Datasets:

Tippawan
/

en-th-full-abstract-pairs

Dataset card Data Studio Files Files and versions Community

Split (3)

train · 5k rows

translation dict
{ "en": "Background: A surgery is a treatment procedure can lead to complications as reduces the functioning of vital organs. Possibly, there is a cause of death after surgery. The importance of communication between the surgical team related surgical procedures affects to the surgical safety on patient outcomes.\nObjective: This research and development aimed to develop Surgical Safety Checklists (SSC) on surgical patients according to World Health Organization (WHO) guided by operating nurses in Rajavithi hospital. Purposive sampling was consisted of 87 nurses who worked in the operating room during October 2017 - May 2018, by using Nursing Role Effectiveness Model focused on the nursing roles.\nMethods: The data were collected using the Deming’s Plan-Do-Check-Act: PDCA comprising Plan (P): Observation and discussion with staff team for analytical problems in practices, Development a system based on WHO SSCs, Check (C) and Act (A): Evaluation after system development by assesing the incidences of surgical errors and satisfaction for SSCs. The questionnaires comprised 4 parts: (1) Demographic Questionnaire, (2) SSCs Questionnaire, (3) Perception of Nursing Practice for SSCs by Operating Room Nurses Questionnaire, and (4) The satisfaction for SSCs by Operating Room Nurses Questionnaire. All questionnaires were approved for content validity by the five expertise and their reliability was verified by using Cronbach’s alpha coefficient. The content validity of the questionnaires were over 0.7 including the knowledge, perception and satisfaction questionnaires. Data were analyzed using descriptive statistics, and the comparison between variables were analyzed using the Wilcoxon Signed Ranks Test.\nResults: After development, the system of SSCs accordance with WHO guidelines were setting up a team monitors SSCs to the surgical patients. There is a clear policy on surgical patient safety practices accordance WHO guidelines. The results were compared between before and after development system, the surgical team has used a SSCs with increasing rate more than 40 % after development system. The knowledge and perception of SSCs were higher significantly than those before development system p\nConclusions: After development system, the SSCs were increased using a safety checklist for the surgical patients by cooperating with the multi-disciplinary team, which should be produces lead to a policy of SSCs implementation in continuous practice. ", "th": "ภูมิหลัง : การผ่าตัดเป็นวิธีการรักษาอาจจะมีภาวะแทรกซ้อนต่อ การทำงานของอวัยวะที่สำคัญในร่างกายลดลง มีโอกาสทำให้เกิดการเสีย ชีวิตหลังจากการผ่าตัด ความสำคัญของการสื่อสารระหว่างทีมสำหรับทีม ผ่าตัดูและผู้ที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการผ่าตัดมีผลต่อความปลอดภัยของ ชีวิตของผู้ป่วย\nวัตถุประสงค์:การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยและพัฒนา มี วัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาระบบการตรวจสอบความปลอดภัยตามแนวปฏิบัติ ขององค์การอนามัยโลก ในการดูแลผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดของพยาบาล ห้องผ่าตัด โรงพยาบาลราชวิถี กลุ่มตัวอย่างเลือกแบบเฉพาะเจาะจง เป็น พยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในงานการพยาบาลผู้ป่วยผ่าตัด จำนวน 87 ราย ระหว่างเดือนตุลาคม 2560 - เมษายน พ.ศ. 2561 โดยใช้ Nursing Role Effectiveness Model ที่เน้นบทบาทพยาบาลผู้ปฏิบัติการของพยาบาล ห้องผ่าตัด\nวิธีการ: การดำเนินการวิจัยตามวงจรเดมมิ่ง (Plan-Do-CheckAct: PDCA) ประกอบด้วย วางแผน (P): ศึกษาสถานการณ์และสังเกตการณ์ ปฏิบัติ ร่วมกับระดมสมองและวิเคราะห์ปัญหาและอุปสรรคในการปฏิบัติ ปฏิบัติ (D): พัฒนาระบบตามรูปแบบตรวจสอบรายการผ่าตัดปลอดภัย ตรวจสอบ (C) และการปรับปรุงการดำเนินงาน (A): ประเมินอุบัติการณ์ความคลาดเคลื่อนในการผ่าตัด และประเมินความพึงพอใจในงานของ พยาบาลห้องผ่าตัดหลังการพัฒนาระบบ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล 4 ส่วน : (1) ข้อมูลส่วนบุคคลของผู้ศึกษา (2) แบบวัดความรู้เรื่องระบบการ ตรวจสอบความปลอดภัยในการดูแลผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดของพยาบาล (3) แบบประเมินการรับรู้และ (4) แบบประเมินความพึงพอใจในการใช้ ระบบการตรวจสอบความปลอดภัยในการดูแลผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดของ พยาบาล ได้ผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหา ได้ค่าความตรง โดยตรวจสอบความเชื่อมั่นได้ค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค มากกว่า 0.7 วิเคราะห์ข้อมูล ความรู้ การรับรู้และความพึงพอใจก่อนและหลังการ พัฒนาระบบ โดยใช้สถิติ Wilcoxon Signed Ranks Test\nผล : หลังพัฒนา ระบบการดูแลผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดตามมาตรฐานการตรวจสอบ ความปลอดภัยตามแนวปฏิบัติขององค์การอนามัยโลก โดยได้จัดตั้งทีม ในการตรวจสอบความปลอดภัยฯ และมีนโยบายชัดเจนในทางปฏิบัติตาม แนวปฏิบัติของ WHO พบว่า ทีมผ่าตัด มีการใช้แบบตรวจสอบรายการ ผ่าตัดปลอดภัยเพิ่มขึ้นมากกว่า ร้อยละ 40 เมื่อเทียบกับก่อนการพัฒนา ระบบ และมีคะแนนเฉลี่ยด้านความรู้ และด้านการรับรู้ เพิ่มขึ้นสูงกว่าก่อน การพัฒนา อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ p 0.001 และระดับความพึงพอใจ พบว่า ร้อยละ 93.1 ของพยาบาลที่ปฏิบัติงานในห้องผ่าตัด มีความพึงพอใจ ต่อพัฒนาระบบอยู่ในระดับพึงพอใจมาก โดยผลลัพธ์ของการผ่าตัดไม่มีอุบัติ การณ์ของความผิดพลาดต่อผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดในช่วงที่ทำการศึกษา\nสรุป : การพัฒนาระบบการตรวจสอบความปลอดภัยในการดูแลผู้ป่วย ที่ได้รับการผ่าตัด ทำให้มีการใช้แบบตรวจสอบรายการผ่าตัดปลอดภัยเพิ่มขึ้น โดยการทำงานแบบบูรณาการสหวิชาชีพร่วมกัน ควรนำเสนอจัดทำเป็น นโยบายในการปฏิบัติต่อไป " }
{ "en": "The action research aimed to develop nurses’ specific functional competencies in critical nursing for patients with minimally invasive surgery. The study was conducted in department of surgical nursing, Rajavithi Hospital, during December 2017 to April 2018, using process of Deming cycle (PDCA). Phase 1 in January 2017, the purposive sampling method was used to select samples of 135 registered nurses for assessment of nurses’ specific functional competencies situation. Phase 2 in February 2017, 75 registered nurses were engaged training workshop by using simulation-based learning for effectiveness of training workshop evaluation. Phase 3 in March 2017, 30 registered nurses underwent training workshop and individual nursing supervision. The research instruments were a nurses’ specific functional competencies questionnaires. The content validity and the reliability was assessed using Conbach’s alpha coefficient of 0.975. The data were analyzed by using percentage, mean, standard deviation and independent paired t-test. The results using 2 cycle of Deming cycle revealed that the overall mean scores of competencies of registered nurses were the statistically significant increase (p-value < .001). The development of nurses’ specific functional competencies consisted of training workshop by using simulation-based learning and individual nursing supervision for continuous specialized development. ", "th": "การวิจัยและพัฒนานี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาสมรรถนะเฉพาะทาง ของพยาบาลวิชาชีพในการดูแลผู้ป่วยระยะวิกฤตหลังได้รับการผ่าตัดผ่านกล้อง โดยการใช้แบบประเมินตนเองตามกรอบสมรรถนะเฉพาะทางที่ผู้ศึกษาสร้างขึ้น ประยุกต์ใช้กระบวนการพัฒนาคุณภาพตามวงจรเดมมิ่ง (PDCA) ระยะเวลา ดำเนินการศึกษาระหว่างเดือนธันวาคม 2560 - เมษายน 2561 ประชากรและ กลุ่มตัวอย่างในระยะที่ 1 เดือนมกราคม 2561 คือพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงาน ในงานการพยาบาลศัลยกรรม โดยการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง จำนวน 135 คน เพื่อศึกษาสถานการณ์สมรรถนะเฉพาะทาง ระยะที่ 2 เดือน กุมภาพันธ์ 2561 คือพยาบาลวิชาชีพที่เข้าร่วมการอบรมเชิงปฏิบัติการโดย การใช้สถานการณ์จำลอง จำนวน 75 คน เพื่อพัฒนาสมรรถนะเฉพาะทางและ ติดตามผลการพัฒนาหลังได้รับการอบรม ระยะที่ 3 เดือนมีนาคม 2561 คือ พยาบาลวิชาชีพที่ผ่านการอบรมเชิงปฏิบัติการโดยการใช้สถานการณ์จำลอง ในระยะที่ 2 และได้รับการพัฒนาสมรรถนะเป็นรายบุคคลโดยวิธีการนิเทศ ทางการพยาบาล จำนวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาเป็นแบบประเมิน สมรรถนะเฉพาะทางที่ผู้ศึกษาสร้างขึ้น ได้ผ่านการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหา จากผู้เชี่ยวชาญจำนวน 3 ท่าน และตรวจสอบความเที่ยงของแบบสอบถาม วิเคราะห์หาค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาครอนบาค เท่ากับ 0.975 การวิเคราะห์ ข้อมูลโดยการหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบค่า Paired t-test กำหนดค่านัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ผลการศึกษาพบว่า การ พัฒนาสมรรถนะเฉพาะทางด้วยรูปแบบการพัฒนาคุณภาพตามวงจรเดมมิ่ง ใน 2 วงรอบ ทำให้พยาบาลวิชาชีพมีสมรรถนะเฉพาะทางทุกด้านเพิ่มขึ้นอย่าง มีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value < 0.001) โดยวิธีการพัฒนาสมรรถนะเฉพาะ ทางในการดูแลผู้ป่วยระยะวิกฤตหลังได้รับการผ่าตัดผ่านกล้อง จะประกอบ ด้วยกระบวนการอบรมเชิงปฏิบัติการโดยการใช้สถานการณ์จำลอง ร่วมกับ การติดตามผลเป็นรายบุคคล และใช้วิธีการนิเทศทางการพยาบาลในการพัฒนา สมรรถนะเฉพาะทางอย่างต่อเนื่อง " }
{ "en": "Background: Nurses at Heart and Lung unit of “Queen Sirikit National Institute of Child Health” has studied about modified ultrafiltration in patients who received open heart surgery along with thoracic surgeons. After analyzing data from a review of research, it concluded that the method of veno - venous modified ultrafiltration could reduce the risk. This process requires a blood cardioplegic set which must be ordered from abroad, the price set at 4,000 baht. A new device was developed to replace the blood cardioplegic set. “QSNICH’s set” to be named of this device. This device contains of an electric blanket and a foam box. The entire set costs 1,050 baht. This research aimed to develop a model for pediatric nurses to do cardiopulmonary bypass with veno-venous modified ultrafiltration process using a new series of blood filtered “QSNICH’s set”\nMethod: The results of patients who received open heart surgery and used veno-venous modified ultrafiltration using a series of blood cardioplegic set were supplied from abroad with 34, cases and the patients who used QSNICH’s set with 210 cases. The difference between nasal temperature before and after using the veno-venous modified ultrafiltration were analysed, and the basic information such as gender, age, weight, height and body surface area were record.\n Conclusion: The result of this research improved the development of nursing care model to use the QSNICH’s set. Warming blood filtered was not different between two sets (p = 0.429). QSNICH’s set can be used instead of the blood cardioplegic set, and this device reduced the cost of blood filter after cardiopulmonary bypass. ", "th": "ภูมิหลัง : งานการพยาบาลผู้ป่วยตรวจรักษาพิเศษหัวใจและปอด เทียม สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี ได้ศึกษาการทำ modified ultrafiltration ในผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดหัวใจชนิดเปิด โดยพิจารณาร่วม กับศัลยแพทย์หัวใจและหลอดเลือด หลังจากวิเคราะห์ข้อมูลต่าง ๆ จากการ ทบทวนงานวิจัย จึงลงความเห็นว่าวิธีที่เหมาะสม และสามารถลดภาวะเสี่ยง ได้ คือ veno - venous modified ultrafiltration การทำวิธีนี้ ต้องใช้ blood cardioplegic set ซึ่งต้องสั่งซื้อจากต่างประเทศ ราคาชุดละ 4,000 บาท จึงร่วมกันพัฒนาอุปกรณ์ชุดใหม่ เพื่อใช้แทน blood cardioplegic set บาท ให้ชื่อว่า QSNICH่ s set อุปกรณ์ชุดนี้ประกอบด้วยผ้าห่มไฟฟ้าและกล่อง โฟม มีค่าใช้จ่ายทั้งชุด 1,050 บาท การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนา รูปแบบการพยาบาลผู้ป่วยเด็กที่ทำผ่าตัดหัวใจชนิดเปิด โดยใช้เครื่องหัวใจ และปอดเทียมและได้รับการกรองเลือดหลังการทำ cardiopulmonary bypass ด้วยวิธี veno venous modified ultrafiltration โดยการใช้ชุด กรองเลือดที่พัฒนาโดยหน่วยงานคือ QSNICH ่ s set\nวิธีการ: ดำเนินการ ศึกษา 2 ระยะ ระยะที่หนึ่งเป็นการพัฒนารูปแบบการพยาบาลผู้ป่วยเด็ก เพื่อให้เกิดชุดอุปกรณ์ QSNICH่ s set ระยะที่สอง การดำเนินการเพื่อเปรียบ เทียบประสิทธิผลของ blood cardioplegic set กับ QSNICH่ s set ใน ด้านการให้ความอุ่นของเลือดที่กรองแล้ว โดยศึกษาจากข้อมูลที่บันทึกไว้ของ ผู้ป่วยเด็กที่ได้รับการผ่าตัดหัวใจชนิดเปิด และได้รับการทำ veno-venous modified ultrafiltration โดยใช้ชุด blood cardioplegic set ซึ่งเป็น ผลิตภัณฑ์จากต่างประเทศ จำนวน 34 ราย ผู้ป่วยเด็กที่ใช้ QSNICH่ s set จำนวน 210 ราย\nสรุป : การศึกษาครั้งนี้สามารถพัฒนาเพื่อได้รูปแบบ การพยาบาลโดยใช้อุปกรณ์ที่พัฒนาขึ้นใหม่ คือ QSNICH ่ s set และเมื่อ เปรียบเทียบประสิทธิผลของ blood cardioplegic set กับ QSNICH ่ s set ในด้านการให้ความอุ่นของเลือดที่กรองแล้ว โดย ใช้สถิติ Mann-Whitney U test ได้ค่า p value = 0.429 จึงสรุปได้ว่า QSNICH่ s set สามารถใช้ แทนชุด blood cardioplegic set ได้ และลดค่าใช้จ่ายในการกรองเลือด หลังการทำ cardiopulmonary bypass " }
{ "en": "Dysphagia following neurological diseases is common, especially after stroke with a reported incidence of 50%. Dysphagia is associated with complications such as malnutrition, aspiration pneumonia, even death in severe case. Furthermore, dysphagia leads to poor rehabilitation outcomes, brings on poor quality of life to the patient and becomes a heavy burden for family members. Rehabilitation swallowing therapy, which widely accepted as a common intervention for dysphagia, consists of a variety of methods such as positioning, dietary modification, oro-motor exercise & facilitation. Currently, neuromuscular electrical stimulation (NMES) is being used for dysphagia intervention, based on the hypothesis that NMES will strengthen the swallowing related muscles and increase swallowing ability. The present systematic review aimed to evaluate the effectiveness of NMES amongst dysphagic patients following stroke. A systematic search was conducted in Medline. The searching period between 1995 and 2015; all Randomized Controlled Trials (RCTs) which published in English were considered. Twenty-four studies were found but only five studies were selected. However, according to different characteristic of stroke population as well as different methods of NMES intervention in each study, meta-analysis cannot be conducted, consequently the effectiveness of NMES in dysphagic patients following stroke cannot be concluded. ", "th": "ภาวะกลืนลำบาก เป็นความผิดปกติที่พบได้บ่อยในกลุ่มโรคทาง ระบบประสาท โดยเฉพาะโรคหลอดเลือดสมองที่พบได้กว่าร้อยละ 50 ภาวะ กลืนลำบากนี้เมื่อเกิดขึ้นแล้วอาจนำไปสู่ภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ เป็นต้นว่า ภาวะทุพโภชนาการภาวะติดเชื้อจากการสำลัก ในรายที่อาการรุนแรงอาจนำ ไปสู่การเสียชีวิตได้ นอกจากนี้ยังเป็นอุปสรรคต่อการฟื้นฟูสภาพ ส่งผลให้ ผู้ป่วยมีคุณภาพชีวิตลดลงและเป็นภาระหนักของญาติในการดูแลการบำบัด ฟื้นฟูด้านการกลืนที่ใช้อย่างแพร่หลายคือการใช้กระบวนการทางเวชศาสตร์ ฟื้นฟูประกอบด้วยวิธีการต่าง ๆ เช่น การปรับท่าทางในการกลืน การดัดแปลง อาหาร การกระตุ้นและเพิ่มกำลังกล้ามเนื้อที่เกี่ยวข้องในการกลืน ปัจจุบัน มีการนำกระแสไฟฟ้ามาใช้ในการบำบัดฟื้นฟูการกลืน โดยมีสมมติฐาน ว่าการกระตุ้นด้วยกระแสไฟฟ้าจะเพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อในการ กลืน อันจะส่งผลให้ความสามารถในการกลืนเพิ่มขึ้น การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลของการกระตุ้นด้วยกระแสไฟฟ้า ต่อการฟื้นฟูการกลืนในผู้ที่มีภาวะกลืนลำบากจากโรคหลอดเลือดสมอง โดยใช้วิธีการทบทวนอย่างเป็นระบบตามกลยุทธ์การสืบค้นผ่านฐานข้อมูล Medline โดยศึกษาจากเอกสารซึ่งเป็นผลงานวิจัยที่ได้รับการตีพิมพ์ เผยแพร่ด้วยภาษาอังกฤษ ตั้งแต่ปี ค.ศ.1995 ถึงปี ค.ศ. 2015 ได้ผลการศึกษา ทั้งสิ้นจำนวน 24 เรื่อง และคัดเลือกเหลือ 5 เรื่อง อย่างไรก็ตามการศึกษา ทั้ง 5 เรื่องดังกล่าวมีความแตกต่างในด้านลักษณะประชากรและรูปแบบ การกระตุ้นด้วยกระแสไฟฟ้า ทำให้ไม่สามารถทำการสังเคราะห์วิเคราะห์ อภิมานได้ จึงยังไม่สามารถสรุปประสิทธิผลของการกระตุ้นด้วยกระแสไฟฟ้า ต่อการฟื้นฟูการกลืนในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองได้ " }
{ "en": "Currently, Robotic assisted therapy (RT) has been implemented in Occupational Therapy Department, Sirindhorn National Medical Rehabilitation Institute (SNMRI). It is a new technology which is still not widely used in Thailand and it also has limited number of studies related to its effectiveness on stroke rehabilitation. The objective of this prospective descriptive study was to evaluate the effectiveness of robotic assisted therapy combined with occupational therapy on upper extremity rehabilitation in stroke patients. To serve the purpose of this study, the training protocol which is suitable for the population of the study was set. Thirty out-patients with hemiplegic stoke were participated in the study. All patients received 30 minutes of RT combined with occupational therapy for 2 sessions per week, for total of 20 sessions. Outcome measurements were performed 2 times, 1) before joining the training program and 2) after completing the training program. The primary outcome measure was the upper extremity motor subscale of the Fugl-Meyer assessment; secondary outcomes consisted of motor assessment scale, modified Ashworth scale and Barthel Activities of daily index. After the training, all of the patients had a significant improvement (p<0.05) in all of the outcome measurements. In conclusion, the results of this study suggested that robotic assisted therapy combined with occupational therapy was an effectiveness method for upper extremity rehabilitation in stroke patients. ", "th": "งานกิจกรรมบำบัด สถาบันสิรินธรเพื่อการฟื้นฟูสมรรถภาพ ทางการแพทย์แห่งชาติ ได้เริ่มนำ Robotic assisted therapy มาใช้ในการ ฟื้นฟูซึ่งเป็นเทคโนโลยีใหม่และยังไม่แพร่หลายในประเทศไทย อีกทั้งยัง ไม่พบการศึกษาวิจัยถึงประสิทธิผลของ Robotic Assisted Therapy ต่อการส่งเสริมการเคลื่อนไหวรยางค์ส่วนบนในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง การศึกษาครั้งนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลของการนำ Robotic assisted therapy มาประยุกต์ใช้ร่วมกับการฟื้นฟูทางกิจกรรมบำบัดต่อ การฟื้นฟูสมรรถภาพในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองที่มีภาวะอัมพาตครึ่งซีก โดยมีการกำหนด Protocol การฟื้นฟูขึ้น เพื่อให้สอดคล้องกับบริบทของ ผู้ป่วยที่เข้ามารับบริการวิธีการศึกษาเชิงพรรณนาแบบไปข้างหน้า โดยศึกษา ผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองที่มีภาวะอัมพาตครึ่งซีก ที่เข้ารับการฟื้นฟูแบบ ผู้ป่วยนอก สถาบันสิรินธรเพื่อการฟื้นฟูสมรรถภาพทางการแพทย์แห่งชาติ จำนวน 30 ราย ผู้เข้าร่วมวิจัยส่วนใหญ่ร้อยละ 70 เป็นเพศชาย มีอายุเฉลี่ย 54.07 ปี ระยะเวลาที่เป็นเฉลี่ย 12.47 เดือน ได้รับการฟื้นฟูด้วยกิจกรรม บำบัดแบบดั้งเดิมร่วมกับการใช้ Robotic assisted therapy รุ่น Armeo spring ครั้งละ 30 นาทีจำนวน 2 ครั้งต่อสัปดาห์ รวมทั้งหมด 20 ครั้ง โดย ทำการศึกษาระหว่างเดือน มกราคม - ธันวาคม 2558 ประเมินผลลัพธ์ก่อน และหลังการฟื้นฟูด้วยเครื่องมือหลักคือ Fugl-Meyer Assessment scale เครื่องมือรองประกอบด้วย Motor Assessment scale Modified Ashworth scale และModified Barthel Activities of daily Index ผลการศึกษาพบว่า ผู้เข้าร่วมวิจัยทุกรายมีระดับความสามารถในการควบคุม การเคลื่อนไหวรยางค์ส่วนบนด้วยแบบประเมินหลัก Fugl-Meyer Assessment scale เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P < 0.05) เปรียบเทียบคะแนน ก่อนการฟื้นฟู25.17 ± 15.34 และหลังการฟื้นฟู43.57 ± 16.72 และ ผลลัพธ์ของแบบประเมินรอง Motor Assessment scale และModified Ashworth Scale และModified Barthel Activities of daily Index เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P < 0.05) เช่นกัน สรุปได้ว่าการใช้ Robotic assisted therapy รุ่น Armeo spring ร่วมกับการฟื้นฟู ด้วยกิจกรรมบำบัดแบบดั้งเดิมด้วย Protocol ที่กำหนดขึ้นมีประสิทธิผล ในการเพิ่มความสามารถการควบคุมการเคลื่อนไหวรยางค์ส่วนบน เพิ่มการทำงานของแขนและมือเพิ่มความสามารถในการทำกิจวัตรประจำวัน และลดระดับความตึงตัวของกล้ามเนื้อในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมอง ที่มีภาวะอัมพาตครึ่งซีก " }
{ "en": "Introduction: Thalassemia is a genetic disease mainly characterized by microcytic anemia. In cases of severe thalassemia, the patients may be importantly complicated by the excess iron accumulation at the pancreas easily leading to the emergence of diabetes mellitus. The aim of this study was to describe the diabetes in cases with severe thalassemia.\nMethods: This retrospective study recruited the severe thalassemia patients who had diabetes if the fasting plasma glucose (FPG) > 126 mg% after fasting for 8 hours between 2012 and 2016. Thalassemia was diagnosed based on the hemoglobin electrophoresis using the high performance liquid chromatography, Bio-Rad® , and the patients needed regular blood transfusion.\nResults: There were seven diabetic patients, one male (14.3 %) and six females (85.7%), five with beta thalassemia / Hb E and two with Hb AEBart-Constant-Spring disease. Their age ranged from 34 to 51, mean 39.6 + 5.6 years. The blood tests showed: FPG 205-696, mean 472.6 + 150.0 mg%, HbA1c 6.5-10.5%, mean 8.6 + 1.6 %, Hb concentration 5.5-8.3, mean 7.2 + 1.0 g%, ferritin 2,898-7,591, mean 5,533 + 1,889 ng/ml. Every patient was treated with insulin.\nConclusion: Severe thalassemia that had diabetes mellitus was mostly beta thalassemia / Hb E disease. All patients had high FPG, but Hb A1c was only slightly increased, not proportional to FPG. So Hb A1c should not be used for diagnosing or monitoring diabetes in patients with severe thalassemia. ", "th": "บทนำ : ธาลัสซีเมีย (thalassemia) เป็นโรคโลหิตจาง กรรมพันธุ์ แบบเม็ดเลือดแดงเล็กเป็นหลัก ถ้าเป็นธาลัสซีเมีย แบบรุนแรง อาจจะมีภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญ คือภาวะเหล็ก สะสมเกินที่ตับอ่อน ทำให้เกิดเบาหวานได้ง่ายวัตถุประสงค์ ของการศึกษานี้ คือรายงานโรคเบาหวานในผู้ป่วยธาลัสซีเมีย ชนิดรุนแรง\nวิธีการ: เป็นการศึกษาแบบทบทวินัย้อนหลัง ใน ระหว่าง พ.ศ. 2555 - 2559 โดยเบาหวาน ซึ่งวินิจฉัยได้ด้วย การตรวจ fasting plasma glucose (FPG)ที่> 126 มก% หลังอดอาหาร 8 ชั่วโมง ผู้ป่วยธาลัสซีเมียรุนแรง วินิจฉัยโดย วิธี high performance liquid chromatography, Bio-Rad่ และผู้ป่วยซีดจนต้องรับเลือดประจำ\nผล : มีผู้ป่วยเบาหวาน 7 ราย เป็นชาย 1 ราย (ร้อยละ 14.3) และหญิง 6 ราย (ร้อยละ 85.7) อายุ 34 ถึง 51 ปี เฉลี่ย 39.6 + 5.6 ปี เป็นโรค beta thalassemia / hemoglobin E 5 ราย และโรค Hb AEBart-Constant-Spring 2 ราย, FPG ระหว่าง 205-696 เฉลี่ย 472.6 + 150.0 มก%, HbA1C ร้อยละ 6.5-10.5 เฉลี่ยร้อยละ 8.6 + 1.6, ความเข้มข้น ฮีโมโกลบิน 5.5-8.3 เฉลี่ย 7.2 + 1.0 กรัม%, ferritin 2,898 - 7,591 เฉลี่ย 5,533 + 1,889 นาโน กรัม/มล. ทุกรายได้รับการรักษาด้วย อินซูลิน ทั้งหมด\nสรุป : ธาลัสซีเมียรุนแรง ที่มีโรคเบาหวาน พบเป็นโรค beta thalassemia / Hb E มากที่สุด ทุกรายแม้ ระดับ FPG ค่อนข้างสูงเฉลี่ย 472.6 + 150.0 มก% แต่ระดับ HbA1C กลับสูงแบบไม่ได้สัดส่วนตามไป HbA1C ไม่น่าจะเหมาะสม ในการวินิจฉัยโรคเบาหวานหรือติดตามการรักษาเบาหวาน ในผู้ป่วยธาลัสซีเมียรุนแรง " }
{ "en": "The Sirindhorn National Medical Rehabilitation Institute (SNMRI) has provided mobile prosthetic services in many regions in Thailand since 2006. During 2014 - 2016, the “Project on integrated comprehensive rehabilitation project for people with mobility disabilities in four regions” was implemented, aiming to provide prosthetic and other assistive devices to all (100%) leg amputees in sixteen target provinces of nine Health Service Regions across the country. The project, in line with the government policy on eliminating the inequalities of disabled people in accessing healthcare services, used a participatory action research approach under the framework of “Amputee caring system”. The framework consisted of four main activities: survey, registration, service provision and follow-up support. The results showed that the achievement rates of the project in 2014 through 2016 were 88.9%, 95.8% and 100%, respectively. Of all 2,288 clients, 1,761 were leg amputees who were provided with artificial legs. Among the amputees, 57.7%, 31.5%, and 6.2% were below knee, above knee, and knee amputees, respectively. Most of amputation clients (90%) were from the target areas, while the rest (10%) were from other areas. Overall, this project is regarded as an approach to increasing the accessibility to prosthetic services of amputees, especially those who live in remote areas where such services are unavailable due to a lack of prosthetic personnel. Thus, the integrated and proactive effort, in collaboration with local health facilities, is a sharing of resources in each health service region, which is beneficial for the people with mobility disabilities across the country to receive the services. Nevertheless, prosthetic services in each area should be provided continuously in order to sustainably improve the quality of life of amputees in the country. ", "th": "สถาบันสิรินธรเพื่อการฟื้นฟูฯ ได้จัดทำโครงการบูรณาการฟื้นฟู สมรรถภาพคนพิการแบบเบ็ดเสร็จใน 4 ภูมิภาค มาตั้งแต่ปี 2549 โดยการ ออกหน่วยเคลื่อนที่ไปยังภูมิภาคต่าง ๆ ทั่วประเทศ จนกระทั่งในปี 2557 - 2559 ได้มีการพัฒนารูปแบบการดำเนินงานเป็นโครงการส่งเสริมศักยภาพ คนพิการขาขาดเชิงรุกและบูรณาการร่วมกับพื้นที่เพื่อเพิ่มโอกาสการเข้า ถึงกายอุปกรณ์และเครื่องช่วยความพิการในพื้นที่เป้าหมาย และตอบสนอง นโยบายรัฐบาลลดความเหลื่อมล้ำการให้บริการคนพิการทางการเคลื่อนไหว (ขาขาด) ให้ได้รับบริการครบถ้วนร้อยละ 100 ภายใน 3 ปี รูปแบบการ บริการประกอบด้วยการสำรวจค้นหาคนพิการขาขาด การลงทะเบียนและ จัดทำฐานข้อมูลเพื่อเข้ารับบริการการบริการฟื้นฟูสมรรถภาพทางการ แพทย์ต่าง ๆ ที่ครอบคลุมการเข้าถึงกายอุปกรณ์ เครื่องช่วยคนพิการเช่น ขา-แขนเทียม รถเข็นคนพิการและติดตามผลการใช้งานกายอุปกรณ์ เครื่องช่วยคนพิการในเขตสุขภาพต่าง ๆ ทั่วประเทศ ผลการดำเนินงานของ โครงการส่งเสริมศักยภาพคนพิการขาขาด ในปี 2557 - 2559 ได้ดำเนินงาน ใน 16 จังหวัด ครอบคลุม 9 เขตบริการสุขภาพทั่วประเทศ และจากเป้าหมาย การบริการให้ครบถ้วนร้อยละ 100 นั้นพบว่าผลการดำเนินงานปี 2557 - 2559 นั้น มีผลสำเร็จแต่ละปี คิดเป็นร้อยละ 88.94, 95.77 และ100 ตาม ลำดับ โดยมีผู้มารับบริการทั้งสิ้น 2,288 ราย จากการให้บริการออกหน่วย เคลื่อนที่ภายใต้โครงการส่งเสริมศักยภาพคนพิการขาขาด ในปี 2557 - 2559 นี้ มีการบริการทำขาเทียมทั้งหมด 1,761 ราย ส่วนใหญ่เป็นขาเทียม ระดับใต้เข่าคิดเป็นร้อยละ 57.7 รองลงมาเป็นขาเทียมระดับเหนือเข่าและ ระดับเข่าคิดเป็นร้อยละ 31.5 และ6.2 ตามลำดับ ผู้รับบริการส่วนใหญ่ภีูมิลำเนาอยู่ในเขตจังหวัดเป้าหมาย คิดเป็นร้อยละ 90 รูปแบบการให้ บริการในโครงการเป็นอีกรูปแบบหนึ่งที่สามารถเพิ่มโอกาสการเข้าถึงบริการ ขาเทียมในพื้นที่ที่ห่างไกล ขาดแคลนทรัพยากร และขาดความพร้อมในการ ให้บริการอย่างไรก็ตามการดำเนินงานบูรณาการร่วมกับพื้นที่โดยการให้ ความรู้แก่เจ้าหน้าที่ในพื้นที่ด้านกายอุปกรณ์ และการดำเนินนโยบายเชิงรุก นั้นเป็นการแบ่งปันทรัพยากรภายในเขตบริการสุขภาพ ซึ่งเป็นผลดีต่อ คนพิการทางการเคลื่อนไหวให้ได้รับบริการครบถ้วน ครอบคลุมตาม ความจำเป็นเฉพาะบุคคล อย่างไรก็ตามการพัฒนาการให้บริการกาย อุปกรณ์ในพื้นที่ถือว่ามีความจำเป็นและเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้คนพิการ ในประเทศไทยมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นอย่างยั่งยืน " }
{ "en": "It is known worldwide that duration of untreated psychosis is associated with poor treatment outcome of schizophrenia. Early detection and early treatment may be a solution of this issue. In Thai context, it may a little known about caregivers’ experiences in seeking help for relatives with schizophrenia before getting first psychiatric treatments. This study aimed to explain about caregivers’ perceptions and responses from the firstly noticing of their relatives’ deviated behaviors to their relatives’ getting the first psychiatric treatment. The data obtained via in-depth interviews among thirteen caregivers who cared for relatives with schizophrenia for more than five years, at outpatient clinic of a hospital in Thailand. Thematic analysis was used for data analysis. “To get to the end” emerged as the main theme describing caregivers’ responses from initially concern of patient’s deviated behaviors to getting first psychiatric treatments. It comprised four sub-themes: 1) responding as usual, 2) going to a physician first, 3) seeking alternative options, and 4) ending with psychiatric treatment. When caregivers firstly noticing deviated behaviors of their relatives, they perceived as normal. Therefore, they responded as usual. When the relatives’ deviated behaviors were persistent and escalated, the caregivers were likely aware and suspicious of mental illness. They could no longer ignoring and start for seeking helps. In seeking help, only one caregiver took their relative directly to psychiatrist. Most of them decided to obtain modern medicine by firstly taking their relatives to physician. Some caregivers sought other options, such as alternative medicine, or seeing a monk for holy water sprinkling, to get rid of a black magic as their belief. However, when the relatives’ psychotic symptoms became more severe and uncontrollable, caregivers eventually took their relatives to get a commencement of psychiatric treatment. The study findings add to nursing’s knowledge regarding seeking-help process before getting the first psychiatric treatment, and have implications for the development of an intervention to help family for early detection of mental illness in order to decrease the duration of untreated psychosis. Future studies should explore deeply regarding factors related duration of untreated psychosis. ", "th": "เป็นที่ทราบกันโดยทั่วไปว่า ระยะเวลาที่ไม่ได้รับการรักษาทาง จิตเวช มีความเกี่ยวข้องกับผลลัพธ์ที่ไม่ดีของการรักษาผู้ป่วยจิตเภท และ ทางออกสำหรับประเด็นี้นคือการคัดกรองและการรักษาแต่เนิ่น ๆ แต่สำหรับ บริบทไทย ประสบการณ์ของผู้ดูแลเกี่ยวกับการแสวงหาการช่วยเหลือก่อน ผู้ป่วยจิตเภทจะได้รับการรักษาทางจิตเวชครั้งแรกยังไม่เป็นที่ทราบดี การ ศึกษาครั้งนี้จึงมุ่งอธิบายการรับรู้และการตอบสนองของผู้ดูแลตั้งแต่เริ่มเห็น การเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมผู้ป่วย จนผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัย และรักษา ทางจิตเวชครั้งแรก โดยข้อมูลได้มาจากการสัมภาษณ์เชิงลึกในผู้ดูแล 13 ราย ที่ดูแลผู้ป่วยจิตเภที่มานานกว่า 5 ปี ที่แผนกผู้ป่วยนอกิจตเวชแห่งหนึ่ง ในประเทศไทย วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์แก่นสาระ (Thematic analysis) “ ไปให้สุดทาง ” เป็นแนวคิดหลักที่อธิบายการตอบสนองของผู้ดูแล ตั้งแต่ที่เริ่มเห็นการเปลี่ยนแปลงไปของพฤติกรรมผู้ป่วย จนถึงการพาผู้ป่วย มารับการรักษาทางจิตเวชครั้งแรก ประกอบด้วย 4 หัวข้อย่อย คือ 1) ทำ ตามวิถีปกติ 2) ไปพบแพทย์ฝ่ายกายก่อน 3) ค้นหาทางเลือกอื่น และ 4) จบลงที่การรักษาทางจิตเวช หลังจากเริ่มสังเกตเห็นพฤติกรรม ที่เปลี่ยนแปลงไปของผู้ป่วย ผู้ดูแลยังไม่ได้คิดว่าเป็นความผิดปกติ จึงตอบ สนองตามปกติที่เคยทำ เมื่อพฤติกรรมที่ผิดปกติของผู้ป่วยยังคงเป็นอยู่ หรือ รุนแรงขึ้น ผู้ดูแลจะเริ่มตระหนักว่าเป็นความผิดปกติ และสงสัยว่าอาจจะ ป่วยทางจิต จึงอยู่นิ่งเฉยไม่ได้อีกต่อไป และเริ่มแสวงหาการช่วยเหลือใน การแสวงหาการช่วยเหลือมีผู้ดูแลเพียงรายเดียวที่พาผู้ป่วยมารับการรักษา ทางจิตเวชโดยตรง ผู้ดูแลส่วนใหญ่พาผู้ป่วยไปตรวจรักษากับแพทย์แผน ปัจจุบัน โดยพาผู้ป่วยไปพบแพทย์ที่รักษาโรคฝ่ายกายก่อน และบางส่วน เลือกที่จะใช้ทางเลือกอื่น เช่น การแพทย์ทางเลือก หรือไปรดน้ำมนต์กับ พระเพื่อขับไล่มนต์ดำตามความเชื่อแต่สุดท้ายเมื่อผู้ป่วยมีอาการทางจิต รุนแรงขึ้นและไม่สามารถควบคุมได้แล้ว ผู้ดูแลจึงพาผู้ป่วยมารับการตรวจ การรักษาทางจิตเวช ผลการศึกษาในครั้งนี้ได้เพิ่มองค์ความรู้ทางการ พยาบาลเกี่ยวกับกระบวนการแสวงหาการช่วยเหลือก่อนรับการรักษาทาง จิตเวชครั้งแรก สามารถนำมาเป็นแนวทางพัฒนาโปรแกรมการช่วยเหลือ ครอบครัว ให้สามารถคัดกรองอาการทางจิตด้วยตัวเองได้เร็วยิ่งขึ้น เพื่อช่วย ให้ผู้ป่วยได้เข้าสู่ระบบการรักษาทางจิตเวชได้เร็วขึ้น และควรศึกษาถึงปัจจัย ที่เกี่ยวข้องกับการรับการรักษาทางจิตเวชล่าช้าต่อไป" }
{ "en": null, "th": null }
{ "en": "Prasat Neurological Institute has 6 years contact out source MRI 3 Tesla and the contract is near the end. Then to prepare in the future, the assessment of unit cost analysis between investment by Prasat Neurological Institute and out source whichever unit cost less was carried out. The cost-analysis model was used and all data of unit cost in MRI was retrospectively collected for 4 years (2012-2015).The depreciation has charged at 6 years. The unit cost was collected by activity base costing. According to studies, it has been found that Prasat Neurological Institute unit cost is 4,076.17 baht/unit, out source unit cost is 7,597.10 baht/unit. Prasat Neurological Institute unit cost was less than out source 3,520.93 bath/unit. Prasat Neurological Institute break - even point was shorter time than Out source, but it will be assessed in the other aspects such as the administration in work flow. ", "th": "เนื่องจากสถาบันประสาทวิทยาได้ทำสัญญาให้เอกชนลงทุนเครื่อง สนามแม่เหล็กไฟฟ้าแรงสูง 3 เทสลา (MRI 3T) ระยะเวลา 6 ปี ขณะนี้ใกล้ สิ้นสุดสัญญา จึงทำการศึกษาวิเคราะห์ต้นทุนเครื่องสนามแม่เหล็กไฟฟ้า แรงสูง ระหว่างการลงทุนโดยสถาบันประสาทวิทยาและเอกชนลงทุน (outsource) แบบใดจะมีต้นทุนน้อยกว่า ใช้การวิเคราะห์ต้นทุนแบบ Cost Analysisโดยเก็บรวบรวมข้อมูลต้นทุนทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการตรวจด้วย เครื่องสนามแม่เหล็กไฟฟ้าแรงสูงย้อนหลัง 4 ปี (2555-2558) คิดค่าเสื่อม ราคาที่ 6 ปี นำมาคำนวณหาต้นทุนตาม Activity Base Costing ของต้นทุน สถาบันประสาทวิทยากับต้นทุนที่เอกชนลงทุนโดยมีเครื่องมือคือแบบตาราง เก็บข้อมูลต้นทุน จากการศึกษา พบว่า ต้นทุนต่อหน่วยของสถาบันประสาท วิทยาลงทุนคือ 4,076.17 บาทต่อส่วนตรวจต้นทุนต่อหน่วยของเอกชน ลงทุนคือ 7,597.10 บาทต่อส่วนตรวจ เมื่อนำต้นทุนมาเปรียบเทียบจะเห็น ว่าต้นทุนของสถาบันประสาทวิทยาลงทุนน้อยกว่าต้นทุนเอกชนลงทุนเป็น จำนวนเงิน 3,520.93 บาทต่อส่วนตรวจ ในการเปรียบเทียบจุดคุ้มทุน พบ ว่าจุดคุ้มทุนของสถาบันประสาทวิทยาลงทุนถึงจุดคุ้มทุนเร็วกว่า อย่างไร ก็ตามควรพิจารณาด้านอื่น ๆ เช่น ด้านการบริหารงาน เพื่อเป็นข้อมูลรอบ ด้านในการตัดสินใจ" }
{ "en": "Objective: To compare the quality of life of early stage cervical cancer patients after radical surgery alone, and after radical surgery with adjuvant radiation. In addition, the factors that may contribute to quality of life were also examined.\nMethods: Patients with early stage cervical cancer (stages IA2, IB1, IB2 and IIA1) in Trang Hospital referred to Songklanakarin hospital for radical surgery between January 2004 and December 2012 had been enrolled in a questionnaire-based study. Patients were classified into 2 groups: radical surgery alone and radical surgery with adjuvant radiation. Quality of life was evaluated with the Functional Assessment of Cancer Therapy-Cervix (FACT-Cx) Questionnaire. Data were collected by phone interview according to the number from hospital database.\nResults: The sample comprised 236 patients, comprising 185 patients in radical surgery alone, and 51 patients in radical surgery with adjuvant radiation. Overall, the quality of life score from the FACT-Cx questionnaire differed significantly between the two groups. The radical surgery with adjuvant radiation group showed a significantly worse score when compared to the radical surgery alone group (128.59 ± 17.08 VS 132.79 ± 10.77; p = 0.033). Others factors which negatively impacted overall FACT-Cx score significantly were old age, presence of underlying disease, lower educational level, unemployment and lower income.\nConclusion: Adjuvant radiation therapy has negative effects on quality of life. Health care providers play a role in the identification and treatment of the complications of radiation therapy. ", "th": "วัตถุประสงค์: เพื่อเปรียบเทียบคุณภาพชีวิตของผู้ป่วยมะเร็งปากมดลูกระยะแรกภายหลังการผ่าตัดมดลูกแบบถอนรากถอนโคนเพียงอย่างเดียว กับผู้ป่วยมะเร็งปากมดลูกระยะแรกภายหลังการผ่าตัดมดลูกแบบถอนรากถอนโคนร่วมกับรังสีรักษา และหาปัจจัยอื่นที่อาจส่งผลต่อคุณภาพชีวิตร่วมด้วย\nวิธีการ: สัมภาษณ์ผู้ป่วยมะเร็งปากมดลูกระยะแรก (ระยะ IA2, IB1, IB2 และIIA1) ในโรงพยาบาลตรัง ที่ถูกส่งต่อไปรักษายังโรงพยาบาลสงขลานครินทร์ เพื่อรับการผ่าตัดมดลูกแบบถอนรากถอนโคน ระหว่างวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2550 ถึง 31 ธันวาคม 2560 ทางโทรศัพท์ โดยใช้แบบสอบถามคุณภาพชีวิต ของผู้ป่วยมะเร็งปากมดลูก FACT-Cx (Functional Assessment of Cancer Therapy-Cervix)\nผล : มีผู้ป่วยมะเร็งปากมดลูกระยะแรก 236 รายเข้า ร่วมการศึกษา โดยมี 185 ราย่อยู่ในกลุ่มผ่าตัดมดลูกแบบถอนรากถอนโคนอย่างเดียว และ51 ราย่อยู่ในกลุ่มผ่าตัดมดลูกแบบถอนรากถอนโคนร่วมกับ รังสีรักษา คะแนนคุณภาพชีวิตโดยรวมระหว่างสองกลุ่มแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ คือกลุ่มที่ผ่าตัดมดลูกแบบถอนรากถอนโคนร่วมกับรังสีรักษา มีคุณภาพชีวิตด้อยกว่ากลุ่มที่ผ่าตัดมดลูกแบบถอนรากถอนโคนอย่างเดียว (128.59 ± 17.08 กับ 132.79 ± 10.77 ; p = 0.033) ส่วนปัจจัยศึกษาอื่น ๆ ที่ส่งผลกระทบในแง่ลบต่อคุณภาพชีวิตโดยรวมอย่างมีนัยสำคัญ ได้แก่อายุที่มากกว่า การมีโรคประจำตัว ระดับศึกษาที่ด้อยกว่า การไม่ได้ประกอบอาชีพ และรายได้ที่น้อยกว่า\nสรุป : การได้รับรังสีรักษาหลังการผ่าตัดมดลูกแบบถอนรากถอนโคนในผู้ป่วยมะเร็งปากมดลูกระยะแรกมีผลกระทบต่อคุณภาพ ชีวิตของผู้ป่วย ดังนั้นผู้ให้บริการทางการแพทย์มีบทบาทสำคัญในการค้นหาภาวะแทรกซ้อน และรักษาภาวะแทรกซ้อนที่เกิดจากรังสีรักษา เพื่อคุณภาพ ชีวิตของผู้ป่วยที่ดีขึ้น คำ" }
{ "en": "Background: Respiratory tract infections are a public health threat. Potential of early detection for respiratory disease both rapid and effective laboratory testing is needed. This study aims to report the etiology of acute respiratory tract infection in Chiang Mai province. Methods: During 2016 - 2017, event bases-surveillance was established in 25 districts in Chiang Mai. Trained staff detected the outbreak that may happen in the hospital and community using the definition patient who had fever ≥ 38 ๐c and respiratory sign and symptoms with avian influenza exposure within 14 days before onset. Nasopharyngeal and throat swab were collected and test to identify 16 viruses and 5 bacteria by PCR method. Result: 72 events were reported with 1,453 patients met the criteria. Mean age was 21 years (ranged 1 month - 84 years). Most of patients were male, 75% adult, more than 70% of patients were military, students or monks. Two hundred and sixty-nine specimens were tested with 82% showed positive result. The identified pathogens were influenza (65%; Influenza A H3N2 36%, Influenza A H1N1 7% and influenza B 20%), Rhinovirus 33% Enterovirus 12% Adenovirus 8% Coronavirus (229E, NL63, OC43) 8% Parainfluenza virus (PIV1, 2, 3, 4) 5% respectively. We found Mycoplasma pneumoniae in 3% and found preventable vaccine disease, Bordetella pertussis 2.5%. Conclusion: Influenza was the most causative pathogen. Event-based surveillance increases the potential and efficiency in detection of respiratory disease to prevent the disease outbreak effectively. ", "th": "บทนำ : โรคในระบบทางเดินหายใจเป็นภัยคุกคามด้านสาธารณสุข ศักยภาพการตรวจจับเหตุการณ์โรคในระบบทางเดินหายใจและการตรวจ ทางห้องปฏิบัติการที่รวดเร็วและมีประสิทธิภาพจึงจำเป็นและสำคัญยิ่ง การ ศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อรายงานผลเชื้อก่อโรคในผู้ป่วยติดเชื้อเฉียบพลัน ในระบบทางเดินหายใจในระบบเฝ้าระวังเหตุการณ์ในจังหวัดเชียงใหม่ วิธีการศึกษา : ดำเนินการในโรงพยาบาลชุมชน/สำนักงานสาธารณสุขอำเภอ จำนวน 25 แห่งในจังหวัดเชียงใหม่ ในปี พ.ศ. 2559 - 2560 โดยการเฝ้าระวัง เหตุการณ์ เจ้าหน้าที่ผ่านการอบรมจะทำการตรวจจับการระบาด หากพบ ผู้ป่วยที่มีไข้มากกว่าหรือเท่ากับ 38 0 C มีอาการทางเดินระบบหายใจ ร่วมกับ มีประวัติเสี่ยงต่อไข้หวัดนกก่อนป่วยภายใน 14 วัน หรือพบผู้ป่วยสงสัย การระบาดในโรงพยาบาลหรือได้รับแจ้งข่าวการระบาดจากชุมชนหรือสถานที่ คนอยู่รวมกัน เจ้าหน้าที่ระบาดวิทยาจะตรวจสอบการระบาด ดำเนินการ สอบสวนการระบาด เก็บตัวอย่างสิ่งส่งตรวจเพื่อตรวจหาเชื้อก่อโรค จากโพรงจมูกและคอด้วยวิธีการPCR หาเชื้อไวรัส 16 ชนิด และแบคทีเรีย 5 ชนิด ผล : มีการรายงานเหตุการณ์ทั้งหมด 72 ครั้ง มีจำนวนผู้ป่วยทั้งหมด 1,453 ราย ผู้ป่วยมีอายุระหว่าง 1 เดือน - 84 ปี อายุเฉลี่ย 21 ปี ผู้ป่วย ส่วนใหญ่เป็นเพศชาย ผู้ป่วยมากกว่าร้อยละ 70 เป็นทหาร ตำรวจหรือ นักเรียน เก็บตัวอย่างส่งตรวจทั้งหมด 269 ตัวอย่างพบเชื้อก่อโรคจำนวน 220 ตัวอย่าง(ร้อยละ 82) เป็นเชื้อไข้หวัดใหญ่ ร้อยละ 65 (Influenza A H3N2 36%, Influenza A H1N1 7% และinfluenza B 20%) รองลงมา พบ Rhinovirus 33% Enterovirus 12% Adenovirus 8% Coronavirus (229E, NL63, OC43) 8% Parainfluenza virus (PIV1, 2, 3, 4) 5% เชื้อแบคทีเรียพบ Mycoplasma pneumoniae 3% พบเชื้อก่อโรค ที่ป้องกันได้ด้วยวัคซีนในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในพื้นที่เดียวกัน คือเชื้อไอกรน 6 ราย (ร้อยละ 2.5) สรุป : เชื้อก่อโรคในระบบทางเดินหายใจที่มากที่สุด ในจังหวัดเชียงใหม่จากการเฝ้าระวังเหตุการณ์ คือเชื้อไข้หวัดใหญ่ การเฝ้า ระวังเหตุการณ์ ช่วยเพิ่มศักยภาพและประสิทธิภาพในการตรวจจับ การระบาดของโรคในระบบทางเดินหายใจได้มากขึ้นและเร็วขึ้น ทำให้สามารถ ดำเนินการป้องกันควบคุมโรคไม่ให้เกิดการแพร่ระบาดออกไปในวงกว้าง ได้มีประสิทธิภาพมากขึ้น " }
