uid
string | page
int64 | text
string | burmese_percent
float64 | title
string | author
string |
|---|---|---|---|---|---|
9776
| 41 |
________________
၈၂
သည်။
တယ်”
www.burmeseclassic.com သင်တိုင်း ဆူးအံ့ဖွယ်
ဟု ပြော၏။ သူမအပြောကြောင့် ကျွန်တော်ရှက်သွား
ရှက်ရှက်နှင့် ပြုံးရင်း
“သရဲပုံပြင်တွေ နားထောင်ရသလိုပေါ့ဗျာ၊ ယုံလဲမယုံချင် ဘူး၊ ဒါပေမဲ့ စိတ်ဝင်စားတော့ နားလဲနားထောင်ချင်တယ် လေ၊ ဒါပေမဲ့ ဖိုးသားအကြောင်းကိုတော့ ယုံရခက်ခက်
ဆိုပေမဲ့ - စိတ်ဝင်စားမိတာတော့ အမှန်ပဲ”
“ဆရာ “ စိတ်ဝင်စားတယ်ဆိုတော့.. ပြောပြရမှာပေါ့ရှင်
၈၃
““အဲဒီအဖြစ်အပျက်ကို ကျွန်မခုထိ နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်နေမိတယ်”
ဟု
အိအိစံက အုန်းပင်အောက် အေးအေးလူလူ ဝင်ထိုင်
လိုက်ရင်းမှ စကားစသည်။
“ဘယ်လိုအဖြစ်အပျက်လဲ”
“ပြောရရင်တော့ ကျွန်မအစ်ကို နောက်မိန်းမရဲ့မောင် အင်း ကျွန်မအစ်ကိုရဲ့ ယောက်ဖပေါ့၊ သူ ကျွန်မတို့အိမ်ရောက် လာတဲ့ အချိန်ကပေါ့”
အိအိစံ၏ မျက်ဝန်းများ တဖြည်းဖြည်း ဝေသီသွားသည်။
ကဲလာ ကျွန်မတို့ ဟိုအုန်းပင်အောက်နားလေးမှာ သွား အာရုံထဲအထိ ပုံရိပ်တွေ တဖျပ်ဖျပ်ပေါ်လာလေတော့သည်။
ကြရအောင်၊ ဒီမှာက နေပူလာပြီ၊ နေပူရင် ကျွန်မ ခေါင်းကိုက်တတ်လို့လေ”” “ဪ... သွားလေ””
ဟု ကျွန်တော်. ပြောလိုက်မိသော်လည်း အုန်းပင်အောက် ဆို၍ ကျွန်တော် သွားမိသည်။
ကျွန်တော်က လူတစ်မျိုး။ ကျွန်တော် ခေါင်းထဲအယူအဆ တစ်ခုစွဲသွားမိလျှင် တူရွင်းနှင့် တူးထုတ်၍မရသည့် အမျိုးအစား အုန်းပင်အောက်ရပ်လျှင် အုန်းသီးကြွေကျမယ်ဟူသော အထိ
3.
... ကျွန်တော့်စိတ်ထဲ စွဲမြဲယုံကြည်နေ၍ ခက်တော့ခက်နေပါပြီ။
.www.burmeseclassic.com
| 82.343234 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 42 |
________________
၄
www.burmeseclassic.com
အခန်း (၁၃)
သင်တိုင်းညို ဘူးအံ့သွယ်
အိအိစံတို့အိမ်သို့ ကိုမောင်မောင်သန်းဆိုသူ ရောက်ရှိလာ ခဲ့၏။ သူက အိအိစံအစ်ကို၏ မိန်းမ မနွယ်၏ မောင်ပင်။ ကိုမောင်မောင်သန်း ရောက်လာတဲ့နေ့ကဆို အစ်ကိုကြီးနှင့် မမနွယ်တို့ ပျာပျာသလဲကြိုဆိုလိုက်ကြသည်မှာ အိအိစံပင် မျက်စိ နောက်မိသည်။
သူတို့ပြောစကားအရ ကိုမောင်မောင်သန်းက ဂျပန်ပြန်တစ် ယောက်ဟု သိရသည်။ သူ ဘာလုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်သည်ကိုတော့ အိအိစံလဲ စပ်စပ်စုစု မေးမနေတော့ပါ။ ..
ကိုမောင်မောင်သန်း ရောက်လာစဉ်က အိမ်ရှင်မို့ အိအိစံလဲ
းပြောပုံဆိုပုံတွေကလည်း ရိတိတိနှင့်
၈ ၅.
ထို့ကြောင့် အိအိစံ ခပ်တန်းတန်း ခပ်မှန်မှန်သာ ပြောဆို ဆက်ဆံမိတော့သည်။
ဒီကြားထဲ အစ်ကိုကြီးနှင့် မနွယ်တို့ကလည်း ကိုမောင်မောင် သန်းနှင့် သဘောတူချင်သလိုလို စကားလမ်းကြောင်းတွေခင်း၊ အရိပ် အယောင်တွေပြ လုပ်နေတော့ အိအိစံအဖို့ နေရခက်လှသည်။ အိအိစံကတော့ အစ်ကိုဖြစ်သူကိုပင် စိတ်ခုမိသည်။ အိမ်မှာ ကိုယ့်ညီမ-အပျိုလေးတစ်ယောက်ရှိပါလျက်နှင့် တစိမ်းယောက်ျားပျို တစ်ယောက်ကို အိမ်ပေါ်ခေါ်တင်ထားတာကို နည်းနည်းလေးမှ ကျေ နပ်နိုင်ပေ။
အစ်ကိုဖြစ်သူက မိန်းမစကားဆို ပယ်ရှားဝံ့တဲ့သူမဟုတ် ပြီးတော့ မောင်မောင်သန်းဆိုသူကလည်း ယောက်ဖဖြစ်သူ ကြည်ဖြူ အောင် ယောက်ဖအလိုကျ အလိုက်တသိ ပေးကမ်းရက်ရောနေသည်။ ဆိုတော့လည်း ဘယ်ပြောဘာတော့မလဲ။
ငွေကို ရေလိုသုံးနိုင်သည့် ယောက်ဖကို ကျေနပ်ကြည်ဖြ
နေပုံရသည်။
- တစ်နေ့ အိအိစံတစ်ယောက် အိမ်နောက်ဖေး မီးဖိုခန်း
ဖော်ရွှေပျူငှာစွာ ဆက်ဆံမိသော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် သူ့ပုံစံ သူ့မျက် ချက်ပြုတ်လုပ်ကိုင်နေစဉ် ယောင်းမ / com •
နှာပေးကို သိပ်မကြိုက်ချင်။ လူကိုကြည့်ပုံက စူးစူးရဲရဲနိုင်လှသည်။
“အိစံ ငါ့မောင်ကတော့ ညည်းကိုကြိုက်
| 87.37931 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 43 |
________________
သည်။
သည်။
ပြော ပေးပါတဲ့လေ”
www.burmeseclassic.com သင်တိုင်းညို သူအံဖွယ်
မနွယ်က အိအိစံ၏ နားအနားသို့ ကပ်ကာ ခပ်တိုးတိုးပြော
သဘောကို အပေါ်ယံကြည့်ရုံနှင့် သိနိုင်တာမှ မဟုတ်တာ။
၀၇.
သို့သော် ရုပ်ကလည်း ရုပ်ချောဟုဆိုသည်ကိုတော့ အိစံ ထောက်ခံချင်။ အရပ်မပြုသော်လည်း ကုပ်တိုသလိုလို၊ ပခုံးမြင့်နေသ
“အို အစ်မနွယ်ကလည်း ဘာတွေလာပြောနေမှန်းလည်း လိုလိုနှင့် ကြည့်ရသည်မှာ အချိုးမပြေလှပေ။ နဖူးကလည်း မသိမသာ * အောက်ကာ`ဆံပင်ကကျဲတော့ ရုပ်ချောစာရင်းထဲ မသွင်းချင်။
မသိပါဘူး” အိအိစံက ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ရှက်ရမ်းရမ်းပြီး ပြောမိ ဖြူစပ်စပ် အသားအရေကိုလည်း မကြိုက်ချင်လှ။ ဒီကြားထဲ အပြင်သွားလျင် မျက်မှန်နက်ကြီး တကားကားနှင့် အိုက်တင်ထုတ်
““တကယ်ပြောတာ အိစံရဲ့ သူ့ခမျာ မစားနိုင် မအိပ်နိုင်ဖြစ် တတ်လွန်း၍ အမြင်ကတ်မိသည်။ နေတာ မသနားဘူးလား"
“အို မသနားနိုင်ပါဘူး၊ သူ့ဖာသာသူ ဆန်ကြမ်းလို့ မစား နိုင်တာ ကြမ်းပိုးကိုက်လို့ မအိပ်နိုင်တာနေမှာပေါ့” “ရယ်စရာ လုပ်မပစ်နဲ့ အိစံရဲ့၊ ပညာတတ်၊ ရုပ်ချော၊ သဘောကောင်း၊ ပစ္စည်းကလည်း ချမ်းသာ ငါ့မောင်လိုလူ မျိုးကို ညည်းမငြင်းသင့်ဘူးနော်”
မနွယ်က လေးလေးနက်နက် ထပ်ပြောတော့ အိအိစံက နှုတ်ခမ်းကို မသိမသာမဲ့ပစ်လိုက်မိသည်။
မနွယ်အပြောအရ ကိုမောင်မောင်သန်းက အင်္ဂလိပ်စာနှင့် ဖော်ရွှေပြီဟု သိရသည်။ သဘောကောင်း၊ မကောင်းကိုတော့ ရင်းရင်း နှာပေးကို းဖူး၍ အသေအချာမသိ။ လူတစ်ယောင်၏အတွင်းစိတ်
“ဂျပန်က ပြန်လာငွေလည်း 'အတော်စုမိလာတယ်လေ၊ .
လက်ထဲမှာ ငွေစလေး ရွှင်နေတော့. အနားကပ်ချင်တဲ့ မိန်း ကလေးတွေကလည်း ခပ်များများရယ်၊ အစ်မက သူ့ကို လည်လည်ဝယ်ဗယ်တွေနဲ့ တွေ့သွားမှာစိတ်ပူမိတယ်လေ၊ ခုခေတ်မိန်းကလေးတွေကလည်း ကြောက်စရာပါလေ၊ ယောက်ျားလေးဆိုပေမဲ့လည်း သတိထားနိုင်မှ တော်ကာကျ မှာပေါ့၊ ငါ့မောင်ကလဲ မြင်တတ်ပါတယ်၊ ဟောဒီအဖိုးတန် လေးကိုမှ သဘောကျတာတဲ့၊ အစ်မကတော့ ဖိတ်ချင်းဖိတ် ကိုယ့်အိတ်ထဲပဲ ဖိတ်စေချင်တယ်၊ စိတ်ကူးမလွဲပါနဲ့ အိစံ ရယ်၊ ငါက နင်ချမ်းသာတာ မြင်ချင်လွန်းလို့ပါ””
မနွယ်က တွန်းတွန်းထိုးထိုးလေး ပြော seclassic.com
| 86.690224 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 44 |
________________
www.burmeseclassic.com သင်တိုင်း ထူးအံ့ဖွယ်
ပြင်းကို မသိမသာချမိသည်။ “အိစံ စဉ်းစားပါရစေဦး မနွယ်ရယ်” ““စဉ်းစားပါ၊ သေသေချာချာစဉ်းစားပါ၊ မနွယ်က အိစံ ကောင်းစားစေချင်လို့ စေတနာနဲ့ ပြောတာနော်” ́အိစံကတော့ ဒီလိုမထင်မိဘူး၊ ကိုယ့်ဘက်ကိုယ် ယက်ပြော နေသည်ဟုသာမြင်သည်။
ထိုနေ့တစ်နေ့လုံး အိစံစိတ်ညစ်ရသည်။ မနက်က မနွယ်က ထိုကိစ္စကို တိုက်တိုက်တွန်းတွန်း ပြောသည်။ ညရောက်တော့. အစ်ကို ကြီးက တစ်ခါအိစံကိုခေါ်၍ ပြောပြန်သည်။ ““နွယ်ပြောလို့ ငါသိပြီးပြီ”
အစ်ကိုကြီးက စပြောလာတော့ အိစံ ထိတ်ခနဲဖြစ်သွား’- သည်။ ဟိုကိစ္စပဲဟု သိလိုက်ပေမဲ့ ပါးစပ်က မေးမိလျက်သား ဖြစ်သွား၏။
“ဘာကိုလဲ အစ်ကိုကြီး”
“မောင်မောင်သန်း နှင့်ကို သဘောကျနေတယ်ဆိုတာ
လေ
အိစံက စိတ်ရှုပ်ထွေးစွာ မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်မိသည်။ “နင့်ဘက်က ခေါင်းညိတ်ရင် သူက တစ်ခါထဲ လက်ထပ် ပါရစေတဲ့၊ အဲဒါ နင်ဘယ်လိုသဘောရလဲ”
;
အစ်ကိုကြီးက သူမသဘောထားကို မေးနေပြီ။ “အိစံ သူ့အကြောင်း ဘာမှဂဃဏန မသိသေးဘူးလေ၊ ပြီးတော့ သူက ဘယ်လိုလူစားမျိုးလဲ အိစံမှမသိတာ။ သူ့ကို ချက်ချင်းလက်ခံလိုက်ဖို့ဆိုတာ ဘယ်လိုလုပ်ဖြစ်နိုင် မှာလဲ”
““အတွေးခေါင် အတွေးချောင်မနေစမ်းပါနဲ့ အိစံရယ်၊ နင်က ဘာတွေသိချင်နေသေးလို့လဲ၊ သူက ဂျပန်ကပြန်လာတယ်၊ လက်ရှိ စီးပွားရေးက အရောင်းအဝယ်လုပ်နေတယ်၊ ပြီးတော့ သူက နွယ်ရဲ့မောင် လူပျိုလူလွတ်၊ ဒီထက်အပြင် ဘာတွေ ́ သိချင်နေသေးလို့လဲ"
“ဒါတော့ ညီမလေးလဲ သိတာပေါ့၊ သူက ဘယ်လိုစိတ်
နေ စိတ်ထားမျိုး ရှိလဲတို့ ညီမလေးအပေါ်မှာရော တကယ် ချစ်ရဲ့လားလို့' တွေးရတယ် အစ်ကိုရဲ့၊ ညီမလေးတို့ မိန်းမဘဝဆိုတာ တွေးနိုင်မှ တန်ရုံရယ်”
“အေးတွေးရင်းလည်း ဦးနှောက်ကလေးကို များများသုံး ပေး၊ အရေးကြီးတာငွေပဲ၊ ငွေရှိရင် ဘာမဆိုဖြစ်တာပဲ” အစ်ကိုကြီးက သူ၏အဘိဓမ္မာကို ပို့ချသည်။ သက်ပြင်းချမိသည်။ ငွေက အရေးကြီးသည်ကိုတော့ အိစံလဲ
ပေါ့။ ဒါပေမယ့် သေတပန်သက်တဆုံး Pe.com
WWW.
| 85.412668 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 45 |
________________
၉ ဝ
www.burmeseclassic.com သင်တိုင်းညို ထူးအံ့ဖွယ်
ယောက်ကို' ငွေမျက်နှာတစ်ခုတည်းကြည့်ပြီး အိစံ မရွေးချင်။ ခက်တာက အိစံ သူ့ကို ဘယ်လိုမှ ချစ်ကြည့်၍မရ။ စီးကရက်ကို နှုတ်ခမ်းတွင် မထိတထိခဲကာ ရီဝေဝေမျက်ဝန်းများဖြင့် စူးစူးရှရှကြည့်တတ်တာကို သဘောမကျပေ။ အဲဒီမျက်ဝန်းတွေကို အိစံ မုန်းနေမိသည်။
ချစ်လို့မရတဲ့ကြားထဲ အမုန်းပင်ဖက်လိုက်တော့ ဒီလူကို လက်ထပ်ဖို့အရေး အိစံ စဉ်းပင်မစဉ်းစားပဲတော့ပေ။
“ငါ့ညီမလေး ကောင်းစားစေချင်လို့ ပြောရတာပါကွယ်၊ ပြီးတော့ မောင်မောင်သန်းကလဲ တခြားလူမှ မဟုတ်တာ။ အတွင်းသိ အစင်းသိဆိုတော့ ပိုပြီး စိတ်ချရတယ်လေ၊ နွယ်ကလဲပြောသေးတယ် တခြားသူစိမ်းဖက်မှာထက်စာရင် ကိုယ့်အချင်းချင်းဆိုတော့ ပိုပြီး စည်းစည်းလုံးလုံး ရှိတာပေါ့ တဲ့၊ ကိုကြီးလဲ အဲလိုပဲဖြစ်စေချင်တယ်”” “ဒါပေမဲ့ ညီမလေးမှ သူ့ကို မချစ်တာ” “နောက်တော့လဲ ချစ်သွားမှာပါဟာ” မရေရာတာကြီးပါလား။ ကဲ... မချစ်လာတော့ရော အိစံ
` မချစ်မနှစ်သက်တဲ့သူ့ကိုပေါင်းပြီး တစ်သက်လုံး စိတ်ဆင်းရဲနေရ မှာပေါ့ စိတ်ညစ်စရာကြီးပါလားနော်။
“ညီမလေး စဉ်းစားပါရစေဦး ကိုကြီးရယ်”
အိစံက စိတ်ရှုပ်ထွေးစွာပင် ပြောလိုက်မိတော့သည်။
၉၁
www.burmeseclassic.com
| 83.903421 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 46 |
________________
၉၂
www.burmeseclassic.com
သင်တိုင်းညို ထူးအံ့ဖွယ်
၉၃.
အခန်း (၁၄)
ဒီနေ့ အိမ်မှာ အိအိစံနှင့် ဖိုးသား နှစ်ယောက်တည်းသာ ရှိသည်။ ကျန်လူများက အလုပ်ကိစ္စကိုယ်စီနှင့် အပြင်ထွက်သွားကြ ပြီ။ အိအိစံသည် အိမ်အလုပ်များကို သိမ်းကြုံးလုပ်ပြီးတာနှင့် မောမော
လား
““ဟုတ်ကဲ့ အန်တီလေး”
ဖိုးသားက လှမ်းပြောလိုက်တော့ ပုတ်သင်ညိုနှစ်ကောင် လူသံကြား၍ လန့်သွားကာ ဖျတ်ခနဲ ထွက်ပြေးသွားသည်။ ဖိုးသားက ထွက်ပြေးသွားသော ပုတ်သင်ညိုနှစ်ကောင်နောက်ကို လိုက်ကာကြည့် နေလေသည်။
အိအိစံသည် ချွေးတိတ်သွားတော့မှ ရေချိုးရန် အိမ်ထဲဝင်လာ ခဲ့သည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ လျော်စရာ အဝတ်တွေကို အဝတ် လျှော်ဇလုံးထဲ စုထည့်လိုက်သည်။
မိမိအခန်းထဲမှာမို့ စိတ်ချလက်ချနှင့် အဝတ်လဲရန် ပြင်သည်။ ထိုအခိုက် အိစံရင်ထဲ ထိတ်ခနဲဖြစ်သွားသည်။ စိုးရိမ်သင်္ကာမကင်းစွာ
ပန်းပန်း ရှိလှသဖြင့် အိမ်ရှေ့ရှိ ဒါန်းကလေးတွင် ထိုင်ရင်း ချွေးတိတ် အခန်းဝသို့ လှည့်မိသည်။ သူမအား စူးစိုက်ကြည့်နေသော မျက်
သွားအောင် ယပ်တောင်တဖျပ်ဖျပ် ခပ်နေမိသည်။
ဖိုးသားကတော့ ထုံးစံအတိုင်း အကောင်ဗလောင်လေးတွေ
ကိုငေးနေလေ၏။ သူငေးနေတာက “ ပုတ်သင်ညိုနှစ်ကောင်
ဝန်းတစ်စုံကို ထိတ်လန့်စွာ မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။
တစ်ကောင်နှင့် တစ်ကောင် မလွတ်တမ်း စူးစိုက်ကြည့်နေတာကို ဖြစ်နေသော ခန္ဓာကိုယ်ကို အလျင်အမြန်ခြုံလိုက်ရင်းမှ ပြောမိသည်။
သူက ထိုင်ငေးနေတာပါ။
“ဖိုးသားရေ ခြံပြင်ဘက်ထွက်မဆော့နဲ့နော် အန်တီလေး
“အို ရှင် ကျွန်မအခန်းထဲ ဘာလာလုပ်တာလဲ” အိစံက အနီးရှိ ဗာဘက်ကို လှမ်းဆွဲယူလိုက်ပြီး မလုံတလုံ
“ကျွန်တော် အိစံကို စကားပြောချင်လို့“
ကိုမောင်မောင်သန်းက တံခါးဝမှီရပ်နေရာမှ
ရေချိုးလိုက်ဦးမယ်၊ ရေချိုးပြီးရင် ထမင်းစားမယ်နော် ကြား Pးဝင်လာပြီး ပြောသည်။ ဘယ်အချိန်ကတည်းက ဂူ Pssic;com/
www.burassic.com
| 85.274431 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 47 |
________________
၉၄
သည်မသိ။
www.burmeseclassic.com သင်တိုင်း ထူးအံ့ဖွယ်
“ပြောချင်ရင် နောက်မှပြောပါ၊ အခု ရှင် ကျွန်မအခန်းထဲ ကထွက်သွားပါ”
၉၅
မျိုးကို ပြန်ချစ်မှာမဟုတ်ဘူး၊ အိစံက မာနကြီးတယ်၊ ကျွန်တော် အိစံကို လက်ထပ်မှာပါ၊ အိစံကို လက်လွှတ် ရမှာစိုးလို့ ကြံမိတာပါ”
အိစံသည် စိုးရိမ်ထိတ်လန့်လာသည်။ သို့သော် ဟန်မပျက် အိစံက အသနားခံရန် ကြိုစားမိသော်လည်း ကိုမောင်မောင် အားတင်းရင်း ပြောလိုက်မိသည်။ ကိုမောင်မောင်သန်းက အိစံစကား သန်းက.နားဝင်ပုံမပေါ်တော့၊ သည်လိုအခွင့်အရေးမျိုးကို လက်လွှတ် ကို ဂရုမစိုက်ပဲ အခန်းထဲသို့.လှမ်းဝင်လာပြီး အိစံလက်ကို ရုတ်တ လိုပုံမရ။ ငါးကြော်မကြိုက်လျှင် ကြောင်မိုက်ဖြစ်ရော့မည်။ ကိုမောင်မောင်သန်း၏ မျက်နှာသည် ကြောက်စရာကောင်း
ရက် လှမ်းဆွဲလိုက်သည်။
“ခုမှတော့ မထူးပါဘူး၊ ကျွန်တော် ဘာပြောမယ်ဆိုတာ လောက်အောင်ပင် ထက်သန်မာကြောနေသည်။ မည်သည့်နည်းနှင့် အိစံသိမှာပါ၊ ကျွန်တော် အိစံကို ချစ်တယ်၊ ကျွန်တော့်အချစ် မျှ အလွတ်မပေးရန် ဆုံးဖြတ်ချက်ချထားဟန်တူ၏။ အိစံကို အတင်း ကို လက်ခံပါနော်” ဖက်ထားပြီး အမိအရနမ်းရန် ကြိုးစားသည်။ သူ့လက်များက သန်မာ “ ကိုမောင်မောင်သန်းက ပါးစပ်ထဲ ဦးတည့်ရာစကားများကို ပြီး ခိုင်ခံ့လှချေသည်။ တွတ်ပြောရင်း အိစံကို အတင်းပွေ့ဖက်နေသည်။
မည်သည့်နည်းနှင့်မျှ တောင်းပန်၍မရတော့မှန်း သိပြီမို့
အိစံအော်လိုက်ချင်သော်လည်း မအော်ရဲပါ။ ရှက်လည်းရှက် အိစံ အတင်းရုန်းသည်။ အားရှိသမျှ ရုန်းသည်။လက်သည်းချွန်ချွန်
သည်။ ကြောက်လည်း ကြောက်သည်။
1
“ကျွန်မကို ချစ်တယ်ဆိုရင်လဲလွှတ်ပါ ကိုမောင်မောင်သန်း တကယ်ချစ်တယ်ဆိုရင်·ခုလို အကြမ်းဖက်တာ မကောင်းပါ ဘူး၊ အချစ်ကို ဒီလိုနည်းနဲ့ယူလို့မရဘူး”
1
လေးများဖြင့် ကိုမောင်မောင်သန်း၏ မျက်နှာကို ကုတ်ခြစ်ပစ်မိသည်။ “ရှင် ယုတ်မာလှချည်လား ကိုမောင်မောင်သန်း" “အိစံကို ချစ်လွန်းလို့ပါ”
ကိုမောင်မောင်သန်းက ခေါင်းကို တွင်တွင်ရမ်းလိုက်သည်။ အစာ
တောင်းပန်၍လည်းမရ၊ • အသနားခံ၍လည်း ကိုသာမြင်သည် ကျားတစ်ကောင်လို
“ဟင့်အင်း ကျွန်တော်သိတယ်၊ အိစံကကျွန်တော့်လိုကောင် အိစံကို အလွှတ်မပေးဘဲ အမိအရ လို som
အနီးရှိ
| 87.449626 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 48 |
________________
eG
www.burmeseclassic.com. သင်တိုင်းညိုအံ့ဖွယ်
ခုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲလှဲရန် ကြိုးစားနေသည်။ အိစံသည် မျက်နှာပေါ် ဝဲကျနေသော ဆံပင်ဖားဖားများကြားမှ သူ့ကို ရွံ့ရှာမုန်းတီးစွာ စိုက် ကြည့်နေမိသည်။
ခန္ဓာကိုယ်တွင်
ပတ်ထားသော တဘက်လဲမရှိတော့။ ကုတင်ပေါ်လဲမကျအောင် အားရှိသမျှ တောင့်ခံထားရ
“အန်တီလေးကို လွှတ်လိုက်”
သည်။
ကိုမောင်မောင်သန်း ရုတ်တရက် လန့်သွားကာ အိစံကို ဖက်ထား သောလက်များကို ဖြေလိုက်သည်။
ဖိုးသား၏အသံက စူးရှကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာ၍
ကိုမောင်မောင်သန်းသည် ဖိုးသားကိုမြင်တော့ မကျေမနပ်
ဖို့
သည်။
အခန်း (၁၅)
၉၇
အဲသည် အဖြစ်အပျက်များ ဖြစ်ပွားပြီးနောက်ပိုင်း အိအိစံ မလူးသာမလွန့်သာ အခြေအနေတစ်ခုကို ရင်ဆိုင်လိုက်ရပါတော့
သူမအား ကိုမောင်မောင်သန်း စော်ကားရန်ကြံစည်သည့်အ
ဖြင့် စူးစူးဝါးဝါး စိုက်ကြည့်ပြီး ဒေါသတကြီး တောက်တချက်ပြင်း ဖြစ်အပျက်ကို အစ်ကိုကြီးနှင့် မနွယ်တို့အား ဖွင့်ပြောပြလိုက်လျှင်
1
ပြင်းခေါက်ကာ အခန်းထဲမှ ထွက်သွားသည်။
သူမနှင့် ကိုမောင်မောင်သန်းကို အတင်းပေးစားဖို့ စီစဉ်ကြပေတော့
အိစံသည် မျက်နှာကိုလက်ဝါးနှင့်အုပ်ကာ ရှိုက်ကြီးတင်င် ည်။ ဒါကို အိစံကြိုသိနေသည်။
ရင်း ကျန်ရစ်ခဲ့ရပါတော့သည်။
တည်း
ပွင့်မပြောပြပဲ ထိန်ချန်ထားပြန်ရင်လဲ ကိုမောင်မောင်သန်းက အလိုတူ အလိုပါဖြစ်သည်ဟု ထင်မှတ်ကာ နောက်တစ်ကြိမ် ကြံစည်ဘူးလားလို့ ပြောနိုင်ပါ့မလား။
www.gesedleric.com
အိစံသည် ထိုကိစ္စကိုပြောသင့် မပြောသင့်
အခြေ
| 84.885621 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 49 |
________________
www.burmeseclassic.com. သင်တိုင် အံ့ဖွယ်
အနေကြီး၌ မလူးသာမလွန့်သာဖြင့် ရှိနေ၏။ ကိုယ့်ဘဝကို မလုံခြုံး တည်ဟု ပြောရမည်။
လို ခံစားနေရသည်။
"ee
အိစံသည် ဆုံးဖြတ်ပြီးတာနှင့် ခရီးထွက်ရန် အဝတ်အိတ်ကို တစ်အိမ်ထဲနေရသည့် ကိုမောင်မောင်သန်းနှင့် မျက်နှာချင် ခြင်နေမိသည်။ ထိုအခိုက် သူမအခန်းဝ၌ ဖိုးသားလာရပ်နေသည်ကို မဆိုင်မိစေရန် ရှောင်ဖို့ဆိုတာ ခက်တော့ ခက်သားလား။ မတော်တာ ခြင်၍ သူမက လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ သူ့မျက်နှာကိုမြင်လိုက်ရလျှင် အော့နှလုံးနာမိသည်။ မုန်းတီးရွံ့ရှာလိုက် သည့်ဖြစ်ခြင်း။
“လာလေ ဖိုးသား”
ဖိုးသားက လှမ်းဝင်လာသည်။ သူ့အသွင်က စိတ်မကောင်း ညှိုးရီဖျော့တော့နေသည်။ အိစံက ဖိုးသားစိတ်ကို နားလည် အားပေးသလိုပြုံးပြလိုက်၏။
တစ်နေ့ တစ်နေ့ ကိုမောင်မောင်သန်းနှင့် မျက်နှာခြင်းမဆို၊ ဆန်ဖြင့် မိရန် အစ်ကိုကြီးနှင့် မနွယ်တို့ရှေ့၌ ဟန်မပျက်နေနိုင်ရန် ဘယ်နေ့များ ခွာ ကိုမောင်မောင်သန်း ထပ်ပြီးကြံစည်လေမလဲဟု စိုးရိမ်သောကစိတ်ဖြ စားသတိ၊ လာသတိဖြင့် နေထိုင်ရင်း ကြီးစွာသော ဒုက္ခကို သ ထားရသည်။
အိစံ စိတ်ညစ်လှပြီ။ ဒီအတိုင်းနေသွားဖို့ ဘယ်လိုမှ မဖြ နိုင်တော့။ စိတ်ဒုက္ခကို ဒီထက်ပိုပြီးလဲ မခံစားချင်တော့ပါ။ သူ. ဘာလုပ်ရမည်လဲ။ တစ်နည်းသာ ရှိတော့သည်။ အဲဒါက အခြားမဟုတ် ဒီအိမ်ကနေ သူမထွက်သွားဖို့
ဖြစ်သည်။
ဆုံးဖြတ်ချက် ခပ်ရဲရဲချလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ချက်ချင် အကောင်အထည်ဖော်ရန် ပြင်တော့သည်။
“အန်တီလေး ခရီးသွားမလို့လေသားရဲ့ ၊ အန်တီလေး မရှိတုန်း အိမ်မှာ ကောင်းကောင်းနေနော်၊ လူကြီးတွေပြော စကားလဲနားထောင် ကလန်ကဆန်မလုပ်ရဘူး ကြား လား””.
ဖိုးသားက အိစံကို တွေတွေ့ကြီးစိုက်ကြည့်နေသည်။ သူ့ ချက်ဝန်းမှာ မျက်ရည်တွေရစ်ဝိုင်းလို့။ အိစံရင်ထဲဆို့နစ်လာသည်။ တကယ်တမ်း ထွက်သွားတော့မည်ဆိုတော့ သူမသိပ်ချစ်ရတဲ့ တူလေးကို မခွဲနိုင်မခွာရက်နိုင် ဖြစ်နေမိသည်။
ရန်ပြင်သည်။ အဝတ်အိတ်ပေါ်သို့ ဖိုးသားလေးလက်ကလေး၊
အိစံက အားတင်းကာပြုံးလိုက်ရင်း အဝတ်အိတ်ကို ဇစ်ပီ ့ c.com
အစ်ကိုကြီးကိုတော့ နယ်မှ အမျိုးတွေဆီမှာ ခဏသွားနေ လာသည်။ အိစံ၏ လက်ကိုခပ်တင်တင် e ic.com
...
| 87.157034 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 50 |
________________
၁၀၀
www.burmeseclassic.com
သင်တိုင်းညို ထူးအံ့ဖွယ်
“မသွားပါနဲ့”
ဟု ငိုသံစွက်လျက် တားလိုက်သည်။
အိအိစံရင်ထဲ ဝမ်းနည်းစိတ်တွေ ချက်ချင်းလှိုက်တက်လာ သည်။ မျက်ဝန်းတွင် မျက်ရည်များ ရုတ်တရက် ပြည့်လျှမ်းလာကာ အမြင်တွေမှုန်ဝါးလာ၏။
ဖိုးသားကို ရင်ခွင်ထဲ ခပ်တင်းတင်းပွေ့ဖက်မိရင်း ရှိုက်ကြီး
တငင် ငိုကြွေးမိတော့သည်။
ထို့နောက် တဒင်္ဂအတွင်း ငိုသံတွေ အခန်းတစ်ခုလုံး ဖုံးလွှမ် သွားပါလေတော့သည်။
DR
အခန်း (၁၆)
အမှန်တော့ သူမဆုံးဖြတ်ချက်တွေ ယိမ်းယိုင်စေခဲ့တာ ဖိုးသားလေးကြောင့်ဟုသာ ဆိုရပါမည်။
ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည့် ကိစ္စကြီးကိုလည်း မေ့ပျောက်ပစ်လို့မရ နိုင်ပေမဲ့ အတတ်နိုင်ဆုံး မစဉ်းစားမိအောင်နေသည်။ ကိုမောင်မောင် သန်းနှင့် မျက်နှာချင်းမဆိုင်မိအောင်လဲ အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားရှောင် တိမ်းနေရသည်။
ခုတော့ သူမက အရင်ကလောက် စိတ်မရှုပ်ရတော့ပါ။ ကိုမောင်မောင်သန်းကလဲ သူ့အပြစ်သူသိ၍ သူမကို ရှောင်ဖယ်နေ
w.burmeric.com
သည်။ အစ်ကိုကြီးနှင့် မနွယ်တို့ကလည်း မွှေး com
www.b
အမူ အရာကိုကြည့်၍ ကိုမောင်မောင်သန်းနှင့်
စကား ပင်မဟတော့ပေ။
| 82.934783 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 51 |
________________
၁၀၂
www.burmeseclassic.com
သင်တိုင်းညို အံ့ဖွယ်
၁၀၃
စိတ်ရှုပ်စရာတွေ သိပ်မရှိတော့၍လည်း အိစံတစ်ယောက် ဖိုးသား၏ မျက်ဝန်းများ ဖျပ်ခနဲတောက်ပသွားပြီး နှုတ်ခမ်း ယခင်ကလို နေသားတကျ ပြန်ဖြစ်လာသည်။ တို့ကို တွန့်ကွေးကာ မဲ့ပြုံးပြုံးလိုက်တာတော့ အသေအချာမြင်ဖြစ်အောင်
တစ်နေ့ ညနေ အိစံသည် ခြံထဲရှိ ပန်းပင်များကို ရေလောင်း မြင်လိုက်ရသည်။
နေစဉ် ခြံထောင့်စပ်တစ်နေရာမှ ဘစ်ခုခုဖြတ်သွားသလိုမြင်လိက်ရ၍ ထို့နောက် ဖိုးသားကခေါင်းကို ခပ်ဖြည်းဖြည်းခါရမ်းပြပြီး အလန့်တကြားကြည့်မိသည်။ မြင်လိုက်ရသည်က မြွေတစ်ကောင်၏ အိမ်ထဲသို့ တရွေ့ရွေ့လှမ်းသွားသည်။
ပုံသဏ္ဍာန်လို ရိပ်ခနဲမြင်လိုက်ရတာဖြစ်သည်။
သူမမှာ အံ့သြနားမလည်နိုင်စွာ မှင်သက်ရင်း ရပ်ငေးကျန်
ရုတ်တရက် အိစံလန့်သွားမိသည်။ ခြံထောင့်စပ်တွင် ဖိုးသား ရစ်ခဲ့ပါလေတော့သည်။
တစ်ယောက် ကစားနေသည်။ ခုနမြင်လိုက်ရတာ မြွေဆိုရင်တော့
ဒုက္ခပါပဲဟု အလန့်တကြားတွေးရင်း ဖိုးသားနား အပြေးသွားလိုက်
သည်။
““ဖိုးသားရေ အဲဒီမှာ မနေနဲ့လာ”
ခြံထောင်တွင်ရပ်နေသော ဖိုးသားကို အတင်းဆွဲခေါ်လာမိ
သည်။
““မကောင်းတဲ့သူတွေ မကောင်းတာဖြစ်တော့မယ်” ဖိုးသားက သူမဆွဲခေါ်ရာကို ဆုတ်ကန်ကန်လိုက်ပါလာရင်း စကားတစ်ခွန်းကို တီးတိုးရေရွတ်လိုက်သည်။ ရုတ်တရက်မို့ ဘာပြော လှိုက်မှန်း သူမအသေအချာမသိ။
“ဘာပြောတာလဲ ဖိုးသား”
သူမကမေးတော့ ဖိုးသားက ဘာမှမဖြေပါ။
www.burmeseclassic.com
| 85.28657 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 52 |
________________
www.burmeseclassic.com
၁၀၄.
သင်တိုင်း ထူးအံ့ဖွယ်
၁၀၅
1
အခန်း (၁၇)
နောက်တစ်နေ့ မနက်၌ အိအိစံတို့အိမ်တွင် တုန်လှုပ်ခြောက် ခြားဖွယ်ရာအဖြစ်တစ်ခု ဖြစ်ပွားလာခဲ့ပါတော့သည်။ မနက်စောစော စီးစီး ထိတ်လန့်တကြား အော်ဟစ်လိုက်သည့် မနွယ်၏အသံက စူးရှစွာ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ပါသည်။
“အမယ်လေး မောင်လေးရဲ့ အဖြစ်ဆိုးလှချည်လား” အိမ်သားအားလုံး ပြူးပြူးပျာပျာ ဖြစ်သွားကြသည်။ အသံလာရာဆီကို .အားလုံးပြေးကြည့်မိကြသည်။
ကိုမောင်မောင်သန်းတစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်တွင် စန့်စန့်
ကြီး၊ မျက်လုံးကြီးပြူးလျက်၊ တစ်ကိုယ်လုံးပြာနှမ်းလျက် အသက်ကင်း
ခဲ့နေချေပြီ။
“ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ ဟင်”
အစ်ကိုကြီးက မယုံနိုင်သလို အံ့သြတကြီးမေး ည်။ “မသိဘူး မောင် ၊ မောင်လေးကိုနိုးဖို့ ` နွယ်လာတော့ အဲဒီလိုကြီး တွေ့လိုက်ရတာပဲ” မနွယ်က တုန်လှုပ်ကြေကွဲစွာ ပြော၏။
“ကဲ.. ဒီအတိုင်း ထားလို့မဖြစ်ဘူး၊ ဆေးရုံပို့ရမယ်” - ဟု အစ်ကိုကြီးက ခပ်လောလော ပြောလိုက်၏။ “မောင်လေးရေ ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ” မနွယ်က မျက်လုံးကြီးပြူးလျက် မယုံနိုင်သလိုအော်နေ၏။ တခဏချင်း တစ်အိမ်လုံး ဝုန်းဒိုင်းဗြောင်းဆန်သွားသည်။ အော်ဟစ်ငိုယိုသူက အော်ငိုနေ၏။ ဆေးရုံပို့ဖို့ပြင်ကြ။ အိမ်နီးနားချင်း တွေကို အကူအညီတောင်းရနှင့် ဆူညံအလုပ်ရှုပ်သွားတော့သည်။ ဆေးရုံရောက်တော့ ဆရာဝန်ပြောလိုက်သည့် စကားကြောင့်
အသံက ကိုမောင်မောင်သန်း၏ အခန်းတွင်းမှလာခြင်းဖြစ် သည်။ အခန်းသို့ရောက်သော် မြင်ရသည့်မြင်ကွင်းက ထိတ်လန့်တုန် အိအိစံတို့ မျက်လုံးပြူးရတော့သည်။ လှုပ်ဖွယ်ရာပင်။
www.seclassic.com
“လူနာက မြွေကိုက်ခံရတဲ့ လက္ခဏာပဲ၊
| 85.440613 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 53 |
________________
၁၀၆
www.burmeseclassic.com သင်တိုင်းညို ထူးအံ့ဖွယ်
ပြောရရင် ညကတည်းက အကိုက်ခံထားရတာ၊ ချက်ချင်း
သိရရင်တော့ အချိန်မှီတာပေါ့၊ ခုတော့စိတ်မကောင်း
စရာပဲ.
207
အခန်း (၁၈)
နောက်နေ့ ညနေပိုင်း `ကျွန်တော့်အခန်း လသာဆောင် ကလေးမှာ ထွက်ထိုင်နေမိသည်။ ကျွန်တော့်လက်ထဲမှာ စာအုပ်တစ် အုပ် ကိုင်ထားသည်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်စာဖတ်နေတာတော့ မဟုတ်ဘူး။ အကြောင်းအရာတစ်ခုကို နက်နက်နဲနှဲတွေးနေတာပါ။ ကျွန်တော်တွေးနေတာက အိအိစံဆိုသည့် မိန်းကလေးပြောပြ သည့် အဖြစ်အပျက်တွေ၊ အဲဒီအရာတွေက' ကျွန်တော့်ခေါင်းထဲ ဝင်ရောက်စိုးမိုးနေတာ။ ကျွန်တော် မှန်းဆလို့မရနိုင်သည့် လောက ကြီး၏ ဆန်းကြယ်သော“အကြောင်းအချက်တွေကို မဖြစ်စလောက် ကျွန်တော့် ဦးနှောက်သေးသေးလေးနဲ့ အကြီးအကျယ် တွေးတောစဉ်း စားနေမိတာပါ။
www.buseseclassic.com
“ကျွန်မဖြင့် တကယ်ကိုနားမလည်နိုင်ဘူး၊ ဖိုးသာ
| 81.707317 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 54 |
________________
၁ဝ၈
စေခဲ့တာပါ။
www.burmeseclassic.com သင်တိုင်းညို ့ ထူးအံ့ဖွယ်
မကောင်းတဲ့သူတွေ မကောင်းတာဖြစ်တော့မယ်လို့ ဘာလို့ ခဲ့သည်။
ပြောခဲ့တာလဲ မသိဘူး၊ ကျွန်မထင်နေတယ်၊ အဲဒီစကားပြော
၁၀၉
အထင်နှင့်အမြင် တစ်လွဲဖြစ်သွားသည်။ လူတွေ ဝိုင်းအုံ
လိုက်တုန်းက သူ့မျက်ဝန်းတွေက တစ်ခုခုကို ကြိုသိနေသ ကြည့်နေကြသည်က ငါးတွေလည်း မဟုတ်ပါလား။ လိပ်ကြီးတစ် ကောင်ပဲ။ ပက်လက်ဆွဲလှန်ထားလို့ သဲပြင်ပေါ် ကျောခွံရောက်နေတဲ့
လိုမျိုးပဲ” . .
အိအိစံ နောက်ဆုံးပြောလိုက်သည့် စကားကို ကျွန်တော် လိပ်တစ်ကောင်၊ ဧရာမလိပ်ကြီးပါလား။ ပြန်အမှတ်ရမိသည်။ အဲဒီစကားကပဲ ကျွန်တော့်ကို တွေးစေဖို့ဖြစ်လာ ဒီလောက်ကြီးတဲ့လိပ် ကျွန်တော်တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးဘူး။ သူ့အရွယ်အစားက ကျွန်တော့်အထင် အရပ်ခပ်မြင့်မြင့်လူတစ်ယောက် အဲဒီအခိုက်မှာပဲ အောက်ဘက်ကမ်းခြေပေါ်က ဆူဆူညံညံ သူ့ကျောပေါ် တက်ခွထိုင်ခိုင်းရင် ဒီလူ့ခြေထောက်နဲ့ မြေကြီးထိမှာ အသံများ ထွက်လာတာကို သတိထားလိုက်မိသည်။ ဖျတ်ခနဲ မဟုတ်ဘူး။ အဲဒီလောက်ကြီးတဲ့ လိပ် ဘယ်လိုဖမ်းမိလာပါလိမ့်။ မလှမ်းမကမ်းတွင် ပိန်ပိန်ပါးပါး အသားမည်းမည်းနှင့် ကျွန်တော် လှမ်းကြည့်မိတော့ ရေစပ်နားမှာ လူတစ်စု တစ်ခုခုကို ဝိုင်းအုံကြည့်နေတာတွေ့ရသည်။ အဲဒီနေရာမှာ သစ်လုံးထွင်းလှေလို နံငယ်ပိုင်းတစ်ထည်ကလွဲလို့ ကိုယ်မှာ အဝတ်မပါတဲ့ လူတစ်ယောက် ပုံမျိုး ငါးဖမ်းသမားတွေ သုံးသည့် လှေကျဉ်းကျဉ်းကလေးတစ်စီး ရပ်နေသည်။ လိပ်ကိုဖမ်းမိလာတဲ့ တံငါသည်ပဲ။ အနီးအနား သောင်စပ်ပေါ် ဆွဲတင်ထားတာလည်း တွေ့ရသည်။ သူက လိပ်ကျောခွံ အလယ်တည့်တည့်မှာ အလုံး ခပ်တုတ် ကျွန်တော့်အထင် တံငါသည်တစ်ယောက် ငါးတွေများ တုတ် ကြိုးတစ်ချောင်းနဲ့ ပတ်ချည်ထားပြီး ကြိုးဖျားအစကို လက်နှစ် ကြီး ဖမ်းမိလာတာကို လူအုပ်က ဝိုင်းအုံကြည့်နေကြတာပဲ ဖြစ်ရမည်။ ဖက်နဲ့ စုံကိုင်ပြီးရပ်နေသည်။ သူ့ပုံစံက ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားဟန်အ စာအုပ်ကိုဘေးချကာ နေရာမှ ထလိုက်သည်။ အဲဒီနေရာကို ပြည့်နှင့်။
သွားပြီး စပ်စုဖို့ပါ။ လူစုစုအုံနေပြီဆို ကျွန်တော်ကလည်း ဘယ်တော့
ဖြစ်ဖြစ် သွားပြီးစပ်စုလိုက်ရမှ နေသာထိုင်သာ ရှိတာလေ။
လိပ်ကြီးက ပက်လက်အနေအထားကနေ သူ့ရေယက်ကြီး
ခြေလှမ်းကျဲကျဲကြီးနဲ့ သောင်စပ်ကို ကျွန်တော်လျှောက်လာ နှင့် သူ့လည်ပင်းရှည်ကြီးကလည်း အခွံအပြင်ဘက်
လေးဖက်စလုံးကို လေထဲ အသားကုန်ဝှေ့ရမ်းနွေ ssic.com
www.buassic.com
| 88.204318 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 55 |
________________
www.burmeseclassic.com
*
သင်တိုင်းညို
ထူးအံ့ဖွယ်
၁၁၁
ရောက်အောင် ဆန့်ထွက်နေသည်။ ရေယက်ပြားတွေ ပေါ်မှာတော့ ချွန်ထက်လှသည့် လက်သည်းကြီးတွေနဲ့လေ။
ဝိုင်းအုံကြည့်နေသည့် လူအုပ်ကြီးကတော့ ကျွတ်ကျွတ်ကို
ညံဆူနေသည်။
လိုက်၏။
“အားလုံး အနောက်ကိုဆုတ်ကြပါ၊ အန္တရာယ်ရှိတယ်၊ သူ့ လက်သည်းတွေနဲ့ ကုတ်မိရင် လက်မောင်းတစ်ဖက်လုံး ဖြတ်ပါသွားနိုင်ပါတယ်” ““အို” “ဟယ်” “ဟာ”” လူအုပ်ကြီးထဲမှ အာမေဋိတ်သံများ ပွတ်ခနဲညံလာသည်။ ““အဲဒါ တကယ်ပဲလား
သည်က
အမျိုးသမီးတစ်ယောက်က တံငါသည်ကို လှမ်းမေး
“ခုချိန်မှာ သူ သိပ်စိတ်တိုနေပါတယ်၊ သူ့အနား ကပ်လာ တဲ့ အရာမှန်သမျှ ဘာမဆို လှမ်းပြီးပုတ်မှာ၊ ပင်လယ်ထဲမှာ ဆိုရင်တော့ လူကို ရန်မမူပါဘူး” တံငါသည်က ပြန်ပြောလိုက်သည်။ “သူ့ကို ရှင်တို့ ဘာလုပ်ကြမှာလဲ” ၊
စောစောက အမျိုးသမီးကပင် ထပ်မေးသည်။ တံငါ
““ကျွန်တော် ဒီလိပ်ကြီးကို ရောင်းပြီး သွားပါပြီ” “ဘယ်သူ့ကိုလဲ”
“ရွှေနဂါးစားသောက်ဆိုင်ပိုင်ရှင်ကိုပါ”
““ဒီကောင်ကြီးကို စားသောက်ဆိုင်ဆီ ရောက်အောင် ဘယ် လိုသယ်မှာလဲ”
လူတစ်ယောက်က ဝင်မေးလိုက်သည်။ တံငါသည်က မေး သမျှလူတွေကို ဒိုင်ခံပြန်ဖြေနေ၏။
“ကမ်းခြေတစ်လျှောက် ကြိုးနဲ့ပဲ တရွတ်တိုက်ဆွဲရမှာပေါ့။ သယ်မယ့် အလုပ်သမားတွေ မကြာခင် ရောက်လာကြမှာ ပါ၊ တပြိုင်တည်း ဆွဲဖို့ လူဆယ်ယောက်လောက်တော့ လိုမယ်”
““ဒီကောင်ကြီးတော့ လိပ်သားစွပ်ပြုတ်တို့၊ လိပ်သားကြော် ချက်တို့ ဖြစ်ပါပြီ”
လူတစ်ယောက်က ခပ်ညည်းညည်းလေး ဆိုလိုက်သည်။ လူအုပ်ကြီးထံမှ ကျွတ်စီကျွတ်စီအသံများ လျှံထွက်လာပြန်၏။ ထိုအခိုက်မှာပဲ ကမ်းခြေဆီသို့ လူတစ်စု ပြေးဆင်းလာတာ ကို မြင်လိုက်ရသည်။ ထိုလူအုပ်ထဲမှ သားသားနားနား ဆင်ယင်ထားသော
ရေရွတ်လိုက်သည်။
> လိပ်ကြီးကိုမြင်တော့ 2 com
www.
| 84.636872 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 56 |
________________
၁၁၂
www.burmeseclassic.com
“ကြည့်စမ်း နည်းတဲ့ကောင်ကြီးမဟုတ်ဘူး”
သင်တိုင်းညို
လိပ်ကြီးကို 'ကျေနပ်အားရသော မျက်လုံးများဖြင့် လှည့်ပတ်
ကြည့်ပြီး သူက ထပ်ပြောသည်။
“အိုက်စံ မင်းကို ဘောက်ဆူးများများ ထပ်ပေးရမှာပေါ့
ကဲ
အံ့ဖွယ်
•
၁၁၃
ဟု ညာသံပေးလိုက်၏။ အားလုံး ခြေထောက်ကိုရှေ့ကန်၊ ကျောကိုနောက်ပစ်ပြီး အားကုန်ဆွဲကြသည်။ လိပ်ကြီးခမျာ တရွေ့ ဖြင့် ကမ်းခြေတစ်လျှောက် လိုက်ပါလာသည်။ ဘေးကလူအုပ်ကြီး
ကဲ အချိန်မရှိဘူး ဒီကောင်ကြီးကို ဆိုင်ကိုရောက်တော့ ဝိုင်းဝန်းညာသံပေး ကြွေးကြော်ရင်း လိုက်ပါလာကြ၏။ အောင် သယ်ကြတော့”
““ဟုတ်ကဲ့ သူဌေး”
“ဆွဲထား ဆွဲထား ဟေး
....
