Dataset Viewer
che
stringlengths 9
469
| ru
stringlengths 1
384
|
---|---|
Юьхьанца Дала кхоьллира стигалшший, латтий.
|
В начале сотворил Бог небо и землю.
|
Ткъа латта даьсса а, кегарин а дара, гобаьккхина кІорга хи а, Іаьржа бода а бара, ткъа Делан Са хиш тІехула лелаш дара.
|
Земля же была безвидна и пуста, и тьма над бездною, и Дух Божий носился над водою.
|
Дала элира: «Хуьлийла серло». ТІаккха серло хилира.
|
И сказал Бог: да будет свет. И стал свет.
|
Дела хьаьжча, Цунна и серло дика хийтира. ТІаккха Дала серло боданах къастийра.
|
И увидел Бог свет, что он хорош, и отделил Бог свет от тьмы.
|
Серлонах Дала «де» элира, ткъа боданах «буьйса» элира. Иштта суьйре а дІаелира, Іуьйре а еара. ДІаделира цхьа де.
|
И назвал Бог свет днём, а тьму ночью. И был вечер, и было утро: день один.
|
Дала элира: «Хи юккъехула а доькъуш, дуькъа хІаваъ хуьлийла».
|
И сказал Бог: да будет твердь посреди воды, и да отделяет она воду от воды.
|
Иштта хилла дІахІоьттира: Дала дуькъачу хІавааца хи шина декъе дийкъира. Цхьа дакъа хІаваана тІехула хуьлуш, важа дакъа бухахь дуьсуш.
|
И создал Бог твердь, и отделил воду, которая под твердью, от воды, которая над твердью. И стало так.
|
Цу дуькъачу хІаваах Дала «стигал» элира. Суьйре а хилира, Іуьйре а тІееара. ДІаделира шолгІа де а.
|
И назвал Бог твердь небом. И был вечер, и было утро: день второй.
|
ТІаккха элира Дала: «Стигалан бухахь долу хи дерриг цхьаьна а кхетийла, екъа меттиг а хуьлийла». Иза иштта хилира.
|
И сказал Бог: да соберётся вода, которая под небом, в одно место, и да явится суша. И стало так.
|
Екъачу меттигах Дала «латта» элира, ткъа цхьаьнакхеттачу хих «хІорд» элира. И дерриге гича, Далла иза дика хийтира.
|
И назвал Бог сушу землёю, а собрание вод назвал морями. И увидел Бог, что [это] хорошо.
|
Цул тІаьхьа Дала элира: «Лаьтта тІехь йолийла сийналла а, буц а, ялта а, шайна чохь хІу а долуш, стоьмаш ло дитташ а, шайна хІора стоьма чохь хІуш а долуш. Оцу хІух юха а изза тайпа ораматаш а хуьлуш». Иштта хилла дІахІоьттира.
|
И сказал Бог: да произрастит земля зелень, траву, сеющую семя дерево плодовитое, приносящее по роду своему плод, в котором семя его на земле. И стало так.
|
Латто сийналла а елира, буц елира, ялта а кхиира, шайн-шайн тайпана хІу а луш, уьш юха а йовлуш. Стоьмаш ло дитташ а хьаладевлира, шайна чохь хІуш а долуш, царех кхин а цу тайпана дитташ а довлуш. Иза а, хьаьжча, Далла хазахийтира.
|
И произвела земля зелень, траву, сеющую семя по роду её, и дерево, приносящее плод, в котором семя его по роду его. И увидел Бог, что [это] хорошо.
|
Юха а суьйре дІаелира, Іуьйре а еара. Чекхделира кхозлагІа де а.
|
И был вечер, и было утро: день третий.
|
Дала элира: «Хуьлийла стигалахь серлонаш! Лаьтта тІе билгалонаш лойла цара, де буьйсанах а къастош, хенан заманаш а йоькъуш, денош а, шераш а доькъуш.
|
И сказал Бог: да будут светила на тверди небесной для отделения дня от ночи, и для знамений, и времён, и дней, и годов;
|
Лаьтта тІе шайн серло а лойла цара». Иштта хилла дІахІоьттира.
