995 geparafeerd. De Overeenkomst heeft een gemengd karakter en bestrijkt terreinen waarvoor zowel de Gemeenschappen als de Lid- taten bevoegd zijn; zij wordt gesloten voor een eerste periode van tien jaar. grensoverschrijdend De Overeenkomst brengt een politieke dialoog tot stand en heeft voorts betrekking op de handel in goederen, arbeidsvoorwaarden, vestiging en exploitatie betalings- van ondernemingen, en industriële en kapitaalverkeer, concurrentie, bescherming van economische commerciële samenwerking, democratie, samenwerking bij de bestrijding van illegale activiteiten en illegale immigratie, culturele samenwerking en financiële samenwerking. intellectuele, inzake wetgeving, en inzake mensenrechten dienstenverkeer, samenwerking samenwerking eigendom, In de Overeenkomst is een bepaling opgenomen waardoor zij, ook unilateraal, kan worden opgeschort als geoordeeld wordt dat essentiële onderdelen van de Overeenkomst, namelijk eerbiediging van de democratische beginselen, de mensenrechten en de beginselen van de markteconomie, zijn geschonden. De Overeenkomst voorziet in een institutioneel kader voor de uitvoering ervan met een amenwerkingsraad, een amenwerkingscomité en een Parlementair amenwerkingscomité. Er is een afzonderlijk protocol inzake samenwerking voor douanezaken. 4. De Overeenkomst zal, wat de handelsbetrekkingen tussen de Gemeenschap en de Republiek Azerbeidzjan betreft, in de plaats komen van de op 18 december 1989 ondertekende Overeenkomst tussen de Europese Gemeenschap en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie en de U R inzake handel en commerciële en economische samenwerking. 5. De drie Gemeenschappen (EG, EGA en EGS ) hebben uiteenlopende procedures voor de ondertekening en sluiting van de Overeenkomst. 1 <*. Met betrekking tot de EG dient rekening te worden gehouden met advies 1/94 van 15 november 1994 van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen over de bevoegdheid van de Europese Gemeenschap om uit de Uruguay-ronde voortvloeiende overeenkomsten te sluiten. Voor de sluiting van de Overeenkomst geldt het volgende: - - - de Raad sluit de Overeenkomst namens de Europese Gemeenschap, en met de instemming van het Europees Parlement en na raadpleging van het Economisch en ociaal Comité, overeenkomstig artikel 54, lid 2, artikel 57, lid 2, laatste zin, artikel 73c, lid 2, artikel 75, artikel 84, lid 2, artikel 113 en artikel 235, in samenhang met artikel 228, lid 2, tweede zin, en lid 3, tweede alinea, van het EG-Verdrag, door bijgaand besluit goed te keuren; de Commissie sluit de Overeenkomst namens de EGS overeenkomstig het EGS -Verdrag, na raadpleging van het Raadgevend Comité en met de eenparige instemming van de Raad; de Commissie sluit de Overeenkomst (namens de Europese Gemeenschap is goedgekeurd voor Atoomenergie) nadat zij door de Raad overeenkomstig artikel 101, tweede alinea, van het Euratom-Verdrag. Gezien het gemengde karakter van de Overeenkomst, dient de sluiting van de Overeenkomst door alle Lid- taten te worden geratificeerd. Gelet op het bovenstaande stelt de Commissie voor dat de Raad het aangehechte besluit vaststelt. n Besluit van de Raad en de Commissie van betreffende de sluiting van de Partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Gemeenschappen en hun Lid-Staten, enerzijds, en de Republiek Azerbeidzjan, anderzijds, (CECA/CE/EURATOM) DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE, DE EUROPESE COMMISSIE, Gelet op het verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal, Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, inzonderheid op artikel 54, lid 2, artikel 57, lid 2, laatste zin, artikel 73c, lid 2, artikel 75, artikel 84, lid 2, artikel 113 en artikel 235, in samenhang met artikel 228, lid 2, tweede zin, en lid 3, tweede alinea, Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie, inzonderheid op artikel 101, tweede alinea, Gezien de instemming van het Europees Parlement, Gezien de goedkeuring van de Raad overeenkomstig het bepaalde in artikel 101 van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie, Na raadpleging van het Raadgevend Comité van de EGKS, en het Economisch en Sociaal Comité, en met de eenparige instemming van de Raad, Overwegende dat de sluiting van de op te. ondertekende Partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Unie en Azerbeidzjan zal bijdragen tot de verwezenlijking van de doelstellingen van de Europese Unie, Overwegende dat de overeenkomst streeft naar versterking van bestaande banden, met name die welke werden ingesteld bij de op 18 december 1989 ondertekende Overeen komst tussen de Europese Gemeenschap en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie en de USSR inzake handel en commerciële en economische samenwerking; Overwegende dat sommige uit de overeenkomst voortvloeiende verplichtingen op andere gebieden dan de handelspolitiek van de Gemeenschap invloed hebben op regelingen die bij /c communautaire besluiten zijn vastgelegd, met name besluiten betreffende het recht van vestiging en betreffende vervoer; Overwegende dat de overeenkomst de Gemeenschap bepaalde verplichtingen oplegt betreffende het kapitaal- en betalingsverkeer tussen de Gemeenschap en Azerbeidzjan; Overwegende dat met betrekking tot bepaalde maatregelen waarin de overeenkomst voorziet en die tot de bevoegdheden van de Gemeenschap behoren, het EG-Verdrag niet voorziet in een andere rechtsgrondslag dan artikel 235, BE LUITEN: Artikel 1 De Partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Unie en de Republiek Azerbeidzjan, het Protocol, de verklaringen en de briefwisseling worden namens de Europese Gemeenschap, de Europese Gemeenschap voor Solen en taal en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie goedgekeurd. Artikel 2 1. 2. Het standpunt dat de Gemeenschap in de amenwerkingsraad zal innemen, wordt door de Raad, op voorstel van de Commissie, of, in voorkomend geval, door de Commissie bepaald, telkens in overeenstemming met de desbetreffende bepalingen van de Verdragen tot oprichting van de Europese Gemeenschap, de Europese Gemeenschap voor Solen en taal en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie. Overeenkomstig artikel 79 van de Partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst zit de Voorzitter van de Raad de amenwerkingsraad voor en brengt hij het standpunt van de Gemeenschap naar voren. Een vertegenwoordiger van de Commissie zit het amenwerkingscomité voor overeenkomstig zijn reglement van orde en brengt het standpunt van de Gemeenschap naar voren. Artikel 3 De Voorzitter van de Raad verricht de in artikel 100 van de Overeenkomst bedoelde ken nisgeving namens de Europese Gemeenschap. De Voorzitter van de Commissie verricht de bedoelde kennisgeving namens de Europese Gemeenschap voor Solen en taal en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie. Gedaan te Brussel, 1*L Slotakte De gevolmachtigden van: het SONINSRIJS BELGIË, het SONINSRIJS DENEMARSEN, de BOND REPUBLIES DUIT LAND, de HELLEEN E REPUBLIES, het SONINSRIJS PANJE, de FRAN E REPUBLIES, IERLAND, de ITALIAAN E REPUBLIES, het GROOTHERTOGDOM LUXEMBURG, het SONINSRIJS DER NEDERLANDEN de REPUBLIES 00 TENRIJS, de PORTUGE E REPUBLIES, de REPUBLIES FINLAND, het SONINSRIJS ZWEDEN, het VERENIGD SONINSRIJS VAN GROOT-BRITTANNIË EN NOORD-IERLAND, Verdragsluitende Partijen bij het Verdrag tot oprichting van de EUROPE E GEMEEN- CHAP, het Verdrag tot oprichting van de EUROPE E GEMEEN CHAP VOOR SO LEN EN TAAL en het Verdrag tot oprichting van de EUROPE E GEMEEN CHAP VOOR ATOOMENERGIE, hierna 'de Lid- taten' te noemen, en van de EUROPE E GEMEEN CHAP, de EUROPE E GEMEEN CHAP VOOR ATOOM ENERGIE en de EUROPE E GEMEEN CHAP VOOR SOLEN EN TAAL, hierna 'de Gemeenschap' te noemen, enerzijds, en f e de gevolmachtigden van de Republiek Azerbeidzjan,. anderzijds, bijeengekomen op. in het jaar negentienhonderd zesennegentig voor de ondertekening van de Partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst waarbij een partnerschap tot stand wordt gebracht tussen de Europese Gemeenschappen en hun Lid- taten, enerzijds, en de Republiek Azerbeidzjan, anderzijds, hierna 'Partnerschaps- en samenwerkingsovereen komst' te noemen, hebben de volgende tekst aangenomen: de Partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst en het Protocol betreffende wederzijdse bijstand in douanezaken. De gevolmachtigden van de Lid- taten en van de Gemeenschap en de gevolmachtigden van de Republiek Azerbeidzjan hebben de volgende gemeenschappelijke verklaringen aan genomen, die aan deze lotakte zijn gehecht: Gemeenschappelijke verklaring (de twaalfde alinea van de preambule) Gemeenschappelijke verklaring betreffende artikel 3bis van de Overeenkomst Gemeenschappelijke verklaring betreffende artikel 5 van de Overeenkomst Gemeenschappelijke verklaring betreffende artikel 14 van de Overeenkomst Gemeenschappelijke verklaring betreffende het begrip 'zeggenschap' in artikel 24 onder b), en artikel 36 van de Overeenkomst Gemeenschappelijke verklaring betreffende artikel 35 van de Overeenkomst Gemeenschappelijke verklaring betreffende artikel 42 van de Overeenkomst. Gemeenschappelijke verklaring betreffende artikel 54 van de Overeenkomst. Gemeenschappelijke verklaring betreffende artikel 94 van de Overeenkomst De gevolmachtigden van de Lid- taten en van de Gemeenschap en de gevolmachtigden van de Republiek Azerbeidzjan hebben onderstaande briefwisseling goedgekeurd en aan deze lotakte gehecht: Briefwisseling met betrekking tot de vestiging van vennootschappen De gevolmachtigden van de Lid- taten en van de Gemeenschap en de Republiek Azerbeidzjan hebben tevens nota genomen van de volgende verklaring die aan deze lotakte is gehecht: 10 V Eenzijdige verklaring van de Franse Republiek inzake de landen en gebieden overzee Gedaan te. , in het jaar negentienhonderd zesennegentig. Voor de Raad en de Commissie van de Europese Gemeenschappen: Voor de Republiek Azerbeidzjan: 11 V PARTNERSCHAPS- EN SAMENWERKINGSOVEREENKOMST TUSSEN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN EN HUN LIDSTATEN, ENERZIJDS, EN DE REPUBLIEK AZERBEIDZJAN, ANDERZIJDS h PARTNERSCHAPS- EN SAMENWERKINGSOVEREENKOMST waarbij een partnerschap tot stand wordt gebracht tussen de Europese Gemeenschappen en hun Lid staten, enerzijds, en de Republiek Azerbeidzjan, anderzijds, HET KONINKRIJK BELGIË, HET KONINKRIJK DENEMARKEN, DE BONDSREPUBLIEK DUITSLAND, DE HELLEENSE REPUBLIEK, HET KONINKRIJK SPANJE, DE FRANSE REPUBLIEK, IERLAND, DE ITALIAANSE REPUBLIEK, HET GROOTHERTOGDOM LUXEMBURG, HET KONINKRIJK DER NEDERLANDEN, DE REPUBLIEK OOSTENRIJK DE PORTUGESE REPUBLIEK, DE REPUBLIEK FINLAND, HET KONINKRIJK ZWEDEN HET VERENIGD KONINKRIJK VAN GROOT-BRITTANNIË EN NOORD-IERLAND, Verdragsluitende Partijen bij het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal en het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie, hierna "Lid-Staten" te noemen, en DE EUROPESE GEMEENSCHAP, DE EUROPESE GEMEENSCHAP VOOR KOLEN EN STAAL, EN DE EUROPESE GEMEENSCHAP VOOR ATOOMENERGIE, hierna "de Gemeenschap" te noemen, enerzijds, EN DE REPUBLIEK AZERBEIDZJAN, anderzijds, GELET op de banden tussen de Gemeenschap, haar Lid-Staten en de Republiek Azerbeidzjan, en hun gemeenschappelijke waarden, ERKENNENDE dat de Gemeenschap en de Republiek Azerbeidzjan deze banden wensen te verstevigen en partnerschap en samenwerking tot stand willen brengen om te komen tot versterking en verbreding van de betrekkingen die in het verleden zijn aangeknoopt, inzonderheid bij de op 18 december 1989 ondertekende Overeenkomst tussen de Europese Economische Gemeenschap en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie en de Unie van Socialistische Sowjetrepublieken inzake handel en commerciële en economische samenwerking, die na de ontbinding van de USSR mutatis mutandis van toepassing is op de bilaterale betrekkingen tussen de Europese Gemeenschappen en elk van de onafhankelijke staten, GELET op de verbintenis van de Gemeenschap en haar Lid-Staten en van de Republiek Azerbeidzjan tot versterking van de politieke en economische vrijheden, die de grondslag van het partnerschap vormen, ERKENNENDE in die context dat de ondersteuning van de onafhankelijkheid, de soevereiniteit en de territoriale onschendbaarheid van de Republiek Azerbeidzjan zal bijdragen aan het waarborgen van vrede en stabiliteit in Europa, GELET op de verbintenis van de partijen tot bevordering van internationale vrede en veiligheid en de vreedzame oplossing van geschillen, alsmede tot samenwerking op dit gebied in het kader van de Verenigde Naties en de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa, VERLANGENDE het proces van regionale samenwerking op de door deze Overeenkomst bestreken gebieden met de buurlanden te stimuleren om welvaart en stabiliteit in deze regio te bevorderen, en in het bijzonder initiatieven die gericht zijn op het bevorderen van samenwerking en wederzijds vertrouwen tussen de onafhankelijke staten van Transkaukasië en andere buurlanden, GELET op de vaste verbintenis van de Gemeenschap en haar Lid-Staten en van de Republiek Azerbeidzjan tot volledige uitvoering van alle beginselen en bepalingen die zijn vervat in de Slotakte van de Conferentie over Veiligheid en Samenwerking in Europa (CVSE), de Slotdocumenten van de vervolgvergaderingen van Madrid en Wenen, het Document van de CVSE-Conferentie van Bonn betreffende economische samenwerking, het Handvest van Parijs voor een Nieuw Europa en het CVSE-Document van Helsinki 1992, "Uitdagingen van het Veranderingsproces", en andere fundamentele documenten van de OVSE, OVERTUIGD van het allesoverheersende belang van de beginselen van de rechtsstaat en eerbiediging van de mensenrechten, inzonderheid de rechten van minderheden, de totstandbrenging van een meerpartijenstelsel met vrije en democratische verkiezingen, en economische liberalisering om een markteconomie tot stand te brengen, VAN OORDEEL ZIJNDE dat de volledige uitvoering van deze Partnerschaps- en samen werkingsovereenkomst zowel zal afhangen van, als zal bijdragen tot de voortzetting en verwezen lijking van hervormingen in de Republiek Azerbeidzjan op politiek, economisch en juridisch vlak, en de invoering van de factoren die vereist zijn voor samenwerking, met name op grond van de conclusies van de CVSE-Conferentie van Bonn. VERLANGENDE regelmatige politieke dialoog over bilaterale, regionale en internationale vraagstukken van wederzijds belang tot stand te brengen en te bevorderen, ERKENNENDE EN ONDERSTEUNENDE de wens van de Republiek Azerbeidzjan om nauwe samenwerking met de Europese instellingen tot stand te brengen, GELET OP de noodzaak investeringen in de Republiek Azerbeidzjan te bevorderen, onder andere in de energiesector, en in deze context op het belang dat de Gemeenschap en haar Lid-Staten hechten aan eerlijke voorwaarden voor de toegang tot, en de doorvoer voor export van energieprodukten; bevestigende de gehechtheid van de Gemeenschap en haar Lid-Staten en van de Republiek Azerbeidzjan aan het Europees Energiehandvest, en aan de volledige tenuitvoerlegging van het Verdrag inzake het Energiehandvest en het Protocol bij het Energiehandvestverdrag betreffende energie-efficiëntie en daarmee samenhangende milieu-aspecten, REKENING HOUDENDE met het feit dat de Gemeenschap bereid is zorg te dragen voor passende economische samenwerking en technische bijstand, REKENING HOUDENDE MET het nut van de Overeenkomst voor het bevorderen van geleidelijke toenadering tussen de Republiek Azerbeidzjan en een uitgestrekter gebied van samenwerking in Europa en naburige regio's, en haar geleidelijke integratie in het open internationaal systeem, GELET op de verbintenis van de partijen tot liberalisering van de handel op grond van de regels van de Wereldhandelsorganisatie (WTO), ZICH ERVAN BEWUST ZIJNDE dat het noodzakelijk is om verbetering te brengen in de voorwaarden voor bedrijfsleven en investeringen, en de voorwaarden op terreinen als vestiging van vennootschappen, arbeid, dienstverlening en kapitaalverkeer, ERVAN OVERTUIGD ZIJNDE dat deze Overeenkomst een nieuw klimaat zal scheppen voor de economische betrekkingen tussen de partijen, en vooral voor de ontwikkeling van handel en investeringen, die onontbeerlijk zijn voor economische herstructurering en technologische modernisering, VERLANGENDE nauwe samenwerking op het gebied van milieubescherming tot stand te brengen, rekening houdend met de onderlinge afhankelijkheid van de partijen op dit terrein, ERKENNENDE dat samenwerking ten behoeve van de preventie van en de controle op illegale immigratie een van de hoofddoelstellingen van deze overeenkomst vormt, VERLANGENDE culturele samenwerking tot stand te brengen en de doorstroming van informatie te verbeteren, ZIJN ALS VOLGT OVEREENGEKOMEN : ARTIKEL 1 Er wordt een partnerschap tot stand gebracht tussen de Gemeenschap en haar Lid-Staten, enerzijds, en de Republiek Azerbeidzjan, anderzijds. Dit partnerschap heeft ten doel : een passend kader voor de politieke dialoog tussen de partijen tot stand te brengen met het oog op de ontwikkeling van politieke betrekkingen ; de inspanningen van de Republiek Azerbeidzjan om haar democratie te consolideren, haar economie te ontwikkelen en de overgang naar een markteconomie te voltooien, te ondersteunen ; handel en investeringen en harmonische economische betrekkingen tussen de partijen te bevorderen en aldus hun duurzame economische ontwikkeling te stimuleren ; de grondslag te leggen voor samenwerking op het gebied van wetgeving en voor economische, sociale, financiële, civiele wetenschappelijke, technologische en culturele samenwerking. TITEL I ALGEMENE BEGINSELEN ARTIKEL 2 Eerbiediging van de democratische beginselen, de beginselen van het volkenrecht en de mensenrechten, inzonderheid als vastgelegd in het Handvest van de Verenigde Naties, de Slotakte van Helsinki en het Handvest van Parijs voor een nieuw Europa, en de beginselen van de markteconomie, waaronder de beginselen die zijn opgenomen in de documenten van de CVSE- Conferentie van Bonn, vormen de grondslag van het interne en externe beleid van de partijen en zijn een essentieel onderdeel van het partnerschap en van deze Overeenkomst. ARTIKEL 3 De partijen zijn van oordeel dat het voor hun toekomstige welvaart en stabiliteit noodzakelijk is dat de nieuwe onafhankelijke staten die als gevolg van de ontbinding van de Unie van Socialistische Sowjetrepublieken zijn ontstaan, hierna "onafhankelijke staten" te noemen, de onderlinge samenwerking in stand houden en ontwikkelen overeenkomstig de beginselen van de Slotakte van Helsinki en het volkenrecht en in een geest van goede nabuurschap en alles in het werk stellen om dit proces te stimuleren. ARTIKEL 3 bis De partijen voeren in voorkomend geval overleg over veranderende omstandigheden in de Republiek Azerbeidzjan, met name betreffende de economische omstandigheden aldaar en de tenuitvoerlegging van marktgerichte economische hervormingen. De Samenwerkingsraad kan de partijen aanbevelingen doen over uitbreiding van delen van deze overeenkomst in het licht van deze omstandigheden. TITEL II POLITIEKE DIALOOG ARTIKEL 4 Tussen de partijen wordt een regelmatige politieke dialoog tot stand gebracht, die zij voornemens zijn te ontwikkelen en te intensiveren. Deze dialoog begeleidt en consolideert het proces waarbij de Gemeenschap en de Republiek Azerbeidzjan nader tot elkaar komen, ondersteunt de politieke en economische veranderingen die in dat land aan de gang zijn en draagt bij tot de totstandkoming van nieuwe vormen van samenwerking. De politieke dialoog strekt ertoe de banden van de Republiek Azerbeidzjan met de Gemeenschap en haar Lid-Staten, en aldus met de gemeenschap van democratische naties als geheel, te versterken ; de economische convergentie die door middel van deze Overeenkomst wordt bewerkstelligd, zal leiden tot hechtere politieke betrekkingen ; de standpunten over internationale vraagstukken van wederzijds belang nader tot elkaar te brengen en aldus meer veiligheid en stabiliteit in de regio te bewerkstelligen en de toekomstige ontwikkeling van de onafhankelijke staten van Transkaukasië te bevorderen; ervoor te zorgen dat de partijen streven naar samenwerking voor aangelegenheden op het gebied van de versterking van stabiliteit en veiligheid in Europa, de naleving van de democratische beginselen, de eerbiediging en bevordering van de mensenrechten, vooral die van minderheden, waarbij zo nodig over relevante kwesties overleg wordt gepleegd. Deze dialoog kan op regionaal vlak plaatsvinden met het oog op een bijdrage aan het oplossen van regionale conflicten en spanningen. Op ministerieel niveau vindt de politieke dialoog plaats in het kader van de krachtens artikel 77 opgerichte Samenwerkingsraad en bij andere gelegenheden, in onderlinge overeenstemming. ARTIKEL 5 ARTIKEL 6 De partijen voorzien in andere procedures en regelingen voor politieke dialoog, met name in de volgende vormen : regelmatige vergaderingen tussen vertegenwoordigers van de Gemeenschap en haar Lid-Staten, enerzijds, en vertegenwoordigers van de Republiek Azerbeidzjan, anderzijds, op het niveau van hoge ambtenaren ; het optimaal gebruik maken van diplomatieke kanalen tussen de partijen, met inbegrip van passende contacten op bilateraal en multilateraal vlak, onder meer bij de Verenigde Naties, vergaderingen van de OVSE en elders ; alle andere middelen, waaronder vergaderingen van deskundigen, die bijdragen tot het consolideren en ontwikkelen van deze dialoog. ARTIKEL 7 Op parlementair niveau vindt de politieke dialoog plaats in het kader van het krachtens artikel 82 opgerichte Parlementair Samenwerkingscomité. TITEL III HANDEL IN GOEDEREN ARTIKEL 8 1. De partijen passen ten aanzien van elkaar de meestbegunstigingsclausule toe op alle gebieden die verband houden met : de douanerechten en heffingen bij invoer en bij uitvoer, met inbegrip van de wijze van invordering van dergelijke rechten en heffingen, de bepalingen betreffende de douaneafhandeling, de doorvoer, de opslag in entrepot en de overslag van goederen, de belastingen en alle andere interne heffingen die direct of indirect op de ingevoerde goederen van toepassing zijn, de wijzen van betaling en de overdracht van de betaalde bedragen, de voorschriften met betrekking tot de verkoop, de aankoop, het vervoer, de distributie en het gebruik van goederen op de binnenlandse markt. 2. De bepalingen van lid 1 zijn niet van toepassing op : a) voordelen die met het oog op de oprichting van een douane-unie of vrijhandelszone of na de oprichting van een dergelijke unie of zone worden toegekend ; b) voordelen die aan bepaalde landen worden toegekend krachtens de GATT en andere internationale regelingen ten gunste van ontwikkelingslanden ; c) voordelen die aan buurlanden worden toegekend ten einde het grensverkeer te vereenvoudigen. 3. De bepalingen van lid 1 zijn gedurende een overgangsperiode die eindigt op de datum waarop de Republiek Azerbeidzjan partij wordt bij de GATT of, indien dit vroeger is, op 31 december 1998, niet van toepassing op de in bijlage I bedoelde voordelen die door de Republiek Azerbeidzjan worden toegekend aan andere staten die na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie zijn ontstaan. ARTIKEL 9 1. De partijen zijn het erover eens dat het beginsel van vrije doorvoer een essentiële voorwaarde is voor het bereiken van de doelstellingen van deze Overeenkomst. Met het oog hierop waarborgt elke partij de vrije doorgang over zijn grondgebied van goederen die herkomstig zijn uit of bestemd zijn voor het douanegebied van de andere partij. 2. De in artikel V, leden 2, 3, 4 en 5 van de GATT vastgestelde regels zijn tussen de twee partijen van toepassing. 3. De bepalingen van dit artikel doen geen afbreuk aan tussen de partijen overeengekomen bijzondere regelingen voor specifieke sectoren, zoals vervoer, of produkten, of aan de bepalingen van artikel 86. ARTIKEL 10 Onverminderd de rechten en verplichtingen die voortvloeien uit internationale overeenkomsten betreffende de tijdelijke invoer van goederen die beide partijen binden, verleent elke partij de andere partij, in de gevallen en volgens de procedures die zijn vastgesteld in andere voor haar bindende internationale overeenkomsten op dit gebied en overeenkomstig haar eigen wettelijke bepalingen ter zake, vrijstelling van invoerrechten en -heffingen op goederen die tijdelijk worden ingevoerd. Hierbij wordt rekening gehouden met de voorwaarden waaronder de uit een dergelijke overeenkomst voortvloeiende verplichtingen door de betrokken partij zijn aanvaard. ARTIKEL 11 1. Onverminderd het bepaalde in de artikelen 13, 16 en 17 van deze Overeenkomst worden bij de invoer van goederen van oorsprong uit de Republiek Azerbeidzjan in de Gemeenschap geen kwantitatieve beperkingen toegepast. 2. Onverminderd het bepaalde in de artikelen 13, 16 en 17 van deze Overeenkomst worden bij de invoer in de Republiek Azerbeidzjan van goederen van oorsprong uit de Gemeenschap geen kwantitatieve beperkingen noch maatregelen van gelijke werking toegepast. Goederen worden tegen marktprijzen tussen de partijen verhandeld. ARTIKEL 12 ARTIKEL 13 1. Wanneer een produkt op het grondgebied van een van de partijen wordt ingevoerd in dermate toegenomen hoeveelheden of onder voorwaarden die schade toebrengen of dreigen toe te brengen aan de binnenlandse producenten van soortgelijke of rechtstreeks concurrerende produkten, dan kan de benadeelde partij, zijnde de Gemeenschap of de Republiek Azerbeidzjan, passende maatregelen nemen met inachtneming van de hierna volgende procedures en voorwaarden. 2. Voor zij maatregelen nemen, of, in de gevallen waarin artikel 4 van toepassing is, zo spoedig mogelijk nadat zij maatregelen hebben genomen, verstrekken de Gemeenschap of de Republiek Azerbeidzjan, al naargelang van het geval, de Samenwerkingsraad alle relevante informatie ten einde deze in staat te stellen een voor beide partijen aanvaardbare oplossing als bedoeld in titel XI te zoeken. 3. Indien, na dit overleg, de partijen niet binnen 30 dagen nadat de kwestie naar de Samen werkingsraad werd verwezen een akkoord bereiken over maatregelen om het probleem op te lossen, dan kan de partij die om het overleg heeft verzocht maatregelen ter beperking van de invoer van de 10 betrokken produkten nemen in de mate en voor de tijd die nodig zijn om de schade te voorkomen of te verhelpen of kan zij andere passende maatregelen nemen. 4. In kritieke omstandigheden, waarin uitstel moeilijk herstelbare schade zou veroorzaken, kunnen de partijen maatregelen nemen voor het overleg heeft plaatsgevonden, op voorwaarde dat onmiddellijk daarna een voorstel tot overleg wordt gedaan. 5. Bij de keuze van de in het kader van dit artikel toe te passen maatregelen geven de overeenkomstsluitende partijen de voorkeur aan maatregelen die het bereiken van de doelstellingen van deze Overeenkomst het minst in de weg staan. 6. Geen enkele bepaling van dit artikel belet de partijen anti-dumpingmaatregelen of compenserende maatregelen te nemen overeenkomstig artikel VI van de GATT, de overeenkomst inzake de toepassing van artikel VI van de GATT, de Overeenkomst inzake de interpretatie en de toepassing van de artikelen VI, XVI én XXIII van de GATT of daarmee verband houdende interne wetgeving. ARTIKEL 14 De partijen komen overeen, rekening houdend met de omstandigheden en de situatie die door de toetreding van de Republiek Azerbeidzjan tot de WTO ontstaat, de uitbreiding van de bepalingen betreffende de onderlinge handel in goederen in welwillende overweging te nemen. De Samenwerkingsraad kan de partijen omtrent deze uitbreiding aanbevelingen doen die, indien zij worden aanvaard, ten uitvoer kunnen worden gelegd door middel van een overeenkomst tussen de partijen, met inachtneming van hun respectieve procedures. ARTIKEL 15 De Overeenkomst vormt geen beletsel voor verboden of beperkingen op de invoer, de uitvoer of de doorvoer van goederen die gerechtvaardigd zijn uit hoofde van de bescherming van de openbare zedelijkheid, de openbare orde en veiligheid, de gezondheid en het leven van personen en dieren of het behoud van planten, de bescherming van natuurlijke hulpbronnen, de bescherming van het nationaal artistiek, historisch Of archeologisch erfgoed of uit hoofde van de bescherming van de intellectuele, industriële of commerciële eigendom, noch voor voorschriften betreffende goud en zilver. Deze verboden of beperkingen mogen echter geen middel tot willekeurige discriminatie, noch een verholen beperking van de handel tussen de partijen bij de Overeenkomst vormen. ARTIKEL 16 Deze titel is niet van toepassing op de handel in textielprodukten van de Hoofdstukken 50 tot en met 63 van de Gecombineerde Nomenclatuur De handel in deze produkten is geregeld bij een afzonderlijke overeenkomst die op 17 oktober 1993 werd geparafeerd en die voorlopig van toepassing is sedert 1 januari 1993 en bij eventuele vervolgovereenkomsten. 1. De handel in produkten die onder het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal vallen, is geregeld bij de bepalingen van deze titel, met uitzondering van artikel 11 ARTIKEL 17 11 daarvan. 2. Er wordt een contactgroep voor kolen- en staalkwesties ingesteld bestaande uit vertegen woordigers van de Gemeenschap, enerzijds, en vertegenwoordigers van de Republiek Azerbeidzjan, anderzijds. De contactgroep wisselt op gezette tijden informatie uit over alle zaken in verband met kolen- en staalprodukten die voor partijen van belang zijn. ARTIKEL 18 De handel in kernmaterialen wordt geregeld overeenkomstig de bepalingen van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie. Zo nodig zal de handel in kernmaterialen worden geregeld bij een tussen de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie en de Republiek Azerbeidzjan te sluiten specifieke overeenkomst. 12 BEPALINGEN INZAKE HET HANDELSVERKEER EN DE INVESTERINGEN TITEL IV HOOFDSTUK I Arbeidsvoorwaarden ARTIKEL 19 1. Onverminderd de in elke Lid-Staat geldende wettelijke regelingen, voorwaarden en procedures dragen de Gemeenschap en de Lid-Staten zorg dat onderdanen van de Republiek Azerbeidzjan die legaal tewerkgesteld zijn op het grondgebied van een Lid-Staat, niet op grond van nationaliteit worden gediscrimineerd ten opzichte van onderdanen van de Lid-Staten, wat werkomstandigheden, beloning en ontslag betreft. 2. Onverminderd de in de Republiek Azerbeidzjan geldende wettelijke regelingen, voorwaarden en procedures draagt de Republiek Azerbeidzjan zorg dat onderdanen van een Lid-Staat die legaal tewerkgesteld zijn op het grondgebied van de Republiek Azerbeidzjan, niet op grond van nationaliteit worden gediscrimineerd ten opzichte van zijn eigen onderdanen, wat werkomstandigheden, beloning en ontslag betreft. ARTIKEL 20 De Samenwerkingsraad gaat na welke verbeteringen kunnen worden aangebracht in de werkomstandigheden van zakenlieden, rekening houdend met de internationale verbintenissen van de partijen, met inbegrip van die welke in het document van de Conferentie van Bonn van de CVSE zijn opgenomen. De Samenwerkingsraad doet aanbevelingen voor de tenuitvoerlegging van de artikelen 19 en 20. ARTIKEL 21 HOOFDSTUK II Bepalingen inzake de vestiging en de exploitatie van ondernemingen ARTIKEL 22 1. De Gemeenschap en haar Lid-Staten kennen voor de vestiging van Azerbeidzjaanse vennoot schappen als omschreven in artikel 24, onder d), geen minder gunstige behandeling toe dan die welke zij aan vennootschappen uit derde landen toekennen. 13 2. Onverminderd de in bijlage IV genoemde voorbehouden kennen de Gemeenschap en haar Lid- Staten de op hun grondgebied gevestigde dochterondernemingen van Azerbeidzjaanse vennootschappen, wat de werking daarvan betreft, geen minder gunstige behandeling toe dan die welke zij aan enig bedrijf uit de Gemeenschap toekennen. 3. De Gemeenschap en haar Lid-Staten kennen de op hun grondgebied gevestigde filialen van Azerbeidzjaanse vennootschappen, wat de werking daarvan betreft, geen minder gunstige behandeling toe dan die welke zij aan filialen van vennootschappen uit enig derde land toekennen. 4. Onverminderd de in bijlage V genoemde voorbehouden kent de Republiek Azerbeidzjan voor de vestiging van vennootschappen uit de Gemeenschap als omschreven in artikel 24, onder d), geen minder gunstige behandeling toe dan de meest voordelige behandeling die dit land aan Azerbeidzjaanse ondernemingen of aan ondernemingen uit enig derde land toekent, en kent de op zijn grondgebied gevestigde dochterondernemingen en filialen van vennootschappen uit de Gemeenschap, wat de werking daarvan betreft, geen minder gunstige behandeling toe dan de meest voordelige behandeling die het respectievelijk aan eigen vennootschappen of filialen of respectievelijk aan vennootschappen of filialen uit enig derde land toekent. ARTIKEL 23 1. Onverminderd het bepaalde in artikel 96 is artikel 22 niet van toepassing op het vervoer door de lucht, over binnenwateren en over zee. 2. Wat evenwel de activiteiten, zoals hieronder aangegeven, van scheepvaartondernemingen op het gebied van het internationale vervoer over zee betreft, met inbegrip van het intermodale vervoer dat ten dele over zee plaatsvindt, biedt elke partij aan ondernemingen van de andere partij de mogelijkheid op haar grondgebied een handelsvertegenwoordiging in de vorm van dochteronder nemingen of filialen te vestigen, onder voorwaarden, wat de vestiging en de werking betreft, die niet minder gunstig zijn dan de meest voordelige voorwaarden die zij aan haar eigen vennootschappen of aan dochterondernemingen of filialen van vennootschappen uit enig derde land toekent, overeenkomstig de wetgeving en bepalingen die voor elke partij van toepassing zijn. Deze activiteiten omvatten onder meer: a) het op de markt brengen en de verkoop van maritieme vervoersdiensten en aanverwante diensten door rechtstreekse contacten met klanten, van prijsopgave tot facturering, ongeacht of deze diensten worden verricht of aangeboden door de dienstverlener zelf dan wel door dienstverleners waarmee de verkoper van de diensten een permanent handelsakkoord heeft; b) aankoop en gebruik, voor eigen rekening of voor rekening van hun klanten (en de wederverkoop aan hun klanten) van alle vervoersdiensten en aanverwante diensten, met inbegrip van alle vormen van binnenlands vervoer, in het bijzonder over binnenwateren, over de weg en per spoor, die voor een geïntegreerde dienstverlening vereist zijn; c) voorbereiding van documentatie betreffende vervoersdocumenten, douanedocumenten of andere documenten in verband met de oorsprong en de aard van de vervoerde goederen; d) het verschaffen van handelsinformatie, op enigerlei wijze, onder meer door middel van 14 geautomatiseerde informatiesystemen en systemen voor elektronische gegevensuitwisseling (onverminderd alle niet-discriminatoire beperkingen op het telecommunicatieverkeer); e) het sluiten van enigerlei handelsovereenkomst, met inbegrip van participaties in ondernemingen en het in dienst nemen van plaatselijk aangeworven personeel (of, wanneer het buitenlands personeel betreft, met inachtneming van de desbetreffende bepalingen van deze Overeenkomst), met een in het betrokken land gevestigde scheepvaartonderneming; f) optreden namens ondernemingen, onder ander door het organiseren van de afroep van aanvragen om scheepsruimte of, indien nodig, het overnemen van vracht. Voor de toepassing van deze overeenkomst wordt verstaan onder : ARTIKEL 24 a) 'onderneming uit de Gemeenschap' of 'Azerbeidzjaanse onderneming': een overeenkomstig de wetgeving van respectievelijk een Lid-Staat of de Republiek Azerbeidzjan opgerichte onder neming die haar statutaire zetel, centrale administratie of belangrijkste handelsactiviteit op het grondgebied van respectievelijk de Gemeenschap of de Republiek Azerbeidzjan heeft Indien een overeenkomstig de wetgeving van respectievelijk de Gemeenschap of de Republiek Azerbeidzjan opgerichte onderneming enkel haar statutaire zetel op het grondgebied van respectievelijk de Gemeenschap of de Republiek Azerbeidzjan heeft, wordt deze onderneming als een onderneming uit de Gemeenschap of als een Azerbeidzjaanse onderneming beschouwd indien uit haar transacties een werkelijke en permanente band tussen de economieën van respectievelijk de Lid- Staten of de Republiek Azerbeidzjan naar voren treedt; b) "dochteronderneming" : een vennootschap waarover een andere vennootschap daadwerkelijk zeggenschap heeft ; c) "filiaal" van een vennootschap : een handelszaak zonder rechtspersoonlijkheid die kennelijk een permanent karakter bezit, zoals een afdeling van een moedermaatschappij, een eigen management heeft en over de nodige materiële voorzieningen beschikt om zaken te doen met derden, in dier voege dat laatstgenoemden, hoewel zij ervan op de hoogte zijn dat indien nodig er een rechtsverhouding zal bestaan met de moedermaatschappij waarvan het hoofdkantoor zich in het buitenland bevindt, geen rechtstreeks contact dienen te hebben met deze moedermaatschappij doch hun transacties kunnen afhandelen met de handelszaak die de afdeling vormt ; d) "vestiging" : het recht van vennootschappen uit de Gemeenschap of Azerbeidzjaanse vennoot schappen als bedoeld onder punt a), economische activiteiten uit te oefenen door de oprichting van dochtermaatschappijen en filialen in respectievelijk de Republiek Azerbeidzjan of de Gemeenschap ; e) "exploitatie" : het verrichten van economische activiteiten ; f) "economische activiteiten" : activiteiten met een industrieel of commercieel karakter of activiteiten van personen die een vrij beroep uitoefenen ; Wat het internationale vervoer over zee betreft, met inbegrip van het intermodale vervoer dat ten 15 dele over zee plaatsvindt, zijn de bepalingen van dit hoofdstuk en van hoofdstuk III eveneens van toepassing op onderdanen van de Lid-Staten of van Azerbeidzjan die buiten het grondgebied van respectievelijk de Gemeenschap of Azerbeidzjan gevestigd zijn en op buiten de Gemeenschap of Azerbeidzjan gevestigde scheepvaartmaatschappijen waarin onderdanen van respectievelijk de Gemeenschap of Azerbeidzjan een meerderheidsparticipatie hebben, indien de vaartuigen van deze scheepvaartmaatschappijen respectievelijk in die Lid-Staat of in Azerbeidzjan geregistreerd zijn overeenkomstig de respectieve wettelijke voorschriften van de Gemeenschap en Azerbeidzjan. ARTIKEL 25 1. Geen enkele bepaling van de overeenkomst belet de partijen beschermende maatregelen te nemen, onder meer ten behoeve van investeerders, depositogevers, verzekeringnemers of personen aan wie een financiële dienstverlener een fïduciair recht verschuldigd is often einde de integriteit en de stabiliteit van het financiële systeem te waarborgen. Wanneer dergelijke maatregelen strijdig zijn met de bepalingen van de overeenkomst mogen zij niet worden gebruikt als middel om de uit de overeenkomst voortvloeiende verplichtingen van een partij te ontduiken. 2. Geen enkele bepaling van deze overeenkomst wordt op zodanige wijze geïnterpreteerd dat zij een partij ertoe verplicht informatie betreffende de zaken en de boekhouding van individuele klanten dan wel vertrouwelijke of gepatenteerde informatie te verstrekken die in het bezit is van overheidsinstanties. 3. Voor de toepassing van deze overeenkomst wordt onder "financiële diensten" verstaan de in bijlage III omschreven activiteiten. ARTIKEL 26 De bepalingen van deze overeenkomst vormen voor een partij geen beletsel de maatregelen te nemen die zij noodzakelijk acht om te voorkomen dat de door haar genomen maatregelen in verband met de toegang van derde landen tot haar markten door middel van deze overeenkomst worden ontdoken. ARTIKEL 27 1. In afwijking van het bepaalde in hoofdstuk I van deze Titel heeft een vennootschap uit de Gemeenschap of een Azerbeidzjaanse vennootschap die op het grondgebied van, respectievelijk, de Republiek Azerbeidzjan of de Gemeenschap gevestigd is het recht, met inachtneming van de wetgeving van het gastland van vestiging, op het grondgebied van respectievelijk de Republiek Azerbeidzjan en de Gemeenschap werknemers die onderdanen zijn van respectievelijk de Lid-Staten van de Gemeenschap en van de Republiek Azerbeidzjan in dienst te nemen of deze door een van haar dochterondernemingen of filialen in dienst te laten nemen, mits dergelijke werknemers een sleutelpositie in de zin van lid 2 bekleden en zij uitsluitend door vennootschappen of filialen tewerkgesteld worden. De geldigheidsduur van de verblijfs- en werkvergunningen van deze werknemers is beperkt tot de periode waarin zij als zodanig werkzaam zijn. 2. Werknemers met een sleutelpositie die in dienst zijn van de vorengenoemde vennootschappen, hierna "organisaties" genoemd, zijn "binnen de vennootschap overgeplaatste personen", als omschreven onder c), van de hierna volgende categorieën, met dien verstande dat de organisatie een rechtspersoon is en de betrokkenen gedurende ten minste het onmiddellijk aan de overplaatsing voorafgaande jaar in dienst waren van deze organisatie of daarin partners (doch geen 16 aandeelhouders met een meerderheidsparticipatie) waren : a) leden van het hogere kader van een organisatie die in de eerste plaats leiding geven aan de organisatie, onder het algemene toezicht en volgens instructies van, in hoofdzaak, de raad van bestuur of de aandeelhouders of daarmee gelijkgestelde personen. Deze personeelsleden geven leiding aan de organisatie of een afdeling of onderafdeling daarvan ; houden toezicht op en controleren de werkzaamheden van andere toezichthoudende, hooggespecialiseerde of leidinggevende werknemers ; zijn persoonlijk bevoegd werknemers in dienst te nemen en te ontslaan of de indienstneming of het ontslag van werknemers of andere maatregelen in het kader van het personeelsbeleid aan te bevelen ; b) binnen een organisatie werkzame personen die beschikken over bijzondere kennis die van wezenlijk belang is voor de dienstverlening van het bedrijf, de onderzoeksuitrusting, de technische werkzaamheden of het management. Afgezien van de voor het functioneren van de betrokken vennootschap vereiste specifieke kennis, kan deze kennis bestaan in de bekwaamheid bepaalde werkzaamheden uit te voeren of een bepaald beroep uit te oefenen waarvoor specifieke technische vaardigheden vereist zijn, met inbegrip van het lidmaatschap van een erkende beroepsgroep ; c) een "binnen de vennootschap overgeplaatste persoon" is een natuurlijke persoon die voor een organisatie op het grondgebied van een partij werkzaam is en die tijdelijk wordt overgeplaatst in het kader van economische activiteiten op het grondgebied van de andere partij. De belangrijkste handelsactiviteit van de betrokken organisatie dient op het grondgebied van een partij plaats te hebben en de overplaatsing dient te geschieden naar een afdeling (dochteronderneming of filiaal) van deze organisatie die op het grondgebied van de andere partij daadwerkelijk soortgelijke economische activiteiten verricht. ARTIKEL 29 1. De partijen vermijden in voor zover mogelijk het nemen van maatregelen of het ontplooien van activiteiten die de voorwaarden voor de vestiging en de exploitatie van vennootschappen uit de andere partij restrictiever maken dan op de dag voorafgaande aan de datum van ondertekening van de overeenkomst het geval was. 2. De bepalingen van dit artikel doen geen afbreuk aan die van artikel 37 : de omstandigheden waarop artikel 37 van toepassing is, worden uitsluitend geregeld door de bepalingen van dit artikel, met uitsluiting van elk ander artikel. 3. In een geest van partnerschap en samenwerking en in het licht van de bepalingen van artikel 43 zal de regering van de Republiek Azerbeidzjan de Gemeenschap kennis geven van voorgenomen nieuwe wet- of regelgeving die de voorwaarden voor de vestiging of de exploitatie van dochterondernemingen of filialen van vennootschappen uit de Gemeenschap in de Republiek Azerbeidzjan restrictiever zou kunnen maken dan op de dag voorafgaande aan de datum van ondertekening van de overeenkomst het geval is. De Gemeenschap kan van de Republiek Azerbeidzjan verlangen dat dit land haar deze wetsontwerpen of ontwerp-regelingen doet toekomen 17 en daaromtrent overleg pleegt. 4. Wanneer nieuwe wet- of regelgeving in de Republiek Azerbeidzjan de voorwaarden voor de exploitatie van in de Republiek Azerbeidzjan gevestigde dochterondernemingen en filialen van vennootschappen uit de Gemeenschap restrictiever maakt dan op de dag van ondertekening van de overeenkomst het geval is, dan is dergelijke wet- of regelgeving gedurende de eerste drie jaren volgende op de datum van inwerkingtreding van het desbetreffende besluit niet van toepassing op de dochterondernemingen en filialen die op de datum van inwerkingtreding van dit besluit reeds in de Republiek Azerbeidzjan gevestigd waren. Grensoverschrijdend dienstenverkeer tussen de Gemeenschap en de Republiek Azerbeidzjan HOOFDSTUK III ARTIKEL 30 1. De partijen verbinden zich overeenkomstig het bepaalde in dit artikel ertoe de nodige stappen te ondernemen om geleidelijk het verlenen van diensten mogelijk te maken door EG-vennootschappen of vennootschappen van Azerbeidzjan die zijn gevestigd op het grondgebied van een andere partij dan die van de persoon voor wie de diensten worden verricht, met inachtneming van de ontwikkeling van de dienstverlenende sectoren op het grondgebied van de partijen. 2. De Samenwerkingsraad doet aanbevelingen met betrekking tot de tenuitvoerlegging van lid 1. ARTIKEL 31 De partijen werken samen met het oog op de ontwikkeling van een marktgerichte dienstensector in de Republiek Azerbeidzjan. ARTIKEL 32 1. De partijen verbinden zich tot het daadwerkelijk toepassen van het beginsel van onbeperkte toegang tot de internationale maritieme markt en het internationaal maritiem vervoer op commerciële basis. a) Bovenstaande bepaling doet geen afbreuk aan de rechten en verplichtingen die voortvloeien uit het Verdrag van de Verenigde Naties inzake een gedragscode voor lijn vaartconferences en die voor de ene of de andere van de partijen bij deze Overeenkomst van toepassing zijn. De niet bij conferences aangesloten lijnvaartmaatschappijen kunnen vrij met een conference concurreren zolang zij zich aan het beginsel van eerlijke concurrentie op commerciële basis houden. b) De partijen bevestigen dat zij de vrije concurrentie beschouwen als een fundamentele noodzaak voor het handelsverkeer in droge en vloeibare bulkgoederen. 2. De partijen verbinden zich ertoe bij de toepassing van de beginselen van lid 1 : a) vanaf het in werking treden van deze overeenkomst geen bepalingen inzake vrachtverdeling van bilaterale overeenkomsten tussen om het even welke Lid-Staat van de Gemeenschap en de voormalige Sovjet-Unie toe te passen ; b) geen bepalingen inzake vrachtverdeling op te nemen in toekomstige bilaterale overeenkomsten met derde landen, tenzij in die uitzonderlijke gevallen waarin de lijnvaartmaatschappijen van de ene of de andere partij bij deze overeenkomst anders geen reële kans zouden krijgen om aan het handelsverkeer van en naar het betrokken derde land deel te nemen ; c) het opnemen van vrachtverdelingsregelingen in toekomstige bilaterale overeenkomsten betreffende het vervoer van droge en vloeibare bulkladingen niet toe te staan ; d) bij het in werking treden van deze Overeenkomst alle unilaterale maatregelen en administratieve, technische en andere belemmeringen op te heffen die een beperkende of discriminerende invloed kunnen hebben op het vrij verrichten van diensten in het internationaal maritiem vervoer. 3. Onder meer verleent elke partij aan schepen welke door onderdanen of vennootschappen van de andere partij worden geëxploiteerd geen minder gunstige behandeling dan die welke zij aan haar eigen schepen verleent ten aanzien van de toegang tot voor het internationale handelsverkeer opengestelde havens, het gebruik van de infrastructuur en van de maritieme hulpdiensten van de havens evenals de daarmee verband houdende vergoedingen en kosten, douanefaciliteiten en toewijzing van aanlegplaatsen en installaties voor het laden en lossen. 4. De onderdanen en vennootschappen van de Gemeenschap die voorzien in internationale maritieme vervoersdiensten kunnen onbelemmerd voorzien in de op het internationaal zeevervoer aansluitende diensten op de binnenwateren van de Republiek Azerbeidzjan en vice versa. ARTIKEL 33 Met het oog op een gecoördineerde ontwikkeling van het vervoer tussen de partijen in overeenstemming met hun commerciële behoeften, kunnen de voorwaarden voor de wederzijdse toegang tot eikaars markten en het verlenen van diensten met betrekking tot het vervoer over de weg, per spoor en over de binnenwateren, en eventueel het luchtvervoer, worden vastgelegd in bijzondere overeenkomsten, waarover in voorkomend geval tussen de partijen na het in werking treden van deze Overeenkomst wordt onderhandeld. HOOFDSTUK IV Algemene bepalingen ARTIKEL 34 1. De bepalingen van deze titel worden toegepast behoudens beperkingen die gerechtvaardigd zijn uit hoofde van de openbare orde, de openbare veiligheid en de volksgezondheid. 2. Zij zijn niet van toepassing op de werkzaamheden die op het grondgebied van elke partij verband 19 houden met de uitoefening van het openbaar gezag, zelfs indien deze slechts voor een bepaalde gelegenheid geschieden. ARTIKEL 35 Voor de toepassing van deze Titel zal geen enkele bepaling van de Overeenkomst de partijen ervan weerhouden hun wetten en voorschriften betreffende toelating en verblijf, het verrichten van werk, arbeidsvoorwaarden, de vestiging van natuurlijke personen en het verrichten van diensten toe te passen, op voorwaarde dat zulks niet op zodanige wijze geschiedt dat de toepassing de voor een partij uit een specifieke bepaling van de Overeenkomst voortvloeiende voordelen tenietdoet of beperkt. Deze bepaling doet geen afbreuk aan de toepassing van artikel 34. ARTIKEL 36 Vennootschappen welke worden bestuurd door en de exclusieve eigendom zijn van Azerbeidzjaanse vennootschappen en communautaire vennootschappen gezamenlijk, komen eveneens in aanmerking voor de bepalingen van hoofdstukken II, III en IV ARTIKEL 37 De in het kader van deze Overeenkomst door een partij aan de andere toegekende behandeling is met ingang van de termijn van een maand vóór het in werking treden van de daarop betrekking hebbende voorschriften van de Algemene Overeenkomst inzake de Handel in Diensten (GATS), met betrekking tot de sectoren of maatregelen waarop de GATS betrekking heeft, in geen enkel geval gunstiger dan die welke door bedoelde eerstgenoemde partij in het kader van de GATS en met betrekking tot om het even welke dienstensector, dienstensubsector en wijze van dienstverlening wordt toegekend, ARTIKEL 38 Voor de toepassing van de hoofdstukken II, III en IV van deze titel wordt geen rekening gehouden met de behandeling welke door de Gemeenschap, haar Lid-Staten of de Republiek Azerbeidzjan wordt toegekend op grond van de verbintenissen welke in het kader van overeenkomsten inzake economische integratie overeenkomstig de beginselen van artikel V van de GATS zijn aangegaan. ARTIKEL 39 1. De overeenkomstig de bepalingen van deze titel toegekende meestbegunstigings-behandeling is niet van toepassing op de belastingvoordelen waarin de partijen voorzien of in de toekomst zullen voorzien in het kader van overeenkomsten ter voorkoming van dubbele belastingheffing of andere fiscale regelingen. 2. Niets in deze titel kan worden uitgelegd als een beletsel voor het vaststellen of doen naleven door de partijen van maatregelen ter voorkoming van belastingvlucht of-ontduiking overeenkomstig de belastingvoorschriften van overeenkomsten ter voorkoming van dubbele belastingheffing en andere fiscale regelingen, of de nationale fiscale wetgeving. 20 3. Niets in deze titel kan worden uitgelegd als een beletsel voor de Lid-Staten of de Republiek Azerbeidzjan om bij de toepassing van de desbetreffende bepalingen van hun fiscaal recht een onderscheid te maken tussen belastingplichtigen die zich niet in identieke situaties bevinden, vooral met betrekking tot hun woonplaats. ARTIKEL 40 Onverminderd de voorwaarden van artikel 27 kan geen enkele bepaling van hoofdstukken II, III en IV worden geïnterpreteerd als zou zij het recht verschaffen : aan onderdanen van de Lid-Staten, respectievelijk de Republiek Azerbeidzjan, zich op het grondgebied van de Republiek Azerbeidzjan, respectievelijk de Gemeenschap, te begeven of daar te verblijven in ongeacht welke hoedanigheid en met name als aandeelhouder of partner, beheerder of werknemer van een vennootschap dan wel als verstrekker of ontvanger van diensten ; aan dochterondernemingen of filialen van Azerbeidzjaanse vennootschappen in de Gemeenschap tot het op het grondgebied van de Gemeenschap in dienst nemen of hebben van onderdanen van de Republiek Azerbeidzjan ; aan dochterondernemingen of filialen van communautaire vennootschappen in de Republiek Azerbeidzjan tot het op het grondgebied van de Republiek Azerbeidzjan in dienst nemen of hebben van onderdanen van de Lid-Staten ; aan Azerbeidzjaanse vennootschappen dan wel dochterondernemingen of filialen van Azerbeidzjaanse vennootschappen in de Gemeenschap tot het namens of onder het toezicht van andere personen laten optreden van Azerbeidzjaanse onderdanen door middel van tijdelijke arbeidsovereenkomsten ; aan communautaire vennootschappen dan wel dochterondernemingen of filialen van communautaire vennootschappen in de Republiek Azerbeidzjan tot het door middel van tijdelijke arbeidsovereenkomsten voorzien in arbeidskrachten welke onderdanen van Lid-Staten zijn. HOOFDSTUK V Betalings- en kapitaalverkeer ARTIKEL 41 1. De partijen verbinden zich ertoe machtiging te verlenen tot alle betaalverrichtingen op de lopende rekening van de betalingsbalans in vrije convertibele valuta tussen inwoners van de Gemeenschap en van de Republiek Azerbeidzjan welke betrokken zijn bij het verkeer van goederen, diensten of personen in overeenstemming met de bepalingen van deze Overeenkomst. 2. Met betrekking tot de verrichtingen op de kapitaalrekening van de betalingsbalans worden vanaf de datum van inwerkingtreding van de Overeenkomst het vrije verkeer van kapitaal met betrekking 21 tot directe investeringen in vennootschappen welke in overeenstemming met de wetten van het gastland zijn opgericht, en investeringen in overeenstemming met hoofdstuk II, alsook de liquidatie of de repatriëring van die investeringen en van alle opbrengsten daarvan gegarandeerd. 3. De bepalingen van lid 2 vormen geen belemmering voor de Republiek Azerbeidzjan om beperkingen in te stellen op directe buitenlandse investeringen door Azerbeidzjaanse inwoners. Dergelijke beperkingen zijn niet van toepassing op dochterondernemingen of filialen van vennootschappen uit de Gemeenschap. Vijfjaar na de inwerkingtreding van deze overeenkomst komen de Partijen overeen overleg te voeren over deze beperkingen, waarbij rekening gehouden wordt met alle relevante monetaire, fiscale en financiële overwegingen. 4. Onverminderd leden 2 en 5 worden met ingang van de datum van inwerkingtreding van deze Overeenkomst geen nieuwe beperkingen gesteld op de valutatransacties in het kader van het kapitaalverkeer en de daarmee verband houdende betalingsverrichtingen tussen inwoners van de Gemeenschap en van de Republiek Azerbeidzjan, en worden geen meer restrictieve regelingen dan de bestaande vastgesteld. 5. De partijen raadplegen elkaar met het oog op de vergemakkelijking van andere kapitaal verrichtingen dan die bedoeld in lid 2 tussen de Gemeenschap en de Republiek Azerbeidzjan gericht op de verwezenlijking van de doelstellingen van deze Overeenkomst. 6. In het kader van dit artikel kan de Republiek Azerbeidzjan, in afwachting van een volledige convertibiliteit van de munteenheid van de Republiek Azerbeidzjan in de zin van artikel VIII van de Articles of Agreement van het Internationaal Monetair Fonds (IMF), in uitzonderlijke omstandigheden deviezenbeperkingen in verband met het verlenen of opnemen van financieel krediet op korte en middellange termijn toepassen, voor zover dergelijke beperkingen aan de Republiek Azerbeidzjan voor het verlenen van zulk krediet worden opgelegd en op grond van de IMF-status van de Republiek Azerbeidzjan zijn toegestaan. De Republiek Azerbeidzjan past deze beperkingen op niet-discriminerende wijze toe. Zij dienen zodanig te worden toegepast dat zij de uitvoering van deze Overeenkomst zo weinig mogelijk verstoren. De Republiek Azerbeidzjan doet aan de Samenwerkingsraad onverwijld mededeling van de invoering en van alle wijzigingen van dergelijke maatregelen. 7. Onverminderd leden 1 en 2 kunnen de Gemeenschap en de Republiek Azerbeidzjan in uitzonderlijke omstandigheden, wanneer kapitaalverkeer tussen de Gemeenschap en de Republiek Azerbeidzjan oorzaak is of dreigt te zijn van ernstige moeilijkheden voor de toepassing van het wisselkoersbeleid of het monetair beleid in de Gemeenschap of in de Republiek Azerbeidzjan, elk voor zich vrijwaringsmaatregelen nemen met betrekking tot het kapitaalverkeer tussen de Gemeenschap en de Republiek Azerbeidzjan voor een periode van niet meer dan zes maanden, indien het volstrekt nodig is dergelijke maatregelen te nemen. HOOFDSTUK VI Bescherming van intellectuele, industriële en commerciële eigendom 1. In overeenstemming met de bepalingen van dit artikel en van bijlage II ziet de Republiek ARTIKEL 42 22 Azerbeidzjan verder toe op de verbetering van de bescherming van intellectuele, industriële en commerciële eigendomsrechten, ten einde tegen het einde van het vijfde jaar na de inwerkingtreding van de Overeenkomst te kunnen voorzien in een bescherming overeenkomend met die welke bestaat in de Gemeenschap, met inbegrip van doeltreffende middelen om dergelijke rechten af te dwingen. 2. Tegen het einde van het vijfde jaar na de inwerkingtreding van de Overeenkomst, treedt de Republiek Azerbeidzjan toe tot de multilaterale overeenkomsten betreffende intellectuele, industriële en commerciële eigendomsrechten bedoeld in punt 1 van bijlage II waarbij de Lid-Staten partij zijn of welke de facto door de Lid-Staten worden toegepast in overeenstemming met de desbetreffende bepalingen van die overeenkomsten. 23 TITEL V SAMENWERKING OP HET GEBIED VAN DE WETGEVING ARTIKEL 43 1. De partijen erkennen dat een belangrijke voorwaarde voor het versterken van de economische banden tussen de Republiek Azerbeidzjan en de Gemeenschap de harmonisatie van de bestaande en toekomstige wetgeving van de Republiek Azerbeidzjan met die van de Gemeenschap is. De Republiek Azerbeidzjan doet het nodige om ervoor te zorgen dat zijn wetgeving geleidelijk in overeenstemming met die van de Gemeenschap wordt gebracht. 2. De harmonisatie van de wetgeving omvat in het bijzonder de volgende terreinen : douane, vennootschapsrecht, bankrecht, vennootschapsboekhouding en -belasting, intellectuele eigendom, bescherming van werknemers op de arbeidsplaats, financiële dienstverlening, concurrentieregels, overheidsopdrachten, bescherming van de gezondheid en het leven van mensen, dieren en planten, milieu, wetgeving betreffende de exploitatie en het gebruik van natuurlijke hulpbronnen, consumentenbescherming, indirecte belastingen, technische voorschriften en normen, wetgeving en reglementering op nucleair gebied en vervoer. 3. De Gemeenschap verstrekt de Republiek Azerbeidzjan technische bijstand bij de tenuitvoerlegging van deze maatregelen ; die bijstand kan met name omvatten : de uitwisseling van deskundigen, het verstrekken van tijdige informatie, vooral over relevante wetgeving, de organisatie van seminars, opleidingsactiviteiten, steun bij de vertaling van communautaire wetgeving in de desbetreffende sectoren. 4. De partijen zoeken naar methoden om de toepassing van hun respectieve concurrentievoor- schriften, voor zover de onderlinge handel erdoor wordt beïnvloed, te coördineren. 24 TITEL VI ECONOMISCHE SAMENWERKING ARTIKEL 44 1. De Gemeenschap en de Republiek Azerbeidzjan brengen een economische samenwerking tot stand die erop gericht is het economisch hervormings- en herstelproces en de duurzame ontwikkeling van de Republiek Azerbeidzjan te bevorderen. Die samenwerking versterkt de bestaande economische banden ten voordele van beide partijen. 2. De beleidsmaatregelen en andere maatregelen worden ontworpen voor de totstandbrenging van economische en sociale hervormingen, en van herstructurering van het economische systeem in de Republiek Azerbeidzjan, en daarbij wordt uitgegaan van de voorwaarden voor het verkrijgen van duurzame resultaten en een harmonische sociale ontwikkeling en worden ook de milieu-aspecten volledig in de maatregelen geïntegreerd. 3. Met het oog hierop heeft de samenwerking in het bijzonder betrekking op de economische en sociale ontwikkeling, de ontwikkeling van het menselijk potentieel, steun voor vennootschappen (met inbegrip van de privatisering, investeringen en de ontwikkeling van financiële diensten), landbouw en levensmiddelen, energie, vervoer, toerisme, milieubescherming, regionale samen werking en monetair beleid. 4. Er wordt speciale aandacht besteed aan maatregelen, overeenkomstig de in Azerbeidzjan geldende wetgeving, ter bevordering van de samenwerking tussen de onafhankelijke staten van Transkaukasië en met andere buurlanden met het oog op een harmonische ontwikkeling van de regio. 5. In voorkomend geval kunnen de economische samenwerking en de andere vormen van samenwerking waarin deze Overeenkomst voorziet, worden gesteund door technische bijstand van de Gemeenschap, met inachtneming van de op de technische bijstand in de onafhankelijke staten betrekking hebbende communautaire Raadsverordening, de in het kader van het indicatieve programma voor de technische bijstand van de Gemeenschap aan de Republiek Azerbeidzjan overeengekomen prioriteiten, en de vastgestelde coördinatie- en tenuitvoerleggingsprocedures. ARTIKEL 45 Samenwerking op het gebied van de handel in goederen en diensten De Partijen werken samen teneinde ervoor te zorgen dat de internationale handel van de Republiek Azerbeidzjan plaatsvindt overeenkomstig de regels van de WTO. Tot dergelijke samenwerking behoren specifieke kwesties die van direct belang zijn voor de bevordering van de handel, zoals: • het opstellen van beleid inzake de handel en aanverwante zaken, met inbegrip van betalingen, en verrekeningssystemen 25 • • het opstellen van relevante wetgeving, hulp bij de voorbereiding van een eventuele toetreding van Azerbeidzjan tot de WTO. ARTIKEL 46 Industriële samenwerking 1. Bij de samenwerking wordt in het bijzonder de bevordering nagestreefd van : de ontwikkeling van commerciële banden tussen het bedrijfsleven aan beide zijden ; de deelneming van de Gemeenschap aan de inspanningen van de Republiek Azerbeidzjan om haar industrie te herstructureren ; de verbetering van de bedrijfsvoering ; de uitwerking van passende, marktgerichte handelsvoorschriften en -praktijken, en de overdracht van know-how; de milieubescherming. 2. De bepalingen van dit artikel laten de tenuitvoerlegging van de op vennootschappen toepasselijke concurrentievoorschriften van de Gemeenschap onverlet. ARTIKEL 46 bis De Bouw De Partijen werken samen op het gebied van de bouw. Deze samenwerking is onder meer gericht op modernisering en herstructurering van de bouwsector in de Republiek Azerbeidzjan volgens de principes van de markteconomie, waarbij terdege rekening wordt gehouden met de daarmee verband houdende gezondheids-, veiligheids-, en milieu-aspecten. ARTIKEL 47 Bevordering en bescherming van investeringen 1. Met inachtneming van de respectieve bevoegdheden van de Gemeenschap en de Lid-Staten is de samenwerking gericht op het creëren van een gunstig klimaat voor zowel binnen- als buitenlandse particuliere investeringen, met name via de totstandbrenging van betere voorwaarden voor de bescherming van investeringen, de overdracht van kapitaal en de uitwisseling van informatie over investeringsmogelijkheden. 2. De samenwerking is in het bijzonder gericht op de volgende doelstellingen : het door de Lid-Staten en de Republiek Azerbeidzjan sluiten van de passende overeenkomsten voor de bevordering en bescherming van investeringen ; 26 het door de Lid-Staten en Republiek Azerbeidzjan sluiten van de passende overeenkomsten ter voorkoming van dubbele belastingheffing ; het tot stand brengen van gunstige voorwaarden voor buitenlandse investeringen in de Azerbeidzjaanse economie ; de vaststelling van degelijke handelswetten en -voorwaarden, en de uitwisseling van informatie over wettelijke en bestuursrechtelijke handelwijzen op investeringsgebied ; de uitwisseling van informatie over investeringsmogelijkheden in de vorm van onder andere handelsbeurzen, tentoonstellingen, handelsweken en andere evenementen. ARTIKEL 48 Overheidsopdrachten De partijen werken samen met het oog op de vaststelling van voorwaarden voor de gunning via openbare en op concurrentie gebaseerde procedures van contracten voor het leveren van goederen en diensten, vooral door middel van aanbestedingen. ARTIKEL 49 Samenwerking op het gebied van de normen en conformiteitsbeoordeling 1. De samenwerking tussen de partijen is gericht op de aanpassing aan de internationaal overeengekomen criteria, beginselen en richtsnoeren inzake kwaliteit. De te ondernemen acties dienen bevorderlijk te zijn voor de wederzijdse erkenning op het gebied van de conformiteitsbeoordeling, en de verbetering van de kwaliteit van de Azerbeidzjaanse produkten te vergemakkelijken. 2. Daartoe worden via samenwerking in het kader van technische-bijstandsprojecten de volgende doelstellingen nagestreefd : • • • de bevordering van nuttige samenwerking met de op deze gebieden gespecialiseerde organisaties en instellingen, de bevordering vân de toepassing van communautaire technische voorschriften en Europese normen en procedures voor conformiteitsbeoordeling, de uitwisseling van praktische en technische informatie met betrekking tot de kwaliteitsbeheersing. ARTIKEL 50 • Mijnbouw en grondstoffen 27 1. De partijen streven naar een uitbreiding van de investeringen en van de handel op mijnbouw- en grondstoffengebied. 2. De samenwerking heeft vooral betrekking op : de uitwisseling van informatie over de vooruitzichten voor de sectoren mijnbouw en non- ferrometalen ; de vaststelling van een juridisch kader voor de samenwerking ; met de handel verband houdende aangelegenheden ; de vaststelling en tenuitvoerlegging van milieuwetgeving ; de opleiding ; de veiligheid in de mijnindustrie. ARTIKEL 51 Samenwerking op het gebied van wetenschap en technologie 1. De partijen bevorderen de samenwerking op het gebied van civiel wetenschappelijk onderzoek en technologische ontwikkeling (O & TO) op basis van het wederzijdse voordeel daarvan, en met inachtneming van de omvang van de beschikbare middelen, van de nodige toegankelijkheid van hun respectieve programma's en van de passende regelingen voor een doeltreffende bescherming van de intellectuele, industriële en commerciële eigendomsrechten (1ER). 2. De samenwerking op het gebied van wetenschappen en technologie heeft betrekking op : de uitwisseling van wetenschappelijke en technische informatie, gezamenlijke O & TO-activiteiten, opleidingsactiviteiten en programma's ter bevordering van de mobiliteit ten behoeve van aan beide zijden bij O & TO betrokken wetenschappers, onderzoekers en technici. De activiteiten welke in het kader van de samenwerking betrekking hebben op onderwijs en/of opleiding, dienen plaats te hebben in overeenstemming met de bepalingen van artikel 52. De partijen kunnen op basis van wederzijdse instemming kiezen voor andere vormen van samenwerking op wetenschappelijk en technologisch gebied. 3. De samenwerking waarop dit artikel betrekking heeft wordt ten uitvoer gelegd via specifieke regelingen waarvoor de onderhandelingen en de sluiting verlopen overeenkomstig de door elke partij vastgestelde procedures en waarin onder andere de passende IER-bepalingen worden opgenomen. ARTIKEL 52 28 Onderwijs en opleiding 1. De partijen werken samen ten einde het peil van het algemene onderwijs en de beroeps kwalificaties in de Republiek Azerbeidzjan te verhogen, zowel in de openbare als in de particuliere sector. 2. De samenwerking wordt in het bijzonder gericht op de volgende terreinen : de modernisering van het hoger onderwijs en de opleidingsstelsels in de Republiek Azerbeidzjan met inbegrip van de systemen voor de certificatie van instellingen voor hoger onderwijs en diploma's in het hoger onderwijs ; de opleiding van leidinggevend personeel in de openbare en de particuliere sector alsook van hogere ambtenaren op vast te stellen prioritaire terreinen ; de samenwerking tussen onderwijsinstellingen onderling en tussen onderwijsinstellingen en ondernemingen ; de mobiliteit van onderwijzend personeel, afgestudeerden, administratief personeel, jonge wetenschappers en onderzoekers, en jongeren in het algemeen ; de bevordering van het onderwijs op het gebied van Europese studies in de relevante instellingen ; het aanleren van communautaire talen ; de postuniversitaire opleiding van conferentietolken ; de opleiding van journalisten ; de opleiding van opleiders ; de uitwisseling van opleidingsmethoden, en het bevorderen van het gebruik van moderne onderwijsprogramma's en technische onderwijsmiddelen. 3. De mogelijke deelneming van een partij aan de respectieve programma's op onderwijs- en opleidingsgebied van de andere partij zou kunnen worden overwogen in overeenstemming met hun respectieve procedures, en er zullen dan eventueel institutionele kaders en samenwerkingsprojecten worden opgezet in aansluiting op de deelneming van de Republiek Azerbeidzjan aan het TEMPUS- programma van de Gemeenschap. ARTIKEL 53 Landbouw en de agro-industriële sector De samenwerking op dit terrein is gericht op de landbouwhervorming, de modernisering, privatisering en herstructurering van de landbouwsector, van de agro-industriële sector en van de dienstensector in de Republiek Azerbeidzjan, en het vergroten van de binnenlandse en buitenlandse 29 afzet voor Azerbeidzjaanse produkten, onder voorwaarden welke de bescherming van het milieu waarborgen en met inachtneming van de noodzaak de continuïteit van de voedselvoorziening evenals de ontwikkeling van de landbouwindustrie en de verwerking en distributie van landbouwprodukten te verbeteren. De partijen streven eveneens naar een geleidelijke aanpassing van de Azerbeidzjaanse normen aan de communautaire technische voorschriften betreffende al dan niet industrieel verwerkte voedingsprodukten uit de landbouw met inbegrip van de sanitaire en fytosanitaire normen. ARTIKEL 54 Energie 1. De samenwerking vindt plaats met inachtneming van de beginselen van de markteconomie en het Europese Energiehandvest, en rekening houdend met het Verdrag inzake het Energiehandvest en het Protocol bij het Energiehandvestverdrag betreffende energie-efficiëntie en daarmee samenhangende milieu-aspecten, tegen de achtergrond van de geleidelijke integratie van de energiemarkten in Europa. 2. De samenwerking strekt zich onder meer over de volgende terreinen uit : het opstellen en uitwerken van energiebeleid ; verbetering van het beheer en de regulering van de energiesector in overeenstemming met de eisen van een markteconomie ; verbetering van de energievoorziening, met inbegrip van de continuïteit van de energievoorziening, op een wijze die uit economisch en milieu-oogpunt verantwoord is ; de bevordering van energiebesparing en een efficiënt energiegebruik en de tenuitvoerlegging van het Protocol bij het Energiehandvestverdrag betreffende energie-efficiëntie en daarmee samenhangende milieu-aspecten; de modernisering van de energie-infrastructuur ; verbetering van de technologieën bij de levering en het eindverbruik van de verschillende vormen van energie ; het beheer en de technische opleiding in de energiesector ; vervoer en doorvoer van energiematerialen en -produkten ; de totstandbrenging van de institutionele, wettelijke, fiscale en andere voorwaarden die nodig zijn om verhoogde handel en investeringen in energie te stimuleren ; de ontwikkeling van hydro-elektrische en andere duurzame energiebronnen 3. De partijen wisselen relevante informatie uit over investeringsprojecten in de energiesector, met name betreffende de aanleg en renovatie van olie- en gaspijpleidingen of andere middelen om energieprodukten te vervoeren. Zij werken samen met het oog op een zo efficiënt mogelijke uitvoering van de bepalingen van titel IV en artikel 47, met betrekking tot investeringen in de 30 energiesector. ARTIKEL 55 Milieu 1. Met inachtneming van het Europese Energiehandvest en de Verklaring van de in 1993 in Luzern gehouden Conferentie, en het Energiehandvestverdrag, inzonderheid artikel 19, en het Protocol bij het Energiehandvestverdrag betreffende energie-efficiëntie en daarmee samenhangende milieu aspecten, ontwikkelen en versterken partijen hun samenwerking op het gebied van het milieu en de volksgezondheid. 2. De samenwerking beoogt bestrijding van het milieubederf en met name : daadwerkelijke controle van de verontreinigingsniveaus en beoordeling van het milieu ; informatiesysteem met betrekking tot de milieutoestand ; bestrijding van lokale, regionale en grensoverschrijdende lucht- en waterverontreiniging ; ecologisch herstel ; duurzame, doeltreffende en uit milieu-oogpunt doelmatige energieproduktie en -gebruik ; de ecologische veiligheid van industriële installaties ; de classificatie en veilige behandeling van chemische produkten ; verbetering van de kwaliteit van het water ; beperking, recycling en veilige verwijdering van afval ; tenuitvoerlegging van het Verdrag van Bazel ; onderzoek van de milieu-effecten van de landbouw, bodemerosie en chemische verontreiniging ; de bescherming en verjonging van bossen ; de instandhouding van de biodiversiteit, beschermde gebieden en duurzaam gebruik en beheer van biologische rijkdommen ; planning van het landgebruik, met inbegrip van nieuwbouwplanning en stadsplanning , toepassing van economische en fiscale instrumenten ; onderzoek van klimaatsveranderingen op aarde ; milieu-opvoeding en -bewustmaking ; technische bijstand bij de sanering van met radioactiviteit besmette zones en het oplossen van daaronder veroorzaakte gezondheids- en sociale problemen ; (6) 31 tenuitvoerlegging van het Verdrag van Espoo inzake milieu-effectrapportage in grensover schrijdend verband. 3. De samenwerking vindt met name plaats via : opstelling van plannen voor rampen en andere noodsituaties ; uitwisseling van informatie en deskundigen, onder meer op het gebied van de overdracht van schone technologieën en het veilige en uit milieu-oogpunt verantwoorde gebruik van biotechnologieën ; gezamenlijke onderzoeksactiviteiten ; aanpassing van wetgeving aan communautaire normen ; opleiding op milieugebied en institutionele versterking ; samenwerking in regionaal verband, met inbegrip van samenwerking in het kader van het Europees Milieu-agentschap en op internationaal niveau ; ontwikkeling van strategieën, vooral in verband met wereldomvattende en klimatologische kwesties en tevens met het oog op de totstandbrenging van duurzame ontwikkeling ; milieu-effectstudies ; ecologisch toezicht. ARTIKEL 56 Vervoer Partijen ontwikkelen en versterken hun samenwerking op vervoergebied. De samenwerking beoogt onder meer de herstructurering en modernisering van de vervoersystemen en -netwerken in de Republiek Azerbeidzjan en de ontwikkeling en verzekering, in voorkomend geval, van de compatibiliteit van de vervoersystemen in het kader van de verwezenlijking van een meer geïntegreerd vervoerstelsel. Bijzondere aandacht wordt geschonken aan de traditionele communicatieverbindingen tussen de onafhankelijke staten van Transkaukasië en met andere buurlanden. De samenwerking omvat onder meer : de modernisering van het beheer en de exploitatie van het wegvervoer, de spoorwegen, havens en luchthavens ; de modernisering en ontwikkeling van de spoorweg-, waterweg-, weg-, haven-, luchthaven-, en luchtvaartinfrastructuur, inclusief de modernisering van de belangrijkste verbindingen van gemeenschappelijk belang en de transeuropese verbindingen voor voornoemde vervoertakken, 32 met name die welke verband houden met het TRACECA-project; opleiding op bovengenoemde terreinen; de bevordering en ontwikkeling van het multimodale vervoer ; de bevordering van gezamenlijke onderzoeks- en ontwikkelingsprogramma's ; de totstandbrenging van het wettelijk en institutioneel kader voor beleidsontwikkeling en - uitvoering, inclusief privatisering van de vervoersector. ARTIKEL 57 Post en telecommunicatie Binnen de grenzen van hun respectieve bevoegdheden verruimen en versterken partijen hun samenwerking op de volgende terreinen : de uitstippeling van strategieën en richtsnoeren voor de ontwikkeling van de sector telecommunicatie en de post ; de ontwikkeling van de beginselen van een tariefbeleid en marketing op het gebied van telecommunicatie en post ; de overdracht van technologie en know-how, ook op het terrein van Europese technische normen en certificatiesystemen ; de bevordering van de ontwikkeling van projecten voor telecommunicatie en post en het aantrekken van investeringen ; verhoging van de efficiëntie en kwaliteit van telecommunicatie en post, onder meer via de liberalisatie van de activiteiten in subsectoren ; de geavanceerde toepassing van telecommunicatie, met name op het gebied van de elektronische overdracht van kapitaal ; beheer van telecommunicatienetwerken en hun "optimalisering" ; een passende regelgevingsbasis voor de verstrekking van telecommunicatie- en postdiensten en voor het gebruik van een radiofrequentiespectrum ; opleiding op het gebied van telecommunicatie en post met het oog op exploitatie onder marktvoorwaarden. ARTÏKEL 58 Financiële dienstverlening De samenwerking beoogt met name vergemakkelijking van het betrekken van de Republiek 33 Azerbeidzjan bij algemeen erkende onderlinge verrekeningssystemen. De technische bijstand is toegespitst op : de ontwikkeling van een modern systeem van particuliere en met name commerciële dienstverlening op bancair en financieel gebied, de ontwikkeling van een gemeenschappelijke markt van kredietmiddelen, het betrekken van de Republiek Azerbeidzjan bij een algemeen erkend onderling verrekeningssysteem ; de ontwikkeling van een belastingstelsel en de bijbehorende instellingen in de Republiek Azerbeidzjan, de uitwisseling van ervaringen, en personeelsopleiding ; de ontwikkeling van het verzekeringswezen, hetgeen onder meer een gunstig kader zal vormen voor de deelneming van communautaire maatschappijen aan de totstandbrenging van joint ventures in de verzekeringssector in de Republiek Azerbeidzjan alsmede de ontwikkeling van de exportkredietverzekering. Deze samenwerking draagt met name bij tot de bevordering van het aanknopen van betrekkingen tussen de Republiek Azerbeidzjan en de Lid-Staten in de sector financiële dienstverlening. ARTIKEL 58 bis Herstructurering en privatisering van ondernemingen Erkennende dat privatisering van fundamenteel belang is voor duurzaam economische herstel, komen de partijen overeen samen te werken bij de ontwikkeling van het vereiste institutionele, wettelijke en methodologische kader. Hiertoe wordt technische bijstand gegeven voor de uitvoering van het privatiseringsprogramma dat door het Parlement van Azerbeidzjan is aangenomen. Bijzondere aandacht wordt geschonken aan het ordelijke en transparante verloop van de privatisering. Technische bijstand is onder andere gericht op: • • • • • • • • de ontwikkeling van een institutionele basis binnen de regering van Azerbeidzjan met het oog op omschrijving en beheer van het privatiseringsproces ; het opzetten van een databank van ondernemingen ; de commerciële bedrijfsvoering van ondernemingen ; de ontwikkeling van een systeem van grootschalige privatisering, met het oog op de overdracht van eigendom aan de bevolking, op basis van een vouchersysteem ; de ontwikkeling van een systeem voor de registratie van aandelenbezit ; de ontwikkeling van een systeem voor de verkoop door middel van aanbestedingen van bepaalde ondernemingen die ongeschikt worden geacht voor deelname aan het grootschalige privatiseringsprogramma ; de herstructurering van ondernemingen die nog niet gereed zijn voor privatisering ; de ontwikkeling van particuliere ondernemingen, met name in het midden- en kleinbedrijf; Doel van deze samenwerking is bij te dragen aan de wederopleving van de economie van Azerbeidzjan, het bevorderen van buitenlandse investeringen, en het ontwikkelen van betrekkingen tussen Azerbeidzjan en de Lid-Staten. 34 ARTIKEL 59 Regionale ontwikkeling 1. Partijen versterken hun samenwerking op het gebied van de planning van regionale ontwikkeling en landgebruik. 2. Daartoe stimuleren zij de uitwisseling door de nationale, regionale en plaatselijke overheden van de Gemeenschap en haar Lid-Staten en van de Republiek Azerbeidzjan van informatie over beleid inzake regionale planning en planning van het landgebruik en over methoden voor het uitstippelen van regionaal beleid met speciale aandacht voor de ontwikkeling van probleemgebieden. Zij moedigen tevens directe contacten aan tussen bovengenoemde autoriteiten en tussen de regionale en openbare organisaties die verantwoordelijk zijn voor de planning van de regionale ontwikkeling ten einde onder meer methoden en wijzen van stimulering van regionale ontwikkeling uit te wisselen. ARTIKEL 60 Sociale samenwerking 1. Partijen ontwikkelen hun samenwerking op het gebied van de gezondheid en veiligheid met het oog op verbetering van het beschermings- en veiligheidsniveau van werknemers. De samenwerking omvat met name : vorming en opleiding op het gebied van gezondheids- en veiligheidszaken waarbij specifieke aandacht wordt besteed aan de sectoren van bedrijvigheid met grote risico's ; de ontwikkeling en bevordering van preventieve maatregelen ter bestrijding van beroepsziekten en andere met het beroep samenhangende aandoeningen ; de voorkoming van risico's van het zich voordoen van ernstige ongevallen en het beheer van giftige chemische stoffen ; onderzoek ter ontwikkeling van fundamentele kennis omtrent de werkomgeving en de gezondheid en veiligheid van werknemers. 2. Op het gebied van de werkgelegenheid omvat de samenwerking met name technische bijstand met het oog op : optimalisering van de arbeidsmarkt ; modernisering van de arbeidsbemiddelings- en adviseringsdiensten ; planning en beheer van de herstructureringsprogramma's ; stimulering van de ontwikkeling van lokale werkgelegenheid ; uitwisseling van informatie over programma's inzake een flexibele arbeid, inclusief programma's 35 die het oprichten van eigen ondernemingen en het ondernemerschap bevorderen. 3. Partijen besteden bijzondere aandacht aan samenwerking op het gebied van de sociale bescherming die onder meer samenwerking bij het plannen en ten uitvoer leggen van hervormingen van de sociale bescherming in de Republiek Azerbeidzjan omvat. Deze hervormingen beogen de ontwikkeling in de Republiek Azerbeidzjan van aan markteconomieën inherente beschermingsmethoden en omvatten alle terreinen van de sociale bescherming. ARTIKEL 61 Toerisme Partijen verhogen en ontwikkelen hun samenwerking die omvat : bevordering van het toerisme ; bevordering van de informatiestroom ; overdracht van know-how ; bestudering van de mogelijkheden voor gezamenlijke acties ; samenwerking tussen officiële vreemdelingenverkeersorganen ; opleiding voor de ontwikkeling van het toerisme. ARTIKEL 62 Midden- en kleinbedrijf 1. Partijen streven ernaar het midden- en kleinbedrijf en hun verenigingen en de samenwerking tussen het MKB in de Gemeenschap en de Republiek Azerbeidzjan te ontwikkelen en te versterken. 2. De samenwerking omvat technische bijstand, met name op de volgende terreinen : de ontwikkeling van een wettelijk kader voor het midden- en kleinbedrijf; de ontwikkeling van een passende infrastmetuur (een bureau ter ondersteuning van het midden- en kleinbedrijf, communicatie, bijstand voor de oprichting van een fonds voor het midden- en kleinbedrijf) ; de ontwikkeling van technologieparken ; opleiding op het terrein van marketing, boekhouding en de kwaliteitscontrole van produkten. ARTIKEL 63 36 Informatie en communicatie Partijen steunen de ontwikkeling van moderne methoden van informatiebeheersing, zich mede over de media uitstrekkend, en stimuleren een doeltreffende onderlinge uitwisseling van informatie. Er wordt prioriteit verleend aan programma's die het grote publiek basisinformatie over de Gemeenschap en de Republiek Azerbeidzjan verstrekken, waarbij, waar mogelijk, toegang wordt verleend tot databanken met volledige eerbiediging van de intellectuele eigendomsrechten. ARTIKEL 64 Consumentenbescherming Partijen werken nauw samen met het oog op de verwezenlijking van verenigbaarheid tussen hun consumentenbeschermingssystemen. Deze samenwerking kan bestaan in uitwisseling van informatie op wetgevend gebied en institutionele hervormingen, de totstandbrenging van permanente systemen van wederzijdse informatie over gevaarlijke produkten, verbetering van de aan de consument verstrekte informatie, met name over prijzen, kenmerken van produkten en geboden diensten, de organisatie van uitwisselingen tussen de vertegenwoordigers van de belangen van consumenten en verhoging van de verenigbaarheid van de verschillende vormen van consumentenbeschermingsbeleid en de organisatie van studiebijeenkomsten en opleidingsperioden. ARTIKEL 65 Douane 1. Het doel van de samenwerking is ervoor te zorgen dat alle op goedkeuring wachtende bepalingen betreffende de handel en eerlijke handel worden nageleefd en dat het douanesysteem van de Republiek Azerbeidzjan aan dat van de Gemeenschap wordt aangepast. 2. De samenwerking omvat in het bijzonder de volgende elementen : uitwisseling van informatie ; verbetering van de werkmethoden ; invoering van een gecombineerde nomenclatuur en het enig administratief document ; het op elkaar aansluiten van de doorvoersystemen van de Gemeenschap en de Republiek Azerbeidzjan ; vereenvoudiging van controles op en formaliteiten bij het goederenvervoer ; steun bij de invoering van moderne douane-informatiesystemen ; de organisatie van studiebijeenkomsten en opleidingsperioden. Waar nodig wordt technische bijstand verstrekt. 37 3 Onverminderd de verdere in deze Overeenkomst en met name in de artikelen 69 en 71 overeen gekomen samenwerking vindt de wederzijdse bijstand tussen de administratieve autoriteiten in douanezaken van partijen plaats overeenkomstig de bepalingen van het aan deze Overeenkomst gehechte protocol. ARTIKEL 66 Statistische samenwerking De samenwerking op dit gebied beoogt de ontwikkeling van een efficiënt statistisch systeem dat snel de betrouwbare statistieken kan leveren die nodig zijn bij de ondersteuning van en het toezicht op het proces van economische hervormingen en dat een bijdrage kan leveren aan de ontwikkeling van het particulier ondernemerschap in de Republiek Azerbeidzjan. De samenwerking strekt zich ook uit tot het gebied van de bescherming van vertrouwelijke gegevens. Partijen werken met name op de volgende terreinen samen : aanpassing van het statistisch systeem van Azerbeidzjan aan internationale methoden, normen en classificaties ; uitwisseling van statistische gegevens ; het leveren van de nodige statistische macro- en micro-economische gegevens om economische hervormingen uit te voeren en te beheren. De bijdrage van de Gemeenschap om dit doel te verwezenlijken, bestaat in het leveren van technische bijstand aan de Republiek Azerbeidzjan. ARTIKEL 67 Economie Partijen vergemakkelijken het proces van economische hervorming en de coördinatie van hun economisch beleid door hun samenwerking die gericht is op het verkrijgen van een beter inzicht in de grondslagen van hun respectieve economieën en de uitstippeling en tenuitvoerlegging van economisch beleid in markteconomieën. Daartoe wisselen partijen informatie uit over macro- economische resultaten en vooruitzichten. De Gemeenschap verstrekt technische bijstand om '• de Republiek Azerbeidzjan bij te staan in haar economisch hervormingsproces door het verstrekken van deskundige en technische adviezen, samenwerking tussen economen aan te moedigen ten einde de overdracht van know-how voor de uitstippeling van economisch beleid te bespoedigen en te zorgen voor ruime verspreiding van onderzoek dat voor het beleid van belang kan zijn. ARTIKEL 67 bis 38 Monetair beleid Op verzoek van de Azerbeidzjaanse autoriteiten verstrekt de Gemeenschap technische bijstand ter ondersteuning van het streven van Azerbeidzjan naar de versterking van het eigen monetair stelsel en de invoering van de volledige convertibiliteit van de munteenheid. Hiertoe behoren technische bijstand voor het opstellen en toepassen van het monetair en kre- dietbeleid van Azerbeidzjan, volledig gecoördineerd met de internationale financiële instellingen, voor de opleiding van personeel, en voor de ontwikkeling van de financiële markten, inclusief de beurs. Deze bijstand zal tevens een informele gedachtenwissehng over de beginselen en de werking van het Europees Monetair Stelsel en de EG-bepalingen inzake financiële markten en kapitaalverkeer omvatten. 39 TITEL VII SAMENWERKING OP HET GEBIED VAN DEMOCRATIE EN MENSENRECHTEN ARTIKEL 68 De Partijen werken samen in alle kwesties betreffende de instelling of versterking van democratische instellingen, inclusief die welke vereist zijn voor de versterking van de rechtsstaat, de bescherming van de mensenrechten en de fundamentele vrijheden overeenkomstig internationaal recht en OVSE- principes. Deze samenwerking krijgt gestalte in programma's voor technische bijstand onder meer op het gebied van het opstellen van relevante wet- en regelgeving; de uitvoering van deze wetgeving; het functioneren van het gerecht; de rol van de staat op juridisch gebied; de werking van het kiesstelsel. Zo nodig valt ook opleiding hieronder. De partijen bevorderen contacten en uitwisselingen tussen hun nationale, regionale en gerechtelijke autoriteiten, parlementsleden, en non-gouvernementele organisaties. 40 TITEL VIII SAMENWERKING BIJ DE PREVENTIE VAN ILLEGALE ACTIVITEITEN EN DE PREVENTIE VAN EN CONTROLE OP ILLEGALE IMMIGRATIE ARTIKEL 69 De Partijen werken samen bij het voorkomen van illegale activiteiten zoals: • • • illegale activiteiten in de economische sfeer, inclusief corruptie ; illegale transacties betreffende diverse goederen, inclusief industrie-afval ; namaak; Samenwerking op bovengenoemde terreinen is gebaseerd op wederzijds overleg en nauwe interactie. Technische en administratieve bijstand kan worden verstrekt, onder meer op de volgende terreinen: • • • • • het opstellen van nationale wetgeving in de sfeer van preventie van illegale activiteiten; het opzetten van informatiecentra; het vergroten van de efficiëntie van instellingen die werkzaam zijn op het gebied van de preventie van illegale activiteiten; het opleiden van personeel en het ontwikkeling van onderzoeksinfrastructuur; het uitwerken van wederzijds aanvaardbare maatregelen om illegale activiteiten te verhinderen. ARTIKEL 70 Het witwassen van geld 1. Partijen zijn het eens over de noodzaak al het nodige te doen en samen te werken ten einde te voorkomen dat hun financiële systemen worden gebaiikt voor het witwassen van inkomsten uit criminele activiteiten in het algemeen en drugsmisdrijven in het bijzonder. 2. De samenwerking op dit gebied omvat administratieve en technische bijstand met het oog op de vaststelling van passende normen ter voorkoming van het witwassen van geld die gelijkwaardig zijn aan de in deze door de Gemeenschap en internationale fora, in het bijzonder de Financial Action Task Force (FATF), vastgestelde normen. ARTIKEL 71 Verdovende middelen Partijen werken in het kader van hun respectieve bevoegdheden samen aan verhoging van de doelmatigheid en efficiëntie van het beleid en de maatregelen om de illegale produktie en levering van en de handel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, inclusief voorkoming van het oneigenlijk gebruik van precursoren, tegen te gaan, alsmede aan bevordering van de preventie en terugdringing van de vraag naar verdovende middelen. De samenwerking op dit gebied is gebaseerd op onderling overleg en nauwe coördinatie tussen partijen over de doelstellingen en maatregelen op de verschillende met verdovende middelen verband houdende terreinen. 41 ARTIKEL 71 bis Illegale immigratie 1. De Lid-Staten van de Europese Unie en de Republiek Azerbeidzjan komen overeen samen te werken op het gebied van de preventie van en controle op illegale immigratie. Hiertoe: zal de Republiek Azerbeidzjan haar onderdanen die illegaal aanwezig zijn op het grondgebied van een Lid-Staat op verzoek van deze Lid-Staat en zonder verdere formaliteiten opnieuw opnemen; zal elke Lid-Staat zijn onderdanen, zoals gedefinieerd voor communautaire doeleinden, die illegaal aanwezig zijn op het grondgebied van de Republiek Azerbeidzjan op verzoek van Azerbeidzjan en zonder verdere formaliteiten opnieuw opnemen. Hiertoe zullen de Lid-Staten en de Republiek Azerbeidzjan hun onderdanen van passende identiteitsdocumenten voorzien. 2. De Republiek Azerbeidzjan komt overeen bilaterale overeenkomsten te sluiten met Lid-Staten die daarom verzoeken, waarbij specifieke verplichtingen worden geregeld voor wederopname, inclusief een verplichting voor de wederopname van onderdanen van andere landen en statenloze personen die vanuit de Republiek Azerbeidzjan op het grondgebied van een dergelijke Lid-Staat zijn aangekomen, of vanuit een dergelijke Lid-Staat op het grondgebied van de Republiek Azerbeidzjan zijn aangekomen. 3. De Samenwerkingsraad onderzoekt welke gezamenlijk inspanningen gedaan kunnen worden voor de preventie van en de controle op illegale immigratie. 42 TITEL IX CULTURELE SAMENWERKING ARTIKEL 72 Partijen verbinden zich ertoe culturele samenwerking te bevorderen en te vergemakkelijken. In voorkomend geval kunnen de culturele samenwerkingsprogramma's van de Gemeenschap of de programma's van een of meer Lid-Staten het voorwerp van samenwerking vormen en kunnen verdere activiteiten van wederzijds belang worden ontwikkeld. Tot de samenwerking kunnen behoren: het uitwisselen van informatie en ervaring in de sfeer van bescherming en onderhoud van monumenten en historische lokaties (architectonisch erfgoed), culturele uitwisselingen tussen instellingen, kunstenaars en andere mensen die werkzaam zijn op het gebied van de kunst. 43 TITEL X FINANCIËLE SAMENWERKING OP HET GEBIED VAN TECHNISCHE BIJSTAND ARTIKEL 73 Met het oog op de verwezenlijking van de doelstellingen van deze Overeenkomst en in overeenstemming met de artikelen 74, 75 en 76 komt de Republiek Azerbeidzjan in aanmerking voor tijdelijke financiële steun van de Gemeenschap die de vorm aanneemt van technische bijstand in de vorm van subsidies. Doel van deze bijstand is de economische hervorming van de Republiek Azerbeidzjan te bespoedigen. ARTIKEL 74 Deze financiële steun wordt geleverd in het kader van TACIS, zoals in de desbetreffende communautaire verordening van de Raad bepaald. ARTIKEL 75 De doelstellingen en terreinen van de financiële steun van de Gemeenschap worden vastgesteld in een indicatief programma dat een afspiegeling vormt van de door de twee partijen vast te stellen prioriteiten waarbij rekening wordt gehouden met de behoeften van de Republiek Azerbeidzjan, haar sectoriële opnemingscapaciteiten en de met de hervorming geboekte voortgang. Partijen stellen de Samenwerkingsraad van een en ander in kennis. ARTIKEL 76 Om optimaal profijt te kunnen trekken uit de beschikbare middelen zorgen partijen ervoor dat de technische bijstandsbijdragen van de Gemeenschap worden toegekend in nauwe coördinatie met die uit andere financieringsbronnen, zoals de Lid-Staten, andere landen en internationale organisaties, zoals de Internationale Bank voor Herstel en Ontwikkeling en de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling. 44 TITEL XI INSTITUTIONELE, ALGEMENE EN SLOTBEPALINGEN ARTIKEL 77 Hierbij wordt een Samenwerkingsraad opgericht, die toezicht houdt op de tenuitvoerlegging van de Overeenkomst. Deze Samenwerkingsraad komt eens per jaar op ministersniveau bijeen. Hij behandelt alle belangrijke vraagstukken die zich in het kader van de Overeenkomst voordoen, en alle andere, bilaterale of internationale vraagstukken van gemeenschappelijk belang om de doelstellingen van deze Overeenkomst te bereiken. De Samenwerkingsraad kan tevens doelgerichte aanbevelingen doen in onderlinge overeenstemming tussen beide partijen. ARTIKEL 78 1. De Samenwerkingsraad bestaat uit leden van de Raad van de Europese Unie en leden van de Commissie van de Europese Gemeenschappen enerzijds en uit leden van de regering van de Republiek Azerbeidzjan anderzijds. 2. De Samenwerkingsraad stelt zijn eigen procedurevoorschriften vast. 3. De Samenwerkingsraad wordt beurtelings voorgezeten door een vertegenwoordiger van de Gemeenschap en door een lid van de regering van de Republiek Azerbeidzjan. ARTIKEL 79 1. De Samenwerkingsraad wordt bij de vervulling van zijn taken bijgestaan door een Samen- werkingscomité, bestaande uit vertegenwoordigers van de leden van de Raad van de Europese Unie en van leden van de Commissie van de Europese Gemeenschappen enerzijds, en uit vertegenwoordigers van de regering van de Republiek Azerbeidzjan anderzijds. Gewoonlijk zullen dit hooggeplaatste ambtenaren zijn. Het Samenwerkingscomité wordt beurtelings voorgezeten door de Gemeenschap en de Republiek Azerbeidzjan. In zijn procedurevoorschriften zal de Samenwerkingsraad de taken van het Samenwerkingscomité bepalen. Deze omvatten onder meer dé voorbereiding van de vergaderingen van de Samenwerkingsraad en de vaststelling van de werkwijze van het Comité. 2. De Samenwerkingsraad mag ongeacht welke van zijn bevoegdheden aan het Samen werkingscomité delegeren dat voor continuïteit zal zorgen tussen de vergaderingen van de Samenwerkingsraad. ARTIKEL 80 De Samenwerkingsraad kan besluiten ieder ander speciaal comité of lichaam dat hem bij de uitvoering van zijn taken kan helpen, op te richten en bepaalt de samenstelling en taken van dergelijke comités of lichamen en hoe zij zullen functioneren. 45 ARTIKEL 81 Bij het onderzoek van ongeacht welke kwestie die zich voordoet in het kader van de Overeenkomst met betrekking tot een bepaling betreffende een artikel van de GATT/WTO houdt de Samenwerkingsraad zoveel mogelijk rekening met de algemeen gebruikelijke interpretatie van het artikel van de GATT/WTO in kwestie door de overeenkomstsluitende partijen bij de GATT/WTO. ARTIKEL 82 Er wordt een Parlementair Samenwerkingscomité opgericht. Dit zal als forum dienen, waar leden van het Parlement van de Republiek Azerbeidzjan en het Europees Parlement elkaar kunnen ontmoeten en met elkaar van gedachten kunnen wisselen Het Comité komt met door hem zelf te bepalen tussenpozen bijeen. ARTIKEL 83 1. Het Parlementaire Samenwerkingscomité bestaat uit leden van het Europees Parlement enerzijds, en uit leden van het Parlement van de Republiek Azerbeidzjan anderzijds. 2. Het Parlementaire Samenwerkingscomité stelt zijn eigen procedurevoorschriften vast. 3. Het Parlementaire Samenwerkingscomité wordt bij toerbeurt door het Europees Parlement en door het Parlement van de Republiek Azerbeidzjan voorgezeten, volgens de in zijn procedure voorschriften op te nemen bepalingen. ARTIKEL 84 Het Parlementaire Samenwerkingscomité mag bij de Samenwerkingsraad terzake doende inlichtingen over de tenuitvoerlegging van de Overeenkomst inwinnen. De Samenwerkingsraad verstrekt het Samenwerkingscomité de verlangde informatie. Het Parlementaire Samenwerkingscomité wordt ingelicht over de aanbevelingen van de Samenwei kingsi aad. Het Parlementaire Samenwerkingscomité mag aanbevelingen doen aan de Samenwerkingsraad. ARTIKEL 85 1. Binnen het toepassingsgebied van de Overeenkomst, beijvert elk van de partijen zich om ervoor te zorgen dat natuurlijke personen en rechtspersonen van de andere partij, zonder discriminatie ten opzichte van haar eigen onderdanen, toegang krijgen tot de ter zake bevoegde gerechtshoven en administratieve lichamen van beide partijen, ter bescherming van hun individuele rechten en hun eigendomsrechten, waaronder ook die betreffende intellectuele, industriële en commerciële eigendom. 2. Binnen de grenzen van hun respectieve bevoegdheden zetten beide partijen zich in om : 46 arbitrage aan te moedigen bij geschillen die voortkomen uit handels- en samenwerkings- transacties tussen economische subjecten van de Gemeenschap en de Republiek Azerbeidzjan ; overeen te komen dat wanneer een geschil ter arbitrage wordt voorgelegd elke partij bij het geschil, behalve wanneer de regels van de arbitrage-instantie die door beide partijen is gekozen anders bepalen, haar eigen arbiter kiest, ongeacht diens nationaliteit en dat de voorzittende derde arbiter of de enige arbiter een ingezetene van een derde staat mag zijn ; hun economische subjecten aan te bevelen in onderling overleg de wetgeving te kiezen die van toepassing is op hun contracten ; aan te moedigen dat een beroep wordt gedaan op de arbitragevoorschriften die zijn uitgewerkt door de Commissie van de Verenigde Naties inzake Internationaal Handelsrecht (Uncitral) en arbitrage door een andere instantie of staat die het verdrag hebben ondertekend over de erkenning en tenuitvoerlegging van buitenlandse arbitrale uitspraken dat op 10 juni 1958 in New York werd gesloten. ARTIKEL 86 Niets in de Overeenkomst zal een Overeenkomstsluitende Partij beletten maatregelen te nemen : a) die zij nodig acht om de onthulling van informatie die tegen haar vitale veiligheidsbelangen indruist, te beletten ; b) die verband houden met de produktie van of de handel in wapens, munitie of oorlogsmateriaal of met onderzoek, ontwikkeling of produktie die absoluut vereist zijn voor verdedigingsdoeleinden, mits dergelijke maatregelen geen afbreuk doen aan de concurrentievoorwaarden voor produkten die niet voor specifiek militaire doeleinden bestemd zijn ; c) die zij van vitaal belang voor haar eigen veiligheid acht, in geval van ernstige binnenlandse beroeringen die de handhaving van recht en orde in gevaar brengen in tijden van oorlog of ernstige internationale spanningen die een oorlogsdreiging inhouden of om verplichtingen na te komen, die zij voor de instandhouding van de vrede en de internationale veiligheid is aangegaan ; d) die zij nodig acht om haar internationale verplichtingen en verbintenissen na te komen met betrekking tot de controle op het tweeledig gebruik van industriële goederen en technologieën. ARTIKEL 87 1. Op de door de Overeenkomst bestreken terreinen en onverminderd eventueel daarin neergelegde bijzondere bepalingen geldt het volgende : de regelingen die Azerbeidzjan ten opzichte van de Gemeenschap toepast zullen geen aanleiding geven tot discriminatie tussen de Lid-Staten, hun onderdanen dan wel hun bedrijven of firma's ; de regelingen die de Gemeenschap ten opzichte van Azerbeidzjan toepast zullen geen aanleiding geven tot discriminatie tussen onderdanen van Azerbeidzjan dan wel bedrijven of firma's uit de Republiek Azerbeidzjan. 47 2. Het bepaalde in lid 1 doet geen afbreuk aan het recht van de Overeenkomstsluitende Partijen om de ter zake doende bepalingen van hun belastingwetgeving toe te passen op belastingplichtingen, die niet in dezelfde situatie verkeren ten aanzien van hun vaste woonplaats. ARTIKEL 88 1. Elk van beide partijen mag ieder geschil dat verband houdt met de toepassing of de interpretatie van de Overeenkomst aan de Samenwerkingsraad voorleggen. 2. De Samenwerkingsraad kan het geschil bij aanbeveling beslechten. 3. Indien het geschil niet overeenkomstig lid 2 kan worden beslecht, mag elk van beide partijen de andere van de benoeming van een bemiddelaar in kennis stellen ; de andere partij moet dan binnen twee maanden een tweede bemiddelaar benoemen. Voor de toepassing van deze procedure worden de Gemeenschap en haar Lid-Staten geacht één der beide partijen bij het geschil te zijn. De Samenwerkingsraad benoemt een derde bemiddelaar. De aanbevelingen van de bemiddelaars worden met meerderheid van stemmen genomen. Dergelijke aanbevelingen zijn niet bindend voor de Overeenkomstsluitende Partijen. 4. De Samenwerkingsraad kan procedureregels opstellen voor geschillenbeslechting. ARTIKEL 89 De partijen komen overeen op verzoek van elk van de partijen onmiddellijk overleg te plegen via passende kanalen om kwesties met betrekking tot de interpretatie of tenuitvoerlegging van deze Overeenkomst en andere relevante aspecten van de betrekkingen tussen de partijen te bespreken. De bepalingen van dit artikel doen geen afbreuk aan en gelden onverminderd de artikelen 13, 88 en 94. ARTIKEL 90 De behandeling van de Republiek Azerbeidzjan zal niet gunstiger zijn dan die welke de Lid-Staten onderling toepassen. ARTIKEL 91 In de Overeenkomst wordt onder de term "partijen" verstaan de Republiek Azerbeidzjan enerzijds en de Gemeenschap, of de Lid-Staten, of de Gemeenschap en de Lid-Staten, in overeenstemming met hun respectievelijke bevoegdheden, anderzijds Het Verdrag inzake het Europees Energiehandvest en de protocollen daarvan zijn bij de ARTIKEL 92 48 inwerkingtreding van toepassing op zaken die onder deze Overeenkomst ressorteren en onder dit Verdrag en de protocollen daarvan vallen maar alleen in de mate waarin een dergelijke toepassing hierin is voorzien. ARTIKEL 93 De Overeenkomst wordt gesloten voor een aanvankelijke periode van tien jaar waarna de Overeenkomst automatisch telkens met een jaar wordt verlengd tenzij een van beide partijen de andere partij zes maanden voor de Overeenkomst verstrijkt schriftelijk in kennis stelt van opzegging. ARTIKEL 94 1. De partijen treffen alle algemene of specifieke maatregelen die vereist zijn om aan hun verplichtingen krachtens de Overeenkomst te voldoen. Zij zullen erop toezien dat de in de Overeenkomst aangegeven doelstellingen worden bereikt. 2. Indien een van beide partijen van mening is dat de andere partij een verplichting krachtens de Overeenkomst niet is nagekomen, mag zij passende maatregelen treffen. Alvorens zulks te doen, verstrekt deze partij, behalve in bijzonder dringende gevallen, de Samenwerkingsraad alle ter zake doende gegevens die nodig zijn voor een grondig onderzoek van de situatie om een voor beide partijen aanvaardbare oplossing te vinden. Bij de keuze van deze maatregelen moet voorrang worden gegeven aan die welke de goede werking van de Overeenkomst het minst verstoren. Deze maatregelen worden onmiddellijk ter kennis van de Samenwerkingsraad gebracht, die daaromtrent overleg moet plegen indien de andere partij zulks verlangt. De bijlagen I, II, II, IV en V en het protocol maken integrerend onderdeel uit van de Overeenkomst. ARTIKEL 95 ARTIKEL 96 Totdat er onder de onderhavige Overeenkomst gelijkwaardige rechten zijn verworven voor zowel individuen als ondernemers, zal de Overeenkomst geen afbreuk doen aan rechten die hun worden verzekerd door bestaande overeenkomsten, welke bindend zijn voor één of meer Lid-Staten enerzijds, en voor de Republiek Azerbeidzjan anderzijds met uitzondering van gebieden die tot de bevoegdheid van de Gemeenschap behoren en zonder afbreuk te doen aan de verplichtingen van de Lid-Staten die voortvloeien uit deze Overeenkomst op gebieden die tot hun bevoegdheid behoren. ARTIKEL 97 De Overeenkomst is van toepassing, enerzijds, op de gebieden waar de Verdragen tot oprichting van de Europese Gemeenschap, de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie van toepassing zijn en onder de in die Verdragen neergelegde voorwaarden, en, anderzijds, op het grondgebied van de Republiek Azerbeidzjan. 49 Deze Overeenkomst zal worden gedeponeerd bij de Secretaris-generaal van de Raad van de Europese Unie. ARTIKEL 98 ARTIKEL 99 De Overeenkomst is opgesteld in de Deense, de Duitse, de Engelse, de Finse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese, de Spaanse, de Zweedse en de Azerbeidzjaanse taal, zijnde alle teksten gelijkelijk authentiek, en zal worden gedeponeerd bij de Secretaris-Generaal van de Raad van de Europese Unie. ARTIKEL 100 De Overeenkomst wordt door de Overeenkomstsluitende Partijen volgens hun eigen procedures goedgekeurd. De Overeenkomst treedt in werking op de eerste dag van de tweede maand volgende op de dag waarop de partijen de Secretaris-Generaal van de Raad van de Europese Unie kennisgeving doen van het feit dat de in de eerste alinea bedoelde procedures zijn voltooid. Bij haar inwerkingtreding vervangt deze Overeenkomst, wat de betrekkingen tussen de Republiek Azerbeidzjan en de Gemeenschap betreft, de Overeenkomst tussen de Europese Economische Gemeenschap, de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie en de Unie van Socialistische Sovjetrepublieken inzake handel en commerciële en economische samenwerking die op 18 december 1989 in Brussel werd ondertekend. ARTIKEL 101 Indien de bepalingen van bepaalde onderdelen van deze Overeenkomst in afwachting van de voltooiing van de procedures die noodzakelijk zijn voor de inwerkingtreding van deze Overeenkomst in werking treden door middel van een Interimovereenkomst tussen de Gemeenschap en de Republiek Azerbeidzjan, komen de overeenkomstsluitende partijen overeen dat de term "datum van inwerkingtreding van de overeenkomst" in dat geval betekent de datum van inwerkingtreding van de Interimovereenkomst. 50 Lijst van aan deze overeenkomst gehechte teksten Bijlage I Indicatieve lijst van voordelen die de Republiek Azerbeidzjan overeenkomstig artikel 8, lid 3, aan de onafhankelijke staten toekent. Bijlage II Overeenkomsten inzake intellectuele, industriële en commerciële eigendom als bedoeld in artikel 42. Bijlage III Definities van financiële diensten (artikel 25). Bijlage IV Voorbehouden van de Gemeenschap overeenkomstig artikel 22, lid 2. Bijlage V Voorbehouden van de Republiek Azerbeidzjan overeenkomstig artikel 22, lid 4. Protocol betreffende wederzijdse bijstand tussen de administratieve autoriteiten in douanezaken ï) BIJLAGE I Voordelen die de Republiek Azerbeidzjan overeenkomstig artikel 8, lid 3, aan de onafhankelijke staten toekent 1. Er worden geen invoerrechten toegepast. 2. Er worden geen uitvoerrechten geheven van goederen die in het kader van de jaarlijkse bilaterale regelingen voor onderlinge handel en samenwerking tussen de staten worden geleverd, binnen de daarin vastgestelde nomenclatuur. 3. Bij invoer wordt geen BTW geheven. 4. Bij invoer worden geen accijnzen geheven. ft Overeenkomsten inzake intellectuele, industriële en commerciële eigendom als bedoeld in artikel 42 1. Artikel 42, lid 2, heeft betrekking op de hierna volgende multilaterale overeenkomsten : BIJLAGE II Berner-conventie voor de bescherming van werken van letterkunde en kunst (Akte van Parijs, 1971) ; Internationaal Verdrag inzake de bescherming van uitvoerende kunstenaars, producenten van fonogrammen en omroeporganisaties (Rome, 1961) ; Protocol bij de schikking van Madrid betreffende de internationale inschrijving van merken (Madrid, 1989) ; Overeenkomst van Nice betreffende de internationale classificatie van de waren en diensten ten behoeve van de inschrijving van merken (Genève 1977, geamendeerd in 1979) ; Verdrag van Budapest inzake de internationale erkenning van het depot van micro organismen ten dienste van de octrooiverlening (1977, gewijzigd in 1980) ; Internationaal Verdrag tot bescherming van kweekprodukten (UPOV) (Akte van Genève, 1991). 2. De Samenwerkingsraad kan aanbevelen dat artikel 42, lid 2, van toepassing is op andere multilaterale overeenkomsten. Indien zich problemen voordoen op het gebied van de intellectuele, de industriële en de commerciële eigendom die gevolgen hebben voor de omstandigheden waaronder het handelsverkeer plaats vindt, wordt op verzoek van een der Partijen ten spoedigste overleg gepleegd ten einde een voor beide Partijen bevredigende oplossing te vinden voor het probleem. 3. De partijen bevestigen het belang dat zij hechten aan de verplichtingen die voortvloeien uit de hiernavolgende multilaterale overeenkomsten : Verdrag van Parijs tot bescherming van de industriële eigendom (Akte van Stockholm, 1967, geamendeerd in 1979) ; Schikking van Madrid betreffende de internationale inschrijving van merken (Akte van Stockholm, 1967, geamendeerd in 1979) ; Verdrag tot samenwerking inzake octrooien (Octrooiensamenwerkingsverdrag) (Washington 1970, geamendeerd in 1979 en gewijzigd in 1984) ; 4. Met ingang van de datum van inwerkingtreding van deze overeenkomst kent de Republiek Azerbeidzjan aan vennootschappen en onderdanen van de Gemeenschap wat de erkenning en de bescherming van intellectuele, industriële en commerciële eigendom betreft, een behandeling toe die niet minder gunstig is dan die welke dit land uit hoofde van bilaterale overeenkomsten aan enig ander derde land toekent. 5. De bepalingen van lid 4 zijn niet van toepassing op de voordelen die de Republiek Azerbeidzjan » op een daadwerkelijke grondslag van reciprociteit aan enig derde land toekent of op de voordelen die de Republiek Azerbeidzjan aan een ander land van de voormalige Sowjet-Unie toekent. 9i Betreffende artikel 25 Financiële diensten: definities BIJLAGE III Een financiële dienst is een dienst van financiële aard die door een financieel dienstverlener van een van de partijen wordt aangeboden. Financiële diensten omvatten de volgende activiteiten: A. Alle verzekeringsdiensten en daarmee verband houdende diensten 1. Directe verzekering (met inbegrip van medeverzekering) i) levensverzekering ii) niet-levensverzekering 2. Wederverzekering en retrocessie 3. Verzekeringsbemiddeling, zoals diensten van makelaars en agenten 4. Ondersteunende diensten in de verzekeringssector, zoals adviesverstrekking, actuariaat, risicobeoordeling en regeling van schade-eisen B. Bankwezen en andere financiële diensten (verzekeringen niet inbegrepen) 1. Acceptatie van deposito's en andere terugbetaalbare middelen van het publiek 2. Alle soorten leningen, onder meer consumentenkrediet, hypotheekleningen, factorkrediet en financiering van commerciële transacties 3. Financiële leasing 4. Alle betalings- en geldovermakingsdiensten, met inbegrip van krediet- en betaalkaarten, reischeques en bankwissels 5. Garanties en verplichtingen 6. Verhandelen, voor eigen rekening of voor rekening van derden, hetzij in de beurs, hetzij op de parallelmarkt, hetzij anderszins, van de volgende produkten: a) geldmarktinstrumenten (cheques, wissels, depositobewijzen, enz. ) b) deviezen c) afgeleide produkten, zoals bij voorbeeld termijnen en opties d) wisselkoers- en rentevoetinstrumenten, met inbegrip van produkten zoals ruiltransacties, termijnkoerstransacties, enz. e) verhandelbare effecten f) andere verhandelbare stukken en financiële activa, met inbegrip van ongemunt goud en 9i zilver 7. Deelneming in de uitgifte van diverse soorten effecten, met inbegrip van het garanderen en plaatsen van effecten als agent (openbaar of particulier) en het verlenen van daarmee verband houdende diensten 8. Geldmakelaarsdiensten 9. Beheer van activa, bij voorbeeld van kasmiddelen of beleggingsportefeuilles, alle vormen van gezamenlijk investeringsbeheer, beheer van pensioenfondsen alsmede bewaargevings-, deposito- en trustdiensten 10. Vereffenings- en verrekeningsdiensten voor financiële activa met inbegrip van effecten, afgeleide produkten en andere verhandelbare stukken 11. Advies en bemiddeling en andere ondersteunende financiële diensten in verband met de in de punten 1 tot en met 10 genoemde activiteiten, met inbegrip van kredietreferenties en - analyse, onderzoek en advies in verband met investeringen en beleggingsportefeuilles, alsmede advies over aankopen en over bedrijfsreorganisatie en -strategie 12. Verstrekken en overdragen van financiële informatie, financiële gegevensverwerking en bijbehorende software door andere financiële dienstverleners De volgende activiteiten zijn van de definitie van financiële diensten uitgesloten: a) activiteiten van centrale banken of andere overheidsinstellingen voor de tenuitvoerlegging van het monetair beleid of het wisselkoersbeleid b) activiteiten die voor rekening of met de garantie van de regering worden uitgevoerd door centrale banken, overheidsinstanties, ministeries of openbare instellingen, behalve wanneer de activiteiten door financiële dienstverleners in concurrentie met die overheidslichamen mogen worden uitgevoerd c) activiteiten die deel uitmaken van een wettelijk stelsel van sociale zekerheid of van wettelijke pensioenregelingen, behalve wanneer die activiteiten door financiële dienstverleners in concurrentie met overheidslichamen of particuliere instellingen mogen worden uitgevoerd. Cl VOORBEHOUDEN VAN DE GEMEENSCHAP OVEREENKOMSTIG ARTIKEL 22, LID 2 BIJLAGE IV Mijnbouw In sommige Lid-Staten kan voor de ontginning van ertsen door ondernemingen waarin onderdanen van de EG geen meerderheidsparticipatie hebben een vergunning vereist zijn. Visserij Tenzij anders bepaald is de toegang tot en het gebruik van natuurlijke hulpbronnen en visse- rijgronden die zich bevinden in maritieme wateren die onder de soevereiniteit of de jurisdictie van Lid-Staten van de Gemeenschap vallen, beperkt tot vissersvaartuigen die de vlag van een Lid-Staat van de Gemeenschap voeren en die op het grondgebied van de Gemeenschap geregistreerd zijn. Aankoop van onroerend goed In sommige Lid-Staten is de aankoop van onroerend goed door niet-EG-ondernemingen aan beperkingen onderhevig. Audiovisuele diensten met inbegrip van de radio-omroep Wat produktie en distributie betreft, met inbegrip van het uitzenden en andere vormen van transmissie aan het publiek, kan de nationale behandeling beperkt zijn tot audiovisuele werken die aan bepaalde criteria ten aanzien van de oorsprong voldoen. Telecommunicatiediensten, mei inbegrip van mobiele diensten en satellietverbindingen Gereserveerde diensten In sommige Lid-Staten is de markttoegang voor complementaire diensten en infrastructuur beperkt. Vrije beroepen Beperkt tot natuurlijke personen die onderdanen zijn van de Lid-Staten. Onder bepaalde voor waarden kan aan deze personen toestemming tot het oprichten van ondernemingen worden verleend. Landbouw In sommige Lid-Staten wordt de nationale behandeling niet toegekend aan ondernemingen waarin onderdanen van de EG geen meerderheidsparticipatie hebben en die een landbouwbedrijf wensen op te richten. De aankoop van wijngaarden door ondernemingen waarin onderdanen van de EG geen 52 meerderheidsparticipatie hebben is afhankelijk gesteld van een kennisgeving of, indien nodig, een vergunning. Persagentschappen In sommige Lid-Staten is de buitenlandse deelneming in uitgeverijen en omroeporganisaties aan beperkingen onderhevig. & Voorbehouden van de Republiek Azerbeidzjan overeenkomstig artikel 22, lid 4 Gebruik van de ondergrondse lagen en natuurlijke hulpbronnen, met inbegrip van prospectie en produktie, en mijnbouw. Voor buitenlandse ondernemingen kan voor de prospectie en produktie van koolwaterstoffen en de winning van sommige ertsen en metalen een vergunning vereist zijn. BIJLAGE V Visserij Voor de visserij is toestemming van het bevoegde overheidsorgaan noodzakelijk. De jacht Voor de jacht is toestemming van het bevoegde overheidsorgaan noodzakelijk. Aankoop van onroerend goed Buitenlandse ondernemingen mogen geen land kopen. Deze bedrijven kunnen echter land pachten op een lange-termijnbasis. Bankdiensten Het totale kapitaal van banken die in buitenlandse handen zijn mag niet hoger zijn dan een bepaald percentage van het totale kapitaal in het binnenlandse banksysteem. Azerbeidzjan verbindt zich ertoe geen verlaging toe te passen voor Azerbeidzjaanse dochterondernemingen en filialen van communautaire ondernemingen van het plafond voor het totale aandeel van buitenlands kapitaal in het Azerbeidzjaanse banksysteem dat van toepassing is op de dag van parafering van deze overeenkomst, tenzij dit vereist is in het kader van IMF-programma's in Azerbeidzjan. Uiterlijk vijfjaar na de datum van ondertekening van de overeenkomst overweegt Azerbeidzjan de mogelijkheid dit plafond te verhogen, rekening houdend met alle relevante overwegingen van monetaire, fiscale, financiële aard en overwegingen in verband met de betalingsbalans en met het niveau van ontwikkeling van het banksysteem in Azerbeidzjan. Telecommunicatie en massamedia Voor buitenlandse deelneming kunnen beperkingen gelden. Professionele activiteiten De uitoefening van sommige activiteiten is niet of in beperkte mate toegestaan, of is onderworpen aan speciale eisen voor natuurlijke personen die geen onderdanen van Azerbeidzjan zijn. Historische gebouwen en monumenten Voor activiteiten op dit gebied gelden beperkingen. De toepassing van de voorbehouden in deze bijlage kan in geen geval leiden tot een behandeling die minder gunstig is dan die welke wordt toegekend aan ondernemingen uit derde landen. 5*, ONTWERP VAN EEN PROTOCOL BETREFFENDE WEDERZIJDSE BIJSTAND TUSSEN DE ADMINISTRATIEVE AUTORITEITEN IN DOUANEZAKEN CeÖ ARTIKEL 1 Definities Voor de toepassing van dit protocol wordt verstaan onder : a) douanewetgeving : de op het grondgebied van overeenkomstsluitende partijen geldende voorschriften betreffende de invoer, de uitvoer en de doorvoer van goederen en de plaatsing van goederen onder een douaneregeling, met inbegrip van verboden, beperkingen en controlemaatregelen ; b) verzoekende autoriteit : een bevoegde administratieve autoriteit die hiertoe door een overeenkomstsluitende partij is aangewezen en die een verzoek om administratieve bijstand in douanezaken indient ; c) aangezochte autoriteit : een bevoegde administratieve autoriteit die hiertoe door een overeenkomstsluitende partij is aangewezen en die een verzoek om administratieve bijstand in douanezaken ontvangt ; d) persoonlijke gegevens: informatie betreffende een geïdentificeerde of identificeerbare persoon. ARTIKEL 2 Werkingssfeer 1. De overeenkomstsluitende partijen verlenen elkaar, binnen hun bevoegdheden, bijstand, op de wijze en onder de voorwaarden vastgesteld in dit protocol, bij de preventie, de opsporing en het onderzoek van overtredingen van de douanewetgeving. 2. De bijstand in douanezaken waarin dit protocol voorziet, geldt voor elke administratieve autoriteit van de overeenkomstsluitende partijen die bevoegd is voor de toepassing van dit protocol. De bijstand in douanezaken doet geen afbreuk aan de regels betreffende de wederzijdse bijstand in strafzaken en geldt niet voor informatie die is verkregen krachtens bevoegdheden die op verzoek van de rechterlijke autoriteiten worden uitgeoefend, tenzij deze autoriteiten hiermee instemmen. ARTIKEL 3 Bijstand op verzoek 1. Op aanvraag van de verzoekende autoriteit verschaft de aangezochte autoriteit eerstgenoemde alle ter zake dienende informatie die deze nodig heeft voor de correcte toepassing van de douanewetgeving, met inbegrip van informatie betreffende vastgestelde of voorgenomen transacties die op deze wetgeving inbreuk maken of zouden kunnen maken. 2. Op aanvraag van de verzoekende autoriteit deelt de aangezochte autoriteit haar mede of goederen die uit het grondgebied van een der overeenkomstsluitende partijen zijn uitgevoerd, op regelmatige wijze in de andere partij zijn ingevoerd, onder vermelding, in voorkomend geval, van de douane regeling waaronder deze goederen zijn geplaatst. u 3. Op aanvraag van de verzoekende autoriteit zorgt de aangezochte autoriteit, binnen het kader van haar wetgeving, ervoor dat toezicht wordt gehouden op : a) natuurlijke personen of rechtspersonen ten aanzien waarvan een gegrond vermoeden bestaat dat zij de douanewetgeving overtreden of overtreden hebben ; b) de plaats waar voorraden goederen op zodanige wijze zijn bijeengebracht dat er redenen zijn om aan te nemen dat zij bestemd zijn voor transacties die in strijd zijn met de douanewetgeving ; c) goederenbewegingen waarover wordt medegedeeld dat zij aanleiding kunnen geven tot overtredingen van de douanewetgeving ; d) vervoermiddelen ten aanzien waarvan een gegrond vermoeden bestaat dat zij voor het plegen van inbreuken op de douanewetgeving werden gebruikt, worden gebruikt of zouden kunnen worden gebruikt. ARTIKEL 4 Bijstand op eigen initiatief De overeenkomstsluitende Partijen verlenen elkaar, overeenkomstig hun wetten, voorschriften en andere rechtsinstrumenten, zonder voorafgaand verzoek bijstand indien zij zulks noodzakelijk achten voor de correcte toepassing van de douanewetgeving, in het bijzonder bij het verkrijgen van infor matie omtrent : transacties die een inbreuk vormen of lijken te vormen op deze wetgeving en die van belang kunnen zijn voor een andere overeenkomstsluitende partij ; nieuwe middelen of methoden die bij dergelijke transacties worden gebruikt ; goederen waarvan bekend is dat zij het voorwerp vormen van een overtreding van de douanewetgeving. natuurlijke personen of rechtspersonen ten aanzien waarvan er gegronde redenen zijn om aan te nemen dat zij de douanewetgeving overtreden of hebben overtreden ; vervoermiddelen ten aanzien waarvan een gegrond vermoeden bestaat dat zij voor het plegen van inbreuken op de douanewetgeving werden gebruikt, worden gebruikt of zouden kunnen worden gebruikt. ARTIKEL 5 Afgifte van documenten/Kennisgeving van besluiten Op aanvraag van de verzoekende autoriteit neemt de aangezochte autoriteit, overeenkomstig haar eigen wetgeving, de nodige maatregelen voor : Ü>L de afgifte van alle documenten, de kennisgeving van alle besluiten, waarop het bepaalde in dit protocol van toepassing is, aan een geadresseerde die op haar grondgebied verblijft of gevestigd is. In dergelijk geval is artikel 6, lid 3, van toepassing wat het verzoek zelf betreft. ARTIKEL 6 Vorm en inhoud van verzoeken om bijstand 1. Verzoeken in het kader van dit protocol worden schriftelijk gedaan en gaan vergezeld van de bescheiden die voor de behandeling ervan noodzakelijk zijn. In spoedeisende gevallen kunnen verzoeken mondeling worden gedaan, mits zij onmiddellijk schriftelijk worden bevestigd. 2. De overeenkomstig het bepaalde in lid 1 ingediende verzoeken bevatten de hierna volgende gegevens : a) de naam van de verzoekende autoriteit ; b) de gevraagde maatregel ; c) het onderwerp en de reden van het verzoek ; d) de relevante wetten, regels en andere rechtsvoorschriften ; e) zo nauwkeurig en volledig mogelijke informatie betreffende de natuurlijke personen of rechtspersonen waarop het onderzoek betrekking heeft ; f) een overzicht van de relevante feiten en het reeds uitgevoerde onderzoek, behalve in de in artikel 5 bedoelde gevallen. 3. De verzoeken worden ingediend in een officiële taal van de aangezochte autoriteit of in een voor deze aanvaardbare taal. 4. Indien een verzoek niet in de juiste vorm wordt gedaan, kan om correctie of aanvulling worden verzocht. Er kunnen echter reeds conservatoire maatregelen worden genomen. ARTIKEL 7 Behandeling van verzoeken 1. De aangezochte autoriteit behandelt verzoeken om bijstand, binnen de grenzen van haar bevoegdheden en de haar beschikbare middelen, alsof zij voor eigen rekening of in opdracht van een andere autoriteit van dezelfde overeenkomstsluitende partij handelde, door reeds beschikbare informatie te verstrekken en het nodige onderzoek te verrichten ofte doen verrichten. Deze bepaling is ook van toepassing op de administratieve dienst waaraan het verzoek door de aangezochte QO autoriteit werd gericht indien deze laatste niet tot zelfstandig handelen bevoegd is. 2. Verzoeken om bijstand worden behandeld overeenkomstig de wetten, regels en andere rechtsvoorschriften van de aangezochte overeenkomstsluitende partij. 3. Gemachtigde ambtenaren van een overeenkomstsluitende partij kunnen met instemming van de andere betrokken overeenkomstsluitende partij en onder de voorwaarden die laatstgenoemde stelt, van de diensten van de aangezochte autoriteit of van een andere autoriteit die onder de aangezochte autoriteit ressorteert, informatie over transacties waarbij de douanewetgeving wordt of zou kunnen worden overtreden verkrijgen die de verzoekende autoriteit nodig heeft ter uitvoering van het bepaalde in dit protocol. 4. Ambtenaren van een overeenkomstsluitende partij kunnen, met instemming van de andere betrokken overeenkomstsluitende partij, en onder de voorwaarden die laatstgenoemde stelt, aanwezig zijn bij onderzoek dat op het grondgebied van laatstgenoemde wordt verricht. ARTIKEL 8 Vorm waarin de informatie dient te worden verstrekt 1. De aangezochte autoriteit deelt de uitslag van het ingestelde onderzoek aan de verzoekende autoriteit mede in de vorm van bescheiden, voor echt gewaarmerkte afschriften van bescheiden, rapporten en dergelijke. 2. De in lid 1 bedoelde bescheiden kunnen worden vervangen door informatie die, in ongeacht welke vorm, met behulp van systemen voor automatische gegevensverwerking voor hetzelfde doel wordt verstrekt. ARTIKEL 9 Uitzonderingen op de verplichting tot het verlenen van bijstand 1. De overeenkomstsluitende partijen kunnen de in dit protocol bedoelde bijstand weigeren wanneer het verlenen daarvan : a) de soevereiniteit van de Republiek Azerbeidzjan of die van een Lid-Staat van de Europese Unie die uit hoofde van dit protocol om bijstand is gevraagd zou kunnen aantasten ; b) de openbare orde, veiligheid of andere wezenlijke belangen, in het bijzonder de in artikel 10, lid 2, genoemde-. gevallen, zou kunnen aantasten ; c) de toepassing inhoudt van deviezen- of belastingvoorschriften andere dan voorschriften inzake douanerechten ; of d) de schending zou inhouden van een industrieel geheim, een handelsgeheim of een beroepsgeheim. ùi 2. Wanneer de verzoekende autoriteit om een vorm van bijstand verzoekt die zij desgevraagd zelf niet zou kunnen verlenen, vermeldt zij dit in haar verzoek. De aangezochte autoriteit bepaalt zelf hoe zij op een dergelijk verzoek reageert. 3. Indien bijstand wordt geweigerd, dienen het daartoe strekkende besluit en de redenen ervan onverwijld aan de verzoekende autoriteit te worden medegedeeld. ARTIKEL 10 Het uitwisselen van gegevens en geheimhouding 1. Alle informatie, in welke vorm dan ook, die ter uitvoering van dit protocol is verstrekt, heeft een vertrouwelijk karakter, of is voor beperkte verspreiding bestemd, afhankelijk van de van toepassing zijnde voorschriften van elk van de overeenkomstsluitende partijen, en valt onder de geheimhoudingsplicht. Op deze informatie is de wetgeving van toepassing die op soortgelijke informatie van de ontvangende overeenkomstsluitende partij van toepassing is. Tevens zijn de ter zake geldende bepalingen van toepassing waaraan de communautaire instellingen zijn onderworpen. 2. Persoonlijke gegevens mogen alleen worden verstrekt wanneer de ontvangende overeenkomstsluitende partij zich ertoe verbindt deze gegevens een op zijn minst. equivalente bescherming te geven als die welke in dat specifieke geval wordt toegepast door de overeenkomstsluitende partij die de gegevens verstrekt. 3. De verkregen informatie mag uitsluitend worden gebruikt voor de in dit protocol omschreven doeleinden. Een partij mag deze informatie slechts voor andere doeleinden gebruiken na schriftelijke toestemming van de administratieve autoriteit die ze heeft verstrekt. Voorts gelden voor deze informatie de door deze autoriteit vastgestelde beperkingen. 4. Het bepaalde in lid 3 vormt geen beletsel voor het gebruik van informatie in gerechtelijke of administratieve procedures die achteraf worden ingesteld wegens niet-naleving van de douanewetgeving. De bevoegde autoriteit die de informatie heeft verstrekt wordt van een dergelijk gebruik in kennis gesteld. 5. De overeenkomstsluitende partijen kunnen de overeenkomstig het bepaalde in dit protocol verkregen informatie en geraadpleegde bescheiden als bewijsmateriaal gebruiken in hun rapporten, getuigenverklaringen en in gerechtelijke procedures. ARTIKEL 11 Deskundigen en getuigen 1. Een onder een aangezochte autoriteit ressorterende ambtenaar kan worden gemachtigd, binnen de beperkingen van de hem verleende machtiging, in het rechtsgebied van de andere overeenkomstsluitende partij als getuige of deskundige op te treden in gerechtelijke of administratieve procedures die betrekking hebben op aangelegenheden waarop dit protocol van toepassing is en daarbij de voor deze procedures noodzakelijk voorwerpen, bescheiden of voor echt gewaarmerkte afschriften van bescheiden voor te leggen. In de convocatie dient uitdrukkelijk te ( ,< worden vermeld over welk onderwerp en in welke functie of hoedanigheid de betrokken ambtenaar zal worden ondervraagd 2. De gemachtigde ambtenaar geniet de door bestaande wetgeving aan ambtenaren van de verzoekende autoriteit op haar grondgebied verleende bescherming. ARTIKEL 12 Kosten van de bijstand De partijen brengen elkaar geen kosten in rekening voor uitgaven die ter uitvoering van dit protocol zijn gemaakt, met uitzondering, in voorkomend geval, van de uitgaven voor deskundigen, getuigen, tolken en vertalers die niet in overheidsdienst zijn. ARTIKEL 13 Tenuitvoerlegging 1. De centrale douane-autoriteiten van Azerbeidzjan, enerzijds, en de bevoegde diensten van de Commissie van de Europese Gemeenschappen en, in voorkomend geval, de douane-autoriteiten van deLid-Staten van de Europese Unie, anderzijds, zijn belast met de uitvoering van dit Protocol. Deze instanties stellen alle praktische maatregelen en regelingen voor de toepassing van dit protocol vast, met inachtneming van de voorschriften op het gebied van de gegevensbescherming. Zij kunnen de bevoegde instanties aanbevelingen doen voor wijzigingen die huns inziens in dit protocol dienen te worden aangebracht. 2. De overeenkomstsluitende partijen raadplegen elkaar en stellen elkaar vervolgens in kennis van alle uitvoeringsbepalingen die overeenkomstig de bepalingen van dit protocol worden genomen. ARTIKEL 14 Complementariteit 1. Onverminderd artikel 10 doet geen overeenkomst inzake wederzijdse bijstand die tussen een of meer Lid-Staten van de Europese Unie en de Republiek Azerbeidzjan gesloten is afbreuk aan de communautaire voorschriften betreffende de uitwisseling tussen de bevoegde diensten van de Commissie en de douane-autoriteiten van de Lid-Staten van informatie over douanezaken die voor de Gemeenschap van belang kan zijn. GCe GEMEENSCHAPPELIJKE VERKLARING De partijen bevestigen dat de twaalfde alinea van de preambule van deze overeenkomst geen enkel oordeel inhoudt omtrent landen, andere dan Azerbeidzjan, naar welke energieprodukten doorgevoerd moeten worden. GEMEENSCHAPPELIJKE VERKLARING BETREFFENDE ARTIKEL 3 bis Bij het in artikel 3 bis genoemde overleg over veranderende omstandigheden in de Republiek Azerbeidzjan bespreken de Partijen belangrijke veranderingen die een aanzienlijk effect kunnen hebben op de toekomstige ontwikkeling van Azerbeidzjan. Hiertoe zouden kunnen behoren de toetreding van Azerbeidzjan tot de WTO, de Raad van Europa of andere internationale lichamen, de toetreding tot een regionale douane-unie of een regionale integratie-overeenkomst in welke vorm dan ook. GEMEENSCHAPPELIJKE VERKLARING BETREFFENDE ARTIKEL 5 Indien de partijen menen dat de omstandigheden ontmoetingen op het hoogste niveau nodig maken, dan kunnen deze op ad-hocbasis worden georganiseerd. GEMEENSCHAPPELIJKE VERKLARING BETREFFENDE ARTIKEL 14 Tot de Republiek Azerbeidzjan toetreedt tot de WTO overleggen de Partijen binnen het Samenwerkingscomité over hun beleid inzake invoertarieven, met inbegrip van veranderingen in de tariefbescherming. In het bijzonder voorafgaand aan een verhoging van de tariefbescherming wordt dergelijk overleg aangeboden. GEMEENSCHAPPELIJKE VERKLARING BETREFFENDE HET BEGRIP 'ZEGGENSCHAP' IN ARTIKEL 24, ONDER b), EN ARTIKEL 36 1. De partijen bevestigen dat zij onderling zijn overeengekomen dat 'zeggenschap' afhangt van de feitelijke omstandigheden van elk geval. 2. Een onderneming wordt bij voorbeeld geacht onder 'zeggenschap' van een andere onderneming te staan, en dus een dochteronderneming van de betrokken onderneming te zijn, indien: - - de andere onderneming rechtstreeks of middellijk beschikt over een meerderheid van de stemrechten, of de andere partij het recht heeft een meerderheid van het bestuurs-, leidinggevend of toezichthoudend orgaan aan te stellen of af te zetten, en terzelfder tijd aandeelhouder of lid van de dochteronderneming is. 3. Beide partijen beschouwen de in punt 2 vermelde criteria niet als een limitatieve opsomming. Q>7- GEMEENSCHAPPELIJKE VERKLARING BETREFFENDE ARTIKEL 35 Het feit dat een visum wordt vereist voor natuurlijke personen van bepaalde partijen en niet voor die van andere, wordt niet op zichzelf beschouwd als iets dat uit een specifieke verbintenis voortvloeiende voordelen teniet doet of daaraan afbreuk kan doen. GEMEENSCHAPPELIJKE VERKLARING BETREFFENDE ARTIKEL 42 De partijen komen overeen dat intellectuele, industriële en commerciële eigendom voor de toepassing van de Overeenkomst inzonderheid het volgende omvat: auteursrechten, met inbegrip van de auteursrechten op computerprogramma's, en naburige rechten, de rechten voor octrooien, industrile ontwerpen, geografische aanduidingen, met inbegrip van benamingen van oorsprong, warenmerken en dienstmerken, topografieën van geïntegreerde schakelingen, alsmede bescherming tegen oneerlijke mededinging als bedoeld in artikel 10 bis van het Verdrag van Parijs voor de bescherming van industriële eigendom en bescherming van niet-openbaargemaakte informatie over know-how. GEMEENSCHAPPELIJKE VERKLARING BETREFFENDE ARTIKEL 54 De bepalingen van artikel 54, lid 3, verplicht geen van de partijen ertoe vertrouwelijke informatie te verstrekken. GEMEENSCHAPPELIJKE VERKLARING BETREFFENDE ARTIKEL 94 De partijen komen met het oog op de juiste interpretatie en toepassing overeen dat onder de in artikel 94 van de Overeenkomst bedoelde 'bijzonder dringende gevallen' wordt verstaan: gevallen van wezenlijke inbreuk op de Overeenkomst door één van de partijen. Wezenlijke inbreuk op de Overeenkomst houdt in: a) afwijzing van de Overeenkomst die niet in overeenstemming is met de algemene regels van het volkenrecht, of b) schending van de essentiële onderdelen van de Overeenkomst als vermeld in artikel 2. 2. De partijen komen overeen dat onder de in artikel 94 genoemde "passende maatregelen" wordt verstaan maatregelen die in overeenstemming zijn met het internationaal recht. Indien een partij een maatregel in een bijzonder dringend geval zoals bedoeld in artikel 94 neemt, kan de andere partij een beroep doen op de procedure voor geschillenbeslechting. kP BRIEFWISSELING TUSSEN DE GEMEENSCHAP EN DE REPUBLIEK AZERBEIDZJAN MET BETREKKING TOT DE VESTIGING VAN VENNOOTSCHAPPEN 10 (A A. Brief van de regering van de Republiek Azerbeidzjan Mijnheer, Hierbij verwijs overeenkomst. ik naar de op geparafeerde Partnerschaps- en Samenwerkings- Tijdens de onderhandelingen heb ik erop gewezen dat de Republiek Azerbeidzjan communautaire vennootschappen die zich in de Republiek Azerbeidzjan vestigen en er activiteiten uitoefenen, in bepaalde opzichten een voorkeursbehandeling verleent. Ik heb daarbij opgemerkt dat hiermee uitvoering wordt gegeven aan het Azerbeidzjaanse beleid om met alle middelen de vestiging van communautaire vennootschappen in de Republiek Azerbeidzjan te bevorderen. Dit betekent naar mijn oordeel dat de Republiek Azerbeidzjan in de periode tussen de datum van parafering van deze Overeenkomst en de inwerkingtreding van de desbetreffende artikelen inzake de vestiging van vennootschappen, geen maatregelen of voorschriften zal vaststellen tot invoering of verzwaring van discriminatie van communautaire vennootschappen ten opzichte van Azerbeidzjaanse vennootschappen of vennootschappen van een derde land in vergelijking met de situatie op de datum van parafering van deze Overeenkomst. Ik moge U verzoeken mij de ontvangst van deze briefte willen bevestigen. Gelieve, Mijnheer, de verzekering van mijn bijzondere hoogachting te aanvaarden. Voor de regering van de Republiek Azerbeidzjan 11 JÖ B. Brief van de Europese Gemeenschap Mijnheer, Ik dank u voor uw brief van heden welke als volgt luidt: 'Mijnheer, Hierbij verwijs ik naar de op kingsovereenkomst. geparafeerde Partnerschaps- en Samenwer Tijdens de onderhandelingen heb ik erop gewezen dat de Republiek Azerbeidzjan com munautaire vennootschappen die zich in de Republiek Azerbeidzjan vestigen en er activi teiten uitoefenen, in bepaalde opzichten een voorkeursbehandeling verleent. Ik heb daarbij opgemerkt dat hiermee uitvoering wordt gegeven aan het Azerbeidzjaanse beleid om met in de Republiek alle middelen de vestiging van communautaire vennootschappen Azerbeidzjan te bevorderen. Dit betekent naar mijn oordeel dat de Republiek Azerbeidzjan in de periode tussen de datum van parafering van deze Overeenkomst en de inwerkingtreding van de desbetreffende artikelen inzake de vestiging van vennootschappen, geen maatregelen of voorschriften zal vaststellen invoering of verzwaring van discriminatie van communautaire vennootschappen ten opzichte van Azerbeidzjaanse vennootschappen of vennootschappen van een derde land in vergelijking met de situatie op de datum van parafering van deze Overeenkomst. tot Ik moge U verzoeken mij de ontvangst van deze briefte willen bevestigen. ' Ik bevestig u de ontvangst van deze brief. Gelieve, Mijnheer, de verzekering van mijn bijzondere hoogachting te aanvaarden. Namens de Europese Gemeenschappen 12 ?/ VERKLARING VAN DE FRANSE REGERING De Franse Republiek merkt op dat de Partnerschaps- en Samenwerkingsovereenkomst met de Republiek Azerbeidzjan niet van toepassing is op de landen en gebieden overzee die krachtens het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap met de Europese Gemeenschap geassocieerd zijn. 13 ?z Buiten het kader van de overeenkomst: Verklaring van de Gemeenschap De Gemeenschap verbindt zich ertoe technische bijstand te verlenen in de vorm van seminars of op andere passende wijze teneinde de autoriteiten en het bedrijfsleven in Azerbeidzjan te helpen optimaal gebruik te maken van de voordelen van het SAP van de Gemeenschap zoals dat momenteel op Azerbeidzjan wordt toegepast. 14 ?3 ISSN 0254-1513 COM(96) 137 def. DOCUMENTEN NL H Catalogusnummer : CB-CO-96-158-NL-C ISBN 92-78-02527-5 Bureau voor officiële publikaties der Europese Gemeenschappen L-2985 Luxemburg

Proposal for a COUNCIL DECISION concerning the conclusion of the Framework Agreement for Trade and Cooperation between the European Community and its Member States, of the one part, and the Republic of Korea, of the other part

http://publications.europa.eu/resource/cellar/840dc7fe-30a8-4bfe-ae76-d15059f0ea97

eng

COMMISSION OF THE EUROPEAN COMMUNITIES Brussels, 27. 03. 1996 COM(96) 141 final 96/ 0098 (CNS) Proposal for a COUNCIL DECISION concerning the conclusion of the Framework Agreement for Trade and Cooperation between the European Community and its Member States, of the one part, and the Republic of Korea, of the other part (presented by the Commission) EXPLANATORY MEMORANDUM 1. By means of a decision of 8 March 1995, the Council authorized the Commission to open negotiations for a framework agreement for trade and cooperation with the Republic of Korea and adopted negotiating directives to that end. 2. Two negotiating sessions took place in Brussels, the first on 11 May 1995 and the second on 12-13 October 1995. Further to consultations between the Commission and the Korean Government held at the end of November 1995 and contacts through diplomatic channels, the agreement was initialled in Brussels on 29 February 1996. 3. When the negotiating directives were adopted, the Council stipulated that it reserved the right to give its decision on the legal status of the Agreement once the negotiations would be completed. In line with the outcome of the discussion that took place in Council in December 1995 and January 1996 the agreement will be an agreement to which both the Community and Member States will be parties (a so- called mixed agreement). The Agreement is now being submitted to the Council to be signed and concluded. 4. 5. 6. The Commission considers that the Agreement initialed is in line with the negotiating directives adopted by the Council. The Commission will examine whether the provisional application of certain provisions of this agreement is acceptable to the Korean side. If this were to be the case, the Commission will in due course seek the approval of an exchange of letters to that end. In order to enable the framework agreement for trade and cooperation between the European Community and its Member States and the Republic of Korea to be signed and concluded, the Commission is proposing to the Council that it approve the attached draft decision. "* THE COUNCIL OF THE EUROPEAN UNION, Having regard to the Treaty establishing the European Community, and in particular Articles 73 c (2), 75, 84(2), 113, and 235 thereof; in conjunction with the second sentence of Article 228 (2) and the first subparagraph of paragraph 3 of thereof, Having regard to the proposal from the Commission, Having regard to the opinion of the European Parliament, Having consulted the Economic and Social Committee, Whereas the European Community should approve the Framework Agreement for Trade and Cooperation between the European Community and its Member States, of the one part, and the Republic of Korea, of the other part, HAS DECIDED AS FOLLOWS: Article 1 The Framework Agreement for Trade and Cooperation between the European Community and its Member States, of the one part, and the Republic of Korea, of the other part, is hereby approved on behalf of the European Community. The text of the Agreement is attached to this Decision. Article 2 The Commission, assisted by representatives of the Member States, shall represent the European Community in the Joint Committee provided for in Article 19 (3) of the Framework Agreement for Trade and Cooperation. Article 3 The President of the Council shall give the notification provided for in Article 21 of the Agreement on behalf of the European Community. This Decision shall be published in the Official Journal of the European Communities. Article 4 Done at Brussels, For the Council The President M (title) Framework Agreement for Trade and Cooperation between the European Community and its Member States, on the one hand, and the Republic of Korea on the other (text) THE EUROPEAN COMMUNITY, and THE KINGDOM OF BELGIUM, THE KINGDOM OF DENMARK, THE FEDERAL REPUBLIC OF GERMANY, THE HELLENIC REPUBLIC, THE KINGDOM OF SPAIN, THE FRENCH REPUBLIC, IRELAND, THE ITALIAN REPUBLIC, THE GRAND DUCHY OF LUXEMBOURG, THE KINGDOM OF THE NETHERLANDS, THE REPUBLIC OF AUSTRIA, THE PORTUGUESE REPUBLIC, THE REPUBLIC OF FINLAND, THE KINGDOM OF SWEDEN,- THE UNITED KINGDOM OF GREAT BRITAIN AND NORTHERN IRELAND, Parties to the Treaty establishing the European Community and the Treaty on European Union, hereinafter referred to as Member States', on the one hand, and THE REPUBLIC OF KOREA, on the other hand, CONSIDERING the traditional links of friendship between the Republic of Korea, the European Community and its Member States; EC/Korea Framework Agreement - 1/18 AC REAFFIRMING the attachment of the Parties to democratic principles and fundamental human rights as laid down in the Universal Declaration on Human Rights, CONFIRMING their desire to establish a regular political dialogue between the European Union and the Republic ofKorea, based on shared values and aspirations, RECOGNISING that the General Agreement on Tariffs and Trade has played a significant role to promote international trade in general and bilateral trade in particular, and that both the Republic ofKorea and the European Community are equally committed to the principles of free trade and market economy on which that agreement is based, Rf£AFFIRMING that both the Republic of Korea, the European Community and its Member States have pledged to implement fully their commitments made by the ratification of the Agreement establishing the World Trade Organisation, HAVING IN MIND the need to contribute to the full implementation of the results of the GATT Uruguay Round and the need to apply all rules governing international trade in a transparent and non-discriminatory manner; RECOGNISING the importance of strengthening the existing relationship between the Parties with a view to enhancing co-operation between them, and their common will to consolidate, deepen and diversify their relations in areas of mutual interest on the basis of equality, non-discrimination, respect for the natural environment and mutual benefit, DESIROUS of creating favourable conditions for sustainable growth and diversification of trade and for economic cooperation in various areas of mutual interest, BELIEVING that it will be advantageous to the Parties to institutionalise relations and to establish economic cooperation between them, as such cooperation would encourage further development of trade and investment, MINDFUL of the importance of facilitating the involvement in cooperation of the individuals and entities directly concerned, in particular economic operators and the bodies representing them, HAVE DECIDED TO CONCLUDE THIS AGREEMENT AND TO THIS END HAVE DESIGNATED AS THEIR PLENIPOTENTIARIES 3_ EC/Korea Framework Agreement - 2/18 THE EUROPEAN COMMUNFIY: THE KINGDOM OF BELGIUM: THE KINGDOM OF DENMARK: THE FEDERAL RICPUBLIC OF GERMANY: THE HELLENIC REPUBLIC: THE KINGDOM OF SPAIN: THE FRENCH REPUBLIC: IRELAND: THE ITALIAN REPUBLIC: THE GRAND DUCHY OF LUXEMBOURG: THE KINGDOM OF THE NETHERLANDS: THE REPUBLIC OF AUSTRIA: THE PORTUGUESE REPUBLIC: THE REPUBLIC OF FINLAND: THE KINGDOM OF SWEDEN: THE UNITED KINGDOM OF GREA T BRITAIN AND NORTHERN IRELAND: THE REPUBLIC OF KOREA : WHO, having exchanged their full powers, found in good and due form, HAVE AGREED AS FOLLOWS: EC/Korea Framework Agreement - 3/18 Article I. Basis for Cooperation Respect for democratic principles and human rights as defined in the Universal Declaration on Human Rights inspires the domestic and international policies of the Parties and constitutes an essential element of this Agreement. Article 2. Aims of Cooperation stepping up, establishing cooperation in and diversifying trade to their mutual With a view to enhancing co-operation between them, the Parties undertake to promote further development of economic relations between them. Their efforts will in particular be aimed at: a. advantage; b. technological cooperation and industrial cooperation; c. and by promoting better mutual understanding. facilitating cooperation between businesses by facilitating investment on both sides establishing economic cooperation in fields of mutual interest, including scientific and Article 3. Political Dialogue A regular political dialogue, based on shared values and aspirations, shall be established between the European Union and the Republic ofKorea. This dialogue shall take place in accordance with the procedures agreed in the Joint Declaration between the European Union and the Republic ofKorea on this subject. Article 4. Most-fa\>oured-nation Treatment In accordance with their rights and obligations under the World Trade Organization, the Parties undertake to accord each other most-favoured-nation treatment Article 5. Trade Cooperation 1. The Parties undertake to promote the development and diversification of their reciprocal commercial exchanges to the highest possible level and to their mutual benefit. The Parties undertake to achieve improved market access conditions. They will ensure that applied, most favoured nation customs duties are set, taking into account various elements, including the domestic market situation of one Party and the export interests of the other Party. They undertake to work towards the elimination of barriers to trade, in particular through the timely removal of non-tariff barriers and by taking measures to improve transparency, having regard to the work carried out by international organisations in this field. EC/Korea Framework Agreement - 4/18 2. The Parties shall take steps to conduct a policy aimed at c. b. a. multilateral and bilateral cooperation to address issues relating to the development of trade which are of interest to both sides, including the future proceedings of the WTO. To that end they shall cooperate at the international level and bilaterally in the solution of commercial problems of common interest, promoting exchanges of information between economic operators and industrial cooperation between enterprises in order to diversify and increase existing flows of trade; studying and recommending trade-promotion measures suitable for fostering the development of trade, facilitating cooperation between the competent customs authorities of the European Community, its Member States and Korea; improving market access for industrial, agricultural and fisheries products; improving market access telecommunications services; strengthening cooperation in the fields of standards and technical regulations, effectively protecting intellectual, industrial and commercial property, organising trade and investment visits, organising general and single industry trade fairs. services and g. h. i. j. financial services, e. f such for as d. 3. 4. The Parties shall foster fair competition of economic activities through fully enforcing their relevant laws and regulations. In accordance with their obligations under the WTO Government Procurement Agreement, the Parties shall ensure participation in procurement contracts on a non discriminatory and reciprocal basis. They will continue their discussions aimed at further mutual opening of their respective ' procurement markets in other sectors such as telecommunications procurement. Article 6. Agriculture and Fisheries 1. a. b. c. d. 2. The Parties agree to encourage cooperation in the fields of agriculture and fisheries, including horticulture and mariculture On the basis of discussions about their respective agricultural and fisheries policies the Parties will study: the possibilities for increased trade in agricultural products and fish products, the effect on trade of sanitary and phytosanitary measures, and measures relating to the environment; the links between agriculture and the rural environment; research mariculture. in the fields of agriculture and fisheries, including horticulture and As appropriate, the provisions of paragraph 1 of this Article apply to products and services in the related agricultural processing industry EC/Korea Framework Agreement - 5/18 The Parties undertake to comply with the terms of the Agreement on Sanitary and Phytosanitary Measures of the WTO and are willing to enter into consultations, upon request of either of them, to discuss the proposals from the other Party on the application and the harmonisation of sanitary and phytosanitary measures, taking into consideration the standards agreed upon in other international organizations such as OIE, IPPC, and Codex Alimentarius Article 7. Maritime Transport 1 The Parties undertake to move towards the goal of unrestricted access to the international maritime market and traffic based on fair competition on a commercial basis, in accordance with the provisions of this Article. (a) The above provision does not prejudice the rights and obligations arising from the United Nations Convention Code of Conduct for Liner Conferences as applicable to one or other Party to the present Agreement. Non-conference lines will be free to operate in competition with a conference as long as they adhere to the principle of fair competition on a commercial basis. (b) The Parties affirm their commitment to build a fair and competitive environment for the dry and liquid bulk trade. In view of this commitment, the Republic of Korea will take necessary steps to phase out the existing cargo reservation of designated bulk commodities for Korean flag carriers over a transitional period, which will end on 31 December 1998. 2. In pursuit of the goal of paragraph 1, the Parties shall: (a) (b) (c) abstain from introducing cargo sharing clauses into future bilateral agreements with third countries concerning dry and liquid bulk and liner trade, except where, in exceptional circumstances, with regard to liner trade, shipping companies from one or other Party to the present agreement would not otherwise have an effective opportunity to engage in trade to and from the third country concerned abstain from implementing, upon entry into force of this Agreement, administrative and technical and legislative measures which could have the effect of discriminating between their own nationals or companies and those of the other Party in the supply of services in international maritime transport grant no less favourable treatment for the ships operated by nationals or companies of the other Party, than that accorded to its own ships, with regard to access to ports open to international trade, the use of infrastructure and auxiliary maritime services of the ports, as well as related, fees and charges, customs facilities and assignment of berths and facilities for loading and unloading 3 For the purpose of this Article, access to the international maritime market shall include, inter alia, the right for international maritime transport providers of each Party to arrange door-to-door transport services involving a sea leg, and to this effect to EC/Korea Framework Agreement - 6/18 directly contract with local providers of transport modes other than maritime transport on the territory of the other Party without prejudice to applicable nationality restrictions concerning the carriage of goods and passengers by those other transport modes 4 The provisions of this Article shall apply to European Community companies and Korean companies Beneficiaries of the provisions of this Article shall be also shipping companies established outside the European Community or the Republic ofKorea and controlled by nationals of a Member State or the Republic ofKorea, if their vessels are registered in that Member State or in the Republic ofKorea in accordance with their respective legislations. 5. The issue of the operations in the European Community and in the Republic ofKorea of shipping agency activities shall be dealt with by specific agreements, where appropriate Article S. Shipbuilding The Parties agree to co-operate in the field of shipbuilding with a view to promoting fair and competitive market conditions and note the severe structural disequilibrium between supply and demand and the market trend which depress the world shipbuilding industry. For these reasons, the Parties shall not adopt any measure or take any action to support their shipbuilding industry which would distort competition or allow their shipbuilding industry to escape from any future difficult situation, in accordance with the OECD Agreement on Shipbuilding. The Parties agree to enter into consultations upon a request from either Party regarding the implementation of the OECD Agreement on Shipbuilding, exchange of information on the development of the world market for ships and shipbuilding and on any other problem arising in this sector. The representatives of the shipbuilding industry may be invited as observers to such consultations, upon agreement by the Parties. Article 9. Intellectual, Industrial and Commercial Property Protection The Parties undertake to ensure that adequate and effective protection is provided for intellectual, industrial and commercial property rights, including effective means of enforcing such rights. The Parties agree to implement the WTO Agreement on Trade-Related Aspects of Intellectual Property Rights not later than 1 July 1996 ' For the Republic of Korea with the exception of the Agrochemical Management Law which will enter into force as from 1 January 1997 and the Seedlings Industry Law (and Law on Protection of Geographical Indications) by 1 July 1998. subject to its legislative procedure EC/Korea Framework Agreement - 7/18 3. The Parties confirm the importance they attach to the obligations contained in multilateral conventions for the protection of intellectual property rights The Parties shall make efforts to accede as soon as practicable to the conventions in Annex to which they have not acceded Article 10. Technical Regulations, Standards and Conformity Assessment 1 Without prejudice to their international obligations, within the scope of their responsibilities and in accordance with their laws, the Parties will promote the use of internationally recognised standards and conformity assessment systems To that end, particular attention will be paid to: a. b. c d. e f. 2. exchange of information and technical experts in the fields of standardisation, accreditation, metrology and certification, as well as joint research where appropriate; promotion of interchange and contact between relevant bodies and institutions, sectoral consultations; cooperation in quality management activities; strengthening cooperation in the fields of technical regulations, particularly by concluding an agreement for the mutual recognition of conformity assessment results, as a means of facilitating trade and avoiding any disruption prejudicial to its development, participation and cooperation agreements with a view to promoting the adoption of harmonised standards in the framework of the relevant international The Parties shall ensure that standards and conformity assessment activities do not constitute unnecessary barriers to trade. Article II. Consultations The Parties agree to promote the exchange of information concerning trade measures Each Party undertakes to inform the other in a timely manner of the application of measures which alter most-favoured-nation applied import duties which affect the exports of the other Party Either Party may request consultations on trade measures Where such a request is made, the consultations shall take place at the earliest opportunity with a view to reaching a mutually acceptable, constructive solution as early as possible. Each Party agrees to inform the other Party of the initiation of anti-dumping procedures against products of the other Party. In full respect of the WTO Agreements on anti-dumping and anti-subsidy measures, the Parties shall afford sympathetic consideration to, and shall afford adequate EC/Korea Framework Agreement - 8/18 1 opportunity for consultation regarding, representations made by either Paay with respect to anti-dumping procedures and anti-subsidy procedures The Parties agree to consult each other on any disputes which may arise from the implementation of this Agreement If either Party requests such consultation, it shall take place at the earliest opportunity The Party making its request shall provide the other Party with all information necessary for a detailed examination of the situation. Attempts shall be made through such consultations to resolve trade disputes as rapidly as possible The provisions of this Article shall in no way prejudice the internal procedures of each Party for the adoption and modification of trade measures, or the notification, consultation and dispute settlement mechanisms foreseen under the WTO Agreements. Article 12. Economic and Industrial Cooperation 1. The Parties, taking into account their mutual interest and their respective economic policies and objectives, shall foster economic and industrial cooperation in all fields deemed suitable by them. 2. The objectives of such cooperation shall be in particular: to promote exchanges of information between economic operators, and develop and improve existing networks, while ensuring that personal data are suitably protected; to bring about exchanges of information on the terms and conditions for cooperation in the field of all services as well as information infrastructures; to promote mutually beneficial investment and establish a climate which favours investment, to improve the economic environment and business climate As means to such ends, the Parties shall endeavour, inter alia: to diversify and strengthen economic links between them, to establish industry specific channels of cooperation, to promote industrial cooperation between enterprises, in particular between small and medium sized enterprises, to promote sustainable development of their economies, to encourage ways of production which are not prejudicial to the environment; to encourage the flow of investment and technology; to increase mutual understanding and awareness of their respective business environments 3. a. b. c d. e. f g. 1 EC/Korea Framework Agreement - 9/18 Article 13. Drugs and Money Laundering The Parties shall cooperate in increasing the effectiveness and efficiency of policies and measures to counter the illicit production, supply and traffic of narcotic drugs and psychotropic substances, including the prevention of diversion of precursor chemicals, as well as in promoting drug demand prevention and reduction The cooperation in this area shall be based on mutual consultation and close coordination between the Parties over the objectives and measures on the various drug-related fields The Parties agree on the necessity of making serious efforts and cooperating in order to prevent the use of their financial systems for laundering of proceeds from criminal activities in general and drug offenses in particular. Co-operation in this area shall aim at establishing suitable standards against money laundering taking into consideration those adopted by international fora in this field, in particular the Financial Action Task Force (FATF). Article 14. Cooperation in Science and Technology 1. In accordance with their mutual interest and the aims of their policies on science, the Parties undertake to promote cooperation in science and technology. To this end the Parties shall endeavour to encourage in particular: the exchange of information and know-how in the field of science and technology, dialogue about the elaboration and implementation of the respective research and technological development policies; cooperation in the field of information technology, as well as in the technologies and industry affecting interoperability towards the global information society, cooperation in the fields of energy and the protection of the environment, cooperation in science and technology sectors of common interest. 2. With a view to attaining the aims of their respective policies, the Parties shall, inter alia, endeavour to: information telecommunications and exchange information on research projects in the fields of energy, protection of the environment, information technology industry; advance the training of scientists by appropriate means, encourage technology transfer on the basis of mutual benefit; jointly organise seminars bringing together senior scientists of both sides, and encourage researchers from both Parties to conduct joint research in fields of mutual interest. technology, and 3 The Parties agree that all cooperation and joint actions in the field of science and technology take place on the basis of reciprocity. EC/Korea Framework Agreement - 10/18 The Parties agree to protect effectively the information and the intellectual property resulting from cooperation against any abuse or unauthorised use by others than the legitimate owners thereof. In case of participation by institutions, bodies and undertakings of one of the Parties in specific research and technological development programmes of the other Party, such as those set up under the European Community's general framework programme, this participation and the dissemination and exploitation of knowledge obtained as a result thereof shall take place in accordance with the general rules laid down by that other Party. The priorities for cooperation shall be decided through consultation between the Parties. Subject to the preceding paragraph, the participation of private sector institutions, bodies and undertakings in cooperation activities and specific research projects of common interest shall be encouraged Article 15. Cooperation in Environmental Matters The Parties will establish cooperative relations seeking to protect and preserve the environment. This will take place through. exchanges of information on environmental policies and their implementation between relevant officials in the European Commission and the relevant authorities in the Republic ofKorea; exchanges of information on environmentally sound technologies; exchanges of personnel; the promotion of co-operation on environmental matters being discussed in the international fora where the European Community and the Republic of Korea participate, particularly the UN Commission on Sustainable Development and other fora where international Conventions on the environment are debated, discussion on the pursuit of sustainable development practices and in particular, co operation in the implementation of Agenda 21 and other follow-up activities from the UN Conference on Environment and Development (UNCED); cooperation on joint environmental projects. Article 16. Energy The Parties recognise the importance of the energy sector to economic and social development and are willing, within the scope of their respective competences, to enhance cooperation in this field. The objectives of such cooperation shall be: to promote the market-economy principle in setting consumer prices in accordance with market principles; to diversify energy supplies, to develop new and renewable forms of energy, to achieve rational use of energy, notably by promoting demand-side management, and to foster the best possible conditions for the transfer of technology in the interests of efficient energy use /11 EC/Korea Framework Agreement - 11/18 To these ends, the Parties agree to promote the conduct of joint studies and research, as well as contacts between those responsible for energy planning. Article 17. Cooperation in Culture, Information and Communication The Parties undertake information and communication in order to promote better mutual understanding, taking account of the cultural dimension of relations between them to establish cooperation the fields of in These measures shall take the form of, in particular exchange of information on issues of common interest concerning culture and information, organisation of cultural events; cultural exchanges, and academic exchanges Article 18: Cooperation in the Development of Third Countries The Parties agree to exchange information on their development assistance policies with a view to establishing a regular dialogue on the objectives of these policies and on their respective development aid programmes in third countries. They will study to what extent more substantial cooperation is feasible, in accordance with their respective legislations and the conditions applicable to the implementation of these programmes. Article 19. Joint Committee 1. The Parties shall establish under this Agreement a Joint Committee consisting of representatives of the members of the Council of the European Union and representatives of the Commission of the European Communities, on the one hand, and representatives of the Republic ofKorea, on the other. Consultations shall be held in the Committee in order to facilitate the implementation and to further the general aims of the present Agreement. 2. The Joint Committee shall ensure that the agreement operates properly, study the development of trade and cooperation between the two Parties, seek appropriate methods of forestalling problems which might arise in areas covered by the Agreement; seek ways of developing and diversifying trade, exchange opinions and make suggestions on any issue of common interest relating to trade and cooperation, including future action and the resources available to carry it out; make recommendations suitable for promoting the expansion of trade and cooperation, taking into account the need to coordinate the measures proposed EC/Korea Framework Agreement - 12/18 ^ 2_ The Joint Committee will normally meet once a year in Brussels and Seoul alternately Special meetings of the Committee shall be held at the request of either Party. The Joint Committee shall be chaired alternately by each of the Parties The Joint Committee may set up specialised subcommittees in order to assist it in the performance of its tasks These subcommittees shall make detailed reports of their activities to the Joint Committee at each of its meetings Article 20. Definition For the purposes of the present Agreement, the term "the Parties" means the European Community or its Member States, or the European Community and its Member States, in accordance with their respective competences, on the one hand, and the Republic of Korea, on the other. Article 21. Entry into Force and Duration 1. 2. This Agreement shall enter into force on the first day of the month following the date on which the Parties have notified each other of the completion of the legal procedures necessary for this purpose. This Agreement is concluded for a period of five years. It shall be tacitly renewed on a yearly basis unless one of the Parties denounces it in writing six months before the date of expiry Article 22. Notifications The notifications made in accordance with Article 21 shall be made to the Secretariat- General of the Council of the European Union and the Ministry of Foreign Affairs of the Republic ofKorea, respectively. Article 23. Non-execution of this Agreement If either Party considers that the other Party has failed to fulfil an obligation under this Agreement, it may take appropriate measures. Before doing so, except in circumstances of special urgency, it shall supply the other Party with all relevant information required for a thorough examination of the situation with a view to seeking a solution acceptable to the Parties. In the selection of measures, priority must be given to those which least disturb the functioning of this Agreement. These measures shall be notified immediately to the other Party and shall be the subject of consultations if the other Party so requests /l\ EC/Korea Framework Aqreement - 13/18 Article 24. Future Developments The Parties may by mutual consent expand this Agreement with a view to enhancing the level of cooperation and add to it by means of agreements on specific sectors or activities With regard to the implementation of this Agreement, either of the Parties may put forward suggestions for widening the scope of cooperation, taking into account the experience gained in its application. Article 25. Declarations and Annex The Joint Declarations and Annex to this Agreement shall form an integral part of this Agreement. Article 26. Territorial Application This Agreement shall apply, on the one hand, to the territory of the Republic ofKorea and, on the other, to the territories in which the Treaty establishing the European Community is applied and under the conditions laid down in that Treaty. Article 27. Authentic Texts This Agreement is drawn up in duplicate in the Danish, Dutch, English, Finnish, French, German, Greek, Italian, Portuguese, Spanish, Swedish and Korean languages, each text being equally authentic. In witness whereof the undersigned Plenipotentiaries have signed this Framework Agreement. Done at. on the. th day of. in the year one thousand nine hundred and ninety-six FOR THE EUROPEAN COMMUNITY: FOR THE KINGDOM OF BELGIUM: FOR THE KINGDOM OF DENMARK: FOR THE FEDERAL REPUBLIC OF GERMANY: FOR THE HELLENIC REPUBLIC: /7 4 EC/Korea Framework Agreement - 14/18 FOR THE KINGDOM OF SPAIN: FOR THE FRENCH REPUBLIC: FOR IRELAND: FOR THE ITALIAN REPUBLIC: FOR THE GRAND DUCHY OF LUXEMBOURG: FOR THE KINGDOM OF THE NETHERLANDS: FOR THE REPUBLIC OF AUSTRIA: FOR THE PORTUGUESE REPUBLIC: FOR THE REPUBLIC OF FINLAND: FOR THE KINGDOM OF SWEDEN: FOR THE UNITED KINGDOM OF GREAT BRITAIN AND NORTHERN IRELAND: FOR THE REPUBLIC OFKOREA: rf <C^ EC/Korea Framework Agreement -15/18 Intellectual, Industrial and Commercial Property Conventions ANNEX Berne Convention for the Protection of Literary and Artistic Works (Paris Act, 1971) International Convention for the Protection of Performers, Producers of Phonograms and Broadcasting Organisations (Rome, 1961) Paris Convention for the Protection of Industrial Property (Stockholm Act, 1967, as amended in 1979) Patent Cooperation Treaty (Washington, 1970, as amended and modified in 1984) Madrid Agreement concerning the International Registration of Marks (Stockholm Act, 1967 and amended in 1979) Protocol relating to the Madrid Agreement concerning the International Registration of Marks (Madrid, 1989) Nice Agreement concerning the International Classification of Goods and Services for the Purposes of the Registration of Marks (Geneva, 1977, and amended in 1979) Budapest Treaty on the International Recognition of the Deposit of Microorganisms for the Purposes of Patent Procedure (1977, modified in 1980) International Convention for the Protection of New Varieties of Plants (UPOV) (Geneva Act, 1991) A& EC/Korea Framework Agreement -16718 JOINT DECLARATIONS Joint Declaration concerning Article 7 Each Party shall allow the shipping companies of the other Party to have their commercial presence in its territory for the purpose of carrying out shipping agency activities under conditions of establishment and operation no less favourable than those accorded to its own companies or to subsidiaries or branches of companies of any third country, whichever is the better. Joint Declaration concerning Article 9 The Parties agree that for the purpose of the Agreement, intellectual, industrial and commercial property includes in particular copyright, including the copyright in computer programmes, and neighbouring rights, the rights relating to patents, industrial designs, geographical indications, including designations of origin, trademarks and service marks, topographies of integrated circuits as well as protection against unfair competition as referred to in Article 10 bis of the Paris Convention for the Protection of Industrial Property and protection of undisclosed information on know-how. Joint Interpretative Declaration concerning Article 23 (a) The Parties agree, by common consent, for the purpose of its correct interpretation and its practical application that the terms 'circumstances of special urgency' included in Article 23 of the Agreement mean cases of material breach of the Agreement by one of the Parties. A material breach of the Agreement consists in repudiation of the Agreement not sanctioned by the general rules of international law or violation of the essential element of the Agreement set out in Article 1 b. a. (b) The Parties agree that 'appropriate measures' referred to in Article 23 are measures taken in accordance with international law. /7 7- ' EC/Korea Framework Agreement -17/18 UNILATERAL DECLARATIONS 2 Declaration by the European Community concerning Article 8 The European Community expresses its concern with and attaches great importance to the problems which were created and are likely to be created by the current trend of expansion of shipbuilding capacity in the world market. In this regard it wishes to recall the terms of the declaration it made in Paris on the occasion of the conclusion of the negotiations for the OECD Agreement on Shipbuilding on 21 December 1994, which remains entirely valid on this point. The European Community invites the Republic of Korea to cooperate with the European Community and other signatories of the OECD Agreement on Shipbuilding in order to reduce the severe structural disequilibrium between supply and demand in the world shipbuilding market by appropriate means. Declaration by the Republic ofKorea concerning Article 7 (2) The Republic ofKorea declares that, regarding the provisions of paragraph 2 (a) of Article 7 (Maritime Transport), it will allow the introduction of cargo sharing clauses into future bilateral agreements with a certain third country concerning dry and liquid bulk trade, only in exceptional circumstances where Korea shipping companies could not otherwise engage in such trade to and from such third country. 2 These declarations will be made on the occasion of the signature of the agreement. • (\ EC/Korea Framework Agreement - 18/18 FINANCIAL STATEMENT 1997 Financial year 1. TITLE OF OPERATION Implementation of the Framework Agreement for Trade and Cooperation between the EC and its Member States, on the one hand, and the Republic ofKorea on the other. - Specific actions in the field of economic cooperation and cooperation activities of a general nature. These actions will take place in accordance with the EU Asia Strategy (COM (94) 314 final; in particular section 2. 2). 2. BUDGET HEADING INVOLVED Under the present structure of the budget, the expenditure could be charged against item B7-800 "Economic and commercial cooperation agreements with third countries'*. This is subject to the outcome of the annual budget procedure. 3. LEGAL BASIS Articles 113 and 235 of the EC Treaty 4. DESCRIPTION OF OPERATION 4. 1. General objective To promote the further development of economic relations with Korea under the Framework Agreement with Korea. This will in particular cover fields within the remit of DGI (trade cooperation, trade visits, promotion of contacts between economic operators, specific cooperation activities of a general nature). 4. 2. Period covered and arrangements for renewal or extension The Framework Agreement will enter into force for a period of five years, after which it will be tacitly renewable on an annual basis. 5. (XASSmC^TON OF E X P E ^ n^ 5. 1. Compulsory/Non-compulsory expenditure Non-compulsory expenditure 5. 2. DifTerentiated/Non-differentiated appropriations Differentiated appropriation ÂH 5. 3. Type of revenue involved Not applicable 6. TYPE OF EXPENDITURE OR REVENUE 100% grant (on an exceptional basis) Grant for cofinancing with other public- or private-sector sources (in particular the Korean Government). 7. FINANCIAL IMPACT 7. 1. Method of calculating total cost of operation (definition of unit costs) The Framework Agreement will be signed in 1996, and should therefore be implemented in 1997 and beyond The Framework Agreement is the first-ever general agreement with the Republic of Korea. Specific actions will therefore have to be financed from a new operational budget- allocation. Ihe Framework Agreement provides for economic cooperation in a number of fields, e. g. science and technology, industry, standards, environment, energy, culture. Whereas some of these activities may be covered by existing budget allocations (e. g. cooperation funds earmarked for the Fourth Framework Programme for Research and Technical Development, information budget allocated to DG X7 Delegation in Seoul), an additional allocation estimated at ECU 250 000 a year is likely to be necessary for these new cooperation initiatives. The 1997 programme for cooperation with Korea should cover some or all of the following activities: a. b. c. d. e. f meetings of an EU/Korea Forum, the creation of which was proposed by the EU/Korea Wisemen's Club in its November 1995 report, a conference aimed at promoting dialogue between Korean consumer groups and their European counterparts (in an effort to influence consumer perceptions of European products), a forum aimed at providing information on the possibilities for cooperation in the field of research and development (explanation of functioning of programmes on both sides etc. ), the organisation of sectoral business forums in sectors of common interest with a view to encouraging cooperation between businesses on both sides (Korea has already proposed semiconductors and consumers electronics for 1996), a grant for the creation of a federation of associations of European companies exporting to Korea (to pave the way for the creation of an EU/Korea Chamber of Commerce), the creation of an 'EU-Korea Relationship Prize' the aim of which would be to encourage European media to give more and better information on Korea and Korean media to give more and better information on the EU and its Member States (proposed by the EU/Korea Wisemen's Club in its November 1995 report), a participation in the costs of the organisation of specific trade and investment visits (in line with the principle of subsidiarity). g- 7. 2. Itemised breakdown of cost (to the Community in ECU million) Breakdown 1997 n +1 n •+ 5 and subs, yrs TOTAL EU/Korea Forum Consumer conference 0. 100 0. 100 Subsidies 0. 050 Total 0. 250 - 7. 3. Indicative schedule of appropriations (ECU million) 1997 1998 n + 5 and subs, yrs TOTAL Commitment appropriations Payment appropriations 1997 1998 0. 250 0. 200 0. 050 ' n + 5 and subs, yrs TOTAL 0. 200 0. 050 0. 250 0. 200 0. 050 0. 250 8. FRAUD HŒVENTION MEASURES; RESULTS OF MEASURES TAKEN If 9. ELEMENTS OF CXJST-EFFECIIVENESS ANALYSIS 9. 1. Specific and quantified objectives; taiget population EU/Korea Forum The EU/Korea Forum would be a conference aimed at promoting cooperation between the business, media and academic communities on both sides under the aegis of the Korean Government and the European Commission. Representatives of these sectors should therefore participate. Specific meetings for one or more of the sectors could be an appropriate follow-up. Participants should be selected with the help of Member States' authorities with a view to ensuring that the possibilities afforded by both EC and national cooperation are taken into account. Conference on consumer protection The conference on consumer protection would promote dialogue between Korean consumer groups and their European counterparts and would provide the former with reliable information on EC legislation in this field. The Koreans' perception of foreign products is derived from the austerity campaigns of the past. With a more liberal policy in place, it is essential that this false image of European products as being too expensive, dangerous and of poor quality be corrected. 9. 2. Grounds for the operation Implementation of development of economic cooperation with Korea. the first Framework Agreement with Korea: 9. 3. Monitoring and evaluation of the operation The Commission will carefully assess the effectiveness and impact of actions it organises with the Korean Government, prior to deciding on follow-up action. 10. ADMINISTRATIVE EXPENDITURE (PART A OF THE BUDGET) Hie mobilization of tlie administrative resources needed will depend on the Commission's annual decision on the allocation of resources in the light of the additional staffing and funding accorded by the Budgetary Authority. <LSL 10. 1 Impact on the number of staff Category Staff assigned to manage the operation Permanent posts Temporary posts A B C Officials or temporary staff Other resources Total 1 1 2 Drawn from Period Additional resources < indefinite indefinite Existing resources of theDGor service concerned 1 1 2 10. 2 Overall financial impact of additional human resources None. 10. 3 Increase in other operating costs resulting from the operation Budget item (No and title) A-2510. 11. 01 A-1300. 11. 01 Amounts Method of calculation (ECU) ' p. m. ' Annual meetings of the Joint Committee, meeting alternately in Brussels and Korea, involving only mission expenses for officials 17 000 Brussels-Seoul return tickets for five officials plus daily allowances for five three-day stays in Seoul Total 17000 NB: The sums represent annual expenditure for an indefinite period. 1-3 ISSN 0254-1475 COM(96) 141 final DOCUMENTS EN 11 Catalogue number : CB-CO-96-155-EN-C ISBN 92-78-02491-0 Office for Official Publications of the European Communities L-2985 Luxembourg

Directiva 96/20/CE a Comisiei din 27 martie 1996 privind adaptarea la progresul tehnic a Directivei 70/157/CEE a Consiliului privind nivelul de zgomot admis și la sistemul de evacuare al autovehiculelorText cu relevanță pentru SEE.

http://publications.europa.eu/resource/cellar/402d7376-654e-4270-921f-50c400de740b

ron

13/vol. 17 RO Jurnalul Oficial al Uniunii Europene 111 31996L0020 L 92/23 JURNALUL OFICIAL AL COMUNITĂȚILOR EUROPENE 13. 4. 1996 DIRECTIVA 96/20/CE A COMISIEI din 27 martie 1996 privind adaptarea la progresul tehnic a Directivei 70/157/CEE a Consiliului privind nivelul de zgomot admis ș(cid:13)i la sistemul de evacuare al autovehiculelor (Text cu relevanță pentru SEE) COMISIA COMUNITĂȚILOR EUROPENE, având în vedere Tratatul de instituire a Comunității Europene, având în vedere Directiva 70/156/CEE a Consiliului din 6 februa- rie 1970 privind apropierea legislației statelor membre referitoare la omologarea de tip a autovehiculelor ș(cid:13)i a remorcilor acestora (1 ), astfel cum a fost modificată ultima dată prin Directiva 95/54/CE (2) a Comisiei ș(cid:13)i, în special, articolul 13 alineatul (2) al celei dintâi, având în vedere Directiva 70/157/CEE a Consiliului din 6 februa- rie 1970 privind apropierea legislației statelor membre referitoare la nivelul de zgomot admis ș(cid:13)i la sistemul de evacuare al autovehiculelor (3), astfel cum a fost modificată ultima dată prin Directiva 92/97/CEE (4)ș(cid:13)i, în special, articolul 3 al celei dintâi, întrucât Directiva 70/157/CEE este una dintre directivele speciale ale procedurii de omologare de tip stabilite prin Directiva 70/156/CEE; întrucât dispozițiile menționate în Directiva 70/156/CEE privind tipurile de autovehicule, componentele ș(cid:13)i unitățile tehnice separate ale vehiculelor se aplică prezentei directive; întrucât în special articolul 3 alineatul (4) ș(cid:13)i articolul 4 alineatul (3) din Directiva 70/156/CEE necesită ca la fiecare directivă spe- cială să fie anexată o fiș(cid:13)ă de informații, care conține elementele relevante din anexa I la prezenta directivă ș(cid:13)i un certificat de omologare de tip a autovehiculelor în baza anexei VI la respectiva directivă, astfel încât omologarea de tip să poată fi informatizată; întrucât ultimele progrese înregistrate în domeniul tehnologiei motoarelor fac necesară definirea mai explicită a metodei de încercare, îndeosebi în cazul autovehiculelor grele, în măsura în care e vorba de fiabilitatea ș(cid:13)i repetarea unor astfel de încercări; întrucât prevederile prezentei directive sunt conforme cu avizul Comitetului pentru adaptarea la progresul tehnic instituit prin Directiva 70/156/CEE, ADOPTĂ PREZENTA DIRECTIVĂ: Articolul 1 (1) Articolele Directivei 70/157/CEE se modifică după cum urmează: — articolul 1 se citeș(cid:13)te la sfârș(cid:13)it: „( ……) ș(cid:13)ine, a tractoarelor agricole ș(cid:13)i forestiere ș(cid:13)i a tuturor echipamentelor mobile. ”; (1) (2) (3) (4) JO L 42, 23. 2. 1970, p. 1. JO L 266, 8. 11. 1995, p. 1. JO L 42, 23. 2. 1970, p. 16. JO L 371, 19. 12. 1992, p. 1. — în articolul 2 a doua liniuță ș(cid:13)i articolul 2a alineatul (2), „articolul 9a” se înlocuieș(cid:13)te cu „articolul 2”; — în articolul 3, „anexa” se înlocuieș(cid:13)te cu „anexele”. (2) Anexele la Directiva 70/157/CEE se modifică în conformitate cu anexa la prezenta directivă. Articolul 2 (1) Începând cu 1 octombrie 1996, statele membre: — nu pot refuza să acorde omologarea CE de tip sau omologarea națională de tip pentru un tip de autovehicul sau un tip de sistem de evacuare; — nu pot interzice înregistrarea, vânzarea sau intrarea în circu- lație a autovehiculelor sau vânzarea sau folosirea sistemelor de evacuare din motive legate de nivelul de zgomot admis sau de sistemul de evacuare, dacă autovehiculele sau sistemele de evacuare sunt con- forme cu cerințele Directivei 70/157/CEE, astfel cum a fost modi- ficată ultima dată prin prezenta directivă. (2) Începând cu 1 ianuarie 1997, statele membre: — nu mai acordă omologare CE de tip; — refuză acordarea omologarea națională de tip pentru un tip de autovehicul, din motive legate de nivelul de zgomot admis ș(cid:13)i pentru un tip de sistem de evacuare, dacă cerințele din Directiva 70/157/CEE, astfel cum a fost modificată ultima dată prin prezenta directivă, nu sunt îndeplinite. (3) Fără a aduce atingere alineatului (2), în ceea ce priveș(cid:13)te pie- sele de schimb, statele membre continuă să acorde omologarea CE de tip ș(cid:13)i să permită vânzarea ș(cid:13)i introducerea în circulație a siste- melor de evacuare în conformitate cu variantele anterioare ale Directivei 70/157/CEE, cu condiția ca asemenea sisteme de eva- cuare: — să fie prevăzute a fi asamblate la autovehiculele aflate deja în uz; — să fie conforme cu cerințele directivei care se aplicau când autovehiculele au fost înregistrate prima dată. 112 RO Jurnalul Oficial al Uniunii Europene 13/vol. 17 Articolul 3 Articolul 4 (1) Statele membre pun în aplicare actele cu putere de lege ș(cid:13)i actele administrative necesare pentru a se conforma prezentei directive până la 1 octombrie 1996. Statele membre informează de îndată Comisia cu privire la aceasta. (2) Atunci când statele membre adoptă aceste dispoziții, ele cuprind o trimitere la prezenta directivă sau sunt însoțite de o ase- menea trimitere la data publicării lor oficiale. Statele membre sta- bilesc modalitatea de efectuare a acestei trimiteri. (3) Comisiei îi sunt comunicate de către statele membre textele principalelor dispoziții de drept intern pe care le adoptă în domeniul reglementat de prezenta directivă. Prezenta directivă intră în vigoare în a douăzecea zi de la data publicării în Jurnalul Oficial al Comunităților Europene. Articolul 5 Prezenta directivă se adresează statelor membre. Adoptată la Bruxelles, 27 martie 1996. Pentru Comisie Martin BANGEMANN Membru al Comisiei 13/vol. 17 RO Jurnalul Oficial al Uniunii Europene 113 ANEXĂ Se introduce următoarea listă de anexe între articole ș(cid:13)i anexa 1 ș(cid:13)i va avea următorul cuprins: „Listă de anexe ANEXA I: ANEXA II: Omologare CE de tip cu privire la nivelul de zgomot al unui tip de autovehicul Apendicele 1: Fiș(cid:13)ă de informații Apendicele 2: Certificat de omologare de tip Omologare CE de tip a sistemelor de evacuare ca unități tehnice separate Apendicele 1: Fiș(cid:13)ă de informații Apendicele 2: Certificat de omologare de tip Apendicele 3: Model de marcă de omologare de tip ANEXA III: Verificări ale conformității producției ANEXA IV: Specificații pentru pista de încercare a vehiculului” Modificări ale anexei I: Nota de subsol la punctul 1. 1. 7 se înlocuieș(cid:13)te cu următorul text: „(1) În conformitate cu definițiile prevăzute în anexa II la Directiva 70/156/CEE. ” Punctul 2. 1 se înlocuieș(cid:13)te cu următorul text: „2. 1. Solicitarea omologării CE de tip în conformitate cu articolul 3 alineatul (4) din Directiva 70/156/CEE a unui tip de autovehicul privind nivelul de zgomot este transmisă de către constructorul vehiculului. ” Punctul 2. 2 se înlocuieș(cid:13)te cu următorul text: „2. 2. Un model de fiș(cid:13)ă de informații este prevăzut în apendicele 1. ” Punctele 2. 2. 1 – 2. 2. 4 inclusiv se elimină. La punctul 2. 3, cuvintele „sau reprezentantul său autorizat” se elimină. Punctul 2. 5 se elimină. Punctul 4 se înlocuieș(cid:13)te cu următorul text: „4. Acordarea omologării CE de tip 4. 1. Dacă cerințele relevante sunt îndeplinite, se acordă omologarea CE de tip în temeiul articolului 4 alineatul (3) ș(cid:13)i, dacă se aplică, al articolului 4 alineatul (4) din Directiva 70/156/CEE. 4. 2. Un model de certificat pentru omologarea CE de tip este prevăzut în apendicele 2. 4. 3. Se acordă un număr de omologare de tip în conformitate cu anexa VII la Directiva 70/156/CEE fiecărui gen de autovehicul omologat. Acelaș(cid:13)i stat membru nu poate acorda acelaș(cid:13)i număr altui tip de autovehicul. ” La punctul 5. 2. 1. 2 „anexa III” se înlocuieș(cid:13)te cu „apendicele 2”. La punctul 5. 2. 2. 3. 1 „anexa VI” se înlocuieș(cid:13)te cu „anexa IV”. La punctul 5. 2. 2. 3. 4 textul celui de al doilea paragraf se înlocuieș(cid:13)te cu următorul text: „Pneurile folosite pentru încercare sunt alese de către constructorul vehiculului ș(cid:13)i sunt în conformitate cu cerințele comerciale ș(cid:13)i disponibile pe piață; ele corespund uneia dintre descrierile dimensiunilor cauciucurilor [a se vedea punctul 2. 17 din anexa II la Directiva Consiliului 92/23/CEE (*) ] indicate de către constructorul autovehiculului în conformitate cu punctul 1. 5 din addendumul la apendicele 2 ș(cid:13)i, în cazul unor autovehicule de categorie M1 ș(cid:13)i N1, trebuie îndeplinite cerințele Directivei 89/459/CEE privind adâncimea minimă a profilului pneurilor; pentru autovehiculele din alte categorii, adâncimea minimă a profilului pneurilor din Directiva 89/459/CEE se va aplica la fel ca în cazul în care autovehiculele ar constitui obiectul respectivei directive. Pneurile trebuie umflate la presiunea adecvată pentru masa de testare a autovehiculului. (*) JO L 129, 14. 5. 1992, p. 95. ” 114 RO Jurnalul Oficial al Uniunii Europene 13/vol. 17 La punctul 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 1, la sfârș(cid:13)itul paragrafului al treilea se adaugă: „Dacă viteza motorului V este totuș(cid:13)i atinsă la o viteză a motorului apropiată de viteza de mers în gol, testul se va efectua doar în viteza a treia ș(cid:13)i rezultatele relevante vor trebui evaluate. ” La punctul 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 2 se adaugă la sfârș(cid:13)it: „Vehiculul este considerat reprezentativ pentru categoria sa ș(cid:13)i dacă, la dorința solicitantului, încercările sunt extinse pe mai multe rapoarte de viteze decât cele prevăzute ș(cid:13)i cel mai ridicat nivel de zgomot este obținut între rapoartele extreme. ” La punctele 5. 2. 3. 1 ș(cid:13)i 5. 2. 3. 5. 1 „anexa III” se înlocuieș(cid:13)te cu „apendicele 2”. La punctul 5. 3. 2, „articolul 8 alineatul (3)” se înlocuieș(cid:13)te cu „articolul 11 alineatul (2) sau articolul 11 alineatul (3)”. Punctul 6 se înlocuieș(cid:13)te cu următorul text: „6. Modificări ale tipurilor ș(cid:13)i ale omologării de tip. 6. 1. În cazul modificărilor tipurilor omologate în temeiul prezentei directive, se vor respecta dispozițiile articolului 5 din Directiva 70/156/CEE. ” Subpunctele de la punctul 7 se înlocuiesc cu următoarele: „7. 1. Se iau măsuri de asigurare a conformității producției conform cerințelor prevăzute în articolul 10 din Directiva 70/156/CEE. 7. 2. Dispoziții speciale: 7. 2. 1. Încercările menționate la punctul 2. 3. 5 din anexa X la Directiva 70/156/CEE sunt cele stabilite în anexa III secțiunea I la prezenta directivă. 7. 2. 2. Frecvența inspecțiilor menționate la punctul 2. 4 din anexa X la Directiva 70/156/CEE este, în mod normal, o dată la doi ani. ” După figura 4 se adăugă următoarele apendice 1 ș(cid:13)i 2: „Apendicele 1 13/vol. 17 RO Jurnalul Oficial al Uniunii Europene 115 116 RO Jurnalul Oficial al Uniunii Europene 13/vol. 17 13/vol. 17 RO Jurnalul Oficial al Uniunii Europene 117 118 RO Jurnalul Oficial al Uniunii Europene 13/vol. 17 Apendicele 2 13/vol. 17 RO Jurnalul Oficial al Uniunii Europene 119 120 RO Jurnalul Oficial al Uniunii Europene 13/vol. 17 Modificări la anexa II La punctul 0 „articolul 9a” se înlocuieș(cid:13)te cu „articolul 2”. Punctul 2. 1 se înlocuieș(cid:13)te cu textul următor: „2. 1. Solicitarea omologării CE de tip în conformitate cu articolul 3 alineatul (4) din Directiva 70/156/CEE în ceea ce priveș(cid:13)te un sistem de evacuare de schimb sau o componentă ca unitate tehnică separată este depusă de constructorul vehiculului sau al unității tehnice separate respective. ” Punctul 2. 2 se înlocuieș(cid:13)te cu textul următor: „2. 2. Un model de fiș(cid:13)ă de informații este prevăzut în apendicele 1. ” Punctele 2. 2. 1 – 2. 2. 3 inclusiv, 2. 4 ș(cid:13)i 3. 1. 3 se elimină. Nota de subsol 1 de la punctele 2. 3. 3 ș(cid:13)i 5. 2. 1 se modifică după cum urmează: „ (1) (1) Conform variantei prezentei directive care s-a pus în aplicare la omologarea autovehiculului. ” Punctele 3, 3. 1, 3. 1. 1, 3. 1. 2 ș(cid:13)i 3. 2 se renumerotează ș(cid:13)i devin 2. 4, 2. 4. 1, 2. 4. 1. 1, 2. 4. 1. 2 ș(cid:13)i respectiv 2. 4. 2. Punctul 4 se renumerotează ș(cid:13)i devine 3 ș(cid:13)i se înlocuieș(cid:13)te cu textul următor: „3. Acordarea omologării CE de tip 3. 1. Dacă cerințele principale sunt îndeplinite, omologarea CE de tip este acordată conform articolului 4 alineatul (3) ș(cid:13)i, după caz, articolului 4 alineatul (4) din Directiva 70/156/CEE. 3. 2. Un model de certificat de omologare CE de tip este prevăzut în apendicele 2. 3. 3. Un număr de omologare de tip în conformitate cu anexa VII la Directiva 70/156/CEE este atribuit fiecărui tip de sistem de evacuare sau de componentă de schimb aprobat ca unitate tehnică separată; secțiunea 3 a numărului de omologare de tip va indica numărul directivei care era în vigoare în momentul acordării omologării de tip autovehiculului. Acelaș(cid:13)i stat membru nu poate atribui acelaș(cid:13)i număr altui tip de sistem de evacuare de schimb sau componentă a acesteia. ” Un nou punct 4 se adaugă ș(cid:13)i va avea următorul cuprins: „4. Marca de omologare CE de tip 4. 1. Fiecare sistem de evacuare de schimb sau componentă a acesteia, excluzând elementele de fixare ș(cid:13)i conductele, conforme unui tip aprobat conform prezentei directive va purta o marcă de omologare CE de tip. 4. 2. Marcă de omologare CE de tip va consta dintr-un pătrat care va înconjura litera mică «e», urmată de litera (literele) distinctive sau numărul statului membru care a acordat omologarea: «1» pentru Germania «2» pentru Franța «3» pentru Italia «4» pentru Țările de Jos «5» pentru Suedia «6» pentru Belgia «9» pentru Spania «11» pentru Regatul Unit «12» pentru Austria «13» pentru Luxemburg «17» pentru Finlanda «18» pentru Danemarca «21» pentru Portugalia «23» pentru Grecia «IRL» pentru Irlanda De asemenea, lângă pătrat trebuie inclus ș(cid:13)i «numărul de bază al omologării» prevăzut la punctul 4 al numărului omologării de tip prevăzut în anexa VII la Directiva 70/156/CEE, precedat de două cifre care indică numărul secvențial atribuit celei mai recente modificări tehnice importante aduse Directivei 70/157/CEE a Consiliului care era în vigoare în momentul primirii omologării de tip a autovehiculului. Pentru Directiva 70/157/CEE, numărul secvențial este 00; pentru Directiva 77/212/CEE, numărul secvențial este 01; pentru Directiva 84/424/CEE numărul secvențial este 02; pentru Directiva 92/97/CEE numărul secvențial este 03. 13/vol. 17 RO Jurnalul Oficial al Uniunii Europene 121 4. 3. Marca trebuie să fie lizibilă ș(cid:13)i să nu se poată ș(cid:13)terge, nici chiar atunci când sistemul de evacuare de schimb sau o componentă a acesteia e montată pe autovehicul. 4. 4. Un exemplu de marcă de omologare CE de tip este prevăzut în apendicele 3. ” Punctul 6 se înlocuieș(cid:13)te cu următoarele puncte NOI 6 ș(cid:13)i 7: „6. Modificarea tipului ș(cid:13)i corecturi aduse omologărilor 6. 1. În cazul modificărilor tipului aprobat conform prezentei directive, se aplică prevederile articolului 5 din Directiva 70/156/CEE. 7. Conformitatea producției 7. 1. Măsurile pentru asigurarea conformității producției sunt luate conform cerințelor prevăzute în articolul 10 din Directiva 70/156/CEE. 7. 2. Dispoziții speciale: 7. 2. 1. Încercările prevăzute la punctul 2. 3. 5 din anexa X la Directiva 70/156/CEE sunt cele prevăzute în anexa III secțiunea II la prezenta directivă. 7. 2. 2. Frecvența verificărilor prevăzute la punctul 2. 4 din anexa X la Directiva 70/156/CEE este, în mod normal, de o dată la doi ani. ” După figura 3 se adaugă următoarele apendice 1, 2 ș(cid:13)i 3: „Apendicele 1 122 RO Jurnalul Oficial al Uniunii Europene 13/vol. 17 Apendicele 2 13/vol. 17 RO Jurnalul Oficial al Uniunii Europene 123 Apendicele 3 MODEL PENTRU MARCA OMOLOGĂRII CE DE TIP: Sistemul de evacuare sau componentele acestuia care poartă marca omologării CE de tip de mai sus este un mecanism care a fost omologat în Spania (e 9) conform Directivei 92/97/CEE (03) sub numărul aprobării de bază 0148. Cifrele utilizate sunt doar indicative. ” Modificări la anexele III, IV, V ș(cid:13)i VI: Anexele III ș(cid:13)i IV se elimină. Anexa V se renumerotează ș(cid:13)i devine anexa III. În anexa III secțiunea 1 punctul 2 va avea următorul cuprins: „2. Metode de încercare Metodele de încercare, condițiile ș(cid:13)i măsurările, instrumentele de măsurare ș(cid:13)i interpretările rezultatelor sunt cele prevăzute la anexa I. Autovehiculul sau autovehiculele supuse încercării sunt supuse încercării pentru măsurarea zgomotului autovehiculului în miș(cid:13)care prevăzute la punctul 5. 2. 2 din anexa I. ” Anexa VI se renumerotează ș(cid:13)i devine anexa IV