ဟေး
ရုတ်တရက် ငယ်သံပါအောင် ဟစ်အော်လိုက်သည့် အသံ
တံငါသည်က ပြုံးရွှင်စွာပြောလိုက်ပြီး နောက်ကြိုးစားခပ် အစ်သံကို ကြားလိုက်ကြရသည်။ အသံက စူးစူးဝါးဝါးနဲ့ အလန့် တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ ကျန်လူများကိုပါ လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ ကြား အရေးတကြီး အော်လိုက်တာမို့ အတားအဆီးမရှိ ဖောက်
“ကိုင်း ကိုင်း လာကြ”
တံငါသည် အပါအဝင် လူဆယ်ယောက်လောက် ကြိုးစကို
ဆွဲကိုင်ပြီး .အစီအရီ နေရာယူလိုက်ကြသည်။
ထွက်လာသည်။'
“မလုပ်နဲ့ မလုပ်နဲ့ ... မလုပ်နဲ့”
လူအုပ်ကြီး ငြိမ်ကျသွားသည်။ အသံလာရာဆီ ပြိုင်တူလို
“ကျွန်တော်က ဆွဲလို့ဆိုလိုက်ရင် အားလုံး တစ်ပြိုင်တည်း တွင် လှည့်ကြည့်မိကြသည်။
ဆွဲကြမယ်၊ သဘောပေါက်တယ်နော်”
ကမ်းခြေဆီကို ပြေးလာနေတဲ့ လူသုံးယောက်ကိုတွေ့လိုက်
တံငါသည်က ဘိတ်ဆုံးကနေ ထိန်းကိုင်ရင်း လှမ်းအော် ၏။ အမျိုးသားတစ်ယောက်၊ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်နဲ့ ချာတိတ်.
ပြော၏။
အားလုံး ဆွဲရန် အဆင်သင့်ဖြစ်တာနှင့် ခေါင်သူကြီးလုပ်
သည့် 'တံငါသည်က
တစ်ယောက်။
ချာတိတ်လေးက အမျိုးသားကြီးကို အတင်းလက်ဆွဲပြီး
ပြီးလာနေ၏။ စောစောက ငယ်သံပါအောင် အော်လိုက်တော့
သားက အိအိစံ။ ဟိုအမျိုးသားကြီးက ဖိုးသားအ• ssic.com လေးပေါ့။ ကျွန်တော် ချက်ချင်းမှတ်မိလိုက်သည်။ ဒါ • ssic.com
ဖြစ်မည်။
| 83.868935 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 57 |
________________
၁၁၄
www.burmeseclassic.com
သင်တိုင်းညို သူးအံ့ဖွယ်
ဖိုးသားအဖေရော အိအိစံပါ ဖိုးသားကို ဝိုင်းထိန်းကိုင်ရင် ပြေးလာနေ၏။ ဖိုးသားက ခုန်ပေါက်တွန့်လိမ်ရုန်းပြီး အော်ဟစ် သည်။
“မလုပ်ပါနဲ့၊ ဒီလိုမလုပ်ပါနဲ့ သူ့ကိုလွှတ်လိုက်ပါ၊ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ် လွှတ်လိုက်ကြပါ”
““တော်တော့ ဖိုးသား”
,
၁၁၅
4.
“ကျွန်တော် မပြန်ဘူး၊ လိပ်ကြီးကို သူတို့လွှတ်ပေးတာပဲ လိုချင်တယ်”
ဟု ဖိုးသားက ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီးဖြင့် ပြန်ပြောသည်။ “ဖိုးသား တော်တော့ မင်းလုပ်ပုံက ငါတို့ကို မျက်နှာပျက် စရာဖြစ်နေပြီ သိရဲ့လား”
အဖေလုပ်သူက ဝင်ဟန့်လိုက်တော့ ဖိုးသားက လိပ်ကြီးကို
အိအိစံက ဖိုးသားလက်မောင်းလေးတစ်ဖက်ကို ဆုပ်ပြီးဆွဲနေသည့် လူစုကို မကျေမနပ်ဖြင့် စောင်ကြည့်ရင်း အော်ပြောလိုက်
မပြေးအောင် ထိန်းရင်း အော်ငေါက်လိုက်၏။ ဖိုးသားက အတင်းခဲ့သည်။ ခုန်ပေါက်နေတာမို့ သူလည်း ထိန်းမရအောင် ဖြစ်နေသည်။
,
“အဖကြီး လိပ်ကြီးကို လွှတ်ပေးဖို့ သူတို့ကိုပြောပေးပါ
ဖိုးသားက သူ့အဖေကို ငိုယိုအော်ဟစ်ပြီး ပြောလိုက်၏ “ပြောလို့ ဖြစ်မလားကွ ဒါက .တို့ကိစ္စမှ မဟုတ်တာ ဟု ဖိုးသားအဖေက ပြန်ပြော၏။ လွန်ဆွဲသမားတွေကကေ လိပ်ကြီးကို‘ချည်ထားသည့် ကြိုးစကိုကိုင်ရင်း တန်းလန်း မလှုပ်၊ ယှက်ဖြစ်နေ၏။ လူတိုင်း လူတိုင်း အံအားသင့် နှုတ်ဆိက်ပြီး ချာတိ လေးကို ငေးကြည့်နေကြသည်။
သည်။
“လာပါ ဖိုးသားရယ်၊ ပြန်ကြရအောင်နော်” အိအိစံက မျက်နှာပူစွာ ဖိုးသားကိုဖျောင်းဖျဖို့ ကြိုး
“ခင်ဗျားတို့ တော်တော်ရက်စက်တာပဲ၊ ကြောက်စရာ `ကောင်းတဲ့လူတွေ၊ လိပ်ကြီးကို ပင်လယ်ထဲဘာလို့ ပြန်မ လွှတ်သေးတာလဲ၊ ခင်ဗျားတို့ကို သူက ဘာမှလုပ်ခဲ့တာ လည်း မဟုတ်ဘဲနဲ့၊ သူ့ကို လွှတ်ပေးလိုက်ကြပါဗျာ” အဖေလုပ်သူမှာ သူ့သားကြောင့် မျက်နှာပူရပြီ။ ““ဒီကလေးက တိရစ္ဆာန်တွေနဲ့ပတ်သတ်လာရင် အစွဲအလန်း ကိုကြီးလွန်းပါတယ်ဗျာ၊ သူ အိမ်ပြန်လာရင်လည်း ဘယ် အရပ်ဒေသက ဖြစ်ဖြစ် တိရစ္ဆာန်တစ်မျိုးမဟုတ် တစ်မျိုး ပါလာတာချည်းပဲ၊ ပြီးတော့ သူက တိရစ္ဆာန်တွေနဲ့ စက ပြောပြောနေတာ”
www.mesec.ssic.com
လူအုပ်ကြီးကို ရည်စူးပြီး ဖိုးသားအဖေက
| 85.747939 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 58 |
________________
၁၁၆
www.burmeseclassic.com
ထူးအံ့ဖွယ်
သင်တိုင်းညို
၁၇
“ဟုတ်ပါတယ်၊ သူက တိရစ္ဆာန်တွေကို ချစ်တတ်တာ ကွေ့ရှောင်ရင်း လိပ်ကြီးရှိရာသို့ စွတ်ပြေးနေ၏။
ဟစ်ခေါ်သံကို ဖိုးသားတစ်ယောက် လုံးဝဂရုမစိုက်ပဲ။ - လူအုပ်ကို
ပါ*
အိအိစံကလည်း ဝင်ပြော၏။ လူအုပ်ကြီးမှာ အံ့ဩဟန်ဖြင့်
ရပ်ငေးနေကြဆဲ။
“သူ့ကိုလွှတ်လိုက်ကြပါ၊ ကြိုးဖြည်ပြီး လွှတ်ပေးလိုက်ကြ
ပါ"
ဖိုးသားဆီက အသံထွက်လာပြန်သည်။ လူအုပ်ကို မျက်နှာ ချင်းဆိုင်ပြီး မားမားမတ်မတ်ရပ်နေသည့် သူ့အသွင်က တကယ့် လူစွမ်းကောင်းတစ်ယောက်လို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ရှိလူသည်။
“ဟေ့ ကလေး လိပ်ကြီးအနားကို သွားမကပ်နဲ့ကွ” တလှစ်လှစ်နဲ့ ပြေးလာနေသည့် ကလေးကို စိုးရိမ်တကြီး အော်ဟစ်တားမြစ်ရင်း တံငါသည်က ဝင်ဖမ်းရန် ကြိုးစားသည်။ ကလေးက သူ့ကိုကွေ့ပတ်ရှောင်ကွင်းပြီး ဆက်ပြေးသည်။ “မပြေးနဲ့ ကလေး၊ ရပ်လိုက်"
လူအုပ်ကြီးထံမှလည်း စိုးရိမ်တကြီး အော်သံများ ထွက်လာ ၏။ ဒါပေမယ့် ခုချိန်မှာ သူ့ကို အပြေးရပ်အောင်လုပ်ဖို့ အတော်ကို
“အဖေတို့လည်း ဘာမှမတတ်နိုင်ပါဘူး သားရယ်၊ ပြန့်ကြနောက်ကျသွားပါပြီ။ လိပ်ကြီးရဲ့ ဦးခေါင်းရှိရာ တန်းတန်းမတ်မတ်
ပါစို့"
သူပြေးလာနေသလို လိပ်ကြီးကလည်း သူ့ကိုမြင်သွား၏။ ပြောင်းပြန်
အဖေဖြစ်သူက ချော့ချော့မော့မော့ ပြောလိုက်သည်။... လန်နေသည့် သူ့ခေါင်းကြီးကို ကလေးနဲ့ရင်ဆိုင်ဖြစ်အောင် ဆက်ခနဲ လှည့်လိုက်သည်။ လူအုပ်ကြီးမှာ အသက်ပင်မရှူမိ။
““မပြန်ဘူး”
ဖိုးသား အော်ရင်း သူ့လက်ကို သူ့အဖေလက်ထဲမှ ဆတ်ခ နဲရုန်းထွက်ကာ သဲပြင်ကိုဖြတ်၍ ပက်လက်လှန်ထားသည့် လိပ်ကြီး
ရှိရာ စွတ်ရွတ်ပြေးလေတော့သည်။
“ဖိုးသား”
“ဖိုးသား
...
မပြေးနဲ့ ပြန်လာခဲ့”
အဖေဖြစ်သူနှင့် အဒေါ်ဖြစ်သူတို့၏ ထိတ်လန့်တကြား အော်
"
ကလေးက သူ့ကိုယ်သူ သဲပြင်ပေါ် ဒူးညွတ်ချပြီး သူ့လက်
မောင်းနှစ်ဖက်နဲ့ အိုမင်းရှုံ့တွန့်နေသည့် လည်ပင်ကြီးကို သိုင်းယှက် ကာလိပ်ကြီးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ပွေ့ဖက်ထားသည်။ ကလေးရဲ့ ပါးပြင်က လိပ်ကြီးဦးခေါင်းနဲ့ ကပ်ထားပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေက
က
တလှုပ် လှုပ်နဲ့ နူးနူးညံ့ညံ့ စကားတွေကို ညင်သာတိုးဖွတဲ့bic.com
ပြောနေ တာမို့ တခြား သူဘယ်သူမှ မကြားနိုင်ဘူး။ လိပ်ကြီးလည်း
| 86.055777 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 59 |
________________
၁၁၈
www.burmeseclassic.com သင်တိုင်းညို သူးအံ့ဖွယ်
ဒုံးဝ' ငြိမ်ကျသွား၏။ လေထဲမှာ ဝှေ့ယမ်းနေသည့် ရေယက်ကြီးတွေ အစ အလှုပ်အရှား မရှိတော့ဘူး။
သက်ပြင်းချသံကြီး လူအုပ်ထဲကနေ ထွက်ပေါ်လာသည်။
“အဖေကြီး”
၁၁၉
သာ ဒီလိပ်ကြီးကို ဟိုတယ်ပေါ် ဆွဲတင်ပြီး သတ်ကြဖြတ် ကြမယ်ဆိုရင် ဒီကလေး ဘယ်လိုမှ နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး သူ ရူးသွားမှာဗျ”
ကလေးအဖေက တိုးတိုးသက်သာ ရှင်းပြနေ၏။ လူအုပ်ကြီး
ဦးခေါင်းညိုညိုကြီးကို ပွတ်သပ်ပေးရင်းကနေ ကလေးက ကတော့ ဘာဆက်ပြောမလဲလို့ နားစွင့်ရင်း တိတ်ချက်သားကောင်းနေ
လှမ်းခေါ်သည်။
“တစ်ခုတော့ လုပ်ပါ အဖေကြီးရယ်၊ သူတို့ကို လွှတ်ပေး ခိုင်းပါနော်၊ တောင်းပန်ပါတယ်””
ကလေးကပြောတော့ ဖခင်လုပ်သူမှာ အကြံခက်နေဟန်ဖြင့်
ခါင်းတကုတ်ကုတ် ရှိနေလေ၏။
““ဒါကို ဘယ်သူပိုင်သလဲ” ကလေးအဖေက မေးလိုက်သည်။ “ကျွန်တော်တို့ ဝယ်ထားတာပါ”
ဆိုင်ရှင်ဖြစ်ပုံရသော, သားသားနားနားနှင့် လူကပြန်ဖြေ၏။ “ဒါဖြင့် ကျွန်တော့်ကို တစ်ခုလောက်ခွင့်ပြုပါလား၊ ခင်ဗျား. ဆီကနေ ဒီလိပ်ကြီးကို ဝယ်ပါရစေ” ဆိုင်ရှင်က ကလေးအဖေကို အံ့သြဟန်ဖြင့် ကြည့်နေ၏။ ကမှတော့ ပြန်မပြောပေ။
“ခင်ဗျား ကျွန်တော့်သားအကြောင်း မသိလို့ပါ၊ ခင်ဗျားတို့
သည်။
““ကျွန်တော်တို့က ' ဒီကောင်ကြီးကို လွှတ်ပေးလိုက်ရင် လည်း သူ့ကို တံငါသည်တွေက ပြန်ဖမ်းတြဦးမှာပဲဗျ” “ဖမ်းချင်လည်း ဖမ်းပေါ့ဗျာ၊ ဒါပေမယ့် ဒီကောင်ကြီးမျိုး က ရေကူးကောင်းပါတယ်”
“ဘယ်လောက် ရေကူးကောင်းကောင်း တံငါသည်တွေက ဒီလိုပဲ မိအောင်ပြန်ဖမ်းဦးမှာ၊ ဒါမျိုးက တန်ဖိုးရှိတဲ့ပစ္စည်း ဆိုတာတော့ ခင်ဗျား သဘောပေါက်မှာပါ၊ လိပ်အခွံချည်း သက်သက်တောင် ပိုက်ဆံအတော်များများ တန်တာ” “တန်ကြေးနဲ့ပတ်သက်လို့ ကျွန်တော်အဖို့ သိပ်အရေးမကြီး. ပါဘူး၊ ဒါအတွက်တော့ မပူပါနဲ့ဗျာ၊ ကျွန်တော် သူ့ကို ဝယ်ချင်တယ် ခင်ဗျားတို့ မနစ်နာစေရပါဘူး”
ကလေးအဖေက
ယတိပြတ်ပြောလိုက်သည်။
www.buseclassic.com
“ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်တို့က ဟင်းလျာစာရင်းက အစီအစဉ် .
| 84.962406 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 60 |
________________
၁၂ -
www.burmeseclassic.com သင်တိုင်းညို ထူးအံ့ဖွယ်
လုပ်ပြီးသား ဖြစ်နေပြီ၊ ပြီးတော့ “ ဆိုင်ရှင်က လိပ်ကြီးကိုလွှတ်ပေးချင်စိတ် မရှိပုံရစွာ ပြောနေ သဖြင့်` ကလေးအဖေက စကားဖြတ်ပြောလိုက်သည်။
““ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ၊ ဒီကိစ္စအတွက် ခင်ဗျား စိတ်ထဲမှာ စနိုးစနောင့် မဖြစ်စေရပါဘူးလို့ ကျွန်တော် ကတိပြုပါတယ်၊ ဒါကို ကျိန်းသေ ကျွန်တော် ဆောင်ရွက် ပေးမှာပါ”
ဆိုင်ရှင်က ကျေနပ်သွားဟန်ဖြင့် မျက်ခုံးနှစ်ဖက် မြင့်တက်
သွားသည်။ .
“ကောင်းပြီလေ ဒီလိုလုပ်မှ ခင်ဗျားကလေးရဲ့ စိတ်ထဲမှာ ပိုပြီး နေသာထိုင်သာ ရှိမယ်ဆိုရင်တော့လည်း ကျွန်တော့် အနေနှင့် ငြင်းစရာမရှိပါဘူး”
“ကျေးဇူးပါပဲဗျာ၊ သိပ်ကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်” ကလေးအဖေက လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲဝင်ပြောလိုက်သည်။ “ကဲ ... အိုက်စံ ဒီကောင်ကြီးကို လွှတ်ပေးလိုက်ပါကွာ” ဆိုင်ရှင်က တံငါသည်ကို လှမ်းပြောလိုက်၏။ ”ဗျာ လွှတ်ပေးရမယ်” တံငါသည် ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြစ်သွားသည်။ "အေးလေ လွှတ်ပေးရမှာပေါ့”
၁၂၁
“ဒါဆို ကျွန်တော်တို့ကို ပေးမယ့်ပိုက်ဆံကရော ဘယ်လို လဲ၊ ကျွန်တော်က ဟိုလူတွေ့ကိုလည်း ပေးရဦးမှာ” တံငါသည်က ခပ်လှမ်းလှမ်း ရေစပ်တွင်ရပ်နေသော လူငါး ယောက်ကို လက်ညှိုးထိုးပြသည်။
““မင်းပိုက်ဆံ မင်းရရပါစေမယ်၊ ခု ငါပြောတဲ့အတိုင်းသာ လုပ်ပါ”
“ပိုက်ဆံမရသေးဘဲနဲ့တော့ ဒီကောင်ကြီးကို ကျွန်တော် လွှတ်ပေးလို့ မဖြစ်ပါဘူး”
တံငါသည်က စိတ်မချနိုင်သလို ထပ်ပြောသည်။ ““စိတ်ချပါ ခင်ဗျာ၊ ပိုက်ဆံရ ရမယ်လို့ ကျွန်တော်အာမခံပါ တယ်
ကလေးအဖေက ဝင်ပြောလိုက်တော့မှ တံငါသည်က စိတ် ကျေနပ်သွားဟန်ဖြင့် လိပ်ကြီးကို လွှတ်ဖို့ပြင်သည်။ “ဒါပေမဲ့ တစ်ခုတော့ ရှိတယ်နော်”.
ကလေးအဖေက တံငါသည်ကို လှမ်းပြောလိုက်သည်။ “ခင်ဗျားတို့အနေနဲ့ ဒီလိပ်ကြီးသွားရာနောက် တစ်ပါတည်း လျှောက်လိုက်ပြီး နောက်ဇာစ်ခါ ပြန်ဖမ်းဖို့- ဆိုတာ ပိုက်ဆံမယူရသေးခင် ကတိပေးရမယ်၊ အဆုံး ဒီတစ်ညနေ အတွင်းပေါ့ဗျာ၊
www.bu.com
ပြာတာ
| 85.550605 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 61 |
________________
၁၂၂
www.burmeseclassic.com သင်တိုင်းညို ထူးအံ့ဖွယ်
သဘောပေါက်ရဲ့လား” ““စိတ်ချပါ ကတိပေးပါတယ်””
ဟု တံငါသည်က သဘောတူစွာ ပြန်ပြောလိုက်၏။ “ဖိုးသားရေ ခုတော့ အဆင်ပြေသွားပါပြီကွာ၊ လိပ်ကြီးကို သူတို့လွှတ်ပေးကြတော့မယ်””
ကလေးအဖေကံ သားဖြစ်သူကို လှမ်းအော်ပြောလိုက် သည်။ ဖိုးသားက မယုံဟန်ဖြင့် လိပ်ကြီး၏ လည်ပင်းကိုဖက်တွယ် ထားရင်းက လှမ်းမေးလာသည်။
..
“တကယ်လား”
“တကယ်ပေါ့၊ ခုချက်ချင်းလွှတ်မှာ၊ ကဲပါ သားရယ် မင်းပြန်လာခဲ့တော့”
ကလေးက ကျေနပ်သွားဟန်ဖြင့် လိပ်လည်ပင်းမှ သူ့လက် အစုံကို ပြန်ရုတ်လိုက်၏။ မတ်တတ်ထရပ်ကာ နောက်ကို ဆုတ်လိုက်
သည်။
“အားလုံး နောက်ဆုတ်ပေးကြပါ"
တံငါသည်က အော်ပြောလိုက်သည်။ လူအုပ်ကြီးက နောက်ကိုရှဲခနဲဆုတ်သွားကြ၏။ တံငါသည်က လိပ်ကြီးရဲ့ ဘေးတစ် ဖက်ရောက်အောင် တွားသွားလိုက်ပြီး ကြိုးမှာထုံးထားသည့် ဘုထုံး
၁၂၃
တွေကို သတိကြီးစွာထားရင်း ဖြည်၏။ ကြိုးထုံးလည်းပြေသွားရော တံငါသည်က အနောက်ကိုပြန်သွားလာသည်။ ရေစပ်နားတွင် ရပ်နေ သည့် တံငါသည်ငါးယောက်က သစ်သားချောင်းကြီးတွေကိုင်ပြီး ရှေ့ကို ထွက်လာကြသည်။
သစ်ချောင်းထိပ်ဖျားတွေ လိပ်ကျောကုန်းအောက် ထိုးသွင်း ပြီး လိပ်ခွံကြီး ဟိုဘက်သည်ဘက် လိမ့်လာအောင် ကော်ကြမကြ သည်။ လိပ်ကြီးလည်း ဘေးတစ်ဖက်ကိုစောင်းပြီး ထောင်တက်သွား ၏။ ပြီးတော့ သဲပြင်ပေါ် ဖုန်းခနဲ ပြုတ်ကျပြီး နဂိုအနေတိုင်း မှောက်ခုံ ပြန်ဖြစ်သွားသည်။
ဒါပေမယ့် လိပ်ကြီးက ချက်ချင်းထွက်မသွားသေးပေ။ ခေါင်းညိုညိုကြီးကို အပြင်ထုတ်ပြီး ဟိုဟိုသည်သည်နဲ့ သတိနဲ့ချောင်း ကြည့်နေ၏။
“သွားတော့ လိပ်ကြီးရေ ပင်လယ်ထဲ ပြန်သွားတော့” ကလေးက အော်ပြောလိုက်သည်။ လိပ်ကြီးက ကလေးကို ရှာဖွေတဲ့ အကြည့်နဲ့လှမ်းကြည့်နေ၏။ နက်မှောင်လှသည့် မျက်လုံး အစုံက စက္ကန့်ပိုင်းလောက် ကလေးငယ်ဆီ စူးစိုက်ကြည့်နေ၏။
ထို့နောက် သဲပြင်ကမ်းခြေပေါ် တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ လှမ်း သွားလိုက်၏။ လှမ်းလိုက်တိုင်း အခွံကြီးက ဟိုဘက်တိမ်းလိုဏ်
| 87.428932 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 62 |
________________
၁၂၄
منحة
www.burmeseclassic.com သင်တိုင်း ထူးအံဖွယ်
၁၂၅
သည်ဘက်တိမ်းလိုက်နဲ့. ညင်ညင်သာသာ လှုပ်ယမ်းနေ၏။ လူအုပ်ကြီးက အသံတိတ်စောင့်ကြည့်နေသည်။ လိပ်ကြီး ရေစပ်သို့ ရောက်သွားပြီ။ မကြာဘူး သူ ရေကူးတော့တာပဲ။ ရေကူး ပုံက မြန်လည်မြန်ပြီး ကြည့်လို့လည်းကောင်းလှသည်။ ကမ်းစပ်ပေါ်က လူအုပ်ကြီးကတော့ သူ့ကို မျက်စိတစ်ဆုံး
ငေးကာ ကျန်ရစ်ခဲ့လေတော့၏။
D
သည်။
အခန်း (၁၉) .
နောက်တစ်နေ့ မနက်စောစော ကျွန်တော် အိပ်ရာမှထလိုက်
ဒီနေ့ အိမ်ပြန်ရန် ဆုံးဖြတ်ထားသည်။ ကျွန်တော် ရေးလက်စ ဝတ္ထုလဲ အဆုံးသတ်ပြီးသွားပြီ။ နောက်ပြီး ကျွန်တော် ဒီကိုရောက်နေ တာလည်း လေးငါးဆယ်ရက်မကတော့ဘူး မဟုတ်လား။ အိမ်ကို ́ ပြန်ရန်’ သင့်နေပြီလို့ ကျွန်တော် ယူဆထားသည်။
အဝတ်အစားတွေကို အိတ်ထဲထည့်နေတုန်း ကျွန်တော့်အခန်း တံခါးကို လာခေါက်သံကြား၍ ထဖွင့်ကြည့်မိတော့ အခန်းဝတွင် သန့်ရှင်းရေးမလေး မနေခြည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
“ဪ - နေခြည် ပျောက် com
www.classic.com
နေခြည် ပျောက်ချက်သားကောင်းနေ
ကျွန်တော်က လှမ်းနှုတ်ဆက်လိုက်တော့
| 81.447964 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 63 |
________________
၁၂၆
www.burmeseclassic.com သင်တိုင်းညို ထူးအံ့ဖွယ်
၁၂၇
ပြုံး ပြန်ဖြေ၏။
သည်။
- “ဟုတ်ကဲ့ ဦး သို့မေမေ နေမကောင်းလို့လေ၊ ဩော်ဒါနဲ့ ဦးကြားပြီးပြီလားဟင်”
သူက စကားမစပ် ပြောလိုက်တော့ ကျွန်တော်ကြောင်သွား
““ဘာကိုလဲ”
“ကမ်းခြေမှာ ပွက်လောကြီး ရိုက်ကုန်ကြပြီလေ၊ လူတွေ လည်း ဟိုပြေး ဒီပြေးနဲ့ အရူးမီးဝိုင်းဖြစ်ပြီး ဒေါင်းတောက်
နေကြတယ်လေ”
“ဘာဖြစ်ကြလို့လဲ””
ကျွန်တော် အလောလေးမေးမိသည်။
သွက် -ခါရမ်းရင်း
“မဟုတ်ဘူး၊ နေရာအနှံ့ရှာပြီးပြီ၊ မတွေ့ဘူးတဲ့ ရဲတွေလည်း ခုပဲ ရောက်လာတယ်”
ပြောပြီး နေခြည်က အခန်းထဲဝင်ရန် ပြင်သည်။ “နေနေ ဦးအခန်းမရှင်းနဲ့တော့ ဦးက ဒီနေ့ပဲ ပြန်တော့မှာ” ““ပြန်တော့မှာလား”
နေခြည်က အံ့သြသလိုလေးပြောပြီး ခေါင်းညိတ်ကာ လှည့် ထွက်သွားသည်။ ကျွန်တော် အခန်းတံခါးကို ကပျာကယာပိတ်၍ ကမ်းခြေဘက် ခပ်သုတ်သုတ်ဆင်းလာခဲ့သည်။
ကမ်းခြေသောင်ပြင်မှာ ယူနီဖောင်းဝတ်ထားသည့် ရဲသားသုံး
ယောက်ကိုတွေ့ရသည်။ သောင်ခြေရဲ့ ဟိုဘက်သည်ဘက် အစွန်
“ဟို လိပ်ကြီးကို ကယ်လိုက်တဲ့ ကလေးလေ သူပျောက်နေ အဖျားမှာတော့ လူအုပ်စုကလေးတွေကို မြင်လိုက်ရသည်။ လို့တဲ့၊ ညကြီးမင်းကြီး ပျောက်သွားတာ၊ သူ့မိဘတွေတော့ ကလေးအဖေက ရဲတွေကို ရှင်းပြနေသည်။ ကျွန်တော် -ငယ်ထိပ်မြွေပေါက်သလိုဖြစ်ပြီး ရူးမှာတောင် စိုးရိမ်ရတယ်” လည်း ဘာလုပ်ရမလဲ မသိစွာနဲ့ပဲ ဖိုးသားအဖေတို့ရှိရာကို ဦးတည် “သူပျောက်တာ ဘယ်လောက်ကြာနေပြီလဲ”
လျှောက်လာ မိသည်။
“ သူ့အဖေ အိပ်ရာထဲ ထအကြည့်မှာ သူမရှိတော့ဘူးတဲ့” အဲဒီချိန်မှာပဲ တံငါလှေတစ်စီး ကမ်းခြေဆီသို့ အသားကုန် “စောစောစီးစီးထပြီး ကျောက်ဆောင်တွေ ဘာတွေပေါ် လှော်ခတ်လာနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။ လှေပေါ်မှာ လူနှစ် တက်ရအောင် သွားတာများဖြစ်နေမလား”
“ကျွန်တော်က မှန်းပြောတော့ နေခြည်က ခေါင်းကိုသွက် သွက်သွက် ခက်လာနေ၏။ ကျွန်တော်ရပ်ပြီး “classic.com
ယောက် ဦးတစ်ယောက် ပဲ့တစ်ယောက်ထိုင်ပြီး လှော်တက်ကို
| 85.201794 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 64 |
________________
၁၂၈
www.burmeseclassic.com
သင်တိုင်းညို အံ့ဖွယ်
၁၂၉
ဘာဖြစ်လို့ ကမ်းစပ်ရောက်အောင် အရေးတကြီး လာနေဝင်တစား ဖြစ်သွားကာ အိုက်စံစကားကို နားစွင့်မိကြသည်။ တာပါလိမ့်။ သူတို့မှာ ပြောစရာ ဆိုစရာတစ်ခုခု ပါလာလို့ဖြစ်ရမယ်
ဟု. ကျွန်တော် တထစ်ချတွေးမိသည်။
မလှမ်းမကမ်းတွင် ဖိုးသားအဖေ့နှင့် ရဲတွေစကားပြော နေ
သည်ကိုလည်း ကြားနေရ၏။
“ခုဟာ လုံးဝကို ယုတ္တိမရှိတာဗျ၊ ခုလိုပျောက်ချင်းမလှ ပျောက်သွားတဲ့ လူရယ်လို့ တစ်ခါမှ မကြားဘူး၊ မကြုံဖူး သေးဘူး၊ ဟိုဟိုဒီဒီ လျှောက်သွားရင်း ပျောက်နေတာ ဖြစ်ရင် ဖြစ်၊ ဒါမှ မဟုတ်ရင်တော့ ပြန်ပေးဆွဲခံရတာပဲ ဖြစ်မှာပါ”
“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ဗျာ ကျွန်တော့်သားလေးကို ခင်ဗျားတို့ ခပ် မြန်မြန်တွေ့အောင် ရှာပေးကြပါဗျာ”
“ဘယ်မှာတွေ့ခဲ့တာလဲ”
ဖိုးသားအဖေက အလောတကြီး ဝင်မေးလိုက်၏။ အိုက်စံက ဖိုးသားအဖေရှေ့မှာ ရပ်လိုက်ပြီး မောဟိုက်သံဖြင့်
ခုန်တုန်လှုပ်လှုပ် ဆက်ပြောသည်။ .
တံငါလှေသည် ပင်လယ်ရေပြင်ပေါ်ကနေ ရှပ်ပြီး ရေစပ်သဲပြင်ရင်း ပြင်ပေါ်လျှောခနဲ ထိုးတက်လာသည်။ လှေပေါ်မှ နှစ်ယောက်သား လှော်တက်တွေပစ်ချပြီး ခုန်ဆင်းလာသည်။ ကမ်းခြေသောင်ပြင်ပေါ် ရောက်အောင် အပြေးလာနေကြသည်။ ရှေ့ကပြေးလာနေသူက လိပ် ကို ဖမ်းခဲ့သည့် တံငါသည် အိုက်စံပဲဖြစ်၏။
“ဒီမှာဗျို့ ကျွန်တော်တို့ ကလေးကိုတွေ့ခဲ့တယ်” အိုက်စံက ပြေးရင်းမှ လှမ်းအော်ပြောလိုက်၏။ အားလုံး
“ကျွန်တော်တွေ့ခဲ့တာကို ပြောပြရင် ခင်ဗျားတို့ ယုံမှာ တောင် မဟုတ်ဘူး”
“ဘာဖြစ်လို့လဲ မြန်မြန်ပြောစမ်းပါ”” .
့ ရဲတစ်ယောက်က စိတ်မရှည်ဟန်ဖြင့် ဝင်ပြောလိုက်သည်။ “ပြောမှာပါ ပြောချင်လွန်းလို့ ဒီကိုအမြန်ပြန်လာတာ “ကဲ မြန်မြန်ပြောမှာသာ ပြောစမ်းပါ” ဖိုးသား အဖေက သိချင်စိတ်ပြင်းပြစွာ အိုက်စံပုခုံးကို ဆုပ် ပြောလိုက်၏။
“ဒီနေ့မနက် လေးနာရီလောက်ကပေါ့ ကျွန်တော်တို့ ငါးဖမ်း နို့ထွက်လာခဲ့တာလေ၊ အလင်းရောင်လဲ သဲသဲကွဲကွဲ မမြင်ရသေးခင် ကျွန်တော်တို့ ထွက်လာခဲ့တာ ခရီးနှစ်မိုင် လောက်တော့ရှိမယ်။ နေရောင်လေးလဲ ရလာရော ဗြုန်းဆို ကျွန်တော်တို့လှေရှေ့မှာ အဲဒါကြီးကို
ကိုယ့်မျက်စိတောင်‘ကိုယ်မယုံနိုင်ငံ န်း9 sic.com
| 87.027341 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 65 |
________________
၁၃၀
www.burmeseclassic.com
နွှယ်
သင်တိုင်း
သည်။
“ဘာလဲ”
“ဘာဖြစ်တာလဲ””
ဖိုးသားအဖေရော ရဲသားပါ ပြိုင်တူလိုမေးမိသွားသည် “လိပ်ကြီးလေ၊ မနေ့က ပြန်လွှတ်လိုက်တဲ့ ဟိုလိပ်ကြီး သူ့ ကျောကုန်းပေါ်မှာ ဟိုကောင်လေးက ထိုင်လို့ ခင်း ပင်လယ်ရေပြင်ပေါ်မှာ လိပ်ကြီးကိုခွပြီး မြင်းစီသလိုစီး
တာ”
“ဘာ”
အာမေဋိတ်သံများ ပြိုင်တူထွက်လာကြသည်။ “ကျွန်တော် တကယ်ပြောတာ၊ မယုံရင် သူ့ကိုမေးကြ သူလဲ မြင်လိုက်ရတယ်”
အိုက်စံက အနီးရှိ သူ့အဖော်ကို လက်ညှိုးထိုးပြီး
“ဟုတ်ပါတယ် ခင်ဗျာ၊ ကျွန်တော်တို့ အသေအချာ လိုက်ရတာ”
အဖော်ဖြစ်သူ တံငါသည်ကလည်း ဝင်ပြော၏။ “ဘုရားပေး၊ ကျမ်းပေးပေးပါ၊ အဲဒီလိပ်ကြီးရဲ့ ကျောင်း၊ -ပေါ်မှာ ကောင်လေးခွစီးပြီး ပါလာတာ၊ သူ့ခြေထောက် ဆို ရေပြင်နဲ့တောင် မထိဘူး”
“မင်းတို့ကဘာလို့ ကလေးကို လှမ်းမခေါ်တာလဲ” ရဲသားက အားမလိုအားမရဖြင့် မေးလိုက်၏။ “ကျွန်တော်တို့လည်း ပထမတော့ သူတို့အနားရောက် အောင် အသာ တိတ်တိတ်ကလေး -တိုးသွားဖို့ ကြိုးစားတာ . ပေါ့၊ အနားရောက်မှ ကံလေးကို ဆွဲခေါ်လိုက်မယ်လို့ `အကြံနဲ့လေ၊ ကျွန်တော်တို့ကိုလည်း မြင်လိုက်ရော ကလေးက ကိုယ်ကိုကုန်းပြီး လိပ်ကြီးကို တစ်ခုခုပြော လိုက်တာနဲ ့တူပါတယ်၊ တစ်ခါတည်း လိပ်ကြီးက ခေါင်း “ထောင်ထပြီး ကူးပြေးပါလေရော၊ အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော်တို့ ့ လည်း ပုန်းလျှိုး ကွယ်လျှိုး လုပ်မနေတော့ပဲ ကလေးကို လှမ်းခေါ်တာပေါ့ ကလေးက ကျွန်တော်တို့ကို လှည့်တောင် မကြည့်ဘူး”
“သူက မင်းတို့ကို ဘာမှပြန်မပြောဘူးလား” ဖိုးသားအဖေက ဝင်မေး၏။
“သူလား ကျွန်တော်တို့ကို ပြန်ပြောဖို့နေနေသာသာ၊ လိပ်ခွံ ကြီးပေါ်မှာ အခန့်သားထိုင်ပြီး သူ့ကိုယ်ကို ရှေ့ထိုးနောက် ဆုတ်လုပ်ပြီး ယိမ်းထိုးနေတယ်၊ ကြည့်ရတာ
မြန်နိုင်သမျှ မြန်မြန်ကူးပြေးအောင် Accom
တူပါတယ်”
| 85.210781 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 66 |
________________
၁၃၂
www.burmeseclassic.com
သင်တိုင်းညို
ရွှေထ
၁၃
ဖိုးသား အဖေ၏ မျက်နှာသည် သွေးဆုပ်ခံလိုက်ရသလို
ဖြူဖွေး၍သွား၏။ -
“ကျွန်တော့်သားလေးကို မကယ်နိုင်ကြတော့ဘူးလားဗျာ” ဟု ငိုသံပါကြီးနှင့် ပြောလိုက်ပြီး စိတ်ထိခိုက်ဟန်ဖြင့်
မြေပြင်ပေါ် ခွေယိုင်ကျသွားတော့သည်။
7
“သူတို့ ဘယ်ဘက်ကို ဦးတည်သွားနေတာလဲ”
ရဲသားက တံငါသည်ကို မေးလိုက်သည်။ “မြောက်ဘက်ကို”
“ကောင်းပြီ ငါတို့ပဲ့ထောင်စက်လှေတစ်စီးနဲ့ လိုက်မယ်။ မင်းရော ငါတို့နဲ့ လိုက်ခဲ့”
ရဲသားက တံငါသည်ကို လှမ်းပြောရင်း ကမ်းစပ်ရှိ စက်လှေ
ဆီသို့ ပြေးဆင်းသွားသည်။
ရသည်။
ကလေးအဖေကို လူအချို့က တွဲ၍ခေါ်သွားကြသည်။ -ရဲတွေနှင့် တံငါသည်တို့ စီးနင်းသွားသည့်စက်လှေ မြင်ကွင်း ထဲမှ ပျောက်သည်အထိ ကျွန်တော်စောင့်ကြည့်နေမိသည်။ ထို့နောက် ကျွန်တော့်အခန်းကို ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။
ရန်ကုန်ကို ပြန်ဖို့ လေယာဉ်ချိန်နီးနေပြီမဟုတ်လား။ ကွ တော် လေယာဉ်ဖြင့် ရန်ကုန်ကို ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ စိတ်ထဲမှာတော့ တထင့်ထင့်ရယ်။
ပြန်သာ ပြန်လာရပေမဲ့ နောက်ကြောင်းမအေးသလို ခံစား
www.burmeseclassic.com
| 82.20524 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 67 |
________________
www.burmeseclassic.com.
၁၃၄
သင်တိုင်း
အခန်း (၂ဝ)
တစ်နှစ်နီးပါးတောင် ကြာခဲ့ပြီ။ .
အဲဒီအဖြစ်အပျက်ကို ခေါင်းထဲက အရှင်းကြီးမေ့ပျောက် လိုက်တာမဟုတ်ပေမဲ့ အလုပ်တာဝန်တွေကြားမှာ နစ်မွန်းရင်း တော် မေ့မေ့ပျောက်ပျောက် ဖြစ်ခဲ့ရသည်။
တစ်နေ့ ကုန်တိုက်တစ်ခုတွင် ဈေးဝယ်ထွက်လာရင်း တစ်ယောက်နှင့် အမှတ်မထင်ဆုံတွေ့မိသည်။
**ဟင်”
အမြင်အာရုံထဲတွင် ဝင်ရောက်လာသော ပုံရိပ်တစ်
ရင်းနှီးခဲ့ဖူးသည့် မျက်နှာလေး။ စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ထိုပုံရိပ်များ
သွားမိသည်။
““အိအိစံ မဟုတ်လား”
ထူးအံ့ဖွယ်
““ဟင်
၁၃၅
သူမက ဝေ့ကြည့်လာသည်။ ချက်ချင်းမှတ်မိသွားသည်။ . ဆရာပါလား” အံ့သြဟန်ဖြင့် သူမကဆို၏။
“ဟို”
ကျွန်တော်က အဖြစ်အပျက်တို့ မမေ့နိုင်စွာ မေးရန်ပြင်မိ သည်။ သူမက သဘောပေါက်သွားဟန်ဖြင့် သက်ပြင်း ခပ်သဲ့သဲ့ ချသည်။
သည်။
1
ဆရာ အချိန်ရလား အေးအေးဆေးဆေး စကားပြောရ အောင်လေ
“ဪ... ရပါတယ်၊ အအေးဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာထိုင်ကြမယ်
လေ
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် နီးရာ အအေးဆိုင်တွင် ထိုင်မိကြ
“ဆရာ ဘာမေးမယ်ဆိုတာ ကျွန်မသိပါတယ်” ဟု အိအိစံက အအေးခွက်ထဲမှ အအေးကို တစ်ငုံစုပ်ယူလိုက်
ပြီးမှ ခပ်တိုးတိုး စကားစ၏။
“ဖိုးသားအကြောင်း မှတ်လား” “ဟုတ်ပါတယ် သူ့ကိုပြန်တွေ့လားဟင်” အိအိစံက သက်ပြင်းသဲ့သဲ့ချသည်။ ခေါင်းကို
classic.com
| 81.927711 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 68 |
________________
၁၃၆
ဖြည်း ခါရမ်းလိုက်၏။ . ““ဟင်”
www.burmeseclassic.com . သင်တိုင်းညို ထူးအံ့ဖွယ်
“ဟုတ်တယ်ဆရာ၊ ဖိုးသားပျောက်သွားတဲ့နေ့က တစ်နေ့ လုံး ကမ်းရိုးတန်းတစ်လျှောက် ရှိရှိသမျှ စက်လှေတွေရော ငါးဖမ်းလှေတွေပါ၊ ပင်လယ်ပြင်ထွက်ပြီး ရှာဖွေကြတာပေါ့။ သူတို့ ခြေရာအစအနကိုတော့ ခံလို့မရခဲ့ကြဘူး၊ တစ်ပတ် လုံးလုံး ဆက်ရှာကြသေးတယ် အချည်းအနှီးပါပဲ၊ အဲဒါနဲ့ ကျွန်မတို့လည်း. လက်လျှော့ပြန်လာခဲ့ကြရတယ်လေ” “ဟင် စိတ်မကောင်းစရာပဲဗျာ”
- ကျွန်တော် တကယ်ကို စိတ်ထိခိုက်စွာ ပြောမိတာပါ။ အိအိႏက ခေါင်းကိုငုံ့ကာ ငြိမ်သက်နေသည်။ သူမ ဝမ်းနည်းနေပုံ ရသည်။ အတန်ကြာမှ ခေါင်းမော့လာပြီး ဝဲနေသော မျက်ရည်များကို မျက်တောင်တဖျပ်ဖျပ်- ခတ်ကာ သိမ်းလိုက်ရင်းမှ
“ဟိုတလောကပဲ သတင်းတစ်ခုရတယ်လေ” "ဘာသတင်းလဲဟင်”
ကျွန်တော် စိတ်လှုပ်ရှားစွာ မေးမိသည်။ ““တနင်္သာရီတိုင်း ကမ်းရိုးတန်းမှာရှိတဲ့ ကျွန်းကြီးတစ်ကျွန်း ကို ငါးဖမ်းအဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ ရောက်သွားတယ်တဲ့၊ 'အဲဒီအရုပ် မှာက သန္တာကျောက်တန်းတွေ၊ လူသူမရောက်မပေါက်တဲ့
၁၃၇
ကျွန်းကလေးတွေဆိုတာ ရာနဲ့ထောင်နဲ့ကိုချီပြီး ရှိတာဆိုပဲ၊ အဲဒီကျွန်းထဲက ကျွန်းတစ်ကျွန်းပေါ် ငါးဖမ်းအဖွဲ့ခေါင်း“ ဆောင်က မှန်ပြောင်းနဲ့လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်းပေါ်မှာ ခပ်ငယ်ငယ် လူတစ်ယောက်ရဲ့ ပုံပန်းသဏ္ဍန်ကို တွေ့လိုက် ရတယ်တဲ့လေ၊ ခေါင်းဆောင်က မယုံနိုင်တာနဲ့ မှန်ပြောင်း ကို လက်ဆင့်ကမ်းပြီး၊ တစ်ယောက်တစ်လှည့် ကြည့်ခိုင်း တော့လည်း ကြည့်ရတဲ့သူတိုင်းက ဟုတ်တယ် ဒါကလေး တစ်ယောက်ရဲ့ ပုံပဲလို့ သဘောတူကြတယ်၊ ကလေးရဲ့ -ဘေးနားမှာလည်း အလွန်ကြီးမားတဲ့ လိပ်ကြီးတစ်ကောင် ရှိနေတယ်တဲ့၊ အဲဒါနဲ့ သူတို့လည်း လှေကို ကျွန်းဆီ ဦးတည်သွားကြတာပေါ့၊ ကျွန်းနားကို လှေကပ်လာတော့ ကလေးက စက်လှေကိုမြင်သွားပြီး လိပ်ကြီးရဲ့ ကျောပေါ်ခုန် တက်လိုက်တယ်တဲ့။ ဟိုလိပ်ကြီးကလည်း ရေထဲဆင်းပြေး ပြီး တဟုန်ထိုး ကူးသွားလိုက်တာ မြင်ကွင်းကနေ ပျောက်ပါ လေရော။ နှစ်နာရီလောက် လှည့်ရှာပေမယ့် လိပ်ကြီးရော ကလေးပါ အရိပ်အယောင်တောင် မမြင်ရတော့ဘူးတဲ့” အိအိစံက သက်ပြင်းကို လေးတွဲ့စွာ ချလိုက်ပြီး
ဒီသတင်းဟာ မယုံကြည်စရာ sic.com
www.blassic.com
ပေါ်မှာပါတဲ့ လူအားလုံး မြင်ခဲ့ကြတာလေ၊
| 86.954087 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 69 |
________________
منة صبحية 220
www.burmeseclassic.com
ထင်တိုင်းညို
ကျွန်မကတော့ ကျွန်မတူလေး တစ်နေ့ကျရင် ပြန်လာမယ် လို့ မျှော်လင့်နေမိတုန်းပါပဲ၊ ယုံလဲ ယုံကြည်နေပါတယ်” အိအိစံက မျက်ရည်တဝဲဝဲ အသံတုန်တုန်ဖြင့် ပြောပြခဲ့သည်။ အပြန် လမ်းတစ်လျှောက်လုံးတွင် ထိုအကြောင်းအရာက ကျွန်တော့် စိတ်ထဲ တနုံ့ဇုံနှင့် ဖြစ်နေခဲ့သည်။
ဒီအဖြစ်သနစ်တွေအားလုံးကို ဘာက ဘယ်လိုဆိုတာ စဉ်း. စား တွေးတောတတ်သူ ဘယ်သူများရှိပါ့မလဲ။
အိအိစံပြောသလို တစ်နေ့ ဒီကလေး ပြန်ရောက်ချင်လည်း ရောက်လာမှာပါ။ '
BURMESE CLASSIC
ကျွန်တော်တစ်ယောက်တည်း အမြင်ပြောရရင်တော့ သိပ်မ ထင်ဘူး။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ သိရှိနေသလိုပဲ။ ဖိုးသားလေး.ရောက်တဲ့အရပ်မှာ နှစ်နှစ်ကာကာ သူပျော် မွေ့နေပြီလို့ စိတ်ထဲခံစားမိလို့ပါ။ .