|
и да будут они светильниками на тверди небесной, чтобы светить на землю. И стало так.
|
Цу тайпана кхоллаелла шиъ коьрта серло, царех йоккхачо дийнан, ткъа жимочо буьйсанан Іуналла а деш. Седарчий а кхолладелла стигалахь.
|
И создал Бог два светила великие: светило большее, для управления днём, и светило меньшее, для управления ночью, и звёзды;
|
Уьш Дала дІанисдина стигалахь, лаьтта тІе шайн серло ялийта а,
|
и поставил их Бог на тверди небесной, чтобы светить на землю,
|
дийнан а, буьйсанан а Іуналла дан а, серло боданах къасто а. Дела хьаьжча, Цунна и дерриге а хазахийтира.
|
и управлять днём и ночью, и отделять свет от тьмы. И увидел Бог, что [это] хорошо.
|
Суьйре а еара, Іуьйре а тІекхечира. ДоьалгІа де а дІаделира.
|
И был вечер, и было утро: день четвёртый.
|
Юха Дала элира: «Хуьлийла хи чохь дуккха а, массо а тайпана садолу хІуманаш. ХІаваэхь тІема довлийла дуккха а тайп-тайпана олхазарш а».
|
И сказал Бог: да произведёт вода пресмыкающихся, душу живую; и птицы да полетят над землёю, по тверди небесной.
|
Иштта кхоьллира Дала Іаламат хІордан дийнаташ а, массо а тайпана хи чохь йолу садолу хІуманаш: яккхий а, кегий а. ХІаваэхь тІема девлира дуккха а массо а тайпана олхазарш. Дела, хьаьжча, Ша кхоьллинчунна реза хилира.
|
И сотворил Бог рыб больших и всякую душу животных пресмыкающихся, которых произвела вода, по роду их, и всякую птицу пернатую по роду её. И увидел Бог, что [это] хорошо.
|
Цо, уьш декъалдеш, элира: «Дебийла шу, тІаьхье беркате а хуьлуш, хІордаш хих дузуш. Дуккха а олхазарш кхуьийла дуьнен чохь».
|
И благословил их Бог, говоря: плодитесь и размножайтесь, и наполняйте воды в морях, и птицы да размножаются на земле.
|
ТІееара суьйре, хилира Іуьйре а. ДІаделира пхоьалгІа де а.
|
И был вечер, и было утро: день пятый.
|
Юха Дала элира: «Хуьлийла лаьтта тІехь массо а тайпана садолу хІуманаш а, даьхни а, текхаргаш а, лаьттан акхарой а, шайн-шайн тайпанашца». Иштта хилла дІахІоьттира.
|
И сказал Бог: да произведёт земля душу живую по роду её, скотов, и гадов, и зверей земных по роду их. И стало так.
|
Тайп-тайпана акхарой а, даьхни а, лаьттан текхаргаш а, ерриге тайпанашца кхоллаелира. Хьаьжча, Далла иза а хазахийтира.
|
И создал Бог зверей земных по роду их, и скот по роду его, и всех гадов земных по роду их. И увидел Бог, что [это] хорошо.
|
ТІаккха Дала элира: «Кхуллур Вай адам, Вешан аматехь а, вастехь а долуш. Хуьлийла уьш олалла деш дуьнен чу мел кхоьллинчу са долчу хІуманашна тІехь: хи чуьра а, лаьтта тІера а дийнаташна тІехь а, лаьттан текхаргаш тІехь а, хІаваэра олхазаршна тІехь а, дерриге лаьтта тІехь а».
|
И сказал Бог: сотворим человека по образу Нашему по подобию Нашему, и да владычествуют они над рыбами морскими, и над птицами небесными, и над скотом, и над всею землёю, и над всеми гадами, пресмыкающимися по земле.
|
Иштта кхоьллира Дала адам. Стаггий, зудий кхоьллира Цо Шен аматехь.
|
И сотворил Бог человека по образу Своему, по образу Божию сотворил его; мужчину и женщину сотворил их.
