uid
stringlengths 1
5
| page
int64 1
1.71k
| text
stringlengths 1
22.8k
| burmese_percent
float64 0
95.6
| title
stringlengths 1
107
| author
stringlengths 1
69
|
|---|---|---|---|---|---|
4951
| 3 |
________________
“အာ... မသွားတတ်လို့မေးတာပေါ့ဗျ
www.burmeseclassic.com
ချစ်မျှားရှင်
မင်းမင်းစိုးက စိတ်လေသွားတဲ့အမူအရာနဲ့ခေါင်းကုတ်တော့ ဆိုက်
ကားသမားက ပြုံးတယ်။
ငါးရာပဲပေး
“မပူပါနဲ့ ငါ့ညီရာ... လာ.. ဆိုက်ကားပေါ်တက်....
“ဗျာ”
“ဟာ... ဟုတ်တယ်လေ.. ငါကသိတယ် ငါလမ်းညွှန်ပေးမယ်၊ မင်းမြင်တဲ့အတိုင်း လမ်းတွေကများတယ်၊မင်းဒုက္ခရောက်မှာစိုးလို့ ငါကလိုက် ပို့ပေးမှာ၊ စေတနာကြေးလောက်ပဲတောင်းတာနော်၊ ဘာလဲမပို့ရဘူးလား ...... ဒါဆိုလည်း...”
ဆိုက်ကားကိုနင်းမယ်ကြံလို့ မင်းမင်းစိုးရဲ့ နဂိုပြူးမျက်လုံး ပိုပြူးသွားပြီး ဆိုက်ကားပေါ် အမြန်တက်လိုက်ရတယ်။ “အဲဒီလိုမဟုတ်ပါဘူးအစ်ကိုရ...ကဲ...ဒါဆိုလည်း လိုက်ပို့ဗျာ...
ရော့ ငါးရာ
“ဒီလို လုပ်စမ်းပါကွ..၊ ဟဲဟဲဟဲ' အခုမှဆိုက်ကားသမားမျက်နှာ ပြန်ပြုံးသွားတယ်။ သူလည်း ဈေးဦး မပေါက် သေးလို့ညစ်တွန်းတွန်းပြီးနင်းလာတာ၊ ရှေ့ကကားပေါ်ကကျလာ တာကြည့်ပြီး သံပုရာသီးလေးမှန်းအကဲခတ်မိလို့ အနားကိုအမြန်နင်းသွား ကာမှ ပြန်ရစ်နေလို့လေ၊
မင်းမင်းစိုးကသူစစီးတဲ့နေရာက ဒေါ်လှကောင်းမှုဆိုတဲ့ သောက်ရေ အိုးစင်လေးကို အမှတ်တမဲ့ကြည့်လိုက်မိတယ်။ ဆိုက်ကားသမားကတဖြည် ဖြည်းနင်းရင်း ပါးစပ်ကိုလည်း အအားမထားပါ။
“ငါ့ညီကြည့်ရတာ နှယ်ကထင်တယ်၊ ဘယ်ကလာတာလဲ” “ ဘုတလင်”
"ဪ.. အဝေးကြီးပဲကို”
“ဟုတ်ကဲ့”
“အဲ... ဘူဗာလင်ဆိုတာ ဘယ်နားလဲဟင်”
*အိန်
သူပဲသိသလိုလိုနဲ့ ဘယ်နားလဲမေးလို့ မင်းမင်းစိုးတင်းသွားတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ကိုယ်က ဧည့်သည်ဆိုတော့ စိတ်ကိုဆွဲဆန့်ထားရတယ်။ မသိလို့ပဲ လေလို့ ဖြည့်တွေးပြီးပြောတယ်။
မုံရွာခရိုင်ထဲမှာလေဗျာ”
“ဪသိပြီ... ဒီလောက်ဆိုအစ်ကိုသိပြီ၊ မုံရွာဆိုတာ မကွေးတိုင်း
ထဲမှာမဟုတ်လား”
CLASSIC
လေ
'ဟာဗျာ... စစ်ကိုင်းတိုင်းထဲမှာပါဗျ
?
“ဪ.... အဟီး.... ကပ်လွဲလေးပါကွ ဟဲဟဲ နီးစပ်တယ်
မင်းမင်းစိုးစိတ်ကိုအတော်ကြီးရှည်ခိုင်းထားရတယ်၊ ဘေးပတ်ဝန်း
ကျင်ကို ဝေ့ကြည့်တော့လည်း သူမသိတဲ့နေရာတွေချည်းပဲ။
တော့'
'ဘုတလင်မှာ မုန်လာဥတွေပေါ့တယ်ဆို... အအေးပိုင်းဒေသဆို
"ဟာ... ဟေ့လူ.... တလွဲတွေလျှောက်ပြောမနေနဲ့ - ပူတယ်ဗျ၊ သနပ်ခါးပင်တွေပဲပေါတာ.. ပေါက်ပေါက်ထန်းလျှက်တို့၊ ဇီးထန်းလျက်တို့ ခဲ ရှိတာ၊ ဘာမုန်လာဥမှ မပေါဘူး'
“အဟီး... မှားတဲ့အခါမှားမပေါ့... ပဲခူးတိုင်းနဲ့ကပ်လျှက်မဟုတ် ငါတစ်ခါရောက်ဖူးသလိုလိုပဲ”
“ဟေ့လူ... ဟာကွာ.. ဒီလူတော့.. ကြားမှာ ကွေးတိုင်းခြားထားတယ်ဗျ၊ ပဲခူးတိုင်းနဲ့ အဝေးကြီး ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 83.383838 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 4 |
________________
www.burmeseclassic.com
ချစ်များရှင်
သူဒေါကန်စွာရှင်းပြတော့ ဆိုက်ကားသမားကဟီးခနဲရယ်တယ်။ "ဪ... ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် ညီလေးရ... ဖြစ်ချင်တော့ ဒီလိုကွ အစ်ကိုကားစီးတာ ပဲခူးတိုင်းထဲဝင်တော့အိပ်ပျော်သွားတယ်၊ အဲ... အိပ်ရာကနိုးတော့ စစ်ကိုင်းတိုင်းထဲရောက်နေပြီလေ၊ အဟီး... အိပ်ပျော်သွား တော့ ကြားနယ်တွေကိုမသိလိုက်ဘူး”
သူမဲ့ရွဲသွားတယ်။ ဒါကြောင့် အမေကတော့ မှာလိုက်သား ရန်ကုန် သားတွေက လူလိမ်လူကောက်တွေ သတိထားပေါင်းတဲ့။
သူက ပိုက်ဆံတွေထည့်ထားတဲ့ ကျောပိုးအိတ်ကို မသိမသာ လက်နဲ့ပိုက်ထားလိုက်မိတယ်။
ပြောလို့ရတာ မဟုတ်။ အခုပဲကြည့်လေ ဆိုက်ကားသမားက တော်တော်ဖောရှောတတ်တယ်။
က
ရုပ်က လူလည်ရုပ်။
“ငါ့ညီ၊ ကျောင်းလာတက်တာလား” “ဟုတ်တယ်”
*မန္တလေး . . နီးနီးနားနားမှာ ဘာလို့မတက်တာလဲ “နီးလို့မတက်တာပါ”
“ဟေ
|====
CLASNIC
ဒီတစ်ခါတော့ ဆိုက်ကားသမားမျက်လုံးပြူးသွားတယ်။ မင်းမင်းစိုး - ပြုံးရင်း ဆက်ပြောတယ်။
'ဟုတ်တယ်... နီးရင်မိဘညီအစ်ကိုမောင်နှမတွေ လိုက်လာလို့ရ တယ်လေ၊ ဒီတော့... ပိုက်ဆံညာတောင်းလို့ဘယ်ကောင်းမှာလဲ၊ မိဘနဲ့ဒေး လေနေရတာလွတ်လပ်လေပဲ မဟုတ်လား၊ ဒါမှကိုယ်လုပ်ချင်ရာလုပ်လို့ရမှာ လေ၊ ဒါကြောင့် ဝေးဝေးကိုလာတာ”
'ဟာ... ကောင်းလိုက်တဲ့ရည်ရွယ်ချက်' ဖိုးလပြည့်စာပေ
ဝေ့လည်ဝေ့လည်
ဆိုက်ကားသမား လက်ဖျားရောခြေဖျားပါ ခါထွက်သွားတယ်။ “ဒီလိုပေါ့ဗျာ လူငယ်ဆိုတာအပျော်ရှာရတာပဲကောင်းတယ်။ ဘာပဲ လုပ်လုပ်ပျော်နေမှ စိတ်ပါတာ၊ဒါပေမဲ့ ပျက်စီးလောက်အောင်လည်း မဟုတ် ပါဘူး၊ ပြီးတော့... ရန်ကုန်ဆိုတာ ဖျံတွေများတယ်လေ
“အဲ့လိုလည်းအားလုံးကိုသိမ်းကြုံးပြောလို့ဘယ်ဖြစ်မလဲ အစ်ကို့ကိုပဲ - ကြည့် ရိုးရိုးသားသားနဲ့ ဆိုက်ကားနင်းစားနေတာ ဘာအလိမ်အကောက်မှ မရှိဘူး၊ မင်းကိုလိမ်ရအောင်လည်း မင်းရုပ်ကိုကြည့်ကတည်းက လိမ်မရဘူး ဆိုတာသိပါတယ်ကွ မင်းကလူလည်ပဲ”
ဒီလူရဲ့စကားတွေက သူ့ကိုမာန်ဘက်သွားစေပြီး ဆိုက်ကားကူရှင်နဲ့ သူ့ဖင်ထိတယ်တောင် မထင်အောင်မြောက်သွားတယ်။
"မှတ်ထား ငါ့ညီ... လိမ်တယ်ဆိုတာ ပုံစံကိုကြည့်ပြီးလိမ်ဘာ၊ အူမလည်ပုံစံဆို အလိမ်ခံရတာပဲ၊ မင်းပုံစံက မအူမလည်မှမဟုတ်တာ... အူလည်လည်လေ
“ဟုတ်တာပေါ့ဗျာ ကျွန်တော်ကအူလည်လည်၊ မအူမလည်မဟုတ်
ဘူးဗျ၊ ဟွန်း . . . ဟွန်း'
“သိတယ် အစ်ကိုသိနေတယ်လေ... မင်းပုံစံက အူလည်လည်ဆို တော့ အစ်ကိုက, ဟဲဟဲ... မလိမ်ပါဘူး”
*ကျွန်တော့်ကိုလိမ်ရအောင် ကျွန်တော်ကမအူမလည်မှ မဟုတ်ဘဲ” ဆိုက်ကားကရပ်သွားလို့, သူကဆင်းလိုက်တယ်။ သူဆင်းတာနဲ့ ဆိုက်ကားသမားက ဆိုက်ကားကိုအသော့နှင်သွားတယ်။
classico
"သွားပြီညီလေးရေ.... လူလိမ်တွေကိုတော့ ဂရုစိုက်ကျိ” “ဟုတ်ကဲ့”
သူကဆိုက်ကားသမားရဲ့နောက်ကျောကိုကြည့်ပြီး
ကျောပိုးအိတ်တစ်လုံးပဲပါတယ်။ ကျန်တာတွေကိုတော့ မယူပါ။ အိပ်ထားတို့ ဖိုးလပြည့်စာပေ
ww
| 85.496183 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 5 |
________________
www.burmeseclassic.com ချစ်များရှင်
-စောင်တို့ဆိုတာ ဈေးပေါပေါနဲ့ နေရာတကာရှိနေတာပဲလေ။ သူဘေးဘီကို ဝေ့ကြည့်ရင်း မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။
“ဟင်...... ဒေါ်လှကောင်းမှုတဲ့ . ဒါ.. ငါစစီးတဲ့နေရာကြီးလား မသိဘူး၊ ဒုက္ခပဲ.. ငါ့တော့အလိမ်ခံရပြီနဲ့တူတယ်”
ဒီအချိန်မှာပဲ လမ်းကြားထဲကနေ လူတစ်ယောက်ထွက်လာလို့
ဝမ်းသာသွားတယ်။
တယ်။
သက်တူရွယ်တူလောက်ပဲရှိတယ်။
“အစ်ကို.. ဒီလိပ်စာလေး ခဏလောက်ကြည့်ပေးပါလား” ရပါတယ် ပြလေ”
သာသာကြည်ကြည်ပဲ လိပ်စာကိုကြည့်ပြီး ပြီးတယ်။ “ဪ.... ဒီလမ်းကြားအတိုင်းသွားရင် တွေ့လိမ့်မယ်' “ကျေးဇူးပါပဲ”
သူက ကျေးဇူးတင်စကားပြောပြီး ရေအိုးစင်ကိုမကျေမနပ်နဲ့ ကြည့်
ဇဝေဇဝါကိစ္စကို အသေအချာမေးတယ်။
“အစ်ကို... ဒေါ်လှရေအိုးစင်ဆိုတာ ဒီရပ်ကွက်မှာဘယ်နှစ်ခုရှိလဲ” “ဒီတစ်ခုတည်းလေ”
"ဗျာ... သေချာရဲ့လားဟင်”
ဆိုက်ကားသဲမားက သူ့ကိုမလိမ့်နှစ်ပတ်လှိမ့်သွားလို့ သူခံပြင်း သွားတယ်။ ဒါကြောင့် လူလိမ်တွေကိုသတိထားလို့ ပြောသွားတာကိုးလို့ သူတွေးလိုက်တယ်။
*ဒီထက်သေချာတာက ဒေါ်လှဆိုတာအဆောင်ပိုင်ရှင်ပဲ ဘာဖြစ်လို့
“ဘာဖြစ်ကမှာလဲ စောစောကဆိုက်ကား
Renatinhommu
သူ့ရဲ့စကားဆုံးတော့ အဲဒီလူက တဟားဟားနဲ့သူ့ကိုလောင်တယ်။ သူက ပိုပြီး မခံချင်ဖြစ်သွားတယ်လေ။
“ဟား ဟား ဟား ..
ဖြစ်ရလေကွာ... အေးလေ . . . မင်းကအ တာကို... ခံပေါ့၊ တကယ်တော့ ကားသမားက မင်းကို အိမ်တိုင်ယာရောက် ပို့ပေးသွားတာကွ၊ ဆိုက်ကားသမားကမှ.. မင်းကို လမ်းတစ်ပတ်လှည့် ပြသွားတာ”
“မသိဘူးလေဗျာ ကျွန်တော်တစ်ခါမှမရောက်ဖူးဘဲ” "ဟားဟား .. သွား...ဒီလမ်းဆုံးရင် အဆောင်ကိုတွေ့လိမ့်မယ်၊ သေသေချာချာသွားနော် နောက်တစ်ခါအလိမ်မိနေဦးမယ်
အဲဒီလူက သူ့ကို အထင်ကသေးပြောဆိုပြီးသွားတယ်။ သူအောင့် သက်သက်နဲ့ လမ်းထဲဝင်ခဲ့တော့တာ။
လမ်းရဲ့အဆုံးကိုရောက်တော့ ရှည်မျောမျောအဆောက်အဦးတစ်ခုကို တွေ့ရပြီး သူကအဆောင်လို့ထင်ပေမယ့် ဘာစာမှရေးမထားပါ။ အဆောက် အဦးကနှစ်ထပ်ဖြစ်ကာ စာသင်ကျောင်းနဲ ့တောင်ပိုတူတယ်။
ခြံဝခုံတန်းမှာ လူဖလံလေးတစ်ယောက်နဲ့ စွပ်ကျယ်ဂျိုင်းပြတ်ဝတ် ထားတဲ့ဗလကြီးထိုင်ပြီး ဂစ်တာတီးနေကြတယ်။
“အစ်ကို.. ဒါအဆောင်လားဟင်'
သူက သွားရပ်ပြီးမေးတော့ ဟိုနှစ်ယောက်ကသူ့ကိုခြေစခေါင်းဆုံး ကြည့်တယ်။ ပြီးမှ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ကာ မဲ့လိုက်ကြ တယ်။ လူဖလံလေးက မင်းမင်းစိုးကိုပြန်မေးတယ်။
တယ်။
“မင်းနယ်က ကျောင်းလာတက်တာထင်တယ်” “ဟုတ်တယ်ဗျ... ဒီနှစ်မှစတက်မှာ ဘာဖြစ်လို့လဲ သူကအူချာချာပြန်မေးတော့ လူဖလံလေးက ဗေဒ
ဖိုးလပြည့်စာပေ
www.burnclassic.co
| 84.615385 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 6 |
________________
www.burmeseclassic.com
၁၂
“ဒီခြံရဲ့တစ်ခြံကျော်ပဲ.. အဲဒီမှာအဆောင်ရှိတယ် သွားလိုက်ပါ
သဘောတွေကကောင်းကြတယ်”
“ဟုတ်တယ်ကွ...ပြီးတော့ အဆောင်ပိုင်ရှင်မှာ တူမတွေပေါတယ်၊
မင်းတွေ့လိမ့်မယ် သွား သွား
♡...
ဗလကြီးကပါဝင်ပြောလို့ သူကသွားဖို့ပြင်တယ်။ လူ့ဖလံလေး
‘ဪ... ငါ့ညီခဏနေဦး
ပြောလို ့ သူက ရပ်လိုက်တယ်။
“ခြံစောင့်မာလီနဲ့တွေ့ရင် စကားကိုကျယ်ကျယ်ပြော မာလီလူဝကြီး နားလေးတယ်။ အဲဒါသတိပေးတာ ကျယ်ကျယ်ပြောလေ၊ မင်းအတွက် အဆင်ပြေလေပဲ”
က
"ဪ.. ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးပါပဲ သွားပြီဗျို့”
သူက ငန်နှစ်ယောက်ကို အတော်ကျေးဇူးတင်သွားတယ်။ ဪ... မကောင်းတဲ့လူတွေရှိသလို ကောင်းတဲ့လူတွေလည်းရှိပါသေးလား လို့ ဖြည့်တွေးလိုက်တယ်။ `
တစ်ခြံကျော်ရောက်တော့ နှစ်ထပ်အဆောက်အဦးကို တော်တော် လုံလုံခြုံခြုံသေသေသပ်သပ်တွေ့ရလို့ ပျော်သွားတယ်။ ဒီလိုသားသားနားနား အဆောင်မှာ နေရရင် မဆိုးဘူးလို့ တွေးမိလိုက်တယ်။
"ပန်းမာလာအဆောင်ဆိုပါလား . . ဟင် . နွဲ့လိုက်တာ... နေရမှာ ကကျားကျားလျားလျားတွေ၊အေးလေ... အဆောင်ပိုင်ရှင်က မိန်းမကြီးပဲကို ခြံအပေါ်မှာရှိတဲ့ အဆောင်နာမည်ကိုဖတ်ပြီး သူခေါင်းကုတ်လိုက် မိတယ်။ အထဲကိုဝင်ရင်း ဘေးဘီကိုဂေကြည့်လိုက်တော့ မြက်နုတ်နေတဲ့
လူဝကြီးကို တွေ့လိုက်ရတယ်။
"ဒီမှာ... ဒီမှာ
ဖိုးလပြည်စာပေ
ဝေ့လည်ဝေ့လည်
၃
မြက်ကုန်းနုတ်နေတဲ့လူဝကြီးခါးကိုတို့ပြီး ရပ်နေလိုက်တယ်။လူဝ ကြီးကသူ့ကို လှည့်ကြည့်တော့....
*ဒါ အဆောင်လား ဦးကဒီအခောင်ကဝန်ထမ်းလား ကျွန်တော် ဒီအဆောင်မှာနေချင်လို့"
သူကပြောတယ်။ လူဝကြီးဘာသံမှမထွက်ဘဲ မျက်ပြူးကြီးနဲ့ကြည့် နေလို့ သူကဖလံလေးပြောတဲ့စကားကို သတိရပြီး အကျယ်ကြီး အော်ပြော လိုက်တယ်။
'ဦးလေး ကျွန်တော်ဒီအဆောင်မှာနေမယ့် ကျောင်းသားပါ .. ကြားလား... ဒီအဆောင်မှာနေမလို့”
“ဘာက္ခ
လူကြီးကသူ့ကိုအူကြောင်ကြောင်နဲ့ ပြန်မေးလို့ ခေါင်းကုတ်လိုက်
ပြီး၊ ဒီလူကြီး အတော်နားလေးတာပဲလို့ တွေးလိုက်တယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ပြတင်းဝကနေ ကောင်မလေးပေါင်းများစွာရဲ့မျက်နှာတွေကို သူတွေ့လိုက်ရ
တယ်။
တစ်လက်စတည်း တစ်ခုခုမှားနေပြီလို့ထင်နေတယ်။ မိန်းကလေး တွေ အများသားလား။
“ကျွန်တော် ဒီအဆောင်မှာနေချင်လို့.... အဟွတ် ဟွတ်' “ဘာ
အကျယ်ကြီးအော်ပြောရလို့ သူချောင်းပါဆိုးတယ်။ ကောင်မလေး တွေက တရွီးရွီးနဲ့ ရယ်ပေမယ့် လူဝကြီးက မျက်ပြူးကြီးနဲ့ ထပ်မေးလို့ သူစိတ်ပျက်သွားတယ်။
"ဟေး.. တကယ်နေမှာလား”
“ကောင်းတယ်... ယောက်ျား Plassic.co.
ခိုင်းလို့ကောင်းတာပေါ့
ဖိုးသပြည့်စာပေ
ခိုင်းစရာရှိ
| 85.150469 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 7 |
________________
www.burmeseclassic.com
ကောင်မလေးတွေဆီက ထွက်လာတဲ့အသံတွေကြောင့် သူပိုပြီး အူချာချာဖြစ်သွားတယ်။ လူဝကြီးက မယုံနိုင်တဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ သူ့ကိုပြူး ကြည့်နေတယ်။
ဆီမှာ
“ခက်တာပဲ... ဒီဝက်ကြီးက နားတယ်လေးတာကိုး”
သူက ခေါင်းကုတ်ရင်း ခပ်တိုးတိုးပြောတဲ့စကားကြောင့် လူဝကြီး
“ဘာကွ... မင်းဘာပြောတာ”
မခံချိမခံသာအသံကြီးထွက်လာလို ့ သူအံ့သြသွားတယ်။ "ဟင်... ဒါကျတော့ကြားတယ်၊ ခုနကအကျယ်ကြီးအော်ပြောတာ ကျတော့မကြားဘူးပေါ့လေ ဦးလေးနားလေးတာ တစ်မျိုးကြီးပါလား၊ ဆန်း
လိုက်တာ
တယ်”
“ဟေ့ကောင် ... ... ... ငါနားမလေးဘူးကွ၊ မင်းပြောတာတွေကို ကြား
“ဗျာ... ဒါဆိုဘာလို့ ကျွန်တော့်ကိုကြောင်ကြည့်နေတာလဲ” "ဟ... အံ့သြတာကိုကွ ဒါ... မိန်းကလေးဆောင်ကွ “ဗျာ... ဒါ ဒါ.. မိန်းမဆောင်. လူဝကြီးက သည်းခံခြင်းတရားကို အနိုင်နိုင်လက်ကိုင်ထားနေရတဲ့ သဘောနဲ့ သူ့ကိုကြည့်ပြီးပြောတယ်။
နေတာကွ
“မိန်းကလေးဆောင်မှာနေချင်တယ်ဆိုလို့ မင်းကိုငါအံ့သြပြီးကြည့်
သူခေါင်းကိုစုံကုတ်ရင်း လူဖလံနဲ့ဗလကြီးကိုဆဲလိုက်တယ်။ သူ့ကို ချောက်ချတဲ့လူတွေနဲ့ချည်း တွေ့နေတာလေ။
“တောင်းပန်ပါတယ် ဦးလေးရယ်... ကျွန်တော်တကယ်မသိလို့
ပါဗျာ... ကန်တော့ဗျာ'
ဖိုးလပြည့်စာပေ
ဝေ့လည်ဝေ့လည်
ထင်တယ်'
"ဟွန်း... ရပါတယ်၊ ဒါနဲ့... မင်း ကြည့်ရတာ နယ်သား
“ဗျာ”
"ဪ... နယ်ကတက်လာတာလားလို့”
"ဟုတ်ပါတယ်... ဟိုလေ... ဒီနားမှာ ယောက်ျားလေးဆောင်
ဘယ်နားလေးလဲဗျာ” "ဒီခြံရဲ့တစ်ခြံကျော်မှာ
ဗျာ
သူလာခဲ့တဲ့ တစ်ခြံကျော်ကိုလက်ညှိုးထိုးပြလို့ အံ့ဩသွားတယ်။ “မင်းကလည်း တစ်ဗျာတည်း ဗျာနေတာပဲ၊ မင်းဒီကိုလာတော့ လမ်းမှာတွေ့ခဲ့တယ်မဟုတ်လား၊ နှစ်ထပ်အိမ်ရှည်လေ အဲဂါယောက်ျားလေး ဆောင်... ဒါမိန်းကလေးဆောင် ... မင်းနေချင်လို့မရဘူး၊ မြန်မြန်သာကြွ ကြာရင်ငါစိတ်တိုလာသလို မင်းအသက်လည်းတိုသွားမယ်နော်... ဟွန်း” 'ဟုတ်ကဲ့ ... ကျေးဇူးပါပဲ... တကယ်မသိလို့ပါ” "လူကိုက အူလည်လည်နဲ့”
သူကမန်းကတမ်းပြေးထွက်လာခဲ့ရတယ်။ သူ့နောက်မှာကောင်မ လေးတွေရဲ့ လှောင်ရယ်သံတွေစီစီညံညံကပ်ပါလာလို့ မပြေးရုံတမယ်လစ် ထွက်ခဲ့ရတော့တာ။
“တွေ့မယ်---တွေ့မယ်... ငါ့ကိုချောက်ချတဲ့နှောတွေ၊ လက်သီးနှစ် လုံး သုံးလုံးလောက်တော့ပစ်သွင်းလိုက်မယ်”
သူစိတ်နာနာနဲ ့တွေးရင်း ပြေးသွားလိုက်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ .com/ ကောင်းသွားကြတယ်လေ။ သူစိတ်နာနာနဲ့ ပေ
ရောက်တော့ ငနဲနှစ်ကောင်ကို မတွေ့ရတော့ပါ။
ကော့ပါး
ဖိုးလပြည့် ကပ
မရှိ
| 83.513097 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 8 |
________________
www.burmeseclassic.com
ချစ်မျှားရှင်
ခြံထဲဝင်ရင်း တွေ့လိုတွေ့ငြားလိုက်ရှာပေမယ့် မတွေ့တော့ဘူး။ ရန်ကုန်မြေကို ခြေချလိုက်ကတည်းက အခံဘက်ကချည်းဖြစ်နေလို့ ကံမ ကောင်းဘူးလို့တွေးလိုက်တယ်။
ဒီတစ်ခါမှ တကယ့်အဆောင်နဲ့ အဆောင်ပိုင်ရှင် ဒေါ်လှကြီးကိုပါ အကောင်လိုက်ကြီးတွေ့လိုက်ရလို့ အဆင်ပြေသွားတော့တာ။
ဖိုးလပြည်ကပေ
အခန်း(၂)
အခန်းရှည်တစ်ခန်းထဲမှာ ခုတင်လားဘာလားမသိတဲ့ အိပ်စင်ငါးခု ကိုခြားပြီးချထားတယ်။ သူအိပ်ရမယ့်ခုတင်က တစ်ဘက်အစွန်းဆုံးမှာဖြစ်ပြီး ကျန်တဲ့လေးလုံးက လူရှိပြီးဖြစ်နေတယ်။
“မင်းနဲ့အတူနေရမယ့် အခန်းဖော်တွေကအပြင်သွားကြတယ်၊ ပြန် ကိုယ့်ဘာသာမိတ်ဆက်ကြ၊ မျက်နှာသစ် ရေချိုးတာကတော့ ရှေ့ကရေ ကြီးမှာပဲ၊ အိမ်သာကတော့ အနောက်ကငါးခန်းတွဲ၊ အပေါ်ထပ်ကဆင်း ့ရတဲ့နောက်လှေကားလည်းရှိတယ်”
“ဟုတ်ကဲ့ ရပါပြီအန်တီလှ၊ ကျွန်တော်ခဏလှဲလိုက်ဦးမယ်ခင်ဗျ၊ ၎င်းပင်ပန်းနေပြီ”
ဟုတ်တယ်လေ။ ကိုယ်က ဒီအဆောင်ရှေ့ကို တန်းတန်းမတ်မတ် က်ပြီးကာမှ... ဟိုငတိနှစ်ကောင်နှောက်လို့ပိုဝေးသွားရတာ တော်သေး ပေါ့၊ ပြေးနိုင်လို့လွတ်တာလေ။
အန်တီလှကပြုံးပြီး အခန်းထဲကထွက်သွားတယ်။ သူ့ခုတင်က ဆင်ရဲ့အနောက်ဘက်ဆုံးပဲ။ အလယ်ခုတင်ရဲ့ခြေရင်းမှာ ဝိတ်တုံးကြီးကို က်နဲ့တင်ထားတာတွေ့ရလို့ သူ့ကိုချွန်လိုက်တဲ့
“ဒီလူနဲ့မှ တစ်ခန်းတည်းကျရတယ်လို့ကွာ” ဖိုးလပြည့်စာပေ
းကိုပြေးမြင်မိ
www.burmesecic.co
| 87.116564 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 9 |
________________
ပါ။
သူစိတ်ပျက်သွားတယ်။အခု
www.burmeseclassic.com ဝေ့လည်ဝေ့လည်
ဒါသကအနည်မထိုင်သေး
ဒီအချိန်မှာပဲ အခန်းထဲကို မှုန်တေတေမျက်နှာနဲ့ လူတစ်ယောက် ဝင်လာပြီး သူ့ကို တစ်ချက်ကြည့်တယ်။ ဗလကြီးရဲ့ဘေးဘက်ခုတင်မှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ကိုမှုန်တေတေနဲ့ကြည့်နေပြန်တယ်။ သူလည်း နဂိုက တည်းက စိတ်ဆိုးဆိုးမို့ အောက်ကျခံပြီး အဖက်မလုပ်တော့ဘဲ မိုက်ကြ ပြန်ကြည့်လိုက်တယ်။ ဒီတော့မှ ငနဲက တစ်ဖက်ကိုလှည့်ပြီး အကြည့်တဲ့ သွားတယ်။
သူလည်းခေါင်း အုံးတွေစောင်တွေမရှိသေးတော့၊ ကျောပိုးအိတ် ခေါင်းခုပြီး ခဏလှဲချလိုက်တယ်။ ဖော်ရွေ့ခြင်းမရှိတဲ့ငနဲကိုလည်း အပြစ် မြင်နေတယ်၊ မဟုတ်ပါက နှစ်ယောက် သားစကားတပြောပြောနဲ့ ဘ
လောက်ကောင်းမလဲ။
“အေး... ငါက ဒုတိယနှစ်, သမိုင်း၊ မင်းကရော...” “ပထဝီပါ”
၁၉
“အိုး .... မဆိုးပါဘူး နီးစပ်တယ်... ဟဲဟဲ... ဒါနဲ့ မင်းဒီကို ချောချောမွေ့မွေ့မှ ရောက်ရဲ့လား” “ဟာ... မရောက်ဘူးဗျ “ဘာဖြစ်လို့လဲ”
သူက ဝိတ်တုံးကြီးကို လက်ညှိုးထိုးပြရင်းပြောတယ်။ “အဲဒီဝိတ်ပါနဲ့ နောက်ဗေလုဝလိုကောင်တစ်ကောင် ကျွန်တော့်ကို အမျိုးသမီးဆောင်ဘက် ချောက်ချလွှတ်လိုက်လို့ မနည်းတောင်းပန်ခဲ့ရတယ်” 'ဟေ.. ဟုတ်လား.. ဟားဟားဟား’
အောင်မြင့်ဦးက ခွက်ခွက်လန်ရယ်ပေမယ့် အကောင်းမြင်နေတဲ့ ထူဆိုတော့ သူကစိတ်မဆိုးပါ။ ခုတင်မှာလှဲနေတဲ့လူကို မေးငေါ့ရင်းမေး
သူနေတဲ့ အပေါ်ထပ်ပြတင်းပေါက်ကနေ ခြံနောက်ရှု့ခင်းကိုကြာဆိုက်တယ်။ တော့အိမ်သာကြီးပဲရှိတယ်။ ဒါကြောင့်ဒီနေရာဘယ်သူမှမယူတာလို့ သူတွေ လိုက်တယ်။
"သူက ဘာလဲဗျ... မိုက်တိမိုက်ကန်းနဲ့
*ဪ... သူကဒီလိုပါပဲ သဘောကတော့မဆိုးပါဘူး၊ မျက်နှာ
အတော်ကြာတော့ အခန်းထဲကို လူတစ်ယောက်ဝင်လာပြန်ယူထားတတ်တာ အဲဒီလိုရုပ်အတည်ကြီးပဲကွ၊ စောစောကမင်းကိုချွန်လိုက်တဲ့
သူလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ လမ်းဝမှာ သူ့ကိုလမ်းညွှန်လိုက်တဲ့ငန်။
“ဟာ.. အစ်ကိုက ဒီအခန်းကလား
'ဪ... မင်းကို... ဟုတ်တယ်ကွ တစ်ခန်းတည်းဆိုတော ကောင်းတာပေါ့၊မင်းဘယ်နယ်ကလဲ ငါကဧရာဝတီတိုင်းကကွ...နာမည်။ အောင်မြင့်ဦး”
ပြောပြောဆိုဆို သူ့ခုတင်မှာဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ "ကျွန်တော်က မင်းမင်းစိုး၊ ဘုတလင်သားပါ၊ ဒီနှစ်မှစတက်
အစ်ကိုကရော
ဖိုးလပြည့်စာပေ
ဆောင်တွေကလည်းငပေါတွေပဲ ဒါပေမဲ့ သူများကိုတော့ချောက်ချတတ်တယ် * ဗလကြီးကနိုင်ဦးတဲ့ ငါတို့က ဝိတ်ပေါလို့ခေါ်တယ်၊ ဟိုကောင်... ဖလံလေးကတော့ ဇော်နိုင်တဲ့. ငါတို့ကတော့ မှင်စာလေးပဲခေါ်တယ်။ သဘောတွေကတော့ ကောင်းကြပါတယ်ကွ
'ဟာဗျာ... ကောင်းခါမှကောင်းရော
တော်တော်ဆိုးတယ်”
"ဟား ဟား ညီလေးရာ. . သည်းခံစမ်းပါ၊
ဘယ်သူမှပြန်မထိုးဘူး အမှုလုပ်ပြီး စိတ်
www
ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 86.161137 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 10 |
________________
“ဗျာ.. အဲလိုကြီးလား”
www.burmeseclassic.com ချစ်များရင် စေ့လည်ဝေ့လည်
“အေး... လုပ်ရင် ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် လုပ်တဲ့လူအလွန်ကွ” “ဒါဆိုရင်တော့မဖြစ်ဘူး၊ ကျွန်တော်က လက်ဆပြင်းတယ်”
seat...
"အင်း... ငါ့ကိုလား.. ငါ့ကိုတော့ အော ပဲခေါ်ကြတယ်၊ ငါကပြောင်စရာနာမည်မှမရှိတာ”
မလုံမလဲနဲ့ပြန်ပြောတယ်။ သူလည်းနာမည်ပြောင်လို့ မရအောင်နေ
- ပြင်းရင်တော့ မလုပ်နဲ့ဟေ့၊ ကိုယ့်ဘာသာမသိမသာနေ လို့တွေးလိုက်မိတယ်။
သူ့အလှည့်ကိုယ့်အလှည့်ပေါ့ကွာ လက်တုန့်ပြန်ချင်ရင် ချောက်ပြန်ချ
သူ့အိပ်ယာတွေဘာညာတွေ အောင်မြင့်ဦးနဲ့လိုက်ဝယ် ပြင်ဆင်ပြီး
“ဟုတ်တယ်... သူတို့ကိုလည်း ပြန်ပြီးချောက်ချရမယ်၊ နေပါဦးဗျ စောစောပဲအိပ်လိုက်တော့တယ်။ သူအိပ်တဲ့အချိန်ထိ မှင်စာနဲ့ ဗလကြီးတို
ဟိုလူကနေနိုင်လှချည်လား”
တစ်ဘက်လှည့်ပြီးအိပ်နေတဲ့လူကို သူက မေးငေါ့ပြောတော့ အောင် ..
မြင့်ဦးက ပြုံးတယ်။
“သူ့နာမည်က သန့်ဇင်ဦး... ဒလဘက်ကမ်းကနေလာတာ၊ သူက ပညာရှိရူးရူးနေတာ ဆိုက်ကိုတက်နေတယ်လေ” "ဟင်... ပညာရှိရူးဆိုတာက
“ဟုတ်တယ်... သူစကားပြောရင် ကွန်ဖြူးရှပ်တို့ ဆိုကရေးတီးတို့ လိုလူတွေရဲ့စကားတွေကို ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်သုံးတတ်တယ်။ သူမပြောနဲ့ သူ့အဘိုးတောင်အဲဒီလူပညာရှိတွေကို မမီဘူးလေ။ သူနဲ့စကားပြောရင်အား ကြီးခေါင်းစားတယ်။ ဘယ်လူမျိုးရဲ့အဆိုအမိန့် ဖြစ်ဖြစ်သူသိတယ်၊ အဲ.... မြောလိုက်ရင်တော့ တလွဲချည်းပဲ၊ ဒါကြောင့် ငါတို့ကသူ့ကို ကွန်ဖြူးသန့်လို
ခေါ်တယ်”
'ဟုတ်လား... ဟားဟား”
သူတို့နှစ်ယောက် ရယ်ရင်းလောင်နေကြတယ်။ သူကစဉ်းစား တယ်။ တခြားလူတွေမှာ နာမည်ပြောင်ရှိသလို အောင်မြင့်ဦးမှာလည်း
ရှိမှာပဲလို့လေ။
“အစ်ကို့ကိုရော သူတို့ကဘယ်လိုခေါ်ကြလဲ”
အောင်မြင့်ဦးက အနီးအနားမှာတခြားလူရှိမရှိ ပြူးပြူးပျာရာ နဲ့လည့်ပတ်ကြည့်လိုက်ပြီးမှ . .
ဖိးလပြည်စာပေ
ရောက်သေးပါ။
နောက်က
'အိစံ.. အိမ် အိမ်
☺
ဆိုတဲ့ ဝမ်းခေါင်းသံကြီးနဲ့အတူ ဩကာသဘုရားရှစ်ခိုးသံနှစ်ခု
'gs... ... g5'
ဆိုတဲ့ ဂစ်တာတီးသံ။ အသံသုံးခု Remix အားနဲ့
လန် နိုးသွားတယ်။
ကပျာကယာ ခြင်ထောင်အပြင်ဘက်ခေါင်းထွက်ကြည့်လိုက်တော့ ဗလကြီးက ပက်လက်လှန်ကာဆိတ်မနေသလို၊ အောင်မြင့်ဦးက ဟိုဘက်အစွန် ဆုံးကနေ 'အော်ကြီးဟစ်ကျယ်ဘုရားရှစ်ခိုးနေပြီး၊ မှင်စာက ဂစ်တာကြီးကိုတီး ရင်းဘောပင်တစ်ဘက် စာအုပ်တစ်ဘက်နဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတယ်။
Remix သံသုံးခုရဲ့အလယ်ကိုရောက်နေတဲ့ ကွန်ဖြူးသန့်ကတော့ ခေါင်းအုံးနဲ့စောင်ပါ ဒေါင်းပေါ်ဖိအိပ်နေတယ်။ အိပ်ရေးမဝလို့ မင်းမင်းပိုးက ဗလကြီး
သမ်းလိုက်တယ်၊ သူ့ဘေးမှာမှင်စာ၊ မှင်စာ
ဗလကြီးနဲ့အောင်မြင့်ဦးကြားမှာ ကွန်ဖြူးသန်
| 85.453673 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 11 |
________________
JJ
*388... 388*
www.burmeseclassic.com ချစ်မျှားရှင်
ဝေ့လည်ဝေ့လည်
' ဝမ်းခေါင်းသံကြီးကိုဟစ်ပြီး ဝိတ်တုံးမနေတဲ့ဗလကြီးအသံက
အဆိုးဆုံးပဲ၊
နောက် ... အောင်မြင့်ဦးရဲ့ - - -
ဆိုတဲ့ကြေးစည်သံနောက်မှာ မှင်စာရဲ့..
နောင် ဝေဝေ”
“ဂွမ် တမ် တမ်”
ဆိုတဲ့ဂစ်တာသံက အဆုံးသတ်ပေးလိုက်ရာ သူ့နားတွေနဲ့အတူ
စိတ်ပါ အတော်ရှုပ်သွားတယ်။
“အား.. တော်ပါတော့
သူအသံကုန်အော်လိုက်မှ ခဏတန့်သွားကြပြီး သူ့ကိုဝိုင်းကြည့်ကြ တယ်၊ ခဏနေမှ အောင်မြင့်ဦးက ခေါ်ဖို့ကျန်သေးတဲ့ သာဓုသုံးကြိမ်ကို ဆက်ခေါ်ပြီး မှင်စာက တီးဖို့ကျန်သေးတဲ့ လက်ခတ်နှစ်ချက်ကို ဂွမ်ခနဲ ဆက်တီးတယ်။ ဗလကြီးကတော့ နှစ်ခါအိစ်ပြီး ဒေါက်ပေါ်ဝိတ်တုံးပြန်တင် လိုက်တယ်။
“ခင်ဗျားတို့လုပ်တာ ဘေးလူတွေ ဘယ်လောက်အနှောင့်အယှက် ဖြစ်လဲဆိုတာ မတွေးမိကြဘူးလား”
လာတယ်။
သူ့စကားဆုံးတော့ ကွန်ဖြူးသန်ရဲ့ခေါင်း ခြင်ထောင်ထဲကထွက်
ပ်ဝန်းကျင်နဲ့လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင်နေနိုင်မှ လူဟာတန်ဖိုး
တက်တာကွ၊ မင်းဘာမှမပြောဘဲ အလိုက်အထိုက်နေပါလား” “ဘာဗျ... ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့လိုက်အောင် ကျွန်တော်ကဘယ်လိုနေရ မှာလဲ ဒီလောက်ဆူညံနေတာ”
"အို... ငါ့လိုနားပိတ်ပြီးနေ ... အေး ... လူမိုက်တွေနဲ့ပြိုင်ပြီးမိုက် တဲ့လူမှ ပိုမိုက်တာလို ့ အမေရိကန်အတွေးအခေါ်ပညာရှင်ကြီး..
+
၃.
“တော်ပါဗျာ.. အဲဒီပညာရှင်ကြီးပြောတဲ့အချိန်မှာ ခင်ဗျားမွေးဦး မှာတောင်မဟုတ်သေးဘူး။ ခင်ဗျားတို့အဲဒါခက်တာ သူများအဆိုအမိန့်တွေ လျှောက်ပြောနေမှတော့ ဘာများတိုးတက်မှာလဲ၊ ခင်ဗျားတကယ်ပညာရှိဖြစ် ချင်ရင်ကိုယ့်ဘာသာကြိုးစား သူများဟာတွေကူးမချနဲ့
ကွန်ဖြူးသန့် ဂိခနဲဖြစ်သွားပြီး မျက်နှာကြီးမဲ့သွားကာ.. “မင်းလိုကောင်မျိုးကို ပညာရှိတွေရဲ့စကားပြောလည်း အလကားပဲ၊ ဝက်နားဂစ်တာတီးသလိုပဲဖြစ်မှာ”
ပြောတော့ ဂစ်တာတီးနေတဲ့မှင်စာက တဟိဟိရယ်ပြီး၊ ဗလကြီးက
ဒေါပွသွားတယ်။
“ဟေ့ရောင်ကွန်ဖြူးသန့် မင်းစကားပြောရင် ဘေးလူတွေကိုလွှတ်
အောင်မပြာက္ခ”
“ဟ...ငါပြောတာအလွတ်ကြီးပဲ၊ဗလအီးပေါလောကြီး ဘေးနားမှာ မှင်စာမတီးတတ်တီးတတ်နဲ့ ဂစ်တာတီးတယ်လို ့မပြောပါဘူး”
ဗလကြီး ပက်လက်လှန်နေရာကကုန်းထလာပြီး၊ မှင်စာကလည်း မျက်နှာကြီးမဲ့သွားတယ်။
"ဟေ့ကောင် ... မင်းဂစ်တာမှာ ကြိုးဘယ်နှစ်ချောင်းပါလဲဆိုတာ တောင်မသိဘဲနဲ့များ ငါ့ကိုမတီးတတ်ဘူးလေးဘာလေးနဲ့
“သိဒယ်ကွ သိဗာယ်
...
...
မင်းသံစဉ်ကတစ်ခါလာလည်း
A.C.G တစ်ခါလာလည်း A.CG ၊ လက်ခတ်ကလည်း (Go - Go) ကမတက်တော့ဘူး၊ ငါတောင်နားထောင်ရင်း အလွတ်ရနေပြီ
ဗလကြီးနဲ့မှင်စာက ဘာမှမပြောတော့ဘဲ ကွန်ဖြူးသန့်ကိုဝိုင်းလို ကြတယ်။ အပီဖဲ့ကြမယ့် ရုပ်တွေနဲ့။
www.buseclass
"ဟာ ... - မင်းတို့ ဒေါသရှေ့ထားရင်မှားမယ်။ ဆင်ခြင်ပြီး သည်းခံခြင်းတရားကိုလက်ကိုင်ထားမှ . . . ဖိုးလပြည်စာပေ
| 84.341155 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 12 |
________________
၂၄
www.burmeseclassic.com ချစ်မျှားရှင်
“ဟေ့ကောင် ဘုရားလူကြီး.. -အေး - မင်းတိတ်ရင်တိတ်၊ မတိတ် ရင်ငါ့လက်သီးနဲ့ ပိတ်ပေးမယ်"
**
ဗလကြီးရဲ့ ဆယ်ပေါင်တူထက်ကြီးတဲ့လက်သီးကြီးကိုကြည့်ပြီး ဘုရားလူကြီး ခေါ် အောင်မြင့်ဦးဂုတ်လေးကိုသွားတယ်။ ဗလကြီးက ခြင်ထောင်ထဲမှာပုနေတဲ့ ကွန်းဖြူသန့် ကို ကုပ်ကနေ ကိုင်ဆွဲထုတ်လိုက်
တယ်။
“မင်းဘာပြောတာလဲ ကွန်ဖြူးသန့် -
“ငါဘာများပြောမိလို့လဲကွာ ငါ့ဘာသာ ဟိုကောင်မျက်ပြူးကိုပြော
နေတာပါ... ဟဲဟဲ
တတ်လေ
“ဘာကွ.. မင်းငါ့ကိုတောင် ဂစ်တာမတီးတတ်ဘူးလို့ ပြောသေး
မှင်စာကလည်း ဝင်ထောင်တယ်။ ကွန်ဖြူးသန့်က ဗလကြီး လက်သီးကြီးကို ကြည့်ပြီး တံတွေးကို ဂလုခနဲမျိုချတယ်။
"ဟာ... ငါပြောတာက အဲဒီ A.C.G အကွက်ဆိုတာ တော်ရုံလူ ဘယ်တီးတတ်ပါ့မလဲလို့ ပြောတာပါ။ငါလည်းမတီးတတ်သလို ဗလကြီးလဲ ဘယ်တီးတတ်မလဲ ငါကစတာပါကွာ ဟဲဟဲ
“ဟွန်း... နောက်တစ်ခါ စကားကိုဆင်ခြင်ပြော” ဗလကြီးက ကွန်ဖြူးသန့်ကိုအိပ်ယာပေါ်ပြန်ပစ်ချလိုက်တယ်။ ပြီးမှ မင်းမင်းစိုးဘက်ကိုလှည့်ပြောတယ်။
“မင်းကဘာကောင်လဲ... မင်းမှာမည်ဘယ်သူလဲ” “လူ--- နာမည်က မင်းမင်းစိုး
ဗလကြီးနဲ့မှင်စာက ရုပ်တည်ကြီးတွေနဲ့ မင်းမင်းစိုးနားကပ်လာကြ တယ်။ အနားရောက်တော့ မင်းမင်းစိုးလန်နေပြီ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ဗလကြီးက
ဖိုးလပြည်စာပေ
ဝေ့လည်ဝေ့လည်
J
အောက်ပိုင်း ရှုံးပေမယ့်.. လက်မောင်းနဲ့ ရင်အုံက အတော်ထွားတယ်။ ဒါကြောင့် . . .