အရမ်းစိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းတဲ့အဖြစ်အပျက်တစ်ခုခုကို
ပြန်ပြောပြဖို ့များ ရှိဝါသလား? . ပရိသတ်အများစုအနေနဲ ့ ကျွန်တော့်နဲ့ တွေ့ဆုံဖြစ်တိုင်းမှာ ပြောတတ်ကြတာ တစ်ခုရှိပါတယ်။
သူတို့မှာ အံ့သြဆန်းကြယ်လှတဲ့ အဖြစ်အပျက်တစ်ခုခု ပြောပြ စရာ ရှိနေတဲ့အကြောင်းပါ။ ကျွန်တော်သာ စာရေးလိုက်ရင် အရမ်း စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းသွားလိမ့်မယ်ဆိုတဲ့အခြေအနေမျိုးကို ကျွန်တော် မကြာခဏ ကြုံရတတ်ပါတယ်။
ဒါပေမဲ့ ကံဆိုးလှစွာပါပဲ၊ အဲဒီလို ကြုံရစဉ်တိုင်းဟာလည်း များသောအားဖြင့် ကျွန်တော့်ဘက်က အချိန် ဘယ်လိုမှ မပေးနိုင်တဲ့ ကာလမျိုးမှာ ဖြစ်ဖြစ်နေတတ် တယ်။
`ပမာအားဖြင့် လူတစ်ယောက်ရဲ့ သက်တမ်း ထက်ဝက်စာ လောက် တွေ့ကြုံခဲ့ရတဲ့ အံ့သြဘနှမ်း အဖြစ်အပျက်ကြီးတစ်ခုကို . ကျွန်တော်က ၁နာရီလောက်လေး အချိန်ပေးပြီး နားထောင်လို့ ဘယ် တရားပါ့မလဲ။ ဝတ္ထုတစ်ပုဒ်အဖြစ် တကယ်ချရေးဖို့ရာ . လိုအပ်တဲ့ အချက်အလက်အားလုံး ပြည့်စုံအောင်အတွက် အနည်းဆုံး တစ်ပတ် လောက် အချိန်ပေးရပါမယ်။ အခန့်မသင့်ရင် ဖြစ်ရပ်ရဲ့ အတွင်းဆုံး အပိုင်းထိ နှိုက်နှိုက်နဲနဲ့ 'လေ့လာဖို့ဆိုတာ နှစ်နဲ့ချီပြီးလည်း ကြာသွားနိုင်တယ်လေ။
ww.burmeseclasof
| 85.811648 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 70 |
________________
www.burmeseclassic.com
ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်ပတ်ဝန်းကျင်မှာ တစ်ဆင့်စကားနဲ့ ကြား ` လာရတဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေကလည်း တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ များပြားလာ နေဆဲ။ ဂမ္ဘီရစာရေးဆရာမို့လည်း ကျွန်တော်ကြားရသမျှ အကြောင်း အရာတိုင်းဟာ အံ့သြဆန်းကြယ်စရာတွေချည်းအပြည့် ဖြစ်နေပါတော့ တယ်။
လှေနံနှစ်ဘက်နင်းချင်နေတဲ့ မျက်နှာများသူလိုပေါ့။ ကျွန် တော်က ကိုယ်သွားလက်စ ရှာဖွေလေ့လာမှုတွေအတိုင်း ကြိုတင်စီစဉ် ထားတဲ့ ဝတ္ထုတွေကိုလည်း ရေးချင်နေတယ်။ ဘေးပတ်ဝန်းကျင် ပရိတ်သက်က လာပြောပြတဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေကိုလည်း စိတ်ဝင်တစား စူးစမ်းရေးသားလိုက်ချင်မိတယ်။
BURMESE
နောက်ဆုံးမှာတော့ ဝေခွဲရမှုတွေ အများကြီးနောက်မှာမှ ကျွန်တော့်မိတ်ဆွေတစ်ယောက်ရဲ့ အကူအညီကိုယူဖို့ သတိရလိုက်ပါ သူဟာ သင်တိုင်းညို ဆိုတဲ့နာမည်နဲ့ လောကီပညာဆိုင်ရာ စာအုပ်ပေါင်းများစွာ ရေးလာခဲ့သူပါ။
တယ်။
ကျွန်တော်သိရှိလာသမျှ ထူးဆန်းအံ့သြဖွယ် ဇာတ်လမ်း အား လုံးကို သူ့ကိုစုစည်းမှတ်တမ်းပြုခိုင်းမယ်။ တည်းဖြတ်သင့်တာတည်း ဖြတ်၊ ရေဆုံးရေဖျားလိုက်သင့်တာလည်း သူလိုက်ပေးပြီး အချက် အလက်အားလုံး ပြည့်စုံတဲ့အခါမှ ကျွန်တော်က အသင့်ရေးသားမယ် ပေါ့။ တနည်းပြောရရင် သူက ဟင်းအမယ်အားလုံး အသင့်ပြင်ထားပြီး
CLAR
ကျွန်တော်က အိုးလေးထဲ အသင့်ထည့်မွှေလို့ ကျွန်တော့်လက်ရာလေးကို ပြသခွင့်ရမယ်ပေါ့။ ဒါပေမယ့် ရိုးသားစွာပါပဲ၊ အဲဒီလိုစာအုပ်တွေမှာ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ နာမည်ကို တပ်ထားပါ့မယ်။ ကျွန်တော် ရေးတာပေမယ့်သူက အချက်အလတ်အလုံးစုံစုဆောင်းသူမို့ ာ်စွာ စီစဉ်တင်ဆက်သည် ဆိုပြီးပဲ တပ်မယ်။ စာရေးဆရာနေရာမှာတော့ သင်ကိုင်းပေါ့။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်တော်တို့ ဝါသနာနဲ့ ရူးသွပ်မှ အားကြီးတဲ့ အနုပညာသမားနှစ်ယောက်ရဲ့ ခံစားမှုလက်ရာကို ပရိသတ် ကြီး နှစ်ခြိုက်ကြလိမ့်မယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။
ကျွန်တော့်မိတ်ဆွေ သင်တိုင်းညိုကတော့ သူ့ ကြိုးစားအား |ထုတ်မှ သူ့အလုပ်ကို စတင်နေပါပြီ။ ပရိသတ်တွေအနေနဲ့လည်း အခုကစပြီး ကျွန်တော်နဲ့တွေ့ရင် ကိုယ်တွေ့ကြုံခဲ့ဖူးသမျှ ထူးထူးခြားခြား အဖြစ်အပျက်အစုံကို အားရပါးရ ပြောနိုင်ကြပါပြီ။ သရဲအကြောင်းမှ မဟုတ်ပါဘူး။ ထူးထူးဆန်းဆန်းမှန်သမျှ ကျွန်တော့်ကို ပြောပြပါ။ ဂမ္ဘီရ၊ လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ် အကုန်ပြောလို့ရပါတယ်။ အဓိက တော့ ကိုယ်တိုင် ဒါမှမဟုတ် ကိုယ်နဲ့ နီးစပ်သူက တကယ်စစ်စစ်မှန်မှန် တွေ့ကြုံခဲ့တာဖြစ်ဖို့ပဲလိုပြီး ကိုယ်သိသလောက် မချွင်းမချန်လေး ပြောပြဖို့ပဲ လိုပါတယ်။
အဲဒါတွေကို ကျွန်တော်တို့က “ကိုယ် စဉ်•com/
ဆိုတဲ့ ခေါင်းစည်းအောက်မှာ အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင်
www.burme.com
| 88.931851 |
-
|
Many Writers
|
9776
| 71 |
________________
ရေးသားသွားပါ့မယ်။
www.burmeseclassic.com
*နှစ်သက်ရာပုံစံအတိုင်း လျှောက်လွှာစာရွက်နဲ့ရေးပြီး စာတိုက် သေတ္တာနံပါတ် ၃၁၅ ဆီ ပို့ပေးပါ။ ဒါမှမဟုတ်ရင် အီးမေးလ်ကနေ
ပြောပါ။
[email protected] သို့မဟုတ် [email protected] ဆီ ပေးပို့ နိုင်ကြပါ
တယ်။
ဒီအကြောင်း ဖော်ပြထားမှုတွေကိုလည်း Facebookပေါ်က ကျွန်တော့်လိပ်စာဖြစ်တဲ့ datthakyawswar မှာသာမက website လိုင်း myanmarghost.com မှာလည်း ထည့်သွင်း ထားပါတယ်။ ဒီအကြောင်းကြားသိသူအချင်းချင်းလည်း ဖြန့်ဝေပေး ကြပါနော်။
ကိုယ် တွေ ဂ မ္ဘီ ရ ေ ၄ စဉ် ၂
လေးစားစွာဖြင့်
ဒဿကျော်စွာ
ကိုင်းလုံးကျော်သင်္ဘောကြီးနစ်မြုပ်ခဲ့စဉ်က အဖြစ်များအား ယခုထိ မှတ်မိနေသူတစ်ယောက်အကြောင်း
ဇာတိဿရဉာဏ်
www.burmeseclassic.com
| 66.567608 |
-
|
Many Writers
|
9777
| 1 |
________________
www.burmeseclassic.com
အသစ်စက်စက်
guins don
BURMESE
CLASSIC
.com
2011
www.burmeseclassic.com
| 8.333333 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 2 |
________________
www.burmeseclassic.com
အရ၊
ဗို့အရေး
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ
ဗျက်နှာနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
နို့တာဝန်အရေးသုံးပါး
ပြည်ထောင်စု မပြိုကွဲရေး
တိုင်းရင်းသားစည်းလုံးညီညွတ်မှု မပြိုကွဲရေး ၊ ဒို့အရေး အချုပ်အခြာအာဏာ တည်တံ့ခိုင်မြဲရေး
ပြည်သူ့သဘောထား၊
ပြည်ပအားကိုး ပုဆိရိုး အဘိုးခြင်များအား ဆန့်ကျင်ကြ၊
နိုင်ငံတော်တည်ငြိမ်အေးချမ်းရေးနှင့် နိုင်ငံတော်တိုးတက်ရေးကို နှောင့်ယှက်ဖျက်ဆီးသူများအား
ဆန့်ကျင်ကြ
နိုင်ငံတော်ပြည်တွင်းရေးကို ဝင်ရောက်စွက်ဖက်နှောင့်ယှက်သော ပြည်ပနိုင်ငံများအား ဆန့်ကျင်ကြ။
ပြည်တွင်းပြည်ပအဖျက်သမားများအား ဘုံရန်သူအဖြစ် သတ်မှတ်ချေမှုန်းကြ။
နိုင်ငံရေးဦးတည်ချက် (၄) ရပ်
နိုင်ငံတော် တည်ငြိမ်ရေး၊ ရပ်ရွာအေးချမ်းသာယာရေးနှင့် တရားဥပဒေပိုးမိုးရေး။
အမျိုးသားစည်းလုံးညီညွတ်မှုခိုင်မာရေး၊
စည်းကမ်းပြည့်ဝသော ဒီမိုကရေစီစနစ် ရှင်သန်ခိုင်မာအောင် တည်ဆောက်ရေး။
ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေနှင့်အညီ ခေတ်မီဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်သော နိုင်ငံတော်သစ်တည်ဆောက်ရေး။ စီးပွားရေးဦးတည်ချက် (၄) ရပ်
စိုက်ပျိုးရေးကို ပိုမိုဖွံ့ ဖြိုးတိုးတက်အောင်ဆောင်ရွက်ပြီး ခေတ်မီစက်မှုနိုင်ငံထူထောင်ရေးနှင့် အခြား စီးပွားရေးကဏ္ဍများကိုလည်း ဘက်စုံဖွံ့ ဖြိုးတိုးတက်အောင် တည်ဆောက်ရေး၊
ဈေးကွက်စီးပွားရေးစနစ် ပီပြင်စွာ ဖြစ်ပေါ်လာရေး၊
ပြည်တွင်းပြည်ပမှ အတတ်ပညာနှင့်အရင်းအနှီးများ ဖိတ်ခေါ်၍ စီးပွားရေးဖွံ့ ဖြိုးတိုးတက်အောင် တည်ဆောက်ရေး။
နိုင်ငံတော်၏စီးပွားရေးတစ်ရပ်လုံးကို ဖန်တီးနိုင်မှုစွမ်းအားသည် နိုင်ငံတော်နှင့် တိုင်းရင်းသားပြည်သူ တို့၏လက်ဝယ်တွင် ရှိရေး။
လူမှုရေးဦးတည်ချက် (၄) ရပ်
တစ်မျိုးသားလုံး၏ စိတ်ဓာတ်နှင့် အကျင့်စာရိတ္တ မြင့်မားရေး၊
အမျိုးဂုဏ် တတိဂုဏ် မြင့်မားရေးနှင့် ယဉ်ကျေးမှုအမွေအနပ်များ၊ အမျိုးသားရေးလက္ခဏာများ ကျောက်က်အောင် ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ရေး။
စစ်မှန်သောမျိုးချစ်စိတ်ဓာတ်ဖြစ်သည့် ပြည်ထောင်စုစိတ်ဓာတ် ရှင်သန်ထက်မြက်ရေး။ တစ်မျိုးသားသုံး ကျန်းမာကြံ့ခိုင်ရေးနှင့် ပညာရည် မြင့်မားရေး။
BURMESE
CLASSIC
www.burmeseclassic.com.
| 87.492728 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 3 |
________________
www.burmeseclassic.com
O
ப
.
မျက်နှာဖုံးခွင့်ပြုချက်အမှတ်
စာမူခွင့်ပြုချက်အမှတ်
၂ဝ၁၁ခုနှစ်၊ ဇွန်လ
ထုတ်ဝေသူ
အုပ်ရေ (၅၀၀)၊ တန်ဖိုး (၁၀၀/-)ကျပ်
၅ဝဝ၃၄၅ဝ၃၁၁
၅ဝဝ၆ဝဝဝ၆၁၁
ပထမအကြိမ်
ဦးသစ်လွင်၊ ဂန့်ဂေါ်မြိုင်စာပေ၊ (မြဲ-၁၉၄၈)၊ အမှတ် ၁၁၃၊
ရွှေပြည်သာလမ်း၊ ၆-ရပ်ကွက်၊ သာကေတမြို့နယ်။
မျက်နှာဖုံးပုံနှိပ်
ဦးကျော်စိန် (ဝ၂၉ဝ၉)၊ ကျောက်စိမ်းပုံနှိပ်တိုက်
အမှတ်-၁၇၁၊ ၃၃-လမ်း၊ ကျောက်တံတားမြို့နယ်၊
အတွင်းပုံနှိပ်
ဦးသော်လွင်မြင့်၊ စန္ဒကူးပုံနှိပ်တိုက်
၉/အိတ်ချ်၊ နဝရတ်လမ်းသွယ်၊ မရမ်းကုန်းမြို့နယ်၊
ပြည်လုံးကျွတ်ဖြန် ့ချိရေး
အခန်း
အခန်း ၂။
မျက်နှာနစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု ပါဝင်သောအခန်းများ
အမြင့်ကြောက်ရောဂါရှင်
တစ်စုံတစ်ယောက်၏ ဝင်စီးနေသော မိန်းမ
အခန်း ၃၊
ပထမ မျက်နှာတစ်လွှာပိုင်ရှင်
အခန်း ၄၊
သင်္ချိုင်းသို့သွားသော အမျိုးသမီး
CLASSIC
အခန်း ၅။
ကြာဖြူ သွယ်၏အတိတ်
အခန်း - ၆။
စိတ္တဇမျိုးရိုး
ရဲရင့်အောင်စာပေ
အခန်း ရ။
အဆန်းတကြယ်ဖြစ်ရပ်
အမှတ်-၄၉၊ မှန်ရဝေလမ်း၊ ဆရာစံမြောက်အရှေ့ရပ်ကွက်၊ ဗဟန်းမြို့နယ်၊ ရန်ကုန်မြို့၊
အခန်း
EXI
အကူအညီတောင်းခံသူ
အခန်း ၉။
စောင့်ကြည့်သူ
အခန်း ၁ဝ။
အားနာတတ်သူ
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ
မျက်နှာနှစ်လွှာဘဝနှစ်ခု/ ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ၊ - ရန်ကုန်၊
အခန်း ၁၁၊
အိပ်မက်ဆိုးများ
ဂန့်ဂေါ်မြိုင်စာပေ၊ ၂၀၁၁။
အခန်း ၁၂။
ပင်လယ်နှင့်ပျော်ရွှင်မှု
၁၂၀-စာ၊ ၁၃၀ × ၂၀ရ
စင်တီ
အခန်း ၁၃။
အချစ်နှင့်ရမ္မက်
(၁) မျက်နှာနှစ်လွှာဘဝနှစ်ခု
အခန်း ၁၄။ . ရုတ်တရက်ကွယ်လွန်ခြင်း
www.burmeseclassic.com.
| 79.015152 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 4 |
________________
6
www.burmeseclassic.com
အခန်း ၁၅။
အမှောင်လမ်း
အခန်း ၁၆။
အခန်း ၅။
အခန်း ၁၈။
စကားပြောသောပန်းချီကား ဒုတိယမျက်နှာအလွှာနှင့်မိန်းကလေး
ပြစ်မှုကျူးလွန်ခဲ့ကြသူများ
အခန်း ၁၉။
လူဝင်စားတစ္ဆေ
အခန်း ၂ဝ။
တိတ်တခိုး
အခန်း ၂၁။
မျက်နှာနှစ်ခု၏ဇာတိရုပ်
အခန်း ၂၂။
အေးရာငြိမ်းရာ
CLASSIC
တကယ်၍သာ ကြည်ဇော်ဦးတစ်ယောက် ငယ်သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ နိုဗောင်နှင့်
ပြန်ဗဆုံခဲ့လျှင် ယခုကဲ့သို့ လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သော ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ထဲ ပါဝင်လာစရာ ကြောင်းရှိပါ။ ထို့အတူ ရင်ခုန်လှိုက်နှင့် တုန်လှုပ်ချောက်ချားစရာအဖြစ်တွေကိုလည်း ကြုံတွေ့ လာာည်းဟုတ်။
သို့သော် ဘဝ၏ကံတရားက သူ့ကို ဘေးဘေးလူလူနေစေချင်ပုံဗပေါ် ငြိမ်းငြိမ်း ချမ်းချမ်းနေရသောအဖြစ်ကိုလည်း ကြည့်လိုပုံရ၊ ထို့ကြောင့် ဇာတ်လမ်းဆန်းဆန်းတစ်ပုဒ်ထဲသို့ ာယာဗျားစွာဖြင့် ပါဝင်စေလိုက်တော့၏။
www.burmeseclassic.com
་
| 80.263158 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 5 |
________________
www.burmeseclassic.com
BURMISI CLABSIC
အမြင့်ကြောက်ရောဂါဝင်
ကြည်ဇော်ဦး စားသောက်ခန်းမကြီးတစ်ခုလုံး သန့်ရှင်းသပ်ရပ်ကာ လေအေးပေးစက်ကြောင့် စိမ့်သက်သက်လေးအေးနေသည်။ စားပွဲပေါင်းအလုံး (၂ဝ)ကျော်ခန့်ရှိပြီး သစ်သားထိုင်ခုံတွေက ပေါ်လစ်ရောင်ဖြင့် တောက်ပြောင် နေသည်။ နံရံတွင် မော်ဒန်ပန်းချီကားများ ချိတ်ဆွဲထားသလို မျက်နှာကျက်တွင် ဝါဖျော့ဖျော့ပန်းမီးဆိုင်များ ချိတ်ဆွဲထားခြင်းကြောင့် အလွန်ပင် ပနံရလှ၏။
သူသည် ဆိုင်လေးသို့ မကြာမကြာ လာသောက်ဖြစ်သည်။ နိုင်ငံခြား အရက်အမျိုးအစားစုံလင်လှသည့်အပြင် အစားအစာတွေကလည်း ဖွယ်ဖွယ် ရာရာတွေပင်။ တရုတ်အစားအစာ၊ ထိုင်းအစားအစာ၊ မလေးရှားအစားအစာတို့ သာမက ဥရောပအစားအစာတချို့လည်း ရရှိသည်မို့ သူမျက်စိကျသွားတာ လည်းပါသည်။
သူ ဘလက်လေဘယ် လက်နှစ်လုံးလောက်ကို ခွက်ထဲထည့်၊ ဆော်ဒါ ရော၊ ရေခဲတုန်းလေးတွေ ပစ်ချလိုက်ပြီး တစ်ငုံစာ ငုံလိုက်သည်။ ပါးစပ်ဖျားမှ တစ်ဆင့် လည်ချောင်းဝသို့ကိုင် အေးရှရှလေးဖြင့် စီးမျောဖြတ်သန်းကာ အစာအိမ်ဆီသို့ ချီတက်သွားလေသည်။
ရဲရင့်အောင်စာစေ
www.burmese
,
| 84.751381 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 6 |
________________
OC
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရိဝိဇ္ဇာ
စားပွဲရှေ့တွင်ချထားသော အမြည်းပန်းကန်ပြားသုံးမျိုးထဲမှ အမဲသား ချိုချဉ်နှပ်တစ်ဖက်အား ခက်ရင်းဖြင့်ထိုးလျက် ဝါးလိုက်သည်။ ဘယ်လိုလုပ်ထား သည်မသိ။ အလွန်အရသာရှိလှပါသည်။
ထို့နောက် စီးကရက်တစ်လိပ်ကို မီးညှိကာ အားပါးတရ ဖွာရှိုက်ရင်း သူ့ရှေ့တည့်တည့်တွင်ရှိနေသော မော်ဒန် ပန်းချီကားတစ်ချပ်ကို ငေးကြည့်နေမိ သည်။ အပြာရောင် ခပ်မှိုင်းမှိုင်းအောက်ခံပေါ်တွင် လှိုင်းလုံးတွေလိုလို၊ ချောက် ကမ်းပါးလိုလို၊ ကမ်းခြေလိုလို ဘယ်လိုအဓိပ္ပာယ်သတ်မှတ်ရမှန်းမသိသော စုတ်ချက်တွေဖြင့် ရေးခြစ်ထားသည်။ သူ့လိုအနုပညာနှင့် အလှမ်းဝေးသူ တစ်ယောက်အတွက်တော့ ဘယ်လိုခံစားရမှန်းမသိတော့။ စိတ်ထဲတွင်တော့ ဟိုခြစ်သည်ခြစ် လျှောက်ခြစ်ထားတာဟု မြင်သည်။ သည်လိုရေးခြယ်ထားသော ပန်းချီကားကို သည်လိုခမ်းနားသည့် ခန်းမဆောင်ထဲတွင် တခုပ်တရ ချိတ်ဆွဲ ထားသည်မှာလည်း ပေါ့ပေါ့တန်တန်တော့ မဟုတ်နိုင်ဟုတွေးသည်။ ခုလို အချိန်မျိုး သူ့အနားတွင် မေသက်တစ်ယောက်သာရှိမည်ဆိုလျှင် သူ့ကို ကျကျ နနခံစားပြလိမ့်မည်ဟု ယုံကြည်သည်။ မေသက်က ပန်းချီဆရာမတစ်ဦးမို့ပင်။
ထိုအခါ သူ့ခေါင်းထဲသို့ မေသက်အကြောင်းရော၊ သူ့ဘဝအကြောင်း ရော တန်းစီဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။
သူငယ်စဉ်ကပင် မိဘနှစ်ပါးဆုံးပါးခဲ့သည်။ မွေးချင်းမရှိ၊ တစ်ဦးတည်း သောသား။ အဖေ့ညီက သူ့ကိုမွေးစားခဲ့သည်။ ဦးလေးမှာလည်း ပိုက်ဆံကျိကျိ တက်ချမ်းသာသလောက် အိမ်ထောင်ရေးကံမကောင်း။ စောစောစီးစီးပင် မုဆိုးဖို ဘဝရောက်ခဲ့ရ၏။ သားသမီးရတနာမထွန်းကား။ ထို့ကြောင့် သူ့ကိုသားအရင်း တစ်ယောက်လို ချစ်ခဲ့သည်။ ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ကျွေးမွေးစောင့်ရှောက်ကာ ပညာသင်ကြားစေခဲ့သည်။
သူ ပညာရေးတွင် ထူးချွန်သူတစ်ယောက်တော့ မဟုတ်ပါ။ အညံ့ဆုံး ရဲရင့်ဘောင်စာစေ
ဗျက်နှာနှစ်လွှာ ဘဝနှစ်ခု
အ
စာရင်းတွင် မပါဝင်ရုံလောက်သာ။ တစ်နှစ်တစ်တန်းတော့ မှန်မှန်အောင်ခဲ့ သည်။ ဂုဏ်ထူးဆိုတာတော့ စိတ်ကူးနှင့်ပင်မမှန်းရဲ။
ဆယ်တန်းကို နှစ်နှစ်ဆက်ဖြေမှအောင်သည်။ နောက် .... ဝိဇ္ဇာတွဲ ဘွဲ့လေးတစ်ဘွဲ့ကို ရခဲ့သည်။ သူဘွဲ့ရပြီးသည့်အခါ အငြိမ့်သားထိုင်စားလို့ရ သော်လည်း ဦးလေးက လူနှင့်အလုပ်ဆိုသောအရာကို တွဲဖက်သိမြင်လာစေရန် သူကြိုက်တာကို လုပ်ခွင့်ပြုလိုက်သည်။ သူ့ဘက်ကလည်း အလုပ်လုပ်ရခြင်း အပေါ် ပျင်းရိမှုမျိုးတော့မရှိခဲ့ပါ။
ကုမ္ပဏီတွေတွင် ဝင်လုပ်ခဲ့သည်။ အမျိုးမျိုးသော လူတွေနှင့်ဆက်ဆံ ရသည်။ အမျိုးမျိုးသောလူတွေနှင့် ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်။ လူမူဝန်းကျင်၏ မာယာ ပရိယာယ်တွေကို သိမြင်ခဲ့ရသည်။ မြောက်များစွာသော စိတ်တွေနှင့်ထိပ်တိုက် တိုးခဲ့ရသည်။ သူ့အတွက် အတွေ့အကြုံသစ်၊ ဗဟုသုတအသစ်တွေ ရရှိခဲ့သည် ဟု ပြောရပေမည်။
သည်ကြားထဲတွင် ဦးလေးက သင့်တော်သူတစ်ယောက်နှင့် နေရာချ ထားပေးမည်ဟု ဆိုလာသည်။ ကြိုတင်စဉ်းစားမထားသောကြောင့် သူ့အတွက် အကျပ်ရိုက်သွားသည်။ ထိုအချိန်ထိ သူ့ရင်ကို လှုပ်ခတ်နိုင်အောင် ပြုနိုင်သူ မိန်းကလေးတစ်ယောက်မှ မရှိသေး။
“ကျွန်တော် အိမ်ထောင်မပြုချင်သေးဘူး ဦးလေး”
“အခု မင်း . အသက် သုံးဆယ်နားကပ်နေပြီ၊ ဒီအချိန်မှ အိမ်ထောင်ရေးကိုမစဉ်းစားရင် ဘယ်ဖြစ်မလဲကွ၊ ပြီးတော့... ငါ့ကျန်းမာရေးက သိပ်ကောင်းကာမဟုတ်ဘူး”
ဦးလေးတွင် ရောဂါတွေကစုံသည်။ သွေးတိုးရော၊ နှလုံးရော၊ ဆီးချို ရော။ တစ်နေ့ တစ်နေ့ ဆေးတွေသောက်နေရတာ ပဲကြီးလှော်တွေ ငါးပားနေ သလိုပင်။ သူမျက်စိမမှိတ်ခင် သူ့အား သားမယားနှင့် တင့်တင့်ဝယ်တယ်နေ ရှိရင့်ဘောင်စာ
www.burm
| 90.207499 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 7 |
________________
၁၂
www.burmeseclassic.com nန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ၊ ဗျက်နှာနှစ်လွှာ... ဘဝနှစ်ခု
သွားစေချင်သည်။ မတော်မတည့်သည့် မိန်းမမျိုးနှင့်ရသွားမှာလည်းစိုးသည်။
တစ်နေ့ သူငယ်ချင်း၏ မဲဆွယ်မှုကြောင့် နိုင်ငံခြားတွင်အလုပ်လုပ်ရန်
ထို့ကြောင့် သူက ကျားကုပ်ကျားခဲ ရှာဖွေထားသည်ဟုဆို၏။ ထိုအမျိုးသမီး ဖြစ်လာသည်။ ဦးလေးထံ ခွင့်တောင်းသောအခါ ... နာမည်က မေသက်။
သူမတွင် အဖေသာရှိပြီး အမေမရှိ။ အသက်က အစိတ်ဝန်းကျင်။ ပေါ် မျက်နှာက အလှကြီးဟုမဆိုသာသော်လည်း ကြည်ကြည်လင်လင်နှင့် ရိုးရိုး
“အင်းလေ အတွေ့အကြုံလိုချင်တယ်ဆိုရင်တော့ လိုက်သွား
...
သားအရင်းလိုဖြစ်နေသည်မို့ ကောင်းရာကောင်းကြောင်းအလုပ်ဆိုလျှင်
ရှင်းရှင်း။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က မဆိုးလှပါ။ သူမက ပန်းချီဆရာမ။ ငယ်စဉ်က အမြဲတမ်း လိုက်လျောတတ်သူပင်။
တည်းကပင် နိုင်ငံတကာ ကလေးပန်းချီပြိုင်ပွဲများတွင် ဆုရကာ အရွယ်ရောက်
နိုင်ငံခြားတွင် သူနှင့်သူ့သူငယ်ချင်း ဆောက်လုပ်ရေးပိုင်းတွင် ဝင်လုပ် တော့ ပန်းချီကျောင်းတက်ခဲ့သည်။ အဖေက ထင်ရှားသည့် ပန်းပုဆရာတစ်ဦး။သည်။ ပင်ပင်ပန်းပန်းလုပ်ရသလို နိုင်ငံခြားအလုပ်သွားလုပ်သည်ဆိုသောလူတွေ သို့မို့ကြောင့်လည်း သမီး၏ဝါသနာကို ရေဆုံးရေဖျား မြေတောင်မြှောက်ပေး အတွက်လည်း ခံစားနားလည်ခဲ့ရသည်။ သူ့ကိုသိသူတချို့က အိမ်တွင်အခန့်သား နိုင်ခြင်းဖြစ်၏။ အချမ်းသာကြီးမဟုတ်သော်လည်း တင့်တောင်းတင့်တယ်နေနိုင် နေနိုင်သူတစ်ဦးက သည်လိုနေရာမျိုးတွင်လာ၍ ဒုက္ခခံနေခြင်းကို နားမလည်နိုင်၊
သည်။ သူမ၏ စာရိတ္တပိုင်းကတော့ ဘာမျှဆိုဖွယ်ရာမရှိ။
ဦးလေးက မေသက်နှင့်ပေးတွေ့သေးသည်။ မေသက်က ယောက်ျား တစ်ယောက်ရှေ့တွင် ရှိုးတန့်ရှန့်တန့်ဖြစ်မနေ။ သွက်သွက်လက်လက် ပွင့်ပွင့် လင်းလင်းပင်ပြောသည်။ ဟန်ဆောင်မှုမရှိ။
သူနှင့်မေသက် ရင်းရင်းနှီးနှီးဖြစ်ခဲ့သော်လည်း ဇနီးမယားတစ်ယောက်
အဖြစ် လက်ထပ်ယူဖို့တော့ ဝန်လေးနေသည်။ ဖြစ်နိုင်လျှင် သူငယ်ချင်းကောင်း တစ်ယောက်၊ မိတ်ဆွေကောင်းတစ်ဦးအဖြစ် လက်တွဲချင်သည်။
““ကိုယ်ပိုင်တိုက်နဲ့ကားနဲ့နေနိုင်တဲ့ကောင်ကများကွာ၊ မင်းမို့လို့” အထပ်နှစ်ဆယ်ကျော် တိုက်တာအဆောက်အဦတွေအပေါ် တက်လုပ် ဘာမျိုးရှိသည်။ တကယ့်ကို သက်စွန့်ဆံဖျားပင်။ တစ်ရက်
(၂၄)ထပ်မြင့်သောတိုက်ပေါ်မှ သူ့သူငယ်ချင်း မတော်တဆ ခြေချော်
သွားသည်။ ဆွဲမိဆွဲရာ အမိုးအလက်ပြားကိုသာ ဆွဲမိသည်။ သူငယ်ချင်းအောက်သို့ ကြည့်သည်။ ဟိုးအောက်က မြေပြင်တွင် အရာဝတ္ထုတွေက သေးသေးလေး
သို့ဖြင့် သူအချိန်ဆွဲနေလိုက်သည်။ ဦးလေးကလည်း အတင်းအကျပ် င်ရှိနေ၏။ လေက တဝူးဝူးနှင့်။ သူကမြင်လျှင်မြင်ချင်း အပြေးအလွှားသွား တော့မဟုတ်ပါ။ အကယ်၍ သူချပ်ရမည့်သူတွေ့လာလျှင်လည်း မငြိုမငြင်ပေးစား သည်။ သူငယ်ချင်းက သူ့ကိုဆွဲရန် လက်ကမ်းပေးသည်။ သူကလည်း လက် မှာဖြစ်သည်။ လက်မထပ်ဖြစ်သေးသည်တိုင် သူမေသက်ဆီ မကြာမကြာသွား လှမ်းပေးသည်။ သူ့လက်ကို မမီတမီ လှမ်းယူသည်။
လည်ဖြစ်သည်။ မေသက်မှာ ဗဟုသုတကြွယ်ဝသည်။ အတွေးအခေါ်ထက်မြက် - ပထမ သူငယ်ချင်း၏ ဦးထုပ် လေထဲလွင့်သွားသည်။ နောက်ဆုတ် သည်။ အကြံကောင်း အဉာဏ်ကောင်းတွေ ပေးနိုင်သည်။ မေသက်နှင့်စကား ကိုင်ထားသော လက်များပြေလျော့ကာ သူငယ်ချင်း၏ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ပြောရဆိုရတာ စိတ်ချမ်းသာသည်။ ပျော်ရွှင်ရသည်။စကားဆန်းတွေကြားရသည်။ လေထဲ ပြုတ်ကျသွားသည်။
ရဲရင့်အောင်စားဖ
ရဲရင့်အောင်စာ
www.burmese
| 89.721386 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 8 |
________________
"အား
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ
အော်လိုက်သည့်အသံက အသံနက်ကြီး ရင်ခေါင်းလှိုက်သံကြီး။ ဆို့ ဆို့နင့်နင့်ကြီး။ သူ့မှာ အောက်သို့ငုံ့ကြည့်ရင်း ချွေးသီးချွေးပေါက်တွေ ရွှဲနစ်လျက် ချောက်ချောက်ချားချားဖြစ်သွားသည်။ သူငယ်ချင်းမှာ ကွန်ကရစ်အခင်းပြင်ပေါ် တွင် ဆန့်ဆန့်ကြီး
ထိုအချိန်မှစကာ သူ့တွင် ရောဂါတစ်ခုတိုးလာခဲ့သည်။ ယင်းမှာ- ‘“အမြင့်ကြောက်သောရောဂါ”
အကာအရံမရှိသော နေရာများတွင် ပေ(၂၀)ထက်ကျော်သော အမြင့် များကို လုံးလုံးတက်၍မရတော့။ တက်သည်နှင့် မူးဝေလာသည်။ မိုက်ခနဲ၊ မိုက်ခနဲဖြစ်လာသည်။ ဒူးတွေတုန်လာသည်။ ဇောချွေးတွေပျံလာသည်။ မျက်လုံး တွေ ပျာဝေလာသည်။ ထို့ကြောင့် သူဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းတွင် ဆက်လုပ်လို့ မဖြစ်တော့။ ထွက်လိုက်ရ၏။ သူငယ်ချင်းအတွက်လည်း ယူကျုံးမရဖြစ်ခဲ့ရ၏။
...
ယင်းကာလမှာပင် ဦးလေးအသည်းအသန်ဖြစ်နေသည်ဟူသော သတင်းရသောကြောင့် နိုင်ငံခြားမှအမြန်ပြန်လာခဲ့ရသည်။ သို့သော် ......... ဦးလေး၏ အသက်ကိုတော့ မမီတော့ပါ။ ဦးလေးက သူပိုင်ဆိုင်သမျှအမွေတွေ အကုန်လုံး ရှေ့နေနှင့်လွှဲပြောင်းပေးခဲ့သည်။
ယင်းနောက်ပိုင်းတွင် သူအလုပ်ကို မည်မည်ရရ မလုပ်ချင်တော့။ စိတ်ကတ်တွေ အလိုလိုနေရင်းကျနေသလိုလို။ ရံဖန်ရံခါဆိုသလို မေသက်ဆီသို့
ဗျက်နှာနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
နောက်
*w
သူလက်ကိုင်ဖုန်းလေးကို ထုတ်လိုက်သည်။ ခလုတ်လေးတွေနှိပ်ပြီး
“ဟဲလို ... ရဲလေးလား" “ဟုတ်ကဲ့ ... ဆရာ”
“မင်းနောက်ထပ် တစ်နာရီလောက်ကြာရင် ငါထိုင်နေကျဆိုင်ကို လိုက်လာခဲ့၊ ငါ အခုအရက်သောက်နေတယ်၊ မင်း ကားမောင်းရမှာ" “ဟုတ်ကဲ့ ... ဆရာ ကျွန်တော်လာခဲ့ပါ့မယ်”
ရဲလေးမှာ သူအဖော်ခေါ်ထားသည့်ကောင်လေး။ အိမ်မူကိစ္စလုပ်ဖို့။ ဆန့်ရှင်းရေးလုပ်ဖို့။ ခြံကို ဂရုစိုက်ဖို့နှင့် ကားမောင်းဖို့ လခပေးထားသူ။
ဦးလေးမရှိသည့်နောက် မည်သည့်မိန်းမကိုမှ ခြံတွင်မထားတော့ပါ။ ကလူပျိုလူလွတ်တစ်ယောက်မို့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေချင်တာလည်းပါသည်။ လေးကိုတော့ ဘာမှအားနာစရာမလို။ ဆူချင်ဆူ ဆဲချင်ဆဲ။ ခိုင်းချင်ရာခိုင်း။ ပေါ့ပေါ့နှင့် လုပ်ပေးတတ်သူ။ အိမ်လုံခြုံရေး စိတ်ချရသူ။
သူဖုန်းဆက်ပြီးနောက် အရက်ဆက်သောက်နေလိုက်သည်။ ဆိုင်ထဲ တွင် လူများများစားစားမရှိပါ။ ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ သုံးလေးဝိုင်းလောက်သာ မိသားစု နှင့် စားနေကြသူတွေရှိသည်။
သိပ်မကြာ။ ဆိုင်ထဲသို့ သုံးလေးယောက်အုပ်စုတစ်စု ဝင်လာသည်။ သွားဖြစ်ခဲ့သည်။ လက်မထပ်ဖြစ်ခဲ့သော်လည်း အခင်အမင်ဆက်ဆံရေးကတော့ ဆူနှင့်မလှမ်းမကမ်းတွင်ရှိသောဝိုင်းတွင် ထိုင်လိုက်ကြသည်. ကြည်ဇော်ဦး အရင်ကထက်ပင် နွေးထွေးလာသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ သူမရေးသောပန်းချီကား စစ်ချက်သာကြည့်လျက် ကိုယ့်အရက်ကိုယ် ဆက်သောက်နေလိုက်၏။ တွေ ကြည့်သည်။ သူမနှင့်စကားတွေပြောမည်။ အကြောင်းတိုက်ဆိုင်လာလျှင် သိကြား၊ ဆိုင်ကောင်းကောင်းရှာဖွေကာ ညစာအတူတူစားကြမည်။ ထိုသို့ဖြင့် သူ့စိတ်တွေ
ကို ဖြေသိပ်နေရ၏။
ရဲရင့်အောင်စာ
“ဟေ့ကောင် ... ကြည်ဇော်ဦး”
အားတက်သရော ခေါ်လိုက်သည့်အသံ။ သူလှမ်းကြည့်
“ဟာ .
နီမောင်’
ရဲရင့်အောင်စာဗေ
| 88.400994 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 9 |
________________
www.burmeseclassic.com
သူနှင့်နီမောင်.. အထက်တန်းတစ်လျှောက်လုံး တွဲလာခဲ့သူတွေ။ တက္ကသိုလ်ရောက်မှ ကွဲခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။
“စောစောကမင်းတို့အဖွဲ့ဝင်လာတာတွေ့တယ်၊ ဗြုန်းခနဲဆိုတော့ မှတ်မိဘူး၊ မင်းတော်တော်ဝလာတာပဲ၊ မျက်မှန်နဲ့ဆိုတော့ မမှတ်မိဘူး” “မင်းကတော့ အရင်အတိုင်းပဲ၊ ဘာမှမပြောင်းလဲဘူး၊ မင်းကိုတွေ့ရ တာ ဝမ်းသာလိုက်တာကွာ"
နီမောင်မှာ တကယ့်ကို ဝမ်းသာအယ်လဲဖြစ်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံတွင် ဝင်ထိုင်သည်။ ကျောင်းတုန်းကအကြောင်းတွေ ဟိုတစ်စ သည်တစ်စ အားပါး တရပြောဖြစ်ကြသည်။ ပြီးတော့ . သူ့လက်ရှိ အခြေအနေအကြောင်းကိုမေး သည်။
“ဒါဆို ... နိုင်ငံခြားအလုပ်သွားလုပ်လိုက်တာ အမြင့်ကြောက်ရောဂါ ရလိုက်တာ အမြတ်ပေါ့"
“အင်း .. အဲဒီလိုပဲ ပြောပါတော့ကွာ”
“အခုကိစ္စတစ်ခု အဆင်ပြေလာလို့ ဒီမှာလာသောက်ကြတာ၊ လူရင်း
တွေတော့ မဟုတ်ပါဘူး _ ဝယ်လက်တွေ”
“မင်းက ပွဲစားပေါ့”
“အကျိုးဆောင်လို့ ပြောစမ်းပါသူငယ်ချင်းရာ
“ထူးမခြားနားပါကွာ”
ဟား ဟား”
-
“လက်ရှိ ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ အလုပ်ဝင်လုပ်နေတယ်၊ ပွဲစားက ကြား
ပေါက်အလုပ်”
“အေးကွာ၊ မင်းကိုတွေ့တော့ ငါပြောချင်တာတွေ အများကြီးဖြစ်သွား
ပြီ၊ မင်းအချိန်ရတယ်မဟုတ်လား၊ ငါ သူတို့ဆီ ခဏသွားလိုက်ဦးမယ်၊ ပြီးရင် မင်းရယ်ငါရယ် နှစ်ယောက်တည်း အေးအေးဆေးဆေးပြောစရာရှိတယ်”
ရဲရင့်အောင်စာဗေ
“ငါ့အတွက်က ကိစ္စမရှိပါဘူး၊ မင်းအတွက်သာ အဆင်ပြေရင် ပြီးတာ
“ရတယ် ... ကိစ္စမရှိဘူး၊ သူတို့က မကြာခဏတွေ့နေရတဲ့လူတွေ၊ မင်းနဲ့သာ အချိန်အကြာကြီးကွဲနေပြီး အခုမှပြန်တွေ့ရတာ၊ ခဏနော် သူငယ်
ချင်း... ငါ သူတို့ကိုသွားပြောလိုက်ဦးမယ်၊ ဒီညအဖို့တော့ ကြိုက်သလောက် သောက်၊ ကြိုက်တာမှာ ငါဒကာခံမယ်"
·
သူက ပြောပြောဆိုဆို တစ်ဖက်ဝိုင်းသို့ ကူးသွားသည်။
܀܀܀
ရဲရင့်အောင်စာခေ
www.burmeseclassic.com
| 83.526208 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 10 |
________________
www.burmeseclassic.com
တစ်စုံတစ်ထောက်၏ဝင်စီးနေသော မိန်းမ
နီမောင်က သူ့မိတ်ဆွေများနှင့် ကိစ္စပြီးပြတ်သွားသောအခါ သူ့ပိုင်း တွင် စိတ်ချလက်ချလာထိုင်၏။ အရက်တွေ ထပ်မှာသလို အမြည်းတွေလည်း ထပ်မှာသည်။
သည်။
“ ဟေ့ကောင် ... “ကြုံတုန်းလေးပါကွာ၊ ချစမ်းပါ''
သိပ်လောဘမကြီးနဲ့”
ယင်းနောက် ... သူက အရက်သောက်ရင်း သူ့ဘဝကို ရင်ဖွင့်လေ
“ငါဆယ်တန်းမအောင်လိုက်ဘူး၊ နောက်တော့ ဟိုဟာလေးဝင်လုပ်၊ ဒီဟာလေးဝင်လုပ်နဲ့ စီးပွားရေးလောကထဲမှာ ဝဲလှည့်နေတော့တာပဲ၊ ဒီမှာတင် ငါအိမ်ထောင်ကျတယ်၊ မိုးမိုးတဲ့၊ မိဘအရင်းတွေကို မသိဘူး၊ လက်ရှိက မွေးစားအဖေအမေတွေ၊ သဘောမနော မဆိုးသလို ပစ္စည်းလေးကလည်း အသင့်အတင့်ပေါ့၊ ငါ သူ့ကို လက်ထပ်လိုက်တော့ သူ့ဘက်က လုပ်ကိုင်
စားသောက်ဖို့ဆိုပြီး သိန်းနှစ်ရာလက်ဖွဲ့လိုက်တယ် ...
ရဲရင့်အောင်အဝေ
ဖျက်နှာနှစ်လွှာ ဘဝနှစ်ခု
အရောင်းအဝယ်လောကကို ဝင်လိုက်တယ်၊ ငါကလည်းငါပါပဲကွာ၊ ငွေလေးလက်ထဲရှိတော့ ဟိုဟာလေးလိုလို သည်ဟာလေးလိုလိုနဲ့ နောက်တော့ က်ဆံခေါင်းကွဲပြီး အရင်းအနှီးတွေလျော့သွားတာကလွဲရင် ဘာမှအကျိုးထူး မရှိခဲ့ဘူး၊ သည်တော့ ... အိမ်ထောင်ရေးက အဆင်မပြေချင်တော့ဘူး၊ ပြဿနာ ဟိုတစ်စ သည်တစ်စနဲ့ အိမ်ထောင်ရေး မီးခိုးတွေအူလာရော ဆိုပါ
cod? ...
နောက်တော့ မာနလေးတွေကိုယ်စီနဲ့ လမ်းခွဲလိုက်ကြတယ်၊ လင်ခန်း ယေားခန်းအပြတ် စာချုပ်နဲ့ကို ကွာရှင်းလိုက်ကြတာ၊ ပိုင်ဆိုင်မှုငွေကြေးနဲ့ ပစ္စည်း ပစ္စယတွေကိုလည်း တစ်ဝက်ဆီခွဲဝေယူခဲ့တယ်၊ သည်လို စာချုပ်စာတမ်းနဲ့ တိတိကျကျ ကွာရှင်းပြတ်စဲလိုက်တော့ သူကလည်း သူကြိုက်တဲ့လူယူ ငါကလည်း ငါကြိုက်တဲ့လူယူ၊ ဒါမျိုး ... ဒီလိုနဲ့ (၂)နှစ်လောက်ကြာသွားတယ်၊ ဒီနေရာမှာ ငါဆက်ဖြစ်လာတာက သူ့ကိုမပြတ်နိုင်တာပဲ၊ ပထမဦးဆုံးလက်ထပ်ခဲ့တဲ့သူပဲ ကွာ၊ ကြာတော့လည်း ပြန်တမ်းတတာပေါ့၊
နောက်တော့ ငါသူ့ဆီပြန်ပြီး ချဉ်းကပ်ခဲ့တယ်၊ အမျိုးမျိုးတောင်းပန်ခဲ့ တယ်၊ အမျိုးမျိုး အသနားခံခဲ့တယ်၊ ဒါပေမယ့် သူက ပြန်ပေါင်းဖို့တော့ မဖြစ် နိုင်တော့ပါဘူးတဲ့၊ သူ့မှာ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်ရှိသေးတာမို့ နောက်ထပ်အကြိုက် ဆ လာရင် လက်ထပ်ချင်လက်ထပ်ပါဦးမယ်တဲ့ ဒါပေမယ့် မိတ်ဆွေ ထင်ယောက်လို သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လို ဆက်ဆံရေးမျိုးဆိုရင်တော့ ငါ့ကို တော်ခံပေးမယ်တဲ့ ...
ဘယ်လိုမှပြောမရတဲ့ အဆုံးမှာတော့ သူပြောသလိုပဲနေပေးရတာပေါ့
ကောင်းလှပြီ"
“ဒါဆို အဆက်အဆံတော့ ရှိတယ်ပေါ့”
ဉ္ဇာ နောက်ပိုင်းမှာ... နောက်ပိုင်းတစ်က
ရဲရင့်အောင်စားဝ
www.b
| 87.310415 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 11 |
________________
၂ဝ
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ
“ရှိတယ် ... ရှိတယ်၊ အဲသလိုရှိလို့လည်း မိုးမိုးရဲ့ထူးခြားမှုတွေကို
တွေ့လာရတာ”
“ဘာထူးခြားမှုလဲ”
သူက လက်ကလေးကာလျက် ...