{ "en": "This study was a cross-sectional survey research aimed to study self-care situation of elderly people with chronic diseases and the factors related to self-care situation behavior in Pamok district, Angthong province. Two hundred and fifty elders were Sampled using The Multiple stage sampling technique. The questionnaire were completed Data were collected by self-administered questionnaire between 25th August to 3rd September, 2017. Descriptive statistic chi-square Pearson’s Correlation and multiple regression analysis were used for data analysis.The results founded 54.0% of the self-care behaviors among elderly had a low level followed by 43.6% were at a moderate level. The elderly had a low level of self-care behaviors in medication use behavior 63.2%, consumption behavior 61.6%, exercise behavior 57.6% and stress relaxation 43.6%. Factors predicting self-care behavior among elderly with chronic disease (p-value<0.05) were Knowledge about self-care Stress relaxation family support and social support these four factors could predict 24.8% of self-care behavior.The findings from this study can be used as a guide for self-care behavior plan by enhancing the self-care stress relaxation family support and social support. These could make the elders properly adapt themselves and had good life stability. ", "th": "การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจภาคตัดขวาง มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาสถานการณ์พฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้สูงอายุที่มีโรคเรื้อรัง และปัจจัยที่สามารถคาดทำนายพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้สูงอายุ ที่มีโรคเรื้อรัง ในจังหวัดอ่างทอง กลุ่มตัวอย่างในการศึกษาครั้งนี้ จำนวน 250 คน โดยสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน เก็บข้อมูลโดยแบบสอบถาม ในช่วงวันที่ 25 สิงหาคม ถึง 3 กันยายน พ.ศ. 2560 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ข้อมูลได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบสถิติ ไคสแควร์ สถิติสหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบ มีขั้นตอน ผลการศึกษา พบว่า พฤติกรรมการดูแลตนเองโดยรวมอยู่ในระดับ ต่ำมากที่สุดร้อยละ 54.0 รองลงมาคือระดับปานกลาง ร้อยละ 43.6 โดย พฤติกรรมด้านการรับประทานอาหารส่วนใหญ่อยู่ในระดับต่ำร้อยละ 61.6 พฤติกรรมด้านการออกกำลังกาย่อยู่ในระดับต่ำร้อยละ 57.6 พฤติกรรม ด้านการผ่อนคลายความเครียดอยู่ในระดับต่ำร้อยละ 43.6 และพฤติกรรม ด้านการใช้ยาอยู่ในระดับต่ำร้อยละ 63.2 ซึ่งปัจจัยที่สามารถคาดทำนาย ต่อพฤติกรรมการดูแลตนเองของผู้สูงอายุที่มีโรคเรื้อรัง ได้แก่ ความรู้เกี่ยวกับ การดูแลตนเอง ระดับความเครียด สัมพันธภาพด้านครอบครัว และแรง สนับสนุนด้านสังคม โดยสามารถร่วมทำนายพฤติกรรมการดูแลตนเองของ ผู้สูงอายุที่มีโรคเรื้อรังได้ ร้อยละ 24.8 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p - value < 0.05) ผลจากการศึกษานี้ สามารถนำข้อมูลไปใช้เป็นแนวทางในการแก้ไข ปัญหาพฤติกรรมการดูแลตนเอง โดยเน้นเรื่องความรู้เกี่ยวกับการดูแลตนเอง ระดับความเครียด แรงสนับสนุนด้านครอบครัวและแรงสนับสนุนด้านสังคม เพื่อทำให้ผู้สูงอายุมีการปรับตัวและมีการดำเนินชีวิตได้อย่างเหมาะสมต่อไป" }
{ "en": "This was a cross-sectional study aimed to determine the situation of preparation for aging and factors related with the preparation for aging among work-force age in industrial factory areas Kabinburi district, Prachinburi province. The subjects comprised 259 work-force age in industrial areas selected by stratified random sampling. The data were collected through questionnaires from 15th September to 30th October, 2017. Data were analyzed by descriptive statistics, Chi-square test and Pearson’s correlation coefficient. The results showed that 69.2% of work-force age had a moderate level of preparation for aging. Factors related with the preparation for aging among work-force age in industrial factory areas Kabinburi district, Prachinburi province included educational level, marital status, income, life stability and social support (p-value < 0.05). The findings from this study suggested that industrial ownership or institute related to work-force age in industrial factory areas should arrange activities that impart to preparation for aging. These recommendations could increasing awareness in preparation for aging. and lead to improve quality of life among work-force age in the daily life. ", "th": "การศึกษาเชิงสำรวจแบบภาคตัดขวาง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา สถานการณ์และปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเตรียมความพร้อมของวัย แรงงานเพื่อเข้าสู่วัยผู้สูงอายุในเขตโรงงานอุตสาหกรรม อำเภอกบินทร์บุรี จังหวัดปราจีนบุรี กลุ่มตัวอย่างคือ วัยแรงงาน อายุ 50 - 59 ปี เพศชายและ หญิง ในเขตโรงงานอุตสาหกรรม อำเภอกบินทร์บุรี จังหวัดปราจีนบุรี จำนวน 295 คน โดยใช้การสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นภูมิ เก็บข้อมูลระหว่าง วันที่ 15 กันยายน ถึง 30 ตุลาคม พ.ศ.2560 เก็บรวบรวมข้อมูลด้วย แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา การทดสอบไคสแควร์ และ การวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่าง การเตรียมความพร้อมของวัยแรงงานอยู่ในระดับปานกลาง ร้อยละ 69.2 เมื่อวิเคราะห์ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเตรียมความพร้อม ของวัยแรงงานเพื่อเข้าสู่วัยผู้สูงอายุในเขตโรงงานอุตสาหกรรม อำเภอ กบินทร์บุรี จังหวัดปราจีนบุรี พบว่า ระดับการศึกษา สถานภาพสมรส รายได้ ความมั่นคงในชีวิต และแรงสนับสนุนทางสังคมมีความสัมพันธ์กับการ เตรียมความพร้อมของวัยแรงงานเพื่อเข้าสู่วัยผู้สูงอายุในเขตโรงงาน อุตสาหกรรม อำเภอกบินทร์บุรี จังหวัดปราจีนบุรี อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value<0.05)จากข้อค้นพบจึงมีข้อเสนอแนะต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้องว่า ควรมีการจัดกิจกรรมให้ความรู้เกี่ยวกับการเตรียมความพร้อมเพื่อเข้าสู่วัย ผู้สูงอายุให้กับวัยแรงงาน เพื่อให้วัยแรงงานนั้นมีความตระหนักที่จะ เตรียมตัวเข้าสู่วัยผู้สูงอายุและสามารถมีคุณภาพชีวิตที่ดีต่อไปได้ " }
{ "en": "Use of Xylene-free method Papanicolaou (Pap) stain. Aims: This study was an evaluation of Xylene-free method Papanicolaou stain in the assessment of cervical smears at Lopburi Cancer Hospital as an alternative method to conventional Pap stain : A pilot study. Materials and method : Paired cervical smears were obtained from 259 women. Two sets of cervical smears were prepared, which one was stained with conventional Pap stain and another was stained with Xylene-free method. The smears were examined for cytomorphological parameters and evaluated using a modification of parameters given by Gachie. Results :The quality of the cytomorphological of cytoplasms (Cell/Cytoplasmic borders and Cytoplamic Staining) and brown artifact observation from Xylene-free method are equivalent to conventional Pap stain, but the quality of the cytomorphological of nucleus (Nuclear borders and Chromatin staining) from Xylene-free method was lesser than the conventional Pap stain. ", "th": "การตรวจวินิจฉัยทางเซลล์วิทยาด้วยการย้อมสีปาปานิโคเลานั้นใช้ ไซลีนซึ่งเป็นสารเคมีอันตรายในกระบวนการย้อม โรงพยาบาลมะเร็งลพบุรี ต้องการยกเลิกการใช้ไซลีน จึงได้ทำการศึกษาการย้อมสีปาปานิโคเลาสูตร ที่ไม่ใช้ไซลีนต่อคุณภาพการติดสีของเซลล์ ที่ป้ายจากปากมดลูกที่ โรงพยาบาลมะเร็งลพบุรี เป็นการศึกษานำร่อง โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา ประเมินสูตรการย้อมสีปาปานิโคเลาที่ไม่ใช้ไซลีน (สูตรไม่มีไซลีน) ต่อ คุณภาพการติดสีของเซลล์ที่ป้ายจากปากมดลูกที่โรงพยาบาลมะเร็งลพบุรี เทียบกับการย้อมสีปาปานิโคเลาสูตรที่ใช้อยู่ปัจจุบัน (สูตรมีไซลีน) ทำการ ทดลองโดยคัดเลือกตัวอย่างจากผู้หญิงทั้งหมด 259 ราย เตรียมสเมียร์สไลด์ รายละ 2 แผ่น แผ่นแรกย้อมด้วยสีสูตรไม่มีไซลีน แผ่นที่ 2 ย้อมด้วยสูตรมี ไซลีน วิเคราะห์และให้คะแนนจากการสังเกตคุณภาพการติดสีของเซลล์ตาม แนวทางการวิจัยของ Gachie ผลการทดลองพบว่าคุณภาพของเซลล์ด้าน การติดสีแสดงลักษณะเฉพาะของซัยโตพลาสม และอัตราการเกิด Brown artifact จากกระบวนการย้อมสูตรไม่มีไซลีนเทียบเท่าสูตรมีไซลีน แต่คุณภาพ การติดสีแสดงลักษณะเฉพาะของนิวเคลียสของเซลล์จากกระบวนการย้อมสี สูตรไมมีไซลีนด้อยกว่าสูตรมีไซลีน " }
{ "en": "Radiation therapy is one of the key treatments of many malignancies including cervical cancer, endometrial cancer, lymphoma, rectal and bladder cancer. Dose requirement for treatment depends on the types of cancer. The higher dose of radiation is required for treatment of cervical cancer compared to those for lymphoma. The ovaries are radiosensitive tissues. The exposure of radiation only 10 Gy can result in ovarian failure. The DNA could possibly be damaged by ionizing radiation leading to a logical consequence, that is, the destruction of the ovarian follicle, follicular atrophy and decreased ovarian function. The dosage of radiation, the age of the patients and the extension of the radiation field are the associated factors for ovarian damage. Preservation of the ovary before the radiation is a benefit for both hormonal issue and reproduction. Laparoscopic ovarian transposition is a feasible and safe procedure. However, the under-usage and the limited studies on laparoscopic ovarian transposition are the hurdles for the clinical practice. The randomized clinical trials are more required to conduct for better information ", "th": "รังสีรักษาเป็นทางเลือกที่สำคัญในการรักษา โรคมะเร็งหลายชนิด ได้แก่ มะเร็งปากมดลูก มะเร็งเยื่อบุ โพรงมดลูก ต่อมน้ำเหลือง สำไส้ใหญ่ และกระเพาะ ปัสสาวะ ขนาดของรังสีที่ใช้ในการรักษาขึ้นกับชนิดของ มะเร็ง มะเร็งปากมดลูกมักต้องการขนาดของรังสีรักษา ที่สูงกว่าต่อมน้ำเหลือง รังไข่เป็นอวัยวะที่อ่อนไหวต่อ การถูกทำลายด้วยรังสี รังไข่อาจถูกทำลายจนการ ทำงานล้มเหลวได้แค่สัมผัสกับรังสีเพียง 10 Gy สาร พันธุกรรมถูกทำลายได้โดยลำแสงรังสี ทำให้เกิดการ ทำลายและฝ่อเหี่ยวของฟอลลิเคิล และการทำงานของ รังไข่ลดลง ปัจจัยที่มีผลต่อรังไข่จะถูกทำลาย ได้แก่ ขนาดของรังสี อายุของผู้ป่วย และขอบเขตของการได้ รับรังสีรักษา การเก็บรักษารังไข่ให้ปลอดภัยจากรังสี รักษาจะมีประโยชน์ทั้งในด้านของฮอร์โมนและการ เจริญพันธุ์ การย้ายรังไข่ด้วยการผ่าตัดส่องกล้อง เป็นการรักษาที่ปลอดภัย สามารถทำได้โดยไม่ยาก อย่างไรก็ตาม ข้อมูลการนำมาใช้ทางคลินิกยังไม่มากนัก และการศึกษายังมีจำนวนจำกัด ยังจำเป็นต้องการการ ศึกษาทางคลินิกแบบสุ่มและมีกลุ่มควบคุมในเรื่องการ ผ่าตัดนี้ " }
{ "en": "The demographic structure of Thailand has been increasingly changed to elderly population. Seniors often have underlying diseases such as hypertension, diabetic mellitus, osteoarthritis and cerebrovascular accident. Complications from such chronic diseases cause difficulty in walking, movement and self-help. Thailand elderly health survey in 2013 found that two percent of the elderly were in a bedridden condition or in a state of disability that could not help themselves, and 19 percent of them were home-bound having difficulties in walking, movement and going out. Rehabilitation is essential to be able to help the elderly with these problems to have a better quality of life and be able to help themselves again. To minimize complications that could occur, such as joint contracture, pressure ulcer, urinary tract infection and pneumonia, the Supreme Patriarch Nyanasanwara geriatric medicine hospital for the elderly, Chonburi province, a hospital with 10 beds, focused on serving elderly patients and patients with stroke during a rehabilitation period by a multidisciplinary team. Because the hospital unit cost information that is necessary to increase the efficiency of hospital services is still lacking, this study was therefore conducted to evaluate the unit costs and breakeven point of the inpatient services at the Supreme Patriarch Nyanasanwara geriatric medicine hospital for the elderly, Chonburi province between October 1, 2014 and September 30, 2015. In this study, general data of patients, cost data, data of investing value, expense for building, cost of electricity and employee labor cost were collected and used for the analysis of unit costs and breakeven point of the inpatient services. It was found from the study that there were totally of 63 patients who were treated as inpatients during study period. The costs of depreciation of buildings in the ward and the maintenance of the estate were 24,417.93 baht per month. The labor cost for employees was 61,527.25 baht per month; and the electricity cost was 5,220.89 baht per month. The total cost was 91,166.07 baht per month. When classifying the total costs in percentage, it was found that most of the cost of 67.49 percent was the labor cost for employees. As part of the service, it can be seen that the number of visitors to the service in one year was equal to 63 times or 52.5 percent of the occupying beds in one year. The unit cost of inpatient services was 20,837.96 baht per time to get service. However, the hospital could reimburse to the relevant authorities according to the DRG system up to 42,562.24 baht each. In other words, the hospital could collect the difference per time of service up to 21,724.28 baht. In one year, the hospital could gain revenues from the difference amounted to 1,368,629.64 baht. ", "th": "การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างประชากรของประเทศไทยทำให้ประชากรในวัยสูงอายุเพิ่มขึ้น ผู้สูงอายุส่วนใหญ่มักมีโรคประจำตัวเป็นโรคความดัน โลหิตสูง โรคเบาหวาน โรคข้อเข่าเสื่อม และโรคหลอดเลือดสมอง ภาวะแทรกซ้อนจากโรคเรื้อรังดังกล่าว ทำให้เกิดปัญหาในการเดิน การเคลื่อนไหว และ การช่วยเหลือตนเอง การสำรวจสุขภาวะผู้สูงอายุไทย ปี 2556 พบว่า ผู้สูงอายุร้อยละ 2 อยู่ในสภาวะติดเตียงคืออยู่ในสภาพพิการไม่สามารถช่วยตัวเองได้ และร้อยละ 19 ติดบ้าน คือ มีปัญหาการเดินและการเคลื่อนไหว ไม่สามารถออกจากบ้านได้โดยสะดวก การฟื้นฟูสมรรถภาพร่างกายจึงเป็นสิ่งจำเป็นี่จะสามารถช่วยผู้สูงอายุที่มีปัญหาเหล่านี้ ให้มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น และ กลับมาช่วยเหลือตนเองได้อีกครั้ง เพื่อลดภาวะแทรกซ้อนต่างๆ ที่จะเกิด ขึ้นได้ เช่น joint contracture,pressure ulcer, urinary tract infection และpneumonia ทางโรงพยาบาลสมเด็จพระสังฆราชญาณสังวรเพื่อ ผู้สูงอายุเป็นโรงพยาบาลขนาด 10 เตียงที่มุ่งเน้นการให้บริการผู้ป่วย กลุ่มสูงอายุและผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองระยะฟื้นฟูแบบผู้ป่วยใน โดยทีมสหสาขาวิชาชีพ ด้วยเหตุที่โรงพยาบาล ยังขาดข้อมูลต้นทุน ต่อหน่วยบริการ ซึ่งมีความจำเป็นในการเพิ่มประสิทธิภาพในการให้บริการ ของโรงพยาบาล การศึกษาครั้งนี้จึงจัดทำเพื่อให้ได้ทราบถึงข้อมูล ต้นทุนต่อหน่วยและจุดคุ้มทุนของงานบริการผู้ป่วยใน ที่โรงพยาบาล สมเด็จพระสังฆราชญาณสังวรเพื่อผู้สูงอายุ จังหวัดชลบุรี ในช่วงระหว่าง วันที่ 1 ตุลาคม 2557 - 30 กันยายน 2558 การศึกษาจะทำการเก็บและ รวบรวมข้อมูลทั่วไปของผู้ป่วย ข้อมูลต้นทุน ข้อมูลค่าลงทุน ค่าอาคาร สถานที่ ค่าไฟฟ้า และค่าแรงของเจ้าหน้าที่ และนำมาวิเคราะห์ข้อมูลของ ต้นทุนต่อหน่วย และหาจุดคุ้มทุนของงานบริการผู้ป่วยใน จากการศึกษา พบว่าผู้ป่วยที่เข้ามารับการรักษาแบบผู้ป่วยใน ระหว่างวันที่ 1 ตุลาคม 2557 - 30 กันยายน 2558 มีจำนวนทั้งสิ้น 63 รายต้นทุนค่าเสื่อมราคาของอาคาร หอผู้ป่วยใน และค่าซ่อมบำรุงรักษาทรัพย์ เท่ากับ 24,417.93 บาทต่อเดือน ต้นทุนค่าแรงเจ้าหน้าที่ เท่ากับ 61,527.25 บาทต่อเดือน ต้นทุนค่าไฟฟ้า เท่ากับ 5,220.89 บาทต่อเดือน รวมต้นทุนทั้งหมด เท่ากับ 91,166.07 บาท ต่อเดือน เมื่อแยกพิจารณาเป็นสัดส่วนร้อยละ พบว่าต้นทุนส่วนใหญ่ ร้อยละ 67.49 เป็นส่วนของต้นทุนค่าแรงเจ้าหน้าที่ ส่วนของการเข้ารับบริการ ใน 1 ปี มีจำนวน 63 ครั้งต่ออัตราการครองเตียงทั้งหมด คิดเป็นร้อยละ 52.5 ต้นทุนต่อหน่วยของงานบริการผู้ป่วยในอยู่ที่ 20,837.96 บาทต่อ 1 ครั้ง ที่มารับบริการ แต่ทางโรงพยาบาลสามารถเบิกกับหน่วยงาน ที่เกี่ยวข้องตามระบบ DRG ได้ถึงครั้งละ 42,562.24 บาท ถือได้ว่าโรงพยาบาล มีส่วนต่างที่เก็บได้ต่อการมารับบริการ 1 ครั้งถึง 21,724.28 บาทใน 1 ปี โรงพยาบาลได้ส่วนต่างของรายรับคิดเป็นจำนวนเงิน 1,368,629.64 บาท " }
{ "en": "Background: Fifty grams glucose challenge test (GCT) followed by one hundred grams oral glucose tolerance test (OGTT) are standard methods for diagnosis of gestational diabetes mellitus (GDM). The identification of characteristics associated with abnormal OGTT will be useful for diagnosis of GDM without using 50 grams GCT. This study aims to identify characteristics associated with abnormal OGTT.\nMethods: Retrospective cross sectional design was conducted in Phayao hospital, among 472 pregnant women who had abnormal GCT result from January 2010 to May 2016. Demographic data, clinical data and indication for GCT were collected and analyzed by Student’s t-test, exact probability test and multiple logistic regression.\nResults: In this study, 100 (21.2%) Thai pregnant women had abnormal OGTT result and 372 (78.8%) had normal OGTT result. Pregnant women aged 25 and older, had history of death fetus in utero or macrosomia significantly increase 2.8 times and 5.47 times the risk of abnormal OGTT result.\nConclusions: Pregnant women aged 25 and older, had history of death fetus in utero or macrosomia significantly increase risk of abnormal OGTT result. For these pregnant women with risk for abnormal GCT, using OGTT without GCT screening may be useful to early diagnose GDM. ", "th": "ภูมิหลัง: การตรวจคัดกรองโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์ในสตรีที่มี ความเสี่ยงด้วย 50 grams glucose challenge test (GCT) และตรวจ วินิจฉัยด้วย 100 grams oral glucose tolerance test (OGTT) เมื่อผล GCT ผิดปกติ เป็นมาตรฐานที่ใช้วินิจฉัยโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์ตั้งแต่ ระยะแรก การศึกษาลักษณะที่บ่งชี้ต่อการพบผล OGTT ผิดปกติ อาจนำมาเป็นแนวทางในการเลือกตรวจวินิจฉัยภาวะเบาหวานขณะตั้งครรภ์ด้วย OGTT โดยไม่ต้องรอตรวจคัดกรองด้วย GCT ก่อนในสตรีที่มีความเสี่ยงต่อ ผล GCT ผิดปกติ มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจลักษณะที่บ่งชี้ต่อการพบผล OGTT ผิดปกติ ในสตรีตั้งครรภ์ที่มีผล GCT ผิดปกติ\nวิธีการ: เป็นการศึกษา เชิงสมุฏฐานวิทยา รูปแบบ retrospective cross-sectional design ใน สตรีที่ตั้งครรภ์เดี่ยว เชื้อชาติไทย และมีผล GCT ผิดปกติ ที่ฝากครรภ์ ที่โรงพยาบาลพะเยา ระหว่างวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2553 - วันที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 โดยรวบรวมข้อมูลทั่วไป ข้อมูลการฝากครรภ์ ข้อมูล ทางคลินิก ข้อบ่งชี้การตรวจ GCT ผลการตรวจ GCT และ OGTT วิเคราะห์ อธิบายข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ด้วยจำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เปรียบเทียบสตรีตั้งครรภ์ที่ผล OGTT ปกติ และ ผิดปกติ ด้วยสถิติ Student’s t-test และ exact probability test วิเคราะห์ลักษณะที่บ่งชี้ต่อการพบผล OGTT ผิดปกติด้วยสถิติวิเคราะห์ ถดถอยหลายตัวแปรแบบ logistic\nผล: สตรีตั้งครรภ์ที่ผล GCT ผิดปกติ ทั้งหมด 472 ราย ตรวจพบ OGTT ปกติ 372 ราย (ร้อยละ 78.8) ผล OGTT ผิดปกติ 100 ราย (ร้อยละ 21.2) กลุ่มที่ OGTT ผิดปกติ มีอายุตั้งแต่ 25 ปี ขึ้นไปในสัดส่วนที่มากกว่า (ร้อยละ 88.0 VS ร้อยละ 70.7) มีดัชนีมวลกาย ก่อนตั้งครรภ์เกินถึงอ้วน ในสัดส่วนที่มากกว่า (ร้อยละ 41.0 VS ร้อยละ 32.8) และมีข้อบ่งชี้ในการส่งตรวจ GCT ต่างกันบางประเด็น เมื่อนำลักษณะ ที่ต่างกันมาพิจารณาร่วมกันด้วยสมการ multiple logistic regression พบลักษณะที่เพิ่มความเสี่ยงต่อการพบ OGTT ผิดปกติ 2 ประเด็น คือ สตรีตั้งครรภ์ที่อายุตั้งแต่ 25 ปี เพิ่มโอกาสพบ OGTT ผิดปกติเพิ่มขึ้น 2.80 เท่า สตรีตั้งครรภ์ที่ตรวจ GCT ด้วยข้อบ่งชี้อื่นๆ เช่น เคยคลอดบุตร น้ำหนักแรกคลอดมากกว่า 4,000 กรัม มีประวัติทารกเสียชีวิตในครรภ์ มีโอกาสพบผล OGTT ผิดปกติเพิ่มขึ้น 5.47 เท่า อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ\nสรุป: ในกลุ่มสตรีตั้งครรภ์ที่มีผล GCT ผิดปกติ พบลักษณะที่บ่งชี้ต่อการ พบผล OGTT ผิดปกติ คือ อายุตั้งแต่ 25 ปีขึ้นไป หรือมีข้อบ่งชี้อื่นๆ ในการ ตรวจ GCT เช่น เคยคลอดบุตรน้ำหนักแรกคลอดมากกว่า 4,000 กรัม มีประวัติทารกเสียชีวิตในครรภ์ การตรวจวินิจฉัยโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์ ด้วย OGTT ในสตรีตั้งครรภ์ที่มีความเสี่ยงต่อผล GCT ผิดปกติและมีลักษณะ เสี่ยงดังกล่าวร่วมด้วย โดยไม่ต้องรอตรวจคัดกรองด้วย GCT ก่อน อาจทำให้ ช่วยวินิจฉัย และเริ่มการรักษาโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์ได้เร็วขึ้น" }
{ "en": "Cancer patients mostly risk to experience loneliness resulting from their illness which makes them not able to maintain their relationship with their family members and other. This predictive correlational research aimed to study the loneliness of hospitalized cancer patients in Chonburi Cancer Hospital, and its predictive factors (stress, self-esteem, and pain). Sample random sampling was used to identify the samples who were cancer patients receiving chemotherapy, radiation, and/or surgery and were admitted to the female unit, male unit, and semi-intensive care unit in Chonburi Cancer Hospital. They also met the inclusion criteria. The sample size was seventy-seven. This study applied five questionnaires for data collection: 1) Personal information, 2) Thai version of 10-Item Perceived Stress Scale, 3) Rosenberg’s Self-Esteem Scale, 4) Loneliness Scale, and 5) Pain Numeric Ratting Scale. The consistency reliability was used to test the Thai version of 10-Item Perceived Stress Scale, Rosenberg’s SelfEsteem Scale, and Loneliness Scale. Their Cronbach’s alpha coefficient values were 0.83, 0.88, and 0.95 respectively. The Pain Numeric Rating Scale was tested by the test-retest method (r = 0.98). The data were analysed by descriptive statistics and multiple regression (Stepwise).The result demonstrated that the cancer-patient samples had the moderate degree of both loneliness ( = 68.18, SD = 6.73) and stress ( = 24.97, SD = 5.42). However, they had the high level of self-esteem ( = 34.48, SD = 4.54) and low severity level of pain ( = 3.39, SD = 2.26). To predict loneliness, there was only one factor, that is stress (R2 = 0.156, p < 0.001). Thus, cancer patients who had stress tended to experience loneliness. Nurses should recognize, understand, and investigate how to manage stress in order to prevent loneliness in hospitalized cancer patients. ", "th": "ผู้ป่วยโรคมะเร็งส่วนใหญ่มีความเสี่ยงในการเกิดความว้าเหว่ได้ อันเป็นผลมาจากการเจ็บป่วยและไม่สามารถรักษาความสัมพันธ์กับบุคคล ในครอบครัวและสังคมได้ตามปกติการศึกษาหาความสัมพันธ์เชิงทำนายครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความว้าเหว่ของผู้ป่วยโรคมะเร็งในโรงพยาบาล มะเร็งชลบุรี และปัจจัยทำนายความว้าเหว่ ได้แก่ ความเครียด ความรู้สึกมี คุณค่าในตนเอง และความปวด กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยโรคมะเร็งที่เข้ารับ การรักษาด้วยเคมีบำบัด การฉายรังสี และ/หรือการผ่าตัด ที่หอผู้ป่วยสามัญ หญิง หอผู้ป่วยสามัญชาย และหอผู้ป่วยกึ่งวิกฤตและศัลยกรรม โรงพยาบาล มะเร็งชลบุรี ที่มีคุณสมบัติตามเกณฑ์ที่กำหนดโดยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบ ง่าย จำนวน 77 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลมีจำนวน 5 ฉบับ ได้แก่ 1) แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคล 2) แบบประเมินความว้าเหว่ 3) แบบประเมินความเครียด 4) แบบประเมินความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง และ5) แบบประเมินความปวด การทดสอบความสอดคล้องภายในของ เครื่องมือแบบประเมินความเครียด แบบประเมินความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง และแบบประเมินความว้าเหว่ ได้ค่าความเชื่อมั่นสัมประสิทธิ์แอลฟาครอน บาค (Cronbach่ s alpha coefficient) เท่ากับ 0.83 0.88 และ0.9 ตามลำดับ ส่วนแบบประเมินความปวดมีค่าความคงที่แบบวัดซ้ำ (Testretest reliability) เท่ากับ 0.98 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณาและ สถิติถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างผู้ป่วยโรค มะเร็งในโรงพยาบาลมะเร็งชลบุรีมีความว้าเหว่ ( x = 68.18, SD = 6.73) และความเครียดระดับปานกลาง ( x = 24.97, SD = 5.42) แต่มีความรู้สึก มีคุณค่าในตนเองระดับสูง ( x = 34.48, SD = 4.54) และมีความปวดที่มี ความรุนแรงในระดับต่ำ ( x = 3.39, SD = 2.26) ส่วนปัจจัยที่สามารถ ทำนายความว้าเหว่ของกลุ่มตัวอย่างได้คือความเครียด (R2 =0.156, p < 0.001) ดังนั้น พยาบาลควรตระหนักถึงความสำคัญ ทำความเข้าใจ และหา แนวทางจัดการความเครียดเพื่อป้องกันความว้าเหว่ในผู้ป่วยโรคมะเร็ง " }
{ "en": "Background: The measurement of QT interval is the problem in patients with atrial fibrillation (AF) because of irregularity leads to the inaccuracy of this interval. This study aims to determine the correlation of each QT interval correction method in AF patients compared with sinus rhythm (SR).\nMethods: This retrospective study recruited the AF patients treated at Central Chest Institute of Thailand. The corrected QT intervals (QTc) during AF and SR were calculated by using Bazett’s formula, Fridericia formula and Framingham linear formula. The correlation of corrected QT interval (QTc) in AF and SR was performed by a Pearson’s correlation. The BlandAltman plot was used to assess the agreement of QTc for the individual patients using each method in AF to SR.\nResults: Ninety patients were recruited. Most patients were paroxysmal AF. QTc calculated by using Bazett’s formula, Fridericia formula and Framingham linear formula in AF and SR had fair correlation (r = 0.32, 0.40, 0.40, respectively). During rapid heart rate, Bazett’s formula overestimated the QTc, in contrast, Fridericia formula and Framingham linear formula underestimated it. The QTc calculated by using Fridericia formula was less dependent on heart rate (r = 0.20, p = 0.06) than Bazett’s formula (r = -0.32, p = 0.002) and Framingham linear formula (r = 0.35, p = 0.001).\nConclusions: QTc calculated by using Bazett’s formula, Fridericia formula and Framingham linear formula had the fair correlation in patients with AF compared with SR, but Fridericia formula was less dependent on heart rate than Bazett’s formula and Framingham linear formula. ", "th": "ภูมิหลัง: การวัดค่าระยะ corrected QT ยังคงเป็นปัญหาในผู้ป่วยที่มีโรคหัวใจห้องบนสั่นพลิ้ว เนื่องจากการเต้นไม่สม่ำเสมอของหัวใจทำให้ มีผลต่อความแม่นยำลดลง วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของวิธีคำนวณระยะ corrected QT ในผู้ป่วยที่มีหัวใจห้องบนสั่นพลิ้วแต่ละวิธีเทียบ ระหว่างตอนเป็นหัวใจห้องบนสั่นพลิ้วและ sinus rhythm (SR)\nวิธีการ: การศึกษานี้เป็นการศึกษาแบบย้อนหลังในผู้ป่วยหัวใจห้องบนสั่นพลิ้วที่ได้รับ การรักษาในสถาบันโรคทรวงอกในปี พ.ศ. 2543 - 2558 ค่า corrected QT interval ตอนเป็นหัวใจห้องบนสั่นพลิ้วและ SR จะคำนวณมาจาก Bazett’s formula, Fridericia formula และ Framingham linear formula หลังจากนั้นหาความสัมพันธ์ของวิธีคำนวณระยะ corrected QT ตอนเป็นหัวใจ ห้องบนสั่นพลิ้วเทียบกับตอนเป็น SR โดยใช้ Pearson’s correlation และยืนยันการมี agreement ด้วย Bland-Altman plot\nผล: การศึกษานี้ เก็บข้อมูลในผู้ป่วยหัวใจห้องบนสั่นพลิ้วจำนวน 90 ราย ส่วนใหญ่เป็นหัวใจห้องบนสั่นพลิ้วเป็นครั้งคราว พบว่า corrected QT interval ที่คำนวณ โดย Bazett’s formula, Fridericia formula และ Framingham linear formula ตอนเป็นหัวใจห้องบนสั่นพลิ้วกับ SR มีความสัมพันธ์ปานกลาง (r = 0.32, 0.40 และ 0.40 ตามลำดับ) เมื่อหัวใจเต้นเร็ว พบว่า ระยะ corrected QT ที่คำนวณโดย Bazett’s formula จะมากกว่าปกติตอนเป็นหัวใจ ห้องบนสั่นพลิ้วเทียบกับตอนเป็น SR ในขณะที่ระยะ corrected QT ที่คำนวณโดย Fridericia formula และ Framingham linear formula จะน้อยกว่าปกติตอนเป็นหัวใจห้องบนสั่นพลิ้วเทียบกับตอนเป็น SR อัตราการเต้นของหัวใจมีผลต่อระยะ corrected QT ที่คำนวณโดย Fridericia formula (r = 0.20, p = 0.06) น้อยกว่า Bazett’s formula (r = -0.32, p = 0.002) และ Framingham linear formula (r = 0.35, p = 0.001)\nสรุป: ระยะ corrected QT ที่คำนวณโดย Bazett’s formula, Fridericia formula และ Framingham linear formula ตอนเป็นหัวใจห้องบนสั่นพลิ้ว กับตอนเป็น SR มีความสัมพันธ์ปานกลาง แต่อัตราการเต้นของหัวใจมีผลต่อระยะ corrected QT ที่คำนวณโดย Fridericia formula น้อยกว่า Bazett’s formula และ Framingham linear formula" }
{ "en": "This developmental research study aimed to develop the Strengthening Spiritual Program (SSP) for males with amphetamine dependence. The participants included twenty-three males with amphetamine dependence in rehabilitation unit. The research instruments were: 1) personal data form, 2) Herth Hope Index (HHI), 3) Self-Esteem Scale, 4) the perception of strengthening spiritual scale, 5) the Satisfaction of using SSP, and 6) Strengthening Spiritual Program (SSP) and Manual for therapists and participants. All instruments were tested for content validity by three experts. Cronbach’s alpha coefficient reliability of HHI, Self-Esteem Scale, and the perception of strengthening spiritual scale were 0.79, 0.80, 0.85 และ 0.81 respectively. There were five phases: 1) identifying problems, 2) designing the SSP, 3) developing the SSP, 4) trying out, evaluating, and revising the SSP, and 5) evaluating the effectiveness of the SSP. Percentage, mean, standard deviation, and t-test were applied for data analysis. The research findings: 1. Before participated the SSP, the participants perceived hope, self-esteem, and the perceptions of strengthening spiritual at a moderate level (Mean = 33.04, 2.78, 5.05 SD = 2.97, 0.26, 1.8 1). After participated the SSP, the participants perceived hope, self-esteem, and the perceptions of strengthening spiritual at a high level (Mean = 37.91, 3.17, 8.43 SD = 3.42, 0.27, 1.17). 2. For the effectiveness, it was found that the participants had significant differences of hope, self-esteem, and the perception of strengthening spiritual after participated in the SSP (p < 0.05) 3. The satisfaction of males with amphetamine dependence toward the SSP was at high level (Mean = 4.2, SD = 0.63). The results indicated that the SSP could enhance the hope, self-esteem and strengthening spiritual in males with amphetamine dependence. Therefore, health care provider should concern and apply the SSP in patients with amphetamine dependence and extend this program to clinical setting in rehabilitation stage. ", "th": "การศึกษาและพัฒนานี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาโปรแกรมสร้างความเข้มแข็งทางจิตวิญญาณสำหรับผู้ติดยาบ้าชาย กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา คือผู้ติดยาบ้าชายที่มารับการรักษาในระยะฟื้นฟูสมรรถภาพ จำนวน 23 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาประกอบด้วย 1) ข้อมูลส่วนบุคคล 2) แบบประเมินความหวัง 3) แบบประเมินการเห็นคุณค่าในตนเอง 4) แบบสอบถามความ เข้มแข็งทางจิตวิญญาณ และ 5) แบบสอบถามความพึงพอใจ 6) โปรแกรม สร้างความเข้มแข็งทางจิตวิญญาณ คู่มือสำหรับผู้บำบัดและคู่มือสำหรับผู้รับ การบำบัด การพัฒนาโปรแกรมแบ่งเป็น 5 ขั้นตอน ได้แก่ ขั้นตอนที่ 1 การศึกษาสถานการณ์ ขั้นตอนที่ 2 ออกแบบโปรแกรม ขั้นตอนที่ 3 พัฒนา โปรแกรม ขั้นตอนที่ 4 ทดลองใช้โปรแกรม ประเมินและปรับปรุง และ ขั้นตอนที่ 5 การประเมินผลโปรแกรมสร้างความเข้มแข็งทางจิตวิญญาณ สำหรับผู้ติดยาบ้าชาย วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ทดสอบผลของโปรแกรม โดยใช้การทดสอบที และวิเคราะห์ข้อมูล เชิงคุณภาพโดยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษาพบว่า 1. กลุ่มตัวอย่าง ก่อนการเข้าร่วมโปรแกรมสร้างความเข้มแข็งทางจิตวิญญาณมีคะแนนเฉลี่ย ความหวัง การเห็นคุณค่าในตนเอง และความเข้มแข็งทางจิตวิญญาณ ส่วนใหญ่อยู่ระดับปานกลาง (Mean = 33.04, 2.78 , 5.05 SD = 2.97, 0.26, 1.81) ตามลำดับ และหลังการเข้าร่วมโปรแกรม มีคะแนนเฉลี่ยความ หวัง การเห็นคุณค่าในตนเอง และความเข้มแข็งทางจิตวิญญาณอยู่ระดับสูง (Mean = 37.91, 3.17, 8.43 SD = 3.42, 0.27, 1.17) ตามลำดับ 2. การทดสอบผลของโปรแกรมสร้างความเข้มแข็งทางจิตวิญญาณ พบว่า คะแนนเฉลี่ยความหวัง การเห็นคุณค่าในตนเอง และความเข้มแข็ง ทางจิตวิญญาณ หลังเข้าร่วมโปรแกรมฯสูงกว่าก่อนเข้าร่วมโปรแกรมฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ 0.05 3. กลุ่มตัวอย่างมีความพึงพอใจ โปรแกรมสร้างความเข้มแข็งทางจิตวิญญาณ อยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ย = 4.2, SD = 0.63) จากผลการศึกษา สามารถนำโปรแกรมสร้างความเข้มแข็ง ทางจิตวิญญาณสำหรับผู้ติดยาบ้าชายที่พัฒนาขึ้นไปใช้ในการส่งเสริม ความหวัง เพิ่มการเห็นคุณค่าในตนเอง สร้างความเข้มแข็งทางจิตวิญญาณ และสามารถนำไปใช้ร่วมกับการดูแลตามปกติที่ผู้ติดยาบ้าชายได้รับ เมื่อเข้ามารับการบำบัดในระยะฟื้นฟูสมรรถภาพ " }
{ "en": "Background: Queen Sirikit National Institute of Child Health organizes an annual health check-up for the staff of the institute. Laboratory examination Cholesterol Triglyceride, HDL-chol and LDL-cholesterol are used to assess the risk of heart disease, coronary artery and high blood lipids. Normally, these levels are measured by the LDL-chol and can also be measured by the direct chemical reaction of each reagent from the automatic analyzer. However, since direct LDL-chol measurement is more expensive than other lipid measurements, the concept of LDL-chol based on Friederwald's formula (LDL-chol = Total Cholesterol - HDL-chol - Triglyceride/5) has been applied to LIS (Laboratory Information System) to calculate the formula.\nMethod: This study sought to compare the LDL-chol values derived from the calculation and the measured values directly from automated analysis, divided into 3 groups value, using the total allowable error of LDL-chol that was 10% or 7.73 mg/dl and using the evaluation of study results to develop a LIS database program for monitoring LDL-chol levels from Friederwald's formula compare with direct testing method from 280 automated analyzers.\nResult: The relationship between the two methods was very good. Based on the LDL-chol concentration range, the relationship between LDL-chol measurements was calculated by using Friederwald's formula and direct testing method was positively correlated. The results showed that the concentration less than 115 mg/dl, r = was 0.9799. When the concentration of LDL-chol increased, r value is reduced (115-170 mg/dl, r = 0.9495 and 171-250 mg / dl, r = 0.9102). The values from direct testing measurement were higher than the calculation method. This study focused on the concentration range of less than 115 mg / dl, which concludes that there is a good correlation (r = 0.9799).\nConclusion: The method used for calculating the LDL-chol level according to Friederwald's formula for the concentration range less than 115 mg/dl which is highly correlation coefficience (r = 0.9799) than the other levels, so it can be applied to the LIS (Laboratory Information System) based on Friederwald's formula. This can help reducing costs of LDL reagent in the annual health programmer because direct measurement method requires real testing of each reagent from an automated analyzers. ", "th": "ภูมิหลัง: สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี มีการตรวจสุขภาพประจำปีของบุคลากรภายในสถาบันฯ สำหรับการตรวจทาง ห้องปฏิบัติการ มีการตรวจระบบไขมันของร่างกาย ได้แก่ การตรวจ Cholesterol, Triglyceride, HDL-chol และ LDL-chol เพื่อประเมินความเสี่ยงของโรคหัวใจ หลอดเลือดหัวใจ และไขมันในเลือดสูง โดยประเมินจากค่า LDL-chol ในเบื้องต้น โดยปกติการวัดระดับค่าสารเหล่านี้ สามารถวัดได้จากการทำปฏิกิริยาทางเคมีโดยตรงของน้ำยาแต่ละชนิด จากเครื่องวิเคราะห์อัตโนมัติ แต่เนื่องจากการวัดค่า LDL-chol โดยตรงมี ราคาค่อนข้างแพงกว่าการวัด สารไขมันตัวอื่นๆ ทางห้องปฏิบัติการจึงมีแนวคิดที่จะนำเอาสูตรการคำนวณ หาระดับสาร LDL-chol ตามสูตร ของ Friederwald's formula ดังกล่าว ข้างต้นมาประยุกต์เข้าในระบบ LIS (Laboratory Information System) เพื่อให้เกิดการคำนวณตามสูตรที่วางไว้\nวิธีการ : การศึกษานี้ ต้องการเปรียบเทียบ ค่า LDL-chol ที่เกิดจากการคำนวณและค่าที่วัดได้โดยตรงจากการวิเคราะห์ ด้วยเครื่องอัตโนมัติว่ามีความต่างกันเกินค่าที่ยอมรับได้หรือไม่โดยใช้ค่า Total Allowable Error ของค่า LDL-chol ซึ่งเท่ากับ 10% หรือ 7.73 mg/dl โดยนำข้อมูลผลการตรวจสุขภาพประจำปี 2559-2560 ของบุคลากรของ สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี มาวิเคราะห์เปรียบเทียบผล LDL-chol โดย 2 วิธีดังกล่าวข้างต้น และเพื่อใช้ ในการติดตามระดับ LDL–chol จากการศึกษาเพื่อประเมินผลการตรวจวิเคราะห์ LDL- chol โดยวิธีที่ใช้ สูตรคำนวณของ Friederwald's เปรียบเทียบกับการวัดค่า LDL-chol โดยตรง จากเครื่องวิเคราะห์อัตโนมัติ มีจำนวนทั้งสิ้น 280 ราย\nผล : ความสัมพันธ์ของวิธีการวัดทั้ง 2 วิธี มีความสัมพันธ์กันดีมากน้อย ขึ้นกับ ช่วงความเข้มข้นของค่า LDL-chol จากผลการศึกษานี้ พบความสัมพันธ์ ระหว่างวิธีการวัดค่า LDL-chol ด้วยการคำนวณโดยใช้สูตร Friederwald's และการวัดโดยตรง เป็นไปในทิศทางเดียวกันอย่างดีมากในช่วงความเข้มข้น น้อยกว่า 115 mg/dl (r = 0.9799) และจะค่อยลดลง เมื่อความเข้มข้นของ ค่า LDL-chol เพิ่มขึ้น (ความเข้มข้น 115-170 mg/dl, ค่า r = 0.9495 และ ความเข้มข้น 171-250 mg/dl, ค่า r =0.9102 ) โดยพบว่าค่า LDL-chol ที่ได้จากการวัดโดยตรง มีค่าสูงกว่าวิธีคำนวณ โดยการศึกษานี้เน้นที่ช่วงค่า ความเข้มข้น น้อยกว่า 115 mg/dl ซึ่งผลสรุปว่ามีความสัมพันธ์กันดี (r = 0.9799)\nสรุป : สามารถนำวิธีวัดด้วยสูตรการคำนวณหาระดับสาร LDL-chol ตามสูตรของ Friederwald's formula มาประยุกต์เข้าในระบบ LIS (Laboratory Information System) เพื่อให้เกิดการคำนวณตามสูตร ที่วางไว้ได้ ซึ่งจะสามารถช่วยลดค่าใช้จ่ายในส่วนต้นทุนของการทดสอบ ที่ต้องมีการวัดค่า LDL –chol จากการทำปฏิกิริยาโดยตรงได้\n " }
{ "en": "Background: To review the role of extended-field concurrent chemoradiation (EF-CCRT) for locally-advanced cervical cancer patients with radiologic negative para-aortic lymph node and the complications resulting from the treatment compared with whole-pelvis concurrent chemoradiation (WP-CCRT).\nMethods: The information was searched from Medline, Embase, and Cochrane Library Databases to September 2016. All randomized controlled trials (RCT) and cohort studies related to locally-advanced cervical cancer patients with radiologic negative para-aortic lymph node which compared EF-CCRT and standard WP-CCRT with weekly cisplatin were selected. Risk of bias assessment was performed using the Cochrane Collaboration’s tool, and quality assessment for cohort studies using the Newcastle-Ottawa quality scale. Information on trial design, population, disease status, interventions, median follow-up time, and outcomes were reported.\nResults: Finally, one RCT and two comparative cohort studies containing 381 patients were included. Significant heterogeneity among the studies precluded meta-analysis. Results of this review showed outcomes of the RCT: pelvic failure was 7.9% VS 8.3% (p = 0.8), para-aortic failure was 5.3% VS 25% (p = 0.02), distant metastatic failure was 13.2% VS 30.6% (p = 0.04), 5-yr overall survival (OS) rate was 72.4% VS 60.4% (p = 0.04), 5-yr disease-free survival (DFS) rate was 80.3% VS 69.1% (p= 0.03), acute grade 3-4 hematologic toxicity rate was 5.2% VS 5.4% (p = 0.7), acute grade 3 - 4 non-hematologic toxicity rate was 2.6% VS 2.7% (p = 0.7), and late grade 3-4 toxicity rate was 2.6% VS 2.8% (p = 0.8) in EF-CCRT group compared with WP-CCRT group. The outcomes of one cohort study with significant differences in patient and tumor characteristics showed multivariate analysis between EF-CCRT group and WP-CCRT group: pelvic failure, HR = 1.1, 95% CI: 0.60 - 2.0, p = 0.72; para-aortic failure, HR = 2.01, 95% CI: 0.79 - 5.12, p = 0.14; distant metastatic failure, HR = 1.9, 95% CI: 1.03-3.4, p = 0.039; 3-yr OS rate, HR = 1.56, 95% CI: 0.90 - 2.69, p = 0.11; 3-yr DFS rate, HR = 1.08, 95% CI: 0.66 - 1.78, p = 0.75; and late grade 3-4 toxicity rate, HR = 1.39, 95% CI: 0.58 - 3.37, p = 0.47. The outcomes of another cohort study with historical control: 3-yr pelvic relapse-free survival rate was 90% VS 86% (p = 0.57), paraaortic lymph node relapse rate was 0% VS 46.8% (p = 0.02), distant metastatic-free survival rate was 79% VS 57% (p = 0.01), OS rate was 87% VS 62% (p = 0.02), and DFS rate was 82% VS 54% (p = 0.02) in EF-CCRT group compared with WP-CCRT group. Acute gastrointestinal, genitourinary and myelotoxicities grade 3 - 4 of the study cohort were seen in 2 (6.2%), 1 (3.1%), and 18 (56%) patients, respectively. Late grade 3 - 4 gastrointestinal / genitourinary toxicities in the study and control cohorts were 3.1% / 3.1% and 6.4% / 4.3%, respectively.\nConclusions: EF-CCRT with weekly cisplatin is as effective as WP-CCRT to control loco-regional disease with acceptable treatmentrelated toxicities. It should be the appropriate approach for locally-advanced cervical cancer patients with radiologic negative para-aortic lymph node. ", "th": "ภูมิหลัง: เพื่อทบทวนผลการรักษารวมถึงผลข้างเคียงของการรักษาผู้ป่วยมะเร็งปากมดลูกระยะลุกลามที่มีผลเอกซเรย์ต่อมน้ำเหลืองพาราเอออร์ติก เป็นลบจากการให้รังสีรักษาแบบครอบคลุมถึงต่อมน้ำเหลืองบริเวณดังกล่าวเปรียบเทียบกับการให้รังสีรักษาบริเวณอุ้งเชิงกราน โดยร่วมกับการให้ยาเคมี บำบัด\nวิธีการ: ทำการสืบค้นข้อมูลจากฐานข้อมูล Medline Embase และ Cochrane Library จนถึงเดือนกันยายน พ.ศ. 2559 โดยเลือกการศึกษาวิจัย แบบ RCT และ cohort ทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการรักษามะเร็งปากมดลูกระยะลุกลามที่มีผลเอกซเรย์ต่อมน้ำเหลืองพาราเอออร์ติกเป็นลบด้วยการให้รังสี รักษาแบบครอบคลุมถึงต่อมน้ำเหลืองบริเวณดังกล่าว เปรียบเทียบกับการให้รังสีรักษาบริเวณอุ้งเชิงกรานโดยร่วมกับการให้ยาเคมีบำบัด cisplatin สัปดาห์ ละครั้งมาทบทวน การประเมินความเสี่ยงในการเกิดอคติใช้เครื่องมือของ Cochrane Collaboration และการประเมินคุณภาพของการศึกษาเปรียบเทียบ cohort ใช้ Newcastle-Ottawa quality scale ข้อมูลการออกแบบงานวิจัย ลักษณะของประชากรและโรคที่ศึกษา การรักษาที่ให้ ระยะเวลาติดตาม ผลการรักษา และผลลัพธ์ที่สนใจได้รับการทบทวนและแสดงผล\nผล: มีการศึกษาแบบ RCT หนึ่งงาน และการศึกษาเปรียบเทียบ cohort สองงานซึ่งมี ผู้ป่วยรวมทั้งสิ้น 381 รายเข้าได้ตามเกณฑ์ที่กำหนด แต่ไม่สามารถทำการวิเคราะห์อภิมานได้เนื่องจากความแตกต่างของการศึกษา ผลการศึกษา RCT เปรียบเทียบระหว่างกลุ่มศึกษากับกลุ่มควบคุม พบมีการกำเริบใหม่ของโรคในอุ้งเชิงกรานร้อยละ 7.9 และ 8.3 ในต่อมน้ำเหลืองพาราเอออร์ติกร้อยละ 5.3 และ 25 ในอวัยวะห่างไกลร้อยละ 13.2 และ 30.6 อัตรารอดชีวิต 5 ปี OS ร้อยละ 72.4 และ 60.4 DFS ร้อยละ 80.3 และ 69.1 ผลข้างเคียงระยะ เฉียบพลันระดับ 3 - 4 ต่อระบบเลือดร้อยละ 5.2 และ 5.4 ต่อระบบอื่นร้อยละ 2.6 และ 2.7 ผลข้างเคียงระยะยาวระดับ 3 - 4 ร้อยละ 2.6 และ 2.8 ตามลำดับ (p เท่ากับ 0.8, 0.02, 0.04, 0.04, 0.03, 0.7, 0.7, และ 0.8 ตามลำดับ) การศึกษา cohort งานหนึ่งที่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มศึกษาและ กลุ่มควบคุม แสดงผลการวิเคราะห์หลายตัวแปรระหว่างสองกลุ่ม ได้แก่ การกำเริบของโรคในอุ้งเชิงกราน HR เท่ากับ 1.1, 95% CI: 0.60 - 2.0 (p เท่ากับ 0.72) ในต่อมน้ำเหลืองพาราเอออร์ติก HR เท่ากับ 2.01, 95% CI: 0.79-5.12 (p เท่ากับ 0.14) ในอวัยวะห่างไกล HR เท่ากับ 1.9, 95% CI: 1.03 - 3.4 (p เท่ากับ 0.039) อัตรารอดชีวิต 3 ปี OS HR เท่ากับ 1.56, 95% CI: 0.90 - 2.69 (p เท่ากับ 0.11) DFS HR เท่ากับ 1.08, 95% CI: 0.66-1.78 (p เท่ากับ 0.75) ผลข้างเคียงระยะยาวระดับ 3 - 4 HR เท่ากับ 1.39, 95% CI: 0.58-3.37 (p เท่ากับ 0.47) การศึกษา cohort อีกงานหนึ่งที่กลุ่มควบคุม เป็นการรักษาในอดีต เปรียบเทียบกลุ่มศึกษากับกลุ่มควบคุมที่ 3 ปี พบว่าอัตราการควบคุมโรคบริเวณอุ้งเชิงกรานร้อยละ 90 และ 86 อัตรากำเริบบริเวณ ต่อมน้ำเหลืองพาราเอออร์ติกร้อยละ 0 และ 46.8 อัตราการควบคุมโรคบริเวณอวัยวะห่างไกลร้อยละ 79 และ 57 อัตรารอดชีวิต OS ร้อยละ 87 และ 62 DFS ร้อยละ 82 และ 54 ตามลำดับ (p เท่ากับ 0.57, 0.02, 0.01, 0.02, และ 0.02 ตามลำดับ) พบผลข้างเคียงระยะเฉียบพลันระดับ 3 - 4 ของ ระบบทางเดินอาหาร ระบบทางเดินปัสสาวะ และระบบเลือดในกลุ่มศึกษา 2 ราย (ร้อยละ 6.2) 1 ราย (ร้อยละ 3.1) และ 18 ราย (ร้อยละ 56) ตามลำดับ ผลข้างเคียงระยะยาวระดับ 3 - 4 ของระบบทางเดินอาหารและระบบทางเดินปัสสาวะของกลุ่มศึกษาร้อยละ 3.1 และ 3.1 ตามลำดับ และกลุ่มควบคุม ร้อยละ 6.4 และ 4.3 ตามลำดับ\nสรุป: การให้รังสีรักษาแบบครอบคลุมถึงต่อมน้ำเหลืองบริเวณพาราเอออร์ติกร่วมกับยาเคมีบำบัด cisplatin สัปดาห์ ละครั้ง มีผลการควบคุมโรคบริเวณอุ้งเชิงกรานไม่แตกต่างจากการให้รังสีรักษาเฉพาะบริเวณอุ้งเชิงกรานร่วมกับยาเคมีบำบัดดังกล่าว และมีผลข้างเคียง อันเกิดจากการรักษาเป็นที่ยอมรับได้ ถือเป็นการรักษาที่เหมาะสมสำหรับผู้ป่วยมะเร็งปากมดลูกระยะลุกลามที่มีผลเอกซเรย์ต่อมน้ำเหลืองพาราเอออร์ติก เป็นลบ " }
