text
stringlengths
272
505
source
stringclasses
12 values
nb_tokens
int64
46
100
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แต่โปรดเกล้าคราวมาข้ายากแค้น อันทองแสนตำลึงนั้นไม่ทันหา ธำมรงค์เรือนมณีฉันมีมา ตีราคาควรแสนตำลึงทอง แต่โปรดเกล้าคราวมาข้ายากแค้น อันทองแสนตำลึงนั้นไม่ทันหา ธำมรงค์เรือนมณีฉันมีมา ตีราคาควรแสนตำลึงทอง<|im_end|> <|im_start|>assistant อันทองแสนตำลึงนั้นไม่ทันหา ธำมรงค์เรือนมณีฉันมีมา ตีราคาควรแสนตำลึงทอง<|im_end|>
พระอภัยมณี
64
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เห็นเหมือนพี่สีเขียวมีเขี้ยวแฝง ทั้งเนตรแดงดูพลางขวางสกัด ฝ่ายฝรั่งยั้งหยุดยืนเยียดยัด พอเห็นหัสกันมาเหมือนลาลี เห็นเหมือนพี่สีเขียวมีเขี้ยวแฝง ทั้งเนตรแดงดูพลางขวางสกัด ฝ่ายฝรั่งยั้งหยุดยืนเยียดยัด พอเห็นหัสกันมาเหมือนลาลี<|im_end|> <|im_start|>assistant ทั้งเนตรแดงดูพลางขวางสกัด ฝ่ายฝรั่งยั้งหยุดยืนเยียดยัด พอเห็นหัสกันมาเหมือนลาลี<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จริงนะพระจะคิดสนิทถนอม น้องไม่ยอมแล้วเช่นอย่างแต่ปางหลัง ไปนับปีมิใช่ของสำรองรัง จะมานั่งคลอเคลียเป็นเมียเดิน จริงนะพระจะคิดสนิทถนอม น้องไม่ยอมแล้วเช่นอย่างแต่ปางหลัง ไปนับปีมิใช่ของสำรองรัง จะมานั่งคลอเคลียเป็นเมียเดิน<|im_end|> <|im_start|>assistant น้องไม่ยอมแล้วเช่นอย่างแต่ปางหลัง ไปนับปีมิใช่ของสำรองรัง จะมานั่งคลอเคลียเป็นเมียเดิน<|im_end|>
พระอภัยมณี
62
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อีวัณฬาว่ากูเป็นครูสอน ว่าปากบอนค่อนด่าช่างว่าขาน พลอยรับเคราะห์เพราะว่าเป็นอาจารย์ คิดสงสารจึงอุตส่าห์ออกมาดู อีวัณฬาว่ากูเป็นครูสอน ว่าปากบอนค่อนด่าช่างว่าขาน พลอยรับเคราะห์เพราะว่าเป็นอาจารย์ คิดสงสารจึงอุตส่าห์ออกมาดู<|im_end|> <|im_start|>assistant ว่าปากบอนค่อนด่าช่างว่าขาน พลอยรับเคราะห์เพราะว่าเป็นอาจารย์ คิดสงสารจึงอุตส่าห์ออกมาดู<|im_end|>
พระอภัยมณี
61
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ นางอองออยลอยหน้าว่าข้าเห็น เขาลอบเล่นชู้ชิดพิสมัย นางโฉมงามตามชายสูญหายไป ข้าเปลี่ยวใจจึงแอบอยู่แนบองค์ นางอองออยลอยหน้าว่าข้าเห็น เขาลอบเล่นชู้ชิดพิสมัย นางโฉมงามตามชายสูญหายไป ข้าเปลี่ยวใจจึงแอบอยู่แนบองค์<|im_end|> <|im_start|>assistant เขาลอบเล่นชู้ชิดพิสมัย นางโฉมงามตามชายสูญหายไป ข้าเปลี่ยวใจจึงแอบอยู่แนบองค์<|im_end|>
สิงหไกรภพ
66
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เจ้ารูปงามสามนางสำอางโฉม จะโอ้โลมเล่นประชันกันก็ได้ ล้วนร่วมรักร่วมรู้คู่ฤทัย ไม่ถึงใจก็เห็นเจียนจะเปลี่ยนตัว ฯ เจ้ารูปงามสามนางสำอางโฉม จะโอ้โลมเล่นประชันกันก็ได้ ล้วนร่วมรักร่วมรู้คู่ฤทัย ไม่ถึงใจก็เห็นเจียนจะเปลี่ยนตัว ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant จะโอ้โลมเล่นประชันกันก็ได้ ล้วนร่วมรักร่วมรู้คู่ฤทัย ไม่ถึงใจก็เห็นเจียนจะเปลี่ยนตัว ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
67
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ทั้งธงทองรองเรืองเครื่องประดับ เชือกสำหรับรอกใบของใช้สอย มาทอดท่าหน้าวังถ้วนทั้งร้อย ต่างเตรียมคอยพระโอรสยศไกร ฯ ทั้งธงทองรองเรืองเครื่องประดับ เชือกสำหรับรอกใบของใช้สอย มาทอดท่าหน้าวังถ้วนทั้งร้อย ต่างเตรียมคอยพระโอรสยศไกร ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant เชือกสำหรับรอกใบของใช้สอย มาทอดท่าหน้าวังถ้วนทั้งร้อย ต่างเตรียมคอยพระโอรสยศไกร ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ต่างเศร้าสร้อยคอยศรีสุวรรณราช ทั้งพระญาติใหญ่น้อยละห้อยหา แต่ปีขาลป่านนี้ถึงปีระกา ยังหามาเมืองไม่ทั้งไพร่พล ต่างเศร้าสร้อยคอยศรีสุวรรณราช ทั้งพระญาติใหญ่น้อยละห้อยหา แต่ปีขาลป่านนี้ถึงปีระกา ยังหามาเมืองไม่ทั้งไพร่พล<|im_end|> <|im_start|>assistant ทั้งพระญาติใหญ่น้อยละห้อยหา แต่ปีขาลป่านนี้ถึงปีระกา ยังหามาเมืองไม่ทั้งไพร่พล<|im_end|>
พระอภัยมณี
64
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เห็นทรงธรรม์บรรทมสนิทนิ่ง หนีไปวิ่งเล่นอยู่ในคูหา โลดลำพองลองเชิงละเลิงมา เห็นแผ่นผาพิงผนิดปิดหนทาง เห็นทรงธรรม์บรรทมสนิทนิ่ง หนีไปวิ่งเล่นอยู่ในคูหา โลดลำพองลองเชิงละเลิงมา เห็นแผ่นผาพิงผนิดปิดหนทาง<|im_end|> <|im_start|>assistant หนีไปวิ่งเล่นอยู่ในคูหา โลดลำพองลองเชิงละเลิงมา เห็นแผ่นผาพิงผนิดปิดหนทาง<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ต่างดีใจไหว้กราบเทพารักษ์ เจ้าสำนักเกาะขวางกลางสิงขร จึ่งเอาผ้ามาโบกริมสาคร เป็นการร้อนแกว่งไกวอยู่ไปมา ฯ ต่างดีใจไหว้กราบเทพารักษ์ เจ้าสำนักเกาะขวางกลางสิงขร จึ่งเอาผ้ามาโบกริมสาคร เป็นการร้อนแกว่งไกวอยู่ไปมา ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant เจ้าสำนักเกาะขวางกลางสิงขร จึ่งเอาผ้ามาโบกริมสาคร เป็นการร้อนแกว่งไกวอยู่ไปมา ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
65
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระฟังคำร่ำสั่งก็สังเวช น้ำพระเนตรหลั่งลงน่าสงสาร ด้วยเคยเห็นเอ็นดูพระกุมาร สิทธาจารย์จึงว่าเจ้าอย่าเศร้าใจ พระฟังคำร่ำสั่งก็สังเวช น้ำพระเนตรหลั่งลงน่าสงสาร ด้วยเคยเห็นเอ็นดูพระกุมาร สิทธาจารย์จึงว่าเจ้าอย่าเศร้าใจ<|im_end|> <|im_start|>assistant น้ำพระเนตรหลั่งลงน่าสงสาร ด้วยเคยเห็นเอ็นดูพระกุมาร สิทธาจารย์จึงว่าเจ้าอย่าเศร้าใจ<|im_end|>
พระอภัยมณี
65
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จึงหลบลี้หนีตัวกลัวพระเดช ไปอยู่ประเทศธานินทร์เป็นถิ่นฐาน อันองค์พระมังคลาปรีชาชาญ ไปสำราญผ่านประเทศเพชรกำพล จึงหลบลี้หนีตัวกลัวพระเดช ไปอยู่ประเทศธานินทร์เป็นถิ่นฐาน อันองค์พระมังคลาปรีชาชาญ ไปสำราญผ่านประเทศเพชรกำพล<|im_end|> <|im_start|>assistant ไปอยู่ประเทศธานินทร์เป็นถิ่นฐาน อันองค์พระมังคลาปรีชาชาญ ไปสำราญผ่านประเทศเพชรกำพล<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เขาทูลความตามเรื่องที่เคืองข้อง ชวนพระน้องไม่เสวยเลยหลับใหล มาตุรงค์สงสารรำคาญใจ เสด็จไปเข้าห้องสองธิดา เขาทูลความตามเรื่องที่เคืองข้อง ชวนพระน้องไม่เสวยเลยหลับใหล มาตุรงค์สงสารรำคาญใจ เสด็จไปเข้าห้องสองธิดา<|im_end|> <|im_start|>assistant ชวนพระน้องไม่เสวยเลยหลับใหล มาตุรงค์สงสารรำคาญใจ เสด็จไปเข้าห้องสองธิดา<|im_end|>
