uid
string | page
int64 | text
string | burmese_percent
float64 | title
string | author
string |
|---|---|---|---|---|---|
4959
| 47 |
________________
www.burmeseclassic.com
အခန်း (၁၁)
အိပ်ရာပေါ်မှာ စာဖတ်နေရင်းကနေ သူမက လက်ကနာရီ ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်မိတော့ ည ဆယ့်နှစ်နာရီ ထိုးနေပြီဖြစ်သည်။ နမ်းမဝက ဖတ်လက်စ စာအုပ်ကို ရောက်သည့်နေရာမှာ ခေါက်ပြီး ဘေး မှာချထားလိုက်ကာ ဟန်းဖုန်းကို ကောက်ကိုင်လိုက်မိသည်။ ပြီးနောက် ဖုန်းထဲက နာမည်တစ်ခုကို ရှာလိုက်ကာ ခပ်တိုးတိုး ရေရွတ်ကြည့်လိုက် မိသည်။
“မိုးလုံးမှိုင်း ....”
နောက်တော့ သူမက အဲဒီနာမည်ကို တစ်ချက်ထောက်ကာ
ဖုန်းခေါ်လိုက်တော့သည်။
အောင် မြင့်မြတ် စာပေ
အိပ်ပျော်လုပျော်ခင်မှာပဲ နားထဲကို တိုးဝင်လာသည့် ဖုန်း သံကြောင့် မျက်လုံးတွေက ပြန်ပွင့်လာရကာ ခေါင်းအုံးဘေးက ဖုန်းကို ယူကာ နားမှာကပ်လိုက်ရင်း ထူးမလိုပြင်ကာရှိသေးသည်။ တစ်ဖက်က အသံက သူထူးတာကိုပင် မစောင့်တော့ဘဲ တန်းထွက်လာတော့၏။
“ဟဲ့... မေမီ အိပ်နေပြီလား၊ မနက်ဖြန် ဈေးဝယ်ထွက်မှာကို နင် စောစောလာခဲ့နော်၊ ငါက ညနေကျရင် ရှူတင်ရှိသေးတယ်ဟဲ့” ရုတ်တရက် ထွက်လာသည့် စကားတွေကြောင့် သူက ကြောင်သွားရကာ ဖုန်းကနှာမည်ကို ကြည့်ရသည်။ ပေါ်နေတာက နမ်း ဝေ နာမည်ပါ။ အသံကလည်း နမ်းမဝရဲ့ အသံ။ ဒါပေမယ့် သူ ့ကို ခေါ်လိုက်တာက မေမိတဲ့။ ဖုန်းများ မှားနေလား။ တွေးရင်း သူက ဖုန်း ကို နားမှာပြန်ကပ်ကာ
"vci...
ဆိုတော့မှ တစ်ဖက်က အဆို Cor
ရုပ်သွားကာ
အောင် မြင့်မြတ် စာ ပေ
| 83.744292 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 48 |
________________
€9
www.burmeseclassic.com
လူညိုချော
“ဟယ်လို ... မေမီ မဟုတ်ဘူးလား၊ အာ .. ဖုန်းမှာနေပြီ၊ ဟို ...
ကိုမှိုင်း ... ကိုမှိုင်းလား”
“အာ... ဆောရီး ဆောရီး ကိုမှိုင်းရယ်၊ ဟို ... နမ်းပါ၊ ဖုန်းမှား ခေါ်လိုက်မိသွားတာ” “သော
“ဟို .. နမ်းက နမ်းသူယ်ချင်း မေမေ့ဆီကို ဖုန်းဆက်တာ၊ အဲဒါ ကိုမှိုင်းနာမည်နဲ့ မေမီနာမည်အစတွေက “မ”တွေဆိုတော့ tacts မှာ အထက်အောက်ဖြစ်ပြီး လွဲနှိပ်မိသွားတာ၊ ဆော ဆောရီး ပါနော်”
“သြာ ့ အင်း .. ရတယ်.. ရတယ်”
“အိပ်နေပြီထင်တယ်၊ နမ်းကြောင့် အိပ်ရေးပျက်သွားကာ တောင်း ပန်ပါတယ်နော်၊ တကယ် တောင်းပန်ပါတယ်”
“ရပါတယ်၊ အဲလောက် တောင်းပန့်စရာ မလိုပါဘူးကွာ၊ ကိုယ် လည်း မအိပ်သေးပါဘူး၊ အခုမှ အိပ်မလို့လုပ်ကုန်းပါ၊ ဓာတ်ပုံ ရိုက်တာက ဆယ့်တစ်နာရီခွဲလောက်မှ ပြီးသွားတာလေ၊ အဲဒါနဲ့ အိမ်တောင်မပြန်တော့ဘဲ စတူဒီယိုမှာပဲ အိပ်နေတာ” “ရှင် .... စတူဒီယိုမှာပဲ အိပ်နေတာလား”
“အင်း ဟုတ်တယ်၊ ဒီလိုပဲ ညဘက် ဓာတ်ပုံရိုက်တာ နောက် ကျမှပြီးတဲ့ ညတွေဆိုရင် ဒီလိုပဲ စတူဒီယိုမှာပဲ အိပ်နေကျလေး အဲဒါကြောင့် ဒီမှာလည်း အိပ်ခန်းသပ်သပ် တစ်ခန်း လုပ်ထား လိုက်တာ"
အော င် မြ င့် မြ တ်
0360
ကေဆင်ဆစ်နာ
“ဪ... ဟုတ်၊ ပင်ပန်းနေမှာပေါ့၊ ဒါဆို နမ်း ဆက်မနှောင့် ယှက်တော့ဘူးနော်၊ ဆက်အိပ်ပါ၊ နမ်း ဖုန်းချလိုက်တော့မယ်” “အို ့ အို၊ ဆီးယူ ....”
“ဟုတ်... ဘိုင့်ဘိုင်၊ ဂွက်နိုက်ပါ ကိုမှိုင်း”
တစ်ဖက်က ဖုန်းချသွားသည်နှင့် သူက ခေါင်းအုံးဘေးမှာ ဖုန်းကို ပါဝါပိတ်ပင်လိုက်ပြီး ဖြစ်သလို ပြန်ပစ်ချထားလိုက်ကာ တစ် ဖက်လှည့်၍ ပြန်အိပ်ပျော်ဖို့ ကြိုးစားရသည်။
သည်။
သိပ်မကြာခင်မှာတော့ သူ ပြန်အိပ်ပျော်သွားရလေတော့
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
www.burmeseclassic.com
| 79.036827 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 49 |
________________
www.burmeseclassic.com
ဖုန်းကို ချလိုက်ပြီးနောက်မှာတော့ နမ်းမဝက အားရပါး ပြုံးလိုက်မိလေသည်။ ကိုမိုးလုံးမှိုင်းရေ...ရှင့်ကို ကျွန်မ စညို့နေပြီ သိလား။ ကျွန်မအတွက် သိပ်ကို တန်ဖိုးကြီးတဲ့ အိပ်မက်တစ်ခုကို မရတုမေက ဖျက်ဆီးယူဆောင်သွားတဲ့အတွက် မရတုမေဆီကလည်း ကျွန်မ တစ်ခုခု ပြန်ယူမှ ကျေနပ်နိုင်မှာမို့လို့ပါ။ ရှင့်မှာတော့ ဘာအပြစ်မှ မရှိပါဘူးလေ။
ဒါပေမယ့် ရှင် ကံဆိုးသွားတာက ရှင်ဟာ မရတုမေအတွက် သိပ်ကို တန်ဖိုးကြီးတဲ့ အရာတစ်ခု ဖြစ်နေခဲ့တာပဲ။
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
အဲဒီလိုဖြစ်နေတဲ့အချိန်နဲ့ တိုက်ဆိုင်စွာပဲ မိုးလုံးမှိုင်းဆီကို ဒုန်းကစ်နေမိတာက ရတုမေပင် ဖြစ်သည်။ သူမက ဧည့်ခံပွဲတစ်ခုမှ နောက်ကျပြီး ပြန်ရောက်တာမို့ မှိုင်းဆီကို ဆယ့်နှစ်နာရီလောက်မှ ဖုန်း ခေါ်ဖြစ်သည်။
အစကတော့ ဖုန်းက မအားဘူးဟု ဖြေနေသေးသည်။ ဒါနဲ့ သူမက အားတဲ့အခါ ဝင်သွားအောင်ဆိုပြီး သူ့ဖုန်းကို အဆက်မပြတ် ခေါ်နေရာကနေ ခဏနေတော့ ဖုန်းက စက်ပိတ်ထားပါတယ်ရှင်ဟု ပြောင်းဖြေလာတော့တာ ဖြစ်ပါသည်။ ဒီအချိန်ကြီးကျမှ ဖုန်းက ဘာလို့ အားရတာတဲ့လဲ။ အလုပ်ကိစ္စ ပြောရအောင်ကလည်း ဒီအချိန်က အလုပ်ကိစ္စ ပြောရမည့်အချိန် မဟုတ်။ မပြောမဖြစ်လို့ ဒီအချိန်ကြီးကျမှ အလုပ်ကိစ္စ ပြောဖို့ ဖုန်းမအားရတာပဲ ထားပါဦး။ ဖုန်းပြောနေရင်းကနေ ပြီးလျှင်ပြီးခြင်း ဖုန်းကို တန်းပိတ်ပစ်လိုက်တာကိုတော့ သူမ
မှိုင်း ဘာတွေများ ဖြစ်နေလဲ com
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
မေးဖြစ်
| 87.404903 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 50 |
________________
www.burmeseclassic.com
လူညိုချော
အောင် ပြန်ပေးရမည်ဟု တေးထားလိုက်မိသည်။ မှိုင်းရဲ့ ကိုကျင့်တရား ကိုတော့ သူမ ယုံပါသည်။ ဒါပေမယ့် ယုံတာက ယုံတာတစ်ပိုင်း၊ သူ ဖြစ်နေသည့်ကိစ္စကို သိချင်နေတာက တစ်ပိုင်းပဲ ဖြစ်ပါတော့သည်။
မှိုင်းဆိုတာက သူမ အသည်းပေး၍ ချစ်ရသော လူသား တစ်ယောက်ပင် မဟုတ်ပါလားလေ။
အောင် မြင့် မြတ် စာပေ
အခန်း(၁၂)
မနက် အိပ်ရာနိုးလို့ ဖုန်းကိုကောက်ဖွင့်လိုက်စဉ်မှာပင်
သူဖုန်းက တန်းမြည်လာတာမို့ လန့်တောင်သွားရလေသည်။ ကြည့်လိုက် ဘော့ မေ့ဆီက ဖုန်း။
“ဟယ်လို... မေ စောစောစီးစီးပါလား၊ ပြောလေ”
"ညက ဖုန်းခေါ်သေးတယ်၊ ဖုန်းပိတ်ထားတယ် ပြောနေလို့” “သော ့ ဟုတ်တယ်၊ မနေ့က ပင်ပန်းသွားတာနဲ့ ဖုန်းပိတ်ပြီး စောစောအိပ်လိုက်တာ”
“မဟုတ်ပါဘူး၊ အစပိုင်း ဖုန်းခေါ်တော့ ဖုန်းက မအားဘူးလို့ ဖြေနေတာ၊ အဲဒါ ဆက်ခေါ်နေရင်းကနေ ခဏနေတော့ ဖုန်းက စက်ပါပိတ်သွားရော”
www.burme.com
မေ့စကားကြောင့် သူ ့မျက်ခုံးတွေက အပေါ်ကို
သွားကြရသည်။ တိုက်ဆိုင်ပုံများ ပြောပါတယ်။
အောင်မြင့်မြတ် စာ ပေ
| 81.80778 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 51 |
________________
www.burmeseclassic.com လူညိုချော
“သော ့ အဲဒါလား၊ ဟုတ်တယ် ... အဲဒါ အိပ်နေဘုန်းကို အသိ တစ်ယောက်ဆီက ဖုန်းမှားဝင်လာလို့ သူနဲ့ ဘာရယ်မဟုတ် စကားပြောနေရင်းကနေ ဖုန်းပြောပြီးတာနဲ့ ဖုန်းကိုပိတ်ပြီး ပြန်အိပ် ပစ်လိုက်တာ၊ ညက ပင်ပန်းလို့ အိမ်တောင်မပြန်ဘူး၊ စတူဒီယိုမှာ ပဲ အိပ်နေတာ၊ ဘာလဲ ကိုယ့်ကို ကလပ်တွေဘာတွေ သွားနေ တယ် ထင်လို့လား..”
သူက အစတော့ နမ်းမဝဆီက ဖုန်းမှားဝင်လာတာလို့ ပြောဦးမလို့ပင်။ ဒါပေမယ့် မေက နှမ်းမခအပေါ်မှာ အမြင်သိပ်မကြည် သလို ဖြစ်နေတတ်တာမို့ ဘာမှမဟုတ်ဘဲ ပေရှည်မနေရအောင် သူက အသိတစ်ယောက်ဆီကဟုသာ ပြောလိုက်တော့တာ ဖြစ်ပါသည်။ ကိုယ်နဲ့ နမ်းမဝက ဘာမှဖြစ်တာလည်း မဟုတ်။ အလကားနေရင်း မေ သံသယ ဝင်ကာ စစ်လား မေးလားလုပ်မှာကိုတော့ မလိုလားပါချေ။
“မပြောမိပါဘူးနော်၊ ဟင်း ... အိုးမလုံ အုံပွင့်မနေနဲ့” "အဟား... မပွင့်ရပါလားကွာ၊ တကယ် ပြောတာပါ၊ ဒါနဲ့ ဖုန်း ဆက်တာက အဲဒါပြောဖို့ပဲလား၊ ညက ဖုန်းဆက်တယ်ဆိုတာက ဘာပြောစရာရှိလို့လဲ”
“ပြောစရာရှိမှ ဆက်ရမှာလား”
သူမဆီက ဘုကောစကားကြောင့် သူက အသံထွက်အောင်
ပင် တစ်ချက် ရယ်လိုက်မိကာ ...
“အဟား မဟုတ်ပါဘူးဗျာ၊ ကိုယ့်ရဲ့ miss busy လေးက ဖုန်း ဆက်တယ်ဆိုတော့ ဘာများအကြောင်းထူး ရှိလဲလို့ပါ၊ ဒီက ဖုန်း
အောင် မြင့်မြတ် စာပေ
တဆစ်ဆစ်နာ
000
ဆက်ရုံတင်မကဘူး၊ အိမ်မှာတောင် မြန်မြန်ခေါ်ထားချင်နေတဲ့ ကောင်ပါနော်”
“ဟင်း စကားတွေ သိပ်တတ်နေတယ်၊ ရိုးကိုမရိုးဘူး” “ဪ... တကယ်ပြောတာပါကွာ”
***
“ထားပါ ထားပါ၊ ဖုန်းဆက်တဲ့ကိစ္စကို ပြောမလို့၊ ဒီနေ့ မေ အားတယ်လေ၊ အဲဒါ shopping ထွက်မလားလို့၊ မှိုင်းအားရင် လိုက်ခဲ့ပေး၊ ဈေးလျှောက်ဝယ်ရအောင်”
“အိုခေ ကိုယ့်ချစ်သူအတွက်ပဲ အားရမှာပေါ့၊ လောကကြီးမှာ ကိုယ့်ချစ်သူရဲ့ ကိစ္စကလွဲရင် ဘယ်ကိစ္စမှ အရေးမကြီးဘူး၊ ကိုယ့် ကားနဲ့ပဲ လာခေါ်မယ်လေ၊ ပြော ... ဘယ်နှနာရီ ထွက်လာရမလဲ” “နေ့လယ် တစ်နာရီလောက်ပေါ့၊ အာ... မဟုတ်ဘူး၊ ဆယ့် တစ်နာရီလောက် ထွက်လာခဲ့လေ၊ အိမ်မှာပဲ နေ့လယ်စာ စားလိုက်၊ ပြီးမှ သွားကြတာပေါ့” “ရက်စ်ဆား ”
"
သူမ ဖုန်းချသွားတော့မှ သူလည်း အိပ်ရာပေါ်က ဆင်းကာ မျက်နှာသစ်ဖို့ လုပ်ရသည်။ ပြီးလျှင် လမ်းမှာ တစ်ခုခု ဝင်စားပြီးမှ အိမ် ပြန်ရပါမည်။
အောင်မြတ် ၁
www.burmeseclassic.cor
| 82.291667 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 52 |
________________
www.burmeseclassic.com
Ocean မှာ ဈေးလျှောက်ငယ်နေရင်းကနေ အင်္ကျီဆိုင်ဟစ် ဆိုင် အရောက်မှာတော့ သူတို့နှစ်ယောက်နှင့် နှမ်းမတို့ သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်က ထိပ်တိုက်လာတိုးတော့လေသည်။ ဆုံနိုင်လွန်းသည့် တိုက် ဆိုင်မှုကိုလည်း သူ ့မှာ အံ့သြရလေသည်။
'ဟာ ... ကိုမှိုင်း ဈေးလာဝယ်တာလား၊ မရတုမေလည်း ပါလာတာ
သူတင် အံ့ဩရတာလားဆိုတော့လည်း မဟုတ်။ နှမ်းမဝ သည်လည်း အံ့ဩသွားရတယ်ဆိုတာကို သူမရဲ့ အမူအရာကိုကြည့်ကာ သိရလေသည်။ မေက ပြုံးပြလိုက်သလို သူကလည်း အပြုံးတစ်ခုဖြင့်သာ ပြန်နှုတ်ဆက်ရသည်။
“ဟုတ်တယ်၊ ဈေးလာငယ်ကြတာ”
“သော ့ နမ်းတို့လည်း ဈေးလာဝယ်ကြတာ၊ မိတ်ဆက်ပေးရဦး မယ်၊ ဒါက နမ်းသူငယ်ချင်းလေ၊ မေမီကျော်တဲ့၊ ညက ပြောတဲ့ တစ်ယောက်လေ၊ ကိုမှိုင်းနဲ့ အရှေ့ စာလုံးတွေ တူလို့ ဖုန်းမှားသွား တယ်ဆိုတာ”
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
တဆစ်ဆစ်နာ
မေ့အကြည့်က သူ့ထံ ဖျတ်ခနဲ ရောက်လာသည်။ ဒါဟာ မေတစ်ခုခုကို ရှာဖွေတွေ့ ရှိသွားပြီးဆိုသည့် အထာပဲ ဖြစ်သည်။ သူကဘော့ ခဏနေရင် ရှင်းပြရတော့မည့် ကိစ္စအတွက် စိတ်ပျက်သွားရသော်လည်း အပြင်ကတော့ အပြုံးမပျက်သာ နေနေရတော့သည်။
“သော ... ဟုတ်၊ တွေ့ ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် ခင်ဗျာ” “ဟုတ်ကဲ့ရှင့်၊ မေမီလည်း တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်၊ မရတုမေ ကလည်း ကြာလေ ချောလေပဲနော်၊ အရမ်းမိုက်တယ်၊ အစ်မ စတိုင်လ်တွေက”
“အဟော... ကျေးဇူးတတ်ပါတယ်၊ ညီမလေးလည်း ချောတာပါပဲ” “အဟင်း ...ကျေးဇူးပါ အစ်မ”
“သွားလိုက်ဦးမယ်နော်၊ ကိုမှိုင်းတို့လည်း ဈေးလျှောက်ဝယ်နေ့တာ မလား၊ မေမိတို့လည်း လျှောက်ပတ်လိုက်ပါဦးမယ်၊ သွားပါဦးမယ် နော် မရတုမေ”
မေကပြုံးပြီး ခေါင်းတစ်ချက်သာ ညိတ်ပြလိုက်၏။ နောက် တော့ နမ်းမဝတို့နှစ်ယောက် သူတို့ကို ရှောင်ကွင်းထွက်သွားသလို ဆနှင့် သူကလည်း လမ်းဆက်လျှောက်ခဲ့ကြပြီး နှစ်လှမ်းသုံးလှမ်းလောက် လျှောက်အပြီးမှာတော့ သူမျှော်လင့်ထားသလိုပင် မေ့ဆီက စစ်ဆေးမေး မြန်းချက်များက ထွက်လာလေတော့သည်။
“ပြော ... ညကကိစ္စ၊ ညက ဖုန်းပြောတာဟာ နမ်းမဝနဲ့
လက
www.meseca cic.com
“အင်း ဟုတ်တယ်၊ ဖုန်းမှားတာပါကွာ၊ သူ ့
အောင်မြင့်မြတ် ဇာ
ားထဲမှာလည်း
| 84.441805 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 53 |
________________
309
www.burmeseclassic.com
လူညိုချော ဖုန်းမှားတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းက ပါတာပဲဟာ၊ မေ ကြားရဲ့သားနဲ့” “ကြားတယ်လေ၊ အဲဒါကို မေးနေတာ မဟုတ်ဘူး၊ အဲလို ဖုန်း မှားတယ်ပဲထားဦး၊ အဲဒီဖုန်းမှားတဲ့သူဟာ နမ်းမဝပါဆိုတာကို မပြောရတဲ့အကြောင်းရင်းကို မေးတာ”
“မပြောဆို မလိုဘူးထင်လို့ပါကွာ၊ ပြီးတော့ မေ့စိတ်ထဲမှာ နမ်းမဝ က မေ့ကိုမကြည်ဘူးလို့ ထင်နေတာမဟုတ်လား၊ အဲဒါကို ကိုယ် က နမ်းမဝဆီက ဖုန်းမှားဝင်လာတာကို ပြောလိုက်ရင် အလကား နေရင်း မေ သံသယကြီးနေမှာစိုးလို့ မပြောဘဲ ထားလိုက်တာ၊ ဘာအကြောင်းမှမဟုတ်ဘူး၊ ပြီးတော့ ပြောလက်စနဲ့ တစ်ခါတည်း ပဲ ပြောလိုက်တော့မယ်၊ တစ်နေ့က အဲ ့မေတို ့ ဆီဒိုးနားမှာ ရှိုးရှိတဲ့ ညက ကိုယ် မေ့ကိုပြောတယ်လေ၊ ကိုယ်နဲ့ အတူ ဒင်နာ တစ်ခုကို လိုက်ခဲ့ပေးပါလား ဆိုတာကို”
သူက အဲဒီလောက်သာ ပြောရသေးသော်လည်း ချက်ဆို နှားခွက်က မီးထတောက်သော မေက သူ စကားတောင် မဆုံးသေးခင်မှာ ပင် အကြောင်းရင်းကို သိနေပြီဖြစ်သည်။
“ဘာလဲ အဲဒီညက ဒင်နာဆိုတာ နမ်းမဝက ထမင်းဖိတ်ကျွေး
တာလား”
“အင်း ဟုတ်တယ်၊ မြို့ထဲမှာ ကိုယ်နဲ့ ရိုက်ထားတဲ့ ဘေလ်ဘုတ် လူကြိုက်များနေလို့ အဲဒါ ကျေးဇူးတင်လို့ဆိုပြီးတော့ ညာ လိုက်ကျွေးတာ”
“ဟင်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပေါ်လာပြီ၊ ပြောစမ်းပါဦး ... နောက် ရော ဘယ်တွေမှာ ဘယ်လိုတွေ ချိန်းကြသေးလဲ”
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
တဆစ်ဆစ်နာ
“ဘယ်မှာမှ မတွေ့ ရပါဘူးကွာ၊ အဲဒါ အကုန်ပါပဲ၊ အဲဒီညကလည်း ကိုယ် မေ့ကိုခေါ်တယ်လေ၊ မေမှ မလိုက်တာ” “ခေါ်တယ်ဆိုပေမယ့် အဲဒီဒင်နာဟာ နမ်းမဝရဲ့ ဒင်နာပါလို့ မပြောပါဘူး”
“ကိုယ် ပြောပြီးပါပြီးရော၊ မေ သံသယဝင်နေမှာစိုးလို့ပါလို့ ဆို
နှေး ကိုယ့်ဘာသာ သွားရင်လည်း ရတာပဲ၊ နှစ်ဦးနှစ်ဖက် ရိုးရိုး သားသားနဲ့ ညစာ စားကြတာ၊ ကိုယ် တစ်ယောက်တည်း သွား ရင်တောင် မေ မကြိုက်မှာစိုးလို့ မေ့ကို ခေါ်တယ်လေ၊ မေက မလိုက်နိုင်ဘူးဆိုတော့ ကိုယ်လည်း မပြောတော့ပါဘူး၊ ပြီး ပြီးသွားမယ့်ကိစ္စကို ပေတွေရှည်နေမှာစိုးလို့ ..” “နှစ်ဦးနှစ်ဖက် ရိုးရိုးသားသား ဟုတ်လား၊ ဟင်း ရယ်ရကယ် အပြောကတော့၊ လျှို့ ဝှက်ထားတယ် ဆိုတာကတည်းက တစ်ခုခု ကို မရိုးသားလို့ပဲ၊ မှိုင်းစိတ်မှာသာ တကယ် ရိုးသားရိုးမှန်ရင် မေ့ဘာသာ သူ ့အပေါ် သံသယ ဝင်တာဟာ ဝင်တာပဲ၊ အဲဒါက တစ်ပိုင်းပဲ၊ သံသယဝင်ကာမှ ဝင်ရော မေ့ကို မှိုင်းဘက်က ပွင့်ပွင့် လင်းလင်း ပြောပြသင့်တယ်၊ အဲဒီလို ပြောပြလိုက်ရင် မေ့ဘက်က နမ်းမဝကိုသာ သံသယဝင်မိမှာ၊ အခုတော့ မေ သံသယဝင်ရမှာက သူတင်မဟုတ်ဘူး၊ မှိုင်းပါ ပါလာပြီ”
ရသည်။
မေ့ စကားကြောင့် လှမ်းလက်စ ခြေလှမ်းက
“မေမေ ကိုယ့်ကို မယုံဘူးလား”
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
WWW.Aco
| 85.93899 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 54 |
________________
သ
www.burmeseclassic.com
လူညိုချော
“ယုံထားပါတယ်၊ မနေ့ကအထိတုန်းကပေါ့၊ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့တော့ ယုံသင့်ရဲ့လား ... မယုံသင့်ဘူးကားဆိုတာ ပြန်စဉ်းစားရဦးမယ်”
"66
“တော်ပြီ... လူတွေကြားထဲမှာ မေ ရန်မဖြစ်ချင်ဘူး၊ ဆက်ပြော နေရင် မေ့ဒေါသတွေ ထွက်လာလိမ့်မယ်”
ပြောပြီးနောက် မေက ရှေ့ကနေ ခြေလှမ်းကျဲများဖြင့် ကားရပ်ထားရာဆီသို့သာ လျှောက်သွားလေတော့သည်။ သဘောက ဘာမှ ဆက်မဝယ်ချင်တော့ဘူးဆိုသည့် သဘောပင်။ တစ်လမ်းလုံးလည် ကားပေါ်မှာ ဘာစကားမှ မပြော။ သူ့ ဘက်ကိုလည်း မကြည့်ဘဲ မှန်မှတစ်ဆင့် အကြည့်ကို ကားလမ်းမဘက်သို့သာ ပိုထားလေတော့သ ဖြစ်သည်။
သူမတို့ အိမ်ရောက်တော့လည်း သူ့ကို ဘာစကားမှ ထပ် မပြောဘဲ ကားပေါ်ကဆင်းကာ ကားတံခါးကို ဝုန်းခနဲ အသံမြည်အောင် ပိတ်လေ၏။ ပြီးနောက် သူမ အခန်းဆီသို့ တက်သွားသည်မှာ လုံ. ပြန်ဆင်းမလာတော့။ ဒီတော့ သူလည်း ဧည့်ခန်းထဲမှာ ခဏသာ ထိုင်း မိပြီးနောက် ပြန်လာခဲ့လိုက်တော့သည်။
ညဘက်ရောက်တော့ သူက ဖုန်းခေါ်မိသည်။ မေက မကိုင်။ သူက အဆက်မပြတ် ခေါ်သည်။ မကိုင်မချင်းလည်း ခေါ်ဖို့ ဆုံး ဖြတ်ထားတာ ဖြစ်သည့်အတွက် ဆက်ကာ ဆက်ကာ ခေါ်မိလေ သည်။ ဒါပေမယ့် သူမက လုံးဝ မကိုင်သည့်အပြင် ခဏအကြာ မှာတော့ ဖုန်းကို စက်ပိတ်သွားလေတော့၏။
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
အော င် မြ င့် မြ တ်
0200
www.burmeseclassic.com.
| 81.902124 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 55 |
________________
အခန်း (၁၃)
“မေမေ ဇာတ်ကားရိုက်တော့မလို့ဆို”
www.burmeseclassic.com
မျက်နှာ မသာမယာဖြင့် ရောက်လာကာ ပြောလာသည့် မှိုင်းစကားကို သူမက ဘာမှမဖြစ်သလိုပင် ကော်ဖီကို တစ်ကျိုက်သောက် လိုက်ပြီးမှ ပြန်ဖြေလိုက်မိသည်။
“ဟုတ်တယ်လေ၊ သိလာပြီလား”
“အင်း ဦးကျော်ကြားနဲ့ စောစောက တွေ့ လာတာ၊ ဘယ်လိုဖြစ် ရတာလဲ”
“ဘာကို ဘယ်လိုဖြစ်ရမှာလဲ၊ ဇာတ်ကားရိုက်မှာပါဆိုမှ ဇာတ်ကာ ရိုက်မှာပဲပေါ့”
“မဟုတ်ဘူးလေကွာ၊ ကိုယ်မေးတာက တစ်ချိန်လုံး မရိုက်ခဲ့ဘဲ နေလာခဲ့ပြီးမှ အခုမှ ကောက်ရိုက်မယ်ဆိုတာကို ပြောတာ” “အဲဒါ ဘာဖြစ်နေလို့လဲ၊ အရင်တုန်းက မရိုက်ချင်ဘူး၊ အခု ရိုက် ချင်လို့ ရိုက်တယ်၊ ဒါပဲလေ”
အောင် မြင့် မြတ် စာပေ
တဆစ်ဆစ်နာ
C4
“မေက ရုပ်ရှင်လောကထဲကိုပါ ဝင်တော့မလို့လား”
စွာ
၉
“စိတ်ပါရင် ၀င်မယ်၊ စိတ်မပါရင် ဒီတစ်ကားပဲ ရိုက်မယ်၊ မေ့
စိတ်အပေါ်မှာပဲ မူတည်တယ်၊ အဲဒါ ဘာဖြစ်လို့လဲ"
“မရိုက်ပါနဲ့လား မေရာ”
“ဘာဖြစ်လို့လဲ၊ ပြောစမ်းပါဦး”
“ကိုယ့်စိတ်ထဲမှာ
GU
ရုပ်ရှင်ရိုက်မှာကို ခံစားပေးကြည့်လို့ မရ
ဘူး၊ ပြီးတော့ မေ့အသက်အရွယ် အပိုင်းအခြားနဲ့ ရုပ်ရှင်လောက မှာ ဇာတ်ရုပ်အစုံလည်း လုပ်နိုင်တော့မှာမှ မဟုတ်တာ၊ တစ်ကား နှစ်ကားနဲ့ ဘာလုပ်မှာလဲ မေရာ”
“မေ့ဘာသာ တစ်ကားပဲ ရိုက်ရိုက်၊ နှစ်ကားပဲ ရိုက်ရိုက်ပေါ့၊ ဒါက
မေ့ ကိစ္စပါ”
“မေ့ ကိစ္စဟုတ်လား၊ မေ့ကိစ္စကလည်း ကိုယ့်ကိစ္စပဲ မဟုတ်ဘူး လား"
သူ့စကားကြောင့် သူမက သရော်တော်တော်ဟန်ဖြင့် တစ်
ချက် ဟက်ခနဲ ရယ်ပေးလိုက်သည်။
“ဟုတ်လား၊ စိတ်ထဲမှာ အဲဒီလို ခံစားပေးထားသေးတယ်လား၊ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်တဲ့ရှင်”
“မေမေ ကိုယ့်ကို မလှောင်ပါနဲ့” “မလှောင်ပါဘူး၊ စိတ်ထဲရှိတဲ့အတိုင်း ပြောတာပါ၊ တကယ် ကျေးဇူးတင်တယ်”
မေ အခုထိ ကိုယ့်ကို နမ်းမနဲ့ ကိစ္စကို
အောင်မြင့်မြတ် စာပ
အ
ကြသေး
www.bueclass
| 82.535401 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 56 |
________________
www.burmeseclassic.com လူညိုချော
ဘူးလား၊ ကိုယ့်ကို မယုံဘူးလား၊ မေ့စိတ်ထဲမှာ ကိုယ်က အဲဒီ လောက်တောင် သိက္ခာမရှိဖြစ်နေလို့လား၊ ဟုတ်လား” “ဒါတော့ လူဆိုတာက ကိုယ့်တန်ဖိုးကို ကိုယ် သတ်မှတ်တာပဲ။ မေလည်း မေ့တန်ဖိုးကို မေ့ဘာသာ သတ်မှတ်တယ်၊ အဲဒီ တန်ဖိုး ကိုလည်း မြင့်အောင် ကြိုးစားတယ်၊ အဲဒီအတွက် အခု ရုပ်ရှင် ရိုက်မယ်ဆိုကာ ဖြစ်လာတာပဲ၊ ရတုမေဆိုတာ ဘက်စုံ ရတယ် ဆိုတာလောက်တော့ မေ ပြချင်တယ်”
“ကိုယ်နဲ့ မေနဲ့ မကြာခင် လက်ထပ်တော့မှာလေ၊ ကိုယ် မေ့ကို မင်းသားတွေနဲ့ ဖက်လဲတကင်း မြင်နေရမှာကို ခံစားကြည့်ပေး လို့ မရဘူး”
“ဟား ... အတွေးကလည်း သိမ်လိုက်တာ”
ချစ်တာ၊ သဝန်တိုကာလို့
“ဒါ အတွေးသိမ်ကာ မဟုတ်ဘူး ခေါ်တယ်၊ ကိုယ် မေ့ကို သိပ်ချစ်လို့ သဝန်တိုတာ” “သဝန်တိုတယ်ပြောရအောင် မေက လူမမြင်ကွယ်ရာမှာ အဲဒီ မင်းသားတွေနဲ့ နေနေတာမှ မဟုတ်တာ၊ လူမြင်ကွင်မှာလေ၊ ပြီး တော့ အလုပ်လုပ်တာ၊ မှိုင်းလည်း ဒီလောကထဲက လူတစ်ယောက် ပဲ၊ အပြင်လောကက လူတစ်ယောက်မှ မဟုတ်တာ၊ နားလည်မှု ရှိစမ်းပါ၊ သူများတွေလို မမြင်ကွယ်ရာမှာ အားအားယားယား တွေ့ နေတာလည်း မဟုတ်ဘူး၊ ကိုယ့်လိပ်ပြာ ကိုယ်လုံတယ်” ကိုယ့်သိက္ခာကို မစော်ကားနဲ့လို့ ပြောထားတယ်နော်
မေ
...