{ "en": "Background: The numbers of patients with schizophrenia and other psychotic disorders who received psychiatric service at Mahasarakham hospital during 2014 - 2016 were 1007, 1024, and 1095 respectively. Although these disorders were prevalent, relapse rates have not yet been identified.\nObjectives: To study relapse rates of schizophrenia and other psychotic disorders at Mahasarakham Hospital.\nMethods: This was a retrospective descriptive study. Data of patients diagnosed with ICD-10 F20-F29 schizophrenia and other psychotic disorders during October 1st 2016 - September 30th 2017 were retrospectively collected from medical records. Relapse was defined as the psychiatric visit with a CGI-S score higher than 4.\nResults: There were 1,069 patients included into the study. Schizophrenia (F20) accounted for 838 patients (78.4%) with male predominance (64.2%). Mean age was 43.5 ±13.1 years. Relapse was found in 78 patients (7.3%). Major reasons for relapse were discontinuation of medication (35.9%), and substance use (32.1%). Most patients with relapse (60.3%) still received outpatient treatment, 32% were referred and only 7.7% received inpatient treatment.\nConclusion: Relapse rate of schizophrenia and other psychotic disorders at Mahasarakham hospital was 7.3%. ", "th": "ภูมิหลัง : ผู้ป่วยด้วยโรคจิตเภทและโรคจิตอื่น ๆ ที่มารับบริการที่ โรงพยาบาลมหาสารคาม ในปีงบประมาณ 2557 - 2559 มีจำนวน 1,007 1,024 และ1,095 รายตามลำดับ แม้ว่าจะพบโรคนี้ได้มาก แต่ก็ยังไม่มี การศึกษาอัตราการกำเริบซ้ำของโรคในผู้ป่วยกลุ่มโรคนี้\nวัตถุประสงค์ : เพื่อหาอัตราการกำเริบซ้ำของโรคในผู้ป่วยจิตเภทและโรคจิตอื่น ๆ ที่มารับ การรักษาในโรงพยาบาลมหาสารคาม\nวิธีการ: การศึกษานี้เป็นการศึกษา เชิงพรรณนาแบบย้อนหลัง ประชากรที่ศึกษา ได้แก่ ผู้ป่วยที่มารับ การรักษาที่โรงพยาบาลมหาสารคามที่ได้รับการวินิจฉัยและลงรหัสโรค ด้วย ICD-10 รหัส F20-F29 โรคจิตเภทและโรคจิตอื่น ๆ ทั้งหมด เก็บข้อมูล ตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2559 - 30 กันยายน พ.ศ. 2560 ทำการศึกษา โดยการเก็บข้อมูลจากเวชระเบียนผู้ป่วย โดยกำหนดนิยามของการกำเริบ ซ้ำจากค่าคะแนน CGI-S ที่มากกว่า 4\nผล : ผู้ป่วยจำนวนทั้งสิ้น 1,069 ราย เป็น F20 schizophrenia จำนวน 838 ราย (ร้อยละ 78.4) เป็นเพศชาย จำนวน 686 ราย (ร้อยละ 64.2) อายุเฉลี่ย 43.51 ปี (± SD 13.06) ผู้ป่วย ที่มีอาการกำเริบซ้ำมีจำนวน 78 ราย อัตราการกำเริบซ้ำของโรคในผู้ป่วย จิตเภทและโรคจิตอื่น ๆ ในโรงพยาบาลมหาสารคามเป็น ร้อยละ 7.3 มีสาเหตุ อาการกำเริบซ้ำจากขาดยา ร้อยละ 35.9 และมีการใช้สารเสพติด ร้อยละ 32.1 ผู้ป่วยที่มีอาการกำเริบซ้ำได้รับการรักษาเป็นผู้ป่วยนอกถึงร้อยละ 60.3 ส่งไปรักษาต่อยังโรงพยาบาลที่มีศักยภาพสูงกว่าร้อยละ 32.0 และ รับไว้รักษาตัวในโรงพยาบาลเป็นผู้ป่วยในร้อยละ 7.7\nสรุป : อัตราการกำเริบซ้ำ ของโรคในผู้ป่วยจิตเภทและโรคจิตอื่น ๆ ในโรงพยาบาลมหาสารคามเป็น ร้อยละ 7.3 " }
{ "en": "This study aimed to determine the effectiveness of acupuncture on peripheral neuropathy in type 2 diabetic patients. DM is the second most common chronic disease in public health center 8, Boonrod Rungrueang. Patients often had numbness in foot. Providing early care can prevent and reduce severe complications. There were thirty-seven diabetic volunteers who had 1 or more foot numbness points were included into the study and 2 drop-out cases during January - June 2018. Volunteers were screened for foot exams with Semmes-Weinstein 10 grams monofilament and measured ankle brachial index. Afterwards, acupuncture had been treated to patients on both right and left standard points, (Hegu : LI4, Taichong : LR3, Zusanli : ST36, Sanyinjiao : SP6 and Bafeng : Ex-LE10) twice a week for 5 consecutive weeks (10 times). Patients were followed-up by monofilament examination and ABI measurement at 5th week and 12th week after initial acupuncture. The statistics used compare means method (paired t-test) showed that average numbness points was significantly decreased in postoperative acupuncture at 5th week (2.14 (SD 2.68) p value < 0.001) and still continues to effect until 12th week (1.29 SD 1.775, p value < 0.001). ABI values were not different between before and after acupuncture. So that acupuncture can be a good alternative treatment for diabetic peripheral neuropathy. As a result, acupuncture can reduce prescribing and preventing medicated side effects, reducing the budget for purchasing and importing of medicine. ", "th": "การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลของการฝังเข็มต่อ อาการปลายประสาทชาในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 เนื่องจากโรคเบาหวาน เป็นโรคเรื้อรังที่พบมาก เป็นอันดับ 2 ในศูนย์บริการสาธารณสุข 8 บุญรอด รุ่งเรื่อง ผู้ป่วยมักจะมีอาการเท้าชาร่วมด้วย การให้การดูแลในระยะเริ่มต้น จะช่วยป้องกันและลดภาวะแทรกซ้อนทางเท้าที่รุนแรงได้อาสาสมัครเบา หวานที่มีจำนวนจุดชาเท้าตั้งแต่ 1 จุดขึ้น จำนวน 37 รายที่เข้าร่วมโครงการ ระหว่างเดือนมกราคมถึงมิถุนายน 2561 และออกจากการศึกษากลางคัน 2 ราย อาสาสมัครได้รับการตรวจคัดกรองจำนวนจุดชาของเท้า 2 ข้าง ด้วย Semmes-Weinstein monofilament ขนาด 10 กรัม และวัดค่า ankle brachial Index หลังจากนั้นได้ทำการฝังเข็มตามจุดมาตรฐานโดย การฝังเข็มตามวิธีการของแพทย์แผนจีนทั้งด้านขวาและซ้าย ได้แก่ เหอกู่ (LI4) ไท่ชง (LR3) จู๋ซานหลี่ (ST36) ซานอินเจียว (SP6) และจุดฝังเข็มปาเฟิง (Ex-LE10) ด้านขวา และซ้าย สัปดาห์ละ 2 ครั้งต่อเนื่องกัน 5 สัปดาห์ (รวม 10 ครั้ง) ติดตามผล การตรวจ monofilament และวัดค่า ABI ซ้ำ ในสัปดาห์ที่ 5 และสัปดาห์ที่ 12 หลังการฝังเข็มครั้งแรก โดยใช้สถิติทดสอบ compare means (paired t-test) พบว่าจุดชาเท้าเฉลี่ยลดลงอย่างมีนัยสำคัญ ในสัปดาห์ที่ 5 2.14 SD 2.680, p value < 0.001 และยังคงมีผลต่อเนื่อง ถึงสัปดาห์ที่ 12 1.29 SD 1.775, p value < 0.001 ค่า ABI ไม่มีความ แตกต่างกันทางสถิติ เมื่อเปรียบเทียบก่อนและหลังฝังเข็ม ดังนั้น การฝังเข็ม สามารถเป็นทางเลือกที่ดีทางหนึ่งเพื่อป้องกันการเกิดภาวะแทรกซ้อนที่มาก ขึ้นแก่ผู้ป่วยโดยไม่ต้องใช้ยา ป้องกันการเกิดผลข้างเคียงจากยา และทำให้ ลดงบประมาณในการซื้อยาและการนำเข้ายาจากต่างประเทศได้มาก " }
{ "en": "Background: To find reliability of bilirubin measurement in term neonates using transcutaneous bilirubinometer.\nMethods: This was a cross-sectional descriptive study. Term neonates who had jaundice were collected blood for serum bilirubin and transcutaneous bilirubin also collected in the same time. Correlation between transcutaneous bilirubin and serum bilirubin level was calculated.\nResult: 100 term neonates born at gestational age of 39.15 + 1.29 weeks and birth weight of 3,066.70 + 382.62 grams were measured for bilirubin level. The result of the screening test using bilirubinometer has sensitivity 91.67-100%, specificity 44.00 - 78.02 % with correlation between transcutaneous bilirubin and serum bilirubin level could be created as a linear equation with coefficient of determination (r2 ) was equal to 0.636.\nConclusions: Transmission transcutaneous bilirubin measurement had moderate level of accuracy in measuring serum bilirubin level and could be used as a screening method. Keywords: Neonatal non-hemolytic jaundice, Phototherapy with T8 (18 watt) fluorescent tubes mounted on light reflecting lamp holder", "th": "ภูมิหลัง : ศึกษาความน่าเชื่อถือในการคัดกรองด้วยเครื่องัวดิบลลิรูบินทางผิวหนังแบบส่องผ่าน วิธีการ: เป็นการศึกษาไปข้างหน้าในทารกแรก เกิดที่มีภาวะตัวเหลือง เปรียบเทียบการวัดค่าบิลลิรูบินในทารกแรกคลอดด้วยการวัดทางผิวหนังแบบส่องผ่านกับการเจาะเลือดตามเกณฑ์มาตรฐาน เพื่อเป็น ข้อมูลพื้นฐานในการตัดสินใจเลือกใช้เครื่องัวดิบลลิรูบินในทารกแรกคลอดเป็นอุปกรณ์ในการคัดกรองขั้นต้นต่อไป\nผล : พบว่า จากจำนวนทารกที่มีปัญหา สงสัยว่า ตัวเหลือง จำนวน 100 ราย อายุครรภ์ 39.15 + 1.29 สัปดาห์ น้ำหนักแรกเกิด 3,066.70 + 382.62 กรัม การคัดกรองด้วยเครื่องัวดิบลลิรูบิน ทางผิวหนังแบบส่องผ่าน มีความไวระหว่างร้อยละ 91.67-100 ความจำเพาะระหว่างร้อยละ 44.00 - 78.02 บิลลิรูบินที่วัดได้สามารถนำไปสร้างสมการ ความสัมพันธ์เชิงเส้นตรงระหว่างระดับบิลลิรูบินที่ผิวหนังแบบส่องผ่าน และที่วัดจากเลือด ซึ่งมีค่าสัมประสิทธิ์แสดงการตัดสินใจ เท่ากับ 0.636\nสรุป : ความสามารถของการวัดระดับบิลลิรูบินทางผิวหนังแบบส่องผ่านในการทำนายระดับบิลลิรูบินในเลือดอยู่ในระดับปานกลาง สามารถใช้เป็นการคัดกรอง เบื้องต้นได้\n " }
{ "en": "This is a comparative study: between nortriptyline and clonidine for smoking cessation in patients at Princess Mother National Institute on Drug Addict Treatment (PMNIDAT). A 6 months of randomized controlled trial open labeled was conducted in out-patient cases in smoking cessation clinic. Participants were ≥ 18 years attending PMNIDAT during April 2017 - April 2018. A total of 100 participants were randomized to receive either 12 weeks nortriptyline 50 - 75 mg/day (n = 29) or 12 weeks, clonidine 0.15 - 0.3 mg/day (n = 30). There were 41 participants leaved out. All smokers also received the same intensive cognitive behavior therapy. Follow-up visits were at week 1, 2, 4, 12, and 24. Abstinence was defined as number of continuous days of not smoking since the target-quitting day. Participants’ craving intensity were measured by the Brief Questionnaire Smoking Urge (BQSU), and nicotine withdrawal intensity was evaluated by modified Minnesota Nicotine Withdrawal Scale. Statistical analysis was performed by using the Statistical Repeated Measure ANOVA. The significance level was determined at p < 0.05. The results showed that both drugs decreased craving symptom Factor 1 and Factor 2 in BQSU, but these were not significantly different. (Factor 1; F = 0.574, p-value = 0.452 Factor 2; F = 1.344 p-value = 0.251 and the combination factor 1 and 2; F = 0.108, p-value = 0.744). Both drugs also decreased all seven Nicotine withdrawal symptoms but no statistical significance was found. (symptoms 1; F = 0.617 p-value = 0.435, symptoms 2; F = 0.443 p-value = 0.508, symptoms 3; F = 2.202 p-value = 0.143, symptoms 4; F = 1.059 p-value = 0.308, symptoms 5; F = 0.309 p-value = 0.580, symptoms 6; F = 1.665 p-value = 0.202, symptoms 7; F = 0.343 p-value = 0.560). Continuous Abstinence Rate (CAR) by both drugs was not significantly different. There were participants from each group returned to use tobacco. Both nortriptyline and clonidine caused dry mouth. There were 2 participants who could not tolerate clonidine side effects and withdrew from the study. One had drowsiness with headache (to interfere with daily-living) and another had orthostatic hypotension. However, all the severity of side effects were only level 1. ", "th": "การศึกษาเปรียบเทียบประสิทธิผลระหว่างยานอร์ทริปทิลีนกับยา โคลนิดีน ในการทำให้ผู้ป่วยที่ติดยาสูบเลิกยาสูบได้ในคลินิกเลิกบุหรี่ของ สถาบันบำบัดรักษาและฟื้นฟูผู้ติดยาเสพติดแห่งชาติบรมราชชนนี ในระยะ สั้นที่ 6 เดือน การศึกษานี้เป็นแบบสุ่มและเปิด (randomized controlled trial open labeled) ผู้เข้าร่วมวิจัยเป็นผู้ป่วยยาเสพติดมารับการรักษา เพื่อการหยุดเสพยาสูบอายุ 18 ปีขึ้นไปในคลินิกเลิกบุหรี่ ในช่วงระหว่าง เดือนเมษายน พ.ศ. 2560 ถึง เมษายน พ.ศ. 2561 ผู้เข้าร่วมวิจัย 100 ราย จะแบ่งเป็น 2 กลุ่ม ๆ ละ 50 ราย โดยกลุ่มหนึ่งจะได้รับการรักษาช่วยเลิก ยาสูบด้วยยานอร์ทริปทิลีน ร่วมกับการให้คำปรึกษาและนัดติดตาม อีกกลุ่มหนึ่งจะได้รับยาโคลนิดีน ร่วมกับการให้คำปรึกษา นัดติดตามผลการ รักษาทั้ง 2 กลุ่ม สัปดาห์ที่ 1, 2, 4, 12, 24 การประเมินในแต่ละการติดตาม ผลการรักษา ประกอบด้วยประเมินอาการอยากเสพยาสูบ (Craving) โดยใช้ แบบประเมิน Brief Questionnaire Smoking Urge (BQSU) โดยประเมิน ทั้ง 2 ปัจจัย คือปัจจัยที่ 1 (Factor 1) และปัจจัยที่ 2 (Factor 2) รวมทั้ง ประเมินเป็นภาพรวมทั้งสองปัจจัย ประเมินอาการถอนนิโคติน โดยใช้ Minnesota Nicotine Withdrawal Scale (MNWS) ฉบับปรับปรุงและ ประเมินผลข้างเคียงยาที่เกิดขึ้นรวมถึงความรุนแรง สถิติที่ใช้ คือ Repeated Measure ANOVA กำหนดค่าระดับนัยสำคัญที่p < 0.05 ผลที่ได้แสดงให้ เห็นว่ายาทั้ง 2 ชนิดช่วยลดอาการอยากเสพยาสูบ (craving) ทั้งปัจจัยที่ 1 และปัจจัยที่ 2 รวมถึงภาพรวมของทั้งสองปัจจัยได้ผลไม่แตกต่างกันอย่าง มีนัยสำคัญ (Factor 1; F = 0.574, p-value = 0.452 Factor 2; F = 1.344 p-value = 0.251 และภาพรวมทั้งสองปัจจัย ; F = 0.108, p-value = 0.744) ยาทั้งสองชนิด ลดอาการถอนนิโคติน (Nicotinic Withdrawal) ได้ไม่แตกต่างกัน ใน 7 กลุ่มอาการตามลำดับ (กลุ่มอาการที่ 1; F = 0.617 p-value = 0.435, กลุ่มอาการที่ 2; F = 0.443 p-value = 0.508, กลุ่ม อาการที่ 3; F = 2.202 p-value = 0.143, กลุ่มอาการที่ 4; F = 1.059 p-value = 0.308, กลุ่มอาการที่ 5; F = 0.309 p-value = 0.580, กลุ่ม อาการที่ 6; F = 1.665 p-value = 0.202, กลุ่มอาการที่ 7; F = 0.343 p-value = 0.560) อัตราการเลิกยาสูบอย่างต่อเนื่อง (CAR) จากยาทั้งสอง ชนิดไม่แตกต่างกัน ผู้เข้าร่วมวิจัยที่มีการกลับมาเสพยาสูบในกลุ่มยานอร์ ทริปทิลีนมี 3 ราย และกลุ่มยาโคลนิดีน 3 ราย รวมทั้งสิ้น 6 ราย เมื่อติดตาม ถึงเดือนที่ 6 ในส่วนของผลข้างเคียงจากการให้ยานอร์ทริปทิลีนและ ยาโคลนิดีน พบว่า ทั้ง 2 กลุ่มมีผลข้างเคียงอาการปากแห้ง (dry mouth) บ่อยที่สุด ผู้เข้าร่วมวิจัย 2 รายไม่สามารถทนผลข้างเคียงของยาโคลนิดีน จนต้องขอออกจากการวิจัยมี 2 ราย 1 รายเกิดอาการง่วงนอน และปวด ศีรษะมากจนส่งผลต่อการดำรงชีวิตประจำวันได้ และอีก 1 รายมีอาการ orthostatic hypotension โดยสรุปความรุนแรงของผลข้างเคียงทุกคน อยู่ในระดับ 1 " }
{ "en": "Background: The etiology of indirect inguinal hernia and hydrocele in children is patent processus vaginalis. Conventional open herniotomy and hydrocelectomy in children has been reported the recurrent and metachronous rates. Now a day, Laparoscopic extraperitoneal closure has been reported the reduced these incidences. This report introduces the new combined technique of single incision and extraperitoneal closure of processes vaginalis.\nResult: A series of 20 children were a half of inguinal hernia and hydrocele. The patients were male 14(70%) and female 6 (30%). The number of patent processes vaginalis are unilateral lesion 14 (63.6%), bilateral lesion 4 (18.2%), metachronous lesion 2 (9.1%) and co-incidence with undescended testis 2 (9.1%). The operative time in unilateral lesion was 33±7.2 mins and bilateral lesion was 39±10.2 mins. No recurrent rate, post-operative metachronous rate or complication in 7 days and 30 days after follow up.\nConclusion: Laparoscopic Single incision of extraperitoneal closure of processes vaginalis has a safe and good result of procedure. ", "th": "ภูมิหลัง : การรักษาโรคไส้เลื่อนถุงอัณฑะ และถุงน้ำถุงอัณฑะด้วย การผ่าตัดแบบเปิดในปัจจุบัน พบอัตราการเป็นซ้ำและอัตราการเป็นด้าน ตรงกันข้ามที่สูง มีการรายงานการผ่าตัดส่องกล้องโดยปมไหมอยู่ด้านนอก สามารถลดอุบัติการณ์การเกิดดังกล่าวได้ จึงเป็นที่มาของการศึกษา ผลการรักษาการผ่าตัดส่องกล้องผ่านแผลผ่าตัดเดียวร่วมกับการปิด โดย ปมไหมอยู่ด้านนอกในสถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี\nผล : ผู้ป่วย ทั้งหมด จำนวน 20 ราย โดยแบ่งเป็นเพศชาย จำนวน 16 ราย ร้อยละ 72.7 และเพศหญิง จำนวน 6 ราย ร้อยละ 27.3 พยาธิสภาพได้แก่ ข้างเดียว จำนวน 14 ราย ร้อยละ 63.6 สองข้าง จำนวน 4 ราย ร้อยละ 18.2 ด้าน ตรงกันข้ามจำนวน 2 ราย ร้อยละ 9.1 และพบร่วมกับภาวะอัณฑะไม่ลงถุง จำนวน 2 ราย ร้อยละ 9.1 โดยแบ่งเป็นโรคไส้เลื่อนถุงอัณฑะ จำนวน 10 ราย ร้อยละ 50 และถุงน้ำถุงอัณฑะ จำนวน 10 ราย ร้อยละ 50 ผลการรักษา พบว่า ระยะเวลาการผ่าตัดข้างเดียวและสองข้างมีค่าเฉลี่ย 33±7.2 และ 39±10.2 นาทีตามลำดับ ไม่พบอัตราการกลับเป็นซ้ำและอัตราการเกิด ด้านตรงกันข้ามหลังการผ่าตัดหรือภาวะแทรกซ้อน จากการติดตาม ผลการรักษาที่ 7 วัน และ30 วันหลังผ่าตัด\nสรุป : การผ่าตัดส่องกล้องผ่านแผล ผ่าตัดเดียว จึงเป็นวิธีการผ่าตัดที่ปลอดภัย ให้ผลการรักษาที่มีประสิทธิภาพ " }
{ "en": "The purpose of this quasi - experimental study was to examine the effects of Self-Regulation theory and social support - based blood pressure control among hypertension patients in internal medicine clinic at Angthong hospital, Muang Angthong district, Angthong Province. The samples comprised 37 hypertension patients. The study was conducted over a period of 12 weeks with an intervention period of 6 weeks and a follow up period of 48 weeks. Interview data were collected by questionnaires at three phases, pre-intervention phase, post intervention phase on the 6th, and follow up phase on the 10th week. Statistical analysis was performed by using descriptive statistics and inferential statistics, i.e., Paired Samples t-test, and Repeated measures ANOVA. The results after the health education program revealed that patients had significantly increased in knowledge to hypertension diseases at post intervention on the 12th week and 48th week than pre-intervention phase (p < 0.001). Over the three phases for data collection and after completing the intervention program, 24 in 37 hypertension patients of experimental group were able to blood pressure control ≤ 140/90 mmHg for 36 weeks during to 12th week to 48th week, at 64.8 percent. In conclusion, the theoretical based hypertension program from researcher and public health blood pressure control. ", "th": "การวิจัยกึ่งทดลองนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมส่ง เสริมสุขภาพ โดยประยุกต์ใช้ทฤษฎีการกำกับตนเอง (Self-Regulation) ต่อการควบคุมความดันโลหิตของผู้ป่วยความดันโลหิตสูง ในคลินิกอายุร กรรม โรงพยาบาลอ่างทอง จังหวัดอ่างทอง กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยความ ดันโลหิตสูง ทั้งสิ้น 37 ราย ระยะเวลาในการศึกษา 12 สัปดาห์ เก็บรวบรวม ข้อมูลโดยใช้แบบสัมภาษณ์ 3 ช่วงเวลา ได้แก่ ก่อนการทดลองในสัปดาห์ ที่ 1 หลังการทดลองในสัปดาห์ที่ 12 และระยะติดตามผลในสัปดาห์ที่ 48 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบความแตกต่างด้วยสถิติ Paired t-test และRepeated measures ANOVA ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างมี การเปลี่ยนแปลงของความรู้เกี่ยวกับโรคความดันโลหิตสูง ภายหลังการ ทดลอง และในระยะติดตามผลดีกว่าก่อนการทดลองในช่วงเวลาเดียวกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value < 0.001) สำหรับพฤติกรรมการควบคุม ระดับความดันโลหิต พบว่าทั้ง 3 ช่วงเวลามีพฤติกรรมอยู่ในระดับดี และ พบว่าช่วงเวลาระยะติดตามผลมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value <0.001) เมื่อเปรียบเทียบภายในกลุ่ม ภายหลังเสร็จสิ้นการ ทดลองในสัปดาห์ที่ 12 ถึงระยะติดตามผลในสัปดาห์ที่ 48 พบว่ากลุ่ม ตัวอย่างมีค่าระดับความดันโลหิต้นอยกว่าหรือเท่ากับ 140/90 จำนวน 24 ราย (ร้อยละ 64.8) สรุปว่าโปรแกรมส่งเสริมสุขภาพที่ออกแบบโดยทฤษฎี ทางด้านพฤติกรรมศาสตร์ สามารถช่วยให้ผู้ป่วยที่มีระดับความดันโลหิตสูง สามารถควบคุมระดับความดันโลหิตได้ " }
{ "en": "The objectives of this research was1) To determine the behavior of patients who came to receive physical therapy services at the government hospital, western region, 2) To study the patient expectations and satisfaction toward the Physical therapy standard services, and 3) To compare between patient’s expectations and satisfactions with personal factors. The sample consisted of 400 patients of Physical therapy department in government hospitals, Western region. The data were analyzed by descriptive analysis consisted of percentage, mean, standard deviation, compared by t-test and one - way ANOVA. The finding found that 1) Most of them were female over 61 years old, government/state enterprises occupation, and average income / month not exceeding 10,000 baht. 2) The patients behavior, they usually came to Physical therapy unit at 08.00 -09.00 A.M., in orthopedics system treatment’s room, frequency over 5 times a month, and they paid money for service less than 200 Baht each time. Most patients lived with family and had got the financial support from government and others. 3) expectations was at high level, and the maximum was the facilities of instruments and equipment. 4) Overall satisfaction was at the highest level, which maximum score was the physical therapy process. 5) The highest expectation of the patients over 61 years old was the facilities of instruments and equipment. 6) The highest expectation of patients who did commercial/ private businesses occupation was Physical Therapy staff. 7) The satisfaction after received physical therapy services standard was significantly higher than expectation, p < 0.05 ", "th": "งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) ศึกษาพฤติกรรมของผู้ป่วยที่เข้ามารับ บริการของหน่วยงานกายภาพบำบัด 2) ศึกษาความคาดหวังและความพึง พอใจของผู้ป่วย 3) เปรียบเทียบความคาดหวังและความพึงพอใจของผู้ป่วย ตามปัจจัยส่วนบุคคล กลุ่มตัวอย่างคือผู้ป่วยที่มารับบริการกายภาพบำบัด 400 คน โดยใช้แบบสอบถาม สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูลคือค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ t-test และone way ANOVA กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 พบว่า 1) ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อายุ 61 ปีขึ้นไประดับการศึกษาต่ำกว่าปริญญาตรี อาชีพรับราชการ/ รัฐวิสาหกิจ รายได้เฉลี่ย/เดือนไม่เกิน 10,000 บาท 2) ส่วนใหญ่มาช่วงเวลา 08.00 -09.00 น.ที่ห้องกระดูกและข้อ ความถี่ 5 ครั้งขึ้นไป/เดือน ค่าใช้จ่าย น้อยกว่า/เท่ากับ 200 บาทต่อครั้ง อาศัยอยู่กับครอบครัว ประกอบอาชีพ ได้ มีผู้ดูแลและได้รับการช่วยเหลือด้านการเงินจากผู้อื่นและได้เงินสวัสดิการ จากภาครัฐ 3) ความคาดหวังของผู้ป่วยภาพรวมในระดับมาก สูงสุดคือ ด้านเครื่องมืออุปกรณ์และสิ่งอำนวยความสะดวก 4) ความพึงพอใจของ ผู้ป่วยภาพรวมในระดับมากที่สุด สูงสุดคือด้านกระบวนการทางกายภาพบำบัด 5) ผู้ป่วยอายุ 61 ปีขึ้นไปมีความคาดหวังด้านเครื่องมืออุปกรณ์และ สิ่งอำนวยความสะดวกมากที่สุด 6) อาชีพค้าขาย/ธุรกิจส่วนตัวมีความคาดหวัง ด้านบุคคลากรที่ให้บริการทางกายภาพบำบัดมากที่สุด 7) ความพึงพอใจ หลังการเข้ารับบริการมากกว่าความคาดหวังต่อมาตรฐานการบริการ กายภาพบำบัด และแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 " }
{ "en": "This is a Cross-sectional descriptive research aimed to study the Iron deficiency anemia situation and factors related to Iron deficiency anemia among pre-school children. This study used the concept of determinant of health of the World Health Organization (WHO, 2008) including 3 factors as the child, environment and the health service system. The sample consisted of 171 children aged 3 to 5 years from Child development centers, in Tasala subdistrict administrative organization. The sample size was calculated from the Yamane from a population of 299. The questionnaire was used as a general information questionnaire. Health information of pre-school children, a record of the behavior of consuming foods containing iron, lunch menu and blood test of hematocrit and serum ferritin for anemia screening were collected. The questionnaire was used to find the alpha coefficient of 0.83, and the reliability of Kurder-Richard’s 20 confidence was 0.78. Data were analyzed using descriptive statistics, Odd ratio tests. The results revealed that 1) The iron deficiency anemia situation in 171 pre-school children, 34 had anemia, (20%). When measuring with serum ferritin levels in children with anemia, there were 32 who had serum ferritin levels lower than 12 mg / l, 32 had iron deficiency anemia, (18.7%) and no hookworm eggs were found in stool of pre-school children with anemia 2) Factors related to iron deficiency anemia among pre-school children are child factors and environmental factors. For child factors, stunting underweight tooth caries and lice were statistically significantly correlated with iron deficiency anemia. Children with stunting and underweight had iron deficiency anemia higher than those children with normal high and weight with an odd ratio of 3.4 and 1.6, respectively. Children with tooth caries and lice had iron deficiency anemia higher than those children without tooth caries and lice with an odd ratio of 4.9 and 2.6, respectively. For environment at factors, children who consume meat and animal products less than or equal to 1-3 times per week had higher risk of iron deficiency anemia than those who consume foods containing iron, meat and animal products regularly (odd ratio of 2.2). \n ", "th": "การศึกษานี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนาแบบภาคตัดขวาง มี วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสถานการณ์ความชุกและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับภาวะ ซีดจากการขาดธาตุเหล็กของเด็กวัยก่อนเรียนในศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก การ ศึกษาครั้งนี้ใช้แนวคิดปัจจัยกำหนดสุขภาพ ขององค์การอนามัยโลก ประกอบด้วยปัจจัย 3 ด้าน ได้แก่ ปัจจัยด้านตัวเด็ก ด้านสิ่งแวดล้อม และ ด้านระบบบริการสุขภาพ กลุ่มตัวอย่างเป็นเด็กวัยก่อนเรียน จำนวน 171 คน อายุ 3 - 5 ปี ที่เข้ารับบริการในศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์การบริหาร ตำบลท่าศาลา ผู้ศึกษาคำนวณจากสูตรยามาเน่จากประชากร 299 คน เครื่อง มือที่ใช้เป็นแบบสอบถาม ได้แก่ แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป ข้อมูลสุขภาพ เด็กวัยก่อนเรียน แบบบันทึกพฤติกรรมการบริโภคอาหารที่มีธาตุเหล็ก รายการเมนูอาหารกลางวัน และการประเมินภาวะซีดจากการตรวจทางห้อง ปฏิบัติการได้แก่ การวัดระดับเม็ดเลือดแดงอัดแน่น การตรวจระดับซีรั่ม เฟอร์ริติน (Serum ferritin) และการตรวจอุจจาระเพื่อประเมินพยาธิ ปากขอแบบสอบถามพฤติกรรมการบริโภคอาหารผ่านการหาค่าความเชื่อ มั่นแอลฟ่าสัมประสิทธิ์ครอนบาค (Cronbach s coefficient alpha) เท่ากับ 0.83 และแบบสอบถามข้อมูลที่เกี่ยวกับสุขภาพของเด็ก หาค่าความ เที่ยงโดยวิธีของคูเดอร์ -ริชาร์ดสัน (Kurder-Richard่ s 20) ได้ค่าความเชื่อ มั่น เท่ากับ 0.78 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อย ละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และOdd ratio ผลการศึกษาพบว่า 1. สถานการณ์ความชุกภาวะซีดของเด็กวัยก่อนเรียน จากจำนวน 171 คน พบมีระดับเม็ดเลือดแดงอัดแน่นต่ำกว่าร้อยละ 33 จำนวน 34 คน คิดเป็น ร้อยละ 20 และมีระดับซีรั่มเฟอร์ริตินต่ำกว่า 12 ไม่โครกรัมต่อลิตร จำนวน 32 คน คิดเป็นร้อยละ 18.7 และจากการส่งตรวจอุจจาระ ปรากฏว่าไม่พบ ไข่พยาธิปากขอในอุจจาระเด็กทั้ง 34 ราย 2. ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับภาวะซีด จากการขาดธาตุเหล็กของเด็กวัยก่อนเรียน ได้แก่ ปัจจัยด้านตัวเด็ก และปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม สำหรับปัจจัยด้านตัวเด็กพบว่า ภาวะส่วนสูงน้อย กว่าเกณฑ์ ภาวะน้ำหนักน้อยกว่าเกณฑ์ ภาวะฟันผุ และการเป็นเหา มีความสัมพันธ์กับการเกิดภาวะซีดจากการขาดธาตุเหล็กอย่างมี นัยสำคัญทางสถิติ จากการวิเคราะห์ปัจจัยเสี่ยง พบว่าเด็กวัยก่อนเรียน ที่มีส่วนสูงต่ำกว่าเกณฑ์และน้ำหนักน้อยกว่าเกณฑ์มีภาวะซีดจากการขาดธาตุเหล็กสูงกว่าเด็กที่มีส่วนสูงและน้ำหนักน้อยตามเกณฑ์ เป็น 3.4 เท่า และ1.6 เท่าตามลำดับ และเด็กที่มีฟันผุและเป็นเหามีโอกาสเกิดภาวะซีด จากการขาดธาตุเหล็กสูงกว่าเด็กที่ไม่มีฟันผุ และเด็กที่ไม่เป็นเหา เป็น 4.9 เท่าและ2.6 เท่า ตามลำดับ ส่วนปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม พบว่าเด็กวัยก่อน เรียนที่บริโภคเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์จากสัตว์น้อยกว่าหรือเท่ากับ 1 - 3 ครั้งต่อสัปดาห์มีโอกาสเกิดภาวะซีดจากการขาดธาตุเหล็กเป็น 2.2 เท่า เมื่อ เทียบกับเด็กที่บริโภคอาหารที่มีธาตุเหล็กประเภทเนื้อสัตว์และผลิตภัณฑ์ จากสัตว์เป็นประจำ " }
{ "en": "Background: To determine the prevalence and predicting factors of depression among elderly patients attending primary care setting in Chachoengsao province.\nMethods: This is a predictive correlational research. Elderly patients aged > 60 years with at least one chronic disease and attended at least 6 months long in a primary care setting were included into the study. Personal Health Questionnaire-9: PHQ-9 questionnaire was used to screen depression (cut-off score > 9). The data were analyzed using frequency, mean, standard deviation and multiple regression analysis. Results: The total number of participants were 261, mean age was 70.0+6.8 year, mostly was female 168 (64.4%) and had 3 underlying disease 114 (43.7%). The prevalence of depression was 12.3%, most of which were female, age > 75 year, educated, unemployed, insufficient income and had >3 underlying diseases. However, only unemployed and insufficient income were the significant factors to predict depression 6.8% (p < 0.05).\nConclusion: The prevalence of depression among elderly in primary care unit, Chachoengsao province was 12.3%. Predicting factors of depression were unemployed and insufficient income so properly screening for these patient should be encouraged. ", "th": "ภูมิหลัง : เพื่อศึกษาความชุกและปัจจัยทำนายโรคซึมเศร้าในผู้สูง อายุที่มารับบริการที่หน่วยบริการปฐมภูมิ จังหวัดฉะเชิงเทรา\nวิธีการ: รูปแบบ การศึกษาคือการหาความสัมพันธ์เชิงทำนาย กลุ่มตัวอย่างคือผู้ที่มีอายุ มากกว่าหรือเท่ากับ 60 ปีขึ้นไป ที่มีโรคประจำตัวอย่างน้อย 1 โรค และ ติดตามการรักษาต่อเนื่องอย่างน้อย 6 เดือน เครื่องมือที่ใช้ประเมิน โรคซึมเศร้า คือแบบคัดกรองโรค ซึมเศร้าในผู้สูงอายุฉบับภาษาไทย (Personal Health Questionnaire-9 : PHQ-9) จุดตัดที่บอกว่ามีโรคซึม เศร้าคือคะแนน > 9 คะแนน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐาน ได้แก่ จำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์หาความสัมพันธ์ และปัจจัยทำนายโรคซึมเศร้าใช้สถิติ multiple regression analysis\nผล : กลุ่มประชากรที่เข้าร่วมการศึกษาทั้งหมด 261 คน อายุเฉลี่ย 70.0 + 6.8 ปี เป็นเพศหญิงจำนวน 168 คน (ร้อยละ 64.4) ความชุกของโรคซึม เศร้าในผู้เข้าร่วมศึกษาคิดเป็นร้อยละ 12.3 ผู้สูงอายุที่มีโรคซึมเศร้าส่วนใหญ่ เป็นเพศหญิง อายุ > 75 ปี ได้รับการศึกษา ไม่ได้ประกอบอาชีพ รายได้ ไม่เพียงพอมีโรคประจำตัว > 3 โรค ตัวแปรที่สามารถทำนายโรคซึมเศร้า อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ได้แก่ การไม่มีอาชีพ และรายได้ไม่เพียงพอ สามารถพยากรณ์ตัวแปรตามหรือโรคซึมเศร้าได้ร้อยละ 6.8\nสรุป : ความชุก ของโรคซึมเศร้าในผู้สูงอายุที่มารับบริการที่หน่วยบริการปฐมภูมิ อำเภอเมือง จังหวัดฉะเชิงเทรา พบค่าความชุกเท่ากับร้อยละ 12.3 โดยปัจจัยทำนาย การเกิดโรคซึมเศร้าได้แก่ การไม่ได้อาชีพและการมีรายได้ไม่เพียงพอ จึงควรสนับสนุนให้มีระบบการคัดกรองที่เหมาะสมในผู้ป่วยกลุ่มนี้ " }
{ "en": "Virtual reality has been used as adjunct therapy for stroke rehabilitation, after patients were discharged. The aim of this study was to determine hemiplegic clients’ lived experiences in activities of daily living (ADLs) after using Gyro Roller (Virtual reality technology) as a supplement to conventional occupational therapy (OT) in the Faculty of Physical Therapy, Mahidol University. The study was a qualitative design that included semi-structured interviews and field notes. Five hemiplegic clients participated interventions with Gyro Roller during an eight-week period. In-depth interview was to determine lived experiences in everyday occupations after completing the program intervention. The data responses were coded using thematic analysis to reflect the main themes and sub-themes. These findings illuminated various aspects of hemiplegic participants’ lived experiences after using Gyro Roller. Thematic analysis revealed comprehensive understanding of the attitudes and feelings involved in everyday life activities. Three main themes encompassed (i) viewpoints, (ii) activities of daily living and (iii) social engagement. Interview findings were reflected by the accounts and interpretation in relation the themes. Gyro Roller intervention may provide the motivation and challenges for the rehabilitation of upper limb function after stroke leading to perform everyday life activities. The cooperation between engineers and rehabilitation provider should be combined with clinical experience and technological knowledge that will be successful for the rehabilitation in the future. ", "th": "เทคโนโลยีความจริงเสมือน (Virtual reality technology) ได้ นำมาใช้บำบัดเพิ่มเติมสำหรับการฟื้นฟูของผู้รับบริการอัมพาตครึ่งซีกจาก โรคหลอดเลือดสมอง หลังจากออกจากโรงพยาบาลแล้ว วัตถุประสงค์ของ การศึกษาเพื่อศึกษาประสบการณ์ชีวิตของผู้รับบริการอัมพาตครึ่งซีกจาก โรคหลอดเลือดสมองเกี่ยวกับการทำกิจวัตรประจำวันหลังได้รับการฟื้นฟู สภาพด้วยเทคโนโลยีความจริงเสมือน หลังได้รับการบริการทางกิจกรรม บำบัด ณ คลินิกกิจกรรมบำบัด คณะกายกาพบำบัด มหาวิทยาลัยมหิดล การศึกษาเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ซึ่งประกอบด้วยแบบสัมภาษณ์กึ่ง โครงสร้าง และสมุดจัดบันทึก วิธีการศึกษานำไจโรโรลเลอร์เป็นเทคโนโลยี ความจริงเสมือน มาใช้บริการกับผู้รับบริการอัมพาตครึ่งซีกจากโรคหลอด เลือดสมองจำนวน 5 ราย เป็นเวลา 8 สัปดาห์ และได้มีการสัมภาษณ์เชิงลึก เกี่ยวกับประสบการณ์ในการประกอบกิจกรรมการดำเนินชีวิต หลังได้รับ การฟื้นฟูด้วยเทคโนโลยีความจริงเสมือน และนำมาค้นหาคำตอบของ ข้อมูลสัมภาษณ์โดยวิธีการวิเคราะห์แก่นสาระ สะท้อนในรูปแบบของ ประเด็นหลักและประเด็นรอง รวมทั้งคำพูดเนื้อหาที่เกี่ยวข้อง ผลการ ศึกษาพบความหลากหลายจากประสบการณ์ของผู้รับบริการอัมพาตครึ่งซีก ที่มีต่อเทคโนโลยีความจริงเสมือน ซึ่งทำให้สามารถเข้าใจถึงทัศนคติ และความ รู้สึกเกี่ยวกับการประกอบกิจกรรมการดำเนินชีวิต โดยผู้เข้าร่วมศึกษาที่อัมพาต ครึ่งซีกสะท้อนออกมา ได้ 3 ประเด็นหลัก คือมุมมองกิจวัตรประจำวัน และ กิจกรรมที่ทำร่วมกับผู้อื่น ซึ่งคำตอบที่ได้จากการสัมภาษณ์แสดงออกมาให้ สอดคล้องกับประเด็นสำคัญต่าง ๆ สรุปการนำไจโรโรลเลอร์ มาร่วมเป็น กิจกรรมการรักษา อาจช่วยเพิ่มแรงจูงใจ และความท้าทายต่อผู้รับบริการ อัมพาตครึ่งซีก เกิดการพัฒนาความสามารถในการเคลื่อนไหวรยางค์ส่วนบน และนำไปสู่การทำกิจวัตรประจำวันของตนเอง ความร่วมมือระหว่างวิศวกร และผู้บำบัดมีความสำคัญเป็นอย่างยิ่ง ทำให้เกิดการเชื่อมโยงประสบการณ์ ทางคลินิกและความรู้ทางเทคโนโลยีจะช่วยให้ประสบความสำเร็จในการฟื้นฟู สภาพสำหรับผู้รับบริการในอนาคตต่อไป" }
{ "en": "The purpose of this study was to evaluate the sensitivity of the routine chest radiographs with clinical history for screening cardiothoracic abnormalities by using new design patient registration forms. The three hundred and eighty-nine new patients (178 men, 211 women; age 13-84 years, mean age 47 years) were collected. The findings revealed that new design patient registration forms provided more clinical symptom information than the old method (p < 0.01). Chest radiographs were suitable tools for screening cardiothoracic abnormalities in our institute with the sensitivity of 79% and the specificity of 79%. These tools still provide effective screening, convenience in service arrangement and accuracy in treatment by specialist physicians. ", "th": "การศึกษาครั้งนี้ผู้ศึกษาต้องการศึกษาความไวของการตรวจ คัดกรองผู้ป่วยโรคปอด และหรือโรคหัวใจด้วยภาพรังสีทรวงอกร่วมกับ การซักประวัติและอาการตามแบบกรอกประวัติที่ออกแบบใหม่ เพื่อดู ความเหมาะสมของการตรวจกรองและแยกผู้ป่วยใหม่ในสถาบันโรคทรวงอก ทำการศึกษาสุ่ม ผู้ป่วยใหม่ที่มารับบริการที่สถาบันโรคทรวงอก จำนวน 389 ราย เป็นผู้ป่วยชาย 178 ราย ผู้ป่วยหญิงจำนวน 211 ราย อายุระหว่าง 13 - 84 ปี อายุเฉลี่ย 47 ปี พบว่า การซกอาการตามแบบกรอกประวัติ ที่ออกแบบใหม่ให้ข้อมูลอาการมากกว่าการกรอกประวัติตามแบบกรอก ประวัติเดิมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.01) การตรวจคัดกรองโรคปอด และหรือโรคหัวใจ ด้วยภาพรังสีทรวงอกยังคงเป็นเครื่องมือที่เหมาะสม ใน การตรวจกรองและแยกโรคปอดูและหรือโรคหัวใจในสถาบันโรคทรวงอก ด้วยความไวต่อโรคปอดูและหรือหัวใจร้อยละ 79 และความจำเพาะต่อโรค ร้อยละ 79 ตามลำดับ ทั้งยังช่วยลดขั้นตอนการให้บริการสะดวกต่อการ จัดระบบบริการและช่วยแพทย์เฉพาะทางในการดูแลผู้ป่วยได้อย่างมี ประสิทธิภาพ " }
{ "en": "Background: Radiotherapy is a common treatment for head and neck cancer. However, its adverse side effects include oral mucositis, taste loss, dry mouth, limited mouth opening, chewing and swallowing difficulties. Previous studies in foreign countries showed that during radiotherapy head and neck cancer patients often have reduced oral intake and malnutrition. However, research studies on nutritional changes in Thai patients are limited. Objective: To study changes in nutritional status of Thai patients with head and neck cancer during and after completion of radiotherapy.\nMethods: A prospective observational study was conducted in thirty one head and neck cancer patients undergoing radiotherapy. Nutritional status was assessed by body weight and clinical nutritional status (Patient-Generated Subjective Global Assessment (PG-SGA). 3-day dietary records were used to monitor changes in dietary intake and normalcy of food intake (ability to eat by mouth). Normalcy of food intake for head and neck cancer scores were determined by ratios between tube feeding and oral intake. Energy and protein intakes were analyzed from the diet record by using INMUCAL software. The data were collected six time points at baseline (prior to radiation or less than 400 cGy), 1,000 - 1,200 cGy, 2,000 - 2,400 cGy, 2,800-3,400 cGy, 5,400 - 7,000 cGy of radiation, and 1 - 2 month-follow up after radiotherapy.\nResults: During radiation therapy, the frequency of severe malnutrition (PG-SGA score > 9) continuously increased after receiving 1,000 - 2,000 cGy of radiation until the end of treatment. Furthermore, the normalcy of food intakes and body weight were continuously reduced after receiving 2,800 - 3,400 cGy of radiation until the end of treatment. Thus, the participants required tube feeding. Energy and protein intakes were reduced after receiving 1,000 - 2,000 cGy but recovered after 4,000 - 4,400 cGy due to oral supplement. At two months after completion of radiotherapy, the nutritional status (PG-SGA score) and the normalcy of food intake were recovered because of the removal of tube feeding. In contrast, the energy intake and body weight were significantly decreased.\nConclusions: After receiving radiotherapy, head and neck cancer patients had poorer nutritional status and required tube feeding. Persistence of weight loss after completion of radiotherapy indicated that appropriate nutritional-care is needed prior to removal of tube feeding. Resuming of oral intake step-by-step with proper nutrient intake should be advised. A large-scale study is warranted to confirm such findings. ", "th": "ภูมิหลัง : รังสีรักษาเป็นวิธีรักษาที่นิยมใช้สำหรับมะเร็งศีรษะและ คอแต่มักมีผลข้างเคียงจากการรักษาได้แก่ เยื่อบุช่องปากอักเสบ สูญเสีย การรับรส ปากแห้ง อ้าปากแคบ เคี้ยวลำบากและกลืนลำบากงานวิจัยใน ต่างประเทศพบว่า ระหว่างรับรังสีผู้ป่วยมะเร็งศีรษะและคอมักรับประทาน อาหารทางปากได้น้อยลงจนเกิดภาวะทุพโภชนาการอย่างไรก็ตามยังขาดการ ศึกษาว่า ภาวะโภชนาการของผู้ป่วยมะเร็งในประเทศไทยหลังรับรังสีรักษา เป็นอย่างไร วัตถุประสงค์ ศึกษาการเปลี่ยนแปลงภาวะโภชนาการของ ผู้ป่วยมะเร็งศีรษะและคอระหว่างและหลังเสร็จสิ้นการรับรังสี\nวิธีการ: การศึกษาแบบสังเกตไปข้างหน้าในผู้ป่วยมะเร็งศีรษะและคอที่รับรังสี จำนวน 31 คน โดยวัดการเปลี่ยนแปลงภาวะโภชนาการด้วยการชั่งน้ำหนักและ ประเมินอาการทางคลินิกตามแบบประเมินพีจีเอสจีเอติดตามการ เปลี่ยนแปลงปริมาณอาหารที่รับประทานและความสามารถในการรับประทานอาหารทางปากด้วยแบบบันทึกอาหารสามวัน โดยประเมินความ สามารถการรับประทานอาหารทางปากจากสัดส่วนพลังงานที่ได้รับอาหาร ทางปากและอาหารทางสาย ปริมาณพลังงานและโปรตีนที่ได้รับต่อวัน วิเคราะห์จากแบบบันทึกอาหารโดยใช้โปรแกรมอินมูแคล การเก็บข้อมูล ดำเนินการทั้งหมด 6 ครั้ง ได้แก่ ครั้งแรกเริ่มต้น (ก่อนรับรังสีหรือรับรังสีไม่ เกิน 400 เซนติเกรย์ ) หลังรับรังสี 1,000 - 1,200 เซนติเกรย์ 2,000 - 2,400 เซนติเกรย์ 2,800 - 3,400 เซนติเกรย์ 5,400 - 7,000 เซนติเกรย์ และหลัง เสร็จสิ้นการรับรังสีไปแล้ว 1 - 2 เดือน\nผล : ระหว่างรับรังสีความถี่ของ ภาวะทุพโภชนาการรุนแรง (คะแนนพีจีเอสจีเอมากกว่าหรือเท่ากับ 9) เพิ่มขึ้น อย่างต่อเนื่องหลังได้รับรังสีตั้งแต่ 1,000 - 2,000 เซนติเกรย์ เป็นต้นไป จนเสร็จสิ้นการรักษา นอกจากนี้ ความสามารถในการรับประทานอาหาร ทางปาก และน้ำหนักตัวลดลงอย่างต่อเนื่องเมื่อได้รับรังสีตั้งแต่ 2,800 - 3,400 เซนติเกรย์ เป็นต้นไปจนเสร็จสิ้นการรักษา ดังนั้นจึงต้องัรบอาหาร ทางสาย ปริมาณพลังงานและโปรตีนที่ได้รับลดลงเมื่อได้รับรังสี 1,000 - 1,200 เซนติเกรย์ แต่กลับมาเพิ่มสูงขึ้นอีกหลังรับรังสี 4,000 - 4,400 เซนติเกรย์เนื่องจากการรับอาหารเสริมทางปาก หลังเสร็จสิ้นการรับรังสี ไปแล้ว 1 - 2 เดือน พบว่า ภาวะโภชนาการทางคลินิก (คะแนนพีจีเอสจีเอ) และความสามารถในการรับประทานอาหารทางปากกลับสู่ระดับเดียวกับ ครั้งแรกเริ่มต้นเนื่องจากการถอดสายอาหารออก อย่างไรก็ตามพบว่า พลังงานที่ได้รับและน้ำหนักตัวกลับลดลงอย่างมีนัยสำคัญ\nสรุป : หลังการ รับรังสี ผู้ป่วยมะเร็งศีรษะและคอไทยมีภาวะโภชนาการที่แย่ลงและจำเป็น ต้องัรบอาหารทางสาย การที่น้ำหนักตัวยังลดลงอย่างต่อเนื่องหลังเสร็จสิ้น การรับรังสีและถอดสายอาหารแล้ว บ่งชี้ว่าจำเป็นต้องมีการดูแลด้านโภชนาการ ให้ดีก่อนถอดสายอาหารออก โดยควรได้รับคำแนะนำการฟื้นฟูการรับประทาน อาหารทางปากแบบเป็นขั้นตอนเพื่อให้ได้รับสารอาหารที่เพียงพอผลจาก การศึกษานี้ควรได้รับการยืนยันโดยการวิจัยในกลุ่มตัวอย่างขนาดใหญ่ขึ้น " }
{ "en": "The purpose of a mixed methods research was to investigate the health status among rubber farmers and related factors. The samples consisted of 315 rubber farmers in Namteang sub-district, Srimuangmai dristrict, Ubonratchathani province. Data collection were accomplished with questionnaire and structure interview from September to October 2017.The results revealed that the overall health status among rubber farmers were most likely moderate levels (73.7%). In addition, the health status for each dimension in the physical health were moderate levels (64.4%) and the muscle ache was most found. The mental health status were moderate level (65.1%) and the happiness is due to an increase of rubber price. The eight factors were significantly associated with and overall health status, namely, age, marital status, income, rubber status, member for rubber farmer, accident of working and health hazard (p<0.05). The findings lead to recommendations that the health organizations should have well-planned activities instituted knowledge about health hazard and rising awareness of prevention regarding unexpected situation in the workplace. ", "th": "การวิจัยผสมผสานนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาภาวะสุขภาพ และ ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะสุขภาพของเกษตรกรสวนยางพารา เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ชนิดมีโครงสร้าง กลุ่มตัวอย่างเป็นเกษตรกรสวนยางพาราในตำบลหนามแท่ง อำเภอ ศรีเมืองใหม่ จังหวัดอุบลราชธานี จำนวน 315 คน ทำการสุ่มตัวอย่าง แบบหลายขั้นตอน เก็บข้อมูลระหว่างเดือนกันยายนถึงตุลาคม พ.ศ.2560 ผลการศึกษาพบว่า เกษตรกรสวนยางพาราส่วนใหญ่มีภาวะสุขภาพ โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง (ร้อยละ 73.7) เมื่อพิจารณาภาวะสุขภาพ รายด้านพบว่า ภาวะสุขภาพด้านร่างกายอยู่ในระดับปานกลาง (ร้อยละ 64.4) โดยส่วนใหญ่มีอาการปวดเมื่อยมากที่สุด สำหรับภาวะสุขภาพ ด้านจิตใจอยู่ในระดับปานกลาง (ร้อยละ 65.1) โดยส่วนใหญ่รู้สึกมีความสุข จากการที่ผลผลิตที่เพิ่มขึ้นและการที่ยางมีราคาสูง ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ กับภาวะสุขภาพของเกษตรกรสวนยางพาราอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ 0.05 ได้แก่ อายุ สถานภาพสมรส รายได้ต่อเดือน สถานะอาชีพ จำนวนสมาชิกในครอบครัวที่ทำสวนยางพารา อุบัติเหตุจากการทำงาน และสิ่งคุกคามสุขภาพจากการทำงาน จากข้อค้นพบจึงมีข้อเสนอแนะ ต่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้องว่า ควรมีการจัดกิจกรรมให้ความรู้เกี่ยวกับอันตราย จากสิ่งคุกคามสุขภาพที่ส่งผลต่อการเกิดโรคจากการประกอบอาชีพ และการจัดกิจกรรมแนะนำท่าทางการทำงานที่ถูกวิธีให้กับเกษตรกรทั้งวิธี การก้มตัว การยกของ และการเอี้ยวตัว รวมทั้งการเลือกและการสวมใส่ อุปกรณ์ป้องกันอันตรายส่วนบุคคล เพื่อเป็นการสร้างความตระหนักให้กับ เกษตรกรและลดอุบัติเหตุจากการทำงาน " }