|
Уьш декъалбеш, Дала элира: «Дебийла шу, тІаьхье стам а луш, дузийла аш латта, шайн дола доккхийла аша иза. Олалла дойла аш массо а хи чуьра чІерашна тІехь а, хІаваэра олхазаршна тІехь а, дерриге а лаьтта тІера дийнаташна тІехь а».
|
И благословил их Бог, и сказал им Бог: плодитесь и размножайтесь, и наполняйте землю, и обладайте ею, и владычествуйте над рыбами морскими и над птицами небесными, и над всяким животным, пресмыкающимся по земле.
|
Юха а элира Дала: «Шуна ло Аса дерриге а лаьтта тІера массо а хІу тосу ораматаш а, массо тайпана стом ло дитташ а, шайна чохь оццу диттийн хІу а долуш. Царех хир ю шуна юург.
|
И сказал Бог: вот, Я дал вам всякую траву, сеющую семя, какая есть на всей земле, и всякое дерево, у которого плод древесный, сеющий семя;— вам [сие] будет в пищу;
|
Ткъа ерриге а садолчу хІуманна а ло Аса массо а тайпана гІа-буц. Ерриге а лаьтта тІера акхарошна а, массо а стигалара олхазаршна а, хІора лаьттан текхаргана а юург хир ю иза». И дерриге а хилла дІахІоьттира.
|
а всем зверям земным, и всем птицам небесным, и всякому пресмыкающемуся по земле, в котором душа живая, [дал] Я всю зелень травную в пищу. И стало так.
|
Оцу Ша мел кхоьллинчуьнга Дела резахиларца хьаьжира. Иштта еара суьйре а, Іуьйре а хилира. ЯлхалгІа де а дІаделира.
|
И увидел Бог всё, что Он создал, и вот, хорошо весьма. И был вечер, и было утро: день шестой.
|
Иштта кхолладелла стигалш а, латта а, царна тІехь мел йолу хІума а.
|
Так совершены небо и земля и всё воинство их.
|
ВорхІалгІа де тІедале чекхдаьхна Дала дерриге а Ша мел дина гІуллакхаш. Цу дийнахь, Ша мел динчу гІуллакхех паргІат а ваьлла, Дала садаьІира.
|
И совершил Бог к седьмому дню дела Свои, которые Он делал, и почил в день седьмый от всех дел Своих, которые делал.
|
ТІаккха и ворхІалгІа де Дала, декъалдеш, къобалдира. Цу дийнахь Шен массо а кхоллараллийн гІуллакхаш кхочушдина дела, Дала садаьІира.
|
И благословил Бог седьмой день, и освятил его, ибо в оный почил от всех дел Своих, которые Бог творил и созидал.
|
ХІара ду стигалшкахь а, лаьтта тІехь а хилларг, Везачу Дала уьш кхуллучу хенахь.
|
Вот происхождение неба и земли, при сотворении их, в то время, когда Господь Бог создал землю и небо,
|
Цу хенахь лаьтта тІе яьлла яцара цхьа а аренан буц я колл, хІунда аьлча Дала хІинца а догІа ца даийтинера лаьтта тІе, адам а ца хиллера и латта лело.
|
и всякий полевой кустарник, которого ещё не было на земле, и всякую полевую траву, которая ещё не росла, ибо Господь Бог не посылал дождя на землю, и не было человека для возделывания земли,
|
Ткъа лаьтта тІера Іаь хьалайолура, и дерриге а латта тІада а деш.
|
но пар поднимался с земли и орошал все лице земли.
|
ТІаккха лаьттан поппарх адам кхоьллира Везачу Дала, цунна чу са а дуьллуш, ткъа и адам денделира.
|
И создал Господь Бог человека из праха земного, и вдунул в лице его дыхание жизни, и стал человек душею живою.
|
ТІаккха Везачу Дала, малхбалехь йолчу Іедан цІе йолчу меттигехь беш а йийна, цига Ша кхоьллина стаг хаийра.