“အပြောမခံချင်ရင် မှန်အောင်နေလေ”
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
တဆစ်ဆစ်နာ
“ဟား ... မှန်အောင်ပြောနေရအောင် ကိုယ်က ဘာတွေများ လုပ် နေလို့လဲ ပြောစမ်းပါဦး၊ နှမ်းမဝေနဲ့ကိစ္စမှာ ကိုယ့်ဘက်က ရိုးသား လို့လည်း မေ့ကို အားလုံး ဖွင့်ပြောပြခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလား” “မေ ပြောချင်တာကလည်း အဲဒါပဲ၊ ရိုးသားပါတယ်၊ အားလုံး ပြောပါတယ်နဲ့ လုပ်ချင်တာလုပ်ပြီးမှ လာလာပြောတာကိုပဲ မကြိုက် တာ၊ အမှန်တကယ်သာဆိုရင် မလုပ်ခင်ကတည်းက ပြောရမှာ မဟုတ်ဘူးလား”
“ကျွတ် ပြောပြန်ရင်လည်း မေပဲ သံသယကြီးနေဦးမှာ မဟုတ် ဘူးလား"
“ကြီးကြီးလေကြီးတာ မကြီးတာ မေ့အလုပ်၊ ပြောပြဖို့ တာဝန်ရှိတာက မှိုင်းအလုပ် မဟုတ်ဘူးလား၊ တော်ပြီ ..မှိုင်း စကားတွေက ဒီနေရာမှာတင် လည်နေပြီ၊ မေ အလုပ်ရှိသေးတယ်၊ မှိုင်းကို ဧည့်မခံနိုင်တော့ဘူး၊ မှိုင်းလည်း ပြန်တော့၊ လောလော ဆယ် မေ့စိတ်တွေ အရမ်းရှုပ်နေတယ်၊ မေ စိတ်ပြေတဲ့အခါကျမှ ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်၊ မိုင်း ပြန်ဘော့”
သူမ စကားအဆုံး သူက ထိုင်ရာကနေ ဝုန်းခနဲ ထရပ်ကာ သူမ ရုံးခန်းအတွင်းထဲကနေ ခြေလှမ်းကျဲကြီးတွေနှင့် ထွက်ခွာသွားလေ တော့သည်။ သူမကတော့ သက်ပြင်းမောတစ်ခုနှင့်သာ ကျန်ခဲ့ရ၏။
အောင်မြင့်မြတ် စာပ
www.burmeseclassic.com.
| 85.149518 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 57 |
________________
www.burmeseclassic.com
တဆစ်ဆစ်နာ
ဘု
လည်နေသည်။
အိပ်ရာကနိုးလာတော့ ခေါင်းထဲမှာ မူးနှောက်ကာ ချာချာ
ညက စိတ်ညစ်ညစ်နှင့် စတူဒီယိုထဲမှာပဲ တစ်ယောက် တည်း မှောက်အောင် သောက်ပစ်လိုက်မိတာ ဖြစ်သည်။
မေ့ရဲ့စိတ်ဓာတ်ကို သူ နားမလည်နိုင်။ အဆိုးဆုံးက ကိုယ့်ကို မေ့ဘက်က ယုံကြည်မှု မရှိတာပဲဖြစ်သည်။
မိမိလောက် မှေ အပေါ် ချစ်ပြထားနိုင်တာ မိမိပဲရှိသလို မေ့အပေါ်မှာလည်း သစ္စာတရား စောင့်သိနိုင်ခဲ့မှုမှာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ယုံကြည်သည်။ အဲဒီလိုပဲ မေ့ကိုလည်း ယုံကြည်စေချင်သည်။ ဒါပေမယ့် မျှော်လင့်ထားတာတွေက တစ်ခုမှ ဖြစ်မလာခဲ့။ ဒီတော့ စိတ်ညစ်ညစ်နှင့် အမှောက်သောက်ပစ်လိုက်မိသည်။
သူက နားထင်နှစ်ဖက်ကို လက်ညှိုး လက်မဖြင့် သုံးလေး ချက်ခန့် ဖိနှိပ်လိုက်မိပြီးမှ အိပ်ရာပေါ်မှာ ငုတ်တုတ် ထိုင်လိုက်မိသည်။ ဒီအချိန်မှာပဲ သူမြင်ကွင်းထဲကို အရာဝတ္ထုတစ်ခုက ဝင်
အော င် မြ င့် မြ တ် စာပေ
ရောက်လာတာ ဖြစ်သည်။ သူက ခုတင်ခြေရင်းအစွန်းမှာ တင်နေသည့် အရာဝတ္ထုတစ်ခုကို လှမ်းကောက်ယူကာ ကြည့်လိုက်မိသည်။
ဆံပင်ညှပ်သည့် ကလစ်လေးတစ်ခု။
သူက မျက်မှောင်ကုတ်လိုက်မိသည်။ ဒီကလစ်က ဘယ်
လိုလုပ်ပြီး သူ ့ခုတင်ပေါ် ရောက်နေရတာလဲ မသိ။
ဒီအချိန်မှာပဲ သူ ့အာရုံထဲကို အရိပ်တချို့ က ဖျပ်ခနဲ ဝင် ရောက်လာတော့တာ ဖြစ်သည်။ ညက သူ တအားမူးနေသည်။ ပြီးတော့ ဖုန်းမြည်သံတစ်ခု။ နောက်... နမ်းမဝရဲ့ မျက်နှာ။
သူ ခုတင်ပေါ်ကနေ ဝုန်းခနဲ ခုန်ဆင်းလိုက်မိသည်။ နောက်တော့ အိပ်ခန်းထဲကနေ ဓာတ်ပုံရိုက်သည့် စတူဒီယိုထဲကို ထွက် လာခဲ့လိုက်မိစဉ်မှာတော့ သူ ခေါင်းတွေ ချာချာလည်သွားရတော့သည်။ စတူဒီယိုထဲက ဆိုဖာတစ်လုံးပေါ်တွင် ငူငူငိုင်ငိုင်ဖြင့် ထိုင်
နေသည်က နမ်းမဝ။
သူမက သူ့ကို ဖျတ်ခနဲ မော့ကြည့်လာသည်။ သူမ မျက်နှာတစ်ခုလုံးက ငိုထားသည့်ပုံဖြင့် မို့အစ်ကာ
မျက်လုံးတွေကလည်း နီရဲနေ၏။ “48:60..!"
သူ့ ခေါ်သံအဆုံး သူမခေါင်းက ပြန်ငုံ့ကျသွားရကာ အစ်ခနဲ
ဒီသံတစ်ချက် ထွက်လာ၏။
သူကတော့ နီးစပ်ရာ ဆိုဖာတစ်လုံးပေါ်ကို ခြေပစ်
ငြုတ်ကျသွားရတော့သည်။
အောင် မြင့်မြတ် စာပေ
www.burmesec.com
| 85.663507 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 58 |
________________
ညကညက
www.burmeseclassic.com.
လူညိုချော
အတွေးထဲမှာ ညက ဖြစ်ပျက်မှုတွေက တစ်ကွက်ချင်း
ပြန်လည် ပီပြင်စွာ ထွက်ပေါ်လာတော့သည်။
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
ညက စိတ်ညစ်ညစ်ဖြင့် စတူဒီယိုထဲမှာပဲ အမှောက်သောက်
နေမိတာ ဖြစ်သည်။ အဲဒီ သောက်နေရင်းကနေ ခပ်ထွေထွေ ဖြစ်လာချိန် မှာပဲ နမ်းမဝဆီက ဖုန်းက ဝင်လာခဲ့တာ ဖြစ်သည်။
“ဟယ်လို ...
“ကိုမှိုင်းလား နမ်းပါ”
“ဪအင်း”
“ကိုမှိုင်း ဘာလုပ်နေ့တာလဲဟင်၊ စတူဒီယိုမှာပဲလား၊ နမ်းအခု ကိုမှိုင်း စတူဒီယိုနားမှာ ရောက်နေ့လို့”
“အင်း ဟုတ်တယ်၊ စတူဒီယိုမှာပဲ၊ လာမလို့လား၊ ဝင်လာခဲ့
GOO"
သူမကို ဘယ်လိုစိတ်အခြေအနေဖြင့် သူ ခေါ်လိုက်မိလဲဆို ကာ သူကိုယ်ကိုင်တောင် မသိ။ မူးနေသည့် ယောက်ျားတစ်ယောက်တည်း ရှိသည့် အခန်းထဲကို သူမကို ဘယ်လိုစိတ်နဲ့များ ခေါ်လိုက်မိတာပါလဲ။ သူမကြောင့် ကိုယ့်ချစ်သူနဲ့ အဆင်မပြေတာကို ရင်ဖွင့်ဖို့လား။ ၊ အကူအညီ
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
| 81.935484 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 59 |
________________
၁၆
www.burmeseclassic.com
လူညိုချော
တောင်းဖို့အတွက်လား။ ဒါမှမဟုတ် မူးနေသည့်အချိန်မှာ ခပ်ထွေထွေ နှင့်ပဲ လုပ်မိလုပ်ရာကို စိတ်အသိအမှတ်ဖြင့် လုပ်လိုက်မိတာလား ..။ သူ သိ ု ့။
ဖြစ်ပါသည်။
ပြန်စဉ်းစား၍လည်း မရ။
သေချာတာကတော့ သူမကို သူ ခေါ်လိုက်မိတယ်ဆိုတာပဲ
“အင်း ဒါဆို နမ်းမဝ လာခဲ့လိုက်မယ်နော်၊ နှမ်း အကင်တွေ ဝယ်လာတယ် သိလား၊ အကင်လေးစားရင်း စကားလေး ဘာလေး ပြောကြတာပေါ့၊ နမ်းလည်းစိတ်တွေ ရှုပ်နေလို့ တစ်ယောက်ယောက် နဲ့ စကားပြောချင်နေတာ”
“အိုခေ ကိုယ် စောင့်နေမယ်၊ လာခဲ့ ...”
,
ခဏကြာတော့ သူမ ရောက်လာသည်။ သူမကို တံခါးသွား ဖွင့်ပေးရင်း လူက ယိုင်နဲ့နေတာကိုလည်း မှတ်မိသေးသည်။ အဲဒီအထိ တော့ လူက နည်းနည်း အသိစိတ်ရှိနေသး၏။
“ဟာ...ကိုမှိုင်းသောက်နေ့တာလား၊ ဟင် ...လဲ ့လဲဦးမယ်၊ လာ လာ....နှမ်း တွဲပေးမယ်”
သူမက သူ့ကို လာတွဲကာ သူထိုင်နေသည့် နေရာကို ပြန် လိုက်ကွဲပို့ပေး၏။ ပြီးနောက် သူမက သူနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်က ခုံမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တာကိုလည်း မှတ်မိနေသေးသည်။
“ဘာလို့ သောက်နေတာလဲ၊ တစ်ယောက်တည်း သောက်နေတာ
လာက
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
တဆစ်ဆစ်နာ
“အင်း တစ်ယောက်တည်း၊ အဟင်းတစ်ယောက်တည်းပါပဲ။ အဟက်... နှစ်ယောက်တွဲလို့မှ အဆင်မပြေတာ၊ တစ်ယောက်တည်း ပဲပေါ ့..အဟက်ဟက်
“ကိုမှိုင်း အသည်းကွဲနေတာလား၊ မရတုမေနဲ့ အဆင်မပြေဘူး လား ဟုတ်လား”
“အသည်းလား...အဟင်း...မကွဲပါဘူး၊ ဒါပေမယ့် နာနေတယ်၊ ဟော့ဒီ ရင်ဘတ်ကြီးက နာနေတာကွ၊ ငါချစ်သလောက် သူက ငါ့ကို မချစ်ဘူး၊ နားလည်မှုမရှိဘူးသိလား၊ ငါက သူ ့ကို သိပ်ချစ်တာ၊ ဒါပေမယ့်, ဒါပေမယ့် သူက မချစ်ဘူး ငါ့ကို” “ဘယ်လိုဖြစ်လို့လဲ၊ နမ်း ဘာကူညီပေးရမလဲ၊ နမ်း တတ်နိုင်တာ ဆိုရင် နမ်း ကူညီပေးမယ်လေ”
“ရတယ် ... ရတယ်၊ ကူညီရင် ပိုဆိုးနေဦးမယ်၊ သူက ငါနဲ့ မင်း ကို အထင်လွဲနေတာ၊ ငါတို့နှစ်ယောက် ရိုးသားပါတယ်ဆိုတာကို သူက မယုံဘူးလေ၊ မင်းနဲ့ ငါ ရိုးသားမှုကို မင်းနဲ့ ငါပဲ သိတယ်။ သူ မသိဘူး၊ အဲဒါကို အသည်းနာတာ သိလား၊ နားလည်မှ မရှိ တဲ့ မိန်းမ၊ အဟင်း...အရက်ပဲ ကောင်းတယ်”
သူ တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက် စကားတွေပြောရင်း သောက်မိ သည်။ သူမက သူ့ ခွက်ကို လှမ်းလုယူကာ တားသေးတာကိုလည်း မှတ် မိသည်။
“ကိုမှိုင်း များနေပြီထင်တယ်၊ ထပ်မသောက်တော့နဲ့လေ ” “ရတယ် ရတယ်ရတယ်... ့ ရပါသေးတယ်၊ အထိ သောက်ချင်တာ၊ အဲဒါမှ ညစ်နေ့တာတွေ
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
| 83.735572 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 60 |
________________
000
www.burmeseclassic.com
လူညိုချော
“နမ်းကြောင့်လား ... ဟုတ်လား၊ နမ်း တောင်းပန်ပါတယ် ကိုမှိုင်း ရယ်၊ နမ်းတို့က ရိုးရိုးသားသား ဆိုတာကို မရတုမေဆီမှာ နမ်း သွားရှင်းပြပေးပါ့မယ်”
သူက ခေါင်းကို ချာချာလည်အောင် ချမ်းလိုက်မိသည်။ “မလိုဘူး မလိုဘူး၊ ရာယ်ရှင်းပြစရာမလိုဘူး၊ သူက ရှင်းပြလည်း ရမှာမဟုတ်ဘူး၊ သူသိပါတယ်၊ ကိုယ်တို့ ဖြူစင်တယ် ဆိုတာကို သူသိပါတယ်၊ သိရက်နဲ့ကို အသိခေါက်ခက် အဝင်နက် နေတာ၊ ထားလိုက် ထားလိုက်၊ အာ ဆောရီး၊ ကိုယ် အရက် သောက်နေရင်းက နမ်းကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ခေါ်လိုက်မိတယ်မသိ ဘူး၊ ဆောရီး...ကိုယ် ရူးနေလို့ သိလား၊ တောင်းပန်တယ် သိလားနော်၊ နမ်း ပြန်လိုက်တော့၊ သွား ..သွား ... ပြန်လိုက် တော့၊ တံခါးဝအထိ ကိုယ်လိုက်ပို့ပေးမယ် ... 280:... 585." အဲဒီလိုပြောပြီး သူထိုင်နေရာကနေ ထရပ်လိုက်မိသလား၊
ဒါမှမဟုတ် မှောက်သွားတာလားဆိုတာကိုတော့ သူ မသိတော့ဘူး။ - မမှတ်မိတော့ဘူး။ အဲဒီနောက်ပိုင်း အချိန်တွေကို သူ ဘာမှ မမှတ်မိတော့
ဘူး။
သူ ခုတင်ပေါ်ကို ဘယ်လိုရောက်နေတာလဲ။ နမ်းကရော အခုထိ ဘာလို့ရှိနေသေးတာလဲ။ ပြီးတော့ ခုတင်ပေါ်က ကလစ်ကရော
ဟား ။
အောင် မြင့်မြတ် စာပေ
သူက ခေါင်းက ဆံပင်တွေထဲ လက်ဆယ်ချောင်းလုံး ထိုး သွင်းကာ ဖွလိုက်မိသည်။ ပြီးမှ သူမကို မရဲတရဲ ကြည့်လိုက်မိရင်းက "2...20..."
ဆိုတော့ သူက ခေါင်းကိုမော့လှန်လာကာ အငိုမျက်လုံးများ
ဖြင့် သူ့ကိုကြည့်လာရင်း ...
“အဟင့် နမ်း နမ်း အမှားပါ ကိုမှိုင်းရယ်၊ နမ်း အမှားပါ” သူမ စကားကြောင့် လူက အားအင်တွေ ပိုလျော့သွားကာ ဆိုဖာနောက်မှီပေါ် ပက်လက်လန်သွားရပြန်သည်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ငိုသံ တစ်ဝက်ဖြင့် သူမအသံက ဆက်ထွက်လာတော့၏။
“ကိုမှိုင်း ပြန်ခိုင်းတုန်းက နမ်း ပြန်လိုက်ရမှာ၊ ဒါ,ဒါပေမယ့် ကိုမှိုင်းက တအားမူးနေပြီး ခုံပေါ်မှာ မှောက်နေတော့ တစ်ညလုံး ဒီအတိုင်းကြီးဆိုရင် တစ်ခုခုဖြစ်သွားမှာစိုးတာနဲ့ နမ်းက ကိုပိုင်း ကိုတွဲပြီး အိပ်ရာဆီကို လိုက်ပို့မိတာ၊ ဒါ ...ဒါပေမယ့် အဟင့်ဟင့်”
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
www.burmese
ကိုမှိုင်းက
| 83.192771 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 61 |
________________
၁၂၁
www.burmeseclassic.com လူညိုချော
“ကိုယ် ကိုယ် ဟာကွာ ဟာကွာ ဟား”
စကားလုံးတွေက လည်ချောင်းထဲမှာတင် တစ်ဆို့နေကာ
သူက ဆိုဖာနောက်မှီနှင့် ခေါင်းကို ဆက်ကာဆက်ကာ ဆောင့်ပစ်လိုက်မိ
သည်။ ဒီအချိန်မှာပဲ သူမက ဗလုံးဗထွေးအသံနှင့်အတူ ... “နမ်းနမ်း နမ်း သွားတော့မယ်”
ပြောကာ ထိုင်ရာမှ ထကာ အပြေးတစ်ပိုင်းဖြင့် စတူဒီယို
ထဲမှ ထွက်သွားလေတော့သည်။
“နမ်း ...... နေဦးလေ ...နှမ်း...”
သူက သူမကို လှမ်းခေါ်မိသော်လည်း သူမက မရပ်ချေ။ စတူဒီယိုထဲမှ နောက်ကို လှည့်မကြည့်စတမ်း ပြေးထွက်သွားတော့တာ ဖြစ်သည်။ သူကတော့ ဆိုဖာပေါ်မှာ အရုပ်ရိုးပြတ်ပုံဖြင့် ကျန်ခဲ့ရတော့ သည်။
အိမ်ပြန်ရောက်တော့လည်း အခန်းထဲမှာပဲ တံခါးပိတ်ကာ
#တင်ပေါ်မှာ လူးလှိမ့်နေမိသည်။
သူ ဘာလုပ်ရမလဲ..။
သူ ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ ... ။
ဒါပေမယ့် အဖြေကတော့ ရှင်းရှင်းလေးသာ ဖြစ်သည်။ နမ်းရဲ့ အရှက်သိက္ခအတွက် သူ ကာကွယ်ပေးရမည်သာ ဖြစ်သည်။ ကိုယ် လုပ်ခဲ့သည့် အမှားတစ်ခုအတွက် နမ်းကို တာဝန်ယူပေးရမည်သာ ဖြစ် သည်။
အဲဒီလို တွေးလိုက်မိတော့ အတွေးထဲကို မေ့မျက်နှာက ဝင်ရောက်လာတော့သည်။ ကိုယ့်ကို ခွင့်မလွှတ်ပါနဲ့ မေရယ်။ ကိုယ့်လို လူမိုက်ကောင်ကို
CO
တစ်သက် ခွင့်မလွှတ်ပါနဲ့တော့ ..။
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
www.burmeseclassic.com
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
| 80.390335 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 62 |
________________
အခန်း(၁၄)
“နမ်းကို ကိုယ် လက်ထပ်ပါရစေ ...”
သွားကြကာ
www.burmeseclassic.com
သူ့ စကားအဆုံး သူမ မျက်လုံးတွေက ပြူးကျယ်ဝိုင်းစက်
“ကိုမှိုင်း ... ကိုမှိုင်း ဘာပြောလိုက်တာလဲ၊ နှမ်းကို လက်ထင် မယ် ..ဟုတ်လား”
သူက ခေါင်းညိတ်လိုက်ကာ ...
“ဟုတ်တယ် ...ကိုယ် နမ်းကို လက်ထပ်ပါရစေ”
ဆိုတော့ သူမက ခေါင်းကို ခပ်သွက်သွက်ခါရမ်းကာ
အကြောက်အကန် ငြင်းဆန်သည်။
“အာ... မဟုတ်တာ၊ မဖြစ်နိုင်တာ မဖြစ်နိုင်တာ၊ လုံးဝ မဖြစ် နိုင်ပါဘူး၊ ကိုပိုင်းနဲ့ မရတုမေတို့က လူသိရှင်ကြား တစ်နိုင်ငံလုံး အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
တဆစ်ဆစ်နာ
၁၃
သိအောင် စေ့စပ်ထားကြတာလေ၊ နမ်းကို လက်ထပ်လို့ ဘယ်ရ မလဲ ...
“ကိုယ်နဲ့ သူက စေ့စပ်ထားတယ်ဆိုပေမယ့် အခုထိ ဖြူဖြူစင်စင်ပဲ ရှိပါသေးတယ်၊ ဒါပေမယ့် ကိုယ်နဲ့ နမ်းနဲ့က....”
သူမက သူနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်နေရင်းကနေ နောက် ဘက်ကို ခြေသုံးလှမ်းခန့် ဆုတ်သွားသည်။
“ဟင့်အင်း ရတယ်ရတယ်၊ နမ်းကို ထည့်မတွက်ပါနဲ့။ ဒီကိစ္စ ဖြစ်လာတာကလည်း ကိုမှိုင်းတစ်ယောက်တည်းရဲ့ အမှား မှမဟုတ်တာ၊ နမ်းလည်း အနေအထိုင် မတတ်လို့ ဖြစ်ခဲ့ရတာပဲ၊ ထားလိုက်ပါ၊ နမ်းအပြစ်နဲ့ နမ်းပဲ ထားလိုက်ပါတော့ ...” “ဘယ်ဖြစ်မလဲ၊ မရဘူးလေ... ဒီကိစ္စမျိုးက အဲလိုထားလိုက်ပါ ဆိုတဲ့ စကားတစ်ခွန်းနဲ့ ထားခဲ့လိုက်ရမယ့် ကိစ္စမျိုးမှ မဟုတ်တာ
“ဒါပေမယ့် ဒါပေမယ့် နှမ်းကို လူတွေက ပြောကြမှာပေါ့၊ ပြီးတော့ မရတုမေကိုလည်း နမ်း အားနာတယ်၊ မရတုမေကို နှမ်း ဘယ်လိုမျက်နှာမျိုးနဲ့ ရင်ဆိုင်ရမှာလဲ” “ကိုယ့်တာဝန် ထားပါ၊ ကိုယ့်တာဝန်ပဲ ထားလိုက်ပါကွာ၊ နော် ကိုယ် နမ်းကို လက်ထပ်ပါရစေ” “နှမ်းကနမ်းက”
သူမက ဘာပြောရမှန်း မသိစ္စာန် icon
နေ ငုတ်တုတ် ထိုင်ကျသွားတော့သည်။
အောင် မြင့်မြတ် စာပေ
WWW.
| 82.145378 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 63 |
________________
၁၂၄
www.burmeseclassic.com လူညိုချော
ဒီတော့ သူက သူမကို ပခုံးနှစ်ဖက်ကနေ ညင်သာစွာ ဖေးမပြန်ထစေလိုက်ရင်း သူမကို မျက်လုံးချင်းဆိုင် ကြည့်ကာ ...
“အားလုံးကို ကိုယ် တာဝန်ယူပေးပါမယ် နမ်းရယ်၊ ကိုယ် ယောက်ျားတစ်ယောက်ပါ၊ ကိုယ်လုပ်ခဲ့တဲ့ ကိစ္စတစ်ခုအတွက် ကိုယ် ယောက်ျားကောင်း ပီသပေးရမှာပေါ့၊ နမ်းက ခွင့်မပြုရင် တောင်မှ ကိုယ်ကတော့ ဖြစ်အောင်လုပ်ရမှာပဲ၊ ဘာလို့လဲဆိုတော့ အဲဒီလိုလုပ်မှသာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်လည်း ခွင့်လွှတ်နိုင်မှာမို့ပါ နမ်းရယ် ...”
“နမ်း...နမ်းကို မရဘုမေက အရမ်း မုန်းသွားတော့မှာပေါ့နော် “နမ်းကို မမုန်းပါဘူး၊ သူက ကိုယ့်ကိုပဲ မုန်းမှာပါ နမ်းရယ်၊ ကိုယ့်ကိုပဲ သူ နာနာကြည်ကြည်းနဲ့ မုန်းသွားမှာပါ”
နှမ်းက တစ်ချက်ရှိုက်လိုက်ကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်လာ တော့ သူက သူမကို အလိုက်သင့် ပြန်လည်ထွေးဖက်ပေးထားလိုက်မိသည်။ နှလုံးသားဆီက နာကျင်မှုက တဆစ်ဆစ်။
မျက်လုံးထဲမှာက မြင်ယောင်လာသည်က နာနာကြည်းကြည်း ဖြင့် သူ ့အားကြည့်နေမည့် မေ့အကြည့်များ၊ ပြီးတော့ မိဘအသိုက်အဝန်း ရဲ့ အထင်သေးသည့် အကြည့်များ။ တဒင်္ဂဆိုသည့် အမှားလေးတစ်ခု အတွက် သူ ပေးလိုက်ရတော့မည့် အရာတွေက အတော့်ကိုပဲ များပြား နေပါ၏။ ဒါပေမယ့် အဲဒါတွေ အားလုံးထက် သူ ပိုမိုကြည့်ပေးရမည်က နမ်းမဝရဲ့ အရှက်သိက္ခာကိုပဲ ဖြစ်ပါသည်။
သို့သော်လည်း သူ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ မျက်နှာဝှက်ကာ မျက်ရည်
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
တဆစ်ဆစ်နာ
၁၉
တွေကြားထဲကနေ ပြုံးနေသည့် နမ်းမဝရဲ့ အားရကျေနှပ်သော အပြုံး တစ်ခုကိုတော့ နမ်းမဝရဲ့ မျက်နှာတစ်ခုတည်းကိုသာ ကြည့်တော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထားသည့် သူက လုံးဝကိုပဲ မမြင်ခဲ့တာ ဖြစ်လေတော့သည်။
အောင် မြင့် မြတ်
စာပေ
www.burmeseclassic.com
| 84.859409 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 64 |
________________
www.burmeseclassic.com
တဆစ်ဆစ်နာ
၁။
အလွတ်ရနေသည့် မေ့ဖုန်းနံပါတ်တွေကို ခဏခဏ နှိပ် ကြည့်ကာ နောက်ဆုံးတစ်လုံးကျန်မှ ပြန်ပြန်ဖျက်ပစ်ရတာလည်း ခဏခဏ။ ပြီးတော့ ဘယ်ကစပြီး ပြောရမှန်းမသိ၊ ဘယ်လိုမျက်နှာမျိုးဖြင့် ရင်ဆိုင် ရမည်မှန်းလည်း မသိ။
အဲဒီလိုနဲ့ပဲ ရက်တွေ တစ်ရက်ပြီးတစ်ရက် ကုန်သွားကာ တစ်ပတ်လောက်ကြာသွားပြီးနောက်မှာတော့ မေ့ဆီက သူ့ထံကို ဖုန်း
ဝင်လာပါတော့သည်။
သူ့ မှာ မေ့ဖုန်းကို မဆက်ရဲခဲ့သလို မေ့ ဖုန်းဝင်လာတော့ လည်း ချွေးများပင် ပြန်ချင်သွားရလေသည်။ ဖုန်းကိုလည်း တန်းမကိုင်ရဲ။ အတန်ကြာမြည်ပြီးတော့မှ ကိုင်မိတာ ဖြစ်သည်။
“ဟယ်လို..”
“ဘာလဲ မတွေ့ ချင်တော့ဘူးလား၊ ကိုယ်က ကောက်ရမလား မှတ်တယ်၊ သူကတောင် တပြန်တလဲ ကောက်နေသလိုပါလား မေ့အသံကတော့ အရင်အတိုင်း ကြည်လင်နေ၏။ ဒါကို
အောင်မြင့်မြတ် စာ
ကြည့်ခြင်းအားဖြင့် မေ စိတ်ပြေသွားပြီဆိုတာကို မှန်းဆလို့ ရလေသည်။ သူ့မှာတော့ အသံထွက်ဖို့တောင် မနည်းအားယူရလေသည်။
“မဟုတ် မဟုတ်ပါဘူး၊ ကိုယ် အလုပ်နည်းနည်းများနေ့လို့ပါ” “ညနေရော အားလား”
“ညနေ အားပါတယ်”
“အဲဒါဆို အိမ်လာခဲ့လေ၊ စကားလေး ဘာလေး ပြောကြရအောင်” “အင်း လာခဲ့မယ်လေ၊ ကိုယ်လည်း မေ့ကို ပြောစရာစကား ရှိ
တယ်”
“အို...ဒါဆို မေ စောင့်နေမယ်နော်”
“အင်း.