Proposal for a Council and Commission Decision on the conclusion of the Partnership and Cooperation Agreement between the European Communities and their Member States of the one part, and Georgia, of the other part

http://publications.europa.eu/resource/cellar/e52fd91b-4c6f-440a-8cbe-54183ebdbba4

eng

COMMISSION OF THE EUROPEAN COMMUNITIES Brussels, 27. 03. 1996 COM(96) 135 final 96/092 (AVC) Proposal for a Council and Commission Decision on the conclusion of the Partnership and Cooperation Agreement between the European Communities and their Member States of the one part, and Georgia, of the other part (presented by the Commission) Explanatory memorandum 1. The attached proposal for a Council and Commission Decision constitutes the legal instrument for the conclusion of the Partnership and Cooperation Agreement between the European Communities and their Member States, on the one hand, and Georgia, on the other. 2. Following the Council's adoption of the negotiating directives on 5 October 1992, negotiations with Georgia were held in the course of 1995. After two rounds of negotiations, the Agreement was initialled on 15/12/95. 3. The Agreement is a mixed agreement covering areas for which both the Communities and the Member States are competent, and is concluded for an initial period often years. It establishes a political dialogue. The Agreement also covers trade in goods, labour conditions, establishment and operation of companies, cross-border supply of services, payments and capital, competition, industrial and commercial property intellectual, protection, legislative cooperation, economic cooperation, cooperation on human rights and democracy, cooperation in combatting illegal activities and illegal immigration, cultural cooperation and financial cooperation. The Agreement contains a clause which allows it to be suspended, even unilaterally, if it is considered that there has been a breach of the essential elements underlying the Agreement i. e. respect for democracy, human rights and the principles of the market economy. The Agreement sets out an institutional framework for its implementation with a Cooperation Council, a Cooperation Committee and a Parliamentary Cooperation Committee. Customs cooperation is covered by a separate protocol. M *\ 4. The Agreement will, as far as trade relations between the Community and Georgia are concerned, replace the Agreement on Trade and Commercial and Economic Cooperation the European Atomic Energy between Community, and the USSR, signed on 18 December 1989. the European Economic Community and 5. The procedures of thev three Communities (EC, EAEC and ECSC) for signing and concluding the Agreement differ. In the case of the EC, account will have to be taken of Opinion 1/94 delivered by the Court of Justice on 15 November 1994 on the competence of the European Community to conclude the agreements reached during the Uruguay Round. For the purpose of concluding the Agreement:. the Council will conclude the Agreement, with the assent of the European Parliament and having consulted the Economic and Social Committee, on behalf of the European Community in accordance with Article 54(2), the closing sentence of Article 57(2) and Articles 73c(2), 75, 84(2), 113 and 235 in conjunction with the second sentence of Article 228(2) and the second subparagraph of Article 228(3) of the EC Treaty by adopting the attached decision; the Commission will conclude the Agreement on behalf of the European Atomic Energy Community after the Council has approved it in accordance with the second paragraph of Article 101 of the Euratom Treaty. the Commission will conclude the Agreement on behalf of the ECSC in accordance with the ECSC Treaty, after consulting the Consultative Committee and with the unanimous assent of the Council; The conclusion of the Agreement will have to be ratified by all the Member States given the mixed nature of the Agreement. 6. In view of the above, the Commission proposes that the Council adopt the annexed decision. tk> COUNCIL AND COMMISSION DECISION OF on the conclusion of the Partnership and Cooperation Agreement between the European Communities and their Member States and Georgia (. /. /ECSC, EC, EURATOM) THE COUNCIL OF THE EUROPEAN UNION, THE EUROPEAN COMMISSION, Having regard to the Treaty establishing the European Coal and Steel Community, Having regard to the Treaty establishing the European Community, and in particular Article 54(2), the closing sentence of Article 57(2) and Articles 73c(2), 75, 84(2), 113 and 235 in conjunction with the second sentence of Article 228(2) and the second subparagraph of Article 228(3) thereof, Having regard to the Treaty establishing the European Atomic Energy Community, and in particular the second paragraph of Article 101 thereof, Having regard to the assent of the European Parliament, Having regard to the approval of the Council given in accordance with Article 101 of the Treaty establishing the European Atomic Energy Community, Having consulted Committee, and with the unanimous assent of the Council, the ECSC Consultative Committee and the Economic and Social Whereas the conclusion of the Partnership and Cooperation Agreement between the European Union and Georgia signed in would contribute to achieving the European Communities' objectives; on Whereas that Agreement seeks to strengthen existing links, notably those established by the Agreement on Trade and Commercial and Economic Cooperation between the European Economic Community and the European Atomic Energy Community and the USSR, signed on 18 December 1989; Whereas some of the obligations provided for in the Agreement in fields other than Community trade policy affect the arrangements established by Community acts, particularly acts relating to the right of establishment and to transport; ^ Whereas the Agreement imposes on the Community certain obligations relating to the movement of capital and payments between the Community and Georgia; Whereas in the case of certain measures provided for in the Agreement and falling within the Community's powers the EC Treaty provides no basis for action other than Article 235, FIAVE DECIDED AS FOLLOWS : Article 1 The Partnership and Cooperation Agreement between the European Union and Georgia, together with the Protocol, the declarations and the exchange of letters, are hereby approved on behalf of the European Community, the European Coal and Steel Community, and the European Atomic Energy Community. Article 2 1. The position to be adopted by the Community in the Cooperation Council shall be determined by the Council, on a proposal from the Commission, or, where appropriate, by the Commission, in each case in accordance with the relevant provisions of the Treaties establishing the European Community, the European Coal and Steel Community and the European Atomic Energy Community. 2. In accordance with Article 79 of the Partnership and Cooperation Agreement, the President of the Council shall chair the Cooperation Council and shall present the Community's position. A representative of the Commission shall chair the Cooperation Committee in accordance with its rules of procedure and shall present the Community's position. Article 3 The President of the Council shall give the notification provided for in Article 100 of the Agreement on behalf of the European Community. The President of the Commission shall give such notification on behalf of the European Coal and Steel Community and the European Atomic Energy Community. Done at Brussels, le*- Final Act The plenipotentiaries of: THE KINGDOM OF BELGIUM, TFIE KINGDOM OF DENMARK, THE FEDERAL REPUBLIC OF GERMANY, THE HELLENIC REPUBLIC, THE KINGDOM OF SPAIN, THE FRENCH REPUBLIC, IRELAND, THE ITALIAN REPUBLIC, THE GRAND DUCHY OF LUXEMBOURG, THE KINGDOM OF THE NETHERLANDS, THE REPUBLIC OF AUSTRIA, THE PORTUGUESE REPUBLIC, THE REPUBLIC OF FINLAND, THE KINGDOM OF SWEDEN, THE UNITED KINGDOM OF GREAT BRITAIN AND NORTHERN IRELAND Contracting Parties to the Treaty establishing the EUROPEAN COMMUNITY, the Treaty establishing the Treaty the EUROPEAN COAL AND STEEL COMMUNITY, and establishing the EUROPEAN ATOMIC ENERGY COMMUNITY, hereinafter referred to as "the Member States", and of the EUROPEAN COMMUNITY, THE EUROPEAN ATOMIC ENERGY COMMUNITY and the EUROPEAN COAL AND STEEL COMMUNITY, hereinafter referred to as "the Community", of the one part, and the plenipotentiaries of Georgia, I c of the other part, on in the year one thousand nine hundred and ninety-six for the signature meeting at of the Partnership* and Cooperation Agreement establishing a partnership between the European Communities and their Members States, of the one part, and Georgia, of the other part, hereinafter referred to as "the Partnership and Cooperation Agreement", have adopted the following text : the Partnership and Cooperation Agreement and the Protocol on mutual assistance in customs matters. The plenipotentiaries of the Member States and of the Community and the plenipotentiaries of Georgia have adopted the texts of the Joint Declarations listed below and annexed to this Final Act: Joint Declaration concerning Article 5 of the Agreement Joint Declaration concerning Article 14 of the Agreement Joint Declaration concerning the notion of "control" in Article 24 (b) and Article 36 of the Agreement Joint Declaration concerning Article 35 of the Agreement Joint Declaration concerning Article 42 of the Agreement Joint Declaration concerning Article 94 of the Agreement The plenipotentiaries of the Member States and of the Community and the Plenipotentiaries of Georgia have also taken note of the exchange of letters listed below annexed to this Final Act: Establishment of companies The plenipotentiaries of the Member States and of the Community and the Plenipotentiaries of Georgia have also taken note of the declaration listed below annexed to this Final Act: Unilateral Declaration by the French Republic on the Overseas Countries Territories Done at in the year one thousand nine hundred and ninety six. For the Council and the Commission of the European Communities. For Georgia. '/ PARTNERSHIP AND COOPERATION AGREEMENT BETWEEN THE EUROPEAN COMMUNITIES AND THEIR MEMBER STATES, OF THE ONE PART, AND GEORGIA, OF THE OTHER PART '». • •) PARTNERSHIP AND COOPERATION AGREEMENT establishing a partnership between the European Communities and their Member States, of the one part, and Georgia, of the other part, THE KINGDOM OF BELGIUM, THE KINGDOM OF DENMARK, THE FEDERAL REPUBLIC OF GERMANY, THE HELLENIC REPUBLIC, THE KINGDOM OF SPAIN, THE FRENCH REPUBLIC, IRELAND, THE ITALIAN REPUBLIC, THE GRAND DUCHY OF LUXEMBOURG, THE KINGDOM OF THE NETHERLANDS, AUSTRIA, THE PORTUGUESE REPUBLIC, FINLAND, THE KINGDOM OF SWEDEN, THE UNITED KINGDOM OF GREAT BRITAIN AND NORTHERN IRELAND, Contraaing Parties to the Treaty establishing the European Community, the Treaty establishing the European Coal and Steel Community, and the Treaty establishing the European Atomic Energy Community, hereinafter referred to as "Member States", and THE EUROPEAN COMMUNITY, THE EUROPEAN COAL AND STEEL COMMUNITY, AND THE EUROPEAN ATOMIC ENERGY COMMUNITY, hereinafter referred to as "the Community", of the one part, AND GEORGIA of the other part, CONSIDERING the links between the Community, its Member States and Georgia and the common values that they share, RECOGNIZING that the Community and Georgia wish to strengthen these links and to establish partnership and cooperation which would strengthen and widen the relations established in the past in particular by the Agreement between the European Economic Community and the European Atomic Energy Community and the Union of Soviet Socialist Republics on Trade and Commercial and Economic Cooperation, signed on 18 December 1989, CONSIDERING the commitment of the Community and its Member States and of Georgia to strengthening the political and economic freedoms which constitute the very basis of the partnership, CONSIDERING the commitment of the Parties to promote international peace and security as well as the peaceful settlement of disputes and to cooperate to this end in the framework of the United Nations and the Organisation for Security and Cooperation in Europe, CONSIDERING the firm commitment of the Community and its Member States and of Georgia to the full implementation of all principles and provisions contained in the Final Act of the Conference on Security and Cooperation in Europe (CSCE), the Concluding Documents of the Madrid and Vienna Follow Up Meetings, the Document of the CSCE Bonn Conference on the CSCE Helsinki Economic Cooperation, the Charter of Paris for a New Europe and Document 1992 "The Challenges of Change", and other fundamental documents of the OSCE, RECOGNIZING in that context that support of the independence, sovereignty and territorial integrity of Georgia will contribute to safeguarding of peace and stability in Europe, CONVINCED of the paramount importance of the rule of law and respect for human rights, particularly those of persons belonging to minorities, the establishment of a multiparty system with free and democratic elections and economic liberalization aimed at setting up a market economy, and recognising the efforts of Georgia to create political and economic systems based on these principles, BELIEVING that full implementation of this Partnership and Cooperation Agreement will both depend on and contribute to continuation and accomplishment of the political, economic and legal reforms in Georgia, as well as the introduction of the factors necessary for cooperation, notably in the light of the conclusions of the CSCE Bonn Conference, DESIROUS of encouraging the process of regional cooperation in the areas covered by this agreement with the neighbouring countries in order to promote the prosperity and stability of the region and in particular initiatives aimed at fostering cooperation and mutual confidence among Independent States of the Transcaucasus region and other neighbouring States, DESIROUS of establishing and developing regular political dialogue on bilateral, regional and international issues of mutual interest. RECOGNIZING AND SUPPORTING the wish of Georgia to establish close co-operation with European Institutions, CONSIDERING the necessity of promoting investment in Georgia, including in the energy sector, and in this context the importance attached by the Community and its Member States to equitable conditions for transit for export of energy products; confirming the attachment of the Community and its Member States and of Georgia to the European Energy Charter, and to the full implementation of the Energy Charter Treaty and the Energy Charter Protocol on energy efficiency and related environmental aspects, TAKING ACCOUNT of the Community's willingness to provide for economic cooperation and technical assistance as appropriate, BEARING IN MIND the utility of the Agreement in favouring a gradual rapprochement between Georgia and a wider area of cooperation in Europe and neighbouring regions and its progressive integration into the open international system, CONSIDERING the commitment of the Parties to liberalise trade, in conformity with World Trade Organisation (WTO) rules, CONSCIOUS of the need to improve conditions affecting business and investment, and conditions in areas such as establishment of companies, labour, provision of services and capital movements, CONVINCED that this Agreement will create a new climate for economic relations between the Parties and in particular for the development of trade and investment, which are essential to economic restructuring and technological modernization, DESIROUS of establishing close cooperation in the area of environment protection taking into account the interdependence existing between the Parties in this field, RECOGNIZING that co-operation for the prevention and control of illegal immigration constitutes one of the primary objectives of this Agreement DESIROUS of establishing cultural cooperation and improving the flow of information, HAVE AGREED AS FOLLOWS: ^ / ARTICLE 1 A Partnership is hereby established between the Community and its Member States of the one part, and Georgia of the other part. The objectives of this partnership are: - - - - to provide an appropriate framework for the political dialogue between the Parties allowing the development of political relations; to support Georgia's efforts to consolidate its democracy and to develop its economy and to complete the transition into a market economy; to promote trade and investment and harmonious economic relations between the Parties and so to foster their sustainable economic development; to provide a basis for legislative, economic, social, financial, civil scientific, technological and cultural cooperation. • • ^/ TITLE I GENERAL PRINCIPLES ARTICLE 2 Respect for democracy, principles of international law and human rights as defined in particular in the United Nations Charter, the Helsinki Final Act and the Charter of Paris for a New Europe, as well as the principles of market economy, including those enunciated in the documents of the CSCE Bonn Conference, underpin the internal and external policies of the Parties and constitute essential elements of partnership and of this Agreement. ARTICLE 3 The Parties consider that it is essential for their future prosperity and stability that the independent states which have emerged or reestablished their independence following the dissolution of the Union of Soviet Socialist Republics, hereinafter called "Independent States", should maintain and develop cooperation among themselves in compliance with the principles of the Helsinki Final Act and with international law and in the spirit of good neighbourly relations and will make every effort to encourage this process. ARTICLE 3 bis The Parties shall as appropriate review changing circumstances in Georgia, in particular regarding economic conditions there and implementation of market-oriented economic reforms. The Cooperation Council may make recommendations to the Parties concerning development of any part of this Agreement in the light of these circumstances. "'71 •i TITLE II POLITICAL DIALOGUE ARTICLE 4 A regular political dialogue shall be established between the Parties which they intend to develop It shall accompany and consolidate the rapprochement between the Community and intensify. and Georgia, support the political and economic changes underway in that country and contribute to the establishment of new forms of cooperation. The political dialogue: - will strengthen the links of Georgia with the Community and its Member States, and thus with the community of democratic nations as a whole. The economic convergence achieved through this Agreement will lead to more intense political relations; - will bring about an increasing convergence of positions on international issues of mutual concern thus increasing security and stability in the region and promoting the future development of the Independent States of the Transcaucasus; _ shall foresee that the Parties endeavour to co-operate on matters pertaining to the strengthening of stability and security in Europe, the observance of the principles of democracy, and the respect and promotion of human rights, particularly those of persons belonging to minorities and shall hold consultations, if necessary, on relevant matters. Such dialogue may take place on a regional basis, with a view to contributing towards the resolution of regional conflicts and tensions. ARTICLE 5 At ministerial level, political dialogue shall take place within the Cooperation Council established in Article 77 and on other occasions by mutual agreement. ARTICLE 6 Other procedures and mechanisms for political dialogue shall be set up by the Parties, and in particular in the following forms: - regular meetings at senior official level between representatives of the Community and its - Member States on the one hand, and representatives of Georgia on the other hand; taking full advantage of diplomatic channels between the Parties including appropriate contacts in the bilateral as well as the multilateral field, such as United Nations, OSCE meetings and elsewhere; - any other means, including the possibility of expert meetings which would contribute to consolidating and developing this dialogue. ARTICLE 7 Political dialogue at parliamentary Parliamentary Cooperation Committee established in Article 82. level shall take place within the framework of the / TITLE III TRADE IN GOODS ARTICLE 8 1. The Parties shall accord to one another most-favoured-nation treatment in all areas in respect of: - customs duties and charges applied to imports and exports, including the method of collecting such duties and charges, taxes and other internal charges of any kind applied directly or indirectly to imported goods, - provisions relating to customs clearance, transit, warehouses and transhipment, - - methods of payment and the transfer of such payments, - the rules relating to the sale, purchase, transport, distribution and use of goods on the domestic market. 2. The provisions of paragraph 1 shall not apply to: (a) advantages granted with the aim of creating a customs union or a free-trade area or pursuant to the creation of such a union or area; (b) advantages granted to particular countries in accordance with the GATT and with other international arrangements in favour of developing countries; (c) advantages accorded to adjacent countries in order to facilitate frontier traffic. 3. The provisions of paragraph 1 shall not apply, during a transitional period expiring on the date of Georgia acceding to the GATT or on 31 December 1998, whichever is earlier, to advantages defined in Annex I granted by Georgia to other states which have emerged from the dissolution of the USSR. ARTICLE 9 1. The Parties agree that the principle of free transit is an essential condition of attaining the objectives of this Agreement. In this connection each Party shall secure unrestricted transit via or through its territory of goods originating in the customs territory or destined for the customs territory of the other Party. 2. The rules described in the Article V, paragraphs 2, 3, 4 and 5 of the GATT are applicable between the two Parties. 3. The rules contained in this Article are without prejudice, to any special rules relating to specific sectors, in particular such as transport, or products agreed between the Parties. 7 '< >7 -?;-. ARTICLE 10 Without prejudice to the rights and obligations stemming from international conventions on the temporary admission of goods which bind both Parties, each Party shall furthermore grant the other Party exemption from import charges and duties on goods admitted temporarily, in the instances and according to the procedures stipulated by any other international convention on this matter binding upon it, in conformity with its legislation. Account shall be taken of the conditions under which the obligations stemming from such a convention have been accepted by the Party in question. ARTICLE 11 1. Goods originating in Georgia shall be imported into the Community free of quantitative restrictions without prejudice to the provisions of Articles 13, 16 and 17 of this Agreement. 2. Goods originating in the Community shall be imported into Georgia free of all quantitative restrictions and measures of equivalent effect, without prejudice to the provisions of Article 13 of this Agreement. Goods shall be traded between the Parties at market-related prices ARTICLE 12 ARTICLE 13 1. Where any product is being imported into the territory of one of the Parties in such increased quantities or under such conditions as to cause or threaten to cause injury to domestic producers of like or direct competitive products, the Community or Georgia, whichever is concerned, may take appropriate measures in accordance with the following procedures and conditions. 2. Before taking any measures, or in cases to which paragraph 4 applies as soon as possible thereafter, the Community or Georgia, as the case may be, shall supply the Cooperation Council with all relevant information with a view to seeking a solution acceptable to both Parties as provided for in Title XI. 3. If, as a result of the consultations, the Parties do not reach agreement within 30 days of referral to the Cooperation Council on actions to avoid the situation, the Party which requested consultations shall be free to restrict imports of the products concerned to the extent and for such time as is necessary to prevent or remedy the injury, or to adopt other appropriate measures. 4. In critical circumstances where delay would cause damage difficult to repair, the Parties may take the measures before the consultations, on the condition that consultations shall be offered immediately after taking such action. 5. In the selection of measures under this Article, the Contracting Parties shall give priority to those which cause least disturbance to the achievement of the aims of this Agreement. 6. Nothing in this Article shall prejudice or affect in any way the taking, by either Party, of anti-dumping or countervailing measures in accordance with Article VI of the GATT, the ~ 9 J-y 7>~ Agreement on implementation of Article VI of the GATT, the Agreement on interpretation and application of Articles VI, XVI and XXIII of the GATT or related internal lecislation. ARTICLE 14 The Parties undertake to consider development of the provisions in this Agreement on trade in goods between them, as circumstances allow, including the situation arising from the accession of Georgia to the WTO. The Cooperation Council may make recommendations on such developments to the Parties which could be put into effect, where accepted, by virtue of agreement between the Parties in accordance with their respective procedures. ARTICLE 15 The Agreement shall not preclude prohibitions or restrictions on imports, exports or goods in transit justified on grounds of public morality, public policy or public security; the protection of health and life of humans, animals or plants; the protection of natural resources, the protection of national treasures of artistic, historic or archaeological value or the protection of intellectual, industrial and commercial property or rules relating to gold and silver. Such prohibitions or restrictions shall not, however, constitute a means of arbitrary discrimination or a disguised restriction on trade between the Parties. ARTICLE 16 This Title shall not apply to trade in textile products falling under Chapters 50 to 63 of the Combined Nomenclature. Trade in these products shall be governed by a separate agreement, initialled on 17 November 1993 and applied provisionally since 1 January 1993, and by any successor agreements. ARTICLE 17 1. Trade in products covered by the Treaty establishing the European Coal and Steel Community shall be governed by the provisions of this Title, with the exception of Article 11. 2. A contact group on coal and steel matters is set up, comprising representatives of the Community on the one hand, and representatives of Georgia on the other. The contact group shall exchange, on a regular basis, information on all coal and steel matters of interest to the Parties. ARTICLE 18 Trade in nuclear materials will be conducted in accordance with the provisions of the Treaty establishing the European Atomic Energy Community. If necessary, trade in nuclear materials shall be subject to the provisions of a specific Agreement to be concluded between the European Atomic Energy Community and Georgia. 10 TITLE IV PROVISIONS AFFECTING BUSINESS AND INVESTMENT CHAPTER I Labour Conditions ARTICLE 19 1. Subject to the laws, conditions and procedures applicable in each Member State, the Community and the Member States shall endeavour to ensure that the treatment accorded to Georgian nationals, legally employed in the territory of a Member State shall be free from any discrimination based on nationality, as regards working conditions, remuneration or dismissal, as compared to its own nationals. 2. Subject to the laws, conditions and procedures applicable in Georgia, Georgia shall ensure that the treatment accorded to nationals of a Member State, legally employed in the territory of Georgia shall be free from any discrimination based on nationality, as regards working conditions, remuneration or dismissal, as compared to its own nationals. ARTICLE 20 The Cooperation Council shall examine which improvements can be made in working conditions for business people consistent with the international commitments of the Parties, including those set out in the document of the CSCE Bonn Conference. ARTICLE 21 The Cooperation Council shall make recommendations for the implementation of Articles 19 and 20. CHAPTER H Conditions affecting the establishment and operation of companies ARTICLE 22 1. The Community and its Member States shall grant treatment no less favourable than that accorded to any third country for the establishment of Georgian companies as defined in Article 24 (d). 2. Without prejudice to the reservations listed in Annex IV, the Community and its Member States shall grant to subsidiaries of Georgian companies established in their territories a treatment no less favourable than that granted to any Community companies, in respect of their operation. > (• 3. The Community and its Member States shall grant to branches of Georgian companies established in their territories treatment no less favourable than that accorded to branches of companies of any third country, in respect of their operation. 4. Without prejudice to the reservations listed in Annex V, and subject to the conditions set but therein, Georgia shall grant for the establishment of Community companies as defined in Article 24(d) treatment no less favourable than that accorded to Georgian companies or to any third country companies, whichever is the better, and shall grant to subsidiaries and branches of Community companies established in its territory treatment no less favourable than that accorded to its own companies or branches or to any third country company or branch, whichever is the better, in respect of their operations. ARTICLE 23 1. Without prejudice to the provisions of Article 96, the provisions of Article 22 shall not apply to air transport, inland waterways transport and maritime transport. 2. However, in respect of activities, as indicated below, undertaken by shipping agencies for the provision of services to international maritime transport, including intermodal transport operations involving a sea-leg, each Party shall permit to the companies of the other Party to have a commercial presence in its territory in the form of subsidiaries or branches, under conditions of establishment and operation no less favourable than those accorded to its own companies or to subsidiaries or branches of companies of any third country, whichever are the better, and this in conformity with the legislation and regulations applicable in each Party. 3. Such activities include, but are not limited to: a) marketing and sales of maritime transport and related services through direct contact with customers, from quotation to invoicing, whether these services are operated or offered by the service supplier itself or by service suppliers with which the service seller has established standing business arrangements; b) purchase and use, on their own account or on behalf of their customers (and the resale to their customers) of any transport and related services, including inward transport services by any mode, particularly inland waterways, road and rail, necessary for the supply of an integrated service; c) preparation of documentation concerning transport documents, customs documents, or other documents related to the origin and character of the goods transported; d) provision of business information by any means, including computerised information systems and electronic data interchange (subject to any non-discriminatory restrictions concerning telecommunications); e) setting up of any business arrangement, including participation in the company's stock and the appointment of personnel recruited locally (or, in the case of foreign personnel, subject to the relevant provisions of this Agreement), with any locally established shipping agency, f) acting on bei ;If of the companies, inter alia in organizing the call of the vessel or taking over cargoes when required. 12 y/J/? For the purpose of this Agreement: ARTICLE 24 (a) A "Community company" or a "Georgian company" respectively shall mean a company set up in accordance with the laws of a Member State or of Georgia respectively and having its registered office or central administration, or principal place of business in the territory of the Community or Georgia respectively. However, should the company, set up in accordance with the laws of a Member State or Georgia respectively, have only its registered office in the territory of the Community or Georgia respectively^ the company shall be considered a Community or Georgian company respectively if its operations possess a real and continuous link with the economy of one of the Member States or Georgia respectively. (b) "Subsidiary" of a company shall mean a company which is effectively controlled by the first company. (c) "Branch" of a company shall mean a place of business not having legal personality which has the appearance of permanency, such as the extension of a parent body, has a management and is materially equipped to negotiate business with third parties so that the latter, although knowing that there will if necessary be a legal link with the parent body, the head office of which is abroad, do not have to deal directly with such parent body but may transact business at the place of business constituting the extension. (d) "Establishment" shall mean the right of Community or Georgian companies as referred to in point (a), to take up economic activities by means of the setting up of subsidiaries and branches in Georgia or in the Community respectively. (e) "Operation" shall mean the pursuit of economic activities. (f) "Economic activities" shall mean activities of an industrial, commercial and professional character. With regard to international maritime transport, including inter modal operations involving a sea leg, nationals of the Member States or of Georgia established outside the Community or Georgia respectively, and shipping companies established outside the Community or Georgia and controlled by nationals of a Member State or Georgian nationals respectively, shall also be beneficiaries of the provisions of this Chapter and Chapter III if their vessels are registered in that Member State or in Georgia respectively in accordance with their respective legislation. ARTICLE 25 Notwithstanding any other provisions of the Agreement, a Party shall not be prevented from taking measures for prudential reasons, including for the protection of investors, depositors, policy holders or persons to whom a fiduciary duty is owed by a financial service supplier, or to ensure the integrity and stability of the financial system. Where such measures do not conform with the provisions of the Agreement, they shall not be used as a means of avoiding the obligations of a Party under the Agreement. 13 / 7 /J. 2. Nothing in the Agreement shall be construed to require a Party to disclose information relating to the affairs and accounts of individual customers or any confidential or proprietary information in the possession of public entities. 3. For the purpose of this Agreement, "financial services" shall mean those activities described in Annex III. ARTICLE 26 The provisions of this Agreement shall not prejudice the application by each Party of any measure necessary to prevent the circumvention of its measures concerning third country access to its market, through the provisions of this Agreement. ARTICLE 27 1. Notwithstanding the provisions of Chapter I of this Title, a Community company or a Georgian company established in the territory of Georgia or the Community respectively shall be entitled to employ, or have employed by one of its subsidiaries or branches, in accordance with the legislation in force in the host country of establishment, in the territory of Georgia and the Community respectively, employees who are nationals of Community Member States and Georgia respectively, provided that such employees are key personnel as defined in paragraph 2, and that they are employed exclusively by companies, or branches. The residence and work permits of such employees shall only cover the period of such employment. 2. Key personnel of the above mentioned companies herein referred to as "organizations" are "intra-corporate transferees" as defined in (c) in the following categories, provided that the organization is a legal person and that the persons concerned have been employed by it or have been partners in it (other than majority shareholders), for at least the year immediately preceding such movement: (a) Persons working in a senior position with an organization, who primarily direct the management of the establishment, receiving general supervision or direction principally from the board of directors or stockholders of the business or their equivalent, including: - directing the establishment or a department or subdivision of the establishment, - supervising and controlling the work of other supervisory, professional or managerial employees, - having the authority personally to hire and fire or recommend hiring, firing or other personnel actions; (b) Persons working within an organization who possess uncommon knowledge essential to the establishment's service, research equipment, techniques or management. The assessment of such knowledge may reflect, apart from knowledge specific to the establishment, a high level of qualification referring to a type of work or trade requiring specific technical knowledge, including membership of an accredited profession; 14 (c) An "intra-corporate transferee" is defined as a natural person working within an organization in the territory of a Party, and being temporarily transferred in the context of pursuit of economic activities in the territory of the other Party; the organization concerned must have its principal place of business in the territory of a Party and the transfer be to an establishment (branch, subsidiary) of that organization, effectively pursuing like economic activities in the territory of the other Party. ARTICLE 29 1. The Parties shall use their best endeavours to avoid taking any measures or actions which render the conditions for the establishment and operation of each other's companies more restrictive than the situation existing on the day preceding the date of signature of the Agreement. 2. The provisions of this Article are without prejudice to those of Article 37: the situations covered by such Article 37 shall be solely governed by its provisions to the exclusion of any other. 3. Acting in the spirit of partnership and cooperation and in the light of the provisions of Article 43 the Government of Georgia shall inform the Community of its intentions to submit new legislation or adopt new regulations which may render the conditions for the establishment or operation in Georgia of subsidiaries and branches of Community companies more restrictive than the situation existing on the day preceding the date of signature of the Agreement. The Community may request Georgia to communicate the drafts of such legislation or regulations and to enter into consultations about those drafts. 4. Where new legislation or regulations introduced in Georgia would result in rendering the conditions for operation of subsidiaries and branches of Community companies established in Georgia more restrictive than the situation existing on the day of signature of the Agreement, such respective legislation or regulations shall not apply during three years following the entry into force of the relevant act to those subsidiaries and branches already established in Georgia at the time of entry into force of the relevant act. 15 CHAPTER III Cross border supply of services between the Community and Georgia ARTICLE 30 1. The Parties undertake in accordance with the provisions of this Chapter to take the necessary steps to allow progressively the supply of services by Community or Georgian companies which are established in a Party other than that of the person for whom the services are intended taking into account the development of the service sectors in the Parties. 2. The Cooperation Council shall make recommendations for the implementation of paragraph 1. ARTICLE 31 The Parties shall cooperate with the aim of developing a market oriented service sector in Georgia. ARTICLE 32 1. The Parties undertake to apply effectively the principle of unrestricted access to the international maritime market and traffic on a commercial basis: (a) the above provision does not prejudice the rights and obligations arising from the United Nations Convention on a Code of Conduct for Liner Conferences, as applicable to one or other Contracting Party to this Agreement. Non-conference lines will be free to operate in competition with a conference as long as they adhere to the principle of fair competition on a commercial basis; (b) the Parties affirm their commitment to a freely competitive environment as being an essential feature of the dry and liquid bulk trade. 2. In applying the principles of paragraph 1, the Parties shall: (a) not apply, as from entry into force of this agreement, any cargo sharing provisions of bilateral agreements between any Member States of the Community and the former Soviet Union, (b) not introduce cargo sharing clauses into future bilateral agreements with third countries, other than in those exceptional circumstances where liner shipping companies from one or other Party to this Agreement would not otherwise have an effective opportunity to ply for trade to and from the third country concerned; (c) prohibit cargo sharing arrangements in future bilateral agreements concerning dry and liquid bulk trade; 16 (d) abolish upon entry into force of this Agreement, all unilateral measures, administrative, technical and other obstacles which could have restrictive or discriminatory effects on the free supply of services in international maritime transport. 3. Each Party shall grant, inter alia, no less favourable treatment, for the ships operated by nationals or companies of the other Party, than that accorded to a Party's own ships, with regard to access to ports open to international trade, the use of infrastructure and auxiliary maritime services of the ports, as well as related fees and charges, customs facilities and the assignment of berths and facilities for loading and unloading. 4. Nationals and companies of the Community providing international maritime transport services shall be free to provide international sea-river services in the inland waterways of Georgia and vice versa. ARTICLE 33 With a view to assuring a coordinated development of transport between the Parties, adapted to their commercial needs, the conditions of mutual market access and provision of services in transport by road, rail and inland waterways and, if applicable, in air transport may be dealt with by specific agreements where appropriate negotiated between the Parties after entry into force of this Agreement. CHAPTER IV General Provisions ARTICLE 34 1. The provisions of this Title shall be applied subject to limitations justified on grounds of public policy, public security or public health. 2. They shall not apply to activities which in the territory of either Party are connected, even occasionally, with the exercise of official authority. ARTICLE 35 For the purpose of this Title, nothing in the Agreement shall prevent the Parties from applying their laws and regulations regarding entry and stay, work, labour conditions and establishment of natural persons and supply of services, provided that, in so doing, they do not apply them in a manner as to nullify or impair the benefits accruing to any Party under the terms of a specific provision of the Agreement. The above provision does not prejudice the application of Article 34. ARTICLE 36 Companies which are controlled and exclusively owned by Georgian companies and Community companies jointly shall also be beneficiaries of the provisions of Chapters II, III and IV. 17. s-*. --,•;, ARTICLE 37 Treatment granted by either Party to the other thereunder shall, as from the day one month prior to the date of entry into force of the relevant obligations of the General Agreement on Trade in Services (GATS), in respect of sectors or measures covered by the GATS, in no case be more favourable than that accorded by such first Party under the provisions of GATS and this in respect of each service sector, sub-sector and mode of supply. ARTICLE 38 For the purposes of Chapters II, III and IV, no account shall be taken of treatment accorded by the Community, its Member States or Georgia pursuant to commitments entered into in economic integration agreements in accordance with the principles of Article V of the GATS. ARTICLE 39 1. The most-favoured-nation treatment granted in accordance with the provisions of this Title shall not apply to the tax advantages which the Parties are providing or will provide in the future on the basis of agreements to avoid double taxation, or other tax arrangements. 2. Nothing in this Title shall be construed to prevent the adoption or enforcement by the Parties of any measure aimed at preventing the avoidance or evasion of taxes pursuant to the tax provisions of agreements to avoid double taxation and other tax arrangements, or domestic fiscal legislation. 3. Nothing in this Title shall be construed to prevent Member States or Georgia from distinguishing, in the application of the relevant provisions of their fiscal legislation, between tax payers who are not in identical situations, in particular as regards their place of residence. ARTICLE 40 Without prejudice to Article 27, no provision of Chapters II, III and IV shall be interpreted as giving the right to: - nationals of the Member States or of Georgia respectively to enter, or stay in, the territory of Georgia or the Community respectively in any capacity whatsoever, and in particular as a shareholder or partner in a company or manager or employee thereof or supplier or recipient of services; - Community subsidiaries or branches of Georgian companies to employ or have employed in the territory of the Community nationals of Georgia; - Georgian subsidiaries or branches of Community companies to employ or have employed in the territory of Georgia nationals of the Member States; - Georgian companies or Community subsidiaries or branches of Georgian companies to supply Georgian persons to act for and under the control of other persons by temporary employment contracts; - Community companies or Georgian subsidiaries or branches of Community companies to supply workers who are nationals of the Member States by temporary employment contracts. 1R • /' CHAPTER V Current payments and capital ARTICLE 41 1. The Parties undertake to authorise in freely convertible currency, any current payments between residents of the Community and of Georgia connected with the movement of goods, services or persons made in accordance with the provisions of this Agreement. 2. With regard to transactions on the capital account of balance of payments, from entry into force of the Agreement, the free movement of capital relating to direct investments made in companies formed in accordance with the laws of the host country and investments made in accordance with the provisions of Chapter II, and the liquidation or repatriation of these investments and of any profit stemming therefrom shall be ensured. 3. Without prejudice to paragraph 2 or to paragraph 5, as from entry into force of this Agreement, no new foreign exchange restrictions on the movement of capital and cuirent payments connected therewith between residents of the Community and Georgia shall be introduced and the existing arrangements shall not become more restrictive. 4. The Parties shall consult each other with a view to facilitating the movement of forms of capital other than those referred to in paragraph 2 above between the Community and Georgia in order to promote the objectives of this Agreement. 5. With reference to the provisions of this Article, until a full convertibility of the Georgian currency within the meaning of Article VIII of the Articles of Agreement of the International Monetary Fund (IMF) is introduced, Georgia may in exceptional circumstances apply exchange restrictions connected with the granting or taking up of short and medium-term financial credits to the extent that such restrictions are imposed on Georgia for the granting of such credits and are permitted according to Georgia's status under the IMF. Georgia shall apply these restrictions in a non-discriminatory manner. They shall be applied in such a manner as to cause the least possible disruption to this Agreement. Georgia shall inform the Cooperation Council promptly of the introduction of such measures and of any changes therein. 6. Without prejudice to paragraph 1 and 2, where, in exceptional circumstances, movement of capital between the Community and Georgia cause, or threaten to cause, serious difficulties for the operation of exchange rate policy or monetary policy in the Community or Georgia, the Community and Georgia, respectively, may take safeguard measures with regard to movements of capital between the Community and Georgia for a period not exceeding six months if such measures are strictly necessary. 19 / CHAPTER VI Intellectual, industrial and commercial property protection ARTICLE 42 1. Pursuant to the provisions of this Article and of Annex II, Georgia shall continue to improve the protection of intellectual, industrial and commercial property rights in order to provide, by the end of the fifth year after the entry into force of the Agreement, for a level of protection similar to that existing in the Community, including effective means of enforcing such rights. 2. By the end of the fifth year after entry into force of the Agreement, Georgia shall accede to the multilateral conventions on intellectual, industrial and commercial property rights referred to in paragraph 1 of Annex II to which Member States are parties or which are de facto applied by Member States, according to the relevant provisions contained in these conventions. 20 j _. _ /- x ' TITLE V LEGISLATIVE COOPERATION ARTICLE 43 1. The Parties recognize that an important condition for strengthening the economic links between Georgia and the Community is the approximation of Georgia's existing and future legislation to that of the Community. Georgia shall endeavour to ensure that its legislation will be gradually made compatible with that of the Community. 2. The approximation of laws shall extend to the following areas in particular: laws and regulations governing investments by companies, customs law, company law, banking law, company accounts and taxes, intellectual property, protection of workers at the workplace, financial services, rules on competition, public procurement, protection of health and life of humans, animals and plants, the environment, consumer protection, indirect taxation, technical rules and standards, nuclear laws and regulations and transport. 3. The Community shall provide Georgia with technical assistance for the implementation of these measures, which may include, inter alia : the exchange of experts; the provision of early information especially on relevant legislation; - - - organization of seminars; - - aid for translation of Community legislation in the relevant sectors. training activities; ARTICLE 43 bis 1. Further to Article 43, the Commmunity shall provide Georgia with technical assistance regarding the formulation and implementation of legislation in the field of competition, in particular as concerns: • agreements and associations between undertakings and concerted practices which may have the effect of preventing, restricting or distorting competition, abuse by understandings of a dominant position in the market, state aids which have the effect of distorting competition, state monopolies of a commercial character, public undertakings and undertakings with special or exclusive rights, review and supervision of the application of competition laws and means of ensuring compliance with them. The Parties agree to examine ways to apply their respective competition laws on a concerted basis in such cases where trade between them is affected. 21 7: TITLE VI ECONOMIC COOPERATION ARTICLE 44 1. The Community and Georgia shall establish economic cooperation aimed at contributing to the process of economic reform and recovery and sustainable development of Georgia. Such cooperation shall strengthen existing economic links, to the benefit of both parties. 2. Policies and other measures will be designed to bring about economic and social reforms and restructuring of the economic and trading systems in Georgia and will be guided by the requirements of sustainability and harmonious social development; they will also fully incorporate environmental considerations. 3. To this end the cooperation will concentrate, in particular, on economic and social development, human resources development, support for enterprises (including privatization, investment and development of financial services), agriculture and food, energy, transport, tourism, environmental protection and regional cooperation. 4. Special attention shall be devoted to measures capable of fostering cooperation among the Independent States of the Transcaucasian region, and with other neighbouring states, with a view to stimulating a harmonious development of the region. 5. Where appropriate, economic cooperation and other forms of cooperation provided for in this Agreement may be supported by technical assistance from the Community, taking into account the Community's relevant Council regulation applicable to technical assistance in the Independent States, the priorities agreed upon in the indicative programme related to its established coordination and to Georgia and Community implementation procedures. technical assistance ARTICLE 45 Cooperation in the field of trade in goods and services The Parties will cooperate with a view to ensuring that Georgia's international trade is conducted in conformity with the rules of the WTO. Such cooperation shall include specific issues directly relevant to trade facilitation, including: • formulation of policy on trade and trade-related questions, including payments and clearing mechanisms, • drafting of relevant legislation, • assistance to prepare for Georgia's eventual accession to the WTO. 22 ARTICLE 46 Industrial cooperation 1. Cooperation shall aim at promoting the following in particular: the development of business links between economic operators of both sides; - - Community participation in Georgia's efforts to restructure its industry, - - - environmental protection. _ conversion of the military - industrial complex. the improvement of management; the development of appropriate commercial rules and practices; 2. The provisions of this Article shall not affect the enforcement of Community competition rules applicable to undertakings. ARTICLE 46 bis Construction The Parties shall cooperate in the field of construction industry. This cooperation shall, inter alia, aim at modernizing and restructuring the construction sector in Georgia in line with the principles of a market economy and duly taking into account related health, safety and environmental aspects. ARTICLE 47 Investment promotion and protection 1. Bearing in mind the respective powers and competences of the Community and the Member States, cooperation shall aim to establish a favourable climate for private investment, both domestic and foreign, especially through better conditions for investment protection, the transfer of capital and the exchange of information on investment opportunities. 2. The aims of cooperation shall be in particular: - - - - - the* conclusion, where appropriate, between the Member States and Georgia of agreements for the promotion and protection of investment; the conclusion, where appropriate, between the Member States and Georgia of agreements to avoid double taxation; the creation of favourable conditions for attracting foreign investments into the Georgian economy; to establish stable and adequate business law and conditions, and to exchange information on laws, regulations and administrative practices in the field of investment; to exchange information on investment opportunities in the form of, inter alia, trade fairs, exhibitions, trade weeks and other events. 23 / •• ARTICLE 48 Public Procurement The Parties shall cooperate to develop conditions for open and competitive award of contracts for goods and services in particular through calls for tenders. ARTICLE 49 Cooperation in the field of standards and conformity assessment 1. Cooperation between the Parties shall promote alignment with internationally agreed criteria, principles and guidelines followed in the field of quality. The required actions will facilitate progress towards mutual recognition in the field of conformity assessment, as well as the improvement of the quality of Georgian products. 2. To this end they shall seek to cooperate in technical assistance projects which will: • promote appropriate cooperation with organizations and institutions specialized in these fields, • promote the use of Community technical regulations and the application of European standards and conformity assessment procedures, • permit the sharing of experience and technical information in the field of quality management. ARTICLE 50 Mining and raw materials 1. The Parties shall aim at increasing investment and trade in mining and raw materials. 2. The cooperation shall focus in particular on the following areas: - exchange of information on the prospects of the mining and non-ferrous metals sectors, - - - - - safety in the mining industry. the establishment of a legal framework for cooperation, trade matters, the adoption and implementation of environmental legislation, training, ARTICLE 51 Cooperation in science and technology 1. The Parties shall promote cooperation in civil scientific research and technological development (RTD) on the basis of mutual benefit and, taking into account the availability of resources, adequate access to their respective programmes and subject to appropriate levels of effective protection of intellectual, industrial and commercial property rights (IPR). 24 _ A 2. Science and technology cooperation shall cover: the exchange of scientific and technical information, - - joint RTD activities; - training activities and mobility programmes for scientists, researchers and technicians engaged in RTD on both sides. Where such cooperation takes the form of activities involving education and'or training, it should be carried out in accordance with the provisions of Article 52. The Parties, on the basis of mutual agreement, can engage in other forms of cooperation in science and technology. In carrying out such cooperation activities, special attention shall be devoted to the redeployment of scientists, engineers, researchers and technicians which are or have been engaged in research and/or production of weapons of mass destruction. 3. The Cooperation covered by this Article shall be implemented according to specific arrangements to be negotiated and concluded in accordance with the procedures adopted by each Party, and which shall set out, inter alia, appropriate IPR provisions. ARTICLE 52 Education and training 1. The Parties shall cooperate with the aim of raising the level of general education and professional qualifications in Georgia, both in the public and private sectors. 2. The cooperation shall focus in particular on the following areas: - updating higher education and training systems in Georgia including the - system of certification of higher educational establishments and diplomas of higher education; the training of public and private sector executives and civil servants in priority areas to be determined, - cooperation between educational establishments and between educational establishments and firms; - mobility for teachers, graduates, administrators, young scientists and researchers, and young people; teaching Community languages; - promoting teaching in the field of European Studies within the appropriate institutions; - - post-graduate training of conference interpreters; - - training of journalists; training of trainers. 3. The possible participation of one Party in the respective programmes in the field of education and training of the other Party could be considered in accordance with their respective procedures and, where appropriate, institutional frameworks and plans of cooperation will then be established building on participation of Georgia in the Community's TEMPUS programme. / — —• 25 ^ ~'-, ARTICLE 53 Agriculture and the agro-industrial sector The purpose of cooperation in this area shall be the pursuance of agrarian reform, the modernization, privatization and restructuring of agriculture, the agro-industrial and service sectors in Georgia, development of domestic and foreign markets for the Georgian products, in conditions that ensure the protection of the environment, taking into account the necessity to improve security of food supply as well as the development of agri-business, the processing and distribution of agricultural products. The Parties shall also aim at the gradual approximation of Georgian standards to Community technical regulations concerning industrial and agricultural food products including sanitary and phytosanitary standards. ARTICLE 54 Energy 1. Cooperation shall take place within the principles of the market economy and the European Energy Charter, and bearing in mind the Energy Charter Treaty and the Protocol on Energy Efficiency and Related Environmental Aspects, against a background of the progressive integration of the energy markets in Europe. 2. The cooperation shall include among others the following areas: - formulation and development of energy policy, - improvement in management and regulation of the energy sector in line with a market economy, improvement of energy supply, including security of supply, in an economic and environmentally sound manner, - - promotion of energy saving and energy efficiency and implementation of the Energy Charter Protocol on Energy Efficiency and related environmental aspects, improvement of energy technologies in supply and end use across the range of energy types, - modernisation of energy infrastructures, - - management and technical training in the energy sector, - - The introduction of the range of institutional, legal, fiscal and other conditions necessary to transportation and transit of energy materials and products, encourage increased energy trade and investment. _ development of hydro-electric and other renewable energy resources. 3. The Parties shall exchange relevant information relating to investment projects in the energy sector, in particular concerning the construction and refurbishing of oil and gas pipelines or other means of transporting energy products. They shall cooperate with a view to implementing as efficaciously as possible the provisions of Title IV and of Article 47, in respect of investments in the energy sector. 26 y//"* ARTICLE 55 Environment 1. Bearing in mind the European Energy Charter and the Declaration of the Lucerne Conference of 1993, and taking into account the Energy Charter Treaty, and especially its article 19, and the Energy Charter Protocol on Energy Efficiency and related environmental aspects, the Parties shall develop and strengthen their cooperation on environment and human health. 2. Cooperation shall aim at combating the deterioration of the environment and in particular: - effective monitoring of pollution levels and assessment of environment; system of information on the state of the environment; - combating local, regional and transboundary air and water pollution, - ecological restoration; - sustainable, efficient and environmentally effective production and use of energy; - safety of industrial plants; - classification and safe handling of chemicals; - water quality; - waste reduction, recycling and safe disposal, implementation of the Basle Convention; - - - the environmental impact of agriculture, soil erosion, and chemical pollution; the protection of forests; the conservation of biodiversity, protected areas and sustainable use and management of biological resources; land-use planning, including construction and urban planning; - - use of economic and fiscal instruments; - global climate change; - environmental education and awareness; - technical assistance concerning rehabilitation of zones affected by radioactivity and addressing related health and social problems; implementation of the Espoo Convention on Environmental Impact Assessment in a transboundary context. - 3. Cooperation shall take place particularly through: - disaster planning and other emergency situations; - exchange of information and experts, including information and experts dealing with the transfer of clean technologies and the safe and environmentally sound use of biotechnologies, joint research activities; - - improvement of laws towards Community standards; - environmental training and institutional strengthening; - cooperation at regional level, including cooperation within the framework of the European Environment Agency, and at international level; - development of strategies, particularly with regard to global and climatic issues and also in view of achieving sustainable development; - environmental impact studies. 27 ARTICLE 56 Transport The Parties shall develop and strengthen their cooperation in the field of transport. This cooperation shall, inter alia, aim at restructuring and modernizing transport systems and networks in Georgia, and developing and ensuring, where appropriate, compatibility of transportation systems in the context of achieving a more global transport system. Particular consideration shall be given to traditional communications links among Independent States in the Transcaucasus region and with other neighbouring states. The cooperation shall include, inter alia: the modernizing of management and operations of road transport, railways, ports and airports; - - modernization and development of railways, waterways, roads, ports, airports and air navigation infrastructure including the modernization of major routes of common interest and the trans-European links for the above modes, particularly those related to the TRACECA project; - promotion and development of multi-modal transport; - - preparation of the legislative and institutional framework for policy development and the promotion of joint research and development programmes; implementation including privatization of the transport sector. ARTICLE 57 Postal services and telecommunications Within their respective powers and competences the Parties shall expand and strengthen cooperation in the following areas: - the establishment of policies and guidelines for the development of the telecommunications sector and postal services; - development of principles of a tariff policy and marketing in telecommunications and postal services; - carry out transfer of technology and know how, including on European Technical standards and certification systems; - encouraging the development of projects for telecommunications and postal services and attracting investment; - enhancing efficiency and quality of the provision of telecommunications and postal services, amongst others through liberalization of activities of sub-sectors, - advanced application of telecommunications, notably in the area of electronic funds transfer, - management of telecommunications networks and their "optimization"; - an appropriate regulatory basis for the provision of telecommunication and postal services and - for the use of the radio frequency spectrum; training in the field of telecommunications and postal services for operations in market conditions. 28 ARTICLE 58 Financial Services Cooperation shall in particular aim at facilitating the involvement of Georgia in universally accepted systems of mutual settlements. Technical assistance shall focus on: - - - the development of banking and financial services, the development of a common market of credit resources, the involvement of Georgia in a universally accepted system of mutual settlements; the development of fiscal system and its institutions in Georgia, exchange of experience and personnel training; the development of insurance services, which would, inter alia, create a favourable framework for Community companies participation in the establishment of joint ventures in the insurance sector in Georgia, as well as the development of export credit insurance. This cooperation shall in particular contribute to foster the development of relations between Georgia and the Member States in the financial services sector. ARTICLE 59 Regional development 1. The Parties shall strengthen cooperation on regional development and land-use planning 2. To this end, they shall encourage exchange of information by national, regional and local authorities on regional and land-use planning policy and on methods of formulation of regional policies with special emphasis on the development of disadvantaged areas. They shall also encourage direct contacts between the respective regions and public organizations responsible for regional development planning with the aim, inter alia, to exchange methods and ways of fostering regional development. ARTICLE 60 Social cooperation 1. With regard to health and safety, the parties shall develop cooperation between them with the aim of improving the level of protection of the health and safety of workers. The cooperation shall include notably. - education and training on health and safety issues with specific attention to high risk sectors of activity; - development and promotion of preventive measures to combat work related diseases and other work related ailments; - prevention of major accident hazards and the management of toxic chemicals; - research to develop the knowledge base in relation to working environment and the health and safety of workers. ' - ~" 29 7 A ^7/7V 2. With regard to employment, the cooperation shall include notably technical assistance to: - optimization of the labour market, - modernization of the job-finding and consulting services; - planning and management of the restructuring programmes, - encouragement of local employment development; - exchange of information on the programmes of flexible employment, including those stimulating self-employment and promoting entrepreneurship. 3. The Parties shall pay special attention to cooperation in the sphere of social protection which, inter alia, shall include cooperation in planning and implementing social protection reforms in Georgia. These reforms shall aim to develop in Georgia methods of protection intrinsic to market economies and shall comprise all forms of social protection. ARTICLE 61 Tourism The Parties shall increase and develop cooperation between them, which shall include: - facilitating the tourist trade, - increasing the flow of information; - transferring know-how, - studying the opportunities for joint operations; - cooperation between official tourism bodies; - training for tourism development. ARTICLE 62 Small and medium-sized enterprises 1. The Parties shall aim to develop and strengthen small and medium-sized enterprises and their associations and cooperation between SMEs in the Community and Georgia. 2. Cooperation shall include technical assistance, in particular in the following areas: - - - the development of a legislative framework for SMEs; the development of an appropriate infrastructure (an agency to support SMEs, communications, assistance to the creation of a fund for SMEs); the development of technology parks. ARTICLE 63 Information and communication The Parties shall support the development of modern methods of information handling, including the media, and stimulate the effective mutual exchange of information. Priority shall be given to -- r— 30. - , - • /- / programmes aimed at providing the general public with basic information about the Community and Georgia, including, where possible, access to databases, in full respect of intellectual property rights ARTICLE 64 Consumer Protection The Parties will enter into close cooperation aimed at achieving compatibility between their systems of consumer protection. This cooperation may include the exchange of information on legislative work and institutional reform, establishment of permanent systems of mutual information on dangerous products, the improvement of information provided to consumers especially on prices, characteristics of products and services offered, the development of exchanges between the consumer interest representatives, and increasing the compatibihty of consumer protection policies, and the organization of seminars and training periods. ARTICLE 65 Customs 1. The aim of cooperation shall be to guarantee compliance with all the provisions scheduled for adoption in connection with trade and fair trade and to achieve the approximation of Georgia's customs system to that of the Community. 2. Cooperation shall include the following in particular: the exchange of information; the improvement of working methods; the introduction of the Combined Nomenclature and the single administrative document; the interconnection between the transit systems of the Community and of Georgia; - - - - - simplification of inspections and formalities in respect of the carriage of goods; - - the support in the introduction of modern customs information systems; the organization of seminars and training periods. Technical assistance shall be provided where necessary. 3. Without prejudice to further cooperation foreseen in this agreement and in particular Articles 69, and 71, mutual assistance in customs matters between administrative authorities of the Parties shall take place in accordance with the provisions of the Protocol attached to this Agreement. ARTICLE 66 Statistical cooperation Cooperation in this area shall have as its aim the development of an efficient statistical system to provide the reliable statistics needed to support and monitor the process of economic reform and contribute to the development of private enterprise in Georgia. -— 0 / - 7f7^7 31 The Parties, in particular, shall cooperate in the following fields: - adaptation of the Georgian statistical system to international methods, standards and classification; - exchange of statistical information; - provision of necessary statistical macro- and microeconomic information to implement and manage economic reforms. The Community shall contribute to this end by rendering technical assistance to Georgia. ARTICLE 67 Economics The Parties shall facilitate the process of economic reform and the coordination of economic policies by cooperating to improve understanding of the fundamentals of their respective economies and the design and implementation of economic policy in market economies. To this end, the Parties shall exchange information on macroeconomic performance and prospects. The Community shall provide technical assistance so as to: - assist Georgia in the process of economic reform by providing expert advisory and technical assistance; - encourage cooperation among economists in order to expedite the transfer of know-how for the drafting of economic policies, and provide for wide dissemination of policy-relevant research. ARTICLE 67 bis Monetary Policy At the request of the Georgian authorities, the Union shall provide technical assistance designed to support the efforts of Georgia towards the strengthening of its monetary system and the introduction of full convertibility of the currency. This will include technical assistance for the design and application of Georgia's monetary and credit policy, in full coordination with the international financial institutions; for the training of personnel:; and for the development of financial markets, including the stock exchange. It shall also include informal exchanges of views concerning the principles and the functioning of the European Monetary System and EC regulations on financial markets and capital movements. 32 *-7r*y TITLE VII. COOPERATION ON MATTERS RELATING TO DEMOCRACY AND HUMAN RIGHTS ARTICLE 68 The Parties shall cooperate on all questions relevant to the establishment or reinforcement of democratic institutions, including those required in order to strengthen the rule of law, and the protection of human rights and fundamental freedoms according to international law and OSCE principles. This cooperation shall take the form of technical assistance programmes intended to assist, inter alia, in the drafting of relevant legislation and regulations, the implementation of such legislation; the functioning of the judiciary; the role of the State in questions of justice; and the operation of the electoral system. They may include training where appropriate. The Parties shall encourage contacts and exchanges between their national, regional and judicial authorities, parliamentarians, and non-governmental organisations. 33 ' TITLE VIII COOPERATION ON PREVENTION OF ILLEGAL ACTIVITIES AND THE PREVENTION AND CONTROL OF ILLEGAL IMMIGRATION ARTICLE 69 The Parties shall establish cooperation aimed at preventing illegal activities such as: • • • illegal activities in the sphere of economics, including corruption; illegal transactions of various goods, including industrial waste; counterfeiting Cooperation in the abovementioned areas will be based on mutual consultation and close interaction. Technical and administrative assistance may be provided, including in the following areas: drafting of national legislation in the sphere of preventing illegal activities; creation of information centres, increasing the efficiency of institutions engaged in preventing illegal activities; training of personnel and development of research infrastructures; elaboration of mutually acceptable measures impeding illegal activities. ARTICLE 70 Money laundering 1. The Parties agree on the necessity of making efforts and cooperating in order to prevent the use of their financial systems for laundering of proceeds from criminal activities in general and drug offences in particular, 2. Cooperation in this area shall include administrative and technical assistance with the purpose of establishing suitable standards against money laundering equivalent to those adopted by the Community and international fora in this field, including the Financial Action Task Force (FATF). ARTICLE 71 Drugs Within the framework of their respective powers and competencies the Parties shall cooperate in increasing the effectiveness and efficiency of policies and measures to counter the illicit production, supply and traffic of narcotic drugs and psychotropic substances, including the prevention of diversion of precursor chemicals, as well as in promoting drug demand prevention and reduction. The cooperation in this area shall be based on mutual consultation and close coordination between the Parties over the objectives and measures on the various drug-related fields. 34 ARTICLE 71 BIS Illegal Immigration 1. The Member States of the European Union and Georgia agree to cooperate in order to prevent and control illegal immigration. To this end: - Georgia, agrees to readmit any of its nationals illegally present on the territory of a Member State, upon request by the latter and without further formalities, - and each Member State agrees to readmit any of its nationals, as defined for community purposes, illegally present on the territory of Georgia. , upon request by. the latter and without further formalities. The Member States and Georgia. will also provide their nationals with appropriate identity documents for such purposes. Georgia, agrees to conclude bilateral agreements with Member States which so request, regulating specific obligations for readmission including an obligation for the readmission of nationals of other countries and stateless persons who have arrived on the territory of any such Member State from Georgia or who have arrived on the territory of Georgia from any such Member State. 3. The Cooperation Council shall examine what other joint efforts can be made to prevent and control illegal immigration. 35 *y TITLE L\ CULTURAL COOPERATION ARTICLE 72 1. The Parties undertake to promote, encourage and facilitate cultural cooperation. Where appropriate, the Community's cultural cooperation programmes or those of one or more Member States may be the subject of cooperation and further activities of mutual interest may be developed. 2. Cooperation may cover, inter alia, the following areas: - exchange of information and experience in the field of conservation and protection of monuments, sites (architectural heritage), and museum values; - cultural exchanges between institutions, artists and other persons working in the area of culture. - translation of literary works. 36 y / TITLE X FINANCIAL COOPERATION IN THE FIELD OF TECHNICAL ASSISTANCE ARTICLE 73 In order to achieve the objectives of this Agreement and in accordance with Articles 74, 75 and 76 Georgia shall benefit from temporary financial assistance from the Community by way of technical assistance in the form of grants. The purpose of this assistance shall be to accelerate the economic transformation of Georgia. ARTICLE 74 This financial assistance shall be covered within the framework of TACIS as foreseen in the Community's relevant Council Regulation. ARTICLE 75 The objectives and the areas of the Community's financial assistance shall be laid down in an indicative programme reflecting established priorities to be agreed between the two Parties taking into account Georgia's needs, sectoral absorption capacities and progress with reform. The Parties shall inform the Cooperation Council thereof. ARTICLE 76 In order to permit optimum use of the resources available, the Parties shall ensure that Community technical assistance contributions are made in close coordination with those from other sources such as the Member States, other countries, and international organizations such as the International Bank for Reconstruction and Development and the European Bank for Reconstruction and Development. 37 / /, / \ S-7 TITLE XI INSTITUTIONAL, GENERAL AND FINAL PROVISIONS ARTICLE 77 A Cooperation Council is hereby established which shall supervise the implementation of this Agreement. It shall meet at ministerial level once a year. It shall examine any major issues arising within the framework of the Agreement and any other bilateral or international issues of mutual interest for the purpose of attaining the objectives of this Agreement. The Cooperation Council may also make appropriate recommendations, by agreement between the two Parties. ARTICLE 78 1. The Cooperation Council shall consist of the members of the Council of the European Union and members of the Commission of the European Communities, on the one hand, and of members of the Government of Georgia, on the other. 2. The Cooperation Council shall establish its rules of procedure. 3. The office of President of the Cooperation Council shall be held alternately by a representative of the Community and by a member of the Government of Georgia ARTICLE 79 1. The Cooperation Council shall be assisted in the performance of its duties by a Cooperation Committee composed of representatives of the members of the Council of the European Union and of members of the Commission of the European Communities on the one hand and of representatives of the Government of Georgia on the other, normally at senior civil servant level. The office of President of the Cooperation Committee shall be held alternately by the Community and by Georgia. In its rules of procedure the Cooperation Council shall determine the duties of the Cooperation Committee, which shall include the preparation of meetings of the Cooperation Council, and how the Committee shall function. 2. The Cooperation Council may delegate any of its powers to the Cooperation Committee, which will ensure continuity between meetings of the Cooperation Council. ARTICLE 80 The Cooperation Council may decide to set up any other special committee or body that can assist it in carrying out its duties and shall determine the composition and duties of such committees or bodies and how they shall function. 38 ARTICLE 81 When examining any issue arising within the framework of this Agreement in relation to a provision referring to an article of the GATT/WTO, the Cooperation Council shall take into account to the greatest extent possible the interpretation that is generally given to the article of the GATT in question by the Contracting Parties to the GATT/WTO. ARTICLE 82 A Parliamentary Cooperation Committee is hereby established. It shall be a forum for Members of the Georgian Parliament and the European Parliament to meet and exchange views. It shall meet at intervals which it shall itself determine. ARTICLE 83 1. The Parliamentary Cooperation Committee shall consist of members of the European Parliament, on the one hand, and of members of the Georgian Parliament, on the other. 2. The Parliamentary Cooperation Committee shall establish its rules of procedure. 3. The Parliamentary Cooperation Committee shall be presided in turn by the European Parliament and the Georgian Parliament respectively, in accordance with the provisions to be laid down in its rules of procedure. ARTICLE 84 The Parliamentary Cooperation Committee may request relevant information regarding the implementation of this Agreement from the Cooperation Council, which shall then supply the Committee with the requested information. The Parliamentary Cooperation Committee shall be informed of the recommendations of Cooperation Council. the The Parliamentary Cooperation Committee may make recommendations to the Cooperation Council. ARTICLE 85 Within the scope of this Agreement, each Party undertakes to ensure that natural and legal persons of the other Party have access free of discrimination in relation to its own nationals to the competent courts and administrative organs of the Parties to defend their individual rights and their property rights, including those concerning intellectual, industrial and commercial property. 39 2. Within the limits of their respective powers and competences, the Parties: - shall encourage the adoption of arbitration for the settlement of disputes arising out of commercial and cooperation transactions concluded by economic operators of the Community and those of Georgia; - agree that where a dispute is submitted to arbitration, each party to the dispute may, except where the rules of the arbitration centre chosen by the parties provide otherwise, choose its own arbitrator, irrespective of his nationality, and that the presiding third arbitrator or the sole arbitrator may be a citizen of a third State; - will recommend their economic operators to choose by mutual consent the law applicable to their contracts; - shall encourage recourse to the arbitration rules elaborated by the United Nations Commission on International Trade Law (Uncitral) and to arbitration by any centre of a State signatory to the Convention on Recognition and Enforcement of Foreign Arbitral Awards. done at New York on 10 June 1958. Nothing in the Agreement shall prevent a Party from taking any measures: ARTICLE 86 (a) which it considers necessary to prevent the disclosure of information contrary to its essential security interests; (b) which relate to the production of, or trade in arms, munitions or war materials or to research, development or production indispensable for defence purposes, provided that such measures do not impair the conditions of competition in respect of products not intended for specifically military purposes; (c) which it considers essential to its own security in the event of serious internal disturbances affecting the maintenance of law and order, in time of war or serious international tension constituting threat of war or in order to carry out obligations it has accepted for the purpose of maintaining peace and international security; (d) which it considers necessary to respect its international obligations and commitments in the control of dual use industrial goods and technology. ARTICLE 87 1. In the fields covered by this Agreement and without prejudice to any special provisions contained therein: - - the arrangements applied by Georgia in respect of the Community shall not give rise to any discrimination between the Member States, their nationals or their companies or firms; the arrangements applied by the Community in respect of Georgia shall not give rise to any discrimination between Georgian nationals, or its companies or firms. 2. The provisions of paragraph 1 are without prejudice to the right of the Parties to apply the relevant provisions of their fiscal legislation to tax payers who are not in identical situations as regards their place of residence. n / 40 ? y ARTICLE 88 , 1. Each of the two Parties may refer to the Cooperation Council any dispute relating to the application or interpretation of this Agreement. 2. -The Cooperation Council may settle the dispute by means of a recommendation. 3. In the event of it not being possible to settle the dispute in accordance with paragraph 2, either Party may notify the other of the appointment of a conciliator; the other Party must then appoint a second arbitrator within two months. For the application of this procedure, the Community and the Member States shall be deemed to be one Party to the dispute. The Cooperation Council shall appoint a third conciliator. The conciliators' recommendations shall be taken by majority vote. Such recommendations shall not be binding upon the Parties. 4. The Cooperation Council may establish rules of procedure for dispute settlement. ARTICLE 89 The Parties agree to consult promptly through appropriate channels at the request of either Party to discuss any matter concerning the interpretation or implementation of this Agreement and other relevant aspects of the relations between the Parties. The provisions of this Article shall in no way affect and are without prejudice to Articles 13, 88 and 94. ARTICLE 90 Treatment granted to Georgia thereunder shall in no case be more favourable than that granted by the Member States to each other. ARTICLE 91 For the purposes of this Agreement, the term "Parties" shall mean Georgia on the one part, and the Community, or the Member States, or the Community and the Member States, in accordance with their respective powers, on the other part. ARTICLE 92 Insofar as matters covered by this Agreement are covered by the Energy Charter Treaty and Protocols thereto, such Treaty and Protocols shall upon entry into force apply to such matters but only to the extent that such application is provided for therein. 41 •i ARTICLE 93 This Agreement is concluded for an initial period of ten years. The Agreement shall be automatically renewed year by year provided that neither Party gives the other Party written notice of denunciation of the Agreement six months before it expires. ARTICLE 94 1. The Parties shall take any general or specific measures required to fulfil their obligations under the Agreement. They shall see to it that the objectives set out in the Agreement are attained. 2. If either Party considers that the other Party has failed to fulfil an obligation under the Agreement, it may take appropriate measures. Before so doing, except in cases of special urgency, it shall supply the Cooperation Council with all relevant information required for a thorough examination of the situation with a view to seeking a solution acceptable to the Parties. In the selection of these measures, priority must be given to those which least disturb the functioning of the Agreement. These measures shall be notified immediately to the Cooperation Council if the other Party so requests. ARTICLE 95 Annexes I, II, III, IV and V together with the Protocol shall form an integral part of this Agreement. ARTICLE 96 This Agreement shall not, until equivalent rights for individuals and economic operators have been achieved thereunder, affect rights assured to them through existing Agreements binding one or more Member States, on the one hand, and Georgia, on the other, except in areas falling within Community competence and without prejudice to the obligations of Member States resulting from this Agreement in areas falling within their competence. ARTICLE 97 This Agreement shall apply, on the one hand, to the territories in which the Treaties establishing the European Community, the European Coal and Steel Community and the European Atomic Energy Community are applied and under the conditions laid down in those Treaties and, on the other hand, to the territory of Georgia. ARTICLE 98 The Secretary-General of the Council of the European Union shall be the depository of this Agreement. 42 / ? / ARTICLE 99 The original of this Agreement of which the Danish, Dutch, English, Finnish, French, German, Greek, Italian, Portuguese, Spanish, Swedish and Georgian languages are equally authentic, shall be deposited with the Secretary-General of the Council of the European Union. ARTICLE 100 This Agreement will be approved by the Parties in accordance with their own procedures. This Agreement shall enter into force on the first day of the second month following the date on which the Parties notify the Secretary-General of the Council of the European Union that the procedures referred to in the first paragraph have been completed. Upon its entry into force, and as far as relations between Georgia and the Community are concerned, this Agreement shall replace the Agreement between the European Economic Community, the European Atomic Energy Community and the Union of Soviet Socialist Republics on trade and economic and commercial cooperation signed in Brussels on 18 December 1989. ARTICLE 101 In the event that, pending the completion of the procedures necessary for the entry into force of this Agreement, the provisions of certain parts of this Agreement are put into effect by means of an Interim Agreement between the Community and Georgia, the Contracting Parties agree that, in such circumstances, the term "date of entry into force of the Agreement" shall mean the date of entry into force of the Interim Agreement. 43 /V LIST OF DOCUMENTS ATTACHED Annex I Indicative list of advantages granted by Georgia to the Independent States in accordance with Article 8(3). Annex D Intellectual, industrial and commercial property conventions referred to in Article 42. Annex IH Financial services definitions, referred to in Article 25. Annex IV Community reservations in accordance with Article 22 (2) Annex V Reservations of Georgia in accordance with Article 22 (4). Protocol on mutual assistance between administrative authorities in customs matters. 44 =- 7j 7'7 Indicative list of advantages granted by Georgia to the Independent States in accordance with Article 8 (3) ANNEX I 1. All Independent States: No import duties are implemented. No VAT on excise duties are applied to imports 2. All Independent States: Special system of non-commercial operations, including payments resulting from these operations. 45 C ••- -Y INTELLECTUAL, INDUSTRIAL AND COMMERCIAL PROPERTY CONVENTIONS REFERRED TO IN ARTICLE 42 ANNEX II 1. Paragraph 2 of Article 42 concerns the following multilateral conventions: - International Convention for the Protection of Performers, Producers of Phonograms and Broadcasting Organizations (Rome, 1961); - Protocol relating to the Madrid Agreement concerning the International Registration of Marks (Madrid, 1989); - Nice Agreement concerning the International Classification of Goods and Services for the purposes of the Registration of Marks (Geneva 1977 and amended in 1979), - Budapest Treaty on the International Recognition of the Deposit of Micro-organisms for the purposes of Patent Procedures (1977, modified in 1980); - International Convention for the Protection of New Varieties of Plants (UPOV) (Geneva Act, 1991). 2. The Cooperation Council may recommend that paragraph 2 of Article 42 shall apply to other multilateral conventions. If problems in the area of intellectual, industrial and commercial property affecting trading conditions were to occur, urgent consultations will be undertaken, at the request of either party, with a view, to reaching mutually satisfactory solutions. 3. The Parties confirm the importance they attach to the obligations arising from the following multilateral conventions: - Berne Convention for the Protection of Literary and Artistic Works (Paris Act, 1971); - Paris Convention for the Protection of Industrial Property (Stockholm Act, 1967 and amended in 1979); - Madrid Agreement concerning the International Registration of Marks (Stockholm Act, 1967 and amended in 1979); - Patent Cooperation Treaty (Washington, 1970, amended in 1979 and modified in 1984). 4. From the entry into force of this Agreement, Georgia shall grant to Community companies and nationals, in respect of the recognition and protection of intellectual, industrial and commercial property, treatment no less favourable than that granted by it to any third country under bilateral agreements. 5. The provisions of paragraph 4 shall not apply to advantages granted by Georgia to any third country on an effective reciprocal basis and to advantages granted by Georgia to another country of the former USSR. 46 i CONCERNING ARTICLE 25 FINANCIAL SERVICES: DEFINITIONS ANNEX m A financial service is any service of a financial nature offered by a financial service provider of a Party. Financial services include the following activities: A. B. All insurance and insurance-related services; 1. life non-life Direct insurance (including co-insurance), (i) (ii) Reinsurance and retrocession. Insurance intermediation, such as brokerage and agency. Services auxiliary to insurance, such as consultancy, actuarial, risk assessment and claim settlement services. Banking and other financial services (excluding insurance). 1. 2. Acceptance of deposits and other repayable funds from the public. Lending of all types, including, inter-alia, consumer credit, mortgage credit, factoring and financing of commercial transaction. Financial leasing. All payment and money transmission services, including credit charge and debit cards, travellers cheques and bankers drafts. Guarantees and commitments. Trading for own account or for the account of customers, whether on an exchange, in an over the counter market or otherwise, the following: (a) (b) (c) (d) money market instruments (cheques, bills, certificates of deposits, etc. ) foreign exchange derivative products including, but not limited to, futures and options exchange rates and interest rate instruments, including products such as swaps, forward rate agreements, etc. transferable securities (e) (f) other negotiable instruments and financial assets, including bullion. Participation in issues of all kinds of securities, including under-writing and placement as agent (whether publicly or privately) and provision of services related to such issues. Money brokering. Asset management, such as cash or portfolio management, all forms of collective investment management, pension fund management, custodial depository and trust services. Settlement and clearing services for financial assets, including securities, derivative products, and other negotiable instruments. Advisory intermediation and other auxiliary financial services on all the activities listed in points 1 to 10 above, including credit reference and analysis, investment and portfolio research and advice, advice on acquisitions and on corporate restructuring and strategy. 2. 3. 4. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 47 12. Provision and transfer of financial information, and financial data processing and related software by providers of other financial services. The following activities are excluded from the definition of financial services: (a) (b) (c) Activities carried out by central banks or by any other public institution in pursuit of monetary and exchange rate policies. Activities conducted by central banks, government agencies or departments, or public institutions, for the account or with the guarantee of the government, except when those activities may be carried out by financial service providers in competition with such public entities. Activities forming part of a statutory system of social security or public retirement plans, except when those activities may be carried out by financial service providers in competition with public entities or private institutions. 48 ;7r~A 7/ COMMUNITY RESERVATIONS IN ACCORDANCE WITH ARTICLE 22 (2) ANNEX IV Mining In some Member States, a concession may be required for mining and mineral rights for non-EC controlled companies. Fishing Access to and use of the biological resources and fishing grounds situated in the maritime waters coming under the sovereignty or within the jurisdicrion of Member States of the Community is restricted to fishing vessels flying the flag of a Community Member State and registered in Community territory unless otherwise provided for. Real estate purchase In some Member States, the purchase of real estate by non-EC companies is subject ot restrictions. Audiovisual services including radio National treatment concerning production and distribution, including broadcasting and other forms of transmission to the public, may be reserved to audiovisual works meeting certain origin criteria. Telecommunications services including mobile and satellite services Reserved services In some Member States market access concerning complementary services and infrastructure is restricted. Professional services Services reserved to natural persons nationals of Mepiber States. Under certain conditions those persons may create companies. Agriculture In some Member States national treatment is not applicable to non-EC controlled companies which wish to undertake an agricultural enterprise. The acquisition of vineyards by non-EC controlled companies is subject to notification, or, as necessary, authorization. News agency services In some Member States limitations of foreign participation in publishing companies and broadcasting companies. 49 / 7" ANNEX V GEORGIAN RESERVATIONS IN ACCORDANCE WITH ARTICLE 22 (4) 1. Current Georgian investment legislation requires investments by foreign companies and investments by Georgian companies in which the state does not hold a controlling interest1 to be licensed by the competent Georgian authorities. The conditions for the issue of such licenses shall not result in discrimination between private Georgian and foreign companies, as set out in Georgian law. Such licensing may not be used in order to nullify the benefits accorded to Community companies pursuant to Article 22 (4) of this Agreement, nor to circumvent any other provisions of this Agreement. In particular it may not be used to impede the establishment of Community Companies in any area of economic activity, except as provided for below. No license may be revoked without due justification and any such revocation may be subject to appeal and, if necessary, dispute settlement. At the latest by 31 December 1998, Georgia shall bring its legislation on licensing into conformity with standard international practice and in particular with Community legislation. The EU shall provide technical assistance in this area. During this transitional period, Georgia shall not take any measures or actions which render the conditions for establishment and operations of Community companies more restrictive than the situation on the day preceding the date of initialling of this Agreement. 2. Foreign investment is prohibited in the following areas: defence and security of Georgia; preparation and sale of narcotics and psychotropic substances; cultivation and sale of plants containing narcotic or poisonous substances. A foreign company requires special permission from the competent authorities in Georgia if it wishes to carry out activities within 20 km. of Georgia's borders or in other zones designated as vital to national security or for the protection of Georgia's environment. 4. In the following areas of economic activity, Georgian legislation requires the State to hold at least 51 % of the shares of enterprises with foreign participation. This percentage may be reduced if the Parliament of Georgia so determines: 1 as defined in the Joint Declaration to this Agreement concerning the notion of "control" 50 Operation of gas and oil pipelines , communication and power transmission lines, thermal lines of national importance and the buildings and other facilities essential for their operation, Operation of motor highways and railways, airports and maritime ports of national importance in Georgia, Issue of securities, bank notes, coins and stamps; Treatment of patients suffering from highly dangerous infectious diseases, including contagious skin and venereal diseases and mental disorders; Veterinary treatment of animals suffering from dangerous diseases; Production of raw spirit. 5. 6. Whereas Georgian legislation does not discriminate between foreign investors and Georgian non-state enterprises regarding the long-term leasing of land, it does not currently allow them to purchase land or natural resources. Foreign companies willing to prospect for or to exploit mineral deposits, as to extract and exploit natural resources in Georgia or on Georgia's continental shelf, require a concession from the Government of Georgia. The application of the reservations in this annex can in no case result in treatment less favourable than that accorded to companies of any third country. Any relaxation of these restrictions will be extended to Community companies on the basis of national treatment or most- favoured-nation treatment, whichever is the better. The future development of investment legislation in Georgia will take place in conformity with the provisions and the spirit of this Agreement including in particular its General Principles, the conditions affecting the establishment and operation of companies, and the provisions regarding legislative cooperation (Titles I, IV and V) as well as the Exchange of Letters between the Community and Georgia in Relation to the Establishment of Companies. 57 1 DRAFT PROTOCOL ON MUTUAL ASSISTANCE BETWEEN ADMINISTRATIVE AUTHORITIES IN CUSTOMS MATTERS 52 ARTICLE 1 Definitions For the purposes of this Protocol : a) b) c) ''customs legislation" shall mean any legal or regulatory provisions applicable in the territory of the Contracting Parties governing the import, export, transit of goods and their placing under any customs procedure, including measures of prohibition, restriction and control; "applicant authority", shall mean a competent administrative authority which has been appointed by a Contracting Party for this purpose and which makes a request for assistance in customs matters; "requested authority", shall mean a competent administrative authority which has been appointed by a Contracting Party for this purpose and which receives a request for assistance in customs matters; d) "personal data", shall mean all information relating to an identified or identifiable individual. ARTICLE 2 Scope The Contracting Parties shall assist each other, in the areas within their jurisdiction, in the manner and under the conditions laid down in this Protocol, in preventing, detecting and investigating operations in breach of customs legislation. Assistance in customs matters, as provided for in this Protocol, shall apply to any administrative authority of the Contracting Parties which is competent for the application of this Protocol. It shall not prejudice the rules governing mutual assistance in criminal matters. Nor shall it cover information obtained under powers exercised at the request of the judicial authorities, unless those authorities so agree. ARTICLE 3 Assistance on request 1. At the request of the applicant authority, the requested authority shall furnish it with all relevant information which may enable it to ensure that customs legislation is correctly applied, including information regarding operations noted or planned which are or could be in breach of such legislation. 2. At the request of the applicant authority, the requested authority shall inform it whether goods exported from the territory of one of the Contracting Parties have been properly imported into the territory of the other Party, specifying, where appropriate, the customs procedure applied to the goods. 5r 53 •^7'i- At the request of the applicant authority, the requested authority shall, within the framework of its laws, take the necessary steps to ensure that a special watch is kept on : (a) (b) natural or legal persons of whom there are reasonable grounds for believing that they are breaching or have breached customs legislation: places where goods are stored in a way that gives grounds for suspecting that they are intended to supply operations in breach of customs legislation; (c) movements of goods notified as possibly giving rise to breaches of customs legislation; (d) means of transport for which there are reasonable grounds for believing that they have been, are or might be used in operations in breach of customs legislation. ARTICLE 4 Spontaneous assistance The Contracting Parties shall provide each other, in accordance with their laws, rules and other legal instruments, with assistance without prior request if they consider that to be necessary for the correct application of customs legislation, particularly when they obtain information pertaining to : - operations which are or appear to be in breach of such legislation and which may be of interest to another Contracting Party, - new means or methods employed in carrying out such operations, - goods known to be subject to breaches of customs legislation. - natural or legal persons of whom there are reasonable grounds for believing that they are or have been in breach of customs legislation - means of transport for which there are reasonable grounds for believing that they have been, are or might be used in operations in breach of customs legislation ARTICLE 5 Delivery/Notification At the request of the applicant authority, the requested authority shall, in accordance with its legislation, take all necessary measures in order : - to deliver all documents, - to notify all decisions, falling within the scope of this Protocol to an addressee, residing or established in its territory. In such cases, Article 6(3) shall apply as far as the request itself is concerned. ARTICLE 6 Form and substance of requests for assistance Requests pursuant to this Protocol shall be made in writing. They shall be accompanied by the documents necessary to enable compliance with the request. When required because of the urgency of the situation, oral requests may be accepted, but must be confirmed in writing immediately. / 54 " ' 2. Requests pursuant to paragraph 1 shall include the following information : (a) (b) (c) (d) (e) the applicant authority making the request, the measure requested; the object of and the reason for the request; the laws, rules and other legal elements involved; indications as exact and comprehensive as possible on the natural or legal persons who are the target of the investigations; (f) a summary of the relevant facts and of the enquiries already carried out, except in cases provided for in Article 5. 3. Requests shall be submitted in an official language of the requested authority or in a language acceptable to that authority. 4. If a request does not meet the formal requirements, its correction or completion may be requested, precautionary measures may, however, be ordered. ARTICLE 7 Execution of requests 1. In order to comply with a request for assistance, the requested authority shall proceed, within the limits of its competence and available resources, as though it were acting on its own account or at the request of other authorities of that same Contracting Party, by supplying information already possessed, by carrying out appropriate enquiries or by arranging for them to be carried out. This provision shall also apply to the administrative department to which the request has been addressed by the requested authority when the latter cannot act on its own. 2. Requests for assistance shall be executed in accordance with the laws, rules and other legal instruments of the requested Contracting Party. 3. Duly authorized officials of a Contracting Party may, with the agreement of the other Contracting Party involved and subject to the conditions laid down by the latter, obtain from the offices of the requested authority or other authority for which the requested authority is responsible, information relating to operations which are or may be in breach of customs legislation which the applicant authority needs for the purposes of this Protocol. 4. Officials of a Contracting Party may, with the agreement of the other Contracting Party involved and subject to the conditions laid down by the latter, be present at enquiries carried out in the latter's territory. ARTICLE 8 Form in which information is to be communicated 1. The requested authority shall communicate results of enquiries to the applicant authority in the form of documents, certified copies of documents, reports and the like. ; ^ 55 /•-?<• The documents provided for in paragraph 1 may be replaced by computerized information produced in any form for the same purpose. ARTICLE 9 Exceptions to the obligation to provide assistance 1. The Contracting Parties may refuse to give assistance as provided for in this Protocol, where to do would: (a) (b) (c) (d) be likely to prejudice the sovereignty of Georgia or that of a Member State of the European Union which has been asked for assistance under this Protocol, or be likely to prejudice public policy, security or other essential interests, in particular in the cases referred to under Article 10 (2); or involve currency or tax regulations other than customs legislation, or violate an industrial, commercial or professional secret. 2. Where the applicant authority requests assistance which it would itself be unable to provide if so asked, it shall draw attention to that fact in its request. It shall then be left to the requested authority to decide how to respond to such a request. 3. If assistance is refused, the decision and the reasons therefor must be notified to the applicant authority without delay. ARTICLE 10 Information exchange and confidentiality 1. Any information communicated in whatsoever form pursuant to this Protocol shall be of a confidential or restricted nature, depending on the rules applicable in each of the Contracting Parties. It shall be covered by the obligation of official secrecy and shall enjoy the protection extended to like information under the relevant laws of the Contracting Party which received it and the corresponding provisions applying to the Community institutions. 2. Personal data may be exchanged only where the receiving Contracting Party undertakes to protect such data in at least an equivalent way to the one applicable to that particular case in the supplying Contracting Party. 3. Information obtained shall be used solely for the purposes of this Protocol. WTiere one of the Contracting Parties requests the use of such information for other purposes, it shall ask for the prior written consent of the authority which furnished the information. Moreover, it shall be subject to any restrictions laid down by that authority. 4. Paragraph 3 shall not impede the use of information in any judicial or administrative proceedings subsequently instituted for failure to comply with customs legislation. The competent authority which supplied that information shall be notified of such use. 5. The Contracting Parties may, in their records of evidence, reports and testimonies and in proceedings and charges brought before the courts, use as evidence information obtained and documents consulted in accordance with the provisions of this Protocol. 56 / ^ ARTICLE 11. Experts and witnesses 1. An official of a requested authority may be authorized to appear, within the limitations of the authorization granted, as an expert or witness in judicial or administrative proceedings regarding the matters covered by this Protocol in the jurisdiction of the other Contracting Party, and produce such objects, documents or authenticated copies thereof, as may be needed for the proceedings. The request for an appearance must indicate specifically on what matters and by virtue of what title or qualification the official will be questioned. 2. The authorized official shall enjoy the protection guaranteed by existing legislation to officials of the applicant authority on its territory. ARTICLE 12 Assistance expenses The Contracting Parties shall waive all claims on each other for the reimbursement of expenses incurred pursuant to this Protocol, except, as appropriate, for expenses to experts and witnesses and to interpreters and translators who are not public service employees. ARTICLE 13 Application 1. The application of this Protocol shall be entrusted to the central customs authorities of Georgia on the one hand and the competent services of the European Commission and, where appropriate, the customs authorities of the Member States of the European Union on the other. They shall decide on all practical measures and arrangements necessary for its application, taking into consideration the rules in force in the field of data protection. They may recommend to the competent bodies amendments which they consider should be made to this Protocol. 2. The Contracting Parties shall consult each other and subsequently keep each other informed of the detailed rules of implementation which are adopted in accordance with the provisions of this Protocol. ARTICLE 14 Complementarity Without prejudice to Article 10, any agreements on mutual assistance which have been concluded between one or more Member States of the European Union and Georgia shall not prejudice Community provisions governing the communication between the competent services of the Commission and the customs authorities of the Member States of any information obtained in customs matters which could be of Community interest. 7 - ,< JOINT DECLARATION IN RELATION TO ARTICLE 5 Should the Parties agree that circumstances warrant meetings at the highest level, such meetings may be arranged on an ad hoc basis. 58 JOINT DECLARATION CONCERNING ARTICLE 14 Until Georgia accedes to the WTO, the Parties shall hold consultations in the Cooperation Committee on their import tariff policies, including changes in tariff protection. In particular, such consultations shall be offered prior to the increase of tariff protection. 59 JOENT DECLARATION CONCERNING THE NOTION OF "CONTROL" IN ARTICLE 24(b) AND ARTICLE 36 1. The Parties confirm their mutual understanding that the question of control shall depend on the factual circumstances of the particular case. 2. A company shall, for example, be considered as being "controlled" by another company, and thus a subsidiary of such other company if: - the other company holds directly or indirectly a majority of the voting rights, or - the other company has the right to appoint or dismiss a majority of the administrative organ, of the management organ or of the supervisory organ and is at the same time a shareholder or member of the subsidiary. 3. Both Parties consider the criteria in paragraph 2 to be non-exhaustive. 60 / • / JOINT DECLARATION CONCERNING ARTICLE 35 The sole fact of requiring a visa for natural persons of certain Parties and not for those of others shall not be regarded as nullifying or impairing benefits under a specific commitment. 61 7^ / : JOINT DECLARATION CONCERNING ARTICLE 42 The Parties agree that for the purpose of the Agreement, intellectual, industrial and commercial property includes in particular copyright, including the copyright in computer programs, and neighbouring rights, the rights relating to patents, industrial designs, geographical indications, including appellations of origin, trademarks and service marks, topographies of integrated circuits as well as protection against unfair competition as referred to in Article 10 bis of the Paris Convention for the protection of Industrial Property and protection of undisclosed information on know-how. / 62 JOINT DECLARATION CONCERNING ARTICLE 94 1. The Parties agree, for the purpose of its correct interpretation and its practical application, that the term "cases of special urgency" included in Article 94 of the Agreement means cases of material breach of the Agreement by one of the Parties. A material breach of the Agreement consists in (a) repudiation of the Agreement not sanctioned by the general rules of international law or (b) violation of the essential elements of the Agreement set out in Article 2. - 2. The parties agree that the "appropriate measures" referred to in Article 94 are measures taken in accordance with international law. If a party takes a measure in a case of special urgency as provided for under Article 94, the other party may avail itself of the procedure relating to settlement of disputes. 63 DECLARATION BY THE FRENCH GOVERNMENT The French Republic notes that the Partnership and Cooperation Agreement with Georgia does not apply to the overseas countries and territories associated with the European Community pursuant to the Treaty establishing the European Community. A •75'"7 '/ • y/ 64 EXCHANGE OF LETTERS BETWEEN THE COMMUNITY AND GEORGIA IN RELATION TO THE ESTABLISHMENT OF COMPANIES A. Letter from the Government of Georgia Dear Sir, I refer to the Partnership and Cooperation Agreement initialled on As I underlined during the negotiations, Georgia grants to Community companies establishing and operating in Georgia in certain respects a privileged treatment. I explained that this reflects the Georgian policy to promote by all means the establishment of Community companies in Georgia. With this in mind, it is my understanding that during the period between the date of initialling of this Agreement and the entry into force of the relevant articles on establishment of companies, Georgia shall hot adopt measures or regulations which would introduce or worsen discrimination of Community companies vis-à-vis Georgian companies or companies from any third country as compared to the situation existing on the date of initialling of this agreement. I would be obliged if you could acknowledge receipt of this letter. Please accept, Sir, the assurance of my highest consideration. For the Government of Georgia •/ -y, -y^ 66 B. Letter from the European Community Dear Sir, Thank you for your letter of today's date, which reads as follows: "I refer to the Partnership and Cooperation Agreement initialled on. As I underlined during the negotiations, Georgia grants to Community companies establishing and operating in Georgia in certain respects à privileged treatment. I explained that this reflects the Georgian policy to promote by all means the establishment of Community companies in Georgia. With this in mind, it is my understanding that during the period between the date of initialling of this agreement and the entry into force of the relevant articles on establishment of companies, Georgia shall not adopt measures or regulations which would introduce or worsen discrimination of Community companies vis-à-vis Georgian companies or companies from any third country as compared to the situation existing on the date of initialling of this agreement. I would be obliged if you could acknowledge receipt of this letter. " I can acknowledge receipt of this letter. Please accept, Sir, the assurance of my highest consideration. On behalf of the European Community 67 Outside the Agreement: Declaration by the Community The Community undertakes to provide technical assistance in the form of seminars or other appropriate means in order to help Georgian authorities and economic operators to benefit in full from the advantages granted under the Community GSP as currently applied to Georgia. / ISSN 0254-1475 COM(96) 135 final DOCUMENTS EN 11 Catalogue number : CB-CO-96-156-EN-C ISBN 92-78-02502-X Office for Official Publications of the European Communities L-2985 Luxembourg (A

Smernica Komisie 96/20/ES z 27. marca 1996, ktorou sa prispôsobuje technickému pokroku smernica Rady 70/157/EHS o aproximácii právnych predpisov členských štátov o prípustnej hladine hluku a o výfukových systémoch motorových vozidielText s významom pre EHP.

http://publications.europa.eu/resource/cellar/402d7376-654e-4270-921f-50c400de740b

slk

468 SK Úradný vestník Európskej únie 13/zv. 15 31996L0020 13. 4. 1996 ÚRADNÝ VESTNÍK EURÓPSKYCH SPOLOČENSTIEV L 92/23 SMERNICA KOMISIE 96/20/ES z 27. marca 1996, ktorou sa prispôsobuje technickému pokroku smernica Rady 70/157/EHS o aproximácii právnych predpisov členských štátov o prípustnej hladine hluku a o výfukových systémoch motorových vozidiel (Text s významom pre EHP) KOMISIA EURÓPSKYCH SPOLOČENSTIEV, so zreteľom na Zmluvu o založení Európskeho spoločenstva, so zreteľom na smernicu Rady 70/156/EHS zo 6. februára 1970 o aproximácii právnych predpisov členských štátov o typovom schválení motorových vozidiel a ich prípojných vozidiel (1), naposledy smernicou 95/54/ES (2) a najmä na jej článok 13 ods. 2, doplnenej zmenenej a so zreteľom na smernicu Rady 70/157/EHS zo 6. februára 1970 o aproximácii právnych predpisov členských štátov o prípustnej hladine hluku a o výfukových systémoch motoro- vých vozidiel (3), naposledy zmenenej a doplnenej smernicou 92/97/ES (4) a najmä na jej článok 3, keďže smernica 70/157/EHS je jednou zo samostatných smer- níc postupu pri typovom schvaľovaní ES, stanovenom smerni- ustanovenia cou smernice 70/156/EHS týkajúce vozidla, komponentov a samostatných technických jednotiek, platia aj pre túto smer- nicu; preto systémov keďže sa 70/156/EHS; keďže najmä články 3 ods. 4 a 4 ods. 3 smernice 70/156/EHS si vyžadujú, aby ku každej samostatnej smernici bol priložený informačný dokument, ktorý obsahuje príslušné položky prílo- hy I k uvedenej smernici a tiež osvedčenie o typovom schvá- lení podľa prílohy VI, aby sa mohlo typové schválenie spraco- vať na počítači; keďže súčasný vývoj v technológii motora si vyžaduje presnej- šie definovať proces testovania, najmä v prípade ťažkých vozi- diel, pokiaľ ide o uskutočniteľnosť a opakovanie takých testov; keďže ustanovenia smernice sú v súlade so stanoviskom Vý- boru pre prispôsobenie sa technickému pokroku, ustanovenom smernicou 70/156/EHS, PRIJALA TÚTO SMERNICU: Článok 1 1. Články smernice 70/157/EHS sa zmenia a doplnia takto: — článok 1 bude „. koľajniciach konci a poľnohospodárskych a lesných traktorov a všetkých mo- bilných strojov. “, znieť: na — v článku 2 v druhej zarážke, a článku 2a v odseku 2, sa výraz „článok 9a“ nahradí výrazom „článok 2“, — v článku 3 sa slovo „príloha“ nahradí slovom „prílohy“. Prílohy k smernici 70/157/EHS sa zmenia a doplnia 2. v súlade s prílohou k tejto smernici. Článok 2 S účinnosťou od 1. októbra 1996, členské štáty nesmú 1. z dôvodov týkajúcich sa prípustnej hladiny zvuku alebo vý- fukového systému: — odmietnuť udeliť typu vozidlu alebo typu výfukového sy- stému typové schválenie ES alebo národné typové schvále- nie, alebo — zakázať registráciu vozidiel, ich predaj alebo uvedenie do prevádzky, alebo predaj výfukových systémov alebo ich uvedenie do prevádzky, ak vozidlá alebo výfukové systémy spĺňajú požiadavky smerni- ce 70/157/EHS, zmenenej a doplnenej touto smernicou. 2. S účinnosťou od 1. januára 1997, členské štáty: — nesmú naďalej udeľovať typové schválenie ES, a — odmietnuť udeliť národné typové schválenie, pre typ vozidla z dôvodov, ktoré sa týkajú jeho prípustnej hladiny zvuku a pre typ výfukového systému, ak nie sú splnené zmenenej a doplnenej touto smernicou. požiadavky 70/157/EHS, smernice štáty naďalej udelia Napriek ustanoveniam odseku 2, na účely náhradných 3. častí, členské schválenie ES a povolia predaj výfukových systémov a ich uvedenie do prevádzky v súlade s predchádzajúcimi verziami smernice 70/157/EHS za predpokladu, že výfukové systémy: typové (1) Ú. v. ES L 42, 23. 2. 1970, s. 1. (2) Ú. v. ES L 266, 8. 11. 1995, s. 1. (3) Ú. v. ES L 42, 23. 2. 1970, s. 16. (4) Ú. v. ES L 371, 19. 12. 1992, s. 1. — sú určené na montáž do vozidiel, ktoré sa už používajú, a — spĺňajú požiadavky uvedenej smernice, ktoré boli uplatni- teľné v dobe ich prvej registrácie. 13/zv. 15 SK Úradný vestník Európskej únie 469 Článok 3 Článok 4 Členské štáty najneskôr do 1. októbra 1996 uvedú do 1. účinnosti zákony, iné právne predpisy a správne opatrenia nevyhnutné na dosiahnutie súladu s touto smernicou. Bezod- kladne o tom budú informovať Komisiu. Členské štáty uvedú priamo v prijatých ustanoveniach ich úradnom uverejnení odkaz na túto smernicu. 2. alebo pri Podrobnosti o odkaze upravia členské štáty. Členské štáty oznámia Komisii znenie hlavných ustano- 3. vení vnútroštátnych právnych predpisov, ktoré prijali v oblasti pôsobnosti tejto smernice. Táto smernica nadobudne účinnosť dvadsiaty deň po jej uve- rejnení v Úradnom vestníku Európskych spoločenstiev Článok 5 Táto smernica je adresovaná členským štátom. V Bruseli 27. marca 1996 Za Komisiu Martin BANGEMANN člen Komisie 470 SK Úradný vestník Európskej únie 13/zv. 15 Medzi články a prílohu I sa vloží zoznam príloh v znení: PRÍLOHA ‘Zoznam príloh PRÍLOHA I: PRÍLOHA II: Typové schválenie ES vzhľadom na úroveň hladiny zvuku typu motorového vozidla Doplnok 1: Doplnok 2: Informačný dokument Osvedčenie o typovom schválení Typové schválenie ES výfukových systémov ako samostatných technických jednotiek Doplnok 1: Doplnok 2: Doplnok 3: Informačný dokument Osvedčenie o typovom schválení Vzor značky typového schválenia ES PRÍLOHA III: Kontroly zhody výroby PRÍLOHA VI: Špecifikácie testovacej dráhy. ’ Zmeny a doplnky prílohy I: Poznámka pod čiarou k bodu 1. 1. 7 sa mení a dopĺňa takto: „(1) V súlade s definíciou uvedenou v prílohe II A k smernici 70/156/EHS. “ Bod 2. 1 sa mení a dopĺňa takto: „2. 1 Žiadosť o typové schválenie ES typu vozidla podľa článku 3 ods. 4 smernice 70/156/EHS, vzhľadom na jeho hladinu zvuku, predloží výrobca vozidla“. Bod 2. 2 sa mení a dopĺňa takto: „2. 2 Vzor informačného dokumentu je uvedený v prílohe I“. Body 2. 2. 1 až 2. 2. 4 vrátane sa rušia. V bode 2. 3 sa rušia slová „alebo jeho poverený zástupca“. Bod 2. 5 sa ruší. Bod 4. sa mení a dopĺňa takto: „4. Udelenie typového schválenia ES 4. 1 Ak sú príslušné požiadavky splnené, udelí sa typové schválenie ES podľa článku 4 ods. 3 a prípadne podľa článku 4 ods. 4 smernice 70/156/EHS. 4. 2 Vzor osvedčenia o typovom schválení ES je uvedený v doplnku 2. 4. 3 Každému schválenému typu vozidla sa pridelí schvaľovacie číslo v súlade s prílohou VII k smernici 70/156/EHS. Ten istý členský štát nesmie prideliť rovnaké číslo inému typu vozidla. “ V bode 5. 2. 1. 2 výraz „príloha III“ znie „doplnok 2“. V bode 5. 2. 2. 3. 1 výraz „príloha VI“ znie „príloha IV“. V bode 5. 2. 2. 3. 4 druhý odsek znie: „Pneumatiky použité na test vyberie výrobca vozidla a musia zodpovedať požiadavkám obchodnej praxe, byť dostupné na trhu a zodpovedať jednému z troch označení rozmerov pneumatiky (pozri bod 2. 17 prílohy II k smernici Rady 92/23/EHS (*)), určených pre vozidlo výrobcom vozidla podľa bodu 1. 5 dodatku k doplnku 2, a v prípade kategórií vozidiel M1 a N1, musia spĺňať požiadavky smernice 89/459/EHS týkajúcej sa minimálnej hĺbky dezénu; pre vozidlá iných kategórií bude platiť minimálna hĺbka dezénu špecifikovaná v smernici 89/459/EHS, ak vozidlá spadali do rozsahu platnosti uvedenej smernice. Pneumatiky musia byť nahustené na príslušný(-é) tlak(-y) pre testovaciu hmotnosť vozidla. (*) Ú. v. ES L 129, 14. 5. 1992, s. 95. “ 13/zv. 15 SK Úradný vestník Európskej únie 471 V bode 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 1 sa na konci tretieho odseku doplní: „Ak sa otáčky motora ‚S‘ dosiahnu ešte s nájazdovými otáčkami zodpovedajúcimi otáčkam voľnobehu, potom sa test vykoná len pri treťom prevodovom stupni a vyhodnotia sa príslušné výsledky. “ V bode 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 2 sa na konci doplní toto: „Vozidlo sa však považuje za vozidlo reprezentujúce svoj typ, ak sa na požiadanie žiadateľa testy rozšíria na viac stupňov než sa predpokladalo, a najvyššia hladina zvuku sa dosiahne medzi testovanými extrémnymi stupňami. “ V bodoch 5. 2. 3. 1 a 5. 2. 3. 5. 1 sa výraz „príloha III“ nahradí výrazom „doplnok 2“. V bodoch 5. 3. 2 sa výraz „článok 8 ods. 3“ nahradí výrazom „článok 11 ods. 2 alebo 11 ods. 3“. Bod 6. znie takto: „6. Úpravy typu a zmeny a doplnky k schváleniu 6. 1 V prípade úprav typu schváleného podľa tejto smernice, platia ustanovenia článku 5 smernice 70/156/EHS. “ Podbody bodu 7. znejú takto: „7. 1 Opatrenia na zabezpečenie zhody výroby sa prijmú v súlade s požiadavkami stanovenými v článku 10 smernice 70/156/EHS. 7. 2 Zvláštne ustanovenia: 7. 2. 1 Testy uvedené v bode 2. 3. 5 prílohy X k smernici 70/156/EHS sú tie isté, ako testy stanovené v prílohe III (I) k tejto smernici. 7. 2. 2 Frekvencia kontrol uvedených v bode 2. 4 prílohy X k smernici 70/156/EHS je za normálnych okolností raz za dva roky. “ Za obrázok 4 sa doplnia nasledujúce doplnky 1 a 2: „„Doplnok 1 472 SK Úradný vestník Európskej únie 13/zv. 15 13/zv. 15 SK Úradný vestník Európskej únie 473 474 SK Úradný vestník Európskej únie 13/zv. 15 13/zv. 15 SK Úradný vestník Európskej únie 475 Doplnok 2 476 SK Úradný vestník Európskej únie 13/zv. 15 13/zv. 15 SK Úradný vestník Európskej únie 477 Zmeny a doplnky k prílohe II V bode 0. sa výraz „článok 9a“ nahradí výrazom „článok 2“. Bod 2. 1 sa mení a dopĺňa takto: „2. 1 Žiadosť o typové schválenie ES podľa článku 3 ods. 4 smernice 70/156/EHS, vzhľadom na náhradný výfukový systém alebo jeho komponent ako samostatnú technickú jednotku predloží výrobca vozidla alebo výrobca príslušnej samostatnej technickej jednotky“. Bod 2. 2 sa mení a dopĺňa takto: „2. 2 Vzor informačného dokumentu je uvedený v doplnku 1. “ Body 2. 2. 1 až 2. 2. 3 vrátane, 2. 4 a 3. 1. 3 sa rušia. Poznámka pod čiarou (1) k bodom 2. 3. 3 a 5. 2. 1 sa doplní takto: „(1) Ako je predpísané vo verzii tejto smernice, ktorá bola uplatniteľná pre typové schválenie vozidla. “ Body 3. , 3. 1. 1, 3. 1. 2, a 3. 2 sa prečíslujú na 2. 4, 2. 4. 1, 2. 4. 1. 1, 2. 4. 1. 2 a 2. 4. 2. Bod 4. sa prečísluje na 3. a znie takto: „3. Udelenie typového schválenia ES 3. 1 Ak sú príslušné požiadavky splnené, udelí sa typové schválenie ES podľa článku 4 ods. 3 a prípadne podľa článku 4 ods. 4, smernice 70/156/EHS. 3. 2 Vzor osvedčenia o typovom schválení ES je uvedený v doplnku 2. 3. 3 Každému typu náhradného výfukového systému alebo jeho komponentu, schválenému ako samostatná technická jednotka, sa pridelí typové schvaľovacie číslo v súlade s prílohou VII k smernici 70/156/EHS; časť 3 typového schvaľovacieho čísla označuje číslo upravujúcej smernice, ktorá bola uplatniteľná v dobe typového schválenia vozidla. Ten istý členský štát nesmie prideliť rovnaké číslo inému typu náhradného výfukového systému alebo jeho komponentu. “ Doplní sa nasledujúci nový bod 4. : „4. Značka typového schválenia ES 4. 1 Každý náhradný výfukový systém alebo jeho komponent, vrátane montovacieho vybavenia a trubíc, zhodný s typom schváleným podľa tejto smernice, má byť označený značkou typového schválenia ES. 4. 2 Značka typového schválenia ES sa skladá z pravouhlého obdĺžnika obklopujúceho malé písmeno ‚e‘, za ktorým nasleduje rozlišovacie písmeno(-á) alebo číslo členského štátu, ktorý schválenie udelil: ‚1‘ pre Nemecko ‚2‘ pre Francúzsko ‚3‘ pre Taliansko ‚4‘ pre Holandsko ‚5‘ pre Švédsko ‚6‘ pre Belgicko ‚9‘ pre Španielsko ‚11‘ pre Spojené kráľovstvo ‚12‘ pre Rakúsko ‚13‘ pre Luxembursko ‚17‘ pre Fínsko ‚18‘ pre Dánsko ‚21‘ pre Portugalsko ‚23‘ pre Grécko ‚IRL‘ pre Írsko Značka musí v blízkosti pravouhlého obdĺžnika tiež zahŕňať ‚základné schvaľovacie číslo‘, obsiahnuté v časti 4 typového schvaľovacieho čísla uvedeného v prílohe VII k smernici 70/156/EHS, pred ktorým sú dve číslice označujúce poradové číslo pridelené najnovšej väčšej technickej úprave smernice Rady 70/157/EHS, ktorá bola uplatniteľná v dobe typového schválenia vozidla. Pre smernicu 70/157/EHS je poradové číslo 00; pre smernicu 77/212/EHS je poradové číslo 01; pre smernicu 84/424/EHS je poradové číslo 02; pre smernicu 92/97/EHS je poradové číslo 03. 478 SK Úradný vestník Európskej únie 13/zv. 15 4. 3 Značka musí byť zreteľne čitateľná a nezmazateľná aj vtedy, keď je na vozidle namontovaný náhradný výfukový systém alebo jeho komponent. 4. 4 Vzor značky typového schválenia ES je uvedený v doplnku 3“. Bod 6. sa nahradí nasledujúcimi novými bodmi 6. a 7. : „6. 6. 1 7. Úprava typu a zmeny a doplnky k schváleniam V prípade úprav typu schváleného podľa tejto smernice, platia ustanovenia článku 5 smernice 70/156/EHS. Zhoda výroby 7. 1 Opatrenia na zabezpečenie zhody výroby sa prijmú v súlade s požiadavkami stanovenými v článku 10 smernice 70/156/EHS. 7. 2 Zvláštne ustanovenia: 7. 2. 1 Testy uvedené v bode 2. 3. 5 prílohy X k smernici 70/156/EHS sú tie isté ako testy predpísané v prílohe III (II) k tejto smernici. 7. 2. 2 Frekvencia kontrol uvedených v bode 2. 4 prílohy X k smernici 70/156/EHS je za normálnych okolností raz za dva roky. “ Za obrázok 3 sa doplnia nasledujúce doplnky 1, 2 a 3: „Doplnok 1 13/zv. 15 SK Úradný vestník Európskej únie 479 Doplnok 2 480 SK Úradný vestník Európskej únie 13/zv. 15 Doplnok 3 VZOR ZNAČKY TYPOVÉHO SCHVÁLENIA ES Výfukový systém alebo jeho komponent označený značkou typového schválenia ES je zariadenie, ktoré bolo schválené v Španielsku (e 9) podľa smernice 92/97/EHS (03), pod schvaľovacím číslom 0148. Použité čísla slúžia len ako príklad. “ Zmeny a doplnky k prílohám III, IV, V a VI: Prílohy III a IV sa rušia. Príloha V sa prečísluje na prílohu III. V prílohe III (I), bod 2 znie: „2. Testovacie postupy Metódy testovania, podmienky merania, meracie prístroje a interpretácia výsledkov musia byť tie isté, ako sú popísané v prílohe I. Testované vozidlo(-á) sa musí(-ia) podrobiť testu merania hluku pohybujúceho sa vozidla podľa popisu v bode 5. 2. 2. prílohy I. “ Príloha VI sa prečísluje na prílohu IV

A Bizottság 532/96/EK rendelete (1996. március 27.) a közösségi reprezentatív sertéshúspiacok listájának megállapításáról szóló 2123/89/EGK rendelet módosításáról

http://publications.europa.eu/resource/cellar/d66b6832-7418-4c7c-be11-15ae9147b310

hun

03/18. kötet HU Az Európai Unió Hivatalos Lapja 491 31996R0532 L 78/14 AZ EURÓPAI KÖZÖSSÉGEK HIVATALOS LAPJA 1996. 3. 28. A BIZOTTSÁG 532/96/EK RENDELETE (1996. március 27. ) a közösségi reprezentatív sertéshúspiacok listájának megállapításáról szóló 2123/89/EGK rendelet módosításáról AZ EURÓPAI KÖZÖSSÉGEK BIZOTTSÁGA, tekintettel az Európai Közösséget létrehozó szerződésre, tekintettel a legutóbb a 3290/94/EK (1) bizottsági rendelettel módosított, a sertéshús piacának közös szervezéséről szóló, 1975. október 29-i 2759/75/EGK (2) tanácsi rendeletre és külö- nösen annak 4. cikke (6) bekezdésére, mivel a közösségi reprezentatív sertéshúspiacokat a legutóbb a 426/96/EK (3) rendelettel módosított 2123/89/EGK (4) bizottsági rendeletben meghatározott lista állapítja meg; mivel Belgiumban megváltozott a reprezentatív piacok összeté- tele; mivel ennek következtében a közösségi reprezentatív sertéshúspiacoknak a Bizottság 2123/89/EGK rendeletében meghatározott listáját módosítani kell; mivel az ebben a rendeletben előírt intézkedések megegyeznek a Sertéshúspiaci Irányítóbizottság véleményével, ELFOGADTA EZT A RENDELETET: 1. cikk A 2123/89/EGK rendelet mellékletének 1. pontja helyébe a következő rendelkezés lép: „1. A következő árfolyamjegyzési központ: Brüsszel. ” Ez a rendelet 1996. április 1-jén lép hatályba. 2. cikk Ez a rendelet teljes egészében kötelező és közvetlenül alkalmazandó valamennyi tagállamban. Kelt Brüsszelben, 1996. március 27-én. a Bizottság részéről Franz FISCHLER a Bizottság tagja (1) HL L 349. , 1994. 12. 31. , 105. o. (2) HL L 282. , 1975. 11. 1. , 1. o. (3) HL L 203. , 1989. 7. 15. , 23. o. (4) HL L 60. , 1996. 3. 9. , 3. o

COMUNICAZIONE DELLA COMMISSIONE AL PARLAMENTO EUROPEO E AL CONSIGLIO sull' interpretazione della sentenza della Corte di giustizia emessa il 17 ottobre 1995 nella causa C-450/93, Kalanke c/Freie Hansestadt Bremen

http://publications.europa.eu/resource/cellar/e0bfaa67-1809-4157-a538-0d9c740abfcb

ita

COMMISSIONE DELLE COMUNITÀ' EUROPEE Bruxelles, 27. 03. 1996 COM(96) 88 def. COMUNICAZIONE DELLA COMMISSIONE AL PARLAMENTO EUROPEO E AL CONSIGLIO sull'interpretazione della sentenza della Corte di giustizia emessa il 17 ottobre 1995 nella causa C-450/93, Kalanke c/Freie Hansestadt Bremen COMUNICAZIONE DELLA COMMISSIONE AL PARLAMENTO EUROPEO E AL CONSIGLIO sull'interpretazione della sentenza della Corte di giustizia emessa il 17 ottobre 1995 nella causa C-450/93, Kalanke c/Freie Hansestadt Bremen I Introduzione II 17 ottobre 1995, la Corte di giustizia delle Comunità europee ha emesso la sentenza nella causa C-450/93 (Kalanke e/ Freie Hansestadt Bremen)0}, che ha dato origine a numerose controversie in tutta Europa, a causa dell'incertezza venutasi a creare in materia di legittimità delle quote e di altre forme di azione positiva volte ad aumentare il numero di donne in taluni settori o livelli di occupazione. La sentenza Kalanke è estremamente significativa e interviene in un momento in cui è sempre più evidente che le leggi antidiscriminatorie emanate venti anni fa non sono più sufficienti per ottenere la parità delle donne in materia di accesso al lavoro e di promozioni. Malgrado reali progressi compiuti nello scorso decennio, il tasso di disoccupazione fra le donne è più elevato che tra gli uomini nella maggior parte della Comunità. Le donne sono ancora la maggioranza tra i disoccupati di lunga durata, spesso svolgono attività precarie, con scarse qualificazioni e retribuzioni ancora inferiori a quelle degli uomini. Non sono molte, inoltre, le donne che hanno accesso ai livelli decisionali ed a posti di responsabilità nella vita politica ed economica. La parità di trattamento tra uomini e donne sul lavoro costituisce un diritto fondamentale, come è stato riconosciuto dalla Corte di giustizia nella sentenza del 15 giugno 1978, causa 149/77, Def renne IH2 In particolare, per quanto riguarda l'esigenza di un principio generale che vieti le discriminazioni fondate sul sesso in materia di condizioni di impiego e di lavoro, la Corte ha statuito che l'eliminazione di tali discriminazioni fa parte dei diritti fondamentali il cui rispetto costituisce uno dei principi del diritto comunitario e che la Corte stessa ha il dovere di garantire la loro osservanza. Il principio della tutela dei diritti fondamentali è stato successivamente sancito dal trattato sull'Unione europea (articolo F, paragrafo 2). La Commissione ritiene che, nel momento in cui si riconosce al più alto livello (Consiglio europeo di Essen, di Cannes e di Madrid) che la pari opportunità per le donne costituisce un obiettivo d'importanza fondamentale - insieme alla lotta contro la disoccupazione - è essenziale affermare la necessità di utilizzare, ove ciò si riveli necessario, misure di "azione positiva" volte a promuovere le pari opportunità per gli uomini e le donne, in particolare eliminando i fattori di diseguaglianza esistenti che diminuiscono le opportunità delle donne nel settore dell'occupazione. Non vi è una definizione ufficiale di "azione positiva" a livello comunitario. Si concorda tuttavia ampiamente sul fatto che tale concetto comprende tutti i provvedimenti volti a contrastare gli effetti della discriminazione passata, ad eliminare la discriminazione esistente e a promuovere le pari opportunità tra uomini e donne, in particolare in rapporto a tipi o livelli di attività in cui i membri di un sesso sono notevolmente sottorappresentati. Si riconosce inoltre che ciò non costituisce solo un problema di parità ma anche di efficienza nella gestione delle risorse umane. L'azione positiva può assumere varie forme: un primo modello comprende le misure volte a modificare ie situazioni di svantaggio caratteristiche della presenza femminile sul mercato del lavoro. L'obiettivo è di eliminare le cause del minore impiego o delle minori opportunità di carriera che ancora colpiscono le donne intervenendo, in particolare, al livello dell'orientamento e della formazione professionale. Un secondo modello di azione positiva è costituito dalle azioni (1) Race. 1995, pag. 1-3051. (2) Race. 1978, pag. 1365. volte a ottenere un certo equilibrio tra responsabilità familiari e lavorative e una distribuzione più efficiente di tali responsabilità tra i due sessi. In questo caso, viene data priorità alle misure riguardanti l'organizzazione dell'orario di lavoro, la creazione di infrastrutture per la cura dei figli e la reintegrazione dei lavoratori nel mercato del lavoro dopo periodi di interruzione. Un terzo modello si basa sull'idea che l'azione positiva dovrebbe proporsi di rimediare alle discriminazioni passate. Viene di conseguenza previsto un trattamento preferenziale a favore di talune categorie di persone. Ciò può assumere la forma di sistemi di quote o obiettivi quantitativi. Le quote possono essere più o meno rigide. Le quote rigide sono quelle che determinano un certo livello da raggiungere senza tenere conto delle qualifiche e dei meriti, o quelle che fissano requisiti minimi senza possibilità di considerare le circostanze particolari di un caso. Le quote meno rigide o flessibili sono, al contrario, quelle che prevedono un trattamento preferenziale a favore di una certa categoria a condizione che le qualifiche siano di pari valore rispetto alle mansioni da svolgere e tenendo conto di eventuali circostanze eccezionali. 2. L'approccio della Commissione aHmazione positiva" La Commissione ha sempre avuto un atteggiamento estremamente favorevole all'azione positiva. Nel 1984 ha presentato una proposta di raccomandazione sulla promozione dell'azione positiva(3), che è stata adottata dal Consiglio. La raccomandazione invita gli Stati membri ad adottare una politica d'azione positiva intesa ad eliminare le disparità di fatto di cui le donne sono oggetto nella vita lavorativa e a promuovere un migliore equilibrio tra i sessi nel lavoro, al fine di eliminare o compensare gli effetti negativi derivanti, per le donne che lavorano o ricercano un lavoro, da atteggiamenti, comportamenti e strutture basati su una divisione tradizionale dei ruoli, all'interno della società, tra uomini e donne. Gli Stati membri sono inoltre invitati a incoraggiare la partecipazione delle donne alle varie attività nei settori della vita lavorativa nei quali esse siano attualmente sottorappresentate, in particolare nei settori d'avvenire, e ai livelli superiori di responsabilità, per ottenere una migliore utilizzazione di tutte le risorse umane. La raccomandazione consiglia inoltre agli Stati membri di garantire che l'azione positiva comprenda, fra l'altro e per quanto possibile, azioni di incoraggiamento delle candidature femminili, nonché delle assunzioni e della promozione delle donne nei settori, professioni e livelli in cui esse sono sottorappresentate, in particolare ai posti di responsabilità. È inoltre importante ricordare che nel Terzo programma d'azione a medio termine sulle pari opportunità (1991-1995), approvato con Risoluzione del Consiglio del 21 maggio 1991(4\ la Commissione ha sottolineato l'esigenza di azioni positive ed ha organizzato una serie di programmi specificamente finalizzati a promuovere l'integrazione delle donne nel mercato del lavoro ed a migliorare la qualità del lavoro femminile. Nel Quarto programma di azione (1996-2000), approvato con decisione 95/593/CE del Consiglio(5), uno degli obiettivi fondamentali da perseguire, tra l'altro, attraverso azioni positive è la lotta contro le discriminazioni sessuali sul mercato del lavoro. Nell'ambito della stessa Commissione, è stato adottato un secondo programma d'azione positiva per il personale femminile (1992-1996), al fine di riequilibrare il numero di donne nelle categorie e posizioni in cui sono sottorappresentate e promuovere le loro carriere e al fine di approvare misure di sostegno per conciliare gli impegni familiari e professionali per ì funzionari pubblici. Sono previste numerose azioni nell'ambito di una strategia coerente volta ad eliminare le diseguaglianze di fatto. I servizi sono in particolare incoraggiati a dare priorità ai candidati di sesso femminile a parità di qualifiche o di titoli per l'assunzione, per la promozione e per la (3) (4) (5) Raccomandazione del Consiglio 84/635/CEE del 13. 12. 1984 sulla promozione di azioni positive a favore delle donne (GU n. L 331 del 19. 12. 84, pag. 34) GU n. C 142, del 31. 5. 1991, pag. 1. GU n. L 335, del 30. 12. 1995, pag. 37. designazione a posti dirigenziali, nella misura in cui le donne sono sottorappresentate in certi gradi o categorie. A tal fine, vengono individuati obiettivi e sono messi a punto piani d'azione comprendenti un'analisi qualitativa e quantitativa della situazione dinamica, nonché un insieme di misure coerenti volte ad ottenere un migliore equilibrio tra personale maschile e femminile, con valutazioni periodiche. 3. I fatti nella causa Kalanke In questa causa, si trattava di stabilire se una legge tedesca sull'azione positiva era compatibile con la direttiva 76/207/CEE dei Consiglio<6) o se tale legge esulava dalla deroga prevista per l'azione positiva all'articolo 2, paragrafo 4(7). La legge del Land di Brema relativa alla parità fra uomini e donne nei servizi pubblici stabilisce che, sia per l'assunzione che per la promozione in settori in cui le donne sono sottorappresentate (vale a dire non rappresentano il 50% del personale nei vari gradi della categoria in questione) ad una donna che abbia le stesse qualifiche di un uomo deve essere data la preferenza. Il Sig. Kalanke non avendo ottenuto una specifica promozione in base a tale norma, ne ha contestato la legittimità dinanzi ai tribunali tedeschi. Il tribunale nazionale ha ritenuto legittima la promozione secondo il diritto tedesco, compresa la normativa costituzionale; tuttavia la questione della sua conformità con la direttiva 76/207/CEE è stata sottoposta alla Corte di giustizia. Le norme pertinenti della legge del Land di Brema relativa alla parità di trattamento fra uomini e donne nei servizi pubblici sono le seguenti: "Assunzione, assegnazione ad un posto e promozione. All'assunzione, compresa l'instaurazione di un rapporto come pubblico dipendente o giudice che non abbia funzione formativa va data la precedenza alle candidate di sesso femminile, in caso di parità di qualifiche, rispetto ai canditati maschi, nei settori nei quali il personale femminile è insufficientemente rappresentato. Si ha sottorappresentazione se, nella specifica categoria salariale, retribuita e stipendiale, i titolari di sesso femminile dei posti in un dato servizio non raggiungono il 50% degli effettiva. Ciò vale anche per i livelli delle mansioni previsti in base all'organico generale". 4. IJÌ senfrnzp Nella sua sentenza, la Corte di giustizia sottolinea che: dall'articolo 1, paragrafo 1 della direttiva, risulta che lo scopo di quest'ultima è l'attuazione negli Stati membri del principio della parità di trattamento fra uomini e donne per quanto riguarda, fra l'altro, l'accesso al lavoro, ivi compresa la promozione. Questo principio di parità di trattamento implica, ai sensi dell'articolo 2, paragrafo 1, della direttiva, "l'assenza di qualsiasi discriminazione fondata sul sesso, direttamente o indirettamente. " una norma nazionale che preveda, in caso di promozione, di accordare automaticamente alle donne aventi una qualificazione pari a quella dei loro concorrenti di sesso maschile la (6) (7) Direttiva 76/207/CEE del 9. 2. 1976 relativa all'attuazione del principio di parità di trattamento fra gli uomini e le donne per quanto riguarda l'accesso al lavoro, alla formazione e alla promozione professionali e le condizioni di lavoro (GU n. L 39 del 14. 2. 76, pag. 40). L'articolo 2, par. 4, recita: "La presente direttiva non pregiudica le misure volte a promuovere la parità delle opportunità per gli uomini e le donne, in particolare ponendo rimedio alle disparità di fatto che pregiudicano le opportunità delle donne nei settori di cui all'articolo 1, pararagrafo 1". preferenza nei settori in cui esse sono sottorappresentate comporta una discriminazione fondata sul sesso. La Corte ritiene tuttavia importante esaminare se una norma nazionale di tale genere sia legittima alla luce dell'articolo 2, paragrafo 4 della direttiva. A tale riguardo, la Corte dichiara che tale disposizione: ha lo scopo, preciso e limitato, di autorizzare provvedimenti che, pur apparendo discriminatori, mirano effettivamente a eliminare o a ridurre le disparità di fatto che possono esistere nella realtà della vita sociale, autorizza provvedimenti nazionali in materia di accesso al lavoro, ivi compresa la promozione, i quali, favorendo in special modo le donne, perseguono lo scopo di migliorare la loro attitudine a concorrere sul mercato del lavoro ed a proseguire nella carriera in posizione di parità rispetto agli uomini, in quanto deroga a un diritto individuale sancito dalla direttiva, va interpretata restrittivamente. La Corte chiarisce infine che: norme nazionali che assicurano una preferenza assoluta e incondizionata alle donne in caso di nomina o promozione vanno oltre là promozione della parità delle opportunità ed eccedono i limiti della deroga prevista all'articolo 2, paragrafo 4 della direttiva. La Corte conclude che la risposta da dare al giudice nazionale è che: l'articolo 2, paragrafi 1 e 4, della direttiva 76/207/CEE, osta a una normativa nazionale la quale, come nella fattispecie, accordi automaticamente, a parità di qualificazioni tra candidati di sesso differente considerati idonei per una promozione, una preferenza ai candidati di sesso femminile nei settori nei quali le donne siano rappresentate in modo insufficiente, intendendosi per rappresentanza insufficiente la situazione nella quale le donne non occupino almeno la metà dei posti in organico delle varie categorie retributive e del personale interessato e applicandosi tale criterio altresì ai livelli di mansioni previsti in base all'organico in generale. 5. Questioni sollevate dalla sentenza Sembra che l'atteggiamento negativo della Corte in merito alla legittimità della legge del Land di Brema si basi esclusivamente sull'interpretazione da dare all'articolo 2, paragrafo 4, della direttiva 76/207/CEE. Risulta chiaro dalla sentenza che tale disposizione non disciplina il tipo di sistema di quote in base al quale alle donne viene data preferenza automatica sugli uomini nell'assegnazione di posti o nelle promozioni. È tuttavia possibile sollevare ancora un certo numero di questioni in merito a detta norma. Essa si limita a legittimare azioni positive a favore delle donne sul lavoro solo per quanto riguarda provvedimenti come l'assistenza speciale alla formazione professionale, il congedo per motivi familiari, ecc. , o consente anche una discriminazione positiva nell'ambito delle assunzioni/promozioni attribuendo la preferenza alle donne in presenza di talune condizioni? In quest'ultimo caso, deve essere fatta una distinzione tra le azioni positive che tengono conto di criteri di necessità/proporzionalità e le azioni positive che ne prescindono? 5a). La giurisprudenza della Corte suprema degli Stati Uniti m materia di azione positiva ("affirmative action") In tale contesto, è interessante considerare la giurisprudenza della Corte suprema degli Stati Uniti in materia di "affirmative action"; da essa risulta che i temi coinvolti sono estremamente complessi. Detto termine viene utilizzato in riferimento ad azioni volte ad identificare ed eliminare la discriminazione sul lavoro o a provvedimenti destinati ad aumentare la partecipazione alla forza lavoro di gruppi protetti, vale a dire minoranze e donne. Vi è una differenza fra i criteri utilizzati nel settore pubblico (in base alla "Equal Protection Clause" della Costituzione degli Stati Uniti) e quelli utilizzati nel settore privato (in base al titolo VII del "Civil Rights Act" del 1964). L"'affirmative action" nel settore pubblico deve essere valutata in base ad uno "strict scrutiny" (esame rigoroso) volto ad accertare l'esistenza di un "compelling government interest" (impenoso interesse amministrativo) e la possibilità di un'azione "narrowly tailored" (specificamente configurata) per soddisfare taie interesse; si tratta quindi di un requisito di proporzionalità Nel settore privato, l'approccio della Corte suprema alVaffirmative action" volontaria da parte dei datori di lavoro è più flessibile rispetto al criterio dell'esame rigoroso, poiché si concentra solo sugli elementi fondamentali volti a determinare la specifica configurazione dell'azione riguarda Il solo caso sino ad oggi preso in esame dalla Corte suprema, il caso Johnson "affirmative action" volontaria da parte di datori di lavoro privati. Nel caso in questione, un piano "affirmative action" è stato applicato per aumentare la presenza delle donne in una categoria di mansioni storicamente occupata da uomini. Una candidata è stata preferita ad un collega di sesso maschile, malgrado il fatto che il suo punteggio fosse leggermente inferiore. L'azione è stata giudicata coerente con il divieto di discriminazione sul lavoro imposto dal Titolo VII del Civil Rights Act del 1964; la Corte ha ritenuto, tra l'altro, che la considerazione del sesso della persona candidata era giustificato dall'esistenza di uno squilibrio manifesto che rifletteva la sottorappresentazione delle donne in "categorie di lavoro tradizionalmente segregate". La Corte suprema non si è pronunciata su casi relativi al settore pubblico È tuttavia interessante ricordare il caso Adarand che riguardava provvedimenti positivi volti a migliorare l'equilibrio razziale nel settore degli appalti pubblici. In questo caso, la Corte ha applicato per la prima volta il criterio deH"'esame rigoroso" alle misure di azione positiva adottate dal óoverno federale. Anche se il provvedimento in esame non è stato ritenuto "specificatamente configurato" in rapporto al fine da raggiungere, è importante rilevare che sette su nove membri della Corte hanno riaffermato specificatamente, in linea di principio, la legittimità di trattamenti preferenziali volti ad ottenere risultati favorevoli per gruppi svantaggiati, previa verifica in base al criterio dell'"esame rigoroso". 5b). Diritto intemazionale in materia di diritti umani Le discriminazioni in base al sesso sono vietate anche dal diritto internazionale. Gli strumenti internazionali delle Nazioni Unite e del Consiglio d'Europa tendono tuttavia a riconoscere la legittimità di talune "misure speciali" miranti a ristabilire l'eguaglianza di fatto a favore di taluni gruppi svantaggiati. La Convenzione delle Nazioni Unite dei 18 dicembre 1979 sull'eliminazione di tutte le forme di discriminazione contro le donne riconosce all'articolo 4 che l'eguaglianza de jure garantita alle donne non assicura automaticamente la parità di trattamento. Per accelerare il raggiungimento dell'eguaglianza de facto nella società e sul lavoro, si consente agli Stati di utilizzare provvedimenti specifici finché persistono le situazioni di ineguaglianza Nel 1988, la Commissione delle Nazioni Unite per l'eliminazione della discriminazione contro le donne ha adottato la raccomandazione generale n. 5, con la quale raccomanda che gli Stati utilizzino maggiormente provvedimenti temporanei specifici come azioni positive, trattamenti preferenziali o sistemi di quote per incrementare l'inserimento delle donne nell'istruzione, nell'economia, nella politica e nel lavoro. Tali provvedimenti speciali debbono essere utilizzati semplicemente per accelerare il raggiungimento dell'uguaglianza sostanziale e non debbono creare norme distinte per uomini e donne. L'adeguatezza di tali provvedimenti deve essere valutata considerando l'effettiva esistenza delle prassi discriminatorie. Di conseguenza, una volta raggiunti gli obiettivi della pari opportunità e della parità di trattamento, tali provvedimenti non dovrebbero essere più necessari e andrebbero sospesi. Johnson e/ Transportation Agency, 480 US 616 (1987) (8) (9) Adarand Constructiors Ine e/ Pena, Secretary of Transportation, 63 USLW 4523 (1995) La Convenzione OIL n. 111 del 4 giugno 1958 riguardante la discriminazione nell'occupazione e nel lavoro fa riferimento ad entrambi i criteri dell'eguaglianza di opportunità e di trattamento dichiarando all'art. 2 che ciascuna delle parti si impegna a dichiarare e a perseguire una politica nazionale volta a promuovere, con metodi adeguati alle condizioni e alle prassi nazionali, l'eguaglianza di opportunità e di trattamento nel lavoro e nell'occupazione, al fine di eliminare qualunque discriminazione. L'articolo 5 della Convenzione OIL è particolarmente importante per il caso di specie e stabilisce quanto segue: "1. Le speciali misure di protezione o di assistenza previste da altre convenzioni o raccomandazioni adottate dalla Conferenza internazionale del lavoro non devono essere considerate discriminatorie. 2. Ciascun membro, previa consultazione dei rappresentanti delle organizzazioni dei datori di lavoro e dei lavoratori, ove esistano, può determinare che altre misure speciali volte a soddisfare le particolari esigenze di persone che, per motivi quali il sesso, l'età, la disabilità, le responsabilità familiari o sociali o le condizioni culturali, sono di solito ritenute bisognose di speciale protezione o assistenza, non siano considerate discriminatorie. " Il principio dell'eguaglianza di opportunità e di trattamento per tutti i lavoratori è inoltre contenuto nella dichiarazione sulla pari opportunità e sulla parità di trattamento per le lavoratrici adottata dall'OIL il 25 giugno 1975. L'articolo 1 si pronuncia contro tutte le forme di discriminazione basate sul sesso e che limitano tale eguaglianza, stabilendo inoltre che trattamenti positivi speciali e temporanei volti a garantire l'effettiva eguaglianza tra i sessi non devono essere considerati discriminatori. La parte II del protocollo aggiuntivo alla Carta sociale europea del 5 maggio 1988 stabilisce all'articolo 1 che le parti contraenti si impegnano a riconoscere il diritto all'eguaglianza di opportunità e di trattamento nel settore dell'occupazione senza discriminazioni basate sul sesso e ad adottare adeguate misure volte a garantire o incoraggiare la sua attuazione in vari settori, compresi quelli delle carriere e delle promozioni. Si dichiara inoltre che tale disposizione non impedisce l'adozione di misure specifiche volte a rimediare alle diseguaglianze di fatto. Nel contesto del diritto internazionale sui diritti dell'uomo, è tuttavia ancora aperta la discussione sull'ammissibilità di norme che attribuiscano priorità automatica alle donne nelle procedure di nomina o di promozione. E' evidente, nel contempo, che il diritto internazionale sui diritti dell'uomo non solo non esclude, ma talvolta esige di distinguere fra uomo e donna, al fine di accelerare l'uguaglianza sostanziale delle donne nella società. D'altro canto, tali distinzioni devono fondarsi su criteri oggettivi ed equi e non debbono essere finalizzate al permanere di norme diseguali o separate. 6. Come interpretare la sentenza Kalanke Come già ricordato, vi sono vari tipi di azione positiva. Uno di essi può assumere la forma di sistemi di quote o obiettivi quantitativi, come nel caso esaminato dalla Corte di giustizia. La Corte doveva decidere se era legittimo, applicando tale sistema, attribuire la preferenza alle donne rispetto a candidati di sesso maschile nel caso di una promozione in settori in cui ie donne sono sottorappresentate, a parità di qualifiche. La risposta della Corte può essere interpretata in due modi: o la Corte ha negato la possibilità di giustificare qualunque tipo di sistema di quote, anche qualora includa una clausola di salvaguardia che consenta di tener conte delle particolari circostanze di un caso, oppure, ta. Corte ha limitato il suo esame ai sistema di quote "rigido" previsto dalla isgge del Land ài Brema e applicata al sig. Kalanke. La Commissione ritiene che la Corte abbia condannato solo il sistema di quote automatico del Land di Brema. Tale interpretazione si basa sulla lettera della sentenza, laddove la Corte chiarisce che una normativa nazionale che assicura una preferenza assoluta e incondizionata alle donne in caso di nomina o promozione eccede i limiti della deroga previsti all'articolo 2, paragrafo 4, della direttiva 76/207/CEE (vedi punto 22 della motivazione). È vero che, al punto 23, la Corte sostiene che "siffatto sistema. sostituisce all'obiettivo della promozione della parità delle opportunità. un risultato al quale si potrebbe pervenire solo mediante l'attuazione di tale obiettivo". Tuttavia, questo punto è chiaramente aggiunto come clausola alla principale argomentazione della Corte, contenuta nel punto 22, in base alla quale è la natura "assoluta e incondizionata" della preferenza attribuita alle donne che rende illegittimo il sistema adottato nel Land di Brema. Le notazioni della Corte al punto 23 si basano chiaramente sul presupposto che sia in discussione il sistema di quote rigido e incondizionato. Questo punto sembra inoltre destinato prevalentemente a criticare gli elementi eccessivamente ambiziosi del particolare regime in questione nel caso Kalanke. vale a dire l'obiettivo di ottenere una distribuzione 50/50 tra uomini e donne "in tutti i gradi e i livelli". È chiaro infine che la Corte doveva pronunciarsi solo su sistemi che avevano le stesse caratteristiche di quello adottato nel Land di Brema; il dispositivo della sentenza si limita naturalmente a pronunciarsi sulla legittimità di tali sistemi. Da notare inoltre che la Corte ha chiaramente riconosciuto l'esigenza di provvedimenti che vadano al di là delle classiche norme contro la discriminazione, se si vuole ottenere l'obiettivo dell'uguaglianza sostanziale (punto 20 della motivazione). La Commissione ritiene pertanto che la sentenza della Corte salvi i sistemi di quote che non abbiano il grado di rigidità e di automaticità previsto dalla legge di Brema. In tale contesto, la Commissione ritiene che i seguenti provvedimenti di azione positiva sono esempi dei tipi di azione fatti salvi dalla sentenza Kalanke, naturalmente senza pregiudizio da parte degli Stati membri in ordine ai provvedimenti che intendono adottare: quote connesse alle qualifiche richieste per le mansioni, nella misura in cui tali sistemi consentono di tener conto di particolari circostanze che potrebbero, in casi determinati, giustificare un'eccezione al principio della preferenza al sesso sottorappresentato; piani per la promozione delle donne che stabiliscano proporzioni e limiti temporali nell'ambito dei quali il numero di donne debba essere incrementato, ma che non impongono una regola automatica di preferenza quando vengono adottate decisioni individuali di assunzione e di promozione; un obbligo di principio per il datore di lavoro di assumere o promuovere in via preferenziale una persona appartenente al sesso sottorappresentato; in questo caso, non viene attribuito ad alcuno un diritto individuale alla preferenza; riduzioni di contributi di previdenza sociale per le imprese che assumono donne che si ripresentano sul mercato del lavoro, in settori in cui le donne sono sottorappresentate; sovvenzioni statali concesse ai datori di lavoro che assumono donne in settori in cui sono sottorappresentate; altre misure di azione positiva focalizzate sulla formazione, l'orientamento professionale, la riorganizzazione dell'orario di lavoro, l'assistenza ai figli e così via. I programmi di azione positiva attuati dalla Commissione a favore del proprio personale di sesso femminile non sono pregiudicati dalla sentenza Kalanke poiché non attribuiscono alle donne una preferenza automatica (si tratta piuttosto di un principio da osservare a parità di qualifiche). Conclusioni La Commissione ritiene che la Corte abbia condannato unicamente la particolare caratteristica della legge del Land di Brema consistente nell'automaticità del provvedimento, nel momento in cui attribuisce alle donne un diritto assoluto e incondizionato all'assunzione o alla promozione. La Commissione ritiene pertanto che possa essere definito illegittimo solo un sistema di quote assolutamente rigido e che non lascia alcuna possibilità di tenere conto di circostanze particolari. Gli Stati membri e i datori di lavoro sono quindi liberi di fare ricorso a tutte le altre forme di azione positiva, compresi i sistemi di quote flessibili. La Commissione auspica che la controversia cui ha dato origine il caso Kalanke possa chiudersi definitivamente. Pertanto, nonostante la natura limitata dell'impatto di tale sentenza correttamente interpretata, la Commissione ritiene che sarebbe opportuno modificare il tenore dell'articolo 2, paragrafo 4 della direttiva 76/207/CEE, in modo che il testo della disposizione consenta esplicitamente i tipi di azione positiva fatti salvi dalla sentenza Kalanke. Tale modificazione interpretativa contribuirebbe a chiarire che i provvedimenti di azione positiva diversi dalle quote rigide sono consentiti dal diritto comunitario e farebbe sì che il testo della direttiva riflettesse più chiaramente la situazione giuridica risultante dalla sentenza della Corte. La Commissione presenta pertanto una proposta di modificazione dell'articolo 2, paragrafo 4, della direttiva 76/207/CEE la quale specifichi che le misure previste da tale norma comprendono le azioni che favoriscono l'assunzione o la promozione di persone di un sesso determinato nei casi in cui tale sesso sia sottorappresentato e a condizione che il datore di lavoro conservi la possibilità di tenere conto delle circostanze particolari di una fattispecie data. ISSN 0254-1505 COM(96) 88 def. DOCUMENTI IT 04 06 N. di catalogo : CB-CO-96-159-IT-C ISBN 92-78-02537-2 Ufficio delle pubblicazioni ufficiali delle Comunità europee L-2985 Lussemburgo -io

Proposta de Decisão do Conselho e da Comissão relativa à conclusão do Acordo de Parceria e de Cooperação entre as Comunidades Europeias e os seus Estados-membros, por um lado, e a Geórgia, por outro

http://publications.europa.eu/resource/cellar/e52fd91b-4c6f-440a-8cbe-54183ebdbba4