|
И насадил Господь Бог рай в Едеме на востоке, и поместил там человека, которого создал.
|
Цу лаьтта тІехь Везачу Дала кхолладалийтира массо а тайпана дитташ, тІехьаьжча хаза а, тамехь а долуш, царна тІера стоьмаш даа пайден а долуш. Бешана юккъехь дара дахаран дитт а, дика а, вон а довзуьйту дитт а.
|
И произрастил Господь Бог из земли всякое дерево, приятное на вид и хорошее для пищи, и дерево жизни посреди рая, и дерево познания добра и зла.
|
Цу бешахь хи тохархьама, Іедан-меттигера схьадолура хи, тІаккха иза деа декъе декъалора.
|
Из Едема выходила река для орошения рая; и потом разделялась на четыре реки.
|
Цхьаннан цІе Пишон ю, иза ду дерриге а Хьавил-лаьттана тІехдолуш. Оцу лаьттах деши а доллу.
|
Имя одной Фисон: она обтекает всю землю Хавила, ту, где золото;
|
(Цу лаьттара и деши дика а ду. Цигахь ю «бадолахь» олу сегІазах тера а йолуш, хаза хьожа йогІу хІума а, «оникс» олу деза тІулгаш а ду).
|
и золото той земли хорошее; там бдолах и камень оникс.
|
ШолгІачу хин цІе ю Гихьон, иза тІехдолу дерриге а Хуша олучу лаьтта тІехула.
|
Имя второй реки Гихон: она обтекает всю землю Куш.
|
КхоалгІачу хин цІе ю Хьиддекхал. Иза доьду Ашур-махка кхаччалц. ДоьалгІа хи ду Эпрат.
|
Имя третьей реки Хиддекель: она протекает пред Ассириею. Четвёртая река Евфрат.
|
ТІаккха Везачу Дала адам Іедан беша даха хаийра, цуьнга и беш лела а йойтуш, Іалаш а йойтуш.
|
И взял Господь Бог человека, и поселил его в саду Едемском, чтобы возделывать его и хранить его.
|
Ткъа цу стагана Везачу Дала тІедиллира: «Массо а дитт тІера стом баа мегар ду ахьа,
|
И заповедал Господь Бог человеку, говоря: от всякого дерева в саду ты будешь есть,
|
амма дика а, вон а довзуьйтучу дитта тІера ма баалахь, хІунда аьлча ахьа оцу тІера стом биинчу дийнахь валарца дІавер ву хьо», – аьлла.
|
а от дерева познания добра и зла не ешь от него, ибо в день, в который ты вкусишь от него, смертью умрёшь.
|
ТІаккха Везачу Дала элира: «Дика дац адам ша цхьаъ хилар, кхуллур Ас цунна гІоьнча, цунах терра а йолуш, цуьнца а йогІуш».
|
И сказал Господь Бог: не хорошо быть человеку одному; сотворим ему помощника, соответственного ему.
|
Массо а аренан акхарой а, даьхни а, дерриге а стигалара олхазарш а кхоьллинера Везачу Дала лаьттах. Цо уьш массо а адамна хьалха дІахІоттийра, цу стага царна хІун цІераш тохку хьожуш. ТІаккха оцу са мел долчу хІуманна адамо елла цІераш йитира.
|
Господь Бог образовал из земли всех животных полевых и всех птиц небесных, и привёл к человеку, чтобы видеть, как он назовёт их, и чтобы, как наречёт человек всякую душу живую, так и было имя ей.
|
Иштта елира адамо цІераш массо а даьхнина а, стигаларчу олхазаршна а, массо а акхарошна а, амма адамна ца нисъелира шеца йогІуш йолу гІоьнча.
|
И нарёк человек имена всем скотам и птицам небесным и всем зверям полевым; но для человека не нашлось помощника, подобного ему.
|
ТІаккха Везачу Дала чІогІа наб кхетийтира стагана. Цунна наб кхетта яьлча, цуьнан цхьа пІенда схьа а баьккхина, и меттиг дилхаца дІакъевлира.