မေ ဖုန်းချသွားတော့မှ သက်ပြင်းကိုချရလေသည်။ အသက် ရတာလည်း မဝချင်။ ညနေကျရင်လည်း ဘယ်လိုမျက်နှာထားမျိုးဖြင့် သူ ရင်ဆိုင်ရပါဦးမည်နည်း။
အောင် မြင့် မြတ်
ww.burmeseclassic.co
| 83.017312 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 65 |
________________
www.burmeseclassic.com
“မေ ဇာတ်ကား မရိုက်တော့ဘူး၊ ငြင်းလိုက်တယ်” မေ့စကားကြောင့် သူက ဒန်းစင်ပေါ်မှာ ယှဉ်ထိုင်နေရာက
နေ့ မေ့ဘက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်ရင်း ... “ဘာ ... ဘာလို့လဲ”
“ဘာလို့ရမှာလဲ၊ ရှင်ကြီးပဲ မကြိုက်ဘူးဆို၊ အဲဒီတော့ ငြင်းလွှတ် လိုက်တော့တာပေါ့၊ ဦးကျော်ကြားကြီးကတောင် မေ့ကို ရိုက်မယ် ပြောပြီးမှ ပြင်လို့တဲ့ ပွစိပွစိနဲ့ ပြောနေသေးတယ်”
မေ့စကားကြောင့် သူက သက်ပြင်းမောတစ်ခုကို မေ မသိ
အောင်ကျိတ်ချလိုက်မိသည်။
“ဟို..မေ ရိုက်ချင်ရင်လည်း ရိုက်ပါလား”
မေက ဆုံးဖြတ်ချက် တစ်ခုကို ယတိပြတ် ချပြီးထားဟန်နှင့်
ခေါင်းရမ်းသည်။
“မရိုက်တော့ပါဘူး၊ မှိုင်းမှ မရိုက်စေချင်တာ၊ မေ ငြင်းပြီးသွားပြီ” မေက ကြည်ကြည်လင်လင် ဖြစ်နေသလောက် သူကတော့ နာမည်နဲ့ လိုက်အောင်ကိုပဲ မှုန်မှုန်မှိုင်းမှိုင်း ဖြစ်နေရသည်။
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
တဆစ်ဆစ်နာ
“ပြီးတော့ မေ တောင်းပန်တယ် သိလား.
“ဘာကိုလဲ”
၁၉
“ဪ....နမ်းမဝနဲ့ ပတ်သက်ပြီး သံသယထားမိတာကိုပေါ့။ မေက မှိုင်းကိုမယုံတာမဟုတ်ပါဘူး၊ သဝန်တိုတာပါ၊ ပြီးတော့ လုပ်ပြီးမှ ပြန်ပြန်ပြောတာကို စိတ်တိုတာ၊ မှိုင်းကို မေ ယုံပါတယ်၊ အခုလိုဖြစ်သွားတယ်ဆိုတာကလည်း မှိုင်းကို မေ သိပ်ချစ်လို့ပါ၊ မေ့ကို နားလည်ပေးပါနော်”
သူ ခေါင်းညိတ်လိုက်မိသည်။
ဟင့်အင်း မဟုတ်သေးဘူး။ ခေါင်ညိတ်တာ မဟုတ်ဘူး။ ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျသွားတာပဲ ဖြစ်မှာပါ။
“ဒါနဲ့ မေ့ကို ပြောစရာရှိတယ်ဆို၊ ဘာပြောမလို့လဲ .. ပြောလေ”
မေ့စကားက သူ့ရင်ထဲမှာ ဒုန်းခနဲ မြည်ဟည်းသွားစေသည်။ သူ ဘယ်ကနေ စပြောရပါ့မလဲ။ မေ့အတွက် ဘယ်လိုစကားမျိုးက အနည်းငယ် သက်သာစောမလဲ။
“မှိုင်း မေ မေးနေတယ်လေ၊ ဘာပြောစရာ ရှိလို့လဲလို့” သူကက ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ် ငြိမ်သက်သွားတော့ မေ့ဆီက
အသံဆက်ထွက်လာသည်။
“သြာ ့ ဟိုဟာ"
“ဘာဖြစ်နေတာလဲ၊ မလှုပ်တလှုပ်နဲ့၊ မှန်း
002:"
ပြောပြောဆိုဆို မေ့လက်တစ်ဖက်က
ရောက်
အောင်မြင့်မြတ် စာ
| 84.403081 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 66 |
________________
ဝ
www.burmeseclassic.com
လူညိုချော
လာသည်။ မေ့လက်နဲ့ နဖူးနဲ့အတွေ့မှာ လူတစ်ကိုယ်လုံးက ကျင်စက်နဲ့ အတို့ခံလိုက်ရသလို တုန်တက်သွားရသည်။
လိုက်ရင်းက
သူက မေ့လက်တွေကို နှဖူးပေါ်မှ အသာအယာ ဖယ်ရှားလ
“ကောင်းကောင်းပါတယ်”
“ဒါဆို ဘာဖြစ်နေ့တာလဲ..ပြော”
“ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး၊ ဟိုဟာ ဒီနေ့ နည်းနည်း ပင်ပန်းထားလို့" “သော အင်း၊ ဒါနဲ့ ပြောလေ၊ ဘာပြောမလို့လဲ၊ ပြောစရာ ရှိတယ်ဆို”
“အင်း ့ ့ဟိုဟာ ဘာဘာမှ မဟုတ်တော့ပါဘူး၊ စောစောက ပြောပြီးသွားပြီလေ၊ မေ ရုပ်ရှင်ရိုက်မယ့်ကိစ္စကိုပဲ ပြောမလို့ပါး မေ ရိုက်ချင်စိတ် တအားပြင်းပြနေရင်လည်း ရိုက်ပါလို့ ပြောမလို့၊ မေက မရိုက်တော့ဘူးဆိုတော့လည်း ပြီးတာပါပဲ”
စကားတွေက တခြား အကြောင်းအရာဖြစ်သွားရတော့သည်။
လမ်းခွဲရအောင် ဆိုတဲ့ စကားကို ဘယ်လိုပုံစံမျိုးနဲ့ ကိုယ်ပြောရမလဲ မေ။ မေက တစ်ချက် ပြုံးလိုက်ကာ သူ ့ပခုံးပေါ်ကို ခေါင်းမှီလာ သည်။ ဒါပေမယ့် မေ့ပခုံးကို သူ ့ဘက်က အလိုက်သင့် ပြန်လည်ထွေး ဖက်ဖို့ မရဲတော့ချေ။
“မှိုင်း မရိုက်စေချင်ဘူးဆိုကတည်းက မေက မရိုက်တော့ ဖို့ ဆုံး ဖြတ်ထားပြီးသားပါ၊ ဒါပေမယ့် အဲဒီတုန်းက စိတ်ဆိုးနေတာဆို တော့ လျှောက်ပြောလိုက်တာ၊ မေ ချစ်တဲ့သူက မလုပ်စေချင်တဲ့ အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
တဆစ်ဆစ်နာ
ဟာကို မေ မလုပ်ပါဘူး မှိုင်းရယ်၊ မှိုင်းကို မေ သိပ်ချစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အချစ်ကို ပေါ်လွင်အောင် သူများတွေလို မေ မပြတတ် ဘူးမှိုင်းရယ်၊ အဲဒါကိုတော့ နားလည်ပေးပါနော်”
သူက သက်ပြင်းမော တစ်ခုကိုသာ မှုတ်ထုတ်လိုက်မိပြန် သည်။ မေက အဲဒီလိုမျိုး သူ့ကိုချစ်ပြလေလေ သူက လမ်းခွဲဖို့ကို ပြောရ ခက်လေလေ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်လည်း ရှက်လေလေပင် ဖြစ်ပါတော့ သည်။
အောင်မြင့်မြတ် စာ ၄ ပေ
www.burmeseclassic.com
| 84.195606 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 67 |
________________
အခန်း(၁၅)
www.burmeseclassic.com
“ကိုယ်ပြောမထွက်ဘူး နမ်း၊ ကိုယ် ဘယ်ကစပြောရမှန်း မသိဘူး= မေ့အပေါ်မှာ ကိုယ် တော်တော် သစ္စာမဲ့ရာ ကျသွားမှာ၊ ကိုယ့်ကို အချိန်တစ်ခုတော့ စောင့်ခွင့်ပေးပါနော်၊ ကိုယ့်ကို နည်းနည်း ပြင် ဆင်ခွင့် ပေးပါ"
သူက ကော်ဖီခွက်ထဲကို အကြောင်းမဲ့ ငုံ့စိုက်ကြည့်နေရင်းအ နေ ဆိုတော့ သူမက နားလည်သလိုဖြင့် ရုံပေါ်မှာ တင်ထားသည့် သူ့ လက်တစ်ဖက်ကို အုပ်မိုးဆုပ်ကိုင်လာရင်းက
“နမ်း နားလည်ပါတယ်၊ ပြီးတော့ ကိုပိုင်းကိုရော မရတူမေကိုဆ အားနာတယ်၊ သူသာ ဒီအကြောင်းတွေကို သိသွားရင် တော်တော် သွေးပျက်သွားမှာ၊ နှမ်းက မကောင်းဆိုးဝါးတစ်ကောင်များ ဖြ နေပြီလားဟင် ..”
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
တဆစ်ဆစ်နှာ
ဟု ဆိုလာတော့ သူက သူ့လက်ကို လာရောက်ဆုပ်ကိုင် လာသည့် သူမ လက်တစ်ဖက်ကို သူ့ ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင် လိုက်ပြန်ကာ ဆိုမိသည်။
“ဘာမှ လျှောက်တွေးမနေပါနဲ့ကွာ၊ အားလုံးကို ကိုယ်ဖြေရှင်းပေး ပါ့မယ်၊ အားလုံး ကိုယ် တာဝန်ယူပါတယ်”
သူနှင့် သူမအကြည့်ချင်း ဆုံသွားကြသည်။ သူမ မျက်ဝန်း ထဲမှာ ဝမ်းနည်းအားငယ်မှုတွေကို သူတွေ့ နေရ၏။ သူက သူမကို နှစ် သိမ့်သလို ပြုံးပြလိုက်ရင်းမှ ...
“ကိုယ်တို့ ပြန်ရအောင်နော်၊ နမ်း ရှုတင်ရှိသေးတယ် မဟုတ်လား” “အင်း ..”
နောက်တော့ သူတို့ ထိုင်ရာမှထက ပြန်လာခဲ့ကြသည်။ လမ်းလျှောက်လာရင်းမှ သူမက သူ့ လက်မောင်းတစ်ဖက်ကို လာရောက် တို့၏။
ရုတ်တရက်တော့ စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးဖြစ်သွားလိုက်သေးပေ ယ့် နောက်တော့လည်း စိတ်တွေကိုလျှော့ချလိုက်ပြီး ဒီအတိုင်းသာ ဆက်လျှောက်လာခဲ့လိုက်ကြသည်။
အဲဒီလို သူတို့နှစ်ယောက် လက်ချင်းချိတ်ကာ လမ်းလျှောက် ထွက်ခွာသွားသည်ကို ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ မြင်လိုက်ရသည်က ဒေါ်မေသစ်
ရယ်ပါ။
ဒေါ်မေသစ်က အစတော့
တာများလားလို့ပင်။ ဒါပေမယ့် သေချာကြည့်မိတော့ မြင်းမှားဟာ အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
| 86.133333 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 68 |
________________
၃၄
www.burmeseclassic.com လူညိုချော
မဟုတ်။ တကယ့်ကိုပဲ ကိုယ့်ရဲ့ သမက်လောင်းက မော်ဒယ်လ်ကောင်မလေး တစ် ယောက်နှင့် လက်ချိတ်ကာ လျှောက်သွားတာဖြစ်သည်။ စိတ်ထဲမှာ မသိုးမသန့်ကြီး ခံစားလိုက်ရကာ အိမ်ရောက်လျှင် သမီးဖြစ်သူကိုတော့ ပြန်ပြောပြဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားလိုက်မိသည်။
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
အလုပ်က မောမောနှင့် ပြန်လာကာ ရေချိုးပြီး ရေချိုးခန်း ထဲကအထွက်မှာတော့ မေမေ့ကို အခန်းထဲမှာ တွေ့လိုက်ရသည်။ မေမေ က သူမ ခုတင်စွန်းမှာ ဝင်ထိုင်ကာ သူမကို စောင့်နေဟန်မို့ သူမက ဆံပင်ရေစိုတွေကို တဘက်ဖြင့် သုတ်နေရင်းကနေ မေမေ့ကို ကြည့်လိုက်
ကာ...
“တစ်ခုခုပြောစရာ ရှိလို့လား မေမေ"
“အင်း ရှိတယ်၊ သမီးနဲ့ မောင်မိုးလုံးမှိုင်းတို့ အဆင်ရောပြေရဲ့ လား......
မေမေ့စကားကြောင့် သူမက စိတ်ထဲမှာ ထင့်ခနဲ ဖြစ်သွား ရသည်။ မေမေ ဘာတွေကြားကာ ဘာတွေမြင်လာပြီလဲ မသိချေ။ “ပြေပါတယ် မေမေရဲ့၊ ဘာလို့လဲ”
“နေ့လယ်က မောင်မိုးလုံးမှိုင်းကို မော်ဒယ်လ်ကောင်မလေး တစ်
လျှောက်
ယောက်နဲ့ shopping centerတစ် ကြည့်တား
သွားတာ တွေ့လိုက်ရလို့၊ ရိုးမှရိုးရဲ့လားလို့ အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
| 82.54818 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 69 |
________________
၁၆
www.burmeseclassic.com
လူ့သိုချော
မော်ဒယ်လ်မလေးက အခုတလော နာမည်ရလာတဲ့ တစ်ယောက် လေ၊ နာမည်ကာ ဘာတဲ့....ဟိုဟာလေ..”
မေမေက နာမည်ကို ရုတ်တရက် စဉ်းစားလို့ မရဟန်ဖြင့် အကျပ်ရိုက်နေဟန်ရှိလေသည်။ ဒီတော့ သူမက စိတ်ထဲမှာ ထင်နေသည့် တစ်ယောက်ကို ထုတ်ပြောလိုက်မိသည်။
“နမ်းမဝလား မေမေ
94
“သော ့အင်း၊ ဟုတ်တယ် ့ ့ ့ ့ ့သူ၊ သမီးက သိနေပြီးသား လား၊ ဘယ်လိုလုပ်သိနေတာလဲ”
မေမေ့ဆီက ဟုတ်မှန်ကြောင်းကို ကြားလိုက်ရသည့်အခိုက် မှာတော့ စိတ်ထဲမှာ မေ့ပျောက်ထားသည့် သံသယ အစိုင်အခဲက အနည် ထိုင်နေရာကနေ ပြန်လည် နောက်ကျလာရတော့ပြန်သည်။ ဒါပေမယ့် မေမေ့ကိုတော့ စိတ်မရှပ်စေချင်တာမို့
“သူတို့ အခုတစ်ပတ်ထဲမှာ ကြော်ငြာဘုတ်တစ်ခု ရိုက်နေကြတယ်
လေ”
ဟုသာ ပြောလိုက်မိသည်။
“ဪ... ဟုတ်လား၊ သမီးသိပြီးသား ဆိုရင်လည်း ပြီးတာပါပဲ၊ မေမေက ရုတ်တရက်ဆိုတော့ တောင်တွေး မြောက်တွေး လျှောက် တွေးနေမိတာ၊ ကောင်မလေးက သူ့လက်ကိုတောင် ချိတ်ထား တာဆိုတော့ ”
“ဘာမှ လျှောက်တွေးမနေပါနဲ့ မေမေရယ်၊ ဒီလောကက အဲဒီလို ပါပဲ၊ မော်ဒယ်လ် ကောင်မလေးတွေကလည်း ခပ်ကဲကဲရယ်မဟုတ် အောင် မြင့်မြတ် စာပေ
တဆစ်ဆစ်နာ
မိသည်။
လား၊ ဒါပေမယ့် အားလုံးက မောင်နှမစိတ်နဲ့ ဒီလိုပဲ ကွဲသွား တွဲလာ လုပ်နေကြတာပါပဲ၊ အခုလည်း အလုပ်ကိစ္စနဲ့ တွဲသွားတွဲ လာ လုပ်တာနေမှာပါ၊ မဟုတ်တာ လုပ်ချင်မှတော့ အခုလို လူ တောထဲမှာ တွဲပြပါမလား မေမေရဲ့”
ပြောရင်း သူမက မေမေ့ကို စိတ်ပေါ့သွားစေရန် ရယ်ပြလိုက်
“အင်း...အဲဒါလည်း ဟုတ်တာပါပဲ၊ အေးပါလေ...မေမေကသာ လျှောက်တွေးနေမိတာပါ၊ မောင်မိုးလုံးမှိုင်းကလည်း အဲလို လူစား မျိုးတော့ မဟုတ်ပါဘူး၊ သမီးတို့ချင်းလည်း အဆင်ပြေတယ် မဟုတ်လား”
“ဟုတ်...ပြေပါတယ် မေမေ”
“အင်းအင်း ဒါဆို မေမေ သွားတော့မယ်၊ သမီးလည်း ဆံပင် တွေ ခြောက်အောင်လုပ်ပြီးမှ အိပ်ရာဝင်နော်၊ တော်ကြာ ဆံပင် ထိုကြီးနဲ့ အိပ်ရင် ဖျားနေဦးမယ်” "upos..."
မေမေ ထွက်သွားစဉ်မှာတော့ သူမက ခုတင်ပေါ်မှာ စိတ် ပျက်လက်ပျက် ထိုင်ချလိုက်မိသလို ဟန်ဆောင်ပြုံးပြထားရသည့် မျက် နှာကလည်း ပြိုတော့မယ့်မိုးလို မှောင်မည်း ပျက်ယွင်းသွားရလေသည်။ လက်ချင်းတွဲပြီးတောင် လျှောက်သွားတယ် ဆိုပါလား။
ဘာတွေလဲ...။
သူတို့တွေက ဘာတွေလဲ
အော င် မြ င့် မြ တ်
www.burmeseclassic.co
10
| 83.087834 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 70 |
________________
အ
www.burmeseclassic.com
လူညိုချော
အခုတလော သူတို့နှစ်ယောက် တွဲဖက်လုပ်နေသည့် အလုပ်
လည်း မရှိပါဘူး။
ဖြစ်မှာပါ။
ဒါဟာ တမင်တကာ ချိန်းပြီးတော့မှသာ ဆုံကြတာမျိုး
ဘာတွေလဲ ဘယ်လိုတွေ ရှုပ်နေကြတာလဲ။ မှိုင်းမေ မှိုင်းကို ယုံကြည်ထားလို့ ရပါရဲ့လား ....။
နောက်တစ်ရက် အရောက်မှာတော့ သူမ သံသယက ပိုမို
အရောင်မဟောက်လာရလေသည်။ အဲဒါကတော့ မှိုင်းနဲ့ နမ်းမ၀တို့ကို ကားတစ်စီးတည်းပေါ်မှာ တွေ့ လိုက်ရတာပဲ ဖြစ်သည်။ ကားက မှိုင်းကား ဖြစ်ကာ နှမ်းမဝက မှိုင်းရဲ့ဘေးမှာ ထိုင်နေတာဖြစ်သည်။ ကားချင်းက ကပ်ရှောင်လာတာ ဖြစ်သော်လည်း မှိုင်းဟာ ဘာတွေကို ဘယ်လိုမွှန်နေ သလဲတော့ မသိ။ သူမကားကိုတောင် မမှတ်မိချေ။ သူမကသာ မှိုင်း ကားကို မှတ်မိလိုက်သဖြင့် သေချာကြည့်မိရင်းက ကားပေါ်က နမ်းမဝကို ပါ မြင်လိုက်ရတာ ဖြစ်ပါသည်။
ဒါနဲ့ သူမက ကားရှင်းသည့် တစ်နေရာရောက်တော့မှ ကားကို လမ်းဘေးတစ်နေရာမှာ ကပ်ရပ်လိုက်ကာ ပိုင်းဆီကို ဖုန်းခေါ် လိုက်မိလေတော့သည်။
ဖုန်းက တန်းဝင်သွားသော်လည်း မကိုင်။ ဒါနဲ့ သူက
နောက်တစ်ခါ ထပ်ခေါ်လိုက်ပြန်သည်။ ဒီတော့မှ သူက
ကို ပြန်ထူး
လာ၏။
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
အော င် မြ င့် မြ တ်
| 84.243048 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 71 |
________________
www.burmeseclassic.com
လူခိုချော
တဗစ်ဆစ်နာ
"main......
့ပြောလေ”
သူ ့အသံက လုံးဝကို ပုံမှန်ပင် ဖြစ်သည်။ သူမကလည်း
လှုပ်ရှားယိမ်းထိုးနေသည့် စိတ်ကို ထိန်းကာ ပြောရ၏။
“မှိုင်း အခု ဘယ်မှာလဲဟင်၊ အားရင် တစ်နေရာရာမှာ တွေ့ရ အောင်လေး
သူမ စကားအဆုံး တုံ့ပြန်မှုက တန်းမလာ။ လေးငါးစက္ကန့်
လောက် ခြားသွားပြီးမှ..
“သြာ ့ဟို ့ဟိုဟာ...ဆောရီး မေရယ်၊ ကိုယ် အခု လုပ် ငန်းရှင် တစ်ယောက်နဲ့ အလုပ်ကိစ္စ ဆွေးနွေးနေလို့ အဲ့ဒါ သူမ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး လေထဲမှာ လွင့်စင်မျောပါသွား
သလို ခံစားလိုက်ရသည်။
သူ လိမ်တယ်.....။
သူ မိမိကို လိမ်တယ်ဆိုသော အသိစိတ်က သူမတစ်ကိုယ်
လုံးကို နုံးချိသွားစေတော့၏။ သူမ ဖုန်းလည်းဆက်ပြီး ပြောချင်စိတ် မရှိ
တော့။
G
“အိုခေ အိုခေ ဒါဆို ပေ နောက်မှ ပြန်ဆက်လိုက်မယ်နော်၊
ဘိုင့်ဘိုင်” “အင်း ... ဘိုင့်ဘိုင်”
သူ ဖုန်းချသွားပြီး တော်တော်ကြာသည်အထိ သူမ ကားကို ဆက်မမောင်းမိသေးဘဲ ရပ်ထားသည့် နေရာမှာပင် ရှိသေးကာ ကိုယ့် ကိုယ်ကိုယ် မနည်းပြန်ထူမက်နေရလေသည်။ ဘာ့ကြောင့် လိမ်ရတာလဲ၊
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
ဘာ့ကြောင့်လဲ။ သူတို့နှစ်ယောက်သာ အမှန်တကယ် ရိုးသားရိုးမှန့်ခဲ့ရင် ဘာမှလိမ်စရာ မလိုချေ။ အခုလို လိမ်တယ်ဆိုကတည်းက သူတို့ မရိုး သားမှုကို ဖော်ပြလိုက်တာပဲ ဖြစ်သည်။
"60000$.
,
သူမက တောက်တစ်ချက်ကို ခပ်ပြင်းပြင်း ခေါက်ကာ လက်ထဲမှာ ခပ်တင်းတင်း ကိုင်ထားမိသည့် ဖုန်းကို ဘေးက ခုံပေါ် ပစ် တင်လိုက်ရင်း ကားကို ပြန့်လည်မောင်းထွက်လိုက်သည်။ သူမ တစ်ခုခုကိုတော့ ပြတ်ပြတ်သားသား သိဖို့ လုပ်ဖို့ လိုအပ်လာပြီ ထင်ပါသည်။
အောင် မြင့် မြတ်
www.burmeseclassic.com
စာပေ
| 80.794702 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 72 |
________________
www.burmeseclassic.com
အခန်း (၁၆)
ဝယ်နေကျ အင်္ကျီဆိုင်တစ်ခုမှာ အင်္ကျီအသစ်တွေ ရောက်တာ
မို့ ဆိုင်ရှင် အစ်မကလည်း အဲလို အင်္ကျီအသစ်တွေ ရောက်တိုင်း သူမကို လှမ်းအကြောင်းကြားကာ အရင်ဆုံး လာရွေးစေတတ်သည့် ထုံးစံအတိုင်း ဒီနေ့မှာလည်း ရတုမေက ဒီဆိုင်ကလေးမှာ အင်္ကျီလာရွေးနေခဲ့တာ ဖြစ် သည်။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့မှာတော့ သူမ စိတ်ကြိုက်ဖြစ်မည့် အင်္ကျီက သိပ် မပါချေ။ လေးထည်သာ စိတ်ကြိုက်တွေ့ တာမို့ အဲဒီလေးထည်ကိုပဲ သူမ က ကိုယ်နှင့်တော်မတော် စမ်းဝတ်ကြည့်လိုက်၊ အပြင်ထွက်ကာ မှန်ရှေ့မှာ ကြည့်လိုက်နှင့် လုပ်နေခဲ့တာဖြစ်သည်။ အဲဒီလိုလုပ်နေရင်းကနေ ဒုတိယ မြောက် အင်္ကျီကို ဝတ်ကာ အဝတ်လဲခန်းထဲက ပြန်ထွက်အလာမှာတော့ နမ်းမဝကို တွေ့ လိုက်ရတာ ဖြစ်သည်။
ပြီးတော့ နမ်းမဝ လက်ထဲမှာ ကိုင်ကာ ကိုယ်မှာကပ်ကြည့် နေသည်က ရတုမေ ရွေးပြီး တန်းတစ်ခုပေါ် တင်ထားသည့် အင်္ကျီ။ အောင် မြင့်မြတ် စာပေ
တဆစ်ဆစ်နာ
၃
ရတုမေက တအံ့တသြဖြင့် ကြည့်နေမိတုန်းမှာပဲ ဆိုင်ရှင် ကလည်း အခုမှ အဖြစ်သနစ်ကို ကွေ့ မြင်သွားဟန်နှင့် နမ်းမဝဆီကို လျှောက်သွားလေတော့သည်။
“ဟို ညီမ အဲဒါကလေ ဟိုက ညီမ ယူထားပြီးသားကွယ့်”
နမ်းမဝ အကြည့်က သူမဆီကို ရောက်လာသည်။ ဒီတော့
မှ နမ်းမဝက သူမကို မြင်သွားဟန်ရှိသည်။
ဆိုပြီး တစ်ချက်တော့ ကသိကအောက် ဖြစ်သွားဟန် ရှိ သည်။ ရတုမေကလည်း နမ်းမဝကို ဒီအတိုင်းပင် ခပ်တည်တည် ကြည့် ပေးနေလိုက်သည်။
“ဟိုတခြား ဒီဇိုင်းတွေထဲက ကြည့်ကြည့်ပါလား ညီမ၊ ဒီနေ့ မှ အသစ်တွေ ထပ်တင်ထားတာဆိုတော့လေ၊ အစ်မ ပြကြည့်ပေး မယ်၊ ကြည့်ကြည့်မလား ...”
“ရတယ် ရတယ်၊ တော်ပြီ... ကျွန်မက ဒီဇိုင်းကိုပဲ ကြိုက်တာ၊ ပိုင်ရှင်ရှိနေပြီးသားဆိုတော့လည်း ထားလိုက်ပါတော့၊ လိုက်မလု တော့ပါဘူး၊ အင်္ကျီထက် တန်ဖိုးကြီးတဲ့အရာကို ကိုယ်က အရယူ ထားနိုင်ပြီပဲဟာ၊ ဟင်းဟင်း...သွားလိုက်ပါဦးမယ်နော်၊ နောက် မှ လာခဲ့ပါ့မယ်”
ပြောပြီး နမ်းမဝက လှည့်ထွက်သွားဖို့လုပ်သည်။ ဒါပေမယ့် ရတုမေက သူမ နောက်ကို လိုက်သွားကာ သူမရှေ့ ကနေ ပိတ်ရပ်လား လိုက်ရင်းက
“ခဏ
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
www.burmeseclas
| 85.273159 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 73 |
________________
$
www.burmeseclassic.com
လူညိုချော
ဆိုတော့ နှမ်းမဝက မျက်လုံးလှန်ကြည့်လာသည်။
“စောစောက မင်း ဘာပြောလိုက်တာလဲ”
“ဘာကိုလဲ ..”
“အင်္ကျီထက် တန်ဖိုးကြီးတဲ့ အရာကို ယူထားတယ်ဆိုတာကို မေးတာ၊ အဲဒါ ဘာကိုဆိုလိုဘာလဲ”
နမ်းမဝက မခို့တရို့ပုံစံဖြင့် ပြုံးသည်။ အဲဒီအပြုံးက ရတု မေကို တော်တော်လေးပဲ အခံရခက်စေလေသည်။ ပြီးတော့ အဲဒီအမျိုး အချိတ်က သူမရင်ထဲက သံသယမီးကို ပိုမို အားကောင်းလာစေ၏။
“ဪ ... ဒါလား၊ သိချင်ရင် ကိုမှိုင်းကိုပဲ ကိုယ်တိုင်သွားမေး ကြည့်လိုက်လေ၊ ကျွန်မက ပြောရင် ရှင်က လုပ်ကြံပြီး ပြောတယ် ထင်နေဦးမယ် သိလား၊ သွားလိုက်ဦးမယ်နော်၊ ဆီးယူပါရှင်
ပြောပြီး နှမ်းမဝက လှည့်ထွက်သွား၏။ ရတုမေမှာတော့ ကတုန်ကယင်ဖြင့် ကျန်နေခဲ့ရရင်း စိတ်ကို ပြန်တင်းလိုက်ပြီးနောက် မှိုင်းဆီကို ဖုန်းခေါ်လိုက်လေတော့သည်။
“ဟား .
ဖြစ်ချင်တော့ ဖုန်းက ဧရိယာပြင်ပ ရောက်နေ၏။
သူမက ခေါင်းကိုမော့လှန်ကာ ဟားခနဲ ရွေရွတ်ပစ်လိုက် ပြီးနောက် တောက်တစ်ချက်ကို ခပ်ပြင်းပြင်း ခေါက်လိုက်မိလေသည်။ ရှင်နဲ့ ကျွန်မ ဒီကိစ္စကို ပြတ်ပြတ်သားသား ပြောဖို့တော့ လိုအပ် မှိုင်း ...။
ညနေဘက် ဓာတ်ပုံရိုက်အပြီးမှာတင်ပဲ သူ့စတူဒီယိုကို နမ်းမဝ ရောက်လာလေသည်။ သူမပုံစံက ငိုထားဟန်ဖြင့် မျက်လုံးတွေ နီရဲနေလေသည်။
ရောက်ရောက်ချင်းပင် သူမက သူ့ရင်ခွင်ထဲကို တန်းဝင်
သိုင်းဖက်လာတာ ဖြစ်သည်။
“နမ်း ဘာဖြစ်လာတာလဲ...”
“ကိုမှိုင်း ...မရတုမေကို ကိုမှိုင်း အခုထိ မပြောသေးဘူးလား” သူမ အသံက တုန်ခါနေ၏။သူက သိုင်းဖက်ထားသည့်
အတိုင်း တောင့်တောင့်ကြီး ဖြစ်နေရင်းကနေ...
“ဘာဖြစ်လို့လဲ၊ ကိုယ် ပြောမှာပါ”
ဆိုတော့ သူမက သူ့ကိုဖက်ထားတာကို လူချင်း ပြန်ခွာကာ
သူ့မျက်နှာကို မော့ကြည့်လာရင်းက “အင်းလေ
ဘယ်တော့ ပြောမှာလဲလို့ မေးတာ”
ဟု အော်လေသည်။ သူမပုံစံက တစ်ခုခု
အောင် မြင့်မြတ် စာပေ
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
| 84.55979 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 74 |
________________
၁၄၆
www.burmeseclassic.com
လူသိုချော.
“နမ်း ဘာဖြစ်လာတာလဲ၊ ဘယ်သူက ဘာပြောလိုက်လို့လဲ” “ပြန်ပြောပြတော့ရော ဘာထူးမှာမို့လို့လဲ၊ အခုမေးနေတာက နမ်းနဲ့ ကိုမှိုင်းရဲ့ ကိစ္စကို ဘယ်တော့ မရတုမေဆီမှာ ပြန်ပြော ပြမှာလဲလို့ မေးနေတာ”
ပြောရင်း သူမမျက်လုံးမှာက မျက်ရည်တွေ စီးကျလာ၏။ သူ အကျပ်ရိုက်သလိုဖြစ်သွားရသည်။
“ကိုယ် ကိုယ်က”
“ဘာလဲ ကိုမှိုင်း မပြောရဲဘူး မဟုတ်လား၊ ရတယ် .. ကိုမှိုင်း မပြောရဲရင်လည်း နမ်းပဲ ပြောလိုက်တော့မယ်၊ ကိုမှိုင်းရဲ့ မိဘတွေ ဆီမှာ နမ်းကိုယ်တိုင်ပဲ သွားပြောလိုက်တော့မယ်”
ပြောလည်းပြော သူမက မျက်ရည်တွေကို လက်ဖမိုးတစ် ဖက်ဖြင့် ပွတ်သုတ်ပစ်လိုက်ကာ လှည့်ထွက်သွားမည်ပြင်တော့ သူက သူမလက်တစ်ဖက်ကို သွေးရူးသွေးတန်းဟန်ဖြင့် ဖမ်းဆွဲထားလိုက်မိသည်။
“နမ်း..နေပါဦးကွာ၊ ကိုယ် ပြောပါရစေဦး၊ ကိုယ့်မိဘတွေကို မပြောပါနဲ့ဦး၊ ကိုယ် မေ့ကို အရင်ပြောပါရစေဦး၊ ပြီးမှ ကိုယ့် မိဘတွေကို ကိုယ် ပြောပါ့မယ်”
သူမက သူ့လက်တွေကို ပုတ်ထုတ်ပစ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက်
သူ့ ဘက်ကို ပြန်လှည့်လာရင်းမှ ..