“ခင်ဗျားတို့ . . .ကြီးတယ်ဆိုပြီး အနိုင်ခံကျင့်နဲ့ ဒါပေမဲ့..ဘုတလင် သား.. သွေးမနည်းဘူးဗျနော်... ဟင်း.. ဟင်း’
မင်းမင်းစိုးက ကြောက်ကန်ကန်တယ်။ ဗလကြီးနဲ့ မှင်စာက တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ကြည့်လိုက်ကြပြီး တဟားဟားနဲ့ ရယ်လိုက်
ကြတယ်။
“ငါတို့က မင်းကိုနောက်နေတာပါကွ”
နှစ်ယောက်သား မင်းမင်းစိုးခုတင်မှာဝင်ထိုင်ရင်း တရင်းတနှီးနဲ့ပခုံး
ပုတ်လိုက်ကြတယ်။
“မင်းကိုမနေ့က ငါတို့စလိုက်တာတော်တော်ထိသွားလား၊အဟဲ.... စိတ်မဆိုးပါနဲ့ကွာ ငါတို့ကပျော်တတ်လို့ပါ"
'ရပါတယ် ...စိတ်တော့ခဏတိုတယ်၊ ဒါပေမဲ့... ကျွန်တော်က လည်းအဆောင်ရှေ့လာပြီး ဒါအဆောင်လားမေးတာကိုး”
ဟား ဟား ဟုတ်တယ် ငါတမင်ချွန်လိုက်တာ ဟားဟား” *ဒါပေမဲ့.. မင်းကောင်မလေးလှလှလေးတွေ တွေ့ခဲ့တယ်မို့လား” "ဟာ... တော်ပါဗျာ... ကျွန်တော်ရှက်လွန်းလို့ ဘာမှန်းတောင် မကြည့်မိလိုက်ဘူး”
ဘုရားလူကြီးနဲ့ ကွန့်ဖြူးသန့်က မျက်နှာသစ်ဖို့ ဆပ်ပြာ၊ ရေခွက် တွေယူပြီး အခန်းထဲကထွက်သွားကြတယ်။.မင်းမင်းစိုးက သူသိချင်တာကို မေးတယ်။
“နေပါဦး... အောင်မြင့်ဦးကို ဘာလို့ဘုရားလူကြီးလို့ခေါ်စာလဲ” “မင်းကြားတဲ့အတိုင်းပဲ... ဘုရားရှိခိုးတာကျယ်တယ်မကားပြော ရင်ဘုရားလူကြီးလေသံနဲ့လေ၊ ဒါကြောင့် ခေါ်တာ”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 84.914391 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 13 |
________________
www.burmeseclassic.com
"ဟုတ်တယ်... တစ်ခါတစ်လေသူ့ အပြောတွေက ဘုရားဟော ထက်တောင်ကြီးကြီးသွားတာ၊ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ဒီအခန်းမှာနေရင်တော့ ငါတို့ဒဏ် ကိုခံနိုင်မှနော်၊ ဒါကြောင့်မင်းနေတဲ့ခုတင်က အမြဲလွတ်နေတာ” “ဟင်.. ဘာဖြစ်လို့လဲ”
တယ်။
“ဪ... ငါတို့ဒဏ်ကိုဘယ်သူမှမခံနိုင်လို့ပြေးကုန်ကြတာလေ” မှင်စာကပြောတော့ သူလည်းပြေးချင်ချင်ပဲ။ ဗလကြီးက မိတ်ဆက်
"ငါ့နာမည်နိုင်ဦး... ပထဝီ...၊ ဒီကောင်ကဇော်နိုင် - ပထဝီပဲ၊
မင်းကရောဘာမေဂျာလဲ”
မင်းမင်းစိုးမျက်နှာကြီးတော်တော်မဲ့သွားတယ်။ ဒီငချွန်နှစ်ကောင်နဲ့
မေဂျာတူနေလို့လေ။
နှစ်လား”
"ကျွန်တော်လည်း ပထဝီပဲ... ဒါပေမဲ့ပထမနှစ်၊ မင်းတို့ကဒုတိယ
ပြောတော့ နှစ်ယောက်သားပြုံးလိုက်ကြတယ်။
"ဟာ.... ခုမှကောင်းသွားတာကွ.. ငါတို့လည်းပထမနှစ်ပဲ” "ဟင်.. မနှစ်ကစတက်တာ မဟုတ်လား” "အေးလေ.. ဒါပေမဲ့... မအောင်ကြဘူးလေကွာ”
*ဟင်”
မင်းမင်းစိုးက အတန်းဖော်ရတာကိုမပျော်ဘဲ ငိုချင်နေတော့တာ။ ဒီဗရုတ်တွေနဲ့ပေါင်းမှတော့ သူ့ကိုလည်းဗရုတ်လို့ပဲမြင်ကြမှာမို့ လေး “ဘာလဲ.. ဟားဟား - - - မင်းပျော်သွားပြီမဟုတ်လား” *ဟာ ပျော်တာပေါ့.. အမေရေ . . .အဲလေ.. ပျော်တယ်၊
ပျော်ပါတယ်”
“တူကယ်နော်”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
ဝေ့လည်ဝေ့လည်
J
“အို... တကယ်ပေါ့ ... ပျော်တာမှ ငိုချင်လောက်အောင်ကိုပျော် ဘာ.. အရမ်းငိုချင်သွားပြီ”
“ဟင် ... မင်းစကားကဘာကြီးလဲ”
“ဪ.... ပျော်တယ်လို့ ပြောတာပါ... အဟီး မထူးတော့တာမို့ အားတင်းပြုံးပြလိုက်ရတယ်။ 'မင်း.. ဝိတ်မတတ်လား' ဗလကြီးရဲ့စကားကို သူခေါင်းခါပြတယ်။ "ဒါဆို.. ဂစ်တာရောတီးတတ်လား” မှင်စာရဲ့စကားကို ခေါင်းယမ်းပြီးတဲ့အခါ .... “အေး၊ မကြာခင်မှာ မင်း နှစ်မျိုးစလုံးတတ်စေရမယ်” ဗလကြီးနဲ့မှင်စာရဲ့စကားကိုကြားပြီး သူတကယ်ပဲ အခန်းပြောင်း
ပြေးချင်သွားတယ်လေ။
စိုးပြည့် ထ
www.burmeseclassic.c
| 80.094149 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 14 |
________________
အခန်း(၃)
www.burmesec
ဘေးအဖလာပြီကွ.... ဪ.... သုံးယောက်ဖြစ်သွား
သောက်ဆိုင်ထဲဝင်ဝင်ချင်းပဲ ဗလကြီးနဲ့ မှင်စာကို သားအဖလို နောက်နေကျလူတွေရဲ့ အသံကြားရပြီး ကြားကမင်းမင်းစိုးပါ အချောင်မှာပြီး မျက်နှာကြီးမဲ့သွားတယ်။
'အေး.... မင်းတို့အဖေတွေလာတာကွ... ဟာဟ ဗလကြီးက ထိထိမိမိကြီး ပြန်ပက်လိုက်မှ တိတ်သွားတယ် တစ်ဝိုင်းမှာ ဘုရားလူကြီး အောင်မြင့်ဦးနဲ့ ကွန်ဖြူးသန် ခေါ် သန့်ဇင်ဦး
လေထိုင်ပေးနေကြတယ်။
eclassiom
“ဟာ... ဘုရားလူကြီးတို့ပါလား... ဒီမှာပဲထိုင်မယ်ဟေ့” ဗလကြီးက အသံတမင်တကာကျယ်ကာ ဘုရားလူကြီးကိုအရှက် တယ်။ ဒါပေမဲ့ရိုးနေပြီဖြစ်လို့ သိပ်မထူးဆန်းတဲ့ပုံနဲ့လေပေးမပျက်၊ မင်းမင်းစိုးတို့က ဝင်ထိုင်ရင်း မှာစရာရှိတာတွေ့မှာလိုက်ကြတယ်။ “တရားသဘောနဲ့ပြောရမယ်ဆို... မကောင်းဘူးပေါ့ကွာ၊ မိန်းမ
တာကိုငှက်ပျောတုံးလို သဘောထားတတ်ရတယ်”
*မိန်းမဆိုတာဘာတဲ့ ဘက်လိုက်တတ်ကြတယ်လို့ အတွေးအား
ဖိုးလပြည့်က
ပညာရှိကြီးတွေကဆိုဆုံးမတတ်ခဲ့ကြတာ -ဂျူလီယက်ဆီဇာဆိုရင်..." ကွန်ဖြူးသန့်က အားပါးတရပြောမယ်ပြင်တုန်း မင်းမင်းစိုးက ဝင်မေးလိုက်
တယ်။
"နေပါဦး.... ဂျူလီယက်ဆီဇာနေ... ဟုတ်လား’ အရှိန်ပျက်သွားတဲ့ ကွန်ဖြူးသန့် ကအောက်သိုးတဲ့ မျက်နှာကြီးကို
ယူပြီးပြန်ပြောတယ်။
'ဟုတ်တယ်ကွ.. ဟုတ်တယ်”
"ဟုတ်ပါပြီ... ဂျုလီယက်ဆီဇာနဲ့ ခင်ဗျားဘယ်နှစ်ခါစကားပြောဖူး လို့လဲ၊ ပြီးတော့ .... သူအဲဒီလိုမျိုးပြောခဲ့တယ်ဆိုတာကိုရော ဟုတ်မဟုတ်၊ မှန်မမှန်ခင်ဗျားသေသေချာချာသိလို့လား”
မင်းမင်းစိုးက ပိတ်မေးလိုက်တော့ ကွန်ဖြူးသန့်မျက်လုံးကြီး
အတစ်လိုက်ပြူးသွားပြီး . . .
*ဟ.. ဘယ်သိမှာလဲကွ”
လို့ပြန်ဖြေတယ်။ မင်းမင်းစိုးက ပြုံးလိုက်ပြီးပြောတယ်။ “အဲဒါပဲ ... ဘယ်ပဝေသနီကရှိလို့ရှိမှန်းမသိတဲ့ လူတွေအကြောင်း မပြောနဲ့လေ၊ လက်ရှိလူတွေအကြောင်းပဲပြော-- ဥပမာဗျာ... အိုဘားမား အကြောင်းပြော လူတိုင်းသိတဲ့အကြောင်းပြောရင် ခင်ဗျားညာပြောတာလား တာလားဆိုတာသိတယ်... အဲ... ဘယ်သူမှမသိတဲ့လူအကြောင်းပြောရင် ဘာမှန်းမသိတော့ ခေါင်းညိတ်ကြမှာပေါ့”
ကွန်ဖြူးသန့်က မင်းမင်းစိုးကို ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ။ ခဏကြာမှသက်ပြင်း ထိုမျှင်းချလိုက်တယ်။
“မင်းလိုကောင်မျိုးနဲ့စကားပြောရတာ ဆရာကြီးအိုင်းစတိုင်းက ဘာပြောခဲ့လဲသိလား”
သူ့ဆီကအမွှေတွေဘာတွေတောင်းဖို့ရော
လို့လေ။
သးလား”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 85.805085 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 15 |
________________
၃၀
“ဟင်း.... ငါနော်.... ငါ
www.burmeseclassic.com ချစ်မျှားရှင်
ကွန်ဖြူးသန်က ထလစ်ဖို့ပြင်တယ်။ စိတ်အတော်တိုသွားပုံ
ရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ထသွားတဲ့ကွန်ဖြူးသန့်ရဲ့ပုဆိုးကို ဘုရားလူကြီးကလှမ်းဆွဲ
လိုက်ပြီး . .
“ဟေ့ကောင်
ဘယ်ရမလဲ”
ပိုက်ဆံရှင်းသွားဦးလေ၊ ဒီလိုအချောင်စားလို့
ဆိုလို့က- မျက်နှာရဲကြီးနဲ့ ပိုက်ဆံကိုခုံပေါ်တင်ပြီး ပေစောင်းစောင်း နဲ့ ပြန်သွားတယ်။ ကျန်လူတွေကတော့ ပြုံးစိစိနဲ့ ကျန်ခဲ့ကြတယ်။ 'ဘယ်လိုလဲ ဘုရားလူကြီးရဲ့ ငါတို့ကိုတောင်မခေါ်ဘူး” “မင်းတို့မလိုက်ချင်သေးဘူးထင်လို့ပါ” “မနက်ဖြန်ကျောင်းတွေဖွင့်ပြီဆိုတော့ အတူတူသွားမယ်မဟုတ်
လား
“ရှိတာမှ ဒီငါးယောက်လေးဟာ အတူသွားကြတာပေါ့ မင်းမင်းစိုးက ဝင်ပြောလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘုရားလူကြီးကတော့ သိပ်ပေါင်းချင်ပုံမရပါ။ မဖြစ်သာလို့ပေါင်းရတဲ့မျက်နှာနဲ့
“ဘာဖြစ်ဖြစ်ငါတို့တွေစည်းလုံးမှ ပျော်စရာကောင်းမှာပေါ့' “ဟုတ်တာပေါ့... ဗလကြီးပြောသလိုပဲ လူညီရင်ပျော်စရာအရမ်း
ကောင်းတာ'
ဗလကြီးစကားကို မှင်စာကထောက်ခံတယ်။ ဘုရားလူကြီးက ဘေးဘီကိုဝေ့ကြည့်ရင်း စကားစတယ်။ “မင်းတို့ညဘက်မပျင်းကြဘူးလား” “ဟာ... ပျင်းတာပေါ့
ဗလကြီးရဲ့စကားဖြစ်ပြီး မှင်စာက...
ဝေ့လည်ဝေ့လည်
၃၁
“မင်းရဲ့ A.CG အကွက်ကို ငါတို့အမြဲနားထောင်နေတာ၊ အဲဒီ ကိစ္စက လောလောဆယ်မဖြစ်သေးဘူး”
တယ်။
မင်းမင်းစိုးကတော့ ငြိမ်နားထောင်ရင်း စားစရာတွေကိုပဲဖိတွယ်
ဗလကြီးက ... “မင်းမှာဘာအစီအစဉ်ရှိလဲ”
ဘုရားလူကြီးကိုမေးတော့...
“ကုလားကား ကြည့်ကြမယ်လေ၊ ငါတို့ ငါးယောက်ပြည့်တာပဲ အပျင်းပြေတစ်ရာလောက်ပဲ လျှောက်ကြမယ်”
ပြန်ပြောတဲ့စကားကိုကြားပြီး ဗလကြီးနဲ့မှင်စာ မျက်လုံးတွေ့တောက်
သွားကြတယ်။
“ဘာလဲ.. ကုလားကားဆိုတာ..”
မင်းမင်းစိုးက ဝင်မေးတော့ ဗလကြီးက တီးတိုးပြောတယ်။ “ဖဲရိုက်တာလေကွာ .. မင်းကလည်း နုံချင်ယောင်ဆောင်ပြန်ပြီ “ဟာ
မင်းမင်းစိုးကအလန့်တကြားထအော်လို့ ကျန်သုံးယောက်လန့် သွား ကြတယ်။ ခေါင်းတရမ်းရမ်းဖြစ်နေတဲ့ သူ့ကိုဗလကြီးကပြောတယ်။ “မင်းမပါရင်လည်း လျှောက်မဖွနဲ့နော်” ပြောပေမယ့် ခေါင်းကရမ်းတုန်းမို့ မှင်စာက
"ဟုတ်တယ်ကွ.. ဒေါ်လှကြီးစည်းကမ်းကကြီးတယ်၊ မင်းစိတ်မ ်စားရင်လည်း ဘေးမှာအေးအေးဆေးဆေးထိုင်ကြည့်နော်
“ဘာလဲ.. ကောင်မလေးတွေအဆောင်ရှေ့ ဂစ်တာသွားတီးမလို့ တယ်။
1
ငါပိုင်ပါတယ်”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
ပြောပေမယ့် မင်းမင်းစိုးက ခေါင်းရင်းဝင် ရ
ဒါပေမဲ့..
ဖိုးလပြည့်စာပေ
www.b
| 85.327198 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 16 |
________________
၃၂
www.burmeseclassic.com ချစ်မျှားရှင်
“ခင်ဗျားတို့ထင်တာတစ်ခုမှမဟုတ်ဘူး၊ ကျွန်တော်ကဖဲဆို ဝါသနာ
လွှတ်ပါတာ
“ဟေ”
မင်းမင်းစိုးရဲ့ စကားကိုကြားပြီး ပါးစပ်တွေဟဏာ အံ့သြသွားကြ
တယ်။ မင်းမင်းစိုးက ဝမ်းသာအားရဆက်ပြောတယ်။
“ဟေ
ခိုဖဲဝိုင်းရှိရင် အိမ်ပြန်တော့တာမဟုတ်ဘူး”
မျက်လုံးကြီးတွေထပ်ပြူးကြမှ သူကဆက်ပြောတယ်။ 'န်ကုန်ကိုရောက်... အဆောင်မှာနေရလို့ ဖဲနဲ ့ဝေးပြီထင်တာ။ အခုတော့ ကျွန်တော်စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်ရိုက်လို့ ရပြီမို့ ပျော်သွားတာပါ ... ဟား ဟား...မင်းတို့ကို အရမ်းကျေးဇူးတင်တယ်”
အခေါ်အဝေါ်တွေပါ ချက်ချင်းပြောင်းသွားတယ်။ ဗလကြီးက..- “ဒါဆို ဝါသနာတူညီအစ်ကိုတွေ ဆုံကြပြီပေါ့” “ဒါပေါ့”
အားရဝမ်းသာသံကို မင်းမင်းစိုးက ထပ်ဖြည့်ပေးလိုက်တယ်။ မှင်စာက အခုမှ သတိရသွားဟန်နဲ့ပြောတယ်။
“ဟိုကောင် ... ကွန်ဖြူးသန့်ကရော လုပ်ပါ့မလား “ဟာ... ဒီကောင်လား... ရိုက်ချင်လွန်းလို့မှ တစ်ပိုင်းကိုသေ တယ်။ကမ္ဘာ့အတွေးအခေါ်ပညာရှင်ကြီးတွေဟာ အရက်၊မိန်းမ၊ လောင်းကစား ‘တစ်ခုနဲ့မှ မလွတ်သလိုသူလည်း ကျင့်ကြံမှာတဲ့”
*ဟေ.. အဟုတ်”
ဗလကြီးနဲ့ မှင်စာက လက်ဖျားခါသွားပေမယ့် မင်းမင်းစိုးက ရဲ့
သွားတယ်။
“ဒါကတော့ အတွေးအခေါ်ပညာရှင်ကြီးတွေကို ခုတုံးလုပ် သူဝါသနာပါတာကို သူလျှောက်ပြောတာ အလကား ငပေါ” ဖိုးလပြည်စာပေ
ဝေ့လည်လည်
၃
'ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်' ငါဒီကောင့်ကိုပြောရင်းနဲ့ ဝယ်စရာရှိတာတွေကြို၊ ဝယ်ထားရအောင် လစ်လိုက်ဦးမယ်”
“အေး .. ကောင်းသားပဲ... ဟေ့ကောင်..ဆေးပေါ့လိပ်များများ ဗယ်ကွာ၊ ညလုံးပေါက်ချင်ပေါက်မှာ
“အိုကေ... ပြီးမှအကောက်ကောက်မှာနော်” “ဖြစ်တယ်ကွာ””
လေးယောက်သား လက်ဝါးချင်းရိုက်ပြီးနောက် ဘုရားလူကြီးက သူ့ဟာနဲ့ ကွန်ဖြူးသန့်စားထားတဲ့ဟာတွေကို ရှင်းသွားတယ်။ ခဏနေတော့ ဗလကြီးနဲ့ မှင်စာလည်း စားပြီးသွားကြတယ်။ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် မျက်စပစ်ပြီး မင်းမင်းစိုးကိုပြောတယ်။
'ငါတို့ကွမ်းယာခဏသွားဝယ်လိုက်ဦးမယ်” “ဪ.... အင်း”
ခဏဆိုပြီး မင်းမင်းစိုးကိုသူတို့စားသမျှရှင်းခိုင်းခြင်းသာ။ မိုးချုပ် : “ ခါနီးမှ မခံချိ မခံသာနဲ့အဆောင်ကို ပြန်လာခဲ့တော့တယ်။ ဗလကြီးနဲ့မှင်စာက တော့ရုပ်တည်တွေနဲ့ပဲ။ အေးလေ...တစ်ခါတစ်လေပဲလို့ ကိုယ့်ဘာသာ ဖြေသိမ့်ရင်း.. နောက်ဆိုပါးပါးလှပ်လှပ်ရှိအောင် ပုဆိုးတောင်ပါးပါးပဲဝတ် တော့မယ်လို့ တွေးလိုက်တော့တာ။
ညည့်နက်လာတာနဲ့အမျှ ဝိုင်းကပိုမြိုင်လာတယ်။ ရှုံးတဲ့သူကရှုံးမဲပဲ။ နိုင်တဲ့လူကနိုင်မဲမဲရင်း အိပ်ချင်စိတ်ကမရှိ။ ဒီကြားထဲဝယ်ထားတဲ့ ဆေးပါ့
လိပ်တွေကို ထောင်းထောင်းထအောင်ဖွာ၊ ဝှက်ထားမည်
ဖြည်းဖွင့်သောက်ကြတယ်။
ဖိုးလပြည့်စာပေ
www.b
| 86.136255 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 17 |
________________
၃၄
www.burmeseclassic.com ချစ်မျှားရှင်
ပုလင်းကတော့ အများကြီးသောက်တတ်ကြတာမဟုတ်လို့ ဝီရှစ် ပတ်ပြားလေးသုံးပြား။ကွမ်းယာကဒီအဆောင်မှာစားမရဘူး၊ဆေးလိပ်လည်း ခိုးသောက်ရတာလေ။ ပိုကာဆော့ကာစဖြစ်လို့ အသံသိပ်မထွက်ဝါး၊ ကိုယ့်အ တွက်အသုံးမလိုတဲ့ဖဲကို ပစ်ချပေးရုံ။ နိုင်တဲ့လူကလည်း သိသိသာသာနိုင်သ လိုရှုံးတဲ့လူကလည်း ဒေါင်းကြေး၊အလုံးကြေး၊ပူးကြေးနဲ့ ခွက်ခွက်လန်အောင် ရှုံးတာ။
မင်းမင်းစိုးကနိုင်နေပြီး၊ မှင်စာနဲ့ဗလကြီးကရုံးနေကာ၊ ဘုရားလူကြီး နဲ့ကွန်ဖြူးသန့် ကအရင်းထဲကမပါသေးသလို အမြတ်လည်းမရသေးပါ။. မင်း မင်းစိုးအထက်က ဗလကြီး။ ဗလကြီးဖဲ(၁၃)ချပ်ထဲမှာ ဂျိုကာတစ်ကောင်၊ စပိတ်တစ်နှစ်လုံးပူးနဲ့ ထောင့်ခွန်တစ်လုံး အလုံးကြေးလေးရာလောက်ဆိုတော့ ရှုံးလည်း သူ့အတွက်ကအမြတ်ချည်းပဲ။
“ကဲ.. မင်းကိုရေနဲ့ ပက်လိုက်မယ်... ရော့...အေးစေသတည်း” ဗလကြီးက ထောင့်ခုနစ်ကိုမလို၊ မင်းမင်းစိုးရဲ့ထွက်ဖဲတွေထဲမှာလည်း ခုနစ်ပဲ တွေထွက်ထားတာတွေ့တော့ ရွှတ်ခနဲနမ်းရင်း ဗစ်ချလိုက်ရာ... “ဟာ... တောက်”
မင်းမင်းစိုးဆီက မခံချိမခံသာအသံထွက်လာလို့ သူကပြုံးတယ်။
ဆရာကြီးလို ပြုံးရင်း ပြောတယ် ...
“ဟင်းဟင်း...... ငါ့ပစ်ဖဲနဲ့ဒေါင်းရင် နှစ်ဆပေးမယ်” ဒါဆိုဒေါင်းပြီ”“
“တကယ်လား
*600*
မင်းမင်းစိုးက ဗလကြီးရဲ့ထောင့်ခုနစ်ကိုကောက်ပြီး ဖဲတွေကိုလှန်ချ
လိုက်တော့ ထောင့်လိုင်းက ငါး ခြောက် ခုနှစ်။ “စီနီယာတစ်တွေလိုနေ့တာနဲ ့ ကွက်တိပဲ.. ဟဲဟဲ “ဟာ... တောက်... ခံလိုက်ရပြန်ပြီ”
ဇိုးလပြည့်စာပေ
၃၅
မင်းမင်းစိုးကပြုံးပြီး ဗလကြီးကို ကျန်သုံးယောက်က မကျေမနပ်နဲ့
ဝိုင်းပြောကြတယ်။
“ခုနှစ်တွေ ဒါလောက်ထွက်နေတာ ခေါ်ဖဲဆိုတာမသိဘူးလား” “မင်းတို့ကတော်သေး ငါက ဂျိုနှစ်ကောင်နဲ့ကောင်းနေတာ” “အေး ... ဒီတစ်ခါမင်းတုတ်ထိန်းနော်၊မင်းနဲ့ဒေါင်းရင် တစ်ဝိုင်းလုံး
လျော်ရမယ်”
ဗလကြီးရဲ့မျက်နှာလေး နဂိုထက်ပိုငယ်သွားတော့တာ။ သူက အဲတွေကို လက်နဲ့ ဖျတ်ခနဲမြှောက်ပြီး . . . “ဖုန်း”
ဆိုရိုက်လိုက်တယ်။ ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ဘယ်သူမှတားချိန်မရဘဲ အသံကျယ်ကြီးထွက်သွားတယ်။
"ဟာ ဟေ့ကောင် .... နိုးကုန်တော့မှာပဲ” "အို... နိုးနိုးကွာ
မှင်စာကပြောပေမယ့်”ဗလကြီးက ရှုံးမဲမဲတယ်။ အားလုံးခဏတိတ် ဆိုက်ကြပြီးမှ ဝိုင်းကိုဆက်လိုက်ကြတယ်။ ဆေးလိပ်ဖွာသူကဖွာ၊ မော့သူက ဆူး မကျေမနပ် ပွစိပွစိပြောသူပြောနဲ့ပေါ့။
x x x
ဒေါ်လှကြီး အိပ်မက်ထဲမှာသေသွားတဲ့အဘိုးနဲ့တွေ့ပြီး အဆူခံနေရ တယ်။သူကအပေါ့သွားချင်နေပေမယ့် နေရာရှာမတွေ့သလို၊အိမ်သာလည်းရှာ တွေ့တာနဲ့ အခန်းထောင့်မှာထိုင်ချလိုက်တုန်း အဘိုးဖြစ်သူက
“ဖုန်း”
ခနဲအုပ်ထည့်လိုက်ရာ . . . “အံမယ်လေးတော့”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
www.burmesecla
| 85.447761 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 18 |
________________
www.burmeseclassic.com ချစ်မျှားရှင် ဝေ့လည်ဝေ့လည်
၃၇
ဆိုခုတင်ပေါ်က ပြုတ်ကျတယ်။ ဖုန်းခနဲအသံကပီပီပြင်ပြင်ကြီးမို့ ဓာတ်ပုံတွေက သူ့ဘာသာပုံမှန်အတိုင်းသာ ရှိနေပြီး၊ သူ့ဘာသာစိတ်က သူခေါင်းကိုခါ ရင်းဇဝေဇဝါနဲ့ နားသယ်ကိုကိုင်ရင်းစဉ်းစားတယ်။ ခြောက်နေခြင်းသာ။ ဒေါ်လှကြီး ဒီတစ်ခါတော့အကြည့်ကို အဖေအမေတွေ ပြီးမှ အပေါ့အရမ်းသွားချင်နေတာကိုသတိရကာ အခန်းထဲကနေ ဆက် မပြောင်းတော့ပါ။ တော်ကြာ ရန်ဝိုင်းလုပ်မှာစိုးလို ့ တူမလေးကို ထွက်ပြီး အိမ်ရဲ့အနောက်ဘက်ကို ထွက်တယ်။ အိမ်သာက သပ်သပ် =နှိုးတော့ဘဲ အိမ်ရှေ့လှေကားကနေ အပေါ်ထပ်ကို တက်ခဲ့တယ်။ ဆောက်ထားလို့လေ။ ပြီးတော့ ဘိုးဘွား အစဉ်အဆက်အယူအဆက အိမ်ထဲ မှာ အိမ်သာမထားကောင်းဘူးတဲ့။
သူအိမ်သာထဲက ပြန်ထွက်လာတော့ အပေါ်ထပ်အခန်းမီးလင်းနေ ́လို့အံ့သြသွားတယ်။ ခါတိုင်းကစောစောအိပ်တဲ့ငနာတွေ ဒီညဘာကိစ္စနဲ့များ ဒီအချိန်ကြီးထိမအိပ်သလဲတွေးရင်း မသင်္ကာ။ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကိုကြည့်ပြီး ကျောထဲစိမ့်သွားကာ ကပျာကယာအိမ်ထဲဝင်ပြေးလိုက်တယ်။
ဧည့်ခန်းထဲရောက်တော့ မီးကိုထောက်ခနဲဖွင့်ပြီး ဘေးဘီကိုစေ့ ကြည့်တယ်။ နံရံမှာချိတ်ထားတဲ့ နှုတ်ခမ်းမွှေးကားကားနဲ့ အဘိုးဖြစ်သူက သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေလို့ ကြက်သီးထသွားတယ်။ကြောက်စိတ်က ငယ်ထိပ်ထိ ရောက်လာလို ့ အနားသွားပြီး ... အဘိုး... ကန်တော့နော်”
ပြောရင်း ဓာတ်ပုံကိုပြောင်းပြန်ချိတ်လိုက်တယ်။ အဘိုးမျက်နှာကြီ
နံရံနဲ့ ကပ်သွားမှ . . .
“တော်ပါသေးရဲ့
လို့ပြောရင်း အဘိုးဓာတ်ပုံကျောကအကြည့်ကို အဘွားဘက်
လိုက်ရာ အဘွားရဲ့စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးမျက်နှာကြီးက
“ဟဲ့.. ငါ့ယောက်ျားကို ဘာလုပ်တာလဲဟေ့” လို့မေးလာသလို စားရကာ...
'ဟယ်... ထူးပါဘူး... အဘွားကိုလည်း ကန်တော့ပါရဲ့ ဆို အဘွားဓာတ်ပုံပါ ပြောင်းပြန်လှန်လိုက်မှ အေးသွားတတ် ဖိုးလပြည့်တပေ
အပေါ်ထပ်မှာဟောခန်းသုံးခန်းရှိပြီး ကျန်နှစ်ခန်းကကျောင်းသားတွေ ထအိပ်နေတယ်။ အလယ်မှာရှိတဲ့ မင်းမင်းစိုးတို့အခန်းပဲ မီးလင်းနေတာ။ တာခတွေတော့ တက်တော့မှာပဲတွေးရင်း သရဲတောင်ခဏမေ့သွားတယ်။
အသာခြေဖော့နင်းရင်း မှန်ပြတင်းပေါက်ကနေအထဲကို ချောင်းပေ ည့်လိုက် ကာတွေချထားလို့မမြင်ရ။ အသံကို နားထောင်ကြည့်တော့ ်ညံကွညံအသံတွေကိုကြားရပြီး ဘာမုန်းတော့မသိ။
“ဟဲ့... အထဲမှာ ဘာလုပ်နေကြတာလဲ”
အပြင်က အသံပြဲကြီးပေါ်လာလို့ ငါးယောက်သားဝရုန်းသုန်းကား ခင်းထား တဲ့ပုဆိုးကြီးကို လိပ်သိမ်းလိုက်ပြီး၊ မင်းမင်းစိုးက ကယောင်
အမ်းနဲ့
“ကုလားကားကြည့်နေကြတာပါ'
လို့ပြန်ဖြေတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကုလားကားကို ကိုရီးယားကားလောက် ဆင်စားတဲ့ ဒေါ်လှက မသိ။
“ဘာ.. နင်တို့ကြည့်လို့ရမလား၊ တော်ရုံပဲကြည့်ပေါ့...ဒီလောက် ကြာကြီးဆို မိတာခနဲ့ ငါခွဲပြီပေါ့ ဟဲ့”
ဒီတော့မှအခန်းထဲမှာ T.V မရှိဘူးဆိုတာသတိရသွားကြတယ်။ သူကြီးက ပြန်ပြောတယ်။
“ဟာဗျာ... နောက်တာပါ ... သားတို့မှာကြည့်စရာ T.V
ဆူညံပူညံအသံတွေကို နားမခံသာတာနဲ့ ဗလကြီးburmese.assic.com/
ဘာကိုကြည့်ရမလဲ”
ဖိုးပြည့်စာပေ
တံခါးကိုဖွင့်
| 87.384357 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 19 |
________________
www.burmeseclassic.com ချစ်မျှားရှ
ရင်လည်း ဒေါ်လှကြီးအခန်းထဲခေါင်းပြုကြည့်လိုက်တော့ မင်းမင်း
တစ်ကျင်းတိုင်းတာကိုတွေ့တယ်။
“ရှင်တို့အားတွေ မဟုတ်တာ ကြံစည်နေကြတာလဲ မသင်္ကာသလိုမေးတော့ မှင်စာကပြောပြတယ်။ဒေါ်လှကြီးသမီ
ကြောက်တတ်တာသိလို့လေ။
Pe
ကြံတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကောင်မလေးကလက်မခံတော့ ရုန်းရင်းကန်ရင်းနဲ့ ကောင်မလေးလက်ထဲကို မီးတိုင်ရသွားပြီးကောင်မလေးက စန္ဒရားဆရာရဲ့ ခေါင်းကို သံမီးတိုင်နဲ့ထုလိုက်တာ သေသွားရော”
“ဟူး...တော်ပါသေးရဲ့ ဒါဆိုကောင်မလေး ချမ်းသာရာရသွားတာ
အခုမှစိတ်အေးသွားဟန်နဲ့ ဒေါ်လှကြီးကရင်ဘတ်လေးလက်နဲ့ဖိရင်း
“ဒီလိုပါ .... နေ့ခင်းက ကျွန်တော်တို့ငါးယောက်ကုလားသရဲကား ကြာတော့ မှင်စာက မျက်ပြူးကြီးနဲ့အော်လိုက်တယ်။ ကြည့်လာကြတာ... အမယ်လေး . . . ကြောက်စရာကောင်းချက်ကတော့ အခုချိန်ထိအိပ်ကိုမပျော်လို့ စကားထိုင်ပြောနေကြတာ
“ဟုတ်လို့လား”
“ဟာ... ဘယ်ကလာချမ်းသာရာရမှာလဲ ပိုဆိုးသွားတာ’ “ဟင် .... ဟုတ်လား”
“ဟုတ်တယ်... သရဲဖြစ်ပိုဆိုးတာ၊ လူ့ဘဝတုန်းကမှရိုက်သတ်လို့
မေးလည်းမေး သရဲဆိုတဲ့အသံကြားပြီးကျောထဲစိမ့်သွားကာ စစ်ရသေးတယ်။ သရဲဖြစ်သွားတော့မှမကျွတ်ဘဲ သရဲဘ၀နဲ့ကောင်မလေးကို
လိုက်ပြန်တယ်။
'ဟုတ်တယ် .. ပြောရဦးမယ် . . .ကန်တော့ဗျာ... မရိုမသေပြေး တာတော့မဟုတ်ပါဘူး၊ ဇာတ်လမ်းကဒီလိုဗျ... အဟမ်း ...”
ကျန်လူတွေက ဘာသရဲကားမှမကြည့်ပါဘဲ မှင်စာစကား ထောက်ခံကြတယ်။ မှင်စာက သူကြည့်ဖူးတဲ့သရဲကားကို ပြန်ပြောပြတယ်
ညတိုင်းကြံတယ်”
“ဟဲ့... သရဲကလူကိုရမလားဟဲ့... ဒါတော့ငါလက်မခံဘူး” “အို.. ဟိုဟာကရုပ်ရှင်လေ... အဲ့လိုပေါ့ဗျာ.. သရဲနဲ့ဖြစ်မှတော့ ကောင်မလေးယူကြုံးမရဖြစ်ပြီး ကြိုးဆွဲချသေသွားတယ်လေ”
“စိတ်မကောင်းစရာပဲ... ဒါပေမဲ့.. ကောင်မလေးဒီတစ်ခါ
“နိုးပဲ
`အိမ်ကြီးတစ်လုံးကို ဇာတ်လိုက်မင်းသားကဝယ်လိုက်တာ။ဒါပေတကယ်ချမ်းသာရာရသွားတာပေါ့နော်” အဲဒီအိမ်မှာဝိညာဉ်တွေရှိမှန်း သူကမသိဘူးလေ။ ဒီလိုနဲ့ ... ညဘက်ရောက် တိုင်း မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့စူးစူးရွားရွားအော်ဟစ်သံနဲ့ရုန်းကန်သံတွေး ကြားရတာအမြဲပဲ”
“ဟယ်.... ဟုတ်လား”
“ဟုတ်တယ်...အဖြစ်အပျက်က ဒီလို... အဲဒီအိမ်ထဲက ကောင်း
မှင်စာကခေါင်းရမ်းတော့ ဒေါ်လှကြီးမျက်လုံးထပ်ပြုးပြီး ကျောထဲ နိမ့်တက်သွားတယ်။ကျန်လူတွေကလည်း စိတ်ဝင်တစားနားထောင်နေကြရင်း သတ္တိတွေက ကမ္ဘာကျော်တွေမို့ လူချင်းကပ်သွားကြတယ်။ "လူ့ဘဝနဲ့တောင် မရရအောင်ကြံတာ၊
စန္ဒရားဆရာက အဲဒီကောင်မလေးကိုကြိုက်နေတယ်။ တိုတိုပြောရရင် လူရှင်း အိမ်ကြီးထဲမှာချုပ်နှောင်ပြီး အနိုင်ကျင့်လာတာအနှစ်(၈၀) တဲ့တစ်ညမှာ အဲဒီအိမ်ကြီးထဲမှာနှစ်ယောက်တည်းရှိတဲ့အချိန်းမှာ ဆရာက
လေးဟာ မန္ဒရားဆရာတစ်ယောက်ဆီမှာ စန္ဒရားအတီးသင်တယ်၊ အဲ ဆာပြောကောင်းမလဲ ဘာမှကိုပြောမကောင်း />co)
ဖိုးလပြည့်စာပေ
ဖိုးလပြည်စာပေ
| 86.217663 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 20 |
________________
၄၀
www.burmeseclassic.com
ချပ်များရှင်
သရဲကြီးကို ဘယ်သူမှလည်းမနိုင်ဘူး၊ ညဘက်ကျရင် သရဲမလေးကအော် ပြေး သရဲထီးကြီးကလိုက်ပြီးအနိုင်ကျင့်၊ ဟာ... ကြောက်စရာကောင်း သလားမမေးနဲ့ အဲဒီအခွေ ဒေါ်လှကြီးကိုပြမယ်”
ဒေါ်လှကြီးမျက်လုံး နဂိုထက်နှစ်ဆလောက်ပိုပြူးပြီး ခေါင်းတခါခါ
လက်တခါခါနဲ့ငြင်းတော့တာ။
“ဟယ် . .-တော်ပါဟယ် . . . နှင်ပြောတာနဲ့တင် ငါ့မှာကြက်သီးထ တယ်။ သရဲကလည်းနှာဘူးကြီး မကြည့်ရဲဘူး၊ တော်ပြီ... နင်လည်းဆက် မပြောတော့နဲ့ ပြန်မယ်”
တံခါးကိုဖွင့်ပြီး အပြင်ကိုလှမ်းထွက်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ. . . ဟိုဟို ဒီဒီလှမ်းကြည့်ပြီးကျောချမ်းသွားတယ်။ ဒါကြောင့် . . . "ဟဲ့ ဗလကြီး ငါ့ကိုလိုက်ပို့ဟယ်''
ဗလကြီးက အကောင်သာကြီးတာ လူကတော့ဒေါ်လှကြီးရဲ့သတ္တိ နဲ့မတိမ်းမယိမ်းပဲမို့ မျက်နှာကြီးငယ်သွားတယ်။ ကြောက်ရွံ့ရွံ့နဲ့မပို့ချင်ဘဲ မှင်စာတို့ကိုလှည့်ကြည့်တယ်။
“ဗလကြီးရာ.. လိုက်ပို့လိုက်စမ်းပါ မှင်စာပြောတဲ့သရဲက မိန်းမ
တွေကိုပဲကြံတာပါ”
“အဟီး... ဟုတ်တယ်”
ဘုရားလူကြီးရဲ့စကားကြောင့် ဗလကြီးကရင်ကော့ပြီး... “ဒေါ်လှကြီးကလည်း ကြောက်စရာမရှိ ကြံဖန်ကြောက်တာပဲ၊လာ
ပါ... ကျွန်တော်လိုက်ပို့မယ်”
ရှေ့ကနေဦးဆောင်သွားတယ်။ ဒါပေမယ့်လှေကားထိပ်ရောက် - တော့ မင်းမင်းစိုးရဲ့နောက်ဆက်တွဲစကားသံ ထွက်လာတယ်။
ဖိုးလပြည့်စာပေ--
နေ့လည်ဝေ့လည်
“ပြောလို့တော့မရဘူး.. ယောက်ျားချင်းလည်း ကြံချင်ကြံမှာ...
မိန်းမတွေကို စိတ်ကုန်နေပြီလေ”
“အ”
စကားသံကိုကြားပြီးနောက် ဗလကြီးရဲ့ရင်ဘတ်ကြီးပြန်ပိန်ပြီး
နဂိုရှူးနေတဲ့ ဖင်လေးပိုနှံ့သွားတယ်။
“အဟီး...... ဒေါ်လှကြီးပဲ ရှေ့ကသွား
“နင်ကလည်းပြောမှပဲ၊ တကတည်း... ဖယ်”
ဒေါ်လှကြီးက စိတ်တိုလက်တိုနဲ့ ရှေ့ကနေ ငိုက်ဆိုက်ဆိုက်ဆင်း သွားတော့မှ ဗလကြီးလည်း နောက်ကြောင်းပြန်ပြေးပြီး အခန်းထဲဝင်ကာ တံခါးကို ကမန်းကတမ်းပိတ်လိုက်တယ်။
ဒေါ်လှကြီးကဗလကြီးပါတယ်ထင်ပြီး စိတ်အေးလက်အေးနဲ့၊ ဧည့် ခန်းထဲကိုရောက်မှ နောက်ကိုအသာလှည့်ရင်း... . 'ရပြီ.. ပြန်.. ဟင်....
ဘယ်သူမှမတွေ့လို့ ကြက်သေရောဘဲသေပါသေပြီး၊ မျက်လုံးပြူး ကြီးနဲ အားခန်အော်ကာ အခန်းထဲပြေးဝင်တယ်။ နောက်တံခါးကြီးကို ဂျိုင်းခနဲပိတ်လိုက်တော့တာ။
ဗလကြီးအခန်းထဲပြန်ရောက်တော့ ကျန်တဲ့လူတွေခြင်ထောင်ထဲကုန် ပြီ။ ဒါနဲ့မီးခလုတ်ကိုပိတ်လိုက်ပြီး ခြင်ထောင်ထဲဝင်လိုက်တော့တယ်။အမှောင် အတိကျသွားပေမယ့် တစ်ယောက်မှအိပ်မပျော်ကြပါ။ ဗလကြီးက သရဲ ကြောက်ပြီး ဖဲရှုံးတာရော၊ သောက်ထားတဲ့အရှိန်ပါပျောက်ကုန်တယ်။ “သရဲတို့ဝိညာဉ်တို့ဆိုတာ မှောင်လေအစွမ်းမြင့်လေပဲ၊ Powe ပိုကောင်းတာပေါ့ကွာ”
www.meseclass
ဘုရားလူကြီးကပြောတော့ မင်းမင်းစိုးကလည်း.. "ဟုတ်တယ်... ငါတို့ဘက်မှာဆို သရဲခြောက်တဲ့အိမ်ကြီးရှိတယ် ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 85.694885 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 21 |
________________
www.burmeseclassic.com ချစ်မျှားရှင်
နေ့နေ့ညညခြောက်တာ၊ မယုံတဲ့လူတွေလည်း ကြာတော့ယုံသွားကြတယ်။ မင်းတို့ယုံကြလား”
ပြောတော့ ကွန်ဖြူးသန့်ဆီကနေ
“ခေတ်ပညာတတ်တွေကွ..မင်းကွာ ဒီလောက်တိုးတက်နေတဲ့ စက်မှုခေတ်ကြီးထဲမှာ သရဲတို့စုန်းတို့ဆိုတာ မရှိဘူးကွ မယုံဘူး” ပြောသလို ဘုရားလူကြီးဆီကလည်း ...
“မင်းလူတိုင်းလျှောက်မပြောနဲ့ ပေါတယ်ထင်နေဦးမယ်” လို့ခန့်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကြောက်စိတ်တွေကတော့ လူတိုင်းမှာရှိနေ ကြတယ်။ ပြောတဲ့မင်းမင်းစိုးကစပြီး နားထောင်နေတဲ့လူတွေအားလုံး သန်းခေါင်ညထဲ သရဲအကြောင်းပြောလို့ အလိုလိုကြောက်လာကြတယ်။ စောင်ခေါင်းမြီးခြုံပြီး ကွေးနေကြပေမယ့် ဘယ်လိုမှအိပ်မရကြ။ မျက်လုံးတွေ ထဲ ကြည့်ဖူးတဲ့သရဲ ကားထဲက သရဲတွေကိုမြင်နေကြတယ်။ ဒီကြားထဲ.. “အေး ... ငါပြန်ရင်မင်း တို့ပါလိုက်ခဲ့ကြ ဆိုတဲ့မင်းမင်းစိုးစကားကိုကြားပြီး . . .။
ဖိုးလပြည့်က
အခန်း(၄)
“တောက်.... ညကဒေါ်လှကြီးမရောက်လာရင် ငါနိုင်ပြီကွ” ဗလကြီးရဲ့ ရှုံးတာတောင်ကြောက်ပြီလားမေးတဲ့ လေသံနဲ့အတူ
“ဒါလောက်ခွက်ခွက်လန်ရှုံးတာတောင် မမှတ်ဘူး”
ဆိုတဲ့ မှင်စာရဲ့စကားသံနဲ့ ဝိုင်းဟာပြန်တိတ်သွားတယ်။ အခုဆို ကင်တင်းထဲ 'ကစားသောက်ဆိုင်တစ်ခုမှာ ငါးယောက်သားမျက်တွင်း ဟောက်ပက်နဲ့ အိပ်ချင်နေကြတယ်။ ညကငါးယောက်လုံး ကြောက်ကြောက် နဲ့ တစ်မှေးလောက်တောင်မပျော်ကြ။ သမာဓိအားကောင်းကြပုံများပြောပါ
တယ်။
“ဒါနဲ့ ... ... ငါပြန်ရင် မင်းတို့ငါနဲ့လိုက်ခဲ့ကြနော်၊ မယုံဘူးဆိုတော့ မင်းတို့ကို ငါပြောတဲ့ အိမ်ကြီးထဲမှာတစ်ညလောက်တော့ လွှတ်ပေးရမယ်” “ဟာ... တော်ကွာ.. စောစောစီးစီးမင်္ဂလာမရှိတဲ့စကားတွေပြော နေတယ်၊ ညကအိပ်မရတာ မင်းကြောင့်လည်းပါတယ်” မင်းမင်းစိုးစကားကို ဗလကြီးကပိတ်ဟောက်လိုက်ပြီး၊ လူကောင်နဲ့
လိုက်အောင် ဖွန်ကြောင်အားပြင်းတဲ့မှင်စာက I l
လေးတွေကို ဘယ်တစ်ဆုံးညာတစ်ဆုံးလိုက်ငေးရင်း၊ ကိုလိုချင်တဲ့ မြေခွေးလေသံနဲ့
ဖိုးလပြည့်စာပေ
ဆီး
| 86.90629 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 22 |
________________
၄၄
တယ်။
www.burmeseclassic.com
ချစ်များရှင်
"ဟင်း... မြင်သမျှတွေ့သမျှ အားလုံးဘောကျတယ်ကွာ” လို့ပြောတယ်။ ဒါနဲ့ပဲကျန်လူတွေက သူ့ကိုနှာခေါင်းပိုင်းရှုံ့ကြည့်
“သတ်သတ်မှတ်မှတ်မရှိရင် အလကားပဲကွ” ဘုရားလူကြီးကဆုံးမစကားပြောတော့ ကွန်ဖြူးသန့်က ... “ရည်းစားထားရင်တစ်ယောက်ပဲ ကြည့်ရချစ်ရမှာပေါ့၊ ဒီလိုအလွတ်
တမ်းရှိုးတော့ အားလုံးကိုကြည့်လို့ ချစ်လို ့ရတာပေါ့
“ဘာပဲပြောပြော.. ဖိုးပြူးငါတို့ကို လက်ဖက်ရည်တိုက်ရမယ်။
မင်းညကနိုင်တာ
ဗလကြီးကမဆီမဆိုင် မင်းမင်းစိုးကိုရုံးမဲမဲတယ်။
မင်းမင်းစိုးက 'သူ့ကိုဖိုးပြူးလို့ခေါ်လို့ နာသွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့မျက်လုံးက နဂိုပြူးမြို့ဖြေသာပါတယ်။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီနာမည်ပြောင် က တော်သေးတယ်လေ။
တာလား'
“မင်းကိုငါမေးပါဦးမယ် ဗလကြီး ... မနိုင်ရင်ပြန်ပေးကြေးဆော့
“ဟ .. ရှုံးရင်ပြန်ပေးကြေးက ကလေးတွေဆော့တာ” “ဒါဆို အခုမင်းကဘာလို့ ကလေးလိုငိုတောင်းလဲ” “ဟ... ငါဘယ်မှာငိုတောင်းလဲ၊ လက်ဖက်ရည်ပဲတိုက်ခိုင်းတာ လေ၊ ဟုတ်တယ်နော် ဟေ့ကောင်တွေ”
“အေး .... ဟုတ်တယ်” 'ဟုတ်လိုက်မှန်လိုက်လေ သူငယ်ချင်းရာ’
ကျန်လူတွေကလည်း ပိုက်ဆံမကုန်ဘဲစားရမှာမို့ ဝိုင်းထောက်ခံဖြ တယ်။ သူတို့အဖွဲ့ကျောင်းအပ်တာတွေလုပ်ပြီးပြီမို့ ပြန်ရင်တောင်ပြန်လို့ရ ဒါပေမဲ့ ကျောင်းသူလေးတွေကို ထုံးစံအတိုင်းထိုင်ရှိုးနေကြတာလေ။
ဖိုးလပြည့်စာပေ
၄၅
୫
မင်းမင်းစိုးက ဟိုတစ်ခါသူခံရတာကိုသတိရပြီး ကလဲ့စားချေဖို့
တွေးလိုက်တယ်။ ဒါကြောင့်...
“အေးပါကွာ... ကိုယ့်သူငယ်ချင်းတွေကိုကျွေးရတာပဲ .. ၊
ကြိုက်တာသာမှာစား
“ဟေး.. ပျော်စရာကြီး”
*X...
“ဒီကောင်က မျက်လုံးပြူးတာကလွဲလို့ သဘောကောင်းပြီးသားပါ ထွ... ဟဲဟဲ... ခေါက်ဆွဲကြော်တစ်ပွဲဝက်နဲ့” “ကြက်ကုန်းဘောင်” *8...8*
မှာချက်တွေက လက်လန်ချင်စရာကောင်းလို ့ သူတက်ချင်ချင် ဖြစ်သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ဟန်မပျက် ဝက်ကြာဆံတစ်ပွဲမှာရင်း အဝအပြဲ စားတယ်။ ကျန်လူတွေ ဆိုပြောစရာမလို၊ စားပြီးရင်အသင့်သောက်ရအောင် သောက်စရာအအေးပါမှာတယ်။
နိုင်တာကနည်းနည်း၊ ကျွေးရတာကများများဖြစ်နေတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကိစ္စမရှိ မင်းမင်းစိုးကသူများထက်အရင်ပြီးအောင်စားပြီး၊ မိုင်လိုတစ်ခွက်မှာ သောက်ကာ စိမ်ပြေနပြေထိုင်နေတယ်။
“စားစား... ဒါမျိုးစားရခဲတယ်ကွ
သူ့ဘာသာသူပြန်ပြောတာလား တခြားလူကိုပြောတာလားမသိပေ မယ့် ကျန်လူတွေက စားလုံးကြီးကြီးနဲ့ ဆက်စားနေကြတယ်။ မိုင်လိုခွက် တုန်သွားမှ သူက...
“အီး...... ကျွတ်ကျွတ်’
မျက်နှာမဲ့ကြီးနဲ့ ဗိုက်ကိုနှိပ်ညည်းတော့ ဗလကြီးက၊
ဆာ့ကြည့်ပြီး . . .