|
И навёл Господь Бог на человека крепкий сон; и, когда он уснул, взял одно из ребр его, и закрыл то место плотию.
|
Цул тІаьхьа Ша оцу адамна чуьра баьккхинчу пІендарх Везачу Дала зуда йира, иза цу стагана яла а еш.
|
И создал Господь Бог из ребра, взятого у человека, жену, и привёл её к человеку.
|
Адамо элира: «ХІара даьІахк сан даьІахкех ю, дилха а сан дилханах ду, кхуьнан цІе а адам хир ю, иза майрачух яьккхина дела».
|
И сказал человек: вот, это кость от костей моих и плоть от плоти моей; она будет называться женою, ибо взята от мужа.
|
Цундела стаг, шен дай-наний а дитина, шен зудчух кхетар ву. ТІаккха цу шиннах цхьа дегІ хир ду.
|
Потому оставит человек отца своего и мать свою и прилепится к жене своей; и будут одна плоть.
|
И шиъ дерзина доллушехь, адам а, цуьнан зуда а вовшех ийза а ца лора.
|
И были оба наги, Адам и жена его, и не стыдились.
|
Везачу Дала кхоьллинчу акхарошна юкъахь уггаре а хІилла долуш лаьхьа бара. Цо оцу зудчуьнга элира: «Бакъ дуй и, хІокху бешара цхьанна а дитта тІера Дала шуьга стом ма баа аьлла бохург?»
|
Змей был хитрее всех зверей полевых, которых создал Господь Бог. И сказал змей жене: подлинно ли сказал Бог: не ешьте ни от какого дерева в раю?
|
Зудчо жоп делира лаьхьане: «Дитташ тІера стоьмаш даа мега тхуна,
|
И сказала жена змею: плоды с дерев мы можем есть,
|
амма ялсамане юккъехь цхьа дитт ду, цу тІера стом а ма баа, хьакха а ма ло цу диттах аьлла Дала тхоьга, тхо дала ца далийтархьама».
|
только плодов дерева, которое среди рая, сказал Бог, не ешьте их и не прикасайтесь к ним, чтобы вам не умереть.
|
ТІаккха лаьхьано зудчуьнга элира: «ХІан-хІа, лийр дац шу,
|
И сказал змей жене: нет, не умрёте,
|
амма Далла хаьа, аша оцу дитта тІера стом биинчу дийнахь дуьйна шун бІаьргаш дІабеллалур буй, дика-вон а девзаш, шу Цуьнга дІатарлур дуй!»
|
но знает Бог, что в день, в который вы вкусите их, откроются глаза ваши, и вы будете, как боги, знающие добро и зло.
|
Зудчунна и дитт хаза хилар а, цунна тІера стоьмаш даа тамехь хилар а гира. Уггаре а хазделира цунна цу дитто кхетам алсам болуьйтург хилар. Зудчо дитта тІера стоьмаш а баьхна, ша а биира, шена юххехь волчу майрачуьнга а белира. Вукхо а уьш биира.
|
И увидела жена, что дерево хорошо для пищи, и что оно приятно для глаз и вожделенно, потому что даёт знание; и взяла плодов его и ела; и дала также мужу своему, и он ел.
|
ТІаккха дІаделладелира церан шинне а бІаьргаш. Шаьшшиъ дерзина дуй хиъна, инжиран диттан даккхий гІаш а даьхна, уьш вовшах а тегна, цаьрца дІахьулдира цара шайн догІмаш.
|
И открылись глаза у них обоих, и узнали они, что наги, и сшили смоковные листья, и сделали себе опоясания.
|
Дийнан йовхо лагІъеллачу хенахь бешахь лелаш волчу Везачу Делан аз а хезна, адам а, цуьнан зуда а бешан дитташна юккъехь къайладелира Цунах.
|
И услышали голос Господа Бога, ходящего в раю во время прохлады дня; и скрылся Адам и жена его от лица Господа Бога между деревьями рая.
|
Ткъа Веза Дела кхайкхира адаме: «Хьо мичахь ву?» – аьлла.