por

COMISSÃO DAS COMUNIDADES EUROPEIAS Bruxelas, 27. 03. 1996 COM(96) 135 final 96/092 (AVC) Proposta de Decisão do Conselho e da Comissão relativa à conclusão do Acordo de Parceria e de Cooperação entre as Comunidades Europeias e os seus Estados-membros, por um lado, e a Geórgia, por outro (apresentada pela Comissão) Exposição dos motivos A proposta de Decisão do Conselho e da Comissão que figura em anexo constitui o instrumento jurídico para a conclusão do Acordo de Parceria e de Cooperação entre as Comunidades Europeias e os seus Estados-membros, por um lado, e a Geórgia, por outro. Na sequência da adopção pelo Conselho das directrizes de negociação, em 5 de Outubro de 1992, realizaram-se negociações com a Geórgia no decurso de 1995. Após duas rondas de negociações, o Acordo foi rubricado em 15 de Dezembro de 1995. Trata-se de um Acordo de natureza mista, que abrange domínios da competência quer da Comunidade quer dos Estados-membros, concluído por um período inicial de dez anos. O Acordo institui um diálogo político, abrangendo igualmente o comércio de mercadorias, as condições de trabalho, o estabelecimento e o exercício de actividades por parte das sociedades, a prestação de serviços transfronteiras, os pagamentos e os capitais, a concorrência, a protecção da propriedade intelectual, industrial e comercial, a cooperação em matéria legislativa, a cooperação económica, a cooperação em matérias relacionadas com a democracia e os direitos do Homem, a cooperação em matéria de prevenção de actividades ilegais e da imigração clandestina, a cooperação cultural e financeira. O Acordo inclui uma cláusula que permite a sua suspensão, mesmo unilateral, no caso de se verificar uma violação dos elementos essenciais em que assenta, ou seja, o respeito da democracia, dos direitos humanos e dos princípios da economia de mercado. O Acordo define o enquadramento institucional para a sua aplicação, criando um Conselho de Cooperação, um Comité de Cooperação e um Comité de Cooperação Parlamentar. A cooperação aduaneira é objecto de um Protocolo distinto. O Acordo substituirá, no que se refere às relações entre a Comunidade e a Geórgia, o Acordo relativo ao Comércio e à Cooperação Comercial e Económica entre a Comunidade Económica Europeia e a Comunidade Europeia da Energia Atómica e a URSS, assinado em 18 de Dezembro de 1989. As três Comunidades (CE, CEEA e CECA) obedecem a procedimentos diferentes em matéria de assinatura e de conclusão do Acordo. No que respeita à CE, importa ter em conta o parecer 1/94 do Tribunal de Justiça das Comunidades Europeias, proferido em 15 de Novembro de 1994, relativo à * i CK competência da Comunidade Europeia para concluir os acordos decorrentes do Uruguay Round. Para efeitos da conclusão do Acordo: o Conselho conclui o Acordo em nome da Comunidade Europeia, após parecer favorável do Parlamento Europeu e consulta ao Comité Económico e Social, em conformidade com o n° 2 do artigo 54°, com a última frase do n° 2 do artigo 57°, com o n° 2 do artigo 73°-C, com o artigo 75°, com o n° 2 do artigo 84° e com os artigos 113_ e 23 5_, conjugados com a segunda frase do n_ 2 e com o segundo parágrafo do n_ 3 do artigo 228_ do Tratado CE, através da adopção da decisão em anexo; a Comissão conclui o Acordo em nome da Comunidade Europeia da Energia Atómica, após aprovação pelo Conselho em conformidade com o n_ 2 do artigo 101_ do Tratado Euratom; a Comissão conclui o Acordo em nome da CECA, em conformidade com o Tratado CECA, após consulta do Comité Consultivo e mediante parecer favorável do Conselho, deliberando por unanimidade; Tendo em conta a natureza mista do Acordo, a sua conclusão deverá ser ratificada por todos os Estados-membros. Tendo em conta o que antecede, a Comissão propõe ao Conselho que adopte a decisão em anexo. *~ 1b DECISÃO DO CONSELHO E DA COMISSÃO DE relativa à conclusão do Acordo de Parceria e de Cooperação entre as Comunidades Europeias e os seus Estados-membros, por um lado, e a Geórgia, por outro (. /. /CECA, CE, EURATOM) O CONSELHO DA UNIÃO EUROPEIA, A COMISSÃO DAS COMUNIDADES EUROPEIAS, Tendo em conta o Tratado que institui a Comunidade Europeia do Carvão e do Aço, Tendo em conta o Tratado que institui a Comunidade Europeia, nomeadamente, o n° 2 do artigo 54°, a última frase do n_ 2 do artigo 57_, o n° 2 do artigo 73°-C, o artigo 75°, o n° 2 do artigo 84° e os artigos 113_ e 235_, conjugados com a segunda frase do n_ 2 e com o segundo parágrafo do n_ 3 do artigo 228_, Tendo em conta o Tratado que institui a Comunidade Europeia da Energia Atómica, nomeadamente, o n° 2 do artigo 101_, Tendo em conta o parecer favorável do Parlamento Europeu, Tendo em conta a aprovação do Conselho, concedida em conformidade com o disposto no artigo 101° do Tratado que institui a Comunidade Europeia da Energia Atómica, Após consulta do Comité Consultivo da CECA e do Comité Económico e Social e tendo em conta o parecer favorável do Conselho deliberando por unanimidade; Considerando que a conclusão do Acordo de Parceria e de Cooperação entre a União Europeia e a Geórgia assinado em contribuiria para a em realização dos objectivos das Comunidades Europeias; Considerando que o Acordo visa reforçar os vínculos existentes, nomeadamente os estabelecidos pelo Acordo relativo ao Comércio e à Cooperação Comercial e Económica entre a Comunidade Económica Europeia e a Comunidade Europeia da Energia Atómica e a URSS, assinado em 18 de Dezembro de 1989; Considerando que algumas obrigações previstas no Acordo, em domínios não abrangidos pela política comercial da Comunidade, afectam o regime estabelecido por actos comunitários relativos, nomeadamente, ao direito de estabelecimento e aos transportes; ST It Considerando que o Acordo impõe à Comunidade determinadas obrigações relativas aos movimentos de capitais e aos pagamentos entre a Comunidade e a Geórgia; Considerando que, relativamente a determinadas medidas previstas no Acordo, da competência da Comunidade, o Tratado CE não prevê outros poderes de acção para além dos referidos no seu artigo 23 5_, DECIDEM: Artigo 1_ São aprovados, em nome da Comunidade Europeia, da Comunidade Europeia do Carvão e do Aço e da Comunidade Europeia da Energia Atómica, o Acordo de Parceria e de Cooperação entre a União Europeia e a Geórgia, bem como o Protocolo, as declarações e as trocas de cartas que figuram em anexo. Artigo 2_ 1. 2. A posição a adoptar pela Comunidade no Conselho de Cooperação será definida pelo Conselho, sob proposta da Comissão, ou, se for caso disso, pela Comissão, em conformidade com as disposições pertinentes dos Tratados que instituem a Comunidade Europeia, a Comunidade Europeia do Carvão e do Aço e a Comunidade Europeia da Energia Atómica. Nos termos do artigo 79_ do Acordo de Parceria e de Cooperação, o Presidente do Conselho presidirá ao Conselho de Cooperação e apresentará a posição da Comunidade. O Comité de Cooperação será, de acordo com o seu regulamento interno, presidido por um representante da Comissão que apresentará à posição da Comunidade. Artigo 3_ O Presidente do Conselho procederá, em nome da Comunidade Europeia, à notificação prevista no artigo 100_ do Acordo. O Presidente da Comissão procederá a essa notificação em nome da Comunidade Europeia do Carvão e do Aço e da Comunidade Europeia da Energia Atómica. Feito em Bruxelas, ^ 6" (JL Acto final Os plenipotenciários: do REINO DA BÉLGICA, do REINO DA DINAMARCA, da REPÚBLICA FEDERAL DA ALEMANHA, da REPÚBLICA HELÉNICA, do REINO DE ESPANHA, da REPÚBLICA FRANCESA, da REPÚBLICA DA FINLÂNDIA, da IRLANDA, da REPÚBLICA ITALIANA, do GRÃO-DUCADO DO LUXEMBURGO, do REINO DOS PAÍSES BAIXOS, da REPÚBLICA DA ÁUSTRIA da REPÚBLICA PORTUGUESA, do REINO DA SUÉCIA, do REINO UNIDO DA GRÃ-BRETANHA E DA IRLANDA DO NORTE, Partes Contratantes no Tratado que institui a COMUNIDADE EUROPEIA, no Tratado que institui a COMUNIDADE EUROPEIA DO CARVÃO E DO AÇO, e no Tratado que institui a COMUNIDADE EUROPEIA DA ENERGIA ATÓMICA, a seguir denominados "Estados-membros", e da COMUNIDADE EUROPEIA, da COMUNIDADE EUROPEIA DA ENERGIA ATÓMICA, e da COMUNIDADE EUROPEIA DO CARVÃO E DO AÇO, a seguir denominadas "a Comunidade", por um lado, u e os plenipotenciários da Geórgia, por outro, reunidos a de mil novecentos e noventa e seis a fim de assinarem o Acordo de Parceria e de Cooperação que institui uma parceria entre as Comunidades Europeias e ós seus Estados-membros, por um lado, e a Geórgia, por outro, a seguir denominado "Acordo de Parceria e de Cooperação", aprovaram o seguinte texto: o Acordo de Parceria e de Cooperação e o Protocolo relativo à Assistência Mútua em Matéria Aduaneira. Os plenipotenciários dos Estados-membros e da Comunidade e os plenipotenciários da Geórgia adoptaram os textos das Declarações Comuns a seguir enumeradas e que figuram em anexo ao presente Acto Final: Declaração Comum relativa ao artigo 5o do Acordo Declaração Comum relativa ao artigo 14_ do Acordo Declaração comum relativa à noção de "controlo" referida na alínea b) do artigo 24_ e no artigo 36° do Acordo Declaração Comum relativa ao artigo 35_ do Acordo Declaração Comum relativa ao artigo 42° do Acordo Declaração Comum relativa ao artigo 94° do Acordo Os plenipotenciários dos Estados-membros e da Comunidade e os plenipotenciários da Geórgia tomaram igualmente nota da seguinte troca de cartas anexa ao presente Acto Final: Troca de Cartas entre a Comunidade e a Geórgia relativa ao estabelecimento de sociedades Os plenipotenciários dos Estados-membros e da Comunidade e os plenipotenciários da Geórgia tomaram igualmente nota da seguinte declaração anexa ao Presente Acto Final: Declaração Unilateral da República Francesa relativa aos países e territórios ultramarinos Feito em. a. de mil novecentos e noventa e seis. Pelo Conselho e pela Comissão das Comunidades Europeias Pela Geórgia xr v ACORDO DE PARCERIA E COOPERAÇÃO ENTRE AS COMUNIDADES EUROPEIAS E OS SEUS ESTADOS-MEMBROS, POR UM LADO, E A GEÓRGIA, POR OUTRO 7 ACORDO DE PARCERIA E COOPERAÇÃO que estabelece uma parceria entre as Comunidades Europeias e os seus Estados-membros, por um lado, e a Geórgia, por outro. O REINO DA BÉLGICA, O REINO DA DINAMARCA, A REPÚBLICA FEDERAL DA ALEMANHA, A REPÚBLICA HELÉNICA, O REINO DE ESPANHA, A REPÚBLICA FRANCESA, A IRLANDA, A REPÚBLICA ITALIANA, O GRÃO-DUCADO DO LUXEMBURGO, O REINO DOS PAÍSES BAIXOS, A ÁUSTRIA, A REPÚBLICA PORTUGUESA, A FINLÂNDIA, O REINO DA SUÉCIA, O REINO UNIDO DA GRÃ-BRETANHA E DA IRLANDA DO NORTE, Partes Contratantes no Tratado que institui a Comunidade Europeia, no Tratado que institui a Comunidade Europeia do Carvão e do Aço e no Tratado que institui a Comunidade Europeia da Energia Atómica, a seguir denominados "Estados-membros", e a COMUNIDADE ECONÓMICA EUROPEIA, a COMUNIDADE EUROPEIA DO CARVÃO E DO AÇO e a COMUNIDADE EUROPEIA DA ENERGIA ATÓMICA, a seguir denominadas "a Comunidade", por um lado, E A GEÓRGIA, por outro, CONSIDERANDO os laços existentes entre a Comunidade, os seus Estados-membros e a Geórgia, bem como os valores comuns que partilham, RECONHECENDO que a Comunidade e a Geórgia desejam reforçar esses laços e estabelecer relações de parceria e cooperação, consolidando e alargando as relações anteriormente estabelecidas, nomeadamente pelo Acordo entre a Comunidade Económica Europeia e a Comunidade Europeia da Energia Atómica e a União das Repúblicas Socialistas Soviéticas relativo ao Comércio e à Cooperação Económica e Comercial, assinado em 18 de Dezembro de 1989, CONSIDERANDO o empenhamento da Comunidade e dos seus Estados-membros e da Geórgia no reforço das liberdades política e económica que constituem a base da parceria, CONSIDERANDO o empenhamento das Partes em promover a paz e segurança internacionais, bem como a resolução pacífica de conflitos, e em cooperar, para o eleito no âmbito das Nações Unidas e da Organização sobre a Segurança e a Cooperação na Europa, CONSIDERANDO o firme empenhamento da Comunidade e dos seus Estados-membros e da Geórgia na aplicação integral de todos os princípios e disposições consagrados na Acta Final da Conferência sobre Segurança e Cooperação na Europa (CSCE), nos documentos finais das reuniões de acompanhamento de Madrid e de Viena, no documento da Conferência de Bona da CSCE sobre a Cooperação Económica, na Carta de Paris para uma Nova Europa e no documento "Os Desafios da Mudança" da Conferência da CSCE de Helsínquia de 1992, bem como noutros documentos fundamentais da OSCE, RECONHECENDO, nesse contexto, que o apoio à independência, soberania e integridade territorial da Geórgia contribuirá para salvaguardar a paz e a estabilidade na Europa, CONVENCIDOS da importância primordial do primado do direito e do respeito dos direitos humanos, especialmente dos membros das minorias, do estabelecimento de um sistema pluripartidário com eleições livres e democráticas e da liberalização económica, com vista a criar uma economia de mercado, e reconhecendo os esforços envidados pela Geórgia para criar sistemas económicos e políticos baseados nestes princípios, ACREDITANDO que a plena aplicação do presente Acordo de Parceria e Cooperação pressupõe e contribuirá para a prossecução e a concretização das reformas políticas, económicas e jurídicas em curso na Geórgia, bem como para a introdução dos factores necessários para a cooperação, nomeadamente em função das conclusões da Conferência de Bona da CSCE, DESEJOSOS de incentivar o processo de cooperação regional com os países vizinhos nos domínios abrangidos pelo presente Acordo, a fim de promover a prosperidade e a estabilidade da região, em especial as iniciativas com vista a promover a cooperação e a confiança recíproca entre os Estados Independentes da região transcaucasiana e outros Estados vizinhos, DESEJOSOS de estabelecer e desenvolver um diálogo político regular sobre questões bilaterais, regionais e internacionais de interesse comum, RECONHECENDO E APOIANDO o desejo da Geórgia de estabelecer uma estreita cooperação com as Instituições Europeias, CONSIDERANDO a necessidade de promover os investimentos na Geórgia, incluindo no sector da energia, e, neste contexto, a importância que a Comunidade e os seus Estados- membros atribuem à criação de condições equitativas para o trânsito de exportação dos produtos energéticos; confirmando o empenhamento da Comunidade e dos seus Estados- membros, bem como da Geórgia, na Carta Europeia da Energia, e na plena aplicação do Tratado da Carta da Energia e do Protocolo da Carta da Energia relativo à eficiência energética e aos aspectos ambientais associados, TENDO EM CONTA o desejo da Comunidade de desenvolver a cooperação económica e prestar assistência técnica, quando adequado, CIENTES de que o Acordo pode favorecer uma aproximação gradual entre a Geórgia e uma zona mais vasta de cooperação na Europa e nas regiões limítrofes, bem como a sua integração progressiva no sistema internacional aberto, CONSIDERANDO o empenhamento das Partes na liberalização do comércio, em conformidade com as regras da Organização Mundial do Comércio (OMC), CONSCIENTES da necessidade de melhorar as condições que afectam o comércio e o investimento, bem como as condições em domínios tais como o estabelecimento de sociedades, o trabalho, a prestação de serviços e os movimentos de capitais, CONVENCIDOS de que o presente Acordo criará um novo clima para as relações económicas entre as Partes, nomeadamente para o desenvolvimento do comércio e dos investimentos, que são essenciais para a reestruturação económica e para a modernização tecnológica, DESEJOSOS de estabelecer uma estreita cooperação no domínio da protecção do ambiente, tendo em conta a interdependência existente entre as Partes neste domínio, RECONHECENDO que a cooperação com vista à prevenção e ao controlo da imigração clandestina constitui um dos objectivos fundamentais do presente Acordo, DESEJOSOS de instituir uma cooperação cultural e de melhorar o fluxo de informações, ACORDARAM NO SEGUINTE: Artigo 1_ É estabelecida uma parceria entre a Comunidade e os seus Estados-membros, por um lado, e a Geórgia, por outro. Os objectivos dessa parceria são os seguintes: proporcionar um quadro adequado para o diálogo político entre as Partes, que permita o desenvolvimento de relações políticas, apoiar os esforços envidados pela Geórgia no sentido de consolidar a democracia, desenvolver a sua economia e concluir a transição para uma economia de mercado, promover o comércio e o investimento, bem como relações económicas harmoniosas entre as Partes, incentivando assim o seu desenvolvimento económico sustentável, proporcionar uma base para uma cooperação nos domínios legislativo, económico, social, financeiro, das ciências e tecnologias civis, e da cultura. TITULO I: PRINCÍPIOS GERAIS Artigo 2_ O respeito da democracia, dos princípios do direito internacional e dos direitos humanos, tal como consagrados nomeadamente na Carta das Nações Unidas, na Acta Final da Conferência de Helsínquia e na Carta de Paris para uma Nova Europa, bem como os princípios da economia de mercado, incluindo os enunciados nos documentos da Conferência de Bona da CSCE, presidirão às políticas internas e externas da Partes, constituindo elementos essenciais da parceria e do presente Acordo. Artigo 3_ As Partes consideram essencial para a sua futura prosperidade e estabilidade que os Estados independentes que nasceram ou restauraram a sua independência na sequência da dissolução da União das Repúblicas Socialistas Soviéticas, a seguir denominados "Estados Independentes", mantenham e desenvolvam a cooperação entre si, no respeito dos princípios da Acta Final de Helsínquia e do direito internacional e num espírito de boas relações de vizinhança, envidando todos os esforços para incentivar este processo. Artigo 3_ - A As Partes analisarão, conforme adequado, a alteração das circunstâncias na Geórgia, em especial no que respeita às condições económicas prevalecentes no país e à execução das reformas no sentido da transição para uma economia de mercado. O Conselho de Cooperação poderá formular recomendações às Partes relativamente ao desenvolvimento de qualquer parte do presente Acordo à luz destas circunstâncias. TITULO n DIÁLOGO POLÍTICO Artigo 4_ Será instituído um diálogo político regular entre as Partes, que estas se comprometem a desenvolver e intensificar. Esse diálogo acompanhará e consolidará a aproximação entre a Comunidade e a Geórgia, apoiará as mudanças políticas e económicas em curso neste país e contribuirá para o estabelecimento de novas formas de cooperação. O diálogo político: reforçará os laços da Geórgia com a Comunidade e os seus Estados-membros, e, por conseguinte, com a comunidade das nações democráticas. A convergência económica conseguida graças ao presente Acordo conduzirá a uma intensificação das relações políticas; proporcionará uma maior convergência de posições sobre questões internacionais de interesse mútuo, aumentando assim a segurança e a estabilidade na região e promovendo o Independentes da Transcaucasia; futuro desenvolvimento dos Estados preverá que as Partes envidem todos os esforços de cooperação em domínios atinentes ao reforço da estabilidade e da segurança na Europa, ao respeito dos princípios da democracia e ao respeito e promoção dos direitos humanos, especialmente dos membros das minorias, e, se necessário, realizem consultas sobre questões pertinentes. Este diálogo poderá decorrer numa base regional, de modo a contribuir para a resolução de conflitos e tensões regionais. Artigo 5_ A nível ministerial, o diálogo político decorrerá no âmbito do Conselho de Cooperação instituído pelo artigo 77_ e, noutras ocasiões, de comum acordo. Artigo 6_ As Partes estabelecerão outros procedimentos e mecanismos de diálogo político, designadamente: realizando reuniões periódicas a nível de altos funcionários, entre representantes da Comunidade e dos seus Estados-membros, por um lado, e representantes da Geórgia, por outro; utilizando plenamente os canais diplomáticos entre as Partes, incluindo os contactos apropriados a nível bilateral e multilateral, tais como as Nações Unidas, as reuniões da OSCE e outras instâncias; recorrendo a quaisquer outros meios, incluindo a possibilidade de reuniões de peritos que contribuam para a consolidação e o desenvolvimento do diálogo político. Artigo 7_ O diálogo político a nível parlamentar decorrerá no âmbito do Comité de Cooperação Parlamentar instituído pelo artigo 82_ do Acordo. TITULO IH: COMERCIO DE MERCADORIAS Artigo 8_ 1. As Partes conceder-se-ão reciprocamente o tratamento da nação mais favorecida em todas as áreas respeitantes: aos direitos aduaneiros e encargos aplicados às importações e exportações, incluindo o modo de cobrança desses direitos e encargos; às disposições relativas ao desalfandegamento, ao trânsito, aos entrepostos e ao transbordo; aos impostos e outros encargos internos de qualquer tipo aplicados directa ou indirectamente às mercadorias importadas; aos métodos de pagamento e às transferências desses pagamentos; às normas relativas à venda, aquisição, transporte, distribuição e utilização de mercadorias no mercado interno. 2. a) b) c) 3. O disposto no n_ 1 não é aplicável a: Vantagens concedidas com o objectivo de criar uma união aduaneira ou uma zona de comércio livre ou na sequência da criação de tal união ou zona; Vantagens concedidas a determinados países em conformidade com o GATT e com outros acordos internacionais a favor de países em desenvolvimento; Vantagens concedidas a países limítrofes a fim de facilitar o tráfego fronteiriço. O disposto no n_ 1 não é aplicável, durante um período de transição que terminará na data da adesão da Geórgia à OMC ou em 31 de Dezembro de 1998, se esta data for anterior, às vantagens enumeradas no Anexo I, concedidas pela Geórgia a outros Estados resultantes da dissolução da URSS. Artigo 9_ 1. As Partes acordam em que o princípio da liberdade de trânsito constitui uma condição essencial para alcançar os objectivos do presente Acordo. Nesse sentido, as Partes deverão garantir o trânsito sem restrições através do seu território das mercadorias originárias do território aduaneiro da outra Parte ou com destino a esse território. O disposto nos n_s 2, 3, 4 e 5 do artigo V do GATT é aplicável entre as duas Partes. O disposto no presente artigo não prejudica quaisquer disposições especiais acordadas entre as Partes, no que respeita a sectores específicos, designadamente o dos transportes, ou a produtos específicos. 2. 3. Artigo 10_ Sem prejuízo dos direitos e obrigações decorrentes de convenções internacionais sobre a importação temporária de mercadorias que vinculam ambas as Partes, as Partes Contratantes conceder-se-ão mutuamente a isenção de encargos e direitos de importação sobre mercadorias importadas temporariamente, nas condições e nos termos dos processos previstos em qualquer outra convenção internacional nesta matéria que vincule apenas uma das Partes, nos termos da sua legislação. Serão tidas em conta as condições em que as obrigações decorrentes dessa convenção foram aceites pela Parte em questão. Artigo 11_ 1. 2. Sem prejuízo do disposto nos artigos 13_, 16_ e 17_ do presente Acordo, as mercadorias originárias da Geórgia importadas na Comunidade não estarão sujeitas a restrições quantitativas. Sem prejuízo do disposto no artigo 13_ do presente Acordo, as mercadorias originárias da Comunidade importadas na Geórgia não estarão sujeitas a restrições quantitativas ou a medidas de efeito equivalente. As mercadorias serão comercializadas entre as Partes aos preços do mercado. Artigo 12_ 1. 2. 3. 4. 5. 6. Artigo 13_ Sempre que um produto for importado no território de uma das Partes em quantidades ou condições que causem ou ameacem causar um prejuízo aos produtores nacionais de produtos similares ou directamente concorrentes, a Comunidade ou a Geórgia, consoante o caso, podem adoptar medidas adequadas, de acordo com os procedimentos e nas condições seguidamente enunciados: Antes de tomar quaisquer medidas ou, nos casos em que é aplicável o n_ 4, o mais rapidamente possível após a adopção de tais medidas, a Comunidade ou a Geórgia, consoante o caso, fornecerá ao Conselho de Cooperação todas as informações necessárias para encontrar uma solução aceitável por ambas as Partes, em conformidade com o previsto no Título XI. Se, na sequência das consultas, as Partes não chegarem a acordo, no prazo de 30 dias a contar da notificação ao Conselho de Cooperação, quanto às acções destinadas a evitar essa situação, a Parte que solicitou as consultas pode restringir as importações dos produtos em causa, na medida e durante o tempo necessários para evitar ou reparar o prejuízo, ou adoptar outras medidas adequadas. Em circunstâncias críticas, em que um atraso poderia causar um prejuízo dificilmente reparável, as Partes podem tomar as medidas antes das consultas, desde que estas sejam realizadas imediatamente após a adopção das referidas medidas. Na selecção das medidas a tomar ao abrigo do presente artigo, as Partes Contratantes darão prioridade às medidas que causem menor perturbação à realização dos objectivos do presente Acordo. O disposto no presente artigo não prejudica nem afecta de modo algum a possibilidade de uma Parte Contratante adoptar medidas anti-dumping ou de compensação em conformidade com o artigo VI do GATT, com o Acordo sobre a aplicação do artigo VI do GATT, com o Acordo sobre a interpretação e aplicação dos artigos VI, XVI e XXIII do GATT ou com a legislação nacional pertinente. 10 Artigo 14_ As Partes comprometem-se a analisar, à medida que as circunstâncias o permitirem, o desenvolvimento das disposições do presente Acordo no que respeita ao comércio de mercadorias entre as Partes, incluindo na sequência da adesão da Geórgia à Organização Mundial do Comércio. O Conselho de Cooperação pode formular recomendações às Partes relativamente a esses desenvolvimentos que, caso aceites, poderão ser concretizadas mediante acordo entre as Partes em conformidade com os seus procedimentos respectivos. Artigo 15_ O presente Acordo não prejudica as proibições ou restrições aplicáveis à importação, à exportação ou às mercadorias em trânsito, justificadas por razões de moral pública, de ordem pública ou de segurança pública, de protecção da saúde e da vida das pessoas, e animais ou de preservação das plantas, de protecção dos recursos naturais, de protecção do património nacional de valor artístico, histórico ou arqueológico ou de protecção da propriedade intelectual, industrial e comercial nem a aplicação da regulamentação relativa ao ouro e à prata. Essas proibições e restrições não devem, contudo, constituir um meio de discriminação arbitrária nem uma restrição dissimulada ao comércio entre as Partes. Artigo 16_ O disposto no presente Título não é aplicável ao comércio de produtos têxteis dos Capítulos 50 a 63 da Nomenclatura Combinada. O comércio desses produtos será regido por um outro acordo, rubricado em 17 de Novembro de 1993 e aplicado provisoriamente desde 1 de Janeiro de 1994, e por eventuais acordos posteriormente concluídos. Artigo 17_ O comércio de produtos abrangidos pelo Tratado que institui a Comunidade Europeia do Carvão e do Aço será regido pelo disposto no presente Título, com excepção do artigo 11_. É instituído um grupo de contacto para as questões relacionadas com o carvão e o aço, composto por representantes da Comunidade, por um lado, e por representantes da Geórgia, por outro. O grupo de contacto procederá periodicamente ao intercâmbio de informações sobre todas as questões relativas ao carvão e ao aço de interesse para as Partes. 11 Artigo 18_ O comércio de materiais nucleares será regido pelo disposto no Tratado que institui a Comunidade Europeia da Energia Atómica. Se necessário, o comércio de materiais nucleares reger-se-á pelo disposto num acordo específico a concluir entre a Comunidade Europeia da Energia Atómica e a Geórgia. TITULO IV DISPOSIÇÕES RELATIVAS ÀS ACTIVIDADES EMPRESARIAIS E AOS INVESTIMENTOS Capítulo I Condições laborais Artigo 19_ Sob reserva da legislação, requisitos e procedimentos aplicáveis em cada Estadò- membro, a Comunidade e os Estados-membros esforçar-se-ão por assegurar que os trabalhadores georgianos legalmente empregados no território de um Estado- membro não sejam discriminados com base na nacionalidade em relação aos nacionais desse Estado-membro, em matéria de condições de trabalho, remuneração ou despedimento,. Sob reserva da legislação, requisitos e procedimentos aplicáveis na Geórgia, este país esforçar-se-á por assegurar que os trabalhadores dos Estados-membros legalmente empregados no território da Geórgia não sejam discriminados com base na nacionalidade em relação aos seus próprios nacionais, em matéria de condições de trabalho, remuneração ou despedimento,. Artigo 20_ O Conselho de Cooperação analisará as melhorias a introduzir nas condições de trabalho dos empresários, de acordo com os compromissos internacionais das Partes, incluindo os definidos no documento da Conferência de Bona da CSCE. 12 Artigo 21_ O Conselho de Cooperação formulará recomendações para a aplicação do disposto nos artigos I9_e20. Condições relativas ao estabelecimento e ao exercício de actividade das sociedades Capítulo II Artigo 22_ '. ï. k A Comunidade e os seus Estados-membros concederão, no que respeita ao estabelecimento de sociedades georgianas, tal como definidas na alínea d) do artigo 24^ um tratamento não menos favorável do que o concedido a qualquer país terceiro. Sem prejuízo das reservas enumeradas no Anexo V e em conformidade com as condições nele estabelecidas, a Comunidade e os seus Estados-membros concederão, no que respeita ao exercício das actividades de filiais de sociedades georgianas estabelecidas no seu território, um tratamento não menos favorável do que o concedido a qualquer sociedade comunitária. A Comunidade e os seus Estados-membros concederão às sucursais de sociedades georgianas estabelecidas no seu território, no que respeita ao exercício das suas actividades, um tratamento não menos favorável do que o concedido às sucursais de sociedades de qualquer país terceiro. A Geórgia concederá, no que respeita ao estabelecimento de sociedades comunitárias, tal como definidas na alínea d) do artigo 24_, um tratamento não menos favorável do que o concedido às sociedades georgianas ou às sociedades de qualquer país terceiro, se este último for mais favorável, e concederá, no que respeita ao exercício das actividades de filiais e sucursais de sociedades comunitárias estabelecidas no seu território, um tratamento não menos favorável do que o concedido às suas próprias sociedades ou sucursais ou às sociedades e sucursais de qualquer país terceiro, se este último for mais favorável. Artigo 23_ Sem prejuízo do disposto no artigo 96_, o disposto no artigo 22_ não é aplicável aos transportes aéreos, fluviais e marítimos. :. No entanto, no que respeita às actividades a seguir enumeradas das companhias de navegação que prestam serviços de transporte marítimo internacional, incluindo actividades de transporte intermodal que implique um trajecto marítimo, cada Parte Contratante autorizará às sociedades da outra Parte uma presença comercial 13 no seu território, sob a forma de filiais ou sucursais, em condições de estabelecimento e de exercício das suas actividades não menos favoráveis do que as concedidas às suas próprias sociedades ou a filiais ou sucursais de sociedades de qualquer país terceiro, se estas últimas forem mais favoráveis, em conformidade com a legislação e a regulamentação aplicáveis em cada Parte. Tais actividades incluem, de modo não exaustivo: a) b) c) d) e) A comercialização e a venda de serviços de transporte marítimo e de serviços afins mediante contacto directo com os clientes, desde a proposta de preços à facturação, independentemente de tais serviços serem prestados ou oferecidos pelo próprio prestador de serviços ou por prestadores de serviços com os quais o vendedor de serviços tenha celebrado acordos comerciais permanentes; A aquisição e utilização, por sua conta ou por conta dos seus clientes (e a revenda aos seus clientes) de quaisquer serviços de transporte ou serviços afins, incluindo qualquer tipo de serviço de transporte interior, designadamente por vias navegáveis interiores, estrada ou caminho-de-ferro, necessários para a prestação de um serviço integrado; A preparação de documentos de transporte, documentos aduaneiros ou quaisquer outros documentos relativos à origem e à natureza das mercadorias transportadas; O fornecimento de informações comerciais através de qualquer meio, incluindo os sistemas informáticos e o intercâmbio de dados electrónicos (sob reserva de restrições não discriminatórias relativas às telecomunicações); O estabelecimento de qualquer acordo comercial, incluindo a participação no capital da sociedade e o recrutamento de pessoal local (ou, no caso de pessoal estrangeiro, sob reserva das disposições aplicáveis do presente Acordo), com uma companhia de navegação estabelecida no local; f) A representação de sociedades, nomeadamente no que respeita a organizar a escala do navio ou a encarregar-se da respectiva carga, sempre que necessário. Para efeitos do presente Acordo, entende-se por: Artigo 24_ a) "Sociedade da Comunidade" ou "sociedade georgiana", respectivamente, uma sociedade constituída nos termos da legislação de um Estado-membro ou da Geórgia, respectivamente, e que tenha a sua sede social, administração central ou estabelecimento principal no território da Comunidade ou no da Geórgia, respectivamente. Todavia, se a sociedade constituída nos termos da legislação de um Estado-membro ou da Geórgia, tiver apenas a sua sede social, respectivamente, no território da Comunidade ou da Geórgia, só será considerada 14 b) c) d) e) f) sociedade da Comunidade ou da Geórgia se a sua actividade tiver uma ligação efectiva e contínua com a economia de um dos Estados-membros ou da Geórgia, respectivamente. "Filial" de uma spciedade, uma sociedade efectivamente controlada pela primeira. "Sucursal" de uma sociedade, um estabelecimento sem personalidade jurídica, com carácter permanente, tal como uma dependência de uma empresa-mãe, dotado de uma direcção e das infra-estruturas necessárias para negociar com terceiros, de modo que estes últimos, embora sabendo da eventual existência de um vínculo jurídico com a empresa-mãe sediada no estrangeiro, não tenham de tratar transacções directamente com a referida empresa-mãe, podendo efectuar comerciais no local do estabelecimento que constitui a dependência. "Direito de estabelecimento" o direito de sociedades da Comunidade ou da Geórgia, na acepção da alínea a), exercerem actividades económicas através da constituição de filiais e sucursais na Geórgia ou na Comunidade, respectivamente. "Exercício de actividades" a prossecução de actividades económicas. "Actividades económicas" as actividades de carácter industrial, comercial e profissional. No que se refere aos transportes marítimos internacionais, incluindo as operações intermodais que impliquem um trajecto marítimo, beneficiarão igualmente do disposto no presente Capítulo e no Capítulo III os nacionais dos Estados- membros ou da Geórgia estabelecidos fora da Comunidade ou da Geórgia, respectivamente, bem como as companhias de navegação estabelecidas fora da Comunidade ou da Geórgia e controladas por nacionais de um Estado-membro ou da Geórgia, respectivamente, se os seus navios se encontrarem registados nesse Estado-membro ou na Geórgia, respectivamente, nos termos das respectivas legislações. Artigo 25_ Não obstante quaisquer outras disposições do presente Acordo, as Partes não podem ser impedidas de tomar medidas cautelares, incluindo para garantir a protecção dos investidores, dos depositantes, dos titulares de apólices de seguro ou de pessoas em relação a quem um prestador de serviços financeiros tenha contraído um obrigação fiducidária, ou a integridade e a estabilidade do sistema financeiro. Sempre que essas medidas não sejam conformes ao disposto no presente Acordo, não poderão ser invocadas para desvincular uma Parte das obrigações que para ela decorrem do presente Acordo. Nenhuma disposição do presente Acordo pode ser interpretada de modo a exigir que uma Parte divulgue informações relativas às actividades empresariais e à 15 contabilidade de clientes individuais ou quaisquer informações confidenciais ou protegidas na posse das entidades públicas. Para efeitos do presente Acordo, entende-se por "serviços financeiros" as actividades descritas no Anexo III. Artigo 26_ O disposto no presente Acordo não prejudica a aplicação, por cada uma das Partes, de quaisquer medidas necessárias para impedir que as medidas por ela tomadas relativamente ao acesso de países terceiros ao seu mercado sejam evadidas através das disposições do presente Acordo. Artigo 27_ 1. 2. Em derrogação do disposto no Capítulo I do presente Título, uma sociedade da Comunidade ou uma sociedade da Geórgia estabelecida no território da Geórgia ou da Comunidade, respectivamente, pode empregar, directamente ou através de uma das suas filiais ou sucursais, nos termos da legislação em vigor no país de estabelecimento, no território da Geórgia e da Comunidade, respectivamente, nacionais dos Estados-membros da Comunidade e da Geórgia, respectivamente, desde que tais trabalhadores façam parte do pessoal de base, tal como definido no n_ 2, e sejam exclusivamente empregados por essas sociedades ou sucursais. As autorizações de residência e de trabalho desses trabalhadores abrangerão apenas o período de tal emprego. O pessoal de base das sociedades acima referidas, a seguir denominadas "organizações" é constituído por "pessoas transferidas no interior da sociedade", tal como definidas na alínea c) e pertencentes às seguintes categorias, desde que a organização possua personalidade jurídica e que as pessoas em causa tenham sido por ela empregadas ou tenham sido sócias dessa organização (com excepção dos accionistas maioritários), durante um período de, pelo menos, um ano antes dessa transferência: a) Quadros superiores de uma organização, responsáveis essencialmente pela gestão do estabelecimento, sob o controlo ou a direcção geral do conselho de administração, dos accionistas ou dos seus equivalentes, a quem incumbe: dirigir o estabelecimento, um departamento ou uma secção do estabelecimento; supervisionar e controlar o trabalho dos outros membros do pessoal que exercem funções de supervisão, técnicas ou administrativas; contratar ou despedir pessoal, propor a sua contratação, despedimento ou outras acções relativas ao pessoal em virtude dos poderes que lhes foram conferidos. 16 b) c) 1. 2. 3. 4. Pessoas empregadas por uma organização e que possuem competências excepcionais e essenciais no que respeita ao serviço, equipamento de investigação, técnicas ou gestão do estabelecimento. A apreciação desses conhecimentos pode reflectir, para além dos conhecimentos específicos relacionados com o estabelecimento, um elevado nível de qualificações para um tipo de trabalho ou de actividade que exija conhecimentos técnicos específicos, incluindo o facto de serem membros de uma profissão reconhecida. Por "pessoa transferida no interior da sociedade" entende-se uma pessoa singular que trabalhe para uma organização no território de uma Parte, temporariamente transferida no contexto do exercício de actividades económicas no território da outra Parte; a organização em causa deverá ter o seu estabelecimento principal no território de uma Parte e a transferência deverá efectuar-se para um estabelecimento (sucursal, filial) dessa organização, que exerça efectivamente actividades económicas similares no território da outra Parte. Artigo 29_ As Partes evitarão adoptar quaisquer medidas ou acções que tornem as condições de estabelecimento e o exercício de actividades das sociedades da outra Parte mais restritivas do que a situação existente no dia anterior à data da assinatura do Acordo. O disposto no presente artigo não prejudica a aplicação do disposto no artigo 37_: as situações contempladas no artigo 37_ serão exclusivamente regidas pelas respectivas disposições. Num espírito de parceria e de cooperação e em função do disposto no artigo 43_, o Governo da Geórgia informará a Comunidade da sua intenção de propor nova legislação ou de adoptar nova regulamentação que possa tornar as condições de estabelecimento e exercício de actividades de filiais e sucursais de sociedades da Comunidade na Geórgia mais restritivas do que a situação existente no dia anterior à data da assinatura do Acordo. A Comunidade pode solicitar à Geórgia a comunicação dos projectos de leis ou de regulamentos bem como a realização de consultas sobre esses projectos. Sempre que a nova legislação ou regulamentação introduzida na Geórgia torne as condições de estabelecimento de sociedades da Comunidade no seu território e de exercício de actividades de filiais e sucursais das sociedades da Comunidade estabelecidas na Geórgia mais restritivas do que a situação existente na data da assinatura do presente Acordo, essa legislação ou regulamentação não será aplicável durante um período de três anos a contar da data da entrada em vigor do acto em questão relativamente às filiais e sucursais já estabelecidas na Geórgia naquela data. 17 Capítulo m Prestação de serviços transfronteiras entre a Comunidade e a Geórgia Artigo 30_ As Partes comprometem-se, nos termos do presente Capítulo, a adoptar as medidas necessárias que permitam progressivamente a prestação de serviços por sociedades da Comunidade ou da Geórgia estabelecidas numa Parte que não a do destinatário dos serviços, tendo em conta a evolução do sector dos serviços nas Partes. O Conselho de Cooperação formulará as recomendações necessárias à aplicação do n 1. Artigo 31_ As Partes cooperarão com o objectivo de desenvolver na Geórgia um sector de serviços que funcione segundo as leis do mercado. Artigo 32_ 1. a) b) 2. a) b) As Partes comprometem-se a aplicar efectivamente o princípio do livre acesso ao mercado e ao tráfego marítimo internacional numa base comercial. A disposição anterior não prejudica os direitos e obrigações decorrentes do Código de Conduta das Conferências Marítimas das Nações Unidas, aplicável a uma ou outra das Partes no presente Acordo. As companhias que não façam parte das conferências podem competir com uma conferência desde que respeitem o princípio da concorrência leal numa base comercial; As Partes afirmam o seu empenhamento no princípio da livre concorrência enquanto elemento essencial do comércio a granel de sólidos e líquidos. Ao aplicarem os princípios enunciados no n_ 1, as Partes: Abster-se-ão de aplicar, a partir da data de entrada em vigor do presente Acordo, quaisquer cláusulas de partilha de carga previstas em acordos bilaterais entre Estados-membros da Comunidade e a antiga União Soviética; Não introduzirão cláusulas de partilha de carga em futuros acordos bilaterais com países terceiros, excepto em casos excepcionais em que as companhias de navegação de uma das Partes no presente Acordo não possam, de outro modo, participar no tráfego com destino ao país terceiro em causa e dele proveniente; 18 c) d) 3. 4. Proibirão regimes de partilha de carga em futuros acordos bilaterais de comércio a granel de sólidos e líquidos; Abolirão, a partir da data de entrada em vigor do presente Acordo, todas as medidas unilaterais, bem como os entraves administrativos, técnicos e outros susceptíveis de ter efeitos restritivos ou discriminatórios sobre a livre prestação de serviços no domínio do transporte marítimo internacional. No que se refere ao acesso aos portos abertos ao comércio internacional, à utilização das infra-estruturas e dos serviços marítimos auxiliares dos portos, bem como às taxas e encargos a eles inerentes, aos serviços aduaneiros e à utilização dos cais de acostagem e das instalações de carga e descarga, as Partes concederão aos navios explorados por pessoas singulares ou por sociedades da outra Parte um tratamento não menos favorável do que o concedido aos seus próprios navios. As pessoas singulares e as sociedades da Comunidade que prestem serviços de transporte marítimo internacionais marítimo-fluviais nas vias navegáveis interiores da Geórgia e vice-versa. internacional podem prestar serviços Artigo 33_ A fim de assegurar um desenvolvimento coordenado dos transportes entre as Partes, adaptado às suas necessidades comerciais, após a entrada em vigor do presente Acordo, as Partes podem negociar, quando adequado, acordos específicos sobre as condições de acesso recíproco ao mercado e de prestação de serviços de transporte rodoviário, ferroviário, por via navegável e, eventualmente, aéreo. 19 Capítulo IV Disposições gerais Artigo 34_ 1. 2. O disposto no presente Título é aplicável sob reserva das limitações justificadas por razões de ordem pública, segurança pública e saúde pública. O disposto no presente Título não é aplicável às actividades que, no território de cada Parte, se relacionem, ainda que a título ocasional, com o exercício da autoridade pública. Artigo 35_ Para efeitos do presente Título, nenhuma disposição do Acordo impede as Partes de aplicarem as respectivas disposições legislativas e regulamentares no que respeita à entrada, estada, trabalho, condições laborais, estabelecimento de pessoas singulares e prestação de serviços, desde que essa aplicação não anule ou comprometa as vantagens resultantes, para qualquer das Partes, de uma disposição específica do Acordo. Esta disposição não prejudica a aplicação do artigo 34_. Artigo 36_ As sociedades controladas e detidas exclusiva e conjuntamente por sociedades da Geórgia e da Comunidade beneficiam igualmente do disposto nos Capítulos II, III e IV. Artigo 37 A partir do primeiro dia do mês anterior à data de entrada em vigor das obrigações pertinentes decorrentes do Acordo Geral sobre o Comércio de Serviços (GATS) aplicáveis aos sectores ou medidas por ele abrangidos, o tratamento concedido por uma Parte à outra ao abrigo do presente Acordo, não pode, em caso algum, ser menos favorável do que o tratamento concedido por essa primeira Parte nos termos do GATS, em relação a cada sector, subsector e modo de prestação de serviços. Artigo 38_ Para efeitos dos Capítulos II, III e IV, não será tido em conta o tratamento concedido pela Comunidade, pelos seus Estados-membros ou pela Geórgia ao abrigo dos compromissos assumidos por força de acordos de integração económica, nos termos dos princípios definidos no artigo V do GATS. 20 Artigo 39_ 1. 2. 3. O tratamento da nação mais favorecida, concedido nos termos do presente Título, não será aplicável às vantagens fiscais que as Partes concedem ou concederão no futuro com base em acordos destinados a evitar a dupla tributação, ou em outros acordos em matéria fiscal. Nenhuma disposição do presente Título obsta à adopção ou aplicação pelas Partes de quaisquer medidas destinadas a impedir a evasão ou fraude fiscais, de acordo com as disposições em matéria fiscal dos acordos destinados a evitar a dupla tributação e de outros acordos fiscais, ou da legislação fiscal nacional. Nenhuma disposição do presente Título obsta a que os Estados-membros ou a Geórgia estabeleçam uma distinção, na aplicação das disposições pertinentes da sua legislação fiscal, entre contribuintes que não se encontrem em situações idênticas, designadamente no que se refere ao seu local de residência. Artigo 40_ Sem prejuízo do disposto no artigo 27_, o disposto nos Capítulos II, III e IV não pode ser interpretado como permitindo: a nacionais dos Estados-membros ou da Geórgia, respectivamente, entrar ou permanecer no território da Geórgia ou da Comunidade, respectivamente, a qualquer título, e, designadamente, como accionista ou sócio de uma sociedade ou gestor ou empregado da mesma sociedade ou ainda prestador ou beneficiário de serviços; a filiais ou sucursais comunitárias de sociedades georgianas empregar ou ter empregado no território da Comunidade nacionais da Geórgia; a filiais ou sucursais georgianas de sociedades da Comunidade empregar ou ter empregado no território da Geórgia nacionais dos Estados-membros; a sociedades georgianas ou filiais ou sucursais comunitárias de sociedades georgianas fornecer pessoal georgiano para exercer actividades para e sob o controlo de outras pessoas ao abrigo de contratos de trabalho temporários; a sociedades comunitárias ou filiais ou sucursais georgianas de sociedades comunitárias fornecer trabalhadores nacionais dos Estados-membros ao abrigo de contratos de trabalho temporários. 21 CAPITULO V Pagamentos correntes e movimentos de capitais Artigo 41_ 1. 2. 3. 4. 5. 6. As Partes comprometem-se a autorizar, numa moeda livremente convertível, todos os pagamentos correntes entre residentes na Comunidade e na Geórgia relacionados com a circulação de mercadorias, de serviços ou de pessoas efectuados nos termos do presente Acordo. No que respeita às transações da balança de capitais da balança de pagamentos, a partir da entrada em vigor do presente Acordo, será assegurada a livre circulação de capitais respeitante aos investimentos directos efectuados em sociedades constituídas nos termos da legislação do país de acolhimento e aos investimentos efectuados nos termos do disposto no Capítulo II, bem como à liquidação ou repatriamento desses investimentos e de quaisquer lucros deles resultantes. Sem prejuízo do disposto no n_ 2 ou no n_ 5, a partir da entrada em vigor do presente Acordo, não serão introduzidas quaisquer novas restrições cambiais que afectem a circulação de capitais e os pagamentos correntes com ela relacionados entre residentes na Comunidade e na Geórgia, nem serão tornados mais restritivos os regimes existentes. As Partes consultar-se-ão a fim de facilitar a circulação de formas de capital diferentes das referidas no n_ 2 entre a Comunidade e a Geórgia e de promover os objectivos do presente Acordo. No que respeita ao disposto no presente artigo, a Geórgia pode, em circunstâncias excepcionais e até ter sido introduzida a plena convertibilidade da moeda georgiana na acepção do artigo VIII dos Estatutos do Fundo Monetário Internacional, aplicar restrições cambiais relacionadas com a concessão e a contracção de empréstimos a curto e a médio prazo, desde que essas restrições sejam impostas à Geórgia para a concessão dos referidos empréstimos e autorizadas de acordo com o estatuto da Geórgia no âmbito do FMI. A Geórgia aplicará essas restrições de forma não discriminatória e de modo a afectar o menos possível a aplicação do presente Acordo. A Geórgia informará o mais rapidamente possível o Conselho de Cooperação da introdução dessas medidas, ou da sua alteração. Sem prejuízo do disposto nos n_s 1 e 2, sempre que, em circunstâncias excepcionais, a circulação de capitais entre a Comunidade e a Geórgia cause ou ameaçar causar graves dificuldades à execução da política cambial ou monetária na Comunidade ou na Geórgia, a Comunidade e a Geórgia, respectivamente, podem adoptar medidas de salvaguarda no que se refere à circulação de capitais entre a Comunidade e a Geórgia por um período máximo de 6 meses, desde que essas medidas sejam estritamente necessárias. 22 1. 2. 1. 2. Capítulo VI Protecção da propriedade intelectual, industrial e comercial Artigo 42_ Em conformidade com o disposto no presente artigo e no Anexo II, a Geórgia continuará a melhorar a protecção dos direitos de propriedade intelectual, industrial e comercial, de modo a assegurar, no final do quinto ano seguinte à entrada em vigor do presente Acordo, um nível de protecção idêntico ao existente na Comunidade, incluindo meios eficazes para fazer respeitar esses direitos. No final do quinto ano seguinte à entrada em vigor do presente Acordo, a Geórgia aderirá às convenções multilaterais em matéria de direitos de propriedade intelectual, industrial e comercial referidas no n_ 1 do Anexo II nas quais os Estados-membros da Comunidade sejam Partes Contratantes ou que sejam aplicadas de facto pelos Estados-membros nos termos das disposições aplicáveis das referidas convenções. TÍTULO V COOPERAÇÃO LEGISLATIVA Artigo 43_ As Partes reconhecem que uma condição importante para o reforço dos laços económicos entre a Geórgia e a Comunidade reside na aproximação entre a actual e futura legislação da Geórgia e a da Comunidade. A Geórgia esforçar-se-á por que a sua legislação se torne gradualmente compatível com a legislação comunitária. A aproximação das legislações abrangerá, em especial, os seguintes domínios: legislação e regulamentação aplicáveis aos investimentos das sociedades, legislação aduaneira, direito das sociedades, direito bancário, contabilidade e fiscalidade das empresas, propriedade intelectual, protecção dos trabalhadores no local de trabalho, serviços financeiros, regras de concorrência, contratos públicos, protecção da saúde e da vida das pessoas, animais e plantas, ambiente, defesa do legislação e consumidor, fiscalidade indirecta, regras e normas técnicas, regulamentação no domínio nuclear, transportes. 3. A Comunidade proporcionará à Geórgia assistência técnica para a execução de tais medidas, que poderá incluir, nomeadamente: o intercâmbio de peritos; 23 a comunicação atempada de informações, em especial no que respeita à legislação pertinente; a organização de seminários; actividades de formação; a ajuda à tradução de legislação comunitária nos sectores em questão. Nos casos em que as trocas comerciais entre as Partes sejam afectadas, as Partes acordam em analisar o modo de aplicar as regras da concorrência numa base concertada. Artigo 43_ - A Em conformidade com o artigo 43_, a Comunidade prestará à Geórgia assistência técnica para a elaboração e a aplicação da legislação relativa à concorrência, nomeadamente no que se refere a: acordos e associações entre empresas e práticas concertadas que possam ter como resultado impedir, restringir ou falsear a concorrência, abusos de posições dominantes no mercado, auxílios estatais que possam falsear a concorrência, monopólios estatais de carácter comercial, empresas públicas e empresas que beneficiam de direitos especiais ou exclusivos, análise e controlo da aplicação das regras da concorrência e meios de assegurar o seu cumprimento. 2. As Partes acordam em estudar meios de aplicar as respectivas regras da concorrência de forma concertada nos casos em que as trocas comerciais entre elas sejam afectadas. TITULO VI COOPERAÇÃO ECONÓMICA Artigo 44_ 1. 2. A Comunidade e a Geórgia estabelecerão uma cooperação económica tendo em vista contribuir para o processo de reforma e de recuperação económicas, bem como para o desenvolvimento sustentável da Geórgia. Essa cooperação deverá reforçar os laços económicos existentes, no interesse de ambas as Partes. As políticas e outras medidas serão concebidas de modo a permitir a realização de reformas económicas e sociais e a reestruturação dos sistemas económico e comercial da Geórgia e reger-se-ão pelos princípios de um desenvolvimento social sustentável e harmonioso e integrarão igualmente considerações de ordem ambiental. 24 3. 4. 5. Para o efeito, a cooperação concentrar-se-á, nomeadamente, no desenvolvimento económico e social, desenvolvimento dos recursos humanos, apoio a empresas (incluindo a privatização, os investimentos e o desenvolvimento dos serviços financeiros), agricultura e produtos alimentares, energia, transportes, turismo, protecção do ambiente e cooperação regional. Será prestada especial atenção às medidas susceptíveis de promoverem a cooperação entre os Estados Independentes da região transcaucasiana e com outros países vizinhos, com vista a promover o desenvolvimento harmonioso da região. Sempre que adequado, a cooperação económica e outras formas de cooperação previstas no presente Acordo poderão ser apoiadas por uma assistência técnica comunitária, tendo em conta o Regulamento do Conselho aplicável à assistência técnica aos Estados Independentes, as prioridades acordadas no âmbito do programa indicativo relativo à assistência técnica da Comunidade à Geórgia e os processos de coordenação e de execução nele definidos. Artigo 45_ Cooperação em matéria de comércio de mercadorias e de serviços As Partes cooperarão a fim de assegurar a conformidade do comércio internacional da Geórgia com as regras da OMC. Esta cooperação abrangerá questões específicas directamente relacionadas com a facilitação das trocas comerciais, designadamente: a formulação de uma política sobre comércio e matérias conexas, incluindo os pagamentos e os mecanismos de compensação; a elaboração da legislação pertinente; a prestação de assistência à Geórgia com vista à sua eventual adesão à OMC. Artigo 46_ Cooperação industrial 1. A cooperação tem por objectivo promover, nomeadamente. o desenvolvimento de laços comerciais entre operadores económicos de ambas as Partes; a participação da Comunidade nos esforços envidados pela Geórgia no sentido de reestruturar a sua indústria; a melhoria da gestão; 25 o desenvolvimento de normas e práticas comerciais adequadas; a protecção do ambiente. a reconversão do seu complexo industrial militar. 2. O disposto no presente artigo não prejudica a aplicação das regras de concorrência comunitárias aplicáveis às empresas. 26 Artigo 4 6- A Construção As Partes cooperarão no sector da indústria da construção. Essa cooperação terá como objectivo, nomeadamente, a modernização e a reestruturação do sector da construção na Geórgia, segundo os princípios da economia de mercado e tendo devidamente em conta os aspectos ambientais, de saúde e de segurança. Artigo 47_ Promoção e protecção dos investimentos 1. Tendo em conta os respectivos poderes e competências da Comunidade e dos Estados-membros, a cooperação terá por objectivo a criação de um clima favorável ao investimento privado nacional e estrangeiro, especialmente através de melhores condições de protecção do investimento, de transferência de capitais e de intercâmbio de informações sobre as oportunidades de investimento. 2. Esta cooperação terá como objectivos específicos: a conclusão, sempre que adequado, de acordos de promoção e protecção do investimento entre os Estados-membros e a Geórgia; a conclusão, sempre que adequado, de acordos destinados a evitar a dupla tributação entre os Estados-membros e a Geórgia; a criação de condições favoráveis para atrair investimentos estrangeiros para a economia da Geórgia; a criação de condições de estabilidade e a introdução de legislação comercial adequada, bem como o legislação, sobre regulamentação e práticas administrativas em matéria de investimento; investimento, o designadamente no âmbito de feiras comerciais, exposições, semanas comerciais e outras manifestações. sobre oportunidades de intercâmbio de intercâmbio de informações informações Artigo 48_ Contratos públicos As Partes cooperarão com vista a promover a transparência e o respeito das regras de concorrência relativamente à adjudicação de contratos de fornecimento e de prestação de serviços, especialmente através da realização de concursos. Artigo 49_ 27 Cooperação no domínio das normas e da avaliação da conformidade 1. A cooperação entre as Partes promoverá o alinhamento pelos critérios, princípios e orientações gerais internacionalmente aceites no domínio da qualidade. As acções nesta matéria destinar-se-ão a facilitar a evolução no sentido do reconhecimento mútuo no domínio da avaliação da conformidade, bem como a melhoria da qualidade dos produtos georgianos. 2. Para o efeito, as Partes procurarão cooperar em projectos de assistência técnica destinados a: promover uma cooperação adequada com organizações e especializadas nestes domínios; promover a utilização da regulamentação técnica comunitária e a aplicação das normas e processos europeus de avaliação da conformidade; favorecer a partilha de experiências e de informações técnicas no domínio da gestão da qualidade. instituições 28 Artigo 50_ Sector mineiro e matérias-primas 1. As Partes procurarão aumentar os investimentos e as trocas comerciais no sector mineiro e das matérias-primas. 2. A cooperação incidirá especialmente nos seguintes domínios: intercâmbio de informações sobre as perspectivas dos sectores mineiro e dos metais não ferrosos; criação de um enquadramento jurídico para a cooperação; questões comerciais; adopção e aplicação de legislação no domínio do ambiente; formação; segurança na indústria mineira. Artigo 51_ Cooperação no domínio da ciência e da tecnologia 1. As Partes promoverão, com base no seu interesse mútuo, a cooperação no domínio da investigação científica e do desenvolvimento tecnológico para fins civis e, tendo em conta os recursos disponíveis, o acesso adequado aos respectivos programas, sob reserva de uma protecção efectiva dos direitos de propriedade intelectual, industrial e comercial. 2. A cooperação no domínio da ciência e da tecnologia abrangerá: intercâmbio de informações científicas e técnicas; actividades conjuntas de investigação e de desenvolvimento tecnológico; actividades de formação e programas de mobilidade destinados a cientistas, investigadores e técnicos de ambas as Partes que trabalhem no domínio da investigação e do desenvolvimento tecnológico. Sempre que essa cooperação assuma a forma de actividades no domínio da educação e/ou da formação, será levada a cabo em conformidade com o disposto no artigo 52_. As Partes podem desenvolver, de comum acordo, outras formas de cooperação no domínio da ciência e da tecnologia. Na realização dessas actividades de cooperação, será prestada especial atenção à reafectação de cientistas, engenheiros, investigadores e técnicos que participem ou tenham participado em actividades de investigação e/ou produção de armas de destruição maciça. 29 A cooperação abrangida pelo presente artigo realizar-se-á no âmbito de acordos específicos a negociar e a concluir de acordo com as formalidades de cada uma das Partes, que devem estabelecer, designadamente, disposições adequadas em matéria de direitos de propriedade intelectual, industrial e comercial. Artigo 52_ Educação e formação As Partes cooperarão com o objectivo de melhorar o nível geral do ensino e das qualificações profissionais na Geórgia nos sectores público e privado. A cooperação concentrar-se-á, em especial, nos seguintes domínios: modernização do ensino superior e dos sistemas de formação na Geórgia, incluindo o sistema de certificação dos estabelecimentos e dos diplomas de ensino superior; formação de quadros dos sectores público e privado e de funcionários públicos em domínios prioritários a determinar; cooperação entre estabelecimentos de ensino e entre estes e as empresas; mobilidade de professores, licenciados, administradores, jovens cientistas e investigadores e jovens em geral; promoção de cursos no domínio dos estudos europeus, no âmbito das instituições adequadas; ensino de línguas comunitárias; cursos de pós-graduação para intérpretes de conferência; formação de jornalistas; formação de formadores. Poderá considerar-se a eventual participação de uma Parte nos programas de educação e formação da outra Parte, de acordo com os respectivos procedimentos e, sempre que adequado, serão criados quadros institucionais e planos de cooperação baseados na participação da Geórgia no programa comunitário TEMPUS. 30 Artigo 53_ Agricultura e sector agro-industrial A cooperação neste sector terá por objectivo a prossecução da reforma agrária, a modernização, privatização e reestruturação dos sectores agrícola, agro-industrial e dos serviços na Geórgia, o desenvolvimento de mercados internos e externos para os produtos georgianos, em condições que assegurem a protecção do ambiente, tendo em conta a necessidade de melhorar a segurança do abastecimento de produtos alimentares, bem como o desenvolvimento das actividades empresariais no sector agrícola e a transformação e distribuição de produtos agrícolas. As Partes procurarão igualmente aproximar progressivamente as normas georgianas da regulamentação técnica comunitária relativa a produtos agro-alimentares e industriais, incluindo normas sanitárias e fitossanitárias. Artigo 54_ Energia A cooperação neste domínio realizar-se-á no âmbito dos princípios da economia de mercado e da Carta Europeia da Energia, tendo em conta o Tratado da Carta da Energia e o Protocolo relativo à eficiência energética e aos aspectos ambientais associados, desenvolvendo-se num contexto de integração progressiva dos mercados da energia na Europa. A cooperação incluirá, designadamente os seguintes aspectos: formulação e desenvolvimento de uma política de energia; melhoria da gestão e da regulamentação do sector da energia, numa óptica de economia de mercado; melhoria do abastecimento de energia, incluindo a segurança do abastecimento, em condições compatíveis com a economia e o ambiente; promoção da poupança de energia e do rendimento energético, e aplicação do Protocolo da Carta da Energia relativo à eficiência energética e aos aspectos ambientais associados; modernização das infra-estruturas de energia; melhoria das tecnologias da energia no que se refere ao abastecimento e utilização final dos diversos tipos de energia; gestão e formação técnica no sector da energia; transporte e trânsito dos materiais e produtos energéticos; introdução de um conjunto de condições institucionais, jurídicas, fiscais e outras, necessárias para incentivar o desenvolvimento do comércio de energia e o investimento neste sector; desenvolvimento da energia hidroeléctrica e de outros recursos energéticos renováveis. 31 3. 1. 2. As Partes procederão ao intercâmbio de informações pertinentes sobre projectos de investimento no sector da energia, em especial, informações relativas à construção e à recuperação de oleodutos e gasodutos ou outros meios de transporte de produtos energéticos. No que respeita aos investimentos no sector da energia, as Partes cooperarão a fim de aplicar o mais eficazmente possível o disposto no Título IV e no artigo 47_. Artigo 55_ Ambiente Tendo em conta a Carta Europeia da Energia, a Declaração da Conferência de Lucerna de 1993 e o Tratado da Carta da Energia, nomeadamente o seu artigo 19_, bem como o Protocolo da Carta da Energia relativo à eficiência energética e aos aspectos ambientais associados, as Partes desenvolverão e intensificarão a sua cooperação em matéria de ambiente e saúde pública. A cooperação terá por objectivo lutar contra a deterioração do ambiente e, em especial: o controlo eficaz dos níveis de poluição e a avaliação do estado do ambiente; sistema de informação sobre o estado do ambiente; a luta contra a poluição local, regional e transfronteiras do ar e da água; a recuperação do ambiente; a produção e o consumo de energia de um modo sustentável, eficiente e eficaz do ponto de vista ambiental; a segurança das instalações industriais; a classificação e manipulação segura das substâncias químicas; a qualidade da água; a redução, reciclagem e eliminação segura dos resíduos; aplicação da Convenção de Basileia; o impacto ambiental das actividades agrícolas, a erosão dos solos e a poluição química; a protecção das florestas; a conservação da biodiversidade e das áreas protegidas e a utilização e gestão racionais dos recursos biológicos; o ordenamento do território, incluindo a construção civil e o planeamento urbano; a utilização de instrumentos económicos e fiscais; as alterações climáticas a nível do globo; a educação e sensibilização para os problemas do ambiente; a assistência técnica no que respeita à reabilitação de zonas afectadas pela radioactividade e à resolução de problemas sociais e sanitários dela decorrentes; a aplicação da Convenção de Espoo relativa à Avaliação do Impacto Ambiental num contexto transfronteiras. 3. A cooperação efectuar-se-á especialmente nos seguintes domínios. 32 prevenção de catástrofes e de outras situações de emergência; intercâmbio de informações e de peritos, incluindo nos domínios da transferência de tecnologias limpas e da utilização ambientalmente segura e eficaz de biotecnologias; actividades de investigação conjunta; melhoria da legislação no sentido de a compatibilizar com as normas comunitárias; formação em matéria de ambiente e reforço das instituições; cooperação a nível regional, incluindo no âmbito da Agência Europeia do Ambiente, bem como a nível internacional; desenvolvimento de estratégias, designadamente em relação aos problemas globais e climáticos, bem como à concretização de um desenvolvimento sustentável; estudos de impacto ambiental. Artigo 56_ Transportes As Partes desenvolverão e reforçarão a cooperação no domínio dos transportes. Essa cooperação terá, designadamente, por objectivos reestruturar e modernizar os sistemas e as redes de transportes da Geórgia, bem como desenvolver e assegurar, sempre que adequado, a compatibilidade dos sistemas de transporte na perspectiva de um sistema de transportes mais amplo. Será prestada especial atenção às ligações tradicionais entre os Estados Independentes da região transcaucasiana, bem como às ligações com os países vizinhos. A cooperação incluirá, nomeadamente. a modernização dos métodos de gestão e exploração dos transportes rodoviários, dos caminhos-de-ferro, dos portos e dos aeroportos; a modernização e o desenvolvimento da rede ferroviária, rodoviária, e de vias navegáveis, dos portos, dos aeroportos e das infra-estruturas de navegação aérea, incluindo a modernização dos principais eixos de interesse comum e das ligações transeuropeias para os diferentes modos de transporte acima referidos, em especial os relacionados com o projecto TRACECA; a promoção e desenvolvimento do transporte multimodal; a promoção de programas conjuntos de investigação e desenvolvimento; a preparação de um quadro legislativo e institucional para o desenvolvimento e a execução da política de transportes, incluindo a privatização deste sector. 33 Artigo 57_ Serviços postais e telecomunicações No âmbito dos respectivos poderes e competências, as Partes desenvolverão e reforçarão a sua cooperação nos seguintes domínios: definição de políticas e orientações gerais para o desenvolvimento do sector das telecomunicações e dos serviços postais; formulação dos princípios de uma política de tarifas e de comercialização nos serviços postais e de telecomunicações; realização de transferências de tecnologia e de saber-fazer, incluindo as relativas a normas técnicas europeias e a sistemas de certificação; incentivo ao desenvolvimento de projectos no domínio dos serviços postais e das telecomunicações e a novos investimentos neste sector; melhoria da eficiência e da qualidade dos serviços postais e de telecomunicações, designadamente através da liberalização das actividades dos subsectores; aplicação avançada das telecomunicações, designadamente no que se refere às transferências electrónicas de capitais; gestão das redes de telecomunicações e respectiva "optimização"; introdução de um quadro regulamentar adequado para a prestação de serviços postais e de telecomunicações e para a utilização de uma gama de radiofrequência; formação no domínio dos serviços postais e de telecomunicações tendo em vista o seu funcionamento em condições de mercado. Artigo 58_ Serviços financeiros A cooperação neste domínio terá especialmente como objectivo facilitar a participação da Geórgia nos sistemas de pagamentos universalmente aceites. A assistência técnica concentrar-se-á nos seguintes aspectos: desenvolvimento de serviços bancários e financeiros, desenvolvimento de um mercado comum de crédito, participação da Geórgia num sistema de pagamentos universalmente aceite; desenvolvimento de um sistema fiscal e respectivas instituições na Geórgia, intercâmbio de experiências e formação de pessoal; desenvolvimento de serviços de seguros, que contribuam, nomeadamente, para criar um enquadramento favorável à participação de sociedades da Comunidade em empresas comuns (joint ventures) no sector dos seguros na Geórgia, bem como desenvolvimento de seguros de créditos à exportação. Esta cooperação contribuirá especialmente para fomentar o desenvolvimento das relações entre a Geórgia e os Estados-membros no sector dos serviços financeiros. 34 Artigo 59_ Desenvolvimento regional 1. 2. As Partes reforçarão a cooperação no domínio do desenvolvimento regional e do ordenamento do território. Para o efeito, as Partes incentivarão o intercâmbio de informações pelas autoridades nacionais, regionais e locais sobre a política regional e de ordenamento de território e os métodos de definição de políticas regionais, concedendo especial importância ao desenvolvimento das zonas desfavorecidas. As Partes incentivarão igualmente os contactos directos entre as respectivas regiões e organismos públicos responsáveis pelo planeamento do desenvolvimento regional, com o objectivo, nomeadamente, de confrontar métodos e formas de promover o desenvolvimento regional. Artigo 60_ Cooperação em matéria social 1. No que respeita à saúde e à segurança, a cooperação entre as Partes terá por objectivo melhorar o nível de protecção da saúde e da segurança dos trabalhadores. A cooperação incluirá, nomeadamente: acções de educação e formação no domínio da saúde e da segurança, sendo prestada especial atenção aos sectores de actividade de elevado risco; desenvolvimento e promoção de medidas de prevenção para lutar contra as doenças e perturbações relacionadas com o trabalho; prevenção dos principais riscos de acidentes e gestão de produtos químicos tóxicos; investigação para o desenvolvimento de conhecimentos relativos ao ambiente de trabalho e à saúde e segurança dos trabalhadores. 2. No que se refere ao emprego, a cooperação entre as Partes nomeadamente, assistência técnica tendo em vista: incluirá, a optimização do mercado de trabalho; a modernização dos serviços de colocação e de orientação profissional; o planeamento e a gestão de programas de reestruturação; o desenvolvimento de iniciativas locais de emprego; 35 o intercâmbio de informações sobre os programas de trabalho flexível, incluindo programas de incentivo ao trabalho por conta própria e à criação de empresas. As Partes prestarão especial atenção à cooperação no domínio da protecção social, incluindo, designadamente, as acções de cooperação em matéria de planeamento e execução das reformas da protecção social na Geórgia. Essas reformas terão por objectivo desenvolver na Geórgia métodos de protecção característicos das economias de mercado e abrangerão todas as formas da protecção social. Artigo 61_ Turismo As Partes reforçarão e desenvolverão a sua cooperação, que incluirá: a promoção do comércio turístico; o aumento do fluxo de informações; as transferências de saber-fazer; a análise de oportunidades de realização de acções conjuntas; a cooperação entre organismos oficiais de turismo; a formação em matéria de desenvolvimento do turismo. Artigo 62_ Pequenas e médias empresas 1. As Partes procurarão desenvolver e reforçar as pequenas e médias empresas e as respectivas associações, bem como a cooperação entre as pequenas e médias empresas da Comunidade e da Geórgia. 2. A cooperação incluirá assistência técnica, designadamente nos seguintes domínios: desenvolvimento de um enquadramento legislativo para as PME; desenvolvimento de uma infra-estrutura adequada (um organismo de apoio às PME, comunicações, assistência à criação de um fundo para as PME); desenvolvimento de parques tecnológicos. 36 Artigo 63_ Informação e comunicação As Partes apoiarão o desenvolvimento de métodos modernos de tratamento da informação, incluindo os meios de comunicação social, favorecendo um intercâmbio de informações eficaz. Será dada prioridade aos programas de divulgação de informações gerais sobre a Comunidade e a Geórgia junto do grande público, incluindo, sempre que possível, o acesso a bases de dados, no pleno respeito dos direitos de propriedade intelectual. Artigo 64_ Defesa do consumidor As Partes cooperarão estreitamente para assegurar a compatibilidade entre os respectivos sistemas de defesa do consumidor. Esta cooperação poderá incluir o intercâmbio de informações em matéria de reformas legislativas e institucionais, a introdução de sistemas permanentes de informação recíproca sobre os produtos perigosos, a melhoria das informações prestadas aos consumidores, especialmente no que se refere aos preços, às características dos produtos e aos serviços oferecidos, o desenvolvimento de intercâmbios entre os representantes dos interesses dos consumidores, uma maior compatibilidade das políticas de defesa do consumidor e a organização de seminários e de períodos de formação. Artigo 65_ Alfândegas A cooperação terá por objectivo assegurar o respeito de todas as disposições a adoptar em matéria de comércio e práticas comerciais leais e aproximar o regime aduaneiro da Geórgia do da Comunidade. A cooperação incluirá, em especial: o intercâmbio de informações; a melhoria dos métodos de trabalho; a introdução da Nomenclatura Combinada e do documento administrativo único; a interligação entre os regimes de trânsito da Comunidade e o da Geórgia; a simplificação dos controlos e formalidades de transporte de mercadorias; o apoio à introdução de sistemas modernos de informação aduaneira; a organização de seminários e de períodos de formação. Sempre que necessário, será prestada assistência técnica. 37 Sem prejuízo de outras formas de cooperação previstas no presente Acordo, nomeadamente nos artigos 69_ e 71_, a assistência mútua em matéria aduaneira entre as autoridades administrativas das Partes regular-se-á pelas disposições do Protocolo anexo ao presente Acordo. Artigo 66_ Cooperação no domínio estatístico A cooperação neste domínio terá por objectivo o desenvolvimento de um sistema estatístico eficaz que fornecerá os dados estatísticos fiáveis necessários para apoiar e acompanhar o processo de reforma económica e contribuir para o desenvolvimento da iniciativa privada na Geórgia. As Partes cooperarão, especialmente, nos seguintes domínios: adaptação do sistema estatístico da Geórgia aos métodos, normas e classificação internacionais; intercâmbio de informações estatísticas; fornecimento das informações estatísticas macro e microeconómicas necessárias para a aplicação e a gestão das reformas económicas. Para o efeito, a Comunidade prestará assistência técnica à Geórgia. Artigo 67_ Economia As Partes facilitarão o processo de reforma económica e a coordenação das políticas económicas através de uma cooperação destinada a melhorar a compreensão dos mecanismos fundamentais das respectivas economias, bem como a elaboração e aplicação da política económica nas economias de mercado. Para o efeito, as Partes trocarão informações sobre os resultados e perspectivas macroeconómicos. A Comunidade prestará assistência técnica destinada a: assistir a Geórgia no processo de reforma económica, proporcionando o apoio de peritos e assistência técnica, incentivar a cooperação entre economistas, a fim de acelerar a rápida transferência do saber-fazer necessário à elaboração das políticas económicas e fomentar uma ampla divulgação da investigação com elas relacionada. 38 Artigo 6 7- A Política monetária A pedido das autoridades da Geórgia, a União prestará assistência técnica destinada a apoiar os esforços envidados por este país no sentido de reforçar o seu sistema monetário e de introduzir a plena convertibilidade da sua moeda. A cooperação incluirá assistência técnica para a definição e a aplicação da política monetária e de crédito da Geórgia, em estreita coordenação com as instituições financeiras internacionais, com vista à formação dos seus funcionários e ao desenvolvimento dos mercados financeiros, incluindo a bolsa de valores. A cooperação incluirá ainda trocas de pontos de vista informais sobre os princípios e o funcionamento do Sistema Monetário Europeu, bem como sobre a regulamentação comunitária relativa aos mercados financeiros e movimentos de capitais. TITULO vn COOPERAÇÃO EM MATÉRIAS RELACIONADAS COM A DEMOCRACIA E OS DIREITOS DO HOMEM Artigo 68_ As Partes cooperarão em todas as questões respeitantes à criação e ao reforço de instituições democráticas, incluindo as instituições necessárias para reforçar o primado do direito e a protecção dos direitos do Homem e das liberdades fundamentais, em conformidade com o direito internacional e os princípios da OSCE. Essa cooperação assumirá a forma de programas de assistência técnica destinados a apoiar, designadamente, a elaboração de legislação e regulamentação adequadas, a aplicação dessa legislação, o funcionamento do sistema judiciário, o papel do Estado em matéria de justiça, bem como o funcionamento do sistema eleitoral, podendo incluir acções de formação. As Partes promoverão os contactos e intercâmbios entre as respectivas autoridades nacionais, regionais e judiciais, bem como entre os membros dos seus parlamentos e organizações não governamentais. TITULO VIII COOPERAÇÃO EM MATÉRIA DE PREVENÇÃO DE ACTIVIDADES ILEGAIS E DE PREVENÇÃO E CONTROLO DA IMIGRAÇÃO CLANDESTINA Artigo 69_ As Partes estabelecerão uma cooperação destinada a prevenir actividades ilegais, designadamente: 39 as actividades ilegais no domínio económico, incluindo a corrupção; as transacções ilegais de diversas mercadorias, incluindo os resíduos industriais; a contrafacção. A cooperação nos domínios acima referidos basear-se-ão em consultas mútuas e numa estreita técnica e administrativa, designadamente nos seguintes domínios: interacção. Poderá ser prestada assistência elaboração de legislação nacional em matéria de prevenção de actividades ilegais; criação de centros de informação; reforço da eficácia das instituições responsáveis pela prevenção de actividades ilegais; formação de pessoal e desenvolvimento de infra-estruturas de investigação; elaboração de medidas mutuamente aceitáveis com vista à prevenção de actividades ilegais. Artigo 70_ Branqueamento de capitais 1. 2. As Partes acordam na necessidade de envidar esforços e de cooperar para impedir a utilização dos seu sistemas financeiros para o branqueamento de capitais provenientes de actividades criminosas em geral e do tráfico de droga em especial. A cooperação neste domínio incluirá uma assistência administrativa e técnica com o objectivo de estabelecer normas adequadas de luta contra o branqueamento de capitais, comparáveis às adoptadas pela Comunidade e pelas instâncias incluindo a Task Force Acção internacionais competentes nesta matéria, Financeira (TFAF). Artigo 71_ Droga No âmbito dos respectivos poderes e competências, as Partes cooperarão para aumentar a eficiência e a eficácia das políticas e medidas destinadas a combater a produção, oferta e tráfico ilícito de estupefacientes e de substâncias psicotrópicas, incluindo a prevenção do desvio de precursores químicos, bem como para promover a prevenção e a redução da procura de droga. A cooperação nesta matéria será objecto de consultas mútuas e de uma estreita coordenação entre as Partes em relação aos objectivos e estratégias adoptadas nos diversos domínios relacionados com a droga. Artigo 71_ - A 40 Imigração clandestina 1. Os Estados-membros da União Europeia e a Geórgia acordam em cooperar com vista a impedir e controlar a imigração clandestina. Para o efeito: a Geórgia aceita readmitir todos os seus nacionais ilegalmente presentes no território de um Estado-membro, a pedido deste último e sem outras formalidades; os Estados-membros aceitam readmitir todos os seus nacionais, na acepção da definição comunitária, ilegalmente presentes no território da Geórgia, a pedido deste país e sem outras formalidades. Os Estados-membros e a Geórgia proporcionarão igualmente aos seus nacionais os documentos de identidade necessários para esse fim. 2. A Geórgia acorda em concluir, com os Estados-membros que o solicitem, acordos bilaterais que regulamentem as obrigações específicas de readmissão, incluindo uma obrigação de readmissão de nacionais de outros países e de apátridas que tenham entrado no território de qualquer Estado-membro a partir da Geórgia ou que tenham entrado no território da Geórgia a partir de qualquer Estado-membro. 3. O Conselho de Cooperação analisará a possibilidade de envidar outros esforços conjuntos a fim de impedir e controlar a imigração clandestina. TITULO IX COOPERAÇÃO CULTURAL Artigo 72_ As Partes comprometem-se a promover, incentivar e facilitar a cooperação cultural. Sempre que adequado, os programas de cooperação cultural da Comunidade ou de um ou mais Estados-membros poderão ser objecto de cooperação, podendo ser desenvolvidas outras actividades de interesse mútuo. A cooperação poderá incluir, nomeadamente: o intercâmbio de informações e de experiências em matéria de protecção e de conservação de monumentos, locais de interesse histórico e arquitectónico e museus; intercâmbios culturais entre instituições, artistas e outras pessoas que trabalhem no domínio das artes; 41 a tradução de obras literárias. TÍTULO X COOPERAÇÃO FINANCEIRA EM MATÉRIA DE ASSISTÊNCIA TÉCNICA Artigo 73_ Para realizar os objectivos do presente Acordo e nos termos do disposto nos artigos 74_, 75_ e 76_, a Geórgia beneficiará de uma assistência financeira temporária da Comunidade através da concessão de assistência técnica sob a forma de subvenções. Essa assistência técnica destinar-se-á a acelerar o processo de transformação económica da Geórgia. Artigo 74_ Essa assistência financeira será concedida no âmbito do programa TACIS, tal como previsto no respectivo regulamento do Conselho. 42 Artigo 75_ Os objectivos e as áreas da assistência financeira da Comunidade serão estabelecidos num programa indicativo que reflectirá as prioridades definidas de comum acordo entre as duas Partes e que terá em conta as necessidades da Geórgia, as capacidades sectoriais de absorção e a evolução das reformas. As Partes informarão o Conselho de Cooperação sobre estas questões. Artigo 76_ A fim de permitir a melhor utilização possível dos recursos disponíveis, as Partes assegurarão uma estreita coordenação entre a assistência técnica da Comunidade e as contribuições de outras fontes, tais como os Estados-membros, outros países e Internacional de Reconstrução e organizações Desenvolvimento e o Banco Europeu de Reconstrução e Desenvolvimento. internacionais como o Banco TITULO XI DISPOSIÇÕES INSTITUCIONAIS, GERAIS E FINAIS Artigo 77_ É criado um Conselho de Cooperação que fiscalizará a aplicação do presente Acordo. O Conselho de Cooperação reunir-se-á anualmente a nível ministerial. Analisará todas as questões importantes suscitadas no âmbito do Acordo e quaisquer outras questões bilaterais ou internacionais de interesse comum, a fim de alcançar os objectivos do presente Acordo. O Conselho de Cooperação pode formular as recomendações adequadas, mediante acordo entre as duas Partes. igualmente Artigo 78_ 1. 2. 3. O Conselho de Cooperação será composto, por um lado, por membros do Conselho da União Europeia e por membros da Comissão das Comunidades Europeias e, por outro, por membros do Governo da Geórgia. O Conselho de Cooperação adoptará o seu regulamento interno. A presidência do Conselho de Cooperação será exercida rotativamente por um representante da Comunidade e por um membro do Governo da Geórgia. 43 Artigo 79_ O Conselho de Cooperação será assistido no desempenho das suas funções por um Comité de Cooperação composto, por um lado, por representantes dos membros do Conselho da União Europeia e por membros da Comissão das Comunidades Europeias e, por outro, por representantes do Governo da Geórgia, normalmente a nível de altos funcionários. A presidência do Comité de Cooperação será exercida rotativamente pela Comunidade e pela Geórgia. O Conselho de Cooperação definirá, no seu regulamento interno, as funções do Comité de Cooperação, que incluirão a preparação das reuniões do Conselho de Cooperação e o modo de funcionamento do Comité. O Conselho de Cooperação pode delegar os seus poderes no Comité de Cooperação, que assegurará a continuidade entre as reuniões do Conselho de Cooperação. Artigo 80_ Para o assistir no desempenho das suas funções, o Conselho de Cooperação pode decidir da criação de qualquer outro comité ou organismo, cuja composição, atribuições e modo de funcionamento determinará. Artigo 81 Ao analisar uma questão que se coloque no âmbito do presente Acordo, relacionada com uma disposição que remeta para um artigo do GATT/OMC, o Conselho de Cooperação tomará, tanto quanto possível, em consideração a interpretação geralmente dada relativamente ao artigo do GATT em questão pelas Partes Contratantes no GATT/OMC. Artigo 82_ É criado um Comité de Cooperação Parlamentar que constituirá uma instância de encontro e diálogo entre os membros do Parlamento da Geórgia e do Parlamento Europeu. O Comité de Cooperação Parlamentar reunir-se-á com uma periodicidade que ele próprio estabelecerá. Artigo 83_ 1. O Comité de Cooperação Parlamentar será composto, por um lado, por membros do Parlamento Europeu e, por outro, por membros do Parlamento da Geórgia. 2. O Comité de Cooperação Parlamentar adoptará o seu regulamento interno. 44 A presidência do Comité de Cooperação Parlamentar será exercida rotativamente pelo Parlamento Europeu e pelo Parlamento da Geórgia, respectivamente, nos termos a definir pelo seu regulamento interno. Artigo 84_ O Comité de Cooperação Parlamentar pode solicitar ao Conselho de Cooperação informações pertinentes respeitantes à aplicação do presente Acordo, que lhe deverão ser facultadas. O Comité de Cooperação Parlamentar será informado das recomendações do Conselho de Cooperação. O Comité de Cooperação Parlamentar pode formular recomendações ao Conselho de Cooperação. Artigo 85_ 1. No âmbito do presente Acordo, as Partes comprometem-se a garantir o acesso das pessoas singulares e colectivas da outra Parte, sem qualquer discriminação em relação aos seus próprios nacionais, aos tribunais e instâncias administrativas competentes das Partes, para defenderem os seus direitos individuais e reais, incluindo os relativos à propriedade intelectual, industrial e comercial. 2. No âmbito dos respectivos poderes e competências, as Partes: incentivarão o recurso à arbitragem para a resolução de litígios resultantes de transacções comerciais e de cooperação realizadas por operadores económicos da Comunidade e da Geórgia; acordam que, quando um litígio for sujeito a arbitragem, cada parte no litígio, salvo disposição em contrário das normas do centro de arbitragem por elas escolhido, possa escolher livremente o seu próprio árbitro, independentemente da sua nacionalidade, e que o terceiro árbitro que preside, ou o único árbitro, possa ser nacional de um país terceiro; recomendarão aos seus operadores económicos que escolham, de comum acordo, a lei aplicável aos seus contratos; incentivarão o recurso às regras de arbitragem elaboradas pela Comissão das Nações Unidas para o Direito Comercial Internacional (CNUDCI) e à arbitragem por qualquer instância de um Estado signatário da Convenção sobre o Reconhecimento e Execução de Decisões Arbitrais Estrangeiras, assinada em Nova Iorque, em 10 de Junho de 1958. 45 Artigo 86_ Nenhuma disposição do presente Acordo impede uma Parte de tomar medidas. a) b) c) d) Que considere necessárias para prevenir a divulgação de informações contrárias aos seus interesses essenciais em matéria de segurança; Relacionadas com a produção ou o comércio de armas, munições ou material de guerra ou com a investigação, o desenvolvimento ou a produção indispensáveis para fins de defesa, desde que essas medidas não afectem as condições de concorrência no que respeita a produtos que não se destinem a fins especificamente militares; Que considere essenciais para a sua própria segurança em caso de graves perturbações internas que afectem a manutenção da ordem e da lei, em tempo de guerra ou de grave tensão internacional que represente uma ameaça de guerra, ou para cumprir obrigações por ela aceites a fim de garantir a manutenção da paz e da segurança internacionais; Que considere necessárias para o respeito das suas obrigações e compromissos internacionais no âmbito do controlo de produtos e tecnologias industriais de dupla utilização. Artigo 87_ 1. Nos domínios abrangidos pelo presente Acordo e sem prejuízo de quaisquer disposições especiais nele contidas: o regime aplicado pela Geórgia em relação à Comunidade não dará origem a qualquer discriminação entre os Estados-membros, os seus nacionais ou as suas sociedades ou empresas; o regime aplicado pela Comunidade em relação à Geórgia não dará origem a qualquer discriminação entre nacionais georgianos ou as suas sociedades ou empresas. 2. O disposto no n_ 1 não prejudica o direito de as Partes aplicarem as disposições pertinentes da sua legislação fiscal aos contribuintes que não se encontrem em situação idêntica em relação ao seu local de residência. Artigo 88 1. Qualquer das Partes pode submeter ao Conselho de Cooperação um litígio relacionado com a aplicação ou a interpretação do presente Acordo. 46 2. 3. O Conselho de Cooperação pode resolver o litígio através de uma recomendação. Se não for possível resolver o litígio nos termos do n_ 2, qualquer das Partes pode notificar à outra a designação de um conciliador. A outra Parte deve então designar um segundo árbitro no prazo de dois meses. Para efeitos da aplicação deste processo, a Comunidade e os Estados-membros são considerados como uma única Parte no litígio. O Conselho de Cooperação designará um terceiro conciliador. As recomendações do conciliador serão adoptadas por maioria. Essas recomendações não serão vinculativas para as Partes. 4. O Conselho de Cooperação pode adoptar regras processuais para a resolução de litígios. Artigo 89_ As Partes acordam em proceder rapidamente a consultas, através dos canais adequados, a pedido de uma delas, a fim de discutirem questões relacionadas com a interpretação ou a aplicação do presente Acordo, bem como outros aspectos pertinentes das relações entre as Partes. O disposto no presente artigo não prejudica, de modo algum, o disposto nos artigos 13_, 88 e94. Artigo 90_ O tratamento concedido à Geórgia no âmbito do presente Acordo não será, em caso algum, mais favorável do que o concedido pelos Estados-membros entre si. Artigo 91_ Para efeitos do presente Acordo, entende-se por "Partes", por um lado, a Geórgia e, por outro, a Comunidade ou os Estados-membros, ou a Comunidade e os Estados-membros, de acordo com as respectivas competências. Artigo 92 Sempre que questões a que é aplicável o presente Acordo sejam abrangidas pelo Tratado e Protocolos da Carta Europeia da Energia, o referido Tratado e Protocolos serão aplicáveis a essas questões, após a sua entrada em vigor, mas apenas na medida em que essa aplicação neles esteja prevista. 47 Artigo 93_ O presente Acordo é concluído por um período inicial de dez anos. O presente Acordo será automaticamente renovado por períodos de um ano, desde que nenhuma das Partes o denuncie por escrito à outra Parte seis meses antes do seu termo. Artigo 94_ 1. 2. As Partes tomarão as medidas gerais ou específicas necessárias ao cumprimento das suas obrigações por força do presente Acordo e assegurarão que os objectivos nele fixados sejam cumpridos. Se uma das Partes considerar que a outra Parte não cumpriu uma das obrigações que lhe incumbe por força do presente Acordo, pode tomar as medidas adequadas. Antes de o fazer, excepto em casos de especial urgência, comunicará ao Conselho de Cooperação todas as informações pertinentes necessárias para uma análise aprofundada da situação, tendo em vista encontrar uma solução aceitável para ambas as Partes. Devem ser prioritariamente escolhidas as medidas que menos perturbem o funcionamento do Acordo. Essas medidas serão imediatamente notificadas ao Conselho de Cooperação se a outra Parte o solicitar. Artigo 95_ Os Anexos I, II, III e IV e V, bem como o Protocolo, fazem parte integrante do presente Acordo. Artigo 96_ Até que sejam concedidos direitos equivalentes aos particulares e aos operadores económicos, o presente Acordo não prejudica os direitos que lhes foram garantidos por acordos em vigor, que vinculem um ou mais Estados-membros, por um lado, e a Geórgia, por outro, excepto nas áreas de competência comunitária e sem prejuízo das obrigações dos Estados-membros decorrentes do presente Acordo em áreas da sua competência. Artigo 97_ O presente Acordo é aplicável, por um lado, aos territórios em que é aplicável o Tratado que institui a Comunidade Europeia, o Tratado que institui a Comunidade Europeia do Carvão e do Aço e o Tratado que institui a Comunidade Europeia da Energia Atómica, nas condições previstas por esses Tratados, e ao território da Geórgia, pOr outro. 48 Artigo 98_ O Secretário-Geral do Conselho da União Europeia será o depositário do presente Acordo. Artigo 99_ O original do presente Acordo, cujas versões nas línguas alemã, dinamarquesa, espanhola, finlandesa, francesa, grega, inglesa, italiana, neerlandesa, portuguesa, sueca e georgiana, fazem igualmente fé, será depositado junto do Secretário-Geral do Conselho da União Europeia. Artigo 100_ O presente Acordo será aprovado pelas Partes de acordo com as formalidades que lhes são próprias. O presente Acordo entra em vigor no primeiro dia do segundo mês seguinte à data em que as Partes tenham notificado o Secretário-Geral do Conselho da União Europeia da conclusão dos trâmites referidos no parágrafo anterior. A partir da sua entrada em vigor, o presente Acordo substitui, no que diz respeito às relações entre a Geórgia e a Comunidade, o Acordo entre a Comunidade Económica Europeia, a Comunidade Europeia da Energia Atómica e a União das Repúblicas Socialistas Soviéticas sobre Comércio e Cooperação Comercial e Económica, assinado em Bruxelas, em 18 de Dezembro de 1989. Artigo 101_ Se, enquanto se aguarda o cumprimento das formalidades necessárias para a entrada em vigor do presente Acordo, as disposições de certas partes do presente Acordo forem aplicadas, através de um acordo provisório entre a Comunidade e a Geórgia, as Partes Contratantes acordam em que, nessas circunstâncias, se entende por "data de entrada em vigor do Acordo" a data de entrada em vigor do acordo provisório. 49 LISTA DOS DOCUMENTOS EM ANEXO Anexo I Lista indicativa das vantagens concedidas pela Geórgia aos Estados Independentes em conformidade com o n_ 3 do artigo 8_. Anexo II Convenções relativas à propriedade intelectual, industrial e comercial referidas no artigo 42_. Anexo Hl Serviços financeiros: definições (artigo 25_J Anexo IV Reservas da Comunidade em conformidade com o disposto no n_ 2 do artigo 22_ Anexo V Reservas da Geórgia em conformidade com o disposto no n_ 4 do artigo 22_ Protocolo relativo à assistência mútua entre as autoridades administrativas em matéria aduaneira. 50 ANEXO I Lista indicativa das vantagens concedidas pela Geórgia aos Estados Independentes em conformidade com o n_ 3 do artigo 8_. 1. 2. Todos os Estados Independentes: Não são aplicados direitos de importação Não é aplicado IVA ou impostos sobre consumos específicos às importações Todos os Estados Independentes: Sistema especial para operações não comerciais, incluindo os pagamentos resultantes dessas operações. 51 Convenções relativas à propriedade intelectual, industrial e comercial referidas no artigo 42_ 1. O n_ 2 do artigo 42_ diz respeito às seguintes convenções multilaterais: ANEXO II Convenção Internacional para a Protecção dos Artistas, Intérpretes ou Executantes, dos Produtores de Fonogramas e dos Organismos de Radiodifusão (Roma, 1961) Protocolo relativo ao Acordo de Madrid sobre o Registo Internacional de Marcas (Madrid, 1989) Acordo de Nice relativo à Classificação Internacional de Produtos e Serviços para efeitos do Registo de Marcas (Genebra 1977, alterado em 1979) Tratado de Budapeste sobre o Reconhecimento Internacional do Depósito de Microrganismos para efeitos de Procedimento em Matéria de Patentes (1977, alterado em 1980) Convenção Internacional para a Protecção das Obtenções Vegetais (UPOV) (Acto de Genebra, 1991) 2. O Conselho de Cooperação pode recomendar que o n_ 2 do artigo 42_ se aplique a outras convenções multilaterais. Caso surjam problemas no domínio da propriedade intelectual, industrial e comercial que afectem as condições de comércio, realizar-se-ão consultas urgentes, a pedido de qualquer das Partes, a fim de se chegar a soluções mutuamente satisfatórias. 3. As Partes confirmam a importância por elas atribuída às obrigações decorrentes das seguintes convenções multilaterais: Convenção de Berna para a Protecção de Trabalhos Artísticos e Literários (Acto de Paris, 1971) Convenção de Paris para a Protecção da Propriedade Industrial (Acto de Estocolmo, 1967, alterado em 1979); Acordo de Madrid relativo ao Registo Internacional das Marcas (Acto de Estocolmo, 1967, alterado em 1979); Tratado de Cooperação em matéria de Patentes (Washington 1970, alterado em 1979 e em 1984). 52 A partir da entrada em vigor do presente Acordo, a Geórgia concederá às sociedades e aos nacionais da Comunidade um tratamento não menos favorável do que o concedido a qualquer país terceiro em matéria de reconhecimento e protecção da propriedade intelectual, industrial e comercial no âmbito de acordos bilaterais. , O disposto no n_ 4 não é aplicável às vantagens concedidas pela Geórgia a qualquer país terceiro numa base recíproca efectiva ou às vantagens concedidas pela Geórgia a outro país da ex-URSS. 53 2. 3. 4. 2. 3. 4. 5. 6. ANEXO Hl relativo ao artigo 25° Serviços financeiros: definições Entende-se por serviço financeiro qualquer serviço de natureza financeira oferecido por um prestador de serviços financeiros de uma Parte. Os serviços financeiros incluem as seguintes actividades: A. B. Todos os serviços de seguros e serviços conexos: 1. Seguro directo (incluindo o co-seguro) vida (1) (ii) não vida Resseguro e retrocessão; Serviços intermediários de seguros, incluindo os de corretores e agentes; Serviços auxiliares de seguros, incluindo os serviços de consultoria, cálculo actuarial, avaliação de riscos e regularização de sinistros. Serviços bancários e outros serviços financeiros (com exclusão dos seguros); 1. Aceitação de depósitos e outros fundos reembolsáveis provenientes do público; Concessão de qualquer tipo de crédito, nomeadamente o crédito ao consumo, o crédito hipotecário, o factoring e o financiamento de transacções comerciais; Locação financeira; Todos os serviços de pagamento e de transferências de numerário, incluindo os cartões de crédito, os cartões privativos e os cartões de débito, os cheques de viagem {travellers cheques) e as ordens de pagamento bancárias. Garantias e avales. Transacção por conta própria ou por conta de clientes, quer seja numa bolsa, num mercado de balcão ou por qualquer outra forma, de: (a) instrumentos do mercado monetário (incluindo cheques, efeitos comerciais, certificados de depósito, etc. ) Divisas Produtos derivados, incluindo entre outros, futuros e opções; Instrumentos de taxas de câmbio e de taxas de juro, incluindo produtos como sejam os swaps, os contratos a prazo sobre taxa de juro (FRA), etc; Valores mobiliários; Outros incluindo metais preciosos. instrumentos e activos financeiros transaccionáveis, (b) (c) (d) (e) (f) 7. Participações em emissões (quer públicas quer privadas) de qualquer tipo de valores mobiliários, incluindo a tomada firme e a colocação por conta de terceiros), bem como a prestação de serviços relacionados com essas emissões. 54 8. 9. 10. 11. 12. Corretagem monetária. Gestão de patrimónios, como sejam a gestão de meios líquidos ou de carteiras, a gestão de todas as formas de investimento colectivo, a gestão de fundos de pensões, os serviços de custódia e de gestão. Serviços de liquidação e de compensação de activos financeiros, incluindo os valores mobiliários, os produtos derivados e outros instrumentos transaccionáveis; intermediação e outros serviços financeiros auxiliares Consultoria, relativamente a todas as actividades enumeradas nos pontos 1 a 10, incluindo a análise de crédito e as referências bancárias, a pesquisa e o aconselhamento em matéria de investimentos e a gestão de carteiras, bem como a consultoria em matéria de aquisição de participações e de reestruturação e estratégia empresarial; Prestação e transferência de informações financeiras e tratamento de dados financeiros, e fornecimento de programas informáticos conexos realizados por prestadores de outros serviços financeiros. Da definição de serviços financeiros estão excluídas as seguintes actividades: a) b) c) As actividades desenvolvidas pelos bancos centrais ou por quaisquer outras instituições públicas na prossecução de políticas monetárias e cambiais. As actividades desenvolvidas pelos bancos centrais, órgãos da administração pública ou instituições públicas, por conta ou com a garantia do Estado, excepto quando aquelas actividades são susceptíveis de ser desempenhadas por prestadores de serviços financeiros em concorrência com tais entidades públicas. As actividades que fazem parte de um regime oficial de segurança social ou de planos de pensões públicos, salvo quando tais actividades são susceptíveis de ser desempenhadas por prestadores de serviços financeiros em concorrência com entidades públicas ou instituições privadas. 55 ANEXO IV Reservas da Comunidade em conformidade com o disposto no n 2 do artigo 22_ Exploração mineira Em alguns Estados-membros, em relação a empresas não controladas pela CE, pode ser exigida a obtenção prévia de uma concessão de direitos de exploração de recursos minerais. Pescas Salvo disposição em contrário, o acesso e a utilização dos recursos biológicos e pesqueiros situados nas águas marítimas sob a soberania ou a jurisdição dos Estados-membros da Comunidade estão reservados às embarcações de pesca que arvorem o pavilhão de um Estado-membro da Comunidade e estejam registadas no território comunitário. Aquisição de bens imobiliários Em alguns Estados-membros, a aquisição de bens imobiliários por sociedades não comunitárias está sujeita a restrições. Serviços audiovisuais, incluindo a rádio O tratamento nacional relativo à produção e distribuição, incluindo a radiodifusão e outras formas de transmissão pública, pode ser reservado a produções audiovisuais que preencham certos critérios de origem. Serviços de telecomunicações, incluindo os serviços móveis e por satélite Serviços reservados. Em alguns Estados-membros, o acesso ao mercado de infra-estruturas e serviços complementares está limitado. Serviços profissionais Serviços reservados a pessoas singulares nacionais dos Estados-membros. Em certas condições, essas pessoas podem criar sociedades. Agricultura Em alguns Estados-membros, o tratamento nacional não é aplicável a empresas não controladas pela CE que desejem criar uma empresa agrícola. A aquisição de vinhas por empresas não controladas pela CE está sujeita a notificação ou, se necessário, a uma autorização. Serviços das agências noticiosas Em alguns Estados-membros existem limitações à participação estrangeira em empresas editoras e de radiodifusão. 56 ANEXO V RESERVAS DA GEÓRGIA EM CONFORMIDADE COM O N° 4 DO ARTIGO 22° 1. A actual legislação da Geórgia em matéria de investimento exige que os investimentos de sociedades estrangeiras e os investimentos de sociedades georgianas em que o Estado não detém uma maioria de controlo1 sejam autorizados pelas autoridades georgianas competentes. As condições para a emissão de tais licenças não devem implicar uma discriminação entre as sociedades privadas georgianas e as sociedades estrangeiras, como previsto na legislação georgiana. A obrigação de dispor dessa licença não pode ser utilizada para anular as vantagens conferidas às sociedades comunitárias por força do n° 4 do Artigo 22° do presente Acordo, nem para contornar quaisquer outras disposições do presente Acordo, não podendo, nomeadamente, impedir o estabelecimento de sociedades comunitárias em qualquer sector de actividade económica, salvo nos casos abaixo previstos. Nenhuma licença pode ser revogada sem ser devidamente justificada, podendo essa revogação ser objecto de recurso e, se necessário, de um processo de resolução de litígios. ser utilizada para O mais tardar até 31 de Dezembro de 1998, a Geórgia alinhará a sua legislação sobre a concessão de licenças pela prática internacional corrente e, em especial, pela legislação comunitária. A União Europeia fornecerá assistência técnica neste domínio. Durante este período de transição, a Geórgia não tomará quaisquer medidas que tornem as condições de estabelecimento e de exercício das actividades das sociedades comunitárias mais restritivas em relação à situação prevalecente no dia anterior à data da rubrica do presente Acordo. 2. O investimento estrangeiro é proibido nos seguintes domínios: defesa e segurança da Geórgia; preparação e venda de estupefacientes e de substâncias psicotrópicas; cultura e venda de plantas contendo substâncias narcóticas ou tóxicas. 3. 4. Se uma sociedade estrangeira desejar exercer actividades num raio de 20 km das fronteiras da Geórgia ou noutras zonas designadas como vitais para a segurança nacional ou para a protecção do ambiente da Geórgia, deve solicitar uma autorização especial junto das autoridades competentes da Geórgia. Nos domínios de actividade económica seguidamente enunciados, a legislação da Geórgia exige que o Estado detenha, pelo menos, 51% dos títulos de capital das Tal como definida na Declaração Comum do presente Acordo relativa à noção de "controlo". 57 empresas com participação estrangeira. Esta percentagem pode ser reduzida se o Parlamento da Geórgia assim o decidir: exploração de gasodutos e de oleodutos, de linhas de comunicação e de transporte de energia eléctrica, de linhas térmicas de importância nacional e os edifícios e outras instalações necessários para a sua exploração; exploração de auto-estradas e de caminhos-de-ferro, de aeroportos e de portos marítimos de importância nacional na Geórgia; emissão de títulos, moeda e selos; tratamento de doentes que sofram de doenças infecciosas altamente contagiosas, incluindo as doenças da pele e as doenças venéreas contagiosas e as perturbações psíquicas; tratamento veterinário de animais que sofram de doenças perigosas; produção de álcool puro. Embora a legislação georgiana não estabeleça qualquer discriminação entre os investidores estrangeiros e as empresas privadas georgianas no que respeita ao arrendamento de terrenos a longo prazo, não lhes permite actualmente adquirir terrenos ou recursos naturais. As sociedades estrangeiras que desejem prospectar ou explorar jazigos minerais a fim de extrair e explorar os recursos naturais da Geórgia ou da sua plataforma continental, devem solicitar uma concessão ao governo da Geórgia. * * * A aplicação das reservas enunciadas no presente anexo não pode, em caso algum, implicar um tratamento menos favorável do que o concedido às sociedades de qualquer país restrições será extensivo às sociedades terceiro. Qualquer abrandamento destas comunitárias com base no tratamento nacional ou no tratamento da nação mais favorecida, consoante o que for mais favorável. O futuro desenvolvimento da legislação em matéria de investimento da Geórgia será efectuado em conformidade com as disposições e dentro do espírito do presente Acordo, incluindo, nomeadamente, os seus princípios gerais, as condições que afectam o estabelecimento c o exercício de actividades das sociedades e as disposições relativas à cooperação no domínio legislativo (Títulos I, IV e V), bem como a Troca de Cartas entre a Comunidade e a Geórgia relativamente ao estabelecimento de sociedades. 58 PROJECTO DE PROTOCOLO RELATIVO À ASSISTÊNCIA MÚTUA ENTRE AS AUTORIDADES ADMINISTRATIVAS EM MATÉRIA ADUANEIRA 59 Artigo 1_ Definições Para efeitos do presente Protocolo, entende-se por: a) b) c) d) "Legislação aduaneira", as disposições legislativas ou regulamentares aplicáveis nos territórios das Partes Contratantes, que regem a importação, a exportação, o trânsito de mercadorias e a sua sujeição a qualquer regime aduaneiro, incluindo medidas de proibição, restrição e controlo; "Autoridade requerente", a autoridade administrativa competente que para o efeito tenha sido designada por uma Parte Contratante e que apresente um pedido de assistência em matéria aduaneira; "Autoridade requerida", a autoridade administrativa competente que para o efeito tenha sido designada por uma Parte Contratante e que receba um pedido de assistência em matéria aduaneira; "Dados pessoais", todas as informações relativas a uma pessoa física identificada ou identificável. Artigo 2 Âmbito de aplicação As Partes Contratantes prestar-se-ão assistência mútua, nos domínios sob a sua jurisdição e nos termos e condições fixados no presente Protocolo, na prevenção, detecção e investigação de infracções à legislação aduaneira. A assistência em matéria aduaneira, prevista no presente Protocolo, diz respeito a qualquer autoridade administrativa das Partes Contratantes competente para a aplicação do presente Protocolo. Essa assistência não obsta à aplicação das normas que regem a assistência mútua em matéria penal nem abrange as informações obtidas no âmbito de competências exercidas a pedido de autoridades judiciais, salvo acordo dessas mesmas autoridades. Artigo 3_ Assistência mediante pedido 1. A pedido da autoridade requerente, a autoridade requerida comunicará à primeira todas as informações pertinentes que lhe permitam assegurar a correcta aplicação da legislação aduaneira, incluindo as informações relativas a operações verificadas ou previstas que constituam ou possam constituir uma violação dessa legislação. 60 2. 3. A pedido da autoridade requerente, a autoridade requerida informá-la-á se as mercadorias exportadas do território de uma das Partes Contratantes foram importadas no território da outra Parte, especificando, se correctamente necessário, o regime aduaneiro aplicado a essas mercadorias. A pedido da autoridade requerente, a autoridade requerida tomará, no âmbito da sua legislação, as medidas necessárias para assegurar a vigilância: a) b) c) d) de pessoas singulares ou colectivas relativamente às quais existam motivos razoáveis para supor que violam ou violaram a legislação aduaneira; de locais de armazenamento de mercadorias em relação às quais existam motivos para suspeitar que se destinam a ser utilizadas em operações que constituam uma violação da legislação aduaneira; de circulação de mercadorias notificadas como susceptíveis de dar origem a uma violação da legislação aduaneira; de meios de transporte em relação aos quais existam motivos fundados para supor que foram, são ou podem ser utilizados em operações que constituam uma violação da legislação aduaneira. Artigo 4_ Assistência espontânea As Partes Contratantes prestar-se-ão assistência mútua, sem pedido prévio, nos termos das respectivas legislações, normas e outros instrumentos jurídicos, se o considerarem necessário para a correcta aplicação da legislação aduaneira, nomeadamente quando obtenham informações relativas a: L operações que violem ou se afigurem violar essa legislação e que se possam revestir de interesse para outra Parte Contratante; novos meios ou métodos utilizados na realização dessas operações; mercadorias em relação às quais se sabe poderem dar origem a uma violação da legislação aduaneira; pessoas singulares ou colectivas em relação às quais existam motivos fundados para supor que violam ou violaram a legislação aduaneira; meios de transporte em relação aos quais existam motivos fundados para supor que foram, são ou podem ser utilizados em operações que violam a legislação aduaneira. 61 Artigo 5_ Entrega/Notificação A pedido da autoridade requerente, a autoridade requerida tomará, nos termos da sua legislação, todas as medidas necessárias para: entregar todos os documentos notificar todas as decisões abrangidos pelo presente Protocolo, a um destinatário residente ou estabelecido no seu território. Nesses casos, no que respeita ao pedido, é aplicável o n_ 3 do artigo 6_. Artigo 6_ Forma e conteúdo dos pedidos de assistência 1. Os pedidos apresentados nos termos do presente Protocolo devem ser feitos por escrito. Os pedidos devem ser acompanhados dos documentos necessários para permitir a respectiva execução. Sempre que a urgência da questão o justifique, podem ser aceites pedidos orais, que deverão, no entanto, ser imediatamente confirmados por escrito. 2. Os pedidos apresentados nos termos do n_ 1 devem incluir os seguintes elementos. a) b) c) d) e) f) A autoridade requerente que apresenta o pedido; A medida requerida; O objecto e a razão do pedido; A legislação, normas e outros instrumentos jurídicos em causa; Informações o mais exactas e completas possível sobre as pessoas singulares ou colectivas objecto das investigações; Um resumo dos factos pertinentes e dos inquéritos já realizados, com excepção dos casos previstos no artigo 5_. Os pedidos devem ser apresentados numa língua oficial da autoridade requerida ou numa língua aceitável por essa autoridade. Se um pedido não preencher os requisitos formais, pode solicitar-se que seja corrigido ou completado, podendo, no entanto, ser ordenadas medidas cautelares. 3. 4. 62 Artigo 7_ Execução dos pedidos 1. 2. 3. 4. 1. 2. A fim de dar seguimento a um pedido de assistência, a autoridade requerida agirá, no âmbito da sua competência e dos recursos disponíveis, como se o fizesse por iniciativa própria ou a pedido de outras autoridades dessa mesma Parte Contratante, facultando as informações de que disponha, procedendo ou mandando proceder aos inquéritos adequados. Esta disposição é igualmente aplicável ao serviço administrativo ao qual o pedido tenha sido dirigido pela autoridade requerida, sempre que esta não possa agir por si própria. Os pedidos de assistência serão executados nos termos da legislação, normas e outros instrumentos jurídicos da Parte Contratante requerida. Os funcionários devidamente autorizados de uma Parte Contratante podem, com o acordo da outra Parte Contratante em causa e nas condições previstas por esta última, obter dos serviços da autoridade requerida ou de outra autoridade pela qual a autoridade requerida é responsável, informações relativas a operações que violem ou possam violar a legislação aduaneira de que a autoridade requerente necessite para efeitos do presente Protocolo. Os funcionários de uma Parte Contratante podem, com o acordo da outra Parte Contratante em causa e nas condições por ela previstas, estar presentes nos inquéritos realizados no território desta última. Artigo 8_ Forma de comunicação das informações A autoridade requerida comunicará os resultados dos inquéritos à autoridade requerente sob a forma de documentos, cópias autenticadas de documentos, relatórios e outros documentos semelhantes. Os documentos previstos no n_ 1 podem, para o mesmo efeito, ser substituídos por informações apresentadas sob qualquer forma de suporte informático Artigo 9_ Excepções à obrigação de prestar assistência 1. As Partes Contratantes podem recusar prestar assistência, nos termos do presente Protocolo, sempre que a mesma: 63 a) b) b) c) Possa comprometer a soberania da Geórgia ou de um Estado-membro da União Europeia ao qual tenha sido solicitada assistência ao abrigo do presente Protocolo; ou Possa comprometer a ordem pública, a segurança pública ou outros interesses fundamentais, designadamente nos casos referidos no n_ 2 do artigo 10_; ou Envolva regulamentação cambial ou fiscal que não a legislação aduaneira; ou viole o segredo industrial, comercial ou profissional. Quando a autoridade requerente solicitar assistência que ela própria não pudesse prestar se fosse solicitada nesse sentido, chamará a atenção para esse facto no respectivo pedido. Caberá então à autoridade requerida decidir do seguimento a dar a esse pedido. Se a assistência for recusada, devem ser imediatamente notificados à autoridade requerida a decisão e os motivos que a justificam. 2. 3. Artigo 10_ Intercâmbio de informações e confidencialidade As informações comunicadas sob qualquer forma nos termos do presente Protocolo têm carácter confidencial ou restrito, conforme as regras aplicáveis em cada Parte Contratante. Essas informações têm carácter de segredo oficial e beneficiam da protecção relativa à informação prevista na legislação aplicável na Parte Contratante que as recebeu, bem como nas disposições correspondentes aplicáveis às instituições comunitárias. Os dados pessoais só podem ser transmitidos quando a Parte Contratante que as receber se comprometer a conceder a esses dados um grau de protecção no mínimo equivalente ao aplicável nesse caso particular pela Parte Contratante que os forneceu. As informações obtidas serão utilizadas apenas para os fins do presente Protocolo. Quando uma das Partes Contratantes solicitar a utilização de tais informações para outros fins, deve solicitar a autorização escrita prévia da autoridade que as forneceu. Além disso, essas informações ficarão sujeitas às restrições impostas por essa autoridade. O disposto no n_ 3 não prejudica a utilização das informações em qualquer acção judicial ou administrativa posteriormente intentada por inobservância da legislação aduaneira. A autoridade competente que forneceu as informações será notificada dessa utilização. 64 As Partes Contratantes podem utilizar como elemento de prova, nos autos de notícia, relatórios e testemunhos de que disponham, bem como nas acções e acusações deduzidas em tribunal, as informações obtidas e os documentos consultados nos termos do presente Protocolo. ARTIGO 11° Peritos e testemunhas 1. Um funcionário da autoridade requerida pode ser autorizado a comparecer, nos limites da autorização concedida, como perito ou testemunha em acções judiciais ou administrativas, relativas a questões abrangidas pelo presente Protocolo, da jurisdição da outra Parte Contratante e a apresentar os objectos, documentos ou respectivas cópias autenticadas eventualmente necessários a essas acções. O pedido de comparência deve indicar especificamente sobre que assunto e a que título ou em que qualidade o funcionário será interrogado. 2. O funcionário autorizado a comparecer como perito ou testemunha beneficiará da protecção garantida aos funcionários da autoridade requerente pela legislação em vigor no seu território. ARTIGO 12° Despesas de assistência As Partes Contratantes renunciam a exigir à outra Parte o reembolso de despesas resultantes da aplicação do presente Protocolo, excepto, se necessário, no que se refere a despesas com peritos e testemunhas e com intérpretes e tradutores que não sejam funcionários públicos. ARTIGO 13° Aplicação 1. A aplicação do presente Protocolo incumbirá às autoridades aduaneiras centrais da Geórgia, por um lado, e aos serviços competentes da Comissão Europeia e, se necessário, às autoridades aduaneiras dos Estados-membros da União Europeia, por outro. Estas autoridades decidirão de todas as medidas e disposições práticas necessárias para a sua aplicação, tendo em conta as normas em vigor no âmbito da protecção de dados e podem recomendar aos organismos competentes eventuais alterações do presente Protocolo. 65 e manter-se-ão As Partes Contratantes posteriormente informadas sobre as regras de aplicação adoptadas nos termos do presente Protocolo. consultar-se-ão mutuamente ARTIGO 14° Complementaridade Sem prejuízo do disposto no artigo 10^ os acordos de assistência mútua concluídos entre um ou mais Estados-membros da União Europeia e a Geórgia não prejudicam as disposições comunitárias que regem a comunicação entre os serviços competentes da Comissão e as autoridades aduaneiras dos Estados-membros, de quaisquer informações aduaneiras que se possam revestir de interesse para a Comunidade. 66 DECLARAÇÃO COMUM RELATIVA AO ARTIGO 5_ Se as Partes acordarem em que as circunstâncias justificam a realização de reuniões ao mais alto nível, as mesmas poderão ser organizadas numa base ad hoc. 67 DECLARAÇÃO COMUM RELATIVA AO ARTIGO 14_ Até que a Geórgia adira à OMC, as Partes consultar-se-ão no âmbito do Comité de Cooperação sobre as respectivas políticas em matéria de direitos de importação, incluindo as alterações a nível da protecção pautal. Essas consultas deverão ser propostas especialmente antes de qualquer aumento da protecção pautal. 68 DECLARAÇÃO COMUM RELATIVA À NOÇÃO DE "CONTROLO" REFERIDA NA ALÍNEA b) DO ARTIGO 24 E NO ARTIGO 36 1. 2. As Partes reiteram o seu entendimento mútuo de que a questão do controlo depende das circunstâncias concretas de cada caso. Considera-se, por exemplo, que uma sociedade é "controlada" por outra e, por conseguinte, filial dessa sociedade se: a outra sociedade detiver directa ou indirectamente a maioria dos direitos de voto ou a outra sociedade tiver o direito de nomear ou demitir a maioria dos membros do órgão de administração, de gestão ou de fiscalização e se for, simultaneamente, accionista ou membro da filial. 3. Ambas as Partes consideram que os critérios enumerados no n_ 2 não são exaustivos. 69 DECLARAÇÃO COMUM RELATIVA AO ARTIGO 35_ Considera-se que o simples facto de às pessoas singulares de determinadas Partes ser exigido um visto, que não é exigido para as pessoas singulares de outras Partes, não anula ou compromete as vantagens decorrentes de um compromisso específico. 70 DECLARAÇÃO COMUM RELATIVA AO ARTIGO 42_ As Partes acordam em que, para efeitos do presente Acordo, a expressão "propriedade intelectual, industrial e comercial" inclui, nomeadamente, os direitos de autor (incluindo os direitos de autor sobre programas informáticos) e os direitos conexos, bem como os direitos sobre patentes, desenhos industriais, indicações geográficas, incluindo as denominações de origem, marcas comerciais e de serviços, topografias de circuitos integrados e ainda a defesa contra a concorrência desleal, na acepção que lhe é dada pelo artigo 1 0- A da Convenção de Paris para a Protecção da Propriedade Industrial e a protecção de informações confidenciais sobre saber-fazer. 71 DECLARAÇÃO COMUM RELATIVA AO ARTIGO 94 As Partes acordam em que, para efeitos de uma correcta interpretação e aplicação prática do presente Acordo, pela expressão "casos de especial urgência", referida no artigo 94_, se entende os casos de violação substancial do Acordo por uma das Partes. Uma violação substancial do Acordo consiste: a) b) 2. na rejeição do Acordo não sancionada pelas regras do direito internacional ou na violação dos elementos essenciais do Acordo definidos no artigo 2_. As Partes acordam em que as "medidas adequadas" referidas no artigo 94° são medidas tomadas em conformidade com o direito internacional. Se uma Parte adoptar uma medida num caso de especial urgência, ao abrigo do disposto no artigo 94_, a outra Parte poderá recorrer ao mecanismo de resolução de litígios. 72 DECLARAÇÃO DO GOVERNO FRANCES A República Francesa declara que o Acordo de Parceria e Cooperação com a Geórgia não é aplicável aos países e territórios ultramarinos associados à Comunidade Europeia por força do Tratado que institui a Comunidade Europeia. 73 TROCA DE CARTAS ENTRE A COMUNIDADE E A GEÓRGIA RELATIVA AO ESTABELECIMENTO DE SOCIEDADES 74 A. Carta do Governo da Geórgia Exmo. Senhor, Tenho a honra de me referir ao Acordo de Parceria e Cooperação rubricado em Tal como salientei durante as negociações, a Geórgia concede às sociedades comunitárias estabelecidas na Geórgia e que aí exerçam as suas actividades um tratamento privilegiado em certos aspectos. Expliquei que tal facto reflecte a política seguida pela Geórgia no sentido de promover, por todos os meios, o estabelecimento de sociedades comunitárias na Geórgia. Neste contexto, posso confirmar a V. Exa. que, durante o período compreendido entre a data da rubrica do presente Acordo e a entrada em vigor dos artigos pertinentes respeitantes ao estabelecimento de sociedades, a Geórgia não adoptará quaisquer medidas ou disposições regulamentares susceptíveis de provocar ou agravar a discriminação de empresas comunitárias relativamente às empresas georgianas ou às empresas de qualquer país terceiro em relação à situação existente à data da rubrica do presente Acordo. Muito agradeceria a V. Exa. se dignasse acusar a recepção da presente carta. Queira aceitar, Exmo. Senhor, os protestos da minha mais elevada consideração. Pelo Governo da Geórgia 75 B. Carta da Comunidade Europeia Exmo. Senhor, Agradeço a carta de hoje de V. Exa, do seguinte teor: Tenho a honra de me referir ao Acordo de Parceria e Cooperação rubricado em Tal como salientei durante as negociações, a Geórgia concede às sociedades comunitárias estabelecidas na Geórgia e que aí exerçam as suas actividades um tratamento privilegiado em certos aspectos. Expliquei que tal facto reflecte a política seguida pela Geórgia no sentido de promover, por todos os meios, o estabelecimento de sociedades* comunitárias na Geórgia. Neste contexto, posso confirmar a V. Exa. que, durante o período compreendido entre a data da rubrica do presente Acordo e a entrada em vigor dos artigos pertinentes respeitantes ao estabelecimento de sociedades, a Geórgia não adoptará quaisquer medidas ou disposições regulamentares susceptíveis de provocar ou agravar a discriminação de empresas comunitárias relativamente às empresas georgianas ou às empresas de qualquer país terceiro em relação à situação existente à data da rubrica do presente Acordo. Muito agradeceria a V. Exa. se dignasse acusar a recepção da presente carta. Tenho a honra de acusar a recepção da carta de V. Exa. Queira aceitar, Exmo. Senhor, os protestos da minha mais elevada consideração. Em nome da Comunidade Europeia 76 À margem do Acordo: Declaração da Comunidade A Comunidade compromete-se a prestar assistência técnica sob a forma de seminários ou outras formas adequadas para ajudar as autoridades da Geórgia e os operadores económicos a beneficiarem plenamente dos benefícios concedidos ao abrigo do Sistema de Preferências Generalizadas da Comunidade, tal como actualmente aplicável à Geórgia. 77 ISSN 0257-9553 COM(96) 135 final DOCUMENTOS PT U N. ° de catálogo : CB-CO-96-156-PT-C ISBN 92-78-02506-2 Serviço das Publicações Oficiais das Comunidades Europeias L-2985 Luxemburgo 9*

Proposta di DECISIONE DEL CONSIGLIO recante l' istituzione del Comitato per la politica dell' occupazione e del mercato del lavoro

http://publications.europa.eu/resource/cellar/6f3b9eb6-9372-497d-9856-0832fcae1749

ita

COMMISSIONE DELLE COMUNITÀ' EUROPEE Bruxelles, 27. 03. 1996 COM(96) 134 def. 96/0097 (CNS) Proposta di DECISIONE DEL CONSIGLIO recante l'istituzione del Comitato per la politica dell'occupazione e del mercato del lavoro (presentata dalla Commissione) MOTIVAZIONE A ttuazione d'una strategia europea dell'occupazione Nella riunione tenutasi ad Essen nel dicembre del 1994 il Consiglio europeo ha impartito un impulso decisivo alla strategia europea a favore dell'occupazione: individuando nella lotta contro la disoccupazione e per la parità di condizioni il compito principale dell'Unione europea e dei singoli Stati membri, esso ha indicato i settori prioritari d'intervento per un'iniziativa strutturale a favore dell'occupazione. A sostegno delle sue raccomandazioni politiche, il Consiglio ha pure fissato una serie di procedure ed assegnato compiti precisi : ha sollecitato i paesi membri ad attivare programmi nazionali pluriennali, che recepiscano la scala delle priorità comuni; ha invitato il Consiglio dei ministri per gli Affari sociali e l'occupazione, il Consiglio degli Affari economici e finanziari e la Commissione a seguire con attenzione l'andamento dell'occupazione, ad analizzare le politiche attuate dagli Stati membri nel settore ed a riferire con cadenza annuale al Consiglio europeo sui progressi conseguiti nel mercato del lavoro. L'impostazione è stata confermata nelle riunioni sia di Cannes nel giugno 1995 che di Madrid nel dicembre dello stesso anno, dove il Consiglio europeo s'è compiaciuto dei consistenti progressi realizzati nell'applicazione pratica della strategia tracciata ad Essen, constatando in particolare che la totalità degli Stati membri ha adottato propri programmi pluriennali ed approvando le raccomandazioni contenute nella relazione comune sull'occupazione, sottopostagli, secondo gli accordi, dal Consiglio degli Affari sociali, dal Consiglio EcoFin e dalla Commissione. Per garantire anche nel futuro la buona riuscita di questa strategia, il Consiglio europeo di Madrid ha chiesto al Consiglio (EcoFin, Lavoro ed Affari sociali) ed alla Commissione di seguire in permanenza l'applicazione dei programmi pluriennali e di presentargli un nuovo rapporto annuale comune per la riunione del dicembre 1996, nel corso della quale si farà il punto sul grado d'applicazione dei programmi e delle raccomandazioni emesse a Madrid "al fine di rafforzare la strategia occupazionale e adottare ulteriori raccomandazioni". Il controllo a livello europeo delle iniziative decise sul piano nazionale nel settore dell'occupazione, gli scambi d'informazioni e d'esperienze fra gli Stati membri e colla Commissione sulle misure adottate, l'aggiornamento dei programmi pluriennali per l'occupazione in coerenza colla scala comune di priorità e la formulazione di raccomandazioni supplementari rappresentano gli elementi essenziali d'una strategia europea a favore dell'occupazione già ben avviata e destinata a rafforzarsi strada facendo. Necessità d'impiantare una nuova struttura Per realizzare il mandato conferitogli ad Essen, nella propria riunione del 27 marzo 1995 il Consiglio degli Affari sociali ha costituito un Gruppo ad hoc di rappresentanti personali dei ministri del lavoro "Sèguito al Consiglio europeo di Essen", il quale, formato dai Direttori generali dell'Occupazione, nel corso del 1995 ha tenuto in tutto cinque riunioni, sotto la presidenza francese e quindi spagnola, scambiandosi informazioni ed esperienze sulle politiche avviate dagli Stati membri nel settore dell'occupazione, con particolare riguardo alle cinque aree prioritarie d'intervento sul mercato del lavoro, indicate dal Consiglio di Essen; su richiesta del Consiglio degli Affari sociali, il Gruppo ha presentato al Consiglio europeo di Cannes, nel giugno 1995, una relazione interlocutoria sull'occupazione; in preparazione al Consiglio europeo di Madrid ha redatto il Rapporto sull'occupazione, adottato il 5 dicembre 1995 dal Consiglio degli Affari sociali ed ha infine espresso un proprio parere sul testo della relazione comune sull'occupazione, presentata a Madrid dal Consiglio EcoFin, dal Consiglio degli Affari sociali e dalla Commissione. Considerate l'entità dei lavori affidati al Gruppo ad hoc e la scarsità dei mezzi a sua disposizione, gli Stati membri hanno espresso a grande maggioranza il desiderio che sia impiantata formalmente una struttura permanente, la quale, dotata di strumenti di lavoro più efficaci, funga da organo omologo al Comitato di politica economica, che assiste il Consiglio EcoFin. È in particolare avvertita l'esigenza d'un Segretariato, con una dotazione di personale che consenta la continuità dei lavori e sufficienti capacità d'analisi e di redazione testi : compiti cui finora, nell'ambito del Gruppo ad hoc, hanno in larga misura fatto fronte i Servizi della Commissione. Nella riunione informale del Consiglio dei ministri per gli Affari sociali, svoltasi dal 27 al 29 ottobre a Cordova, alla Commissione è stato chiesto di sottoporre una proposta in questo senso. La necessità della creazione d'una struttura come quella indicata è stata pure riconosciuta nel Rapporto sull'occupazione presentato dal Consiglio degli Affari sociali ed approvato il 5 dicembre cosi come nella relazione stesa congiuntamente dal Consiglio e dalla Commissione per la riunione di Madrid. Il Consiglio europeo di Madrid, pur esprimendo il proprio compiacimento per il modo con cui è stata ideata ed applicata nella pratica la procedura di controllo dell'occupazione sollecitata ad Essen, ha tuttavia ritenuto che "per agevolare l'applicazione pratica della procedura, decisa ad Essen, di sorveglianza dell'occupazione, occorre attivare al più presto i meccanismi citati nella relazione congiunta (struttura ed indicatori comuni)". Rapporti col Comitato permanente dell'occupazione e colle parti sociali Il Comitato permanente per l'occupazione, istituito nel 1970(1), è un organo consultivo trilaterale, di cui fanno parte il Consiglio, la Commissione e rappresentanti delle associazioni dei datori di lavoro e dei lavoratori, ed avente il compito "di assicurare in modo permanente, nel rispetto dei trattati e delle competenze delle istituzioni e degli organi comunitari, il dialogo, la concertazione e la consultazione tra il Consiglio -o, secondo i casi, i rappresentanti dei governi degli Stati membri- e la Commissione, nonché le parti sociali al fine di facilitare il coordinamento delle politiche dell'occupazione degli Stati membri armonizzandole con gli obiettivi comunitari". Tra il Comitato permanente dell'occupazione -di cui è attualmente in via di preparazione una riforma, sollecitata dal Consiglio, per potenziarne l'efficacia e soprattutto la capacità d'analisi- instaurare ed un'articolazione particolarmente curata. il costituendo Comitato "Occupazione e mercato del lavoro" occorrerà I due organi operano a differenti livelli, visto che il primo si riunisce a livello di ministri ed il secondo a livello delle amministrazioni nazionali, ed hanno anche composizione diversa, dato che il Comitato permanente è caratterizzato da una struttura tripartita. (1) GU L 273 del 17. 12. 1970 e L 21 del 28. 01. 1975 Pur operando in campi contigui, i due Comitati avranno ognuno una propria funzione specifica, con possibilità d'integrarsi a vicenda : in particolare, il Comitato "Occupazione/mercato del lavoro" potrebbe fungere da organo di collegamento colle parti sociali per la preparazione delle riunioni del Comitato permanente dell'occupazione, prevedendo a tal fine una riunione congiunta -ad es. semestrale- del costituendo Comitato e di rappresentanti delle parti sociali : il Comitato "Occupazione/mercato del lavoro" apporterebbe in tal modo un suo contributo al rafforzamento delle capacità d'analisi e di preparazione dei lavori di cui ha bisogno il Comitato permanente dell'occupazione. Nel febbraio 1996 la Commissione ha avanzato l'idea d'un Patto europeo di fiducia per l'occupazione, col quale ci si ripromette di far partecipare tutti i soggetti attivi dell'economia all'incentivazione dell'occupazione nell'Unione europea : la proposta di creazione del Comitato "Occupazione/mercato del lavoro" è in piena sintonia col Patto, visto che entrambe le iniziative rientrano nel processo di cooperazione e di coordinamento nel settore dell'occupazione. Rapporti col Comitato di politica economica Oltre che sul potenziamento delle strutture ed un più razionale funzionamento del mercato del lavoro, la strategia europea per l'occupazione si fonda su una stretta interconnessione fra le politiche macro-economiche e strutturali : un'impostazione che postula un'intensa collaborazione fra tutte le parti sociali interessate, quelle cioè che intervengono nella definizione delle politiche capaci d'influire sull'andamento dell'occupazione. Questo è in effetti il motivo per cui il Consiglio europeo ha domandato ai Consigli competenti rispettivamente per l'Economia e le finanze e gli Affari sociali di presentare, in comune colla Commissione, un rapporto ed una serie di raccomandazioni sull'occupazione : alla richiesta si è potuto dar corso grazie alla cooperazione instauratasi fra il Comitato di politica economica ed il Gruppo ad hoc del Consiglio degli Affari sociali, citato in precedenza. Il Comitato di politica economica, istituito nel 1974 per decisione del Consiglio(2), formato da quattro rappresentanti della Commissione e da quattro rappresentanti per ogni paese membro e coadiuvato nel lavoro di Segreteria dai servizi della Commissione, ha il compito di curare il coordinamento delle politiche a breve e medio termine dei paesi membri e di presentare a scadenze regolari propri pareri e rapporti al Consiglio dei ministri dell'economia e delle finanze. Al suo interno opera un Gruppo di lavoro, incaricato di seguire più in particolare le politiche dell'occupazione. Colla creazione d'un Comitato "Occupazione/mercato del lavoro", avente il mandato d'assistere in particolare il Consiglio degli Affari sociali, si potrà instaurare una collaborazione più sistematica fra i due organi del Consiglio, favorendo un'articolazione più efficace e più stretta fra le politiche macro-economiche e quelle strutturali. Allo scopo di esaltare le sinergie fra i due Comitati e sfruttare al meglio i mutui vantaggi d'un più razionale accordo fra politiche economiche e strutturali, i presidenti dei due Comitati cureranno fra loro il coordinamento dei rispettivi programmi di lavoro. (2) Decisione 74/122/CEE del 18. 02. 1974, pubblicata sulla GU L 63 del 5. 03. 1974 4 Proposta di decisione con cui s'istituisce il Comitato per la politica dell'occupazione e del mercato del lavoro La Decisione si richiama all'art. 145 del Trattato, il quale costituisce il fondamento giuridico dell'istituzione anche degli altri due Comitati menzionati nel testo : il Comitato di politica economica ed il Comitato permanente dell'occupazione. Le funzioni ed i compiti assegnatigli, che nel testo non sono specificati con elencazione completa, caratterizzano il Comitato come organo destinato ad assistere il Consiglio degli Affari sociali nell'ideazione e nell'attuazione pratica della strategia europea per l'occupazione. Le norme sulla composizione e sul funzionamento del Comitato si rifanno in gran parte a quelle che disciplinano l'attività del Comitato di politica economica. L'attribuzione alla Commissione dei lavori di Segreteria è dettata dall'esigenza di garantire al nuovo organo una capacità sufficiente e permanente -per disponibilità di risorse umane- di far fronte ai bisogni della Presidenza e dei componenti del Comitato. Proposta di DECISIONE DEL CONSIGLIO recante l'istituzione del Comitato per la politica dell'occupazione e del mercato del lavoro IL CONSIGLIO DELL'UNIONE EUROPEA, visto il Trattato istitutivo della Comunità europea, in particolare l'art. 145 visto il parere del Parlamento europeo considerando che nelle sue ultime riunioni il Consiglio europeo ha indicato nella lotta contro la disoccupazione e per la parità di condizioni il compito più importante della Comunità e degli Stati membri; considerando che nella riunione di Essen nel dicembre 1994 il Consiglio europeo ha individuato i settori in cui occorre agire in via prioritaria per risolvere i problemi strutturali dell'occupazione; che ha sollecitato gli Stati membri a recepire le proprie raccomandazioni in un programma pluriennale; che ha invitato il Consiglio dei ministri per gli Affari sociali e l'occupazione, il Consiglio degli Affari economici e finanziari e la Commissione a seguire attentamente l'andamento dell'occupazione, ad analizzare le politiche attivate dagli Stati membri nel settore ed a riferire annualmente al Consiglio europeo sui progressi conseguiti nel mercato del lavoro; considerando che l'istituzione del Comitato si colloca nell'ambito dell'attività di osservazione ed informazione prevista nel Libro bianco "Crescita, competitività ed occupazione"; considerando che il Consiglio degli Affari economici e finanziari è assistito nei suoi lavori sull'occupazione dal Comitato di politica economica, istituito con decisione 74/122/CEE del Consiglio(1); che il Consiglio degli Affari sociali ha costituito allo stesso scopo, in data 27 marzo 1995, un "Gruppo ad hoc di rappresentanti personali dei ministri del Lavoro"; considerando che, per garantire anche in futuro la riuscita della strategia praticata dalla Comunità nel settore dell'occupazione ed agevolare l'applicazione pratica della procedura, decisa ad Essen, di controllo dell'occupazione, nella sua riunione di Madrid nel dicembre 1995 il Consiglio europeo ha ravvisato le necessità di costituire quanto prima una struttura stabile che assista il Consiglio degli Affari sociali nel settore dell'occupazione, DECIDE : Articolo 1 1. È istituito un Comitato per la politica dell'occupazione e del mercato del lavoro, nel prosieguo denominato "il Comitato", avente il Consiglio nell'esercizio delle funzioni ad esso spettanti nella politica dell'occupazione e del mercato del lavoro, nel rispetto del Trattato e delle competenze attribuite alle istituzioni ed agli organi comunitari. il compito d'assistere 0) GU L 63 del 5. 03. 1974, pag. 21. 2. In particolare, il Comitato svolgerà le funzioni seguenti : osservazione dell'andamento dell'occupazione all'interno della Comunità analisi delle politiche degli Stati membri nel settore dell'occupazione e del mercato del lavoro scambi d'informazioni e d'esperienze tra gli Stati membri e colla Commissione in detti settori stesura di rapporti e formulazione di raccomandazioni su tali questionari. II parere del Comitato su temi particolari può essere richiesto, in merito a particolari questioni, dal Consiglio o dalla Commissione. Il Comitato può altresì svolgere lavori di propria iniziativa nei settori di sua competenza. Il Presidente del Comitato cura il coordinamento coi Presidenti di altri Comitati analoghe, per le questioni che riguardano questi ultimi, in particolare con il Comitato di politica economica ed il Comitato permanente dell'occupazione, tenendo conto delle rispettive competenze. Articolo 2 Il Comitato è costituito da due rappresentanti per ogni Stato membro e da due rappresentanti della Commissione, ciascuno dei quali può essere assistito da due sostituti. Gli Stati membri designano i propri rappresentanti in base alla loro partecipazione alla definizione ed all'attuazione delle politiche nazionali nel settore dell'occupazione e del mercato del lavoro. 3 4. 1. 2. Il Comitato può ricorrere ad esperti esterni quando l'ordine del giorno lo richiede. Articolo 3 1. 2. 3. 4. Il Comitato elegge fra i propri componenti il Presidente, il quale resta in carica per un periodo non rinnovabile di due anni. Alle funzioni di segreteria del Comitato provvede la Commissione. Il Comitato stabilisce il proprio regolamento interno. Il Comitato si riunisce su convocazione del Presidente, ad iniziativa di quest'ultimo oppure su richiesta della Commissione o di almeno otto dei propri componenti. Fatto a Bruxelles, Per il Consiglio Il Presidente SCHEDA FINANZIARIA SCHEDA FINANZIARIA 1. DENOMINAZIONE DELL'AZIONE Costituzione d'un Comitato per la politica dell'occupazione e del mercato del lavoro. 2. LINEA DI BILANCIO AO 2510 3. FONDAMENTO GIURIDICO Applicazione dell'art. 145 del Trattato. Decisione del Consiglio attesa nel 1996. 4. DESCRIZIONE DELL'AZIONE 4. 1 Obiettivi Il Consiglio europeo di Madrid ha invitato il Consiglio degli Affari sociali, il Consiglio EcoFin e la Commissione a seguire in permanenza l'attuazione dei programmi pluriennali ed a presentare un rapporto annuale comune "al fine di rafforzare la strategia occupazionale e adottare ulteriori raccomandazioni", precisando che "per agevolare l'applicazione pratica della procedura. di sorveglianza dell'occupazione" occorre attivare al più presto i meccanismi opportuni, fra cui una "struttura stabile". 4. 2 Durata Indefinita. 5. CLASSIFICAZIONE DELLE SPESE 5. 1 5. 2 5. 3 Spese non obbligatorie Stanziamenti non dissociati Tipo di entrate : nulla. 6. NATURA DELLE SPESE 6. 1 6. 2 6. 3 6. 4 6. 5 100% per il fabbisogno di personale e per l'organizzazione delle riunioni. Abbuono d'interessi : nulla. Altre : nulla. Rimborsi : nulla. L'azione proposta non provocherà variazioni nel livello delle entrate. 7. INCIDENZA FINANZIARIA Nessuna incidenza finanziaria sulle spese operative; per le spese amministrative, si veda il prospetto 10. 8. DISPOSIZIONI A PREVENZIONE DELLE FRODI Le spese saranno attivate nell'osservanza della normale procedura amministrativa applicabile al rimborso delle spese di esperti partecipanti a riunioni indette dalla Commissione. 9. ELEMENTI D'ANALISI DEL RAPPORTO COSTO-EFFICACIA 9. 1 Obiettivi specifici Costituzione d'un Comitato per la politica dell'occupazione e del mercato del lavoro, avente il mandato d'assistere il Consiglio degli Affari sociali nell'esercizio dei suoi compiti istituzionali nel settore della politica occupazionale e del mercato del lavoro, in piena osservanza dei Trattati e nel rispetto delle prerogative spettanti alle Istituzioni ed agli organi dell'Unione. Il Comitato provvedere in particolare a : le politiche seguire in continuo l'andamento dell'occupazione sul territorio dell'Unione europea analizzare dell'occupazione e del mercato del lavoro attivare scambi d'informazioni e d'esperienze fra gli Stati membri e colla Commissione nei settori indicati redigere rapporti e formulare raccomandazioni sulla problematica. attuate dagli Stati membri nel settore Il costituendo Comitato opererà in coordinamento col Comitato di politica economica ed il Comitato permanente dell'occupazione. 9. 2 Motivazione detrazione Per garantire anche in futuro la riuscita della strategia seguita dall'Unione in campo occupazionale ed agevolare l'applicazione pratica della procedura, decisa ad Essen, di controllo in continuo dell'andamento dell'occupazione, nella sua riunione di Madrid nel dicembre 1995 il Consiglio europeo ha segnalato la necessità d'impiantare a breve termine una struttura stabile che assista il Consiglio degli Affari sociali nel settore dell'occupazione. 9. 3 Controllo e valutazione dell'azione Il Comitato avrà il compito di formulare pareri e di stilare rapporti destinati al Consiglio degli Affari sociali ed al Consiglio europeo. 9. 4 Congruenza colla programmazione finanziaria Le misure previste figurano nella programmazione finanziaria della DG V. 10 SPESE AMMINISTRATTVE (PARTE A DEL BILANCIO) L'utilizzazione effettiva delle risorse amministrative richieste dipenderà dalla decisione annuale della Commissione sull'assegnazione delle risorse, in funzione dei posti e dei mezzi aggiuntivi accordati dall'autorità di bilancio. 10 10. 1 Fabbisogno di posti Tipi di posto Personale assegnato all'attività posti permanenti posti temporanei di cui : Durata utilizzo di risorse esistenti utilizzo di risorse aggiuntive Funzionari o agenti temporanei A B C Altre risorse TOTALI 2 1 3 2 1 3 indefinita 10. 2 Incidenza finanziaria globale del fabbisogno di rìsone umane aggiuntive Importo Ipotesi a base del calcolo Funzionari Agenti temporanei Altri Alle funzioni di Segreteriaprowederà il personale della DG V, Direzione "Occupazione". Ai rappresentanti governativi nazionali saranno rimborsate le spese di viaggio secondo la procedura in vigore. Le riunioni del Comitato -il quale, secondo le previsioni, s'incontrerà da 6 a 8 volte all'anno- saranno organizzate dalla Commissione nei propri locali e sostituiranno, in parte, le sedute del Gruppo dei Direttori generali per l'occupazione e dei Direttori dei Servizi di collocamento. 10. 3 Linea di bilancio AO 2510 Importo 125. 000 Ipotesi a base del calcolo 6 riunioni all'anno con una spesa media di 20. 850 ecu per seduta (30 partecipanti) 11 ISSN 0254-1505 COM(96) 134 def. DOCUMENTI IT 04 N. di catalogo : CB-CO-96-154-IT-C ISBN 92-78-02482-1 Ufficio delle pubblicazioni ufficiali delle Comunità europee L-2985 Lussemburgo A%

Vorschlag für einen BESCHLUSS DES RATES zur Einsetzung eines Ausschusses für Beschäftigungs- und Arbeitsmarktpolitik

http://publications.europa.eu/resource/cellar/6f3b9eb6-9372-497d-9856-0832fcae1749

deu

KOMMISSION DER EUROPÄISCHEN GEMEINSCHAFTEN ir * Brüssel, den 27. 03. 1996 KOM(96) 134endg. 96/0097 (CNS) Vorschlag für einen BESCHUJSS DES RATES zur Einsetzung eines Ausschusses für Beschäftigungs und Arbeitsmai ktpolitik (von der Kommission vorgelegt) BEGRÜNDUNG Ausarbeitung einer europäischen Beschäftigungsstrategie Auf seiner Tagung in Essen im Dezember 1994 hat der Europäische Rat der europäischen Beschäftigungsstrategie entscheidende Impulse gegeben. Er erklärte, daß die Bekämpfung der Arbeitslosigkeit und die Förderung der Chancengleichheit die Hauptaufgabe der Europäischen Union und ihrer Mitgliedstaaten seien, und nannte die ins Auge gefaßten Schwerpunktbereiche für strukturelle Maßnahmen zur Verbesserung der Beschäftigungslage. Seine politischen Empfehlungen hat der Europäische Rat konkretisiert, indem er Verfahren und Zuständigkeiten festlegte. So hat er die Mitgliedstaaten aufgefordert, einzelstaatliche Mehrjahresprogramme auszuarbeiten, die den gemeinsamen Prioritäten Rechnung tragen Den Rat („Arbeit und Sozialfragen" sowie „Wirtschafts- und Finanzfragen") und die Kommission hat er ersucht, die Beschäftigungsentwicklung aufmerksam zu verfolgen, die entsprechenden Politiken der Mitgliedstaaten zu überprüfen und dem Europäischen Rat jährlich über die auf dem Arbeitsmarkt erzielten Fortschritte zu berichten Dieser Ansatz wurde vom Europäischen Rat auf seinen Tagungen in Cannes (Juni 1995) und Madrid (Dezember 1995) erneut bekräftigt. In Madrid hat der Rat außerdem die bereits erzielten erheblichen Fortschritte bei der Umsetzung der Essener Strategie gewürdigt. Denn mittlerweile haben alle Mitgliedstaaten ihre Mehrjahresprogramme angenommen, und Ministerrat (Arbeit und Sozialfragen" sowie „Wirtschafts- und Finanzfragen") und Kommission konnten dem Europäischen Rat den von ihm gewünschten gemeinsamen Bericht zur Beschäftigung vorlegen Die in dem Bericht enthaltenen Empfehlungen wurden vom Europäischen Rat verabschiedet. Damit der Erfolg der Strategie weiterhin gewährleistet ist, hat der Europäische Rat von Madrid den Ministerrat („Arbeit und Sozialfragen" sowie „Wirtschafts- und Finanzfragen") und die Kommission aufgefordert, die Umsetzung dieser Mehrjahresprogramme fortlaufend zu überwachen und ihm auf seiner Tagung im Dezember 1996 erneut einen gemeinsamen Jahresbericht vorzulegen. Zu diesem Zeitpunkt soll geprüft werden, wie weit die in Madrid verabschiedeten beschäftigungspolitischen Mehrjahresprogramme und die Empfehlungen umgesetzt worden sind, „damit die Beschäftigungsstrategie ausgebaut und zusätzliche Empfehlungen verabschiedet werden können". Somit bilden die Beobachtung der ei nzel staatlich en beschäftigungspolitischen Maßnahmen auf europäischer Ebene, der Informations- und Erfahrungsaustausch der Mitgliedstaaten untereinander und mit der Kommission über diese Maßnahmen, die Aktualisierung der beschäftigungspolitischen Mehrjahresprogramme unter Berücksichtigung der gemeinsamen Prioritäten und die Annahme weiterer Empfehlungen die Eckpfeiler einer mittlerweile allgemein verfolgten europäischen Beschäftigungsstrategie, die nach und nach weiter ausgebaut werden soll. Notwendigkeit einer neuen Struktur Um dem in Essen formulierten Auftrag nachzukommen, hat der Rat „Sozialfragen" auf seiner Tagung vom 27. März 1995 eine Ad-hoc-Gruppe der persönlichen Beauftragten der Arbeitsminister zum Thema „Folgemaßnahmen zum Europäischen Rat von Essen" ins Leben gerufen Diese Gruppe, die sich aus den Generaldirektoren für Beschäftigung zusammensetzt, ist 1995 unter dem französischen und anschließend unter dem spanischen Ratsvorsitz insgesamt fünfmal zusammengetreten Diese Zusammenkünfte boten den Mitgliedstaaten Gelegenheit zu einem Informations- und Erfahrungsaustausch über ihre Beschäftigungspolitiken, insbesondere in den fünf in Essen festgelegten arbeitsmarktpolitischen Schwerpunktbereichen. Auf Ersuchen des Rates „Sozialfragen" hat die Gruppe dem Europäischen Rat auf seiner Tagung in Cannes im Juni 1995 einen Zwischenbericht zur beschäftigungspolitischen Situation vorgelegt Außerdem hat sie den Bericht zur Beschäftigungslage ausgearbeitet, den der Rat „Sozialfragen" am 5. Dezember 1995 im Hinblick auf den Europäischen Rat von Madrid angenommen hat, und schließlich hat sie eine Stellungnahme zum gemeinsamen Bericht des Rates „Wirtschafts- und Finanzfragen", des Rates „Sozialfragen" und der Kommission abgegeben, der ebenfalls in Madrid vorgelegt wurde. Angesichts der Arbeitsbelastung der Ad-hoc-Gruppe und der Feststellung, daß die ihr zur Verfügung stehenden Mittel nicht ausreichen, hat sich der Großteil der Mitgliedstaaten für die formelle Einrichtung einer „stabilen Struktur" ausgesprochen, die ein effizienteres Arbeiten ermöglicht. Diese Struktur soll ein Pendant zum Ausschuß für Wirtschaftspolitik bilden, der den Rat „Wirtschafts- und Finanzfragen" in seiner Arbeit unterstützt. Insbesondere hat es sich gezeigt, daß es eines Sekretariats bedarf, dessen Humanressourcen über die erforderlichen analytischen und redaktionellen Fähigkeiten verfügen und in der Lage sind, die Kontinuität der Arbeiten zu gewährleisten Im Rahmen der Ad-hoc-Gruppe wurden diese Aufgaben de facto im wesentlichen von den Dienststellen der Kommission wahrgenommen Anläßlich des informellen Treffens der Sozialminister, das vom 27. bis 29. Oktober 1995 in Cordoba stattfand, wurde die Kommission beauftragt, einen entsprechenden Vorschlag zu unterbreiten. Auf die Notwendigkeit einer solchen Struktur wird auch in dem am 5. Dezember 1995 vom Rat „Sozialfragen" angenommenen Bericht zur Beschäftigungslage und in dem in Madrid vorgelegten gemeinsamen Bericht des Rates und der Kommission hingewiesen. Der Europäische Rat hat sich auf seiner Tagung in Madrid anerkennend dazu geäußert, wie das in Essen beschlossene Verfahren zur Beobachtung der beschäftigungspolitischen Situation konzipiert und erstmals angewendet wurde Dennoch war er der Ansicht, daß „zur Erleichterung der praktischen Anwendung des in Essen beschlossenen Verfahrens zur Beobachtung der beschäftigungspolitischen Situation. so rasch wie möglich die im gemeinsamen Bericht vorgesehenen Mechanismen (stabile Struktur und gemeinsame Indikatoren) eingeführt werden [müssen]". Beziehungen zum Ständigen Ausschuß für Beschäftigungsfragen und zu den Sozialpartnern Der Ständige Ausschuß für Beschäftigungsfragen wurde 1970 eingesetzt0}. Es handelt sich um ein dreigliedriges Gremium mit beratender Funktion, in dem Rat, Kommission sowie Arbeitgeber- und Arbeitnehmerorganisationen vertreten sind Aufgabe des Ausschusses ist es, „unter Einhaltung der Verträge und der Zuständigkeiten der Institutionen und Organe der Gemeinschaften ständig den Dialog, die Konzertierung und die Konsultation zwischen dem Rat - oder, je nach Fall, den Vertretern der Regierungen der Mitgliedstaaten -, der Kommission und den Sozialpartnern sicherzustellen, um die Koordinierung der Beschäftigungspolitik der Mitgliedstaaten unter Abstimmung auf die Zielsetzungen der Gemeinschaft zu erleichtern". Der Rat hat eine Reform des Ständigen Ausschusses gefordert mit dem Ziel, die Arbeitsweise des Ausschusses effizienter zu gestalten und insbesondere seine Analysekapazitäten zu vergrößern, diese Reform in Vorbereitung Durch sie sollen wirksame Kooperationsmechanismen zwischen dem Ständigen Ausschuß und dem Ausschuß für Beschäftigungs- und Arbeitsmarktpolitik hergestellt werden. ist derzeit Die beiden Gremien sind allerdings auf unterschiedlichen Ebenen angesiedelt: das eine auf Ministerebene, das andere auf der Ebene der ei nzel staatlichen Verwaltungen. Sie unterscheiden sich auch in ihrer Zusammensetzung, denn eine Besonderheit des Ständigen Ausschusses besteht darin, daß in ihm drei Parteien vertreten sind. Somit hat jeder der beiden Ausschüsse, auch wenn ihre Aufgabenbereiche sehr nah beieinander liegen, eine eigene Funktion zu erfüllen. Sie können sich jedoch gegenseitig ergänzen. Insbesondere könnte der Ausschuß für Beschäftigungs- und Arbeitsmarktpolitik bei der Vorbereitung der Sitzungen des Ständigen Ausschusses für Beschäftigungsfragen als Verbindungsglied zu den Sozialpartnern fungieren. Zu diesem Zweck könnte zum Beispiel zweimal im Jahr eine gemeinsame Sitzung des Ausschusses für Beschäftigungs- und Arbeitsmarktpolitik und der Vertreter der Sozialpartner anberaumt werden. Auf diese Weise könnte der Ausschuß für Beschäftigungs- und Arbeitsmarktpolitik dazu beitragen, der Notwendigkeit einer Verstärkung der Kapazitäten des Ständigen Ausschusses für Beschäftigungsfragen im Hinblick auf seine Analysetätigkeiten und auf die Vorbereitung seiner Arbeiten Rechnung zu tragen. Im Februar 1996 hat die Kommission angeregt, einen Europäischen Vertrauenspakt für Beschäftigung zu schließen, in dessen Rahmen sich alle Wirtschaftsakteure gemeinsam für eine Förderung der Beschäftigung in der Europäischen Union engagieren sollen. Der Vorschlag zur Einsetzung des Ausschusses für Beschäftigungs- und Arbeitsmarktpolitik fügt sich logisch in diesen Kontext ein, denn beide Maßnahmen sind Teil des Kooperations- und Koordinierungsprozesses im Bereich der Beschäftigung. (i) ABl. Nr. L 273 vom 17 12. 1970 und L 21 vom 28. 1. 1975. Beziehungen zum Ausschuß für Wirtschaftspolitik Mit der europäischen Beschäftigungsstrategie wird neben einer Verbesserung der Strukturen und der Funktionsweise des Arbeitsmarktes auch eine starke Verknüpfung von makroökonomischen Politiken und Strukturpolitiken angestrebt. Dieser Ansatz erfordert eine enge Zusammenarbeit aller Partner, die an der Ausarbeitung von beschäftigungsrelevanten Politiken beteiligt sind. Daher hat der Europäische Rat den Rat „Wirtschafts- und Finanzfragen" und den Rat „Sozialfragen" aufgefordert, gemeinsam mit der Kommission einen Bericht zur Beschäftigung sowie einschlägige Empfehlungen vorzulegen. Dieser Bericht kam dank der Zusammenarbeit zwischen dem Ausschuß für Wirtschaftspolitik und der oben erwähnten Ad-hoc-Gruppe des Rates „Sozialfragen" zustande Der Ausschuß für Wirtschaftspolitik wurde 1974 durch einen Beschluß des Rates(2) eingesetzt. Seine Funktion besteht darin, die Koordinierung der kurz- und mittelfristigen Wirtschaftspolitik der Mitgliedstaaten zu fördern Der Ausschuß setzt sich aus vier Vertretern der Kommission und vier Vertretern jedes Mitgliedstaates zusammen. Die Sekretariatsgeschäfte werden von der Kommission wahrgenommen. Eine Arbeitsgruppe ist speziell dafür zuständig, die Beschäftigungspolitiken zu verfolgen. Der Ausschuß legt dem Rat „Wirtschafts- und Finanzfragen" regelmäßig Stellungnahmen und Berichte vor Durch die Einsetzung eines Ausschusses für Beschäftigungs- und Arbeitsmarktpolitik zur Unterstützung des Rates „Sozialfragen" soll die Kooperation zwischen dem Rat „Wirtschafts und Finanzfragen" und dem Rat „Sozialfragen" besser strukturiert und eine stärkere Verzahnung von makroökonomischen Politiken und Strukturpolitiken erreicht werden. Um eine optimale Koordinierung zwischen beiden Ausschüssen zu gewährleisten und um den wechselseitigen Nutzen einer besseren Koordinierung von makroökonomischen Politiken und Strukturpolitiken eingehend zu prüfen und dem auch Rechnung zu tragen, werden die Vorsitzenden der beiden Ausschüsse ihre Arbeitsprogramme untereinander abstimmen. Vorschlag für einen Beschluß zur Einsetzung eines Ausschusses für Beschäftigungs- und Arbeitsmarktpolitik Grundlage des Beschlusses ist - wie auch im Falle des Ausschusses für Wirtschaftspolitik und des Ständigen Ausschusses für Beschäftigungsfragen - Artikel 145 des Vertrags. Die dem Ausschuß zugedachte Rolle und seine Aufgaben, die sich nicht unbedingt auf die obengenannten beschränken, machen ihn zu einem Organ, das den Rat „Sozialfragen" bei der Entwicklung und Umsetzung der europäischen Beschäftigungsstrategie zu unterstützen hat. Die Bestimmungen hinsichtlich Zusammensetzung und Arbeitsweise des Ausschusses lehnen sich eng an die für den Ausschuß für Wirtschaftspolitik geltende Regelung an. Die Sekretariatsgeschäfte des Ausschusses werden von der Kommission wahrgenommen. Damit wird sichergestellt, daß, was die Humanressourcen anbelangt, stets ausreichende Kapazitäten verfügbar sind, die es erlauben, dem Bedarf des Vorsitzes und der Ausschußmitglieder gerecht zu werden. (2) Beschluß 74/122/EWG vom 18. 2. 1974, ABl. Nr. L 63 vom 5 3. 1974. Vorschlag für einen BESCHLUSS DES RATES zur Einsetzung eines Ausschusses für Beschäftigungs und Arbeitsmarktpolitik DER RAT DER EUROPÄISCHEN GEMEINSCHAFTEN - gestützt auf den Vertrag zur Gründung der Europäischen Gemeinschaft, insbesondere auf Artikel 145, nach Stellungnahme des Europäischen Parlaments, Der Europäische Rat hat auf seinen letzten Tagungen wiederholt bekräftigt, daß die Bekämpfung der Arbeitslosigkeit und die Förderung der Chancengleichheit die Hauptaufgaben der Gemeinschaft und ihrer Mitgliedstaaten darstellen. Im Bestreben, die strukturellen Beschäftigungsprobleme zu lösen, hat der Europäische Rat im Dezember 1994 auf seiner Tagung in Essen Schwerpunktbereiche für beschäftigungspolitische Maßnahmen festgelegt und die Mitgliedstaaten aufgefordert, diese Empfehlungen in Mehrjahresprogramme umzusetzen; er hat den Rat „Arbeit und Sozialfragen", den Rat „Wirtschafts- und Finanzfragen" und die Kommission ersucht, die Beschäftigungsentwicklung aufmerksam zu verfolgen, die entsprechenden Politiken der Mitgliedstaaten zu überprüfen und dem Europäischen Rat jährlich über die auf dem Arbeitsmarkt erzielten Fortschritte zu berichten. Die Einsetzung des Ausschusses erfolgt im Rahmen der im Weißbuch „Wachstum, Wettbewerbsfähigkeit, Beschäftigung" vorgesehenen kontinuierlichen Beobachtung und Berichterstattung. Der Rat „Wirtschafts- und Finanzfragen" wird, wenn es um Fragen der Beschäftigung geht, in der Wahrnehmung seiner Aufgaben von dem durch Beschluß 74/122/EWG des Rates(1) eingesetzten Ausschuß für Wirtschaftspolitik unterstützt; der Rat „Sozialfragen" hat zu seiner Unterstützung am 27. März 1995 eine „Ad-hoc-Gruppe der persönlichen Beauftragten der Arbeitsminister" eingesetzt Im Dezember 1995 hat der Europäische Rat auf seiner Tagung in Madrid erklärt, daß er es für erforderlich erachte, so rasch wie möglich eine stabile Struktur zu schaffen, die den Rat „Sozialfragen" in beschäftigungspolitischen Belangen unterstützt, damit der Erfolg der beschäftigungspolitischen Strategie der Gemeinschaft weiterhin gewährleistet ist und die praktische Anwendung des in Essen beschlossenen Verfahrens zur Beobachtung der beschäftigungspolitischen Situation erleichtert wird (i) ABl. Nr. L 63 vom 5. 3. 1974, S. 21 BESCHLIESST: Artikel I 1. Es wird ein Ausschuß für Beschäftigungs- und Arbeitsmarktpolitik eingesetzt, im folgenden „der Ausschuß" genannt, der den Rat unter Einhaltung des Vertrages und der Zuständigkeiten der Organe und Institutionen der Gemeinschaft bei der Wahrnehmung seiner Aufgaben im Bereich der Beschäftigungs- und Arbeitsmarktpolitik unterstutzt. 2. Der Ausschuß ist insbesondere dafür zuständig, die Beschäftigungsentwicklung in der Gemeinschaft zu verfolgen, die Beschäftigungs- und Arbeitsmarktpolitiken der Mitgliedstaaten zu überprüfen, den Informations- und Erfahrungsaustausch der Mitgliedstaaten untereinander und mit der Kommission in diesen Bereichen sicherzustellen, einschlägige Berichte und Empfehlungen abzufassen. - 3. Der Rat oder die Kommission können den Ausschuß um eine Stellungnahme zu seinem ersuchen. Außerdem kann der Ausschuß bestimmten Themen Zuständigkeitsbereich auch aus eigener Initiative tätig werden. in 4. Der Ausschußvorsitzende stimmt sich mit den Vorsitzenden anderer, mit ähnlichen Fragen befaßter Ausschüsse ab, insbesondere des Ausschusses für Wirtschaftspolitik und des Ständigen Ausschusses für Beschäftigungsfragen, um deren jeweiligen Zuständigkeiten Rechnung zu tragen. Artikel 2 1. Der Ausschuß setzt sich aus zwei Vertretern jedes Mitgliedstaates und zwei Vertretern der Kommission zusammen. Diese Vertreter können von zwei Stellvertretern unterstützt werden. Die von den Mitgliedstaaten ernannten Vertreter sollten in ihrem Land an der Ausarbeitung und Durchführung der Beschäftigungs- und Arbeitsmarktpolitik mitwirken. 2. Der Ausschuß kann, sofern seine Tagesordnung dies erfordert, externe Sachverständige hinzuziehen. Artikel 3 1. Der Ausschuß wählt seinen Vorsitzenden aus den Reihen seiner Mitglieder für einen Zeitraum von zwei Jahren, der nicht verlängert werden kann. 2. Die Sekretariatsgeschäfte des Ausschusses werden von der Kommission wahrgenommen 3. Der Ausschuß gibt sich eine Geschäftsordnung. Die Sitzungen des Ausschusses werden von dessen Vorsitzendem einberufen, sei es aus eigener Initiative, sei es auf Wunsch der Kommission oder von mindestens acht Ausschußmitgliedern Geschehen zu Brüssel am Im Namen des Rates Der Präsident Finanzbogen 1. Bezeichnung der Maßnahme FINANZBOGEN Einsetzung eines Ausschusses für Beschäftigungs- und Arbeitsmarktpolitik 2. Haushaltslinie AO-2510 3. Rechtsgrundlage Artikel 145 EG-Vertrag Beschluß des Rates wird im Laufe des Jahres 1996 erwartet. 4. Beschreibung der Maßnahme 4. 1 Allgemeines Ziel der Maßnahme Der Europäische Rat von Madrid ersuchte den Rat „Sozialfragen", den Rat „Wirtschafts- und Finanzfragen" und die Kommission, die Umsetzung der Mehrjahresprogramme weiter zu verfolgen und jedes Jahr einen gemeinsamen Bericht vorzulegen, „damit die Beschäftigungsstrategie ausgebaut und zusätzliche Empfehlungen verabschiedet werden können". Des weiteren vertrat er die Auffassung, daß zur Erleichterung der praktischen Anwendung des Beobachtungsverfahrens so bald wie möglich die erforderlichen Mechanismen, unter anderem eine „stabile Struktur", geschaffen werden müßten 4. 2 Dauer der Maßnahme Unbestimmt. 5. Einstufung der Ausgaben/Einnahmen 5. 1 Nichtobligatorische Ausgaben 5. 2 Nichtgetrennte Mittel 5. 3 Betroffene Einnahmen: keine 6. Art der Ausgaben 6. 1 100%iger Zuschuß zu den Personal kosten und zu den Kosten der Sitzungen 6. 2 6. 3 Zinsvergünstigung: keine 6. 4 Sonstige: keine 6. 5 Rückzahlung: keine Die vorgeschlagene Maßnahme hat keine Auswirkungen auf die Höhe der Einnahmen. 7. Finanzielle Auswirkungen Keine Auswirkungen auf die Operationellen Ausgaben; zu den Verwaltungsausgaben siehe Ziffer 10. 8. Vorgesehene Betrugsbekämpfungsmaßnahmen Es gelten die üblichen Verwaltungsvorschriften, die Anwendung finden, wenn es um die Erstattung der Kosten der zu Sitzungen eingeladenen Sachverständigen geht 9. Angaben zur Kosten-Wirksamkeits-Analyse 9. 1 Einzelziele Einsetzung eines Ausschusses für Beschäftigungs- und Arbeitsmarktpolitik zur Unterstützung des Rates „Sozialfragen" bei der Wahrnehmung seiner Aufgaben im Bereich der Beschäftigungs- und Arbeitsmarktpolitik unter Einhaltung des Vertrags und der Zuständigkeiten der Institutionen und Organe der Gemeinschaft Der Ausschuß ist insbesondere dafür zuständig, - die Beschäftigungsentwicklung in der Union zu verfolgen, die Beschäftigungs- und Arbeitsmarktpolitiken der Mitgliedstaaten zu überprüfen, den Informations- und Erfahrungsaustausch der Mitgliedstaaten untereinander und mit der Kommission in den obengenannten Bereichen sicherzustellen, einschlägige Berichte und Empfehlungen abzufassen. Die Arbeiten des Ausschusses werden in Abstimmung mit dem Ausschuß für Wirtschaftspolitik und dem Ständigen Ausschuß für Beschäftigungsfragen durchgeführt. 9. 2 Begründung der Maßnahme Im Dezember 1995 hat der Europäische Rat auf seiner Tagung in Madrid erklärt, daß er es für erforderlich erachte, so rasch wie möglich eine stabile Struktur zu schaffen, die den Rat „Sozialfragen" in beschäftigungspolitischen Belangen unterstützt, damit der Erfolg der beschäftigungspolitischen Strategie der Union weiterhin gewährleistet in Essen beschlossenen Verfahrens zur Beobachtung der beschäftigungspolitischen Situation erleichtert wird. ist und die praktische Anwendung des 9. 3 Follow-up und Bewertung der Maßnahme Der Ausschuß hat Stellungnahmen und Berichte für den Rat „Sozialfragen" und den Europäischen Rat auszuarbeiten. 9. 4 Übereinstimmung mit der Finanzplanung Die Maßnahmen sind in der Finanzplanung der GD V enthalten. 10. Verwaltungsausgaben (Teil A des Haushaltsplans) Ob die Ressourcen tatsächlich beansprucht werden, hängt von der jährlich zu treffenden Entscheidung der Kommission über die Mittelzuweisung ab, wobei die von der Haushaltsbehörde bewilligten zusätzlichen Stellen und Mittel berücksichtigt werden. 10. 1 Auswirkungen auf den Personalbestand Art der Stellen Für die betreffenden Aufgaben abzustellendes Personal unbefristet befristet davon Dauer Einsat/, von vorhandenem Personal Einsat/ von zusätzlichem Personal Beamte oder Bedienstete auf Zeit A B C Sonstiges Personal INSGESAMT 2 1 3 2 1 3 unbe-stimmt 10 2 Finanzielle Auswirkungen des Einsatzes von zusätzlichem Personal Betrag Berechnung Beamte Bedienstete auf Zeit Sonstige Die Sekretariatsgeschäfte des Ausschusses nehmen Mitarbeiter der Direktion „Beschäftigung und Arbeitsmarkt" in der Generaldirektion V wahr. Die Reisekosten der nationalen Regierungsvertreter werden nach den derzeit geltenden Vorschriften erstattet. Die Sitzungen des Ausschusses werden von der Kommission organisiert und finden in den Räumlichkeiten der Kommission statt. Die Kommission trägt dafür Sorge, daß Dolmetscher zur Verfügung stehen. Es wird davon ausgegangen, daß der 12 Ausschuß sechs- bis achtmal im Jahr zusammentritt. Es ist denkbar, daß die Sitzungen des Ausschusses zum Teil die Sitzungen der Gruppe der Generaldirektoren für Beschäftigung und der Direktoren von Arbeitsverwaltungsstellen ersetzen werden. 10. 3 Haushaltslinie Betrag Berechnung A0 2510 125 000 ECU 6 Sitzungen pro Jahr; durchschnittliche Kosten pro Sitzung (bei 30 Teilnehmern): 20 850 ECU 13 ISSN 0256-2383 KOM(96) 134 endg. DOKUMENTE DE 04 Katalognummer: CB-CO-96-154-DE-C ISBN 92-78-02478-3 Amt für amtliche Veröffentlichung der Europäischen Gemeinschaften L-2985 Luxemburg 14

MITTEILUNG DER KOMMISSION AN DAS EUROPÄISCHE PARLAMENT UND DEN RAT über die Auslegung des Urteils des Gerichtshofes vom 17. Oktober 1995 in der Rechtssache C- 450/93, Eckhard Kalanke gegen Freie Hansestadt Bremen

http://publications.europa.eu/resource/cellar/e0bfaa67-1809-4157-a538-0d9c740abfcb

deu

KOMMISSION DER EUROPÄISCHEN GEMEINSCHAFTEN * * * ** * * * ** Brüssel, den 27. 03. 1996 KOM(96) 88 endg. MITTEILUNG DER KOMMISSION AN DAS EUROPÄISCHE PARLAMENT UND DEN RAT übet die Auslegung des Urteils des Gerichtshofes vom 17. Oktober 1995 in der Rechtssache C-450/93, Eckhard Kaianke gegen Freie Hansestadt Bremen MITTEILUNG DER KOMMISSION AN DAS EUROPÄISCHE PARLAMENT UND DEN RAT über die Auslegung des Urteils des Gerichtshofes vom 17. Oktober 1995 in der Rechtssache C-450/93, Eckhard Kaianke gegen Freie Hansestadt Bremen I EINFÜHRUNG Am 17 Oktober 1995 erließ der Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften sein Urteil in der Rechtssache C-450/93 (Eckhard Kaianke gegen Freie Hansestadt Bremen)0}, das Anlaß zu erheblichen Kontroversen in ganz Europa gegeben hat. Ursache dieser Kontroversen war die durch das Urteil geschaffene Unsicherheit hinsichtlich der Rechtmäßigkeit von Quoten und anderen positiven Maßnahmen, die darauf abzielen, die Zahl von Frauen in bestimmten Bereichen oder Positionen zu erhöhen. Dem Urteil in der Rechtssache Kaianke kommt große Bedeutung zu, da es zu einem Zeitpunkt gefällt worden ist, wo zunehmend erkannt wird, daß die vor 20 Jahren erlassenen Rechtsvorschriften zur Bekämpfung der Diskriminierung heute nicht mehr ausreichen, um die Chancengleichheit der Frauen im Hinblick auf ihren Zugang zur Beschäftigung und zum beruflichen Aufstieg herbeizuführen. Obgleich in den letzten 10 Jahren auf diesem Gebiet einige echte Fortschritte erzielt wurden, liegen die Arbeitslosenquoten in den meisten Teilen der Gemeinschaft bei Frauen höher als bei Männern Frauen stellen nach wie vor die meisten Langzcitarbeitsloscn Oft haben sie schlecht bezahlte und unsichere Arbeitsplätze, für die nur geringe Qualifikationen erforderlich sind, und nach wie vor werden Männer und Frauen unterschiedlich entlohnt. Auch haben immer noch nicht genug Frauen die Möglichkeit, Positionen zu besetzen, in denen Entscheidungen getroffen werden, oder in vollem Umfang am politischen und wirtschaftlichen Leben teilzunehmen. Die Gleichbehandlung von Männern und Frauen am Arbeitsplatz stellt ein Grundrecht dar, wie der Gerichtshof in seinem Urteil vom 15. Juni 1978 in der Rechtssache 149/77, Defrenne III(2). anerkannte Insbesondere stellte der Gerichtshof hinsichtlich der Existenz eines allgemeinen Gmndsatzes, der eine Diskriminierung aufgrund des Geschlechts im Hinblick auf Beschäftigungs- und Arbeitsbedingungen verbietet, fest, daß die Beseitigung einer solchen Diskriminierung zu den Grundrechten gehört, die einen der Grundsätze des Gemeinschaftsrechts darstellen, und deren Einhaltung der Gerichtshof zu sichern hat. Der Grundsatz, daß die Grundrechte geachtet werden sollten, ist seitdem im Vertrag über die Europäische Union (Artikel F Absatz 2) verankert worden Nach Ansicht der Kommission muß zu einer Zeit, wo die Chancengleichheit für Frauen neben dem Kampf gegen die Arbeitslosigkeit auf höchster Ebene (anläßlich der Tagungen des Europäischen Rats von Essen, von Cannes und von Madrid) als Aufgabe von größter Wichtigkeit anerkannt worden ist, unbedingt noch einmal bekräftigt werden, daß es erforderlich (1) Slg. 1995, S 1-3051. (2) Slg 1978, S. 1365. ist, falls angebracht "positive Maßnahmen" zur Förderung der Chancengleichheit von Frauen und Männern zu ergreifen, insbesondere durch Beseitigung faktischer Ungleichheiten, die sich auf die Chancen von Frauen im Berufsleben auswirken. Eine amtliche Definition "positiver Maßnahmen" auf Gemeinschaftsebene liegt nicht vor. Man ist sich jedoch in der Gemeinschaft allgemein darüber einig, daß der Begriff "positive Maßnahmen" alle Maßnahmen umfaßt, die darauf abzielen, den Auswirkungen früherer Diskriminierungen entgegenzuwirken, bestehende Diskriminierungen zu beseitigen und die Chancengleichheit von Frauen und Männern, insbesondere in bezug auf Bereiche oder Positionen, in denen Angehörige eines Geschlechts signifikant unterrepräsentiert sind, zu fördern. Im zunehmendem Maße wird anerkannt, daß es sich dabei um eine Frage nicht nur der Billigkeit, sondern auch der Effizienz bei der Verwaltung von Humanressourcen handelt. Positive Maßnahmen können verschiedene Formen annehmen: ein erster Typ umfaßt Maßnahmen, die in bezug auf die nachteiligen Umstände, die typisch für die Teilnahme der Frauen am Arbeitsmarkt sind, Abhilfe schaffen sollen. Der Zweck ist, die Ursachen für die schlechteren Beschäftigungs- oder Aufstiegsmöglichkeiten zu beseitigen, die sich nach wie vor auf die Erwerbstätigkeit von Frauen auswirken, insbesondere durch Maßnahmen auf der Ebene der Berufsberatung und Berufsausbildung. Einen zweiten Typ stellen Aktionen dar, die die Erzielung eines bestimmten Gleichgewichts der familiären und der beruflichen Pflichten und eine effizientere Verteilung dieser Pflichten zwischen den beiden Geschlechtern fördern. In diesem Fall haben die Maßnahmen Priorität, die die Organisation der Arbeitszeit, den Ausbau der Kinderbetreuungsinfrastruktur und die Wiedereingliederung von Arbeitnehmern in den Arbeitsmarkt nach einer Unterbrechung der Berufstätigkeit betreffen. Ein dritter Typ beruht auf dem Gedanken, daß positive Maßnahmen darauf abzielen sollten, einen Ausgleich für frühere Diskriminierungen zu schaffen. Dementsprechend wird eine vorrangige Behandlung bestimmter Personengruppen vorgeschrieben. Diese kann die Form von Quotensystemen oder Zielen annehmen. Dabei kann es sich um mehr oder weniger starre Quoten handeln. Man spricht von starren Quoten, wenn diese Quoten festlegen, daß ein bestimmter Prozentsatz erzielt werden muß, ohne daß Qualifikationen und Verdienste der betroffenen Personen berücksichtigt werden, oder wenn vorgeschrieben wird, daß Mindesterfordernissen entsprochen werden muß, ohne daß eine Möglichkeit besteht, die besonderen Umstände eines Falls zu berücksichtigen. Bei weniger starren oder flexiblen Quoten handelt es sich dagegen um solche, durch die für eine bestimmte Gruppe eine vorrangige Behandlung festgelegt wird, sofern die Qualifikationen im Hinblick auf die Tätigkeit gleichwertig sind und es möglich ist, außergewöhnliche Umstände zu berücksichtigen. 2 DIE EINSTELLUNG DER GEMEINSCHAFT ZU "POSITIVEN MASSNAHMEN" Die Kommission hat sich immer sehr für positive Maßnahmen eingesetzt. Im Jahre 1984 legte sie einen Vorschlag für eine Empfehlung zur Förderung positiver Maßnahmen(3) vor, die vom Rat angenommen wurde. (3) Empfehlung 84/635/EWG des Rates vom 13. Dezember 1984 zur Förderung positiver Maßnahmen für Frauen (ABl. Nr. L 331 vom 19. 12. 1984, S. 34). "n der Empfehlung werden die Mitgliedstaaten aufgefordert, eine Politik positiver Maßnahmen ^zunehmen, um die faktischen Ungleichheiten, mit denen die Frauen im Berufsleben konfrontiert sind, zu beseitigen sowie die Aufhebung der Geschlechtertrennung am Arbeitsmarkt zu fördern. Ziel dieser Maßnahmen ist es, der Benachteiligung der erwerbstätigen oder arbeitssuchenden Frauen aufgrund der vorhandenen Einstellungen, Verhaltensmuster und Strukturen, die auf einer herkömmlichen Rollenverteilung in der Gesellschaft zwischen Männern sie auszugleichen. Auch werden die und Frauen basieren, entgegenzuwirken oder Mitgliedstaaten aufgefordert, die Beteiligung der Frauen in den verschiedenen Berufen und Bereichen des Arbeitslebens, in denen sie gegenwärtig unterrepräsentiert sind, insbesondere in den zukunftsträchtigen Sektoren, und auf den Ebenen mit höherer Verantwortung zu fördern, um zu einer besseren Nutzung aller menschlichen Ressourcen zu gelangen. Auch wird den Mitgliedstaaten empfohlen, dafür Sorge zu tragen, daß die positiven Maßnahmen möglichst Aktionen zur Förderung der Bewerbung, der Einstellung und des Aufstiegs von Frauen in Bereichen, Berufen und auf Ebenen, wo Frauen unterrepräsentiert sind, insbesondere in verantwortlichen Stellungen, einschließen. Weiterhin ist daran zu erinnern, daß die Kommission im Dritten Mittelfristigen Aktions programm der Gemeinschaft für die Chancengleichheit (1991-1995), das mit der Entschließung des Rates vom 21 Mai 1991(4) angenommen worden ist, die Notwendigkeit positiver Aktionen betont und eine Anzahl von Aktionen durchgeführt hat, die speziell auf die Eingliederung der Frau in den Arbeilsmarkl und die Verbesserung der Qualität der Beschäftigung von Frauen abzielen. Im Vierten Aktionsprogramm (1996 2000), das mit dem Beschluß 95/593/EG des Rates(5) angenommen wurde, wird als eines der u. a. durch positive Aktionen zu verfolgenden Ziele die Öffnung des Arbeitsmarktes genannt. Bei der Kommission selbst wurde ein zweites Programm positiver Aktionen zur Förderung der weiblichen Bediensteten (1992-1996) angenommen, mit dem die Ungleichgewichte in bezug auf die Anzahl der weiblichen Bediensteten in den Laufbahnen und Stellungen in denen sie ihre Aufstiegschancen gefördert und flankierende Maßnahmen unterrepräsentiert sind, vorgesehen werden sollen, die es Bediensteten ermöglichen, berufliche und familiäre Pflichten besser miteinander in Einklang zu bringen. Als Bestandteile einer kohärenten Strategie zur Beseitigung von de-facto-Ungleichheiten sind mehrere Maßnahmen vorgesehen. Insbesondere werden die Dienststellen ermutigt, bei gleicher Qualifikation und gleichen Verdiensten weiblichen Bewerbern bei der Einstellung, Beförderung und Besetzung von Führungspositionen den Vorzug zu geben, solange Frauen auf einer bestimmten Stufe oder in einer bestimmten Lautbahngruppe unterrepräsentiert sind Dafür werden Ziele festgelegt und Umsetzungs maßnahmen vereinbart, die eine qualitative und quantitative Analyse der Lage, einen kohärenten Aktionsplan zur Förderung einer größeren Ausgewogenheit zwischen Frauen und Männern sowie eine Bewertung in regelmäßigen Abständen umfassen. (4) ABl. Nr. C 142 vom 31. 5. 1991, S. 1. (5) ABl. Nr. L 335 vom 30. 12. 1995, S. 37. 3. DER TATBESTAND IN DER RECHTSSACHE KALANKE In der Rechtssache Kaianke stellte sich die Frage, ob ein bestimmtes deutsches Gesetz über positive Maßnahmen mit der Richtlinie 76/207/EWG(6) vereinbar ist, oder ob es die Grenzen der in Artikel 2 Absatz 4(7) der Richtlinie vorgesehenen Ausnahme überschreitet Das Gesetz zur Gleichstellung von Mann und Frau im öffentlichen Dienst des Landes Bremen sieht vor, daß bei Einstellung und Beförderung in Bereichen, in denen Frauen unteirepräsentiert sind, Frauen bei gleicher Qualifikation wie ihre männlichen Mitbewerber vorrangig berücksichtigt werden müssen. Eine Unterrepräsentation liegt vor, wenn auf den einzelnen Stufen der jeweiligen Personalgruppe nicht mindestens zur Hälfte Frauen vertreten sind. Herr Kaianke, dem aufgrund dieser Regelung eine bestimmte Beförderung versagt worden war, focht diese Entscheidung vor den deutschen Gerichten an. Das deutsche Gericht entschied, die Beförderung sei nach deutschem Recht einschließlich des Grundgesetzes rechtmäßig, doch wurde die Frage, ob sie mit der Richtlinie 76/207/EWG vereinbar sei, dem Gerichtshof vorgelegt. Die einschlägigen Vorschriften des Gesetzes zur Gleichstellung von Mann und Frau im öffentlichen Dienst des Landes Bremen lauten: "Einstellung, Übertragung eines Dienstpostens und Beförderung. Bei der Einstellung, einschließlich der Begründung eines Beamten- und Richterverhältnis ses, die nicht zum Zwecke der Ausbildung erfolgt, sind Frauen bei gleicher Qualifikation wie ihre männlichen Mitbewerber in den Bereichen vorrangig zu berücksichtigen, in denen sie unterrepräsentiert sind. Eine Unterrepräsentation liegt vor, wenn in den einzelnen Lohn-, Vergütungs- und Besoldungsgruppen der jeweiligen Personal gruppe einer Dienststelle nicht mindestens zur Hälfte Frauen vertreten sind Dies gilt auch für die nach dem Geschäftsverteilungsplan vorgesehenen Funktionsebenen. " 4 DAS URTEIL In seinem Urteil führt der Gerichtshof aus: Wie sich aus Artikel 1 Absatz 1 der Richtlinie ergibt, hat diese zum Ziel, daß in den Mitgliedstaaten der Grundsatz der Gleichbehandlung von Männern und Frauen u. a. hinsichtlich des Zugangs zur Beschäftigung einschließlich des Aufstiegs verwirklicht wird (6) Richtlinie des Rates 76/207/EWG vom 9. Februar 1976 zur Verwirklichung des Grundsatzes der Gleichbehandlung von Männern und Frauen hinsichtlich des Zugangs zur Beschäftigung, zur Berufsbildung und zum beruflichen Aufstieg sowie in bezug auf die Arbeitsbedingungen (ABl. Nr. L 39 vom 14. 2. 76, S. 40). (7) Artikel 2 Absatz 4 lautet wie folgt: "Diese Richtlinie steht nicht den Maßnahmen zur Förderung der Chancengleicheit für Männer und Frauen, insbesondere durch Beseitigung der tatsächlich bestehenden Ungleichheiten, die die Chancen der Frauen in den in Artikel 1 Absatz 1 genannten Bereichen beeinträchtigen, entgegen. " Dieser Grundsatz der Gleichbehandlung beinhaltet nach Artikel 2 Absatz 1 der Richtlinie, daß "keine unmittelbare oder mittelbare Diskriminierung aufgrund des Geschlechts. erfolgen darf' Eine nationale Regelung, wonach Frauen, die die gleiche Qualifikation wie ihre männlichen Mitbewerber besitzen, in Bereichen, in denen die Frauen unterrepräsentiert sind, bei einer Beförderung automatisch der Vorrang eingeräumt wird, bewirkt aber eine Diskriminierung aufgrund des Geschlechts. Der Gerichtshof ist jedoch der Meinung, daß zu prüfen ist, ob eine solche nationale Regelung nach Artikel 2 Absatz 4 der Richtlinie zulässig ist. In dieser Hinsicht stellt der Gerichtshof fest, daß diese Vorschrift - dem Zweck der Zulassung von Maßnahmen dient, die zwar dem Anschein nach diskriminierend sind, tatsächlich aber in der sozialen Wirklichkeit bestehende faktische Ungleichheiten beseitigen oder verringern sollen, nationale Maßnahmen im Bereich des Zugangs zur Beschäftigung einschließlich des Aufstiegs zuläßt, die die Frauen spezifisch begünstigen und darauf ausgerichtet sind, deren Fähigkeit zu verbessern, auf dem Arbeitsmarkt mit anderen zu konkurrieren und unter den gleichen Bedingungen wie die Männer eine berufliche Laufbahn zu verwirklichen, als Ausnahme von einem in der Richtlinie verankerten individuellen Recht eng auszulegen ist Schließlich macht der Gerichtshof klar, daß - eine nationale Regelung, die den Frauen bei Ernennungen oder Beförderungen absolut und unbedingt den Vorrang einräumt, über eine Förderung der Chancengleichheit hinausgeht und damit die Grenzen der in Artikel 2 Absatz 4 der Richtlinie vorgesehenen Ausnahme überschreitet. Der Gerichtshof schließt, daß auf die Fragen des vorlegenden Gerichts zu antworten ist, daß Artikel 2 Absätze 1 und 4 der Richtlinie 76/207/EWG einer nationalen Regelung entgegensteht, nach der, wie im erörterten Fall, bei gleicher Qualifikation von Bewerbern unterschiedlichen Geschlechts um eine Beförderung in Bereichen, in denen die Frauen unterrepräsentiert sind, den weiblichen Bewerbern automatisch der Vorrang eingeräumt wird, wobei eine Unterrepräsenta- tion dann vorliegen soll, wenn in den einzelnen Vergütungsgruppen der jeweiligen Personal gruppe nicht mindestens zur Hälfte Frauen vertreten sind, und dies auch für die nach dem Geschäftsverteilungsplan vorgesehenen Funktionsebenen gelten soll 5 DURCH DAS URTEIL AUFGEWORFENE FRAGEN Es sieht so aus, als ob die negative Einstellung des Gerichtshofs zur Rechtmäßigkeit des Bremer Gesetzes ausschließlich auf der Auslegung von Artikel 2 Absatz 4 der Richt linie 76/207/EWG beruht. Aus dem Urteil geht deutlich hervor, daß diese Vorschrift ein Quotensystem, durch das Frauen bei der Zuweisung von Posten oder bei der Beförderung automatisch der Vorrang vor Männern eingeräumt wird, nicht deckt. Gleichwohl können zu Artikel 2 Absatz 4 noch einige Fragen gestellt werden. Beschränkt sich diese Vorschrift darauf, positive Aktionen zugunsten von Frauen am Arbeitsplatz nur in bezug auf Maßnahmen wie besondere Unterstützung bei der Berufsaus bildung, Urlaub aus familiären Gründen usw. zu schützen, oder erlaubt sie auch eine positive Diskriminierung im Bereich Einstellung/Beförderung durch Bevorzugung von Frauen unter bestimmten Umständen9 Sollte in letzterem Fall zwischen positiven Aktionen, bei denen Überlegungen bezüglich Notwendigkeit/Verhältnismäßigkeitberücksichtigt werden, und solchen, bei denen dies nicht geschieht, unterschieden werden? 5a) DIE EINSTELLUNG DES OBERSTEN BUNDESGERICHTS DER VEREINIGTEN STAATEN ZUR "AFFIRMATIVE ACTION" In diesem Zusammenhang ist das Fallrecht des Obersten Bundesgerichts der Vereinigten Staaten zur "affirmative action" von Interesse, das deutlich macht, daß es hier um äußerst komplexe Fragen geht. Der Begriff "affirmative action" dient zur Bezeichnung entweder von Aktionen zur Ermittlung und Beseitigung von Diskriminierung bei der Beschäftigung oder von Maßnahmen, die auf eine erhöhte Beteiligung von geschützten Gruppen, d. h. Minderheiten und Frauen, am Arbeitsleben abzielen. Es besteht ein Unterschied zwischen öffentlichen (unter dem Gleichheitsschutz der Verfassung der Vereinigten Staaten) und privaten Maßstäben (unter dem Titel VII des Bürgerrechtsgesetzes von 1964). Affirmative Aktion im öffentlichen Sektor muß nach einem Maßstab der "genauen Prüfung" ("strict scrutiny") bewertet werden, der verlangt, daß ein "zwingendes staatliches Interesse" ("compelling government interest") vorliegt und daß die Aktion "genau" auf dieses Interesse "zugeschnitten" ("narrowly tailored") ist, d. h. , es wird eine Verhältnismäßigkeit verlangt. Im privaten Sektor ist die Einstellung des Obersten Bundesgerichts zu freiwilligen affirmativen Aktionen von Arbeitgebern flexibler als der "strict scrutiny"-Maßstab, da sie sich nur auf die Grundelemente der Prüfung des "genauen Zuschnitts" ("narrowly-tailored"-Test) konzentriert. Der einzige geschlechtsspezifische Fall, Johnson(8), betrifft eine freiwillige affirmative Aktion von privaten Arbeitgebern. In diesem Fall wurde ein Plan für affirmative Aktionen angewandt, um den Frauenanteil in einem Beruf, der herkömmlicherweise von Männern ausgeübt wird, zu erhöhen Bei der Besetzung eines Postens wurde eine weibliche Bewerberin einem männlichen Kollegen vorgezogen, obgleich ihre bei der Prüfung erreichte Punktzahl geringfügig niedriger lag als die des Mannes. Es wurde entschieden, daß diese Aktion mit dem Verbot der Diskriminierung bei der Beschäftigung nach Artikel VII des Bürgerrechtesgesetzes von 1964 vereinbar war, u. a. mit der Begründung, daß eine Berücksichtigung des Geschlechts des Bewerbers dann gerechtfertigt ist, wenn ein offenkundiges Ungleichgewicht vorliegt, das eine Unterrepräsentation von Frauen in "Berufskategorien, in denen herkömmlicherweise eine Segregation der Geschlechter besteht", widerspiegelt. (8) Johnson gegen Transportation Agency, 480 US 616 (1987). 7 Ein Urteil des Obersten Bundesgerichts in einem geschlechtsspezifischen Fall im öffentlichen Sektor liegt nicht vor. In diesem Zusammenhang ist jedoch der Fall Adarand(9) von Interesse, der Fördermaßnahmen betraf, die darauf abzielten, das Gleichgewicht der Rassen im Bereich des öffentlichen Auftragswesens zu verbessern. In diesem Fall führte das Oberste Bundesgericht zum ersten Mal eine genaue gerichtliche Prüfung von vom Bund angenommenen Fördermaßnahmen durch. Obgleich die zur Prüfung vorliegende besondere Maßnahme als nicht ausreichend "genau zugeschnitten" erachtet wurde, um das angestrebte Ziel zu erreichen, ist doch die Feststellung wichtig, daß sieben der neun Mitglieder des Obersten Bundesgerichts die Gesetzmäßigkeit einer ergebnisorientierten Vorzugsbehandlung von benachteiligten Gruppen, die allerdings immer einer genauen Prüfung unterzogen werden muß, speziell bestätigten. 5b) INTERNATIONALES RECHT AUF DEM GEBIET DER MENSCHENRECHTE Auch internationales Recht verbietet eine Diskriminierung aufgrund des Geschlechts. Die internationalen Instrumente der Vereinten Nationen und des Europarats neigen jedoch dazu, die Legitimität bestimmter "Sondermaßnahmen" zugunsten bestimmter benachteiligter Gruppen zur Schaffung einer de-facto-Gleichheit anzuerkennen: In dem Übereinkommen der Vereinten Nationen vom 18. Dezember 1979 zur Beseitigung jeder Form von Diskriminierung der Frau wird in Artikel 4 anerkannt, daß den Frauen, auch wenn sie de jure gleichberechtigt sind, eine wirkliche Gleichbehandlung noch nicht automatisch garantiert wird Um die de-facto- Gleichberechtigung der Frauen in der Gesellschaft und am Arbeitsplatz beschleunigt herbeizuführen, ist es den Staaten erlaubt, solange Sondermaßnahmen zu ergreifen, wie noch Ungleichheiten bestehen. Im Jahre 1988 nahm der Ausschuß der Vereinten Nationen für die Beseitigung der Dis kriminierung der Frau seine allgemeine Empfehlung Nr. 5 an, mit der den Staaten empfohlen wird, in größerem Umfang Gebrauch von zeitweiligen Sondermaßnahmen wie positive Aktionen, Vorzugsbehandlung oder Quotensysteme zu machen, um die Eingliederung von Frauen in Bildung, Wirtschaft, Politik und Beschäftigung zu fördern. Diese Sondermaßnahmen sollten einfach dazu dienen, die Herbeiführung einer de-facto-Gleichberechtigung von Frauen zu beschleunigen und sollten keine gesonderten Maßstäbe für Frauen und Männer schaffen. Die Angemessenheit solcher Maßnahmen sollte unter Berücksichtigung der tatsächlichen Existenz diskriminierender Praktiken bewertet werden. Folglich sind solche Maßnahmen nicht mehr erforderlich und sollten aufgehoben werden, sobald die Ziele der Chancengleichheit und Gleichbehandlung erreicht sind Das Übereinkommen 111 der IAO vom 4. Juni 1958 über die Diskriminierung in Beschäfti gung und Beruf spricht von der Gleichheit sowohl der Gelegenheiten als auch der Behandlung und besagt in Artikel 2, daß jedes Mitglied, für das dieses Übereinkommen in Kraft ist, sich vei pflichtet, eine innerstaatliche Politik festzulegen und zu verfolgen, die darauf abzielt, mit Methoden, die den innerstaatlichen Verhältnissen und Gepflogenheiten angepaßt sind, die Gleichheit der Gelegenheiten und der Behandlung in bezug auf Beschäftigung und Beruf zu fördern, um jegliche Diskriminierung auf diesem Gebiet auszuschalten. (9) Adarand Constructors Ine gegen Pena, Secretary of Transportation, 63 USLW 4523 (1995). 8 Artikel 5 des Übereinkommens der IAO ist im vorliegenden Fall von besonderer Bedeutung, da er lautet: "1. Die besonderen Schutz- oder Hilfsmaßnahmen, die in anderen Übereinkommen oder Empfehlungen der Internationalen Arbeitskonferenz vorgesehen werden, gelten nicht als Diskriminierung. 2. Jedes Mitglied kann nach Anhörung der maßgebenden Arbeitgeber- und Arbeitnehmerver bände, soweit solche bestehen, erklären, daß auch andere Sondermaßnahmen nicht als Diskriminierung gelten sollen, sofern diese auf die Berücksichtigung der besonderen Bedürfnisse von Personen abzielen, die aus Gründen des Geschlechts, des Alters, der Behinderung, der Familienpflichten oder der sozialen oder kulturellen Stellung anerkann termaßen besonders schütz- oder hilfsbedürftig sind. " Der Grundsatz der Chancengleichheit und der Gleichbehandlung aller Arbeitnehmer ist auch in der von der IAO am 25. Juni 1975 angenommenen Erklärung zur Chancengleichheit und Gleichbehandlung weiblicher Arbeitnehmer verankert. Artikel 1 schließt alle Formen der Diskriminierung aufgrund des Geschlechts aus, durch die diese Chancengleichheit und Gleichbehandlung nicht anerkannt oder eingeschränkt werden, und sieht vor, daß eine begünstigende Sonderbehandlung während einer Übergangszeit, die darauf abzielt, eine tatsächliche Gleichheit der Geschlechter herbeizuführen, nicht als Diskriminierung gilt. Teil II des Zusatzprotokolls zur Europäischen Sozial Charta vom 5. Mai 1988 sieht in Artikel 1 vor, daß die Vertragsparteien sich verpflichten, das Recht auf Chancengleichheit und Gleichbehandlung in Beschäftigung und Beruf ohne Diskriminierung aufgrund des Geschlechts anzuerkennen und geeignete Maßnahmen zu ergreifen, um dessen Anwendung in verschiedenen Bereichen, zu denen auch der berufliche Werdegang einschließlich des beruflichen Aufstiegs gehört, zu gewährleisten und zu fördern. Es wird ausdrücklich erklärt, daß diese Bestimmung der Annahme besonderer Maßnahmen zur Beseitigung von de-facto-Ungleichheiten nicht entgegensteht. Im Kontext des internationalen Rechts auf dem Gebiet der Menschenrechte wird immer noch darüber diskutiert, ob und in welchem Umfang Regelungen, durch die Frauen bei Einstellung oder Beförderung automatisch Vorrang eingeräumt wird, zulässig sind oder nicht. Gleichwohl ist klar, daß das internationale Recht auf dem Gebiet der Menschenrechte eine unterschiedliche Behandlung von Männern und Frauen mit dem Ziel, die de-facto-Gleichberechtigung von Frauen in der Gesellschaft beschleunigt herbeizuführen, nicht ausschließt - in manchen Fällen unter Umständen sogar verlangt. Andererseits sollte eine solche unterschiedliche Behandlung auf objektiven und vernünftigen Kriterien beruhen und nicht darauf abzielen, daß auf Dauer ungleiche oder unterschiedliche Maßstäbe angelegt werden. 6. AUSLEGUNG DES URTEILS IN DER RECHTSSACHE KALANKE Wie schon oben erwähnt wurde, können positive Aktionen verschiedene Formen annehmen. Einmal kann es sich um Quotenregelungen oder Ziele handeln wie in dem vom Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften untersuchten Fall Der Gerichtshof sollte entscheiden, ob es rechtmäßig ist, durch Anwendung einer solchen Regelung Frauen, die sich um eine Beförderung in Bereichen, in denen sie unterrepräsentiert sind, bewerben, bei gleicher Qualifikation den Vorrang vor männlichen Mitbewerbern einzuräumen. Die Antwort des Gerichtshofs auf diese Frage könnte auf zwei Arten ausgelegt werden: - Entweder der Gerichtshof hat die Möglichkeit abgelehnt, Quotensysteme zu rechtfertigen, auch wenn sie eine Schutzklausel umfassen, die es ermöglicht, die besonderen Umstände eines Falls zu berücksichtigen, - oder der Gerichtshof hat sich auf das im Bremer Gesetz vorgesehene System "starrer" Quoten beschränkt, das - und zwar automatisch - auf Herrn Kaianke angewendet wurde. Die Kommission ist der Ansicht, daß der Gerichtshof nur das automatische Quotensystem des Landes Bremen mißbilligt hat. Diese Auslegung basiert auf dem Wortlaut des Urteils selbst, in dem der Gerichtshof deutlich sagt, daß eine nationale Regelung, die den Frauen bei Ernennungen oder Beförderungen absolut und unbedingt den Vorrang einräumt, die Grenzen der in Artikel 2 Absatz 4 der Richtlinie 76/207/EWG vorgesehenen Ausnahme überschreitet (siehe Randnummer 22 des Urteils). Zwar verweist der Gerichtshof in Randnummer 23 auf das Problem, daß "an die Stelle der Förderung der Chancengleichheit das Ergebnis gesetzt wird, zu dem allein die Ver wirklichung einer solchen Chancengleichheit führen könnte. " Dieser Absatz wurde jedoch offensichtlich nur als Zusatz zu dem in Randnummer 22 enthaltenen Hauptgedanken des Gerichtshofs, daß die Rechtswidrigkeit der Bremer Regelung durch den "absoluten und unbedingten" Charakter des Frauen eingeräumten Vorrangs bedingt ist, hinzugefügt. Die Bemerkungen des Gerichtshofs in Randnummer 23 beruhen offensichtlich auf der Annahme, daß von einem starren, unbedingten Quotensystem die Rede ist. Außerdem zielt dieser Absatz anscheinend hauptsächlich darauf ab, die allzu ambitionierten Elemente der besonderen Regelung, um die es in der Rechtssache Kaianke ging, d. h. das Ziel, daß "in allen Vergütungs gruppen und auf allen Funktionsebenen einer Dienststelle" ebenso viele Frauen wie Männer vertreten sind, zu kritisieren. Schließlich ist deutlich, daß der Gerichtshof nur ersucht worden war, eine Vorabentscheidung über Systeme mit den Merkmalen der Bremer Regelung zu treffen; der Urteilstenor beschränkt sich natürlich auf die Rechtmäßigkeit solcher Systeme. Auch ist zu bemerken, daß der Gerichtshof eindeutig anerkennt, daß Maßnahmen erforderlich sind, die über die klassischen gegen Diskriminierung gerichteten Vorschriften hinausgehen, wenn eine Gleichstellung in der Praxis erzielt werden soll (Randnummer 20). Die Kommission vertritt daher die Ansicht, daß Quotensysteme, die weniger starr und automatisch als die in dem Bremer Gesetz vorgesehene Regelung sind, von dem Urteil des Gerichtshofs nicht berührt werden und daher folgerichtig als rechtmäßig angesehen werden müssen. In diesem Kontext ist die Kommission der Meinung, daß die Mitgliedsstaaten die Wahl haben, welche positiven Maßnahmen sie einführen. Beispielhaft bleiben nach Auffassung der Kommission folgende Arten von positiven Maßnahmen, durch das Kalanke-Urteil unberührt: - Quoten, die an die Qualifikation für die Tätigkeit gebunden sind, sofern sie es ermöglichen, besondere Umstände zu berücksichtigen, die eine Ausnahme von dem Grundsatz der Bevorzugung des unterrepräsentierten Geschlechts rechtfertigen könnten, 10 Pläne für die Förderung von Frauen, die den Frauenanteil und die Fristen, innerhalb deren die Anzahl von Frauen erhöht werden sollte, festlegen, aber die keine Regel für eine automatische Bevorzugung bei einzelnen Entscheidungen über Einstellung und Beförderung aufstellen, - eine grundsätzliche Verpflichtung des Arbeitgebers, eine dem unterrepräsentierten Geschlecht angehörende Person bevorzugt einzustellen oder zu befördern; in einem solchen Fall wird niemandem ein individuelles Recht auf Bevorzugung verliehen, Reduzierung der Sozialversicherungsbeiträge solcher Unternehmen, die Frauen einstellen, die auf den Arbeitsmarkt zurückkehren, um Aufgaben in Bereichen wahrzunehmen, in denen Frauen unterrepräsentiert sind, staatliche Beihilfen für Arbeitgeber, die Frauen in Bereichen einstellen, in denen diese unterrepräsentiert sind, andere positive Maßnahmen mit dem Schwerpunkt auf Ausbildung, Berufsberatung, Neuorganisation der Arbeitszeit, Kinderbetreuung usw. - - Was das von der Kommission durchgeführte Programm positiver Aktionen zur Förderung ihrer weiblichen Bediensteten angeht, so ist zu vermerken, daß dies von dem Kalanke-Urteil unberührt bleibt, da es nicht vorsieht, daß Frauen automatisch bevorzugt werden (es handelt sich eher um ein Prinzip, das bei gleicher Qualifikation zu befolgen ist). SCHLUSSFOLGERUNGEN Die Kommission ist der Meinung, daß der Gerichtshof nur ein besonderes Merkmal des Bremer Gesetzes, nämlich den automatischen Charakter der Regelung, durch den Frauen ein absolutes und unbedingtes Recht auf Einstellung oder Beförderung verliehen wird, mißbilligt hat. Daher vertritt die Kommission den Standpunkt, daß nur ein völlig starres Quotensystem, das es nicht erlaubt, individuelle Umstände zu berücksichtigen, rechtswidrig ist. Mitgliedstaaten und Arbeitgeber können sich daher aller anderen Formen Maßnahmen, einschließlich flexibler Quoten, bedienen. positiver Der Kommission liegt sehr viel daran, daß die Kontroverse, die der Kalanke-Fall ausgelöst hat, endgültig beendet wird. Obgleich die Auswirkungen dieses Urteils bei korrekter Auslegung begrenzt sind, ist die Kommission der Ansicht, es wäre nützlich, den Wortlaut von Artikel 2 Absatz 4 der Richtlinie 76/207/EWG so zu ändern, daß der Text der Vorschrift speziell die Arten positiver Aktionen erlaubt, die von dem Kalanke-Urteil unberührt bleiben. Durch eine solche erklärende Änderung würde deutlich gemacht, daß positive Maßnahmen, die keine starren Quoten umfassen, nach dem Gemeinschaftsrecht zulässig sind, und es würde sichergestellt, daß der Text der Richtlinie die wahre Rechtslage, wie sie sich aus dem Urteil des Gerichtshofs ergibt, deutlicher widerspiegelt 11 Daher wird die Konimission, in der nahen Zukunft einen Vorschlag zui Änderung von Artikel 2 Absatz 4 der Richtlinie 76/207/EWG vorlegen, in dem detailliert ausgeführt wird, daß die Maßnahmen, von denen in dieser Vorschrift die Rede ist, Aktionen umfassen, die die Einstellung oder Beförderung von Angehörigen eines Geschlechts in Bereichen, in denen dieses Geschlecht unterrepräsentiert ist, unter der Voraussetzung fördern, daß der Arbeitgeber immer die Möglichkeit hat, die besonderen Umstände eines bestimmten Falls zu berücksichtigen. 12 ISSN 0256-2383 KOM(96) 88 endg. DOKUMENTE DE 04 06 Katalognummer: CB-CO-96-159-DE-C ISBN 92-78-02533-X Amt für amtliche Veröffentlichung der Europäischen Gemeinschaften L-2985 Luxemburg 13

Ir-Regolament tal-Kummissijoni (KE)Nru 532/96 tas-27 ta’ Marzu 1996 li jemenda r-Regolament (KEE) Nru 2123/89 li jistabbilixxi l-lista ta’ swieq rappreżentattivi għal laħam tal-majjal fil-Komunità

http://publications.europa.eu/resource/cellar/d66b6832-7418-4c7c-be11-15ae9147b310

mlt

03/Vol. 18 MT Il-Ġurnal Uffiċjali ta' l-Unjoni Ewropea 491 31996R0532 L 78/14 IL-ĠURNAL UFFIĊJALI TAL-KOMUNITAJIET EWROPEJ 28. 3. 1996 IR-REGOLAMENT TAL-KUMMISSIJONI (KE)Nru 532/96 tas-27 ta’ Marzu 1996 li jemenda r-Regolament (KEE) Nru 2123/89 li jistabbilixxi l-lista ta’ swieq rappreżentattivi għal laħam tal-majjal fil-Komunità IL-KUMMISSJONI TAL-KOMUNITAJIET EWROPEJ, li kkunsidrat Wara Ewropea, it-Trattat li jistabbilixxi l-Komunità l-miżuri provduti Billi opinjoni tal-Kumitat ta’ Tmexxija dwar Laħam tal-Majjal, f’dan ir-Regolament huma skond l- li kkunsidrat ir-Regolament Wara 2759/75 tad-29 ta’ Ottubru 1975 dwar tas-suq tal-laħam tal-majjal (1), kif komuni permezz tar-Regolament partikolari l-Artikolu 4(6) tiegħu, (KEE) Nru l-organizzazzjoni l-aħħar emendat (KE) Nru 3290/94 (2), u b’mod tal-Kunsill Billi r-Regolament tal-Kummissjoni (KEE) Nru 2123/89 (3), kif l- aħħar emendat permezz tar-Regolament (KE) Nru 426/96 (4), stabbilixxa l-lista ta’ swieq rappreżentattivi għal laħam tal-majjal fil-Komunità; Billi fil-Belġju seħħet bidla fis-swieq rappreżentattivi; billi l-lista ta’ swieq rappreżentattivi għal laħam tal-majjal fil-Komunità elenkata fl-Anness tar-Regolament (KEE) Nru 2123/89 għandha konsegwentement tiġi emendata; ADOTTAT DAN IR-REGOLAMENT: Artikolu 1 Punt 1 ta’ l-Anness għar-Regolament (KEE) Nru 2123/89 hu sostitwit b’dan li ġej: “1. Iċ-ċentru ta’ kwotazzjoni li ġej: Brussels. ” Artikolu 2 Dan ir-Regolament għandu jidħol fis-seħħ fl-1 ta’ April 1996. Dan ir-Regolament għandu jorbot fl-intier tiegħu u jkun applikabbli direttament fl-Istati Membri kollha. Magħmul fi Brussel, fis-27 ta’ Marzu 1996. Għall-Kummissjoni Franz FISCHLER Membru tal-Kummissjoni (1) ĠU L 282, ta’ l-1. 11. 1975, p. 1. (2) ĠU L 349, tal-31. 12. 1994, p. 105. (3) ĠU L 203, tal-15. 7. 1989, p. 23. (4) ĠU L 60, tad-9. 3. 1996, p. 3

ZWISCHENBERICHT 1995 angleichung der rechtsvorschriften der mitgliedstaaten über telekommunikationsendeinrichtungen einschliesslich der gegenseitigen annerkennung ihrer konformität - satellitenfunkanlagen

http://publications.europa.eu/resource/cellar/c639d39d-e5bf-4458-a2d7-7207afcaa927