“ဘာဖြစ်တာလဲ”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
www.burmesec.com
| 84.386973 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 23 |
________________
www.abmeseclassic.com
တခြားလူတွေကလည်း ဘာဖြစ်တာလဲသဘောနဲ့ မော့ကြည့်ကြ
တော့မှ သူကပြောတယ်။
“မင်းတို့ကိုပြောတော့ပြောမလို့ ရွံ့မှာစိုးလို့ပါ၊ အို .. ထူးပါဘူး ... ဒီလိုကွ.. ညကသရဲအကြောင်းပြောပြီးကတည်းက အိမ်သာတက်ချင်ချင် ဖြစ်နေတာ၊ ကြောက်တော့ ကျိတ်မှိတ်နေရတာပေါ့”
“အော့”
လေးယောက်သားမျက်နှာကြီးတွေမဲ့ပြီး ပါးစပ်ထဲရှိတာတွေ အန်ထွက်လာကြပေမယ့် သူက ဂရုမစိုက်ပါ။
“မနက်ကလည်းမေ့ပြီး မသွားခဲ့ရဘူးအခုမှ ပယ်ပယ်နယ်နယ်သွား ချင်လာလို့ကွ· · · မှင်စာ . . .ဘာလို့အန်ထုတ်နေတာလဲ... မင်းတို့ ရွံတတ်ရင် ငါမပြောပါဘူးကွာ”
“တော်ကွာ.. တော်... မင်းဘာသာသွားချင်ရင် အသာလေးသွား
ဝါလား၊ ငါတို့ကိုဘာလို့ပြောလဲ”
အကောင်*
“အေး... ဒီကောင်...ပြူးသလောက် အတော်ယုတ်မာတဲ့
“အဟီး.. မင်းတို့များသိချင်မလားလို့ “မသိချင်ဘူး...သွားကွာ...အစားအသောက်ပျက်တယ်” “ဟုတ်တယ်... ဆိုင်ဘေးဘက်ကနေပတ်သွား” ရွံပေမယ့် ဗလကြီးကလမ်းညွှန်လိုက်သေးတယ်၊ ဒါနဲ့ သူလည်း စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ အသာလစ်ထွက်လာခဲ့တယ်။ တကယ်တော့ သူဘာမှမဖြစ်ဘဲ တမင်ပြောခဲ့တာလေ။ ဟိုဟာတွေကတော့ မဲ့ရွဲ့ရင်း ဆက်စားနေကြတယ်။ သူတခြားလမ်းကနေပြီး ကျောင်းဝန်းထဲ ပတ်သွားနေလိုက်တယ်။ ဗလကြီးတို့ကတော့ သူပြန်လာတာကိုလည်တဆန့်ဆန့်နဲကမျှော်နေပေလိမ့် မည်။ ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့အဖို့ကင်တင်းထဲပြန်သွားဖို့ သူ့မှာအစီအစဉ်မရှိတော့ပါ။ ဖိုးလပြည့်စာပေ
ဝေ့လည်ဝေ့လည်
ကော်ရစ်ဒါအချိုးတစ်ခုမှာထိုင်ရင်း ဖြတ်သွားဖြတ်လာမြင်မြင်သမျှ ကောင်မလေးတွေကို ရှိုးနေတော့တာ။ ဒါပေမဲ့ သတ်သတ်မှတ်မှတ်တော့ မဟုတ်၊ တွေ့သမျှ အကုန်လန်းနေ့တော့ လန်းသမျှသိမ်းကြုံးပြီးကြံနေတော့
ကား
ကြာလာတော့မျက်စေ့ရော ဇက်ပါညောင်းလာတာနဲ့ ဝတ္ထုစာတစ် အုပ်ကောက်ဖတ်နေလိုက်တယ်။ သူ့ကျောပိုးအိတ်ထဲမှာ ထွေလီကာလီအကုန် ပါတယ်။ ဘီး၊ မှန်၊ ဝတ္တုစာအုပ်၊ မုန့်ထုပ်တွေပါတဲ့ လိုတရအိတ်ကြီး။ နောက်ဆုံး ခေါင်းကိုက်ပျောက်ဆေးကနေစပြီး လျှက်ဆားအထိပါတယ်။ နောက်တော့ပျင်းလာလို့ တစ်ခါမြက်ခင်းတွေဆီလျှောက်လိုက်ပြန် “တယ်။ အတွဲလေးတွေကိုတွေ့တော့ အားကျပါးကျထိုင်ကြည့်နေလိုက်တယ်။ 'ဪ... သူများသားတွေများကောင်းစားလို့ ငါ့ကျတော့...” သူကထိုင်ချလိုက်ပြီး စာအုပ်ကိုဆက်ဖတ်နေပြန်တယ်။ကျောင်းဝန်း ထဲမရောက်ဖူးတဲ့နေရာမရှိအောင် လျှောက်သွားနေလိုက်ပြန်တယ်။ တမင် အချိန်ဖြုန်းနေတာလေ။
ညနေအတော်လေးစောင်းမှ သူကားဂိတ်ကိုပြန်ခဲ့တယ်။ ကားစောင့် ရင်းမခံချိမခံသာဖြစ်နေကြမယ့် ဗလကြီးတို့ကိုမြင်ပြီးပြုံးလိုက်တယ်။ အဲ--- ပြုံးရင်းနဲ့မှ သူ့မျက်နှာကြီးမဲ့ကျသွားပြီး ချွေးပျံလာတယ်။
တခြားတော့မဟုတ်ပါဘူး သူများတွေကိုအကျင့်ပုပ်ပြီးထွက်လာပေ ယ့်စီးရမယ့်ဘတ်(စ်)ကားကို သူမသိပါ။ လိပ်စာမှတ်မိရင် အငှားကားစီး သွားလိုရပေမယ့် လူအများကြီးနဲ့ လာလို့ လိပ်စာလည်းမယူမိခဲ့။ သူမှတ်မိ တာ မြောက်ဥက္ကလာဆိုတာကလွဲပြီး ကျန်တာမသိတော့။ မြောက်ဥက္ကလာဆိုပြီး အော်လာတဲ့ကားတွေတော့များသား ဒါမဲ့ ဘယ်အထိစီးရမှာလဲ။ သူတို့နားက ဘာများသူမှတ်မိလဲ
sic.com
စဉ်းစားကြည့်တော့ ဒေါ်လှရေအိုးစင်နဲ့ ပန်းဆေ
3
ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 88.276144 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 24 |
________________
ငှာ
www.burmeseclassic.com ချစ်မျှားရှင်
နာမည်ပဲမှတ်မိတယ်။ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ထိုင်ရင်း ဘေးဘီကိုဝေ့ကြည့်လိုက် တော့ မိန်းကလေးငါးယောက် ကားထိုင်စောင့်နေတာတွေ့ရပြီး တခြား
မိုးကလည်းချုပ်တော့မည်။ ကွမ်းယာဆိုင်မှာ၊ဆေးလိပ်ဝယ်ရင်းမေး တော့လည်း မြောက်ဥက္ကလာကအကျယ်ကြီးတဲ့ ရပ်ကွက်လောက်သိရင် တော့လမ်းညွှန်လို့ရပေမယ့် ပန်းမာလာဆောင်ဆိုတာတော့ မသိပါဘူးတဲ့။
ကောင်မလေးငါးယောက်ဘေး မသိမသာကပ်ရင်း နားစွင့်နေမိ တယ်။ ပန်းမာလာဆောင်ကိုမေးကြည့်ရင်ကောင်းမလား စဉ်းစားနေမိပေမယ့် လူများတော့မရဲ။ သေချာတာကတော့ ဝတ်ပုံစားပုံနေပုံထိုင်ပုံတွေကို အကဲခတ် ရင်း နယ်သူတွေဆိုတာတော့ သေချာသလောက်ပါ။
စကားတွေပွစိပ္ပစိနဲ့ပြောရင်း ရယ်နေကြတယ်။မေးစေ့မှာ မှဲ့နက်က လေးပါတဲ့ကောင်မလေးတစ်ယောက်က သူ့ကိုမြင်ပြီးအဖော်တွေကိုလက်တို့ တယ်။ ကျန်ကောင်မလေးတွေက သူ့ကိုဝိုင်းပြီးမသင်္ကာသလိုကြည့်ကြတယ်။ သူလည်းမထူးတော့တာမို့ ကောင်မလေးတွေကိုသွားမေးလိုက်တယ်။ “ဒီမှာ... မင်းတို့ကိုတစ်ခုလောက်မေးချင်လို့”
ပြန်တယ်။
“ဘာလဲ”
ကောင်မလေးတွေက သူ့ကိုဝိုင်းကြည့်ရင်း တီးတိုးပြောရယ်နေကြ
'ပန်းမာလာဆောင်ကို မင်းတို့ သိကြလား
“ဘာလုပ်ဖို့လဲ”
“လိုက်ခဲ့ချင်လို့”
“ဘာ
စကားရဲ့အဓိပ္ပာယ်ကိုတလွဲကောက်ပြီး ကောင်မလေးတွေက သူ့ကို
ဖိုးလပြည့်စာပေ
မျက်စောင်းဝိုင်းထိုးကြတယ်။
၄၉
“ဪ.. ရှင်က ကျွန်မတို့အဲဒီအဆောင်မှာနေတာသိလို့ ရိုတယ်
ပေါ့... ဟုတ်လား
“ဟာ...မဟုတ်ပါဘူးကွာ...ငါတကယ်လိုက်ခဲ့ချင်လို့ပါ၊ ဟိုလေ
ငါမလိုက်လို့ မဖြစ်လိုပါ
“ဘာ.. ရှင်သေချင်ပြီထင်တယ်၊ မိန်းကလေးဆောင်ကိုလိုက်ချင် တယ်ဆိုတော့ တော်တော်သတ္တိကောင်းနေတယ်ပေါ့
"ဗျာ... ဟုတ်ကဲ့...အဲ... ကောင်းပါဘူး”
နှုတ်သီးကောင်းတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်က ပြောတော့ ကျန်တဲ့လူတွေကလည်း သူ့ကိုတမင်ကြောင်တယ်ထင်ပြီး ဝိုင်းပြောကြတယ်။ မေးစေ့မှာ မှဲ့ရှိတဲ့ကောင်မလေးက သူ့ကိုကြည့်ပြီး တစ်ခုခုကိုမှတ်မိသွားပုံနဲ့ ပြောတယ်။
“ဟ ... နေကြပါဦး.. ဒီရုပ်ကြီးကိုနင်တို့ မမှတ်မိဘူးလား” ပြောတော့ ကောင်မလေးတွေက သူ့ကိုထပ်ကြည့်လိုက်ကြပြန် တယ်။ ကြာကြာကြည့်တော့ သူလည်းမလုံတော့ဘူး။
“ဒီပြူးကြောင်ကြောင်းရုပ်ကို ငါတို့တွေ့ဖူးသလိုပဲ”
*630:*
နောက်တစ်ခါစေ့စေ့ထပ်ကြည့်လာကြပြန်တာနဲ့ သူလည်းလက်ညှိုး လေးကိုက်ရင်း အဟိ...ဆိုနွဲ့ပြလိုက်ချင်လာတယ်။ မှဲ့နဲ့ကောင်မလေးက .. “ဟယ်..နင်တို့ကလည်းဟိုတစ်ရက်ကပဲ ငါတို့ပန်းမာလာဆောင် မှာနေမယ်လို့လာအော်ပြောနေတဲ့ အူလည်လည်ငကြောင်လေဟယ်” ပြောတော့မှ ကျန်လေးယောက်က .. ဪ...လို့သံပြိုင်အော်ထာ ဝိုင်းကြည့်လိုက်ကြပြီး ရယ်နေကြတယ်။ သူလည်းကြာတော့ လာပြီး ရန်ပြန်ထောင်တယ်။
“မင်းတို့... ဘာရယ်တာလဲ၊ ငါက မတ်၊ တင်
ဖိုးလပြည့်ဟုပေ
ယောက်ျားလေး
| 87.5 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 25 |
________________
၅
www.burmeseclassic.com ချစ်မျှားရှင်
အဆောင်ကလာတာ၊ စီးတဲ့ကားနံပါတ်မမှတ်မိလို့ နောက်ပြီးဆင်းရမယ့်မှတ် တိုင်လည်း ဘာမှန်းမသိ... အဲ... ငါနေတဲ့ရပ်ကွက်ကလည်း ဘာမှန်းမသိ လို့မင်းတို့ကိုမေးတာ၊ ကြောင်တာမဟုတ်ဘူး... ဟွန်း ..”
ဒီတော့လည်း ရယ်ကြပြန်တာပါပဲ။ သူကအတော်အရယ်သန်တဲ့ ဟာတွေပဲလို့ တွေးလိုက်ပြန်တယ်။ မှဲ့နဲ့ကောင်မလေးကတော့ အားနာတတ်
ပုံရတယ်။
'ကဲပါဟယ်.. ရယ်မနေကြပါနဲ့ သနားပါတယ်' "အေးပါဟယ်... မိန်းမဆောင်နဲ့ ယောက်ျားဆောင်တောင်မှားမှ
တော့ ကိုယ်နေတဲ့နေရာကိုယ်မသိတာ မဆန်းပါဘူး
ပါနဲ့တော့'
6324...
ဘတ်(စ်)ကားနံပါတ်မသိတာလောက်တော့ ပြောမနေကြ
“ကဲ... ဒီမှာကိုဟငှာ”
*ဗျာ'
“ရှင်ဘယ်သွားလို့ ဘယ်လာရမှန်းမသိရင် ကျွန်မတို့စီးတဲ့ကား တက်စီးပြီး၊ ကျွန်မတို့ဆင်းတဲ့မှတ်တိုင်မှာလိုက်ဆင်း၊ ဒါပေမဲ့ .... ကျွန်မတို့
အဆောင်ထဲတော့ လိုက်လို့မရဘူး သိလား”
ဝိုင်းလှောင်ရယ်နေကြတဲ့ ကောင်မလေးတွေကို ရုပ်တည်နဲ့ကြည့်ပြီး
သူကခပ်တင်းတင်းတစ်ခွန်းပဲ ပြောလိုက်တယ်လေ၊
“ဟုတ်ကဲ့”
၅၁
“ဟကောင်ရဲ့ ...... ဝါးရင့်ပဲဝါးနုကိုပတ်မှာပေါ့” ဗလကြီးရဲ့စကားကို ကွန်ဖြူးသန် ကဝင်ထောက်လိုက်တော့ ဗလကြီးက မျက်လုံးတလည်လည်နဲ့ တွေးကြည့်ပြီးမှ . . “
“အဲလေ.. ဝါးနုကဝါးနုကိုပြန်ပတ်ရတယ်လို့ကွာ... တောက်”
.. ပြောပြန်တယ်။
“ဟ... မှားပြန်ပြီ... ဝါးရင့်ကိုဝါးရင့်... အဲ... မင်းလုပ်တာနဲ့ ငါပါလွဲကုန်ပြီ၊ ဝါးရင့်ကို ဝါးနုကပြန်ပတ်တာ
ဒီတစ်ခါကွန့်ဖြူးသန့်ဝင်ထောက်လိုက်မှပဲ တည့်သွားတယ်။ “အေး... မင်းပြောသလိုပေါ့ကွာ.. တောသားက လူပါးပြန်ဝသွား
တာခံလိုက်ရတယ်”
နေပြီလေ”
"အံမာ မင်းကရော တောသားပဲမဟုတ်လား” “အိုး ... ငါကမနှစ်ကတည်းကရောက်နေတာဆိုတော့ မြို့သားဖြစ်
“ဟ... ဘယ်လိုပဲပြောပြော တောမှာမွေးရိုးမှန်ရင် တော့သားပဲကွ၊
ဘာမှပြောမနေနဲ့
နှစ်ယောက်သားထိုင်ငြင်းနေကြတာနဲ့ လိုရင်းမရောက်တော့။ နေအတော်ညိုလို့ မီးတောင်ထွန်းထားရပြီ ဒါပေမဲ့ မင်းမင်းစိုးပြန်မရောက် သေးပါ။
ဝရန်တာမှာ မှင်စာကဂစ်တာတီးနေပြီး၊ ဘုရားလူကြီးကတစ်ချက် တစ်ချက်ဝင်ဆိုတယ် မရတဲ့နေရာကြတော့ချန်ပြီး ရတဲ့နေရာကျဝင်ဆိုတယ်။ နားထောင်ရတာ ဘယ်လိုမှသာသာယာယာမရှိ။
“ဒီအချိန်ထိပြန်ရောက်ပုံမရရင် ဒီကောင်ကားမှားစီးလားမ
“တောက်... ဝါးရင့်ကဝါးနုကိုပတ်ရတယ်လို့ ခံပြင်းလိုက်တာ
ဒါဆိုရင်တော့ တိုင်ပတ်နေပြီ”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
ကွန်ဖြူးသန် က ဝရန်တာထွက်လာရင်းပြောဝေ ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 84.328739 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 26 |
________________
“ကောင်းတယ်... ဒါမှမှတ်မှာ”
www.burmeseclassic.com
ဗလကြီးကလည်း လိုက်လာရင်းပြောတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဘုရား
လူကြီးက တရားချတယ်။
“ဒီလိုလည်း ဘယ်ဟုတ်ပါ့မလဲကွာ... အပေါင်းအသင်းဆိုတာ ကိုယ့်အပေါ်ကောင်းကောင်းဆိုးဆိုး အပေါင်းအသင်းဆိုတဲ့စိတ်ကလေးတော့ ထားမှဖြစ်မှာမဟုဘ်လား”
“အံမာ... မင်းလည်း ဒီနေ့ ပိုက်ဆံစိုက်ရှင်းရတာပဲ မဟုတ်လား။
မမှတ်ဘူးလား'
'ဪ.... ဒါတော့ကွာ.. သူ့ အလှည့်ကိုယ့်အလှည့်စိတ်မဆိုး ကြေးပေါ့၊ စိတ်ဆိုးရင်တော့ သေချာပြီ... ဆိုးတဲ့လူဟာ မိန်းမစိတ်ပေါက်နေ
လို့ပဲ
“ဘာကွ
ဗလကြီးကုတင်းပြီး သူ့လက်မောင်းက ကြွက်သားအမြှောင်းမြှောင်း
ထအောင် ညှစ်ပြတယ်။
“တွေ့လား... ဒီလိုဗလကြီးမျိုးက မိန်းမစိတ်ပေါက်စရာလားကွ
ယဉ်
“တချို့အခြောက်တွေရဲ့ဗလဆို မင်းထက်နှစ်ဆလောက်ကြီးတယ် ကွ၊ အခြောက်ဆိုတာ ပုံစံနဲ့မဆိုင်ဘူး စိတ်နဲ့ ဆိုင်တာ၊ မင်းအပြင်ဘန်းဘယ် လောက်ပဲကြီးကြီး အတွင်းစိတ်ကဂျီပုန်းဖြစ်နေရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ” “ဟာကွာ'
ဗလကြီး ညှစ်ထားတဲ့ကြွက်တွေပြန်ပိန်သွားပြီး လူလည်းမဲ့ကျသွား တယ်။ ဘာမှဆက်မပြောသာတော့ဘဲ လမ်းထဲကိုငေးကြည့်နေတယ်။
ဒီအချိန်မှာပဲ မင်းမင်းစိုးနဲ့ကောင်မလေးတွေ အတူပြန်လာတာကို တွေ့ရတယ်။ အဆောင်ရှေ့ရောက်တော့ မင်းမင်းစိုးက ကောင်မလေးတွေနဲ့ ဖိုးလပြည့်စာပေ
၅၃
စကားပြောတာကိုတွေ့ပြီး အံ့သြသွားကြကာ ကောင်မလေးတွေက လက်ဝှေ့ ထမ်းပြီးနှုတ်ဆက်သွားတော့ မနာလိုဖြစ်သွားကြတယ်။
1
မင်းမင်းစိုးက ကောင်မလေးတွေကို မျက်စိတစ်ဆုံးလိုက်ငေးပြီး ခြင်ကွင်းထဲကပျောက်မှ အဆောင်ဝန်းထဲဝင်လာတယ်။ မျက်နှာကြီးက
ပြီးလို ့။
“အံမယ်.... မျက်ပြူးကအတော်ခြေသွက်ပါလားကွ၊ ဟိုအဆောင် အကောင်မလေးတွေနဲ့တောင်ခင်နေပြီ”
630! ...
ဒီကောင်ကမျက်စိသာပြူးကာ စန်းတော့ပွင့်သားပဲ” ဗလကြီးနဲ့ မှင်စာကမလိုတမာပြောတော့ ကွန်ဖြူးသန့်က မေးပွတ် ခြင်း ပညာရှိ တွေလိုစဉ်းစားဟန်ပြုတယ်၊ သူကပညာရှိတွေနဲ့တူအောင် ားမွှေးတွေကို အရှည်ထားပေမယ့် ဖြစ်ဖြစ်မြောက်မြောက်မဟုတ်ဘဲ အမွှေးက ကျဲတိကျဲတောက်။
'မင်းတို့ထင်နေတာ ဟုတ်ချင်မှဟုတ်မှာ ဒီကောင်ခြောက်များနေ ထားမှမသိတာ၊ ဒါကြောင့်ငါတို့နဲ့မပေါင်းဘဲ မိန်းကလေးတွေနဲ့ ရောနေတာ
“မင်းဟာက မဖြစ်နိုင်ပါဘူးကွာ... ဒီကောင်ကဂျီမပုန်းပါဘူး” ဘုရားလူကြီးကဝင်ပြောတော့ ကွန်ဖြူးသန့် က ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ပုံစံနဲ့
အရင်း မေးမွှေးတွေကို ဆွဲပြောတယ်။
"ဟာ...ငါတွေးကြည့်ရင် ပြေးကြည့်တာထက်ပိုမှန်တယ်၊ ပညာရှိ ထိုစကား မြေကြီးဖနောင့်နဲ့ပေါက်ရင်လွဲဦးမယ်၊ ငါပြောရင်လွဲခဲတယ်ကွ” "မင်းကဘယ်လိုသိလဲ"
massic.com
ဘုရားလူကြီးက အမြင်ကတ်ကတ်နဲ့ မေးတော့... “အို... လူပုံစံကိုအကဲခတ်ရင် သိတာပေါ့၊ ဇင်တအားရမ်းတာ မင်းလည်းမြင်တာပဲ” ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 86.629783 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 27 |
________________
၅
www.burmese classic.com ချစ်မျှားရှင်
အခိုင်အမာပြောတော့ ဗလကြီးနဲ့မှင်စာပါ စိတ်ဝင်စားလာကြတယ်။ “သြာ... ဖင်တအားရမ်းရင် ခြောက်ရောလား ́
“ဒါပေါ့”
“ဒါဆိုရင် ငါတို့ဒီကောင့်ကိုစမ်းသပ်ရမယ်”
ဘုရားလူကြီးရဲ့စကားကိုကြားပြီး ကျန်သုံးယောက် စိတ်ဝင်စားသွား
ကြပြန်တယ်။ ဒါမျိုးဆိုဝါသနာလွှတ်ပါပုံရတယ်။
ပါဘူး - -
“ကွန်ဖြူးသန့် ကို ဒီကောင်နဲ့အတူအိပ်ခိုင်းလိုက်မယ်လေ”
“ဘာကွ”
“ဟုတ်တယ်လေ..ဒါမှဘယ်သူခြောက်လဲသိရမှာ” “ဟုတ်သားပဲကွန်ဖြူးသန် ့ရာ မင်းပြောတာလွဲခဲရင်မင်းနာစရာမရှိ လွဲခဲ့ရင်တော့နာဖို ့သာပြင်” တော်ကွာ၊ တောက်
“အာ
ကွန်ဖြူးသန် မျက်နှာကြီးရဲကာ အခန်းထဲပြန်ဝင်သွားတယ်။
ဒါတောင်မှ မှင်စာက လှမ်းဆွယ်သေးတယ်။
"ဟေ့ရောင်.. စိတ်ကူးမလွဲနဲ့နော်... အဟဲ “မင်းပဲအိပ်”
ဒီအချိန်မှာပဲစပ်ဖြီးဖြီးမျက်နှာထားနဲ့ မင်းမင်းစိုးကသူတို့ကို ဟဲခနဲ
ရယ်ပြပေမယ့် ရုပ်တည်တွေနဲ့ပဲ...
“ဆောရီးပဲကွာ အဟဲ.. ငါကျောင်းဝန်းထဲမှာ မျက်စိလည်သွားလို့ အခုမှပြန်ရောက်တာ လည်ဆိုမင်းတို့နဲ့အတူထိုင်တဲ့ဆိုင်ကိုတောင် မမှတ်ဖိ တော့တာပဲကြည့်”
သူ့တို့ဘာသာမေ့ထားတဲ့ကိစ္စကို အစဖော်ပေးလိုက်လို့ ဗလကြီး
ကျွဲမြီးတိုသွားတယ်။
“ဟွန်း.. မင်းမျက်စိလည်တာတော့ လွန်ကိုလွန်ပါတယ်” ဖိုးလပြည့်စာပေ
၅၅
“ဘာလဲ.. အဲဒီကောင်မလေးတွေနဲ့လည်း မျက်စေ့လည်လို့တွေ့
လာခဲ့တာလား
“အဟီး... ဟုတ်တယ်”
“ဟုတ်တာက အရေးမကြီးဘူး၊ မင်းကိုကွန်ဖြူးသန် ့က ဘာပြော
ဆယ်မှတ်လဲ
“ဟင်... သူကဘာပြောလဲ”
“မင်းကိုခြောက်နေတာတဲ့ ..ဒါကြောင့်ငါတို့နဲ့မပေါင်းဘဲ ကောင်မ
လေးတွေနဲ့ သွားရောတာတဲ့”
“ဘာက္ခ
မင်းမင်းစိုးနှာခေါင်းကြီးနီပြီး ဒေါကြီးမောကြီးနဲ့အခန်းထဲဝင် သွားတယ်။ ဗလကြီးတို့က တမင်ထောင်ပေးခြင်းသာ။
“အေး .. ငါခြောက်မခြောက် အခုပဲမင်းသိရမယ်ကွန်ဖြူးသန့် ၊ ငတော့မခြောက်ဘူး မင်းကိုပဲ ခြောက်အောင်လုပ်ပေးလိုက်မယ်”
ဗလကြီးတို့သုံးယောက်ကတော့ အပြင်မှာရယ်ရင်းကျန်ခဲ့ကြတယ်။ အထဲမှာ အသံတွေဆူညံနေပြီး ကွန်ဖြူးသန့်ကို မင်းမင်းစိုးဘာလုပ်လိုက်လဲ သိဘဲ အော်သံကြားရမှ သုံးယောက်သားဝင်ခွဲလိုက်ကြရတယ်လေ။
ဖိုးလပြည့်စာပေ
www.burmeseclassic.com
| 84.21659 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 28 |
________________
အခန်း(၅)
www.burmeseclassic.com
သူသူအောင်၊မေမျိုးသူ၊စန္ဒာဝင်း၊ ဖြူပြာခိုင်နဲ့ဝါဝါလှိုင်တို့ငါးယောက် ဝရန်ဘာမှာ နေကြာစေ့ဝါးရင်း ညနေကတွေ့ခဲ့တဲ့ အူလည်လည်လူအကြောင် ပြောနေကြတယ်။ သူတို့ငါးယောက်က တစ်နယ်စီကလာတဲ့ တစ်ခန်းတ ဖော်တွေ၊ ဒီနှစ်မှစတက်တဲ့ပထဝီသမားတွေ။ စာကျက်တာတော့ မတွေ့
ဒါပေမဲ့ လေပစ်နေတာကများတယ်။ အခုလည်း သူတို့မင်းမင်း ရဲ့အူလည်လည်နိုင်ပုံကိုပြောရယ်နေကြတယ်။ သူသူအောင်က မေးစေ့မှာ နက်လေးတစ်လုံးပါပြီး စကားအလွန်များတယ်။
၇
"မဟုတ်ပါဘူးဟယ်... ငါကသူ့ဘက်ပါရအောင် သူ့ကိုကြိုက်နေ သလိုလိုနဲ့ ... ဒီမျက်ပြူးကိုငါမကြိုက်ပါဘူး နင်ပဲကြိုက်တဲ့ စန္ဒာရဲ့”
“အို... ငါလည်းမကြိုက်ပါဘူး ပြုံးပြုံးကြီးတဲ့... ခစ်ခစ်” “ကဲ.... ကောင်မတွေ နင်တို့ နှစ်ယောက်လုံး ကြိုက်လိုက်ကြ ဖြူပြာကဝင်ပြောလိုက်တော့ နှစ်ယောက်သားဝိုင်းဆဲကြတယ်။ ရည်းစားမရှိ သေးတော့ ရင်ခုန်သံတွေက လက်လက်ထနေကြတယ်လေ။ “မျက်လုံးပြူးတာမဟုတ်ပါဘူးဟဲ့ ... မျက်ခုံးမျက်လုံးလှတယ်လို့ ပြောစမ်းပါ။ အသေအချာကြည့်ရင်... ကြည့်ကောင်းပါတယ်” “မိသူတို့ကတော့ ဇာတ်လမ်းတွေစပြီ” “ဒါပေမဲ့... နင်နဲ့ရှေ့သွားနောက်လိုက်ညီပါတယ်' “ဟုတ်တယ်... ဟုတ်တယ်.. မယုံရင်နင်ကရှေ့ကသွား၊ သူ့ကို နောက်ကလိုက်ခိုင်းလိုက်ရင် ...”
"မိစန္ဒာနော်... ဟွန်း... ငါအကောင်းပြောနေတာကို' 'အံမယ်... ကောင်မရှက်လည်းမရှက်ဘူး၊ငါတို့ကစတာကို သူက
အတည်ကြီးတော့”
ဝိုင်းမြှောက်သူမြှောက် စသူစနဲ့ ဖြစ်သွားမှ သူသူအောင်ကရှက်ပြီး
“ဒီလောက်ထူတဲ့လူမျိုးက တစ်ရာမှာတစ်ယောက်တွေ့ရခဲတယ်။ •ရိုးယွန်းတော့ အ၊ အလွန်းတော့ ဇုံ၊ နုံလွန်းတော့ ထုံ၊ ထုံအီးခနဲရယ်တယ်။
632:600...
တော့ ထိုင်း၊ ထိုင်းလွန်းတော့ ထူ၊ ထူလွန်းတော့ လေး၊ လေးလွန်းတော့--
"ဟယ်... တော်ပါမိသူရယ် နင်ပြောမှပဲ ရစရာကိုမရှိတော့သည်--ဘယ်လိုပြောရမလဲ၊ အဟဲ.... မီးက..စိတ်တော့နည်းနည်းဝင်စားမိတာ
ကြည့်ရတာ နင်ပြောသလောက်လည်း ဟုတ်ပါဘူးဟယ်”
ဝါဝါလှိုင်ကပြောတော့ ကျန်လေးယောက်က မျက်စောင်းနှ
ထိုးကြတယ်။ စန္ဒာဝင်းကပြောပြန်တယ်။
"အံမယ်...မိဝါ နင်ကအခုမြင်ပြီး အခုပဲသူ့ဘက်
ပေါ့လေ
ဖိုးလပြည့်စာပေ
“ဟယ်... ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အဟီး... သူ့ပုံစံကတစ်မျိုးလေးဆိုတော့
ပေါ့နော်...”
Cap...
“နှင့်အဖြစ်ကလည်း နှုတ်ခမ်းကဘယ်တော့နာမယ်မ
မုန့်ဆီ
ကြော်က ကျွေးချင်နေပြီ
ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 84.021164 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 29 |
________________
၅၈
www.buëmeseclassic.com
ဝါဝါလှိုင်ကဝင်ပြောတော့ သူသူအောင်က ဝင်ပြင်ပေးတယ်။ “ဟဲ့... မှားနေပြီ... ပြောင်းပြန်ကြီးဟဲ့” "အတည့်က ယောက်ျားတွေဘက်ကပြောတာလေ၊ ဒီတော့ မိန်းကလေးဖြစ်တဲ့ငါတို့က ပြောင်းပြန်ပြောမှပေါ့ဟဲ့”
"ဪ... ဒီလိုကိုး... ပေါက်ပြီ... ပေါက်ပြီး ကျန်လေးယောက်က ဝိုင်းပြောင်တော့ မျက်စောင်းပြန်ထိုးတယ်။ တစ်ခွန်းမှ ဝင်မပြောဘဲ ငြိမ်နားထောင်နေတဲ့မေမျိုးသူက ဝင်ပြောတယ်။ *မိသူရယ် နင့်အဖြစ်ကလည်း ဟိုစကားပုံလိုပဲ" “ဘယ်စကားပုံလဲ”
သူ့ကိုဆိုအားလုံးက စိတ်ဝင်စားကြတယ်။ တစ်ယောက်တည်း အမြဲတမ်း တစ်ခုခုကိုတွေးရင်းငြိမ်နေတတ်လို့လေ။ ဒါပေမဲ့ပြောပြန်ရင်လည်း အလွဲတွေချည်းပဲ။
“မချွတ်ခင်က ကျွတ်ပြီးသားဆိုတဲ့ စကားပုံလေ” “ဘာ..ဘယ်လိုကြီးလည်းဟဲ့”
ကောင်မလေးတွေ မျက်လုံးပြူးသွားကြတယ်။ အတွေးထဲ လက်ကောက်တို့ ဆွဲကြိုးတို့ကို ခါးပိုကအနှိုက်ခံရသလိုလို။
"ဟယ်.. နင်တို့ကလည်း... အဲ...ငါလည်းမေ့တတ်လိုက်တာ ဟိုလေဟာ... ပန်းခူးတဲ့စကားပုံလေဟာ”
“နင့်ဟာကလည်း ပြောလည်းပြောချင်သေး၊ လွဲလည်းလွဲသေး ဒါနဲ့ပဲ ငါးယောက်သားတစ်ယောက်တစ်မျိုးပြောရင်း ဝိုင်းစဉ်းစား ကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ မတည့်ကြပြန်ဘူး။ အတော်ကြာမှ မေမျိုးသူပြန်သတိရ သွားတယ်။
“ဪ...သိပြီ မဆွတ်ခင်က..က...အဲ...ညွှတ်ပြီးသား၊ ဟုတ် တယ် ငါပြောတာ အဲဒီစကားပုံ အဟီး... အသံကာရံတူဆိုတော့ ယေ ပြီးမှားသွားတာ”
ဖိုးလပြည်စာပေ
ဝေ့လည်ဝေ့လည်
“ဟွန်း... ကောင်မရယ်.. နင်မပြော
စာလွဲချည်း”
*
လိုက်စမ်းပါ၊ပြောရင်
“နင်တို့ကလည်း.. တစ်ခါတစ်လေလွှဲတဲ့ဟာကို” အေးလေ - နင်ကလည်း တစ်ခါတစ်လေမှပြောတာ၊အဲဒီတစ်ခါ တစ်လေမှပဲလွဲတာမဟုတ်လား”
ငါးယောက်သားဆူညံပြီးရယ်နေကြတယ်။ နယ်မြို့လေးတွေက သူတွေပီပီ အဝတ်အစားကြောင့်မဟုတ်ဘဲ ပင်ကိုယ်ချပ်ချပ်ရပ်ရပ်လေး တွေနဲ့ တစ်မျိုးစီလှကြတယ်။ အသားအရည်ကတော့ မဖြူ မညိုတွေ။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် မသိမသာ သာတဲ့အချက်ကလေးတွေပဲရှိတယ်။
မေမျိုးသူကပါးချိုင့်ကလေးနဲ့ ရယ်ရင်ပါးလေးခွက်ခွက်သွားတယ်။ သူအောင်ကမေးမှာမှဲ့လေးနဲ့။ ကျန်လူတွေကလည်း သာမထူးနာမထူးတွေ ၏။ သူ့ဟာနဲ့သူကြည့်ကောင်းကြတာပဲ။ “အားလုံးကိုငါမေးရဦးမယ်”
'ဘာလဲ'
မေမျိုးသူစကားကြောင့် အားလုံးကဘာများလွဲဦးမလဲဆို ဝိုင်းငေးကြ ပြန်တယ်။ မေမျိုးက ပြုံးလိုက်ပြန်တယ်။
“ဒါကတော့ တို့တတွေရဲ့ ...အဲ...ဘဝရဲ့အရေးကြီးတဲ့အပိုင်းပေါ့” “ဘယ်အပိုင်းလဲ၊ အပေါ်ပိုင်းလား
အောက်ပိုင်းလား ...ဟီဟိ
သူသူအောင်က ဝင်ဖောက်ပြီးရယ်ကြတော့ မေမျိုးကမျက်စောင်း
ထိုးတယ်၊ နှုတ်ခမ်းကလည်း စူလိုက်သေးတယ်။ “ငါစကားကောင်းပြောနေတာ မပြောင်ကြနဲ့ “အေးပါ... တည်ထားမယ်... ဟိဟိ”
www.buseclassic.com
တည်ထားမယ်ဆိုခါမှဘာရယ်မသိ လေးယော ဆော်နိုင်လောက်အောင် အူမြူးနေကြတယ်။ ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 85.200364 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 30 |
________________
Fo
တယ်။
“တော်ပြီဟယ်... မပြောတော့ဘူး”
www.burmeseclassic.com ချစ်မျှားရှင်
“ဟယ်... မကောက်ပါနဲ့ကလေးရယ်.... မမတို့ကစတာပါ” “အေး.. ပြောပြော ... အတည်ကြီးနားထောင်မယ်” ပြောရင်းဟီလာတိုက်နေကြပြန်တာနဲ့ သူပါမနေနိုင်ဘဲရယ်လိုက်
“ကောင်မတွေ စကားကောင်းပြောမလို့၊ဒီလိုလေ.. “ပညာရယ်၊ ဥစ္စာရယ်၊ ကြင်ယာရယ် ဒီသုံးမျိုးကိုအစဉ်လိုက်ရှာကြမှာလား၊ ဒါမှမဟုတ် သန်ရာသန်ရာရှာကြမှာလားဆိုတာ မေးမလို့ “ဘယ်လို”
“အေး ... မရှင်းဘူးမေမျိုးရဲ့ ပြန်ပြော” ဒီတစ်ခါတစ်လွဲစကားမပါတော့ စိတ်ဝင်စားသွားကြတယ်။ မေမျိုး
က အားလုံးကိုဝေ့ကြည့်ပြီးမှ ...
"အဟမ်း... ဟမ်း... ဒီလို" မိန့်ခွန်းပြောခါနီးသမ္မတမျက်နှာပေးလိုလုပ်လိုက်လို ့ အားလုံး
မြင်ပြင်းကပ်သွားကြတယ်။
သူ့စကားကြားပြီး ကောင်မလေးတွေတစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်
ခဲ့ရွဲ့ပြရင်း ခေါင်းစားသွားကြတယ်။ သူသူအောင်က...
“ကဲ .. မရွှေချော ညည်းစကားတွေက
ဖြည်းလိုရင်
ဆးသွားတယ်၊ လိုရင်းကို အကိုးအကားမထည့်ဘဲ တိုက်ရိုက်ပြောပါဟယ်” စိတ်မရှည်လက်မရှည်ပြောတော့မှ . .
“ငါပြောတာက နင်တို့ဘွဲ့ရပြီးမှ ရည်းစားထားမှာလား၊ အခုက
တည်းကရှာကြမှာလားလို့ ပြောနေတာ”
မေမျိုးက ဒဲ့ပြောလိုက်တယ်။ ဒီတော့မှကျန်လေးယောက်က မျက်စောင်းမထိုးဘဲ သူ့ကိုဒဲ့ဝိုင်းကြည့်ကြတယ်။
“နင်တော်တော်ပိန်းတာပဲ... လူဆိုတာ တစ်ယောက်တည်းနေလို့ရ တဲ့အမျိုးမှမဟုတ်ဘဲ၊ ကြင်ယာရှာပြီးမှ နှစ်ယောက်အတူဥစ္စာရှာရတာပိုကောင်း တာပေါ့၊ တို့တတွေကြင်ယာကို သေသေချာချာစိစစ်ပြီးရှာရင် ဥစ္စာပါတစ်ခါ တည်းတွဲပါလာမှာပဲ ဟာ”
သူသူအောင်ရဲ့ အံ့မခန်းတွေးခေါ်မျှော်မြင်မှုပါတဲ့ စကားနောက်မှာ
“လူကြီးသူမတွေဆုံးမထားတာ ရှိတယ်လေဟာ ပထမအရွယ်ကြင်န္ဒာကလည်း ယာ...အဲ... ဖြစ်ချင်တာနဲ့ မှားပြီ.. အဟီး...ပညာရှာ၊ ဒုတိယအရွတ် ဥစ္စာရှာ၊ တတိယအရွယ်ကျမှ ကြင်ယာရှာရမှာတဲ့လေ၊ အခုငါပြောနေတာ
ဒီကိစ္စကြီး’
“နင်က... ဘာပြောချင်တာလဲ”
'ဟင်... ပြောရရင် ရှေးလူကြီးသူမတွေက တော်တော်ပိန်းတာ လေ။ ...ငါတို့လောက်မှ ခေတ်မမီတာ၊ဒီတော့အတွေးအခေါ်ကစ နော ကျတာပေါ့၊ လူကြီးသူမတွေရဲ့တချို့စကားတွေအတိုင်းလိုက်လုပ်ဖို့ မကော တော့ဘူး'
ဖိုးလပြည့်စာပေ
“ဟုတ်တယ်... သူတို့ပြောသလိုရှာရမယ်ဆို ငါတို့အမယ်အိုကြီး တွေ့ဖြစ်တာတောင် ယောက်ျားရမှာမဟုတ်ဘူး၊ အခုကတည်းက ရှာထားမှ ဆန်ကာကျတာ”
မဲ့ခါရွဲ့ခါနဲ့ သူဖြစ်ချင်တာကိုပြောတော့ ဝါဝါလှိုင်ကလည်း --- “စာအုပ်ကြီးအတိုင်းသွားရင် စာကြည့်တိုက်ထဲက ရှေးဟောင်းစာ အုပ်ကြီးတွေလို ရှေးဟောင်းပစ္စည်းစာရင်းထဲဝင်သွားမှာပေါ့။ အခြေအနေရယ်။ အချိန်အခါရယ်ကိုလည်း သိရမယ်လေ။ ဟိုမင်းသားကြီးဗွီဒီယိုကားတစ်ကား
ဖိုးလပြည့်စာပေ
. အဲမှာ ပြောခဲ့တာမှတ်မိကြလား(၁၈)နှစ် ၍
| 85.694444 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 31 |
________________
www.burmese classic.com နေ့လည်ဝေ့လည်
ဆိုင်ကြီကြီးကျယ်ကျယ်ပြောတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဖြူပြာကတော့ သားကောင်းတယ်။ ခဏနေမှ...
“ငါဏတော့ ဖြစ်ချင်တာထက်ဖြစ်သင့်တာကို ဦးစားပေးရမယ် ၆ ပြာကပြောတော့ မေမျိုးကပြောတယ်။ “ကြော.. ဒါဆိုနင်ကဘွဲ့ရပြီးမှ ရည်းစားထားမှာလား” “အို... ဘယ်ကလာ.. ငါဖြစ်ချင်တာ ဘွဲ့ရပြီးမှရည်းစားထားမှာ ဒါပေမဲ့... အဟီး... ဖြစ်သင့်တာက ရည်းစားထားရင်းလည်းကျောင်း တက်လို့ရတာပဲမဟုတ်လား၊ ဘွဲ့လည်းရ၊ အိမ်ထောင်လည်းကျ၊ စီးပွားရေး လည်းမြန်မြန်အခြေကျ ကဲ ... မကောင်းဘူးလား”
“စောစောကတည်းကပြောပါလား' ကောင်မရဲ့၊ ငါတို့ကတော့ အထင်ကြီးမိတော့မလို့ နေပါဦး မေမျိုးကရောဘယ်လိုလဲ၊ နင့်စကားကို နင်လည်းဖြေဦး
“အဟီး... ရှက်စရာကြီး”
ကိုယ်လုံးလေးတွန့် လိမ်ရင်းရှက်ပြနေလို့ ကျန်ကောင်မလေးတွေ မျက်စောင်းဝိုင်းထိုးလိုက်ကြတယ်။
"ငါက နင်တို့နဲ့မတူဘူးဟဲ့” “ဘာမတူတာလဲ’
“ဪ.... နင်တို့ကမှ ဘွဲ့ရဖို့စဉ်းစားသေးတယ်၊ ငါကရည်းစား ရရင်ပြီးရော...အဟိ... မဟုတ်ဘူးလား
တာ။
ကျန်ကောင်မလေးတွေဆီက ဝိုင်းဆဲသံတွေညံညံနဲ့ ထွက်လာကြ
ဖိုးလပြည့်တာ
ဒီမနက်တော့ကျောင်းပိတ်ရက်မို့ ငါးယောက်သားခြင်းတောင်း ကိုယ်စီဆွဲပြီး ဈေးဘက်ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ ဒီလိုပါပဲ နယ်ကလာတဲ့လူတွေ ဆိုတော့ ပိုက်ဆံကိုချွေတာ ယ်။ဆိုင်တွေမှာလပေးစားရင် ဖြစ်စေမယ့် အဆောင်နေကျောင်းသူအားလုံး စိတ်တိုင်းကျကိုယ့်ဘာသာပဲ ချက်စားကြ
တယ်။
ဒီအဆောင်ကစည်းကမ်းကောင်းသလို လာနေကြတဲ့ကျောင်းသူတွေ ထဲမှာလည်းဘောစိတွေကို ကြံစားဖန်စားတွေမရှိကြ။ မရှိရင်အငတ်နေမယ် ဆိုတဲ့စိတ်ဓာတ်မျိုးတွေမို့ စည်းလုံးပြီး တစ်ယောက်ရဲ့အခက်အခဲကိုတစ် ယောက်ဖြေရှင်းပေးတတ်ကြတယ်။ .
CLASSIC
ငွေကြေးအရမ်းပြတ်လပ်ပြီး အဆင်မပြေတဲ့ကျောင်းသူဆိုတာ မရှိ သလောက်ပဲ။ စည်းနဲ့စား စည်းနဲ့သွား၊ ဒါပေမဲ့စည်းနဲ့တော့ မအိပ်နိုင်ကြ
အအိပ်ကြီးကြတာကို။
`အဆောင်နဲ့ စျေးကို ဆိုက်ကားငါးရာပေးစီးရင်ရပေမယ့် လမ်း လျှောက်တာ ကျန်းမာရေးနဲ့ညီညွတ်တယ်ဆိုပြီး အကြောင်းပြချက်နဲ့မစီးပါ။ ဖေးသွားရင်လည်း တစ်ဖွဲ့ငါးယောက်ရှိရင် ငါးယောက်လုံးသွားကြတယ်။ တစ်ပတ်စာ ကြိုဝယ်ထားတာဆိုတော့များတယ်။ ဆိုက်ကားငှားရင် ငါးရာ ကုန်မှာစိုးတာနဲ့ တစ်ယောက်နည်းနည်းစီခွဲသယ်ရင် သယ်၊ မသယ်ရှင်. တစ်ယောက်တစ်လဲစီဆွဲပြီး ပြန်ကြတာ။
ဒီတော့ဆိုက်ကားသမားတွေက အဆောင်နေကျောင်းသူတွေကိုဆို လှည့်ပင်မကြည့်။ ကပ်စေးကနဲတော့ တစ်ခါဖူးမှဆိုက်ကားနဲ့လိုက်ပို့ရ ဆိုတာမရှိလို့လေး၊
ကျောင်းသူတွေ ငါးယောက်တစ်သုတ်၊ အဆင်ပြေသလိုတွဲပြီး ဈေးထဲကိုဝင်သွားကြတာကို ဆိုင်ထိုင်ရင်း မင်းမင်းစိုး၊ဗလကြီးနဲ့ မှင်စာတို့က
ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 88.238095 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 32 |
________________
www.burmese classic.com
သူတို့အခန်းကတော့ စောစောမနိုးတဲ့ရက်မရှိသလို ဟိုဘက်ဘေး။ ဒီဘက်သေးနှစ်ခန်းကလည်း နာရီနှိုးစက်ပေးပြီးအိပ်စရာကိုမလိုတာ။
ဗလကြီးရဲ့ ဝမ်းခေါင်းသံတအိအိကြားရရင် ဒါငါးနာရီခွဲ။ ဘုရားလူ ကြီးရဲ့ကြေးစည်သံဆို ခြောက်နာရီ။ တဂွမ်ဂွမ်ကြားရတဲ့ မှင်စာရဲ့AC.G အကွက်ကို ကြားရရင်တော့ ခြောက်နာရီခွဲ။ ဒါဆိုအိပ်ယာကအော်တိုထပြီး
သား
မင်းမင်းစိုးက သူသူအောင်တို့အဖွဲ့ကို တွေ့လိုတွေ့ငြားရှာနေပေမယ့်
ခုချိန်ထိတော့မတွေ့သေး။
“ကွန်ဖြူးသန့်နဲ့ဘုရားလူကြီးက ငါတို့ကိုရှောင်ဖယ်ဖယ်လုပ်နေပြီ” “ဟ . မပေါင်းတော့လည်းဘာဖြစ်လဲ၊ ဖဲရိုက်လို့ငါးအိမ်ပြည့်ရင်ပြီး တာပဲ၊ ဟိုကောင်ကွန်ဖြူးသန့် က ဘော်ဒါစိတ်မရှိပါဘူး”
ဗလကြီးရဲ့စကားကို မှင်စာကထပ်ကွန့်တယ်။ မင်းမင်းစိုးမနေ့က
“အေး ... တွေ့တယ်ကွ..ဆိုးဘူးနော်...အဟီး.. သူတို့နဲ့ခင်ကြည့်
ချင်လိုက်တာ'
လူကောင်သေးပေမယ့်ဂေါ်ကြောကြီးတဲ့ မှင်စာရဲ့စကားကိုမကြား တန်ဆောင်ရင်း မင်းမင်းစိုးနဲ့ဗလကြီးက ကောင်မလေးတွေကိုကြည့်တယ်။ ကောင်မလေးတွေကတော့ သူတို့ဘာသာဣန္ဒြေရရလေး ဘေးဘီကိုမကြည့် ဘဲ ဈေးထဲဝင်သွားတယ်။
ကြတယ်။
CLASSIC
ဒီတော့မှ သုံးယောက်သားဆေးလိပ်တွေကို အားပါးတရဖွာလိုက်
“မင်းကြံစမ်းပါဦးဖိုးပြူးရာ ခင်ကြည့်ချင်လို့” “ခင်ချင်ရင် ခင်ချင်တယ်ပေါ့ ဘယ်နှယ့်ခင်ကြည့်ချင်တာလဲ... မင်းဟာကလည်း ́
“အဟီး ...ဒီလိုလေကွာ စပွန်ဆာမရှိရင်ဆက်ခင်မယ်ကွာ၊ စပွန်ဆာ
ကွန်ဖြူး သန့်ပေါင်ခွကြားကို ဒူးနဲ့တိုက်လိုက်မိတယ်။ လုပ်တုန်းကတော့ .. ရှိရင်တော့ဘာလုပ်မလဲ မစားရအညှော်ခံလေ မခင်တော့ဘူးပေါ့
ဒေါသနည်း နည်းပါပေမယ့် လုပ်ပြီးတော့ပြန်တောင်းပန်တာပဲ။ ဒါပေမဲ့ ကွန်ဖြူးသန့်က ရှောင်ဖယ်ဖယ်လုပ်နေတယ်လေ။ ဘုရားလူကြီးနဲ့ ခုတင် ချင်းကပ်လျက်ဆိုတော့ သူတို့နှစ်ယောက်က တစ်ဖွဲ့ကွဲသွားတယ်။
“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ငါပြန်ချော့ရမှာပဲ မကောင်းဘူးကွ၊ငါလွန်သွားတာပဲ တကယ်ဆို... သူစတာကိုစိတ်မဆိုးသင့်ဘူး”
“ထားပါကွာ... စိတ်မကောင်းဖြစ်မနေနဲ့ နေနိုင်လှဒီကောင်တွေ တစ်ရက်ထက်မပိုပါဘူး မိန်းမစိတ်ကွ... ကောင်းချင်အခု မကောင်းချုပ်အမှု “ဟာ...ဒါတွေအသာထားစမ်းပါ၊ဖိုးပြူး မင်းဟာမလေးတွေလည်း မလာကြသေးတာလား၊ မတွေ့သေးတာလား
“အခုချိန်ထိတော့ မတွေ့သေးဘူးကွ ဟော၊၊ ဟိုငါးယောက် တွေ့လား၊ ခြင်းတောင်းသုံးလုံးနဲ့ငါးယောက်” ဖိုးလပြည့်စာပေ
“ကောင်းလိုက်တဲ့စိတ်... ဟေ့ကောင် . . .ခင်တယ်မင်တယ်ဆိုတာ အဲဒီစိတ်တွေမရှိဘူးကွ၊ ကိုယ်တွေလိုတစ်နယ်တစ်ကျေးကလာကြတာ စောင့် ရှောက်သင့်စောင့်ရှောက်ရမယ်လေ”
မင်းမင်းစိုးက ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ ပြောလို့ ဗလကြီးက “ဘာလဲ.. မောင်လို အစ်ကိုလိုလား မေးတော့ သူက ဟီးခနဲရယ်ရင်း... “အဟီး...ဒီထက်ရင်းနှီးတဲ့ ချစ်သူလိုပေါ့ကွ
ပြောလို့ ကျန်နှစ်ယောက်က ဝိုင်းဆဲလိုက်ကြတယ်။ ပြီးမှ... “မင်းတို့တကယ်ခင်ချင်လား”
တောင်
www.burnclassic.com
“ဒါပေါ့... ငါတို့တစ်နှစ်သာကုန်သွားတယ် တစ်ယော အပေါင်းအသင်းမရှိဘူးကွ။ အခုမင်းအားကိုးနဲ့ပေါ့ ဖိုးလပြည့် စာပေ
| 86.672255 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 33 |
________________
www.burmeseclassic.com
“ကောင်းပြီဒါဆို.. အပင်ပန်းတော့ နည်းနည်းခံရမယ်” “ဘယ်လောက်ပင်ပန်းမလဲ”
“ဒီကနေ သူတို ့အဆောင်ထိပ်လောက်ပေါ့...ဖြစ်လား...” 'အို... ဒီလောက်တော့ ဖြစ်တယ်”“ “ဒါဆိုပြီးတာပဲ... ငါ့တာဝန်ထား”
ဒေါ်လှကြီး အိပ်ယာထတာနောက်ကျလို့ ဈေးသွားတာနောက်ကျ တယ်၊ ကျဆိုညညအိပ်မပျော်။ မပျော်ဆိုနေ့ဘက်သရဲကားတွေကြည့်တာကို။ နောက်ကျပေမယ့် ဆိုက်ကားဘယ်သောအခါမှငှားစီးဖို့စိတ်မကူးမိ။ ဒီလိုနေ့ ကုပ်ခဲ့လို့လည်း အဆင်ပြေပြေနေနိုင်တာလေ။
က
တူဝရီးနှစ်ယောက်စာဆိုတော့ အများကြီးဝယ်စရာမရှိ။ တူမလေး အခုမှဆယ်နှစ်တောင်မပြည့်တတ်သေးပေမယ့် လူလည်တော့ကျတတ်
တယ်။
တစ်ယောက်တည်းခြင်းဆွဲပြီး သုတ်သုတ်လျှောက်တုန်း နောက်ထဲ
ဝေ့လည်ဝေ့လည်
တင်းပင်ပြည့်ပြီ။ ပိုးတယ်ဆိုတာကလည်း တစ်လံကွာကနေပြီး မထိတထိ လိုက်စနေတာ။ ဟုတ်တိပတ်တိဆို ညားတာကြာပေါ့။
ဦးကျော်ကြီးက မပိုးတတ်တော့အင်္လာမသိ။အထာမသိတော့ အခု ချိန်ထိ လူပိုအပိုကြီးတွေသာ။ ဒါကလည်းဦးကျော်ကြီးက ဒေါ်လှကြီးကို ငယ်ကြောက်။ ဒီတော့အနားမကပ်ဘဲ အဝေးကနေစတော့ ပိုချစ်မလာဘဲ ကြာလေစိတ်ဆိုးလေ၊ စိတ်ဆိုးလေ အဆဲခံရလေပဲ။ဒေါ်လှကြီးက အပြောဆိုး ဆိုးလေ။
“လှလေးကလည်း.. အဟိ...စကားလေးဘာလေးပြန်ပြောပါဦး။ မင်းကိုသစ္စာရှိရှိပိုးလာတာ အနှစ်နှစ်ဆယ်ကျော်ပြီလေ”
"ဟဲ့ သေနာကျ - နင်ငါနဲ့အတူသွားချင်ရင် ငါ့နားလာပါလား၊ ဘာလိုအဝေးကနေပြောနေလဲ”
လာဆိုပြန်တော့လည်း ဦးကျော်ကြီးကမကပ်ရဲပြန်။ စိတ်ထဲမှာတော့ ကျော်ကြီး နဲ့လှကြီးတွေ့ပြီပေါ့ကွာလို့ ကြုံးဝါးနေပေမယ့် လက်တွေ့ကဲမခွံ။ သူ့ပုံက ရည်းစားစကားလိုက်ပြောတာနဲ့ မတူဘဲ လိုက်နှောက်ယှက်နေတာနဲ့ ဆူတယ်။
သူကစလိုက် ဒေါ်လှကြီးကဆဲလိုက်နဲ့ ဈေးရှေ့ကိုရောက်လာခဲ့
ခြေသံကြားလို့လှည့်ကြည့်တော့ ပန်းမာလာအဆောင်ပိုင်ရှင်ကျော်ကြီးကိုမြင်တယ်။ ဒေါ်လှကြီးကမဈေးထဲဝင်သွားပြီး ဦးကျော်ကြီးကတော့ လက်ဖက်ရည် လို့ရင်တုန်သွားတယ်။ ကျော်ကြီးဆိုဘာ နာမည်အရင်းမဟုတ်ပေမယ့် နာမည် အရင်းမမှတ်မိတော့။
ကျော်ကြီးက ဟီးခနဲရယ်ပြလို့ သွက်သွက်ပိုလျှောက်လိုက်တယ်။ ကျော်ကြီးလည်း သူ့လိုကပ်စေးနဲ့ဖြစ်ပြီး အခုလည်းဈေးကိုလာပုံရတယ်။ “လှလေး... အဟဲ... ဈေးသွားမလို့လား
ဦးကျော်ကြီးကို ဒေါ်လှကြီးကမျက်စောင်းလှည့်ထိုးတယ်၊ ဦးကျော် ကြီးက သူ့ကိုငယ်ငယ်ကတည်းကပိုးနေတာ အခုအသက်လေးဆယ်တင် ဖိုးလပြည့်စာပေ
ဆိုင်ထဲဝင်လိုက်တယ်။
“ဟာ... ဦးကျော်ကြီး... ဒီကိုလာဗျ
*SES... 630...