“ပြောမှာပေါ့ကွာ၊ အဲဒီထူးခြားမှုတွေကိုပြောချင်လို့ မင်းနဲ့အတူတူ
ထိုင်ခဲ့တာပေါ့”
နီမောင်က အရက်တစ်ငုံကို မော့လိုက်သည်။ ချို့(စ်)လေးတစ်တုံးကို ကောက်ယူဝါးရင်း
“မိုးမိုးဟာ အရင်မိုးမိုးမဟုတ်တော့ဘူး၊ တစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေတာ၊ စကား ပြောရင်လည်း မူမမှန်ချင်ဘူး။ သူ့ကိုယ်ထဲမှာ တစ်စုံတစ်ယောက်ဝင်စီးနေသလို လို၊ စိတ်နဲ့ကိုယ် မကပ်တဲ့သဘောပဲ၊ တစ်ခါတလေ သူတစ်ယောက်လည်း ကားမောင်းပြီးထွက်သွားတတ်တယ်၊ ဘယ်ရောက်လို့ရောက်ခဲ့မှန်းလည်း
သူမသိဘူး၊
မေးလို့လည်းမရဘူး ... မှိုင်နှုန်းပြခွက်မှာတော့ မိုင်တွေတော်တော်
တက်နေတယ်"
“စိတ်ရောဂါကုဆရာဝန်ကိုပြကြည့်ပါလား"
“ဟာ ... ငါသာပြောရင် ခါးခါးသီးသီးငြင်းရုံတင်မကဘူး၊ ရန်တောင် တွေ့လိုက်ဦးမှာ၊ နောက် ... ငါရထားတဲ့အခွင့်အရေးလေးဆုံးမှာ” “ဒီလိုဆိုတော့ မင်းကဘာလုပ်မှာလဲ”
“ငါ့ကို အကူအညီတစ်ခုပေးကွာ” “ဘာပေးရမှာလဲ”
“မိုးမိုးကို မင်းလေ့လာကြည့်ပေးပါ”
“ဟာ ... သူများကိစ္စ ရှုပ်ရှုပ်ယှက်ယှက်ကွာ"
ရဲရင့်အောင်စာပေ
မျက်နှာနှစ်လွှာ - ဘဝနှစ်ခု
“သူများမဟုတ်ပါဘူး၊ မင်းသူငယ်ချင်းမိန်းမပါ၊ တစ်ခါလောက်တည်း ပါ၊ သူ့အမူအရာကို အဝေးကနေ လှမ်းအကဲခတ်ပေးရုံပါ”
သူ စိတ်အိုက်သွားသည်။ နဂိုကတည်းက အမျိုးသမီးများနှင့်ကင်း ကင်းရှင်းရှင်းနေလိုသူး သူများအရေးကြားထဲ ဝင်ပါချင်သူမဟုတ်။ “လုပ်ပါ သူငယ်ချင်းရာ"
နီမောင်မှာ သူ့ကိုအမျိုးမျိုး ဂျီတိုက်နေတော့၏။ “သူက ဘယ်မှာနေတာလဲ"
နီမောင်က မိုးမိုးနေသော အိမ်ကိုပြောပြရာ သူသိနေသော အိမ်ပင် ဖြစ်နေ၏။ ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်တစ်ခု၊
“အဲဒီလမ်းထဲမှာ ငါ့အသိတွေရှိတယ်၊ မင်းမိန်းမအိမ်ကို ကောင်း
ကောင်းမှတ်မိတယ်”
ခေါ်လာခဲ့မယ်၊ မင်း
“မင်းအိမ်ထိ သွားစရာမလိုဘူး၊ မနက်ဖြန် ငါ သူ့ကို ညစာစားဖို့ ရွှေအိမ်စည် စားသောက်ခန်းမကိုလာခဲ့၊ မင်း ခပ် လှမ်းလှမ်းကနေ အကဲခတ်ကြည့်၊ လိုအပ်လို့ မင်းစိတ်ဝင်စားရင် သူနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးမယ်”
ကြာတော့ သူမငြင်းချင်တော့ပါ။ “ဘယ်အချိန်လဲ”
“ညနေ(၇)နာရီဆို ငါတို့ရောက်နေပြီ” “ကောင်းပြီလေ ... ငါလာခဲ့မယ်”
ယင်းနောက် ... သူတို့ထွေရာလေးပါး ရောက်တတ်ရာရာလေးတွေ ပြောနေစဉ် ရဲလေးရောက်လာသောကြောင့် စကားစဖြတ်လိုက်ကြ၏။ “ဟေ့ကောင် ... မနက်ဖြန် ဆက်ဆက်လာခဲ့နော်"
“အေးပါ"
ရဲရင့်အောင်စားဝ
www.burmeseclassic.com
| 84.365634 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 12 |
________________
၂၂
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရိဝိဇ္ဇာ
ထို့နောက် သူတို့နှစ်ယောက် နှုတ်ဆက်ကာ လမ်းခွဲလိုက်ကြလေ
܀
be
မျက်နှာတစ်လွှာပိုင်ရှင်
ရဲရင့်အောင်စာဗေ
နောက်တစ်နေ့ ည(၇)နာရီ ကျော်ကျော်ခန့်။
စ
ကြည်ဇော်ဦး ရွှေအိမ်စည် စားသောက်ခန်းမထဲဝင်တော့ ဝိုင်းတချို့ တွင် စားသောက်နေကြတာမြင်သည်။ လူကုံထံအသိုင်းအဝိုင်းလောက်သာ လာစားတတ်သည့်ဆိုင်မို့ သိပ်ဆူဆူညံညံမရှိ။ ကိုယ့်ဟန်ကိုယ့်စတိုင်နှင့် စ သောက်နေကြသည်။
သူဆိုင်ထဲသို့ ဝင်လျှင်ဝင်ချင်း မျက်လုံးကို လျင်လျင်မြန်မြန်စေ့ပိုက် အသုံးပြုလျက် နီမောင်ကိုရှာသည်။ ထင်သာမြင်သာသည့် နေရာတွင်မရှိ၊ ဆိုင်၏ ထောင့်စွန်းကျကျ စားပွဲဝိုင်းတွင်တွေ့လိုက်သည်။ နီမောင်လည်း သူ့ကိုလှမ်း တွေ့သွားသည်။ သူက ခေါင်းလေးတစ်ချက် ဆတ်ပြကာ သူတို့နှင့်အနီးဆုံး ပိုင်းတစ်ပိုင်းတွင် နေရာယူလိုက်၏။ အမျိုးသမီးမှာ နီမောင်နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်နေသည်မို့ သူ့ကိုကျောပေးထားသလိုဖြစ်သည်။
သူ သည်နေ့ သောက်ရန် အစီစဉ်မရှိပါ။ ထို့ကြောင့် ကြေးအိုးကပ်ပွဲ မှာလျက် မိုးမိုးဆိုသော အမျိုးသမီးကို လှမ်းအကဲခတ်သည်။
ရဲရင့်အောင်စာဗေ
www.burmesecl
| 85.487288 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 13 |
________________
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ
ဗျက်နှာနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
၂၄
အမျိုးသမီးက အစိမ်းရောင်ခပ်ပျော့ပျော့ဝတ်စုံ ဝတ်ဆင်ထားသည်။ ဝတ်စုံနှင့်လွတ်နေသော ကျောပြင်နေရာမှ အသားရောင်က စိမ်းမြဝင်းမွတ်လျက်။ မွေးညှင်းစိမ်းစိမ်းလေးတွေပင် လှမ်းမြင်နေရသလို၊ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားကျန ကာလက်ရာမြောက် ပန်းပုရုပ်တုလေးလိုဖြစ်နေသည်။ ဦးခေါင်းထက်ဆီမှ မဟော်ဂနီရောင်နှင့် အနက်ရောင်ရောစပ်ထားသော ဆံပင်ကို သပ်ရပ်စွာထုံးဖွဲ့ ထားသောကြောင့် ကျော့ရှင်းသော လည်တိုင်ကိုပင် လှမ်းမြင်နေရ၏။
“ဒါကြောင့်မို့ ဒီကောင်မပြတ်နိုင်တာ"
စိတ်ထဲမှ ထိုသို့အတွေးရောက်လျက် စီးကရက်တစ်လိပ်ကို မီးညှိကာ ဖွာနေလိုက်သည်။
သူတို့ ညစာစားနေပုံက ခြောက်ကပ်ကပ်နိုင်နေသလိုဗင်။ နီမောင် ကသာ စကားတွေလှိုင်နေအောင် ပြောနေသော်လည်း သူမကတော့ ပန်းကန်ပြား ထဲရှိ အစားစာတွေကို စိတ်မပါသလို တို့ခနန်းဆိတ်ခနန်းစားကာ တုံဏှိဘာဝေ ငြိမ်သက်နေတာတွေ့ရ၏။ သူ ့ ထိုအမျိုးသမီး၏မျက်နှာကို ကောင်းစွာ မပြင်ရသေးပါ။
သူမက စားခြင်းကို အနားသတ်လိုက်ကာ ဘေးနားရှိဖျော်ရည်တစ် ခွက်ကိုမော့သောက်နေ၏။ ကုန်သွားသည့်အခါ တစ်သျှူးစလေးနှင့် နှုတ်ခမ်းကို သုတ်နေပြီး နီမောင်ကို တစ်စုံတရာပြောလိုက်တာတွေ့သည်။ နီမောင်ကတား နေသလို ဟန်ပန်တွေ လုပ်နေသည်။
အမျိုးသမီးက မတ်တတ်ထ,ရပ်လိုက်သောကြောင့် နီမောင် မနေသာ တော့ဘဲ အတူထ,ရပ်လိုက်ရ၏။ သူ့ဘက်သို့ မျက်နှာလှည့်လာသည်။ သူ့ စိတ်ထဲတွင် ထိုမျက်နှာပိုင်ရှင်ကို အလွန်အမင်း စိတ်ဝင်စားသွား၏။ လှသည်။ သူမအလှက တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ဆန်းသစ်နေသည်။ အရင်တစ်နေရာရာတွင် တွေ့ခဲ့မြင်ခဲ့ဖူးသလိုလို။ ရင်းနှီးဖူးခဲ့သလိုလို။ အတန်ကြာ ခင်မင်ရင်းနှီးခဲ့ဖူး
ရဲရင့်အောင်စာပေ
သလိုလို။ ဘယ်လိုမှန်းတော့ အတိအကျ သူမသိ။
မျက်နှာအကျက မဝိုင်းသလို ရှည်ရှည်သွယ်သွယ်လည်းမဟုတ်။ အနေတော်လောက်ပင်။ ထူထဲနှက်မှောင်သော မျက်ခုံးရှိသည်။ မျက်လုံးက လုံးဝန်းသောဘက်သို့ အနည်းငယ်သည်။ နှာခေါင်းလေးက စင်းဖြောင့်နေသလို နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကလည်း ပုရိဿယောက်ျားတွေကို စွဲဆောင်နိုင်စွမ်း ရှိပါ
၏။
သူမတို့နှစ်ယောက် သူ့နားမှဖြတ်လျှောက်သွားသည်။ ခြုံ၍ဆိုရလျှင် ပြေပြစ်သောခန္ဓာကိုယ်နှင့်လိုက်ဖက်သည့် မိုးမိုး၏ပြစ်မျိုးမှဲ့မထင်အလှကို ကြည်ဇော်ဦး ပြည့်ပြည့်ဝဝ မြင်လိုက်ရခြင်းသာဖြစ်၏။
သူမမျက်နှာမှာ ပြုံးသည်လည်းမဟုတ်။ ညှိုးငယ်သည်လည်းမပြော နိုင်း တစ်ခုခုကို လျှို့ဝှက်ထားသလိုနှင့် ငေးငေးရီရီ။ သူလက်တလော မည်သို့ မျှ တစ်စုံတရာ ပြောနိုင်စွမ်းမရှိ။
“မိုးမိုးဟာ အရင်မိုးမိုးမဟုတ်တော့ဘူး၊ တစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေတာ စကားပြောရင်လည်း မူမမှန်ချင်ဘူး၊ သူ့ကိုယ်ထဲမှာ တစ်စုံတစ်ယောက်ဝင်ပီး နေသလိုလို၊ စိတ်နဲ့ကိုယ် မကပ်တဲ့သဘောပဲ၊ တစ်ခါတလေ သူတစ်ယောက် တည်း ကားမောင်းပြီးထွက်သွားတတ်တယ်၊ ဘယ်ရောက်လို့ ရောက်ခဲ့မှန်း လည်း သူမသိဘူး၊ မေးလို့လည်းမရ”
နီမောင့်စကားတွေက သူ့နားထဲဝေ့ဝေ့ဝဲ တိုးဝင်လာသည်။ ထိုသို့ ဆိုလျှင် မိုးမိုးဘာတွေဖြစ်နေလို့လဲ။
-
“အဲသည်လို စာချုပ်စာတမ်းနဲ့ တိတိကျကျကွာရှင်းပြတ်စဲလိုက်တော့ သူကလည်း သူကြိုက်တဲ့လူနဲ့ယူ၊ ငါကလည်း ငါကြိုက်တဲ့လူနဲ့ယူ ... ဒါမျိုး" ယခုဆိုလျှင် မိုးမိမှာ တရားဝင် လင်ယောက်ျားရှိတော့သည်မဟုတ်။ သူမဘာသာ သူမ လွတ်လပ်ရာကို ရွေးချယ်ပိုင်ခွင့်ရှိသည်။ အပြစ်ဆို၍ မရတော့။ ရဲရင့်အောင်စာ
www.burm
| 90.104948 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 14 |
________________
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရိဝိဇ္ဇာ
တစ်နေ့... သူတို့နှစ်ယောက်ပြေလည်အဆင်ပြေချင်ပြေသွားနိုင်သည်။ သူ စဉ်းစား၍မရသည်က သည်လောက်လှသည့် မိန်းမတစ်ယောက်ကို လွယ်လွယ် ကွာရှင်းခဲ့သည့် နီမောင်၏စိတ်ကိုပင် ဖြစ်၏။
܀܀
သင်္ချိုင်းသို့သွားသော အမျိုးသမီး
နောက်တစ်နေ့...
ကြည်ဇော်ဦးတစ်ယောက် မိုးမိုးတို့နေထိုင်ရာ ခြံနှင့်မလှမ်းမကမ်းတွင် ကားကိုရပ်လျက် ဂျာနယ်တစ်စောင်ကို ဖတ်နေသည်။ တကယ်ဆို သူသည်လို နေရာကို လာစရာအကြောင်းမရှိ။ သို့သော်လည်း မနေ့ညက တစ်ညလုံး သူ့စိတ်တွေ မိုးမိုးဆီရောက်နေသည်။ အဓိကအချက်မှာ မိုးမိုး၏မျက်နှာကြောင့် ၎င်း သည်မျက်နှာမျိုးကို သူမြင်ဖူးနေသည်ဟု ခံစားရသည်။ ရင်းရင်းနှီးနှီးမြင်ဖူး သလိုလည်းထင်နေမိသည်။ သို့မဟုတ် အတိတ်ဘဝက ပတ်သက်ဆက်နွယ်မှု ရှိခဲ့ပြီး ယခုဘဝတွင် ကံအကြောင်းတရားကြောင့် ပြန်လည်ဆုံလေသလားဟူ၍ လည်း မဆီမဆိုင် တွေးသည်။
ယခုလည်း ဘယ်လိုကဘယ်လို သည်နေရာကိုရောက်လာသည်မသိ။ ရောက်တော့ရောက်နေသည်။ ဘာရည်ရွယ်ချက်၊ ဘာကိစ္စ၊
သူ့ကိုယ်သူလည်း ရှင်းမှ လင်းလင်းမသိ။
ဂျာနယ်ကို ဖတ်နေရသော်လည်း မျက်လုံးတွေက
မကြာ
ရဲရင့်အောင်စာs
| 86.645299 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 15 |
________________
၂၈
www.burmeseclassic.com မျက်နှာနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ
ခဏ အကြည့်ရောက်သည်။ ခြံက အရှေ့ပေတစ်ရာ အနောက်ပေနှစ်ရာဝန်းကျင် ခန့်တော့ရှိမည်။ ရိုးရိုးသံဇကာကိုသာ ကာထားသည်မို့ အိမ်လေးကို ထင်ထင် ရှားရှားမြင်ရသည်။
တစ်ထပ်တိုက်ပုလေးတစ်လုံးသာပင်။
သို့သော် ဆောက်ထားပုံက ထူးခြားသည်။ မြင်နေကျတိုက်ပုလေးတွေ ထဲမှ ပိသုကာပညာကို ဆန်းသစ်ထားသည်။ မျက်နှာစာတစ်ခုလုံး မှန်တွေကာ ထားတာများသည်။ နံရံမှာ ကျောက်တုံးတွေကို စီထားသည်။ ရှေးခေတ်ဂူလေး တစ်လုံးလေလားထင်ရသည်။ တိုက်ရှေ့တွင် အစိမ်းနုရောင် ဇိမ်ခံကားတစ်စီး ရပ်ထားတာတွေ့သည်။ သည်အမျိုးသမီး အစိမ်းရောင်ကိုတော့ နှစ်သက်ပုံရ သည်။ မှန်တွေ၏အတွင်းပိုင်း ကာရံထားသော လိုက်ကာတွေမှာလည်း အစိမ်းရောင်တွေပင်။ လူရိပ်လူခြေတော့ တစ်စွန်းတစ်မှ မတွေ့ရ။
နာရီဝက်ခန့်သာကြာသွားသည်။ အခြေအနေက ဘာမျှမထူး။ သူခပ် ကြောင်ကြောင်အလုပ်လုပ်နေတာပဲဟုတွေးလျက် မိမိဘာသာ ပြုံးရသေးသည်။ ဟုတ်သည်။ ဘာကိစ္စမှမရှိဘဲ ဘာလာလုပ်ရပါလိမ့်။ ထို့ကြောင့် သူပြန်ရန်ဟန် ပြင်လိုက်၏။
ထိုစဉ် ...
အိမ်ထဲမှ လှုပ်ရှားမှု အရိပ်သဏ္ဌာန်တစ်ခုကို သူမြင်လိုက်ရ၏။ ထို့ ကြောင့် ကားသော့ကို စက်မနှိုးသေးဘဲ အသာငြိမ်နေလိုက်သည်။ ဆက်လက် စောင့်ကြည့်တော့ အစိမ်းရောင်ဝတ်စုံနှင့် အမျိုးသမီး တစ်ဦးထွက်လာသည်။ တခြားသူမဟုတ်။ မိုးမိုးပင်ဖြစ်သည်။
မနေ့က မိုးမိုးနှင့် သည်ကနေ့ မိုးမိုး အနည်းငယ်ကွာသည်။ မနေ့ည က ဆံထုံးထုံးထားတာဖြစ်ပြီး ယခုတော့ ဖားလျားချထားသည်။ ဖြောင့်စင်းနေ သော ဆံပင်တွေက ပခုံးအထက်နားဆီတွင် ဝဲနေသည်။ အစိမ်းရောင်ခြင်းတူ ရဲရင့်အောင်စာဗေ
Je
သော်လည်း မနေ့က ဝတ်စုံမဟုတ်။ နွေဦးပေါက်ရာသီဝတ်စတိုင်ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဝတ်စုံ။ လက်ဆွဲအိတ်သေးသေးလေးတစ်လုံးကိုင်ထားသလို ဒေါက်ဖိနပ်မှာ အမည်းရောင်။
သူမ ကားနားဆီရောက်လာသည်။ ကားနားရောက်တော့ နေကာ မျက်မှန်ကို တပ်လိုက်သည်။ ဆွဲထားသော နားကွင်းကြီးကြီးက အဖြူရောင်။ လည်တွင်ဆွဲထားသော လည်ဆွဲက အဖြူရောင်။ လက်တွင် ဝတ်ထားသော ဖန်စီလက်ကောက်တွေက အဖြူရောင်။
“တစ်ခါတလေ သူတစ်ယောက်တည်း ကားမောင်းပြီး ထွက်သွား တတ်တယ်၊ ဘယ်ရောက်လို့ရောက်ခဲ့မှန်းလည်းသူမသိ၊ မေးလို့လည်းမရဘူး၊ မိုင်နှုန်းပြခွက်မှာတော့ မိုင်တွေ တော်တော်တက်နေတယ်”
နီမောင့်စကားကို ထပ်မံကြားမိပြန်တော့ သူမနောက်သို့ လိုက်ကြည့် ရလျှင် ကောင်းမလားဟု စိတ်ကူးပေါ်လာသည်။
သူမကားပေါ်တက်ကာ မောင်းထွက်လာသည်။ သူ့နောက်က မောင်း၍ လိုက်လာခဲ့သည်။ သူမကားက မြို့ထဲသို့မဟုတ်ဘဲ မြောက်ဘက်သို့ဦးတည် မောင်းနေတာတွေ့သည်။ သူမ ကားမောင်းတာကို သတိထားမိသည်။ အလောမကြီးသလို နှေးနှေးကွေးကွေးလည်း မဟုတ်ပြန်ပါ။
ဆိုင်တစ်ဆိုင်ရှေ့ရောက်တော့ သူမက ကားကို အရှိန်လျော့ကာ ပ် လိုက်၏။ သူမရပ်သောဆိုင်ကို သေချာကြည့်တော့ အံ့သြရသည်။ အသုဘ အခမ်းအနားများတွင် အသုံးပြုသော ပန်းအမျိုးမျိုး၊ ပန်းခွေအမျိုးမျိုး၊ ပန်းခြင်း အမျိုးမျိုးရောင်းသော ဆိုင်ဖြစ်နေသောကြောင့်ပင်။
သူမက အပွင့်(၂၀)ခန့်ပါသော လက်ကိုင်ပန်းစည်းလေးတစ်စီးသာ ယ်ပါသည်။ အဝါရောင်နှင်းဆီပွင့်လေးတွေ။ အကယ်၍များ ရားရှိလျှင် သည်မိန်းမ ကျိန်းသေပေါက် ဝယ်မည်ထင်သည်။
ရဲရင့်အောင်စားခ
| 90.027592 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 16 |
________________
၃ဝ
"al
ဘယ်သူ့အတွက်လဲ"
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရီဝိဒ
စစချင်းဆိုသလိုပင် ပဟေဠိဆန်စွာ ရှိခဲ့သော သူမ၏အပြုအမှုများ ကြောင့် သူ ဆက်လက်သိလိုစိတ်တွေ တိုးပွားခဲ့ရ၏။
သူမ ကားကို ဆက်မောင်းပြန်သည်။ သည်တစ်ခါတော့ မြို့စွန်ဆီသို့ တည့်တည့်မတ်မတ်ကို ဦးတည်မောင်းနေခြင်းဖြစ်သည်။ နာရီဝက်ကျော်ကျော် ခန့်တွင် မြို့စွန်မှ ရှေးခေတ်သင်္ချိုင်းကြီးတစ်ခုဆီသို့ ရောက်၏။ သင်္ချိုင်းမှာ လွန်ခဲ့တဲ့ ရာစုခေတ်က ကွယ်လွန်သွားသူများကို အမှတ်တရ မြှပ်နှံထားရာနေရာ ဖြစ်၍ ပန်းခြံလေးသဖွယ် လှပကြည်နူးဖွယ်ရာ မွမ်းမံထားသည်။
ကားကိုရပ်ကာ သင်္ချိုင်းအတွင်းသို့ သူမဆင်းလျှောက်သည်။ သူက လည်း ကားကို အကွယ်တစ်နေရာတွင်ရပ်ကာ သူမနောက်သို့ ပုန်းလျှိုးကွယ် လျှိုးလိုက်ရသည်။ သူမ တစ်စုံတစ်ရာကို သတိထားမိသွားလို့မဖြစ်။
မိုးမိုးအုတ်ဂူတစ်ခုရှေ့တွင်ရပ်ကာ အကြာကြီးကြည့်နေသည်။ သူမ ကိုကြည့်ရသည်မှာ တစ်ခုခုကို လွမ်းဆွတ်တမ်းတနေသလိုပင်။ လက်ထဲမှ ပန်းစည်းနှင့်ဆုတောင်းနေသလား မပြောနိုင်။
မိုးမိုးထွက်သွားမှ အုတ်ဂူပေါ်တွင် ရေးထိုးထားသော စာကို သူ
အလျင်အမြန်ဖတ်ရသည်။
မကြာဖြူသွယ် အသက်(၂၆)နှစ်
၁၉၃၆၊ ဇူလိုင်လ ၂၂ ရက်တွင် ကွယ်လွန်သည်။
လွန်ခဲ့သော နှစ်တစ်ရာနီးပါးက အသက်(၂၆)နှစ်အရွယ်တွင် ကွယ်လွန်ခဲ့သော မိန်းမပျိုလေး။ သူ ခပ်ကြာကြာပင် အတွေးမပွားနိုင်။ သူမ ကားပေါ်ပြန်တက်နေသည်မို့ ကမျောသောပါး ကားဆီပြန်ပြေးရသည်။ သူမက ကားကို မြို့တွင်းဆီသို့ ဆက်လက်မောင်းနှင်နေပြန်ပါသည်။ ရဲရင့်အောင်စာစေ
နှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
သူမ အိမ်ကိုပြန်မှာလား။
୫
မဟုတ်ပါ။ သူမအိမ်ကို မပြန်သေးပါ။ သည်မြို့ရှိ နာမည်ကျော်ပန်းချီ ပြတိုက်ကြီးဆီသို့ မောင်းဝင်သွားတာတွေ့ရ၏။ လူရှင်းနေသောကြောင့် သူထပ် “ လိုက်နိုင်။ ခပ်ခွာခွာသာ လိုက်နေရ၏။
သူမက ပန်းချီကားများစွာကို လိုက်ကြည့်နေခြင်းမဟုတ်။ တစ်ခု တည်းသော ပန်းချီကားတစ်ချပ်ရှေ့တွင်သာ တောင့်တောင့်ကြီးရပ်လျက် တွေ တွေကြီး ငေးမောကြည့်နေခြင်းဖြစ်၏။
“ဘာပန်းချီကားမို့လို့လဲ’”
မလှမ်းမကမ်းမှ သူ အသာကြည့်မိသည်။ ပန်းချီကားကြီးမှာ ရှေး ဟောင်းအမျိုးသမီးငယ်လေး၏ ပုံတူဖြစ်သည်။ ပန်းချီကားထဲတွင် အမျိုးသမီး ငယ်လေးမှာ ပြုံးရွှင်လျက် ပန်းစည်းလေးကိုင်ကာ ထိုင်နေသည်။ မိုးမိုးနှင့်ပင် ဆင်တူသလိုလို။ ကိုင်ထားသော ပန်းစည်းက မိုးမိုးအုတ်ဂူပေါ်တွင် ထားရစ်ခဲ့ သည့် ပန်းစည်းနှင့်အတူတူ။ အဝါတောက်တောက် နှင်းဆီပွင့်တွေ။
ကြည်ဇော်ဦး ခြေသံမကြားရအောင် နောက်ပြန်ဆုတ်လျက် ပြခန်း၏ ဘဝန်ခံကို မေးကြည့်သည်။
“ပန်းချီကား အမှတ် ဝရ၂က ဘယ်သူ့ပုံတူလဲခင်ဗျာ့” “ခဏစောင့်နော်”
တာဝန်ခံက ဖိုင်တွဲထဲမှ ကတ်တလောက်တစ်ခုကိုရှာသည်။ တွေ့သွား တော့မှ သူ့ကိုပေးရင်း ...
“ကြာဖြူ သွယ်ရဲ့ ပုံတူပန်းချီကားပါ"
“ခင်ဗျာ ကြာဖြူသွယ်”
စောစောက သူမှားသော အုတ်ဂူကလည်း ကြာဖြူ သွယ်။ ယခု
တူကားကလည်း ကြာဖြူသွယ်။ သူခပ်ရေးရေး သွား၏။
ရဲရင့်အောင်စာစေ
www
| 88.230277 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 17 |
________________
၃၂
“ကျေးဇူးပဲဗျာ”
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ
သူ ခပ်သွက်သွက်နှုတ်ဆက်ကာ ထွက်ခဲ့တော့ ပြခန်းဆောင်ထဲတွင်
မိုးမိုး မရှိတော့ပါ။ အဆောက်အဦရှေ့မှ ကားစက်နှိုးသံ ကြားလိုက်ရ၏။
“ဟာ
ဟိုအမျိုးသမီးလစ်ပြီ”
သူ ကမန်းကတန်း ကားပေါ်တက်ရသည်။ လမ်းမပေါ်ရောက်တော့။ “ဟင် ... ဘယ်ရောက်သွားပြီလဲ”
အရိပ်အခြေကို မမြင်ရတော့။ ထို့ကြောင့် သူလီဗာကိုတင်လိုက်သည်။ ကားတွေကို တစ်စီးပြီးတစ်စီး ကျော်တက်သည်။ လမ်းသွယ်တစ်ခုခုထဲသို့ ချိုး ကွေ့ဝင်သွားလျှင်တော့ သူဘာမျှမတတ်နိုင်။ မီးပွိုင့်တစ်ခုဆီအရောက် ... “ဟော ... ဟိုမှာ"
သူမကားက အစိမ်းရောင်မို့ အားလုံးထဲတွင် ထင်သာမြင်သာရှိနေပါ ၏။ သူမကားကို ညာဘက်သို့ချိုးကွေ့သည်။ လမ်းသွယ်လေးထဲသို့ ဝင်သည်။ GREEN STAR တည်းခိုရပ်သာရှေ့တွင် ရပ်လိုက်၏။
“တည်းခိုရိပ်သာက သူနဲ့ဘာပတ်သက်လို့လဲ”
သူလိုအမျိုးသမီးတစ်ယောက်အနေနှင့် တည်းခိုရိပ်သာလိုနေရာမျိုး သည် သိပ်တော့ မအပ်စပ်လှဟုထင်၏။ မိုးမိုးဝင်သွားပြီး ခဏကြာတော့ အပေါ် ထပ်ထောင့်ဘက် အခန်းမှလိုက်ကာများကို ဖယ်ရှားနေတာတွေ့သည်။ ထို့နောက် လူရိပ်ပျောက်သွားသည်။
ထိုဧည့်ရိပ်သာမှာ အဆင့်မြင့်မြင့်ရှိသော်လည်း တည်းခိုသူတော့ များများစားစားရှိဟန်မတူ။ သည်လိုနေရာမျိုးကို ဘာလာလုပ်တာလဲ။ တစ် ယောက်ယောက်နှင့်ချိန်းဆိုထားတာလား။ သူမအနေနှင့် ဂုဏ်သိက္ခာမဲ့ကာ မဖွယ်မရာပြမည့်သူတစ်ယောက်တော့မဟုတ်မှန်း အလိုလိုသိနေသလိုပင်။
သူ့စိတ်တွေ ထိန်းချုပ်မရနိုင်သောကြောင့် ကားပေါ်မှဆင်းကာ တည်းခို
ရဲရင့်အောင်စာ
ဖျက်အနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
ခန်းအတွင်း ဝင်လာမိ၏။ ဧည့်ကြိုစားပွဲတွင် မည်သူမှရှိမနေပါ။
““ဘယ်သွားနေပါလိမ့်”
သူ ခပ်ဆဆလေးအသံပြုလိုက်မှ မျက်မှန်နှင့်အဘွားကြီး တစ်ဦး ကောင်တာနောက်ကွယ်တွင် ပေါ်လာသည်။
“အခန်းယူမလို့လား”
“မဟုတ်ပါဘူး အန်တီ
တည့်နေတဲ့ အမျိုးသမီးကို သိချင်လို့ပါ”
ဒီဧည့်ဆောင်ရဲ့တောင်ဘက်ခန်းမှာ
““g ဧည့်သည်ရဲ့ အတွင်းရေးလေ"
***
“ဟုတ်ပါတယ်၊ ကျွန်တော်က တာဝန်ရှိသူတစ်ယောက်မို့လို့ပါ” ရမ်းသမ်း၍သာ ပြောလိုက်ရသော်လည်း ဘာတာဝန်ရှိမှန်းပင် ကိုယ့် ကိုယ်ကိုမသိ။ အဘွားကြီးကတော့ ဘယ်လိုထင်သွားသည်မသိ သူ့ကိုမျက်မှောင် တစ်ချက်ကျုံ့ကြည့်ကာ
''သူ့နာမည်က ကြာဖြူသွယ်၊ အဲဒီအခန်းကို တစ်ပတ်တိတိငှားထား တာ၊ သူကနေ့ဘက်ပဲလာတာပါ၊ ညမအိပ်ပါဘူး၊ အခန်းထဲရောက်ရင်တော့ တစ်ယောက်တည်း တငေးတမော ထိုင်နေတော့တာပဲ”
“စောစောက သူအပေါ်တက်သွားတယ်”
“ဘယ်လိုကွဲ့၊ အို ... ဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ ဒီကောင်မလေး ဒီနေ့မလာ
သေးပါဘူး၊ ဟော့အို အုတ်ပြားပေါ်မှာ အခန်းသော့”
'တာပဲ''
“မဟုတ်ဘူး အန်တီ၊ သူတက်သွားတာ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် မြင်လိုက်
“မလာသေးပါဘူးဆိုနေမှကွယ် ... ခက်လိုက်တာ" “အန်တီရယ် ကျွန်တော်က ညာပြောပါ့မလား" “ကိုင်း ...မယုံရင် မင်းပါတစ်ခါတည်းတက်ကြည့်'
ရဲရင့်အောင်စာဗေ
| 86.449626 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 18 |
________________
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရိဝိဒ
အဘွားကြီးက ဘုတ်ပြားပေါ်တွင် ချိတ်ထားသော သော့ကိုယူသည် သူကနောက်မှလိုက်သွား၏။ အဘွားကြီးက အခန်းတံခါးကိုဖွင့်သည်။ အထဲတွင် မည်သူမျှမရှိ။ လိုက်ကာတွေကလည်း နဂိုအတိုင်း စေ့ပိတ်ထားသည်။ ခြေရာ လက်ရာဘာမျှမပျက်။ ပြတင်းပေါက်မှအောက်သို့လှမ်းကြည့်တော့ သူမ၏ အစိမ်းရောင်ကား မရှိတော့။
“ဟင်
ဒါဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ”
သူ အူတူတူဖြစ်သွားသည်။ ရူးချင်သလိုလိုလည်းဖြစ်သွား၏။ အားနာ ပါးနာနှင့်ပင် အဘွားကြီးကိုနှုတ်ဆက်ကာ သူမအိမ်သို့ကားမောင်းထွက်လာခဲ့ သည်။ သူမတိုက်အိမ်ရှေ့သို့အရောက် ...
အစိမ်းရောင်ကားသည် မနက်ကရပ်ထားသောနေရာတွင် နေသား တကျဖြစ်နေသည်။ ကားရှေ့ဒက်ရှ်ဘုတ်ပေါ်တွင် အုတ်ဂူတွင်ထားခဲ့သော အဝါ ရောင်ပန်းစည်းလှလှလေးက ပုံမပျက် တင်နေလျက်။
“ဘာတွေလဲဟာ”
သူ ဘာမှမစဉ်းစားတတ်တော့ဘဲ စိတ်ညစ်စွာနှင့်ပင် ခေါင်းကိုထဗျင်း ဗျင်းကုတ်နေပါတော့၏။
ပါး
ကြာဖြူသွယ်၏အတိတ်
မေသက်က ရေးလက်စပန်းချီကားကို ရပ်နားလိုက်၏။ စုတ်တံကို ခွက်ထဲထည့်လိုက်ပြီး ကြည်ဇော်ဦးဘက်သို့ လှည့်လိုက်၏။
“ကိုကြည်ဇော်မေးတဲ့မေးခွန်းက အထူးအဆန်းပဲ” “အဲဒီလိုဖြစ်နေလို့လား”
“အမှန်ပြောရရင် ပန်းချီဝါသနာမပါတဲ့လူက ပန်းချီပြတိုက်ကို စွပ်စွပ်
“ရွတ်ရောက်သွားလို့ပါ”
“ဘာရယ်လို့ မဟုတ်ပါဘူး"
“နောက်တစ်ချက်က ကြာဖြူသွယ် ပန်းချီကားကိုမှ ရွေးပြီးမေးနေ
“ပုံတူပန်းချီက အသက်ဝင်လွန်းလို့”
“ဒါဆို နာမည်သိအောင် ပြတိုက်တာဝန်ခံဆီက
ဘာင်းကြည့်ရမှာပေါ့”
“အင်း”
ရဲရင့်အောင်စာစေ
ww.
| 86.279257 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 19 |
________________
PS
www.burmeseclassic.com ချက်နှစ်လွှာ - ဘဝနှစ်ခု
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ
“အပင်ပန်းတော့ခံခဲ့သားပဲ၊ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်လေ၊ ရှေးလူကြီးတွေရဲ့ ပါးစပ်ရာဇဝင်အရဆိုရင်တော့ ကြာဖြူ သွယ်အကြောင်းက တော်တော်လေး၊ သနားစရာကောင်းတယ်လို့ဆိုရမှာပဲ၊ မေသက်လည်း ကိုကြည်ဇော်ကို ကြားဖူး ပြန်ပြောရမှာ"
တာ
တာ"
“ပြောပါ ပြောပါ၊ ဒါဟာ သမိုင်းမှတ်တမ်းတင်နေတာမှ မဟုတ်
“ကဲပါ ... ကော်ဖီလေး သောက်လိုက်ပါဦး"
မေသက်က အိမ်ဖော်ကောင်မလေး ဧည့်ခံထားသော ကော်ဖီကို သောက်ခိုင်းနေသဖြင့် သူ့မှာစိတ်မပါတပါ တစ်ငုံ ငုံလိုက်ရ၏။ သူ မိုးမိုးနှင့် တွေ့ခဲ့ပြီးနောက် ဆက်တိုက်ဖြစ်လာသော အံ့သြစရာများကိုတွေးရင်း တွေးရင်း ရှုပ်ထွေးမှုတွေဖြစ်လာရသည်ဟုထင်သည်။ တစ်ဆက်တည်းဆိုသလိုပင် ပုံတူပန်းချီကားက အရေးပါအရာရောက်နေသည်မို့ ပန်းချီပညာရှင် မေသက်ကို ပေးလျှင် လမ်းစတစ်ခုခုတော့ တွေ့မည်ဟု ယုံကြည်လျက် ရောက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။
“ကြာဖြူ သွယ်ဟာ ကလေးထိန်၊သိမ်းစောင့်ရှောက်ရေးကနေ ကြီးပြင်းလာခဲ့ရသူ၊ မိဘတွေက ဘယ်သူဘယ်ဝါရယ်ဆိုတာ မသိဘူး။ ဒါပေမယ့် သူဟာ ထက်ထက်မြက်မြက်ရှိတယ်၊ အဆိုအကမှာလည်း ထူးချွန်တယ်၊ တစ်နေ့တော့ မွေးစားမယ့်သူပေါ်လာတယ် ... ပိုက်ဆံရှိ အသိုင်းအဝိုင်းကပဲ၊ ကြာဖြူ သွယ်လေးက (၁၀)နှစ်ကျော်ကျော်အရွယ်၊ မွေးစားတဲ့လင်မယားက (၃၀)ကျော်တွေ၊
ဒီလိုနဲ့ ဟိုလင်မယားလည်း သူ့ကိုအတတ်နိုင်ဆုံးပြုစုစောင့်ရှောက်ခဲ့ တာပါပဲ၊ နောက် ... အပျိုအရွယ်ရောက်လာတယ်၊ အဲဒီခေတ်က မိန်းကလေး ဆိုရင် အချက်အပြုတ်လောက်ပဲ အလေးထားတာမို့ ပညာရေးလည်း ဟုတ်တိ
ရဲရင့်အောင်စာဗေ
...
ပတ်တိ မသင်ခဲ့ရရှာပါဘူး၊ အင်း ဒါနဲ့တစ်နေ့မှာ ကြာဖြူသွယ်လေး ကိုယ်ဝန်ရှိလာတော့တာပဲ”
“ဟင် ... ဘယ်လို ... ဘယ်လို"
ယောက်ျားမယူဘဲ ကိုယ်ဝန်ဆောင်သည်ဆိုသောအဖြစ်ကို ကြားရ
တော့ သူအလွန်အမင်း ထိတ်လန့်သွားသည်။
“ဘယ်သူမှမဟုတ်ဘူး၊ သူ့ကိုမွေးစားတဲ့လူကြီးနဲ့” “ယုတ်မာလိုက်တာ”
“ယုတ်မာတယ်ပြောမနေနဲ့၊ မိန်းမကိုယ်တိုင်က ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ
စီမံပေးခဲ့တာ"
“ဘယ်လိုဟာကြီးလဲ”
သူပို၍ပင် သဘောမပေါက်နိုင်အောင် ဖြစ်သွားရသည်။ ထိုအဖြစ်မျိုး က ရှားတောင့်ရှားပါး မဟုတ်လား။
“ဒီလို ကိုကြည်ဇော်ရဲ့၊ သူ့မိန်းမမှာ ကလေးမရနိုင်ဘူးလို့ ဆရာဝန်က ပြောတော့ ဒီလူကြီးတော်တော်စိတ်ဓာတ်ကျသွားတယ်၊ သူတို့မျိုးဆက်ကို ဆက် ထိန်းနိုင်ဖို့ သူ့သွေးသားနဲ့ သားသမီးကိုလည်း လိုချင်နေတာ၊ မွေးစားတာကျ တော့ သူ့သွေးသားမှမပါတာ၊ ဒါကို မိန်းမကသိတော့ မဖြစ်သာတဲ့အဆုံး အဖြစ်နိုင်ဆုံးနည်းလမ်းကိုပဲ ကြံစည်လိုက်ရတာ"
“အတူတူနေကြလား”
“ဘယ်လိုနေကြသလဲတော့ ကျွန်မလည်း မပြောတတ်ဘူး၊ အချိန်တ တော့ သမီးလေးမွေးတယ်၊ မွေးပြီးလို့မကြာခင်မှာပဲ ကြာဖြူ သွယ်ကို စွန့်၏ လိုက်ကြတယ်”
““လူမဆန်လိုက်တာ”
“သမီးရူး ရူးနေတဲ့ ကြာဖြူသွယ်လည်း
ရဲရင့်အောင်စာဝေ
..sic.con
စိတ္တဖြ
| 86.784922 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 20 |
________________
၃၈
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ
ပြီး လမ်းတကာလှည့်လည်သွားနေတဲ့ ဘဝရောက်ရောဆိုပါတော့၊ တွေ့တဲ့လူ တိုင်းကိုလည်း သူ့သမီးလေးရှာပေးပါဆိုပြီး တစာစာအကူအညီလျှောက် တောင်းနေတော့တာပဲ"
“သနားစရာပါပဲ”
“မြို့သူမြို့သားတွေကတော့ သူ့အပေါ် ကရုဏာသက်လို့ မဆုံးဘူးပေါ့၊ ဒီလိုနဲ့စိတ်ဝေဒနာပြင်းထန်လာတာနဲ့အတူ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် . အဆုံးစီရင် သွားခဲ့ရှာတယ်၊ သူဆုံးတော့ (၂၆)နှစ်၊ မြို့စွန်သင်္ချိုင်းမှာ ဂူသွင်းပြီး သင်္ဂြိုဟ်ခဲ့တာ၊ ခုထိရှိသေးတယ်”
ပါး
သူ သင်္ချိုင်းသို့ရောက်ခဲ့ကြောင်းကိုတော့ မေသက်အား ဖွင့်မပြောခဲ့
“ဒါဆို မိုးမိုးနဲ့ကြာဖြူးသွယ် ဘယ်လိုဆက်နွယ်နိုင်သလဲ" “ကြာဖြူသွယ်မွေးတဲ့သမီးဟာ ဒေါ်သူဇာနွယ်ဖြစ်လာတယ်လေ၊ ကျန်
တာတော့ ကျွန်မလည်းမသိဘူး"
“ဒေါ်သူဇာနွယ်ရဲ့သမီးဟာ မိုးမိုးများဖြစ်နေမလားမသိဘူး” “မိုးမိုးဟာ ပန်းချီကားထဲက အမျိုးသမီးနဲ့တူလား"
တော်တော်လေး ဆင်တူတယ်”
“ဒါဆို မြေးလောက်ဖြစ်နိုင်ချေရှိတယ်”
မေသက်က သူ့ကိုမသင်္ကာသလို ကြည့်လျက်
““ နေပါဦး ... ဘာကြောင့် ဒီအကြောင်းတွေကို ဒီလောက်စိတ်ဝင်စား
နေရတာလဲ"
“သူငယ်ချင်းက အကူအညီတောင်းလို့ပါ’”
သူက မေသက် သံသယမဝင်သွားစေရန် နီမောင့်အကြောင်းကို အကြမ်းဖျင်းပြောပြလိုက်၏။ ထိုအခါမှ မေသက် သဘောပေါက်သွားပြီး .
ရဲရင့်အောင်စာရေ
ဗျက်နှာနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
၃၉
““အင်းလေ ခပ်ဆန်းဆန်းအဖြစ်လေး ကြုံရတယ်ဆိုပါတော့” သူကတော့ မလှုပ်မယှက်ငြိမ်သက်နေပြီး မိုးမိုးအကြောင်းသာ
တွေးနေမိ၏။
ရဲရင့်အောင်စာပေ
www.burmeseclassic.com.
| 83.622047 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 21 |
________________
...
စိတ္တဇမျိုးရိုး
www.burmeseclassic.com
ဖုန်းထဲတွင် နီမောင့်အသံတွေ တက်ကြွနေသည်ဟုထင်သည်။ ကြည်ဇော်ဦးက မိုးမိုးနောက်သို့ လိုက်ခဲ့ပုံများကို အသေးစိတ်ရှင်းပြနေ၏။ “အေးကွာ မင်းကို အရမ်းကျေးဇူးတင်တယ် သူငယ်ချင်းရာ၊ ဒါကြောင့်လည်း မင်းကိုရွေးချယ်လိုက်တာ၊ တခြားလူဆို ငါစိတ်မချဘူး" “မင်းယောက္ခမ အမေနာမည်ဘယ်သူလဲ" “မိုးမိုးမွေးစားအမေက ဒေါ်မြမြ” “အမေအရင်းနာမည်ကိုပြောတာ”
“ဒီလိုကွ၊ ဒီနေရာမှာ မင်းကိုနည်းနည်းရှင်းပြရဦးမယ်၊ အစက ငါ လည်း ဒေါ်မြမြကို အမေရင်းလို့ထင်ခဲ့တာ၊ သူနဲ့အိမ်ထောင်ကျပြီးမှ မွေးစား ထားတာသိတယ်၊ နောက် ... သူနဲ့ငါနဲ့ကွဲတယ်၊ ကွဲပြီးတော့မှ သူ့အမေရင်း ဘွားခနဲပေါ်လာတယ်၊ နာမည်က ဒေါ်သူဇာနွယ်တဲ့ ...”
“ဒါဆို ... ဟုတ်ပြီ” “ဘာဟုတ်တာလဲ”
“မိုးမိုးနောက်ကြောင်းကို ငါသိထားတာဒီလိုကွ ...