deu

KOMMISSION DER EUROPÄISCHEN GEMEINSCHAFTEN Brüssel, den 27. 03. 1996 KOM(96) 114 endg. ZWISCHENBERICHT 1995 ANGLEICHUNG DER RECHTSVORSCHRIFTEN DER MITGLIEDSTAATEN ÜBER TELEKOMMUNIKATIONSENDEINRICHTUNGEN EINSCHLIESSLICH DER GEGENSEITIGEN ANNERKENNUNG IHRER KONFORMITÄT - SATELLITENFUNKANLAGEN (von der Kommission vorgelegt) 0. 1. 2. 3. 4. INHALTSVERZEICHNIS ZUSAMMENFASSUNG EINLEITUNG 1. 1 Aufbau des Berichts Annahme der CTR Bisherige Fortschritte Geplante CTR DIE VERFAHREN DER RICHTLINIEN 91/263/EWG UND 93/97/EWG 2. 1 2. 2 2. 3 2. 4 Marktlage 2. 5 2. 6 Konformitätsbewertungsverfahren Spezifische Aspekte der Richtlinie über Satellitenfunkanlagen, 93/97/EWG Vereinbarungen über die gegenseitige Anerkennung Beziehungen zu den EFTA-Ländern 2. 7 2. 8 SCHWIERIGKEITEN BEI DER DURCHFÜHRUNG DER RICHTLINIE Erfahrungen hinsichtlich des Geltungsbereichs der Richtlinie 3. 1 Einbeziehung von Funkgeräten 3. 2 Kennzeichnungssystem 3. 3 Schleppender Verlauf der Normung 3. 4 3. 5 Erfahrungen mit der Erstellung von TBR 3. 6. Harmonisierte Normen und CTR 3. 7 Wettbewerb zwischen gemeldeten Testlabors 3. 8 3. 9 Flexibilität der Verfahren zur Durchführung der Richtlinien. Konformitätsbewertung ZUKUNFTSPERSPEKTIVEN 4. 1 4. 2 Grundlegende Anforderungen Konformitätsbewertungsverfahren: Der Zeitpunkt für Vereinfachungen Änderungen des Geltungsbereichs der Richtlinie Rechtfertigung einer Richtlinie für Funkgeräte Beziehungen zu ETSI Liberalisierung der Infrastruktur 4. 3 4. 4 4. 5 4. 6 5. SCHLUSSFOLGERUNGEN UND EMPFEHLUNGEN EMPFEHLUNGEN 3 5 6 7 8 9 17 17 18 19 20 22 23 23 27 27 28 30 32 33. 34 34 35 35 36 37 37 38 38 40 41 ANHANG 1: VERFAHREN ZUR VERABSCHIEDUNG VON CTR ANHANG 2: EUROPÄISCHE BÜRGER MIT SONDERBEDÜRFNISSEN ANHANG 3: VERZEICHNIS DER BENANNTEN STELLEN ANHANG 4: VERWEISE AUF VERABSCHIEDETE CTR IM AMTSBLATT 43 45 46. 50 0. ZUSAMMENFASSUNG Dies ist der erste Zwischenbericht, der zur Vorlage an den Rat und das Europäische Parlament gemäß Artikel 15 der Ratsrichtlinie 91/263/EWG vom 29. April 1991 "zur Angleichung über Telekommunikationsendeinrichtungen einschließlich der gegenseitigen Anerkennung ihrer Konformität" sowie gemäß Artikel 17 Absatz 1 der Ratsrichtlinie 93/97/EWG vom 29. Oktober hinsichtlich "zur Ergänzung Satellitenfunkanlagen" erstellt wurde. der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten der Richtlinie 91/263/EWG 1993 Ziel dieser Richtlinien ist es, die ordnungspolitischen Rahmenbedingungen für einen Binnenmarkt für Telekommunikationsendgeräte aller Art festzulegen, vom einfachen Telefon bis hin zu überaus komplexen multimedialen Endgeräten, wie sie die Informationsgesellschaft benötigt. Dieser Binnenmarkt erfordert den freien Verkehr von Endgeräten in der gesamten Union, die Möglichkeit des Anschlusses an ein beliebiges Netz sowie ein einheitliches, rationelles Zulassungsverfahren. In den Richtlinien werden ein einheitliches System für Konformitätsprüfungen und Rahmenbedingungen für die Anwendung harmonisierter europäischer Normen als CTR (Common Technical Requirements) definiert, die die wesentlichen Voraussetzungen für die Kompatibilität von Endgeräten und Netzen bilden. Die Vereinheitlichung der Endgeräte muß in Verbindung mit Telekommunikationsnetzen erfolgen, die ihrerseits noch weit von der Harmonisierung entfernt sind. In dem Bericht wird auf den spezifischen Charakter dieser beiden Richtlinien nach dem neuen Konzept hingewiesen, die auf einem zweigleisigen Ansatz basieren; sie verweisen auf harmonisierte Normen für Anforderungen an Sicherheit und elektromagnetische Verträglichkeit bestimmte Telekommunikationseinrichtungen. obligatorische Anforderungen sowie auf an Die Richtlinien sehen ein vereinfachtes System vor, das die Einführung von Telekommunikationsendgeräten und Satellitenfunkanlagen auf dem Binnenmarkt mit dem Recht auf Anschluß bzw. Nutzung dieser Produkte ohne weitere Verwaltungsverfahren verbindet. In erster Linie wird ein Globalverfahren auf diesem Gebiet angestrebt. Bislang wurden 9 CTR mit den obligatorischen grundlegenden Anforderungen verabschiedet; sie betreffen die Schlüsselbereiche GSM, DECT, ERMES, EURO-ISDN und ONP. 29 weitere CTR für Datennetze, Analog-PSTN, TFTS u. a. werden zur Zeit verabschiedet. Diese CTR harmonisieren einige wesentliche Bereiche wie GSM- Handapparate, während man sich mit anderen Marktsegmenten wie PABX, Tastaturtelefonen und einfachen Telefonen noch eingehend beschäftigen muß. In dem Bericht werden die aufgetretenen Probleme erläutert, insbesondere was die langen Fristen bei der Erstellung der für Allgemeinzulassungen erforderlichen technischen Spezifikationen und Testreihen betrifft. Vor allem die Industrie hat die Ansicht geäußert, daß das derzeitige System zu schwerfällig und bürokratisch ist, um den Telekommunikationsgerätemarkt zu harmonisieren. Aufgrund der bisherigen Erfahrungen und einer Analyse des Geltungsbereichs der Richtlinien werden folgende Aktionen für notwendig erachtet: i. ii. iii. iv. v. vi. auf der Richtlinien des Geltungsbereichs Lockerung der Verfahren zur Konformitätsbewertung durch die benannten Stellen; Ausdehnung alle Telekommunikationsgeräte, die das Funkfrequenzspektrum nutzen; grundlegende Überprüfung der ordnungspolitischen Rahmenbedingungen, insbesondere der beiden Richtlinien, um sie der neuen Marktdynamik und dem künftigen Bedarf der europäischen Informationsgesellschaft anzupassen; Verbesserung der ordnungspolitischen Weisungsbefugnis des ETSI; technischen Ausschüsse und Verbesserung der Arbeitsmethoden der Unterausschüsse des ETSI bei den in Auftrag gegebenen ordnungspolitischen Arbeiten; Verkürzung der Frist von der Genehmigung einer vorgeschlagenen Maßnahme durch ACTE bis zur Veröffentlichung der CTR im Amtsblatt. Diese Empfehlungen wurden in Abschnitt 5 des Berichts aufgenommen. 1. EINLEITUNG Zu den Zielen des Grünbuchs über die Entwicklung des gemeinsamen Marktes für Telekommunikationsdienstleistungen und Telekommunikationsgeräte in Europa (1987) gehörte u. a. die Liberalisierung des Marktes für Endgeräte. Bis dahin besaß in den meisten Mitgliedstaaten der staatseigene Telekommunikationsbetreiber das Monopol für die Bereitstellung von Endgeräten und machte geltend, dies sei durch die notwendige Koordinierung des Netzes und der Geräte gerechtfertigt. Nach der Veröffentlichung des Grünbuchs und den neueren maßgebenden Entwicklungen in der Kommunikationstechnologie wurde die Liberalisierung des Endgerätemarktes möglich. Die erforderliche Koordinierung zwischen Netz und Geräten konnte durch Allgemeinzulassungsverfahren gewährleistet werden, mit denen das Gerät auf Konformität mit den technischen Spezifikationen geprüft wird. Die Ratsrichtlinie 86/361/EWG über die erste Phase der gegenseitigen Anerkennung von Allgemeinzulassungen für Telekommunikationsendgeräte war ein erster Schritt zur Schaffung eines Binnenmarktes in diesem Bereich. Nach dem in dieser Richtlinie festgelegten Verfahren konnten Hersteller oder Händler ihr Produkt in jedem von ihrem nationalen Gremium anerkannten und der Kommission gemeldeten Labor auf Übereinstimmung mit der einschlägigen NET (europäische Telekommunikationsnorm) prüfen lassen. Das Labor stellte eine Konformitätsbescheinigung aus und verfaßte einen Prüfbericht, der anderen nationalen Gremien vorgelegt werden konnte, so daß sich eine erneute Prüfung in jedem Land erübrigte. Dieses System wird als gegenseitige Anerkennung der Prüfergebnisse bezeichnet. Um eine Allgemeinzulassung zu erhalten, mußten jedoch Anträge bei den Behörden jedes Landes gestellt werden. Damit beinhaltete die Ratsrichtlinie 86/361/EWG den Grundsatz der gegenseitigen Anerkennung der Ergebnisse von Konformitätsprüfungen aufgrund gemeinsamer Spezifikationen und trug zur Schaffung eines gemeinsamen Marktes in diesem Bereich bei. dem Inkrafttreten der Richtlinie Die Richtlinie über die erste Phase der gegenseitigen Anerkennung wurde im November 1992 mit Telekommunikationsendgeräte aufgehoben. Mit dieser Richtlinie wurde ein globales Allgemeinzulassungsverfahren eingeführt, das auch das Anschlußrecht beinhaltete, so daß Geräte, die in einem Mitgliedstaat zugelassen sind, ohne zusätzliche Verwaltungsverfahren unmittelbar in allen übrigen Mitgliedstaaten auf den Markt gebracht und in Betrieb genommen werden können. Ferner werden in der Richtlinie die grundlegenden Anforderungen definiert, die aufgrund der technischen Merkmale öffentlicher Netze zu erfüllen sind. Mit der Verabschiedung der Richtlinie 93/97/EWG wurde der Geltungsbereich auf Satellitenfunkanlagen ausgedehnt. 91/263/EWG über Mit diesen Richtlinien sollte der Binnenmarkt für Telekommunikationsendgeräte verwirklicht werden. Sie sahen außerdem die Möglichkeit vor, daß die Gemeinschaft mit Drittländern Vereinbarungen über die gegenseitige Anerkennung aushandelt und dehnten damit das globale Genehmigungs- und Anschlußverfahren über die physischen Grenzen des EWR hinweg aus. Damit erhielten Hersteller aus der EU die Möglichkeit, die Vorteile mengenbedingter Rationalisierungseffekte zu nutzen und auf gleichberechtigter Basis auf dem Weltmarkt zu konkurrieren. Hauptziel des Zwischenberichts ist es, aufgrund der im ersten Jahr der Durchführung gesammelten Erfahrungen eine erste Beurteilung des Verfahrens abzugeben, das mit den beiden Richtlinien eingeführt wurde. Er geht auch auf die Fortschritte bei der Erstellung der entsprechenden harmonisierten Normen und deren Umsetzung in technische Vorschriften sowie auf die Probleme ein, mit denen sich die zuständigen Behörden der Mitgliedstaaten bei der Durchführung der Richtlinien konfrontiert sahen. 1. 1 Aufbau des Berichts Der Bericht wurde gemäß Artikel 15 der Ratsrichtlinie 91/263/EWG und Artikel 17 Absatz 1 der Richtlinie 93/97/EWG erstellt und ist wie folgt aufgebaut: Kapitel 2 erläutert die Grundsätze und Konformitätsbewertungsverfahren sowie die erreichten Fortschritte. Kapitel 3 enthält eine Analyse der Durchführung der Richtlinie und eine Bewertung der aufgetretenen Probleme. Kapitel 4 enthält Vorschläge in bezug auf den Geltungsbereich der Richtlinien, eine mögliche Lockerung der Verfahren und die Erstellung einer Richtlinie über Funkanlagen. Kapitel 5 enthält Schlußfolgerungen und vier Empfehlungen. ANHANG 1 Verfahren zur Verabschiedung von CTR ANHANG 2 Europäische Bürger mit Sonderbedürfnissen ANHANG 3 Verzeichnis der benannten Stellen ANHANG 4 Verweise auf verabschiedete CTR im Amtsblatt 2. DIE VERFAHREN DER RICHTLINIEN 91/263/EWG UND 93/97/EWG der technischen Abweichungen Angesichts verschiedenen Telekommunikationsnetzen in der EU war eine einfache gegenseitige Anerkennung der nationalen Allgemeinzulassung eines Endgeräts nicht möglich. Der "freie Verkehr von Endgeräten" ließ sich nur durch ein gemeinsames Allgemeinzulassungsverfahren auf der Basis harmonisierter Normen bzw. Spezifikationen erreichen. Hierzu wurde die Richtlinie 91/263/EWG erlassen. zwischen den in der Regel von ETSI Sie entspricht dem Modell der Richtlinien nach dem neuen Konzept1. Sie enthält eine Reihe grundlegender Anforderungen und überträgt Normungsgremien die Aufgabe, die technischen Spezifikationen im Auftrag der Kommission zu erstellen. Diese technischen für Spezifikationen werden Telekommunikationsnormen) in Form von TBR (Technical Basis for Regulation) ausgearbeitet. Alternativ dazu können grundlegende Anforderungen in ETS (European Telecommunications Standards) festgelegt werden, die im Sinne der Richtlinien 91/263/EWG und 93/97/EWG zu harmonisierten Normen werden. Gleichzeitig müssen die nationalen Behörden anerkennen, daß bei Produkten, die nach harmonisierten Normen gefertigt werden, die "grundlegenden Anforderungen" der Richtlinie als erfüllt gelten. Im Anschluß an ein Konformitätsbewertungsverfahren können Produkte, die den Anforderungen der Richtlinie entsprechen, mit der CE-Kennzeichnung versehen und in der EU frei vertrieben werden. (Europäisches Institut Die wesentlichen Grundsätze des neuen Konzepts wurden in der Ratsentschließung 85/C 136/01 vom 7. Mai 1985 dargelegt und lassen sich wie folgt zusammenfassen: Die rechtliche Harmonisierung beschränkt sich auf die Festlegung der grundlegenden Sicherheitsanforderungen (oder allgemeinrelevanten Anforderungen). Mit der Erstellung technischer Spezifikationen werden kompetente Normungsorganisationen beauftragt. Gleichzeitig müssen die nationalen Behörden anerkennen, daß bei Produkten, die nach harmonisierten Normen gefertigt werden, die "grundlegenden Anforderungen" der Richtlinie als erfüllt gelten. Die Bestimmungen der Richtlinie 91/263/EWG weichen jedoch in gewisser Hinsicht von dem Modell des neuen Konzepts ab. Gemäß Artikel 6 sind harmonisierte Normen, die die grundlegenden Anforderungen2 (c), (d), (e), (f) und (g) erfüllen, in gemeinsame technische Vorschriften (CTR - Common Technical Regulations) umzusetzen und verbindlich einzuhalten. Diese Abweichung ist dadurch bedingt, daß sich die Anforderungen an das Zusammenwirken für den Zugang und/oder die durchgehende Kommunikation in der Regel nur durch einheitliche technische Lösungen erfüllen lassen. 2. 1 Annahme der CTR Im Hinblick auf die Annahme einer CTR legt die Kommission dem Zulassungsausschuß für Telekommunikationsendeinrichtungen (ACTE) ein Bedarfsprofil zur Entwicklung einer CTR für einen bestimmten Endgerätetyp vor, das in Abstimmung mit dem TRAC (Telecommunications Regulations Application Committee) erstellt wurde. Der ACTE wird a) b) c) d) e) f) g) Gemäß Artikel 4 der Richtlinie 91 /263/EWG müssen "Endeinrichtungen. folgende grundlegenden Anforderungen erfüllen: Sicherheit der Benutzer, insoweit diese Anforderung nicht durch die Richtlinie 73/23/EWG abgedeckt ist; Sicherheit des Personals der Betreiber öffentlicher Telekommunikationsnetze, insoweit diese Anforderung nicht durch die Richtlinie 73/23/EWG abgedeckt ist; Anforderungen an die elektromagnetische Verträglichkeit, insoweit sie für Endeinrichtungen spezifisch sind; Schutz des öffentlichen Telekommunikationsnetzes vor Schaden; effiziente Nutzung des Funkfrequenzspektrums, wo dies angebracht ist; öffentlichen Kommunikationsfähigkeit Telekommunikationsnetzes zur Herstellung, Änderung, Gebührenberechnung, Aufrechterhaltung und Auslösung einer realen oder virtuellen Verbindung; der Endeinrichtungen mit Einrichtungen des Kommunikationsfähigkeit Telekommunikationsnetz in gerechtfertigten Fällen. von Endeinrichtungen untereinander über das öffentliche Die Fälle, in denen eine Endeinrichtung i) ii) einen gemäß dem Gemeinschaftsrecht reservierten Dienst oder einen Dienst, für den der Rat beschlossen hat, daß er gemeinschaftsweit verfügbar sein soll, unterstützt, werden als gerechtfertigte Fälle angesehen, und die Anforderungen an diese Kommunikationsfähigkeit werden gemäß den Verfahren des Artikels 14 festgelegt" (Hinweis auf ACTE). Ferner kann die Kommission nach Konsultation der Vertreter der in Artikel 13 Absatz 3 genannten Stellen unter Berücksichtigung ihrer Standpunkte vorschlagen, diese grundlegende Anforderung gemäß Artikel 14 als für andere Endgeräte gerechtfertigt anzuerkennen. gemäß Artikel 148 Absatz 2 des Vertrages um Stellungnahme zum Entwurf des Bedarfsprofils gebeten. Die Kommission erteilt den anerkannten Normungsgremien ETSI/CEN/CENELEC offiziell einen Auftrag; in der Regel wird ETSI mit der Entwicklung der entsprechenden harmonisierten Norm, der sogenannten TBR (Technical Basis for Regulation) beauftragt. In der Praxis können Aufträge schon erteilt werden, ehe das Konsultationsverfahren zum Bedarfsprofil abgeschlossen ist, um den Vorgang zu beschleunigen. Nach Abschluß der Normungsarbeiten wird die TBR der Kommission vorgelegt. Der TRAC berät die Kommission hinsichtlich der technischen Eignung der TBR. Die Kommission erstellt den Entwurf einer Maßnahme für eine CTR, die ordnungspolitische Aspekte sowie die TBR umfaßt. Dabei finden weitere Konsultationen statt. Anschließend wird die Stellungnahme des ACTE eingeholt. Gibt er eine befürwortende Stellungnahme ab, so setzt die Kommission die TBR in eine verbindliche CTR um, die im Amtsblatt zu veröffentlichen ist. Die CTR wird damit zu einer Rechtsvorschrift der EU. Wird der Entwurf von ACTE nicht befürwortet oder ergeht keine Stellungnahme, so unterbreitet die Kommission dem Rat einen Vorschlag für die zu treffende Maßnahme3. Seit der Einsetzung des Ausschusses war es noch nie erforderlich, eine Entscheidung an den Rat weiterzuleiten4. Der gesamte Vorgang einschließlich der Konsultationen ist in Anhang 1 näher erläutert. 2. 2 Bisherige Fortschritte Verabschiedete CTR Nachstehend wird der Stand aller CTR beschrieben, die die Kommission auf Empfehlung des ACTE verabschiedet hat. Tabelle 1 vermittelt einen Überblick über den derzeitigen Stand aller vorliegenden und über die vorgeschlagenen CTR. J 4 Artikel 14 Absatz 4 der Richtlinie 91/263/EWG Seit der Eröffnungssitzung im Juli 1991 wurden insgesamt 27 Sitzungen abgehalten: September 1991, Oktober 1991, Dezember 1991, Januar 1992, Februar 1992, April 1992, Mai 1992, Juni 1992, September 1992, Oktober 1992, November 1992, Dezember 1992, Januar 1993, März 1993, April 1993, Mai 1993, Juni 1993, September 1993, Oktober 1993, Dezember 1993, Februar 1994, April 1994, Mai 1994, Juni 1994, September 1994 und November 1994. Europaweite zellulare digitale Mobilkommunikation l5 (Anschaltebedingungen und Anforderungen an Die TBR für GSM Phase Telefonieanwendungen) wurden von der Kommission auf Empfehlung des ACTE im September 1993 angenommen, im Amtsblatt6 veröffentlicht und am 1. Januar 1994 in Kraft gesetzt. Damit war das vorläufige Allgemeinzulassungssystem abgeschlossen; Allgemeinzulassungen nach CTR 5 und 9 konnten nun von mehreren gemeldeten Stellen erteilt werden. Aufgrund der Prüfung und anschließenden Zulassung können GSM-Geräte nun in allen Mitgliedstaaten und EFTA-Ländern auf den Markt gebracht und in Betrieb genommen werden. DiensteintegrierendesdigitalesTelekommunikationsnetz(ISDN)f Anschaltebedingungen und Telefondienst - CTR 3, 4 und 8 Der Endgeräterichtlinie (91/263/EWG) entsprechend werden zur Zeit die CTR 3, 4 und 8 entworfen, die die NETs 3, 5 und 33 ablösen sollen. Bei den NETs 3, 5 und 33 handelte es sich um europäische Normen für den ISDN-Basisanschluß, den Primärmultiplexanschluß7 und Anforderungen an den 3,1 kHz-Telefondienst. Diese NETs wurden von ETSI als ETSs veröffentlicht; ein entsprechender Hinweis erschien im Amtsblatt gemäß den Bestimmungen der Endgeräterichtlinie Phase 1 (86/361/EWG). Den Dienststellen der Kommission wurde klar, daß sich die für die Entwicklung der CTR 3 und CTR 4 angesetzten Termine erheblich verschoben. Trotz zusätzlicher Finanzmittel, die ETSI zur Verfügung gestellt wurden, zeichneten sich nur geringfügige folgende Konzept beschlossen, da die Zeiteinsparungen ab. So wurde das Markteinführung des EURO-ISDN und sein erfolgreicher Start dringend erforderlich waren: Überprüfung der NET 3 und NET 5, Reduzierung der Anforderungen auf das exakte Gegenstück der grundlegenden Anforderungen der Ratsrichtlinie 91/263/EWG und Verweise auf die kürzlich entwickelten Testreihen. Ziel der Querverweislisten ist die Annahme der Konformität mit den entsprechenden grundlegenden Anforderungen. Die Kommission konnte dem ACTE daher Maßnahmenentwürfe für den EURO-ISDN- Basisanschluß und -Primärmultiplexanschluß vorlegen. Im April 1994 wurde eine befürwortende Stellungnahme abgegeben. Die beiden Entscheidungen der Kommission, in der Regel als Übergangsmaßnahmen bezeichnet, wurden im Dezember 1994 im Amtsblatt veröffentlicht. Zu beachten ist, daß Deutschland und Frankreich über diese Maßnahmen hinaus zusätzliche Anforderungen stellen. Es wurde ein vereinfachtes Verwaltungsverfahren mit Bestimmungen über die gegenseitige Anerkennung vereinbart, um diesen "Dreiecksanforderungen" Rechnung zu tagen. Ein Maßnahmenentwurf für den ISDN-Telefondienst wurde dem ACTE vorgelegt, der im September 1994 eine befürwortenden Stellungnahme abgab. GSM Phase 1 betrifft die vollständige Allgemeinzulassung nach der ursprünglichen Spezifikation, GSM Phase 2 hingegen neue Merkmale wie 12,5 kHz-Sprachcodecs und erweiterte zusätzliche Dienstmerkmale. Entscheidung 94/11/EWG der Kommission, ABL Nr. L8 vom 12. 1. 94, S. 20 und Entscheidung 94/12/EWG der Kommission, ABL Nr. L8 vom 12. 1. 94, S. 23. Der ISDN-Basisanschluß verfügt über zwei 64kb/s-Kommunikationskanäle und einen 16kb/s- Steuerkanal,derPrimärmultiplexanschlußüber3064kb/s-Kommunikationskanäleundeinen64kb/s- Steuerkanal. 10 Schnurlose Digitalkommunikation (DECT), CTR 6, 10 und 11 Die Maßnahmenentwürfe für DECT-Anschaltebedingungen und Anforderungen an DECT- Telefonieanwendungen wurden dem ACTE im Dezember 1993 vorgelegt. Nach dessen befürwortender Stellungnahme wurden die beiden CTR im Juli 1994 im Amtsblatt veröffentlicht. DECT PAP (Public Access Profile) wurde dem ACTE im September 1994 in der endgültigen Form eines Maßnahmenentwurfs vorgelegt und von diesem befürwortet. Auf der Sitzung des ACTE vom Juni kam man überein, den Geltungsbereich der CTR 6 und 10 auf DECT-Verstärker auszudehnen. Europaweites öffentliches terrestrisches Funkrufsystem (ERMES), CTR 7 Die TBR des ETSI über ERMES liegen seit einiger Zeit vor. Aus ordnungpolitischer Sicht war man jedoch der Auffassung, daß die zu prüfenden grundlegenden Anforderungen über die Anforderungen an ein reines Empfangsgerät hinausgehen. Nach Abstimmung mit dem ACTE-Delegationschef konnte die Kommission einen Maßnahmenentwurf für ERMES vorlegen, der im August 1995 angenommen wurde. Unstrukturierte 2048-Kbit/s- und 64-Kbit/s-ONP-Mietleitungen, CTR 12 und 14 Der Maßnahmenentwurf für ONP-Mietleitungen mit 2048-Kbit/s wurde im Dezember 1993 vom ACTE befürwortet. Die entsprechende CTR 12 wurde im Juli 1994 veröffentlicht. Der Maßnahmenentwurf für 64 Kbit/s-Mietleitungen wurde im April 1994 vom ACTE befürwortet und im Dezember 1994 verabschiedet. Vorgeschlagene CTR Zwölf weitere CTR befinden sich in Vorbereitung. Die Bedarfsprofile dieser CTRT Entwürfe wurden vom ACTE befürwortet und entsprechende Normungsaufträge an ETSI erteilt. Sie betreffen folgende Themen: Europaweiter zellularer Digital-Mobilfunk Um die Allgemeinzulassungen für GSM-Endgeräte der Phase 2 zu beschleunigen, haben die Dienststellen der Kommission bereis Maßnahmenentwürfe für die CTR 19 und 20 entwickelt und ACTE hierzu konsultiert. Sobald die entsprechenden harmonisierten Normen, TBR 19 und 20, hierzu vorliegen, wird ACTE um eine formelle Stellungnahme ersucht. 11 X. 21-Netzzugang, CTR 1 ETSI stimmte über die TBR im Juli 1995 endgültig ab. Der Maßnahmenentwurf wurde im Septeber 1995 vom ACTE befürwortet. Man kam überein, in der CTR nur die Schicht 1 zu behandeln; Schicht 2 und 3 gelten als harmonisierte Normen. X. 25-Netzzugang, CTR 2 Wie beim X. 21-Zuang kam man überein, nur die Schicht 1 in der CTR zu behandeln. Schicht 2 und 3 gelten als harmonisierte Normen. Die Phase der öffentlichen Stellungnahme ist abgeschlossen. Der Maßnahmenentwurf soll dem ACTE daher im Laufe des Jahres 1995 vorgelegt werden. EURO-ISDN-Basisanschluß und -Primärmultiplexanschluß, CTR 3 und 4 Wie bereits erwähnt, werden diese CTR die derzeitigen CTR 3 und CTR 4 (Übergangsmaßnahmen) ablösen. Sie sollen 1996 vor Ablauf der Übergangsmaßnahmen (November 1995) in Kraft treten. Ein Bedarfsprofil wurde sowohl für den Basis- als auch für den Primärmultiplexanschluß beim paketvermittelten Trägerdienst festgelegt. Strukturierte 2 Mbit/s-ONP-Mietleitungen, CTR 13 Die TBR ist derzeit zur öffentlichen Stellungnahme freigegeben; das Ergebnis der Abstimmung beim ETSI wird bis Ende 1995 erwartet. Der Maßnahmenentwurf lehnt sich eng an den Text der bereits vorliegenden CTR für ONP an. PSTN-Non-Voice-Zusatzeinrichtungen, CTR 21 In dieser CTR sollen die grundlegenden Anforderungen an analoge Non-Voice- Zusatzeinrichtungen des öffentlichen Telekommunikationsnetzes festgelegt werden. Dazu gehören vor allem Modems. Hier stellt sich ein wesentliches Problem für die europäische Telekommunikationsgeräte-Industrie. Derzeit nationale Zulassungssysteme, d. h. Modems und andere PSTN-Non-Voice-Zusatzeinrichtungen werden in jedem Mitgliedstaat gesondert geprüft. Dies ist für Hersteller und Händler ein langwieriger, kostspieliger Vorgang. es mehrere gibt Modems von außereuropäischen Märkten werden jedoch an alle derzeitigen Analognetze in den Mitgliedstaaten angeschlossen. Sie stammen häufig aus den USA. So ist ein "Graumarkt" für Non-Voice-Zusatzeinrichtungen entstanden, die an das Netz angeschlossen werden können, ohne für den Vertrieb oder den Anschluß in den Mitgliedstaaten zugelassen zu sein. Der Entwurf eines Bedarfsprofiis wurde erstellt, von ACTE befürwortet und ein Auftrag an ETSI erteilt. Die Normungsarbeiten laufen; die öffentlichen Stellungnahme zu dem TBR-Entwurf dürfte bis zum November 1995 abgeschlossen sein. Terrestrische Flugkommunikationssysteme (TFTS) Eine CTR für TFTS würde Endgeräte harmonisieren, die Passagieren an Bord von Verkehrsflugzeugen den Zugang zu öffentlichen Telekommunikationsnetzen ermöglichen. 12 Der Europäische Funkausschuß (ERC) hat diesem Dienst die Frequenzbänder 1670-1675 MHz und 1800-1805 MHz zugewiesen. Es bedarf voraussichtlich weiterer Genehmigungs bzw. Zertifizierungsverfahren, um die vorgeschlagene CTR dahingehend zu ergänzen, daß sie die Konformität des Gerätes mit den allgemeinen Sicherheitsanforderungen an das Flugzeug gewährleistet. Diese würden der Rechtsprechung der Verkehrsluftfahrtbehörden unterliegen. Das Bedarfsprofil für TFTS wurde erstellt und ein Auftrag an ETSI erteilt. Die Normungsarbeiten laufen, und der TBR-Entwurf dürfte bis Februar 1996 zur öffentlichen Stellungnahme freigegeben werden. 2- und 4-drähtige analoge ONP-Mietleitungen, CTR 15 und 17 Die Bedarfsprofile für diese beiden CTR über ONP-Mietleitungen wurden angenommen und Aufträge an ETSI erteilt. Das Ergebnis der Abstimmung wird für Dezember 1995 erwartet. DECT- Generelles Zugangsprofil, CTR 22 Um die Konnektivität des DECT an verschiedene Netze weiter zu verbessern, ist das PAP (Public Access Profile) zu erweitern. Daher wurde ein Bedarfsprofil angenommen, das die Anforderungen an ein generelles Zugangsprofil festlegt. ETSI wurde ein Auftrag erteilt; die Normungsarbeiten laufen; das Abstimmungsverfahren beim ETSI dürfte im März 1996 abgeschlossen sein. Transeuropäischer Bündelfunk (TETRA) Hierbei handelt es sich um eine Technologie für private Mobilfunkkommunikation. Sie gestattet Sprach- und Datenkommunikation in einer geschlossenen Benutzergruppe und könnte auch den Anschluß an das öffentliche Telekommunikationsnetz ermöglichen. Vor allem kann sie die Basis für ein transeuropäisches Netz mit Gesprächsübergabe abkommen zwischen den nationalen Organisationen für Sicherheit bilden. Die Polizei erwägt beispielsweise, die Grundsätze der einschlägigen TETRA-Normen auf ihre Telekommunikationssysteme anzuwenden. Probleme stellten sich bei der Harmonisierung der Frequenzbänder für dieses System^ da die für TETRA am besten geeigneten Bänder derzeit für militärische und polizeiliche Anwendungen in den EU-Mitgliedstaaten reserviert sind. In Gesprächen mit den betreffenden Behörden wird derzeit versucht, diese Frequenzbänder für zivile Zwecke freizustellen. Es wurde ein Bedarfsprofil erstellt, in dem ETSI ersucht wird, die Anforderungen an den Einsatz von TETRA für Notdienste festzulegen, wobei unbeschadet der Anwendbarkeit der Richtlinie 91/263/EWG auf Geräte dieser Kategorie die obigen Aspekte zu berücksichtigen sind. Digitales Zellularsystem (DCS 1800) Beim digitalen Zellularsystem handelt es sich im wesentlichen um eine modifizierte GSM-Spezifikation zur Unterstützung des Betriebs im 1800-MHz-Band. Die niedrigere 13 Leistung und die Nutzung von Frequenzen im höheren Band implizieren eine geringe Flächendeckung, unterstützen jedoch höhere Verkehrsdichten. ETSI hat bereits Normen für DCS-1800-Systeme und -Endgeräte entwickelt. DCS-1800-Systeme werden auch als persönliche Kommunikationsnetze (PCN) bezeichnet. Bedarfsprofile für den DCS-1800-Zugang und den DCS-1800-Telefondienst wurden festgelegt. Probleme stellten sich bei der Harmonisierung der Frequenzbänder für DCS 1800, da die zugewiesenen Bänder derzeit von nicht öffentlichen Diensten genutzt werden. Zwei Maßnahmenentwürfe, in denen dieser Aspekt berücksichtigt wird, sind in Vorbereitung. DECT-ZGSM-Zugang Auf der Sitzung des ACTE vom Juni wurde ein Bedarfsprofil für Geräte festgelegt, die DECT-Frequenzen und -Protokolle für den Zugang zum GSM-Netz verwenden. Satellitenfunkanlagen Auf der Sitzung des ACTE vom Juni wurden Bedarfsprofile für folgende Kategorien von Satellitenfunkanlagen festgelegt: terrestrische Satelliten-Mobilfunkanlagen mit niedriger Bitrate im L-Band, - TVRO-Satellitenfunkanlagen im Ku-Band, VSAT-Satellitenfunkanlagen im Ku-Band, terrestrische Satelliten-Mobilfunkanlagen im Ku-Band, transportable Satelliten-Nachrichtenerfassungsanlagen im Ku-Band. PSTN-Sprachzugang und analoge "Handset-Telefonie" Auf den Markt für analoge PSTN-Geräte entfällt noch immer der größte Teil des Gesamtumsatzes an Telekommunikations-Endgeräten. Trotz der raschen Einführung neuerer Technologien dürfte sich die Lage über mehrere Jahre hinweg kaum ändern. Angesichts der Nutzung festinstallierter Zweit- und Drittelefone und schnurloser Technologien expandiert der Binnenmarkt für analoge Endgeräte rasch. 14 Auch die Nutzung für professionelle Zwecke nimmt weiterhin zu. Überdies hat sich die Lebensdauer von Analoggeräten mit der Entwicklung neuer Merkmale, die neue Modelle erfordern, drastisch verkürzt. All diese Faktoren schaffen einen anhaltenden Bedarf an Allgemeinzulassungen für analoge Endgeräte. Abgesehen von den unmittelbaren Anforderungen des Marktes, ist die Liberalisierung des Sprachtelefondienstes und der Telekommunikationsinfrastruktur ab 1998 vorgesehen. Die ordnungspolitischen Grundlagen für das Umfeld nach 1998 werden derzeit entwickelt; doch steht schon jetzt fest, daß das Konzept der Grundversorgung (universeller Dienst) von ausschlaggebender Bedeutung ist und mindestens einen universellen Telefondienst umfassen wird. Wir müssen nicht nur den Wettbewerb bei der Bereitstellung von Diensten und Infrastrukturen fördern, sondern gleichzeitig auch die Harmonisierungsziele auf dem Endgerätemarkt verwirklichen. Die Bedarfsprofile für PSTN-Sprachzugang und analoge "Handset-Telefonie" wurden auf der Sitzung des ACTE vom September befürwortet. ETSI hat noch keine vorläufigen Fertigstellungstermine angegeben. Tabelle 1 vermittelt einen Überblick über die verabschiedeten und in der Entwicklung stehenden CTR. Die entsprechenden Verweise im Amtsblatt sind dem Anhang 4 zu entnehmen. 15 TABELLE 1: STAND DER VORLIEGENDEN UND IN DER ENTWICKLUNG STEHENDEN CTR CTR-Nr. Entsprechende NET (falls vorhanden) Thema CTR 1 CTR 2 CTR 3 CTR 4 CTR 5 CTR 6 CTR 7 CTR 8 CTR 9 CTR 10 CTR 11 CTR 12 CTR 13 CTR 14 CTR 15 CTR 17 CTR 19 CTR 20 CTR 21 CTR 22 CTR 23 CTR 24 CTR 25 CTR 26 CTR 27 CTR 28 CTR 29 CTR 30 CTR 35 CTR 36 Abschluß der CTR- MaBnahmen voraussieht) ichl 2/95 voraussichtlich08/96 X. 21-Netzzugang X. 25-Netzzugang NET1 NET 2 NET 3 NET 5 ISDN-Basisanschluß(Übergangsmaßnahme) verabschiedet20/l 2/94 ISDN-PrimärmultiplexanschluQ(Übergangsmaßnahme) verabschiedet20/l 2/94 NET 10 GSM (Phase 1 ) Anschaltebedingungen DECT Anschaltebedingungen - ERMES Empfangeranforderungen NET 33 Digital-TelefondienstUber ISDN verabschiedet21/01/94 verabschiedet29/07/94 verabschiedet02/08/94 voraussichtlich 11/95 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - GSM (Phase 1 ) AnschaltebedingungenTelefonie verabschiedet 12/01 /94 DECT Anschaltebedingungenfür EndeinrichtungeniTelefonie verabschiedet29/07/94 DECT PAP-Anwendungen voraussichtlich! 1/95 Unstrukturierte2048-Kbit/s-Mietleitungen verabschiedet29/07/94 Strukturierte2048-Kbit/s-Mietleitungen voraussichtlich03/96 64-Kbit/s-Mietleitungen ONP-Mietleitungen Sprachübertragungmit normaler und hoher Qualität- 2-Draht verabschiedet29/l 2/94 voraussichtlich04/96 ONP-Mietleitungen:Sprachübertragungmit normaler und hoher Qualität-4-Draht voraussichtlich04/96 GSM (Phase 2) Anschaltebedingungen voraussichtl ich06/96 GSM (Phase 2) AnschaltebedingungenTelefonie voraussichtl ich06/96 Analoger PSTN-Non-Voice-Zugang voraussichtlich08/96 DECT Generisches Zugangsprofil voraussichtlich07/96 TFTS MietleitungenD34U/D34S MietleitungenDl 40U/S voraussichtlich03/97 voraussichtlich09/96 voraussichtlich09/96 Terrestrische Satellitenfunkanlagerim Ku-Band voraussichtlich! 0/97 Satelliten-Mobilfunkanlagennit niedriger Bitrate im L-Band voraussichtlich! 0/97 VSAT-Anlagen im Ku-Band TVRO-Anlagen im Ku-Band voraussichtlich! 0/97 voraussichtlich! 0/97 Satelliten-NachrichtenUbertragungsanlageim Ku-Band voraussichtlich! 0/97 TETRA "Emergency access" DECT-/GSM-Funk voraussichtlich03/98 voraussichtlich! 0/97 16 2. 3 Geplante CTR ACTE erwägt die Behandlung folgender Endgerätetypen, muß sich jedoch noch dazu äußern: Persönliches Satellitenkommunikationsnetz (PSCN) Eine CTR für PSCN würde Endgeräte betreffen, die sich über Satelliten im erdnahen Orbit an das öffentliche Telekommunikationsnetz anschließen lassen. Sie werden als ergiebiger Markt für den künftigen Funktelefondienst betrachtet und unterliegen der Richtlinie über Satellitenfunkanlagen und damit dem CTR-Verfahren. Ein Auftrag ist an ETSI erteilt worden. Dieser Normungsauftrag (M/057) erfordert die Annahme harmonisierter Normen bis Ende 1995. Endgeräte für Teilnehmer mit Sonderbedürfnissen Man wird sich zunehmend bewußt - und dies wird auch von den Aufsichtsbehörden anerkannt -, daß Senioren und Behinderte Anspruch auf die gleiche Dienst- und Zugangsqualität haben wie jedes andere Mitglied der Öffentlichkeit. Die Zahl der betroffenen Personen ist dem Anhang 2 zu entnehmen. Die Kommission hat daher auf den letzten ACTE-Sitzungen eine Reihe von Beiträgen vorgelegt, und es wurde beschlossen, eingehend zu prüfen, welcher Bedarf bei dieser Zielgruppe besteht und ob er bei den derzeitigen rechtlichen Rahmenbedingungen für Allgemeinzulassungen gedeckt werden kann. Ob ein Bedarfsprofil für eine CTR festgelegt werden kann, bleibt abzuwarten. DECT Den notwendigen Bedarfsprofilen für DECT/GSM (Zweifachmodus) und CTR-Entwürfen für DECT/ISDN wird gebührende Aufmerksamkeit gewidmet. 2. 4 Marktlage In folgenden einträglichen Segmenten ist der Binnenmarkt noch nicht realisiert: - Einfache Telefone - Tastatursysteme - PABXs - Privatnetze (abgesehen von Mietleitungen) 17 2. 5 Konformitätsbewertungsverfahren Gemäß Artikel 3 der Richtlinie 91/263/EWG können Endgeräte nur dann auf den Markt gebracht und in Betrieb genommen werden, wenn sie den Anforderungen dieser Richtlinie entsprechen. Die Konformität des Geräts mit diesen Anforderungen wird im Rahmen der Konformitätsbewertungsverfahren geprüft. Mit den Konformitätsbewertungsverfahren wird geprüft, ob das Gerät die grundlegenden Anforderungen der Richtlinie erfüllt. Der Hersteller ist verpflichtet, die Zertifizierung und Zulassung zu erwirken, ehe er die CE-Kennzeichnung anbringt und das Produkt auf dem Markt einführt. Gemäß der Richtlinie 91/263/EWG kann ein Hersteller zwischen mehreren Konformitätsbewertungsverfahren wählen, die ausnahmslos genügen, um das Gerät für den europäischen Markt zuzulassen und die CE-Kennzeichnung anzubringen: • das vollständige Qualitätssicherungsverfahren (Modul H), nach dem der Hersteller, der ein zugelassenes Qualitätssystem verwendet, unter Aufsicht einer benannten Stelle bestätigen kann, daß die betreffenden Produkte den Anforderungen der hierfür geltenden Richtlinie entsprechen; • das Baumusterprüfverfahren (Modul B), wobei der Fabrikant eine benannte Stelle ersucht, sich zu vergewissern, daß ein Exemplar den Bestimmungen der hierfür geltenden Richtlinie entsprechende EG- Baumusterprüfbescheinigung auszustellen. Aufgrund dieser Bescheinigung hat der Hersteller zwei Möglichkeiten: Er kann gerecht wird und die i. eine Erklärung über die Konformität mit dem Baumuster (Modul C) abgeben, die von einer benannten Stelle anhand von Stichproben überprüft wird, oder ii. die Qualitätssicherung Produktion (Modul D) durchführen, die von einer benannten Stelle überwacht wird, und in einer schriftlichen Konformitätserklärung versichern, Baumusterprüfbescheinigung beschriebenen Bauart entsprechen. betreffenden der EG- Produkte daß der die in Nach Abschluß der vorstehend beschriebenen Verfahren erteilen die benannten Stellen eine administrative Zulassung für den Anschluß des betreffenden Endgeräts an das öffentliche Telekommunikationsnetz. Dem Ratsbeschluß 93/465/EWG entsprechend ist die CE-Kennzeichnung in der Produktionskontrollphase anzubringen. Dies ist erst nach Erteilung der administrativen Zulassung möglich. Daher ist diese Zulassung von der für die Produktionsüberwachungsphase gewählten benannten Stelle zu erteilen. Die Kennummer der benannten Stelle, die für die Erteilung der administrativen Zulassung zuständig und das letzte an dem Verfahren beteiligte Gremium ist, wird für die CE- Kennzeichnung verwendet. Kritischen Stimmen zufolge entspricht die Komplexität der Konformitäts bewertungsverfahren nicht dem angestrebten Ziel. Diese Verfahren waren zwar zum Zeitpunkt ihrer Ausarbeitung angemessen; die veränderten Umstände könnten nun jedoch eine Überprüfung erfordern. 18 2. 6 Spezifische Aspekte der Richtlinie über Satellitenfunkanlagen, 93/97/EWG Mit dieser Richtlinie wird der Geltungsbereich der Endgeräterichtlinie auf Satellitenfunkanlagen ausgedehnt. Damit soll ein Verfahren festgelegt werden, das die effiziente Nutzung von Orbitressourcen in Verbindung mit dem Funkfrequenzspektrum ermöglicht und funktechnische Störungen zwischen raumgestützten und terrestrischen Kommunikations- und sonstigen Systemen vermeiden hilft. Daher konzentriert sich diese Richtlinie auf die Raumschnittstelle der Satellitenfunkanlage. Die Richtlinie über Satellitenfunkanlagen legt die Allgemeinzulassungsverfahren für Anlagen fest, die entweder für den reinen Sendebetrieb, für Senden und Empfang oder den ausschließlichen Empfang von Funksignalen über Satelliten oder sonstige raumgestützte Systeme verwendet werden können. Diese Allgemeinzulassungsverfahren dienen dem öffentlichen Telekommunikationsnetz, der effizienten Nutzung des Frequenzspektrums, der effizienten Nutzung von Orbitressourcen und der Vermeidung funktechnischer Störungen zwischen raumgestützten und terrestrischen Konimunikations- und sonstigen Systemen. Angesichts dieser Hauptziele werden in der Richtlinie bei den für Satellitenfunkanlagen geltenden Konformitätsbewertungsverfahren folgende Begriffe unterschieden: von i. Sendeanlagen bzw. Sende-/Empfangsanlagen: Diese Anlagen können die Nutzung des Frequenzspektrums und der Orbitressourcen betreffen und sollten daher dem ihrem Verwendungszweck unabhängig Konformitätsbewertungsverfahren der Richtlinie 91/263/EWG zugelassen sein. Bei Anlagen, öffentliche Telekommunikationsnetz bestimmt sind, ist das Konformitätsbewertungsverfahren für die terrestrische Schnittxstelle nicht erforderlich, sofern der Hersteller oder Lieferant die entsprechende Erklärung über den Verwendungszweck gemäß Artikel 2 der Richtlinie 91/263/EWG und Artikel 11 der Richtlinie 93/97/EWG ausfüllt. den Anschluß die nicht nach stets das für an 19 ii. Reine Empfangsanlagen: Diese Anlagen können, obwohl sie das Frequenzspektrum und Orbitressourcen nutzen, deren Verwendung nicht beeinflussen und keine funktechnischen Störungen zwischen raumgestützten und terrestrischen Kommunikations- und sonstigen Systemen bewirken. Daher erfordert das Prinzip der Verhältnismäßigkeit, daß der Hersteller wählen kann zwischen den klassischen Konformitätsbewertungsverfahren und den im Anhang zur Richtlinie 93/97/EWG festgelegten Gemeinschafts verfahren der internen Fertigungskontrolle, die lediglich in einer Erklärung des Herstellers bestehen. Die Schnittstelle reiner Empfangsanlagen zum terrestrischen Netz unterliegt jedoch denselben Regeln wie Endgeräte und muß daher ordnungsgemäß zugelassen sein, wenn sie für den Anschluß an das öffentliche Netz bestimmt oder gemäß der Erklärung des Herstellers für diesen Zweck geeignet, jedoch nicht bestimmt ist. 2. 7 Vereinbarungen über die gegenseitige Anerkennung In der siebenten Erwägung der Richtlinie 91/263/EWG heißt es: ". ein wirklicher, vergleichbarer Zugang zu Drittlandsmärkten für europäische Hersteller sollte vorzugsweise durch multilaterale Verhandlungen im GATT erreicht werden, obgleich bilaterale Gespräche zwischen der Gemeinschaft und den Drittländern zu diesem Prozeß beitragen können8. " Diese Feststellung schafft die Grundlage für Verhandlungen mit Drittländern, sowohl im Rahmen des GATT als auch mit einzelnen Ländern. Im Verlauf dieser Vehandlungen muß die Kommission dafür sorgen, daß der Zugang zum Gemeinschaftsmarkt für Endgeräte nicht einseitig gewährt oder eingeschränkt wird. Der Rat erließ am 21. September 1992 ein Verhandlungsmandat für die gegenseitige Anerkennung von Konformitätsbewertungsverfahren zwischen der EU und bestimmten Drittländern. Die Vereinbarungen über die gegenseitige Anerkennung sollen sich auf Bereiche wie Arzneimittel, medizinische Geräte, Chemikalien und Telekommunikationsprodukte erstrecken. Im Telekommunikationsbereich sind vor und während der Verhandlungen vor allem folgende Punkte maßgebend: • Einigung über die in die Vereinbarung über die gegenseitige Anerkennung aufzunehmenden Bereiche und deren genaue Abgrenzung; • rechtliche Rahmenbedingungen in bezug auf den Marktzugang für Hersteller aus Drittländern einschließlich technischer Hindernisse; tariflicher, ursprungsbedingter oder Konformitätsbewertungsverfahren einschließlich der Mechanismen, Gremien und Normen in den verhandlungsführenden Ländern sowie Kriterien für die Bewertung der Testdateien von Testlabors in Drittländern; Richtline 91/263/EWG des Rates, ABl. Nr. L 128 vom 23. 5. 1991, S. 2 20 • die grundlegenden Anforderungen an Geräte, die für eine Konformitätsbewertung in Frage kommen und • die für die Erstellung von Normen für die Konformitätsbewertung zuständigen Gremien. Ferner sind in einer Vereinbarung über die gegenseitige Anerkennung mehrere horizontale Aspekte zu behandeln. Dazu gehören u. a. Rechte an geistigem Eigentum, für den Hersteller, die Zertifizierungsstelle, die Produkthaftungsgesetze Akkreditierungsbehörde, den Importeur und den Händler gelten) und Ursprungsregeln. (die Die Kommission nahm 1994 Verhandlungen mit den USA, Kanada, Australien und Neuseeland auf, die vorzugsweise für den Abschluß von Vereinbarungen über die gegenseitige Anerkennung mit der Europäischen Union in Betracht kommen. Für jedes dieser Länder gelten Telekommunikationsendgeräte als prioritärer Bereich. Im Laufe der Verhandlungen mit Australien und Neuseeland wurden im Telekommunikationsbereich ermutigende Fortschritte erzielt. Beide Länder sind bereit, eine Vereinbarung über die vollständige gegenseitige Anerkennung einschließlich Zertifizierung zu treffen. Die Verhandlungen mit den USA und Kanada schritten langsamer voran, da beide Länder ein Konzept vorziehen, das zunächst eine Vereinbarung über die gegenseitige Anerkennung von Testergebnissen vorsieht. Die Europäische Union hingegen strebt eine Vereinbarung an, die auf der vollständigen gegenseitigen Anerkennung der Prüfung und Zertifizierung basiert. Zusätzlich zu den laufenden Gesprächen mit den ersten vier prioritären Ländern werden 1995 Verhandlungen mit Japan und der Schweiz aufgenommen. Ein Problem, das gelöst werden muß, besteht darin, daß ein wesentlicher Teil des europäischen Marktes für Telekommunikations-Endgeräte noch nicht vereinheitlicht ist. Beispiele hierfür sind vor allem PSTN-Sprachgeräte und einige Kategorien von Funkanlagen. Diese Bereiche werden nach wie vor von den Mitgliedstaaten geregelt. Viele einzelstaatliche Rechtssysteme gestatten es derzeit nicht, nationale Rechte an die benannte Stelle eines Drittlandes zu übertragen. 21 2. 8 Beziehungen zu den EFTA-Ländern Die Europäische Union pflegt eine enge Zusammenarbeit mit den EFTA-Ländern im Telekommunikationsbereich. Daher verfolgt die Kommission mit ihrer Politik das Ziel, das "Globalzulassungsverfahren" im Rahmen des Europäischen Wirtschaftsraums (EWR) auf die EFTA-Länder auszudehnen. Die Delegationen der EFTA-Mitgliedstaaten wohnen derzeit den ACTE-Sitzungen bei, haben jedoch nur einen Beobachterstatus und sind daher nicht berechtigt, ihre Ansicht zu Maßnahmenentwürfen zu äußern. Das EFT A- Sekretariat und die EFTA-Überwachungsbehörde sind ebenfalls durch Delegationen mit Beobachterstatus vertreten. Diese Beteiligung der EFTA entspricht dem Verfahren, das die Kommission am 1. Juni 19949 festlegte. Die EFTA-Länder und die EU-Mitgliedstaaten haben mit dem Abkommen über den Europäischen Wirtschaftsraum (EWR) die vier Grundfreiheiten (freier Waren-, Personen-, Dienstleistungs- und Kapitalverkehr) des Binnenmarktes auf alle 17 Länder ausgedehnt. Das EWR-Abkommen trat am 1. Januar 1994 in Kraft. Der EWR, der auf dem damaligen EG-Recht basierte, schafft die rechtlichen Rahmenbedingungen für den Marktzugang und gibt die Wettbewerbsregeln für die gesamte Region vor. Die EFTA-Länder haben die Errungenschaften der Gemeinschaft im Bereich der technischen Harmonisierung, das Prinzip eines einheitlichen Systems der gegenseitigen Anerkennung von Prüfungen und Zertifizierungen sowie eine einheitliche CE-Kennzeichnung im EWR übernommen. Die in Artikel 30 und 36 (Artikel 11 und 13 des EWR-Abkommens) niedergelegten allgemeinen Grundsätze für den freien Warenverkehr und die einschlägigen Urteile des Europäischen Gerichtshofs gelten auch in den EFTA-Ländern (Artikel 6 des EWR- Abkommens). Die Schweiz hat sich, wenngleich sie EFTA-Mitglied ist, dem EWR nicht angeschlossen, wird jedoch den technischen Teil der CTR übernehmen. Die Umsetzung dieser Vereinbarung ist noch nicht abgeschlossen. Liechtenstein hat das EWR-Abkommen im Mai 1995 nach der Änderung der Zollunion mit der Schweiz ratifiziert. institutionellen Maßnahmen für das Die EFTA-Länder haben die notwendigen reibungslose Funktionieren des EWR getroffen, indem sie den ständigen Ausschuß der EFTA-Staaten, die EFTA-Überwachungsbehörde und den EFTA-Gerichtshof gründeten. Ferner wurden gemeinsame Institutionen der EFTA und der EU wie der gemeinsame EWR-Ausschuß eingesetzt, der für Entscheidungen über die Entwicklung des EWR, neue EU-Rechtsvorschriften und deren einheitliche Durchführung im gesamten EWR zuständig ist. Das Vorgehen in bezug auf das CTR-System im EWR ist noch nicht endgültig geregelt. Im Rahmen des EWR ist jede neue Rechtsvorschrift der EU vom gemeinsamen EU- /EFTA-Ausschuß zu ratifizieren. Anschließend setzt jeder Mitgliedstaat des EWR die neue Rechtsvorschrift in innerstaatliches Recht um. 9 Informations- und Konsultationsverfahren vor dem Beitritt, SEC (94) 909 und 12. 22 In den EU-Staaten können die Mitgliedstaaten und der Ministerrat von einem Ausschuß beraten werden (beim CTR-System handelt es sich dabei um ACTE). Diese unterschiedlichen Verfahren, die dadurch bedingt sind, daß CTR als neue Rechtsvorschrift und nicht als gemeinschaftlicher Besitzstand im Rahmen der Richtlinien 91/263/EWG oder 93/97/EWG betrachtet werden, könnte dazu führen, daß EFTA- EWR- Staaten Handelshemmnisse errichten, indem sie die Übernahme der CTR in ihr innerstaatliches Recht verzögern, während sie gleichzeitig uneingeschränkten Zugang zu den Märkten in anderen EWR-Staaten haben. Nach dem Beitritt Österreichs, Finnlands und Schwedens zur Europäischen Union sind die Beziehungen zwischen EU und EFTA im Rahmen des EWR der neuen Situation anzupassen. 3. SCHWIERIGKEITEN BEI DER DURCHFÜHRUNG DER RICHTLINIE Nachstehend werden einige Probleme behandelt, die bei der Durchführung der Richtlinie aufgetreten sind. 3. 1 Erfahrungen hinsichtlich des Geltungsbereichs der Richtlinie 91/263/EWG Es wurden folgende Fragen im Zusammenhang mit dem Geltungsbereich der Richtlinie ermittelt: Geräte, die nicht an das Netz angeschlossen werden sollen: Kann ein "Graumarkt" entstehen? Die Richtlinie 91/263/EWG gilt für Telekommunikationsgeräte, die an ein öffentliches Telekommunikationsnetz angeschlossen werden können, um Informationen zu senden, zu verarbeiten oder zu empfangen. Ein wichtiger Grundsatz der Richtlinie ist, daß alle Geräte, die die physikalischen Merkmale von Telekommunikationsgeräten aufweisen, eine Aufschrift tragen müssen, aus der hervorgeht, ob sie an ein öffentliches Netz angeschlossen werden können. Die Aufschrift dient somit einem doppelten Zweck: die Überwachungsbehörden können somit problemlos den Status eines Gerätes im Hinblick auf die Zulassung erkennen, und der Verbraucher wird über den Verwendungszweck des Gerätes informiert. unterscheidet Die Richtlinie öffentliche Telekommunikationsnetz angeschlossen werden sollen, und Geräten, die nicht dafür bestimmt sind; gemäß der Richtlinie ist nur für die erstgenannte Art von Geräten eine Allgemeinzulassung vorzunehmen. zwischen Geräten, an das die 23 Zum Zeitpunkt der Verabschiedung der Richtlinie 1991 waren die Hauptvoraussetzungen der Allgemeinzulassung eindeutig der Schutz des öffentlichen Netzes und die Interoperabilität der Endgeräte mit dem öffentlichen Netz oder über das öffentliche Netz. Sofern diese Voraussetzungen erfüllt waren, bestand somit kein Bedarf an zusätzlichen Vorschriften. Daher waren auch für Geräte, die die physischen Merkmale von Endgeräten aufweisen, aber nicht an das öffentliche Netz angeschlossen werden sollen, keine weiteren Vorschriften erforderlich. Gemäß dem Aufbau dieser Richtlinie war dies zweifellos eine logische Argumentation. In der Richtlinie werden gemeinsame technische Vorschriften (CTR) für Endgeräte vorgeschrieben, die an das öffentliche Netz angeschlossen werden sollen. Die Ausdehnung dieser Forderung auf alle Geräte, die die physischen Merkmale von Endgeräten aufweisen, ohne ihren Verwendungszweck zu beachten, konnte durch die Ziele der Richtlinie nicht gerechtfertigt werden. Es wurde jedoch der Einwand vorgebracht, daß die Unterscheidung zwischen Geräten, die an das Netz angeschlossen werden sollen, und solchen, die nicht an das Netz angeschlossen werden sollen, die Entstehung eines Graumarktes ermöglichen könnte. Die Hersteller könnten erklären, daß ihr Produkt nicht für den Anschluß an das öffentliche Netz bestimmt ist und so die lästigen Verfahren der Allgemeinzulassung vermeiden. So könnten die Hersteller ihre Geräte mit wesentlich geringeren Kosten auf den Markt bringen als es bei Geräten mit Allgemeinzulassung möglich wäre. Schließt ein Benutzer ein solches nicht dafür zugelassenes Gerät an das Netz an, trägt er das gesamte Risiko und die Verantwortung. Folgende Lösungen sind möglich: i. Die Richtlinie könnte dahingehend geändert werden, daß alle Geräte, die direkt oder indirekt an das Netz angeschlossen werden können, eine Allgemeinzulassung benötigen. Dies würde die Entstehung eines Graumarktes verhindern, entspräche jedoch nicht dem Grundsatz der Proportionalität. Gemäß den Richtlinien des neuen Konzepts sollte die rechtliche Harmonisierung auf die Verabschiedung der grundlegenden Anforderungen beschränkt werden, denen die in Verkehr gebrachten Produkte entsprechen müssen. 10 Die grundlegenden Anforderungen, deren Einhaltung im Bereich der Endgeräte sichergestellt werden sollte, betreffen die Sicherheit des Netzes und die Interoperabilität (Fragen der Sicherheit von Benutzern und Beschäftigten werden in der Richtlinie 73/23/EWG, die EMV wird in der Richtlinie 89/336/EWG geregelt). Wird ein Endgerät nicht an das Netz angeschlossen, ist keine dieser grundlegenden Anforderungen von Bedeutung, und es ist nicht gerechtfertigt, ein Allgemeinzulassungsverfahren vorzuschreiben. 10 Entschließung des Rates vom 7. Mai 1985 über eine neue Konzeption auf dem Gebiet der technischen Harmonisierung und der Normung 24 ii. Nationale Maßnahmen, die Betrug wirksam verhindern In der Richtlinie werden die Mitgliedstaaten aufgefordert, wirksame einschlägige Maßnahmen zu ergreifen. Man könnte z. B. die Benutzer auf ihre Verantwortung beim falschen Gebrauch von Endgeräten hinweisen. Insbesondere die Hersteller haben die Meinung geäußert, daß ein Gleichgewicht zwischen Vorschriften und Überwachung bestehen müsse, damit Importeure "grauer" Waren abgeschreckt und rechtmäßige Hersteller nicht über Gebühr bestraft werden. Dies setzt eine gewisse Harmonisierung der Überwachung zwischen den Mitgliedstaaten voraus. Der Benutzer sollte angemessen über die Bedeutung der Kennzeichnungen sowie über mögliche Sanktionen und andere Folgen bei einem falschen Gebrauch der Geräte informiert werden. iii. Vereinfachung der Anforderungen zur Senkung der Kosten einer Zulassung und zur Verringerung des Zeitraums bis zur Markteinführung Damit würden die Vorteile verringert, die der Graumarkt im Vergleich zu Herstellern, die sich an die Vorschriften halten, bietet. Außerdem würden die Produktkosten gesenkt und die Reaktion auf die Marktlage verbessert. Allerdings könnten sich Probleme der Kompatibilität zwischen den Endgeräten und den Netzen ergeben, an die sie anzuschließen sind. Indirekt an das öffentliche Netz angeschlossene Geräte: Fallen Heimcomputer und andere IT-Geräte unter diese Definition? Wie bereits oben erwähnt, wird in der Richtlinie nur das Inverkehrbringen und der Netz anschluß von Geräten geregelt, die an das öffentliche Netz angeschlossen werden sollen. Hier kann es sich nur um Geräte handeln, die unmittelbar an den Abschlußpunkt des öffentlichen Netzes angeschlossen werden, oder um Geräte, die mit einem öffentlichen Telekommunikationsnetz zusammenarbeiten und damit direkt oder indirekt an das Netz angeschlossen werden, um Informationen zu senden, zu verarbeiten oder zu empfangen. Aus dieser Definition ergibt sich, daß nur Geräte, die mit dem Netz zusammenarbeiten können, in den Geltungsbereich der Richtlinie fallen. Der Begriff "Zusammenarbeit" enthält ein eindeutiges Element der Wechselwirkung mit dem Netz, das den Geltungsbereich der Richtlinie auf Geräte beschränkt, die dazu in der Lage sind. Daher stellt im Fall von IT-Geräten die Netzschnittstellenschaltung, die in die IT-Geräte integriert sein kann, die Zusammenarbeit des Gerätes mit dem Netz sicher; somit ist für diese Schaltung sowie für die Software-Treiber, die einen Anruf auslösen, beenden oder ändern, eine Allgemeinzulassung erforderlich. Eine eingehende Analyse der Ziele der Richtlinie führt zum gleichen Ergebnis. Ziel der Richtlinie ist im wesentlichen der Schutz des Netzes und die Interoperabilität der Endgeräte mit dem Netz oder über das Netz. 25 daher Es wäre Allgemeinzulassungsverfahren unabhängig vom Netz eingesetzt werden. sinnvoll, nicht dieser Richtlinie für IT-Geräte vorzuschreiben, wenn diese Geräte der Grundlage auf Die Konzepte für indirekt angeschlossenene Endgeräte weichen von einem Mitgliedstaat zum andern erheblich ab. Sie reichen von gar keinen Anforderungen außer denen, die für direkt angeschlossene Geräte gelten, bis hin zu einer ganzen Reihe von Anforderungen für die indirekt angeschlossenen Geräte selbst sowie für Vermittlungsanlagen wie PABX oder Tastatursysteme. Dazu gehören u. a. Aspekte wie der Schutz der Privatsphäre und die Bereitstellung von Einrichtungen für Benutzer mit Sonderbedürfnissen, z. B. Bedienpulte für Sehbehinderte. Dieses Problem muß dringend gelöst werden, da private Vermittlungsanlagen für Telekommunikationsgeräte darstellen. das größte Segment europäischen Marktes des Es wird vielfach die Ansicht vertreten, daß Artikel 2, der sich auf Geräte bezieht, die fur den Anschluß an das öffentliche Netz geeignet, aber nicht bestimmt sind, Verwirrung ist. Damit würde auch die negative stiftet und in der Praxis wenig hilfreich Kennzeichnung entfallen, die viele Parteien nicht für sinnvoll halten (vgl. Absatz 3. 3). Gerätekategorien, die unter diesen Artikel fallen könnten, sind z. B. Modems, die ausschließlich für private Netzverbindungen verwendet werden; es ist jedoch für den Hersteller schwierig, die Absicht eines Benutzers solch einer portablen Einrichtung zu bestätigen. Ein weiteres Beispiel sind Funkanlagen, die nicht für den Anschluß bestimmt sind; hierzu sei jedoch auf Punkt. 3. 2 verwiesen. 26 3. 2 Einbeziehung von Funkgeräten Es ist nicht eindeutig geklärt, welche Funkgeräte unter die Richtlinie 91/263/EWG fallen. Unklar ist, ob das Funkfrequenzspektrum zum "öffentlichen Telekommunikationsnetz" gehört, da es sich um eine begrenzte Ressource handelt, die allen - auch dem festen öffentlichen Telekommunikationsnetz - zugänglich ist. Sieht man das Spektrum als Teil des öffentlichen Netzes an, ist bei allen Endgeräten, die ein Kommunikationssystem auf der Grundlage des Funkfrequenzspektrums einsetzen, anzunehmen, daß sie an das öffentliche Telekommunikationsnetz angeschlossen werden sollen. Wird jedoch das Spektrum nicht als Teil der Netzinfrastruktur angesehen, fallen nur Funkgeräte, die mit dem festen Telekommunikationsnetz kommunizieren sollen, unter die Richtlinie. Nach Ansicht der Kommission wollte der Rat das Funkfrequenzspektrum für öffentliche Telekommunikationsdienste in die Definition der öffentlichen Netzinfrastruktur einbeziehen, während Endgeräte, die dieses Spektrum nutzen können, der Endgeräte- Richtlinie unterliegen sollten. Diese Absicht würde durch Einfügung folgenden Satzes in Artikel 1 Absatz 3 der Richtlinie verdeutlicht: "Auf Geräte, die für den Anschluß an das öffentliche Telekommunikationsnetz geeignet sind und das Funkfrequenzspektrum für den Anschluß und/oder Kommunikationszwecke nutzen, ist das Verfahren nach Artikel 2 nicht anzuwenden. " 3. 3 Kennzeichnungssystem Eine Reihe von Richtlinien zur Beseitigung technischer Handelshemmnisse enthält Bestimmungen über die CE-Kennzeichnung, wobei die Vorschriften für deren Verwendung und Design jeweils unterschiedlich sind. Zur Vereinfachung und Vereinheitlichung der Gemeinschaftsvorschriften verabschiedete der Rat die Richtlinie 93/68/EWG, mit der die unterschiedlichen Bestimmungen dieser Richtlinien durch einheitliche Vorschriften ersetzt werden sollen. Die Einhaltung der Richtlinie ist jedoch bis zum 1. Januar 1997 freiwillig, so daß sich die Hersteller allmählich der neuen Situation anpassen und die Vorräte der im Einklang mit den früher geltenden Vorschriften hergestellten Produkte mit den nicht harmonisierten Kennzeichen absetzen können. Folgt der Hersteller der harmonisierten Regelung und bringt die CE-Kennzeichnung gemäß der Richtlinie 93/68/EWG auf den Endgeräten an, wird ebenfalls davon ausgegangen, daß die Geräte den Bestimmungen aller anderen Richtlinien entsprechen, die auf sie anwendbar sind. Bei Endgeräten können folgende Richtlinien anwendbar sein: die Richtlinie die Niederspannungsrichtlinie 73/23/EWG und die Richtlinie 89/336/EWG über elektromagnetische Verträglichkeit. über Telekommunikationsendgeräte, 91/263/EWG 27 Wenn der Hersteller ein Interesse daran hat, Endgeräte in Verkehr zu bringen, die gleichzeitig nationalen Anforderungen und einer gemeinsamen technischen Vorschrift genügen, kann sich die Frage einer doppelten Kennzeichnung stellen. Dies kann zum Beispiel bei EURO-ISDN-Endgeräten der Fall sein, die auch im Hinblick auf die Übereinstimmung mit zusätzlichen nationalen Anforderungen ausgelegt werden. Hier sind zwei unterschiedliche Kennzeichnungen an den Geräten anzubringen. Dies ist annehmbar, in den wenn die Bedeutung der angebrachten Kennzeichnungen ausdrücklich Begleitunterlagen erläutert wird. Die Anwendung der Kennzeichnungsregelung in der Praxis erforderte zahlreiche Diskussionen mit Vertretern der Industrie. Dabei wurde auch die Kennzeichnung von Geräten erläutert, für die weder gemeinsame technische Vorschriften noch harmonisierte Normen existieren. Bei indirekt angeschlossenen Geräten und Geräten, die aus Untereinheiten bestehen, ist die Kennzeichnung nur an den Teilen anzubringen, die die Telekommunikation betreffen. So kann bei Kommunikationsprogrammen für Heimcomputer die Kennzeichnung ausschließlich in den Begleitunterlagen erscheinen. Die Unternehmen und einige Aufsichtsbehörden äußerten Bedenken bezüglich der Wirksamkeit einer negativen Kennzeichnung gemäß Anhang VII der Richtlinie 91/263/EWG zur Kontrolle des Graumarktes und schlugen vor, die negative Kennzeichnung aufzuheben. Zu beachten ist jedoch, daß die negative Kennzeichnung mehr der Öffnung von Märkten für netzunabhängige Geräte diente als der gezielten Kontrolle des Graumarktes. 3. 4 Schleppender Verlauf der Normung Die Durchführung der Richtlinie 91/263/EWG und der Richtlinien zu deren Änderung wurde u. a. durch die Verzögerungen bei der Normung in den technischen Bereichen behindert, für die ETSI zuständig ist; die Arbeiten wurden häufig mit über einem Jahr Verspätung abgeschlossen. Dies hat dazu geführt, daß technische Grundlagen für Vorschriften (TBR - Technical Basis for Regulation), die als gemeinsame technische Vorschriften (CTR - Common Technical Regulations) verabschiedet werden sollten - und damit harmonisierte technische Vorschriften für bestimmte Gerätetypen - zu spät vorlagen. Einige Schwierigkeiten waren darauf zurückzuführen, daß der Umfang der Arbeiten zu Beginn falsch eingeschätzt und in der Folge auf Einhaltung der optimistisch angesetzten Termine gedrängt wurde. Das im Rahmen von ETSI einzuhaltende Genehmigungsverfahren ist frühzeitig und eindeutig zu vereinbaren. Normalerweise werden beschleunigte Verfahren bei Rechtsvorschriften nicht angewendet, da sie eigentlich einer beschleunigten Genehmigung bei nicht konfliktträchtigen Themen dienen. Da jedoch TBR rasch erstellt und verabschiedet werden müssen, wurden die beschleunigten Verfahren zur Erstellung von TBR angewandt. Diese beinhalten jedoch nicht selten konfliktträchtige Themen, was zu erfolglosen Abstimmungen führen kann, die einen Neubeginn erfordern und somit keinen Zeitgewinn bringen. 28 Das Fehlen von TBR und CTR für bestimmte Gerätetypen hat dazu geführt, daß in der Praxis in einigen dieser Bereiche europäische Telekommunikationsnormen (NET) angewendet werden. Dies hat bei den Herstellern - insbesondere bei den auf dem europäischen Markt neu vertretenen - Verwirrung gestiftet, da gemäß der NET-Regelung in jedem Mitgliedstaat eine Zulassung beantragt werden muß; Gerätetypen, für die gemeinsame technische Vorschriften existieren, müssen jedoch nur in einem Mitgliedstaat zugelassen werden, damit das Produkt in der gesamten EU in Verkehr gebracht werden kann. erheblichen Verzögerungen kam Zu Telekommunikationsnormen für ISDN und DECT. es bei der Erstellung europäischer Bei den DECT-Normen war dies zum Teil auf die geringe Zahl des bei ETSI und den Herstellern für die Entwicklung der entsprechenden Normen bereitgestellten Personals zurückzuführen, da der Schwerpunkt auf der Entwicklung von GSM-Normen lag. Dies wird in dem kürzlich veröffentlichten Grünbuch über Mobilfunk ausdrücklich erwähnt. ". DECT stellten sich während seiner Entwicklung eine Reihe von Widerständen entgegen, (u. a. ) Konkurrenz durch die Investitionen in die Entwicklung von GSM, was. dazu führte, daß nicht genügend Arbeitskraft für die Erarbeitung der Norm zur Verfügung standen; wie bei GSM gab es Verzögerungen bei der rechtzeitigen Verabschiedung von CTR. "] ' ist darauf Die Verzögerungen bei der Erarbeitung von TBR durch ETSI ergeben sich zum Teil aus dessen Arbeitsweise. Es anerkannten Normenorganisationen - insbesondere ETSI - von dessen Mitgliedern nicht immer die erforderlichen Mittel erhalten. Es ist wesentlich, daß rechtzeitig Sachverständige zur Verfügung stehen, so daß die Arbeiten an den TBR rasch und innerhalb des Zeitplans abgeschlossen werden können. Der Mangel an Sachverständigen kann durch die relative Priorität der jeweiligen Endgerätekategorie im Hinblick auf den Marktbedarf bedingt sein. Wenn dies der Fall ist, sollte es klargestellt werden. hinzuweisen, daß die Ferner zeigte die Erfahrung, daß die erforderliche Hilfestellung für ETSI bei der Auslegung der grundlegenden Anforderungen beider Richtlinien nicht effizient geleistet wird. Die derzeitigen Abläufe bei Anträgen auf Unterstützung und deren Beantwortung, an denen ein TBR-Managcr von ETSI , ein ETSI-Berichterstattcr und ein TRAC- Korrespondent - der den Kommissionsdienststellen berichtet - mitwirken, sind stark verbesserungsbedürftig. Eine direkte Kommunikation der Kommissionsdienststellen mit den technischen Ausschüssen und Unterausschüssen von ETSI ist über Berater der Kommission möglich; dieses Verfahren verlor jedoch aufgrund mangelnder Ressourcen der Kommissionsdienststellen an Effizienz. KOM (94) 145 vom 27. 4. 1994, Auf dem Weg zu Personal Communications: Grünbuch über ein gemeinsames Konzept für Mobilkommunikation und Personal Communications in der Europäischen Union, Anhang A. 2. 2 29 Durch das Fehlen eindeutiger Leitlinien der Aufsichtsbehörden kamen ebenfalls Verzögerungen zustande. In einigen Fällen waren eine Reihe von ACTE-Sitzungen erforderlich, um bestimmte Fragen zu klären (z. B. die X. 25-Schicht, gemeinsame technische Vorschriften für ERMES, die Frage, ob TETRA unter die Richtlinie 91/263/EWG fallt, indirekt angeschlossene Endgeräte). Im Hinblick auf die rechtzeitige Erstellung von TBR zeigte sich ferner, daß die Arbeitsmethoden der technischen Ausschüsse und Unterausschüsse von ETSI, insbesondere bei der Konsensbildung und den Entschließungsverfahren nach einer öffentlichen Stellungnahme, zu langsam und schwerfällig sind. Viel Zeit könnte sicherlich eingespart werden, wenn schon zu Beginn der Arbeiten die endgültige Abstimmung berücksichtigt würde. Eine Überprüfung der Arbeitsmethoden der europäischen Normenorganisationen bei der Erstellung harmonisierter Normen ist dringend erforderlich, wie aus dem jüngsten Bericht der Bangemann-Gruppe hervorgeht: "Die Gruppe empfiehlt eine Überprüfung der europäischen Normungsverfahren, um diese zu beschleunigen und besser auf Marktanforderungen reagieren zu lassen. "n Der Bericht nennt drei Ebenen, auf denen Maßnahmen zur Verbesserung der derzeitigen Lage ergriffen werden sollten: Betreiber, Investoren und öffentliche Beschaffungsstellen sollten eine gemeinsame Absichtserklärung abgeben, um die Spezifikationsanforderungen festzulegen, auf die sich die anerkannten Normungsgremien stützen könnten; so könnte dem Marktbedarf besser entsprochen werden. Den europäischen Normungsgremien sollte nahegelegt werden, ihre Arbeitsprogramme an den Prioritäten des Marktes auszurichten. 3. 5 Erfahrungen mit der Erstellung von TBR Bei der Ausarbeitung der von der Kommission in Auftrag gegebenen CTR stieß ETSI auf Probleme, die die Erarbeitung von TBR verzögerten oder die Erörterung technischer Fragen behinderten. Häufig erweisen sich die Normen auf denen die TBR beruhen, als nicht sachgerecht, so daß wesentlich umfangreichere Arbeiten erforderlich sind, als ursprünglich erwartet. Auf die sich daraus ergebenden Verzögerungen wird nicht früh genug hingewiesen; sie werden daher im Arbeitsplan nicht berücksichtigt. Nach Ansicht der Kommission sollten sich die Arbeiten an obligatorischen Normen in einigen technischen Bereichen auf das Wesentliche konzentrieren. So wurde z. B. trotz mehrfacher Bemühungen um Einigung noch kein eindeutiger Standpunkt erreicht, was die Aufnahme aller drei Schichten in die TBR 2 (X. 25-Netzzugang) betrifft. Dies führte dazu, daß ETSI Dokumente für alle drei Schichten13 erstellt hat, obwohl möglicherweise die "Europa und die globale Informationsgesellschaft: Empfehlungen für den Europäischen Rat", Bericht der Bangemann-Gruppe zum Thema Informationsgesellschaft, 26. Mai 1994, S. 14 13 d. h. die drei untersten Schichten des 7-schichtigen Modells der ISO für ein offenes Kommunikationssystem 30 Schicht 1 genügt hätte14. Ein ähnliches Problem stellte sich bei der TBR 9 (GSM, Phase 1, Telefonie) Anschaltebedingungen sowie deren erster, zweiter und dritter Erweiterung. In der Folge wurden die letztgenannten Erweiterungen nicht als CTR verabschiedet, sondern als freiwillige harmonisierte Normen betrachtet. Derartige Probleme führen aufgrund des zusätzlichen Arbeitsaufwands zu erheblichen Verzögerungen. Bei der Entwicklung von TBR stößt man ferner auf Probleme, da ETSI häufig nicht über eindeutige Angaben über die Anwendbarkeit der Richtlinien verfügt. Ein Beispiel aus der jüngsten Vergangenheit sind die Satellitennetze, bei denen es noch immer unklar ist, wie die Vorschriften aussehen werden. Die Frage ist, ob das Satellitennetz Teil der in der Richtlinie 91/263/EWG definierten Infrastruktur ist und welche Satellitenseite bei der Erstellung von TBR als Netzabschlußpunkt gilt. Die Kommission muß ETSI in diesem Bereich eindeutige und kohärente Leitlinien vorgeben. ETSI kam in einigen Bereichen allmählich zu dem Schluß, daß ein besserer Aufbau der Tests eine wesentliche Voraussetzung für die beschleunigte Entwicklung von TBR und die Verbesserung ihrer Qualität ist. Daher dürfte sich bei den neuen TBR. 19 und 20 (GSM, Phase 2) eine spürbare Verbesserung des GSM-Prüfsystems abzeichnen. Nach Ansicht der Kommission sollten mehr technische Sachverständige an der Planungsphase für TBR beteiligt werden, so daß bereits zu Beginn der Arbeiten realistischere und zuverlässigere Vorhersagen über Zeit- und Mittelaufwand vorliegen. Ein besonderes Problem stellten die Verzögerungen aufgrund der Auflage dar, die TBR in alle Amtssprachen der Union zu übersetzen; dieses Problem verschärfte sich durch die Erweiterung der Gemeinschaft. Die Verwendung harmonisierter Normen könnte hier Abhilfe schaffen. Schwierigkeiten gab es bei der Fortschreibung der CTR nach ihrer Verabschiedung. Offiziell können Änderungen nur nach einem Verfahren eingebracht werden, das der Verabschiedung einer neuen CTR gleichkommt. Es wurde eine pragmatische Lösung in Form von Mitteilungen gewählt, die die CTR für ISDN und GSM erläutern. Diese Mitteilungen haben jedoch keinerlei Rechtsstatus. Es sollte ein effizientes Verfahren in Betracht gezogen werden, das die kontrollierte Aktualisierung der CTR aufgrund der gesammelten Erfahrungen ermöglicht. Das offizielle Verfahren des Korrigendums bietet möglicherweise eine Lösung. 14 ACTE hat eine informelle Stellungnahme veröffentlicht, wonach nur für Schicht 1 Vorschriften erarbeitet werden sollten. 31 3. 6. Harmonisierte Normen und CTR Grundlage der Richtlinie 91/263/EWG sind die Prinzipien der Entschließung des Rates vom 7. Mai 1985 über ein neues Konzept auf dem Gebiet der technischen Harmonisierung und der Normung. Demgemäß soll die Harmonisierung der allgemeinrelevanter grundlegender Rechtsvorschriften Anforderungen beschränkt werden. Mit der Ausarbeitung dieser grundlegenden Anforderungen in harmonisierte Normen werden die Normungsgremien beauftragt. Bei Übereinstimmung mit den harmonisierten Normen ist davon auszugehen, daß die einschlägigen grundlegenden Anforderungen erfüllt sind. auf die Verabschiedung Die Richtlinie 91/263/EWG weicht von dem ursprünglichen "neuen Konzept" dahingehend ab, daß CTR zwingend vorgeschrieben werden, was in den Erwägungen begründet wird: "Bei den grundlegenden Anforderungen zur Kommunikationsfähigkeit mit öffentlichen Telekommunikationsnetzen und in gerechtfertigten Fällen über solche Netze können solche Anforderungen im allgemeinen nur durch die Anwendung einheitlicher technischer Lösungen erfüllt werden. Solche Lösungen sind daher verbindlich. " Der Erwägungsgrund bringt zum Ausdruck, daß das Zusammenwirken der Geräte mit dem Netz nur durch einheitliche technische Lösungen erreicht werden kann; der Zusatz "im allgemeinen" bedeutet jedoch, daß Ausnahmen von dieser generellen Regel möglich sind. Dies wird durch Artikel 6 Absatz 2 der Richtlinie bestätigt, in dem es heißt: "Die Kommission nimmt. die Maßnahme, die den Typ der Endeinrichtung festlegt, für den eine gemeinsame technische Vorschrift erforderlich ist,. an. " Daraus ergibt sich, daß CTR für Endgeräte nur erstellt werden müssen, wenn dies für notwendig erachtet wird. Es ist Aufgabe der Kommission, die Fälle zu bestimmen, bei denen die Kommunikationsfahigkeit von Endgeräten mit dem Netz nur durch eine einheitliche technische Lösung erreicht werden kann, und dem ACTE die entsprechenden CTR vorzuschlagen. In allen anderen Fällen gelten die Grundsätze des neuen Konzepts in ihrer Gesamtheit. Behindern Verzögerungen bei der Erstellung einer CTR die Entwicklung eines europäischen Allgemeinzulassungsverfahrens, so kann die Kommission die Verwendung harmonisierter Normen vorschlagen. Daher vertreten die Dienststellen der Kommission folgende Auffassung: Falls keine CTR vorliegt, jedoch ein Verweis auf eine einschlägige harmonisierte Norm im Amtsblatt veröffentlicht wurde, ist davon auszugehen, daß das Endgerät die grundlegenden Anforderungen gemäß Artikel 4 der Richtlinie 91/263/EWG erfüllt. Endgeräte, die den grundlegenden Anforderungen entsprechen, können mit dem CE- Zeichen versehen und in der EU frei gehandelt werden. Falls keine CTR vorliegt, ist dies entweder auf Verzögerungen bei ihrer Erstellung oder auf die Tatsache zurückzuführen, daß es keiner CTR bedarf. 32 Ungeachtet des eindeutigen Standpunkts der Kommission in diese Frage können nach Auffassung einiger Mitgliedstaaten harmonisierte Normen aufgrund der Form der Umsetzung in nationales Recht und ihrer Auslegung des Europäischen Rechts nicht wie beschrieben angewandt werden. Ferner wurde bezweifelt, daß sich harmonisierte Normen in der Praxis kohärent anwenden lassen. Die Mitgliedstaaten, die Bedenken hinsichtlich der Anwendung harmonisierter Normen hegen, halten es für überaus wichtig, die Eindeutigkeit neuer Rechtsvorschriften zu gewährleisten. 3. 7 Wettbewerb zwischen gemeldeten Testlabors Die Mitgliedstaaten melden derzeit der Kommission nicht nur die benannten nationalen Stellen, sondern auch die gemeldeten Testlabors. Sinnvoll wäre es, wenn sie auch die Organisationen angeben würden, die berechtigt sind, Bewertungen zur Zulassung von Qualitätssicherungssystemen gemäß Anhang III und IV der Richtlinie 91/263/EWG vorzunehmen. Im Amtsblatt wurde eine Liste der benannten Stellen veröffentlicht15. Diese Liste umfaßt 18 Einträge von 10 der damaligen Mitgliedstaaten sowie Finnland, Norwegen, Österreich und Schweden. Testlabors können für CTR oder für TBR gemeldet werden, sobald diese das Annahmeverfahren durchlaufen haben. Da auch die Hersteller die benannten Stellen wählen können, traten die Testlabors und die benannten Stellen untereinander in Konkurrenz. Wichtig ist vor allem, daß die Testlabors wirklich unabhängig sind und nicht von einer größeren Organisation subventioniert oder aus anderen Arbeiten quersubventioniert werden. Vollständige Unabhängigkeit und Transparenz sind besonders maßgebend bei gemeldeten Testlabors, die in der Vergangenheit in die Organisation eines Netzbetreibers eingebunden waren, wenn das Vertrauen der Marktteilnehmer gewonnen werden soll. Die Kommission wird ferner sicherstellen, daß die gegenseitige Anerkennung von Zulassungen und Ergebnissen von den Mitgliedstaaten in der Praxis unparteiisch und auf der Basis vollständiger Gegenseitigkeit gehandhabt wird. 15 ABl. Nr. C 203 vom 23. 7. 1994 33 3*8 Flexibilität der Verfahren zur Durchführung der Richtlinie Es wurde kritisiert, daß Fragen im Zusammenhang mit der Durchführung der Richtlinie nur zögernd gelöst werden. Dies ist teilweise durch die Komplexität des Themas und die zahlreichen inner- und zwischenstaatlichen Interessengruppen bedinjgt. Ein Beispiel hierfür ist das Verfahren, nach dem festgestellt wird, ob es sich tatsächlich um eine "grundlegende" Anforderung im Sinne des Artikels 4 der Richtlinie handelt. Hierzu bedarf es technischer, ordnungspolitischer, marktwirtschaftlicher, rechtlicher und testspezifischer Überlegungen sowie einer eingehenden Kenntnis der Zielsetzungen der Richtlinie - und all dies bei einem raschen Wandel der Technologie, der Märkte und der Politik. Fragen wie die vorstehende werden von den verschiedenen in Anhang 1 erwähnten Gremien gelöst und von den Dienststellen der Kommission nach Konsultation des ACTE koordiniert. Da die meisten beteiligten Gremien alle ordnungspolitischen und wirtschaftlichen Akteure repräsentieren, kann das Verfahren schwerfallig werden, was zu einem schleppenden Verlauf und gelegentlich mangelnder Zielgerichtetheit führt. Weitere Verzögerungen bei der Lösung von Fragen können sich aus der Art und Funktionsweise der Instrumente ergeben, die zur Umsetzung von Beschlüssen, etwa der Kommission, dienen. Häufig wird ein Rechtsgutachten eingeholt, woraus sich zusätzliche Verzögerungen ergeben können. Zwar mögen viele der bei der Lösung von Problemen eintretenden Verzögerungen undvermeidlich sein; dennoch wird empfohlen, bei Überprüfungen der derzeitigen Richtlinien folgende Aspekte zu berücksichtigen: Die Aufgabe scheint zu komplex und sollte vereinfacht werden. Es ist ein ausgewogenes Verhältnis zwischen der Tragweite der Anforderungen, dem ordnungspolitischen Gewicht und dem Ausmaß an Überwachung herzustellen. Die Verfahren sollten verbessert werden, z. B. durch Neugestaltung der Geschäftsabläufe. 3. 9 Kunformitätshewertung Es wurden Bedenken hinsichtlich der Schwierigkeiten geäußert, die bei der Gewährleistung der kohärenten Durchführung der Verfahren der Richtlinie durch die Mitgliedstaaten auftraten. Um eine kohärente Auslegung der Richtlinie sicherzustellen, wurde die Europäische Organisation für Prüfung und Zertifizierung mit der Erstellung des "Handbook on Implementation of Conformity Assessment Procedures relating to Directive 91/263/EWG" beauftragt. Dieses Handbuch wurde von den ADLNB-Mitgliedern verfaßt und giöt in der Regel als sinnvolle Erläuterung der Richtlinie. Allegemein wurde die Ansicht vertreten, daß die Interpretation in Anhang 2 des Handbuchs zu aufwendig sei. Daher wurde eine Neufassung dieses Teils erstellt. 34 4. ZUKUNFTSPERSPEKTIVEN Die Regelung wurde als äußerst unflexibel bezeichnet; in der Praxis seien die Richtlinien nicht immer in gleicher Weise den Anforderungen aller Parteien (Privatbenutzer, Unternehmen, Endgerätehersteller, Netzanlagenhersteller, neue Betreiber, etablierte Betreiber, Aufsichtsbehörden) gerecht geworden. Nach Ansicht einiger Hersteller hat sich strenge die Telekommunikationsindustrie Allgemeinzulassungsregelung nicht mehr erforderlich ist. Dies könnte zutreffen. Ferner wurde darauf hingewiesen, daß weite Teile des Marktes noch nicht behandelt wurden (z. B. Analogtelefon und Nebenstellenanlagen (PABX)). Aufgrund der Erfahrungen mit der Durchführung dieser Richtlinie und der Stellungnahmen, die bei der Kommission von den verschiedenen betroffenen Parteien eingingen, sind ihrer Ansicht nach die nachstehenden Punkte zu überprüfen: verändert, derart eine daß so 4. 1 Grundlegende Anforderungen ist die Harmonisierung der Einem Grundsatz des neuen Konzepts zufolge Rechtsvorschriften auf die Verabschiedung der grundlegenden Sicherheitsanforderungen (oder anderer allgemeinrelevanter Anforderungen) zu beschränken. Eine der in der Richtlinie 91/263/EWG niedergelegten grundlegenden Anforderungen ist die Kommunikationsfähigkeit der Endgeräte mit dem Netz und in gerechtfertigten Fällen die Kommunikationsfähigkeit der Endgeräte über das Netz. Es bestehen jedoch Bedenken, ob die Kommunikationsfähigkeit in dieser Richtlinie als grundlegende Anforderung beibehalten werden sollte. Einerseits sollen gemäß den Bestimmungen der Artikel 129 b), c) und i) über transeuropäische Netze die Vorteile transeuropäischer Netze voll ausgeschöpft und "der Verbund und die Interoperabilität der einzelstaatlichen Netze sowie der Zugang zu diesen Netzen" gefördert werden. Diese Ziele erhielten mehr Gewicht, wenn es einen europäischen Binnenmarkt für kompatible Endgeräte gäbe. Angesichts der Veränderung der ordnungspolitischen Bedingungen und der Märkte für neue Netzbetreiber ist die ehemalige Definition des Begriffs "öffentliche Netze" für diesen Zweck immer weniger geeignet. Anforderungen an Verbund und Interoperabilität können sich auf jedwede Neudefinition der derzeitigen grundlegenden Anforderungen auswirken. Ferner sollte der Katastrophenschutzkodex entsprechend berücksichtigt werden. So kann z. B. die europaweite Notrufnummer 112 nur benutzt werden, wenn die Nummer 112 gewählt, die Notrufzentrale erreicht, die Art der Notsituation gemeldet und beschrieben werden und der Anrufer Anweisungen erhalten kann. Darüber hinaus könnte auf Fangen, Falschwählen, Abfangen von Nachrichten sowie auf die der Ausnahmeklausel zum Schutz der öffentlichen Sicherheit in Artikel 36 des Vertrags eingegangen werden. Andererseits scheinen andere Zulassungsregelungen wie z. B. die der Vereinigten Staaten mit einer wesentlich begrenzteren Definition des Begriffs "grundlegend" gut zu 35 funktionieren; generell wird eine Vereinfachung und Senkung der Kosten von Allgemeinzulassungen angestrebt. Diese Themen sowie weitere (z. B. Anforderungen an Endgeräte für Teilnehmer mit Sonderbedürfnissen) zeigen, daß die Definition des Begriffs "grundlegend" sowie die Verfahren zur Erfüllung der grundlegenden Anforderungen eingehend zu überprüfen sind; hier geht es insbesondere um CTR und die Anwendung harmonisierter Normen. Die Kommission hat mit dieser Überprüfung begonnen. 4. 2 Konformitätsbewertungsverfahren: Der Zeitpunkt für Vereinfachungen Die Konformitätsbewertungsverfahren der Richtlinie wurden als komplex, zeitraubend und kostspielig kritisiert. Ferner kann geltend gemacht werden, daß die Komplexität der Verfahren die Entstehung eines Graumarktes begünstigen könnte. Diesen Problemen könnte in zweifacher Weise begegnet werden: Zunächst könnten grundsätzlich die Modelle des in den Richtlinien bereits genannten neuen Konzepts beibehalten werden. Jedoch könnten alle Verfahren im Hinblick auf eine Lockerung der Anforderungen gemäß den Anhängen dieses Dokuments überprüft werden. Ferner wäre es äußerst sinnvoll, die Begründung für die zu prüfenden Fälle zu analysieren. Für einige genau festgelegte Testreihen könnten die Hersteller Erklärungen gemäß Modul A abgeben. Hierbei würden die benannten Stellen weiterhin dem Grundsatz der vorherigen Bewertung folgen. Eine solche Lockerung in drei Schritten entspricht voll und ganz der Absicht der Richtlinien. Ferner ist theoretisch ein Verfahren denkbar, das ausschließlich auf der Erklärung des Herstellers beruht, der volle Glaubwürdigkeit zugestanden wird. Dies würde wie folgt aussehen: Eigenerklärung des Herstellers oder Importeurs: Gemäß Modul A bescheinigt die EG- Konformitätserklärung, daß das jeweilige Produkt den einschlägigen CTR oder harmonisierten Normen entspricht. Eine benannte Stelle sollte dann auf der Grundlage dieser Eigenerklärung eine administrative Genehmigung ausstellen. Die benannten Stellen sollten die Eigenerklärungen registrieren und die Register anderen benannten Stellen und einzelstaatlichen Behörden zugänglich machen. Im Anschluß daran darf der Hersteller das Endgerät mit dem EG-Konformitätszeichen versehen und in Verkehr bringen. Die Anwendung eines solchen Grundsatzes der nachträglichen Bewertung würde eine eingehende Überwachung des Marktes voraussetzen; für Hersteller, die falsche Erklärungen abgegeben haben, sollten strenge Strafen vorgesehen werden. Nach den meisten nationalen Rechtsvorschriften kann eine falsche Erklärung gegenüber einer Behörde straf-, verwaltungs- und zivilrechtliche Folgen haben. 36 Die Ansichten zu Prüfungen a priori und a posteriori gehen weit auseinander und werden vehement vertreten. Insbesondere im Zusammenhang mit der Funkkommunikation scheint die Lösung der nachträglichen Bewertung nicht anwendbar zu sein. Daher sollte eine weitere Prüfung der an erster Stelle genannten Lösung erwogen werden. Es könnte durchaus erforderlich sein, die Marktüberwachung durch die Mitgliedstaaten der gestalten wirksamer Konformitätsbewertungsverfahren zu unterstützen. etwaige Vereinfachung damit eine und zu 4. 3 Änderungen des Geltungsbereichs der Richtlinie Bisher wurde im Hinblick auf den Geltungsbereich der Richtlinie zwischen Endgeräten unterschieden, die für den Anschluß an ein öffentliches Netz bestimmt und solchen. , die nicht dafür bestimmt sind. Mit dem Aufkommen privater Telekommunikationsnetze, inbesondere im Unternehmensbereich (wie dem Bericht zu entnehmen ist, der kürzlich dem für Geschäftskommunikation zuständigen technischen Ausschuß von ETSI (TC-BTC) vorgelegt wurde), muß auch dieser umfangreiche und rasch wachsende Markt im Hinblick auf die Ziele der Richtlinien gebührend berücksichtigt werden. 4. 4 Rechtfertigung einer Richtlinie für Funkgeräte Wie bereits erwähnt, fallen einige Kategorien von Funkgeräten nicht in den Geltungsbereich der Richtlinie. Der freie Verkehr solcher Geräte kann jedoch wegen möglicher funktechnischer Störungen von den Behörden der Mitgliedstaaten rechtmäßig erschwert werden. Das Funkfrequenzspektrum ist eine begrenzte natürliche Ressource. Daher die Harmonisierungsmaßnahmen auf Gemeinschaftsebene rechtfertigen kann. eine grundlegende Anforderung, effiziente Nutzung seine ist Die Mobilkommunikation ist derzeit der einträglichste Sektor des gesamten Telekommunikationsbereichs. Privatunternehmen erreichen eine höhere Effizienz der täglichen Arbeit durch die Einführung geschlossener Funkbenutzergruppen, die es den Beschäftigten ermöglichen, sich fortzubewegen und gleichzeitig ständig mit ihrem Büro in Kontakt zu stehen. Daher benötigen die Hersteller dringend einen festen, harmonisierten rechtlichen Rahmen, der hohe Skalenerträge in diesem neuen Markt von strategischer Bedeutung ermöglicht. Man sprach sich eindeutig gegen eine gesonderte Funkrichtlinie aus. Spezifische Anforderungen an Funkgeräte sollte in eine einzige Endgeräterichtlinie aufgenommen werden. Daher plant die Kommission eine Änderung der Richtlinien. Damit würde ein harmonisiertes Allgemeinzulassungsverfahren für Endgeräte festgelegt, die das für Telekommunikationsdienste zugewiesene Spektrum nutzen. Dabei sind das Management des Spektrums und die elektromagnetische Verträglichkeit sorgfältig abzugrenzen. Es ist davon auszugehen, daß Aspekte der Frequenzzuweisung auch weiterhin nicht in den Geltungsbereich einer Endgeräte-Richtlinie fallen. 37 4. 5 Beziehungen zu ETSI Mit der Erstellung der harmonisierten Normen im Hinblick auf grundlegende Anforderungen werden die anerkannten Normenorganisationen ETSI, CEN und CENELEC beauftragt. Bisher basierten die meisten CTR vollständig auf von ETSI erarbeiteten und verabschiedeten TBR, obwohl CENELEC an der Normung einiger Aspekte der EMV beteiligt war. Den Beziehungen zu ETSI kommt daher besondere Bedeutung zu. Die Kommission besitzt bei ETSI einen Sonderstatus als Berater. Die verwaltungstechnische Zusammenarbeit wird von beiden Seiten als effizient, professionell und zufriedenstellend eingestuft. In technischer Hinsicht hat ETSI aus den bereits genannten Gründen einige Arbeiten nicht zu dem ursprünglich vorgesehenen Zeitpunkt abschließen können. Nach Ansicht der Kommission lassen sich die Arbeitsmethoden der technischen Ausschüsse und Unterausschüsse von ETSI im Rahmen der derzeitigen Geschäftsordnung effizienter gestalten. Diese Anregung liegt der Empfehlung Nr. 3 zugrunde. Ferner zeigt die Erfahrung, daß der Aktualisierung verabschiedeter TBR hohe Priorität einzuräumen ist. Die Entschließung, die kürzlich auf Vorschlag der Hochrangigen Task Force auf der Generalversammlung des ETSI verabschiedet wurde, sieht eine grundlegende Umstrukturierung beim ETSI vor, wodurch die vorgenannten Bedenken ausgeräumt werden könnten. 4. 6 Liberalisierung der Infrastruktur Wie bereits erwähnt, stützen sich die derzeitigen Allgemeinzulassungsvorschriftenauf das Konzept des öffentlichen Telekommunikationsnetzes. Die Sicherheit dieses Netzes und sein harmonisches Zusammenwirken mit den angeschlossenen Geräten wurden als öffentliches Anliegen betrachtet, das Vorschriften rechtfertigte, da es sich um enorme Investitionen handelte, die spezifischen nationalen Interessen dienten. Die Definition der öffentlichen Infrastruktur in der Richtlinie bezieht sich jedoch eindeutig auf das frühere Telekommunikationsumfeld, in dem sich das Netz in staatlichem Besitz befand. Dies hat sich zwar in einigen Mitgliedstaaten geändert, wo die Telekommunikationsinfrastruktur liberalisiert oder privatisiert wurde; die Definition wurde jedoch beibehalten, wobei davon ausgegangen wird, daß der Begriff "öffentlich" sich nicht auf den Besitzer bezieht sondern besagt, daß es sich um eine der Öffentlichkeit zugängliche Infrastruktur handelt. Daher wird jede Telekommunikationsinfrastruktur, die allen Mitgliedern der Öffentlichkeit unter den gleichen Bedingungen zugänglich ist (und die den Verpflichtungen aufgrund des offenen Netzzugangs unterliegt) als öffentliche Telekommunikationsinfrastruktur eingestuft, die durch Rechtsvorschriften zu schützen ist. 38 Angesichts der bevorstehenden Liberalisierung der Infrastruktur werden diese Definitionen revidiert werden müssen. Nach der Liberalisierung wird es zahlreiche Netzbetreiber geben, die nicht zwangsläufig derselben Größenordnung angehören und nicht dieselben Funktionen und daraus erwachsenden Verpflichtungen haben. Es werden daher wesentliche Änderungen des derzeitigen ordnungspolitischen Umfelds erforderlich sein. Die derzeitige Definition von Endgeräten beruht auf der Existenz harmonisierter öffentlicher Netze. Ist diese Voraussetzung nicht mehr gegeben, ist es sehr schwer, zwischen Vermittlung und Endgerät zu unterscheiden, da sich am Abschlußpunkt eines Netzes die Vermittlungseinrichtung eines anderen Netzes oder Diensterbringers befinden kann. Die Unterscheidung zwischen Endgeräten und Infrastrukturanlagen wird immer schwieriger. Dem Verbund aller Infrastrukturen und der Interoperabilität von Diensten und Anwendungen wird mehr und mehr Bedeutung zukommen, da sie - wie bereits im Bangemann-Bericht hervorgehoben - eine wesentliche Voraussetzung für die Schaffung der Informationsinfrastruktur sind. Zu beachten ist, daß sich die ONP-Richtlinien, die derzeit die Beziehungen zwischen dem Netzbetreiber und einem Diensteanbieter regeln, auf die Situation beziehen, in der der Netzbetreiber eine Monopolstellung oder eine vorherrschende Stellung innehat und daher den Wettbewerb beeinträchtigen kann, indem er den Zugang zu seinem Netz verwehrt oder technische Spezifikationen festlegt, die den Netzverbund oder die Interoperabilität von Diensten ausschließen. In einem liberalisierten Umfeld, in dem wesentlich mehr Akteure ein immer größeres Angebot an Diensten bereitstellen werden, wirft die Schaffung eines einheitlichen, auf. harmonisierten Telekomunikationsendgerätemarktes wesentliche Probleme die auf Harmonisierte Normen werden Telekommunikation angewiesen sind, die erforderlichen Sicherheiten bieten, so daß sie die Vorteile der Informationsgesellschaft nutzen können. Unter bestimmten Umständen kann die Konformitätsbewertung in Ermangelung von TBR jedoch auch auf der Übereinstimmung mit den grundlegenden Anforderungen basieren. Den von den Mitgliedstaaten benannten Stellen sollte nahegelegt werden, auf diese Lösung zurückzugreifen, wenn eine Nachfrage vorhanden ist und TBR noch nicht vorliegen. allen Wirtschaftsbeteiligten, die Das künftige Umfeld mit zahlreichen konkurrierenden Netzbetreibern dürfte zu einem Angebot an innovativen Dienstn und zur intelligenten Nutzung von Teilnehmer- Schnittstellen führen. Um einen herstellerunabhängigen gemeinschaftsweiten Markt zu gewährleisten, ist das "Einbinden" bzw. die "Bündelung" von Diensten und Geräten zu vermeiden. Daher ist für ein ausgewogenes Verhältnis zwischen Rechtsvorschriften und Wettbewerb zu sorgen. Dies läßt sich am ehesten durch das künftige Lizenzsystem erreichen. 39 5. SCHLUSSFOLGERUNGEN UND EMPFEHLUNGEN Mit der Richtlinie 91/263/EWG wurde der Binnenmarkt für Endgeräte geschaffen. Geräte mit einer ordnungsgemäßen Allgemeinzulassung eines Mitgliedstaates können in der übrigen Gemeinschaft frei vertrieben und an das Netz angeschlossen werden. Durch die Verabschiedung von 11 CTR durch die Kommission wurde in diesem Bereich eine weitgehende Harmonisierung erreicht. Begrüßenswert ist, daß an weiteren 12 CTR gearbeitet wird. Angesichts der jüngsten Entwicklungen in diesem Sektor wurden die Verfahren der Richtlinie teilweise als schwerfällig und dem angestrebten Ziel nicht angemessen kritisiert. Die Regelung würde den tatsächlichen Marktbedürfnissen eher entsprechen, wenn • die grundlegenden Anforderungen auf das absolute Minimum beschränkt würden; - die Leitlinien im Hinblick auf ordnungspolitische Aspekte verbessert würden, - das Konsultationsverfahren effizienter gestaltet würde. • die Erstellung harmonisierter Normen beschleunigt würde, - so daß die Normen rechtzeitig zur Verfügung stehen; • die Konformitätsbewertungsverfahren erleichtert würden; - die Allgemeinzulassung wirklich kostenorientiert wäre, - die Akkreditierungskriterien vollständig harmonisiert wären; • ein ordnungspolitischer Rahmen Frequenzspektrum für Telekommunikationsdienste nutzen; für Funkgeräte erstellt würde, die das - eine effiziente horizontale Nutzung des Funkfrequenzspektrums eingeführt würde, - auf diesem neuen Markt von strategischer Bedeutung hohe Skalenerträge möglich wären. Die erste Empfehlung besteht angesichts des Umfangs der obengenannten Punkte darin, die beiden Richtlinien grundlegend zu überarbeiten, um sie der neuen Marktdynamik und den künftigen Bedürfnissen der europäischen Informationsgesellschaft anzupassen. 40 Die übrigen drei Empfehlungen streben - solange die grundlegende Überarbeitung nicht abgeschlossen ist - eine unmittelbare Verbesserung im Sinne der obengenannten Punkte an. E»iiliiii!i: Das Ausmaß der in diesem Zwischenbericht genannten Probleme und die Veränderungen des Umfeldes seit der Abfassung der Richtlinien führen zu folgender Empfehlung: Empfehlung Nr. 1 : Empfohlen wird, die beiden Richtlinien grundlegend zu überarbeiten, um sie der europäischen neuen Marktdynamik Informationsgesellschaft in den kommenden zehn Jahren anzupassen. Dabei sind die derzeitigen und geplanten horizontalen Rechtsvorschriften und die Entwicklungen bei der Liberalisierung der Infrastruktur uneingeschränkt zu berücksichtigen. den Bedürfnissen und der In der Zwischenzeit können einige der dringlicheren Fragen durch die folgenden kurzfristigen Maßnahmen angegangen werden. Die nachstehenden Empfehlungen zielen auf eine größtmögliche Synergie zwischen den unmittelbar Beteiligten ab, um den heute leider existierenden Rückstand aufzuholen. Es handelt sich um Empfehlungen für unmittelbar wirksame Verbesserungen. © Bei der Normung zeigt die Erfahrung, daß die Vorschriften, die jeweils einer der grundlegenden Anforderungen in den beiden Richtlinien entsprechen, den Normenorganisationen - insbesondere ETSI - nicht effizient übermittelt werden. Die derzeitigen Kommunikationsverfahren über den TBR-Manager von ETSI, einen ETSI- Berichterstatter, einen TRAC-Korrespondenten, und danach die Berichterstattung an die technische Versammlung von ETSI und die Kommissionsdienststellen sind äußerst verbesserungsbedürftig. Die beträchtlichen Verzögerungen und die unterschiedlichen Interpretationsmöglichkeiten würden einzige Informationsstelle der Kommission bei Ermittlung eines relevanten Themas unmittelbar informiert würde. Daraus ergibt sich folgende Empfehlung: eingeschränkt, wenn eine Empfehlung Nr. 2; im Hinblick auf die Um den Normenorganisationen, Einschränkungen, Ziele und Anforderungen der Vorschriften eine bessere Orientierung geben zu können, sollte die derzeitig Kommunikationskette durch eine zentrale Management-Informationsstelle in der Kommission ersetzt werden. insbesondere ETSI, 41 Die Dienststellen der Kommission würden natürlich weiterhin die Interessen aller Parteien (Industrie, Aufsichtsbehörden und Betreiber) wahrnehmen. • Hinsichtlich der rechtzeitigen Erstellung von TBR hat die Erfahrung gezeigt, daß die Verfahren im Rahmen von ETSI, insbesondere das Konsensbildungsverfahren und die Entschließungsverfahren im Anschluß an eine öffentliche Anhörung, unnötige Verzögerungen verursachen. Es könnte viel Zeit gewonnen werden, wenn ab der Erteilung des Auftrags zur Erstellung einer TBR alle Entscheidungen auf allen Ebenen von ETSI unter Berücksichtigung der Endabstimmung getroffen würden. Der gesamte Vorgang, vom Entwurf der Bedarfsprofile bis zur Veröffentlichung in einelstaatlichen Verordnungen, sollte überprüft werden. Dies wird mit nachstehender Empfehlung angestrebt: Empfehlung Nr. 3: Aufgrund der beträchtlichen Verzögerungen, die sich aus den derzeitigen Arbeitsmethoden bei der Erstellung von CTR ergeben, sollten die Verfahren und die Entscheidungsfindung auf allen Entwicklungsstufen der TBR überprüft werden, wobei die notwendige Einigkeit bei der Endabstimmung zu berücksichtigen ist und man sich stets ausschließlich auf die einschlägigen gründlegenden Anforderungen beschränken sollte. • Von der Verabschiedung der Maßnahmenentwürfe durch ACTE bis zur Veröffentlichung der Maßnahmen im Amtsblatt verstreicht eine beträchtliche Zeit; dies ist teilweise darauf zurückzuführen, daß die Kommission die technischen Spezifikationen, auf die in den Entscheidungen verwiesen wird, in sämtliche Gemeinschaftssprachen übersetzen läßt. Das gesamte Verfahren würde erheblich beschleunigt, wenn nur die Entscheidungen als solche übersetzt würden. Zur Verbesserung dieser Situation wird auf Empfehlung 4 verwiesen, die in dem beigefügten Entwurf einer Entschließung des Rates eine unmittelbare Entsprechung hat (s. Entwurf einer Entschließung des Rates, Teil "Die Kommission wird aufgefordert. ", Absatz c): Empfehlung Nr. 4: Damit Kommissionsentscheidungen rechtzeitig zur Verfügung stehen, sollten die Kommissionsdienststellen die Übersetzung der Anhänge dieser Entscheidungen auf ein Mindestmaß begrenzen, wobei die rechtlichen Verpflichtungen aufgrund der CTR angemessen zu berücksichtigen sind. 42 DDE AKTEURE UND DAS SYSTEM -W- OFFICIAL JOURNAÜ (2) REPORT TO EP & COUNCIL "t3T EQUIPMENT SUPPLIERS (4) ETSI (5) COMMISSION (6) ACTE (9) TECHNICAL COMMITTEES trtr NETWORK OPERATORS! (12) TRAC \7) MEMBER STATE OR EFTA MEMBER (8) NOTIFIED BODY I (10) DESIGNATED LABORATORY t f X^ Anhang 1: Verfahren zur Verabschiedung von CTR Oben ist das gesamte Verfahren einschließlich der Anhörungen dargestellt: DIE AKTEURE UND DAS SYSTEM 1 Amtsblatt 2 Bericht an das EP und den Rat 3 Gerätehersteller 4 ETSI 5 Kommission 6 ACTE 7 Mitgliedstaat oder EFTA-Mitglied 8 Benannte Stelle 9 Technische Ausschüsse 10 Gemeldetes Testlabor 11 Netzbetreiber 12 TRAC ACTE: Der Zulassungsausschuß für Telekommunikationsendgeräte wurde durch die Endgeräterichtlinie eingesetzt, um die KEG bei ihren Bemühungen um Harmonisierung der technischen Normen für Endgeräte zu unterstützen. Der Ausschuß umfaßt Delegationen aus allen Mitgliedstaaten; den Vorsitz führt ein Vertreter der Kommission. Es handelt sich um einen beratenden Ausschuß, dessen Stellungnahme in zweifacher Weise erbeten werden kann. Es kann eine allgemeine Stellungnahme erbeten werden, die gegebenenfalls durch eine Abstimmung festgelegt wird. Die Stellungnahme kommt durch einfache Mehrheitsentscheidung zustande. Im Sonderfall der Festlegung der Kategorie von Endgeräten, für die eine CTR erstellt werden soll, sowie bei der späteren Stellungnahme zu den von den Vertretern der Kommission vorgelegten Maßnahmenentwürfen wird die Stellungnahme mit der Mehrheit gemäß Artikel 148 (2) des Vertrags abgegeben. TRAC, ETSI und die EFTA-Länder werden aufgefordert, Beobachter an den ACTE zu entsenden. Diese Delegationen nehmen an den gesamten Arbeiten des ACTE mit Ausnahme der Arbeiten teil, die ordnungspolitische Aspekte betreffen. Der Ausschuß arbeitet nach den in denen die Komitologieregeln, die für alle Ausschüsse gelten, Kommission den Vorsitz führt. Die Vorschriften betreffen u. a. Abstimmungsverfahren, Vertreter, Beschlußfähigkeit. ETSI: Dem Europäische Institut für Telekommunikationsnormen gehören über 300 Mitglieder aus allen Bereichen der Telekommunikation an. Alle Länder im geographischen Raum der CEPT (europäischer Kontinent) können sich beteiligen. ETSI erstellt unter anderem im Auftrag der KEG 43 auf der Grundlage TBR europäischer Telekommunikationsnormen (ETS) und ist für die Aktualisierung der in den CTR genannten Normen zuständig. einer oder mehrerer TRAC: ADLNB : MS: Der TRAC (Telecommunications Regulations Application Committee) steht auf Anforderung der Kommission bei der Festlegung eines technisch kohärenten Rahmens für CTR beratend zur Seite und wirkt an der Erstellung von Bedarfsprofilen für TBR mit. Dem TRAC gehören in der Regel Delegationen aus allen EU-Staaten, den EFTA- und einigen weiteren europäischen Ländern an, die Aufsichtsbehörden und Betreiber vertreten. Abgesehen von den CTR, berät der Ausschuß ETSI hinsichtlich des Arbeitsplans. Der Vereinigung gemeldeter Testlabors und benannter Stellen (Association of Designated Laboratories and Notified Bodies) können sich ail diese Stellen anschließen. Erstere sind für die Prüfung, letztere für die Allgemeinzulassung von Telekommunikationsgeräten nach den geltenden nationalen Rechtsvorschriften zuständig. Die ADLNB bietet den gemeldeten PrüfLabors und Stellen die Möglichkeit, Informationen frei auszutauschen und Fragen hinsichtlich der Durchführung der Konformitätsbewertungsverfahren (s. 3. 1) zu erörtern. Die Regierungen der Mitgliedstaaten sind für die Benennung von Labors und Stellen, die Akkreditierung und die Anwendung der einschlägigen nationalen Rechtsvorschriften zuständig, um die Harmonisierung auf dem sicherzustellen. Sie müssen Telekommunikationsendgerätemarkt gewährleisten, daß sich die nationalen Prüfverfahren, die von den gemeldeten Testlabors und benannten Stellen zugrunde gelegt werden, auf die in den CTR niedergelegten grundlegenden Anforderungen beschränken. Sie sind ferner für die Marktüberwachung verantwortlich und müssen dafür sorgen, daß ausschließlich ordnungsgemäß gekennzeichnete Geräte in Verkehr gebracht werden. internationalen Verpflichtungen Um den im Rahmen des GATT-Abkommens nachzukommen, sagt die Kommission zu, die CTR vor der Veröffentlichung der CTR im Amtsblatt zu notifizieren. Die Notifizierungen sind an den GATT-Ausschuß für technische Handelshemmnisse gerichtet. Sie werden im Rahmen des GATT-TBT-Kodex, Artikel 2. 5. 2 übermittelt, da CTR technische Vorschriften sind, die signifikante Auswirkungen auf den Handel der anderen Parteien haben können. CTR fallen jedoch nicht unter Artikel 4 des GATT-TBT über die Erstellung, Verabschiedung und Anwendung von Normen. 44 Anhang 2 - Europäische Bürger mit Sonderbedürfnissen In Europa leben rund 100 Millionen ältere Menschen und 50 Millionen Behinderte, wie aus der Unterlage "The forgotten millions: Access to telecommunications for people with disabilities" hervorgeht (Amt für amtliche Veröffentlichungen der Europäischen Gemeinschaften, Luxemburg 1994). Folgende Behinderungen werden aufgeführt: Gehbehinderte Rollstuhlfahrer Auf Hilfe beim Gehen angewiesen 2 800 000 45 000 000 Hörbehinderte Taube Schwerhörige Sehbehinderte Blinde Eingeschränkt sehfähig Sprachgestörte und Sprechbehinderte Sprachgestörte Sprechbehinderte Dyslexie Geistig Behinderte Motorikbehinderte 1 100 000 80 000 000 1 100 000 11 500 000 2 300 000 5 600 000 25 000 000 30 000 000 Finger nicht gebrauchsfähig Arm nicht gebrauchensfähig Eingeschränkte Muskelkraft Eingeschränkte Koordinationsfähigkeit 1 100 000 1 100 000 22 500 000 11 500 000 Alle vorstehend genannten Behinderungen wirken sich auf die Nutzung von Telekommunikationsdiensten aus. Alle Behinderte entföllt mithin ein wesentlicher Teil des Telekommunikationsmarktes. 45 Anhang 3: Verzeichnis der benannten Stellen Dieses Verzeichnis entspricht dem Stund vom 31. Oktober 1995. Aktualisierte Listen werden von Zeit zu Zeit im Amtsblatt veröffentlicht. Der neueste Stund in bezug auf benannte Stellen und gemeldete Testlabors kann bei der betreffenden benannten Stelle erfragt werden. VERZEICHNIS BENANNTER STELLEN Name und Anschrift Kenn ziffer Zuständigkeitsbereich (Produkte) Zuständigkeitsbereich (Verfahren/Module) Richtlinien anhänge NATIONAL STANDARDS AUTHORITY OF IRELAND Nsai, Gasnevin IRL - Dublin 9 ISTITUTO ITALIANO DEL MARCHIO DI QUALITA - IMQ Slsfema CSQ V. Quintiliano 43 1 - 20138 Milano DIRECTION GENERALE DES POSTES ET TELECOMMUNICATIONS 20 Avenue de Ségur F - 75700 Paris ISPETTORATO GENERALE DELLE TELECOMUNICAZIONI IGT Viale America 201 1-00144 Roma HOOFDDIRECTIE TELECOMMUNICATE EN POST - DIRECTIE OPERATIONELE ZAKEN Postbus 450 NL - 9700 AI Groningen 0050 Alle Telekom-Endgeräte 0051 Alle Telekom-Endgeräte 0165 Alle Telekom-Endgeräte 0166 Alle Telekom-Endgeräte Baumusterprüfung Übereinstimmung mit dem Baumuster Qualitätssicherung Produktion Umfassende Qualitätssicherung Qual itätssicherung Produktion Umfassende Qualitätssicherung Baumusterprüfung Übereinstimmung mit dem Baumuster Qualitätssicherung Produktion Umfassende Qualitätssicherung Baumusterprüfung Übereinstimmung mit dem Baumuster Anhang I Anhang II Anhang III Anhang IV Anhang III Anhang IV Anhang I Anhang II Anhang III Anhang IV Anhang I Anhang II 0167 Alle Telekom-Endgeräte und Satellitenfunkanlagen Baumusterprüfung Übereinstimmung mit dem Baumuster Anhang I Anhang II 46 Zuständigkeitsbereich (Produkte) Zuständigkeitsbereich (Verfahren/Module) Richtlinien anhänge Kenn ziffer 0168 Alle Telekom-Endgeräte Baumusterprüfung Anhang I Übereinstimmung mit dem Anhang II Anhang III Baumuster Qualitätssicherung Anhang IV Produktion Umfassende Qualitätssicherung I Anhang I Baumusterprüfung Übereinstimmung mit dem Anhang II Baumuster Anhang III Anhang IV I Anhang I Baumusterprüfung Übereinstimmung mit dem Anhang II Anhang III Baumuster Qualitätssicherung Anhang IV Produktion Umfassende Qualitätssicherung Qualitätssicherung Produktion Umfassende Qualitätssicherung Baumusterprüfung Übereinstimmung mit dem Anhang 11 Anhang III Baumuster Anhang IV Qualitätssicherung Produktion Umfassende Qualitätssicherung Qualitätssicherung Produktion Umfassende Qualitätssicherung Baumusterprüfung Anhang I Übereinstimmung mit dem Anhang II Baumuster Anhang III Anhang IV Anhang I Name und Anschrift BRITISH APPROVALS BOARD FOR TELECOMMUNICATIONS BABT Claremont House, 34 Molesey Road, \ lersham, Walton-on-Thames Surrey UK - KT12 4RQ TELESTYRELSEN Holsteinsgade 63 DK - 2100 Kobenhavn BUNDESAMT FUR ZULASSUNGEN IN DER TELEKOMMUNIKATION BZT Postfach 10 04 43 D - 66004 Saarbrücken DELTA DANSK ELEKTRONIK, LYS & AKUSTIK Venlighedsvej 4 DK - 2970 Horsholm D1RECCION GENERAL DE TKLECOMUNICACIONES Plaza de la Cibeles S/N Palacio de Comunicaciones E - 28014 Madrid 0170 Alle Telekom-Endgeräte 0188 Alle Telekom-Endgeräte 0199 Alle Telekom-Endgeräte 0341 Alle Telekom-Endgeräte und Satellitenfunkanlagen KEMA NV Kwaliteitssystemen Postbus 9035 Ultrechseweg310 NL - 6800 Et Arnhem SWEDISH NATIONAL TESTING Und RESEARCH INSTITUTE SP Box 857 S - 501 15 Boras TOT Alle Telekom-Endgeräte und Satellitenfunkanlagen U40T Teleterminal Geräte für den Anschluß an des öffentliche Analognetz, ausgenommen PABX 47 Name und Anschrift SIS CERTIFIERING AB Box 3295 S - 103 66 Stockholm SEMKO AB Box 1103 S - 164 22 Kista INSTITUTO DAS COMUNICACOES DE PORTUGAL ICP Avenida José Malhoa, Lote 16832 P - 1000 Lisboa SUOMEN STANDARDISOIMISLIITTO SFS SERTIFIOINTIOSASTO (FINNISH STANDARDS ASSOCIATION SFS - CERTIFICATION DEPARTMENT Maistraatinportti2 FIN - 00240 Helsinki COMLAB Comlab P. O. Box 96 NL - 2007 Kjeller Kenn ziffer 0412 Zuständigkeitsbereich (Produkte) Alle Telekom-Endgeräte 0413 Telefax-Geräte und Telefax-Modems einschließlich Standalone- Geräten, Leiterplatten für PC und Laptop-Computer, Computerbaugruppen mit Fernanschluß, Alarmanlagen mit Fernanschluß, Fernsteuerungs- und Steuerungseinrichtungen mit Fernanschluß, Telefax- Vermittlungen, Endgeräte für Behinderte, Nummernübertragung 0415 Alle Telekom-Endgeräte 0416 Alle Telekom-Endgeräte Zuständigkeitsbereich (Verfahren/Module) Qual itätssi cherung Produktion Umfassende Qualitätssicherung Übereinstimmung mit dem Baumuster Richtlinien anhänge Anhang III Anhang IV Anhang II Baumusterprüfung Übereinstimmung mit dem Baumuster Qualitätssicherung Produktion Umfassende Qualitätssicherung Qualitätssicherung Produktion Umfassende Qualitätssicherung Anhang I Anhang II Anhang III Anhang IV Anhang III Anhang IV 0436 Alle Telekom-Endgeräte Baumusterprüfung Übereinstimmung mit dem Baumuster Anhang I Anhang II 48 Name und Anschrift ÖSTERREICHISCHER VERBUnd FÜR ELEKTROTECHNIK (ÖVE) Eschenbachgasse 9 A - 1010 Wien INSTITUT BELGE DES SERVICES POSTAUX ET DES TELECOMMUNICATIONS IBPT Avenue de l'Astronomie 14 Boîte 21 B - 1030 Bruxelles SERVICE DE L'ENERGIE DE L'ETAT SEE B. P. 10 L - 2010 Luxembourg TELECOMMUNICATIONS ADMINISTRATION CENTRE TAC P. O. Box 53 FIN -00211 Helsinki DANSK STUndARD Baunegardsvej 73 DK - 2900 Hillerup NATIONAL TELECOMMUNICATIONS COMMISSION (NTC) 60, Kiffisias Avenue CiR - 15125 Maroussi Kenn ziffer 0462 Zuständigkeitsbereich (Produkte) Alle Telekom-Endgeräte "0468* Alle Telekom-Endgeräte "Ô49T Alle Telekom-Endgeräte und Satellitenfunkanlagen "WT Alle Telekom-Endgeräte •Ô52T Alle Telekom-Endgeräte 0544 Alle Telekom-Endgerätc Zuständigkeitsbereich (Verfahren/Module) Richtlinien anhänge Baumusterprüfung Anhang I Übereinstimmung mit dem Anhang II Anhang III Baumuster Anhang IV Qualitätssicherung Produktion Umfassende Qualitätssicherung TAnhang I Baumusterprüfung Übereinstimmung mit dem Anhang II Baumuster Anhang III Qualitätssicherung Produktion Baumusterprüfung ["Anhang I Übereinstimmung mit dem Anhang II Anhang III Baumuster Anhang IV Qualitätssicherung Produktion Umfassende Qualitätssicherung I Anhang I Baumusterprüfung Übereinstimmung mit dem Anhang II Baumuster Qualitätssicherung Produktion Umfassende Qualitätssicherung Anhang III Anhang IV I Anhang I Baumusterprüfung Übereinstimmung mit dem Anhang II Baumuster 49 Anhang 4 : Verweise auf verabschiedete CTR im Amtsblatt 1 GSM Zugang GSM Telefonie TBR Verweis im Amtsblatt TBR 5 ABI. Nr. L 8, 94/11/EG TBR 9 ABl. Nr. L 8, 94/12/EG DECT Anschaltebedingungen TBR 6 ABl. Nr. L 194, 94/471/EG DECT Telefonie TBR 10 ABl. Nr. L 194, 94/472/EG Offener Netzzugang, unstrukturierte 2048-kbit/s- TBR 12 ABl. Nr. L 194, 94/470/EG Mietleitung Offener Netzzugang, 64-kbit/s-Mietleitung TBR 14 ABl. Nr. L 339, 94/821/EG ISDN Basisanschluß, Übergangsmaßnahme ABl. Nr. L 329, 94/797/EG ISDN Primärmultiplexanschluß,Übergangsmaßnahme ABl. Nr. L 329, 94/796/EG ERMES TBR 7 Abi. Nr. L 182, 95/290/EG 50 ISSN 0256-2383 KOM(96)114endg. DOKUMENTE DE 15 06 Katalognummer ; CB-CO-96-127-DE-C ISBN92-78-01785-X Amt für amtliche Veröffentlichungen der Europäischen Gemeinschaften L-2985 Luxemburg s\

Komisjoni direktiiv 96/20/EÜ, 27. märts 1996, millega kohandatakse tehnika arenguga nõukogu direktiivi 70/157/EMÜ mootorsõidukite lubatud mürataseme ja heitgaasisüsteemi kohtaEMPs kohaldatav tekst

http://publications.europa.eu/resource/cellar/402d7376-654e-4270-921f-50c400de740b

est

468 ET Euroopa Liidu Teataja 13/15. kd 31996L0020 13. 4. 1996 EUROOPA ÜHENDUSTE TEATAJA L 92/23 KOMISJONI DIREKTIIV 96/20/EÜ, 27. märts 1996, millega kohandatakse tehnika arenguga nõukogu direktiivi 70/157/EMÜ mootorsõidukite lubatud mürataseme ja heitgaasisüsteemi kohta (EMPs kohaldatav tekst) EUROOPA ÜHENDUSTE KOMISJON, — artikli 1 lõpp on järgmine: võttes arvesse Euroopa Ühenduse asutamislepingut, võttes arvesse nõukogu 6. veebruari 1970. aasta direktiivi 70/156/EMÜ mootorsõidukite ja nende haagiste tüübikinnitust käsitlevate liikmesriikide õigusaktide ühtlustamise kohta, (1) vii- mati muudetud komisjoni direktiiviga 95/54/EÜ, (2) eriti selle artikli 13 lõiget 2, võttes arvesse nõukogu 6. veebruari 1970. aasta direktiivi 70/157/EMÜ mootorsõidukite lubatud mürataset ja heitgaasi- süsteemi käsitlevate liikmesriikide õigusaktide ühtlustamise koh- ta (3), viimati muudetud direktiiviga 92/97/EMÜ, (4) eriti selle artiklit 3, ning arvestades, et: nõukogu direktiiv 70/157/EMÜ on üks mitmest direktiiviga 70/156/EMÜ kehtestatud tüübikinnitusmenetlust käsitlevast ük- sikdirektiivist; direktiivis 70/156/EMÜ sõidukite süsteemide, osade ja eraldi seadmestike suhtes sätestatud nõudeid ka käesoleva direktiivi puhul; kohaldatakse tulenevalt sellest eelkõige on direktiivi 70/156/EMÜ artikli 3 lõike 4 ja artikli 4 lõike 3 kohaselt vajalik lisada kõigile üksikdirektiividele teatis, mis sisaldab tüübikinnituse elektroonilise salvestamise eesmärgil kõnealuse direktiivi I lisa asjakohaseid punkte ja ka direktiivi VI lisal põhinevat tüübikinnitustunnistust; viimased edusammud mootoritehnoloogias on toonud kaasa vajaduse määratleda katsemenetlust veelgi üksikasjalikumalt, eriti raskeveokite osas, kuivõrd see puudutab katsete teostata- vust ja kordamist; direktiivi käesoleva direktiiviga 70/156/EMÜ asutatud tehnika arenguga kohandamise komitee arvamusega, kooskõlas sätted on ON VASTU VÕTNUD KÄESOLEVA DIREKTIIVI: Artikkel 1 1. Direktiivi 70/157/EMÜ artikleid muudetakse järgmiselt: (1) EÜT L 42, 23. 2. 1970, lk 1. (2) EÜT L 266, 8. 11. 1995, lk 1. (3) EÜT L 42, 23. 2. 1970, lk 16. (4) EÜT L 371, 19. 12. 1992, lk 1. liikuvad sõidukid, põllumajandus- kõik liikurmasinad. ”, “… välja arvatud rööbastel ja metsatraktorid ning — artikli 2 teises taandes ja artikli 2a lõikes 2 asendatakse tekst “artiklis 9a” tekstiga “artiklis 2”, — artiklis 3 asendatakse sõna “lisa” sõnaga “lisade”. Direktiivi 70/157/EMÜ lisasid muudetakse vastavalt käes- 2. oleva direktiivi lisadele. Artikkel 2 Alates 1. oktoobrist 1996 ei 1. mürataseme või heitgaasisüsteemiga seotud põhjustel: tohi liikmesriigid lubatud — keelduda mootorsõiduki tüübile või heitgaasisüsteemi tüübi- le EÜ tüübikinnituse või siseriikliku tüübikinnituse andmi- sest ega — keelata sõidukite registreerimist, müüki või kasutuselevõt- mist või heitgaasisüsteemi müüki või kasutuselevõtmist, kui kõnealune sõiduk või heitgaasisüsteem vastab käesoleva direktiiviga muudetud direktiivi 70/157/EMÜ sätetele. 2. Alates 1. jaanuarist 1997: — ei anna liikmesriigid enam EÜ tüübikinnitust ning — keelduvad siseriikliku tüübikinnituse andmisest mootorsõiduki tüübile selle lubatud müratasemega seotud põh- justel tüübile, kui käesoleva direktiiviga muudetud direktiivi 70/157/EMÜ nõudeid ei täideta. ja heitgaasisüsteemi 3. Olenemata lõikest 2 jätkavad liikmesriigid vastavalt direk- tiivi 70/157/EMÜ eelmistele versioonidele EÜ tüübikinnituse andmist tagavaraosadena käsitletavatele heitgaasisüsteemidele ning lubavad jätkuvalt nende müüki ja kasutuselevõtmist tingi- musel, et kõnealused heitgaasisüsteemid: — on mõeldud paigaldamiseks juba kasutuselolevatele sõiduki- tele ning — vastavad nimetatud direktiivi nendele nõuetele, mis kehtisid nende sõidukite esmaregistreerimise ajal. 13/15. kd ET Euroopa Liidu Teataja 469 Artikkel 3 Artikkel 4 Liikmesriigid jõustavad käesoleva direktiivi 1. järgimiseks vajalikud õigusnormid enne 1. oktoobrit 1996. Liikmesriigid teatavad sellest viivitamata komisjonile. 2. Kui liikmesriigid need normid vastu võtavad, lisavad nad nendesse normidesse või nende normide ametliku avaldamise korral nende juurde viite käesolevale direktiivile. Sellise viitami- se viisi näevad ette liikmesriigid. 3. Liikmesriigid edastavad komisjonile käesoleva direktiiviga reguleeritavas valdkonnas nende poolt vastuvõetud siseriiklike põhiliste õigusnormide tekstid. Käesolev direktiiv jõustub kahekümnendal päeval pärast selle avaldamist Euroopa Ühenduste Teatajas. Käesolev direktiiv on adresseeritud liikmesriikidele. Artikkel 5 Brüssel, 27. märts 1996 Komisjoni nimel komisjoni liige Martin BANGEMANN 470 ET Euroopa Liidu Teataja 13/15. kd Artiklite ja I lisa vahele lisatakse järgmine lisade loetelu: ‘Lisade loetelu LISA I LISA: EÜ tüübikinnitus seoses mootorsõiduki tüübi müratasemega 1. liide: Teatis 2. liide: Tüübikinnitustunnistus II LISA: Eraldi seadmestikena käsitletavate heitgaasisüsteemide EÜ tüübikinnitus 1. liide: Teatis 2. liide: Tüübikinnitustunnistus 3. liide: EÜ tüübikinnitusmärgi näidis III LISA: IV LISA: Toodangu vastavuse kontrollimine Katseraja spetsifikatsioonid’. I lisa muudatused: Punkti 1. 1. 7 joonealune märkus on järgmine: “(1) Vastavalt direktiivi 70/156/EMÜ II lisa A osas toodud määratlustele. ” Punkti 2. 1 muudetakse järgmiselt: “2. 1. Direktiivi 70/156/EMÜ artikli 3 lõike 4 kohase tüübikinnitustaotluse seoses sõidukitüübi müratasemega esitab sõiduki tootja. ” Punkti 2. 2 muudetakse järgmiselt: “2. 2. Teatise näidis on esitatud 1. liites. ” Punktid 2. 2. 1–2. 2. 4 (k. a) jäetakse välja. Punktis 2. 3 jäetakse välja sõnad “või tema volitatud esindaja”. Punkt 2. 5 jäetakse välja. Punkti 4 muudetakse järgmiselt: “4. EÜ tüübikinnituse andmine 4. 1. Kui asjakohased nõuded on täidetud, antakse direktiivi 70/156/EMÜ artikli 4 lõike 3 ning vajadusel artikli 4 lõike 4 kohane EÜ tüübikinnitus. 4. 2. EÜ tüübikinnitustunnistuse näidis on esitatud 2. liites. 4. 3. Igale tüübikinnituse saanud sõidukitüübile antakse vastavalt direktiivi 70/156/EMÜ VII lisale tüübikinnitus- number. Üks ja sama liikmesriik ei anna sama numbrit ühelegi teisele sõidukitüübile. ” Punktis 5. 2. 1. 2 asendatakse tekst “III lisas” tekstiga “2. liites”. Punktis 5. 2. 2. 3. 1 asendatakse tekst “VI lisa” tekstiga “IV lisa”. Punkti 5. 2. 2. 3. 4 teine lõik on järgmine: rehvid peavad vastama ühele sõiduki “Katses kasutatavad rehvid valib sõiduki tootja ning need peavad vastama kaubandustavadele ja olema turul kättesaadavad; liite addendumi punkti 1. 5 kohaselt määratletud rehvimõõdule (vt nõukogu direktiivi 92/23/EMÜ (*) II lisa punkt 2. 17) ning M1- ja N1-kategooria sõidukite puhul peavad rehvid vastama rehvimustri minimaalse sügavuse osas direktiivi 89/459/EMÜ nõuetele; muude kategooriate sõidukite puhul kohaldatakse direktiivis 89/459/EMÜ sätestatud rehvimustri minimaalset sügavust, nagu kuuluksid need sõidukid selle direktiivi kohaldamisalasse. Rehvide rõhk/rõhud peab/peavad vastama katsetatava sõiduki massile. tootja poolt 2. (*) EÜT L 129, 14. 5. 1992, lk 95. ” 13/15. kd ET Euroopa Liidu Teataja 471 Punkti 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 1 kolmanda lõigu lõppu lisatakse järgmine tekst: “Kui mootori tühikäigu pöörlemiskiirusele vastaval lähenemiskiirusel saavutatakse siiski mootori pöörlemiskiirus S, sooritatakse katse ainult kolmandal käigul ning viiakse läbi vastavate tulemuste hindamine. ” Punkti 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 2 lõppu lisatakse järgmine tekst: “Sõiduk loetakse antud tüüpi esindavaks sõidukiks siiski ka juhul, kui laiendatakse katseid ettenähtust suuremale arvule ülekandearvudele ning maksimaalne müratase saavutatakse suurima ja väikseima katsetatud ülekandearvu vahel. ” taotleja palvel Punktides 5. 2. 3. 1 ja 5. 2. 3. 5. 1 asendatakse tekst “III lisas” tekstiga “2. liites”. Punktis 5. 3. 2 asendatakse tekst “artikli 8 lõike 3” tekstiga “artikli 11 lõike 2 või lõike 3”. Punkt 6 on järgmine: “6. Tüübi ja tüübikinnituse muudatused 6. 1. Käesoleva direktiivi kohaselt kinnitatud tüübi muudatuste puhul kohaldatakse direktiivi 70/156/EMÜ artikli 5 sätteid. ” Punkti 7 alapunktid on järgmised: “7. 1. Meetmed toodangu vastavuse tagamiseks võetakse direktiivi 70/156/EMÜ artiklis 10 sätestatud korras. 7. 2. Erisätted: 7. 2. 1. Direktiivi 70/156/EMÜ X lisa punktis 2. 3. 5 viidatud katsete all peetakse silmas käesoleva direktiivi III lisa I osas sätestatud katseid. 7. 2. 2. Direktiivi 70/156/EMÜ X lisa punktis 2. 4 viidatud kontrollimiste tavapärane sagedus on kord kahe aasta jooksul. ” Joonise 4 järel lisatakse järgmised 1. ja 2. liide: “1. liide 472 ET Euroopa Liidu Teataja 13/15. kd 13/15. kd ET Euroopa Liidu Teataja 473 474 ET Euroopa Liidu Teataja 13/15. kd 13/15. kd ET Euroopa Liidu Teataja 475 2. liide 476 ET Euroopa Liidu Teataja 13/15. kd 13/15. kd ET Euroopa Liidu Teataja 477 II lisa muudatused Punktis 0 asendatakse tekst “artikli 9a” tekstiga “artikli 2”. Punkti 2. 1 muudetakse järgmiselt: “2. 1. Direktiivi 70/156/EMÜ artikli 3 lõike 4 kohase EMÜ tüübikinnitustaotluse eraldi seadmestikuna käsitletava varuheitgaasisüsteemi või selle osa kohta esitab sõiduki tootja või kõnealuse eraldi seadmestiku tootja. ” Punkti 2. 2 muudetakse järgmiselt: “2. 2. Teatise näidis on esitatud 1. liites. ” Punktid 2. 2. 1–2. 2. 3 (k. a), 2. 4 ja 3. 1. 3 jäetakse välja. Punktide 2. 3. 3 ja 5. 2. 1 joonealust märkust (1) muudetakse järgmiselt: “(1) Vastavalt käesoleva direktiivi selle versiooni sätetele, mida kohaldati antud sõiduki tüübikinnituse suhtes. ” Punktid 3, 3. 1, 3. 1. 1, 3. 1. 2 ja 3. 2 nimetatakse ümber vastavalt punktideks 2. 4, 2. 4. 1, 2. 4. 1. 1, 2. 4. 1. 2 ja 2. 4. 2. Punkt 4 nimetatakse ümber punktiks 3 ning seda muudetakse järgmiselt: “3. EÜ tüübikinnituse andmine 3. 1. Kui asjakohased nõuded on täidetud, antakse direktiivi 70/156/EMÜ artikli 4 lõike 3 ja vajadusel artikli 4 lõike 4 kohane EÜ tüübikinnitus. 3. 2. EÜ tüübikinnitustunnistuse näidis on esitatud 2. liites. 3. 3. Igale tüübikinnituse saanud eraldi seadmestikuna käsitletavale varuheitgaasisüsteemile või selle osale antakse vastavalt direktiivi 70/156/EMÜ VII lisale tüübikinnitusnumber. Tüübikinnitusnumbri kolmandas osas näidatakse ära vastava muutva direktiivi number, mida kohaldati sõiduki tüübikinnituse andmise ajal. Üks ja sama liikmesriik ei anna sama numbrit ühelegi teisele varuheitgaasisüsteemile või selle osale. ” Lisatakse uus punkt 4 järgmises sõnastuses: “4. EÜ tüübikinnitusmärk 4. 1. Igale käesoleva direktiivi alusel kinnitatud tüübile vastavale varuheitgaasisüsteemile või selle osale, välja arvatud kinnitusvahenditele ja torudele, peab olema kantud EÜ tüübikinnitusmärk. 4. 2. EÜ tüübikinnitusmärk koosneb ristkülikuga ümbritsetud e-tähest, millele järgneb/järgnevad tüübikinnituse andnud liikmesriigi eraldustäht/eraldustähed või eraldusnumber: 1 – Saksamaa, 2 – Prantsusmaa, 3 – Itaalia, 4 – Madalmaad, 5 – Rootsi, 6 – Belgia, 9 – Hispaania, 11 – Ühendkuningriik, 12 – Austria, 13 – Luksemburg, 17 – Soome, 18 – Taani, 21 – Portugal, 23 – Kreeka, IRL – Iirimaa. Tüübikinnitusnumber peab ristküliku lähedal sisaldama ka direktiivi 70/156/EMÜ VII lisas viidatud tüübi- kinnitusnumbri neljandas osas sisalduvat baaskinnitusnumbrit, mille ees on kaks numbrit, mis tähistavad selle nõukogu direktiivis 70/157/EMÜ tehtud viimase olulise tehnilist laadi muudatuse järjekorranumbrit, mida kohaldati sõidukile tüübikinnituse andmise ajal. Direktiivi 70/157/EMÜ puhul on järjekorranumber 00; direktiivi 77/212/EMÜ puhul on järjekorranumber 01; direktiivi 84/424/EMÜ puhul on järjekorranumber 02; direktiivi 92/97/EMÜ puhul on järjekorranumber 03. 478 ET Euroopa Liidu Teataja 13/15. kd 4. 3. Märgistus peab olema selgesti loetav ja kustumatu ka siis, kui varuheitgaasisüsteem või selle osa on sõidukile paigaldatud. 4. 4. EÜ tüübikinnitusmärgi näidis on esitatud 3. liites. ” Punkt 6 asendatakse järgmiste uute punktidega 6 ja 7: “6. 6. 1. Tüübi ja tüübikinnituse muudatused Käesoleva direktiivi kohaselt kinnitatud tüübi muudatuste puhul kohaldatakse direktiivi 70/156/EMÜ artikli 5 sätteid. 7. Toodangu vastavus 7. 1. Meetmed toodangu vastavuse tagamiseks võetakse direktiivi 70/156/EMÜ artiklis 10 sätestatud korras. 7. 2. Erisätted: 7. 2. 1. Direktiivi 70/156/EMÜ X lisa punktis 2. 3. 5 viidatud katsete all peetakse silmas käesoleva direktiivi III lisa II osas sätestatud katseid. 7. 2. 2. Direktiivi 70/156/EMÜ X lisa punktis 2. 4 viidatud kontrollimiste tavapärane sagedus on kord kahe aasta jooksul. ” Joonise 3 järel lisatakse järgmised 1. , 2. ja 3. liide: “1. liide 13/15. kd ET Euroopa Liidu Teataja 479 2. liide 480 ET Euroopa Liidu Teataja 13/15. kd 3. liide EÜ TÜÜBIKINNITUSMÄRGI NÄIDIS Joonisel kujutatud EÜ tüübikinnitusmärki kandev heitgaasisüsteem või selle osa on seade, mis on saanud tüübikinnituse Hispaanias (e 9) vastavuses direktiiviga 92/97/EMÜ (03) ning kannab baaskinnitusnumbrit 0148. Kasutatud numbrid on esitatud üksnes näitlikustamise eesmärgil. ” III, IV, V ja VI lisa muudatused: III ja IV lisa jäetakse välja. V lisa nimetatakse ümber III lisaks. III lisa I osa punkt 2 on järgmine: “2. Katsete teostamise kord Katsemeetodid ja -tingimused ning mõõtmised, mõõtevahendid ja tulemuste tõlgendamine on sellised, nagu kirjeldatakse I lisas. Katsetatava(te) sõiduki(te)ga tuleb teostada I lisa punktis 5. 2. 2 kirjeldatud liikuva sõiduki müra mõõtmise katse. ” VI lisa nimetatakse ümber IV lisaks

Voorstel voor een besluit van de Raad en van de Commissie betreffende de sluiting van de Partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Gemeenschappen en hun Lid-Staten, enerzijds, en de Republiek Armenië, anderzijds

http://publications.europa.eu/resource/cellar/a5e72788-1999-4a14-80f9-b3a0e23b556f

nld

COMMISSIE VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN Brussel, 27. 03. 1996 COM(96) 136 def. 96/093 (AVC) Voorstel voor een besluit van de Raad en van de Commissie betreffende de sluiting van de Partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Gemeenschappen en hun Lid-Staten, enerzijds, en de Republiek Armenië, anderzijds, (door de Commissie ingediend) Toelichting 1. 2. 3. Het bijgaande voorstel voor een besluit van de Raad en de Commissie is het en rechtsinstrument samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Gemeenschappen en hun Lid- Staten, enerzijds, en de Republiek Armenië, anderzijds. Partnerschaps- sluiting voor van de de Nadat de Raad de onderhandelingsrichtsnoeren op 5 oktober 1992 had vastgesteld, werd in de loop van 1995 met de Republiek Armenië onderhandeld. De Overeenkomst werd na twee onderhandelingsronden op 15 december 1995 geparafeerd. De Overeenkomst heeft een gemengd karakter en bestrijkt terreinen waarvoor zowel de Gemeenschappen als de Lid-Staten bevoegd zijn; zij wordt gesloten voor een eerste periode van tien jaar. ondernemingen, grensoverschrijdend De Overeenkomst brengt een politieke dialoog tot stand en heeft voorts betrekking op de handel in goederen, arbeidsvoorwaarden, vestiging en exploitatie en van betalings- industriële en kapitaalverkeer, concurrentie, bescherming van economische commerciële samenwerking, democratie, samenwerking bij de bestrijding van illegale activiteiten en illegale immigratie, culturele samenwerking en financiële samenwerking. dienstenverkeer, intellectuele, inzake wetgeving, en inzake mensenrechten samenwerking samenwerking eigendom, In de Overeenkomst is een bepaling opgenomen waardoor zij, ook unilateraal, kan worden opgeschort als geoordeeld wordt dat essentiële onderdelen van de Overeenkomst, namelijk eerbiediging van de democratische beginselen, de mensenrechten en de beginselen van de markteconomie, zijn geschonden. De Overeenkomst voorziet in een institutioneel kader voor de uitvoering ervan met een Samenwerkingsraad, een Samenwerkingscomité en een Parlementair Samenwerkingscomité. Er is een afzonderlijk protocol inzake samenwerking voor douanezaken. 4. De Overeenkomst zal, wat de handelsbetrekkingen tussen de Gemeenschap en de Republiek Armenië betreft, in de plaats komen van de op 18 december 1989 ondertekende Overeenkomst tussen de Europese Gemeenschap en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie en de USSR inzake handel en commerciële en economische samenwerking. 5. De drie Gemeenschappen (EG, EGA en EGKS) hebben uiteenlopende procedures voor de ondertekening en sluiting van de Overeenkomst. 1^ Met betrekking tot de EG dient rekening te worden gehouden met advies 1/94 van 15 november 1994 van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen over de bevoegdheid van de Europese Gemeenschap om uit de Uruguay-ronde voortvloeiende overeenkomsten te sluiten. Voor de sluiting van de Overeenkomst geldt het volgende: - - - de Raad sluit de Overeenkomst namens de Europese Gemeenschap, en met de instemming van het Europees Parlement, overeenkomstig artikel 54, lid 2, artikel 57, lid 2, laatste zin, artikel 73c, lid 2, artikel 75, artikel 84, lid 2, artikel 113 en artikel 235, in samenhang met artikel 228, lid 2, tweede zin, en lid 3, tweede alinea, van het EG-Verdrag, door bijgaand besluit goed te keuren; de Commissie sluit de Overeenkomst namens de EGKS overeenkomstig het EGKS-Verdrag, na raadpleging van het Raadgevend Comité en met de eenparige instemming van de Raad; de Commissie sluit de Overeenkomst (namens de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie) nadat zij door de Raad is goedgekeurd overeenkomstig artikel 101, tweede alinea, van het Euratom-Verdrag. Gezien het gemengde karakter van de Overeenkomst, dient de sluiting van de Overeenkomst door alle Lid-Staten te worden geratificeerd. Gelet op het bovenstaande stelt de Commissie voor dat de Raad het aangehechte besluit vaststelt. /b Besluit van de Raad en de Commissie van betreffende de sluiting van de Partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Gemeenschappen en hun Lid-Staten, enerzijds, en de Republiek Armenië, anderzijds, (EGKS/EG/EURATOM) DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE, DE EUROPESE COMMISSIE, Gelet op het verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal, Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, inzonderheid op artikel 54, lid 2, artikel 57, lid 2, laatste zin, artikel 73c, lid 2, artikel 75, artikel 84, lid 2, artikel 113 en artikel 235, in samenhang met artikel 228, lid 2, tweede zin, en lid 3, tweede alinea, Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie, inzonderheid op artikel 101, tweede alinea, Gezien de instemming van het Europees Parlement, Gezien de goedkeuring van de Raad overeenkomstig het bepaalde in artikel 101 van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie, Na raadpleging van het Raadgevend Comité van de EGKS, en het Economisch en Sociaal Comité, en met de eenparige instemming van de Raad, te. ondertekende Partnerschaps- en Overwegende dat de sluiting van de op samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Unie en Armenië zal bijdragen tot de verwezenlijking van de doelstellingen van de Europese Unie; Overwegende dat de overeenkomst streeft naar versterking van bestaande banden, met name die welke werden ingesteld bij de op 18 december 1989 ondertekende Overeen komst tussen de Europese Gemeenschap en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie en de USSR inzake handel en commerciële en economische samenwerking; Overwegende dat sommige uit de overeenkomst voortvloeiende verplichtingen op andere gebieden dan de handelspolitiek van de Gemeenschap invloed hebben op regelingen die bij / c communautaire besluiten zijn vastgelegd, met name besluiten betreffende het recht van vestiging en betreffende vervoer; Overwegende dat de overeenkomst de Gemeenschap bepaalde verplichtingen oplegt betreffende het kapitaal- en betalingsverkeer tussen de Gemeenschap en Armenië; Overwegende dat met betrekking tot bepaalde maatregelen waarin de overeenkomst voorziet en die tot de bevoegdheden van de Gemeenschap behoren, het EG-Verdrag niet voorziet in een andere rechtsgrondslag dan artikel 235, BESLUITEN: Artikel 1 De Partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst tussen de Europese Unie en de Republiek Armenië, het Protocol, de verklaringen en de briefwisseling worden namens de Europese Gemeenschap, de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie goedgekeurd. Artikel 2 1. 2. Het standpunt dat de Gemeenschap in de Samenwerkingsraad zal innemen, wordt door de Raad, op voorstel van de Commissie, of, in voorkomend geval, door de Commissie bepaald, telkens in overeenstemming met de desbetreffende bepalingen van de Verdragen tot oprichting van de Europese Gemeenschap, de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie. Overeenkomstig artikel 79 van de Partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst zit de Voorzitter van de Raad de Samenwerkingsraad voor en brengt hij het standpunt van de Gemeenschap naar voren. Een vertegenwoordiger van de Commissie zit het Samenwerkingscomité voor overeenkomstig zijn reglement van orde en brengt het standpunt van de Gemeenschap naar voren. Artikel 3 De Voorzitter van de Raad verricht de in artikel 100 van de Overeenkomst bedoelde ken nisgeving namens de Europese Gemeenschap. De Voorzitter van de Commissie verricht de bedoelde kennisgeving namens de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie. Gedaan te Brussel, u Slotakte De gevolmachtigden van: het KONINKRIJK BELGIË, het KONINKRIJK DENEMARKEN, de BONDSREPUBLIEK DUITSLAND, de HELLEENSE REPUBLIEK, het KONINKRIJK SPANJE, de FRANSE REPUBLIEK, IERLAND, de ITALIAANSE REPUBLIEK, het GROOTHERTOGDOM LUXEMBURG, het KONINKRIJK DER NEDERLANDEN, de REPUBLIEK OOSTENRIJK, de PORTUGESE REPUBLIEK, de REPUBLIEK FINLAND, het KONINKRIJK ZWEDEN, het VERENIGD KONINKRIJK VAN GROOT-BRITTANNIË EN NOORD-IERLAND, Verdragsluitende Partijen bij het Verdrag tot oprichting van de EUROPESE GEMEEN SCHAP, het Verdrag tot oprichting van de EUROPESE GEMEENSCHAP VOOR KO LEN EN STAAL en het Verdrag tot oprichting van de EUROPESE GEMEENSCHAP VOOR ATOOMENERGIE, hierna 'de Lid-Staten' te noemen, en van de EUROPESE GEMEENSCHAP, de EUROPESE GEMEENSCHAP VOOR ATOOM ENERGIE en de EUROPESE GEMEENSCHAP VOOR KOLEN EN STAAL, hierna'de Gemeenschap' te noemen, enerzijds, en Ie de gevolmachtigden van de Republiek Armenië, anderzijds, bijeengekomen op. in het jaar negentienhonderd zesennegentig voor de ondertekening van de Partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst waarbij een partnerschap tot stand wordt gebracht tussen de Europese Gemeenschappen en hun Lid-Staten, enerzijds, en de Republiek Armenië, anderzijds, hierna 'Partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst' te noemen, hebben de volgende tekst aangenomen. de Partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst en het Protocol betreffende wederzijdse bijstand in douanezaken. De gevolmachtigden van de Lid-Staten en van de Gemeenschap en de gevolmachtigden van de Republiek Armenië hebben de volgende gemeenschappelijke verklaringen aan genomen, die aan deze Slotakte zijn gehecht: Gemeenschappelijke verklaring betreffende artikel 3bis van de Overeenkomst Gemeenschappelijke verklaring betreffende artikel 5 van de Overeenkomst Gemeenschappelijke verklaring betreffende artikel 14 van de Overeenkomst Gemeenschappelijke verklaring betreffende het begrip 'zeggenschap' in artikel 24 onder b), en artikel 36 van de Overeenkomst Gemeenschappelijke verklaring betreffende artikel 35 van de Overeenkomst Gemeenschappelijke verklaring betreffende artikel 42 van de Overeenkomst. Gemeenschappelijke verklaring betreffende artikel 94 van de Overeenkomst De gevolmachtigden van de Lid-Staten en van de Gemeenschap en de gevolmachtigden van de Republiek Armenië hebben tevens nota genomen van onderstaande briefwisseling die aan deze Slotakte is gehecht: Briefwisseling met betrekking tot de vestiging van vennootschappen De gevolmachtigden van de Lid-Staten en van de Gemeenschap en de gevolmachtigden van de Republiek Armenië hebben tevens nota genomen van de volgende verklaring die aan deze Slotakte is gehecht: Eenzijdige verklaring van de Franse Republiek inzake de landen en gebieden overzee 10 '4 Gedaan te. , in het jaar negentienhonderd zesennegentig. Voor de Raad en de Commissie van de Europese Gemeenschappen: Voor de Republiek Armenië: 11 iet PARTNERSCHAPS- EN SAMENWERKINGSOVEREENKOMST TUSSEN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN EN HUN LIDSTATEN, ENERZIJDS, EN DE REPUBLIEK ARMENIË, ANDERZIJDS lo PARTNERSCHAPS- EN SAMENWERKINGSOVEREENKOMST waarbij een partnerschap tot stand wordt gebracht tussen de Europese Gemeenschappen en hun Lid- Staten, enerzijds, en de Republiek Armenië, anderzijds, HET KONINKRIJK BELGIË, HET KONINKRIJK DENEMARKEN, DE BONDSREPUBLIEK DUITSLAND, DE HELLEENSE REPUBLIEK, HET KONINKRIJK SPANJE, DE FRANSE REPUBLIEK, IERLAND, DE ITALIAANSE REPUBLIEK, HET GROOTHERTOGDOM LUXEMBURG, HET KONINKRIJK DER NEDERLANDEN, DE REPUBLIEK OOSTENRIJK DE PORTUGESE REPUBLIEK, DE REPUBLIEK FINLAND, HET KONINKRIJK ZWEDEN HET VERENIGD KONINKRIJK VAN GROOT-BRITTANNIË EN NOORD-IERLAND, Verdragsluitende Partijen bij het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal en het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie, hierna "Lid-Staten" te noemen, en DE EUROPESE GEMEENSCHAP, DE EUROPESE GEMEENSCHAP VOOR KOLEN EN STAAL, EN DE EUROPESE GEMEENSCHAP VOOR ATOOMENERGIE, hierna "de Gemeenschap" te noemen, enerzijds, EN DE REPUBLIEK ARMENIË, anderzijds, GELET op de banden tussen de Gemeenschap, haar Lid-Staten en de Republiek Armenië, en hun gemeenschappelijke waarden, ERKENNENDE dat de Gemeenschap en de Republiek Armenië deze banden wensen te verstevigen en partnerschap en samenwerking tot stand willen brengen om te komen tot versterking en verbreding van de betrekkingen die in het verleden zijn aangeknoopt, inzonderheid bij de op 18 december 1989 ondertekende Overeenkomst tussen de Europese Economische Gemeenschap en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie en de Unie van Socialistische Sowjetrepublieken inzake handel en commerciële en economische samenwerking, GELET op de verbintenis van de Gemeenschap en haar Lid-Staten en van de Republiek Armenië tot versterking van de politieke en economische vrijheden, die de grondslag van het partnerschap vormen, GELET op de verbintenis van de partijen tot bevordering van internationale vrede en veiligheid en de vreedzame oplossing van geschillen, alsmede tot samenwerking op dit gebied in het kader van de Verenigde Naties en de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa, GELET op de vaste verbintenis van de Gemeenschap en haar Lid-Staten en van de Republiek Armenië tot volledige uitvoering van alle beginselen en bepalingen die zijn vervat in de Slotakte van de Conferentie over Veiligheid en Samenwerking in Europa (CVSE), de Slotdocumenten van de vervolgvergaderingen van Madrid en Wenen, het Document van de CVSE-Conferentie van Bonn betreffende economische samenwerking, het Handvest van Parijs voor een Nieuw Europa en het CVSE-Document van Helsinki 1992, "Uitdagingen van het Veranderingsproces", en andere fundamentele documenten van de O VS E, ERKENNENDE in die context dat de ondersteuning van de onafhankelijkheid, de soevereiniteit en de territoriale onschendbaarheid van de Republiek Armenië zal bijdragen aan het waarborgen van vrede en stabiliteit in Europa, OVERTUIGD van het allesoverheersende belang van de beginselen van de rechtsstaat en eerbiediging van de mensenrechten, inzonderheid de rechten van minderheden, de totstandbrenging van een meerpartijenstelsel met vrije en democratische verkiezingen, en economische liberalisering om een markteconomie tot stand te brengen, VAN OORDEEL ZIJNDE dat de volledige uitvoering van deze Partnerschaps- en samen werkingsovereenkomst zowel zal afhangen van, als zal bijdragen tot de voortzetting en verwezen lijking van hervormingen in de Republiek Armenië op politiek, economisch en juridisch vlak, en de invoering van de factoren die vereist zijn voor samenwerking, met name op grond van de conclusies van de CVSE-Conferentie van Bonn, VERLANGENDE het proces van regionale samenwerking op de door deze Overeenkomst bestreken gebieden met de buurlanden te stimuleren om welvaart en stabiliteit in deze regio te bevorderen, en in het bijzonder initiatieven die gericht zijn op het bevorderen van samenwerking en wederzijds vertrouwen tussen de onafhankelijke staten van Transkaukasië en andere buurlanden, VERLANGENDE regelmatige politieke dialoog over bilaterale, regionale en internationale vraagstukken van wederzijds belang tot stand te brengen en te bevorderen, ERKENNENDE EN ONDERSTEUNENDE de wens van de Republiek Armenië om nauwe samenwerking met de Europese instellingen tot stand te brengen, GELET OP de noodzaak investeringen in de Republiek Armenië te bevorderen, onder andere in de energiesector, en in deze context op het belang dat de Gemeenschap en haar Lid-Staten hechten aan eerlijke voorwaarden voor doorvoer voor de export van energieprodukten; bevestigende de gehechtheid van de Gemeenschap en haar Lid-Staten en van de Republiek Armenië aan het Europees Energiehandvest, en aan de volledige tenuitvoerlegging van het Verdrag inzake het Energiehandvest en het Protocol bij het Energiehandvestverdrag betreffende energie-efficiëntie en daarmee samenhangende milieu-aspecten, REKENING HOUDENDE met het feit dat de Gemeenschap bereid is zorg te dragen voor passende economische samenwerking en technische bijstand, REKENING HOUDENDE met het nut van de Overeenkomst voor het bevorderen van geleidelijke toenadering tussen de Republiek Armenië en een uitgestrekter gebied van samenwerking in Europa en naburige regio's, en haar geleidelijke integratie in het open internationaal systeem, GELET op de verbintenis van de partijen tot liberalisering van de handel op grond van de regels van de Wereldhandelsorganisatie (WTO), ZICH ERVAN BEWUST ZIJNDE dat het noodzakelijk is om verbetering te brengen in de voorwaarden voor bedrijfsleven en investeringen, en de voorwaarden op terreinen als vestiging van vennootschappen, arbeid, dienstverlening en kapitaalverkeer, VERHEUGD OVER EN ERKENNENDE het belang van de inspanningen van de Republiek Armenië gericht op de overgang van haar centraal geleide economie met staatshandel naar een markteconomie, ERVAN OVERTUIGD ZIJNDE datdeze Overeenkomst een nieuw klimaat zal scheppen voor de economische betrekkingen tussen de partijen, en vooral voor de ontwikkeling van handel en investeringen, die onontbeerlijk zijn voor economische herstructurering en technologische modernisering, VERLANGENDE nauwe samenwerking op het gebied van milieubescherming tot stand te brengen, rekening houdend met de onderlinge afhankelijkheid van de partijen op dit terrein, ERKENNENDE dat samenwerking ten behoeve van de preventie van en de controle op illegale immigratie een van de hoofddoelstellingen van deze, overeenkomst vormt, VERLANGENDE culturele samenwerking tot stand te brengen en de doorstroming van informatie te verbeteren, ZIJN ALS VOLGT OVEREENGEKOMEN : ARTIKEL 1 Er wordt een partnerschap tot stand gebracht tussen de Gemeenschap en haar Lid-Staten, enerzijds, en de Republiek Armenië, anderzijds. Dit partnerschap heeft ten doel : een passend kader voor de politieke dialoog tussen de partijen tot stand te brengen met het oog op de ontwikkeling van politieke betrekkingen ; de inspanningen van de Republiek Armenië om haar democratie te consolideren, haar economie te ontwikkelen en de overgang naar een markteconomie te voltooien, te ondersteunen ; handel en investeringen en harmonische economische betrekkingen tussen de partijen te bevorderen en aldus hun duurzame economische ontwikkeling te stimuleren ; de grondslag te leggen voor samenwerking op het gebied van wetgeving en voor economische, sociale, financiële, civiele wetenschappelijke, technologische en culturele samenwerking. TITEL I ' ALGEMENE BEGINSELEN ARTIKEL 2 Eerbiediging van de democratische beginselen, de beginselen van het volkenrecht en de mensenrechten, inzonderheid als vastgelegd in het Handvest van de Verenigde Naties, de Slotakte van Helsinki en het Handvest van Parijs voor een nieuw Europa, en de beginselen van de markteconomie, waaronder de beginselen die zijn opgenomen in de documenten van de CVSE- Conferentie van Bonn, vormen de grondslag van het interne en externe beleid van de partijen en zijn een essentieel onderdeel van het partnerschap en van deze Overeenkomst. ARTIKEL 3 De partijen zijn van oordeel dat het voor hun toekomstige welvaart en stabiliteit noodzakelijk is dat de nieuwe onafhankelijke staten die als gevolg van de ontbinding van de Unie van Socialistische Sowjetrepublieken zijn ontstaan, hierna "onafhankelijke staten" te noemen, de onderlinge samenwerking in stand houden en ontwikkelen overeenkomstig de beginselen van de Slotakte van Helsinki en het volkenrecht en in een geest van goede nabuurschap en alles in het werk stellen om dit proces te stimuleren. ARTIKEL 3 bis De partijen voeren in voorkomend geval overleg over veranderende omstandigheden in de Republiek Armenië, met name betreffende de economische omstandigheden aldaar en de tenuitvoerlegging van marktgerichte economische hervormingen. De Samenwerkingsraad kan de partijen aanbevelingen doen over uitbreiding van delen van deze overeenkomst in het licht van deze omstandigheden. TITEL II POLITIEKE DIALOOG ARTIKEL 4 Tussen de partijen wordt een regelmatige politieke dialoog tot stand gebracht, die zij voornemens zijn te ontwikkelen en te intensiveren. Deze dialoog begeleidt en consolideert het proces waarbij de Gemeenschap en de Republiek Armenië nader tot elkaar komen, ondersteunt de politieke en economische veranderingen die in dat land aan de gang zijn en draagt bij tot de totstandkoming van nieuwe vormen van samenwerking. De politieke dialoog strekt ertoe de banden van de Republiek Armenië met de Gemeenschap en haar Lid-Staten, en aldus met de gemeenschap van democratische naties als geheel, te versterken ; de economische convergentie die door middel van deze Overeenkomst wordt bewerkstelligd, zal leiden tot hechtere politieke betrekkingen ; de standpunten over internationale vraagstukken van wederzijds belang nader tot elkaar te brengen en aldus meer veiligheid en stabiliteit in de regio te bewerkstelligen en de toekomstige ontwikkeling van de onafhankelijke staten van Transkaukasië te bevorderen; ervoor te zorgen dat de partijen streven naar samenwerking voor aangelegenheden op het gebied van de versterking van stabiliteit en veiligheid in Europa, de naleving van de democratische beginselen, de eerbiediging en bevordering van de mensenrechten, vooral die van minderheden, waarbij zo nodig over relevante kwesties overleg wordt gepleegd. Deze dialoog kan op regionaal vlak plaatsvinden met het oog op een bijdrage aan het oplossen van regionale conflicten en spanningen. ARTIKEL 5 Op ministerieel niveau vindt de politieke dialoog plaats in het kader van de krachtens artikel 77 opgerichte Samenwerkingsraad en bij andere gelegenheden, in onderlinge overeenstemming. ARTIKEL 6 De partijen voorzien in andere procedures en regelingen voor politieke dialoog, met name in de volgende vormen : regelmatige vergaderingen tussen vertegenwoordigers van de Gemeenschap en haar Lid-Staten, enerzijds, en vertegenwoordigers van de Republiek Armenië, anderzijds, op het niveau van hoge ambtenaren ; het optimaal gebruik maken van diplomatieke kanalen tussen de partijen, met inbegrip van passende contacten op bilateraal en multilateraal vlak, onder meer bij de Verenigde Naties, vergaderingen van de OVSE en elders ; alle andere middelen, waaronder vergaderingen van deskundigen, die bijdragen tot het consolideren en ontwikkelen van deze dialoog. ARTIKEL 7 Op parlementair niveau vindt de politieke dialoog plaats in het kader van het krachtens artikel 82 opgerichte Parlementair Samenwerkingscomité. TITEL III HANDEL IN GOEDEREN ARTIKEL 8 1. De partijen passen ten aanzien van elkaar de meestbegunstigingsclausule toe op alle gebieden die verband houden met : de douanerechten en heffingen bij invoer en bij uitvoer, met inbegrip van de wijze van invordering van dergelijke rechten en heffingen, de bepalingen betreffende de douaneafhandeling, de doorvoer, de opslag in entrepot en de overslag van goederen, de belastingen en alle andere interne heffingen die direct of indirect op de ingevoerde goederen van toepassing zijn, de wijzen van betaling en de overdracht van de betaalde bedragen, de voorschriften met betrekking tot de verkoop, de aankoop, het vervoer, de distributie en het gebruik van goederen op de binnenlandse markt. 2. De bepalingen van lid 1 zijn niet van toepassing op : a) voordelen die met het oog op de oprichting van een douane-unie of vrijhandelszone of na de oprichting van een dergelijke unie of zone worden toegekend ; b) voordelen die aan bepaalde landen worden toegekend krachtens de GATT en andere internationale regelingen ten gunste van ontwikkelingslanden ; c) voordelen die aan buurlanden worden toegekend ten einde het grensverkeer te vereenvoudigen. 3. De bepalingen van lid 1 zijn gedurende een overgangsperiode die eindigt op de datum waarop de Republiek Armenië partij wordt bij de WTO of, indien dit vroeger is, op 31 december 1998, niet van toepassing op de in bijlage I bedoelde voordelen die door de Republiek Armenië worden toegekend aan andere staten die na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie zijn ontstaan. ARTIKEL 9 1. De partijen zijn het erover eens dat het beginsel van vrije doorvoer een essentiële voorwaarde is voor het bereiken van de doelstellingen van deze Overeenkomst. Met het oog hierop waarborgt elke partij de vrije doorgang over zijn grondgebied van goederen die herkomstig zijn uit of bestemd zijn voor het douanegebied van de andere partij. 2. De in artikel V, leden 2, 3, 4 en 5 van de GATT vastgestelde regels zijn tussen de twee partijen van toepassing. 3. De bepalingen van dit artikel doen geen afbreuk aan tussen de partijen overeengekomen bijzondere regelingen voor specifieke sectoren, zoals vervoer, of produkten. ARTIKEL 10 Onverminderd de rechten en verplichtingen die voortvloeien uit internationale overeenkomsten betreffende de tijdelijke invoer van goederen die beide partijen binden, verleent elke partij de andere partij, in de gevallen en volgens de procedures die zijn vastgesteld in andere voor haar bindende internationale overeenkomsten op dit gebied en overeenkomstig haar eigen wettelijke bepalingen ter zake, vrijstelling van invoerrechten en -heffingen op goederen die tijdelijk worden ingevoerd. Hierbij wordt rekening gehouden met de voorwaarden waaronder de uit een dergelijke overeenkomst voortvloeiende verplichtingen door de betrokken partij zijn aanvaard. ARTIKEL 11 1. Onverminderd het bepaalde in de artikelen 13, 16 en 17 van deze Overeenkomst worden bij de invoer van goederen van oorsprong uit de Republiek Armenië in de Gemeenschap geen kwantitatieve beperkingen toegepast. 2. Bij de invoer in de Republiek Armenië van goederen van oorsprong uit de Gemeenschap worden geen kwantitatieve beperkingen noch maatregelen van gelijke werking toegepast. Goederen worden tegen marktprijzen tussen de partijen verhandeld. ARTIKEL 12 ARTIKEL 13 1. Wanneer een produkt op het grondgebied van een van de partijen wordt ingevoerd in dermate toegenomen hoeveelheden of onder voorwaarden die schade toebrengen of dreigen toe te brengen aan de binnenlandse producenten van soortgelijke of rechtstreeks concurrerende produkten, dan kan de benadeelde partij, zijnde de Gemeenschap of de Republiek Armenië, passende maatregelen nemen met inachtneming van de hierna volgende procedures en voorwaarden. 2. Voor zij maatregelen nemen, of, in de gevallen waarin artikel 4 van toepassing is, zo spoedig mogelijk nadat zij maatregelen hebben genomen, verstrekken de Gemeenschap of de Republiek Armenië, al naargelang van het geval, de Samenwerkingsraad alle relevante informatie ten einde deze in staat te stellen een voor beide partijen aanvaardbare oplossing als bedoeld in titel XI te zoeken. 3. Indien, na dit overleg, de partijen niet binnen 30 dagen nadat de kwestie naar de Samen werkingsraad werd verwezen een akkoord bereiken over maatregelen om het probleem op te lossen, dan kan de partij die om het overleg heeft verzocht maatregelen ter beperking van de invoer van de betrokken produkten nemen in de mate en voor de tijd die nodig zijn om de schade te voorkomen of te verhelpen of kan zij andere passende maatregelen nemen. 10 4. In kritieke omstandigheden, waarin uitstel moeilijk herstelbare schade zou veroorzaken, kunnen de partijen maatregelen nemen voor het overleg heeft plaatsgevonden, op voorwaarde dat onmiddellijk daarna een voorstel tot overleg wordt gedaan. 5. Bij de keuze van de in het kader van dit artikel toe te passen maatregelen geven de overeenkomstsluitende partijen de voorkeur aan maatregelen die het bereiken van de doelstellingen van deze Overeenkomst het minst in de weg staan. 6. Geen enkele bepaling van dit artikel belet de partijen anti-dumpingmaatregelen of compenserende maatregelen te nemen overeenkomstig artikel VI van de GATT, de overeenkomst inzake de toepassing van artikel VI van de GATT, de Overeenkomst inzake de interpretatie en de toepassing van de artikelen VI, XVI en XXIII van de GATT of daarmee verband houdende interne wetgeving. ARTIKEL 14 De partijen komen overeen, rekening houdend met de omstandigheden en de situatie die door toetreding van de Republiek Armenië tot de WTO ontstaat, de uitbreiding van de bepalingen betreffende de onderlinge handel in goederen in welwillende overweging te nemen. De Samenwerkingsraad kan de partijen omtrent deze uitbreiding aanbevelingen doen die, indien zij worden aanvaard, ten uitvoer kunnen worden gelegd door middel van een overeenkomst tussen de partijen, met inachtneming van hun respectieve procedures. ARTIKEL 15 De Overeenkomst vormt geen beletsel voor verboden of beperkingen op de invoer, de uitvoer of de doorvoer van goederen die gerechtvaardigd zijn uit hoofde van de bescherming van de openbare zedelijkheid, de openbare orde en veiligheid, de gezondheid en het leven van personen en dieren of het behoud van planten, de bescherming van natuurlijke hulpbronnen, de bescherming van het nationaal artistiek, historisch of archeologisch erfgoed of uit hoofde van de bescherming van de intellectuele, industriële of commerciële eigendom, noch voor voorschriften betreffende goud en zilver. Deze verboden of beperkingen mogen echter geen middel tot willekeurige discriminatie, noch een verholen beperking van de handel tussen de partijen bij de Overeenkomst vormen. ARTIKEL 16 Deze titel is niet van toepassing op de handel in textielprodukten van de Hoofdstukken 50 tot en met 63 van de Gecombineerde Nomenclatuur. De handel in deze produkten is geregeld bij een afzonderlijke overeenkomst die op 17 oktober 1993 werd geparafeerd en die voorlopig van toepassing is sedert 1 januari 1993 en bij eventuele vervolgovereenkomsten. ARTIKEL 17 1. De handel in produkten die onder het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal vallen, is geregeld bij de bepalingen van deze titel, met uitzondering van artikel 11 daarvan. 2. Er wordt een contactgroep voor kolen- en staalkwesties ingesteld bestaande uit vertegen- 11 woordigers van de Gemeenschap, enerzijds, en vertegenwoordigers van de Republiek Armenië, anderzijds. De contactgroep wisselt op gezette tijden informatie uit over alle zaken in verband met kolen- en staalprodukten die voor partijen van belang zijn. ARTIKEL 18 De handel in kernmaterialen wordt geregeld overeenkomstig de bepalingen van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie. Zo nodig zal de handel in kernmaterialen worden geregeld bij een tussen de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie en de Republiek Armenië te sluiten specifieke overeenkomst. 12 BEPALINGEN INZAKE HET HANDELSVERKEER EN DE INVESTERINGEN TITEL IV HOOFDSTUK I Arbeidsvoorwaarden ARTIKEL 19 1. Onverminderd de in elke Lid-Staat geldende wettelijke regelingen, voorwaarden en procedures dragen de Gemeenschap en de Lid-Staten zorg dat onderdanen van de Republiek Armenië die legaal tewerkgesteld zijn op het grondgebied van een Lid-Staat, niet op grond van nationaliteit worden gediscrimineerd ten opzichte van onderdanen van de Lid-Staten, wat werkomstandigheden, beloning en ontslag betreft. 2. Onverminderd de in de Republiek Armenië geldende wettelijke regelingen, voorwaarden en procedures draagt de Republiek Armenië zorg dat onderdanen van een Lid-Staat die legaal tewerkgesteld zijn op het grondgebied van de Republiek Armenië, niet op grond van nationaliteit worden gediscrimineerd ten opzichte van zijn eigen onderdanen, wat werkomstandigheden, beloning en ontslag betreft. ARTIKEL 20 De Samenwerkingsraad gaat na welke verbeteringen kunnen worden aangebracht in de werkomstandigheden van zakenlieden, rekening houdend met de internationale verbintenissen van de partijen, met inbegrip van die welke in het document van de Conferentie van Bonn van de CVSE zijn opgenomen. De Samenwerkingsraad doet aanbevelingen voor de tenuitvoerlegging van de artikelen 19 en 20. ARTIKEL 21 HOOFDSTUK II Bepalingen inzake de vestiging en de exploitatie van ondernemingen ARTIKEL 22 1. De Gemeenschap en haar Lid-Staten kennen voor de vestiging van Armeense vennootschappen als omschreven in artikel 24, onder d), geen minder gunstige behandeling toe dan die welke zij aan vennootschappen uit derde landen toekennen. 13 2. Onverminderd de in bijlage IV genoemde voorbehouden kennen de Gemeenschap en haar Lid- Staten de op hun grondgebied gevestigde dochterondernemingen van Armeense vennootschappen, wat de werking daarvan betreft, geen minder gunstige behandeling toe dan die welke zij aan enige vennootschap uit de Gemeenschap toekennen. 3. De Gemeenschap en haar Lid-Staten kennen de op hun grondgebied gevestigde filialen van Armeense vennootschappen, wat de werking daarvan betreft, geen minder gunstige behandeling toe dan die welke zij aan filialen van vennootschappen uit enig derde land toekennen. 4. De Republiek Armenië kent voor de vestiging van vennootschappen uit de Gemeenschap als omschreven in artikel 24, onder d), geen minder gunstige behandeling toe dan de meest voordelige behandeling die dit land aan Armeense ondernemingen of aan ondernemingen uit enig derde land toekent, en kent de op zijn grondgebied gevestigde dochterondernemingen en filialen van vennootschappen uit de Gemeenschap, wat de werking daarvan betreft, geen minder gunstige behandeling toe dan de meest voordelige behandeling die het respectievelijk aan eigen vennootschappen of filialen of respectievelijk aan vennootschappen of filialen uit enig derde land toekent. ARTIKEL 23 1. Onverminderd het bepaalde in artikel 96 is artikel 22 niet van toepassing op het vervoer door de lucht, over binnenwateren en over zee. 2. Wat evenwel de activiteiten, zoals hieronder aangegeven, van scheepvaartondernemingen op het gebied van het internationale vervoer over zee betreft, met inbegrip van het intermodale vervoer dat ten dele over zee plaatsvindt, biedt elke partij aan ondernemingen van de andere partij de mogelijkheid op haar grondgebied een handelsvertegenwoordiging in de vorm van dochteronder nemingen of filialen te vestigen, onder voorwaarden, wat de vestiging en de werking betreft, die niet minder gunstig zijn dan de meest voordelige voorwaarden die zij aan haar eigen vennootschappen of aan dochterondernemingen of filialen van vennootschappen uit enig derde land toekent, overeenkomstig de wetgeving en bepalingen die voor elke partij van toepassing zijn. Deze activiteiten omvatten onder meer: a) het op de markt brengen en de verkoop van maritieme vervoersdiensten en aanverwante diensten door rechtstreekse contacten met klanten, van prijsopgave tot facturering, ongeacht of deze diensten worden verricht of aangeboden door de dienstverlener zelf dan wel door dienstverleners waarmee de verkoper van de diensten een permanent handelsakkoord heeft; b) aankoop en gebruik, voor eigen rekening of voor rekening van hun klanten (en de wederverkoop aan hun klanten) van alle vervoersdiensten en aanverwante diensten, met inbegrip van alle vormen van binnenlands vervoer, in het bijzonder over binnenwateren, over de weg en per spoor, die voor een geïntegreerde dienstverlening vereist zijn; c) voorbereiding van documentatie betreffende vervoersdocumenten, douanedocumenten of andere documenten in verband met de oorsprong en de aard van de vervoerde goederen; d) het verschaffen van handelsinformatie, op enigerlei wijze, onder meer door middel van 14 geautomatiseerde informatiesystemen en systemen voor elektronische gegevensuitwisseling (onverminderd alle niet-discriminatoire beperkingen op het telecommunicatieverkeer); e) het sluiten van enigerlei handelsovereenkomst, met inbegrip van participaties in ondernemingen en het in dienst nemen van plaatselijk aangeworven personeel (of, wanneer het buitenlands personeel betreft, met inachtneming van de desbetreffende bepalingen van deze Overeenkomst), met een in het betrokken land gevestigde scheepvaartonderneming; f) optreden namens ondernemingen, onder ander door het organiseren van de afroep van aanvragen om scheepsruimte of, indien nodig, het overnemen van vracht. Voor de toepassing van deze overeenkomst wordt verstaan onder : ARTIKEL 24 a) 'onderneming uit de Gemeenschap' of 'Armeense onderneming': een overeenkomstig de wetgeving van respectievelijk een Lid-Staat of de Republiek Armenië opgerichte onderneming die haar statutaire zetel, centrale administratie of belangrijkste handelsactiviteit op het grondgebied van respectievelijk de Gemeenschap of de Republiek Armenië heeft. Indien een overeenkomstig de wetgeving van respectievelijk de Gemeenschap of de Republiek Armenië opgerichte onderneming enkel hmtr Ntalul. mc /del op hel giondgebied van ic&peilievdijk de Gemeenschap of de Republiek Armenië heeft, wordt deze onderneming als een onderneming uit de Gemeenschap of als een Armeense onderneming beschouwd indien uit haar transacties een werkelijke en permanente band tussen de economieën van respectievelijk de Lid-Staten of de Republiek Armenië naar voren treedt; b) "dochteronderneming" : een vennootschap waarover een andere vennootschap daadwerkelijk zeggenschap heeft ; c) "filiaal" van een vennootschap : een handelszaak zonder rechtspersoonlijkheid die kennelijk een permanent karakter bezit, zoals een afdeling van een moedermaatschappij, een eigen management heeft en over de nodige materiële voorzieningen beschikt om zaken te doen met derden, in dier voege dat laatstgenoemden, hoewel zij ervan op de hoogte zijn dat indien nodig er een rechtsverhouding zal bestaan met de moedermaatschappij waarvan het hoofdkantoor zich in het buitenland bevindt, geen rechtstreeks contact dienen te hebben met deze moedermaatschappij doch hun transacties kunnen afhandelen met de handelszaak die de afdeling vormt ; d) "vestiging" : het recht van vennootschappen uit de Gemeenschap of Armeense vennootschappen als bedoeld onder punt a), economische activiteiten uit te oefenen door de oprichting van dochtermaatschappijen en filialen in respectievelijk de Republiek Armenië of de Gemeenschap ; e) "exploitatie" : het verrichten van economische activiteiten ; f) "economische activiteiten" : activiteiten met een industrieel of commercieel karakter of activiteiten van personen die een vrij beroep uitoefenen ; Wat het internationale vervoer over zee betreft, met inbegrip van het intermodale vervoer dat ten dele over zee plaatsvindt, zijn de bepalingen van dit hoofdstuk en van hoofdstuk III eveneens 15 van toepassing op onderdanen van de Lid-Staten of van Armenië die buiten het grondgebied van respectievelijk de Gemeenschap of Armenië gevestigd zijn en op buiten de Gemeenschap of Armenië gevestigde scheepvaartmaatschappijen waarin onderdanen van respectievelijk de Gemeenschap of Armenië een meerderheidsparticipatie hebben, indien de vaartuigen van deze scheepvaartmaatschappijen respectievelijk in die Lid-Staat of in Armenië geregistreerd zijn overeenkomstig de respectieve wettelijke voorschriften van de Gemeenschap en Armenië. ARTIKEL 25 1. Geen enkele bepaling van de overeenkomst belet de partijen beschermende maatregelen te nemen, onder meer ten behoeve van investeerders, depositogevers, verzekeringnemers of personen aan wie een financiële dienstverlener een fiduciair recht verschuldigd is often einde de integriteit en de stabiliteit van het financiële systeem te waarborgen. Wanneer dergelijke maatregelen strijdig zijn met de bepalingen van de overeenkomst mogen zij niet worden gebruikt als middel om de uit de overeenkomst voortvloeiende verplichtingen van een partij te ontduiken. 2. Geen enkele bepaling van deze overeenkomst wordt op zodanige wijze geïnterpreteerd dat zij een partij ertoe verplicht informatie betreffende de zaken en de boekhouding van individuele klanten dan wel vertrouwelijke of gepatenteerde informatie te verstrekken die in het bezit is van overheidsinstanties. 3. Voor de toepassing van deze overeenkomst wordt onder "financiële diensten" verstaan de in bijlage III omschreven activiteiten ARTIKEL 26 De bepalingen van deze overeenkomst vormen voor een partij geen beletsel de maatregelen te nemen die zij noodzakelijk acht om te voorkomen dat de door haar genomen maatregelen in verband met de toegang van derde landen tot haar markten door middel van deze overeenkomst worden ontdoken. ARTIKEL 27 1. In afwijking van het bepaalde in hoofdstuk I van deze Titel heeft een vennootschap uit de Gemeenschap of een Armeense vennootschap die op het grondgebied van, respectievelijk, de Republiek Armenië of de Gemeenschap gevestigd is het recht, met inachtneming van de wetgeving van het gastland van vestiging, op het grondgebied van respectievelijk de Republiek Armenië en de Gemeenschap werknemers die onderdanen zijn van respectievelijk de Lid-Staten van de Gemeenschap en van de Republiek Armenië in dienst te nemen of deze door een van haar dochterondernemingen of filialen in dienst te laten nemen, mits dergelijke werknemers een sleutelpositie in de zin van lid 2 bekleden en zij uitsluitend door vennootschappen of filialen tewerkgesteld worden. De geldigheidsduur van de verblijfs- en werkvergunningen van deze werknemers is beperkt tot de periode waarin zij als zodanig werkzaam zijn. 2. Werknemers met een sleutelpositie die in dienst zijn van de vorengenoemde vennootschappen, hierna "organisaties" genoemd, zijn "binnen de vennootschap overgeplaatste personen", als omschreven onder c), van de hierna volgende categorieën, met dien verstande dat de organisatie een rechtspersoon is en de betrokkenen gedurende ten minste het onmiddellijk aan de overplaatsing voorafgaande jaar in dienst waren van deze organisatie of daarin partners (doch geen aandeelhouders met een meerderheidsparticipatie) waren : 16 a) leden van het hogere kader van een organisatie die in de eerste plaats leiding geven aan de organisatie, onder het algemene toezicht en volgens instructies van, in hoofdzaak, de raad van bestuur of de aandeelhouders of daarmee gelijkgestelde personen. Deze personeelsleden geven leiding aan de organisatie of een afdeling of onderafdeling daarvan ; houden toezicht op en controleren de werkzaamheden van andere toezichthoudende, hooggespecialiseerde of leidinggevende werknemers ; zijn persoonlijk bevoegd werknemers in dienst te nemen en te ontslaan of de indienstneming of het ontslag van werknemers of andere maatregelen in het kader van het personeelsbeleid aan te bevelen ; b) binnen een organisatie werkzame personen die beschikken over bijzondere kennis die van wezenlijk belang is voor de dienstverlening van het bedrijf, de onderzoeksuitrusting, de technische werkzaamheden of het management. Afgezien van de voor het functioneren van de betrokken vennootschap vereiste specifieke kennis, kan deze kennis bestaan in de bekwaamheid bepaalde werkzaamheden uit te voeren of een bepaald beroep uit te oefenen waarvoor specifieke technische vaardigheden vereist zijn, met inbegrip van het lidmaatschap van een erkende beroepsgroep ; c) een "binnen de vennootschap overgeplaatste persoon" is een natuurlijke persoon die voor een organisatie op het grondgebied van een partij werkzaam is en die tijdelijk wordt overgeplaatst in het kader van economische activiteiten op het grondgebied van de andere partij. De belangrijkste handelsactiviteit van de betrokken organisatie dient op het grondgebied van een partij plaats te hebben en de overplaatsing dient te geschieden naar een afdeling (dochteronderneming of filiaal) van deze organisatie die op het grondgebied van de andere partij daadwerkelijk soortgelijke economische activiteiten verricht. ARTIKEL 29 1. De partijen vermijden in voor zover mogelijk het nemen van maatregelen of het ontplooien van activiteiten die de voorwaarden voor de vestiging en de exploitatie van vennootschappen uit de andere partij restrictiever maken dan op de dag voorafgaande aan de datum van ondertekening van de overeenkomst het geval was. 2. De bepalingen van dit artikel doen geen afbreuk aan die van artikel 37 : de omstandigheden waarop artikel 37 van toepassing is, worden uitsluitend geregeld door de bepalingen van dit artikel, met uitsluiting van elk ander artikel. 3. In een geest van partnerschap en samenwerking en in het licht van de bepalingen van artikel 43 zal de regering van de Republiek Armenië de Gemeenschap kennis geven van voorgenomen nieuwe wet- of regelgeving die de voorwaarden voor de vestiging of de exploitatie van dochterondernemingen of filialen van vennootschappen uit de Gemeenschap in de Republiek Armenië restrictiever zou kunnen maken dan op de dag voorafgaande aan de datum van ondertekening van de overeenkomst het geval is. De Gemeenschap kan van de Republiek Armenië verlangen dat dit land haar deze wetsontwerpen of ontwerp-regelingen doet toekomen en daaromtrent overleg pleegt. 4. Wanneer nieuwe wet- of regelgeving in de Republiek Armenië de voorwaarden voor de exploitatie 17 van in de Republiek Armenië gevestigde dochterondernemingen en filialen van vennootschappen uit de Gemeenschap restrictiever maakt dan op de dag van ondertekening van de overeenkomst het geval is, dan is dergelijke wet- of regelgeving gedurende de eerste driejaren volgende op de datum van inwerkingtreding van het desbetreffende besluit niet van toepassing op de dochterondernemingen en filialen die op de datum van inwerkingtreding van dit besluit reeds in de Republiek Armenië gevestigd waren. HOOFDSTUK III Grensoverschrijdend dienstenverkeer tussen de Gemeenschap en de Republiek Armenië ARTIKEL 30 1. De partijen verbinden zich overeenkomstig het bepaalde in dit artikel ertoe de nodige stappen te ondernemen om geleidelijk het verlenen van diensten mogelijk te maken door EG-vennootschappen of vennootschappen van Armenië die zijn gevestigd op het grondgebied van een andere partij dan die van de persoon voor wie de diensten worden verricht, met inachtneming van de ontwikkeling van de dienstverlenende sectoren op het grondgebied van de partijen. 2. De Samenwerkingsraad doet aanbevelingen met betrekking tot de tenuitvoerlegging van lid 1. ARTIKEL 31 De partijen werken samen met het oog op de ontwikkeling van een marktgerichte dienstensector in de Republiek Armenië. ARTIKEL 32 1. De partijen verbinden zich tot het daadwerkelijk toepassen van het beginsel van onbeperkte toegang tot de internationale maritieme markt en het internationaal maritiem vervoer op commerciële basis. a) Bovenstaande bepaling doet geen afbreuk aan de rechten en verplichtingen die voortvloeien uit het Verdrag van de Verenigde Naties inzake een gedragscode voor lijnvaartconferences en die voor de ene of de andere van de partijen bij deze Overeenkomst van toepassing zijn. De niet bij conferences aangesloten lijnvaartmaatschappijen kunnen vrij met een conference concurreren zolang zij zich aan het beginsel van eerlijke concurrentie op commerciële basis houden. b) De partijen bevestigen dat zij de vrije concurrentie beschouwen als een fundamentele noodzaak voor het handelsverkeer in droge en vloeibare bulkgoederen. 2. De partijen verbinden zich ertoe bij de toepassing van de beginselen van lid 1 : a) vanaf het in werking treden van deze overeenkomst geen bepalingen inzake vrachtverdeling van bilaterale overeenkomsten tussen om het even welke Lid-Staat van de Gemeenschap en de 18 voormalige Sovjet-Unie toe te passen ; b) geen bepalingen inzake vrachtverdeling op te nemen in toekomstige bilaterale overeenkomsten met derde landen, tenzij in die uitzonderlijke gevallen waarin de lijnvaartmaatschappijen van de ene of de andere partij bij deze overeenkomst anders geen reële kans zouden krijgen om aan het handelsverkeer van en naar het betrokken derde land deel te nemen ; c) het opnemen van vrachtverdelingsregelingen in toekomstige bilaterale overeenkomsten betreffende het vervoer van droge en vloeibare bulkladingen niet toe te staan ; d) bij het in werking treden van deze Overeenkomst alle unilaterale maatregelen en administratieve, technische en andere belemmeringen op te heffen die een beperkende of discriminerende invloed kunnen hebben op het vrij verrichten van diensten in het internationaal maritiem vervoer. 3. Onder meer verleent elke partij aan schepen welke door onderdanen of vennootschappen van de andere partij worden geëxploiteerd geen minder gunstige behandeling dan die welke zij aan haar eigen schepen verleent ten aanzien van de toegang tot voor het internationale handelsverkeer opengestelde havens, het gebruik van de infrastructuur en van de maritieme hulpdiensten van de havens evenals de daarmee verband houdende vergoedingen en kosten, douanefaciliteiten en toewijzing van aanlegplaatsen en installaties voor het laden en lossen. 4. De onderdanen en vennootschappen van de Gemeenschap die voorzien in internationale maritieme vervoersdiensten kunnen onbelemmerd voorzien in de op het internationaal zeevervoer aansluitende diensten op de binnenwateren van de Republiek Armenië en vice versa. ARTIKEL 33 Met het oog op een gecoördineerde ontwikkeling van het vervoer tussen de partijen in overeenstemming met hun commerciële behoeften, kunnen de voorwaarden voor de wederzijdse toegang tot eikaars markten en het verlenen van diensten met betrekking tot het vervoer over de weg, per spoor en over de binnenwateren, en eventueel het luchtvervoer, worden vastgelegd in bijzondere overeenkomsten, waarover in voorkomend geval tussen de partijen na het in werking treden van deze Overeenkomst wordt onderhandeld. HOOFDSTUK IV Algemene bepalingen ARTIKEL 34 1. De bepalingen van deze titel worden toegepast behoudens beperkingen die gerechtvaardigd zijn uit hoofde van de openbare orde, de openbare veiligheid en de volksgezondheid. 2. Zij zijn niet van toepassing op de werkzaamheden die op het grondgebied van elke partij verband houden met de uitoefening van het openbaar gezag, zelfs indien deze slechts voor een bepaalde gelegenheid geschieden. 19 ARTIKEL 35 Voor de toepassing van deze Titel zal geen enkele bepaling van de Overeenkomst de partijen ervan weerhouden hun wetten en voorschriften betreffende toelating en verblijf, het verrichten van werk, arbeidsvoorwaarden, de vestiging van natuurlijke personen en het verrichten van diensten toe te passen, op voorwaarde dat zulks niet op zodanige wijze geschiedt dat de toepassing de voor een partij uit een specifieke bepaling van de Overeenkomst voortvloeiende voordelen tenietdoet of beperkt. Deze bepaling doet geen afbreuk aan de toepassing van artikel 34. ARTIKEL 36 Vennootschappen welke worden bestuurd door en de exclusieve eigendom zijn van Armeense vennootschappen en communautaire vennootschappen gezamenlijk, komen eveneens in aanmerking voor de bepalingen van hoofdstukken II, III en IV. ARTIKEL 37 De in het kader van deze Overeenkomst door een partij aan de andere toegekende behandeling is met ingang van de termijn van een maand vóór het in werking treden van de daarop betrekking hebbende voorschriften van de Algemene Overeenkomst inzake de Handel in Diensten (GATS), met betrekking tot de sectoren of maatregelen waarop de GATS betrekking heeft, in geen enkel geval gunstiger dan die welke door bedoelde eerstgenoemde partij in het kader van de GATS en met betrekking tot om het even welke dienstensector, dienstensubsector en wijze van dienstverlening wordt toegekend. ARTIKEL 38 Voor de toepassing van de hoofdstukken II, III en IV van deze titel wordt geen rekening gehouden met de behandeling welke door de Gemeenschap, haar Lid-Staten of de Republiek Armenië wordt toegekend op grond van de verbintenissen welke in het kader van overeenkomsten inzake economische integratie overeenkomstig de beginselen van artikel V van de GATS zijn aangegaan. ARTIKEL 39 1. De overeenkomstig de bepalingen van deze titel toegekende meestbegunstigings-behandeling is niet van toepassing op de belastingvoordelen waarin de partijen voorzien of in de toekomst zullen voorzien in het kader van overeenkomsten ter voorkoming van dubbele belastingheffing of andere fiscale regelingen. 2. Niets in deze titel kan worden uitgelegd als een beletsel voor het vaststellen of doen naleven door de partijen van maatregelen ter voorkoming van belastingvlucht of-ontduiking overeenkomstig de belastingvoorschriften van overeenkomsten ter voorkoming van dubbele belastingheffing en andere fiscale regelingen, of de nationale fiscale wetgeving. 3. Niets in deze titel kan worden uitgelegd als een beletsel voor de Lid-Staten of de Republiek Armenië om bij de toepassing van de desbetreffende bepalingen van hun fiscaal recht een 20 onderscheid te maken tussen belastingplichtigen die zich niet in identieke situaties bevinden, vooral met betrekking tot hun woonplaats. ARTIKEL 40 Onverminderd de voorwaarden van artikel 27 kan geen enkele bepaling van hoofdstukken II, III en IV worden geïnterpreteerd als zou zij het recht verschaffen : aan onderdanen van de Lid-Staten, respectievelijk de Republiek Armenië, zich op het grondgebied van de Republiek Armenië, respectievelijk de Gemeenschap, te begeven of daar te verblijven in ongeacht welke hoedanigheid en met name als aandeelhouder of partner, beheerder of werknemer van een vennootschap dan wel als verstrekker of ontvanger van diensten ; aan dochterondernemingen of filialen van Armeense vennootschappen in de Gemeenschap tot het op het grondgebied van de Gemeenschap in dienst nemen of hebben van onderdanen van de Republiek Armenië ; aan dochterondernemingen of filialen van communautaire vennootschappen in de Republiek Armenië tot het op het grondgebied van de Republiek Armenië in dienst nemen of hebben van onderdanen van de Lid-Staten ; aan Armeense vennootschappen dan wel dochterondernemingen of filialen van Armeense vennootschappen in de Gemeenschap tot het namens of onder het toezicht van andere personen laten optreden van Armeense onderdanen door middel van tijdelijke arbeidsovereenkomsten ; aan communautaire vennootschappen dan wel dochterondernemingen of filialen van communautaire vennootschappen in de Republiek Armenië tot het door middel van tijdelijke arbeidsovereenkomsten voorzien in arbeidskrachten welke onderdanen van Lid-Staten zijn. HOOFDSTUK V Betalings- en kapitaalverkeer ARTIKEL 41 1. De partijen verbinden zich ertoe machtiging te verlenen tot alle betaalvemchtingen op de lopende rekening van de betalingsbalans in vrije convertibele valuta tussen inwoners van de Gemeenschap en van de Republiek Armenië welke betrokken zijn bij het verkeer van goederen, diensten of personen in overeenstemming met de bepalingen van deze Overeenkomst. 2. Met betrekking tot de verrichtingen op de kapitaalrekening van de betalingsbalans worden vanaf de datum van inwerkingtreding van de Overeenkomst het vrije verkeer van kapitaal met betrekking tot directe investeringen in vennootschappen welke in overeenstemming met de wetten van het gastland zijn opgericht, en investeringen in overeenstemming met hoofdstuk II, alsook de liquidatie of de repatriëring van die investeringen en van alle opbrengsten daarvan gegarandeerd. 3. Onverminderd leden 2 en 5 worden met ingang van de datum van inwerkingtreding van deze 21 Overeenkomst geen nieuwe beperkingen gesteld op de valutatransacties in het kader van het kapitaalverkeer en de daarmee verband houdende betalingsverrichtingen tussen inwoners van de Gemeenschap en van de Republiek Armenië, en worden geen meer restrictieve regelingen dan de bestaande vastgesteld. 4. De partijen raadplegen elkaar met het oog op de vergemakkelijking van andere kapitaal verrichtingen dan die bedoeld in lid 2 tussen de Gemeenschap en de Republiek Armenië gericht op de verwezenlijking van de doelstellingen van deze Overeenkomst. 5. In het kader van dit artikel kan de Republiek Armenië, in afwachting van een volledige convertibiliteit van de munteenheid van de Republiek Armenië in de zin van artikel VIII van de Articles of Agreement van het Internationaal Monetair Fonds (IMF), in uitzonderlijke omstandigheden deviezenbeperkingen in verband met het verlenen of opnemen van financieel krediet op korte en middellange termijn toepassen, voor zover dergelijke beperkingen aan de Republiek Armenië voor het verlenen van zulk krediet worden opgelegd en op grond van de IMF-status van de Republiek Armenië zijn toegestaan. De Republiek Armenië past deze beperkingen op niet- discriminerende wijze toe. Zij dienen zodanig te worden toegepast dat zij de uitvoering van deze Overeenkomst zo weinig mogelijk verstoren. De Republiek Armenië doet aan de Samenwerkingsraad onverwijld mededeling van de invoering en van alle wijzigingen van dergelijke maatregelen. 6. Onverminderd leden 1 en 2 kunnen de Gemeenschap en de Republiek Armenië in uitzonderlijke omstandigheden, wanneer kapitaalverkeer tussen de Gemeenschap en de Republiek Armenië oorzaak is of dreigt te zijn van ernstige moeilijkheden voor de toepassing van het wisselkoersbeleid of het monetair beleid in de Gemeenschap of in de Republiek Armenië, elk voor zich vrijwaringsmaatregelen nemen met betrekking tot het kapitaalverkeer tussen de Gemeenschap en de Republiek Armenië voor een periode van niet meer dan zes maanden, indien het volstrekt nodig is dergelijke maatregelen te nemen. HOOFDSTUK VI Bescherming van intellectuele, industriële en commerciële eigendom ARTIKEL 42 1. In overeenstemming met de bepalingen van dit artikel en van bijlage II ziet de Republiek Armenië verder toe op de verbetering van de bescherming van intellectuele, industriële en commerciële eigendomsrechten, ten einde tegen het einde van het vijfde jaar na de inwerkingtreding van de Overeenkomst te kunnen voorzien in een bescherming overeenkomend met die welke bestaat in de Gemeenschap, met inbegrip van doeltreffende middelen om dergelijke rechten af te dwingen. 2. Tegen het einde van het vijfde jaar na de inwerkingtreding van de Overeenkomst, treedt de Republiek Armenië toe tot de multilaterale overeenkomsten betreffende intellectuele, industriële en commerciële eigendomsrechten bedoeld in punt 1 van bijlage II waarbij de Lid-Staten partij zijn of welke de facto door de Lid-Staten worden toegepast in overeenstemming met de desbetreffende bepalingen van die overeenkomsten. 22 TITEL V SAMENWERKING OP HET GEBIED VAN DE WETGEVING ARTIKEL 43 1. De partijen erkennen dat een belangrijke voorwaarde voor het versterken van de economische banden tussen de Republiek Armenië en de Gemeenschap de harmonisatie van de bestaande en toekomstige wetgeving van de Republiek Armenië met die van de Gemeenschap is. De Republiek Armenië doet het nodige om ervoor te zorgen dat zijn wetgeving geleidelijk in overeenstemming met die van de Gemeenschap wordt gebracht. 2. De harmonisatie van de wetgeving omvat in het bijzonder de volgende terreinen : douane, vennootschapsrecht, bankrecht, vennootschapsboekhouding en -belasting, intellectuele eigendom, bescherming van werknemers op de arbeidsplaats, financiële dienstverlening, concurrentieregels, overheidsopdrachten, bescherming van de gezondheid en het leven van mensen, dieren en planten, milieu, consumentenbescherming, indirecte belastingen, technische voorschriften en normen, wetgeving en reglementering op nucleair gebied en vervoer. 3. De Gemeenschap verstrekt de Republiek Armenië technische bijstand bij de tenuitvoerlegging van deze maatregelen ; die bijstand kan met name omvatten : de uitwisseling van deskundigen, het verstrekken van tijdige informatie, vooral over relevante wetgeving, de organisatie van seminars, opleidingsactiviteiten, steun bij de vertaling van communautaire wetgeving in de desbetreffende sectoren. 4. De partijen zoeken naar methoden om de toepassing van hun respectieve concurrentievoor- schriften, voor zover de onderlinge handel erdoor wordt beïnvloed, te coördineren. 23 TITEL VI ECONOMISCHE SAMENWERKING ARTIKEL 44 1. De Gemeenschap en de Republiek Armenië brengen een economische samenwerking tot stand die erop gericht is het economisch hervormings- en herstelproces en de duurzame ontwikkeling van de Republiek Armenië te bevorderen. Die samenwerking versterkt de bestaande economische banden ten voordele van beide partijen. 2. De beleidsmaatregelen en andere maatregelen worden ontworpen voor de totstandbrenging van economische en sociale hervormingen, en van herstructurering van het economische systeem in de Republiek Armenië, en daarbij wordt uitgegaan van de voorwaarden voor het verkrijgen van duurzame resultaten en een harmonische sociale ontwikkeling en worden ook de milieu-aspecten volledig in de maatregelen geïntegreerd. 3. Met het oog hierop heeft de samenwerking in het bijzonder betrekking op de economische en sociale ontwikkeling, ontwikkeling van menselijk potentieel, steun voor vennootschappen (met inbegrip van privatisering, bevordering en bescherming van investeringen, midden- en kleinbedrijf), mijnbouw en grondstoffen, wetenschap en technologie, landbouw en levensmiddelen, energie, vervoer, toerisme, telecommunicatie, financiële diensten, bestrijding van het witwassen van geld, handel, douane, statistische samenwerking, informatie en communicatie, milieubescherming, regionale samenwerking. 4. Er wordt speciale aandacht besteed aan maatregelen ter bevordering van de samenwerking tussen de onafhankelijke staten van Transkaukasië en met andere buurlanden met het oog op een harmonische ontwikkeling van de regio. 5. In voorkomend geval kunnen de economische samenwerking en de andere vormen van samenwerking waarin deze Overeenkomst voorziet, worden gesteund door technische bijstand van de Gemeenschap, met inachtneming van de op de technische bijstand in de onafhankelijke staten betrekking hebbende communautaire Raadsverordening, de in het kader van het indicatieve programma voor de technische bijstand van de Gemeenschap aan de Republiek Armenië overeengekomen prioriteiten, en de vastgestelde coördinatie- en tenuitvoerleggingsprocedures. ARTIKEL 45 Samenwerking op het gebied van de handel in goederen en diensten De Partijen werken samen teneinde ervoor te zorgen dat de internationale handel van de Republiek Armenië plaatsvindt overeenkomstig de regels van de WTO. Tot dergelijke samenwerking behoren specifieke kwesties die van direct belang zijn voor de bevordering van de handel, zoals: 24 • • • het opstellen van beleid inzake de handel en aanverwante zaken, met inbegrip van betalingen, het opstellen van relevante wetgeving, voortdurende hulp bij de eventuele toetreding van Armenië tot de WTO. ARTIKEL 46 Industriële samenwerking 1. Bij de samenwerking wordt in het bijzonder de bevordering nagestreefd van : de ontwikkeling van commerciële banden tussen het bedrijfsleven aan beide zijden ; de deelneming van de Gemeenschap aan de inspanningen van de Republiek Armenië om haar industrie te herstructureren en vervolginvesteringen voor haar industrie aan te trekken; de verbetering van de bedrijfsvoering ; de uitwerking van passende handelsvoorschriften en -praktijken; de milieubescherming. 2. De bepalingen van dit artikel laten de tenuitvoerlegging van de op vennootschappen toepasselijke concurrentievoorschriften van de Gemeenschap onverlet. ARTIKEL 47 Bevordering en bescherming van investeringen 1. Met inachtneming van de respectieve bevoegdheden van de Gemeenschap en de Lid-Staten is de samenwerking gericht op het creëren van een gunstig klimaat voor zowel binnen- als buitenlandse particuliere investeringen, met name via de totstandbrenging van betere voorwaarden voor de bescherming van investeringen, de overdracht van kapitaal en de uitwisseling van informatie over investeringsmogelijkheden. 2. De samenwerking is in het bijzonder gericht op de volgende doelstellingen : het door de Lid-Staten en de Republiek Armenië sluiten van de passende overeenkomsten voor de bevordering en bescherming van investeringen ; het door de Lid-Staten en Republiek Armenië sluiten van de passende overeenkomsten ter voorkoming van dubbele belastingheffing ; het tot stand brengen van gunstige voorwaarden voor buitenlandse investeringen in de Armeense economie ; de vaststelling van degelijke handelswetten en -voorwaarden, en de uitwisseling van informatie over wettelijke en bestuursrechtelijke handelwijzen op investeringsgebied ; de uitwisseling van informatie over investeringsmogelijkheden in de vorm van onder andere 25 handelsbeurzen, tentoonstellingen, handelsweken en andere evenementen. ARTIKEL 48 Overhei d sopdrachten De partijen werken samen met het oog op de vaststelling van voorwaarden voor de gunning via openbare en op concurrentie gebaseerde procedures van contracten voor het leveren van goederen en diensten, vooral door middel van aanbestedingen. ARTIKEL 49 Samenwerking op het gebied van de normen en conformiteitsbeoordeling 1. De samenwerking tussen de partijen is gericht op de aanpassing aan de internationaal overeengekomen criteria, beginselen en richtsnoeren inzake kwaliteit. De te ondernemen acties dienen bevorderlijk te zijn voor de wederzijdse erkenning op het gebied van de conformiteitsbeoordeling, en de verbetering van de kwaliteit van de Armeense produkten te vergemakkelijken. 2. Daartoe worden via samenwerking in het kader van technische-bijstandsprojecten de volgende doelstellingen nagestreefd : • • • de bevordering van nuttige samenwerking met de op deze gebieden gespecialiseerde organisaties en instellingen, de bevordering van de toepassing van communautaire technische voorschriften en Europese normen en procedures voor conformiteitsbeoordeling, de uitwisseling van praktische en technische informatie met betrekking tot de kwaliteitsbeheersing. ARTIKEL 50 Mijnbouw en grondstoffen 1. De partijen streven naar een uitbreiding van de investeringen en van de handel op mijnbouw- en grondstoffengebied. 2. De samenwerking heeft vooral betrekking op : de uitwisseling van informatie over de vooruitzichten voor de sectoren mijnbouw en non- ferrometalen ; de vaststelling van een juridisch kader voor de samenwerking ; met de handel verband houdende aangelegenheden ; 26 de vaststelling en tenuitvoerlegging van milieuwetgeving ; de opleiding ; de veiligheid in de mijnindustrie. ARTIKEL 51 Samenwerking op het gebied van wetenschap en technologie 1. De partijen bevorderen de samenwerking op het gebied van civiel wetenschappelijk onderzoek en technologische ontwikkeling (O & TO) op basis van het wederzijdse voordeel daarvan, en met inachtneming van de omvang van de beschikbare middelen, van de nodige toegankelijkheid van hun respectieve programma's en van de passende regelingen voor een doeltreffende bescherming van de intellectuele, industriële en commerciële eigendomsrechten (1ER). 2. De samenwerking op het gebied van wetenschappen en technologie heeft betrekking op : de uitwisseling van wetenschappelijke en technische informatie, gezamenlijke O & TO-activiteiten, opleidingsactiviteiten en programma's ter bevordering van de mobiliteit ten behoeve van aan beide zijden bij O & TO betrokken wetenschappers, onderzoekers en technici. De activiteiten welke in het kader van de samenwerking betrekking hebben op onderwijs en/of opleiding, dienen plaats te hebben in overeenstemming met de bepalingen van artikel 52. De partijen kunnen op basis van wederzijdse instemming kiezen voor andere vormen van samenwerking op wetenschappelijk en technologisch gebied. Bij de uitvoering van dergelijke samenwerkingsactiviteiten wordt bijzondere aandacht besteed aan de tewerkstelling elders van wetenschappers, ingenieurs, onderzoekers en technici die zich bezighouden of hebben beziggehouden met onderzoek naar en/of de produktie van massavernietigingswapens. 3. De samenwerking waarop dit artikel betrekking heeft wordt ten uitvoer gelegd via specifieke regelingen waarvoor de onderhandelingen en de sluiting verlopen overeenkomstig de door elke partij vastgestelde procedures en waarin onder andere de passende IER-bepalingen worden opgenomen. ARTIKEL 52 Onderwijs en opleiding 1. De partijen werken samen ten einde het peil van het algemene onderwijs en de beroeps kwalificaties in de Republiek Armenië te verhogen, zowel in de openbare als in de particuliere sector. 27 2. De samenwerking wordt in het bijzonder gericht op de volgende terreinen : de modernisering van het hoger onderwijs en de opleidingsstelsels in de Republiek Armenië met inbegrip van de systemen voor de certificatie van instellingen voor hoger onderwijs en diploma's in het hoger onderwijs ; de opleiding van leidinggevend personeel in de openbare en de particuliere sector alsook van hogere ambtenaren op vast te stellen prioritaire terreinen ; de samenwerking tussen onderwijsinstellingen onderling en tussen onderwijsinstellingen en ondernemingen ; de mobiliteit van onderwijzend personeel, afgestudeerden, administratief personeel, jonge wetenschappers en onderzoekers, en jongeren in het algemeen ; de bevordering van het onderwijs op het gebied van Europese studies in de relevante instellingen ; het aanleren van communautaire talen ; de postuniversitaire opleiding van conferentietolken ; de opleiding van journalisten ; de opleiding van opleiders ; 3. De mogelijke deelneming van een partij aan de respectieve programma's op onderwijs- en opleidingsgebied van de andere partij zou kunnen worden overwogen in overeenstemming met hun respectieve procedures, en er zullen dan eventueel institutionele kaders en samenwerkingsprojecten worden opgezet in aansluiting op de deelneming van de Republiek Armenië aan het TEMPUS- programma van de Gemeenschap. ARTIKEL 53 Landbouw en de agro-industriële sector De samenwerking op dit terrein is gericht op de landbouwhervorming, de modernisering, privatisering en herstructurering van de landbouwsector, van de agro-industriële sector en van de dienstensector in de Republiek Armenië, en het vergroten van de binnenlandse en buitenlandse afzet voor Armeense produkten, onder voorwaarden welke de bescherming van het milieu waarborgen en met inachtneming van de noodzaak de continuïteit van de voedselvoorziening evenals de ontwikkeling van de landbouwindustrie en de verwerking en distributie van landbouwprodukten te verbeteren. De partijen streven eveneens naar een geleidelijke aanpassing van de Armeense normen aan de communautaire technische voorschriften betreffende al dan niet industrieel verwerkte voedingsprodukten uit de landbouw met inbegrip van de sanitaire en fytosanitaire normen. ARTIKEL 54 28 Energie 1. De samenwerking vindt plaats met inachtneming van de beginselen van de markteconomie en het Europese Energiehandvest, en rekening houdend met het Verdrag inzake het Energiehandvest en het Protocol bij het Energiehandvest verdrag betreffende energie-efficiëntie en daarmee samenhangende milieu-aspecten, tegen de achtergrond van de geleidelijke integratie van de energiemarkten in Europa. 2. De samenwerking strekt zich onder meer over de volgende terreinen uit : het opstellen en uitwerken van energiebeleid ; verbetering van het beheer en de regulering van de energiesector in overeenstemming met de eisen van een markteconomie ; verbetering van de energievoorziening, met inbegrip van de continuïteit van de energievoorziening, op een wijze die uit economisch en milieu-oogpunt verantwoord is ; de bevordering van energiebesparing en een efficiënt energiegebruik en de tenuitvoerlegging van het Protocol bij het Energiehandvestverdrag betreffende energie-efficiëntie en daarmee samenhangende milieu-aspecten; de modernisering van de energie-infrastaictuur ; verbetering van de technologieën bij de levering en het eindverbruik van de verschillende vormen van energie ; het beheer en de technische opleiding in de energiesector ; vervoer en doorvoer van energiematerialen en -produkten ; de totstandbrenging van de institutionele, wettelijke, fiscale en andere voorwaarden die nodig zijn om verhoogde handel en investeringen in energie te stimuleren ; de ontwikkeling van hydro-elektrische en andere duurzame energiebronnen 3. De partijen wisselen relevante informatie uit over investeringsprojecten in de energiesector, met name betreffende de aanleg en renovatie van olie- en gaspijpleidingen of andere middelen om energieprodukten te vervoeren. Zij werken samen met het oog op een zo efficiënt mogelijke uitvoering van de bepalingen van titel IV en artikel 47, met betrekking tot investeringen in de energiesector. ARTIKEL 55 Milieu 1. Met inachtneming van het Europese Energiehandvest en de Verklaring van de in 1993 in Luzern gehouden Conferentie, en het Energiehandvestverdrag, inzonderheid artikel 19, en het Protocol bij het Energiehandvestverdrag betreffende energie-efïiciëntie en daarmee samenhangende milieu- 29 aspecten, ontwikkelen en versterken partijen hun samenwerking op het gebied van het milieu en de volksgezondheid. 2. De samenwerking beoogt bestrijding van het milieubederf en met name : daadwerkelijke controle van de verontreinigingsniveaus en beoordeling van het milieu ; informatiesysteem met betrekking tot de milieutoestand ; bestrijding van lokale, regionale en grensoverschrijdende lucht- en waterverontreiniging ; ecologisch herstel ; duurzame, doeltreffende en uit milieu-oogpunt doelmatige energieproduktie en -gebruik ; de veiligheid van industriële installaties ; de classificatie en veilige behandeling van chemische produkten ; verbetering van de kwaliteit van het water ; beperking, recycling en veilige verwijdering van afval ; tenuitvoerlegging van het Verdrag van Bazel ; onderzoek van de milieu-effecten van de landbouw, bodemerosie en chemische verontreiniging ; de bescherming van bossen ; de instandhouding van de biodiversiteit, beschermde gebieden en duurzaam gebruik en beheer van biologische rijkdommen ; planning van het landgebruik, met inbegrip van nieuwbouwplanning en stadsplanning ; toepassing van economische en fiscale instrumenten ; onderzoek van klimaatsveranderingen op aarde ; milieu-opvoeding en -bewustmaking ; technische bijstand bij de sanering van met radioactiviteit besmette zones en het oplossen van daaronder veroorzaakte gezondheids- en sociale problemen ; tenuitvoerlegging van het Verdrag van Espoo inzake milieu-effectrapportage in grensover schrijdend verband. 3. De samenwerking vindt met name plaats via : opstelling van plannen voor rampen en andere noodsituaties ; uitwisseling van informatie en deskundigen, onder meer op het gebied van de overdracht van schone technologieën en het veilige en uit milieu-oogpunt verantwoorde gebruik van 30 biotechnologieën ; gezamenlijke onderzoeksactiviteiten ; aanpassing van wetgeving aan communautaire normen ; opleiding op milieugebied en institutionele versterking ; samenwerking in regionaal verband, met inbegrip van samenwerking in het kader van het Europees Milieu-agentschap en op internationaal niveau ; ontwikkeling van strategieën, vooral in verband met wereldomvattende en klimatologische kwesties en tevens met het oog op de totstandbrenging van duurzame ontwikkeling ; milieu-effectstudies. ARTIKEL 56 Vervoer Partijen ontwikkelen en versterken hun samenwerking op vervoergebied. De samenwerking beoogt onder meer de herstructurering en modernisering van de vervoersystemen en -netwerken in de Republiek Armenië en de ontwikkeling en verzekering, in voorkomend geval, van de compatibiliteit van de vervoersystemen in het kader van de verwezenlijking van een meer geïntegreerd vervoerstelsel. Bijzondere aandacht wordt geschonken aan het functioneren van de traditionele communicatieverbindingen tussen de onafhankelijke staten van Transkaukasië en met andere buurlanden. De samenwerking omvat onder meer : de modernisering van het beheer en de exploitatie van het wegvervoer, de spoorwegen, havens en luchthavens ; de modernisering en ontwikkeling van de spoorweg-, waterweg-, weg-, haven-, luchthaven-, en luchtvaartinfrastructuur, inclusief de modernisering van de belangrijkste verbindingen van gemeenschappelijk belang en de transeuropese verbindingen voor voornoemde vervoertakken, met name die welke verband houden met het TRACECA-project; de bevordering en ontwikkeling van het multimodale vervoer ; de bevordering van gezamenlijke onderzoeks- en ontwikkelingsprogramma's ; de totstandbrenging van het wettelijk en institutioneel kader voor beleidsontwikkeling en - uitvoering, inclusief privatisering van de vervoersector. ARTIKEL 57 31 Post en telecommunicatie Binnen de grenzen van hun respectieve bevoegdheden verruimen en versterken partijen hun samenwerking op de volgende terreinen : de uitstippeling van strategieën en richtsnoeren voor de ontwikkeling van de sector telecommunicatie en de post ; de ontwikkeling van de beginselen van een tariefbeleid en marketing op het gebied van telecommunicatie en post ; de overdracht van technologie en know-how, ook op het terrein van Europese technische normen en certificatiesystemen ; de bevordering van de ontwikkeling van projecten voor telecommunicatie en post en het aantrekken van investeringen ; verhoging van de efficiëntie en kwaliteit van telecommunicatie en post, onder meer via de liberalisatie van de activiteiten in subsectoren ; de geavanceerde toepassing van telecommunicatie, met name op het gebied van de elektronische overdracht van kapitaal ; beheer van telecommunicatienetwerken en hun "optimalisering" ; een passende regelgevingsbasis voor de verstrekking van telecommunicatie- en postdiensten en voor het gebruik van een radiofrequentiespectrum ; opleiding op het gebied van telecommunicatie en post met het oog op exploitatie onder marktvoorwaarden. ARTIKEL 58 Financiële dienstverlening De samenwerking beoogt met name vergemakkelijking van het betrekken van de Republiek Armenië bij algemeen erkende onderlinge verrekeningssystemen. De technische bijstand is toegespitst op : de ontwikkeling van moderne bancaire en financiële diensten, de ontwikkeling van een gemeenschappelijke markt van kredietmiddelen, het betrekken van de Republiek Armenië bij een algemeen erkend onderling verrekeningssysteem ; de ontwikkeling van een belastingstelsel en de bijbehorende instellingen in de Republiek Armenië, de uitwisseling van ervaringen, en personeelsopleiding ; de ontwikkeling van het verzekeringswezen, hetgeen onder meer een gunstig kader zal vormen voor de deelneming van communautaire maatschappijen aan de totstandbrenging van joint ventures in de verzekeringssector in de Republiek Armenië alsmede de ontwikkeling van de exportkredietverzekering. 32 Deze samenwerking draagt met name bij tot de bevordering van het aanknopen van betrekkingen tussen de Republiek Armenië en de Lid-Staten in de sector financiële dienstverlening. ARTIKEL 59 Regionale ontwikkeling 1. Partijen versterken hun samenwerking op het gebied van de planning van regionale ontwikkeling en landgebruik. 2. Daartoe stimuleren zij de uitwisseling door de nationale, regionale en plaatselijke overheden van informatie over beleid inzake regionale planning en planning van het landgebruik en over methoden voor het uitstippelen van regionaal beleid met speciale aandacht voor de ontwikkeling van probleemgebieden. Zij moedigen tevens directe contacten aan tussen de respectieve regio's en de openbare organisaties die verantwoordelijk zijn voor de planning van de regionale ontwikkeling ten einde onder meer methoden en wijzen van stimulering van regionale ontwikkeling uit te wisselen. ARTIKEL 60 Sociale samenwerking 1. Partijen ontwikkelen hun samenwerking op het gebied van de gezondheid en veiligheid met het oog op verbetering van het beschermings- en veiligheidsniveau van werknemers. De samenwerking omvat met name : vorming en opleiding op het gebied van gezondheids- en veiligheidszaken waarbij specifieke aandacht wordt besteed aan de sectoren van bedrijvigheid met grote risico's ; de ontwikkeling en bevordering van preventieve maatregelen ter bestrijding van beroepsziekten en andere met het beroep samenhangende aandoeningen ; de voorkoming van risico's van het zich voordoen van ernstige ongevallen en het beheer van giftige chemische stoffen ; onderzoek ter ontwikkeling van fundamentele kennis omtrent de werkomgeving en de gezondheid en veiligheid van werknemers. 2. Op het gebied van de werkgelegenheid omvat de samenwerking met name technische bijstand met het oog op : optimalisering van de arbeidsmarkt ; modernisering van de arbeidsbemiddelings- en adviseringsdiensten ; 33 planning en beheer van de herstructureringsprogramma's ; stimulering van de ontwikkeling van lokale werkgelegenheid ; uitwisseling van informatie over programma's inzake een flexibele arbeid, inclusief programma's die het oprichten van eigen ondernemingen en het ondernemerschap bevorderen. 3. Partijen besteden bijzondere aandacht aan samenwerking op het gebied van de sociale bescherming die onder meer samenwerking bij het plannen en ten uitvoer leggen van hervormingen van de sociale bescherming in de Republiek Armenië omvat. Deze hervormingen beogen de ontwikkeling in de Republiek Armenië van aan markteconomieën inherente beschermingsmethoden en omvatten alle terreinen van de sociale bescherming. ARTIKEL 61 Toerisme Partijen verhogen en ontwikkelen hun samenwerking die omvat : bevordering van het toerisme ; bevordering van de informatiestroom ; overdracht van know-how ; bestudering van de mogelijkheden voor gezamenlijke acties ; samenwerking tussen officiële vreemdelingenverkeersorganen ; opleiding voor de ontwikkeling van het toerisme. ARTIKEL 62 Midden- en kleinbedrijf 1. Partijen streven ernaar het midden- en kleinbedrijf en hun verenigingen en de samenwerking tussen het MKB in de Gemeenschap en de Republiek Armenië te ontwikkelen en te versterken. 2. De samenwerking omvat technische bijstand, met name op de volgende terreinen : de ontwikkeling van een wettelijk kader voor het midden- en kleinbedrijf ; de ontwikkeling van een passende infrastructuur (een bureau ter ondersteuning van het midden- en kleinbedrijf, communicatie, bijstand voor de oprichting van een fonds voor het midden- en kleinbedrijf) ; de ontwikkeling van technologieparken ; 34 ARTIKEL 63 Informatie en communicatie Partijen steunen de ontwikkeling van moderne methoden van informatiebeheersing, zich mede over de media uitstrekkend, en stimuleren een doeltreffende onderlinge uitwisseling van informatie. Er wordt prioriteit verleend aan programma's die het grote publiek basisinformatie over de Gemeenschap en de Republiek Armenië verstrekken, waarbij, waar mogelijk, toegang wordt verleend tot databanken met volledige eerbiediging van de intellectuele eigendomsrechten. ARTIKEL 64 Consumentenbescherming Partijen werken nauw samen met het oog op de verwezenlijking van verenigbaarheid tussen hun consumentenbeschermingssystemen. Deze samenwerking kan bestaan in uitwisseling van informatie op wetgevend gebied en institutionele hervormingen, de totstandbrenging van permanente systemen van wederzijdse informatie over gevaarlijke produkten, verbetering van de aan de consument verstrekte informatie, met name over prijzen, kenmerken van produkten en geboden diensten, de organisatie van uitwisselingen tussen de vertegenwoordigers van de belangen van consumenten en verhoging van de verenigbaarheid van de verschillende vormen van consumentenbeschermingsbeleid en de organisatie van studiebijeenkomsten en opleidingsperioden. ARTIKEL 65 Douane 1. Het doel van de samenwerking is ervoor te zorgen dat alle op goedkeuring wachtende bepalingen betreffende de handel en eerlijke handel worden nageleefd en dat het douanesysteem van de Republiek Armenië aan dat van de Gemeenschap wordt aangepast. 2. De samenwerking omvat in het bijzonder de volgende elementen : uitwisseling van informatie ; verbetering van de werkmethoden ; invoering van een gecombineerde nomenclatuur en het enig administratief document ; het op elkaar aansluiten van de doorvoersystemen van de Gemeenschap en de Republiek Armenië ; vereenvoudiging van controles op en formaliteiten bij het goederenvervoer ; steun bij de invoering van moderne douane-informatiesystemen ; de organisatie van studiebijeenkomsten en opleidingsperioden. 35 Waar nodig wordt technische bijstand verstrekt. 3. Onverminderd de verdere in deze Overeenkomst en met name in de artikelen 69 en 71 overeen gekomen samenwerking vindt de wederzijdse bijstand tussen de administratieve autoriteiten in douanezaken van partijen plaats overeenkomstig de bepalingen van het aan deze Overeenkomst gehechte protocol. ARTIKEL 66 Statistische samenwerking De samenwerking op dit gebied beoogt de ontwikkeling van een efficiënt statistisch systeem dat snel de betrouwbare statistieken kan leveren die nodig zijn bij de ondersteuning van en het toezicht op het proces van economische hervormingen en dat een bijdrage kan leveren aan de ontwikkeling van het particulier ondernemerschap in de Republiek Armenië. Partijen werken met name op de volgende terreinen samen : aanpassing van het statistisch systeem van Armenië aan internationale methoden, normen en classificaties ; uitwisseling van statistische gegevens ; het leveren van de nodige statistische macro- en micro-economische gegevens om economische hervormingen uit te voeren en te beheren. De bijdrage van de Gemeenschap om dit doel te verwezenlijken, bestaat in het leveren van technische bijstand aan de Republiek Armenië. ARTIKEL 67 Economie Partijen vergemakkelijken het proces van economische hervorming en de coördinatie van hun economisch beleid door hun samenwerking die gericht is op het verkrijgen van een beter inzicht in de grondslagen van hun respectieve economieën en de uitstippeling en tenuitvoerlegging van economisch beleid in markteconomieën. Daartoe wisselen partijen informatie uit over macro- economische resultaten en vooruitzichten. De Gemeenschap verstrekt technische bijstand om : de Republiek Armenië bij te staan in haar economisch hervormingsproces door het verstrekken van deskundige en technische adviezen, samenwerking tussen economen aan te moedigen ten einde de overdracht van know-how voor de uitstippeling van economisch beleid te bespoedigen en te zorgen voor ruime verspreiding van onderzoek dat voor het beleid van belang kan zijn. 36 TITEL VII SAMENWERKING OP HET GEBIED VAN DEMOCRATIE EN MENSENRECHTEN ARTIKEL 68 De Partijen werken samen in alle kwesties betreffende de instelling of versterking van democratische instellingen, inclusief die welke vereist zijn voor de versterking van de rechtsstaat, de bescherming van de mensenrechten en de fundamentele vrijheden overeenkomstig internationaal recht en OVSE- principes. Deze samenwerking krijgt gestalte in programma's voor technische bijstand onder meer op het gebied van het opstellen van relevante wet- en regelgeving; de uitvoering van deze wetgeving; het functioneren van het gerecht; de rol van de staat op juridisch gebied; de werking van het kiesstelsel. Zo nodig valt ook opleiding hieronder. De partijen bevorderen contacten en uitwisselingen tussen hun nationale, regionale en gerechtelijke autoriteiten, parlementsleden, en non-gouvernementele organisaties. 37 TITEL VIII SAMENWERKING BIJ DE PREVENTIE VAN ILLEGALE ACTIVITEITEN EN DE PREVENTIE VAN EN CONTROLE OP ILLEGALE IMMIGRATIE ARTIKEL 69 De Partijen werken samen bij het voorkomen van illegale activiteiten zoals: • • • illegale activiteiten in de economische sfeer, inclusief corruptie ; illegale transacties betreffende diverse goederen, inclusief industrie-afval ; namaak; Samenwerking op bovengenoemde terreinen is gebaseerd op wederzijds overleg en nauwe interactie. Technische en administratieve bijstand kan worden verstrekt, onder meer op de volgende terreinen: • • • • • het opstellen van nationale wetgeving in de sfeer van preventie van illegale activiteiten; het opzetten van informatiecentra; het vergroten van de efficiëntie van instellingen die werkzaam zijn op het gebied van de preventie van illegale activiteiten; het opleiden van personeel en het ontwikkeling van onderzoeksinfrastructuur; het uitwerken van wederzijds aanvaardbare maatregelen om illegale activiteiten te verhinderen. ARTIKEL 70 Het witwassen van geld 1. Partijen zijn het eens over de noodzaak al het nodige te doen en samen te werken ten einde te voorkomen dat hun financiële systemen worden gebruikt voor het witwassen van inkomsten uit criminele activiteiten in het algemeen en drugsmisdrijven in het bijzonder. 2. De samenwerking op dit gebied omvat administratieve en technische bijstand met het oog op de vaststelling van passende normen ter voorkoming van het witwassen van geld die gelijkwaardig zijn aan de in deze door de Gemeenschap en internationale fora, in het bijzonder de Financial Action Task Force (FATF), vastgestelde normen. ARTIKEL 71 Verdovende middelen Partijen werken in het kader van hun respectieve bevoegdheden samen aan verhoging van de doelmatigheid en efficiëntie van het beleid en de maatregelen om de illegale produktie en levering van en de handel in verdovende middelen en psychotrope stoffen, inclusief voorkoming van het oneigenlijk gebruik van precursoren, tegen te gaan, alsmede aan bevordering van de preventie en terugdringing van de vraag naar verdovende middelen. De samenwerking op dit gebied is gebaseerd op onderling overleg en nauwe coördinatie tussen partijen over de doelstellingen en maatregelen op de verschillende met verdovende middelen verband houdende terreinen. 38 ARTIKEL 71 bis Illegale immigratie 1. De Lid-Staten van de Europese Unie en de Republiek Armenië komen overeen samen te werken op het gebied van de preventie van en controle op illegale immigratie. Hiertoe: zal de Republiek Armenië haar onderdanen die illegaal aanwezig zijn op het grondgebied van een Lid-Staat op verzoek van deze Lid-Staat en zonder verdere formaliteiten opnieuw opnemen; zal elke Lid-Staat zijn onderdanen, zoals gedefinieerd voor communautaire doeleinden, die illegaal aanwezig zijn op het grondgebied van de Republiek Armenië op verzoek van Armenië en zonder verdere formaliteiten opnieuw opnemen. Hiertoe zullen de Lid-Staten en de Republiek Armenië hun onderdanen van passende identiteitsdocumenten voorzien. 2. De Republiek Armenië komt overeen bilaterale overeenkomsten te sluiten met Lid-Staten die daarom verzoeken, waarbij specifieke verplichtingen worden geregeld voor wederopname, inclusief een verplichting voor de wederopname van onderdanen van andere landen en statenloze personen die vanuit de Republiek Armenië op het grondgebied van een dergelijke Lid-Staat zijn aangekomen, of vanuit een dergelijke Lid-Staat op het grondgebied van de Republiek Armenië zijn aangekomen. 3. De Samenwerkingsraad onderzoekt welke gezamenlijk inspanningen gedaan kunnen worden voor de preventie van en de controle op illegale immigratie. 39 TITEL IX CULTURELE SAMENWERKING ARTIKEL 72 Partijen verbinden zich ertoe culturele samenwerking te bevorderen en te vergemakkelijken. In voorkomend geval kunnen de culturele samenwerkingsprogramma's van de Gemeenschap of de programma's van een of meer Lid-Staten het voorwerp van samenwerking vormen en kunnen verdere activiteiten van wederzijds belang worden ontwikkeld. 40 TITEL X FINANCIËLE SAMENWERKING OP HET GEBIED VAN TECHNISCHE BIJSTAND ARTIKEL 73 Met het oog op de verwezenlijking van de doelstellingen van deze Overeenkomst en in overeenstemming met de artikelen 74, 75 en 76 komt de Republiek Armenië in aanmerking voor tijdelijke financiële steun van de Gemeenschap die de vorm aanneemt van technische bijstand in de vorm van subsidies. Doel van deze bijstand is de economische hervorming van de Republiek Armenië te bespoedigen. ARTIKEL 74 Deze financiële steun wordt geleverd in het kader van TACIS, zoals in de desbetreffende communautaire verordening van de Raad bepaald. ARTIKEL 75 De doelstellingen en terreinen van de financiële steun van de Gemeenschap worden vastgesteld in een indicatief programma dat een afspiegeling vormt van de door de twee partijen vast te stellen prioriteiten waarbij rekening wordt gehouden met de behoeften van de Republiek Armenië, haar sectoriële opnemingscapaciteiten en de met de hervorming geboekte voortgang. Partijen stellen de Samenwerkingsraad van een en ander in kennis. ARTIKEL 76 Om optimaal profijt te kunnen trekken uit de beschikbare middelen zorgen partijen ervoor dat de technische bijstandsbijdragen van de Gemeenschap worden toegekend in nauwe coördinatie met die uit andere financieringsbronnen, zoals de Lid-Staten, andere landen en internationale organisaties, zoals de Internationale Bank voor Herstel en Ontwikkeling en de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling. 41 TITEL XI INSTITUTIONELE, ALGEMENE EN SLOTBEPALINGEN ARTIKEL 77 Hierbij wordt een Samenwerkingsraad opgericht, die toezicht houdt op de tenuitvoerlegging van de Overeenkomst. Deze Samenwerkingsraad komt eens per jaar op ministersniveau bijeen. Hij behandelt alle belangrijke vraagstukken die zich in het kader van de Overeenkomst voordoen, en alle andere, bilaterale of internationale vraagstukken van gemeenschappelijk belang om de doelstellingen van deze Overeenkomst te bereiken. De Samenwerkingsraad kan tevens doelgerichte aanbevelingen doen in onderlinge overeenstemming tussen beide partijen. ARTIKEL 78 1. De Samenwerkingsraad bestaat uit leden van de Raad van de Europese Unie en leden van de Commissie van de Europese Gemeenschappen enerzijds en uit leden van de regering van de Republiek Armenië anderzijds. 2. De Samenwerkingsraad stelt zijn eigen procedurevoorschriften vast. 3. De Samenwerkingsraad wordt beurtelings voorgezeten door een vertegenwoordiger van de Gemeenschap en door een lid van de regering van de Republiek Armenië. ARTIKEL 79 1. De Samenwerkingsraad wordt bij de vervulling van zijn taken bijgestaan door een Samen werkingscomité, bestaande uit vertegenwoordigers van de leden van de Raad van de Europese Unie en van leden van de Commissie van de Europese Gemeenschappen enerzijds, en uit vertegenwoordigers van de regering van de Republiek Armenië anderzijds. Gewoonlijk zullen dit hooggeplaatste ambtenaren zijn. Het Samenwerkingscomité wordt beurtelings voorgezeten door de Gemeenschap en de Republiek Armenië. In zijn procedurevoorschriften zal de Samenwerkingsraad de taken van het Samenwerkingscomité bepalen. Deze omvatten onder meer de voorbereiding van de vergaderingen van de Samenwerkingsraad en de vaststelling van de werkwijze van het Comité. 2. De Samenwerkingsraad mag ongeacht welke van zijn bevoegdheden aan het Samen werkingscomité delegeren dat voor continuïteit zal zorgen tussen de vergaderingen van de Samenwerkingsraad. ARTIKEL 80 De Samenwerkingsraad kan besluiten ieder ander speciaal comité of lichaam dat hem bij de uitvoering van zijn taken kan helpen, op te richten en bepaalt de samenstelling en taken van dergelijke comités of lichamen en hoe zij zullen functioneren. 42 ARTIKEL 81 Bij het onderzoek van ongeacht welke kwestie die zich voordoet in het kader van de Overeenkomst met betrekking tot een bepaling betreffende een artikel van de GATT/WTO houdt de Samenwerkingsraad zoveel mogelijk rekening met de algemeen gebruikelijke interpretatie van het artikel van de GATT/WTO in kwestie door de overeenkomstsluitende partijen bij de WTO. ARTIKEL 82 Er wordt een Parlementair Samenwerkingscomité opgericht. Dit zal als forum dienen, waar leden van het Parlement van de Republiek Armenië en het Europees Parlement elkaar kunnen ontmoeten en met elkaar van gedachten kunnen wisselen. Het Comité komt met door hem zelf te bepalen tussenpozen bijeen. ARTIKEL 83 1. Het Parlementaire Samenwerkingscomité bestaat uit leden van het Europees Parlement enerzijds, en uit leden van het Parlement van de Republiek Armenië anderzijds. 2. Het Parlementaire Samenwerkingscomité stelt zijn eigen procedurevoorschriften vast. 3. Het Parlementaire Samenwerkingscomité wordt bij toerbeurt door het Europees Parlement en door het Parlement van de Republiek Armenië voorgezeten, volgens de in zijn procedure voorschriften op te nemen bepalingen. ARTIKEL 84 Het Parlementaire Samenwerkingscomité mag bij de Samenwerkingsraad ter zake doende inlichtingen over de tenuitvoerlegging van de Overeenkomst inwinnen. De Samenwerkingsraad verstrekt het Samenwerkingscomité de verlangde informatie. Het Parlementaire Samenwerkingscomité wordt ingelicht over de aanbevelingen van de Samenwerkingsraad. Het Parlementaire Samenwerkingscomité mag aanbevelingen doen aan de Samenwerkingsraad. ARTIKEL 85 1. Binnen het toepassingsgebied van de Overeenkomst, beijvert elk van de partijen zich om ervoor te zorgen dat natuurlijke personen en rechtspersonen van de andere partij, zonder discriminatie ten opzichte van haar eigen onderdanen, toegang krijgen tot de ter zake bevoegde gerechtshoven en administratieve lichamen van beide partijen, ter bescherming van hun individuele rechten en hun eigendomsrechten, waaronder ook die betreffende intellectuele, industriële en commerciële eigendom. 2. Binnen de grenzen van hun respectieve bevoegdheden zetten beide partijen zich in om : 43 arbitrage aan te moedigen bij geschillen die voortkomen uit handels- en samenwerk ings- transacties tussen economische subjecten van de Gemeenschap en de Republiek Armenië ; overeen te komen dat wanneer een geschil ter arbitrage wordt voorgelegd elke partij bij het geschil, behalve wanneer de regels van de arbitrage-instantie die door beide partijen is gekozen anders bepalen, haar eigen arbiter kiest, ongeacht diens nationaliteit en dat de voorzittende derde arbiter of de enige arbiter een ingezetene van een derde staat mag zijn ; hun economische subjecten aan te bevelen in onderling overleg de wetgeving te kiezen die van toepassing is op hun contracten ; aan te moedigen dat een beroep wordt gedaan op de arbitragevoorschriften die zijn uitgewerkt door de Commissie van de Verenigde Naties inzake Internationaal Handelsrecht (Uncitral) en arbitrage door een andere instantie of staat die het verdrag hebben ondertekend over de erkenning en tenuitvoerlegging van buitenlandse arbitrale uitspraken dat op 10 juni 1958 in New York werd gesloten. ARTIKEL 86 Niets in de Overeenkomst zal een Overeenkomstsluitende Partij beletten maatregelen te nemen : a) die zij nodig acht om de onthulling van informatie die tegen haar vitale veiligheidsbelangen indruist, te beletten ; b) die verband houden met de produktie van of de handel in wapens, munitie of oorlogsmateriaal of met onderzoek, ontwikkeling of produktie die absoluut vereist zijn voor verdedigingsdoeleinden, mits dergelijke maatregelen geen afbreuk doen aan de concurrentievoorwaarden voor produkten die niet voor specifiek militaire doeleinden bestemd zijn ; c) die zij van vitaal belang voor haar eigen veiligheid acht, in geval van ernstige binnenlandse beroeringen die de handhaving van recht en orde in gevaar brengen in tijden van oorlog of ernstige internationale spanningen die een oorlogsdreiging inhouden of om verplichtingen na te komen, die zij voor de instandhouding van de vrede en de internationale veiligheid is aangegaan ; d) die zij nodig acht om haar internationale verplichtingen en verbintenissen na te komen met betrekking tot de controle op het tweeledig gebruik van industriële goederen en technologieën. ARTIKEL 87 1. Op de door de Overeenkomst bestreken terreinen en onverminderd eventueel daarin neergelegde bijzondere bepalingen geldt het volgende : de regelingen die Armenië ten opzichte van de Gemeenschap toepast zullen geen aanleiding geven tot discriminatie tussen de Lid-Staten, hun onderdanen dan wel hun bedrijven of firma's ; de regelingen die de Gemeenschap ten opzichte van Armenië toepast zullen geen aanleiding geven tot discriminatie tussen onderdanen van Armenië dan wel bedrijven of firma's uit de Republiek Armenië. 44 2. Het bepaalde in lid 1 doet geen afbreuk aan het recht van de Overeenkomstsluitende Partijen om de ter zake doende bepalingen van hun belastingwetgeving toe te passen op belastingplichtingen, die niet in dezelfde situatie verkeren ten aanzien van hun vaste woonplaats. ARTIKEL 88 1. Elk van beide partijen mag ieder geschil dat verband houdt met de toepassing of de interpretatie van de Overeenkomst aan de Samenwerkingsraad voorleggen. 2. De Samenwerkingsraad kan het geschil bij aanbeveling beslechten. 3. Indien het geschil niet overeenkomstig lid 2 kan worden beslecht, mag elk van beide partijen de andere van de benoeming van een bemiddelaar in kennis stellen ; de andere partij moet dan binnen twee maanden een tweede bemiddelaar benoemen. Voor de toepassing van deze procedure worden de Gemeenschap en haar Lid-Staten geacht één der beide partijen bij het geschil te zijn. De Samenwerkingsraad benoemt een derde bemiddelaar. De aanbevelingen van de bemiddelaars worden met meerderheid van stemmen genomen. Dergelijke aanbevelingen zijn niet bindend voor de Overeenkomstsluitende Partijen. 4. De Samenwerkingsraad kan procedureregels opstellen voor geschillenbeslechting. ARTIKEL 89 De partijen komen overeen op verzoek van elk van de partijen onmiddellijk overleg te plegen via passende kanalen om kwesties met betrekking tot de interpretatie of tenuitvoerlegging van deze Overeenkomst en andere relevante aspecten van de betrekkingen tussen de partijen te bespreken. De bepalingen van dit artikel doen geen afbreuk aan en gelden onverminderd de artikelen 13, 88 en 94. ARTIKEL 90 De behandeling van de Republiek Armenië zal niet gunstiger zijn dan die welke de Lid-Staten onderling toepassen. ARTIKEL 91 In de Overeenkomst wordt onder de term "partijen" verstaan de Republiek Armenië enerzijds en de Gemeenschap, of de Lid-Staten, of de Gemeenschap en de Lid-Staten, in overeenstemming met hun respectievelijke bevoegdheden, anderzijds. Het Verdrag inzake het Europees Energiehandvest en de protocollen daarvan zijn bij de ARTIKEL 92 45 inwerkingtreding van toepassing op zaken die onder deze Overeenkomst ressorteren en onder dit Verdrag en de protocollen daarvan vallen maar alleen in de mate waarin een dergelijke toepassing hierin is voorzien. ARTIKEL 93 De Overeenkomst wordt gesloten voor een aanvankelijke periode van tien jaar waarna de Overeenkomst automatisch telkens met een jaar wordt verlengd tenzij een van beide partijen de andere partij zes maanden voor de Overeenkomst verstrijkt schriftelijk in kennis stelt van opzegging. ARTIKEL 94 1. De partijen treffen alle algemene of specifieke maatregelen die vereist zijn om aan hun verplichtingen krachtens de Overeenkomst te voldoen. Zij zullen erop toezien dat de in de Overeenkomst aangegeven doelstellingen worden bereikt. 2. Indien een van beide partijen van mening is dat de andere partij een verplichting krachtens de Overeenkomst niet is nagekomen, mag zij passende maatregelen treffen. Alvorens zulks te doen, verstrekt deze partij, behalve in bijzonder dringende gevallen, de Samenwerkingsraad alle ter zake doende gegevens die nodig zijn voor een grondig onderzoek van de situatie om een voor beide partijen aanvaardbare oplossing te vinden Bij de keuze van deze maatregelen moet voorrang worden gegeven aan die welke de goede werking van de Overeenkomst het minst verstoren. Deze maatregelen worden onmiddellijk ter kennis van de Samenwerkingsraad gebracht, die daaromtrent overleg moet plegen indien de andere partij zulks verlangt. De bijlagen I, II, II, IV en V en het protocol maken integrerend onderdeel uit van de Overeenkomst. ARTIKEL 95 ARTIKEL 96 Totdat er onder de onderhavige Overeenkomst gelijkwaardige rechten zijn verworven voor zowel individuen als ondernemers, zal de Overeenkomst geen afbreuk doen aan rechten die hun worden verzekerd door bestaande overeenkomsten, welke bindend zijn voor één of meer Lid-Staten enerzijds, en voor de Republiek Armenië anderzijds met uitzondering van gebieden die tot de bevoegdheid van de Gemeenschap behoren en zonder afbreuk te doen aan de verplichtingen van de Lid-Staten die voortvloeien uit deze Overeenkomst op gebieden die tot hun bevoegdheid behoren. ARTIKEL 97 De Overeenkomst is van toepassing, enerzijds, op de gebieden waar de Verdragen tot oprichting van de Europese Gemeenschap, de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal en de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie van toepassing zijn en onder de in die Verdragen neergelegde voorwaarden, en, anderzijds, op het grondgebied van de Republiek Armenië. 46 ARTIKEL 98 Deze Overeenkomst zal worden gedeponeerd bij de Secretaris-generaal van de Raad van de Europese Unie. ARTIKEL 99 De Overeenkomst is opgesteld in de Deense, de Duitse, de Engelse, de Finse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese, de Spaanse, de Zweedse en de Armeense taal, zijnde alle teksten gelijkelijk authentiek, en zal worden gedeponeerd bij de Secretaris-Generaal van de Raad van de Europese Unie. ARTIKEL 100 De Overeenkomst wordt door de Overeenkomstsluitende Partijen volgens hun eigen procedures goedgekeurd. De Overeenkomst treedt in werking op de eerste dag van de tweede maand volgende op de dag waarop de partijen de Secretaris-Generaal van de Raad van de Europese Unie kennisgeving doen van het feit dat de in de eerste alinea bedoelde procedures zijn voltooid. Bij haar inwerkingtreding vervangt deze Overeenkomst, wat de betrekkingen tussen de Republiek Armenië en de Gemeenschap betreft, de Overeenkomst tussen de Europese Economische Gemeenschap, de Europese Gemeenschap voor Atoomenergie en de Unie van Socialistische Sovjetrepublieken inzake handel en commerciële en economische samenwerking die op 18 december 1989 in Brussel werd ondertekend. ARTrKEL 101 Indien de bepalingen van bepaalde onderdelen van deze Overeenkomst in afwachting van de voltooiing van de procedures die noodzakelijk zijn voor de inwerkingtreding van deze Overeenkomst in werking treden door middel van een Interimovereenkomst tussen de Gemeenschap en de Republiek Armenië, komen de overeenkomstsluitende partijen overeen dat de term "datum van inwerkingtreding van de overeenkomst" in dat geval betekent de datum van inwerkingtreding van de Interimovereenkomst. 47 Lijst van aan deze overeenkomst gehechte teksten Bijlage I Indicatieve lijst van voordelen die de Republiek Armenië overeenkomstig artikel 8, lid 3, aan de onafhankelijke staten toekent. Bijlage II Overeenkomsten inzake intellectuele, industriële en commerciële eigendom als bedoeld in artikel 42. Bijlage III Definities van in artikel 25 genoemde financiële diensten. Bijlage IV Voorbehouden van de Gemeenschap overeenkomstig artikel 22, lid 2. Protocol betreffende wederzijdse bijstand tussen de administratieve autoriteiten in douanezaken Ht Voordelen die de Republiek Armenië overeenkomstig artikel 8, lid 3, aan de onafhankelijke staten toekent BIJLAGE I Alle onafhankelijke staten: Er worden geen invoerrechten toegepast. H°\ Overeenkomsten inzake intellectuele, industriële en commerciële eigendom als bedoeld in artikel 42 1. Artikel 42, lid 2, heeft betrekking op de hierna volgende multilaterale overeenkomsten : BIJLAGE II Berner-conventie voor de bescherming van werken van letterkunde en kunst (Akte van Parijs, 1971) ; Internationaal Verdrag inzake de bescherming van uitvoerende kunstenaars, producenten van fonogrammen en omroeporganisaties (Rome, 1961) ; Protocol bij de schikking van Madrid betreffende de internationale inschrijving van merken (Madrid, 1989) ; Overeenkomst van Nice betreffende de internationale classificatie van de waren en diensten ten behoeve van de inschrijving van merken (Genève 1977, geamendeerd in 1979) ; Verdrag van Budapest inzake de internationale erkenning van het depot van micro organismen ten dienste van de octrooiverlening (1977, gewijzigd in 1980) ; Internationaal Verdrag tot bescherming van kweekprodukten (UPOV) (Akte van Genève, 1991). 2. De Samenwerkingsraad kan aanbevelen dat artikel 42, lid 2, van toepassing is op andere multilaterale overeenkomsten. Indien zich problemen voordoen op het gebied van de intellectuele, de industriële en de commerciële eigendom die gevolgen hebben voor de omstandigheden waaronder het handelsverkeer plaats vindt, wordt op verzoek van een der Partijen ten spoedigste overleg gepleegd ten einde een voor beide Partijen bevredigende oplossing te vinden voor het probleem. 3. De partijen bevestigen het belang dat zij hechten aan de verplichtingen die voortvloeien uit de hiernavolgende multilaterale overeenkomsten : Verdrag van Parijs tot bescherming van de industriële eigendom (Akte van Stockholm, 1967, geamendeerd in 1979) ; Schikking van Madrid betreffende de internationale inschrijving van merken (Akte van Stockholm, 1967, geamendeerd in 1979) ; Verdrag tot samenwerking inzake octrooien (Octrooiensamenwerkingsverdrag) (Washington 1970, geamendeerd in 1979 en gewijzigd in 1984) ; 4. Met ingang van de datum van inwerkingtreding van deze overeenkomst kent de Republiek Armenië aan vennootschappen en onderdanen van de Gemeenschap wat de erkenning en de bescherming van intellectuele, industriële en commerciële eigendom betreft, een behandeling toe die niet minder gunstig is dan die welke dit land uit hoofde van bilaterale overeenkomsten aan enig ander derde land toekent. 5. De bepalingen van lid 4 zijn niet van toepassing op de voordelen die de Republiek Armenië op SB een daadwerkelijke grondslag van reciprociteit aan enig derde land toekent of op de voordelen die de Republiek Armenië aan een ander land van de voormalige Sowjet-Unie toekent. 57 Betreffende artikel 25 Financiële diensten: definities BIJLAGE III Een financiële dienst is een dienst van financiële aard die door een financieel dienstverlener van een van de partijen wordt aangeboden. Financiële diensten omvatten de volgende activiteiten: A. Alle verzekeringsdiensten en daarmee verband houdende diensten 1. Directe verzekering (met inbegrip van medeverzekering) i) levensverzekering ii) niet-levensverzekering 2. Wederverzekering en retrocessie 3. Verzekeringsbemiddeling, zoals diensten van makelaars en agenten 4. Ondersteunende diensten in de verzekeringssector, zoals adviesverstrekking, actuariaat, risicobeoordeling en regeling van schade-eisen B. Bankwezen en andere financiële diensten (verzekeringen niet inbegrepen) 1. Acceptatie van deposito's en andere teaigbetaalbare middelen van het publiek 2. Alle soorten leningen, onder meer consumentenkrediet, hypotheekleningen, factorkrediet en financiering van commerciële transacties 3. Financiële leasing 4. Alle betalings- en geldovermakingsdiensten, met inbegrip van krediet- en betaalkaarten, reischeques en bankwissels 5. Garanties en verplichtingen 6. Verhandelen, voor eigen rekening of voor rekening van derden, hetzij in de beurs, hetzij op de parallelmarkt, hetzij anderszins, van de volgende produkten: a) geldmarktinstrumenten (cheques, wissels, depositobewijzen, enz. ) b) deviezen c) afgeleide proukten, zoals bij voorbeeld termijnen en opties d) wisselkoers- en rentevoetinstrumenten, met inbegrip van produkten zoals ruiltransacties, termijnkoerstransacties, enz. e) verhandelbare effecten f) andere verhandelbare stukken en financiële activa, met inbegrip van ongemunt goud en zilver 7. Deelneming in de uitgifte van diverse soorten effecten, met inbegrip van het garanderen en plaatsen van effecten als agent (openbaar of particulier) en het verlenen van daarmee verband houdende diensten 8. Geldmakelaarsdiensten 9. Beheer van activa, bij voorbeeld van kasmiddelen of beleggingsportefeuilles, alle vormen van gezamenlijk investeringsbeheer, beheer van pensioenfondsen alsmede bewaargevings-, deposito- en trustdiensten 10. Vereffenings- en verrekeningsdiensten voor financiële activa met inbegrip van effecten, afgeleide produkten en andere verhandelbare stukken 11. Advies en bemiddeling en andere ondersteunende financiële diensten in verband met de in de punten 1 tot en met 10 genoemde activiteiten, met inbegrip van kredietreferenties en - analyse, onderzoek en advies in verband met investeringen en beleggingsportefeuilles, alsmede advies over aankopen en over bedrijfsreorganisatie en -strategie 12. Verstrekken en overdragen van financiële informatie, financiële gegevensverwerking en bijbehorende software door andere financiële dienstverleners De volgende activiteiten zijn van de definitie van financiële diensten uitgesloten: a) activiteiten van centrale banken of andere overheidsinstellingen voor de tenuitvoerlegging van het monetair beleid of het wisselkoersbeleid b) activiteiten die voor rekening of met de garantie van de regering worden uitgevoerd door centrale banken, overheidsinstanties, ministeries of openbare instellingen, behalve wanneer de activiteiten door financiële dienstverleners in concurrentie met die overheidslichamen mogen worden uitgevoerd c) activiteiten die deel uitmaken van een wettelijk stelsel van sociale zekerheid of van wettelijke pensioenregelingen, behalve wanneer die activiteiten door financiële dienstverleners in concurrentie met overheidslichamen of particuliere instellingen mogen worden uitgevoerd. 53 VOORBEHOUDEN VAN DE GEMEENSCHAP OVEREENKOMSTIG ARTIKEL 22, LID 2 BIJLAGE IV Mijnbouw In sommige Lid-Staten kan voor de ontginning van ertsen door ondernemingen waarin onderdanen van de EG geen meerderheidsparticipatie hebben een vergunning vereist zijn. Visserij Tenzij anders bepaald is de toegang tot en het gebruik van natuurlijke hulpbronnen en visse- rijgronden die zich bevinden in maritieme wateren die onder de soevereiniteit of de jurisdictie van Lid-Staten van de Gemeenschap vallen, beperkt tot vissersvaartuigen die de vlag van een Lid-Staat van de Gemeenschap voeren en die op het grondgebied van de Gemeenschap geregistreerd zijn. Aankoop van onroerend goed In sommige Lid-Staten is de aankoop van onroerend goed door niet-EG-ondernemingen aan beperkingen onderhevig. Audiovisuele diensten met inbegrip van de radio-omroep Wat produktie en distributie betreft, met inbegrip van het uitzenden en andere vormen van transmissie aan het publiek, kan de nationale behandeling beperkt zijn tot audiovisuele werken die aan bepaalde criteria ten aanzien van de oorsprong voldoen. Telecommunicatiediensten, mei inbegrip van mobiele diensten en satellietverbindingen Gereserveerde diensten In sommige Lid-Staten is de markttoegang voor complementaire diensten en infrastructuur beperkt. Vrije beroepen Beperkt tot natuurlijke personen die onderdanen zijn van de Lid-Staten. Onder bepaalde voor waarden kan aan deze personen toestemming tot het oprichten van ondernemingen worden verleend. Landbouw In sommige Lid-Staten wordt de nationale behandeling niet toegekend aan ondernemingen waarin onderdanen van de EG geen meerderheidsparticipatie hebben en die een landbouwbedrijf wensen op te richten. De aankoop van wijngaarden door ondernemingen waarin onderdanen van de EG geen 5W meerderheidsparticipatie hebben is afhankelijk gesteld van een kennisgeving of, indien nodig, een vergunning. Persagentschappen In sommige Lid-Staten is de buitenlandse deelneming in uitgeverijen en omroeporganisaties aan beperkingen onderhevig. tf ONTWERP VAN EEN PROTOCOL BETREFFENDE WEDERZIJDSE BIJSTAND TUSSEN DE ADMINISTRATIEVE AUTORITEITEN IN DOUANEZAKEN 4V ARTIKEL 1 Definities Voor de toepassing van dit protocol wordt verstaan onder : a) douanewetgeving : de op het grondgebied van overeenkomstsluitende partijen geldende voorschriften betreffende de invoer, de uitvoer en de doorvoer van goederen en de plaatsing van goederen onder een douaneregeling, met inbegrip van verboden, beperkingen en controlemaatregelen ; b) verzoekende autoriteit : een bevoegde administratieve autoriteit die hiertoe door een overeenkomstsluitende partij is aangewezen en die een verzoek om administratieve bijstand in douanezaken indient ; c) aangezochte autoriteit : een bevoegde administratieve autoriteit die hiertoe door een overeenkomstsluitende partij is aangewezen en die een verzoek om administratieve bijstand in douanezaken ontvangt ; d) persoonlijke gegevens: informatie betreffende een geïdentificeerde of identificeerbare persoon. ARTIKEL 2 Werkingssfeer 1. De overeenkomstsluitende partijen verlenen elkaar, binnen hun bevoegdheden, bijstand, op de wijze en onder de voorwaarden vastgesteld in dit protocol, bij de preventie, de opsporing en het onderzoek van overtredingen van de douanewetgeving. 2. De bijstand in douanezaken waarin dit protocol voorziet, geldt voor elke administratieve autoriteit van de overeenkomstsluitende partijen die bevoegd is voor de toepassing van dit protocol. De bijstand in douanezaken doet geen afbreuk aan de regels betreffende de wederzijdse bijstand in strafzaken en geldt niet voor informatie die is verkregen krachtens bevoegdheden die op verzoek van de rechterlijke autoriteiten worden uitgeoefend, tenzij deze autoriteiten hiermee instemmen. ARTIKEL 3 Bijstand op verzoek 1. Op aanvraag van de verzoekende autoriteit verschaft de aangezochte autoriteit eerstgenoemde alle ter zake dienende informatie die deze nodig heeft voor de correcte toepassing van de douanewetgeving, met inbegrip van informatie betreffende vastgestelde of voorgenomen transacties die op deze wetgeving inbreuk maken of zouden kunnen maken. 2. Op aanvraag van de verzoekende autoriteit deelt de aangezochte autoriteit haar mede of goederen die uit het grondgebied van een der overeenkomstsluitende partijen zijn uitgevoerd, op regelmatige wijze in de andere partij zijn ingevoerd, onder vermelding, in voorkomend geval, van de douane regeling waaronder deze goederen zijn geplaatst. o. 3. Op aanvraag van de verzoekende autoriteit zorgt de aangezochte autoriteit, binnen het kader van haar wetgeving, ervoor dat toezicht wordt gehouden op : a) natuurlijke personen of rechtspersonen ten aanzien waarvan een gegrond vermoeden bestaat dat zij de douanewetgeving overtreden of overtreden hebben ; b) de plaats waar voorraden goederen op zodanige wijze zijn bijeengebracht dat er redenen zijn om aan te nemen dat zij bestemd zijn voor transacties die in strijd zijn met de douanewetgeving ; c) goederenbewegingen waarover wordt medegedeeld dat zij aanleiding kunnen geven tot overtredingen van de douanewetgeving ; d) vervoermiddelen ten aanzien waarvan een gegrond vermoeden bestaat dat zij voor het plegen van inbreuken op de douanewetgeving werden gebruikt, worden gebruikt of zouden kunnen worden gebruikt. ARTIKEL 4 Bijstand op eigen initiatief De overeenkomstsluitende Partijen verlenen elkaar, overeenkomstig hun wetten, voorschriften en andere rechtsinstrumenten, zonder voorafgaand verzoek bijstand indien zij zulks noodzakelijk achten voor de correcte toepassing van de douanewetgeving, in het bijzonder bij het verkrijgen van infor matie omtrent : transacties die een inbreuk vormen of lijken te vormen op deze wetgeving en die van belang kunnen zijn voor een andere overeenkomstsluitende partij ; nieuwe middelen of methoden die bij dergelijke transacties worden gebruikt ; goederen waarvan bekend is dat zij het voorwerp vormen van een overtreding van de douanewetgeving. natuurlijke personen of rechtspersonen ten aanzien waarvan er gegronde redenen zijn om aan te nemen dat zij de douanewetgeving overtreden of hebben overtreden ; vervoermiddelen ten aanzien waarvan een gegrond vermoeden bestaat dat zij voor het plegen van inbreuken op de douanewetgeving werden gebruikt, worden gebruikt of zouden kunnen worden gebruikt. ARTIKEL 5 Afgifte van documenten/Kennisgeving van besluiten Op aanvraag van de verzoekende autoriteit neemt de aangezochte autoriteit, overeenkomstig haar eigen wetgeving, de nodige maatregelen voor : 5? de afgifte van alle documenten, de kennisgeving van alle besluiten, waarop het bepaalde in dit protocol van toepassing is, aan een geadresseerde die op haar grondgebied verblijft of gevestigd is. In dergelijk geval is artikel 6, lid 3, van toepassing wat het verzoek zelf betreft. ARTIKEL 6 Vorm en inhoud van verzoeken om bijstand 1. Verzoeken in het kader van dit protocol worden schriftelijk gedaan en gaan vergezeld van de bescheiden die voor de behandeling ervan noodzakelijk zijn. In spoedeisende gevallen kunnen verzoeken mondeling worden gedaan, mits zij onmiddellijk schriftelijk worden bevestigd. 2. De overeenkomstig het bepaalde in lid 1 ingediende verzoeken bevatten de hierna volgende gegevens : a) de naam van de verzoekende autoriteit ; b) de gevraagde maatregel ; c) het onderwerp en de reden van het verzoek ; d) de relevante wetten, regels en andere rechtsvoorschriften ; e) zo nauwkeurig en volledig mogelijke informatie betreffende de natuurlijke personen of rechtspersonen waarop het onderzoek betrekking heeft ; f) een overzicht van de relevante feiten en het reeds uitgevoerde onderzoek, behalve in de in artikel 5 bedoelde gevallen. 3. De verzoeken worden ingediend in een officiële taal van de aangezochte autoriteit of in een voor deze aanvaardbare taal. 4. Indien een verzoek niet in de juiste vorm wordt gedaan, kan om correctie of aanvulling worden verzocht. Er kunnen echter reeds conservatoire maatregelen worden genomen. ARTIKEL 7 Behandeling van verzoeken 1. De aangezochte autoriteit behandelt verzoeken om bijstand, binnen de grenzen van haar bevoegdheden en de haar beschikbare middelen, alsof zij voor eigen rekening of in opdracht van een andere autoriteit van dezelfde overeenkomstsluitende partij handelde, door reeds beschikbare informatie te verstrekken en het nodige onderzoek te verrichten ofte doen verrichten. Deze bepaling is ook van toepassing op de administratieve dienst waaraan het verzoek door de aangezochte ^ autoriteit werd gericht indien deze laatste niet tot zelfstandig handelen bevoegd is. 2. Verzoeken om bijstand worden behandeld overeenkomstig de wetten, regels en andere rechtsvoorschriften van de aangezochte overeenkomstsluitende partij. 3. Gemachtigde ambtenaren van een overeenkomstsluitende partij kunnen met instemming van de andere betrokken overeenkomstsluitende partij en onder de voorwaarden die laatstgenoemde stelt, van de diensten van de aangezochte autoriteit of van een andere autoriteit die onder de aangezochte autoriteit ressorteert, informatie over transacties waarbij de douanewetgeving wordt of zou kunnen worden overtreden verkrijgen die de verzoekende autoriteit nodig heeft ter uitvoering van het bepaalde in dit protocol. 4. Ambtenaren van een overeenkomstsluitende partij kunnen, met instemming van de andere betrokken overeenkomstsluitende partij, en onder de voorwaarden die laatstgenoemde stelt, aanwezig zijn bij onderzoek dat op het grondgebied van laatstgenoemde wordt verricht. ARTIKEL 8 Vorm waarin de informatie dient te worden verstrekt 1. De aangezochte autoriteit deelt de uitslag van het ingestelde onderzoek aan de verzoekende autoriteit mede in de vorm van bescheiden, voor echt gewaarmerkte afschriften van bescheiden, rapporten en dergelijke. 2. De in lid 1 bedoelde bescheiden kunnen worden vervangen door informatie die, in ongeacht welke vorm, met behulp van systemen voor automatische gegevensverwerking voor hetzelfde doel wordt verstrekt. ARTIKEL 9 Uitzonderingen op de verplichting tot het verlenen van bijstand 1. De overeenkomstsluitende partijen kunnen de in dit protocol bedoelde bijstand weigeren wanneer het verlenen daarvan : a) de soevereiniteit van de Republiek Armenië of die van een Lid-Staat van de Europese Unie die uit hoofde van dit protocol om bijstand is gevraagd zou kunnen aantasten ; b) de openbare orde, veiligheid of andere wezenlijke belangen, in het bijzonder de in artikel 10, lid 2, genoemde gevallen, zou kunnen aantasten ; c) de toepassing inhoudt van deviezen- of belastingvoorschriften andere dan voorschriften inzake douanerechten ; of d) de schending zou inhouden van een industrieel geheim, een handelsgeheim of een beroepsgeheim. 06 2. Wanneer de verzoekende autoriteit om een vorm van bijstand verzoekt die zij desgevraagd zelf niet zou kunnen verlenen, vermeldt zij dit in haar verzoek. De aangezochte autoriteit bepaalt zelf hoe zij op een dergelijk verzoek reageert. 3. Indien bijstand wordt geweigerd, dienen het daartoe strekkende besluit en de redenen ervan onverwijld aan de verzoekende autoriteit te worden medegedeeld. ARTIKEL 10 Het uitwisselen van gegevens en geheimhouding 1. Alle informatie, in welke vorm dan ook, die ter uitvoering van dit protocol is verstrekt, heeft een vertrouwelijk karakter, of is voor beperkte verspreiding bestemd, afhankelijk van de van toepassing zijnde voorschriften van elk van de overeenkomstsluitende partijen, en valt onder de geheimhoudingsplicht. Op deze informatie is de wetgeving van toepassing die op soortgelijke informatie van de ontvangende overeenkomstsluitende partij van toepassing is. Tevens zijn de ter zake geldende bepalingen van toepassing waaraan de communautaire instellingen zijn onderworpen. 2. Persoonlijke gegevens mogen alleen worden verstrekt wanneer de ontvangende overeenkomstsluitende partij zich ertoe verbindt deze gegevens een op zijn minst equivalente bescherming te geven als die welke in dat specifieke geval wordt toegepast door de overeenkomstsluitende partij die de gegevens verstrekt. 3. De verkregen informatie mag uitsluitend worden gebruikt voor de in dit protocol omschreven doeleinden. Een partij mag deze informatie slechts voor andere doeleinden gebruiken na schriftelijke toestemming van de administratieve autoriteit die ze heeft verstrekt. Voorts gelden voor deze informatie de door deze autoriteit vastgestelde beperkingen. 4. Het bepaalde in lid 3 vormt geen beletsel voor het gebruik van informatie in gerechtelijke of administratieve procedures die achteraf worden ingesteld wegens niet-naleving van de douanewetgeving. De bevoegde autoriteit die de informatie heeft verstrekt wordt van een dergelijk gebruik in kennis gesteld. 5. De overeenkomstsluitende partijen kunnen de overeenkomstig het bepaalde in dit protocol verkregen informatie en geraadpleegde bescheiden als bewijsmateriaal gebruiken in hun rapporten, getuigenverklaringen en in gerechtelijke procedures. ARTIKEL 11 Deskundigen en getuigen 1. Een onder een aangezochte autoriteit ressorterende ambtenaar kan worden gemachtigd, binnen de beperkingen van de hem verleende machtiging, in het rechtsgebied van de andere overeenkomstsluitende partij als getuige of deskundige op te treden in gerechtelijke of administratieve procedures die betrekking hebben op aangelegenheden waarop dit protocol van toepassing is en daarbij de voor deze procedures noodzakelijk voorwerpen, bescheiden of voor echt gewaarmerkte afschriften van bescheiden voor te leggen. In de convocatie dient uitdrukkelijk te Off worden vermeld over welk onderwerp en in welke functie of hoedanigheid de betrokken ambtenaar zal worden ondervraagd. 2. De gemachtigde ambtenaar geniet de door bestaande wetgeving aan ambtenaren van de verzoekende autoriteit op haar grondgebied verleende bescherming. ARTIKEL 12 Kosten van de bijstand De partijen brengen elkaar geen kosten in rekening voor uitgaven die ter uitvoering van dit protocol zijn gemaakt, met uitzondering, in voorkomend geval, van de uitgaven voor deskundigen, getuigen, tolken en vertalers die niet in overheidsdienst zijn. ARTIKEL 13 Tenuitvoerlegging 1. De centrale douane-autoriteiten van Armenië, enerzijds, en de bevoegde diensten van de Commissie van de Europese Gemeenschappen en, in voorkomend geval, de douane-autoriteiten van de Lid-Staten van de Europese Unie, anderzijds, zijn belast met de uitvoering van dit Protocol. Deze instanties stellen alle praktische maatregelen en regelingen voor de toepassing van dit protocol vast, met inachtneming van de voorschriften op het gebied van de gegevensbescherming. Zij kunnen de bevoegde instanties aanbevelingen doen voor wijzigingen die huns inziens in dit protocol dienen te worden aangebracht. 2. De overeenkomstsluitende partijen raadplegen elkaar en stellen elkaar vervolgens in kennis van alle uitvoeringsbepalingen die overeenkomstig de bepalingen van dit protocol worden genomen. ARTIKEL 14 Complementariteit 1. Onverminderd artikel 10 doet geen overeenkomst inzake wederzijdse bijstand die tussen een of meer Lid-Staten van de Europese Unie en de Republiek Armenië gesloten is afbreuk aan de communautaire voorschriften betreffende de uitwisseling tussen de bevoegde diensten van de Commissie en de douane-autoriteiten van de Lid-Staten van informatie over douanezaken die voor de Gemeenschap van belang kan zijn. (?Z GEMEENSCHAPPELIJKE VERKLARING BETREFFENDE ARTIKEL 3 bis Bij het in artikel 3 bis genoemde overleg over veranderende omstandigheden in de Republiek Armenië bespreken de Partijen belangrijke veranderingen die een aanzienlijk effect kunnen hebben op de toekomstige ontwikkeling van Armenië. Hiertoe zouden kunnen behoren de toetreding van Armenië tot de WTO, de Raad van Europa of andere internationale lichamen, de toetreding tot een regionale douane-unie of een regionale integratie-overeenkomst in welke vorm dan ook. GEMEENSCHAPPELIJKE VERKLARING BETREFFENDE ARTIKEL 5 Indien de partijen menen dat de omstandigheden ontmoetingen op het hoogste niveau nodig maken, dan kunnen deze op ad-hocbasis worden georganiseerd. GEMEENSCHAPPELIJKE VERKLARING BETREFFENDE ARTIKEL 14 Tot de Republiek Armenië toetreedt tot de WTO overleggen de Partijen binnen het Samenwerkingscomité óver hun beleid inzake invoertarieven, met inbegrip van veranderingen in de tariefbescherming. In het bijzonder voorafgaand aan een verhoging van de tariefbescherming wordt dergelijk overleg aangeboden. GEMEENSCHAPPELIJKE VERKLARING BETREFFENDE HET BEGRIP 'ZEGGENSCHAP' IN ARTIKEL 24, ONDER b), EN ARTIKEL 36 1. De partijen bevestigen dat zij onderling zijn overeengekomen dat 'zeggenschap' afhangt van de feitelijke omstandigheden van elk geval. 2. Een onderneming wordt bij voorbeeld geacht onder 'zeggenschap' van een andere onderneming te staan, en dus een dochteronderneming van de betrokken onderneming te zijn, indien: - - de andere onderneming rechtstreeks of middellijk beschikt over een meerderheid van de stemrechten, of de andere partij het recht heeft een meerderheid van het bestuurs-, leidinggevend of toezichthoudend orgaan aan te stellen of af te zetten, en terzelfder tijd aandeelhouder of lid van de dochteronderneming is. 3. Beide partijen beschouwen de in punt 2 vermelde criteria niet als een limitatieve opsomming. GEMEENSCHAPPELIJKE VERKLARING BETREFFENDE ARTIKEL 35 Het feit dat een visum wordt vereist voor natuurlijke personen van bepaalde partijen en niet voor die van andere, wordt niet op zichzelf beschouwd als iets dat uit een specifieke verbintenis voortvloeiende voordelen teniet doet of daaraan afbreuk kan doen. C*3 GEMEENSCHAPPELIJKE VERKLARING BETREFFENDE ARTIKEL 42 De partijen komen overeen dat intellectuele, industriële en commerciële eigendom voor de toepassing van de Overeenkomst inzonderheid het volgende omvat: auteursrechten, met inbegrip van de auteursrechten op computerprogramma's, en naburige rechten, de rechten voor octrooien, industrile ontwerpen, geografische aanduidingen, met inbegrip van benamingen van oorsprong, warenmerken en dienstmerken, topografieën van geïntegreerde schakelingen, alsmede bescherming tegen oneerlijke mededinging als bedoeld in artikel 10 bis van het Verdrag van Parijs voor de bescherming van industriële eigendom en bescherming van niet-openbaargemaakte informatie over know-how. GEMEENSCHAPPELIJKE VERKLARING BETREFFENDE ARTIKEL 94 De partijen komen met het oog op de juiste interpretatie en toepassing overeen dat onder de in artikel 94 van de Overeenkomst bedoelde 'bijzonder dringende gevallen' wordt verstaan: gevallen van wezenlijke inbreuk op de Overeenkomst door één van de partijen. Wezenlijke inbreuk op de Overeenkomst houdt in: a) afwijzing van de Overeenkomst die niet in overeenstemming is met de algemene regels van het volkenrecht, of b) schending van de essentiële onderdelen van de Overeenkomst als vermeld in artikel 2. 2. De partijen komen overeen dat onder de in artikel 94 genoemde "passende maatregelen" wordt verstaan maatregelen die in overeenstemming zijn met het internationaal recht. Indien een partij een maatregel in een bijzonder dringend geval zoals bedoeld in artikel 94 neemt, kan de andere partij een beroep doen op de procedure voor geschillenbeslechting. (*°] BRIEFWISSELING TUSSEN DE GEMEENSCHAP EN DE REPUBLIEK ARMENIË MET BETREKKING TOT DE VESTIGING VAN VENNOOTSCHAPPEN 10 bf A. Brief van de regering van de Republiek Armenië Mijnheer, Hierbij verwijs overeenkomst. ik naar de op geparafeerde Partnerschaps- en Samenwerkings Tijdens de onderhandelingen heb ik erop gewezen dat de Republiek Armenië communautaire vennootschappen die zich in de Republiek Armenië vestigen en er activiteiten uitoefenen, in bepaalde opzichten een voorkeursbehandeling verleent. Ik heb daarbij opgemerkt dat hiermee uitvoering wordt gegeven aan het Armeense beleid om met alle middelen de vestiging van communautaire vennootschappen in de Republiek Armenië te bevorderen. Dit betekent naar mijn oordeel dat de Republiek Armenië in de periode tussen de datum van parafering van deze Overeenkomst en de inwerkingtreding van de desbetreffende artikelen inzake de vestiging van vennootschappen, geen maatregelen of voorschriften zal vaststellen tot invoering of verzwaring van discriminatie van communautaire vennootschappen ten opzichte van Armeense vennootschappen of vennootschappen van een derde land in vergelijking met de situatie op de datum van parafering van deze Overeenkomst. Ik moge U verzoeken mij de ontvangst van deze briefte willen bevestigen. Gelieve, Mijnheer, de verzekering van mijn bijzondere hoogachting te aanvaarden. Voor de regering van de Republiek Armenië 11 QQ B. Brief van de Europese Gemeenschap Mijnheer, Ik dank u voor uw brief van heden welke als volgt luidt: 'Mijnheer, Hierbij verwijs ik naar de op kingsovereenkomst. geparafeerde Partnerschaps- en Samenwer Tijdens de onderhandelingen heb ik erop gewezen dat de Republiek Armenië communautaire vennootschappen die zich in de Republiek Armenië vestigen en er activiteiten uitoefenen, in bepaalde opzichten een voorkeursbehandeling verleent. Ik heb daarbij opgemerkt dat hiermee uitvoering wordt gegeven aan het Armeense beleid om met alle middelen de vestiging van communautaire vennootschappen in de Republiek Armenië te bevorderen. Dit betekent naar mijn oordeel dat de Republiek Armenië in de periode tussen de datum van parafering van deze Overeenkomst en de inwerkingtreding van de desbetreffende artikelen inzake de vestiging van vennootschappen, geen maatregelen of voorschriften zal vaststellen tot invoering of verzwaring van discriminatie van communautaire vennootschappen ten opzichte van Armeense vennootschappen of vennootschappen van een derde land in vergelijking met de situatie op de datum van parafering van deze Overeenkomst. Ik moge U verzoeken mij de ontvangst van deze briefte willen bevestigen. ' Ik bevestig u de ontvangst van deze brief. Gelieve, Mijnheer, de verzekering van mijn bijzondere hoogachting te aanvaarden. Namens de Europese Gemeenschappen 12 O? VERKLARING VAN DE FRANSE REGERING De Franse Republiek merkt op dat de Partnerschaps- en Samenwerkingsovereenkomst met de Republiek Armenië niet van toepassing is op de landen en gebieden overzee die krachtens het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap met de Europese Gemeenschap geassocieerd zijn. 13 Q2 BRIEF VAN DE EUROPESE GEMEENSCHAPPEN EN HUN LID-STATEN AAN DE REGERING VAN DE REPUBLIEK ARMENIË (BUITEN DE OVEREENKOMST) Naar aanleiding van het verzoek van de Armeense autoriteiten betreffende het opnemen van bepalingen voor bijstand op het gebied van nucleaire veiligheid in de partnerschaps- en leggen de Europese Gemeenschappen en hun Lid-Staten de samenwerkingsovereenkomst volgende verklaring af: erkende internationaal veiligheidsnormen, menen De Europese Gemeenschappen en hun Lid-Staten betreuren het besluit van de Armeense autoriteiten om Eenheid 2 van de kerncentrale Medzamor te heropenen in november 1995, hetgeen zij beschouwen als afwijkend van de algemene doelstelling van de Europese Gemeenschappen en hun Lid-Staten om de nucleaire veiligheid wereldwijd te vergroten, en met name in de landen van Midden- en Oost-Europa en van de voormalige Sowjet-Unie, waar zich kerncentrales bevinden waarbij aanzienlijke tekortkomingen van het ontwerp zijn vastgesteld, Op grond van het feit dat de kerncentrale Medzamor niet op een niveau kan worden gebracht dat overeenkomt met de Europese Gemeenschappen en hun Lid-Staten dat de centrale niet geschikt is om op lange termijn in bedrijf te blijven en dat gestreefd moet worden naar een sluiting op een zo kort mogelijke, praktisch haalbare termijn. Daarom is het van het grootste belang dat alternatieve energiebronnen worden gevonden en gebruikt. De EG is bereid Armenië te helpen bij het opstellen en uitvoeren van een termijn, overeenkomstig artikel 54 van de allesomvattende energiestrategie op partnerschaps- en samenwerkingsovereenkomst, via het Tacis-programma (in samenwerking met de internationale financiële instellingen), Onverminderd bovengenoemde doelstelling van de sluiting van de kerncentrale en rekening houdend met de huidige situatie, kan de EG op verzoek van Armenië overwegen beperkte steun te verlenen, in overeenstemming met het huidige kader van Tacis-middelen en -prioriteiten, voor veiligheidsmaatregelen op de korte termijn in het kader van het Tacis-programma voor technische bijstand. Tot deze maatregelen kunnen behoren. lange steun voor de veiligheidsautoriteiten operationele veiligheidsbijstand voor de exploitant waar dit nodig is voor de uitvoering van deze taken, beperkte levering van dringend noodzakelijke uitrusting. 14 (*j ISSN 0254-1513 COM(96) 136 def. DOCUMENTEN NL 11 Catalogusnummer : CB-CO-96-157-NL-C ISBN 92-78-02516-X Bureau voor officiële publikaties der Europese Gemeenschappen L-2985 Luxemburg