“အေးလေ.. ပြောမယ် ပြောမယ်နဲ့၊ အဲဒီကိစ္စက ကြာနေပြီ။ ကိုမှိုင်းသာ နမ်းကိုယူမှာသေချာရင် ဒီကိစ္စကို ပြောလိုက်သင့်တာ ကြာပြီ၊ နမ်းက ဘယ်လောက်အထိ စောင့်နေရဦးမှာလဲ၊ ဒေါ်လေး အောင်မြင့်မြတ် စာပ
တဆစ်ဆစ်နာ
ရ
ကလည်း နမ်းကို မေးနေပြီ၊ နမ်းက ဘယ်လိုဖြေရမှာလဲ၊ ထိုမှိုင်း မှာ သတ္တိမရှိဘူး၊ မဟုတ်ဘူး... ကိုမှိုင်းက သတ္တိမရှိတာ မဟုတ် ဘူး၊ မရတုမေကို မပြတ်နိုင်ဖြစ်နေတာ၊ ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား။ ကိုမှိုင်း ဘာသာဆိုရင် ဒီကိစ္စကြီးက ဇာတ်မျောကြီးပဲ ဖြစ်နေမှာ။ အဲဒီတော့ နှမ်းပဲ ပြောလိုက်တော့မယ်”
ပြောပြီး သူမက ပြေးထွက်သွားတော့ သူက သူမနောက်ကို သွေးရူးသွေးတန်းဟန်ဖြင့် ပြေးလိုက်သွားရကာ သူမကို နောက်ဘက်ကနေ သိုင်းဖက်ချုပ်တည်းထားလိုက်ရင်းက
3x
“နမ်းနဲ ့နေပါဦးဆိုကွာ၊ စိတ်ကို ငြိမ်ငြိမ်ထားပါ၊ ကိုယ် လုံး တာဝန်ယူတယ်လို့ ပြောထားပြီးပြီပဲ၊ ဒါပေမယ့် အချိန်အတိုင်း အတာတစ်ခုတော့ စောင့်ပေးဖို့ လိုတာပေါ့”
“မရဘူး၊ နမ်း ဒီအခြေအနေကြီးကို သည်းမခံနိုင်တော့ဘူး၊ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ပြေးတွေ ့ပစ်လိုက်ချင်ပြီ”
ပြောပြီး သူမက အတင်းရုန်း၏။ ဒီတော့ သူက သူမကို
ပိုမို တင်းကြပ်စွာ ဖက်ကွယ်ထားလိုက်ရင်း ..
"..."
အဲဒီလို ရုန်းရင်းဆန်ခတ် ဖြစ်နေတုန်းမှာပင် စတူဒီယိုတံခါး က ပွင့်သွားကာ အပေါက်ဝမှာ မေ့ကို တွေ့လိုက်ရတာ ဖြစ်၏။ “ဟင်
"Gold ...
www.burmeseclassic
အောင်မြင့် မြတ် စာပေ
| 84.757621 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 75 |
________________
၁၄၀
www.burmeseclassic.com
လူသိုချော
သူ ့ခေါင်းထဲမှာ ချာချာလည်သွားသလို နမ်းကို ချုပ်ကိုင် ဖက်တွယ်ထားသည့် လက်တွေကိုလည်း အလန့်တကြားဟန်ဖြင့် လွှတ်
လိုက်မိသည်။
“ဘာတွေလဲ၊ အဲဒါက ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ”
မေက သူတို့ နှစ်ယောက်ကို မီးဝင်းဝင်းတောက်နေသော မျက်လုံးများဖြင့်ကြည့်ကာ အော်သည်။
“နင်တို့တွေ ...နင်တို့တွေ ..နင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး သိပ်ကို ရွံဖို့ကောင်းတယ် ... သိလား"
ပြောပြီး မေက ချာခနဲ လှည့်ထွက်သွားသောအခါ သူက မေ့နောက်မှ အပြေးတစ်ပိုင်းဖြင့် လိုက်သွားလိုက်လေသည်။
နမ်းမဝကတော့ မိုးလုံးမှိုင်းနှင့် ရတုမေတို့ စတူဒီယိုအခန်း ထဲမှ ပျောက်ကွယ်သွားသည်နှင့် မျက်လုံးထောင့်က မျက်ရည်တွေကို လက်ခလယ် နှစ်ချောင်းဖြင့် အသာတို့သုတ်လိုက်ပြီးနောက် နီးစပ်ရာ ဆိုဖာပေါ်တွင် ချေချိတ်ထိုင်လိုက်ကာ အားရပါးရ ပြုံးလိုက်မိလေသည်။ ကဲ ့ ရှင့်အလှည့် ရောက်လာပြီ မရတုမေ။
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
သူ ့ထံက ထွက်လာသည့် ရှင်းပြမှုများကို နားထောင်အပြီး
မှာတော့ လူက ထုံကျင်အေးစက်သွားရကာ နှလုံးသားတစ်ခုလုံးသည်လည်း သွေးစိမ်းရှင်ရှင် ပန်းထွက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရလေသည်။ “ကိုယ် တောင်းပန်ပါတယ် မေရယ်”
သူ့ စကားကြောင့် သူမက သူ့ကို ကျောပေးရပ်နေရင်းကနေ
လှည့်ကြည့်လိုက်ကာ
“ဘာတောင်းပန်ဘယ် ဟုတ်လား၊ အဟက် ဒီကိစ္စက အဲဒီလို တောင်းပန်ပါတယ်ဆိုတဲ့ စကားတစ်ခွန်းနဲ့တင် ပြီးသွား မယ့် ကိစ္စလား ဟုတ်လား”
“ကိုယ် သိပါတယ်၊ တောင်းပန်တယ်ဆိုတဲ့ စကားတစ်ခွန်းနဲ့တင် ပြီးမသွားဘူးဆိုတာကို ကိုယ်သိပါတယ်၊ ကိုယ့်ကို ခွင့်မလွှတ်သင့် ဘူးဆိုတာကိုလည်း ကိုယ်သိပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ကိုယ့်မှာ ပြောစရာ စကားကလည်း ဒီခွင့်လွှတ်ပါ ဆိုတဲ့ ပြောစရာမရှိလို့ပါ”
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
ကို
| 86.425018 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 76 |
________________
www.burmeseclassic.com
လူညိုချော
သူ ့စကားအဆုံးမှာပင် သူမက သူ့ ရင်ဘက်ကို ဆောင့်တွန်း
ထည့်လိုက်ရင်းကနေ ...
“မလွှတ်ဘူး ..စိတ်ချ၊ ရှင့်ကို ကျွန်မတစ်သက် ဘယ်တော့မှ ခွင့်မလွှတ်ဘူး၊ ရှင် သိပ်ရက်စက်တယ် သိလား၊ ရှင်က ကျွန်မ အချစ်နဲ့ မတန်တဲ့ ယောက်ျား၊ ဟင်း... အရက်မူးသွားလို့တဲ့လား၊ ရယ်ရတယ် .. အဟင်း”
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ထိန်းနေသည့်ကြားမှပင် အသံတွေက တုန်ဖြစ်အောင် တုန်သွားရသေးသည်။
ဖြစ်နိုင်ရင် သူ ့ကို အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာ ဖြစ်အောင် ထုရိုက် ကုတ်ဆွဲပစ်ချင်မိလေသည်။
“အရက်ဆိုတာက ခြံခုန်ချင်တဲ့ ယောက်ျားတွေအတွက် သိပ်ကို လက်ညှိုးထိုးလို့ ကောင်းတဲ့ အကြောင်းပြချက်ကြီး တစ်ခုပါပဲ၊ ရှင်သာ ကျွန်မအပေါ်မှာ သစ္စာရှိခဲ့ချင်တဲ့စိတ် ရှိခဲ့ရိုးမှန်ရင် ဒီလို ပြဿနာတွေ၊ ဒီလိုအခြေအနေတွေ ဘယ်တော့မှ ရောက်မလာခဲ့ အဓိကက ရှင့်စိတ်ပဲ”
ဘူး၊
သူက ဘာစကားမှ ပြောစရာမရှိတော့တဲ့သူတစ်ယောက်လို ခေါင်းကို အောက်သို့သာ ငိုက်စိုက်ချထားလေသည်။ သူမက မျက်ဝန်း အိမ်မှာ ဝဲတက်ကာ ပါးပေါ်သို့ လိမ့်ဆင်းကျလာတော့ရန် အားယူနေသည့် မျက်ရည်တချို့ကို လက်ဖမိုးဖြင့် ပွတ်သုတ်ပစ်လိုက်ရင်းက တစ်ချက်ပြုံး လိုက်ရင်း ...
“ဒါပေမယ့် အခုလိုဖြစ်သွားတာကို ကျွန်မ သိပ်ကံကောင်းတယ် အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
ဗာဆစ်ဆစ်နာ
လို့ပဲ မှတ်ပါတယ်၊ မယူရသေးခင်မှာ ရှင့်စိတ်ဓာတ် ဘယ်လောက် အောက်တန်းကျတယ်ဆိုတာကို သိလိုက်ရတာ ကျွန်မအတွက် မဟာကံကောင်းမှုကြီးပဲ၊ ယူပြီးမှသာဆိုရင် ကျွန်မဘဝတော့ သွား ပြီပဲ၊ ရှင်နဲ့ ကျွန်မရဲ့ ဇာတ်လမ်း ဒီမှာတင် ပြီးပြီ ကိုမိုးလုံးမှိုင်း၊ သိပ် မကြာခင်ရက်ပိုင်းအတွင်းမှာ စေ့စပ်ကြောင်းလမ်း ဖျက်သိမ်း ခြင်းကို ကျွန်မဘက်က ထည့်ပေးလိုက်မယ်၊ တစ်ချိန်ချိန် လမ်းမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆုံရင်တောင် ကျွန့်မကို မခေါ်ပါနဲ့”
ပြောပြီးသူမက လှည့်ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ ဒီတော့မှ သူ့ရှေ့မှာ ထိန်းထားသည့် မျက်ရည်တွေက ပါးနှစ်ဖက်ပေါ်သို့ အတား အဆီးမရှိ စီးကျလာလေတော့သည်။
နှလုံးသားတစ်ခုလုံးသည်လည်း တင်းပုတ်တစ်ခုဖြင့် ခပ်ပြင်း ပြင်း ထုချခံထားရသလို ထုံပေနေတော့၏။ ခြေလှမ်းတွေ ယိမ်းယိုင်ကာ မမှားအောင်လည်း မနည်းကြီးကိုပဲ ထိန်းမတ်ကာ လျှောက်လှမ်းလာရလေ သည်။
ဒီလိုနဲ့ ကားပေါ်ရောက်တော့မှ သူမက ကားမှန်တွေကို အလုံပိတ်ပစ်လိုက်ကာ စတီယာရင်ပေါ်မှာ မျက်နှာကိုမှောက်ကာ အော် ငိုမိလေသည်။
အစော်ကား ခံလိုက်ရသော သူမဘဝအတွက်၊ အချစ် အတွက်၊ နှလုံးသားအတွက်၊ သစ္စာတရားအတွက်၊ ယုံကြည်မှုတွေအတွက် ဒီနေ့ တစ်နေ့တော့ သူမ အားရအောင် ငိုပါမည်။ ရင်တွေ
ကွဲသွားစမ်းပါစေ။ သူမ စိတ်ရှိသည်လည်း
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
| 88.103201 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 77 |
________________
၁၅၂
www.burmeseclassic.com
လူညိုချော
ဒါပေမယ့် သူမအချစ်နှင့် မတန်သည့် ယောက်ျားတစ်ယောက် အတွက် မနက်ဖြန့်က စပြီး သူမ လုံးဂ ငိုတော့မည် မဟုတ်ပါ..။
အောင် မြင့်မြတ် စာပေ
အိမ်ပြန်ရောက်သွားတော့ မေမေနှင့် ဧည့်ခန်းထဲမှာပင်
တန်းတိုးလေသည်။ ဖရိုဖရဲဖြင့် ယိုင်နဲ့နေသည့် သူမကိုတွေ့ တော့ မေမေ က အလန့်တကြားဖြင့် သူမဆီကို လျှောက်လာသည်။
“သမီး ဘာဖြစ်လာတာလဲ၊ ငိုလာတာလား၊ မေမေ့ကို ပြောစမ်း၊ ဘာဖြစ်လာတာလဲ”
မေမေက သူမမျက်နှာကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖေးမကာ မော့ယူမေးလာတာ ဖြစ်သည်။ ဒီတော့ သူမက မေမေ့ကို သိုင်းဖက်ပစ် လိုက်ကာ မေမေ့ ပခုံးပေါ်တွင် မေးတင်ထားလိုက်မိသည်။ “ဘာဖြစ်လာတာလဲလို့.. ဟဲ့.. မေးနေတယ်လေ”
“သမီးကို ယုံတယ် မဟုတ်လား မေမေ၊ သမီးကို ယုံတယ်မဟုတ် လား”
“ယုံတယ် ... မေမေ သမီးကို ယုံတယ်၊ ပြော... ဘာဖြစ်လာလာ
လဲသာ ပြော၊ သမီး ဘယ်သူနံ ၇ တာလဲ။
မောင်မှိုင်းနဲ့လား ”
အောင် မြင့်မြတ် စာ ပေ
| 80.357143 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 78 |
________________
www.burmeseclassic.com
လူညိုချော
မေမေ့ဆီက သူ နာမည်ရွတ်သံကို ကြားလိုက်မိစဉ်မှာတော့ သူမက မေမေ့ကို ပိုမိုတင်းကြပ်စွာ ဖက်တွယ်ထားလိုက်မိသည်။
“သမီးကို ယုံတယ်ဆိုရင် သမီးပြောတာကိုပဲ နားထောင်ပေးပါ မေမေ၊ သမီး သူနဲ့ လမ်းခွဲတော့မယ်၊ သမီးကို ဘာမှထပ်မမေးပါနဲ့ တော့နော်၊ သမီး ဘာမှ ထပ်မပြောချင်တော့လို့ပါ၊ အချိန်တန်ရင် သမီး အားလုံးရှင်းပြပါ့မယ်၊ အခုတော့ သမီး သူနဲ့ လမ်းခွဲမယ် ဆိုတာလောက်ပဲ သိထားပေးပါ နော်”
ပြောပြီး သူမက မေမေ့ရင်ခွင်ထဲကနေ ခွာထွက်လိုက်ကာ အပါ်ထပ်က မိမိအခန်းရှိရာဆီသို့ ပြေးတက်လာခဲ့လိုက်မိတော့သည်။ အခန်းထဲကို အရောက်မှာတော့ သူမက အခန်းတံခါးကို အထဲမှ လော့ခ် ချထားလိုက်ကာ အိပ်ရာပေါ်မှာ မျက်နှာအပ်ရင်း ငိုမိပြန်တော့သည်။ မုန်းတယ် ... ရှင့်ကို သိပ်မုန်းတယ် မိုးလုံးမှိုင်း။
စေ့စပ်ကြောင်းလမ်း ဖျက်သိမ်းခြင်းဆိုသည့် သတင်းစာတို
...
ဖတ်အပြီးမှာတော့ နမ်းမဝက အားရပါးရ ပြုံးလိုက်မိလေသည်။ ဘယ့်နှယ် ရှိစ ဒေါ်ရတုမေ ။ ကိုယ် တန်ဖိုးထားရတဲ့ အရာတစ်ခုကို လက်လွှက်ဆုံးရှုံးလိုက်ရတဲ့ ခံစားချက်မျိုးကို ရှင် ခံစား ဖူးသွားပြီ မဟုတ်လား။
ငိုစမ်း...။ လဲပြိုစမ်း။ ကျွန်မ ခံစားခဲ့ရသလိုမျိုး ရှင်လည်း တစ်ကြိမ် ပြန်ခံစားစမ်း။ အရှုံးရဲ့ ခါးသက်မှုကို ရှင် တစ်ကြိမ် ပြန်ခံစားကြည့်လိုက်စမ်းပါ”
“ဟင်း ဟင်း ... ဟင်း”
တွေးရင်းကနေ နမ်းမဝက ခေါင်းကိုမော့လှန်ကာ အားရ
ပါးရ အော်ရယ်လိုက်မိတော့သည်။
အောင် မြင့်မြတ် စာပေ
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
ww.burmeseclassic.com
| 84.016064 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 79 |
________________
www.burmeseclassic.com
တစ်လခန့် အကြာ
www.burmeseclassic.com.
| 14.457831 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 80 |
________________
www.burmeseclassic.com
“ကိုယ်တို့ လက်ထပ်ကြရအောင် နမ်း”
သူစကားကြောင့် သူမက မျက်ခုံးတွေကို တမင်တကာကိုပဲ
အံ့သြဟန်ဖြင့် မြှင့်တင်ပစ်လိုက်ရင်းက
“ရှင် ... ဘာပြောလိုက်တယ်”
ဟု ပြန်မေးမိတော့ သူက သူမ မကြားလိုက်အထင်ဖြင့်
ပြန်ပြောလာလေသည်။
“ကိုယ်တို့ လက်ထပ်ရအောင်လို့ ပြောတာလေ”
ဒီတစ်ခါတော့ သူမက နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းလေး တစ်ဖက်
တည်းကို ကော့တက်သွားအောင် ပြုံးလိုက်ရင်းက သူ့ ကိုလည်း ခပ်ရိရိ ကြည့်ပေးလိုက်ရင်း
“အဟင်း... ရယ်ရတယ်၊ ရှင့်ကို ဘယ်သူက လက်ထပ်မယ်လို့ ပြောလို့လဲ”
သူက နားကြားလွဲသွားဟန်ဖြင့် သူမကို
ပြန်မေးလာလေသည်။
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
www.burme.assic.com
| 76.60312 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 81 |
________________
www.burmeseclassic.com လူညိုချော
“ဘယ်လို ... နမ်း မင်း ဘာပြောလိုက်တာလဲ” “မကြားလိုက်ဘူးလား၊ ရှင့်ကို ကျွန်မ လက်မထပ်ဘူးလို့ ပြော လိုက်တာ ...
“နမ်း ... မင်း ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲ” “ဟင် ... ဘယ်မှာ လျှောက်ပြောလို့လဲ၊ ကျွန်မ တကယ်ပြောနေ တာ၊ ရှင့်ကို ကျွန်မ လုံးဝ လက်မထပ်ဘူး၊ ဘယ်တုန်းကမှလည်း လက်ထပ်ဖို့ စိတ်ကူးမရှိခဲ့ဘူး”
သူက နားမလည်ဟန်ဖြင့် ခေါင်းကို ခပ်လေးလေး ရှမ်း
လိုက်ရင်းက ဆိုလာသည်။
“မဟုတ်သေးဘူးလေကွာ၊ မင်းနဲ့ ကိုယ်က.."
“အဟက်
သူမက သူ့စကားကို ဆုံးအောင်ပင် မစောင့်တော့ဘဲ ခပ် လှောင်လှောင်ပုံစံဖြင့် ဟက်ခနဲ တစ်ချက် ရယ်ပေးလိုက်တော့သည်။ “မင်း ဘာရယ်တာလဲ”
“ရယ်စရာပါလို့ ရယ်တာလေ၊ ရှင် နားမလည်ဘူးထင်တယ်၊ ကျွန်မ ပြောမယ်၊ သေချာနားထောင်နော်၊ ရှင်နဲ့ ကျွန်မ အခုထိ ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ကြဘူး၊ ရှင် မူးတဲ့ညကလည်း ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ဘူး” သူ့ မျက်နှာတစ်ခုလုံးက ပြိုတော့မည့် မိုးလို မည်းညှို့သွား
လေသည်။ “ဘယ်လို ...” “အဟင်း... ဟုတ်တယ်၊ အဲဒီညက ရှင်နဲ့ ကျွန်မ ဘာမှမဖြစ်ခဲ့ အောင် မြင့် မြတ် စာပေ
တဆစ်ဆစ်နာ
ကြဘူး၊ ရှင်က ရှင်ဘာသာ ခူးပြီး အိပ်ပျော်သွားတာ၊ ကျွန်မကသာ ရှင့်ကို ခုတင်ပေါ် ဆွဲတင်၊ ကျွန်မ ခေါင်းက ကလစ်ကလေးတစ်ခု ကို ဖြုတ်ချလိုက်ပြီး ဇာတ်လမ်းဆင်ပစ်လိုက်တာ” “မင်း မင်း”
သူမ စကားအဆုံး သူက တစ္ဆေသရဲတစ်ကောင်ကို တွေ့ လိုက်ရသည့်အလား အသားတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ မျက်နှာကြီး တစ်ခုလုံးက နီရဲလာပြီးနောက် ဟိုင်ရာကနေ ပိုင်းခနဲ ထရပ်လိုက်ရင်း ... “ဟား မင်း ယုတ်မာလှချည်လား”
လို့ဆိုတော့ သူမကလည်း သူ ့နည်းတူစွာ ထိုင်ရာကနေ ထရပ်လိုက်ရင်း သူ့မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ပေးလိုက်ကာ .. “အဟင်း ယုတ်မာတယ် .. ဟုတ်လား၊ ကျွန်မကတော့ ရသင့် ရထိုက်တာကို ပြန်ယူလိုက်တယ်လို့ပဲ သဘောထားတယ်” “ဘာတွေလဲ၊ မင်း ဘာတွေပြောနေတာလဲ၊ ဘာလို့ မင်း ဒီလို လုပ်ရတာလဲ”
“မရတုမေကြောင့်လေ၊ ဟင်းဟင်း ... သရုပ်ဆောင် ရွေးပွဲတစ်ခု မှာ သူ့ ရဲ့ဘက်လိုက်မှုကြောင့် ကျွန်မရဲ့ အိပ်မက်တွေ ပျက်စီးခဲ့ ရတယ်၊ ကျွန်မ သိပ်ကိုတန်ဖိုးထားတဲ့ အရာတစ်ခုကို ဆုံးရှုံးလိုက် ရတယ်၊ အဲ့ဒါကြောင့် ကျွန်မက သူ့ကို ကလဲ့စားပြန်ချေလိုက် တာပဲ”
“ဟား ... အဲ့ဒါက မင်းတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ ကိစ္စလေ၊ လို့လဲ၊ ဘာလို့ ငါ့ကိုဆွဲထည့်ရတာလဲ”
အောင် မြင့်မြတ် စာ
www.burmeselassic.com
| 82.620321 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 82 |
________________
www.burmeseclassic.com
လူညိုချော
သူနှင့် သူမက ကန်တော်ကြီးထဲက စားသောက်ဆိုင်တစ် ဆိုင်ရှိ စားပွဲဝိုင်း တစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တတ်ရပ် ကာ အော်ဟစ်နေမိကြတာဖြစ်သည်။ ဒီအချိန်မှာတော့ နှစ်ယောက်စလုံး က ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဂရုစိုက်ချင်စိတ် မရှိကြတော့ပေ။
“ဟုတ်တယ် ... ရှင်နဲ့ မဆိုင်ဘူး၊ ဒါပေမယ့် ရှင် ကံဆိုးသွားတာ က ရှင်က မရတုမေရဲ့ သိပ်ကို တန်ဖိုးထာရတဲ့ အရာတစ်ခု ဖြစ် နေခဲ့တာပဲ၊ အဲဒါကြောင့် ကျွန်မက သူ့ဆီက လုယူပြီး သူ့ကို ခံစားစေလိုက်တာ၊ အမူ ကျွန်မ လိုချင်တာကို ရပြီးပြီ၊ အဲဒီတော့ ရှင်ကလည်း ကျွန်မအတွက် စွန့်ပစ်ပစ္စည်းအဆင့်မှာပဲ ရှိတော့တယ်၊ ရှင် ဝဲချင်တဲ့နေ့တာကို ဝဲနိုင်ပြီ... အိုခေ” “ဟား မင်းကွာ မင်း ကျွတ် တောက်”
သူက အရှိုက်ကို အထိုးခံလိုက်ရသည့် လူတစ်ယောက်လို ခံစားချက်တွေ နှင့်သီးကာ သူမကို လက်ညှိုးငေါက်ငေါက် ထိုးထားရင်း က စကားတွေက ဆက်ထွက်မလာ။ သူမကတော့ သူ ့ကို ခပ်ထေ့ထေ့ပင် စိုက်ကြည့်ပေးနေလိုက်သည်။
နောက်တော့ သူက တောက်တစ်ချက်ကို ခပ်ပြင်းပြင်း ခေါက်ကာ နေရာမှ လှည့်ထွက်သွားလေသည်။ ဒီမှာတင်မှာပဲ သူမက နေရာမှာ ပြန်ထိုင်မယ်လုပ်ကာရှိသေး လှည့်ထွက်သွားသည့် သူက သူ ဆီကို ပြန်လှည့်လာတာကြောင့် မော့အကြည့်မှာတော့ သူမပါးတစ်ဖက် က ပူခနဲဖြစ်သွားကာ သူမ ခေါင်းကလည်း တစ်ဖက်သို့ လည်ထွက်သွား ရလေသည်။
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
တဆစ်ဆစ်နာ
“အဲဒါ ငါ့အချစ်အတွက် မင်းဆီက တန်ရာတန်ကြေးကို ပြန်ယူ လိုက်တာပဲ၊ မင်းနဲ့ ငါ့ဇာတ်လမ်း ဒီမှာတင် ပြီးပြီ နှမ်းမဝ၊ ရွက် လပ်၌”
နောက်တော့ သူက ခြေလှမ်းကျဲကြီးတွေဖြင့် လှည့်ထွက် သွားလေတော့သည်။ သူမကတော့ ပူထူသွားသော ပါးတစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် အသာအုပ်ကိုင်ကြည့်လိုက်ရင်းမှ နဂိုနေရာမှာ ပြန်ထိုင်ချလိုက် မိရင်း ပြုံးလိုက်မိသည်။
အင်းလေ ... အဲဒီလောက်တော့ သူမဆီကနေ သူ ပြန်ယူ သင့်ပါတယ်လေ။ သူရိုက်သွားတာက သူမပါးတစ်ဖက်ပဲ ဖြစ်ပေမယ့် သူမ ရိုက်ပစ်ခဲ့တာက သူ့ဘဝတစ်ခုလုံး မဟုတ်ပါလား။
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
ww.burmeseclassic.com.
| 85.434517 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 83 |
________________
www.burmeseclassic.com
တစ်နေ့မှာတော့ ရတုမေနှင့် နမ်မဝတို့က အင်လျားကန် ဘောင်ပေါ်မှာ ချိန်းဆိုဖြစ်လိုက်ကြသည်။ သူမတို့နှစ်ယောက်သည်လည်း စကားပြောဖို့ လိုအပ်နေသေးသည် မဟုတ်လား။
“အဆုံးသတ်မှာ မင်း ဘာရလိုက်သလဲ နမ်းမဝ၊ ပြောကြည့်ပါ လား”
“ဘာမှမရဘူး၊ ဒါပေမယ့် ကျွန်မ ကျေနပ်တယ်”
“ဟုတ်လား၊ မင်း ကျေနပ်သွားပြီလား၊ အဲဒါဆိုရင်တော့ ကိုယ် ဝမ်းသာပါတယ်၊ ကိုယ်က မင်း မကျေနပ်သေးမှာပဲ စိုးတာပါ၊ ဒါပေမယ့် အရိုးသားဆုံးစိတ်နဲ့ ကိုယ် မင်းကို ပြောပါရစေဦး၊ ဒီပြဿနာတွေကို စတင်မီးမွှေးပေးလိုက်တဲ့ သရုပ်ဆေင်ရွေးပွဲမှာ တုန်းက ကိုယ့်ဆုံးဖြတ်ချက်မှာ ဘက်လိုက်ခဲ့ခြင်း လုံးဝမပါပါဘူး။ အဲဒါကိုတော့ ကိုယ့်အသက်နဲ့ ကျိန်ဆိုပြီး ပြောရဲပါတယ်” “တော်စမ်းပါ၊ သူဘော်ကောင်း လေသံတွေနဲ့ လာမပြောနေပါတော့ နဲ့၊ ရှင် ဘာပြောပြော ကျွန်မယုံမှာ မဟုတ်ဘူး၊ ရှင် ဖျက်ဆီးပစ် အောင် မြင့်မြတ် စာပေ
တဆစ်ဆစ်နာ
လိုက်တာက ကျွန်မ သိပ်ကို မက်မော တန်ဖိုးထားခဲ့ရတဲ့ အိပ် မက်ကြီးလေ၊ အဲဒါကို တွေးလိုက်မိတိုင်း ဟောဒီရင်ဘတ်တ တဆစ်ဆစ် နာတယ် .. သိလား၊ အဲဒီအတွက် ရှင့်ဆီကနေ ကျွန်မ တစ်ခုခုပြန်ယူရမှ ကျေနပ်နိုင်မှာဖြစ်တဲ့အတွက် ကိုဖိုးလုံး မှိုင်းကို ရအောင် လုယူခဲ့တာပဲ၊ ဘယ်လိုလဲ... ကျွန်မ ခံစားခဲ့ရတဲ့ ခံစားချက်မျိုးကို ရှင် စာနာတတ်သွားပြီ မဟုတ်လား။ အဲဒီအတွက် ရှင်အပါအဝင် ဘယ်သူတွေကပဲ ကျွန်မကိုအပြစ်တင်တင် ကျွန်မ ဂရုမစိုက်ဘူး”
နမ်းမဝ စကားကြောင့် ရတုမေက ပြုံးလိုက်မိသည်။ ပြီးမှ အကြည့်ကို အဝေးဆီကနေ နမ်းမဝ မျက်နှာဆီ ပြန်လည်ရွှေ့ပြောင်းထာ နမ်းမဝကို နားလည်သလို ကြည့်ပေးလိုက်ရင်း ...
“တခြားသူတွေ နေရာကတော့ ကိုယ်မသိပေမယ့် ကိုယ်ကတော့ မင်းကို အပြစ်မတင်ပါဘူး”
ဆိုတော့ နမ်းမ၀က မယုံနိုင်သလို မျက်လုံးများဖြင့် ကြည့် လာလေသည်။ သူမအကြည့်တွေက “အပြစ်မတင်ဘူးဆိုတာ မဖြစ်နိုင်တာ လို့ ပြောနေသယောင်ယောင်၊
အဲဒီအရိပ်တွေကို ဖမ်းလိုက်မိသည့် ရတုမေက ခေါင်းတစ်
ချက်ကို ဆတ်ခနဲ ညိတ်ပြလိုက်ရင်း...
“ဟုတ်တယ် ... ကိုယ် မင်းကို အပြစ်မတင်ပါဘူး၊ ဘာလို့လဲဆို တော့ ကိုယ် တန်ဖိုးထားရတဲ့ အရာတစ်ခုကို ဆုံးရှုံးလိုက်တဲ့အခါ ခံစားလိုက်ရတဲ့ ပူလောင်မှုကို ကိုယ်နားလည်လို့ပဲ ကိုထ် မင်းတို အောင်မြင့်မြတ် စာ
| 87.028825 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 84 |
________________
www.burmeseclassic.com
လူညိုချော
ခွင့်လွှတ်ပါတယ်၊ အခုအချိန်မှာ မင်း ကျေနပ်ချင် ကျေနပ်နေလိမ့် မယ်၊ မင်းရဲ့လုပ်ရပ်အတွက် မင်း နောင်တရနေလိမ့်မယ်လို့ ကိုယ် အတတ်ပြောရဲတယ်”
ရဘုမေရဲ့ စကားအဆုံး နမ်းမဝက သရော်တော်တော်ဟန်ဖြင့်
ပြုံးလိုက်လေသည်။
“နောင်တစ်ချိန် .. ဟုတ်လား၊ အဟက်.. ပြောကြည့်ပါလား၊ အဲဒီနောင်တစ်ချိန်ဆိုတာ ဘယ်အချိန်ကို ပြောတာလဲ....”