{ "en": "Background: Hypertensive with comobid diabetes has increasing risk for developing cardiovascular disease (CVD). However, there is a limited study on CVD risk of this group. Objective: To compare risk score, risk levels and major risk factors for developing CVD in hypertension with comorbid diabetes versus non-diabetes.\nMethods: We used a pool data from 3 previous cross-sectional studies. There was a total of 782 patients with hypertension treated at primary care units. All hypertensions were sampling by stratified based on sex and each 10-year of aged groups. Risk for developing CVD was assessed and estimated basedon the Framingham Heart Study-General Cardiovascular Risk Profile, which was stratified into high, moderate and low risk groups.\nResults: There was 35.0% hypertension with diabetes. Diabetes group was more likely had higher risk score (p = 0.000), risk estimated % (p = 0.000) and at higher risk (p = 0.000). They were at three-fold increment in the high-risk level (OR 2.83, 95%CI 2.27 - 3.54, p = 0.000). They were younger age (p=0.014), had lower HDL (p = 0.002), while had higher fasting plasma glucose (p=0.000), compared with non-diabetes. When compared prevalence of each risk factors, we found that diabetes group was more likely younger than 65 years old (p=0.024), had higher rate of uncontrolled FPG of ≥125 mg.dl (p = 0.000) and ≥100 mg.dl (p=0.000), and higher rate of low HDL (p = 0.001).\nConclusions: Hypertension with diabetes had greater risk for developing CVD than non-diabetes. Both groups had similar systolic blood pressure and cholesterol levels. These finding reflected that comorbid diabetes had higher the scale, over the blood pressure factor, on the risk for developing CVD. ", "th": "ภูมิหลัง : ผู้ป่วยความดันโลหิตสูงที่มีโรคร่วมเบาหวานยิ่งมีความ เสี่ยงสูงต่อการเกิดโรคหัวใจและหลอดเลือด แต่มีการศึกษากนั้นอยเกี่ยวกับ ระดับความเสี่ยงโรคหัวใจและหลอดเลือดในผู้ป่วยกลุ่มนี้วัตถุประสงค์ : เปรียบเทียบคะแนนความเสี่ยง ระดับความเสี่ยง และชนิดปัจจัยเสี่ยงโรค หัวใจและหลอดเลือดในผู้ป่วยความดันโลหิตสูงกลุ่มที่มีกับไม่มีโรคร่วม เบาหวาน\nวิธีการ: นำข้อมูลจากโครงการวิจัยที่ดำเนินการเสร็จแล้ว 3 โครงการ มารวมกันแล้ววิเคราะห์ใหม่ กลุ่มตัวอย่างรวม 782 ราย เป็นผู้ป่วย ความดันโลหิตสูงที่มาตรวจรักษาในสถานบริการสุขภาพระดับปฐมภูมิ ประเมินความเสี่ยงโรคหัวใจและหลอดเลือดด้วยเครื่องมือฟรามิงแฮม จำแนกความเสี่ยงตามอัตราเสี่ยงที่คาดการณ์ออกเป็นกลุ่มเสี่ยงสูง ปานกลาง และต่ำ\nผล : พบโรคร่วมเบาหวานร้อยละ 35.0 กลุ่มเป็นเบาหวานมีความเสี่ยง โรคหัวใจและหลอดเลือดสูงกว่ากลุ่มไม่เป็นเบาหวาน ทั้งจากค่าคะแนน ความเสี่ยง (p = 0.000) คะแนนเปอร์เซ็นต์ทำนายอุบัติการณ์ (p = 0.000) และความเสี่ยงสูงระดับสูง (p=0.000) กลุ่มเบาหวานมีอัตราความชุกในกลุ่ม เสี่ยงสูงประมาณสามเท่า (OR 2.83, 95%CI 2.27 - 3.54, p = 0.000) มีอายุน้อยกว่า (p = 0.014) และค่าไขมันเอชดีแอลต่ำกว่า (p = 0.002) แต่มีค่าน้ำตาลในเลือดหลังอดอาหารสูงกว่ากลุ่มไม่เป็นเบาหวานกลุ่มไม่เป็น เบาหวาน (p = 0.000) เมื่อเปรียบเทียบอัตราชุกของปัจจัยเสี่ยงแต่ละชนิด พบว่ากลุ่มเบาหวานส่วนใหญ่มีอายุน้อยกว่า 65 ปี (p = 0.024) ค่าน้ำตาล ในเลือดสูงตั้งแต่ 125 มก.ดล. (p = 0.000) และตั้งแต่ 100 มก.ดล. (p = 0.000) และค่าไขมันเอชดีแอลต่ำกว่า 50 มก.ดล. (p = 0.001)\nสรุป : ผู้ป่วยความดันโลหิตสูงที่มีโรคร่วมเบาหวานมีความเสี่ยงโรคหัวใจและ หลอดเลือดสูงกว่ากลุ่มเป็นไม่เป็นเบาหวาน โดยทั้งสองกลุ่มมีค่าความดันโลหิต และไขมันคอเลสเตอรอลไม่ต่างกัน สะท้อนให้เห็นว่าโรคร่วมเบาหวาน เป็นปัจจัยที่ทำให้ความเสี่ยงยิ่งเพิ่มขึ้นมากกว่าค่าความดันโลหิต " }
{ "en": "Background: The cause of death as documented in the death certificate can be used by regional and national health offices to track disease trends and to set public health policies for disease and injury prevention. However, the mortality data on Thai people contain a high proportion of ill-defined causes of death and are not specific enough to be used constructively. In 2017, the Ministry of Public Health set quality criteria, so that ill-defined causes of death in the provinces should not exceed 25 percent. Objective: To analyze the quality of death data recorded by physicians at Lampang Hospital by comparing with the causes of death according to the World Health Organization (WHO).\nMethods: This was a retrospective study of the cause of death as recorded by all physicians on death certificates both inside and outside the hospital, from 1 October 2016 to 30 September 2017. The appropriate causes of death from the medical records, including laboratory tests and autopsy results were compared. According to WHO guidelines, the cause of death is the first disease that occurs, which may cause other complications leading to death. In the event of an injury, such as in a motorcycle or car accident, the first injury is considered as the cause of death. Data were analyzed using descriptive statistics to compare the recorded cause of death with the cause of death according to WHO criteria by ICD-10 coding.\nResults: Of the 2,047 cases of death registered in the hospital and the 954 cases registered outside the hospital, 43.8% were recorded by first-year junior doctors, 12.2% by second and third year junior doctors and 36.6% were recorded by forensic examiners. Most (97.7%) of these cases were recorded in the medical, forensic and surgical departments. Using the WHO criteria, the mortality rate for the ill-defined causes of death reduced by 70%. The mortality data became significantly more death-specific as demonstrated in the mortality rate of septicemia which reduced by 79% when compared with the verified code. There were also the following mortality rate increases: in tuberculosis by 27 %, viral hepatitis infection by 367 %, HIV infection by 211%, all cancer by 43 %, ischemic heart disease by 45 % and suicide by 733 %. Comparison with the year 2005, showed that the mortality rate from AIDS decreased from 7.5% to 2% and cancer increased from 10% to 15%, but ischemic heart disease and stroke were similar.\nConclusions: Respiratory failure should be indicated as an ill-defined cause of death. The topic of death certificates should be included in the curriculum for teaching medical students and junior doctors. ", "th": "ภูมิหลัง : ข้อมูลสาเหตุการตายมาจากการบันทึกในหนังสือรับรอง การตาย สามารถนำไปใช้โดยหน่วยงานด้านนโยบายและแผนงานทาง สาธารณสุขในระดับภาค และประเทศเพื่อศึกษาแนวโน้มของโรค และการ บาดเจ็บ กำหนดนโยบายวางแผนควบคุม อย่างไรก็ตามพบว่าข้อมูลสาเหตุ การตายของคนไทยยังมีการบันทึกลักษณะไม่ทราบสาเหตุ และไม่เฉพาะ เจาะจงเพียงพอที่จะนำไปใช้ประโยชน์ ในปี พ.ศ.2560 กระทรวงสาธารณสุข จึงได้กำหนดตัวชี้วัดเกณฑ์คุณภาพข้อมูลสาเหตุการตายที่ไม่ทราบสาเหตุ ของจังหวัดไม่เกินร้อยละ 25 มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบคุณภาพข้อมูล สาเหตุการตายที่บันทึกโดยแพทย์โรงพยาบาลลำปาง กับสาเหตุการตาย ตามแนวทางองค์การอนามัยโลก (World Health Organization , WHO)\nวิธีการ: ศึกษาแบบย้อนหลังข้อมูลสาเหตุการตาย ที่บันทึกโดยแพทย์ทุก กลุ่มงาน ทั้งกรณีตายใน และนอกโรงพยาบาล ในช่วงเวลาตั้งแต่ 1 ตุลาคม 2559 ถึง 30 กันยายน 2560 เปรียบเทียบกับสาเหตุการตายที่เหมาะสม ของผู้ตาย จากการตรวจสอบเวชระเบียน ผลตรวจห้องปฏิบัติการรวมทั้ง ผลการชันสูตรพลิกศพ ตามแนวทางของ WHO ที่กำหนดให้สาเหตุการตาย คือโรคแรกที่เกิดขึ้น อันทำให้เกิดโรคแทรกซ้อนอื่น ๆ ตามมาต่อเนื่องจน นำไปสู่การตาย ในกรณีการบาดเจ็บ คือเหตุการณ์แรกที่เกิดขึ้นซึ่งทำให้ เกิดการบาดเจ็บ เช่น อุบัติเหตุรถจักรยานยนต์หรือรถยนต์ ข้อมูลถูก วิเคราะห์โดยใช้เชิงพรรณนาเทียบสาเหตุการตายที่บันทึกไว้กับสาเหตุการ ตายตามเกณฑ์ WHO โดยการใช้รหัสโรคตามบัญชีจำแนกโรคระหว่าง ประเทศ\nผล : มีการบันทึกหนังสือรับรองการตายกรณีตายในโรงพยาบาล 2,047 ราย ตายนอกโรงพยาบาล 954 ราย โดยแพทย์ใช้ทุนปีแรก แพทย์ นิติเวช และแพทย์ใช้ทุนปีที่สองถึงสาม ร้อยละ 43.8 36.6 และ12.2 ตาม ลำดับ โดยร้อยละ 97.7 ถูกับนทึกในขณะที่ปฏิบัติงานในกลุ่มงานอายุรกรรม นิติเวชวิทยา และศัลยกรรม การใช้เกณฑ์ WHO ทำให้ข้อมูลสาเหตุตายที่ ไม่ทราบสาเหตุลดลงร้อยละ 70 สาเหตุการตายมีความเฉพาะเจาะจงเพิ่มขึ้น พบการตายจากการติดเชื้อในกระแสเลือดลดลงร้อยละ 79 จากฐานข้อมูล การตาย และพบการเปลี่ยนแปลงข้อมูลสาเหตุการตายที่สำคัญเพิ่มขึ้น เช่น วัณโรคร้อยละ 27 ติดเชื้อไวัรสัตบอักเสบร้อยละ 367 ติดเชื้อภูมิคุ้มกัน บกพร่องร้อยละ 211 มะเร็งทั้งหมดร้อยละ 43 โรคหัวใจขาดเลือดร้อยละ 45 และการฆ่าตัวตายร้อยละ 733 เปรียบเทียบกับข้อมูลสาเหตุการตาย ในปี 2548 แสดงว่าอัตราการตายจากโรคภูมิคุ้มกันบกพร่องลดลงจากร้อย ละ 7.5 เหลือร้อยละ 2 และโรคมะเร็งเพิ่มจากร้อยละ 10 เป็น ร้อยละ 15 แต่โรคหัวใจขาดเลือด และหลอดเลือดสมองพบใกล้เคียงกัน\nสรุป : การ หายใจล้มเหลว (J96) ควรได้รับการระบุเป็นข้อมูลการตายที่ไม่ทราบสาเหตุ ควรบรรจุหัวข้อการเขียนหนังสือรับรองการตายในการสอนนักศึกษาแพทย์ และแพทย์ใช้ทุน \n " }
{ "en": "This study aimed to examine the prevalence and associated factors of postpartum depression among women. This crosssectional study was conducted on eighty women who had made their childbirth in Kaengkhoi hospital between November 2016 and March 2017. It is conducted within 72-hour of puerperal period after the delivery. The data were gathered through self-administered questionnaires, which comprised of the following information: socio-demographic characteristics, reproductive history, and obstetrics characteristics. The Edinburgh Postnatal Depression Scale in Thai version and bivariate analysis were used to carry out analytic results. In this study,it was found that the prevalence of postpartum depression accounted for 13.8 percent. Birthweight, diseases during their pregnancy, financial problems, anxieties during pregnancy and pregnancy planning were major associated factors of postpartum depression suggested by the bivariate analysis. By adjusting a multivariate logistic regression model, it was found that financial problems and anxieties during pregnancy were the significant associated factors of postpartum depression. ", "th": "การศึกษานี้เพื่อสำรวจความชุกและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับภาวะซึมเศร้าหลังคลอด โดยเป็นการศึกษาเชิงพรรณนาแบบตัดขวางในหญิงที่มาคลอด ในโรงพยาบาลแก่งคอยภายใน 72 ชั่วโมงหลังคลอด ตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน 2559 ถึงมีนาคม 2560 จำนวนทั้งสิ้น 80 ราย โดยใช้แบบสอบถามแบบตอบด้วย ตนเอง ซึ่งประกอบด้วยข้อมูลเกี่ยวกับลักษณะประชากร ประวัติสุขภาพและการมีบุตร ข้อมูลเกี่ยวกับทารกและการคลอด ใช้แบบสอบถาม Edinburgh Postnatal Depression Scale ฉบับภาษาไทย การศึกษานี้พบความชุกของภาวะซึมเศร้าหลังคลอดร้อยละ 13.8 ปัจจัยที่สัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าหลังคลอด เมื่อวิเคราะห์โดยวิธี Bivariate มี 5 ปัจจัย ได้แก่ น้ำหนกับุตร โรคหรือภาวะแทรกซ้อนระหว่างตั้งครรภ์ ปัญหาหรือความเดือดร้อนทางการเงิน ภาวะวิตกกังวล ระหว่างตั้งครรภ์ การวางแผนในการตั้งครรภ์นี้ ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าหลังคลอดอย่างมีนัยสำคัญเมื่อวิเคราะห์โดยวิธี multivariate คือ ปัญหาหรือความเดือดร้อนทางการเงินและภาวะวิตกกังวลระหว่างตั้งครรภ์ . " }
{ "en": "This Phenomenological Approach Qualitative Research aimed to describe Life experiences of burnt patients with organ loss and became handicapped in the following aspect definition of illness, lifestyle and health status. Purposive sampling for a particular group as key informants. Data saturation was at 19 persons; 6 females and 13 males, age ranged between 18 and 52 years old. The supportive informants were referred by the key informants. The information was gathered through in-depth interview, non-participant observation and field note. The content analysis was conducted by triangulation method for reliability of information. The findings from multi – cases study were: the definition of illness tended to be negative. Being a burn patient was graceless, risking losing one’s life comparable with having a sin or karma, damaging self image, together with pain and itchiness. However the informants can live their lives as normal people. The authors studied their life styles in 4 dimensions: 1) Daily life in 3 aspects: self responsibilityof health revealed that follow - up on appointment and take medication by time, exercises revealed that stretching joints, and dietary requirement revealed that they avoid food believed to cause itching such as chicken meat, eggs and food with preservative products. 2) Work: becoming disabled caused their jobs changed and no one could return to their original job within a year. 3) Relationship and living with others: the patients’ acquaintances accepted the patients’ illness, however the patients felt disgusted and shareful by the unacquaintants. 4) Management of emotion and stress: all the felt distressed from their illness, 4 of them wished to die and they tried to cope by understanding that their illness were caused by carelessness physical health and yet karma. The authors studied health issue of burned patients with organ loss and become disabled. The study revealed 3 aspects: 1) physical health: problem during medical treatment and fear the pathological status was pain, during rehabilitation and post wound healing were itching, and scar contracture. 2) Mental health: stress and anxiety from chronic treatment and feeling of lose. 3) Social health: neighbors and family were the best crucial. The acquired findings reflect on the patients’ perception towards burns and distress. Hence, it is important for medical providers to truly understand and bear in mind of all problems in order to provide sufficient medical service based on beliefs, norms and cultures that the patients have grown from. ", "th": "การวิจัยเชิงคุณภาพชนิดปรากฏการณ์วิทยานี้ มีวัตถุประสงค์ เพื่ออธิบายประสบการณ์ชีวิตผู้ป่วยแผลไหม้ที่สูญเสียอวัยวะและพิการ ในด้านความหมายการเจ็บป่วย แบบแผนการดำเนินชีวิตและภาวะสุขภาพ ผู้ศึกษาเลือกผู้ให้ข้อมูลหลักโดยวิธีเจาะจง จำนวนผู้ให้ข้อมูลหลักอิ่มตัวคือ 19 ราย เป็นหญิง 6 ราย ชาย 13 ราย อายุระหว่าง 18 – 52 ปี ผู้ให้ข้อมูล รองเลือกโดยวิธีการบอกต่อจากผู้ให้ข้อมูลหลัก รวบรวมข้อมูลโดยการ สัมภาษณ์เชิงลึก สังเกตแบบไม่มีส่วนร่วมและการบันทึกภาคสนาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหาสาระ ใช้วิธีการตรวจสอบสามเส้า เพื่อให้ได้ข้อมูลที่เชื่อถือได้ ผลการศึกษาพบว่า การให้ความหมายแก่การ เจ็บป่วยผู้ให้ข้อมูลให้ความหมายไปในทางลบ คือเป็นแล้วไม่สวยงาม เป็นเรื่องของการสูญเสีย ใครประมาทก็อาจตายได้ เป็นโรคเวรโรคกรรม รักษาหายแล้วยังเสียภาพลักษณ์ เป็นแล้วมีอาการรบกวนทั้งอาการปวด และคันแต่ผู้ให้ข้อมูลก็ยังดำเนินชีวิตเรียบง่ายอย่างคนปกติ ผู้ศึกษาได้ศึกษา แบบแผนการดำเนินชีวิตในผู้ป่วยได้ผลการวิจัย 4 แบบ ดังนี้ 1) แบบแผน การใช้ชีวิตประจำวัน 3 ด้าน ได้ผลดังนี้ ความรับผิดชอบต่อสุขภาพตนเอง ผลคือผู้ป่วยสนใจและรับผิดชอบในการมาตรวจตามนัด การรับประทานยา ตามที่แพทย์สั่ง การออกกำลังกายเพื่อป้องกันความพิการผลคือผู้ป่วยฝึก การใช้กล้ามเนื้อ การเหยียดงอข้อต่อได้ด้วยตนเอง และการรับประทาน อาหารผลที่ได้คือผู้ป่วยส่วนใหญ่ไม่รับประทานอาหารที่เชื่อว่าทำให้เกิด อาการคัน ได้แก่ ไก่ ไข่ อาหารหมักดอง 2) แบบแผนการงาน หลังความ พิการทุกคนมีการเปลี่ยนงานใหม่ และไม่มีใครสามารถกลับไปทำงานเดิม ได้ภายใน 1 ปี 3) แบบแผนการปฏิสัมพันธ์และการใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่น ผลคือทุกคนได้รับการยอมรับจากเพื่อนบ้าน แต่คนอื่นที่ไม่รู้จักมักแสดง อาการที่ทำให้รู้สึกว่าถูกรังเกียจ เช่น คนอื่นจ้องมองทำให้อับอาย และ 4) แบบแผนการจัดการอารมณ์และความเครียด ทุกคนเครียดจากความ เจ็บป่วยมีผู้ให้ข้อมูล 4 คนเคยคิดอยากตาย ทุกคนมีการปรับตัวโดยมองย้อนอดีตและคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพราะความประมาทของตนเองและ กรรมเก่า ผู้ศึกษาได้ศึกษาภาวะสุขภาพของผู้ป่วยแผลไหม้ที่สูญเสียอวัยวะ และพิการ มีข้อค้นพบ 3 ด้าน คือ 1) สุขภาพทางกาย ปัญหาที่พบ ในระยะวิกฤติฉุกเฉินคือความเจ็บปวดจากกระบวนการรักษาและพยาธิ สภาพของโรค ปัญหาที่กระทบในระยะฟื้นฟูสภาพและหลังแผลหายแล้ว คืออาการคัน การหดรั้งของกล้ามเนื้อเส้นเอ็น การยึดติดของข้อต่อ 2) สุขภาพทางจิต ข้อที่ค้นพบคือความเครียดกังวลที่เกิดจากการรักษา ยาวนานและการสูญเสีย 3) สุขภาพทางสังคม มีข้อค้นพบ คือ การมี เพื่อนบ้านและครอบครัวที่ดีทำให้เกิดกำลังใจ สามารถใช้แหล่งประโยชน์ และแสวงหาการสนับสนุนทางสังคมได้ สรุป ข้อค้นพบสะท้อนถึงความรู้สึก นึกคิดของผู้ให้ข้อมูลต่อการบาดเจ็บ บาดแผลทางกายก่อให้เกิดอาการ รบกวน แต่บาดแผลทางใจทำให้เกิดความทุกข์ทรมาน ผู้ให้บริการจึงควร หันมามองอย่างเข้าใจและเข้าถึงทุกปัญหาเพื่อปรับกระบวนการบริการ ให้สอดคล้องกับความเชื่อ ค่านิยม วัฒนธรรมที่ผู้ป่วยได้รับการปลูกฝังเลี้ยงดู" }
{ "en": "The aim of this qualitative research was to examine the parents’ experience of Thai Muslim childhood aged 0-5 years in Yala province who refused the expanded program immunization (EPI) service with vaccine. A total of 26 informants were used as samples. The data were collected using in-depth interview together with non-participant observation. The thematic analysis was mainly employed. The results revealed that the experience of parents of Thai Muslim childhood aged 0-5 years in Yala province who declined the EPI service with vaccine comprised 1) having side effect from vaccine, 2) lacking of the power to negotiate in continually vaccine service, 3) non covering service in terms of vaccine, 4) being not confident in right product according to Muslim religion and 5) being not consistent of service system with the way of life of community. The findings from this study could provide the basic information regarding problem and cause of rejection the EPI service of parents of 0-5 year Thai Muslim childhood. The health team could use the data as guidance for EPI service model management which conform to community context. Also, it could be further applied as basic research concerning relevant issues. ", "th": "การศึกษาครั้งนี้เป็นการศึกษาเชิงคุณภาพมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา ประสบการณ์ของผู้ปกครองเด็กชาวไทยมุสลิมที่ปฏิเสธการรับบริการสร้าง เสริมภูมิคุ้มกันโรคด้วยวัคซีนในเด็กอายุ 0 - 5 ปี ในจังหวัดยะลา ผู้ให้ข้อมูล เป็นผู้ปกครองเด็กชาวไทยมุสลิม 0 - 5 ปี ที่มีประวัติปฏิเสธการรับบริการ สร้างเสริมภูมิคุ้มกันโรคด้วยวัคซีน จำนวน 30 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดย การสัมภาษณ์แบบเจาะลึก และการสังเกตแบบไม่มีส่วนร่วม วิเคราะห์ข้อมูล โดยใช้หลักการวิเคราะห์เชิงประเด็น (Thematic Analysis) ระยะเวลาใน การดำเนินการศึกษา เดือนพฤษภาคม 2561 - เดือนกรกฎาคม 2561 ผลการศึกษา พบว่า ผู้ปกครองเด็กชาวไทยมุสลิมให้ประสบการณ์ของ การปฏิเสธการรับบริการสร้างเสริมภูมิคุ้มกันโรควัคซีนในเด็ก 0 - 5 ปี คือ 1) การเกิดผลข้างเคียงจากการฉีดวัคซีน 2) การขาดอำนาจต่อรองในการรับ บริการรับวัคซีนอย่างต่อเนื่อง 3) การสื่อสารข้อมูลเกี่ยวกับวัคซีนไม่ครอบคลุม 4) ความไม่เชื่อมั่นในผลิตภัณฑ์ที่ถูกต้องตามหลักศาสนาอิสลาม 5) การจัด ระบบบริการไม่สอดคล้องกับวิถีชีวิตของชุมชน ผลการศึกษาครั้งนี้ ทำให้ เกิดความเข้าใจเกี่ยวกับปัญหาและสาเหตุของผู้ปกครองเด็กชาวไทยมุสลิม 0 - 5 ปี ที่ปฏิเสธการรับบริการสร้างเสริมภูมิคุ้มกันโรคด้วยวัคซีนมากยิ่งขึ้น ทีมสุขภาพสามารถใช้เป็นแนวทางในการจัดรูปแบบการให้บริการสร้างเสริม ภูมิคุ้มกันโรคด้วยวัคซีนในเด็ก 0 - 5 ปี ที่สอดคล้องกับบริบท วิถีชีวิต วัฒนธรรม และหลักการศาสนาที่ถูกต้องต่อไป และเป็นข้อมูลพื้นฐาน การศึกษาในประเด็นที่เกี่ยวข้องต่อไป " }
{ "en": "Adverse events from nursing practices continue to lack complete report in tertiary hospitals. This study aimed at studying adverse event and near miss incidence and reports, perceived safety organization culture and nursing practices under safety standards. This was a cross-sectional study. The subjects were 353 professional nurses who worked directly with patients in a tertiary hospital. Data were collected using questionnaires.Data were analyzed using chi-square and logistic regression statistics. According to the findings, most of the subjects were professional nurses at the expert level (41.9%). The subjects encountered incidence of adverse events (75.1%), never encountered adverse events and almost encountered adverse events (24.9%).In addition, reports were incomplete when adverse events occurred (52.8%). Overall perceived safety organization culture among professional nurses was high (90.4%). Factors related to adverse event reports were considered, beginner nurses were found to be 4.23 times more likely to make incomplete reports than expert nurses (AdjOR = 4.23 : 95%CI = 2.10-8.51). In addition, nurses with low-moderate perceived organization safety culture and perceived effects from incident reports were found to be 2.80 and 1.93 times more likely to make incomplete reports than nurses with high perception of the aforementioned topics (AdjOR = 2.80 : 95% CI = 1.22 - 6.43, 1.93 : 95%CI = 1.19 - 3.14, respectively). The findings provided recommendations for hospital administrators to specify nursing safety management practice guidelines for patients based on information systems for beginner nurses to receive effective supervision from senior nurses. Furthermore, hospital administrators should encourage personnel at every level to have access to safety organization culture on the topic of patient safety. Hospital administrators should promote reporting cultures without reprimands or punishments, and focus on the importance of reporting adverse events and near misses in order to lead to more effective practice guidelines aimed at reducing adverse events from nursing care. ", "th": "การเกิดอุบัติการณ์เหตุการณ์ไม่พึงประสงค์จากการปฏิบัติงานของ พยาบาลวิชาชีพพบว่ายังขาดการรายงานที่สมบูรณ์อย่างต่อเนื่องใน โรงพยาบาลตติยภูมิ การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาการเกิดและการ รายงานอุบัติการณ์เหตุการณ์ไม่พึงประสงค์และเหตุการณ์เกือบพลาด ความ สัมพันธ์ด้านการรับรู้วัฒนธรรมความปลอดภัยในองค์กร และการปฏิบัติงาน พยาบาลตามมาตรฐานความปลอดภัยเป็นการศึกษาแบบภาคตัดขวาง จาก พยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานโดยตรงกับผู้ป่วยในโรงพยาบาลระดับตติยภูมิ แห่งหนึ่ง จำนวน 353 คน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถามและวิเคราะห์ ข้อมูลด้วยสถิติการทดสอบไคสแควร์และสถิติวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติก ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างเป็นพยาบาลวิชาชีพในระดับพยาบาล ผู้เชี่ยวชาญมากที่สุด ร้อยละ 41.9 พบอัตราการเกิดอุบัติการณ์เหตุการณ์ ไม่พึงประสงค์อย่างน้อย 1 เหตุการณ์ ร้อยละ 75.1ไม่เคยเกิดและเกือบเคย เกิดอุบัติการณ์ร้อยละ24.9 และเมื่อเกิดอุบัติการณ์จะมีการรายงานไม่ สมบูรณ์ ร้อยละ 52.8 ส่วนการรับรู้วัฒนธรรมความปลอดภัยในองค์กรของ พยาบาลวิชาชีพ พบว่าโดยรวมอยู่ในระดับสูงร้อยละ 90.4ปัจจัยที่มีความ สัมพันธ์กับการรายงานอุบัติการณ์เหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ พบว่าพยาบาล ระดับผู้เริ่มต้นจะมีโอกาสที่จะรายงานไม่สมบูรณ์เป็น 4.23 เท่าของพยาบาล ระดับผู้เชี่ยวชาญ (AdjOR = 4.23: 95%CI= 2.10-8.51) อีกทั้งพบว่า พยาบาลที่มีการรับรู้สภาวะความปลอดภัยในองค์กรและการรับรู้ผลกระทบ จากการรายงานเหตุการณ์ในระดับต่ำ-ปานกลางมีโอกาสที่จะรายงานไม่สมบูรณ์เป็น 2.80 และ1.93 เท่า ของพยาบาลที่มีการรับรู้เรื่องดังกล่าวใน ระดับสูง (AdjOR = 2.80: 95%CI= 1.22-6.43,1.93: 95%CI= 1.19-3.14 ตามลำดับ)ข้อเสนอแนะจากผลการศึกษา คือ ผู้บริหารโรงพยาบาลควรมี การกำหนดแนวทางปฏิบัติงานด้านการบริหารความความปลอดภัยผู้ป่วย จากระบบนิเทศงานสำหรับพยาบาลระดับผู้เริ่มต้นให้ได้รับการกำกับดูแล จากพยาบาลพี่เลี้ยงอย่างมีประสิทธิภาพรวมถึงกระตุ้นให้บุคลากรทุกระดับ ได้เข้าถึงในวัฒนธรรมความปลอดภัยขององค์กรเรื่องความปลอดภัยของ ผู้ป่วย ส่งเสริมเรื่องวัฒนธรรมการรายงานโดยไม่มีการตำหนิหรือลงโทษ เน้นให้เห็นความสำคัญเรื่องการรายงานเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์และ เหตุการณ์เกือบพลาด เพื่อนำมาสู่การเกิดแนวทางปฏิบัติลดการเกิดเหตุการณ์ ผิดพลาดจากการปฏิบัติงานพยาบาลได้อย่างมีประสิทธิภาพเพิ่มขึ้น " }
{ "en": "The substantial care for youth with substance abuse in recovering phase is enhancing personal strength and intrinsic motivation in order for relapse prevention. Optimism should be encouraged for enhancing youth’ hope, life expectancy, and self efficacy. This quasi-experimental study was to examine the effectiveness of motivational enhancement group therapy program on optimism among youths with amphetamine abuse in pretest, post test, and one month follow up. Forty-eight youths from the rehabilitation center were recruited and randomly assigned into experimental group and control group. Twenty-four participants in the experimental group participated Motivational Enhancement Therapy for Developing Optimism, and both experimental and control group attended the routine psychosocial rehabilitation program. The group therapy was carried on once a week for 6 weeks. Instruments were applied including The Life Orientation and Motivational Enhancement Therapy for Developing Optimism which developed from Miller & Rollnick. The Life Orientation Test was applied for data collection before and after participation, and then four weeks followed up. Descriptive statistics and Two-way repeated measures ANOVA were used for data analysis. The results revealed that the mean scores of optimism in experimental was significsntly higher than control group at p", "th": "การดูแลที่สำคัญสำหรับเยาวชนผู้ใช้สารเสพติดในระยะฟื้นฟู คือ การเพิ่มความเข้มแข็งและแรงจูงใจภายในเพื่อป้องกันการกลับไปใช้ สารเสพติดซ้ำ การมองโลกทางบวกจึงสามารถส่งเสริมให้บุคคลมีความหวัง คาดการณ์อนาคตเชิงบวก และเชื่อมั่นในศักยภาพของตนเอง การวิจัย กึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของกลุ่มบำบัดเพื่อเสริมสร้างแรง จูงใจในการพัฒนาการมองโลกทางบวก กลุ่มตัวอย่างคือ เยาวชนที่เข้าร่วม บำบัดฟื้นฟูมาจากศูนย์บำบัดรักษายาเสพติดแห่งหนึ่ง จำนวน 48 คน ที่มี คุณสมบัติตามเกณฑ์คัดเข้า โดยสุ่มเยาวชนเข้ากลุ่มทดลองจำนวน 24 คน และกลุ่มควบคุม 24 คน กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรมกลุ่มบำบัดเสริมสร้าง แรงจูงใจเพื่อพัฒนาการมองโลกทางบวกเป็นระยะเวลา 6 สัปดาห์ๆ ละ 1 ครั้ง และโปรแกรมบำบัดฟื้นฟูยาเสพติดตามปกติ ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับโปรแกรม บำบัดฟื้นฟูยาเสพติดตามปกติเพียงอย่างเดียว เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บ รวบรวมข้อมูล คือแบบสอบถามการมองโลกทางบวก และโปรแกรมกลุ่ม บำบัดเสริมสร้างแรงจูงใจเพื่อพัฒนาการมองโลกทางบวกที่ผู้วิศึกษาสร้างเอง ตามแนวทางของ มิลเลอร์และโรนิค เก็บข้อมูลระยะก่อนและหลังการ ทดลองเสร็จสิ้น และระยะติดตามผลหลังการทดลอง 1 เดือน วิเคราะห์ ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณาและการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบสองทาง วัดซ้ำ เยาวชนที่ใช้สารแอมเฟตามีนในกลุ่มทดลองที่เข้าร่วมโปรแกรมกลุ่ม บำบัดฯ มีคะแนนเฉลี่ยการมองโลกทางบวกในระยะหลังการทดลองเสร็จ สิ้นทันที และระยะติดตามผล 1 เดือนสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติที่ระดับ p" }
{ "en": "Diabetic foot ulcer enhances to complication and high rate of amputations. The study was a systematic review and meta-analysis aimed to evaluate the Negative pressure wound therapy (NPWT) compared to the Advance moisture wound therapy (AMWT) in point of complete ulcer wound closure and amputations rate. We identified the studies based paper following the methodology of The Cochrane Collaboration. Randomized controlled trials were published in English languages. We searched MEDLINE via PubMed search engine (from 1980 to the present) and found 30 records, 24 records were excluded, 6 records the results showed different outcomes. The synthesis using Meta-analysis from 2 records showed statistically significant differences in the higher number of patients had complete ulcer closure (RR=1.47, 95% CI, 1.18, 1.83; p=0.0006) and statistically significant differences in the lower number of patients had amputations in the NPWT group (RR=0.36, 95% CI, 0.17, 0.75; p=0.0007). The both of results were no heterogeneity and pooling treatment effects by Random-effects model. It is concluded that there was statistically significant differences between the NPWT group and AMWT group in the diabetic foot patients. The NPWT group was higher complete ulcer closure and lower amputations of diabetic foot patients than AMWT group.", "th": "ภาวะแทรกซ้อนจากแผลเบาหวานที่เท้าพบได้บ่อย ผู้ป่วย มีโอกาสถูกตัดขาสูง การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการ หายของแผลเบาหวานที่เท้าและอัตราการถูกตัดขา เป็นการ ทบทวนอย่างเป็นระบบและการวิเคราะห์แบบอภิมานตามแบบ วิธีของ The Cochrane Collaboration เรื่องการรักษาแผล เบาหวานที่เท้าเปรียบเทียบการรักษา 2 วิธี คือการรักษาแบบ ระบบสุญญากาศกับการรักษาแบบมาตรฐาน วิธีดำเนินการ ศึกษาคัดเลือกเอกสารงานวิจัยที่เป็นการทดลองแบบสุ่มและมี กลุ่มควบคุมที่ตีพิมพ์เป็นภาษาอังกฤษ สืบค้นทางอิเล็กทรอนิกส์ จาก MEDLINE ผ่าน PubMed (ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2535 ถึงปัจจุบัน) ดำเนินการเก็บข้อมูลและวิเคราะห์ข้อมูล ผลการสืบค้นได้ เอกสารทั้งสิ้น 30 รายการ ถูกคัดออกตามกระบวนการวิจัย 24 รายการ เหลือ 6 รายการ นำมาทบทวนอย่างเป็นระบบ มี 2 รายการที่พบมีการวัดผลลัพธ์ตรงกับวัตถุประสงค์ที่ศึกษาเพื่อ นำมาวิเคราะห์แบบอภิมาน ผลลัพธ์เรื่องการหายของแผลพบว่า กลุ่มผู้ป่วยที่รักษาด้วยวิธีการแบบระบบสุญญากาศ มีโอกาส หายของแผลมากกว่า 1.47 เท่า (RR 1.47; 95% CI: 1.18, 1.83; P=0.0006) ผลลัพธ์เรื่องการถูกตัดขาพบว่า กลุ่มที่รักษาด้วย วิธีการแบบระบบสุญญากาศมีโอกาสถูกตัดขาน้อยกว่า 0.36 เท่า (RR 0.36; 95% CI: 0.17, 0.75; P=0.007) สรุปการรักษา แบบระบบสุญญากาศทำให้การหายของแผลของผู้ป่วยแผล เบาหวานที่เท้าได้มากกว่าและจำนวนการถูกตัดขาน้อยกว่า แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ" }
{ "en": "Objectives : To study a survival of patients with advanced non-small cell lung cancer treated in Chonburi Cancer Hospital. A quality of care in the hospital and prognostic factors for survival in these patients were also assessed. Methods : This retrospective cohort study was performed by reviewing 94 medical records of stage IIIB-IV non-small cell lung carcinoma patients cared in Chemotherapy unit, Chonburi Cancer Hospital from July 1st 2013 to June 30th 2015. Results : There were 94 patients whose median age were 61 years. The median survival time of all patients was 8.62 months. Median survival times of patients receiving systemic therapy and not receiving systemic therapy were 10.60 months and 4.17 months, respectively (p<0.001). The small number of patients (12.5%) were tested for epidermal growth factor receptor (EGFR) mutation status. For quality cancer care aspects, according to medical records, we found that not all patients were informed about their diseases, appropriate care for their pains and difficulties of breath. Some patients were not recorded their Eastern cooperative oncology group (ECOG) performance status before decisions of physicians for treatments. Multivariate analysis showed that the ECOG performance status 2-4 (p<0.001), no record for ECOG performance status (p=0.001) and pleural metastasis (p=0.017) were significantly unfavorable prognostic factors for the survival. Conclusion : The survival time of advanced nonsmall cell lung carcinoma of our patients was comparable to other studies. A development in the palliative care and other aspects of quality cancer care were necessary for patient care improvement. The poor ECOG performance status, no record for ECOG performance status and having pleural metastasis were poor prognostic factors for the overall survival.", "th": "วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาการรอดชีพในผู้ป่วยมะเร็งปอด ระยะลุกลาม ในผู้ป่วยที่รับการรักษาที่โรงพยาบาลมะเร็งชลบุรี และประเมินคุณภาพการบริบาลผู้ป่วยมะเร็ง รวมถึงหาปัจจัย การพยากรณ์โรคในผู้ป่วยมะเร็งปอดระยะลุกลาม วิธีการ : เป็นการศึกษาย้อนหลัง โดยการทบทวนเวชระเบียนผู้ป่วย ที่ได้รับการวินิจฉัยเป็นมะเร็งปอดชนิด non-small cell ระยะที่ IIIB-IV ที่ได้รับรักษาที่หน่วยเคมีบำบัด โรงพยาบาล มะเร็งชลบุรี ในช่วงวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 ถึง 30 มิถุนายน พ.ศ. 2558 ผล : พบผู้ป่วยจำนวน 94 ราย ค่ามัธยฐาน ของอายุอยู่ที่ 61 ปี ค่ามัธยฐานการรอดชีพของผู้ป่วยทั้งหมด อยู่ที่ 8.62 เดือน โดยค่ามัธยฐานการรอดชีพของผู้ที่ได้รับยา รักษาเทียบกับกลุ่มที่ไม่ได้รับยาอยู่ที่ 10.60 เดือน และ 4.17 เดือน ตามลำดับ (p<0.001) มีผู้ป่วยเพียงร้อยละ12.5 ที่ได้รับการ ตรวจ EGFR mutation ด้านคุณภาพการบริบาลผู้ป่วยตาม บันทึกเวชระเบียน พบว่าผู้ป่วยบางรายไม่ได้รับทราบการ พยากรณ์เกี่ยวกับโรค ผู้ป่วยบางรายไม่ได้รับการดูแลอาการ เหนื่อยหรืออาการปวดอย่างเหมาะสม และผู้ป่วยบางรายไม่ได้ รับการบันทึกสภาพความแข็งแรงของร่างกาย (ECOG performance status) ก่อนได้รับการตัดสินใจรักษา ด้านปัจจัย พยากรณ์โรค วิเคราะห์โดย Multivariate พบว่าผู้ป่วยที่มีสภาพ ร่างกายไม่แข็งแรง ECOG 2-4 (p<0.001) ไม่ได้รับการบันทึก สภาพร่างกายก่อนการรักษา (p=0.001) และผู้ป่วยที่มีมะเร็ง กระจายไปที่เยื่อหุ้มปอด (p=0.017) เป็นปัจจัยการพยากรณ์ โรคที่ไม่ดีต่อการรอดชีพ สรุป : การรอดชีพของผู้ป่วยมะเร็งปอด ระยะลุกลามที่รักษาที่โรงพยาบาลมะเร็งชลบุรีเทียบเท่า การศึกษาอื่นๆ การบริบาลผู้ป่วยมะเร็งและการรักษาแบบ ประคับประคองจำเป็นต้องได้รับการพัฒนาในโรงพยาบาลเพื่อเพิ่มคุณภาพการดูแลผู้ป่วย และพบว่าผู้ป่วยที่มีสภาพ ร่างกายไม่ดี การไม่ได้รับการบันทึกสภาพร่างกาย และการมี มะเร็งกระจายไปเยื่อหุ้มปอดเป็นปัจจัยการพยากรณ์โรคที่ไม่ดี ต่อการรอดชีพ" }
{ "en": "Background : Patients receiving the combination therapy of aspirin, clopidogrel and warfarin, known as the triple therapy, is associated with more bleeding risk. These patients tend to have lower time in therapeutic range (TTR) and poor anticoagulation control than patients receiving warfarin alone. Even there were some prospective observation studies of quality of anticoagulation control in atrial fibrillation patients, there is no information about factors affecting the TTR in patients receiving the triple therapy. Objectives : To assess the quality of anticoagulation control, and to identify certain predictors associated with low TTR in patients receiving the triple therapy. Methods : From January 2002 to March 2013, triple therapy patients were retrospectively enrolled. Patients were divided into 2 groups according to the TTR: the low TTR group (TTR?70%) and the high TTR group (TTR>70%). Baseline characteristics and factors associated with poor anticoagulation control were collected. Binary logistic regression was used to compare the predictors between two groups. Results : A total of 150 patients (the mean age was 62?10 years) were enrolled, contributing to 269?182 days of observational period. Most patients were male. The average TTR was 41%, and 73% of patients had low TTR. The average INR was 2.35. One-third of patients had diabetes and two-third had hypertension. Predictor associated with poor anticoagulation control (TTR?70%) was the patients who had more than 4 comorbidities. Conclusion : The quality of anticoagulation control in patients receiving the triple therapy was low, and 73% of patients had TTR?70%. Predictors associated with poor anticoagulation control was multiple comorbidities. These patients need careful dose adjustment and close follow-up", "th": "ภูมิหลัง : ผู้ป่วยที่ได้รับยาต้านเกล็ดเลือด และยาละลาย ลิ่มเลือดทั้ง 3 ตัวร่วมกัน (Triple therapy) ได้แก่ ยา Aspirin, Clopidogrel และ Warfarin จะมีความเสี่ยงเรื่องเลือดออก มากกว่าผู้ที่ได้รับ Warfarin เพียงตัวเดียวและมีแนวโน้มที่จะ ควบคุมระดับยาละลายลิ่มเลือด (International Normalized Ratio (INR)) ได้ไม่ดีและมี Time in therapeutic range (TTR) ต่ำ ที่ผ่านมาการศึกษาเกี่ยวกับปัจจัยที่มีผลต่อ TTR มักจะทำ ในผู้ป่วยที่ได้รับ Warfarin เพียงตัวเดียวเป็นส่วนใหญ่ และ ยังไม่มีการศึกษาเรื่องนี้ในผู้ป่วย Triple therapy โดยเฉพาะ วัตถุประสงค์ : การศึกษานี้ได้จัดทำขึ้นเพื่อวิเคราะห์หาปัจจัย ที่มีผลต่อ TTR ในผู้ป่วยชาวไทยที่ได้รับ Triple therapy และ เพื่อวิเคราะห์คุณภาพการควบคุมระดับยาละลายลิ่มเลือด ในผู้ป่วยกลุ่มนี้ วิธีการ : เป็นการศึกษาแบบย้อนหลัง (Retrospective observational study) เก็บข้อมูลผู้ป่วยที่ได้รับ ยา Triple therapy จากฐานข้อมูลของสถาบันโรคทรวงอก ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2545 ถึงวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2556 แบ่งเป็น 2 กลุ่มคือกลุ่มที่มี TTR?70% และ TTR>70% นำมาวิเคราะห์ข้อมูลพื้นฐานและปัจจัยเสี่ยงในแต่ละกลุ่ม และ นำข้อมูลที่ได้มาคำนวณทางสถิติ ผล : ผู้ป่วยทั้งหมดจากฐาน ข้อมูล 150 ราย เป็นกลุ่มที่ควบคุมระดับยาละลายลิ่มเลือดได้ ไม่ดี (TTR?70%) ร้อยละ 73 ค่าเฉลี่ยของ TTR ในผู้ป่วยของ งานศึกษานี้คือร้อยละ 41 โดยผู้ป่วยในการศึกษานี้ส่วนใหญ่เป็น เพศชาย มีอายุเฉลี่ย 62?10 ปี (32-83 ปี) ระยะเวลาที่ได้รับยา Triple therapy เฉลี่ย 269?182 วัน ระดับ INR เฉลี่ย 2.35 (0.8-9.8) ผู้ป่วยประมาณหนึ่งในสามเป็นเบาหวานและสองใน สามเป็นความดันโลหิตสูง ปัจจัยที่สามารถทำนายว่าผู้ป่วยราย นั้น น่าจะควบคุมระดับยาละลายลิ่มเลือดได้ไม่ดี (TTR?70%) คือ การมีโรคประจำตัวร่วมเกิน 4 โรคขึ้นไป สรุป : คุณภาพ การควบคุมระดับยาละลายลิ่มเลือดในผู้ป่วยชาวไทยที่ได้รับ ยา Aspirin, Clopidogrel และ Warfarin ทั้ง 3 ตัวร่วมกัน (Triple therapy) ค่อนข้างต่ำ โดยมีร้อยละ 73 ที่ควบคุมระดับยาละลาย ลิ่มเลือดได้ไม่ดี (TTR?70%) ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการ ควบคุมระดับยาละลายลิ่มเลือดได้ไม่ดีคือการมีโรคประจำตัว ร่วมเกิน 4 โรคขึ้นไป ผู้ป่วยกลุ่มนี้จึงต้องมีการติดตามการรักษา อย่างใกล้ชิด" }
{ "en": "Nasopharyngeal carcinoma biopsy specimens from 100 patients in Rajavithi Hospital were studied for the presence of Ebstein-Barr virus (EBV) in order to determine the suitable and sufficient detection method in routine practice. Since Epstein-Barr virus (EBER ISH) is very specific, therefore it was used as the gold standard, compared with an immunohistochemical technique (IHC). The sensitivity and the specificity of IHC were 90.7% and 71.4%, respectively. The positive predictive value or posttest likelihood if test positive was 95.1%. The negative predictive value and post-test likelihood if test negative were 55.6% and 44.4 %, respectively. The accuracy was 88%. The prevalence of EBV in this study was 86%. We concluded for routine practice that IHC appeared to be reliable, suitable and sufficient to diagnose the presence of EBV. Moreover, in this study, IHC also showed more advantages over the gold standard (EBER ISH) because of its simplicity, rapidity and cheapness", "th": "ชิ้นเนื้อเยื่อมะเร็งหลังโพรงจมูกของผู้ป่วยโรงพยาบาล ราชวิถีจำนวน 100 ราย ถูกนำมาศึกษาตรวจหาเชื้อไวรัส เอ็ปสไตน์-บาร์ เพื่อหาวิธีที่เหมาะสมและเพียงพอต่อการนำมา ใช้ในงานประจำ โดยเปรียบเทียบกับการทดสอบมาตรฐานระดับ โมเลกุล ในการศึกษาครั้งนี้เป็นการตรวจหาเชื้อโดยใช้วิธีการ ย้อมชิ้นเนื้อเยื่อด้วยเทคนิคอิมมูโนฮีสโตเคมี ผลการเปรียบเทียบ พบว่าวิธีการย้อมด้วยเทคนิคอิมมูโนฮีสโตเคมีมีค่าความไวและ ความจำเพาะ 90.7% และ 71.4% ตามลำดับ ค่าความสามารถ ในการทำนายผลการติดเชื้อถ้าผลการทดสอบเป็นบวก หรือ โอกาสที่จะตรวจพบเชื้อหลังการทดสอบถ้าผลการทดสอบเป็น บวกมีค่าเท่ากับ 95.1% ส่วนค่าความสามารถในการทำนายผล การติดเชื้อถ้าผลการทดสอบเป็นลบและโอกาสที่จะตรวจพบเชื้อ หลังการทดสอบ ถ้าผลการทดสอบเป็นลบมีค่าเท่ากับ 55.6% และ 44.4% ตามลำดับ สำหรับค่าความถูกต้องของเทคนิคนี้มี ค่าเท่ากับ 88% ความชุกของการติดเชื้อไวรัสเอ็ปสไตน์-บาร์ ใน การศึกษาครั้งนี้มีค่าเท่ากับ 86% สรุปได้ว่าการตรวจหาเชื้อ ไวรัสเอ็ปสไตน์-บาร์โดยวิธีการย้อมชิ้นเนื้อเยื่อด้วยเทคนิคอิมมู โนฮีสโตเคมีเป็นวิธีการที่เชื่อถือได้มีความเหมาะสมและเพียงพอ ต่อการตรวจหาเชื้อในงานประจำ นอกจากนั้นจากการศึกษาครั้งนี้ ยังพบว่าวิธีนี้สามารถทำได้ง่าย ให้ผลรวดเร็ว เสียค่าใช้จ่าย น้อยกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับการทดสอบมาตรฐานระดับโมเลกุล" }
{ "en": "Acute Kidney Injury (AKI) is a common complication of coronary artery bypass graft with several serious complications. The purpose of this descriptive research was to study 1) the incidence of AKI after coronary artery bypass graft surgery (CABG) 2) relationship between preoperative-intraoperative factors and risk factors of AKI in CABG 3) relationship between hematocrit and risk factors of AKI. The samples consisted of 175 patients who underwent coronary artery bypass grafting from January through December 2012. The results of this study revealed that the incidence of AKI in patients after CABG was 9.14% and hematocrit associated with Acute Kidney Injury (p<0.05). Conclusions : Our findings confirm that low hematocrit was significantly associated with Acute Kidney Injury after coronary artery bypass graft surgery", "th": "ภาวะไตวายเฉียบพลันเป็นภาวะแทรกซ้อนที่พบได้ ในผู้ป่วยหลังผ่าตัดทำทางเบี่ยงหลอดเลือดหัวใจ การศึกษาเชิง พรรณนานี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาอัตราการเกิดภาวะ ไตวายเฉียบพลัน 2) ศึกษาความสัมพันธ์ปัจจัยก่อนผ่าตัด ขณะ ผ่าตัดกับภาวะไตวายเฉียบพลันในผู้ป่วยผ่าตัดทำทางเบี่ยง หลอดเลือดหัวใจ3) ศึกษาความสัมพันธ์ความเข้มข้นของเลือด ขณะผ่าตัดกับภาวะไตวายเฉียบพลันในผู้ป่วยผ่าตัดทำทาง เบี่ยงหลอดเลือดหัวใจ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยที่เข้ารับการผ่าตัด ทำทางเบี่ยงหลอดเลือดหัวใจตั้งแต่เดือน มกราคม-ธันวาคม 2555 จำนวน 175 ราย ผลการศึกษาพบว่า มีอัตราการเกิดภาวะ ไตวายเฉียบพลันหลังผ่าตัดทำทางเบี่ยงหลอดเลือดหัวใจ เท่ากับร้อยละ 9.14 และความเข้มข้นของเลือดมีความสัมพันธ์ กับการเกิดภาวะไตวายเฉียบพลันในผู้ป่วยหลังผ่าตัดทำ ทางเบี่ยงหลอดเลือดหัวใจอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) การศึกษานี้สามารถสรุปได้ว่าความเข้มข้นของเลือดต่ำมีผล ต่อการเกิดภาวะไตวายเฉียบพลันหลังผ่าตัดทำทางเบี่ยงหลอด เลือดหัวใจ" }