ဗလကြီး
ဗလကြီးနဲ့သိလို့ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ နောက်မင်းမင်းစိုးကို မြင်
ာ့ ချက်ချင်းမှတ်မိသွားတယ်။
“ဟင်... မင်းလည်းပါတာကိုကွ”
www.burnclassic.com
“အဟီး ... ဟုတ်ပါတယ်...ဦးလေးကိုနားလေးတယ်
သူတို့'
ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 86.300093 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 34 |
________________
၆.
www.burmeseclassic.com ချစ်များရှင်
“ဟုတ်လား... ဟားဟား... တယ်နောက်တဲ့ကောင်တွေပဲ” သဘောကောင်းတဲ့လူတွေ အချင်းချင်းဆိုတော့ ခဏချင်းပဲခင်သွား ကြတယ်။ မင်းမင်းစိုးက အစဖော်ပေးတယ်။
လား'
“ကျွန်တော်ဦးလေးတို့နှစ်ယောက်ကို မြင်တယ်နော် အဆင်ပြေရဲ့
“မင်းကွာ..။ အဆင်မပြေတာမြင်ရဲ့သားနဲ့ .... ဟူး...အသက်တွေ သာကြီးလာတာ လေသံကတော့လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်တွေကလိုပဲ မာတုန်းပဲ...သော် အလှ အလှ.. မင်းနဲ့သေတာတောင် မီးခိုးချင်းပေါင်းရပါ့မလားကွာ ဦးကျော်ကြီးက ပြောညည်းညည်းတော့ သူတို့သုံးယောက်ပြုံးမိ
လိုက်ကြတယ်။
ကပ်လား”
“ဦးလေးက ဘယ်အဆင်ပြေမှာလဲ ပိုးပုံပိုးနည်းမှားနေတာကို 'ဟုတ်လား.... ပြောစမ်းပါဦး'
ဦးလေးကို အရင်မေးရဦးမယ်၊ သူ့ကိုစကားလိုက်ပြောရင် အနား
'အဟီး... ကပ်ရဲဘူးကွ .. သူကအပေါက်ဆိုးတယ်” “အဲဒါပဲ... ဦးလေးက အသားနာမှာကြောက်တာကိုး၊မကြောက်နဲ့ ဘယ်လောက်အပေါက်ဆိုးဆိုး မိန်းမဆိုတာ ကရုဏာဗာရားအရမ်းရှိတဲ့
အမျိုး*
ဟုတ်လားတော့မသိ ဗလကြီးတို့သုံးယောက်ကတော့ မင်းမင်းး တော်ကီမှာ မျောသွားကြတယ်။
တာကြာပြီ”
“ဦးလေးအစောကြီးကတည်းက ရဲရဲတင်းတင်းအနားကပ်ရင် ည
“ဟုတ်လို့လားကွာ.. ငါ့ကိုမြှောက်ပေးနေတာလား” “ဪ... ကဲ...ခက်ကပြီ... ဦးလေး သူ့ကိုပိုးလာတာ အထိ လောက်ကြာပြီလဲ”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
“အနှစ်နှစ်ဆယ်”
be
“ကောင်းပြီ... ခုချိန်ထိ သူဘာလို့ယောက်ျားမယူတာလဲဆိုတာ
ဦးလေးသိလား ́
“ဟေ.. အဲ...ဘယ်သိမလဲ...အကြိုက်မတွေ့သေးလို့နေမှာပေါ့” မင်းမင်းစိုးက မိန့်မိန့်ကြီးပြုံးရင်း ခေါင်းရမ်းလိုက်တယ်။ “မဟုတ်ဘူး...... ဦးလေးကိုစောင့်နေတာ
“ဟေ... တကယ်ပြောတာလား ... အဟီး...ဟုတ်သလိုလိုပဲ” “ဟုတ်သလိုမဟုတ်ဘူး ဟုတ်ကိုဟုတ်တာ...ဦးလေးကိုစောင့်မျှော် နေတာ၊ ဦးလေးသူ့နားကိုကပ်လိုက်တာနဲ့ “အဟဲ... အဆင်ပြေရောလား”
“ပါးအတီးခံရရော.. အဲလေ ... မှားလို့..ဦးလေးသာရှေ့ရဲရဲတိုး
ဖြစ်ကိုဖြစ်ရမယ်”
'ဖြစ်ပါ့မလား ငါ့ကောင်ရာ.. မျက်ခုံးခပ်လှုပ်လှုပ်ပဲ” *ဖြစ်ကိုဖြစ်တယ်ဦးလေး ဈေးပြန်တဲ့အခါ သူ့ခြင်းတောင်းကိုတစ်
ဒါပဲကူဆွဲ
ဒါဆို
“ဟာ... ဦးလေး အမြဲတမ်း အဲဗားဆွဲရပြီပေါ့” “ဟမ်... ဘာကိုလဲ”
“ဆွဲခြင်း... တလွဲမတွေးနဲ့ ... နီးစပ်မှုဆိုတာ ဒီလိုအနာခံပြီးထူ ရမှာပဲ ရသွားရင်ဒါအဆင်ပြေပြီ မှတ်ထား... အပေါက်ဆိုးတဲ့လူတွေဟာ သူတို့ရဲ့အားနည်းချက်ကို အပြောဆိုးတာနဲ့ ကာကွယ်ထားတာ။ အားနည်းချက်က အညှာလွယ်တာ”
အယ်
www.burn.class
“ဖြစ်ပါ့မလား ငါ့ကောင်ရာ .. တော်ကြာပါးချ "ဟူး.. ဦးလေးကိုပြောရတာ မောတယ်” ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 81.33995 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 35 |
________________
ချစ်များရ
www.burmeseclassic.com
ဘက်လိုက်လို့ ...
တော့မှပြုစု”
မင်းမင်းစိုးက ရေနွေးခွက်ကို
“ငါ့တူအတွက် ဦးလေးလက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်ထပ်မှာလိုက်မယ် “မလိုသေးဘူးဦးလေး ဒါပေမဲ့ အကြွေးမှတ်ထားမှာနော်၊ အောင်မြင်
အူမြူးနေပြီဖြစ်တဲ့ ဦးကျော်ကြီးက..
“အဟေးဟေး... မမေ့ပါဘူးကွာ၊ အဲဒီအခါကျရင် ငါ့တူကြီးကို ရှယ်ပြုစုမှာ... အဟဲ.. ဒါနဲ့ .. ခုနစကားလေးဆက်ပါဦးကွ” “တစ်ခါပဲ ဦးလေးစည်းရုံးကြည့်... ကိုယ့်ကိုယ်ကို ယုံကြည် အပြည့်ထား.. ဟုတ်ပြီလား”
မယ်လေ”
“အေးကွာ.. မထူးပါဘူး... လုပ်မယ် “လုပ်မယ်ဆို အခုလုပ်..ကဲ...ဗလကြီးရေ ငါတို့လည်းစလုပ်
တစ်လက်စတည်းပြောလိုက်လို့ ဗလကြီးနဲ့ မှင်စာကြောင်သွာ တယ်။ မင်းမင်း စိုးကဈေးပေါက်ဝကနေထွက်လာတဲ့ သူသူအောင်တို့ကို မေးငေါ့ပြမှသဘောပေါက်ပြီး သုတ်ခနဲလစ်သွားကြတယ်။
ဦးကျော်ကြီးဒီနေ့တော့ လုပ်ကြည့်ဦးမှလို့ကျိတ်ကြံရင်း မင်းမင်း တို့စားထားတာတွေကိုပါရှင်းပြီး ဈေးထဲဝင်သွားတယ်။ မင်းမင်းစိုးတို့ ကောင်မလေးငါးယောက်နောက် မသိမသာလိုက်သွားတယ်။
ဖိုးလပြည့်စာပေ
အခန်း(၆)
မေမျိုးနဲ့စန္ဒာက ဆန်ခြောက်ပြည်ထည့်ထားတဲ့အိတ်ကို တစ်ဘက်စီ `ရင်းရှုံ့မဲ့နေကြတယ်။ သူသူအောင်၊ ဝါဝါလှိုင်နဲ့ဖြူပြာတို့ကတော့ ဆွဲခြင်း တစ်လုံးစီဆွဲရင်းသွားနေကြတယ်။ နည်းနည်းဝေးတော့ ကြိတ်မှိတ်ဆွဲကြရ
သ။
“မိသူ အစားပုပ်မ ... လောဘကလည်းကြီးလိုက်တာ၊ တစ်ပတ် လေးပြည်လောက်ပဲဝယ်ရင် ရတဲ့ဟာကို.... လေးလိုက်တာ” “အီး... လက်ပါအံသေလာပြီ ဆိုက်ကားငှားမလားဟင်” မေမျိုးနဲ့ စန္ဒာက ဆန်အိတ် ကိုပစ်ချရင်း သူတို့လက်ချောင်းလေး ာကို ခါရင်း ပြောတယ်။
“ဟဲ့ မနေ့ကငါတို့ထမင်းမဝဘူးလေ၊ အဲဒါဆန်မလောက်လို့ ငါ့ဟဲ့ .. လောက်ငှအောင်လည်းဝယ်ရသေးတယ်။အခုသာလေးတယ်ပြော ၁ စားတော့နင်တို့ နှစ်ယောက်ပဲ လက်ပြဲကြီးတွေနဲ့တစ်ဖြဲနှစ်ဖြဲ “ဟုတ်ပါ့ ... ဒီကြားထဲအိုးထဲမှာထမင်းနည်းရင် အလှည့်ကျတဲ့ ကောင်မကလည်း ထမင်းလောက်အောင်မချက်ဘူးဆိုပြီး လည်းသူတို့ပဲ”
636:600...
• အခုဒီဆန်အိတ်လေးသယ် cr
ဖိုးလပြည့်စာပေ
သံပတ်နဲ့
| 84.681373 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 36 |
________________
www.burmeseclassic.com ချစ်မျှားရှင်
နားညည်းတယ်... လက်ကြောမတင်းလိုက်တာ...ဆိုက်ကားငှားရင်သိက္ခာ ကျတယ်၊ နားပြီး သယ်...ဒါပဲ”
ဖြူပြာရဲ့စကားအဆုံးမှာပဲ ကောင်မလေးနှစ်ယောက်မဲ့သွားကြတယ်။ ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်တယ်။ ငါးယောက်ထဲမှာ သူတို့နှစ်ယောက် စားလုံးက အကြီးဆုံး၊ ဒါ့ကြောင့် ဆန်အိတ်ကို သယ်ခိုင်းထားတာ။ “နင်တို့ကလည်းဟယ်... ဒီမြွေရည်ခွံအိတ်ကြီးက ဆွဲမကောင်းဘူး လက်အံသေတယ်... လူလဲဆွဲမယ်လေ”
“ဘယ်လိုဖြစ်နေလဲ... လမ်းထိပ်ရောက်ရင်လဲပေးမှာပေါ့၊ ရှက် လည်းမရှက်ကြဘူး သူများတွေလည်းဒီလိုပဲ သယ်ကြတာပဲ”
ကို
“အို.. သူတို့သယ်တာကသေးတယ်၊ငါတို့အိတ်ကအကြီးကြီးယ
“ကဲကဲ... စကားပြောနေတာနဲ့ မနက်စာပါငတ်နေမယ်၊ ဒီနေ့ အိုးသူကြီးနော်..." ဟွန်း . . . နောက်ကျရင်ချက်မကျွေးဘူး ́ ́ ဝါဝါလှိုင်ရဲ့စကားလည်းဆုံးရောငတ်မှာစိုးလို
ကောက်မလိုက်ကြတယ်။ စန္ဒာက ပြောတယ်။
ဆူလည်ဝေ့လည်
၃
ဗလကြီးတစ်ယောက် ဘွားခနဲပေါ်လာပြီးဗလညှစ်ပြလို့ လန့်ပြီး
ဆန်အိတ်လွတ်ကျသွားတယ်။ “အံမယ်လေး.... ကုလားကြီးတော့...”
“ကုလားကြီးမဟုတ်ပါဘူး... ဗလကြီးပါနော်” “ဟဲ့... ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ'
နောက်နှစ်ယောက်ဆီကနေ အသံတွေကြားရလို့ သူသူအောင်တို့ သုံးယောက် ပြန်ရောက်လာကြတယ်။ အကောင်သုံးကောင်ကို တွေ့ပြီး အကြောင်တွေထင်သွားကြတယ်။ ဒါပေမဲ့ မင်းမင်းစိုးကိုတွေ့ပြီး မှတ်မိသွား
ကြတယ်။
“ဪ.... ရှင်ကိုး
“ဟုတ်ပါတယ်...ငါပါ... ဟိုလေ... ငါ့ကိုကူညီခဲ့သလို မင်းတို့
ထိုပြန်ကူညီပါရစေ”
ဆန်အိတ်ကို
ပါရစေ”
“လေးလိုက်တာဟယ်.... မေမျိုးရေ.. လျှော့စားမှထင်တယ်
“ဟုတ်ပါတယ်...မိန်းကလေးနဲ့ ဆန်အိတ်မသင့်တော်လို့ ထမ်းပေး
မှင်စာက မျက်နှာချိုသွေးရင်း ဗလကြီးကိုကြည့်ကာ... “ဗလကြီးထမ်းလေကွာ... အဟီး... သူငယ်ချင်းဗလက ဒီဆန်
“ဟယ်... သွားရည်စာလည်. စားရတာမဟုတ်ဘူး စားမှာပဲ... ဝအောင်ကိုစားမှာ... အီး... အခုလောလောဆယ်တော့ လက်နာတယ်။ ထမင်းစားရတာကောင် သလောက် ဆန်သယ်ရတာလေးလိုက်တာ”
ဗိုက်အပြင်အိတ်ပါတာမှမဟုတ်ဘဲ။ပြီးတော့...ငါတို့ခေတ်လောက်ကတော့ အေးဆေးပါ”
“အေးဟယ်... အခုအချိန်များ ကောင်းကင်ကဗလကောင်းကောင် နတ်သားလေးကျလာရင် ဘယ်လောက်ကောင်းလိုက်မလဲ”
စကားအဆုံးမှာပဲ ရှေ့ကနေ..
“ကျလာပြီ...... တကယ်ကျလာပြီ... ဖိုးလပြည့်စာပေ
လို့ပြောတယ်။ ဗလကြီးကတော့ မျက်စောင်းထိုးတယ်။ “သူပဲကောက်ထမ်းတော့မလိုနဲ့ ဆင်ဖြူတော်မှီပြီး ငှက်ပျောသီးစား
"ဟင်... ကြံစုတ်တာမဟုတ်ဘူးလား”
eseclassic.com,
“အို.. ငှက်ပျောသီးကျွေးတာပဲ တွေ့တယ်ကွ” သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ပေါကြောင်ကြောင်စကားတွေကြားထဲကို မင် အိုးက ဖောက်ပြောဖို့ အရင်ဆုံးလက်ခုပ်နှစ်ချက်တီးလိုက်သေးတယ်။
ဖိုးလပြည့်ကပေ
| 82.745651 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 37 |
________________
www.burmeseclassic.com ချစ်များရ
“ကဲ..ကဲ... အဆင်ပြေသွားအောင်လို့ တို့တွေ့မိတ်ဆက်လိုက်ကြ ရအောင်၊ တို့အားလုံးကပညာလိုချင်လို့ တစ်နယ်စီကလာကြတဲ့လူတွေဆို တော့ကူညီစောင့်ရှောက်ရအောင် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ခင်မင်နေတာ၊ မကောင်းဘူးလား ... ငါ့နာမည် မင်းမင်းစိုးပါ၊ သူကဗလကြီး “ဟေ့ကောင်... နိုင်ဦးပါက္ခ”
လေ
♡...
“ဪ....ငါ့စကားကိုဆုံးအောင်နားထောင်လေ၊ ဗလကြီးခေါ်နိုင်ဦး
သူက မှင်စာခေါ်ဖော်နိုင်”
"ဟေ့ကောင်... မင်းနာမည်ဖိုးပြူးဆိုတာလည်း ထည့်ပြောဦး
“ငါပြူးတာ သူတို့သိပါတယ်”
ဆိုလို့ သူသူအောင်ကအားနာပါးနာပဲ...
ရော့.. သိပ်မလေးပါဘူး... အဟီး...”
၅
ဆိုပြီး ဆွဲခြင်းတစ်ခုဆွဲခိုင်းလိုက်သေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဗလကြီးတို့က ဒီလောက်တော့မမှု၊ မှင်စာနဲ့မင်းမင်းစိုးက ကျန်တဲ့ခြင်းနှစ်ခုကိုမျက်နှာလုပ်ပြီး ဝင်ဆွဲတယ်။ ဝါဝါလှိုင်က ဗလကြီးကိုသနားလို့ ဆွဲခြင်းကိုပြန်ယူလိုက် တယ်။ ဗလကြီး သွားပြီးသွားတယ်လေ။
“ကဲပါ.. ဆန်အိတ်ပဲထမ်းပါ... ဒါလောက်တော့ရပါတယ်” “အဟီး... ကျေးဇူးပါပဲကွာ”
သူများပစ္စည်းကူထမ်းပြီး သူက ကျေးဇူးတွေပြန်တင်နေတာလေ။ လူငယ်တွေပီပီ ခဏချင်းပဲ ငယ်ပေါင်းတွေနီးပါးခင်မင်သွားကြတယ်။ ဒီတော့ ကားတွေလည်း ပြောလို့မကုန်နိုင်အောင်ပါပဲ။ ယောက်ျားလေးဆောင်ရှေ့
ကောင်မလေးတွေအားလုံး မျက်လုံးပြူးသွားကြပြီး... ဝါဝါလှိုင် ရောက်တော့ သူသူအောင်က...
“အယ်... ဘယ်လိုကြီးလဲတော့...”
“မ... မဟုတ်ပါဘူး မျက်လုံးပြူးတာကိုပြောတာ၊ ဒီမှာလေ...ကြုံတုန်း
'ကဲ... ရပါပြီ ဒီနားတင်ပဲ...နီးနေပြီ”
ချွေးတရွဲရွဲဖြစ်နေတဲ့ ဗလကြီးကိုကြည့်ပြီး မှင်စာကပဏာယူတယ်။ ဗလကြီးကို ကုန်းဆင်းခိုင်းတာလေ။
မင်းမင်းစိုးက နဂိုပြုံးမျက်လုံးကိုပိုပြူးပြလို့ ကောင်မလေးတွေက “အို.. ရပါတယ်... ပို့မယ့်ပို့အိမ်တိုင်ယာရောက်ပဲ လိုက်ပို့ကြ မျက်စောင်းပြေပြေလေးတွေ ဝိုင်းလိုးလိုက်ကြတယ်။ ပြီးမှ ... ပျော်တတ်တာပေါ့၊ ဟုတ်တယ်နော်... ဖိုးပြူး'
သူတို့သုံးယောက်ကိုကြည့်ပြီး ကောင်မလေးတွေကရယ်တယ်။သူသူအော ကပဲ အားလုံးနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးလိုက်တယ်။
“သိပ်ကောင်းတဲ့အစီအစဉ်ပေါ့ မှင်စာရယ်”
ဗလကြီးက ကူထမ်းမလားမျှော်ပေမယ့် ဟိုနှစ်ကောင်က ကြော့
“ရှင်တို့က အရမ်းရယ်ရတာပဲနော်.. ကဲ...လောလောဆယ်တော့လေး လေပေးပြီးသွားနေကြတယ်။ သူ့ကိုရှိတယ်တောင်ထင်ပုံမရလို့
ပေးထားတဲ့ကတိအတိုင်း... မိတ်ဆက်ပြီးလို့သိလည်းသိနေကြပြီဆိုတော့
...ဟင်း...ဟင်း..
ဆန်အိတ်ကိုမျက်စပစ်ပြတော့ ဗလကြီးကဖော့ထုပ်လေးလို ပ
ပေါ် ကောက်တင်လိုက်ပြီး . . .
“ဒါပဲလား ကျန်သေးရင်ပေးဦးလေ” ဖိုးလပြည့်စာပေ
ဒေါသထွက်နေတော့တာ။
အောက်ရှူးတဲ့ဗလကြီးရဲ့ခါး တဖြည်းဖြည်းစောင်းလာတာကိုမြင်စေ ကဲ့သို့ အလိုက်တသိမပြော။ ဗလကြီးကလည်း ကောင်မလေးတွေ၊ သိက္ခာကျမှာစိုးပြီးမခေါ်။ တော်သေးတယ် ကောင်မလေးတွေအ ဓာတ်သွားလို့။
ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 85.347499 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 38 |
________________
www.burresseclassic.com
“ကျေးဇူးပါပဲ......... အထဲတော့ဝင်လို့မဖြစ်ဘူးနော်” “ရပါတယ်မဝင်တော့ပါဘူး.. ပေးပေး... ဗလကြီးငါကူမယ် ချခါနီးမှကူမယ်ဆိုလို့ ဗလကြီးကမှင်စာပေါ် ဆန်အိတ်ပစ်ချလိုက်
တော့ ယိုင်ကျသွားတယ်။
“ဟီးဟီး... ရှင်တို့အဖွဲ့က အရမ်းရယ်ရတာပဲ” “အသက်ရှည်ချင်ရင်ပဲဖြစ်ဖြစ် စိတ်ညစ်ရင်ပဲဖြစ်ဖြစ် ငါတို့အဖွဲ့ သတိရပေါ့ ... အံမယ် .. ဒါတောင်နောက်နှစ်ကောင်ရှိသေးတယ် မင်းမင်းစိုးကပြောတော့ သူသူအောင်က ရယ်ရင်း. . . “ဟုတ်လား... နောက်တွေ့မှခေါ်လေးတွေ့ပြီပေါ့...ကျွန်မတို့အဖွဲ့ ကအရယ်သန်သန် ရှင်တို့အဖွဲ့ကအနောက်သန်သန်နဲ့
ကျန်လေးယောက်ကခြံထဲကနေ လေကြောမပြတ်သေးတဲ့ သူ၊
အောင်ကို မျက်စောင်းထိုးတယ်။
လှည့်ပြန်မယ်ကြံနေတဲ့ မင်းမင်းစိုးက သူသူအောင်ဘက်ကို
အူကြောင်ကြောင်နဲ့ မျက်နှာပြန်လှည့်လိုက်တယ်။ ဒီအတိုင်းလွှတ်ပေးထားလို့ ထတော့ ညနေစောင်းတာတောင် ပြောလို့ပြီးမယ်မထင်။
“မိသူ ၊ ချက်ရပြုတ်ရ လျှော်ရဖွပ်ရဦးမယ်လေ၊ လာတော့.. တော်တော်စကားပေါချင်နေတယ်”
ဝါဝါလှိုင်က ခပ်တည်တည်နဲ့ ဟောက်လိုက်မှ .. “ဪ... အင်း... ဒါဆို...ဒါပဲနော်...သွားတော့သိလား... နောက်အကူအညီလိုရင်လည်း ခေါ်လိုက်မယ်" မိသူ..
“ဪ... နင်တို့ကလည်း လာပါပြီ... သွားပြီနော်” အထဲကလူတွေမျက်စောင်းဒဏ်ကြောင့် သူသူအောင်လည်း စကား ကြောကို ဖြတ်ပြီး လိုက်သွားရတယ်။ ဒါတောင် သံယောဇဉ်မကုန်ဘဲ
“နောက်ဆို... မကြာခဏ ... အဟဲ ... တွေ့ဖြစ်မယ်ထင်တာပဲ’ထက်ဝှေ့ရမ်းပြနေသေးလို့ မင်းမင်းစိုးလည်း လက်ပြန်ရမ်းပြလိုက်တယ်။ မင်းမင်းစိုးကစကားခေါ်တော့ သူသူအောင်ကလည်း...
တယ်မဟုတ်လား။ ဘယ်သူ
ဗလကြီးနဲ့ မှင်စာကတော့ သူ့ကိုမြင်ပြင်းတော်တော်ကတ်သွား
“အဟင်း... ကောင်းတာပေါ့.. ကျွန်မတို့လည်းယောက်ျားလေး ဆယ်။ မင်းမင်းစိုးကလည်း ဘယ်သူမှမရှိတော့တာတောင် အဆောင်ဘက်ကို အပေါင်းအသင်းမရှိဘူး၊မရှိဆိုသူလည် သတ်ကယမ်းပြနေတုန်းပဲ။ ကိုမှယုံလို့ ရတာမဟုတ်ဘူးလေ”
“အိုး ... ငါတို့အဖွဲ့ကိုတော့ယုံပါ။ စိတ်သဘောထားဖြူစင်ကြ
တယ်။ ငါကအဖြူစင်ဆုံးပေါ့ .. ဟဲ .. ဟဲ”
ဗလကြီးနဲ့မှင်ဓာတင်းသွားတယ်။ တကယ်လည်းကျရော မင်းမင်း
စိုးက သူ့ဘက်ပဲသူယက်တာကို။
وئیڈا
“ယုံပါတယ်ရှင် ....ရှင်တို့မျက်နှာမြင်တာနဲ့ ယုံရမှန်းသိပါတယ်--- ဪ... သွားတော့နော်... ဒါနဲ့ ထမင်းဆိုင်မှာစားတာလား၊ ကိုယ့်ဘား၊ ချက်မစားဘူးလား”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
“ဟေ့ကောင် ... မင်းမိထွေးတွေက မရှိတော့ဘူး” “ဟင်... အဟီး ... ဟုတ်သား...ကဲ..ရဲဘော်တို့တပ်ခေါက် မင်းမင်းစိုးလည်းရှက်ရှက်နဲ့ စစ်သားတွေလိုလက်နှစ်ဘက်ဘေးကပ် ပြီး ဘယ်ညာနင်းပြန်တယ်။ ဗလကြီးကတော့ ခါးတစ်ခြမ်းနွဲ့ပြီး ညွှတ်ပဲ့ပဲ့ နဲ့ လိုက်လာရင်း ပြောတယ်။
နည်းနည်းပါးပါးကူထမ်းမယ်မရှိဘူး” “မင်းဗလကြီးနဲ့ ငါတို့ကကူထမ်းရင် ဖိုးလပြည့်စာပေ
မှာစိုးလို့
| 84.03777 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 39 |
________________
www.burmeseclassic.com
ဗလကြီး သူ့ဗလနဲ့သူတင်းသွားတယ်။တကယ်တော့မထမ်းချင်လို့ တမင်ပြောမှန်းသိနေတယ်၊ ဒါပေမဲ့ အကျိုးအကြောင်းကလည်းခိုင်နေတော့ ပြန်မပြောသာဘူး။
'ဟုတ်တယ်... ဖိုးပြူးပြောသလိုပဲ ငါတို့ကကူထမ်းပြီပဲထား။ ကောင်မလေးတွေစိတ်ထဲ ဘယ်လိုထင်မလဲ” “ဘယ်လိုထင်မလဲ'
လို့ပြန်ပြောတယ်။ မှင်စာကမျက်နှာကိုမေ့လိုက်ပြီး... “ဟ ... ဘယ်လိုထင်ရမလဲ မင်းကိုအကောင်ကြီးပြီး အီးပေါလော ကြီးလို့ထင်သွားမှာပေါ့၊ ဟော... အခုဆိုငါတို့နှစ်ယောက်ထက် ဆန်အိတ် လမ်းပေးတဲ့ မင်းကိုပိုပြီးသတိထားမိသွားကြပြီမဟုတ်လား” ဗလကြီးမျက်နှာ ချက်ချင်းပြီးသွားတယ်။ "ဟုတ်တယ်ကွ... အဟီး... ဟိုဝါဝါလှိုင်ဆိုတဲ့ကောင်မလေးဆို ငါ့ကိုအတော်သနားနေပုံရတယ်။ အဟီး... သူလေးလည်းမဆိုးဘူးကွ ... ချစ်စရာရေး... ဟေဟေး”
ခါးနာတာ ချက်ချင်းပျောက်သွားပြီး စကားတောင်ပီအောင် သွားရည်ကို အနိုင်နိုင်ထိန်းရင်းပြောတယ်။ မင်းမင်းစိုးနဲ့ မှင်စာကတော့ ဘာမှမပင်ပန်းလို့ ကျိတ်ပြုံးနေကြတယ်။
ဘာပဲပြောပြော လက်မောင်းနှစ်ဘက်နဲ့ရင်ဘတ်ပဲကြီးပြီး အောက် ပိုင်းရှူးနေတဲ့ ဗလကြီးကတော့ ခါးနာနေတယ်။
2
"ဟွန်း ... မိန်းမတစ်ယောက်ကိုတောင် အကြောတင်းအောင်မပိုးနိုင် တဲ့အကောင်ကိုများ ဘာမျှော်နေမလဲ”
သူ့ဘာသာအားတင်းရင်းသွားတယ်။ဆိုက်ကားဂိတ်ကိုတော့ယောင် လို့တောင် လှည့်မကြည့်ပါ။ ဒေါ်လှကြီးကိုယ်တိုင်ကလည်း ဦးကျော်ကြီးကို သဘောကျတယ်။ ဒါကြောင့်လည်း အခုချိန်ထိစောင့်နေတာလေ။
“ဟွန်း... သင်းကိုစောင့်ရင်း အသက်ပဲကြီးလာတယ်၊ ဒီနောကို သူ့မိဘတွေဘယ်လိုလုပ်ပြီးများ မွေးလိုက်လဲမသိဘူး၊မျက်နှာရိပ် မျက်နှာကဲ ည်းမခတ်တတ်၊ အလိုက်ကမ်းဆိုးလည်း မသိ၊ အံမယ်လေး...ဂေါ်ဖီတစ် လှုပ်ကလည်း တော်တော်လေးတာပဲ”
တွေးရင်းနဲ့ လမ်းကွေ့လေးရောက်လာတယ်။ အခုအချိန်များ ကျော်ကြီး ခြင်းကူဆွဲရင် ဘယ်လောက်ကောင်းလိုက်မလဲတွေးရင်း လမ်းထဲ
ချိုးဝင်လိုက်ရာ... “အ”
“ဟဲ့.. ရွှေတိဂုံဘုရားကြီး”
ဦးကျော်ကြီးမျက်နှာကို အနီးကပ်ကြီးမြင်လိုက်ရလို့ လန့်သွား ဆယ်၊ ဒါတောင်မှ ဦးကျော်ကြီးက
“မကြောက်ပါနဲ့ ကွယ် .. ကိုကျော်ကြီးပါ ပေးလေခြင်းတောင်း” မျက်လုံးပြူးကြီးနဲ့ကြည့်နေတဲ့ ဒေါ်လှကြီးကို မကြောက်ဘဲ ခြင်း ကောင်းတယ်။ ခါတိုင်းအနားမကပ်ရဲဘဲ အခုအတင်းကပ်နေလို့ ဒေါ်လှကြီး အံ့သြသွားတယ်။ ဒါပေမဲ့... သူ့ရဲ့အော်ရီဂျင်နယ်မူကိုမပြင် . . . “ဘာလို့ပေးရမှာလဲ ကိုယ့်ဘာသာဆွဲနိုင်တယ်” အပျိုကြီးပီပီမူကောင်းတုန်းပဲ မူသာမူရတယ်ခြင်းက ကြာလေလေး
တယ်။ ဦးကျော်ကြီးကို တွေ့လိုတွေ့ငြားရှာနေတာ။ ဒါပေမဲ့ဦးကျော်ကြီးရဲ့ အရိပ်တောင်မတွေ့ရလို့မဲ့သွားတယ်။
ဒေါ်လှကြီး ဈေးပေါက်ကပြန်ထွက်လိုက်ပြီး ဘေးဘီကိုဝေ့ကြည့် လာလေပဲ၊ ဦးကျော်ကြီးက ကြောက်သွား မှာ သ
ဖိုးလပြည့်စာပေ
'ကဲပါကွာ.. မင်းလက်တွေညောင်းနေပြီမို့လား ... လောက်တော့ အပျော့ . . အားမနာနဲ့ပေးနှော်”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 87.527448 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 40 |
________________
no
www.burmeseclassic.com ချစ်မျှားရှင်
“ရှင်ဘယ်လိုဖြစ်နေလဲ... ပါးကျိုးချင်လား
ဦးကျော်ကြီး တစ်ချက်တော့တွန့်သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့အခုချိန်ထိ ပါးစပ်ကပဲ ပြောပြီး လက်မပါသေးတော့ အခြေအနေမဆိုးဘူးပေါ့။ “ဟာ ..ပါးကျိုးတာအကြောင်းမဟုတ်ဘူး၊ အလှလက်ကျိုးသွားမှာ
စိုးလို့ - - ပေးပါကွာ”
ခြင်းတောင်းကိုအတင်းလုလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ပါးအချမခံရဘဲ လက်ထဲ ခြင်းတောင်းက ရောက်လာတယ်။ အတော်လေးနှင့်လို့ ဦးကျော် ကြီးပိုလေးသွားတယ်။ သေပြီလို့ စိတ်ထဲကတွေးပေမယ့် မျက်နှာကတော့ ပြုံးထားတယ်။
ဒေါ်လှကြီးက ဘာမှမပြောဘဲရှေ့ကလျှောက်လို့ ဆွဲခြင်းနှစ်ခုကို ဘယ်ညာဆွဲပြီး ပြေးလိုက်ရတယ်။ ကြာတော့ ဗိုက်ကြီးရှေ့ထွက်ပြီး လက်ထိ သေလာတယ်။ အဆောင်ကိုသာအမြန်ရောက်ပါစေဆုတောင်းနေပြီး အခုချိန် လေးတာကလွဲပြီး ဘာစကားမှမပြောချင်တော့။
ဒေါ်လှကြီးကလည်း ဦးကျော်ကြီးစကားအစကို စောင့်တယ် ဦးကျော်ကြီးကလည်း မပြောနိုင်။ ဒီလိုနဲ့...
အခန်း(၇)
အချိန်ကာလယန္တရားကြီးက နာရီလက်တံတွေကို ပစားပေးထား တယ် ဒါကြောင့်လက်တံတွေရဲ့ပြေးနှုန်းပေါ်မှာနေ့ရက်တချို့ဖြတ်ပြေးသွားခဲ့
တယ်။
ဖြတ်ပြေးသွားတဲ့ရက်တွေရဲ့ပေါ်မှာ ရင်းနှီးမှုတွေစီးနင်းလိုက်ပါသွား ခဲ့တယ်လေ။ ရင်းနှီးမှုတွေနဲ့အတူ ပျော်ရွှင်စရာတွေပါ ဟီးလေးခိုတွဲပြီးပါသွား လေရဲ့။
လူ့ဘဝဆိုတာ တော်တော်ဆန်းကြယ်တာပဲ။ ဒီလိုပဲ လူဆိုတဲ့ သတ္တဝါတွေဟာလည်း ဆန်းတယ်။ ဒီထက်ပိုဆန်းတာက တစ်ဦး တစ်ယောက်တည်းမနေနိုင်ကြဘဲ အဖော်သဟဲကို တောင့်တတတ်တာ။ ဘယ်လောက်ပဲပြီးပြည့်စုံတဲ့ဘဝဖြစ်ပါစေ အပေါင်းအသင်းဆိုတာမရှိရင် ဖြစ်သလိုဖျော်ထားတဲ့လက်ဖက်ရည်လိုပဲ ပေါ့ပျက်ပျက်နိုင်တယ်လို့ မင်းမင်း မိုးက ရှေ့စားပွဲပေါ်တင်ထားတဲ့ ကိုညိုရဲ့လက်ဖက်ရည်ခွက်ကိုကြည့်ကာ တွေးတယ်။
ဆက်ခံလိုက်တာက အရသာမဟုတ်ဘဲ စောက် .ssic:co/
ဈေးပေါက်ဝမှာ ဒီဆိုင်လက်ဖက်ရည်
ဖိုးလပြည့်စာပေ
ဖိုးလပြည်စာပေ
| 88.309115 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 41 |
________________
၂
www.burmeseclassic.com
ဒါပေမဲ့လောလောဆယ်ပိုက်ဆံပြတ်နေလို့ တခြားဆိုင်မထိုင်နိုင်ဘဲ ဈေးပေါတဲ့ ဒီဆိုင်ကလက်ဖက်ရည်ပဲ သောက်နိုင်တယ်။ ပိုက်ဆံနည်းရင် ကိုညို့ဆိုင် ထိုင်ရမယ်ဆိုတာသိသလို ကိုညိုကလည်း သူလာထိုင်ပြီဆိုရင် ပိုက်ဆံပြတ်နေမှန်းသိတယ်။ အကြွေးရောင်းပေးတယ်။
ဒါပေမဲ့ပြောထားတဲ့ ရက်ကျော်သွားရင်တော့ ဆိုင်ရှေ့မှာဆိုင်းဘုတ် ကြီးထောင်ပြီး နာမည်တွေနဲ့ နေတဲ့အဆောင်၊ ယူတဲ့သူရဲ့နာမည်တွေကို ပိုက်ဆံလာမပေးမချင်း ရေးထားတတ်တယ်။
ဒီအခြေကိုကြိုမြင်တော့ သူအကြွေးလည်းမသောက်ရဲပြန်။ ဒီတော့ မတတ်နိုင် စောစောစီးစီးပိုက်ဆံချေးဖို့အတွက် သူသူအောင်တို့ဈေးအလာကို ထိုင်စောင့်နေတာလေ။
"ထွီ... တောက်... ညံ့လိုက်တဲ့လက်ဖက်ရည်” သူလက်ဖက်ရည်ကိုမျိုချရင်း ပြန်ပျို့တက်လာလို့ထွေးထုတ်လိုက်ပြီး၊ ဆေး လိပ်တစ်လိပ်ကို မီးညှိဖွာလိုက်တယ်။
လက်ဖက်ရည်က တစ်ရာ့ငါးဆယ် ဆေးလိပ်က ငါးဆယ်ဆိုတော့ နှစ်ရာ။ ပဲပလာတာတစ်ပွဲက နှစ်ရာ့ငါးဆယ်ဆိုတော့ လေးရာ့ငါးဆယ်။ ဒီတော့ ရှိနေတဲ့ပိုက်ဆံငါးရာ ကွက်ဟိပြည့်သွားအောင် ဆေးလိပ်တစ်လိပ် ထပ်သောက်လို့ရသေးတယ်။
ဆိုးတော့မဆိုးဘူးလို့တွေးရင်း ဗလာဖြစ်သွားမယ့်အိတ်ကပ်ကို နှိုက်လိုက်တယ်။ ငါးယောက်ထဲကနေ ဘယ်သူ့ဆီကချေးရင်ကောင်းမလဲ စဉ်းစားတယ်။ တကယ်တော့ညကဖဲဝိုင်းမှာ မရှုံးရင်ချေးစရာမလို ဒါ ညကခွက်ခွက်လန်အောင်ရှုံးတယ်၊ ဒီတော့ချေးမှရမှာ။
သိမ်ဖြူကာကြီးဆီမှာ ပိုက်ဆံပို့ထားတာရှိပေမယ့် သွားမထုတ်ချင် သေးဘူး။ သူလည်းသူတို့နယ်တစ်ဝိုက်မှာ ပိုင်ဆိုင်မှုတွေတော်တော်ကြီးရှိတဲ့ သူဌေးသား။ဒီတော့ပိုက်ဆံအလွန်ဖြုန်းတာ။ ဒါပေမဲ့ ဟိုမှာဖြုန်းတာလ
ဂိုးလပြည့်၊စာပေ
လက်ဖြန့် တောင်းလို့ရတယ်။ ဒီမှာဖြုန်းတာက တောင်းချင်ရင်တောင် ချက်ချင်းမရ။
အမေဖြစ်သူကတော့ သိမ်ဖြူကဘကြီးဆီ ယူသုံးလို့ရတယ်တဲ့ဘ ကြီးက အမေ့အစ်ကိုဖြစ်ပြီး အားကြီးစည်းကမ်းကြီးလို့ သူ့အိမ်မှာတောင်မနေ ဘဲအဆောင်မှာနေတာ။ ပိုက်ဆံသွားတောင်းရင်လည်း ပေးတာနဲ့ ကာမိအောင် သူ့ကိုဆုံးမပေဦးမှာ။
ဒီတော့သူသူအောင်ဆီက ဒါမှမဟုတ် မေမျိုးဆီကချေးဖို့ စဉ်းစား တယ်။ ငါးယောက်လုံးကလည်း သူဌေးသမီးတွေချည်းပဲ ဒါပေမဲ့ မိန်းမ ဆာင်းပီသစွာ လက်ပေါက်စေ့တယ်။
သူသူအောင်ကလွဲပြီး ကျန်လေးယောက်လုံးဆီကနေ တစ်ခါစီချေးဖို့ ကြံတယ်။ ပထမဆုံးမေမျိုးဆီကနေချေး ပြီးရင်ကျန်လူတွေကိုမပြောခိုင်းဘဲ နှုတ်ပိတ်ထားရမယ်လို့ ကြံတယ်။ မျှော်နေတဲ့ကောင်မလေးတွေက ရောက်မ အာဘဲ ဗလကြီးတို့လေးယောက်ရောက်လာလို့ စိတ်ပျက်သွားတယ်။ “ရှင်းမယ်ဟေ့ ...... ညီလေး”
ငါးရာဖိုးကိုယူပိုက်ဆံငါးရာကိုကပျာကယာရှင်းပြီး ရုပ်တည်နဲ့နေ ထိုက်တယ်။ ဒီလိုပါးထားမှတန်ကာကျမယ် အခုနောက်ပိုင်း သူပါးတာကို ကျင့်ပါအောင် အင်္ကျီလုံချည်တောင် ပါးပါးပဲဝတ်တာ။
“မင်းကွာ.. ငါတို့ကိုတောင် မစောင့်ဘူး”
ဗလကြီးရဲ့အပြစ်တင်စကား၊ မင်းမင်းစိုးကအကြံနဲ့မို့ ရေအမြန်ချိုးပြီး ာခဲ့ခြင်းပင်။ ဒါပေမဲ့ရုပ်တည်နဲ့ လှိမ့်တယ်။
“မင်းတို့ကကြာနေတာကိုကွ စိတ်မရှည်လို့ထွက်လာတာ” “ထားပါ...ငါညကနိုင်တဲ့အတွက် မင်းတို့ကိုကျွေးမလို့ သာစားပြီးနေပြီကို၊ ပိုက်ဆံရှင်းတာငါမြင်လိုက်တယ်၊
ဟဲဟဲ'
ဖိုးလပြည့်စာပေ
၂။ sic.com/
| 90.371554 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 42 |
________________
၄
www.burmeseclassic.com ချစ်မျှားရှင် ဝေ့လည်ဝေ့လည်
လူပါးပုလင်းထိလေပြီ။ မင်းမင်းစိုးမျက်နှာမဲ့သွားကာ မခံချိမခံသာ၊
နဲ့ပြောတယ်။
“အဲဒါအဆာပြေကွ.. ငါဗိုက်မပြည့်သေးဘူး ဒီတော့ငါထပ်မှာ
လိုက်ဦးမယ်”
ပြောပေမယ့် ဗလကြီးကပြုံးလိုက်တယ်။
“ရပါတယ်ကွာ... မင်းတို့ပိုက်ဆံနဲ့ မင်းတို့ကိုကျွေးရတာ ကိစ္စမရှိ ပါဘူးကွာ ဟဲဟဲဟဲ”
ဒီစကားကြားတော့ မင်းမင်းစိုးနဲ့အတူ မှင်စာတို့သုံးယောက်ပါ ဗလကြီးကို မြင်ပြင်းကတ်သွားကြတယ်။ ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်တယ် ညကဗလကြီးကို ကျန်လေးယောက်က သုံးထောင်စီလောက် ကန်တော့ လိုက်ရတယ်လေ။
“ဟွန်း....နိုင်တုန်းတော့ ပြောထားဦးပေါ့ကွာ”
“ဟေ့ကောင် ... မင်းမင်းစိုးတို့က ရှုံးလည်းပြုံးပြုံးပဲနော်၊ အေး ...
မင်းအလှည့်ကျမမဲ့နဲ့”
မလိုပဲ'
“ဖိုးပြူးပြောတာဟုတ်တယ် မင်းရှုံးတုန်းက မျက်နှာနာကြီးနဲ့ သေ
မင်းမင်းစိုးတို့က နိုင်ကျွဲကနောက်မှာသဘောနဲ့ ရှုံးမဲမဲပြီးပြောပေမယ့် ဗလကြီးက သွားဖြဲကြီးနဲ့ပဲ။
“မင်းတို့ဘယ်လိုပဲပြောပြော လောလောဆယ် ငါ့ကိုမလှန်နိုင်ပါဘူး
ကွာ ဟဲဟဲဟဲ”
“အေးပါ... ဒီညတွေ့ပြီမှတ်
နောက်နေ့ တနင်္ဂနွေနေ့မို့ ညလုံးပေါက်လည်း ကိစ္စမရှိ၊ လော လောဆယ်လို တာကငွေ။ဒီငွေမရှိရင်ညကျ ဘေးထိုင်ဘိုင်ကျပြီးဘုစကားပြော ကာဖဲမီးလှုံနေရတော့မည်။
ဖိုးလပြည့်ကဖေ
က
မကျေပွဲနွဲ့ဖို့ အဓိကကျတာက မေမျိုးတို့။ ဒါပေမဲ့အခုချိန်ထိအရိပ် အယောင်ကမတွေ့ရ။ အဆောင်သွားဖို့လည်း မသင့်တော်၊ ကောင်မလေးတွေ အမေမျိုးနဲ့သူ့ကိုတစ်မျိုးမြင်ကြမှာ အမြင်မှားတာနဲ့တပြိုင်နက်အလင်ပါလွဲမှာ။
ဗလကြီးတဟဲဟဲနဲ့ စကားပြောရင်းစားနေတာကလွဲလို့ ကျန်လေး
သောက်ကတော့ သူ့အတွေးနဲ့သူငြိမ်ပြီး အစားသာစားနေကြတော့တာ။ “ဖိုးပြူး..မင်းဘယ်သူ့ကိုလိုက်နေတာလဲ” “သူသူအောင်ကိုပေါ့.... ငါကသူ့မေးစေ့က မှဲ့လေးကိုချစ်တာ မှင်စာရဲ့အမေးကို မင်းမင်းစိုးကဖြေပြီး ကွန်ဖြူးသန့်က . . . “ဒါဆို သူ့ဆီမှာမှမရှိရင် မင်းကမချစ်တော့ဘူးပေါ့” ရဲ့မေးတယ်။ မင်းမင်းစိုးက မနာဘဲ ပြုံးတယ်။ “ဘာလဲ... မင်းက မှဲ့ကိုဖြုတ်ခိုင်းမလို့လား” “မဟုတ်ပါဘူး ငါကမေးကြည့်တာ”
“မှတ်ထားကွန်ဖြူးသန့် + ကောင်မလေးတစ်ယောက်စီမှာ စွဲမက် ရာတစ်ခုခုရှိနေသလို ချွင်းချက်တစ်ခုခုလည်းရှိကြတာပဲ.. ရှင်ကောင်မလေးတွေကို မင်းချစ်တတ်လာမှာပဲ”
ESM
ဒါကိုသိ
မင်းမင်းစိုးက မကျမ်းကျေနေပုံနဲ့ ပြောလို့ ကျန်လူတွေ့မဲ့ရွဲ့သွားကြ အယ်။ ဘုရားလူကြီးက မျက်နှာကိုအတည်ငြိမ်ဆုံးအနေအထားကိုပြင်ပြီး လေသံကလည်း တကယ့်ကို အအေးဆုံးလေသံနဲ့..