ရတုမေက နမ်းမဝရဲ့ အဖြေကို တန်းမဖြေသေးဘဲ နမ်းမဝ ရဲ့ မျက်လုံးတွေထဲအထိ စိုက်ကြည့်ပေးလိုက်သည်။ နောက်တော့မှ နှမ်းမဝရဲ့ မျက်လုံးတွေကနေတစ်ဆင့် အသည်းနှလုံးတွေထဲအထိ စီးမျော ကာ မှတ်မိစွဲထင်သွားစေမည့် စကားတစ်ခွန်းကို တစ်လုံးချင်း ပြောလိုက် တော့သည်။
“မင်း .. ချစ်တတ်လာတဲ့အချိန်ပေါ့”
အောင် မြင့်မြတ် စာပေ
CLASSIC
“ကျွန်မ ရှင့်ကို ခွင့်လွှတ်လိုက်ပါပြီ ကိုမိုးလုံးမှိုင်း“
သူမစကားအဆုံး သူ့ မျက်လုံးတွေက အရောင်တွေ လက် ဖြာသွားကြသည်။ ဒါပေမယ့် အဲဒါက ခဏလေးသာဖြစ်ပြီး သူက တစ် ခုခုကို တွေးလိုက်မိဟန်ဖြင့် သူ ့မျက်နှာက မှုန်မှိုင်းသွားပြန်ကာ “ဒါပေမယ့် ကိုယ့်အချစ်ကိုတော့ ပြန်လက်ခံမပေးနိုင်တော့ဘူးပေါ့ နော်၊ ဟုတ်လား မေ”
“ဟုတ်တယ်၊ ရှင့်အချစ်ကိုတော့ ကျွန်မ ပြန် လက်မခံတော့ဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ အချစ်ကရတဲ့ ပူလောင်မှုကို ကျွန်မ သိပ်ကို ကြောက်သွားလို့ပဲ”
သူ့ဆီက သက်ပြင်းချသံသဲ့သဲ့က ကန်ပြင်ကို ဖြတ်သန်း တိုက်ခတ်လာသည့် လေထဲမှာ မျောလွင့်သွားသည်။
“အခုလိုပြောလို့ ရှင့်သစ္စာတရားကို ကျွန်မ
မဟုတ်ဘူးနော်၊ ကိုယ်ကိုယ်က bar ssic.cn/
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
တခြား
| 84.071484 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 85 |
________________
၁၆
www.burmeseclassic.com
လူညိုချော
လူတစ်ယောက်ယောက်က လုပ်ကြံရင်လည်း တစ်ခါတစ်ရံမှာ အဲဒီသစ္စာတရားက အရာမရောက်ဖြစ်တတ်တယ်၊ အခုလို ကျွန်မ တို့ ဖြစ်ခဲ့ကြသလိုပေါ့၊ မယူခင်မှာတောင် ဒီလိုအဖြစ်အပျက်ကြောင့် ကျွန်မ ဒီလောက် ပူဆွေးနေမိရင် ယူပြီးမှသာ ဒီလိုအဖြစ်အပျက် မျိုး ထပ်ဖြစ်ရင် ကျွန်မ ရူးလိမ့်မယ်ထင်တယ်၊ ပြီးတော့ ကျွန်မ တို့ နှစ်ယောက်စလုံးက ပြည်သူသိတဲ့ အနုပညာရှင်တွေ၊ တိုင်းသိ ပြည်သိ စေ့စပ်ခဲ့ကြသလို တိုင်းသိပြည်သိလည်း ဖျက်သိမ်းခဲ့ကြ ပြီးသား၊ အခုတစ်ခါ ထပ်လက်တွဲကြမယ်ဆိုရင် ကျွန်မတို့ကို လူတိုင်းပြောကြတော့မှာပေါ့၊ အဲဒီအတွက် ကျွန်မ ရှင့်အချစ်ကို ပြန်လက်မခံတော့ဘူး”
သူက သက်ပြင်းချပြန်သည်။
ပြီးတော့ သူ့ မျက်ငန်းမှာ နာကျင်မှုတွေကိုလည် မြင်နေရ၏။ သူမကိုယ်တိုင်ကရော ...
“ကိုယ် မေ့တစ်ယောက်တည်းကိုပဲ ချစ်ခဲ့တာပါ၊ နှမ်းမပကိုလည်း တာဝန်ယူပေးချင်ခဲ့တာကလွဲလို့ သူ့အပေါ်မှာ သာယာတာမျိုး၊ ချစ်မိတာမျိုး မရှိခဲ့ပါဘူး မေရယ်”
“ကျွန်မ ယုံပါတယ်၊ အဲဒီလို ကျွန်မ တစ်ယောက်တည်းကို ချစ်ခဲ့ သလိုပဲ နောင်တစ်ချိန်မှာ တခြားတစ်ယောက်တည်းကိုပဲ ချစ်နိုင် ပါစေလို့ ကျွန်မ ဆုတောင်းပေးလိုက်ပါတယ် နော်၊ နမ်းမဝတ ပြောဖူးတယ် သိလား၊ ကျွန်မက သူ အိပ်မက်ကို ဖျက်ဆီးမိလိုက် တဲ့အတွက် သူ ဝဲဘက်ရင်ဘတ်ဆီက တဆစ်ဆစ် နာခဲ့ရတယ်တဲ့၊ အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
CLASSIC
တဆစ်ဆစ်မှာ
အဲဒီလိုပဲ ကျွန်မအတွက်ကလည်း အချစ်ဆိုတာကို စဉ်းစားမိလိုက် တိုင်း နှလုံးသားဆီက တဆစ်ဆစ် နာနေတုန်းပဲ .." နှစ်ယောက်သား ပြောစရာစကားတွေ မရှိတော့သလို တိတ်
ဆိတ်သွားကြသည်။
နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ ရင်ခုန်သံတွေကလည်း အတ်ကွဲ သံများ ဖြင့် ဆက်လက်ထွက်ပေါ်နေဆဲပါပဲ။ ဒါပေမယ့် သူတို့နှစ်ယောက် ရဲ့ မျက်နှာမူရာကတော့ ဆန့်ကျင်ဘက် အရပ်တွေဆီကိုပဲ ဖြစ်ပါတော့သည်။
အောင်မြင့်မြတ် ac
w.burmeşeclassic.com
| 85.590969 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4959
| 86 |
________________
www.burmeseclassic.com
အချစ်ပြောကြောင်းလား ပြောချင်တော့ပါဘူး
နှလုံးသားဆီက တဆပ်ဆပ် xÖG
AUSMERE
CLASSIC
လူညိုချော
၁။ အာမဂ္ဂ၊ဖြစ်လိုက်တဲ့ ပန်းဆီ၊
(အောင်သီရိရုပ်ရှင် စီဒီယိုထုတ်လုပ်ရေးမှ သရုးအောင်ပြေတီဦး၊ စိုးမြတ်သူဟာ သွန်းဆက်တို့နှင့် ဗီဒီယိုရိုက်ကူးပြီး)
၂။ ငါအသည်းကိုမထားနဲ့ (အောင်းရုပ်ရှင်ဗီယိုထုတ်လုပ်ရေးမှဝယ်ယူပြီး) ၃၊ ကျူးပစ်(စ်)ရဲ့ မြားနှစ်စင်း
(အောင်ရုပ်ရှင် ဗီဒီယိုထုတ်လုပ်ရေးမှဝယ်ယူပြီး)
၄။ အတ္တချက်ပွဲ
အောင်မြင့်မြတ် စာပေ
၅။ ဒုတိယဖမြောက်နံရိုး
၆။ တဆစ်ဆစ်နာ
ရ။ မီးတောက်ထဲက အရစ်များ
www.burmeseclassic.com
| 74.040219 |
-
|
Lu Nyo Chaw
|
4961
| 1 |
________________
www.burmeseclassic.com
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
8&smeru:
မေ့ချစ်သူ
CLASSIC
www.burmeseclassic.com
| 22.413793 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 2 |
________________
www.burmeseclassic.com
ပုံနှိပ်ခြင်း
ပထမအကြိမ်၊ နိုဝင်ဘာလ၊ ၂၀၁၄ ခုနှစ်။
ထုတ်ဝေသူ ဦးဖြိုးကျော်သူ (၅၀၁၆) (ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ) အမှတ် ၂၂၁ (၄)လွှာ၊ ဗိုလ်မြတ်ထွန်းလမ်း၊ ဗိုလ်တထောင်မြို့နယ်၊ ရန်ကုန်မြို့၊
ရက်နှာဖုံးနှင့်အတွင်းပုံနှိပ်သူ
ဦးအေးလွင် (၂၅၅၀) (ရွှေပဒေသာပုံနှိပ်တိုက်) အမှတ် (၃၃)၊ ကျီတော်လမ်း၊ မင်္ဂလာတောင်ညွန့်မြို့နယ်၊ ရန်ကုန်မြို့၊
မျက်နှာဖုံးဒီဇိုင်း
အုပ်ရေ ၅ဝဝ၊ တန်ဖိုး ၁ဝဝ ကျပ်
မိန်းကလေး
မေ့ချစ်သူ / မိန်းကလေး။ – ရန်ကုန်း ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ၊ ၂၀၁၄
၂၆၄ စာ၊ ၁၂း ၁၈ စင်တီမီတာ
(၁) အမေ့ချစ်သူ
၈၉၅၊ ၈၃
CLASSIC
မိန်းကလေး
မှ ချစ် သူ
www.burmeseclassic.com
| 73.389831 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 3 |
________________
www.burmeseclassic.com
CLASNIC
အခန်း (၁)
“ဟေ့ မေ၊ အောင်လား”
“ဂုဏ်ထူးနှစ်ခုတောင်ပါသေးတယ်၊ နင်ကော နေ” “ငါလည်း အောင်တယ်၊ မေ့လိုပဲ ဂုဏ်ထူးနှစ်ခုနဲ့
"QUDI"
နှစ်ယောက်သား အောင်တာချင်းတူသလို ဂုဏ်ထူးနှစ်ခုပါတာ ချင်းလည်း တူနေပါသည်။ ထို့ကြောင့် အားရဝမ်းသာဖြစ်သွား သတိလွတ်မတတ်ဖြစ်ကာ မျက်ဝန်းတို့ ကြည်မြူးရွှန်းဝေ
“လာခဲ့ နေ၊ မာမို့ကို သွားပြောမယ်”
net
www.burmesic.com
သွား၏။
| 68.193384 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 4 |
________________
၆
www.burmeseclassic.com
မေ့ချစ်သူ
မိန်းကလေး
ဆူက
ရ
“ငါလည်း ငါ့မိထွေးနဲ့ ငါ့ပထွေးကို သွားပြောရမယ်၊ လာ အတူတူသွားစို့”
နေရဲရင့်က ပြောရင်းဆိုရင်း မေသံသာလက်ဖျားလေးကို ဆွဲကိုင် ရင်း ပြေးထွက်သွား၏။
မေသံသာကလည်း စာမေးပွဲအောင်ကြောင်း ပြောချင်တဲ့ဇောနဲ့ ရဲရင့်ဆွဲခေါ်တဲ့အတိုင်း ပါသွားလေသည်။
ထိုစဉ်
CLASSIC
သူတို့နှစ်ယောက် အားရဝမ်းသာနှင့် စံအိမ်ဆီသို့ ပြေးသွားနေ
ကြစဉ် ပရာဒိုကားသစ်ကြီးက ရှေ့တည့်တည့်က ပိတ်ရပ်လေသည်။
“ဟင်” ထိုအခါ
-
နှစ်ယောက်သား ပြေးနေတဲ့အရှိန်လေးများ ရုတ်ချည်းတန့်သွား
' ၏။ ထို့ပြင် ဟင်ခနဲဖြစ်ကာ မျက်လုံးလေးများ ပြူးရလေသည်။ “ကိုလေး”
ထိုကားရှေ့ခန်းမှ ဦးစွာဆင်းလာတဲ့ ‘သလွန်’း သလွန်က မေသံသာရဲ့အစ်ကိုလေး။
ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ဆိုသလို ကားမောင်းသူနေရာမှဆင်းလာ
“ခက်ရင်း”
ခက်ရင်းက မေသံသာ၏အစ်ကိုကြီး၊
သူတို့နှစ်ယောက် နှုတ်မှထွက်လာတဲ့အသံတွေက သိမ်ဝင်နေ သည်။ ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက် မာန်ရှိန်ပြင်းတဲ့မျက်နှာထားနှင့် ‘မေ’တို့ ရှေ့ရောက်လာလျှင် မေတို့နှစ်ယောက် ကြောက်စိတ်တွေနဲ့ တုန်သွား၏။ ကိုကြီးနဲ့ကိုလေးတို့နှစ်ယောက်လုံး၏။ စူးစူးရဲရဲ မျက်လုံးတွေ ကြောင့် တွဲထားမိတဲ့ မေတို့လက်တွေ အလိုလို ဖြုတ်ချလျက်သား ဖြစ် လေသည်။
“သံသာ -
အသံမာချည်းနဲ့ ကိုကြီးဖိခေါ်လျှင် ကြောက်စိတ်ဖြင့် မေ့
နှုတ်ခမ်းအစုံ တုန်ခါသွား၏။
“ရှ ရှင် ကိုကြီး”
“နင့်ကို ဘာပြောထားလဲ၊ ဒီကိုလာစမ်း” ပြောလည်းပြောရင်း ကိုကြီးက မေ့လက်မောင်းကို ဆွဲယူ
www.buseclass.com
“ကိုကြီး မေတို့ အောင်စာရင်းကြည့်ပြီး ပြန်လာ ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
ကိုကြီး
| 83.472328 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 5 |
________________
.
www.burmeseclassic.com
မိန်းကလေး
ထုချစ်သူ
၉
F
ဘာမှပြန်မပြောနဲ့၊ ကားပေါ်တက်စမ်း''
ကိုလေး ထပ်ဆင့်ပြောလျှင် အမေ နောက်လှည့်မကြည့်ရဲတော့ပါ။ ကမန်းကတန်း ကားနောက်ခန်းပေါ် တက်ရလေသည်။ “နေရဲရင့်”
ကိုကြီးက သူ့ရှေ့တိုးလာသလို သူ့ရင်ဘတ်ကိုလည်း ဆောင့် တွန်း၏။ သူ့ရင်ထဲမှာ တင်းခနဲဖြစ်သလို မျက်နှာအမူအရာလည်း ထန် သွား၏။
ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်က အရေးမစိုက်စွာ လက်သီးနဲ့မထိုးရုံတ
မယ်၊ လက်သီးလက်မောင်းတန်း၍ ပြောဆိုလေသည်။ “မင်းကို ငါတို့ ဘာပြောထားလဲ”
နေရဲရင့် အံကြိတ်လိုက်၏။ ပေနဲ့ မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရ၊ မေနဲ့ စကားမပြောရ၊ မခင်မင်ရ၊ အပေါင်းအသင်းမလုပ်ရ စသည့်ဖြင့် ကန့်သတ်ထားတာတွေ များနေသည်မဟုတ်လား။
“ပြောလေကွာ”
ကိုလေးက စိတ်မရှည်ချင်တော့ပါ။ လက်သီးရွယ်လေသည်။ “မင်းမှာ ပါးစပ်မပါဘူးလား နေ”
“ကျွန်တော်တို့ ငယ်ငယ်ကတည်းက သူငယ်ချင်းဖြစ်လာတာပါ။
ကိုကြီးတို့က ခုမှ သူငယ်ချင်းမလုပ်ရတားနေကြတာ” “ဘာကွ”
“မင်းက ငါတို့ကားစာာကို လက်မခံဘူးဆိုတဲ့သဘောလား” ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက် ရှူးရှူးရှဲရှဲ ဒေါသထွက်လေသည်။
နေရဲရင့်က မျက်နှာလေးမော့ထားလျက်။
“ကိုကြီးတို့တားတာကို လက်ခံနိုင်ဖို့ ကျွန်တော် ကြိုးစားပါ့မယ်”
“တောက်”
ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက် ပြိုင်တူတောက်ခတ်၏။ ဖြစ်နိုင်ရင် ဒီငနဲ လေးကို စိတ်ရှိ လက်ရှိ ဆွဲထိုးပစ်ချင်၏။ ဒါတင်မက သူတို့စံအိမ်ဘေးက သူတို့မိသားစု၏စီအိမ်ကို ဖျောက်ဖျက် ချင်တော့သည်။
CLASSIC
ပုံစံက မာရေကြောရေနဲ့။
ဦးမယ်တဲ့။
စကားပြောလိုက်တိုင်း သည်းမခံနိုင်ဖွယ်ချည်း။
ခုလည်းကြည့်၊ ဒီလောက်တားထားရက်နဲ့ လက်ခံနိုင်ဖို့ ကြိုးစား
“ကျွန်တော့်ကို ခွင့်ပြုဦး’
နေရဲရင့် ပြောပြီးတာနဲ့ ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်ရှေ့က ခဲ့သည်။ ကားနားရောက်တော့ ခြေလှမ်းလေးတန့်သွား၏။
မှန်တံခါးပိတ်ထားပေမယ့် မေလ Voic.com
မေက
| 85.18015 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 6 |
________________
www.burmeseclassic.com
မိန်းကလေး
မျက်ရည်အဝဲသားနှင့်ကြည့်နေလျှင် နေရဲနှင့် သက်မလေးချကာ မသိ
မာ လက်ပြသွားလေသည်။
တော့။
ထိုမြင်ကွင်းကြောင့် ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက် ဒေါသတွေ မထိန်းနိုင်
“နေရဲရင့်”
ခေါ်လည်းခေါ်ရင်း ခြေလှမ်းကြဲနှင့် နေရဲရင့်ဆီပြေးခဲ့သည်။
နေရဲရင့်က လှည့်မကြည့်တော့ပါ။ တစ်ဖက်လမ်းကြောကို ဖြတ်ကူးသွား လေသည်။
ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက် လမ်းဖြတ်ကူးပြီး နေရဲရင့်ကို ဂုတ်ဆွဲချင်
ပေမယ့် အခွင့်မသာ။
သူတို့ဖြတ်ကူးလို့မရအောင် လမ်းပေါ်၌ ယာဉ်တန်းက အဆက်
မပြတ်ချေ။ နောက်ဆုံးတော့ ခံပြင်းစိတ်နဲ့ တက်ခေါက်ရတဲ့အဖြစ်။
နေရဲရင့်။
မင်းကို ငါတို့ညီအစ်ကို မကျေနပ်ဘူးကွ။
ပြီးတော့ မေ။
နေရဲရင့်ကို စိတ်ရှိတိုင်း မလုပ်လိုက်ရတော့ ဒေါသက ညီမရင်း အပေါ် ပုံကျ၏။
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
CLASSIC
“ဟင့် ဟင့် ဟင့်’’
“ဟင်”
အခန်း (၂)
ငိုယိုပြီး ကားပေါ်မှပြေးဆင်းလာတဲ့ သမီးငယ်လေးကို မြင်လျှင်
မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်ဖြူဖြူစော စိုးရိမ်တကြီးဖြစ်လေသည်။ “သမီးငယ် မေ၊ မေ ဘာဖြစ်တာလဲ၊ မီးငယ် မာမီကိုပြောပါ
•
ဒေါ်ဖြူဖြူစော သမီးငယ်ကို ko n classic.com/
သည်။ သမီးငယ်က မဖြေ။
မီးရှာ
| 80.962343 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 7 |
________________
www.burmeseclassic.com
၁၂
ချစ်သူ
မိန်းကလေး
မျက်နှာကိုလက်ဖဝါးနှင့်ဖိအုပ်၍ ငိုမြငိုလေသည်။
“သမီး၊ သမီး ဘာဖြစ်လို့လဲ၊ မာမီကိုပြောလေ"
“မေးမနေနဲ့မာမီ”
သားကြီးက ရှေ့ကနေဦးဆောင်လာရင်း ဟန့်တားသလိုပြော၏။
ဒေါ်ဖြူဖြူစော ပို၍စိုးရိမ်ကာ သမီးဖြစ်သူကို ပွေ့ထားဆဲနှင့် သားကြီးကို
ပေးရ၏။
“သားကြီး သမီးဘာဖြစ်လာတာလဲ"
“ဘာဖြစ်ရမှာလဲ မာမီ၊ ဒီလောက်တားနေရင်းကြားထဲက
နေရဲရင့်နဲ့ တွဲပြီးထွက်လာရဲတယ်"
သားငယ် ဆောင့်ဆောင့်အောင့်အောင့် ဝင်ပြောလျှင် ဒေါ်ဖြူဖြူ
စော သက်မချလေသည်။
“သမီးရယ်”
ဒေါ်ဖြူဖြူစော မချင့်မရဲ ရေရွတ်၏။ “မာပိုသမီးကို မာမီ သေချာပြောထားဦး”
သားကြီးက ကားသော့ကို စားပွဲပေါ်ပစ်တင်ရင်း စိတ်လိုက် မာန်ပါ ဆိုလေသည်။ ဒေါ်ဖြူးဖြူစောခမျာ သားကြီးနဲ့သားငယ်ကို တစ် လှည့်၊ ငိုနေရှာတဲ့သမီးငယ်ကိုတစ်လှည့် ကြည့်ရင်း သက်မမောကြီး ချရရှာသည်။
ဆု
“သမီးရယ် ဘာဖြစ်လို့ စိတ်အလိုလိုက်ရတာလဲ၊ ကိုကြီးတို့ သားနေတာ အာပေါက်မတတ်ရယ်ကွယ်၊ သူငယ်ချင်းလို မဆက်ဆံနဲ့ကို သော်ဆံ နဲ့ပေါ့
“ဟင့် ဟင့် ဟင့်”
မေသံသာ ငိုသံလေး ပို၍ကျယ်လောင်သွား၏။
“မာမီကို အစကတည်းက သားပြောသားပဲ၊ မေ့ကို အောင်
စာရင်းကြည့်ဖို့ မလွှတ်ပါနဲ့ဆို မာမီလွှတ်လိုက်တယ်"
သားကြီးက မိခင်ဖြစ်သူကို အပြစ်တင်သလို ပြောဆိုလေသည်။ သားငယ်ကလည်း ဘာထူးလဲ။ သားကြီးစကားဆုံးခင် ဆက်ပြော၏။ “မာမို့ကြောင့် မာမို့သမီး အဲလိုအတင့်ရဲနေတာ” “မဟုတ်ရပါဘူး သားငယ်ရယ်၊ သမီးက အောင်စာရင်းကို ကိုယ်တိုင်ကြည့်ချင်တယ်ဆိုလို့ပါ”
“အရေးတယူ သွားကြည့်ဖို့မလိုဘူး မာမီ၊ သားတို့ တီချာ့ကို ဒုန်းဆက်မေးပြီးပြီ၊ မေ အောင်တယ်၊ ဂုဏ်ထူးနှစ်ခုနဲ့တဲ့” သမီးအောင်တယ်၊ ဂုဏ်ထူးနှစ်ခုတောင်ပါတယ်ဆိုတော့ ဒေါ် ဖြူဖြူစော မျက်နှာလေးညှိုးနေရာမှ လန်းသွား၏။ ငိုနေရှာတဲ့သမီးကိုယ်လုံးလေးကိုလည်း တင်းအောင်ဖက်မိသွ
သည်။
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.burmesecic.com
| 85.353208 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 8 |
________________
www.burmeseclassic.com မိန်းကလေး
“သားတို့က အားရဝမ်းသာနဲ့ အိမ်ပြန်လာတာ၊ မေ အောင် စာရင်းကြည့်ဖို့သွားတယ်လို့ မာမီ ပြောကတည်းက ရင်ထဲမှာ တင်းနေ တာ၊ ဒါကြောင့် ချက်ချင်းလိုက်သွားတာ၊ ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ၊ ပက်ပင်း တိုးတယ်၊ ဟိုကောင်နဲ့ လက်တွဲပြီးလာနေတာလေ"
́သားကြီးရှင်းပြသလိုပြောဆိုရင်း ဆိုဖာပေါ် ဆောင့်အောင့် ထိုင်ချသည်။ သားငယ်က မိခင်ရင်ခွင်ထဲက ညီမဖြစ်သူကို ဒေါသမပြယ်
စွာ ကြည့်၍ ခပ်ဆတ်ဆတ်ခေါ်၏။
"cu"
ညီမငယ်က မျက် “ငါ့ကိုကြည့်”
သားငယ် အမိန့်ပေးသလို ပြော၏။ အစ်ကိုဖြစ်သူက ကြည့်ခိုင်း လေတော့ ညီမဖြစ်သူက မရဲတရဲ မော့ကြည့်ရှာသည်။ ထိုအခါ သားငယ် က အရှိန်အဝါကြီးစွာ စိုက်ကြည့်၍ –
“နေရဲရင့်မှာ ဘာမက်စရာရှိလို့ပဲ။ ဒီလောက်တောင် တန်းတန်း
စွဲ ခင်မင်နေရတာ”
သည်။
ထိုမေးခွန်းနောက်မှာ မေသံသာ့မျက်လွှာလေး စင်းကျသွား
ဘာမက်စရာရှိလို့လဲတဲ့။
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
မေ့ချစ်သူ
၁၉
ငယ်ငယ်ကတည်းက ခင်မင်လာတဲ့ သံယောဇဉ်ကို ဘာနဲ့နှိုင်းတု
ပြီး တန်ဖိုးဖြတ်လို့ရမှာလဲ။
ဒါကြောင့်ခင်
ကို ဖိကိုက်ရင်း ငြိမ်နေရသည်။
ပြောချင်ပေမယ့် မပြောရဲရှာ။ နှုတ်ခမ်း
“သမီးငယ်ရယ် ကိုကိုတို့ပြောစကားနားထောင်ပါကွယ်" သမီးနဲ့သားနှစ်ဦးကြားမှာ မိခင်ဖြစ်သူက ဖြန်ဖြေတဲ့သဘောနဲ့
သမီးကို ဆုံးမသလို ဝင်ပြောသည်။
“နားထောင်ဖို့မဟုတ်ဘူး မာမီ၊ လိုက်နာဖို့ပါ။ ဒီကောင့်နဲ့
မျက်နှာချင်းဆိုင်တွေ့ရင်တောင် မျက်နှာလွှဲနေလို့ ပြောထားတာ။ ကိုကြီးတို့ ပြောတဲ့အတိုင်း မျက်နှာလွှဲလိုက်၊ ကြားတယ်နော်”
ပြန်သည်။
သားကြီးက ဆိုဖာပေါ်ထိုင်မလိုပြင်ပြီးမှ မထိုင်တော့ဘဲ ပြော
“ကြားတယ်နော် သမီး။ အစ်ကိုကြီးပြောတဲ့အတိုင်း လိုက်နာ ပါ့မယ်လို့ ပြောလိုက်ပါကွယ်”
“အဟင့်”
မေသံသာ ဝမ်းနည်းစိတ်ကို ထိန်းထားရက်နဲ့ တစ်ချက်ရှိုက်မိ ပြန်သည်။ ခေါင်းမညိတ်မချင်း ဒီလိုပဲ ပြောနေကြမှာမို့ ညိတ်ချင်နဲ့ မေသံသာ ခေါင်းညိတ်ရလေသည်။
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
| 86.410256 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 9 |
________________
၆
www.burmeseclassic.com မိန်းကလေ
“အေး ခေါင်းညိတ်ပြီး ပြီးရောမလုပ်နဲ့။ နောက်တစ်ခါဆို
မလွယ်ဘူး မှတ်”
နောင်ခါလာ နောင်ခါဈေး။
လောလောဆယ် ဝိုင်းဝန်းဖိနှိပ်သလို ပြောဆိုနေတဲ့ စကားသံ တွေအောက်က မေ လွတ်မြောက်ချင်ပါသည်။ ဒါကြောင့် မာမီရင်ခွင်ထဲက
မေ ကိုယ်လေးခွာကာ -
“မေ နားပါရစေ”
ပြောပြီးသည်နှင့် အပေါ်ထပ် ပြေးတက်ဖို့ပြင်သည်။ “နေဦး သမီး"
မာမီက လက်ဆွဲရင်း ဟန့်တား၏။ ထိုအခါ မေသံသာ ခြေလှမ်း လေး တုံ့ဆိုင်းသွားသည်။ နှုတ်မှလည်း မပွင့်တစ်ပွင့်မေး၏။ “ဘာပြောမလို့လဲ မာမီ”
“သမီးလေး စာမေးပွဲအောင်တဲ့အတွက် မာမီ ဝမ်းသာပါတယ် မီးကိုကိုတို့ကလည်း သမီးလိုချင်တာ
ကွယ်။ သမီး ဘာလိုချင်လဲပြော
ကို ဝယ်ပေးမယ်တဲ့”
“ဟင့်အင်း။ မေ ဘာမှမလိုချင်ဘူး”
“ဘာပြောတယ်မေ”
ကိုလေးက မခံမရပ်နိုင် ရှေ့တိုးလာသည်။ သူတို့က ကိုယ့်ညီမ
ရွှေပြည်သိင်းစာပေ
Q
သာပါစေဆိုပြီး လိုချင်တာဝယ်ပေးဖို့ကိစ္စ။ ဒင်းလေးက မလိုဘူးတဲ့။ ဒါ သက်သက်မယ့် အဖွဲ့တိုက်တာဟု ကိုလေး နားလည် သွားသည်။ ဒါကြောင့် မေ့ရှေ့တိုးလာခြင်းဖြစ်သည်။
မေက ပျာပျာသလဲနှင့် ...
“မေ ဘာမှမလိုချင်ပါဘူး။ တကယ်မလိုလို့ပါ။ ကိုကြီးနဲ့ကိုလေး ထို့ကြောင့် မေ့မှာ အားလုံးပြည့်စုံပါတယ်”
“ပြည့်စုံတာကတခြား၊ စာမေးပွဲအောင်လို့ ဆုပေးတာတခြား။ ညီမလေးငြင်းနေတာက ကိုကြီးတို့ကို မကျေနပ်လို့ ဟုတ်တယ် မဟုတ်
8X"
ကိုကြီး ပုံမှန်ထက် အသံလျှော့၍ပေး၏။ မေ ခေါင်းလေးခါလျှင် မာမီက မနေသာတော့ ကြားဝင်ဆုံးဖြတ်သလိုပြော၏။ .