{ "en": "Background : Mesh fixation during laparoscopic total extraperitoneal hernia repair (TEP) is believed that it is necessary to prevent the mesh displacement and recurrence. However, mesh fixation may cause postoperative pain and cost increment. Currently, many studies are conducted to demonstrate that the recurrence rate between fixation and non-fixation method are not different. Nevertheless, there are a few numbers of the studies regarding the outcomes of mesh fixation in terms of mesh displacement. Objectives : To compare mesh displacement after TEP between fixation and non-fixation methods. Methods : A prospective randomized controlled trial was conducted during April 2015-2016 in 60 consecutive patients who were treated with or without mesh fixation, 30 patients in each group. A mesh was marked with clips at different 4 sites; superomedial corner (SM), center (C), superolateral (SL) and inferomedial (IM) corner. The X-rays was taken after operation, 1 month and 3 month later. Mesh displacement was assessed by comparing X-ray film between the first vs second film (d1 ) and second vs third film (d2 ). The other outcomes were also evaluated. Results : There was no difference of clip displacement between groups. The means?SD of clip displacement (centimetre) between fixation and nonfixation of mesh were dSM1 1.32?0.71 vs 1.27?0.79 (p=0.821), dC1 1.09?0.63 vs 1.06?0.48 (p=0.848), dSL1 2.02?0.8 vs 1.88?0.94 (p=0.548), dIM1 0.55?0.45 vs 0.65?0.47 (p=0.456) and dSM2 0.19?0.16 vs 0.21?0.14 (p=0.636), dC2 0.24?0.17 vs 0.24?0.17 (p=0.849), dSL2 0.33?0.22 vs 0.33?0.20 (p=0.822), dIM2 0.08?0.12 vs 0.09?0.10 (p=0.811). The operative time was significantly longer in fixation group (68?20 vs 54?16 min, p=0.005). Postoperative pain, chronic pain, complication and recurrence rate were not different. Conclusions : TEP repair without mesh fixation for small inguinal hernia is safe and does not increase risk of mesh displacement.", "th": "ภูมิหลัง : การยึดตาข่ายสังเคราะห์ในการผ่าตัดไส้เลื่อน ที่ขาหนีบแบบ Total extraperitoneal repair (TEP) ได้รับการ ยอมรับว่าเป็นสิ่งที่จำเป็นในการป้องกันการเคลื่อนของตาข่าย สังเคราะห์และการกลับเป็นซ้ำ อย่างไรก็ตามการยึดตาข่าย สังเคราะห์อาจจะเป็นสาเหตุทำให้เจ็บปวดหลังผ่าตัดมากขึ้น และค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้น ในปัจจุบันมีหลายการศึกษาที่พบว่า อัตราการกลับเป็นซ้ำของไส้เลื่อนไม่มีความแตกต่างกันทั้งวิธี ยึดและไม่ยึดตาข่ายสังเคราะห์ แต่การศึกษาโดยตรงเกี่ยวกับ เรื่องความสัมพันธ์ของการยึดตาข่ายกับการเคลื่อนของตาข่าย สังเคราะห์ยังมีน้อย วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาเปรียบเทียบการ เคลื่อนของตาข่ายสังเคราะห์หลังการผ่าตัดไส้เลื่อนที่ขาหนีบ (TEP) ระหว่างการยึดกับไม่ยึดตาข่ายสังเคราะห์ วิธีการ : ทำการศึกษาแบบสุ่มไปข้างหน้าในผู้ป่วยทั้งหมด 60 ราย ที่ได้รับการผ่าตัดไส้เลื่อนที่ขาหนีบโดยวิธี TEP ระหว่างเดือน เมษายน 2558 ถึงเดือนเมษายน 2559 โดยสุ่มสลับเรียงกัน แบ่งเป็นกลุ่มที่ยึดและไม่ได้ยึดตาข่ายสังเคราะห์ กลุ่มละ 30 ราย ทำการติดคลิปที่ตาข่ายสังเคราะห์ 4 ตำแหน่งคือ มุมบน ด้านใกล้กลาง (superomedial, SM) ตรงกลางตาข่าย (center, C) มุมบนด้านข้าง (superolateral, SL) และมุมล่างด้าน ใกล้กลาง (inferomedial, IM) ถ่ายภาพเอกซเรย์ทั้งหมด 3 ครั้ง เมื่อหลังผ่าตัดเสร็จที่เวลา 1 และ 3 เดือนหลังผ่าตัดตามลำดับ ทำการเปรียบเทียบการเคลื่อนของตาข่ายสังเคราะห์จาก ภาพถ่ายเอกซเรย์ระหว่าง ครั้งที่ 1 กับ 2 (d1 ) และครั้งที่ 2 กับ 3 (d2 ) รวมทั้งศึกษาผลการรักษาอื่นๆ ของทั้งสองวิธี ผล : พบว่าการเคลื่อนของคลิปทั้งสองกลุ่มไม่มีความแตกต่าง กันเมื่อเปรียบเทียบที่ระยะเวลาดังกล่าว โดยค่าเฉลี่ยระยะการ เคลื่อนของคลิป (เซนติเมตร) ในกลุ่มยึดตาข่ายสังเคราะห์และ กลุ่มไม่ยึดตาข่ายสังเคราะห์มีค่าดังนี้ตามลำดับ dSM1 1.32?0.71 กับ 1.27?0.79 (p=0.821), dC1 1.09?0.63 กับ 1.06?0.48 (p=0.848), dSL1 2.02?0.8 กับ 1.88?0.94 (p=0.548), dIM1 0.55?0.45 กับ 0.65?0.47 (p=0.456) และ dSM2 0.19?0.16 กับ 0.21?0.14 (p=0.636), dC2 0.24?0.17 กับ 0.24?0.17 (p=0.849), dSL2 0.33?0.22 กับ 0.33?0.20 (p=0.822), dIM2 0.08?0.12 กับ 0.09?0.10 (p=0.811) พบว่ากลุ่มที่ยึดตาข่ายสังเคราะห์ใช้เวลาผ่าตัดนานกว่าอย่าง มีนัยสำคัญ (68?20 กับ 54?16, p=0.005) โดยที่ความเจ็บปวด หลังผ่าตัด อาการปวดเรื้อรัง ภาวะแทรกซ้อนและอัตราการ กลับเป็นซ้ำ ไม่แตกต่างกัน สรุป : การผ่าตัด TEP ในไส้เลื่อน ที่ขาหนีบขนาดเล็กโดยไม่ยึดตาข่ายสังเคราะห์สามารถทำได้ ปลอดภัยและไม่ได้ทำให้ตาข่ายเคลื่อนมากขึ้น" }
{ "en": "Background : Anemia is one of the most common complications among patients with chronic kidney disease (CKD). Erythropoietin (EPO) has been recommended for treatment of anemia in these patients. Objectives : To evaluate the clinical efficacy, safety and usefulness of EPO dosage adjustment protocol in the treatment of anemia in patients with non-dialysisdependent CKD stage 4 and 5. Method : A nineteen months, open, non-comparative, prospective study of EPO administration was conducted in 12 patients. Eligible criteria included hematocrit (Hct) of less than 30% at least 3 consecutive months with serum ferritin level, and transferrin saturation level of higher than 100 ng/dl and 20%, respectively. Initial dose of EPO was 4,000 units/ week subcutaneously and dosage was adjusted as in protocol to maintain the hemoglobin (Hb) level at 10-12 g/dl. Results : Nine patients were finally included into this study. Baseline Hb and Hct were 8.76 ? 0.83 g/dl and 26.33 ? 2.00 % respectively. All patients reached to the targeted Hb, and mean duration to maintain target on 3 consecutive visits was 112.33 ? 45.11 days. The mean EPO doses was 15,555.56 ? 3,711.84 units/month. The mean doses of EPO in patients with CKD stage 4 (14,400 ? 3,577.71 units/month) was lower than those with CKD stage 5 (17,000 ? 3,829.71 units/month). General conditions including KDQOL-SFTM Version 1.3 score were improved. There were no significant adverse events. Conclusion : This study developed erythropoietin dosage adjustment protocol in the treatment of anemia in patients with non-dialysis-dependent CKD stage 4 and 5.", "th": "ภูมิหลัง : ภาวะซีดในผู้ป่วยไตวายเรื้อรังเป็นภาวะที่ พบได้บ่อย และปัจจุบันเป็นที่ยอมรับกันทั่วไปในการใช้ยาฮอร์โมน อีรีย์โธรปอยอีตีนในการรักษา วัตถุประสงค์ : ผู้ศึกษาต้องการ ศึกษาผลของแนวทางการปรับยาฮอร์โมนอีรีย์โธรปอยอีตีนใน ผู้ป่วยไตวายเรื้อรังระยะที่ 4 และ 5 ที่ยังไม่ได้รับการบำบัด ทดแทนไตที่มีภาวะซีด วิธีการ : เป็นการศึกษาแบบเปิดและ ไปข้างหน้าเป็นระยะเวลา 19 เดือน ของผู้ป่วยทั้งหมด 12 ราย ที่มีภาวะไตวายเรื้อรังระยะที่ 4 และ 5 ที่ยังไม่ได้รับการบำบัด ทดแทนไตที่มีภาวะซีด (ฮีมาโตคริตน้อยกว่า 30%) ติดต่อกัน อย่างน้อย 3 เดือน ค่าเฟอไรตีนในเลือดและค่าความอิ่มตัวของ ทรานซ์เฟอรีนมากกว่า 100 นาโนกรัมต่อเดซิลิตร และมากกว่า ร้อยละ 20 ตามลำดับ โดยได้รับยาฉีดใต้ผิวหนังเริ่มต้นที่ขนาด 4,000 ยูนิตต่อสัปดาห์ และปรับขนาดยาตามแนวทางการปรับ ยาเพื่อรักษาระดับฮีโมโกลบินในช่วง 10-12 กรัมต่อเดซิลิตร ผล : มีผู้ป่วย 9 รายที่เข้าร่วมจนจบการศึกษา โดยมีค่าฮีโมโกลบิน และฮีมาโตคริตในเลือดเริ่มต้นอยู่ที่ 8.76 ? 0.83 กรัมต่อ เดซิลิตร และร้อยละ 26.33 ? 2.00 ตามลำดับ ผลการศึกษา พบว่าผู้ป่วยทุกรายมีค่าฮีโมโกลบินอยู่ในระดับที่ต้องการ ค่าเฉลี่ย ของระยะเวลาในการรักษาระดับฮีโมโกลบินที่ 10-12 กรัมต่อ เดซิลิตรติดต่อกันอย่างน้อยสามครั้งในการติดตามนัดอยู่ที่ 112.33 ? 45.11 วัน และขนาดยาเฉลี่ยอยู่ที่ 15555.56? 3711.84 ยูนิตต่อเดือน อย่างไรก็ตามพบว่าขนาดยาเฉลี่ยใน ผู้ป่วยไตวายเรื้อรังระยะที่ 4 อยู่ที่ 14400 ? 3577.71 ยูนิตต่อเดือน ซึ่งน้อยกว่าระยะที่ 5 อยู่ที่ 17000 ? 3829.71 ยูนิตต่อเดือน ผู้ป่วยทุกรายมีคุณภาพชีวิตดีขึ้นจากการตรวจโดยแบบสอบถามและไม่พบผลข้างเคียงอื่นๆ ในการศึกษา สรุป : การใช้แนวทาง การปรับยาฮอร์โมนอีรีย์โธรปอยอีตีนในผู้ป่วยไตวายเรื้อรังระยะ ที่ 4 และ 5 ที่ยังไม่ได้รับการบำบัดทดแทนไตที่มีภาวะซีดจาก การศึกษานี้ สามารถเพิ่มความเข้มข้นของเลือดให้อยู่ในระดับ ที่ต้องการได้" }
{ "en": "The purpose of this study was to analyze total direct cost and itemized unit cost of dental services in order to evaluate the dental service efficiency. In addition, the outcomes from this study were utilized for further enhancement of resources and process management. The results from this study revealed that the proportion of labour cost, material cost and capital cost was 81:14:5. Most of unit costs of dental services were higher than the dental service fee of Public Health Service Units, Ministry of Public Health and the dental service fee of The Comptroller General’s Department", "th": "การศึกษานี้เป็นการศึกษาเชิงพรรณนาแบบย้อนหลัง วิเคราะห์ต้นทุนทางตรงรวมและต้นทุนต่อหน่วยทันตกรรมราย บริการ ในปีงบประมาณ 2558 โดยศึกษาเฉพาะต้นทุนทางบัญชี ในมุมมองของผู้ให้บริการ ใช้ข้อมูลทุติยภูมิจากฐานข้อมูล HOSxP ค่าตอบแทนเจ้าหน้าที่ และทะเบียนวัสดุครุภัณฑ์ ทันตกรรม เพื่อประเมินประสิทธิภาพในงานบริการทันตกรรม และ นำผลการศึกษาที่ได้มาใช้ในการบริหารจัดการทรัพยากรและ จัดระบบบริการทันตกรรมให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น ผลการศึกษา พบว่าสัดส่วนของต้นทุนค่าแรง ต่อต้นทุนค่าวัสดุ และต่อต้นทุนค่าลงทุนเท่ากับ 81:14:5 และงานบริการทันตกรรมส่วนใหญ่ มีต้นทุนสูงกว่าอัตราค่าบริการทันตกรรมของกระทรวงสาธารณสุข ปี 2547 และของกรมบัญชีกลาง" }
{ "en": "Background : Normal saline solution is recommended for adjuvant treatment in allergic rhinitis. It is safe, effective and tolerable therapy that resulted in improvement of allergic rhinitis symptoms. Objectives : To determine whether hypotonic saline is non-inferior to isotonic saline in treatment for allergic rhinitis. Methods : An openedlabel, randomized controlled trial (parallel-group design) was done into two groups (intervention, control). Primary outcome measures were the mucociliary clearance time and nasal symptom scores, and secondary outcome measure was medication consumption before and after nasal saline irrigation in 3 weeks. Results : Nasal symptom scores improved from 16.8?6.3 to 5.8?3.8 in intervention group, and from 14.5?6.6 to 4.1?2.5 in control group. Acceleration of mucociliary clearance time improved from 12.4?6.9 to 8.5?3.8 in intervention group, and 11.7?7.1 to 7.2?4.3 in control group. Nasal symptom scores, mucociliary clearance and reduction in medicine consumption were not significant difference between groups P= 0.054, P= 0.595, P= 0.705 respectively. Neither intervention group nor control group caused side effects. Conclusions : Hypotonic saline was non-inferior to isotonic saline in order to improve nasal symptom scores and mucociliary clearance in allergic rhinitis patients", "th": "ภูมิหลัง : ในการรักษาโรคภูมิแพ้มีการใช้น้ำเกลือล้างจมูก มาใช้ร่วมกับการรับประทานยา เนื่องจากเป็นวิธีการที่มี ประสิทธิภาพ มีความปลอดภัย และทำให้อาการต่างๆ ของจมูก ดีขึ้น วัตถุประสงค์ : เพื่อประเมินน้ำเกลือล้างจมูกความเข้มข้น 0.45% ว่ามีประสิทธิภาพไม่ด้อยไปกว่าน้ำเกลือ ความเข้มข้น 0.9% ในการรักษาผู้ป่วยโรคภูมิแพ้ วิธีการ : เป็นการศึกษา เปรียบเทียบแบบสุ่มโดยแบ่งเป็น 2 กลุ่ม คือกลุ่มทดลอง กับ กลุ่มควบคุม โดยวัดค่าเวลาการทำงานของเยื่อบุและขนอ่อน อาการทางจมูก และปริมาณการใช้ยากินทั้งก่อนและหลังการ ล้างจมูกด้วยน้ำเกลือทั้งสองชนิดภายในระยะเวลา 3 สัปดาห์ ผล: พบว่าอาการทางจมูกในกลุ่มทดลองดีขึ้นจาก 16.8?6.3 เป็น 5.8?3.8 คะแนน ส่วนกลุ่มควบคุมดีขึ้นจาก 14.5?6.6 เป็น 4.1?2.5 คะแนน ส่วนการกำจัดเสมหะโดยการทำงานของ เยื่อบุและขนอ่อนในกลุ่มทดลองดีขึ้นจาก 12.4?6.9 เป็น 8.5?3.8 นาที ในกลุ่มควบคุมดีขึ้นจาก 11.7?7.1 เป็น 7.2?4.3 นาที เมื่อเปรียบเทียบความแตกต่าง ของค่าเวลาการทำงานของเยื่อบุ และขนอ่อน อาการทางจมูก และปริมานการใช้ยากินยังไม่พบ ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P=0.054, P=0.595, P=0.705) สรุป : น้ำเกลือล้างจมูกความเข้มข้น 0.45% มี ประสิทธิภาพไม่ด้อยไปกว่าน้ำเกลือ ความเข้มข้น 0.9% ในการ รักษาผู้ป่วยโรคภูมิแพ้" }
{ "en": "The Cross-Sectional Descriptive Study aimed to find the relationship between blood sugar control and the risk of Dementia disease in patients with diabetes mellitus type 2. The 258 patients with diabetes mellitus type 2 were diagnosed and treated continuously at OPD GP of Nopparat Rajathanee Hospital. They were divided into 2 groups, i.e., controllable blood sugar group and uncontrollable blood sugar group. Tools used in this research were Case Record Form of Patient with Diabetes Mellitus Type 2 that passed content validity test conducted by the experts and MMSE-Thai 2002 Test that was the standard test. Data were collected from patients with diabetes mellitus type 2 who were 40 years old and over during July 15th, 2016 to August 31st, 2016. Descriptive statistics of percentage, mean, standard deviation and Chi Square test were employed. The results showed that 258 patients with diabetes mellitus type 2 were divided into 2 groups (controllable and uncontrollable blood sugar group) with 129 patients each. Dementia was found in 12 patients (9.3%) in uncontrollable blood sugar group, and 4 patients (3.1%) in controllable blood sugar group. Patients with diabetes mellitus type 2 in uncontrollable blood sugar group had higher risk on Dementia than those of patients in controllable blood sugar group by 3.20 times (OR=3.20, 95%CI 1.10 – 2.99). Sex and educational background were not significantly different. According to such research, the findings showed that patients with diabetes mellitus type 2 in uncontrollable blood sugar group had no higher risk on Dementia than patients with diabetes mellitus type 2 in controllable blood sugar group. As a result, the goal for treating patients with diabetes mellitus type 2 to decrease risk of Dementia was to control blood sugar to be in the range from 110-130 mg. /dl, and accumulated blood sugar should to be <7% upon standard criteria", "th": "วัตถุประสงค์ในการศึกษาเพื่อเปรียบเทียบสัดส่วนการเกิด ภาวะเสี่ยงสมองเสื่อมในกลุ่มผู้ป่วยเบาหวานชนิดไม่พึ่งอินซูลิน ระหว่างกลุ่มที่ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดได้ดีกับกลุ่มที่ ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดไม่ได้ กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วย เบาหวานชนิดไม่พึ่งอินซูลิน จำนวน 258 รายที่มารับการตรวจ รักษาต่อเนื่องที่ห้องตรวจโรคทั่วไป โรงพยาบาลนพรัตนราชธานี เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาประกอบด้วย แบบบันทึกข้อมูล ผู้ป่วยเบาหวานชนิดไม่พึ่งอินซูลิน ซึ่งผ่านการตรวจสอบความ ตรงเชิงเนื้อหาจากผู้เชี่ยวชาญและแบบทดสอบสภาพสมอง เบื้องต้นเป็นภาษาไทย MMSE-Thai 2002 ซึ่งเป็นแบบทดสอบ มาตรฐาน มีการเก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้ป่วยเบาหวานชนิด ไม่พึ่งอินซูลินที่มีอายุตั้งแต่ 40 ปีขึ้นไป ระหว่างวันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2559 ถึง 31 สิงหาคม พ.ศ. 2559 ผลการศึกษาพบว่า ผู้ป่วยเบาหวานชนิดไม่พึ่งอินซูลินทั้งหมดจำนวน 258 ราย โดย มี 2 กลุ่ม คือกลุ่มควบคุมได้ดีและกลุ่มที่ควบคุมไม่ได้ กลุ่มละ 129 รายเท่ากัน พบภาวะเสี่ยงสมองเสื่อมในกลุ่มที่ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดไม่ได้ 12 ราย (ร้อยละ 9.3) และพบใน กลุ่มที่ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดได้ดี 4 ราย (ร้อยละ 3.1) ผู้ป่วยเบาหวานชนิดไม่พึ่งอินซูลินกลุ่มที่ควบคุมระดับน้ำตาล ในเลือดไม่ได้มีโอกาสเสี่ยงภาวะสมองเสื่อมมากกว่ากลุ่มที่ ควบคุมระดับน้ำตาลเลือดได้ดี 3.20 เท่า (95%CI 1.10 - 2.99) โดยที่พบว่าปัจจัยเรื่องเพศ การศึกษาไม่ได้มีความแตกต่างกัน จากการค้นพบดังกล่าวแสดงให้เห็นว่าผู้ป่วยเบาหวานชนิด ไม่พึ่งอินซูลินในกลุ่มที่ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดไม่ได้มีภาวะ เสี่ยงสมองเสื่อมมากกว่าผู้ป่วยเบาหวานชนิดไม่พึ่งอินซูลินกลุ่ม ที่ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดได้ดี ดังนั้นเป้าหมายในการ รักษาเพื่อลดภาวะเสี่ยงสมองเสื่อมในผู้ป่วยเบาหวานชนิด ไม่พึ่งอินซูลินจึงควรควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดให้อยู่ระหว่าง 110-130 มก./ดล. และน้ำตาลในเลือดสะสม < 7% ตามเกณฑ์ มาตรฐาน" }
{ "en": "Polycythemia is the state of an increase of the red blood cell (RBC) mass and usually represented by the hemoglobin (Hb) concentration in practice that is more than 18.5 g% for males and 16.5 g% for females. This report was a retrospective study on the polycythemia patients of less than 40 years of age in the department of medicine, Maharat Nakhon Ratchasima Hospital between 2011 and 2015. Ten patients, nine males and one female were recruited. Ages ranged from 24 to 31, and mean age was 26.8?2.7 years. The manifestation of each patient was totally different. Their Hb ranged from 17.3 to 21.3 g%, mean 18.3?1.3 g%. No one had heart disease, hypoxemia and splenomegaly. Six patients were regular smokers. Only 2 patients, one man and one woman, had not only JAK2 V617F mutation but also panmyelosis. The others had normocellularity. The mean EPO in JAK2 V617F-negative group was 5.2?3.6 mIU/ml, ranging from 1.0 to 10.0 mIU/ml and was not different from 2.2?0.9 mIU/ml of the JAK2 V617F-positive group. Phlebotomy was frequently performed for keeping Hct around 45% while the underlying diseases were also treated. At two-month follow-up, the Hb level among the JAK2 V617F-negative group became normal, mean 14.5 g%. For the JAK2 V617F-positive group, Hb level was 17.9 g% in male and 15.5 g% in female patient. Because the RBC mass was not studied, the 8 JAK2 V617F-negative patients could not be definitely diagnosed whether they had primary polycythemia", "th": "ภาวะเม็ดเลือดแดงมาก เป็นภาวะที่มีมวลเม็ดเลือดแดง มากเกิน ในทางปฏิบัติใช้ความเข้มข้นฮีโมโกลบิน มากกว่า 18.5 กรัม% ในเพศชาย และมากกว่า 16.5 กรัม% ในเพศหญิงเป็น เกณฑ์ รายงานนี้เป็นการศึกษาย้อนหลังผู้ป่วยภาวะเม็ดเลือด แดงมาก ที่อายุน้อยกว่า 40 ปี กลุ่มงานอายุรกรรม โรงพยาบาล มหาราชนครราชสีมา ในปี 2554-2558 ซึ่งมี 10 ราย เป็นชาย 9 ราย หญิง 1 ราย อายุ 24 ถึง 31 ปี เฉลี่ย 26.8?2.7 ปี มาพบแพทย์ ด้วยอาการที่แตกต่างกัน ความเข้มข้นฮีโมโกลบินระหว่าง 17.3- 21.3 กรัม% เฉลี่ย 18.3?1.3 กรัม% ไม่มีใครมีโรคหัวใจ หรือ ออกซิเจนในเลือดต่ำ ม้ามไม่โต ผู้ป่วย 6 ใน 10 ราย สูบบุหรี่ ประจำ มีผู้ป่วยเพียง 2 รายเท่านั้นที่มี JAK2 V617F mutation เป็นชายและหญิงอย่างละ 1 ราย และเฉพาะสองรายนี้เท่านั้น ที่ต่างก็มี Panmyelosis ในขณะที่รายอื่นๆ ปริมาณเซลล์ใน ไขกระดูกปกติ ระดับ Erythropoietin (EPO) ในกลุ่มที่ไม่มี JAK2 mutation เฉลี่ย 5.2?3.6 mIU/มล, พิสัย 1.0 ถึง 10.0 mIU/มล ไม่แตกต่างจากกลุ่มที่มี JAK2 V617F ที่ EPO มี 2.2?0.9 mIU/มล ผู้ป่วยทุกรายได้รับการเจาะเลือดออกบ่อยๆ เพื่อให้ค่า Hct ใกล้เคียง 45% ร่วมกับการรักษาโรคเดิม ติดตาม การรักษา 2 เดือนต่อมา พบว่ากลุ่มที่ไม่มี JAK2 V617F ความ เข้มข้นฮีโมโกลบินกลับเป็นปกติทุกราย เฉลี่ย 14.5 กรัม% ส่วนในผู้ป่วยที่มี JAK2 V617F mutation พบค่า ฮีโมโกลบิน 17.9 กรัม% ในเพศชาย และ 15.5 กรัม% ในเพศหญิง เนื่องจากไม่มีการตรวจมวลของเม็ดเลือดแดง จึงสรุปได้ไม่ชัดเจนว่า ผู้ป่วยกลุ่มที่ไม่มี JAK2 V617F mutation ทั้ง 8 รายนั้น เป็น ภาวะเม็ดเลือดแดงมากแบบปฐมภูมิหรือไม" }
{ "en": "A prevalence survey of hospital-acquired infection is a surveillance tool implemented by Infection Prevention and Control (IC) Unit, Queen Sirikit National Institute of Child Health (QSNICH) or Children’s Hospital. The annual survey has been conducted since 1999 by surveillance team which consists of Infection Control Ward Nurse (ICWN). The survey was implemented in all wards. The data for prevention and infection control system development, and the efficacy of infection surveillance were also collected. These data help enhancing knowledge and skills of ICWN. Department of Medical Services (DMS) initiated this prevalence survey as a prototype. Fundamental data of the hospitals under the DMS were used to plan and develop the prevention and infection control system. The infection control ward nurses of QSNICH had joined the survey, and regularly conducted this work every year. In 2015, the prevalence of infection in 22 wards with the total number of 378 patients showed that common infections occurred 19 times, representing a prevalence rate of 5.0%. The highest prevalence of infection were neonatal medicine, neonatal surgery and pediatric ICUs respectively. The most frequent hospital acquired infection was Pneumonia 10 times (2.6%), followed by Blood Stream Infection (BSI) 5 times (1.3%) and Gastrointestinal Infection (GI) 2 times (0.5%). The most common types of Microorganisms that cause infections were Klebsiella pneumoniae 4 times (21.1%), Acinetobacter baumannii, Pseudomonas aeruginosa and Respiratory Syncytial Virus 3 times (15.8%). Two hundred and seventy-three patients (72.2%) received antibiotics. One hundred and nine patients (28.8%) received more than two types of antibiotics. The surveillance effectiveness of the study (83.3%) was higher than the Key Performance Indicator (? 80%)", "th": "การสำรวจความชุกของการติดเชื้อในโรงพยาบาล เป็นรูปแบบการเฝ้าระวังการติดเชื้อที่งานป้องกันและควบคุม การติดเชื้อ (IC) สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินี ซึ่งเป็น สถาบันเฉพาะทางด้านโรคเด็ก ได้ดำเนินการสำรวจเป็นกิจกรรม ประจำปีมาตั้งแต่ปี 2542 เพื่อใช้เป็นข้อมูลพื้นฐานในการ พัฒนาระบบป้องกันและควบคุมการติดเชื้อ เพื่อเปรียบเทียบ หา ประสิทธิภาพการเฝ้าระวัง และเพื่อการพัฒนาความรู้ และทักษะของบุคลากรทีมเฝ้าระวัง ซึ่งเป็นพยาบาลควบคุม การติดเชื้อ (ICWN) ประจำหอผู้ป่วย โดยการร่วมกันปฏิบัติการ สำรวจในทุกหอผู้ป่วย ซึ่งแต่เดิมกรมการแพทย์เป็นต้นแบบของ การ สำรวจความชุกของการติดเชื้อ เพื่อเป็นข้อมูลพื้นฐาน ในการ วางแผนพัฒนาระบบป้องกันและควบคุมการติดเชื้อ ในโรงพยาบาล สังกัดกรมการแพทย์ สถาบันสุขภาพเด็กฯ เข้าร่วม และ ดำเนินการสำรวจความชุกมาตั้งแต่เริ่มแรก โดยทีม พยาบาลควบคุมการติดเชื้อของสถาบันฯ และดำเนินการต่อเนื่อง มาเป็นประจำทุกปีในปี 2558 ผลการสำรวจความชุกของการ ติดเชื้อใน 22 หอผู้ป่วย จำนวนผู้ป่วยทั้งสิ้น 378 ราย ได้รับการ สำรวจครบทุกราย และจากการวิเคราะห์ข้อมูล พบการติดเชื้อในโร ง พยาบาล 19 ครั้ง คิดเป็นอัตราความชุกร้อยละ 5.0 โดยกลุ่มที่มีความชุกของการติดเชื้อสูงสุด คือกลุ่มทารกแรกเกิด อายุ ร กรรม รองลงมาคือกลุ่มทารกแรกเกิดศัลยกรรม และกลุ่มผู้ป่วยเด็กวิกฤต ICU ตามลำดับ ตำแหน่งที่มีการ ติดเชื้อในโรงพยาบาลมากที่สุดคือ การติดเชื้อปอดอักเสบ (Pneumonia) พบจำนวน 10 ครั้ง คิดเป็นร้อยละ 2.6 รองลงมา คือ การ ติดเชื้อในกระแสโลหิต (BSI) พบ 5 ครั้ง คิดเป็น ร้อยละ 1.3 และการติดเชื้อในทางเดินอาหาร (GI) พบ 2 ครั้ง คิดเป็น ร้อยละ 0.5 เชื้อจุลชีพที่พบเป็นสาเหตุมากที่สุดคือ เชื้ อ K lebsiella pneumoniae พบเป็นสาเหตุของ การติด เชื้อ 4 ครั้ง คิดเป็นสัดส่วนร้อยละ 21.1 รองลงมา คือ Acinetobacter baumannii, Pseudomonas aeruginosa และเชื้อ Respiratory Syncytial Virus พบเป็นสาเหตุของการ ติดเชื้อ 3 ครั้งเท่ากัน คิดเป็นสัดส่วนร้อยละ 15.8 จากข้อมูลการ ใช้ยา ปฏิชีวนะพบว่า มีผู้ป่วยได้รับยาปฏิชีวนะ 273 ราย คิดเป็นร้อยละ 72.2 และเป็นผู้ป่วยที่ได้รับยาปฏิชีวนะมากกว่า 2 ชนิ ด มี 109 ราย คิดเป็นร้อยละ 28.8 และจากการนำผล มาเปรียบเทียบกับข้อมูลการเฝ้าระวัง สามารถประเมินได้ค่าประสิทธิภาพการเฝ้าระวัง คิดเป็นร้อยละ 83.3 ซึ่งอยู่ใน เกณฑ์ชี้วัดคุณภาพคือ มากกว่าหรือเท่ากับร้อยละ 80.0" }
{ "en": null, "th": null }
{ "en": "This descriptive study examined levels of efficiency of human resource management in nursing department, organizational commitment of professional nurses, and relationships between personal factors and efficiency of human resource management of nursing department. The sample of 276 professional nurses who had worked at Queen Sirikit National Institute of Child Health more than 1 year was selected using simple random sampling. The questionnaire for collecting data consisted of 3 parts including the personal data, the efficiency of human resource management in nursing department, and the organizational commitment. Content validation was performed by health experts, the reliabilities of the efficiency human resource management and organizational commitment were Cronbach’s alpha coefficient of 0.96 and 0.94, respectively. Data were analyzed using percentage, mean, standard deviation, and Pearson product-moment correlation coefficient. The results: 1) the efficiency of human resource management in nursing department was at high level. ( = 3.61). 2) Organizational commitment of professional nurses was at moderate level. ( = 3.13). 3) The efficiency of human resource management in nursing department was significantly positively related to organizational commitment of professional nurses (r = 0.657) at the 0.01 level, while personal factors were not related to the organizational commitment of professional nurses. Nurse administrators should strengthen good relationships in the organization such as arranging organizational development activities (OD) that promote participation and increasing level of organizational commitment.", "th": "การศึกษาครั้งนี้เป็นวิจัยเชิงพรรณนา มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาระดับประสิทธิภาพการบริหารทรัพยากรมนุษย์ของกลุ่ม ภารกิจด้านการพยาบาล ระดับความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การ ของพยาบาลวิชาชีพ ความสัมพันธ์ของประสิทธิภาพการบริหาร ทรัพยากรมนุษย์ของกลุ่มภารกิจด้านการพยาบาล และปัจจัย ส่วนบุคคลกับความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การของพยาบาล วิชาชีพ กลุ่มตัวอย่าง คือ พยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานใน สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติมหาราชินีไม่น้อยกว่า 1 ปี จำนวน 276 คน ได้จากการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษามี 3 ส่วน คือ แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป แบบสอบถามประสิทธิภาพ การบริหารทรัพยากรมนุษย์ของกลุ่มภารกิจด้านการพยาบาล และแบบสอบถามความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การของพยาบาล วิชาชีพ ที่ผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาและวิเคราะห์ ค่าความเที่ยงได้ค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาคเท่ากับ 0.96 และ 0.94 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ความถี่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ ของเพียร์สัน ผลการศึกษาพบว่า 1) ประสิทธิภาพการบริหาร ทรัพยากรมนุษย์ของกลุ่มภารกิจด้านการพยาบาล อยู่ใน ระดับสูง ( = 3.61) 2) ความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การของ พยาบาลวิชาชีพ กลุ่มภารกิจด้านการพยาบาล อยู่ในระดับ ปานกลาง ( =3.13) 3) ประสิทธิภาพการบริหารทรัพยากร มนุษย์ ของกลุ่มภารกิจด้านการพยาบาล มีความสัมพันธ์ ทางบวก (r = 0.657) กับความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การของ พยาบาลวิชาชีพ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 ส่วน ปัจจัยส่วนบุคคลไม่มีความสัมพันธ์กับความยึดมั่นผูกพัน ต่อองค์การของพยาบาลวิชาชีพ ผู้บริหารทางการพยาบาล ควรจัดกิจกรรมกระชับความสัมพันธ์ภายในองค์การเพิ่มมากขึ้น เช่น กิจกรรมการพัฒนาองค์การ เพื่อสร้างบรรยากาศให้เกิดการ มีส่วนร่วม และเพิ่มระดับความยึดมั่นผูกพันในงานให้ เพิ่มมากขึ้น" }
{ "en": "The purpose of this research was to determine the effectiveness of inhaled drug counseling through the use of checklist. This study was a quasi - experimental design one group pretest-posttest design, in monk patients with Chronic Obstructive Pulmonary Disease. The data were accumulated during March-August 2012 from 40 monk patients. The item checklist was used to evaluate inhaled drug usage and counseling effectiveness. An evaluation for the effectiveness of inhaled drug counseling was conducted after monk patients were given counseling for a period of at least 3 days. The data were analyzed using a paired t – test. The results of this research after an experiment indicated a significant increase of monk patients’ usage of inhaled drug in the form of MDI, MDI with spacer, and Accuhaler (p < 0.001, p = 0.012 and p < 0.001 respectively). However, no significant difference was found in monk patients who used Turbuhaler. Before counseling, the problem of using MDI inhaler in those monk patients were not able to hold their breaths after inhaling (66.7% n=30), whereas problem of using Accuhaler and MDI with spacer inhaler was that monk patients did not know how to clean the devices (70%n=20 and100% n=7 respectively). After counseling of inhaler techniques, the most common problem was that monk patients were unable to correctly clean the devices (MDI= 28.6%, n=21, Accuhaler =20% n=15, MDI with spacer=42.9% n=7) as they were not aware that devices could be cleaned. As a result, the counseling by pharmacist through the use of checklist as a guideline is useful to clarify problems from using inhaler, increase accuracy for usage of inhaler in monk patients, and be an example for evaluation of inhaled drug usage.", "th": "การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลการให้ คำปรึกษาการใช้ยาสูดพ่นโดยใช้ Checklist วิธีการศึกษา เป็นการวิจัยเชิงทดลอง ในรูปแบบ Cohort study, One group Pretest-Posttest Design ศึกษาในพระอาพาธผู้ป่วยในโรค ปอดอุดกั้นเรื้อรัง เก็บข้อมูลในช่วงเดือนมีนาคม-สิงหาคม พ.ศ. 2555 จำนวน 40 ราย ประเมินการใช้ยาสูดพ่นและ ให้คำปรึกษาด้านยาโดยใช้ Checklist รายข้อในกลุ่มพระสงฆ์ ที่พบปัญหา ต่อมาทำการประเมินผลการให้คำปรึกษาการ ใช้ยาสูดพ่น หลังจากให้คำปรึกษาเป็นเวลาอย่างน้อย 3 วัน ผลการศึกษาพบว่า เมื่อประเมินเทคนิคการใช้ยาสูดพ่นโดยใช้ paired t-test พบว่าพระอาพาธมีเทคนิคการใช้ยารูปแบบ MDI, MDI with spacer และ Accuhaler เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติ (p < 0.001, p = 0.012 และ p < 0.001) ตามลำดับ แต่ไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในกลุ่ม พระอาพาธที่ใช้ Turbuhaler ปัญหาการใช้ยาสูดพ่นก่อนให้ คำปรึกษาของยาสูดพ่นแบบ MDI คือ พระอาพาธไม่สามารถ กลั้นหายใจหลังสูดพ่นยา (66.7% n = 30) ส่วน Accuhaler และ MDI with spacer คือพระอาพาธไม่ทราบวิธีทำความสะอาด เครื่อง (70% n = 20 และ 100% n = 7 ตามลำดับ) เมื่อประเมิน หลังให้คำปรึกษาเทคนิคการใช้ยาสูดพ่นพบว่า ปัญหาที่พบ มากสุดคือพระอาพาธไม่สามารถทำความสะอาดเครื่องอย่าง ถูกต้อง (MDI = 28.6% n = 21, Accuhaler = 20% n = 15, MDI with spacer = 42.9% n = 7) สาเหตุเกิดจากพระอาพาธ ไม่ทราบว่าอุปกรณ์สามารถทำความสะอาดได้ ดังนั้น สรุปได้ว่า การให้คำปรึกษาโดยเภสัชกรซึ่งนำ Checklist มาเป็นแนวทาง ทำให้ทราบปัญหาการใช้ยาสูดพ่นอย่างชัดเจนและเพิ่มความ ถูกต้องในการใช้ยาของพระอาพาธ และใช้เป็นตัวแบบในการ ประเมินการใช้ยาสูดพ่นได" }
{ "en": "This present study aimed to identify the predictive factors for lower extremity amputation (LEA) in type 2 diabetic mellitus patients. A total of 142 diabetic foot patients who were admitted in Doembangnangbuat hospital, Suphanburi province during October 2010 to September 2015 were recruited into this cross-sectional descriptive study. Among these patients, 71 (50%) who underwent LEA were considered as an experimental group and 71 (50%) who the ulcer healed without LEA were considered as a control group. Demographic, occupational, socioeconomic, behavioral and clinical data including laboratory testing were interviewed and recorded. The studied variables were analyzed with SPSS program using Stepwise Multiple Regression Analysis method. Of all 36 factors, only 6 factors which were wound severity (Wagner’s classification), ostemyelitis, diabetic control behavior, foot care behavior, low-density lipoprotein cholesterol and duration of ulcer before admission were considered as significant predictors for LEA (R2 = 80.0, p-value < 0.05)", "th": "ตัวอย่าง เป็นผู้ป่วยที่เป็นแผลที่เท้าและรักษาที่แผนกผู้ป่วยใน ของโรงพยาบาลเดิมบางนางบวช จังหวัดสุพรรณบุรี ระหว่าง เดือนตุลาคม พ.ศ. 2553-เดือนกันยายน พ.ศ. 2558 เป็นเวลา 5 ปี กลุ่มตัวอย่างจำนวน 142 ราย โดยแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มทดลอง เป็นผู้ป่วยแผลเท้าเบาหวานที่ถูกตัดนิ้วเท้าหรือ ตัดขา จำนวน 71 ราย และกลุ่มควบคุม เป็นผู้ป่วยแผลเท้า เบาหวานที่ไม่ถูกตัดนิ้วเท้าหรือตัดขา จำนวน 71 ราย เครื่องมือ ที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ ข้อมูลส่วนบุคคล ข้อมูลทางคลินิก ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการและแบบสัมภาษณ์ด้าน พฤติกรรม ทั้งหมด 36 ตัวแปร นำมาวิเคราะห์การถดถอย พหุคูณแบบเป็นขั้นตอนพบว่ามี 6 ตัวแปรคือ ระดับความลึก การติดเชื้อของแผล (Wagner’s Classification) การติดเชื้อ ในกระดูก พฤติกรรมการควบคุมโรคเบาหวาน พฤติกรรมการ ดูแลเท้าของผู้ป่วยเบาหวาน ค่า LDL- Cholesterol และจำนวน วันเป็นแผลก่อนรับไว้รักษาในโรงพยาบาล ร่วมกันทำนาย โอกาสที่ผู้ป่วยแผลเท้าเบาหวานจะถูกตัดนิ้วเท้าหรือตัดขาได้ ร้อยละ 80.0 โดยมีความสำคัญตามลำดับและมีนัยสำคัญทาง สถิติที่ระดับ 0.05" }
{ "en": "The purposes of this descriptive research were: 1) To study guidelines and approaches of self-care management methods by Buddhist monks with type 2 diabetes, and 2) To propose the success model of selfcare management by monks at the diabetes clinic in Priest Hospital. The key informants were 20 monks with type 2 diabetes mellitus who attended the diabetes clinic in Priest Hospital. They were selected by inclusion criteria from the monks who had HbA1C ? 6.5% for 4 years (2011 to 2016), and had no history of hospital admission with diabetic complications. The research tools comprised a personal data record form and semi-structures interviewing. Tools were verified by 5 experts, CVI is 0.93. The data were analyzed by content analysis. The research findings were as follow; 1) self-care management methods by monks with type 2 diabetes included, (1) perception of being a diabetes patients, perception on diabetic signs and symptoms, as well as diabetic complications gained by themselves and other health care personnel, (2) setting their goals of self-care management, and (3) directing the self-management approaches on physical, mental, emotional, and spiritual aspects. 2) the success model of diabetic self-care management was composed of (1) the internal factors which based on 4 Noble Truths, Suffering, the Origin of Suffering, the Extinction of Suffering, the pathleading to the ExtinctionofSuffering and (2) the external factors comprised health care personnel, and environment of hospital, health management in temples, and the merit of the secular community.", "th": "การวิจัยเชิงพรรณนาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษา แนวทางและวิธีการจัดการการดูแลตนเองของพระสงฆ์อาพาธ ด้วยเบาหวานชนิดที่ 2 และ 2)เสนอรูปแบบการจัดการการดูแล ตนเองที่ประสบความสำเร็จของพระสงฆ์อาพาธด้วยเบาหวาน ชนิดที่ 2 ที่มารับบริการที่คลินิกเบาหวาน โรงพยาบาลสงฆ์ ผู้ให้ข้อมูล คือ พระสงฆ์อาพาธด้วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่มารับ บริการที่คลินิกเบาหวาน โรงพยาบาลสงฆ์ จำนวน 20 รูป คัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจงจากผู้มีระดับน้ำตาลเฉลี่ยสะสม (HbA1C)? 6.5 % เป็นเวลา 4 ปี ย้อนหลังจากปี พ.ศ. 2555- พ.ศ. 2559 และไม่มีประวัติการนอนรักษาตัวในโรงพยาบาล ด้วยภาวะแทรกซ้อนจากเบาหวานเครื่องมือการศึกษา ประกอบ ด้วย แบบบันทึกข้อมูลทั่วไปและแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง ผ่านการตรวจความตรงตามเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 5 ท่าน ได้ค่าความตรง 0.93 การวิเคราะห์ข้อมูลใช้วิธีวิเคราะห์ เนื้อหา ผลการศึกษาพบว่า 1) แนวทางและวิธีการการจัดการ ดูแลตนเองของพระสงฆ์อาพาธด้วยเบาหวานชนิดที่ 2 มี 3 ประเด็นหลัก ได้แก่ (1) รับรู้ในการเป็นผู้ป่วยเบาหวาน รับรู้ถึง อาการและภาวะแทรกซ้อนโดยการศึกษาด้วยตนเองและจาก บุคลากรสาธารณสุข (2) มีเป้าหมายในการจัดการการดูแล ตนเอง และ (3) มีวิธีการจัดการการดูแลตนเองครอบคลุมทั้ง ร่างกายจิตใจอารมณ์ จิตวิญญาณ และ 2) รูปแบบการจัดการ การดูแลตนเองที่ประสบความสำเร็จของพระสงฆ์อาพาธ ประกอบด้วย (1) ปัจจัยภายในซึ่งเป็นการจัดการดูแลตนเอง ของพระสงฆ์อาพาธตามหลักอริยสัจสี่ ได้แก่ การรับรู้ทุกข์ สาเหตุแห่งทุกข์ การดับทุกข์ และการปฏิบัติเพื่อพ้นจากทุกข์ และ (2) ปัจจัยภายนอกได้แก่ บุคลากรสาธารณสุข สิ่งแวดล้อม ในโรงพยาบาล วัดกับการจัดการด้านสุขภาพในวัดและชุมชน การทำบุญตักบาตรของฆราวาสในชุมชน" }
{ "en": "This action research aimed to develop nursing standard of persistent pulmonary hypertension of newborns (PPHN) at Nopparat Rajathanee Hospital. Sixty – four register nurses, 15 high-risk pregnant women and 12 newborns with PPHN were involved by using purposive sampling. The research instruments are the standard of PPHN, self-evaluation test, satisfaction questionnaire, medical record and open-end questions. Instruments were validated by five specialists and the reliabilities each of 0.89, 0.85 and 0.79 respectively. Descriptive statistics, T-test, and Chi square were employed and the results are: 1. There was significant difference of knowledge in nurse practitioner between before and after using the nursing standard (p<0.05). 2. The mean score of nurse satisfaction to the standard of practice was at the high level ( =4.11, SD=0.43) and the mean satisfaction score of high-risk pregnant and parents was at the highest level ( =4.88, SD=0.63). 3. There was significant difference of complication of high-risk pregnant woman and newborns with PPHN between before and after using nursing standard (p<0.05). 4. There was significant difference of admission between before and after using nursing standard (p<0.05). 5. There was significant difference of average cost between before and after using nursing standard (p<0.05).", "th": "การศึกษานี้เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการ มีวัตถุประสงค์เพื่อ พัฒนามาตรฐานการพยาบาลภาวะความดันเลือดปอดสูงใน ทารกแรกเกิดโรงพยาบาลนพรัตนราชธานี ผู้ร่วมศึกษา คือ พยาบาลวิชาชีพจำนวน 64 คน ผู้คลอดกลุ่มเสี่ยงจำนวน 15 ราย และทารกที่มีภาวะความดันเลือดปอดสูงจำนวน 12 ราย โดย การสุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ 1) มาตรฐานการพยาบาลเพื่อป้องกันและดูแลภาวะ ความดันเลือดปอดสูงในทารกแรกเกิด 2) แบบวัดความรู้ของ พยาบาล 3) แบบประเมินความพึงพอใจของพยาบาลและ ผู้ป่วยต่อการใช้มาตรฐาน 4) แบบบันทึกผลการใช้มาตรฐาน การพยาบาล 5) คำถามปลายเปิดในการทำ Focus group โดย ผ่านการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ 5 ท่าน ตรวจสอบความเที่ยงของเครื่องมือชุดที่ 1-3 ได้ค่าความเที่ยง เท่ากับ 0.89, 0.85 และ 0.79 ตามลำดับ จากการวิเคราะห์ ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและ T-test และ Chi square พบว่า 1. คะแนนเฉลี่ยความรู้ของพยาบาลต่อการป้องกันและ ดูแลภาวะความดันเลือดปอดสูงในทารกแรกเกิดสูงกว่าก่อน ได้รับการพัฒนาการใช้มาตรฐานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) 2. คะแนนเฉลี่ยความพึงพอใจของพยาบาลต่อการ ใช้มาตรฐานหลังนำมาตรฐานสู่การปฏิบัติโดยรวมอยู่ในระดับดี ( =4.11, SD=0.43) และคะแนนเฉลี่ยความพึงพอใจของผู้คลอด กลุ่มเสี่ยงและมารดาทารกที่มีภาวะความดันเลือดปอดสูงอยู่ ในระดับดีมาก (=4.88, SD=0.63) 3. ภาวะแทรกซ้อนจาก มารดากลุ่มเสี่ยงและทารกที่มีภาวะ PPHN หลังใช้มาตรฐาน การพยาบาลลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05) 4. จำนวนวันนอนของทารกที่มีภาวะความดันเลือดปอดสูง หลังนำมาตรฐานการพยาบาลสู่การปฏิบัติลดลงอย่างมีนัย สำคัญทางสถิติ (p<0.05) 5. ค่ารักษาพยาบาลของทารกที่มี ภาวะความดันเลือดปอดสูง หลังนำมาตรฐานการพยาบาล สู่การปฏิบัติต่ำกว่าก่อนได้รับการพัฒนาการใช้มาตรฐานอย่าง มีนัยสำคัญทางสถิติ (p<0.05)" }
{ "en": "measurements were calculated. The various measurement parameters were compared with emphasis on the maximum and minimum thickness. Results : The mean maximum thickness of patella was 22.08 mm. with a SD of 3.09 mm. The mean minimum thickness of patella was 12.39 mm. with a SD of 2.13 mm. The mean width of patella was 36.18 mm. with a SD of 3.28 mm. and the mean height was 33.25 mm. with a SD of 1.94 mm. Conclusion : The mean maximum thickness of Thai cadaveric patella was 22.08 mm. which was similar to other studies and from this study we concluded that after patellar bone cut the thickness of the patellar implant that appropriate should be 7.5 mm to 8.5 mm. So this could restore the normal patella thickness in total knee arthroplasty", "th": "วัตถุประสงค์ : การศึกษานี้เพื่อรู้ขนาดและมิติของ ลูกสะบ้าในศพดองคนไทย วิธีการ : ลูกสะบ้า จำนวน 97 ลูก ในศพดองคนไทย ได้รับการวัดขนาดในมิติต่างๆ ทั้งความกว้าง ความยาว และความหนา โดยวิธีวัดด้วยเวอร์เนียร์แคลลิปเปอร์ ชนิดเดียวกับที่ใช้ในการวัดขนาดของลูกสะบ้าในเวลาการทำ ผ่าตัดข้อเข่าเทียมและโดยวิธีการเข้าถึงลูกสะบ้าศพดองด้วยวิธี การผ่าตัดแบบเดียวกับการผ่าตัดจริงด้วย ผลการศึกษา : ค่าเฉลี่ยความหนามากที่สุดของลูกสะบ้าในศพดองคนไทย มีค่าเท่ากับ 22.08 มิลลิเมตร โดยมีค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน +3.09 มิลลิเมตร ค่าเฉลี่ยความหนาที่น้อยที่สุด อยู่ที่ 12.39 มิลลิเมตร โดยมีค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานที่ +2.13 มิลลิเมตร ค่าเฉลี่ยความกว้างอยู่ที่ 36.18 มิลลิเมตร ค่าเฉลี่ยความยาว อยู่ที่ 33.25 มิลลิเมตร สรุป : ค่าเฉลี่ยความหนาของลูกสะบ้า ในศพดองคนไทย อยู่ที่ 22.08 มิลลิเมตร และพอจะกล่าวได้จาก การศึกษานี้ว่าหลังจากที่ตัดกระดูกลูกสะบ้าแล้วความหนาของ กระดูกลูกสะบ้าเทียมที่ควรเลือกใช้ ควรอยู่ระหว่าง 7.5-8.5 มิลลิเมตร ซึ่งจะสามารถทำให้ลูกสะบ้าผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัด ข้อเข่าเทียมมีความหนาเท่าของเดิมและจะทำให้ข้อสะบ้า เข่าเทียมในผู้ป่วยสามารถกลับมาทำงานได้อย่างใกล้เคียงเป็น ธรรมชาติที่สุด" }