“တကယ့်တရားသဘောနဲ့ကြည့်ရင် ဒီလိုလှတာဟာ... စပါးစေ့ ၎င်းတို့မြင်ဖူးတယ်မဟုတ်လား... အေး... အဲဒီတစ်ထောက်စာလေးကိုဖယ် ချိတ်ရင် အပုတ်ကောင်ကရုပ်ဆောင်တယ်ဆိုတာ မြင်လာလိမ့်မယ်... တွေးကြည့်စမ်းပါ...အရိအရွဲတွေချည်းပဲ၊ မသတီစရာတွေနဲ့ပြည့်နှက်နေဝ
"အာ...လဦးတဲ့... ဒီမှာစားသောက်နေကြတာကွ
ကိုယ်ကို မြင်ယောင်ကြည့်လိုက်ကြစမ်း ” last con
အဟုတ်ကတွေပြောနေလဲ”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
ဟုတ်
| 86.516376 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 43 |
________________
www.burmeseclassic.com
မှင်စာက စားထားတာတွေ ထွေးထုတ်ပစ်တော့မယ့်ပုံစံနဲ့ပြော တယ်။ ဘုရားလူကြီး လေသံနည်းနည်းပျော့သွားတယ်။
“ဆောရီးကွာ. . .အဟီး. . မင်းတို့တရားသဘောနဲ့ ဆင်ခြင်တတ်ရင် မိန်းမဆိုတာ ဘာမှမက်စရာမရှိဘူးဆိုတာကို ပေါ်လွင်အောင်ဥပမာပေးပြ
ပါ
“အေး . . မင်းပဲပြောတာနော် ၊ မင်းမိန်းမယူတဲ့နေ ့ကျရင် မင်းမိန်း၊ နားမကပ်ရဘူး.. ငါတို့လာခဲ့မယ်”
နေ့လည်ဝေ့လည်
သူသူအောင်တို့ငါးယောက်ကိုတွေ့တော့ ဘုရားလူကြီး ကုန်းကုန်း ဆွကွဖြစ်သွားတယ်။ သူက စန္ဒာ့ကိုသဘောကျနေတာလေ။ ကျန်လေး ထောက်က သူ့ကိုမျက်စောင်းဝိုင်းထိုးကြတယ်။ “ပြောတော့ အရိအချွဲတွေချည်းပဲဆို
“အေးလေ... အခုတော့လည်း အပုတ်ကောင်မြင်တဲ့ကျီးကန်လိုပဲ” “အာ.. မင်းတို့ကလည်းကွာ၊ဟဲဟဲ . . .သူ့ကိုတော့ အပုတ်ကောင် အနှိုင်းစမ်းပါနဲ့ကွာ.. အလန်းဇယားစစ်စစ်လေးပါ”
ဘုရားလူကြီးက တဟဲဟဲရယ်ရင်း စန္ဒာ့ကိုကြည့်နေပြန်တယ်။
“အဟီးဟီး.. မင်းကလဲ ဘုရားကဟောထားတယ် လူရယ်လို့ ဖြစ်လာရင် အိမ်ထောင်တော့ပြုကိုပြုရမယ်တဲ့ဒါမှလူပီသဟာလေ၊ငါကောရာ မင်းစိုးက ဈေးဝရှေ့သွားကြိုစောင့်တယ်။ ဒီကောင်မလေးတွေနဲ့ပတ်သက် မပေါက်သေးတော့လည်း ... ဟဲ..ဟဲ”
ပြီး ကျန်လေးယောက်က သူ့ကိုဖားလျားနေရတာလေ။ ဘာပဲပြောပြော
“တော်ကွာ ပြောလိုက်ရင်ကြီးကြီးတွေ သူလည်းပြောသလိုလိုက်င်းမင်းစိုးနဲ့ စခင်တာကိုး။ လုပ်နိုင်တာမဟုတ်ဘဲနဲ့ မင်းဟာတစ်ဖြည်းဖြည်း ဘုရားလူကြီးဆိုတဲ့နာမည်
ပိုလိုက်လာပြီ' “ဘာဖြစ်လို့လဲ”
“အပြောတစ်မျိုး အလုပ်တစ်မျိုးမို့လေ
လေးယောက်သား ဘုရားလူကြီးကိုဝိုင်းနှိပ်ကွပ်ရင်း လှောင်ရယ် လိုက်ကြတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ဦးကျော်ကြီးနဲ့ဒေါ်လှကြီး စျေးအတူတူ လာဝယ်တာ တွေ့ရတယ်။
“ဟိုလူကြီးတွေတောင် အဆင်ပြေနေပြီကွ”
“အဲဒါကောင်းတယ် သူတို့အဆောင်နဲ့ ငါတို့အဆောင်ပေါင်းထား
မယ်နဲ့တူတယ်”
မင်းမင်းစိုးကိုတွေ့တော့ သူသူအောင်ကို ကျန်လေးယောက်က နောက်လာကြတယ်။ ဒါပေမဲ့မင်းမင်းစိုးကလောလောဆယ် သူသူအောင်ကို မဝင်စားဘဲ ပိုက်ဆံကိုသာစိတ်ဝင်စားတယ်။ သူသူအောင်ဆီကချေးရင် အထင်သေးမှာလည်းကြောက်တယ်။
“ဟဲ့... နင်ဘယ်သူ့ကိုလာစောင့်နေတာလဲ မင်းမင်း ဝါဝါလှိုင်က သူသူအောင်ကို မျက်စပစ်ရင်းမေးတော့ မင်းမင်းစိုး
> ဟီးခနဲရယ်ရင်း မေမျိုးကို လက်ညှိုးထိုးပြတယ်။ “အဟဲ... သူ့ကို
သူသူအောင်ကစပြီး မေမျိုးအဆုံး ပါးစပ်လေးတွေဟောင်းလောင်း သွားကြတယ်၊မင်းမင်းစိုးက သူတို့အမူအယာကိုစိတ်မဝင်စားဘဲ မေမျိုးကို
သူလိုရာသူဆွဲပြောတဲ့ မှင်စာရဲ့စကားကို ဘယ်သူမှမထောက်ခံကြက်ဆွဲပြီးလူရှင်းတဲ့နေရာကိုသွားတယ်။
ပေမယ့် တကယ်ဖြစ်လာရင် ကောင်းမယ်လို့တွေးနေကြတယ်။ “ဟော... ဟိုကောင်မလေးတွေ လာကြပြီကွ...အဟီး” ဖိုးလပြည့်စာပေ
သူသူအောင်မျက်နှာကြီးပုတ်သိုးပြီး ရေးဝါဝါ con
န်လူတွေတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ကြည့်တယ်။
ဖိုးလပြည့်စာပေ
www.
| 87.578195 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 44 |
________________
“မေမျိုး... ငါတို့သွားနှင့်ပြီ”
www.burmeseclassic.com
လှမ်းအော်ပြီး သူသူအောင့်နောက်ကိုလိုက်သွားတယ်။ မေမျိုးရှက်
ကန်းကန်း အန်းတန်းတန်းနဲ့ မင်းမင်းစိုးကိုမော့ကြည့်တယ်။
“ဘာလဲ”
“အဟဲ.. ဟိုဟာလေ.. ဟဲဟဲဟဲ”
မင်းမင်းစိုးက ပြောရမှာအားနာလို့ ပုဆိုးကိုတစ်ချက်မပြီး ခေါင်
*အေးပါ.... ဒါပဲဆို ငါသွားတော့မယ်”
GED:...630:
တုန့်နှေးနှေးနဲ့လှည့်ထွက်သွားဘဲ မေမျိုးကိုကြည့်ပြီး မင်းမင်းစိုးက အော်ပြောတယ်။
“ဟဲ့ ... ဒီကိစ္စဘယ်သူကိုမှမပြောနဲ့နော်.. သိလား” မေမျိုးက ခေါင်းသွက်သွက်ညိတ်ရင်းဈေးထဲဝင်သွားတယ်။ အခုမှ
ကုတ်လိုက်တယ်။ မေမျိုးကတော့ လူကြားထဲရည်းစားစကားပြောမတ်မင်းမင်းစိုး ရင်ထဲကအလုံးကြီးကျသွားတယ်။ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ပြန်
ထင်ပြီး ထူပူနေတယ်။
“ငါပြောရတာတော်တော်ခက်နေလို့ နောက်ပြီး၊ တခြားဘယ်သူ့
မှမပြောပါနဲ့နော်.. ဒီလိုဟ... အဟမ်း
မင်းမင်းစိုးတစ်ခါမှ ပိုက်ဆံမချေးဖူးတော့ မျက်နှာပူပူနဲ့ မေမျိုး
မဝံ့မရဲကြည့်ပြီး . . .
'မေမျိုး'
ခေါ်တော့ မေမျိုးကလည်း မရဲတရဲမော့ကြည့်တယ်။ “ဘာလဲဟဲ့”
“ငါ့ကို ပိုက်ဆံသုံးသောင်းလောက် ချေးစမ်းပါဟာ” “ဘာ မေမျိုးမျက်စိရော အသံပါအကျယ်ကြီးဖြစ်သွားလို့ မင်းမင်း ကဗျာကယာ ပြောတယ်။
“လှုပ်ပါဟာ... ငါ့မှာခုတစ်ပြားမှမရှိတော့လို့ စိတ်ချ... နင့်ပိုက် မဆုံးစေရဘူး၊ ငါပိုက်ဆံမှာထားတယ်”
“မဟုတ်ပါဘူး ငါနင့်ကိုယုံပါတယ်၊ လောလောဆယ်ပါမလ နေ့လည်ကျမှ ဦးကျော်ကြီးအဲဒီကိုလာရင် ပေးလိုက်မယ်” “အေးပါဟာ... နှင့်ကျေးဇူးငါတကယ်မမေ့ပါဘူး၊ နင်ဦးကျော် ကိုပေးဖို့မမေ့နဲ့နော်”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
နောက်တော့ ဗလကြီးက၊
“မင်းပြောတော့ သူသူအောင်ဆို ́ ́
မင်းမင်းစိုးက ဘာမှမပြောဘဲ ပြုံးနေတယ်။ ပိုက်ဆံချေးတယ်ဆို
အပြောချင်ပါ
'ဗလကြီး ဝါဝါလှိုင်က အပြန်ဆန်အိတ်ထမ်းပေးဦးတဲ့” “တကယ်လား.. ဟီး.. ပျော်စရာကြီး
ဗလကြီးမျက်လုံးထဲမှာ ဆန်အိတ်ကိုမမြင်ဘဲ ဝါဝါလှိုင်ကိုမြင်နေ
သူသူအောင်ဈေးကပြန်လာကတည်းက မြင်သမျှတွေ့သမျှအားလုံး ဘောမကျဖြစ်နေတယ်။ အာလူးတွေကို ဓါးနဲ့ထိုင်ခွာရင်း ဘယ်သူ့ကို ဆိုးနေမှန်းမသိပါ။ ကျန်တဲ့သုံးယောက်က ထမင်းအိုးတည်သူတည်၊ တ်သီးထောင်းသူထောင်းနဲ့လုပ်နေကြပြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ထွဏ် ကြည့်ကွက်ကြည့်လုပ်နေကြတယ်။
י .
www.bur.classic.com
မင်းမင်းစိုးက သူ့ကိုဦးတည်နေသလိုနဲ့မေမျိုးဘက်ပါသွ
ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 84.346906 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 45 |
________________
၉၁
www.burmeseclassic.com ချပ်များ
၉၁
လို့မသက်မသာတွေးနေတယ်။ ပြီးတော့ မဖြစ်နိုင်ဘူးလို့လည်း တွေးမိသယ်။ တစ်ပတ်စာအတွက် ငါးခြောက်မှုန့်၊ ပုဇွန်ခြောက်နဲ့ ချဉ်ပေါင်ရွက်ကို တယ်။ မေမျိုးကိုရည်းစားစကားပြောချင်ရင် ကျောင်းမှာပြောလို့ရတာရာကြော်ပြီး ဖန်ဗူးထဲထည့်ထားမယ်။
အခုမှတကူးတကကြီးပြောစရာမလို ဘာအကြောင်းများလဲဆိုတ နောက်ငါးပိနည်းနည်းနဲ့ ငါးအကောင် သေးသေးလေးတွေကိုစင်း တွေးမရ။ အူတိုတာကတိုတာ အချင်းချင်းက အချင်းချင်းပဲလေ။ မနေနိုင်ငံကြပြီး ဗူးထဲ ထည့်ထားမယ်၊ ဒါက ဟင်းအခြောက်။ ဘယ်သူဖြစ်ဖြစ် င်းမချက်နိုင်တဲ့နေဆို ဒါနဲ့ စားလို့ဖြစ်တယ်။
အဆုံး သူကစပြောလိုက်တယ်။
“မေမျိုးကို မင်းမင်းဘာတွေပြောလဲမသိဘူးနော်” “ရည်းစားစကားနေမှာပေါ့
စန္ဒာကဝင်ပြောပြီး ဖြူပြာကခေါင်းရမ်းတယ်။ “မဖြစ်နိုင်ဘူး.. ငါထင်တာက မေမျိုးကိုမင်းမင်းက အောင်သွယ် ခိုင်းတာလားမှ မသိဘဲ”
“ဒါဆို မေမျိုးက ပျာပျာပျာပျာနဲ့ ဦးကျော်ကြီးဆီဘာသွားလူ တာလဲ၊ တော်ကြာကျရင် ဦးကျော်ကြီးကဒေါ်လှကြီးဆီကိုသွားမှာ”
*633t.
ဒါလည်းဟုတ်တာပဲ
နေ့တိုင်းချက်စားလို့ရတဲ့ အာလူး၊ ဘဲဥနဲ့ငါးသေတ္တာသုံးလေးဗူးက ကဲ့သို့ ကျန်တာအသီးအရွက်ချည်းပဲ။ မေမျိုးသူက ဘာမှမဆိုင်တဲ့စကားကို အလိုက်ပြန်တယ်။ကျန်ကောင်မလေးတွေ မျှော်လင့်နေတဲ့စကားနဲ့အလွဲကြီး။ *မိဝါ... ဒီနေ့ဘာဟင်းချက်စားမှာလဲ...ဘာငယ်ခဲ့လဲ' “ဟင် ဪ .. ဒီနေ့တော့ အသည်းအမြစ်ကြော်မယ်၊ အာလူးနဲ့ သလွန်သီးအချဉ်ချက်မယ်၊ ဒညင်းသီးပြုတ်တို့ရယ်လေ”
ကြားချင်တာကတလွဲ ပြောတာကတလွဲဆိုတော့ ခဏကြောင်သွား ဝါဝါလှိုင်က ပြန်ဖြေတယ်။ ဒီတော့မှ ကောင်မလေးတွေဟာ သူတို့ ်ထဲက တအုံ့နွေးနွေးကိုမေ့ထားလိုက်ပြီး အစားဘက်မြားဦးလှည့်လိုက်ကြ မေမျိုးက
ဝါဝါလှိုင်ရဲ့အပြောကို ဖြူပြာကပဲ ထောက်ခံလိုက်ပြန်တ၏ ပြောနေတုန်းပဲ မေမျိုးအခန်းထဲရောက်လာလို့ ဝိုင်းကြည့်ကြတယ်။ ခိုးကြောင်း၏။ ခိုးဝှက်ဖြစ်နေတဲ့ မေမျိုးက မလုံမလဲနဲ့. ဟီးခနဲရယ်တယ်။ ပြီးမှ တစ်လက်နဲ့ ကြက်သွန်နီခွာနေပြန်တယ်။
ဝါဝါအောင်ကစန္ဒာကိုကြည့်ပြီး၊ စန္ဒာကဖြူပြာ့ကိုကြည့်တယ်။ ပြီး သုံးယောက်သား သူသူအောင်ကို ဝိုင်းကြည့်ကြပြန်တယ်။ သူသူအောင် သူတို့ ကိုလှည့်ကြည့်တော့ မျက်နှာလွဲသွားကြပြန်တယ်။ မေမျိုးသူကလ သူတို့လေးယောက်ကို ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်လုပ်ပြီးခေါင်းကို ကပျာက ငုံလိုက်တယ်။
ဒါနဲ့ ပဲအခန်းထဲမှာ ငါးယောက်သားချာကလည်ရိုက်နေကြတ ဖြူပြာက ပုဇွန်ခြောက်မှုန့်တွေကိုရေစိမ်နေပြီး၊ စန္ဒာကချဉ်ပေါင်ရွက်ကို
ဖိုးလပြည့်စာပေ
“အေးဟာ..၊ အခုမနက်ဈေးထဲက မုန့်ဟင်းခါးနှစ်ပွဲဆက်စားလာ အတောင် ဗိုက်ကဆာနေပြန်ပြီ”
ပြောတော့ သူသူအောင်တို့က မျက်စောင်းဝိုင်းထိုးလိုက်လို့ ဟီးခနဲ တယ်။ စန္ဒာက ".
"လူမှာနံပိန် ကျွဲမှာချိုလိမ်ဆိုတာဟုတ်တယ်၊ နင်ဟာလေ ပိန်သ ဘက်စားလုံးကကြီးမှကြီး
www.bur.lassic.com,
လို့ပြောတော့ မေမျိုးက ပြန်ပက်တယ်။ “အောင်မာ နှင်ကရောဘာထူးလဲ၊ အသုပ်နှစ်ပွဲကိုအာသ င်းရည်သုံးပွဲတောင် တောင်းသောက်တာလေ” ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 88.716443 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 46 |
________________
www.burmesedlassic.com ချစ်မျှားရ
“အဟီး...အလုပ်ကနည်းန းလို့ပါဟယ်၊ပြီးတော့ ဟင်းရာ ကလည်းသောက်လို့ကောင်းလို့ပါ”
“တော်ပါအစားပုတ်မတွေရယ် နင်တို့နဲ့ဆိုဘယ်နေရာစားစားအရှ ကွဲတယ်။ ကင်တင်းထဲမှာထိုင်လည်း အလကားရတဲ့ရေခဲရေကို တစ်ဖွဲ့ တောင်းသောက်၊ ပေးချင်မှန်းမသိ မပေးချင်မှန်းမသိ အတင်းတောင်းသော ရှက်လိုက်တာအရမ်းပဲ”
ရှက်ပြီးဖြီးနဲ့
ဝါဝါလှိုင်ကပြောပြီး ဖြူပြာနဲ့သူသူအောင်က ရယ်တယ်။ မေမျိုး
“အဟီး နေကပူတာကိုးဟ”
ဆင်ခြေပေးတယ်။ သူသူအောင်က ခစ်ခနဲရယ်ပြီးပြောပြန်တယ် “အေးနော်...တို့ထိုင်တဲ့ဆိုင်ကတော့ ငါတို့ကိုလာစေချင်မှာမဟု ဘူး၊ အအေးလေးနှစ်ခွက်လောက်မှာ.. တစ်ခါတစ်လေမှဆီချက်လေးစား တောင်းလိုက်တဲ့တစ်ရှူး၊ တောင်းလိုက်တဲ့ကုန်းဆင်း(ရေခဲရေ) အေး မိဝါပြောသလိုပဲ... ရွက်လာပြီ”
“ဘာဖြစ်လဲ၊ တစ်ချို့ဆိုတစ်နေကုန်ထိုင်ကြတာ၊ မှင်စာတို့ပေ အအေးတစ်ခွက်လောက်နဲ့ တစ်နေကုန်ပဲ၊ ဗလကြီးရော ဘာထူးလဲ”
ဖြူပြာ့စကားထဲ ဗလကြီးပါလာလို့ မိဝါကမျက်စောင်းသိသိသ သာထိုးတော့ ကျန်လေးယောက် ဟီးခနဲရယ်လိုက်ကြတယ်။ “ဘာဗလကြီးလည်း သူကတစ်ခါတစ်လေပါဟယ်၊အခုနင် ထမင်းသက်တောင့်သက်သာစားနေတာ သူဆန်အိတ်သယ်သယ်ပေးနေ မှော်... ဟွန်း... ကျေးဇူးမကန်းနဲ့”
“အေးပါဟယ်... ငါတို့ကစတာပါ..အဟီး...ငါတစ်ခုပြောစ ရှိသေးတယ်ဟသိလား နင်တို့လည်း လက်ခံမယ်ထင်တယ်” မေမျိုးကစကားစခင်းပြန်တော့ လေးယောက်သား မင်းမင်း အကြောင်းများလားလို ့ စိတ်ဝင်စားသွားကြတယ်။
စီးပြား.
ဒါပေမဲ့...
၉၃
"ငါတို့တစ်ပတ်မှာ အသားဟင်းစားရတာ နှစ်ခါတည်းဆိုတော့ ဓနည်းဘူးလား၊ သုံးရက်လောက်စားကြမယ်လေဟာ မကောင်းဘူးလား 'ဟာ... အဲ့ဒါကောင်းတယ် သိလား... ငါလက်ခံတယ်” အစားပုတ်မရဲ့စကားကို အစားပုတ်မစန္ဒာက ချက်ချင်းထောက်ခံ မဲတစ်မဲပေးပြီး ကျန်သုံးယောက်က တစ်ခဏစဉ်းစားတယ်။ မေမျိုးက သူ့ဘက်ပါအောင် အတင်းဖိအားပေးပြန်တယ်။
“နင်တို့ပဲစဉ်းစားကြည့် ကြက်သားစားမယ်ဆိုတော့လည်း..ဟဲ့... ကြက်တုပ်ကွေးကဆိုးတယ် ဗီတာမင်အေပါတဲ့ကန်စွန်းရွက်ပဲ စားတာကောင်း တယ်၊ တစ်ခါဝက်သားကျပြန်တော့လည်း ဝက်တုပ်ကွေးကဆိုးတယ် ဗီတာ ခင်စီပါတဲ့ ချဉ်ပေါင်ရွက်ကပိုမကောင်းဘူးလား၊ဒါနဲ့ပဲ ငါတို့ဗိုက်ထဲမှာလည်း
ချဉ်ပေါင်နဲ့ကန်စွန်းရွက်ခင်းတောင် ပေါက်နေပြီထင်ရတယ်” “ဟုတ်တယ်... ဟုတ်တယ်...အသီးအရွက်ချည်းစားရတော့ လည်းဗိုက်ကမကောင်းတတ်ဘူးဟဲ့”
ကျန်သုံးယောက်က သူတို့နှစ်ယောက်ကို အမြင်ကတ်သွားကြ တယ်။ ဒါပေမဲ့ ပြောတာလည်းဟုတ်နေတော့ လောလောဆယ်အိုးသူကြီး ဖြစ်နေတဲ့ ဝါဝါလှိုင်က ပြောတယ်။
“ဟုတ်ပါတယ်... ငါတို့ကတခြားသုံးစရာစားစရာဖြန်းစရာလည်း မရှိပါဘူးလေ၊ သုံးရက်အသားဟင်းစားကြတာပေါ့”
*GUD:*
မေမျိုးနဲ့စန္ဒာလက်ဝါးရိုက်ပြီး ကလေးတွေလိုခုန်ဆွဆွနဲ့ပျော်နေကြ တယ်။ သူသူအောင်လည်း စိတ်ထဲမှာအစိုင်အခဲတွေမရှိတော့ပါ။ ပါးပါးဘဝလေးတွေထဲကို လေးလေးပင်ပင်အတွေးမျိုးတွေ ၊
ပါ။
ဖိုးလပြည့်စာဗေ
| 87.98602 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 47 |
________________
www.burmeseclassic.com ချစ်မျှားရှင်
“ဟဲ့..” ကောင်မတွေ ... အရမ်းနန့် မနေကြနဲ့ ကြမ်းကျွံကျကုန် အဆောင်ကမောင်းထုတ်ခံနေရမယ်”
ဖြူပြာရဲ့ခပ်ငေါက်ငေါက်စကားအဆုံးမှာပဲ... “ဟယ် .. ထမင်းအိုးတူးပြီတော့”
ဆိုတဲ့ ဝါဝါလှိုင်ရဲ့စကားသံကို ကြားလိုက်ရတယ်။
ဖိုးလပြည့်စာပေ
အခန်း(ဂ)
ဒီညတော့ ကြွေတစ်လှည့်ကြွက်တစ်ခုန်ဆိုသလို မင်းမင်းထွန်းနဲ့ အွန်ဖြူးသန့် ကပြန်နိုင်နေပြီး ဗလကြီးအတော်ကုန်နေပြီး၊ မှင်စာနဲ့ဘုရားလူကြီး လည်းနည်းနည်းပြန်နိုင်ထားတော့ ထုံးစံအတိုင်းဗလကြီးရဲ့မျက်နှာနာနေတော့
က
သူတို့ကျိတ်ဝိုင်းက ညည့်နက်လေလေပိုမြိုင်လာလေပဲ။ ဒါပေမဲ့ည (၁)နာရီထိုးတော့ ဝိုင်းကအလိုလိုရပ်သွားတယ်။
ရပ်သွားတာက ဦးကျော်ကြီးကို အချိန်မတော် ခြံထဲဝင်လာတာ တွေ့လိုက်ကြလို့၊ ဖြစ်ချင်တော့ ဗလကြီးက ကွမ်းတံတွေးတွေထည့်ထားတဲ့ အိတ်ကို ဝရန်တာကနေထွက်ပြီး ခြံစည်းရိုးကျော်အောင် ပစ်ထုတ်လိုက်တယ်။ နောက်... အထဲဝင်ခါနီးကျမှ ခြံရဲ့နံဘေးမှာ လူရိပ်တစ်ခုကိုတွေ့ရပြီး သူခိုးထင်သွားတယ်။
ဒါပေမဲ့ ခြံထဲရောက်မှ ဦးကျော်ကြီးမှန်းသိပြီး ငါးယောက်သား တိုင်းရပ်သွားတယ်၊ ကျိတ်တိုင်ပင်လိုက်ကြတယ်။ “ဒီလူကြီးနေ့နေ့ညညလာလာနေတာ ချောင်းပေါက်တော့မယ်” “အဲဒါမင်းမြှောက်ပေးတာလေ”
www.bur.lassic.com
“အဟီး... ငါက ပါးအတီးခံရအောင် မြှောက်ပေးတား အဆင်ပြေသွားကြတာကိုးကွ”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 84.848485 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 48 |
________________
www.burmeseclassic.com
ချစ်မျှားရှင်
“ငါတို့ ပေါင်းပေးလိုက်ကြရင် ကောင်းမယ်ထင်တယ်" မှင်စာကပြောတော့ မျက်စောင်းဝိုင်းထိုးကြတယ်။ “မင်းရူးနေလား... ငါတို့က သူတို ့မိဘတွေမှမဟုတ်ဘဲ” “ဗလကြီးပြောတာ ဟုတ်တယ်၊ ငါတို့က ဘယ်လိုပေးစားမှာလဲ။
ဟုတ်မှလည်းလုပ်ပါ”
ဘုရားလူကြီးစကားဆုံးတော့ မှင်စာကပြုံးတယ်။ “စဉ်းစားကြည့်ရင် ငါတို့ဘက်က ဒေါ်လှကြီးရှုံးတယ်ကွ၊ အည ဘက်ပါလာတယ်ဆိုတော့ အခြေအနေကဂိုးပြတ်ရှုံးဖိုဖြစ်လာပြီ၊ ဒီတော့ငါတို့ လုပ်စရာတစ်ခုပဲရှိတယ်”
“ဟုတ်တယ်... မှင်စာပြောသလိုဆို ဦးကျော်ကြီးအပျော်ကြံရင် ဒေါ်လှကြီးကျန်ခဲ့မယ်၊ ဒီတော့... ငါတို့ဒီလိုလုပ်မယ်၊ငါ့နားလာကြပြောပြ
မယ်”
လေးယောက်သား မင်းမင်းစိုးနားကပ်သွားကြတော့တာ။
အောက်ထပ်ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဒေါ်လှကြီးနဲ့ဦး ကြည်နူးနေကြတယ်။ အချစ်အရသာကိုအသက်ကြီးမှ ထိထိမိမိခံစားမိကြ တော့ မိုးရောပါမမြင်ကြဘူး။
“နေပါဦး... - နေ့ခင်းကကျော်လာတော့ ဟိုပြူးတူးတူးအကောင်က သူ့လင်မြင်တဲ့အတိုင်း ဝမ်းသာအားရပြေးဖက်တယ်။ သူက အခြောက်လား ကျော်နော် ဘာမဟုတ်တာတွေလုပ်နေလဲ”
“အာ... သူကပြေးဖက်မှာပေါ့ အဆောင်ကသူ့ကောင်မလေးက ကျော်နဲ့ ပိုက်ဆံထည့်ပေးလိုက်တာကို အလှကလည်း ကိုယ်က ယောက်ျား အချင်းချင်းဖြစ်စရာလားလို ့... ဟဲဟဲ... အလှရှိတာပဲ”
ဖိုးလပြည်စာပေ
ဝေ့လည်ဝေ့လည်
e?
•ဦးကျော်ကြီး စကားပြောရင်းပိုကပ်သွားတယ်။ ဒေါ်လှကြီးတ အခုမှစိတ်ကျေနပ်သွားပြီး ပြုံးလိုက်တယ်။
“မဟုတ်ရင်လည်းပြီးတာပဲ အလှကဓာတ်တူသားစားတဲ့လူတွေဆို
သိပ်မုန်းတာနော်”
“အလှကလည်း.. ဟုတ်ပါဘူးဆို...ဟင့်”
ဦးကျော်ကြီးက ဗိုက်ဖောင်းဖောင်းကြီးကိုမှအားမနာဘဲ နွဲ့နေတယ်။
ဒီတုန်းမှာပဲ စေ့ရုံပဲစေ့ထားတဲ့ အိမ်တံခါးမကြီးက 'ကျွီ.. အီ..အီး
လေမတိုက်ဘဲ တဖြည်းဖြည်းပွင့်သွားလို့ သရဲကြောက်တဲ့ ဒေါ်လှ ကြီးမျက်လုံး ပန်းကန်ပြားနီးနီးပြူးပြီး ဦးကျော်ကြီးကိုဖပ်ခနဲဖက်ထည့် လိုက်တယ်။
သ... သရဲလားမသိဘူး”
ဦးကျော်ကြီးက တံခါးကိုကြည့်ပြီးပြုံးလိုက်တယ်။ လေတိုက်လို့ ပွင့်တယ်ထင်ပြီးအကြံကြီးကြံကာ ဒေါ်လှကြီးကိုဖက်တယ်။ 'ဟုတ်တယ် အလှရဲ့ ဖြူဖြူကြီး အကြီးကြီးပဲ မကြည့်နဲ့ “ဟင်.. ဟုတ်လား... အံမယ်လေး'
“ဟုတ်တယ် ... အရပ်ကလည်းအရှည်ကြီးပဲ မျက်နှာကမည်းပြီး လက်ကလေးဘက်...ဟော...အထဲ...အထဲဝင်လာပြီ “အံမယ်လေးတော့”
ဦးကျော်ကြီးက ဒေါ်လှကြီးကိုမကြောက်ကြောက်အောင်ခြောက်ပြီး ပြုံးပြုံးကြီး ဖက်ထားတယ်။
*ဟင်”
ဒီအချိန်မှာပဲ တံခါးဝကနေအထဲကို အဝေးကအလင်းရောင်ဖွဲ့သည် မျောမျောအရိပ်ကြီးတစ်ခုကျလာလို့ ခေါင်းနန်းကြီးသွားတယ်။ သတ္တိထ လည်း ကမ္ဘာကျော်ဆိုတော့ ချက်ချင်းတုန်တက်သွားတယ်။
ဖိုးလပြည့်စာပေ
ww
| 86.55303 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 49 |
________________
ဖျပ်ဖျပ်.."ဟီးဟီး
www.burmese classic.com ချပ်များ
"ဟာ... တ..တ..တရဲကြီး ဖြူဖြူကြီးတံခါးအပြင်ကနေပေါ်လာလို. ဦးကျော်ကြီးမျက်စိ ကျယ်ပြီး စကားတောင်မပီ၊ သရဲကအရပ်ရှည်လွန်းတယ်။ တံခါးအပေါ် တော်တော်ကြီးကျော်ပြီး လက်မည်းမည်းကြီးလေးဘက်က ကားကားကြီး
*... A... :'
အံ မ ရတ တကယ်သရဲကြီး ဂျ..အဟ’ "ဟင်... ဘယ်မှာလဲ...ဟင်...အား” • နှစ်ယောက်သား အသံပြဲလန်လန်ကြီးတွေနဲ့ ဗြဲးနဲအော်လိုက်ကြ တယ်။ သရဲရဲ့ ခြေမည်းမည်းကြီးတစ်ဘက်က အခန်းထဲရောက်လာပြီး နောက်တစ်ဘက်အလှမ်းမှာ . . .
'ဝါး ဟား ဟား .. ဒုန်း... အီးယားယား”
အရပ်ကရှည်လွန်းတော့ ခေါင်းပိုင်းကတံခါးဘောင်းနဲ့ အုန်းနဲ့ ဝင်တေင့်လို့ ရယ်သံကနေ ငိုသံပေါက်သွားတယ်။ ခဏနေမှငုံ့ဝင်လာလို့ ရုပ်လုံးကြီးပေါ်လာတော့တာ။
"ဟီး ဟီး ဟီး'
အားး
အဝတ်ဖြူကြီးဝတ်ထားတဲ့သရဲက လက်ခြောက်ဘက်ပါပေမယ့် ခေါင်းကသေးသေးမည်းမည်းလေး၊ ကြောက်စရာကောင်းအောင် အသံမျိုးစုံ ထွက်နေပြီး အနားကပ်လာလို့ နှစ်ယောက်သားဖက်ရင်းငယ်သံပါအောင်အော် တယ်။ သရဲအရပ်ကရှည်လွန်းပြီး လက်တွေကလည်းမည်းတူးနေတယ်။ ဝူးထွား ဟားဟား”
“ကျော်ကြီး ရှင်ပြောတော့ လက်လေးဘက်ဆို၊ အခုခြောက်ဘက်
တောင်ပါလား”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
“အား.... ငါလည်း အခုမှတွေ့တာ.. ပြေး
ee
နှစ်ယောက်သားအငြင်းအခုံဖြစ်ပြီး ဒေါ်လှကြီးအခန်းထဲလှမ်းရဲဝင် ပြေးသွားကြတယ်။ ဒီတော့မှ သရဲကတံခါးကိုအပြင်ကနေ လော့ချလိုက် တယ်။
ပြီးမှမင်းမင်းစိုးက အိမ်ထဲကိုပြေးဝင်လာပြီး ပတ်ထားတဲ့အိပ်ယာခင်း တွေကို ဖြေယူလိုက်တယ်။ ဒီတော့မှ ခြေနှစ်ဘက်ရာလက်နှစ်ဘက်ပါအိုး မည်းသုတ်ထားတဲ့ဗလကြီး၊ ဗလကြီးရဲ့စက်ကိုခွလျက် းသန့်၊ ကွန်ဖြူး ဆန်ကိုခွလျှက်မှင်စာကတော့ နဖူးမှာဘုထနေတယ်။
“အီး ... ခွေးသူခိုးဗလကြီး အပေါ်ကိုမကြည့်ဘူး” “ဟ- ငါဘာမှမတွေ့ရဘူးကွ
ဗလကြီးပေါ်ကဆင်းလိုက်ကြပြီး တံခါးဝနားသွားကား တဟီးဟီး တဟားဟားနဲ့ ရယ်သံပေးတယ်။ အထဲမှာ ဘယ်လိုနေမလဲတော့မသိ။ အပြင်မှာ မှင်စာကတော့ ထနေတယ်။ မင်းမင်းစိုးက . .
“ကဲ... ကိစ္စတော့ပြတ်ပြီ သူတို့ကိုမနက်(၁၁)နာရီလောက်ကျမှ အနားကလူကြီးတွေခေါ်ပြီး အပေါက်ဖွင့်ပေးလိုက်မယ်” ပြောတော့ ကွန်ဖြူးသန့်က
“ပြတင်းပေါက်နှစ်ပေါက်ရှိတယ်လေ အဲဒီကခုန်ချရင်ဆု မင်းမင်းစိုးက ပြုံးတယ်။
“ဘုရားလူကြီးက အပေါက်နှစ်ခုကိုအပြင်ကနေလက်ကိုင်တွင်းမှမူ
ကိုကြိုးနဲ့ပူးချည်ထားပြီက္ခ
"ဟုတ်လား ဒါဆို ကိစ္စပြတ်ပြီပေါ့” “ဒါပေါ့... ဟဲဟဲ... အကြံမပိုင်လား
မင်းမင်းစိုးက ခြေနဲ့လက်မှာအိုးမည်းသုတ်ထားတဲ့
ကြည့်ပြီး ရယ်တယ်။ ကွန်ဖြူးသန့်က လက်ပဲပေး
လက်မှာ။ .
•
စိုးလပြည့်စာပေ
www.b
| 84.767892 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 50 |
________________
oop
www.burmeseclassic.com
ဒီတုန်းမှာပဲ ဒေါ်လှကြီးရဲ့တူမလေး အခန်းတံခါးဟလာလို့ မှင်စာ ကမျက်နှာကြီးသွားပြလိုက်ရာ. . .
“အား.. သရဲကြီး ဝုန်း”
ကလေးမလေးအော်ပြီး တံခါးပြန်ပိတ်လိုက်တော့တာ။တဟားဟား ရယ်နေတဲ့မင်းမင်းစိုးကို သုံးယောက်သားအိုးမည်းတွေနဲ့ဝိုင်းသုတ်ကြတယ်။ အိုးမည်းတွေက ဒေါ်လှကြီးရဲ့မီးဖိုချောင်ထဲက ရတာလေ။ “မင်းတို့ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ... ဟားဟားဟား
ဘုရားလူကြီးအထဲကိုလာရင်း သူတို့ကိုမေးတယ်။ မည်းတူးနေတဲ့ သူတို့လေးယောက်ကိုကြည့်ပြီး ရယ်လို့ဖမ်းပြီးမီးဖိုချောင်ထဲဝင်သွားတယ်။ အတော်ကြာတော့ ငါးယောက်သားမည်းသဲပြီး ပေတူးပွလန်လာကြ တယ်။ သူတို့ပြန်ထွက်လာတာနဲ့တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ကလေးမလေးတံခါးဟ အကြည့်နဲ့တိုးတယ်။ငါးယောက်သားတံခါးဝကနေ ခေါင်းငါးလုံးစီပြီးဗြဲခနဲ ရယ်ပြလိုက်ရာ . .
“အား... ခေါင်းငါးလုံးသရဲကြီး
လို့အော်ပြီး ဒီတစ်ခါတော့ တံခါးပြန်ဖွင့်မလာတော့ပါ။
သူတို့ကောင်းမှုနဲ့ ဒေါ်လှကြီးတို့နှစ်ယောက် တရားဝင်ဖြစ်သွား တယ်။ ဒါပေမဲ့ မင်္ဂလာပွဲကိုတော့ တိုးတိုးတိတ်တိတ်တစ်ရပ်ကွက်လုံးသိ အောင် ဖိတ်လိုက်တယ်။ ဒေါ်လှကြီးကတော့ ရှက်လို့ဆိုပြီးမင်္ဂလာပွဲပြီးက တည်းက ခြင်ထောင်ထဲကကို မထွက်တော့။
000
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ဦးကျော်ကြီးကတော့ မင်းမင်းစိုးတို့ငါးယောက်ကို သ်တော်ကြီးချစ်သွားတယ်။ ဒါကြောင့်သူတို့ ငါးယောက်မကောင်းတာ အလုပ်လုပ် မမြင်ဟန်ဆောင်နေခဲ့တယ်။ ဖဲရိုက်တာတို့ သူ့အဆောင်က ကောင်မလေးတွေကို စတာနောက်တာတို ့။
ဦးကျော်ကြီးက ဆံထုံးနောက်ဘိုကေပါပြီး ဒေါ်လှကြီးဆီလိုက်နေ တယ်။ဦးကျော်ကြီးကလည်း ဒေါ်လှကြီးသရဲကြောက်တတ်မှန်းသိလို့ နေ့နေ့ ညညအနားကမခွာဘဲ စောင့်နေတယ်။
ဖိုးလပြည့်စာပေ
ဒီနေ့မနက်လည်း ထုံးစံအတိုင်းသူတို့အခန်းဟာ ဆူညံခြင်းနဲ့အိပ်
အကထလာကြတယ်။
"အိမ်အိစ် အိစ်
အမျှ အမျှ၊ နောင် ဝေ ဝေ သာဓု”
"အမျှ “ဂွမ် ဂလွမ် ဂွမ်’
ကွန်ဖြူးသန့်က အိပ်မရမယ့်အတူတူထတာပဲကောင်းတယ်တွေး ခြင်ထောင်ကိုမပြီး ခေါင်းကိုထွက်လိုက်ရာ. . . “အမျှ အမျှ အမျှ၊ နောင် ကလွမ် ဒေါင်”
'600'
ဘုရားလူကြီးရဲ့ ကြေးစည်ရိုက်တံတင်းပုတ်ကလေးက အရိုးကနေ ်ပြီး နဖူးတည့်တည့်မှန်သွားတယ်။ သူတင်းသွားတယ်။ “အဟီး... ပြန်ပေးနော်... ဒီမှာသုံးခါမပြည့်သေးဘူး” ကုသိုလ်ရေးမို့ ဘုကလေးကိုဘုရားလူကြီးကိုပြန်ပေးကာ မျက် င်းတထိုးထိုးနဲ့ ထသွားတော့တာ။ ဗလကြီးက ပိတ်တုံးကိုဒေါက်ပေါ်ပြန် ရင်း မင်းမင်းစိုးကို . . .
ငါးခါလောက် လာမပါလား'
မင်းမင်းစိုးက ခေါင်းရမ်းတယ်။
“ငါမနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး တော်ကြာပိတ်ပိသေတယ် ကြားနေရဦးမယ်၊
ဆန်မထမ်းတာ ကောင်းတယ်”
www.burmassic.com
“မင်းကွာ ကျားကိုးကောင်စားတောင် မကုန်တဲ့ခန္ဓာကိုယ် ်ပြီ ကြည့်ထား ငါသုံးခါလောက်မပြမယ်”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 86.920606 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 51 |
________________
www.burmeseclassic.com
မှင်စာဏ ဂစ်တာကိုချပြီးအင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ရာ အပြိုင်းပြိုင်းထ တဲ့ နံရိုးတွေကို အစီအရီတွေ့လိုက်ရတယ်။ ပြီး ... ခါးကိုဘယ်ညာတေ ပြီးချိုးလိုက်သေးတယ်။
“ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါကွာ မင်းနံရိုးတွေငါ့ကိုကျွတ်မှန်ပါဦးမယ်..
သာသာလုပ်
ည်ဝေ့လည်
“ဗလကြီး မင်းပါးမှာဝက်ခြံမှည့်နေတယ်” “ဟေ.. ဟုတ်လား... မှန်းစမ်း
ကိုယ်တစ်ပိုင်းပေါ်တဲ့မှန်ရှေ့သွားပြီး ပါးကိုမကြည့်ဘဲ ဘယ် ဆက်မောင်းကို ညှစ်ကြည့်လိုက်၊ ညာလက်မောင်းကို မကြည့်လိုက်နဲ့ ကာယဗလမောင်ကိုယ် ဟန်ပြသလိုလုပ်နေတယ်။မင်းမင်းစိုးတို့နှစ်ယောက် အတော့ မြင်ပြင်းကတ်နေတော့တာ။ တော်တော်ကြာမှ ပါးက ဝက်ခြံကို
မင်းမင်းစိုးကခနဲ့ပေမယ့် မှင်စာကဂရုမစိုက်ဟန်နဲ့ ခါးတောင်း ကျိုက်လိုက်ရာ ဖယောင်းတိုင်သာသာပဲရှိတဲ့ ပေါင်နဲ့ခြေသလုံးကိုတွေ့လိုက်ပြီး.. ပြန်တယ်။
“ဒီအဆင်နဲ့ ဒီအဆင် ကြွက်နဲ့တူတာဆိုလို့ နှုတ်သီးတောင်မတွေ့ ဘူး၊ နံရိုးဗလနဲ့ မင်းက ဒီဝိတ်တုံးကြီးကိုမဦးမယ် ဟုတ်လား” ဘုရားလူကြီးက မယုံမကြည်နဲ့မေးတော့ မှင်စာက.. “လူမှာရီ ဤမှာစိုလိမ်ဆိုတာ ကြားဖူးတယ်မဟုတ်လား၊ မင်းတို တင်မျိုးနှစ်ကောင်ပေးလို့ရတယ်” လို့ထိမတင်ဟန်နဲ့ပြောတယ်။ သွေးကတော့ မြန်မာပီသတယ်။ ခပ်တည်တည်နဲ့ စိတ်တုံးအောက်ပက်လက်သွားလှန်ရင်း အိကီးထုတ်၊ သေးတာကို ကြည့်ရင်း ..
“သီးလည်းထွက်ကုန်ပါဦးမယ်ကွာ”
မင်းမင်းစိုးက ခန့်တယ်။ ဒါပေမဲ့ဂရုမစိုက်ဘဲ မှင်စာကပြောတယ်။
“ဗလကြီး... ဒီထက်ကြီးတဲ့ဝိတ်တုံးရှိသေးလား”
“မရှိတော့ဘူး”
“မရှိတော့ရင် မမတော့ဘူးကွာ”
ရုပ်တည်နဲ့ထွက်သွားတဲ့ မှင်စာကိုကြည့်ပြီး ဘုရားလူကြီးတို့
သုံးယောက် ရယ်လိုက်ကြတယ်။ မင်းမင်းစိုးက ဗလကြီးပါးကိုကြည့်ပြီးပြော
တယ်။
စိုးလေပြည့်စာပေ
G3RIU)...
ညှစ်လိုက်ဦးမယ်... အိမ်
ဆို.... ကိသွင်းပြီး လက်နှစ်ဘက်နဲ့ညှစ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ဗလကြီး တွေ့သာ အမြှောင်းလိုက်ထနေပြီး အားကမရှိ။ မျက်နှာကြီးရဲပြီး ကြွက်သား တွေသာ ကားတက်လာတယ် ဝက်ခြံက မထွက်။
ဆယ်။
ရတာကိုး”
“အား.. နာတယ်... ထွက်ဘူးဟ ́ ဘုရားလူကြီးက လက်တစ်ဘက်တည်းနဲ့ဝင်ညှစ်လိုက်မှထွက်သွား
“ဘယ်ထွက်မှာလဲကွ၊ ဝက်ခြံညှစ်ပါဆို.. ကြွက်သားတွေပဲ ညှ
“အဟီး... မှန်ထဲမှာငါ့ကြွက်ကြီးတွေက လှတာကိုတွ “ကဲ . . .အရည်မရ အဖတ်မရတာတွေလုပ်မနေနဲ့ ကျောင်းကိုသူသူ အောင်တို့နဲ့အတူသွားရအောင် လုပ်ကြ”
မင်းမင်းစိုးကပြောတော့ ဘုရားလူကြီးက စားပွဲပေါ်က နာရီကို
ကြည့်ပြီး ပြောတယ်။
ပြီပေါ့ဟ'
“မင်းစိတ်ကူးယဉ်မနေနဲ့ဖိုးပြူး နာရီကိုကြည့်”
“ရှစ်နာရီမတ်တင်းလေကွာ”
“အေး... ဒီအချိန်ဆို မင်းမအေလေးတွေက ကျောင်းကိုနောက်သွား
ရိုးထပြည့်စာပေ
www.bureclassic.com
| 85.101367 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 52 |
________________
၁၀၄
“အဲ... အဟီး... ဟုတ်သား”
www.burmeseclassic.com ချပ်များအ
“ဖိုးပြူး.. မင်း...သူသူကိုဘယ်တော့ပြောမှာလဲ” “အင်း... ငါလည်းပြောမယ်ပြောမယ်နဲ့ သူ့ရှေ့ရောက်ရင်စကား ပြောမထွက်ဘဲ အ နေတယ်”
“မင်းပဲ... ကျမ်းကျေတယ်ဆိုကွ”
“အဟီး... နောက်တာ .. ကျမ်းကကျေဆို ငါတွေ့ကတည် အဲဒီကျမ်းက ခြကိုက်ထားပြီးသား၊ မေမျိုးကိုအောင်သွယ်ခိုင်းမလားလို့ မကောင်းဘူးလား”
ဟိုနှစ်ယောက်က ဘာမှမပြောကြလို့ သူ့ဘာသာကောင်းတယ်
ပြောလိုက်တယ်လေ။
ဖိုးလပြည့်စာပေ
အခန်း(၉)
သူသူအောင်တို့ငါးယောက် ကော်ရစ်တာမှာထိုင်နေကြတယ်။ ဆိုင် တွေမှာထိုင်ရင် ပိုက်ဆံကုန်မှာစိုးလို့လေ။ နေကြာစေ့စားရင်းကနေ ဂျပ်စတင် ဘီဘာ၊ ရာဘတ်ပက်တာစန် စတဲ့ကမ္ဘာကျော်တွေအကြောင်း ပြောနေကြ တယ်။
ဂျပ်စတင်ဘီဘာအသံကပြောသလောက်မကောင်းဘဲ ရုပ်ခံလေးနဲ့ လုပ်စားနေကြောင်း၊ နောက်ရောဘတ်ပတ်တာစန့်ရဲ့ အကြည့်က ညှို့အား ကောင်းတာမဟုတ်ဘဲ ကြာကူလီကြည့်ကြည့်တာ ဘာညာနဲ့ ငြင်းခုန်နေကြ တယ်။ နောက်မှတဖြည်းဖြည်း မြန်မာသရုပ်ဆောင်တွေဘက် လှည့်လာကြ
တယ်။
“ဟဲ့ --- ဟိုမင်းသမီးက အမြဲစပ်ဖြဲဖြဲနဲ့နော်” “အင်း ... သူကစပ်ဖြဲဖြဲနေမှလှတာကိုကြည့်ပါလား
ဆိုတာတောင်စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ သူ့အစားပါးညောင်းလိုက်တာ”
“သူကမှတော်သေးတယ် ဟိုတစ်ယောက်ဆိုပိုဆိုးတယ်၊ သူ့ကိုရုဏ် လုံးလှတယ်ဆိုလို့ မျက်လုံးကို အမြဲပြူးထားကာလေ၊ငိုလည်းပြူး ပြုံးနဲ့အမြဲပြူးကြောင်ကြောင်ကြီး”
“အံမယ် ဟိုတစ်ယောက်ဆို မျက်ရည်အရမ်းလု
ဖိုးလပြည့်စာပေ
ရင်လည်း
ကား
| 84.526749 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 53 |
________________
www.burmeseclassic.com
ပြောပြီး မျက်ရည်ကတစမ်းစမ်း၊စိတ်ပျက်စရာအရမ်းကောင်း
တာပဲ”
ကြတယ်။
အတင်းတွေချနေကြတယ်။ ပြီးမှအဓိကကျတဲ့ကိစ္စတွေ ဆက်ပြော
ကျောင်းစာကိစ္စတော့ မဟုတ်။
“စန္ဒာ...နင် ဘုရားလူကြီးကို ဘယ်လိုသဘောရလဲ” သူသူအောင်ကမေးတော့ ခန္ဓာကရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ . . . “အဟင်း... ဒီလိုပါပဲ”
ဘုရားလူကြီးတစ်ယောက်ပဲ ဖြစ်ဖြစ်မြောက်မြောက် စန္ဒာကိုပိုးပြီး ကျန်လူတွေကဝေ့လည်လည်ပဲ။ မင်းမင်းစိုးကျတော့ မေမျိုးလိုလို သူသူ အောင်လိုလို၊ ဗလကြီးကျပြန်တော့ ဝါဝါလှိုင်ကိုမပြောရဲပြန်၊ ကွန်ဖြူးသန့် ကျပြန်တော့ မှုန်တေတေနဲ့ မှင်စာကျပြန်တော့ ဘယ်သူ့ကိုပိုးလို့ပိုးမှန်းမသိ။ တစ်ခါတစ်လေငါးယောက်လုံးကိုပဲ ကြောင်နေသလို၊ဘယ်သူ့ကိုဦးတည်မှန်း
မသိ
'ဝါဝါ... နင့်ကိုဗလကြီးပြောပြီးပြီလား”
“သူလား ပြောလိုက်ရင် သူ့ဗလအကြောင်းပဲ၊ ငါ့ကိုချစ်တဲ့
အကြောင်းတစ်ခွန်းမှမပါဘူး”
ဝါဝါလှိုင့်စကားကြောင့် ပြုံးလိုက်မိကြတယ်။ မေမျိုးက...