พระอภัยมณี
66
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ถึงเจ็ดเดือนเฟือนแดนดูแผนที่ ก็ไม่มีที่จะหวังเห็นฝั่งฝา ไม่มีเรือเหนือใต้ในคงคา ทุกเช้าเย็นเห็นแต่ฟ้าปลากับน้ำ ถึงเจ็ดเดือนเฟือนแดนดูแผนที่ ก็ไม่มีที่จะหวังเห็นฝั่งฝา ไม่มีเรือเหนือใต้ในคงคา ทุกเช้าเย็นเห็นแต่ฟ้าปลากับน้ำ<|im_end|> <|im_start|>assistant ก็ไม่มีที่จะหวังเห็นฝั่งฝา ไม่มีเรือเหนือใต้ในคงคา ทุกเช้าเย็นเห็นแต่ฟ้าปลากับน้ำ<|im_end|>
พระอภัยมณี
57
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ลูกนั้นหรือชื่อว่านมพระธรณี ถึงพันปีผุดขึ้นเหมือนปืนดัง ฝูงสัตว์ไพรได้ยินทั้งกลิ่นหอม มาพรั่งพร้อมเพราะจะกินถวิลหวัง ลูกนั้นหรือชื่อว่านมพระธรณี ถึงพันปีผุดขึ้นเหมือนปืนดัง ฝูงสัตว์ไพรได้ยินทั้งกลิ่นหอม มาพรั่งพร้อมเพราะจะกินถวิลหวัง<|im_end|> <|im_start|>assistant ถึงพันปีผุดขึ้นเหมือนปืนดัง ฝูงสัตว์ไพรได้ยินทั้งกลิ่นหอม มาพรั่งพร้อมเพราะจะกินถวิลหวัง<|im_end|>
พระอภัยมณี
62
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระรับขวัญขวัญอ่อนอย่าร้อนเร่า ไม่ขัดเจ้าโฉมงามทรามสงวน พี่เหมือนหมอขอช่วยด้วยประชวร ใช่จะกวนแก้วตาให้ราคี พระรับขวัญขวัญอ่อนอย่าร้อนเร่า ไม่ขัดเจ้าโฉมงามทรามสงวน พี่เหมือนหมอขอช่วยด้วยประชวร ใช่จะกวนแก้วตาให้ราคี<|im_end|> <|im_start|>assistant ไม่ขัดเจ้าโฉมงามทรามสงวน พี่เหมือนหมอขอช่วยด้วยประชวร ใช่จะกวนแก้วตาให้ราคี<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ กระจับปี่สีซอเสียงกรอกรีด บัณเฑาะว์ดีดดนตรีปี่ไฉน นางสำหรับขับร้องทำนองใน บ้างขับไม้มโหรีให้ปรีดิ์เปรม กระจับปี่สีซอเสียงกรอกรีด บัณเฑาะว์ดีดดนตรีปี่ไฉน นางสำหรับขับร้องทำนองใน บ้างขับไม้มโหรีให้ปรีดิ์เปรม<|im_end|> <|im_start|>assistant บัณเฑาะว์ดีดดนตรีปี่ไฉน นางสำหรับขับร้องทำนองใน บ้างขับไม้มโหรีให้ปรีดิ์เปรม<|im_end|>
พระอภัยมณี
70
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จึงว่าพ่อสินสมุทรสุดสวาท เหนื่อยอนาถนักหนาน่าสงสาร จงวางแม่เสียในวนชลธาร เร่งคิดอ่านตามติดพระบิดร ฯ จึงว่าพ่อสินสมุทรสุดสวาท เหนื่อยอนาถนักหนาน่าสงสาร จงวางแม่เสียในวนชลธาร เร่งคิดอ่านตามติดพระบิดร ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant เหนื่อยอนาถนักหนาน่าสงสาร จงวางแม่เสียในวนชลธาร เร่งคิดอ่านตามติดพระบิดร ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
62
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ขึ้นฟูฟ่องล่องลอยไปตามคลื่น นภางค์พื้นแจ่มจำรัสประภัสสร ลมก็เรื่อยเฉื่อยสบายกระจายจร ที่อาวรณ์รอดตายหายรัญจวน ขึ้นฟูฟ่องล่องลอยไปตามคลื่น นภางค์พื้นแจ่มจำรัสประภัสสร ลมก็เรื่อยเฉื่อยสบายกระจายจร ที่อาวรณ์รอดตายหายรัญจวน<|im_end|> <|im_start|>assistant นภางค์พื้นแจ่มจำรัสประภัสสร ลมก็เรื่อยเฉื่อยสบายกระจายจร ที่อาวรณ์รอดตายหายรัญจวน<|im_end|>
พระอภัยมณี
69
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ทรงสินธพโดยจำนงส่งเสด็จ กษัตริย์เสร็จบพิตรพระกฤษณา กับพระจอมเจ้าฝรั่งมังคลา ขึ้นทรงม้าทั้งสี่ตรีพลำ ทรงสินธพโดยจำนงส่งเสด็จ กษัตริย์เสร็จบพิตรพระกฤษณา กับพระจอมเจ้าฝรั่งมังคลา ขึ้นทรงม้าทั้งสี่ตรีพลำ<|im_end|> <|im_start|>assistant กษัตริย์เสร็จบพิตรพระกฤษณา กับพระจอมเจ้าฝรั่งมังคลา ขึ้นทรงม้าทั้งสี่ตรีพลำ<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ขุนเสนีที่กำกับสำหรับรถ มาสั่งหมดถ้วนทั่วตัวทหาร ให้เทียมรถพระที่นั่งอลังการ อาชาชาญผูกใส่เร่งไคลคลา ขุนเสนีที่กำกับสำหรับรถ มาสั่งหมดถ้วนทั่วตัวทหาร ให้เทียมรถพระที่นั่งอลังการ อาชาชาญผูกใส่เร่งไคลคลา<|im_end|> <|im_start|>assistant มาสั่งหมดถ้วนทั่วตัวทหาร ให้เทียมรถพระที่นั่งอลังการ อาชาชาญผูกใส่เร่งไคลคลา<|im_end|>
พระอภัยมณี
60
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อันพาราธานีเหมราช จะพิฆาตให้กระจุยเป็นผุยผง แม้นบพิตรคิดรักสกุลวงศ์ ก็เร่งส่งพระธิดามาให้เรา อันพาราธานีเหมราช จะพิฆาตให้กระจุยเป็นผุยผง แม้นบพิตรคิดรักสกุลวงศ์ ก็เร่งส่งพระธิดามาให้เรา<|im_end|> <|im_start|>assistant จะพิฆาตให้กระจุยเป็นผุยผง แม้นบพิตรคิดรักสกุลวงศ์ ก็เร่งส่งพระธิดามาให้เรา<|im_end|>
พระอภัยมณี
61
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ บาทหลวงเห็นจริงแจ้งไม่แคลงจิต มันสะกิดถูกที่คันก็หรรษา จึ่งสั่งพวกคนใช้ในเภตรา ให้ขนอาวุธส่งลงในเรือ บาทหลวงเห็นจริงแจ้งไม่แคลงจิต มันสะกิดถูกที่คันก็หรรษา จึ่งสั่งพวกคนใช้ในเภตรา ให้ขนอาวุธส่งลงในเรือ<|im_end|> <|im_start|>assistant มันสะกิดถูกที่คันก็หรรษา จึ่งสั่งพวกคนใช้ในเภตรา ให้ขนอาวุธส่งลงในเรือ<|im_end|>
พระอภัยมณี
62
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เจ้าพาพี่หนีมาพ้นข้าศึก กำดัดดึกเดือนสว่างกระจ่างแสง หยุดเสียบ้างข้างเขาค่อยเบาแรง ต่อรุ่งแจ้งจึงค่อยพากันคลาไคล เจ้าพาพี่หนีมาพ้นข้าศึก กำดัดดึกเดือนสว่างกระจ่างแสง หยุดเสียบ้างข้างเขาค่อยเบาแรง ต่อรุ่งแจ้งจึงค่อยพากันคลาไคล<|im_end|> <|im_start|>assistant กำดัดดึกเดือนสว่างกระจ่างแสง หยุดเสียบ้างข้างเขาค่อยเบาแรง ต่อรุ่งแจ้งจึงค่อยพากันคลาไคล<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เทพจินดาน้องที่สองนั้น รับพระบัณฑูรเล่าได้เฝ้าแหน เป็นฝ่ายหน้าว่าราชการแทน อยู่เขตแดนวังหน้าริมสาคร เทพจินดาน้องที่สองนั้น รับพระบัณฑูรเล่าได้เฝ้าแหน เป็นฝ่ายหน้าว่าราชการแทน อยู่เขตแดนวังหน้าริมสาคร<|im_end|> <|im_start|>assistant รับพระบัณฑูรเล่าได้เฝ้าแหน เป็นฝ่ายหน้าว่าราชการแทน อยู่เขตแดนวังหน้าริมสาคร<|im_end|>
พระอภัยมณี
58