{ "en": "A research and development was developed Cognitive Behavioral Therapy program for methamphetamine dependence who have depression. This study was divided into 4 phases: 1) an exploration of depression in methamphetamine patients atPrincess Mother National Institute on Drug Abuse Treatment (PMNIDAT). The samples were methamphetamine patients who admitted in PMNIDAT are 241 persons. The data were collected by Beck Depression Inventory-I during June 9 - 13, 2016. 2) The development of Cognitive Behavioral Therapy program for methamphetamine dependence who had depression 3) Try out the program and 4) Determination the effect of the program by analyzed 2 elements: Depression scores and negative automatics thought scores. The studied samples were selected by purposive sampling, divided into 2 groups: an experimental and a control group (20:20). The experimental group participated in a Cognitive Behavioral Therapy program based on Beck’s concept. The data were collected between August 10 and October 31, 2016. The therapy had 9 sessions of 120 minutes, whereas the control group received normal treatment. The data in experimental and control group were collected consecutively: the first day, the last day of participation and one month follow - up. Quantitative analyses were expressed as percentage, standard deviation, Chi-square and Fisher’s Exact Test. To compare the effectiveness of the program between pre-post and the 2 groups, paired t-test and independent t-test were performed. Result : The most of methamphetamine patients (27.0%) of severe depression level, followed by mild and moderate level 23.7% and 17.0% respectively. The effect of Cognitive Behavioral Therapy program. The experimental group can develop themselves after participating better than before attending for 2 elements. The depression and negative automatics thought scores were significantly lower than those before experiment (p<0.01). Moreover, these scores in experimental group were significantly lower than those in control group. When follow - up after one month, the experimental group had persistence of negative automatics thought better than the control group, but depression scores were not different", "th": "การวิจัยและพัฒนานี้มีวัตถุประสงค์ศึกษาภาวะซึมเศร้า ของผู้ป่วยเมทแอมเฟตามีนที่เข้ารับการบำบัดรักษาในสถาบัน บำบัดรักษาและฟื้นฟูผู้ติดยาเสพติดแห่งชาติบรมราชชนนี (สบยช.) พัฒนาโปรแกรมการบำบัดความคิดและพฤติกรรม (CBT) สำหรับผู้ป่วยเมทแอมเฟตามีนที่มีภาวะซึมเศร้า และ ศึกษาประสิทธิผลของโปรแกรมการบำบัดความคิดและ พฤติกรรม (CBT) สำหรับผู้ป่วยเมทแอมเฟตามีนที่มีภาวะ ซึมเศร้าระหว่างกลุ่มที่ได้โปรแกรมการบำบัดความคิดและ พฤติกรรมร่วมกับการบำบัดปกติกับกลุ่มที่ได้รับการบำบัด ตามปกติ แบ่งการศึกษาเป็น 4 ขั้นตอน คือ 1) การศึกษาภาวะ ซึมเศร้าของผู้ป่วยเมทแอมเฟตามีน กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วย เมทแอมเฟตามีนที่เข้ารับการบำบัดรักษาแบบผู้ป่วยในของ สบยช. จำนวน 241 ราย ด้วยแบบประเมินภาวะซึมเศร้าของเบค (Beck Depression Inventory-I) 2) การพัฒนาโปรแกรมบำบัด ความคิดและพฤติกรรม (CBT) สำหรับผู้ป่วยเมทแอมเฟตามีน ที่มีภาวะซึมเศร้า 3) การทดลองใช้โปรแกรมฯ และ 4) ศึกษา ประสิทธิผลของโปรแกรมฯ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยเมทแอมเฟตามีน ที่มีภาวะซึมเศร้าที่เข้ารับการบำบัดแบบผู้ป่วยในระยะฟื้นฟู สมรรถภาพ จำนวน 40 ราย สุ่มอย่างง่ายโดยการจับฉลาก แบ่งออกเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมกลุ่มละ 20 ราย กลุ่มทดลองได้รับการบำบัดปกติร่วมกับกิจกรรมตามโปรแกรม บำบัดความคิดและพฤติกรรม จำนวน 9 ครั้งๆ ละ 120 นาที นาน 3 สัปดาห์ ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับกิจกรรมการบำบัดตาม ปกติของสถานบำบัด ประเมินผลก่อนการทดลอง หลังการ ทดลอง และติดตามหลังการทดลอง 1 เดือน เครื่องมือที่ใช้เป็น แบบประเมินภาวะซึมเศร้าและแบบประเมินความคิดอัตโนมัติ ด้านลบ ตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้เชี่ยวชาญ นำมา ทดลองใช้และหาค่าความเชื่อมั่นได้เท่ากับ 0.93 และ 0.78 ตาม ลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยจำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน Chi-square และ Fisher’s Exact Test วิเคราะห์ประสิทธิผลของโปรแกรมบำบัดความคิดและ พฤติกรรมด้วยสถิติค่าทีทั้ง paired t-test และ independent t-test ผลการศึกษา พบว่า ผู้ป่วยเมทแอมเฟตามีนส่วนใหญ่ มีภาวะซึมเศร้าระดับมากร้อยละ 27.0 รองลงมาคือ มีภาวะซึมเศร้า ระดับน้อยและระดับปานกลาง คิดเป็นร้อยละ 23.7 และ ร้อยละ 17.0 ตามลำดับ ประสิทธิผลของโปรแกรมการบำบัด ความคิดและพฤติกรรมสำหรับผู้ป่วยเมทแอมเฟตามีนที่มีภาวะ ซึมเศร้า พบว่า ผู้ป่วยกลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยคะแนนภาวะ ซึมเศร้า และความคิดอัตโนมัติด้านลบต่ำกว่าก่อนการทดลอง และต่ำกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 เมื่อติดตามหลังการทดลอง 1 เดือน กลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ย คะแนนความคิดอัตโนมัติด้านลบต่ำกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 แต่ไม่พบความแตกต่างของ ค่าเฉลี่ยคะแนนภาวะซึมเศร้าในกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม" }
{ "en": "Chronic hepatitis B and hepatitis C virus infections is major public health problems. This prevalence survey of chronic hepatitis B and hepatitis C infection was conducted in Nongpakrang subdistrict, Muang district of Chiang Mai province from December 2015 to February 2016. Blood samples were drawn and tested for HBsAg and HCV Ab. A total of 1,084 persons, aged 15-47 years participated in this study, and we found 44 HBsAg positive and 14 HCV Ab positive samples. The percentage of prevalence of chronic hepatitis B infection was estimated at 0.6. The prevalence percentage in women was higher than men. Which found to be 0.9 and 0.6, respectively. The percentage of prevalence of hepatitis C infection was estimated at 0.1 which found in people age greater than 55 years old. There was also a gradual increase in prevalence of the infection with advancing age, indicating a need for targeted screening. Early detection of infection would facilitate early treatment, and reduce complications associated with chronic hepatitis B and C infection", "th": "การติดเชื้อไวรัสตับอักเสบบีเรื้อรังและไวรัสตับอักเสบซี เป็นปัญหาสาธารณสุขที่สำคัญ เพราะทำให้ผู้ป่วยเสี่ยงต่อการ เป็นมะเร็งตับและเสียชีวิตก่อนวัยอันควร การสำรวจความชุก ของการติดเชื้อไวรัสตับอักเสบบีเรื้อรังและไวรัสตับอักเสบซี ดำเนินการในชุมชนตำบลหนองป่าครั่ง อำเภอเมือง จังหวัด เชียงใหม่ โดยการเจาะเลือดตรวจหา HBsAg (การติดเชื้อไวรัส ตับอักเสบบีเรื้อรัง) และตรวจหา HCV Ab (การติดเชื้อไวรัสตับ อักเสบซี) พบว่าระหว่างเดือนธันวาคม 2558–เดือนกุมภาพันธ์ 2559 มีผู้เข้าร่วมโครงการอายุระหว่าง 15-74 ปี จำนวน 1,084 ราย พบการติดเชื้อตับอักเสบบีเรื้อรัง 44 ราย คิดเป็นความชุก ร้อยละ 0.6 โดยเพิ่มขึ้นตามอายุที่มากขึ้น พบความชุกในเพศ หญิงสูงกว่าเพศชาย คือ ร้อยละ 0.9 ส่วนในผู้ชายพบความชุก ร้อยละ 0.6 ส่วนการติดเชื้อตับอักเสบซีพบ 14 ราย คิดเป็นความ ชุกร้อยละ 0.1 ซึ่งพบเฉพาะในกลุ่มอายุ 55 ปี ขึ้นไปเท่านั้น การ พบความชุกของการติดเชื้อสูงในกลุ่มที่มีอายุมากขึ้นเป็น ประเด็นที่สำคัญในพิจารณาการตรวจคัดกรองการติดเชื้อ เพราะทำให้ที่ผู้ติดเชื้อได้รับการรักษาทันเวลา เป็นการลด โอกาสการแพร่เชื้อและลดภาวะแทรกซ้อนต่างๆ" }
{ "en": "Asthma is a common chronic disease in children and impact to quality of life. The appropriated care includes medications and prevention of acute exacerbation. Caregivers’ understanding of the disease process, appropriate use of medications and prevention of acute exacerbation are important for effective management especially in children. This descriptive study aim to assess the caregiver asthma knowledge, level of control, quality of life and relationship between variables in Thai asthmatic children Cross sectional study was conducted, Children with diagnosed asthma were recruited at Lahansai Hospital during October 1st, 2015 to February 29th, 2016. Quality of life and caregivers’ knowledge were collected using questionnaires. Demographic data, disease characteristic, compliance and level of control were recorded. Quality of life was evaluated by Pediatric Asthma Quality in Life Questionnaire (PAQLQ). 120 asthmatic children were enrolled. Mean aged was 5.60 ? 3.86 yrs. Total mean score of asthma knowledge was 11.77 ? 2.5 (61.6%) out of 25 points. The lowest scores were the exacerbation knowledge (55.7%) followed by the treatment knowledge (60.2%). Most asthmatic children were controlled (55.1%). The mean total quality of life scores was 5.63 ? 1.24. The activity domain was highest and the symptom was lowest. There were significant correlation between the good inhalation techniques and the quality of life, but no correlation between caregiver asthma knowledge and level of control or Quality of life in asthmatic children. Conclusion : The knowledge of inhalation techniques and good inhalation usages are associated with quality of life in asthmatic children’s.", "th": "โรคหืดเป็นโรคเรื้อรังที่พบบ่อยในเด็ก มีแนวโน้มเพิ่มขึ้น และมีผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตเด็ก การรักษาที่เหมาะสม ประกอบด้วยการใช้ยา การป้องกันการกำเริบของอาการ ดังนั้น ผู้ดูแลผู้ป่วยควรมีความรู้เกี่ยวกับโรค การใช้ยา และการป้องกัน การกำเริบของอาการเพื่อการรักษาที่มีประสิทธิภาพโดยเฉพาะ ในผู้ป่วยเด็ก การศึกษานี้เป็นแบบเชิงพรรณนา โดยเก็บข้อมูล ในเด็กที่มาตรวจในคลินิกโรคหืด ช่วง 1 ตุลาคม 2558 ถึง 29 กุมภาพันธ์ 2559 ให้ผู้ดูแลทำแบบทดสอบความรู้เรื่องโรคหืด และทดสอบคุณภาพชีวิตในเด็กที่มีอายุมากกว่าหรือเท่ากับ 7 ปี โดยใช้แบบสอบถาม Pediatric Asthma Quality in Life Questionnaire (PAQLQ) พบว่ามีผู้ป่วย 120 ราย อายุเฉลี่ย 5.60 ? 3.86 ปี จากการประเมินคะแนนความรู้ผู้ดูแลพบว่า มีคะแนนความรู้โรคหืดโดยรวมเฉลี่ย 11.77 ? 2.5 คะแนน (ร้อยละ 61.6) จากคะแนนเต็ม 25 คะแนน ซึ่งอยู่ในระดับต่ำ โดยมีคะแนนความรู้เรื่องอาการกำเริบ (ร้อยละ 55.7) และการ รักษา (ร้อยละ 60.2) น้อยที่สุดตามลำดับ การประเมินระดับ การควบคุมโรคส่วนใหญ่ควบคุมโรคได้ดีร้อยละ 55.1 คะแนน คุณภาพชีวิตโดยรวมเฉลี่ย 5.63 ? 1.24 คะแนน จากคะแนน เต็ม 7 ซึ่งอยู่ในเกณฑ์ดี คะแนนคุณภาพชีวิตรายด้านพบว่า มีคะแนนคุณภาพชีวิตด้านขีดจำกัดการทำกิจกรรมสูงสุด และด้านอาการแสดงของโรคต่ำที่สุด พบมีความสัมพันธ์ ระหว่างการพ่นยาได้ถูกต้องและคุณภาพชีวิตในเด็กโรคหืด แต่ไม่พบความสัมพันธ์ระหว่างความรู้ของผู้ดูแลกับการควบคุมโรคหรือคุณภาพชีวิตของเด็กโรคหืด สรุป : ความรู้เรื่องเทคนิค การพ่นยาและใช้ยาพ่นได้ถูกต้องมีผลต่อคุณภาพชีวิตของ ผู้ป่วยโรคหืดเด็ก" }
{ "en": "Nasal endoscopy is common procedure in rhinologic examination. Topical intranasal anesthesia and topical decongestant are usually used to relieve patients’pain and distress. This study aimed to determine whether there is a difference in the efficiency between two methods of endoscopic nasal preparation. A single-blinded randomizedcontrolled trial was conducted in adult patients undergoing rigid nasal endoscopy at the Rhinology clinic, Department of Otorhinolaryngology, Faculty of Medicine, Siriraj Hospital, Mahidol University. Nasal cavities were randomized to receive solution. The solution, which we used, were 3% ephredrine and 4% lidocaine spray twice or once same spray solution, and following by nasal packing with cotton bud soaked with solution before nasal endoscopy. Following the procedure, patients completed a survey assessing level of pre-endoscopic and post-endoscopic distress, post-endoscopic pain, satisfaction, and doctor completed a survey assessing the visualization of nasal structure. There were no statistically significant difference between two groups in the visualization of nasal structures, level of preendoscopic and postendoscopic distress (p=0.44), and post endoscopic pain (p=0.13). However, the patients’ satisfaction was found to be greater after the administration of 3% ephedrine and 4% lidocaine spray twice (95% CI 0.05-1.3) (p=0.03).Two methods of preendoscopic of nasal preparation can be equally used for nasal endoscopy", "th": "การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบผลของ การเตรียมผู้ป่วยส่องกล้องตรวจจมูก 2 รูปแบบ โดยพิจารณา จากการยุบบวมของเยื่อบุจมูกขณะส่องกล้อง และประเมิน ความรู้สึกผู้ป่วยเกี่ยวกับความวิตกกังวลก่อน-หลังการส่อง กล้องตรวจ ความเจ็บภายหลังตรวจ และความพึงพอใจโดยรวม กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ที่มีอายุมากกว่า 18 ปี และไม่เคยได้รับ การผ่าตัดภายในจมูก จำนวน 158 ราย แบ่งเป็นกลุ่มควบคุม (พ่นยา 3% ephedrine และ 4% lidocaine ตามด้วยการใส่ ยาชาจมูกด้วย cotton bud) และกลุ่มทดลอง (การพ่นยา 3% ephedrine และ 4% lidocaine อย่างละ 2 ครั้ง) กลุ่มละ 79 ราย เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม สถิติที่ใช้คือ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน 95% ความเชื่อมั่น ผลการศึกษาพบว่า การเตรียมส่องกล้องด้วยวิธีการพ่นยา 3% ephedrine และ 4% lidocaine อย่างละ 2 ครั้ง ห่างกัน 5 นาที สามารถเตรียมผู้ป่วย สำหรับการส่องกล้องตรวจจมูกได้ไม่ด้อยกว่าวิธีเดิม ผู้ป่วยมี ความพึงพอใจมากกว่า (p-value = 0.03) ที่ช่วงความเชื่อมั่น 95% (0.05, 1.3) ส่วนคะแนนความเจ็บหลังการเข้ารับการตรวจ โพรงจมูกกลุ่มทดลองน้อยกว่ากลุ่มควบคุม คะแนนความวิตก กังวลเทียบก่อนและหลังของผู้ป่วยแต่ละราย กลุ่มทดลอง มากกว่ากลุ่มควบคุมอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value = 0.13 และ 0.44 ตามลำดับ)" }
{ "en": "NSAIDs are widely used; however, they are also nephrotoxicity with both acute and chronic effects on kidney function especially in chronic kidney disease (CKD) patients. Currently, it is not known whether natural history of NSAIDs kidney disease in a long term if we can stop drug usage. This study was a prospective controlled cohort study when cases were CKD patients stage 2-5 who had discontinued NSAIDs and control were CKD patients who did not take NSAIDs. After enrolled study, all patients were evaluated for etiology of CKD and received standard medical care for CKD including ACE inhibitor or ARB, blood pressure target < 130/80 mmHg. For NSAIDs group, types of NSAIDs kidney disease were classified as 1. hemodynamic mediated acute kidney injury 2. acute interstitial nephritis 3. renal papillary necrosis and 4. NSAIDs with other kidney diseases. Intensive counselling of NSAIDs toxicity were endorsed to all patients and NSAIDs prescription were not allowed during study. The study divided into two phases, the first phase (first two-three months) was designed for treating NSAIDs kidney problems and the second phase (next 12 months) was for caring of CKD. A control group was enrolled at the second phase of the study. Result of the study, there were 48 patients enrolled in each group. For NSAIDs group, increasing of eGFR for 4.3 ml/min in the first phase followed by 0.9 ml/min per 1.73 m2 in the second phase were observed. For control group, the second phase, decreasing in eGFR for-2.3 ml/min per 1.73 m2 per year were observed. Comparison between groups a difference during second phase were 3.2 ml/min per 1.73 m2 per year (p-value = 0.071), but total difference in eGFR were 5.2 ml/min per 1.73 m2 per year when combined phase 1 and 2 (p-value = 0.017). In the first phase, the most eGFR improvement was observed in acute interstitial nephritis group (32.0 ? 45.3 ml per min) and then hemodynamic mediated acute kidney injury (6.0 ? 20.0 ml/min). In second phase, there was marked improvement of renal function in renal papillary necrosis group (6.5 ? 9.4 ml/min per year). Conclusion: Our results indicated that avoidance of NSAIDs used in CKD patients for 1 year were associated with improved renal function. It was important to know type of NSAIDs kidney disease before treatment because it may effect outcomes and prognosis.", "th": "ยากลุ่ม Non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) เป็นยาที่มีการใช้อย่างแพร่หลายแต่มีผลเสียต่อไตทั้งระยะสั้น และระยะยาว โดยเฉพาะผู้ป่วยโรคไตเรื้อรังแต่ยังไม่ทราบว่า การหยุดยาระยะยาวจะมีผลฟื้นการทำงานของไตเพียงใด จึงได้ ทำการศึกษาเพื่อประเมินการทำงานของไตหลังหยุดยา NSAIDs เป็นเวลา 1 ปี ในผู้ป่วยโรคไตเรื้อรังระยะที่ 2-5 ที่มีประวัติใช้ยา NSAIDs ต่อเนื่อง เทียบกับผู้ป่วยโรคไตเรื้อรังระยะเดียวกัน ที่ไม่มีประวัติใช้ยา NSAIDs เป็นกลุ่มควบคุมหลังเข้าการศึกษา ทั้งสองกลุ่มได้รับการวินิจฉัยสาเหตุของโรคไต ระยะของโรค ไตเรื้อรังและดูแลโรคไตเรื้อรังตามมาตรฐาน ควบคุมความดัน โดยมีเป้าหมายต่ำกว่า 130/80 มิลลิเมตรปรอท โดยยา enalapril หรือ losartan สำหรับกลุ่ม NSAIDs มีการสืบค้นตามขั้นตอน เพื่อวินิจฉัยชนิดของโรคไตจาก NSAIDs ได้แก่ 1. hemodynamic mediated acute kidney injury 2. acute interstitial nephritis 3. renal papillary necrosis และ 4. NSAIDs ร่วมกับโรค ไตเรื้อรังอื่นๆ ผู้ป่วยจะได้รับคำแนะนำให้หยุดยา NSAIDs รวมทั้ง ติดตามการหยุดยาเป็นเวลา 1 ปี การศึกษาแบ่งเป็นสองช่วง ช่วงที่หนึ่ง ระยะเวลาสองถึงสามเดือนแรกจะทำการหยุดยา NSAIDs และการรักษาตามประเภทของโรค ช่วงที่สอง ระยะ เวลา 12 เดือนถัดมา เป็นการรักษาโรคไตเรื้อรังและงด NSAIDs โดยกลุ่มควบคุมจะเข้าสู่การศึกษาช่วงที่สอง ผลการศึกษา มีจำนวนผู้ป่วยกลุ่มละ 48 ราย ค่า GFR ในกลุ่ม NSAIDs จะ ฟื้นตัวมากในช่วงแรกคิดเป็น 4.3 มิลลิลิตรต่อนาที และเพิ่มขึ้น 0.9 มิลลิลิตรต่อนาที/1.73 ม.2 ต่อปี ในช่วงที่สองขณะที่กลุ่ม ควบคุมนั้นค่า GFR ลดลง -2.3 มิลลิลิตรต่อนาที/1.73 ม.2 ต่อปี หรือคิดเป็นความแตกต่าง 3.2 ml/min per 1.73 m2 ต่อปี ซึ่งไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value = 0.071) เมื่อวิเคราะห์ ค่า GFR รวมสองช่วงพบว่าการฟื้นตัวของไตในกลุ่ม NSAIDs จะสูงกว่ากลุ่มควบคุม 5.2 มิลลิลิตรต่อนาที/1.73 ม.2 มีนัยสำคัญ ทางสถิติ (p-value = 0.017) เมื่อจำนกการฟื้นตัวของไต ตามประเภทของโรคไตที่เกิดจาก NSAIDs พบว่าในช่วงแรก พบการฟื้นตัวของไตมากสุดในกลุ่ม acute interstitial nephritis (32.0 ? 45.3 มิลลิลิตรต่อนาที) ตามมาด้วย hemodynamic mediated acute kidney injury (6.0 ? 20.0 มิลลิลิตรต่อนาที) ช่วงที่สองคือ renal papillary necrosis (6.5 ? 9.4 มิลลิลิตร ต่อนาทีต่อปี) สรุปการหยุดยา NSAIDs ต่อเนื่อง 1 ปีในผู้ป่วย โรคไตเรื้อรังที่มีประวัติใช้ยาอย่างต่อเนื่องทำให้การทำงาน ของไตดีขึ้นการวินิจฉัยชนิดของโรคไตจากยา NSAIDs มีความสำคัญต่อการรักษาและพยากรณ์โรค" }
{ "en": "The use of electrothermal bipolar vessel sealing system (LigasureTM) in head and neck surgery is currently increasing. It was reported to be reliable and safe. The aim of this study was to compare the efficiency of electrothermal bipolar vessel sealing system (LigasureTM) in controlling the hemostasis with mechanical ligation techniques for partial glossectomy combine with neck dissection surgery. A retrospective study was conducted between 2013 and 2015 in Lopburi cancer hospital. Twenty-one patients underwent surgery with the use of electrothermal bipolar vessel sealing system (LigasureTM) and twenty-one patients underwent surgery by mechanical ligation techniques. All patients’ files were reviewed for intraoperative blood loss, operative time, postoperative blood loss and length of stay. The results of the operations by using electrothermal bipolar vessel sealing system (LigasureTM) and mechanical ligation techniques were statistically significant different in term of intraoperative blood loss (50 milliliters, 150 milliliters; p<0.001), operative time (60 minutes, 70 minutes; p<0.001), postoperative blood loss (110 milliliters, 140 milliliters; p=0.045) and length of hospital stay (7 days, 8 days; p=0.027). In conclusion, partial glossectomy combine with neck dissection surgery using electrothermal bipolar vessel sealing system (LigasureTM) was a reliable method in controlling the hemostasis. It gave the less intraoperative blood loss, operative time, postoperative blood loss and length of hospital stay. However due to the high cost of electrothermal bipolar vessel sealing system (LigasureTM), it should be considered.", "th": "ในปัจจุบัน การใช้เครื่องมือ electrothermal bipolar vessel sealing system (LigasureTM) ในการช่วยผ่าตัดบริเวณศีรษะ และลำคอมีแนวโน้มเพิ่มมากขึ้น และมีหลายการศึกษาที่ รายงานว่าเป็นเครื่องมือที่เชื่อถือได้และปลอดภัย การศึกษานี้ เป็นการศึกษาย้อนหลัง มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบ ประสิทธิผลของการผ่าตัดลิ้นร่วมกับการผ่าตัดต่อมน้ำเหลือง บริเวณลำคอ โดยเครื่องมือ electrothermal bipolar vessel sealing system (LigasureTM) กับวิธีธรรมดาคือการผูกและ ตัดหลอดเลือด ในผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดลิ้นร่วมกับผ่าตัดต่อม น้ำเหลืองบริเวณลำคอที่กลุ่มงานโสต ศอ นาสิก โรงพยาบาล มะเร็งลพบุรี ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2556-2558 จำนวนผู้ป่วยที่ได้รับการ ผ่าตัดโดยใช้เครื่องมือ electrothermal bipolar vessel sealing system (LigasureTM) 21 ราย และวิธีธรรมดา 21 ราย โดย ทำการเก็บรวบรวมข้อมูลย้อนหลังเพื่อวิเคราะห์และเปรียบเทียบ ปริมาณเลือดออกขณะผ่าตัด ระยะเวลาการผ่าตัด ปริมาณ เลือดออกหลังผ่าตัด และระยะเวลาในการนอนโรงพยาบาลใน ผู้ป่วยทั้ง 2 กลุ่ม ผลการศึกษาพบว่าปริมาณเลือดออกขณะ ผ่าตัด ระยะเวลาการผ่าตัด ปริมาณเลือดออกหลังผ่าตัด และ ระยะเวลาในการนอนโรงพยาบาลในกลุ่มที่ใช้เครื่องมือ electrothermal bipolar vessel sealing system (LigasureTM) น้อยกว่ากลุ่มที่ใช้วิธีธรรมดาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (ปริมาณเลือดออกขณะผ่าตัด 50 มิลลิลิตร และ 150 มิลลิลิตร p<0.001, ระยะเวลาการผ่าตัด 60 นาที และ 70 นาที p<0.001, ปริมาณเลือดออกหลังผ่าตัด 110 มิลลิลิตร และ 140 มิลลิลิตร p=0.045, ระยะเวลาในการนอนโรงพยาบาล 7 วัน และ 8 วัน p=0.027) ดังนั้นจึงมีประโยชน์ในการนำเครื่องมือ electrothermal bipolar vessel sealing system (LigasureTM) มาใช้ในการ ผ่าตัดลิ้นร่วมกับการผ่าตัดต่อมน้ำเหลืองบริเวณลำคอ เพื่อลด ปริมาณเลือดออกขณะผ่าตัด ระยะเวลาการผ่าตัด ปริมาณ เลือดออกหลังผ่าตัด และระยะเวลาในการนอนโรงพยาบาล แต่ ควรต้องพิจารณาความคุ้มค่าทางด้านราคาของเครื่องมือด้วย" }
{ "en": "Contraceptive implant is an effective contraceptive method, and the World Health Organization (WHO) has recommended for teenagers. However, contraceptive implant use is still low among teenagers. Factors influencing adolescent’s postpartum implant use is not well documented and has not been taken seriously in Thailand. This study aimed to examine the rates of contraceptive use, and factors associated with the use of contraceptive implant among postpartum teenagers. This was a cross-sectional study. The participants were teenage mothers who gave childbirth at the Rajavithi hospital during 1st October 2013 to 31th December 2015. Data were collected from medical records, and telephone interview was conducted during 1st February 2016 to 30th April 2016. The questions about interviews comprised personal information, pregnancy, childbirth and contraception during postpartum periods from 6 weeks to 18 months. The participants were also asked in five items about knowledge of contraception. We included 460 postpartum teenagers into the study. Mean age was 17.79 ? 1.26 years (range 13-19 years). Most of them graduated junior high school (63.2%) and unemployed (42.4%). Contraceptive implant was most used for contraception in 144 participants (31.3%). Factors influencing the use of contraceptive implant were campaign contraceptive implant free of charge; Adjusted Odds Ratio 3.13 (95% CI: 1.91-5.13) and pregnancy during education; Adjusted Odds Ratio 2.04 (95% CI: 1.14-3.66). Although contraceptive implant was the most popular among postpartum teenagers in this study,however, the rate was only 31.3%. The free of charge campaign for contraceptive implant should provide continuously.", "th": "การใช้ฮอร์โมนฝังคุมกำเนิดเป็นวิธีการคุมกำเนิดที่มี ประสิทธิภาพสูงและเป็นวิธีที่องค์การอนามัยโลกแนะนำ สำหรับการคุมกำเนิดในวัยรุ่น แต่อัตราการใช้ฮอร์โมนฝังคุมกำเนิด หลังคลอดบุตรในวัยรุ่น และปัจจัยที่มีผลต่อการเลือกใช้ฮอร์โมน ฝังคุมกำเนิดยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด ดังนั้นการศึกษาครั้งนี้ จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอัตราการใช้ฮอร์โมนฝังคุมกำเนิด ในสตรีวัยรุ่นหลังคลอดบุตร ตลอดจนปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ กับการใช้ฮอร์โมนฝังคุมกำเนิด โดยได้ทำการศึกษาภาคตัดขวาง (cross-sectional study) ซึ่งกลุ่มตัวอย่างคือ สตรีหลังคลอด ที่เป็นวัยรุ่นอายุน้อยกว่า 20 ปี และมาคลอดบุตรที่โรงพยาบาล ราชวิถี ตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2556 - 31 ธันวาคม พ.ศ. 2558 ทำการเก็บรวบรวมข้อมูลจากเวชระเบียนและการสัมภาษณ์ทาง โทรศัพท์ในช่วงวันที่ 1 กุมภาพันธ์ - 30 เมษายน พ.ศ. 2559 ซึ่งแบบสัมภาษณ์ประกอบไปด้วย ข้อมูลทั่วไปส่วนบุคคล ข้อมูลเกี่ยวกับการคลอดบุตร การคุมกำเนิดในช่วงหลังคลอด ตั้งแต่ 6 สัปดาห์ จนถึง 18 เดือน และให้ทำแบบประเมินความ รู้เกี่ยวกับการคุมกำเนิดจำนวน 5 ข้อ รวบรวมข้อมูล วิเคราะห์ และรายงานผล ผลการศึกษาพบว่าสตรีหลังคลอดบุตรวัยรุ่น 460 ราย อายุเฉลี่ย 17.79 ? 1.26 ปี อายุต่ำสุด 13 ปี สูงสุด 19 ปี ด้านการศึกษาส่วนใหญ่จบระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้นร้อยละ 63.2 และสถานะด้านการประกอบอาชีพอยู่ในกลุ่มว่างงาน มากที่สุดร้อยละ 42.4 ในการศึกษานี้พบจำนวนผู้ใช้ฮอร์โมน ฝังคุมกำเนิดเท่ากับ 144 ราย คิดเป็นร้อยละ 31.3 สำหรับปัจจัยี่มีความสัมพันธ์กับการใช้ฮอร์โมนฝังคุมกำเนิดอย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติ ได้แก่ ช่วงระยะเวลาของการคลอดบุตรที่พบว่า การคลอดบุตรหลังจากมีโครงการให้บริการฮอร์โมนฝัง คุมกำเนิดฟรีของรัฐบาล มีโอกาสที่จะใช้ฮอร์โมนฝังคุมกำเนิด (Odds Ratio (95% CI)) เป็น 3.13 (1.91-5.13) เท่าเมื่อ เทียบกับกลุ่มที่คลอดบุตรก่อนมีโครงการ และปัจจัยด้าน การตั้งครรภ์ในระหว่างเรียนหนังสือ ซึ่งพบว่ากลุ่มที่เคยมีการ ตั้งครรภ์ในระหว่างเรียนหนังสือจะมีโอกาสใช้ฮอร์โมนฝัง คุมกำเนิด (Odds Ratio (95% CI)) เป็น 2.04 (1.14-3.66) เท่า เมื่อเทียบกับอีกกลุ่ม โดยสรุปแล้วการคุมกำเนิดด้วยวิธีการ ใช้ฮอร์โมนฝังคุมกำเนิดยังมีอัตราการใช้ที่น้อย ควรมีการส่งเสริม การใช้ด้วยวิธีการอื่นๆ เพิ่มเติม ซึ่งวิธีการส่งเสริมการใช้ฮอร์โมน ฝังคุมกำเนิดด้วยการให้บริการฟรีในปัจจุบัน พบว่ามีความ สัมพันธ์ต่อการเลือกใช้วิธีการคุมกำเนิดดังกล่าวเห็นควรให้มี การบริการต่อเนื่องไป" }
{ "en": "The objective of this study was to evaluate the relative factors for diabetic foot ulcer in diabetic mellitus type 2 patients. This case - control study involved 300 patients who were treated in Doembangnangbuat hospital and Health promoting hospital district Suphanburi province from October 2010 to September 2015. The subjects were 300 diabetic mellitus type 2 patients: 150 with non - diabetic foot ulcers patients and 150 with diabetic foot ulcer patients. Demographic, occupational, socioeconomic, behavior data and clinical data including laboratory testing were interviewed and recorded. The studied variables were analyzed with SPSS program using Univariate analysis method. Of all 31 factors, only 23 factors were considered as significant relative factors for diabetic foot ulcers (p-value <0.05). These factors were agriculture occupation average income per month <5,000 baht duration of diabetes?5years insulin use diabetic retinopathy diabetic nephropathy chronic venous insufficiency peripheral neuropathy peripheral arterial disease toe or foot deformity previous diabetic foot ulcer previous lower extremity amputations FBS?126 mg/dl HbA1c?8 g/dl Triglyceride?150 mg/dl HDL- Cholesterol ?40 mg/dl Hb?10 g/dl Serum Albumin?2.5 g/dl Serum Creatinine?1.5 g/dl diabetic knowledge attitude towards diabetes diabetic control behavior and foot care behavior", "th": "การศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเกิดแผลเท้า เบาหวานในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ในอำเภอเดิมบางนางบวช จังหวัดสุพรรณบุรี เป็นการศึกษาแบบ Case - Control Study กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่มารับการรักษาที่ โรงพยาบาลเดิมบางนางบวชและโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ ตำบล เขตอำเภอเดิมบางนางบวช จังหวัดสุพรรณบุรี ระหว่าง เดือนตุลาคม พ.ศ. 2553 - เดือนกันยายน พ.ศ. 2558 เป็นเวลา 5 ปี กลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 300 ราย แบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือ 1) ผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่ไม่มีแผลที่เท้า จำนวน 150 ราย 2) ผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่มีแผลที่เท้า จำนวน 150 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ ข้อมูลส่วนบุคคล ข้อมูลทาง คลินิก ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการและแบบสัมภาษณ์ ด้านพฤติกรรม โดยเก็บรวบรวมข้อมูลทั้งหมด 31 ตัวแปร เมื่อน้ำ ตัวแปรทั้งหมดมาวิเคราะห์หาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการ เกิดแผลเท้าเบาหวานพบว่ามี 23 ตัวแปร คือ อาชีพเกษตรกรรม รายได้เฉลี่ยต่อเดือน <5,000 บาท ระยะเวลาเป็นเบาหวาน ?5 ปี การใช้ยารักษาโรคเบาหวานชนิดฉีดจอประสาทตาเสื่อม จากเบาหวาน ไตเสื่อมจากเบาหวาน หลอดเลือดดำที่ขาเสื่อม ปลายประสาทเท้าเสื่อม หลอดเลือดแดงส่วนปลายตีบ ข้อนิ้วเท้า ผิดรูป เคยมีแผลมาก่อน การมีประวัติเคยตัดนิ้วเท้าหรือ ตัดเท้ามาก่อน FBS?126 mg/dl HbA1c?8 g/dl Triglyceride ?150 mg/dl HDL- Cholesterol?40 mg/dl Hb?10 g/dl Serum Albumin?2.5 g/dl Serum Creatinine?1.5 g/dl ความรู้เรื่องโรคเบาหวาน เจตคติต่อโรคเบาหวาน พฤติกรรม การควบคุมโรคเบาหวาน พฤติกรรมการดูแลเท้าของผู้ป่วย เบาหวาน โดยมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05" }
{ "en": "Objectives: To describe the characteristics of patients with fever who came to the outpatient department of Rajvithi Hospital during the outbreak of Influenza A (H1N1) 2009 from June - August 2009. The incidence and development of factors to be used for screening tool of Influenza A (H1N1) 2009 were also investigated. Methods: A cross-sectional descriptive study was conducted. Data were retrospectively collected about the history of fever at the outpatient department of Rajvithi Hospital between June and August 2009. All 10,777 cases were included into the study. The present study was divided into three phases; Phase 1 between 1 and 21 June 2009 which the outbreaks were spread internationally and first contacted in Thailand. Phase 2 between June 22 and July 27, 2009 which was an outbreak in Thailand, and Phase 3 between July 28 and August 31, 2009 that was the period of declined epidemic. Results: Of 10,777 patients, 54 patients (0.5%) were found in phase 1, 7,638 patients (70.9%) and 3,085 patients (28.6%) were observed in the phase 2 and 3 respectively. The mean age of these patients was 29.55?14.26 years. The incidence of Influenza A (H1N1) 2009 was 1.4%. Regarding the treatment phases, the incidence of Influenza A (H1N1) 2009 from phase 1 to 3 were 27.8%, 1.7% and 0.3%, respectively. Factors to be applied for screening of Influenza A (H1N1) 2009 were age <35 years, underlying diseases, pregnancy, cough, runny nose,shortness of breath, and WBC<10,000 cells/ml3 . The cut point of screening tool at 10 was considered as suspected Influenza A (H1N1) 2009 with sensitivity, specificity, positive predictive value, negative predictive value, and accuracy of 77%, 58.3%, 50.2%, 82.2%, and 64.9%, respectively. Conclusions: Incidence of Influenza A (H1N1) 2009 in patients with fever during June-August 2009 outbreak was 1.4%. Whereas the highest incidence rate (27.8%) was found in phase one of disease. During the outbreak, factors including age<35 years old, underlying diseases, pregnancy, cough, runny nose, respiratory distress, and WBC<10,000 cells/ml3 were applied to be used for screening. Influenza A (H1N1) 2009 outbreaks caused deaths more than seasonal influenza. Therefore, there should be a policy planning, prevention and treatment. The knowledge of former experience is used to support the management of emerging diseases, which may occur in the future", "th": "การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพรรณนาลักษณะของ ผู้ป่วยที่มารับบริการด้วยอาการไข้ ที่แผนกผู้ป่วยนอก โรงพยาบาล ราชวิถี ในช่วงที่มีการระบาดของ Influenza A (H1N1) 2009 ระหว่างมิถุนายน - สิงหาคม 2009 ตลอดจนศึกษาอุบัติการณ์ และพัฒนาปัจจัยที่ใช้ในการคัดกรองโรค Influenza A (H1N1) 2009 การศึกษานี้เป็นการศึกษาเชิงพรรณนาแบบตัดขวาง โดยเก็บข้อมูลย้อนหลังจากประวัติการเข้ารับการตรวจ ด้วยอาการไข้ที่แผนกผู้ป่วยนอกโรงพยาบาลราชวิถีระหว่าง เดือนมิถุนายน - สิงหาคม พ.ศ. 2552 จำนวนทั้งสิ้น 10,777 ราย โดยแบ่งเป็น 3 Phase คือ Phase 1 ระหว่างวันที่ 1 - 21 มิถุนายน พ.ศ. 2552 เป็นช่วงที่มีการระบาดในต่างประเทศและเริ่มมีการ ติดต่อในคนไทย Phase 2 ระหว่างวันที่ 22 มิถุนายน - 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2552 เป็นช่วงที่มีการระบาดในประเทศไทย และ Phase 3 ระหว่างวันที่ 28 กรกฎาคม - 31 สิงหาคม พ.ศ. 2552 เป็นช่วงที่การระบาดเริ่มลดลง ผลการศึกษาพบผู้ป่วย 10,777 ราย เข้ามารับบริการรักษาใน phase 1 ร้อยละ 0.5 phase 2 ร้อยละ 70.9 phase 3 ร้อยละ 28.6 อายุเฉลี่ย 29.55?14.26 ปี พบอุบัติการณ์ ของโรค Influenza A (H1N1) 2009 อยู่ที่ร้อยละ 1.4 โดย อุบัติการณ์ใน Phase 1, 2 และ 3 เป็นร้อยละ 27.8, 1.7 และ 0.3 ตามลำดับ สำหรับปัจจัยที่ใช้ในการคัดกรองโรค Influenza A (H1N1) 2009 ได้แก่ อายุ<35 ปี มีโรคประจำตัว มีภาวะตั้งครรภ์ ไอ มีน้ำมูก หายใจหอบเหนื่อย และ WBC<10,000 cells/ml3 โดยในการคัดกรองโรคกำหนดจุดตัดที่ 10 คะแนนขึ้นไปจะ ถือว่าคัดกรองสงสัยโรค Influenza A (H1N1) 2009 ค่าความไว ความจำเพาะ ค่าการทำนายผลบวก การทำนายผลลบ และ ค่าความถูกต้อง เป็นร้อยละ 77, 58.3, 50.2, 82.2 และ 64.9 ตามลำดับ ในการศึกษานี้สรุปได้ว่า อุบัติการณ์ของโรค Influenza A (H1N1) 2009 เท่ากับร้อยละ 1.4 อุบัติการณ์ของ โรคใน phase 1 สูงที่สุดร้อยละ 27.8 เนื่องจากเป็นช่วงที่มีการ ระบาดในต่างประเทศและเริ่มมีการติดต่อในคนไทยในช่วงที่มี การระบาดมากอาจพิจารณา ตัวแปรอายุ<35 ปี มีโรคประจำตัว/ ตั้งครรภ์ มีอาการไอ มีน้ำมูก หายใจหอบเหนื่อย และ WBC <10,000 cells/ml3 ร่วมพิจารณาในการคัดกรองโรค การระบาด ของโรค Influenza A (H1N1) 2009 ทำให้มีผู้ป่วยและผู้เสียชีวิต มากกว่าการเกิดไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาล และการระบาดคาด จะเกิดขึ้นได้อีก ดังนั้นจึงควรมีการเตรียมความพร้อมในการ วางแผนด้านนโยบายการป้องกันและรักษา โดยเฉพาะองค์ความรู้ จากประสบการณ์ที่ผ่านมาเพื่อรองรับสถานการณ์โรคอุบัติใหม่ ซึ่งอาจเกิดขึ้นในอนาคต" }
{ "en": null, "th": "ภูมิหลัง : การฉีดสีตรวจหลอดเลือดหัวใจมีโรคแทรกซ้อน ที่รุนแรงได้ร้อยละ 1.0 ในผู้ป่วยที่ความเสี่ยงสูง จึงน่าจะมี มาตรการคัดกรองเบื้องต้นก่อน โดยอาศัยปัจจัยพื้นฐานทาง คลินิกเพื่อแยกกลุ่มผู้ที่มีโอกาสพบความผิดปกติสูงหรือน้อย วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาปัจจัยทางคลินิกกับการตรวจพบ โรคหลอดเลือดหัวใจ (CAD) และหาแบบจำลองคะแนนทำนาย ของ CAD ในผู้ป่วยโรคลิ้นหัวใจไมตรัลรั่วที่จะเข้ารับ การผ่าตัดหัวใจ วิธีการศึกษา : ผู้ศึกษาทำการศึกษาจากข้อมูล เวชระเบียนผู้ป่วยที่เป็นโรคลิ้นหัวใจไมตรัลรั่วระดับปานกลาง ถึงมากที่วางแผนผ่าตัดลิ้นหัวใจ ของสถาบันโรคทรวงอก จังหวัดนนทบุรี ในระหว่างปี 2555 ถึง 2557 และผู้ป่วยได้มีการ ส่งตรวจฉีดสีหลอดเลือดหัวใจก่อนการผ่าตัด ศึกษาความสัมพันธ์ของปัจจัยทางคลินิกกับผลการตรวจฉีดสีหลอดเลือด หัวใจเพื่อสร้างเป็นคะแนนทำนาย (additive prediction score model) สำหรับการตรวจพบโรคหลอดเลือดหัวใจตีบที่มี ความสำคัญ (significant CAD) ผล : จำนวนผู้ป่วยที่ศึกษา 409 ราย พบมี significant CAD 103 ราย (ร้อยละ 25.2) ปัจจัย ที่มีความสัมพันธ์กับการพบ CAD ได้แก่ เพศชาย (OR 6.5, 95% CI 1.57-26.95) อายุที่มากขึ้น (OR 4.0, 95% CI 1.59- 10.25) การเปลี่ยนแปลง ST segment ใน EKG (OR 4.6, 95% CI 1.07-20.08) การพบ Q wave ใน EKG (OR 39.1, 95% CI 1.49-1030.22) และการมีประวัติได้รับยาลดไขมันกลุ่ม statin (OR 7.7, 95% CI 2.37-25.22) แบบจำลองคะแนนที่ สร้างขึ้นจากตัวแปรดังกล่าวมีพิสัยคะแนน 0-16 คะแนน และทำนายการพบ CAD ได้ โดยมีค่า AUC=0.86, positive predictive value=0.8, และ negative predictive value =0.85 คะแนนนี้แยกกลุ่มผู้ที่มีโอกาสพบ CAD ตำ่ (คะแนน 4.0 หรือ น้อยกว่า) กับผู้ที่มีโอกาสพบ CAD สูง (คะแนนมากกว่า 8.5) ได้ สรุป : แบบจำลองการทำนายโดยอาศัยปัจจัยพื้นฐาน ทางคลินิก สามารถใช้ทำนายการตรวจพบโรคหลอดเลือดหัวใจ ได้ดี และสามารถใช้แยกกลุ่มผู้ที่มีโอกาสพบโรคสูงและน้อย ออกจากกันได้ค่อนข้างชัดเจน " }
{ "en": "Oral panoramic radiography (OPG) is a currently useful technology in dental practice. American Dental Association suggests using as a routine radiograph for all new adult patients. This descriptive study aimed to evaluate the situation of panoramic radiography use in healthcare centers, Ministry of Public Health. Questionnaire was tested the content and structural validity, and the reliability, Cronbach’s alpha was 0.86. 875 questionnaires were sent in 2015. The response rate was 57.5 which were 44 regional hospitals (8.8%), 60 general hospitals (11.9%) and 399 district hospitals (79.3%). The majority of data giver was dentists 89.3%. There were 88 panoramic X-ray machines in healthcare centers, 40 regional hospitals, 22 general hospitals and 26 district hospitals. Most of them were used in 5 years or less (50%). Panoramic image was mostly performed in maxillofacial surgery, orthodontics, and general dental care. No panoramic radiography in some setting was found because of no routine use, no budget support and no space for this equipment. For implant planning, this equipment would be appropriately used if we combined with other techniques. Moreover, this image also provided coverage for both maxilla and mandible, less radiation exposure, easy to access and not expensive. In addition to marginal bone loss diagnosis, panoramic image was useful in medium level and could be obtained in elderly for specific conditions. The current situation of panoramic radiography use in healthcare centers, Ministry of Public Health, there was no clear pattern of radiography machines distribution and the number was insufficient. Most of them were film type, which was also inferior to the digital ones. Considering the benefits of panoramic radiography in dentistry, it is important to promote and set policies for the provision of such radiography machines in healthcare centers.", "th": "เครื่องถ่ายภาพรังสีปริทัศน์ช่องปากเป็นเทคโนโลยีที่มี ประโยชน์ในงานด้านทันตกรรม สมาคมทันตกรรมอเมริกา แนะนำให้ใช้ในการตรวจวินิจฉัยช่องปากผู้ป่วยผู้ใหญ่รายใหม่ ทุกราย การศึกษาเชิงพรรณนาครั้งนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา สถานการณ์การใช้เครื่องถ่ายภาพรังสีปริทัศน์ จำนวน การนำ ไปใช้ และความต้องการของสถานบริการสุขภาพ สังกัดกระทรวง สาธารณสุข โดยใช้แบบสอบถามที่ผ่านการตรวจสอบความตรง เชิงโครงสร้างและเนื้อหาโดยผู้เชี่ยวชาญ และทดสอบความเที่ยง โดยใช้สัมประสิทธิ์อัลฟาของครอนบาค (Cronbach’s alpha) เท่ากับ 0.86 แบบสอบถามจำนวน 875 ฉบับ ได้รับการจัดส่ง ทางไปรษณีย์ในปี พ.ศ. 2558 และได้รับตอบกลับเป็นจำนวน 503 ฉบับ (ร้อยละ 57.5) แบ่งเป็นโรงพยาบาลศูนย์ 44 แห่ง (ร้อยละ 8.8) โรงพยาบาลทั่วไป 60 แห่ง (ร้อยละ11.9) และโรง พยาบาลชุมชน 399 แห่ง (ร้อยละ 79.3) ผลการศึกษาพบว่า ผู้ให้ข้อมูลส่วนใหญ่เป็นทันตแพทย์ (ร้อยละ 89.3) สถานบริการ สุขภาพที่มีเครื่องถ่ายภาพรังสีปริทัศน์มีจำนวน 88 แห่ง (โรงพยาบาลศูนย์ 40 แห่ง โรงพยาบาลทั่วไป 22 แห่ง และ โรงพยาบาลชุมชน 26 แห่ง) ส่วนใหญ่ใช้งานไม่เกิน 5 ปี โดย ใช้ในงานด้านศัลยศาสตร์ช่องปากและแม็กซิลโลเฟเชียล มากที่สุด รองลงมาเป็นทันตกรรมจัดฟัน และทันตกรรมทั่วไป สถานบริการสุขภาพที่ไม่มีเครื่องถ่ายภาพรังสีปริทัศน์ เนื่องจาก ผู้ตอบแบบสอบถามมีความเห็นว่างานที่ปฏิบัติประจำไม่จำเป็น ต้องใช้ ขาดงบประมาณ สถานที่ไม่เหมาะสมในการติดตั้ง ส่วนการใช้เครื่องมือนี้ร่วมกับวิธีอื่นมีความเหมาะสมในการ วางแผนทำรากฟันเทียมมากกว่าใช้เพียงลำพัง ด้วยเหตุผลว่า สามารถเห็นภาพเป็นบริเวณกว้างในภาพเดียวทั้งขากรรไกรบน และล่าง ใช้ปริมาณรังสีน้อย หาใช้ง่าย ราคาไม่แพง หากใช้ในการ วินิจฉัยการสูญเสียกระดูกรอบฟัน มีความเหมาะสมในระดับ ปานกลาง สำหรับผู้สูงอายุส่วนใหญ่จะใช้ในบางกรณี จาก สถานการณ์การใช้เครื่องถ่ายภาพรังสีปริทัศน์ในสถานบริการ สุขภาพภาครัฐ จะเห็นว่ายังไม่มีรูปแบบของการกระจาย เครื่องมือที่ชัดเจนและยังมีจำนวนไม่เพียงพอ ส่วนใหญ่เป็น ชนิดใช้ฟิล์มซึ่งคุณภาพยังด้อยกว่าชนิดที่เป็นดิจิทัล เมื่อพิจารณาถึงประโยชน์ใช้สอยต่างๆ ของเครื่องถ่ายภาพรังสี ปริทัศน์ในด้านทันตกรรมแล้ว เห็นว่าควรมีการส่งเสริมและ กำหนดนโยบายในการจัดสรรเครื่องถ่ายภาพรังสีดังกล่าว แก่สถานบริการสุขภาพภาครัฐให้เพียงพอและทั่วถึง" }
{ "en": "The objectives of this study were to find out the prevalence of dental caries and severe caries risk factors among pre-school child at nursery of Queen Sirikit National Institute of Child Health, Rajavithi hospital and Boromarajonani College of Nursing, Bangkok during July 2014 to March 2015.The sample size were 121 children which had age between 6 months to 44 months .The mean of age was 26months.The prevalence of dental caries was 24.3 percent with mean dmft 3.93 teeth per person ,standard diviation 3.77. The highest prevalence of caries pattern was found in the maxillary anterior teeth following by mandibular and maxilla primary first molar. The study of oral health practice showed that 46.3 percents of children had night sleep feeding, 61.2 percents continued using bottle feeding, 16.5 percents ate snack candy or jelly every day, 60.3 percents brushed teeth by themselves, 90.9percents did not receive supplement fluoride and 75.2 percents had never visited dentist before. The result showed that there was statistically significant difference between mother’s education , continued using bottle feeding after 18 months, continued eating snack, candy or jelly everyday and severe dental caries (p < 0.05). The result of this study can pave way to further probe and planning for dental prevention and treatment for pre-school child", "th": "การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความชุกของโรคฟันผุ และปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการเกิดโรคฟันผุรุนแรงของเด็ก ในศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก 3 แห่ง คือ สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติ มหาราชินี โรงพยาบาลราชวิถี และวิทยาลัยพยาบาลบรมราช- ชนนี กรุงเทพ ระหว่างเดือนกรกฎาคม 2557 ถึง เดือนมีนาคม 2558 ผลการศึกษาเด็ก จำนวน 121 คน เป็นเด็กชาย 66 คน เด็กหญิง 55 คน อายุเฉลี่ยของเด็ก 26 เดือน (อายุ 6-44 เดือน) พบว่ามีฟันผุ 27 ราย (ร้อยละ 24.3) ค่าเฉลี่ยฟันผุถอนอุด(dmft) 3.93 ซี่/คน ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 3.77 ตำแหน่งของฟันผุ พบมากที่สุดบริเวณฟันหน้าบน ฟันกรามน้ำนม ซี่ที่1 ล่างและบน ตามลำดับ การศึกษาพบว่าเด็กหลับคาขวดนมร้อยละ 46.3 เด็กยังไม่เลิกดูดนมจากขวดร้อยละ 61.2 เด็กทานขนมถุง ลูกอม เยลลี่ทุกวันร้อยละ16.5 เด็กแปรงฟันเองโดยผู้ปกครองไม่ได้ แปรงซ้ำร้อยละ 60.3 ไม่เคยได้รับฟลูออไรด์เสริมร้อยละ 90.9 และไม่เคยพบทันตแพทย์ร้อยละ 75.2 ทดสอบความสัมพันธ์ ระหว่างตัวแปรด้วย Chi-square พบว่าปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ ต่อการเกิดโรคฟันผุรุนแรงอย่างมีนัยสำคัญที่ p < 0.05 ได้แก่ การศึกษาของมารดา การเลิกดูดนมจากขวดหลังอายุ18 เดือน และการทานขนมถุง ลูกอม เยลลี่เป็นประจำทุกวัน ผลที่ได้จาก การศึกษาสามารถนำไปใช้เป็นแนวทางในการวางแผนด้าน ทันตกรรมป้องกันในเด็กก่อนวัยเรียน" }