ရဲရင့်အောင်စာပေ
တ်ာနှစ်ရွာ ... ဘဝနှစ်ခု
သူက မေသက်ပြောပြသမျှကို ပြန်ပြောပြလိုက်၏။ သူက တအင်းအင်း ဆုပ်ကာ ဂရုစိုက်နားထောင်သည်။
“ဒါဆို ... ဒေါ်ကြာဖြူသွယ်ဟာ မိုးမိုးရဲ့အဘွားပေါ့"
“ငါလည်း ဒီလိုပဲ ထင်တယ်”
“ဒါဆို သူတို့မျိုးရိုးက စိတ်ဝေဒနာသည်မျိုးရိုးပဲ”
“ဘာလို့”
“ဒေါ်ကြာဖြူ သွယ်ရော၊ ဒေါ်သူဇာနွယ်ရော နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အဆုံးစီရင်သွားကြတာလေ” “ဒေါ်သူဇာနွယ်ရော”
“အေး... ဟုတ်တယ်၊ ဆုံးတာတောင် တစ်နှစ်လောက်ပဲရှိဦးမယ်” “ဖြစ်မှဖြစ်ရလေကွာ”
ဘာ
သူ့ခမျာ သနား၍ စုတ်တသပ်သပ်။ ငွေကြေးပြည့်စုံသော်လည်း ကြီးကို ဣန္ဒြေရရမနေနိုင်သွားရှာသည့်လူတွေ။ လူ့လောကတွင် တစ်ခုမဟုတ် တစ်ခုတော့ အားနည်းချို့ယွင်းချက်တွေ ရှိပါလားဟု တရားရမိ၏။
“သူငယ်ချင်း”
“အေး
ပြော"
“ဆက်ပြီး အကူအညီပေးပါဦးကွာ၊ ငါက အလုပ်တစ်ဖက်နဲ့ဆိုတော့ သူ့ကိုအမြဲတမ်း စောင့်ကြည့်မနေနိုင်ဘူး၊ သူနောက်ထပ် ဘယ်တွေသွားသလဲ ဆိုတာလည်း ငါသိပ်သိချင်တယ်''
သူ ချက်ချင်းပြန်မဖြေနိုင်သေး။ တာဝန်က ကြီးလွန်းနေသည်။ “ဟေ့ကောင် ... ငါပြောနေတယ်လေ"
“ အေးပါ စောင့်ကြည့်ပေးပါ့မယ်"
အချိန်ပြည့်မဟုတ်တောင်
ရဲရင့်အောင်စာဒ
| 84.34466 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 22 |
________________
၄၂
“မင်းကျေးဇူးကို မမေ့ပါဘူးကွာ”
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရီႏိုင္
နီမောင် ဖုန်းချသွားသည်။ သူကတော့ တည်းခိုခန်းတွင်ဖြစ်ခဲ့သော အဖြစ်လေးကို ပြန်စဉ်းစားတိုင်း မျက်စိလည်စရာဖြစ်လို့သာနေတော့၏။
ရဲရင်အောင်စာ၊
အဆန်းတကြယ် ဖြစ်ရပ်
နီမောင့် မေတ္တာရပ်ခံချက်ကြောင့် နောက်ရက်တစ်ရက်တွင် ကြည်ဇော်ဦး အရင်နေ့ကအတိုင်း သွားစောင့်နေလိုက်သည်။ ထွက်နေကျ အချိန်တွင် သူမ ထွက်လာသည်။ သည်တစ်ကြိမ်တွင်လည်း အစိမ်းရောင် တ်စုံပင်ဖြစ်၏။ တခြား လက်ဝတ်လက်စား၊ ဖိနပ်နှင့်လက်ဆွဲအိတ်တို့ အရောင်ပြောင်းသွားသော်လည်း ဝတ်စုံကတော့ အစိမ်းတွေချည်းဖြစ်နေ၏။
ကားပေါ်တက်ကာ မောင်းထွက်သွားသည်။ သူ နောက်ကလိုက် သည်။ သူလိုက်နေသည်ကိုတော့ သူမလုံးလုံးသိပုံမပေါ်ပါ။ သူမက ပတ်ဝန်း ကျင်ကို ဂရုစိုက်ပုံမရ၊ သူမသွားလိုရာ သူမလုပ်လိုရာကို တစိုက်မတ်မတ်လုပ် သည့်အသွင်သာရှိသည်။
သည်တစ်ကြိမ်တော့ သင်္ချိုင်းသို့မသွား။ ပန်းချီပြတိုက်သို့တော့ သွားသည်။ ကြာဖြူသွယ်၏ ပန်းချီကားကြီးရှေ့မှောက်မှာပင် မမှိတ် ကုန်စိုက်ကြည့်နေသည်။ ဘာကြောင့်များ သူ့အဘွားကို သည်လောက်ထိ ထမ်းနေရပါလဲ။
ရဲရင့်အောင်စာ
| 87.685775 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 23 |
________________
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ
ချင်းနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
99
-
ပန်းချီပြတိုက်မှအထွက် သူမမောင်းနှင်နေသော နေရာမှာ တည်းခို
ခန်းရှိရာ နေရာသို့မဟုတ်။
ထို့နောက် ရေထဲသို့ တဖြည်းဖြည်းဆင်းသွားသည်။ တချို့ စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ်ဖြစ်သွားသည့်အခါ ကလေးတွေလို ရေနှင့်ဆော့ကာ ကြုံဖူးသည်။ နေရာသစ်တစ်ခုကိုဖြစ်နေသည်။ နောက်တော့မှ မြစ်ကမ်းခြေတစ်နေရာ ခြေထောက်တွေကို ရေစိုဆွတ်သွားသည့်အခါ စိတ်တွေလန်းဆန်းသွားတာ သူ
ဟု သိလိုက်ရ၏။
005"
“သူ့စိတ်တွေ ရှုပ်ထွေးနေလို့ လေကောင်းလေသန့်လာရှူတာ ဖြစ်ရ
သူမရွေးချယ်သော မြစ်ကမ်းခြေမှာ လူရှင်းသလို ရှုခင်းရှုကွက်ကလည်း သာယာလှပါသည်။ မြစ်ကြောင်းထဲတွင် စုံချည်ဆန်ချည်သွားနေသော သဗ္ဗာန်တွေ ကို တွေ့ရသည်။ စက်တပ်မော်တော်တွေကို တွေ့ရသည်။ ကောင်းကင်ပြာကြီး တွင် ဖြူဖြူဆွတ်ဆွတ်တိမ်လိပ်တွေကို တွေ့ရသည်။ ပျံလွှားနှင့်တခြား၊ ငှက်တွေ ကိုတွေ့ရသည်။ တလက်လက် တောက်ပနေသည့် လှိုင်းကြက်ခွက်တွေကို တွေ့ ရသည်။
ဖြတ်သန်းတိုက်ခတ်လာသည့်လေက လတ်ဆတ်အေးမြလို့နေပါ၏။ “အားပါး ... ငါလည်း အခုမှ လန်းဆန်းသွားတော့တယ်" မိုးမိုးက သဲသောင်ပြင်ကို ဖြတ်လျှောက်ကာ ရေစပ်တွင် ခြေအစုံ ရပ်လိုက်၏။ ရေလှိုင်းတွေက သူမခြေနားရောက်လိုက်၊ ပြန်ဆုတ်သွားလိုက်နှင့် သူမမြစ်ပြင်ကို အကြာကြီးငေးကြည့်နေသည်။ နှုတ်မှတစ်စုံတစ်ရာ ရွတ်လေသလား မရွတ်ဘူးလား မခန့်မှန်းနိုင်ပါ။ ထူးခြားချက်က နောက်ကျော ဘက်ဆီသို့ တစ်စက်ကလေး ပြန်လှည့်မကြည့်ခြင်းပင်။ သူမဝတ်စုံမှာ ဒူးထော ခပ်လျော့လျော့ ဂါဝန်လို ပုံစံဖြစ်နေသောကြောင့် လေတဝူးဝူးတိုက်နေစဉ် တကွ လွင့်ဖြစ်နေသည်မှာ ကြည့်လို့ပင်ကောင်းသေးသည်။
အတန်ကြာသည့်အခါ လက်ကိုင်အိတ်လေးကို သဲသောင်ပြင်ပေါ် ဘူး ခနဲ ပစ်ချလိုက်သည်။ ဖိနပ်တွေကို ချွတ်လိုက်သည်။
ရဲရင့်အောင်စာ
ဖူးသည်။
သူမရှေ့သို့ တိုးသထက်တိုးသွားသည်။ တဖြည်းဖြည်းချင်း တဖြည်း ဖြည်းချင်း၊ ပထမခြေမျက်စိ၊ နောက် ... ခြေသလုံး၊ နောက် ဒူးဆစ်။ နောက် .... ခါး။ နောက် ... ရင်ညွန့်။
သည်အပိုင်းရောက်တော့ သူသံသယဝင်စပြုလာပြီ၊ ဒါဟာ ပုံမှန်မဟုတ် ဟု နားလည်လိုက်၏။ ချက်ချင်း သူကားပေါ်မှ ဆင်းလိုက်၏။ ပြန်ကြည့်တော့ ရေက လည်ပင်းတစ်ဝိုက်။
တော့
R- မျက်လုံးတွေပျာဝေသွားသည်။
“ဟေး မလုပ်နဲ့၊ မလုပ်နဲ့... မလုပ်နဲ့"
...
သူအော်ဟစ်ကာ ကမ်းစပ်သို့ တစ်ဟုန်ထိုးပြေးသည်။ ရေစပ်သို့ရောက် သူမခေါင်းကို လုံးလုံးမမြင်ရတော့၊
“ဟာ ... သွားပြီ”
သူ ဖိနပ်ကိုချွတ်ကာ ရေထဲသို့ ဝုန်းခနဲ ခုန်ဆင်းလိုက်၏။ သူမရှိရာ
သို့ အလျင်အမြန်ကူးသွားသည်။ သူမက မြုပ်ချည်ပေါ်ချည်။ သူမ ခန္ဓာကိုယ်ကို ဒမ်းမိချိန်တွင် သူမ သတိလစ်မြောနေပေပြီ။ ထို့ကြောင့် ရုန်းကန်ခြင်းမရှိသော
သူမကို ကုန်းပေါ်တင်ရသည်မှာ သိပ်တော့ အခက်ခဲမရှိခဲ့ပါပေ။
သောင်ပြင်ပေါ်ရောက်သည့်အခါ သူမကို ပက်လက်အနေအထားပြု လုပ်ပြီး ရင်ဘတ်ကို လက်ဖဝါးဖြင့် ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ဖိချသည်။ သူမ ပါးစပ်မှ ရေတွေ တဝေါဝေါထိုးအန်သည်။ ထိုသို့ သုံးလေးကြိမ်ခန့် သတိပြန်လည်လာသည်။
ရဲရင့်အောင်စာ
မ
| 87.561779 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 24 |
________________
ମ
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရီပိ တ်ာနှစ်လွှာ - ဘဝနှစ်ခု
သူမ မျက်လုံးပွင့်လာသည်။ ကြည်ဇော်ဦးကို တွေ့သည်။ အနည်းငယ်
လန့်သွားပုံရသည်။
ချက်ချင်းတော့ သူမ မထနိုင်သေးပါ။
“ရှင် ... ရှင် ... ရှင်”
“ကျွန်တော့်နာမည် ကြည်ဇော်ဦးပါ’” “ကျွန်မ ဘာဖြစ်သွားတာလဲဟင်”
“ခင်ဗျာ”
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဘာမှန်းမသိဖြစ်သွားသည်ကတော့ ယုတ္တိနှင့် ကင်းလွတ်နေသလိုပင်။
“ခင်ဗျားကိုယ်ခင်ဗျား မသိဘူးဆိုတာ မဖြစ်နိုင်ဘူး"
“တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပါပဲ... ကျွန်တော်လည်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် နေချင်တာနဲ့ ဒီနေရာရောက်ခဲ့တာ"
ထိုအခါမှ သူမခေါင်းလေးတဆတ်ဆတ်ညိတ်လျက် အဝေးကို ထပ်မံငေးနေပြန်ပါသည်။
“ကျွန်မ နာမည် ကြာဖြူမိုး၊ ဒါပေမယ့် အားလုံးကတော့ မိုးမိုးလို့ပဲ ဆကြတယ် ... အခုလို ကျွန်မကို ကယ်တင်ခဲ့တာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်၊ ကျွန်မလည်း ဘာတွေဖြစ်ကုန်မှန်း မသိတော့ပါဘူး”
မိုးမိုးက မျက်ရည်လေးဝေ့ဝဲလျက်ပြောသည်။ သူမစိတ်ကိုလည်း မမပိုင်တော့သည့်သဘောပင်။
“တကယ် ဘုရားစူးရပါစေရဲ့ရှင် ... ကျွန်မ မြစ်ပြင်လေကလေးကို နေတာ” ရှူနေတယ်၊ မြင်ကွင်းတွေကို ကြည့်နေတယ်၊ အဲဒီလောက်ပဲ ... ဒီထက်ပိုပြီး မသိတော့ဘူး”
ကြည့်သည်။
“ကဲ _ ကျွန်တော် အိမ်လိုက်ပို့မယ်၊ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ရေတွေ
“အား နေပါစေ နေပါစေ၊ ကျွန်မ အခု ဘာမှမဖြစ်တော့ ပဲ၊ အဝတ်အစားတွေ စိုတာလောက်တော့ကိစ္စမရှိပါဘူး၊ ကျွန်မကားကို
သူမ ငုတ်တုတ်ကလေး ထ,ထိုင်သည်။ ပတ်ဝန်းကျင်ကို လှည့်ပတ် ဂျွန်မ ကောင်းကောင်းမောင်းနိုင်ပါသေးတယ်”
သူမက လက်ဆွဲအိတ်ကို ပြန်ယူသည်။ ဖိနပ်ကို ပြန်စီးသည်။ လက်ဆွဲ
သူမအမူအရာတွေက သူမ မသိကြောင်းကို ရိုးရိုးသားသား ဖော်ပြတ်ထဲမှ တစ်စုံတစ်ရာကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး ...
နေသလိုတော့ရှိ၏။
““ကျွန်မ ဘာလုပ်မိသလဲဟင်'' “မင်း ရေထဲဆင်းသွားတာ"
“ဘုရားရေ ... ဒါဆို ရှင်ဆင်းဆယ်ခဲ့တာပေါ့” “ကျွန်တော့်တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ကြည့်ဦးလေဗျာ" “အားနာလိုက်တာရှင် ... ဒါနဲ့ ရှင်က ဒီကိုဘယ်လိုရောက်နေတာ
ရဲရင့်အောင်ဗာဒ
“ဒါ ကျွန်မရဲ့လိပ်စာကဒ်ပါ၊ ကျွန်မလည်း ရှင့်ကိုမြင်မြင်ချင်း င်တဲ့စိတ်တွေဖြစ်လာတာတော့ အမှန်ပဲ၊ ဘာကြောင့်မှန်းလည်းမသိဘူး၊ အကြောင်းရှိရင် ကျွန်မကို ဆက်သွယ်နိုင်ပါတယ်၊ ကျွန်မအသက်ကိုကယ်ခဲ့တဲ့ ဆူးဇူးတင်စကားကိုတော့ ဒုတိယအကြိမ်ပြန်မပြောတော့ပါဘူး၊ ပြန်ဆုံကြဦး ကျန်မသွားမယ်"
က်
သူမက ယိုင်တိယိုင်နဲ့ဖြင့် ကားဆီသို့ လျှောက်သွားသည်။ စပ်တွင် ကျန်ရစ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။ သူမကားလေးထွက်သွားသည်ထိ
ရီရင့်အောင်စာပေ
www.burme
c.com
| 84.753363 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 25 |
________________
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရီ
ဆုံးကြည့်နေခဲ့၏။ ကားလေးပျောက်သွားတော့မှ သူမြစ်ပြင်ကျယ်သို့ မျက်နှ လိုက်၏။ သူ့အတွက် တွေးစရာတွေက များသထက်များလာသည်ဟု မှတ်ချက်
ချမိ၏။
ရဲရင့်အောင်စာစေ
အကူအညီတောင်းခံသူ
ကြည်ဇော်ဦးက သူဖြစ်ခဲ့သမျှ အကြောင်းအရာတွေအားလုံးကို နီမောင့်
ဖုန်းဆက်ပြောဖြစ်သည်။
သိဘူး”
“ဟေ ... ဒါဆို မင်းသူ့ကိုကယ်လိုက်လို့ပေါ့” “ကယ်လိုက်တာ အသာထား၊ သူ့ကိုယ်သူလည်း ဘာဖြစ်သွားမှန်း
နီမောင်က တစ်ခုခုတွေးတောဟန်ဖြင့် ခေတ္တခဏ ငြိမ်သက်သွား
နောက်မှ အလောသုံးဆယ်နိုင်သည့် လေသံဖြင့် ... “ဟေ့ကောင် ... ကြည်ဇော်”
"ys...
“သအဘွား ကြာဖြူသွယ်ဟာ အသက်(၂၆)မှာ ဆုံးခဲ့တာ” “အဲဒါ ဘာဖြစ်လဲ”
www.burclassic.com
“အခု မိုးမိုးဟာ အသက်(၂၆)နှစ် ပြည့်ဖို့ ရက်ပိုင်းပဲ
ရဲရင့်အောင်စာဗေ
| 76.788321 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 26 |
________________
ာ
www.burmeseclassic.com ဂန္ဓာရီပိတ္ထ
သူ တအံ့တသြဖြစ်သွားသည်။ ဘာဆက်ပြောရမှန်းလည်းမသိ။ “မင်းဆိုလိုတာက”
“ငါကတော့ ဘာမှမပြောတတ်ဘူး၊ အရေးကြီးတာက ဒီရက်ပိုင်း
အတွင်း မိုးမိုးတစ်ခုခုဖြစ်မှာကိုပဲ”
လာ
မိုးမိုး အသက်(၂၆)နှစ်ပြည့်ရန် ရက်ပိုင်းသာလိုတော့သည်ဟု ဆိုပါ
ထိုသို့ဆိုလျှင် တစ်နည်းမဟုတ်တစ်နည်း ... ။ ကြည်ဖော်ဦး ဆက်၍ မစဉ်းစားချင်တော့ပါ။ သူ အတန်ကြာ ငြိမ်သက်နေသည်မို့ ...
“ဟေ့ကောင် ... ကြည်ဇော်”
“ဟေ
“မင်း ဘာဖြစ်နေတာလဲ”
“ဘယ်လိုတောင်ပြောရမှန်း မသိဘူး"
“မင်းဘာမှတွေးမနေနဲ့၊ မင်း မိုးမိုးနဲ့ရင်းနှီးမှုရသွားပြီပဲ၊ သူနဲ့
...
ဆက်သွယ်ပြီး စကားလေးဘာလေးပြော၊ တစ်ခုခုထွက်စား၊ ဟိုဟိုသည်သည် လျှောက်လည်၊ ဒါဆို သူစိတ်ပြောင်းသွားမှာ သေချာတယ်"
“သူနဲ့တွဲရမှာ ငါ့စိတ်ထဲ မလုံသလိုပဲ”
“ဟေ့ကောင် မဟုတ်မဟပ်တွေ မင်းခေါင်းထဲမထည့်နဲ့၊ စိတ်ရောဂါ သည်ကို ကူညီစောင့်ရှောက်နေတဲ့ ဆရာဝန်လိုပဲသဘောထား၊ မင်းရဲ့လူနာဟာ မိုးမိုးပဲ၊ မင်းသာ အဲဒီနေ့က နောက်ကလိုက်မသွားရင် ပိုးပိုးလူ့လောကမှာတောင် ရှိနေမှာ မဟုတ်တော့ဘူး၊ သွားပြီ .. အဲဒီတော့ ကူညီလက်စနဲ့ ဆက်ပြီးကူ ညီပါဦး သူငယ်ချင်းရာ၊ ငါ့မှာ အလုပ်တစ်ဖက်နဲ့မို့လို့ပါ၊ ဟေ့ကောင် ... စိတ် ချနေမယ်နော်၊ မင်းဘာသာကြိုက်သလို ဇယားချ၊ လိုအပ်တာရှိရင် ငါ့ကိုပြော၊ ရဲရင့်အောင်စာပေ
မျက်နှာနှစ်လွှာက ဘဝနှစ်ခု
ရွာ
အရေးကြီးတာက မိုးမိုး တစ်ခုခုမဖြစ်ဖို့ဘဲ၊ ဒါပဲနော် ... သူငယ်ချင်း၊ ဖုန်းချ လိုက်တော့မယ်၊ ငါ့အထက်အရာရှိ အခန်းထဲဝင်လာလို့”
နီမောင်က ချက်ချင်းဖုန်းပြန်ချသွားသည်။ သူ့မှာသာ ငေးငေးငူငူ
ကျန်ရစ်သည်။
မိုးမိုးဟာ ဘယ်လိုမိန်းကလေးမျိုးပါလဲ။ အဘွားဝင်စားသည်ဟု တကယ် ထင်မှတ်နေပါသလား။ နောက်
တစ်ဦးပါလား။
နီမောင်ပြောသလို စိတ္တဇဝေဒနာရှင်
ဘာကြောင့်များ သူ့ဘဝသူ စိတ်ပျက်အားလျော့နေရပါသလဲ၊ သူမသာ ဒီမောင်နှင့်ပြန်ပေါင်းလျက် သားသမီးယူမည်ဆိုလျှင် သာယာသော အိမ်ထောင်စု ဖြစ်ကောင်းဖြစ်လာနိုင်သည်။
သူမ ဘာကြောင့် နီမောင့်ကို ပြန်မပေါင်းနိုင်ရပါသလဲ။ ဒါတော့ သူတို့အတွင်းရေးတွေ ရှိချင်ရှိပါလိမ့်မည်။ သူလက်ထဲမှ ဟမ်းဖုန်းလေးကို တစ် ချက်ကြည့်လိုက်သည်။
သည်အချိန် မိုးမိုးဘယ်လိုနေနေရှာမလဲ။
ရေစိုအဝတ်တွေနှင့်ပြန်သွားသည်မို့ အအေးပတ်ပြီး ဖျားနေမလား။
ဒါမဟုတ် ခေါင်းတွေကိုက်ခဲနေမလား။
ဒါမှမဟုတ်။
ဘာမှမဖြစ်ဘဲမွေ့ရာပေါ်တွင် သက်သောင့်သက်သာရှိနေမလား။ ဒါမှမဟုတ် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေမည်လား။
သူ မိုးမိုးဆီ ဖုန်းဆက်ရန် ကြံရွယ်လိုက်သေးသည်။ နောက်မှ စိတ် ပြောင်းသွားကာ မဆက်ဖြစ်တော့ပါ။
“မနက်ဖြန်မှ သူ့အိမ်ရှေ့သွားပြီး အခြေအနေစောင့်ကြည့်ရမယ်” သူ ပျင်းပျင်းရှိသည်နှင့် စာကြည့်ခန်းသို့ဝင်ကာ စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ရဲရင့်အောင်စာဗေ
| 87.471834 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 27 |
________________
つの
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရီပိဋ
ကောက်ဖတ်နေလိုက်သည်။ ချက်ကော့ဗ်ရေးသည့် ဝတ္ထုတိုများပင်၊ ဝတ္ထု၏ ခေါ်ဆောင်ရာနောက်သို့ မျောလိုက်ပါစဉ် ခဏမှာတော့ သူအရာရာတိုင်းကို ခေတ္တခဏ မေ့လျော့သွားပါတော့၏။
܀܀܀
ရဲရင့်အောင်စာ
BURMESE CLASSIC
စောင့်ကြည့်သူ
နာရီနှိုးစက်သံက ကြည်ဇော်ဦး နာစည်ဝသို့ ဝင်ရောက်တိုးဖြတ်လာ သည်။ ယခင်ကဆိုလျှင် နာရီနှိုးစက်သံက သူ့အတွက်မလိုပါ။ ညဆိုလျှင် အိပ် နှင်သည့်အချိန်အိပ်၊ မနက်ဆိုလျှင် ထချင်သည့်အချိန်ထ။ သူ့အတွက် အကန့် အသတ်မရှိ။ ဘာတာဝန်မှမရှိ။ ဘာအရေးအကြောင်းမှမရှိ။
ပြီးခဲ့သည့် အပတ်မှစကာ သူနာရီနှိုးစက်ကို အသုံးပြုလိုက်သည်။ နက်(ရ)နာရီဆို သူနှိုးရန်အတွက်ဖြစ်သည်။ မိုးမိုးက (၉)နှာရီဝန်းကျင်လောက် အပြင်သို့ထွက်တတ်သည်မဟုတ်လား။
သူ ... နိုးနိုးချင်း စီးကရက်တစ်လိပ်ကို မီးညှိလိုက်သည်။ ဒါက သူ့ အကျင့်။ မျက်နှာမသစ်မပြုသေးခင် ဆေးလိပ်လေး ဖွာရှိုက်ရသည်မှာ အလွန် ဆင်း အရသာရှိလှသည်။ အတွေးဉာဏ်တွေလည်း တဖျပ်ဖျပ်ဝင်လာသည် ခု ထင်သည်။ ဒီကနေ့ ဘာလုပ်ရရင်ကောင်းမလဲဟူသော အစီစဉ်တွေလည်း ခေါင်းထဲသို့ ဝင်လာတတ်၏။
သည်တနေ့အဖို့တော့ ထွေထွေထူးထူးမရှိ။ မိုးမိုးအိမ်ရှေ့တွင် သွား စောင့်နေမည်။ အချိန်အတော်လင့်၍ ထွက်မလာခဲ့လျှင်
ရဲရင့်အောင်စာဝေ
( က်သွယ်
| 84.891407 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 28 |
________________
www.burmeseclassic.com
၅၄
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ
မည်။ ဆက်သွယ်ပြီးမှသာ ထွက်ပေါ်လာသော အခြေအနေပေါ်မူတည်၍
လှုပ်ရှားရမည်။
28 ...
ခုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ ပြတင်းပေါက်ရှေ့တွင် ရပ်မိသည်။ နေရောင်ခြည်နုနုလေးက မြက်ခင်းတွေပေါ် သစ်ပင်တွေပေါ် ထိုးဖြာကျနေ၏။
ငှက်ကလေးတွေကတော့ ဟိုအပင်သည်အပင်ကူးလျက် မြူးထူးပျော်ရွှင်နေ ကြသည်။ ပျော်ရွှင်နေကြောင်းကိုတော့ သူတို့နှုတ်ဖျားမှထွက်လာသည့်အသံ ဆာဆာလေးတွေက သက်သေပြနေကြ၏။
ဦးလေးက စိုက်ပျိုးခြင်းကို ဝါသနာပါသောကြောင့် သူခြံထဲတွင် သရက်၊ ပိန္နဲ၊ မရမ်း၊ မန်းကျည်း၊ ကျွဲကော စသည့်အပင်ကြီးများစိုက်ခဲ့သလို မျက်စိပသာဒဖြစ်စေရန် စပယ်၊ နှင်းဆီ၊ သစ်ခွ၊ သဇင်လိုပန်းတွေကိုလည်း လက်ပြုစုစောင့်ရှောက်နေသောကြောင့် ခြံဝင်းလေးသည် လှလှပပနှင့် မြိုင်မြိုင် ဆိုင်ဆိုင်ဖြစ်နေ၏။
သူ ရေချိုးခန်းဝင်လိုက်သည်။ ရေအေးအေးထည့်ထားသော ကြွေခွက်ထဲတွင် ခပ်ကြာကြာ စိမ်လိုက်သည်မို့ ခေါင်းထဲတွင် လန်းလန်းဆန်းဆန်း ဖြစ်သွား၏။ ရေချိုးပြီး အဝတ်အစားလဲတော့ သူနှစ်သက်သည့် ဂျင်းအနက်ရောင် နှင့် အပြာနုရောင် Tရှပ်ကို ဝတ်ဆင်လိုက်၏။
မျက်နှာနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
“ခုတလော ဆရာနည်းနည်းထူးခြားနေသလိုပဲ"
“ဘာကွ”
99
“ဪ အရင် မနက် (၈)နာရီ အိပ်နေကျလူက ခုဆို မနက်(၇)နာရီ ထိုးတာနဲ့ထပြီး ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲ စားသောက်ပြီးထွက် ပြီ၊ ကားမောင်း
ပျင်းတဲ့ဆရာ ခုဆို ကျွန်တော့်တောင် မခေါ်တော့ဘူး” “မင်းလိုက်စရာ မလိုလို့ပေါ့ကွ” ““ဒါဆို ... ဟုတ်ပါပြီ” “ဘာဟုတ်တာလဲ”
CLASSIC
“တစ်ယောက်ယောက်ကို သွားတွေ့ တာဖြစ်မယ်" “မင်းကသိချင်လို့လား”
“ခုမသိလည်း နှောက်သိရမှာပဲ ဆရာရယ်”
“မင်းထင်တာ နည်းနည်းတော့လွဲသွားပြီ၊ ခုဟာက ကိုယ့်အတွက်
မဟုတ်ဘူးကွ၊ သူများအတွက် အကျိုးဆောင်ရတာ”
ရဲလေးက သူ့ကိုနားမလည်သလိုကြည့်သည်။ ဘာမှတော့ ဆက် မမေးပါ။ သူကလည်း ဆက်မပြောတော့။
စားသောက်ပြီးစီးသည့်အခါ သူ ကားမောင်း၍ထွက်လာခဲ့သည်။
ထမင်းစားဆောင်ကိုဆင်းတော့ ရဲလေးက သူ့အတွက်နံနက်စာကို သည်နေ့ နည်းနည်းစောသည်ဟုထင်သည်။ မိုးမိုး အိမ်ရှေ့ရောက်တော့
ပြင်ဆင်ထားပြီးလေပြီ။
“ဆရာကြိုက်တဲ့ နန်းကြီးသုပ်ဝယ်ထားတယ်"
"6:39: ကောင်းတယ်"
“ကျွန်တော် နယ်ပေးမယ်”
နန်းကြီးသုပ်နယ်ပေးပြီး လက်ဖက်ရည်ဖျော်နေခိုက် ရဲလေးက သူ့ကိုကွက်ကြည့် ကွက်ကြည့်လုပ်ကာ ...
ရဲရင့်အောင်စားမ
ထုံးစံအတိုင်း ဂျာနယ်စာစောင်ကို ကားထဲမှာပင် ထိုင်ဖတ်နေလိုက်၏။
(၉)နာရီ မထိုးမီမှာပင် မိုးမိုး တိုက်ရှေ့သို့ထွက်လာတာတွေ့သည်။ သည်တစ်ခါတော့ ပခုံးကြိုးသိုင်း၊ ဒူးနားထိရောက်နေသော အပြာရောင်ဂါဝန် လေးနှင့်။ အပြာရင့်ရင့်အောက်တွင် ဝင်းမွတ်နေသည့် လည်တိုင်၊ ရင်သားနှင့် ခြေသလုံးလှလှလေးတွေကို အတိုင်းသားမြင်နေရ၏။ ဒေါက်ဖိနပ်က အနက် ရောင်။ ဆံပင် စင်းစင်းလေးတွေက သူမခေါင်းအလှုပ်တွင် ယိမ်းတိုနေသည်။
ရဲရင့်အောင်စာပေ
www.burm
| 86.377573 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 29 |
________________
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ
ကား
နေကာမျက်မှန်ကို တပ်မြဲအတိုင်းတပ်သည်။ နောက် အတွင်းသို့ဝင်ကာ မောင်းထွက်သွားသည်။ သည်နေ့မှာတော့ သူမ ဘာစိတ်ကူး ပေါက်သည်မသိ။ သွားရိုးသွားစဉ်လမ်းကမမောင်း၊ တစ်ရပ်ကွက်ပြီးတစ်ရပ်ကွက် ဟိုဝင်သည်ထွက် တောက်လျှောက်မောင်းနေသည်။ အဝေးကသာ လိုက်နေရ သော ကြည်ဇော်ဦး တစ်ချက်တစ်ချက် မျက်ခြည်ပင်ပြတ်လှမတတ်။ ဘယ်သို့ ဦးတည်မောင်းနေမှန်းမသိသောကြောင့် စိတ်ထဲ စနောင့်စနင်း ပိုဖြစ်လာသည်။ “ဒီရပ်ကွက်ဟာ ငါနေတဲ့ရပ်ကွက်ပဲ"
မိမိနေသောရပ်ကွက် မိမိပြန်ရောက်နေသဖြင့် သူမျက်စိလည်ရသည်။
သူမ ဘယ်ကိုဦးတည်နေပါသလဲ။
အံ့ဩစရာတော့ကောင်းသည်။ သူမက သူ့ခြံရှေ့တည့်တည့်အရောက် တွင် တိခနဲရပ်လိုက်၏။ ကားပေါ်မှဆင်းကာ အတွင်းသို့ အကဲခတ်နေသည်။ ရဲလေး ဈေးသွားချိန်နှင့်မို့ အိမ်ရောခြံရော သော့ခတ်ထားသည်။
သူမလက်ပွေ့အိတ်ထဲမှ တစ်စုံတစ်ရာကိုထုတ်သည်။ စာလေးတစ် စောင်။ နောက် ခြံတံခါး သံတိုင်များကြားညှပ်လိုက်၏။ သူမနေသာတော့ ကားကို အိမ်ရှေ့ထိမောင်းလာခဲ့သည်။ မိုးမိုး သူ့ကိုမြင်သွားတော့ အပြုံးနှင့် ဆီးကြိုရှာသည်။
“မိုးမိုး
“မနေ့က ကျွန်မကို ရှင်ကယ်ခဲ့တဲ့အတွက် ကျေးဇူးတင်ကြောင်း စာလာပို့တာပါ၊ အဲဒီနေ့က ရေတွေစိုရွှဲနေတာနဲ့ ကြာကြာစကားမပြောလိုက်ရ လို့၊ ကျွန်မအတွက်နဲ့ ရှင်ဒုက္ခတော်တော်များသွားတယ်နော်”
“အား
ရပါတယ်။ ဒီလိုမဟုတ်ပါဘူး၊ ဒါနဲ့ မိုးမိုးက ကျွန်တော့်
အိမ်ကို ဘယ်လိုသိတာလဲ”
“ ဒါ သိပ်ဆန်းတဲ့ကိစ္စမှမဟုတ်တာဘဲရှင်၊ စုံစမ်းတတ်ရင်
...
ရဲရင့်အောင်စာဗေ
မျက်နှာနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
ဘာမဆို လွယ်လွယ်လေး”
97
သူ ခပ်ပြုံးပြုံးလေးလုပ်ကာ သံတိုင်ကြားက စာကိုလှမ်းယူလိုက်၏။ “ခုတော့ လူကိုယ်တိုင်တွေ့ပြီပဲ၊ စာပြန်ပေးတော့”
“ဟာ မပေးပါဘူး၊ အမှတ်တရ သိမ်းထားရမှာပေါ့” သူက ပြောပြောဆိုဆို ဘောင်းဘီအိတ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်၏။ သူမ ဘာမှမပြောဘဲ ကားပေါ်ပြန်တက်သည်။
CLABSIC
“ကျွန်မ ပြန်တော့မယ်”
“ဘယ်ကိုသွားမှာလဲ”
“ဦးတည်ရာတော့ မရှိပါဘူ။ ဒီလိုပဲ လျှောက်သွားမှာပေါ့’ “ကိုယ်ကလည်း ဒီလိုပဲ လျှောက်သွားနေတာပဲလေ"
“ဒီလိုလား၊ ဒါဆို ကျွန်မသွားတဲ့နေရာကို ရှင်လိုက်ချင်လိုက်ခဲ့” .
“တကယ်"
“ရှင်က ကလေးမို့ ကျွန်မကနောက်ရမှာလား။ ရှင့်ကားကိုထားခဲ့”
“အိုကေ”
ထိုစဉ်မှာပင် ရဲလေး ဈေးမှပြန်လာသဖြင့် အတော်ဖြစ်သွားသည်။ “ဟေ့ကောင် ... ကားကိုအထဲပြန်သွင်းထားလိုက်”
ရဲလေးက သူ့ကိုတစ်လှည့် မိုးမိုးကိုတစ်လှည့်ကြည့်ရင်း .. ပြီတီတီ လေးဖြစ်နေသည်။ သူက ဘာကိုမှ ဂရုမစိုက်ဘဲ မိုးမိုးအနားတွင်ဝင်ထိုင်ကာ သူမခေါ်ဆောင်ရာနောက် လိုက်ပါသွားပါတော့၏။
܀܀܀
ရဲရင့်အောင်စာစေ
www.burmeseclassic.com.
| 85.586854 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 30 |
________________
အားနာတတ်သူ
www.burmeseclassic.com
တောတန်းကြီးဘေးတွင် ကားကိုရပ်လိုက်သည်။ သည်လိုနေရာမျိုး ကြည်ဇော်ဦး တစ်ခါမျှ မရောက်ဘူးပါ။ နှစ်ယောက်သားဆင်းကာ လမ်းလျှောက်
လာကြသည်။ အတွင်းတွင် ကွေ့ကွေ့ကောက်ကောက် လူသွားလမ်းလေးတွေ ရှိသည်။ ပင်စည်တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်ကြီးတွေနှင့် သစ်ပင်ကြီးများက တောအုပ်ကြီး ကိုစိုးမိုးထားသည်။ နေ့လယ်နေ့ခင်းပင်ဖြစ်သော်လည်း နေပြောက်ပင်မထိုးနိုင်။ အေးမြသော သစ်ရိပ်အောက်တွင် လမ်းလျှောက်ရသည်က ချမ်းချမ်းမြမြ။ ဟေ့ ကြည့်၍ မဆုံးနိုင်လောက်အောင် ဖြောင့်ဖြောင့်တန်းတန်းနှင့် မြင့်မားလှသော သစ်ဝင်ကြီးများ၏ ပင်စည်ကို ကြည်ဇော်ဦး ကိုင်ကြည့်သည်။
မျက်နှာနှစ်လွှာ - ဘဝနှစ်ခု
တစ်နေရာအရောက် လှဲထားသော သစ်ပင်ကြီး၏ ပင်စည်ကို အလယ်မှ ဖြတ်ထားပြီး သမိုင်းဝင် ခုနှစ်ရက်စွဲများကို ရေးထားတာတွေ့ရသည်။ ကျန်စစ်သား နတ်ရွာစံသည့်နေ့။ သီပေါမင်းပါတော်မူသည့်နေ့။ ပင်လုံစာချုပ် ချုပ်ဆိုသောနေ့။ လွတ်လပ်ရေးရသောနေ့
ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်း လုပ်ကြံခံရသည့်နေ့ ... စသဖြင့်၊ ရေးမှတ်ထား တာတွေက တော်တော်များသည်။ သစ်တောကြိုးဝိုင်းအတွင်း တာဝန်ရှိသူတစ်ဦး ဦး၏လက်ရာပင်ဖြစ်ပါလိမ့်မည်။ သူမက ခုနှစ်သက္ကရာဇ်များအပေါ် လက်ညှိုး လေးထောက်လျက်
“ဟော့ဒါ ... ကျွန်မမွေးတဲ့ခုနှစ်လေ၊ ဟော့ဒါက ကျွန်မသေဆုံးခဲ့တဲ့
ခုနစ်ပေါ့...
သူမညွှန်ပြသော ခုနှစ်တို့မှာ ကြာဖြူ သွယ် အုတ်ဂူတွင်ရေးထိုးထား သော ခုနှစ်တွေဖြစ်နေသည်။ လွန်ခဲ့သည့် နှစ်တစ်ရာနီးပါးက ခုနှစ်တွေ။ သူ စိတ်အိုက်သွား၏။
“မိုးမိုးပြောတာ ကျွန်တော် နားမရှင်းဘူး ...
““ကျွန်မလည်း ရှင့်ကို ဘယ်လိုရှင်းအောင်ပြောရမယ်မသိဘူး" ကိစ္စကပြတ်ပြီ။ သူကိုယ်တိုင်ပင် မရှင်းပြတတ်တော့ သူလည်းသိဖို့
တစ်လမ်းလုံး စကားတွေ ဖောင်ဖွဲ့လာသည့် မိုးမိုးတစ်ယောက်သည် ကြိုးစားတော့ပေ။ သူမက သစ်ပင်တစ်ပင်၏ ပင်စည်အပေါ် တစ်နေရာသို့ တောအုပ်ထဲသို့အရောက်တွင် သိသိသာသာငြိမ်သက်သွား၏။ လမ်းလျှောက်ရာ ထက်ညှိုးထိုးပြရင်း .. တွင်လည်း တုံ့ဆိုင်းဆိုင်းနှင့်၊
“ဒီအပင်ကြီးတွေ သက်တမ်း နှစ်ထောင်လောက်ရှိပြီ” “ကျွန်မကတော့ ဒီသစ်ပင်ကြီးတွေကြည့်ရင်း မနာလိုစိတ်တွေပေါ်မိ
တယ်၊ ကျွန်မတို့သေသွားရင်တောင်မှ ဒီအပင်ကြီးတွေ ရှင်ကျန်နေဦးမှာ”
ရဲရင့်အောင်စာပေ
“ကျွန်မကို ဒီနေရာမှာမွေးခဲ့တာ၊ ပြီးတော့ ... ဟိုရှေ့ကမြင်နေရတဲ့ တောင်ကုန်းပေါ်က ဘုရားမှာဆုံးခဲ့တာပေါ့"
သူမပြသောဘုရားဆိုသည်မှာ ခပ်မတ်မတ်တောင်ပေါ်တွင် စေတီဖြူ
...လေးတည်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ တောင်ကုန်းက ပေ ၂၀၀ကျော်ကျော်လောက် မြင်မည်ထင်သည်။ ထူးခြားမှုမှာ မတ်စောက်၍ လူသွားအုတ်လှေကားလေး ရဲရင့်အောင်စာပေ
| 88.910043 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 31 |
________________
၆၀
www.burmeseclassic.com မျက်နှာနှစ်လွှာ - ဘဝနှစ်ခု
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ
ထားရှိထားခြင်းပင်။ တစ်ဖက်တစ်ချက်တွင် လက်တန်းမရှိ။ အကာအရံမရှိ။
ထိုစကားပြောနေစဉ်မှာပင် သူမတစ်ကိုယ်လုံး တုန်ယင်လာသည်။ မလိုဖြစ်သွားသော သူမကို သူအလျင်အမြန် ပွေ့ဖက်ထားလိုက်ရ၏။ “မိုးမိုး သတိထားလေ၊ သတိထား'' “ဆောရီးပဲရှင်”
“မင်းဘယ်သူလဲ၊ ဘာကြောင့်သေခဲ့တာလဲ၊ မင်းကို ဘယ်သူဝင်ပူး
တာလဲ၊ မင်းကိုရေထဲဆင်းခိုင်းတာ ဘယ်သူလဲ”
သည်။
“အာ မဖြစ်တော့ဘူးမိုးမိုး ... မဖြစ်တော့ဘူး” သူငုတ်တုတ်ထိုင်ချလိုက်ရ၏။ ဘယ်လိုမှ ဆက်တက်လို့မဖြစ်တော့ ခေါင်းထဲတွင် မိုက်ခနဲ မိုက်ခနဲဖြစ်ကာ ထိုးအန်တော့၏။
“အို... ရှင်တကယ်ဖြစ်တာပဲ”
“ခင်ဗျားပဲ ဆက်တက်တော့ မိုးမိုး ... ကျွန်တော့်ကိုထားခဲ့” “စိတ်မကောင်းလိုက်တာရှင်”
“ရတယ် ... ရတယ်...... ခင်ဗျားဘာသာသွားတော့” သို့နှင့်သူသတိကြီးစွာထားလျက် ဆင်းခဲ့ရ၏။ မိုးမိုးကိုလှမ်းကြည့်တော့
နတ်ဝင်သည်တစ်ဦးလို တုန်ယင်လျက် ခေါင်းကိုသာ တွင်တွင်ခါ ရင်ပြင်တော်အစွန်းနဘေးတွင် ရပ်ငေးနေတာတွေ့သည်။ အမြင့်တက်ဖို့နေနေ
သာသာ အမြင့်တစ်နေရာတွင် ရပ်နေသူကို ကြည့်ရသည်ကိုပင် အသည်းယား
“ကျွန်မကို အဲဒါတွေ မမေးပါနဲ့၊ မမေးပါနဲ့၊ ကျွန်မပြောလို့မရဘူး" လှပြီး၊ မိုးမိုးပြန်ဆင်းလာသည့်အခါ
သူမကိုယ်ကိုခွာကာ မတ်မတ်ပြန်ရပ်လိုက်၏။ ခဏအကြာတွင်- “ကျွန်မတို့ ဘုရားတက်ပြီးဖူးရအောင်”
“ကျွန်တော်လိုက်လို့မရဘူး”
“ဘာရယ်ရှင့်”
“ကျွန်တော့်မှာ အမြင့်ကြောက်ရောဂါရှိတယ်၊ နည်းနည်းလေးအမြင့်
ကိုတက်မိတာနဲ့ ဒူးတွေတုန်လာတယ်၊ ခေါင်းထဲမှာ မူးနောက်လာမယ်"
+
“ကျွန်မ ရှင့်ကို စိတ်အနှောင့်အယှက်ပေးသလိုဖြစ်သွားတယ်” “ကျွန်တော့်ကိုယ်ကျွန်တော်သိတယ်၊ အားနာစိတ်ကြောင့်ပြတ်ပြတ် သားသားမပြောခဲ့မိတာ ကျွန်တော့်အမှားပါ"
“သက်သာရဲ့လားဟင်’’
“ခေါင်းထဲမှာ ပူးနောက်နောက်ဖြစ်နေသေးတယ်”
“ကိုင်း ... ဒါဆို ကျွန်မတို့ ဘယ်မှဆက်မသွားတော့ဘူး၊ ရှင့်အိမ်ကို
“ရှင့်ရောဂါက အဆန်းပါပဲလား၊ အဲဒါစိတ်ကြောင့်ဖြစ်တာနေမှာ၊ လိုက်ပို့ပေးမယ်၊ အနားယူလိုက်ရင် သက်သာသွားမှာပါ"
လာပါဒီတောင်ကုန်းက သိပ်မြင့်တာမှမဟုတ်တာ၊ ကျွန်မလည်းပါနေတာပဲ၊ တစ်ခါလောက်တော့ တက်ကြည့်ပေါ့။ ဒီလိုပဲ ကျင့်ယူရင်ရနိုင်တာပဲ"
မိုးမိုးက သူ့လက်ကိုဆွဲကာ အတင်းခေါ်သွားသည်။ သူ့မှာယောက်ျား တန်မဲ့ ရှက်လည်းရှက်သွားသည်။ မည်သို့မျှ မဆိုနိုင်ခင်မှာပင် ဘုရား၏ပထမ ဦးဆုံးအုတ်လှေကားထစ်ဆီ ရောက်သွား၏။ သူမက ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပင် သူ့ လက်ကိုဆွဲ၍ တက်သည်။
တစ်ထပ်
နှစ်ထပ် သုံးထပ်
...
လှေကားထစ်များ၏အလယ်လောက်အရောက်တွင် ...
ရဲရင့်အောင်စာခေ
သည်တစ်ခါတော့ သူအားမနာနိုင်တော့ပါ။ ခေါင်းညိတ်ပြလို
ရဲရင့်အောင်စာဗေ
www.burmeseclassic.com.
| 85.511233 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 32 |
________________
အိပ်မက်ဆိုးများ
www.burmeseclassic.com
ညအိပ်ရာမဝင်ခင် ရေချိုးခန်းဝင်သည်မှာ မိုးမိုး၏နိစ္စဓူဝ အလုပ်ပင် ဖြစ်၏။ ရေလေးမှမချိုးရလျှင် အိပ်ရာထဲတွင် ယားသလိုလို ယံသလိုလို။ အိပ်တာ စိတ်မဖြောင့်၊ ဆောင်းတွင်းဘက်ဆိုလျှင်တော့ အိပ်ဖော်မလေးက ရေကို ရေနွေးလေးဖြင့် စပ်ပေးထားတတ်သည်။
အိပ်ရာဝင်တော့မှာမို့ မျက်နှာပေါ် အလှဆီခရင်လေးသာ ပါးပါးလေး လိမ်းလိုက်သည်။ သူမမျက်နှာအား မှန်ထဲတွင်ကြည့်မိသည့်အခါတိုင်း ကျေနပ် ဂိတ်တော့ဖြစ်ရ၏။ မိမိကိုယ်မိမိ အထင်ကြီးလိုစိတ်တော့မဟုတ်ပါ။ အမေက ပြေပြစ်သပ်ရပ်သောမျက်နှာလေးကို 'ဖန်တီးပေးလိုက်သည့်အတွက် ဂုဏ်ယူ လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
မလား"
“ကိုကြည်ဇော်ဦး ... ငါ့ဆီချဉ်းကပ်လာတာ ငါ့မျက်နှာကြောင့်ဖြစ်လေ
“အို မဟုတ်သေးပါဘူး၊ သူက ငါ့ရဲ့အသက်သခင် ငါကိုယ်တိုင်က သူ့ကိုတွေ့ချင်လို့သွားခဲ့တာ"
ရဲရင့်အောင်က
မျက်နှာနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
၆၃
“သူဟာ တည်ကြည်တဲ့ယောက်ျားတစ်ယောက်ပါ နေတာထိုင်ကာ တည်ငြိမ်တယ်။. ခင်မင်စရာစကားတွေပြောတတ်တယ်၊ သူနဲ့အတူရှိနေတဲ့ အချိန်ဟာ ပျော်စရာကောင်းတယ်”
“ဒီကနေ့ အဖြစ်ပျက်အတွက် သူ့ကိုသနားသွားလိုက်တာ၊ မျက်နှာ 'ကြီးတစ်ခုလုံးနီရဲသွားတာပဲ၊ ရှက်လို့ထင်ပါရဲ့။ သူ မသက်မသာကို ခံစားနေရတဲ့ ပုံပဲ၊ ငါဟာ တော်တော်မကောင်းတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ပဲ”
သူမ ညဝတ်အင်္ကျီကို လဲလှယ်လိုက်၏။ ထိုစဉ်အခိုက် ကြည်ဇော်ဦး ဆီ ဖုန်းဆက်ချင်စိတ်တွေပေါ်လာသောကြောင့် တုန့်ဆိုင်းမနေတော့ဘဲ ဟမ်းဖုန်း ကိုထုတ်ကာ ခလုတ်လေးတွေနှိပ်လိုက်သည်။ လွယ်လွယ်ကူကူပင် လိုင်းဝင်သွား ပါသည်။
“ဟဲလို ... “ကိုကြည်ဇော်ဦးလား” “ဪ ... မိုးမိုး”
“ရှင် ... နေရထိုင်ရတာ အဆင်ပြေသွားပြီလား" “မိုးမိုးပြောသလို အနားယူလိုက်တော့ ကောင်းသွားပါတယ်" “ကျွန်မကို ခွင့်လွှတ်ပါနော်"
“အား
ကိစ္စမရှိပါဘူး"
“ကျွန်မတောင် အိပ်ရာဝင်တော့မလို့”
“ကောင်းသောအိပ်မက်တွေမက်ပါစေလို့ ဆုတောင်းပါတယ်” “ရှင့်ဆုတောင်းကပြည့်မယ်မထင်ဘူး၊ ကျွန်မလေ မကြာခဏဆို
သလို အိပ်မက်ဆိုးတွေမက်တယ်”
“ဘယ်လိုတွေ မက်တာလဲ"
“ကျွန်မအမှောင်ကို သိပ်ကြောက်တယ် ; ssic.com
ရဲရင့်အောင်စာခေ
နေရင်
| 85.939323 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 33 |
________________
၆၄
www.burmeseclassic.com
အဖုံးပွင့်နေတဲ့ ကျောက်ခေါင်းတလားကြီးပေါ်လာတယ်၊ အထဲမှာလည်း ဘာ မရှိဘူး။ ကျောက်ခေါင်းတလားကြီးက ကျောက်ဖြူသားစစ်စစ်နဲ့ ဖြူဖွေးသန့် နေတာပဲ၊ ကျွန်မက အဲဒီအထဲကို ဝင်သွားရတယ်တဲ့၊ ဒါဟာ ခဏ ခဏမ နေတဲ့အိပ်မက်ပဲ”
“စိတ်အစွဲကြောင့်လည်းဖြစ်မှာပါ၊ နှောက်ကော .