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เครื่องจามรทอนตะวันเป็นหลั่นลด ทั้งกลิ้งกลดราเชนทร์เกณฑ์สนม พอแสงทองส่องสว่างน้ำค้างพรม ตื่นประทมพร้อมพระวงศ์ต่างสรงชล เครื่องจามรทอนตะวันเป็นหลั่นลด ทั้งกลิ้งกลดราเชนทร์เกณฑ์สนม พอแสงทองส่องสว่างน้ำค้างพรม ตื่นประทมพร้อมพระวงศ์ต่างสรงชล<|im_end|> <|im_start|>assistant ทั้งกลิ้งกลดราเชนทร์เกณฑ์สนม พอแสงทองส่องสว่างน้ำค้างพรม ตื่นประทมพร้อมพระวงศ์ต่างสรงชล<|im_end|>
พระอภัยมณี
71
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จะกล่าวฝ่ายสังฆราชพระบาทหลวง ทีจะง่วงไม่เป็นสุขลุกผวา ได้ยินเสียงปี่แก้วแว่ววิญญาณ์ เรียกเสนาพวกฝรั่งอย่ารั้งรอ จะกล่าวฝ่ายสังฆราชพระบาทหลวง ทีจะง่วงไม่เป็นสุขลุกผวา ได้ยินเสียงปี่แก้วแว่ววิญญาณ์ เรียกเสนาพวกฝรั่งอย่ารั้งรอ<|im_end|> <|im_start|>assistant ทีจะง่วงไม่เป็นสุขลุกผวา ได้ยินเสียงปี่แก้วแว่ววิญญาณ์ เรียกเสนาพวกฝรั่งอย่ารั้งรอ<|im_end|>
พระอภัยมณี
65
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระเทวสินธุ์เทพจินดาทั้งสอง อยู่ปกครองบำรุงซึ่งกรุงศรี แต่ไปส่งจอมกษัตริย์สวัสดี แล้วจรลีกลับหลังเข้าวังเวียง ฯ พระเทวสินธุ์เทพจินดาทั้งสอง อยู่ปกครองบำรุงซึ่งกรุงศรี แต่ไปส่งจอมกษัตริย์สวัสดี แล้วจรลีกลับหลังเข้าวังเวียง ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant อยู่ปกครองบำรุงซึ่งกรุงศรี แต่ไปส่งจอมกษัตริย์สวัสดี แล้วจรลีกลับหลังเข้าวังเวียง ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
60
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระอภัยไสยาสน์เหนืออาสน์อ่อน ให้อาวรณ์ร้อนรนกมลหมอง ไม่เหมือนคาดคลาดคิดผิดทำนอง พระตรึกตรองตรมจิตดังพิษปืน พระอภัยไสยาสน์เหนืออาสน์อ่อน ให้อาวรณ์ร้อนรนกมลหมอง ไม่เหมือนคาดคลาดคิดผิดทำนอง พระตรึกตรองตรมจิตดังพิษปืน<|im_end|> <|im_start|>assistant ให้อาวรณ์ร้อนรนกมลหมอง ไม่เหมือนคาดคลาดคิดผิดทำนอง พระตรึกตรองตรมจิตดังพิษปืน<|im_end|>
พระอภัยมณี
68
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ได้ห้าพันบรรดาซึ่งมาด้วย จะไปช่วยลูกสาวเจ้าสิงหล ให้ถือคบครบทั่วทุกตัวคน แล้วแบ่งพลกองละพันสำคัญคบ ได้ห้าพันบรรดาซึ่งมาด้วย จะไปช่วยลูกสาวเจ้าสิงหล ให้ถือคบครบทั่วทุกตัวคน แล้วแบ่งพลกองละพันสำคัญคบ<|im_end|> <|im_start|>assistant จะไปช่วยลูกสาวเจ้าสิงหล ให้ถือคบครบทั่วทุกตัวคน แล้วแบ่งพลกองละพันสำคัญคบ<|im_end|>
พระอภัยมณี
58
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สองเด็กว่าถ้าแม้เป็นให้เห็นแน่ ท่านดีแท้ใครจะเปรียบประเทียบถึง ถึงเลือดเนื้อเมื่อจะเอาข้าเจ้าจึง จะเถือทึ้งแทนคุณกรุณา สองเด็กว่าถ้าแม้เป็นให้เห็นแน่ ท่านดีแท้ใครจะเปรียบประเทียบถึง ถึงเลือดเนื้อเมื่อจะเอาข้าเจ้าจึง จะเถือทึ้งแทนคุณกรุณา<|im_end|> <|im_start|>assistant ท่านดีแท้ใครจะเปรียบประเทียบถึง ถึงเลือดเนื้อเมื่อจะเอาข้าเจ้าจึง จะเถือทึ้งแทนคุณกรุณา<|im_end|>
พระอภัยมณี
59
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จึงว่าน้องเหมือนต้องโอสถพิษ กำเริบฤทธิ์ร้อนในน้ำใจฉัน พี่ช่วยคิดปิดป้องของสำคัญ อย่าให้ฉันอายหน้าประชาชน ฯ จึงว่าน้องเหมือนต้องโอสถพิษ กำเริบฤทธิ์ร้อนในน้ำใจฉัน พี่ช่วยคิดปิดป้องของสำคัญ อย่าให้ฉันอายหน้าประชาชน ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant กำเริบฤทธิ์ร้อนในน้ำใจฉัน พี่ช่วยคิดปิดป้องของสำคัญ อย่าให้ฉันอายหน้าประชาชน ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
57
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ด้วยแป้งทาตามนุษย์บุรุษเห็น มิได้เว้นหวังจิตพิสมัย แต่สินสมุทรสุดดีนี่กระไร อายุได้ถึงสิบเก้าก็เปล่าดาย ด้วยแป้งทาตามนุษย์บุรุษเห็น มิได้เว้นหวังจิตพิสมัย แต่สินสมุทรสุดดีนี่กระไร อายุได้ถึงสิบเก้าก็เปล่าดาย<|im_end|> <|im_start|>assistant มิได้เว้นหวังจิตพิสมัย แต่สินสมุทรสุดดีนี่กระไร อายุได้ถึงสิบเก้าก็เปล่าดาย<|im_end|>
พระอภัยมณี
62
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระมังคลาพาทหารออกต้านหลัง ไม่รอรั้งขึ้นม้าด้วยกล้าหาญ ถือง้าวทวนวิ่งโลดโดดทะยาน เข้าต่อต้านชิงชัยทั้งไพร่นาย ฯ พระมังคลาพาทหารออกต้านหลัง ไม่รอรั้งขึ้นม้าด้วยกล้าหาญ ถือง้าวทวนวิ่งโลดโดดทะยาน เข้าต่อต้านชิงชัยทั้งไพร่นาย ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant ไม่รอรั้งขึ้นม้าด้วยกล้าหาญ ถือง้าวทวนวิ่งโลดโดดทะยาน เข้าต่อต้านชิงชัยทั้งไพร่นาย ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
68
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พวกคนใช้ไต่ถามได้ความถ้อย แล้วจึ่งค่อยเข้าไปในสถาน แจ้งคดีกับท่านครูผู้อาจารย์ ให้ทราบการที่เขาบอกออกเนื้อความ ฯ พวกคนใช้ไต่ถามได้ความถ้อย แล้วจึ่งค่อยเข้าไปในสถาน แจ้งคดีกับท่านครูผู้อาจารย์ ให้ทราบการที่เขาบอกออกเนื้อความ ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant แล้วจึ่งค่อยเข้าไปในสถาน แจ้งคดีกับท่านครูผู้อาจารย์ ให้ทราบการที่เขาบอกออกเนื้อความ ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
59
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ยิ่งกลืนกลํ้ากำสรดระทดเทวษ นํ้าพระเนตรคลอคลองลงนองไหล สงสารเหล่าสาวสรรค์กำนัลใน เคยเคียงใกล้กล่อมขับให้หลับนอน ยิ่งกลืนกลํ้ากำสรดระทดเทวษ นํ้าพระเนตรคลอคลองลงนองไหล สงสารเหล่าสาวสรรค์กำนัลใน เคยเคียงใกล้กล่อมขับให้หลับนอน<|im_end|> <|im_start|>assistant นํ้าพระเนตรคลอคลองลงนองไหล สงสารเหล่าสาวสรรค์กำนัลใน เคยเคียงใกล้กล่อมขับให้หลับนอน<|im_end|>
สิงหไกรภพ
71
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เชิญทิศาปาโมกข์โลกเชษฐ์ มาเล่าเหตุให้ท่านทายทำนายฝัน พระนึกได้ให้เอาพระเสลี่ยงสุวรรณ ไปรับท่านครูมาอย่าช้าการ ฯ เชิญทิศาปาโมกข์โลกเชษฐ์ มาเล่าเหตุให้ท่านทายทำนายฝัน พระนึกได้ให้เอาพระเสลี่ยงสุวรรณ ไปรับท่านครูมาอย่าช้าการ ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant มาเล่าเหตุให้ท่านทายทำนายฝัน พระนึกได้ให้เอาพระเสลี่ยงสุวรรณ ไปรับท่านครูมาอย่าช้าการ ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
65