မိသူ... နင့်ကိုရော... မင်းမင်းကပြောပြီလား” မေးတော့ အူကြောင်ကြောင်ဖြစ်သွားပြီး ပြန်မေးတယ်။ “ငါ့ကိုမပြောဘူးဟ... နင့်ကိုရော
"ဟဲ့... ငါ့ကိုဘာလို့ပြောရမှာလဲ သူကနင့်ကိုကြိုက်တာ” “ဟုတ်လို့လားဟယ်... သူကနှင့်ဘေးမှာပဲ အမြဲနေတာ စိုးလပြည့်စာပေ
... alm...alm'
၁၇
မေမျိုးက ဘာပြောလို့ပြောရမယ်မသိ။ တကယ်တော့ မင်းမင်းစိုး ာ မေမျိုးကို ရိုးရိုးသားသားစိတ်ပဲရှိတာ ဒီဧကာ့သူစိတ်ထဲရိုးတဲ့ မေမျိုး ဘေးကိုပဲကပ်တယ်။
သူသူအောင်ဘေးကျတော့ မကပ်ရဲ၊ မကပ်ရဲဆို မရိုးမသား
ကြံနေတာကို။
ဖြစ်မှာ”
ပြီးတော့ မေမျိုးဆီက ပိုက်ဆံချေးရတာလွယ်လို့။ “ကဲ.. ထားပါ...ဟိုကောင်မှင်စာကရော ဘယ်သူ့ကိုလဲ” ဖြူပြာကမေးတော့ ကောင်မလေးတွေဇဝေဇဝါနဲ့ဖြစ်နေကြတယ်။ “အေး ၊ သင်းကဘယ်သူ့ကိုကြောင်နေမှန်းကို မသိတာ၊ နင့်ကိုပဲ
“နင်တို့နော်”
ဖြူပြာကမျက်စောင်းပြန်ထိုး
ရည်းစားလိုချင်နေကြတာတော့ အမှန်ပဲ။
လိုက်ကြတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်
“ဟော... ပြောရင်းဆိုရင်း သက်ဆိုးရှည်ကြဦးမယ် လာပြီ” “ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူတို့နဲ့ကင်တင်းသွားရင် ပိုက်ဆံတော့ မကုန်ဘူး
“ဟုတ်တယ်... ယောက်ျားလေးအပေါင်းအသင်း ထားရတာ ကောင်းတယ်၊ စားသောက်ဆိုင်ထိုင်ရင် မရှင်းရဘူး”
တယ်။
မေမျိုးနဲ့စန္ဒာကို ကျန်သုံးယောက်က မျက်စောင်းဝိုင်းထိုးလိုက်ကြ
သူသူအောင်က ...
www.burmeseclassic.com
“စားကြပေါ့.... နင်တို့ကျွေးတဲ့အလှည့်ကျမှ
ဘာ
ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 83.952528 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 54 |
________________
000
com
www.bmesed! င
စကားကမရှင်းတော့ မျက်လုံးပြူးသွားကြတယ်။
"ဟဲ့... ယောက်ျားလေးတွေက မိန်းကလေးတွေထက်အစားပိုကြီး တယ်လို့ပြောတာပါ တော်ကြာရှင်းစရာပိုက်ဆံမလောက်လို့ ထိုင်ငိုနေရမယ် လို့ပြောတာ”
“တော်ပါသေးရဲ့ဟယ် ... နင့်စကားကရင်တောင်ထိတ်တယ်” မင်းမင်းစိုးတို့ငါးယောက် ရုပ်တည်တွေနဲ့ ရောက်လာကြပြီး
မျက်နှာချင်းဆိုင် ကော်ရစ်တာမှာထိုင်လိုက်ကြတယ်။
လိုက်ခဲ့
ဗလကြီးက
“နင်တို့ ကင်တင်းမသွားကြဘူးလား”
မေးတော့ ဝါဝါလှိုင်ကလည်း ပြောင်ပြောင်ပဲပြောတယ်။
*ပိုက်ဆံကုန်မှာကြောက်လို့မသွားတာ”
၁၉
“ဟင့်အင်း.. ငါအခုပြောမယ့်စကားတွေက ငါ့ဘဝအတွက်အရမ်း
အရေးကြီးတဲ့စကားတွေပဲ”
“ဟွန်း... ဟုတ်လို့လား... ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်တွေပြောပြီး ဒါက်ကရလုပ်မယ်တော့ မကြံနဲ့နော်” “တကယ်...အတည်ကြီးပြောမှာ
တယ်။
မင်းမင်းစိုးက အဝေးကိုကြည့်ရင်းကနေ မေမျိုးကို စိုက်ကြည့်လိုက်
'ငါကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို ချစ်မိနေပြီဟ” မေမျိုးက တိတ်တဆိတ်နားထောင်နေတယ်။ သူ့စိတ်ထဲမှာ သူသူ
ာင်နဲ့ အောင်သွယ်ခိုင်းမယ်ထင်နေခဲ့တယ်။
“ဟုတ်တယ်... ငါသူ့ကိုချစ်တယ် .. ဒါပေမဲ့ သူ့နားရောက်ရင်
“ဟာ... ဒါဆို မပူနဲ့၊ ပိုက်ဆံတစ်ပြားမှမကုန်ဘူး၊ လာ အလိုလိုကြောက်ပြီး ပြောမထွက်တော့ဘူး”
“ကောင်းတာပေါ့” `မူတောင်မမူဘဲသွားဖို့ပြင်တော့ မင်းမင်းစိုးက . .. “မေမျိုး ငါနဲ့ခဏနေခဲ့ပါဟာ
အသနားခံလို့ မေမျိုးက သူသူအောင်ကိုကြည့်တယ်။ သူသူ အောင်က ဘာမှမဖြစ်သလိုပုံစံနဲ့ဦးဆောင်ပြီး ကင်တင်းဘက်ကိုသွားတယ်။ နှစ်ယောက်တည်းကျန်ခဲ့တော့မှ မင်းမင်းစိုးကမေမျိုးဘေးကပ်လာလို့ မေမျိုး ရင်ခုန်သွားတယ်။
“ဘာပြောမလို့လဲ.... ပိုက်ဆံချေးဦးမလို့လား”
“ဟာ... နင်ကလည်း---နှင့်နားကပ်တာနဲ့ ပိုက်ဆံချေးဖို့ချည်းပဲ ထင်နေတာပဲ”.
“မဟုတ်ဘူးလား”
ဖိုးပြည့်စာပေ
“အဲဒီတော့ ငါကပြောပေးရမယ်ဆိုပါတော့”
"ဟာ... မှန်လိုက်တာ မေမျိုးရာနဖူးတည့်တည့်ပဲ၊သူငယ်ချင်းတွေ ထဲမှာနင်တစ်ယောက်ပဲ အလိုက်သိတာ နောက်ဘဝ နင်ဒီထက်ပိုလှဦးမှာသိ အား..’အခုတောင်..ဟင်...
မင်းမင်းစိုး မေမျိုးနားကပ်ကပ်နေပေမယ့် တစ်ခါမှစေ့စေ့မကြည့် ဘူး။ အခုသူ့စကားနဲ့ သူပြောရင်းကနေ အသေအချာကြည့်ရင်း မေမျိုးအလှ ထိုမြင်သွားတယ်။
သူသူအောင်ထက်တောင် ပိုလှတယ်, ထင်နေသေးတာ။ ဒါပေ သူ... သူသူအောင်ကိုပဲ ရွေးလိုက်တယ်။
ဖိုးလပြည်စာပေ
www.burmesecla
| 84.64 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 55 |
________________
050
www.burmeseclassic.com ဆူလည်ဝေ့လည်
"စာရင်း ယားတွေအရတွက်ချက်ကြည့်တဲ့အခါ အိမ်ထောင်ပြုသ ဟာစိတ်သောကတွေကို ကာကွယ်နိုင်တယ်တဲ့၊ ပြောမယ်ဆိုစိတ်ပိုချမ်း တယ်ပေါ့ကွာ...အဟဲဟဲ”
ဘုရားလူကြီးရဲ့ဆွယ်တရားကို ကွန်ဖြူးသန့် က ဝင်ပိတ်တယ်။ “အင်း.. စိတ်ကျန်းမာရေးဆေးရုံတွေရဲ့ မှတ်တမ်းအရဆိုရင် အိမ်ထောင်ပြုခြင်းဟာ စိတ်သောကကိုပိုဖြစ်စေတယ်တဲ့” ဘုရားလူကြီးက ကွန်ဖြူးသန့် ခြေခုံကို တက်နင်းလိုက်တယ်။
“ဘာလဲကွာ”
ဒါပေမဲ့ ကွန်ဖြူးသန့်ကငြိမ်မနေဘဲထအော်လို့ ကောင်မလေးတွေက ရယ်လိုက်ကြတယ်။ မှင်စာက ဆက်ဆွယ်ပြန်တယ်။
ထားပါ... အိမ်ထောင်ပြုတယ်ဆိုတာထက် အိမ်ထောင်ဘက် ရွေးရတာပိုခက်တယ်။ ဒီအတွက်ရည်းစားထားရမယ် သဘောထားချင်း ယူလို့ရတဲ့အခါကျမှ အိမ်ထောင်ဘက်အဖြစ်စဉ်းစားရမှာ အဟဲ...ဒီအတွက် နင်တို့ရည်းစားထားကြည့်ပါလားဟင်" “သေနာ ငါတို့ဘက်လှည့်လာပြီ ကောင်မလေးတွေဆီကနေ မျက်စောင်းနဲ့ဆဲ
တယ်။
ဒါတောင် . . .
“ဟီး...ရည်းစားထားတာ ကောင်းတယ်ဟ” ဆွယ်နေသေးလို့ ဖြူပြာက ...
“ကောင်းရင် နင့်ညီမကိုထားခိုင်းပါလား မသာရဲ့” · ပြောတာတောင် မလျှော့ဘူး။
'အို....ငါ့နှမက ငယ်သေးလို့... နည်းနည်
ဘုရားလူကြီးက ဟီးခနဲရယ်ရင်းဝင်ပြောတယ်။ ဖိုးလပြည့်စာပေ
“အဲဒီအခါ ငါ့ကိုမမေ့နဲ့နော် သယ်ချင်း ́ “ဟေ့ကောင်... ငါ x x x
000
ပထမသုံးလုံးပဲအသံထွက်ပြီး နောက်စကားတွေက ပါးစပ်လှုပ်ရုံပဲ။ ဘပဲပြောပြော သူတို့ဝိုင်းကပျော်စရာကောင်းတာတော့ အမှန်ပဲ။ “ဟော... လာပါပြီ.. ဟိုနှစ်ကောင်”
ဒီအချိန်မှာပဲ မင်းမင်းစိုးနဲ့မေမျိုးရောက်လာပြီး ဝင်ထိုင်လိုက်ကြ
တယ်။ ထုံးစံအတိုင်း မေမျိုးက ကြေးအိုးတစ်ပွဲမှာတယ်။ မေမျိုးစားသမျှကို င်းမင်းစိုးက အမြဲရှင်းပေးတယ်။ သူသူအောင်စားတာကိုလည်း သူကပဲရှင်း - ရယ်။
မင်းမင်းစိုးက သူသူအောင်နဲ့မေမျိုးကို ယှဉ်ကြည့်လိုက်ပြီး ဇဝေဇဝါ
်နေတော့တာ။
"ဘယ်လိုလဲ... မင်းကိစ္စအဆင်ပြေလား”
“အေး... ပြေသလိုပဲ”
ဗလကြီးကမေးတော့ မင်းမင်းစိုးကပြန်ဖြေတယ်။ သူသူအောင်က တည်နေပြီး မေမျိုးကတော့ ကလေးလိုပဲသူများအအေးပုလင်းတွေလိုက် ဆောက်ရင်း ကြေးအိုးအလာကိုစောင့်နေတယ်။ မင်းမင်းစိုးတစ်ယောက် သာရယ်မသိတဲ့ သက်မောတစ်ခုကို ကြိတ်ပြီးချလို..မိတော့တယ်။
“ငါတို့မိန်းကလေးတွေမရှိရင် နင်တို့ယောက်ျားလေးတွေ အသက် “ရှင်နိုင်ပါဘူး ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား”
စန္ဒာက မေးတော့ ဘုရားလူကြီးက ခေါင်းကိုစက်တပ်ထားသလို သိတ်ရင်း ထောက်ခံတယ်။
ဘးခိုင်းရမယ်
သော
"ဟာ... ဟုတ်တာပေါ့... အထူးသဖြင့်နင်မရှိရင်
“သေပါလား...မသာရဲ့
ဖိုးပြည့်စာပေ
www.sic.com
| 84.683358 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 56 |
________________
၁၂
နဲ့လေ။
www.burmeseclassic.com. ချစ်မျှားရှ
စန္ဒာက သူ့စကားနဲ့သူရှက်နေပြီး ဘုရားလူကြီးကတော့ တဟီးဟီ
ကွန်ဖြူးသန့်ကဝင်ပြောတယ်။
“ငါပြောပြမယ်နော်... မိန်းမတွေဟာ ထိန်းရတာခက်ကြောင်း ပေါ့။ လူတစ်ယောက်က ဌာနတစ်ခုမှာအလုပ်သွားလျှောက်တော့ လူကြီးက မေးတယ် ... ဘာလုပ်လဲပေါ့... သူကဆပ်ကပ်ထဲမှာ ကျားတို့ဆင်တို့ထိ ပါတယ်ဆိုတော့ ဒါဆိုနီးစပ်တယ်ဆိုပြီး ချက်ချင်းအလုပ်ရသွားတယ်” “ဟုတ်လား.... ဘာအလုပ်လဲ
“စိတ်ကျန်းမာရေးဆေးရုံက မိန်းမဆောင်ကို အုပ်ချုပ်ရတာလေ “ဟ . . အဲဒါနဲ့ မိန်းမတွေကို ထိန်းရခက်တာနဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ” မှင်စာကမေးတော့ ကွန်ဖြူးသန့် က ..
“ဟ ... ဒါလေးတောင်မသိဘူးလား မိန်းမတွေဟာ ကျားတွေဆ တွေထက်ပိုဆိုးလို ့ပေါ့”
“ဘာ...သေနာကြီး”
အပြောကကောင်းတော့ ကောင်မလေးတွေဆီက ဆဲသံတွေ ပြိုင်ပြီး ထွက်လာတော့တာ။
ဒီညတော့ဝိုင်းစဖို့စကားဘယ်သူမှမစကြတော့ဘဲ ငါးယောက်သား ထိုင်နေကြတယ်။ မှင်စာနဲ့ ကွန်ဖြူးသန့်က အရင်အတိုင်းရှိကြပေမယ့် ချစ်စိတ် တွေကိုယ်စီရှိနေကြတဲ့ မင်းမင်းစိုးတို့သုံးယောက်ကတော့ ရင်ထဲမှာဟာတ် ဟာတာနဲ့တစ်ခုခုလိုနေတယ်။
အဲဒီတစ်ခုခုက ထမင်းစားချင်သလိုလို ရေသောက်ချင်သလိုလို ဖိုးလပြည့်စာပေ
၁၃
ကြီး။ ဒါပေမဲ့ ထမင်းစားချင်တာလည်း မဟုတ်သလို ရေသောက်ချင်တာ လည်းမဟုတ်ဘဲ ကိုယ်စီကျိတ်ကြံနေကြတဲ့ကောင်မလေးတွေဆီ စိတ်ရောက် နေခြင်းသာ။
ညရဲ့ဘုရင်လမင်းတစ်ခြမ်းပဲ့ကိုကြည့်လို့ မင်းမင်းစိုးစိတ်ကူးယဉ်နေ
မိတယ်။ အခုအချိန်ဖြစ်နိုင်မယ်ဆိုရင် မြင်နေရတဲ့သစ်ပင်ထိပ်ဖျားကနေတစ် ဆင့်တိမ်တွေပေါ်ခုန်တက်မည်။ နောက်...သူသူအောင်ကိုပါမရမကခေါ်တင် ပြီးတိမ်တွေစီးကြမည်။ တိမ်တွေပေါ်ကနေတဆင့် ကြယ်တွေကိုခူးဆော့ကြ မည်။
ဗီးနပ်ကြယ်ပွင့်လေးကိုခူးပြီး သူသူအောင်ရဲ့ဆံနွယ်လေးတွေကြား ထဲအဝါရောင်နှင်းဆီတစ်ပွင့်လို ပန်ဆင်ပေးမည်။ သူသူအောင်က သူ့ကိုချစ် ရည်ညွှန်းတဲ့ မျက်ဝန်းတွေနဲ့ကြည့်ကာပြုံးမည်။
နောက်ဆုံးသူတို့နှစ်ယောက် ကောက်ကွေးနေတဲ့လတစ်ခြမ်းပဲ့ပေါ် တက်ထိုင်ရင်း ချစ်စကားတွေ တီတီတာတာပြောနေကြတော့တယ်။ သူ့အ တွက် အရမ်းအရမ်းကိုချိုမြိန်စေတဲ့စိတ်ကူး၊ မြိန်တယ်၊ ကောင်းတယ်။ အရသာရှိတယ်။
အတွေးတွေဟာ သူ့မျက်နှာကြီးကိုပြုံးစေတယ်။ “မခံနိုင်တော့ဘူးကွ.. ငါမခံနိုင်တော့ဘူးနော်' "ဟဲ့ . . . ပလုတ်တုတ်... ချိုးရုပ်... ဖိုးတုတ်'
́ ဗလကြီးရဲ့ မခံချိမခံသာအသံကြီးက သူ့ဖီးလ်ကိုပျက်စေပြီးလန့် သွားတယ်။ သူတင်းပြီးကြည့်လိုက်တော့ ဗလကြီးကိုမဲ့မဲ့ကြီးတွေ့ရပြီး ဘုရားလူကြီးကို ကြောင်ကြောင်ကြီးတွေ့လိုက်ရတယ်။
“မင်းအမြီးကို ဘယ်သူကတက်နင်းထားလို့လဲကွ “ဝါဝါလှိုင်ပေါ့”
www.eseclassic.com
သူ့ရဲ့အမေးကို ဗလကြီးကတည့်တည့်ဖြေပြီး ဖိုးလပြည့်စာပေ
လေမှိုင်းသွား
| 87.338858 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 57 |
________________
www.burmeseclassic.com ချပ်များရှင်
တယ်။ ရောက်...ညောင်နာနာအသံက လူကောင်ကြီးနဲ့မလိုက်အောင်ပြော
တယ်။
“ဝါဝါလှိုင်ဆိုတဲ့ အလှပဂေးလေးက ငါ့ရဲ့နှလုံးသားအပြီးကိုတက် နင်းထားခဲ့တာ အခုဆိုငါလှုပ်မရရှားမရဖြစ်နေပြီကွာ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ “ဟင်..ဝါဝါလှိုင်က ဂေးကြီးလား... ဒါဆို...”
“ဘာကွ ဟေ့ကောင် -ဂေးမဟုတ်ဘူး..ပဂေးကွ အလှပဂေး၊ မင်းရဲ့သူသူအောင်သားကြီး'
ဗလကြီးက မင်းမင်းစိုးကိုပြန်ခွပ်တယ်။ဘုရားလူကြီးကတော့ သူ့ ကောင်မလေး စန္ဒာ့ကိုဂေးလို့မပြောတော့ တဟိဟိနဲ့ သဘောကျနေတယ်။ ဒါပေမဲ့ မင်းမင်းစိုး ဆက်ပြောတဲ့စကားကြားပြီး ပဲ့သွားတယ်။
“အေး..ဒါဆို သူတို့နှစ်ယောက်တည်းတော့မဖြစ်နိုင်ဘူး စန္ဒာတို့ ပြာတို့တစ်ဖွဲ့လုံးဖြစ်မယ်”
“ဟာကွာ တော်၊ မင်းတို့ကောင်မလေးတွေဖြစ်ချင်ရာဖြစ် ငါ့စာမပါရင်ပြီးရော ကျန်တဲ့လူတွေဖြစ်ပစေ”
“အေး ... ကျန်တဲ့လေးယောက်လုံးဂေးဆိုရင် မင်းစန္ဒာသေပြီ” *upo... coming...co$*
သုံးယောက်တည်းနဲ့ စကားက လမ်းကြောင်းမတည့်။ ဟိုဖဲ့ဆင်း ဒီဖဲ့ဆင်းနဲ့ ရောက်ချင်ရာရောက်ကုန်ကြတယ်။
“မင်းတို့နှစ်ကောင်လုပ်တာနဲ့ ငါ့စကားလွဲကုန်ပြီ၊ ငါဝါဝါ့ကိုအရမ်း
သတိရတာပဲ၊ အဲဒါဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဟင်”
ဗလကြီးကမေးတော့ မင်းမင်းစိုးက ဝရန်တာလက်ရန်းကို လက်
ထောက်ရင်း မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။
“လုပ်စရာက တစ်ခုပဲရှိတယ်” “ဘာလဲဟင်
ဖိုးလပြည့်စာပေ
“ထလိုက်
မင်းမင်းစိုးကပြောလို့ ဗလကြီးကထရပ်တယ်။ “အောက်ကိုကြည့်လိုက်”
*
“အောက်ကိုကြည့်တော့ ကွန်ကရစ်အခင်းကိုမြင်တာပေါ့ “ပြီးတော့ အမြင့်ကိုတွက်”
“အေး... ဆယ်ပေတော့ ကျော်မှာပေါ့ “ဒီပေါ်ကခုန်ချရင် သေနိုင်လား” “အင်း... ခေါင်းနဲ့ကျရင်တော့ သေနိုင်တယ်” “သေချာလား”
“ဘာလဲ.. မင်းစမ်းသပ်မလို့လား ဇိုးပြူး၊' မင်းမင်းစိုးက မေးကိုလက်နဲ့ပွတ်ရင်းပြောတယ်။ “မင်းစောစောကမေးတာ ဘာလုပ်ရမလဲဆို “ဟ... အဲဒါနဲ့ဘာဆိုင်လဲ”
ရွာ
“ဆိုင်တာပေါ့... မင်းဒီပေါ်ကခုန်ချလိုက်...အေး... ခေါင်းနဲ့တော့ ကျပါစေ ဒါဆိုမင်းသေပြီ၊ မင်းသေရင်ဘာမှလုပ်စရာမလိုတော့သလို ဘာမှ လည်းမခံစားရတော့ဘူးပေါ့”
“ဟာကွာ....”
ဗလကြီး ပြန်ပျော့ကျသွားတယ်။ ဘုရားလူကြီးက ..
"ဟုတ်တယ်ဖိုးပြူးရဲ့ ငါလည်း စာကိုသတိရနေတယ်၊ မင်းရာ
သူသူအောင်ကို သတိမရဘူးလား
မေးတော့ မင်းမင်းစိုးကပြုံးတယ်။
mineclassic.com
“သတိဆိုတာ ရတိုင်းကောင်းတယ်များ “ဒါဆို မင်းကမရဘူးပေါ့'
ဖိုးလပြည့်စာပေ
ကုလား
| 83.246073 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 58 |
________________
www.burmeseclassic.com ချစ်မျှားရှင်
အဟီး ရတာပေါ့... ဒါပေမဲ့ ငါသတိရတာက ကြည်နူးစရာ ကောင်းတယ်၊ မင်းတို့လိုစိတ်မညစ်ရဘူး ဒါပေမဲ့ငါ့မှာအကြံရှိတယ်” “ဘာအကြံလဲ”
တယ်။
“အင်း... ငါတို့ရဲ့ A.C,G အကွက်ကြီးကို သုံးရတော့မယ်” စကားဆုံးတော့ သုံးယောက်သား မှင်စာကိုကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်ကြ
ဖိုးလပြည့်ကပေ
အခန်း(၁ဝ)
သူသူအောင်က ဝရန်တာထွက်ထိုင်နေပြီး တစ်ခုခုကိုတွေးနေတယ်။ ပါဝါလှိုင်၊ မေမျိုးနဲ့စန္ဒာက် စကားပြောနေကြပြီး၊ ဖြူပြာကအိပ်ဖို့ပြင်နေတယ်။ တင်ငါးလုံးကို တစ်ဆက်တည်းဆက်ထားကြတယ်။ဟိုလူ့နေရာ ဒီလူ့နေရာ လို့တိတိကျကျဲမရှိ၊ ဦးတဲ့လူက အလယ်ကိုဝင်အိပ်ကြတာ။ ဒါကြောင့် အပြာက အလယ်မှာနေရာဝင်ယူထားတာလေ။
“ငါတို့စာအုပ်တွေ ရုပ်ရှင်တွေထဲမှာကြည့်ရတာ အဆောင်သူတွေရှိ ရှင်ကောင်လေးတွေက ဂစ်တာလာတီးကြ၊ ပျော်ကြရွှင်ကြနဲ့ ငါတို့အဆောင် ဆူတော့ဘယ်နာမှဂစ်တာလာမတီးကြပါလား” အမျိုးကပြောတော့ စန္ဒာက “
"အဲဒါ.. အရင့်အရင် ငါတို့ရဲ့ ... ဘယ်လိုခေါ်မလဲ ဘိုးဘေး အီဘင်တွေ လက်ထက်ကဟဲ့၊ ဒီဘက် ငါတို့လက်ထက်မှာတော့ ဂစ်တာ တီးကြတော့ဘူး”
ပြောတော့ ဝါဝါလှိုင်က မေးတယ်။
“ဘာတီးလဲ”
“ဒန်အိုးဖုံး... အဲလေ...ဟုတ်ပါဘူး...DJ ဖိုးပြည့်စားဝေ
meseclassic.co
တာဟဲ့---
| 81.737414 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 59 |
________________
300
www.burmeseclassic.com
ဂစ်တာကခေတ်မရှိတော့ဘူး၊ .ဟင်းဟင်း... မေမျိုး..နင်နဲ့မင်းမင်
ဘယ်လိုလဲ
*D.J လိုပွတ်...အဲလေ... နှင့်စကားက ဘာလဲ
“အေးလေ.. သူသူအောင်က သူ့အပေါ်ဒါလောက်ကောင်းနေတာ ပြောစရာရှိ ဘွင်းဘွင်းပေါ့၊ ဘာမှကြားခံနယ်တွေ သုံးစရာမလိုဝါဘူး “ဟဲ့.. အဲဒါတော့ သူတို့ကိစ္စ...ငါပြောတာက ငါ့ကိစ္စ...ထုံတာ
စန္ဒာက ရောသောဖောသောမေးလို့ မေမျိုးက အူကြောင်ကြောင့်ဆ ုံတာနင်တို့ကိစ္စ..မိသူ - ..အဲဒီကိစ္စကို နင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ'
ဖြစ်သွားတယ်။ ဝါဝါလှိုင်က မေမျိုးရဲ့ စကားအမှားကို အားရပါးရ
လိုက်သေးတယ်။ ပြီးမှ... သူသူအောင်ကို မသိမသာ မေးငေါ့ပြောတတ်
မေမျိုးက တစ်လက်စတည်း သူသူအောင်ကိုမေးတယ်။ “အဲ..ဘယ်ကိစ္စလဲ ..နှင့်ကိစ္စတွေကများလွန်းတော့ ဘယ်ကိစ္စ
“ပြောလို့ကြားရတဲ့စကားတွေအရ မင်းမင်းစိုးကသူသူအောင်းဖို့မေးလို့ မေးမှန်းမသိဘူး
လိုက်နေသလိုလိုလေ နင်လည်းသိတာပဲ” "အင်းလေ.. အဲဒါဘာဖြစ်လို့လဲ”
“ဟဲ့ . . . ဘာဖြစ်ရမှာလဲ
အခု အဲဒီချက်ပြူးက နှင့်ဘေး
“ဪ...၊ မင်းမင်းစိုးက နင့်ကိုကြိုက်လို့တဲ့”
“ကြိုက်တာပဲ ကြိုက်ပေါ့”
'သော..ဒါဆိုနင်ကလည်း လက်ခံတယ်ပေါ့...ဒါဆိုငါ ပလပ်စ်
သံလိုက်လိုရော တောက်တဲ့လိုပါ ကပ်နေတာကို ဒီတော့မိသူစိတ်ထဲ ၃၀.၆)ပြလိုက်တော့မယ်နော်
ကောင်းမှာလဲ”
သူသူအောင်က တင်းသွားတယ်။
မျိုးကဘာမှမပြောဘဲပြုံးနေတယ်။ သူစဉ်းစားနေတာကတစ် “ဟဲ့ .. နှင့်ဘာသာ ပလပ်စ်ပြပြ မိုင်းနပ်စ်ပြပြ ငါကနွဲ့ပြောနေ သူသူအောင်ကိုအောင်သွယ်ခိုင်းတဲ့ကိစ္စပြောရင် ကောင်းမကောင်း။ မိဘူး။ သူငါ့ကိုကြိုက်ရင် ကိုယ်တိုင်လာပြောလို့ပြောလိုက် နင်လည်း က မင်းမင်းစိုးကိုငြင်းမယ့်ပုံမပေါ်။ ဘာမှကြားကားလုပ်ပေးစရာမလိုပါဘူး၊ ပြီးတော့... တစ်ခါတည်း
“ငါ့ဘေးကို မင်းမင်းကပ်တာ အကြောင်းရှိလို့ပေါ့ဟဲ့” အဖြေပေးရလောက်အောင်လည်း ငါက သူ့ကိုငမ်းငမ်းတက်ဖြစ်နေတာမှ မေမျိုးကပြောတော့ မိုးပေါ်ကိုမော့ကြည့်ရင်း ဘာတွေတွေးနေတာမဟုတ်ဘဲ”
မသိတဲ့ သူသူအောင်ကပါ လှည့်ကြည့်တယ်။ ဝါဝါလှိုင်က မေးတ
“ပြောစမ်းပါဦး”
“ဪ... ဘာကိစ္စရှိရမှာလဲ ချစ်ရေးချစ်ရာကိစ္စပေါ့၊သူက ၁၇၇
အောင်ကိုကြိုက်လို့ ငါ့ကိုပြောခိုင်းတာ
မေမျိုးက အမှန်အတိုင်းပြောပေမယ့် ကျန်သုံးယောက်ကမယိုင်
စန္ဒာက ပြောပြန်တယ်။
“မဖြစ်နိုင်ဘူးမေမျိုး... ါတို့ကိုကလေးတွေမှတ်ပြီး လာပြီးမ ဖိုးလပြည့်စာပေ
'ဟုတ်တယ် မိသူ... မူသာမူ
ဝါဝါလှိုင်ကပြောတော့ သူသူအောင်ကမော်မော်လေးပြုံးတယ်။ “ဒါပေါ့... မူရမှာအာ... ဟဲ့... မိဝါရဲ့ ငါက မူနေတာ
ဟုတ်ဘူး တကယ်မကြိုက်တာ”
ရုံပဲမူလေ
“ဟုတ်လို့လား မိသူရယ်၊ အရမ်းလည်းမူမကောင်းဘူးနော်၊
www.meseciss
စန္ဒာကလည်း ဝင်ပြောတယ်။ သူသူအောင်လည် ဇိုးလပြည့်ကပေ
က်ပိုင်
| 84.110855 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 60 |
________________
၁၂၀
www.burtsseclassics.com
တယ်ဆိုတာ အချင်းချင်းသိပြီးသားတွေပဲ။ မေမျိုးက ရုပ်တည်နေတဲ့ ၁၀ အောင်ကို ပြောတယ်။ တကယ်တော့ သူသူအောင်က ရှက်လို့ မူနေခြင်
အ
“ကဲပါ မိသူရယ်... ဒီတစ်ခါတော့ မူလိုက်ဦးနော်၊ နောက်တစ်
ဆို ငါပလပ်စ်ပြလိုက်မယ်သိလား”
"အို... နင့်ကို ငါပြောပြီးပြီ ကိုယ်တိုင်လာမပြောဘဲ လက်မခံ ဘူးနော်... ဟွန်း”
“အေး ... ဒါတော့ဟုတ်တယ် ... ယောက်ျားပီပီရည်းစ တော့ပြောသင့်တာပေါ့ အခုမတော့ သင်းကအကြံကြီးကြီးနဲ့ဟဲ့” စန္ဒာကပြောတော့ ကျန်ကောင်မလေးတွေ စိတ်ဝင်စားသွား
တယ်။
ဘယ်လိုကြီးတာလဲ”
“ဟုတ်တယ်လေ...သင်းကကြွက်ပျင်း... မေမျိုး ပြောပေးကို
၁၂၃
ပြီးမှ... သံပြိုင်ရယ်လိုက်ကြတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ အဆောင်ခြံစည်းရိုးရှေ့မှာ ဂစ်တာကိုင်ထားတဲ့လူငါး
သာက်ကို တွေ့လိုက်ရတယ်။
“ဟယ်...ဟိုမှာ...ဟိုမှာ...အဟီး ဂစ်တာလာတီးတယ်တော်... က်စရာကြီး . . . ဟယ်.. ဗလကြီးတို့ဟဲ့”
အတင်းကာရောကြီးကို ဝမ်းသာအယ်လဲဖြစ်သွားတဲ့ ဝါဝါလှိုင်ကို သုံးယောက်က မျက်စောင်းဝိုင်းထိုးလိုက်ကြတယ်။ “ဟဲ့ ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ဒါလောက်နန့် နေတာလဲ” “အေးလေ... ကောင်မ တော်တော်ဖြစ်နေတယ်...ဟုတ်လား ဝိုင်းဟောက်လိုက်မှ မျက်နှာငယ်နဲ့ပြန်ငြိမ်သွားတယ်။ မင်းမင်းစိုးတို့ ယောက်က ခြံပြင်အုတ်ခုံမှာနေရာအသေအချာယူတယ်။မှင်စာရဲတဒေါင် ဒေါင် တဒင်ဒင်ကြိုးညိုသံနဲ့အတူ ဘုရားလူကြီးရဲ့ အသံပြဲကြီးပေါ်လာတယ်။ “အဟမ်း... ဟုတ်ကဲ့.. အများပြည်သူအနားယူနေကြတဲ့ တနည်း
သမယမှာ
အဆင်ပြေသွားရင် သူကသာသာလေးပဲ... သူ့စိတ်ထဲမှာအဆင်ပြေမပြေးသားဖြင့်ပြောရရင် မင်္ဂလာအပေါင်းခညောင်းနေတဲ့ ဒီလိုညချမ်းအချိန်အခါ ကြိုမသိလို့ ကိုယ်တိုင်လာမပြောတာလေ မပြေရင်ပါးအချခံရမယ် • အခုမေမျိုးကိုတီးခေါက်ခိုင်းလိုက်လို့ သူ့ဘက်ပါမှဝင်လာမှာဟဲ့” " အေး.. နင်ပြောတာဖြစ်နိုင်တယ်...မိသူ...နင်တင်းတင်းနေယင်ဘူးလားဟ”
...အရမ်းရောရင်ပေါတယ်”
“ဟုတ်တယ်.. နင့်ကိုသူကိုယ်တိုင် Propost လုပ်မှပျော့ချင်ပျော့ “ဟုတ်တယ်.... လောလောဆယ် နင်တို့ပြောသလို ငါတင်း မယ်၊ သင်းကငါ့ကို ချောင်ချောင်လေးရမယ်ထင်နေတာ... ကျပ်ကြောင်းဖြင့်
သေးတာပေါ့
“အေး.. နင်ကျပ်ကြောင်းပြလိုက်စမ်းဘာ” ဝါဝါလှိုင်စကားအဆုံးမှာ ခဏငြိမ်နေကြသေးတယ်။
ဖိုးလပြည့်စာပေ
“ဘုရားလူကြီးကတော့ လုပ်ပြီ၊ မင်းရဲ့ ဘုရားလူကြီးလေကိုမပြင်
ဗလကြီးရဲ့စကားကို မကြားချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဘုရားလူကြီးက
သူ့စကားကိုဆက်တယ်။
“ကျွန်တော်များ..ခံစားချက်ကိုဖွင့်အံကြမယ့် သူတစ်စုရဲ့သဒ္ဒအသံ ကြောင့်စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်ကြမယ်ဆိုရင် ..မေတ္တာတရားရှေ တော့ခွင့်လွှတ်သည်းခံကာ နားဆင်ပေးကြပါလို့ ပဏာမ “နှင့်တကွအနူးအညွှတ် တောင်းဆိုအပ်ပါတယ်ခင်ဗျာ အဆောင်သူတွေက ဘယ်သူမှမအိပ်ကြသေးပါ။ ဖိုးလပြည့်စာပေ
www.sic.com
ပ်စုအသံ
| 84.723481 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 61 |
________________
၁၂၂
www.burmeseclassic.com ့လည်ဝေ့လည်
ကြောင့်ဝရန်တာဆီရောက်သူရောက်၊ ပြတင်းပေါက်ကကြည့်သူကြည့်နဲ့ ဝင်စားကုန်ကြတယ်။ ဘုရားလူကြီးရဲ့ပဏာမဆိုတဲ့စကားအရှည်ကြီးအဖွဲ့ မှာ ခပ်လောင်လောင်ကျောင်းသူတစ်စုထံမှ အသံထွက်လာတယ်။ “ဘာလဲ.. ဆေးရောင်းမလို့လား၊ ကျွန်မတို့ အဆောင်သူ ကျန်းမာရေးကောင်းကြပါတယ်၊ မဝယ်သေးပါဘူးရှင့်” ကွန်ဖြူးသန့် ကလည်း . . .
"ဟုတ်တယ်....မင်းဟာကလဲ.မြို့ပတ်ရထားပေါ်ဆေးရောင်း
အော်နေသလိုပဲ
“မင်းဘာသိလို့လဲ၊ ကိုယ်ပြောချင်တဲ့ အဓိကအကြောင်းအရား တိုက်ရိုက်မပြောဘဲ ဒီလိုခြေဆင်းလေးပျိုးတော့ လူစိတ်ဝင်စားတာပေါ့ကွ ယဉ်ကျေးတဲ့စကားလုံးအသုံးအနှုန်းနဲ့ဆိုတော့ နားထောင်သူရဲ့စိတ်ကို ညွှတ်
၁၉
“ဘာလဲ.. ဖဲကြွေးတွေများလို့ ရင်ပူနေတာလား” အဆောင်သူတွေထံမှ အသံထွက်လာလို့ ဘုရားလူကြီးမျက်နှာရှုံ့မဲ့
တယ်။
“ဟေ့ကောင်...မင်းလျှာကြောရှည်နေတာ လိုရင်းကိုမရောက်တော့
“အေးလေ..ငါတို့သီချင်းမဆိုရဘဲ မိုးလင်းတော့မယ်”
မှင်စာတို့ကပါ ဝိုင်းဟောက်တော့မှ...
“ဟုတ်ကဲ့...ဒီလိုပါပဲ...အကြွေးထူတာကတော့ ထုံးစံလိုဖြစ်နေလို့
ရထူနေပါပြီ၊ အခု---ကျွန်တော်တို့ရင်ထဲက ခံစားချက်တွေနဲ့ထပ်တူကျ ဒီကအဆောင်သူတွေကို မျှဝေခံစားနိုင်အောင်လို့ ကျွန်တော်တို့ရောက်
ရဲ့ခံစားချက်တွေကို “လွှတ်”ချင်တာပါ၊ ဒါပေမဲ့...”
စေတာပေါ့၊ ဒါမျိုးကို ပဋိသန္ဓေရစကားလို့ခေါ်တယ်... မှတ်ထားခဲ့ကြတာပါ။ တကယ်တော့... ကျွန်တော်တို့က D.J ပွတ်ပြီး ကျွန်တော် “ခွေးကောင်-ကောင်မလေးတွေရှေ့မှာမှ ဒီစကားကိုမှားရသလ ဘာဟ...ငါ နားရင်းတီးလိုက်ရမကောင်းရှိ
မယ်'
ဗလကြီးက လက်ရွယ်တုန်းရှိသေးတယ်၊ ကွန်ဖြူးသန့်က နားရဲ တီးပြီးနေပြီ။ ကောင်မလေးတွေထံက ရယ်သံတစ်ခစ်ခစ်ထွက်လာပေမယ့်. ဘုရားလူကြီးက ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ သူ့စကားကိုဆက်ပြန်တယ်။
“ဟုတ်ကဲ့... လူတိုင်းလူတိုင်းရဲ့ရင်ထဲမှာ ခံစားချက်ကိုယ်စီရှိကြ
'ဟေ့ကောင်...ဘုရားလူကြီး ́
ဗလကြီးရဲ့အသံကျယ်ကျယ်နဲ့အတူ လက်သီးအကြီးကြီးမျက်နှာနား ရောက်လာတော့မှပဲ ဘုရားလူကြီး သူ့စကားကိုအဆုံးသတ်နိုင်ရှာတယ်။ “အဲ.... DJ စက်ကမဝယ်နိုင်သေးလို့၊ လောလောဆယ်ရှိရှိသမျှ ်တာစုတ်လေးတစ်လက်နဲ့ပဲ...ကဲ ဂစ်တာဆရာ ကိုမှင်စာရေ..စလိုက် သို့လားဗျာ”
ဘုရားလူကြီးရဲ့ ပဏာမမိတ်ဆက်စကားရှည်ကြီး အဆုံးမှာပဲ
ပါတယ်။ဒီလိုပါပဲ...ကျွန်တော်တို့မှာလဲ ဟောဒီရင်ဘတ်ကြီးနဲ့အပြည့်အသုံးဆောင်သူတွေရဲ့ ရယ်သံနဲ့အတူ မှင်စာရဲ့ဂစ်တာသံပေါ်လာတယ်။ ဂစ်တာ
- ဗုန်း ... ဗုန်း . . .
(ဘုရားလူကြီးက သူ့ရင်ဘတ်ကိုပုတ်...ပုတ်ပြလို့ ထွက်လာတဲ့အသံပါ •••ပွင့်အံထွက်ကျလာတော့မယ့် ခံစားချက်တွေရှိနေပါတယ်”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
ကတော့ ထုံးစံအတိုင်း A,C,G အကွက်တွေပါပဲ။ “အချစ်ဆိုတာကောင်းကင်က ငှက်တစ်ကောင်လိုပဲ
ပျံသန်းမှအဓိပ္ပာယ်တွေရှိတယ် - က်သန်းလာခဲ့ရတဲ့
xxx
ဖိုးလပြည့်စာပေ
သို့ပေမယ့်
xxx
www.bussic.com
***
| 85.04386 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 62 |
________________
၁၄
www.burmeseclassic.com ချစ်များရ
သီချင်းဆိုသံတွေက တစ်ယောက်တစ်မျိုးနဲ့ ကပေါက်တိကပေါ ချာထွက်လာတယ်။ ဂစ်တာတီးသူကလည်း သူတီးတတ်တာပဲတီးနေပေ ဂစ်တာသံကတခြား၊ ဆိုသံတွေကတခြား တော်တော်နားဝင်ပီယံဖြစ်နေ
ပေါ့။
ဒါပေမဲ့ ...သီဆိုတီးခတ်သူတွေက တတ်သမျှမှတ်သမျှနဲ့ ကြိုးမာန်တက်ဖျော်ဖြေပေးနေကြတာမို့ နားဆင်သူတွေကလည်းသည်းခံ နားထောင်ပေးကြတယ်။ဖျော်ဖြေသူနဲ့နားဆင်သူများ ဟာမိုနီဖြစ်လိုက်ကြသ မှာ ညည့်အတော်နက်သွားတော့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ပဲ
သူသူအောင်အိပ်နေရာကနေ မျက်နှာပူသလိုလိုဖြစ်လာလို့မျက် ဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ အလင်းရောင်ကစူးခနဲ့ဝင်လာလို့ မျက်လုံး မှိတ်လိုက်ပြီး ပြန်မှိန်းတယ်။ ညကသီချင်းသံတွေကို နားထဲပြန်ကြားရင် လိုက်တယ်။ ကြည်နူးလာသလိုလိုတောင် ဖြစ်မိသေး။
နောက်မှပြုံးနေတဲ့မျက်နှာ ပြူးပြူးပျာပျာနဲ့ဖြစ်သွားပြီး လူက ထိုင်လျှက်သား။ ဘေးကိုဝေ့ကြည့်လိုက်တော့ ကျန်လေးယောက်လည်း ကြသေးပါ။ဒီနေ့သူသူအောင်အိုးသူကြီးမို့ နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့... ခွဲ။ နေမျက်နှာထိုးမှ နိုးတယ်။
“ဟယ်.. သွားပြီတော့”
သူစိတ်ညစ်သွားတယ်။ ဒီအချိန်မှထပြီး ချက်ပြုတ်ရင်မမီ သေချာတာကတော့ ဒီနေ့မယှက်စာနဲ့နေ့လည်စာကို ဝယ်ကျွေးရပြီး၊ ကလည်း ကုလားသေ တရုတ်မောနဲ့ ဗမာလိုဟောက်ရင်းအိပ်နေကြတ သေချာတာကတော့ တခြားကျောင်းသူတွေလည်း
ဖိုးလပြည့်စာပေ
တာ။ သီချင်းက တစ်ခါမှ လာမဆိုဘူးတော့ ဆောင်လုံးကျွတ်အားပေးကြ
တာလေ။
မိဝါ...ထ...ဟဲ့...မေမျိုး”
သူသူအောင်နှိုးလိုက်မှ အားလုံးပြူးတူးပြဲတဲနဲ့ ထလာကြတယ်။ “ဘယ်အချိန်ရှိပြီလဲ” “ကိုးနာရီထိုးတော့မယ်” “ဟယ် ..ဒါဆိုဒုက္ခတော့ရောက်ပြီ
ကောင်မလေးတွေ အိပ်ယာတောင်မသိမ်းနိုင်ကြတော့ဘဲ တခြား အခန်းတွေကိုလိုက်နှိုးရင်း ရေချိုးခန်းဘက်ပြေးသွားလိုက်ကြတယ်။ တစ် ဆောင်လုံးက ကောင်မလေးတွေရဲ့တစ်ယောက်တစ်ခွန်းအသံက လမ်းပေါ်က ကားသံတွေနဲ့ Remix ဖြစ်ပြီးဆူညံပွက်သွားတော့တာ။
x x
မင်းမင်းစိုးက သူသူအောင်နဲ့မြက်ခင်းပေါ်မှာပြေးနေတယ်။ Rကြီး နဲ့ဝိုင်းစုတို့ရဲ့လိုက်ဖက်တဲ့ ဘဝသီချင်းသံနဲ့ မြူးနေတယ်။သူသူအောင်က သူ့ လက်ကိုလွှတ်ပြီး သစ်ပင်ကိုပတ်ပြေးတယ်။ သူကလည်း သစ်ပင်ကိုပတ်ပြီး လိုက်တယ်။ ခဏနေတော့ နောက်ကနေမလိုက်ဘဲရှေ့ကနေကြိုစောင့်နေလိုက် တာ သူသူအောင်ပြေးလာတော့ သူ့နှာခေါင်းနဲ့သူသူအောင့်ပါး ဂွမ်ခနဲထိ မိလို့ ရင်ထဲမီးတွေပွင့်သွားကြတယ်။
သူက ရှက်နေတဲ့သူသူအောင်ကို ဟီးခနဲရယ်ပြတော့ ဟိုက ပိုရှက်သွားပြီး သူ့ရင်ဘတ်ကိုဆောင့်တွန်းလိုက်တာ ....
“ဘုန်း” အား
www.meseclassic.c
အနားကရေကန်ထဲကိုထိုးကျသွားလို့ ရင်ထဲအေ
ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 88.21256 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 63 |
________________
၁၂၆
www.burmeseclassic.com
တယ်။ ရေမကူးတတ်တော့ ကြောက်လန့်တကြားနဲ့ ယက်ကန်ကန်ဖြစ်နေ တယ်။တဖြည်းဖြည်းအသက်ရှုကျပ်ပြီး မျက်လုံးပွင့်သွားမှ ခုတင်ပေါ်ကပြုတ် ကျပြီး ခြင်ထောင်နဲ့ လုံးထွေးနေလို့ မနည်းဖြည်ပြီးထိုင်လိုက်ရတယ်။
နာရီက ကိုးနာရီနီးပြီ။ တစ်ခါမှ အိပ်ယာထနောက်မကျဘူးတော့ အထူးအဆန်းနဲ့ ဗလကြီးတို့ကိုကြည့်လိုက်တယ်။ တစ်ဆောင်လုံးတိတ်ဆိတ် နေပြီဆိုတော့ သူတို့ကလွဲပြီး သွားကုန်ကြပြီထင်တယ်။
“ဟေ့ကောင်တွေ...ထကြာ”
သူ့အသံဆိုးဆိုးကြီးနဲ့ အတော်ကြာကြာနှိုးလိုက်မှပဲ လေးယောက်သားကပြူး ကပြဲနဲ့ထပြီး ရေချိုးကန်ဆီပြေးသွားကြတော့တာ။ သွားတောင်သေသေချာချာ ဗတိုက်အားတော့ဘဲ ရေကပျာကယာချိုးလိုက်ကြတယ်။
မှင်စာက အအေးပုလင်းကိုတစ်ချက်စုပ်လိုက်ပြီး ဘုရားလူကြီးရဲ့ မှုန်တေတေမျက်နှာကိုမဲ့ရွဲ့ကြည့်တယ်။ ညကတော့ တီးကောင်းကောင်းနဲ့ တီးပြီး ခုတော့ လက်တွေကနာနေလို့ တခြားလူတွေကိုစကားတောင် ဟဟမ ပြောချင်၊ဘုရားလူကြီးကလည်း အသံတွေနာပြီးအိပ်ချင်နေတယ်။ငါးယောက် သားအိပ်ချင်မှေးတေးနဲ့ထိုင်နေကြတယ်။
အတန်းတစ်ချိန်မှကို မတက်ကြဘဲထိုင်နေကြတာ။ သူတို့ရောက် တော့အတန်းနှစ်ချိန်ပြီးခါနီးပြီ။
ဒီတော့တက်မနေတော့။
“တစ်မနက်ကလေပျက်တာ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူးကွာ၊ ဟုတ်တယ်
မဟုတ်လား ဖိုးပြူး ́
“ဒါပေါ့.. ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး”
စိုးပြည့်စာပေ
၁၂၇
ဗလကြီးရဲ့စကားကို မင်းမင်းစိုးကပြန်ဖြေပြီး ကွန်ဖြူးသန့်က မျက်
စောင်းထိုးတယ်။
“ဒီလိုစိတ်ဓာတ် ဒီလိုအကျင့်တွေရှိနေရင်...တိုးတက်ဦးမယ်...ဒါ ကြောင့်စိတ်ထားကိုမြှင့်မှ လူမျိုး....”
“ဟေ့ကောင်တော်ကွာ... ဒဿနစကားတွေပြောချင်ရင် ကွင်းပြင် ကျယ်မှာ တစ်ယောက်တည်းသွားပြော “ဟ...တစ်ယောက်တည်းပြောရင် ငါ့ကိုတစ်ခြားလူတွေက အရူး
လို့မြင်ကြမှာပေါ့”
“ဪ ..မင်းကလည်း ကို မင်းကဘာလို့စိတ်ဆိုးနေလဲ” “ဘာကွ
အတိုင်းမြင်ရမယ့်ဟာ
ကွန်ဖြူးသန့်က စပ်ဖြီးဖြီးဖြစ်နေတဲ့မင်းမင်းစိုးကို စိတ်ဆိုးသွား တယ်။ သူက မင်းမင်းစိုးနဲ့မတည့်။ မတည့်ဆိုသူ့စကားတွေကို ကန့်လန့် တိုက်တိုက်နေတာကို။
ဗလကြီးက ကလေးနှစ်ယောက်အဖေလေသံနဲ့
“အကြီးရော” “အငယ်ပါတော်ကြ၊ မင်းတို့နှစ်ကောင်ကလည်းတွေ့
တာနဲ့ ပြိုင်ဟောင်မယ်ဆိုတာပဲ”
ပြောလိုက်လို့ ဇက်ပုသွားကြတယ်။ တွေ့တာနဲ့ပြိုင်ကိုက်တဲ့ ခွေးနဲ့ ကြောင်လို့ ပြောရင်နှစ်ယောက်သား သူကြောင်ငါကြောင်နဲ့ ငြင်းနေကြဦးမှာ။ ဒါပေမဲ့ နှစ်ယောက်လုံးငကြောင်တွေဖြစ်ကြောင်းကို ထိုင်နေတဲ့ တခြား ကျောင်းသူတွေကိုငမ်းရင်း သက်သေပြတယ်။
ကျောင်းသူတွေဒီလောက်များမှတော့ ရောင်စုံပန်းပွင့်ကြား ရောက်နေတဲ့ပုရွက်ဆိတ်လို ဘယ်အပွင့်ကိုတက်ကိုက်လို့ကိုက်မှန်းသိ
ယောင်လည်လည်အူကြောင်ကြောင်ဖြစ်နေတာတော့
ဖိုးလပြည့်စာပေ
www.m
| 88.883721 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 64 |
________________
၁၂၈
www.bစ်များes classic.com
1
ဒီအချိန်မှာပဲ သုန်မှုန်နေတဲ့မျက်နှာထားတွေနဲ့ သူတို့ဆီလာနေတဲ့ သူသူအောင်တို့ကိုမြင်ပြီး သွားကြီးတွေပြီးသွားကြတယ်။ သူသူအောင်တို့ငါးယောက်က ပေတုံးတုံးရုပ်ကလေးတွေနဲ့ ဝင်ထိုင် ရင်းစားစရာတွေမှာတယ်။ ပြီးမှ ဝါဝါလှိုင်က...