“ကဲ သမီးလည်းမငြင်းနဲ့။ သမီး ဘာလိုချင်မလဲဆိုတာ မာမီ သိတယ်။ ဒါကြောင့် မာမီတို့မိသားစု အပြင်ထွက်ကြမယ်။ ကဲ သမီး အဝတ်အစားလဲပြီးဆင်းခဲ့၊ သွား"
ဒေါ်ဖြူဖြူစောပဲပြောဆိုကာ သမီးဖြစ်သူကို တွန်းလွှတ်လိုက်
မသံသာ ခြေလေးဆောင့်ပြီး အပေါ်ထပ်ပြေးတက်ခဲ့သ
ရင်ထဲမှာ မနှစ်သက်စွာ။
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.burmessic.com.
| 83.947368 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 10 |
________________
www.burmeseclassic.com
မိန်းကလေး
တကယ်ဆို မေ့ကိုပေးချင်ရင် နေနဲ့မခင်ရဘူးဆိုတဲ့ အမိန့်ကို
ပြန်ရုပ်သိမ်းလေ။
မရလေပြီ။
ခုတော့ မရုပ်သိမ်းတဲ့အပြင် ပိုပြီးတင်းမာနေသည် မဟုတ်လား။ ထိုတင်းမာမှုနောက်မှာ မေ့စိတ်နဲ့မေ ဘယ်သူ့ကိုမှ တုံ့ပြန်လို့
“
3မ်းစာပေ
“တင် ထင် တင်"
မေ အိပ်လို့မပျော်ပါ။
အခန်း (၃)
စပရိန်မွေ့ရာပေါ် ဟိုလှိမ့် ဒီလှိမ့်နှင့် စိတ်ညစ်ညူးနေလေသည်။ ထိုအခါ မေ့ဖုန်းမှာ message ဝင်လာသံလေးကြားရ၏။
ထိုအခါ
ခေါင်းအုံးနံဘေးက လက်ကိုင်ဖုန်းလေးကို ကမန်းကတမ်း လှမ်းယူလိုက်သည်။ မေ့ဆီ ညအချိန်မတော် ဘယ်သူ message
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.burmesic.com
| 75.70922 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 11 |
________________
www.burmeseclassic.com
၂ဝ
နေလာ
ပိန်းကလေး
ပေချပ်သူ
ထိုသို့ပေးမိလျှင် မေ့ရင်မှာ ခုန်သလိုဖြစ်၏။ ရင်ခုန်စိတ်နုနုလေး
ဖြင့် မေ ဖုန်းဖွင့်ကြည့်၏။
“ဟယ် ဟုတ်ပါရဲ့ နေ”
နေ့ဖုန်းနံပါတ်မြင်ရတော့ မေ လှိုက်ခနဲ ဝမ်းသာသွားကာ
message ကို ဖွင့်ကြည့်၏။ မြန်မာစာတန်းလေး သုံးကြောင်းကို ကမန်း ကတမ်း ဖွင့်ဖတ်၏။
မေရေ
မေတို့တိုက်နောက်က ခရေပင်အောက်က လွှဲပုခက်မှာ ငါ စောင့်နေတယ်။
ep
ဟင်။ မေ လူးလဲထရင်း မွေ့ရာပေါ်မှဆင်းလိုက်၏။ စောင့်နေ တယ်ဆိုတဲ့အသိက မေ့စိတ်ကို ထိန်းမရအောင် ဖြစ်လေသည်။ အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီးမှ မာမီ၊ ကိုကြီးနဲ့ကိုလေးတို့ကို သတိရ၏။ ထိုအခါ ကြောက်စိတ်နှင့် ကြက်သီးဖြန်းခနဲထ၏။
အခန်းပြင်ထွက်တော့မယ့် ခြေလှမ်းလည်း နောက်ပြန်ဆုတ်
သလို ဖြစ်မိကာ စိတ်ထဲမှာ ဘလောင်ဆူသွား၏။
နေတောင် မကြောက်ရွံ့နဲ့ ခြောက်ပေမကမြင့်သော အုတ် ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
ံတိုင်းကို ကျော်ပြီး မေတို့ခြံထဲရောက်နှင့်နေသည် မဟုတ်လား။
၂၀
မေက ဒီအခန်းထဲကထွက်ပြီး တိုက်အောက်ဆင်းဖို့ ကြောက်နေ
၎င်။ ဟင့်အင်း၊
မေလည်း စွန့်စားရမှာပေါ့။
ဒါကြောင့် ကြောက်စိတ်ကိုဖယ်ရှားကာ တိုက်တစ်ခုလုံးကို ခေတ္တစောင့်ကြည့်လိုက်သည်။ ညက တစ်ချက်တီးကျော်နေပြီမို့ တိတ်ဆိတ်
နေဆဲ။
အပေါ်ထပ်မှာက မေတစ်ယောက်တည်း။ အရင်က မာမီက မေ့အခန်းနဲ့ ဘေးချင်းကပ်အခန်းမှာအိပ်သည်။
မာမီရဲ့နှလုံးရောဂါက လှေကားအဆင်းအတက်ပြုရင် ရင်မှာ ပိုတုန်ကာ မောမောလျလျ ဖြစ်စေတတ်တာမို့ ကိုကြီးက မာမို့ကို အောက်ထပ်ပြောင်း၍ နေစေသည်။
ဒယ်ဒီရှိစဉ်ကနေတဲ့အခန်းမှာ မာမီပြန်နေရတာ ခြောက်လ လောက်ရှိပြီ။ ကိုကြီးနဲ့ကိုလေးက မာမီအခန်းနဲ့ကပ်လျက် တစ်ခန်းစီ နေကြသည်။
အပေါ်ထပ်ကနေ အောက်ထပ်ဆင်းရင်း မ နားစွင့်လိုက်
သည်။ အားလုံး အိပ်မောကျနေကြပြီ။
ထိုအခါ -
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.burmeseclassic.com.
| 84.775319 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 12 |
________________
www.burmeseclassic.com
မိန်းကလေး
ဆူချစ်သူ
မှ ၂၃
မေ့ခြေလှမ်းတွေ သွက်သွက်ပေါ့ပေါ့ဖြစ်ကာ တိုက်နောက်ဘက်
လှေကားဆီ ပြေးသွား၏။
ညမို့ အပြင်မီးတွေ ပိတ်ထားတာမို့ မှောင်ပျပျဖြစ်နေပါသည်။ သို့သော်လည်း လရောင် ဝိုးတဝါးရှိနေတာမို့ သဲသဲကွဲကွဲ မြင်ရသည်။ မေက တိုက်နောက်ဘက်လှေကားကနေ အချိန်မဆွဲဘဲ ဆင်းခဲ့
"Gw"
ခရေပင်အောက်မှ နေက တိုးတိုးအုပ်အုပ် လှမ်းခေါ်သလို
လှေကားနားအပြေးရောက်လာသည်။
နေ့ကိုမြင်တော့ မေ လှိုက်ခနဲ့ ဝမ်းသာသွား၏။
"G$"
“လာ မြန်မြန်လာ”
နေက ပြောရင်းဆိုရင်း မေ့လက်ကို ဆွဲခေါ်လေသည်။ မေက
လည်း နေ ဆွဲခေါ်တဲ့အတိုင်း ပါသွား၏။
ခရေပင်ကြီးအောက် လွှဲပူခက်လေးဆီရောက်လျှင် နှစ်ယောက် သး စတီးပန်းပွင့်တွေနဲ့ လှနေတဲ့ လွှဲပုခက်ပေါ် ထိုင်မိလျက်သား ဖြစ် လေသည်။
လရောင်ဝိုးတဝါးက ခရေပင်ကို ထိုးဖောက်၍ အလင်းရောင်
ရွှေပြည်သိမ်စာပေ
ပေးနိုင်ပါ။ မှောင်ရိပ်တွေသာ လွှမ်းမိုးနေတာမို့ တစ်ယောက်လက် တစ်ယောက်ကိုင်ရင်း ရင်အခုန်မြန်နေကြသည်။
"G"
“ပြော ပြောလေ နေ” “ကိုကြီးတို့ ဆူသေးလား“ “ဟင့်အင်း”
မေ ညာပြောလိုက်သည်။ *တကယ်”
သူ မယုံသလို မေးလိုက်သည်။ မေ ဝမ်းနည်းခဲ့ရတာတွေကို သိပ်ရင်း ခေါင်းညိတ်လိုက်၏။
မေ ခေါင်းညိတ်လိုက်တော့ နေ ယုံကြည်သွားဟန်တူပါသည်။ “ငါ စိတ်ပူနေတာဟ၊ မေ့ကို ရိုက်နေမလားလို့” “အို မရိုက်ပါဘူး”
မေပြောလိုက်တဲ့အသံက ငိုသံလေးဝဲနေသည်။ “ဒါဆို ဘာလို့ ဝမ်းနည်းနေရတာလဲ”
မှောင်နေပေမယ့် ဝင်းဖန့်နေတဲ့ မေ့မျက်နှာလေးပေါ်မှ ခံစားမှုတို့
ကို သူ နားလည်နေပါသည်။
ထိုသို့မေးလိုက်လျှင် မေ ရင်ထဲမှာ အလိုလိုရှိုက်
သိမ်းစာပေ
| 84.28246 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 13 |
________________
၂၄
www.burmeseclassic.com
မိန်းကလေး
ထိုအခါ သူ့ရင်ထဲမှာ ကြင်နာမှုတွေ ထိန်းထားလို့မရနိုင်တော့ပါ။ အင့်ခနဲ ရှိုက်လိုက်သည့် မေ့ကိုယ်လုံးလေးကို ညင်သာစွာ ပွေ့မိ၏။ “မေရယ် ငါ့ကြောင့် ဒီ အဆူအပြော အရိုက်ခံရမှာကို ငါ မလိုလားဘူး။ ကိုကြီးတို့နဲ့ မေပါသွားကတည်းက ငါ့ရင်ထဲမှာ ပူနေမိ တယ်၊ ငါ စာမေးပွဲအောင်တာတောင် လွတ်လွတ်လပ်လပ် မပျော်နိုင်ဘူး” “မေလည်း နင့်လိုပဲ”
ရ၏။
ငိုသံလေးထိန်းရင်း မေ ပြောမိသွားသည်။
“ဘာဖြစ်လို့မှန်း ငါလည်း မစဉ်းစားတတ်တော့ဘူး'' “ဘာကိုလဲ နေ”
“ကိုကြီးတို့တားတဲ့ကိစ္စ”
သူ့ရင်ခွင်ထဲက မေ ခေါင်းလေးထောင်ထရင်း သက်မရှည်ရှည်
“မေတော့ လက်မခံချင်ဘူး”
“တာကိုလဲ မေ”
“ကိုကြီးတို့ တားနေတာတွေလေ။ နေ့မှာ ဘာအပြစ်ရှိလို့လဲ၊
မေပြန်မေးတုန်းက ကိုကြီးက မေ့ပါးကို ဖြတ်ရိုက်တယ်" “ဟင် မေ အရိုက်ခံရတယ်”
သူ ရင်မှာ တဆတ်ဆတ်တုန်ယင်သွား၏။
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
မေ့ချစ်သူ
“မပြောတော့ မရိုက်ဘူးဆို"
မေ နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာ အံလေးကြိတ်လိုက်၏။ ယောင် ယောင်ရမ်းရမ်းနှင့် မေ့ရဲ့ ဘယ်ဘက်ပါးကို စမ်းမိသွား၏။ ကိုကြီးရိုက်တာက အားပါတာမို့ မေ့ပါးပြင်နုနုလေး ခုချိန်ထိ ကျိန်းရှနေသေးသည်။
“မေရယ်”
သူ့ရင်မှာ အတိုင်းမသိ ထိရှသွား၏။ မေ့ပါးပြင်လေးကို ကြင်ကြင်နာနာ ပွတ်သပ်ပေးမိသည်။ ထိုအခါ မေ့ရင်မှာ နွေးလျလျ ခံစားရလေသည်။
“ရပါတယ် နေရယ်၊ တစ်ရက် နှစ်ရက်ဆို ကောင်းသွားမှာပါ” “ငါ့ကြောင့် မေ အရိုက်ခံရတာ။ ငါ တကယ် စိတ်မကောင်းဘူး၊ အဲဒီအတွက် ငါ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ မေ”
“ရပါတယ် နေရယ်၊ အခု နေ ဘာပြောချင်လဲ ပြောလေ” “ဘာပြောရမှန်းတောင်မသိတော့ပါဘူး မေရယ်။ မေ အရိုက်ခံ
ဗုံအောင် ငါလုပ်မိနေသလား"
“မဆိုင်ပါဘူး။ ကိုကြီးတို့က နေ ပြောဆိုတာတွေအပေါ်
နပ်ဘဲ မေ့ကိုပစ်မှတ်ထားတာ။ မေကလည်း ပြန်ပေး တm/
ကြောင့်ပါ။ ပြီးတာတွေ ပြီးပြီ၊ ထားလိုက်ပါတော့
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.burm
ခုလို
| 83.997387 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 14 |
________________
பரு
www.burmeseclassic.com
မိန်းကလေး
နေ့ချစ်သူ
၂ရ
အုတ်ရိုးကျော်ပြီး ဝင်လာတာသိရင် ကိုကြီးတို့ ပိုပြီးပေါက်ကွဲလိမ့်မယ်” “သိပါတယ်၊ ဒါပေမဲ့ ငါ မေနဲ့တွေ့ချင်တယ်၊ စကားပြောချင်
တယ်၊ အဲဒီစိတ်နဲ့ အိပ်လို့မပျော်ဘူး၊ အဲဒါနဲ့”
ချကာ
-
နေ ပြောရင်း သက်ပြင်းချ၏။ မေကလည်း သက်မလေးလေ၊
“ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မေတို့ စာမေးပွဲအောင်ခြင်းအထိမ်းအမှတ် အဖြစ် အိပ်မပျော်တဲ့ ဒီညလေးက အမှတ်တရပေါ့'
"ဟုတ်တယ် မေ၊ ဒီညက အမှတ်တရအဖြစ်ဆုံးပဲ။ ငါတို့ နှစ်ယောက် တစ်ခါမှ ညဘက်မတွေ့ဖြစ်ဘူး။ ခုလိုတွေ့ဆုံဖြစ်အောင် အကြောင်းဖန်လာတာက ကိုကြီးတို့ကို ကြံဖန်ပြီး ကျေးဇူးတင်ရမလိုဘဲ
မေရယ်''
“ဟွန်း”
မေ နှုတ်ခမ်းလေးဆူမိလျှင် ပါးပြင်က နွေးရှရှဖြစ်၏။ “တကယ်ပြောတာ မေရဲ့"
မေ့နှုတ်ခမ်းဆူဆူလေးကို သူ မြတ်မြတ်နိုးနိုး စိုက်ကြည့်ရင်း
ပြောရှာသည်။
“ကဲပါ ဒီညလေး ပိုပြီးအမှတ်တရ ဖြစ်သွားအောင်" “ဘာလဲနေ၊ မဟုတ်တရုတ်တွေ မကြံနဲ့နော်”
သိင်းစာပေ
“ငါ့ကို အထင်မသေးစမ်းပါနဲ့ မေရယ်။ ဒီညလေး အမှတ်တရ ဖြစ်အောင်ဆိုတာ မဟုတ်တရုတ်ကြံဖို့ မဟုတ်ဘူး” “ဒါဆိုပြော ဘာလုပ်ဖို့လဲ”
“မေ့ကို လက်ဆောင်ပေးမလို့”
ဘာလက်ဆောင်လဲ”
“ခဏလေး မျက်လုံးမှိတ်ထား"
မေ မျက်လွှာလေးချ၏။ ပြီးမှ မျက်စောင်းထိုးရင်း - “ခိုးနမ်းမှာလား”
“မဟုတ်ရပါဘူး မေရယ်။ မေ့ကို ငါ ဘဝနဲ့ထပ်တူ တန်ဖိုးထား ပြီးသားပါ။ စိတ်ချစမ်းပါ။ မေ့ပါးပြင် မွှေးနေမယ်ဆိုတာ မနမ်းဘဲနဲ့ ငါ သိနေတယ်။ ခိုးနမ်းတဲ့အထိ ငါ သဘောထားမသေးသိမ်ပါဘူး။ ကဲပါ မျက်လုံးမှိတ်လိုက်”
“အင်း”
နေ့ကို ယုံကြည်စွာပဲ မေ မျက်လွှာလေးချကာ မျက်လုံးအစုံ ကကယ်မှိတ်လေသည်။
ထိုအခါ နေက လွှဲပုခက်၏ အမိုးခုံးလှလှပေါ်မှာ လာကတည္ က တင်ထားသည့်ပါဆယ်ထုပ်ကို ပါကင်ပေပါ ခွာပြလေသည်။ ပြီးမှ မေ့ကို မျက်လုံးဖွင့်၍ကြည့်ခိုင်းသည်။
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.burmeseclassic.com
| 83.090186 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 15 |
________________
၂၈
www.burmeseclassic.com
မိန်းကလေး
ချစ်သူ
၂၉
မေ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်လျှင် -
“ဟင်”
မေ့ရင်မှာ လှိုက်ခနဲ ဝမ်းသာမြူးတူးသွားသည်။ မေ့ပုံတူ
ပန်းချီကားလေး။
“အို လှလိုက်တာ”
မေ ကမန်းကတမ်း ဆွဲယူရင်း တရှိုက်မက်မက် ကြည့်၏။
ပြီးတော့ ရှင်မှာ အပ်ထားရင်း နေ့ကို မော့ကြည့်သည်။
“နေ ဆွဲတာလား”
“ငါ့ပထွေးကို နေ့လယ်က ဆွဲခိုင်းလိုက်တာ။ ငါ့ပထွေးက ငါ့ အလိုအတိုင်း တစ်ထိုင်တည်းနဲ့ အပြီးသတ်ဆွဲပေးလိုက်တာလေ” “ကျေးဇူးတင်လိုက်တာ နေရယ်”
နော် နော
“ဒီညအတွက် အမှတ်တရပေါ့ မေ”
“အင်း နေ့ပထွေးကိုလည်း ကျေးဇူးတင်ပါတယ်လို့ ပြောပေး
“ပြောစရာမလိုပါဘူး။ ငါ့ပထွေးက သဘောထားကြီးတဲ့
မေလည်း သိသားနဲ့”
“အေးနော်”
မေ ကျေကျေန
သွားသည်။
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
“ကဲ မေ တိုက်ပေါ်တက်တော့"
မေ ကျေကျေနပ်နပ်လေး မတ်တတ်ရပ်လိုက်သည်။ ရင်ခွင်မှာ
တော့ မေ့ရဲ့ပုံတူပန်းချီကားချပ်လေး ပွေ့ပိုက်ရင်းပေါ့။
ဒီညကလေးကို မေ့ရင်မှာ ဘယ်တော့မှ မေ့မှာမဟုတ်ဘူး။
တကယ်ပါကွယ်။
ရွှေပြည်သိမ်းတပ
www.burmesecl'ssic.com
| 78.677309 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 16 |
________________
အခန်း (၄)
“မာမီရေ မေ့လက်ကိုင်ဖုန်းတွေ့မိလား” “သမီး ဘယ်မှာထားမိလို့လဲ”
www.burmeseclassic.com
ဒေါ်ဖြူဖြူစောက ကြက်သားမဆလာချက် ချက်ဖို့ ဟင်းအိုး ဆီသပ်နေရင်း တန်းလန်းနှင့် သမီးဖြစ်သူကို ပြန်မေးနေမိသည်။ မေက မျက်နှာလေး မသာမယာနှင့် ဟင်းရွက်တွေ တင်ထားတဲ့ စားပွဲရှေ့ လာရပ်ပြီးပြောသည်။
“မေ ဧည့်ခန်းက စားပွဲမြင့်လေးပေါ်တင်ပြီး ဘတ္ထရီအားသွင်း
တာ မီ၊ ခု မတွေ့လို့"
ခု
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
မေ့ချစ်သူ
“မတွေ့ရင် မာမီဖုန်းယူပြီး ခေါ်ကြည့်လေ။ ဖုန်းသံမြည်လာရင် ဘယ်နားရှိနေလဲဆိုတာ သိသာမှာပေါ့”
ကြည့်လေ"
“Silat လုပ်ထားလို့မာမီ”
“အဲဒါဆိုလည်း၊ သမီးထားတတ်တဲ့နေရာတွေ ပြန်ပြီးလိုက်
“အထားမမှားပါဘူး။ မာမီ။ ဘတ္ထရီအားသွင်းကြိုးက တန်းလန်း ချည်း။ ဖုန်းပဲပျောက်နေတာ”
“နေဦး မာမီ ကြက်သားဟင်းအိုးပြီးရင် ဝိုင်းရှာပေးမယ်” မာမီ ပြောဆိုရင်း ကြက်သားကို ဆီအိုးထဲလောင်းထည့်၏။ မေက ခုံပုလေးဆွဲယူကာ ဟင်းရွက်တင်ထားတဲ့ စားပွဲရှေ့ ထိုင်ချ၏။ “အဲဒါဆိုရင် မာမှီကို မေကူပေးမယ်လေ”
“ကျေးဇူးပဲသမီးရယ်။ ဟင်းရွက်တွေ သင်ထားပေ။" “ဟုတ်ကဲ့ မာမီ”
မေက ကင်ပွန်းချဉ်ရွက်စည်းလေးကို ကောက်ယူပြီး မာမီ သက်သာအောင် အရွက်တွေ သင်နေလိုက်သည်။ ထိုစဉ် -
"0"
ကိုလေးခေါ်သံ ရုတ်ခြည်းကြားရ၏။
ရွှေပြည်သိင်းစာပေ
www.burmeseclassic.com
| 81.376147 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 17 |
________________
၃၂
“ရှင် ကိုလေး”
www.burmeseclassic.com
မိန်းကလေး
မေ ကမန်းကတန်းထူးလို့ မဆုံးသေးခင် ကိုလေး ခြေလှမ်းတို့
မေ့ရှေ့ရောက်လာသည်။
“ဒါ ဘာလဲ မေ
မေးမြန်းရင်း မေ့လက်ကိုင်ဖုန်းလေးကို ဖွင့်ပြ၏။ “ဟင်”
ညဘက် နေ message ပို့ထားတဲ့စားသုံးကြောင်း။ မေ လန့်
ဖြန့်ကာ ကြောက်စိတ်တို့ဖြစ်တည်ကုန်သည်။ ကိုလေးကိုလည်း မကြည့်ရဲတော့ပါ။
ထို message လေးကို မေ ဖျက်ဖို့မေ့နေလိုက်တာ။ ခုတော့ ပြဿနာအကြီးကြီးတက်တော့မှာကို တွေးကြောက်လာသည်။
sage"
“ဘာလဲ သားငယ်”
မာမီက ဟင်းအိုးအဖုံးဖုံးရင်းပေးကာ သားငယ်ပြနေတဲ့ ဖုန်းကို
“ဒီမှာ မတွေ့ဘူးလား မာမီ။ ညက ဟိုကောင်ချိန်းတဲ့ mes-
“ဟင်”
ဒေါ်ဖြူဖြူစော လန့်လန့်ဖျပ်ဖျပ်လေးဖြစ်ကာ သမီးဖြစ်သူကို ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
ဆုချစ်သူ
ပြူးကြည့်၏။
"
“မေ သမီ
&
“ဟင့် ဟင့် ဟင့် မေ ဘာမှမသိဘူး။ ဖုန်းဘတ္ထရီအားကုန်
နေလို့ ဘတ္ထရီအားသွင်းထာတာ” “
မေ ငိုချရင်း ကမန်းကတန်း ညာပြောလိုက်၏။ “ဘာပြောတယ်မေ။ မေ့ဖုန်းထဲဝင်နေတဲ့ message
သိဘူးတဲ့လား"
ကိုလေး ငေါက်ငမ်းရင်းမေး၏။
“တကယ်မသိပါဘူး ကိုလေးရယ်”
“တောက်”
66
ကိုလေ။ မကျေမနပ် တောက်ခတ်လေသည်။ ပြီးတော့ ချာခနဲ လှည့်ထွက်သွား၏။
“သားငယ်”
ဒေါ်ဖြူဖြူစော စိုးရိမ်စိတ်နှင့် သားငယ်နောက်ပြေးလိုက်၏။
“ဘာလဲ မာမီ”
“သားငယ်ရယ်၊ စဉ်းစဉ်းစားစားလည်းလုပ်ပါဦး။ သမီးငယ် တကယ်မသိဘူးဖြစ်မယ်၊ ဟိုက သူ့ဘာသာ ပို့တာဖြစ်မယ်လေ” “မဟုတ်ဘူး မာမီ၊ ဒီကောင် အတင့်ရဲနေတာ
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.bur.classic.com)
| 78.432956 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 18 |
________________
ကြည့်နေလို့မရဘူး မာမီ"
www.burmeseclassic.com ဝိန်းကလေး အချုပ်သူ
“ဓာမီပြောတာလည်း နားထောင်ပါဦး၊ ဒင်း ဘယ်လောက်ပဲ mess တို့သို့ သမီးလေး လက်မခံလို့ ဖတ်မကြည့်ဘူးလေ”
သားငယ်က လက်မခံချင်ချင်ပုံစံနှင့် လက်ခံကာ ခေါင်းတဆတ် ဆတ်ညိတ်ပြီး အခန်းထဲ ပြန်ဝင်သွားသည်။
တော်ပါသေးရဲ့လို့ ဒေါ်ဖြူဖြူစော သက်မချပြီး မီးဖိုခန်းထဲ
ဒေါ်ဖြူဖြူစောက သမီးငယ် ငိုငိုယိုယိုနဲ့ပြောတာကို ယုံကြည်စွာ ပြန်ဝင်လာသည်။ ပြောခြင်းဖြစ်လေသည်။
ထိုအခါ သားငယ် တွေခနဲဖြစ်ပြီး -
“ဖတ်ကြည့်ပြီး တိတ်တိတ်ခိုးတွေ့နေကြရင် မခက်ဘူးလား
မာမီ။ ဒီကောင်ချိန်းတာက ညအချိန်မတော် ဘယ်လောက်မိုက်ရိုင်းသလဲ” “အဲဒါဆိုလည်း ဖုန်းကို သားငယ်ပဲ သိမ်းထားလိုက်တော့” ဒေါ်ဖြူဖြူစောက ဟိုဘက်ကို ပြဿနာသွားရှာမှာကိုလည်း
မလိုလားတာမို့ ထိုသို့ပြောလိုက်မိသည်။ သားငယ်က သိပ်ပြီးလက်မခံချင်။
“ကဲပါ သားရယ် သားညီမလေးက ဒီလောက်ဆိုးမှာမဟုတ်ပါ
ဘူး။ မာမီပြောတာလက်ခံစမ်းပါ။ ဖုန်းကို သားသိမ်းထားလိုက်တော့။
သမီးငယ်က မျက်ရည်တွေသုတ်ရင်း ဦးစွာပြော၏။ “မာမီ မေ တကယ်မသိပါဘူး"
“အေး မသိရင် မသိတဲ့အတိုင်းပဲ ထားလိုက်တော့။ သမီးကိစ္စ ရှင် မာမို့ဖုန်းယူသုံး။ သမီးဖုန်း ကိုလေးကို သိမ်းခိုင်းလိုက်တယ်”
မေ ညာပြောတဲ့ကိစ္စကို မာမီ လက်ခံတာ မေ ဝမ်းသာလှသည်။ သို့ပေမဲ့ မေ့ဖုန်းသိမ်းလိုက်တာကတော့ စိတ်မကောင်းဖြစ်ရလေသည်။ ထိုအခါ မေ့မျက်နှာလေး ညှိုးကျသွားလျှင် မျက်ရည်ပါ
အဖောက်ဖောက်ကျ၏။
သမီးလေးမျက်ရည်ကျတာပြင်တော့လည်း ဒေါ်ဖြူဖြူစော
နေရဲရင့်ဆက်သွယ်လို့မရတော့ဘူးလေ နော် သား။ ။ သမီးကိုလည်း မာမီမိတ်မကောင်းလှပါ။ သမီးပခုံးလေးကို အသာဖက်၍ ချော့မော့ပြောရ
ဆုံးမဦးမယ်။ မာမီပြောတာ နားထောင်ပါကွယ်။ ကဲ သား သိမ်းလိုက်
သည်။
“သမီးရယ် သမီးကို မာမီတို့က ချုပ်ချယ်နေတာမဟုတ်ပါဘူး။
နော်”
သားဖြစ်သူကို ဒေါ်ဖြူဖြူစော ချော့မော့ဖျော
ဆိုရင်း
ပြဿနာငြိမ်းအောင် လုပ်ရရှာသည်။
မဖြစ်သင့်တာ မဖြစ်ရအောင် ထိန်းကျောင်းနေတဲ့သဘောပါး ရဲရင့်တို့မိသားစု စရိုက်သဘာဝက မကောင်းလေတော့ သမီးနဲ့
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.assic.com
| 86.472303 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 19 |
________________
၃၆
www.burmeseclassic.com
မိန်းကလေး
အသင်း မဖြစ်စေချင်ဘူး။ နေရဲရင့်နဲ့ သူငယ်ချင်းမဖြစ်ရလို့ ဘာမှ မေ ထိခိုက်စရာမရှိဘူး။ မကြာခင် သမီးလေးကျောင်းတက်ရတော့မှာ လေး ကျောင်းတက်ရင် သူငယ်ချင်းအသစ်တွေ အများကြီးရလာမှာ၊ သမီးရယ်။ စိတ်မကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့ နော် သမီး”
မာမီချော့မော့ပြောဆိုနေတာတွေကို မေ ခေါင်းညိတ်လိုက်ရသည် က အလိုက်သင့်ပါ။ ဒါပေမဲ့ မေ့ရင်ထဲမှာ လက်မခံနိုင်ပါဘူး။ တကယ်ဆို ဘာဆိုင်လို့လဲ။ နေ့မိသားစုအကျင့်သဘာဝနဲ့ နု။
***
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
“ဟေ့ မေ
အခန်း (၅)
မြန်မြန်လာဦး”
ထိုစဉ်က မေတို့ ငါးတန်းကျောင်းသူအရွယ်ကလေးသာ ဖြစ်
သည်။ မေက ခြံထဲက ဂန္ဓမာပန်းခင်းထဲမှာ လိပ်ပြာလေးတွေ လိုက်ဖမ်း ဆမ်း ကစားနေချိန်ဖြစ်သည်။
နေက ခြံနှစ်ခြံကြားက သံပန်းတံခါးဆီကပ်လာရင်း ကို ထက်ယပ်ခေါ်လေသည်။
www.burmesrassic.com
မေကလည်း နေခေါ်တာနဲ့ လိပ်ပြာဖမ်းတဲ့ ပိုက်တံလေ ်ချပြီး သံပန်းတံခါးနားပြေးကပ်သွား၏။
ရွှေပြည်သိမ်းကပေ
| 81.62762 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 20 |
________________
၃
“ ဘာလဲ နေ” “မုန့်ကျွေးမလို့ဟ”
“ဟယ် ဘာမုန့်လဲ”
www.burmeseclassic.com.
မိန်းကလေး ... ဆူချစ်သူ
မေ မျက်ဝန်းအစုံက မုန့်ဆိုတဲ့ပြောသံနောက်မှာ ရွှင်မြူးသွား
၏။ နေကလည်း အားရဝမ်းသာနှင့်။
“မေကြိုက်တဲ့ စတော်ဘယ်ရီယိုအများကြီးပါတဲ့ ကိန်မုန့်လေ”
“ဘယ်မှာလဲ” “ဝင်လာခဲ့”
နေက သံပန်းတံခါးဖွင့်ပေးရင်း ပြော၏။ နေပြောတဲ့အတိုင်း
နေတို့တိုက်ဘက် မေဝင်ခဲ့သည်။
တိုက်နောက်ဖေးပေါက်ကနေ ထမင်းစားခန်းဆီ တန်းခေါ်သွား
ထမင်းစားပွဲပေါ်မှာ ကိတ်မုန့်အမျိုးအစားစုံလင်လှသည်။ “ဟယ် မုန့်တွေအများကြီးပဲနေ”
“များမှာပေါ့၊ ဒီနေ့ မာမီ မင်္ဂလာဆောင်တာလေ”.