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ด้วยพระเดชปกเกศเป็นที่ยิ่ง ศัตรูกริ่งเกรงจบสยบสยอน ไม่เบียดเบียนบีฑาประชากร ราษฎรอิ่มเอมเกษมใจ ด้วยพระเดชปกเกศเป็นที่ยิ่ง ศัตรูกริ่งเกรงจบสยบสยอน ไม่เบียดเบียนบีฑาประชากร ราษฎรอิ่มเอมเกษมใจ<|im_end|> <|im_start|>assistant ศัตรูกริ่งเกรงจบสยบสยอน ไม่เบียดเบียนบีฑาประชากร ราษฎรอิ่มเอมเกษมใจ<|im_end|>
พระอภัยมณี
67
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ท้าวกุลาลืมวังแลสังฆราช พระนุชนาฏลืมสุรางค์นางสนม สองพึ่งเคยเชยถนอมกล่อมอารมณ์ เปรียบเหมือนลมแรงจัดสะบัดใบ ฯ ท้าวกุลาลืมวังแลสังฆราช พระนุชนาฏลืมสุรางค์นางสนม สองพึ่งเคยเชยถนอมกล่อมอารมณ์ เปรียบเหมือนลมแรงจัดสะบัดใบ ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant พระนุชนาฏลืมสุรางค์นางสนม สองพึ่งเคยเชยถนอมกล่อมอารมณ์ เปรียบเหมือนลมแรงจัดสะบัดใบ ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
71
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝูงปลาใหญ่ได้ยินลืมกินเหยื่อ ที่หนุนเรือเคลื่อนคล้อยกลับถอยหลัง ขึ้นลอยล่องฟ่องฟูเงี้ยหูฟัง วิเวกวังเวงแว่วแจ้วจับใจ ฝูงปลาใหญ่ได้ยินลืมกินเหยื่อ ที่หนุนเรือเคลื่อนคล้อยกลับถอยหลัง ขึ้นลอยล่องฟ่องฟูเงี้ยหูฟัง วิเวกวังเวงแว่วแจ้วจับใจ<|im_end|> <|im_start|>assistant ที่หนุนเรือเคลื่อนคล้อยกลับถอยหลัง ขึ้นลอยล่องฟ่องฟูเงี้ยหูฟัง วิเวกวังเวงแว่วแจ้วจับใจ<|im_end|>
พระอภัยมณี
71
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จึงให้นางพนักงานอ่านอิเหนา ระเด่นเข้าห้องสุวรรณกันจะหนา บรรทมฟังวังเวงในวิญญาณ์ จนนิทราเคลิ้มหลับระงับไป จึงให้นางพนักงานอ่านอิเหนา ระเด่นเข้าห้องสุวรรณกันจะหนา บรรทมฟังวังเวงในวิญญาณ์ จนนิทราเคลิ้มหลับระงับไป<|im_end|> <|im_start|>assistant ระเด่นเข้าห้องสุวรรณกันจะหนา บรรทมฟังวังเวงในวิญญาณ์ จนนิทราเคลิ้มหลับระงับไป<|im_end|>
สิงหไกรภพ
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จึงว่ากับสังฆราชพระบาทหลวง การทั้งปวงไม่ใช่ของต้องประสงค์ ขอแต่ให้ได้นุชบุษบง การประสงค์ของดิฉันเท่านั้นเอง ฯ จึงว่ากับสังฆราชพระบาทหลวง การทั้งปวงไม่ใช่ของต้องประสงค์ ขอแต่ให้ได้นุชบุษบง การประสงค์ของดิฉันเท่านั้นเอง ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant การทั้งปวงไม่ใช่ของต้องประสงค์ ขอแต่ให้ได้นุชบุษบง การประสงค์ของดิฉันเท่านั้นเอง ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
59
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ กุมารีที่รินสุราถวาย ล้วนแยบคายหวีผมก็คมสัน งามละม่อมพร้อมพริ้งทุกสิ่งอัน ดูผิวพรรณผุดผ่องทั้งสองรา กุมารีที่รินสุราถวาย ล้วนแยบคายหวีผมก็คมสัน งามละม่อมพร้อมพริ้งทุกสิ่งอัน ดูผิวพรรณผุดผ่องทั้งสองรา<|im_end|> <|im_start|>assistant ล้วนแยบคายหวีผมก็คมสัน งามละม่อมพร้อมพริ้งทุกสิ่งอัน ดูผิวพรรณผุดผ่องทั้งสองรา<|im_end|>
พระอภัยมณี
64
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จะขอกล่าวราวเรื่องเมืองโรมพัฒน์ เจ้าจังหวัดแขกเทศเชื้อเศรษฐี เป็นเมืองใหญ่ในจังหวัดปัถพี เขามั่งมีมั่งคั่งทั้งนคร จะขอกล่าวราวเรื่องเมืองโรมพัฒน์ เจ้าจังหวัดแขกเทศเชื้อเศรษฐี เป็นเมืองใหญ่ในจังหวัดปัถพี เขามั่งมีมั่งคั่งทั้งนคร<|im_end|> <|im_start|>assistant เจ้าจังหวัดแขกเทศเชื้อเศรษฐี เป็นเมืองใหญ่ในจังหวัดปัถพี เขามั่งมีมั่งคั่งทั้งนคร<|im_end|>
พระอภัยมณี
61
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อันผู้หญิงกับวิชาเหมือนยาพิษ เอาไว้ชิดแอบอิงดั่งสิงขร คงหักพับทับทุ่มตะลุมบอน เป็นแน่นอนเหมือนหนึ่งคำกูรำพัน อันผู้หญิงกับวิชาเหมือนยาพิษ เอาไว้ชิดแอบอิงดั่งสิงขร คงหักพับทับทุ่มตะลุมบอน เป็นแน่นอนเหมือนหนึ่งคำกูรำพัน<|im_end|> <|im_start|>assistant เอาไว้ชิดแอบอิงดั่งสิงขร คงหักพับทับทุ่มตะลุมบอน เป็นแน่นอนเหมือนหนึ่งคำกูรำพัน<|im_end|>
พระอภัยมณี
64
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ มิได้รู้สึกองค์ว่าหลงใหล สำรวลพลางทางว่าช่างกระไร เจ้าช่างใส่ความคิดดูมิดเม้น มิได้รู้สึกองค์ว่าหลงใหล สำรวลพลางทางว่าช่างกระไร เจ้าช่างใส่ความคิดดูมิดเม้น<|im_end|> <|im_start|>assistant มิได้รู้สึกองค์ว่าหลงใหล สำรวลพลางทางว่าช่างกระไร เจ้าช่างใส่ความคิดดูมิดเม้น<|im_end|>
สิงหไกรภพ
54
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ของเบื่อเมาเอาระคนปนกับกรด สำหรับรดกำมะถันให้ควันหนา แล้วจึ่งเรียกเสนีผู้ปรีชา ให้เข้ามาพากเพียรเรียนอุบาย ของเบื่อเมาเอาระคนปนกับกรด สำหรับรดกำมะถันให้ควันหนา แล้วจึ่งเรียกเสนีผู้ปรีชา ให้เข้ามาพากเพียรเรียนอุบาย<|im_end|> <|im_start|>assistant สำหรับรดกำมะถันให้ควันหนา แล้วจึ่งเรียกเสนีผู้ปรีชา ให้เข้ามาพากเพียรเรียนอุบาย<|im_end|>
พระอภัยมณี
65
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เห็นพวกพราหมณ์ตามจับก็กลับสู้ ยิงธนูพลาดเพลี่ยงหลีกเลี่ยงหลบ พอพวกพ้องย่องตอดดอดมาพบ ช่วยกันรบหักออกนอกกำแพง เห็นพวกพราหมณ์ตามจับก็กลับสู้ ยิงธนูพลาดเพลี่ยงหลีกเลี่ยงหลบ พอพวกพ้องย่องตอดดอดมาพบ ช่วยกันรบหักออกนอกกำแพง<|im_end|> <|im_start|>assistant ยิงธนูพลาดเพลี่ยงหลีกเลี่ยงหลบ พอพวกพ้องย่องตอดดอดมาพบ ช่วยกันรบหักออกนอกกำแพง<|im_end|>
พระอภัยมณี
67
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ถ้ารบพุ่งพวกฝรั่งสิ้นทั้งหลาย จะล้มตายพ่ายแพ้คิดแก้ไข ให้พวกพ้องขององค์พระอภัย ช่วยชิงชัยจึงจะเสร็จสำเร็จการ ถ้ารบพุ่งพวกฝรั่งสิ้นทั้งหลาย จะล้มตายพ่ายแพ้คิดแก้ไข ให้พวกพ้องขององค์พระอภัย ช่วยชิงชัยจึงจะเสร็จสำเร็จการ<|im_end|> <|im_start|>assistant จะล้มตายพ่ายแพ้คิดแก้ไข ให้พวกพ้องขององค์พระอภัย ช่วยชิงชัยจึงจะเสร็จสำเร็จการ<|im_end|>
พระอภัยมณี
59
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ วายุพัฒน์จัดทหารชำนาญศึก ด้วยตรองตรึกนึกคิดเป็นนิจสิน ได้ไพร่นายร้ายกาจชาติทมิฬ ท้าวกบิลอวยให้เหมือนใจปอง ฯ วายุพัฒน์จัดทหารชำนาญศึก ด้วยตรองตรึกนึกคิดเป็นนิจสิน ได้ไพร่นายร้ายกาจชาติทมิฬ ท้าวกบิลอวยให้เหมือนใจปอง ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant ด้วยตรองตรึกนึกคิดเป็นนิจสิน ได้ไพร่นายร้ายกาจชาติทมิฬ ท้าวกบิลอวยให้เหมือนใจปอง ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