|
И воззвал Господь Бог к Адаму и сказал ему: где ты?
|
Стага жоп делира: «Цу бешахь Хьан аз а хезна, Хьох кхера а велла, со верзина волу дела, дІалечкъира со».
|
Он сказал: голос Твой я услышал в раю, и убоялся, потому что я наг, и скрылся.
|
Везачу Дала хаьттира: «Хьо верзина ву хьан аьлла хьоьга? Аса баа мегар дац аьллачу дитта тІера стом бииний-те ахьа?» – аьлла.
|
И сказал: кто сказал тебе, что ты наг? не ел ли ты от дерева, с которого Я запретил тебе есть?
|
Адамо жоп делира: «Ахьа суна еллачу зудчо цу дитта тІера даьхна стоьмаш делира соьга, ткъа аса уьш диира», – аьлла.
|
Адам сказал: жена, которую Ты мне дал, она дала мне от дерева, и я ел.
|
ТІаккха Везачу Дала зудчуьнга элира: «И хІун ду ахь динарг?» Зудчо жоп делира Цуьнга: «Лаьхьано, хІилла а дина, Іехийра со, ткъа аса и стоьмаш диира», – аьлла.
|
И сказал Господь Бог жене: что ты это сделала? Жена сказала: змей обольстил меня, и я ела.
|
ТІаккха Везачу Дала лаьхьане элира: «И вон ахь дарна, хьуна а хир ду вон. НеІалт кхайкхадо хьуна массо а даьхнина а, ерриге а аренан акхарошна а хьалха. ХІинца дуьйна хьо баллалц текхар бу хьо гай тІехь, чан а юуш.
|
И сказал Господь Бог змею: за то, что ты сделал это, проклят ты пред всеми скотами и пред всеми зверями полевыми; ты будешь ходить на чреве твоём, и будешь есть прах во все дни жизни твоей;
|
ХІинца дуьйна, хьуна а, зудчунна а юкъахь а, хьан тІаьхьенна а, цуьнан тІаьхьенна а юкъахь а мостагІалла хир ду. Зудчун тІаьхьено хьан коьртах чов йийр ю, ткъа ахьа цуьнан когах чов йийр ю».
|
и вражду положу между тобою и между женою, и между семенем твоим и между семенем её; оно будет поражать тебя в голову, а ты будешь жалить его в пяту.
|
Ткъа зудчуьнга Везачу Дала элира: «Хьо доьзалхочух йолуш лазарш чІагІдийр ду хьан, лазаршца доьзалхо а хир ву хьан. ТІаккха майрачуьнга сатуьйсуш хир ю хьо, ткъа иза хьуна тІехь олалла деш хир ву».
|
Жене сказал: умножая умножу скорбь твою в беременности твоей; в болезни будешь рождать детей; и к мужу твоему влечение твоё, и он будет господствовать над тобою.
|
Адаме Везачу Дала элира: «Аса аьллачуьнга ла а ца дугІуш, хьайн зудчо бохург а дина, ма баа аьлла стом ахьа баарна, хьо бахьанехь неІалт кхайкхадо Ас кху лаьттана а. Хьо валлалц халонца а, къинхьегамца а лохур ду ахьа хьайна напха.
|
Адаму же сказал: за то, что ты послушал голоса жены твоей и ел от дерева, о котором Я заповедал тебе, сказав: не ешь от него, проклята земля за тебя; со скорбью будешь питаться от неё во все дни жизни твоей;
|
КІохцалш а, яраш а евр ю цу лаьтта тІе, аренан ораматех хир ю хьуна юург.
|
терния и волчцы произрастит она тебе; и будешь питаться полевою травою;
|
Хьацарлахь доккхур ду ахьа хьайн бепиг, юха а, хьо схьаваьллачу лаьтта чу хьо верззалц. Ас хьо лаьттан ченах вина волу дела, юха а чан хир ю хьох».
|
в поте лица твоего будешь есть хлеб, доколе не возвратишься в землю, из которой ты взят, ибо прах ты и в прах возвратишься.