“ဟင်”
မေ့မျက်လုံးလေး ဝိုင်းသွား၏။
နေက ပြောဆိုရင်း အသစ်စ
ર
ကိတ်မုန့်ကို မေ့ရှေ့ချပေး
သည်။ စတော်ဘယ်ရီယိုတွေနဲ့ စားချင်စဖွယ်ဖြစ်နေတဲ့ကိတ်မုန့်ကို ကြည့် ၎င်း မေ လျှာရည်စိုလာသည်။
နေက ဓားလေးကိုင်ပြီး မေ့အတွက် ကိတ်မုန့်လှီးပေး၏။ “နေ့မာဓိ မင်္ဂလာဆောင်တာ”
“ဟုတ်တယ်လေ၊ အန်ကယ်ဦးနိုင်မင်းနဲ့။ မ္မာမီတို့ကိုလည်း
စိတ်ထားတယ်၊ မလာကြဘူး”
မေ မသိမသာလေး သက်မချကာ ကိတ်တုံးလေးတစ်တုံးကို ခက်ရင်းနဲ့ထိုးလိုက်သည်။
မာမီတို့မလာကြဘူး နေပြောကာမှ မေ သတိရခဲ့သည်။ ထိုစဉ်က
ဒယ်ဒီရှိနေသေးသည်။
“စောရေ မိုးမိုးက နောက်လင်ယူ
“ဟင် ဟုတ်လား”
“အေး။ မင်္ဂလာပွဲကို အကျဉ်းချုံးလုပ်မလို့တဲ့။ ကိုယ်တို့ကိုလည်း
ဖိတ်တယ်၊ မသွားနဲ့ကွာ။ ကျက်သရေမရှိဘူး"
“စိတ်ချ ကိုကို၊ စိုးစိုးပြောရင် စော အကြောင်းပြပြီး ရှောင်
www.buseclassic.com
လိုက်ပါ့မယ်”
“ထိုင်လေ မေ၊ ရော့ ဒီမှာ မေ့အကြိုက်"
မာမီစကား၊ မေပြန်ကြားယောင်ရင်း ခုမှ
သဘေား
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
ရွှေပြည်သိင်းစာပေ
တော့
| 82.122093 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 21 |
________________
ço
www.burmeseclassic.com
မိန်းကလေး
မေ့ချစ်သူ
၏။ န္ဓမာမီ အန်တီစိုးစိုးစံ.နောက်တစ်ကြိမ် မင်္ဂလာဆောင်မှာကို
ဒယ်ဒီနဲ့မာမီ မနှစ်မြို့ခြင်း။
နေ့ဒယ်ဒီနဲ့ နေ့မာမီက နေ နှစ်နှစ်သားကတည်းက ကွာရှင်း ထား၏။ နေ့ဒယ်ဒီက နိုင်ငံခြားထွက်သွားပြီး နောက်မိန်းမယူသည်။ နေ့မာမီက ခုတစ်ခါ ဦးနိုင်မင်းနဲ့ မင်္ဂလာဆောင်လေပြီ။
ကိုကြီးတို့နဲ့အရွယ်တူ နေ့မမကလည်း နေ့လိုပဲ နေ့မာမီ မင်္ဂလာ
ဆောင်တဲ့ကိစ္စမှာ ပျော်ရွှင်နေကြသည်။
“ဟော ညီမလေး မေ ရောက်နေတာကိုး” မမနေသန္တာက အားရဝမ်းသာမေးရင်း မေ့အပါးရောက်လာ သည်။ မေက ကိတ်မုန့်တုံးလေးဝါးလက်စနဲ့ ခေါင်းလေးညိတ်ကာ - “ဟုတ်ကဲ့ မမ၊ ခေါ်လာလို့”
“အေး မေ့မာမီတို့မလာလို့ မာမီပြောနေတယ်။ ပြန်ခါနီး မုန့် တွေယူသွားဦး ညီမလေး။ ညီမလေးလာတာ မမတို့လည်း ဝမ်းသာပါ တယ်။ မာမီသိရင်လည်း ဝမ်းသာမှာ ညီမလေးရဲ့။ ကဲ စားဦး၊ မောင်လေး ရေ မေ့အတွက် ဖျော်ရည်ချပေးဦး”
““ဟုတ်ကဲ့ မမ”
“စားနော် ညီမလေး။ တိုက်ရှေ့မှာ ဧည့်သည်တွေရှိနေသေး
တယ်။ မမ သွားကူဦးမယ်”
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
“ဟုတ်ကဲ့ မမ”
ပန်းနုရောင်ဇာဝမ်းဆက်လေးနဲ့မို့ မမက အစွမ်းကုန်လှနေပါ
သည်။ မမထွက်သွားလျှင် နေက အကြိုက် စတော်ဘယ်ရီအနှစ်တွေနဲ့ ချည်း ဖျော်ရည်ဖျော်ပေး၏။
နေနဲ့ နေ့မမက နေ့မာမီ မင်္ဂလာဆောင်တဲ့ကိစ္စမှာ ပျော်ပျော်
ရွှင်ရွှင် ရှိနှင့်ကြသည်။
“နေ့ဒယ်ဒီ သိလားဟင်”
မေ စပ်စုသလို မေးမိသွား နေ့က မျက်လုံးလေး ရွှင်မြူး ာနှင့်ပြောသည်။
“သိတာပေါ့ဟ၊ မာမီက ဒါးကို ဖွင့်ပြောတယ်။ ဒယ်ဒီက အကို ဖုန်းဆက်ပြောတယ်။ မာမှီကိစ္စကို မငြင်းနဲ့တဲ့။ မာမီတို့ မင်္ဂလာ ဆက်ဖွဲ့အဖြစ် ဒယ်ဒီက ပတ္တမြားတစ်ဆင်စာ လက်ဖွဲ့တယ်”
“ဟယ်”
မေက အံ့သြနေသည်။
“ဟုတ်တယ်၊ မိထွေးကလည်း မာမီအတွက် ဆုတောင်းမင်္ဂလာ ကာတ်လေး လက်ဆောင်ပို့ပေးတယ်။ အဲဒါနဲ့ အန်ကယ်ဒိုက ဒယ်ဒီနဲ့ ထွေးပုံ ပန်းချီဆွဲပြီး ပြန်ပို့ပေးလိုက်တယ်လေ”
www.burmeseclastic.com
တို့မိသားဟု ဇာတ်လမ်းက အဲသလိုရယ်ပါ။
ရွှေပြည်သိင်းစာပေ
| 84.151647 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 22 |
________________
ม
www.burmeseclassic.com
မိန်းကလေး
မေ့ချစ်သူ
ကို
နေ့မိဘနှစ်ပါး အိမ်ထောင်သစ်ကိုယ်စီနဲ့ဖြစ်ပေမယ့် အဆက် အသွယ် မပြတ်ကြပါ။ နေတို့မောင်နှမအတွက် တာဝန်အပြည့်ယူသလို နေ့မိထွေးကမွေးလာတဲ့ ညီလေးကိုလည်း နေ့ကချစ်ရှာသည်။
ကျောင်းရက်ရှည်ပိတ်ရင် နေတို့မောင်နှမ ဒယ်ဒီဆီလိုက်သွား
ပြီး တစ်လ နှစ်လ နေကြသည်။
မိထွေးကလည်း နေတို့မောင်နှမကို သားသမီးရင်းလို ချစ်သည်။ နေတို့ပထွေးကလည်း နေတို့မောင်နှမကို နေ့ဒယ်ဒီလိုပဲ တာဝန်ယူ စောင့် ရှောက်လေသည်။
ထို့ကြောင့် ဘာပြဿနာမှ မရှိလှပေ။
အဲဒါကိုပဲ ဒယ်ဒီနဲ့မာမီက နှာခေါင်းရှုတ်သည်။ မာမီက ဒါဒို
အလိုကျ ပြုမူသည်။
နေ့နဲ့ပေ နဝမတန်းတက်သည့်နှစ်တွင် အခြေအနေက ပြောင်း
လဲလာသည်။
ကွမ်းနဲ့ဆေးလိပ် အဆက်မပြက်စားသောက်တတ်တဲ့ ဒယ်ဒီမှာ သွားဖုံးကင်ဆာဖြစ်၏။ ထိုအခါ ဒယ်ဒီခမျာ ကင်ဆာဆိုတဲ့အသိကြောင့် စိတ်ဓာတ်တွေကျကာ နှလံမထူနိုင်တော့ပါ။
ကိုကြီးက မေ့ထက် ဆယ်နှစ်ကြီး၏။ ကိုလေးက ခုနစ်နှစ်ကြီး
၏။ ထို့ကြောင့် အစ်ကိုနှစ်ယောက်ကို မေက အစ်ကိုလို၊ ဒယ်ဒီလို ချစ် ကြောက်ရလေသည်။
ဒယ်ဒီဆုံးပြီးကတည်းက မာက့်ခမျာ ကိုကြီးတို့အစီအမံအတိုင်း
ဖြစ်လေသည်။
ဒါတင်မက နေ့မမက ချစ်သူနောက်လိုက်ပြေး၏။
မမချစ်သူက ဆေးသမား၊ လူမိုက်လည်းဆန်သည်။ အဲဒါ ကြောင့်မို့ ထင်ရသည်။ နေ့မာမီနဲ့ နေ့ဒယ်ဒီတိုင်ပင်ပြီး မမတို့ကို ခွဲလိုက်၏။ ခဲ့ပြီး နေ့ဒယ်ဒီနဲ့မိထွေးဆီ မမကိုပို့၏။
လပိုင်းမျှသာရှိသေးသည် နေ့မမကို နေ့မိထွေးတော်တက်က ဆူတစ်ယောက်နဲ့ နေ့ဒယ်ဒီက မင်္ဂလာဆောင်ပေးလိုက်သည်။ မမတို့ကို ဒယ်ဒီ၏ ထိန်းသိမ်းမှုအောက်မှာ ထားလေသည်။ အဲဒါ နေတို့မိသားစုဖြစ်စဉ်ပါ။
ထိုဖြစ်စဉ်က ကိုကြီးတို့စိတ်ကို ပို၍ ပသတည်စရာ ဖြစ်စေခဲ့
သည်။
“တောက် မအေနဲ့ဖအေ စာရိတ္တမကောင်းရုံမက သမီးလည်း
ဒယ်ဒီဆုံးသွားတော့ ကိုကြီးနဲ့ကိုလေးက ဒယ်ဒီစက်ရုံလုပ်ငန်းကို ဦးစီး။ ဘက်တိုက်နဲ့ အဆက်ဖြတ်၊ သူတို့နဲ့ မိတ်ဆွေအဆင့်တောင်
းမတို့ ကိုးတန်းအောင်စာရင်းမထွက်ခင် ဒယ်ဒီဆုံးရှာသည် အချိုးအတိုင်းပဲ။ နောက်တစ်ယောက် ] ic.com
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
ရွှေပြည်သိင်းစာပေ
| 87.707838 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 23 |
________________
www.burmeseclassic.com
မိန်းကလေး
မကောင်းဘူး”
ကိုကြီးတို့ ထိုသို့ မှတ်ချက်ချ၏။
ဒါတင်မက နှစ်ခြံကြားကူးလို့လွယ်တဲ့ သံပန်းတံခါးကို ဖျက်ကာ
အုတ်တံတိုင်း ခတ်လိုက်၏။
ထိုအခါ နှစ်ခြံကို အရင်လို အလွယ်တကူ ကူးလို့မရတော့ပါ။ နေနဲ့မေ ကျောင်းမှာပဲ တွေ့ခွင့်ရတော့သည်။
သို့သော်လည်း အရင်လို မဟုတ်တော့ပါ။ မေ့ကို ကိုကြီးအမိန့်ချ၏။
“နေရဲရင့်နဲ့ သူငယ်ချင်းမလုပ်နဲ့တော့။ ဒီကောင့်တစ်မိသားစုလုံး စာရိတ္တကောင်းတာမဟုတ်ဘူး၊ ကြားတယ်နောမေ၊ မျက်နှာချင်းဆိုင်တွေ့ ရင်တောင် မကြည့်ရဘူး"
ကိုကြီးကျေနပ်အောင် မေ ခေါင်းညိတ်ရ၏။
ကိုလေးက မေ့ကို ကျောင်းကြို ကျောင်းပို့လုပ်၏။ ထိုအခါ နေနဲ့မေ ကိုကြီးတို့ရှေ့မှာ ခပ်စိမ်းစိမ်း ရှောင်ဖယ်နေရသည်။ သို့သော်လည်း ရင်ထဲမှာ တွယ်နေတဲ့ သံယောဇဉ်မှာ ပို၍
ခိုင်မာလာလျှင်။
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
“အန်တီ”
"ous"
အခန်း (၆)
သစ်ခွပန်းစင်မှာ ပန်းရောင်သစ်ခွပန်းခိုင်တွေကို ရေးခူးနေရာမှ
ဒေါ်ဖြူဖြူစော ထူးရင်း ငဲ့ကြည့်လိုက်သည်။
ခြံဝမှာရပ်နေသော သမီးသူငယ်ချင်းမလေးနှစ်ဦး။ ခါခါနှင့်
ဆသာရယ်လေ။
“ခါခါတို့ပါလား”
“ဟုတ်တယ် အန်တီ၊ မေ့ဆီလာတာပါ”
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.burmeseclassic.com
| 82.394366 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 24 |
________________
www.burmeseclassic.com
“ဪ လာကြလေ၊ နေဦး အန်တီ တံခါးဖွင့်ပေးမယ်” ဒေါ်ဖြူဖြူစော ကတ်ကြေးနဲ့အတူ ညှပ်ထားတဲ့ပန်းခက်တွေကို ခုံမြင့်လေးပေါ်တင်သည်။
ပြီးမှ သမီးသူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကို ခြံတံခါးဖွင့်ပေးလေသည်။ “ဝင်လာကြသမီးတို့” “ကျေးဇူးပဲ အန်တီ”
ခါခါနဲ့ဝေသာ အားရဝမ်းသာ ခြံထဲဝင်ကြသည်။ “သမီးလေး အပေါ်ထပ်မှာရှိလိမ့်မယ်၊ တက်သွားကြ” ““ဟုတ်ကဲ့ အန်တီ”
ခါခါတို့ ခေါင်းလေးညိတ်ရင်း မေရှိရာသို့ ဦးတည်ခဲ့သည်။ အန်တီက ခါခါတို့နောက်မှပါမလာ။
သစ်ခွပန်းစင်နားသွားလေသည်။
အန်တီပါမလာတော့ ခါခါတို့ နောက်ကြောင်းအေးသလို ခံစား
ရလေသည်။ ဒါကြောင့်
-
“မေရေ ဟေ့မေ”
"e9"
ခါခါတို့ ခေါ်နေကြတာမို့ ဖတ်လက်စ ဝတ္ထုစာအုပ်လေးကို ခေါင်းအုံးပေါ်တင်ရင်း -
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
ချုပ်သူ
“ရှိတယ်လေ ခါခါရဲ့”
“ဘယ်မှာ ပုန်းနေတာတုံး၊ နတ်မိမယ်လေးရဲ့”
“အံမယ် ဘယ်မှာမှ မပုန်းဘူး။ အခန်းထဲမှာ ရှိတယ် ဝင်ခဲ့ကြ” မွေ့ရာပေါ်မှာ မဆင်းဘဲ မေ အော်ပြောနေမိသည်။
“ဒါလည်း ပုန်းနေခြင်း တစ်မျိုးပဲလေ”
“ဟုတ်ပါ့”
ခါခါတို့ပြောဆိုရင်း အခန်းတံခါး တွန်းဖွင့်၍ ဝင်လာကြသည်။ နှစ်ယောက်သား မျက်နှာမှာ အပြုံးပွင့်တွေလှိုင်လျက်။ “လာ ထိုင်ကြ”
မေက မွေ့ရာပေါ်မှာပဲ ထိုင်ဖို့ပြောဖြစ်သည်။ သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်ကလည်း မေ့မွေ့ရာပေါ်မှာပဲ ထိုင်ကြပြီး “မေတို့က နေနိုင်တယ်”
“ဘာကိုလဲ ဝေသာရဲ့”
“အောင်စာရင်းထွက်ပြီးကတည်းက ဖုန်းလေးတောင်မဆက်
ဘူး။ ဝေသာတို့ မနေနိုင်လို့ ဖုန်းဆက်တယ်လေ။ မေ ဖုန်းမကိုင်ဘူး" ဝေသာ့စကားအဆုံးမှာ မေ မသိမသာ သက်မချ၏။ “ဟုတ်သားပဲး မေက ဂုဏ်ထူးပါလို့ သွေးကြီးနေတာ ဖြစ်မယ်” ခါခါကလည်း ဝင်ပြော၏။
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.burmeseclassic.com
| 82.850941 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 25 |
________________
www.burmeseclassic.com
“မဟုတ်ပါဘူးဟယ်”
“ဒါဆို ဘာလို့ ဖုန်းမကိုင်တာလဲ”
“ကိုလေးက မေ့ဖုန်းသိမ်းထားလို့ဟ” “ဪ”
ပိန်းကလေး
မေ ပြောလိုက်မှ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် နားလည်သွားသည်။ “ဆောရီးပါဟာ၊ ခါတို့မှမသိတာ”
“ရပါတယ်၊ ကဲ ခုလာကြတာ ဘာကိတ်”
“ရှင် ဖုန်းမကိုင်တဲ့အတွက် ရန်ဖြစ်ဖို့ဆိုပြီး မောင်းတင်လာခဲ့ ကြတာ။ ပြီးတော့ ပြောစရာလည်းရှိလို့”
“ကဲ ရန်တော့မဖြစ်ပါနဲ့” “မဖြစ်တော့ဘူးလေ၊ ကိုလေးက မေ့ဖုန်းသိမ်းထားတာဆို ရန်ဖြစ်ခြင်းဖြစ်ကိုလေးကိုပဲ ဖြစ်မှာ”
“အောင်မယ်လေး မိခါခါ၊ ကိုလေးကို ရန်သွားမဖြစ်နဲ့။ ပြသနာ
ပိုကြီးသွားမယ်”
“အလကားနောက်တာပါ”
“ကဲ အဲဒါဆို ပြောစရာရှိတယ်ဆို ဘာပြောလို့လဲ။ ပြောလေ” မေက သိလိုလှစွာမေး၏။ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်က မျက်နှာလေးများ ဝင်းခနဲဖြစ်သေ
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
ချစ်သူ
သည်။ ထို့နောက် ခါခါက ပြောသည်။
E
“ဒီလိုဟ ခါတို့နေတဲ့ ဘော်ဒါဆောင်က ဆယ်တန်းကျောင်းသူ ကျောင်းသားအားလုံး အောင်တယ်လေ။ အဲဒါ အဆောင်ပိုင်ရှင်အန်တီ ကြီးက ခါတို့အားလုံးကို ဘူဖေးကျွေးမယ်တဲ့” “ဟယ် ပျော်စရာကြီး”
မေ တကယ်ပျော်ရွှင်းသွား၏။ အခန်းအောင်းပြီး ဝတ္ထုချည်းဖတ် နေရတာ ပျင်းလှပြီမဟုတ်လား။ သူငယ်ချင်းအားလုံးနဲ့ ပျော်ပျော်ချည်း ပြန်ဆုံရမှာမို့ လက်လွှတ်ဝမ်းသာသွား၏။
“ဟုတ်တာပေါ့။ ပျော်စရာချည်း။ နောက်ပြီး အန်တီကြီးက လက်ဆောင်ပစ္စည်းတွေလည်း မဲလိပ်နှိုက်ပြီး ပေးဦးမယ်တဲ့" “ဟယ် တကယ်”
“တကယ်ပေါ့၊ အန်တီကြီးက နီးစပ်ရာသူငယ်ချင်းအားလုံး ကို ဖိတ်လိုက်ပါတဲ့။ ခါခါနဲ့ ဝေသာလည်း သိသိချင်း မေ့ကို ဖုန်းဆက်တာ။ အဖုန်း မရလို့လိုက်လာတာ၊ ကဲ ရှင်းပြီလား”
သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် တစ်ယောက်တစ်လှည့် ပြောဆိုရှင်းပြ လေသည်။ မေက သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကို ကျေးဇူးတင်ရလေသည်။ “ရှင်တို့သာ မပြောရင် မေတော့ အဲဒီပွဲလေးလွတ်ပြီယား၊ ကျေးဇူး နော်။ ဒါနဲ့ ဘာစားကြမလဲ ပြော၊ မာမီ မနက်က ဈေးသွားထ ရွှေပြည်သိမ်းတပေ
www.burmesic.com
| 84.664537 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 26 |
________________
၅ဝ
စားစရာအစုံရှိတယ်"
www.burmeseclassic.com မိန်းက
စားစရာအစုံရှိတယ်ဆိုတော့ ဒါဒါတို့ နှုတ်ခမ်းကို လျှာဖျားလေး
နဲ့ သပ်ရင်း-
“အင်း စားစရာအစုံရှိတယ်ဆိုတော့ ရှိတဲ့စားစရာတွေကို သေချာကြည့်ပြီး စားချင်တာကို ရွေးစားမယ်လေ။ နော် ဝေသာ" “အဲဒါအကောင်းဆုံးပဲ ခါခါရဲ့”
“ကဲ စားမယ်ဆို လာကြ၊ အောက်ထပ်ဆင်းရအောင်" မေ မြူးမြူးသွက်သွက်ကလေးပဲ ပြောရင်း မွေ့ရာပေါ်မှ
ဦးဆောင်ဆင်းလေသည်။
သည်ကား၊
သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်လည်း မေ့နောက်က လိုက်ပါလာကြ
ရွှေပြည်သိမ်းကပေ
အခန်း (၇)
မှန်ပိုင်းလေးမှာပေါ်နေတဲ့ မေ့မျက်နှာလေးကို မေ စူးစူးစိုက်
စိုက်ကြည့်ရင်း ပြုံးလိုက်မိသည်။
မေ့မျက်နှာလေးက ပန်းဖူးလေးနှယ်။
တကယ်ကို ဖူးဖူးလေးပါ။
အသားအရည်ကလည်း ကြည်လဲ့ပြီး စိမ်းစိုနေတာမို့ တဝင်းဝင်း
နဲ့ အရောင်ထွက်၏။
မိတ်ကပ်ပါးပါးလေးလိမ်းလိုက်တာနဲ့ မိတ်ကပ်ရောင်လင်းသွား
တဲ့ မျက်နှာလေးမှာ ပို၍ ဖူးကြွချေပြီ။
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.burmeseclassic.com
| 81.166464 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 27 |
________________
၅၂ ရ
www.burmeseclassic.com မိန်းကလေး
မိတ်ကပ်လိမ်းပြီး တို့ပတ်လေးပွတ်ဆွဲလိုက်ရုံနဲ့ ပြီး၏။ နှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးလေးက မူလအရောင်အတိုင်း ပန်းသွေးရောင် စိုစိုလဲ့၏။ မျက်ဝန်းနက်သလို မျက်တောင်နဲ့မျက်ခုံးတို့ကလည်း နက်မှောင် နေတာမို့ ဘာဆေးမှတင်စရာမလို။ .
မျက်ခုံးမျက်လုံးနဲ့ နှုတ်ခမ်းအလှတို့ ထင်ပေါ်ပြီးသား။ နဂိုဆံပင် အနက်ရောင်က ပိတုန်းတောင်ပံခတ်သလို တလက်လက်ဖြာနေ၏။ ပခုံးပေါ်ဝဲနေတဲ့ ဆံပင်မှာ အဖြောင့်အတိုင်းမို့ သဘာဝအလှ စစ်စစ်တွေက ထင်ပေါ်လေသည်။
ဒါ့ပြင် လည်တံလေးကလည်း ရှည်သည်။ လက်မောင်းသား လေးကလည်း လှ၏။ ရင်အုံလေးကလည်း ဖူးဖူးမို့မို့။
ခါးလေကျဉ်းကာ ဗိုက်သားလေးရှပ်လျက်။ တင်ကလေးစွင့်ပြီး ဝိုင်းနေသည်က သူများကြည့်လို့ ရှက်ရတာ ခဏခဏရယ်။
မဝတ်ပါ။
ဒါကြောင့် မေက ကိုယ်နဲ့ကြပ်တင်းနေတဲ့ အဝတ်အစားတွေ
စကတ်ရှည်ပွပွနဲ့ စပို့ရှပ်ကလေးများသာ တွဲဝတ်ရင်း နဲ့ အလှကို တတ်နိုင်သမျှ မေ ဖုံးဖိထား၏။
ခုလည်း ခြေသလုံးလယ်ထိရှည်တဲ့ ပန်းသွေးရောင် ဂါဝန်စီ လေးကို အနက်ရောင်ပါးပတ်အပြားကြီးပြတ်၍ ဝတ်ဆင်လိုက်သည်။
ရွှေပြည်သိင်းစာပေ
ချစ်သူ
၅၃
အင်္ကျီလည်ပင်းကလည်း အဟိုက်အပြဲ မဟုတ်တာမို့၊ မဟူရာာ လည်ဆွဲလေးဆွဲထားတော့ ထင်ပေါ်နေသည်။
မဟူရာကျောက်ပွင့်တွေစီထားတဲ့ နားဆွဲလေး၊ လက်ပတ်နဲ့ လက်စွပ်ပါ တစ်ဆင်တည်းဖြစ်နေတာမို့ ဘယ်လိုကြည့်ကြည့် အလှတို့ ခြာဝင်းနေသည်။
မေ တစ်ခါဖူးမှ ခုလို စိတ်လိုလက်ရ မပြင်ဆင်ဖူးပါ။ ခုမှ ဘော်ဒါဆောင်ပိုင်ရှင်အန်တီကြီးရဲ့ ဘူဖေးဂုဏ်ပြုပွဲမို့ ပြင်ဆင်ထားခြင်း
ဖြစ်သည်။
စိတ်တိုင်းကျပြင်ဆင်ပြီး ရွှေရောင်ကြိုးရှည်လေးပါတဲ့ အနက် ရောင်ဖန်သီးလေးတွေနဲ့ ပြုလုပ်ထားတဲ့ လက်ဆွဲအိတ်လေးကိုင်ပြီး အောက်ထပ်သို့ မြူးမြူးလေးဆင်းခဲ့၏။
“ဟင်”
ဧည့်ခန်းမှာ ဧည့်သည်လူကြီးတချို့နဲ့ အလုပ်ကိစ္စ စကားပြော
နေတဲ့ ကိုကြီးမျက်ဝန်းနှင့် တန်းဆုံ၏။ ထိုအခါ -
တို့ကြီးက မေ့ကို စူးစမ်းတဲ့မျက်လုံးနဲ့ ကြ တဲ့ lc.com
မေ့ခြေလှမ်းလေးက လှေကားအောက်ဆုံးထစ်မှာ
နဲ့ စကားပြောနေရင်းတန်းလန်း ထလာသည်။
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
| 88.076693 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 28 |
________________
www.burmeseclassic.com
ရာ
“အလှပြင်ထားတာ ဘယ်သွားဖို့လဲ”
မိန်းကလေး သူ
“ဟို ဘော်ဒါဆောင်က အန်တီကြီးက မေတို့ စာမေးပွဲအောင်တဲ့
သူတွေကို ဂုဏ်ပြုပွဲလုပ်ပေးတယ်လေ။ အဲဒါသွားမလို့"
“သွားမလို့”
“ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ကိုကြီး”
“ဘယ်သူက၊ သွားခွင့်ပေးလဲ”
ဖိုမေးခွန်းနောက်မှာ မေ့မျက်နှာလေး ညှိုးကျသွားသည်။ မျက်
လွှာလေးလည်း စင်းကာ -
၏။
၏။
ဖြစ်သည်။
“ပြောလေ၊ မေ့ကို ဘယ်သူသွားခွင့်ပေးလဲ"
မေ ငိုသံဝဲဝဲလေးနှင့်
“မာမီကို မေပြောပြပြီးပြီး မာမီကက
“တော်တော့ ဆက်မပြောနဲ့တော့။ အပေါ်ပြန်တက်” ကိုကြီး ယတိပြတ်ပြောရင်း မေ့ကို အပေါ်ထပ်ဆီ တွန်းလွှတ်
မေ မျက်ရည်လေးဝဲသွားသလို ရင်ထဲမှာလည်း ဝမ်းနည်းသွား
ဒါ့ပြင်၊ ကိုကြီးအမိန့်ကို မေ မလွန်ဆန်ရဲတာက၊ အဆိုးဆုံး
ရွှေတိုင်စာပေ
-
ထိုအခါ -
အပေါ်ထပ်သို့ လှမ်းတက်နေတဲ့ ခြေတစ်လှမ်းတိုင်း မျက်ရည်
တစ်စက်စီ ကျလေသည်။
မေ့ကို ဘာဖြစ်လို့ ဒီလောက်တောင် ချုပ်ချယ်ရတာလဲ။ ပြောပါကိုကြီးရယ်။
ရွှေပြည်သိင်စာပေ
www.burmeseclassic.com
| 78.879813 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 29 |
________________
www.burmeseclassic.com
ထုပ်ယူ
၅ရ
“ဟေ့ ခါခါ”
“ဘာလဲ နေ
အခန်း (ဂ)
“ ခါခါ ပြောတော့ မေ လာမယ်ဆို
နေ ရဲရင့် အပြေးကလေးရောက်လာပြီးမေးလျှင် ခါခါနဲ့ဝေသာ လည်း မျက်နှာမကောင်း ဖြစ်ရလေသည်။ မေ့ကို လည်တဆန့်ဆန့် မျှော်နေရာမှ -
“မေ လာမယ်ပြောတာပဲ။ အန်တီကလည်း ဓမ္မကို လွှတ်ပေ။ မယ်လို့ ခါတို့ကို ပြောတယ်လေ။ ခုချိန်ထိ မရောက်သေးလို့ ခါတို့ခြံဝက ထွက်စောင့်နေတာ”
ရွှေသိမ်းစာပေ
“ဖုန်းဆက်ကြည့်ပါလား”
နေ ပြောလျှင် ဝေသာက နှာခေါင်းလေးရှုတ်၍ –
“ကိုလေးနဲ့ တိုးနေမှာပေါ့”
“ကျွတ်”
နေရဲရင့် တင်းခနဲဖြစ်ကာ နှုတ်ခမ်းကိုက်လိုက်၏။ “လူစုံနေပြီ နေ၊ နေ အခန်းထဲဝင်နေလိုက်။ ခါခါးတို့ ကို
နာရီဝက်လောက် စောင့်လိုက်ဦးမယ်"
“ငါလည်း စောင့်မှာပေါ့ဟ”
“စောင့်ချင်သပဆိုလည်း စောင့်’
ခါခါကလည်း နေ့သဘောအတိုင်း စောင့်ခွင့်ပေးလိုက်သည်။ ခါခါနဲ့ဝေသာက ဘော်ဒါဆောင်ရှေ့က အုတ်ခုံမှာထိုင်ပြီး စောင့်နေပေမယ့် နေရဲရင့်က မထိုင်နိုင်။
ဟိုဟိုဒီဒီ လျှောက်နေသလို လာရာလမ်းဘက်လည်း လည်
ဆန့်ဆန့်ကြည့်၏။
“နေရယ်၊ ငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်နေစမ်းပါ”
“ဟ ငါ့ရင်ထဲမှာ မငြိမ်တာ”
နေပြောတော့လည်း ဟုတ်နေသည်။ ရင်ထဲမှာမငြိမ်
www...rmelassic.com
လည်း မငြိမ်။ သည်းတယ်လို့ပြောဖို့လည်း ခက်လှသည်
သိုင်းကပေ
| 80.648236 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 30 |
________________
99
www.burmeseclassic.com
မိန်းကလေး
ချစ်သူ
* ၅၉
ဒါကြောင့် ဝေသာက ခါခါကို မပြောနဲ့လို့ တံတောင်နဲ့တို့ပြီး
အသံတိတ်ပြော၏။
“အေးပါဟာ”
"08 08 08"
ခါခါပြောလို့ မဆုံးသေးခင် ခါ့လက်ကိုင်အိတ်လှလှလေးထဲက ဖုန်းမြည်လာသည်။ ခါ ကမန်းကတန်းပဲ အိတ်ထဲက လက်ကိုင်ဖုန်းလေး ထုတ်ပြီး ကိုင်သည်။
တစ်ဆက်တည်းလည်း ဖုန်းဖွင့်၍ နားနားကပ်၍ ထူးလိုက်သည်။
“ဟဲလို” “ခါခါလား”
“ဟုတ် ဟုတ်တယ် ကိုလေး”
“ခါတို့ အခု ဘယ်မှာလဲ”
“ဘော်ဒါဆောင်ပွဲမှာ ကိုလေးရဲ့၊ မေ မလာဘူးလားဟင်"
ခါခါ အရဲစွန့်ပြီးမေးလိုက်သည်။ နေရဲရင့်နဲ့ ဝေသာလည်း စိတ်ဝင်တစားနှင့် အသံတိတ်ပြီး ကိုလေးဘာပြောမလဲဆိုတာ ဝိုင်းကပ်၍ နားထောင်လေသည်။
ဝေသာက လက်ခါပြသလို နေကလည်း ခေါင်းခါပြ၏။ ထို့ ကြောင့် ခါခါ ချက်ချင်းပြန်ပြောလိုက်သည်။
မရှိဘူး ကိုလေးရဲ့ "
“တကယ် လိပ်တာလား”
“ဟာ မလိမ်ပါဘူးကိုလေးရဲ့၊ မယုံရင် ကိုလေးပါလာခဲ့” “အေး လိမ်တာဆိုရင်တော့ မလွယ်ဘူး” “တကယ်ပါ၊ မေ့ကို လာပို့မယ် မဟုတ်လားဟင် ကိုလေး”
“အင်း”
ကိုလေးဖုန်းချသွားလျှင် သူငယ်ချင်းသုံးယောက် လှိုက်ခနဲ့ ခြူးသွား၏။ နေက ပို၍မြူးကာ ရွှီးခနဲ လေချွန်လေသည်။ ခါခါက ဖုန်းပိတ်၍ အိတ်ထဲပြန်ထည့်ပြီး -
“နေ နင် ရှောင်ပေတော့”
“ဟုတ်တယ်နေ၊ တော်ကြာ ကိုလေးမြင်သွားရင် ပြဿနာ
ထက်ကုန်မယ်"
ဝသာကလည်း ပြောပြန်သည်။
ဝမ်းသာလို့ပင် မပြီးသေး ရှောင်ရမယ်ဆိုတော့ နေရဲရင့်
ခါခါက မေလာမလားမေးသံဆုံးတာနဲ့ ကိုလေးပြောသည်ကချည်း သုန်မှုန်သွားသည်။
“ဟိုကောင် နေရဲရင့် ရှိနေလား။”
ရွှေပြည်သိင်းစာပေ
“လာနေ”
www.burmesessic.com
| 80.790085 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 31 |
________________
ဝ
www.burmeseclassic.com မိန်းကေ
ခါခါက နေ့ကို အတင်းဆွဲခေါ်လသည်။
“ဘယ်လဲဟာ”
“လာဗင်
*
ခါခါက မလွှတ်တမ်း ဆွဲခေါ်သွားသည်။
ဘော်ဒါဆောင်က ရှေ့ဘက်မှာ ပန်းချီလေးလိုလုပ်ထားတာ မဟုတ်လား။ ခြံစည်းရိုးဘက်မှာ အာဆီယံ သပြေပင်တွေ့ရှိပြီး ထိုသေ ပင်နောက်မှာ ခုံတန်းလေးရှိသည်။
“ကဲ ထိုင်”
ခါခါက ထိုခုံတန်းမှအတင်းပဲထိုင်စေသည်။ .နေ မထိုင်ရ ထိုင်ချင်နဲ့ ထိုင်လိုက်ရသည်။
“ အဲဒီမှာပဲ ရှောင်နေ။ အပြင်ဘက်ကကြည့်ရင် နေ့ မမြင်ရဘူး။ ကိုလေးက မယုံဘဲ ဘူဖေးအခန်းထဲထိ ဝင်ကြည့်နိုင်တယ် ဒီနေရာက လုံခြုံတယ်။ ပြီးတော့ နေရောက်နေတာ တခြားသူငယ် တွေလည်း မမြင်သေးဘူးဆိုတော့ နေမလာဘူးလို့ ယူဆမယ်လေ၊ မဟု
ဘူးလား"
ခါခါကပြောဆိုပြီး သူ့ကိုထားသွားလေသည်။ ခါခါပြောနေ လည်း ဟုတ်နေတာမို့ နေရဲရင့် ငြိမ်ရလေသည်။
အာဆီယံသပြေပင်ကလည်း ခပ်ပုပု ခပ်ဝိုင်းဝိုင်းနဲ့ အကို
၆၁
အထက်တွေဖြာနေသလို အပင်တွေကလည်း တစ်ပင်နဲ့တစ်ပင် အလှမ်း ဝေးတာမို့ ခုံပေါ်မှာထိုင်နေရင်း မမြင်ရအောင် ကာထားပေးသလို
ထို့ကြောင့် ကိုလေးမမြင်အောင် ရှောင်နေဖို့ ဒီထိုင်ခုံလေးက အလုံခြုံဆုံးဖြစ်သည်။ သို့သော်လည်း ကိုင်းလက်တွေကြာမှာ ဓမ္မအလာကို ဖိတ်လှုပ်ရှားစွာချောင်းကြည့်နေမိကာ မျက်တောင်လေးပင် မခတ်နိုင်ပါ။
သိပ်မကြာပါဘူး။
ကိုလေးမောင်းလာတဲ့ကားလေးက ဘော်ဒါဆောင်ဝမှာ လာရပ် ကားပေါ်မှ နတ်သမီးလေးလိုလှနေသော 'မေ'က၊ ဆင်းလာသည်။ ကိုလေးလည်း ကားမောင်းနေရာမှဆင်းကာ “ ခါခါနဲ့ဝေသာတို့ကို ရှေ့သွားနှင့်ပြီး ပေနဲ့ကိုလေးက နောက်က
လိုက်ကာ ဂုဏ်ပြုပွဲကျင်းပမယ့်ခန်းမဆီ တန်းသွား၏။ -
ထိုခန်းမထဲမှာ သူ ရှိ မရှိ ကိုလေးကြည့်မှာသေချာသည်။ တော်ပါသေးရဲ့ ခါ့အကြံကောင်းပေလို့။ နောက်ဆိုမလွယ်။ းလေး ခန်းမထဲဝင်သွားသလို စားဝိုင်းရှည်ကြီးပတ်လည်မှာ ဝိုင်းဖွဲ့နေကြ သည့် ညီမလေးရဲ့သူငယ်ချင်းတွေထဲမှ နေရဲရင့်ကို ရှာကြည့်သည်။ မတွေ့တော့ စိတ်အေးသလိုဖြစ်၏။ ထို့နောက် အန်တီကြီးကို သေချာမှာသည်က
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.burmeseclassic.com.