69
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วข้ามทุ่งมุ่งหมายขึ้นท้ายน้ำ จะไปสำปันหนาที่อาศัย พอรุ่งแจ้งแสงตะวันพากันไป เข้าเดินไพรพฤกษาพนาวัน แล้วข้ามทุ่งมุ่งหมายขึ้นท้ายน้ำ จะไปสำปันหนาที่อาศัย พอรุ่งแจ้งแสงตะวันพากันไป เข้าเดินไพรพฤกษาพนาวัน<|im_end|> <|im_start|>assistant จะไปสำปันหนาที่อาศัย พอรุ่งแจ้งแสงตะวันพากันไป เข้าเดินไพรพฤกษาพนาวัน<|im_end|>
พระอภัยมณี
56
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ อย่าถือใจว่าจะได้เมืองปากน้ำ ที่ข้อคำพรรณนาก็น่าหัว อย่าได้นึกตรึกตรองว่าของตัว จะดีชั่วหนหลังเป็นอย่างไร ฯ อย่าถือใจว่าจะได้เมืองปากน้ำ ที่ข้อคำพรรณนาก็น่าหัว อย่าได้นึกตรึกตรองว่าของตัว จะดีชั่วหนหลังเป็นอย่างไร ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant ที่ข้อคำพรรณนาก็น่าหัว อย่าได้นึกตรึกตรองว่าของตัว จะดีชั่วหนหลังเป็นอย่างไร ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
58
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝ่ายพระองค์ทรงโลกเฉลิมภพ ขจรจบนครินทร์ปิ่นมหา ได้ทรงฟังครูพักตร์จักรา พระปรีดาตรัสตอบว่าขอบคุณ ฝ่ายพระองค์ทรงโลกเฉลิมภพ ขจรจบนครินทร์ปิ่นมหา ได้ทรงฟังครูพักตร์จักรา พระปรีดาตรัสตอบว่าขอบคุณ<|im_end|> <|im_start|>assistant ขจรจบนครินทร์ปิ่นมหา ได้ทรงฟังครูพักตร์จักรา พระปรีดาตรัสตอบว่าขอบคุณ<|im_end|>
พระอภัยมณี
58
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เราแค้นใจไล่ฆ่าโยธาทัพ แตกกระเพิ่นเยินยับจนทัพหลวง หากรำลึกนึกถึงท่านทั้งปวง จะเป็นห่วงทุกข์ถึงเราจึงเข้ามา เราแค้นใจไล่ฆ่าโยธาทัพ แตกกระเพิ่นเยินยับจนทัพหลวง หากรำลึกนึกถึงท่านทั้งปวง จะเป็นห่วงทุกข์ถึงเราจึงเข้ามา<|im_end|> <|im_start|>assistant แตกกระเพิ่นเยินยับจนทัพหลวง หากรำลึกนึกถึงท่านทั้งปวง จะเป็นห่วงทุกข์ถึงเราจึงเข้ามา<|im_end|>
พระอภัยมณี
66
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สัตว์ระยำซ้ำสามตะกลามชู้ มันฆ่าคู่ทุจริตไม่คิดหมาง จึงอมเรศสาปซ้ำไว้ตามทาง ได้เชยค่างต่างเพศสังเวชใจ สัตว์ระยำซ้ำสามตะกลามชู้ มันฆ่าคู่ทุจริตไม่คิดหมาง จึงอมเรศสาปซ้ำไว้ตามทาง ได้เชยค่างต่างเพศสังเวชใจ<|im_end|> <|im_start|>assistant มันฆ่าคู่ทุจริตไม่คิดหมาง จึงอมเรศสาปซ้ำไว้ตามทาง ได้เชยค่างต่างเพศสังเวชใจ<|im_end|>
พระอภัยมณี
67
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝืนพระทัยไต่ถามไปตามเรื่อง แต่เต็มเคืองเจ็บจิตดังพิษฝี แล้วเชิญท้าวเจ้าทมิฬเหมือนยินดี ให้นั่งที่อาสน์รัตน์ชัชวาล ฝืนพระทัยไต่ถามไปตามเรื่อง แต่เต็มเคืองเจ็บจิตดังพิษฝี แล้วเชิญท้าวเจ้าทมิฬเหมือนยินดี ให้นั่งที่อาสน์รัตน์ชัชวาล<|im_end|> <|im_start|>assistant แต่เต็มเคืองเจ็บจิตดังพิษฝี แล้วเชิญท้าวเจ้าทมิฬเหมือนยินดี ให้นั่งที่อาสน์รัตน์ชัชวาล<|im_end|>
พระอภัยมณี
67
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ท่านผู้รู้ผู้สำเร็จยังเข็ดรัก ไม่ปลอมปลักปลีกไปเสียไพรสาณฑ์ แม้อยู่เฝ้าเคล้าเคลียจะเสียการ จงคิดอ่านออกองค์ให้จงดี ฯ ท่านผู้รู้ผู้สำเร็จยังเข็ดรัก ไม่ปลอมปลักปลีกไปเสียไพรสาณฑ์ แม้อยู่เฝ้าเคล้าเคลียจะเสียการ จงคิดอ่านออกองค์ให้จงดี ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant ไม่ปลอมปลักปลีกไปเสียไพรสาณฑ์ แม้อยู่เฝ้าเคล้าเคลียจะเสียการ จงคิดอ่านออกองค์ให้จงดี ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
67
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ขณะนั้นค่อนดึกศึกสงบ ต่างนอบนบนับถือพระฤๅษี ไม่กริบเกรียบเงียบสงัดทั้งปัถพี พระโยคีเทศนาในอาการ ขณะนั้นค่อนดึกศึกสงบ ต่างนอบนบนับถือพระฤๅษี ไม่กริบเกรียบเงียบสงัดทั้งปัถพี พระโยคีเทศนาในอาการ<|im_end|> <|im_start|>assistant ต่างนอบนบนับถือพระฤๅษี ไม่กริบเกรียบเงียบสงัดทั้งปัถพี พระโยคีเทศนาในอาการ<|im_end|>
พระอภัยมณี
65
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สั่งวิเสทนอกในให้ไปเลี้ยง ตามอย่างเยี่ยงสารพัดไม่ขัดขวาง ทั้งไพร่นายจ่ายให้ทั่วตัวขุนนาง ให้เหมือนอย่างก่อนเก่าเจ้าแผ่นดิน สั่งวิเสทนอกในให้ไปเลี้ยง ตามอย่างเยี่ยงสารพัดไม่ขัดขวาง ทั้งไพร่นายจ่ายให้ทั่วตัวขุนนาง ให้เหมือนอย่างก่อนเก่าเจ้าแผ่นดิน<|im_end|> <|im_start|>assistant ตามอย่างเยี่ยงสารพัดไม่ขัดขวาง ทั้งไพร่นายจ่ายให้ทั่วตัวขุนนาง ให้เหมือนอย่างก่อนเก่าเจ้าแผ่นดิน<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เหมือนพระรามข้ามสมุทรไปหยุดทัพ ไมยราพณ์จับจำขังแทบสังขาร์ ต้องสะเดาะเคราห์ชำระพระชาตา ตามตำราแก้ไขพอให้คลาย ฯ เหมือนพระรามข้ามสมุทรไปหยุดทัพ ไมยราพณ์จับจำขังแทบสังขาร์ ต้องสะเดาะเคราห์ชำระพระชาตา ตามตำราแก้ไขพอให้คลาย ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant ไมยราพณ์จับจำขังแทบสังขาร์ ต้องสะเดาะเคราห์ชำระพระชาตา ตามตำราแก้ไขพอให้คลาย ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
65
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เห็นพหลพลขันธ์พวกฟันเสี้ยม กำแหงเหี้ยมโห่ลั่นสนั่นหู แต่ล้วนมือถือคันเกาทัณฑ์ธนู สังเกตดูแต่งกายคล้ายเสี้ยวกาง เห็นพหลพลขันธ์พวกฟันเสี้ยม กำแหงเหี้ยมโห่ลั่นสนั่นหู แต่ล้วนมือถือคันเกาทัณฑ์ธนู สังเกตดูแต่งกายคล้ายเสี้ยวกาง<|im_end|> <|im_start|>assistant กำแหงเหี้ยมโห่ลั่นสนั่นหู แต่ล้วนมือถือคันเกาทัณฑ์ธนู สังเกตดูแต่งกายคล้ายเสี้ยวกาง<|im_end|>
พระอภัยมณี
70
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ มาสู่ห้องสองเฒ่าเล่าให้ฟัง ฉันลาไปในวังถวายตัว แม้นโปรดปรานหลานสมอารมณ์นึก จะตั้งตึกแทนคุณแม่ทูนหัว มาสู่ห้องสองเฒ่าเล่าให้ฟัง ฉันลาไปในวังถวายตัว แม้นโปรดปรานหลานสมอารมณ์นึก จะตั้งตึกแทนคุณแม่ทูนหัว<|im_end|> <|im_start|>assistant ฉันลาไปในวังถวายตัว แม้นโปรดปรานหลานสมอารมณ์นึก จะตั้งตึกแทนคุณแม่ทูนหัว<|im_end|>
พระอภัยมณี
61