“နောက်အိပ်မက်ရှိသေးတယ်၊ ကျွန်မ မြို့လေးတစ်မြို့က ဘုရားရှိ ကျောင်းကိုရောက်သွားတယ်၊ အဲဒီကျောင်းဝင်းထဲမှာ မျှော်စင်ကြီးတစ်ခုရှိတယ် မျှော်စင်ကြီးက မြင့်မြင့်နဲ့ အဖြူရောင်ကြီး၊ အပေါ်မှာလည်းခေါင်းလောင်းကြီး တစ်ခုရှိတယ်၊ ကျောင်းဝင်းထဲက မြက်ခင်းစိမ်းစိမ်းပေါ်မှာ ကလေးတွေကစား နေကြတယ်”
“နောက်ပြီးတော့ရော”
“ပန်းချီကားတစ်ချပ်ထဲမှာ ကျွန်မဖြစ်နေတယ်”
“ဟင်”
“ဘာလဲဟင် ... ကျွန်မပြောတာကို မယုံဘူးပေါ့။ ကျွန်မကို ရူးနေ တယ်ထင်လို့လား၊ ကျွန်မ မရူးပါဘူးနော်”
"အား
ဒီလိုသဘောမျိုး မဟုတ်ပါဘူး”
ပင်လယ်နှင့်ပျော်ရွှင်မူ
(၃)ရက်မြောက်သောနေ့တစ်နေ့။ ထိုရက်အတောအတွင်း မိုးမိုးထံ သွားသလို၊ ဖုန်းအဆက်အသွယ်လည်းမလုပ်ခဲ့။ ဘာကြောင့်မှန်းလည်းမသိ။ အအုပ် များတစ်အုပ်ပြီးတစ်အုပ်ဖတ်ကာ အချိန်ဖြုန်းနေလိုက်သည်။
စာသာဖတ်နေရသည် စိတ်တွေက မိုးမိုးဆီသို့ ရောက်နေလျက်။ ဆကယ်ဆိုလျှင် သူမိုးမိုးကို နေ့တိုင်းတွေ့ချင်နေမိသည်။ တမ်းတမ်းတတဖြစ် နေမိသည်။ သူမနှင့်အတူ နေရဘာပျော်သည်။ ကြည်နူးသည်။ တစ်ချက် တစ်
"ကျွန်မ အိပ်ချင်ပြီ နောက်နေ့မှတွေ့ကြတာပေါ့၊ ဂွတ်နိုက် က် ငါသူ့ကိုများ ချစ်နေမိပြီလားဟု အလန့်တကြားတွေးမိသည်။ ထိုကိစ္စမဖြစ် ကိုကြည်ဇော်၊ ကျွန်မ ရှင်နဲ့နေရတာ ပျော်တယ်” ဟူ၍တော့ စိတ်ထဲတွင် အတန်တန်သတိပေးနေရ၏။ ယောက်ျားနှင့်တရားဝင် သူမ ဖုန်းကိုပိတ်လိုက်သည်။ ဖုန်းဆက်ချင်တုန်းကလည်းသူမ။ ရုတ်ဖြတ်စဲထား၍ ဥပဒေအရ မည်သို့မျှ မငြိစွန်းသော်လည်း လူမှုရေးအရ နီမောင့် တရက်စကားစ,ဖြတ်လိုက်တာလည်းသူမ။ သူမစိတ်ကိုပင် သူမနားမလည်နိုင် ဆိုကြည့်ရဦးမည်။ မျက်နှာပျက်စရာတွေဖြစ်လာမည်။ ထို့ကြောင့် သံယောဇဉ် တော့ပါ။ အိပ်မက်ဆိုးများအပေါ်တော့ သူမ ဘယ်လိုအဓိပ္ပာယ်သတ်မှတ်ရမှန်း တွေမတိုးပွားခင် စပ်ကင်းကင်းလေးနေကြည့်မလားဟု စိတ်ကူးသည်။ စိတ်ကို
မသိတော့။ သူမ တစ်ချက်သမ်းဝေလိုက်၏။
မှီရင့်အောင်အဝေ
ဆင်းထားရသည့်အလုပ်က သိပ်တော့မလွယ်ကူလှပါ။ သူ့တစ်သက်တာတွင် ရင်ဘတ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးဆွဲလှုပ်နိုင်သော မိန်းကလေးတစ်ယောက် ဂုဏ်တော့ အသေအချာပြောနိုင်ပါသည်။
ရီရင့်အောင်အစေ
www.burmesec
| 88.484848 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 34 |
________________
のの
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရိဝိဒ ဗျက်နှာနှစ်လွှာ ... နှစ်ခု
သူ ထုံးစံအတိုင်း မနက်(ရ)နာရီတွင် နိုးသည်။ ရေချိုးအဝတ်အစား
လဲပြီးသည့်နောက် နံနက်စာစားနေတုန်း ရဲလေး အရှေ့မှဝင်လာကာ
လဲ
“ဟိုနေ့က ဆရာနဲ့အတူတူတွေ့လိုက်ရတဲ့ အစ်မလေးနာမည် ဘယ်သူ
ဆရာ"
“မင်းနဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ”
“အဲဒီအစ်မလေး အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းမှာ ရောက်နေတယ်”
"SUS"
သူ့နားကိုပင် သူမယုံကြည်နိုင်သလိုဖြစ်သွားသည်။
“ဟေ့ကောင် ... မင်းတကယ်ပြောနေတာလား”
“ပြောပါ ... ဆရာ”
..
“မိုးမိုးအတွက် တစ်ခုခုစီစဉ်လိုက်ပါ”
“ဟာ ... မလုပ်နဲ့၊ မလုပ်နဲ့ ကျွန်မ အိမ်ကစားလာခဲ့ပြီးပြီ'' “မဟုတ်တာ မိုးမိုးရယ်”
၆၇
“ဟန်ဆောင်ခြင်းအတတ်ပညာ ကျွန်မ မကျွမ်းကျင်ဘူးနော်၊ ကျွန်မ
ပြောတာသာ လိုက်နာပါ”
လိုက်ရ၏။
“ကျွန်တော် ဆရာ့ကို မဟုတ်တာ ပြောရဲပါ့မလား ဆရာရယ်" “ကားစက်သံလည်း မကြားရဘူး"
“သူ့ကားအစိမ်းကြီး ခြံဝမှာရပ်ထားတယ်”
သူမက အတည်ခန့်ပုံစံမျိုးနှင့်ပြောလာသောကြောင့် သူလက်လျော့
““ဒါဆို မင်းလုပ်စရာရှိတာလုပ်တော့”
,
"upoSm?"
ရဲလေးထွက်သွားပြီးသည့်နောက် ... သူ မိုးမိုးကိုစေ့စေ့လေးကြည့်မိ
၏။ သည်တစ်ကြိမ် ဝတ်ထားသည့်ဝတ်စုံက ပန်းနုရောင်၊ အစိမ်းရင့်ရင့်ကြိုက်
သူ့အတွက်တော့ ရင်တွေတော်တော်ကုန်သွားတာ မပြောတတ်နိုင်အောင်ခဲ့သလို။ အပြာရင့်ရင့်ကြိုက်ခဲ့သလို၊ ယခုလို ပန်းနုရောင်ဖျော့ဖျော့ကိုလည်း ပေ။ သူစားလက်စကို အပြီးသတ်အောင် မစားနိုင်တော့။ ချက်ချင်းပင်ရပ်နားကြိုက်တတ်ပါလားဟု စောဒက တက်မိသည်။ မိန်းမတစ်ယောက်အနေနှင့်
ကာ ဧည့်ခန်းသို့ထွက်လာခဲ့သည်။
“အံ့သြသွားလား” ““ကြိုမစဉ်းစားထားတော့
“ ဒီလိုပဲဖြစ်ရမယ်လေ”
မိုးမိုးက အပြုံးယဲ့ယဲ့လေးကို ပြုံးလိုက်သည်။ “ရဲလေး
သူခေါ်သံကြောင့် အတွင်းပိုင်းမှ အဆင်သင့်ရှိနေဟန်ဖြစ်သော ရဲလေး၊
ထွက်လာသည်။
ရဲရင့်အောင်စာပေ
အရောင်အမျိုးမျိုးကို ကြိုက်ပိုင်ခွင့်ရှိသည်ကိုတော့ သူမငြင်းနိုင်ပါး
မျက်နှာတွင်တော့ မိတ်ကပ်ပါးပါးလေးကို လိမ်းချယ်ထားသည်။ မိုးမိုး ာဆိုကတည်းက သူ့ရင်တွေ တဆတ်ဆတ်ခုန်နေသည်ကတော့ ထူးဆန်းလှ
“မိုးမိုး အရေးကြီးတဲ့ကိစ္စရှိလို့လား'’
“အဲသလိုတော့ မဟုတ်ပါဘူး ... ဗြုန်းစားကြီးဆိုတော့" “ရှင် အဝတ်အစားနှစ်စုံလောက်ထည့်ခဲ့၊ ကျွန်မ “ကျွန်တော်က
“ရှင် ... ကျွန်မနဲ့အတူတူလိုက်ခဲ့ရမယ်’”
ရဲရင့်အောင်စားဗ
w.b
| 83.590836 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 35 |
________________
၆၈
“ဘယ်ကိုလဲ”
“ဒါတော့ ကျွန်မကြိုပြောလို့မဖြစ်ဘူး”
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ
သူမစကားတွေက အမိန့်ပေးသလိုဆန်နေသော်လည်း သူ့စိတ်ထဲ
တွင်တော့ အပြစ်မြင်စရာအကြောင်း မရှိခဲ့ပါ။ အစကတည်းက သူမသွားရာ
နောက် တကောက်ကောက်လိုက်ခဲ့သူမို့ပင်။
“ကျွန်တော်က ကြောက်တတ်တယ်”
အမြင့်တက်ခြင်းကိစ္စနှင့် စောင်းပါးရိပ်ခြေဖြောလိုက်သည်မို့ သူမက
သဘောကျစွာ တခစ်ခစ်ရယ်မောလျက် ...
“စိတ်ချ.... သည်တစ်ခါ ဖျာပေါ်ကနေ ကြမ်းပေါ်ဆွဲခေါ်မှာ" “ဘယ်လောက်ကြာမှာလဲ" “နှစ်ညအိပ် ... သုံးရက်ခရီး”
သူ ရဲလေးကိုခေါ်ကာ ပြင်ဆင်ခိုင်းလိုက်ပါသည်။
ထို့နောက်
“ကျွန်မကားကို ရှင်မောင်းရမှာနော်"
သူနှစ်လိုစွာဖြင့် ခေါင်းကိုညိတ်ပြသည်။ အဆင်သင့်ဖြစ်သွားသော အခါ သူတို့အစိမ်းရောင်ကားကြီးပေါ်တက်လိုက်ကြသည်။ သူက ဒရိုင်ဘာ နေရာ။ ကားစက်နှိုးပြီးသည့်အခါ ...
“ကိုင်း ...... ကျွန်တော်က ကားမောင်းရမှာဆိုတော့ သွားမယ့်နေရာ
ကိုသိမှဖြစ်မှာ၊ ပြော .... ဘယ်ကိုမောင်းရမှာလဲ"
သူက မထူးတော့ပါဘူးဟူသည့် အမူအရာလေးတစ်ခုဖြင့် .. “ချောင်းသာ
܀܀܀
ရဲရင့်အောင်စာ
အချစ်နှင့်ရမ္မက်
ပင်လယ်ပြင်ဘက်မှ လှိုင်းရဲရုံးများက တလိမ့်လိမ့်တက်လာပြီး ကမ်းခြေကို ရိုက်ခတ်ကြသည်။ တချို့ ကျောက်ဆောင်များကြားသို့ အရှိန် ပြင်းပြင်းနှင့်ဝင်တိုက်ကာ ရေစက်ရေပေါက်များ အမွှားမွှားကွဲထွက်လာပုံမှာ ကြည့်လို့ပင်ကောင်းသေးတော့၏။
သူတို့ ညနေပိုင်းလောက်တွင် ချောင်းသာသို့ရောက်သည်။ ပင်လယ် ကိုမြင်မြင်ချင်း စိတ်တွေ လန်းဆန်းသွားသည်။ ဟိုတယ်တွင် အခန်း နှစ်ခန်းယူ
သည်။
ရောက်ရောက်ချင်းအနားပင် မယူနိုင်။ ကမ်းခြေသို့ဆင်းကာ လျှောက်
လတ်ဆတ်သော လေကို တစ်ဝကြီးရှူပစ်လိုက်၏။ “ဒီကိုလာဖို့ ဘယ်တုန်းကတည်းက ကြံစည်ထားတာလဲ" “မနေ့ညကမှ စိတ်ကူးပေါ်လာတာ”
နေလုံးကြီး ပင်လယ်ထဲငုပ်လျှိုးပျောက်ကွယ်သွားတာကိုလည်း ကြည့်ချင်ပါသေး
သူတို့စေတီလေးနားထိလျှောက်ဖြစ်ကြသည်။ ကြုံsic.com/
ရဲရင့်အောင်စာခေ
www.bu
| 84.837093 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 36 |
________________
၇၀
www.burmeseclassic.com
၏။ ကောင်းကင်ကြီးကတော့ အပြာရောင်တွေဖြန့်ခင်းထားပြီး အဖြူရောင် တိမ်လိပ်တွေကို ထွေးပိုက်ထားဆဲ။
“မိုးမိုးကို ပြောစရာရှိတယ်"
သူမက သူ့ကို အသာအယာစောင်းငဲ့ကြည့်သည်။
“ကျွန်တော်နဲ့ နီမောင်က ကျောင်းနေဖက်သူငယ်ချင်းတွေ" “သိသားပဲ”
“ဟင် ဘယ်တုန်းကသိတာလဲ''
“လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ရက်လောက်က ကိုနီမောင် ကျွန်မဆီလာတယ်၊ စကားစပ်မိကြရင်း ရှင့်အကြောင်းကို ပြောဖြစ်ကြတာ၊ နာမည်နဲ့ဖုန်းနံပါတ် ၁ ရှင်ဖြစ်ကြောင်း ကောင်းကောင်းကြီးသိနိုင်တာပဲ”
“သူဘာတွေပြောသေးလဲ"
“ထွေထွေထူးထူးတော့ မဟုတ်ပါဘူး၊ ကျောင်းတုန်းက အတူတူ တွဲတယ်၊ နောက်ကွဲသွားကြတယ်၊ ပြန်တွေ့ကြတာ မကြာသေးဘူး၊ အဆက်အသွယ်ရှိတယ်၊ ဒီလောက်ပါပဲ...
သူမကို စောင့်ကြည့်ခိုင်းသည့်ကိစ္စကိုတော့ ထည့်ပြောထားပုံမပေါ်
“မိုးမိုး ... နီမောင့်ကို ပြန်မပေါင်းတော့ဘူးလား" "ရေစက်က ကုန်နေပါပြီ”
“သူကတော့ တော်ရုံအလျှော့ပေးမယ့်ပုံမပေါ်ဘူး"
“ဒါကတော့ သူ့သမိုင်းကြောင်းနဲ့သူလေ၊ သူက ကျွန်မထက်ငွေကို ပိုချစ်တာ၊ သူနဲ့ညားခါစက ကျွန်မမွေးစားမိဘတွေမှာ အတော်အသင့်ရှိခဲ့ တယ်၊ GREEN STAR တည်းခိုဆောင်ဟာ အရင် ကျွန်မ မိဘတွေပိုင်ခဲ့တဲ့ အဆောက်အဦပေါ့၊ သူ့ဘက်က ဘာမှပါလာတာမဟုတ်ဘူး၊ ကျွန်မ မိဘ
ရဲရင့်အောင်စာပေ
မျက်နှာနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
က
ပစ္စည်းတွေ ထိုင်ဖြုန်းတာသူလေ၊ နောက်ဆုံးရှိသမျှ ပစ္စည်းတွေ ထုခွဲ ရောင်းချပြီး ငှားနေရတဲ့အဆင့်ထိရောက်သွားတာ၊ ဒါတင်မကဘူး မိန်းမကိစ္စပါ ရှုပ်သေးပွေသေးတာ၊ ကြာတော့ ကျွန်မလည်း မခံနိုင်တော့ဘူး၊ ဒါကြောင့် ကွာရှင်းပြတ်စဲလိုက်ကြတာ”
ယခုလက်ရှိ သူမအနေအထားက တစ်မျိုးဖြစ်နေသည်မို့ နားမလည် သလိုတော့ ဖြစ်သွားသည်။
“မွေးစားမိဘတွေလည်း အဲဒီစိတ်နဲ့ပဲ ဆုံးတယ်၊ ဆုံးပြီးတစ်နှစ် လောက်ကြာတော့ ရုတ်တရက် အမေရင်းပေါ်လာတယ်၊ အဖေရင်းက မရှိတော့ဘူး၊ အမေက နောက်အိမ်ထောင်နဲ့၊ ဒါဟာလည်း ကျွန်မဘဝအတွက် အလှည့်အပြောင်းဖြစ်လာတာပါပဲ၊ အမေက ကျွန်မကို အဖိုးတန်ပစ္စည်း တော်တော်များများအမွေခွဲပေးတယ်၊ လက်ရှိနေတဲ့ အိမ်နဲ့ကားကိုဝယ်ပေးတယ် ကျွန်မအခြေအနေတွေပြောင်းသွားတော့မှ သူကပြန်ပြီး ပေါင်းသင်းချင် တယ်ဆိုတာ ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား၊ သာမှနားပြီး နာရင်ထွက်ပြေးတဲ့လူမျိုးကို ကျွန်မ ခေါင်းထဲပြန်ထည့်ရဦးမှာလား၊ ခုရှင်နဲ့ဆုံဖြစ်ခဲ့တဲ့ နောက်ပိုင်းမှာတော့ ကျွန်မ ဆုံးဖြတ်ချက်တွေ ပိုပြီးခိုင်မာသွားခဲ့တယ် ... အဲဒါဘာကြောင့်လဲ သိလား''
သူက အင်းမလှုပ်၊ အဲမလှုပ်။ ငြိမ်သက်ရုံကလွဲလျှင် ပြောစရာမရှိ၊ သူမက သူ့ရှေ့တွင် မျက်နှာချင်းဆိုင်တည့်တည့်ရပ်ကာ သူမျက်လုံးတွေကို စူး ဗူးရဲရဲကြည့်သည်။
အသနားခံသော မျက်လုံးမျိုး။
“ကျွန်မ ... ရှင့်ကိုချစ်သွားလို့ပဲ”
သူမက ပြောပြောဆိုဆို သူ့ရင်ခွင်ထဲသို့တိုးဝင်သည်။ သူက ကOm.
ကတမ်းဖြစ်စွာ ပြန်ဖက်ထားလိုက်၏။ အာရုံကြောတွေ
ရဲရင့်အောင်ဝ
WWW.burလာသလို
| 87.319633 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 37 |
________________
၇၂
သွေးတွေလည်း ပွက်ပွက်ဆူဝေလာသည်။
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရိဝိဇ္ဇာ
“ကျွန်မလေ၊ ရှင့်ကိုစတွေ့ကတည်းက ချစ်သွားခဲ့တာ၊ ဒါဟာ
မှန်သောစကားပါပဲ မောင်ရယ်’
“မောင်လည်း မင်းကိုသိပ်ချစ်ပါတယ်’”
ပင်လယ်ထဲသို့ နေလုံးကြီးဝင်ပြီး ... မကြာမီမှာပင် အမှောင်သမ်း လာသည်။ သူတို့ညစာကို ဆိုင်တစ်ဆိုင်တွင် စားကြသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး ပျော်နေကြသည်မို့ အစာပင် ကောင်းကောင်းမဝင်၊ တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ကာ မဝနိုင်အောင်ပင်။
ဟိုတယ်သို့ပြန်ရောက်သည့်အခါ ငှားထားသော အခန်းနှစ်ခန်းကို ပြန်အပ်ကာ နှစ်ယောက်အိပ် တစ်ခန်းနှင့်လဲလိုက်ကြသည်။ ထိုညအတွက် အိပ်မက်တွေကတော့ ထူးခြားဆန်းကြယ်လို့နေမည်ဖြစ်ပါ၏။
သူတို့ချောင်းသာတွင် (၃)ညအိပ်ဖြစ်သွားကြသည်။ ထိုရက်အတော အတွင်းမှာပင် သူတို့မခွဲနိုင်မခွာရက်အောင်ဖြစ်သွားကြ၏။ အချစ်၏စွမ်းပကား တွေက ကြီးမားလှပါပေ၏။
သူတို့အရမ်းကို ပျော်ခဲ့ကြသည်။ မိုးမမြင်လေမမြင်ဟုပင်ဆိုဆို။ သူကအတွေ့အကြုံမရှိခဲ့သူမို့ တကယ့်လက်တွေ့ပင် ပို၍ခံစားနေရ၏။ “မောင် ... အရူးအမူးကိုချစ်ခဲ့တာပါ မိုးမိုးရယ်” သူတို့ ချောင်းသာမှ ပြန်လာခဲ့ကြသည်။
“ဘယ်တော့မှ မေ့နိုင်မှာမဟုတ်တဲ့ ခရီးလေးတစ်ခုပါပဲ မောင်ရယ်” ကိုယ်စီ အိမ်ပြန်ရောက်တော့လည်း ဖုန်းခဏခဏဆက်ဖြစ်ကြသည်။ သူတို့ကိစ္စသာ နီမောင်သိလျှင် ဘယ်လိုဖြစ်မည်လဲ။ မျက်နှာပူစရာကောင်းတာ တော့အမှန်ပင်၊ သို့သော် ဖြစ်လာမှတော့ ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ။ ကြည့်ပြီးရင်ဆိုင် ရုံသာရှိတော့သည်။ ဖုန်းဆက်သည့်အခါတိုင်းလည်း ..
ရဲရင့်အောင်စာဗေ
ဗျက်နှာနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
၇၃
“အိပ်မက်တွေမကောင်းဘူး မောင်ရယ်
မိုးမိုး တဖြည်းဖြည်း
ကြောက်လာပြီ”
ရဲရင့်အောင်စာ
www.burmeseclassic.com
| 85.796683 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 38 |
________________
www.burmeseclassic.com
ရုတ်တရက်ကွယ်လွန်ခြင်း
တစ်ခုသော နံနက်ခင်းလေးတွင်ဖြစ်သည်။ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် အိပ်ပစ်လိုက်မည်ဟု စိတ်ကူးထားသောကြောင့် ညကတည်းက နာရီနှိုးစက်ကို ပိတ်ထားခဲ့သည်။ အိပ်ကောင်းကောင်းနှင့်အိပ်နေဆဲ .... “ဒုန်းဒုန်း ဒုန်းဒုန်း ... ဒုန်းဒုန်း
အခန်းတံခါးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလာခေါက်သံ၊ သူလန့်ဖျပ်ကာ နှိုးသွား သည်။ သည်လိုအဖြစ်မျိုး တစ်ခါမျှမကြုံဘူး။ သည်အိမ်တွင် တခြားလူမှာ ရဲလေးသာရှိသည်။ ဘယ်လောက်ပင် အရေးကြီးကြီးရဲလေးသည်လို မလုပ်
တတ်။ ခုတော့ ....
“ဒုန်းဒုန်း...... ဒုန်းဒုန်း
ဒုန်းဒုန်း ..
“ဘယ်သူလဲ”
“မိုးမိုးပါမောင်ရဲ့”
မိုးမိုးဆိုသောကြောင့် သူကမန်းကတန်းထလိုက်သည်။ အခန်းတံခါး
ကို ဖွင့်တော့ မျက်စိမျက်နှာပျက်နေသော မိုးမိုးကို တွေ့ရ၏။
“ရဲလေးရော ...
ရဲရင့်အောင်စာဝေ
ဗျက်နှာနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
...
“ အောက်မှာ သူ မနှိုးရဲလို့ မိုးမိုးလာနှိုးတာ" “အရေးကြီးလား”
သူမက သူ့ကိုယ်လုံးကို သိုင်းဖက်လိုက်သည်။
29
““အိပ်မက်တွေက ပိုပြီးချောက်ချားလာပြီမောင်ရယ်၊ အရမ်းကြောက် ဖို့ကောင်းလာပြီ၊ အိပ်တောင်မအိပ်ရဲတော့ဘူး ... သည်လိုသာ ဆက်ဖြစ်နေရင် မိုးမိုး လူ့လောကကြီးမှာ ဘယ်လိုမှဆက်နေလို့ရမှာ မဟုတ်တော့ဘူး” “မဟုတ်တာ မိုးမိုးရယ်”
“ဘုရားကျောင်းထဲက ခေါင်းလောင်းသံ ဆူညံနေတာတွေ အခု “တလောဆက်တိုက်လိုလိုမက်နေတယ်၊ ဆံပင်စုတ်ဖွားနဲ့ ဝိညာဉ်တွေက ဟိုသွား လိုက်သည်သွားလိုက်၊ မျက်နှာတွေက စုတ်ပြတ်လို့၊ သွေးတွေရဲပတောင်းခတ် ပြီး သွားတွေလည်းတစ်ချောင်းမှမရှိဘူး၊ အမလေး .... ပြောရင်းတောင် ကြောက်လာပြီ
တာ၊
“အဲဒီဘုရားကျောင်း အပြင်မှာရှိလား"
“ရှိတယ် ... စွန့်ပစ်ခံရပြီးတဲ့နောက် မိုးမိုး အဲဒီကျောင်းမှာနေခဲ့ရ အဲဒီကိုသွားချင်တယ်မောင်ရယ် .... လိုက်ပို့ပေးပါနော်" “ဘလောက်ဝေးလဲ”
“မိုင်(၂၀)လောက်ပါပဲ”
“အဲဒီကို မဟုတ်ဘဲ တခြားတစ်နေရာကိုဆိုရင်ကော” “ဟင့်အင်း အဲဒီကိုပဲသွားမယ်၊ မောင်းလိုက်ပို့” သူမအတင်းအကျပ် တောင်းဆိုနေမှုကြောင့် သူမငြင်းသာတော့၊ “ဒါဆို ... ခဏစောင့်'’
သူရေမိုးချိုး၊ အဝတ်အစားလဲကာ မိုးမိုးနှင့်ခဲ့သည်။
တောထဲတွင် ပါလာသည့် မိုးမိုး၏မျက်နှာက မရွှင်လန်း။
ရဲရင့်အောင်စာဗေ
| 84.255079 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 39 |
________________
www.burmeseclassic.com
၇၆
ကြောင့်ကြနေပုံလည်းရသည်။
ဂမ္မာရိဝိဇ္ဇာ
မျက်နှာနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
ဘုရားရှိခိုးကျောင်းဝင်းလေးက အလွန်ပင်သာသာယာယာရှိလှပါ သည်။ စိမ်းမြမြမြက်ခင်းပြင်တွေက မြင်ရသူရင်ကို အေးမြသွားစေနိုင်၏။ ကျောင်းဝင်းကလေးကလည်း ကျယ်ဝန်းသည်။ အဖြူရောင်သုတ်ထားသည့် ဘုရားရှိခိုးကျောင်းက အတွင်းဘက်ခပ်ဝေးဝေးဆီမှာ။
တစ်ဘက်တွင် အဖြူရောင်မျှော်စင်ကြီးရှိသည်။ မျှော်စင်၏ထိပ်တွင် ခေါင်းလောင်းကြီးတစ်ခုချိတ်ဆွဲထားသည်။ ခေါင်းလောင်းပေါ်တွင် ခေါင်မိုးတစ် ခုသာရှိသည်။ လေးဘက်လေးတန်တွင် အကာအရံဘာမျှမရှိ။ အမြင့်ဆိုမော့ ကြည့်ရုံနှင့်ပင် ကြက်သီးဖြန်းဖြန်းထချင်စရာကောင်းနေသည်။
သူတို့နှစ်ယောက် ကျောင်းဝင်းအတွင်းဝင်လာခဲ့သည်။
“မိုးမိုးရှိတုန်းကထက် အများကြီးပြောင်းလဲသွားသည်။ အထူးသဖြင့် တော့ သစ်ပင်ပန်းပင်တွေနဲ့ ဆေးရောင်ခြယ်သမှုတွေပေါ့၊ စစ္စတာထရီဆာကို လည်း အမှတ်ရမိသေးတယ်၊ သူ . မိုးမိုးကို ငယ်ငယ်က စာသင်ပေးဖူးတယ်”
သူကနေ့ မိုးမိုးအမူအရာတွေနှင့် အသံတွေတစ်မျိုးဖြစ်နေသည်ဟု ထင်သည်။ မျှော်စင်နှင့်မလှမ်းမကမ်းတွင် သူတို့ရပ်လိုက်ကြကာ မျက်နှာချင်း ဆိုင်လျှက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ပွေ့ဖက်လိုက်၏။
“မောင်ရယ် ... ဘာတွေပဲဖြစ်နေဖြစ်နေ၊ မိုးမိုးပြောတာတစ်ခုကို တော့ယုံပါနော်၊ မိုးမိုးမရှိတော့တဲ့တစ်နေ့ကျရင် မောင့်ကို မိုးမိုးသိပ်ချစ်ခဲ့ပါ လားဆိုတာ သိလိမ့်မယ်၊ အို .... မှောင့်ကိုသိပ်ချစ်တယ်၊ အရမ်းချစ်တယ်" သူမ မျက်ရည်များ ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျလာသည်။ “မင်းဘာတွေပြောနေတာလဲ မိုးမိုးရယ်၊ စိတ်အေးအေးထားစမ်းပါ” “မိုးမိုးလေ ဝိညာဉ်ဘဝရောက်ရင်တောင် မောင့်ဘေးနားက ဘယ်တော့မှမခွာဘူး ... သိလား"
ရဲရင့်အောင်လာစေ
“ကြည့် .... ပေါက်ကရတွေ ပြောနေပြန်ပြီ”
၇၇
သူမအကြာကြီး ငြိမ်သက်လို့နေသည်။ ယင်းနောက် .... သူပါးပြင် နှစ်ဖက်ကို အငမ်းမရနမ်းသည်။ မျက်ရည်တွေက သူ့ပါးပြင်ပေါ် စိုစိုရွဲရွဲ။ သူမ ဘာတွေဖြစ်နေပါလိမ့်။ အားရအောင်နမ်းပြီးသောအခါ သူ့ကိုယ်မှခွာလိုက်၏။ မျက်ရည်တွေကို သုတ်ပစ်သည်။ ယင်းနောက် မျှော်စင်ဆီသို့ အပြေးလေး ထွက်သွားလေသည်။
“ဟေး မိုးမိုး ဘယ်လဲ"
ရုတ်တရက်မို့ သူငေးကြောင်ကာ ရပ်နေမိသည်။ တုန်လှုပ်ချောက်ချား နေသော မိုးမိုး ဘုရားကျောင်းဝင်း တံခါးဆီအပြေးသွား၏။ တံခါးဖွင့်ဝင်သည် သူဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့။ သတိရသွားတော့မှ မိုးမိုးဝင်သွားသော တံခါးပေါက် အတိုင်း လိုက်ဝင်သည်။
ဘုရားရှိခိုးခန်းမထဲတွင် မီးများထိန်လင်းနေသော်လည်း လူအရိပ် ယောင်ပင် မတွေ့ ရ။ ခြေသံကြား၍လှည့်ကြည့်သည်။ လှေကားပေါ်သို့ ပြေး တက်သွားသော မိုးမိုးကို ရိပ်ခနဲမြင်မိ၏။
“မိုးမိုး မိုးမိုး ... မသွားနဲ့”
...
သူ လှေးနားသို့သွားကာ ပြေးတက်သည်။ သူ့ရှေ့ရောက်နေသော မိုးမိုးကိုမမီ။ သူမပုံစံက အပေါ်သို့ရောက်ရန် သွေးရူးသွေးတန်းဖြစ်နေဟန်။ မိုးမိုးနောက်သို့လိုက်ရင်း သူမောလာသည်။
သစ်သားလှေကားထစ်ကြီးပေါ်တွင် ရပ်၍ ဘေးတန်းကိုတုန်တုန်ယင် ယင်ကိုင်ကာတက်ရင်း သူအမြင့်သို့ အတော်ရောက်လာခဲ့သည်။ “မိုးမိုး ဆင်းခဲ့
သတိရသွား၍ အောက်သို့ငုံ့ကြည့်လိုက်မှ သူ့ခေါင်းတွေ
သွားသည်။ သူ့မှာအမြင့်သို့ မတက်ဝံ့သူ။ အ sic.com,
ရဲရင့်အောင်စာပေ
လှေကား
| 88.653318 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 40 |
________________
၇၈
www.burmeseclassic.com မျက်နှာနှစ်လွှာ - ဘဝနှစ်ခု
၇၉
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ. ထွက်ခဲ့၏။ မိုးမိုးကိုလှမ်းမြင်နေရပြီး၊ သွေးတွေက အိုင်ထွန်းနေသည်။ ဘယ်လို မှမြင်ရက်စရာမရှိ။
အောက်ခြေမှ မြင်ကွင်းတွေသည် သူ့ဆီသို့ ပြေးဝင်လာလိုက် ပြန်ထွက်သွား လိုက်နှင့်ဖြစ်နေသည်။ ချွေးသီးချွေးပေါက်များ ယိုစီးကျလာသည်။ “မိုးမိုး ဆင်းခဲ့တော့၊ ဆင်းခဲ့ပါ"
***
““အသက်မရှိတော့ဘူး”
တစ်စုံတစ်ယောက်ပြောသော စကားအသံက သူ့နားထဲဝင်လာသည်။
သူ့အော်ဟစ်ခေါ်သော်လည်း မိုးမိုးက လုံးဝပြန်လှည့်မကြည့်။ သူ့ခေါင်းတွေ ချာချာလည်သွားသည်။ နားပေါက်မှလေတွေ ထွက်လာသည်။ မူးဝေလာသောကြောင့် သူရှေ့ဆက်မလိုက်နိုင်။ လှေကားထိပ်ရောက်တော့ နှလုံးခုန်သံတွေပင် ရပ်သွားမတတ်။ ထိုအချိန်တွင် စိတ်ကိုလျော့ချလိုက်လို့လား သူမကအဖုံးတံခါးကို ပိတ်ချလိုက်သည်။ သူအပေါ်ထိပ်ရှိ မြင်ကွင်းကို မမြင် မသိ။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ပြိုလဲကျကာ နေရာတွင်ပင် သတိလစ်မေ့မြော သွားပါတော့၏။
နိုင်တော့။
"အား"
အော်သံတစ်ချက်ကြားသဖြင့် သူအပြင်ဘက်သို့လှမ်းကြည့်သည်။
“ဘုရား
ဘုရား”
မိုးမိုး ခေါင်းစိုက်ဖောက်ထိုးကျသွားခြင်းဖြစ်၏။
“ဗုန်း
11
သူအောက်ဘက်သို့ ငုံ့ကြည့်မိတော့ သံမံတလင်းပေါ်တွင် သူမ ခွေခွေလေးလဲလျောင်းနေလေပြီ။ သူ့ခေါင်းထဲ မိုက်ခနဲဖြစ်သွားသည်။ ချွေးစီး များကြောင့် မျက်လုံးပင်မဖွင့်နိုင်း မူးဝေလာသောကြောင့် လှေကားကို မြဲမြဲ ဆုပ်ကိုင်ထားရ၏။
ယင်းနောက်
လေးကန်သော ခြေလှမ်းအစုံဖြင့် လှေကားအတိုင်း အောက်ဘက်သို့ ဒယိမ်းဒယိုင်ဆင်းလာရသည်။
ဘုရားကျောင်းဝင်းအတွင်းရှိ လူတချို့ တဖြည်းဖြည်းစုပြုံရောက်ရှိ လာကြသည်။ စစ္စတာများလည်း သူမရှိရာ အပြေးအလွှားသွားကုန်ကြ၏။
သူလှေကားအောက်ဆုံးအရောက်တွင် တဝေါဝေါထိုးအန်သည်။ သူ့ ကိုယ်သူလည်း မဟန့်နိုင်တော့။ သို့သော် အားတင်းကာ အပြင်သို့ ကြိုးစား ရဲရင့်အောင်စာပေ
܀܀܀
ရဲရင့်အောင်စာပေ
www.burmeseclassic.com.
| 86.354901 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 41 |
________________
အမှောင်လမ်း
www.burmeseclassic.com
မိုးမိုးကသာ ကွယ်လွန်သွားသော်လည်း သူမအမှုက မပြီးပြတ်နိုင်။ ရဲကတရားလိုလုပ်၍ သေမှုသေခင်းဖွင့်၍ စုံစမ်းသည်။ တရားရုံးတွင် ရှေ့နေ ရှေ့ရပ်များနှင့်အတူ သူမအမှုကို ကြားနာသည်။
အဓိကပြဿနာမှာ မိုးမိုး သူမကိုယ်သူမ သေကြောင်းကြံစည်သွား
မျက်နှာနှစ်လွှာ .. ဘဝနှစ်ခု
∞
ယင်းအမှု ကြားနှာနေစဉ်တစ်လျှောက် တစ်နည်းပူဆွေးလျက် ငေးငိုင် နေသူမှာ ကြည်ဇော်ဦးပင်ဖြစ်သည်။ တရားသူကြီးက သူ့တွင်အပြစ်စိုးစဉ်းမျှ မရှိပါဘူးဆိုသော်လည်း သူဘယ်လိုမှနေလို့မရ။ တွေတွေဝေဝေကြီးသာ ဖြစ်နေသည်။
သူငယ်ချင်းနီမောင်ကတော့ သူ့ကိုကျေးဇူးတင်စကားဆိုသည်။ သူကူညီပေးခဲ့ပေမယ့်လည်း မအောင်မမြင်ဖြစ်ခဲ့ရခြင်းအပေါ် စိတ်ထဲ ထားပါနှင့်။ သူလည်း မိုးမိုးမရှိတော့တာမို့ သည်အရပ်သည်ဒေသတွင် ဘာမျှ တွယ်တာစရာမရှိ။ ကုမ္ပဏီမှ အလုပ်ထွက်ကာ တခြားတစ်နေရာတွင် လုပ်ကိုင် စားသောက်တော့မည်ဟုဆို၏။ ကြေကွဲနေသော သူ့အား အားနာ၍မဆုံးနိုင်ဘဲ ကျေးဇူးစကားသာ အထပ်ထပ်ဆိုရင်း နှုတ်ဆက်သွားလေတော့၏။ သူလိပ်ပြာမလုံ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။
သူ့တွင်လည်း အပြစ်ရှိသည်ဟု ခံစားနေရသည်။
တကယ်ဆိုလျှင် သူ မိုးမိုးကို ချစ်ခဲ့မိဖို့ မကောင်းပါ။ စိတ်ကိုအလို
ခြင်းဟုတ်မဟုတ်နှင့် သည်လိုဖြစ်သွားရခြင်းမှာ မည်သူ့တွင် တာဝန်ရှိသလဲ လိုက်ခဲ့ဖို့မကောင်းပါ။ ခုတော့ ဝေဒနာများစွာနှင့် ကျန်ရစ်ခဲ့ရ၏။
ဆိုတာကို ဆန်းစစ်ရသည်။ ကြည်ဇော်ဦး၏နောက်ကြောင်းရာဇဝင်၊ မိုးမိုး၏ စိတ်အခြေအနေတွေကို စိစစ်သည်။ ပြသခဲ့ဖူးသော ဆရာဝန်တစ်ဦးက သူ့တွင် အမြင့်ကြောက်ရောဂါရှိကြောင်း ထွက်ဆိုသွားသည်။
မိုးမိုး၏ လှုပ်ရှားမှုအားလုံးကိုတော့ ကြည်ဇော်ဦး မြင်တွေ့သမျှနှင့် သက်သေခံအထောက်အထားတင်သည်။ နီမောင်ကလည်း သူ့ဇနီးဟောင်းတွင် စိတ်ရောဂါရှိကြောင်း ထွက်ဆိုသွား၏။ အိမ်ဖော်တွေကိုစစ်သည်။ ထိုသို့အချက် အလက်များကို သေသေချာချာစစ်ဆေးပြီးသည့်နောက် အမိန့်ချခဲ့သည်။ မိုးမိုး သေရခြင်းအကြောင်းအရင်းမှာ သူမကိုယ်သူမ သေကြောင်းကြံစည်ခဲ့သော ကြောင့်သာဖြစ်သည်ဟူ၍ပင်။
ရဲရင့်အောင်စာစ
သူဆက်လျှောက်ရမည့် ဘဝလမ်းကို မှန်းဆကြည့်သည်။
ရှေ့တွင်တော့ မှောင်နှင့်မည်းမည်းသာ။
܀܀܀
ရဲရင့်အောင်စာပေ
www.burmeseclassic.com.
| 88.582677 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 42 |
________________
www.burmeseclassic.com
စကားပြောသောပန်းချီကား
ကြက်နှာနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
ကို
လက်ထဲတွင်ကိုင်ထားသော နှင်းဆီပန်းတွေက ပွင့်ဖတ်အလိုက်ကြွေ ကြကုန်သည်။ အသားအရေတွေက ရှင်စဉ်တုန်းကလိုဝင်းပမနေ။ ညိုညိုညစ်ညစ် င့်အိတွဲကျနေသည်။ အရေပြားပေါ်တွင် မီးလောင်ဖုတွေလိုလို အနာတွေလိုလို၊
ဘယ်တော့မှသူ့ကိုစကားမပြော။ သူ့ကိုလည်းသေသေချာချာမကြည့်။ တစ်ဘက်သို့မျက်နှာလွှဲနေတတ်သည်။ နောက် ... တစ်နေရာသို့ သူထွက်သွား တတ်သည်။ သူ့နောက်လိုက်ကြည့်ပြန်တော့လည်း အဆောက်အဦပျက်ကြီးထဲ သွားနေတောတွေ့သည်။
ထိုအဆောက်အဦမှာ အင်္ဂလိပ်လက်ထက်ဗိုလ်တဲကြီးလိုလို ဘာ လိုလို။ ယိုယွင်းပျက်စီးနေသည်ကတော့ ပစ်စလတ်ခတ်ပင်။ အထဲတွင်လည်း မိုးမိုးကွယ်လွန်ပြီးသည့်နောက် ကြည်ဇော်ဦး ညတိုင်းလိုလို အိပ်မက် လင်းနို့တွေ နှင့်ကြွက်တွေက သောင်းကျန်းချင်သလိုသောင်းကျန်းနေကြသည်။ ဆိုးတွေမက်သည်။ အိပ်မက်တွေက ဗရုန်းဗရင်းနိုင်လှသည်။ အိပ်မက်ထဲတွင် အခန်းတစ်ခုထဲတွင် အဖုံးပွင့်နေသော ကျောက်ခေါင်းတလားကြီးကို လူသားစားခွေးဘီလူးတွေတွေ့ရသည်။ မျက်လုံးအထုတ်ခံထားရသည့် ငရဲသား ဘွားခနဲတွေ့လိုက်ရ၏။ သူမ မကြာမကြာပြောနေသည့်ကျောက်ဖြူခေါင်းတလား တွေတွေ့ရသည်။ အမွေးအမျှင်ထူထပ်စွာပေါက်ရောက်နေသည့် ဘီလူးတွေ ကြီး။ သူမက ထိုခေါင်းတလားကြီးထဲ အေးအေးဆေးဆေး ဝင်သွားသည်။ လည်းပါသည်။ ရွာရိုးကိုးပေါက်လွင့်မျော်ကာ ကျက်စားနေသော တစ္ဆေတွေ လဲလျောင်းလိုက်သည်နှင့်အဖုံးက ဒုန်းခနဲမြည်ကာစေ့ပိတ်သွား၏။
သရဲတွေလည်းတွေ့ရသည်။
လိုက်။
မင်္ဂလာမရှိလိုက်တာ၊ မက်ချင်းမက်လှလှပပလေးတွေ မက်ပါလား။ အိပ်မက်တွေက အဆက်အစပ်မရှိ။ ဟိုရောက်လိုက်။ သည်ရောက် ပင်လယ်ကမ်းခြေလိုနေရာမျိုးတွေမှာ မက်ပါလား။ အိပ်မက်ထဲမှာတော့ သူအမြင့် ကိုကြောက်ချင်မှကြောက်ပေလိမ့်မည်။
မိုးမိုးကိုတစ်ခါတစ်ရံမှမက်သည်။ မက်ပြန်တော့လည်း ပန်းချီကားထဲ တစ်စနှင့်တစ်စအိပ်မပျော်သည့် ရက်တွေများလား။ အိပ်ဆေးသောက် ရှေးခေတ်အဝတ်အစားများနှင့်ဖြစ်သည်။ ပုံထဲကလိုပင် ထိုင်နေသည်။ သို့သော ၍ အိပ်ပြန်တော့လည်း အိပ်မက်တွေကချောက်ချားချား။ အိပ်မက်မှနိုးလာတိုင်း ခေါင်းတွင်သွေးအလူးလူးနှင့်မျက်နှာတစ်ခုလုံး ယောင်ကိုင်းနှေသည်။ ကြည့်ရတာ လည်း တစ်ကိုယ်လုံးကြက်သီးဖြန်းဖြန်းထကာ ဆောက်တည်ရာမရချင်။ မလှမပ။ မျက်လုံးတွေကသေနေပြီး မျက်တောင်လုံးမဝခတ်ခြင်းမရှိ။ လည်ပင် အစားပျက် အအိပ်ပျက်ဒဏ်ကြောင့် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ပိန်ချုံးလာသည်။ မှ ပတ္တမြားလည်ဆွဲကတော့လက်နေသည်။
ရဲရင့်အောင်စာပေ
| ပန်းချီဆရာမလေး မေသက်က သူ့သတင်းကြား ကြားထ
ရောက်လာတတ်သည်။
ရဲရင့်အောင်စဝေ
www
| 90.904693 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 43 |
________________
၈၄
www.burmeseclassic.com
“ကိုကြည်ဇော် ဒီအတိုင်းနေလို့မဖြစ်တော့ဘူးထင်တယ်” “မေသက်ဆိုလိုတာက”
ဂန္ဓာရီဝိဠ
“စိတ်ကြောင့်ဖြစ်ရတာဆိုတော့ စိတ်ရောဂါကုဆရာဝန်နဲ့ပြသင့်တယ်” “ကျွန်တော့်ကိုရူးနေတယ်လို့ထင်လို့လား"
“အို... ဒီလိုသဘောပြောတာမဟုတ်ပါဘူးကိုကြည်ဇော်ရယ် အချင်းချင်းတွေမို့အကောင်းဆုံးအကြံပေးကြည့်တာပါ၊ ကျန်းမာရေးက အရေး ကြီးတယ်လေ၊ အခုတလော ကိုကြည်ဇော်အရက်တွေ တော်တော်သောက် လာတယ်ကြားတယ်”
“ဖြစ်နေတာတွေ ယာယီမေ့ထားချင်လို့ပါ”
“အမူးပြေတော့ မိုးမိုးကိုပြန်သတိရတာပဲ မဟုတ်လား”
"မှန်ရာကိုဝန်ခံရရင် ကျွန်တော်မိုးမိုးကို အလွန်အကျွံစွဲလမ်းခဲ့ပါ တယ်၊ သူမရှိတော့ ကျွန်တော့်ဘဝသေသွားသလိုပါပဲ၊ အဓိပ္ပါယ်လည်း
ဘာမှမရှိတော့ဘူး”
ပါ”
“သေသောသူကြာရင်မေ့တဲ့”
“ကျွန်တော်ကတော့ ဘယ်တော့မှမေ့မှာမဟုတ်ပါဘူး” “ဒါဟာ ကိုယ့်ဒုက္ခကိုယ်ရှာတာနဲ့အတူတူပဲ”
“တရားမသိလို့မဟုတ်ပါဘူး မေသက်ရယ်၊ အစွဲအလမ်းကြီးခဲ့လို့
နောက်ဆုံးတော့ မေသက်လက်လျှော့လိုက်ရသည်။ သည်အကြောင်း မပြောဘဲ- တခြားအကြောင်းပြောတော့လည်း စိတ်ပါပုံမရ၊ ငေးတိငေးငိုင်နှင့် သာ အချိန်ကုန်သွားသည်။
တစ်ရက်
သူ မေသက်အိမ်သို့ မရည်ရွယ်ဘဲ ရောက်သွားဖြစ်သည်။ ဘာ
ရဲရင့်အောင်စာပေ
ဗျက်နှာနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
အကြောင်းမှလည်းမရှိ။ တစ်အိမ်လုံးတိတ်ဆိတ်နေသည်။
“ဘယ်သွားနေကြပါလိမ့်”
ဝင်နေကျထွက်နေကျအိမ်မို့ ရဲရဲပြုပြုပင်ဝင်လာခဲ့သည်။ လူသူအရိပ် အယောင်မမြင်ရ။ ပန်းချီဆွဲခန်းထဲတွင် ဆွဲလက်စပန်းချီကား တစ်ချပ်ကိုတွေ့ သည်။
“ဟင်”
သူအလွန်အမင်းအံ့သြသွားသည်။ မေသက်ဆွဲနေသောပုံမှာ ပန်းချီပြ ခန်းမှ ကြာဖြူသွယ်နှင့်တစ်ထေရာတည်းတူသောပုံဖြစ်နေခြင်းပင်။ အားလုံး ပြီးပြည့်စုံသလောက်ဖြစ်နေပြီ။ ဘယ်လိုမှခွဲမရအောင်တူနေခြင်းကြောင့် မေသက် ၏ အာရုံခံစားမှုစွမ်းရည်ကို မချီကျူးဘဲမနေနိုင်။
သူ ပန်းချီကားထဲမှအမျိုးသမီးကို တစိမ့်စိမ့်ကြည့်နေမိ၏။ မျက်လုံး တွေက တစ်မူထူးခြားသည်ဟုထင်မိသည်။ ကြည့်နေရင်း ကြည့်နေရင်း မိုးငို- နှင့် တူလာသည်ဟုမြင်မိလိုက်၏။
ထိုအခါ ... သူကြက်သီးတွေတဖြန်းဖြန်းထလာရသည်။ ယင်းထက်ပို ကာ အံ့ဩစရာကောင်းသည်က ပန်းချီကားထဲမှအရုပ်သည် အသက်ဝင်လျက် လှုပ်လာခြင်းပင်။
ကြည်ဇော်ဦး ခေါင်းနပန်းတွေကြီးသွားသည်။
“မောင် ... မိုးမိုးကို မမေ့နိုင်သေးဘူးနော်”
မိုးမိုးအသံမှ မိုးမိုးအသံအစစ်။ သူနားကြားလွဲခြင်းတော့မဖြစ်နိုင်ပါ။ “မင်း မင်း
...