PROPOSAL FOR A COUNCIL DECISION replacing members and alternate members of the European Social Fund Committee

http://publications.europa.eu/resource/cellar/90811e2f-86f8-434a-b168-2e6b0c4c9f49

eng

COMMISSION OF THE EUROPEAN COMMUNITIES -à- it Brussels, 27 03 1996 COM(%) IV) final PROPOSAL FOR A COUNCIL DECISION replacing members and alternate members of the European Social Fund Committee (presented by the Commission) EXPLANATORY MEMORANDUM Subject: Replacement of members and alternate members of the European Social Fund Committee for the period up to 22 October 1998 1. 2. 3. 4. 5. Article 17 of Council Regulation (EEC) No 2052/88 of 24 June 1988, as most recently amended by Council Regulation (EEC) No 3193/94 of 19 December 1994, on the tasks of the Structural Funds and their effectiveness and on coordination of their activities between themselves and with the operations of the European Investment Bank and the other existing financial instruments, states that the Commission shall be assisted in respect of Objectives 3 and 4 by a Committee pursuant to Article 124 of the Treaty. The provisions relating to the organisation and tasks of this Committee are laid down in the implementing regulations, principally in Article 28 of Council Regulation (EEC) No 4253/88, as amended by Council Regulation (EEC) No 3193/94 of 19 December 1994, concerning coordination of the activities of the different Structural Funds between themselves and with the operations of the European Investment Bank and the other existing financial instruments. The said Article provides that the Committee shall be composed of two government representatives, two representatives of the workers' organisations and two representatives of the employers' organisations from each Member State. The members and alternates are appointed by the Council, acting on a proposal from the Commission, for a period of three years. The Council decided, on 23 October 1995, to appoint the members and alternate members of the European Social Fund Committee, on a proposal from the Commission, for the period from 23 October 1995 to 22 October 1998. Following the resignation of a member and an alternate member, the Commission is presenting to the Council this proposal for a Decision replacing those members for the period up to 22 October 1998. PROPOSAL FOR A COUNCIL DECISION replacing members and alternate members of the European Social Fund Committee THE COUNCIL OF THE EUROPEAN UNION, Having regard to the proposal from the Commission, Whereas the Council, on 23 October 1995, acting on a proposal from the Commission, decided to appoint the members and alternate members of the European Social Fund Committee1 for the period up to 22 October 1998; Whereas two members' seats (government representatives) have become vacant following the resignations of Mrs Maria Teresa Bengala and Mr Raul Carlos (Portugal); Whereas one alternate member's seat (government representative) has become vacant following the resignation of Mr Mario Ferras de Oliveira (Portugal); Whereas, therefore, it is necessary to amend the said Decision, HAS DECIDED AS FOLLOWS: The Decision of 23 October 1995 is amended as follows: Article 1 1. - - 2. In Article 1, I a) the member representing the Portuguese government, Mrs Maria Teresa Bengala, is replaced by Mrs Maria Candida Soares; the member representing the Portuguese government, Mr Raul Carlos, is replaced by Mr Rafael Prata. In Article 1,1 b), the alternate member representing the Portuguese government, Mr Mario Ferras de Oliveira, is replaced by Mr Mario Caldeira Diaz. Article 2 The appointments referred to in Article 1 shall be published, for information, in the Official Journal of the European Communities. Done at Brussels For the Council The President 1 OJ No C 296, 10. 11. 1995. ISSN 0254-1475 COM(96) 139 final DOCUMENTS EN 01 Catalogue number : CB-CO-96-144-EN-C ISBN 92-78-01974-7 Office for Official Publications of the European Communities L-2985 Luxembourg H

Forslag til RÅDETS AFGØRELSE om indgåelse af rammeaftalen om handel og samarbejde mellem Det Europæiske Fællesskab og dets medlemsstater på den ene side og Republikken Korea på den anden side

http://publications.europa.eu/resource/cellar/840dc7fe-30a8-4bfe-ae76-d15059f0ea97

dan

KOMMISSIONEN FOR DE EUROPÆISKE FÆLLESSKABER ^. ir ir" •a ir j, "ir ir ir Bruxelles, den 27. 03. 1996 KOM(96) 141 endelig udg. 96/ 0098 (CNS) Forslag til RÅDETS AFGØRELSE om indgåelse af rammeaftalen om handel og samarbejde mellem Det Europæiske Fællesskab og dets medlemsstater på den ene side og Republikken Korea på der» anden side (forelagt af Kommissionen) røeerøwøfHBNy; BF:GKUNI)FLSF 1. 2. 3. 4. 5. 6. Rådel bemyndigede ved sin afgørelse al' 8. marls 1995 Kommissionen lil al indlede forhandlinger om en rammeaftale om handel og samarbejde med Republikken Korea og vedlog direkliverne herfor. Der har fundet to forhandlingsrunder sted i Bruxelles; den første den 11. maj 1995 og den anden den 12. og 13. oktober 1995. Efter en række konsultationer mellem Kommissionen og den koreanske regering, som fandt sted i slutningen af november 1995, og kontakter gennem de diplomatiske kanaler blev aftalen paraferet i Bruxelles den 29. februar 1996. Da forhandlingsdirektiveme blev vedtaget, fastsatte Rådet, at det forbeholdt sig ret til at træffe afgørelse om aftalens juridiske status, når forhandlingerne var afsluttet. I overensstemmelse med resultatet af drøftelserne i Rådet i december 1995 og januar 1996 vil der være tale om en aftale, i hvilken både Fællesskabet og medlemsstaterne er parter (en såkaldt blandet aftale). Aftalen forelægges nu for Rådet med henblik på undertegnelse og indgåelse. Kommissionen finder, at den paraferede aftale er i overensstemmelse med de af Rådet vedtagne forhandlingsdirektiver. Kommissionen vil undersøge, om man fra koreansk side kan acceptere en midlertidig anvendelse af visse bestemmelser i aftalen. Hvis det er tilfældet, vil Kommissionen til sin tid anmode om godkendelse af en brevveksling herom. Med henblik på undertegnelsen og indgåelsen af rammeaftalen om handel og samarbejde mellem Det Europæiske Fællesskab og dets medlemsstater og Republikken Korea foreslår Kommissionen, at Rådet godkender vedlagte forslag til afgørelse. 4& mmmÊMmmmmmmm* R A D HT F OR D EN E U R O P Æ I S KE U N I ON H AR - under henvisning til traktaten om oprettelse af Det Europæiske Fællesskab, særlig artikel 73 C, sik. 2, 75, 84, stk. 2, 113 og 235, sammenholdt med artikel 228, stk. 2 og stk. 3, første afsnit, under henvisning til forslag fra Kommissionen, under henvisning til udtalelse fra Europa-Parlamentet, efter høring af Det Økonomiske og Sociale Udvalg, og ud fra følgende betragtning: Det Europæiske Fællesskab bør godkende rammeaftalen om handel og samarbejde mellem Det Europæiske Fællesskab og dets medlemsstater på den ene side og Republikken Korea på den anden side - TRUFFET FØLGENDE AFGØRELSE: Artikel 1 Rammeaftalen om handel og samarbejde mellem Det Europæiske Fællesskab og dets medlemsstater på den ene side og Republikken Korea på den anden side godkendes herved på Fællesskabets vegne. Teksten til aftalen er knyttet til denne afgørelse. Artikel 2 Kommissionen repræsenterer bistået af medlemsstaternes repræsentanter Det Europæiske Fællesskab i det blandede udvalg, der er omhandlet i artikel 19, stk. 3, i rammeaftalen om handel og samarbejde. Artikel 3 Formanden for Rådet foranstalter på Det Europæiske Fællesskabs vegne den i aftalens artikel 21 nævnte notifikation. Artikel 4 Denne afgørelse offentliggøres i De Europæiske Fællesskabers Tidende. Udfærdiget i Bruxelles, den På Rådets vegne Formand Ah (titel) Rammeaftale om handel og samarbejde mellem Det Europæiske Fællesskab og dets medlemsstater på den ene side og Republikken Korea på den anden side (tekst) DET EUROPÆISKE FÆLLESSKAB, og KONGERIGET BELGIEN, KONGERIGET DANMARK, FORBUNDSREPUBLIKKEN TYSKLAND, DEN HELLENSKE REPUBLIK, KONGERIGET SPANIEN, DEN FRANSKE REPUBLIK, IRLAND, DEN ITALIENSKE REPUBLIK, STORHERTUGDØMMET LUXEMBOURG, KONGERIGET NEDERLANDENE, REPUBLIKKEN ØSTRIG, DEN PORTUGISISKE REPUBLIK, REPUBLIKKEN FINLAND, KONGERIGET SVERIGE, DET FORENEDE KONGERIGE STORBRITANNIEN OG NORDIRLAND, som er kontraherende parter i traktaten om oprettelse af Det Europæiske Fællesskab og traktaten om oprettelse af Den Europæiske Union, i det følgende benævnt "medlemssta ter". på den ene side, og REPUBLIKKEN KOREA, på den anden side, SOM TAGER HENSYN TIL de traditionelle venskabsforbindelser mellem Republikken Korea og Det Europæiske Fællesskab og dets medlemsstater, SOM PÅ NY BEKRÆFTER parternes tilslutning til de demokratiske principper og de grundlæggende menneskerettigheder om som menneskerettigheder, i verdenserklæringen fastlagt SOM BEKRÆFTER deres ønske om at etablere en regelmæssig politisk dialog mellem Den Europæiske Union og Republikken Korea, der bygger på fælles værdier og mål, 4t SOM ERKENDER, at Den Almindelige Overenskomst om Told og Udenrigshandel har medvirket betydeligt til at Iremme den internationale handel i almindelighed og den bilaterale samhandel i særdeleshed, og at både Republikken Korea og Det Europæiske Fællesskab tilslutter sig principperne om frihandel og markedsøkonomi, som allalcn bygger på. SOM PÅ NY BEKRÆFTER, at såvel Republikken Korea som Det Europæiske fællesskab og dets medlemsstater har givet tilsagn om fuldt ud at opfylde de forpligtelser, de af indgået Verdenshandelsorganisationen, ratificeringen oprettelse aftalen ved har om af SOM ERKENDER behovet for at bidrage til den fiilde gennemførelse af resultaterne af Uruguay-runden under GATT og behovet for at anvende alle de bestemmelser, der gælder for den internationale handel, på gennemsigtig og ikke-diskriminerende vis, SOM ERKENDER betydningen af at styrke de bestående forbindelser mellem parterne med henblik på at udvide det indbyrdes samarbejde og deres fælles ønske om at styrke, uddybe og diversificere forbindelserne på områder af fælles interesse på grundlag af lighed, ikke-diskrimination, respekt for miljøet og gensidige fordele, SOM ØNSKER at skabe gunstige vilkår for en fortsat vækst i og diversificering af samhandelen og for det økonomiske samarbejde på forskellige områder af gensidig interesse, SOM MENER, at det vil være fordelagtigt for parterne at institutionalisere forbindelserne og etablere et indbyrdes økonomisk samarbejde, da et sådant samarbejde vil kunne fremme en yderligere udvikling af samhandelen og investeringerne, SOM ER SIG BEVIDST, at det er vigtigt at gøre det lettere for direkte interesserede personer og enheder, særlig de økonomiske beslutningstagere og deres repræsentative organisationer, at deltage i samarbejdet, HAR VEDTAGET AT INDGÅ DENNE AFTALE OG HAR MED HENBLIK HERPÅ SOM BEFULDMÆGTIGEDE UDPEGET: DET EUROPÆISKE FÆLLESSKAB: KONGERIGET BELGIEN: KONGERIGET DANMARK: FORBUNDSREPUBLIKKEN TYSKLAND: DEN HELLENSKE REPUBLIK: KONGERIGET SPANIEN: DEN FRANSKE REPUBLIK: IRLAND: DEN ITALIENSKE REPUBLIK: STORHERTUGDØMMET LUXEMBOURG: KONGERIGET NEDERLANDENE: REPUBLIKKEN ØSTRIG: DEN PORTUGISISKE REPUBLIK: REPUBLIKKEN FINLAND: KONGERIGET SVERIGE: DET FORENEDE KONGERIGE STORBRITANNIEN OG NORDIRLAND: REPUBLIKKEN KOREA: SOM, efter at have udvekslet deres fuldmagter og fundet dem i god og behørig form, ER BLEVET ENIGE OM FØLGENDE: Artikel 1 Samarbejdets grundlag Respekten lor de demokratiske principper og mcuncskereltij'. hedcmc som omhandle! i verdenserklæringen om menneskerettigheder ligger til grund lor pallernes interne og internationale politikker og udgør et væsentligt element i aftalen. Artikel 2 Samarbejdets mål Parterne forpligter sig med henblik på at udvide det indbyrdes samarbejde til at fremme en yderligere udvikling af deres økonomiske forbindelser. Indsatsen skal især fokusere på: a. tilskyndelser til at etablere handelsmæssigt samarbejde og diversificering til gensidig fordel, etablering af økonomisk samarbejde på områder af gensidig interesse, herunder videnskabeligt og teknologisk samarbejde og industrisamarbejde, fremme af samarbejdet mellem de økonomiske beslutningstagere ved at lette investeringerne på begge side og forbedre den gensidige forståelse. b. c. Artikel 3 Politisk dialog Der indføres en regelmæssig politisk dialog baseret på fælles værdier og mål mellem Den Europæiske Union og Republikken Korea. Dialogen skal finde sted i overensstemmelse med de procedurer, der aftales i den fælles erklæring fra Den Europæiske Union og Republikken Korea om dette emne. Artikel 4 Mestbegunstigelsesbehandling Parterne indrømmer hinanden mestbegunstigelsesbehandling i overensstemmelse med deres rettigheder og forpligtelser i Verdenshandelsorganisationen. Artikel 5 Handelsmæssigt samarbejde 1. Parterne forpligter sig til at fremme udviklingen og diversificeringen af deres indbyrdes samhandel mest muligt og til gensidig fordel. forskellige Parterne forpligter sig til at skabe bedre betingelser for markedsadgangen. De sikrer, at de anvendte mestbegunstigelsestoldsatser fastsættes under hensyntagen til og eksportinteresserne hos den ene og den anden part. De forpligter sig til at søge at fjerne handelshindringerne, særligt ved i tide at afskaffe ikke-toldmæssige hindringer og træffe forholdsregler for at forbedre gennemsigtigheden under hensyntagen til arbejdet på dette område i internationale organisationer. elementer, herunder den interne markedsituation 2. Parterne træffer foranstaltninger til at føre en politik, der tager sigte på: a. b. c. d. e. f g. h. i. j. 3. 4. 1. a. b. at gennemføre et multilateralt og bilateralt samarbejde med henblik på at behandle spørgsmål vedrørende udviklingen af handelen, som n al interesse loi Ivr. jy p;nlri. hrnindct nyy. i'x WK)':, samarbejdet de på internationalt og bilateralt plan for at linde løsninger på handelsproblemcr af fælles interesse, lieinlidij. H- p n u r d u i ri Med henblik heipa at fremme udvekslingen af oplysninger mellem de økonomiske beslutningstagere og industrielt samarbejde mellem virksomheder for at diversificere og forøge de eksisterende handelsstrømme, at undersøge og anbefale handelsfremmende foranstaltninger, der vil kunne fremme handelsudviklingen, at fremme samarbejdet mellem de kompetente toldmyndigheder i Det Europæiske Fællesskab, dets medlemsstater og Korea, at forbedre markedsadgangen for industrivarer, landbrugsprodukter og fiskerivarer forbedre markedsadgangen at tjenesteydelser og tjenesteydelser på telekommunikationsområdet, tjenesteydelser som for feks. finansielle at styrke samarbejdet inden for standarder og tekniske forskrifter, effektiv beskyttelse af intellektuel, industriel og kommerciel ejendomsret, tilrettelæggelse af handels- og investeringsbesøg, tilrettelæggelse af generelle og industrispecifikke handelsmesser. Parterne fremmer en fair konkurrence inden for de økonomiske aktiviteter ved at håndhæve deres relevante love og forskrifter fuldt ud. Parterne sikrer i overensstemmelse med deres forpligtelser i henhold til WTO- aftalen om offentlige indkøb, at deltagelse i indkøbskontrakter finder sted på et ikke-diskriminerende og gensidigt grundlag. De viderefører deres drøftelser med henblik på at opnå, at den gensidige åbning af deres respektive markeder for offentlige indkøb også kommer til at omfatte andre sektorer som f. eks. telekommunkationssektoren. Artikel 6 Landbrug og fiskeri Parterne er enige om at fremme samarbejdet på landbrugs- og fiskeriområdet, herunder også havebrug og havbrug. På grundlag af drøftelserne om deres respektive landbrugs- og fiskeripolitikker undersøger parterne mulighederne for øget handel med landbrugs- og fiskeriprodukter, handelsvirkningeme af sundhedsmæssige og plantesundhedsmæssige samt miljømæssige foranstaltninger, c. d. 2. 3. 1. a) b) 2. a) b) c) forbindelserne mellem landbruget og miljøet i landdistrikterne, forskning på landbrugs- og fiskeriområdet, herunder også inden for havebrug og havbrug. Stk. 1 linder om fornødent også anvendelse på produkter og tjenesteydelser i den hertil knyttede landbrugsforarbejdningsindustri. Parterne forpligter sig til at overholde bestemmelserne i WTO-aftalen om anvendelse af sundhedsmæssige og plantesundhedsmæssige foranstaltninger, og er rede til efter anmodning fra en af parterne at indlede konsultationer med henblik på at drøfte forslag fremsat af den anden part om anvendelse og harmonisering af de sundhedsmæssige og plantesundhedsmæssige foranstaltninger under hensyntagen til de standarder, der er aftalt i andre internationale organisationer som f eks. IOE, IPPC og Codex Alimentarius. Artikel 7 Søtransport Parterne forpligter sig til at søge at opfylde målet om uhindret adgang til markedet og trafikken inden for den internationale søtransport baseret på fair konkurrence på et kommercielt grundlag i overensstemmelse med bestemmelserne i denne artikel. Ovenstående bestemmelse berører ikke rettigheder og forpligtelser i henhold til De Forenede Nationers adfærdskodeks for linjekonferencer som gældende for den i denne aftale. Ikke- ene eller den anden af de kontraherende parter konferencelinjer kan frit konkurrere med en konference, for så vidt som de overholder princippet om fair konkurrence på et kommercielt grundlag. Parterne bekræfter deres tilsagn om at skabe fair og konkurrencebaserede vilkår for handelen med tørt og flydende massegods. Republikken Korea træffer for at opfylde denne forpligtelse de nødvendige forholdsregler for at nedtrappe den eksisterende lastreservation af massegods til skibe, der fører koreansk flag, over en overgangsperiode, der slutter den 31. december 1998. Med henblik på at opfylde målet for stk. 1 : indfører parterne ikke lastfordelingsklausuler i fremtidige bilaterale aftaler med tredjelande med hensyn til tørt og flydende massegods og linjetrafik, undtagen under sådanne særlige omstændigheder, hvor linjerederier fra en af parterne i denne aftale ikke på anden vis har reel mulighed for at deltage i trafikken til og fra det pågældende tredjeland anvender parterne fra denne aftales ikrafttræden ingen administrative, tekniske og lovgivningsmæssige foranstaltninger, der kan føre til forskelsbehandling mellem deres egne og den anden parts statsborgere eller selskaber med hensyn til den frie udveksling af tjenesteydelser inden for international søtransport. for så vidt angår adgang til havne, der betjener den internationale trafik, og brug af havnenes infrastruktur og hjælpetjenester for skibsfarten samt afgifter og 3. 4. gebyrer i forbindelse dermed, told faciliteter og tildeling af kajplads og laste- og losse faciliteter, indrømmer hver part i øvrigt skibe, der drives af den anden parts statsborgere eller selskaber, en behandling, der ikke er mindre gunstig end den. der gælder for tiens egne skibe. I forbindelse med denne artikel omfatter adgangen til det internationale søtransportmarked bl. a. , at hver parts internationale søtransporttjenesteydere har ret til at tilrettelægge dør-til-dør-transport, der omfatter en søtransportdel, og med henblik herpå direkte leverandører af andre transportformer end søtransport på den anden parts område, uden at dette berører de gældende nationalitetsbegrænsninger vedrørende transport af varer og passagerer ved hjælp af disse andre transportformer. indgå aftaler med lokale Denne artikel finder anvendelse på Det Europæiske Fællesskabs selskaber og Koreas selskaber. Den gælder også for rederier, der er etableret uden for det Det Europæiske Fællesskab eller Republikken Korea, og som kontrolleres af statsborgere fra en medlemsstat eller Republikken Korea, såfremt deres fartøjer er indregistreret i den pågældende medlemsstat eller i Republikken Korea i overensstemmelse med de respektive lovgivninger. 5. For så vidt angår skibsagenturers aktiviteter i Det Europæiske Fællesskab og i Republikken Korea, behandles dette spørgsmål om fornødent i specifikke aftaler. Artikel 8 Skibsbygning 1. 2. Parterne er enige om at samarbejde inden for skibsbygning med henblik på at fremme fair og konkurrencebaserede markedsvilkår og noterer sig den alvorlige strukturelle uligevægt mellem udbud og efterspørgsel samt markedstendenserne, der skaber krise i verdens skibsbygningsindustri. Af den grund må parterne i overensstemmelse med OECD-aftalen om skibsbygning ikke træffe forholdsregler eller iværksætte foranstaltninger til støtte for deres skibsbygningsindustri, der kan fordreje konkurrencen eller gøre det muligt for deres skibsbygningsindustri at undgå en fremtidig vanskelig situation. Parterne er enige om efter anmodning fra en af parterne at afholde konsultationer vedrørende gennemførelsen af OECD-aftalen om skibsbygning, udveksling af oplysninger om verdensmarkedsudviklingen for skibe og skibsbygning og ethvert andet problem, der måtte opstå i denne sektor. Repræsentanter for skibsbygningsindustrien kan efter aftale mellem parterne indbydes som observatører til sådanne konsultationer. Artikel 9 Beskyttelse af intellektuel, industriel og kommerciel ejendomsret 1. Parterne forpligter sig til at sikre, at der tilvejebringes en hensigtsmæssig og effektiv beskyttelse af intellektuel, industriel og kommerciel ejendomsret, herunder også effektive midler til at håndhæve sådanne rettigheder. 2. 3. 1. Parterne er enige om at gennemføre WTO-aftalen om handelsrelaterede intellektuelle ejendomsrettigheder senest den 1. juli 1996. 1 Parterne bekræfter den betydning, de tillægger deres forpligtelser i henhold lil de multilaterale konventioner om beskyttelse af intellektuel ejendomsret Paiteme bestræber sig på hurtigst muligt at tiltræde de af de i bilaget anførte konventioner, som de endnu ikke har tiltrådt. Artikel 10 Tekniske forskrifter, standarder og overensstemmelsesvurdering inden fremmer i Parterne overensstemmelse med deres respektive love anvendelsen af internationalt anerkendte standarder og overensstemmelsesvurderingssystemer, uden at dette berører parternes internationale forpligtelser. rammerne af deres kompetencer og for Med henblik herpå lægges der særligt vægt på: a. b. c. d. e. f. 2. udveksling af oplysninger og tekniske eksperter inden for standardisering, autorisation, metrologi og certificering samt eventuelt fælles forskning fremme af udvekslinger og kontakter mellem relevante organer og institutioner sektorspecifikke konsultationer samarbejde inden for kvalitetskontrol styrkelse af samarbejdet inden for tekniske forskrifter, især gennem indgåelse af en aftale om gensidig anerkendelse af overensstemmelsesvurderingsresultater, som et middel til at lette samhandelen og undgå afbrydelser, der kan skade udviklingen på dette område deltagelse og samarbejde inden for rammerne af de relevante internationale aftaler med henblik på at fremme indførelsen af harmoniserede standarder. Parterne og overensstemmelsesvurdering ikke udgør unødvendige hindringer for samhandelen. vedrørende standarder aktiviteter sikrer, at Artikel 11. Konsultationer 1. Parterne er enige om at fremme udvekslingen af oplysninger om handelsmæssige foranstaltninger. Begge parter forpligter sig til i tide at orientere den anden part om anvendelsen af foranstaltninger, der indebærer ændringer i importafgifterne inden for rammerne af mestbegunstigelsesbehandlingen, som berører den anden parts eksport. For Republikken Koreas vedkommende med undtagelse af den agrokemiske loven om forvaltninglov, der kimplanteindustrien (og loven om beskyttelse af geografiske betegnelser), der med forbehold af lovgivningsproceduren træder i kraft den 1. juli 1998. i kraft pr. 1. januar 1997, og træder 8 Begge parter kan anmode om konsulationer om handelsmæssige foranstaltninger. Konsultationer af denne art skal finde sted hurtigst muligt efter, at en af parterne har anmodet herom, med henblik på snarest at finde en gensidigt acceptabel og konstruktiv løsning. ? Parterne er enige om at orientere den anden part om indledningen af antidumping procedurer mod den anden parts produkter. Parterne skal under fuld iagttagelse af WTO-aftalerne om antidumping- og antisubsidieforanstaltninger velvilligt overveje den anden parts synspunkter med hensyn til antidumping- og antisubsidieforanstaltninger og tilbyde passende muligheder for konsultation herom. 3. 4. Parterne er enige om at konsultere hinanden om enhver tvist, som måtte opstå som følge af gennemførelsen af denne aftale. Hvis en af parterne anmoder om en sådan konsultation, skal denne afholdes hurtigst muligt. Den part, der har fremsat anmodningen, skal forsyne den anden part med alle de oplysninger, der er nødvendige for en detaljeret undersøgelse af situationen. Det skal gennem sådanne konsultationer tilstræbes at løse handelstvister så hurtigt som muligt. Bestemmelserne i denne artikel berører på ingen måde parternes respektive interne procedurer for vedtagelse og ændring af handelsmæssige foranstaltninger eller WTO-aftalernes bestemmelser om notifikation, konsultation og bilæggelse af tvister. Artikel 12 Økonomisk og industrielt samarbejde 1. Parterne fremmer under hensyntagen til deres gensidige interesser og respektive økonomiske politikker og mål det økonomiske og industrielle samarbejde på alle områder, som de måtte finde hensigtsmæssige. 2. Målene for dette samarbejde er især: at fremme udvekslingen af oplysninger mellem de økonomiske beslutningstagere og forbedre det eksisterende netværk, idet det samtidig sikres, at persondata beskyttes på passende vis at etablere udveksling af oplysninger om vilkårene og betingelserne for samarbejdet inden for alle tjenesteydelser samt infoirnationsirisfrastrukturer at fremme gensidigt fordelagtige investeringer og etablere vilkår, der fremmer investeringerne at forbedre de økonomiske vilkår og forretningsklimaet. 3. a. b. c. d. e. Parterne skal med henblik herpå bl. a. søge at diversificere og styrke de indbyrdes økonomiske bånd at etablere samarbejdskanaler, der fokuserer på specifikke industrier at fremme industrisamarbejdet mellem virksomheder, særligt mellem små og mellemstore virksomheder at fremme en bæredygtig udvikling af deres økonomier at anspore produktionsmåder, der ikke er miljøskadelige at anspore investerings- og teknologistrømmene at forbedre den gensidige forståelse for og kendskab til de respektive forretningsmi ljøer. Artikel 13 Narkotika og hvidvaskning af penge forøge effektiviteten af de politikker og Parterne samarbejder om at Ibranstaltningcr, der iværksættes for at imødegå ulovlig produktion, distribution og handel af narkotika og psykotrope stoffer, herunder forebyggelse af omledning af prækursorcr, samt styrkelse af arbejdet med at forebygge og nedbringe narkotikaefterspørgslen. Samarbejdet på dette område skal bygge på gensidig konsultation og tæt samarbejde mellem parterne vedrørende mål og foranstaltninger på de forskellige narkotikarelaterede områder. 1 Parterne er enige om, at det er nødvendigt at udfolde store bestræbelser og samarbejde for at forebyge anvendelsen af deres finansielle systemer til hvidvaskning af penge, der hidrører fra kriminelle aktiviteter i almindelighed og narkotikakriminalitet i særdeleshed. Samarbejdet på dette område skal tage sigte på at etablere passende standarder mod hvidvaskning af penge, således at der tages hensyn til de standarder, der er vedtaget af internationale fora på dette område, specielt Gruppen for Internationale finansielle Foranstaltninger (FATF). Artikel 14. Videnskabeligt og teknologisk samarbejde 1. Parterne forpligter sig til i overensstemmelse med deres gensidige interesser og målene for deres politikker for det videnskabelige område at fremme det videnskabelige og teknologiske samarbejde. Med henblik herpå bestræber parterne sig især på at fremme udveksling af oplysninger og knowhow på det videnskabelige og teknologiske område en dialog om udarbejdelsen og gennemførelsen af de respektive politikker for forskning og teknologisk udvikling samarbejde om informationsteknologi og inden for teknologier og industri, der berører interoperabiliteten henimod et globalt inforrnationssamfund samarbejde på energiområdet og inden for miljøbeskyttelse samarbejde på videnskabelige og teknologiske områder af fælles interesse. i Med henblik på at virkeliggøre målene for deres respektive politikker tilstræber parterne bl. a. at udveksle oplysninger om forskningsprojekter inden for energi, miljøbeskyttelse, telekommunikation og informationsteknologi samt informationsteknologiindustrien at fremme uddannelsen af videnskabsfolk ved hjælp af passende midler at anspore til teknologioverførsel til gensidig fordel i fællesskab at organisere seminarer, hvor ledende videnskabsfolk fra begge sider kan mødes, og 10 at tilskynde forskere fra begge parter til at gennemføre fælles forskning på områder af gensidig interesse. 3. Parterne er enige om, at alle samarbejdsaktiviteter og fælles foranstaltninger på det videnskabelige og teknologiske område skal bygge på gensidighed. Parterne er enige om effektivt at beskytte oplysninger og intellektuel ejendomsret, der fremkommer ved samarbejdet, mod enhver form for misbrug eller uautoriseret anvendelse af andre end de legitime ejere heraf. I de tilfælde, hvor en af parternes institutioner, organer og virksomheder deltager i den anden parts specifikke programmer for forskning og teknologisk udvikling såsom dem, der etableres som led i Det Europæiske Fællesskabs generelle rammeprogram, skal denne deltagelse samt udbredelsen og udnyttelsen af den viden, der herved opnås, finde sted i overensstemmelse med de generelle regler, der er fastsat af den anden part. 4. Prioriteringerne for samarbejdet fastlægges ved konsultation mellem parterne. Deltagelsen af den private sektors institutioner, organer og virksomheder i samarbejdsaktiviteterne og specifikke forskningsprojekter af fælles interesse skal anspores, jf. dog stk. 3. Artikel 15 Samarbejde på miljøområdet Parterne etablerer samarbejdsforbindelser med henblik på at beskytte og bevare miljøet. Dette skal finde sted ved hjælp af udveksling af oplysninger om miljøpolitikker og gennemførelse heraf mellem de relevante tjenestemænd i Europa-Kommissionen og de relevante myndigheder i Republikken Korea udveksling af oplysninger om miljøvenlige teknologier udveksling af personale fremme af drøftelser om samarbejdet på miljøområdet i internationale fora, som Det Europæiske Fællesskab og Republikken Korea deltager i, navnlig FN's Kommission for Bæredygtig Udvikling og andre fora, hvor der finder drøftelser sted om de internationale miljøkonventioner drøftelser om videreførelsen af bæredygtige udviklingsforanstaltninger og især samarbejde om gennemførelse af Agenda 21 og andre aktiviteter til opfølgning af FNs Konference om Miljø og Udvikling (UNCED) samarbejde om fælles miljøprojekter. Artikel 16 Energi Parterne erkender energisektorens betydning for den økonomiske og sociale udvikling og er rede til inden for rammerne af deres respektive kompetencer at udvide samarbejdet på dette område. Målene for samarbejdet er at fremme princippet om markedsøkonomi, således at forbrugerpriserne fastsættes i overensstemmelse med markedsprincipperne at diversificere energiudbuddet 11 at udvikle nye og vedvarende energiformer at opnå en rationel energiudnyttelse, især ved at fremme en eltcrspørgselsbaseret forvaltning, og at søge at skabe de bedst mulige vilkår lor teknologioverførsel med henblik på at sikre en effektiv energianvendelse. Parterne er med henblik herpå enige om at anspore gennemførelsen af iællcs undersøgelser og forskning samt fremme kontakterne mellem de ansvarlige for energiplanlægningen. Artikel 17 Sanarbejde om kultur, information og kommunikation Parterne forpligter sig til at etablere et samarbejde information og kommunikation med henblik på at fremme en bedre indbyrdes forståelse, hvorunder der tages hensyn til den kulturelle dimension af forbindelserne mellem parterne. inden for Foranstaltningerne på dette område vil især antage form af: udvekling af oplysninger om emner af fælles interesse vedrørende kultur og information tilrettelæggelse af kulturarrangementer udvekslinger på kulturområdet og udvekslinger af akademikere. Artikel 18 Samarbejde om udvikling af tredjelande Parterne er enige om at udveksle oplysninger om deres politikker for udviklingsbistand med henblik på at etablere en regelmæssig dialog om målene for disse politikker og den i respektive udvikling af bistandsprogrammer overensstemmelse med deres respektive lovgivninger og de vilkår, der gælder for gennemførelsen af disse programmer, om der kan gennemføres et mere omfattende samarbejde. tredjelande. De undersøger i Artikel 19 Det blandede udvalg 1. Parterne nedsætter i henhold til denne aftale et blandet udvalg bestående af repræsentanter for medlemmerne af Rådet for Den Europæiske Union og repræsentanter for Kommissionen for De Europæiske Fællesskaber, på den ene side, og repræsentanter for Republikken Korea, på den anden side. Der skal afholdes konsultationer i udvalget med henblik på at lette aftalens gennemførelse og fremme de generelle mål. 2. Det blandede udvalg har til opgave at sikre, at aftalen fungerer tilfredsstillende at undersøge udviklingen i samhandelen og samarbejdet mellem parterne at søge egnede midler til at imødegå vanskeligheder, som kan opstå på de af aftalen omfattede områder 12 at soge måder til at udvikle og diversificere samhandelen at udveksle synspunkter og fremsætte Ibrslag om alle emner al lælles interesse vedrorende samhandelen og samarbejdet, herunder fremtidige foranstaltninger og disponible ressourcer til gennemførelse heraf at fremsætte henstillinger med henblik på at fremme en udvidelse al samhandelen og samarbejdet under hensyntagen til behovet lor at koordinere de foreslåede foranstaltninger. 3. 4. Det blandede udvalg træder almindeligvis sammen én gang om året, skiftevis i Bruxelles og Seoul. Der kan efter anmodning fra en af parterne afholdes ekstraordinære møder i udvalget. Parterne varetager på skift formandskabet i det blandede udvalg. Det blandede udvalg kan nedsætte særlige underudvalg til at bistå sig ved udførelsen af sine opgaver; disse underudvalg aflægger detaljerede rapporter om deres aktiviteter, hver gang det blandede udvalgt træder sammen. Artikel 20 Definition I forbindelse med denne aftale forstås der ved "parterne" på den ene side Det Europæiske Fællesskab eller dets medlemsstater eller, afhængigt af de respektive kompetencer, Det Europæiske Fællesskab og dets medlemsstater og på den anden side Republikken Korea. Artikel 21 Ikrafttræden og varighed 1. 2. Denne aftale træder i kraft på den første dag i måneden efter den dato, på hvilken parterne har givet hinanden notifikation om afslutningen af de lovmæssige procedurer, som er nødvendige i så henseende. Aftalen indgås for en periode på frem år. Den forlænges stiltiende fra år til år, medmindre en af parterne opsiger den skriftligt seks måneder inden dens udløb. Artikel 22 Notifikationer Notifikationerne i henhold til artikel 21 gives til henholdsvis generalsekretariatet for Rådet for Den Europæiske Union og Republikken Koreas udenrigsministerium. Artikel 23 lkke-gennemførelse af aftalen Hvis en af parterne finder, at den anden part ikke har opfyldt en forpligtelse i henhold til aftalen, kan den træffe passende foranstaltninger. Den meddeler forud herfor, undtagen i særligt hastende tilfælde, den anden part alle de relevante oplysninger, der er nødvendige for en grundig undersøgelse af situationen, med henblik på at nå frem til en for parterne acceptabel løsning. De foranstaltninger, der medfører færrest forstyrrelser i aftalens funktion, skal foretrækkes. Disse foranstaltninger skal straks meddeles til den anden part og vil på anmodning af den anden part blive gjort til genstand for konsultationer. 13 Artikel 24 /'/ x 'tntidig nt hik lit ig Parterne vil efter fælles aftale kunne udvide aftalens anvendelsesområde med henblik på at styrke samarbejdet og ved hjælp af allaler om særlige sektorer eller aktiviteter udvide samarbejdsområderne. Hver af parterne kan inden for rammerne af aftalen fremsætte forslag om at udvide samarbejdsområderne under hensyntagen til erfaringerne med aftalens gennemførelse. Artikel 25 Erklæringer og bilag De fælles erklæringc r og bilagene til aftalen udgør en integrerende del af denne aftale. Artikel 26 Territorial anvendelse Denne aftale gælder på den ene side for Republikken Koreas område og på den ånde side for de områder, hvor traktaten om oprettelse af Det Europæiske Fællesskab finder anvendelse, og på de betingelser, der er fastsat i nævnte traktat. Artikel 27 Gyldige tekster Denne aftale er udfærdiget i to eksemplarer på dansk, engelsk, finsk, fransk, græsk, italiensk, nederlandsk, portugisisk, spansk, svensk, tysk og koreansk, idet hver af disse tekster har samme gyldighed. Til bekræftelse heraf har undertegnede befuldmægtigede underskrevet denne rammeaftale. Udfærdiget i. , den nitten hundrede og ****oghalvfems FOR DET EUROPÆISKE FÆLLESSKAB: FOR KONGERIGET BELGIEN: FOR KONGERIGET DANMARK: FOR FORBUNDSREPUBLIKKEN TYSKLAND: FOR DEN HELLENSKE REPUBLIK: FOR KONGERIGET SPANIEN: FOR DEN FRANSKE REPUBLIK: FOR IRLAND: FOR DEN ITALIENSKE REPUBLIK: 14 FOR STORHERTUGDØMMET LUXEMBOURG: FOR KONGERIGET NEDERLANDENE? FOR REPUBLIKKEN ØSTRIG: FOR DEN PORTUGISISKE REPUBLIK: FOR REPUBLIKKEN FINLAND: FOR KONGERIGET SVERIGE: FOR DET FORENEDE KONGERIGE STORBRITANNIEN OG NORDIRLAND: FOR REPUBLIKKEN KOREA: 15 Konventioner om intellektuel, industriel og kommerciel ejendomsret BILAG Bernerkonventionen til værn for litterære og kunstneriske værker (Paris-akten 1971) Den internationale konvention om beskyttelse af udøvende kunstnere, fremstillere af fonogrammer samt radio- og ijernsynsforetagender (Rom 1961) Pariserkonventionen om beskyttelse af industriel ejendomsret (Stockholm-akten 1967. som ændret 1979) Patentsamarbejdstraktaten (Washington 1970, som ændret 1984). Madrid-arrangementet om international registrering af varemærker (Stockholm akten 1967, som ændret 1979) Protokollen til Madrid-arrangementet om international registrering af varemærker (Madrid 1989) Nice-arrangementet vedrørende international klassificering af varer og tjenesteydelser til brug ved registrering af varemærker (Genève 1977, som ændret 1979) Budapest-traktaten mikroorganismer med henblik på patentprocedurer (1977, som ændret 1980) Den internationale konvention om beskyttelse af plantenyheder (UPOV) (Genève- akten 1991). anerkendelse international deponering om af af 16 MET I FS FRKL/FRINGER Fælles erklæring om artikel 7 Hver part tillader den anden parts rederier forretningsmæssig tilstedeværelse på sit område med henblik på at drive skibsagenturvirksomhed på etablerings- og driftsvilkår, der ikke er mindre gunstige end de mest fordelagtige af de betingelser, den indrømmer enten sine egne rederier eller datterselskaber eller filialer af noget tredjelands virksomheder. Fælles erklæring om artikel 9 Parterne er enige om, at for så vidt angår aftalen, omfatter intellektuel, industriel og kommerciel ejendomsret især ophavsret, herunder ophavsret til edb-programmer, og beslægtede rettigheder, rettigheder vedrørende patenter, industrielle mønstre, geografiske betegnelser, herunder oprindelsesbetegnelser, varemærker og servicemærker, integrerede kredsløbs topografi samt beskyttelse mod illoyal konkurrence som omhandlet i artikel 10a i Pariserkonventionen til beskyttelse af industriel ejendomsret og beskyttelse af fortrolig information om knowhow. Fortolkende fælles erklæring om artikel 23 a) a. b. b) Med henblik på fortolkningen og den praktiske anvendelse af denne aftale er parterne enige om, at der ved de særligt hastende tilfælde, som der henvises til i aftalens artikel 23, forstås tilfælde, hvor en af parterne har gjort sig skyldig i en materiel overtrædelse af aftalen. En materiel overtrædelse af aftalen består i: tilbagevisning af aftalen uden hjemmel i de almindelige folkeretlige regler krænkelse af de i artikel 1 omhandlede væsentlige elementer i aftalen. Parterne er enige om, at der ved de i artikel 23 omhandlede "passende foranstaltninger" forstås foranstaltninger, som træffes i overensstemmelse med folkeretten. 17 ENSIDIGE ERIÆRINGER2 Erklæring fra Det Europæiske Fællesskab om artikel 8 Det Luropæiske fællesskab udtrykker bekymring for og lægger stor vægt på de problemer, der er opstået og fortsat vil opstå som følge af den nuværende tendens med udvidelse af skibsbygningskapaciteten på verdensmarkedet. I den forbindelse ønsker det at henvise til ordlyden af den erklæring, det fremsatte i Paris i anledning af afslutningen af forhandlingerne om OECD-aftalen om skibsbygning den 21. december 1994, som fortsat gælder fuldt ud for dette punkt. Det Europæiske Fællesskab opfordrer Republikken Korea til at samarbejde med Det Europæiske Fællesskab og andre signatarer af OECD-aftalen om skibsbygning med henblik på ved hjælp afpassende midler at mindske den alvorlige strukturelle uligevægt mellem udbud og efterspørgsel på verdens skibsbygningsmarked. Erklæring fin Republikken Korea om artikel 7. stk. 2 Republikken Korea erklærer, at for så vidt angår bestemmelserne i stk. 2, litra a), i artikel 7 (Søtransport), vil det kun tillade indførelsen af lastfordelingsklausuler i fremtidige bilaterale aftaler med et bestemt tredjeland med hensyn til tørt og flydende massegods i ekstraordinære tilfælde, hvor koreanske rederier ikke på anden vis har reel mulighed for at deltage i trafikken til og fra det pågældende tredjeland. Disse erklæringer vil blive fremsat ved undertegnelsen af aftalen. 18 REGNSKABSÅRET 1997 Finansieringsoversigt 1. FORANSTALTNINGENS BETEGNELSE Gennemførelse af rammeaftalen om handel og samarbejde mellem EF og dets medlemsstater på den ene side og Republikken Korea på den anden. - Særlige foranstaltninger på området økonomisk samarbejde og generelle samarbejdsaktiviteter. Disse foranstaltninger vil blive truffet i overensstemmelse med EU's Asienstrategi (KOM (94) 314 endelig udg. , særlig afsnit 2. 2. ). 2. BUDGETPOST Som følge af budgettets nuværende struktur kan konteringsposten være post B7-8700 for handelsmæssige og økonomiske samarbejdsaftaler med tredjelande. Dette afhænger dog af resultaterne af den årlige budgetprocedure. 3. RETSGRUNDLAG Artikel 113 og 235 i EF-traktaten. 4. BESKRIVELSE AF FORANSTALTNINGEN 4. 1. Foranstaltningens generelle mål Sigtet er at videreudbygge de økonomiske forbindelser med Korea i overensstemmelse med rammeaftalen med Korea. Udbygningen vil navnlig omfatte de områder, som GDI har ansvaret for (handelssamarbejde, forretningsbesøg, fremme af kontakter mellem økonomiske beslutningstagere, særlige samarbejdsaktiviteter af generel karakter). 4. 2. Foranstaltningens varighed og nærmere bestemmelser forlængelse/fornyelse for dens Rammeaftalen vil være i kraft i en periode af fem års varighed og kan efter denne periodes udløb stiltiende fornyes med ét år ad gangen. 5. KLASSIFIKATION AF UIXaFIERNE/INDTÆGTTERNE 5. 1. OUAOU: ikke-obligatoriske udgifter 5. 2. OB/IOB: opdelte bevillinger 5. 3. Indtægtstype: irrelevant. 6. UDGIFITMVES/INDTÆGnnE3W^ AKT 100% tilskud (kan imødeses i ekstraordinære tilfælde) tilskud tilskudsydere (bl. a. med Republikken Koreas regering). til samfinansiering med andre offentlige og/eller private /w 7. FINANSIELLE VIRKNINGER 7. 1. Metode for omkostningsberegning (forbindelse mellem individuelle omkostninger og samlede omkostninger) Rammeaftalen vil blive undertegnet i 1996 og vil derfor antagelig blive gennemført i 1997 og de følgende år. Rammeaftalen er den første aftale af generel karakter, der nogensinde er indgået med Republikken Korea. Det vil derfor være nødvendigt at finansiere de særlige foranstaltninger via nye tildelinger på driftsbudgettet. 1 henhold til rammeaftalen skal der finde et økonomisk samarbejde sted på en række områder, f. eks. videnskab og teknologi, industri, standarder, miljø, energi, kultur osv. Medens en del af disse aktiviteter kan dækkes via de eksisterende budgettildelinger (f. eks. samarbejdsmidler afsat til geimemførelse af det fjerde rammeprogram for forskning og teknisk udvikling, informationsbudgettet for GD X/delegationen i Seoul), vil det sandsynligvis være nødvendigt med en yderligere tildeling til disse nye samarbejdsinitiativer på 250 000 ECU om året. 1997-programmet for samarbejdet med Korea vil efter planen dække nogle af følgende aktiviteter eller dem alle: afholdelse af møder i et EU/Korea-forum i henhold til det forslag, som EU/Korea- "vismandsklubben" fremsatte i rapporten fra november 1995 en konference med det formål at fremme dialogen mellem koreanske forbrugergrupper og deres europæiske partnere (med henblik på at påvirke forbrugernes opfattelse af de europæiske varer) et forum med det formål at formidle oplysninger om samarbejdsmulighederne på forsknings- og udviklingsområdet (beskrivelse af programmernes funktionsmåde hos begge parter osv. ) afholdelse af erhvervsfora for enkeltsektorer af fælles interesse med henblik på at anspore til øget samarbejde mellem erhvervsvirksomhederne hos begge parter (Korea har allerede foreslået halvledere og forbrugselektronik i 1996) støtte til oprettelse af et forbund af sammenslutninger af europæiske virksomheder, som eksporterer til Korea (med henblik på at bane vej for en oprettelse af et EU/Korea-handelskammer) indstiftelse af en "EU/Korea Relationship Prize", der har til formål at anspore de europæiske medier til at give mere og bedre information om Korea og at anspore de koreanske medier til at give mere og bedre information om EU og dens medlemsstater (foreslået af EU/Korea-"vismandsklubben" i dens rapport fra november 1995) deltagelse investeringsbesøg (i overensstemmelse med subsidiaritetsprincippet). i omkostningerne ved tilrettelæggelse af særlige handels- og a. b. c. d. e. f. g. 9. OPLYSNINGER OM COST/EFFEGIWENESS 9. 1. Specifikke og kvantificerbare mål - målgruppe EU/Korea Forum EU/Korea Forum skal efter planen være en konference, der har til formål at fremme samarbejdet mellem erhvervslivet, medierne og akademikerkredsene hos begge parter under den koreanske regerings og Europa-Kommissionens auspicier. Der bør derfor deltage repræsentanter for disse sektorer. Særlige møder for en eller flere af sektorerne kan være en passende opfølgning. Deltagerne bør udvælges med bistand fra medlemsstaternes myndigheder, således at det sikres, at der både tages hensyn til EF's og medlemsstaternes samarbejdsmuligheder. Konference om fortnugeibeskyttelse Konferencen om forbrugerbeskyttelse skal efter planen anspore til øget dialog mellem de koreanske forbrugergrupper og deres europæiske partnere og sikre de førstnævnte pålidelig information om EUs lovgivning på dette område. Koreanerne er kendte for at have en opfattelse af udenlandske varer, der har rødder i tidligere tiders sparekampagner. Med den nye mere liberale politik er det vigtigt, at den helt forkerte overbevisning om, at europæiske varer er alt for dyre og desuden er både farlige og af ringe kvalitet, korrigeres. 9. 2. Begrundelse Gennemfiarelse af den første rammeaftale med Korea: udbygning af det økonomiske samarbejde med Korea. 9. 3. Overvågning og evaluering Kommissionen vil omhyggeligt vurdere effektiviteten og virkningerne af de foranstaltninger, den tilrettelægger i samarbejde med den koreanske regering, inden den beslutter sig til opfølgende foranstaltninger. UDGIFTER TIL ADMINISTRATION (DEL A 10. AIMINDEUGE BUDGET) I SEKTION III I DET De fornødne ao^riinistrationsressourcer vil blive stillet til rådighed i medfør af Kommissionens årlige afgørelse om ressourcernes fordeling, bl. a. under hensyn til personalets størrelse og de yderligere beløb, som budgetmyndigheden måtte have afsat. 4 7. 2. Omkostningernes fordeling på de enkelte elementer n +1 n + 2 n + 3 n + 4 FB i mio. ECU (løbende priser) lait n + 5 og flg. regns. år Fordeling År 1997 EU/Korea Forum 0,100 Konference om forbrugere 0,100 Tilskud I alt 0,050 0,250 7. 3. Forfaldsplan for forpligtelsesbevillinger/betalingsbevillinger FB og BB i mio. ECU 1998 n + 2 n + 3 n + 4 År 1997 0,250 lait n + 5 og flg. regns. år 0,250 Forpligtelsesbe villing Betalingsbevil linger År 1997 1998 n + 2 n + 3 n + 4 n + 5 og flg. regns. år 0,200 0,050 0,200 0,050 0,250 lait 0,200 0,050 8. FORHOII)SREGLER MOD SVIG - FORVENTEDE RESULTATER 10. 1. Indvirkning på personalets størrelse Former for personale Personale til at forvalte foranstaltningen faste stillinger. midler tidige stillinger heraf varighed ved an vendelse af supp lerende ressour cer ved an vendelse af eksis terende ressour cer i på gældende GD eller tjeneste Tjenestemænd eller midlerti- digt ansatte A B C Andre ressourcer lait 1 1 2 ubestemt ubestemt 1 1 2 10. 2. Samlet finansiel virkning af de yderligere menneskelige ressourcer Ingen. 10. 3. Forhøjelse af andre driftsudgifter som følge af foranstaltningen ; Budgetpost (nr. og betegnelse) A-2510. 11. 01 Beløb Beregning ECU p. m. Årlige møder i det blandede udvalg i Bruxelles og Korea på skift, der udelukkende indebærer rejseudgifter for tjenestemændene A. 1300. 11. 01 17 000 5 returrejser Bruxelles-Seoul (5 tjenestemænd) og 5 opholdsgodtgørelser (3 dage) lait NB: Beløbene svarer til udgifterne i 12 måneder 17 000 (foranstaltningen er af ubestemt varighed). 1 ISSN 0254-1459 KOM(96) 141 endelig udg. DOKUMENTER DA 11 Katalognummer : CB-CO-96-155-DA-C ISBN 92-78-02488-0 Kontoret for De Europæiske Fællesskabers Officielle Publikationer L-2985 Luxembourg

PROPOSTA DI DECISIONE DEL CONSIGLIO recante sostituzione di membri titolari e di membri supplenti del Comitato del Fondo sociale europeo

http://publications.europa.eu/resource/cellar/90811e2f-86f8-434a-b168-2e6b0c4c9f49

ita

COMMISSIONE DELLE COMUNITÀ' EUROPEE Bruxelles, 27. 03. 1996 COM(%) 139 def. PROPOSTA DI DECISIONE DEL CONSIGLIO recante sostituzione di membri titolari e di membri supplenti del Comitato del Fondo sociale europeo (presentata dalla Commissione) RELAZIONE Oggetto: Sostituzione di membri titolari e di membri supplenti del Comitato del Fondo sociale europeo per il periodo che scade il 22 ottobre 1998 1. 2. 3. 4. 5. L'articolo 17 del regolamento (CEE) n. 2052/88 del Consiglio del 24 giugno 1988, modificato ultimamente dal regolamento (CEE) n. 3193/94 del Consiglio del 19 dicembre 1994 relativo alle missioni dei fondi a finalità strutturale, alla loro efficacia, nonché al coordinamento dei loro interventi fra loro e con quelli della Banca europea per gli investimenti e di altri strumenti finanziari esistenti, prevede che la Commissione, per quanto riguarda gli obiettivi 3 e 4, è assistita da un comitato ai sensi dell'articolo 124 del Trattato. Le disposizioni che precisano le modalità relative al funzionamento di tale comitato si trovano nei regolamenti d'applicazione, e in particolare nell'articolo 28 del regolamento (CEE) n. 4253/88 del Consiglio, modificato dal regolamento (CEE) n. 3193/94 del Consiglio del 19 dicembre 1994, relativo al coordinamento degli interventi dei vari fondi strutturali, da un lato, e fra questi e quelli della Banca europea per gli investimenti e degli altri strumenti finanziari esistenti, d'altro lato. Tale articolo prevede che il Comitato si compone di due rappresentanti governativi, due rappresentanti delle organizzazioni sindacali di lavoratori e due rappresentanti delle organizzazioni sindacali dei datori di lavoro per ciascuno Stato membro. Tali membri e i loro sostituti sono designati dal Consiglio su proposta della Commissione per un periodo di tre anni. Il 23 ottobre 1995 il Consiglio ha deciso la nomina dei membri titolari e supplenti del Comitato del Fondo sociale europeo, su proposta della Commissione, per il periodo che va dal 23 ottobre 1995 al 22 ottobre 1998. In seguito alle dimissioni di un membro titolare e di un membro supplente, la Commissione presenta al Consiglio la presente proposta di decisione del Consiglio recante sostituzione di tali membri per il periodo che scade il 22 ottobre 1998. PROPOSTA DI DECISIONE DEL CONSIGLIO recante sostituzione di membri titolari e di membri supplenti del Comitato del Fondo sociale europeo IL CONSIGLIO DELL'UNIONE EUROPEA, vista la proposta della Commissione; considerando che il Consiglio, decidendo su proposta della Commissione, con decisione del 23 ottobre 1995, ha designato i membri titolari e supplenti del Comitato del Fondo sociale europeo1 per il periodo che scade il 22 ottobre 1998; considerando che due seggi di membro titolare nella categoria dei Rappresentanti dei Governi si sono resi vacanti in seguito alle dimissioni della Sig. ra Maria Teresa Bengala e del Sig. Raul Carlos (Portogallo); considerando che un seggio di membro supplente nella categoria dei Rappresentanti dei Governi si è reso vacante in seguito alle dimissioni del Sig. Mario Ferres de Oliveira (Portogallo); considerando che, di conseguenza, occorre modificare la decisione; DECIDE: Articolo primo: La decisione del 23 ottobre 1995 è modificata come segue: 1. All'articolo primo, paragrafo I a): il membro titolare rappresentante il Governo del Portogallo, Sig. ra Maria Teresa Bengala, è sostituito dalla Sig. ra Maria Candida Soares; il membro titolare rappresentante il Governo del Portogallo, Sig. Raoul Carlos, è sostituito dal Sig. Rafael Prata; 2. All'articolo primo, paragrafo I b), il membro supplente rappresentante il Governo del Portogallo, Sig. Mario Ferras de Oliveira, è sostituito dal Sig. Mario Caldeira Diaz. Articolo 2 Le nomine di cui all'articolo primo sono pubblicate per informazione sulla Gazzetta Ufficiale delle Comunità europee. Fatto a Bruxelles il Per il Consiglio Il Presidente GU C 296 del 10. 11. 1995 ISSN 0254-1505 COM(96) 139 def. DOCUMENTI IT 01 N. di catalogo : CB-C0-96-144-IT-C ISBN 92-78-01976-3 Ufficio delle pubblicazioni ufficiali delle Comunità europee L-2985 Lussemburgo H

Förslag till rådets och kommissionens beslut om slutandet av partnerskaps- och samarbetsavtalet mellan Europeiska gemenskaperna och deras medlemsstater och Republiken Azerbajdzjan

http://publications.europa.eu/resource/cellar/5a9032f1-54ff-4a04-b094-0b726a55b555

swe

EUROPEISKA GEMENSKAPERNAS KOMMISSION Bryssel den 27. 03. 1996 KOM(96) 137 slutlig 96/094 (AVC) rådets och kommissionens beslut om slutandet av partnerskaps- och samarbetsavtalet Förslag till mellan Europeiska gemenskaperna och deras medlemsstater och Republiken Azerbajdzjan (framlagt av kommissionen) MOTIVERING 1. 2. 3. 4. 5. Det bifogade förslaget till rådets och kommissionens beslut utgör den juridiska handlingen för slutandet av partnerskaps- och samarbetsavtalet mellan Europeiska gemenskaperna och deras medlemsstater, å ena sidan, och Republiken Azerbajdzjan, å andra sidan. Efter rådets antagande av förhandlingsdirektiv den 5 oktober 1992 hölls under 1995 förhandlingar med Azerbajdzjan. Efter två förhandlingsrundor paraferades avtalet den 18 december 1995. Avtalet är ett blandat avtal som täcker områden på vilka både gemenskapen och medlemsstaterna är behöriga, och det sluts för en inledande tioårsperiod. Det upprättar en politisk dialog. Avtalet täcker också varuhandel, arbetsvillkor, företags etablering och verksamhet, gränsöverskridande tillhandahållande av tjänster, betalningar och kapital, konkurrens, skydd av industriella och kommersiella rättigheter, samarbete i lagstiftningsfrågor, ekonomiskt samarbete, samarbete avseende mänskliga rättigheter och demokrati, samarbete avseende kamp mot illegal verksamhet och illegal invandring, kulturellt samarbete och finansiellt samarbete. immateriella, Avtalet innehåller en klausul som medger att det tills vidare kan upphöra att tillämpas, även unilateralt, om det anses att det har förekommit överträdelser av de viktigaste förutsättningarna som bär upp avtalet, dvs respekt för demokrati, mänskliga rättigheter och marknadsekonomins principer. Avtalet upprättar en institutionell ram för tillämpningen med ett samarbetsråd, en samarbetskommitté och en parlamentarisk samarbetskommitté. Tullsamarbete täcks av ett separat protokoll. Avtalet skall, vad beträffar handelsförbindelserna mellan gemenskapen och Azerbajdzjan, ersätta avtalet mellan Europeiska ekonomiska gemenskapen och Europeiska atomenergigemenskapen och Sovjetunionen om handel och kommersiellt och ekonomiskt samarbete, undertecknat den 18 december 1989. De tre gemenskapernas (EG, Euratom, EKSG) förfaranden för undertecknande och ingående av avtalet skiljer sig åt. Vad EG beträffar måste hänsyn tas till yttrande 1/94 om Europeiska gemenskapens befogenhet att ingå de avtal som nåddes under Uruguayrundan, vilket avgavs den 15 november 1994 av domstolen. I syfte att sluta avtalet • skall rådet, med Europaparlamentets samtycke och efter att ha hört Ekonomiska och sociala kommittén, sluta avtalet på Europeiska gemenskapens vägnar i enlighet med sr artikel 54. 2, artikel 57. 2 sista meningen samt artiklarna 73c. 2, 75, 84. 2, 113 och 235 jämförda med artikel 228. 2 andra meningen och artikel 228. 3 andra stycket i Romfördraget, genom att anta det bifogade beslutet, skall kommissionen, efter det att rådet har godkänt det, sluta avtalet på Europeiska i atomenergigemenskapens vägnar Euratomfördraget, i enlighet med artikel 101 andra stycket skall kommissionen sluta avtalet på Europeiska kol- och stålgemenskapens vägnar i enlighet med Parisfördraget, efter att ha hört rådgivande kommittén och med rådets enhälliga samtycke. Slutandet av avtalet måste ratificeras av alla medlemsstater med hänsyn till avtalets blandade karaktär. Med beaktande av ovanstående föreslår kommissionen att rådet antar det bifogade beslutet. ^ lé> RÅDETS OCH KOMMISSIONENS BESLUT av den. om slutandet av partnerskaps- och samarbetsavtalet mellan Europeiska gemenskaperna och deras medlemsstater och Republiken Azerbajdzjan (. /. /EKSG, EG, Euratom) EUROPEISKA UNIONENS RÅD OCH EUROPEISKA KOMMISSIONEN HAR BESLUTAT FÖLJANDE med beaktande av Fördraget om upprättandet av Europeiska kol- och stålgemenskapen, med beaktande av Fördraget om upprättandet av Europeiska gemenskapen, särskilt artikel 54. 2, artikel 57. 2 sista meningen samt artiklarna 73c. 2, 75, 84. 2, 113 och 235 jämförda med artikel 228. 2 andra meningen och artikel 228. 3 andra stycket i detta, med beaktande av Fördraget om upprättandet av Europeiska atomenergigemenskapen, särskilt artikel 101 andra stycket i detta, med beaktande av Europaparlamentets samtycke, med beaktande av rådets godkännande i enlighet med artikel 101 i Fördraget om upprättandet av Europeiska atomenergigemenskapen, efter att ha hört EKSG. s rådgivande kommitté och Ekonomiska och sociala kommittén, och med rådets enhälliga samtycke, och med beaktande av följande: Slutande av partnerskaps- och samarbetsavtalet mellan Europeiska unionen och Republiken Azerbajdzjan, undertecknat. , skulle bidra till uppnåendet av Europeiska gemenskapernas mål. den i Avtalet söker stärka befintliga förbindelser, särskilt de som upprättats genom avtalet mellan Europeiska atomenergigemenskapen och Sovjetunionen om handel och kommersiellt och ekonomiskt samarbete, undertecknat den 18 december 1989. ekonomiska gemenskapen och Europeiska En del av de skyldigheter som föreskrivs i avtalet på andra områden än gemenskapens handels politik berör ordningar som inrättats genom gemenskapsrättsakter, särskilt rättsakter angående etableringsrätt och transport. Avtalet ålägger gemenskapen vissa skyldigheter angående rörelser av kapital och betalningar mellan gemenskapen och Azerbajdzjan. När det gäller vissa åtgärder som föreskrivs i avtalet och som faller under gemenskapens befogenheter innehåller Romfördraget inte någon annan grund för åtgärder än artikel 235. ^ (c HÄRIGENOM FORESKRIVS FÖLJANDE. Artikel 1 Partnerskaps- och samarbetsavtalet mellan Europeiska unionen och Republiken Azerbajdzjan i förening med protokollet, förklaringarna och brevväxlingen godkänns härmed på Europeiska gemenskapens, Europeiska atomenergigemenskapens vägnar. stålgemenskapens Europeiska kol- och och Artikel 2 Den ståndpunkt som gemenskapen skall inta inom samarbetsrådet skall bestämmas av rådet, på förslag från kommissionen, eller, i förekommande fall, av kommissionen, i samtliga fall i enlighet med tillämpliga bestämmelser i fördragen om upprättandet av Europeiska gemenskapen, Europeiska kol- och stålgemenskapen och Europeiska atomenergigemenskapen. I enlighet med artikel 79 i partnerskaps- och samarbetsavtalet skall rådets ordförande utöva ordförandeskapet i samarbetsrådet och lägga fram gemenskapens ståndpunkt. En företrädare för kommissionen skall utöva ordförandeskapet i samarbetskommittén i enlighet med kommitténs arbetsordning och lägga fram gemenskapens ståndpunkt. Artikel 3 Rådets ordförande skall på Europeiska gemenskapens vägnar göra den anmälan som avses i artikel 100 i avtalet. Kommissionens ordförande skall göra denna anmälan på Europeiska kol- och stålgemenskapens och Europeiska atomenergigemenskapens vägnar. Utfärdat i Bryssel den. r IJL SLUTAKT De befullmäktigade för KONUNGARIKET BELGIEN, KONUNGARIKET DANMARK, FÖRBUNDSREPUBLIKEN TYSKLAND, HELLENSKA REPUBLIKEN, KONUNGARIKET SPANIEN, FRANSKA REPUBLIKEN, IRLAND, ITALIENSKA REPUBLIKEN, STORHERTIGDÖMET LUXEMBURG, KONUNGARIKET NEDERLÄNDERNA, REPUBLIKEN ÖSTERRIKE, PORTUGISISKA REPUBLIKEN, REPUBLIKEN FINLAND, KONUNGARIKET SVERIGE, FÖRENADE KONUNGARIKET STORBRITANNIEN OCH NORDIRLAND, avtalsslutande parter i Fördraget om upprättandet av EUROPEISKA GEMENSKAPEN, Fördraget om upprättandet av EUROPEISKA KOL- OCH STÅLGEMENSKAPEN och Fördraget om upprättandet av EUROPEISKA ATOMENERGIGEMENSKAPEN, nedan kallade "medlemsstaterna", och för EUROPEISKA GEMENSKAPEN, EUROPEISKA ATOMENERGIGEMENSKAPEN OCH EUROPEISKA KOL- OCH STÅLGEMENSKAPEN, nedan kallade "gemenskapen", å ena sidan, och de befullmäktigade för REPUBLIKEN AZERBAJDZJAN, å andra sidan, har vid ett möte i. den. år nittonhundranittiosex för att underteckna partnerskaps- och samarbetsavtalet som upprättar ett partnerskap mellan Europeiska gemenskaperna och deras medlemsstater, å ena sidan, och Republiken Azerbajdzjan, å andra sidan, nedan kallat "partnerskaps- och samarbetsavtalet", antagit följande text: Partnerskaps- och samarbetsavtalet samt protokollet om ömsesidigt bistånd i tullfrågor. De befullmäktigade för medlemsstaterna och för gemenskapen och de befullmäktigade för Republiken Azerbajdzjan har antagit texterna till de gemensamma förklaringar som anges nedan och som bifogas denna slutakt: /r le. Gemensam förklaring (om tolfte stycket i ingressen, beaktandemeningen oräknad) Gemensam förklaring om artikel 3a i avtalet Gemensam förklaring om artikel 5 i avtalet Gemensam förklaring om artikel 14 i avtalet Gemensam förklaring om begreppet "kontroll" i artiklarna 24 b och 36 i avtalet Gemensam förklaring om artikel 35 i avtalet Gemensam förklaring om artikel 42 i avtalet Gemensam förklaring om artikel 54 i avtalet Gemensam förklaring om artikel 94 i avtalet De befullmäktigade för medlemsstaterna och för gemenskapen och de befullmäktigade för Republiken Azerbajdzjan har antagit den brevväxling som anges nedan och som bifogas denna slutakt: Brevväxling mellan gemenskapen och Azerbajdzjan om företagsetablering De befullmäktigade för medlemsstaterna och för gemenskapen och de befullmäktigade för Republiken Azerbajdzjan har även noterat den förklaring som anges nedan och som bifogas denna slutakt: Ensidig förklaring från franska regeringen om utomeuropeiska länder och territorier Upprättat i. år nittonhundranittiosex. På Europeiska unionens råds och Europeiska gemenskapernas kommissions vägnar På Republiken Azerbajdzjans vägnar x / / PARTNERSKAPS- OCH SAMARBETSAVTAL MELLAN EUROPEISKA GEMENSKAPERNA OCH DERAS MEDLEMSSTATER, Å ENA SIDAN, OCH AZERBAJDZJAN, Å ANDRA SIDAN ' J- PARTNERSKAPS- OCH SAMARBETSAVTAL om upprättande av ett partnerskap mellan Europeiska gemenskaperna och deras medlemsstater, å ena sidan, och Republiken Azerbajdzjan, å andra sidan, KONUNGARIKET BELGIEN KONUNGARIKET DANMARK FÖRBUNDSREPUBLIKEN TYSKLAND HELLENSKA REPUBLIKEN KONUNGARIKET SPANIEN FRANSKA REPUBLIKEN IRLAND ITALIENSKA REPUBLIKEN STORHERTIGDÖMET LUXEMBURG KONUNGARIKET NEDERLÄNDERNA ÖSTERRIKE PORTUGISISKA REPUBLIKEN FINLAND KONUNGARIKET SVERIGE FÖRENADE KONUNGARIKET STORBRITANNIEN OCH NORDIRLAND avtalsslutande parter i Fördraget om upprättandet av Europeiska gemenskapen, Fördraget om upprättandet av Europeiska kol- och stålgemenskapen och Fördraget om upprättandet av Europeiska atomenergigemenskapen, nedan kallade "medlemsstaterna", och EUROPEISKA GEMENSKAPEN, EUROPEISKA KOL- OCH STÅLGEMENSKAPEN OCH EUROPEISKA ATOMENERGIGEMENSKAPEN, nedan kallade "gemenskapen", å ena sidan, och REPUBLIKEN AZERBAJDZJAN, nedan kallad Azerbajdzjan, å andra sidan, SOM BEAKTAR de förbindelser som finns mellan gemenskapen, dess medlemsstater och Azerbajdzjan samt deras gemensamma värderingar, SOM INSER att gemenskapen och Azerbajdzjan vill stärka dessa förbindelser och skapa ett partnerskap och samarbete som skulle stärka och utvidga de förbindelser som tidigare har upprättats dem emellan, särskilt avtalet om handel och handelsmässigt och ekonomiskt samarbete mellan Europeiska ekonomiska gemenskapen och Europeiska atomenergigemenskapen, å ena sidan, och Sovjetunionen, å andra sidan, undertecknat den 18 december 1989, vilket efter upplösningen av Sovjetunionen också efter vederbörliga ändringar skall tillämpas på bilaterala relationer mellan Europeiska gemenskaperna och var och en av de oberoende staterna. SOM BEAKTAR gemenskapens och dess medlemsstaters åtagande och Azerbajdzjans åtagande att stärka den politiska och ekonomiska frihet som ligger till grund for partnerskapet, SOM INSER att stödet till Azerbajdzjans oberoende, suveränitet och territoriella integritet mot denna bakgrund bidrar till att trygga fred och stabilitet i Europa, SOM BEAKTAR parternas åtagande att främja internationell fred och säkerhet liksom en fredlig lösning på tvister och att i detta syfte samarbeta inom ramen för Förenta nationerna och Organisationen för säkerhet och samarbete i Europa, SOM ÖNSKAR uppmuntra den regionala samarbetsprocessen på de områden som omfattas av detta avtal mellan grannländerna för att främja välstånd och stabilitet i regionen, särskilt initiativ som syftar till att främja samarbete och ömsesidigt förtroende mellan de oberoende staterna i Transkaukasus-regionen och andra grannstater, SOM BEAKTAR gemenskapens, dess medlemsstaters och Azerbajdzjans bestämda åtagande att helt genomföra alla de principer och bestämmelser som ingår i slutakten från Europeiska säkerhets- och samarbetskonferensen (ESK), slutdokumenten från uppföljningsmötena i Wien och Madrid, dokumentet från ESK-konferensen om ekonomiskt samarbete i Bonn, Parisdeklarationen för ett nytt Europa samt ESK- dokumentet från Helsingfors 1992 "The Challenges of Change", och andra grundläggande OSSE-dokument, SOM ÄR ÖVERTYGADE OM den stora betydelsen av rättsstatens principer och respekten för de mänskliga rättigheterna, särskilt minoriteters rättigheter, upprättandet av ett flerpartisystem med fria och demokratiska val och ekonomisk liberalisering som syftar till att skapa en marknadsekonomi, SOM TROR att den fullständiga tillämpningen av detta partnerskaps- och samarbetsavtal kommer att både bero av och bidra till fortsättningen på och fullgörandet av de politiska, ekonomiska och rättsliga reformerna i Azerbajdzjan samt införandet av de faktorer som är nödvändiga för samarbete, särskilt i ljuset av ståndpunkterna vid ESK-konferensen i Bonn, SOM ÖNSKAR upprätta och utveckla en regelbunden politisk dialog om bilaterala och internationella frågor av ömsesidigt intresse, SOM INSER OCH STÖDJER Azerbajdzjans önskan att upprätta ett nära samarbete med europeiska institutioner, SOM BEAKTAR nödvändigheten att främja investeringar i Azerbajdzjan, även inom energisektorn, och i detta sammanhang den vikt som gemenskapen och dess medlemsstater fäster vid rättvisa villkor för tillgång till och transitering av energiprodukter för export, och som bekräftar gemenskapens och dess medlemsstaters och Azerbajdzjans antagande av Europeiska energistadgan och åtagande att till fiillo ansluta sig till Europeiska energistadgefördraget och EnergistadgeprotokoUet om energieffektivitet och därtill hörande miljöaspekter, SOM BEAKTAR gemenskapens vilja att vid behov tillhandahålla ekonomiskt samarbete och tekniskt bistånd, SOM ERINRAR SIG nyttan med avtalet då det gäller att gynna ett stegvis närmande mellan Azerbajdzjan och ett större samarbetsområde i Europa och närliggande regioner samt Azerbajdzjans gradvisa integrering i ett öppet internationellt handelssystem, SOM BEAKTAR parternas åtagande att Världshandelsorganisationens bestämmelser, libéralisera handeln på grundval av SOM ÄR MEDVETNA OM behovet av att förbättra villkoren för affärs- och investeringsverksamhet och villkoren företag, arbete, för tjänsteproduktion och kapitalrörelser, t. ex. etablering av SOM ÄR ÖVERTYGADE OM att detta avtal kommer att skapa ett nytt klimat för parternas ekonomiska förbindelser, särskilt för utvecklingen av handel och investeringar, något som är nödvändigt för ekonomisk omstrukturering och teknisk modernisering, SOM ÖNSKAR etablera ett nära samarbete inom miljöskyddsområdet med hänsyn till parternas ömsesidiga beroende i denna angelägenhet, SOM INSER att samarbetet för att förebygga och kontrollera illegal invandring utgör ett av de primära målen med detta avtal, SOM ÖNSKAR främja det kulturella samarbetet och förbättra informationsutbytet, HAR ENATS OM FÖLJANDE: ARTIKEL 1 Ett partnerskap upprättas härmed mellan gemenskapen och dess medlemsstater, å ena sidan, och Azerbajdzjan, å andra sidan. Målen för detta partnerskap är att skapa en lämplig struktur för politisk dialog mellan parterna för att göra det möjligt att utveckla politiska förbindelser, stödja Azerbajdzjans ansträngningar att befasta dess demokrati och utveckla dess ekonomi och fullfölja övergången till marknadsekonomi, främja handel och investeringar samt harmoniska ekonomiska förbindelser mellan parterna och på så sätt främja hållbar ekonomisk utveckling hos dem, lägga en grund för ett rättsligt, ekonomiskt, socialt, finansiellt, civilt vetenskapligt, tekniskt och kulturellt samarbete. AVDELNING I ALLMÄNNA PRINCIPER ARTIKEL 2 in Förenta nationernas stadga, Respekten för demokrati, principerna i folkrätten och mänskliga rättigheter, särskilt enligt definitionen i slutakten från Helsingfors och i Parisdeklarationen för ett nytt Europa samt de marknadsekonomiska principerna, inbegripet de som anges i dokumenten från ESK-konferensen i Bonn, ligger till grund för parternas inrikes- och utrikespolitik och utgör en viktig beståndsdel i partnerskap och i detta avtal. ARTIKEL 3 Parterna anser att det med hänsyn till det framtida välståndet och stabiliteten är väsentligt att de nya oberoende stater som har uppstått efter upplösningen av Sovjetunionen, nedan kallade "oberoende stater", behåller och utvecklar samarbetet sinsemellan i enlighet med principerna i slutakten från Helsingfors och i folkrätten och i en anda av goda grannfbrhållanden, och kommer att anstränga sig för att uppmuntra denna process. ARTIKEL 3a Parterna skall vid behov granska de föränderliga förhållandena i Azerbajdzjan, särskilt vad avser de ekonomiska villkoren och genomförandet av marknadsorienterade ekonomiska reformer. Samarbetsrådet kan mot bakgrund av sådana förhållanden utfärda rekommendationer till parterna rörande utvecklingen av någon del av detta avtal. AVDELNING H POLITISK DIALOG ARTIKEL 4 Parterna skall upprätta en regelbunden politisk dialog som de avser att utveckla och intensifiera. Den skall ledsaga och konsolidera närmandet mellan gemenskapen och Azerbajdzjan, stödja de pågående politiska och ekonomiska förändringarna i Azerbajdzjan och bidra till att upprätta nya samarbetsformer. Den politiska dialogen — — — kommer att stärka banden mellan Azerbajdzjan och gemenskapen och dess medlemsstater, och sålunda med gemenskapen av demokratiska nationer som helhet. Den ekonomiska konvergens som uppnåtts genom detta avtal kommer att medföra mer intensiva politiska förbindelser, kommer att leda till ökad konvergens mellan ståndpunkter i internationella frågor av gemensamt intresse och på så sätt öka säkerheten och stabiliteten i regionen och främja framtida utveckling i de oberoende staterna i Transkaukasus-regionen, skall utgå från att parterna strävar efter att samarbeta i frågor som rör ökad stabilitet och säkerhet i Europa, tillämpning av demokratiska principer, och respekt för och främjande av mänskliga rättigheter, särskilt när det gäller minoriteters rättigheter, och skall vid behov samråda om relevanta frågor. En sådan dialog kan föras på regional basis i syftet att bidra till lösningen av regionala konflikter och spänningar. ARTIKEL 5 På ministernivå skall politisk dialog äga mm inom det samarbetsråd som inrättats enligt artikel 77 och vid andra tillfällen efter ömsesidig överenskommelse. ARTIKEL 6 Partema skall inrätta andra förfaranden och mekanismer för politisk dialog, särskilt i följande former: — — — Regelbundna möten på högre tjänstemannanivå mellan företrädare för gemenskapen och dess medlemsstater å ena sidan, och företrädare för Azerbajdzjan, å andra sidan. Fullt utnyttjande av diplomatiska kanaler mellan partema, inbegripet lämpliga kontakter inom såväl det bilaterala som det multilaterala området, såsom Förenta nationerna, OSSE-möten och på annat håll. Alla andra medel, inbegripet möjligheten att hålla expertmöten, som bidrar till att konsolidera och utveckla denna dialog. ARTIKEL 7 En politisk dialog på parlamentarisk nivå skall föras inom ramen för den parlamentariska samarbetskommitté som inrättats enligt artikel 82. AVDELNING m VARUHANDEL ARTIKEL 8 1. Partema skall ge varandra behandling som mest gynnad nation inom alla områden i fråga om — tullar och avgifter som tillämpas på import och export, inbegripet metoden för att ta ut dessa tullar och avgifter, — bestämmelser om tullklarering, transitering, lager och omlastning, — skatter och alla andra typer av inhemska avgifter som tillämpas direkt eller indirekt på importerade varor, — metoder för betalning och överföring av betalningar, — regler om försäljning, köp, transport, distribution och användning av varor på den inhemska marknaden. 2. Bestämmelserna i punkt 1 skall inte gälla för a) fördelar som ges i syfte att skapa en tullunion eller ett frihandelsområde eller till följd av att en sådan union eller ett sådant område upprättats, b) fördelar som ges till särskilda länder i enlighet med GATT och andra internationella arrangemang till utvecklingsländers förmån, c) fördelar som ges till särskilda länder för att underlätta gränstrafiken. 3. Bestämmelserna i punkt 1 skall inte gälla under en övergångstid som går ut antingen den dag Azerbajdzjan ansluter sig till GATT eller den 31 december 1998, varvid det tidigare datumet skall väljas, för de förmåner som avses i bilaga 1 och som Azerbajdzjan beviljat andra stater som har uppstått genom upplösmngen av Sovjetunionen. ARTIKEL 9 1. Partema är eniga om att principen om fri transitering är ett nödvändigt villkor för att uppnå målen i detta avtal. I detta sammanhang skall vardera parten säkerställa obegränsad transitering via eller genom sitt territorium för varor med ursprung i tullområdet eller avsedda för den andra partens tullområde. 2. Bestämmelserna i artikel V, punkterna 2, 3, 4 och 5 i GATT skall tillämpas mellan partema. 3. Bestämmelserna i denna artikel skall inte påverka tillämpningen av några särskilda regler för vissa sektorer, särskilt i fråga om transport eller produkter som bestämts av partema, eller tillämpningen av bestämmelserna i artikel 86. ARTIKEL 10 Utan att det påverkar tillämpningen av de rättigheter och förpliktelser som härrör från internationella konventioner om temporär import av varor och som är bindande för båda parter, skall vardera parten, i överensstämmelse med sin lagstiftning, dessutom bevilja den andra parten befrielse från importavgifter och tullar på varor som importeras temporärt, i de fall och enligt de förfaranden som föreskrivs i alla andra internationella konventioner om denna fråga som är bindande. Hänsyn skall tas till de villkor på vilka parten i fråga har godtagit de förpliktelser som härrör från en sådan konvention. ARTIKEL 11 1. Varor med ursprung i Azerbajdzjan skall importeras till gemenskapen utan kvantitativa restriktioner och utan att det påverkar tillämpningen av bestämmelserna i artiklarna 13, 16 och 17 i detta avtal. 2. Varor med ursprung i gemenskapen skall importeras till Azerbajdzjan utan kvantitativa restriktioner eller åtgärder med motsvarande verkan och utan att det påverkar bestämmelserna i artiklarna 13, 16 och 17 i detta avtal. 10 ARTIKEL 12 Varuhandeln mellan partema skall ske till marknadsmässiga priser. ARTIKEL 13 Om någon produkt importeras till den ena partens territorium i sådana ökade 1. kvantiteter eller på sådana villkor att det orsakar eller hotar att orsaka skada för inhemska producenter av liknande eller direkt konkurrerande produkter, får gemenskapen eller Azerbajdzjan, i den mån de berörs, vidta lämpliga åtgärder enligt följande förfaranden och villkor. Innan några åtgärder vidtas, eller i de fall för vilka punkt 4 gäller snarast möjligt 2. därefter, skall gemenskapen eller Azerbajdzjan, alltefter omständigheterna, lämna alla tillgängliga uppgifter till samarbetsrådet i syfte att söka en lösning som båda partema kan godta i enlighet med avdelning XI. 3. Om partema till följd av samråden inte når en överenskommelse inom 30 dagar från det att samråd hållits i samarbetsrådet om åtgärder för att undvika situationen, skall den part som begärde samråd ha rätt att begränsa importen av ifrågavarande produkter i den mån och under så lång tid som behövs för att förhindra eller avhjälpa skadan eller för att vidta andra lämpliga åtgärder. I kritiska lägen, när en försening skulle orsaka en skada som är svår att avhjälpa, 4. får parterna vidta åtgärder före samråden, på villkor att dessa samråd erbjuds omedelbart efter det att åtgärden vidtagits. Vid val av åtgärder enligt denna artikel skall de avtalsslutande partema prioritera 5. de åtgärder som inverkar minst störande på uppnåendet av syftena med detta avtal. 6. I denna artikel finns ingenting som på något sätt får hindra eller påverka någondera parts antidumpings- eller utjämningsåtgärder i enlighet med artikel VI i GATT, överenskommelsen om genomförandet av artikel VI i GATT, överenskommelsen om tolkning och tillämpning av artiklarna VI, XVI och XXIII i GATT eller närstående inhemsk lagstiftning. 11 ARTIKEL 14 Parterna skall åta sig att överväga att utveckla bestämmelserna i detta avtal om varuhandel mellan sig, om omständigheterna medger detta, inbegripet den situation som uppstår genom Azerbajdzjans anslutning till Världshandelsorganisationen. Samarbetsrådet kan utfärda rekommendationer om sådan utveckling till partema som, om de godtas, kan gälla med stöd av avtalet mellan partema i enlighet med deras respektive förfaranden. ARTIKEL 15 Avtalet skall inte utesluta förbud och restriktioner mot import, export eller transitering av varor som är berättigade av hänsyn till allmän moral, allmän ordning eller allmän säkerhet, skydd för människors och djurs hälsa och liv eller i fråga om växtskydd, skydd av naturtillgångar, skydd av nationella skatter av konstnärligt, historiskt eller arkeologiskt värde eller skydd av immateriell, industriell och kommersiell äganderätt eller bestämmelser om guld och silver. Sådana förbud och restriktioner får dock inte utgöra en möjlighet till godtycklig diskriminering eller dolda restriktioner i handeln mellan partema. ARTIKEL 16 Denna avdelning skall inte gälla för handel med textilprodukter som omfattas av kapitel 50 —63 i Kombinerade nomenklaturen. Handel med dessa produkter skall styras av ett särskilt avtal, som preliminärt undertecknades den 17 november 1993 och sedan den 1 januari 1993 har tillämpats provisoriskt, samt av eventuella efterföljande avtal. ARTIKEL 17 1. Handel med produkter som omfattas av Fördraget om upprättandet av Europeiska kol- och stålgemenskapen skall styras av bestämmelserna i denna avdelning med undantag av artikel 11. En kontaktgrupp för kol- och stålfrågor skall inrättas och skall bestå av 2. företrädare för gemenskapen, å ena sidan, och företrädare för Azerbajdzjan, å andra sidan. 12 Kontaktgmppen skall på reguljär basis utbyta information om alla kol- och stålfrågor av intresse för partema. ARTIKEL 18 Handel med kärnmaterial skall ske i enlighet med bestämmelserna i Fördraget om upprättandet av Europeiska atomenergigemenskapen. Vid behov skall handeln med kärnmaterial omfattas av bestämmelserna i ett särskilt avtal som skall slutas mellan Europeiska atomenergigemenskapen och Azerbajdzjan. AVDELNING IV BESTÄMMELSER OM AFFÄRSVERKSAMHET OCH INVESTERINGAR KAPITEL I Arbetsvillkor ARTIKEL 19 1. Om inte annat följer av de lagar, villkor och förfaranden som gäller i respektive medlemsstat skall gemenskapen och dess medlemsstater se till att azerbajdzjanska medborgare som är lagligen anställda inom en medlemsstats territorium inte behandlas diskriminerande på grund av sin nationalitet vad gäller arbetsförhållanden oçh villkor för ersättning eller avskedande, jämfört med landets egna medborgare. Om inte annat följer av de lagar, villkor och förfaranden som gäller i 2. Azerbajdzjan skall Azerbajdzjan se till att medborgare i en medlemsstat som är lagligen anställda inom Azerbajdzjans territorium inte behandlas diskriminerande på grund av sin nationalitet vad gäller arbetsförhållanden och villkor för ersättning eller avskedande, jämfört med landets egna medborgare. 13 ARTIKEL 20 Samarbetsrådet skall med beaktande av partemas internationella åtaganden, inbegripet dem som anges i dokumentet från ESK-konferensen i Bonn, undersöka vilka förbättringar som kan göras i fråga om affärsmäns arbetsvillkor. ARTIKEL 21 Samarbetsrådet skall utfärda rekommendationer för genomförandet av artiklarna 19 och 20. KAPITEL H Villkor som påverkar företagens etablering och verksamhet ARTIKEL 22 Gemenskapen och dess medlemsstater skall vid etablering enligt artikel 24 d 1. bevilja azerbajdzjanska företag en behandling som inte är mindre förmånlig än den som ges till tredje land. 2. Utan att det påverkar tillämpningen av de reservationer som förtecknas i bilaga IV skall gemenskapen och dess medlemsstater bevilja de dotterbolag till azerbajdzjanska företag som är etablerade på deras territorium en behandling vad beträffar verksamheten som inte är mindre förmånlig än den som beviljas gemenskapsföretag. Gemenskapen och dess medlemsstater skall bevilja azerbajdzjanska företags 3. filialer som är etablerade på deras territorium en behandling vad beträffar verksamheten som inte är mindre förmånlig än den som beviljas filialer till tredje lands företag. 4. Utan att det påverkar reservationerna i bilaga V skall Azerbajdzjan vid etablering enligt artikel 24 d ge gemenskapsföretag en behandling som inte är mindre förmånlig än den som beviljas azerbajdzjanska företag eller tredje lands företag, beroende på vilken behandling som är mest förmånlig, och skall ge dotterbolag och filialer till 14 gemenskapsföretag som är etablerade på dess territorium en behandling vad beträffar verksamheten som inte är mindre förmånlig än den som beviljas azerbajdzjanska företag och filialer eller tredje lands företag och filialer, beroende på vilken behandling som är mest förmånlig. ARTIKEL 23 1. Utan att det påverkar tillämpningen av bestämmelserna i artikel 96 skall bestämmelserna i artikel 22 inte gälla lufttransporter, transporter på inre vattenvägar och sjötransporter. 2. När det emellertid gäller rederiers verksamhet enligt nedan i samband med tillhandahållandet av tjänster för internationell sjötransport, inbegripet kombinerade transporter med en etapp till sjöss, skall vardera part, i enlighet med de lagar och andra författningar som gäller hos respektive part, tillåta den andra partens företag kommersiell närvaro på sitt territorium i form av dotterbolag eller filialer på etablerings- och verksamhetsvillkor som inte är mindre förmånliga än dem som ges dess egna företag, eller dotterbolag eller filialer till tredje lands företag, beroende på vilka villkor som är mest förmånliga. 3. a) Sådan verksamhet inbegriper, men är inte begränsad till följande: Marknadsföring och försäljning av sjötransporter och relaterade tjänster genom direktkontakt med kunder, från anbudsgivning till fakturering, oavsett om dessa tjänster tillhandahålls eller erbjuds av tjänsteleverantören själv eller av tjänsteleverantörer med vilka tjänsteförsäljaren har upprättat löpande affärsförbindelser. b) Köp och användning, för egen del eller på sina kunders vägnar (och återförsäljning till sina kunder) av varje slag av transport och relaterade tjänster, inbegripet inrikes transporttjänster av alla slag, särskilt på inre vattenvägar, väg och järnväg, som är nödvändiga för tillhandahållandet av en integrerad tjänst. c) Upprättande av dokument i form av transporthandlingar, tullhandlingar eller andra handlingar rörande transportgodsets ursprung och karaktär. 15 d) e) f) inbegripet Tillhandahållande av affärsinformation via alla slags medier, datoriserade informationssystem och elektroniskt datautbyte (i enlighet med eventuella icke-diskriminerande restriktioner beträffande telekommunikationer). Etablering av affärsförbindelser med lokalt etablerade rederier, inbegripet delaktighet i företagets aktiekapital och anställning av personal som rekryteras lokalt (eller när det gäller utländsk personal, enligt tillämpliga bestämmelser i detta avtal). Agerande på företagens vägnar, bl. à. vid organiserandet av fartygets anlöpande i hamn eller övertagande av last vid behov. ARTIKEL 24 I detta avtal avses med a) b) c) gemenskapsföretag respektive azerbajdzjanskt företag: ett företag som bildats i överensstämmelse med en medlemsstats eller Azerbajdzjans lagstiftning och som har sitt säte, sitt huvudkontor eller sin huvudsakliga verksamhet inom gemenskapens respektive Azerbajdzjans territorium. Om det företag, som bildats i överensstämmelse med en medlemsstats respektive Azerbajdzjans lagstiftning, endast har sitt säte inom gemenskapens respektive Azerbajdzjans territorium, skall företaget anses som ett gemenskapsfbretag respektive ett azerbajdzjanskt företag om dess verksamhet har en faktisk och fortlöpande koppling till ekonomin i en av medlemsstaterna respektive Azerbajdzjan. dotterbolag: det bolag som kontrolleras av det första företaget. filial: ett företags driftställe utan status som juridisk person som förefaller permanent, t. ex. utvidgningen av en moderorganisation, som har en ledning och är materiellt utrustat att bedriva affärsförhandlingar med tredje parter så att dessa, även om de vet att det vid behov kommer att finnas ett juridiskt samband med moderorganisationen, vars huvudkontor ligger utomlands, inte behöver ha att göra direkt med denna moderorganisation utan kan göra affärstransaktionerna vid det driftställe som utgör utvidgningen. 16 d) etablering: rätten för gemenskapsfbretag eller azerbajdzjanska företag enligt a i denna artikel att påbörja förvärvsverksamhet genom att etablera dotterbolag och filialer i Azerbajdzjan respektive gemenskapen. e) f) verksamhet: bedrivande av förvärvsverksamhet. förvärvsverksamhet: verksamhet inom industri och handel samt yrkesverksamhet. Då det gäller internationella sjötransporter, inbegripet kombinerade transporter med en etapp till sjöss, skall bestämmelserna i detta kapitel och i kapitel III även omfatta sådana medborgare i medlemsstater eller Azerbajdzjan som är etablerade utanför gemenskapen respektive Azerbajdzjan samt rederier som är etablerade utanför gemenskapen eller Azerbajdzjan och som kontrolleras av medborgare i en medlemsstat respektive Azerbajdzjan, om deras fartyg är registrerade i den medlemsstaten eller Azerbajdzjan i överensstämmelse med respektive lands lagstiftning. ARTIKEL 25 1. Utan hinder av andra bestämmelser i avtalet skall en part inte hindras från att vidta åtgärder av försiktighetsskäl, inbegripet för att skydda investerare, insättare, försäkringstagare eller personer vars egendom förvaltas av en leverantör av finansiella tjänster, eller för att säkerställa det finansiella systemets integritet och stabilitet. Om dessa åtgärder inte är förenliga med bestämmelserna i avtalet får de inte användas som ett medel för att undvika en parts skyldigheter enligt avtalet. 2. Ingenting i detta avtal skall tolkas som att en part är skyldig att lämna ut information angående enskilda kunders affärer och konton eller någon konfidentiell eller affärsmässig information som innehas av offentliga organ. I detta avtal avses med finansiella tjänster de aktiviteter som beskrivs i bilaga 3. III. ARTIKEL 26 17 Bestämmelserna i detta avtal får inte hindra respektive part att vidta de åtgärder som är nödvändiga för att förhindra att dess bestämmelser om tredje lands tillträde till dess marknad kringgås med hänvisning till bestämmelserna i detta avtal. ARTIKEL 27 1. Trots bestämmelserna i kapitel I i denna avdelning skall ett gemenskapsföretag eller ett azerbajdzjanskt företag som är etablerat på Azerbajdzjans respektive gemenskapens territorium ha rätt att, i överensstämmelse med värdlandets lagstiftning, på Azerbajdzjans respektive gemenskapens territorium anställa eller att i ett av sina dotterbolag eller filialer låta anställa arbetstagare som är medborgare i medlemsstaterna eller Azerbajdzjan under förutsättning att dessa arbetstagare är sådan nyckelpersonal som beskrivs i punkt 2 och att de uteslutande anställs av företag eller filialer. Dessa anställdas uppehålls- och arbetstillstånd får endast omfatta tiden för sådan anställning. 2. Som nyckelpersonal hos ovanstående företag, nedan kallade "organisationer", betraktas "personal som förflyttas internt" enligt definitionen i c i följande kategorier, förutsatt att organisationen är en juridisk person och att personerna i fråga har varit anställda eller delägare i organisationen (utom majoritetsaktieägare) minst ett år innan de skickas ut av organisationen: a) Personer i överordnad ställning i en organisation, som företrädesvis leder företagets administration och som huvudsakligen står under allmänt överinseende av och får instruktioner från styrelsen eller företagets aktieägare eller motsvarande, bland annat beträffande — ledning av företaget eller en avdelning eller underavdelning av företaget, — överinseende och kontroll av det arbete som utförs av annan tillsyns-, yrkes- eller ledningspersonal, — behörighet att personligen anställa och avskeda eller anbefalla anställning, avskedande och andra personalåtgärder. b) Personer som är anställda i en organisation och som har osedvanliga kunskaper som är av väsentlig betydelse för företagets service, forskningsutrustning, teknik 18 eller administration. Förutom kunskaper som är speciella för företaget vid bedömningen av sådana kunskaper hänsyn tas till en hög kvalificeringsnivå för en typ av arbete eller ett fack som kräver särskilt tekniskt kunnande samt officiellt godkända yrkesutbildningar. c) Med personal som förflyttas internt avses fysiska personer som arbetar inom en organisation på en parts territorium och som förflyttas temporärt för att utöva förvärvsverksamhet på den andra partens territorium. Den berörda organisationen måste ha sin huvudsakliga verksamhet på den ena partens territorium och förflyttningen måste ske till ett företag (filial, dotterbolag) inom den organisationen som i praktiken bedriver motsvarande förvärvsverksamhet på den andra partens territorium. ARTIKEL 29 1. Parterna skall anstränga sig på alla sätt för att undvika att vidta några åtgärder som innebär att etablerings- och driftvillkoren för den andra partens företag blir mer restriktiva än de villkor som gäller på dagen före avtalets undertecknande. 2. Bestämmelserna i denna artikel skall inte påverka tillämpningen av bestämmelserna i artikel 37. De situationer som omfattas av artikel 37 skall styras uteslutande av bestämmelserna i nämnda artikel. 3. Azerbajdzjans regering skall i en anda av partnerskap och samarbete och med hänsyn till bestämmelserna i artikel 43 underrätta gemenskapen om sina avsikter att föreslå ny lagstiftning eller anta nya förordningar som kan medföra att etablerings- eller verksamhetsvillkoren i Azerbajdzjan för dotterbolag eller filialer till gemenskapsföretag blir mer restriktiva än de villkor som gäller på dagen före undertecknandet av avtalet. Gemenskapen kan begära att Azerbajdzjan överlämnar förslag till lagstiftning eller dessa förordningar och att samråd inleds om dessa förslag. 4. Om ny lagstiftning eller nya förordningar som införs i Azerbajdzjan skulle få till följd att villkoren för verksamheten vid dotterbolag och filialer till gemenskapsföretag som är etablerade i Azerbajdzjan blir mer restriktiva än de villkor som gäller på dagen för undertecknandet av avtalet, gäller att denna lagstiftning eller dessa förordningar under tre 19 år efter ikraftträdandet av rättsakten inte skall tillämpas på dotterbolag och filialer som redan vid nämnda ikraftträdande är etablerade i Azerbajdzjan. KAPITEL Hl Gränsöverskridande tillhandahållande av tjänster mellan gemenskapen och Azerbajdzjan ARTIKEL 30 Partema åtar sig att, i enlighet med bestämmelserna i detta kapitel och med 1. beaktande av utvecklingen av partemas tjänstesektorer, vidta de åtgärder som är tjänster av nödvändiga för att möjliggöra ett successivt gemenskapsföretag eller azerbajdzjanska företag som är etablerade hos en annan part än den part hos vilken den person, för vilken tjänsterna är avsedda, är etablerad. tillhandahållande av 2. Samarbetsrådet skall utfärda rekommendationer för genomförandet av punkt 1. ARTIKEL 31 Partema skall samarbeta i syfte att utveckla en marknadsinriktad tjänstesektor i Azerbajdzjan. ARTIKEL 32 Partema åtar sig att effektivt tillämpa principen om obegränsat tillträde till den 1. internationella marknaden för sjötransporter och sjötrafik på affärsmässiga grunder. a) Denna bestämmelse skall inte påverka de rättigheter och skyldigheter som uppstår enligt Förenta nationemas konvention om en uppförandekodex för linjekonferenser och som är tillämpliga på partema i detta avtal. Konferenser som inte är medlemmar i en linjekonferens har rätt att bedriva verksamhet i 20 konkurrens med en konferens om de iakttar principen om tillbörlig konkurrens på affärsmässiga grunder. b) Partema bekräftar att fri konkurrens är ett väsentligt inslag i handeln med torra och flytande bulkvaror. 2. Vid tillämpningen av principerna i punkt 1 får partema a) från och med detta avtals ikraftträdande i sin ömsesidiga handel inte tillämpa några lastdelningsbestämmelser i bilaterala avtal mellan någon medlemsstat och det f. d. Sovjetunionen, b) inte införa klausuler om lastdelning i framtida bilaterala avtal med tredje land annat än under exceptionella omständigheter då linjerederier från den ena eller den andra parten i detta avtal annars inte skulle få tillfälle att effektivt konkurrera om handel till och från det berörda tredje landet, c) förbjuda lastdelningsarrangemang i framtida bilaterala avtal om torra och flytande bulkvaror, d) vid detta avtals ikraftträdande avskaffa alla unilaterala åtgärder liksom administrativa, tekniska och andra hinder som skulle kunna innebära restriktioner eller ha en diskriminerande effekt på det fria tillhandahållandet av tjänster inom internationell sjöfart. 3. Vardera part skall bland annat ge fartyg som kontrolleras av den andra partens medborgare eller företag en behandling som inte är mindre förmånlig än den som ges partens egna fartyg vad beträffar tillträde till hamnar som är öppna för internationell handel, användning av infrastruktur och hamnamas stödjande sjöfartsfunktioner liksom relaterade avgifter, tullfaciliteter och tilldelning av kajplatser och faciliteter för lastning och lossning. 4. Gemenskapsmedborgare och gemenskapsföretag som tillhandahåller internationella sjötransporttjänster skall ha rätt att erbjuda internationella sjö- /flodtjänster på de inre vattenvägarna i Azerbajdzjan och vice versa. 21 ARTIKEL 33 I syfte att säkerställa en samordnad utveckling av transporter mellan partema som är anpassade till deras kommersiella behov får de, efter detta avtals ikraftträdande, förhandla fram särskilda avtal om villkoren för ömsesidigt tillträde till marknader och om tillhandahållande av tjänster för transporter på vägar, järnvägar och inre vattenvägar, och i förekommande fall lufttransporter. KAPITEL IV Allmänna bestämmelser ARTIKEL 34 1. Bestämmelserna i denna avdelning skall tillämpas om inte annat följer av begränsningar som motiveras med hänsyn till allmän ordning, allmän säkerhet eller folkhälsa. De skall inte tillämpas på verksamhet som, även om sambandet är tillfälligt, har 2. samband med offentlig maktutövning inom någon av partemas territorier. ARTIKEL 35 Vid tillämpningen av bestämmelserna i denna avdelning skall inget i detta avtal hindra partema från att tillämpa sina lagar och andra författningar om tillträde och vistelse, arbete, fysiska personers arbetsförhållanden och etablering samt om tillhandahållande av tjänster, fömtsatt att partema inte tillämpar dessa lagar och andra författningar på ett sätt som omintetgör de fördelar som tillkommer någon av partema enligt villkoren i någon särbestämmelse i avtalet. Den här bestämmelsen skall inte påverka tillämpningen av artikel 34. ARTIKEL 36 22 Bestämmelserna i kapitlen II, III och IV skall även omfatta företag som kontrolleras och uteslutande ägs av azerbajdzjanska företag och gemenskapsföretag gemensamt. ARTIKEL 37 ikraftträdandedagen Behandling som av den ena parten beviljas den andra enligt detta avtal får, från och med (GATS) en månad före tillämpliga förpliktelser i fråga om sektorer eller åtgärder som omfattas av GATS, inte i något fall vara förmånligare än den behandling som beviljas den parten enligt GATS- bestämmelsema och detta avtal i fråga om någon tjänstesektor, undersektor och metod för tillhandahållande. tjänstehandelsavtalets för Allmänna ARTIKEL 38 Vid tillämpningen av kapitel II, III och IV skall ingen hänsyn tas till den behandling som beviljats av gemenskapen, dess medlemsstater eller Azerbajdzjan i enlighet med åtaganden som gjorts genom avtal om ekonomisk integrering i enlighet med principerna i artikel V i GATS. ARTIKEL 39 1. Behandling som mest gynnad nation som beviljas i enlighet med bestämmelserna i denna avdelning skall inte tillämpas på skattefördelar som partema medger eller i framtiden kommer att medge på gmndval av avtal för att undvika dubbelbeskattning eller andra skatteförfaranden. 2. Inget i denna avdelning får tolkas som att det hindrar partema från att anta eller sätta i kraft åtgärder som syftar till att förhindra skattefusk eller skatteflykt i enlighet med skattebestämmelserna i avtal om undvikande av dubbelbeskattning och med andra skatteförfaranden eller inhemsk skattelagstiftning. 3. Inget i denna avdelning får tolkas som att det hindrar medlemsstaterna eller Azerbajdzjan från att vid tillämpningen av relevanta bestämmelser i sin skattelagstiftning 23 göra skillnad mellan skattebetalare som inte befinner sig i likvärdiga situationer, särskilt vad gäller bosättning. ARTIKEL 40 Utan att detta påverkar tillämpningen av artikel 27, skall ingen bestämmelse i kapitel II, III eller IV i detta avtal tolkas som att — — — — — medborgare i medlemsstaterna respektive Azerbajdzjan har rätt att i någon som helst egenskap passera respektive gemenskapens territorium, särskilt inte i egenskap av aktieägare eller delägare i bolag, chef för eller anställd i ett bolag eller tillhandahållare eller mottagare av tjänster, inom Azerbajdzjans in i eller vistas dotterbolag eller filialer till azerbajdzjanska företag i gemenskapen har rätt att anställa eller låta anställa azerbajdzjanska medborgare inom gemenskapens territorium, dotterbolag eller filialer till gemenskapsföretag i Azerbajdzjan har rätt att inom i Azerbajdzjans medlemsstaterna, anställa medborgare territorium anställa eller låta azerbajdzjanska företag eller dotterbolag eller filialer till azerbajdzjanska företag i gemenskapen har rätt att genom tillfälliga anställningskontrakt låta personer som är azerbajdzjanska medborgare agera för och under tillsyn av andra personer, gemenskapsföretag eller dotterbolag eller filialer till gemenskapsföretag i Azerbajdzjan har rätt att genom tillfälliga anställningskontrakt anställa arbetstagare som är medborgare i medlemsstaterna. KAPITEL V Löpande betalningar och kapital 24 ARTIKEL 41 1. Partema åtar sig att i konvertibel valuta tillåta alla löpande betalningar mellan personer bosatta i gemenskapen och Azerbajdzjan i samband med vamrörelser och rörlighet för tjänster eller personer i enlighet med bestämmelserna i detta avtal. 2. I fråga om transaktioner som ingår i kapitalbalansen garanteras från och med ikraftträdandet av avtalet fri rörlighet för kapital avseende direkta investeringar i bolag som bildats i enlighet med värdlandets lagstiftning och investeringar som gjorts i enlighet med bestämmelserna i kapitel II, samt sådana investeringars omvandling till likvida medel och återförandet till hemlandet av sådana investeringar och eventuell vinst därav. 3. Bestämmelserna i punkt 2 skall inte hindra Azerbajdzjan från att tillämpa restriktioner på azerbajdzjanska medborgares direkta investeringar utomlands. Sådana restriktioner skall inte gälla dotterbolag och filialer till gemenskapsföretag. Partema överenskommer att fem år efter ikraftträdandet av detta avtal hålla samråd om upprätthållandet av dessa restriktioner med beaktande av alla relevanta monetära, skattemässiga och finansiella överväganden. 4. Utan att det påverkar tillämpningen av punkt 2 eller punkt 5 skall från och med ikraftträdandet av detta avtal inga nya valutarestriktioner införas beträffande kapitalrörelser och löpande betalningar i samband därmed mellan personer bosatta i gemenskapen och Azerbajdzjan och befintliga bestämmelser skall inte bli mer restriktiva. 5. För att främja målen med detta avtal skall partema samråda i syfte att underlätta rörligheten för andra former av kapital än dem som anges i punkt 2 mellan gemenskapen och Azerbajdzjan. 6. Med hänvisning till bestämmelserna i denna artikel får Azerbajdzjan, till dess att azerbajdzjansk valuta förklarats helt konvertibel i enlighet med artikel VIII i Artiklarna om avtalet om internationella valutafonden (IMF), under exceptionella omständigheter tillämpa valutarestriktioner i samband med beviljandet eller utnyttjandet av korta eller medellånga finansiella krediter, om sådana restriktioner tillämpas på Azerbajdzjan för beviljandet av sådana krediter och tillåts i enlighet med Azerbajdzjans status enligt IMF. Azerbajdzjan skall tillämpa dessa restriktioner på ett icke-diskriminerande sätt. De skall tillämpas på det sätt som förorsakar minsta möjliga störningar av detta avtal. Azerbajdzjan 25 skall genast informera samarbetsrådet om införandet av sådana åtgärder och om eventuella förändringar av dem. Utan att det påverkar tillämpningen av punkterna 1 och 2 får gemenskapen 7. respektive Azerbajdzjan, om kapitalrörelser mellan gemenskapen och Azerbajdzjan under exceptionella omständigheter orsakar eller hotar att orsaka allvarliga svårigheter för en fungerande valutakurspolitik eller penningpolitik i gemenskapen eller i Azerbajdzjan, vidta skyddsåtgärder i fråga om kapitalrörelser mellan gemenskapen och Azerbajdzjan under en period som inte överskrider sex månader, om sådana åtgärder är helt nödvändiga. KAPITEL VI Skydd av immateriella, industriella och kommersiella rättigheter ARTIKEL 42 Enligt bestämmelserna i denna artikel och i bilaga II skall Azerbajdzjan fortsätta 1. att förbättra skyddet för immateriella, industriella och kommersiella rättigheter för att vid utgången av det femte året efter ikraftträdande av avtalet ha infört en skyddsnivå som är likvärdig med den som finns i gemenskapen, inbegripet effektiva medel för att upprätthålla dessa rättigheter. I slutet av det femte året efter ikraftträdandet av avtalet skall Azerbajdzjan 2. ansluta sig till de multilaterala konventioner om industriella och kommersiella rättigheter som medlemsstaterna är anslutna till eller vilka i praktiken tillämpas av medlemsstaterna enligt gällande bestämmelser i dessa konventioner och som anges i punkt 1 i bilaga II. immateriella, AVDELNING V SAMARBETE I LAGSTIFTNINGSFRÅGOR ARTIKEL 43 26 Partema erkänner att en viktig förutsättning för att de ekonomiska banden mellan 1. Azerbajdzjan och gemenskapen skall kunna stärkas är att Azerbajdzjans befintliga och framtida tillnärmas gemenskapens. Azerbajdzjan skall sträva efter att säkerställa att dess lagstiftning gradvis görs förenlig med gemenskapens. lagstiftning skydd 2. Tillnärmningen av lagstiftningen skall särskilt omfatta följande områden: tullagstiftning, bolagsrätt, banklagstiftning, bolagsredovisning och bolagsbeskattning, immaterialrätt, tjänster, konkurrensbestämmelser, offentlig upphandling, skydd av människors liv och hälsa, djurskydd, växtskydd, miljöskydd och lagstiftning om exploatering och utnyttjande av naturresurser, konsumentskydd, indirekt beskattning, tekniska föreskrifter och standarder, lagstiftning om kärnenergi samt transporter. arbetstagare på arbetsplatser, finansiella för Gemenskapen skall ge Azerbajdzjan tekniskt bistånd för genomförande av dessa 3. åtgärder, som bl. a. kan omfatta — utbyte av experter, — tillhandahållande av tidig information särskilt om relevant lagstiftning, — anordnande av seminarier, — utbildningsverksamhet, — stöd till översättning av gemenskapslagstiftning inom relevanta sektorer. Partema är överens om att på samrådsbasis undersöka hur respektive 4. konkurrenslagstiftning skall tillämpas i de fall där handeln mellan partema påverkas. AVDELNING VI EKONOMISKT SAMARBETE ARTIKEL 44 27 1. Gemenskapen och Azerbajdzjan skall etablera ett ekonomiskt samarbete i syfte att bidra till den ekonomiska reformprocessen, den ekonomiska återhämtningen och en hållbar utveckling i Azerbajdzjan. Ett sådant samarbete skall stärka och utveckla befintliga ekonomiska band som gynnar båda parter. Partemas politik och andra åtgärder skall särskilt utformas för att åstadkomma 2. ekonomiska och sociala reformer och omstrukturering av det ekonomiska systemet i Azerbajdzjan och skall vägledas av kraven på en hållbar och harmonisk social utveckling samt skall fullt ut införliva miljömässiga hänsyn. 3. För detta ändamål skall samarbetet särskilt koncentreras på ekonomisk och social utveckling, utveckling av mänskliga resurser, stöd till företag (inbegripet privatisering, investering och utveckling av finansiella tjänster), jordbruk och livsmedel, energi, transporter, turism, miljöskydd, regionalt samarbete och penningpolitik. 4. Särskild uppmärksamhet skall ägnas åt de åtgärder som i överensstämmelse med den gällande lagstiftningen i Azerbajdzjan kan gynna samarbetet mellan de oberoende staterna i Transkaukasus-regionen och andra grannstater, i syfte att stimulera en harmonisk utveckling av regionen. 5. När det är lämpligt kan ekonomiskt samarbete och andra former av samarbete enligt detta avtal stödjas av tekniskt bistånd från gemenskapen med beaktande av gemenskapens rådsförordning avseende tekniskt bistånd i de oberoende staterna, de prioriteringar som man kommit överens om i det vägledande programmet om gemenskapens tekniska bistånd till Azerbajdzjan och dess etablerade förfaranden för samordning och genomförande. ARTIKEL 45 Samarbete inom området handel med varor och tjänster Partema skall samarbeta i syfte att säkerställa att Azerbajdzjans internationella handel sker i överensstämmelse med Världshandelsorganisationens bestämmelser. 28 Sådant samarbete skall inbegripa särskilda frågor som har direkt betydelse för underlättandet av handeln, bland annat — formulering av en politik för handel och handelsrelaterade frågor, inbegripet mekanismer för betalning och clearing, — utarbetande av relevant lagstiftning, — för bistånd Världshandelsorganisationen. att förbereda Azerbajdzjans eventuella anslutning till ARTIKEL 46 Industriellt samarbete 1. Samarbetet skall särskilt syfta till att främja följande: — Utveckling av affärsförbindelser mellan ekonomiska aktörer hos båda parter. — Gemenskapens deltagande i Azerbajdzjans ansträngningar att omstrukturera industrin. — Förbättring av företagsledning. — Utveckling av lämpliga handelsregler och -praxis, samt överföring av know-how. — Miljöskydd. 2. Bestämmelserna gemenskapens konkurrensregler som är tillämpliga på företag. i denna artikel får inte påverka upprätthållandet av ARTIKEL 46a Byggnadssektorn 29 Partema skall samarbeta inom byggnadssektorn. Detta samarbete skall bl. a. inriktas på modernisering och omstmkturering av byggnadssektorn i Azerbajdzjan i linje med marknadsekonomiska principer och med vederbörligt beaktande av hälso-, säkerhets- och miljöaspekter. ARTIKEL 47 Främjande och skydd av investeringar Mot bakgmnd av gemenskapens respektive Azerbajdzjans befogenheter och 1. kompetensområden skall samarbetet inriktas på att skapa ett förmånligt klimat för privata investeringar, såväl inhemska som utländska, särskilt genom bättre villkor för skydd av investeringar, kapitalöverföring och utbyte av information om investeringsmöjligheter. 2. Syftet med detta samarbete skall särskilt vara följande: — — — — — Att medlemsstaterna och Azerbajdzjan sluter avtal för främjande och skydd av investeringar om detta är lämpligt. Att medlemsstaterna och Azerbajdzjan dubbelbeskattning om detta är lämpligt. sluter avtal för att undvika Att skapa förmånliga villkor för att dra till sig utländska investeringar i den azerbajdzjanska ekonomin. Att etablera stabila och lämpliga lagar och villkor för affärsverksamhet samt att utbyta information om lagar och andra författningar inom investeringsområdet. Att utbyta information om investeringsmöjligheter i form av bl. a. handelsmässor, utställningar, handelsveckor och andra evenemang. ARTIKEL 48 30 Offentlig upphandling Partema skall samarbeta för att utveckla förutsättningar för öppen och konkurrensutsatt offentlig upphandling av varor och tjänster, särskilt genom anbudsförfaranden. ARTIKEL 49 Samarbete om standarder och bedömning av överensstämmelse Samarbetet mellan partema skall främja inriktningen mot de internationellt 1. överenskomna kriterier, principer och riktlinjer som följs i fråga om kvalitet. De erforderliga åtgärderna skall underlätta en utveckling mot ömsesidigt erkännande i fråga om såväl bedömningen av överensstämmelse som förbättringen av Azerbajdzjans produktkvalitet. 2. I detta syfte skall de försöka samarbeta inom tekniska biståndsprojekt som skall — — främja ett specialiserat sig inom dessa områden, lämpligt samarbete med organisationer och institutioner som främja användningen av gemenskapens tekniska föreskrifter och tillämpningen av europeiska standarder och förfaranden för bedömning av överensstämmelse, — tillåta utbyte av erfarenheter och teknisk information inom kvalitetsledning. ARTIKEL 50 Gruvdrift och råvaror Parterna skall inrikta sig på att öka investeringarna och handeln inom sektorerna 1. för gruvdrift och råvaror. 2. Samarbetet skall särskilt inriktas på följande områden: 31 — Utbyte av information om prospektering inom gruvdrift och inom sektorn icke- järnhaltiga metaller. — Upprättande av en rättslig ram för samarbete. — Handelsfrågor. — Antagande och tillämpning av miljölagstiftning. — Utbildning. — Säkerhet inom gruvindustrin. ARTIKEL 51 Samarbete inom vetenskap och teknik Partema skall främja samarbete inom civil vetenskaplig forskning och teknisk 1. utveckling (FTU) på gmndval av principen om ömsesidig nytta och, mot bakgmnd av tillgängliga resurser, ge lämpligt tillträde till sina respektive program, med vederbörligt beaktande av skyddet av immateriell, industriell och kommersiell äganderätt. 2. Det vetenskapliga och tekniska samarbetet skall omfatta — utbyte av vetenskaplig och teknisk information, — gemensamma FTU-verksamheter, — program för utbildning och rörlighet för vetenskapsmän, forskare och tekniker som är engagerade i FTU på båda sidor. Om ett sådant samarbete sker i form av verksamhet som inbegriper utbildning bör det genomföras i enlighet med bestämmelserna i artikel 52. Partema kan på gmndval av ömsesidiga överenskommelser ingå andra former av samarbete inom vetenskap och teknik. 32 3. Det samarbete som avses i denna artikel skall genomföras under särskilda former som skall förhandlas och avtalas i enlighet med sådana förfaranden som vardera parten antar och som bl. a. skall fastställa lämpliga bestämmelser för skydd av immateriell, industriell och kommersiell äganderätt. ARTIKEL 52 Utbildning Partema skall samarbeta i syfte att höja den allmänna utbildningsnivån och 1. yrkeskompetensen i Azerbajdzjan både inom den offentliga och den privata sektorn. 2. Samarbetet skall särskilt inriktas på följande områden: — — — — Uppdatering av de högre utbildningssystemen i Azerbajdzjan inbegripet system för betygsättning inom högre utbildningsanstalter och examensbevis för högre utbildning. Utbildning av chefer statstjänstemän inom prioriterade områden som skall fastställas. inom den offentliga och den privata sektorn och Samarbete mellan utbildningsanstalter och mellan utbildningsanstalter och företag. Rörlighet för lärare, forskarstudenter, administratörer, unga vetenskapsmän och forskare samt ungdomar. — Främjande av undervisning i europeiska studier vid lämpliga institutioner. — Undervisning i gemenskapens språk. — Fortsatta studier för konferenstolkar. — Journalistutbildning. 33 — Lärarutbildning. — Utbyte av undervisningsmetoder som stimulerar användning av moderna utbildningsprogram och tekniska hjälpmedel. Den ena partens eventuella deltagande i den andra partens olika 3. utbildningsprogram kan övervägas i enlighet med partemas respektive förfaranden, och i tillämpliga fall kan institutionella ramar och samarbetsprogram sedan fastställas som bygger på Azerbajdzjans deltagande i gemenskapens TEMPUS-program. ARTIKEL 53 Jordbruket och den agroindustriella sektorn Ändamålet med samarbetet inom detta område skall vara att fullfölja jordbruksreformen, modernisering, privatisering och omstmkturering av jordbmket, den agroindustriella sektorn och tjänstesektorn i Azerbajdzjan, utveckling av hemmamarknaden och den utländska marknaden för azerbajdzjanska produkter, under förhållanden som säkerställer miljöskydd, med beaktande av nödvändigheten att förbättra i livsmedelstillgången samt utvecklingen av agroindustrin, förädling och distribution av jordbmksprodukter. Partema skall även inrikta sig på den gradvisa tillnärmningen av azerbajdzjanska standarder till gemenskapens tekniska föreskrifter om industri- och jordbmksprodukter inbegripet hygienkrav och växtskyddsnormer. tillförlitligheten ARTIKEL 54 Energi Samarbetet skall ske enligt marknadsekonomiska principer och enligt Europeiska 1. och på Europeiska energistadgan EnergistadgeprotokoUet om energieffektivitet och därtill hörande miljöaspekter, mot bakgmnd av en gradvis integrering av energimarknaderna i Europa. energistadgefördraget och med tanke 2. Samarbetet skall bl. a. omfatta följande: 34 — Formulering och utveckling av en energipolitik. — — — Förbättring av förvaltningen och regleringen av energisektorn i linje med en marknadsekonomi. En ekonomiskt och miljömässigt sund förbättring av energiförsörjningen, inbegripet säkerheten hos energiförsörjningen. Främjande av energibesparingar och energieffektivitet samt genomförandet av EnergistadgeprotokoUet om energieffektivitet och därtill hörande miljöaspekter. — Modernisering av energiinfrastrukturen. — Förbättring av energitekniken vid försörjning och konsumtion av alla slag av energi. — Förvaltnings- och teknikutbildning inom energisektorn. — Transport och transitering av energimaterial och -produkter. — Införande av en rad institutionella, rättsliga, skattemässiga och andra villkor som är nödvändiga för att främja ökad handel med och investeringar i energi. — Utveckling av vattenkraft och andra fömybara energikällor. Partema skall utbyta relevant information avseende investeringsprojekt inom 3. energisektorn, särskilt beträffande byggnad och renovering av olje- och gasrörledningar eller andra transportmedel för energiprodukter. De skall samarbeta i syfte att så effektivt som möjligt tillämpa bestämmelserna i avdelning IV och i artikel 47 med avseende på investeringar inom energisektorn. ARTIKEL 55 Miljö 35 1. Mot bakgmnd av Europeiska energistadgan och Lucerne-konferensens deklaration av 1993 och med hänsyn till Energistadgefördraget, särskilt artikel 19 i detta, och EnergistadgeprotokoUet om energieffektivitet och därtill hörande miljöaspekter, skall partema utveckla och stärka samarbetet på områdena miljö och folkhälsa. 2. Samarbetet skall inriktas på att bekämpa försämring av miljön och särskilt på följande: — Effektiv övervakning av föroreningsnivåerna och bedömning av miljön; system för information om miljötillståndet. — Bekämpning av lokal, regional och gränsöverskridande förorening av luft och vatten. — Ekologiskt återställande. — En hållbar, effektiv och miljömässig produktion och användning av energi. — Ekologisk säkerhet vid industrianläggningar. — Klassificering och säker hantering av kemikalier. — Vattenkvalitet. — Avfallsminskning, återvinning och säkert bortskaffande, genomförande av Basel konventionen. — Miljöpåverkan av jordbruk, jorderosion och kemiska föroreningar. — Skydd och förnyande av skogarna. — Bevarande av biologisk mångfald, skyddade områden och en hållbar användning och förvaltning av de biologiska resurserna. — Fysisk planering, inbegripet byggnads- och tätortsplanering. — Användning av ekonomiska och skattemässiga instmment. 36 — Globala klimatförändringar. — Utbildning och medvetande om miljön. — — Tekniskt bistånd till återställande av zoner som påverkats av radioaktivitet och till hantering av relaterade hälsoproblem och sociala problem. Genomförande av Konventionen om miljökonsekvensbeskrivningar gränsöverskridande sammanhang. i ett 3. Samarbetet skall särskilt ske genom — planering för katastrofer och andra nödsituationer, — utbyte av information och experter, inbegripet information och experter inom överföring av ren teknik och en säker och miljömässigt sund området användning av bioteknik, — gemensamma forskningsverksamheter, — förbättring av lagstiftningen för att närma sig gemenskapens normer, — miljöutbildning och institutionell förstärkning, — — samarbete på regional nivå, inbegripet samarbete inom ramen för Europeiska miljöbyråns verksamhet och på internationell nivå, utveckling av strategier, särskilt med avseende på globala frågor och klimatfrågor samt i syfte att uppnå en hållbar utveckling, — undersökningar av miljöpåverkan, — ekologisk övervakning. ARTIKEL 56 37 Transporter Partema skall utveckla och stärka sitt samarbete på transportområdet. samarbete skall bl. a. Detta inriktas på att omstmkturera och modernisera transportsystemen och -näten i Azerbajdzjan och på att utveckla och i tillämpliga fall säkerställa att transportsystemen är kompatibla i syfte att uppnå ett mer globalt transportsystem. Särskild uppmärksamhet skall ägnas åt att säkerställa att alla traditionella kommunikationsförbindelser fungerar mellan de oberoende staterna i Transkaukaus- regionen och med andra grannstater. Samarbetet skall bl. a. omfatta följande: — — Modernisering av ledningen och driften av vägtransporter, järnvägar, hamnar och flygplatser. Modernisering och utveckling av infrastrukturen i fråga om järnvägar och vattenvägar, vägar, hamnar, flygplatser och luftfart, inbegripet modernisering av huvudleder av allmänt intresse och de transeuropeiska förbindelserna för dessa transportmedel, särskilt de som är relaterade till TRACECA-projektet, samt utbildning inom nämnda områden. — Främjande och utveckling av kombinationer av olika transportsätt, — Främjande av gemensamma forsknings- och utvecklingsprogram. — Förberedelser av lagstiftning och institutionella ramar för utveckling och genomförande av program, inbegripet privatisering av transportsektorn. ARTIKEL 57 Post- och telekommunikationstjänster Partema skall inom sina respektive befogenheter och kompetensområden utvidga och stärka samarbetet inom följande områden: 38 Utarbetande en telekommunikationssektorn och för posttjänster. politik och av riktlinjer för utvecklingen av Utveckling av principer för en taxepolitik och marknadsföring av post- och telekommunikationstjänster. Överföring av teknik och know-how, inbegripet om europeiska tekniska standarder och certifieringssystem. Stimulans av utvecklingen av projekt för post- och telekommunikationstjänster samt av investeringar i dessa. Förstärkmng av effektiviteten och kvaliteten i tillhandahållandet av post- och telekommunikationstjänster, bland annat genom liberalisering av verksamhet inom underordnade sektorer. Avancerad tillämpning av telekommunikation, särskilt inom området elektronisk överföring av betalningsmedel. Förvaltning av telenät och optimering av dessa. Tillhandahållande post- lämplig telekommunikationstjänster och för användning av radiofrekvensområden. regleringsgrund för av en och Utbildning inom post- och telekommunikationstjänster för verksamhet på marknadsmässiga villkor. ARTIKEL 58 Finansiella tjänster Syftet med samarbetet skall särskilt vara att underlätta för Azerbajdzjan att delta i allmänt godkända system för ömsesidiga betalningar. Det tekniska biståndet skall inriktas på — utveckling av ett modernt system för privata, särskilt kommersiella, banktjänster och finansiella tjänster, utvecklingen av en gemensam marknad för kreditresurser, 39 Azerbajdzjans deltagande betalningar, i ett allmänt godkänt system för ömsesidiga — — utveckling av ett skattesystem och dess institutioner i Azerbajdzjan, utbyte av erfarenheter och personalutbildning, utveckling av försäkringstjänster som bl. a. skulle skapa en förmånlig ram för gemenskapsföretagens deltagande inom försäkringssektorn i Azerbajdzjan samt utvecklingen av exportkreditförsäkring. i etableringen av samriskföretag Detta samarbete skall särskilt bidra till att gynna utvecklingen av förbindelserna mellan Azerbajdzjan och medlemsstaterna inom sektorn finansiella tjänster. ARTIKEL 58a Omstrukturering och privatisering av företag I insikt om att privatisering är av gmndläggande betydelse för en hållbar ekonomisk återhämtning enas partema om att samarbeta med att utveckla de institutionella, rättsliga och metodiska ramar som är nödvändiga. I detta syfte skall tekniskt bistånd lämnas till genomförandet av det privatiseringsprogram som antagits av Azerbajdzjans parlament. Särskild uppmärksamhet skall ägnas åt insynsmöjligheterna och metoderna i samband med privatiseringsprocessen. Tekniskt bistånd skall bland annat fokusera på följande: — Utveckling av de azerbajdzjanska myndighetemas institutionella förutsättningar att definiera och leda privatiseringsprocessen. — Upprättande av en databas över företag. — Bolagisering av företag. — Utveckling av ett massprivatiseringssystem, som skall syfta till att överföra egendom till folket, på gmndval av ett system med kuponger. 40 — Utveckling av ett system för registrering av aktieinnehav. — Utveckling av ett system för anbudsförsäljning av vissa företag som bedöms vara olämpliga att ingå i massprivatiseringsprogrammet. — Omstmkturering av företag som ännu inte är i skick att privatiseras. — Utveckling av privata företag, särskilt inom sektorn för små och medelstora företag. Syftet med detta samarbete är att bidra till vitaliseringen av Azerbajdzjans ekonomi, investeringar och utvecklingen av relationerna mellan främjandet av utländska Azerbajdzjan och medlemsstaterna. ARTIKEL 59 Regional utveckling Partema skall stärka samarbetet i fråga om regional utveckling och fysisk 1. planering. De skall för detta ändamål främja informationsutbyte mellan myndigheter på 2. nationell, regional och lokal nivå i gemenskapen och dess medlemsstater och i Azerbajdzjan om regionalpolitik och fysisk planering och om metoder för att formulera regionalpolitiska åtgärder, med särskild tonvikt på utveckling av mindre gynnade områden. De skall även uppmuntra direkta kontakter mellan ovan nämnda myndigheter och mellan respektive regional utvecklingsplanering, bl. a. i syfte att utbyta metoder och tillvägagångssätt som främjar regional utveckling. regioner och offentliga organisationer som ansvarar för ARTIKEL 60 Socialt samarbete 41 1. Med hänsyn till hälsa och säkerhet skall partema utveckla ett samarbete i syfte att förbättra skyddsnivån för arbetstagares hälsa och säkerhet. Samarbetet skall särskilt omfatta — utbildning i hälso- och säkerhetsfrågor med särskild tonvikt på högriskverksamhet, — utveckling och främjande av skyddsåtgärder för att bekämpa arbetsrelaterade sjukdomar och andra negativa arbetsrelaterade hälsoeffekter, — förhindrande av stora olyckor och hantering av giftiga kemikalier, — forskning för att utveckla kunskapsbasen i fråga om arbetsmiljön och arbetstagarnas hälsa och säkerhet. 2. I fråga om sysselsättning skall samarbetet särskilt omfatta tekniskt bistånd till — optimering av arbetsmarknaden, — modernisering av arbetsförmedling och yrkesvägledning, — planering och ledning av omstmktureringsprogrammen, — främjande av utvecklingen av lokal sysselsättning, — informationsutbyte om program för flexibla anställningsförhållanden, inbegripet program som stimulerar och främjar eget företagande. 3. Partema skall ägna särskild uppmärksamhet åt samarbete på området socialt skydd, vilket bl. a. skall omfatta samarbete vid planeringen och genomförandet av sociala trygghetsreformer i Azerbajdzjan. Dessa reformer skall inriktas på att i Azerbajdzjan utveckla metoder för ett socialt skydd som lämpar sig för en marknadsekonomi och som skall omfatta alla typer av socialt skydd. 42 ARTIKEL 61 Turism Partema skall öka och utveckla samarbetet som skall omfatta följande: — Att underlätta för turistnäringen. — Att öka informationsutbytet. — Överföring av know-how. — Undersökning av möjligheter till gemensamma insatser. — Samarbete mellan officiella turistorgan. — Utbildning för utveckling av turism. ARTIKEL 62 Små och medelstora foretag 1. Partema skall inrikta sig på att utveckla och stärka små och medelstora företag och deras sammanslutningar och främja samarbete mellan dessa i gemenskapen och Azerbajdzjan. 2. Samarbetet skall omfatta tekniskt bistånd, särskilt inom följande områden: — Utveckling av en rättslig ram för små och medelstora företag. — Utveckling av en lämplig infrastruktur (en byrå för att stödja små och medelstora företag, kommunikationer, bistånd för att skapa en fond för små och medelstora företag). — Utveckling av teknikcentra. 43 Utveckling inom områdena marknadsföring, redovisning och kontroll av produktkvalitet. ARTIKEL 63 Information och kommunikation Partema skall stödja utvecklingen. av moderna metoder för informationsbehandling, inbegripet medier, och stimulera ett effektivt ömsesidigt informationsutbyte. Program som inriktas på gmndläggande information om gemenskapen och Azerbajdzjan till allmänheten skall prioriteras, inbegripet, när det är möjligt, tillträde till databaser, varvid immateriella rättigheter skall beaktas till fullo. ARTIKEL 64 Konsumentskydd system respektive Partema skall inleda ett nära samarbete som syftar till att uppnå överensstämmelse mellan sina omfatta för konsumentskydd. Detta informationsutbyte om lagstiftningsarbete och institutionella reformer, upprättande av permanenta system för ömsesidig information om farliga produkter, förbättring av information till konsumenter, särskilt om priser, produktegenskaper och erbjudna tjänster, utveckling av utbyte mellan för konsumentintressen, ökning av överensstämmelsen av konsumentskyddspolitik och anordnande av seminarier och utbildningsperioder. företrädare samarbete far ARTIKEL 65 Tullverksamhet Syftet med samarbetet skall vara att garantera överensstämmelse med alla de 1. bestämmelser som är planerade att antas i fråga om handel och god handelssed för att uppnå en tillnärmning av Azerbajdzjans tullsystem med gemenskapens. 44 2. Samarbetet skall särskilt omfatta följande: — Informationsutbyte. — Förbättrade arbetsmetoder. — Införande enhetsdokumentet. av Kombinerade nomenklaturen och det administrativa — Sammanlänkning av transiteringssystemen i gemenskapen och Azerbajdzjan. — Förenkling av inspektioner och formaliteter i samband med varutransporter. — Stöd vid införandet av moderna tullinformationssystem. — Anordnande av seminarier och utbildningsperioder. Tekniskt bistånd skall lämnas vid behov. 3. Utan att detta påverkar ytterligare samarbete som förutses i detta avtal, särskilt i artiklarna 69 och 71, skall ömsesidigt bistånd i tullfrågor mellan partemas administrativa myndigheter ske i enlighet med bestämmelserna i det protokoll som bifogas detta avtal. ARTIKEL 66 Statistiskt samarbete Samarbetet inom detta område skall inriktas på att utveckla effektiva statistiksystem som kan tillhandahålla sådan tillförlitlig statistik som behövs för att stödja och övervaka den ekonomiska reformprocessen och bidra till utvecklingen av privat företagsamhet i Azerbajdzjan. Det skall även inriktas på sekretessksydd. Partema skall särskilt samarbeta inom följande områden: 45 — Anpassning av Azerbajdzjans statistiska system till internationella metoder, standarder och klassificering. — Utbyte av statistisk information. — Tillhandahållande av nödvändiga statistiska makro- och mikroekonomiska uppgifter för att genomföra och hantera ekonomiska reformer. I detta syfte skall gemenskapen bidra genom att lämna tekniskt bistånd till Azerbajdzjan. ARTIKEL 67 Ekonomi Partema skall underlätta genomförandet av ekonomiska reformer och samordningen av ekonomiska åtgärder genom samarbete för att förbättra förståelsen av de gmndläggande principerna för respektive parts ekonomi liksom av modellen för och genomförandet av den ekonomiska politiken i marknadsekonomier. För detta ändamål skall partema utbyta information om makroekonomiska resultat och utsikter. Gemenskapen skall lämna tekniskt bistånd för att — — bistå Azerbajdzjan i den ekonomiska reformprocessen genom att tillhandahålla expertrådgivning och tekniskt bistånd, uppmuntra samarbete mellan ekonomer för att påskynda överföringen av know- how för utarbetande av en ekonomisk politik och ombesörja en bred spridning av forskningsresultat som är av betydelse för denna politik. ARTIKEL 67a Penningpolitik 46 På begäran av azerbajdzjanska myndigheter skall unionen tillhandahålla tekniskt bistånd som stödjer Azerbajdzjans ansträngningar att stärka sitt monetära system och att göra valutan fullständigt konvertibel. Detta inbegriper tekniskt bistånd till utformningen och tillämpningen av Azerbajdzjans penning- och kreditpolitik i full samordning med de internationella finansinstituten, till utbildningen av personal och till utvecklingen av finansmarknader, inbegripet fondbörsen. Det skall även omfatta informella utbyten av ståndpunkter beträffande principerna och tillämpningen av det europeiska monetära systemet och EG-förordningar om finansmarknader och kapitalrörelser. AVDELNING VH SAMARBETE OM FRÅGOR AVSEENDE DEMOKRATI OCH MÄNSKLIGA RÄTTIGHETER ARTIKEL 68 Partema skall samarbeta om alla frågor som är relevanta för upprättande eller förstärkning av demokratiska institutioner, inbegripet de som krävs för att stärka rättssäkerheten och skyddet av mänskliga rättigheter och gmndläggande friheter enligt folkrätten och OSSE- principerna. Detta samarbete skall ske i form av tekniska biståndsprogram som är avsedda att bl. a. underlätta utarbetandet av relevanta lagar och förordningar, genomförandet av sådan lagstiftning, domstolarnas verksamhet, statens roll i rättsfrågor samt valsystemets tillämpning. Vid behov kan de inbegripa utbildning. Partema skall stimulera kontakter och utbyte mellan sina nationella, regionala och rättsliga myndigheter, parlamentariker och icke-statliga organisationer. AVDELNING Vm SAMARBETE OM FÖRHINDRANDE AV ILLEGAL VERKSAMHET OCH FÖRHINDRANDE OCH KONTROLL AV ILLEGAL INVANDRING 47 ARTIKEL 69 Partema skall inleda ett samarbete i syfte att förhindra illegal verksamhet som t. ex. — illegal verksamhet på det ekonomiska området, inbegripet korruption, — illegala transaktioner av olika varor, inbegripet industriellt avfall, — förfalskning. Samarbetet på ovannämnda områden skall gmndas på ömsesidigt samråd och en nära samordning. Tekniskt och administrativt bistånd kan lämnas, bl. a. på följande områden: — Utarbetande av förslag till nationell lagstiftning på området för förhindrande av illegal verksamhet. — Upprättande av informationscentra. — Ökning av effektiviteten hos institutioner som arbetar med att förhindra illegal verksamhet. — Utbildning av personal och utveckling av infrastrukturer för forskning. — Utarbetande av ömsesidigt godtagbara åtgärder för att förhindra illegal verksamhet. ARTIKEL 70 Penningtvätt 1. Partema är ense om nödvändigheten av insatser och samarbete i syfte att förhindra att deras finansiella system utnyttjas till tvätt av intäkter från kriminell verksamhet, särskilt narkotikabrott. 48 2. Samarbetet på detta område skall omfatta administrativt och tekniskt bistånd i syfte att införa sådana lämpliga normer vad gäller penningtvätt som motsvarar de standarder som antagits av gemenskapen och internationella fora, inbegripet Finansiella aktionsgruppen (FATF). ARTIKEL 71 Narkotika Inom ramen för sina respektive befogenheter och kompetensområden skall partema samarbeta för att öka verkningsgraden av riktlinjer och åtgärder för att bekämpa illegal framställning, tillförsel och handel med narkotika och psykotropa ämnen, inbegripet förhindrandet av spridning av prekursorer, och åtgärder för att förhindra eller minska efterfrågan på droger. Samarbetet på detta område skall gmndas på ömsesidigt samråd och en nära samordning mellan partema om mål och åtgärder på olika narkotikarelaterade områden. ARTIKEL 71a Illegal invandring Europeiska unionens medlemsstater och Azerbajdzjan överenskommer att 1. samarbeta för att förhindra och kontrollera illegal invandring. I detta syfte — — samtycker Azerbajdzjan till att på begäran av en medlemsstat och utan ytterligare formaliteter ta emot de azerbajdzjanska medborgare som illegalt befinner sig på den aktuella medlemsstatens territorium, och varje medlemsstat samtycker till att på begäran av Azerbajdzjan och utan ytterligare formaliteter ta emot de av medlemsstatens medborgare, enligt gemenskapens definition, som illegalt befinner sig på Azerbajdzjans territorium. Medlemsstaterna och Azerbajdzjan skall även förse sina medborgare med lämpliga identitetshandlingar för sådana ändamål. 49 Azerbajdzjan samtycker till att på begäran från en medlemsstat ingå bilaterala 2. avtal i syfte att reglera särskilda förpliktelser vad avser mottagande av medborgare, inbegripet medborgare i andra länder och statslösa personer, som har kommit till en sådan medlemsstats territorium från Azerbajdzjan eller som har kommit till Azerbajdzjans territorium från en sådan medlemsstat. Samarbetsrådet skall undersöka vilka andra gemensamma insatser som kan göras 3. för att förhindra och kontrollera illegal invandring. AVDELNING IX KULTURELLT SAMARBETE ARTIKEL 72 Partema åtar sig att främja, uppmuntra och underlätta kulturellt samarbete. När det är lämpligt kan gemenskapens program för kulturellt samarbete eller program i en eller flera av medlemsstaterna omfattas av samarbetet och ytterligare verksamheter av gemensamt intresse kan utvecklas. Samarbetet kan bl. a. omfatta följande områden: — — Utbyte av information och erfarenheter inom området bevarande och skydd av monument och historiska platser (arkitektoniskt arv). Kulturellt utbyte mellan kulturarbetare. institutioner, utövande konstnärer och andra AVDELNING X FINANSIELLT SAMARBETE INOM OMRÅDET TEKNISKT BISTÅND ARTIKEL 73 50 I syfte att uppnå målen i detta avtal och i enlighet med artiklarna 74—76 skall Azerbajdzjan åtnjuta tillfälligt finansiellt stöd från gemenskapen genom tekniskt bistånd i form av bidrag. Syftet med detta stöd skall vara att påskynda den ekonomiska omvandlingsprocessen i Azerbajdzjan. ARTIKEL 74 Detta finansiella stöd skall omfattas av TACIS-programmet som planerades i gemenskapens tillämpliga rådsförordning. ARTIKEL 75 Målen och områdena för gemenskapens finansiella stöd skall fastställas i ett vägledande program som avspeglar vilka prioriteringar som skall fastställas mellan partema med hänsyn till Azerbajdzjans behov, sektoriella absorptionsförmaga och framsteg på reformområdet. Partema skall underrätta samarbetsrådet om detta. ARTIKEL 76 För att göra det möjligt att optimalt utnyttja de tillgängliga resurserna skall parterna säkerställa att gemenskapens bidrag i form av tekniskt bistånd lämnas i nära samordning med bidrag från andra källor som t. ex. medlemsstaterna, andra länder och internationella organisationer såsom Internationella banken för åtemppbyggnad och utveckling och Europeiska banken för åtemppbyggnad och utveckling. AVDELNING XI INSTITUTIONELLA OCH ALLMÄNNA BESTÄMMELSER SAMT SLUTBESTÄMMELSER ARTIKEL 77 51 Ett samarbetsråd som skall övervaka genomförandet av detta avtal inrättas härmed. Det skall sammanträda på ministernivå en gång om året. Det skall granska alla större frågor som uppstår inom ramen för avtalet och alla andra bilaterala eller internationella frågor av ömsesidigt intresse i syfte att uppnå målen i avtalet. Samarbetsrådet får också lämna lämpliga rekommendationer genom överenskommelse mellan de två partema. ARTIKEL 78 1. Samarbetsrådet skall bestå av ledamöterna av Europeiska unionens råd och ledamöterna av Europeiska gemenskapemas kommission, å ena sidan, och av ledamöterna av Azerbajdzjans regering, å andra sidan. 2. 3. Samarbetsrådet skall självt fastställa sin arbetsordning. Ordförandeposten i samarbetsrådet skall växelvis innehas av en företrädare för gemenskapen och en företrädare för Azerbajdzjans regering. ARTIKEL 79 1. Samarbetsrådet skall vid utförandet av sina uppgifter biträdas av en samarbetskommitté som består av företrädare för Europeiska unionens råd och företrädare för Europeiska gemenskapemas kommission, å ena sidan, och av företrädare för Azerbajdzjans regering, å andra sidan, normalt en statstjänsteman i hög befattning. Ordförandeposten i samarbetskommittén skall växelvis innehas av en företrädare för gemenskapen och en företrädare för Azerbajdzjans regering. Samarbetsrådet skall i sin arbetsordning fastställa samarbetskommitténs uppgifter, som skall omfatta förberedelsen av samarbetsrådets möten samt hur kommittén skall arbeta. 2. Samarbetsrådet får delegera sina befogenheter till samarbetskommittén i syfte att säkerställa kontinuitet mellan samarbetsrådets möten. ARTIKEL 80 52 Samarbetsrådet får besluta att inrätta särskilda kommittéer eller organ i syfte att biträda rådet vid utförandet av dess uppgifter, och skall fastställa hur sådana kommittéer eller organ skall vara sammansatta och hur de skall arbeta. ARTIKEL 81 När samarbetsrådet undersöker frågor som uppstår inom ramen för detta avtal avseende bestämmelser som hänvisar till en artikel i GATT/Världshandelsorganisationen skall samarbetsrådet i största möjliga utsträckning ta hänsyn till den tolkning som i allmänhet görs av den berörda artikeln i GATT/Världshandelsorganisationen av de avtalsslutande partema i GATT/Världshandelsorganisationen. ARTIKEL 82 En parlamentarisk samarbetskommitté inrättas härmed. Den skall vara ett fomm för åsiktsutbyte mellan ledamöter i Azerbajdzjans parlament och Europaparlamentet. Den skall sammanträda vid tillfällen som den själv bestämmer. ARTIKEL 83 Den parlamentariska samarbetskommittén skall bestå av 1. ledamöter av Europaparlamentet, å ena sidan, och av ledamöter av Azerbajdzjans parlament, å andra sidan. 2. Den parlamentariska samarbetskommittén skall själv fastställa sin arbetsordning. Den parlamentariska samarbetskommittén skall som ordförande växelvis ha en 3. ledamot av Europaparlamentet respektive en ledamot av Azerbajdzjans parlament i enlighet med de bestämmelser som skall fastställas i dess arbetsordning. ARTIKEL 84 53 Den parlamentariska samarbetskommittén får begära relevant information från samarbetsrådet avseende genomförandet av detta avtal, och samarbetsrådet skall då tillhandahålla kommittén den begärda informationen. Den parlamentariska samarbetskommittén skall underrättas om samarbetsrådets rekommendationer. Den parlamentariska samarbetskommittén får lämna rekommendationer till samarbetsrådet. ARTIKEL 85 1. Inom räckvidden för detta avtal åtar sig vardera parten att säkerställa att den andra partens fysiska och juridiska personer utan att diskrimineras har fri tillgång till partemas behöriga domstolar och administrativa organ för att kunna försvara sina individuella rättigheter och rättigheter till egendom, inbegripet de rättigheter som rör immateriell, industriell och kommersiell egendom. 2. Inom ramen för sina respektive befogenheter och kompetensområden skall partema — uppmuntra antagandet av skiljedomsförfarande för att lösa tvister som uppstår vid kommersiella transaktioner och samarbete mellan marknadsaktörer i gemenskapen och i Azerbajdzjan, — överenskomma att när en tvist blir föremål för skiljedomsförfarande får vardera parten i tvisten, om inte annat föreskrivs i de bestämmelser om tvistlösning som partema valt, välja sin egen skiljeman, oavsett nationalitet, och den tredje skiljemannen, som är ordförande, eller den enda skiljemannen får vara medborgare i ett tredje land, — rekommendera sina marknadsaktörer att genom ömsesidig överenskommelse välja vilken lagstiftning som är tillämplig på deras kontrakt, — uppmuntra att det skiljedomsförfarande som utarbetats av Förenta nationemas kommission för internationell handelsrätt (Uncitral) används och att 54 skiljedomsförfarandet äger mm i en stat som undertecknat Konventionen om erkännande och verkställighet av utländska skiljedomsförfaranden i New York den 10 juni 1958. ARTIKEL 86 Inget i detta avtal får hindra partema från att vidta åtgärder a) b) c) som de anser nödvändiga för att förhindra röjandet av information i strid mot deras väsentliga säkerhetsintressen, forskning, utveckling eller produktion som gäller produktion av eller handel med vapen, ammunition eller krigsmateriel i eller försvarshänseende, påverkar konkurrensvillkoren i fråga om produkter som inte är avsedda för särskilda militära ändamål, som är oundgänglig inte fömtsatt åtgärder sådana att som de anser nödvändiga för dess egen säkerhet i händelse av att allvarliga inre konflikter påverkar vidmakthållandet av lag och ordning, vid krig eller allvarlig internationell spänning som utgör hot om krig eller i syfte att fullgöra förpliktelser som de har åtagit sig i syfte att upprätthålla fred och internationell säkerhet, eller d) som de anser nödvändiga för att kunna fullgöra sina internationella förpliktelser och åtaganden avseende kontroll av strategiska produkter och strategisk teknik. ARTIKEL 87 På de områden som omfattas av detta avtal och utan att det påverkar 1. tillämpningen av någon särbestämmelse i detta — får de förfaranden som tillämpas av Azerbajdzjan i fråga om gemenskapen inte ge upphov till diskriminering av medlemsstater, deras medborgare eller företag, 55 — får de förfaranden som tillämpas av gemenskapen i fråga om Azerbajdzjan inte ge upphov till att azerbajdzjanska medborgare eller företag diskrimineras. 2. Bestämmelserna i punkt 1 får inte påverka partemas rätt att tillämpa relevanta bestämmelser i sin skattelagstiftning på skattebetalare som inte befinner sig i identiska omständigheter, särskilt vad gäller bosättning. ARTIKEL 88 1. Vardera parten får hänvisa eventuella tvister angående tolkningen eller tillämpningen av detta avtal till samarbetsrådet. 2. 3. Samarbetsrådet får lösa tvisten genom rekommendationer. Om det inte är möjligt att lösa tvisten i enlighet med punkt 2 får vardera parten underrätta den andra om att den utsett en skiljeman; den andra parten skall då utse en andra skiljeman inom två månader. Vid tillämpningen av detta förfarande skall gemenskapen och dess medlemsstater anses vara en part i tvisten. Samarbetsrådet skall utse en tredje skiljeman. Skiljemännens rekommendationer skall avges med majoritet. Sådana rekommendationer skall inte vara bindande för partema. 4. Samarbetsrådet får fastställa arbetsordningen i samband med tvistlösning. ARTIKEL 89 Partema är överens om att på begäran av endera parten snarast samråda via lämpliga kanaler för att diskutera eventuella frågor om tolkningen eller tillämpningen av detta avtal eller andra relevanta frågor om relationen mellan partema. Bestämmelsema i denna artikel får inte på något sätt påverka tillämpningen av artiklarna 13, 88 och 94. 56 ARTIKEL 90 Den behandling som beviljas Azerbajdzjan enligt detta avtal får inte på något sätt vara mer förmånlig än den behandling som medlemsstaterna beviljar varandra. ARTIKEL 91 I detta avtal avses med part Azerbajdzjan, å ena sidan, och gemenskapen eller dess medlemsstater, eller gemenskapen och dess medlemsstater, i enlighet med deras respektive befogenheter, å andra sidan. ARTIKEL 92 I den utsträckning som frågor som omfattas av detta avtal omfattas av Europeiska energistadgefördraget och protokollen till detta skall den stadgan och de protokollen från ikraftträdandet tillämpas på dessa frågor men endast i den utsträckning som sådan tillämpning föreskrivs där. ARTIKEL 93 Detta avtal sluts för en inledande period på tio år. Avtalet skall automatiskt förnyas från år till år om inte endera parten ger den andra parten skriftlig underrättelse om uppsägning av avtalet senast sex månader innan det upphör att gälla. ARTIKEL 94 1. Partema skall vidta alla allmänna och särskilda åtgärder som är nödvändiga för att de skall kunna fullgöra sina åtaganden enligt avtalet. De skall se till att de mål som fastställs i avtalet uppnås. 2. Om endera parten anser att den andra parten underlåtit att fullgöra ett åtagande enligt avtalet får den vidta lämpliga åtgärder. Innan parten gör det skall den, utom i 57 särskilt allvarliga fall, till samarbetsrådet överlämna all relevant information som krävs för en gmndlig undersökning av situationen i syfte att söka en lösning som är godtagbar för partema. Vid valet av åtgärder skall sådana åtgärder prioriteras som inverkar minst störande på tillämpningen av avtalet. Dessa åtgärder skall genast meddelas samarbetsrådet om den andra parten begär det. ARTIKEL 95 Bilagorna I, II, III och IV skall tillsammans med protokollet utgöra en integrerad del av detta avtal. ARTIKEL 96 Till dess motsvarande rättigheter för individer och marknadsaktörer har uppnåtts i enlighet med detta avtal, får avtalet inte påverka rättigheter som tillförsäkras dessa genom avtal som är bindande för en eller flera medlemsstater, å ena sidan, och Azerbajdzjan, å andra sidan, utom på de områden som är att hänföra till gemenskapens kompetensområde, och utan att det påverkar de skyldigheter för medlemsstaterna som följer av detta avtal på områden som är att hänföra till deras kompetensområde. ARTIKEL 97 Detta avtal skall å ena sidan tillämpas på de territorier inom vilka Fördragen om upprättandet av Europeiska gemenskapen, Europeiska kol- och stålgemenskapen och Europeiska atomenergigemenskapen tillämpas, och på de villkor som föreskrivs i de fördragen och, å andra sidan, på Azerbajdzjans territorium. ARTIKEL 98 Generalsekreteraren i Europeiska unionens råd skall vara dépositaire för detta avtal. 58 ARTIKEL 99 Originalet till detta avtal, av vilket versionerna på danska, engelska, finska, franska, grekiska, holländska, tyska respektive azerbajdzjanska är lika giltiga, skall deponeras hos generalsekreteraren i Europeiska unionens råd. italienska, portugisiska, spanska, svenska, ARTIKEL 100 Detta avtal skall godkännas av partema i enlighet med deras egna förfaranden. Detta avtal träder i kraft den första dagen i den andra månaden efter den dag då partema underrättar generalsekreteraren i Europeiska unionens råd om att de förfaranden som avses i första stycket har slutförts. Vid ikraftträdandet och vad gäller relationerna mellan Azerbajdzjan och gemenskapen skall detta avtal ersätta avtalet mellan Europeiska ekonomiska gemenskapen och Europeiska atomenergigemenskapen och Sovjetunionen om handel samt ekonomiskt och kommersiellt samarbete, som undertecknades i Bryssel den 18 december 1989. ARTIKEL 101 Om gemenskapen och Azerbajdzjan, i avvaktan på slutförandet av de förfaranden som är nödvändiga för ikraftträdandet av detta avtal, ingår ett interimsavtal som innebär att bestämmelserna i vissa delar av detta avtal börjar gälla 1994, är de avtalsslutande partema överens om att uttrycket "dagen för ikraftträdandet av avtalet" skall avse den dag interimsavtalet träder i kraft. 59 FÖRTECKNING ÖVER BIFOGADE DOKUMENT Bilagal Vägledande förteckning över de förmåner som Azerbajdzjan beviljat de oberoende staterna i enlighet med artikel 8. 3. Bilagall Konventioner om immateriella, industriella och kommersiella rättigheter enligt artikel 42. Bilaga IH Definitioner av finansiella tjänster enligt artikel 25. Bilaga IV Bilaga V Gemenskapens förbehåll enligt artikel 22. 2. Azerbajdzjans förbehåll enligt artikel 22. 4. Protokoll om ömsesidigt bistånd mellan administrativa myndigheter i tullfrågor. 60 BILAGA I Förmåner som Azerbajdzjan beviljat de oberoende staterna i enlighet med artikel 8. 3 1. Inga importavgifter tillämpas. * Inga exportavgifter tillämpas på varor som omfattas av och levereras enligt årliga 2. bilaterala, mellanstatliga handels- och samarbetsavtal. 3. 4. Ingen moms tillämpas på import. Inga punktskatter tillämpas på import. 61 BILAGA n KONVENTIONER OM IMMATERIELLA, INDUSTRIELLA OCH KOMMERSIELLA RÄTTIGHETER ENLIGT ARTIKEL 42 1. Punkt 2 i artikel 42 avser följande multilaterala konventioner: — Bernkonventionen för skydd av litterära och konstnärliga verk (Paristexten, 1971). — Internationella konventionen om skydd för utövande konstnärer, framställare av fonogram och radioföretag (Rom 1961). — Protokollet till Madridöverenskommelsen om internationell registrering av varumärken (Madrid 1989). — Niceöverenskommelsen rörande den internationella klassificeringen av varor och tjänster för vilka vammärken gäller (Genève, 1977, ändrad 1979). — Budapestkonventionen om ett internationellt erkännande angående deponering av mikroorganismer för patentändamål (1977, ändrad 1980). — Internationella konventionen för skydd av växtförädlingsprodukter (UPOV) (Genèvetexten, 1991). 2. Samarbetsrådet får rekommendera att punkt 2 i artikel 42 skall gälla för andra multilaterala konventioner. Om problem uppstår i fråga om immateriella, industriella och kommersiella rättigheter som påverkar handelsvillkor skall brådskande samråd äga mm på begäran av endera parten i syfte att uppnå ömsesidigt tillfredsställande lösningar. 3. Partema skall bekräfta den betydelse de fäster vid de skyldigheter som följer av följande multilaterala konventioner: '» — Pariskonventionen av (Stockholmstexten, 1967, ändrad 1979). skydd för den industriella äganderätten 62 — Madridöverenskommelsen om internationell registrering av varumärken (Stockholmstexten, 1967, ändrad 1979). — Patentsamarbetsfördraget (Washington, 1970, ändrad 1979 och modifierad 1984). Från och med ikraftträdandet av detta avtal skall Azerbajdzjan vad avser erkännande och skydd av immateriell, industriell och kommersiell äganderätt bevilja gemenskapsföretag och medborgare i gemenskapens medlemsstater en lika förmånlig behandling som den som Azerbajdzjan beviljar tredje land enligt bilaterala avtal. Bestämmelserna i punkt 4 skall inte gälla de förmåner som Azerbajdzjan beviljar tredje land på en giltig ömsesidig gmnd och de förmåner som Azerbajdzjan beviljar något annat land som ingick i det f. d. Sovjetunionen. 63 BILAGA m OM ARTIKEL 25 FINANSIELLA TJÄNSTER: DEFINITIONER Med finansiell tjänst avses varje tjänst av finansiell art som erbjuds av en leverantör av finansiella tjänster som är etablerad hos en part. Finansiella tjänster omfattar följande verksamheter: A. Alla försäkringstjänster och försäkringsrelaterade tjänster. 1. Direktförsäkring (inbegripet medförsäkring), i) ii) liv annan än liv 2. Återförsäkring och retrocession. 3. Försäkringsförmedling, t. ex. mäklare och agenturer. 4. Försäkringsrelaterade tjänster, t. ex. rådgivning, försäkringstekniska tjänster, riskbedömning och tjänster i samband med överenskommelse om krav. B. Banktjänster och andra finansiella tjänster (utom försäkringar). 1. Mottagande av insättningar och andra återbetalbara medel från allmänheten. 2. Lånetjänster av alla slag, inklusive bl. a. konsumentkredit, inteckningskredit, factoring och finansiering av kommersiella transaktioner. 3. Finansiell leasing. 4. Alla betalnings- och penningöverföringstjänster, inklusive kreditavgifter och betalkort, resecheckar och bankcheckar. 5. Garantier och förbindelser. 6. Handel med nedanstående, för egen räkning eller för kundemas räkning, på valutamarknaden och på OTC-marknaden och på annat sätt: a) b) c) d) e) penningmarknadsinstrument (checkar, räkningar, deponeringsbevis, m. m. ), utländsk valuta, deriverade produkter, inbegripet men inte begränsat till terminsaffärer och optioner, växelkurser och räntesatsinstmment, inbegripet swap-affärer, terminskurskontrakt, m. m. , överlåtbara värdepapper, 64 f) andra överlåtbara instmment och finansiella tillgångar, inbegripet guld- och silvertackor. 7. Deltagande i emitteringar av alla slags värdepapper, inbegripet som garant och som ombud (både inom den statliga och den privata sektorn) och tillhandahållande av tjänster i samband med sådana emitteringar. 8. 9. Penningmäkleri. Tillgångsförvaltning, t. ex. kontant- eller portföljförvaltning, alla former av kollektiv investeringsförvaltning, förvaltning av pensionsfonder, förvaltning av värdepapper och notariatstjänster. 10. Betalnings- och clearingtjänster för finansiella tillgångar, inbegripet värdepapper, deriverade produkter och andra överlåtbara instmment. 11. Rådgivande verksamhet och andra finansiella hjälptjänster i samband med alla de verksamheter som anges i punkterna 1—10 ovan, inbegripet kreditupplysning och kreditanalys, undersökning och rådgivning avseende investeringar och portföljer, rådgivning om förvärv och om omstmkturering av bolag och om bolagsstrategi. 12. Tillhandahållande och överföring av finansiell information och behandling av finansiella data och relaterad programvara av leverantörer från andra finansiella tjänster. Följande verksamheter är undantagna från definitionen av finansiella tjänster: a) Verksamheter som utförs av centralbanker och andra offentliga institutioner vid tillämpning av penning- och valutakurspolitik. b) Verksamheter som utförs av centralbanker, regeringsorgan eller departement, eller offentliga institutioner, för regeringen eller med regeringens garanti, utom i de fall sådana verksamheter får utföras av leverantörer av finansiella tjänster i konkurrens med sådana offentliga organisationer. c) Verksamheter som utgör del av ett lagstadgat system med sociala trygghetsplaner eller allmänna pensionsplaner, utom i de fall sådana verksamheter far utföras av leverantörer av finansiella tjänster i konkurrens med offentliga organisationer eller privata institutioner. 65 BILAGA IV GEMENSKAPENS FÖRBEHÅLL I ENLIGHET MED ARTIKEL 22. 2 Gruvdrift I vissa medlemsstater kan det krävas en koncession för gmvdrift och mineralrättigheter för företag som inte är EG-kontrollerade. Fiske Tillträde till och utnyttjande av biologiska resurser och fiskeområden i vatten som tillhör gemenskapens medlemsstater, eller som ligger inom deras jurisdiktion, är begränsat till fiskefartyg som seglar under en medlemsstats flagg och som är registrerade inom gemenskapens territorium, såvida inte annat föreskrivs. Köp av fast egendom I vissa medlemsstater finns restriktioner gällande icke-EG-företags köp av fast egendom. AV-tjänster, inbegripet radio Nationell behandling av produktion och distribution, inbegripet TV- och radiosändningar och andra former av överföring till allmänheten, kan vara förbehållna AV-anläggningar som uppfyller vissa ursprungskriterier. Telekommunikationstjänster, inbegripet mobila tjänster och satellittjänster Förbehållna tjänster I vissa medlemsstater är marknadstillträdet vad gäller kompletterande tjänster och infrastruktur föremål för restriktioner. Professionella tjänster 66 Tjänster som är förbehållna fysiska personer som är medborgare i medlemsstater. Under vissa förhållanden får sådana personer bilda bolag. Jordbruk I vissa medlemsstater är nationell behandling inte tillämplig på icke-EG-kontrollerade företag som vill driva jordbmksföretag. Icke-EG-kontrollerade bolags förvärv av vingårdar kräver anmälan, eller, i förekommande fall, tillstånd. Nyhetstjänster I vissa medlemsstater finns begränsningar vad gäller utländsk delaktighet i förlag och TV- och radiobolag. 67 BILAGA V AZERBAJDZJANS FÖRBEHÅLL I ENLIGHET MED ARTIKEL 22. 4 resurser Utnyttjande markundersökning, produktion och gruvdrift. av underjordiska och naturresurser, inbegripet För utländska företag kan en koncession krävas för markundersökning och utnyttjande av resurser för kolväteframställning samt för brytning av vissa malmer och metaller. Fiske För att fa fiska krävs tillstånd från den behöriga statliga myndigheten. Jakt För att fa jaga krävs tillstånd från den behöriga statliga myndigheten. Köp av fastighet (fast egendom) Utländska företag far inte köpa mark, men de far arrendera mark på lång sikt. Banktjänster Utlandsägda bankers sammanlagda kapital far inte överstiga en viss procentsats av det inhemska bankväsendets sammanlagda kapital. Azerbajdzjan åtar sig att, gentemot gemenskapsföretags dotterbolag och filialer i Azerbajdzjan, inte sänka det tak som begränsar den totala andel utländskt kapital i det azerbajdzjanska bankväsendet som gäller på dagen för det preliminära undertecknandet av detta avtal, om inte detta krävs inom ramen för IMF-program i Azerbajdzjan. Senast fem år från dagen för undertecknande av avtalet skall Azerbajdzjan med beaktande av alla relevanta monetära, skattemässiga och finansiella faktorer samt betalningsbalansen och tillståndet i Azerbajdzjans bankväsende, överväga möjligheten att höja detta tak. 68 Telekommunikationer och massmediala tjänster Vissa begränsningar kan gälla för utländsk delaktighet. Professionella verksamheter Vissa verksamheter får inte bedrivas av fysiska personer som inte är azerbajdzjanska medborgare. Vissa andra verksamheter omfattas av begränsningar eller särskilda fordringar med avseende på sådana fysiska personer. Historiska byggnader och monument Verksamheter inom detta område omfattas av restriktioner. Tillämpningen av förbehållen i denna bilaga kan under inga omständigheter resultera i en behandling som är mindre förmånlig än den som beviljas ett tredje lands företag. 69 FORSLAG TELL PROTOKOLL OM ÖMSESIDIGT BISTÅND MELLAN ADMINISTRATIVA MYNDIGHETER I TULLFRÅGOR 70 ARTDŒL1 Definitioner I detta protokoll avses med a) tullagstiftning: rättsregler eller reglerande bestämmelser som är tillämpliga inom de avtalsslutande partemas territorier och som reglerar import, export, godstransitering och uppläggning av varor under tullens kontroll, inbegripet åtgärder avseende förbud, restriktioner och kontroll, b) framställande myndighet: en behörig administrativ myndighet som av den ena avtalsslutande parten har utsetts för detta ändamål och som framställer en begäran om bistånd i tullfrågor, c) anmodad myndighet: en behörig administrativ myndighet som av en avtalsslutande part har utsetts för detta ändamål och som mottar en framställan om bistånd i tullfrågor, d) personuppgifter: alla uppgifter avseende en identifierad eller identifierbar person. ARTIKEL 2 Räckvidd 1. De avtalsslutande partema skall inom ramen för sina befogenheter bistå varandra på det sätt och på de villkor som fastställs i detta protokoll för att förhindra, upptäcka och undersöka förfaranden som strider mot denna tullagstiftning. 2. Bistånd i tullfrågor i enlighet med detta protokoll skall gälla de av de avtalsslutande partemas administrativa myndigheter som är behöriga att tillämpa detta protokoll. Detta skall inte påverka bestämmelserna om ömsesidigt bistånd i fråga om brottslighet. Det skall heller inte omfatta information som inhämtas i kraft av befogenheter som utövas på begäran av domstol, om inte domstolen medger detta. 71 ARTIKEL 3 Bistånd på begäran 1. På begäran av den framställande myndigheten skall den anmodade myndigheten till förstnämnda myndighet överlämna all relevant information som gör det möjligt att säkerställa att tullagstiftningen tillämpas korrekt, inbegripet information om upptäckta eller planerade förfaranden som strider mot eller kan strida mot sådan lagstiftning. 2. På begäran av den framställande myndigheten skall den anmodade myndigheten informera den förstnämnda myndigheten om humvida varor som har exporterats från den ena partens territorium har importerats i vederbörlig ordning till den andra partens territorium, i tillämpliga fall med angivande av det tullförfarande som tillämpats på varorna. 3. På begäran av den framställande myndigheten skall den anmodade myndigheten, inom ramen för dess lagar, vidta de åtgärder som är nödvändiga för att säkerställa att särskild övervakning sker av a) fysiska eller juridiska personer, om det finns skälig gmnd att anta att de överträder eller har överträtt tullagstiftningen, b) platser där varor lagras på ett sätt som ger skälig gmnd att anta att de är avsedda att levereras i samband med förfaranden som strider mot tullagstiftningen, c) anmälda godsförflyttningar som möjligen kan ge upphov till överträdelse av tullagstiftningen, d) transportmedel, om det finns skälig gmnd att anta att de har använts, används eller kan komma att användas i samband med förfaranden som strider mot tullagstiftningen. ARTIKEL 4 Spontant bistånd 72 De avtalsslutande partema skall, utan föregående framställan och i enlighet med inhemska lagar och andra rättsregler, lämna varandra bistånd när de anser det nödvändigt för att tillämpa tullagstiftningen korrekt, särskilt när de får information om — förfaranden som strider mot eller förefaller strida mot sådan lagstiftning, och som kan vara av intresse för en annan avtalsslutande part, — nya medel eller metoder som används vid genomförandet av sådana förfaranden, — varor som är kända för att vara föremål för överträdelser av tullagstiftningen, — fysiska eller juridiska personer, om det finns skälig gmnd att anta att de överträder eller har överträtt tullagstiftningen, — transportmedel, om det finns skälig gmnd att anta att de har använts, används eller kan komma att användas i samband med förfaranden som strider mot tullagstiftningen. ARTIKEL 5 Tillhandahållande/delgivande På begäran av den framställande myndigheten skall den anmodade myndigheten i enlighet med dess lagstiftning vidta alla åtgärder som är nödvändiga — för att tillhandahålla alla handlingar, — för att delge alla beslut, som omfattas av detta protokoll till en adressat som är bosatt eller etablerad inom dess territorium. I sådana fall skall artikel 6. 3 tillämpas på själva framställan. ARTIKEL 6 73 Form och innehåll i framställningar om bistånd 1. Framställningar i enlighet med detta protokoll skall göras skriftligen med bifogande av de dokument som är nödvändiga för att handlägga en sådan framställan. Om det är nödvändigt på gmnd av situationens brådskande art får muntliga framställningar godtas, men de måste omedelbart bekräftas skriftligen. 2. Framställningar i enlighet med punkt 1 i denna artikel skall innehålla följande information: a) b) c) d) e) Den myndighet som begär bistånd. Den begärda åtgärden. Föremålet för och skälet till framställan. De lagar och andra rättsregler som berörs. Så exakta och utförliga uppgifter som möjligt om de fysiska eller juridiska personer som är föremål för undersökning. f) En sammanfattning av relevanta fakta och av förfrågningar som redan behandlats, utom i de fall som avses i artikel 5. 3. Framställningar skall lämnas på ett språk som är officiellt språk för den anmodade myndigheten eller på ett språk som denna kan godta. 4. Om en framställan inte uppfyller de formella kraven far rättelse eller komplettering begäras. Försiktighetsåtgärder får dock vidtagas. ARTIKEL 7 Handläggning av framställningar 74 1. Vid handläggning av en framställan om bistånd skall den anmodade myndigheten, inom ramen för sina befogenheter och tillgängliga resurser gå tillväga som om den agerade för egen räkning eller på begäran av andra myndigheter hos samma avtalsslutande part, genom att lämna information som den redan innehar, eller genom att genomföra eller låta genomföra lämpliga undersökningar. Denna bestämmelse skall även gälla den administrativa avdelning till vilken denna myndighet har hänskjutit framställan, när denna inte kan agera själv. 2. Framställningar om bistånd skall handläggas i enlighet med den anmodade avtalsslutande partens lagar och andra rättsregler. 3. Den ena avtalsslutande partens vederbörligen bemyndigade tjänstemän far, med den andra berörda avtalsslutande partens tillstånd och på de villkor som den parten ställer, från den anmodade myndigheten eller från annan myndighet som den anmodade myndigheten ansvarar för, inhämta den information om den överträdelse eller eventuella överträdelse av tullagstiftningen som den framställande myndigheten behöver för att tillämpa detta protokoll. 4. En avtalsslutande parts tjänstemän far, med den andra berörda avtalsslutande partens tillstånd och på de villkor som den denna ställer, närvara vid undersökningar som genomförs inom sistnämnda part territorium. ARTIKEL 8 Form för meddelande av information 1. Den anmodade myndigheten skall meddela den framställande myndigheten resultat av undersökningar i form av handlingar, vidimerade kopior av handlingar, rapporter och liknande. 2. De handlingar som avses i punkt 1 far för samma ändamål ersättas av datoriserad information i någon form. 75 ARTIKEL 9 Undantag från skyldigheten att lämna bistånd 1. De avtalsslutande partema får vägra att lämna bistånd i enlighet med detta protokoll om lämnandet av sådant bistånd a) sannolikt skulle kunna skada Azerbajdzjans suveränitet eller en sådan EU- medlemsstats suveränitet från vilken bistånd har begärts enligt detta protokoll, b) sannolikt skulle skada den allmänna ordningen, säkerheten eller andra väsentliga intressen, särskilt i de fall som avses i artikel 10. 2, eller c) berör andra bestämmelser om valutor och beskattning än dem som ingår i tullagstiftningen, eller d) 2. kränka industriella eller kommersiella hemligheter eller yrkeshemligheter. Om den framställande myndigheten begär bistånd som den på begäran inte skulle kunna tillhandahålla själv, skall den framhålla detta i sin framställan. Det åvilar då den anmodade myndigheten att avgöra hur den skall förhålla sig till en sådan framställan. 3. Om bistånd nekas skall beslutet och skälet till detta utan dröjsmål meddelas den framställande myndigheten. ARTIKEL 10 Informationsutbyte och sekretess 1. Varje uppgift, oavsett form, som meddelas i enlighet med detta protokoll skall vara konfidentiell eller avsedd att användas endast i tjänsten, beroende på de bestämmelser som gäller hos de avtalsslutande partema. Uppgifterna skall omfattas av officiell sekretess och åtnjuta det skydd som gäller för likartade uppgifter enligt tillämplig lagstiftning hos 76 den avtalsslutande part som mottog dem och enligt motsvarande bestämmelser som gäller för gemenskapens myndigheter. 2. Personuppgifter far meddelas endast om den avtalsslutande part som mottar dem åtar sig att skydda sådana data på ett sätt som minst är likvärdigt med det sätt som i det aktuella fallet gäller hos den avtalsslutande part som lämnar uppgifterna. 3. Uppgifter som mottas skall användas uteslutande för de ändamål som anges i detta protokoll. Om en av de avtalsslutande partema begär att fa använda sådana uppgifter i andra syften, skall den be om skriftligt förhandsgodkännande av den myndighet som tillhandahöll uppgifterna. Uppgifterna skall dessutom omfattas av eventuella restriktioner som fastställts av den myndigheten. 4. Punkt 3 far inte förhindra att uppgifter används i samband med rättsliga eller administrativa förfaranden som senare inleds till följd av underlåtenhet att följa tullagstiftningen. Den behöriga myndighet som lämnade uppgifterna skall underrättas om sådan användning. 5. De avtalsslutande partema får i sitt bevismaterial, sina rapporter, utlåtanden och i förhandlingar och domstolsförfaranden som bevisning använda information som erhålls och dokument som utnyttjas i enlighet med bestämmelserna i detta protokoll. ARTIKEL 11 Experter och vittnen 1. Tjänstemän vid en anmodad myndighet får, inom en annan parts jurisdiktion och inom ramen för beviljat tillstånd, framträda som expert eller vittne i rättsliga eller administrativa förhandlingar i de frågor som omfattas av detta protokoll, och far därvid förete sådana föremål och handlingar, eller bevittnade kopior av dessa, som kan behövas i förhandlingarna. I en begäran om framträdande skall särskilt anges i vilka frågor och med anledning av vilken tjänsteställning eller vilka kvalifikationer som tjänstemannen skall höras. 77 2. Den framträdande tjänstemannen skall åtnjuta det skydd som i gällande lagstiftning garanteras den framställande myndighetens tjänstemän inom dess territorium. ARTIKEL 12 Utgifter för bistånd De avtalsslutande partema skall avstå från alla krav gentemot varandra avseende återbetalning av utgifter som uppstått till följd av tillämpningen av detta protokoll, med undantag för eventuella ersättningar till experter och vittnen samt till tolkar och översättare som inte är offentligt anställda. ARTIKEL 13 Tillämpning 1. Tillämpningen av detta protokoll skall anförtros de centrala tullmyndigheterna i Azerbajdzjan, å ena sidan, och de behöriga tjänsterna hos Europeiska gemenskapemas kommission, och i förekommande fall tullmyndigheterna i medlemsstaterna i Europeiska unionen, å andra sidan. De skall, med beaktande av gällande bestämmelser på området för datasekretess, besluta om alla praktiska åtgärder och förfaranden som är nödvändiga för dess tillämpning. De får rekommendera de behöriga myndigheterna sådana ändringar som de anser bör göras i detta protokoll. 2. De avtalsslutande parterna skall samråda med varandra och därefter hålla varandra informerade om de närmare tillämpningsföreskrifter som antas i enlighet med bestämmelserna i detta protokoll. 78 ARTIKEL 14 Kompletterande verkan Utan att det påverkar tillämpningen av artikel 10, skall avtal om ömsesidigt bistånd, som ingåtts mellan en eller flera medlemsstater i Europeiska unionen och Azerbajdzjan, inte påverka gemenskapens bestämmelser om överlämnandet mellan kommissionens behöriga tjänster och tullmyndigheterna i medlemsstaterna av information som erhållits i samband med tullfrågor som kan ha gemenskapsintresse. 79 GEMENSAM DEKLARATION Partema bekräftar att det som sägs i tolfte stycket i ingressen till detta avtal vad beträffar transitering av energiprodukter inte skall tolkas som att det berör något annat land än Azerbajdzjan. 80 GEMENSAM FÖRKLARING OM ARTIKEL 3a Vid granskning av de föränderliga förhållandena i Azerbajdzjan, enligt artikel 3a, skall partema diskutera viktiga förändringar som kan ha en betydande inverkan på Azerbajdzjans framtida utveckling. Detta kan omfatta Azerbajdzjans anslutning till Världshandelsorganisationen, Europeiska rådet eller andra internationella organ eller anslutning till en regional tullunion eller någon form av regional integreringsöverenskommelse. 81 GEMENSAM FÖRKLARING OM ARTIKEL 5 Om partema enas om att det på gmnd av förhållandena är nödvändigt med möten på högsta nivå, får sådana möten anordnas särskilt. 82 GEMENSAM FÖRKLARING OM ARTIKEL 14 Tills Azerbajdzjan ansluter sig till Världshandelsorganisationen skall partema samråda i samarbetskommittén om respektive parts politik avseende importtullar, inbegripet ändringar i tullskyddet. Sådana samråd skall i synnerhet erbjudas innan tullskyddet ökas. 83 GEMENSAM FÖRKLARING OM BEGREPPET "KONTROLL" I ARTIKLARNA 24 b OCH 36 1. Partema bekräftar sin enighet om att tolkningen av begreppet kontroll skall bero av de faktiska omständigheterna i varje särskilt fall. 2. T. ex. skall ett företag anses "kontrollerat" av ett annat företag och därmed anses vara ett dotterbolag till ett sådant företag om — det andra företaget direkt eller indirekt innehar en majoritet av rösterna, eller — det andra företaget har rätt att utse eller entlediga en majoritet av den administrativa personalen, företagsledningen eller arbetsledande personalen och samtidigt är aktieägare eller delägare i dotterbolaget. 3. Båda parter anser att kriterierna i punkt 2 inte är uttömmande. 84 GEMENSAM FÖRKLARING OM ARTIKEL 35 Enbart det faktum att visum krävs för fysiska personer från vissa parter, men inte från andra, skall inte betraktas som att det upphäver eller minskar förmåner enligt ett särskilt åtagande. 85 GEMENSAM FÖRKLARING OM ARTIKEL 42 Partema är överens om att immateriella, industriella och kommersiella rättigheter vid tillämpningen av detta avtal skall särskilt omfatta upphovsrätt, inbegripet upphovsrätt till datorprogram, och närstående rättigheter, rättigheterna i samband med patent, mönsterskydd, geografiska beteckningar, inbegripet ursprungsbeteckningar, vammärken och servicemärken, kretsmönster i halvledarprodukter, liksom skydd mot illojal konkurrens enligt artikel lObis i Pariskonventionen för skydd av den industriella äganderätten samt skydd av förtrolig information om know-how. 86 GEMENSAM FÖRKLARING OM ARTIKEL 54 Bestämmelserna i artikel 54. 3 skall inte innebära att någon av partema är tvungen att lämna information av konfidentiell art. 87 GEMENSAM FÖRKLARING OM ARTIKEL 94 1. Vad gäller den korrekta tolkningen och praktiska tillämpningen av artikel 94, är partema överens om att begreppet "utom i särskilt allvarliga fall" i artikel 94 i avtalet avser fall då en av partema begår ett väsentligt avtalsbrott. Ett väsentligt avtalsbrott består av a) vägran att fullgöra avtalet i strid med allmänna bestämmelser i folkrätten eller b) 2. överträdelse av avtalets viktigaste beståndsdelar enligt artikel 2. Partema överenskommer att de "lämpliga åtgärder" som avses i artikel 94 är åtgärder som vidtas i enlighet med folkrätten. Om en part vidtar en åtgärd i ett särskilt allvarligt fall enligt bestämmelserna i artikel 94, får den andra parten utnyttja förfarandet för tvistlösning. 88 BREVVÄXLING MELLAN GEMENSKAPEN OCH AZERBAJDZJAN OM FORETAGSETABLERING 89 A. Brev från Azerbajdzjans regering Jag hänvisar till det Partnerskaps- och samarbetsavtal som preliminärt undertecknades den Som jag underströk vid förhandlingarna, beviljar Azerbajdzjan de gemenskapsföretag som etablerar sig och bedriver verksamhet i Azerbajdzjan en privilegierad behandling i vissa avseenden. Jag förklarade att detta återspeglar den azerbajdzjanska politiken att med alla medel främja etableringen av gemenskapsföretag i Azerbajdzjan. Med detta i åtanke har jag utgått från att Azerbajdzjan, under perioden från dagen för det preliminära undertecknandet av detta avtal och ikraftträdandet av de relevanta artiklarna om företagsetablering, inte skall fatta några beslut eller anta några bestämmelser som skulle medföra eller förvärra diskriminering av gemenskapsföretag i förhållande till azerbajdzjanska företag eller företag från tredje land, jämfört med den situation som råder på dagen för det preliminära undertecknandet av detta avtal. Jag vore tacksam om Ni kunde erkänna mottagandet av detta brev. Mottag försäkran om min utmärkta högaktning. För Azerbajdzjans regering 90 B. Brev från Europeiska gemenskapen Tack för Ert brev av dagens datum, med följande lydelse: "Jag hänvisar till det Partnerskaps- och samarbetsavtal som preliminärt undertecknades den. Som jag underströk vid förhandlingarna, ger Azerbajdzjan de gemenskapsföretag som etablerar sig och bedriver verksamhet i Azerbajdzjan en privilegierad behandling i vissa avseenden. Jag förklarade att detta återspeglar den azerbajdzjanska politiken att med alla medel främja etableringen av gemenskapsföretag i Azerbajdzjan. Med detta i åtanke har jag utgått från att Azerbajdzjan, under perioden från dagen för det preliminära undertecknandet av detta avtal och ikraftträdandet av relevanta artiklar om företagsetablering, inte skall fatta några beslut eller anta några bestämmelser som skulle medföra eller förvärra diskriminering av gemenskapsföretag i förhållande till azerbajdzjanska företag eller företag från tredje land, jämfört med den situation som råder på dagen för det preliminära undertecknandet av detta avtal. Jag vore tacksam om Ni kunde erkänna mottagandet av detta brev. " Jag erkänner härmed mottagandet av detta brev. Mottag försäkran om min utmärkta högaktning. För Europeiska gemenskapen 91 FÖRKLARING FRÅN FRANSKA REGERINGEN Frankrike noterar att Partnerskaps- och samarbetsavtalet med Azerbajdzjan inte är tillämpligt på de utomeuropeiska länder och territorier som är associerade till Europeiska gemenskapen i enlighet med Fördraget om upprättandet av Europeiska gemenskapen. 92 Utanför avtalet Gemenskapens deklaration Gemenskapen åtar sig att tillhandahålla tekniskt bistånd i form av seminarier eller i andra lämpliga former som syftar till att hjälpa de azerbajdzjanska myndigheterna och ekonomiska aktörerna att till fullo utnyttja de förmåner som ges enligt gemenskapens allmänna preferenssystem som det för närvarande tillämpas på Azerbajdzjan. 93 ISSN 1024-4506 KOM(96) 137 slutlig DOKUMENT sv 11 Katalognummer : CB-C0-96-158-SV-C ISBN 92-78-02530-5 Byrån för Europeiska gemenskapernas officiella publikationer L-2985 Luxemburg 6H