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ขืนหักด่านราญรุกทำอุกอาจ ยิงปืนสาดรบสู้อยู่ข้างหลัง แต่ลมเข้าเขารุกมาทุกครั้ง ขอทัพช่วยด้วยฝรั่งคับคั่งมา ฯ ขืนหักด่านราญรุกทำอุกอาจ ยิงปืนสาดรบสู้อยู่ข้างหลัง แต่ลมเข้าเขารุกมาทุกครั้ง ขอทัพช่วยด้วยฝรั่งคับคั่งมา ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant ยิงปืนสาดรบสู้อยู่ข้างหลัง แต่ลมเข้าเขารุกมาทุกครั้ง ขอทัพช่วยด้วยฝรั่งคับคั่งมา ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
67
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ทั้งสองท้าวสาวสุรางค์ต่างสงสาร พระพบหลานอัคเรศของเชษฐา ทั้งโฉมยงองค์แก้วเกษรา กับธิดาอัญชลีพี่สะใภ้ ทั้งสองท้าวสาวสุรางค์ต่างสงสาร พระพบหลานอัคเรศของเชษฐา ทั้งโฉมยงองค์แก้วเกษรา กับธิดาอัญชลีพี่สะใภ้<|im_end|> <|im_start|>assistant พระพบหลานอัคเรศของเชษฐา ทั้งโฉมยงองค์แก้วเกษรา กับธิดาอัญชลีพี่สะใภ้<|im_end|>
พระอภัยมณี
67
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ลมพระพายชายพัดไม่ขัดขวาง แล่นมากลางชลท่าชลาสินธุ์ แปดพารามาถึงทุกธานินทร์ พร้อมกันสิ้นสุริย์วงศ์พงศ์ประยูร ลมพระพายชายพัดไม่ขัดขวาง แล่นมากลางชลท่าชลาสินธุ์ แปดพารามาถึงทุกธานินทร์ พร้อมกันสิ้นสุริย์วงศ์พงศ์ประยูร<|im_end|> <|im_start|>assistant แล่นมากลางชลท่าชลาสินธุ์ แปดพารามาถึงทุกธานินทร์ พร้อมกันสิ้นสุริย์วงศ์พงศ์ประยูร<|im_end|>
พระอภัยมณี
70
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ส่วนม้าใช้ไปถึงพราหมณ์สามประเทศ จึงแจ้งเหตุรบพุ่งในกรุงศรี จอมกษัตริย์ขัตติยาออกราวี พวกไพรีจับไปได้หลายวัน ฯ ส่วนม้าใช้ไปถึงพราหมณ์สามประเทศ จึงแจ้งเหตุรบพุ่งในกรุงศรี จอมกษัตริย์ขัตติยาออกราวี พวกไพรีจับไปได้หลายวัน ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant จึงแจ้งเหตุรบพุ่งในกรุงศรี จอมกษัตริย์ขัตติยาออกราวี พวกไพรีจับไปได้หลายวัน ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
62
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แม้นกลับเป็นเช่นสั่งจะยังชั่ว น้องนี่กลัวจะไม่เป็นเบญจขันธ์ นางครวญครํ่ารํ่าว่าแล้วจาบัลย์ ต่างรำพันถึงพี่น้องทั้งสองรา แม้นกลับเป็นเช่นสั่งจะยังชั่ว น้องนี่กลัวจะไม่เป็นเบญจขันธ์ นางครวญครํ่ารํ่าว่าแล้วจาบัลย์ ต่างรำพันถึงพี่น้องทั้งสองรา<|im_end|> <|im_start|>assistant น้องนี่กลัวจะไม่เป็นเบญจขันธ์ นางครวญครํ่ารํ่าว่าแล้วจาบัลย์ ต่างรำพันถึงพี่น้องทั้งสองรา<|im_end|>
สิงหไกรภพ
69
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เป็นสิบกองต้องหัดให้ผลัดเปลี่ยน กระหวัดเวียนวกหลังเหมือนสั่งสอน สำคัญกลองฆ้องขานเข้าราญรอน ให้พลผ่อนผลัดรบบรรจบกัน ฯ เป็นสิบกองต้องหัดให้ผลัดเปลี่ยน กระหวัดเวียนวกหลังเหมือนสั่งสอน สำคัญกลองฆ้องขานเข้าราญรอน ให้พลผ่อนผลัดรบบรรจบกัน ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant กระหวัดเวียนวกหลังเหมือนสั่งสอน สำคัญกลองฆ้องขานเข้าราญรอน ให้พลผ่อนผลัดรบบรรจบกัน ฯ<|im_end|>
พระอภัยมณี
68
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เรามาเอาไม้เท้าของเราดอก จะกลับออกไปมหาชลาไหล ไม่ทำร้ายชายหญิงอย่ากริ่งใจ แล้วจ้องไม้เท้าเดินดำเนินมา เรามาเอาไม้เท้าของเราดอก จะกลับออกไปมหาชลาไหล ไม่ทำร้ายชายหญิงอย่ากริ่งใจ แล้วจ้องไม้เท้าเดินดำเนินมา<|im_end|> <|im_start|>assistant จะกลับออกไปมหาชลาไหล ไม่ทำร้ายชายหญิงอย่ากริ่งใจ แล้วจ้องไม้เท้าเดินดำเนินมา<|im_end|>
พระอภัยมณี
56
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ศรีสุวรรณกลั้นยิ้มพริ้มพระพักตร์ เห็นหนักนักไปแล้วว่าน่าบัดสี หรือไปเห็นเป็นแก่ตัวต้องกลัวดี จะเลือกที่เป็นดอกบอกจริงจริง ศรีสุวรรณกลั้นยิ้มพริ้มพระพักตร์ เห็นหนักนักไปแล้วว่าน่าบัดสี หรือไปเห็นเป็นแก่ตัวต้องกลัวดี จะเลือกที่เป็นดอกบอกจริงจริง<|im_end|> <|im_start|>assistant เห็นหนักนักไปแล้วว่าน่าบัดสี หรือไปเห็นเป็นแก่ตัวต้องกลัวดี จะเลือกที่เป็นดอกบอกจริงจริง<|im_end|>
พระอภัยมณี
62
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ลงกำปั่นใช้ใบไปทั้งสาม แยกไปตามทิศทางกลางมหา ชลาสินธุ์ถิ่นประเทศเขตพารา ทางไปวาหุโลมนั้นแสนกันดาร ลงกำปั่นใช้ใบไปทั้งสาม แยกไปตามทิศทางกลางมหา ชลาสินธุ์ถิ่นประเทศเขตพารา ทางไปวาหุโลมนั้นแสนกันดาร<|im_end|> <|im_start|>assistant แยกไปตามทิศทางกลางมหา ชลาสินธุ์ถิ่นประเทศเขตพารา ทางไปวาหุโลมนั้นแสนกันดาร<|im_end|>
พระอภัยมณี
62
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ทิศอุดรกิ่งแดงดังแสงชาด แลประหลาดสี่อย่างล้วนต่างสี พระเพ่งพิศพฤกษาบรรดามี ต้นไม้นี้ผุดผาดประหลาดนัก ทิศอุดรกิ่งแดงดังแสงชาด แลประหลาดสี่อย่างล้วนต่างสี พระเพ่งพิศพฤกษาบรรดามี ต้นไม้นี้ผุดผาดประหลาดนัก<|im_end|> <|im_start|>assistant แลประหลาดสี่อย่างล้วนต่างสี พระเพ่งพิศพฤกษาบรรดามี ต้นไม้นี้ผุดผาดประหลาดนัก<|im_end|>
สิงหไกรภพ
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ นี่มันพูดตัดประโยชน์จึงโกรธแค้น เรานี้แสนเวทนาน้ำตาไหล มันพูดจาอวดดีจะมิไป จึงขัดใจแช่งด่าไม่ปรานี นี่มันพูดตัดประโยชน์จึงโกรธแค้น เรานี้แสนเวทนาน้ำตาไหล มันพูดจาอวดดีจะมิไป จึงขัดใจแช่งด่าไม่ปรานี<|im_end|> <|im_start|>assistant เรานี้แสนเวทนาน้ำตาไหล มันพูดจาอวดดีจะมิไป จึงขัดใจแช่งด่าไม่ปรานี<|im_end|>
พระอภัยมณี
61
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ นางสุลาลีฟังเห็นคลั่งหาย เชื่อน้องชายฉุนแค้นแน่นคอหอย ลุกมานั่งข้างเตียงเมียงชม้อย แล้วว่าน้อยหรือพระพี่เธอดีจริง นางสุลาลีฟังเห็นคลั่งหาย เชื่อน้องชายฉุนแค้นแน่นคอหอย ลุกมานั่งข้างเตียงเมียงชม้อย แล้วว่าน้อยหรือพระพี่เธอดีจริง<|im_end|> <|im_start|>assistant เชื่อน้องชายฉุนแค้นแน่นคอหอย ลุกมานั่งข้างเตียงเมียงชม้อย แล้วว่าน้อยหรือพระพี่เธอดีจริง<|im_end|>
พระอภัยมณี
64