{ "en": "Surgery is a procedure for the treatment of brain tumor. It is a good prognosis with low neurological damage when the location of a tumor is easy to remove. Gamma knife is one of radiosurgeries using small beams from different directions focusing on a tumor. High radiation is occurred at the tumor which is less damage the surrounding tissue. However, gamma knife is costly and needed well-trained technicians to operate it. This systematic review aimed to assess the effectiveness of gamma knife in treating brain tumor compared with others such as surgery, etc. We performed a search strategy and searched in MEDLINE database via PubMed. 10 studies of the effectiveness of gamma knife met inclusion criteria for brain metastases, acoustic neuroma (vestibular schwannomas) and meningiomas. There were 2 case–control studies, 5 retrospective cohort studies, 2 cohort studies and 1 randomized controlled trial. The results of this review showed that a survival and local relapse for brain metastasis using gamma knife comparing with surgery and radiation were not different but side effects were less. Moreover, the clinical outcomes of gamma knife for acoustic neuroma which were not involved facial nerve function, hearing function, ocular symptom and quality of life were higher than surgical procedure. The effectiveness of surgery, follow-up only and gamma knife were not different for asymptomatic meningioma. Gamma knife is effective for treating brain tumor with low complications, especially small tumor size and in the difficult location to remove. In addition, the decision making to invest gamma knife in healthcare system, policy makers, should concern their budget impact and economic system as well.", "th": "การผ่าตัดเป็นวิธีการรักษาเนื้องอกในสมอง ซึ่งจะได้ผลดี หากก้อนเนื้องอกอยู่ในตำแหน่งที่สามารถทำการผ่าตัดได้และ ไม่เกิดผลข้างเคียงต่อระบบประสาท กรณีที่ก้อนเนื้องอกอยู่ใน ตำแหน่งที่ทำการผ่าตัดออกยาก อาทิ ตำแหน่งที่มีสมองส่วน ที่สำคัญอยู่ใกล้เคียง การผ่าตัดอาจทำให้เกิดความเสี่ยงที่จะ เกิดอันตรายต่อเนื้อสมองได้ โดยเฉพาะเมื่อก้อนเนื้องอกมีขนาด เล็ก แกมมาไนฟ์ (Gamma knife) เป็นการใช้รังสีศัลยกรรมใน การรักษา โดยใช้ลำรังสีขนาดเล็กจากหลายทิศทางเล็งไปยังจุด โฟกัสเดียวกันที่ก้อนเนื้องอกในสมอง ทำให้ก้อนเนื้องอกได้รับ รังสีปริมาณสูง แต่อวัยวะข้างเคียงได้รับผลกระทบน้อยกว่า อย่างไรก็ตาม แกมมาไนฟ์มีต้นทุนสูงและต้องมีทีมบุคลากร ที่มีความรู้และทักษะการใช้งานเป็นอย่างดี การศึกษานี้เป็นการ ทบทวนอย่างเป็นระบบเพื่อประเมินประสิทธิผลของการรักษา ผู้ป่วยเนื้องอกในสมองด้วยแกมมาไนฟ์เปรียบเทียบกับวิธีอื่นๆ อาทิ การผ่าตัด โดยสืบค้นข้อมูลจากฐานข้อมูล MEDLINE ผ่าน PubMed การทบทวนรายงานการศึกษาประสิทธิผล ที่เป็นการรักษาผู้ป่วย brain metastases, acoustic neuroma (vestibular schwannomas) และ meningiomas ได้ 10 รายงานการศึกษาที่ตรงตามเกณฑ์กำหนด จำแนกประเภท รายงานการศึกษาเป็น radomized controlled trial 1 การศึกษา cohort studies 2 การศึกษา retrospective cohort studies 5 การศึกษา และ case - control studies 2 การศึกษา ผลการ ทบทวนอย่างเป็นระบบพบว่า การรักษา brain metastatsis ด้วยแกมมาไนฟ์มีอัตราการรอดชีวิต และอัตราการกลับมา เป็นซ้ำตำแหน่งเดิมไม่แตกต่างจากวิธีการผ่าตัดร่วมกับ การฉายแสง แต่แกมมาไนฟ์ให้ผลข้างเคียงจากการรักษา รุนแรงน้อยกว่า ในผู้ป่วย acoustic neuroma ที่รักษาด้วย แกมมาไนฟ์มีผลลัพธ์ทางคลินิก ซึ่งไม่ได้กระทบกระเทือนต่อ facial nerve function, hearing function, ocular symptom และคุณภาพชีวิตดีกว่าวิธีการผ่าตัด ส่วนผู้ป่วย meningiomas ที่ไม่มีอาการทางสมอง เมื่อรักษาด้วยแกมมาไนฟ์พบว่า ให้ผลไม่แตกต่างจากการผ่าตัด หรือการสังเกตอาการ การศึกษานี้สรุปผลได้ว่าแกมมาไนฟ์มีประสิทธิผลในการรักษา เนื้องอกสมองไม่แตกต่างจากวิธีผ่าตัด แต่มีผลข้างเคียง น้อยกว่า โดยเฉพาะก้อนเนื้องอกที่มีขนาดเล็กและอยู่ใน ตำแหน่งที่ผ่าตัดได้ยาก อย่างไรก็ตาม การนำข้อมูลที่ได้ไปใช้ ประกอบการตัดสินใจเลือกใช้แกมมาไนฟ์ในระบบสุขภาพ ควรคำนึงถึงผลกระทบด้านงบประมาณและสภาพเศรษฐกิจ ร่วมด้วย" }
{ "en": "The purposes of the study were to investigate prevalence of poor sleep quality and association between sleep quality and musculoskeletal disorder symptoms among maintenance workers. A descriptive cross-sectional survey was conducted among 317 workers working in maintenance for at least one year. All samples completed three questionnaires; demographic data form, Pittsburgh Sleep Quality Index (Thai-PSQI) and Standardized Nordic questionnaire for the analysis of musculoskeletal symptoms. The association between sleep quality and musculoskeletal disorder symptoms was analyzed by using chi-square with statistical significant at p < 0.05. Among the participating workers, 52.4% (95% CI = 47.0- 57.8) reported poor sleep quality. The relationships between sleep quality and musculoskeletal disorder symptoms (p < 0.001) were found significantly. The results of health information can be used to improve the sleep quality plan and musculoskeletal pain management. The findings can have positive effect on good work performance", "th": "การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาหาความชุกของ คุณภาพการนอนหลับไม่ดี และความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพ การนอนหลับกับอาการผิดปกติของกล้ามเนื้อและโครงกระดูก ในช่างซ่อมบำรุง โดยใช้การสำรวจภาคตัดขวาง ซึ่งกลุ่มตัวอย่าง คือ ช่างซ่อมบำรุงในโรงงานอุตสาหกรรมที่มีประสบการณ์การทำงานอย่างน้อย 1 ปี จำนวน 317 ราย เก็บข้อมูลโดยใช้ แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคล แบบประเมินคุณภาพ การนอนหลับ (Pittsburgh Sleep Quality Index (Thai-PSQI)) และแบบสอบถามมาตรฐานนอร์ดิคที่ได้แปลเป็นภาษาไทย วิเคราะห์ข้อมูลหาความสัมพันธ์ระหว่างคุณภาพการนอนหลับ กับอาการผิดปกติของกล้ามเนื้อและโครงกระดูก โดยใช้สถิติ ไคสแควร์ กำหนดระดับความมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ผลการ ศึกษาพบว่าส่วนใหญ่ช่างซ่อมบำรุงมีคุณภาพการนอนหลับ โดยรวมไม่ดี คิดเป็นร้อยละ 52.4% (95% CI = 47.0-57.8) และ คุณภาพการนอนหลับมีความสัมพันธ์กับอาการผิดปกติของ กล้ามเนื้อและโครงกระดูก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ น้อยกว่า 0.001 ผลการศึกษาในครั้งนี้ เป็นข้อมูลสุขภาพพื้นฐาน ที่สามารถนำไปวางแผนปรับปรุงคุณภาพการนอนหลับ และ จัดการอาการเจ็บปวดทางกล้ามเนื้อและโครงกระดูก เพื่อให้ พนักงานดูแลสุขภาพของตนเอง ซึ่งผลที่ตามมาคือทำให้มี ประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานเพิ่มมากขึ้น" }
{ "en": "The mandibular implant-retained overdenture has been shown to be a highly successful prosthetic treatment superior to the conventional complete denture. This article reviews the mandibular implant-retained overdenture literature relative to bone preservation, effect on antagonist jaw, number of implants required, attachment systems, loading, maintenance and patient satisfaction. In this article, 2 implant-retained overdenture with ball attachment is an alternative choice of treatment. It give severely resorbed mandibular arch, excellent long-term success, patient satisfaction and improved oral functions and better quality of life.", "th": "การทำฟันเทียมล่างทั้งปากชนิดถอดได้คร่อมรากฟันเทียม เป็นการรักษาที่ประสบความสำเร็จกว่าฟันเทียมทั้งปากแบบ พื้นฐานในด้านเสถียรภาพและการยึดอยู่ การทบทวนวรรณกรรม ในครั้งนี้ จะกล่าวถึงการบูรณะด้วยฟันเทียมล่างทั้งปากชนิด ถอดได้คร่อมรากฟันเทียมในหัวข้อ การคงสภาพกระดูก ผลที่มี ต่อขากรรไกรบน จำนวนรากฟันเทียม ชนิดของตัวยึด การโหลด แรง การตรวจเช็คสภาพฟันเทียม และความพึงพอใจของผู้ป่วย สามารถสรุปได้ว่า การทำฟันเทียมชนิดถอดได้คร่อมรากฟัน เทียม 2 ตัวร่วมกับตัวยึดบอลเป็นแนวทางการรักษาอย่างหนึ่ง ในขากรรไกรล่างที่มีการละลายของสันเหงือกอย่างมาก ซึ่งให้ผลการรักษาที่ดีในระยะยาว ผู้ป่วยมีความพึงพอใจ เพิ่มประสิทธิภาพการทำงานของช่องปาก ส่งผลต่อคุณภาพ ชีวิตที่ดีขึ้น" }
{ "en": "This qualitative research aimed to study the use, the addiction and the effects of cannabis according to the perception of the cannabis users. The informants were cannabis users who had a history of receiving treatment in 2013 according to the report on the treatment of substance abuser province in the Northeast. The data were collected by in-depth interviews in April 2015. There were 10 informants with the average age of 45 years old and all of them were males. The data were analyzed by thematic analysis. It was found that learning experience from generations to generations of people in the community made them believe that cannabis was a supplement and can help relieve pain. It was considered as a good sleeping pill and a vegetable enhancing taste of food. These were the reasons of the motivation in using cannabis. Cannabis was smoked through water by using a bamboo pipe. The informants informed that they had continued smoking for 25 years. Furthermore they also perceived that they were addicted to cannabis because they had continued smoking for a long time, but they did not increase the amount of cannabis and there were not withdrawal symptoms. Additionally they were healthy and calm. They had never had auditory hallucination or illusion, but they were humorous and had philosophical thought. They can do work and their works were fine. Their spouses were satisfied when having sexual intercourse. They had never argued or used violence against others, family and/ or community. However, they were stigmatized as “junkies”. Moreover they also wasted time, money and property in the legal process rather than buying cannabis.", "th": "การวิจัยเชิงคุณภาพนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรม การใช้การเสพติด และผลกระทบจากการใช้กัญชาตามการรับ ของผู้ใช้กัญชา ผู้ให้ข้อมูลเป็นผู้ใช้กัญชาที่เคยมีประวัติ การเข้ารับการบำบัดรักษาในปี 2556 ตามแบบรายงาน การบำบัดรักษาผู้ใช้สารเสพติด (บสต.) ของจังหวัดหนึ่งใน ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เก็บข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก ในช่วงเดือนเมษายน 2558 มีผู้ให้ข้อมูลหลัก 10 คน เฉลี่ยอายุ 45 ปี เป็นผู้ชายทั้งหมด ใช้วิธีวิเคราะห์แก่นสาระ วิเคราะห์ข้อมูล มีข้อค้นพบว่า การเรียนรู้ประสบการณ์รุ่นต่อรุ่นของคนในชุมชน ทำเกิดความเชื่อว่ากัญชาเป็นยาบำรุงร่างกาย บรรเทาอาการ ปวดเมื่อยตามร่ากาย เป็นยานอนหลับที่ดี และเป็นพืชผักที่ใช้ ปรุงอาหารให้มีรสชาติที่ดีขึ้น เป็นเหตุให้จูงใจในการใช้กัญชา ใช้แบบสูบผ่านน้ำโดยใช้บ้องไม้ไผ่ที่จัดทำขึ้นเอง สูบต่อเนื่อง มานานเฉลี่ย 25 ปี รับรู้ว่าตนเองติดเพราะมีการเสพต่อเนื่อง ยาวนาน แต่ไม่ได้เพิ่มปริมาณ ไม่มีอาการขาดยา ถอนยา ร่างกายแข็งแรงไม่เคยเจ็บป่วย จิตใจสงบนิ่ง ไม่เคยมีหูแว่ว หรือภาพหลอน แต่มีอารมณ์ขัน มีความคิดเชิงปรัชญา ทำงาน ได้ตามปกติ ผลงานมีความละเอียดประณีต คู่สมรสมีความ พึงพอใจเมื่อมีเพศสัมพันธ์ ไม่เคยทะเลาะเบาะแว้งหรือใช้ความรุนแรงต่อบุคคลอื่น ครอบครัว และ/หรือชุมชน แต่ เสื่อมเสียชื่อเสียงเพราะถูกตีตราว่า “ขี้ยา” สูญเสียเวลาและ ค่าใช้จ่าย ทรัพย์สินในกระบวนการทางกฎหมายมากกว่าการ ซื้อกัญชามาเสพ" }
{ "en": "This quasi-experimental research aimed to study the effects of Tai chi exercise program on self-efficacy, exercise behavior and pulmonary function among patients with the first and second stages of chronic obstructive pulmonary (COPD). Seventy COPD patients were recruited and equally divided into treatment and control groups. Thirty five patients were randomly assigned to each group. The experimental group received Tai chi exercise program and the control group received routine nursing care. The research tool consisted of three parts: Tai chi exercise program, questionnaires and pulmonary function tests by Spirometry method. The data were analyzed by using descriptive statistics, independent samples t-test and repeated measure ANOVA. The results showed that after 5 weeks and 10 weeks in the experimental group, the average score of self-efficacy and exercise behavior were higher than those in the control group, respectively (t = 14.08 p < 0.001, t = 23.29 p < 0.001), (t = 13.70 p < 0.001, t = 19.99 p < 0.001). Although the average score of signs and symptoms of the respiratory system after 10 weeks in the experimental group was higher than the average score of the control group, but the average score of signs and symptoms of the respiratory system after 5 weeks in the experimental and control group was not significantly different (t = .17 p = 0.861). Comparatively the average score of FEV1, FVC, PEF and FEV1 / FVC (%) between experimental and control group after treatment of 5 weeks and 10 weeks were not significantly different (p > 0.05). In conclusion, the effect of Tai chi exercise program could improve self–efficacy and exercise behaviors, and reduce signs and symptoms of the respiratory system. However, the effectiveness of Tai chi program on pulmonary function is needed to improve by extending the periods of the treatment program.", "th": "การศึกษาแบบกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผล ของโปรแกรมการออกกำลังกายไทเก็กต่อการรับรู้ความสามารถ ในการออกกำลังกาย พฤติกรรมการออกกำลังกาย และ สมรรถภาพปอด ของผู้ป่วยโรคปอดอุดกั้นเรื้อรังที่มีความรุนแรง ของโรคระดับ 1 และ 2 จำนวน 70 ราย โดยแบ่งเป็นกลุ่มทดลอง และกลุ่มควบคุมกลุ่มละ 35 ราย กลุ่มทดลองได้รับโปรแกรม การออกกำลังกายไทเก็ก ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับการพยาบาล ตามปกติ เครื่องมือประกอบด้วย 3 ส่วน คือ โปรแกรมการ ออกกำลังกายด้วยไทเก็ก แบบสัมภาษณ์ และการประเมิน สมรรถภาพปอดด้วยวิธีสไปโรเมตรีย์ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติ พรรณนา เปรียบเทียบค่าที และเปรียบเทียบความแปรปรวน แบบวัดซ้ำ ผลการศึกษาพบว่า หลังการทดลอง 5 สัปดาห์ และ 10 สัปดาห์ กลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยการรับรู้ความสามารถของ ตนเองในการออกกำลังกาย และ พฤติกรรมการออกกำลังกาย สูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 14.08 p < 0.001, t = 23.29 p < 0.001) (t = 13.70 p < 0.001, t = 19.99 p < 0.001) สำหรับค่าเฉลี่ยของอาการและอาการแสดงของ โรคทางเดินหายใจ หลังการทดลอง 10 สัปดาห์ของกลุ่มทดลอง ลองพบว่าต่ำกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = 3.51 p < 0.001) ส่วนค่าเฉลี่ยหลังการทดลอง 5 สัปดาห์พบว่า ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t = .17 p = 0.861) เปรียบเทียบค่าเฉลี่ย FEV1 , FVC, PEF และ FEV1 / FVC (%) หลังการทดลอง 5 สัปดาห์ และ 10 สัปดาห์ระหว่าง กลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุมพบว่าไม่มีความแตกต่างกันอย่าง มีนัยสำคัญทางสถิติ (p > 0.05) จากการศึกษาครั้งนี้พบว่า โปรแกรมการออกกำลังกายไทเก็กสามารถเพิ่มการรับรู้ ความสามารถของตนเองและพฤติกรรมการออกกำลังกาย และ ลดอาการและอาการแสดงของโรคทางเดินหายใจได้ แต่ประสิทธิผล ของโปรแกรมต่อการเพิ่มสมรรถภาพของปอดควรพิจารณา เพิ่มระยะเวลาในการทดสอบโปรแกรมต่อไป" }
{ "en": "This study was a quasi-experimental research and aimed to study the effects of dental health education program by applying the protection motivation theory and social support on behavioral modification for dental caries prevention in village health volunteers, Kanchanadit District, Surat thani Province. The samples were 60 village health volunteers and divided into an experimental group and comparison group. Each group was 30 people, the experimental group received dental health education program. The implementations consisted of activities such as teaching, modeling, group discussion, role-play, dental health corner, demonstration and practice. Including they received social support from public health officers, friends and researchers. The duration of implementation was 10-weeks. Data was collected by using questionnaires. Descriptive data were analyzed by descriptive statistic such as frequency, percentage, mean and standard deviation. A comparative analysis was Paired Sample t-test, Independent t-test, and significant was set at level 0.05. The results showed that after the experimental group had mean scores of knowledge, perceived severity,perceived susceptibility, self-efficacy, response efficacy, intension and practice for dental caries prevention were significantly higher than before experimental and comparison group (p < 0.001). Dental plaque and dental caries status of experimental group decreased significantly than before experimental and comparison group. (p < 0.001).", "th": "การศึกษาครั้งนี้เป็นการศึกษาแบบกึ่งทดลอง มี วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมทันตสุขศึกษาโดย การประยุกต์ใช้ทฤษฎีแรงจูงใจเพื่อป้องกันโรคร่วมกับการ สนับสนุนทางสังคมในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการป้องกันโรค ฟันผุของอาสาสมัครสาธารณสุข อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัด สุราษฎร์ธานี กลุ่มตัวอย่างจำนวน 60 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง และกลุ่มเปรียบเทียบ กลุ่มละ 30 คน กลุ่มทดลองได้รับ โปรแกรมทันตสุขศึกษา กิจกรรมประกอบด้วยการบรรยาย ประกอบสื่อตัวแบบ จัดกิจกรรมกลุ่ม การแสดงบทบาทสมมติ การสาธิตและฝึกปฏิบัติ และได้รับการสนับสนุนทางสังคมจากเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล เพื่อนอสม. และ ผู้ศึกษา ระยะเวลาดำเนินการ 10 สัปดาห์ เก็บรวบรวมข้อมูล โดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลทั่วไป โดยใช้สถิติเชิง พรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบน มาตรฐาน วิเคราะห์เปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของคะแนนด้วยสถิติ Paired Sample t-test และ Independent t-test กำหนดระดับ นัยสำคัญที่ 0.05 ผลการศึกษาพบว่า ภายหลังการทดลอง กลุ่ม ทดลองมีคะแนนเฉลี่ยของด้านความรู้โรคฟันผุ การรับรู้ความ รุนแรงต่อการเกิดโรคฟันผุ การรับรู้โอกาสเสี่ยงของการเกิดโรค ฟันผุ ความคาดหวังในความสามารถของตนเองต่อการป้องกัน การเกิดโรคฟันผุความคาดหวังในประสิทธิผลของการตอบ สนองต่อพฤติกรรมในการป้องกันการเกิดโรคฟันผุ ความตั้งใจ ในการป้องกันตนเองจากโรคฟันผุ และการปฏิบัติตัวในการ ป้องกันการเกิดโรคฟันผุ สูงกว่าก่อนการทดลอง และสูงกว่า กลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางมีสถิติ (p <0.001) คะแนนเฉลี่ยของปริมาณคราบจุลินทรีย์และสภาวะฟันผุ ในกลุ่มทดลอง ลดลงกว่าก่อนการทดลองและลดลงกว่ากลุ่ม เปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p <0.001)" }
{ "en": "The Ethical Review Committee (ERC), Ministry of Public Health (MOPH) was established in 1978 with the mission to protect the rights, safety, and welfare of human subjects through advancing knowledge and facilitating the highest quality research while meeting international standards of data integrity and research benefits to the public health. Over the past 39 years, the Ethical Review Committee, Ministry of Public Health (MOPH ERC) has reviewed an average of 100 clinical trial and public health research protocols each year. Principal Investigators of the submitted protocols have opportunities to defend their protocols in person. The MOPH ERC members are representatives from various departments in MOPH and experts working outside the MOPH. The MOPH ERC convenes regular monthly meetings. Nevertheless, the work of MOPH ERC has received some criticism. We systematically described and reviewed the works of the MOPH ERC over the past four decades using literature review and the Strengths-Weaknesses-OpportunitiesThreats analytical methods. Although the MOPH ERC was accepted by international organizations and pharmaceutical companies, Bureaucratic Management System and chronic understaffing caused interruptions and delays in reviewing protocols. Most importantly, the MOPH ERC still needs support from its organizational leader, a stronger enforcement of the relevant policies and laws as well as the quality assurance in order to increase the confidence in the protection of the human research subject in Thailand.", "th": "คณะกรรมการพิจารณาการศึกษาวิจัยในคน กระทรวง สาธารณสุข จัดตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการเมื่อปี 2521 โดยมี วัตถุประสงค์เพื่อคุ้มครองสิทธิ ความปลอดภัย และความเป็น อยู่ที่ดีของอาสาสมัคร รวมทั้งเพิ่มพูนความรู้และสนับสนุนให้ เกิดการวิจัยที่มีคุณภาพ เพื่อให้การดำเนินการวิจัยเป็นไปตาม หลักมาตรฐานสากล และข้อมูลที่ได้มีความสมบูรณ์น่าเชื่อถือ ผลการวิจัยก่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อวงการสาธารณสุข ตลอดระยะเวลา 39 ปี คณะกรรมการฯ พิจารณาโครงการวิจัย ทางคลินิกและโครงการวิจัยด้านสาธารณสุขโดยเฉลี่ย 100 โครงการต่อปี ผู้วิจัยที่ยื่นเสนอโครงการวิจัยได้มีโอกาสเข้ามา ชี้แจงโครงการวิจัยด้วยตนเอง คณะกรรมการฯ ประกอบไปด้วย ผู้แทนจากกรม กองในสังกัดกระทรวงสาธารณสุข และผู้ทรง คุณวุฒิจากหน่วยงานภายนอก มีการประชุมเป็นประจำทุกเดือน อย่างน้อยเดือนละ 1 ครั้ง คณะกรรมการฯ ทุกท่านที่เข้าร่วม ประชุมต้องลงนามในเอกสารข้อตกลงเรื่องการรักษาความลับ และการแจ้งผลประโยชน์ทับซ้อนก่อนเข้าร่วมประชุมทุกครั้ง ผลการพิจารณาตัดสินตามฉันทามติ (Consensus) ในช่วง 4 ทศวรรษที่ผ่านมาการดำเนินงานของคณะกรรมการฯ มีปัญหา และอุปสรรค ผู้ศึกษาได้วิเคราะห์สถานการณ์และทบทวนการ ดำเนินงานของคณะกรรมการฯ ทั้งด้านเอกสารและการวิเคราะห์ สภาพแวดล้อม (SWOT) พบว่าคณะกรรมการฯ จะได้รับการ ยอมรับจากองค์การและบริษัทยาในระดับนานาชาติ แต่การ สนับสนุนด้านงบประมาณและสภาพงานล้นคน (Understaffing) มักทำให้เกิดความล่าช้าในกระบวนการพิจารณาโครงการวิจัย ที่สำคัญที่สุดคณะกรรมการฯ ยังคงต้องการการสนับสนุนจาก ผู้นำองค์กร การบังคับใช้นโยบายและกฎหมายที่เกี่ยวข้อง รวม ทั้งการประกันคุณภาพเพื่อเพิ่มพูนความเชื่อมั่นในการคุ้มครอง อาสาสมัครวิจัยในประเทศไทย" }
{ "en": "This retrospective study was conducted to evaluate factors affecting exclusive breast-feeding during the first 6 months in Regional Health Promotion Center 13 Bangkok. The study was performed in 608 pregnant women who attended the ANC unit and had their childbirth at Regional Health Promotion Center 13 Bangkok between the period of October 2013 and September 2015. The data was collected from OPD card, IPD chart and maternal and child exclusive breastfeeding for 6 months follow up form. There was 10.5% of pregnant women who had short or retracted nipple and 8.7% of the babies had tongue-tie. The rate of exclusive breast-feeding during the first 6 months in these women was 32.7%. About 50.8% of mothers who could continue exclusive breastfeeding for 6 months was housewife and 99.5% of these women had normal nipple and visited antenatal care unit not less than 5 times. 66.9% of mothers who could not continue exclusive breastfeeding for 6 months was employee. 84.6 % of these women had normal nipple and 84.3 % of these women visited antenatal care unit not less than 5 times. Factors affecting exclusive breastfeeding during the first 6 months in Regional Health Promotion Center 13 Bangkok (p<0.05) are mother’s occupation, mother’s type of nipple and frequency of antenatal care visit.", "th": "การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินปัจจัยที่มีผล ต่อความสำเร็จในการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียว 6 เดือน ของมารดาที่มารับบริการในคลินิกนมแม่ ศูนย์อนามัยที่ 13 กรุงเทพฯ การศึกษาเป็นแบบเก็บข้อมูลย้อนหลังจากแฟ้ม ประวัติผู้ป่วยนอกและผู้ป่วยใน แบบติดตามการเลี้ยงลูก ด้วยนมแม่อย่างเดียว 6 เดือนในมารดาที่ฝากครรภ์และคลอด ที่โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพศูนย์อนามัยที่ 13 กรุงเทพฯ ในปีงบประมาณ 2556 - 2558 จำนวน 608 ราย มารดามีหัวนม สั้นหรือบอดร้อยละ 10.5 ทารกมีภาวะพังผืดใต้ลิ้นร้อยละ 8.7 ความสำเร็จของการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียว 6 เดือน ของหญิงตั้งครรภ์กลุ่มนี้คือร้อยละ 32.7 กลุ่มมารดาที่เลี้ยงลูก ด้วยนมแม่อย่างเดียว 6 เดือนสำเร็จร้อยละ 50.8 มีอาชีพ แม่บ้าน ซึ่งร้อยละ 99.5 มีหัวนมปกติ และมาฝากครรภ์ 5 ครั้ง ขึ้นไป กลุ่มมารดาที่เลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียว 6 เดือน ไม่สำเร็จร้อยละ 66.9 มีอาชีพรับจ้าง มีหัวนมปกติร้อยละ 84.6 มาฝากครรภ์ตั้งแต่ 5 ครั้งขึ้นไปร้อยละ 84.3 เมื่อนำข้อมูล ด้านต่างๆ ของมารดาที่เลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียว 6 เดือน สำเร็จ และไม่สำเร็จมาเปรียบเทียบกัน ปัจจัยที่มีผลต่อการ เลี้ยงลูกด้วยนมแม่อย่างเดียว 6 เดือนสำเร็จของมารดากลุ่มนี้ (p < 0.05) ได้แก่ อาชีพมารดา ลักษณะหัวนมมารดา จำนวนครั้ง ของการฝากครรภ์" }
{ "en": "Background : This study aims to conduct a comparative study of operation results in term of recurrence and postoperative complications as well as the economic reasons between the surgical procedure of Moloney’s darn repair and Lichtenstein repair.Material and Methods : A retrospective study of the medical records was conducted in Bang Phli Hospital, Samut Prakarn between January 1st , 2014 and December 31st , 2015, totally 2 years. Demographic data, operative data, length of hospital stay, recurrent rate, the rate of surgical site infection and the cost analysis were compared between two groups of patients who received treatment with Moloney’s darn repair and Lichtenstein repair. Results : There are no statistical differences between Moloney’s darn repair and Lichtenstein repair in terms of operative times and complications, but Moloney’s darn repair is likely to provide more budget value than that of Lichtenstein repair. Conclusion : Based on this study, the technique of Moloney’s darn repair shows the better tendency in term of the economic reason rather than the Lichtenstein repair. However, no significant difference about the surgical outcomes was observed.", "th": "ภูมิหลัง : เปรียบเทียบผลการรักษาไส้เลื่อนขาหนีบ ระหว่างวิธี Moloney’s Darn Repair และ Lichtenstein Repair ทั้งในแง่ผลการรักษาและความคุ้มค่าเชิงงบประมาณ วัตถุและ วิธีการ : ทำการทบทวนเวชระเบียนย้อนหลังของผู้ป่วยที่ได้รับ การผ่าตัดรักษาไส้เลื่อนขาหนีบที่โรงพยาบาลบางพลี จังหวัด สมุทรปราการ ตั้งแต่ 1 มกราคม 2557 - 31 ธันวาคม 2558 เป็นระยะเวลา 2 ปี โดยทำการเปรียบเทียบ Demographic data, Operative data, Hospital stay, อัตราการเกิด Recurrence, อัตราการเกิด Surgical site infection, ค่าใช้จ่าย ที่ใช้ในการรักษา ผล : ทั้งสองวิธีไม่มีความแตกต่างอย่างมี นัยสำคัญทางสถิติในเรื่องความยากง่ายของหัตถการและภาวะ แทรกซ้อน แต่วิธี Moloney’s Darn Repair มีความคุ้มค่าในเชิง งบประมาณอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ สรุป : การรักษาผู้ป่วย ไส้เลื่อนขาหนีบโดยวิธี Moloney’s Darn Repair มีความคุ้มค่า เชิงงบประมาณการรักษามากกว่าวิธี Lichtenstein Repair" }
{ "en": "This quasi-experimental research aimed to explore the effect of a self-efficacy promoting program on nutrition diet of coronary heart disease patients receiving percutaneous coronary intervention. One group pretestposttest design was performed. The total of 30 patients was composed of coronary heart disease patients receiving percutaneous coronary intervention at the Central Chest Institute, Nontaburi Province. They were selected using simple random sampling technique by asking their willingness to join the program. The program was composed of 4 sessions of learning activities and was lasted for 12 weeks. To organize learning activities, the methods were: giving lectures with slides, educational games on choosing foods and analyzing their appropriateness, demonstration and practicum on choosing appropriate foods, learning through modeling, group discussion, verbal persuasion, and following-up through telephone. Data collection was done before and after the experiment by employing interview-schedule. Data were analyzed and presented as percentage, arithmetic means, standard deviation and Paired sample T-test. After the experiment, the research findings showed that the experimental group gained significantly higher levels of mean scores in regard to knowledge, selfefficacy, outcome expectation, and appropriate diet consumption behavior than that before the program (p-value <0.001). These findings revealed the effectiveness of the program implemented on the better changes of the patients’ diet consumption behavior. Moreover, hospitals can adopt this program applying to promote patients’ diet consumption behavior so they can change their health behaviors successfully.", "th": "การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของ โปรแกรมการรับรู้ความสามารถตนเองในการบริโภคอาหารของ ผู้ป่วยโรคหลอดเลือดหัวใจตีบที่ได้รับการขยายหลอดเลือด หัวใจ เป็นการทดลองแบบกลุ่มเดียววัดผลก่อนและหลัง การทดลอง จำนวนตัวอย่างทั้งสิ้น 30 ราย เป็นกลุ่มทดลอง คือ ผู้ป่วยโรคหลอดเลือดหัวใจตีบที่เข้ารับการขยายหลอดเลือด หัวใจ ณ สถาบันโรคทรวงอก จังหวัดนนทบุรี ใช้วิธีการ สุ่มตัวอย่างอย่างง่าย โดยสอบถามความสมัครใจและยินดี เข้าร่วมโครงการ กลุ่มทดลองเข้าร่วมกิจกรรมการเรียนรู้ 4 ครั้ง รวมระยะเวลา 12 สัปดาห์ วิธีการที่ใช้ในโปรแกรมประกอบด้วย การบรรยายประกอบสไลด์ การเรียนรู้ผ่านเกม การเลือกอาหาร และวิเคราะห์ความเหมาะสม การสาธิตและฝึกปฏิบัติทักษะ การเลือกอาหารที่เหมาะสม การเรียนรู้จากตัวแบบการอภิปราย กลุ่ม การใช้คำพูดชักจูง และติดตามทางโทรศัพท์ รวบรวม ข้อมูลก่อนและหลังการทดลองด้วยแบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ ข้อมูลโดยใช้สถิติ Paired sample T-test ผลการศึกษาพบว่า หลังการทดลอง กลุ่มทดลองมีคะแนนเฉลี่ยความรู้การรับรู้ ความสามารถตนเอง ความคาดหวังในผลดี และพฤติกรรม การบริโภคอาหารที่ถูกต้อง เพิ่มขึ้นมากกว่าก่อนการทดลอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.001) ซึ่งแสดงให้เห็นว่า โปรแกรมนี้มีประสิทธิผลสามารถทำให้ผู้ป่วยมีพฤติกรรม การบริโภคอาหารที่ถูกต้องเพิ่มมากขึ้น ดังนั้นโรงพยาบาลต่างๆ สามารถนำโปรแกรมนี้ไปประยุกต์ใช้เพื่อส่งเสริมพฤติกรรม การบริโภคอาหารที่ถูกต้องในผู้ป่วยเพื่อช่วยให้ผู้ป่วยสามารถ กระทำพฤติกรรมที่ถูกต้องได้อย่างยั่งยืนต่อไป" }
{ "en": "Diabetic patient with in-proper diet would be at a risk of serious complications that harm their health. This quasi-experimental research aimed to study the effect of a self-efficacy on dietary glycemic control program of patients with type 2 diabetes in Nakhon Pathom Province. The study sample comprised 64 diabetic patients equally assigned into experimental and a comparison group. Only the experimental group participated in the learning activities of the self-efficacy dietary glycemic control program 4 times in 8 weeks. The learning activities were; knowledge enhancement, role modeling; behavioral goals setting; proper dietary skills development through games; and other food product label reading and food selection practices; preparing food menu; setting food proportion according to food model; group discussion; and providing social support by the researcher and village health volunteer by home visit and phone. While the comparison group received normal services from the sub-district health promotion hospital. Data were collected using a structured interview questionnaire and presented in frequency, percent, mean, and standard deviation. The research hypotheses were tested using Chi-Square test, Paired Sample’s t-test, and Independent Sample’s t-test. Results revealed that, the experimental group had significantly better knowledge about complications and dietary for the diabetic patients, perceived self-efficacy and outcome expectation on diet, and dietary behaviors than before the experiment, and better than the comparison group (p < 0.05). The average fasting blood sugar lever of the experimental group was significantly lower than before the experiment, and less than the comparison group (p < 0.05). Public health service institutes could apply this program for the patient with type 2 diabetes to gain proper dietary behaviors, and control their blood sugar levels, prevent complications from diabetes resulting in good health and quality life", "th": "ผู้ป่วยเบาหวานที่มีพฤติกรรมการบริโภคอาหารไม่เหมาะสม เสี่ยงต่อการเกิดภาวะแทรกซ้อนที่สำคัญและเป็นอันตราย ต่อสุขภาพ การวิจัยกึ่งทดลองนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผล ของโปรแกรมการรับรู้ความสามารถตนเองในการบริโภคอาหาร เพื่อควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด ของผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 จังหวัดนครปฐม กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 จำนวน 64 ราย แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มเปรียบเทียบ กลุ่มละ 32 ราย กลุ่มทดลองได้เข้าร่วมกิจกรรมการเรียนรู้ ตามโปรแกรมการรับรู้ความสามารถตนเองในการบริโภค อาหารเพื่อควบคุมระดับน้ำตาลในเลือด จำนวน 4 ครั้ง เป็นเวลา 8 สัปดาห์ กิจกรรมประกอบด้วยการเสริมสร้างความรู้เรื่องภาวะ แทรกซ้อนและอาหารสำหรับผู้ป่วยเบาหวาน โดยการเรียนรู้ จากตัวแบบ การตั้งเป้าหมายพฤติกรรม การพัฒนาทักษะ การบริโภคอาหารที่ถูกต้องโดยการเรียนรู้ผ่านเกม การฝึกอ่าน ฉลากโภชนาการ ฝึกการเลือกรับประทานอาหาร การจัดเมนู อาหาร และกำหนดสัดส่วนปริมาณอาหารตามโมเดลอาหาร จำลอง การอภิปรายกลุ่ม และการให้แรงสนับสนุนทางสังคม จากผู้ศึกษาและอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้านโดยการ ติดตามเยี่ยมบ้านและโทรศัพท์ติดตาม ส่วนกลุ่มเปรียบเทียบ ได้รับบริการตามปกติของโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูล โดยใช้สถิติพรรณนา ได้แก่ จำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบน มาตรฐาน และสถิติอนุมาน ได้แก่ Chi-Square test, Paired Sample’s t-test และ Independent Sample’s t-test ผลการ ศึกษาพบว่า หลังการทดลอง กลุ่มทดลองมีความรู้เรื่องภาวะ แทรกซ้อนและอาหารสำหรับผู้ป่วยเบาหวาน การรับรู้ ความสามารถตนเอง ความคาดหวังในผลของการบริโภคอาหาร และพฤติกรรมการบริโภคอาหารสูงกว่าก่อนการทดลอง และสูงกว่ากลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) กลุ่มทดลองมีค่าเฉลี่ยระดับน้ำตาลในเลือด ก่อนอาหารเช้าลดลงมากกว่าก่อนการทดลอง และลดลงมากกว่า กลุ่มเปรียบเทียบอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) ข้อเสนอแนะจากผลการวิจัย สถานบริการสาธารณสุขสามารถ นำโปรแกรมนี้ไปประยุกต์ใช้กับผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 เพื่อช่วยให้ผู้ป่วยมีพฤติกรรมการบริโภคอาหารที่ถูกต้อง สามารถควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดเพื่อป้องกันภาวะ แทรกซ้อนจากโรคเบาหวานได้ ซึ่งจะทำให้ผู้ป่วยเบาหวาน มีสุขภาพและคุณภาพชีวิตที่ด" }
{ "en": "The purposes of this study were 1) to study the situation of chemical use, knowledge and self-defense of staff, 2) to determine factors associated with health problems, as risk factors, and to find appropriate ways to prevent the risk factors of chemical agents used in dengue mosquitoes. A cross-sectional study was conducted. The population were 120 staffs used chemical eradicated mosquitoes in Phattalung province. Data were collected using questionnaire which was composed of health problem form used chemical, knowledge and self care while using chemical agent, etc. The results of the study showed that 67.0% had health problems in the respiratory tract including nasal sore and sore throat, but no symptom was severe. Chemical agent used was a pyrethroid substance that is less toxic in humans. The factors associated with illness in staffs were pre-spray preparation, inappropriate dressed such as do not clean the body after spraying, do not wearing long sleeves shirt while spraying. That information was used to set workshop for awareness on chemical selfprotection, knowledge revitalization of spraying among the staffs and development of a spraying guideline at the provincial level. Staffs were very satisfied with the training and it can be used to work well", "th": "การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทราบสถานการณ์การใช้ สารเคมี ความรู้ความเข้าใจและการป้องกันตนเองของเจ้าหน้าที่ หาปัจจัยที่มีผลกระทบต่อสุขภาพเจ้าหน้าที่และนำผลมาหา แนวทางที่เหมาะสมในการป้องกันปัจจัยเสี่ยงของการใช้สาร เคมีของเจ้าหน้าที่ในการควบคุมยุงพาหะนำโรคไข้เลือดออก จังหวัดพัทลุง การศึกษานี้ใช้รูปแบบแบบสำรวจภาพตัดขวาง โดยทำการศึกษาในเจ้าหน้าที่ที่ทำงานพ่นสารเคมีควบคุมยุง พาหะนำโรคไข้เลือดออกของจังหวัดพัทลุงจากหน่วยงาน ทุกสังกัด จำนวน 120 ราย ที่สมัครใจเข้าร่วมโครงการ เครื่องมือ ที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้คือ แบบสอบถามเกี่ยวกับการป้องกัน ตนเองในการพ่นสารเคมี อาการป่วยที่เกิดจากการพ่นสารเคมี และความรู้ความเข้าใจในการพ่นสารเคมี ผลการศึกษาพบว่า มีเจ้าหน้าที่มีการเจ็บป่วยจากการพ่นสารเคมีควบคุมยุงลาย ร้อยละ 67.0 ส่วนใหญ่พบอาการในระบบทางเดินหายใจ ได้แก่ แสบจมูก เจ็บคอ แต่ไม่พบอาการที่มีความรุนแรง ซึ่งสอดคล้อง กับชนิดสารเคมีที่ใช้ คือสารเคมีกลุ่มไพรีทรอยด์ที่มีพิษน้อย ในคน ส่วนปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเกิดอาการป่วย ในเจ้าหน้าที่พ่นสารเคมี ได้แก่ การแต่งกายที่ไม่เหมาะสม และไม่ถูกต้อง การไม่ทำความสะอาดร่างกายหลังพ่น และการ ไม่ใส่เสื้อแขนยาวขณะพ่น เป็นต้น ข้อมูลดังกล่าวนำไปสู่ การอบรมเชิงปฏิบัติการเพื่อสร้างความตระหนักในเรื่อง การป้องกันตนเองจากสารเคมีและฟื้นฟูความรู้เกี่ยวกับการพ่น สารเคมีในเจ้าหน้าที่ รวมทั้งการจัดทำแนวทางการพ่นสารเคมี ในระดับจังหวัด ซึ่งผลการจัดอบรมได้รับความพึงพอใจจาก เจ้าหน้าที่และสามารถนำความรู้ที่ได้ไปใช้ในการปฏิบัติงาน พ่นสารเคมีควบคุมยุงพาหะไข้เลือดออกได้อย่างถูกต้องต่อไป" }
{ "en": "Cervical cancer is a significant public health problem among Thai woman. Radiation therapy has been common treatment for patients with locally advanced cervical cancer. Radiation therapy is composed of two techniques which are; 1) External pelvic irradiation and 2) Intracavitary irradiation or Brachytherapy. Recently, all of the medical service institutions still do not have the same standard for treatment in either the dose of radiation or the fraction times of given radiation. This systematic review aims to assess the effectiveness and complication of fraction times of high dose rate brachytherapy in locally advanced cervical cancer. We performed by searching researches in MEDLINE database via PUBMED. A systematic literature review was conducted in English articles published between 2003 and 2013. Either Randomized control trails (RCTs) or Quasi-randomized controlled trails comparing effectiveness of fraction times of high dose rate brachytherapy in locally advanced cervical cancer were selected for this study. The first outcome was survival rate. The secondary outcome was local control rate and the third outcome was complication rate. This study also evaluate the risk of bias. Three out of 1,554 studies did compare fraction times of high dose rate brachytherapy and interpretation was limited by different results. Therefore, Meta analysis was precluded. The results of survival rate, local control rate, acute complication rate and late complication were not different in any time of brachytherapy. However, the incidence of late complication brachytherapy for fraction sizes of 3 Gy amount 10 fractions is more than brachytherapy fraction sizes of 5 Gy amount 5 fractions. This primary result showed that the results of each study has no difference in effectiveness and complication", "th": "โรคมะเร็งปากมดลูกเป็นปัญหาทางสาธารณสุขที่สำคัญ ของสตรีไทย การรักษาด้วยรังสีรักษาเป็นการรักษาหลักของ ผู้ป่วยมะเร็งปากมดลูกที่อยู่ในระยะลุกลามเฉพาะที่ ประกอบ ด้วย 2 วิธี 1) การฉายรังสีจากภายนอก 2) การใส่แร่เข้าไป ในช่องคลอดและโพรงมดลูก ในปัจจุบันยังไม่มีขนาดปริมาณ รังสีและจำนวนครั้งของการใส่แร่ที่เป็นมาตรฐานเดียวกัน ในแต่ละสถานบริการทางการแพทย์ การศึกษาครั้งนี้เป็นการ ทบทวนอย่างเป็นระบบ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงประสิทธิผลและผลข้างเคียงของจำนวนครั้งของการใส่แร่อัตราแผ่ปริมาณ รังสีสูงในผู้ป่วยมะเร็งปากมดลูกระยะลุกลามเฉพาะที่ ทำการ สืบค้นข้อมูลจาก MEDLINE ผ่าน PUBMED กำหนดปีที่ใช้ ในการสืบค้นตั้งแต่ปี พ.ศ. 2546 - 2556 และสืบค้นจากรายงาน การวิจัย และ/หรือวิทยานิพนธ์ที่เกี่ยวข้อง เอกสารการศึกษา จะถูกจำกัดไว้เฉพาะการศึกษาที่เป็นภาษาอังกฤษเท่านั้น โดยพิจารณาเกณฑ์การศึกษาวิจัยที่เป็น Randomized control trials (RCTs) หรือ Quasi-randomized controlled trials ที่มีการเปรียบเทียบประสิทธิผลของจำนวนครั้งของการใส่แร่ อัตราแผ่ปริมาณรังสีสูงในผู้ป่วยมะเร็งปากมดลูกระยะลุกลาม เฉพาะที่ มีการวัดผลลัพธ์การศึกษา 1) อัตราการรอดชีพ 2) อัตราการควบคุมโรคเฉพาะที่ 3) อัตราการเกิดผลข้างเคียง และมีการประเมินความเสี่ยงของอคติ จากการศึกษาพบ 3 การศึกษาจาก 1,554 การศึกษาที่มีการเปรียบเทียบจำนวนครั้ง ของการใส่แร่อัตราแผ่ปริมาณรังสีสูงที่แตกต่างกันจึงไม่สามารถ นำมาสังเคราะห์ข้อมูลเพื่อทำ Meta-analysis ได้ ทั้งนี้ผลของ การศึกษา พบว่า อัตราการรอดชีพ อัตราการควบคุมโรค เฉพาะที่ อัตราการเกิดผลข้างเคียงทั้งในระยะสั้นและระยะยาว ไม่พบความแตกต่างกันในแต่ละจำนวนครั้งของการใส่แร่ แต่มี แนวโน้มการเกิดผลข้างเคียงระยะยาวสูงกว่าในการใส่แร่ครั้งละ 3 Gray (Gy) จำนวน 10 ครั้ง เปรียบเทียบกับการใส่แร่ครั้งละ 5 Gy 5 ครั้ง ผลการศึกษาเบื้องต้นนี้แสดงให้เห็นว่า ผลลัพธ์ของ แต่ละการศึกษาไม่พบความแตกต่างกันในด้านประสิทธิผล และการเกิดผลข้างเคียง" }
{ "en": "The requirements of computed tomography of the brain in head injury have been increasing continually each year at Lampang Hospital. This study aims to determine the indications that are correlated with positive CT findings and a change in management. The data from 1,051 head injury subjects were collected between 1 February 2015 and 31 July 2015. Mild head injuries were 88.1%, moderate head injuries were 5.8% and severe head injuries were 5.9%. The mean age was 43.02 ? 22.10 years. Most of the subjects were male (67.2%) and the most frequently cause of head injury was traffic accident (62.0%). Positive CT findings in mild head injury were 20.8% and only 9.6% resulting in change of management. Positive CT findings in moderate head injury and severe head injury were 67.7% and 85.7%, respectively. All of them resulted in change of management. In Lampang Hospital, indications for computed tomography of the brain in head injury that had significant positive CT findings and a change in management were moderate head injury and severe head injury. In the group with mild head injury, additional indications are required such as suspected open or depress skull fracture, signs of base of skull fracture and more than one indication.", "th": "สถิติการส่งเอกซเรย์คอมพิวเตอร์สมองในผู้ป่วยบาดเจ็บ ศีรษะในโรงพยาบาลลำปางเพิ่มขึ้นทุกปี การศึกษานี้ทำเพื่อ ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างข้อบ่งชี้ในการส่งตรวจเอกซเรย์ คอมพิวเตอร์สมองในผู้ป่วยบาดเจ็บศีรษะกับผลการตรวจ เอกซเรย์คอมพิวเตอร์สมองที่ผิดปกติและการเปลี่ยนแปลง การรักษาในโรงพยาบาลลำปาง โดยเก็บรวบรวมข้อมูล ตั้งแต่ 1 กุมภาพันธ์ 2558 ถึง 31 กรกฎาคม 2558 ผู้ป่วย 1,051 ราย เป็นกลุ่ม mild head injury ร้อยละ 88.1 moderate head injury ร้อยละ 5.8 และ severe head injury ร้อยละ 5.9 อายุเฉลี่ย (mean) 43.02 ? 22.10 ปี ผู้ชาย ร้อยละ 67.2 ผู้หญิง ร้อยละ 32.8 สาเหตุการณ์บาดเจ็บที่ศีรษะ อุบัติเหตุ ทางจราจร พบสูงที่สุด ร้อยละ 62.0 ผลการตรวจเอกซเรย์ คอมพิวเตอร์กลุ่ม mild head injury มีผลผิดปกติ ร้อยละ 20.8 มีการเปลี่ยนแปลงการรักษา ร้อยละ 9.61 กลุ่ม moderate head injury มีผลผิดปกติ ร้อยละ 67.7 มีการเปลี่ยนแปลง การรักษา ร้อยละ 67.7 กลุ่ม severe head injury มีผลผิดปกติ ร้อยละ 85.7 มีการเปลี่ยนแปลงการรักษา ร้อยละ 85.7 ข้อบ่งชี้ ในการส่งตรวจเอกซเรย์คอมพิวเตอร์สมองในผู้ป่วยบาดเจ็บ บริเวณศีรษะของโรงพยาบาลลำปางที่เหมาะสมคือ moderate head injury และ severe head injury ส่วนกลุ่ม mild head injury ต้องอาศัยข้อบ่งชี้อื่นๆ ร่วมด้วย ได้แก่ suspected open or depress skull fracture, sign of base of skull fracture และมีข้อบ่งชี้มากกว่า 1 ข้อ" }