Решение на Комисията от 27 март 1996 година за изменение на Решение 93/437/ЕИО относно определяне на специални условия за внос на рибни продукти от АржентинаТекст от значение за ЕИП.

http://publications.europa.eu/resource/cellar/803b67be-5a36-4753-88be-5ebb6d8d200c

bul

214 BG Официален вестник на Европейския съюз 03/т. 18 31996D0262 10. 4. 1996 ОФИЦИАЛЕН ВЕСТНИК НА ЕВРОПЕЙСКИТЕ ОБЩНОСТИ L 89/36 РЕШЕНИЕ НА КОМИСИЯТА от 27 март 1996 година за изменение на Решение 93/437/ЕИО относно определяне на специални условия за внос на рибни продукти от Аржентина (текст от значение за ЕИП) (96/262/ЕО) КОМИСИЯТА НА ЕВРОПЕЙСКИТЕ ОБЩНОСТИ, като взе предвид Договора за създаване на Европейската общност, като взе предвид Директива 91/493/ЕИО на Съвета от 22 юли 1991 г. за определяне на здравните изисквания за производството и пускането на пазара на рибни продукти (1), последно изменена с Акта за присъединяване на Австрия, Финландия и Швеция, и по-специално член 11, параграф 5 от нея, като има предвид, че списъкът на одобрените от Аржентина пред- приятия и кораби-фабрики за внос на рибни продукти в Общ- ността е изготвен с Решение 93/437/ЕИО на Комисията (2), последно изменено с Решение 96/31/ЕО (3); като има предвид, че този списък може да бъде изменен след предоставяне на нов спи- сък от страна на компетентния орган на Аржентина; като има предвид, че компетентният орган на Аржентина е предоставил нов списък, като са добавени 12 предприятия и 23 кораба-фабрики, а 6 предприятия и 13 кораба- фабрики са заличени; като има предвид, че е необходимо съответно да се измени спи- съкът на одобрените предприятия и кораби-фабрики; като има предвид, че мерките, предвидени с настоящото решение, са изготвени в съответствие с процедурата, установена с Решение 90/13/ЕИО на Комисията (4), ПРИЕ НАСТОЯЩОТО РЕШЕНИЕ: Член 1 Приложение Б към Решение 93/437/ЕИО се приложението към настоящото решение. заменя с Адресати на настоящото решение са държавите-членки. Член 2 Съставено в Брюксел на 27 март 1996 година. За Комисията Franz FISCHLER Член на Комисията (1) ОВ L 268, 24. 9. 1991 г. , стр. 15. (2) ОВ L 202, 12. 8. 1993 г. , стр. 42. (3) ОВ L 9, 12. 1. 1994 г. , стр. 6. (4) ОВ L 8, 11. 1. 1990 г. , стр. 70. 03/т. 18 BG Официален вестник на Европейския съюз 215 ПРИЛОЖЕНИЕ „ПРИЛОЖЕНИЕ Б СПИСЪК НА ОДОБРЕНИТЕ ПРЕДПРИЯТИЯ И КОРАБИ-ФАБРИКИ I. Предприятия Номер Наименование и адрес 97 286 409 419 421 428 430 461 475 493 496 512 517 528 536 547 553 Carnes Santacruceñas SA (CARSA) Puerto Deseado — Santa Cruz Frigorífico San Jorge Comodoro Rivadavia — Chubut Indupesa SAIICIF Mar del Plata — BsAs Antonio Barillarri Mar del Plata — BsAs Centauro SCA Mar del Plata — BsAs Marítima Integrada de Armadores Mar del Plata — BsAs Salerno Hermanos Mar del Plata — BsAs Ángel Musmeci Mar del Plata — BsAs Pescasur SA Puerto Deseado — Santa Cruz El Marisco SACI Mar del Plata — BsAs Luis Solimeno e Hijos SA Mar del Plata — BsAs Alpesca, SA Mar del Plata — BsAs Siracusa SA Comodoro Rivadavía — Chubut José Di Scala e Hijos SA Mar del Plata — BsAs Jorge di Scala Mar del Plata — BsAs Frigorífico del Sudeste SA Mar del Plata — BsAs Frigorífico Mellino SA Mar del Plata — BsAs 553 A Frigorífico Mellino SA Mar del Plata — BsAs 555 580 2119 2121 2123 Rosalía Buono de Di Scala Mar del Plata — BsAs Pesquera del Beagle SA Ushuaia — Tierra del Fuego Antonio Baldino y María Inmaculada Di Scala Mar del Plata — BsAs Di Meglio y Seoane Freyre Mar del Plata — BsAs Mariano Cafiero SA Capital Federal Номер 2128 2132 2150 2168 2181 2184 2211 2214 2220 2246 2251 2256 2261 2265 2266 2267 2272 2273 2279 2294 2298 2344 Наименование и адрес Cooperativa Marplatense de Pesca e Industria Limitada (Coomarpes) Mar del Plata — BsAs Engraulis SA Quequen — BsAs Mattera Hermanos Mar del Plata — BsAs Costa Brava SRL Mar del Plata — BsAs Tres Ases SAIICEA (x) Bahía Blanca — BsAs (x) Dep. de congelados Frigorífico Bay Blanc de Mario Parodi y Asociados Puerto Ingeniero White — BsAs Pesquera del Atlántico SAIC Puerto Ingeniero White — BsAs Loba Pesquera SAMCI Mar del Plata — BsAs Frigorífico Marejada SA Mar del Plata — BsAs Giorno SA Mar del Plata — BsAs Giorno SA Mar del Plata — BsAs Pespasa Puerto Deseado — Santa Cruz Marítima San Jorge SA San Antonio Oeste — Río Negro Harengus SA Puerto Madryn — Chubut Alpesca SA Puerto Madryn — Chubut Conarpesa SA Puerto Madryn — Chubut Pesquera Santa Elena Puerto Deseado — Santa Cruz Carlos Alberto Yakin y Eduardo Ramón Escudero Mar del Plata — BsAs Antonio Barillari Caleta Oliva — Santa Cruz Empesur SA Puerto Deseado — Santa Cruz Centauro SCA Mar del Plata — BsAs Pesquera Santa Cruz Puerto Deseado — Santa Cruz 216 BG Официален вестник на Европейския съюз 03/т. 18 Номер 2345 2360 2578 2592 2600 2609 2611 2642 2646 2672 2706 2744 2748 2751 2752 2756 2822 Наименование и адрес Marbetan Mar del Plata — BsAs Fuerte San Carlos SA Puerto Deseado — Santa Cruz Calusa Mar del Plata — BsAs Luis Solimeno e Hijos Mar del Plata — BsAs Pionera SA Puerto Deseado — Santa Cruz Bahía Grande SA Punta Quilla — Chubut Cafiero y Pollio Mar del Plata — BsAs CITEP Mar del Plata — BsAs Natimar SA Mar del Plata — BsAs Nautilus SRL Rawson — Chubut Argenova SA Puerto Deseado — Santa Cruz Fontinalis SA San Carlos de Bariloche Río Negro Terramarre SA Mar del Plata — BsAs Arbumasa SA Puerto Deseado — Santa Cruz Isola Verde I SRL Mar del Plata — BsAs P. Moscuzza SA Mar del Plata — BsAs María Celeste Brau de la Frossia, Julia Ruth Muñoz Vázquez de Jerez, Nora María Ellese de Tascón con nombre fantasía Pesquera San Salvador SRL Mar del Plata — BsAs Номер 2828 2846 2878 2902 2951 3019 3028 3033 3061 3077 3088 3099 3143 3243 3291 Наименование и адрес Industrial Pesquera Necochea SAIC Necochea — BsAs Camaronera Patagónica SA San Antonio Oeste — Río Negro Los Alemanes SRL Bariloche — Río Negro Zanella Mare SA Mar del Plata — BsAs Kea SA Frigorífico Mar del Plata — BsAs Empresa Pesquera de la Patagonia y Antartida SA (Pesantar) Ushuaia — Tierra del Fuego Argen Pesca SA Mar del Plata — BsAs Francisco Notaro Mar del Plata — BsAs José Renaudo Necochea — BsAs Cooperativa de Pesca e Industrialización Limitada (Coomarpes) Mar del Plata — BsAs Iván Adolfo Giménez Contreras Mar del Plata — BsAs Naviera Argenfish SA Mar del Plata — BsAs Francisco Manuel Nucete Jimena y Maria del Carmen Nucete Mar del Plata — BsAs Ostras Patagónicas SA San Antonio Este — Río Negro Apolo Fish SA Mar del Plata — BsAs 03/т. 18 BG Официален вестник на Европейския съюз 217 II. Кораби-фабрики Номер Наименование Наименование и адрес на прите- жателя 487 Capitán Giachino Conarpesa SA 2147 2166 2176 2178 2180 2189 2192 2194 Uchi Lapataia Paku Aracena Arrufo San Marcos Mataco Usurbil 2197 Api IV 2198 2203 2204 2206 2207 2216 2221 2222 2225 2226 2228 2230 2235 2238 2244 2254 2255 2263 2271 2274 2275 2291 2292 2299 2309 2310 2341 2343 2349 2351 Ponte Coruxo Api III Ribera Vasca Kaleu Kaleu Antártida Urouill Harengus Api II Caaveiro Conarpesa I Conarpesa II Alvamar I Kasuga Maru Ila Rokko Maru Conarpesa VI Conarpesa V Alvamar III Cristal Marino Viernes Santo Sábado Santo Gloria Mar Pionero Hotaka Maru Hoshin Hoko 31 Triunfo Nddanddu Mar Sur Fuji Pesquera Mayorazgo SAMCI Pesquera Santa Elena Luis Solimeno e Hijos SA Hansung AR SA Luis Solimeno e Hijos SA Pesquera Narwal Frumar SA Pesquera del Atlántico Antártida Api Industrial Pescamadryn SA Antártida Api Industrial Pesquera Pesquera Productos del Mar SA Pesquera Santa Elena Antártida Api Industrial Pesquera Pesquera del Atlántico Harengus SA Antártida Api Industrial Pesquera Pesquera San Carlos SA Conarpesa SA Conarpesa SA Pescasur SA Pespasa, Explotación Pesquera de la Patagonia SA Pesquera del Atlántico Pespasa, Explotación Pesquera de la Patagonia SA Conarpesa SA Conarpesa SA Pescasur SA Pesquera Sakyu SA Pesquera Santa Cruz SA Pesquera Santa Cruz SA Pionera SA Pionera SA Sur Este Argen SA Pesquera Santa Elena Ocean Fish SA Pionera SA Pesquera Leal SA Pionera SA Argenova SA Наименование Наименование и адрес на прите- жателя Estrella I Floridablanca II Inari Maru 25 Kongo Codepeca I Codepeca II Toba Maru Miura Maru Scombrus Codepeca IV Arkofish I Codepeca III Empesur I Estela Floridablanca IV Faro de Hércules Alvamar IV Estrella III Beagle I Lugo Marunaka Kaigel Challenger Sarvo Hansung AR SA Floridablanca SA Pesquera Arnippo SA de Pesantar, Patagonia y Antártida SA Pesquera la Codepeca SA Codepeca SA Jiggers SA Jiggers SA Scombrus SA Codepeca SA Arkofish SA Codepeca SA Empesur SA Argenova SA Floridablanca SA Boargen SA Pescasur SA Hansung AR SA Pesquera del Beagle Argenova SA Argenova SA Argenova SA Argenova SA Argenova SA Floridablanca V Floridablanca SA Lobo Coral Negro Corageous Ángela Wright Mar Esmeralda Empesur II Virgen de la Bella Arbumasa I Arbumasa II Virgen de la Cinta Dalian II Lunes Santo Martes Santo Humback 2660 Yamato Pesquera del Atlántico Novamar SA Boargen SA Argenova SA Antonio Barillari SA Empesur SA Conarpesa SA Arbumasa SA Arbumasa SA Conarpesa SA de Pesantar, Patagonia y Antártida SA Pesquera la Depasur SA Pesquera Santa Cruz SA Pesquera Santa Cruz SA Arpolco SA Victoria del Mar I Victoria del Mar SA Depasur I Depasur SA Номер 2355 2356 2357 2359 2361 2362 2364 2365 2373 2374 2375 2376 2563 2565 2567 2579 2584 2585 2594 2601 2604 2606 2607 2608 2614 2615 2617 2631 2632 2637 2649 2652 2655 2657 2659 2661 2662 2663 2666 2667 2670 218 BG Официален вестник на Европейския съюз 03/т. 18 Номер Наименование Наименование и адрес на прите- жателя Номер Наименование Наименование и адрес на прите- жателя Arbumasa XIV Cincomar I Pescargen IV Arbumasa SA Cincomar SA Pescargen SA Centurión del Atlántico Pesquera SA Gablli Pesquera SA Pesquera Santa Margarita Pesquera Euroamericana SA Pesquera Euroamericana SA 2859 Esperanza II Pesquera Euroamericana SA 2801 2803 2806 2810 2815 2818 2819 2824 2826 2832 2833 2839 2840 2842 2850 2851 2852 2853 2854 2858 Estrella VI Mar II Feixa Rikuzen Junella Arbumasa XV Pescargen V Magallanes I Magallanes II Navegantes Jueves Santo Miércoles Santo Gove Aquarius Gove Scorpio Gove Pisces Mar Austral I 2860 2881 2884 2885 2890 2891 2897 2900 Gove Leo Cincomar Dos Arbumasa XXI Arbumasa XX Promasa II Promasa I Alvamar Cinco Esturión 2901 Poseidón 2929 2930 2939 2941 Arbumasa XXII Xeitosiño Cincomar 3 Chang Bo Go II 2671 2682 2684 2686 2687 2688 2690 2691 2692 2693 2698 2699 2712 2716 2717 2729 2739 2743 2747 2750 2757 2758 2759 2760 2761 2762 2767 2770 2772 2774 2775 2776 2777 2778 2780 2782 2784 2786 2787 2789 2790 2793 2795 2798 2799 Esperanza I Buque Esamar I Estrella V Hope Nro. VII Coral Azul Fueguino I Arbumasa VII Arbumasa VI Empesur III Empesur IV Latina 8 Coral Blanco Surimi I Virgen del Rocío Frumar I Esperanza del Mar SA Esamar SA Hansung AR SA S. K. Istramar SA Novamar SA Astilleros Fueguinos Arbumasa SA Arbumasa SA Empesur SA Empesur SA Pesquera Latina SA Novamar SA Surimi SA Conarpesa SA Frumar SA Bahía Desvelos Pesquera Santa Cruz SA Ohtori Buque Esamar IV Prodesur SA Esamar SA Mar Argentino SA Arnippo SA Mar Verde SA Bravo Pesquera SA Depemas SA Arpepa SA Pescargen SA Hispargen SA Hispargen SA Hansung AR SA Marcala SA Dargah Argentina SA Illex SA Depemas SA Antonio Álvarez Hispargen SA Sovarco II Corcubión Arbumasa XII Arbumasa X Arbumasa XI Mar Novia I Pasa 82 Ontre IV Arco Iris Depemas 81 Chang Bo Go I Pescargen III José Luis Álvarez Juan Álvarez Gran Estrella Marcala IV Dasa 508 Illex I Depemas 51 Vieirasa Ocho Latina 5 Latina I Estrella VIII Coalsa Segundo Carlos Álvarez Mar Novia II Explotación Atlántico Sur SA Pesquera del 2946 Kantxope Pesquera Oeste SA Pesquera Sur SA Hansung AR SA Coalsud SA Hispargen SA Mar Argentino SA 2950 2964 2967 2975 2985 Antartic I Buque Tolhuin Peixiño Mar Uno Kinsho Maru Hansung AR SA Mar Lavquen SA Pesquera Meridional SA Pesantar, Empresa Pesquera de la Patagonia y Antártida SA Grinfin SA Arbumasa SA Pescargen SA Boargen SA Boargen SA Pesquera Comercial SA Pesquera Santa Cruz SA Pesquera Santa Cruz SA Argenova SA Argenova SA Argenova SA Nave Mar Austral SA Industrias Pesqueras Madryn SA Argenova SA Cincomar SA Arbumasa SA Arbumasa SA Alpesca SA Alpesca SA Alvasur SA Galapesca SA, Industria Pesquera Austral Galapesca SA, Industria Pesquera Austral Arbumasa SA Pesuar SA Cincomar SA Armadores Pesqueros Patagónicos Maritima Comercial Industrial SA Pesquera Argentina Albatros SA Antartic Longlining SA Dalmore product Argentina SA Pesuar SA Mar Lauquen SA Pesquera Taska SA 03/т. 18 BG Официален вестник на Европейския съюз 219 Номер Наименование Наименование и адрес на прите- жателя Номер Наименование Hispano 3142 Azuchi Maru 3000 Fernando Alvarez 3002 3005 3009 3010 Esamar 3 Bae Fu No 6 Esteiro Arbumasa XVII 3016 Arbumasa XVI Bae Fu 108 Don Santiago Ping Chieh 101 Shuenn Ying No 1 Yung Chun 66 Ping Chun 101 Hsiang Man Chuen 17 Asudepes I Asudepes II Maria Liliana Hispargen, Cia Agentina de Pesca Esamar SA Hsien Yuzh SA Mariscos Argentinos SA Corporación Pesquera del Sur SA Corporación Pesquera del Sur SA Hsien Yuzh SA Cabo Corrientes Pesquera SA Proyesur SA Proyesur SA Proyesur SA J. y. M. SA J. y. M. SA Asudepes SA Asudepes SA Pedro Moscuzza e Hijos SA Chich Hsiang No 6 Esamar SA Shun Ying No 3 Chin Man Mar del Sur II Yeou Dar 101 Pesquera Alenfish SA Esamar SA Esamar SA Pesquera Alenfish SA Chich Hsiang No 3 Taipesar SA Estreito No 3 Buque Joluma Her Yang No 1 Cheng No 1 Chien Man No 103 Chieh Hsiang No 661 Mar del Sur III Alvasur Seis Isla Guamblin Estreito Rande SA Alpesca SA J. y. M. SA Interocean Fishery SA Taipesar SA Taipesar SA Esamar SA Alvasur SA Pescom SA Arbumasa XXIII Arbumasa SA 3018 3020 3021 3022 3024 3025 3027 3029 3031 3039 3040 3041 3042 3044 3045 3059 3070 3075 3078 3081 3082 3085 3095 3116 3122 3123 Наименование и адрес на прите- жателя Explotación Pesquera de la Patagonia SA Pesquera Ceres SA Alpesca SA Alpesca SA Alpesca SA Alpesca SA Antartic Longlining SA Wanchese International Inc. Cooperación Pesquera del Sur SA Pescamellino Puerta SA Pesquera Puerta Mellino SA Ceres Marazul XIV Marazul X Marazul XV Marazul XII Antartic II Erin Bruce Buque Arbumasa XIX Carolina P. Anabella M. Paradanta Primero Paradanta SA Urabain Itxas Lur Pesquera Vasco Gallega SA Hispano Patagonica SA Buque Arbumasa XVIII Corporación Pesquera del Sur Buque Orense Buque Alvamar VII Calanova SA Alvasur SA Buque Pescaltea Tres Armadora Latina SA Buque Vierasa XII Vieira Argentina SA Buque Gabriella C Buque Arsuan I Argemer SA Arsuan SA Buque Ponte de Rande Costa Marina SA Buque Echizen Maru Exploración Pesquera de la Patagonia SA Buque Bouciña Pesquera Meridional SA Buque La Peñuca Congeladores Patagónicos SA Buque Antartic III Antartic Longlining SA Buque Sermilik Buque Ur-Ertza Sermilik SA Uromar SA Buque Aquatic Pioner Sudatlántica Pesquera SA Buque Fu Yuan No 7 Buque Shinn Dar Buque Aida Glacial Jan Kok SRL Jan Kok SA Birting SA Buque Itxas Otsoa Pescamadryn SA“ 3144 3149 3150 3151 3152 3156 3160 3165 3166 3167 3168 3169 3171 3177 3188 3228 3234 3239 3240 3242 3244 3245 3248 3287 3289 3293 3298 3314 3326 3327 3328 3329

Förslag till rådets och kommissionens beslut om slutandet av partnerskaps- och samarbetsavtalet mellan Europeiska unionen och Republiken Armenien

http://publications.europa.eu/resource/cellar/a5e72788-1999-4a14-80f9-b3a0e23b556f

swe

EUROPEISKA GEMENSKAPERNAS KOMMISSION Bryssel den 27. 03. 1996 KOM(96) 136 slutlig 96/093 (AVC) Förslag till rådets och kommissionens beslut om slutandet av partnerskaps- och samarbetsavtalet mellan Europeiska unionen och Republiken Arménien (framlagt av kommissionen) MOTIVERING 1. 2. 3. Det bifogade förslaget till rådets och kommissionens beslut utgör den juridiska handlingen för slutandet av partnerskaps- och samarbetsavtalet mellan Europeiska gemenskaperna och deras medlemsstater, å ena sidan, och Republiken Arménien, å andra sidan. Efter rådets antagande av förhandlingsdirektiv den 5 oktober 1992 hölls under 1995 förhandlingar med Arménien. Efter två förhandlingsrundor paraferades avtalet den 15 december 1995. Avtalet är ett blandat avtal som täcker områden på vilka både gemenskapen och medlemsstaterna är behöriga, och det sluts för en inledande tioårsperiod. Det upprättar en politisk dialog. Avtalet täcker också varuhandel, arbetsvillkor, företags etablering och verksamhet, gränsöverskridande tillhandahållande av tjänster, betalningar och kapital, konkurrens, skydd av immateriella, industriella och kommersiella rättigheter, samarbete i lagstiftningsfrågor, ekonomiskt samarbete, samarbete avseende mänskliga rättigheter och demokrati, samarbete avseende kamp mot illegal verksamhet och illegal invandring, kulturellt samarbete och finansiellt samarbete. Avtalet innehåller en klausul som medger att det tills vidare kan upphöra att tillämpas, även unilateral, om det anses att det har förekommit överträdelser av de viktigaste förutsättningarna som bär upp avtalet, dvs respekt för demokrati, mänskliga rättigheter och marknadsekonomins principer. Avtalet upprättar en institutionell ram för tillämpningen med ett samarbetsråd, en samarbetskommitté och en parlamentarisk samarbetskommitté. Tullsamarbete täcks av ett separat protokoll. 1<sv 4. 5. • • • Avtalet skall, vad beträffar handelsförbindelserna mellan gemenskapen och Arménien, ersätta avtalet mellan Europeiska ekonomiska gemenskapen och Europeiska atomenergigemenskapen och Sovjetunionen om handel och kommersiellt och ekonomiskt samarbete, undertecknat den 18 december 1989. De tre gemenskapernas (EG, Euratom, EKSG) förfaranden för undertecknande och ingående av avtalet skiljer sig åt. Vad EG beträffar måste hänsyn tas till yttrande 1/94 om Europeiska gemenskapens befogenhet att ingå de avtal som nåddes under Uruguayrundan, vilket avgavs den 15 november 1994 av domstolen. I syfte att sluta avtalet skall rådet, med Europaparlamentets samtycke och efter att ha hört Ekonomiska och sociala kommittén, sluta avtalet på Europeiska gemenskapens vägnar i enlighet med artikel 54. 2, artikel 57. 2 sista meningen samt artiklarna 73c. 2, 75, 84. 2, 113 och 235 jämförda med artikel 228. 2 andra meningen och artikel 228. 3 andra stycket i Romfördraget, genom att anta det bifogade beslutet, skall kommissionen, efter det att rådet har godkänt det, sluta avtalet på Europeiska atomenergigemenskapens vägnar i Euratomfördraget, i enlighet med artikel 101 andra stycket skall kommissionen sluta avtalet på Europeiska kol- och stålgemenskapens vägnar i enlighet med Parisfördraget, efter att ha hört rådgivande kommittén och med rådets enhälliga samtycke. Slutandet av avtalet måste ratificeras av alla medlemsstater med hänsyn till avtalets blandade karaktär. 6. Med beaktande av ovanstående föreslår kommissionen att rådet antar det bifogade beslutet. Ib RÄDETS OCH KOMMISSIONENS BESLUT av den. om slutandet av partnerskaps- och samarbetsavtalet mellan Europeiska unionen och Republiken Arménien (. /. /EKSG, EG, Euratom) EUROPEISKA UNIONENS RÅD OCH EUROPEISKA KOMMISSIONEN HAR BESLUTAT FÖLJANDE med beaktande av Fördraget om upprättandet av Europeiska kol- och stålgemenskapen, med beaktande av Fördraget om upprättandet av Europeiska gemenskapen, särskilt artikel 54. 2, artikel 57. 2 sista meningen samt artiklarna 73c. 2, 75, 84. 2, 113 och 235 jämförda med artikel 228. 2 andra meningen och artikel 228. 3 andra stycket i detta, med beaktande av Fördraget om upprättandet av Europeiska atomenergigemenskapen, särskilt artikel 101 andra stycket i detta, med beaktande av Europaparlamentets samtycke, med beaktande av rådets godkännande i enlighet med artikel 101 i Fördraget om upprättandet av Europeiska atomenergigemenskapen, efter att ha hört EKSG:s rådgivande kommitté och Ekonomiska och sociala kommittén, och med rådets enhälliga samtycke, och med beaktande av följande: Slutande av partnerskaps- och samarbetsavtalet mellan Europeiska unionen och Republiken Arménien, undertecknat i. den. , skulle bidra till uppnåendet av Europeiska gemenskapernas mål. Avtalet söker stärka befintliga förbindelser, särskilt de som upprättats genom avtalet mellan Europeiska ekonomiska gemenskapen och Europeiska atomenergigemenskapen och Sovjetunionen om handel och kommersiellt och ekonomiskt samarbete, undertecknat den 18 december 1989. En del av de skyldigheter som föreskrivs i avtalet pä andra områden än gemenskapens handels politik berör ordningar som inrättats genom gemenskapsrättsakter, särskilt rättsakter angående etableringsrätt och transport. / C Avtalet ålägger gemenskapen vissa skyldigheter angående rörelser av kapital och betalningar mellan gemenskapen och Arménien. När det gäller vissa åtgärder som föreskrivs i avtalet och som faller under gemenskapens befogenheter innehåller Romfördraget inte någon annan grund för åtgärder än artikel 235. HÄRIGENOM FÖRESKRIVS FÖLJANDE. Artikel 1 Partnerskaps- och samarbetsavtalet mellan Europeiska unionen och Republiken Arménien i förening med protokollet, förklaringarna och brevväxlingen godkänns härmed på Europeiska gemenskapens, Europeiska kol- och stålgemenskapens och Europeiska atomenergigemenskapens vägnar. Artikel 2 1. 2. Den ståndpunkt som gemenskapen skall inta inom samarbetsrådet skall bestämmas av rådet, på förslag från kommissionen, eller, i förekommande fall, av kommissionen, i samtliga fall i enlighet med tillämpliga bestämmelser i fördragen om upprättandet av Europeiska gemenskapen, Europeiska kol- och stålgemenskapen och Europeiska atomenergigemenskapen. I enlighet med artikel 79 i partnerskaps- och samarbetsavtalet skall rådets ordförande utöva ordförandeskapet i samarbetsrådet och lägga fram gemenskapens, ståndpunkt. En företrädare för kommissionen skall utöva ordförandeskapet i samarbetskommittén i enlighet med kommitténs arhetsordning och lägga fram gemenskapens ståndpunkt. Artikel 3 Rådets ordförande skall på Europeiska gemenskapens vägnar göra den anmälan som avses i artikel 100 i avtalet. Kommissionens ordförande skall göra denna anmälan på Europeiska kol- och stålgemenskapens och Europeiska atomenergigemenskapens vägnar. Utfärdat i Bryssel den. Id SLUTAKT De befullmäktigade för KONUNGARIKET BELGIEN, KONUNGARIKET DANMARK, FÖRBUNDSREPUBLIKEN TYSKLAND, HELLENSKA REPUBLIKEN, KONUNGARIKET SPANIEN, FRANSKA REPUBLIKEN, IRLAND, ITALIENSKA REPUBLIKEN, STORHERTIGDÖMET LUXEMBURG, KONUNGARIKET NEDERLÄNDERNA, REPUBLIKEN ÖSTERRIKE, PORTUGISISKA REPUBLIKEN, REPUBLIKEN FINLAND, KONUNGARIKET SVERIGE, FÖRENADE KONUNGARIKET STORBRITANNIEN OCH NORDIRLAND, avtalsslutande parter i Fördraget om upprättandet av EUROPEISKA GEMENSKAPEN, Fördraget om upprättandet av EUROPEISKA KOL- OCH STÅLGEMENSKAPEN och Fördraget om upprättandet av EUROPEISKA ATOMENERGIGEMENSKAPEN, nedan kallade "medlemsstaterna", och för EUROPEISKA GEMENSKAPEN, EUROPEISKA ATOMENERGIGEMENSKAPEN OCH EUROPEISKA KOL- OCH STÅLGEMENSKAPEN, nedan kallade "gemenskapen", å ena sidan, och de befullmäktigade för /. REPUBLIKEN ARMENIEN, å andra sidan, har vid ett möte i. den. år nittonhundranittiosex för att underteckna partnerskaps- och samarbetsavtalet som upprättar ett partnerskap mellan Europeiska gemenskaperna och deras medlemsstater, å ena sidan, och Republiken Arménien, å andra sidan, nedan kallat "partnerskaps- och samarbetsavtalet", antagit följande text: Partnerskaps- och samarbetsavtalet samt protokollet om ömsesidigt bistånd i tullfrågor. De befullmäktigade för medlemsstaterna och för gemenskapen och de befullmäktigade för Republiken Arménien har antagit texterna till de gemensamma förklaringar som anges nedan och som bifogas denna slutakt: Gemensam förklaring om artikel 3 a i avtalet Gemensam förklaring om artikel 5 i avtalet Gemensam förklaring om artikel 14 i avtalet Gemensam förklaring om begreppet "kontroll" i artiklarna 24 b och 36 i avtalet Gemensam förklaring om artikel 35 i avtalet Gemensam förklaring om artikel 42 i avtalet Gemensam förklaring om artikel 94 i avtalet De befullmäktigade för medlemsstaterna och för gemenskapen och de befullmäktigade för Republiken Arménien har även noterat den brevväxling som anges nedan och som bifogas denna slutakt: Brevväxling mellan gemenskapen och Arménien om företagsetablering De befullmäktigade för medlemsstaterna och för gemenskapen och de befullmäktigade för Republiken Arménien har även noterat den förklaring som anges nedan och som bifogas denna slutakt: Ensidig förklaring från franska regeringen om utomeuropeiska länder och territorier Upprättat i. år nittonhundranittiosex. På Europeiska unionens råds och Europeiska gemenskapernas kommissions vägnar På Republiken Arméniens vägnar '{ PARTNERSKAPS- OCH SAMARBETSAVTAL MELLAN EUROPEISKA GEMENSKAPERNA OCH DERAS MEDLEMSSTATER, Å ENA SIDAN, OCH ARMENIEN, Å ANDRA SIDAN * PARTNERSKAPS- OCH SAMARBETSAVTAL om upprättande av ett partnerskap mellan Europeiska gemenskaperna och deras medlemsstater, å ena sidan, och Republiken Arménien, å andra sidan, KONUNGARIKET BELGIEN KONUNGARIKET DANMARK FÖRBUNDSREPUBLIKEN TYSKLAND HELLENSKA REPUBLIKEN KONUNGARIKET SPANIEN FRANSKA REPUBLIKEN IRLAND ITALIENSKA REPUBLIKEN STORHERTIGDÖMET LUXEMBURG KONUNGARIKET NEDERLÄNDERNA ÖSTERRIKE PORTUGISISKA REPUBLIKEN FINLAND KONUNGARIKET SVERIGE FÖRENADE KONUNGARIKET STORBRITANNIEN OCH NORDIRLAND avtalsslutande parter i Fördraget om upprättandet av Europeiska gemenskapen, Fördraget om upprättandet av Europeiska kol- och stålgemenskapen och Fördraget om upprättandet av Europeiska atomenergigemenskapen, nedan kallade "medlemsstaterna", och EUROPEISKA GEMENSKAPEN, EUROPEISKA KOL- OCH STÅLGEMENSKAPEN OCH EUROPEISKA ATOMENERGIGEMENSKAPEN, nedan kallade "gemenskapen", å ena sidan, och REPUBLIKEN ARMENIEN nedan kallad Arménien, å andra sidan, SOM BEAKTAR de förbindelser som finns mellan gemenskapen, dess medlemsstater och Arménien samt deras gemensamma värderingar, SOM INSER att gemenskapen och Arménien vill stärka dessa förbindelser och skapa ett partnerskap och samarbete som skulle stärka och utvidga de förbindelser som tidigare har upprättats dem emellan, särskilt avtalet om handel och handelsmässigt och ekonomiskt samarbete mellan Europeiska ekonomiska gemenskapen och Europeiska atomenergigemenskapen, å ena sidan, och Sovjetunionen, å andra sidan, undertecknat den 18 december 1989, SOM BEAKTAR gemenskapens och dess medlemsstaters åtagande och Arméniens åtagande att stärka den politiska och ekonomiska frihet som ligger till grund för partnerskapet, SOM BEAKTAR parternas åtagande att främja internationell fred och säkerhet liksom en fredlig lösning på tvister och att i detta syfte samarbeta inom ramen för Förenta nationerna och Organisationen för säkerhet och samarbete i Europa. SOM BEAKTAR gemenskapens, dess medlemsstaters och Arméniens bestämda åtagande att helt genomföra alla de principer och bestämmelser som ingår i slutakten från Europeiska säkerhets- och samarbetskonferensen (ESK), slutdokumenten från uppföljningsmötena i Wien och Madrid, dokumentet från ESK-konferensen om ekonomiskt samarbete i Bonn, Parisdeklarationen för ett nytt Europa samt ESK- dokumentet av 1992 från Helsingfors "The Challenges of Change", och andra grundläggande OSSE-dokument, SOM INSER att stödet till Arméniens oberoende, suveränitet och territoriella integritet mot denna bakgrund bidrar till att trygga fred och stabilitet i Europa, SOM ÄR ÖVERTYGADE OM den stora betydelsen av rättsstatens principer och respekten för de mänskliga rättigheterna, särskilt minoriteters rättigheter, upprättandet av ett flerpartisystem med fria och demokratiska val och ekonomisk liberalisering som syftar till att skapa en marknadsekonomi, SOM TROR att den fullständiga tillämpningen av detta partnerskaps- och samarbetsavtal kommer att både bero av och bidra till fortsättningen på och fullgörandet av de politiska, ekonomiska och rättsliga reformerna i Arménien samt införandet av de faktorer som är nödvändiga för samarbete, särskilt mot bakgrund av ståndpunkterna vid ESK-konferensen i Bonn, SOM ÖNSKAR uppmuntra den regionala samarbetsprocessen på de områden som omfattas av detta avtal mellan grannländerna för att främja välstånd och stabilitet i regionen, särskilt initiativ som syftar till att främja samarbete och ömsesidigt förtroende mellan de oberoende staterna i Transkaukasus-regionen och andra grannstater, SOM ÖNSKAR upprätta och utveckla en regelbunden politisk dialog om bilaterala och internationella frågor av ömsesidigt intresse, SOM INSER OCH STÖDJER Arméniens önskan att upprätta ett nära samarbete med europeiska institutioner, SOM BEAKTAR nödvändigheten att främja investeringar i Arménien, även inom energisektorn, och i detta sammanhang den vikt som gemenskapen och dess medlemsstater fäster vid rättvisa villkor för transitering av energiprodukter för export, och som bekräftar gemenskapens och dess medlemsstaters och Arméniens antagande av Europeiska energistadgan och åtagande att till fullo ansluta sig till Europeiska energistadgefördraget och Energistadgeprotokollet om energieffektivitet och därtill hörande miljöaspekter, SOM BEAKTAR gemenskapens vilja att vid behov tillhandahålla ekonomiskt samarbete och tekniskt bistånd, SOM ERINRAR SIG nyttan med avtalet då det gäller att gynna ett stegvis närmande mellan Arménien och ett större samarbetsområde i Europa och närliggande regioner samt Arméniens gradvisa integrering i ett öppet internationellt handelssystem, SOM BEAKTAR parternas åtagande att Världshandelsorganisationens bestämmelser, libéralisera handeln på grundval av SOM ÄR MEDVETNA OM behovet av att förbättra villkoren för affärs- och investeringsverksamhet och villkoren företag, arbete, för tjänsteproduktion och kapitalrörelser, t. ex. etablering av SOM VÄLKOMNAR OCH INSER vikten av Arméniens insatser som syftar till ekonomins övergång från en statligt styrd och centralt planerad ekonomi till marknadsekonomi, SOM ÄR ÖVERTYGADE OM att detta avtal kommer att skapa ett nytt klimat för parternas ekonomiska förbindelser, särskilt för utvecklingen av handel och investeringar, något som är nödvändigt för ekonomisk omstrukturering och teknisk modernisering, SOM ÖNSKAR etablera ett nära samarbete inom miljöskyddsområdet med hänsyn till parternas ömsesidiga beroende i denna angelägenhet, SOM INSER att samarbetet för att förebygga och kontrollera illegal invandring utgör ett av de primära målen med detta avtal, SOM ÖNSKAR främja det kulturella samarbetet och förbättra informationsutbytet, HAR ENATS OM FÖLJANDE: ARTIKEL 1 Ett partnerskap upprättas härmed mellan gemenskapen och dess medlemsstater, å ena sidan, och Arménien, å andra sidan. Målen för detta partnerskap är att — skapa en lämplig struktur för politisk dialog mellan parterna för att göra det möjligt att utveckla politiska förbindelser, — stödja Arméniens ansträngningar att befästa dess demokrati och utveckla dess ekonomi och fullfölja övergången till marknadsekonomi, — främja handel och investeringar samt harmoniska ekonomiska förbindelser mellan parterna och på så sätt främja hållbar ekonomisk utveckling hos dem, — lägga en grund för ett rättsligt, ekonomiskt, socialt, finansiellt, civilt vetenskapligt, tekniskt och kulturellt samarbete. AVDELNING I ALLMÄNNA PRINCIPER ARTIKEL 2 i Förenta nationernas stadga, Respekten för demokrati, principerna i folkrätten och mänskliga rättigheter, särskilt enligt definitionen i Parisdeklarationen för ett nytt Europa samt de marknadsekonomiska principerna, inbegripet de som anges i dokumenten från ESK-konferensen i Bonn, ligger till grund för parternas inrikes- och utrikespolitik och utgör en viktig beståndsdel i partnerskap och i detta avtal. i slutakten från Helsingfors och ARTIKEL 3 Parterna anser att det med hänsyn till det framtida välståndet och stabiliteten är väsentligt att de nya oberoende stater som har uppstått efter upplösningen av Sovjetunionen, nedan kallade "oberoende stater", behåller och utvecklar samarbetet sinsemellan i enlighet med principerna i slutakten från Helsingfors och i folkrätten och i en anda av goda grannförhållanden, och kommer att anstränga sig för att uppmuntra denna process. ARTIKEL 3a Parterna skall vid behov granska de föränderliga förhållandena i Arménien, särskilt vad avser de ekonomiska villkoren och genomförandet av marknadsorienterade ekonomiska reformer. Samarbetsrådet kan mot bakgrund av sådana förhållanden utfärda rekommendationer till parterna rörande utvecklingen av någon del av detta avtal. AVDELNING II POLITISK DIALOG ARTIKEL 4 Parterna skall upprätta en regelbunden politisk dialog som de avser att utveckla och intensifiera. Den skall ledsaga och konsolidera närmandet mellan gemenskapen och Arménien, stödja de pågående politiska och ekonomiska förändringarna i Arménien och bidra till att upprätta nya samarbetsformer. Den politiska dialogen — — — kommer att stärka banden mellan Arménien och gemenskapen och dess medlemsstater, och sålunda med gemenskapen av demokratiska nationer som helhet. Den ekonomiska konvergens som uppnåtts genom detta avtal kommer att medföra mer intensiva politiska förbindelser, kommer att leda till ökad konvergens mellan ståndpunkter i internationella frågor av gemensamt intresse och på så sätt öka säkerheten och stabiliteten i regionen och främja den framtida utvecklingen i de oberoende staterna i Transkaukasus- regionen, skall utgå från att parterna strävar efter att samarbeta i frågor som rör ökad stabilitet och säkerhet i Europa, tillämpning av demokratiska principer, och respekt för och främjande av mänskliga rättigheter, särskilt när det gäller minoriteters rättigheter, och skall vid behov samråda om relevanta frågor. En sådan dialog kan föras på regional basis i syftet att bidra till lösningen av regionala konflikter och spänningar. ARTIKEL 5 På ministernivå skall politisk dialog äga rum inom det samarbetsråd som inrättats enligt artikel 77 och vid andra tillfällen efter ömsesidig överenskommelse. ARTIKEL 6 Parterna skall inrätta andra förfaranden och mekanismer för politisk dialog, särskilt i följande former: Regelbundna möten på högre tjänstemannanivå mellan företrädare för gemenskapen och dess medlemsstater å ena sidan, och företrädare för Arménien, å andra sidan. Fullt utnyttjande av diplomatiska kanaler mellan partema, inbegripet lämpliga kontakter inom såväl det bilaterala som det multilaterala området, såsom Förenta nationerna, OSSE-möten och på annat håll. Alla andra medel, inbegripet möjligheten att hålla expertmöten, som bidrar till att konsolidera och utveckla denna dialog. ARTIKEL 7 En politisk dialog på parlamentarisk nivå skall föras inom ramen för den parlamentariska samarbetskommitté som inrättats enligt artikel 82. AVDELNING III VARUHANDEL ARTIKEL 8 1. Partema skall ge varandra behandling som mest gynnad nation inom alla områden i fråga om — tullar och avgifter som tillämpas på import och export, inbegripet metoden för att ta ut dessa tullar och avgifter, — bestämmelser om tullklarering, transitering, lager och omlastning, — skatter och alla andra typer av inhemska avgifter som tillämpas direkt eller indirekt på importerade varor, — metoder för betalning och överföring av betalningar, — regler om försäljning, köp, transport, distribution och användning av varor på den inhemska marknaden. 2. Bestämmelserna i punkt 1 skall inte gälla för a) fördelar som ges i syfte att skapa en tullunion eller ett frihandelsområde eller till följd av att en sådan union eller ett sådant område upprättats, b) fördelar som ges till särskilda länder i enlighet med GATT och andra internationella arrangemang till utvecklingsländers förmån, c) fördelar som ges till särskilda länder för att underlätta gränstrafiken. 3. Bestämmelserna i punkt 1 skall inte gälla under en övergångstid som går ut antingen den dag Arménien ansluter sig till Världshandelsorganisationen eller den 31 december 1998, varvid det tidigare datumet skall väljas, för de förmåner som avses i 10 bilaga 1 och som Arménien beviljat andra stater som har uppstått genom upplösningen av Sovjetunionen. ARTIKEL 9 Partema är eniga om att principen om fri transitering är ett nödvändigt villkor för 1. att uppnå målen i detta avtal. I detta sammanhang skall vardera parten säkerställa obegränsad transitering via eller genom sitt territorium för varor med ursprung i tullområdet eller avsedda för den andra partens tullområde. Bestämmelserna i artikel V, punkterna 2, 3, 4 och 5 i GATT skall tillämpas 2. mellan partema. Bestämmelserna i denna artikel skall inte påverka tillämpningen av några 3. särskilda regler för vissa sektorer, särskilt i fråga om transport, eller produkter som bestämts av partema. ARTIKEL 10 Utan att det påverkar tillämpningen av de rättigheter och förpliktelser som härrör från internationella konventioner om temporär import av varor och som är bindande för båda parter skall vardera parten, i Överensstämmelse med sin lagstiftning, dessutom bevilja den andra parten befrielse från importavgifter och tullar på varor som importeras temporärt, i de fall och enligt de förfaranden som föreskrivs i alla andra internationella konventioner om denna fråga som är bindande. Hänsyn skall tas till de villkor på vilka parten i fråga har godtagit de förpliktelser som härrör från en sådan konvention. ARTIKEL 11 1. Varor med ursprung i Arménien skall importeras till gemenskapen utan kvantitativa restriktioner och utan att det påverkar tillämpningen av bestämmelserna i artiklarna 13, 16 och 17 i detta avtal. 11 2. Varor med ursprung i gemenskapen skall importeras till Arménien utan kvantitativa restriktioner eller åtgärder med motsvarande verkan. ARTIKEL 12 Varuhandeln mellan parterna skall ske till marknadsmässiga priser. ARTIKEL 13 1. Om någon produkt importeras till den ena partens territorium i sådana ökade kvantiteter eller på sådana villkor att det orsakar eller hotar att orsaka skada för inhemska producenter av liknande eller direkt konkurrerande produkter, får gemenskapen eller Arménien, i den mån de berörs, vidta lämpliga åtgärder enligt följande förfaranden och villkor. 2. Innan några åtgärder vidtas, eller i de fall för vilka punkt 4 gäller snarast möjligt därefter, skall gemenskapen eller Arménien, alltefter omständigheterna, lämna alla tillgängliga uppgifter till samarbetsrådet i syfte att söka en lösning som båda partema kan godta i enlighet med avdelning XI. 3. Om parterna, till följd av samråden, inte når en överenskommelse inom 30 dagar från det att samråd hållits i samarbetsrådet om åtgärder för att undvika situationen, skall den part som begärde samråd ha rätt att begränsa importen av ifrågavarande produkter i den mån och under så lång tid som behövs för att förhindra eller avhjälpa skadan eller för att vidta andra lämpliga åtgärder. 4. I kritiska lägen, när en försening skulle orsaka en skada som är svår att avhjälpa, får partema vidta åtgärder före samråden, på villkor att dessa samråd erbjuds omedelbart efter det att åtgärden vidtagits. 5. Vid val av åtgärder enligt denna artikel skall de avtalsslutande partema prioritera de åtgärder som inverkar minst störande på uppnåendet av syftena med detta avtal. 12 6. I denna artikel finns ingenting som på något sätt får hindra eller påverka någondera parts antidumpings- eller utjämningsåtgärder i enlighet med artikel VI i GATT, överenskommelsen om genomförandet av artikel VI i GATT, överenskommelsen om tolkning och tillämpning av artiklarna VI, XVI och XXIII i GATT eller närstående inhemsk lagstiftning. ARTIKEL 14 Partema skall åta sig att överväga att utveckla bestämmelserna i detta avtal om varuhandeln mellan sig, om omständigheterna medger detta, inbegripet den situation som uppstår genom Arméniens anslutning till Världshandelsorganisationen. Samarbetsrådet kan utfärda rekommendationer om sådan utveckling till partema som, om de godtas, kan gälla med stöd av avtalet mellan parterna i enlighet med deras respektive förfaranden. ARTIKEL 15 Avtalet skall inte utesluta förbud och restriktioner mot import, export eller transitering av varor som är berättigade av hänsyn till allmän moral, allmän ordning eller allmän säkerhet, skydd för människors och djurs hälsa och liv eller i fråga om växtskydd, skydd av naturtillgångar, skydd av nationella skatter av konstnärligt, historiskt eller arkeologiskt värde eller skydd av immateriell, industriell och kommersiell äganderätt eller bestämmelser om guld och silver. Sådana förbud och restriktioner får dock inte utgöra en möjlighet till godtycklig diskriminering eller dolda restriktioner i handeln mellan partema. ARTIKEL 16 Denna avdelning skall inte gälla för handeln med textilprodukter som omfattas av kapitel 50—63 i Kombinerade nomenklaturen. Handeln med dessa produkter skall styras av ett särskilt avtal, som preliminärt undertecknades den 17 november 1993 och sedan den 1 januari 1993 har tillämpats provisoriskt, samt av eventuella efterföljande avtal. ARTIKEL 17 13 1. Handeln med produkter som omfattas av Fördraget om upprättandet av Europeiska kol- och stålgemenskapen skall styras av bestämmelserna i denna avdelning med undantag av artikel 11. En kontaktgrupp för kol- och stålfrågor skall inrättas och skall bestå av 2. företrädare för gemenskapen, å ena sidan, och företrädare för Arménien, å andra sidan. Kontaktgruppen skall på reguljär basis utbyta information om alla kol- och stålfrågor av intresse för partema. ARTIKEL 18 Handeln med kärnmatenal skall ske i enlighet med bestämmelserna i Fördraget om upprättandet av Europeiska atomenergigemenskapen. Vid behov skall handeln med kärnmatenal omfattas av bestämmelserna i ett särskilt avtal som skall slutas mellan Europeiska atomenergigemenskapen och Arménien. 14 AVDELNING IV BESTÄMMELSER OM AFFÄRSVERKSAMHET OCH INVESTERINGAR KAPITEL I Arbetsvillkor ARTIKEL 19 1. Om inte annat följer av de lagar, villkor och förfaranden som gäller i respektive medlemsstat skall gemenskapen och dess medlemsstater se till att armeniska medborgare som är lagligen anställda inom en medlemsstats territorium inte behandlas diskriminerande på grund av sin nationalitet vad gäller arbetsförhållanden och villkor för ersättning eller avskedande, jämfört med landets egna medborgare. 2. Om inte annat följer av de lagar, villkor och förfaranden som gäller i Arménien skall Arménien se till att medborgare i en medlemsstat som är lagligen anställda inom Arméniens territorium inte behandlas diskriminerande på grund av sin nationalitet vad gäller arbetsförhållanden och villkor för ersättning eller avskedande, jämfört med landets egna medborgare. ARTIKEL 20 Samarbetsrådet skall med beaktande av parternas internationella åtaganden, inbegripet dem som anges i dokumentet från ESK-konferensen i Bonn, undersöka vilka förbättringar som kan göras i fråga om arbetsvillkor för affärsmän. ARTIKEL 21 Samarbetsrådet skall utfärda rekommendationer för genomförandet av artiklarna 19 och 20. 15 KAPITEL II Villkor som påverkar företagens etablering och verksamhet ARTIKEL 22 Gemenskapen och dess medlemsstater skall vid etablering enligt artikel 24 d 1. bevilja armeniska företag en behandling som inte är mindre förmånlig än den som ges till tredje land. 2. Utan att det påverkar tillämpningen av de reservationer som förtecknas i bilaga IV skall gemenskapen och dess medlemsstater bevilja de dotterbolag till armeniska företag som är etablerade på deras territorium en behandling vad beträffar verksamheten som inte är mindre förmånlig än den som beviljas gemenskapsföretag. Gemenskapen och dess medlemsstater skall bevilja armeniska företags filialer 3. etablerade på deras territorium en behandling vad beträffar verksamheten som inte är mindre förmånlig än den som beviljas filialer till tredje lands företag. 4. Arménien skall vid etablering enligt artikel 24 d bevilja gemenskapsföretag en behandling som inte är mindre förmånlig än den som beviljas armeniska företag eller tredje lands företag, beroende på vilken behandling som är mest förmånlig, och skall bevilja dotterbolag och filialer till gemenskapsföretag som är etablerade på dess territorium en behandling vad beträffar verksamheten som inte är mindre förmånlig än den som beviljas armeniska företag och filialer eller tredje lands företag och filialer, beroende på vilken behandling som är mest förmånlig. ARTIKEL 23 1. Utan att det påverkar tillämpningen av bestämmelserna i artikel 96 skall bestämmelserna i artikel 22 inte gälla lufttransporter, transporter på inre vattenvägar och sjötransporter. 2. När det emellertid gäller rederiers verksamhet enligt nedan i samband med tillhandahållandet av tjänster för internationell sjötransport, inbegripet kombinerade 16 transporter med en etapp till sjöss, skall vardera part, i enlighet med de lagar och andra författningar som gäller hos respektive part, tillåta den andra partens företag kommersiell närvaro på sitt territorium i form av dotterbolag eller filialer på etablerings- och verksamhetsvillkor som inte är mindre förmånliga än dem som beviljas dess egna företag, eller dotterbolag eller filialer till tredje lands företag, beroende på vilka villkor som är mest förmånliga. 3. a) Sådan verksamhet inbegriper, men är inte begränsad till följande: Marknadsföring och försäljning av sjötransporter och relaterade tjänster genom direktkontakt med kunder, från anbudsgivning till fakturering, oavsett om dessa tjänster tillhandahålls eller erbjuds av tjänsteleverantören själv eller av tjänsteleverantörer med vilken tjänsteförsäljaren har upprättat löpande affärsförbindelser. b) Köp och användning, för egen del eller på sina kunders vägnar (och återförsäljning till sina kunder) av varje slag av transport och relaterade tjänster, inbegripet inrikes transporttjänster av alla slag, särskilt på inre vattenvägar, väg och järnväg, som är nödvändiga för tillhandahållandet av en integrerad tjänst. c) Upprättande av dokument i form av transporthandlingar, tullhandlingar eller andra handlingar rörande transportgodsets ursprung och karaktär. d) Tillhandahållande av affärsinformation via alla slags medier, inbegripet datoriserade informationssystem och elektroniskt datautbyte (i enlighet med eventuella icke-diskriminerande restriktioner beträffande telekommunikationer). e) Etablering av affärsförbindelser med lokalt etablerade rederier, inbegripet delaktighet i företagets aktiekapital och anställning av personal som rekryteras lokalt (eller när det gäller utländsk personal, enligt tillämpliga bestämmelser i detta avtal). f) Agerande på företagens vägnar, bl. a. vid organiserandet av fartygets anlöpande i hamn eller övertagande av last vid behov. ARTIKEL 24 17 I detta avtal avses med a) gemenskapsföretag respektive armeniskt företag: ett företag som bildats i överensstämmelse med en medlemsstats eller Arméniens lagstiftning och som har sitt säte, sitt huvudkontor eller sin huvudsakliga verksamhet inom gemenskapens respektive Arméniens territorium. Om det företag, som bildats i överensstämmelse med en medlemsstats respektive Arméniens lagstiftning, endast har sitt säte inom gemenskapens respektive Arméniens territorium, skall företaget anses som ett gemenskapsföretag respektive ett armeniskt företag om dess verksamhet har en faktisk och fortlöpande koppling till ekonomin i en av medlemsstaterna respektive Arménien. b) dotterbolag, det bolag som kontrolleras av det första företaget. c) filial: ett företags driftställe utan status som juridisk person som förefaller permanent, t. ex. utvidgningen av en moderorganisation, som har en ledning och är materiellt utrustat att bedriva affärsförhandlingar med tredje parter så att dessa, även om de vet att det vid behov kommer att finnas ett juridiskt samband med moderorganisationen, vars huvudkontor ligger utomlands, inte behöver ha att göra direkt med denna moderorganisation utan kan göra affärstransaktionerna vid det driftställe som utgör utvidgningen. d) etablering: rätten för gemenskapsföretag eller armeniska företag enligt a i denna artikel att påbörja förvärvsverksamhet genom att etablera dotterbolag och filialer i Arménien respektive gemenskapen. e) f) verksamhet: bedrivande av förvärvsverksamhet. förvärvsverksamhet: verksamhet inom industri eller handel och yrkesverksamhet. Då det gäller internationella sjötransporter, inbegripet kombinerade transporter med en etapp till sjöss, skall bestämmelserna i detta kapitel och i kapitel III även omfatta sådana medborgare i medlemsstater eller Arménien som är etablerade utanför gemenskapen respektive Arménien samt rederier som är etablerade utanför gemenskapen eller Arménien och som kontrolleras av medborgare i en medlemsstat respektive Arménien, om deras 18 fartyg är registrerade i den medlemsstaten eller Arménien i överensstämmelse med respektive lands lagstiftning. ARTIKEL 25 1. Utan hinder av andra bestämmelser i avtalet skall en part inte hindras från att vidta åtgärder av försiktighetsskäl, inbegripet för att skydda investerare, insättare, försäkringstagare eller personer vars egendom förvaltas av en leverantör av finansiella tjänster, eller för att säkerställa det finansiella systemets integritet och stabilitet. Om dessa åtgärder inte är förenliga med bestämmelserna i avtalet får de inte användas som ett medel för att undvika en parts skyldigheter enligt avtalet. Ingenting i detta avtal skall tolkas som att en part är skyldig att lämna ut 2. information angående enskilda kunders affärer och konton eller någon konfidentiell eller affärsmässig information som innehas av offentliga organ. 3. I detta avtal avses med finansiella tjänster de aktiviteter som beskrivs i bilaga III. ARTIKEL 26 Bestämmelserna i detta avtal får inte hindra respektive part att vidta de åtgärder som är nödvändiga för att förhindra att dess bestämmelser om tredje lands tillträde till dess marknad kringgås med hänvisning till bestämmelserna i detta avtal. ARTIKEL 27 Trots bestämmelserna i kapitel I i denna avdelning skall ett gemenskapsföretag 1. eller ett armeniskt företag som är etablerat på Arméniens respektive gemenskapens territorium ha rätt att, i överensstämmelse med värdlandets lagstiftning, på Arméniens respektive gemenskapens territorium anställa eller att i ett av sina dotterbolag eller filialer låta anställa arbetstagare som är medborgare i medlemsstaterna eller Arménien under förutsättning att dessa arbetstagare är sådan nyckelpersonal som beskrivs i punkt 2 och att 19 de uteslutande anställs av företag eller filialer. Dessa anställdas uppehålls- och arbetstillstånd får endast omfatta tiden för sådan anställning. 2. Som nyckelpersonal hos ovanstående företag, nedan kallade "organisationer", betraktas "personal som förflyttas internt" enligt definitionen i c i följande kategorier, förutsatt att organisationen är en juridisk person och att personerna i fråga har varit anställda eller delägare i organisationen (utom majoritetsaktieägare) minst ett år innan de skickas ut av organisationen: a) Personer i överordnad ställning i en organisation, som företrädesvis leder företagets administration och som huvudsakligen står under allmänt överinseende av och får instruktioner från styrelsen eller företagets aktieägare eller motsvarande, bland annat beträffande — ledning av företaget eller en avdelning eller underavdelning av företaget, — överinseende och kontroll av det arbete som utförs av annan tillsyns-, yrkes- eller ledningspersonal, — behörighet att personligen anställa och avskeda eller anbefalla anställning, avskedande och andra personalåtgärder. b) Personer som är anställda i en organisation och som har osedvanliga kunskaper som är av väsentlig betydelse för företagets service, forskningsutrustning, teknik eller administration. Förutom kunskaper som är speciella för företaget vid bedömningen av sådana kunskaper hänsyn tas till en hög kvalificeringsnivå för en typ av arbete eller ett fack som kräver särskilt tekniskt kunnande samt officiellt godkända yrkesutbildningar. c) Med personal som förflyttas internt avses fysiska personer som arbetar inom en organisation på en parts territorium och som förflyttas temporärt för att utöva förvärvsverksamhet på den andra partens territorium. Den berörda organisationen måste ha sin huvudsakliga verksamhet på den ena partens territorium och förflyttningen måste ske till ett företag (filial, dotterbolag) inom den organisationen som i praktiken bedriver motsvarande förvärvsverksamhet på den andra partens territorium. 20 ARTIKEL 29 1. Parterna skall anstränga sig på alla sätt för att undvika att vidta några åtgärder som innebär att etablerings- och driftvillkoren för den andra partens företag blir mer restriktiva än de villkor som gäller på dagen före avtalets undertecknande. 2. Bestämmelserna i denna artikel skall inte påverka tillämpningen av bestämmelserna i artikel 37. De situationer som omfattas av artikel 37 skall styras uteslutande av bestämmelserna i nämnda artikel. 3. Arméniens regering skall i en anda av partnerskap och samarbete och med hänsyn till bestämmelserna i artikel 43 underrätta gemenskapen om sina avsikter att föreslå ny lagstiftning eller anta nya förordningar som kan medföra att etablerings- eller verksamhetsvillkoren i Arménien för dotterbolag eller filialer till gemenskapsföretag blir mer restriktiva än de villkor som gäller på dagen före undertecknandet av avtalet. Gemenskapen kan begära att Arménien överlämnar förslag till lagstiftning eller dessa förordningar och att samråd inleds om dessa förslag. 4. Om ny lagstiftning eller nya förordningar som införs i Arménien skulle få till följd att villkoren för verksamheten vid dotterbolag och filialer till gemenskapsföretag som är etablerade i Arménien blir mer restriktiva än de villkor som gäller på dagen för undertecknandet av avtalet, gäller att denna lagstiftning eller dessa förordningar under tre år efter ikraftträdandet av rättsakten inte skall tillämpas på dotterbolag och filialer som redan vid nämnda ikraftträdande är etablerade i Arménien. 21 KAPITEL III Gränsöverskridande tillhandahållande av tjänster mellan gemenskapen och Arménien ARTIKEL 30 1. Partema åtar sig att, i enlighet med bestämmelserna i detta kapitel och med beaktande av utvecklingen av parternas tjänstesektorer, vidta de åtgärder som är tjänster av nödvändiga för att möjliggöra ett successivt gemenskapsföretag eller armeniska företag som är etablerade hos en annan part än den part hos vilken den person, för vilken tjänsterna är avsedda, är etablerad. tillhandahållande av 2. Samarbetsrådet skall utfärda rekommendationer för genomförandet av punkt 1. ARTIKEL 31 Partema skall samarbeta i syfte att utveckla en marknadsinriktad tjänstesektor i Arménien. ARTIKEL 32 Parterna åtar sig att effektivt tillämpa principen om obegränsat tillträde till den 1. internationella marknaden för sjötransporter och sjötrafik på affärsmässiga grunder. a) Denna bestämmelse skall inte påverka de rättigheter och skyldigheter som följer av Förenta nationernas konvention om en uppförandekodex för linjekonferenser och som är tillämpliga på parterna i detta avtal. Konferenser som inte är medlemmar i en linjekonferens har rätt att bedriva verksamhet i konkurrens med en konferens om de iakttar principen om tillbörlig konkurrens på affärsmässiga grunder. b) Parterna bekräftar att fri konkurrens är ett väsentligt inslag i handeln med torra och flytande bulkvaror. 22 2. a) Vid tillämpningen av principerna i punkt 1 får partema från och med detta avtals ikraftträdande i sin ömsesidiga handel inte tillämpa några lastdelningsbestämmelser i bilaterala avtal mellan någon medlemsstat och det f. d. Sovjetunionen, b) inte införa klausuler om lastdelning i framtida bilaterala avtal med tredje land annat än under exceptionella omständigheter då linjerederier från den ena eller den andra parten i detta avtal annars inte skulle få tillfälle att effektivt konkurrera om handel till och från det berörda tredje landet, c) förbjuda lastdelningsarrangemang i framtida bilaterala avtal om torra och flytande bulkvaror, d) vid detta avtals ikraftträdande avskaffa alla unilaterala åtgärder liksom administrativa, tekniska och andra hinder som skulle kunna innebära restriktioner eller ha en diskriminerande effekt på det fria tillhandahållandet av tjänster inom internationell sjöfart. 3. Vardera part skall bland annat bevilja fartyg som kontrolleras av den andra partens medborgare eller företag en behandling som inte är mindre förmånlig än den som ges partens egna fartyg vad beträffar tillträde till hamnar som är öppna för internationell handel, användning av infrastruktur och hamnamas understödjande sjötjänster, liksom relaterade avgifter, tullfaciliteter och tilldelning av kajplatser och faciliteter för lastning och lossning. 4. Gemenskapsmedborgare och gemenskapsföretag som tillhandahåller internationella sjötransporttjänster skall ha rätt att erbjuda internationella sjö- /flodtjänster på de inre vattenvägarna i Arménien och vice versa. ARTIKEL 33 I syfte att säkerställa en samordnad utveckling av transporter mellan partema som är anpassade till deras kommersiella behov får de, efter detta avtals ikraftträdande, förhandla fram särskilda avtal om villkoren för ömsesidigt tillträde till marknader och om 23 tillhandahållande av tjänster för transporter på vägar, järnvägar och inre vattenvägar, och i förekommande fall lufttransporter. KAPITEL IV Allmänna bestämmelser ARTIKEL 34 1. Bestämmelserna i denna avdelning skall tillämpas om inte annat följer av begränsningar som motiveras med hänsyn till allmän ordning, allmän säkerhet eller folkhälsa. De skall inte tillämpas på verksamhet som, även om sambandet är tillfälligt, har 2. samband med offentlig maktutövning inom någon av partemas territorier. ARTIKEL 35 Vid tillämpningen av bestämmelserna i denna avdelning skall inget i detta avtal hindra partema från att tillämpa sina lagar och andra författningar om tillträde och vistelse, arbete, fysiska personers arbetsförhållanden och etablering samt om tillhandahållande av tjänster, förutsatt att parterna inte tillämpar dessa lagar och andra författningar på ett sätt som omintetgör de fördelar som tillkommer någon av partema enligt villkoren i någon särbestämmelse i avtalet. Den här bestämmelsen skall inte påverka tillämpningen av artikel 34. ARTIKEL 36 Bestämmelserna i kapitlen II, III och IV skall även omfatta företag som kontrolleras och uteslutande ägs av armeniska företag och gemenskapsföretag gemensamt. ARTIKEL 37 24 ikraftträdandedagen Behandling som av den ena parten beviljas den andra enligt detta avtal får, från och med en månad före (GATS) tillämpliga förpliktelser i fråga om sektorer eller åtgärder som omfattas av GATS, inte i något fall vara förmånligare än den behandling som beviljas den parten enligt GATS- bestämmelsema och detta avtal i fråga om någon tjänstesektor, undersektor och metod för tillhandahållande. tjänstehandelsavtalets för Allmänna ARTIKEL 38 Vid tillämpningen av kapitel II, III och IV skall ingen hänsyn tas till den behandling som beviljats av gemenskapen, dess medlemsstater eller Arménien i enlighet med åtaganden som gjorts genom avtal om ekonomisk integrering i enlighet med principerna i artikel V i GATS. ARTIKEL 39 1. Behandling som mest gynnad nation som beviljas i enlighet med bestämmelserna i denna avdelning skall inte tillämpas på skattefördelar som parterna medger eller i framtiden kommer att medge på grundval av avtal för att undvika dubbelbeskattning eller andra skatteförfaranden. 2. Inget i denna avdelning får tolkas som att det hindrar parterna från att anta eller sätta i kraft åtgärder som syftar till att förhindra skattefusk eller skatteflykt i enlighet med skattebestämmelserna i avtal om undvikande av dubbelbeskattning och med andra skatteförfaranden eller inhemsk skattelagstiftning. Inget i denna avdelning får tolkas som att det hindrar medlemsstaterna eller 3. Arménien från att vid tillämpningen av relevanta bestämmelser i sin skattelagstiftning göra skillnad mellan skattebetalare som inte befinner sig i likvärdiga situationer, särskilt vad gäller bosättning. ARTIKEL 40 25 Utan att detta påverkar tillämpningen av artikel 27, skall ingen bestämmelse i kapitel II, III eller IV i detta avtal tolkas som att — — — — — medborgare i medlemsstaterna respektive Arménien ges rätt att i någon som helst egenskap passera in i eller vistas inom Arméniens respektive gemenskapens territorium, särskilt inte i egenskap av aktieägare eller delägare i bolag, chef för eller anställd i ett bolag eller tillhandahållare eller mottagare av tjänster, dotterbolag eller filialer till armeniska företag i gemenskapen har rätt att anställa eller låta anställa armeniska medborgare inom gemenskapens territorium, dotterbolag eller filialer till gemenskapsföretag i Arménien har rätt att inom Arméniens territorium anställa eller låta anställa medborgare i medlemsstaterna, armeniska företag eller dotterbolag eller filialer till armeniska företag i gemenskapen har rätt att genom tillfälliga anställningskontrakt låta personer som är armeniska medborgare agera för och under tillsyn av andra personer, gemenskapsföretag eller dotterbolag eller filialer till gemenskapsföretag i Arménien har rätt att genom tillfälliga anställningskontrakt anställa arbetstagare som är medborgare i medlemsstaterna. KAPITEL V Löpande betalningar och kapital ARTIKEL 41 1. Parterna åtar sig att i konvertibel valuta tillåta alla löpande betalningar mellan personer bosatta i gemenskapen och Arménien i samband med varurörelser och rörlighet för tjänster eller personer i enlighet med bestämmelserna i detta avtal. I fråga om transaktioner som ingår i kapitalbalansen garanteras från och med 2. ikraftträdandet av avtalet fri rörlighet för kapital avseende direkta investeringar i bolag som bildats i enlighet med värdlandets lagstiftning och investeringar som gjorts i enlighet 26 med bestämmelserna i kapitel II, samt sådana investeringars omvandling till likvida medel och återförandet till hemlandet av sådana investeringar och eventuell vinst därav. Utan att det påverkar tillämpningen av punkt 2 eller punkt 5 skall från och med 3. ikraftträdandet av detta avtal införas beträffande kapitalrörelser och löpande betalningar i samband därmed mellan personer bosatta i gemenskapen och Arménien och befintliga bestämmelser skall inte bli mer restriktiva. inga nya valutarestriktioner 4. För att främja målen med detta avtal skall partema samråda i syfte att underlätta rörligheten för andra former av kapital än dem som anges i punkt 2 mellan gemenskapen och Arménien. Med hänvisning till bestämmelserna i denna artikel får Arménien, till dess att 5. armenisk valuta förklarats helt konvertibel i enlighet med artikel VIII i Artiklarna om avtalet om internationella valutafonden (IMF), under exceptionella omständigheter tillämpa valutarestriktioner i samband med beviljandet eller utnyttjandet av korta eller medellånga finansiella krediter, om sådana restriktioner tillämpas på Arménien för beviljandet av sådana krediter och tillåts i enlighet med Arméniens status enligt IMF. Arménien skall tillämpa dessa restriktioner på ett icke-diskriminerande sätt. De skall tillämpas på det sätt som förorsakar minsta möjliga störningar av detta avtal. Arménien skall genast informera samarbetsrådet om införandet av sådana åtgärder och om eventuella förändringar av dem. Utan att det påverkar tillämpningen av punkterna 1 och 2 får gemenskapen 6. respektive Arménien, om kapitalrörelser mellan gemenskapen och Arménien under exceptionella omständigheter orsakar eller hotar att orsaka allvarliga svårigheter för en fungerande valutakurspolitik eller penningpolitik i gemenskapen eller i Arménien, vidta skyddsåtgärder i fråga om kapitalrörelser mellan gemenskapen och Arménien under en period som inte överskrider sex månader, om sådana åtgärder är helt nödvändiga. KAPITEL VI Skydd av immateriella, industriella och kommersiella rättigheter ARTTKEL 42 27 1. Enligt bestämmelserna i denna artikel och i bilaga 2 skall Arménien fortsätta att förbättra skyddet för immateriella, industriella och kommersiella rättigheter för att vid utgången av det femte året efter ikraftträdande av avtalet ha infört en skyddsnivå likvärdig den som finns i gemenskapen, inbegripet effektiva medel för att upprätthålla dessa rättigheter. 2. I slutet av det femte året efter ikraftträdandet av avtalet skall Arménien ansluta sig till de multilaterala konventioner om immateriella, industriella och kommersiella rättigheter som medlemsstaterna är anslutna till eller vilka i praktiken tillämpas av medlemsstaterna enligt gällande bestämmelser i dessa konventioner och som anges i punkt 1 i bilaga II. 28 AVDELNING V SAMARBETE I LAGSTIFTNINGSFRÅGOR ARTIKEL 43 1. Partema erkänner att en viktig förutsättning för att de ekonomiska banden mellan Arménien och gemenskapen skall kunna stärkas är att Arméniens befintliga och framtida lagstiftning tillnärmas gemenskapens. Arménien skall sträva efter att säkerställa att dess lagstiftning gradvis görs förenlig med gemenskapens. 2. Tillnärmningen av lagstiftningen skall särskilt omfatta följande områden: tullagstiftning, bolagsrätt, banklagstiftning, bolagsredovisning och bolagsbeskattning, immaterialrätt, skydd för arbetstagare på arbetsplatser, finansiella tjänster, konkurrensbestämmelser, offentlig upphandling, skydd av människors liv och hälsa, djurskydd, växtskydd, miljöskydd, konsumentskydd, indirekt beskattnings tekniska föreskrifter och standarder, lagstiftning om kärnenergi samt transporter. 3. Gemenskapen skall ge Arménien tekniskt bistånd för genomförande av dessa åtgärder, som bl. a. kan omfatta , — utbyte av experter, — tillhandahållande av tidig information särskilt om relevant lagstiftning, — anordnande av seminarier, — utbildningsverksamhet, — stöd till översättning av gemenskapslagstiftning inom relevanta sektorer. 4. Partema är överens om att på samrådsbasis undersöka hur respektive konkurrenslagstiftning skall tillämpas i de fall där handeln mellan parterna påverkas. AVDELNING VI 29 EKONOMISKT SAMARBETE ARTIKEL 44 Gemenskapen och Arménien skall etablera ett ekonomiskt samarbete i syfte att 1. bidra till den ekonomiska reformprocessen,, den ekonomiska återhämtningen och en hållbar utveckling i Arménien. Ett sådant samarbete skall stärka och utveckla befintliga ekonomiska band som gynnar båda parter. 2. Partemas politik och andra åtgärder skall särskilt utformas för att åstadkomma ekonomiska och sociala reformer och omstrukturering av det ekonomiska systemet i Arménien och skall vägledas av kraven på en hållbar och harmonisk social utveckling samt skall fullt ut införliva miljömässiga hänsyn. 3. För detta ändamål skall samarbetet särskilt koncentreras på ekonomisk och social utveckling, utveckling av mänskliga resurser, stöd till företag (inbegripet privatisering, främjande och skydd av investeringar, små och medelstora företag), gruvdrift och råvaror, vetenskap och turism, energi, tjänster, bekämpning av penningtvätt, handel, telekommunikationer, tullverksamhet, statistiskt samarbete, information och kommunikation, miljöskydd och regionalt samarbete. jordbruk och livsmedel, finansiella transport, teknik, 4. Särskild uppmärksamhet skall ägnas åt de åtgärder som kan gynna samarbetet mellan de oberoende staterna i Transkaukasus-regionen och andra grannstater, i syfte att stimulera en harmonisk utveckling av regionen. 5. När det är lämpligt kan ekonomiskt samarbete och andra former av samarbete enligt detta avtal stödjas av tekniskt bistånd från gemenskapen med beaktande av gemenskapens rådsförordning avseende tekniskt bistånd i de oberoende staterna, de prioriteringar som man kommit överens om i det vägledande programmet om gemenskapens tekniska bistånd till Arménien och dess etablerade förfaranden för samordning och genomförande. ARTIKEL 45 30 Samarbete inom området handel med varor och tjänster Partema skall samarbeta i syfte att säkerställa att Arméniens internationella handel sker i överensstämmelse med bestämmelserna i Världshandelsorganisationen. Sådant samarbete skall inbegripa särskilda frågor som har direkt betydelse för underlättandet av handel, bland annat — formulering av en politik för handel och handelsrelaterade frågor, inbegripet betalningar, — utarbetande av relevant lagstiftning, — fortsatt bistånd Världshandelsorganisationen. beträffande Arméniens eventuella anslutning till ARTIKEL 46 Industriellt samarbete 1. Samarbetet skall särskilt syfta till att främja följande: — Utveckling av affärsförbindelser mellan ekonomiska aktörer hos båda parter. — Gemenskapens deltagande i Arméniens ansträngningar att omstrukturera och dra till sig uppföljande investeringar till industrin. — Förbättring av företagsledning. — Utveckling av lämpliga handelsregler och -praxis. — Miljöskydd. 2. Bestämmelserna gemenskapens konkurrensregler som är tillämpliga på företag. i denna artikel får inte påverka upprätthållandet av 31 ARTIKEL 47 Främjande och skydd av investeringar Mot bakgrund av gemenskapens respektive Arméniens befogenheter och 1. kompetens skall samarbetet inriktas på att skapa ett förmånligt klimat för privata investeringar, såväl inhemska som utländska, särskilt genom bättre villkor för skydd av investeringar, kapitalöverföring och utbyte av information om investeringsmöjligheter. 2. Syftet med detta samarbete skall särskilt vara följande: — — — — — Att medlemsstaterna och Arménien sluter avtal för främjande och skydd av investeringar om detta är lämpligt. Att medlemsstaterna och Arménien sluter avtal för att undvika dubbelbeskattning om detta är lämpligt. Att skapa förmånliga villkor för att dra till sig utländska investeringar i den armeniska ekonomin. Att etablera stabila och lämpliga lagar och villkor för affärsverksamhet samt att utbyta information om lagar och andra författningar inom investeringsområdet. Att utbyta information om investeringsmöjligheter i form av bl. a. handelsmässor, utställningar, handelsveckor och andra evenemang. ARTIKEL 48 Offentlig upphandling Partema skall samarbeta för att utveckla förutsättningar för öppen och konkurrensutsatt offentlig upphandling av varor och tjänster, särskilt genom anbudsförfaranden. 32 ARTIKEL 49 Samarbete om standarder och bedömning av överensstämmelse 1. Samarbetet mellan parterna skall främja inriktningen mot de internationellt överenskomna kriterier, principer och riktlinjer som följs i fråga om kvalitet. De erforderliga åtgärderna skall underlätta en utveckling mot ömsesidigt erkännande i fråga om såväl bedömningen av överensstämmelse som förbättringen av Arméniens produktkvalitet. 2. I detta syfte skall de försöka samarbeta inom tekniska biståndsprojekt som skall — — främja ett specialiserat sig inom dessa områden, lämpligt samarbete med organisationer och institutioner som främja användningen av gemenskapens tekniska föreskrifter och tillämpningen av europeiska standarder och förfaranden för bedömning av överensstämmelse, — tillåta utbyte av erfarenheter och teknisk information inom kvalitetsledning. ARTIKEL 50 Gruvdrift och råvaror Parterna skall inrikta sig på att öka investeringarna och handeln inom sektorerna 1. för gruvdrift och råvaror. 2. Samarbetet skall särskilt inriktas på följande områden: — Utbyte av information om prospektering inom gruvdrift och inom sektorn icke- järnhaltiga metaller. — Upprättande av en rättslig ram för samarbete. — Handelsfrågor. 33 — Antagande och tillämpning av miljölagstiftning. — Utbildning. — Säkerhet inom gruvindustrin. ARTIKEL 51 Samarbete inom vetenskap och teknik 1. Parterna skall främja samarbete inom civil vetenskaplig forskning och teknisk utveckling (FTU) på grundval av principen om ömsesidig nytta och, mot bakgrund av tillgängliga resurser, ge lämpligt tillträde till sina respektive program, med vederbörligt beaktande av skyddet av immateriell, industriell och kommersiell äganderätt. 2. Det vetenskapliga och tekniska samarbetet skall omfatta — utbyte av vetenskaplig och teknisk information, — gemensamma FTU-verksamheter, — program för utbildning och rörlighet för vetenskapsmän, forskare och tekniker som är engagerade i FTU på båda sidor. Om ett sådant samarbete sker i form av verksamhet som inbegriper utbildning bör det genomföras i enlighet med bestämmelserna i artikel 52. Partema kan på grundval av ömsesidiga överenskommelser ingå andra former av samarbete inom vetenskap och teknik. Vid genomförandet av detta samarbete skall särskild uppmärksamhet ägnas åt omplacering av vetenskapsmän, ingenjörer, forskare och tekniker som är eller har varit sysselsatta med forskning om och/eller produktion av massförstörelsevapen. Detta samarbete skall genomföras under särskilda former som skall förhandlas 3. och avtalas i enlighet med sådana förfaranden som vardera parten antar och som bl. a. skall 34 fastställa lämpliga bestämmelser för skydd av immateriell, industriell och kommersiell äganderätt. ARTIKEL 52 Utbildning Parterna skall samarbeta i syfte att höja den allmänna utbildningsnivån och 1. yrkeskompetensen i Arménien både inom den offentliga och den privata sektorn. 2. Samarbetet skall särskilt inriktas på följande områden: — — — — Uppdatering av de högre utbildningssystemen i Arménien inbegripet system för betygsättning inom högre utbildningsanstalter och examensbevis för högre utbildning. Utbildning av chefer statstjänstemän inom prioriterade områden som skall fastställas. inom den offentliga och den privata sektorn och Samarbete mellan utbildningsanstalter och mellan utbildningsanstalter och företag. Rörlighet för lärare, forskarstudenter, administratörer, unga vetenskapsmän och forskare, och ungdomar. — Främjande av undervisning i europeiska studier vid lämpliga institutioner. — Undervisning i gemenskapens språk. — Fortsatta studier för konferenstolkar. — Journalistutbildning. — Lärarutbildning. 35 Den ena partens eventuella deltagande i den andra partens olika 3. utbildningsprogram kan övervägas i enlighet med partemas respektive förfaranden, och i tillämpliga fall kan institutionella ramar och samarbetsprogram sedan fastställas som bygger på Arméniens deltagande i gemenskapens TEMPUS-program. ARTIKEL 53 Jordbruket och den agroindustriella sektorn Ändamålet med samarbetet inom detta område skall vara att fullfölja jordbruksreformen, modernisering, privatisering och omstrukturering av jordbruket, den agroindustriella sektorn och tjänstesektorn i Arménien, utveckling av hemmamarknaden och den utländska marknaden för armeniska produkter, under förhållanden som säkerställer miljöskydd, med beaktande av nödvändigheten att förbättra tillförlitligheten i livsmedelstillgången samt utvecklingen av agroindustrin, förädling och distribution av jordbruksprodukter. Parterna skall även inrikta sig på den gradvisa tillnärmningen av armeniska standarder till gemenskapens tekniska föreskrifter om industri- och jordbruksprodukter inbegripet hygienkrav och växtskyddsnormer. ARTIKEL 54 Energi Samarbetet skall ske enligt marknadsekonomiska principer och enligt Europeiska 1. och på Europeiska energistadgan Energistadgeprotokollet om energieffektivitet och därtill hörande miljöaspekter, mot bakgrund av en gradvis integrering av energimarknaderna i Europa. energistadgefördraget och med tanke 2. Samarbetet skall bl. a. omfatta följande: — Formulering och utveckling av en energipolitik. — Förbättring av förvaltningen och regleringen av energisektorn i linje med en marknad sekonomi. 36 — — En ekonomiskt och miljömässigt sund förbättring av energiförsörjningen, inbegripet säkerheten hos energiförsörjningen. Främjande av energibesparingar och energieffektivitet samt genomförande av Energistadgeprotokollet om energieffektivitet och därtill hörande miljöaspekter. — Modernisering av energiinfrastrukturen. — Förbättring av energitekniken vid försörjning och konsumtion av alla slag av energi. — Förvaltnings- och teknikutbildning inom energisektorn. — Transport och transitering av energi material och -produkter. -— Införande av en rad institutionella, rättsliga, skattemässiga och andra villkor som är nödvändiga för att främja ökad handel med och investeringar i energi. — Utveckling av vattenkraft och andra förnybara energikällor. 3. Parterna skall utbyta relevant information avseende investeringsprojekt inom energisektorn, särskilt beträffande byggnad och renovering av olje- och gasrörledningar eller andra transportmedel för energi produkter. De skall samarbeta i syfte att så effektivt som möjligt tillämpa bestämmelserna i avdelning IV och i artikel 47 med avseende på investeringar inom energisektorn. ARTIKEL 55 Miljö Mot bakgrund av Europeiska energistadgan och Lucerne-konferensens 1. deklaration av 1993 och med hänsyn till Europeiska energistadgefördraget, särskilt artikel 19 i detta, och Energistadgeprotokollet om energieffektivitet och därtill hörande miljöaspekter, skall parterna utveckla och stärka samarbetet på områdena miljö och folkhälsa. 37 2. Samarbetet skall inriktas på att bekämpa försämring av miljön och särskilt på följande: — Effektiv övervakning av föroreningsnivåerna och bedömning av miljön; system för information om miljötillståndet. — Bekämpning av lokal, regional och gränsöverskridande förorening av luft och vatten. — Ekologiskt återställande. — En hållbar, effektiv och miljömässig produktion och användning av energi. — Säkerhet vid industrianläggningar. — Klassificering och säker hantering av kemikalier. — Vattenkvalitet. — Avfallsminskning, återvinning och säkert bortskaffande, genomförande av Basel konventionen. — Miljöpåverkan av jordbruk, jorderosion och kemiska föroreningar. — Skydd av skogarna. — Bevarande av biologisk mångfald, skyddade områden och en hållbar användning och förvaltning av de biologiska resurserna. — Fysisk planering, inbegripet byggnads- och tätortsplanering. — Användning av ekonomiska och skattemässiga instrument. — Globala klimatförändringar. — Utbildning och medvetande om miljön. 38 — Tekniskt bistånd avseende återställande av zoner som påverkats av radioaktivitet och hanteringen av därmed sammanhängande hälsoproblem och sociala problem. — Genomförande av Konventionen om miljökonsekvensbeskrivningar i ett gränsöverskridande sammanhang. 3. Samarbetet skall särskilt ske genom — planering för katastrofer och andra nödsituationer, — utbyte av information och experter, inbegripet information och experter inom området överföring av ren teknik och en säker och miljömässigt sund användning av bioteknik, — gemensamma forskningsverksamheter, — förbättring av lagstiftningen för att närma sig nivån inom gemenskapen, — miljöutbildning och institutionell förstärkning, — samarbete på regional nivå, inbegripet samarbete inom ramen för Europeiska miljöbyråns verksamhet och på internationell nivå, — utveckling av strategier, särskilt med avseende på globala frågor och klimatfrågor samt i syfte att uppnå en hållbar utveckling, — undersökningar av miljöpåverkan. ARTIKEL 56 Transporter Partema skall utveckla och stärka sitt samarbete på transportområdet. Detta samarbete skall bl. a. inriktas på att omstrukturera och modernisera transportsystemen och -näten i Arménien och på att utveckla och i tillämpliga fall 39 säkerställa att transportsystemen är kompatibla i syfte att uppnå ett mer globalt transportsystem. Särskild uppmärksamhet skall ägnas åt att säkerställa att alla traditionella kommunikationsförbindelser fungerar mellan de oberoende staterna i Transkaukaus- regionen och med andra grannstater. Samarbetet skall bl. a. omfatta följande: — Modernisering av ledningen och driften av vägtransporter, järnvägar, hamnar och flygplatser. — Modernisering och utveckling av infrastrukturen i fråga om järnvägar och vattenvägar, vägar, hamnar, flygplatser och luftfart, inbegripet modernisering av huvudleder av allmänt intresse och de transeuropeiska förbindelserna för dessa transportmedel, särskilt de som är relaterade till TRACECA-projektet. — Främjande och utveckling av transporter med flera transportmedel — Främjande av gemensamma forsknings- och utvecklingsprogram. — Förberedelser av lagstiftning och institutionella ramar för utveckling och genomförande av program, inbegripet privatisering av transportsektorn. ARTIKEL 57 Post- och telekommunikationstjänster Partema skall inom sina respektive befogenheter och kompetensområde utvidga och stärka samarbetet inom följande områden: — Utarbetandet av en politik och riktlinjer för utvecklingen av telekommunikationssektorn och för posttjänster. — Utvecklingen av principer för en taxepolitik och marknadsföring av post- och telekommunikationstjänster. 40 Överföringen av teknik och know-how, inbegripet europeiska standarder och certifieringssystem. Stimulans av utvecklingen av projekt för post- och telekommunikationstjänster samt av investeringar i dessa. Förstärkning av effektiviteten och kvaliteten i tillhandahållandet av post- och telekommunikationstjänster, bland annat genom liberalisering av verksamhet inom underordnade sektorer. Avancerad tillämpning av telekommunikation, särskilt inom området elektronisk överföring av betalningsmedel. Förvaltning av telenät och optimering av dessa. Tillhandahållande av en lämplig regleringsgrund för post- och telekommunikationstjänster och för användning av radiofrekvensområden. Utbildning inom post- och telekommunikationstjänster för verksamhet på marknadsmässiga villkor. ARTIKEL 58 Finansiella tjänster Syftet med samarbetet skall särskilt vara att underlätta för Arménien att delta i allmänt godkända system för ömsesidiga betalningar. Det tekniska biståndet skall inriktas på — utvecklingen av banktjänster och finansiella tjänster, utvecklingen av en gemensam marknad för k red i t resurser, Arméniens deltagande i ett allmänt godkänt system för ömsesidiga betalningar, — utvecklingen av ett skattesystem och dess institutioner i Arménien, utbyte av erfarenheter och personalutbildning, 41 — utvecklingen av försäkringstjänster som bl. a. skulle skapa en förmånlig ram för gemenskapsföretags deltagande i etableringen av samriskföretag inom försäkringssektorn i Arménien samt utvecklingen av exportkreditförsäkring. Detta samarbete skall särskilt bidra till att gynna utvecklingen av förbindelserna mellan Arménien och medlemsstaterna inom sektorn finansiella tjänster. ARTIKEL 59 Regional utveckling 1. Parterna skall stärka samarbetet i fråga om regional utveckling och fysisk planering. 2. De skall för detta ändamål främja informationsutbyte mellan myndigheter på nationell, regional och lokal nivå om regionalpolitik och fysisk planering och om metoder för att formulera regionalpolitiska åtgärder, med särskild tonvikt på utveckling av mindre gynnade områden. De skall även uppmuntra direkta kontakter mellan respektive regioner och offentliga organisationer som ansvarar för regional utvecklingsplanering, bl. a. i syfte att utbyta metoder och tillvägagångssätt som främjar regional utveckling. ARTIKEL 60 Socialt samarbete 1. Med hänsyn till hälsa och säkerhet skall partema utveckla ett samarbete i syfte att förbättra skyddsnivån för arbetstagares hälsa och säkerhet. Samarbetet skall särskilt omfatta — utbildning i hälso- och säkerhetsfrågor med särskild tonvikt på högriskverksamhet, 42 — utveckling och främjande av skyddsåtgärder för att bekämpa arbetsrelaterade sjukdomar och andra negativa arbetsrelaterade hälsoeffekter, — förhindrande av stora olyckor och hantering av giftiga kemikalier, — forskning för att utveckla kunskapsbasen i fråga om arbetsmiljön och arbetstagarnas hälsa och säkerhet. 2. I fråga om sysselsättning skall samarbetet särskilt omfatta tekniskt bistånd till — optimering av arbetsmarknaden, — modernisering av arbetsförmedling och yrkesvägledning, — planering och ledning av omstruktureringsprogrammen, — främjande av utvecklingen av lokal sysselsättning, — informationsutbyte om program för flexibla anställningsförhållanden, inbegripet program som stimulerar och främjar eget företagande. 3. Parterna skall ägna särskild uppmärksamhet åt samarbete på området socialt skydd, vilket bl. a. skall omfatta samarbete vid planeringen och genomförandet av sociala trygghetsreformer i Arménien. Dessa reformer skall inriktas på att i Arménien utveckla metoder för ett socialt skydd som lämpar sig för en marknadsekonomi och som skall omfatta alla typer av socialt skydd. ARTIKEL 61 Turism Partema skall öka och utveckla samarbetet som skall omfatta följande: — Att underlätta för turistnäringen. 43 — Att öka informationsutbytet. — Överföring av know-how. — Undersökning av möjligheter till gemensamma insatser. — Samarbete mellan officiella turistorgan. — Utbildning för utveckling av turism. ARTIKEL 62 Små och medelstora foretag 1. Parterna skall inrikta sig på att utveckla och stärka små och medelstora företag och deras sammanslutningar och främja samarbete mellan dessa i gemenskapen och Arménien. 2. Samarbetet skall omfatta tekniskt bistånd särskilt inom följande områden: — Utvecklingen av en rättslig ram för små och medelstora företag. — Utvecklingen av en lämplig infrastruktur (en byrå för att stödja små och medelstora företag, kommunikationer, bistånd för att skapa en fond för små och medelstora företag). — Utvecklingen av teknikcentra. ARTIKEL 63 Information och kommunikation Partema skall stödja utvecklingen av moderna metoder för informationsbehandling, inbegripet medier, och stimulera ett effektivt ömsesidigt informationsutbyte. Program som inriktas på grundläggande information om gemenskapen och Arménien till allmänheten 44 skall prioriteras, inbegripet, när det är möjligt, tillträde till databaser, varvid immateriella rättigheter skall beaktas till fullo. ARTIKEL 64 Konsumentskydd Partema skall inleda ett nära samarbete som syftar till att uppnå överensstämmelse mellan sina respektive system för konsumentskydd. Detta samarbete far omfatta informationsutbyte om lagstiftningsarbete och institutionella reformer, upprättande av permanenta system för ömsesidig information om farliga produkter, förbättring av information till konsumenter särskilt om priser, produktegenskaper och erbjudna tjänster, utveckling av utbyte mellan företrädare för konsumentintressen, ökning av överensstämmelsen av konsumentskyddspolitik och anordnande av seminarier och utbildningsperioder. ARTIKEL 65 Tullverksamhet 1. Syftet med samarbetet skall vara att garantera överensstämmelse med alla de bestämmelser som är planerade att antas i fråga om handel och god handelssed för att uppnå en tillnärmning av Arméniens tullsystem med gemenskapens. 2. Samarbetet skall särskilt omfatta följande: — Informationsutbyte. — Förbättrade arbetsmetoder. — Införande av Kombinerade nomenklaturen och det administrativa enhetsdokumentet. — Sammanlänkning av transiteringssystemen i gemenskapen och Arménien. 45 — Förenkling av inspektioner och formaliteter i fråga om varutransport. — Stöd vid införandet av moderna tullinformationssystem. — Anordnande av seminarier och utbildningsperioder. Tekniskt bistånd skall lämnas vid behov. 3. Utan att detta påverkar ytterligare samarbete som förutses i detta avtal, särskilt i artiklarna 69 och 71, skall ömsesidigt bistånd i tullfrågor mellan partemas administrativa myndigheter ske i enlighet med bestämmelserna i det protokoll som bifogas detta avtal. ARTIKEL 66 Statistiskt samarbete Samarbetet skall inriktas på att utveckla effektiva statistiksystem som kan tillhandahålla sådan tillförlitlig statistik som behövs för att stödja och övervaka den ekonomiska reformprocessen och bidra till utvecklingen av privat företagsamhet i Arménien. Parterna skall särskilt samarbeta inom följande områden: — Anpassning av Arméniens statistiska system till internationella metoder, standarder och klassificering. — Utbyte av statistisk information. — Tillhandahållande av nödvändiga statistiska makro- och mikroekonomiska uppgifter för att genomföra och hantera ekonomiska reformer. I detta syfte skall gemenskapen bidra genom att lämna tekniskt bistånd till Arménien. ARTIKEL 67 Ekonomi 46 Partema skall underlätta genomförandet av ekonomiska reformer och samordningen av ekonomiska åtgärder genom samarbete för att förbättra förståelsen av de grundläggande principerna för respektive parts ekonomi liksom av modellen för och genomförandet av den ekonomiska politiken i marknadsekonomier. För detta ändamål skall partema utbyta information om makroekonomiska resultat och utsikter. Gemenskapen skall lämna tekniskt bistånd för att — bistå Arménien i den ekonomiska reformprocessen genom att tillhandahålla expertrådgivning och tekniskt bistånd, — uppmuntra samarbete mellan ekonomer för att påskynda överföringen av know- how för utarbetandet av en ekonomisk politik och för att ombesörja en bred spridning av forskningsresultat som är av betydelse för denna politik. AVDELNING VII SAMARBETE OM FRÅGOR AVSEENDE DEMOKRATI OCH MÄNSKLIGA RÄTTIGHETER ARTIKEL 68 Parterna skall samarbeta om alla frågor som är relevanta för upprättandet eller förstärkningen av demokratiska institutioner, inbegripet de som krävs för att stärka rättssäkerheten och skyddet av mänskliga rättigheter och grundläggande friheter enligt folkrätten och OSSE-principerna. Detta samarbete skall ske i form av tekniska biståndsprogram som är avsedda att bl. a. underlätta utarbetandet av relevanta lagar och förordningar, genomförandet av sådan lagstiftning, domstolarnas verksamhet, statens roll i rättsfrågor samt valsystemets tillämpning. Vid behov kan de inbegripa utbildning. Parterna skall stimulera kontakter och utbyte mellan sina nationella, regionala och rättsliga myndigheter, parlamentariker och icke-statliga organisationer. 47 AVDELNING VIII SAMARBETE OM FÖRHINDRANDE AV ILLEGAL VERKSAMHET OCH FÖRHINDRANDE OCH KONTROLL AV ILLEGAL INVANDRING ARTIKEL 69 Partema skall inleda ett samarbete i syfte att förhindra illegal verksamhet som t. ex. — illegal verksamhet på det ekonomiska området, inbegripet korruption, — illegala transaktioner i samband med olika varor, inbegripet industriellt avfall, — förfalskning. Samarbetet på nämnda områden skall grundas på ömsesidigt samråd och en nära samordning. Tekniskt och administrativt bistånd kan lämnas, bl. a. på följande områden: — Utarbetande av förslag till nationell lagstiftning för att förhindra illegal verksamhet. — Upprättande av informationscentra. — Ökning av effektiviteten hos institutioner som arbetar med att förhindra illegal verksamhet. — Utbildning av personal och utveckling av infrastrukturer för forskning. — Utarbetande av ömsesidigt godtagbara åtgärder för att förhindra illegal verksamhet. ARTIKEL 70 Penningtvätt H 7- 49 1. Parterna är ense om nödvändigheten av insatser och samarbete i syfte att förhindra att deras finansiella system utnyttjas till tvätt av intäkter från kriminell verksamhet, särskilt narkotikabrott. 2. Samarbetet på detta område skall omfatta administrativt och tekniskt bistånd i syfte att införa sådana lämpliga normer vad gäller penningtvätt som motsvarar de standarder som antagits av gemenskapen och internationella fora, inbegripet Finansiella aktionsgruppen (FATF). ARTIKEL 71 Narkotika Inom ramen för sina respektive befogenheter och kompetensområden skall partema samarbeta för att öka verkningsgraden hos åtgärder för att bekämpa illegal framställning, tillförsel och handel med narkotika och psykotropa ämnen, inbegripet förhindrandet av spridning av prekursorer, och åtgärder för att förhindra eller minska efterfrågan på droger. Samarbetet på detta området skall grundas på ömsesidigt samråd och en nära samordning mellan parterna om mål och åtgärder på olika narkotikarelaterade områden. ARTIKEL 71a Illegal invandring 1. Europeiska unionens medlemsstater och Arménien överenskommer att samarbeta för att förhindra och kontrollera illegal invandring. I detta syfte — samtycker Arménien till att på begäran av en medlemsstat och utan ytterligare formaliteter ta emot de armeniska medborgare som illegalt befinner sig på den aktuella medlemsstatens territorium, — och varje medlemsstat samtycker till att på begäran av Arménien och utan ytterligare formaliteter ta emot de av medlemsstatens medborgare, enligt gemenskapens definition, som illegalt befinner sig på Arméniens territorium. 50 Medlemsstaterna och Arménien skall även förse sina medborgare med lämpliga identitetshandlingar för sådana ändamål. 2. Arménien samtycker till att på begäran från en medlemsstat ingå bilaterala avtal i syfte att reglera särskilda förpliktelser vad avser mottagande av medborgare, inbegripet medborgare i andra länder och statslösa personer, som har kommit till en sådan medlemsstats territorium från Arménien eller som har kommit till Arméniens territorium från en sådan medlemsstat. 3. Samarbetsrådet skall undersöka vilka andra gemensamma insatser som kan göras för att förhindra och kontrollera illegal invandring. 51 AVDELNING IX KULTURELLT SAMARBETE ARTIKEL 72 Partema åtar sig att främja, uppmuntra och underlätta kulturellt samarbete. När det är lämpligt kan gemenskapens program för kulturellt samarbete eller program i en eller flera av medlemsstaterna omfattas av samarbetet och ytterligare verksamheter av gemensamt intresse kan utvecklas. 52 AVDELNING X FINANSIELLT SAMARBETE INOM OMRÅDET TEKNISKT BISTÅND ARTIKEL 73 I syfte att uppnå målen i detta avtal och i enlighet med artiklarna 74—76 skall Arménien åtnjuta tillfälligt finansiellt stöd från gemenskapen genom tekniskt bistånd i form av skall vara att påskynda den ekonomiska bidrag. Syftet med detta omvandlingsprocessen i Arménien. stöd ARTIKEL 74 Detta finansiella stöd skall omfattas av TACIS-programmet som planerades i gemenskapens tillämpliga rådsförordning. ARTIKEL 75 Målen och områdena för gemenskapens finansiella stöd skall fastställas i ett vägledande program som avspeglar vilka prioriteringar som skall fastställas mellan partema med hänsyn till Arméniens behov, sektoriella absorptionsförmåga och framsteg på reformområdet. Parterna skall underrätta samarbetsrådet om detta. ARTIKEL 76 För att göra det möjligt att optimalt utnyttja de tillgängliga resurserna skall parterna säkerställa att gemenskapens bidrag i form av tekniskt bistånd lämnas i nära samordning med bidrag från andra källor som t. ex. medlemsstaterna, andra länder och internationella organisationer såsom Internationella banken för återuppbyggnad och utveckling och Europeiska banken för återuppbyggnad och utveckling. AVDELNING XI 53 INSTITUTIONELLA OCH ALLMANNA SLUTBESTÄMMELSER ARTIKEL 77 Ett samarbetsråd som skall övervaka genomförandet av detta avtal inrättas härmed. Det skall sammanträda på ministernivå en gång om året. Det skall granska alla större frågor som uppstår inom ramen för avtalet och alla andra bilaterala eller internationella frågor av ömsesidigt intresse i syfte att uppnå målen i avtalet. Samarbetsrådet får också lämna lämpliga rekommendationer genom överenskommelse mellan de två partema. ARTIKEL 78 1. Samarbetsrådet skall bestå av ledamöterna av Europeiska unionens råd och ledamöterna av Europeiska gemenskapernas kommission, å ena sidan, och av ledamöterna av Arméniens regering, å andra sidan. 2. Samarbetsrådet skall självt fastställa sin arbetsordning. Ordförandeposten i samarbetsrådet skall växelvis innehas av en företrädare för 3. gemenskapen och en företrädare för Arméniens regering. ARTIKEL 79 1. Samarbetsrådet skall vid utförandet av sina uppgifter biträdas av en samarbetskommitté som består av företrädare för Europeiska unionens råd och företrädare för Europeiska gemenskapernas kommission, å ena sidan, och av företrädare för Arméniens regering, å andra sidan, normalt en tjänsteman i hög befattning. Ordförandeposten i samarbetskommittén skall växelvis innehas av en företrädare för gemenskapen och en företrädare för Arméniens regering. Samarbetsrådet skall fastställa samarbetskommitténs i sin arbetsordning uppgifter, som skall omfatta förberedelsen av samarbetsrådets möten, samt hur kommittén skall arbeta. 54 Samarbetsrådet får delegera vilken som helst av sina befogenheter 2. samarbetskommittén i syfte att säkerställa kontinuitet mellan samarbetsrådets möten. till ARTIKEL 80 Samarbetsrådet får besluta att inrätta särskilda kommittéer eller organ i syfte att biträda rådet vid utförandet av dess uppgifter, och skall fastställa hur sådana kommittéer eller organ skall vara sammansatta och hur de skall arbeta. ARTIKEL 81 När samarbetsrådet undersöker frågor som uppstår inom ramen för detta avtal avseende bestämmelser som hänvisar till en artikel i GATT/Världshandelsorganisationen skall samarbetsrådet i största möjliga utsträckning ta hänsyn till den tolkning som i allmänhet görs av den berörda artikeln i GATT/Världshandelsorganisationen av de avtalsslutande partema i GATT/Världshandelsorganisationen. ARTIKEL 82 En parlamentarisk samarbetskommitté inrättas härmed. Den skall vara ett forum för åsiktsutbyte mellan ledamöter i Arméniens parlament och Europaparlamentet. Den skall sammanträda vid tillfällen som den själv bestämmer. ARTIKEL 83 Den parlamentariska samarbetskommittén 1. Europaparlamentet å ena sidan och av ledamöter av Arméniens parlament å andra sidan. skall bestå av ledamöter av 2. Den parlamentariska samarbetskommittén skall själv fastställa sin arbetsordning. 3. Den parlamentariska samarbetskommittén skall som ordförande växelvis ha en ledamot av Europaparlamentet respektive en ledamot av Arméniens parlament i enlighet med de bestämmelser som skall fastställas i dess arbetsordning. 55 ARTIKEL 84 Den parlamentariska samarbetskommittén får begära relevant information från samarbetsrådet avseende genomförandet av detta avtal, och samarbetsrådet skall då tillhandahålla kommittén den begärda informationen. Den parlamentariska samarbetskommittén skall underrättas om samarbetsrådets rekommendationer. Den parlamentariska samarbetskommittén får lämna rekommendationer till samarbetsrådet. ARTIKEL 85 1. Inom räckvidden för detta avtal åtar sig vardera parten att säkerställa att den andra partens fysiska och juridiska personer utan att diskrimineras har fri tillgång till partemas behöriga domstolar och administrativa organ för att kunna försvara sina individuella rättigheter och rättigheter till egendom, inbegripet de rättigheter som rör immateriell, industriell och kommersiell egendom. 2. Inom ramen för sina respektive befogenheter och kompetensområden skall partema — uppmuntra antagandet av skiljedomsförfarande för att lösa tvister som uppstår vid kommersiella transaktioner och samarbete mellan marknadsaktörer i gemenskapen och i Arménien, — överenskomma att när en tvist blir föremål för skiljedomsförfarande får vardera parten i tvisten, om inte annat föreskrivs i de bestämmelser som tvistlösning som parterna valt, välja sin egen skiljeman, oavsett nationalitet, och den tredje skiljemannen, som är ordförande, eller den enda skiljemannen får vara medborgare i ett tredje land, 56 rekommendera sina marknadsaktörer att genom ömsesidig överenskommelse välja vilken lagstiftning som är tillämplig på deras kontrakt, uppmuntra att det skiljedomsförfarande som utarbetats av Förenta nationemas kommission för internationell handelsrätt (Uncitral) används och att skiljedomsförfarandet äger rum i en stat som undertecknat konventionen om erkännande och verkställighet av utländska skiljedomsförfaranden i New York den 10 juni 1958. ARTIKEL 86 Inget i detta avtal får hindra parterna från att vidta åtgärder a) som de anser nödvändiga för att förhindra röjandet av information i strid mot deras väsentliga säkerhetsintressen, b) som gäller produktion av eller handel med vapen, ammunition eller krigsmateriel eller forskning, utveckling eller produktion som är oundgänglig i försvarshänseende, förutsatt att sådana åtgärder inte påverkar konkurrensvillkoren i fråga om produkter som inte är avsedda för särskilda militära ändamål, c) som de anser nödvändiga för dess egen säkerhet i händelse av att allvarliga inre konflikter påverkar vidmakthållandet av lag och ordning, vid krig eller allvarlig internationell spänning som utgör hot om krig eller i syfte att fullgöra förpliktelser som de har åtagit sig i syfte att upprätthålla fred och internationell säkerhet, eller d) som de anser nödvändiga för att kunna fullgöra sina internationella förpliktelser och åtaganden avseende kontroll av strategiska produkter och strategisk teknik. ARTTKEL 87 1. På de områden som omfattas av detta avtal och utan att det påverkar tillämpningen av någon särbestämmelse i detta 57 — får de förfaranden som tillämpas av Arménien i fråga om gemenskapen inte ge upphov till diskriminering av medlemsstater, deras medborgare eller företag, — får de förfaranden som tillämpas av gemenskapen i fråga om Arménien inte ge upphov till att armeniska medborgare eller företag diskrimineras. 2. Bestämmelserna i punkt 1 får inte påverkar partemas rätt att tillämpa relevanta bestämmelser i sin skattelagstiftning på skattebetalare som inte befinner sig i identiska omständigheter, särskilt vad gäller bosättning. ARTTKEL 88 1. Vardera parten får hänvisa eventuella tvister angående tolkningen eller tillämpningen av detta avtal till samarbetsrådet. 2. 3. Samarbetsrådet får lösa tvisten genom rekommendationer. Om det inte är möjligt att lösa tvisten i enlighet med punkt 2 får vardera parten underrätta den andra om att den utsett en skiljeman; den andra parten skall då utse en andra skiljeman inom två månader. Vid tillämpningen av detta förfarande skall gemenskapen och dess medlemsstater anses vara en part i tvisten. Samarbetsrådet skall utse en tredje skiljeman. Skiljemännens rekommendationer skall avges med majoritet. Sådana rekommendationer skall inte vara bindande för parterna. 4. Samarbetsrådet får fastställa arbetsordningen i samband med tvistlösning. ARTIKEL 89 Parterna är överens om att på begäran av endera parten snarast samråda via lämpliga kanaler för att diskutera eventuella frågor om tolkningen eller tillämpningen av detta avtal eller andra relevanta frågor om relationen mellan partema. 58 Bestämmelserna i denna artikel får inte på något sätt påverka tillämpningen av artiklarna 13, 88 och 94. ARTIKEL 90 Den behandling som beviljas Arménien enligt detta avtal får inte på något sätt vara mer förmånlig än den behandling som medlemsstaterna beviljar varandra. ARTIKEL 91 I detta avtal avses med part Arménien, å ena sidan, och gemenskapen eller dess medlemsstater, eller gemenskapen och dess medlemsstater, i enlighet med deras respektive befogenheter, å andra sidan. ARTIKEL 92 I den utsträckning som frågor som omfattas av detta avtal omfattas av Europeiska energistadgefördraget och protokollen till detta skall den stadgan och de protokollen från ikraftträdandet tillämpas på dessa frågor men endast i den utsträckning som sådan tillämpning föreskrivs där. ARTIKEL 93 Detta avtal sluts för en inledande period på tio år. Avtalet skall automatiskt förnyas från år till år om inte endera parten ger den andra parten skriftlig underrättelse om uppsägning av avtalet senast sex månader innan det upphör att gälla. ARTIKEL 94 59 Parterna skall vidta alla allmänna eller särskilda åtgärder som är nödvändiga för 1. att de skall kunna fullgöra sina åtaganden enligt avtalet. De skall se till att de mål som fastställs i avtalet uppnås. 2. Om endera parten anser att den andra parten underlåtit att fullgöra ett åtagande enligt avtalet får den vidta lämpliga åtgärder. Innan parten gör det skall den, utom i särskilt allvarliga fall, till samarbetsrådet överlämna all relevant information som krävs för en grundlig undersökning av situationen i syfte att söka en lösning som är godtagbar för partema. Vid valet av åtgärder skall sådana åtgärder prioriteras som inverkar minst störande på tillämpningen av avtalet. Dessa åtgärder skall genast meddelas till samarbetsrådet om den andra parten begär det. ARTIKEL 95 Bilagorna I, II, III och IV skall tillsammans med protokollet utgöra en integrerad del av detta avtal. ARTIKEL 96 Till dess motsvarande rättigheter för individer och marknadsaktörer har uppnåtts i enlighet med detta avtal får avtalet inte påverka rättigheter som tillförsäkras dessa genom avtal som är bindande för en eller flera medlemsstater, å ena sidan, och Arménien, å andra sidan, utom på de områden som omfattas av gemenskapens kompetens, och utan att det påverkar de skyldigheter för medlemsstaterna som följer av detta avtal på områden som omfattas av deras kompetens. ARTIKEL 97 Detta avtal skall å ena sidan tillämpas på de territorier inom vilka Fördragen om upprättandet av Europeiska gemenskapen, Europeiska kol- och stålgemenskapen och Europeiska atomenergigemenskapen tillämpas och på de villkor som föreskrivs i de fördragen och, å andra sidan, på Arméniens territorium. 60 ARTIKEL 98 Generalsekreteraren i Europeiska unionens råd skall vara depositarie för detta avtal. ARTIKEL 99 Originalet till detta avtal, av vilket versionerna på danska, engelska, finska, franska, grekiska, nederländska, italienska, portugisiska, spanska, svenska, tyska respektive armeniska är lika giltiga, skall deponeras hos generalsekreteraren i Europeiska unionens råd. ARTIKEL 100 Detta avtal skall godkännas av parterna i enlighet med deras egna förfaranden. Detta avtal träder i kraft den första dagen i den andra månaden efter den dag då partema underrättar generalsekreteraren i Europeiska unionens råd om att de förfaranden som avses i första stycket har slutförts. Vid ikraftträdandet och vad gäller relationerna mellan Arménien och gemenskapen skall detta avtal ersätta avtalet mellan Europeiska ekonomiska gemenskapen och Europeiska atomenergigemenskapen och Sovjetunionen om handel samt ekonomiskt och kommersiellt samarbete, som undertecknades i Bryssel den 18 december 1989. ARTIKEL 101 Om gemenskapen och Arménien, i avvaktan på slutförandet av de förfaranden som är nödvändiga för ikraftträdandet av detta avtal, ingår ett interimsavtal som innebär att bestämmelserna i vissa delar av detta avtal börjar gälla 1994, är de avtalsslutande partema överens om att uttrycket "dagen för ikraftträdandet av avtalet" skall avse den dag interimsavtalet träder i kraft. 61 FÖRTECKNING ÖVER BIFOGADE DOKUMENT Bilaga I Vägledande förteckning över de förmåner som Arménien beviljat de oberoende staterna i enlighet med artikel 8. 3. Bilaga II Konventioner om immateriella, industriella och kommersiella rättigheter enligt artikel 42. Bilagam Definitioner av finansiella tjänster enligt artikel 25. Bilaga IV Gemenskapens förbehåll enligt artikel 22. 2. Protokoll om ömsesidigt bistånd mellan administrativa myndigheter i tullfrågor. 62 Förmåner som Arménien beviljat de oberoende staterna i enlighet med artikel 8. 3 BILAGA I Alla oberoende stater: Inga importavgifter tillämpas. 63 BILAGA n KONVENTIONER OM IMMATERIELLA, INDUSTRIELLA OCH KOMMERSIELLA RÄTTIGHETER ENLIGT ARTIKEL 42 1. Punkt 2 i artikel 42 avser följande multilaterala konventioner: — Bemkonventionen för skydd av litterära och konstnärliga verk (Paristexten, 1971). — Internationella konventionen om skydd för utövande konstnärer, framställare av fonogram och radioföretag (Rom 1961). — Protokollet till Madridöverenskommelsen om internationell registrering av varumärken (Madrid 1989). — Niceöverenskommelsen rörande den internationella klassificeringen av varor och tjänster för vilka varumärken gäller (Genève, 1977, ändrad 1979). — Budapestkonventionen om ett internationellt erkännande angående deponering av mikroorganismer för patentändamål (1977, ändrad 1980). — Internationella konventionen för skydd av växtförädlingsprodukter (UPOV) (Genèvetexten, 1991). 2. Samarbetsrådet far rekommendera att punkt 2 i artikel 42 skall gälla för andra multilaterala konventioner. Om problem uppstår i fråga om immateriella, industriella och kommersiella rättigheter som påverkar handelsvillkor skall brådskande samråd äga mm på begäran av endera parten i syfte att uppnå ömsesidigt tillfredsställande lösningar. 3. Parterna skall bekräfta den betydelse de fäster vid de skyldigheter som följer av följande multilaterala konventioner: — Pariskonventionen för skydd av den industriella äganderätten (Stockholmstexten, 1967, ändrad 1979). 64 — Madridöverenskommelsen om internationell registrering av varumärken (Stockholmstexten, 1967, ändrad 1979). — Patentsamarbetsfördraget (Washington, 1970, ändrad 1979 och modifierad 1984). 4. Från och med ikraftträdandet av detta avtal skall Arménien vad avser erkännande och skydd av immateriell, industriell och kommersiell äganderätt bevilja gemenskapsföretag och medborgare i gemenskapens medlemsstater en lika förmånlig behandling som den som Arménien beviljar tredje land enligt bilaterala avtal. 5. Bestämmelserna i punkt 4 skall inte gälla de förmåner som Arménien beviljar tredje land på en giltig ömsesidig grund och de förmåner som Arménien beviljar något annat land som ingick i det f. d. Sovjetunionen. 65 BILAGA m OM ARTIKEL 25 FINANSIELLA TJÄNSTER: DEFINITIONER Med finansiell tjänst avses varje tjänst av finansiell art som erbjuds av en leverantör av finansiella tjänster som är etablerad hos en part. Finansiella tjänster omfattar följande verksamheter: A. Alla försäkringstjänster och försäkringsrelaterade tjänster. 1. Direktförsäkring (inbegripet medförsäkring). i)liv ii)annan än liv 2. Återförsäkring och retrocession. 3. Försäkringsförmedling, t. ex. mäklare och agenturer. 4. Försäkringsrelaterade tjänster, t. ex. rådgivning, försäkringstekniska tjänster, riskbedömning och tjänster i samband med överenskommelse om krav. B. Banktjänster och andra finansiella tjänster (utom försäkringar). 1. Mottagande av insättningar och andra återbetalbara medel från allmänheten. 2. Lånetjänster av alla slag, inklusive bl. a. konsumentkredit, inteckningskredit, factoring och finansiering av kommersiella transaktioner. 3. Finansiell leasing. 4. Alla betalnings- och penningöverföringstjänster, inklusive kreditavgifter och betalkort, resecheckar och bankcheckar. 5. Garantier och förbindelser. 6. Handel med nedanstående, för egen räkning eller för kundemas räkning, på valutamarknaden och på OTC-marknaden och på annat sätt: a) penningmarknadsinstrument (checkar, räkningar, deponeringsbevis, mm), b) c) d) e) utländsk valuta, deriverade produkter, inbegripet men inte begränsat till terminsaffärer och optioner, växelkurser och räntesatsinstrument, inbegripet swap-affärer, terminskurskontrakt, m m, överlåtbara värdepapper, 66 f) andra överlåtbara instrument och finansiella tillgångar, inbegripet guld- och silvertackor. 7. Deltagande i emitteringar av alla slags värdepapper, inbegripet som garant och som ombud (både inom den statliga och den privata sektorn) och tillhandahållande av tjänster i samband med sådana emitteringar. 8. 9. Penningmäkleri. Tillgångsförvaltning, t. ex. kontant- eller portföljförvaltning, alla former av kollektiv investeringsförvaltning, förvaltning av pensionsfonder, förvaltning av värdepapper och notariatstjänster. 10. Betalnings- och clearingtjänster för finansiella tillgångar, inbegripet värdepapper, deriverade produkter och andra överlåtbara instrument. 11. Rådgivande verksamhet och andra finansiella hjälptjänster i samband med alla de verksamheter som anges i punkterna 1—10 ovan, inbegripet kreditupplysning och kreditanalys, undersökning och rådgivning avseende investeringar och portföljer, rådgivning om förvärv och om omstrukturering av bolag och om bolagsstrategi. 12. Tillhandahållande och överföring av finansiell information och behandling av finansiella data och relaterad programvara av leverantörer från andra finansiella tjänster. Följande verksamheter är undantagna från definitionen av finansiella tjänster: a) Verksamheter som utförs av centralbanker och andra offentliga institutioner vid tillämpning av penning- och valutakurspolitik. b) Verksamheter som utförs av centralbanker, regeringsorgan eller förvaltningar, eller offentliga institutioner, för regeringen eller med regeringens garanti, utom i de fall sådana verksamheter får utföras av leverantörer av finansiella tjänster i konkurrens med sådana offentliga organ. c) Verksamheter som utgör del av ett lagstadgat system med sociala trygghetsplaner eller allmänna pensionsplaner, utom i de fall sådana verksamheter far utföras av leverantörer av finansiella tjänster i konkurrens med offentliga organ eller privata institutioner. 67 BILAGA IV GEMENSKAPENS FÖRBEHÅLL I ENLIGHET MED ARTIKEL 22. 2 Gruvdrift I vissa medlemsstater kan det krävas en koncession för gruvdrift och mineralrättigheter för företag som inte är EG-kontrollerade. Fiske Tillträde till och utnyttjande av biologiska resurser och fiskeområden i vatten som tillhör gemenskapens medlemsstater, eller som ligger inom deras jurisdiktion, är begränsat till fiskefartyg som seglar under en medlemsstats flagg och som är registrerade inom gemenskapens territorium, såvida inte annat föreskrivs. Köp av fast egendom I vissa medlemsstater finns restriktioner gällande icke-EG-företags köp av fast egendom. AV-tjänster, inbegripet radio Nationell behandling av produktion och distribution, inbegripet TV- och radiosändningar och andra former av överföring till allmänheten, kan vara förbehållna AV-anläggningar som uppfyller vissa ursprungskriterier. Telekommunikationstjänster, inbegripet mobila tjänster och satellittjänster Förbehållna tjänster I vissa medlemsstater är marknadstillträdet vad gäller kompletterande tjänster och infrastruktur föremål för restriktioner. Professionella tjänster 68 Tjänster som är förbehållna fysiska personer som är medborgare i medlemsstater. Under vissa förhållanden får sådana personer bilda bolag. Jordbruk I vissa medlemsstater är nationell behandling inte tillämplig på icke-EG-kontrollerade företag som vill driva jordbruksföretag. Icke-EG-kontrollerade bolags förvärv av vingårdar kräver anmälan, eller, i förekommande fall, tillstånd. Nyhetstjänster I vissa medlemsstater finns begränsningar vad gäller utländsk delaktighet i förlag och TV- och radiobolag. 69 FÖRSLAG TILL PROTOKOLL OM ÖMSESIDIGT BISTÅND MELLAN ADMINISTRATIVA MYNDIGHETER I TULLFRÅGOR 70 ARTIKEL 1 Definitioner I detta protokoll avses med a) tullagstiftning: rättsregler eller reglerande bestämmelser som är tillämpliga inom de avtalsslutande parternas territorier och som reglerar import, export, godstransitering och uppläggning av varor under tullens kontroll, inbegripet åtgärder avseende förbud, restriktioner och kontroll, b) framställande myndighet: en behörig administrativ myndighet som av den ena avtalsslutande parten har utsetts för detta ändamål och som framställer en begäran om bistånd i tullfrågor, c) anmodad myndighet: en behörig administrativ myndighet som av en avtalsslutande part har utsetts för detta ändamål och som mottar en framställan om bistånd i tullfrågor, d) personuppgifter: alla uppgifter avseende en identifierad eller identifierbar person. ARTIKEL 2 Räckvidd 1. De avtalsslutande parterna skall inom ramen för sina befogenheter bistå varandra på det sätt och på de villkor som fastställs i detta protokoll för att förhindra, upptäcka och undersöka förfaranden som strider mot denna tullagstiftning. 2. Bistånd i tullfrågor i enlighet med detta protokoll skall gälla de av de avtalsslutande parternas administrativa myndigheter som är behöriga att tillämpa detta protokoll. Detta skall inte påverka bestämmelserna om ömsesidigt bistånd i fråga om brottslighet. Det skall heller inte omfatta information som inhämtas i kraft av befogenheter som utövas på begäran av domstol, om inte domstolen medger detta. 71 ARTIKEL 3 Bistånd på begäran 1. På begäran av den framställande myndigheten skall den anmodade myndigheten till förstnämnda myndighet överlämna all relevant information som gör det möjligt att säkerställa att tullagstiftningen tillämpas korrekt, inbegripet information om upptäckta eller planerade förfaranden som strider mot eller kunde strida mot sådan lagstiftning. 2. På begäran av den framställande myndigheten skall den anmodade myndigheten informera den förstnämnda myndigheten om humvida varor som har exporterats från den ena partens territorium har importerats i vederbörlig ordning till den andra partens territorium, i tillämpliga fall med angivande av det tullförfarande som tillämpats på varorna. 3. På begäran av den framställande myndigheten skall den anmodade myndigheten, inom ramen för dess lagar, vidta de åtgärder som är nödvändiga för att säkerställa att särskild övervakning sker av a) fysiska eller juridiska personer, om det finns skälig grund att anta att de överträder eller har överträtt tullagstiftningen, b) platser där varor lagras på ett sätt som ger skälig grund att anta att de är avsedda att levereras i samband med förfaranden som strider mot tullagstiftningen, c) anmälda godsförflyttningar som möjligen kan ge upphov till överträdelse av tullagstiftningen, d) transportmedel, om det finns skälig grund att anta att de har använts, används eller kan komma att användas i samband med förfaranden som strider mot tullagstiftningen. ARTIKEL 4 Spontant bistånd 72 De avtalsslutande parterna skall, utan föregående framställan och i enlighet med inhemska lagar och andra rättsregler, lämna varandra bistånd när de anser det nödvändigt för att tillämpa tullagstiftningen korrekt, särskilt när de far information om — förfaranden som strider mot eller förefaller strida mot sådan lagstiftning, och som kan vara av intresse för en annan avtalsslutande part, — nya medel eller metoder som används vid genomförandet av sådana förfaranden, — varor som är kända för att vara föremål för överträdelser av tullagstiftningen, — fysiska eller juridiska personer, om det finns skälig grund att anta att de överträder eller har överträtt tullagstiftningen, — transportmedel, om det finns skälig grund att anta att de har använts, används eller kan komma att användas i samband med förfaranden som strider mot tullagstiftningen. ARTIKEL 5 Tillhandahållande/delgivande _ På begäran av den framställande myndigheten skall den anmodade myndigheten i enlighet med dess lagstiftning vidta alla åtgärder som är nödvändiga — för att tillhandahålla alla handlingar, — för att delge alla beslut, som omfattas av detta protokoll till en adressat som är bosatt eller etablerad inom dess territorium. I sådana fall skall artikel 6. 3 tillämpas på själva framställan. ARTIKEL 6 73 Form och innehåll i framställningar om bistånd 1. Framställningar i enlighet med detta protokoll skall göras skriftligen med bifogande av de dokument som är nödvändiga för att handlägga en sådan framställan. Om det är nödvändigt på grund av situationens brådskande art får muntliga framställningar godtas, men de måste omedelbart bekräftas skriftligen. 2. Framställningar i enlighet med punkt 1 i denna artikel skall innehålla följande information: a) b) c) d) e) Den myndighet som begär bistånd. Den begärda åtgärden. Föremålet för och skälet till framställan. De lagar och andra rättsregler som berörs. Så exakta och utförliga uppgifter som möjligt om de fysiska eller juridiska personer som är föremål för undersökning. f) En sammanfattning av relevanta fakta och av förfrågningar som redan behandlats utom i de fall som avses i artikel 5. 3. Framställningar skall lämnas på ett språk som är officiellt språk för den anmodade myndigheten eller på ett språk som denna kan godta. 4. Om en framställan inte uppfyller de formella kraven, får rättelse eller komplettering begäras. Försiktighetsåtgärder far dock vidtagas. ARTIKEL 7 Handläggning av framställningar 1. Vid handläggning av en framställan om bistånd skall den anmodade myndigheten, inom ramen för sina befogenheter och tillgängliga resurser gå tillväga som om den agerade 74 för egen räkning eller på begäran av andra myndigheter hos samma avtalsslutande part, genom att lämna information som den redan innehar, eller genom att genomföra eller låta genomföra lämpliga undersökningar. Denna bestämmelse skall även gälla den administrativa avdelning till vilken denna myndighet har hänskjutit begäran, när denna inte kan agera själv. 2. Framställningar om bistånd skall handläggas i enlighet med den anmodade avtalsslutande partens lagar och andra rättsregler. 3. Den ena avtalsslutande partens vederbörligen bemyndigade tjänstemän får, med den andra berörda avtalsslutande partens tillstånd och på de villkor som den parten ställer, från den anmodade myndigheten eller från annan myndighet som den anmodade myndigheten ansvarar för, inhämta den information om den överträdelse eller eventuella överträdelse av tullagstiftningen som den framställande myndigheten behöver för att tillämpa detta protokoll. 4. En avtalsslutande parts tjänstemän far, med den andra berörda avtalsslutande partens tillstånd och på de villkor som denna ställer, närvara vid undersökningar som genomförs inom sistnämnda part territorium. ARTIKEL 8 Form för meddelande av information 1. Den anmodade myndigheten skall meddela den framställande myndigheten resultat av undersökningar i form av handlingar, vidimerade kopior av handlingar, rapporter och liknande. 2. De handlingar som avses i punkt 1 far för samma ändamål ersättas av datoriserad information i någon form. ARTIKEL 9 Undantag från skyldigheten att lämna bistånd 75 1. De avtalsslutande parterna far vägra att lämna bistånd i enlighet med detta protokoll om lämnandet av sådant bistånd a) sannolikt skulle kunna skada Arméniens suveränitet eller en sådan EU- medlemsstats suveränitet från vilken bistånd har begärts enligt detta protokoll, b) sannolikt skulle skada den allmänna ordningen, säkerheten eller andra väsentliga intressen, särskilt i de fall som avses i artikel 10. 2, eller c) berör andra bestämmelser om valutor och beskattning än dem som ingår i tullagstiftningen, eller d) kränka industriella eller kommersiella hemligheter eller yrkeshemligheter. 2. Om den framställande myndigheten begär bistånd som den på begäran inte skulle kunna tillhandahålla själv, skall den framhålla detta i sin framställan. Det åvilar då den anmodade myndigheten att avgöra hur den skall förhålla sig till en sådan framställan. 3. Om bistånd nekas skall beslutet och skälet till detta utan dröjsmål meddelas den framställande myndigheten. ARTIKEL 10 Informationsutbyte och sekretess 1. Varje uppgift som, oavsett form, meddelas i enlighet med detta protokoll skall vara konfidentiell eller avsedd att användas endast i tjänsten, beroende på de bestämmelser som gäller hos de avtalsslutande parterna. Uppgifterna skall omfattas av officiell sekretess och åtnjuta det skydd som gäller för likartade uppgifter enligt tillämplig lagstiftning hos den avtalsslutande part som mottog dem och enligt motsvarande tillämpliga bestämmelser för gemenskapens myndigheter. 2. Personuppgifter far meddelas endast om den avtalsslutande part som mottar dem åtar sig att skydda sådana data på ett sätt som minst är likvärdigt med det sätt som i det aktuella fallet gäller hos den avtalsslutande part som lämnar uppgifterna. 76 3. Uppgifter som mottas skall användas uteslutande för de ändamål som anges i detta protokoll. Om en av de avtalsslutande parterna begär att få använda sådana uppgifter i andra syften, skall den be om skriftligt förhandsgodkännande av den myndighet som tillhandahöll uppgifterna. Uppgifterna skall dessutom omfattas av eventuella restriktioner som fastställts av den myndigheten. 4. Punkt 3 får inte förhindra att uppgifter används i samband med rättsliga eller administrativa förfaranden som senare inleds till följd av underlåtenhet att följa tullagstiftningen. Den behöriga myndighet som lämnade uppgifterna skall underrättas om sådan användning. 5. De avtalsslutande parterna far i sitt bevismaterial, sina rapporter, utlåtanden och i förhandlingar och domstolsfbrfaranden som bevisning använda information som erhålls och dokument som utnyttjas i enlighet med bestämmelserna i detta protokoll. ARTIKEL 11 Experter och vittnen 1. Tjänstemän vid en anmodad myndighet far, inom en annan parts jurisdiktion och inom ramen för beviljat tillstånd, framträda som expert eller vittne i rättsliga eller administrativa förhandlingar i de frågor som omfattas av detta protokoll, och får därvid förete sådana föremål och handlingar, eller bevittnade kopior av dessa, som kan behövas i förhandlingarna. I en begäran om framträdande skall särskilt anges i vilka frågor och med anledning av vilken tjänsteställning eller vilka kvalifikationer som tjänstemannen skall höras. 2. Den framträdande tjänstemannen skall åtnjuta det skydd som i gällande lagstiftning garanteras den framställande myndighetens tjänstemän inom dess territorium. ARTIKEL 12 Utgifter för bistånd 77 De avtalsslutande parterna skall avstå från alla krav gentemot varandra avseende återbetalning av utgifter som uppstått till följd av tillämpningen av detta protokoll, med undantag för eventuella ersättningar till experter och vittnen samt till tolkar och översättare som inte är offentligt anställda. ARTIKEL 13 Tillämpning 1. Tillämpningen av detta protokoll skall anförtros de centrala tullmyndigheterna i Arménien, å ena sidan, och de behöriga tjänsterna hos Europeiska gemenskapemas kommission, och i förekommande fall tullmyndigheterna i medlemsstaterna i Europeiska unionen, å andra sidan. De skall, med beaktande av bestämmelser på området för datasekretess, besluta om alla praktiska åtgärder och förfaranden som är nödvändiga för dess tillämpning. De får rekommendera de behöriga myndigheterna sådana ändringar som de anser bör göras i detta protokoll. 2. De avtalsslutande parterna skall samråda med varandra och därefter hålla varandra informerade om de närmare tillämpningsföreskrifter som antas i enlighet med bestämmelserna i detta protokoll. ARTIKEL 14 Kompletterande verkan Utan att det påverkar tillämpningen av artikel 10, skall avtal om ömsesidigt bistånd, som ingåtts mellan en eller flera medlemsstater i Europeiska unionen och Arménien, inte påverka gemenskapens bestämmelser om överlämnandet mellan kommissionens behöriga tjänster och tullmyndigheterna i medlemsstaterna av information som erhållits i samband med tullfrågor som kan ha gemenskapsintresse. 78 GEMENSAM FÖRKLARING OM ARTIKEL 3a Vid granskning av de föränderliga förhållandena i Arménien, enligt artikel 3a, skall partema diskutera viktiga förändringar som kan ha en betydande inverkan på Arméniens framtida utveckling. Detta kan omfatta Arméniens anslutning till Världshandelsorganisationen, Europeiska rådet eller andra internationella organ eller anslutning till en regional tullunion eller någon form av regional integreringsöverenskommelse. 79 GEMENSAM FÖRKLARING OM ARTIKEL 5 Om partema enas om att det på grund av förhållandena är nödvändigt med möten på högsta nivå, får sådana möten anordnas särskilt. 80 GEMENSAM FÖRKLARING OM ARTIKEL 14 Tills Arménien ansluter sig till Världshandelsorganisationen skall partema samråda i samarbetskommittén om respektive parts politik avseende importtullar, inbegripet ändringar i tullskyddet. Sådana samråd skall i synnerhet erbjudas innan tullskyddet ökas. GEMENSAM FÖRKLARING OM BEGREPPET "KONTROLL" I ARTIKLARNA 24 b OCH 36 Parterna bekräftar sin enighet om att tolkningen av begreppet kontroll skall bero 1. av de faktiska omständigheterna i varje särskilt fall. T. ex. skall ett företag anses "kontrollerat" av ett annat företag och därmed anses 2. vara ett dotterbolag till ett sådant företag om — det andra företaget direkt eller indirekt innehar en majoritet av rösterna, eller — det andra företaget har rätt att utse eller entlediga en majoritet av den administrativa personalen, företagsledningen eller arbetsledande personalen och samtidigt är aktieägare eller delägare i dotterbolaget. 3. Båda parter anser att kriterierna i punkt 2 inte är uttömmande. 82 GEMENSAM FÖRKLARING OM ARTIKEL 35 Enbart det faktum att visum krävs för fysiska personer från vissa parter, men inte från andra, skall inte betraktas som att det upphäver eller minskar förmåner enligt ett särskilt åtagande. 83 GEMENSAM FÖRKLARING OM ARTIKEL 42 Partema är överens om att immateriella, industriella och kommersiella rättigheter vid tillämpningen av detta avtal skall särskilt omfatta upphovsrätt, inbegripet upphovsrätt till datorprogram, och närstående rättigheter, rättigheterna i samband med patent, mönsterskydd, geografiska beteckningar, inbegripet ursprungsbeteckningar, varumärken och servicemärken, kretsmönster i halvledarprodukter, liksom skydd mot illojal konkurrens enligt artikel 10 bis i Pariskonventionen för skydd av den industriella äganderätten samt skydd av förtrolig information om know-how. 84 GEMENSAM FÖRKLARING OM ARTIKEL 94 1. Vad gäller den korrekta tolkningen och praktiska tillämpningen av artikel 94, är parterna överens om att begreppet "utom i särskilt allvarliga fall" i artikel 94 i avtalet avser fall då en av parterna begår ett väsentligt avtalsbrott. Ett väsentligt avtalsbrott består av a) vägran att fullgöra avtalet i strid med allmänna bestämmelser i folkrätten eller b) 2. överträdelse av avtalets viktigaste beståndsdelar enligt artikel 2. Parterna överenskommer att de "lämpliga åtgärder" som avses i artikel 94 är åtgärder som vidtas i enlighet med folkrätten. Om en part vidtar en åtgärd i ett särskilt allvarligt fall enligt bestämmelserna i artikel 94, får den andra parten utnyttja förfarandet för tvistlösning. 85 BREVVÄXLING MELLAN GEMENSKAPEN OCH ARMENIEN OM FORETAGSETABLERING 86 A. Brev från Arméniens regering Jag hänvisar till det Partnerskaps- och samarbetsavtal som preliminärt undertecknades den Som jag underströk vid förhandlingarna, beviljar Arménien de gemenskapsföretag som etablerar sig och bedriver verksamhet i Arménien en privilegierad behandling i vissa avseenden, Jag forkläiade all delin äleisj^glfll den flHIIeOiskä (Mlfilike'll fill lll&j ällä HlwM frifmjn ctableringen HV gcnicnsknpsföietng i Arménien Med detta i åtanke har jag utgått från att Arménien, under perioden från dagen för det preliminära undertecknandet av detta avtal och ikraftträdandet av de relevanta artiklarna om företagsetablering, inte skall fatta några beslut eller anta några bestämmelser som skulle medföra eller förvärra diskriminering av gemenskapsföretag i förhållande till armeniska företag eller företag från tredje land, jämfört med den situation som råder på dagen för det preliminära undertecknandet av detta avtal. Jag vore tacksam om Ni kunde erkänna mottagandet av detta brev. Mottag försäkran om min utmärkta högaktning. För Arméniens regering 87 B. Brev från Europeiska gemenskapen Tack för Ert brev av dagens datum, med följande lydelse: "Jag hänvisar till det Partnerskaps- och samarbetsavtal som preliminärt undertecknades den. Som jag underströk vid förhandlingarna, beviljar Arménien de gemenskapsföretag som etablerar sig och bedriver verksamhet i Arménien en privilegierad behandling i vissa avseenden. Jag förklarade att detta återspeglar den armeniska politiken att med alla medel främja etableringen av gemenskapsföretag i Arménien. Med detta i åtanke har jag utgått från att Arménien, under perioden från dagen för det preliminära undertecknandet av detta avtal och ikraftträdandet av de relevanta artiklarna om företagsetablering, inte skall fatta några beslut eller anta några bestämmelser som skulle medföra eller förvärra diskriminering av gemenskapsföretag i förhållande till armeniska företag eller företag från tredje land, jämfört med den situation som råder på dagen för det preliminära undertecknandet av detta avtal. Jag vore tacksam om Ni kunde erkänna mottagandet av detta brev. " Jag erkänner härmed mottagandet av detta brev. Mottag försäkran om min utmärkta högaktning. För Europeiska gemenskapen FÖRKLARING FRÄN FRANSKA REGERINGEN Frankrike noterar att Partnerskaps- och samarbetsavtalet med Arménien inte är tillämpligt på de utomeuropeiska länder och territorier som är associerade till Europeiska gemenskapen i enlighet med Fördraget om upprättandet av Europeiska gemenskapen. 89 KOMMENTAR FRÄN EUROPEISKA GEMENSKAPERNA OCH DERAS MEDLEMSSTATER TILL REGERINGEN I ARMENIEN (UTANFÖR AVTALET) Till följd av de armeniska myndigheternas begäran att bestämmelser om bistånd inom området kärnkraftssäkerhet skulle inkluderas i Partnerskaps- och samarbetsavtalet, har Europeiska gemenskaperna och deras medlemsstater följande att anföra: — — — Europeiska gemenskaperna och deras medlemsstater beklagar att de armeniska myndigheterna har beslutat att i november 1995 återuppta driften vid Enhet 2 i Medzamors kärnkraftsanläggning, då de anser att detta inte är i linje med det övergripande mål som Europeiska gemenskaperna och deras medlemsstater strävar efter att uppnå, nämligen att öka kärnkraftssäkerheten globalt, särskilt i länderna i Central- och Östeuropa och i det f. d. Sovjetunionen, där det finns kärnkraftsinstallationer som har konstaterats vara behäftade med betydande konstruktionsbrister. På grundval av det faktum att Medzamors kärnkraftsanläggning inte kan uppgraderas till en nivå som motsvarar internationellt erkända säkerhetsstandarder, anser Europeiska gemenskaperna och deras medlemsstater att den inte är lämplig för långtidsdrift och att den bör läggas ned så snart det är praktiskt möjligt. Därför är det av yttersta vikt att alternativa energikällor identifieras och används. Europeiska gemenskapen är beredd att inom ramen för TACIS (i samarbete med de internationella finansinstituten) stödja Arménien vid definierandet och införandet av en omfattande långsiktig energistrategi i enlighet med artikel 54 i Partnerskaps- och samarbetsavtalet. Utan att detta påverkar ovannämnda mål att lägga ned kärnkraftsanläggningen, och med beaktande av den nuvarande situationen, skulle Europeiska gemenskapen, på begäran av Arménien, kunna överväga möjligheten att lämna ett begränsat stöd, som är förenligt med de befintliga resurserna och prioriteringarna inom ramen för TACIS, till kortsiktiga säkerhetsåtgärder inom ramen för TACIS tekniska biståndsprogram. , Dessa åtgärder skulle kunna omfatta 90 — stöd till säkerhetsmyndigheter, — driftsäkerhetsbistånd till driftbolaget, — samt, när det är nödvändigt för att utföra dessa uppgifter, begränsat tillhandahållande av utrustning som det finns ett trängande behov av. 91 ISSN 1024-4506 KOM(96) 136 slutlig DOKUMENT SV 11 Katalognummer : CB-C0-96-157-SV-C ISBN 92-78-02519-4 Byrån för Europeiska gemenskapernas officiella publikationer L-2985 Luxemburg Ql

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 532/96 z dnia 27 marca 1996 r. zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2123/89 ustanawiające wykaz reprezentatywnych rynków wieprzowiny we Wspólnocie

http://publications.europa.eu/resource/cellar/d66b6832-7418-4c7c-be11-15ae9147b310

pol

03/t. 18 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 491 31996R0532 L 78/14 DZIENNIK URZĘDOWY WSPÓLNOT EUROPEJSKICH 28. 3. 1996 ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 532/96 z dnia 27 marca 1996 r. zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2123/89 ustanawiające wykaz reprezentatywnych rynków wieprzowiny we Wspólnocie KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH, uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2759/75 z dnia 29 października 1975 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wieprzowiny (1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 3290/94 (2), w szczególności jego art. 4 ust. 6, a także mając na uwadze, co następuje: (EWG) nr 2123/89 (3), ostatnio w rozporządzeniu Komisji zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 426/96 (4), ustano- wiono wykaz reprezentatywnych rynków wieprzowiny we Wspólnocie; w Belgii nastąpiła zmiana reprezentatywnych rynków; wskutek tego należy reprezentatywnych rynków wieprzowiny we Wspólnocie podany w Załączniku do rozporządzenia (EWG) nr 2123/89; zmienić wykaz środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wieprzowiny, PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: Artykuł 1 W Załączniku do rozporządzenia (EWG) nr 2123/89 pkt 1 otrzymuje brzmienie: „1. Następujące centrum notowań: Bruksela. ” Artykuł 2 Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1996 r. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości Państwach Członkowskich. i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Sporządzono w Brukseli, dnia 27 marca 1996 r. W imieniu Komisji Franz FISCHLER Członek Komisji (1) Dz. U. L 282 z 1. 11. 1975, str. 1. (2) Dz. U. L 349 z 31. 12. 1994, str. 105. (3) Dz. U. L 203 z 15. 7. 1989, str. 23. (4) Dz. U. L 60 z 9. 3. 1996, str. 3

Id-Deċiżjoni tal-Kummissjoni tas-27 ta’ Marzu 1996 li temenda d-Deċiżjoni tal-Kummissjoni 93/437/KEE li tistabbilixxi ċerta kondizzjonijiet speċifiċi għall-importazzjoni ta’ prodotti tas-sajd mill-ArġentinaTest b’relevanza għaż-ŻEE

http://publications.europa.eu/resource/cellar/803b67be-5a36-4753-88be-5ebb6d8d200c

mlt

22 MT Il-Ġurnal Uffiċjali ta' l-Unjoni Ewropea 03/Vol. 19 31996D0262 L 89/36 IL-ĠURNAL UFFIĊJALI TAL-KOMUNITAJIET EWROPEJ 10. 4. 1996 ID-DEĊIŻJONI TAL-KUMMISSJONI tas-27 ta’ Marzu 1996 li temenda d-Deċiżjoni tal-Kummissjoni 93/437/KEE li tistabbilixxi ċerta kondizzjonijiet speċifiċi għall-importazzjoni ta’ prodotti tas-sajd mill-Arġentina (Test b’relevanza għaż-ŻEE) (96/262/KE) IL-KUMMISSJONI TAL-KOMUNITAJIET EWROPEJ, Wara li kunsidrat it-Trattat li jistabbilixxi l-Komunità Ewropea, Billi l-miżuri pprovduti f’din id-Deċiżjoni ġew mfassla skond il- proċedura tal-Kummissjoni 90/13/KEE (4), mid-Deċiżjoni mniżżla Wara li kunsidrat d-Direttiva tal-Kunsill 91/493/KEE tat-22 ta’ tas-saħħa għall- Lulju 1991 (1), produzzjoni u t-tpoġġija fis-suq tal-prodotti tas-sajd, kif l-aħħar emendat mill-Att ta’ l-Adeżjoni ta’ l-Awstrija, l-Finlandja u l- Isvezja, u partikolarment l- l-Artikolu 11(5) tiegħu, il-kondizzjonijiet jniżżel li l-elenku ta’ Billi tal-produzzjoni l-istabbilimenti u l-vapuri approvati mill-Arġentina għall-importazzjoni ta’ prodotti tas- sajd tal-Kunsill fil-Komunità emendate mid-Deċiżjoni Nru 93/437/KEE (2), kif 96/31/KE (3); billi l-elenku jista’ jiġi emendat wara l-komunikaz- zjoni ta’ elenku ġdid mill-awtorità kompetenti ta’ l-Arġentina; ġiet mfassla l-aħħar fid-Deċiżjoni Billi l-awtorità kompetenti fl-Arġentina komunikat lista’ ġdida li żżid 12 l-istabbiliment u 23 vapuri tal-produzzjoni, u tħassar 6 stabbilimenti u 13 l-vapur tal-produzzjoni; Billi huwa neċessarju li jiġi emendat l-elenku ta’ l-istabbilimenti u l-vapuri tal-produzzjoni kif xieraq; ADOTTAT DIN ID-DECIŻJONI: L-Artikolu 1 L-Anness B tad-Deċiżjoni 93/437/KEE hija mibdula mill-Anness ma’ din id-Deċiżjoni. Din id-Deċiżjoni hija indirizzata lill-Istati Membri. L-Artikolu 2 Magħmulha fi Brussel, fis-27 ta’ Marzu 1996. Għall-Kummissjoni Franz FISCHLER Membru tal-Kummissjoni (1) ĠU L 268, ta’ l-24. 9. 1991, p. 15. (2) ĠU L 202, tat-12. 8. 1993, p. 42. (3) ĠU L 9, tat-12. 1. 1996, p. 6. (4) ĠU L 8, tal-11. 1. 1990, p. 70. 03/Vol. 19 MT Il-Ġurnal Uffiċjali ta' l-Unjoni Ewropea 23 L-ANNESS “L-ANNESS B L-ELENKU TA’ L-ISTABBILIMENTI U L-VAPURI TAL-PRODUZZJONI APPROVATI I. L-istabbilimenti Numru Isem u indirizz 97 286 409 419 421 428 430 461 475 493 496 512 517 528 536 547 553 553 A 555 580 2 119 2 121 2 123 2 128 Carnes Santacruceñas SA (CARSA) Puerto Deseado — Santa Cruz Frigorífico San Jorge Comodoro Rivadavia — Chubut Indupesa SAIICIF Mar del Plata — BsAs Antonio Barillarri Mar del Plata — BsAs Centauro SCA Mar del Plata — BsAs Marítima Integrada de Armadores Mar del Plata — BsAs Salerno Hermanos Mar del Plata — BsAs Ángel Musmeci Mar del Plata — BsAs Pescasur SA Puerto Deseado — Santa Cruz El Marisco SACI Mar del Plata — BsAs Luis Solimeno e Hijos SA Mar del Plata — BsAs Alpesca, SA Mar del Plata — BsAs Siracusa SA Comodoro Rivadavía — Chubut José Di Scala e Hijos SA Mar del Plata — BsAs Jorge di Scala Mar del Plata — BsAs Frigorífico del Sudeste SA Mar del Plata — BsAs Frigorífico Mellino SA Mar del Plata — BsAs Frigorífico Mellino SA Mar del Plata — BsAs Rosalía Buono de Di Scala Mar del Plata — BsAs Pesquera del Beagle SA Ushuaia — Tierra del Fuego Antonio Baldino y María Inmaculada Di Scala Mar del Plata — BsAs Di Meglio y Seoane Freyre Mar del Plata — BsAs Mariano Cafiero SA Capital Federal Cooperativa Marplatense de Pesca a Industria Limitada (Coomarpes) Mar del Plata — BsAs Numru 2 132 2 150 2 168 2 181 2 184 2 211 2 214 2 220 2 246 2 251 2 256 2 261 2 265 2 266 2 267 2 272 2 273 2 279 2 294 2 298 2 344 Isem u indirizz Engraulis SA Quequen — BsAs Mattera Hermanos Mar del Plata — BsAs Costa Brava SRL Mar del Plata — BsAs Tres Ases SAIICEA (x) Bahía Blanca — BsAs (x) Dep. de congelados Frigorífico Bay Blanc de Mario Parodi y Asociados Puerto Ingeniero White — BsAs Pesquera del Atlantico SAIC Puerto Ingeniero White — BsAs Loba Pesquera SAMCI Mar del Plata — BsAs Frigorífico Marejada SA Mar del Plata — BsAs Giorno SA Mar del Plata — BsAs Giorno SA Mar del Plata — BsAs Pespasa Puerto Deseado — Santa Cruz Marítima San Jorge SA San Antonio Oeste — Río Negro Harengus SA Puerto Madryn — Chubut Alpesca SA Puerto Madryn — Chubut Conarpesa SA Puerto Madryn — Chubut Pesquera Santa Elena Puerto Deseado — Santa Cruz Carlos Alberto Yakin y Eduardo Ramón Escudero Mar del Plata — BsAs Antonio Barillari Caleta Oliva — Santa Cruz Empesur SA Puerto Deseado — Santa Cruz Centauro SCA Mar del Plata — BsAs Pesquera Santa Cruz Puerto Deseado — Santa Cruz 24 MT Il-Ġurnal Uffiċjali ta' l-Unjoni Ewropea 03/Vol. 19 Numru 2 345 2 360 2 578 2 592 2 600 2 609 2 611 2 642 2 646 2 672 2 706 2 744 2 748 2 751 2 752 2 756 2 822 Isem u indirizz Marbetan Mar del Plata — BsAs Fuerte San Carlos SA Puerto Deseado — Santa Cruz Calusa Mar del Plata — BsAs Luis Solimeno e Hijos Mar del Plata — BsAs Pionera SA Puerto Deseado — Santa Cruz Bahía Grande SA Punta Quilla — Chubut Cafiero y Pollio Mar del Plata — BsAs CITEP Mar del Plata — BsAs Natimar SA Mar del Plata — BsAs Nautilus SRL Rawson — Chubut Argenova SA Puerto Deseado — Santa Cruz Fontinalis SA San Carlos de Bariloche Río Negro Terramarre SA Mar del Plata — BsAs Arbumasa SA Puerto Deseado — Santa Cruz Isola Verde I SRL Mar del Plata — BsAs P. Moscuzza SA Mar del Plata — BsAs María Celeste Brau de la Frossia, Julia Ruth Muñoz Vázquez de Jerez, Nora María Ellese de Tascón con nombre fantasía Pesquera San Salvador SRL Mar del Plata — BsAs Numru 2 828 2 846 2 878 2 902 2 951 3 019 3 028 3 033 3 061 3 077 3 088 3 099 3 143 3 243 3 291 Isem u indirizz Industrial Pesquera Necochea SAIC Necochea — BsAs Camaronera Patagónica SA San Antonio Oeste — Río Negro Los Alemanes SRL Bariloche — Rio Negro Zanella Mare SA Mar del Plata — BsAs Kea SA Frigorífico Mar del Plata — BsAs Empresa Pesquera de la Patagonia y Antartida SA (Pesantar) Ushuaia — Tierra del Fuego Argen Pesca SA Mar del Plata — BsAs Francisco Notaro Mar del Plata — BsAs José Renaudo Necochea — BsAs Cooperativa de Pesca a Industrialización Limitada (Coomarpes) Mar del Plata — BsAs Iván Adolfo Giménez Contreras Mar del Plata — BsAs Naviera Argenfish SA Mar del Plata — BsAs Francisco Manuel Nucete Jimena y Maria del Carmen Nucete Mar del Plata — BsAs Ostras Patagónicas SA San Antonio Este — Río Negro Apolo Fish SA Mar del Plata — BsAs 03/Vol. 19 MT Il-Ġurnal Uffiċjali ta' l-Unjoni Ewropea 25 II. Il-vapuri tal-produzzjoni Numru Isem L-isem u l-indirizz tas-sid 487 Capitán Giachino Conarpesa SA 2 147 Uchi Lapataia Paku Aracena Arrufo Pesquera Mayorazgo SAMCI Pesquera Santa Elena Luis Solimeno e Hijos SA Hansung AR SA Luis Solimeno e Hijos SA 2 166 2 176 2 178 2 180 2 189 2 192 2 194 2 197 2 198 2 203 2 204 2 206 2 207 2 216 2 221 2 222 2 225 2 226 2 228 2 230 2 235 2 238 2 244 2 254 2 255 2 263 2 271 2 274 2 275 2 291 2 292 2 299 2 309 2 310 2 341 2 343 2 349 San Marcos Pesquera Narwal Mataco Usurbil Api IV Frumar SA Pesquera del Atlántico Api Antártida Pesquera Industrial Ponte Coruxo Pescamadryn SA Api III Ribera Vasca Kaleu Kaleu Antártida Urouill Harengus Api II Caaveiro Conarpesa I Conarpesa II Alvamar I Kasuga Maru Ila Rokko Maru Conarpesa VI Conarpesa V Alvamar III Cristal Marino Viernes Santo Sábado Santo Gloria Mar Pionero Hotaka Maru Hoshin Hoko 31 Triunfo Nddanddu Mar Sur Api Antártida Pesquera Industrial Productos del Mar SA Pesquera Santa Elena Api Antártida Pesquera Industrial Pesquera del Atlántico Harengus SA Api Antártida Pesquera Industrial Pesquera San Carlos SA Conarpesa SA Conarpesa SA Pescasur SA Pespasa, Explotación Pesquera de la Patagonia SA Pesquera del Atlántico Pespasa, Explotación Pesquera de la Patagonia SA Conarpesa SA Conarpesa SA Pescasur SA Pesquera Sakyu SA Pesquera Santa Cruz SA Pesquera Santa Cruz SA Pionera SA Pionera SA Sur Este Argen SA Pesquera Santa Elena Ocean Fish SA Pionera SA Pesquera Leal SA Pionera SA Numru 2 351 2 355 2 356 2 357 2 359 2 361 2 362 2 364 2 365 2 373 2 374 2 375 2 376 2 563 2 565 2 567 2 579 2 584 2 585 2 594 2 601 2 604 2 606 2 607 2 608 2 614 2 615 2 617 2 631 2 632 2 637 2 649 2 652 2 655 2 657 2 659 2 660 2 661 2 662 2 663 2 666 2 667 2 670 Isem L-isem u l-indirizz tas-sid Fuji Estrella I Argenova SA Hansung AR SA Floridablanca II Floridablanca SA Inari Maru 25 Pesquera Arnippo SA Kongo Codepeca I Codepeca 11 Toba Maru Miura Maru Scombrus Codepeca IV Arkofish I Codepeca III Empesur I Estela Pesantar, Pesquera de la Patagonia y Antártida SA Codepeca SA Codepeca SA Jiggers SA Jiggers SA Scombrus SA Codepeca SA Arkofish SA Codepeca SA Empesur SA Argenova SA Floridablanca IV Floridablanca SA Faro de Hércules Alvamar IV Estrella III Beagle I Lugo Marunaka Kaigel Challenger Sarvo Boargen SA Pescasur SA Hansung AR SA Pesquera del Beagle Argenova SA Argenova SA Argenova SA Argenova SA Argenova SA Floridablanca V Floridablanca SA Lobo Coral Negro Corageous Ángela Wright Mar Esmeralda Empesur lI Pesquera del Atlántico Novamar SA Boargen SA Argenova SA Antonio Barillari SA Empesur SA Virgen de la Bella Conarpesa SA Arbumasa I Arbumasa II Arbumasa SA Arbumasa SA Virgen de la Cinta Conarpesa SA Yamato Dalian II Lunes Santo Martes Santo Humback Pesantar, Pesquera de la Patagonia y Antártida SA Depasur SA Pesquera Santa Cruz SA Pesquera Santa Cruz SA Arpolco SA Victoria del Mar I Victoria del Mar SA Depasur I Depasur SA 26 MT Il-Ġurnal Uffiċjali ta' l-Unjoni Ewropea 03/Vol. 19 Numru Isem L-isem u l-indirizz tas-sid 2 671 2 682 2 684 2 686 2 687 2 688 2 690 2 691 2 692 2 693 2 698 2 699 2 712 2 716 2 717 2 729 2 739 2 743 2 747 2 750 2 757 Esperanza I Esperanza del Mar SA Buque Esamar I Esamar SA Estrella V Hope Nro. VII Coral Azul Fueguino I Arbumasa VII Arbumasa VI Empesur III Empesur IV Latina 8 Coral Blanco Surimi I Hansung AR SA S. K. Istramar SA Novamar SA Astilleros Fueguinos Arbumasa SA Arbumasa SA Empesur SA Empesur SA Pesquera Latina SA Novamar SA Surimi SA Virgen del Rocío Conarpesa SA Frumar I Frumar SA Bahía Desvelos Pesquera Santa Cruz SA Ohtori Buque Esamar IV Sovarco II Corcubión Arbumasa XII 2 758 Arbumasa X 2 759 Arbumasa XI Prodesur SA Esamar SA Gablli Pesquera SA Pesquera Santa Margarita Pesquera Euroamericana SA Pesquera Euroamericana SA Pesquera Euroamericana SA 2 760 2 761 2 762 2 767 2 770 2 772 2 774 2 775 2 776 2 777 2 778 2 780 2 782 2 784 2 786 2 787 2 789 2 790 2 793 2 795 2 798 2 799 2 801 Mar Novia I Mar Argentino SA Pasa 82 Ontre IV Arco Iris Depemas 81 Chang Bo Go I Pescargen III José Luis Álvarez Juan Álvarez Gran Estrella Marcala IV Dasa 508 Arnippo SA Mar Verde SA Bravo Pesquera SA Depemas SA Arpepa SA Pescargen SA Hispargen SA Hispargen SA Hansung AR SA Marcala SA Dargah Argentina SA Antonio Álvarez Hispargen SA Illex I Depemas 51 Vieirasa Ocho Latina 5 Latina I Estrella VIII Coalsa Segundo Carlos Álvarez Mar Novia 11 Arbumasa XIV Illex SA Depemas SA Explotación Pesquera del Atlántico Sur SA Pesquera Oeste SA Pesquera Sur SA Hansung AR SA Coalsud SA Hispargen SA Mar Argentino SA Arbumasa SA Numru 2 803 2 806 2 810 2 815 2 818 2 819 2 824 2 826 2 832 2 833 2 839 2 840 2 842 2 850 2 851 2 852 2 853 2 854 2 858 2 859 2 860 2 881 2 884 2 885 2 890 2 891 2 897 2 900 2 929 2 930 2 939 2 941 2 950 2 964 2 967 2 975 2 985 Isem L-isem u l-indirizz tas-sid Cincomar I Pescargen IV Cincomar SA Pescargen SA Centurión del Atlántico Pesquera SA Estrella VI Mar II Feixa Rikuzen Junella Arbumasa XV Pescargen V Magallanes I Magallanes II Navegantes Jueves Santo Hansung AR SA Mar Lavquen SA Pesquera Meridional SA Pesantar, Empresa Pesquera de la Patagonia y Antártida SA Grinfin SA Arbumasa SA Pescargen SA Boargen SA Boargen SA Pesquera Comercial SA Pesquera Santa Cruz SA Miércoles Santo Pesquera Santa Cruz SA Gove Aquarius Gove Scorpio Gove Pisces Mar Austral I Esperanza II Gove Leo Cincomar Dos Arbumasa XXI Arbumasa XX Promasa II Promasa I Alvamar Cinco Esturión Xeitosiño Cincomar 3 Chang Bo Go II Antartic I Buque Tolhuin Peixiño Mar Uno Argenova SA Argenova SA Argenova SA Nave Mar Austral SA Industrias Pesqueras Madryn SA Argenova SA Cincomar SA Arbumasa SA Arbumasa SA Alpesca SA Alpesca SA Alvasur SA Galapesca SA, Industria Pesquera Austral Galapesca SA, Industria Pesquera Austral Pesuar SA Cincomar SA Armadores Pesqueros Pata- gónicos Maritima Comer- cial Industrial SA Pesquera Argentina Alba- tros SA Antartic Longlining SA Dalmore product Argen- tina SA Pesuar SA Mar Lauquen SA 2 901 Poseidón Arbumasa XXII Arbumasa SA 2 946 Kantxope Kinsho Maru Pesquera Taska SA 03/Vol. 19 MT Il-Ġurnal Uffiċjali ta' l-Unjoni Ewropea 27 Numru Isem L-isem u l-indirizz tas-sid Isem L-isem u l-indirizz tas-sid 3 000 Fernando Alvarez 3 002 3 005 3 009 3 010 Esamar 3 Bae Fu N° 6 Esteiro Arbumasa XVII 3 016 Arbumasa XVI Bae Fu 108 Don Santiago Ping Chieh 101 Shuenn Ying N° 1 Yung Chun 66 Ping Chun 101 Hispargen, Cia Hispano Agentina de Pesca Esamar SA Hsien Yuzh SA Mariscos Argentinos SA Corporación Pesquera del Sur SA Corporación Pesquera del Sur SA Hsien Yuzh SA Cabo Corrientes Pesquera SA Proyesur SA Proyesur SA Proyesur SA J. y. M. SA Hsiang Man Chuen 17 J. y. M. SA Asudepes I Asudepes II Maria Liliana Asudepes SA Asudepes SA Pedro Moscuzza e Hijos SA Chich Hsiang N° 6 Esamar SA Shun Ying N° 3 Pesquera Alenfish SA Chin Man Mar del Sur II Yeou Dar 101 Esamar SA Esamar SA Pesquera Alenfish SA Chich Hsiang N° 3 Taipesar SA Estreito N° 3 Buque Joluma Her Yang N° 1 Cheng N° 1 Estreito Rande SA Alpesca SA J. y. M. SA Interocean Fishery SA Chien Man N° 103 Taipesar SA Chieh Hsiang N° 661 Taipesar SA Mar del Sur III Alvasur Seis Isla Guamblin Esamar SA Alvasur SA Pescom SA Arbumasa XXIII Arbumasa SA Azuchi Maru Explotación Pesquera de la Patagonia SA 3 018 3 020 3 021 3 022 3 024 3 025 3 027 3 029 3 031 3 039 3 040 3 041 3 042 3 044 3 045 3 059 3 070 3 075 3 078 3 081 3 082 3 085 3 095 3 116 3 122 3 123 3 142 3 165 Buque Arbumasa XIX Numru 3 144 3 149 3 150 3 151 3 152 3 156 3 160 3 166 3 167 3 168 3 169 3 171 3 177 3 188 3 228 3 234 3 239 3 240 3 242 3 244 3 245 3 248 3 287 3 289 3 293 3 298 3 314 3 326 3 327 3 328 3 329 Ceres Marazul XIV Marazul X Marazul XV Marazul XII Antartic II Erin Bruce Carolina P. Anabella M. Pesquera Ceres SA Alpesca SA Alpesca SA Alpesca SA Alpesca SA Antartic Longlining SA Wanchese International Inc. Cooperación Pesquera del Sur SA Pescamellino Puerta SA Pesquera Puerta Mellino SA Paradanta Primero Paradanta SA Urabain Itxas Lur Buque Arbumasa XVIII Pesquera Vasco Gallega SA Hispano Patagonica SA Corporación Pesquera del Sur Buque Orense Calanova SA Buque Alvamar VII Alvasur SA Buque Pescaltea Tres Armadora Latina SA Buque Vierasa XII Vieira Argentina SA Buque Gabriella C Buque Arsuan I Argemer SA Arsuan SA Buque Ponte de Rande Costa Marina SA Buque Echizen Maru Buque Bouciña Buque La Peñuca Exploración Pesquera de la Patagonia SA Pesquera Meridional SA Congeladores Patagónicos SA Buque Antartic III Antartic Longlining SA Buque Sermilik Buque Ur-Ertza Sermilik SA Uromar SA Buque Aquatic Pioner Sudatlántica Pesquera SA Buque Fu Yuan N° 7 Jan Kok SRL Buque Shinn Dar Buque Aida Glacial Jan Kok SA Birting SA Buque Itxas Otsoa Pescamadryn SA”