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จะเกณฑ์ยักษ์สักหมื่นแต่พื้นทหาร ไปช่วยงานแบกหามตามวิสัย ของช่วยศพจบพระหัตถ์จงจัดไป เป็นผ้าไตรเงินตราสารพัน จะเกณฑ์ยักษ์สักหมื่นแต่พื้นทหาร ไปช่วยงานแบกหามตามวิสัย ของช่วยศพจบพระหัตถ์จงจัดไป เป็นผ้าไตรเงินตราสารพัน<|im_end|> <|im_start|>assistant ไปช่วยงานแบกหามตามวิสัย ของช่วยศพจบพระหัตถ์จงจัดไป เป็นผ้าไตรเงินตราสารพัน<|im_end|>
สิงหไกรภพ
66
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระยิ้มพลางทางว่าเวลาฤกษ์ เสียงเอิกเกริกอยู่แล้วห้ามปรามไม่ไหว วางเถิดจ๊ะจะพาให้สาใจ แล้วออกไปสั่งสุรางค์นางน้อยน้อย พระยิ้มพลางทางว่าเวลาฤกษ์ เสียงเอิกเกริกอยู่แล้วห้ามปรามไม่ไหว วางเถิดจ๊ะจะพาให้สาใจ แล้วออกไปสั่งสุรางค์นางน้อยน้อย<|im_end|> <|im_start|>assistant เสียงเอิกเกริกอยู่แล้วห้ามปรามไม่ไหว วางเถิดจ๊ะจะพาให้สาใจ แล้วออกไปสั่งสุรางค์นางน้อยน้อย<|im_end|>
พระอภัยมณี
66
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ จึงทำตามความรู้ของครูเฒ่า เขียนสำเภาอักขราเป็นอาถรรพณ์ บริกรรมซ้ำเสกปลุกเลขยันต์ เอาเรือนั้นลอยลงในคงคา จึงทำตามความรู้ของครูเฒ่า เขียนสำเภาอักขราเป็นอาถรรพณ์ บริกรรมซ้ำเสกปลุกเลขยันต์ เอาเรือนั้นลอยลงในคงคา<|im_end|> <|im_start|>assistant เขียนสำเภาอักขราเป็นอาถรรพณ์ บริกรรมซ้ำเสกปลุกเลขยันต์ เอาเรือนั้นลอยลงในคงคา<|im_end|>
พระอภัยมณี
67
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ คนทั้งนั้นครั้นได้ยินก็สิ้นเกลียด อุตส่าห์เบียดเสียดกันเสียงหวั่นไหว มานั่งหลามตามทางสล้างไป ที่เจ็บไข้คนจูงพยุงมา คนทั้งนั้นครั้นได้ยินก็สิ้นเกลียด อุตส่าห์เบียดเสียดกันเสียงหวั่นไหว มานั่งหลามตามทางสล้างไป ที่เจ็บไข้คนจูงพยุงมา<|im_end|> <|im_start|>assistant อุตส่าห์เบียดเสียดกันเสียงหวั่นไหว มานั่งหลามตามทางสล้างไป ที่เจ็บไข้คนจูงพยุงมา<|im_end|>
พระอภัยมณี
66
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ฝากแต่รักหนักแน่นเท่าแผ่นภพ ขอประสบทรามเชยเสวยสวรรค์ จะเกิดไหนขอให้พบประสบกัน ละเวงวัณฬาน้องอย่าหมองนวล ฝากแต่รักหนักแน่นเท่าแผ่นภพ ขอประสบทรามเชยเสวยสวรรค์ จะเกิดไหนขอให้พบประสบกัน ละเวงวัณฬาน้องอย่าหมองนวล<|im_end|> <|im_start|>assistant ขอประสบทรามเชยเสวยสวรรค์ จะเกิดไหนขอให้พบประสบกัน ละเวงวัณฬาน้องอย่าหมองนวล<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แม่สายใจไปวิวาห์สถาผล รดน้ำมนต์มุรธากระยาสนาน พระบุตรีพิลาปก้มกราบกราน กระหม่อมฉานจับไข้ไม่สบาย แม่สายใจไปวิวาห์สถาผล รดน้ำมนต์มุรธากระยาสนาน พระบุตรีพิลาปก้มกราบกราน กระหม่อมฉานจับไข้ไม่สบาย<|im_end|> <|im_start|>assistant รดน้ำมนต์มุรธากระยาสนาน พระบุตรีพิลาปก้มกราบกราน กระหม่อมฉานจับไข้ไม่สบาย<|im_end|>
พระอภัยมณี
65
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ มะเดื่อดูกสุกห่ามอร่ามกิ่ง บ้างหล่นกลิ้งเกลื่อนอยู่ริมภูผา ละมุดม่วงพวงสะพรั่งทั้งพะวา ดกระย้าอยู่ทุกกิ่งทั้งปริงปราง มะเดื่อดูกสุกห่ามอร่ามกิ่ง บ้างหล่นกลิ้งเกลื่อนอยู่ริมภูผา ละมุดม่วงพวงสะพรั่งทั้งพะวา ดกระย้าอยู่ทุกกิ่งทั้งปริงปราง<|im_end|> <|im_start|>assistant บ้างหล่นกลิ้งเกลื่อนอยู่ริมภูผา ละมุดม่วงพวงสะพรั่งทั้งพะวา ดกระย้าอยู่ทุกกิ่งทั้งปริงปราง<|im_end|>
พระอภัยมณี
77
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ นางราศีพี่สาวคราวดาบส น้อมประณตนอบนบซบเกศา พบพระพี่มีคุณกรุณา ช่วยชีวาไว้แล้วกลับแคล้วกัน นางราศีพี่สาวคราวดาบส น้อมประณตนอบนบซบเกศา พบพระพี่มีคุณกรุณา ช่วยชีวาไว้แล้วกลับแคล้วกัน<|im_end|> <|im_start|>assistant น้อมประณตนอบนบซบเกศา พบพระพี่มีคุณกรุณา ช่วยชีวาไว้แล้วกลับแคล้วกัน<|im_end|>
สิงหไกรภพ
62
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ สมเด็จท้าวเจ้าบุรีเหมราช ฟังอำมาตย์เศร้าในพระทัยหาย เอะครั้งนี้เห็นชีวีจะวอดวาย เสนานายจะป้องกันสถานใด สมเด็จท้าวเจ้าบุรีเหมราช ฟังอำมาตย์เศร้าในพระทัยหาย เอะครั้งนี้เห็นชีวีจะวอดวาย เสนานายจะป้องกันสถานใด<|im_end|> <|im_start|>assistant ฟังอำมาตย์เศร้าในพระทัยหาย เอะครั้งนี้เห็นชีวีจะวอดวาย เสนานายจะป้องกันสถานใด<|im_end|>
พระอภัยมณี
61
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ครั้นหายเจ็บเก็บดอกไม้มาให้บ้าง กลับระคางเคืองข้องกันสองหลาน จะว่ากล่าวน้าวโน้มประโลมลาน ไม่สมานสโมสรเหมือนก่อนมา ครั้นหายเจ็บเก็บดอกไม้มาให้บ้าง กลับระคางเคืองข้องกันสองหลาน จะว่ากล่าวน้าวโน้มประโลมลาน ไม่สมานสโมสรเหมือนก่อนมา<|im_end|> <|im_start|>assistant กลับระคางเคืองข้องกันสองหลาน จะว่ากล่าวน้าวโน้มประโลมลาน ไม่สมานสโมสรเหมือนก่อนมา<|im_end|>
นิราศเมืองแกลง
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ท้าวเอนองค์ลงเหนือศิลาอาสน์ สะดุ้งหวาดแว่วเพ้อละเมอฝัน เหตุว่าสองดวงใจจะไกลกัน ท้าวกุมภัณฑ์ม่อยหลับระงับไป ฯ ท้าวเอนองค์ลงเหนือศิลาอาสน์ สะดุ้งหวาดแว่วเพ้อละเมอฝัน เหตุว่าสองดวงใจจะไกลกัน ท้าวกุมภัณฑ์ม่อยหลับระงับไป ฯ<|im_end|> <|im_start|>assistant สะดุ้งหวาดแว่วเพ้อละเมอฝัน เหตุว่าสองดวงใจจะไกลกัน ท้าวกุมภัณฑ์ม่อยหลับระงับไป ฯ<|im_end|>
สิงหไกรภพ
75
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วกำหมัดกัดฟันกระชั้นชิด ถีบอังกฤษตกเตียงเสียงดังผลุง สุหรั่งร้องเรียกไพร่ให้พยุง เป็นหมู่มุงมาพร้อมล้อมกุมาร แล้วกำหมัดกัดฟันกระชั้นชิด ถีบอังกฤษตกเตียงเสียงดังผลุง สุหรั่งร้องเรียกไพร่ให้พยุง เป็นหมู่มุงมาพร้อมล้อมกุมาร<|im_end|> <|im_start|>assistant ถีบอังกฤษตกเตียงเสียงดังผลุง สุหรั่งร้องเรียกไพร่ให้พยุง เป็นหมู่มุงมาพร้อมล้อมกุมาร<|im_end|>
พระอภัยมณี
62
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ โอ้มิรู้ผู้อื่นสิ้นทั้งนั้น ก็หมายมั่นเหมือนญาติวงศา แสนสงสารมารดรกับบิดา มรณาหรือยังอยู่ไม่รู้ความ โอ้มิรู้ผู้อื่นสิ้นทั้งนั้น ก็หมายมั่นเหมือนญาติวงศา แสนสงสารมารดรกับบิดา มรณาหรือยังอยู่ไม่รู้ความ<|im_end|> <|im_start|>assistant ก็หมายมั่นเหมือนญาติวงศา แสนสงสารมารดรกับบิดา มรณาหรือยังอยู่ไม่รู้ความ<|im_end|>
สิงหไกรภพ
59