တွေရဲ့
“နှစ်တို့မကောင်းလို့ ငါတို့အတန်းတစ်ချိန်လွတ်သွားတယ် မသာ
ချစ်စဖွယ်ပြောလို့ မင်းမင်းစိုးတို့မဲ့သွားကြတယ်။ “ငါတို့ကြောင့်ဆိုတာ ဘာလဲ”
“ဟဲ့ ညက နင်တို့အသံဆိုးတွေနဲ့ လာအော်နေလို့ ငါတို့အအိပ် ပျက်၊ အအိပ်ပျက်တော့ နေမြင့်မှနိုးတာပေါ့
"ဟင်.... နှင်တို့ဘာသာနားထောင်တာလေ ဘာလို့မအိပ်လဲ”
“ဟဲ့... နင်တို့ငါးလောင်းပြိုင်အသံကြီးက တစ်ဆောင်လုံးအိပ်မရ တာဟဲ့၊ အိပ်မရမယ့်အတူတူ ငုတ်တုတ်ထိုင်နေကြတာ၊ နားထောင်ကောင်း လို့တော့မဟုတ်ဘူးဟေ့”
တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ပြောနေကြလို့ နားငြီးလာကြတယ်။
ဒါပေမဲ့ မင်းမင်းစိုးကတော့ မခံ။
“နင်တို့ဘာသာ အအိပ်ကြီးကြီးတယ်ပေါ့၊ ငါတို့ကိုအပြစ်လာတင်
မနေနဲ့ လူတင်ပါလို႕ားခွေးကိုက်တာ' “ကျားကိုက်တာပါဟယ်”
မေမျိုးက ဝင်တည့်ပေးပေမယ့် ... “ငါသိပါတယ်...ဆရာမလုပ်နဲ့ ...ဒီမှာကျားဆိုတာ စာအုပ်ထဲရှိ တော့တာ ကိုက်မယ့်ကိုက်ခွေးပဲကိုက်မှာပေါ့၊ ခွေးတွေပေါတာကို"
“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် နောက်တစ်ခါလာမအော်ကြနဲ့ဟာ”
တစ်ညတည်းနဲ့ ပရိတ်သတ်ရဲ့ထောက်ခံမှုကို အခိုင်အမာရသွား ဖိုးလပြည့်စာပေ
၁၂၉
တယ်။ မင်းမင်းစိုးက သူသူအောင်ကိုအကဲခတ်နေတယ်။ ဒါပေမဲ့ မျက်နှာက ဓာတယ်။ မေမျိုးနဲ့ ပြောခိုင်းတာမှားများသွားပြီလားတွေးတယ်။ သူသူ အောင်က ရိုးရိုးသားသားခင်တာဆိုနာပြီလို့ “တွေးပြန်တယ်။
မှင်စာနဲ့ကွန်ဖြူးသန့်ကတော့ ဘယ်သူရယ်လို့ သတ်သတ်မှတ်မှတ် ခရှိ။ ဒါပေမဲ့ဗလကြီးတို့သုံးယောက်ကြိုက်နေတဲ့ကောင်မလေးသုံးယောက်ကို ဖယ်ပြီး ဖြူပြာနဲ့မေမျိုးကို ငမ်းတယ်။ မင်းမင်းစိုးက ကြေးအိုးသောက်နေတဲ့ အမျိုးကိုမေးရင်း သူသူအောင့်စိတ်ကိုစမ်းသပ်တယ်။ “မေမျိုး အခြေအနေဘယ်လိုလဲ”
"အေးဟ ... ဒီဆိုင်ကကြေးအိုးမဆိုးဘူး အနံ့ကသိပ်မကောင်းပေ မယ့် အရသာကောင်းတယ်၊ အသားတုံးလည်းများတယ် “များမှာပေါ့ တစ်ပွဲသုံးထောင်ကိုးဟဲ့” “အေးလေ ... “ဈေးကလည်းကောင်းပါတယ်”. ပြန်ပြောတဲ့စကားတွေက တလွှဲဒါနဲ့
“အာ..ငါပြောတာ ဒီကိစ္စမဟုတ်ဘူးလေဟာ...အဟဲ..ဟိုကိစ္စ မင်းမင်းစိုးက သူသူအောင်ကို မျက်စပစ်ရင်းပြောမှ... 'ဩောပေါက်ပြီ...အခြေအနေကတော့....”
မေမျိုးက ရုပ်ချက်ချင်းမာသွားတဲ့ သူသူအောင်မမြင်အောင် မင်း မင်းစိုးကိုမဲ့ပြတယ်။ အခြေမလှဘူးဆိုတဲ့သဘော။ မင်းမင်းစိုးက သက်ပြင်း ထိုချရင်း မှိုင်သွားတယ်။ ပြီးမှ ... ညှောင်နာနာအသံနဲ့ . . . “စားလို့ကောင်းလား သူသူ” မျက်နှာချိုသွေးရင်းမေးတော့ ... “နင်မမေးခင်အထိတော့ ကောင်းတယ်”
ခံရဖို့ပဲရှိတယ်။ စားသောက်ပြီးတော့ သူ့ အ classic.co
ပြန်ဖြေလို့မဲ့သွားတယ်။ အနေအထားကတော့
ဖိုးလပြည့်စာပေ
ငါး
| 86.631717 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 65 |
________________
www.burmese.classic.com
“ငါတို့ကော်ရစ်တာဘက်ပြန်သွားတော့မယ်” ပြောတော့ ဗလကြီးတို့က ဝမ်းသာအားရပြောတယ်။ “ငါတို့လည်းလိုက်မှာပေါ့...အဟဲ ... 'ဒီမှာထိုင်ရတာ ပျင်းစရာကြီး” “မေမျိုး နှင်နေခဲ့ဦးမှာလား
“ဪ • အေး ခဏလေး နေဦးမယ်”
နောက်ဆုံး မင်းမင်းစိုးနဲ့ မေမျိုးပဲ ကျန်ခဲ့ကြတယ်။ မေမျိုး မျက်နှာနာနေတဲ့ မင်းမင်းစိုးကိုကြည့်ပြီး ပြုံးတယ်။
“အခြေအနေကတော့ နင်မြင်တဲ့အတိုင်းပဲ၊ ဒါပေမဲ့ စိတ်မပျက်ဝ ဟာငါ့ကိုအောင်သွယ်ခိုင်းလို့ သူရှက်တာဖြစ်မှာပေါ့'
“ဟာ...မဖြစ်ပါဘူးဒါပေမဲ့ မျက်နှာမာကြီးနဲ့ဟ” “ဪ...မိန်းကလေးဆိုတာ ဒီလိုပဲလေ၊ မူတာလည်းဖြစ်ချင် မှာပေါ့ လိုက်ပြောပါဟာ...မသကာပါးလောက်ပဲ ကျွတ်ကျွတ်ကျိုးမှာ “အဟု”
မင်းမင်းစိုး မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ဖင်ပါကျုံ့ဝင်သွားတယ်။ နဂိုက သူသူအောင်ကို သူကကြောက်တယ်။
“နင်ကလည်းဟာ...အားကိုးပါတယ်ဆိုမှ...ဟွန့်”
“အဲဒါကြောင့်နှင့်ကိုမိသူမကြိုက်တာ ယောက်ျားဖြစ်ပြီး အဖြစ်ကိုမရှိ ဘူး၊ ငါကနင်ကြိုက်တဲ့အကြောင်းပြောတော့ မျက်နှာကြီးမာသွားတယ်။ငါက ဘာသားစုံနုံအအဖွဲ့ခင်တာ သင်းကအခွင့်အရေးယူတယ်တဲ့၊ အနားကပ်လာ ထို့ကတော့ မသနားဘဲပါးဆွဲချလိုက်မယ်တဲ့”
“ဪ... တော်တော်ချစ်ပုံရတယ်”
မင်းမင်းစိုးပါးပွတ်ရင်း မျက်နှာပိုငယ်သွားတယ်။ “ဒါပေမဲ့.... ငါနောက်တစ်ခါထပ်ပြောပေးကြည့်မယ်လေ၊သူမူတာ လည်းဖြစ်ချင်ဖြစ်မှာပေါ့”
*အေးဟာ...အားကိုးပါတယ်၊ သူကဆင်အကောင်လိုက်ကြီးပြပေ ည့် ငါက အထီးလားအမလားကြည့်... အဲလေ...ဆင်ခြေရာကြီးလောက် ဆာ့ ရှာကြည့်ချင်သေးတယ်။ ဟိုစကားပုံလိုပေါ့. န်းကြီးအာပတ်ဖြေတာ
“ဟယ်.. ရသေ့စိတ်ဖြေပါဟယ်' “ဟာ... ငါ့ဘာသာဖြေချင်ရာဖြေမယ် ဘာလဲ'
“ပြောပေးပါဟာ... လောလောဆယ်တော့ ငါရင်အတော်ပူနေ တယ်။ငါတို့အဆောင်ကဟိုသူဌေးကောင်က သူ့ကိုကြိုက်လို့လိုက်တော့မယ်
“ငါက နောက်တာပါ..အလွန်ဆုံးရိုက်နိုင်မှ နှစ်ချက်ပေါ့တဲ့”
'ဟာ.. တော်ဟာတော်”
တခစ်ခစ်ရယ်နေတဲ့မေမျိုးကိုကြည့်ပြီး မင်းမင်းစိုးစိတ်လက်ဗျာ သွားတယ်။ အထင်နဲ့ လက်တွေ့က ဘီယာနဲ့ အရက်လိုကွာတယ်။ မူးတာချ
တူပေမယ့် ဘီယာက အဝင်ကောင်းတယ်လေ။
“နင်ဟယ်... ယောက်ျားကြီးဖြစ်ပြီး ကြောက်တတ်လိုက်တာ ့ဟ...ယောက်ျားကြီးလည်း ရိုက်ရင်နာတာပဲ”
ဖိုးလပြည်စာပေ
“ဘယ်သူဋ္ဌေးကောင်လဲ”
“ဟာ..နင်ကလည်း ဂင်တိုတို ၀ိုင်းတောင့်တောင့် ၅ဝခေါင်းဖုဖူ၊ အသားမည်းမည်းနဲ့ သိန်းသန်းကြွယ်လေ
ဘူး
“ဟယ်... နင်ကလည်း အဲဒီအကောင်ရူပါကို မိသူကမကြိုး
www.burmesenic.com
“အို.. ရူပါကချူချာပေမယ့် ရေလျှံတယ်ဟ”
ဇိုးလပြည့်စာပေ
| 84.36255 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 66 |
________________
၁၃၂
www.burmeseclassic.com
“သူ့ကိုဂရုစိုက်မနေပါနဲ့... ပြိုင်ဘက်ရှိတော့ ပိုကောင်းတာပေါ့ “ငါကတော့ စိတ်ညစ်တာပဲသိတယ်”
“မင်းမင်း
“ဘာလဲ
“ငါနင့်ကိုတစ်ခုမေးမယ် .. အမှန်အတိုင်းဖြေမှာလား” မင်းမင်းစိုးက မေမျိုးကိုကြည့်တော့၊ မေမျိုးကလည်း ပြန်ကြည့် တယ်။ အတော်ကြာကြာကြည့်နေကြပြီးတော့မှ မေမျိုးက မေးတယ်။ “နင် မိသူကိုတကယ်ချစ်တာလား”
“အင်း... တကယ်လို့ထင်တာပဲ သူနဲ့ ပတ်သက်ရင် ငါ့ရင်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးခံစားရတယ်၊ လုပ်ပါမေမျိုးရာ ငါ့ကိုပြောပေးပါဟာ၊ နင့်ကျေးဇူး ကိုငါမမေ့ပါဘူး”
“နင်ဒီလောက်ဖြစ်နေရင်လည်း ငါပြောပေးမယ်လေ” ဒီစကားဆုံးတော့ နှစ်ယောက်သားတိတ်သွားကြပြန်တယ်။
ဖိုးလပြည့်ကပေ
အခန်း(၁၁)
“မိသူ နှင်မင်းမင်းကို စိတ်ထဲသိပ်မထားနဲ့သိလား' “ဘာဖြစ်လို့လဲ မေမျိုးရဲ့
“ဒီကောင့်ကြည့်ရတာ နှင့်အပေါ် အလေးအနက်မရှိသလိုပဲ၊ ငါကသူ့ သဘောထားကို တီးခေါက်ကြည့်ပြီးပြီသိပ်မစွံပါဘူး နင်သဘောကောင်းတာ ထိုအခွင့်ကောင်းယူ အပျော်ကြံရုံပဲလို့ငါထင်တယ်”
သူသူအောင်တွေသွားတယ်။သူလည်း မင်းမင်းစိုးကိုစိတ်ဝင်စားတာ မှန်ပေမယ့် တကယ့်အချစ်စစ်ကိုပဲလိုလားတာ။ နှစ်ယောက်သားအဆောင် ရန်တာမှာစကားထိုင်ပြောနေကြခြင်းပင်။
“တကယ်တမ်းပြောရရင် ငါလည်းသူ့ကိုစိတ်ဝင်စားရုံလောက်ပါပဲ။ ်ချစ်မချစ်တော့ မသေချာဘူး၊ ဒီကောင်က ဒီလိုမဟုတ်တရုတ်တော့လုပ် “မထင်ပါဘူး”
“ဒါပေမဲ့ တချို့လူတွေက အတွင်းစိတ်နဲ့ အပြင်ပန်းနဲ့မတူဘူးနော်” မေမျိုးက ဒီစကားကိုပြောပြီး မလုံမလဲဖြစ်သွားတယ်။ "အေးပါဟယ်.... လောလောဆယ်တော့ ဒီအကြောင်းတွေလိဂ် ဉ်းချင်သေးဘူး`ငါစိတ်ညစ်နေတယ်”
“ဘာဖြစ်လို့လဲ”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
www.burmesed
| 85.628743 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 67 |
________________
၁၃၄
www.burmeseclassic.com
“ငါ့အမေ နေမကောင်းဘူးပြောတယ်၊ အဲဒါခဏပြန်ရင်ကောင်း
မလား စဉ်းစားနေတာ သိပ်တော့မကြာပါဘူး”
“နှင့်အမေက တော်တော်ဖြစ်နေလား”
“သွေးတိုးသမားဆိုတော့ ဖြစ်ချင်ချက်ချင်းဖြစ်သွားနိုင်တယ်၊ ငါ့ကို လွမ်းလို့ဖျားတာလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်။ ဒီတော့ငါပြန်သွားလိုက်တာ ကောင်း မယ်ထင်တာပဲ”
“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မိဘကောင်းရှိတဲ့သားသမီးတိုင်းဟာ မိဘကျေးဇူး ကိုသိသင့်တာပေါ့၊ မိဘထက်လောလောဆယ် အရေးကြီးတာနင့်မှာဘာမှ မရှိပါဘူး သွားလိုက်ပါ၊ စာတွေ ငါ့ကူးပေးထားမယ်”
“ဒီလိုဆိုရင် နင့်ကိုပဲအားကိုးရမှာပဲ သုံးရက်လောက်တော့နေမှာ သုံးရက်စာစာတွေပြန်ကူးရရင် ပျင်းစရာကြီး နင်တကယ်ကူးပေးမှာနော် “စိတ်ချ နှင့်ကိုယ်စား ငါအကုန်တာဝန်ယူတယ် ... တကယ် “အားကိုးပါတယ်မေမျိုးရယ်.. တကယ်ကျေးဇူးဆပ်တဲ့အနေနဲ့ ငါအိမ်ထောင်ကျလို့သားလေးမွေးရင် နင်နဲ့ပေးစားပါ့မယ်'
မလဲ'
“နင်နော်...ငါစေတနာပျက်အောင်မလုပ်နဲ့” “အေးပါဟယ် ... တစ်အုပ်လုံးထဲမှာ နင့်ကိုအခင်ဆုံးပဲ” “လာဖားမနေနဲ့ကောင်မ - နင်ဘယ်တော့ပြန်မှာလဲ” “မနက်ဖြန်”
တွတ်ထိုးနေကြတယ်။ မေမျိုးက အူမြူးနေတယ်။ သူ့အရမ်းပျော်နေတာ အမှန်ပဲ။
“မင်းမင်းရယ် ...ပိုက်ဆံချေးတော့' ငါ၊ နင်ကပ်တာက ငါ့နား၊ နင်ကိုင်တာက ငါ့လက်၊ ပြီးမှ.. သူ့ကိုကြိုက်လို့ဘယ်ရမလဲ” လို့တွေးရင်း . . .
“အခြေအနေကတော့နင်မြင်တဲ့အတိုင်းပဲ ဘယ်လိုမှကိုမကောင်းဘူး၊
အခု သူနင့်ကိုကြောက်လို့ ခဏပြန်သွားတယ်”
“ဝါဝါပြောတော့ သူ့အမေနေမကောင်းလို့ ပြန်တာဆို “ဒါ.. သူတို့ကို အကြောင်းပြချက်ပေးသွားတာပဲ၊ ငါ့ကိုအသေ အချာမှာသွားတယ်။ သူပြန်လာတဲ့အချိန်မှာ နင့်စိတ်ကို အရင်လိုဖြူဖြူစင်စင် မြင်ရဖို့မျှော်လင့်ပါတယ်တဲ့
“အခုရော ငါကသူ့ကိုဘာလုပ်နေလို့လဲ”
“နင်ပဲ သူ့ကိုကြိုက်တယ်ဆို၊ ဒါနင့်ဘက်က မရိုးသားတာပေါ့... ကိုယ့်ကိုပြန်မချစ်နိုင်တဲ့ လူတစ်ယောက်ကိုမျှော်မနေပါနဲ့ဟာ” မင်းမင်းစိုးက စိတ်ပျက်သွားပြီး မေမျိုးကပြုံးတယ်။ မင်းမင်းစိုးနဲ့ အနေရိုးတော့ သံယောဇဉ်ပိုတာကတဆင့် မေမျိုးရင်ထဲမှာကျိတ်ပြီးမျှော်လင့်
“ဟင်...မြန်လိုက်တာ..ဒါဆိုငါက...မင်းမင်းကို ဘယ်လိုလုပ်ရ
နေမိပြီ။
“ဘယ်လိုမှလုပ်မနေနဲ့ ပြောမရရင်နင်ယူလိုက်ဟာ ရှုပ်တယ်”
“ဟဲ့..ဟိုက နင့်ကိုလို့ပြောတယ်” “နင့်ကိုငါ့အမှတ်နဲ့ကြိုက်လို့ပြောလိုက်ပေါ့ဟာ”
အဲဒီနောက် ဝရန်တာမှာ သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ရယ်သံတွေနဲ့ ဖိုးလပြည့်စာပေ
“ဒါဆို ငါကဘာလုပ်ရမလဲ...
“ဘာမှလုပ်စရာမလိုပါဘူး ဒီအတိုင်းပဲနေပေါ့. . .ဒါပေမဲ့ ကြုံသလိုပြောကြည့်မယ်လေ”
“တော်ပါပြီဟာ.. သူကငါ့ကိုရိုးရိုးခင်တာပဲ
ဖိုးလပြည့်စာပေ
ဗိုလ်ပါတော့
| 86.481304 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 68 |
________________
z-
www.burmeseclassic.com ဝေ့လည်ဝေ့လည်
ငါကိုက အနေမတတ်တာပါ။ သူအခုလောက်ကြီး ခါးခါးသီးသီးဖြစ်သွား
လိမ့်မယ်လို့ ငါမထင်ခဲ့မိဘူး၊ သူ့မှာချစ်သူရှိလို့လား”
́ ပြီလား"
“ဒါဆို အခုနင်ကမသွားဘူးပေါ့”
ရ
မင်းမင်းစိုးက မေမျိုးကို အသေအချာစိုက်ကြည့်လိုက်သလို မေမျိုး
“ငါသိရသလောက်တော့ မရှိသေးပါဘူး၊ဘာလဲ နင်စိတ်ညစ်သွား ကလည်း ပြန်ကြည့်နေတယ်။ ခဏနေမှ မင်းမင်းစိုးက သက်ပြင်းကိုချလိုက်
"အေးဟာ...စိတ်ရှုပ်တယ်" “ဒါဆို...တို့နှစ်ယောက်...ကန်ဘောင်ဘက် သွားကြမယ်လေ မင်းမင်းစိုးက ဇဝေဇဝါနဲ့မေးတယ်။ “ဘာသွားလုပ်မှာလဲ”
“ဪ.... စိတ်ပြေလက်ပျောက်ပေါ့ဟာ..ဗလကြီးနဲ့ မိဝါ... ဘုရားလူကြီးနဲ့စန္ဒာတို့လည်း အဲဒီမှာရှိမှာပဲ”
'သူတို့ကချစ်သူဖြစ်ဖို့သေချာနေပြီ ဒီတော့. . .အဲဒီကိုသူတို့သွားကြ တာဘာဆန်းလဲ၊ ဒါပေမဲ့...ငါတို့နှစ်ယောက်က ရိုးရိုးခင်တဲ့လူတွေလေ မြောင်းပေးပေမယ့် ရေမလာလို့ မေမျိုးစိတ်ပျက်သွားတယ်။ မင်းမင်းစိုးက ဒါမျိုးကျ အရမ်းအတယ်။
“ကျွတ်. ” နင်ဟာလေ . .ရိုးရိုးခင်တဲ့လူတွေရော အဲဒီကိုမသွားရ တော့ဘူးတဲ့လား....ကဲ”
"အဲ...ငါပြောချင်တဲ့အဓိပ္ပာယ်က...ဒီလိုဟာ...ဟိုလေဟာ သေး အတွဲတွေက ငါတို့ကိုသူတို့လိုပဲ ချစ်သူတွေလို ့ထင်ရင်”
“ဪ... နင်က နာတယ်ပေါ့လေ
မေမျိုးမျက်စောင်းကြီးဝင့်ပြီးပြောလို့ မင်းမင်းစိုးက ဟီးခနဲရယ်
လိုက်တယ်။ -
"ဟီး...ငါကနင့်ကိုအားနာလို့ပါဟာ... ပြီးတော့...တစ်ခါမှအဲဒီ
ကိုမသွားရသေးဘူး၊ ငါ့စိတ်ကူးထဲမှာပေါ့ဟာ...ငါရည်းစားရမှ ငါ့ရည်းစား လက်ကိုဆွဲပြီး သွားမယ်လို့စဉ်းစားထားတာ”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
ပြီး - - -
“သွားကြမယ်လေ”
မေမျိုးက မသိမသာပြုံးရင်း မင်းမင်းစိုးနောက်ကလိုက်သွားတယ်။
“အခုဗာလော နင်တို့နှစ်ယောက်နေရာတကာ တပူးပူးတ မျက်စိတောင်ရှုပ်တယ်..မေမျိုး ၊ နင်တို့ ရိုးရှောရိုးရဲ့လား”
မိဝါက ငရုတ်သီးထောင်းရင်းလှမ်းမေးသလို စန္ဒာကလည်း --- 'ဟုတ်တယ်...ဟိုကောင်က မိသူကိုသာကြိုက်တယ်ပြောတာ၊ တပ်တာက နင့်အနားမှာပဲ။ အောင်သွယ်နဲ့ညားတယ်ကြားရဦးမယ်” လို့ဝင်ပြောတယ်။
ဒီနေ့ကျောင်းပိတ်ရက်မှ မေမျိုးကအိုးသူကြီး။ သူကအိုးထဲကို ခရမ်းချဉ်သီးတွေကို ဇွန်းနဲ့နာနာမွှေရင်း . . .
“ခရမ်းချဉ်သီးကို လိပ်သွားအောင်ရွှေမှ အဆီထွက်ပြီးဟင်းကပို အရသာရှိတာ...ဖြူပြာ..နင်ဝက်သားတုံးလို့ပြီးပြီလား၊ ရေမြန်မြန်ဆေးခဲ့ ပြောတော့ မိဝါနဲ့စန္ဒာမျက်စောင်းထိုးကြတယ်။ မေးတာနဲ့အဖြေထ
လွဲနေလို့လေး။
*ငါမေးတာက ဟင်းအကြောင်းမဟုတ်ဘူးလေ...လူအကြောင်း” “ဪ...သိပါတယ်ဟယ်၊အဲဒီအကြောင်းထက် အစား
ပြောရတာပိုမြိန်လို့ပါ”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
www.burmes
| 84.136933 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 69 |
________________
၃၈
www.burmeseclassic.com ချစ်များရှင်
၁၃၉
“မေမျိုး...မှန်မှန်ပြော... နင့်စိတ်ထဲမှာ ဒီနာကိုရိုးရိုးပဲခင်တာ မိဘတွေဆီမှာပဲ သမီးလိမ္မာလေးယောင်ဆောင်ပြီး ပြန်ကပ်စားမှာပေါ့ နော် လား... သူ့ဘက်ပါနေတာလား”
အုပ်ထားလိုက်တယ်။
ဟယ်..'
“ဒါပေါ့ ... လူ့လောကမှာ စည်းစိမ်အရှိဆုံးအလုပ်က စားတာပဲ၊
စန္ဒာကမေးပေမယ့် မေမျိုးက ဖြူပြာဆီကနေ ရေဆေးထားတဲ့ ဝက်သားတုံးတွေကို အိုးထဲထည့်လိုက်ပြီးမွှေတယ်။ နောက်မှ အိုးဖုံးကိုခဏ..စားတာပြီးရင် အိပ်တာ... နေ့လည်စာစားပြီးမှ တစ်ရေးလောက်အိပ်လိုက်ဦး မယ် ..ငှား ..ပြောရင်းတောင် မျက်လုံးတွေစင်းလာပြီ...စင်းလာပြီ” ဝါဝါနဲ့ ဖြူပြာက မေမျိုးနဲ့ စန္ဒာ့ကိုကြည့်ပြီး မဲ့ရွဲ့သွားကြတယ်။ ငါးယောက်ထဲမှာ သူတို့နှစ်ယောက်က အစားနိုင်ဆုံးပဲ။ “ရည်းစားဘာလုပ်ဖို့ထားနေတော့မလဲ စန္ဒာရယ်...နော်ဟယ် ...
“ဒီလိုဝက်သားကို ငရုတ်သီး၊ ခရမ်းချဉ်သီးနဲ့ ခြောက်ခြောက်လေး ချက်၊ ဒန့်သလွန်သီးချဉ်ဟင်းထဲ ပုဇွန်ခြောက်ခပ်၊ ငပိရည်ပျစ်ပျစ်လေးကို ငါးနဲ့ဖျော်.. ဟင်း . .ပြောရင်းတောင်သွားရည်ယိုပြီး ဗိုက်ပါဆာလာပြီ.. ဖြူပြာ--ဘယ်နှစ်နာရီထိုးပြီလဲ”
“ဆယ်နာရီထိုးပြီးဆယ့်ငါး”
“ဟယ် . .ဒီနေ့မှပဲ အချိန်ကနောက်ကျလိုက်တာ၊ ဒီဟင်းအိုးကျက် ရင်ရေချိုးပြီးားလို့ရပြီဟာကို အခုတော့ရေချိုးပြီးတာတောင် ထိုင်စောင့်ရာ..
မယ်'
“အေးဟာ...နင်ပြောမှပဲ ဗိုက်ကပိုဆာတယ်...ဈေးထဲက စား တဲ့မုန့်ဟင်းခါးနှစ်ပွဲကလည်းဟယ်..ပန်းကန်လုံးပဲပိုသေးသွားလားမသိဘူ
ဘယ်နံကြားမှမကပ်ဘူး”
အစားပုတ်မစန္ဒာက မေမျိုးစကားကိုထောက်ခံရင်း သူ့မေးခွန်း သူမေ့သွားတယ်။
ဝါဝါလှိုင်က မျက်စောင်းထိုးရင်း ချီးမွမ်းတယ်။. “ဟွန်း... လူကြည့်တော့နံရိုး...စားလိုက်တာကလည်း လက်လ ချင်စရာ၊ နင်တို့နဲ့ရတဲ့ယောက်ျားကတော့ ရှာရောပဲဟေ့” ဒါလည်းနာပါ။ စန္ဒာက ပြန်ပြောတယ်။ “အို...ရှာကျွေးနိုင်တဲ့ယောက်ျားကိုရှာယူမယ်ဟာ... ဟုတ်တ မဟုတ်လား မေမျိုး...ရှာမရတော့လည်း ဘာဖြစ်လဲ ကိုယ့်ကိုမွေးထား
ဖိုးလပြည့်စာပေ
အာရုံနောက်ကနောက်နဲ့
“ဒါပေါ့”
ဒီတစ်ခါတော့ မေမျိုးစကားကို စန္ဒာက ရဲရဲမသောက်ခံရဲဘူး။ သူကိုယ်တိုင်က ရည်းစားရခါနီးပြီကို။ မေမျိုးက မသိချင်ယောင်ဆောင်ရင်း ပြာ့ကိုလှမ်းမေးတယ်။
*ဖြူပြာ...နင်ရော မှင်စာနဲ့ အဆင်ပြေလား”
“သူက ဖွန်ကြောင်တာတတ်တာကလွဲရင် မဆိုးပါဘူး၊ ဂစ်တာ လည်းတီးတတ်တယ်၊ ငြင်းစရာတော့ မမြင်ပါဘူး...ဟိ
တယ်။
ဖြူပြာက အတော်ငြင်းရှာတယ်။ ဒါနဲ့ပဲ ဝါဝါကိုမေးလိုက်ပြန်
“မိဝါ . . .နင်ရော.. ဗလကြီးနဲ့ညိပြီးပြီလား”
ဘာ
“အဲလေ...ရည်းစာဖြစ်ပြီးပြီလား မေးတာကိုဟယ်၊
အော်လည်းရပါတယ်”
“ဟဲ့ မေမျိုး -- နှင်မေးတဲ့ပုံစံက ဖြည်းဖြည်းအော်ရ ဝါတို့က` အညှာလွယ်တဲ့အစားထဲက မဟုတ်ဘူး... ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 85.034325 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 70 |
________________
၁၄၀
www.burmeseclassic.com
မော်ခါမော်ခါပြောလို့ ကျန်သုံးယောက် ဇက်ပုသွားကြတယ်။ “ဒါဆို နင်တို့ဘာမှ မဖြစ်ကြသေးဘူးပေါ့" “အဟီး..ရည်းစားတော့ ဖြစ်သွားပြီဟဲ့”
မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ပြောပြလို့ သုံးယောက်သား မျက်စောင်းဝိုင်းထိုး လိုက်ကြတယ်။ စန္ဒာက ပြောတယ်။
"ဟွန်း . . . ကောင်မ တွေ့တာမှမကြာသေးဘူး အညှာကိုမခိုင်တာ၊ ငါကမှတော်သေး
“ဒါဆို နင်တို့က ရည်းစားမဖြစ်ကြသေးဘူးပေါ့”
“အဟီး . .. (၅)ရက်တိတိစောင့်ခိုင်းထားတာ ပြည့်တော့မယ်” “ငြင်းမယ်ပေါ့”
“ဟင့်အင်း.. ငြင်းစရာမရှိပါဘူးဟယ်... သူ့ခဗျာသနားပါတယ်” “ဒါဆိုဘာလို့ အချိန်ဆွဲထားလဲ” “အဟီး ...မူတာလေ...မူတာပေါ့”
ကျန်သုံးယောက်က သူ့ကိုမျက်စောင်းဝိုင်းထိုးလိုက်ကြပြန်တယ်။ “ဒါနဲ့ မေမျိုး နှင်ကရော”
“အို...သမီးတို့က ဒါမျိုးတွေစိတ်ကူးထဲမရှိဘူး . .အအိပ်နဲ့အစား လောက်ပဲ...ဟဲဟဲဟဲ...ရည်းစားဆိုတာ ကောင်းကျိုးကနည်းနည်း ဆိုးကျိုး ကများများရယ်၊ စိတ်ဝင်စားလို့ကို မရပါဘူးနော်” “ဟွန်း... လေသံကိုက..”
သွားတယ်။
မေမျိုးက လေသံမာမာနဲ့ ငြင်းတော့ သုံးယောက်သားအမြင်ကတ်
ဝါဝါက ပြောတယ် ဒါပေမဲ့. စကားတောင်မဆုံးဘူး။
“မိသူကို သတိရလိုက်တာဟယ်... ဒီကောင်မက ချစ်ဖို့ကောင်
တယ်၊ ဒါကြောင့် မင်းမင်းက ...”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
၁၄၁
“ဟယ်...တူးပြီတော့... အံမယ်လေး...ငါ့ဟင်းအိုးလေးတော့ ခါးသက်သက်ဖြစ်ပါပြီ၊ ဟင်း၊ ကောင်းကျိုးမပေးတဲ့ဟာတွေ
တာ။
မေမျိုးက ချိုးကပ်သွားတဲ့ဟင်းအိုးကိုဖွင့်ရင်း ယူကြုံးမရပြောတော့
“သူ့ဘက်က ဒီလောက်ခါးပြနေမှတော့ မင်းဆက်လုပ်မနေပါနဲ့ တော့ဖိုးပြူးရာ၊ အပေါင်းအသင်းတွေဆိုတော့လည်း မကောင်းဘူးကွ” “ဟုတ်တယ် ဖိုးပြူး...မကောင်းဘူးကွ..ဒီကောင်မလေးတွေက တို့အပေါ်ကောင်းရှာသားပဲ... မကြည်ဖြူရင်နောက်ဆုတ်ကွာ”
ဗလကြီးရဲ့စကားကို မှင်စာကထောက်ခံတယ်။ ဘုရားလူကြီးနဲ့ ကွန်ဖြူးသန့်က ချက်(စ်)ထိုးနေကြတယ်။ သင်းတို့နှစ်ယောက်က လောင်း ကစားတစ်ခုမဟုတ်တစ်ခုလုပ်နေမှ နေသာထိုင်သာရှိကြတာ။ နောက်ဆုံး လောင်းစရာမရှိရင် ရှိတာထိုင်လောင်းနေကြတာ။ ဥပမာ... သူတို့နှစ် ယောက် ဘယ်သူက မုတ်ဆိတ်ပိုရှည်လဲ။ ဘယ်သူကခြေသလုံးမွှေးပိုရှည်လဲ စတာတွေပေါ့။
"အေးကွာ.. ငါလည်း အဆင်ပြေလောက်တယ်ထင်တာ ထား လိုက်ပါကွာ သူပြန်လာရင် ငါပြန်တောင်းပန်လိုက်ပါ့မယ်”
“ဒီလိုပါပဲကွာ လူ့ဘဝဆိုတာ ကိုယ်ထင်သလိုဖြစ်ချင်မှဖြစ်တတ် တာဒါပေမဲ့..စိတ်မပျက်ပါနဲ့ တခြားလူတွေအများကြီးရှိတာပဲဥပမာကွာ
........
မေမျိုးနာမည်ပါလာတော့ မင်းမင်းသည် သတ
“မင်းသေသေချာချာကြည့်မိရင် မေမျိုးက
တာကိုမြင်လိမ့်မယ်”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
| 84.574209 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 71 |
________________
၄၂
.www.bmeseclassic.com
"ဟုတ်တယ်ကွ... မေမျိုးကသာတယ်...ပြီးတော့...သူသူအောင်
လိုမပွင့်မလင်းမဟုတ်ဘူး”
ဝိုင်းပြောပြကြပေမယ့် မင်းမင်းစိုးခေါင်းပြန်ငုံ ့သွားတယ်။ “ဒါပေမဲ့ မကောင်းဘူးကွ.. အခုချိန်မှ မေမျိုးရယ် ငါကနင့်ကိုချစ် တာပါသွားပြောရင် ပါးကွဲမှာပေါ့၊ အဲဒါမှနှစ်ခါနာမှာ”
သူ့စကားလည်းဟုတ်နေတော့ ဗလကြီးနဲ့မှင်စာ တိတ်သွားကြ တယ်။ သူတို့သုံးယောက်ဝရန်တာကနေ အောက်ကိုငုံ့ကြည့်နေတုန်းမှာပဲ ဦးကျော်ကြီး ယိုင်တိုင်တိုင်နဲ့ခြံထဲဝင်လာတာကို မတွေ့လိုက်ရလို့ အံသြသွား ကြတယ်။
“ဟာ..ဦးကျော်ကြီး အရက်တွေသောက်လာတာထင်တယ်" “အေး ဒေါ်လှကြီးကတော့ ငါတို့ကိုရန်လုပ်တော့မှာပဲ 'ဟ ဘာဆိုင်လဲ သူသောက်တာ ငါတို့သောက်တာမှမဟုတ်
"ဆိုင်ဆိုင် မဆိုင်ဆိုင်နားတော့ပြီးပြီ”
မင်းမင်းစိုးစကားအဆုံးမှာပဲ အောက်ထပ်မှာ အလှကရဲကွာ.. ဘာဖစ်တယ်၊ ညာဖစ်တယ်နဲ့ ဦးကျော်ကြီးရဲ့ မပီကလာစကားနဲ့အတူ ဒေါ်လှကြီးရဲ့ . . .
“သေနာကြီး အသက်ကြီးမှ အတတ်ကောင်းတွေတော်တော် တတ်နေတယ်ပေါ့လေ..ဟုတ်လား
ဆိုတဲ့ ပီပီသသစကားသံကြီးကို နားဝင်ဆိုးဆိုးနဲ့ကြားလိုက်ကြ တော့တယ်။ မင်းမင်းစိုးတို့သုံးယောက်တင်မဟုတ် ငြင်းခုန်ပြီးချက်(စ်)ထိုး နေတဲ့ ဘုရားလူကြီးနဲ့ ကွန်ဖြူးသန့်ပါ မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။ အခြေအနေ သိပ်မကောင်းဘူးကွနော်”
630... မုန်တိုင်းက တို့ဆီဆူလာနိုင်တယ်” ဖိုးလပြည့်စာပေ
၁၃
ဘုရားလူကြီးစကားကို ထောက်ခံတဲ့မှင်စာရဲ့စကားအဆုံးမှာ... “သင်းတို့ကြောင့်...ဒါသင်းတို့မကောင်းလို့ ငါလင်ဆိုးမယားဖြစ် ရတာ. . .တွေ့မယ် . . .သင်းတို့နဲ့ငါနဲ့ တော့တွေ့ပြီပေါ့”
ဒေါ်လှကြီးရဲ့ ဒေါကြီးမောကြီးအသံကို ကြားရတယ်။ မကြာပါဘူး လှေကား ကနေ ဂေါက်ဂက်ဂေါက်ဂက်နဲ့ ထဘီကိုတစ်ဘက်မ၊ ခါးတစ် ဘက်လက်ထောက်တက်လာတဲ့ ဒေါ်လှကြီးကိုတွေ့လိုက်ရတော့တာ။ “ဘာဖြစ်နေကြတာလဲဟင်
ဗလကြီးက မကျေမနပ်ကြည့်နေတဲ့ ဒေါ်လှကြီးကို မေးတော့... “ဘာဖြစ်ရမှာလဲ...နင်တို့မကောင်းလို့ အခုငါစိတ်ဆင်းရဲနေရပြီဟဲ့
အကောင်တွေရဲ့
ခုနစ်သံချီပြန်ပြောတယ်။ ဒါနဲ့မင်းမင်းစိုးက သားသမီးတွေကို နေကျ ဝါရင့်လူကြီးမိဘမျက်နှာပေးနဲ့ပြောတယ်။
'ဘယ်သူမကောင်းတာလဲ... ဦးကျော်ကြီးဘာဖြစ်လို့လဲ...ဘာလဲ သူက မကောင်းတော့ဘူးလား . . အရင်ကတော့ ကောင်းတယ်ဆို “အစကတော့ကောင်းမလိုလိုနဲ့ အခုမှကောင်းတော့ဘူးဟဲ့မကောင်း
တော့ဘူး”
ဒေါ်လှကြီးစကားကြားတော့ မင်းမင်းစိုးတို့တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက် ကြည့်ပြီးပြုံးသွားကြလို့ ဒေါ်လှကြီးအမြင်ကတ်သွားတယ်။ ́ 'ဟဲ့... ငနာလေးတွေ ဘာတွေတွေးနေကြလဲ...ငါပြောတာ သူ့ အကျင့်ကိုပြောတာဟဲ့”
“ကျွန်တော်တို့လည်း အဲဒါကိုပဲပြောတာ ဦးကျော်ကြီးက ကွမ်း စားတာကလွဲပြီး ကျန်တာခြောက်ပစ်ကင်းပဲ...အဲ... ဗိုက်ပူတာလယ်မှ နှုတ်လိုက်ရင်တော့ ငါးပစ်ကင်းပေါ့ဗျာ ဒါကြောင့်မို့လဲ သေ
ဖြူတောသူ”
ဖိုးလပြည့်စာပေ
www.burne
နော
| 86.365649 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 72 |
________________
၁၄၄
'ဘာ
www.burmeseclassic.com ချစ်မျှားရှင်
“အဲလေ... မနောဖြူတဲ့ဒေါ်လှကြီးနဲ့ဂျွိုင်းပေးလိုက်တာပေါ့” “ဘာလဲ.. အခုဘာဖြစ်လို့လဲ... ကျွန်တော်တို့ကိုပြော
ကျွန်တော်တို့ဘယ်လို ဆိုဆုံးမပေးရမလဲ”
“ဘာဖြစ်လဲဆိုတာ အောက်ကိုလိုက်ကြည့်” “ဗျာ”
ငါးယောက်သား မျက်ပြူးလေးတွေနဲ့ ဗျာသွားလို့ ဒေါ်လှကြီး ကပျာကယာမျက်ပြူးကြီးနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။
“ဟယ်... ဒီဟာတွေတော့... ငါပြောတာ အောက်ထပ်ကနင်တို့
ပထွေးကိုလိုက်ကြည့်ခိုင်းတာဟဲ့”
မအေတွေပေးလိုက်ရလို့ ငါးယောက်သား အောက်ကိုဆင်းလိုက် ရတယ်။အောက်ရောက်တော့ ယိုင်တီးယိုင်တိုင်နဲ့အပေါက်ဝတိုင်မှီထိုင်နေတဲ့ ဦးကျော်ကြီးကိုတွေ့လိုက်ရပြီး...
“မနက်တစ်လုံး အချစ်ဆုံး . . .အေ့...ဟဲဟဲ...နေ့လည်တစ်ပိုင်း ဆော်တွေဝိုင်း ..အဟေးဟေး...အဲ...ညနေတစ်လုံး လုံး.. ဦးကျော်ကြီးရဲ့ အရက်သမားကဗျာအဆုံးကို ဒေါ်လှကြီးကအမြ
ကတ်ကတ်နဲ့ အဆုံးဝင်သတ်ပေးလိုက်တယ်။
“သင်္ချိုင်းကုန်း...ဟုတ်တယ်မို့လား ..ငကျော် သေနာကြီး”
၁၄၅
“ကဲပါဗျာ နှစ်ယောက်စလုံးတော်ကြပါတော့... လင်နဲ့မယား မော်တော်ပီကယ်နဲ့ မော်တော်ကားတဲ့ ခဏတော့ကတောက်ကဆဖြစ်မှာပဲ။ တစ်ယောက်ဆန္ဒလေးတစ်ယောက်လိုက်လျှောလိုက်ရင် ပြေလည်သွားပါလိမ့်
မယ်'
"ဟ ... ဒီကိစ္စမှာငါမလွန်ဘူးကွ... ငါအရက်သောက်တာ သူ ကောင်းဖို့...ဒါကိုသူကနားမလည်ဘဲ ရန်လုပ်နေတာကွ “ဗျာ...ဘယ်လိုကြီးÙးနိုး
သူတို့နားမလည်နိုင်အောင်ဖြစ်နေကြတယ်။ အတွေးထဲမှာလည်း ဦးကျော်ကြီးကအရက်သောက်နေပြီး ခြံကြီးကောင်းစွာယ် ကောင်း
သစ်ထွက်ရှိက အဖြစ်ား
မကောင်းတော့ နောက်မှသိရမှာပဲ၊ အခုလောလော တယ်။ ဒီတော့ မင်းတို့ငါ့ကို
မင်းမင်းစိုးတို့လည်း
တော်တော်မူး
မခ
ဝါဖြစ်နေတဲ့ဒေါ်လှကြီး
“ဟာ...အလှလေးကလည်းကွာ နိမိတ်မရှိ နမာမရှိ၊ ငါသင်္ချိုင်း ဆည်ပြီးစဉ်းစားတယ် ပြီးမာတယ်......ဒာ
ရောက်သွားရင် မင်းမုဆိုးမဖြစ်မှာပေါ့ သောနုတ္ထိုရ်မရဲ့”
“ဘာပြောတယ်...ကဲ..ကဲ---ဂွပ်ဂွပ်”
ဦးကျော်ကြီးခေါင်းကိုခေါက်နေတဲ့ ဒေါ်လှကြီးကိုကြည့်ပြီး မင်းပင်
စိုးတို့ငါးယောက်မျက်လုံးထဲ လေးကြီးကိုင်၊ မျှားဗူးကျောမှာချိတ်၊ ဓါးကြီး
“ဟွန်း...ဟုတ်ရင်ဟုတ်ပေါ့ ကျော်ကြီးရယ်၊ မဟုတ်လို့ကတော့ နာဖို့သာပြင်...လှကြီးတဲ့ 'ာ စိတ်ကြီးတယ်နော်
ားတားကျော်ကြီးအား ရှင်းမှင်းရှိ
တစ်ဘက်လက်ကကိုင်ထားတဲ့ မုဆိုးမကြီးလို့မြင်နေတော့တာ။အုန်းဟဒိဋ္ဌာဒိဋ္ဌာ
ဖိုးလပြည့်စာပေ
မိမခ လူငှားစိုး
ပြည်ပေ
act
| 84.647089 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 73 |
________________
www.burmeseclassic.com
www.burmeseclassic.co
| 0 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 74 |
________________
www.bummeseclassic.com
အမှာမဟုတ်လို့ မေ့ထားလိုက်
အခ
ခတိကာ
“ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး.. သူမနက် မရောက်တော့မယ်
ဒီတော့မှငါဆက်ပြောပေးမ
မေမျိုးက
မိမ
ကဗျာကယာပြီး
ချလိုက်တယ်။
“ဒါဆို..
းမှာပ ဏခဏးဖိုးခိမ္းဓ
ပြီးနယ်လိုက်ကြ
လှော်ပေးမတ်
ပြန်တယ်။
“ဟေ့အေး” မင်းမင်းစိုးက ပြောသ
$30
ဟာ.. အဟီး..စိတ်ညစ်ပြေစေတာပေါ့"
ား တဗဒေက ရှင်ကြည့်ဖူးလား” သရင်းအင်းဟုတ်တယ်။
၀၉ း မိမိခ ၊
တယ်ထင်ပြီး ဟီးခနဲရယ်တယ်။
စ္စာဆိုးသွား ။ပလန်န
နင်ဟာလေ
ကပဲ။ သူသူ
ရာမှာ ငါး
၁
ရွှေလိုသဘောနဲ့ G0သာဒီလိုမရှိပါ ထိုသို့ယုံနေရတယ်။
“ဒါပေမဲ့--ငါကွငါပဲမို့ ဒီအ စေတာ၊ ဘယ်
စဉ်းစား နင်အပြောင်းအလဲအရမ်းမြန်နေ
နင်ထင်ချင်သလိုသာ
ဖိုးလပြည့်ကပေ
သွားလေ”
ခရိးတ ခပ် လားရှိးနောက
| 76.190476 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 75 |
________________
www.burmeseclassic.com
www.burmeseclassic.co
| 0 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 76 |
________________
www.burmeseclassic.com
Zgcopade
ဝေ့လည်ဝေ့လည်
“ဪ
၁၉၅၂
ဘောင်း အပေါင်းကို
“ဟောဗျာ... ဒေါ်လှကြီး..ဒီပုားဦး၊
၁၅၃
ငါးယောက်သားဝိုင်းပြီး. အူလည်လည်နဲ့ ကြော်လိုက်ကြတယ်။ “ဒီထက်ဆိုးတာက အခုသူအိပ်နေတာ အိမ်ရှေ့ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ဒီတော့နင်တို့ပထွေးကို အိပ်ယာပေါ်လာတင်ပေးကြဦး။မသာကြီး...ဒီလိုမှန်း သိရင်တစ်ပိုင်းပဲတိုက်ပါတယ်၊ တစ်ပိုင်းနဲ့ ပဲတန်တဲ့ဟာကြီး
ဗျစ်စိဗျစ်စိနဲ့ပြောရင်း ပြန်ဆင်းသွားတယ်။ ဗလကြီးတို့ တစ်
ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး မဲ့သွားကြတယ်။
“တောက်...ဒီလူကြီးကိုပဲ ခဏခဏ အမေပေးနေရတယ်။ အဲဒါ
ဗလကြီးက မင်းမင်းစိုးကိုအပြစ်ပြောပြီး လှေကားကနေဆင်းသွား တယ်။မင်းမင်းစိုးအတွေးပျက်သွားလို့ တင်းနေတော့တာ။ ညစ်ညစ်နဲ့ စောင်ခေါင်းမြီးခြုံလိုက်တယ်။
ပြန်ပြီလား”
“မဟုတ်ဘူး ..ငါဝယ်တိုက်လိုက်တာ
အမအိပ်ဘူး အခု တစ်လေမှာယ်တို့
နှိပ်တာများသိုးလို့
ယဏကျော် အကျင့်မတောင်းမိရ
သွားတာပ
မင်းကြောင့် ဖိုးပြူး"
တို့ချီလိုက်တယ်။
အာ
ပိုင်းသောက်တုန်းကျအိပ်တဲ့သရဲ့မကြောက်ဘူးလုပီဒီ?
ါအတွက်မင်းအပါ ပင်နားမ
ထင်
ဘုရားလူကြီးက ဗလကြီးကိုခြေထောက်နဲ့ လမ်းတို့ရင်းခံ “ဟေ့ကောင် မျှ၍ ဘွဲ့ပြောပြီးတယ်လေ” ပိုးခရာကြီးဆက်မှုပေးမှုကဘွဲ့ခံပ
ဒေါ်လှကြီးက
“ငါကတွေးတာပေါ့... တစ်ပိုင်းမှ အောင်ပြောရင်
။ ဥတစ်လုံးဆိုပိုကောင်းမှာပဲထင်ပြီး
“မကောင်းတဲ့အပြင် စောစောစီးစီးအိပ်သွားတယ်။ ဒီငါ့တစ် လျောက်တည်သ၍ အိပ်မပျော်ဘူး။ ဒီအဋ္ဌါအတွက်ဘယ် ကောင်းတော့ရလဲ ၁၊
CLASSIC
စိုးပြည့်စာပေ
www.burmeseclassic.com;
| 82.629108 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 77 |
________________
www.burmeseclassic.com
ဝေ့လည်ဝေ့လည်
ဆိုတာထက် တောင်းပန်စရာရှိတယ်ဆိုရင်
ပိုမှန်တယ်”
အတွက်လ
အာရာမသီးရှိအ
ဒန်းပိုပိုဆိုး
CLASSIC
“ငါနှင့်ကိုစိတ်ဝင်စားတယ်လို့ မေမျိုးကတဆင့်ပြောခဲ့
တကယ်တော့ ငါနှင့်ကိုမ ပါဘူး..ငါ့ ဘယ်လိုပြောရမလဲ” “ဘယ်လိုမှမပြောပါနဲ့ ဒီအတွက်ငါ့ရင်ထဲမှာဘာမှမရှိပါဘူး၊ အခု
သားပဲခင်ခဲ့တာပါ”
ရှင့်စပ်ပက်အခန်း(၁၃)ယနာ တင်ချိန်ထိ သူသူအောင်နဲ့မေမျိုးကအတူထိုင်နေကြပြီး မင်းမင်းစိုးကမျက်နှာချင်း ဆိုင်ထိုင်ခုံမှာထိုင်နေတယ်။ ဝင်ကြာတော့မူ သူသူအောင်က .. ရစ် မင်းမင်း နင်ကိုပြောစရာရှိတယ်ဆိုးနှိးခ်မ္းခ်မ္း မေးတော့ မင်းမင်းစိုးကမေမျိုးကိုတစ်ချက်ကြည့်ရင်း ပြောတယ်။ “ဟုတ်တယ်...မေမျိုး ခဏလောက် တခြားဝိုင်းကိုသွားပေးဖော် ရပါတယ်”
'S......