မင်း”
သူ အသားတွေတဆတ်ဆတ်တုန်ယင်နေသည်။ ပုံတူရေးထားသော အရုပ်မှအသက်ပင်လှုပ်ရှားလာရခြင်းမှာလည်း ဘယ်လောက်များ ဒုံးကြယ်
လိုက်ပါသလဲ။
ရဲရင့်အောင်စာ
www.burmese
| 87.5 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 44 |
________________
၆
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ
“ကြည့်စမ်းပါဦးကွယ် ... မောင်ဟာလေ မိုးမိုးကိုမယုံကြည်နိုင်တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ ကြည့်နေလိုက်တာများကွယ်၊ တကယ့်ကိုရယ်စရာပဲ”
မိုးမိုးက သူ့ကိုမခိုင
ဆိုသည်။
မျက်နှာနှစ်လွှာ - ဘဝနှစ်ခု
“မေသက်”
သူ့မှာ ပန်းချီကားကိုပြန်ကြည့်လိုက် မေသက်ကိုပြန် တရားခံတစ်ယောက်လိုဖြစ်နေ၏။ သူ့ကိုယ်သူဘား
းကြည့်လျက် ရယ်ရွှန်းဖတ်ရွှန်းလေးစကား
မရ။
“မိုးမိုး မင်း မောင့်ဆီပြန်လာတာလားဟင်”
“ပြန်လာလို့တော့ ဘယ်ရပါ့မလဲ မောင်ရယ်၊ မောင့်ကိုစိတ်မချလို့ ခဏတစ်ဖြုတ်လာကြည့်တာလေ၊ မောင်ဘယ်လိုခံစားနေရမယ်ဆိုတာ သိချင်
“မောင် ရူးမတတ်ဖြစ်နေတယ်ဆိုတာရော မင်းသိရဲ့လား" “ဒီလောက်လည်း အစွဲအလမ်းမကြီးစမ်းပါနဲ့ မောင်ရယ်‘‘ “မိုးမိုး မင်းမောင့်ဆီပြန်လာခဲ့ပါ ပြန်လာခဲ့ပါကွယ်" “မောင် ... စိတ်ကိုထိန်းပါဦးကွယ်”
...
သူ ပန်းချီကားဆီသို့ တရွေ့ရွေ့လှမ်းလာခဲ့သည်။
“မင်း ဘာကြောင့်အခုလိုလုပ်သွားခဲ့တာလဲ၊ မင်း အရမ်းရက်စက် တယ် သိပ်ရက်စက်တယ်”
သူက ရုပ်ပုံထဲက ပခုံးကိုလှမ်းကိုင်လိုက်သည်။ ပန်းချီကားမှာဂျွမ်းစိုက်
၍ အောက်သို့ပြုတ်ကျသွားလေ၏။
သူ့အဖြစ်အပျက်များကို နောက်ဆီမှတိတ်တိတ်လေး အကဲခတ်နေသူ
မှာ မေသက် ပန်းချီကားပိုင်ရှင်တစ်ဦးအတွက် မိမိရေးဆွဲခြင်းအပေါ် တန်ဖိုး ထားကြစမြဲပင်။ သို့သော် ကြည်ဇော်ဦး၏ အပြုအမူများကြောင့် မှင်တတ်မိကာ သတိလက်လွတ်ငေးစိုက်ကြည့် နေမိခြင်းသာဖြစ်၏။
“ကိုကြည်ဇော်’
မေသက်ခေါ်သံကြောင့် သူ ကပျာကယာနောက်သို့လှည့်ကြည့်၏။ ရဲရင့်အောင်စာ
“ကိုကြည်ဇော် ကော်ဖီပူပူလေးသောက်လိုက်ဦး ... ကျွန်မသွားဖျော်
လိုက်ဦးမယ်”
သူမ ဘာမှပြောဆိုခြင်းမရှိဘဲ အခန်းထဲပြန်ဝင်သွားသည်။ သူ့မှာသာ ကမန်းကတန်းပန်းချီကားကို ပြန်ကောက်လျှက် နေသားတကျပြန်ထားလိုက်
၏
“စောစောက ငါ့စိတ်ထဲမှာထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်နေတာလား” သူကြာကြာပင်ဆက်မတွေးနိုင်။ မေသက်ကိုလည်း မျက်နှာချင်းမဆိုင် ချင်သဖြင့် အိမ်ထဲမှခပ်သုတ်သုတ်ထွက်လာခဲ့၏။
စိတ်ကိုစုစည်းခြင်း၊ တည်ငြိမ်လေးနက်မှုရယူခြင်းတို့မှာ အလွန်ပင် ခက်ခဲလှပါ၏။ စိတ်နှင့်ကိုယ်တစ်သားတည်းဖြစ်နေအောင် သတိနှင့် ထိန်းချုပ် နိုင်ဖို့ပင်မလွယ်လှ။ လူ့အစားစာထဲမှာပင် စိတ်နှင့်ကိုယ်မမြဲနိုင်၍ လွတ်ထွက် သွားကြသူများလည်း ရှိခဲ့ကြဖူးသည်ကိုမြင်ဖူးကြုံဖူးကြပါလိမ့်မည်။ ဤသည်ကိုစိတ်ဖောက်ပြန်သည်ဟုခေါ်ကြသည်။
စိတ်ဖောက်ပြန်သူတို့တွင်လည်း အမြဲတမ်းစိတ်ဖောက်ပြန်နေတတ်
သည်မဟုတ်။ တစ်ခါတစ်ရံတွင်လည်း မူမှန်စိတ်လေးများ ဝင်တတ်ပါသေ
သည်။
သည်လိုနှင့်
မကြာမီ တစ်ရက်တွင် ကြည်ဇော်ဦးအား စိတ်ကျန်းမာရေးဆေးရုံက ပို့လိုက်ရပါ၏။ သူ့ကို အနားမှာ တစ်ချိန်လုံးပြုစုသူမှာ
ရဲရင့်အောင်စာဗ
www.burmese
| 88.012909 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 45 |
________________
DO
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ
ဆေးရုံသို့ ရောက်သည့်အချိန်မှစကာ သူစကားတစ်လုံးမှမဆိုတော့ပါ။
မလှုပ်မယှက်သာ ထိုင်နေတော့၏။
မေသက်ဆေးရုံသို့မကြာခဏရောက်၏။ ကတ်ဆက်အသေးစားလေး တစ်လုံးယူသွားကာ မိုးဇက်၊ ဗီသိုဗင်တို့၏ တီးလုံးများ(သို့မဟုတ်) စန္ဒယားလက် သံများကို ခပ်တိုးတိုးလေးဖွင့်ပေးသည်။ သူစိတ်ပြန်လည်လိုပြန်လည်ငြား။ သို့သော် သူ့ထံမှဘာသံမှထွက်မလာပါ။ ထို့ကြောင့် မေသက် ဆရာဝန်ကြီးထံမေးရတော့သည်။
“သူဘယ်တော့ စကားပြန်ပြောမှာလဲဆရာ”
“အတတ်ပြောဖို့ရာတော့ ခက်တယ်သမီးရဲ့
သူခံစားနေရတဲ့
ဝေဒနာဟာ သူ့ကိုယ်သူအပြစ်ရှိတယ်လို့ ခံစားနေရာကဖြစ်လာတဲ့melancholia ရောဂါပဲ၊ ပြင်းထန်မှိုင်တွေရောဂါပေါ့ကွယ်၊ သူ့စိတ်ထဲဘာရှိနေမလဲ ဆိုတာ မှန်းဆဖို့ခက်တယ်"
“ကျွန်မသိတယ်ဆရာ ... ဆုံးသွားတဲ့ မိုးမိုးကိုသူတန်းတန်းစွဲချစ်ခဲ့ တာ၊ ပိုဆိုးတာက ခုချိန်ထိ အဲဒီကောင်မလေးကိုချစ်နေတုန်းဆိုတာပဲ” သို့ဖြင့် မကြာသော ကာလတစ်ခုတွင် ...
အချိန်ကုစားပေးသဖြင့် သူဆေးရုံမှဆင်းလာရသည်။ သည်တော့လည်း သူ့ပိတ်က စေစားရာသူနှင့်မိုးမိုးသွားရာနေရာတွေဆီကိုပဲ ခြေဦးတည်တော့၏။ မိုးမိုးသူ့ကိုခေါ်သွားရာတောအုပ်လေးသို့သွားခဲ့၏။ တောအုပ်အစပ်တွင်
ရပ်နေသော မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကို မိုးမိုးအထင်နှင့်အပြေးအလွှားသွားခဲ့ သည်။ အနားရောက်မှ မိုးမိုးမဟုတ်မှန်းသိကာ အသာပြန်လှည့်ခဲ့ရသည်။ နောက် ချောင်းသာ။ နောက် အတူတူစားခဲ့ဖူးသောစားသောက်ဆိုင် သူ ့ ပန်းချီပြခန်းသွားဖို့တော့ ဘယ်တော့မှမမေ့ခဲ့ပါ။ သူသွားလေရာတိုင်းတွင် မိုးမိုးကိုသာ မြင်ယောင်နေမိသည်။
ရဲရင့်အောင်စာဝေ
၊ ဗျက်နှာနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
မိုးမိုးမှတကယ်မရှိတော့တာပဲ။
သည်ကမ္ဘာပေါ်တွင် မိုးမိုးမရှိတော့ပါဘူးဟု စိတ်တုံးတုံးချပိုင်းဖြတ် ရတော့မည့် အခြေအနေသို့ရောက်ခါနီးမှ မိုးမိုးပြန်ပေါ်လာသည်မှာ ဒဏ္ဍာရီ ဆန်လွန်းလှလေသည်။
ဟုတ်သည် ..။
တကယ်ပင် မိုးမိုးပြန်ပေါ်လာခဲ့ပါသည်။
ရဲရင့်အောင်စာ
www.burmeseclassic.com.
| 86.820737 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 46 |
________________
www.burmeseclassic.com
ဒုတိယမျတ်နှာအလွှာနှင့် မိန်းကလေး
ကြည်ဇော်ဦး လမ်းသာလျှောက်နေရသော်လည်း သူ့ခြေထောက် တွေက လေးတိလေးကန်။ လမ်းတစ်လျှောက်မြင်မြင်ရာကိုငေးမောလို့လာခဲ့ သည်။ သူ လျှောက်နေသည်က လမ်းမကျယ်ကြီးတစ်ခု။ သည်လမ်းက လူတွေစုံသည်။
ကား အသွားအလာတွေများသည်။
လမ်းတစ်ဘက်တစ်ချက်တွင် ကဖေးဆိုင်၊စားသောက်ဆိုင်၊ ဘီယာ ဆိုင် စတိုးဆိုင်၊ အဝတ်အတည်ဆိုင်၊ အလှကုန်ပစ္စည်းများရောင်းသောဆိုင် တော်တော်များသည်။
သူ့ဂျင်းဘောင်းဘီက ခပ်နွမ်းနွမ်း၊ အပေါ်တီရှပ်အဖြူမှာလည်း မလဲ သည်မှာ သုံးရက်ရှိသွားပြီး မုတ်ဆိတ်မွေး၊ ပါးမြိုင်းမွေးတွေကလည်း မရိတ် မသင်။ ရဲလေးက သူ့အားအတင်းအကြပ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ခိုင်းသော်လည်း သူလက်မခံခဲ့ပါ။
သည်ကနေ့ ကားပင်မယူ။ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွက်လျှောက်လာခဲ့၏။ ဆိုင်တစ်ဆိုင်ရှေ့ရောက်တော့ သူ့ခြေထောက်တွေအဝ
စုံရင့်အောင်အဝေ
ခန့်သွားသည်။
ဗျက်နှာနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
အလှပန်းမျိုးစုံရောင်းသော ပန်းဆိုင်တစ်ဆိုင်။
၉၁
မှန်တွေကာရံထားသည့် အတွင်းပိုင်းတွင် အရောင်အသွေးမျိုးစုံသော အမျိုးအမည်လှသော ပန်းတွေကိုပြထားသည်။ သူ့မျက်လုံးတွေတန်းခနဲရောက် သွားသည့်နေရာက
အဝါရောင်နှင်းဆီပန်းတွေ ...
ပန်းချီကားထဲတွင်ကောင်မလေးကိုင်ထားသော ပန်းတွေနှင့်တစ်ထေရာ တည်း။ ထို့ကြောင့် အတိတ်ကိုပြန်လည်လွမ်းဆွတ်ရပြန်၏။
ပန်းစည်းလေးထဲတွင်အာရုံဝင်စားနေသော သူအား ဆူဆူညံညံအသံ ဗလံတချို့ အနှောင့်အယှက်ပေးလိုက်သည်။ လမ်းမထက်ဆီမှ တစ်ယောက်တစ် ပေါက် စကားနိုင်လုပြောဆိုနေကြသော မိန်းကလေးတစ်သိုက်။ ညနေဘက် အလုပ်သိမ်းချိန်တွင် ပြန်လာကြသော အမျိုးသမီးလေးများဖြစ်ဟန်တူပါ၏။ သူ အမှတ်မထင်လှည့်ကြည့်ဖြစ်သည်။ “ဟင် ... ဘုရားရေ ...
သူတို့ထဲမှတစ်ယောက်မှာ မိုးမိုးနှင့်မျက်နှာချွတ်စွပ်တူနေပါလား။ မတူသည်ကဆံပင်နှင့်ဝတ်ပုံစားပုံသာဖြစ်သည်။ ပြောဟန်ဆိုဟန်ကတော့ ကောင်မလေးက ခပ်သွက်သွက်နှင့်ပေါ့ပေါ့ပါးပါး။ ကျန်မိန်းကလေးများနှင့် စကားဖောင်ဖွဲ့နေသောကြောင့် ကြည်ဇော်ဦးကို သူကမမြင်။
ကောင်မလေးတွေ သူ့အနားမှဖြတ်လျှောက်သွားသည်။ သူ့ခြေလှမ်းတွေ
က သူမတို့နောက်မသိမသာလိုက်ပါသွား၏။
“ဘာကြောင့်ဒီလောက်တောင်တူနေရတာလဲ"
သူတွေးရင်းတွေးရင်း ရင်ခုန်လာသည်။ သူ၏နောက်ကျိနေသောပိ တွေလည်း ခဏအတွင်းမှာပင်ကြည်လင်လာသလို ခံစားလာရ၏။ အိမ်ရာ တစ်ခုရှေ့အရောက်တွင် ထိုကောင်မလေး အဖော်များနှင့်
ရဲရင့်အောင်စာပေ
WWW.AR နဲ့ လိုက်သည်။
| 89.701339 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 47 |
________________
၉၂
“ဟော တိုက်ပေါ်တက်သွားပြီ”
-
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ
အပေါ်ထပ်အခန်းတစ်ခန်းမှ ပြတင်းပေါက်ဖွင့်သည်အထိ သူစောင့်
ကြည့်နေမိ၏။
“သုံးလွှာမြောက်လက်ဝဲဘက်အခန်း”
သူထိုအခန်းဆီသို့တက်လာခဲ့သည်။
“ဒေါက်ဒေါက် ... ဒေါက်ဒေါက် ဒေါက်ဒေါက်'' အခန်းအတွင်းမှအသံမကြားရ။ တိတ်ဆိတ်မြဲတိတ်ဆိတ်နေသည်။ တံခါးကို ဘာကြောင့်ခေါက်မိမှန်းလည်း သူ့ကိုယ်သူမသိ။ သို့တစေ
“ဒေါက်ဒေါက် ဒေါက်ဒေါက် ဒေါက်ဒေါက်” ခဏအကြာတံခါးပွင့်လာသည်။ ဟုတ်သည်။ မိုးမိုးနှင့်တစ်ထေရာ တည်းတူသောကောင်မလေး။ သူကိုတွေ့တော့ အတန်ငယ်လန့်သွားသလိုဖြစ်
ပြီး-
“ဘာကိစ္စလဲ””
သူမျက်နှာတွင်အရောင်မျိုးစုံဖြတ်သန်းသွားသည်။ အဓိပ္ပါယ်ကိုတော့
သူမဖော်တတ်။ ရိုင်းသည်ဟုပင် ဆိုချင်ဆို သူ့မျက်နှာလေးကိုအငမ်းမရကြည့်နေ
“မေးနေတယ်လေ... ဘာကိစ္စရှိလို့လဲဆို" ထိုအခါမှ သူသတိဝင်လာပြီး ...
“ကိုယ်သိတဲ့ မိုးမိုးဆိုတဲ့ မိန်ကလေးတစ်ယောက်နဲ့တူနေလို့၊ အဲဒါ ဟုတ်များဟုတ်နေမလားလို့"
“ဘာလဲ ရှင်ကဇာတ်လမ်းလာဆင်တာလား၊ ဒါမျိုးတွေရိုးနေပြီ၊ အူ ကြောင်ကြောင်လာလုပ်မနေနဲ့”
Q"
သူမက တံခါးကိုဆွဲပိတ်မည်ဟန်ပြုသည်။
“အား ... နေပါဦးဗျာ ... နေပါဦး၊ ခဏလေးပါ တကယ့်ကိုခဏလေး
ရဲရင့်အောင်စာစေ
မျက်နှာနှစ်လွှာ - ဘဝနှစ်ခု
၉၃
`သူကတောင်းတောင်းပန်ပန်ဆိုရှာသည်။ သူမ မျက်နှာကသိပ်ပြီး
သင်္ကာရှင်းဟန်မရှိ။
“ရှင် ... ကျွန်မကိုအနှောင့်အယှက်ပေးနေတာလား'' “မဟုတ်ပါဘူး ကျွန်တော့်ကိုအထဲခဏဝင်ခွင့်ပြုပါ၊ ပြောစရာလေး ပြောပြီးရင်ပြန်ပါ့မယ်'
“ဒုက္ခပါပဲ ကျွန်မကတစ်ယောက်တည်းနေတာရှင့်”
“ကျွန်တော်က မိကောင်းဖခင်သားသမီးပါ၊ မင်းအတွက်မှဲ့တစ်ပေါက် မစွန်းစေရပါဘူး၊ ကတိပေးပါတယ်၊ ကျိန်ဆိုကျိန်ပါ့မယ်” ကောင်မလေးက သူ့ကိုတစ်ချက်ကြည့်သည်။
“ခဏဆိုလည်း ဝင်၊ ရုတ်ရုတ်ရုတ်ရုတ်တော့လုပ်မယ်မကြံနဲ့နော်၊ ကျွန်မအော်လိုက်မှာ”
“ စိတ်ချ.... စိတ်ချ”
အခန်းတွင်းသို့အရောက် ခုန်ပေါ်တွင် ခပ်ရို့ရို့လေးထိုင်ကာ သူသိ သောမိန်းကလေးတစ်ဦးနှင့် တူသလားဟု လာကြည့်ရခြင်းဖြစ်ကြောင်းရှင်းပြ
သည်။
“အဲဒီအမျိုးသမီး နာမည်က"
“မိုးမိုး’
“ကျွန်မနာမည်က ဂျူးဂျူး၊ နယ်ကနေအလုပ်လာလုပ်တာ၊ ဒီအခန်းက ကျွန်မအခန်းမဟုတ်ဘူး၊ အသိတစ်ယောက်ကပေးနေခိုင်းတာ၊ ဟောဒီ့မှာ ကျွန်မမှတ်ပုံတင်၊ ဒါကျွန်မတို့မိသားစုဓာတ်ပုံ”
သူကမှတ်ပုံတင်နှင့် ဓာတ်ပုံကိုသေသေချာချာကြည့်သည်း
“မထင်မှတ်ဘဲ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်တူလိုက်တာဗျာ”
ဆွေးရိပ်သန်းနေသော သူ့မျက်နှာကိုကြည့်ရင်း ဂျူးဂျူးလေးသံများပင်
ပျော့ပြောင်းသွားရာ။
“အဲဒီလောက်ထဲတူတာလား"
ရဲရင့်အောင်စာဝေ
www.burmeseclass
| 85.782443 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 48 |
________________
e9
“ဟုတ်တယ်”
“အခု သူရော” “ဆုံးသွားပြီ”
www.burmeseclassic.com
nန္ဓာရီဂိမွ
“အို ... ကျွန်မစိတ်မကောင်းလိုက်တာရှင်”
“ကျွန်တော့်နာမည်က ကြည်ဇော်ဦးပါ၊ ကျွန်တော်အနှောင့်အယှက်
ပေးမိသလိုဖြစ်သွားတဲ့အတွက် တောင်းပန်ပါတယ်၊ ကဲ ကျွန်တော့်ကိုခွင့်ပြုပ
ဦး"
ပေးပါ"
“ကိစ္စမရှိပါဘူး’”
သူ့အခန်းထဲမှအထွက် ရုတ်တရက်နောက်ပြန်လှည့်ကာ ... “တစ်ခုတော့တောင်းဆိုပါရစေ”
““ဘာများလဲ”
“ကျွန်တော့်ကို ဂျူးဂျူးရဲ့ရင်းနှီးတဲ့ မိတ်ဆွေတစ်ယောက်အဖြစ်လက်ခံ
သူမ အတန်ငယ်နှုတ်ဆိတ်သွားသည်။ “ကျွန်တော်တောင်းဆိုတာ လွန်သွားလို့လား”
``မဟုတ်ပါဘူး ... ခင်မင်တာပဲ၊ ခင်မင်လို့ရပါတယ်၊ ဂျူးဂျူးဘာမှ ကန့်ကွက်စရာမရှိပါဘူး"
သူဆင်းသွားပြီးသည့်နောက် သူမအခန်းတံခါးပိတ်လိုက်လေ၏။
ရဲရင့်အောင်စားဝ
ပြစ်မှုကျူးလွန်ခဲ့ကြသူများ
ကြည်ဇော်ဦးအောက်သို့ဆင်းသွားပြီးသည့်နောက် ဂျူးဂျူးတံခါးကို
ပိတ်လိုက်ပါသည်။ သူ မထွက်ခင်သူမအပြုံးလေးနှင့်နှုတ်ဆက်ခဲ့နိုင်သော်လည်း တံခါးတစ်ဘက်ရောက်သည်နှင့် သူမမျက်နှာချက်ချင်းဆိုသလို ညို့မှိုင်းသွားသည်။ တ်မတ်ပင် ရပ်နိုင်စွမ်းမရှိတော့ဘဲ ဒူးတွေယိုင်နဲ့လာကာ ခွေခွေလေးထိုင်ချမိ တော့၏။
သလို၊
ကြောင့်ပင်။
နှလုံးခုန်နှုန်းမြန်လာသလို အသက်ရှူရတာလည်း မဝချင်တော့
အမှန်တကယ်ပင် ...
ဂျူးဂျူးဆိုသော သူမသည် ကြည်ဇော်ဦးသိခဲ့သောမိုးမိုးဖြစ်နေသော
မျှော်စင်ပေါ်မှကျ၍ သေဆုံးသွားသောမိုးမိုးမှာ တကယ့်မိုးမိုးအ အမှန်ဖြစ်ပြီး။ သူမက းမိုးအတု၊ နီမောင် ဖန်ဆင်းပေးခဲ့သော မိုးမိုး။ ရ လည်းမှန်သည်။ ထိုအရာကပင် နီမောင့်ကို ကုသိုလ်ကံကောင်း
ရဲရင့်အောင်စာဝေ
။ ချင်းတူ
www
www.bur မှ ဝေခဲ့သည်
| 84.694628 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 49 |
________________
www.burmeseclassic.com
၉၆
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ၊
၊ ဗျက်နှာနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
မဟုတ်ပါလား။ လွန်ခဲ့သောအတိတ်မှ ပုံရိပ်တချို့သည် သူမခေါင်းထဲသို့စီတန်း
ဝင်လာပါတော့၏။
တစ်နေ့
ထိုတစ်နေ့သည် သူမနီမောင်နှင့် စတွေ့ခဲ့သောနေ့တစ်နေ့ဖြစ်သည်။ “မင်းနောက်ကို ငါလိုက်ကြည့်နေတာတစ်ပတ်ရှိပြီ”
““ ဘာရယ်ရှင့်”
“တစ်မျိုးမထင်ပါနဲ့ ငါဟာအိမ်ထောင်သည်ပါ၊ မင်းအပေါ်ပစ်မှားချင် တဲ့စိတ်၊ ယုတ်မာချင်တဲ့စိတ် နည်းနည်းလေးတောင်မရှိပါဘူး။ ခုဟာက အကြောင်းရှိလို့”
“ဘာအကြောင်းလဲ”
“မင်ဟာ ငါ့မိန်းမနဲ့ခွဲမရအောင်တူနေလို့’
နီမောင် ပြောခါစက အဓိပ္ပာယ်မရှိဟု ထင်ခဲ့သော်လည်း ဓာတ်ပုံကို ထုတ်ပြသည့်အခါ အလွန်အမင်းအံ့သြသွားရ၏။
“ဘုရားရေ . ဒါတကယ်ပါပဲလား" “အမြွှာညီအစ်မဆိုယုံကြမှာပဲ"
ထိုစဉ် နီမောင်မှာ သူမနှင့်ရင်းနှီးခွင့်ရအောင်ချဉ်းကပ်ခဲ့သော်လည်း အကျိုးအကြောင်းဘာမှမပြောခဲ့ပါ။ အလုပ်အဆင်မပြေဖြစ်နေသော သ အစစအရာရာ အကူအညီပေးခဲ့ရုံသက်သက်ဖြစ်သည်။ တိုက်ခန်းငှားပေးသလို အလုပ်လည်းရှာပေးခဲ့သည်။ စားစရာလည်းဖန်တီးပေးခဲ့ပြန်သည်။ သည်တော့ ဧရာမကျေးဇူးရှင်ကြီးဖြစ်လာခဲ့၏။
သည်တော့ သူမှု့အနေနှင့်တစ်ခုခုပေးဆပ်ရမည်မှန်း ကြိုသိနေပါ၏။ သည်လိုနှင့်မျှော်လင့်ထားသော တစ်ရက်မှာပင် ...
“မင်းငါ့ကို အကူအညီပေးပါ”
ရဲရင့်အောင်စာဝေ
၉၇
“ပြောကြည့်လေ ... ကျွန်မကူညီနိုင်တာဆို ကူညီပါ့မယ်" “ဒီကိစ္စဟာ လျှို့ဝှက်ထားရမယ့် ကိစ္စ၊ ပိပိရိရိတော့လုပ်ဖို့လိုမယ်'' “ကျွန်မကိုရှင်းအောင်ပြောပါ"..
“တကယ်လို့ ဒီကိစ္စသာအောင်မြင်မယ်ဆိုရင် သိန်းထောင်ချီတဲ့
ငွေတွေကို မင်းရောငါပါရမယ်”
“မြန်မြန်ပြောစမ်းပါရှင်”
“ငါ့မိန်းမနာမည်အပြည့်အစုံက ကြာဖြူမိုးတဲ့၊ ဒါပေမယ့် အားလုံးက တော့ မိုးမိုးလို့ပဲခေါ်တယ်၊ သားသမီးမထွန်းကားခဲ့ဘူး။ တစ်ရက်မှာတော့ တို့နှစ်ယောက်တရားဝင်ကွာရှင်းခဲ့ကြတယ်၊ အဲဒီလိုကွာရှင်းပြီးလို့ မကြာခင်မှာ သူ့အမေအရင်းပေါ်လာခဲ့တယ်”
“ရှင်တို့လက်ထပ်တုန်းက”
“မွေးစားမိဘတွေ သူဟာငယ်စဉ်ကတည်းက စွန့်ပစ်ခံခဲ့ရတာ၊ လူမှုဝန်ထမ်းကျောင်းကနေမွေးခဲ့တာ”
“သူ့အမေအရင်းပြန်ပေါ်လာတော့”
“အရမ်းချမ်းသာတဲ့မိန်းမကြီး၊ နောက်အိမ်ထောင်နဲ့တောင်ကြီးမှာနေ တယ်၊ သူ့သမီးကိုလည်း သိန်းထောင်ချီတဲ့အမွေတွေပေးတယ်၊ အတူတော့မနေ
ဘူး”
“မွေးစားမိဘတွေက”
“နှစ်ယောက်စလုံးဆုံးကုန်တာမကြာသေးဘူး”
“ဒါနဲ့ရှင်က
“ငါက သူ့ကိုပြန်ပေါင်းဖို့ပြောတယ်၊ ဒါပေမယ့် သူကလက်မခံဘူး” “ဘာကြေ ့လဲ”
“ဆင်းရဲတုန်းက သူ့ကိုခွာပြီး၊ ချမ်းသာလာတော့မှ
ရဲရင့်အောင်စာစေ
င်းရပါမလာ
www.burmeassic.
| 86.72179 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 50 |
________________
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ
ဆိုတဲ့ နာကြည်းချက်က သူ့ရင်ထဲမှာအမြဲစွဲနေတယ်၊ ငါဘယ်လို ဖျောင်းဖျ ဖျောင်းဖျ သူလက်မခံဘူး၊ အဲ မိတ်ဆွေ တစ်ယောက်အနေနဲ့တော့ နောက်ဆုံးအနေနဲ့ လက်သင့်ခံပေးမယ်တဲ့”
...
“ဒါနဲ့ ရှင်ကသဘောတူလိုက်ရောလား"
“ဘယ်လိုမှပြောလို့မရတော့ ဒါကိုပဲအခွင့်အရေးတစ်ရပ်အနေနဲ့ သုံးရ တော့မှာပေါ့၊ ဒါပေမယ့် သူပိုင်ဆိုင်တာတွေကိုတော့ ငါတိုက်ရိုက်ယူ ဘူး၊ ငါ အဲဒီငွေတွေကိုပိုင်ဆိုင်ချင်တယ်’
“ကျွန်မ ဘာအကူအညီပေးရမလဲ"
“အခုလောလောဆည် တည်ကြက်ထားထားတာ ကြည်ဇော်ဦးဆိုတဲ့ ကောင်ပဲ၊ ခုတလော မိုးမိုးစိတ်တွေထွေပြားနေတယ်၊ သူ့ကိုယ်သူ သူ့အဘွား ဝင်စားသလိုလို ဘာလိုလို၊ ဒါဟာလည်း ငါ့အတွက်ပေးလာတဲ့ ကုသိုလ်ကံပဲ-
လတ်တလော ကြည်ဇော်ဦးဟာ မိုးမိုးနဲ့ရင်းနှီးပြီးအနီးကပ်စောင့်ရှောက် နေတယ်၊ သူ့တို့နှစ်ယောက်ကြည့်ရတာ သိပ်မူမမှန်ဘူး၊ သူတို့နှစ်ယောက် ညားသွားရင် ငါ့အကြံအစည်တွေပျက်မယ်၊ ဟိုနေ့က သူတို့နှစ်ယောက်ချောင်းသာ > ပြန်လာခဲ့ကြတယ်"
က
“ရှင်လိုက်ချောင်းသေးလား"
“မချောင်းဘဲနေပါ့မလား၊ ဒါဟာ အရေးကြီးဆုံးကိစ္စပဲ၊ သူတို့အခန်း တစ်ခန်းထဲမှာ အတူတူနေခဲ့ကြတယ်၊ သူတို့ကိုကြာကြာလွှတ်ထားလို့မဖြစ်ဘူး၊ လွှတ်ထားလိုက်ရင် ငါ့ရဲ့ပိုင်ဆိုင်ခွင့်တွေအများကြီးဆုံးရှုံးသွားပြီ”
“ဒီတော့ ကျွန်မက”
“နောက်ဆုံး ဇာတ်သိမ်းခန်းတစ်ခန်းကိုတော့ မင်းဟာမိုးမိုးနေရာအစား
ဝင်ပြီး သရုပ်ဆောင်ပေးရမယ်'
ထိုနေ့က သူမဘုရားကျောင်းထဲမှ မျှော်စင်ပေါ်သို့သစ်သားလှေကား ရဲရင့်အောင်စာဝ
မျက်နှာနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
ee
ထစ်တွေအတိုင်း ဒုန်းစိုင်းတက်ခဲ့သည်။ သူမနောက်သို့ကြည်ဇော်ဦး လိုက်လာ၍ မမီနိုင်ခင်မှာပင် အံဖုံးတံခါးကိုအမြန်ပိတ်ပစ်လိုက်သည်။
ကြည်ဇော်ဦးမှာ အမြင့်ကြောက်တတ်သူမို့ ထိုလောက်ထိလိုက်
မတက်နိုင်တာဟု နီမောင်ကြိုပြောပြီးသား။
မျှော်စင်ထိပ်တွင် နီမောင်စောင့်နေသည်။ သူ့ရင်ခွင်ထဲတွင်တော့ ဂျူးဂျူးဝတ်ဆင်ထားသည့်အတိုင်း ပြင်ဆင်ထားသော မိုးမိုးမှာသတိကင်းမဲ့စွာ နှင့်ပျော့ခွေနေသည်။
သူမအပေါ်သို့ရောက်ရောက်ချင်းပင် နီမောင်က မိုးမိုးအစစ်ကို မျှော်စင်ပေါ်မှတွန်းချလိုက်သည်။ သူမအော်လိုက်သည့်အခါ နီမောင်က သူပ ပါးစပ်ကို လှမ်းပိတ်ပြီး တစ်ဘက်သို့ပွေ့ခေါ်သွားသည်။ ထိတ်လန့် ချောက်ချား မှုများကြောင့် သူမတစ်ကိုယ်လုံးတုန်ယင်နေခဲ့၏။
ဂျူးဂျူးအတွေးများကို ချက်ချင်းဖြတ်တောက်ပစ်လိုက်၏။ သူမ ဘာကိုမှဆက်မစဉ်းစားချင်တော့ပါ။ ဂျူးဂျူးဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ရပ်ကို အမြန်ချပြီး ချက်ချင်းအကောင်အထည်ဖော်တော့၏။
ယင်းမှာ အဝတ်ဗီရိုသို့တန်းသွားသည်။ ခရီးဆောင်အိတ်ကိုထုတ်သည်။ အဝတ်အစားတွေကို စုပြုံထိုးသိပ်ထည့်သည်။
“တော်ပြီ နယ်ကိုပြန်မယ်”
မိုးမိုးသေဆုံးသည့်နေ့က ဝတ်ခဲ့သည့်အင်္ကျီကိုမမြင်ချင်တော့။ “သွားစမ်း သွားစမ်း"
တစ်နေရာသို့လွှင့်ပစ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမ ငုတ်တုပ်ထိုင်ကာ
ငေးမှိုင်သွားပြန်သည်။
“ငါဒီလိုရှောင်နေလိုက်ရင် ပိုဆိုးသွားမလား" ခုချိန်တွင် အရာရာအားလုံးပြီးဆုံးသွားပြီ။
ရဲရင့်အောင်မေလေ
ဆိုတော့
www.bclassic.com
| 89.107289 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 51 |
________________
000
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ
အခြေကျအနေကျလည်းဖြစ်နေပြီ။ လုပ်ဖော်ကိုင်ဘက်တွေနှင့် အလုပ်လည်း အဆင်ပြေနေပြီ။ ယခု ကြည်ဇော်ဦးကို ပြန်တွေ့ရုံနှင့် ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် ဖြစ်သွားရမတဲ့လား။
နောက် ... ကြည်ဇော်ဦး သူမကိုသိသွားသည်က ဂျူးဂျူးအဖြစ်နှင့် ဘာတွေထိတ်လန့်စရာရှိလဲ။ ဘာတွေစိုးရိမ်စရာရှိလို့လဲ။ စိတ်အတွင်းမှကြံဖန် စိုးရိမ်နေခြင်းသည် ဒုက္ခတရားကိုလက်ယက်ခေါ်နေတာနှင့် မတူပေဘူးလား။ “ကျွန်တော့်ကို ဂျူးဂျူးရဲ့မိတ်ဆွေတစ်ယောက်အဖြစ်လက်ခံပေးပါ” အရှင်းဆုံးဆိုရလျှင် သူမကြည်ဇော်ဦး၏ ရုပ်ရည်နှင့်အမူအရာကိုနှစ် သက်မိသည်။ သူ့ကိုခဏတာဆုံစည်းလိုက်ရသော်လည်း စိတ်ထဲတွင်စွဲနေခဲ့ သည်။ ချစ်သူတစ်ယောက်အပေါ် အစွဲအလမ်းကြီးတတ်မှုကိုလည်း သူမ သဘောကျသည်။
သူမအကြိမ်ကြိမ်စဉ်းစားနေမိသည်။ ရှောင်သွားသင့်သလား။ ဆက် သွားသင့်သလား။ နောက်ဆုံးတော့ ခရီးဆောင်အိတ်ကို အဝတ်ဗီရိုထဲသို့ ပြန်လည်ပစ်ထည့်လိုက်ပါတော့၏။
ရဲရင့်အောင်စာပေ
လူဝင်စားတစ္ဆေ
ဂျူးဂျူးနေထိုင်ရာတိုက်ခန်းအတွင်း ညဦးပိုင်းကတည်းက မီးတွေ ပျက်သွားတာ မှတ်မိနေသည်။ ဘတ္ထရီအားသွင်းမီးချောင်းလေးမှာလည်း လျှပ်စစ် အားသွင်းရန်ပေါ့လျော့နေသောကြောင့် မှိန်မှိန်ပါးပါးပင် မလင်းချင်တော့။ ထို့နောက် ဖယောင်းတိုင်လက်ကျန်လေးကို ထွန်းခဲ့တာအမှတ်ရနေမိသည်။
သည်ညတွင်တော့ သူမစိတ်တွေတည်ငြိမ်မှုကင်းမဲ့နေသည်။ လူတစ် ယောက်အားလုပ်ကြံသတ်ဖြတ်မှုတွင် နီမောင်မှာ သေသေသပ်သပ် ပိပိရိရှိ လုပ်ဆောင်နိုင်ခဲ့သည်။ သို့သော် ရာဇဝတ်မှုသည်ပြေး၍လွတ်မည်ပါမည်လား။ မကောင်းမှုဟူသည် ဆိတ်ကွယ်ရာမရှိပါလား။ အမှန်တရားသည် တစ်နေ့မဟုတ် တစ်နေ့မပေါ်တော့ဘူးလား။
နီမောင်၏အကြံအစည်များတွင် သူမလည်းပါဝင်နေသည်မို့ ဥပဒေနှင့် လွတ်ကင်းနိုင်သူဖြစ်ပါ့မည်လား။ နီမောင်က သူမအားစုအဖြစ် အနည်းငယ် သောငွေတချို့ နှင့် လက်ဝတ်ရတနာတချို့ကိုသာပေးသွားခဲ့သည်။ ပြောစဉ်က တစ်မျိုး။ အလုပ်ပြီးမြောက်သွားတော့တစ်မျိုး။ နီမောင်အလွန်ကောက်ကျန် စဉ်းလဲသူတစ်ယောက်အဖြစ် နောက်မှသူမသိလာရသည်။
ရဲရင့်အောင်စာ
www.burm
| 90.240964 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 52 |
________________
၁၀၂
လည်း ပြောဖွယ်ရာမရှိတော့။
“ဟား ဟား ဟား"
www.burmeseclassic.com ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ ရက်နှစ်လွှာ - ဘဝနှစ်ခု
ထိုစဉ်အခိုက် ရယ်မောသံသဲ့သဲ့ကိုကြားလိုက်ရ၏။ သူမလန့်ဖြန့်သွား
“ဟား ဟား ဟား"
“ရှင် ရှင်ရှင်
၃
ပါးစပ်ကရယ်နေသော်လည်း မျက်လုံးတွေကသေနေသည်။ အကြည်
သည်။ မဝေးသောနေရာတစ်ခုမှအသံ။ အသံက ကျယ်ကျယ်လောင်လောင်ကြီး `ဓာတ် လုံးဝမရှိ။ သေသေချာချာကြည့်လျှင် ကြောက်စရာပင်ကောင်းနေသေး
မဟုတ်သော်လည်း အင်းအားတွေ့ရှိသည်ဟုခံစားရ၏။
“ဟား ဟား ဟား"
တော့၏။ ထိုမိန်းမ၏မျက်နှာမှာမူ သူမနှင့်တူသလိုလို။ သို့သော် ပါးပြင်ပေါ်တွင် သွေးရောင်မရှိ။ နှုတ်ခမ်းတွေက ပြာနှမ်းနှမ်းဖို့ အသုဘအလောင်းတစ်
အသံကတိုးသွားလိုက်။ ရပ်သွားလိုက်။ ပြန်ပေါ်လာလိုက်နှင့် ... ။ လောင်းနှင့်ပင်တူနေသေးတော့၏။
စောစောကဖယောင်းတိုင် မီးရောင်ဘယ်ရောက်သွားပါလိမ့်။ တိုက်ခန်းထဲတွင်. အလင်းဖျော့ဖျော့သာရှိနေသည်။ ထို့အဖြစ်မျိုးတစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှမကြုံဖူး။
“ဟား ဟား ဟား"
သူမကြောက်လန့်စိတ်ကိုတွန်းထုတ်ကာ ဧည့်ခန်းဆီသို့တရွေ့ရွေ့ ဝင်စားတဲ့
လှမ်းသည်။ အကြောင်းမှာတော့ ဧည့်ခန်းဆီမှထွက်ပေါ်လာသော အသံဖြစ်နေ ခြင်းကြောင့်ပင်၊ ခန်းဆီးလိုက်ကာကိုဖွင့်လိုက်စဉ်တွင်
"396.
သူမခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး ပြိုပျက်လဲကျသွားသည်။ ဆိုဖာပေါ်တွင် မြင်နေရသောမြင်ကွင်းကြောင့်ပင်။ မှောင်နေသော်လည်း ထိုင်နေသူကိုပြတ်ပြတ် ထင်ထင်မြင်နေရသည်က ထူးဆန်းနေ၏။
ရှေးခေတ်အဝတ်အစားနှင့် မိန်းမပျိုတစ်ယောက် ဆံထုံးကိုကျကျနန ထုံးထားသည်။ အင်္ကျီလက်အနားသတ်တွေက ဇာပန်းကွတ်တွေဖော်ထားသည်။ လက်လေးနေ့ထက်စင်အနက်ကြီးကို ထင်ထင်ရှားရှားမြင်နေရပြီး ဝတ်ထားသော ထဘီမှာ ပိုးသားဟုသူမထင်သည်။
အထူးခြားဆုံးမှာ ညာလက်နှင့် ကိုင်ထားသောအဝါရောင်နှင်းဆီပန်း
စည်းပင်ဖြစ်၏။
ရဲရင့်အောင်စာပေ
“ညည်း အခုတော်တော်ဟုတ်နေတယ်ပေါ့လေ” “ရှင် ... ရှင် ... မိုး ..မိုး...မိုး”
“ကြာဖြူမိုးလေ မမှတ်မိတော့ဘူးလား၊ အဘွားကြာဖြူ သွယ် ကြာဖြူမိုးမှ ကြာဖြူမိုးအစစ်
ဟား ဟား ဟား"
ရှင် ဘာ ... ဘာ .........
လို့”
သူမအသံတွေ တစ်ဆို့နေသလို စကားလုံးတွေကလည်း အပြည့်အစုံ ဖြောင့်ဖြောင့်တန်းတန်းထွက်မလာခဲ့ပါ။
“ညည်းနဲ့နီမောင် ငါ့ကို ပူးပေါင်းကြံစည်သတ်ခဲ့ကြတာ ခုတော့
မေ့ထားလိုက်ပြီပေါ့လေ၊ အံ့ပါရဲ့အေ”
““ကျွန် ကျွန်မမှားသွားပါတယ်”
“အခုမှ အမှားနဲ့၊ လုံးဝခွင့်မလွှတ်ဘူး၊ ဘယ်တော့မှခွင့်မလွှတ်
“ကိုနီမောင်စကားကို ကျွန်မနားယောင်ခဲ့မိလို့ပါ ‘ညည်းလည်းငွေမက်တဲ့ကောင်မပဲ” “တောင်းလှပါတယ် တောင်းပန်ပါတယ်ရှင်'' “ကဲ ... ပြော ဘယ်မှာလဲ၊ ငါ့ရဲ့ ပတ္တမြားလည်ဆွဲ”
ရဲရင့်အောင်စာ
www.burmeseclassic.com.
| 85.285848 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 53 |
________________
၁၀၄
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရီဝိ
မျက်နှာနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
သမ္မ
“ပတ္တမြားလည်ဆွဲ”
“ညည်း ... အူကြောင်ကြောင်လုပ်မနေနဲ့နော်၊ နီမောင်က ငါ့ကိုသတ် ပြီး ငါ့ပစ္စည်းတွေယူတယ်၊ ညည်းကို တချို့တဝက်ပေးခဲ့တယ်၊ အဲဒီအထဲမှာ ငါ့ဘိုးဘွားအစဉ်ဆက်က စောင့်ထိန်းလာတဲ့ ပတ္တမြားလည်ဆွဲ ညည်းကိုပေးခဲ့ တယ်၊ အဲဒါကိုပြောတာ”
“ဟုတ် ... ဟုတ် ... ပေးခဲ့ပါတယ်” “အဲဒါ ပြန်ပေး”
“ဒါဆို ခဏလေးစောင့်ပါဦးနော်’
သူမ အလင်းရောင်မှိန်ဖျော့ဖျော့အောက်မှာပင် အခန်းထဲဝင်လာခဲ့ ၏။ သူမ နီမောင်ပေးလို့သာယူခဲ့သော်လည်း သိပ်တော့နှစ်သက်ခြင်းမရှိခဲ့ပါ။ သူမက ဖန်စီပစ္စည်းအသုံးအဆောင်တွေသာ နှစ်သက်သူ။ သူမတုန်ယင်နေသော လက်တွေနှင့်လည်ဆွဲထည့်ထားသော ဘူးကိုရှာသည်။ မတွေ့။ အရေးထဲ ဘယ်ရောက်နေရတာပါလိမ့်။ လင်းလင်းချင်းချင်းမဟုတ်သဖြင့် သူမ အခက် တွေ့နေသည်။
“ကလိန်ကကျစ်မ မြန်မြန်ပေး”
သူမလှည့်ကြည့်တော့ နောက်ဘက်ဆီတွင် ရောက်နေသည်။ “ဒီမှာကြည့်... ညည်းကိုလည်းအရှင်မထားဘူး၊ သတ်ပစ်မယ်" တစ္ဆေ၏လက်နှစ်ဖက်က သူမလည်ပင်းပေါ်ရောက်လာသည်။ နှင်းဆီ ဝါဝါပွင့်ဖတ်တွေကကြွေကျကာ ဆူးတွေက သူမလည်မျိုကို ထိုးဖောက်သည်။
“ဟား ... ဟား.........
ဟား
“မလုပ်ပါနဲ့ ... မလုပ်ပါနဲ့.... လည်ဆွဲပြန်ပေးပါ့မယ်”
ဟား
ဟား... ဟား'
သူမလည်ပင်းတစ်ခုလုံး အစ်လာသည်။ အသက်ရှူ၍မရတော့။
ရဲရင့်အောင်စားဝ
ထို့အတူ အော်၍လည်း အသံမထွက်တော့ပါ။
"3?
... 39... 373?
3p"
ဂျူးဂျူး ခေါင်းတွေ ယမ်းခါရင်း နှိုးလာခဲ့သည်။ သူမ အိပ်ရာပေါ်တွင် အိပ်နေခြင်းမဟုတ်။ မီးတွေလည်းပြန်လာ၍ လင်းထိန်နေပြီး ဆိုဖာပေါ်တွင် ခေါင်းတင်ကာ အိပ်ပျော်သွားခြင်းဖြစ်၏။
နဖူးပြင်တွင် ချွေးသီးတွေ စို့နေသည်။
“ငါ
မိုးမိုးကို အိပ်မက်,မက်နေတာပါလား"
သူမမီးပျက်သွားကတည်းက ဖြစ်စဉ်ကြီးတစ်ခုလုံးကို အပြန်ပြန် အလှန်လှန်တွေးနေခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ စိတ်စွဲ၍ မက်ခြင်းသာဖြစ်ပေလိမ့်မည်။ သူမ ရေအေးအေးတစ်ခွက်ကို တစ်ဝသောက်လိုက်၏။
ထို့နောက် အခန်းအတွင်းသို့ဝင်ကာ ရတနာဘူးကိုယူသည်။ ဖွင့်ကြည့် တော့ ပတ္တမြားလည်ဆွဲရှိနေသေး၏။ အမှန်တကယ်လည်း သူမ မဆွဲလိုပါ။ ငွေလိုသည့်အခါ ရောင်းသုံးရန်အတွက်ပင်ဖြစ်သည်။ သူမစိတ်ပျက်လက်ပျက် နှင့် အိပ်ရာပေါ် ဝုန်းခနဲ လှဲချလိုက်၏။
အတတ်နိုင်ဆုံးတော့ အိပ်မက်ဆိုးတွေကို ခေါင်းထဲကနေ ဖယ်ထုတ်မှ
ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။
ရီရင့်အောင်စာဗေ
www.burmeseclassic.com.
| 83.671347 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 54 |
________________
တိတ်တခိုး
www.burmeseclassic.com
ထိုအဖြစ်ပျက်များဖြစ်ပွားပြီး မကြာမီ တစ်ရက် ဂျူးဂျူးအလုပ်မှ
အပြန် တစ်နေရာတွင် ကြည်ဇော်ဦး စောင့်နေတာတွေ့ သောကြောင့် အံ့ဩ
သွားသည်။
“ဘယ်မှာလုပ်နေတာ ဘယ်လိုသိလဲ”
“ဒါဟာ ရေးကြီးခွင်းကျယ်ပြောရမယ့်စကားလား"
“အစ်ကိုကတော့ လျင်တယ်နော်"
အဖော်တွေက သူ့ကိုတွေ့တော့ အလိုက်သိစွာ ခွဲသွားကြ၏။ သည် တစ်ခေါက်တော့ သူကိုယ်ပိုင်ကားနှင့်ဖြစ်သည်။
“ကဲ ကားပေါ်တက်"
-.
“ဘယ်လဲလို့ မေးပိုင်ခွင့် မရှိတော့ဘူးလား” “တစ်နေရာရာသွားပြီး ညစာသွားစားမလို့" “ဂျူးဂျူးက ဒီအဝတ်အစားနဲ့လိုက်ရမှာလား” သူက ဟက်ခနဲ တစ်ချက်ရယ်မောလိုက်ကာ ..