{ "en": "This research aimed to determine influential factors and relationship with fund management of health insurance fund committee at the local level Banmi district, Lopburi province. The 282 fund management committee were recruited as the subjects. The questionnaire was used as the research tool, and the results were analyzed by frequency, percentage, average, standard deviation, chi-square, Pearson correlation coefficient, and multiple regression analysis. It was found that the level of participation in fund management was 56.4%, 33.0%, and 10.6% for high, moderate, and low levels, respectively. The significant (p-value < 0.05) factors related to participation in fund management were revenue, policy awareness, attitudes, and social support. The significant (p-value < 0.01) factors that could predict the influences on participation in fund management (51%, R2 = 0.510) with Beta were the social support for fund management (0.483) and policy awareness in fund management (0.351). From these observations, it could be suggested that related organizations in fund management of health insurance should support and promote participation in fund management of Health Fund Committee particularly focused on social support and fund management awareness", "th": "วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลและมีความ สัมพันธ์กับการมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการกองทุนฯ ของคณะกรรมการกองทุนหลักประกันสุขภาพในระดับท้องถิ่น หรือพื้นที่อำเภอบ้านหมี่ จังหวัดลพบุรี กลุ่มตัวอย่าง คือ คณะกรรมการบริหารกองทุนฯ จำนวน 282 คน เก็บข้อมูล จากกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด เครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบน มาตรฐาน การวิเคราะห์ไคสแควร์ สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ ของเพียร์สัน และการทำนายอิทธิพลด้วยสถิติถดถอยพหุคูณ ผลการศึกษาพบว่า ระดับการมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการ กองทุนอยู่ในระดับมากร้อยละ 56.4 รองลงมาอยู่ในระดับ ปานกลางร้อยละ 33.0 และระดับน้อยร้อยละ10.6 ปัจจัยที่มี ความสัมพันธ์กับการมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการกองทุนฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p-value < 0.05 ) ได้แก่ รายได้ การรับรู้นโยบาย ทัศนคติ และแรงสนับสนุนทางสังคม ปัจจัย ที่สามารถทำนายอิทธิพลต่อการมีส่วนร่วมในการบริหาร จัดการกองทุนฯ สามารถทำนายได้ร้อยละ 51 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (R2 = .510 , p – value < 0.01) พิจารณาจากค่า Beta คือ แรงสนับสนุนทางสังคมต่อการบริหารจัดการกองทุนฯ (0.483) รองลงมาคือการรับรู้นโยบายการบริหารจัดการ กองทุนฯ (0.351) ผลการศึกษาครั้งนี้เสนอแนะให้หน่วยงาน ที่เกี่ยวข้องกับการบริหารจัดการกองทุนหลักประกันสุขภาพ ในระดับท้องถิ่นหรือพื้นที่ ส่งเสริมการมีส่วนร่วมในการบริหาร จัดการกองทุนฯ ของคณะกรรมการกองทุนหลักประกันสุขภาพ โดยเน้นในเรื่องแรงสนับสนุนทางสังคมและการรับรู้นโยบาย การบริหารกองทุนฯ" }
{ "en": "Background : The establishment of the ASEAN Economic Community (AEC) in 2015 is a major milestone in the countries in ASEAN including Thailand. The study of readiness for AEC is aware for management, learning methods, the policy and strategy and collecting the suggestions that can be adapted in use. Objective : This study aimed to assess the readiness levels of Rajavithi Hospital (RJH) towards ASEAN economic community. The readiness levels of knowledge, language and service skills were evaluated. Factors associated with readiness levels were also assessed. Materials and Methods : The subjects consisted of head, subhead, and officers who have worked at RJH at least one year and in a total of 340 participants from every department. In-depth interview was performed to the director and deputy directors for asking about the policy, plans and organizational preparation for the AEC. Data were collected using questionnaires and were analyzed by descriptive statistics. Independent t-test or One Way ANOVA was assessed for factors and readiness level scores. This study was reviewed and approved by the ethics committee, Rajavithi hospital.Results : The majority of the subjects were female with mean age (?SD) 41.63?11.20 years. Most of them were single, bachelor degree, income ? 20,000 baht monthly, up to 15 years’ work experiences in RJH, high perception of information about AEC and contained language skill preparation. The readiness levels of language, knowledge and services were at low, moderate and high level respectively. Factors associated with language readiness level were male, age, position, job type, marital status, education, income, work experiences and language preparation. While position, education, income, and language preparation were factors associated with service readiness level. Lastly, factors related to knowledge readiness level were position, job type, education, income and perception about AEC information. The policy and plans were designed for both structure and human resource preparation. The executive committees were role model for any key success. To increase medical service performance, international communication, personnel training and service skills for AEC is considerably prepared. Conclusions : The readiness levels of Rajavithi hospital towards AEC was evaluated at low, moderate and high levels for language, knowledge, and service preparation. The results suggest that the increment of the language skill, knowledge and learning of AEC is crucial for personnel. The language proficiency skills should be increased under the consideration of the hospital executives", "th": "นโยบายการเปิดประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (ASEAN Economic Community : AEC) ในปี 2558 เพื่อส่งเสริม ความเข้าใจอันดีต่อกันระหว่างประเทศในภูมิภาค บนพื้นฐาน ของความเสมอภาคและผลประโยชน์ร่วมกันของประเทศ สมาชิกรวมทั้งประเทศไทย มีความสำคัญ การศึกษาการเตรียม ความพร้อมด้านการจัดการ การเรียนรู้ นโยบาย กลยุทธ์ และนำข้อเสนอแนะต่างๆ มาปรับใช้จึงเป็นเรื่องจำเป็น การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อประเมินระดับความพร้อม และวัตถุประสงค์รองเพื่อหาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อ ความพร้อมของโรงพยาบาลราชวิถีเพื่อรองรับการเข้าสู่ ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน เป็นการวิจัยเชิงสำรวจและ เชิงคุณภาพโดยกลุ่มตัวอย่างจากการศึกษาเชิงสำรวจได้แก่ หัวหน้ากลุ่มงาน หัวหน้างาน และเจ้าหน้าที่ที่ปฏิบัติงาน ในโรงพยาบาลราชวิถีมาไม่น้อยกว่า 1 ปี และยินดีให้ความ ร่วมมือในการวิจัย จำนวน 340 ราย สำหรับการวิจัยเชิงคุณภาพ เลือกตัวอย่างแบบเจาะจง ดำเนินการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth interview) ผู้อำนวยการและรองผู้อำนวยการทั้ง 4 กลุ่มภารกิจ รวม 5 คน การศึกษานี้ผ่านการพิจารณาจาก คณะกรรมการวิจัยและจริยธรรมการวิจัย โรงพยาบาลราชวิถี กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง ร้อยละ 81.1 มีอายุเฉลี่ย 41.63?11.20 ปี สถานภาพโสด การศึกษาปริญญาตรี เป็นข้าราชการ รายได้ต่อเดือนมากกว่า 20,000 บาท ปฏิบัติ งานที่โรงพยาบาลราชวิถีมากกว่า 15 ปีขึ้นไป รับรู้ข่าวสาร เกี่ยวกับความรู้เกี่ยวกับประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน และร้อยละ 92.9 มีการเตรียมความพร้อมด้านภาษาต่างประเทศ เมื่อศึกษา ระดับความพร้อม พบว่า ทักษะด้านภาษามีความพร้อม ระดับน้อย ทักษะด้านความรู้มีความพร้อมระดับปานกลาง และทักษะด้านการบริการมีความพร้อมระดับมาก เมื่อศึกษา ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านลักษณะทางประชากร ได้แก่ เพศชาย อายุ ตำแหน่งงาน ประเภทงาน สถานภาพสมรส ระดับ การศึกษา รายได้ ระยะเวลาที่ปฏิบัติงาน และการเตรียม ความพร้อมด้านภาษาต่างประเทศ มีความสัมพันธ์กับ ความพร้อมด้านภาษาในการรองรับ AEC อย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติ ขณะที่ตำแหน่งงาน ระดับการศึกษา รายได้ และ การเตรียมความพร้อมด้านภาษาต่างประเทศมีความสัมพันธ์ กับความพร้อมด้านการบริการในการรองรับ AEC อย่างมี นัยสำคัญทางสถิติ และปัจจัยตำแหน่งงาน ประเภทงาน ระดับการศึกษา รายได้ และการได้รับรู้ข่าวสารที่เกี่ยวข้องกับความรู้เรื่องประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน มีความสัมพันธ์ กับความพร้อมด้านความรู้ในการรองรับ AEC อย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติ การสัมภาษณ์ผู้บริหารให้ข้อมูลโรงพยาบาลมีการ เตรียมความพร้อมทั้งด้านนโยบาย โครงสร้าง สาธารณูปโภค พัฒนาสมรรถนะของบุคลากรทั้งด้านบริการและภาษา อย่างต่อเนื่อง โดยผู้บริหารเป็นต้นแบบที่ดีในด้านต่างๆ ภาพรวมสรุปความพร้อมภาษา ความรู้และการบริการอยู่ใน ระดับน้อย ปานกลาง และมาก ผลการศึกษาเสนอแนะผู้บริหาร ตระหนักและส่งเสริมการเรียนการสอนด้านภาษาและความรู้ เกี่ยวกับประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ทักษะทางด้านภาษา และการให้บริการในบุคลากรให้มากยิ่งขึ้น" }
{ "en": "This descriptive correlational study aimed to determine 1) prevalence of malnutrition using Body Mass Index (BMI) and Nutrition Alert Form (NAF) in nutritional assessment, 2) sensitivity, specificity and accuracy of BMI in assessing the nutritional status compared with those from NAF as a gold standard and 3) relationship between results of nutritional assessment from BMI and those from NAF among the same cancer patients receiving radiotherapy while admitted in Surat Thani Cancer Hospital. Secondary data were collected from the NAF used to assess nutritional status of cancer patients admitted and receiving radiotherapy between September 2557 and March 2558. Stratified random sampling was used to select 98 subjects. Data were analyzed using descriptive statistics and Spearman’s Rank Correlation. The results showed that the subjects were aged 27 - 86 years. Most were male (66.3%). The prevalence of malnutrition using BMI and NAF were 34.6% and 89.8%, respectively. Results of correlation analysis found that BMI had a significantly positive correlation with NAF scores (p < 0.001) at low degree (r = 0.314). The sensitivity, specificity and accuracy of BMI in assessing the nutritional status compared with those from NAF as a gold standard were 38.6%, 100%, and 44.9%, respectively. The result suggested that BMI was inappropriate to use as an index or acquire it to replace NAF in nutritional assessment, since it had quite low validity. Reasonably, NAF should be used for nutritional assessment to enhance the opportunity of patients to receive applicable nutritional therapy ", "th": "การศึกษาสหสัมพันธ์เชิงพรรณนาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) ศึกษาความชุกของภาวะทุพโภชนาการในผู้ป่วยมะเร็ง ที่ได้รับรังสีรักษา จากการประเมินภาวะโภชนาการด้วยค่าดัชนี มวลกาย (BMI) และจากการประเมินด้วยแบบประเมินภาวะ โภชนาการ (NAF) 2) ศึกษาค่าความไว ความจำเพาะ และความ แม่นยำในการประเมินภาวะโภชนาการของ BMI เทียบกับ NAF ที่เป็น Gold standard และ 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่าง ผลการประเมินภาวะทุพโภชนาการด้วย BMI และ NAF ในผู้ป่วยมะเร็งคนเดียวกันที่ได้รับรังสีรักษา ขณะเข้ารับ การรักษาในโรงพยาบาลมะเร็งสุราษฎร์ธานี เก็บข้อมูลทุติยภูมิ จากแบบฟอร์มประเมินภาวะโภชนาการอย่างง่ายที่ใช้ ในการประเมินผู้ป่วยที่เข้าพักและรับรังสีรักษา ระหว่างเดือน กันยายน 2557- มีนาคม 2558 จำนวน 98 ราย โดยการสุ่ม แบบชั้นภูมิ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา และ Spearman’s Rank Correlation ผลการวิจัยพบว่ากลุ่มตัวอย่างมีอายุ ระหว่าง 27 - 86 ปี ส่วนใหญ่เป็นเพศชายร้อยละ 66.3 ความชุก ของภาวะทุพโภชนาการจากการประเมินด้วย BMI และ NAF พบร้อยละ 34.6 และ 89.8 ตามลำดับ ผลการวิเคราะห์ ความสัมพันธ์ พบว่า BMI มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับระดับ คะแนน NAF อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.001) โดยมี ความสัมพันธ์ในระดับน้อย (r = 0.314) ค่าความไว ความจำเพาะ และความแม่นยำในการประเมินภาวะโภชนาการของ BMI เมื่อเทียบกับ NAF ที่เป็น Gold standard มีค่าร้อยละ 38.6, 100 และ 44.9 ตามลำดับ จากผลการศึกษาให้ข้อสรุปว่า การใช้ BMI ไม่มีความเหมาะสมที่จะนำไปใช้เป็นตัวบ่งชี้เดียว หรือใช้ทดแทน NAF ในการประเมินภาวะโภชนาการ เนื่องจาก มีความสามารถในการวัดที่ถูกต้องค่อนข้างต่ำ ดังนั้นควรใช้ แบบประเมินภาวะโภชนาการ NAF ในการประเมินภาวะ โภชนาการเพื่อเพิ่มโอกาสให้ผู้ป่วยได้รับโภชนบำบัดอย่าง ทันท่วงที" }
{ "en": "The wrist orthoses for carpal tunnel syndrome were widely available from 0o to more than 30o extension. To find the wrist position which the median nerve is the least compressed, the data were collected from patients who had visited physical medicine and rehabilitation department of Lerdsin hospital with signs and symptoms of carpal tunnel syndrome. All the patients were examined with the electrodiagnostic studies to confirm the diagnosis and the sonographic evaluation, while the wrist was fixed with rigid orthoses in neutral position, 15o of flexion and 15o of extension. The flattening ratio was calculated by transverse diameter divided by anterioposterior diameter and analyzed. The neutral position significantly produced lower flattening ratio than 15o of flexion and 15o of extension (ANOVA, p < 0.01). And the neutral position caused the least median nerve compression in most of cases, although the least flattening ratio varied from person to person.", "th": "อุปกรณ์พยุงข้อมือสำหรับผู้ป่วยโรคเส้นประสาทมีเดียนถูกกด ทับบริเวณอุโมงค์ข้อมือนั้นมีการใช้หลากหลาย ตั้งแต่ให้อยู่ที่มุมข้อมือ 0 องศา จนไปถึงให้กระดกข้อมือขึ้น 30 องศา เพื่อหามุมที่เส้นประสาท มีเดียนถูกกดทับน้อยที่สุด ได้รวบรวมข้อมูลผู้ป่วยนอกที่เคยมารับการ ตรวจรักษาที่กลุ่มงานเวชศาสตร์ฟื้นฟู โรงพยาบาลเลิดสิน และได้รับ การตรวจวินิจฉัยด้วยไฟฟ้าเพื่อยืนยันโรค และได้ตรวจอัลตราซาวด์ใน มุมข้อมือ 0 องศา กระดกข้อมือขึ้น 15 องศา และงอข้อมือลง 15 องศา แล้วนำมาคำนวณการถูกกดทับของเส้นประสาทมีเดียน ซึ่งพบว่าที่มุม ข้อมือ 0 องศา เส้นประสาทมีเดียนจะถูกกดทับน้อยที่สุด (ANOVA, p < 0.01) แต่มุมที่เส้นประสาทมีเดียนจะถูกกดทับน้อยที่สุดนั้นอาจแตกต่าง ในแต่ละบุคคลตั้งแต่ที่มุมกระดกขึ้น 15 องศา จนถึงมุมงอลง 15 องศา" }
{ "en": "Acute interstitial nephritis (AIN) is an infrequent cause of acute kidney injury (AKI). Non-steroidal anti-inflammatory drugs have been reported to be one of the common causes of acute interstitial nephritis. Also, selective COX-2 inhibitors NSAIDs was reported to be associated with acute interstitial nephritis. We reported a case of 63 year-old man who had spondylosis. He had been taking celecoxib for about 1 week prior to the presentation of acute kidney injury. A kidney biopsy was done and revealed moderate lymphocyte interstitial infiltration compatible with acute interstitial nephritis. His kidney function was recovered (without dialysis treatment) after celecoxib discontinuation in combination with an 8-weeks course of corticosteroid therapy.", "th": "โรคไตอักเสบ interstitial (Acute interstitial nephritits: AIN) เป็นสาเหตุของโรคไตวายเฉียบพลัน (Acute kidney injury) ที่พบได้ ไม่บ่อยมากนัก มีรายงานพบว่ายาในกลุ่ม NSAIDs เป็นสาเหตุของโรคไต อักเสบ interstitial ได้ ยากลุ่ม Selective COX-2 inhibitors NSAIDs ก็มีรายงานว่าทำให้เกิด โรคไตอักเสบ interstitial ได้เช่นกัน ในบทความ นี้ ผู้นิพนธ์ขอนำเสนอ รายงานผู้ป่วยชายอายุ 63 ปีซึ่งได้รับการรักษา โรค Spondylosis ด้วยยา Celecoxib หลังจากรับประทานยาต่อเนื่อง เป็นเวลาประมาณ 1 สัปดาห์ ผู้ป่วยมีภาวะไตวายเฉียบพลัน แพทย์ได้ วิเคราะห์หาสาเหตุของภาวะไตวายเฉียบพลัน และรักษาเบื้องต้นด้วย การให้สารน้ำและหยุดยา Celecoxib แต่ค่าการทำงานของไตยังไม่ได้ ดีขึ้น ผู้ป่วยได้รับการตรวจชิ้นเนื้อไต ซึ่งผลการตรวจเข้าได้กับภาวะโรค ไตอักเสบ interstitial ผู้ป่วยได้รับการรักษาด้วย corticosteroids เป็น เวลาประมาณ 8 สัปดาห์ ค่าการทำงานของไตของผู้ป่วยดีขึ้นโดยที่ไม่ จำเป็นต้องได้รับการฟอกไต" }
{ "en": "Chronic kidney disease (CKD) is a major problem in healthcare system of developed and developing countries. In Thailand, most patients are continually treated at district hospitals nearest to their communities. We have previously shown that integrated care consisting of multidisciplinary care team (MDT) and community care network (CCN) was effective for delaying CKD progression. This study aimed to assess cost-effectiveness from societal perspective of integrated care compared with standard care for CKD stages 3 and 4 patients. We performed a decision tree model for two years in this comparison with 3% discount. Participants costs and quality of life in term of utilities were collected from Khlong Khlung District Hospital and Saithong Wattana District Hospital, Khamphaeng Phet Province. The progression to end stage renal disease (ESRD) of both groups at two years was calculated using data from the Effectiveness of integrated care on delaying chronic kidney disease progression in rural communities of Thailand Study (ESCORT study). The findings revealed that participants ages were similar in both groups, most of them were female. The unit cost (per person per year) of integrated care and standard care in healthcare providers viewpoint was 7,398 and 5,889.84 Thai Baht (THB) respectively, whereas utility per person were 0.74 and 0.70 respectively. We simulated 60 CKD stages 3 and 4 patients in each group and found that the 2-years total costs were 1,048,278.20 THB in the integrated care group and 778,209.76 THB in the standard care group. The incremental cost per ESRD averted and per utility gained were 126,792.70 THB and 224,764.84 THB respectively. In conclusion, integrated care in patients with CKD stage 3 and 4 in rural communities was not cost-effective when compared with standard care based on World Health Organizations recommendation criteria. However, the sensitivity analysis showed that integrated care would be cost-effective if its direct medical cost could be reduced by a half.", "th": "โรคไตเรื้อรังเป็นปัญหาสาธารณสุขที่สำคัญในประเทศไทย ผู้ป่วยส่วนใหญ่ได้รับการรักษาต่อเนื่องที่โรงพยาบาลชุมชนใกล้บ้าน จาก การศึกษา Effectiveness of integrated care on delaying chronic kidney disease progression in rural communities of Thailand (ESCORT study) พบว่า การดูแลผู้ป่วยโรคไตเรื้อรังด้วยวิธีแบบผสมผสาน โดยทีมสหสาขาวิชาชีพและเครือข่ายการดูแลในชุมชน สามารถชะลอ ความเสื่อมของไตลงได้ และทำให้ผู้ป่วยเข้าสู่โรคไตระยะสุดท้ายช้าลง การศึกษานี้จึงมีวัตถุประสงค์ เพื่อเปรียบเทียบต้นทุนและประสิทธิผล ในมุมมองทางสังคมในโครงการดูแลป่วยโรคไตเรื้อรังระยะ 3 และ 4 ใน ชุมชนชนบทระหว่างการดูแลด้วยวิธีแบบผสมผสานกับวิธีแบบมาตรฐาน โดยใช้แบบจำลองการตัดสินใจที่ระยะเวลา 2 ปีและใช้อัตราคิดลดที่ร้อยละ 3 ต่อปีสำหรับคำนวณต้นทุน ซึ่งเก็บข้อมูลจากโรงพยาบาลคลองขลุง และโรงพยาบาลทรายทองวัฒนา จังหวัดกำแพงเพชร เพื่อให้ได้ข้อมูล ตัวแปรต้นทุนและคุณภาพชีวิต (อรรถประโยชน์) ส่วนข้อมูลการดำเนิน ของโรคเข้าสู่โรคไตเรื้อรังระยะที่ 5 ของทั้งสองกลุ่มได้จากการศึกษาของ โครงการ ESCORT Study ผลการศึกษาพบว่าผู้ป่วยมีอายุเฉลี่ยใกล้เคียง กัน ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง ต้นทุนต่อหน่วย (unit cost) ต่อคนต่อปีในมุม มองของผู้ให้บริการสุขภาพในกลุ่มที่ได้รับการดูแลด้วยวิธีแบบผสมผสาน เป็นจำนวนเงิน 7,398.63 บาท และ 5,889.84 บาท ในกลุ่มที่ได้รับการ ดูแลด้วยวิธีแบบมาตรฐาน คุณภาพชีวิตของผู้ป่วยในกลุ่มที่ได้รับการดูแล ด้วยวิธีแบบผสมผสานเป็น 0.74 และ 0.70 สำหรับกลุ่มที่ดูแลด้วยวิธีแบบ มาตรฐาน การศึกษานี้ได้จำลองผู้ป่วยโรคไตเรื้อรังระยะ 3 และ4 เข้าแบบ จำลองการตัดสินใจกลุ่มละ 60 คน พบว่าต้นทุนรวมในการดูแลรักษา ผู้ป่วยในระยะ 2 ปีในมุมมองทางสังคมเป็นจำนวนเงิน 1,048,278.20 บาทในกลุ่มที่ให้การดูแลด้วยวิธีแบบผสมผสาน และ 778,209.76 บาท ในกลุ่มที่ได้รับการดูแลด้วยวิธีมาตรฐาน ต้นทุนที่ต้องจ่ายเพิ่มขึ้นต่อการ ป้องกันการเกิดโรคไตระยะสุดท้ายหนึ่งคนในระยะเวลา 2 ปีเป็นจำนวน เงิน 126,792.70 บาท และต้นทุนที่ต้องจ่ายเพิ่มต่อคุณภาพชีวิตที่ เพิ่มขึ้นหนึ่งหน่วยเป็นจำนวนเงิน 224,764.84 บาท สรุปว่าการดูแลผู้ป่วย โรคไตเรื้อรังระยะ 3 และ 4 ด้วยวิธีแบบผสมผสานในชุมชนชนบทไม่ คุ้มค่าเมื่อเปรียบเทียบกับการดูแลด้วยวิธีแบบมาตรฐานตามเกณฑ์แนะนำ ขององค์การอนามัยโลก อย่างไรก็ตาม เมื่อวิเคราะห์ความอ่อนไหวของ ตัวแปรพบว่าการดูแลด้วยวิธีแบบผสมผสานจะคุ้มค่าเมื่อต้นทุนทางตรง ทางการแพทย์ลดลงได้ครึ่งหนึ่ง" }
{ "en": "Acute Kidney Injury (AKI) is defined by the sudden loss of kidney function. This condition causes the accumulation of nitrogen waste product, metabolic acidosis, fluid overload, and hyperkalemia. Before 2012, there are more than 35 definitions of AKI in the literatures. Lack of standard definition is the major obstacle to identify the effective AKI treatement and AKI. In 2012, the Kidney Disease Improving Global Outcome (KDIGO) published the AKI Practice Guideline and standard definition of AKI diagnosis. Recent data from Southeast Asia AKI (SEA AKI) cohort showed high incidence of AKI in intensive care unit (nearly 50%) with high mortality. Until the present time, we still lack of effective medicine to treat AKI, therefore the supportive care incluing the renal replacement therapy is still the only standard treatment.", "th": "ภาวะไตวายเฉียบพลัน เกิดจากการสูญเสียความสามารถของ ไตอย่างเฉียบพลัน ผลเสียที่ตามมาจากภาวะไตวายเฉียบพลัน ได้แก่ ภาวะ volume overload, metabolic acidosis, hyperkalemia, hypo-hypernatremia และการสะสม nitrogen waste products ต่างๆ ในเลือด และในบางรายถึงขั้นเสียชีวิต ถ้าไม่ได้รับการรักษาที่ทัน ท่วงที ในอดีตอุปสรรคในการศึกษาวิจัย และการดูแลผู้ป่วยคือการขาด เกณฑ์การวินิจฉัยมาตรฐาน จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2555 ทาง Kidney Disease Improving Global Outcome (KDIGO) ได้กำหนดเกณฑ์ การวินิจฉัยภาวะไตวายเฉียบพลันมาตรฐานขึ้น ซึ่งนับเป็นก้าวสำคัญใน วงการแพทย์โรคไต สาเหตุสำคัญในการเกิดภาวะไตวายเฉียบพลัน ได้แก่ ภาวะการติดเชื้อ ในปัจจุบันยังไม่มียาจำเพาะที่ใช้ในการรักษาภาวะไต วายเฉียบพลันดังกล่าว การรักษาหลักจึงยังเน้นไปที่การรักษาปัจจัย ที่มากระทบการทำงานของไต และเริ่มการบำบัดทดแทนไตเมื่อมีข้อบ่งชี้" }
{ "en": "The squamous cell carcinoma of the tongue is a common cancer in oral cavity. Occult cervical lymph node metastasis in tongue cancer is high approximately 20.0%. Lymph node metastasis is the strongest predictor of prognosis in head and neck cancer even clinically N0. This retrospective and prospective study aimed to predict the factors of occult metastasis of cervical lymph node (clinical N0) in squamous cell carcinoma of tongue. Eighty patients with clinically N0 who had been treated with partial glossectomy combined with elective neck dissection at Lopburi Cancer Hospital from August 2009 to October 2015 were recruited. The data were reviwed including demographic data, stage of tumor, cervical lymph node metastasis and pathologic finding; degree of differentiation, tumor thickness, tumor size and lymphovascular invasion. The results revealed that 35 patients (43.8%) had occult cervical lymph node metastasis, and 45 patients (56.2%) had no cervical lymph node metastasis. The factors associated with occult cervical lymph node metastasis were statistically significant in degree of differentiation (p=0.004), tumor thickness (p=0.004), tumor size (p=0.003) and lymphovascular invasion (p=0.006). From this study, we can predict the factors of highly occult metastasis of cervical lymph node in tongue cancer, so a useful plan of treatment of the squamous cell carcinoma of the tongue with clinical N0 was established.", "th": "มะเร็งลิ้นชนิด squamous cell carcinoma เป็นมะเร็ง ที่พบบ่อยเป็นอันดับหนึ่งของมะเร็งช่องปาก พบว่าโอกาสในการแพร่ กระจายของมะเร็งลิ้นไปยังต่อมน้ำเหลืองบริเวณลำคอมีสูงถึงร้อยละ 20.0 โดยการพยากรณ์โรคของมะเร็งศีรษะและลำคอขึ้นอยู่กับ การแพร่กระจายไปยังต่อมน้ำเหลืองบริเวณลำคอ ถึงแม้จะคลำไม่พบ ต่อมน้ำเหลืองที่คอโตจากการตรวจร่างกาย การศึกษานี้เป็นการศึกษา เชิงวิเคราะห์แบบย้อนหลังและไปข้างหน้า มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัย ที่มีผลต่อการแพร่กระจายไปยังต่อมน้ำเหลืองบริเวณลำคอในผู้ป่วย มะเร็งลิ้นชนิด squamous cell carcinoma ที่ได้รับการผ่าตัดลิ้นร่วม กับการผ่าตัดเลาะต่อมน้ำเหลืองบริเวณลำคอ ที่กลุ่มงานโสต ศอ นาสิก โรงพยาบาลมะเร็งลพบุรี ตั้งแต่เดือนสิงหาคม 2552 ถึงเดือนตุลาคม 2558 มีผู้ป่วยที่เข้าเกณฑ์ทั้งหมด 80 ราย โดยเก็บข้อมูลเกี่ยวกับ เพศ อายุ ระยะของโรคมะเร็ง การกระจายของมะเร็งไปยังต่อมน้ำเหลืองบริเวณ ลำคอ pathologic finding ได้แก่ degree of differentiation, tumor thickness, tumor size และ lymphovascular invasion ผลการศึกษา มีการกระจายไปต่อมน้ำเหลืองบริเวณลำคอ 35 ราย (ร้อยละ 43.8) และ ไม่มีการกระจายไปต่อมน้ำเหลืองบริเวณลำคอ 45 ราย (ร้อยละ56.2) พบว่า ปัจจัยที่มีผลกับการกระจายของมะเร็งลิ้นไปยังต่อมน้ำเหลือง บริเวณลำคออย่างมีนัยสำคัญทางสถิติคือ degree of differentiation (p=0.004), tumor thickness (p=0.004), tumor size (p=0.003) และ lymphovascular invasion (p=0.006) จากผลการศึกษาทำให้ทราบถึงปัจจัยในการแพร่กระจายของมะเร็งลิ้นไปยังต่อมน้ำเหลือง บริเวณลำคอ ซึ่งจะเป็นประโยชน์ในการวางแผนการรักษาในการผ่าตัด ต่อมน้ำเหลืองบริเวณลำคอในผู้ป่วยมะเร็งลิ้น โดยตรวจร่างกายคลำไม่ พบต่อมน้ำเหลืองบริเวณลำคอโต" }
{ "en": "Background : Music therapy is one of several relatively recent therapies that have become widely used and accepted. Many studies have shown that using music therapy in the medical field, especially in conjunction with other standard therapies, can enhance the results of patient progress. Sirindhorn National Medical Rehabilitation Institute has been using music therapy in conjunction with medical rehabilitation treatment since 2009. The methods of using music therapy in rehabilitation have been developed under support and advice from music therapy professionals and organizations both local and international. The standard methods have been adjusted to create a model of music therapy in rehabilitation that is most suitable for Thai culture. Objectives : To develop and transfer a music therapy rehabilitation model and knowledge base suitable for Thailand. Methods : This study is a qualitative research using lessons learned from developing a model of music therapy in rehabilitation for the disabled and elderly at the music therapy department, Sirindhorn National Medical Rehabilitation Institute. Results : This study based on an analysis of 10 months of operation of Music Therapy Model handling 1,546 visited. The distribution of patients in terms of visit frequency were stroke 31.2%, autistic 26.4%, and cerebral palsy 13.3% . Most patients were transferred to the department because of problems with behavior, mood, social interaction and complex disabilities. The music based activities used in rehabilitation included singing, listening, playing musical instruments and coordinated movement using both recorded and live music. Both groups and individual music therapy sessions were utilized. The success of measurement indicator is based on patients improving at least 1 function score after 6 months of Music Therapy. The model showed that this measurement indicator was 100% in adult patients and 88% in children. The patient type with no progress was those who diagnosed with mental retardation. The current challenges for service expansion is the lack of the music therapist, inadequate space for group activities, and sound proofing to prevent interference with adjacent spaces used for other purposes. Conclusions : Music therapy has value when used in rehabilitation. The current model is new and based on a limited research database. In order to increase the value of this therapy in medical setting, more research, standard tests and evaluation are required. Also the development of a local and regional professional network for knowledge sharing would also contribute to maturation of the model.", "th": "ภูมิหลัง : ดนตรีบำบัดนับเป็นศาสตร์แขนงหนึ่งที่ในปัจจุบัน มีการนำมาปรับใช้เพื่อส่งเสริมการรักษาทางการแพทย์แผนปัจจุบัน ซึ่งเป็นที่ยอมรับและได้รับความนิยมอย่างแพร่หลาย มีหลักฐานทาง วิทยาศาสตร์และงานวิจัยที่สนับสนุนว่าดนตรีบำบัดก่อให้เกิดประโยชน์ ในทางการแพทย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจัดเป็นการรักษาที่ให้ผลดีเมื่อ ใช้ร่วมกับการรักษาชนิดอื่น สถาบันสิรินธรเพื่อการฟื้นฟูสมรรถภาพ ทางการแพทย์แห่งชาติได้นำร่องทดลองนำดนตรีบำบัดมาปรับใช้ร่วมกับ การฟื้นฟูสมรรถภาพทางด้านการแพทย์มาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2552 และ มีการปรับปรุงพัฒนารูปแบบเรื่อยมา ภายใต้การสนับสนุนองค์ความรู้ บุคลากร และคำแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญทางด้านดนตรีบำบัดทั้งในและ ต่างประเทศ ทั้งนี้เพื่อพัฒนาสู่การเป็นต้นแบบการนำดนตรีบำบัดมาใช้ ในการฟื้นฟูสมรรถภาพทางด้านการแพทย์ได้อย่างเหมาะสมกับบริบท ของประเทศไทย และเกิดประโยชน์กับคนพิการและผู้สูงอายุมากที่สุด วัตถุประสงค์: เพื่อพัฒนารูปแบบ การใช้ดนตรีบำบัดร่วมกับการฟื้นฟู สมรรถภาพทางด้านการแพทย์ที่เหมาะสมกับบริบทของประเทศไทย วิธีการ : เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการถอดบทเรียน และวิเคราะห์ ผลลัพธ์จากกระบวนการดำเนินการในการนำดนตรีบำบัดมาปรับใช้ เพื่อการฟื้นฟูสมรรถภาพทางด้านการแพทย์ ผล : การวิจัยนี้มาจากการวิเคราะห์ผลลัพธ์ของการดำเนินการพัฒนารูปแบบการให้บริการดนตรี บำบัดเป็นระยะเวลา 10 เดือน ซึ่งมีผู้รับบริการรวม 1,546 ราย จาก ผลการวิเคราะห์และสรุปผลการดำเนินงานพบว่า กลุ่มผู้รับบริการสาม ลำดับแรก ได้แก่ ผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองร้อยละ 31.2, ออทิสติก ร้อยละ 26.4 และ สมองพิการร้อยละ 13.3 ผู้รับบริการส่วนใหญ่ถูกส่งต่อ มารับการรักษาเนื่องจากปัญหาทางด้านพฤติกรรม อารมณ์ สังคม และ ความพิการซ้ำซ้อน ลักษณะกิจกรรมทางดนตรีที่ให้ประกอบด้วยกิจกรรม ที่เกี่ยวกับการร้อง การเล่นเครื่องดนตรี การเคลื่อนไหวตามจังหวะดนตรี และการฟัง ใช้ดนตรีทั้งแบบสด และเปิดจากเครื่องเล่น แบ่งรูปแบบการให้ บริการออกเป็นแบบกลุ่มและแบบเดี่ยว มีการวัดผลการให้บริการจาก เจ้าหน้าที่ ผู้รับบริการ และผู้ดูแลทุก 6 เดือน จากการประเมินโดย เจ้าหน้าที่ผู้ให้บริการโดยใช้แบบประเมินของหน่วยงานในทั้งรูปแบบกลุ่ม และเดี่ยว พบว่าผู้รับบริการมีสมรรถภาพดีขึ้นอย่างน้อย 1 ด้าน ในผู้ใหญ่ ร้อยละ 100 ในเด็กร้อยละ 88 กลุ่มโรคที่ไม่มีความก้าวหน้าทางการฟื้นฟู คือกลุ่มผู้ป่วยเด็กปัญญาอ่อน ปัญหาหลักได้แก่การขาดแคลนบุคลากร ที่เป็นนักดนตรีบำบัด ข้อจำกัดด้านพื้นที่ในการจัดกิจกรรมกลุ่ม และเสียงที่ดังรบกวนหน่วยงานข้างเคียง สรุป : ดนตรีบำบัดนับเป็น ศาสตร์ที่มีประโยชน์ในการนำมาประยุกต์ใช้ในทางการฟื้นฟูสมรรถภาพ การให้บริการรูปแบบนี้ในปัจจุบันยังเป็นเรื่องใหม่และอยู่บนพื้นฐาน องค์ความรู้ที่มีอยู่จำกัด ควรมีการศึกษาวิจัยเพิ่มเติม รวมถึง สร้างคู่มือ แนวทางที่เป็นมาตรฐานเหมาะกับผู้รับบริการแต่ละประเภท ตลอดจน การรวมกลุ่มกันสร้างเครือข่ายผู้ใช้ดนตรีบำบัดเพื่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และพัฒนาองค์ความรู้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด" }
{ "en": "This descriptive study aimed to evaluate medication reconciliation system for prevention reducing risk or medication errors. The admission and take home medication data of 237 patients were collected from In-patient medical records, computer program and interviewing patients or their relatives between January and April 2016. It was found that 58.6% were female. The average ages (S.D.) were 58.6 (15.3) years. There were 98.3% patients with chronic diseases. Most of them were hypertension, diabetes mellitus and dyslipidemia. The admission patients problems were found in the patients used poly medicines. Those were 31.9% of the patients used medicine 4-6 items, and 30.8% of the patients used medicine 7-10 items. The problems of admission and take home medicines were hypertension, diabetes mellitus and dyslipidemia. The majority of admission problems were non compliance and taking poly medicines (74.4%). The solving were patients education and counseling. Another problems were medication errors and incomplete medical record. The solving were a collaboration with the physicians. In addition, the problems of take home medicines were incomplete take home medicines in medical records (92.6%). The solving were a collaboration between physicians and patients. In conclusion, medication reconciliation system can prevent and solve drug related problems when patient admission and take home. However, improvement system must be continued for transferring medication data utilization and patient safety.", "th": "การศึกษานี้เป็นการศึกษาเชิงพรรณนา มีวัตถุประสงค์เพื่อ ประเมินผลของระบบการประสานเปรียบเทียบรายการยา ในการป้องกัน ลดความเสี่ยง หรือลดความคลาดเคลื่อนทางยาที่เกิดขึ้น เก็บข้อมูล รายการยาของผู้ป่วยทั้งตอนแรกรับเข้ารักษาในโรงพยาบาลและเมื่อได้ รับยากลับบ้าน จากเวชระเบียนผู้ป่วยใน โปรแกรมคอมพิวเตอร์ของ โรงพยาบาลเลิดสิน และการสัมภาษณ์ผู้ป่วยหรือญาติ จากผู้ป่วยในที่เข้ารับ การรักษาในโรงพยาบาลเลิดสิน ระหว่างเดือนมกราคม 2559 ถึงเดือน เมษายน 2559 จำนวนทั้งสิ้น 237 ราย ผลการศึกษาพบว่า ผู้ป่วยร้อยละ 58.6 เป็นเพศหญิง อายุเฉลี่ย 58.6 ? 15.3 ปี ร้อยละ 98.3 มีโรคเรื้อรัง หรือโรคประจำตัว ซึ่งมักเป็นโรคความดันโลหิตสูง โรคเบาหวานและ โรคไขมันในเลือดสูง ผู้ป่วยที่พบปัญหาเมื่อเข้ารักษาพบว่า เป็นผู้ป่วย ที่มีประวัติการใช้ยาโรคเรื้อรังหลายรายการ ส่วนใหญ่ร้อยละ 31.9 ใช้ ยา 4-6 รายการ ร้อยละ 30.8 ใช้ยา 7-10 รายการ โดยกลุ่มยาที่พบ ปัญหาทั้งเมื่อรับเข้ารักษาและกลับบ้าน ได้แก่ กล่มุ ยาโรคความดันโลหิตสูง กลุ่มยาเบาหวาน กลุ่มยาลดไขมันในเลือด ปัญหาส่วนใหญ่ที่พบเมื่อรับ เข้าในโรงพยาบาล ได้แก่ ปัญหาการใช้ยาของผู้ป่วย (ร้อยละ 74.4) การ แก้ไขจะเน้นที่การให้ความรู้แก่ผู้ป่วย (ร้อยละ 54.3) รองลงมาเป็นปัญหา ความคลาดเคลื่อนทางยา และการบันทึกเวชระเบียน ซึ่งจะแก้ปัญหา โดยการประสานงานกับแพทย์ ในส่วนของยากลับบ้าน พบปัญหาส่วนใหญ่ คือ การบันทึกเวชระเบียนด้านยาไม่ครบถ้วน (ร้อยละ 92.6) การแก้ ปญั หาจะเปน็ การแจง้ แพทยแ์ ละอธิบายการใชย้ าแกผ่ ปู้ ว่ ย โดยสรปุ การ ประสานเปรียบเทียบรายการยาจะช่วยป้องกันและแก้ปัญหาการใช้ยาที่ อาจเกิดขึ้น ทั้งเมื่อผู้ป่วยเข้ารักษาในโรงพยาบาลและเมื่อกลับบ้าน ซึ่ง ควรมีการพัฒนาระบบในการดำเนินการต่อไป เพื่อประโยชน์ในการส่ง ต่อข้อมูลด้านยา และความปลอดภัยของผู้ป่วย" }
{ "en": "Background: Adherence is one of the factors contributing to success of therapy, especially in children, who are unable to take care of themselves and require caregiver. Adherence might be reduced in chronic disease patients who must take medication for a long period. There are other factors related to adherence in children including gender, age, treatment plan, and caregiver. Nephrotic syndrome is a chronic disease in those who receive continuously medication for control disease and recurrent prevention under patient’s adherence. Objectives: To analyze the adherence and factors affecting the adherence in children with nephrotic syndrome Methods: This research was a descriptive, prospective, study. The Classification of adherence into group mean by using score of combination methods (pill count and self-report). Results: From January through August 2016, a total of 105 children with nephrotic syndrome were included. Twenty children’s nephrotic syndrome withdrawn from this study. Of 85 children’s nephrotic syndrome, at the first followed up visit, the mean score for adherence of pill count and self-report were 88.11 and 92.57 respectively. The second followed up visit, the mean scores were 87.73 and 91.85 respectively. This study revealed the adherence in children’s nephrotic syndrome of 68.24%. When evaluating each visit, the adherence group at the first followed up visit was 77.65% and the second followed up visit was 82.35%. Factor affecting the adherence in first followed up was caregiver whose daily routines was not conductive to the medication of children were more likely to increase non-adherence than regular caregivers 7.84 times (p=0.008). Another factor was caregivers whose wrong administration given and confused about how to take medication were more likely to have non-adherence than regular caregivers 5.94 times. (p=0.041). Conclusions: This study indicated that children’s nephrotic syndrome adherence was approximately 70%. Two factors affecting the adherence were activity daily life of caregiver and caregivers whose wrong administered and confused how to take medication. Therefore, we should vigilant and prevent this problem and arrange a plan to facilitate drug administration in order to improve adherence.", "th": "บทนำ : ความร่วมมือการใช้ยาของผู้ป่วยเป็นปัจจัยหนึ่งที่จะ ส่งผลต่อความสำเร็จในการรักษาโดยเฉพาะในผู้ป่วยเด็กซึ่งเป็นวัยที่ไม่ สามารถดูแลตัวเองได้จำเป็นต้องมีผู้ดูแลในการรับประทานยา โรคเรื้อรัง จำเป็นต้องใช้ยาต่อเนื่อง อาจส่งผลให้ความร่วมมือการใช้ยาลดลงทำให้ ผลการรักษาไม่ถึงเป้าหมาย นอกจากนี้ยังมีปัจจัยอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับ ความร่วมมือการใช้ยาของผู้ป่วยเด็ก ได้แก่ ปัจจัยทางด้านผู้ป่วย เช่น อายุ เพศ ปัจจัยด้านแผนการรักษา ปัจจัยด้านผู้ดูแล เป็นต้น ผู้ป่วยเด็กกลุ่ม อาการเนโฟรติก จัดเป็นโรคเรื้อรังที่มีการรับประทานยาอย่างต่อเนื่องเพื่อ ป้องกันการกลับเป็นซ้ำของโรคซึ่งต้องอาศัยความร่วมมือการใช้ยาอย่าง สม่ำเสมอ วัตถุประสงค์: เพื่อวิเคราะห์ความร่วมมือการใช้ยาและปัจจัย ที่ส่งผลต่อความร่วมมือการใช้ยาของผู้ป่วยเด็กกลุ่มอาการเนโฟรติก วัตถุและวิธีการ : การศึกษาเชิงสำรวจแบบเก็บข้อมูลไปข้างหน้าเพื่อประเมิน ความร่วมมือการใช้ยาของผู้ป่วยเด็กกลุ่มอาการเนโฟรติกหรือผู้ดูแล โดยการติดตามต่อเนื่อง 2 ครั้ง ณ งานบริการเภสัชกรรมผู้ป่วยนอก สถาบันสุขภาพเด็กแห่งชาติ โดยใช้เครื่องมือวัด 2 วิธี คือ การนับจำนวน เม็ดยาคงเหลือโดยผู้ศึกษาและการรายงานการรับประทานยาด้วยตนเอง ใช้สถิติเชิงพรรณนาในการวิเคราะห์ข้อมูลทั่วไป และความร่วมมือการใช้ยา ของผู้ป่วยเด็ก การประเมินปัจจัยที่ส่งผลต่อความร่วมมือการใช้ยาของ ผู้ป่วยเด็กใช้สมการถดถอยโลจิสติก ผล : การศึกษานี้เก็บข้อมูลระหว่าง เดือนมกราคม – สิงหาคม พ.ศ. 2559 ผู้ป่วยเด็กที่ผ่านเกณฑ์คัดเข้า จำนวน 105 ราย พบผู้ป่วยเด็กจำนวน 20 ราย เข้าเกณฑ์การยุติการศึกษา คงเหลือผู้ป่วยเด็กในการศึกษาทั้งหมด 85 ราย การติดตามครั้งที่ 1 พบว่าคะแนนเฉลี่ยความร่วมมือการใช้ยาจากวิธีการนับจำนวนเม็ดยาคงเหลือ และวิธีการรายงานการรับประทานยาด้วยตนเองของผู้ป่วยเด็กเนโฟรติก หรือผู้ดูแล เท่ากับร้อยละ 88.11 และ 92.57 ตามลำดับ และในการ ติดตามครั้งที่ 2 มีคะแนนเฉลี่ยความร่วมมือการใช้ยา 2 วิธี เท่ากับร้อยละ 87.73 และ 91.85 ตามลำดับ เมื่อจัดระดับความร่วมมือการใช้ยาทั้ง 2 วิธี ร่วมกันจากการติดตามผลการรักษาทั้ง 2 ครั้ง พบว่าผู้ป่วยเด็กกลุ่มอาการ เนโฟรติกที่จัดอยู่ในกลุ่มที่มีความร่วมมือในการใช้ยา ร้อยละ 68.24 และเมื่อประเมินความร่วมมือการใช้ยาแต่ละครั้ง พบว่าผู้ป่วยเด็ก กลุ่มอาการเนโฟรติกที่ถูกจัดอยู่ในกลุ่มที่มีความร่วมมือการใช้ยาในการ มาติดตามผลการรักษาครั้งที่ 1 และ 2 เท่ากับร้อยละ 77.65 และ 82.35 ตามลำดับ ปัจจัยที่ส่งผลต่อความร่วมมือการใช้ยาในการติดตามครั้งที่ 1 ได้แก่ ผู้ดูแลที่มีกิจวัตรประจำวันไม่เอื้อต่อการรับประทานยาของผู้ป่วยเด็ก จะมีความไม่ร่วมมือการใช้ยามากกว่าผู้ดูแลที่ไม่มีปัญหาเรื่องกิจวัตร ประจำวัน 7.84 เท่า อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p=0.008) และผู้ดูแลที่ให้ ผู้ป่วยเด็กรับประทานยาผิดวิธีหรือสับสนวิธีการให้ยาผู้ป่วยเด็กจะมีความ ไม่ร่วมมือในการใช้ยา 5.95 เท่าของผู้ดูแลที่ให้ผู้ป่วยเด็กรับประทานยา อย่างถูกวิธีอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p=0.041) สรุป : ผู้ป่วยเด็กกลุ่ม อาการเนโฟรติก เกือบร้อยละ 70 จัดอยู่ในกลุ่มที่มีความร่วมมือในการ ใช้ยาและปัจจัยที่ส่งผลต่อความร่วมมือการใช้ยาคือกิจวัตรประจำวันของ ผู้ดูแลและผู้ดูแลที่ให้ผู้ป่วยเด็กรับประทานยาผิดวิธีหรือสับสนวิธีการให้ ยาผู้ป่วยเด็ก ดังนั้นควรเฝ้าระวังและป้องกันเพื่อให้ผู้ดูแลตระหนักและ เห็นความสำคัญของการรับประทานยา และรู้จักวางแผนการดำเนินชีวิต ประจำวันให้เอื้อต่อการรับประทานยาของผู้ป่วยเด็กกลุ่มอาการเนโฟรติก รวมถึงร่วมในการวางแผนการรับประทานยา" }
{ "en": "This research aimed to develop the model of care for the Hypovolemic shock multiple trauma patients in Sawanpracharak Hospital. The study was implemented between January, 2016 and August, 2016. There were three phases of research included: 1) analyzing the context and situation of multiple trauma care. 2) Developing the model of the Hypovolemic shock multiple trauma patients care, and 3) evaluating the effectiveness of model. The target subjects were 20 nurses working in the trauma wards who were continuously implemented in the Hypovolemic shock multiple trauma patient care model, 130 Hypovolemic shock class II to class III in multiple trauma patients before receiving the model, and 65 multiple trauma patients receiving the model. The instruments used for collecting data were: 1) the Hypovolemic shock multiple trauma patient care model, 2) the protocol of caring for the Hypovolemic shock multiple trauma patient care model, and 3) the data record outcomes of taking care of Hypovolemic shock multiple trauma patients. Data were analyzed using the descriptive statistics, independent t-test, and exact probability test. The findings revealed that the components influenced the model of the Hypovolemic shock multiple trauma patients care included: 1) multidisciplinary team, 2) operational plans, 3) participation of patients and families, 4) competency for nurses working in the trauma, 5) multiple trauma patient care processes, and 6) knowledge management. The model effectiveness testing showed the statistically significant differences between prior and during receiving the care for the Hypovolemic shock multiple trauma patients care model as follow: Severity of Shock Index (0.8+ 0.3 and 0.8+ 0.4, p <0.001) The duration of the physician’s report when the patient admit ward (10.5 and 3.98 minutes, p <0.001). To compare between before and during use the model, hypovolemic shock class II to class III was significant difference within 24 hours (32.3% and 9.2%, p< 0.001), and 72 hours (23.8% and 6.2%,p = 0.003). Hypoxia was also different between groups at 24 hours (20.8% and 3.1%, p = 0.001) and 72 hours (14.6% and 3.1%, p= 0.014). However, the health status of patients within 72 hours showed moderate disability (66.2% and 69.2% (p=0.407) which was not significant difference between two groups.", "th": "การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยและพัฒนาเพื่อพัฒนาและศึกษาผลลัพธ์ของรูปแบบการดูแลภาวะช็อกจากการเสียเลือดในผู้ป่วยบาดเจ็บหลายระบบในระยะวิกฤตหอผู้ป่วยศัลยกรรมอุบัติเหตุ โรงพยาบาลสวรรค์ประชารักษ์ ระยะดำเนินการวิจัยระหว่างเดือนมกราคม 2559 ถึงเดือนสิงหาคม 2559 แบ่งเป็น 3 ระยะ คือ 1) ศึกษาสถานการณ์การดูแลผู้ป่วยที่มีภาวะช็อกจากการเสียเลือดในผู้ป่วยบาดเจ็บหลายระบบ 2) พัฒนารูปแบบ 3) ศึกษาผลลัพธ์ของรูปแบบฯ กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยพยาบาลวิชาชีพหอผู้ป่วย ศัลยกรรมอุบัติเหตุ จำนวน 20 คน ผู้ป่วยที่มีภาวะช็อกจากการเสียเลือดระดับ 2 ไปเป็นระดับ 3 ในระยะก่อนใช้รูปแบบจำนวน 130 คน ระหว่างใช้รูปแบบฯ จำนวน 65 คน เครื่องมือที่ใช้ในศึกษาได้แก่ 1) รูปแบบการดูแลภาวะช็อกจากการเสียเลือดในผู้ป่วยบาดเจ็บหลายระบบ 2) แนวทางปฏิบัติการดูแลฯ ที่พัฒนาขึ้น และ 3) เครื่องมือรวบรวมข้อมูลและแบบบันทึกผลลัพธ์การดูแลผู้ป่วยวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนาและสถิติ t-test group และ exact probability test ผลการวิจัยพบว่า องค์ประกอบสำคัญของรูปแบบ คือ 1) ทีมสหวิชาชีพ 2) แผนปฏิบัติงาน 3) การมีส่วนร่วมของผู้ป่วยและครอบครัว 4) สมรรถนะของพยาบาล 5) กระบวนการดูแลผู้ป่วยบาดเจ็บหลายระบบ และ 6) การจัดการความรู้ ผลการวิจัยเปรียบเทียบก่อนและระหว่างใช้ model พบว่าความรุนแรงภาวะช็อก (0.8 + 0.3 และ 0.8 + 0.4 คะแนน, p=<0.001) ระยะเวลาในการรายงานแพทย์เมื่อผู้ป่วยถึงหอผู้ป่วย (10.5 นาที และ 3.98 นาที, p=<0.001) ความรุนแรงของภาวะช็อกจากการเสียเลือดระดับสองไประดับสาม ภายใน 24 ชั่วโมง (32.3% และ 9.2%, p< 0.001) และ 72 ชั่วโมง (23.8% และ 6.2%, p = 0.003). ภาวะพร่องออกซิเจน ภายใน 24 ชั่วโมง (20.8% และ 3.1%, p = 0.001) และ 72 ชั่วโมง (14.6% และ 3.1%, p = 0.014). แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ อย่างไรก็ดีภาวะสุขภาพผู้ป่วยภายใน 72 ชั่วโมงของสองกลุ่ม พบความพิการปานกลาง (ร้อยละ 66.2 และ 69.2, p=0.407) แตกต่างอย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ" }

Subsets and Splits

No community queries yet

The top public SQL queries from the community will appear here once available.