မေမျိုးက အောင့်သက်သက်မျက်နှာနဲ့ တစ်ဘက်ဝိုင်းမှာသွားထိုင် နေတယ်။ သူ့စိတ်ထဲမှာ မင်းမင်းစိုးက သူသူအောင်ကို ရည်းစားစကားပြော ဖို ့ ထုတ်တယ်ထင်နေတယ်။ သူငိုချင်နေတယ်။
သူသူအောင်ကလည်း မင်းမင်းစိုးသူ့ကိုရည်းစားစကားပြောတေ မယ်ထင်နေတယ်။ဒါပေမဲ့ သူပြန်ချစ်ဖို့မစဉ်းစားပါ။မေမျိုးက ညကတည်း သူတို့နှစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့ပုံကိုပြန်ပြောပြတယ်။
ဒီနောက်တော့ မေမျိုးမပြောလည်း မင်းမင်းစိုးကို ချစ်နေပြီဆိုက သူသိခဲ့တယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မေမျိုးကိုပဲဦးစားပေးဖို ့ သူဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်။ ဘာဖြစ်လို့လည်းဆိုတော့...သူလည်းမင်းမင်းစိုးနဲ့ ပတ်သက်လို့ ခံစားရ
တွေအေးခဲခဲ့တာကြာပါပြီ။
ဇိုးလပြည့် အ
ရေးရာကိစ္စတွေမှာ
ရှိသေးဘူး။ ငါနင့်ကို ရိုးရိုးသား
ပါတယ်။ နောက်တစ်ခါနှလုံးသား
တာ့ဘူးဆိုတာ ငါသိသွားပြီ နင်ဟာအရမ်းကိုလောလွန်းတယ်။ နင့်ရင်
"ဟုတ်တယ် ထဲကဆန္ဒနဲ့ နင်ဖြစ်ချင်တဲ့ဆန္ဒတစ်ခုတည်းဟုတ်မဟုတ်ဆိုတာ နင်မဝေခွဲ တတ်ခဲ့ဘူး'
လာမင်းမင်းရိုးကိုအုပ်မဆိတ်နေတယ်။
အခ မိန်းကတေးဆိုတာ ယောက်ျားလေးတွေလိုမဟုတ်ဘူး။ သူတို့ စာကယ်ချစ်မိပြီဆိုရင် ဖွင့်ပြောလို့လည်းမရသလို ယောက်ျားရေးတွေရဲ့ အပြောကိုပဲ စောင့်စားနေရတာ။ ငါမိန်းမချင်း ကိုယ်ချင်းမာတယ်” မင်းမင်းစိုး တိတ်တဆိတ်နားထောင်နေတယ်။ သူ့စိတ်ကတော့ မေမျိုးဆီမှာ ဌာ
“ဒါတွေကို ငါဘာလို့ပြောနေရလဲဆိုတာနင်သိလားနင်အဲဒီထောက် အေသင့်ဘူး တကယ်လည်းနှင်မအပါဘူး၊ ဒါပေမဲ့ နင်တော်တော်တုံးတယ်” “ဟုတ်ပါတယ်ငါငတုံးပါ
တကယ်ချစ်မိရ
မေမျိုးပါ သူသူအောင်က ပြုံးလိုက်တယ်။ ' ည့်စာပေ
www.bemessa
| 87.486911 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 78 |
________________
“နင်ဒီအဖြေကို ဘယ်တုန်းကသိခဲ့လဲ” “မကြာသေးဘူး”
www.burmeseclassic.com
“မေမျိုးကရော နင့်ရဲ့ဒီလိုဗလောင်းဗလဲစိတ်ကို သဘောကျမယ်လို့
နင်ထင်နေလား
“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ငါ့သူလုပ်ချင်သလိုလုပ်၊ ပြောချင်သလိုပြောပါ။ ငါသူ့ကိုချစ်တယ်။ ဒါကိုသူသိအောင်ပြောရမယ်”
“ဒါနင်တို့ကိစ္စပါ ....ဒါပေမဲ့ သူလက်ခံပါ့မလား...နင်အ
ထားတာပဲလား
ပြောတယ်။
“ဟာ..နင်ကလည်းဟာ”
'ဟုတ်တယ်လေ...နင်က ပိုင်မှပြောတဲ့အကောင်” “အဲဒီလိုတော့ မပြောပါနဲ့ဟာ...ငါက...အဲဒီလိုမဟုတ်ပါဘူး 'ဟုတ်ပါတယ်... နင်ကလူရိုးပါ”
အဲဒီနောက် နှစ်ယောက်သားရယ်လိုက်ကြတယ်။ သူသူအောင်က
“ဟင်းဟင်း ... နင်ငါနဲ့စတွေ့တဲ့နေ့ကို မှတ်မိသေးလား” “မှတ်မိပါတယ်ဟာ...အဟီး...ငါကားမှတ်တိုင်မှာ ကားပျောက်
“အေး...အဲဒီနေ့ကို ငါအမြဲအမှတ်ရနေမယ်၊ ဒါပေမဲ့ .. အဲဒါက ဒုတိယအကြိမ်တွေ့ကြတာပါ၊ပထမအကြိမ်က နင်ငါတို့မိန်းကလေးအဆောင် ရှေ့မှာလာအော်တာလေ...ဟဲဟဲ...အဲဒီနေ့ကိုလည်း ငါဘယ်တုန်းကမှတွေ
ခဲ့ဘူး
“ဟား ဟား... အေးဟာ..ငါတကယ်တုံးခဲ့တာပါ” နှစ်ယောက်သား ရယ်လိုက်ကြပြန်တယ်။
“ဒါပေမဲ့.. နင်တကယ်တုံးတာ တခြားတစ်ခု... အဲဒီတစ် ကတော့အဆိုးဆုံးပဲ...နင်လူကဲခတ်ညံ့တယ်”
ဖိုးလပြည့်၊စာပေ
၁၅၇
နှစ်ယောက်သားတိတ်သွားကြပြန်တယ်။ ဘေးဝိုင်းကိုကြည့်လိုက် တော့ မေမျိုးကိုမတွေ့ရတော့ပါ။
“ဟင်..မေမျိုး ဘယ်ရောက်သွားပြီလဲ”
မင်းမင်းစိုးက အံ့သြတကြီးပြောတော့ သူသူအောင်ကပြုံးတယ်။ မေမျိုးက သူတို့စကားတွေကိုနားမထောင်ဘဲ ထွက်သွားတာကြာပြီ။ဒါပေမဲ့ သူ မင်းမင်းစိုးကို နည်းနည်းတော့ ဒုက္ခပေးချင်သေးတယ်။
“သူဘယ်သွားလဲဆိုတာ နင်သိမှာပါ... သူကနင်နဲ့ပဲလျှောက်သွား နေခဲ့တာမဟုတ်လား”
“သူသွားတဲ့နေရာကို ငါသိပါတယ်။ ကဲ... သူသူအောင် ငါသူ့ နောက်ကိုလိုက်သွားလိုက်ဦးမယ်”
CLASSIC
“နင်ကံကောင်းပါစေ”
သူသူအောင်က မင်းမင်းစိုးရဲ့နောက်ကျောကိုကြည့်ပြီး သက်ပြင်းချ လိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ခြေလှမ်းတွေက စာသင်ခန်းဆီကို။ အခုချိန်မှာ သူကလွဲပြီး ကျန်တဲ့လူတွေအဖော်တွေနဲ့ ။
ဒါပေမဲ့ သူပျော်ပါတယ်။ တစ်နေ့နေ့မှာတော့ သူကတကယ်ချစ်' တဲ့သူ၊ ပြီးတော့.. သူ့ကိုတကယ်မြတ်နိုးတဲ့လူနဲ့ တွေ့ရမှာပါ။ သူမသွားခင် တစ်ရက်က မေမျိုးပြောခဲ့တဲ့စကားတစ်ခွန်းကို သူကြားယောင်နေခဲ့တယ်။. “စိတ်ချ နင့်ကိုယ်စားငါအကုန်တာဝန်ယူတယ်” တဲ့။
တယ်။
“မောလိုက်တာ မေမျိုးရာ...ငါ့ကိုတောင်မစောင့်ဘူး “ငါက ဘာကိစ္စစောင့်ရမှာလဲ”
ကြေးအိုးကိုပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်စားနေတဲ့ မမျိုးကိုကြည့်ပြီး
ဖိုးလပြည့်စာပေ
www.burmerassic.com
| 83.9801 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 79 |
________________
“နင်နဲ့မိသူ မင်းမင်းစိုးက
www.burmeseclassic.som
င်းကြည့်နေတယ်။ င်းစားနေရတာလဲ။ ဒီလိုမစားပါဘူး” များတွေလိုမျ
မနေဘူး၊ အစားတစ်ခုခုကို တွင် သက် သေ အခုနင်စိတ် “ဟုတ်တယ်...ငါ စိတ်ညစ်နေတယ် ၁ ဦးမင်းမင်းစိုးက ဟဲခန့်ရယ်ရင်း “အဲဒီကိစ္စငါ့ကိုပြောပြလေ ငါကူညီမှာပေါ့ ပြောတော့ မမျိုးက ခေါင်းရမ်းတယ်။ သေတာတောင် မပြောဘူး”
ငါကူညီနိုင်
နင်မပြောလည်း ငါသိပါတယ်...နင်ဟိုတစ်ခါပြောတယ်လေ
မျိုးက အစားအသောက်မပျက်ဘဲ။
မင်းစိုးက ပြုံးလိုက်တယ်။
“မေမျိုး
“နင့်ကိုငါချစ်တယ်”
မေမျိုး မျက်လုံးပြူးကြီးနဲ့ ဆီးသွားတယ်။
နင်ဘာပြောတာ
“နင့်ကို ငါချစ်တယ်လို့
“ဖိုးလပြည့်ာပေ
CLARNIC
၁၉၉
အသား နှင့်အထုတ်သွားငါ သွားနော်။ အခု ငါ့လက်မှာ တူတစ်ဘက် ဇွန်တစ်ဘက် ကိုင်ထားလို နှင်သက်သာသွားတယ်မှုတ်လာတာပြီးသာ မိန္းမမျိုးက အတည်ကြီးပြောပေမယ့် မင်းမင်းစိုးက မကြောက်ပါ။ မေမျိုးဘေးကို ကပ်ထိုင်ရင်းပြောတယ်။
ခံမခံ”
“နင်ရိုက်ချင်ရင်ရိုက်.. -နင့်လက်ထဲက ဇွန်းနဲ့ရိုက်ချင်ရိုက်ဟာ---ငါ
“ဇွန်းနဲ့တော့ မရိုက်ပါဘူး”
မဟုတ်အင်း ဖုန်းဖိုး
တယ်”
“သွားပါဟယ်..
နင်နဲ့ဝေးဝေးမှာပဲ နေချင်
ငါက နင့်ကိုချစ်တယ် ပြီးတောဖိုးမ “ပြီးတော့ ဘာဖြစ်လဲ”
-မင်းမင်းစိုးက ဟီးခနဲရယ်တယ်။ ဒီပိတ် - မင် “ပြီးတော့နင်ငါ့ကိုချစ်တယ်ဆိုတာလည်း သိတယ်” အမာပြောပါဦး...ဘယ်တုန်းကလဲ" “ရုပ်ရှင်ကြည့်တုန်းက”
မင်းမင်းစိုးရဲ့အဖြေဆုံးတော့ မေမျိုးရှက်ပြီးခေါင်းငုံ့ သွားတယ်။
ကြေးအိုးလည်း ဆက်မှစားနိုင်ဘဲ...
“လူလည်ကြီး”
လို့ပြောပြီး ရှက်နေတယ်း၊
မင်းမင်းစိုးက - - -
www.burmeseclassic.com
| 81.122062 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4951
| 80 |
________________
www.burmeseclassic.com ချစ်မျှားရှင်
“ဟုတ်တယ်...အဲဒီတော့မှ နင့်ကိုငါချစ်နေခဲ့တယ်၊ ပြီးတော့နင်က လည်းငါ့ကိုချစ်တယ်ဆိုတာ သိခဲ့တယ်"
ပြောပြီး မေမျိုးလက်ကိုကိုင်တော့ မငြင်းပါ။
“ဆက်စားလေ - “တော်ပြီလား . . .ငါတို့သွားစရာရှိသေးတယ်၊ နှစ်
ယောက်အတူတူလေ့ “ဘယ်ကိုလဲ”
“အဟဲ . ..ရုပ်ရှင်ရုံကိုလေ..ဘာလဲ..မသွားဘူးလား”
“အင်း”
မေမျိုးက တစ်လုံးတည်းပြောပြီး ရယ်နေတယ်။ မင်းမင်းစိုးက မေမျိုးရဲ့ပါးချိုင့်လေးကိုကြည့်ရင်း အနားကိုဖျတ်ခနဲကပ်သွားလို့ ... မေမျိုး က မျက်လုံးကို အသားကုန်ပြူးပြတယ်။ မေမျိုးမျက်လုံးပြူးပြတာလောက် ကိုတော့ မင်းမင်းစိုးက မမှုတော့ပါ။ ဒါပေမဲ့...
“ဟင်း တော်”
မင်းမင်းစိုးဆီက ကျိတ်မနိုင်ခဲမရသံကြီးထွက်လာတယ်။ အခု
က ... ကင်တင်းမှာမို့လေ။
သိမယ်... ရုပ်ရှင်ရုံထဲရောက်မှ . . .။
CLASSIC
ဖိုးလပြည့်စာပေ
ချစ်မျှားရှင်
www.burmeseclassic.com
| 75.921053 |
-
|
Chit Myarr Shin
|
4952
| 1 |
________________
ainmakai
www.burmeseclassic.com
presents
he Khit Nay
သည်ခေတ်နေ
ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမျက်dါ
www.burmeseclassic.com
| 26.206897 |
-
|
The Khit Nay
|
4952
| 2 |
________________
ပုံနှိပ်မှတ်တမ်း
ထုတ်ဝေသူ
မျက်နှာဖုံးနှင့်အတွင်းပုံနှိပ်
-
မျက်နှာဖုံးဒီဇိုင်း ပုံနှိပ်ခြင်း
အုပ်ရေ
တန်ဖိုး
www.burmeseclassic com.
ညည်းတွားရှိုက်တဲ့ ဗုံသံ
ပန်းဝင်စား အရင်
ဦးဝင်းသူရင် (အိပ်မက်အသစ်စာပေ)
ဦးဇော်မြင့်ဝင်း
(ကာလာဇုံပုံနှိပ်တိုက်)
-
America
-
ပထမအကြိမ်၊ စက်တင်ဘာလ၊ ၂၀၁၂ ခုနှစ်၊
5000
၁၂ တွင်
သည်ခေတ်နေ
ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ { သည်စခန် - ရန်ကုန် ၊ အိပ်မက်အသစ်၊ ၂၀၁၂။
(၂၂၇) စာ၊ ၁၂-၂ × ၁၀.၁ စင်တီ။ (၁) ကျွန်တော် သူ့ဆီက ကျောင်းတက်ပါ
ဒိဋ္ဌာကျော်စွာ တွင်
cognity
မင်းခိုက်စိုးစန်
ကိန္နရာပြည်သို့ အလည်ရော၌သူ
ဒိဗ္ဗကျော်စွာ
ဘာသိုလ
ခေါင်းညိမ့်ပြေးကို အရိပ်\z
ငွေသွင်
111ာ်စွာ
ရာက်ကြာပြီး
I'
ဒိာင်သည် နှင်းပ်ရောင်မွန်တိုင်း အလင်းအမှောင်ကကြိုး
အတွင်
ဆင်ပင် ကံ၊ကဲ့တူ
ကျော်စွာ
ဝိဘတ်ကြမှာ ဘူတာကြီး
သာ
သက်ပျောက်သစ်ပင်
ဒဿကျော်စွာ
နွယ်နီဆင်ရိုင်း
သတိုးအေး
နဂါးတွင်းခရီးသည်
ဒတ္တကျော်စွာ
တတိယမျက်လုံးရွှင်
ဒသကျော်စွာ
ပါဆယ်
%ါင်း ငေါင် ခြေတင်ရောင်း
သတိုးအော
။ မောဟိ
ဒဿကျော်စွာ
ကျန်း
မိမိရှာစွာ
ခြေကလိက မယ်ကာကာ
သမီးရည်းစားအဘိဓာန်
မြို့တစ်မြို့
သန်းခေါင် ညည်
ဘီအိုးက ပါတ်ကျောက်တိုင် တက္ကသိုလ် ၆ ည ၂၄ နာရီကဖီး
G
ဒဿကျော်စွာ
ဆက်ဖက်ရဲတဲ့ စီအိုဟောင်၊
ကျားနိုင် ဖို့စွာ
ကတော်ရွာ
ရှောင်
၈၉၅.၈၃
ကာသရဲဝတ္ထုတိုများ
ရှင်လူ၊ လူနေ၊ မိုးစက်ဝိုင်၊ သူ
မင်းခိုက်စိုးစန်
ည်းစားထားတဲ့ ဂိမ်း
နှစ်န်အကောင်းဝင်
၇။
ဆုတောင်းပြည့်မြေ
မင်းခိုက်စိုးစန်၊ များသူ
၂။ တသွန်ချစ်သူ ၃ရက်ကို ရောင်ကိုယ်ဝါ ၇၄။ ရူး၊နှင့်တွေ့ဆုံခြင်း ၇၅။ တောက်တို့ကိုးကြိမ်
သတိုး
သနား
သတိုးအေ။
ကျော်ရွာ
ာ။
ဂု ဆိုရာသီသစ်ပင်
၇၉။
ကျွန်တော်နှင့် ဖွားဖက်တော်
လူနေ၊ မိုးစက်ဝိုင်၊ သည်ခေတ်
...
ရှော့ပင်းမောက်
-
၃။ ဒဏ္ဍာရီကျွန်း
ဒက်သွယ်မူဧရိယာပြင် ဂမ္ဘီရင်ကျောင်
သည်ခေတ်နေ
ဗုံသံ ထဲက မသိန်း
၆. ဆင်ကူးချိန်စာ
။ ကျွန်တော် မဲနေတဲ့ ကျောင်းက်ပ
သည်ာက်နေ
burmeseclassic.com
| 78.446262 |
-
|
The Khit Nay
|
4952
| 3 |
________________
www.burmeseclassic.com
Eainmakathit presents
Eainmakathit
38 (34 fl) 153 d Latte, Tamwe Ts, Yangoh. 195112428,551403
သည်ခေတ်နေ
= ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ
www.burmeseclassic.com:
| 18.396226 |
-
|
The Khit Nay
|
4952
| 4 |
________________
www.burmeseclassic.com
(ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ဖြစ်ခဲ့လို့
ရေးဖြစ်ခဲ့တဲ့ မှတ်စုလေးတစ်ခုပါ။)
တစ်ခုခုဆို... ဘာကြောင့်များ
လူတွေက ဝိုင်းဝန်းပြီး
ဝုန်းဒိုင်းကြဲ ချင်ကြတာပါလိမ့်?
တကယ်ဆို
ငါဟာ မထီတထီနဲ့ ကျောက်သင်ပုန်းပါး ဝနေတဲ့ ဝလုံးလေးပါ။
လေးကြောင်းမျဉ်းစာအုပ်ထဲက ဝလုံးလေးတွေလောက်
တော့ မသားနားလွန်းဘူးပေါ့။ ငါတို့ကြားမှာ
ဝိဝါဒချင်း ကွဲပြားဖို့ မပြောနဲ့။
သူတို့တွေ . . "
ရင်ဘတ်မှားလာ ဝီနေရင်တောင် “seclassic.com/
| 75.112108 |
-
|
The Khit Nay
|
4952
| 5 |
________________
www.burmeseclassic.com
အလုံးစုံ ဝေလာဝေး ပစ်ရဲတယ် ယုံလိုက်။
အဲသလို..
ဝက်ဝက်ကွဲ ယုံကြည်ချက်နဲ့ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်
ဝရောင်းဆိုဒ် (WRONG SIDE) ဆိုတဲ့ မှားတဲ့ဘက်မှာ ဒီလိုပဲ ဝဲ လာခဲ့တာ
ဘဝမှာ ဝ မရှိဘဲ ဝိလုပ်ချင်တော့ရော ဘာဖြစ် သတဲ့လဲ?
ကိုယ့်စိတ်နဲ့ကိုယ်
ကိုယ့်စိတ်ကြိုက် ဝေ ပဲ ဝေဝေ ဝါး ပဲ ဝါးဝါး ဝါးတားတား လာလုပ်ကြမယ်ဆိုရင်တော့ ကြိုတင်ပြီး မေတ္တာရပ်ခံထားပါရစေ -
ဘာဆိုဘာမှ မရှိသော အာကာသထဲတွင် အမှုန်ကလေးများသည်
စုံတွဲလိုက်ပေါ်လာပြီး ပျောက်ကွယ်သွားကြသည်။
by Cosmology
အားလုံးကို ဝမ်းနည်းပါရဲ့လို့။
သံသရာမှာ-
ဝဋ်ဒဏ်တွေ ပြန်ဆန်ခတ်တဲ့ တစ်နေ့
အားလုံးကို ဝမ်းနည်းပါနဲ့။
(တစ်ခါက တစ်ယောက်သောသူအတွက် အမှတ်တရ
ဇာတ်လမ်းအကျဉ်း)
www.burmeseclassic.com
| 74.773414 |
-
|
The Khit Nay
|
4952
| 6 |
________________
www.burmeseclassic.com
ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ
00
သည်ခေတ်နေ
ကျေးပြ ငါ့ကိုယ် ငါပဲ
ဆုံးမခွင့်လေး ပေးသနားတော်မူပါ။
8
ဟောဒီ သံသရာထဲက
အမှားပေါင်းသောင်းခြောက်ထောင်နဲ့ လူတွေထဲမှာ သောင်းခြောက်ထောင်နဲ့
နောက်ထပ်တစ်ကြိမ်မြောက်
မှားမြ... မှားနေဦးမယ့်ကောင်တစ်ယောက် ရှိပါတယ်။
အဲ
ကျွန်တော်ပါပဲ။
www.burmeseclassic.com
| 68.985507 |
-
|
The Khit Nay
|
4952
| 7 |
________________
၁၂
သည်ခေတ်နေ .
www.burmeseclassic.com
ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ
လူတစ်ယောက်ဟာ နှလုံးသားထဲက
အရာကို ဝှက်ထားလို ့ မရပါဘူး။
ဤဝတ္ထုသည် အစစအရာရာ ယုတ္တိရှိမှကြိုက်သော ပရိသတ်များအတွက် သိပ်အဆင်ပြေမည် မဟုတ်ပါ။ စိတ်ကူး ယဉ်ဆန်ဆန်ရေးဖွဲ့ထားသော IQTEST ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်သာ ဖြစ်ပါကြောင်း ကြိုတင်အသိပေးအပ်ပါသည်။
(စာရေးသူ)
www.burmeseclassic.com.
| 69.806094 |
-
|
The Khit Nay
|
4952
| 8 |
________________
www.burmeseclassic.com
ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ
ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ
www.burmeseclassic.co
c.com
| 42.553191 |
-
|
The Khit Nay
|
4952
| 9 |
________________
www.burmeseclassic.com
ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ
ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ (အကြိုရတ်သိမ်း)
“ဝုန်း”
Pre-ending
(password) သော့ချက်မှန်၍ ဆောင့်ပွင့်သွားသော
တံခါးသံဖြစ်သည်။
အခန်းထဲမှ ကျောင်းသားကျောင်းသူ အတွဲတစ်တွဲ သည် လေးတွဲ့သောခြေလှမ်းများဖြင့် တစ်လှမ်းချင်းထွက်ချ ထား၏။
လူပုံစံများကလည်း မောပန်းနွမ်းလျနေပုံရ၏။ သူတို့နှစ်ယောက်၏ လက်အစုံသည် မလွတ်တမ်းဆူ
သူတို့သည် Game Level လေးခုအား . . burmeclassic.com/
ဆိုင်ထားကြလေသည်။
င်မြင်စွာ
| 70.401691 |
-
|
The Khit Nay
|
4952
| 10 |
________________
30
www.burmeseclassic.com
သည်ခေတ်နေ အတော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ
ဖြတ်ကျော်ခဲ့ပြီးနောက် အခန်းတစ်ခန်းထဲမှ နောက်တစ်ခန်းသို့ ရောက်ရှိလာကြသော နောက်ဆုံးလူနှစ်ယောက်ပဲ ဖြစ်ပေသည်။ ထိုအခန်းထဲရှိ အငွေ့အသက်များက နှစ်ဦးစလုံးအား အမြင့်ဆုံးဇာတ်ရှိန်ဖြင့် စိန်ခေါ်နေလေပြီ။ “ဒီကိစ္စကို ဘယ်သူစခဲ့သလဲ'
အခန်းနံရံ ပတ်ချာလည်အတွင်း သေသပ်စွာမြှုပ်နှံ
ထားသော စပီကာများမှ ပေါ်ထွက်လာသည့် အသံသြကြီး
ဖြစ်၏။
အသံသြဇာက ခက်ထန်မာကျောလှသည်။ အထက်ပါမေးခွန်းအား မဆိုင်းမတွဘဲ ကျောင်းသား
ကောင်လေးက
“ဒီကိစ္စကို ကျွန်တော် စခဲ့တာပါ”
ဘေးက ကျောင်းသူမှ သတိပေးဟန်ဖြင့် သူ့အား တံတောင်နှင့်တွက်၏။ သူ သတိထားဖြေဆိုပါကြောင်း ပြန်၍ ခေါင်းဆတ်ပြပါသည်။ သူ့အတွက် သူမ ရင်ဖိုလှိုက်မောနေ
မိပါ၏။
အသံသြကြီးက စပီကာများထဲမှ ဆက်ထွက်လာ၏။ “ထပ်မေးမယ်၊ ဒီ Gane ဟာ ဘယ်သူ့ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာရသလဲ၊ ဖြေပါ”
“ကျွန်တော့်ကြောင့် ဖြစ်မှာပါ”
တည်ငြိမ်ရင့်ကျက်သော အသံနေအသံထားဖြင့် သူ
ပြန်ဖြေလိုက်၏။
နံရံကပ်စပီကာထဲက လူကြီးမင်း၏ အသံက ပို၍
ဘိန်းထွက်လာပါသည်။
“ဒီ Game ဟာ မင်းကြောင့် ဘာလို့ဖြစ်လာရသလဲ” သူ့မျက်နှာပေါ်မှာ မထိတရိပြုံးလိုက်ရင်း... “ကျွန်တော် စည်းကမ်းမရှိလို့ပါ” “ဘာလို့ စည်းကမ်းမရှိတာလဲ” “ပျင်းလို့”
“ဘာ
စပီကာနောက်မှ ဖန်တီးရှင် Game Master ကြီးခမျာ ဒေါသထွက်သွားပုံရသည်။ သူ၏အဖြေကို မကျေနပ်ပုံရ၍
ထပ်မေးပြန်၏။
“မင်း ဘယ်လိုစည်းကမ်းမရှိတာလဲ မင်းသိမှာပေါ့” “ဟုတ်ကဲ့
www.burmeseclassic.com
သူ အလောတကြီး ထပ်ဖြေလိုက်မည်စိုး၍ ဆွဲဆိတ် နှင့် ဘေးကနေ သူမသတိပေးရပြန်သည်။ စပီကာနောက်ကွယ်မှ အသံပိုင်ရှင်ကြီးက
| 82.586334 |
-
|
The Khit Nay
|
4952
| 11 |
________________
jo
ခဲ့တာလဲ
www.burmeseclassic.com
သည်ခေတ် ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ
"ဟုတ်ကဲ့ဆိုရင် ဖြေ၊ မင်း ဘယ်လို စည်းကမ်းမ
'ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ခဲ့လို့ပါ” “ဘယ်လို”
“ကျွန်တော် အဲဒီနေ့ ကျောင်းမတက်ပါ' ‘အသံလုံအခန်းဖြစ်နေသောကြောင့် ခပ်မာမာပြန်
လိုက်သော သူ၏အသံက အခန်းအတွင်း အက်ကြောင်းထပ်
ဆက်တိုက်ပေါ်ထွက်လာ၏။
ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ
“ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ။
ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ။
ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ။
ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ
܀
နိဒါန်း
Opening
Scene: 1
လွန်ခဲ့သော နှစ်နှစ်ခန့်က ဖြစ်သည်။
နာမည်ကျော် ဂိမ်းကုမ္ပဏီတစ်ခုမှ လာရောက်ဖွင့်လှစ် .. Igs (International game school) ပုဂ္ဂလိကပိုင် ဂိမ်း င်တန်းကျောင်းတစ်ခု၌ ဖြစ်၏။
ထိုကျောင်းတွင် ဂိမ်းဝါသနာရှင်လူငယ်များ (မည်သူ သို့ လွတ်လပ်စွာလေ့လာသင်ယူနိုင်ရန်အတွက် သင်ကြား ဆိုင်ရာ course နှစ်ပိုင်းခွဲခြားထား၏။
www.bumeseclassic.com)
| 74.593968 |
-
|
The Khit Nay
|
4952
| 12 |
________________
www.burmeseclassic.com
JJ
ပထမတစ်ပိုင်းမှာ...
သည်ခေတ်
ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ
R
(၁) ဇာတ်လမ်းသွား ဂိမ်းတစ်ခုလုံး အစအဆုံးဖန်တီးနိုင် ရေး (creation course) နှင့်
ဒုတိယတစ်ပိုင်းမှာ · · ·
(၂) အထက်ပါ creation ဆိုင်ရာအပိုင်းမှ စဉ်းစားဖန်တီ ထားသော ဇာတ်လမ်းသွားအား ရေးဆွဲနိုင်ရေ အတွက် (programming course) ဟူ၍ နှစ်ပိုင်းဖြစ်သည်။
ဂိမ်းဝါသနာပါသော လူငယ်များသည် မိမိနှစ်သ ရာ စိတ်ကြိုက်အပိုင်းအား ရွေးချယ်၍ ထိုကျောင်း၌ လေ့လိ သင်ယူနိုင်လေ၏။
ပေသည်။
နှစ်ပိုင်းစလုံးကိုလည်း အဆင့်ဆင့်(ပူးတွဲ)သင်ယူနို
ထိုသို့ လေ့လာသင်ယူနိုင်ရန်အတွက် ထိုကျောင်း ပြဌာန်းထားသော ပြဌာန်းချက်များမှာ လွယ်ကူရိုးရှင်းလှပ် သည်။
စိမ်းသင်တန်းကျောင်းတွင် လေ့လာသင်ကြားနိုင်ရန်အတွက်
ရှိရမည့်အရည်အချင်းများ
(၁) ဂိမ်းများအား စိတ်ဝင်စားလျှင် လူငယ်တစ်ယောက်၌ မည်သည့်အထွေအထူးအရည်အချင်းမှ ရှိရန် မလို
အပ်။
(၂) အတက်အကျ အမှတ်ပေးဇယားများပါဝင်သည့် မည် သည့်ဂုဏ်ထူးဆောင်ဘွဲ့လက်မှတ်များလည်း မလို
အပ်။
(၃) စိတ်အားထက်သန်လှသော လူငယ်တစ်ယောက်အဖို့ အဓိကသော့ချက်လေးတစ်ခုပဲ လိုအပ်ပါသည်။ ထိုသော့ချက်မှာ ဂိမ်းဖန်တီးမှုအိုင်ဒီယာလေးတစ်ခုပင် ဖြစ်ပါသည်။
܀
www.burmeseclassic.com.
| 78.020932 |
-
|
The Khit Nay
|
4952
| 13 |
________________
www.burmeseclassic.com သည်ခေတ်နေ
သင်းသင်တန်းကျောင်းတွင် လေ့လာသင်ကြားနိုင်ရေးအတွက် ဖြစ်မနေ ကျောင်းသားတစ်ဦးစီ၌ ရှိရမည့်စည်းကမ်းချက် ကျောင်း၏ ချမှတ်ထားသော စည်းကမ်းချက်မှာ တစ် ချက်တည်းပင်။ ထိုစည်းကမ်းချက်မှာကား...
“ကျောင်းမှန့်မှန်တက် စာမခက်
ဆိုသည့် ဆောင်ပုဒ်ပင်ဖြစ်၏။
မကြာမီ ကျောင်းသူကျောင်းသားများ၏ ပါးစပ်ဖျား၌ ထိုဆောင်ပုဒ်သည် အမျိုးမျိုးပုံစံပြောင်း၍ အထူးရေပန်းစား လျက် ရှိနေပေပြီ။
"ကျောင်းမှ အက် Levelတက်
ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ
ကျောင်းမှန်မှန်တက် ဦးနှောက်ပျက်”
"ကျောင်းမှန်မှန်တက် ဖိနပ်ပျက်”
.
ယခု ကျောင်းတက်နှစ် အပါအဝင် ထိုကျောင်းအား ဖွင့်လှစ်လာသည့် လေးနှစ်တာ သက်တမ်းအတွင်းမှာလည်း ကျောင်း၏စည်းကမ်းချက်အတိုင်းပင်။
အားလုံးက တစ်သဝေမတိမ်း။
ကျောင်းသူကျောင်းသားများ တစ်ရက်မှ ကျောင်း
စောက်ရက် ပျက်ကွက်မရှိသေးပေ။
ကျောင်း၏ တစ်ချက်တည်းသောစည်းကမ်းချက်ကို
အားလုံးက အထူးလိုက်နာလေးစားကြပေသည်။
ထိုကဲ့သို့..
လိုက်နာလေးစားကြသော ကျောင်းသူကျောင်းသား များအနက် တစ်ယောက်သောသူအတွက် တစ်နေ့မှာတော့ ဖြစ်ပုံက ဒီလို....။
www.burmeseclassic.com.
| 82.712215 |
-
|
The Khit Nay
|
4952
| 14 |
________________
www.burmeseclassic.com
ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ
R
ဂိမ်းနှင့်မသက်ဆိုင်သော မေးခွန်းတစ်ခုကို ဆရာက ရုတ်တရက်ကြီး ထမေးပါသည်။
“အမျိုးသားနှင့် အမျိုးသမီး မည်သူ့ကို မေ့ဆေးပေး
ရာတွင် ပိုလွယ်သနည်း'
ခန်းလုံးကျွတ် ကျောင်းသူကျောင်းသားများအားလုံး ဗျာများသွားရသည်။
ဆရာက သူမေးသည့် မေးခွန်း၏အဖြေကို သိချင် လွန်း၍ မေးခြင်းမဟုတ်။ ဒီအခန်းတွင်းရှိ ဘယ်သူကများ ဘယ်သူထက် ပို၍လက်စောင်းထက်သလဲ သိချင်သောကြောင့် စမ်းသပ်ခြင်းဖြစ်၏။
နောက်ဆုံးခုံတန်းမှ ကျောင်းသားအချင်းချင်း
ယောက်ကို တစ်ယောက် မေးငေါ့နေကြသည်။
သူ အရင်ဖြေ၊ ငါအရင်ဖြေဆိုတဲ့ ဟurmes; assic.com/
| 80.071174 |
-
|
The Khit Nay
|
4952
| 15 |
________________
www.burmeseclassic.com
သည်ခေတ်နေ
တစ်ဦး ဦးစားပေးနေသလို။ အမှန်တော့ ဘာဖြေရမှန်းကို မသိ၍ နဝေတိမ်တောင်ဖြစ်နေခြင်းကြောင့်ပင်။
ရှေ့ဆုံးခုံတန်းက တချို့သော ကျောင်းသူလေးများက လည်း “ဒီအဖြေ ငါသိပါတယ်ဆိုတဲ့ဟန်နှင့် တုံဏှိဘာဝေ ဖြစ်နေကြသည်။
ထိုအချိန် . . .
တတိယခုံတန်း ဘယ်ဘက်အစွန်ရှိ မျက်မှန်လေးနှင့် ကျောင်းသူမလေးတစ်ယောက် မတ်တတ်ထရပ်လိုက်တာကို တစ်ခန်းလုံးမြင်တွေ့လိုက်ရသည်။
သူမ၏ ညာဘက်လက်ကို ဆရာမြင်သာအောင် နေရာမှ လှမ်းထောင်ပြလိုက်ရင်း...
"ဒေါက်တာ ပီအမ်ဝဒ်က သူ့ဘဝသက်တမ်း တစ်လျှောက် လူနာသုံးသောင်းကျော်ကို မေ့ဆေးပေးဖူးပါ တယ်”
မေးခွန်းထုတ်သည့် ဆရာအပါအဝင် တစ်တန်းလုံး ထိုကျောင်းသူလေးဆီ အကြည့်ရောက်သွားကြသည်။ သူမကလည်း အထစ်အငေါ့မရှိစွာပဲ ဆက်ပြောနေ
ပါသည်။
“အမျိုးသမီးတွေဟာ အရာရာ ထိတ်လန့်လွယ်ပေမယ့်
ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ
မေ့ဆေးပေးရာမှာတော့ ယောက်ျားတွေထက် ပိုလွယ်ကူတာကို တွေ့ ရပါတယ်”
သူမဖြေဆိုသည့် အဖြေ မှန်၊ မမှန်အား တစ်တန်းလုံး
သိချင်နေကြပြီ။
မေးခွန်းထုတ်သည့် ဆရာလုပ်သူက သူမအား မျက် တောင်မခတ်စတမ်း အကဲခတ်ကြည့်နေ၏။
တစ်တန်းလုံး ငြိမ်သက်စွာဖြင့် ဆရာပြန်ပြောလေမည့် သုံးသပ်စကားအား စောင့်ဆိုင်းနေပုံရသည်။
အခန်းအတွင်း အပ်ကျသံမပြောလေနှင့်။ ရေးလက်စ ဘောပင်များ ပြန်ချသံပင် မကြားရအောင် သက်ငြိမ်တိတ် ဆိတ်လျက်ရှိနေစဉ် ..
“ဖြောင်း... ဖြောင်း..၊ ဖြောင်း...”
အဖြေမှန်ကန်ကြောင်း ထောက်ခံသည့် ဆရာလုပ် သူ၏ လက်ခုပ်သံက ကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်လာပါသည်။ ပြီးနောက် ...
“ဒါနဲ့ သမီးနာမည် ဘယ်သူလဲကွယ့်” ထူးချွန်ပြောင်မြောက်သော
နိုင်ရန်အတွက် နာမည်မေးကြည့် sic.c
များ ထွက်ပေါ်လာတိုင်း
| 85.455861 |
-
|
The Khit Nay
|
4952
| 16 |
________________
သူက
www.burmeseclassic.com
သည်ခေတ်နေ
“သမီးနာမည် သဉ္ဇာပါ၊ ဟောဒီဂိမ်းသင်တန်းကျောင်း မှာ creation courseပိုင်းဆိုင်ရာကို အထူးပြုသင်ကြားနေတဲ့ ကျောင်းသူတစ်ယောက်ပါရှင်”
ဗဟုသုတပြည့်ဝတဲ့ ကျောင်းသူတစ်ယောက်ပဲဆိုပြီး ဆရာ၏ ရင်ထဲမှာ သူမအား အသိအမှတ်ပြုလိုက်ပါသည်။ ထို့နောက် . . .
“ကဲ... သမီးကိုပဲ ဆရာက ဂိမ်းနဲ့သက်ဆိုင်တဲ့ မေးခွန်းတစ်ခု ထပ်မေးချင်ပါတယ်၊ သမီး ဖြေနိုင်မယ်လို့ ယုံကြည်ပါတယ်”
သည်။
ပါသလား
ဆိုပြီး ထိုဆရာကပဲ မေးခွန်းတစ်ခု ထပ်ထုတ်ပြန်
*ဂိမ်းကစားတာ ကလေးကလားအလုပ်ဆိုတာ ဟုတ်
ထိုမေးခွန်းကို ကြားကြားချင်း သူမက ဦးခေါင်းကို တွင်တွင်ခါယမ်းလိုက်ရင်း . . .
“လူကြီးတွေလည်း တစ်ဘ၀လုံး ဂိမ်းကစားနေကြ တာပါ ဆရာ၊ ဥပမာ နိုင်ငံရေး၊ လူမှုရေး၊ စီးပွားရေးနယ်ပယ် အသီးသီးမှာ သူများထက် ပိုအသာကစားနိုင်မှ တော်ရုံကျတာ
ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ
ပါး
၊ အရာရာဟာ ဂိမ်းနဲ့မလွတ်ကင်းနိုင်ပါဘူး၊ ဘဝဟာ အရှုံး၊ အနိုင်၊ အမြတ်အတွက်အချက်တွေနဲ့ ရှင်သန်နေရတာပါ ဆရာ” “သမီး ဘာကြောင့်အဲလိုပြောနိုင်ရတာလဲ၊ သမီးအဖြေ ထို တစ်တန်းလုံးရှင်းသွားအောင် ထိရောက်မယ့် ဥပမာလေး တစ်ခု ထပ်ပေးကြည့်ပါလား”
ဆရာက ထပ်မံတောင်းဆိုလာတော့ သူမ ခေါင်းထဲ
မှာ အလုပ်ပေးရပြန်ပြီ။
ခဏကြာ သူမက..
“ကလေးတွေက လိုချင်တာရအောင် ငိုယိုပူဆာတတ်
တယ် မဟုတ်လား ဆရာ”
“ဒါပေါ့
“တချို့ လူကြီးတွေကျတော့ လိုချင်တာရှိရင် ပြုံးပြီး
ဆူတတ်ပါတယ်“
‘ဒါလည်း ဟုတ်တာပဲ'
ဆရာနှင့် တပည့် လေပေးလေယူသင့်နေကြသည်။ တစ်တန်းလုံးကတော့ ပရိတ်သတ်များပမာ ငြိမ်သက်စွာ
အားပေးနေဆဲ။
“ပြုံးပြီးပဲ ယူယူ၊ ငိုပြီးပဲ ယူယူ၊ လိုတာရရင်rmeseclassic.com/
သူမ ဆက်ပြောနေဆဲ အသံများကတော့..
| 82.201573 |
-
|
The Khit Nay
|
4952
| 17 |
________________
ม
www.burmeseclassic.com
သည်ခေတ်နေ တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ
မြင်တယ်လို့ ပြောနိုင်ပါတယ်၊ တစ်ခုပဲ ရှိတယ်၊ လိုချင်တာ ရအောင်ယူတဲ့နေရာမှာ ကလေးတွေ့က ကြိမ်လုံးနဲ့ရင်းပြီး အလဲအထပ်လုပ်ရသလို လူကြီးတွေကျတော့ လိုချင်တာ
ရအောင် ပရိယာယ်နဲ့ရင်းပြီး အလဲအထပ်လုပ်ရပါတယ်။ အဲဒီမှာ ရရင် အမြတ်၊ မရရင် အရင်း၊ ဘာမှမလုပ်ရင်တော့ အရှုံးဆိုတဲ့ လောင်းကစားသဘောအရ ဂိမ်းဆိုတာ လူ့ဘဝမှာ အရေးအကြီးဆုံး သီအိုရီတစ်ခုဖြစ်လာရပါတယ် ဆရာ”
ဆရာလုပ်သူက ပီတိအပြုံးနှင့် ပြုံးပြုံးကြီးစိုက်ကြည့် ကာ သူ၏ကျောင်းမှ ကျောင်းသူတစ်ယောက်အတွက် လွန်စွာ ဂုဏ်ယူလျက်ရှိနေပေသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ..
ထိုကျောင်းသူသည် ကျောင်းစာတင်မက ပညာဗဟု သုတပါပြည့်စုံပြီး အခြားကျောင်းသားကျောင်းသူများကိုလည်း သူသိထား တတ်ထားသမျှအား မျှဝေလိုစိတ်အရင်းခံရှိကြောင်း သိရှိလိုက်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပါသည်။
ထိုကျောင်းတွင် ထိုကဲ့သို့သော (ကျောင်းသား(သို့) ကျောင်းသူ)တစ်ယောက် ရှိနေခြင်းကား တစ်ချိန်တွင် ကျောင်း ၏ဂုဏ် သိက္ခာကို တိုးတက်စေမှာ ဧကန်မုချပင်ဖြစ်ပါ
၏။
၃၃
သို့သော် မကြာမီကာလအတွင်း ထိုကျောင်း၌ အများ ်လင့်မထားသည့် ကိစ္စတစ်ခုဖြစ်လာလေ၏။
တစ်နေ့သော ကျောင်းဆင်းချိန်တွင် (လုံး၀)ကျောင်း
အီရက်ပျက်ကွက်မရှိသည့်အပြင် အင်မတန်မှ စာထူးချွန် ည့် ကျောင်းသူတစ်ယောက် ကျောင်းကနေ အိမ်ပြန်မရောက် ''လမ်းတွင် ရုတ်တရက် ပျောက်ဆုံးသွားခြင်းဖြစ်ရပ် ပေါ် ပါတ်ခဲ့လေ၏။
ထိုကျောင်းသူ၏ အမည်မှာ သာဖြစ်ပြီး သူ” ဘယ် ရောက်ရှိနေခြင်းအား ယနေ့ထိ ဘယ်သူမှ အဖြေထုတ်မရ ဖြစ်ခဲ့ရပါသည်။
www.burmeseclassic.com
| 85.638298 |
-
|
The Khit Nay
|
4952
| 18 |
________________
www.burmeseclassic.com
ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ .
ထိုဖြစ်ရပ်အတိုင်းပင်...
www.burmeseclassic.com
| 39.0625 |
-
|
The Khit Nay
|
4952
| 19 |
________________
www.burmeseclassic.com သည်ခေတ်နေ့ ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ
သူမ၏ အရှေ့၌..
(ထိုကျောင်းအား စတင်ဖွင့်လှစ်ခဲ့သည့် ကျောင်း တက်နှစ် သုံးနှစ်တာကာလအတောအတွင်း) ထူးချွန်သော ကျောင်းသူကျောင်းသားသုံးဦးသည် တစ်နှစ်စီတိုင်း တစ်ဦး စီ ပျောက်ဆုံးခဲ့ဖူးပါသည်။
ယခုနှစ် သူမ ပျောက်ဆုံးမှုနှင့်ဆိုလျှင် ပျောက်ဆုံး မှုစုစုပေါင်း လေးမှတိုင်ရှိချေပြီ။
Scene: 2
ပြီးခဲ့တဲ့ တစ်နှစ်က ဖြစ်သည်။
ဂိမ်းတစ်ခု ဖန်တီးရာမှာလည်း ထိုးထွင်းဖောက်သိ နိုင်တဲ့ ဦးစံရှား၏ ဖြတ်ထိုးဉာဏ်မျိုးသည် အလွန်အသုံးဝင် ကြောင်း ပြောရင်း ဆရာက ပုစ္ဆာတစ်ခုထုတ်လေ၏။ ပုစ္ဆာမှာ အနည်းငယ်တော့ ရှည်လျား၏။ သို့သော်..
ဆရာက ပုစ္ဆာထုတ်တိုင်း သူ့ထက်ငါ အရင်ထဖြေနိုင် ယုန်အတွက် တစ်တန်းလုံး စိတ်ဝင်တစား နားစွင့်နေကြပါ
သည်။
ထိုထဲမှာမှ “စာတော်သည် ဟု ဆရာများက ပစ္စ- eseclassic.co/
ထားသော ရှေ့ဆုံးတန်းမှ ကျောင်းသူများက အဆိုးဆုံး။
| 81.702668 |
-
|
The Khit Nay
|
4952
| 20 |
________________
အ
www.burmeseclassic.com
သည်ခေတ်ကုန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ
အတန်းရှေ့က ဆရာပြောပြနေသော ပုစ္ဆာအား တစ် ကြောင်းခြစ် (short notes) များရေးသား၍ ကိုယ်ပိုင် (tab la)ရာ၌ လိုက်လံမှတ်သားနေပါသည်။
ဆရာထုတ်သည့် ပုစ္ဆာမှာ..
၃၉
နတ်ရုပ်ကြီးသုံးခု ပုစ္ဆာ
နတ်ကွန်းတစ်ခုမှာ ခွဲခြားမရအောင် ချွတ်စွပ်တူတဲ့
ကုတ်ရုပ်ကြီးသုံးခု ရှိလေရဲ့။
တစ်ရုပ်က သူ့ဆီလာမေးသမျှ မေးခွန်းတွေကို အမြဲ
ပြောလေ့ရှိသတဲ့။
(အမြဲညာတတ်လို့ အဲဒီနတ်ရုပ်ကို မုသားနတ်ရုပ်လို့
ည်တွင်တယ်။)
နောက်တစ်ရုပ်က အမြဲအမှန်ပဲဖြေပြီး သူ့ဆီလာမေး
မေးခွန်းတိုင်းအတွက် စိတ်ကျေနပ်မှု ရရှိစေတယ်။
(လုံးဝမညာတတ်တဲ့ အဲဒီနတ်ရုပ်ကို သစ္စာနတ်ရုပ်လို့
သတဲ့။)
ကျန်တစ်ရုပ်ကတော့ အမှန်ဖြေချင်တဲ့အခါ ဖြေသလို
အာမှမဖြေချင်တဲ့အခါ မဖြေဘူး။
www.buheseclassic.com/
(မီးစင်ကြည့်ကတတ်ပြီး အထူအပါးနားလည်တတ်ဝ
အဲဒီနတ်ရုပ်ကို နတ်လည်ရုပ်လို့ ခေါ်ပါသတဲ့။)
| 78.795483 |
-
|
The Khit Nay
|
4952
| 21 |
________________
ço
ဒါပေမဲ့..
www.burmeseclassic.com သည်ခေတ်
နတ်တွေဟာ တစ်ရုပ်နဲ့ တစ်ရုပ် ချွတ်စွပ်တူနေတော့ ဘယ်သူက မုသား၊ ဘယ်သူက သစ္စာ၊ ဘယ်သူက နတ်လည် ရုပ်မှန်းကို ဘယ်သူမှ ဝေခွဲမရ ခက်နေတယ်။
တစ်နေ့မှာတော့ . . .
- ဖိုးသူတော်တစ်ဦး ရောက်လာပြီး နတ်ကွန်းရဲ့ ဘယ် ဘဏ်ဆုံးမှာ ရှိတဲ့ နတ်ရုပ်ကို . . .
မာ ရှိ ခင်ဗျားဘေးက နတ်က ဘာနတ်လဲ'
တယ်။
လို့ ရုတ်တရက်မေးလိုက်သတဲ့။
သူက ကျွန်ုပ်ဘေးက သစ္စာနတ်မင်းပါ”လို့ ပြန်ဖြေ
အလယ်က နတ်ရုပ်ကို...
“သူပြောတာ မှန်သလား၊ ခင်ဗျားက တကယ်ပဲ
သစ္စာနတ်မင်းလား'
လို့ သေချာအောင်ထပ်မေးကြည့်တော့ နတ်ရုပ်က
ရုပ်တည်ကြီးလုပ်ပြီး ပြန်ဖြေပုံက...
“ဘယ်ကလာ ကျုပ်က နတ်လည်ရုပ်ဗျ”တဲ့။ ဖိုးသူတော်လည်း အတန်ကြာစဉ်းစားနေရာမှ ညာ ဘက်အစွန်ဆုံးနတ်ရုပ်ဆီကို သွားပြီး ထပ်မေးကြည့်ပြန်တယ်။
ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ
၄၁
“ဘယ်အစွန်းနတ်ရုပ်က သူ့ဘေးက နတ်ရုပ်ကို သစ္စာ နတ်မင်းလို့ ပြောတယ်၊ အလယ်နတ်ရုပ်ကတော့ သူ့ကိုယ်သူ နတ်လည်ရုပ်တဲ့ဗျာ၊ ခင်ဗျားကရော အလယ်က နတ်ရုပ်ကို ဘယ်သူလဲ ပြောပါဦး
လို့ မေးပြန်တော့ ညာအစွန်ဆုံးနတ်ရုပ်က... “အိုလူသား အလယ်က နတ်ရုပ်ဟာ သစ္စာလည်း မဟုတ်၊ နတ်လည်ရုပ်လည်း မဟုတ်ဘဲ မုသားနတ်မင်းသာ ဖြစ်ပေတယ်”
ဟု ဖြေဆိုလိုက်သတဲ့။ အားလုံးရှုပ်ကုန်ပါပြီ။
B...
ဘယ်နတ်ရုပ်ဟာ
ဘာနတ်ရုပ်လဲ သေချာစဉ်းစားကြည့်ပြီး ဖြေပေးကြပါ။
www.burmeseclassic.con /
| 80.293863 |
-
|
The Khit Nay
|
4952
| 22 |
________________
www.burmeseclassic.com
၄၂
သည်ခေတ်နေ
ကျွန်တော် အဲဒီနေ့က ကျောင်းမတက်ပါ
ဆရာက သူ့အတန်းသားများကို ကြည့်ရင်း အားမလို အားမရဖြစ်ကာ စိတ်ပျက်လက်ပျက် ခေါင်းခါနေစဉ် တစ်စုံ တစ်ယောက်က ရုတ်တရက်ကြီး ထလာပြီး အဖြေပေးလိုက်
ပါသည်။
ပုစ္ဆာဆုံးတော့ အားလုံး ခေါင်းကုတ်ဖင်ကုတ်သွားကြ သည်။ တိမ်မယောင်နဲ့ နက်၊ လွယ်မယောင်နဲ့ ခက်ဆိုသလိုပင်။ အချင်းချင်း တိုင်ပင်နှီးနှောကြရင်း တစ်တန်းလုံး ပွစိပွစိအသံ များနှင့် ပွက်လောရိုက်သွားပါ၏။
ရှေ့ဆုံးခုံမှ ကျောင်းသူများလည်း ယောင်တောင်ပေါင် တောင်ဖြင့် ပုစ္ဆာကို အီကွေးရှင်းချရင်း ဖော်မြူလာတွေ တန်းစီ အောင် ထုတ်ကြည့်နေပါသည်။ တချို့ကျပြန်တော့လည်း အမျိုး မျိုးအတွေးခေါင်နေပုံရ၏။
သို့သော် ပုစ္ဆာက ဘိုင်ဟပ်ကျက်ဖြေလို့ရသည့် ပုစ္ဆာ မဟုတ်သည့်အတွက် အားလုံး ဟိုလိုလို ဒီလိုလိုနှင့် တိုင်ပတ် နေသည်က အမှန်။ တစ်တန်းလုံး လှည်းနင်းခံထားရတဲ့ ခွေးအ ကြီးများလို။
M
www.burmeseclassic.com.
| 82.818294 |
-
|
The Khit Nay
|
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.