Komisjoni määrus (EÜ) nr 532/96, 27. märts 1996, millega muudetakse määrust (EMÜ) nr 2123/89, millega kehtestatakse ühenduse tüüpiliste sealihaturgude loetelu

http://publications.europa.eu/resource/cellar/d66b6832-7418-4c7c-be11-15ae9147b310

est

03/18. kd ET Euroopa Liidu Teataja 491 31996R0532 L 78/14 EUROOPA ÜHENDUSTE TEATAJA 28. 3. 1996 KOMISJONI MÄÄRUS (EÜ) nr 532/96, 27. märts 1996, millega muudetakse määrust (EMÜ) nr 2123/89, millega kehtestatakse ühenduse tüüpiliste sealiha- turgude loetelu EUROOPA ÜHENDUSTE KOMISJON, võttes arvesse Euroopa Ühenduse asutamislepingut, võttes arvesse nõukogu 29. oktoobri 1975. aasta määrust (EMÜ) nr 2759/75 sealihaturu ühise korralduse kohta, (1) viimati muudetud määrusega (EÜ) nr 3290/94, (2) eriti selle ar- tikli 4 lõiget 6, ning arvestades, et: komisjoni määrusega (EMÜ) nr 2123/89 (3) (viimati muudetud määrusega (EÜ) nr 426/96 (4)) on kehtestatud ühenduse tüüpi- liste sealihaturgude loetelu; Belgia tüüpiliste turgude osas on toimunud muudatus; määruse (EMÜ) nr 2123/89 lisas esitatud ühenduse tüüpiliste sealihatur- gude loetelu tuleks vastavalt muuta; käesoleva määrusega ettenähtud meetmed on kooskõlas sealiha- turu korralduskomitee arvamusega, ON VASTU VÕTNUD KÄESOLEVA MÄÄRUSE: Artikkel 1 Määruse (EMÜ) nr 2123/89 lisa punkt 1 asendatakse järgmi- sega: “1. Järgmine noteerimiskeskus: Brüssel. ” Artikkel 2 Käesolev määrus jõustub 1. aprillil 1996. Käesolev määrus on tervikuna siduv ja vahetult kohaldatav kõikides liikmesriikides. Brüssel, 27. märts 1996 Komisjoni nimel komisjoni liige Franz FISCHLER (1) EÜT L 282, 1. 11. 1975, lk 1. (2) EÜT L 349, 31. 12. 1994, lk 105. (3) EÜT L 203, 15. 7. 1989, lk 23. (4) EÜT L 60, 9. 3. 1996, lk 3

REPORT FROM THE COMMISSION TO THE COUNCIL AND THE EUROPEAN PARLIAMENT the application of the Council Directive on the compilation of gross national product at market prices

http://publications.europa.eu/resource/cellar/1f60012d-fc27-4a24-bbb8-85f88b3cca33

eng

COMMISSION OF THE EUROPEAN COMMUNITIES Brussels, 27. 03. 1996 COM(96)124 final REPORT FROM THE COMMISSION TO THE COUNCIL AND THE EUROPEAN PARLIAMENT THE APPLICATION OF THE COUNCIL DIRECTIVE ON THE COMPILATION OF GROSS NATIONAL PRODUCT AT MARKET PRICES 1. Introduction The GNP Directive (Council Directive 89/130/EEC, Euratom of 13 February 1989) established the procedures to facilitate the verification, and where necessary the improvement, of the comparability, reliability and exhaustiveness of Member States' estimates of GNP. The adoption of the GNP Directive followed the creation of the fourth own resource of the European Communities (the GNP Resource). This report summarises the progress made by the Commission and the GNP Committee since the adoption of the GNP Directive. This document has been produced in response to the Council's Declaration made with respect to Article 8, paragraph 2 of the Council Decision on the system of own resources 94/728/EC, Euratom of 31 October 1994. The GNP Directive itself noted in Article 7 that special attention needed be paid to verifying and improving the exhaustiveness of the GNP estimates. That is to say, in particular, the coverage of the hidden economy. Exhaustiveness has thus been a top priority for the GNP Committee. The milestone in the work done so far was the publication of the Commission Decision on exhaustiveness (94/168/EC, Euratom of 22 February 1994). Reflecting this priority, this report has been organised as follows: Section 2 summarises the most important work done on exhaustiveness. Progress on the so-called transversal themes and on country-specific matters is described in section 3. Conclusions are drawn in section 4. This report focuses on the verification and improvement of the national accounts of the twelve Member States as of the end of 1994. The GNP estimates of the new Member States from 1 January 1995 (Austria, Finland and Sweden) will be assessed for the first lime during 1996, as will those of Norway and Iceland as signatories to the European Economic Area Treaty. The Commission has identified a number of points on which it has formally noted its reservations with the Member States. These reservations identify parts of the process of compilation of GNP where further efforts are needed to verify and if necessary improve the statistics. Foremost amongst the reservations is one concerning the exhaustiveness of each country' GNP estimates. In addition a range of transversal reservations exists (themes which need further verification or improvement in all Member States) and a variety of country-specific reservations. A 2. Exhaustiveness The Commission Decision on exhaustiveness of February 1994 was adopted after a great deal of effort to identify the best approaches to this very difficult matter. The Decision required Member States to submit reports on four aspects of exhaustiveness by the end of June 1994, and in some cases to carry-out substantial research in support of those reports. The four reports were as follows: A detailed description of all of the explicit and implicit adjustments already made by the Member State to produce exhaustive GNP estimates. A report describing the results of a specified piece of research into the use of employment data to validate the GNP estimates. A report detailing the coverage of income in kind and tips or gratuities in the accounts, with proposals for improvements where necessary. A report on the feasibility of using the fiscal authorities' audit information for improving the exhaustiveness of the national accounts. The main conclusions from these exercises were as follows: Concerning the existing calculations and adjustments made to ensure the exhaustiveness of each Member State's GNP estimates, it was clear that the need for and adequacy of any adjustments and calculations made for exhaustiveness could only be assessed in the light of the quality of the basic statistics and general methods used. The Member States' estimates are not all based on good quality data sources for all parts of the economy. For example, several Member States do not have good statistics for all services, and some do not have good quality business registers or do not maximise the use of the cross-checks inherent in the system of national accounts. Most of the Member States in this position already have concrete plans for improving the situation in the near future. Various Community initiatives support the Member States' efforts in respect of business registers and service statistics, in particular the Council Regulation on Business Registers (93/2186/EC, Euratom of 22 July 1993). Furthermore, not all Member States make explicit adjustments for evasion (that is purposeful mis- reporting to the authorities) outside the construction industry, and the methods that are used vary widely. Further work needs to be done by nearly all Member States. Concerning the use of employment data to validate GNP. the current situation on this work can only be fully assessed on a country by country basis. For some countries the exercise gave re-assurance to the existing GNP estimates. For others, the message was less clear. One general conclusion however was that the results from this exercise could and should be integrated in the GNP estimates as part oi each country's next general revision of their national accounts. The general revisions are linked to the introduction of the new edition of the ESA ("ESA-95", the ESA being the set of national accounting guidelines in use for all of this work), which will take place during the next few years in each country. The deadline for the integration of the results is October 1998. Concerning the coverage of incomes in kind and tips or gratuities, the main conclusion was that the extent to which adjustments are made differs substantially between Member States. These differences reflect differences in the tax rules and regulations, in the importance of such income in the Member States, and in the interpretation of the accounting guidelines (the ESA). However there are also some unwarranted differences between the Member States. Thus further work in some Member States will be necessary. Concerning the feasibility of using information from fiscal audits to improve the exhaustiveness of the GNP estimates, it was clear that the need to use such information depends on the availability of other possibilities to allow for evasion; and this differs for each Member State and for each industry. It was also clear that while some countries can and do use fiscal audit information, to varying extents, other countries are unable to do so, either for reasons of data confidentiality or because the non-random nature of the data makes its use in a statistical situation impossible. To complete the work on exhaustiveness the Commission is using two approaches. It is working bilaterally with the Member States on the issues specific to each of them in turn arising from the reports noted above. In 1996 missions to the Member States are planned in order to discuss detailed plans for the work still to be done to help to ensure that this work is completed. The Commission has also established four task forces in support of the GNP Committee targeted on those subjects for further investigation concerning all countries which have arisen from the reports in respect of the Decision. These task forces will advise the Commission, and hence in due course the GNP Committee, on the best methodologies to be used for construction, for distribution, on the use of households budget surveys and on estimating imports and exports under the Intrastat system. All four task forces will report by June 1996. All the work on exhaustiveness currently under way should be complete and all the Commission reservations on the Member States' GNP estimates lifted by October 1998. A more complete description of the work done following the Decision on exhaustiveness, and of the conclusions so far, is given in Annex A to this report. 3. The transversal and country-specific themes The Commission has also been putting much effort into the verification of the comparability, reliability and completeness of Member States' GNP estimates with respect to a series of transversal themes (issues which concern all of the countries) and a large number of country-specific issues. The transversal themes identified as being the most important for the Member States' GNP estimates are as follows: the definition of the economic territory the recording of taxes and subsidies the comparability and reliability of the estimates for dwelling services the comparability of estimates at the borderline between intermediate and final consumption. the completeness and recording of the activity of financial institutions the quality of the estimates for government and non-profit institutions the completeness of the estimates for agriculture the quality of the estimates for the transition from GDP to GNP the completeness of the estimates oi' VAT as a component of GNP Progress has been made on all of these transversal themes. For some, the basis for reliable and complete estimates is now in place and some corrections to GNP have already been made. For others, the Commission is currently at the stage of collecting the very detailed information required before the need for any corrective action can be fully specified. The current situation on each of the transversal themes, in outline, is noted below. More detailed information on each theme may be found in Annex A. The economic territories for which GNP is to be reported for the GNP Resource were delimited in a Commission Decision in 1991. The conceptual work needed to ensure the comparability of the Member States recording of taxes and subsidies was completed by the publication of three Commission Decisions in 1993. Work to ensure compliance in practice with the new provisions by some Member States is still necessary. To ensure the comparability and reliability of the estimates for dwelling services, «a Commission Decision was adopted in 1995. Member States arc to provide GNP estimates compiled using a common and objective methodology by October 1996. In practice some countries may need a derogation to allow them to complete the work by October 1997. The comparability and reliability of the estimates at the borderline between intermediate and final uses and for financial institutions have been pursued using extensive questionnaires seeking very detailed information. Reports setting-out any necessary improvements in the Member States will follow in 1996. Concerning both government and non-profit institutions and agriculture, documents identifying the most important issues were discussed by the GNP Committee in 1994. More recently other more important work, for example on exhaustiveness, has taken priority, but these subjects will be taken up again in 1996. The comparability and reliability of data for the transition from GDP to GNP has been discussed in a series of reports for the GNP Committee. Bilateral discussions have been held with each Member State and a list of points for improvement is being followcd-up. An important difficulty in the recording of the activities of mutual investment funds has been identified. A Commission proposal setting-out a recommended common treatment of these funds, based on the work of a special Task Force, will be presented to the GNP Committee in March 1996. The estimates of the VAT component of GNP , in particular with respect to the differences between the amounts of VAT collected by the fiscal authorities and the amounts theoretically payable according to the national accounts, has been discussed thoroughly by the GNP Committee. The potential impact on GNP of the different approaches being used by the countries to account for VAT within their national accounts will be assessed in bilateral discussions in 1996. The work on all of the transversal subjects is scheduled to be completed by October 1997, though for dwellings results are expected in September 1996. Derogations may be necessary for some countries to allow some of the work to be completed by October 1998. It should also be noted that the introduction of the new edition of ESA ("ESA-95") will change Member States' GNP estimates. Article 8. 3 of the draft Council Regulation on the ESA-95, recently approved by the Council and expected to be adopted shortly, requires the GNP Committee to establish by the end of 1996 methods for converting GNP estimates compiled according to ESA-95 into ones consistent with the current edition of the ESA, which will still be needed for own resource purposes. A first paper detailing how and where ESA-95 affects estimates of GNP was presented to the October 1995 meeting of the GNP Committee. Concerning the country-specific issues which are important for GNP, a great deal of progress may also be noted. The most important improvements made can be summarised as follows: Great efforts have been made to fundamentally redevelop the national accounts of those Member States which were seen as having the weaker based GNP estimates. These redevelopments have already seen large changes to the GNP estimates for Greece, Luxembourg and Portugal (changes of the order of +20%, +15% and +10%, respectively). Similarly important developments arc underway in Belgium and Ireland, though that is not to say that equally large changes to the GNP estimates ©f those two countries can be expected. All of the Member States have done important work in response to the Commission's country-specific reservations on aspects of their GNP compilation methods. In many cases this work has enabled the Commission to lift its reservations on them. In the other cases the work in hand is expected to enable the Commission to lift the reservations by the target date of October 1997 (though, again, in some individual cases a derogation to allow a deadline of October 1998 may be necessary). All of the Member States also have their own important national accounts development projects. These projects are not directly the consequence of work programmes emanating from the Commission and the GNP Committee but they are nevertheless very important and they complement them. More detailed information on the county-specific improvements already completed by Member States or currently being implemented by them is given at Annex A. The impact of all of the improvements made so far by the Member States' on their estimates of GNP where they are subject to reservation is given in a summary table at Annex B. Concerning the new Member States, and Iceland and Norway, the Commission carried out a first visit to each of these countries during the second half of 1994, and duly reported to the GNP Committee on the main sources and methods used to calculate GNP. 4. Conclusions From the above summary it can be seen that much progress has been made (for example in Greece, Luxembourg and Portugal) and that further important improvements are underway (for example in Belgium and Ireland). For most Member States, improvements have been made in many parts of the compilation process, although the net. effects on GNP estimates have sometimes been small because adjustments have cancelled out. As a consequence of the work carried-out the most important deficiencies in the Member States' GNP estimates have either already been addressed or will soon be subject to improvements. The Member States' GNP estimates are therefore substantially more exhaustive, reliable and comparable than they have ever been. However the work remaining on exhaustiveness, on some transversal themes and on some country- specific issues is considerable and important. A large part of that work is scheduled to be completed by October 1997, with all work including that on exhaustiveness due to be completed by October 1998. It is impossible, at this stage, to estimate the likely impact on the GNP estimates of the work which remains to be completed. During the next few years it will be necessary to ensure that the newest Member States (Austria, Finland and Sweden) and the European Economic Area countries (Norway and Iceland) also have reliable and exhaustive GNP estimates. Introduction ANNEX A This annex to the report explains in more detail the extent of the work already completed or currently in progress to assure the comparability, reliability and exhaustiveness of the Member States' GNP estimates. The work is by its nature highly technical. This annex describes only the main themes and achievements. A discussion of the more technical matters is considered to be outside its scope. Reflecting the importance of the work on exhaustiveness, this annex has been organised as follows: Section 1 of this report summarises very briefly the most important work done by the Commission with the assistance of the GNP Committee in the years leading up to the publication of the Commission Decision on exhaustiveness. The work done since the publication of the Decision, and the work that is planned up to 1997/1998, is described in more detail in section 2. - «. 1. Tasks undertaken between 1989 and 1993 1. 1 Preparatory work The GNP Committee met for the first time in June 1989. The most important first steps were some essential preparatory work: Member States had to submit inventories describing the data sources and compilation methods they use to. calculate GNP. These inventories had to be examined by Eurostat, with the assistance of the other Member States via the GNP Committee. Eurostat's reports on these inventories were discussed during 1992. These reports were also the basis the Commission's country-specific reservations on parts of the compilation process. A work programme had to be set up. A number of issues were selected for transversal investigation: taxes and subsidies, dwelling services, financial institutions, government and non-profit institutions, the distinction between intermediate and final uses, the transition from GDP to GNP and, of course, exhaustiveness. For all Member States a reservation was put on all of these aspects of their GNP estimates. In addition to the transversal reservation issues listed above, also several other issues were chosen for further transversal investigation by the GNP Committee, in particular: the definition of economic territories, agriculture, VAT, balancing procedures and the use of fiscal data. Progress could be made quickly on one of the transversal issues. A Commission Decision defining the economic territories of the Member States for GNP fourth resource purposes was adopted (91/450/EEC, Euratom of 26 July 1991), completing the work needed from the Committee on this subject. For example, it was agreed that the Canary Islands, Ceuta and Melilla are part of the Spanish economic territory, that Madeira and the Azores are part of the Portuguese economic territory and that the overseas départements not included in Annex IV to the EC Treaty are part of the economic territory of France. It should also be noted that the economic territory of Germany changed in 1990 to include the new Lander. 1. 2 Direction of GNP work At the meeting of the GNP Committee in October 1990, the Commission presented a paper on the future direction of GNP work. This paper proposed the dual approach consisting of a transversal approach for a number of selected issues accompanied by a country-specific approach to some other issues. The paper also contained an overview of general approaches to improving exhaustiveness, setting out a range of approaches that might be follow-up by the Commission and the GNP Committee. At the GNP Committee Meeting in October 1991, the Commission presented an overview of the explicit adjustments already made by Member States to give exhaustiveness, based on a first assessment of the inventories submitted by the Member States. The descriptions of the adjustments made by each Member State varied in detail; reflecting the heterogeneity of the inventories. The Member States expressed their opinions about the various statistical tools and data sources used to ensure exhaustiveness (e. g. business registers, commodity-flow methods, Labour Force Surveys) and about the possibilities for both transversal and country-specific approaches to this-work. 1. 3 First assessments of the Member States' estimates A major part of 1992 was devoted to the discussion of the Commission's reports on the compilation methods of each of the Member States. During the GNP Committee meetings of July and September 1992, reports on the general sources and methods used in all Member States with the exception of Luxembourg were discussed. These reports included some description and assessment of the exhaustiveness of the GNP figures for the individual Member States. 1. 4 Direction of the work on exhaustiveness Also at the GNP meeting of July 1992, the Commission presented a short document noting the following criteria for the assessment of exhaustiveness: the existence of a well-defined reference universe of production units; the ability to ascertain absence; the ability to correct for absence; the existence of general and systematic adjustments for evasion; the existence of general and systematic adjustments for hidden labour. At the GNP meeting of September 1992, the Commission presented a detailed proposal for a uniform work programme on exhaustiveness in the form of a draft Commission Decision. This proposal already distinguished the four main titles of the Commission Decision that would be published in February 1994. During most of the GNP Committee meetings from September 1992 to September 1993, this work programme on exhaustiveness was the subject of long, detailed and intensive discussions before the Commission Decision was duly published in February 1994. At the December 1993 meeting of the GNP Committee, the Commission presented a paper complementing Title IV of the Commission Decision. It described how the comparison of employment figures required by Title IV might influence the Member States' GNP estimates. It demonstrated that this influence is not mechanical, nor is it the same for all countries, but rather that the effect of the employment comparison on GNP estimates depends on national circumstances and the particular data sources and estimation methods used to compile GNP. 1. 5 Progress on the transversal themes The work programme on exhaustiveness took a major part of the time of the GNP Committee in 1993. Nevertheless, progress was also be made on many other issues. The conceptual work on the transversal issue taxes and subsidies was completed by the publication of three Commission Decisions concerning the guidance given in the ESA: one on production and imports subsidies (93/475/EEC, Euratom of 22 July 1993), another on taxes linked to production and imports (93/454/EEC, Euratom of 22 July 1993) and the third on the distinction between intermediate consumption and other taxes linked to production (93/570/EEC, Euratom of 4 October 1993). Work to ensure compliance with this guidance in practice was of course still necessary. The work on dwelling services was taken forward by discussion of a Eurostat paper containing the results of a special questionnaire to Member States. It was agreed that the so-called stratification method should be used to estimate imputed dwelling services (that is to impute for the production and consumption of services which is implicit in the owner-occupation of dwellings) and that this method had to be used progressively in all Member States. A task force consisting of both national accountants and housing statisticians was established to work out solutions to various conceptual and statistical difficulties (e. g. the treatment of garages and rent-free dwellings and the absence of rented dwellings that are comparable to some types of owner-occupied dwellings). The most important issues concerning the transition from GDP to GNP were identified in a document for the GNP Committee's meeting of October 1991. Consultants undertook bilateral visits to each of the Member States during 1993 (and in one case 1994) to study these problems. 1. 6 Progress on country-specific issues Reports of GNP control missions to five Member States were presented at the meeting of October 1993. Many other such reports have been presented since. Furthermore, a Eurostat report on the estimates for the French overseas provinces was also discussed. Individual Member States also made sizeable efforts to improve their GNP estimates during this period, in particular with respect to their exhaustiveness. For some Member States (Portugal, Greece and Luxembourg), special support programmes were set up by Eurostat in order to revise and upgrade their national accounts. Other Member States had already planned a revision of their national accounts (United Kingdom and the Netherlands). Ireland made substantial efforts to improve the reliability of its estimates from the income approach for both wages and the operating surplus. Germany was in a special situation, since from 1990 it had also to provide figures on the new Lander. Setting up a totally new statistical system for the new Lander required a massive extra effort from the Statistisches Bundesamt. For some other Member States, estimates had to be produced or included for specific areas, e. g. France had to include estimates for its overseas départements. Furthermore, many Member States have introduced other improvements which may have been less visible but which have nevertheless contributed substantially to the quality of their GNP estimates. 2. Tasks undertaken since the publication of the Commission Decision on exhaustiveness in February 1994 2. 1 The scope of the decision on exhaustiveness According to the Commission Decision of February 1994, Member States were to submit reports on four titles of the Decision by the end of June 1994. In practice several of the reports were submitted some months late, as some countries found it impossible to complete the large amount of work required while continuing to meet the other demands put on them. At the December 1994 meeting of the GNP Committee, Eurostat presented two overview papers on the reports submitted by the Member States. These overview papers covered the work done under Title IV, on the validation of employment underlying GNP, and Title VI on the feasibility of the use of fiscal audit information for improving exhaustiveness. At the April 1995 meeting of the GNP Committee, Eurostat presented a paper summarising for each Member State the work still to be done on Title IV, the validation of employment underlying GNP estimates. This paper was based on the results of special missions to most Member States judged to be necessary following the December 1994 meeting. At the June 1995 meeting of the GNP Committee, Eurostat presented overview papers on the two remaining titles of the Decision, that is on Title III, concerning the existing calculations and adjustments made to ensure exhaustiveness of the GNP estimates, and on Title V, income in kind and tips The former paper was backed by a whole set of detailed reports on each of the Member States. 2. 2 Title III: Descriptions of the existing calculations and adjustments made to ensure the exhaustiveness of Member States' GNP estimates The purpose of this part of the Decision was to gather additional information from the Member States to clarify where and how they make calculations or adjustments which either make explicit allowance for units registered with the public authorities but not covered in statistical surveys and units exempted from registration or otherwise not registered, or which otherwise mis-report or do not report part of their activities. or, make implicit allowance for such omissions Eurostat's summary of Member States' replies was presented to the June 1995 meeting of the GNP Committee. That document emphasises one very important point: the need for and adequacy of any adjustments and calculations made for exhaustiveness can only be assessed in the light of the quality of the basic statistics of that country. 10 The main conclusions of the document were as follows: The Member States' estimates are not all based on good quality data sources for all parts of the economy. For example, several Member States do not have good statistics for parts of market services. However most of the Member States in this position already have concrete plans for setting-up such statistics in the near future. Member States make many efforts to adjust for units not covered by the basic data sources. In order to make systematic adjustments for such units, a good business register with a wide coverage is indispensable. Such a business register is also crucial for the good linkage of various types of data sources. Such a business register is missing in several Member States, but most countries in that position already have concrete plans for setting-up such a business register in the near future or are working to improve or extend their existing business registers. Some Member States do not exploit all the possibilities that exist for cross-checking their data, by comparing it with alternative data sources and by reconciling it in a systematic framework such as a supply and use table. However several of the Member States which are most deficient in this respect are already working on improving the situation or have plans to do so. Only some Member States make explicit adjustments for evasion (that is purposeful mis-reporting to fiscal or other public authorities) in industries other than construction. Furthermore, for construction the methodologies, data sources and assumptions vary widely. Further work needs to be done by nearly all Member States. Two Task Forces, on construction and distribution, where evasion is most common in most Member States, would be set-up up to look into all aspects of the estimation methods used for v these industries, including evasion allowances. Part 3. 6 of this report explains the role of these Task Forces in more detail. These conclusions summarise in general terms the strengths and the limitations of the Member States' current estimates with respect to exhaustiveness. However in order to see the wider picture the following examples of explicit and implicit adjustments for exhaustiveness already made by the Member States should also be noted. The examples which follow are not a complete listing of all of the adjustments made during the processes oi' compilation, nor are the figures for each country comparable for the reasons noted above, but they do give a flavour of the efforts made. Belgium makes a large number of detailed implicit and explicit adjustments for exhaustiveness. However, despite these adjustments, the lack of good quality and up-to-date basic statistics for many parts of the Belgian economy means that the estimates of GNP even alter adjustment cannot yet be confirmed as necessarily exhaustive. Denmark makes a range of implicit adjustments (and some explicit adjustments) to its estimates from the production approach, for example by using functionally derived estimates for a large part of construction activity and expenditure estimates for some service activities. 11 France makes systematic adjustments to what is in general already high quality basic data to make allowances for the absence of units, fiscal fraud and evasion including VAT fraud and hidden labour. Altogether these adjustments result in an addition to GNP of some 12%. Germany estimates GDP from both the output and expenditure approaches, with various adjustments made during the compilation process adding some 6% to GNP, and then chooses the higher of the resulting output and expenditure estimates as the definitive figure. A further positive adjustment is then made to allow for any incompleteness which might remain. Together these two last procedures add over 0. 5% to GNP. Greece has undertaken a major development of its national accounts with the aim of making them more complete. The more reliable methods now used, and more complete coverage of economic activity, resulted in an increase of some 20% to the previous estimate of GNP for 1988, with similarly large increases for other years. Ireland uses data from the Census of Population to adjust and supplement other data received on numbers in employment and self-employment and hence the income of these groups. * A separate substantial adjustment to allow for the possible under-reporting of income by the self-employed is also made. Italy uses employment statistics to make systematic adjustments to its data from enterprises to allow for unreported and hidden employment and for the likely under-reporting of activity. Use is also made of indirect methods for ensuring exhaustivity such as functional estimation methods. The adjustments for irregular labour add some 8% to GDP, and those for under-reported income add around another 3%. Luxembourg completed a major revision of its national accounts in 1994, making them more reliable and complete in several respects and adding some 10% to GNP. Luxembourg makes allowances for activity not captured in its basic statistics. However, with the exception of domestic services, adjustments are not made for hidden labour or purposefully under-reported activity. The Netherlands has a strong set of basic statistics underlying its national accounts, notably incorporating data from the VAT system and its system of labour accounts to help to ensure the exhaustiveness of its estimates. In addition explicit adjustments are made for the under-reporting of activity in a range of branches. The explicit adjustments are based mainly on data from the fiscal authorities and add about 1% to GNP. Portugal completed a major revision of its national accounts system in 1993 with the aim of making them more complete and reliable. In the new system data on the demand for products is used to add some 5% to the basic data on production, and comparisons with the Labour Force Survey add about 2% more. The revision itself added some 15% to GDP. Spain makes valuable cross-checks between its data to ensure that they are as complete as possible, for example using employment data, and makes an explicit adjustment for unreported construction activity. \ '?. The United Kingdom has introduced a supply and use framework to improve the cross-checks between its data, and has undertaken a major redevelopment of its business register. Explicit adjustments are made for construction activity and a further general adjustment is made for exhaustiveness based on the historic under-estimation of the income approach when compared with the expenditure approach. 2. 3 Title IV: Validation of the estimates of employment underlying the present GNP estimates Title IV of the Decision required comparisons of the employment data according to demographic involved data sources with the employment estimates underlying the GNP estimates. This standardising the definition of employment for the comparison on that of the domestic occupied population. The demographic data sources to be used were the Labour Force Survey and the Population Census or its national equivalent if no Population Census existed. The Decision sought the comparison at a specified level of detail by branch (NACE-CLIO R44 for services and NACE- CLIO R25 for the other branches). The format for the tables to be provided was set out in an annex to the Decision. « This part of the Decision was inspired by the Italian approach to using employment as a key variable for ensuring the exhaustiveness of the national accounts. If the same statistical sources used to estimate production and/or value added for the national accounts can also be used to yield an estimate of employment, then that employment estimate can also be assessed for completeness against the estimates of employment available from demographic sources. If the comparison should show a deficiency in the employment estimates underlying the national accounts, then there may well be grounds for believing that production and value added are also understated in the national accounts. If the comparison shows no such deficiency then one likely conclusion is that the national accounts cover at least employment exhaustively. The first results of the exercise were set out in a Eurostat paper for the December 1994 meeting of the GNP Committee. This paper focused on: Clarifying the concept of employment underlying GNP. There had been some confusion in some Member States where various employment estimates were linked to the national accounts. Describing what had thus far been achieved by the Member States. Some had completed the work as required while others had not. Presenting the first results. It was clear from the paper that two steps were required immediately: Bilateral discussions were required with most Member States in the very short-term. These discussions were required to clear up any remaining difficulties concerning the identification of the work still required according to the Commission Decision and to agree how and when this work should be completed. i. i Task Forces should need to be set-up to look at all aspects of the quality of the different estimation methods for certain branches, for example construction and distribution, including the subject of employment comparisons for these industries. The further discussions with Member States on employment comparisons took place during the first quarter of 1995. In eight cases special missions to Member States were undertaken. At the meeting of the GNP Committee in April 1995 a second paper on this subject was presented, giving an overview of the work still to be done. The current situation on this work can only be fully summed-up on a country by country basis. One general conclusion however was that the Member States agreed that the results from this validation exercise could only be integrated in their GNP estimates as part of each country's next general revision of the national accounts. This was thought to be the only feasible option because: A revision is already necessary to introduce the new concepts and classifications from the new ESA, the NACE(') and the CPA("). • « A revision is already necessary for taking account of new data sources and compilation methods such as the new services statistics and improved business registers. Employment statistics can best be reconciled and integrated by using all the other information available, including the new data sources and classifications to be introduced as part of the next general revisions. One general revision instead of several successive ones limits the disruption to the national accounts. This is an advantage to both data compilers and most data users. 2. 4 Title V: Description of the regulations and statistical adjustments pertaining to income in kind and tips or gratuities Under Title V of the Decision Member States were asked to: draw-up a survey of the tax rules on a list oï incomes in kind and describe for each type of income in kind the procedures used to ensure that they are correctly recorded in the national accounts; describe the calculations made in respect of tips or gratuities. (*) NACE: Classification of activities (**) CPA: Classification of products by activity 14 The point of interest for Eurostat and the GNP Committee is to ensure that these types of income are not omitted from value added and hence from GNP, either by being omitted from the statistical data system altogether or by being recorded incorrectly as the intermediate consumption of enterprises. Some types of income in kind and tipping are thought to be important components of total incomes in some Member States Eurostat presented a report on the studies made by the Member States to the meeting of the GNP Committee held in June 1995. The main conclusions were as follows: Firstly, the reports themselves were rather heterogeneous in length, detail, clarity and completeness. Eurostat would hold bilateral discussions with each of the Member States to ensure that clarifications or additional information were provided as necessary. Secondly, the extent to which adjustments are made for income in kind and tips differs substantially between Member States. These differences reflect differences in the tax rules and regulations, differences in the importance of the various types of income in kind in the Member States and differences in the interpretation of the ESA. However they also seem to reflect differences between the Member States which are unwarranted. Thus further work in some Member States will be necessary. 2. 5 Title VI: Investigation into the feasibility of the use of information from fiscal audits for improving the exhaustiveness of the GNP estimates At Title VI of the Decision Member States were asked to report on the feasibility of using audit information from the fiscal authorities to improve the exhaustiveness of GNP estimates. Personal and corporate income tax and value added tax systems, together with the corresponding audit mechanisms, exist in all Member States. In some Member States, notably France, information from fiscal audits is already used to improve the exhaustiveness of GNP estimates. Eurostat presented a paper summarising the Member States' reports to the December 1994 meeting of the GNP Committee. The main conclusions from these reports were as follows: The need to use fiscal audit information depends on whether there are other possibilities to make adjustments for evasion; this differs for each Member State and each industry. Similarly the likely size of evasion will differ between Member States and between industries. The results of fiscal audits are taken into the national accounts in some countries by the use of statistics inclusive of the results of fraud control exercises. This is the case for example with the use of VAT statistics by Denmark, Germany and the United Kingdom. The results of fiscal audits are used by some other Member States to make separate adjustments for evasion. This is the case in France, where the adjustments made cover the whole economy, and in the Netherlands for certain service industries. In the near future the use of fiscal data inclusive of fiscal audit information will be extended in the Netherlands and Italy and, perhaps, Belgium. Several Member States intend to use fiscal audit results to make separate adjustments or to verify adjustments already made on the basis of other data sources. This is the case in the Netherlands, the United Kingdom and Portugal. The use of fiscal audit information to make separate adjustments does not seem feasible for various reasons in Belgium, Germany, Ireland, Italy, Luxembourg and Spain (and perhaps Greece, but the position in Greece needs to be clarified). Two main stumbling blocks were cited: data confidentiality and the difficulty of applying the results for the non-random selection of enterprises subject to audit to the universe of all enterprises. It is usually the case that fiscal audits are targeted on enterprises thought. most likely to fraud. Thus it cannot simply be assumed that enterprises which are not audited have the same characteristics as those that are. 2. 6 The follow-up to the Commission Decision on exhaustiveness In order to take forward the work on exhaustiveness the Commission established task forces in support of the GNP Committee targeted on some specific topics. These task forces will advise the Commission, and hence in due course the GNP Committee, on the best methodologies to be used for construction, distribution, on the use of households budget surveys and on estimating imports and exports under the Intrastat system. The Task Force on Construction will give an overview of the most important data and estimation problems for that industry (e. g. the problems of subcontracting, seasonal work, evasion of output and income) and suggest ways in which they can be best overcome (which types of data are most useful, how to combine the figures from various data sources, etc. ). The Task Force on Distribution will do the same for the wholesale and retail industries (e. g. the determination of trade margins, the separation of sales into those to final users and those to business) and for cafes, hotels and restaurants. The Task Force on The Use of Household Budget Surveys will investigate how the figures from the household budget surveys can be used when compiling GDP estimates in general and to what extent they can be a tool for capturing under-reported sales (e. g. in retail establishments, hotels, cafes and restaurants). The Task Force on the Use of Intrastat data will investigate how the GDP estimates can be safeguarded and improved using this data. Since the abolishment of the intra-EU customs formalities and the introduction oï Intrastat for recording intra-HU trade in merchandise, the accuracy of the statistical information on this type of trade seems to have declined substantially, in particular at the product-group level. Such a decline of the quality oi'information on foreign trade reduces the reliability of the expenditure and commodity How methods for estimating GDP. It is also likely to reduce the quality of the balancing process. ImprovcmcMt of the statistical information lb on intra-EU trade in merchandise is therefore very important for maintaining and improving the quality of the Member States' GDP estimates. The first meetings of each of these Task Forces took place between September and November 1995 and more meetings are planned for the end of 1995 and the beginning of 1996. All of the Task Forces will report back to the GNP Committee by the end of June 1996. The work on exhaustiveness should be complete and the Commission reservations lifted by October 1998. It should be noted however that some difficulties in achieving this date in some Member States are likely. The precise scope of the work required from each Member State will vary, and it is not yet fully specified. For example, the recommendations of the four GNP Committee Task Forces will not be known until June 1996. Those recommendations will need to be considered by the Commission and then discussed and agreed by the GNP Committee, before being implemented by October 1998. In 1996 missions to the Member States are planned in order to discuss detailed plans for the work still to be done to ensure exhaustiveness before October 1998, e. g. on employment comparisons, which should be incorporated as part of the forthcoming revisions of national accounts, or on estimating income in kind, in particular on the treatment of the private use of business cars. 2. 7 Progress on the transversal issues since 1994 Alongside the major efforts made on exhaustivity, much progress was made on the other transversal subjects of reservation and investigation facing the Commission and the GNP Committee. The following points of progress are notable: The Task Force on dwelling services, which began its work in mid 1993, completed its work by mid 1994 by specifying the manner of application of the stratification method. Based on its work, Eurostat presented a draft Commission Decision specifying the methodology to be used in all Member states to the meeting of the GNP Committee in December 1994. After some modifications on points of detail, the proposal gained the unanimous support of the GNP Committee, and the Commission Decision was duly adopted (95/309/EC, Euratom of 18 July 1995). Member States are required to provide GNP estimates compiled using the new common methodology for dwelling services for the years 1988 onwards in the data transmission for GNP own resource purposes due in September 1996. In practice some countries may need a derogation to allow the work to be completed by the end of September 1997. The comparability of estimates at the borderline between intermediate and final uses was discussed in a document for the GNP Committee in July 1994. Issues of particular concern include, for example, the recording of expenditures on infrastructure repairs, improvements and renewals, on small value capital goods and on software. Detailed information on the practical steps Member States take to conform with the ESA regarding such expenditures will be required before comparability can be verified and where necessary improved. An extensive questionnaire seeking this information was sent to Member Slates in October 1994 for answer by the end of 1995. Eurostat presented a first document on financial institutions to the GNP Committee in January 1994. The document identified a number of technical questions concerning the measurement of the output o!" some types of financial services (such as insurance and foreign exchange dealing) and some other questions concerning the coverage of certain types of financial institutions (such as those institutions which are not supervised by the government or central bank) in the statistical reporting framework. It was followed by a questionnaire to each Member State seeking detailed explanations of these points and posing some further questions for each country following a detailed institutions. Most of the replies to the study of their inventories as they concern financial questionnaire have now been received and a follow-up report will be prepared for the GNP Committee during the next few months. Concerning government and non-profit institutions, a first document the most important issues was presented to the GNP Committee in December 1994. The Committee's view was that while at least some of the issues are undoubtedly of some importance for GNP, particularly the subject of the imputation of the consumption of fixed capital for government capital assets, they are of lesser priority than many of the other subjects also being studied at the same time by the Committee (e. g. exhaustiveness). It was agreed therefore that further work on government and non profit institutions should be deferred for a year or so, in order that more important work could be progressed. This subject is therefore due to be taken up again shortly with the GNP Committee. identifying The earlier work on the transition from GDP to GNP noted in section 2 of this document was followed-up by a report to the GNP Committee meeting of December 1994. This report followed the bilateral discussions on the subject held with each Member State and identified a list of points needing improvement in some Member States and an important difficulty in the recording of the activity of mutual investment funds common to all Member States which was in need of further investigation. The Committee decided to set-up a Task Force to propose what should be done on mutual investment funds. The Task Force met three times in the first half of 1995. A document setting-out a recommended treatment of these funds based on the work of the Task Force was presented to the GNP Committee at its meeting in October 1995. Discussions were continued at the December 1995 meeting of the Committee and are expected to be concluded in March 1996. The other points of weakness concerning the transition from GDP to GNP which need improvement in some Member States are being pursued on a bilateral basis. The subject of agriculture was discussed in a document for the GNP Committee in July 1994. A large number of detailed and technical difficulties in measuring the agricultural contribution to GNP were identified. Weaknesses, usually of minor consequence, were found in the estimates for many Member States, but a reservation was thought necessary and so introduced on the Portuguese estimates for agriculture. Often the general points of weakness found were connected to the use of the concept of the "national farm" for agricultural economic accounts, and incomplete compatibility with the concepts needed for national accounts. The Committee decided to consult the specialists in agricultural economic accounts ol' a working party attached to the Committee on Agricultural Statistics on the technical and detailed points raised in the document. The GNP Committee will return to the subject during 1996, once this advice has been received. its The subject of the use of VAT data for estimating GNP has long been a subject of interest for the GNP Committee. Two aspects of this subject have been of particular interest, both hinging on the calculation and interpretation of the theoretical amount of VAT: that is the amount of VAT that can be expected if the VAT rules and regulations are applied to the estimates of economic activity contained in the national accounts. The first aspect of interest concerns the interpretation of the difference between this theoretical amount of VAT and the amount of VAT actually received by the state. The second aspect of interest concerns which VAT concept is actually used as the VAT element which is a component of GNP. At the January 1994 meeting of the Committee Eurostat presented a paper identifying differences between the concepts used for the estimate of VAT as a component of GNP in some of the Member States and setting out the main themes for further investigation. This was followed by a short questionnaire to collect the additional information needed to take this work forward, and then by a second document for the GNP Committee's meeting in June 1995. Discussion to agree a feasible common method for estimating VAT as a component of GNP for all Member States were taken up again at the December 1995 meeting of the Committee and will be further pursued bilateraly. The work on all of the transversal subjects is scheduled to be complete and the Commission reservations lifted by October 1997 (for dwellings results are due in September 1996). Derogations may be necessary for some countries to allow some of the work to be completed by October 1998. 19 2. 8 Progress on the country specific issues since 1994 Much progress has also been made in individual Member States to improve the comparability and reliability of their GNP estimates in country-specific ways. The improvements made can be summarised as follows: Great efforts have been made to fundamentally redevelop the national accounts of those Member States which were seen as having the weaker based GNP estimates. These redevelopments have already seen large changes to the GNP estimates for Greece, Luxembourg and Portugal. Similarly, important developments are underway in Belgium and Ireland, though that is not to say that equally large changes to the GNP estimates of those two countries can be expected. All of the Member States have done important work in response to the Commission's country-specific reservations on aspects of their GNP compilation methods. In many cases this work has enabled the Commission to lift the reservations concerned. In the other cases the work in hand is expected to enable the Commission to lift the reservations between the time of writing and the target deadline of October 1997 (though again in some cases a derogation to allow a deadline of October 1998 may be necessary). All of the Member States also have their own important national accounts development projects. These projects are not directly the consequence of work programmes emanating from the Commission and the GNP Committee but they are nevertheless very important and they complement them. A complete list of the individual improvements made by each Member State would be very long indeed. Major improvements made already by Member States or currently being implemented by them include the following: In Belgium, a series of institutional changes have been made with the intention of giving a new impetus to the development of the national accounts. The existing system, noted as having considerable shortcomings by Eurostat in a detailed report of 1992, will be subject to a major overhaul. Important new features of the national accounts system will include a new range of basic statistics from enterprises and the replacement of the 1958 OECD framework of national accounts with that of the ESA. In Denmark, work already completed has enabled the Commission to lift one reservation specific to Denmark, and another is expected to be lifted shortly. The Commission has also been able to lift its reservation on taxes and subsidies, after some changes were made by Statistics Denmark. Work on a wide-ranging revision of the national accounts, involving the incorporation of several important new data sources, is due to be completed in mid-1997. The revision includes a number of projects which address themselves at the Commission's remaining points of reservation specific to Denmark and others which take forward the work done so far on exhaustiveness. In France, improvements made to some of the component national accounts estimates have allowed the Commission to lift one of its reservations specific to France and the reservation on the 2 0 transversal reservation on taxes and subsidies. Work is also in progress on the longer-term developments needed to lift the remaining reservation specific to France. In Germany, estimates GNP inclusive o( the new Lander of Germany were presented to the GNP Committee. A Commission report to the GNP Committee in July 1994 gave a critical appraisal of them, noting the great efforts that had been made and some areas where they can be improved in the future. The Commission reservations specific to Germany (both the old and new Lander) are being addressed, with the different pieces of work required due to be completed at various dates between now and October 1997. The transversal reservation on taxes and subsidies has been lifted for Germany. In Greece, the national statistical office has, with assistance from some technical experts funded by the Commission, made great improvements to its national accounts. The major revision, largely completed in 1994, featured improved methods for, for example, construction, distribution and business and personal services, and led to the previous GNP estimates increasing by over 20%. Although some further improvements are still necessary, it is clear that a very substantial increase in the comparability and reliability of the Greek national accounts has already been-achieved. The information still needed by the Commission before the specific reservations for Greece can be assessed and then in due course lifted is expected to be provided by February 1996. In Ireland, a number of projects to give important improvements to the reliability of the estimates of GDP from the income approach are continuing. In addition the development of the expenditure approach and of a supply and use framework will lead to more dependable national accounts. These developments are due to be completed in 1997, when, if the work is successful, it should be possible to lift all of the Commission's reservations specific to Ireland. In Italy, the existing use of employment data to give exhaustive national accounts is recognised to be a good foundation for them. Work to make the maximum use possible of family budget surveys and to build a good quality business register is underway. Once these major tasks are completed it is expected that the Commission's reservations specific to Italy should be lifted. In Luxembourg, a major revision was completed during 1994, featuring improvements to many of the basic statistics particularly for services and some of the estimation methods used. The previous estimate of GNP was increased by some 10% as a result. Once full documentation is received on the revised system of national accounts, the Commission expect to be able to lift most or all of the reservations specific to Luxembourg For The Netherlands, an important revision of the national accounts, eliminating some of the relative weaknesses, was completed in 1992. A further revision, incorporating notably further improvements to exhaustiveness is underway and is due to be completed in 1999. A study has been completed in response to the only Commission reservation specific to the Netherlands and a small revision to GNP will allow the reservation to be lifted. In Portugal, the main weaknesses of the national accounts system were addressed in a major revision completed in 1994. The revision saw much improved estimates of the contribution of. for example, large parts of the services industries, and led to the previous estimates of GNP being increased by some 15%). Although some further improvements to the Portuguese national accounts will still be necessary, the important work completed already should shortly allow many of the Commission reservations specific to Portugal to be lifted. 1 he remaining reservations specific to :>. i Portugal are expected to lead to further improvements to GNP in 1996, and it is hoped that those reservations can also be lifted then. In Spain, improvements have been made to the treatment of the national lottery and of taxes and subsidies. The Commission's reservation on the Spanish national lottery estimates is being lifted. Work is underway to enable the remaining specific reservations for Spain, and the transversal reservation on taxes and subsidies, to be lifted by 1997. In The United Kingdom, work already completed has enabled the Commission to lift all four of its reservations specific to the United Kingdom estimates of GNP. Concerning the new Member States, Iceland and Norway, Eurostat carried out a first visit to each of the countries during the second half of 1994. Those visits were used to collect some basic information on the sources and methods used in each country, and to guide them in their provision of more detailed information to the Commission. A report on each visit was discussed by the GNP Committee at its meetings in December 1994 or March 1995. 2 2 Annex B to the report to Council and Parliament on GNP Directive Summary of the improvements made to GNP estimates for the years under reservation Year 1988 1989 1990 1991 1988- 1988R95 total reservation 1989-1 1989R95 total reservation 1990- 1990R95 total reservation 1991-1 1991-IV total reservation change improvements change improvements change improvements change improvements Country Unit Belgium Md BFR 5445 5513 1. 25% 0,06% 5952 5991 0,66% N/A 6352 6345 - 0 , 1 1% N/A 6680 6699 0,28% Denmark Md DKR Germany Md DM G-eece Md DR 695 2122 7290 694 -0. 14% 0,11% 733 725 -1,09% 0,11% 111 753 -3,09% 0,11% 784 782 -0,26% 2108 -0. 66% N/A 2261 2249 -0,53% N/A 2410 2494 0,97% N/A 2826 2882 1,98% 8997 21. 75% 20,70% 8768 10691 21,93% 20,60% 10409 12867 23,61% 20,90% 12813 15726 22,73% MdPTA 39190 40018 2. 1 1 : : 0,69% 44597 44945 0,78% 0,64% 49627 49971 0,69% 0,56% 54223 54736 0,95% Soam France Ireland Md FF Md IR£ itaiy (L'T) 1000 Md Ljxemoourg Md LFR Netherlands Md HFL Portugal Md ESC UK MdUK£ 5645 18. 8 1072 326 449 5880 463 5726 1. 43% 0,07% 6101 6154 0,87% 0,08% 6467 6479 0,19% 0,03% 6722 6735 0,19% 20 6. 38% 1084 1. 12% 360 10. 43% 454 1,11% 3,67% -0,04% 9,20% 1,56% 20. 9 1177 373 473 22,18 6,12% 1183 0 , 5 1% 404 485 8 , 3 1% 2,54% 3,30% N/A 8,85% 1,69% 22,9 1291 397 509 24,06 5,07% 3,93% 24,25 25,4 4,74% 1296 0,39% N/A 1407 1409 0,14% 442 11,34% 516 1,38% 9,32% 1,37% 433 543 482 11,32% 542 -0,18% 6780 15. 31% 15,53% 6994 8004 14,44% 14,71% 8460 9490 12,17% 14,21% 10206 10915 6,95% 459 -0. 86% -0,10% 511 502 -1,76% -0,16% 548 540 -1,46% •0,24% 568 566 -0,35% ——————— N/A 0,11% 0,85% 20,70% 0,67% •0,06% 3,51% N/A 8,78% •0,18% 10,74% -0,25% 19XX-I = first estimate for 19XX N/A = not available 19XXR95 = revised estimate in 1995 for 19XX Foreword The above table shows the changes to the Member States' GNP estimates for the period 1988 to 1991. Some of these changes are the result of ongoing adjustments of GNP. This is not dealt with here. The purpose here is to highlight those changes which reflect improvements as a result of applying Commission decisions or after notification of reservations. The notes which follow clarify the particular type of improvement in each country. In order to measure the progress achieved by the Member States, Eurostat and the GNP Committee were also keen to assess improvements to the statistical methods and sources used after reservations had been notified, especially when changes in figures are not indicated in sufficient detail. The period from 1988 to 1991 was selected because it corresponds to the years for which the GNP estimates are supposed to be final and for which reservations have been expressed. Belgium For 1988 the overall extent of GNP adjustments directly relating to reservations (0. 06%) matches the average rate of correction for the three different ways of calculating GNP. Where output is concerned, these changes (0. 13% of total GNP) affect mainly compensation received from the rest of the world (0. 19%) and the value added of market services (-0. 08%). With regard to income, the improvements (0. 16%) concern mainly taxes paid to Belgian enterprises (-0,33%), company profits (0. 25%), compensation of employees (0. 13%) and dividends received by Belgian firms (0. 09%). On the expenditure side, the adjustments (-0. 12%) relate wholly to estimates of final consumption. The other changes for 1988 and those for the years 1989 to 1991 stem primarily from changes in the statistical bases and procedures used, as well as retropolation to these years of new and more detailed data obtained since 1994. Exhaustiveness has been enhanced. However, it is not possible at present to attribute these adjustments to any particular reservation. Denmark Denmark has changed ils GNP estimates from 11>XS to 1991 to take account of the reservations which were notified to the Danish authorities on the subject of water supplies and commercial activities. The impact of the changes for these four years is approximately 0. 02% of GNP in the case of water supplies and 0. 09% for commercial activities. It should also be pointed out that, in order to comply with the decision on taxes and subsidies, Denmark withdrew the adjustments for taxes and subsidies which it had introduced in 1991. Germany Since 1990 the GNP estimates in Germany have taken into account the country's unification on 3 October of that year. The figures for 1988 and 1989 thus apply to the old Federal Republic, while those for 1990 and 1991 include the new Lander. Germany has adjusted the 1991 estimate for the new Lander by some 0. 85 %, in response to the reservations which have been notified for these new Lander. Greece Greece has changed its GNP figures for 1988-1991 as part of the thorough overhaul of its national accounts, which is still ongoing. The impact of the changes over the period amounts to approximately 20. 7% of GNP. Spain Spain has made changes to its GNP estimates for 1988-1991 in response to the reservations which were notified. These adjustments concern the national lottery (0. 36% bf GNP), insurance services (- 0. 21%) and subsidies for educational activities (0. 48%). The estimates for the national lottery are final for the 1988-1991 period. The procedure for lifting the reservation concerning the national lottery is under way. On the other hand, the figures for insurance services and education subsidies are still provisional. France France has supplied GNP estimates for 1988-1991 which have been revised in the light of the reservations which were notified, with reference to the economic territory, leasing operations, insurance, depreciation of highways and networks, theft of stocks, treatment of inspection and supervision fees paid to the State and payments to the SNCF and the RATP in respect of the carte orange season ticket. The adjustments made for all these reservations for 1988-1991 are final and come to 0. 07%, 0. 08%, 0. 03% and -0. 06% of GNP respectively. Also, since 1992 France has been transmitting data incorporating the adjustments required for these items. The specific reservations have been lifted. Ireland Ireland has adjusted its GNP estimates for 1988-1991 in response to certain reservations which were notified. The adjustments amount to 3. 67%, 3. 30%, 3. 93% and 3. 51% of GNP for the four years in In the case of 1988, more than two-thirds of the changes concern the gross operating question. surplus. As for 1989-1991, it is not possible, on the basis of the data which have been supplied, to break down the changes in accordance with the various reservations which were notified. The new estimates are provisional. Italy The only change which Italy has made to its national accounts for 1988-1991, as a result of reservations which were notified, is an adjustment of -0. 04% of GNP for compensation to employees received from the rest of the world. This adjustment stems from the reservation on the transition from GDP to GNP which the GNP Committee has not yet considered. As the revision of Italy's national accounts is not yet complete, it is currently impossible to ascertain the adjustments to be made. Luxembourg As a result of the major revision of its national accounts which was completed in 1994, Luxembourg has adjusted its estimates for the national accounts for 1988 to 1991, with the aim of complying with the reservations which were notified. The adjustments for the period amount to approximately +9% of GNP. They relate mainly to better coverage of services and financial and insurance activities (about 90%) of the increase) and, to a lesser extent, to the reappraisal of the market and non-market services of general government. Netherlands The Netherlands has adjusted its GNP estimates for 1988-1990 as part of the major revision of the national accounts which was completed in 1992. The changes amount to approximately 1. 5% of GNP. The figures for 1991 were estimated using the new base and have not been greatly altered subsequently. Minor adjustments were made to the figures for 1988 to 1991 after the revision of fixed capital consumption which was made possible in 1995 thanks to the availability of new data on investment. This revision may be attributed to the reservation concerning general government and private non-profit institutions. Portugal As part of the major overhaul of its national accounts, Portugal has corrected its GNP estimates for 1988-1991. The changes amount to 15. 53%, 14. 71%, 14. 21% and 10. 74% of GNP respectively. The figures for 1991 required less adjustment, the reason being that, unlike the previous three years, the initial estimate for that year already included the Azores and Madeira, which together account for about 5% of GNP. Moreover, for the period 1988-1991, the ligures for the changes relating to reservation improvements are higher than those for the total change. This is due to the fact that other corrections have led to a decrease in the GNP estimates between 1993 (the year in which the reservation improvements were made) and 1995. It is not possible, with the data which arc currently available, to break down the effect of revision (excluding the Azores and Madeira), i. e. approximately 10%, in accordance with the various reservations which were notified. 'Ah United Kingdom In response to the reservations which were notified, the United Kingdom adjusted its GNP estimates for 1988-1991. The improvements in connection with the reservations (-0. 10%, -0. 16%, -0. 24% and -0. 25% of GNP respectively for the four years in question) match the adjustments to property income received from the rest of the world. They relate to the "transversal reservation" on the transition from GDP to GNP. The heading "total change" nevertheless includes some adjustments made on the basis of other reservations. Some of these reservations had a negligible impact on GNP, an example being insurance, for which only 1991 was adjusted (0. 08%). In other cases (register of import-export firms, register of leasing companies), it has not been possible to calculate the overall effect on GNP, since the adjustments were made to the input-output tables. For these ables, however, the changes made to the statistical methods after the notification of reservations have proved satisfactory. The new estimates supplied by the United Kingdom for 1998-1991 are final and the specific reservations have been lifted. 2 7 ISSN 0254-1475 COM(96) 124 final DOCUMENTS EN 17 Catalogue number : CB-CO-96-133-EN-C ISBN 92-78-01853-8 Office for Official Publications of the European Communities L-2985 Luxembourg z%

Vorschlag für einen BESCHLUSS DES RATES betreffend den Abschluß des Rahmenabkommens über den Handel und die Zusammenarbeit zwischen der Europäischen Gemeinschaft und ihren Mitgliedstaaten einerseits und der Republik Korea andereseits

http://publications.europa.eu/resource/cellar/840dc7fe-30a8-4bfe-ae76-d15059f0ea97

deu

KOMMISSION DER EUROPÄISCHEN GEMEINSCHAFTEN Brüssel, den 27. 03. 1996 KOM(96) 141 endg. 96/ 0098 (CNS) Vorschlag für einen BESCHLUSS DES RATES betreffend den Abschluß des Rahmenabkommens über den Handel und die Zusammenarbeit zwischen der Europäischen Gemeinschaft und ihren Mitgliedstaaten einerseits und der Republik Korea andererseits (von der Kommission vorgelegt) BEGRÜNDUNG 1. 2. 3. 4. 5. 6. Mit Beschluß vom 8. März 1995 ermächtigte der Rat die Kommission, Verhandlungen über ein Rahmenabkommen über den Handel und die Zusammenarbeit mit der Republik Korea aufzunehmen, und nahm entsprechende Verhandlungsdirektiven an. In Brüssel fanden zwei Verhandlungsrunden statt, die erste am 11. Mai 1995 und die zweite am 12. /13. Oktober 1995. Nach Konsultationen zwischen der Kommission und der koreanischen Regierung Ende November 1995 und weiteren Kontakten über diplomatische Kanäle wurde das Abkommen am 29. Februar 1996 in Brüssel paraphiert. Als die Verhandlungsdirektiven angenommen wurden, behielt sich der Rat das Recht vor, nach Abschluß der Verhandlungen über den rechtlichen Status des Abkommens zu entscheiden. Entsprechend dem Ergebnis der Gespräche im Dezember 1995 und Januar 1996 im Rat wird das Abkommen ein Abkommen sein, bei dem sowohl die Gemeinschaft als auch die Mitgliedstaaten Vertragsparteien sind (ein sogenanntes gemischtes Abkommen). Das Abkommen wird nun dem Rat vorgelegt, damit es unterzeichnet und geschlossen werden kann. Die Kommission ist der Auffassung, daß das paraphierte Abkommen mit den vom Rat angenommenen Verhandlungsdirektiven im Einklang steht. Die Kommission prüft, ob die vorläufige Anwendung einiger Bestimmungen dieses Abkommens für die koreanische Seite annehmbar ist. Sollte dies der Fall sein, so wird die Kommission zu gegebener Zeit um die Genehmigung eines entsprechenden Briefwechsels nachsuchen. Damit das Rahmenabkommen über den Handel und die Zusammenarbeit zwischen der Europäischen Gemeinschaft und ihren Mitgliedstaaten einerseits und der Republik Korea anderseits unterzeichnet und geschlossen werden kann, schlägt die Kommission dem Rat vor, den beigefügten Beschlußentwurf zu genehmigen. 4 & DER RAT DER EUROPÄISCHEN UNION - gestützt auf den Vertrag zur Gründung der Europäischen Gemeinschaft, insbesondere auf die Artikel 73c Absatz 2, 75, 84 Absatz 2, 113 und 235 in Verbindung mit Artikel 228 Absatz 2 Satz 2 und Absatz 3 Unterabsatz 1, auf Vorschlag der Kommission, nach Stellungnahme des Europäischen Parlaments, nach Anhörung des Wirtschafts- und Sozialausschusses, in der Erwägung, daß die Europäische Gemeinschaft das Rahmenabkommen für den Handel und die Zusammenarbeit zwischen der Europäischen Gemeinschaft und ihren Mitglicdstaaten einerseits und der Republik Korea andererseits genehmigen soll - BESCHUESST: Artikel 1 Das Rahmenabkommen über den Handel und die Zusammenarbeit zwischen der Europäischen Gemeinschaft und ihren Mitghedstaaten einerseits und der Republik Korea andererseits wird im Namen der Europäischen Gemeinschaft genehmigt. Der Wortlaut des Abkommens ist diesem Beschluß beigefügt. Artikel 2 Die Kommission, die von Vertretern der Mitghedstaaten unterstützt wird, vertritt die Europäische Gemeinschaft in dem in Artikel 19 Absatz 3 des Rahmenabkommens über den Handel und die Zusammenarbeit vorgesehenen Gemischten Ausschuß. Artikel 3 Der Präsident des Rates nimmt die in Artikel 21 des Abkommens vorgesehene Notifikation im Namen der Europäischen Gemeinschaft vor. Dieser Beschluß wird im Amtsblatt der Europäischen Gemeinschaften veröffentlicht. Artikel 4 Geschehen zu Brüssel, Für den Rat 4è Der Präsident 4c (Titel) Rahmenabkommen über den Handel und die Zusammenarbeit zwischen der Europäischen Gemeinschaft und ihren Mitgliedstaaten einerseits und der Republik Korea andererseits. (Text) DIE EUROPÄISCHE GEMEINSCHAFT und DAS KÖNIGREICH BELGIEN, DAS KÖNIGREICH DÄNEMARK, DIE BUNDESREPUBLIK DEUTSCHLAND, DIE GRIECHISCHE REPUBLIK, DAS KÖNIGREICH SPANIEN, DIE FRANZÖSISCHE REPUBLIK, IRLAND, DIE ITALIENISCHE REPUBLIK, DAS GROSSHERZOGTUM LUXEMBURG, DAS KÖNIGREICH DER NIEDERLANDE, DIE REPUBLIK ÖSTERREICH, v DIE PORTUGIESISCHE REPUBLIK, DIE REPUBLIK FINNLAND, DAS KÖNIGREICH SCHWEDEN, DAS VEREINIGTE KÖNIGREICH GROSSBRITANNIEN UND NORDIRLAND, Vertragsparteien des Vertrages zur Gründung der Europäischen Gemeinschaft und des Vertrages über die Europäische Union, im folgenden 'Mitgliedstaaten' genannt, einerseits und DIE REPUBLIK KOREA andererseits A L EINGEDENK der traditionellen freundschaftlichen Bindungen zwischen der Republik Korea einerseits und der Europäischen Gemeinschaft und ihren Mitgliedstaaten andererseits, IN BEKRÄFTIGUNG des Eintretens der Vertragsparteien für die demokratischen Grundsätze und die grundlegenden Menschenrechte, wie sie in der Allgemeinen Erklärung der Menschenrechte verankert sind, IN BESTÄTIGUNG ihres Wunsches, einen regelmäßigen politischen Dialog zwischen der Europäischen Union und der Republik Korea einzurichten, der auf gemeinsamen Werten und Zielvorstellungen beruht, IN ANERKENNUNG DER TATSACHE, daß das Allgemeine Zoll- und Handelsabkommen eine bedeutende Rolle bei der Förderung des Welthandels im allgemeinen und des bilateralen Handels im besonderen gespielt hat und daß die Republik Korea und die Europäische Gemeinschaft gleichermaßen für die Grundsätze des Freihandels und der Marktwirtschaft eintreten, auf denen dieses Abkommen beruht, IN BEKRÄFTIGUNG DER TATSACHE, daß die Republik Korea, die Europäische Gemeinschaft und ihre Mtgliedstaaten sich dazu verpflichtet haben, ihre durch die Ratifikation des Übereinkommens zur Gründung der Welthandelsorganisation eingegangenen Verpflichtungen in vollem Umfang zu erfüllen, EINGEDENK der Notwendigkeit, zur vollständigen Umsetzung der Ergebnisse der Uruguay-Runde des GATT beizutragen und alle Regeln des Welthandels auf transparente und nichtdiskriminierende Weise anzuwenden, IN ANERKENNUNG der Bedeutung einer Stärkung des bestehenden Verhältnisses zwischen den Vertragsparteien im Hinblick auf eine Intensivierung der Zusammenarbeit zwischen ihnen sowie in Anerkennung ihres gemeinsamen Willens, ihre Beziehungen in Bereichen von beiderseitigem Interesse auf der Grundlage der Gleichheit, der Nichtdiskriminierung, der Achtung der natürlichen Umwelt und des beiderseitigen Vorteils zu festigen, zu vertiefen und zu diversifizieren, IN DEM WUNSCH, günstige Voraussetzungen für ein nachhaltiges Wachstum und eine Diversifizierung des Handels sowie für die wirtschaftliche Zusammenarbeit in verschiedenen Bereichen von beiderseitigem Interesse zu schaffen, IN DER ÜBERZEUGUNG, daß es für die Vertragsparteien von Vorteil sein wird, ihre Beziehungen institutionalisieren und auf wirtschaftlichem Gebiet zusammenzuarbeiten, da eine solche Zusammenarbeit zu einer Förderung des Handels und der Investitionen beitragen würde, zu EINGEDENK der Bedeutung, die der Beteiligung der direkt betroffenen Personen und Einheiten, insbesondere der Wirtschaftsuntemehmen und ihrer repräsentativen Vereinigungen, an der Zusammenarbeit zukommt - HABEN BESCHLOSSEN, DIESES ABKOMMEN ZU SCHLIESSEN, UND HABEN ZU DIESEM ZWECK ZU IHREN BEVOLLMÄCHTIGTEN ERNANNT: DIE EUROPÄISCHE GEMEINSCHAFT: DAS KÖNIGREICH BELGIEN: DAS KÖNIGREICH DÄNEMARK: DIE BUNDESREPUBLIK DEUTSCHLAND: DIE GRIECHISCHE REPUBLIK: DAS KÖNIGREICH SPANIEN: DIE FRANZÖSISCHE REPUBLIK: IRLAND: DIE ITALIENISCHE REPUBLIK: DAS GROSSHERZOGTUM LUXEMBURG: DAS KÖNIGREICH DER NIEDERLANDE: DIE REPUBLIK ÖSTERREICH: DIE PORTUGIESISCHE REPUBLIK: DIE REPUBLIK FINNLAND: DAS KÖNIGREICH SCHWEDEN: DAS VEREINIGTE KÖNIGREICH GROSSBRITANNIEN UND NORDIRLAND: DIE REPUBLIK KOREA: DIESE SIND nach Austausch Vollmachten - ihrer in guter und gehöriger Form befundenen WIE FOLGT ÜBEREINGEKOMMEN: Artikel 1. Grundlage der Zusammenarbeit Die Wahrung der demokratischen Grundsätze und die Achtung der Menschenrechte, wie sie in der Allgemeinen Erklärung der Menschenrechte verankert sind, bilden die Grundlage der Innen- und Außenpolitik der Vertragsparteien und sind ein wesentlicher Bestandteil dieses Abkommens. Artikel 2. Ziele der Zusammenarbeit Im Hinblick auf eine Intensivierung der Zusammenarbeit verpflichten sich die Vertragsparteien, den Ausbau der Wirtschaftsbeziehungen zu fordern. Zu den Zielen ihrer Bemühungen gehören insbesondere: a) Intensivierung und Diversifizierung des Handels sowie Aufiiahme einer handelspolitischen Zusammenarbeit zum beiderseitigen Vorteil; Aufiiahme einer wirtschaftlichen Zusammenarbeit in Bereichen von beiderseitigem Interesse, u. a. wissenschaftliche und technische Zusammenarbeit sowie industrielle Zusammenarbeit; Förderung der Zusammenarbeit zwischen Wirtschaftsunternehmen durch eine Förderung der Investitionen auf beiden Seiten und durch eine Verbesserung des gegenseitigen Verständnisses. b) c) Artikel 3. Politischer Dialog Zwischen der Europäischen Union und der Republik Korea wird ein regelmäßiger politischer Dialog eingerichtet, der auf gemeinsamen Werten und Zielvorstellungen beruht. Dieser Dialog wird im Einklang mit den in der Gemeinsamen Erklärung der Europäischen Union und der Republik Korea zu diesem Thema vereinbarten Verfahren geführt. Artikel 4. Meistbegünstigung Im Einklang mit ihren Rechten und Pflichten im Rahmen der Welthandelsorganisation verpflichten sich die Vertragsparteien, einander die Meistbegünstigung zu gewähren. Artikel 5. Handelspolitische Zusammenarbeit (1) Die Vertragsparteien verpflichten sich zur Förderung einer möglichst weitreichenden Entwicklung und Diversifizierung des gemeinsamen Handels zu ihrem beiderseitigen Vorteil. sich verpflichten zur Verbesserung Die Vertragsparteien der Marktzugangsbedingungen. Sie gewährleisten, daß die angewandten Zollsätze nach dem Grundsatz der Meistbegünstigung festgelegt werden, und berücksichtigen dabei verschiedene Gegebenheiten, wie zum Beispiel die Lage des Binnenmarktes der einen Vertragspartei und die Ausführinteressen der anderen Vertragspartei. Sie verpflichten sich, unter Berücksichtigung der Arbeit internationaler Organisationen in diesem Bereich auf die Beseitigung von Handelsschranken hinzuarbeiten, insbesondere nichttarifliche Hemmnisse rechtzeitig beseitigen und Maßnahmen zur Verbesserung der Transparenz treffen. indem sie (2) Die Vertragsparteien verfolgen eine Politik, die auf folgendes abzielt: a) Multilaterale und bilaterale Zusammenarbeit zur Lösung von Problemen im Zusammenhang mit der Entwicklung des Handels, die für beide Seiten von Interesse sind und das künftige Vorgehen der WTO einschließen. Dazu arbeiten sie auf internationaler und bilateraler Ebene bei der Lösung handelspolitischer Probleme von gemeinsamem Interesse zusammen; Förderung des Informationsaustausches zwischen Wirtschaftsbeteiligten und industrielle Zusammenarbeit zwischen Unternehmen zur Diversifizierung und Ausweitung des Handels; Prüfung und Empfehlung von Absatzforderungsmaßnahmen als Beitrag zur Ausweitung des Flandels; Erleichterung der Zusammenarbeit zwischen den zuständigen Zollverwaltungen der Europäischen Gemeinschaft, ihrer Mitgliedstaaten und Koreas; Verbesserung des Marktzugangs für gewerbliche und Erzeugnisse sowie für Fischereierzeugnisse; Verbesserung des Marktzugangs für Dienstleistungen, wie zum Beispiel Finanz- und Telekommunikationsdienstleistungen; Intensivierung der Zusammenarbeit in den Bereichen Normen und technische Vorschriften; wirksamer Schutz des geistigen, gewerblichen und kommerziellen Eigentums; IXirchführung von Handels- und Investitionsmissionen; Veranstaltung von allgemeinen Ausstellungen und Fachmessen. landwirtschaftliche b) c) d) e) f) g) h) i) j) (3) Die Vertragsparteien fördern den fairen Wettbewerb im Wirtschaftsleben, indem sie ihre einschlägigen Gesetze und Vorschriften in vollem Umfang durchsetzen. (4) Entsprechend ihren Verpflichtungen gemäß dem Übereinkommen über das öffentliche Beschaffüngswesen im Rahmen der WTO gewährleisten die Vertragsparteien die Teilnahme an Beschaffüngsverträgen auf der Grundlage der Nichtdisloiminierung und der Gegenseitigkeit. Sie führen ihre Gespräche fort, die auf eine weitergehende gegenseitige Öffnung ihrer jeweiligen Beschaffungsmärkte auf anderen Sektoren, wie zum Beispiel der Telekommunikation, abzielen. Artikel 6. Landwirtschaft und Fischerei (1) Die Vertragsparteien vereinbaren die Förderung der Zusammenarbeit in den Bereichen Landwirtschaft und Fischerei einschließlich Gartenbau und Marikultur. Auf der Grundlage der Gespräche über ihre jeweilige Landwirtschafts- und Fischereipolitik prüfen die Vertragsparteien a) b) c) d) für einen verstärkten Handel mit Agrar- und die Möglichkeiten Fischereierzeugnissen; die Auswirkung von Maßnahmen Pflanzenschutz und Umweltschutz auf den Handel; den Zusammenhang zwischen der Landwirtschaft und der ländlichen Umgebung; die Forschung in den Bereichen Landwirtschaft und Fischerei einschließlich Gartenbau und Marikultur. in den Bereichen Gesundheitsschutz, (2) Absatz 1 gilt sinngemäß für die Erzeugnisse und Dienstleistungen in der zugehörigen landwirtschaftlichen Verarbeitungsindustrie. (3) Die Vertragsparteien verpflichten sich zur Einhaltung der Bestimmungen des Übereinkommens über die Anwendung gesundheitspolizeilicher und pflanzenschutzrechtlicher Maßnahmen im Rahmen der WTO und sind bereit, auf Antrag einer Partei in Konsultationen einzutreten, um die Vorschläge der anderen Partei zur Anwendung und Angleichung der Maßnahmen in den Bereichen Gesundheitsschutz und Pflanzenschutz zu erörtern, wobei sie die in anderen internationalen Organisationen wie der OIE, der IPPC und dem Codex Alimentarius vereinbarten Standards berücksichtigen. Artikel 7. Seeverkehr ( 1 ) Die Vertragsparteien verpflichten sich, das Ziel des ungehinderten Zugangs zum internationalen Seeverkehrsmarkt und zum internationalen Seeverkehr auf kaufmännischer Basis und auf der Grundlage des fairen Wettbewerbs im Einklang mit den Bestimmungen dieses Artikels anzustreben. a) b) Die vorstehende Bestimmung berührt nicht die Rechte und Pflichten aus dem Verhaltenskodex der Vereinten Nationen für Linienkonferenzen, wie er von der einen oder von der anderen Vertragspartei angewandt wird. Nichtkonferenz- Reedereien dürfen mit einer Konferenz-Reederei im Wettbewerb stehen, sofern sie den Grundsatz des lauteren Wettbewerbs auf kaufmännischer Basis beachten. Die Vertragsparteien bekräftigen ihr Eintreten für die Herstellung des freien Wettbewerbs beim Verkehr mit trockenen und flüssigen Massengütern. Infolgedessen wird die Republik Korea alles Notwendige veranlassen, um die bestehende Ladungsreservierung bezeichneter Massengüter für unter koreanischer Flagge fahrende Schiffe innerhalb eines Übergangszeitraums, der am 31. Dezember 1998 endet, abzuschaffen. (2) Gemäß dem Ziel des Absatzes 1 a) b) c) nehmen die Vertragsparteien in künftige bilaterale Abkommen mit Drittländern über den Verkehr mit trockenen und flüssigen Massengütern und den Linienverkehr keine Ladungsanteilvereinbarungen auf, wenn nicht der außergewöhnliche Umstand gegeben ist, daß Linienreedereien der einen oder der anderen Vertragspartei sonst keinen tatsächlichen Zugang zum Verkehr von und nach dem betreffenden Drittland hätten; setzen die Vertragsparteien bei Inkrafttreten dieses Abkommens keine technischen und gesetzgeberischen Maßnahmen um, die administrativen, Diskriminierungen zwischen ihren eigenen Staatsangehörigkeiten oder Unternehmen und denjenigen der anderen Vertragspartei bei der Erbringung von Dienstleistungen im internationalen Seeverkehr bewirken könnten; gewähren die Vertragsparteien den von Staatsangehörigen oder Unternehmen der anderen Vertragspartei betriebenen Schiffen eine Behandlung, die hinsichtlich des Zugangs zu den für den internationalen Handel geöffneten Häfen, der Benutzung der Infrastruktur dieser Häfen und der Inanspruchnahme der dort angebotenen Hilfsdienstleistungen sowie der diesbezüglichen Gebühren und sonstigen Abgaben, der Zollerleichterungen, der Zuweisung von Liegeplätzen sowie von Lade- und Löscheinrichtungen nicht weniger günstig ist als die den eigenen Schiffen gewährte Behandlung. (3) einer unter anderem das Recht internationalen internationaler jeden Vertragspartei, Haus-Haus- Im Sinne dieses Artikels umfaßt der Zugang zum Seeverkehrsmarkt Seeverkehrsunternehmen Beförderungsdienstleistungen anzubieten, bei denen ein Teil der Strecke auf See zurückgelegt wird, und zu diesem Zweck mit lokalen Verkehrsunternehmen anderer Verkehrsträger als des Seeverkehrs im Gebiet der anderen Vertragspartei unbeschadet der geltenden Beschränkungen aufgrund der Staatsangehörigkeit im Güter- und Personenverkehr auf den anderen Verkehrsträgern direkt Verträge zu schließen. (4) Die Bestimmungen dieses Artikels gelten für Unternehmen der Europäischen Gemeinschaft und koreanische Unternehmen. Nutznießer der Bestimmungen dieses Artikels sind auch Reedereien, die außerhalb der Europäischen Gemeinschaft oder der Republik Korea niedergelassen sind und von Staatsangehörigen eines Mitgliedstaates oder der Republik Korea kontrolliert werden, falls ihre Schiffe in dem betreffenden Mitgliedstaat oder in der Republik Korea gemäß ihren jeweiligen Vorschriften registriert sind. (5) Das Problem der Ausübung der Tätigkeit von Schiffsmaklern in der Europäischen Gemeinschaft und in der Republik Korea wird gegebenenfalls durch spezifische Abkommen geregelt. Artikel 8. Schifflau ( 1 ) Die Vertragsparteien vereinbaren eine Zusammenarbeit im Bereich des Schiffbaus, um faire und wettbewerbsorientierte Marktbedingungen zu fördern, und nehmen das starke strukturelle Ungleichgewicht zwischen Angebot und Nachfrage sowie die Markttendenz zur Kenntnis, die die Schiffbauindustrie weltweit in eine Notsituation bringen. Daher treffen die Vertragsparteien im Einklang mit dem OECI>Übereinkommen über den Schiffbau keine Maßnahmen zur Unterstützung ihrer Schiffbauindustrie, die den Wettbewerb verzerren würden oder es ihrer Schiffbauindustrie ermöglichen würden, künftigen schwierigen Situationen zu entgehen. (2) Die Vertragsparteien kommen überein, auf Antrag einer der beiden Vertragsparteien Konsultationen betreffend die Umsetzung des OECD- Übereinkommens über den Schiffbau sowie den Informationsaustausch über die Entwicklung des Weltmarktes für Schiffe und Schiffbau und jedes andere auf diesem Sektor auftretende Problem aufzunehmen. Die Vertragsparteien können vereinbaren, die Vertreter der Schiffbauindustrie als Beobachter zu diesen Konsultationen einzuladen. A rtikel 9. Schutz des geistigen, gewerblichen und kommerziellen Eigentums (1) Die Vertragsparteien verpflichten sich zur Gewährleistung eines angemessenen und wirksamen Schutzes der Rechte an geistigem, gewerblichem und kommerziellem Eigentum sowie wirksamer Methoden zur Durchsetzung dieser Rechte. (2) Die Vertragsparteien kommen überein, das WTO-Übereinkommen über handelsbezogene Aspekte der Rechte an geistigem Eigentum bis zum 1. Juli 1996 umzusetzen. 1 (3) Die Vertragsparteien bestätigen die Bedeutung, die sie den in multilateralen Übereinkommen über den Schutz der Rechte an geistigem Eigentum enthaltenen Verpflichtungen beimessen. Die Vertragsparteien bemühen sich, so schnell wie möglich den Übereinkommen im Anhang beizutreten, denen sie nicht beigetreten sind. Artikel 10. Technische Vorschriften, Normen undKonformit&sprüfimg ( 1 ) Unbeschadet ihrer internationalen Verpflichtungen fördern die Vertragsparteien im Rahmen ihrer Befugnisse und im Einklang mit ihren jeweiligen Rechtsvorschriften die Anwendung Konformitätsprüfüngssysteme. anerkannter Normen international und Zu diesem Zweck unterstützen sie insbesondere: a) b) c) d) e) f) den Austausch von Informationen und Sachverständigen in den Bereichen Normen, Zulassung, Maßeinheiten und Zertifizierung sowie, soweit angebracht, die gemeinsame Forschung; die Förderung des Austausches und von Kontakten zwischen Fachorganisationen und -einrichtungen auf diesen Gebieten; sektorbezogene Konsultationen; die Zusammenarbeit im Bereich des Qualitätsmanagements; die Intensivierung der Zusammenarbeit auf dem Gebiet der technischen Vorschriften, insbesondere durch den Abschluß eines Übereinkommens zur gegenseitigen Anerkennung von KonfoiTrütätspriifüngsergebnissen, als Methode zur Förderung des Handels und zur Vermeidung jeglicher Störungen, die seiner Entfaltung entgegenstehen. Die Teilnahme und Zusammenarbeit im Rahmen der einschlägigen internationalen Übereinkünfte im Hinblick auf eine Förderung der Festlegung harmonisierter Normen. (2) Die Vertragsparteien stellen sicher, daß die Normen und Konforrrutätsprüfungsmaßnahmen kein unnötiges Handelshemmnis darstellen. Für die Republik Korea mit Ausnahme des Gesetzes über die Anwendung chemischer Stoffe in der Landwirtschaft, das am 1. Januar 1997 in Kraft tritt, und dem Saatgutwirtschaftsgesetz (sowie dem Gesetz über den Schutz geographischer Angaben), die vorbehaltlich des Gesetzgebungsverfahrens spätestens am 1. Juli 1998 in Kraft treten. 8 Artikel 11. Konsultationen (1) Die Vertragsparteien kommen überein, den Austausch von Informationen über Handelsmaßnahmen zu fordern. Jede Vertragspartei verpflichtet sich, die andere Vertragspartei rechtzeitig über die Anwendung von Maßnahmen zu unterrichten, mit denen angewandte Meistrjegü^tigungs-Einfuhrzölle, die sich auf die Ausfuhren der anderen Vertragspartei auswirken, geändert werden. Jede Vertragspartei kann Konsultationen über Handelsmaßnahmen beantragen. Wird ein solcher Antrag gestellt, finden die Konsultationen zum frühestmöglichen Zeitpunkt statt mit dem Ziel, so schnell wie möglich eine für beide Seiten annehmbare, konstruktive Lösung zu finden. (2) Jede Vertragspartei erklärt sich bereit, die andere Vertragspartei über die Einleitung von Antidumpingverfahren gegen Erzeugnisse der anderen Vertragspartei zu unterrichten. Im Einklang mit den WTO-Übereinkommen über Antidumping- und Antisubventionsmaßnahmen prüfen die Vertragsparteien wohlwollend die und Vorstellungen zu Antisubventionsmaßnahmen Konsultationen. ausreichend Gelegenheit der Vertragsparteien zu Antidumping- bieten einer und (3) Die Vertragsparteien kommen überein, gegenseitige Konsultationen über etwaige Streitfragen im Zusammenhang mit der Durcliführung dieses Übereinkommens abzuhalten. Derartige Konsultationen finden sobald wie möglich statt, wenn eine der Vertragsparteien einen entsprechenden Antrag gestellt hat. Die ersuchende Vertragspartei stellt der anderen Vertragspartei alle zweckdienlichen Informationen für eine ausführliche Analyse der Situation zur Verfügung. In diesen Konsultationen soll eine möglichst baldige Lösung des Handelsstreits angestrebt werden. (4) Die Bestimmungen dieses Artikels berühren weder die internen Verfahren einer jeden Vertragspartei für die Annahme und Änderung von Handelsmaßnahmen noch die im Rahmen der WTO-Übereinkommen vorgesehenen Notifikations-, Konsultations- und Streitbeilegungsmechanismen. Artikel 12. Wirtschaftliche und industrielle Zusammenarbeit ( 1 ) Die Vertragsparteien fordern unter Berücksichtigung ihres beiderseitigen Interesses und ihrer jeweiligen wirtschaftlichen Strategien und Ziele die wirtschaftliche und industrielle Zusammenarbeit in allen Bereichen, die sie für geeignet halten. (2) Diese Zusammenarbeit zielt insbesondere auf folgendes ab: die Förderung des Informationsaustausches zwischen Wirtschaftsteilnehmern und die Entwicklung und Verbesserung bestehender Netze bei gleichzeitiger Gewährleistung eines angemessenen Schutzes persönlicher Daten; die Anregung eines Informationsaustausches über die Bedingungen für eine Zusammenarbeit auf dem Dienstleistungssektor und im Bereich der Infoimationsirutetnjkturen; die Förderung von Investitionen, die für beide Seiten von Vorteil sind, und Schaffung eines günstigen Investitionsklimas; die Verbesserung des wirtschaftlichen Umfelds und des Geschäftsklimas. (3) Zur Erreichung dieser Ziele bemühen sich die Vertragsparteien unter anderem um a) b) c) d) e) f) g) die Diversifizierung und Intensivierung ihrer Wirtschaftsbeziehungen, die Einrichtung branchenspezifischer Kooperationen, die Förderung der industriellen Zusammenarbeit zwischen Unternehmen, insbesondere zwischen kleinen und mittleren Unternehmen, die Förderung des nachhaltigen Wachstums ihrer Volkswirtschaften, die Förderung von Produktionsweisen, die nicht umweltschädlich sind, die Förderung des Investirions- und Technologieflusses, die Verbesserung des gegenseitigen Verständnisses und der Kenntnis des jeweiligen betrieblichen Umfelds. Artikel 13. Drogen und Geldwasche (1) Die Vertragsparteien arbeiten zusammen, um die Wirksamkeit und die Effizienz von Strategien und Maßnahmen zu erhöhen, mit denen verhindert werden soll, daß Betäubungsmittel und psychotrope Substanzen widerrechtlich hergestellt, beschafft und gehandelt werden, einschließlich der Verhütung der mißbräuchlichen Verwendung von Ausgangsstoffen, sowie um die Verhütung und Reduzierung der Nachfrage nach Drogen zu fordern. Die Zusammenarbeit in diesem Bereich beruht auf gegenseitigen Konsultationen und enger Koordinierung der Ziele und Maßnahmen in den verschiedenen mit dem Drogenmißbrauch zusammenhängenden Bereichen. (2) Die Vertragsparteien sind sich darin einig, daß energische Anstrengungen und eine Zusammenarbeit erforderlich sind, um zu verhindern, daß ihre Finanzsysteme zum Waschen von Erlösen aus Straftaten im allgemeinen und aus Drogendelikten im besonderen mißbraucht werden. Die Zusammenarbeit in diesem Bereich zielt auf die Festlegung geeigneter Normen zur Bekämpfung der Geldwäsche ab, wobei die einschlägigen Normen internationaler Gremien, insbesondere der Financial Action Task Force (FATF), berücksichtigt werden. Artikel 14. Zusammenarbeit in Wissenschaft und Technik (1) Die Vertragsparteien verpflichten sich, unter Berücksichtigung des beiderseitigen Interesses und der Ziele ihrer Wissenschaftspolitik eine Zusammenarbeit in Wissenschaft und Technik zu unterstützen. Zu diesem Zweck erstrecken sich die Bemühungen der Vertragsparteien insbesondere auf die Förderung 10 des Austausches von Informationen und Know-how Wissenschaft und Technik; in den Bereichen des Dialogs über die Erarbeitung und Umsetzung der jeweiligen Forschungs- und Technologiepolitik; der Zusammenarbeit im Bereich der Informationstechnik sowie in den Technologien und Wirtschaftszweigen, die die Interoperabilität auf dem Weg zur globalen Informationsgesellschaft betreffen; der Zusammenarbeit in den Bereichen Energie und Umweltschutz; der Zusammenarbeit auf Sektoren der Wissenschaft und Technik, die von gemeinsamem Interesse sind. (2) Zur Erreichung der Ziele Vertragsparteien unter anderem um ihrer jeweiligen Politik bemühen sich die einen Austausch von Informationen über Forschungsprojekte in den Bereichen Energie, Umweltschutz, Telekommunikation und Informationstechnik sowie Informationsindustrien; eine Förderung der Ausbildung von Wissenschaftlern mit geeigneten Mitteln; eine Förderung des Technologietransfers zum beiderseitigen Vorteil; eine gemeinsame Veranstaltung von Seminaren, auf denen hochrangige Wissenschaftler beider Seiten zusammenkommen, und eine Ermutigung von Forschern beider Vertragsparteien, in Bereichen von beiderseitigem Interesse gemeinsame Forschung zu betreiben. (3) Die Vertragsparteien kommen überein, daß die Zusammenarbeit und alle gemeinsamen Aktionen in den Bereichen Wissenschaft und Technik auf der Grundlage der Gegenseitigkeit verwirklicht werden. Die Vertragsparteien kommen überein, die Informationen und das geistige Eigentum, die sich aus der Zusammenarbeit ergeben, wirksam gegen jeden Mißbrauch und jede unbefugte Verwendung durch andere als die rechtmäßigen Eigentümer zu schützen. Im Falle der Teilnahme von Einrichtungen, Gremien und Unternehmen einer der Vertragsparteien an spezifischen Programmen der anderen Vertragspartei in den Bereichen Forschung und technologische Entwicklung, wie zum Beispiel den Programmen des Allgemeinen Rahmenprogramms der Europäischen Gemeinschaft, erfolgen diese Teilnahme und die Verbreitung und Verwendung der dabei gewonnenen Erkenntnisse im Einklang mit den von dieser anderen Vertragspartei festgelegten allgemeinen Regeln. (4) Die Prioritäten der Zusammenarbeit werden durch Konsultationen zwischen den Vertragsparteien festgelegt. Vorbehaltlich des Absatzes 3 wird die Teilnahme privater Einrichtungen, Gremien und Unternehmen an Aktivitäten der Zusammenarbeit und spezifischen Forschungsprojekten von gemeinsamem Interesse gefördert. Artikel 15. Zusammenarbeit im Bereich des Umweltschutzes 11 Die Vertragsparteien werden eine Zusammenarbeit aufiiehmen, die auf den Schutz und die Erhaltung der Umwelt abzielt. Diese Zusammenarbeit umfaßt folgende Bereiche: Informationsaustausch über die Umweltpolitik und deren Umsetzung zwischen den zuständigen Beamten der Europäischen Kommission und den zuständigen Behörden der Republik Korea; Informationsaustausch über umweltverträgliche Technologien; Austausch von Personal; Förderung der Zusammenarbeit in Umweltschutzangelegenheiten, die in den internationalen Gremien erörtert werden, in denen die Europäische Gemeinschaft und die Republik Korea vertreten sind, insbesondere der UN-Kommission für internationale nachhaltige Entwicklung und anderen Gremien, in denen Übereinkünfte über die Umwelt erörtert werden; Erörterung der Fortsetzung von Praktiken der nachhaltigen Entwicklung und insbesondere Zusammenarbeit bei der Umsetzung der Agenda 21 und anderer Maßnahmen im Anschluß an die UN-Konferenz über Umwelt und Entwicklung (UNCED); Zusammenarbeit bei gemeinsamen Umweltprojekten. Artikel 16. Energie Die Vertragsparteien erkennen die Bedeutung des Energiesektors für die wirtschaftliche und soziale Entwicklung an und sind bereit, im Rahmen ihrer jeweiligen Befugnisse die Zusammenarbeit in diesem Bereich zu intensivieren. Diese Zusammenarbeit zielt darauf ab, den Grundsatz der Marktwirtschaft durch die Festsetzung der Verbraucherpreise im Einklang mit den Grundsätzen des Marktes zu fördern, die Energieversorgung zu diversifizieren, neue und erneuerbare Energien zu entwickeln, eine rationelle Energienutzung zu erreichen, insbesondere durch eine Förderung des nachfrageorientierten Managements, und im Interesse einer effizienten Energienutzung die bestmöglichen Voraussetzungen für den Technologietransfer zu schaffen. Zu diesem Zweck kommen die Vertragsparteien überein, die I>irchführung gemeinsamer Studien und Forschungsarbeiten sowie Kontakte zwischen den Verantwortlichen für die Energieplanung zu fördern. Artikel 17. Zusammenarbeit in den Bereichen Kultur, Information und Kommunikation Die Vertragsparteien verpflichten sich, in den Bereichen Information und Kommunikation eine Zusammenarbeit aufzunehmen, um unter Berücksichtigung der kulturellen Dimension ihrer beiderseitigen Beziehungen das gegenseitige Verständnis zu fördern. Bei diesen Maßnahmen handelt es sich insbesondere um den Austausch von Informationen über Themen von gemeinsamem Interesse in den Bereichen Kultur und Information; 12 kulturelle Veranstaltungen; den Kulturaustausch und den akademischen Austausch. Artikel 18. Zusammenarbeit bei der Entwicklung von Drittländern Die Vertragsparteien kommen überein, Informationen über ihre Entwicklungshilfepolitik auszutauschen, um einen regelmäßigen Dialog über die Ziele dieser Politik und über ihre jeweiligen Entwicklungshilfeprogramme in Drittländern einzurichten. Sie prüfen, inwieweit die Zusammenarbeit im Einklang mit ihren jeweiligen Rechtsvorschriften und den bei der Umsetzung dieser Programme geltenden Bedingungen ausgeweitet werden kann. Artikel 19. Gemischter Kooperationsausschuß (1) Die Vertragsparteien setzen im Rahmen dieses Abkommens einen Gemischten Ausschuß ein, der aus Vertretern der Mitglieder des Rates der Europäischen Union und Mitgliedern der Kommission der Europäischen Gemeinschaften einerseits und Vertretern der Republik Korea andererseits besteht. In dem Ausschuß werden Konsultationen abgehalten, um die Umsetzung dieses Abkommens zu erleichtern und dessen allgemeine Ziele zu fördern. 2) Der Gemischte Ausschuß hat folgende Aufgaben: Er sorgt für das ordnungsgemäße Funktionieren des Abkommens. Er prüft die Entwicklung des Handels und der Zusammenarbeit zwischen den beiden Vertragsparteien. Er sucht nach geeigneten Mitteln zur Verhinderung etwaiger Schwierigkeiten in den Bereichen dieses Abkommens. Er sucht nach Wegen zur Entwicklung und Diversifizierung des Handels. Er tauscht Meinungen aus und unterbreitet Vorschläge zu allen Themen von gemeinsamem Interesse bezüglich des Handels und der Zusammenarbeit, auch zu künftigen Aktionen und den für ihre Durchführung zur Verfügung stehenden Ressourcen. Er spricht zweckdienliche Empfehlungen zur Expansion des Handels und der Zusammenarbeit aus und berücksichtigt dabei die Notwendigkeit einer Koordinierung der vorgeschlagenen Maßnahmen. (3) Der Gemischte Ausschuß tagt gewöhnlich einmal im Jahr abwechselnd in Brüssel und Seoul. Außerordentliche Tagungen werden auf Antrag einer Vertragspartei abgehalten. Den Vorsitz im Gemischten Ausschuß führt abwechselnd eine der Vertragsparteien. (4) Der Gemischte Ausschuß kann spezialisierte Unterausschüsse einsetzen, die ihn bei der Erfüllung seiner Aufgaben unterstützen. Diese Unterausschüsse erstatten ihm auf jeder Tagung ausführlich Bericht über ihre Arbeit. Artikel 20. Begriffsbestimmung 13 Im Sinne dieses Abkommens sind "die Vertragsparteien" die Europäische Gemeinschaft oder ihre Mitgliedstaaten oder die Europäische Gemeinschaft und ihre Mitgliedstaaten, je nach ihren Befugnissen, einerseits und die Republik Korea andererseits. Artikel 21. Inkrafttreten und Geltungsdauer ( 1 ) Dieses Abkommen tritt am ersten Tag des Monats in Kraft, der auf den Tag folgt, an dem die Vertragsparteien einander den Abschluß der hierfür erforderlichen rechtlichen Verfahren notifiziert haben. (2) Dieses Abkommen wird für einen Zeitraum von fünf Jahren geschlossen. Es wird stillschweigend für jeweils ein Jahr verlängert, wenn keine der Parteien es sechs Monate vor dem Zeitpunkt seines Ablaufs der anderen Vertragspartei gegenüber schriftlich kündigt. Artikel 22. Notifikationen Die Notifikationen gemäß Artikel 21 werden beim Generalsekretariat des Rates der Europäischen Union bzw. beim Ministerium für Auswärtige Angelegenheiten der Republik Korea vorgenommen. Artikel 23. Nichterfüllung dieses Abkommens Ist eine Vertragspartei der Auffassung, daß die andere Vertragspartei einer Verpflichtung aus diesem Abkommen nicht nachgekommen ist, so kann sie geeignete Maßnahmen treffen. Abgesehen von besonders dringenden Fällen' unterbreitet sie vor Ergreifen dieser Maßnahmen der anderen Vertragspartei alle zweckdienlichen Informationen für eine gründliche Prüfung der Situation, um eine für die Vertragsparteien annehmbare Lösung zu finden. Es sind mit Vorrang solche Maßnahmen zu wählen, die das Funktionieren dieses Abkommens am wenigsten stören. Diese Maßnahmen werden der anderen Vertragspartei unverzüglich mitgeteilt und sind auf Antrag der anderen Vertragspartei Gegenstand von Konsultationen. Artikel 24. Evolutivklausel Die Vertragsparteien können im gegenseitigen Einvernehmen dieses Abkommen erweitern, um die Zusammenarbeit im Einklang mit ihren jeweiligen Rechtsvorschriften in besonderen Wirtschaftszweigen oder spezifischen Tätigkeiten zu intensivieren und auszubauen. Im Rahmen der Durchführung dieses Abkommens kann jede Vertragspartei Vorschläge zur Erweiterung der Zusammenarbeit unter Berücksichtigung der bei der Diirchführung des Abkommens erworbenen Erfahrungen unterbreiten. Artikel 25. Erklärungen und Anhang 14 Die gemeinsamen Erklärungen und der Anhang zu diesem Abkommen sind Bestandteil dieses Abkommens. Artikel 26. Geographischer Geltungsbereich Dieses Abkommen gilt für das Gebiet der Republik Korea einerseits und für die Gebiete, in denen der Vertrag zur Gründung der Europäischen Gemeinschaft angewendet wird, und nach Maßgabe jenes Vertrages andererseits. Artikel 27. Verbindliche Sprachen Dieses Abkommen ist in zwei Urschriften in dänischer, deutscher, englischer, finnischer, französischer, griechischer, italienischer, niederländischer, portugiesischer, schwedischer, spanischer und koreanischer Sprache abgefaßt, wobei jeder Wortlaut gleichermaßen verbindlich ist. Zu Urkund dessen haben die unterzeichneten Bevollmächtigten ihre Unterschriften unter dieses Rahmenabkommen gesetzt. Geschehen zu. am. neunzehnhundert. FÜR DIE EUROPÄISCHE GEMEINSCHAFT: FÜR DAS KÖNIGREICH BELGIEN: FÜR DAS KÖNIGREICH DÄNEMARK: FÜR DIE BUNDESREPUBLIK DEUTSCHLAND: FÜR DIE GRIECHISCHE REPUBLIK: FÜR DAS KÖNIGREICH SPANIEN: FÜR DIE FRANZÖSISCHE REPUBLIK: FÜR IRLAND: FÜR DIE ITALIENISCHE REPUBLIK: FÜR DAS GROSSHERZOGTUMLUXEMBURG: FÜR DA S KÖNIGREICH DER NIEDERLANDE: FÜR DIE REPUBLIK ÖSTERREICH: FÜR DIE PORTUGIESISCHE REPUBLIK: FÜR DIE REPUBLIK FINNLAND: 15 FÜR DAS KÖNIGREICH SCHWEDEN: FÜR DAS VEREINIGTE KÖNIGREICH GROSSBRITANNIEN UND NORDIRLAND: FÜR DIE REPUBLIK KOREA: 16 l'lbereinkünfte über das geistige, gewerbliche und kommerzielle Eigentum ANHANG Bemer Übereinkunft über den Schutz von Werken der Literatur und Kunst (Pariser Fassung von 1971) Internationales Abkommen über den Schutz der ausübenden Künstler, der Hersteller von Tonträgem und der Sendeuntemehmen (Rom 1961) Pariser Verban&ürjereinkunft zum Schutz des gewerblichen Eigentums (Stockholmer Fassung von 1967, ergänzt 1979) Vertrag über die internationale Zusammenarbeit auf dem Gebiet des Patentwesens (Washington 1970, ergänzt 1979 und geändert 1984) Madrider Abkommen über die internationale Registrierung von Marken (Stockholmer Fassung von 1967, ergänzt 1979) Protokoll zum Madrider Abkommen über die internationale Registrierung von Marken (Madrid 1989) Abkommen von Nizza über die internationale Klassifikation von Waren und Dienstleistungen für die Eintragung von Marken (Genf 1977, ergänzt 1979) Budapester Vertrag über die internationale Anerkennung der Hinterlegung von Mikroorganismen für die Zwecke von Patentverfahren (1977, geändert 1980) Internationales Übereinkommen zum Schutz von Pflanzenzüchtungen (UPOV) (Genfer Fassung von 1991) 17 GEMEINSAME ERKLÄRTJNGEN Gemeinsame Erklärung zu Artikel 7 Jede Vertragspartei gestattet den Reedereien der anderen Vertragspartei die gewerbliche Niederlassung in ihrem Gebiet, um Speditionstätigkeiten auszuüben, und zwar zu Niederlassungs- und Betriebsbedingungen, die nicht weniger günstig sind als diejenigen, ihren eigenen Unternehmen oder den Tochtergesellschaften bzw. die Zweigniederlassungen eines Drittlandes gewährt, falls letztere die günstigeren Bedingungen sind. sie Gemeinsame Erklärung zu Artikel 9 Die Vertragsparteien sind sich darüber einig, daß das geistige, gewerbliche und kommerzielle Eigentum für die Zwecke dieses Abkommens insbesondere folgendes umfaßt: das Urheberrecht einschließlich des Urheberrechts an Computerprogrammen und die verwandten Schutzrechte, die Patente, die gewerblichen Muster, die geographischen Bezeichnungen einschließlich der Herkunftsbezeichnungen, die Warenzeichen und die Dienstleistungsmarken, die Topographien integrierter Schaltkreise sowie den Schutz gegen unlauteren Wettbewerb im Sinne des Artikels 10a der Pariser Verbandsübereinlainft zum Schutz des gewerblichen Eigentums und den Schutz geheimer Informationen über Know- how. Gemeinsame Auslegungserklärung zu Artikel 23 a) a. b. b) Die Vertragsparteien sind sich darüber einig, daß für die Zwecke der richtigen Auslegung und der praktischen Anwendung die in Artikel 23 genannten 'besonders dringenden Fälle' die Fälle erheblicher Verletzung des Abkommens durch eine der Vertragsparteien sind. Eine erhebliche Verletzung des Abkommens ist die von den allgemeinen Regeln des Völkerrechts nicht gedeckte Ablehnung der Erfüllung des Abkommens oder der Verstoß gegen die in Artikel 1 niedergelegten wesentlichen Bestandteile des Abkommens. Die Vertragsparteien sind sich darüber einig, daß unter 'geeignete Maßnahmen' in Artikel 23 Maßnahmen im Einklang mit dem Völkerrecht zu verstehen sind. 18 EINSEITIGE ERKLÄRUNGEN2 Erklärung der Europäischen Gemeinschaft zu Artikel 8 Die Europäische Gemeinschaft äußert ihre Besorgnis über die Probleme, die durch die gegenwärtige Tendenz der Ausweitung der Schiffbaukapazität auf dem Weltmarkt ausgelöst wurden und vermutlich noch ausgelöst werden, und mißt diesen Problemen große Bedeutung bei. In diesem Zusammenhang möchte sie an den Inhalt der Erklärung erinnern, die sie anläßlich des Abschlusses der Verhandlungen über das OECD-Übereinkommen über den Schiffbau am 21. Dezember 1994 in Paris abgab und die in bezug auf diesen Punkt weiterhin volle Gültigkeit besitzt. Die Europäische Gemeinschaft fordert die Republik Korea auf, mit der Europäischen Gemeinschaft und anderen Unterzeichnern des OECD-Übereinkommens über den Schiffbau zusammenzuarbeiten, um das starke strukturelle Ungleichgewicht zwischen Angebot und Nachfrage auf dem Weltschiffbaumarkt mit angemessenen Mitteln zu verringern. Erklärung der Republik Korea zu A rtikel 7 A bsatz 2 Die Republik Korea erklärt zu Artikel 7 Absatz 2 Buchstabe a (Seeverkehr), daß sie die Aufiiahme von Ladungsanteilvereinbarungen in künftige bilaterale Abkommen mit einem bestimmten Drittland über den Verkehr mit trockenen und flüssigen Massengütern nur dann gestatten wird, wenn der außergewöhnliche Umstand gegeben ist, daß koreanische Reedereien sonst keinen Zugang zum Verkehr von und nach dem betreffenden Drittland hätten. 2Diese Erklärungen werden anläßlich der Unterzeichnung des Abkommens abgegeben. 19 HAUSHALTSJAHR 1997 FINANZBOGEN 1. BEZEICHNUNG DER MASSNAHME Durchführung des Rahmenabkommens über den Handel und die Zusammenarbeit zwischen der EG und ihren Mitgliedstaaten eineiseits und der Republik Korea andererseits. - Spezifische Maßnahmen im Bereich der wirtschaftlichen Zusammenarbeit sowie allgemeine Zusammenarbeit Diese Maßnahmen erfolgen im Einklang mit der Asienstrategie der EU (KOM (94) 314 endg. , insbesondere Abschnitt 2. 2). 2. HAUSHALTSLINIE(N) Unter Berücksichtigung der gegenwärtigen Haushaltsstrukrur könnte die Maßnahme zu Lasten der Haushaltiinie B7-8700 "Abkommen über die wirtschaftliche und handelspolitische Zusammenarbeit mit Drittländern" finanziert weidea Dies gilt vorbehaltlich der Ergebnisse des jährlichen Haushaltsverfahrens. 3. REŒISGRUNDIAGE Die Artikel 113 und 235 EGV. 4. BESCHREIBUNG DER MASSNAHME: 4. 1 Allgemeines Ziel der Maßnahme Die Förderung des Ausbaus der Wirtschaftsbeziehungen zu Korea im Einklang mit dem Rahmenabkommen mit diesem Land. Dies betrifft insbesondere diejenigen Bereiche, die in die Zuständigkeit der GD (handelspolitische Zusammenarbeit, fallen Handelsmissionen, Förderung von Kontakten zwischen Wirtschaftsbeteiligten, einzelne Aktivitäten der Zusammenarbeit allgemeiner Art). I 4. 2 Dauer der Maßnahme und gegebenenfalls Bestimmungen über ihre Erneuerung oder Verlängerung Das Rahmenabkommen gilt für einen Zeitraum von fünf Jahren und kann danach stillschweigend für jeweils ein Jahr verlängert werden. 5. EINSTUFUNG DER AUSGABEN/EINNAHMEN 5. 1 OA/NOA: Nichtobligatorische Ausgaben 5. 2 GM/N GM: Getrennte Mittel 5. 3 Betroffene Einnahmen: entfällt i 6. ART DER AUSGABEN/EINNAHMEN 100%iger Zuschuß (kann ausnahmsweise vorgesehen werden) Zuschuß zwecks Kofinanzierung mit anderen öffentlichen oder privaten Geldgebern (vor allem mit der Regierung der Republik Korea). 7. FINANZIELLE AUSWIRKUNGEN 7. 1 Berechnungsweise für die Gesamtkosten der Maßnahme (Verhältnis Kosten der Maßnahme/Gesamtkosten) Das Rahmenabkommen wird 1996 unterzeichnet und sollte daher 1997 und darüber hinaus durchgeführt werden. Das Rahmenabkommen ist das erste allgemeine Abkommen mit der Republik Korea. Spezifische Maßnahmen werden daher aus neuen operationeilen Mitteln finanziert werden müssen. Das Rahmenabkommen sieht eine wirtschaftliche Zusammenarbeit auf mehreren Gebieten vor, z. B. Wissenschaft und Technologie, Industrie, Normen, Umwelt, Energie, Kultur usw. Während ein Teil dieser Aktivitäten aus bestehenden Haushaltsmitteln (z. B. Mittel, die für die IDiirchführung des Vierten Rahmenprogramms im Bereich der Forschung und Technologischen Entwicklung oder für die Informationsarbeit der GD X/der Delegation in Seoul vorgesehen sind) finanziert werden kann, müssen für diese neuen Initiativen der Zusammenarbeit pro Jahr schätzungsweise zusätzlich 250. 000 ECU im Haushaltsplan bereitgestellt werden. Das Programm für die Zusammenarbeit mit Korea für das Jahr 1997 sollte einige oder alle der folgenden Aktivitäten umfassen: Tagungen eines Forums EU/Korea, dessen Gründung der Wisemen's Club EU/Korea in seinem Bericht vom November 1995 vorschlug, eine Konferenz zur Förderung des Dialogs zwischen koreanischen Verbrauchergruppen und ihren europäischen Pendants (um das Image europäischer Erzeugnisse bei koreanischen Verbrauchern zu beeinflussen), ein Forum zur Bereitstellung von Informationen über die Möglichkeiten der Zusammenarbeit in den Bereichen Forschung und Entwicklung (Erklärung der Funktionsweise von Programmen auf beiden Seiten usw. ), die Veranstaltung sektorbezogener Wirtschaftsforen in Sektoren von gemeinsamem Interesse zur Förderung der Zusammenarbeit zwischen Wirtschaftsunternehmen auf beiden Seiten (Korea hat für 1996 bereits Halbleiter und Unterhaltungselektronik vorgeschlagen), einen Zuschuß für die Schaffung eines Verbandes von Zusammenschlüssen europäischer Unternehmen, die nach Korea exportieren (als Vorbereitung für die Schaffung einer Handelskammer EU/Korea), die Schaffung eines 'Partnerschaftspreises EU-Korea', der die europäischen Medien ermuntern soll, mehr und besser über Korea zu berichten, und die koreanischen Medien dazu bringen soll, mehr und besser über die EU und ihre Mitgliedstaaten zu berichten (Vorschlag des Wisemen's Club EU/Korea in seinem Bericht vom November 1995), 2 a. b. c. d. e. f. °L eine Beteiligung an den Kosten für die Durchführung spezifischer Handels und Investitionsmissionen (im Einklang mit dem Grundsatz der Subsidiarität). 7. 2 Aufschlüsselung nach Kostenelementen EG in Mo. ECU (Marktpreise) Aufschlüsselung Haus haltsjahr 1997 n +1 n + 2 n + 3 n + 4 Insge samt n + 5 und folg. Haus halts jahre Forum EU/Korea 0,100 Konferenz über Verbraucherschutz Zuschüsse Insgesamt 0,100 0. 050 0,250 7. 3 Indikativer Zahlungsermächtigungen Fälligkeitsplan für Verpflichtungs- und 1998 n + 2 n + 3 n + 4 EG in Mio. ECU Ins ge samt n + 5 und folg. Haus halts jahre Haus halts jahr 1997 0,250 0,250 0,200 0,050 Verpflichtungs ermächtigungen Zahlungs ermächtigungen Jahr 1997 1998 n + 2 n + 3 n + 4 n + 5 u. folg. HHe Insgesamt 0,200 0,050 0,200 0,050 0,250 8. 9. VORGESEHENE BETRUGSBEKÄMPFUNGSMASSNAHMEN ANGABEN ZUR KŒTEN-WIRKSAMKEITS-ANALYSE 7 9. 1 Quantifizierbare Einzelziele, Zielgruppe der Zusammenarbeit Forum EU/Korea Bei dem Forum EU/Korea handelt es sich um eine Konferenz zur Förderung Wirtschaftsimternehmen, den Medien und den wissenschaftlichen Einrichtungen beider Seiten unter der Federführung der koreanischen Regierung und der Europäischen Kommission. Daher sollten Vertreter dieser Sektoren teilnehmen. Spezielle Treffen fur einen oder mehrere der Sektoren kommen als geeignete Folgemaßnahme in Frage. zwischen den Die Teilnehmer sollten mit Hilfe der Behörden der Mitgliedstaaten ausgewählt werden, um sicherzustellen, daß Möglichkeiten für eine Zusammenarbeit sowohl auf EG-Ebene als auch auf nationaler Ebene berücksichtigt werden. Konferenz über Verbraucherschutz Die Konferenz über Verbraucherschutz dient der Förderung des Dialogs zwischen koreanischen Verbrauchergruppen und ihren europäischen Pendants. Durch sie erhalten die koreanischen Verbraucher verläßliche Informationen über die EG-Gesetzgebung in diesem Bereich. Die Koreaner haben bekanntlich ein Bild von ausländischen Erzeugnissen, das von den Kampagnen der Vergangenheit geprägt ist. Nachdem nun eine liberalere Politik angewandt wird, ist es unerläßlich, dieses falsche Bild von europäischen Erzeugnissen, die als zu teuer, zu gefährlich und zu schlecht gelten, zu korrigieren. 9. 2 Begründung der Maßnahme I>jrchführung des ersten Rahmenabkommens mit Korea: Ausbau der wirtschaftlichen Zusammenarbeit mit Korea. 9. 3 Follow-up und Bewertung der Maßnahme Die Kommission wird die Effektivität und die Auswirkungen der von ihr gemeinsam mit der koreanischen Regierung durchgeführten Maßnahmen sorgfältig bewerten, bevor sie Folgemaßnahmen beschließt. 10. VERWALTUNGSAUSGABEN (EINZELPLAN ffl TEIL A DES HAUSHALTSPLANS) Die tatsächlich erforderlichen Verwaltungsmittel hängen von dem jährlichen Beschluß der Kommission über die Mittelzuweisung ab, unter Berücksichtigung der Zahl der Planstellen und der zusätzlichen Mittel, die von der Haushaltsbehörde genehmigt werden. Vs 10. 1 Auswirkungen auf die Zahl der Planstellen Art der Planstellen Zahl der zur Verwaltung der Aktion erforder lichen Planstellen Dauerplan stellen Planstellen auf Zeit A B C Beamte oder Bedienstete auf Zeit Sonstige Mittel Insgesamt 1 1 2 davon Dauer zusätzliche Planstellen In der zu ständigen GD oder Dienst stelle vorhandene Planstellen 1 1 2 unbegrenzt unbegrenzt 10. 2 Globale finanzielle Auswirkungen der zusätzlichen Humanressourcen Keine. 10. 3 Erhöhung der sonstigen Verwaltungsausgaben aufgrund der Aktion Haushaltslinie (Nr. und Bezeichnung) A-2510. 11. 01 Beträge z. E. A-1300. 11. 01 17 000 (ECU) Berechnungsweise Jährliche Tagung des Gemischten Aus schusses, die abwechselnd in Brüssel und in Korea stattfindet und lediglich Dienst reisekosten für die Beamten verursacht. ' 5 Hin- und Rückreisen Brüssel-Seoul (5 Beamte) und 5 Aufenthaltsvergütungen (3 Tage) Insgesamt 17 000 N. B. Die Beträge entsprechen den Ausgaben lür 12 Monate. (Die Dauer ist unbegrenzt). ik ISSN 0256-2383 KOM(96) 141 endg. DOKUMENTE DE 11 Katalognummer : CB-CO-96-155-DE-C ISBN 92-78-02489-9 Amt für amtliche Veröffentlichungen der Europäischen Gemeinschaften L-2985 Luxemburg

Nariadenie Komisie (ES) č. 532/96 z 27. marca 1996, ktorým sa mení a dopĺňa nariadenie (EHS) č. 2123/89 zakladajúce zoznam reprezentatívnych trhov pre bravčové mäso v spoločenstve

http://publications.europa.eu/resource/cellar/d66b6832-7418-4c7c-be11-15ae9147b310

slk

03/zv. 18 SK Úradný vestník Európskej únie 491 31996R0532 L 78/14 ÚRADNÝ VESTNÍK EURÓPSKYCH SPOLOČENSTIEV 28. 3. 1996 NARIADENIE KOMISIE (ES) č. 532/96 z 27. marca 1996, ktorým sa mení a dopĺňa nariadenie (EHS) č. 2123/89 zakladajúce zoznam reprezentatívnych trhov pre bravčové mäso v spoločenstve KOMISIA EURÓPSKYCH SPOLOČENSTIEV, so zreteľom na Zmluvu o založení Európskeho spoločenstva, keďže opatrenia stanovené týmto nariadením sú v súlade s názorom Riadiaceho výboru pre bravčové mäso, nariadenie zreteľom na so č. 2759/75 z 29. októbra 1975 o spoločnej organizácii trhu bravčového mäsa (1), naposledy zmenené a doplnené nariadením Komisie (ES) č. 3290/94 (2), najmä na jeho článok 4 ods. 6, (EHS) Rady PRIJALA TOTO NARIADENIE: Článok 1 keďže nariadenie Komisie (EHS) č. 2123/89 (3), naposledy zmenené a doplnené nariadením (ES) č. 426/96 (4), zaviedlo zoznam reprezentatívnych trhov pre bravčové mäso v spolo- čenstve; Bod 1 prílohy k nariadeniu (EHS) č. 2123/89 sa mení a dopĺňa takto: „1. Nasledujúce stredisko pre zaznamenávanie hodnôt: Brusel. “ keďže v Belgicku nastala zmena reprezentatívnych trhoch; keďže zoznam reprezentatívnych trhov pre bravčové mäso (EHS) v spoločenstve č. 2123/89 by sa mal z uvedeného dôvodu zmeniť a doplniť; nariadenia v prílohe uvedený Článok 2 Toto nariadenie nadobúda účinnosť 1. apríla 1996. Toto nariadenie je záväzné vo svojej celistvosti a je priamo uplatniteľné vo všetkých člen- ských štátoch. V Bruseli 27. marca 1996 Za Komisiu Franz FISCHLER člen Komisie (1) Ú. v. ES L 282, 1. 11. 1975, s. 1. (2) Ú. v. ES L 349, 31. 12. 1994, s. 105. (3) Ú. v. ES L 203, 15. 7. 1989, s. 23. (4) Ú. v. ES L 60, 9. 3. 1996, s. 3

BERICHT DER KOMMISSION AN DEN RAT UND DAS EUROPÄISCHE PARLAMENT die anwendung der Richtlinie des Rates zur harmonisierung der erfassung des bruttosozialprodukts zu marktpreisen

http://publications.europa.eu/resource/cellar/1f60012d-fc27-4a24-bbb8-85f88b3cca33

deu

KOlViMISSION DER EUROPÄISCHEN GEMEINSCHAFTEN Brüssel, den 27. 03. 1996 KOM(%)124 endg. BERICHT DER KOMMISSION AN DEN RAT UND DAS EUROPÄISCHE PARLAMENT DIE ANWENDUNG DER RICHTLINIE DES RATES ZUR HARMONISIERUNG DER ERFASSUNG DES BRUTTOSOZIALPRODUKTS ZU MARKTPREISEN EINLEITUNG vom (Richtlinie 89/130/EWG, Euratom Die BSP-Richtlinie 13. Februar 1989) legt die Verfahren zur Vereinfachung der Überprüfung und gegebenenfalls Verbesserung und Vollständigkeit der BSP-Schätzungen der Mitgliedstaaten fest. Die Annahme der folgte auf die Schaffung der vierten Einnahmequelle der BSP-Richtlinie Europäischen Gemeinschaften (BSP-bezogene Einnahmequelle). der Vergleichbarkeit, Zuverlässigkeit des Rates Der vorliegende Bericht gibt einen zusammenfassenden Überblick über die seit der Annahme der BSP-Richtlinie von der Kommission und dem BSP-Ausschuß erzielten Fortschritte. Er ist die Antwort auf die Erklärung des Rates zu Artikel 8 Absatz 2 des Ratsbeschlusses 94/728/EG, Euratom vom 31. Oktober 1994 über das System der Eigenmittel. In der BSP-Richtlinie selbst wurde in Artikel 7 darauf hingewiesen, daß der Überprüfung und Verbesserung der Vollständigkeit der BSP-Schätzungen besondere Aufmerksamkeit gewidmet werden müsse, d. h. insbesondere im Hinblick stand die auf die Erfassung der Schattenwirtschaft. Daher Vollständigkeit für den BSP-Ausschuß auf der Prioritätenliste ganz oben. Ein Meilenstein in der bisherigen Arbeit war die Veröffentlichung der Entscheidung der Kommission über die Vollständigkeit vom 22. Februar 1994). (94/168/EG, Euratom Die Priorität spiegelt sich im Aufbau des vorliegenden Berichts wider: In Abschnitt 2 werden die wichtigsten zum Thema Vollständigkeit geleisteten im Zusammenhang mit den Arbeiten zusammengefaßt. Die Fortschritte länderspezifischen und mit länderübergreifenden Themen sogenannten Angelegenheiten werden in Abschnitt 3 beschrieben, und in Abschnitt 4 werden Schlußfolgerungen gezogen. Der vorliegende Bericht konzentriert sich auf die Überprüfung und Verbesserung zwölf Mitgliedstaaten der Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen (Österreich, Ende 1994. Die BSP-Schätzungen der neuen Mitgliedstaaten Finnland und Schweden) ab 1. Januar 1995 werden zum ersten Mal im Laufe des Jahres 1996 bewertet werden, und dasselbe gilt für Norwegen und Island als Unterzeichner des Abkommens über den Europäischen Wirtschallsraum. der Die Kommission hat eine Reihe von Punkten aufgelistet, zu denen sie gegenüber den Mitgliedstaaten formell Vorbehalte angemeldet hat. Die Vorbehalte betreffen Teile des Verfahrens zur Ermittlung des BSP. liier sind weitere Anstrengungen zur Überprüfung und gegebenenfalls Verbesserung der Statistiken erforderlich. An erster Stelle steht ein Vorbehalt zur Vollständigkeit der BSP-Schätzungen sämtlicher Länder. Darüber hinaus gibt es noch eine Reihe anderer länderübergreifender Vorbehalte (Themen, die in allen Mitgliedstaaten einer A weiteren Überprüfung oder Verbesserung bedürfen) und eine Vielzahl von länderspezifischen Vorbehalten. VOLLSTÄNDIGKEIT Die Entscheidung der Kommission vom Februar 1994 zur Vollständigkeit wurde nach intensiven Bemühungen um die Festlegung der bestmöglichen Ansätze für die Lösung dieses sehr schwierigen Problems angenommen. Sie verlangte von den Mitgliedstaaten, über vier Aspekte der Vollständigkeit bis Ende Juni 1994 Berichte vorzulegen und in einigen Fällen umfangreiche Forschungsarbeiten zur Untermauerung dieser Berichte durchzuführen. Bei den vier Berichten handelte es sich um: eine ausführliche Beschreibung aller von den Mitgliedstaaten zur Erstellung vollständiger BSP-Schätzungen bereits durchgeführten expliziten und impliziten Anpassungen, einen Bericht über die Ergebnisse einer Untersuchung über die Verwendung von Beschäftigungsdaten zur Validierung der BSP- Schätzungen, einen ausfuhrlichen Bericht über die Erfassung von Naturaleinkommen und Trinkgeldern in den Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen, gegebenenfalls mit Vorschlägen fur Verbesserungen, einen Bericht über die Möglichkeit der Verwendung von Prüfungsdaten der Steuerbehörden zur Verbesserung der Vollständigkeit der Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen. Diese Arbeiten führten im wesentlichen zu folgenden Schlußfolgerungen: Was die zur Sicherstellung der Vollständigkeit der BSP-Schätzungen jedes Mitgliedstaats vorgenommenen Berechnungen und Anpassungen betrifft, so war klar, daß der Bedarf an Anpassungen und Berechnungen und ihre Angemessenheil nur im Lichte der Qualität der Basisstatistiken und der verwendeten allgemeinen Methoden bewertet werden konnte. Die Schätzungen der Mitgliedstaaten basieren nicht alle auf guten Datenquellen für alle Teile der Wirtschaft. Zum Beispiel verfügen mehrere Mitgliedstaaten nicht über gute Statistiken für den gesamten Dienstleistungssektor, und einige haben keine qualitativ guten Unternehmensregister zur Verfügung oder schöpfen die durch das System der Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen gebotenen Möglichkeiten der Gegenkontrollen nicht voll aus. Die meisten Mitgliedstaaten, die sich in dieser Lage befinden, haben bereits konkrete Pläne zu Verbesserungen in naher Zukunft. Die Gemeinschaft unterstützt die Bemühungen der Mitgliedstaaten im Hinblick auf Unternehmensregister und Dienstlcistungsstatistiken mit zahlreichen über Initiativen, Unternehmensregister (93/2186/EG, Euratom vom 22. Juli 1993). die Verordnung des Rates darunter allem vor Außerdem nehmen nicht alle Mitgliedstaaten explizit Anpassungen fur Steuerhinterziehungen (d. h. absichtliche Falschmeldungen an die Behörden) außerhalb des Bausektors vor, und die verwendeten Methoden sind sehr verschieden. Fast in allen Mitgliedstaaten sind weitere Arbeiten erforderlich. allgemeinen Was die Verwendung von Beschäftigungsdaten zur Validierung des BSP betrifft, so kann der derzeitige Stand der Arbeiten nur Land fur Land voll bewertet werden. Für einige Länder wurden die bestehenden BSP-Schätzungen durch diese Arbeiten bestätigt. Für andere war die Botschaft weniger klar. Eine allgemeine Schlußfolgerung war jedoch, daß die Ergebnisse dieser Arbeiten im Rahmen der nächsten Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen jedes Landes in die BSP-Schätzungen einbezogen werden könnten und sollten. Die allgemeinen Überarbeitungen stehen im Zusammenhang mit der Einführung der neuen Ausgabe des ESVG, des sogenannten ESVG 95, die in den nächsten Jahren in jedem Land stattfinden wird (das ESVG ist eine Sammlung von Leitlinien fur die Erstellung der Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen, die für sämtliche Arbeiten in diesem Bereich verwendet werden). Die Frist für die Einbeziehung der Ergebnisse ist Oktober 1998. Überarbeitung der Was die Erfassung von Naturaleinkommen und Trinkgeldern angeht, so war die wichtigste Schlußfolgerung, daß das Ausmaß der Anpassungen in den einzelnen Mitgliedstaaten sehr verschieden ist. Dies liegt an unterschiedlichen Steuerregeln und -Vorschriften, an der Bedeutung derartiger Einkommen in den Mitgliedstaaten und an der Auslegung der Verbuchungsleitlinien (im ESVG). Für einige Unterschiede zwischen den Mitgliedstaaten gibt es allerdings keine erkennbaren Gründe. In einigen Mitgliedstaaten sind daher weitere Arbeiten erforderlich. Was die Frage der Verwendung von Informationen aus Steuerprüfungen zur Verbesserung der Vollständigkeit der BSP-Schätzungen betrifft, so war klar, daß die Notwendigkeit, solche Informationen zu benutzen, von der Verfügbarkeit anderer Möglichkeiten zur Berücksichtigung der Steuerhinterziehung abhängt, und hier sieht die Lage in jedem Mitgliedstaat und für jeden Industriezweig anders aus. Klar war auch, daß einige Länder zwar in unterschiedlichem Umfang Informationen aus Steuerprüfungen nutzen können und dies auch tun, andere Länder jedoch diese Möglichkeit nicht haben, entweder, weil die Daten vertraulich sind, oder weil die Daten nicht dem Zufall unterliegen und deshalb eine Verwendung für statistische Zwecke unmöglich wird. lùide zu bringen, verwendet die Um die Arbeiten zur Vollständigkeit zu Kommission zwei Ansätze. Sie arbeitet bilateral mit den Mitgliedstaaten au deren spezifischen Problemen, die aus den oben genannten Berichten hervorgehen. Für 1996 sind Besuche in den Mitgliedstaaten vorgesehen, um über detaillierte Pläne für die Arbeiten zu diskutieren, die noch durchgeführt werden müssen, damit die Arbeit an der Vollständigkeit abgeschlossen werden kann. Die Kommission hat außerdem vier Task Forces zur Unterstützung des BSP- Ausschusses eingesetzt, die sich mit der weiteren Untersuchung derjenigen Themen befassen sollen, die alle Mitgliedstaaten betreffen und sich aus den Berichten im Zusammenhang mit der Entscheidung ergeben haben. Diese Task Forces werden die Kommission und zu gegebener Zeit auch den BSP-Ausschuß in der Frage der besten Methodiken für die Erstellung und Verbreitung, der Verwendung von Erhebungen über die Wirtschaftsrechnungen der privaten Haushalte und der Schätzung von Ein- und Ausfuhren nach dem Intrastat-System beraten. Alle vier Task Forces werden bis Juni 1996 Bericht erstatten. Die Beendigung aller laufenden Arbeiten zur Vollständigkeit und die Aufhebung der Vorbehalte der Kommission gegenüber den BSP-Schätzungen der Mitgliedstaaten im Hinblick auf die Vollständigkeit sind für Oktober 1998 vorgesehen. Eine genauere Beschreibung der im Rahmen der Entscheidung über die Vollständigkeit geleisteten Arbeit und der bisher gezogenen Schlußfolgerungen ist in Anhang A zu diesem Bericht enthalten. LÄNDERÜBERGREIFENDE UND LÄNDERSPEZIFISCHE THEMEN Die Kommission hat auch große Anstrengungen unternommen, um die Vergleichbarkeit, Zuverlässigkeit und Vollständigkeit der BSP-Schätzungen der Mitgliedstaaten zu überprüfen, und zwar sowohl im Zusammenhang mit einer Reihe von länderübergreifenden Themen (d. h. Themen, die alle Länder betreffen) als auch mit einer Vielzahl von länderspezifischen Problemen. für Als länderübergreifende Themen sind zu nennen: BSP-Schätzungen die der Mitgliedstaaten wichtigste für der Schätzungen und Zuverlässigkeit die Definition des Wirtschaftsgebiets, die Erfassung von Steuern und Subventionen, die Vergleichbarkeit Wohnungsdienstleistungen, die Vergleichbarkeit von Schätzungen Vorleistungen und letztem Verbrauch, die vollständige Erfassung der Tätigkeit von Finanzierungsinstituten, die Qualität der Schätzungen Erwerbscharakter, die Vollständigkeit der Schätzungen für die Landwirtschaft, die Qualität der Schätzungen fur den Übergang vom BIP zum BSP, die Vollständigkeit der Schätzungen der Mehrwertsteuer als Bestandteil des BSP. fur Staat und Organisationen ohne im Grenzbereich zwischen Zu allen genannten länderübergreifenden Themen sind Fortschritte erzielt worden. Für einige ist nunmehr die Grundlage fur zuverlässige und vollständige sind bereits einige Korrekturen Schätzungen vorhanden, und am BSP vorgenommen worden. Für andere sammelt die Kommission derzeit die sehr detaillierten Informationen, die benötigt werden, wenn man den Bedarf an eventuellen Korrekturmaßnahmen genau ermitteln will. Im folgenden wird zu jedem länderübergreifenden Thema die derzeitige Situation kurz umrissen. Genauere Informationen zu jedem Thema in Anhang A. finden sich Die Wirtschaftsgebiete, für die das BSP zum Zwecke der BSP-bezogenen Einnahmequelle zu melden ist, wurden 1991 mittels einer Entscheidung der Kommission abgegrenzt. Die Festlegung der Begriffe, die erforderlich war, um die Vergleichbarkeit der und von den Mitgliedstaaten gemeldeten Subventionen zu gewährleisten, wurde mit der Veröffentlichung von drei Kommissionsentscheidungen 1993 abgeschlossen. Um sicherzustellen, daß sieh die Mitgliedstaaten in der Praxis an diese Bestimmungen hallen, sind in einigen Fällen noch Arbeiten erforderlich. über Steuern Informationen und Zuverlässigkeit der Schätzungen zu fur Um die Vergleichbarkeit Wohnungsdienstleistungen eine Kommissionsentscheidung angenommen. Die Mitgliedstaaten werden bis einer gemeinsamen Oktober 1996 BSP-Schätzungen unter Verwendung objektiven Methodik liefern. In der Praxis werden einige Länder vielleicht eine Ausnahmeregelung benötigen, die es im Oktober 1997 abzuschließen. ihnen erlaubt, die Arbeiten erst gewährleisten, wurde 1995 Die Arbeiten zu Vergleichbarkeit und Zuverlässigkeit der Schätzungen im Grenzbereich zwischen Vorleistungen und für Finanzierungsinstitute sind unter Verwendung ausfuhrlicher Fragebogen zur Ermittlung sehr detaillierter Informationen fortgesetzt worden. 1996 sollen Berichte über eventuell erforderliche Verbesserungen in den Mitgliedstaaten erstellt werden. letzter Verwendung und Zu den Themen Staat und Organisationen ohne Erwerbscharakter sowie Landwirtschaft erörterte der BSP-Ausschuß 1994 Dokumente, in denen die wichtigsten Probleme dargelegt wurden. In jüngerer Zeit haben andere, wichtigere Arbeiten Vorrang erhalten, zum Beispiel zur Vollständigkeit, aber diese Themen werden 1996 wieder aufgegriffen werden. Die Vergleichbarkeit und Zuverlässigkeit von Daten über den Übergang vom BIP zum BSP ist in einer Reihe von Berichten fur den BSP-Ausschuß erörtert worden. Mit jedem Mitgliedstaat sind bilaterale Gespräche geführt worden, und eine Reihe von Punkten fur Verbesserungen wird weiterverfolgt. Bezüglich der Erfassung der Tätigkeiten von offenen Investmentfonds ist eine wesentliche Schwierigkeit aufgedeckt worden. Dem BSP-Ausschuß wird im März 1996 ein Vorschlag der Kommission unterbreitet werden, in dem basierend auf der Arbeit einer besonderen Task Force eine Empfehlung für eine einheitliche Behandlung dieser Fonds gegeben wird. Die Schätzungen der Mehrwertsteuerkomponente des BSP, insbesondere im Hinblick auf die Unterschiede zwischen den von den Steuerbehörden tatsächlich vereinnahmten Mehrwertsteuerbeträgen und den nach den Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen theoretisch zahlbaren Beträgen, sind vom BSP-Ausschuß eingehend erörtert worden. Die möglichen Auswirkungen der verschiedenen von ihren den Ländern Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen verwendeten Ansätze auf das BSP werden 1996 in bilateralen Gesprächen erörtert werden. zur Berücksichtigung der Mehrwertsteuer in ist für Der Abschluß der Arbeiten zu allen länderübergreifenden Themen Oktober 1997 vorgesehen, wobei aber mit den Ergebnissen für die Wohnungsdienstleistuugen im September 1996 gerechnet wird. Für einige Länder ihnen die werden unter Umständen Ausnahmeregelungen erforderlich, die Möglichkeit geben, einen Teil der Arbeiten erst im Oktober 1998 abzuschließen. Es ist auch daraufhinzuweisen, daß die Einfuhrung der neuen Aullage des ESVG (ESVG 95) die BSP-Schätzungen der Mitgliedstaaten ändern wird. Artikel 8. 3 des Entwurfs der Verordnung des Rates zum ESVG 95, der vor kurzem vom Rat genehmigt wurde und mit dessen Annahme in Kürze gerechnet wird, sieht vor, daß der BSP-Ausschuß bis Ende 1996 Verfahren zur Konvertierung von BSP-Schätzungen nach dem ESVG 95 in mit dem derzeit geltenden ESVG konsistente Schätzungen festlegt, die für die Zwecke der Eigenmittel immer noch benötigt werden. Auf der Sitzung des BSP-Ausschusses im Oktober 1995 wurde ein erstes Dokument vorgelegt, in dem im einzelnen ausgeführt wurde, wie und wo sich das ESVG 95 auf die BSP-Schätzungen auswirkt. Auch bei den lündersptzifiscttcn Themen, die für das BSP von Bedeutung sind, hat es beachtliche Fortschritte gegeben. Als wichtigste Verbesserungen sind zu nennen: um große unternommen, Anstrengungen Es wurden die Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen derjenigen Mitgliedstaaten grundlegend umzugestalten, deren BSP-Schätzungen als auf relativ schwachen Füßen stehend angesehen wurden. Die Umgestaltungen haben bereits den BSP-Schätzungen Griechenlands, Luxemburgs und Portugals geführt (Änderungen in der Größenordnung von +20%, + 1 5% und+10%). Ähnlich bedeutende Entwicklungen sind in Belgien und Irland im Gange, wenngleich damit nicht gesagt werden soll, daß bei den BSP-Schätzungen dieser beiden Länder ebenso große Änderungen erwartet werden können. großen Veränderungen bei zu zu der Kommission Alle Mitgliedstaaten haben als Reaktion auf die länderspezifischen ihrer Vorbehalte BSP-Berechnungsmethoden bedeutende Arbeit geleistet. In vielen Fällen hat dies der Kommission die Aulhebung ihrer Vorbehalte ermöglicht. In den anderen Fällen wird damit gerechnet, daß die zur Zeit laufenden Arbeiten der Kommission die Möglichkeit geben werden, ihre Vorbehalte bis zu dem Zieltermin Oktober 1997 aufzuheben (wenngleich auch hier in einigen Einzelfällen eine Ausnahmeregelung erforderlich werden kann, um die Frist auf Oktober 1998 zu verschieben). Aspekten Die Mitgliedstaaten haben alle auch ihre eigenen umfangreichen Projekte zur Entwicklung der Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen. Sie sind nicht die direkte Folge von durch die Kommission und den BSP-Ausschuß aufgestellten Arbeitsprogrammen, dennoch sind sie sehr wichtig und ergänzen diese Programme. Ausführlichere Informationen zu den länderspezifischen Verbesserungen, die seitens tier Mitgtiedwtaailen bereits erzielt wurden oder zur Zeit durchgeführt werden, sind dem Anhang A zu entnehmen. Die Auswirkungen erzielten Verbesserungen auf ihre BSP-Schätzungen werden, soweit sie Gegenstand eines Vorbehalts sind, in einer Übersichtstabelle im Anhang B ausgewiesen. aller bisher von den Mitgliedstaaten Was die neuen Mitgliedstaaten sowie Island und Norwegen betrifft, so hat die Kommission in der zweiten Hälfte 1994 jedes Land erstmals besucht und dem BSP-Ausschuß ordnungsgemäß über die wichtigsten Quellen und Methoden zur Berechnung des BSP Bericht erstattet. SCHLUßFOLGERUNGEN Aus dem obigen Überblick ist zu entnehmen, daß große Fortschritte erzielt wurden (z. B. in Griechenland, Luxemburg und Portugal) und daß weitere wesentliche Verbesserungen im Gange sind (z. B. in Belgien und Irland). In den in vielen Teilen des sind Verbesserungen meisten Mitgliedstaaten Berechnungsprozesses erfolgt, wenngleich die Nettoauswirkungen auf die BSP-Schätzungen zum Teil gering sind, weil sich die Anpassungen gegenseitig aufheben. Als Folge der durchgeführten Arbeiten sind die wichtigsten Mängel in de"n BSP-Schätzungen der Mitgliedstaaten entweder bereits beseitigt, oder es werden in allernächster Zeit Verbesserungen erzielt werden. Die BSP-Schätzungen der Mitgliedstaaten sind somit sehr viel vollständiger, zuverlässiger und besser vergleichbar als je zuvor. Dennoch sind noch umfangreiche und wichtige Arbeiten zum Thema Vollständigkeit, zu einigen länderübergreifenden Themen und einigen länderspezifischen Themen erforderlich. Ein großer Teil dieser Arbeiten soll bis Oktober 1997 abgeschlossen sein, insgesamt und einschließlich des Themas Vollständigkeit ist eine Beendigung der Arbeiten bis Oktober 1998 vorgesehen. Im gegenwärtigen Stadium kann noch nichts über die voraussichtlichen Auswirkungen die BSP-Schätzungen gesagt werden. abgeschlossenen Arbeiten nicht noch auf der jüngsten In den nächsten Jahren muß sichergestellt werden, daß die Mitgliedstaaten (Österreich, Finnland und Schweden) und die Länder des Europäischen Wirtschaftsraums (Norwegen und Island) ebenfalls zuverlässige und vollständige BSP-Schätzungen erstellen. Einleitung ANHANG A oder zur Zeit Der vorliegende Anhang zu dem Bericht erläutert ausführlicher den Umfang der bereits abgeschlossenen der Vergleichbarkeit, Zuverlässigkeit und Vollständigkeit der BSP-Schätzungen der Mitgliedstaaten. Es handelt sich dabei naturgemäß um hochfachliche Arbeiten. Der Anhang beschreibt nur die wichtigsten Themen und Ergebnisse. Eine Erörterung der fachspezifischeren Aspekte würde seinen Rahmen sprengen. laufenden Arbeiten zur Sicherstellung Entsprechend der Bedeutung tier Arbeiten zur Vollständigkeit ist der Anhang wie folgt aufgebaut worden: In Abschnitt 1 des Berichts wird ein kurzer Überblick über die wichtigsten Arbeiten gegeben, die die Kommission mit Unterstützung des BSP-Ausschusses in den Jahren vor der Veröffentlichung der Kommissionsentscheidung über die Vollständigkeit geleistet hat. Die nach der Veröffentlichung der Entscheidung durchgeführten Arbeiten sowie die bis 1997/98 geplanten Maßnahmen werden in Abschnitt 2 ausfuhrlicher beschrieben. 1 ZWISCHEN 1989 UND 1993 DURCHGEFÜHRTE ARBEITEN 1. 1 Vorbereitende Arbeiten Der BSP-Ausschuß trat zum erstenmal im Juni 1989 zusammen. Als wichtigste erste Schritte wurden einige wesentliche Vorbereitungen getroffen: • Die Mitgliedstaaten mußten Aufstellungen über ihre Datenquellen und ihre Methoden zur Berechnung des BSP vorlegen. Diese Aufstellungen wurden von Eurostat mit Unterstützung der anderen Mitgliedstaaten unter Einschaltung des BSP-Ausschusses geprüft. Über die Eurostat-Berichte zu den Aufstellungen wurde im Laufe des Jahres 1992 diskutiert. Die Berichte dienten auch als Grundlage für länderspezifische Vorbehalte der Kommission zu Teilen des ErfassungsVerfahrens. • Es mußte ein Arbeitsprogramm aufgestellt werden. Für die länderübergreifende Prüfung wurde eine Reihe von Themen ausgewählt: Steuern und Subventionen, Wohnungsdienstleistungen, Finanzierungsinslitute, Staat und Organisationen ohne Erwerbscharakter, Unterscheidung zwischen Vorleistungen und letzter Verwendung. Übergang vom BIP zum BSP und natürlich Vollständigkeit. Zu diesen Aspekten ihrer BSP-Schätzungen wurden gegenüber allen Mitgliedstaaten Vorbehalte erhoben. Neben den oben aufgeführten Themen für länderübergreifende Vorbehalte wurden noch mehrere andere I hemen zur weiteren länderübergreifenden Untersuchung durch den BSP-Ausschuß ausgewählt, und zwar insbesondere: Definition des Wirtschaftsgebiets. Landwirtschaft, Mehrwertsteuer, Saldierungsverfahrcn von Steuerdaten. und Verwendung Bei einem der länderübergreifenden Themen konnten schnelle Fortschritte erzielt werden. Die Kommission erließ eine Entscheidung, in der das Wirtschaftsgebiet der Mitgliedstaaten für die Zwecke der vierten, BSP-bezogenen Einnahmequelle definiert wurde (91/450/EWG, Euratom vom 26. Juli 1991), so daß die zu diesem Thema erforderliche Arbeil vom Ausschuß abgeschlossen werden konnte. So wurde beispielsweise vereinbart, daß die Kanarischen Inseln, Ceuta und Melilla Teil des Wirtschaftsgebiets von Spanien, Madeira und die Azoren Teil des portugiesischen Wirtschaftsgebiets und die IV des EG-Vertrages nicht enthaltenen überseeischen Gebiete Teil des Wirtschaftsgebiets von Frankreich sind. Es sollte auch zur Kenntnis genommen werden, daß sich das Wirtschaftsgebiet Deutschlands 1990 um die neuen Bundesländer erweitert hat. in Anhang 1. 2 Ausrichtung der BSP-Arbeiten Auf der Sitzung des BSP-Ausschusses im Oktober 1990 legte die Kommission einen Vermerk über die zukünftige Ausrichtung der BSP-Arbeiten vor. In dem Dokument wurde ein duales Konzept mit einem länderübergreifenden Ansatz für eine Reihe ausgewählter Themen und einem länderspezifischen Ansatz für einige weitere Themen vorgeschlagen. Das Dokument enthielt auch einen Überblick über allgemeine Möglichkeiten zur Verbesserung der Vollständigkeit und stellte eine Reihe von Konzepten vor, die von der Kommission und vom BSP-Ausschuß verfolgt werden könnten. im Oktober 1991 legte die Kommission Auf der Sitzung des BSP-Ausschusses ausgehend von einer ersten Bewertung der von den Mitgliedstaaten übermittelten Aufstellungen eine Übersicht über die von den Mitgliedstaaten mit Blick auf die Vollständigkeit explizit vorgenommenen Anpassungen vor. Die Beschreibungen der von jedem Mitgliedstaat vorgenommenen Anpassungen unterschieden sich im Detail, worin die Heterogenität der Aufstellungen zum Ausdruck kam. Die Mitgliedstaaten äußerten sich zu den zahlreichen statistischen Werkzeugen und Datenquellen, die zur Sicherstellung der Vollständigkeit dienten (z. B. Unternehmensregister, Verfahren zur Erfassung der Güterströme, Arbeitskräfteerhebungen), und zu den Möglichkeiten für länderübergreifende und länderspezifische Arbeitsansätze. 1. 3 Erste Bewertungen der Schätzungen der Mitgliedstaaten Das Jahr 1992 wurde zum großen Teil dazu genutzt, die Berichte der Kommission über die Erfassungsverfahren der einzelnen Mitgliedstaaten zu erörtern. Auf den Sitzungen des BSP-Ausschusses im Juli und September 1992 standen die Berichte über die allgemeinen Quellen und Methoden, die in den Mitgliedstaaten ausgenommen Luxemburg verwendet wurden, im Diskussionsmittelpunkt. In den Berichten wurde auch die Vollständigkeit der BSP-Zahlen der einzelnen Mitgliedstaaten beschrieben und bewertet. 1. 4 Ausrichtung der Arbeiten zur Vollständigkeit Ebenfalls auf der BSP-Sitzung im Juli 1992 legte die Kommission ein kurzes Dokument vor, in dem die folgenden Kriterien für die Bewertung der Vollständigkeit genannt wurden: das Vorhandensein einer genau delinierten Bezugsgrundgesamtheit von Produktionseinheiten, die Möglichkeit, fehlen, die Möglichkeit, entsprechende Korrekturen vorzunehmen, die Durchführung allgemeiner im Hinblick auf Steuerhinterziehungen, die und Durchfuhrung auf Schattenwirtschaft. systematischer Anpassungen systematischer Anpassungen festzustellen, ob Angaben allgemeiner und im Hinblick Auf der7 BSP-Sitzung im September 1992 unterbreitete die Kommission einen ausführlichen Vorschlag zum Thema Vollständigkeit in Form eines Entwurfs für eine Entscheidung der Kommission. In dem Vorschlag waren bereits die vier wichtigsten Titel der Kommissionsentscheidung aufgeführt, die dann im Februar 1994 veröffentlicht wurde. einheitliches Arbeitsprogramm ein für Auf den meisten Sitzungen des BSP-Ausschusses von September 1992 bis September 1993 war dieses Arbeitsprogramm zur Vollständigkeit Gegenstand langer, ausführlicher und intensiver Diskussionen, bevor die Kommissionsentscheidung schließlich im Februar 1994 ordnungsgemäß veröffentlicht wurde. Auf der Sitzung des BSP-Ausschusses im Dezember 1993 legte die Kommission ein Dokument zur Ergänzung von Titel IV der Kommissionsentscheidung vor. Darin wurde beschrieben, wie der unter Titel IV vorgesehene Vergleich von Beschäftigungsdaten die BSP-Schätzungen der Mitgliedstaaten beeinflussen könnte. Es wurde dargelegt, daß eine solche Einflußnahme weder mechanisch noch in allen Ländern in der gleichen Weise erfolgt, sondern daß die Auswirkungen des Vergleichs von Beschäftigungsdaten auf die BSP-Schätzungen von den jeweiligen Gegebenheiten in den Mitgliedstaaten und den spezifischen Datenquellen sowie von den zur Erfassung des BSP verwendeten Schätzungsverfahren abhängen. 1. 5 Fortschritte bei der Behandlung der länderübergreifenden Themen einen großen Teil der Zeit Das Arbeitsprogramm zur Vollständigkeit nahm 1993 des BSP-Ausschusses in Anspruch. Dennoch konnten auch bei einer Reihe von anderen Problemen Fortschritte erzielt werden. der Steuern und Subventionen Was die Begriffsbestimmung angeht, so wurde die Arbeit an dem länderübergreifenden Problem von durch die Veröffentlichung drei Kommissionsentscheidungen im ESVG enthaltenen Bestimmungen abgeschlossen, eine Entscheidung über Produktions- und Einfuhrsubventionen (93/475/EWG, Euratom vom 22. Juli 1993), die zweite über Produktionssteuern und Einfuhrabgaben (93/454/EWG, Euratom vom 22. Juli 1993) und die dritte über die Unterscheidung Vorleistungen (93/570/EWG, Euratom vom 4. Oktober 1993). Um sicherzustellen, daß diese Ecitlinien in der Praxis berücksichtigt werden, mußte natürlich noch einige Arbeit geleistet werden. Produktionssteuern sonstigen zwischen zu den und Schichtungsmethode Was die Wohnungsdienstleistungen angeht, so wurden die Arbeiten mit der Erörterung eines Eurostat-Dokuments fortgesetzt, das die Ergebnisse der Auswertung eines den Mitgliedstaaten vorgelegten spezifischen Fragebogens enthielt. Es wurde vereinbart, die sogenannte unterstellte zu Wohnungsdienstleistungen zu schätzen (d. h. für die Produktion und den Verbrauch von Dienstleistungen im Zusammenhang mit von den Eigentümern selbst genutzten in allen Wohnungen Werte zu unterstellen) und dieses Verfahren schrittweise Mitgliedstaaten einzuführen. Eine Task Force aus Experten der Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen und Wohnungsstatistikern wurde gebildet, die Lösungen für zahlreiche begriffliche und statistische Schwierigkeiten erarbeiten sollte (z. B. die Behandlung von Garagen und mietfreien Wohnungen und das Fehlen von mit bestimmten Arten von Eigentumswohnungen vergleichbaren Mietwohnungen). verwenden, um Die wichtigsten Probleme im I Iinblick auf den Übergang vom BIP zum BSP wurden in einem Dokument im Oktober 1991 herausgearbeitet. Im Laufe des Jahres 1993 (und in einem Fall 1994) besuchten Berater jeden einzelnen Mitgliedstaat, um diese Probleme bilateral zu erörtern. die Sitzung des BSP-Ausschusses für 12 1. 6 Fortschritte bei der Behandlung der länderspezifischen Probleme Auf der Sitzung im Oktober 1993 wurden Berichte über BSP-Kontrollbesuche in fünf Mitgliedstaaten vorgelegt. Seitdem sind noch viele weitere derartige Berichte übermittelt worden. Außerdem wurde auch ein Eurostat-Bericht über die Schätzungen für die französischen überseeischen Gebiete erörtert. Die einzelnen Mitgliedstaaten unternahmen Anstrengungen, um ihre BSP-Schätzungen Vollständigkeit zu verbessern. in dieser Zeit ebenfalls beachtliche im Hinblick auf die insbesondere Für einige Mitgliedstaaten (Portugal. Griechenland und Luxemburg) wurden von Eurostat besondere Unterstützungsprogramme entwickelt, um ihre Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen zu überarbeiten und zu aktualisieren. Andere Mitgliedstaaten hatten bereits eine Überarbeitung ihrer Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen geplant (Vereinigtes Königreich und Niederlande). Irland unternahm enorme Anstrengungen zur Verbesserung der Zuverlässigkeit seiner Schätzungen nach dem Einkommensansatz sowohl für Betriebsüberschüsse. für Löhne als auch Deutschland befand sich in einer besonderen Situation, da ab 1990 auch Zahlen für die neuen Bundesländer geliefert werden mußten. Die Entwicklung eines völlig neuen in den neuen Ländern erforderte massive zusätzliche statistischen Systems Anstrengungen seitens des Statistischen Bundesamts. Für einige andere Mitgliedstaaten mußten für bestimmte Bereiche Schätzungen durchgeführt bzw. einbezogen werden. Z. B. mußte Frankreich Schätzungen für seine überseeischen Gebiete viele Mitgliedstaaten einbeziehen. Außerdem haben Verbesserungen eingeführt, die vielleicht weniger deutlich erkennbar sind, aber dennoch die Qualität ihrer BSP-Schätzungen merklich beeinflußt haben. 13 2 SEIT DER VERÖFFENTLICHUNG DER ENTSCHEIDUNG DER KOMMISSION ÜBER DIE VOLLSTÄNDIGKEIT IM FEBRUAR 1994 ERGRIFFENE MABNAHMEN 2. 1 Reichweite der Entscheidung über die Vollständigkeit Nach der Entscheidung der Kommission vom Februar 1994 sollten die Mitgliedstaaten zu vier Titeln der Entscheidung bis Ende Juni 1994 Berichte vorlegen. In der Praxis gingen aber mehrere Berichte erst einige Monate später ein, da es einigen Ländern nicht möglich war. neben den sonstigen an sie gestellten Anforderungen auch noch diese umfangreiche Arbeit zu bewältigen. Auf der Sitzung des BSP-Ausschusses im Dezember 1994 legte Eurostat zwei Dokumente vor, die einen Überblick über die von den Mitgliedstaaten eingereichten Berichte enthielten. Die Dokumente befaßten sich mit der Arbeit gemäß Titel IV, nämlich der Überprüfung liegenden Erwerbstätigkeitsdaten, und gemäß Titel VI betreffend die Möglichkeiten der Verwendung von Stcuerprüfungsergebnissen zur Verbesserung der Vollständigkeit. der den BSP-Berechnungen zugrunde Auf der Sitzung des BSP-Ausschusses im April 1995 legte Eurostat ein Dokument vor, in dem für jeden Mitgliedstaat kurz angegeben wurde, welche Arbeiten im Rahmen von liegenden Titel IV, Überprüfung Erwerbstätigkeitsdaten, noch zu tun waren. Das Dokument basierte auf den Ergebnissen von spezifischen Besuchen in den meisten Mitgliedstaaten, die nach der Sitzung im Dezember 1994 fur erforderlich gehalten worden waren. den BSP-Berechnungen zugrunde der Auf der Sitzung des BSP-Ausschusses im Juni 1995 legte Eurostat Dokumente mit einem Überblick über die beiden noch verbleibenden Titel der Entscheidung vor, nämlich Titel III betreffend die Berechnungen und Anpassungen, mit denen die Vollständigkeit der BSP-Schätzungen sichergestellt wurden, und Titel V betreffend Naturaleinkommen und Trinkgelder. Das erstgenannte Dokument wurde durch einen ganzen Satz detaillierter Berichte über die einzelnen Mitgliedstaaten gestützt. 14 2. 2 Titel III: Erläuterungen der Anpassungen zur Sicherstellung der Vollständigkeit der derzeitigen BSP-Angaben Dieser Teil der Entscheidung diente dem Zweck, zusätzliche Informationen von den Mitgliedstaaten zu bekommen und zu klären, ob und wie sie Berechnungen oder Anpassungen vornehmen, um - entweder explizit zu berücksichtigen, daß es Einheiten gibt, die beim Sektor Staat erfaßt, aber in statistischen Erhebungen nicht abgedeckt werden, sowie Einheiten, die von der Erfassung ausgenommen oder aus anderen Gründen nicht erfaßt werden oder die falsche Meldungen über ihre Tätigkeit erstatten oder einen Teil ihrer Tätigkeiten nicht melden, - oder implizit zu berücksichtigen, daß solche Unterlassungen vorkommen. legte auf der Sitzung des BSP-Ausschusses Eurostat eine Zusammenfassung der Antworten der Mitgliedstaaten vor. In diesem Dokument wurde ein besonders wichtiger Punkt hervorgehoben: Die Frage nach der Notwendigkeit bzw. Angemessenheit eventueller Anpassungen und Berechnungen im Hinblick auf die Vollständigkeit kann nur vor dem Hintergrund der Qualität der Basisstatistiken eines Landes bewertet werden. Juni 1995 im Die wichtigsten Schlußfolgerungen des Dokuments waren: - - - Nicht alle Mitgliedstaaten stützen sich bei ihren Schätzungen auf qualitativ hochwertige Datenquellen fur alle Teile ihrer Wirtschaft. Z. B. verfügen mehrere Mitgliedstaaten für Teile der marktbestimmten Dienstleistungen nicht über gute Statistiken. Die meisten Mitgliedstaaten, die sich in dieser Lage befinden, haben jedoch bereits konkrete Pläne für die Erstellung derartiger Statistiken in der nahen Zukunft. Die Mitgliedstaaten bemühen sich sehr um Anpassungen für Einheiten, die durch die Basisdatenquellen nicht abgedeckt werden. Um für solche Einheiten systematische Anpassungen vornehmen zu können, wird unbedingt ein gutes Unternehmensregister mit breiter Abdeckung benötigt. Darüber hinaus ist ein solches Register auch für die gute Verknüpfung verschiedener Arten von Datenquellen entscheidend. fehlen derartige Register, doch in diesen Fällen bestehen meistens bereits Pläne für ihre Schaffung in naher Zukunft, bzw. es wird an der Verbesserung oder Ausweitung der vorhandenen Unternehmensregister gearbeitet. In mehreren Mitgliedstaaten Einige Mitgliedstaaten nutzen nicht alle bestehenden Möglichkeiten für eine Gegenkontrolle ihrer Daten durch Vergleich mit alternativen Datenquellen und durch Abgleichung in einem systematischen Rahmen wie einer Aufkommens und Verwendungstabelle. Von den Mitgliedstaaten, die in dieser Hinsicht die größten Mängel zu beklagen haben, arbeiten jedoch bereits mehrere an der Verbesserung der Lage oder haben Pläne in dieser Richtung entwickelt. 15 explizite Anpassungen einige Mitgliedstaaten Nur für nehmen Steuerhinterziehungen in Industriezweigen außer dem Baugewerbe vor (d. h. für absichtliche Falschmeldungen an Steuer- oder sonstige Behörden). Für das Baugewerbe gibt es im übrigen sehr große Unterschiede bei Methoden, Datenquellen und Hypothesen. Fast alle Mitgliedstaaten müssen die Arbeiten noch fortsetzen. Es sollen zwei Task Forces gebildet werden, eine für das Bauwesen und eine für den Handel, d. h. für die Bereiche, die in den meisten Mitgliedstaaten am häufigsten Steuern hinterziehen, um alle Aspekte der für diese Wirtschaftsbereiche der Berücksichtigung von Steuerhinterziehungen zu überprüfen. Unter Ziffer 3. 6 des vorliegenden Berichts wird die Aufgabe der Task Forces genauer erläutert. Schätzungsverfahren einschließlich verwendeten Mit diesen Schlußfolgerungen werden die Stärken und Schwächen der derzeitigen im Hinblick auf die Vollständigkeit allgemein Schätzungen der Mitgliedstaaten zusammengefaßt. Um das Gesamtbild besser zu erkennen, sollten jedoch auch die folgenden Beispiele für von den Mitgliedstaaten bereits durchgeführte explizite und implizite Anpassungen zur Verwirklichung der Vollständigkeit beachtet werden. Dabei handelt es sich nicht um eine vollständige Liste aller im Rahmen der Erfassung des BSP erfolgten Anpassungen, und die Zahlen der einzelnen Länder sind aus den o. a. Gründen auch nicht vergleichbar, aber sie vermitteln eine Ahnung von den unternommenen Anstrengungen. Belgien nimmt eine Vielzahl detaillierter impliziter und expliziter Anpassungen zur Erreichung der Vollständigkeit vor. Da es für viele Teile der belgischen Wirtschaft an qualitativ guten und aktuellen Basisstatistiken mangelt, können die BSP-Schätzungen selbst nach der Anpassung jedoch noch nicht als unbedingt vollständig bezeichnet werden. Dänemark nimmt eine Reihe von impliziten (und auch einige explizite) Anpassungen seiner Schätzungen nach dem Produktionsansatz vor, z. B. durch Verwendung von funktional abgeleiteten Schätzungen für einen großen Teil des Baugewerbes und von Ausgabenschätzungen für einige Dienstleistungen. Frankreich nimmt systematische Anpassungen bei Basisdaten vor, die im allgemeinen fehlende Einheiten, Steuerhinterziehung bereits qualitativ hochwertig einschließlich Mehrwertsteuerhinterziehung und Schattenwirtschaft zu berücksichtigen. Insgesamt fuhren diese Anpassungen zu einer Erhöhung des BSP um etwa 12 %. sind, um Deutschland schätzt das BIP sowohl nach dem Output- als auch nach dem Ausgabenansatz, wobei sich das BSP durch verschiedene Anpassungen im Verlauf des Erfassungsprozesses um etwa 6 % erhöht, und wählt dann die höhere Schätzung als endgültige Zahl. Danach wird eine weitere positive Anpassung vorgenommen, um alle eventuell verbleibenden Unvollständigkeilen zu berücksichtigen. Mit den beiden letztgenannten Verfahren erhöht sich das BSP um mehr als 0,5 %. hat seine Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen umfassend Griechenland überarbeitet, um sie vollständiger zu machen. Durch die inzwischen verwendeten zuverlässigeren Methoden und die vollständigere Abdeckung der Wirtschaftszweige erhöhte sich das BSP für 1988 gegenüber der letzten Schätzung um etwa 20 %, und für andere Jahre kam es zu vergleichbaren Erhöhungen. Irland verwendet Daten aus der Volkszählung, um andere verfügbare Angaben über Beschäftigte und Selbständige und damit das Einkommen dieser Gruppen anzupassen und zu ergänzen. Außerdem wird eine beträchtliche gelrennte Anpassung vorgenommen, um eine mögliche Unterbewertung des Einkommens durch die Selbständigen zu berücksichtigen. Italien verwendet Beschäftigungsstatistiken für systematische Anpassungen der von den Unternehmen kommenden Daten, um nicht gemeldete Beschäftigung und Schwarzarbeit und vermutlich nicht in vollem Umfang gemeldete Tätigkeiten zu berücksichtigen. Es werden auch indirekte Verfahren zur Sicherstellung der Vollständigkeit verwendet, wie funktionale Schätzungsmethoden. Durch Anpassungen illegale Beschäftigung kommen etwa 8 % zum BIP hinzu, und für nicht in vollem Umfang gemeldetes Einkommen noch einmal etwa 3 %. für Luxemburg hat 1994 die umfassende Überarbeitung seiner Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen abgeschlossen. Sie wurden dadurch in vielerlei Hinsicht zuverlässiger und vollständiger, so daß das BSP um ungefähr 10 % erhöht wurde. Luxemburg nimmt Berichtigungen für in seinen Basisstatistiken nicht erfaßte Tätigkeiten vor, mit Ausnahme der häuslichen Dienste jedoch nicht für Schwarzarbeit oder absichtlich nicht in vollem Umfang gemeldete Tätigkeiten. zugrunde Die Niederlande verfügen über gute Basisstatistiken, die ihren Volkswirtschaftlichen liegen Gesamtrechnungen dem ihrem Arbeitskontensystem umfassen, womit zur Mehrwertsteuersystem und aus Sicherstellung der Vollständigkeit ihrer Schätzungen beigetragen wird. Außerdem werden explizite Anpassungen zur Berücksichtigung der unvollständigen Meldung von in einer Reihe von Wirtschaftszweigen vorgenommen. Die expliziten Tätigkeiten Anpassungen basieren im wesentlichen auf Daten der Steuerbehörden und führen zu einer Erhöhung des BSP um etwa 1 %. inbesondere Daten und aus hat eine 1993 umfassende Überarbeitung der Portugal Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen abgeschlossen, deren Zweck es war, sie vollständiger und zuverlässiger zu gestalten. Nach dem neuen System werden Daten über die Nachfrage nach Erzeugnissen genutzt, um die Basisdaten über die Produktion um etwa 5 % zu ergänzen, und Vergleiche mit der Arbeitskräfteerhebung ergeben nochmals eine Erhöhung um etwa 2 %. Die Überarbeitung selbst führte zu einer Verbesserung des BIP um etwa 15 %. Systems seines Spanien führt sehr nützliche Gegenkontrollen seiner Daten z. B. mit Hilfe von Beschäftigungsdaten durch, um sicherzustellen, daß sie so vollständig wie möglich sind, und außerdem werden explizite Anpassungen für nicht gemeldete Bautätigkeiten vorgenommen. 17 Das Vereinigte Königreich hat eine Aufkommens- und Verwendungsrechnung eingeführt, um die Gegenkontrollen für seine Daten zu verbessern, und außerdem sein Unternehmensregister weitgehend neugestaltet. Explizite Anpassungen werden beim Baugewerbe vorgenommen, und darüber hinaus wird ausgehend von der traditionellen Unterbewertung nach dem Einkommensansatz verglichen mit dem Ausgabenansatz eine allgemeine Anpassung für die Vollständigkeit vorgenommen. 2. 3 Titel IV: Überprüfung der den derzeitigen BSP-Berechnungen zugrunde liegenden Erwerbstätigkeitsdaten der der verlangte Entscheidung eine Gegenüberstellung Titel IV aus bevölkerungsstatistischen Quellen hervorgehenden Beschäftigungsdaten mit den den BSP-Schätzungen zugrunde liegenden Erwerbstätigendaten. Dazu mußte die Definition des Begriffs Beschäftigung mit dem Inlandskonzept der Erwerbstätigen in Einklang gebracht werden. Die für Bevölkerungsdaten zu verwendenden Quellen waren die Arbeitskräfteerhebung und die Volkszählung bzw. ihr nationales Äquivalent, falls es keine Volkszählung gab. Nach der Entscheidung sollte der Vergleich auf einer erfolgen bestimmten sonstige (NACE-CLIO R44 Wirtschaftszweige). Das Format der zu liefernden Tabellen wurde in einem Anhang zu der Entscheidung festgelegt. und NACE-CLIO R25 Untergliederungsebene für Dienstleistungen Wirtschaftszweigen nach für Dieser Teil der Entscheidung war von dem italienischen Ansatz beeinflußt, bei dem die Beschäftigung als eine Schlüsselvariable zur Gewährleistung der Vollständigkeit der Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen verwendet wurde. Wenn die statistischen für die Quellen, die zur Schätzung der Produktion und/oder der Wertschöpfung Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen benutzt werden, auch der Schätzung der Beschäftigung dienen können, dann kann diese Beschäftigungsschätzung zur Bewertung der Vollständigkeit auch den Beschäftigungsschätzungen gegenübergestellt werden, die aus demographischen Quellen zur Verfügung stehen. Sollte sich bei dem Vergleich herausstellen, daß die den Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen zugrunde liegenden Beschäftigungsschätzungen unzulänglich sind, könnte dies durchaus bedeuten, daß auch Produktion und Wertschöpfung in den Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen unterbewertet sind. Zeigt der Vergleich keine solchen Unzulänglichkeiten, so kann unter anderem die Schlußfolgerung gezogen werden, daß die Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen zumindest die Beschäftigung vollständig abdecken. Die ersten Ergebnisse der Arbeiten wurden in einem Eurostal-Dokument für die Sitzung des BSP-Ausschusses im Dezember 1994 festgehalten. Der Schwerpunkt des Dokuments lag auf: - der Klärung des dem BSP zugrunde liegenden Begriffs Beschäftigung. Ils hatte in einigen Mitgliedstaaten, deren Volkswirtschaftliche Gesamtrechnungen auf verschiedenen Beschäfligungsschät/. ungen basierten, eine gewisse Verwirrung gegeben; 18 der Beschreibung des bisher von den Mitgliedstaaten Erreichten. Einige hatten die Arbeiten wie gewünscht durchgeführt, andere nicht; - der Vorstellung der ersten Ergebnisse. Das Dokument ließ klar erkennen, daß unverzüglich zwei Schritte erforderlich waren: - - Mit den meisten Mitgliedstaaten mußten in allernächster Zeit bilaterale Gespräche gefuhrt werden, um alle eventuell noch verbleibenden Schwierigkeiten bei der Festlegung der nach der Kommissionsentscheidung noch erforderlichen Arbeiten zu überwinden und zu vereinbaren, wie und wann diese Arbeiten durchgeführt werden sollten. Es mußten Task Forces eingesetzt werden, um alle qualitativen Aspekte der einzelnen Schätzverfaliren für bestimmte Wirtschaftszweige unter die Lupe zu nehmen, z. B. fur das Baugewerbe und den Handel, einschließlich der Frage der Beschäftigungsvergleiche fur diese Wirtschaftszweige. Im ersten Quartal 1995 fanden mit den Mitgliedstaaten weitere Gespräche über Beschäftigungsvergleiche in die Mitgliedstaaten unternommen. Auf der Sitzung des BSP-Ausschusses im April 1995 wurde ein zweites Dokument zu diesem Thema mit einem Überblick über die noch zu leistenden Arbeiten vorgelegt. In acht Fällen wurden eigens Reisen statt. Über den derzeitigen Stand dieser Arbeiten kann nur ausgehend von den einzelnen Ländern ein umfassender Überblick gegeben werden. Eine allgemeine Feststellung ist jedoch, daß die Mitgliedstaaten sich darin einig waren, daß die Ergebnisse aus dieser Validierung der der nächsten ihre BSP-Schätzungen Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen eingehen können. Dies wurde als der einzig gangbare Weg erachtet, denn: allgemeinen Überarbeitung jedes Landes im Rahmen nur in - - - - Es ist bereits eine Überarbeitung erforderlich, um die neuen Begriffe und Klassifizierungen aus dem neuen ESVG, der NACE* und der CPA** einzuführen. Es ist bereits eine Überarbeitung erforderlich, um neue Datenquellen und Erstellungsmethoden wie die neuen Dienstleistungsstatistiken die verbesserten Unternehmensregister zu berücksichtigen. Beschäftigungsstatistiken können am besten angepaßt und integriert werden, indem man alle sonstigen verfügbaren Informationen nutzt, einschließlich der im Rahmen der nächsten neuen Datenquellen und Klassifizierungen, die allgemeinen Überarbeitungen eingeführt werden sollen. Eine allgemeine statt mehrerer aufeinanderfolgender Überarbeitungen begrenzt die Brüche in den Datenreihen der Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen. Dies ist ein Vorteil sowohl für die Dalcnlieferanten als auch die meisten Datenbenutzer. und NACE: Systematik der Wirtsehafts/Aveige CPA: Giiierklassillkation in Verbindung-mit den Wirtsehaftszweigen 19 2. 4 Titel V: Beschreibung von Vorschriften und statistischen Anpassungen im Zusammenhang mit Naturaleinkommen und Trinkgeldern Unter Titel V der Entscheidung wurden die Mitgliedstaaten aufgefordert: - für eine Reihe von Naturaleinkommen eine Übersicht über die geltenden Steuervorschriften zu erstellen und für jede Art von Naturaleinkommen zu beschreiben, welche Verfahren angewandt werden, um ihre korrekte Erfassung in den Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen zu gewährleisten, - die Berechnungen im Zusammenhang mit Trinkgeldern zu beschreiben. Für Eurostat und den BSP-Ausschuß kommt es dabei darauf an, sicherzustellen, daß diese Einkommensarten nicht aus der Wertschöpfung und damit aus dem BSP ausgeklammert werden, indem sie im statistischen System entweder völlig ignoriert oder fälschlicherweise als Vorleistungen der Unternehmen erfaßt werden. Einige Arten von Naturaleinkommen und Trinkgeldern werden in einigen Mitgliedstaaten als wichtige Komponenten des Gesamteinkommens betrachtet. Eurostat legte auf der Sitzung des BSP-Ausschusses im Juni 1995 einen Bericht über die von den Mitgliedstaaten durchgeführten Studien vor. Wichtigste Schlußfolgerungen: Zunächst einmal waren die Berichte selbst in puncto Länge, Ausführlichkeit, Klarheit und Vollständigkeit ziemlich heterogen. Eurostat wird mit jedem sicherzustellen, daß ggf. Mitgliedstaat bilaterale Gespräche Unklarheiten beseitigt bzw. zusätzliche Informationen geliefert werden. führen, um - spiegeln Unterschiede Zum anderen bestanden beträchtliche Unterschiede zwischen den Mitgliedstaaten, was den Umfang der Anpassungen für Naturaleinkommen und Trinkgelder betraf. Diese Unterschiede in den Steuergesetzen und -bestimmungen, im Umfang der verschiedenen Arten von Naturaleinkommen in den Mitgliedstaaten und in der Auslegung des ESVG wider. Allerdings scheint es für manche Unterschiede zwischen den Mitgliedstaaten keine erkennbaren Gründe zu geben. In einigen Mitgliedstaaten sind daher noch weitere Arbeiten erforderlich. 20 2. 5 Titel VI: Untersuchung über die Verwendung von Informationen aus Steuerprüfungen zur Verbesserung der Vollständigkeit der BSP-Angaben Unter Titel VI der Entscheidung wurden die Mitgliedstaaten aufgefordert, einen Bericht über die Möglichkeiten der Verwendung von Steuerprüfungsergebnissen zur Verbesserung der Vollständigkeit der BSP-Angaben vorzulegen. Einkommen- und Körperschaftsteuersysteme sowie Mehrwertsteuersysteme und die entsprechenden Steuerprüfungsmechanismen gibt es in allen Mitgliedstaaten. In einigen Mitgliedstaaten, besonders aber in Frankreich, werden Informationen aus Steuerprüfungen bereits zur Verbesserung der Vollständigkeit der BSP-Schätzungen verwendet. Für die Sitzung des BSP-Ausschusses im Dezember 1994 legte Eurostat ein Dokument vor, in dem die Berichte der Mitgliedstaaten zusammengefaßt wurden. Wichtigste Schlußfolgerungen aus diesen Berichten: - - - - - Ob es notwendig ist, Steuerprüfungsdaten zu verwenden, hängt davon ab, ob andere Möglichkeiten von Steuerhinterziehungen bestehen. Hier liegen die Dinge in jedem Mitgliedstaat und für jeden Wirtschaftszweig anders. Entsprechend ist auch anzunehmen, daß der Umfang der Steuerhinterziehungen von einem Mitgliedstaat zum anderen und von einem Wirtschaftszweig zum anderen unterschiedlich ist. zur Berücksichtigung für Anpassungen Die Ergebnisse von Steuerprüfungen werden in einigen Ländern dadurch in die Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen einbezogen, daß Statistiken verwendet werden, in denen die Ergebnisse von Steuerhinterziehungskontrollen enthalten sind. Dies gilt beispielsweise für die von Dänemark, Deutschland und dem Vereinigten Königreich verwendeten Mehrwertsteuerstatistiken. Einige Mitgliedstaaten verwenden die Ergebnisse von Steuerprüfungen, um getrennte Anpassungen für Steuerhinterziehungen vorzunehmen. Dies gilt für Frankreich, wo die Anpassungen die gesamte Wirtschaft abdecken, und für die Niederlande, wo Anpassungen bestimmte Dienstleistungsbereiche für vorgenommen werden. In naher Zukunft wird in den Niederlanden und Italien und vielleicht auch in Belgien die Verwendung von Steuerdaten aus Steuerprüfungen ausgeweitet werden. Informationen inklusive Mitgliedstaaten Mehrere von beabsichtigen Steuerprüflingsergebnissen, um getrennte Anpassungen vorzunehmen oder bereits anhand anderer Datenquellen durchgeführte Anpassungen zu überprüfen. Dies ist in den Niederlanden, im Vereinigten Königreich und in Portugal der Fall. Verwendung die 21 Irland, scheint in Belgien, Deutschland, Die Verwendung von Informationen aus Steuerprüfungen zur Durchführung getrennter Anpassungen Italien, Luxemburg und Spanien (und vielleicht auch in Griechenland, wo aber noch Klärungsbedarf besteht) aus verschiedenen Gründen nicht möglich. Zwei Hauptstolpersteine wurden genannt: die Vertraulichkeit von Daten und die Schwierigkeit, die Ergebnisse der nicht zufälligen Auswahl von der Steuerprüfung zu unterziehenden Unternehmen auf die Grundgesamtheit aller Unternehmen anzuwenden. Im allgemeinen ist es so, daß Steuerprüfungen in den Unternehmen vorgenommen werden, bei denen besonderer Verdacht auf Steuerhinterziehung besteht. Daher kann nicht einfach davon ausgegangen werden, daß Unternehmen, die nicht überprüft werden, dieselben Merkmale haben wie überprüfte Unternehmen. 2. 6 Das Follow-up zur Entscheidung der Kommission über die Vollständigkeit Um die Arbeiten im Zusammenhang mit der Vollständigkeit voranzubringen, hat die Kommission zur Unterstützung des BSP-Ausschusses Task Forces eingesetzt, die sich mit einigen Einzelthemen befassen sollten. Die Task Forces werden die Kommission und damit zu gegebener Zeit den BSP-Ausschuß in der Frage beraten, welche Methodiken für das Baugewerbe und den Handel am besten geeignet sind, wie die Erhebungen über die Wirtschaftsrechnungen der privaten Haushalte verwendet werden können und wie die Einfuhren und Ausfuhren im Rahmen des lntrastat-Systems zu berechnen sind. für Die Task Force Baugewerbe wird einen Überblick über die wichtigsten Daten- und Schätzungprobleme im Zusammenhang mit der Vergabe von Unteraufträgen, Saisonarbeit, nicht angegebenem Output und Einkommen) und Wege zur bestmöglichen Lösung vorschlagen (welche Arten von Daten sind am zweckmäßigsten, wie können Zahlen aus verschiedenen Datenquellen kombiniert werden usw. ). diesen Wirtschaftszweig (z. B. Probleme geben Die Task Force Handel wird dasselbe für den Groß- und Einzelhandel (z. B. Ermittlung von Handelsspannen, Aufgliederung der Umsätze in Verkäufe an Endverbraucher und Verkäufe an Unternehmen) und für das Gaststätten- und Beherbergungsgewerbe tun. Die Task Force Erhebungen über die Wirtschaftsrechnungen der privaten Haushalte wird untersuchen, wie die Zahlen aus den Erhebungen über die Wirtschaftsrechnungen im allgemeinen verwendet werden und in welchem Umfang sie als Werkzeug für die Erfassung zu niedrig angesetzter Umsätze dienen können (/. B. in Einzelhandelsgeschäften, Hotels, Cafés und Restaurants). für die Berechnung der BIP-Schätzungen Intrastat-Datcn wird prüfen, wie die Die Task Force Verwendung von BIP-Schätzungen mit Hilfe dieser Daten gesichert und verbessert werden können. Seit der Abschaffung der innergemeinschaftlichen Zollformalitäten und der Einführung von Intra-EU-Warcnhandels scheint die Genauigkeit der Intrastat zur Erfassung des statistischen Informationen über diese Art von Mandel merklich abgenommen zu haben, •7? auf der Ebene der Produktgruppen. Eine qualitative insbesondere Verschlechterung der Informationen über den Außenhandel verringert die Zuverlässigkeit der Ausgaben- und Warenstrommethoden für die Schätzung des BIP. Wahrscheinlich verringert sich dadurch auch die Qualität des Saldierungsprozesses. Eine Verbesserung der statistischen Informationen über den Intra-EU-Warenhandel ist daher sehr wichtig zur Erhaltung und Verbesserung der Qualität der BSP-Schätzungen der Mitgliedstaaten. solche zwischen September und Die ersten Sitzungen dieser Task Forces November 1995 statt, und für Ende 1995 und Anfang 1996 sind weitere Sitzungen geplant. Alle Task Forces werden bis Ende Juni 1996 dem BSP-Ausschuß Bericht erstatten. fanden Die Beendigung der Arbeiten an der Vollständigkeit und die Aufhebung der Vorbehalte der Kommission zu diesem Thema sind für Oktober 1998 vorgesehen. In einigen Mitgliedstaaten werden jedoch voraussichtlich gewisse Probleme mit der Einhaltung dieses Termins auftreten. Der genaue Umfang der von jedem Mitgliedstaat verlangten Arbeiten wird unterschiedlich sein und ist noch nicht genau festgelegt worden. Beispielsweise werden die Empfehlungen der vier Task Forces des BSP-Ausschusses nicht vor Juni 1996 vorliegen. Sie müssen dann von der Kommission erwogen und schließlich vom BSP-Ausschuß erörtert und vereinbart werden, bevor sie spätestens im Oktober 1998 erlassen werden. Für 1996 sind Besuche in den Mitgliedstaaten geplant, um genaue Pläne für die noch erforderlichen Arbeiten zur Erlangung der Vollständigkeit bis Oktober 1998, z. B. im Rahmen der nächsten betreffend Beschäftigungsvergleiche, zu erörtern, die Überarbeitungen der Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen zu berücksichtigen wären, oder betreffend die Schätzung von Naturaleinkommen, insbesondere was die Behandlung der privaten Nutzung von Dienstfahrzeugen angeht. 2. 7 Fortschritte im Hinblick auf länderübergreifende Themen seit 1994 Parallel zu den großen Anstrengungen zur Erreichung der Vollständigkeit wurden auch bezüglich der anderen länderübergreifenden Themen, zu denen seitens der Kommission und des BSP-Ausschusses Vorbehalte bestanden und Untersuchungen erforderlich waren, gute Fortschritte erzielt, u. zw. besonders in folgenden Punkten: Die Task Force Wohnungsdienstleistungen begann ihre Arbeit Mitte 1993 und schloß sie Mitte 1994 mit einer Spezifizierung des Vorgehens bei der Anwendung der Schichtungsmethode ab. Gestützt auf ihre Arbeit legte Euroslat auf der Sitzung des BSP-Ausschusses im Dezember 1994 den Entwurf einer Entscheidung der Kommission zu einer von allen Mitgliedstaaten zu verwendenden Methodik vor. Nach einigen des Detailänderungen BSP-Ausschusses, und die Kommissionsentscheidung wurde ordnungsgemäß erlassen (95/309/EWG, Euratom vom 18. Juli 1995). Die Mitgliedstaaten müssen nun im Rahmen der im September 1996 fälligen Übermittlung xon Daten für die Zwecke der auf dem BSP basierenden Eiüenmittel BSP-Schätzunucn ab dem Jahr 1988 nach der neuen der Vorschlag Zustimmung einstimmige fand die gemeinsamen Methodik für Wohnungsdienstleistungen liefern. In der Praxis werden einige Länder u. U. eine Ausnahmegenehmigung für die Beendigung ihrer Arbeiten bis Ende September 1997 benötigen. Die Vergleichbarkeit von Schätzungen im Grenzbereich zwischen Vorleistungen und letzten Verwendungen wurde in einem Dokument für den BSP-Ausschuß im Juli 1994 behandelt. Themen von besonderem Interesse sind dabei z. B. die Erfassung von Ausgaben fur die Reparatur, Verbesserung und Erneuerung der Infrastruktur, für Investitionsgüter von geringem Wert und für Software. Um die Vergleichbarkeit überprüfen und gegebenenfalls verbessern zu können, werden zunächst genaue Informationen über die praktischen Schritte benötigt, die die Mitgliedstaaten unternehmen, um den Anforderungen des ESVG im Hinblick auf derartige Ausgaben gerecht zu werden. Im Oktober 1994 wurde den Mitgliedstaaten ein ausführlicher Fragebogen zu diesem Thema zugesandt, der bis Ende 1995 beantwortet werden sollte. legte Eurostat dem BSP-Ausschuß ein erstes Dokument über Im Januar 1994 Finanzierungsinstitute vor. In dem Dokument wurden einige technische Fragen zur Messung des Outputs einiger Arten von Finanzdienstleistungen (wie Versicherungen und Devisenhandel) und einige Fragen zur Abdeckung bestimmter Arten von Finanzierungsinstituten (z. B. Institute, die nicht vom Staat oder der Zentralbank überwacht werden) im Rahmen des statistischen Meldewesens aufgeworfen. Danach folgte ein Fragebogen an alle Mitgliedstaaten, in dem um genaue Erläuterungen zu diesen ihre Punkten Inventaraufstellungen im Hinblick auf Finanzierungsinstitute genau geprüft worden waren. Inzwischen sind die ausgefüllten Fragebogen größtenteils zurückgeschickt worden, und in den nächsten Monaten wird ein Follow-up-Bericht für den BSP-Ausschuß erstellt werden. ersucht und einige weitere Fragen gestellt wurden, nachdem Was den Staat und die Organisationen ohne Erwerbscharakter betrifft, so wurde dem in dem die im Dezember 1994 ein erstes Dokument vorgelegt, BSP-Ausschuß wichtigsten Probleme herausgearbeitet worden waren. Der Ausschuß vertrat die Auffassung, daß zwar zumindest einige der Probleme, und hier besonders das Thema der Unterstellung der Abschreibungen auf Anlagegüter des Staates, zweifellos für das BSP von gewissem Interesse seien, daß sie jedoch keine so hohe Priorität hätten wie viele andere Themen, (z. B. Vollständigkeit). Deshalb wurde vereinbart, die weiteren Arbeiten zum Thema Staat und Organisationen ohne Erwerbscharakter für etwa ein Jahr zurückzustellen, um wichtigere im Arbeiten vorantreiben zu können. Dieses Thema dürfte deshalb BSP-Ausschuß wiederaufgenommen werden. vom Ausschuß untersucht würden die gleichzeitig in Kürze Zu den in Abschnitt 2 dieses Dokuments erwähnten früheren Arbeilen zum Thema Übergang vom BIP zum BSP wurde dem BSP-Ausschuß auf seiner Sitzung im Dezember 1994 ein Follow-up-Bericht vorliegt. Er befaßte sich mit den bilateralen Gesprächen über das Thema mit jedem Mitgliedstaat und enthielt eine Eiste von Punkten, zu denen in einigen Mitgliedstaaten Verbesserungen erforderlich sind. Außerdem wurde auf ein für alle Mitgliedstaaten wichtiges Problem bei der Erfassung der Tätigkeit von offenen Investmentfonds eingegangen, das weilerer Untersuchungen bedarf. Der Ausschuß beschloß die Einsetzung einer Task force, die Vorschläge zur Behandlung der offenen Investmenifonds unterbreiten sollte. Die Task Force trat im ersten Halbjahr 1995 24 dreimal zusammen. Dem BSP-Ausschuß wurde auf seiner Sitzung im Oktober 1995 ein Dokument vorgelegt, in dem ausgehend von der Arbeit der Task Force eine Empfehlung für die Behandlung derartiger Fonds unterbreitet wurde. Die Diskussionen wurden auf der Sitzung des Ausschusses im Dezember 1995 fortgesetzt und sollen im März 1996 abgeschlossen werden. Über die Behebung der sonstigen Schwachpunkte beim Übergang vom BIP zum BSP in einigen Mitgliedstaaten wird auf bilateraler Ebene weiterdiskutiert werden. im in einem Dokument für die Sitzung des Das Thema Landwirtschaft wurde BSP-Ausschusses Juli 1994 erörtert. Es wurde über eine Vielzahl von Einzelproblemen und technischen Schwierigkeiten bei der Messung des Beitrags der Landwirtschaft zum BSP berichtet. In den Schätzungen vieler Mitgliedstaaten wurden Schwächen - meist von untergeordneter Bedeutung - festgestellt, zu den portugiesischen Schätzungen für die Landwirtschaft wurde jedoch ein Vorbehalt für nötig gehalten und somit auch angemeldet. Die festgestellten allgemeinen Schwachpunkte standen häufig landwirtschaftlichen mit der Verwendung des Begriffs Gesamtrechnungen und für die Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen benötigten Begriffen im Zusammenhang. Der Ausschuß beschloß, die in einer Arbeitsgruppe des Agrarstatistischen Ausschusses vertretenen Fachleute für die landwirtschaftliche Gesamtrechnung zu den in dem Dokument angeschnittenen Einzelproblemen und technischen Fragen zu konsultieren. Der BSP-Ausschuß wird im Verlauf des Jahres 1996 auf das Thema zurückkommen, sobald diese Konsultation erfolgt ist. teilweise Kompatibilität mit den JBundeshof seine nur für die Interpretation des welches Mehrwertsteuerkonzept in den Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen Die Verwendung von Mehrwertsteuerdaten zur Schätzung des BSP ist seit langem für den BSP-Ausschuß ein interessantes Thema. Zwei Aspekte sind dabei von besonderem Interesse, die beide mit der Berechnung und theoretischen Mehrwertsteuerbetrags zusammenhängen, d. h. mit dem Betrag, der erwartet werden kann, wenn die Mehrwertsteuerregeln und -bestimmungen auf die Schätzungen der Wirtschaftstätigkeit angewendet werden. Der erste interessierende Aspekt betrifft die Interpretation des Unterschieds zwischen diesem theoretischen Mehrwertsteuerbetrag und dem tatsächlich vom Staat vereinnahmten Mehrwertsteuerbetrag. Der zweite interessierende Aspekt betrifft die Frage, des Mehrwertsteuerelcments verwendet wird, das eine Komponente des BSP ist. Auf der Sitzung des Ausschusses im Januar 1994 legte Eurostat ein Dokument vor, in dem die Unterschiede zwischen den in einigen Mitgliedstaaten verwendeten Konzepten zur Schätzung der Mehrwertsteuer als Bestandteil des BSP herausgearbeitet und die wichtigsten 'Themen für weitere Untersuchungen aufgeführt wurden. Darauf folgte ein kurzer Fragebogen zur Sammlung der zur Weiterführung dieser Arbeiten benötigten zusätzlichen Informationen und schließlich ein zweites Dokument für die Sitzung des BSP-Ausschusses im Juni 1995. Die Erörterungen über die Vereinbarung einer akzeptablen gemeinsamen Methode für die Schätzung der Mehrwertsteuer als Bestandteil im des BSP für alle Mitgliedstaaten wurden auf der Sitzung des Ausschusses Dezember 1995 wieder aufgenommen und sollen bilateral fortgesetzt werden. Ermittlung tatsächlich zur. 15 Die Beendigung der Arbeiten zu allen länderübergreifenden Themen und die Aufhebung der sich darauf beziehenden Vorbehalte der Kommission sind für Oktober 1997 vorgesehen. (Für die Wohnungsdienstleistungen sind die Ergebnisse im September 1996 fällig). Einige Länder werden wohl Ausnahmeregelungen brauchen, die es ihnen erlauben, einen Teil der Arbeiten erst im Oktober 1998 abzuschließen. 2. 8 Fortschritte im Hinblick auf die länderspezifischen Themen seit 1994 In einzelnen Mitgliedstaaten sind auch große Fortschritte bei der Verbesserung der länderspezifischer Vergleichbarkeit und Zuverlässigkeit Hinsicht erzielt worden. Die Verbesserungen können wie folgt zusammengefaßt werden: ihrer BSP-Schätzungen in Diejenigen Mitgliedstaaten, deren BSP-Schätzungen auf eher schwachen Füßen ihre zu stehen schienen, haben große Anstrengungen unternommen, um Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen grundlegend umzugestalten. Durch diese Umgestaltungen ist es bereits in Griechenland, Luxemburg und Portugal zu großen Veränderungen bei den BSP-Schätzungen gekommen. Ähnliche wichtige Entwicklungen zeichnen sich in Belgien und Irland ab, wenngleich dies nicht bedeutet, daß für diese beiden Länder gleichermaßen große Veränderungen bei den BSP-Schätzungen zu erwarten sind. Alle Mitgliedstaaten haben als Reaktion auf die länderspezifischcn Vorbehalte der Kommission zu Aspekten ihrer BSP-Berechnungsmethoden wesentliche Arbeit geleistet. In vielen Fällen konnte die Kommission daraufhin die einschlägigen Vorbehalte aufheben. In den übrigen Fällen wird angesichts der z. Z. laufenden Arbeiten damit gerechnet, daß die Kommission bis zu dem geplanten Termin Oktober 1997 in der Lage sein wird, die Vorbehalte aufzuheben. (Aber auch hier wird wohl in einigen Fällen eine Ausnahmegenehmigung zur Verschiebung des Termins auf Oktober 1998 erforderlich sein. ) Alle Mitgliedstaaten haben auch ihre eigenen umfassenden Pläne zur Entwicklung ihrer Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen. Diese Pläne sind zwar nicht die direkte Folge der von der Kommission und dem BSP-Ausschuß aufgestellten Arbeitsprogramme, doch sind sie dennoch sehr wichtig und ergänzen die Arbeitsprogramme. Wollte man die von jedem Mitgliedstaat erzielten Verbcsserungen einzeln aufzählen, so würde dies eine sehr lange Liste ergeben. Im folgenden werden deshalb nur die wichtigsten von den Mitgliedstaaten bereits durchgeführten oder eingeleiteten Verbcsserungen aufgeführt. 26 In Belgien wurde eine Reihe von institutionellen Änderungen vorgenommen, um der Entwicklung der Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen neue Impulse zu geben. Das bestehende System, dem Eurostat in einem ausführlichen Bericht 1992 beträchtliche Mängel bescheinigt hatte, wird einer umfassenden Überarbeitung unterzogen werden. Zu den wichtigsten Neuerungen Volkswirtschaftlichen dem Gesamtrechnungen wird eine neue Reihe grundlegender Unternehmensdaten und der die Volkswirtschaftlichen Ersatz Gesamtrechnungen durch den Kontenrahmen des ESVG gehören. des OECD-Kontenrahmens System 1958 von der für in Dänemark konnte durch bestimmte Arbeiten erreichen, daß die Kommission einen der sich speziell auf dieses Land beziehenden Vorbehalte aufgehoben hat und einen weiteren vermutlich in Kürze autheben wird. Nach einigen von Danmarks Statistik vorgenommenen Änderungen hat die Kommission auch ihren Vorbehalt zu Steuern und Subventionen fallengelassen. Die umfassende Überarbeitung der Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen, wozu auch die Einbeziehung mehrerer wichtiger neuer Datenquellen gehört, soll Mitte 1997 abgeschlossen sein. Die Überarbeitung beinhaltet eine Reihe von Projekten, mit denen die noch verbleibenden sich speziell auf Dänemark beziehenden Vorbehalte der Kommission ausgeräumt werden sollen, und auch andere Projekte, die die Arbeiten an der Vollständigkeit vorantreiben sollen. an einigen Schätzungskomponenten zu den Frankreich hat Verbesserungen Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen erzielt, so daß die Kommission einen ihrer speziell Frankreich betreffenden Vorbehalte sowie den länderübergreifenden Vorbehalt zu Steuern und Subventionen aufheben konnte. Darüber hinaus laufen Arbeiten an den längerfristigen Entwicklungen, die erforderlich sind, um den noch verbleibenden speziell Frankreich betreffenden Vorbehalt auszuräumen. Deutschland hat dem BSP-Ausschuß BSP-Schätzungen unter Einbeziehung der neuen Bundesländer vorgelegt. In einem Bericht der Kommission an den BSP-Ausschuß im Juli 1994 wurden sie einer kritischen Beurteilung unterzogen, wobei die großen Anstrengungen gewürdigt und einige Bereiche aufgezeigt wurden, in denen noch Verbesserungen möglich sind. Zur Zeit befaßt man sich mit den speziell Deutschland (sowohl die alten als auch die neuen Bundesländer) betreffenden Vorbehalten der Kommission, und die entsprechenden Arbeiten sollen schrittweise bis Oktober 1997 abgeschlossen werden. Der länderübergreifende Vorbehalt zu Steuern und Subventionen ist für Deutschland aufgehoben worden. 27 die Experten bezahlter technischer In Griechenland hat das nationale statistische Amt mit Unterstützung einiger von der Kommission Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen stark verbessert. Die große Überarbeitung, die 1994 weitgehend abgeschlossen wurde, beinhaltete eine Verbesserung der Methoden beispielsweise für das Baugewerbe, den Handel sowie Unternehmensdienstleistungen und persönliche Dienste und führte zu einer Erhöhung der BSP-Schätzungen um mehr als 20 % gegenüber den letzten Schätzungen. Wenngleich noch einige weitere Verbesserungen erforderlich sind, ist klar, daß Vergleichbarkeit und Zuverlässigkeit der griechischen Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen bereits wesentlich verbessert worden sind. Die Informationen, die die Kommission noch benötigt, bevor sie ihre speziell Griechenland betreffenden Vorbehalte überprüfen und zu gegebener Zeit aufheben kann, werden voraussichtlich bis Februar 1996 geliefert werden können. In Irland wird eine Reihe von Projekten fortgesetzt, die zu einer wesentlichen Verbesserung der Zuverlässigkeit der BIP-Schätzungen nach dem Einkommensansatz führen sollen. Darüber hinaus wird die Entwicklung eines Ausgabenansatzes und einer Aufkommens- und Verwendungsrechnung zu zuverlässigeren Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen führen. Diese Entwicklungen sollen 1997 abgeschlossen werden, und dann dürfte es, sofern die Arbeiten erfolgreich sind, möglich sein, alle sich speziell auf Irland beziehenden Vorbehalte der Kommission auszuräumen. Was Italien betrifft, so wird die derzeitige Verwendung von Beschäftigungsdaten zur Erstellung vollständiger Volkswirtschaftlicher Gesamtrechnungen als gute Grundlage für diesen Zweck anerkannt. Zur Zeit laufen Arbeiten zur bestmöglichen Nutzung der Erhebung über Wirtschaftsrechnungen der privaten Haushalte und zum Aufbau eines qualitativ hochwertigen Unternehmensregisters. Sobald diese wesentlichen Aufgaben erfüllt sind, wird mit der Aufhebung der speziell Italien betreffenden Vorbehalte der Kommission gerechnet. In Luxemburg wurde 1994 eine umfassende Überarbeitung abgeschlossen, die auf die Verbesserung vieler Basisstatistiken besonders für den Dienstleistungsbereich und letzten einiger Schätzungsmethoden abzielte. Als Ergebnis wurde gegenüber der BSP-Schätzung eine Erhöhung um etwa 10% erreicht. Sobald eine vollständige Dokumentation Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen vorliegt, wird die Kommission voraussichtlich die meisten oder alle speziell Luxemburg betreffenden Vorbehalte aufheben können. überarbeitete System über das der eine umfassende Überarbeitung der In 1992 den Niederlanden wurde relative Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen Schwächen beseitigt werden konnten. Eine weitere Überarbeitung, bei der es insbesondere um eine weitere Verbesserung der Vollständigkeit geht, ist zur Zeit im Gang und sollte 1999 abgeschlossen sein. Als Reaktion auf den einzigen speziell auf die Niederlande bezogenen Vorbehalt der Kommission ist eine Studie durchgeführt worden, und eine kleine Korrektur des BSP wird die Aufhebung dieses Vorbehalts ermöglichen. abgeschlossen, mit der einige 28 In Portugal wurde 1994 eine umfassende Überarbeitung des Systems der Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen zur Beseitigung der wichtigsten Schwächen abgeschlossen. Durch die Überarbeitung kam es zu stark verbesserten Schätzungen z. B. des Beitrags großer Teile der Dienstleistungsindustrie, so daß die bisherigen Schätzungen des BSP um etwa 15 % erhöht werden konnten. Wenngleich noch einige weitere Verbesserungen an den portugiesischen Volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen sein werden, dürfte es der Kommission nach den bisher bereits erforderlich durchgeführten umfassenden Arbeiten in Kürze möglich sein, viele ihrer speziell auf Portugal bezogenen Vorbehalte spezifischen Vorbehalte dürften zur weiteren Verbesserung der BSP-Schätzungen 1996 führen, und dann werden diese Vorbehalte hoffentlich aufgehoben werden können. lassen. Die verbleibenden fallen zu In Spanien konnten Verbesserungen hinsichtlich der Behandlung der staatlichen Lotterie und der Steuern und Subventionen erzielt werden. Der Vorbehalt der Kommission zu den Schätzungen der spanischen staatlichen Lotterie wird aufgehoben. Derzeit laufen Arbeiten, die die Aufhebung der verbleibenden speziell Spanien betreffenden Vorbehalte 1997 und des ermöglichen dürften. länderübergreifenden Vorbehalts zu Steuern und Subventionen Im Vereinigten Königreich haben die bisher durchgeführten Arbeiten dazu geführt, daß die Kommission alle vier speziell das Vereinigte Königreich betreffenden Vorbehalte zu den BSP-Schätzungen fallen lassen konnte. Was die neuen Mitgliedstaaten sowie Island und Norwegen betrifft, so hat Eurostat im zweiten Halbjahr 1994 diesen Ländern einen ersten Besuch abgestattet und sich dabei einige grundlegende Informationen über die in jedem Land verwendeten Quellen und Verfahren beschafft. Die Länder erhielten auch Hinweise bezüglich der Lieferung des detaillierterer BSP-Ausschusses im Dezember 1994 bzw. März 1995 wurden die Berichte über die Besuche erörtert. an die Kommission. Auf den Sitzungen Informationen 29 Anhang B zu dem Bericht an den Rat und das Parlament über die BSP-Richtlinie Überblick über die Verbesserung der BSP-Schätzungen für die mit Vorbehalten belegten Jahre Jahr 1988 1989 1990 1991 1988-1 1988R95 Änderung Vorbehalt 1989-1 1989R95 Änderung Vorbehalt 1990-1 1990R95 Änderung Vorbehalt 1991-1 1991-IV Änderung Vorbehalt insgesamt Verbesserung insgesamt Verbesserung insgesamt Verbesserung insgesamt Verbesserung Land Einheit Belgien Mrd. BFR 5445 55131 1,25% 0,06% 5952 5991 0,66% n. v. 63521 6345 - 0 , 1 1% n. v. 6680 6699 0. 28% Dänemark Deutschland Mrd. DKR 695 694 -0,14% Mrd. DM 2108- -0. 66% 0,11% n. v. Griechenland Mrd. DR 8997 21. 75% 20,70% 2122 7390 733 2261 8768 2249 -0,53% 10691 21,93% 725 -1,09% 0,11% 777 753 -3. 09% 0,11% 784 782 -0,26% n. v. 2470 2494 0,97% n. v. 2826 2882 1. 98% 20,60% 10409 12867 2 3 , 6 1% 20,90% Spanien Mrd. PTA 39190 40018 2. 1 1% 0,69% 44597 44945 0,78% 0,64% 49627 49971 0,69% Frankreich Mrd. FF Irland Mrd. IRE Italien (LIT) 1000 Mrd Luxemburg Mrd. LFR Niederlande Mrd. HFL Portugt ' Vereinigtes Königreich Mrd. ESC Mrd. UK£. 5645 18,8 1072 326 449 5880 463 5726 1. 43% 0,07% 6101 6154 0,87% 20 6,38% 1084 1,12% 360 454 10. 43% 1,11% 6780 15,31% 459 -0,86% 3,67% -0,04% 9,20% 1,56% 15,53% -0,10% 20. 9 1177 373 473 6994 511 22,18 6. 12% 1183 0 , 5 1% 404 485 8 , 3 1% 2,54% 0,08% 3,30% n. v. 8,85% 1,69% 6467 22,9 1291 397 509 6479 24,06 0,19% 5,07% 1296 0,39% 442 11,34% 516 1,38% 12813 54223 6722 24,25 1407 433 543 15726 22,73% 54736 0,95% 6735 0,19% 25,4 4,74% 1409 0,14% 482 11,32% 542 -0,18% 0,56% 0,03% 3,93% n. v. 9,32% 1,37% 8004 14,44% 14,71% 8460 9490 12,17% 502 -1,76% -0,16% 548 540 -1,46% 14,21% 10206 10915 6,95% -0,24% 568 566 -0,35% n. v. 0,11% 0,85% 20,70% 0,67% -0,06% 3,51% n. v. 8,78% -0,18% 10,74% -0,25% 19XX-I = erste Schätzung für 19XX 19XXR95 = 1995 Oberarbeitete Schätzung für 19XX n. v. = nicht verfügbar 30 Vorwort Die obige Tabelle weist die Änderungen an den BSP-Schätzungen der Mitgliedstaaten für den Zeitraum 1988-1991 aus. Einige Änderungen sind das Ergebnis der laufenden Anpassungen des BSP. Sie sollen jedoch hier nicht behandelt werden, sondern es geht um diejenigen Änderungen, die Verbesserungen als Ergebnis der Anwendung der von Vorbehalten Kommissionsentscheidungen widerspiegeln. In den folgenden Anmerkungen wird auf die jeweilige Art der Verbesserung in jedem Land eingegangen. der Anmeldung nach oder Um die von den Mitgliedstaaten erzielten Fortschritte zu messen, haben sich Eurostat und der BSP-Ausschuß auch um die Bewertung von Verbesserungen an den verwendeten statistischen Verfahren und Quellen nach der Anmeldung von Vorbehalten bemüht, besonders wenn Änderungen an den Zahlen nicht ausführlich genug angegeben worden sind. Der Zeitraum 1988 bis 1991 wurde gewählt, weil er den Jahren entspricht, für die die BSP-Schätzungen als endgültig angesehen werden und für die Vorbehalte angemeldet worden sind. Belgien der (0,06 %) stehenden BSP-Anpassungen in direktem Zusammenhang mit Für 1988 entspricht der Gesamtumfang der Vorbehalten durchschnittlichen Korrekturquote für die drei verschiedenen Arten der BSP-Berechnung. Soweit es den Output betrifft, beziehen sich diese Änderungen (0,13 % des gesamten BSP) im wesentlichen auf die Einkommen aus unselbständiger Arbeit aus der übrigen Welt (0,19 %) und die Wertschöpfung der marktbestimmten Dienstleistungen (-0,08 %). Beim Einkommensansatz betreffen die Verbesserungen (0,16 %) vor allem die an die belgischen Unternehmen gezahlten Abgaben (-0,33 %), die Unternehmensgewinne (0,25 %), die Einkommen aus unselbständiger Arbeit (0,13 %) und die von belgischen Firmen erhaltenen Dividenden (0,09 %). Beim Ausgabenansatz beziehen sich die Korrekturen (-0,12 %) in ihrer Gesamtheit auf die Schätzungen des letzten Verbrauchs. Die übrigen Änderungen für das Jahr 1988 sowie die für 1989 bis 1991 ergehen sich vor allem aus der Änderung der verwendeten statistischen Verfahren und Grundlagen sowie aus der l'J'M eihallenen neuen und deiailli< rieten Informationen auf diese Jahre. Die Vollständigkeit ist verbessert worden. Es ist jedoch zum gegenwärtigen Zeitpunkt nicht möglich, eine direkte Beziehung zwischen diesen Korrekturen und den einzelnen Vorbehalten herzustellen. l'üekieehiHiiir «Ici ab Dänemark Dänemark hat seine BSP Sehäi/imgcii dei tuTeuubei den dänischen Bein irden anremeldeteu \'oi behalte ll'8M bis /um Thema Wassei veisuijumt' l. ilue l(»'M reiindeil, um die \md Mandel III. K heu die Im diese viel /u beim. V. u IIIIJM II lahie 31 Änderungen ungefähr 0,02 % des BSP für die Wasserversorgung und 0,09 % für den Handel aus. Darüber hinaus ist darauf hinzuweisen, daß Dänemark, um sich der Entscheidung über Steuern und Subventionen zu unterwerfen, die 1991 eingeführten Korrekturen für Steuern und Subventionen wieder zurückgenommen hat. Deutschland Seit 1990 berücksichtigt Deutschland in seinen BSP-Schätzungen die am 3. Oktober 1990 in Kraft getretene Wiedervereinigung. So entsprechen die Zahlen der Jahre 1988 und 1989 der alten Bundesrepublik, während die Zahlen für 1990 und 1991 die neuen Bundesländer einschließen. Deutschland hat die Schätzung 1991 für die neuen Bundesländer als Reaktion auf die für diese Bundesländer angemeldeten Vorbehalte um etwa 0,85 % korrigiert. Griechenland Griechenland hat seine BSP-Zahlen für den Zeitraum 1988-1991 im Rahmen der noch laufenden sorgfältigen Überarbeitung seiner volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen geändert. Für den genannten Zeitraum belaufen sich diese Änderungen auf ungefähr 20,7 % des BSP. Spanien Spanien hat an seinen BSP-Schätzungen für den Zeitraum 1988 bis 1991 Korrekturen vorgenommen, um auf die angemeldeten Vorbehalte zu reagieren. Die Korrekturen betreffen die staatliche Lotterie (0,36 % des BSP), die Versicherungsleistungen im Bildungswesen (0,48 %). Die Schätzungen (-0,21 %) und die Subventionen betreffend die staatliche Lotterie sind für den Zeitraum 1988 bis 1991 endgültig. Das Verfahren zur Aufhebung des Vorbehalts betreffend die staatliche Lotterie läuft. Hingegen sind die Zahlen betreffend die Versicherungsleistungen und die Subventionen im Bildungsbereich vorläufig. Frankreich Frankreich hat korrigierte Schätzungen für sein BSP 1988 bis 1991 geliefert, um den angemeldeten Vorbehalten bezüglich Wirtschaftsgebiet, Leasing, Versicherungen, Abschreibungen für Verkehrswege und Netze, Schwund, Behandlung der an den Staat gezahlten Überprüfungs- und Überwachungsgebühren und Zahlungen an SNCF und RATP als Vergütung für die carte orange" Rechnung zu tragen. Die für alle genannten Vorbehalte in den Jahren 19XX bis 1991 durchgeführten Korrekturen sind endgültig und belaufen sich, auf jeweils 0. 07 %. 0,08 %, 0,03 % und -0. 06 % des BSP. Frankreich übermittelt seit 1992 außerdem Daten inklusive der für diese Posten geforderten Anpassungen. Die spezifischen Vorbehalte sind aufgehoben worden. Irland Irland hat seine BSP-Schätzungen 1988 bis 1991 als Reaktion auf einige Vorbehalte angepaßt. Die Anpassungen belaufen sich für die fraglichen vier Jahre auf 3,67 %, 3,30 %, 3,93 % und 3,51 %. Für 1988 beziehen sich mehr als zwei Drittel der Änderungen auf den Bruttobetriebsüberschuß. Für 1989 bis 1991 ist es nicht möglich, anhand der gelieferten Daten die Änderungen entsprechend den einzelnen Vorbehalten zu untergliedern. Die neuen Schätzungen sind vorläufig. Italien Die einzige Änderung, die Italien aufgrund der angemeldeten Vorbehalte an seinen volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen für 19X8 bis 1991 vorgenommen hat, ist eine Anpassung um -0,04 % des BSP beim Einkommen aus unselbständiger Arbeit aus der übrigen Welt. Diese Anpassung hängt mit dem Vorbehalt zum Übergang vom BIP auf das BSP zusammen, mit dem sich der BSP-Ausschuß noch nicht befaßt hat. Da die Überarbeitung der italienischen volkswirtschaltlichen Gesamtrechnungen noch nicht abgeschlossen ist, kann derzeit bezüglich der erforderlichen Anpassungen noch nichts Genaues gesagt werden. löl Luxemburg der seiner umfassenden Überarbeitung volkswirtschaftlichen Als Ergebnis Gesamtrechnungen, die 1994 abgeschlossen worden seine Schätzungen für die volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen von 1988 bis 1991 zwecks Ausräumung der angemeldeten Vorbehalte angepaßt. Die Anpassungen für den Zeitraum belaufen sich auf ungefähr +9 % des BSP. Sie sind im wesentlichen das Ergebnis der besseren Erfassung von Dienstleistungen und Aktivitäten im Finanz- und Versicherungsbereich in geringerem Maße der Neubewertung der marktbestimmten und nicht marktbestimmten Dienstleistungen des Zentralstaats. (etwa 90 % der Erhöhung) und ist, hat Luxemburg Niederlande ihrer umfassenden Die Niederlande haben ihre BSP-Schätzungen für 1988 bis 1990 im Rahmen der 1992 abgeschlossenen volkswirtschaftlichen Überarbciumg Gesamtrechnungen angepaßt. Die Änderungen belaufen sich auf ungefähr 1,5 % des BSP. Die Zahlen für 1991 wurden unter Verwendung der neuen Basis geschätzt und sind danach nicht wesentlich geändert worden. Kleinere Anpassungen wurden an den Zahlen für 1988 bis 1991 nach der Überarbeitung der Abschreibungsdaten vorgenommen, die 1995 möglich geworden war, nachdem neue Daten über Investitionen zur Verfügung standen. Diese Überarbeitung kann im Zusammenhang mit dem Vorbehalt betreffend den Zentralstaat und die privaten Organisationen ohne Erwerbscharakter gesehen werden. Portugal Im Rahmen der großen Überarbeitung seiner volkswirtschaftlichen Gesamtrechnungen hat Portugal seine BSP-Schätzungen für 1988 bis 1991 korrigiert. Die Änderungen belaufen sich auf 15,53 %, 14,71 %, 14,21 % und 10,74 % des BSP. Bei den Zahlen für 1991 waren die erforderlichen Anpassungen geringer, da anders als in den vorangegangenen drei Jahren die ursprüngliche Schätzung für das Jahr bereits die Azoren und Madeira einschloß, die zusammen etwa 5 % des BSP ausmachen. Darüber hinaus sind für den Zeitraum 1988 bis 1991 die Änderungsbeträge im Zusammenhang mit Verbesserungen aufgrund von Vorbehalten höher als die Änderungsbeträge insgesamt. Dies liegt daran, daß andere Korrekturen zu einer Verringerung der BSP- Schätzungen zwischen 1993 (dem Jahr, in dem die Verbesserungen aufgrund von Vorbehalten vorgenommen wurden) und 1995 geführt haben. Mit den derzeit verfügbaren Daten ist es nicht möglich, die Auswirkungen der Überarbeitung (ausgenommen die Azoren und Madeira), d. h. ungefähr 10 %, den einzelnen angemeldeten Vorbehalten zuzuordnen. Vereinigtes Königreich Als Reaktion auf die angemeldeten Vorbehalte hat das Vereinigte Königreich seine BSP-Schätzungen für 1988 bis 1991 angepaßt. Die Änderungen im Zusammenhang mit den Vorbehalten (-0,10 %, -0,16 %, -0,24 % und -0,25 % des BSP für die fraglichen vier Jahre) entsprechen den Anpassungen der Vermögenserträge aus der übrigen Welt. Sie beziehen sich auf den länderübergreifenden Vorbehalt zum Übergang vom BIP auf das BSP. Der Posten _Änderungen insgesamt" beinhaltet jedoch einige Anpassungen ausgehend von anderen Vorbehalten. Zum Teil haben diese Vorbehalte minimale Auswirkungen auf das BSP, z. B. bei den Versicherungen, die lediglich für das Jahr 1991 angepaßt wurden (0,08 %). In anderen Fällen (Register der Import-Export- Unternehmen, Register der Leasing-Gesellschaften) war es nicht möglich, die Gesamtauswirkungen auf das BSP zu errechnen, da die Anpassungen an den Input- Output-Tabellen vorgenommen wurden. Fur diese Tabellen haben sich jedoch die an den statistischen Methoden nach der Anmeldung von Vorbehalten vorgenommenen Änderungen als zufriedenstellend erwiesen. Die vom Vereinigten Königreich für 1988 bis 1991 gelieferten Schätzungen sind endgültig, und die spezifischen Vorbehalte wurden aufgehoben. 34 ISSN 0256-2383 KOM(96) 124 endg. DOKUMENTE DE 17 Katalognummer : CB-CO-96-133-DE-C ISBN 92-78-01851-1 Amt für amtliche Veröffentlichungen der Europäischen Gemeinschaften L-2985 Luxemburg 3S~