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พระบุตรีกราบก้มประนมหัตถ์ สามกษัตริย์ทรงเดชผู้เชษฐา แล้วบังคมก้มกรานคลานเข้ามา เฝ้ามารดาอัยกีด้วยปรีดิ์เปรม พระบุตรีกราบก้มประนมหัตถ์ สามกษัตริย์ทรงเดชผู้เชษฐา แล้วบังคมก้มกรานคลานเข้ามา เฝ้ามารดาอัยกีด้วยปรีดิ์เปรม<|im_end|> <|im_start|>assistant สามกษัตริย์ทรงเดชผู้เชษฐา แล้วบังคมก้มกรานคลานเข้ามา เฝ้ามารดาอัยกีด้วยปรีดิ์เปรม<|im_end|>
พระอภัยมณี
69
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ นางสำหรับจับระบำก็ทำบท น้อมประณตน่าเอ็นดูด้วยครูสอน ใส่จริตกรีดกรายถวายกร ชะอ้อนอ่อนเอวองค์ตีวงเวียน นางสำหรับจับระบำก็ทำบท น้อมประณตน่าเอ็นดูด้วยครูสอน ใส่จริตกรีดกรายถวายกร ชะอ้อนอ่อนเอวองค์ตีวงเวียน<|im_end|> <|im_start|>assistant น้อมประณตน่าเอ็นดูด้วยครูสอน ใส่จริตกรีดกรายถวายกร ชะอ้อนอ่อนเอวองค์ตีวงเวียน<|im_end|>
พระอภัยมณี
65
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เข้าห้องหับที่ประทับเคยสถิต สำราญจิตสรวลสันต์ค่อยหรรษา ฝ่ายโฉมยงองค์พระมังคลา เข้าไสยาห้องท้ายสบายบาน เข้าห้องหับที่ประทับเคยสถิต สำราญจิตสรวลสันต์ค่อยหรรษา ฝ่ายโฉมยงองค์พระมังคลา เข้าไสยาห้องท้ายสบายบาน<|im_end|> <|im_start|>assistant สำราญจิตสรวลสันต์ค่อยหรรษา ฝ่ายโฉมยงองค์พระมังคลา เข้าไสยาห้องท้ายสบายบาน<|im_end|>
พระอภัยมณี
67
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ แล้วว่าโยมโทมนัสประหวัดหวัง ถึงอยู่วังใจมาอยู่ที่ภูเขา ไม่คลาดเคลื่อนเหมือนหนึ่งเห็นอยู่เย็นเช้า เหลือจะเล่าแล้วที่จิตคิดอาลัย แล้วว่าโยมโทมนัสประหวัดหวัง ถึงอยู่วังใจมาอยู่ที่ภูเขา ไม่คลาดเคลื่อนเหมือนหนึ่งเห็นอยู่เย็นเช้า เหลือจะเล่าแล้วที่จิตคิดอาลัย<|im_end|> <|im_start|>assistant ถึงอยู่วังใจมาอยู่ที่ภูเขา ไม่คลาดเคลื่อนเหมือนหนึ่งเห็นอยู่เย็นเช้า เหลือจะเล่าแล้วที่จิตคิดอาลัย<|im_end|>
พระอภัยมณี
63
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พอรำภามาถึงวังกำลังพลบ ไปนอบนบนางวัณฬามารศรี ทูลแถลงแจ้งตามเนื้อความมี วันพรุ่งนี้เธอจะมาดูอาการ พอรำภามาถึงวังกำลังพลบ ไปนอบนบนางวัณฬามารศรี ทูลแถลงแจ้งตามเนื้อความมี วันพรุ่งนี้เธอจะมาดูอาการ<|im_end|> <|im_start|>assistant ไปนอบนบนางวัณฬามารศรี ทูลแถลงแจ้งตามเนื้อความมี วันพรุ่งนี้เธอจะมาดูอาการ<|im_end|>
พระอภัยมณี
61
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ครั้นถึงปรางค์นางกระษัตริย์สงัดเงียบ พระเดินเลียบรอบชลาทั้งหน้าหลัง ขึ้นชานพักผลักบานทวารบัง ค่อยแอบฟังแฝงฝาดูนารี ครั้นถึงปรางค์นางกระษัตริย์สงัดเงียบ พระเดินเลียบรอบชลาทั้งหน้าหลัง ขึ้นชานพักผลักบานทวารบัง ค่อยแอบฟังแฝงฝาดูนารี<|im_end|> <|im_start|>assistant พระเดินเลียบรอบชลาทั้งหน้าหลัง ขึ้นชานพักผลักบานทวารบัง ค่อยแอบฟังแฝงฝาดูนารี<|im_end|>
สิงหไกรภพ
73
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ พอครือปรางนางตื่นไม่ขืนขัด ปรนนิบัติเบียดชิดสนิทสนม เห็นผ่อนตามยามดึกนึกนิยม ยิ่งคิดข่มใจฝืนยิ่งขืนคิด พอครือปรางนางตื่นไม่ขืนขัด ปรนนิบัติเบียดชิดสนิทสนม เห็นผ่อนตามยามดึกนึกนิยม ยิ่งคิดข่มใจฝืนยิ่งขืนคิด<|im_end|> <|im_start|>assistant ปรนนิบัติเบียดชิดสนิทสนม เห็นผ่อนตามยามดึกนึกนิยม ยิ่งคิดข่มใจฝืนยิ่งขืนคิด<|im_end|>
พระอภัยมณี
68
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ คำนับลาเจ้านิเวศน์เขตจังหวัด กลับไปวัดชื่นชมด้วยสมหมาย เรียกดาวิดมาช่วยคิดการอุบาย สมที่หมายท่านท้าวเจ้าบุรินทร์ คำนับลาเจ้านิเวศน์เขตจังหวัด กลับไปวัดชื่นชมด้วยสมหมาย เรียกดาวิดมาช่วยคิดการอุบาย สมที่หมายท่านท้าวเจ้าบุรินทร์<|im_end|> <|im_start|>assistant กลับไปวัดชื่นชมด้วยสมหมาย เรียกดาวิดมาช่วยคิดการอุบาย สมที่หมายท่านท้าวเจ้าบุรินทร์<|im_end|>
พระอภัยมณี
61
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ยี่สิบวันบรรลุถึงเมืองหลวง ส่งกระทรวงกรมท่าเจ้าภาษี กราบทูลท้าวเจ้าจังหวัดปถพี เหมือนคำที่นายด่านให้การมา ยี่สิบวันบรรลุถึงเมืองหลวง ส่งกระทรวงกรมท่าเจ้าภาษี กราบทูลท้าวเจ้าจังหวัดปถพี เหมือนคำที่นายด่านให้การมา<|im_end|> <|im_start|>assistant ส่งกระทรวงกรมท่าเจ้าภาษี กราบทูลท้าวเจ้าจังหวัดปถพี เหมือนคำที่นายด่านให้การมา<|im_end|>
พระอภัยมณี
60
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ม้าประจำนำริ้วเป็นทิวแถว ผูกเครื่องแก้วแจ่มจำรัสประภัสสร เสนานำกำกับพวกนิกร จากนครไปเมืองด่านชานชลา ม้าประจำนำริ้วเป็นทิวแถว ผูกเครื่องแก้วแจ่มจำรัสประภัสสร เสนานำกำกับพวกนิกร จากนครไปเมืองด่านชานชลา<|im_end|> <|im_start|>assistant ผูกเครื่องแก้วแจ่มจำรัสประภัสสร เสนานำกำกับพวกนิกร จากนครไปเมืองด่านชานชลา<|im_end|>
พระอภัยมณี
65
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ ป่างพระหน่อบพิตรอดิศร สุดสาครออกที่นั่งบัลลังก์โถง พร้อมเสนาข้าไทในพระโรง ตีห้าโมงขึ้นพระแท่นแสนสำราญ ป่างพระหน่อบพิตรอดิศร สุดสาครออกที่นั่งบัลลังก์โถง พร้อมเสนาข้าไทในพระโรง ตีห้าโมงขึ้นพระแท่นแสนสำราญ<|im_end|> <|im_start|>assistant สุดสาครออกที่นั่งบัลลังก์โถง พร้อมเสนาข้าไทในพระโรง ตีห้าโมงขึ้นพระแท่นแสนสำราญ<|im_end|>
พระอภัยมณี
70
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ เอาใส่หีบจีบจับระดับกระดาษ ตำรับราชสงครามตามวิสัย ให้คนหามตามหลังเข้าวังใน นางตั้งใจพากเพียรเรียนตำรา เอาใส่หีบจีบจับระดับกระดาษ ตำรับราชสงครามตามวิสัย ให้คนหามตามหลังเข้าวังใน นางตั้งใจพากเพียรเรียนตำรา<|im_end|> <|im_start|>assistant ตำรับราชสงครามตามวิสัย ให้คนหามตามหลังเข้าวังใน นางตั้งใจพากเพียรเรียนตำรา<|im_end|>
พระอภัยมณี
59
<|im_start|>user แต่งกลอนแปดจากวรรคนี้ กรุงกษัตริย์สุริย์วงศ์พระทรงยศ เห็นโอรสยินดีจะมีไหน เรียกมานั่งข้างแท่นทองประไพ แล้วถามไถ่ทุกข์ยากเมื่อจากวัง กรุงกษัตริย์สุริย์วงศ์พระทรงยศ เห็นโอรสยินดีจะมีไหน เรียกมานั่งข้างแท่นทองประไพ แล้วถามไถ่ทุกข์ยากเมื่อจากวัง<|im_end|> <|im_start|>assistant เห็นโอรสยินดีจะมีไหน เรียกมานั่งข้างแท่นทองประไพ แล้วถามไถ่ทุกข์ยากเมื่อจากวัง<|im_end|>
พระอภัยมณี
62