ရဲရင့်အောင်စာ
မျက်နှာနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
၁၇
““ကောင်းပြီလေ ... တိုက်ခန်းကိုပြန်ပြီးလိုက်ပို့မယ်၊ နာရီဝက်အချိန် ပေးမယ်၊ ဒါဆိုဖြစ်တယ် မဟုတ်လား”
“ကျွန်မလို ဂဂျီဂဂျောင်မများတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်အတွက် တော့ အစ်ကိုပေးတဲ့ အချိန်ကမဆိုးပါဘူး၊ လုံလောက်ပါတယ်”
ထို့နောက် သူတိုက်ခန်းသို့ လိုက်ပို့ပေးခဲ့သည်။ အပေါ်သို့ပင် မတက် ကားထဲကပင် စောင့်နေလိုက်၏။
ဂျူးဂျူးပြန်ရောက်လာသောအခါ မိုးမိုးနှင့်စားသောက်ဖူးသော ဆိုင်သို့ ကားမောင်းထွက်လာခဲ့၏။ ဂျူးဂျူးက ဆိုင်အပြင်အဆင်ကိုကြည့်ကာ ... “ဆိုင်အပြင်အဆင်လေးက မဆိုးဘူးနော်”
“ကိုယ်.... မိုးမိုးနဲ့ဒီဆိုင်လေးကို လာစားဖူးတယ်”
ထိုအပြောကြောင့် သူမ မျက်နှာအနည်းငယ်ပျက်သွားသည်။ သို့သော် လည်း ဘာမျှတော့ပြန်မပြောမိပါ။ သူက မိုးမိုးကြိုက်တတ်သည့် အစားအစာကို မှာသည်။
ဂျူးဂျူးကို ရွေးချယ်ပိုင်ခွင့်မပေး။ ထို့နောက် သူက တယုတယပင် တည်ခင်းဧည့်ခံကျွေးမွေးပါသည်။
သူ့ပုံစံက သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လိုမဟုတ်။ ချစ်သူတစ်ယောက်လို ဖြစ်နေသည်။ သူမ နနည်းအနေရ အထိုင်ရခက်သော်လည်း သူ၏ကြင်နာမှု များအောက်တွင် အလိုက်သင့် နစ်မျောနေမိတော့၏။
တာ”
“ကိုယ့်ဘဝဟာ ဂျူးဂျူးနဲ့တွေ့တော့မှပြန်ပြီး အသက်ဝင်လာတော့
“ဘာကြောင့်လဲ”
“မိုးမိုးနဲ့တူလို့”
“ချစ်သူတွေဖြစ်ခဲ့ကြလို့လား”
ရဲရင့်အောင်စား
www.burmeseclassic.co
| 84.587379 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 55 |
________________
000
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓရီဖီ၊ ဗျက်နှာနှစ်လွှာ ..ဘဝနှစ်ခု
သူမက မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာမေးသည်။ သူကတော့ ပွင့်ပွင့်
လင်းလင်းပင်။
“ဟုတ်တယ်”
“သူ့ကိုသိပ်ချစ်လားဟင်”
“ရူးမတတ်ချစ်ခဲ့တာ”
“သူက ချမ်းသာလားဟင် ...
“အဲဒါတွေ ကိုယ်စိတ်မဝင်စားဘူး”
သည်။
“ဟွန်း ... တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်လွန်းတယ်”
“ကြည့် ... ကြည့် ... ကလေးလေးကျနေတာပဲ”
၁၉
ထိုအခါတိုင်း အရယ်အမောများနှင့် သူမစိတ်ကို ဖြေဖျောက်တတ်
သည်လိုနှင့် သူတို့အကြိမ်ကြိမ်အခါခါ တွေ့ဖြစ်ကြသည်။ ကြည်ဇော်ဦး စိတ်အတွင်းမှ မည်သို့ရှိလေမည်မသိသော်လည်း သူမဘက်ကတော့ သံယောဇဉ် တွေ တစ်ရစ်ပြီးတစ်ရစ် တိုးလာခဲ့သည်။ မညာစတမ်းပြောရလျှင် ရင်တွင်းမှ
ထို့နောက် သူတို့ရောက်တတ်ရာရာလေးများ ပြောဖြစ်ကြသည်။ . တိတ်တခိုးလေး ချစ်မိနေပြီ။
ပျော်စရာကောင်းသလို၊ စိတ်ကြည်နူးစရာလည်းကောင်းပါသည်။ ကြည်ဖော်ဦးနှင့် အကယ်၍များ တစ်နေ့နေ့တစ်ချိန်ချိန် ချစ်ခွင့်ပန်လာခဲ့လျှင် သူမ အနီးကပ်တွဲကြည့်တော့မှ တကယ့်နှစ်လိုဖွယ်ရာ ယောက်ျားဟု နားလည်ခဲ့ရ ဘက်မှ အဖြေပေးဖို့ရာ အဆင်သင့်။
သည်။
နောက်ပိုင်းတွင် မကြာခဏဆိုသလို ညစာအတူတူစားဖြစ်ကြသည်။ ဆိုင်အပြောင်းအလဲမလုပ်ခြင်းအပေါ်တော့ သူမ အနည်းငယ်ဘဝင်မကျမိပါ။
တစ်ကြိမ်တွင် သူက ဂျူးဂျူးကို တောအုပ်လေးဆီခေါ်သွားပြန်သည်။ “ပြောပါဦး ... ဒါလည်း မိုးမိုးနဲ့အတူရောက်ခဲ့တဲ့နေရာပဲ မဟုတ်လား”” သူ ဘာမျှမပြော။ ပြုံးရုံသာ ပြုံးနေသည်။ ဧရာမ သစ်ပင်ကြီးတွေက
သို့သော်လည်း ကြည်ဇော်ဦး၏ စိတ်ဆန္ဒများအပေါ် လိုက်လျောနေရတာကိုပင်.. တော့ သူမအတွက် အထူးအဆန်းပင်။ ထိုနေရာတွင် သူတစ်ခုခုပြောလိမ့်မည်
ကျေနပ်နေမိ၏။
“ဂျူးဂျူးကြိုက်တာလည်း မှာခွင့်မရှိတော့ဘူးလား အစ်ကို"
“ဒါလည်းကောင်းပါတယ် ... ဂျူးဂျူးရယ် စားလိုက်ပါ"
'ဂျူးဂျူးက မိုးမိုးကိုယ်စား အသုံးချခံနေရတာလား"
“ကိုယ့်ကိုခင်ရင် အဲဒီလိုမပြောနဲ့"
ဟုထင်သော်လည်း သူမ မျှော်လင့်ထားသလိုဖြစ်မလာပါ။
“မိန်းကလေးက ချစ်ရတာ ပင်ပန်းလွန်းလိုက်တာနော်"
နောက် သူတို့ချောင်းသာသို့ သွားခဲ့ကြသေးသည်။ ဂျူးဂျူး အတွက်တော့ အပျော်ဆုံးနေ့ရက်များပင်။ မိုးမိုးတုန်းကလိုတော့ မဟုတ်။ တစ်ယောက်တစ်ခန်းတည်းကြသည်။ သည်အချိန်ရောက်သည့်တိုင် သူ့
“အစ်ကိုလုပ်နေတာတွေလည်း ကြည့်ဦးလေ၊ ဆုံးသွားတဲ့မိန်းကလေး နှလုံးသားတွေ မာကြောနေပါသေး၏။ အပျော်တွေများများပေးခဲ့သော်လည်း
တစ်ယောက်ကို အရေးပေးနေသလိုမျိုး”
သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်အဖြစ်မှ တစ်စက်လေး စည်းမဖောက်ခဲ့။ ထို့အတွက်
“ကိုယ်ယုံကြည်ရာကိုပဲ ကိုယ်လုပ်ချင်တယ်၊ တကယ်လို့ ကိုယ့်ဘက် သူမ မချင့်မရဲဖြစ်ရ၏။
က မှားသွားတယ်ဆိုရင်တောင် ခင်မင်မှုတစ်ခုတည်းနဲ့ သည်းခံပေးပါ"
ထူးခြားမှုတစ်ခုတော့ ကြုံရသည်။
ရဲရင့်အောင်စာ
ရဲရင့်အောင်စာပေ
| 86.978221 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 56 |
________________
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရိဝိဇ္ဇ
အပြန်လမ်းတွင် ဘာကြောင့်မှန်းမသိ။ သူ့မျက်နှာ သိပ်မကောင်း။ အလာတုန်းကထက် စကားများစွာ နည်းသွားတာတော့ သေချာသည်။ သူမ မေးတော့လည်းမဖြေ။ ဂျူးဂျူးအတွက်တော့ ပဟေဠိ တစ်ပုဒ်လိုဖြစ်သွားသည်။
ရဲရင့်အောင်စာပေ
မျက်နှာနှစ်ခု၏ ဇာတိရုပ်
ချောင်းသာသို့သွားပြီးနောက် ကြည်ဇော်ဦးနှင့် ဂျူးဂျူး မတွေ့ကြသည် မှာ တစ်ပတ်ခန့်ပင်ရှိသွားလေပြီ၊ ဖုန်းအဆက်အသွယ်လည်းမရ။ ယခင်ကဆို လျှင် နေ့စဉ်လိုလိုတွေ့နေကြသည့်လူနှစ်ယောက်။
ထိုရက်အတောအတွင်း အခံစားရဆုံးမှာ ဂျူးဂျူးပင်။ ဘာဖြစ်တာလဲ။ ဘာကြောင့်လဲဆိုသော အတွေးက အလုပ်လုပ်နေရသည်ကိုပင် မဖြောင့်ချင်း ယခုလို ရုတ်တရက်ကြီး အဆက်အသွယ်ပြတ်သွားခြင်းအပေါ်လည်း သူမ သံသယဖြစ်နေမိ၏။
"58 ...
ငါ့
ဘာမကျေနပ်စရာရှိလို့လဲ”
ကြာတော့ သူမခေါင်းစားလာသည်။ သိပ်ကြာကြာတော့ မစောင့်လိုက် ရပါ။ တစ်ခုသော စနေနေ့ မနက်ပိုင်းတွင် သူအခန်းတံခါးကို လာခေါက်ပါသည်။ “ဒေါက်ဒေါက် ဒေါက်ဒေါက်''
ထိုနေ့က သူမအစောကြီးနိုးနေခဲ့သည်။ အခန်းတံခါးခေါက်စရာလို လို့လည်း သူတစ်ယောက်တည်းရှိသည်။ ထို့ကြောင့် အပြေးကလေး ဖွင့်ပေးတော့ ..
ရဲရင့်အောင်စာသ
www.burmeseca
| 84.820513 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 57 |
________________
၁၂
“ဟိုင်း ဂျူးဂျူး
...
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇာ
သူက သားသားနားနားဝတ်ဆင်ထားသည်။ လက်ထဲတွင်လည်း အဝတ်အစားထည့် လက်ဆွဲအိတ်တစ်လုံးနှင့်။
“ဘာလို့ ပျောက်နေတာလဲ”
သူမက မျက်နှာလေး စူပုတ်ကာပေးသည်။ အကယ်၍များ သည်နေရာ တွင် ချစ်သူတွေဆိုလျှင် အကောင်းဆုံး စိတ်ကောက်ပြလိုက်မည်သာဖြစ်၏။ ခုတော့ ဝံ့ဝံ့စားစား မလုပ်ရဲ။
“ကိစ္စလေးတွေရှိနေလို့ပါ’”
သူက ပြောပြောဆိုဆို အခန်းအတွင်းသို့ဝင်ထိုင်သည်။
“ဟော့ဒီမှာ ဂျူးဂျူးအတွက် လက်ဆောင်ဝတ်စုံ၊ ရေမိုးချိုး၊ အလှပြင် ပြီးရင် ဒီဝတ်စုံလေးဝတ်လာခဲ့၊ ကိုယ်တို့ တစ်နေရာ သွားစရာရှိတယ်" “တစ်နေရာ
“ဘယ်ဖြစ်ဖြစ်လေ၊ ကိုယ်ခေါ်ရာနောက် ဂျူးဂျူးအမြဲတမ်းလိုက်ခဲ့တာ
“အဲသလိုခေါ်လို့ရကြေးလား"
“ဒီတစ်ခါတော့ ကိုယ့်ဆန္ဒနောက်ဆုံး”
“နည်းနည်းတော့ ထူးခြားနေသလိုပဲ”
“ဟုတ်တယ် .. သိပ်ကိုထူးခြားတယ်၊ ဂျူးဂျူးအတွက် အမြဲတမ်း
အမှတ်တရဖြစ်စေမယ့်အရာ"
ရက်နှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်
သူမ ဝတ်စုံကိုကြည့်ကာ လန့်သွားသည်။ သည်ဝတ်စုံကို သူမ မသိဘဲ နေပါ့မလား။ မိုးမိုး ခုံခုံမင်မင်နှစ်နှစ်သက်သက် ဝတ်သော အရောင်အသွေး။ ထိုမျှမက ဒီဇိုင်းကလည်းအတူတူပင်။
“ဒါကြီးကို ဂျူးဂျူး မကြိုက်ပါဘူး”
"31 မိုးမိုးဝတ်တဲ့ အရောင်နဲ့ဒီဇိုင်း"
...
“မင်းဘယ်လိုသိတာလဲ”
ထိုအခါမှ သူမစကား သူမမှားသွားမှန်းသိကာ “အစ်ကိုရွေးရင် မိုးမိုးအကြိုက်ပဲ ရွေးတာမို့သိတာ" သူ ခပ်ယဲ့ယဲ့လေးပြုံးလျက် ...
“ကဲပါ ... အချိန်မရှိဘူး၊ ရေချိုးခန်းထဲသာဝင်ပါတော့၊ ဒီကောင်မ လေး တော်တော်အပြောရခက်တယ်"
“ဒါကြီးကိုမှ မကြိုက်တာ၊ မဝတ်ချင်ပါဘူး”
“ဂျူးဂျူးရယ် ဒီတစ်ခါတော့ ကိုယ့်စကားကိုနားထောင်လိုက်ပါနော်၊ `လိမ္မာပါတယ်၊ ကိုယ်ခေတ်စုံလေး ဂျူး၊ဂျူးဝတ်တာပြင်ချင်လို့ပါ၊ စကားတွေ အများကြီးမပြောပါနဲ့နော်၊ နဂိုကတည်းက ကိုယ်ဟာစိတ်ဆင်းရဲတဲ့ဒဏ်ကို ခံစားနိုင်လို့ပါ"
ထိုစကားတစ်ခွန်းနှင့်ပင် ဂျူးဂျူးစိတ်တွေ ပြေလျော့သွားရပါ၏။ သူမ ဘာမျှထွေထွေထူးထူးပြောမနေတော့ပါ။ ရေချိုး။ အလှပြင်။ အဝတ်အစားလဲ။
ထို့နောက် ...
သူမကို ချစ်ခွင့်ပန်မှာ သေချာသွား
“ကဲ
သည်တစ်ကြိမ်တော့ သူ ပေပြီ။ ထို့ကြောင့် သူမရင်ထဲ လှိုက်ခနဲဖြစ်သွား၏။
သူမက အိမ်အတွင်းမှ ဝတ်စုံကို ထုတ်ကြည့်သည်။
““ဟင်
အစိမ်းရောင်ကြီး”
“အိုကေ”
ကျေနပ်ပြီလား"
sic.com
နာ
သူမ သူ့နောက်မှ ဆင်းလိုက်လာခဲ့သည်။ အမှတ်တရဖြစ်စေရန် ၏ ကျော့ရှင်းသောလည်တိုင်တွင် ပတ္တမြားလည်ဆွဲလေးကိုလည်း ။ လာခဲ့ပါ၏။
ရဲရင့်အောင်စာ
ရဲရင့်အောင်စာ
| 84.995015 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 58 |
________________
www.burmeseclassic.com
။နွား နှစ်လွှာ ... ဘ၀နှ၆ခု
ဘာ
သူက သူမအားရှေ့ခန်းတံခါးကို ရိုရိုသေသေဖွင့်ပေးသည်။ ချစ်သူများ သူမ မနေသာတော့ ဆင်းလိုက်ရသည်။ ထို့နောက် သူက မိုးမိုး အဆုံးရာနေရာလေးအထိရောက်အောင် လက်ဆွဲခေါ်သွားသည်။ သူမမှာ ဟောင်းတွေက အသစ်ဖြစ်ခဲ့သည်မို့ ခေါင်းထဲ မိုက်ခနဲ ... မိုက်ခနဲ။
လိုလို၊ အရှင်သခင်လိုလို။ သူမ ပီတိဖြစ်ရသည်ကတော့ အမှန်ပင်၊ ကားတံ ကိုပိတ်ကာ မောင်းလာခဲ့သည်။
ထိုအချိန်မှစကား သူမစကားတွေ ဖောင်လောက်အောင်ပြော
သူ မပြောတော့ပါ။
“အစ်ကို ဘယ်ကိုမောင်းနေတာလဲဟင်”
“ကိုယ့်အတွက် အမှတ်တရနေရာလေးတစ်ခုကိုပါ”
“ဘယ်နေရာလဲလို့ မေးနေတာလေ”
“ရောက်တော့ သိမှာပေါ့”
သူ့အမူအရာတွေ ထူးထူးခြားခြားပြောင်းလဲသွားတာကိုတော့ ဘူး၊
သတိပြုမိပါသည်။ သူ ဘာကိုမှ စိတ်ဝင်စားပုံမရ။ ကားကိုသာ ဂရုစိုက်မောင်း
နေသည်။
တ်သည်။
“မိုးမိုးဆုံးသွားတာ ဒီနေရာပဲ”
“ဘာလို့လဲဟင်”
သူ့မျက်နှာတွင် နာကြည်းသောအသွင်ဆောင်သွားကာ မဲ့ပြုံးကိုပြုံး
“မင်း
“အစ်ကို”
ဒါတွေအားလုံးသိရက်သားနဲ့ကွာ"
“မင်းဆက်မညာချင်တော့ပါနဲ့၊ ငါအားလုံးစုံစမ်းပြီးသွားပြီ'
“အစ်ကို ဘာတွေပြောနေတာလဲ"
“မိုးမိုးဟာ ကိုယ့်ကိုဘာပြောခဲ့သလဲ သိလား၊ ကျွန်မ မရှိတော့တဲ့
သူချိုးကွေ့ဝင်သွားသောနေရာက ဘုရားရှိခိုးကျောင်းဝင်းတစ်ခု၊ သူး တစ်နေ့ကျရင် မောင့်ကို ကျွန်မ သိပ်ချစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာ သိလိမ့်မယ်တဲ့၊ ငါ့ကို မသိဘဲနေပါ့မလား။ သည်နေရာဟာ သူမ အထိတ်တလန့်ရှိခဲ့သောနေရာည်း အမြဲတမ်းချစ်နေမယ်တဲ့"
သွေးပျက်ခဲ့သောနေရာ။ ပြဇာတ်ဆရာ နီမောင်၏ ညွှန်ကြားရာသို့ လိုက်ဝင်ခဲ့
သူပြောသမျှားဂျူးနားထောင်နိုင်စွမ်းမရှိတော့။ သူမကိုဆွဲထား သောနေရာ။ ဘာကြောင့်များ ကြည်ဇော်ဦး သည်နေရာသို့ခေါ်လာရပါလိမ့် မည့်လက်များကို အတင်းတွန်းဖယ်ရင်း ထွက်ပြေးရန်ပြင်သည်။
သူက ကားကို တိခနဲရပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက်
မျှော်စင်ကြီးပေါ်သို့ လှမ်းမျှော်ကြည့်ကာ ...
“ ဆင်းလေ
“ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း မဆင်းချင်ဘူး”
M
ဆင်းသည် “ကိုယ်... သူ့နောက်ကို လိုက်ခဲ့ပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ကိုယ်သိပ် နောက်ကျသွားပြီ”
“ခဏလေးပါ ဂျူးဂျူးရယ်၊ ပြီးရင် အားလုံးပြီးသွားမှာပါ” “အစ်ကို့စကားက ဘာစကားလဲ”
“နောက်တော့သိမှာပါ .... ခုတော့ ဆင်းခဲ့ပါဦး" ရဲရင့်အောင်စာ
ကြည်ဇော်ဦး၏အသံမှာ နောင်တများနှင့်အတူ ခံပြင်းဒေါသထွက်လျက်
သည်။
“ဂျူးဂျူးပြန်ရစေတော့ အစ်ကိုရယ် ... ပြန်ပါရစေတော့” “မင်းလုပ်ခဲ့တာတွေ ငါက အကုန်လိုက်ရှင်းပြနေရဦးမှာလား၊
အစကနေ အဆုံးထိ ပြန်ပြောပြမယ် နားထောင်”
..
ရဲရင့်အောင်စာစေ
www.burmese.com
| 85.007278 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 59 |
________________
www.burmeseclassic.com
ဂန္ဓာင်း
သူက ဂျူးဂျူးကို မျှော်စင်လှေကားထိ ဆွဲခေါ်ရင်း ဖြစ်ခဲ့သမျှ စ လမ်းကို မနားတမ်းရှင်းပြနေသည်။
“ငါ သူ့နောက်ကို ကြိုးစားလိုက်ခဲ့ပါသေးတယ်။ ဘယ်လိုမှ အပေါ် လိုက်မတက်နိုင်ဘူး၊ အခွင့်အရေးတစ်ခု လက်လွတ်ဆုံးရှုံးသွားပြီဆိုရင် နောက် တစ်ကြိမ် ပြန်ရလေ့သိပ်မရှိဘူး၊ ငါ့ကိုခြောက်လှန့်ခဲ့တဲ့ဟာတွေကို ငါကိုယ်တို ပြန်ပြီးဖယ်ရှားချင်နေတာ”
လိုက်သည်။
“ကျွန်မကို လွှတ်ပါ၊ ကျွန်မကိုလွှတ်ပါ အစ်ကိုရယ်” ဂျူးဂျူးကို ရှေ့မှတွန်း၍ တက်ခိုင်းကာ သူကနောက်မှထပ်ကြပ်မကွ
တဖြည်းဖြည်းအမြင့်သို့ ရောက်လာ၏။ လှေကားကြီးမှ ငုံ့ကြည့် သည့်အခါ အောက်ခြေမြင်ကွင်းများက ဝေးလာလိုက်၊ နီးလာလိုက်၊ သူ ပူး၊ ပြုလာသည်။
ဂျူးဂျူးကတော့ ငိုရင်းရှိုက်ရင်း ရုန်းဖယ်ရင်း တဖြည်းဖြည်း မျှော်က ထိပ်ဘက်ဆီသို့ ရောက်လာ၏။
“ဒီနေရာဟာ ငါနောက်ဆုံးရောက်ခဲ့တဲ့နေရာပဲ၊ မင်းကတော့ ရှေ့ဆက် တက်သွားတယ်လေ၊ ကဲ ... ဒါတွေအားလုံး မင်းသတိပြန်ရပါပြီနော် ဟာ
ဟား
ဟား
သူက ခနဲ့တဲ့တဲ့ဖြင့် ခြောက်ကပ်စွာရယ်လိုက်သည်။ သူ့မျက်နှာ၏ တွင်တော့ ချွေးတွေတရဟောစီးထွက်နေသည်။ သူ့ရယ်သံကြောင့် ဂျူးဂျူး သူ့ကို ကြောက်လန့်တကြားကြည့်မိသည်။
“မင်းတို့ရဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေကို ငါစုံစမ်းပြီးပြီလို့ဆိုရင် မင်းလက်ခံ မလား ဂျူးဂျူး၊ မင်းအမှားကတော့ ချောင်းသာနောက်ဆုံးနေ့မှာ ဟောင် လည်ပင်းမှာဆွဲထားတဲ့ ပတ္တမြားလည်ဆွဲပဲ၊ ဒါဟာ မင်းရဲ့တစ်ကွက်မှားသော ရဲရင့်အောင်စာပေ
ဗျက်နှာနှစ်လွှာ ... ဘဝနှစ်ခု
ကျားပဲ၊ နောက်တော့မှ နီမောင်နဲ့မင်းတို့ရဲ့ ပူးပေါင်းကြံစည်မှုကို သိလိုက်
တာပဲ”
“အစ်ကို”
“မင်း ငါ့ကို ဒီလိုဘယ်တော့မှ မခေါ်နဲ့၊ မင်းကိုငါဘယ်တုန်းကမှ မချစ်ခဲ့ဘူး၊ အစက မင်းကို မိုးမိုးနဲ့တူလို့ချစ်မိသွားပေမယ့် ... အခုတော့” သူက ပြောပြောဆိုဆို တဝေါဝေါထိုးအန်နေပါတော့၏။
“အစ်ကို အားလုံးရဲ့အဖြစ်မှန်ကို သိသွားပြီပေါ့”
“ဟုတ်တယ် ... အဲဒါကြောင့်လည်း မင်းမိုးမိုးဖြစ်သလို ဖြစ်စေရမယ်၊
အပေါ်ဆက်တက်
BURMESE CLASSIC
"
“အစ်ကိုက အမြင့်ဆက်တက်လို့မှမရတာ”
“မိုးမိုးအတွက်ဆိုရအောင်တက်မယ်၊ ဆက်တက် “ဂျူးဂျူး အစ်ကို့ကို အရမ်းချစ်တယ်”
..
သူ တဝေါဝေါနှင့်ထိုးအန်နေပြန်ပါသည်။ သို့သော် ပါးစပ်ကတော့ “နင့်ကို အရမ်းမုန်းတယ်၊ မုန်းတယ် ... ဆက်တက်” “ဂျူးဂျူးလေ မိုးမိုးလိုအမြင့်က ခုန်ချပေးရမလားဟင်” သူ့တွင် မူးဝေအော့အန်ခြင်းနှင့်သတိကို ထိန်းနေရခြင်းသည် အလွန်ပင်ဆိုးဝါးလှပါသည်။ နောက်ဆုံး သူသတိလစ်မေ့မြောသွားပါတော့၏
܀܀܀
ရဲရင့်အောင်အဝေ
www.burmeseclassic.com)
| 85.249879 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 60 |
________________
အေးရာငြိမ်းရာ
www.burmeseclassic.com
တောင်ကုန်းလေးပေါ်တွင် စေတီတစ်ဆူရှိသည်။ စေတီရင်ပြင်ပေါ်တွင် တော့ လူနှစ်ယောက်ထိုင်နေကြသည်။ တစ်ယောက်က ကြည်ဇော်ဦးနှင့်တစ် ယောက်က ပန်းချီဆရာမလေးမေသက်၊
“အဲဒီတုန်းက ကိုကြည်ဇော် လိမ့်မကျအောင် ကူညီခဲ့တာ ဂျူးဂျူးပဲ၊
“ ကျွန်မ အပြေးတက်လာတော့ ကိုကြည်ဇော် သတိလစ်နေပြီ”
“မိုးမိုးကို သတ်တဲ့အထဲမှာ သူလည်းပါတယ်”
“အခု အမှုကိုပြန်ဖော်ထုတ်ပေးလို့ ဂျူးဂျူးရော၊ ကိုနီမောင်ပါ တရားရင်ဆိုင်နေရပြီလေ၊ ဒီနေရာမှာ ဂျူးဂျူးက အဓိကသက်သေ၊ အမှုကို ပြန်စစ်ဖို့ တောင်းခံတာလည်းသူပဲ မဟုတ်လား
' &လား''
သူက ခေါင်းကိုလေးတွဲ့စွာ ခါယမ်းသည်။ “သူ ရှင့်ကို အရမ်းချစ်မိသွားတာပဲ” နောက်တစ်ကြိမ် သူခေါင်းကိုခါပြန်သည်။
ရဲရင့်အောင်စာဗေ
အဲဒါဘာလို့ထင်လဲ
BURMESE CLASSIC
မျက်နှာနှစ်လွှာ .. ဘဝနှစ်ခု
““အဲဒါတော့ ရှင်အတ္တမကြီးနဲ့၊ မိန်းမတစ်ယောက်ဟာ သူတကပ ချစ်မိလာပြီဆိုရင် ဘာမဆိုစွန့်စားရဲတယ်၊ အဲဒါတော့ ယုံကြည်လိုက်” “သူလုပ်ခဲ့တာတွေကရော”
“ရှင် အဲဒါကို အပြစ်မြင်လို့မဖြစ်ဘူး။ အားကိုးရာမဲ့တဲ့ မိန်းမတိုင်းဟ တစ်ခါတလေတော့ အမှားရှိမှာပဲ၊ အခုဟာက သူထောင်ကျနိုင်တယ်” “နီမောင်ကရော”
ရင်း
“အတိုင်းထက်အလွန်ပေါ့ရှင်၊ လူသတ်မှုကျူးလွန်ခဲ့တာပဲ” “ဒီကောင် တော်တော်ပိရိသေသပ်ခဲ့တာပဲ”
“သူလည်း သူ့အစွမ်းနဲ့သူပေါ့ရှင်’
“ဒီကောင်မတရားဘူး”
မေသက်က သဘောကျစွာ ဟက်ဟက်ပက်ပက်လေး ရယ်လို
“လက်တစ်ချောင်းကိုထောင်ပြီး တခြားသူကို ပြကြည့်လိုက်၊ ရှ ဘက်ကမြင်တာက လက်ဖမိုး၊ ရှေ့တည့်တည့်မြင်တဲ့လူက လက်ဖဝါး ဒီလိုပါ အမြင်ချင်းတူချင်မှတူမှာလေ"
“ဒါဆို ဘယ်သူမှားလဲ”
“အမှားနဲ့အမှန်ဆိုတာ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြီးပါ ကိုကြည်ဇော်ရယ် ပြောနေစရာတောင်မလိုပါဘူး၊ အခုချိန်မှာ အရေးကြီးတဲ့မေးခွန်းတစ်ခုပဲ စရာရှိတယ်၊ အဲဒါက ရှင် ဂျူးဂျူးကို တကယ်ချစ်မချစ်၊ အဲဒါပဲ ဖြေရလိမ့်ဝေ ရှင် သေသေချာချာ
မေသက်
17
ထိုစဉ်ခ သူငိုင်သွားသည်။ ပြောလာမယ့်အဖြေကို
သို့သော်
ရဲရင့်အောင်စာ
ww.
| 85.012285 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9777
| 61 |
________________
၁၂ဝ
ပါ၏။
www.burmeseclassic.com
hာရီဝိဇ္ဇာ
ဘာအဖြေကိုမှ တိတိပပမဖြေနိုင်သေးသူက ကြည်ဇော်ဦးပဲ ဖြစ်နေ
ရဲရင့်အောင်စားခ
ဆက်လက်ကြိုးစားပါဦးမည်။ ဂန္ဓာရီဝိဇ္ဇ
BURMESE
=i=
www.burmeseclassic.com.
| 53.738318 |
-
|
Gandaryi Wait Zar
|
9778
| 1 |
________________
www.burmeseclassic.com:
5300V
အောင်မြင်စာပေ
CLASSIC
တမလွန်ကပဲ့တင်သံ
www.burmeseclassic.com
| 24.137931 |
Echo from Next Existence
|
Day Wa Tar
|
9778
| 2 |
________________
ထုတ်ဝေသူ - ဦးအောင်မြင့်၊ ဖြန့်ချိရေးာင်မြင်စာပေ။ ပထမအကြိမ်၊ ၂ဝ၁၃ခုနှစ်၊(၁၀ဘာလ)အုပ်ရေ(၅ဝဝ)၊
အောင်မြင်စာပေ၊ ၂၁၁၃၊ ၁၆၁ ၅၁ပင်) (၁) ဒေတာ
(၁၉၅.၈၃
www.burmeseclassic.com
5300m
တမလွန်ကပဲ့တင်သံ
CLASSIC
sic com
| 57.894737 |
Echo from Next Existence
|
Day Wa Tar
|
9778
| 3 |
________________
www.burmeseclassic.com
CLASSIC
အခန်း [.]
နဒီကွန်ဒိုသည် ရန်ကုန်မြို့တွင် အဦးဆုံး၊ အစောဆုံး
တည်ဆောက်ခဲ့သော ကွန်ဒိုတစ်ခု ဖြစ်သည်။ ပြုပြင်ထိန်းသိမ်းမှု အားနည်းသောကြောင့် တိုက်အိုတိုက်ဟောင်းကြီးအသွင် ဖြစ်နေ လေ၏။ ကွန်ဒိုမှာ စတုရန်းပုံဖြစ်ပြီး အလယ်တွင် ကွက်လပ်ထား တာ ကားပါကင်အဖြစ် သတ်မှတ်ထားသည်။ ဆယ်ထပ်အမြင့် သောကြောင့် ရိုးရိုးလှေကားနှင့် ဓာတ်လှေကားပါ တပ်း
ရှိ
www.burn ထားလေ
| 75.505051 |
Echo from Next Existence
|
Day Wa Tar
|
9778
| 4 |
________________
သည်။
€3001
www.burmeseclassic.com
ဓာတ်လှေကားအနီးတွင် တိုက်ခန်းသာယာရေးကော်မတီ ခုံခန်းရှိ၏၊ လုံခြုံရေးဝန်ထမ်းအဖြစ် ဦးလေးကြီးတစ်ယောက်သာ ရှိ၏။
ကွန်ဒိုဆိုသည့်အတိုင်း အခန်းပေါင်းမြောက်မြားစွာ ရှိသော ကြောင့် လူနေရပ်ကွက်တစ်ခုလို စည်ကားနေသည်။ မနက်ခြောက် နာရီမှ ဆယ်နာရီလောက်အထိ ဓာတ်လှေကားနှင့် လှေကားအသုံး ပြုသူ များပြားသော်လည်း နေ့လယ်တစ်နာရီမှ သုံးနာရီအတွင်းတွင် တော့ ကွန်ဒိုကြီးမှာ ရိပ်သာတစ်ခုလို တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေလေ့ရှိ သည်။
နေ့ခင်းဆယ့်နှစ်နာရီဝန်းကျင်တွင် ကလေးကျောင်းပို့. . ကျောင်းကြိုကိစ္စများနှင့် ကွန်ဒိုအတွင်း လှုပ်ရှားဆူညံမှုများ ရှိလာ သည်။ ကျောင်းကားစောင့်သူ ကလေးမိဘများ၊ ကျောင်းသားများ ကားပါကင်အနီးတွင် စောင့်ဆိုင်းကာ ထွေရာလေးပါး ပြောဆိုနေကြ ၏။ မနီးမဝေးကျောင်းများမှ ကလေးများကိုတော့ မိဘများက ခြေ လျင်လျှောက်၍ သာ အကြိုအပို့ လုပ်ကြသည်။
ဒေါ်ခင်စောလည်း သားဖြစ်သူ ဖိုးခွားကို ကျောင်းကြိုပြီး အသိအိမ်ဝင်ကာ လူမမာသတင်းမေးနေသောကြောင့်. . ကွန်ဒိုဝင်း အတွင်းပြန်ရောက်တော့ နေ့ခင်းတစ်နာရီ ကျော်နေလေပြီ။
လုံခြုံရေးဝန်ထမ်း ဦးဒီလည်း မည်သူမှမရှိသည့် ရုံခန်းအ
တွင်း ထမင်းလုံးစီရင်း အိပ်ငိုက်နေလေသည်။
ဒေါ်ခင်စော တံခါးရှေ့ရပ်ပြီး ခလုတ်နှိပ်၍ ဓာတ်လှေကား
GEGEU
CLASSIC
ကို ခေါ်လိုက်သည်။
"CUGU..
• ဗိုက်ဆာတယ်”
2
“ရောက်နေပြီလေ သားရယ်၊ ဓာတ်လှေကားစီးတာ ဘယ် လောက်ကြာမှာမို့လဲ သားကြိုက်တဲ့ ဝက်သားနဲ့အာလူး ချက်ထား တယ်လေ”
“ဟုတ်လား စားချင်လာပြီမေမေ၊ ဓာတ်လှေကား စောင့်ရ တာကြာတယ်၊ ဟိုလှေကားနဲ့ပဲ လမ်းလျှောက်တက်မယ် မေမေ” “သားက ကလေးမို့ တက်နိုင်တာ.. မေမေ ၊
ခြောက်ထပ်ထိ တက်ရမှာ နည်းတာမှတ်လို့”
“ကြာတယ် မေမေရာ• •
“တီး. . တောင်(န်)..”
- မတက်နိုင်ဘူး၊
ဖိုးခွား စိတ်မရှည်နိုင် ဖြစ်နေစဉ်မှာပင်. . မြည်သံလေးနှင့် အတူ ဓာတ်လှေကားတံခါး ပွင့်လာလေသည်။
လိုက်ပါမည့်သူဆို၍ သူတို့သားအမိနှစ်ယောက်သာရှိ၏။
"..6660..
ဖိုးခွားက သူ့အမေကိုလက်ဆွဲပြီး အထဲသို့ အပြေးဝင်သည်။ ဓာတ်လှေကားတံခါး ပိတ်သွားသည်နှင့် ဖိုးခွား နံပါတ်ခြောက်ခလုတ် ကို နှိပ်လိုက်လေသည်။ ဓာတ်လှေကားက ငြိမ့်ခနဲတက်သွား၏။ သုံးလွှာအရောက်တွင် ဓာတ်လှေကားရပ်သွားလေ၏။ တံခါးပွင့်လာပြီး. . အော်ဂင်ကိုင်ထားသော
www.burn, အရွယ်က
ကောင်မလေးတစ်ယောက် ဝင်လာသည်။
“ဟယ်. . ကလေးတစ်ယောက်ထဲလား၊ သမီး ူကြီးတွေ
MEGEMOU
| 84.213224 |
Echo from Next Existence
|
Day Wa Tar
|
9778
| 5 |
________________
www.burmeseclassic.com
မပါဘူးလား”
63000
·¿1⁄2.... ¿H.... E*. . . . EH..” ကလေးမက ဘာမှပြန်မဖြေဘဲ ကစားစရာ ၊ အော်ဂင်လေး ကိုသာ နှိပ်နေသဖြင့် ဓာတ်လှေကားအတွင်း မညီမညာသံစဉ်နှင့် ဂီတသံများ ဆူညံသွားတော့၏။
ဒေါ်ခင်စောက လက်မလျှော့သေး. . •
*သမီးက ဘယ်အထပ်ကို သွားမှာလဲ”
ကလေးမက လက်လေးချောင်း ထောင်ပြသဖြင့် ဒေါ်ခင် နံပါတ်(4)ခလုတ်ကို အမြန်နှိပ်လိုက်ရသည်။ ထိုစဉ်မှာပင် ဓာတ်လှေကားအတွင်းရှိမီးချောင်းများ မှိတ်သွားတော့သည်။ မီး.. မီးပျက်သွားတာလား”
“SÊ.. CUCU..
“ဟုတ်တယ်သား. . ဒုက္ခပါပဲ.. “သား ကြောက်တယ် မေမေ” “မကြောက်ပါနဲ့သားရယ်၊ ဒါဆို မေမေ့ကို ဖက်ထား. . ၊ ဟို သမီးလေးရော ကြောက်နေရင် အန်တီဆီလာနေလေ
ဓာတ်လှေကားမှာ အဟောင်းကြီးဖြစ်သဖြင့် မီးပျက်သွား လျှင် နီးစပ်ရာအထပ်ကို အလိုအလျောက်ရပ်နားသည့်စနစ် မပါရှိ ပေ။ Emergency မီးလည်း လင်းမလာသဖြင့် ဓာတ်လှေကားအ တွင်း မှောင်မည်းကာ တိတ်ဆိတ်နေ၏။
ကလေးမလေးအသံကိုလည်း မကြားရတော့။
BURMESE CLASSIC
ကို ဖက်ထားသော်လည်း ဒေါ်ခင်စောကိုယ်တိုင် ကြောက်လန့်နေပြီ ဖြစ်သည်။
အောင်မြင်၊
ountminti
e
ကွန်ဒိုမှာ အရန်မီးစက်ရှိသော်လည်း ဆီဖိုးကောက်ခံရာ တွင် ကွန်ဒိုနေသူအချင်ချင်း တွက်ကပ်နေကြသဖြင့်. . ဆီမရှိဟု အကြောင်းပြကာ မီးစက်မောင်းမည်မဟုတ်။ လုံခြုံရေးဝန်ထမ်း ဦးဒီ အိပ်ငိုက်နေသဖြင့် မီးပျက်သွားတာတောင် သတိပြုမိပုံမပေါ်ပေ။ မီးပြန်မလာမချင်း သူတို့ ဒီအထဲမှာပဲ ပိတ်မိနေတော့မည်
ဖြစ်သည်။
·& fff&....&.." ထိုအချိန်၌ ကလေးမလေး၏ အော်ဂင်သံက အမှောင်ထဲမှ ထွက်ပေါ်လာလေသည်။ ဒေါ်ခင်စောမှာ သားအတွက်သာမက ကလေးမလေးအတွက်ပါ စိတ်ပူသွားရသည်မို့ ဟိုစမ်းဒီစမ်း လိုက် စမ်းရင်း ရှာနေမိသည်။ နံရံလေးဖက် နှံ့သွားသော်လည်း ကလေးမ လေးကို ရှာမတွေ့ . . ။ အော်ဂင်သံလေးကတော့ ဓာတ်လှေကား အတွင်း ဆက်လက်ထွက်ပေါ်နေဆဲ...
“.. ¿t. . . . ¿f. . . . & “သမီး. . သမီးလေး ဘယ်မှာလဲ”
ကလေးမလေးက အသံမပေး၊ ရှာလို့လည်းမတွေ့ ဆိုတော့ ဒေါ်ခင်စော ပိုပြီးစိတ်ပူသွားရသည်။ ထိုအခိုက်မှာပင် ဓာတ်လှေကား ထဲမှမီးချောင်းများ ပြန်လင်းလာလေသည်။ သားအမိနှစ်ယောက်လုံး ကမ္ဘာဦးလူသား မီးကိုတွေ့သလိုမျိုး ဝမ်းသာအားရ ဖြစ်သွားကြ သည်။ အလင်းရောင်ကြောင့် ကျိန်းစပ်နေသော မျက်လုံးတွေ ကျ သားရလာသောအခါ. . ဓာတ်လှေကားအတွင်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။
WWကို
| 80.303824 |
Echo from Next Existence
|
Day Wa Tar
|
9778
| 6 |
________________
ပါလား”
€3001
www.burmeseclassic.com
“ဟင်!... ကလေး. . ကလေးမလေး - - မရှိ. . မရှိတော့
“မေမေ. . ဟိုကောင်မလေး ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ” “မ. . မ . သိ. . မသိဘူး. .
(ခြောက်ပေxငါးပေ)ပတ်လည် ဓာတ်လှေကားအတွင်း. . တံခါးလည်း မပွင့်ဘဲနှင့် ကလေးမလေး ဘယ်လိုထွက်သွားမှန်းမသိ။ သမရိုးကျဖြစ်စဉ် မဟုတ်မှန်းသိ၍ ဒေါ်ခင်စော ချွေးစို့အောင် ထိတ် လန့်လာသည်။ သားလေးလက်ကို ကိုင်ကြည့်တော့လည်း လက်ဖျား တွေ အေးစက်နေလေပြီ။ ဓာတ်လှေကားကလည်း ပုံမှန်အတိုင်း အပေါ်သို့ တက်နေပြီဖြစ်၏။
“မေမေ. . ဟို.. ဟိုကောင်မလေးက . သရဲလားဟင်” “မဟုတ်ပါဘူး. . သားရယ်..
စော
ကလေး မကြောက်အောင် ငြင်းလိုက်ရသော်လည်း စောကအဖြစ်မှာ သရဲခြောက်ခြင်းသာဖြစ်ကြောင်း ဒေါ်ခင်စော သိ နေ၏။ ခြောက်ထပ်သို့ မြန်မြန်ရောက်ပါတော့ဟုသာ ဆုတောင်း နေရတော့သည်။ ထိုစဉ် လေးလွှာသို့ရောက်လာ၍ ဓာတ်လှေကား ရပ်သွားပြန်သည်။ ခလုတ်နှိပ်ထားသည့်အတိုင်း ရပ်သွားခြင်းဖြစ်၍ တစ်ယောက်ယောက်ဝင်လာလျှင် အဖေါ်ရမည်ဟု တွေးမိ၏။ ဆင်းမည့်သူ မရှိ၍ ပွင့်နေသောတံခါးက အချိန်စေ့သည့်
အခါ ပြန်ပိတ်သွား၏။
“အင်း. . ခြောက်ထပ်ရောက်ဖို့က နှစ်ထပ်ပဲလိုတော့တာ ဘာမှမကြာတော့ပါဘူး. .“
©
mEဩE =u
auginiust
ဒေါ်ခင်စော ကိုယ့်ဘာသာ စိတ်ထဲကအားပေးလိုက်စဉ်မှာ
ပဲ အပေါ်သို့တက်စပြုနေပြီဖြစ်သော ဓာတ်လှေကားထဲ၌ အော်သံ များ ပေါ်ထွက်လာတော့သည်။
“ကျွန်မကိုကယ်ပါ. . ကျွန်မကိုကယ်ပါ. . " “ဘာသံတွေလည်း မေမေ"
“မေမေလည်းမသိဘူး သား၊ မေမေ့ကို မြဲမြဲဖက်ထားနော်” အော်သံက ဓာတ်လှေကားထဲ ကျယ်သထက်ကျယ် လာသ ဖြင့် ဒေါ်ခင်စောနှင့် သားငယ်ဖိုးခွားတို့မှာ အကြီးအကျယ် ထိတ်လန့် နေရသည်။
“ကျွန်မကို ကယ်ပါဦး. . ”
ထိုသို့ အထိတ်တလန့်အသံများ ထွက်ပေါ် နေစဉ်မှာပင်. . ခြောက်ထပ်သို့ရောက်၍ ဓာတ်လှေကား ရပ်သွားလေသည်။ အော် သံကြီးကတော့ ဆက်လက်ထွက်ပေါ်နေဆဲ..
“ကယ်. . ကယ်ပါ. . ကျွန်မကို ကယ်ကြပါ. .”
ဓာတ်လှေကား တံခါးပွင့်သွားစဉ် အပေါက်ဝတွင် မိန်းမ တစ်ယောက် ရပ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသောအခါ ဒေါ်ခင်စော တစ်ယောက် အကြောက်လွန်ကာ မေ့လဲကျသွားတော့သည်။ ဖိုးခွားလေးမှာလည်း စကားမပြောနိုင်လောက်အောင် ကြောင်အမ်းအမ်းလေး ဖြစ်နေလေသည်။
ထိုစဉ် ဓာတ်လှေကားဆီသို့ လျှောက်လာနေသော ခြေသံ များကို ဖိုးခွားလေး အတိုင်းသား ကြားနေရသည်။ ဒီတော့မှ
၃မှ ရပ်နေ
သောမိန်းမလည်း ဖြတ်ခနဲ ပျောက်ကွယ် ရင်ပတ်လှေ
COME GEGU
| 82.012513 |
Echo from Next Existence
|
Day Wa Tar
|
9778
| 7 |
________________
6300m
ကားထဲ လူနှစ်ယောက်ဝင်လာ၏။
လဲ”
www.burme declassic.com
“ဟင်. . ဖိုးခွား ဘာဖြစ်တာလဲ၊ မင်းအမေ ဘာဖြစ်သွားတာ
ဖိုးခွားလေးမှာ မေးမရတော့. . ၊ သူတို့ကို ကြောင်ပြီး ကြည့် နေလေသည်။ ဝင်လာသူ လူကြီးနှစ်ယောက်က ဒေါ်ခင်စောအား တွဲထူကြလေသည်။ ဒေါ်ခင်စော လူးလွန့်လာ၏။ “အစ်မ.. ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ ပြောပါဦး”
ဒေါ်ခင်စောက ဓာတ်လှေကားစီးလာစဉ် မီးပျက်သွားပုံ၊ ပိတ်မိနေပုံ၊ ကလေးမလေးဝင်လာပုံ၊ သရဲခြောက်ခံရပုံတို့ကို ပြောပြ လိုက်၏။ ထိုလူနှစ်ယောက် ခေါင်းကုတ်သွားရလေသည်။
“ဆန်းတော့အဆန်းသား. . . စောစောက ကျွန်တော်တို့ လျှောက်လာတာ ဓာတ်လှေကားမရောက်ခင်အထိ မီးမပျက်သေးပါ ဘူး. . အစ်မရယ်”
“ကျွန်မလည်း နောက်နေတာ မဟုတ်ပါဘူး၊ တကယ်ကြုံ
ရတာပါရှင်”
ထိုစဉ်.. ကြေးစည်ထုသံသဲ့သဲ့ကို ကြားလိုက်ရ၏။ “ဟော.. ကြေးစည်ထုနေပြီဗျ၊ ကားမမီဘဲနေမယ်. . " “ကဲ.. ကျွန်တော်တို့ ဒေါ်သူဇာမိုးရဲ့ အသုဘသွားပို့မလို့ ပြန်လာမှပဲ သာယာရေးကော်မတီကို အကြောင်းကြားပြီး ဆွေးနွေး ကြည့်လိုက်ပါ့မယ်”
“ဟုတ်. . ဟုတ်ကဲ့. . ”
အခန်းနီးချင်းနှစ်ယောက် အသုဘပို့ဖို့ ထွက်သွားမှ. .
GEGEDU
ဒေါ်ခင်စောတို့ သားအမိလည်း ကိုယ့်အခန်းကိုယ် ပြန်ကြရလေ သည်။ ကြေးစည်ရိုက်သံနှင့် ယောဂီအဖွဲ့၏ သံဝေဂဂါထာ ရွတ်သံ များကြောင့် သားအမိနှစ်ယောက် ကြက်သီးဖြန်းဖြန်းထကာ အခန်း တံခါးအား လျင်မြန်စွာ ပိတ်လိုက်လေတော့သည်။
EgE=L
www.burmeseclassic.com/
| 79.725086 |
Echo from Next Existence
|
Day Wa Tar
|
9778
| 8 |
________________
www.burmeseclassic.com
ung mo
၁၅
အခန်း [၂]
ဒီ မြစ်နားထောင်သို့ ရောက်နေခဲ့တာ သုံးလကြာပြီ
ဖြစ်သည်။ သူ့ကို ဘယ်သူမှလာမတွေ့တော့.. အင်းစိန်မှာ လေးနှစ်၊ သရက်ထောင်မှာ ငါးနှစ်နှင့် မြစ်ကြီးနားမှာ သုံးလဆိုတော့ ထောင် သက်ပင် ဆယ်နှစ်ပြည့်တော့မည်။ ဒီကိုရောက်မှ နိုင်ငံရေးအကျဉ်း သားများ ကူညီစောင့်ရှောက်ရေးအဖွဲ့က ပေးပို့သော ဂျာနယ်စုံနှင့် လျက်ဆား၊ ယားနာပျောက်ဆေး စသည်တို့ကလွဲပြီး ဘာဆိုဘာမှမရ
သေး
:၊ မြစ်ကြီးနားထောင်မှာ ယုံကြည်အပ်ခေ
ခေါ်
| 78.444444 |
Echo from Next Existence
|
Day Wa Tar
|
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.