|
ТІаккха Адама шен зудчунна «Дахар луш ерг» (Іебархойн маттахь: Хьава), аьлла цІе тиллира, хІунда аьлча иза лаьттахь мел дехачу адамийн нана хир йолу дела.
|
И нарёк Адам имя жене своей: Ева, ибо она стала матерью всех живущих.
|
ТІаккха Везачу Дала Адамна а, цуьнан зудчунна а неІаран духар дира, иза царна тІе а духуш.
|
И сделал Господь Бог Адаму и жене его одежды кожаные и одел их.
|
Везачу Дала элира: «ХІинца адам а Вайх цхьаъ хили, дика а, вон а девзаш. ХІинца, шайн куьйгаш а кховдийна, дахаран дитта тІера стом а баьккхина, иза биина, хедар доцучу дахаре ма кхочийла уьш».
|
И сказал Господь Бог: вот, Адам стал как один из Нас, зная добро и зло; и теперь как бы не простёр он руки своей, и не взял также от дерева жизни, и не вкусил, и не стал жить вечно.
|
Цул тІаьхьа Адам Іедан-бешара дІаэккхийра Везачу Дала, цуьнга ша схьаваьлла волу латта леладайтархьама.
|
И выслал его Господь Бог из сада Едемского, чтобы возделывать землю, из которой он взят.
|
Иза дІа а эккхийна, Іедан-бешана малхбалехьа агІор, чу волучохь, Везачу Дала дІахІоттийра дахаран диттана Іуналлина каруб-маликаш. Оцу диттана тІе ца гІортийта, цІе санна къеггина догуш а, меттахъхьеш а долу тур а хІоттийра.
|
И изгнал Адама, и поставил на востоке у сада Едемского Херувима и пламенный меч обращающийся, чтобы охранять путь к дереву жизни.
|
Адам шен зудчух Хьавах кхийтира. Цо, доьзалхочух а хилла, кІант вира. Хьавас элира: «Везачу Элан гІоьнца бер дина ас». Цундела берах цо «Кхаим» элира (Іебархойн маттахь иза «дийриг» бохург ду).
|
Адам познал Еву, жену свою; и она зачала, и родила Каина, и сказала: приобрела я человека от Господа.
|
Цул тІаьхьа Кхаиман ваша Хьабул вира Хьавас. Хьабулах жаІу хилира, ткъа Кхаимах – латталелорхо.
|
И ещё родила брата его, Авеля. И был Авель пастырь овец, а Каин был земледелец.
|
Цхьа хан яьлча, Кхаима шена лаьтто деллачу ялтанах дакъа Везачу Элана хьалха деара.
|
Спустя несколько времени, Каин принёс от плодов земли дар Господу,
|
Ткъа Хьабула шен жена юкъара уггар тоьлла долу дуьххьарлера Іахарий деара. Веза Эла резахиларца хьаьжира Хьабуле а, цо деанчуьнга а.
|
и Авель также принёс от первородных стада своего и от тука их. И призрел Господь на Авеля и на дар его,
|
Ткъа Кхаиме а, цо деанчуьнга а реза воцуш хьаьжира Веза Эла. ЧІогІа оьгІазвахана, хьаьжа юккъе шад хІоттийра Кхаима.
|
а на Каина и на дар его не призрел. Каин сильно огорчился, и поникло лице его.
|
ТІаккха Везачу Эло элира Кхаиме: «Хьо ма оллавелла ву? Хьо ма оьгІазе ву!
|
И сказал Господь Каину: почему ты огорчился? и отчего поникло лице твоё?
|
Ахь диканиг деш хилча, ларамца тІеоьцу хьо. Ахь диканиг деш ца хилча, хьан неІарехь къа лаьтта. И хьо Іехо гІерташ ду, хьо цул тола веза».
|
если делаешь доброе, то не поднимаешь ли лица? а если не делаешь доброго, то у дверей грех лежит; он влечёт тебя к себе, но ты господствуй над ним.
|
ТІаккха, цхьана дийнахь, Кхаима Хьабуле элира: «Аренга гІой вайшиъ?» Уьш аренга баьхкича, Кхаима, шен вешина Хьабулина чу а гІоьртина, иза вийра.