Vorschlag für einen Beschluß des Rates und der Kommission über den Abschluß des Abkommens über Partnerschaft und Zusammenarbeit zwischen den Europäischen Gemeinschaften und ihren Mitgliedstaaten einerseits und Georgiens andererseits

http://publications.europa.eu/resource/cellar/e52fd91b-4c6f-440a-8cbe-54183ebdbba4

deu

KOMMISSION DER EUROPÄISCHEN GEMEINSCHAFTEN • f r ** * ** Brüssel, den 27. 03. 1996 KOM(96) 135 endg. 96/092 (AVC) Vorschlag für einen Beschluß des Rates und der Kommission über den Abschluß des Abkommens über Partnerschaft und Zusammenarbeit zwischen den Europäischen Gemeinschaften und ihren Mitgliedstaaten einerseits und Georgiens andererseits (von der Kommission vorgelegt) Begründung 1. Der beigefugte Vorschlag fur einen Beschluß des Rates und der Kommission ist das Rechtsinstrument fur den Abschluß des Abkommens über Partnerschaft und ihren Zusammenarbeit Mitgliedstaaten einerseits und Georgien andererseits. den Europäischen Gemeinschaften zwischen und 2. Nachdem der Rat am 5. Oktober 1992 die Verhandlungsdirektiven angenommen hatte, fanden im Laufe de Jahres 1995 Verhandlungen mit Georgien statt. Nach zwei Verhandlungsrunden wurde das Abkommen am 15/12/95 paraphiert. 3. Es handelt sich um ein gemischtes Abkommen, das Bereiche gemeinschaftlicher und einzelstaatlicher Zuständigkeit abdeckt und für einen Zeitraum von zunächst zehn Jahren abgeschlossen wird. von Gesellschaften, Mit dem Abkommen wird ein politischer Dialog eingerichtet. Das Abkommen behandelt ferner den Warenverkehr, die Arbeitsbedingungen, die Niederlassung und die Geschäftstätigkeit grenzüberschreitenden Dienstleistungsverkehr, Zahlungen und Kapital, den Wettbewerb, den Schutz des geistigen, gewerblichen und kommerziellen Eigentums, die Zusammenarbeit auf dem Gebiet der Gesetzgebung, die wirtschaftliche Zusammenarbeit, Wahrung der Menschenrechte und Grundsätze der Demokratie, Zusammenarbeit bei der Verhütung von Straftaten und der Verhütung und Kontrolle der illegalen Einwanderung, die kulturelle Zusammenarbeit und die finanzielle Zusammenarbeit. den Das Abkommen enthält eine Menschenrechtsklausel, nach der das Abkommen auch einseitig ausgesetzt werden kann, wenn die wesentlichen Vertragselemente, d. h. die Wahrung der demokratischen Grundsätze, die Achtung der Menschenrechte und der marktwirtschaftlichen Grundsätze, verletzt werden. Das Abkommen legt den institutionellen Rahmen mit einem Kooperationsrat, einem Kooperationsausschuß und einem parlamentarischen Kooperationsausschuß fest. Die Maßnahmen für die Zusammenarbeit im Zollbereich werden in einem gesonderten Protokoll behandelt. 4. Was die Beziehungen zwischen Georgien und der Gemeinschaft anbetrifft, so ersetzt dieses Abkommen das am 18. Dezember 1989 unterzeichnete Abkommen über den Handel und die handelspolitische und wirtschaftliche Zusammenarbeit zwischen der Europäischen Wirtschaftsgemeinschaft, der Europäischen Atomgemeinschaft und der UdSSR. 5. Für die drei Gemeinschaften (EWG, EAG und EGKS) gelten unterschiedliche Verfahren für die Unterzeichnung und den Abschluß des Abkommens. Für die EG muß die Stellungnahme 1/94 des Gerichtshofes der Europäischen Gemeinschaften vom 15. November 1994 über die Zuständigkeit der Europäischen Gemeinschaft beim Abschluß von Verträgen, die im Rahmen der Uruguay-Runde ausgehandelt wurden, berücksichtigt werden. Für den Abschluß gilt folgendes: gemäß den Artikeln 54 Absatz 2, 57 Absatz 2 letzter Satz, 73 c Absatz 2, 75, 84 Absatz 2, 113 und 235 in Verbindung mit Artikel 228 Absatz 2 Satz 2 und Absatz 3 Unterabsatz 2, des EG-Vertrages wird das Abkommen nach Zustimmung des Europäischen Parlaments und nach Konsultierung des Wirtschafte und Sozialauschusses vom Rat im Namen der Europäischen Gemeinschaft durch die Annahme der beigefügten Beschlüsse geschlossen, unter Berücksichtigung des Gutachtens 1/94 des Gerichtshofes der Europäischen Gemeinschaften. gemäß Artikel 101 Absatz 2 des EURATOM-Vertrages wird der Vertrag nach Zustimmung des Rates von der Kommission (im Namen der Europäischen Atomgemeinschaft) geschlossen. gemäß EGKS-Vertrags wird das Abkommen mit einstimmiger Zustimmung des Rates und nach Anhörung des Beratenden Ausschusses von der Kommission im Namen der EGKS geschlossen; Da es sich um ein gemischtes Abkommen handelt, ist für den Abschluß des Abkommens auch die Ratifizierung durch alle Mitgliedstaaten erforderlich. 6. Daher schlägt die Kommission dem Rat vor, den beigefügten Beschluß auszunehmen. lb BESCHLUSS DES RATES UND DER KOMMISSION vom. über den Abschluß des Partnerschafts- und Kooperationsabkommens zwischen der Europäischen Gemeinschaften und ihren Mitgliedstaaten einerseits und der Georgien andererseits (. /. /EGKS, EG, EURATOM) DER RAT DER EUROPÄISCHEN UNION UND DIE EUROPÄISCHE KOMMISSION - gestützt auf den Vertrag über die Gründung der Europäischen Gemeinschaft für Kohle und Stahl, gestützt auf den Vertrag zur Gründung der Europäischen Gemeinschaft, insbesondere auf die Artikel 54 Absatz 2, 57 Absatz 2 letzter Satz, 73c Absatz 2, 75, 84 Absatz 2, 113 und 235 in Verbindung mit Artikel 228 Absatz 2 Satz 2 und Absatz 3 Unterabsatz 2, gestützt auf den Vertrag zur Gründung der Europäischen Atomgemeinschaft, insbesondere auf Artikel 101 Absatz 2, nach Zustimmung des Europäischen Parlaments, mit Zustimmung des Rates gemäß Artikel 101 des Vertrags zur Gründung der Europäischen Atomgemeinschaft, nach Anhörung des Beratenden Ausschusses der EGKS sowie des Wirtschafts-und Sozialausschusses und mit einstimmiger Zustimmung des Rates, in Erwägung nachstehender Gründe: Der Abschluß des am unterzeichneten Partnerschafts- und Kooperationsabkommens zwischen der Europäischen Union einerseits und der Georgien andererseits trägt zur Verwirklichung der Ziele der Europäischen Gemeinschaften bei. in Dieses Abkommen soll die Beziehungen stärken, die vor allem mit dem am 18. Dezember 1989 unterzeichneten und genehmigten Abkommen zwischen der EWG und der EAG einerseits und der UdSSR andererseits- über den Handel und die handelspolitische und wirtschaftliche Zusammenarbeit hergestellt wurden. Gewisse Verpflichtungen, die das Abkommen außerhalb des Anwendungsbereichs der Handelspolitik der Gemeinschaft vorsieht, betreffen die Regelung, die durch Rechtsakte der Gemeinschaft, insbesondere in den Bereichen Niederlassungsrecht und Verkehr, eingeführt wurde. / <c Das Abkommen erlegt der Europäischen Gemeinschaft gewisse Verpflichtungen auf, die den Kapital- und Zahlungsverkehr zwischen der Gemeinschaft und der Georgien betreffen. Für gewisse Kooperationsmaßnahmen, die im Abkommen vorgesehen sind und unter die Zuständigkeit der Gemeinschaft fallen, ist im EG-Vertrag eine Handlungsbefugnis nur in Artikel 235 vorgesehen - BESCHLIESSEN: Artikel 1 Das Partnerschafts- und Kooperationsabkommen zwischen der Europäischen Union einerseits und der Georgien andererseits, das Protokoll und die Erklärungen werden im Namen der Europäischen Gemeinschaft, der Europäischen Gemeinschaft für Kohle und Stahl und der Europäischen Atomgemeinschaft genehmigt. Artikel 2 (1) (2) Die von der Gemeinschaft im Kooperationsrat einzunehmende Haltung wird vom Rat auf Vorschlag der Kommission oder gegebenenfalls von der Kommission im Einklang mit den einschlägigen Bestimmungen des Vertrags zur Gründung der Europäischen Gemeinschaft, des Vertrags über die Gründung der Europäischen Gemeinschaft für Kohle und Stahl und des Vertrags zur Gründung der Europäischen Atomgemeinschaft festgelegt. Der Präsident des Rates übt nach Artikel 79 des Partnerschafts- und Kooperationsabkommens das Amt des Vorsitzenden des Kooperationsrates aus und vertritt die Haltung der Gemeinschaft. Ein Vertreter der Kommission übt das Amt des Vorsitzenden des Kooperationsausschusses nach Maßgabe seiner Geschäftsführung aus und vertritt die Haltung der Gemeinschaft. Artikel 3 Der Präsident des Rates nimmt die in Artikel 100 des Abkommens vorgesehene im Namen der Europäischen Gemeinschaft vor. Der Präsident der Notifikation Kommission nimmt diese Notifikation im Namen der Europäischen Gemeinschaft fur Kohle und Stahl und der Europäischen Atomgemeinschaft vor: Geschehen zu Brüssel am. Ici SCHLUSSAKTE Die Bevollmächtigten DES KÖNIGREICHS BELGIEN, DES KÖNIGREICHS DÄNEMARK, DER BUNDESREPUBLIK DEUTSCHLAND, DER GRIECHISCHEN REPUBLIK, DES KÖNIGREICHS SPANIEN, DER FRANZÖSISCHEN REPUBLIK, DER REPUBLIK FINNLAND, IRLANDS, DER ITALIENISCHEN REPUBLIK, DES GROSSHERZOGTUMS LUXEMBURG, DES KÖNIGREICHS DER NIEDERLANDE, DER REPUBLIK ÖSTERREICH DER PORTUGIESISCHEN REPUBLIK, DAS KÖNIGREICH SCHWEDEN, DES VEREINIGTEN KÖNIGREICHS GROSSBRITANNIEN UND NORDIRLAND, Vertragsparteien des Vertrags zur Gründung der EUROPÄISCHEN GEMEINSCHAFT, des Vertrags über die Gründung der EUROPÄISCHEN GEMEINSCHAFT FÜR KOHLE UND EUROPÄISCHEN STAHL ATOMGEMEINSCHAFT, zur Gründung des Vertrags und der im folgenden "die Mitgliedstaaten" genannt, und der EUROPÄISCHEN GEMEINSCHAFT, der EUROPÄISCHEN ATOMGEMEIN SCHAFT und der EUROPÄISCHEN GEMEINSCHAFT FÜR KOHLE UND STAHL, im folgenden "die Gemeinschaft" genannt, einerseits und die Bevollmächtigten GEORGIENS andererseits, le die am. neunzehnhundertvierundneunzig zur Unterzeichnung des Abkommens über Partnerschaft und Zusammenarbeit zur Gründung einer Partnerschaft zwischen den Europäischen Gemeinschaften und ihren Mitgliedstaaten einerseits und Georgiens andererseits, im folgenden "Abkommen über Partnerschaft und Zusammenarbeit" genannt, zusammengetreten sind, haben das folgende Dokument angenommen: Das Abkommen über Partnerschaft und Zusammenarbeit und das Protokoll über die Gegenseite Unterstützung der Behörden im Zollbereich. Die Bevollmächtigten der Mitgliedstaaten und der Gemeinschaft und die Bevollmächtigten Georgiens haben die folgenden, dieser Schlußakte beigefugten gemeinsamen Erklärungen angenommen: Gemeinsame Erklärung zu Artikel 5 Gemeinsame Erklärung zu Artikel 14 Gemeinsame Erklärung zu dem Begriff der "Kontrolle" in den Artikeln 24 (b) und Artikeln 36 Gemeinsame Erklärung zu Artikel 35 Gemeinsame Erklärung zu Artikel 42 Gemeinsame Erklärung zu Artikel 94 Die Bevollmächtigten der Mitgliedstaaten und der Gemeinschaft und die Bevollmächtigten der Georgien haben den folgenden, dieser Schußakte beigefügten Briefwechsel zur Kenntnis genommen: Niederlassung von gesellschaften Die Bevollmächtigten der Mitgliedstaaten und der Gemeinschaft und die Bevollmächtigten Georgiens haben den folgenden, dieser Schußakte beigefugten die einseitige Erklärung zur Kenntnis genommen: Einseitige Erklärung der französischen Republik über die ÜLG Geschehen zu im Jahre neunzehnhundertsechsundneunzig. Für den Rat und die Kommission der Europäischen Gemeinschaften. Für Georgien. 1V PARTNERSCHAFTS- UND KOOPERATIONSABKOMMEN ZWISCHEN DEN EUROPÄISCHEN GEMEINSCHAFTEN UND IHREN MITGLIEDSTAATEN EINERSEITS UND GEORGIEN ANDERERSEITS 1fr- PARTNERSCHAFTS- UND KOOPERATIONSABKOMMEN zur Gründung einer Partnerschaft zwischen den Europäischen Gemeinschaften und ihren Mitgliedstaaten einerseits und Georgien andererseits DAS KÖNIGREICH BELGIEN, DAS KÖNIGREICH DÄNEMARK, DIE BUNDESREPUBLIK DEUTSCHLAND, DIE GRIECHISCHE REPUBLIK, DAS KÖNIGREICH SPANIEN, DIE FRANZÖSISCHE REPUBLIK, IRLAND, DIE ITALIENISCHE REPUBLIK, DAS GROSSHERZOGTUM LUXEMBURG, DAS KÖNIGREICH DER NIEDERLANDE, ÖSTERREICH. DIE PORTUGIESISCHE REPUBLIK, FINNLAND, DAS KÖNIGREICH SCHWEDEN, DAS VEREINIGTE KÖNIGREICH GROSSBRITANNIEN UND NORDIRLAND, Vertragsparteien des Vertrags zur Gründung der Europäischen Gemeinschaft, des Vertrags über die Gründung der Europäischen Gemeinschaft für Kohle und Stahl und des Vertrags zur Gründung der Europäischen Atomgemeinschaft, im folgenden "Mitgliedstaaten" genannt, und DIE EUROPÄISCHE GEMEINSCHAFT, DIE EUROPÄISCHE GEMEINSCHAFT FÜR KOHLE UND STAHL UND DIE EUROPÄISCHE ATOMGEMEINSCHAFT, im folgenden "die Gemeinschaft" genannt, einerseits UND GEORGIEN andererseits, EINGEDENK der Bindungen zwischen der Gemeinschaft und ihren Mitgliedstaaten einerseits und Georgien andererseits sowie der den Vertragsparteien gemeinsamen Werte, IN DER ERKENNTNIS, daß die Gemeinschaft und Georgien diese Bindungen stärken und eine Partnerschaft und eine Zusammenarbeit beginnen wollen, wodurch die Beziehungen gestärkt und erweitert werden, die in der Vergangenheit vor allem mit dem am 18. Dezember 1989 unterzeichneten Abkommen zwischen der Europäischen Wirtschaftsgemeinschaft und der Europäischen Atomgemeinschaft und der Union der Sozialistischen Sowjetrepubliken über den Handel und die handelspolitische und die wirtschaftliche Zusammenarbeit hergestellt wurden, IN ANBETRACHT des Eintretens der Gemeinschaft und ihrer Mitgliedstaaten sowie Georgiens für die Stärkung der politischen und der wirtschaftlichen Freiheiten, die die eigentliche Grundlage der Partnerschaft bilden, IN ANBETRACHT der Verpflichtung der Vertragsparteien, den Weltfrieden und die internationale Sicherheit sowie die friedliche Beilegung von Streitigkeiten zu fördern und zu diesem Zweck im Rahmen der Vereinten Nationen und der Organisation für Sicherheit und Zusammenarbeit in Europa zusammenzuarbeiten, EINGEDENK der festen Verpflichtung der Gemeinschaft und ihrer Mitgliedstaaten sowie Georgiens zur vollen Verwirklichung aller Grundsätze und Bestimmungen der Schlußakte der Konferenz über Sicherheit und Zusammenarbeit in Europa (KSZE), der Abschließenden Dokumente der Folgetreffen in Madrid und Wien, des Dokuments der KSZE-Konferenz in Bonn über wirtschaftliche Zusammenarbeit, der Pariser Charta für ein neues Europa und des Dokuments der KSZE-Konferenz in Helsinki von 1992. "Die Herausforderungen des Wandels", sowie weiterer Basisdokumente der OSZE, IN DER ERKENNTNIS, daß in diesem Zusammenhang die Unterstützung der Unabhängigkeit, der Souveränität und der territorialen Integrität Georgiens zur Erhaltung des Friedens und der Stabilität in Europa beitragen wird, ÜBERZEUGT von der überragenden Bedeutung, die der Rechtsstaatlichkeit und der Achtung der Menschenrechte, insbesondere der Minderheitenrechte, dem Aufbau eines Mehrparteiensystems mit freien und demokratischen Wahlen sowie der wirtschaftlichen Liberalisierung mit dem Ziel der Einführung der Marktwirtschaft zukommt, und in Anerkennung der Anstrengungen Georgiens, ein politisches und wirtschaftliches System zu schaffen, das auf diesen Grundsätzen basiert, IN DER ÜBERZEUGUNG, daß die volle Durchführung dieses Partnerschafts- und Kooperationsabkommens von der Fortsetzung und der Vollendung der politischen, der wirtschaftlichen und der rechtlichen Reformen in Georgien sowie der Schaffung der Bedingungen insbesondere unter Berücksichtigung der Schlußfolgerungen der KSZE-Konferenz in Bonn, abhängt und gleichzeitig einen Beitrag dazu leistet, für die Zusammenarbeit, IN DEM WUNSCH, den Prozeß der regionalen Zusammenarbeit mit den Nachbarländern in den unter dieses Abkommen fallenden Bereichen zu unterstützen, um den Wohlstand und die Stabilität in der Region und insbesondere Initiativen zur Förderung der Zusammenarbeit und des gegenseitigen Vertrauens zwischen den Unabhängigen Staaten der Transkaukasus-Region und ihren Nachbarstaaten zu fördern, IN DEM WUNSCH, einen regelmäßigen politischen Dialog über bilaterale, regionale und internationale Fragen von beiderseitigem Interesse aufzunehmen und zu entwickeln, IN ANERKENNUNG UND UNTERSTÜTZUNG des Wunsches Georgiens, eng mit europäischen Institutionen zusammenzuarbeiten, EINGEDENK der Notwendigkeit der Förderung von Investitionen in Georgien, unter anderem im Energiesektor, und eingedenk der Bedeutung, die die Gemeinschaft und ihre Mitgliedstaaten fairen Bedingungen für die Durchfuhr im Rahmen der Ausfuhr von Energieerzeugnissen beimißt; in Bestätigung des Eintretens der Gemeinschaft und ihrer Mitgliedstaaten sowie Georgiens für die Europäische Energiecharta und die volle Umsetzung des Vertrages über die Energiecharta und des Energiechartaprotokolls über Energieeffizienz und damit verbundene Umweltaspekte, UNTER BERÜCKSICHTIGUNG der Bereitschaft der Gemeinschaft, soweit angebracht, wirtschaftliche Zusammenarbeit und technische Hilfe vorzusehen, EINGEDENK der Nützlichkeit des Abkommens bei der Förderung einer schrittweisen Annäherung Georgiens an einen größeren Raum der Zusammenarbeit in Europa und den Nachbarregionen sowie seiner schrittweisen Integration in das offene internationale System, IN ANBETRACHT des Eintretens der Vertragsparteien für die Liberalisierung des Handels im Einklang mit den Regeln der Welthandelsorganisation (WTO), EINGEDENK der Notwendigkeit, die Geschäfts- und Investitionsbedingungen und die Bedingungen in Bereichen wie Niederlassung, Arbeit, Dienstleistungen und Kapital verkehr zu verbessern, IN DER ÜBERZEUGUNG, daß dieses Abkommen ein neues Klima für die Wirtschaftsbeziehungen für die Entwicklung von Handel und Investitionen schaffen wird, die für die Umstrukturierung und die technische Modernisierung der Wirtschaft unerläßlich sind, zwischen den Vertragsparteien und vor allem IN DEM WUNSCH, eine enge Zusammenarbeit im Bereich des Umweltschutzes aufzunehmen, bei der die auf diesem Gebiet bestehende gegenseitige Abhängigkeit zwischen den Vertragsparteien berücksichtigt wird, IN ANERKENNUNG DER TATSACHE, daß die Zusammenarbeit zur Verhütung und Kontrolle der illegalen Einwanderung eines der vorrangigen Ziele dieses Abkommens darstellt, IN DEM WUNSCH, eine kulturelle Zusammenarbeit aufzunehmen und den Informationsaustausch zu verbessern, SIND WIE FOLGT ÜBEREINGEKOMMEN: ARTIKEL 1 Zwischen der Gemeinschaft und andererseits wird eine Partnerschaft gegründet. Ziel dieser Partnerschaft ist es. ihren Mitgliedstaaten einerseits und Georgien für den politischen Dialog einen geeigneten Rahmen zwischen den Vertragsparteien zu schaffen, der den Ausbau der politischen Beziehungen ermöglicht; die Bestrebungen Georgiens zur Festigung seiner Demokratie und zur Entwicklung seiner Wirtschaft sowie zur Vollendung des Übergangs zur Marktwirtschaft zu unterstützen; die Ausweitung von Handel und ausgewogene Wirtschaftsbeziehungen zwischen den Vertragsparteien zu fördern und so die dauerhafte und umweltgerechte Entwicklung ihrer Wirtschaft zu begünstigen; eine Grundlage für die Zusammenarbeit in den Bereichen Gesetzgebung, Wirtschaft, Soziales, Finanzen, zivile Wissenschaft und Technik und Kultur zu schaffen. Investitionen sowie TITEL I ALLGEMEINE GRUNDSÄTZE ARTIKEL 2 Die Wahrung der Demokratie und der Grundsätze des Völkerrechts und die Achtung der Menschenrechte, wie sie insbesondere in der Charta der Vereinten Nationen, in der Schlußakte von Helsinki und in der Pariser Charta für ein neues Europa definiert sind, sowie die Grundsätze der Marktwirtschaft, wie sie unter anderem in den Dokumenten der KSZE-Konferenz in Bonn aufgestellt werden, sind die Grundlage der Innen- und der Außenpolitik der Vertragsparteien und wesentliche Bestandteile der Partnerschaft und dieses Abkommens. ARTIKEL 3 Nach Auffassung der Vertragsparteien ist es für ihren künftigen Wohlstand und ihre künftige Stabilität wesentlich, daß die unabhängigen Staaten, die nach der Auflösung der Union der Sozialistischen Sowjetrepubliken entstanden sind oder ihre Unabhängigkeit wiederhergestellt haben "Unabhängige Staaten" genannt), die Zusammenarbeit untereinander gemäß den Grundsätzen der Schlußakte von Helsinki und dem Völkerrecht sowie im Geiste guter Nachbarschaft aufrechterhalten und ausbauen und alle Anstrengungen unternehmen, um diesen Prozeß zu fördern. folgenden (im ARTIKEL 3a Die Vertragsparteien prüfen, soweit angebracht, die Veränderungen in Georgien, insbesondere hinsichtlich der wirtschaftlichen Bedingungen und der Durchführung marktorientierter Wirt schaftsre formen. Der Kooperationsrat kann im Lichte dieser Veränderungen an die Vertragsparteien Empfehlungen für die Weiterentwicklung von Teilen dieses Abkommens richten. TITEL II POLITISCHER DIALOG ARTIKEL 4 Zwischen den Vertragsparteien wird ein regelmäßiger politischer Dialog eingerichtet, den sie zu erweitern und zu intensivieren beabsichtigen. Er begleitet und festigt die Annäherung zwischen der Gemeinschaft und Georgien, unterstützt den politischen und den wirtschaftlichen Wandel in Georgien und trägt zur Schaffung neuer Formen der Zusammenarbeit bei. Der politische Dialog wird die Bindungen Georgiens zur Gemeinschaft und zu ihren Mitgliedstaaten und somit zur Gemeinschaft demokratischer Nationen insgesamt stärken. Die durch dieses Abkommen erreichte wirtschaftliche Annäherung wird zu intensiveren politischen Beziehungen führen; wird eine stärkere Annäherung der Standpunkte in internationalen Fragen von beiderseitigem Interesse ermöglichen und dadurch Sicherheit und Stabilität in der Region erhöhen und die künftige Entwicklung der Unabhängigen Staaten des Transkaukasus fördern; sieht vor, daß die Vertragsparteien sich um eine Zusammenarbeit in den Fragen bemühen, welche die Erhöhung der Stabilität und der Sicherheit in Europa, die Befolgung der Grundsätze der Demokratie sowie die Achtung und die Förderung der Menschenrechte, insbesondere der Minderheitenrechte, betreffen, und erforderlichenfalls Konsultationen über diese Fragen abhalten. Dieser Dialog kann auf regionaler Grundlage stattfinden und soll zur Lösung regionaler Konflikte und Spannungen beitragen. ARTIKEL 5 Auf Ministerebene findet der politische Dialog in dem durch Artikel 77 eingesetzten Kooperationsrat und bei sonstigen Anlässen im gegenseitigen Einvernehmen statt. ARTIKEL 6 Andere Verfahren und Mechanismen für den politischen Dialog werden von den Vertragsparteien vor allem in folgender Form eingeführt: regelmäßige Tagungen auf der Ebene hoher Beamter zwischen Vertretern der Gemeinschaft und ihren Mitgliedstaaten einerseits und Vertretern Georgiens andererseits; volle Nutzung aller diplomatischen Kanäle zwischen den Vertragsparteien, einschließlich geeigneter Kontakte sowohl auf bilateraler als auch auf multilateraler Ebene, unter anderem im Ralimen der Vereinten Nationen und der OSZE-Treffen; alle sonstigen Mittel, einschließlich der Möglichkeit von Sachverständigentreffen, die zur Festigung und zur Entwicklung dieses Dialogs beitragen können. ARTIKEL 7 Der politische Dialog auf parlamentarischer Ebene findet im Rahmen des durch Artikel 82 eingesetzten Parlamentarischen Kooperationsausschusses statt. TITEL III WARENVERKEHR ARTIKEL S (1) Die Vertragsparteien Meistbegünstigung in bezug auf gewähren einander in allen Bereichen die einschließlich der Zölle und Abgaben auf Einfuhren und Ausfuhren, Erhebungsverfahren für diese Zölle und Abgaben; Vorschriften über Zollabfertigung, Transit, Lagerhäuser und Umladung; Steuern und sonstige interne Abgaben jeder Art, die unmittelbar oder mittelbar auf eingeführte Waren erhoben werden; Zahlungsweisen und Transfer dieser Zahlungen; Vorschriften über Verkauf, Kauf, Transport, Verteilung und Verwendung von Waren auf dem Binnenmarkt. (2) Absatz 1 gilt nicht für a) b) c) (3) Vorteile, die mit dem Ziel der Errichtung einer Zollunion oder einer Freihandelszone oder einer Zollunion oder Freihandelszone gewährt werden; der Errichtung aufgrund Vorteile, die bestimmten Ländern gemäß dem GATT oder gemäß anderen internationalen Vereinbarungen zugunsten von Entwicklungsländern gewährt werden; Vorteile, die benachbarten Ländern zur Erleichterung des Grenzverkehrs gewährt werden. Absatz 1 gilt während einer Übergangszeit, die zu dem Zeitpunkt, zu dem Georgien der WTO beitritt, oder am 31. Dezember 1998 endet, sofern letzterer der frühere Zeitpunkt ist, nicht für die Vorteile des Anhangs I, die Georgien den anderen Nachfolgestaaten der UdSSR gewährt. ARTIKEL 9 (1) Die Vertragsparteien sind sich darüber einig, daß der Grundsatz der freien Durchfuhr eine wesentliche Voraussetzung für die Erreichung der Ziele dieses Abkommens ist. In diesem Zusammenhang stellt jede Vertragspartei die unbeschränkte Durchfuhr über oder durch ihr Gebiet für Waren sicher, die aus dem Zollgebiet der anderen Vertragspartei stammen oder die für das Zollgebiet der anderen Vertragspartei bestimmt sind. Die Regeln des Artikels V Absätze 2, 3, 4 und 5 des GATT finden zwischen den beiden Vertragsparteien Anwendung. Die Regeln dieses Artikels lassen zwischen den Vertragsparteien vereinbarte Sonderregeln für bestimmte Sektoren, insbesondere für den Verkehr, oder für bestimmte Waren unberührt. (2) (3) ARTIKEL 10 Unbeschadet der Rechte und Pflichten aus internationalen Übereinkünften über die vorübergehende Einfuhr von Waren, die für beide Vertragsparteien verbindlich sind, gewährt jede Vertragspartei der anderen Vertragspartei ferner Befreiung von den Einfuhrzöllen und -abgaben auf die Waren, die im Einklang mit ihren Rechtsvorschriften in den Fällen und nach den Verfahren vorübergehend eingeführt werden, die in sie bindenden internationalen Übereinkünften auf diesem Gebiet vereinbart wurden. Dabei ist den Bedingungen Rechnung zu tragen, zu denen die Pflichten aus einer solchen Übereinkunft von der betreffenden Vertragspartei übernommen wurden. ARTIKEL 11 (1) (2) Ursprungswaren Georgiens werden in die Gemeinschaft unbeschadet der Artikel 13, 16 und 17 frei von mengenmäßigen Beschränkungen eingeführt. Ursprungswaren der Gemeinschaft werden in Georgien unbeschadet des Artikels 13 frei von allen mengenmäßigen Beschränkungen und Maßnahmen gleicher Wirkung eingeführt. Im Warenverkehr zwischen den Vertragsparteien gelten marktorientierte Preise. ARTIKEL 12 ARTIKEL 13 (1) Wird eine Ware in derart erhöhten Mengen oder unter solchen Bedingungen in das Gebiet einer Vertragspartei eingeführt, daß den inländischen Herstellern gleichartiger oder unmittelbar konkurrierender Waren ein Schaden zugefügt wird oder droht, so können die Gemeinschaft und Georgien, je nachdem, welche ist, nach den folgenden Verfahren und unter den Vertragspartei betroffen folgenden Voraussetzungen geeignete Maßnahmen treffen. 10 (2) (3) (4) (5) (6) Vor dem Ergreifen von Maßnahmen beziehungsweise in den Fällen des Absatzes 4 so bald wie möglich danach stellt die Gemeinschaft beziehungsweise Georgien dem Kooperationsrat alle zweckdienlichen Angaben zur Verfügung, um, wie in Titel XI vorgesehen, eine für beide Vertragsparteien annehmbare Lösung zu ermöglichen. Erzielen die Vertragsparteien bei den Konsultationen innerhalb von 30 Tagen nach Befassung des Kooperationsrats keine Einigung über Abhilfe, so steht es der Vertragspartei, die die Konsultationen beantragt hat, frei, die Einfuhr der betreffenden Waren so weit und so lange zu beschränken, wie dies zur Abwendung oder Behebung des Schadens erforderlich ist, oder sonstige geeignete Maßnahmen zu treffen. schwer In Fällen besonderer Dringlichkeit, wiedergutzumachenden Schaden verursachen würde, können die Vertragsparteien die Maßnahmen vor den Konsultationen ergreifen, sofern Konsultationen unmittelbar nach dem Ergreifen dieser Maßnahmen angeboten werden. in denen eine Verzögerung Bei der Auswahl der Maßnahmen nach diesem Artikel haben die Vertragsparteien den Maßnahmen den Vorrang zu geben, die die Erreichung der Ziele dieses Abkommens am wenigsten beeinträchtigen. Dieser Artikel berührt nicht das Ergreifen von Antidumping- oder Ausgleichsmaßnahmen durch die Vertragsparteien gemäß Artikel VI des GATT, dem Übereinkommen zur Durchführung des Artikels VI des GATT, dem Übereinkommen zur Auslegung und Anwendung der Artikel VI. XVI und XXIII des GATT oder gemäß diesbezüglichen internen Rechtsvorschriften. ARTIKEL 14 Die Vertragsparteien verpflichten sich, soweit es die Umstände erlauben, die Weiterentwicklung der Bestimmungen dieses Abkommens über den Warenverkehr zu prüfen und dabei die sich aus dem Beitritt Georgiens zur WTO ergebende Situation zu berücksichtigen. Der Kooperationsrat kann Empfehlungen für diese Weiterentwicklung an die Vertragsparteien richten, die, sofern sie angenommen wird, aufgrund eines Abkommens zwischen den Vertragsparteien nach ihren Verfahren wirksam werden könnte. ARTIKEL 15 Das Abkommen steht Einfuhr-, Ausfuhr- und Durchfuhrverboten oder -beschränkungen nicht entgegen, die aus Gründen der öffentlichen Sittlichkeit, Ordnung und Sicherheit und zum Schutz der Gesundheit und des Lebens von Menschen, Tieren oder Pflanzen, der natürlichen Ressourcen, des nationalen Kulturguts von künstlerischem, geschichtlichem oder archäologischem Wert oder des geistigen, gewerblichen oder kommerziellen Eigentums gerechtfertigt sind; ebensowenig steht es Regelungen betreffend Gold und Silber entgegen. Diese Verbote oder Beschränkungen dürfen jedoch weder ein Mittel der willkürlichen Diskriminierung noch eine verschleierte Beschränkung des Handels zwischen den Vertragsparteien darstellen. ARTIKEL 16 Dieser Titel gilt nicht für den Handel mit den Textilwaren, die unter die Kapitel 50 bis 63 der Kombinierten Nomenklatur fallen. Der Handel mit diesen Waren unterliegt einem Sonderabkommen, das am 17. November 1993 paraphiert wurde und seit 1. Januar 1994 vorläufig angewandt wird, sowie allen Folgeabkommen. ARTIKEL 17 (1) (2) Der Handel mit den Erzeugnissen, die unter den Vertrag über die Gründung der Europäischen Gemeinschaft fallen, unterliegt den Bestimmungen dieses Titels, mit Ausnahme des Artikels 11. für Kohle und Stahl Es wird eine Kontaktgruppe für Kohle- und Stahlfragen eingesetzt, die sich aus Vertretern der Vertretern der Gemeinschaft einerseits und Vertretern Georgiens andererseits zusammensetzt. Die Kontaktgruppe tauscht regelmäßig Informationen über alle Kohle- und Stahlfragen aus, die für die Vertragsparteien von Interesse sind. ARTIKEL 18 Der Handel mit Kernmaterial richtet sich nach den Bestimmungen des Vertrags zur Gründung der Europäischen Atomgemeinschaft. Gegebenenfalls unterliegt er einem zwischen der Europäischen Atomgemeinschaft und Georgien zu schließenden Sonderabkommen. 12 TITEL IV BESTIMMUNGEN ÜBER GESCHÄFTSBEDINGUNGEN UND INVESTITIONEN KAPITEL I Arbeitsbedingungen ARTIKEL 19 (1) (2) Vorbehaltlich der in den einzelnen Mitgliedstaaten geltenden Rechtsvorschriften. Bedingungen und Verfahren bemühen sich die Gemeinschaft und die Mitgliedstaaten sicherzustellen, daß den Staatsangehörigen Georgiens, die im Gebiet eines Mitgliedstaates rechtmäßig beschäftigt sind, eine Behandlung gewährt wird, die hinsichtlich der Arbeitsbedingungen, der Entlohnung oder der Entlassung keine auf der Staatsangehörigkeit beruhende Benachteiligung gegenüber den eigenen Staatsangehörigen bewirkt. Vorbehaltlich der in Georgien geltenden Rechtsvorschriften, Bedingungen und Verfahren stellt Georgien sicher, daß den Staatsangehörigen der Mitgliedstaaten, die im Gebiet Georgiens rechtmäßig beschäftigt sind, eine Behandlung gewährt wird, die hinsichtlich der Arbeitsbedingungen, der Entlohnung oder der Entlassung keine auf der Staatsangehörigkeit beruhende Benachteiligung gegenüber den eigenen Staatsangehörigen bewirkt. ARTIKEL 20 Der Kooperationsrat prüft, wie die Arbeitsbedingungen für Geschäftsleute im Einklang mit den internationalen Verpflichtungen der Vertragsparteien, einschließlich ihrer Verpflichtungen aus dem Dokument der KSZE-Konferenz in Bonn, verbessert werden können. ARTIKEL 21 Der Kooperationsrat spricht Empfehlungen für die Durchführung der Artikel 19 und 20 aus. Bedingungen für die Niederlassung und die Geschäftstätigkeit von Gesellschaften KAPITEL II (1) (2) (3) (4) (1) (2) ARTIKEL 22 Die Gemeinschaft und ihre Mitgliedstaaten gewähren für die Niederlassung georgischer Gesellschaften im Sinne des Artikels 24 Buchstabe d eine Behandlung, die nicht weniger günstig ist als die einem Drittland gewährte Behandlung. Unbeschadet der in Anliang IV aufgeführten Vorbehalte gewähren die Gemeinschaft und ihre Mitgliedstaaten den in ihrem Gebiet niedergelassenen deren Tochtergesellschaften Geschäftstätigkeit eine Behandlung, die nicht weniger günstig ist als die den Gesellschaften der Gemeinschaft gewährte Behandlung. Gesellschaften hinsichtlich georgischer Die Gemeinschaft und ihre Mitgliedstaaten gewähren den in ihrem Gebiet niedergelassenen Zweigniederlassungen georgischer Gesellschaften hinsichtlich deren Geschäftstätigkeit eine Behandlung, die nicht weniger günstig ist als die den Zweigniederlassungen von Gesellschaften eines Drittlands gewährte Behandlung. Unbeschadet der Vorbehalte in Anhang V und vorbehaltlich der darin enthaltenen Bedingungen gewährt Georgien für die Niederlassung von Gesellschaften der Gemeinschaft im Sinne des Artikels 24 Buchstabe d eine Behandlung, die nicht weniger günstig ist als die seinen eigenen Gesellschaften oder den Gesellschaften eines Drittlands gewährte Behandlung, sofern letztere die günstigere Behandlung ist, und gewährt den in seinem Gebiet niedergelassenen Tochtergesellschaften und Zweigniederlassungen von Gesellschaften der Gemeinschaft hinsichtlich deren Geschäftstätigkeit eine Behandlung, die nicht weniger günstig ist als die seinen eigenen Gesellschaften beziehungsweise Zweigniederlassungen oder den Tochtergesellschaften beziehungsweise Zweigniederlassungen eines Drittlands gewährte Behandlung, sofern letztere die günstigere Behandlung ist. ARTIKEL 23 Artikel 22 findet unbeschadet des Artikels 96 keine Anwendung auf den Luft-, Binnenschiffs- und Seeverkehr. Hinsichtlich der nachstehend aufgeführten Tätigkeiten von Schiffsagenturen zur Erbringung von Dienstleistungen im internationalen Seeverkehr, einschließlich intermodaler Transporte, bei denen ein Teil der Strecke auf See zurückgelegt wird, gestattet jedoch jede Vertragspartei den Gesellschaften der anderen Vertragspartei die gewerbliche Niederlassung in ihrem Gebiet in Form von Tochtergesellschaften oder Zweigniederlassungen ihren Gesetzen und sonstigen Vorschriften zu Bedingungen für die Niederlassung und die Geschäftstätigkeit, die nicht weniger günstig sind als die ihren eigenen Gesellschaften oder den Tochtergesellschaften oder Zweigniederlassungen von im Einklang mit 14 Gesellschaften eines Drittlands gewährten Bedingungen, sofern günstigeren Bedingungen sind. letztere die (3) Diese Tätigkeiten umfassen folgendes, ohne sich jedoch darauf zu beschränken: a) b) c) d) e) f) von und Verkauf Vermarktung und seeverkehrsbezogenen Dienstleistungen im unmittelbaren Kontakt mit Kunden, vom Kostenanschlag bis zur Fakturierung, unabhängig davon, ob diese vom Dienstleistungserbringer selbst oder von Dienstleistungserbringern, mit denen der Dienstleistungsverkäufer ist, betrieben oder angeboten werden; Seeverkehrsdienstleistungen feste Geschäftsverbindung eingegangen eine und Inanspruchnahme Kauf und von verkehrsbezogenen Dienstleistungen, einschließlich der für die Erbringung integrierter Dienstleistungen erforderlichen Transportdienstleistungen aller Verkehrsträger im Binnenverkehr, insbesondere Binnenwasserstraße, Straße und Schiene, für sich oder für Kunden (und Weiterverkauf an Kunden); Verkehrsdienstleistungen von Ausarbeitung über Beförderungsdokumente, Zollpapiere oder sonstige Dokumente, die sich auf den Ursprung und die Beschaffenheit der beförderten Güter beziehen; Informationsunterlagen Bereitstellung von Geschäftsinformationen auf jede Weise, einschließlich computergestützter Informationssysteme und des elektronischen Datenaustauschs im (vorbehaltlich Telekommunikationsbereich); nichtdiskriminierender Beschränkungen Eingehen von Geschäftsverbindungen mit ortsansässigen Schiffsagenturen, einschließlich der Beteiligung am Kapital der Gesellschaft und der Einstellung örtlichen Personals (oder, vorbehaltlich der einschlägigen Bestimmungen dieses Abkommens, ausländischen Personals); Handeln im Namen der Gesellschaften, unter anderem beim Organisieren des Einlaufens des Schiffes oder beim Übernehmen von Ladungen, wenn gewünscht. Im Sinne dieses Abkommens ARTIKEL 24 a) ist eine "Gesellschaft der Gemeinschaft" beziehungsweise eine "georgische eines eine Gesellschaft, die nach den Rechtsvorschriften Gesellschaft" Mitgliedstaats beziehungsweise Georgiens gegründet wurde und ihren satzungsmäßigen Sitz, ihre Hauptverwaltung oder ihre Hauptniederlassung im Gebiet der Gemeinschaft beziehungsweise Georgiens hat. Hat die nach den Rechtsvorschriften eines Mitgliedstaats beziehungsweise Georgiens gegründete Gesellschaft nur ihren satzungsmäßigen Sitz im Gebiet der Gemeinschaft 15 b) c) d) e) f) beziehungsweise Georgiens, so gilt die Gesellschaft als Gesellschaft der Gemeinschaft beziehungsweise als georgische Gesellschaft, ihre Geschäftstätigkeit eine echte und kontinuierliche Verbindung mit der Wirtschaft eines der Mitgliedstaaten beziehungsweise Georgiens aufweist; sofern ist eine "Tochtergesellschaft" einer Gesellschaft eine Gesellschaft, die von der ersten Gesellschaft tatsächlich kontrolliert wird; ist eine "Zweigniederlassung" einer Gesellschaft eine geschäftliche Niederlassung ohne eigene Rechtspersönlichkeit, die den Anschein der Dauerhaftigkeit, zum Beispiel als Außenstelle einer Muttergesellschaft, und eine Geschäftsführung hat und sachlich dafür ausgestattet ist, Geschäfte mit Dritten zu tätigen, so daß diese - obgleich sie wissen, daß nötigenfalls ein Rechtsverhältnis mit der im Ausland ansässigen Muttergesellschaft begründet wird - sich nicht unmittelbar an diese zu wenden brauchen, sondern Geschäfte mit der geschäftlichen Niederlassung tätigen können, die deren Außenstelle darstellt; bedeutet "Niederlassung" das Recht der Gesellschaften der Gemeinschaft und der im Sinne des Buchstaben a auf Aufnahme von georgischen Gesellschaften Erwerbstätigkeiten durch die Gründung von Tochtergesellschaften und Zweigniederlassungen in Georgien beziehungsweise in der Gemeinschaft; ist "Geschäftstätigkeit" die Ausübung von Erwerbstätigkeiten; sind "Erwerbstätigkeiten" gewerbliche, kaufmännische oder Tätigkeiten. freiberufliche Dieses Kapitel und Kapitel III gelten auch im internationalen Seeverkehr, einschließlich intermodaler Transporte, bei denen ein Teil der Strecke auf See zurückgelegt wird, für Staatsangehörige der Mitgliedstaaten beziehungsweise Georgiens, die außerhalb der Gemeinschaft beziehungsweise Georgiens niedergelassen sind, und für Schiffahrtsgesellschaften, die außerhalb der Gemeinschaft beziehungsweise Georgiens niedergelassen sind und von Staatsangehörigen eines Mitgliedstaats beziehungsweise Georgiens kontrolliert werden, wenn ihre Schiffe in diesem Mitgliedstaat beziehungsweise in Georgien gemäß den dort geltenden Rechtsvorschriften registriert sind. ARTIKEL 25 (1) Unbeschadet anderer Bestimmungen des Abkommens ist eine Vertragspartei nicht daran gehindert, aus aufsichtsrechtlichen Gründen, einschließlich des Schutzes von Investoren, Einlegern, Versicherungsnehmern oder von Personen, denen gegenüber treuhänderische Pflichten hat, oder zur Sicherstellung der Integrität und der Stabilität des Finanzsystems Maßnahmen zu treffen. Stehen diese Maßnahmen nicht im Einklang mit den Bestimmungen des Abkommens, so darf von ihnen nicht ein Erbringer von Finanzdienstleistungen 16 Gebrauch gemacht werden, um die Pflichten einer Vertragspartei aus dem Abkommen zu umgehen. (2) Das Abkommen ist nicht so auszulegen, als verpflichte es eine Vertragspartei, Informationen über die Geschäfte und Bücher einzelner Kunden offenzulegen oder vertrauliche oder vermögensbezogene Informationen preiszugeben, die sich im Besitz öffentlicher Stellen befinden. (3) Im Sinne dieses Abkommens sind "Finanzdienstleistungen" die in Anhang III beschriebenen Tätigkeiten. ARTIKEL 26 Dieses Abkommen schließt nicht aus, daß jede Partei alle notwendigen Maßnahmen ergreift, um zu verhindern, daß durch die Bestimmungen dieses Abkommens ihre Maßnahmen betreffend den Zugang von Drittländern zu ihrem Markt umgangen werden. ARTIKEL 27 (1) (2) Unbeschadet des Kapitels I dieses Titels sind die im Gebiet Georgiens niedergelassenen Gesellschaften der Gemeinschaft und die im Gebiet der im Gemeinschaft niedergelassenen georgischen Gesellschaften berechtigt, Einklang mit den geltenden Rechtsvorschriften des Aufnahmelands im Gebiet Georgiens beziehungsweise der Gemeinschaft Personal zu beschäftigen oder von ihren Tochtergesellschaften oder Zweigniederlassungen beschäftigen zu lassen, das die Staatsangehörigkeit eines Mitgliedstaats beziehungsweise Georgiens besitzt, sofern es sich dabei um in Schlüsselpositionen beschäftigtes Personal im Sinne des Absatzes 2 handelt und es ausschließlich von Gesellschaften oder Zweigniederlassungen beschäftigt wird. Die Aufenthalts- und Arbeitserlaubnisse dieses Personals gelten nur für den jeweiligen Beschäftigungszeitraum. In Schlüsselpositionen beschäftigtes Personal der obengenannten Gesellschaften, im folgenden "Organisationen" genannt, ist "gesellschaftsintern versetztes Personal" im Sinne des Buchstaben c, das zu nachstehenden Kategorien gehört, sofern die Organisation eine juristische Person ist und die betreffenden Personen mindestens in dem der Versetzung vorausgehenden Jahr von ihr beschäftigt worden sind oder an ihr beteiligt gewesen sind (ohne die Mehrheitsbeteiligung zu besitzen): a) Führungskräfte einer Organisation, die in erster Linie die Niederlassung leiten und allgemeine Weisungen hauptsächlich vom Vorstand oder den Aktionären beziehungsweise Anteilseignern erhalten; zu ihren Kompetenzen gehören: die Leitung der Niederlassung oder einer Abteilung oder Unterabteilung der Niederlassung; 17 die Überwachung aufsichtsführenden Verwaltungskräfte; und Kontrolle und Personals der Arbeit anderen der des anderen und Fach- die persönliche Befugnis zur Einstellung und Entlassung oder zur Empfehlung sonstiger Personalentscheidungen; und Entlassung der Einstellung oder b) c) (1) (2) (3) Personal einer Organisation mit ungewöhnlichen Kenntnissen, die für Betrieb, Forschungsausrüstung, Verfahren oder Verwaltung der Niederlassung notwendig sind. Bei der Bewertung dieser Kenntnisse kann neben besonderen Kenntnissen bezüglich der Niederlassung eine hohe Qualifikation für bestimmte Arbeiten oder Aufgaben, die sowie die Zugehörigkeit zu einem zulassungspflichtigen Beruf berücksichtigt werden. technische Kenntnisse erfordern, spezifische Das "gesellschaftsintern versetzte Personal" umfaßt die natürlichen Personen, die von einer Organisation im Gebiet der einen Vertragspartei beschäftigt und zur Ausübung von Erwerbstätigkeiten vorübergehend in das Gebiet der anderen Vertragspartei versetzt werden; die betreffende Organisation muß ihre im Gebiet der einen Vertragspartei haben, und die Hauptniederlassung Versetzung muß in eine Niederlassung (Zweigniederlassung, Tochtergesellschaft) dieser Organisation erfolgen, die im Gebiet der anderen Vertragspartei tatsächlich gleichartige Erwerbstätigkeiten ausübt. ARTIKEL 29 Die Vertragsparteien bemühen sich nach besten Kräften, Maßnahmen zu vermeiden, die die Bedingungen für die Niederlassung und die Geschäftstätigkeit der Gesellschaften der anderen Vertragspartei restriktiver machen, als sie am Tag vor Unterzeichnung des Abkommens sind. Dieser Artikel läßt Artikel 37 unberührt: Für die Fälle des Artikels 37 ist unter Ausschluß aller sonstigen Bestimmungen allein Artikel 37 maßgeblich. Im Geiste der Partnerschaft und der Kooperation und im Lichte des Artikels 43 unterrichtet die Regierung Georgiens die Gemeinschaft, wenn sie beabsichtigt, neue Rechtsvorschriften vorzulegen oder zu erlassen, die die Bedingungen für die Niederlassung oder die Geschäftstätigkeit der Tochtergesellschaften und Zweigniederlassungen von Gesellschaften der Gemeinschaft in Georgien restriktiver machen können, als sie am Tag vor Unterzeichnung des Abkommens sind. Die Gemeinschaft kann Georgien ersuchen, ihr die Entwürfe dieser Rechtsvorschriften zu übermitteln und Konsultationen über diese Entwürfe aufzunehmen. (4) Haben die in Georgien eingeführten neuen Rechtsvorschriften zur Foige, daß die Bedingungen für die Geschäftstätigkeit der in Georgien niedergelassenen Tochtergesellschaften und Zweigniederlassungen von Gesellschaften der Gemeinschaft restriktiver werden, als sie am Tag der Unterzeichnung des Abkommens sind, so finden diese Rechtsvorschriften in den drei Jahren nach Inkrafttreten auf die Tochtergesellschaften und die Zweigniederlassungen, die bei Inkrafttreten des Rechtsakts bereits in Georgien niedergelassen sind. des betreffenden Rechtsakts keine Anwendung KAPITEL III Grenzüberschreitender Dienstleistungsverkehr zwischen der Gemeinschaft und Georgien ARTIKEL 30 (1) und Die Vertragsparteien verpflichten sich, im Einklang mit den Bestimmungen dieses Kapitels des unter Berücksichtigung Dienstleistungssektors in den Vertragsparteien die erforderlichen Maßnahmen zu treffen, durch Gesellschaften der Gemeinschaft oder durch georgische Gesellschaften zu des erlauben, Leistungsempfängers niedergelassen sind. schrittweise die Erbringung von Dienstleistungen anderen Vertragspartei der Entwicklung derjenigen einer um die als in (2) Der Kooperationsrat spricht Empfehlungen für die Durchführung von Absatz 1 aus. ARTIKEL 31 Die Vertragsparteien arbeiten zusammen, um in Georgien einen rnarktorieniierten Dienstleistungssektor aufzubauen. ARTIKEL 32 (1) a) Die Vertragsparteien verpflichten sich, den Grundsatz des ungehinderten Zugangs zum internationalen Seeverkehrsmarkt und zum internationalen Seeverkehr auf kaufmännischer Basis wirksam anzuwenden. Die vorstehende Bestimmung berührt nicht die Rechte und Pflichten aus dem Übereinkommen der Vereinten Nationen über einen Verhaltenskodex für Linienkonferenzen, wie es für die eine oder für die andere Vertragspartei anwendbar ist. Nichtkonferenz-Reedereien dürfen mit einer Konferenz-Reederei 19 im Wettbewerb stehen, sofern sie den Grundsatz des lauteren Wettbewerbs auf kaufmännischer Basis beachten. b) Die Vertragsparteien bekräftigen ihr Eintreten für den freien Wettbewerb als einen wesentlichen Faktor des Verkehrs mit flüssigen Massengütern. trockenen und (2) Gemäß den Grundsätzen des Absatzes 1 a) b) c) d) (3) (4) wenden die Vertragsparteien ab Inkrafttreten dieses Abkommens Ladungsanteil in bilateralen Abkommen zwischen Mitgliedstaaten der vereinbarungen Gemeinschaft und der damaligen Sowjetunion nicht mehr an; nehmen die Vertragsparteien in künftige bilaterale Abkommen mit Drittländern keine Ladungsanteilvereinbarungen auf, wenn nicht der außergewöhnliche Umstand gegeben ist, daß Linienreedereien der einen oder der anderen Vertragspartei sonst keinen tatsächlichen Zugang zum Verkehr von und nach dem betreffenden Drittland hätten; untersagen die Vertragsparteien Ladungsanteilvereinbarungen in künftigen bilateralen Abkommen betreffend den Verkehr mit trockenen und flüssigen Massengütern; heben die Vertragsparteien bei Inkrafttreten dieses Abkommens alle einseitigen Maßnahmen sowie alle administrativen, technischen und sonstigen Hemmnisse auf, der Dienstleistungsfreiheit im internationalen Seeverkehr bewirken könnten. oder Diskriminierungen die Beschränkungen hinsichtlich Jede Vertragspartei gewährt den von den Staatsangehörigen oder Gesellschaften der anderen Vertragspartei betriebenen Schiffen unter anderem hinsichtlich des Zugangs zu den für den internationalen Handel geöffneten Häfen, der Benutzung der Infrastruktur dieser Häfen und der Inanspruchnahme der dort angebotenen Hilfsdienstleistungen sowie der diesbezüglichen Gebühren und sonstigen Abgaben, der Zollerleichterungen, der Zuweisung von Liegeplätzen sowie von Lade- und Löscheinrichtungen eine Behandlung, die nicht weniger günstig ist als die den eigenen Schiffen gewährte Behandlung. Die Staatsangehörigen und Gesellschaften der Gemeinschaft einerseits und die georgischen Staatsangehörigen und Gesellschaften andererseits, die internationale Fluß-See- Seeverkehrsdienstleistungen Verkehrsdienstleistungen Georgiens beziehungsweise der Gemeinschaft erbringen. dürfen Binnenwasserstraßen erbringen, den internationale auf ARTIKEL 33 20 Zur Sicherstellung einer koordinierten Entwicklung des Verkehrs zwischen den ihren wirtschaftlichen Bedürfnissen entspricht, können die Vertragsparteien, die Bedingungen für den gegenseitigen Marktzugang und die Erbringung von Dienstleistungen im Straßen-, Schienen- und Binnenschiffsverkehr und gegebenenfalls im Luftverkehr, soweit angebracht, in Sonderabkommen behandelt werden, die von den Vertragsparteien nach Inkrafttreten dieses Abkommens ausgehandelt werden. KAPITEL IV Allgemeine Bestimmungen ARTIKEL 34 (1) (2) Dieser Titel gilt vorbehaltlich der Beschränkungen, die aus Gründen der öffentlichen Ordnung, Sicherheit oder Gesundheit gerechtfertigt sind. Dieser Titel gilt nicht für Tätigkeiten, die im Gebiet einer Vertragspartei dauernd oder zeitweise mit der Ausübung hoheitlicher Befugnisse verbunden sind. ARTIKEL 35 Für die Zwecke dieses Titels sind die Vertragsparteien durch das Abkommen nicht daran gehindert, ihre Gesetze und sonstigen Vorschriften über Einreise und Aufenthalt. Arbeit. Arbeitsbedingungen, Niederlassung von natürlichen Personen und Erbringung von Dienstleistungen anzuwenden, sofern sie dies nicht auf eine Weise tun, durch welche die Vorteile, die einer Vertragspartei aus einer Bestimmung des Abkommens erwachsen. zunichte gemacht oder verringert werden. Diese Bestimmung berührt nicht die Anwendung des Artikels 34. ARTIKEL 36 Die Kapitel II, III und IV gelten auch für Gesellschaften, die sich im ausschließlichen Miteigentum von georgischen Gesellschaften und Gesellschaften der Gemeinschaft befinden und von ihnen gemeinsam kontolliert werden. ARTIKEL 37 Die Behandlung, die die eine Vertragspartei im Rahmen dieses Abkommens der anderen Vertragspartei gewährt, darf von dem Tag an, der einen Monat vor Inkrafttreten der entsprechenden Verpflichtungen des Allgemeinen Übereinkommens über den fallenden Dienstleistungsverkehr (GATS) liegt, hinsichtlich der unter das GATS Sektoren und Maßnahmen nicht günstiger sein als die Behandlung, die diese erste 21 Vertragspartei Dienstleistungssektors, -teilsektors und jeder Erbringungsart gewährt. den Bestimmungen des GATS gemäß hinsichtlich jedes ARTIKEL 38 Für die Zwecke der Kapitel II, III und IV bleibt die Behandlung unberücksichtigt, zu deren Gewährung sich die Gemeinschaft, ihre Mitgliedstaaten oder Georgien im Einklang mit den Grundsätzen von Artikel V des GATS in Abkommen über wirtschaftliche Integration verpflichtet haben. ARTIKEL 39 (1) (2) (3) Die gemäß diesem Titel gewährte Meistbegünstigung gilt nicht für die Steuervorteile, die die Vertragsparteien aufgrund von Abkommen zur Vermeidung der Doppelbesteuerung oder sonstigen steuerrechtlichen Regelungen gewähren oder gewähren werden. Dieser Titel ist nicht so auszulegen, als hindere er die Vertragsparteien daran, gemäß den steuerrechtlichen Bestimmungen der Abkommen zur Vermeidung der Doppelbesteuerung und sonstiger steuerrechtlicher Regelungen oder des internen Steuerrechts Maßnahmen zu treffen oder durchzusetzen, durch die die Steuerumgehung oder -hinterziehung verhindert werden soll. Dieser Titel ist nicht so auszulegen, als hindere er die Mitgliedstaaten oder Georgien daran, bei der Anwendung ihrer Steuervorschriften die Steuerpflichtigen unterschiedlich zu behandeln, die sich insbesondere hinsichtlich ihres Wohnsitzes nicht in einer gleichartigen Situation befinden. ARTIKEL 40 Unbeschadet des Artikels 27 sind die Kapitel II, III und IV nicht so auszulegen, als verliehen sie den Staatsangehörigen der Mitgliedstaaten oder Georgiens das Recht, in welcher Eigenschaft auch immer und insbesondere als Aktionär, Teilhaber. Führungskraft oder Angestellter einer Gesellschaft oder als Erbringer oder Empfänger einer Dienstleistung in das Gebiet Georgiens beziehungsweise der Gemeinschaft einzureisen oder sich dort aufzuhalten; den Tochtergesellschaften oder den Zweigniederlassungen von georgischen Gesellschaften in der Gemeinschaft das Recht, im Gebiet der Gemeinschaft Staatsangehörige Georgiens zu beschäftigen oder beschäftigen zu lassen; n von den georgischen Tochtergesellschaften Gesellschaften im Gebiet Georgiens Staatsangehörige der Mitgliedstaaten zu beschäftigen oder beschäftigen zu lassen; oder Zweigniederlassungen der Gemeinschaft das Recht, den georgischen Gesellschaften oder den Tochtergesellschaften oder den Zweigniederlassungen georgischer Gesellschaften in der Gemeinschaft das Recht, Personen georgischer Staatsangehörigkeit, die für andere Personen und unter deren Aufsicht tätig werden, im Rahmen von Zeitarbeitsverträgen zur Verfügung zu stellen; den Gesellschaften der Gemeinschaft oder den georgischen Tochtergesellschaften oder Zweigniederlassungen von Gesellschaften der Gemeinschaft das Recht, Arbeitnehmer, die Staatsangehörige eines Mitgliedstaates sind, im Rahmen von Zeitarbeitsverträgen zur Verfügung zu stellen. KAPITEL V Laufende Zahlungen und Kapital ARTIKEL 41 Die Vertragsparteien verpflichten sich, alle laufenden Zahlungen zwischen Gebietsansässigen der Gemeinschaft und Georgiens in frei konvertierbarer Währung zu genehmigen, die im Zusammenhang mit dem Waren-, dem Dienstleistungs- oder dem Personenverkehr gemäß diesem Abkommen geleistet werden. freie Kapitalverkehr Hinsichtlich der Kapitalbilanztransaktionen wird ab Inkrafttreten des Abkommens in der Gesellschaften, die gemäß den Rechtsvorschriften des Aufnahmelands gegründet wurden, und Investitionen, die gemäß den Bestimmungen des Kapitels II getätigt werden, sowie der Liquidation oder Rückführung dieser Investitionen und etwaiger daraus resultierender Gewinne gewährleistet. im Zusammenhang mit Direktinvestitionen Unbeschadet der Absätze 2 und 5 werden ab Inkrafttreten dieses Abkommens keine neuen devisenrechtlichen Beschränkungen des Kapitalverkehrs und der damit zusammenhängenden laufenden Zahlungen zwischen Gebietsansässigen der Gemeinschaft und Georgiens eingeführt und die bestehenden Vorschriften nicht verschärft. (1) (2) (3) (4) Die Vertragsparteien nehmen Konsultationen auf, um den Verkehr mit anderen als den in Absatz 2 genannten Kapitalformen zwischen der Gemeinschaft und Georgien zur Erreichung der Ziele dieses Abkommens zu erleichtern. 23 (5) (6) (1) (2) Bis zur Einführung der vollen Konvertibilität der georgischen Währung im Sinne des Artikels VIII des Übereinkommens über den Internationalen Währungsfonds (IWF) darf Georgien im Geltungsbereich dieses Artikels in Ausnahmerallen devisenrechtliche Beschränkungen im Zusammenliang mit der Gewährung oder solche Aufnahme kurz- und mittelfristiger Darlehen anwenden, Bescliränkungen Georgien für die Gewährung derartiger Darlehen auferlegt werden und entsprechend dem Status Georgiens im IWF zulässig sind. Georgien wendet diese Bescliränkungen in einer nichtdiskriminierenden Weise an. Bei ihrer Anwendung wird so wenig wie möglich von diesem Abkommen abgewichen. Georgien unterrichtet den Kooperationsrat umgehend von der Einführung und allen Änderungen dieser Maßnahmen. soweit Entstehen oder drohen in Ausnahmefällen wegen des Kapital Verkehrs zwischen der Gemeinschaft und Georgien ernstliche Schwierigkeiten bei der Durchführung der Devisen- oder Währungspolitik in der Gemeinschaft oder Georgien, so kann die Gemeinschaft beziehungsweise Georgien unbeschadet der Absätze 1 und 2 für bis zu sechs Monate Schutzmaßnahmen hinsichtlich des Kapitalverkehrs zwischen der Gemeinschaft und Georgien treffen, sofern diese Maßnahmen unbedingt erforderlich sind. KAPITEL VI Schutz des geistigen, gewerblichen und kommerziellen Eigentums ARTIKEL 42 Gemäß diesem Artikel und Anhang II wird die Georgische Republik den Schutz der Rechte an geistigem, gewerblichem und kommerziellem Eigentum weiter verbessern, um am Ende des fünften Jahres nach Inkrafttreten des Abkommens ein vergleichbares Schutzniveau zu bieten, wie es in der Gemeinschaft besteht; dazu gehören auch wirksame Mittel zur Durchsetzung dieser Rechte. Am Ende des fünften Jahres nach Inkrafttreten des Abkommens tritt Georgien den in Anliang II Absatz 1 aufgeführten multilateralen Übereinkünften über die Rechte an geistigem, gewerblichem und kommerziellem Eigentum bei. an denen die Mitgliedstaaten beteiligt sind oder die von ihnen gemäß den Bestimmungen dieser Übereinkünfte de facto angewandt werden. 24 TITEL V ZUSAMMENARBEIT IM BEREICH DER GESETZGEBUNG ARTIKEL 43 (1) (2) Die Vertragsparteien erkennen an, daß die Angleichung der bestehenden und künftigen Rechtsvorschriften Georgiens an das Gemeinschaftsrecht eine wesentliche Voraussetzung für die Stärkung der Wirtschaftsbeziehungen zwischen Georgien und der Gemeinschaft darstellt. Georgien wird sich darum bemühen, daß seine Rechtsvorschriften schrittweise mit dem Gemeinschaftsrecht vereinbar werden. Die Angleichung der Rechtsvorschriften betrifft insbesondere folgende Bereiche: Gesetze und Rechtsvorschriften für Investitionen durch Unternehmen, Zollrecht, Gesellschaftsrecht, Bankenrecht, Rechnungslegung der Unternehmen und Steuern, geistiges Eigentum, Schutz der Arbeitnehmer am Arbeitsplatz, Finanzdienstleistungen, Wettbewerbsregeln, öffentliches Auftragswesen, Schutz der Gesundheit und des Lebens von Menschen, Tieren und Pflanzen, Umwelt, Verbraucherschutz, indirekte Steuern, technische Vorschriften und Normen, Gesetze und sonstige Vorschriften für den Nuklearbereich, Verkehr. (3) Die Gemeinschaft leistet Georgien technische Hilfe bei der Durchführung dieser Maßnahmen; dazu können unter anderem gehören: frühzeitiger Austausch von Sachverständigen; Bereitstellung Rechtsvorschriften; Veranstaltung von Seminaren; Ausbildungsmaßnahmen; Hilfe bei der Übersetzung des einschlägigen Gemeinschaftsrechts. Informationen, insbesondere über einschlägige ARTIKEL 43a (1) Gemäß Artikel 43 leistet die Gemeinschaft Georgien technische Hilfe bei der Formulierung und Umsetzung des Wettbewerbsrechts, insbesondere bezüglich Vereinbarungen und Vereinigungen zwischen Unternehmen und aufeinander abgestimmte Verhaltensweisen, die zu einer Verhinderung, Einschränkung oder Verfälschung des Wettbewerbs führen können, der mißbräuchlichen Ausnutzung einer beherrschenden Marktstellung durch Absprachen, staatlicher Beihilfen, die zu einer Verfälschung des Wettbewerbs führen. Staatsmonopolen mit kommerziellem Charakter, 25 öffentlicher Unternehmen ausschließlichen Rechten, der Prüfung und Überwachung der Anwendung des Wettbewerbsrechts und der Mittel zur Gewährleistung seiner Einhaltung. und Unternehmen mit besonderen oder (2) Die Vertragsparteien vereinbaren zu prüfen, wie sie in den Fällen, in denen der Handel zwischen ihnen beeinträchtigt ist, ihr Wettbewerbsrecht aufeinander abgestimmt anwenden können. 26 (1) (2) (3) (4) (5) TITEL VI WIRTSCHAFTLICHE ZUSAMMENARBEIT ARTIKEL 44 Die Gemeinschaft und Georgien, entwickeln eine wirtschaftliche Zusammenarbeit mit dem Ziel, zum Fortgang der Wirtschaftsreform und -erholung sowie zu einer dauerhaften und umweltgerechten Entwicklung in Georgien beizutragen. Diese Zusammenarbeit soll die bestehenden Wirtschaftsbeziehungen zum Nutzen beider Vertragsparteien stärken. Politische und sonstige Maßnahmen werden zur Förderung der wirtschaftlichen und der sozialen Reformen sowie der Umstrukturierung des Wirtschafts- und in Georgien vorbereitet und auf die Erfordernisse der Handelssystems Dauerhaftigkeit und der Umweltgerechtigkeit sowie einer harmonischen Sozialentwicklung ausgerichtet; auch Umweltbelange werden uneingeschränkt berücksichtigt. Zu diesem Zweck konzentriert sich die Zusammenarbeit vor allem auf die Bereiche wirtschaftliche der Humanressourcen, Unterstützung der Unternehmen (einschließlich Privatisierung, Investitionen und Entwicklung von Finanzdienstleistungen). Agrar- und Ernährungswirtschaft, Energie, Verkehr, Fremdenverkehr, Umweltschutz, und regionale Zusammenarbeit. soziale Entwicklung, Entwicklung und zu widmen, welche die ist Maßnahmen Besondere Aufmerksamkeit Zusammenarbeit zwischen den Unabhängigen Staaten der Transkaukasus-Region und anderen Nachbarstaaten im Hinblick auf die Förderung einer harmonischen Entwicklung der Region stärken können. Soweit angebracht, können die wirtschaftliche Zusammenarbeit und die in diesem Abkommen vorgesehenen anderen Formen der Zusammenarbeit durch technische Hilfe der Gemeinschaft unterstützt werden, wobei die auf die technische Hilfe in den Unabhängigen Staaten anzuwendende Verordnung des Rates der Europäischen Gemeinschaften, den im Richtprogramm für die technische Hilfe der Europäischen Gemeinschaft für Georgien vereinbarten Prioritäten und den bestehenden Koordinierungs- und Durchfuhrungsverfahren Rechnung zu tragen ist. ARTIKEL 45 Zusammenarbeit im Bereich des Waren- und Dicnstleistungsvcrkchrs 27 Die Vertragsparteien arbeiten zusammen, um zu gewährleisten, daß sich der internationale Handel Georgiens im Einklang mit den Regeln der WTO vollzieht. Diese Zusammenarbeit erstreckt sich auf spezifische Themen, die für die Erleichterung des Handels unmittelbar von Bedeutung sind, unter anderem auf die Formulierung einer Strategie für den Handel und damit zusammenhängende Fragen, wie z. B. Zahlungen, sowie für Clearing-Mechanismen, die Formulierung einschlägiger Gesetze, die Unterstützung der Vorbereitung des Beitritts Georgiens zur WTO. ARTIKEL 46 Industrielle Zusammenarbeit (1 ) Mit dieser Zusammenarbeit soll insbesondere folgendes gefördert werden: Aufbau von Geschäftsbeziehungen zwischen den Wirtschaftsteilnehmern beider Seiten; Beteiligung der Gemeinschaft an den Anstrengungen Georgiens, seine Industrie umzustrukturieren; Verbesserung des Managements; Entwicklung geeigneter Regeln und Praktiken für den Handel; Umweltschutz. Konversion des militärisch-industriellen Komplexes. (2) Dieser Artikel berührt nicht die Durchsetzung der für Unternehmen geltenden Wettbewerbsregeln der Gemeinschaft. ARTIKEL 46a Bauwirtschaft Die Vertragsparteien arbeiten im Bereich der Bauwirtschaft zusammen. und Diese Zusammenarbeit Umstrukturierung des Bausektors in Georgien im Einklang mit den Grundsätzen der Marktwirtschaft und unter gebührender Berücksichtigung der damit zusammenhängenden Gesundheits-, Sicherheits- und Uniweitaspekte ab. auf die Modernisierung anderem unter zielt ARTIKEL 47 Investitionsfördei ung und Investitionsschutz 28 (1) der Unter Berücksichtigung der Zuständigkeiten und der Befugnisse Gemeinschaft, und der Mitgliedstaaten zielt die Zusammenarbeit ab auf die ausländische Schaffung Privatinvestitionen, den Investitionsschutz, den Kapitaltransfer und den Austausch von Informationen über Investitionsmöglichkeiten. insbesondere durch bessere Bedingungen eines günstigen Klimas inländische und für für (2) Die Ziele der Zusammenarbeit sind insbesondere: Abschluß von Abkommen über Investitionsförderung und Investitionsschutz zwischen den Mitgliedstaaten und Georgien, soweit angebracht; Abschluß von Abkommen zur Vermeidung der Doppelbesteuerung zwischen den Mitgliedstaaten und Georgien, soweit angebracht; Schaffung günstiger Bedingungen für die Anziehung ausländischer Investitionen in die georgische Wirtschaft; Schaffung eines beständigen und angemessenen Handelsrechts und beständiger und angemessener Handelsbedingungen sowie Austausch von Informationen über Gesetze im Investitionsbereich; Austausch von Informationen über Investitionsmögliclikeiten unter anderem im Rahmen von Handelsmessen, Ausstellungen, Handelswochen und anderen Veranstaltungen. sowie Verwaltungspraktiken sonstige Vorschriften und ARTIKEL 48 Öffentliches Auftragswesen Die Vertragsparteien arbeiten zusammen, um Bedingungen für die offene und wettbewerbliche Vergabe von Liefer- und Dienstleistungsaufträgen, insbesondere im Wege der Ausschreibung, zu entwickeln. ARTIKEL 49 Zusammenarbeit im Bereich der Normen und der Konformitätsprüfung (1) Durch die Zusammenarbeit zwischen den Vertragsparteien soll die Ausrichtung auf die im Qualitätsbereich angewandten international vereinbarten Kriterien. Grundsätze und Leitlinien gefördert werden. Die erforderlichen Maßnahmen erleichtern Fortschritte auf dem Weg zur gegenseitigen Anerkennung im Bereich der Konformitätsprüfung sowie der Verbesserung der Qualität georgischer Waren. (2) Zu diesem Zweck bemühen sie sich um Zusammenarbeit bei Projekten der technischen Hilfe, 29 die eine geeignete Zusammenarbeit mit Fachorganisationen und -einrichtungen in diesem Bereich fördern; die die Übernahme der technischen Regelwerke der Gemeinschaft und die Anwendung der europäischen Normen und Konformitätsprüfungsverfahren fördern; die den Austausch von Erfahrungen und technischen Informationen im Bereich des Qualitätsmanagements ermöglichen. ARTIKEL 50 Bergbau und Rohstoffe (1) Die Vertragsparteien streben an, im Bereich der Bergbauerzeugnisse und der Rohstoffe Investitionen und Handel auszuweiten. (2) Die Zusammenarbeit konzentriert sich insbesondere auf folgende Bereiche: Austausch von Informationen über die Aussichten in den Sektoren Bergbau und Nichteisenmetalle; Schaffung eines rechtlichen Rahmens für die Zusammenarbeit; Handelsfragen; Erlaß und Umsetzung von Rechtsvorschriften im Umweltbereich; Ausbildung; Sicherheit in der Berpbauindustrie. ARTIKEL 51 Zusammenarbeit in Wissenschaft und Technik (1) Die Vertragsparteien fördern die Zusammenarbeit in ziviler Forschung und technischer Entwicklung (FTE) auf der Grundlage des beiderseitigen Nutzens und, unter Berücksichtigung der Verfügbarkeit von Mitteln, des angemessenen Zugangs zu ihren jeweiligen Programmen und vorbehaltlich eines angemessenen Niveaus des effektiven Schutzes der Rechte an geistigem, gewerblichem und kommerziellem Eigentum (des geistigen Eigentums). (2) Die Zusammenarbeit in Wissenschaft und Technik umfaßt folgendes: Austausch wissenschaftlicher und technischer Informationen; gemeinsame FTE-Tätigkeiten; Bildungsmaßnahmen und Mobilitätsprogramme für Wissenschaftler, Forscher und Techniker beider Seiten, die mit FTE befaßt sind. 30 Umfaßt diese Zusammenarbeit Maßnahmen der allgemeinen und/oder beruflichen Bildung, so ist sie im Einklang mit Artikel 52 durchzuführen. gegenseitigen Die Vertragsparteien Einvernehmens mit anderen Formen der Zusammenarbeit in Wissenschaft und Technik befassen. auf der Grundlage können sich Bei der Durchführung dieser Zusammenarbeit wird besondere Aufmerksamkeit der Neuverwendung von Wissenschaftlern, Ingenieuren, Forschern und Technikern gewidmet, die mit der Erforschung und/oder Produktion von Massenvernichtungswaffen befaßt sind oder waren. + (3) unter diesen Artikel Die gemäß Sondervereinbarungen durchgeführt, die nach den von jeder Vertragspartei angenommenen Verfahren auszuhandeln und zu schließen sind und die unter anderem geeignete Bestimmungen über das geistige Eigentum enthalten. Zusammenarbeit wird fallende ARTIKEL 52 Allgemeine und berufliche Bildung (1) Die Vertragsparteien arbeiten zusammen, um das Niveau der allgemeinen Bildung und der beruflichen Qualifikationen in Georgien sowohl im öffentlichen als auch im privaten Sektor anzuheben. (2) Die Zusammenarbeit konzentriert sich insbesondere auf folgende Bereiche: zwischen Lehranstalten, Modernisierung des Hochschulsystems und des Systems der beruflichen Bildung in Georgien, einschließlich des Zeugnissystems der Hochschulen und der Hochschuldiplome; Ausbildung von Führungskräften im öffentlichen und privaten Sektor sowie von Beamten in noch zu bestimmenden vorrangigen Bereichen; Zusammenarbeit Lehranstalten und Unternehmen; Mobilität Wissenschaftlern und Forschern und Jugendlichen; Förderung der Lehrtätigkeit im Bereich der europäischen Studien an geeigneten Lehranstalten; Unterrichtung der Gemeinschaftssprachen; nachakademische Ausbildung von Konferenzdolmetschern; Ausbildung von Journalisten; Ausbildung von Ausbildern. von Lehrkräften, Graduierten, Verwaltungspersonal. Zusammenarbeit zwischen jungen (3) Die Teilnahme der einen Vertragspartei an den Programmen im Bereich der allgemeinen und beruflichen Bildung der anderen Vertragspartei könnte gemäß ihren Verfahren in Erwägung gezogen werden; soweit angebracht, werden dann 31 institutionelle Rahmen geschaffen und Kooperationspläne aufgestellt, die auf der Teilnahme Georgiens am TEMPUS-Programm der Gemeinschaft aufbauen. ARTIKEL 53 Agrar- und Ernährungswirtschaft Ziel der Zusammenarbeit in diesem Bereich ist die Fortsetzung der Bodenreform, die Modernisierung, die Privatisierung und die Umstrukturierung der Landwirtschaft, der Ernährungswirtschaft und des Dienstleistungssektors in Georgien, die Entwicklung in- und ausländischer Märkte für georgische Erzeugnisse unter Bedingungen, durch die der Schutz der Umwelt gewährleistet wird, und unter Berücksichtigung der Notwendigkeit einer besser gesicherten Nahrungsmittelversorgung sowie die Entwicklung der Agrar- landwirtschaftlicher und Ernährungswirtschaft, der Verarbeitung und des Vertriebs Erzeugnisse. Die Vertragsparteien streben auch die schrittweise Angleichung der georgischen Normen an die technischen Regelwerke der Gemeinschaft für industrielle und landwirtschaftliche Nalirungsmittelerzeugnisse, einschließlich der Gesundheits- und Pflanzenschutznormen. an. ARTIKEL 54 Energie (1) Die Zusammenarbeit erfolgt im Ralimen der Grundsätze der Marktwirtschaft und der Europäischen Energiecharta sowie unter Berücksichtigung des Vertrages über die Energiecharta und des Protokolls über Energieeffizienz und damit verbundene Integration der Uniweitaspekte vor dem Hintergrund der schrittweisen Energiemärkte in Europa. (2) Die Zusammenarbeit umfaßt unter anderem folgende Bereiche: Formulierung und Entwicklung einer Energiepolitik; Verbesserung der Verwaltung und der Regulierung des Energiesektors auf marktwirtschaftlicher Grundlage; Verbesserung der Energieversorgung, einschließlich der Sicherheit der Energieversorgung, in ökonomisch und ökologisch vernünftiger Weise; rationellen Energienutzung und Förderung des Energiesparens und der Umsetzung des Energiechartaprotokolls über Energieeffizienz und damit verbundene Uniweitaspekte: Modernisierung der Energieinfrastrukturen; Verbesserung der Energietechnik für Versorgung und Endverbrauch für alle Energiearten; Managenientausbildung und technische Ausbildung im Energiesektor: Transport und Durchfuhr von Energieerzeugnissen und Energieträgern; (3) (1) Schaffung der notwendigen rechtlichen, steuerlichen und institutionellen, sonstigen Voraussetzungen für die Förderung einer Ausweitung von Handel und Investitionen im Energiebereich; Entwicklung der Wasserkraft und anderer erneuerbarer Energiequellen. tauschen zweckdienliche Die Vertragsparteien über Investitionsprojekte im Energiesektor aus, insbesondere über den Bau und die Instandhaltung von Erdöl- und Gasleitungen oder sonstiger Mittel für den Transport von Energieerzeugnissen. Sie arbeiten zusammen, um die Bestimmungen des Titels IV und des Artikels 47 in bezug auf Investitionen im Energiesektor so wirksam wie möglich umzusetzen. Informationen ARTIKEL 55 Umwelt Unter Berücksichtigung der Europäischen Energiecharta, der Erklärung der Luzerner Konferenz von 1993, des Vertrages über die Energiecharta, insbesondere seines Artikels 19, und des Energiechartaprotokolls über Energieeffizienz und damit verbundene Uniweitaspekte entwickeln und verstärken die Vertragsparteien ihre Zusammenarbeit zum Schutz der Umwelt und der menschlichen Gesundheit. (2) Ziel der Zusammenarbeit Umweltverhältnisse und insbesondere folgendes: ist die Bekämpfung der Verschlechterung der wirksame Überwachung der Verschmutzungsniveaus und Beurteilung der Umweltqualität; Informationssystem über den Zustand der Umwelt; Bekämpfung der lokalen, regionalen und grenzüberschreitenden Luft- und Wasserverschmutzung; ökologische Wiederherstellung; dauerhafte, umweltgerechte und effiziente Energieerzeugung und -nutzung; Sicherheit von Industrieanlagen; Klassifizierung und unbedenklicher Einsatz von Chemikalien; Wasserqualität; Verringerung, Recycling und sichere Entsorgung von Abfällen, Durchführung des Baseler Übereinkommens; ' Auswirkungen der Landwirtschaft auf die Umwelt, Bodenerosion und chemische Verschmutzung; Schutz der Wälder; Erhaltung der Artenvielfalt, Schutzgebiete sowie dauerhafte und umweltgerechte Nutzung und Bewirtschaftung der biologischen Ressourcen; Raumordnung, einschließlich der Bebauungs- und Stadtplanung; Einsatz wirtschaftlicher und fiskalischer Instrumente; globale Klimaveränderung; Uniweiterziehung und Uniweitbewußtsein; 33 technische Hilfe bei der Sanierung radioaktiv kontaminierter Gebiete und Bewältigung der damit zusammenhängenden gesundheitlichen und sozialen Probleme; Durchführung Umweltverträgliclikeitsprüfung im grenzüberschreitenden Ralimen. Übereinkommens Espoo über von des die (3) Die Zusammenarbeit erfolgt insbesondere in folgender Form: Vorkehrungen für Katastrophen und sonstige Notfälle; Austausch von Informationen und Sachverständigen, unter anderem auf dem Gebiet des Transfers sauberer Technologien und der sicheren und ökologisch vernünftigen Nutzung der Biotechnologien; gemeinsame Forschungsaktivitäten; der Verbesserung Gemeinschaftsniveau; Ausbildung in Umweltfragen und Stärkung einschlägiger Einrichtungen; Zusammenarbeit auf regionaler Ebene, einschließlich der Zusammenarbeit im Rahmen der Europäischen Umweltagentur, und auf internationaler Ebene;. Entwicklung von Strategien, insbesondere zu globalen Umwelt- und Klimafragen sowie zur Erreichung einer dauerhaften und umweltgerechten Entwicklung; Umweltverträgliclikeitsstudien. deren Anhebung Rechtsvorschriften und auf ARTIKEL 56 Verkehr Die Vertragsparteien Verkehrsbereich. entwickeln und verstärken ihre Zusammenarbeit im Ziel dieser Zusammenarbeit ist unter anderem die Umstrukturierung und Modernisierung des Verkehrswesens in Georgien und die Sicherstellung, soweit angebracht, der Kompatibilität der Verkelirssysteme im Ralimen der Entwicklung eines umfassenderen Verkehrssystems. traditionellen Aufmerksamkeit Besondere in der Transkaukasus-Region Verkehrsverbindungen der Unabhängigen Staaten untereinander und mit ihren Nachbarländern gewidmet. wird den Die Zusammenarbeit betrifft unter anderem folgendes: Modernisierung der Verwaltung und des Betriebs von Straßenverkehr. Eisenbahnen, Häfen und Flughäfen; Modernisierung und Ausbau von Eisenbahnlinien, Wasserstraßen, Straßen. Häfen. Flughäfen und Luftfahrtinfrastruktur, einschließlich der Modernisierung wichtiger Strecken von gemeinsamem Interesse und der transeuropäischen Verbindungen im Rahmen des der genannten Verkehrsträger, TRACECA-Projekts; Förden r^ und Ausbau des kombinierten Verkehrs; insbesondere derjenigen 34 Förderung gemeinsamer Forschungs- und Entwicklungsprogramme; Ausarbeitung des rechtlichen und institutionellen Rahmens für die Entwicklung und Durchführung einer Politik, einschließlich der Privatisierung des Verkehrssektors. ARTIKEL 57 Postdienste und Telekommunikation Im Rahmen Vertragsparteien die Zusammenarbeit in folgenden Bereichen: ihrer Zuständigkeiten und Befugnisse erweitern und verstärken die die des Leitlinien politischer Entwicklung Ausarbeitung für Telekommunikationssektors und der Postdienste; Entwicklung von Grundsätzen einer Tarifpolitik und des Marketings für den Telekommunikationssektor und die Postdienste; Transfer von Technologie und Know-how, einschließlich über europäische Normen und Kennzeichnungssysteme; Förderung der Entwicklung von Projekten im Bereich Telekommunikation und Postdienste und Investitionsförderung; bereitgestellten und Verbesserung Telekommunikations- und Postdienste, unter anderem durch Liberalisierung von Teilsektoren; fortgeschrittene Anwendung der Telekommunikation, insbesondere im Bereich des elektronischen Zahlungsverkehrs; Verwaltung und Optimierung der Telekommunikationsnetze; angemessene Rechtsgrundlage für die Bereitstellung von Telekommunikations- und Postdiensten und für die Nutzung des Hochfrequenzspektrunis: Ausbildung im Betreiben von Telekommunikations- und Postdiensten unter Marktbedingungen. der Effizienz der Qualität der ARTIKEL 58 Finanzdienstleistungen Ziel der Zusammenarbeit ist insbesondere, die Einbeziehung Georgiens in die weltweit anerkannten Systeme für den gegenseitigen Zahlungsausgleich zu erleichtern. Die technische Hilfe konzentriert sich auf folgendes: Entwicklung von Bank- und Finanzdienstleistungen, Entwicklung eines gemeinsamen Marktes für Kreditquellen, Einbeziehung Georgiens in die weltweit anerkannten Systeme für den gegenseitigen Zahlungsausgleich; Entwicklung -institutionell Finanzsystem Erfahrungsaustausch und Ausbildung von Personal; in Georgien, und von 35 Entwicklung von Versicherungen und dadurch unter anderem Schaffung eines günstigen Rahmens für die Beteiligung von Gesellschaften der Gemeinschaft an der Gründung von Joint-ventures im Versicherungssektor Georgiens sowie Entwicklung einer Ausfuhrkreditver siehe rung. Diese Zusammenarbeit trägt insbesondere dazu bei, den Ausbau der Beziehungen zwischen Georgien und den Mitgliedstaaten im Finanzdienstleistungssektor zu fördern. Artikel 59 Regionalentwicklung (1) (2) Die Vertragsparteien verstärken Regionalentwicklung und der Raumordnung. ihre Zusammenarbeit im Bereich der regionalen und Zu diesem Zweck fördern sie den Austausch von Informationen zwischen lokalen Behörden über die Regional- und nationalen, Raumordnungspolitik und über Methoden für die Formulierung von Regionalpolitik mit der Entwicklung benachteiligter Gebiete als besonderem Schwerpunkt. Außerdem fördern sie direkte Kontakte zwischen den jeweiligen Regionen und öffentlichen Organisationen mit dem Ziel, unter anderem Methoden und Formen der Regionalentwicklungsförderung auszutauschen. ARTIKEL 60 Zusammenarbeit im sozialen Bereich (1) Im Bereich Gesundheitsschutz und Sicherheit arbeiten die Vertragsparteien zusammen, um das Niveau des Gesundheitsschutz und der Sicherheit am Arbeitsplatz zu verbessern. Die Zusammenarbeit umfaßt insbesondere folgendes: der Tätigkeitsbereiche mit Ausbildung in Fragen des Gesundheitsschutzes und der Sicherheit unter hohem besonderer Berücksichtigung Unfallrisiko; Entwicklung und Förderung vorbeugender Maßnahmen zur Bekämpfung von Berufskrankheiten und sonstigen arbeitsbedingten Leiden; Verhütung von Großunfallen und Bewirtschaftung giftiger Chemikalien; Grundlagenforschung in Gesundheitsschutz und Sicherheit am Arbeitsplatz. den Bereichen Arbeitsumwelt sowie 36 (2) Im Bereich der Beschäftigung umfaßt die Zusammenarbeit technische Hilfe für folgendes: insbesondere Optimierung des Arbeitsmarkts; Modernisierung der Arbeitsvermittlungs- und Berufsberatungsdienste; Planung und Verwaltung der Umstrukturierungsprogramme: Förderung der Entwicklung örtlicher Arbeitsmärkte; Informationsaustausch über die Programme für flexible Beschäftigung, einschließlich der Programme zur Förderung der selbständigen Erwerbstätigkeit und des Unternehmertums. (3) Die Vertragsparteien schenken der Zusammenarbeit im Bereich der sozialen Sicherheit besondere Aufmerksamkeit, die unter anderem die Zusammenarbeit bei der Planung und der Durchführung von Reformen der sozialen Sicherheit in Georgien einschließt. Ziel dieser Reformen ist es, in Georgien Schutzmethoden zu entwickeln, die dem marktwirtschaftlichen System entsprechen und alle Bereiche der sozialen Sicherheit umfassen. ARTIKEL 61 Fremdenverkehr Die Vertragsparteien verstärken und entwickeln ihre Zusammenarbeit unter anderem bei folgendem: Erleichterung des Fremdenverkehrs; Intensivierung des Informationsflusses; Transfer von Know-how; Prüfung der Möglichkeiten für gemeinsame Aktionen; Zusammenarbeit zwischen amtlichen Fremdenverkehrsorganisationen: Ausbildung für die Entwicklung des Fremdenverkehrs. ARTIKEL 62 Kleine und mittlere Unternehmen (1) (2) Die Vertragsparteien arbeiten hin auf die Entwicklung und die Stärkung der kleinen und mittleren Unternehmen (KMU) und der Zusammenarbeit zwischen KMU in der Gemeinschaft und Georgien. Die Zusammenarbeit schließt technische Hilfe ein, insbesondere in folgenden Bereichen: 37 Schaffung eines rechtlichen Rahmens für KMU; Aufbau einer angemessenen Infrastruktur (Agentur für die Unterstützung von KMU, Kommunikationswesen, Hilfe bei der Schaffung eines Fonds für KMU); Einrichtung von Technologieparks. ARTIKEL 63 Information und Kommunikation einschließlich Informationen, Die Vertragsparteien unterstützen die Entwicklung moderner Methoden für den Umgang mit effektiven Informationsaustausch. Vorrang erhalten Programme, die Basisinformationen über die Gemeinschaft und Georgien für die breite Öffentlichkeit vermitteln: dazu gehört nach Möglichkeit auch der Zugriff auf Datenbanken unter voller Beachtung der Rechte an geistigem Eigentum. der Medien, fördern und den ARTIKEL 64 Verbraucherschutz um eng arbeiten zusammen, die Kompatibilität Die Vertragsparteien ihrer Verbraucherschutzsysteme zu erreichen. Diese Zusammenarbeit kann den Austausch von Informationen über die gesetzgeberische Arbeit und die institutionelle Reform umfassen, die Einrichtung fester Systeme zur gegenseitigen Information über gefährliche Waren, die Preise. Wareneigenschaften und angebotene Dienstleistungen, die Entwicklung eines Ausiauschs zwischen Vertretern der Verbraucherinteressen, eine höhere Kompatibilität der Verbraucherschutzpolitik und Ausbildungspraktika. der Verbraucherinformation Veranstaltung Verbesserung insbesondere Seminaren über von und die ARTIKEL 65 Zoll (1) Das Ziel der Zusammenarbeit besteht darin, die Einhaltung aller Vorschriften zu gewährleisten, die in Verbindung mit dem Handel und dem lauteren Handel angenommen werden sollen, und für die Angleichung der Zollregelung Georgiens an die der Gemeinschaft zu sorgen. (2) Die Zusammenarbeit betrifft insbesondere folgendes: Austausch von Informationen; Verbesserung der Arbeitsmethoden: Einführung der Kombinierten Nomenklatur und des Einheitspapiers; Verbindung der Durchfuhrsysteme der Gemeinschaft und Georgiens; Vereinfachung der Kontrollen und der Förmlichkeiten im Güterverkehr: Unterstützung bei der Einführung moderner Zollinformationssysteme: Veranstaltung von Seminaren und Ausbildungspraktika. Soweit erforderlich wird technische Hilfe geleistet. (3) Unbeschadet sonstiger Maßnahmen der Zusammenarbeit gemäß diesem Abkommen und insbesondere gemäß den Artikeln 69 und 71 wird die Amtshilfe im Zollbereich zwischen den Verwaltungsbehörden der Vertragsparteien in dem beigefügten Protokoll geregelt. ARTIKEL 66 Zusammenarbeit im Bereich der Statistik Die Zusammenarbeit in diesem Bereich dient der Entwicklung eines leistungsfähigen Statistiksystems, damit zuverlässige Statistiken erstellt werden können, die zur Planung und Überwachung des wirtschaftlichen Reformprozesses und zur Entwicklung von Privatunternehmen in Georgien benötigt werden. Die Vertragsparteien arbeiten insbesondere in folgenden Bereichen zusammen: Anpassung des georgischen Statistiksystems an die international angewandten Methoden, Normen und Klassifikationen: Austausch statistischer Informationen: Bereitstellung der für die Durchführung und Steuerung der wirtschaftlichen Reformen statistischen Informationen. erforderlichen makro- und mikroökonomischen Als Beitrag hierzu leistet die Gemeinschaft Georgien technische Hilfe. ARTIKEL 67 Wirtschaftswissenschaften Die Vertragsparteien erleichtern den wirtschaftlichen Reformprozeß und die Koordinierung der Wirtschaftspolitik durch eine Zusammenarbeit zur Verbesserung der Kenntnis der wesentlichen Aspekte ihrer Volkswirtschaften sowie der Konzeption und der Durchführung der Wirtschaftspolitik in der Marktwirtschaft. Zu diesem Zweck tauschen die Vertragsparteien Informationen über die makroökonomische Leistung und die makroökonomischen Aussichten aus. Die Gemeinschaft leistet technische Hilfe mit folgenden Zielen: Unterstützung Georgiens bei seinem wirtschaftlichen Reformprozeß durch Bereitstellung von Experten, Beratung und technischer Hilfe; Förderung der Zusammenarbeit zwischen Wirtschaftswissenschaftlern, um den zu Transfer von Know-how beschleunigen und für eine weitere Verbreitung der für diese Politik relevanten Forschungsergebnisse zu sorgen. für die Konzeption der Wirtschaftspolitik ARTIKEL 67a Währungspolitik Auf Ersuchen der georgischen Behörden leistet die Union technische Hilfe zur Unterstützung der Bemühungen Georgiens um die Stärkung seines Währungssystems und die Herstellung der vollen Konvertibilität seiner Währung. in voller Abstimmung mit den Dies umfaßt technische Hilfe bei der Konzipierung und Durchführung der Währungs internationalen und Kreditpolitik Georgiens Finanzinstitutionen, bei der Ausbildung von Personal und bei der Entwicklung von Finanzmärkten einschließlich der Börse. Ferner umfaßt es einen informellen Meinungsaustausch über die Grundsätze und das Funktionieren des Europäischen Währungssystems und die Regelungen der EG betreffend die Finanzmärkte und den Kapitalverkehr. 40 TITEL VII ZUSAMMENARBEIT IN FRAGEN DER DEMOKRATIE UND DER MENSCHENRECHTE ARTIKEL 68 Die Vertragsparteien arbeiten in allen Fragen, die die Schaffung und Stärkung demokratischer Einrichtungen betreffen, zusammen; diese Zusammenarbeit schließt diejenigen Einrichtungen ein, die erforderlich sind, um die Rechtsstaatlichkeit sowie den Schutz der Menschenrechte und der Grundfreiheiten gemäß dem Völkerrecht und den Grundsätzen der OSZE zu stärken. Diese Zusammenarbeit erfolgt in Form von Programmen für technische Hilfe, mit denen unter anderem folgendes unterstützt werden soll: die Formulierung einschlägiger Gesetze und Vorschriften, die Durchführung dieser Gesetze, das Funktionieren des Gerichtswesens, die Rolle des Staates in Justizangelegenheiten und das Funktionieren des Wahlsystems. Die Programme können, soweit angebracht, auch Ausbildung enthalten. Die Vertragsparteien fördern die Kontakte und den Austausch zwischen ihren nationalen und Parlamentariern und Nichtregierungsorganisationen. regionalen Behörden ihren Justizbehörden, sowie 41 TITEL VIII ZUSAMMENARBEIT BEI DER VERHÜTUNG VON STRAFTATEN UND DER VERHÜTUNG UND KONTROLLE DER ILLEGALEN EINWANDERUNG ARTIKEL 69 Die Vertragsparteien nelimen die Zusammenarbeit mit dem Ziel auf, Straftaten wie die folgenden zu verhüten: Wirtschaftsstraftaten einschließlich Korruption; illegale Geschäfte mit Waren einschließlich Industriemüll; Fälschung. Die Zusammenarbeit in den genannten Bereichen beruht auf gegenseitiger Konsultation und auf enger Interaktion. Technische Hilfe und Amtshilfe können unter anderem in folgenden Bereichen geleistet werden: Konzeption innerstaatlicher Rechtsvorschriften im Bereich der Verhütung von Straftaten; Einrichtung von Informationszentren; Steigerung der Effizienz der Einrichtungen, die mit der Verhütung von Straftaten befaßt sind; Ausbildung des Personals und Ausbau der Forschungsinfrastruktur; Ausarbeitung von für beide Seiten annehmbaren Maßnahmen zur Verhinderung von Straftaten. ARTIKEL 70 Geldwäsche (1) (2) Die Vertragsparteien sind sich einig über die Notwendigkeit, Anstrengungen zu unternehmen und zusammenzuarbeiten, um zu verhindern, daß ihre Finanz systeme zum Waschen von Erlösen aus Straftaten im allgemeinen und aus Drogendelikten im besonderen mißbraucht werden. Die Zusammenarbeit in diesem Bereich umfaßt Amtshilfe und technische Hilfe mit dem Ziel, geeignete Normen gegen die Geldwäsche festzulegen, die den von der Gemeinschaft und den einschlägigen internationalen Gremien, insbesondere der Financial Action Task Force (FATF), festgelegten Normen gleichwertig sind. ARTIKEL 71 Drogen 42 Im Rahmen ihrer Zuständigkeiten und Befugnisse arbeiten die Vertragsparteien zusammen, um die Wirksamkeit und die Effizienz von Strategien und Maßnahmen zu erhöhen, mit denen verhindert werden soll, daß Betäubungsmittel und psychotrope Stoffe widerrechtlich hergestellt, beschafft und gehandelt werden, einschließlich der Verhütung der mißbräuchlichen Verwendung von Ausgangsstoffen, und um die Verhütung und Reduzierung der Nachfrage nach Drogen zu fördern. Die Zusammenarbeit in diesem Bereich beruht auf gegenseitiger Konsultation und enger Koordinierung der Ziele und der Maßnahmen in den verschiedenen drogenrelevanten Bereichen zwischen den Vertragsparteien. ARTIKEL 71a Illegale Einwanderung (1) Die Mitgliedstaaten der Europäischen Union und Georgien vereinbaren zusammenzuarbeiten, um die illegale Einwanderung zu verhüten und zu kontrollieren. Zu diesem Zweck erklärt sich Georgien bereit, diejenigen seiner Staatsangehörigen, die sich illegal im Gebiet eines Mitgliedstaats aufhalten, auf dessen Ersuchen ohne weitere Förmlichkeiten wiederaufzunehmen; erklärt sich jeder Mitgliedstaat bereit, diejenigen seiner Staatsangehörigen im Sinne der Definition für Gemeinschaftszwecke, die sich illegal im Gebiet Georgiens aufhalten, auf deren Ersuchen ohne weitere Förmlich keiten wiederaufzunehmen. Die Mitgliedstaaten und Georgien versehen geeigneten Ausweispapieren. ihre Staatsangehörigen mit (2) Georgien erklärt sich bereit, mit den Mitgliedstaaten, die darum ersuchen, bilaterale Abkommen zu schließen, in denen spezifische Verpflichtungen zur Wiederaufnahme geregelt werden, unter anderem eine Verpflichtung zur Wieder aufnahme Staatsangehöriger anderer Länder und Staatenloser, die aus Georgien in das Gebiet eines solchen Mitgliedstaates gekommen sind oder die aus einem solchen Mitgliedstaat in das Gebiet Georgiens gekommen sind. (3) Der Kooperationsrat prüft, welche sonstigen gemeinsamen Anstrengungen unternommen werden können, um die illegale Einwanderung zu verhüten und zu kontrollieren. 43 TITEL IX KULTURELLE ZUSAMMENARBEIT ARTIKEL 72 ( 1 ) Die Vertragsparteien verpflichten sich, die kulturelle Zusammenarbeit zu fördern, zu begünstigen und zu erleichtern. Soweit angebracht, können die von der Gemeinschaft oder von einem oder mehreren Mitgliedstaaten durchgeführten Programme für kulturelle Zusammenarbeit in die Zusammenarbeit einbezogen und zusätzliche Aktivitäten von beiderseitigem Interesse entwickelt werden. (2) Die Zusammenarbeit kann unter anderem folgende Bereiche umfassen: Informations- und Erfahrungsaustausch im Bereich der Erhaltung und des Schutzes von Denkmälern, Kulturstätten (architektonisches Erbe) und Museums werten; kultureller Austausch zwischen Einrichtungen, Künstlern und anderen im Bereich der Kultur Tätigen; Übersetzung von Werken der Literatur. 44 TITEL X FINANZIELLE ZUSAMMENARBEIT IM BEREICH DER TECHNISCHEN HILFE ARTIKEL 73 Zur Erreichung der Ziele dieses Abkommens erhält Georgien von der Gemeinschaft im Einklang mit den Artikeln 74, 75 und 76 vorübergehend Finanzhilfe als technische Hilfe in Form von Zuschüssen. Mit dieser Hilfe soll die wirtschaftliche Umgestaltung Georgiens beschleunigt werden. ARTIKEL 74 Diese Finanzhilfe wird im Rahmen des in der einschlägigen Verordnung des Rates vorgesehenen TACIS-Programms der Gemeinschaft gewährt. ARTIKEL 75 Die Ziele und die Bereiche der Finanzhilfe der Gemeinschaft werden in einem Richt programm festgelegt, das die gesetzten Prioritäten enthält und zwischen den beiden Vertragsparteien unter Berücksichtigung der Bedürfnisse Georgiens, der Aufnahme fähigkeit der Sektoren und der Fortschritte bei der Reform vereinbart wird. Die Vertragsparteien unterrichten den Kooperationsrat. ARTIKEL 76 Im Hinblick auf einen optimalen Einsatz der verfügbaren Mittel sorgen die Vertrags parteien dafür, daß die von der Gemeinschaft geleistete technische Hilfe eng koordiniert wird mit den Beiträgen aus anderen Quellen, wie Mitgliedstaaten. andere Länder und internationale Organisationen wie die Internationale Bank für Wiederaufbau und Entwicklung und die Europäische Bank für Wiederaufbau und Entwicklung. 45 TITEL XI INSTITUTIONELLE, ALLGEMEINE UND SCHLUSSBESTIMMUNGEN ARTIKEL 77 Es wird ein Kooperationsrat eingesetzt, der die Durchführung dieses Abkommens überwacht. Der Kooperationsrat tagt einmal jährlich auf Ministerebene. Er prüft alle wichtigen Fragen, die sich aus dem Abkommen ergeben, sowie alle sonstigen bilateralen oder internationalen Fragen, die zur Erreichung der Ziele dieses Abkommens von beiderseitigem Interesse sind. Der Kooperationsrat kann im Einvernehmen der beiden Vertragsparteien auch geeignete Empfehlungen aussprechen. ARTIKEL 78 (1) Der Kooperationsrat besteht aus den Mitgliedern des Rates der Europäischen Union und Mitgliedern der Kommission der Europäischen Gemeinschaften einer seits und aus Mitgliedern der Regierung Georgiens andererseits. (2) Der Kooperationsrat gibt sich eine Geschäftsordnung. (3) Das Amt des Vorsitzenden des Kooperationsrats wird abwechselnd von einem Vertreter der Gemeinschaft und von einem Mitglied der Regierung Georgiens ausgeübt. ARTIKEL 79 (1) Der Kooperationsrat wird bei der Erfüllung seiner Aufgaben von einem Kooperationsausschuß unterstützt, der sich aus Vertretern der Mitglieder des Rates der Europäischen Union und Mitgliedern der Kommission der Europäischen Gemeinschaften einerseits und Vertretern der Regierung Georgiens andererseits zusammensetzt, bei denen es sich normalerweise um hohe Beamte handelt. Das Amt des Vorsitzenden des Kooperationsausschusses wird abwechselnd von der Gemeinschaft und von Georgien ausgeübt. Der Kooperationsrat legt in seiner Geschäftsordnung Arbeitsweise und Aufgaben des Kooperationsausschusses fest, zu denen auch die Vorbereitung der Tagungen des Kooperationsrats gehört. (2) Der Kooperationsrat kann seine Befugnisse dem Kooperationsausschuß übertragen, der für die Kontinuität zwischen den Tagungen des Kooperationsrats sorgt. 46 ARTIKEL 80 Der Kooperationsrat kann Sonderausschüsse oder -gremieii einsetzen, die ihn bei der Erfüllung seiner Aufgaben unterstützen, und legt die Zusammensetzung und die Aufgaben sowie die Arbeitsweise derartiger Ausschüsse oder Gremien fest. ARTIKEL 81 Bei der Prüfung einer Frage, die sich im Rahmen dieses Abkommens in bezug auf eine Bestimmung ergibt, die auf einen GATT/WTO-Artikel verweist, berücksichtigt der Kooperationsrat soweit wie möglich die Auslegung, die der betreffende GATT/WTO- Artikel im allgemeinen durch die Vertragsparteien des G ATT/der WTO erfährt. ARTIKEL 82 Es wird ein Parlamentarischer Kooperationsausschuß eingesetzt. In diesem Gremium treffen Mitglieder des georgischen Parlaments und des Europäischen Parlaments zu einem Meinungsaustausch zusammen. Er tagt in regelmäßigen Zeitabständen, die er selbst festlegt. ARTIKEL 83 (1) Der Parlamentarische Kooperationsausschuß setzt sich aus Mitgliedern des Europäischen Parlaments einerseits und Mitgliedern des georgischen Parlaments andererseits zusammen. (2) Der Parlamentarische Kooperationsausschuß gibt sich eine Geschäftsordnung. (3) Den Vorsitz im Parlamentarischen Kooperationsausschuß führt abwechselnd das Europäische Parlament und das georgische Parlament nach Maßgabe der Geschäftsordnung. ARTIKEL 84 Der Parlamentarische Kooperationsausschuß kann den Kooperationsrat um sachdienliche Informationen zur Durchführung dieses Abkommens ersuchen; dieser erteilt dann dem Ausschuß die erbetenen Informationen. Der Parlamentarische Kooperationsausschuß wird über die Empfehlungen des Kooperationsrats unterrichtet. Der Parlamentarische Kooperationsausschuß kann Empfehlungen an den Kooperationsrat richten. 47 ARTIKEL 85 (1) Die Vertragsparteien verpflichten sich, im Geltungsbereich dieses Abkommens dafür zu sorgen, daß natürliche und juristische Personen der anderen Vertrags partei ohne Benachteiligung gegenüber den eigenen Staatsangehörigen die zuständigen Gerichte und Verwaltungsorgane der Vertragsparteien anrufen können, um ihre persönlichen Rechte und ihre Eigentumsrechte, einschließlich der Rechte an geistigem, gewerblichem und kommerziellem Eigentum, geltend zu machen. (2) Im Ralimen ihrer Zuständigkeiten und Befugnisse fördern die Vertragsparteien die Annahme von Schiedsverfahren zur Beilegung von Streitigkeiten, die sich aus den Geschäften oder aus der Zusammenarbeit zwischen den Wirtschaftsteilnehmern der Gemeinschaft und Georgiens ergeben; kommen die Vertragsparteien überein, daß, wenn für eine Streitigkeit ein Schiedsverfahren eingeleitet wird, jede Streitpartei ihren Schiedsrichter ohne Rücksicht auf seine Staatsangehörigkeit wählen kann und daß der den Vorsitz führende dritte Schiedsrichter oder der Einzeischiedsrichter Staatsangehöriger eines Drittstaats sein kann, sofern die Schiedsordnung der von den Parteien gewählten Schiedsstelle nichts anderes bestimmt; empfehlen die Vertragsparteien ihren Wirtschaftsteilnehmern, die für ihre Verträge maßgebliche Rechtsordnung im gegenseitigen Einvernehmen zu wählen; fördern die Vertragsparteien die Inanspruchnahme der von der Kommission der Vereinten Nationen für internationales Handelsrecht (UNCITRAL) ausgearbeiteten Schiedsordnung und der Schiedsstellen der Unterzeiclinerstaaten des am 10. Juni 1958 in New York angenommenen Übereinkommens über die Anerkennung und Vollstreckung ausländischer Schiedssprüche. ARTIKEL 86 Das Abkommen hindert eine Vertragspartei nicht daran, alle Maßnahmen zu ergreifen, a) b) die sie für notwendig erachtet, um die Weitergabe von Informationen zu verhindern, die ihren wesentlichen Sicherheitsinteressen widerspricht; die die Herstellung von oder den Handel mit Waffen, Munition und Kriegs material oder eine für Verteidigungszwecke unentbehrliche Forschung, Entwick lung oder Produktion betreffen; diese Maßnahmen dürfen die Wettbewerbs bedingungen hinsichtlich der nicht eigens für militärische Zwecke bestimmten Waren nicht beeinträchtigen; 48 c) d) die sie zur Wahrung ihrer eigenen Sicherheitsinteressen im Falle schwer wiegender innerstaatlicher Störungen der öffentlichen Sicherheit und Ordnung, im Kriegsfall, bei einer ernsten, eine Kriegsgefahr darstellenden internationalen Spannung oder in Erfüllung der von ihr übernommenen Verpflichtungen zur Wahrung des Friedens und der internationalen Sicherheit für notwendig erachtet; die sie für notwendig erachtet, um ihre internationalen Verpflichtungen und Zusagen zur Überwachung von gewerblichen Waren und Technologien mit doppeltem Verwendungszweck einzuhalten. ARTIKEL 87 (1) In den unter dieses Abkommen fallenden Bereichen und unbeschadet der darin enthaltenen besonderen Bestimmungen dürfen die von Georgien gegenüber der Gemeinschaft angewandten Regelungen keine Diskriminierung zwischen den Mitgliedstaaten, deren Staatsangehörigen oder deren Gesellschaften oder Firmen bewirken; dürfen die von der Gemeinschaft gegenüber Georgien angewandten Regelungen keine Diskriminierung zwischen georgischen Staats angehörigen oder Gesellschaften oder Firmen bewirken. (2) Absatz 1 berührt nicht das Recht der Vertragsparteien, ihre Steuervorschriften auf Steuerpflichtige anzuwenden, die sich hinsichtlich ihres Wohnsitzes nicht in einer gleichartigen Situation befinden. ARTIKEL 88 (1) Jede der beiden Vertragsparteien kann den Kooperationsrat mit jeder Streitigkeit über die Anwendung oder die Auslegung dieses Abkommens befassen. (2) Der Kooperationsrat kann die Streitigkeit durch Empfehlung beilegen. (3) Kann die Streitigkeit nicht gemäß Absatz 2 beigelegt werden, so kann die eine Vertragspartei der anderen Vertragspartei notifizieren, daß sie einen Schlichter bestellt hat; die andere Vertragspartei ist dann verpflichtet, binnen zwei Monaten einen zweiten Schlichter zu bestellen. Für die Anwendung dieses Verfahrens gelten die Gemeinschaft und die Mitgliedstaaten als eine Streitpartei. Der Kooperationsrat bestellt einen dritten Schlichter. Die Empfehlungen der Schlichter ergehen mit Stimmenmehrheit. Diese Empfehlungen sind für die Vertragsparteien nicht bindend. 49 (4) Der Kooperationsrat kann eine Verfahrensordung für die Streitbeilegung erlassen. ARTIKEL 89 Die Vertragsparteien kommen überein, auf Antrag einer Vertragspartei umgehend auf geeignetem Wege Konsultationen aufzunehmen, um Fragen der Auslegung oder der Durchfulirung dieses Abkommens oder sonstige Aspekte der Beziehungen zwischen den Vertragsparteien zu erörtern. Dieser Artikel läßt die Artikel 13, 88 und 94 unberührt. ARTIKEL 90 Die Behandlung, die Georgien gemäß diesem Abkommen gewährt wird, ist nicht günstiger als diejenige, die die Mitgliedstaaten einander gewähren. ARTIKEL 91 Im Sinne dieses Abkommens sind "Vertragsparteien" Georgien einerseits und die Gemeinschaft oder die Mitgliedstaaten oder die Gemeinschaft und die Mitgliedstaaten, gemäß ihren Befugnissen andererseits. ARTIKEL 92 Soweit unter dieses Abkommen fallende Fragen unter den Vertrag über die Energiecharta und die dazugehörigen Protokolle fallen, finden auf diese Fragen dieser Vertrag und diese Protokolle mit ihrem Inkrafttreten nur insoweit Anwendung, als dies darin vorgesehen ist. ARTIKEL 93 Dieses Abkommen wird für zunächst zehn Jahre geschlossen. Danach wird das Abkommen automatisch um jeweils ein Jahr verlängert, sofern nicht eine Vertragspartei das Abkommen sechs Monate vor Ende der Laufzeit schriftlich gegenüber der anderen Vertragspartei kündigt. ARTIKEL 94 (1) Die Vertragsparteien treffen alle allgemeinen oder besonderen Maßnahmen, die zur Erfüllung ihrer Verpflichtungen aus dem Abkommen erforderlich sind. Sie sorgen dafür, daß die Ziele des Abkommens erreicht werden. 50 (2) Ist die eine Vertragspartei der Auffassung, daß die andere Vertragspartei einer Verpflichtung aus dem Abkommen nicht nachgekommen ist, so kann sie geeignete Maßnahmen treffen. Abgesehen von besonders dringenden Fällen unterbreitet sie dem Kooperationsrat vor Ergreifen dieser Maßnahme alle zweckdienlichen Informationen für eine gründliche Prüfung der Situation, um eine für die Vertragsparteien annehmbare Lösung zu finden. Es sind mit Vorrang solche Maßnahmen zu wählen, die das Funktionieren des Abkommens am wenigsten stören. Diese Maßnahmen werden unverzüglich dem Kooperationsrat notifiziert, sofern die andere Vertragspartei dies beantragt. Die Anhänge I, II, III, IV und V sowie das Protokoll sind Bestandteil dieses Abkommens. ARTIKEL 95 ARTIKEL 96 Bis zur Verwirklichung der Gleichheit der Rechte von Einzelpersonen und Wirtschafts- teihiehmern nach Maßgabe dieses Abkommens läßt dieses Abkommen die Rechte unberührt, die diesen aufgrund bestehender Abkommen zwischen einem oder mehreren Mitgliedstaaten einerseits und Georgien andererseits gewährt werden, mit Ausnahme der Bereiche, die unter die Zuständigkeit der Gemeinschaft fallen, und unbeschadet der Verpflichtungen der Mitgliedstaaten aus diesem Abkommen in den Bereichen ihrer Zuständigkeit. ARTIKEL 97 Dieses Abkommen gilt für die Gebiete, in denen der Vertrag zur Gründung der Europäischen Gemeinschaft, der Vertrag über die Gründung der Europäischen Gemeinschaft für Kohle und Stahl und der Vertrag zur Gründung der Europäischen Atomgemeinschaft angewandt werden, nach Maßgabe dieser Verträge einerseits sowie für das Gebiet Georgiens andererseits. ARTIKEL 98 Der Generalsekretär des Rates der Europäischen Union Abkommens. ist Verwahrer dieses ARTIKEL 99 51 Die Urschrift dieses Abkommen, dessen Wortlaut in in dänischer, deutscher, englischer, finnischer, französischer, griechischer, italienischer, niederländischer, portugiesischer, schwedischer, spanischer und georgischer Sprache gleichermaßen verbindlich ist, wird beim Generalsekretär des Rates der Europäischen Union hinterlegt. ARTIKEL 100 Dieses Abkommen wird von den Vertragsparteien nach Maßgabe ihrer eigenen Verfahren genehmigt. Dieses Abkommen tritt am ersten Tag des zweiten Monats nach dem Tag in Kraft, an dem die Vertragsparteien dem Generalsekretär des Rates der Europäischen Union notifiziert haben, daß die in Absatz 1 genannten Verfahren abgeschlossen sind. Dieses Abkommen ersetzt mit seinem Inkrafttreten, was die Beziehungen zwischen Georgien und der Gemeinschaft angeht, das am 18. Dezember 1989 in Brüssel unterzeichnete Abkommen zwischen der Europäischen Wirtschaftsgemeinschaft, der Europäischen Atomgemeinschaft und der Union der Sozialistischen Sowjetrepubliken über den Handel und die handelspolitische und wirtschaftliche Zusammenarbeit. ARTIKEL 101 Für den Fall, daß bis zum Abschluß der für das Inkrafttreten dieses Abkommens erforderlichen Verfahren einige Teile dieses Abkommens durch ein Interimsabkommen zwischen der Gemeinschaft und Georgien in Kraft gesetzt werden, kommen die Vertrags parteien überein, daß unter dem Zeitpunkt "Inkrafttreten des Abkommens" der Zeitpunkt des Inkrafttretens des Interimsabkommens zu verstehen ist. 52 VERZEICHNIS DER BEIGEFUGTEN DOKUMENTE Anhang I Nicht bindendes Verzeiclinis der den Unabhängigen Staaten von Georgien gemäß Artikel 8 Absatz 3 gewährten Vorteile Anhang II In Artikel 42 genannte Übereinkünfte über geistiges, gewerbliches und kommerzielles Eigentum Anhang III In Artikel 25 genannte Definition der Finanzdienstleistungen Anhang IV Vorbehalte der Gemeinschaft gemäß Artikel 22 Absatz 2 Anhang V Vorbehalte Georgiens gemäß Artikel 22 Absatz 4 Protokoll über die gegenseitige Amtshilfe der Verwaltungsbehörden im Zollbereich 53 Nicht bindendes Verzeichnis der den Unabhängigen Staaten von Georgien gemäß Artikel 8 Absatz 3 gewährten Vorteile ANHANG I Alle Unabhängigen Staaten: Es werden keine Einfuhrzölle erhoben. Bei der Einfuhr werden weder Mehrwertsteuer noch Verbrauchsteuern erhoben. Alle Unabhängigen Staaten: Besonderes System der nichtgewerblichen Vorgänge, einschließlich der sich hieraus ergebenden Zahlungen. 54 In Artikel 42 genannte Übereinkünfte über geistiges, gewerbliches und kommerzielles Eigentum ANHANG II 1. Artikel 42 Absatz 2 betrifft folgende multilaterale Übereinkünfte: Internationales Abkommen über den Schutz der ausübenden Künstler, der Hersteller von Tonträgern und der Sendeunternehmen (Rom 1961); Protokoll zum Madrider Abkommen über die internationale Registrierung von Marken (Madrid 1989); Abkommen von Nizza über die internationale Klassifikation von Waren und Dienstleistungen für die Eintragung von Marken (Genfer Fassung von 1977, geändert 1979); Budapester Vertrag über die internationale Anerkennung der Hinterlegung (1977, von Mikroorganismen fur die Zwecke von Patentverfahren geändert 1980); Internationales Übereinkommen zum Schutz von Pflanzenzüchtungen (UPOV) (Genfer Fassung von 1991). 2. 3. Der Kooperationsrat kann empfehlen, daß Artikel 42 Absatz 2 auf andere multilaterale Übereinkünfte Anwendung findet. Treten im Bereich des geistigen, gewerblichen und kommerziellen Eigentums Probleme auf, welche die Handels bedingungen beeinflussen, so finden auf Antrag einer Vertragspartei unverzüglich Konsultationen statt, um beide Seiten zufriedenstellende Lösungen zu finden. Die Vertragsparteien bekräftigen, daß sie der Einhaltung der Verpflichtungen, die sich aus folgenden multilateralen Übereinkünften ergeben, besondere Bedeutung beimessen: Berner Übereinkunft über den Schutz von Werken der Literatur und Kunst (Pariser Fassung von 1971); Pariser Verbandsübereinkunft zum Schutz des gewerblichen Eigentums (Stockholmer Fassung von 1967, geändert 1979); Madrider Abkommen über die internationale Registrierung von Marken (Stockholmer Fassung von 1967, geändert 1979); Vertrag über die internationale Zusammenarbeit auf dem Gebiet des Patentwesens (Washington 1970, geändert 1979 und 1984). 55 Ab Inkrafttreten dieses Abkommens gewährt Georgien den Gesellschaften und Staatsangehörigen der Gemeinschaft hinsichtlich der Anerkennung und des Schutzes von geistigem, gewerblichem und kommerziellem Eigentum eine Behandlung, die nicht weniger günstig ist als die von ihm einem Drittland gemäß einem bilateralen Abkommen gewährte Behandlung. Absatz 4 gilt nicht für die von Georgien einem Drittland auf der Grundlage tatsächlicher Gegenseitigkeit gewährten Vorteile und für die von Georgien einem anderen Nachfolgestaat der UdSSR gewährten Vorteile. 56 In Artikel 25 genannte Definition der Finanzdienstleistungen ANHANG HI Finanzdienstleistungen sind alle Dienstleistungen finanzieller Art, die von einem Finanz- dienstleistungserbringer einer Vertragspartei angeboten werden. Finanzdienstleistungen schließen folgende Tätigkeiten ein: A. B. Alle Dienstleistungen 1. Versicherungsdienstleistungen und versicherungsbezogenen Lebensversicherung Nichtlebensversicherung Direktversicherung (einschließlich Mitversicherung) i) ii) Rückversicherung und Retrozession Versicherungsvermittlung Versicherungsmaklern und Versicherungsvertretern versicherungsbezogene Nebendienstleistungen in den Bereichen Beratung, Versicherungsmathematik, Risikobewertung und Schadenregulierung Dienstleistungen von wie 2. 3. 4. 3. 4. 5. 6. Bank- und sonstige Finanzdienstleistungen (mit Ausnahme von Versicherungen) 1. 2. Annahme von Einlagen und sonstigen rückzahlbaren Geldern von Kunden Gewährung von Krediten aller Art, einschließlich "Verbraucherkrediten, Hypothekarkrediten, Factoring und Finanzierung von Handelsgeschäften Finanzierungsleasing sämtliche Zahlungs- und Überweisungsdienstleistungem einschließlich Kreditkarten, Charge cards, Debitkarten, Reiseschecks und Bankschecks Bürgschaften und Verpflichtungen Handel für eigene oder Kundenrechnung an Börsen, auf OTC-Märkten oder in anderer Form mit a) b) c) Geldmarkttiteln (Schecks, Wechseln, Einlagenzertifikaten usw. ) Fremdwährungen derivativen Instrumenten einschließlich (aber nicht beschränkt auf) Futures und Optionen Wechselkurs- und Zinsinstrumenten, einschließlich Produkten wie Swaps und Forward Rate Agreements usw. übertragbaren Wertpapieren sonstigen einschließlich Edelmetallen Finanzanlagen Instrumenten d) e) f) begehbaren und 7. 8. Beteiligung an der Emission von Wertpapieren aller Art, einschließlich Übernahme und Plazierung als Vertreter (öffentlich oder privat) und Erbringung von Dienstleistungen im Zusammenhang mit solchen Emissionen Tätigkeiten als Finanzmakler 57 9. 10. 11. 12. oder Portfolio- Vermögensverwaltung wie Cash-Management Management, alle Formen kollektiver Anlageverwaltung, Verwaltung von Pensionsfonds, Depotverwahrung- und -Verwaltung, Treuhandverwaltung im Zusammenhang mit Abrechnungs- und Clearingdienstleistungen Finanzanlagen, einschließlich Wertpapieren, derivativen Instrumenten und sonstigen begebbaren Instrumenten im Beratung, Vermittlung und sonstige Finanznebendienstleistungen Zusammenhang mit allen unter den Nummern 1 bis 10 aufgeführten Tätigkeiten, einschließlich Kreditauskunft und Kreditwürdigkeitsprüfung, Anlage- und Portfolioforschung -beratung, Beratung über Aquisitionen, Unternehmensumstrukturierungen sowie Unternehmens- strategien Bereitstellung und Weiterleitung von FinanzinforiTiatioiieii, Finanz- und datenverarbeitung, Software sonstiger einschlägiger Software durch die Erbringer anderer Finanz dienstleistungen für die Finanzdatenverarbeitung und Von der Definition der Finanzdienstleistungen ausgenommen sind folgende Tätigkeiten: a) b) c) Tätigkeiten, die von Zentralbanken und anderen öffentlichen Organen im Rahmen der Geld- und Währungspolitik ausgeübt werden Tätigkeiten, die von Zentralbanken, staatlichen Stellen oder Behörden oder öffentlichen Organen für Rechnung des Staates ausgeübt werden oder für die dieser eine Bürgschaft übernimmt, außer in den Fällen, in denen diese Tätigkeiten von den Erbringern von Finanzdienstleistungen im Wettbewerb mit den genannten öffentlichen Einrichtungen ausgeübt werden können Tätigkeiten, die Teil eines gesetzlichen Systems der sozialen Sicherheit oder einer öffentlichen Pensionsregelung sind, außer in denen diese Tätigkeiten von den Erbringern von Finanzdienstleistungen im Wettbewerb mit öffentlichen oder privaten Einrichtungen ausgeübt werden können in den Fällen, 58 Vorbehalte der Gemeinschaft gemäß Artikel 22 Absatz 2 ANHANG IV Bergbau In einigen Mitgliedstaaten können für nicht-EG-kontrollierte Gesellschaften Bergwerks und Abbaukonzessionen erforderlich sein. Fischerei Der Zugang zu den biologischen Ressourcen und Fischbeständen in den - Meeres gewässern, die zum Hoheitsbereich der Mitgliedstaaten der Gemeinschaft gehören, und ihre Nutzung sind den Fischereifahrzeugen vorbehalten, die unter der Flagge eines Mitgliedstaats der Gemeinschaft fahren und im Gebiet der Gemeinschaft registriert sind, sofern nichts anderes bestimmt ist. Erwerb von Immobilien In einigen Mitgliedstaaten unterliegt der Erwerb von Immobilien durch Nicht-EG- Gesellschaften Beschränkungen. Audiovisuelle Dienstleistungen einschließlich Rundfunk Die Inländerbehandlung bezüglich Produktion und Verbreitung, einschließlich Rundfunk und sonstigen Formen der öffentlichen Übertragung, kann audiovisuellen Werken vorbehalten werden, die bestimmte Ursprungskriterien erfüllen. Telekommunikationsdienstleistungen einschließlich Mobil- und Satellitenfunk Dienstleistungen vorbehalten. In einigen Mitgliedstaaten -infrastrukturen beschränkt. ist der Marktzugang für Zusatzdienstleistungen und Freiberufliche Dienstleistungen Diese Dienstleistungen sind natürlichen Personen vorbehalten, welche die Staats angehörigkeit der Mitgliedstaaten besitzen. Unter bestimmten Voraussetzungen können diese Personen Gesellschaften gründen. Landwirtschaft In einigen Mitgliedstaaten gilt die Inländerbehandlung nicht für nicht-EG-kontrollierte Gesellschaften, die einen landwirtschaftlichen Betrieb übernehmen wollen. Der Erwerb 59 von Rebflächen durch nicht-EG-kontrollierte Gesellschaften erforderlichenfalls genehmigungspflichtig. ist anzeige- oder Dienstleistungen von Nachrichtenbüros In einigen Mitgliedstaaten bestehen Beschränkungen für die ausländische Beteiligung an Verlags- und Rundftinkgesellschaften. 60 Vorbehalte Georgiens gemäß Artikel 22 Absatz 4 ANHANG V 1. Das derzeitige georgische Investitionsrecht schreibt vor, daß Investitionen ausländischer Gesellschaften und Investitionen georgischer Gesellschaften, die nicht vom Staat kontrolliert1 werden, der Genehmigung durch die zuständigen georgischen Behörden bedürfen. Die festgelegten Voraussetzungen für die Erteilung dieser Genelimigung führen nicht zu einer Benachteiligung ausländischer Gesellschaften gegenüber privaten georgischen Gesellschaften. im georgischen Recht Von dieser Genehmigung darf weder Gebrauch gemacht werden, um die den Gesellschaften der Gemeinschaft nach Artikel 22 Absatz 4 gewährten Vorteile zunichte zu machen, noch, um sonstige Bestimmungen dieses Abkommens zu umgehen. Vor allem darf von ihr nicht Gebrauch gemacht werden, um die Niederlassung von Gesellschaften der Gemeinschaft in einem Bereich wirtschaft licher Tätigkeit zu verhindern, der nicht zu den unten genannten gehört. Die Genelimigung darf nicht ohne ordnungsgemäße Begründung widerrufen werden; gegen einen solchen Widerruf kann ein Rechtsbehelf eingelegt werden, und es kann deswegen erforderlichenfalls das Streitbeilegungverfahren eingeleitet werden. Spätestens am 31. Dezember 1998 paßt Georgien seine Rechtsvorschriften über die Genehmigung der üblichen internationalen Praxis und insbesondere den Rechtsvorschriften der Gemeinschaft an. Die EU leistet hierbei technische Hilfe. Während dieser Übergangszeit trifft Georgien keine Maßnahmen, welche die Bedingungen für die Niederlassung und die Geschäftstätigkeit von Gesellschaften der Gemeinschaft restriktiver machen, als sie am Tag vor dem Tag der Para- phierung dieses Abkommens sind. 2. Ausländische Investitionen sind in folgenden Bereichen verboten: Verteidigung und Sicherheit Georgiens; Herstellung und Verkauf von Betäubungsmitteln und psychotropen Stoffen; Anbau und Verkauf von Pflanzen, die betäubende oder giftige Stoffe enthalten. 3. Ausländische Gesellschaften benötigen eine Sondergenehmigung der zuständigen georgischen Behörden, sofern sie in einer Entfernung von bis zu 20 km von den Grenzen Georgiens oder in anderen Gebieten, die als für die nationale Sicherheit Im Sinne der diesem Abkommen beigefügten Gemeinsamen Erklärung zum Begriff der Kontrolle. 61 oder den Schutz der Umwelt Georgiens von entscheidender Bedeutung ausge wiesen sind, Wirtschaftstätigkeiten ausüben wollen. 4. Das georgische Recht schreibt vor, daß der Staat in folgenden Bereichen wirtschaftlicher Tätigkeit einen Anteil von mindestens 51 % an Unternehmen mit ausländischer Beteiligung besitzen muß. Dieser Prozentsatz kann gesenkt werden, wenn das georgische Parlament dies beschließt: Betrieb von Gas- und Ölpipelines, Kommunikationsleitungen und Leitungen für die Übertragung elektrischer und thermischer Energie von nationaler Bedeutung sowie für ihren Betrieb unentbehrliche Gebäude und sonstige Anlagen; Betrieb von Autobahnen und Eisenbahnen, Flughäfen und Seehäfen von nationaler Bedeutung in Georgien; Ausgabe von Wertpapieren, Banknoten, Münzen und Briefmarken; Behandlung von Patienten, die an hochgefälirlichen ansteckenden Krank heiten, einschließlich ansteckenden Haut- und Geschlechtskrankheiten, und Geisteskrankheiten leiden; tierärztliche Behandlung von Tieren, die an gefährlichen Krankheiten leiden; Herstellung von Rohalkohol. - ' 5. 6. Das georgische Recht benachteiligt ausländische Investoren bei der langfristigen Miete oder Pacht von Grundstücken nicht gegenüber nichtstaatlichen georgischen Unternehmen, es erlaubt ihnen jedoch zur Zeit nicht, Grundstücke oder Boden schätze zu erwerben. Ausländische Gesellschaften, die in Georgien oder auf dem georgischen Festland- sockel schürfen und Lagerstätten ausbeuten wollen, um Bodenschätze zu gewinnen und zu nutzen, benötigen eine Konzession der georgischen Regierung. Die Anwendung der in diesem Anliang aufgeführten Vorbehalte führt keinesfalls zu einer Behandlung, die weniger günstig ist als die den Gesellschaften eines Drittlands gewährte Behandlung. Jede Lockerung dieser Beschränkungen wird auf der Grundlage der Inländerbehandlung oder der Meistbegünstigung, sofern letztere günstiger ist, auf die Gesellschaften der Gemeinschaft ausgedehnt. Die künftige Entwicklung des georgischen Investitionsrechts erfolgt im Einklang mit den Bestimmungen und dem Geist dieses Abkommens, insbesondere seinen allgemeinen Grundsätzen, den Bedingungen für die Niederlassung und die Geschäftstätigkeit von im Bereich der Gesellschaften und den Bestimmungen über die Zusammenarbeit Gesetzgebung (Titel I, IV und V) sowie dem Briefwechsel zwischen der Gemeinschaft und Georgien über die Niederlassung von Gesellschaften. 62 ENTWURF PROTOKOLL ÜBER DIE GEGENSEITIGE AMTSHILFE DER VERWALTUNGSBEHÖRDEN IM ZOLLBEREICH 63 ARTIKEL 1 Begriffsbestimmungen Im Simie dieses Protokolls bezeichnet der Ausdruck a) b) c) d) (1) (2) jede "Zollrecht" im Gebiet der Vertragsparteien geltende Rechts- oder Verwaltuiigsvorschrift über die Einfuhr, Ausfuhr und Durchfuhr von Waren und deren Überführung einschließlich der Verbote, Bescliränkungen und Kontrollen; in ein Zollverfahren, "ersuchende Behörde" die von einer Vertragspartei zu diesem Zweck bezeichnete zuständige Verwaltungsbehörde, die ein Amtshilfeersuchen im Zollbereich stellt; "ersuchte Behörde" die von einer Vertragspartei zu diesem Zweck bezeichnete zuständige Verwaltungsbehörde, an die ein Amtshilfeersuchen im Zollbereich gerichtet wird; "personenbezogene Daten" alle Informationen, die eine bestimmte oder bestimm bare natürliche Person betreffen. ARTIKEL 2 Sachlicher Geltungsbereich Die Vertragsparteien leisten einander in den unter ihre Zuständigkeit fallenden Bereichen in der Form und unter den Voraussetzungen, die in diesem Protokoll vorgesehen sind, Amtshilfe bei der Verhütung und Aufdeckung von Zuwider handlungen gegen das Zollrecht und bei Ermittlungen im Zollbereich. im Zollbereich im Sinne dieses Protokolls betrifft alle Die Amtshilfe Verwaltungsbehörden der Vertragsparteien, die für die Anwendung dieses Protokolls zuständig sind. Sie berührt weder die Vorschriften über die gegenseitige Amtshilfe in Strafsachen, noch betrifft sie Erkenntnisse, die bei der Ausübung von Befugnissen auf Antrag der Justizbehörden gewonnen werden, es sei denn, daß letztere ihre Zustimmung geben. ARTIKEL 3 Amtshilfe auf Ersuchen (1) Auf Antrag erteilt die ersuchte Behörde der ersuchenden Behörde alle sach dienlichen Auskünfte, die es dieser ermöglichen, sich davon zu überzeugen, daß das Zollrecht ordnungsgemäß angewandt wird, insbesondere Auskünfte über 64 festgestellte oder beabsichtigte Handlungen, die gegen das Zollrecht verstoßen oder verstoßen könnten. (2) Auf Antrag teilt die ersuchte Behörde der ersuchenden Behörde mit, ob die aus dem Gebiet einer Vertragspartei ausgeführten Waren ordnungsgemäß in das Gebiet der anderen Vertragspartei eingeführt worden sind, gegebenenfalls unter Angabe des für die Waren geltenden Zollverfahrens. (3) Auf Antrag der ersuchenden Behörde veranlaßt die ersuchte Behörde im Rahmen ihrer Rechtsvorschriften die Überwachung von a) b) c) d) natürlichen oder juristischen Personen, bei denen Grund zu der Annahme besteht, daß sie Zuwiderhandlungen gegen das Zollrecht begehen oder begangen haben; Örtlichkeiten, an denen Warenlager in einer Weise errichtet werden, daß Grund zu der Annahme besteht, daß sie Zuwiderhandlungen gegen das Zollrecht begünstigen sollen; Warenbewegungen, zufolge möglicherweise Gegenstand von Zuwiderhandlungen gegen das Zollrecht sind; Beförderungsmitteln, bei denen Grund zu der Annahme besteht, daß sie bei Zuwiderhandlungen gegen das Zollrecht benutzt worden sind, benutzt werden oder benutzt werden könnten. vorliegenden Angaben den die ARTIKEL 4 Amtshilfe ohne vorhergehendes Ersuchen Die Vertragsparteien leisten einander im Einklang mit iliren Rechts- und Verwaltungs vorschriften Amtshilfe, sofern dies ihres Erachtens zur ordnungsgemäßen Anwendung des Zollrechts notwendig ist, inbesondere wenn sie über Erkenntnisse verfügen über Handlungen, die gegen das Zollrecht verstoßen oder ihres Erachtens verstoßen und die für eine andere Vertragspartei von Interesse sein können; neue Mittel oder Methoden zur Begehung solcher Handlungen; Waren, die bekanntermaßen Gegenstand von Zuwiderhandlungen gegen das Zollrecht sind; natürliche oder juristische Personen, bei denen Grund zu der Annahme besteht, daß sie Zuwiderhandlungen gegen das Zollrecht begehen oder begangen haben: Beförderungsmittel, bei denen Grund zu der Annahme besteht, daß sie bei Zuwiderhandlungen gegen das Zollrecht benutzt worden sind, benutzt werden oder benutzt werden könnten. ARTIKEL 5 65 Zustellung/Bekanntgabe Auf Antrag der ersuchenden Behörde veranlaßt die ersuchte Behörde im Einklang mit den für sie geltenden Vorschriften die Zustellung aller Schriftstücke, die Bekanntgabe aller Entscheidungen, die in den sachlichen Geltungsbereich dieses Protokolls fallen, an einen Adressaten mit Sitz oder Wohnsitz in ihrem Gebiet. Auf das Ersuchen findet Artikel 6 Absatz 3 Anwendung. ARTIKEL 6 Form und Inhalt der Amtshilfeersuchen (1) Amtshilfeersuchen nach diesem Protokoll sind schriftlich zu stellen. Dem Ersuchen sind alle Unterlagen beizufügen, die für seine Erledigung erforderlich sind. In dringenden Fällen können mündliche Ersuchen zulässig sein, die jedoch der unverzüglichen schriftlichen Bestätigung bedürfen. (2) Amtshilfeersuchen nach Absatz 1 müssen folgende Angaben enthalten: a) b) c) d) e) f) Bezeichnung der ersuchenden Behörde; Maßnahme, um die ersucht wird; Gegenstand und Grund des Ersuchens; betroffene Rechts- und Verwaltungsvorschriften; möglichst genaue und umfassende Angaben über die natürlichen und juristischen Personen, gegen die sich die Ermittlungen richten; Zusammenfassung des Sachverhalts und der bereits durchgeführten Ermittlungen, außer in den Fällen des Artikels 5. (3) (4) Amtshilfeersuchen werden in einer Amtssprache der ersuchten Behörde oder in einer von dieser zugelassenen Sprache gestellt. Entspricht ein Amtshilfeersuchen nicht den Formvorschriften, so kann seine Berichtigung oder Ergänzung beantragt werden; die Anordnung vorsorglicher Maßnahmen wird dadurch nicht berührt. ARTIKEL 7 Erledigung von Amtshilfeersuchen (1) Bei der Erledigung von Amtshilfeersuchen verfährt die ersuchte Behörde im Rahmen ihrer Zuständigkeit und Mittel so, als ob sie in Erfüllung eigener 66 Aufgaben oder auf Ersuchen anderer Behörden der eigenen Vertragspartei handelte; zu diesem Zweck hat sie bei ihr bereits verfügbare Angaben zu liefern oder zweckdienliche Ermittlungen anzustellen beziehungsweise zu veranlassen. Dies gilt auch für die Behörde, die von dieser Behörde mit dem Ersuchen befaßt wurde, wenn diese nicht selbst tätig werden kann. Die Erledigung von Amtshilfeersuchen erfolgt im Einklang mit den Rechts- und Verwaltungsvorschriften der ersuchten Vertragspartei. Ordnungsgemäß bevollmächtigte Beamte der einen Vertragspartei können im Einvernehmen mit der anderen Vertragspartei und unter den von dieser fest gelegten Voraussetzungen bei der ersuchten Behörde oder einer dieser nach geordneten Behörde Auskünfte über Handlungen einholen, die gegen das Zollrecht verstoßen oder verstoßen könnten, welche die ersuchende Behörde zu den in diesem Protokoll niedergelegten Zwecken benötigt. (2) (3) (4) Beamte der einen Vertragspartei können im Einvernehmen mit der anderen Vertragspartei und unter den von dieser festgelegten Voraussetzungen bei auf deren Gebiet durchgeführten Ermittlungen zugegen sein. ARTIKEL 8 Form der Auskunftserteilung (1) (2) Die ersuchte Behörde teilt der ersuchenden Behörde das Ergebnis ihrer Ermittlungen in Form von Schriftstücken, beglaubigten Kopien. Berichten oder dergleichen mit. Die in Absatz 1 genannten Schriftstücke können durch Angaben ersetzt werden, die mittels Datenverarbeitung in beliebiger Form zum gleichen Zweck erstellt werden. ARTIKEL 9 Ausnahmen von der Verpflichtung zur Amtshilfe (1) Die Vertragsparteien können Amtshilfe nach Maßgabe dieses Protokolls ablehnen, sofern diese a) b) die Souveränität Georgiens oder eines Mitgliedstaats der Europäischen Union," der gemäß diesem Protokoll Amtshilfe leisten müßte, beein trächtigen könnte oder die öffentlichen Ordnung, Sicherheit oder andere wesentliche Interessen beeinträchtigen könnte, insbesondere in den in Artikel 10 Absatz 2 genannten Fällen, oder 67 c) d) Steuer- oder Wartungsvorschriften außerhalb des Zollrechts betrifft oder ein Betriebs-, Geschäfts- oder Berufsgeheimnis verletzen würde. (2) Ersucht eine Behörde um Amtshilfe, die sie selbst im Fall eines Ersuchens nicht leisten könnte, so weist sie in ihrem Ersuchen auf diesen Umstand hin. Die Erledigung eines derartigen Ersuchens steht im Ermessen der ersuchten Behörde. (3) Wird die Amtshilfe abgelehnt, so ist diese Entscheidung der ersuchenden Behörde unter Angabe der Gründe unverzüglich mitzuteilen. ARTIKEL 10 Informationsaustausch und Datenschutz (1) (2) (3) (4) (5) Sämtliche Auskünfte nach Maßgabe dieses Protokolls sind nach den in jeder Vertragspartei geltenden Rechtsvorschriften vertraulich oder nur für den Dienst gebrauch bestimmt, gleichgültig, in welcher Form sie erteilt werden. Sie unterliegen dem Dienstgeheimnis und genießen den Schutz sowohl der für derartige Auskünfte geltenden Rechtsvorschriften der Vertragspartei, die sie erhalten hat, als auch der entsprechenden für die Gemeinschaftsorgane geltenden Rechtsvorschriften. Personenbezogene Daten dürfen nur ausgetauscht werden, wenn die empfangende Vertragspartei sich verpflichtet, für einen Schutz dieser Daten zu sorgen, der dem in diesem Fall in der übermittelnden Vertragspartei geltenden Schutz mindestens gleichwertig ist. Die erlangten Auskünfte dürfen nur für die Zwecke dieses Protokolls verwendet werden. Ersucht eine Vertragspartei darum, solche Auskünfte zu anderen Zwecken zu verwenden, so beantragt sie die vorherige schriftliche Zustimmung der die Auskünfte erteilenden Behörde. Die Verwendung unterliegt den gegebenenfalls von dieser auferlegten Beschränkungen. Absatz 3 steht der Verwendung von Auskünften bei späteren Gerichts- oder Verwaltungsverfahren wegen Zuwiderhandlungen gegen das Zollrecht nicht entgegen. Die zuständige Behörde, welche die Auskünfte erteilt hat, wird von einer derartigen Verwendung unterrichtet. Die Vertragsparteien können die nach Maßgabe dieses Protokolls erlangten in Protokollen. Auskünfte und eingesehenen Schriftstücke als Beweismittel Berichten und für Zeugenvernehmungen sowie in gerichtlichen Verfahren und Ermittlungen verwenden. ARTIKEL 11 68 Sachverständige und Zeugen (1) Beamte der ersuchten Behörde einer Vertragspartei können bevollmächtigt werden, im Rahmen der erteilten Vollmacht in Gerichts- oder Verwaltungs verfahren, die unter dieses Protokoll fallende Angelegenheiten betreffen, als Sachverständige oder Zeugen im Bereich der Gerichtsbarkeit der anderen Vertragspartei aufzutreten und dabei Gegenstände und Schriftstücke oder beglaubigte Kopien davon vorzulegen, sofern dies für das Verfahren erforderlich ist. In der Ladung ist genau anzugeben, in welcher Angelegenheit und in welcher Eigenschaft oder mit welcher Berechtigung die Beamten befragt werden sollen. (2) Die bevollmächtigten Beamten genießen den Schutz, den das geltende Recht den Beamten der ersuchenden Behörde in deren Gebiet gewährt. ARTIKEL 12 Kosten der Amtshilfe Die Vertragsparteien verzichten auf alle gegenseitigen Ansprüche auf Erstattung der bei der Anwendung dieses Protokolls angefallenen Kosten; hiervon ausgenommen sind gegebenenfalls Aufwendungen für Zeugen und Sachverständige sowie für Dolmetscher und Übersetzer, die nicht dem öffentlichen Dienst angehören. ARTIKEL 13 Anwendung (1) Die Anwendung dieses Protokolls wird den zentralen Zolldienststellen Georgiens einerseits und den zuständigen Dienststellen der Europäischen Kommission und gegebenenfalls den Zollbehörden der Mitgliedstaaten der Europäischen Union andererseits übertragen. Sie beschließen alle zu seiner Anwendung notwendigen praktischen Maßnahmen und Vereinbarungen unter Berücksichtigung der Datenschutzbestimmungen. Sie können den zuständigen Gremien Änderungen empfehlen, die ihres Erachtens an diesem Protokoll vorgenommen werden sollen. (2) Die Vertragsparteien konsultieren und unterrichten einander über die Einzelheiten der Durchführungsbestimmungen, die sie nach diesem Protokoll erlassen. ARTIKEL 14 Ergänzender Charakter des Protokolls Unbeschadet des Artikels 10 berühren die zwischen einem oder mehreren Mitgliedstaaten der Europäischen Union und Georgien geschlossenen Abkommen über gegenseitige 69 Amtshilfe nicht die Gemeinschaftsvorschriften über die Übermittlung von Auskünften zwischen den zuständigen Dienststellen der Kommission und den Zollbehörden der Mitgliedstaaten im Zollbereich, die für die Gemeinschaft von Interesse sein könnten. 70 GEMEINSAME ERKLÄRUNG ZU ARTIKEL 5 Sind sich die Vertragsparteien darüber einig, daß die Umstände Treffen auf höchster Ebene rechtfertigen, so können solche Treffen ad hoc vereinbart werden. 71 GEMEINSAME ERKLÄRUNG ZU ARTIKEL 14 Bis zum Beitritt Georgiens zur WTO konsultieren die Vertragsparteien einander im Kooperationsausschuß über ihre Einfuhrzollpolitik, einschließlich über Änderungen im Zollschutz. Solche Konsultationen werden insbesondere vor der Erhöhung des Zollschutzes angeboten. 72 GEMEINSAME ERKLÄRUNG ZUM BEGRIFF DER KONTROLLE IN ARTIKEL 24 BUCHSTABE b UND ARTIKEL 36 1. 2. Die Vertragsparteien bekräftigen ihr Einvernehmen darüber, daß die Frage der Kontrolle von den tatsächlichen Umständen des Einzelfalls abhängt. Beispielsweise ist eine Gesellschaft als von einer anderen Gesellschaft "kontrol liert" und somit als Tochtergesellschaft dieser anderen Gesellschaft anzusehen, wenn die andere Gesellschaft unmittelbar oder mittelbar die Mehrheit der Stimmrechte besitzt oder die andere Gesellschaft berechtigt ist, die Mehrheit der Mitglieder des Verwaltungsorgans, des geschäftsfülirenden Organs oder des Aufsichts organs zu ernennen oder zu entlassen, und gleichzeitig Anteilseigner oder Gesellschafter der Tochtergesellschaft ist. 3. Beide Vertragsparteien sehen die Aufführung der Kriterien unter Nummer 2 als nicht erschöpfend an. GEMEINSAME ERKLÄRUNG ZU ARTIKEL 35 Die Vorteile aus einer bestimmten Verpflichtung werden nicht allein deshalb als zunichte gemacht oder verringert angesehen, weil für natürliche Personen aus einigen Vertrags parteien ein Visum verlangt wird und für natürliche Personen aus anderen Vertrags parteien nicht. 74 GEMEINSAME ERKLÄRUNG ZU ARTIKEL 42 Die Vertragsparteien sind sich darüber einig, daß das "geistige, gewerbliche und kommerzielle Eigentum" für die Zwecke des Abkommens insbesondere folgendes umfaßt: das Urheberrecht einschließlich des Urheberrechts an Computerprogrammen und die verwandten Schutzrechte, die Patente, die gewerblichen Muster, die geographischen Angaben einschließlich der Ursprungsbezeichnungen, die Marken für Waren und Dienstleistungen, die Topographien integrierter Schaltkreise sowie den Schutz gegen unlauteren Wettbewerb im Sinne des Artikels 10bls der Pariser Verbandsübereinkunft zum Schutz des gewerblichen Eigentums und den Schutz vertraulicher Informationen über Know-how. 75 GEMEINSAME ERKLÄRUNG ZU ARTIKEL 94 Die Vertragsparteien sind sich darüber einig, daß für die Zwecke der richtigen Auslegung und der praktischen Anwendung die in Artikel 94 genannten "besonders dringenden Fälle" die Fälle erheblicher Verletzung des Abkommens durch eine der Vertragsparteien sind. Eine erhebliche Verletzung des Abkommens liegt a) in einer nach den allgemeinen Regeln des Völkerrechts nicht zulässigen Ablehnung des Abkommens oder b) im Verstoß gegen die in Artikel 2 niedergelegten wesentlichen Bestand teile des Abkommens. Die Vertragsparteien sind sich darüber einig, daß die in Artikel 94 genannten "geeigneten Maßnahmen" Maßnahmen sind, die im Einklang mit dem Völkerrecht getroffen werden. Trifft eine Vertragspartei nach Artikel 94 eine Maßnahme in einem besonders dringenden Fall, so kann die andere Vertragspartei das Verfahren für die Streitbeilegung in Anspruch nehmen. 76 ERKLÄRUNG DER FRANZÖSISCHEN REGIERUNG Die Französische Republik merkt an, daß das Partnerschafts- und Kooperations abkommen mit Georgien keine Anwendung auf die überseeischen Länder und Gebiete findet, die gemäß dem Vertrag zur Gründung der Europäischen Gemeinschaft mit der Europäischen Gemeinschaft assoziiert sind. 77 BRIEFWECHSEL ZWISCHEN DER GEMEINSCHAFT UND GEORGIEN ÜBER DIE NIEDERLASSUNG VON GESELLSCHAFTEN 78 A. Schreiben der Regierung Georgiens Herr. ! Ich beziehe mich auf das am. paraphierte Partnerschafts- und Kooperationsabkommen. Wie ich in den Verhandlungen unterstrichen habe, gewährt Georgien den Gesellschaften der Gemeinschaft, die sich in Georgien niederlassen und dort eine Geschäftstätigkeit ausüben, in mancher Hinsicht eine Vorzugsbehandlung. Ich habe erläutert, daß dies der Politik Georgiens entspricht, die Niederlassung von Gesellschaften der Gemeinschaft in Georgien unbedingt zu fördern. Daher gehe ich davon aus, daß Georgien während des Zeitraums zwischen der Para phierung dieses Abkommens und dem Inkrafttreten der Artikel über die Niederlassung von Gesellschaften keine Maßnahmen oder Regelungen trifft, durch welche die Benach teiligung der Gesellschaften der Gemeinschaft gegenüber den georgischen Gesellschaften oder den Gesellschaften eines Drittlands im Vergleich zu der am Tag der Paraphierung dieses Abkommens bestehenden Lage verstärkt oder eine solche Benachteiligung eingeführt wird. Ich wäre Ihnen dankbar, wemi Sie mir den Eingang dieses Schreibens bestätigen würden. Genehmigen Sie. Herr. , den Ausdruck meiner ausgezeichnetsten Hochachtung. Für die Regierung Georgiens 79 B. Schreiben der Europäischen Gemeinschaft Herr. ! Ich danke Ihnen für Ihr heutiges Schreiben, das wie folgt lautet: "Ich beziehe mich auf das am. paraphierte Partnerschafts- und Kooperationsabkommen. Wie ich in den Verhandlungen unterstrichen habe, gewährt Georgien den Gesellschaften der Gemeinschaft, die sich in Georgien niederlassen und dort eine Geschäftstätigkeit ausüben, in mancher Hinsicht eine Vorzugsbehandlung, Ich habe erläutert, daß dies der Politik Georgiens entspricht, die Niederlassung von Gesellschaften der Gemeinschaft in Georgien unbedingt zu fördern. Daher gehe ich davon aus, daß Georgien während des Zeitraums zwischen der Para- phierung dieses Abkommens und dem Inkrafttreten der Artikel über die Niederlassung von Gesellschaften keine Maßnahmen oder Regelungen trifft, durch welche die Benach teiligung der Gesellschaften der Gemeinschaft gegenüber den georgischen Gesellschaften oder den Gesellschaften eines Drittlands im Vergleich zu der am Tag der Paraphierung dieses Abkommens bestehenden Lage verstärkt oder eine solche Benachteiligung eingeführt wird. Ich wäre Ihnen dankbar, wenn Sie mir den Eingang dieses Schreibens bestätigen würden. " Ich kann Ihnen den Eingang dieses Schreibens bestätigen. Genehmigen Sie. Herr. , den Ausdruck meiner ausgezeichnetsten Hochachtung. Für die Europäischen Gemeinschaften 80 Außerhalb des Abkommens ERKLÄRUNG DER GEMEINSCHAFT Die Gemeinschaft verpflichtet sich, technische Hilfe in Form von Seminaren oder in sonstiger geeigneter Form zu leisten, um den georgischen Behörden und Wirtschafts teilnehmern zu helfen, die Vorteile, die im Rahmen des APS der Gemeinschaft in seiner zur Zeit für Georgien geltenden Form gewährt werden, voll zu nutzen. ISSN 0256-2383 KOM(96) 135 endg. DOKUMENTE DE 11 Katalognummer : CB-C0-96-156-DE-C ISBN 92-78-02500-3 Amt für amtliche Veröffentlichungen der Europäischen Gemeinschaften L-2985 Luxemburg £X

A Bizottság 96/20/EK irányelve (1996. március 27.) a gépjárművek megengedett zajszintjére és kipufogórendszereire vonatkozó 70/157/EGK tanácsi irányelvnek a műszaki fejlődéshez történő hozzáigazításárólEGT vonatkozású szöveg.

http://publications.europa.eu/resource/cellar/402d7376-654e-4270-921f-50c400de740b

hun

468 HU Az Európai Unió Hivatalos Lapja 13/15. kötet 31996L0020 1996. 4. 13. AZ EURÓPAI KÖZÖSSÉGEK HIVATALOS LAPJA L 92/23 A BIZOTTSÁG 96/20/EK IRÁNYELVE (1996. március 27. ) a gépjárművek megengedett zajszintjére és kipufogórendszereire vonatkozó 70/157/EGK tanácsi irányelvnek a műszaki fejlődéshez történő hozzáigazításáról (EGT vonatkozású szöveg) AZ EURÓPAI KÖZÖSSÉGEK BIZOTTSÁGA, tekintettel az Európai Gazdasági Közösséget létrehozó szerző- désre, tekintettel a legutóbb a 95/54/EK bizottsági irányelvvel (1) mó- dosított, a gépjárművek és pótkocsijaik típusjóváhagyására vo- jogszabályok közelítéséről szóló, 1970. feb- natkozó tagállami ruár 6-i 70/156/EGK tanácsi irányelvre (2) és különösen annak 13. cikke (2) bekezdésére, tekintettel a legutóbb a 92/97/EGK irányelvvel (3) módosított, a gépjárművek megengedett zajszintjére és kipufogórendszereire jogszabályok közelítéséről szóló, 1970. vonatkozó tagállami irányelvre (4) és különösen február 6-i 70/157/EGK tanácsi annak 3. cikkére, mivel a 70/157/EGK irányelv az EK-típus-jóváhagyási eljárás egyik külön irányelve, amelyet a 70/156/EGK irányelv hozott létre; mivel, következésképpen, a 70/156/EGK irányelvben a járműrendszerekkel, alkatrészekkel és önálló műszaki egységek- kel kapcsolatosan megállapított rendelkezések ezen irányelvre is vonatkoznak; mivel különösen a 70/156/EGK irányelv 3. cikkének (4) bekez- dése és 4. cikkének (3) bekezdése előírja, hogy a típusjóváha- gyás elektronikus feldolgozása érdekében minden egyes külön irányelvhez mellékelni kell az említett irányelv I. mellékletének megfelelő, részletes adatokat tartalmazó adatközlő lapot és a VI. mellékletnek megfelelő típusbizonyítványt; mivel a motortechnika továbbfejlődése szükségessé teszi a vizs- gálati eljárások pontosabb meghatározását, kiváltképpen a ne- héz tehergépjárművekre előírt vizsgálatok esetében, különös tekintettel a vizsgálatok végrehajthatóságára és megismételhető- ségére, mivel ezen irányelv rendelkezései megfelelnek a 70/156/EGK irányelv által létrehozott, a műszaki fejlődéshez történő hozzái- gazítással foglalkozó bizottság véleményének, ELFOGADTA EZT AZ IRÁNYELVET: 1. cikk A 70/157/EGK irányelv cikkei a következőképpen módo- (1) sulnak: (1) HL L 266. , 1995. 11. 8, 1. o. (2) HL L 42. , 1970. 2. 23. , 1. o. (3) HL L 371. , 1992. 12. 19. , 1. o. (4) HL L 42. , 1970. 2. 23. , 16. o. – az 1. cikk a következőképpen módosul: „. sínen közlekedő járműveket, mezőgazdasági és erdészeti traktorokat, valamint minden mozgó munkagépet. ” – a 2. cikk második francia bekezdésében és a 2a. cikk (2) bekezdésében a „9a. cikk” helyébe a „2. cikk” lép, – a 3. cikkben a „a melléklet” helyébe „a mellékletek” szöveg- rész lép. A 70/157/EGK irányelv mellékletei ezen irányelv mellék- (2) letének megfelelően módosulnak. 2. cikk 1996. október 1-jétől kezdve a tagállamok a megenge- (1) dett zajszintre és a kipufogórendszerekre vonatkozó okok miatt – nem tagadhatják meg egy gépjárműtípus vagy egy kipufogó- rendszer EK-típusjóváhagyásának vagy nemzeti típusjóváha- gyásának megadását, – nem tilthatják meg a járművek nyilvántartásba vételét, érté- keítését vagy üzembe helyezését, vagy a kipufogórendszerek értékeítését vagy üzembe helyezését, ha a járművek vagy a kipufogórendszerek megfelelnek az ezen irányelvvel módosított 70/157/EGK irányelv követelményeinek. 1997. január 1-jétől kezdve a tagállamok egy járműtípus- (2) ra vagy egy kipufogórendszer típusára a megengedett zajszintre és a kipufogórendszerre vonatkozó okok miatt: – nem adhatnak ki EK-típusjóváhagyást, és – meg kell tagadniuk a nemzeti típusjóváhagyás megadását, ha az ezen irányelvvel módosított 70/157/EGK irányelv előírá- sait nem tartják be. (3) A (2) bekezdés ellenére, a tagállamok tartalékalkatrészek céljából a kipufogórendszerekre továbbra is kiadhatnak EK- típusjóváhagyást, és engedélyezhetik ezek értékesítését és forga- lomba helyezését a 70/157/EGK irányelv korábbi változata alapján, ha ezek a kipufogórendszerek: – már üzemben lévő járművekbe való beépítésre szolgálnak, és – megfelelnek a járművek első nyilvántartásba vétele idején alkalmazandó irányelv követelményeinek. 13/15. kötet HU Az Európai Unió Hivatalos Lapja 469 3. cikk 4. cikk (1) A tagállamok hatályba léptetik azokat a törvényi, rende- leti és közigazgatási rendelkezéseket, amelyek szükségesek ah- hoz, hogy ennek az irányelvnek 1996. október 1. előtt meg- feleljenek. Erről haladéktalanul tájékoztatják a Bizottságot. (2) Amikor a tagállamok elfogadják ezeket a rendelkezéseket, azokban hivatkozni kell erre az irányelvre, vagy azokhoz ilyen hivatkozást kell fűzni. hivatalos kihirdetésük alkalmával A hivatkozás módját a tagállamok határozzák meg. A tagállamok közlik a Bizottsággal nemzeti (3) joguknak azokat a főbb rendelkezéseit, amelyeket az ezen irányelv által szabályozott területen fogadnak el. Ez az irányelv az Európai Közösségek Hivatalos Lapjában való kihirdetését követő huszadik napon lép hatályba. Ennek az irányelvnek a tagállamok a címzettjei. 5. cikk Kelt Brüsszelben 1996. március 27-én. a Bizottság részéről Martin BANGEMANN a Bizottság tagja 470 HU Az Európai Unió Hivatalos Lapja 13/15. kötet MELLÉKLET A mellékletek jegyzéke a rendelkező rész és az I. melléklet közé a következő szöveggel kerül beillesztésre: ‘A mellékletek jegyzéke I. MELLÉKLET: II. MELLÉKLET: Egy gépjárműtípus zajszintjére vonatkozó EK-típusjóváhagyás 1. függelék: 2. függelék: Adatközlő lap Típusbizonyítvány A kipufogórendszerek önálló műszaki egységként töténő EK-típusjóváhagyása 1. függelék: 2. függelék: 3. függelék: Adatközlő lap Típusbizonyítvány EK-típus-jóváhagyási jel (minta) III. MELLÉKLET: A gyártásmegfelelőség ellenőrzése IV. MELLÉKLET: A próbaútszakaszra vonatkozó előírások. ’ Módosítások az I. melléklethez: Az 1. 1. 7. pontoz tartozó lábjegyzet szövege a következőképpen módosul: „(1) A 70/156/EGK irányelv II A. mellékletében megadott meghatározások szerint. ” A 2. 1. pont szövege a következőképpen módosul: „2. 1. A 70/156/EGK irányelv 3. cikkének (4) bekezdése szerint egy járműtípus megengedett zajszintjére vonatkozó EK-típus-jóváhagyási kérelmet a gyártó terjeszti elő. ” A 2. 2. pont szövege a következőképpen módosul: „2. 2. Az adatközlő lap mintáját az 1. függelék tartalmazza. ” A 2. 2. 1–2. 2. 4. pontot el kell hagyni. A 2. 3. pont alatt a „vagy megbízottja” kifejezést el kell hagyni. A 2. 5. pontot el kell hagyni. A 4. pont szövege a következőképpen módosul: „4. Az EK-típusjóváhagyás megadása 4. 1. Ha a vonatkozó követelmények teljesülnek, akkor az EK-típusjóváhagyást a 70/156/EGK irányelv 4. cikkének (3) bekezdése szerint meg kell adni. 4. 2. Az EK típusbizonyítvány mintája a 2. függelékben van megadva. 4. 3. Minden jóváhagyott járműtípusra típus-jóváhagyási számot kell kiadni a 70/156/EGK irányelv VII. melléklete szerint. Ugyanaz a tagállam nem adhatja ki ugyanazt a számot egy másik járműtípusra. ” Az 5. 2. 1. 2. pontban a „III. melléklet” helyébe a „2. függelék” lép. Az 5. 2. 2. 3. 1. pontban a „VI. melléklet” helyére a „IV. melléklet” kerül. Az 5. 2. 2. 3. 4. pont második bekezdésének szövege a következő: „A vizsgálatra felhasznált gumiabroncsokat a gyártó választja ki; ezeknek meg kell felelniük a kereskedelemben szokásosnak, és a piacon beszerezhetőnek kell lenniük; meg kell felelniük a 2. függelék kiegészítésének 1. 5. pontja szerint a járműgyártó által a járműre megadott valamelyik abroncsméret megjelölésnek (lásd a 92/23/EGK járművek esetében a II. mellékletének 2. 17. pontját), és az M1 és N1 kategóriába sorolt tanácsi gumiabroncsok futófelület-mintázatának legkisebb magassága tekintetében a 89/459/EGK irányelv követelményei- járművekre a 89/459/EGK irányelvben megállapított gumiabroncs futófelület- nek; más kategóriába sorolt mintázat minimális magasságát úgy kell alkalmazni, mintha az említett irányelv hatálya ezekre a járművekre is kiterjedne. Az abroncsnyomásnak mindig meg kell felelnie a jármű vizsgálati tömegének. irányelv (*) (*) HL L 129. , 1992. 5. 14. , 45. o. ” 13/15. kötet HU Az Európai Unió Hivatalos Lapja 471 A harmadik bekezdés végén az 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 1. pont a következő szöveggel egészül ki: „Amennyiben az »S« motorfordulatszám egy, az üresjárati fordulatszámnak megfelelő közelítő motorfordulatszám mellett még elérhető, úgy a vizsgálatot csak a harmadik sebességfokozatban kell elvégezni, és a vonatkozó eredményeket kell értékelni. ” Az 5. 2. 2. 4. 3. 3. 1. 2. pont a végén a következő szöveggel egészül ki: „A járművet típusára nézve azonban akkor is reprezentatívnak kell tekinteni, ha a vizsgálatokat a kérelmező kívánságára további, előre nem tervezett áttételi viszonyokra is kiterjesztik, és a legmagasabb zajszintet a vizsgált áttételi viszonyok szélső értékei között érik el. ” Az 5. 2. 3. 1. és az 5. 2. 3. 5. 1. pontban a „III. melléklet” helyébe a „2. függelék” lép. Az 5. 3. 2. pontban a „8. cikk (3) bekezdése” helyébe a „11. cikk (2) vagy (3) bekezdése” lép. A 6. pont szövege a következőképpen módosul: „6. Típusváltozások és a típusjóváhagyások módosításai 6. 1. Az ezen irányelv szerint jóváhagyott típus változtatásaira a 70/156/EGK irányelv 5. cikkének rendelkezései vonatkoznak. ” A 7. pont alpontjainak szövege a következőképpen módosulnak: „7. 1. A gyártási megfelelőség biztosítására a 70/156/EGK irányelv 10. cikkében megállapított követelményeknek megfelelő intézkedéseket kell meghozni. 7. 2. Különleges rendelkezések: 7. 2. 1. A 70/156/EGK irányelv X. mellékletének 2. 3. 5. pontjában említett vizsgálatok megfelelnek ezen irányelv III. mellékletének (I) részében megállapított vizsgálatoknak. 7. 2. 2. A 70/156/EGK irányelv X. mellékletének 2. 4. pontjában említett ellenőrzések gyakorisága rendes körülmé- nyek között kétévenként egy vizsgálat. ” Az irányelv a 4. ábra után a következő 1. és 2. függelékkel egészül ki: „1. függelék 472 HU Az Európai Unió Hivatalos Lapja 13/15. kötet 13/15. kötet HU Az Európai Unió Hivatalos Lapja 473 474 HU Az Európai Unió Hivatalos Lapja 13/15. kötet 13/15. kötet HU Az Európai Unió Hivatalos Lapja 475 2. függelék 476 HU Az Európai Unió Hivatalos Lapja 13/15. kötet 13/15. kötet HU Az Európai Unió Hivatalos Lapja 477 Módosítások a II. melléklethez A 0. pont alatt a „9a. cikk” helyébe „2. cikk” lép. A 2. 1. pont a következőképpen módosul: „2. 1. A 70/156/EGK irányelv 3. cikkének (4) bekezdése szerint a csereként beépíthető kipufogórendszer vagy annak alkatrésze önálló műszaki egységként történő EK-típusjóváhagyása iránti kérelmet a járműgyártónak vagy az illető önálló szerelési egység gyártójának kell benyújtania. ” A 2. 2. pont a következőképpen módosul: „2. 2. Az adatközlő lap mintája az 1. függelékben található. ” A 2. 2. 1–2. 2. 3. , valamint 2. 4. és 3. 1. 3. pont törlendő. A 2. 3. 3. és 5. 2. 1. ponthoz tartozó (1) lábjegyzet a következőképpen módosul: „(1) Ezen irányelvnek a jármű típusjóváhagyására vonatkozó változata szerint. ” A 3. , 3. 1. , 3. 1. 1. , 3. 1. 2. és 3. 2. pont új számozása a következő: 2. 4. , 2. 4. 1. , 2. 4. 1. 1. , 2. 4. 1. 2. és 2. 4. 2. A 4. pont száma 3. -ra változik, a következőképpen módosul: „3. Az EK-típusjóváhagyás kiadása 3. 1. Ha a megfelelő követelmények teljesülnek, akkor az EK-típusjóváhagyást a 70/156/EGK irányelv 4. cikke (3) bekezdésének vagy adott esetben 4. cikke (4) bekezdésének megfelelően meg kell adni. 3. 2. Az EK-típusbizonyítvány mintája a 2. függelékben van megadva. 3. 3. Minden önálló műszaki egységként jóváhagyott, csereként beépíthető kipufogórendszerre vagy annak alkatrésze típusára a a 70/156/EGK irányelv VII. melléklete szerint típus-jóváhagyási számot kell kiadni. A típus-jóváhagyási szám 3. szakasza tartalmazza annak az utolsó módosító irányelvnek a számát, amely a jármű típusjóváhagyásának időpontjában hatályban volt. Ugyanaz a tagállam nem adhat ki azonos számot egyetlen más csereként beépíthető kipufogórendszer vagy annak alkatrésze típusára sem. ” Az irányelv a következő új 4. ponttal egészül ki: „4. EK-típus-jóváhagyási jel 4. 1. Minden egyes, a jóváhagyott típusnak megfelelő, csereként beépíthető kipufogórendszeren vagy annak alkatrészén – a rögzítő elemek és csövek kivételével – fel kell tüntetni az EK-típus-jóváhagyási jelet. 4. 2. A típus-jóváhagyás-jel egy »e« betűt körülvevő négyzetből áll, amelyben az »e« betűt annak a tagállamnak a szám- vagy betűjele követi, amely a típusjóváhagyást kiadta: »1« Németország esetében »2« Franciaország esetében »3« Olaszország esetében »4« Hollandia esetében »5« Svédország esetében »6« Belgium esetében »9« Spanyolország esetében »11« az Egyesült Királyság esetében »12« Ausztria esetében »13« Luxemburg esetében »17« Finnország esetében »18« Dánia esetében »21« Portugália esetében »23« Görögország esetében »IRL« Írország esetében A típus-jóváhagyási jel tartalmazza továbbá a négyzet közelében elhelyezkedő, a típus-jóváhagyási szám 4. szakaszában feltüntetett, a 70/156/EGK irányelv VII. mellékletében említett »alap-jóváhagyási számot« is, amely előtt az a két szám található, amelyek a Tanács 70/157/EGK irányelve olyan utolsó nagyobb műszaki módosításának sorozatszámát jelölik, amely az EK-típusjóváhagyás kiadásának időpontjában hatályban volt. A 70/157/EGK irányelv sorozatszáma 00; a 77/212/EGK irányelv sorozatszáma 01; a 84/424/EGK irányelv sorozatszáma 02; a 92/97/EGK irányelv sorozatszáma 03. 478 HU Az Európai Unió Hivatalos Lapja 13/15. kötet 4. 3. A jelnek a csereként beépített kipufogórendszeren vagy alkatrészén a járműbe történő beszerelést követően is jól olvashatónak és kitörölhetetlennek kell lennie. 4. 4. Az EK-típusjóváhagyási jelre egy példa a 3. függelékben található. ” A 6. pont helyébe a következő 6. és 7. pont lép: »6. Típusváltozások és a típusjóváhagyások módosításai 6. 1. 7. 7. 1. Az ezen irányelv szerint jóváhagyott típus változtatásainál a 70/156/EGK irányelv 5. cikkének rendelkezé- seit kell alkalmazni. Gyártásmegfelelőség A gyártásmegfelelőség biztosítására szolgáló intézkedéseket a 70/156/EGK irányelv 10. cikke szerint kell meghozni. 7. 2. Különleges előírások 7. 2. 1. A 70/156/EGK irányelv X. mellékletének 2. 3. 5. pontjában említett vizsgálatok megfelelnek az ezen irányelv III. melléklete II. része szerinti vizsgálatoknak. 7. 2. 2. Az ellenőrzések gyakorisága a 70/156/EGK irányelv X. mellékletének 2. 4. pontja értelmében rendes körülmények között kétévenként egy vizsgálat. « A 3. ábra után a következő 1. , 2. és 3. függelékeket kell beilleszteni: „1. függelék 13/15. kötet HU Az Európai Unió Hivatalos Lapja 479 2. függelék 480 HU Az Európai Unió Hivatalos Lapja 13/15. kötet 3. függelék PÉLDA AZ EK-TÍPUS-JÓVÁHAGYÁSI JELRE Az ábrázolt EK-típusjóváhagyási jelet viselő kipufogórendszert vagy annak alkatrészét a 92/97/EGK irányelv (03) szerint Spanyolországban (e9) a 0148 alapjóváhagyási számon hagyták jóvá. A számok csak példaként szerepelnek. ” Módosítások a III. , IV. , V. és VI. melléklethez: A III. és IV. mellékletet el kell hagyni. Az V. mellékletet át kell számozni III. mellékletre. A III. melléklet (1) rész 2. pontjának szövege a következőképpen módosul: „2. Vizsgálati eljárás A vizsgálati eljárásoknak, a mérési feltételeknek, a mérőműszereknek és az eredmények kiértékelésének meg kell felelniük az I. mellékletben leírtaknak. A vizsgálandó járműveken a mozgó jármű zajszintjének mérése céljából az I. melléklet 5. 2. 2. pontja szerinti vizsgálatot kell végrehajtani. ” Az VI. melléklet számozása IV. mellékletre változik

FORSLAG TIL RÅDETS AFGØRELSE om udskiftning af ordinære medlemmer af og suppleanter til Udvalget for Den Europæiske Socialfond

http://publications.europa.eu/resource/cellar/90811e2f-86f8-434a-b168-2e6b0c4c9f49

dan

KOMMISSIONEN FOR DE EUROPÆISKE FÆLLESSKABER Ti- * Bruxelles, den 27. 03. 1996 KOM(%) 139 endelig udg. FORSLAG TIL RÅDETS AFGØRELSE om udskiftning af ordinære medlemmer af og suppleanter til Udvalget for Den Europæiske Socialfond (forelagt af Kommissionen) î, V , • •UtL { '01"'! • ,1. ,*, * ' » ;, J, i Î *;. V. -' Î* 'i t- •AK* BEGRUNDELSE Vedr. : Udskiftning af ordinære medlemmer af og suppleanter til Udvalget for Den Europæiske Socialfond for perioden indtil den 22. oktober 1998. 1. 2. 3. 4. 5. I artikel 17 i Rådets forordning (EØF) nr. 2052/88 af 24. juni 1988 som ændret (EØF) nr. 3193/94 af 19. december 1994 om ved Rådets forordning strukturfondenes opgaver og effektivitet samt om samordningen af deres interventioner indbyrdes såvel som med interventionerne fra Den Europæiske Investeringsbank og de øvrige eksisterende finansielle instrumenter er det fastsat, at Kommissionen for så vidt angår mål nr. 3 og 4 bistås af et udvalg i medfør af EØF-traktatens artikel 124. for dette nærmere bestemmelser De i gennemførelsesbestemmelserne blandt andet i artikel 28 i Rådets forordning (EØF) nr. 4253/88 som ændret ved Rådets forordning (EØF) nr. 3193/94 af 19. december 1994 for så vidt angår samordningen af de forskellige strukturfondes interventioner indbyrdes såvel som med interventionerne fra Den Europæiske Investeringsbank og de øvrige eksisterende finansielle instrumenter. udvalg finde er at I medfør af denne artikel sammensættes udvalget af to repræsentanter for regeringen, lo repræsentanter for arbejdstagerorganisationerne og to repræsentanter for arbejdsgiverorganisationerne for hver medlemsstat. Disse medlemmer og suppleanter udnævnes af Rådet på forslag af Kommissionen for en treårig periode. Rådet vedtog den 23. oktober 1995 sin afgørelse om udnævnelse af ordinære medlemmer af og suppleanter til Udvalget for Den Europæiske Socialfond på forslag af Kommissionen for perioden fra den 23. oktober 1995 til den 22. oktober 1998. Efter fratræden af et ordinært medlem og en suppleant forelægger Kommissionen Rådet nedenstående forslag til Rådets afgørelse om udskiftning af disse medlemmer for perioden indtil den 22. oktober 1998. FORSLAG TIL RÅDETS AFGØRELSE om udskiftning af ordinære medlemmer af og suppleanter til Udvalget for Den Europæiske Socialfond RÅDET FOR DEN EUROPÆISKE UNION HAR - under henvisning til forslag fra Kommissionen, og ud fra følgende betragtninger: Rådet traf på forslag af Kommissionen ved sin afgørelse af 23. oktober 1995 afgørelse om udnævnelse af de ordinære medlemmer af og suppleanter til Udvalget for Den Europæiske Socialfond1 for perioden indtil den 22. oktober 1998, to poster som ordinært medlem i kategorien regeringsrepræsentanter er blevet ledige efter udtræden af Maria Teresa Bengaia og Raul Carlos (Portugal); en post som suppleant i kategorien regeringsrepræsentanter er blevet ledig efter udtræden af Mario Ferras de Oliveira (Portugal); afgørelsen må følgelig ændres - TRUFFET FØLGENDE AFGØRELSE: Artikel 1 Afgørelsen af 23. oktober 1995 ændres som følger: 1. I artikel 1, I: a) det ordinære medlem, der repræsenterer regeringen i Portugal, Maria Teresa Bengaia, udskiftes med Maria Candida Soares. det ordinære medlem, der repræsenterer regeringen i Portugal, Raul Carlos, udskiftes med Rafael Prata. 2. I artikel 1,1: b) suppleanten, der repræsenterer regeringen i Portugal, Mario Ferras de Oliveira, udskiftes med Mario Caldeira Diaz. Artikel 2 De under artikel 1 foretagne udnævnelser offentliggøres til underretning i De Europæiske Fællesskabers Tidende. EFT C 296 af 10. 11. 1995 Udfærdiget i Bruxelles På Rådets vegne Formand ISSN 0254-1459 KOM(96) 139 endelig udg. DOKUMENTER DA 01 Katalognummer : CB-CO-96-144-DA-C ISBN 92-78-01971-2 Kontoret for De Europæiske Fællesskabers Officielle Publikationer L-2985 Luxembourg

PROPOSTA DE DECISÃO DO CONSELHO relativa à substituição de membros efectivos e suplentes do Comité do Fundo Social Europeu

http://publications.europa.eu/resource/cellar/90811e2f-86f8-434a-b168-2e6b0c4c9f49

por

COMISSÃO DAS COMUNIDADES EUROPEIAS ie -te Bruxelas, 27. 03. IW> COM(%) IW final PROPOSTA DE DECISÃO DO CONSELHO relativa à substituição de membros efectivos e suplentes do Comité do Fundo Social Europeu (apresentada pela Comissão) EXPOSIÇÃO DE MOTIVOS Assunto: Substituição de membros efectivos e suplentes do Comité do Fundo Social Europeu pelo período que decorre aié 22 de Outubro de 1998. 1. No artigo 17° do Regulamento (CEE) n° 2052/88 do Conselho, de 24 de Junho de 1988, na última redacção que lhe foi dada pelo Regulamento n° 3193/94 do Conselho, de 19 de Dezembro de 1994, relativo às missões dos fundos com finalidade estrutural, à sua eficácia e à coordenação das suas intervenções, entre si, com as intervenções do Banco Europeu de Investimento e com as dos outros instrumentos financeiros existentes, precisa-se que a Comissão é assistida, no que respeita aos objectivos n°s 3 e 4, por um comité nos termos do artigo 124° do Tratado. 2. As disposições que estabelecem as regras de funcionamento deste comité encontram-se nos regulamentos de aplicação, em particular no artigo 28° do Regulamento (CEE) n° 4253/88 do Conselho, na última redacção que lhe foi dada pelo Regulamento n° 3193/94, de 19 de Dezembro de 1994, respeitante à coordenação entre as intervenções dos diferentes fundos estruturais, por um lado, e entre estas e as do Banco Europeu de Investimento e dos outros instrumentos financeiros existentes, por outro. 3. Este artigo estabelece que o comité é composto por dois representantes do governo, dois representantes das organizações sindicais dos trabalhadores e dois representantes das organizações patronais de cada Estado-Mcmbro. Estes membros, assim como os suplentes, são nomeados pelo Conselho, sob proposta da Comissão, por um período de 3 anos. 4. Em 23 de Outubro de 1995, o Conselho decidiu a nomeação dos membros efectivos e suplentes do Comité do Fundo Social Europeu, sob proposta da Comissão, pelo período que decorre de 23 de Outubro de 1995 a 22 de Outubro de 1998. 5. Na sequência da demissão de um membro efectivo e de um membro suplente, a Comissão apresenta ao Conselho a presente proposta de decisão do Conselho relativa à substituição desses membros pelo período que decorre até 22 de Outubro de 1998. PROPOSTA DE DECISÃO DO CONSELHO relativa à substituição de membros efectivos e suplentes do Comité do Fundo Social Europeu O CONSELHO DA UNIÃO EUROPEIA, Tendo em conta a proposta da Comissão, Considerando que o Conselho, deliberando sob proposta da Comissão, nomeou, por decisão de 23 de Outubro de 1995, os membros efectivos e suplentes do Comité do Fundo Social Europeu1 pelo período que decorre até 22 de Outubro de 1998; Considerando que, na sequência da demissão de Maria Teresa Bengala e Raul Carlos (Portugal), ficaram vagos dois lugares de membro efectivo do comité acima referido, na categoria de representantes do governo; Considerando que, na sequência da demissão de Mário Ferraz de Oliveira (Portugal) ficou vago um lugar de membro suplente do comité acima referido, na categoria de representantes do governo; Considerando que, por consequência, convém alterar a decisão; DECIDE : ARTIGO PRIMEIRO A decisão de 23 de Outubro de 1995 é alterada do seguinte modo: 1. - 2. No artigo Io I a) o membro efectivo na categoria de representante do governo de Portugal, Maria Teresa Bengala, é substituído por Maria Cândida Soares; o membro efectivo na categoria de representante do governo de Portugal, Raul Carlos, c substituído por Rafael Prata; No artigo Io I b), o membro suplente na categoria de representante do governo de Portugal, Mário Ferraz de Oliveira, é substituído por Mário Caldeira Dias. ARTIGO 2o As nomeações referidas no artigo Io serão publicadas, para informação, no Jornal Oficial das Comunidades Europeias. Feito em Bruxelas, Pelo Conselho, O Presidente IO C 2% de 10/11/1995 ISSN 0257-9553 COM(96) 139 final DOCUMENTOS PT 01 N. ° de catálogo : CB-CO-96-144-PT-C ISBN 92-78-01978-X Serviço das Publicações Oficiais das Comunidades Europeias L-2985 Luxemburgo