|
И сказал Каин Авелю, брату своему. И когда они были в поле, восстал Каин на Авеля, брата своего, и убил его.
|
ТІаккха Везачу Эло Кхаиме хаьттира: «Мичахь ву хьан ваша Хьабул?» Кхаима элира: «Суна хІун хаьа? Со гІарол-м вац сан вешина?!»
|
И сказал Господь Каину: где Авель, брат твой? Он сказал: не знаю; разве я сторож брату моему?
|
ТІаккха Везачу Эло элира: «Ахь хІун дина? Хьан вешин цІийн аз кхойкхуш хеза Суна лаьттара.
|
И сказал: что ты сделал? голос крови брата твоего вопиет ко Мне от земли;
|
ХІинцачул тІаьхьа неІалт кхайкхадо Ас хьуна, хьан карах валар хилла хьан вешин цІий дІаоьцучу лаьтта тІехь.
|
и ныне проклят ты от земли, которая отверзла уста свои принять кровь брата твоего от руки твоей;
|
Ахь латта лелош, цо кхин лур дац, хІинццалц санна, рицкъа. Ткъа кху лаьттахь, меттиг ца карош, лелар ву хьо».
|
когда ты будешь возделывать землю, она не станет более давать силы своей для тебя; ты будешь изгнанником и скитальцем на земле.
|
ТІаккха Кхаима элира Везачу Эле: «И таІзар лан ницкъ кхочур бац сан.
|
И сказал Каин Господу: наказание моё больше, нежели снести можно;
|
Ахьа хІинца со кху лаьттара а, Хьайн юьхь-дуьхьалара а эккхаварна, со волавелла лела везар ву. Суна дуьхьал мел кхетар волчун со вен таро хир ю».
|
вот, Ты теперь сгоняешь меня с лица земли, и от лица Твоего я скроюсь, и буду изгнанником и скитальцем на земле; и всякий, кто встретится со мною, убьёт меня.
|
Везачу Эло элира Кхаиме: «Нагахь санна хьо цхьаммо вехь, цунна ворхІазза бекхам бийр бу Ас». ТІаккха Везачу Эло Кхаимна тІехь тамашийна билгало йира, и билгало хилар бахьана долуш, иза дуьхьал кхетча, цхьаьнгге а ца вейтархьама.
|
И сказал ему Господь: за то всякому, кто убьёт Каина, отмстится всемеро. И сделал Господь Каину знамение, чтобы никто, встретившись с ним, не убил его.
|
Иштта Кхаим, Везачу Элана хьалхара дІа а ваьлла, Іедан-бешана малхбалехьарчу, Нада цІе йолчу меттиге ваха охьахиира.
|
И пошёл Каин от лица Господня и поселился в земле Нод, на восток от Едема.
|
Кхаим шен зудчух а кхетта, церан кІант хилира. Цунна ХІанох аьлла цІе тиллира. Цигахь Кхаима, гІала а хІоттийна, шен кІентан цІарах ХІанох элира цунах.
|
И познал Каин жену свою; и она зачала и родила Еноха. И построил он город; и назвал город по имени сына своего: Енох.
|
ХІанохан хилира кІант Іийрад, ткъа Іийрадан хилира Махьуяал. Махьуяалан хилира кІант Матушаал, Матушаалан а хилира кІант ЛемакІ.
|
У Еноха родился Ирад; Ирад родил Мехиаеля; Мехиаель родил Мафусала; Мафусал родил Ламеха.
|
ЛемакІа ши зуда ялийра: цхьаннан цІе Іада яра, вукхуьнан – Цилла.
|
И взял себе Ламех две жены: имя одной: Ада, и имя второй: Цилла.
|
Іадас вира кІант Явал. Четарш чохь Іаш а, даьхни лелош а болчеран да хилира цунах.
|
Ада родила Иавала: он был отец живущих в шатрах со стадами.
|
End of preview. Expand
in Data Studio
- Downloads last month
- 29