| 86.147186 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 32 |
________________
၆၂
www.burmeseclassic.com
မိန်းကလေ
“မေ့ကို ကျွန်တော်လာပြန်ကြိုပါ့မယ် အန်တီ။ ဘယ်သူနဲ့
နေ့ကို ပြန်ခွင့်မပေးပါနဲ့”
“စိတ်ချပါ ကိုလေး”
အန်တီကြီးလည်း အာမခံတာမို့ ကိုလေး ပို၍ စိတ်ချသွားသည် “မေ ကိုလေး လာကြိုမယ်နော်”
“ဟုတ်ကဲ့ ကိုလေး”
CO
မေ ပျော်ရွှင်စွာ ခေါင်းလေးညိတ်၏။ ကိုလေး ပြန်သွားမှ သက်မလေးချကာ အန်တီကြီးပေးတဲ့နေရာမှာ ခါခါတို့နှင့်အတူ ထိုင်လေ
သည်။
ထိုအခါ မေ့ရင်ထဲမှာ ပျော်နေသလို မျက်ဝန်းမှာလည်း ရွှင်
လျက်။ အဲဒီနောက်မှာ ရှာနေမိသည်က။
✿✿✿
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
အခန်း (၉)
“အိမ်ပြန်ရောက်မှ မှန်ရှေ့ကျောပေးရပ်ပြီးကြည့်’
“ဟွန်း”
မေ မျက်စောင်းထိုးလိုက်သည်။
“တကယ်ပြောတာ။ မေ ကြည့်လိုက်။ ပြီးရင် မေ ဘာပြောချင် ဘဲ။ စာရေးထားလိုက်။ စာရေးပြီးရင် ငါ့အခန်းနဲ့တည့်နေတဲ့ အုတ်တံတိုင်း 3 တင်ထားလိုက်။ အဲစာခေါက်ကို ခဲလုံးလေးနဲ့ ဖိထားဖို့မမေ့နဲ့၊
နေပြောတာလေးတွေကို မေ ကြားယောင်နေလျှင်
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.burmeassic.com
| 79.256595 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 33 |
________________
၆၄
www.burmeseclassic.com မိန်းကလေး
ကြည့်ချင်နေမိသည်။ တကယ်လည်း မကြည့်ဘဲ မနေသာပါ။
မေတို့ ဘူဖေးစားနေရင်း ခါခါ အချက်ပေးသည်နှင့် အန်တီကြီး
“အို ကြံကြံဖန်ဖန်”
“ဘယ်သူမှ သတိမထားမိအောင်လေး လက်မောင်းအနောက်
မရိပ်မိအောင် မေ လှစ်ခနဲထွက်ခဲ့သည်က နေ ထိုင်နေတဲ့ ခုံတန်းလေးဆီး ဆိုတော့ မေ့ဆံပင်နဲ့လည်းကွယ်နေမယ်။ ဘယ်သူမှ မြင်မှာမဟုတ်ဘူး”
နေက အားရဝမ်းသာ မေ့ကိုဆွဲယူရင်း ခုံတန်းမှာ ထိုင်စေသည်။
ပြီးတော့ပြောသည်။
“ငါ အန်ဂကယ့်ဆီက ပုံဆွဲနည်းသင်လိုက်တယ်'' “နင့်ပထွေးဆီမှာ နင်က ပုံဆွဲသင်တယ်”
“သင်တာပေါ့။ အန်ကယ်က စိတ်ရှည်လက်ရှည် သင်ပေး တယ် ဒီနေ့ မေနဲ့ဆုံရင် မေ့အတွက် အမှတ်တရ ပုံတစ်ပုံဆွဲပေးမယ်လေ
ဖြစ်ကာ
ပေးမယ်''
“အံမယ်”
“တကယ်”
"ကဲ ဆွဲမယ်ဆို ဆွဲပေးလေ”
“မေ ဟိုဘက်လှည့်”
နေက ဆော့ပင်န်ထုတ်ရင်းပြောသည်။ မေက
မကြည်လင်
“ဘယ်ဘက်လှည့်ရမှာလဲ”
“ငါ့ကို ကျောပေးထိုင်လိုက်။ မေ့လက်မောင်းနောက်မှာ
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
“ဟွန်း ဒါဆို မေလည်း မမြင်ရဘူးပေါ့''
“မေက မှန်ရှေ့ကျောပေးရပ်ပြီး ကြည့်လိုက်ရင် မှန်ထဲပေါ်နေ အဲဒီတော့ မေမြင်ရပြီပေါ့”
“ဟွန်း နင်ဟာလေ”
“ကဲပါ နောက်လှည့်”
မေကပြောတဲ့အတိုင်း ခုံတန်းလေးမှာထိုင်နေရာမှ နောက်ဘက် ကျောလှည့်ပေး၏။ နေက ဆံပင်တွေကို ဘယ်လက်မောင်းနောက်မှ ညဆခုံးဘက် ဖယ်ရှား၏။
ပြီးတော့ ပြောင်ရှင်းနေတဲ့ မေ့လက်မောင်းသားလေးကို ဖွဖွံ့ တိုင်၍ ဆော့ပင်န်အပြာလေးနဲ့ ရေးဆွဲ၏။ ထိုအခါ မေ့လက်မောင်းသား း တရှိန်းရှိန်းဖြစ်လျက်။
ဆော့ပင်န်ရဲ့ အကွေ့အဝိုက်လေးတွေက မေ့ရင်ကို ဖိုစေတာ အား ဒါမှမဟုတ် ရင်ခုန်စေတာလား။ မေ ခွဲခွဲခြားခြား မသိပေမယ့် ကြည်နူးနေတာတော့အမှန်ရယ်။
ထိုကတည်းက မေ မှန်ပြေးကြည့်ချင်ခဲ့ပါသည်။
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.burmeseclassic.com
| 83.125864 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 34 |
________________
www.burmeseclassic.com
ကိုလေးလာခေါ်ချိန်အထိ အန်တီကြီးနားနေပြီး စောင့်နေရတာ စိတ်မရှည်ချင်တော့ပါ။ ကိုလေး လာကြိုတာ အားလုံးသောသူငယ်ချင်းများင် ပြန်သွားမှ။
ကိုလေးအပိန့်အတိုင်း မေစောင့်နေတော့ လိမ္မာလိုက်တာတဲ့။
ကိုလေး ထိုသို့ပြောတော့ မေ့စိတ်မှာမလုံခြုံ
ဆံပင်နဲ့လက်မောင်းလေးတွေ လုံခြုံအောင် ဖုံးကွယ်ထားရသည်။ တကယ်လို့ ကိုလေးသိရင်တော့ နောက်နောင် မေ ဘယ်မှ သွားလာခွင့် ရတော့မှာမဟုတ်ဘူး။
ဒါ့ကြောင့်မို့ ဣန္ဒြေမပျက်တမ်း လိုက်ပါလာခဲ့သည်။ စံအိမ်ထဲ ရောက်တာနဲ့ မာမို့အခန်းထဲတောင် ဝင်မနေတော့ပါ။ အပေါ်ထပ်သို့ အပြေးကလေးတက်သွား၏။
အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ တံခါးကို ဂျက်ကျအောင်ပိတ်၏။ လက်ကိုင်အိတ်လေးကို မွေ့ရာအပေါ် ပစ်တင်ရင်း မေက မှန်ရှေ့ပြေး
လေသည်။
မှန်ရှေ့ရောက်လျှင် ဆံပင်တွေကိုသိမ်းစုပြီး၊ ကျားပါးစပ်ကလ
ခေါက်တင်လိုက်၏။
နောက်ကြောပြောင်ရှင်းသွားတာမို့ လက်ပတ်ဂါဝန်လေးကြောင့်
လက်မောင်းသားလေး ဝင်းခနဲပေါ်၏။
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
၆
မှန်တက်ကျောပေးရပ်၍ လက်မောင်းနောက်ဘက် လှည့်ကြည့် မှန်ထဲမှာ ပေါ်လွင်နေတဲ့ပုံလေးက မေ့ရင်ကို လှိုက်မြူးသွားစေ၏။ ပုံလေးက ရယ်မောနေတဲ့ နေ့မျက်နှာတစ်ပိုင်းပုံ။ ထိုမျက်နှာပုံအောက်မှာ စာတန်းလေ။ ထိုစာတန်းက “မေ့ကို
တဲ့ နေတဲ့”။
ဟွန်း။
နေ့ပုံလေးနဲ့ ထိုစာတန်းလေးကိုကြည့်ပြီး ‘မေ” က ရင်ခုန်စိတ် မျက်စောင်းလှလှထိုးမိချေပြီ။
ပြီးတော့ နှုတ်မှလည်း လှိုက်ဖိုစွာ ရေရွတ်၏။
နေ၊ လူလည်း။
www.bu
meseclassic.com'
| 85.831286 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 35 |
________________
www.burmeseclassic.com
အန်း (၁)
ချစ်စရာကောင်းလှသော ညနေတစ်ခင်းရယ်ပါ။ ထိုညနေခင်းက တိမ်တောက်နေတာမို့ ဝန်းကျင်တစ်ခွင်လုံး
အလှတို့ မြူးလျက်ရှိသည်။
ထိုအချိန်မှာ ချစ်သူကိုတွေ့ရရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲ။
နေရဲရင့် ပိုပိုသာသာ တွေးနေမိသည်။ ဟုတ်တယ်လေ၊ ဘယ်သူဖြစ်ဖြစ် ချစ်သူကို တွေ့ချင်လှတာ မဆန်းပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ ဘီလူး၊ ကုမ္ဘာန်နဲ့တူတဲ့ ကိုကြီးနဲ့ကိုလေးကို နေ မျက်မုန်းကြိုးလှသည်။
နေနဲ့တွေ့ခွင့်မရအောင် မေ့ကို သံပခြုပ်ထဲ ထည့်သိမ်းထားသလို
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
အချစ်သူ
အစောင့်အရှောက်ပြုနေတာက သည်းမခံချင်စရာ။
အထူးသဖြင့် ထိုတစ်ညကကိစ္စ၊
၆၉
စာမေးပွဲအောင်ခြင်း အထိမ်းအမှတ်နဲ့ ထိုည နေတို့သူငယ်ချင်း တစ်ဖွဲ့ကို နေ့ပထွေး အန်ကယ်ဦးနိုင်မင်းက ပါတီငယ်လေးလုပ်ပေး၏။
ခြံထဲမှာ ဝိုင်းဖွဲ့စားသောက်ကြ၏။ ဘီယာလည်း မူးနေကြသည်။ ကြားထဲ သီချင်းရေးတတ်တဲ့ ထက်ဗညားက သီချင်းသစ်တစ်ပုဒ် ရေး ာသည်။
ထိုသီချင်းသစ်ကို ဘယ်အဆိုတော်ကိုမှ မရောင်းရသေးပါ။
နေကလည်း သီချင်းဆိုတာ ဝါသနာပါတာမို့ နေ့ကို ဆိုခိုင်းလေသည်။ နေကလည်း မငြင်း။ ဘီယာဖူးနေချိန်မှာ သီချင်းသစ်လေး ဘဲရမှာကို ခံတွင်းတွေ့၏။ ဒါနဲ့ပဲ စားသောက်ပွဲက သီချင်းဆိုပွဲအဖြစ် ချက်ချင်း ပြောင်းလဲသွားသည်။
သည်။
သီချင်းခေါင်းစဉ်ကလည်း နေ့ရင်ခုန်သံနှင့် ဟာမိုနီဖြစ်နေပါ
“မေ' တဲ့။
သီချင်းခေါင်းစဉ်လေးကို ‘နေ မြတ်နိုးသွားသလို၊
သားကိုလည်း အကြိုက်တွေ့လေသည်။
www.secassic.com
ထိုအခါ ဂီတာဆွဲယူပြီး နှလုံးသားတစ်ခုလုံး
| 85.772358 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 36 |
________________
ရဝ
သည့်အထိ သီဆိုမိလေသည်။
xxx 'qu' xxx
www.burmeseclassic.com
မိန်းကေ
နတ်သမီးလေးလို
XXX
လှတဲ့
xxx G xxx
ငွေကြယ်စင်လို
xxx လင်းတဲ့ xxx c xxx
ရွှေဘုံစံ *** G **x 0 xxx 0 xxx
အစောင့်အကြပ်တွေ
XXX
ဘီလူးတွေ xx ကုမ္ဘာန်
XXX
တားလို့နေ
Xxx
ရွှေခန်းထောင်ထဲမှာ မြန်းရတဲ့
XXX
Xxx
XXX
လောင်းရိပ်မိပန်းလေးနှယ် မေ အချစ်စိတ်တွေ
XXX
မစွမ်းနိုင်
ဘယ်ဘဝ ဝဋ်ကြွေးနဲ့
XXX
လှောင်အိမ်ထဲခံနေရလဲ
အခန်း(၁၁)
ပြောပါမေ။
ကမ္ဘာန်တစ်ထောင်တားလဲ xxx မောင် ++
မမှုချင်တယ်
"CU"
××× 00 00 GU XXX
xxx
XXX
နှစ်ပါးယှက်ကာ
ကျော် ကျော်လွှားကြမယ်
Go XXX
XXX
နတ်သမီးလေးလို
ငွေကြယ်စင်လို
XXX
လင်းတဲ့
XXX GUI
နေဆိုနေတဲ့သီချင်းလေး မဆုံးလိုက်ပါ။
ငှက်တွေ့လို ပျံကြမယ် ကုမ္ဘာန်တံတိုင်းကို
XXX
XXX
ချစ်ဝေဟင် အချစ်စစ်နဲ့
XXX
လှတဲ့ xxx မေ။
ရွှေပြည်စာပေ
ကိုကြီးခေါ်သံက စူးရှနေသလို ဒေါသတွေလည်းစွက်နေသည်။ သို့မိကြောင့် မေ ဂွမ်းစောင်လေးခြုံကာ အိပ်ပျော်ချင်ဟန်ဆောင်လိုက်ရ သည်။
ဟိုဘက်ခြံက နေတို့သီချင်းဆိုသံကြားနေကတည်းက ကိုကြီး
ဒေါသဖြစ်နေမှန်း မေသိသည်။
www.burmeseclassic.com)
ဒါကြောင့် ထူးလည်းမထူးဘဲ ငြိမ်နေလိုက်ရသည်။
"GW"?
| 64.841499 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 37 |
________________
www.burmeseclassic.com
ရ၂
ပိန်းကေလး
နေ့ချစ်သူ
“ဟာ ကိုကြီးတို့နော်”
အခန်းထဲဝင်လာရင်း ကိုကြီး ခေါ်ပြန်သည်။ အခန်းမီးမှိတ်
ထားလို့ တော်သေးသည်။
“သမီးလေး အိပ်နေပါပြီ။ မာမီပြောသားပဲ သားရယ် လာ
ဟိုက သူတို့ဘာသာ ဆိုနေတာနေမှာ”
ကွယ်””
“မဟုတ်ဘူး မာမီ”
“သားကြီးစိတ်ထင်တာတွေ လွန်နေလိမ့်မယ်။ သမီးငယ်က ပြန်လာကတည်းက ပင်ပန်းပြီး စောစောအိပ်ဖြစ်တာလေ၊ လား
မာမီက ဖျောင်းဖျပြောဆိုရင်း ကိုကြီးကို အတင်းဆွဲခေါ်သွား၏ တကယ်လို့ မေနိုးနေတယ်ဆိုရင် ပြဿနာက မိုးမီးလောင်မှာ သေချာ သည်။ ခုလည်း ငြိမ်းမှာမဟုတ်ဘူး။
မေသိတယ်။
မာမီနောက်ကနေ.ကိုကြီးပါသွားပေမယ့် မေ ရင်တဒိတ်ဒိတ်နဲ့
နားစွင့်နေရသည်။ အဖြစ်အပျက်။ ထင်တာထက်ပိုဆိုး၏။
နေ့တို့သီချင်းဆိုလို့ မဆုံးသေးခင် ခြံထဲက ရေပိုက်ကြီးနဲ့ နေဘို့
အဖွဲ့ကို ကိုကြီးနဲ့ကိုလေး ထိုးပက်တော့၏။
“ဟာ ဟေ့ ဘာလို့ရေပက်ရတာလဲ” “ပက်တယ်ကွ ပက်တယ်”
ရွှေပြည်သိမ်းက
၃
နေ သည်။မခံစွာ ပြန်အော်သည်။ ကိုကြီးနဲ့ကိုလေးတို့လည်း
ထက်မလျှော့ပါ။
ရေပိုက်ဖြစ်ချောင်းနဲ့ အုတ်ရိုးကျော်ပြီး ပက်နေတာ မရပ်မနားဖို့
နေတို့အားလုံး ရွှဲစိုရုံမကပါ။
ရေတွေ့မှန်ကာ။
“တောက်”
တောက်ခတ်သံတွေ ရေသံထဲ လုံးထွေးသွား၏။ နောက်ဆုံးတော့
နေတို့တစ်ဖွဲ့လုံး တိုက်ထဲဝင်ပြေးသွားမှ ကိုကြီးတို့လည်း ရေပိုက်ပိတ်လိုက်
သည်။
ကြားထဲကမာမီက ပျာယာခတ်လျက်။
“သားကြီးနဲ့သားငယ်ရယ်၊ တော်ကြာ ပြဿနာတက်နေလိမ့်
S"
“တက်ရဲတက်ကြည့်ပါလား။ ဆွဲစေ့လိုက်မယ် မာမီ"
“မဟုတ်သေးပါဘူးကွယ်”
“ဒီကိစ္စ မာမီဝင်မပြောနဲ့”
www.burmefassic.com
သားငယ်က ယတိပြတ်ပြော၏။ ဒေါ်ဖြူဖြူစော ရင်း
သွားလေသည်။
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
| 83.162518 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 38 |
________________
သားကြီးကလည်း ဆိုသည်။
www.burmeseclassic.com
မိန်းက
“ဟုတ်တယ်မာမီ၊ ဒီကောင်တွေကို လွှတ်ထားရင် ပိုဆိုးလာမယ် ဆိုတဲ့သီချင်းကိုလည်း ကြည့်ဦး။ နာမည်နဲ့။ ဒါ သားတို့ကို အရွဲ့တိုက် တာ။ သောက်ဂရုမစိုက်တာ မာမီ၊ ဒင်းတို့ကို ဒီထက်မက တုံ့ပြန် ရသေးတယ်"
သားနှစ်ယောက်က ထိုသို့ သည်းထန်နေလေသော ဒေါ်ဖြူ စော ဘာမှမပြောသာတော့ပါ။ အခန်းထဲဝင်ရင်း သက်မတချချဖြစ်နေ လျှင် အသက်ရှူရပါ မွန်းကြပ်လာသည်။
သည်။
ဒါကြောင့် ဆေးလေးသောက်ပြီး မွေ့ရာပေါ်မှာပဲ ငြိမ်နေလိုက်
ဒီသားနှစ်ယောက်နဲ့ သမီးလေး ရေရှည် ဘယ်လိုဖြစ်ကြမလဲ။ သူမကလည်း နှလုံးရောဂါသည်။ ဖုတ်ခနဲ ဖတ်ခနဲ တစ်ခု မဖြစ်နိုင်ဘူးလို့ ဘယ်သူမှ အာမမခံနိုင်ပါ။
သူမ မျက်စိမှိတ်သွားရင်။
ဒေါ်ဖြူဖြူစော ဆုံးအောင် မတွေးနိုင်ပါ။
သားနှစ်ယောက်က ဟိုဘက်က ဘာတုံ့ပြန်လာမလဲဆိုတာ
စောင့်ကြည့်နေဆဲ။
သမီးလေးအိပ်ပျော်နေတာပဲ ကံကောင်း။
ရွှေပြည်သိမ်းစာဗ
ချပ်ပူ
ရရွ
နောက်ဆို ဟိုဘက်ခြံကပြဿနာ သမီးလေးကို ကူးစက်မှာ မလွဲပေ။ ခုရော သမီးလေး တကယ်ပဲ အိပ်ပျော်နေတာလား။ အိပ်ပျော်ဟန်ဆောင်နေတာဆိုရင်။
ဘုရားရ။ ထိုအတွေးနောက်မှာ
ဒေါ်ဖြူဖြူစော နှလုံးသား ပို၍ ပို၍ မွန်းကြပ်လာလျှင်။
သိင်စာပေ
www.burmeseclassic.com
| 83.480826 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 39 |
________________
- တယ်ဆို”
“နေ ဟေ့နေ”
အခန်း (၁၂)
“ရှိတယ်ဟ ဝင်လာကြ”
www.burmese.classic.com
“ဘယ်လိုလဲ နေ၊ ညဘက်ကြီး သင်္ကြန်ကျလို့ အပျင်းဖျားနေ
ခါခါ မေးမြန်းရင်း အခန်းထဲဝင်လာလေသည်။ ခါခါနဲ့အတူ တခြားသူငယ်ချင်းများဖြစ်တဲ့ ဇင်ဇင်း စုထွေးနဲ့ ဝေသာလည်းပါသည် နေ့ မျက်နှာချည်း သုန်မှုန်လျက် မွေ့ရာပေါ်လှဲနေရာမှထသည်
ခါခါတို့ ထိုင်ခုံတွေ ဆွဲယူပြီး ဝင်ထိုင်ကြသည်။
“နင်တို့ကို ဘယ်သူပြောလဲ” “ခေတ်ဗညား ပြောပြတာပေါ့ဟ” "ဟာ ဒီကောင်ကွာ"
૧
နေ့မျက်နှာလေး နီရဲသွားသည်။ အဖျားသွေးအနည်းငယ်ရှိနေ
ဆာမို့ မျက်လုံးအစုံ နီရဲနေသေးသည်က သက်သေခံသလိုဖြစ်နေသည် ဟုတ်လား။
“ဗညားတို့က စေတနာနဲ့ပြောတာပါ နေရယ်။ နေ့ကိုစိတ်ပူလို့ ပြောပြတာပဲ။ နေက စိတ်ဆိုးချင်သေးတယ်ပေါ့လေ" “ဟ ငါခံရတဲ့ကိစ္စ”
“ဟုတ်ပါတယ်၊ ကိုကြီးတို့ကလည်း ကလေးကလားဆန်လွန်း ယ်။ တကယ်ဆို ဘာဆိုင်တာမို့လဲ”
“အဲဒါပဲ ခံပြင်းတာ။ ငါတို့ဘာသာ သီချင်းဆိုတာ ဘယ်သူ့ကို
အနှောင့်အယှက်ပေးနေလို့လဲ”
““ကဲပါ စိတ်လျှော့ပါတော့။ ခု ဘာစားပြီးပြီလဲ၊ ဆေးကော
ဘက်ပြီးပြီလား၊
သည်။
ဝေသာက မနေသာ။ ထိုသို့မေးလေသည်။ နေ ခေါင်းခါရင်း
“မသောက်ဘူး”
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.burmeseclassic.com
| 80.261833 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 40 |
________________
ရာ
200"
www.burmeseclassic.com
“ဟွန်း ဘယ်လိုလူလဲ။ ဆေးမသောက်ရင် ပိုပြီးဖျားမှာပေါ့” “ဖျား ဖျား”
“အဲဒါသာကြည့်တော့ သမီးတို့ရယ်။ သားက ဖွတ်ဖြစ်နေတာ
ဒေါ်စိုးစိုးစံ ပြောရင်း အခန်းထဲဝင်လာသည်။ သားဖြစ်သူ အတွက် စိုးရိမ်ပူပန်မှုလည်း ပါနေသည်မဟုတ်လား။ “မာမီကလည်း သားဖွတ်ဖြစ်တာက နည်းနည်း ခံနေရတာက
ရင်ထဲမှာအပြည့်”
“ကဲပါ၊ မာမီ အားလုံးနားလည်တယ်။ သားသူငယ်ချင်းတွေ ကို၊ မာမီဝည့်ခံမယ်။ သားလည်း တစ်ခုခုစားပြီး ဆေးသောက်နော်သား” ဒေါ်စိုးစိုးစံက သားဖြစ်သူ ဆေးသောက်ဖြစ်ဖို့ စည်းရုံးလေ
သည်။
ခါခါတို့ကလည်း
“ဟုတ်သားပဲနေ၊ အန်တီ ခါတို့ကို ဘာကျွေးမှာလဲ” “အငတ်မ"
ခါခါကို နေပြော၏။ ခါခါကမှုစွာ ရယ်ရင်း အန်တို့ကို မော့
ကြည့်၍ မေးလေသည်။
“ပြောလေ အန်တီ၊ ဘာကျွေးမှာလဲလို့”
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
“သမီးတို့ ဘာစားချင်လဲ” “ဆီချက်”
၉
“အိုကေ၊ အန်တီလုပ်ပေးမယ်။ သားက ဘာစားချင်လဲ” “အငတ်မစားတာနဲ့ မတူရင်ပြီးရော”
“အိုကေ”
ဒေါ်စိုးစိုးစံ ခုမှပဲ စိတ်ကြည်သာသွားသည်။ ခါခါက နေ့ကို တ်စောင်းထိုးသည်။ အန်တီက ရယ်မော၏။ သူငယ်ချင်းတွေလာကြ သာ့မှ သားဖြစ်သူ ခုလို ပြောပြောဆိုဆို ဖြစ်လာတာလေ။ “အန်တီ မြန်မြန်လေးနော်”
“စိတ်ချပါ။ အန်တီ ခုပဲ သွားလုပ်လိုက်မယ်။ သမီးတို့ သားငယ်
စကားပြောနှင့်”
“ဟုတ်”
ခါခါတို့ ခေါင်းလေးညိတ်၍မဆုံးသေးခင် အန်တီက နေ့အခန်း
က ထွက်သွားလေသည်။
ထိုအခါ
ခါခါတို့ ပိုပြီးလွတ်လပ်စွာ ပြောဆိုဖြစ်၏။
“နေပါဦး၊ နေက အဲဒီသီချင်းကိုမှ ရွေးဆိုတာ ရိုးရဲ့လား” “ငါက လိုက်ခိုးနေလို့လား”
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.burmeseclassic.com
| 81.37931 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 41 |
________________
www.burmeseclassic.com
“ဟာ ခါပြောတာက မေ့အပေါ် ရိုးရိုးသားသားမှ ဟုတ်ရဲ့လား လို့မေးတာဟဲ့”
“သိဘူးလေ ရိုးလားဆိုတော့“
ချစ်သူ
ထိုသို့ ရယ်မောလိုက်တော့လည်း ရင်ထဲမှာပေါ့ပါးသလို ခံစားရလေသည်။ “ခါတို့ချည်းမဟုတ်ဘူး။ သူရိန်တို့လည်း လာကြဦးမယ်။ ည တည်းက သင်္ကြန်ကျပြီး အဖျားဝင်နေတာတဲ့။ နေမထွက်ခင် သွားကြည့် ငါတို့လည်းလိုက်ခဲ့မယ်လို့ ခေတ်ဗညား ပြောတာလေ"
“ကဲပါ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းပြော။ နေ့ရင်ထဲမှာ ဘာတွေရှိလဲ။..။ ပြောလေ ဝေသာတို့ အန်တီကျွေးတာစားပြီးရင် မေတို့ခြံဘက် ကူးမယ်” “ဘာလဲ မာမီကျွေးတာစားပြီး မောမီကျွေးတာ သွားစားဦး
မယ် မဟုတ်လား”
“ဟုတ်တယ်လေ၊ ဝေသာတို့ မနက်စောစောထကတည်းက ဘာမှစားမလာဘူးဆိုတော့ ဒီလိုပဲ ဟိုအိမ်လှည့်စား၊ ဒီအိမ်လှည့်စား၊ အဲ စားတာကနောက်မှ နင်ကလည်း”
“သိတယ် နင်တို့အုပ်စုအကြောင်း ဘယ်သူနှာစေးလဲကအစ
လူနာသတင်းလိုက်မေးမယ်။ ပြီးရင် လူနာအိမ်က စားပြီးပြန်မယ်ဆိုတာ"
“ခါတို့ အုပ်စုထဲမှာ နေလည်းပါတယ် မဟုတ်လား'' စုထွေး ဝင်ပြောတော့ နေ ဟက်ခနဲ့ရယ်၏။ “ဟုတ်သားပဲ”
“ကဲ သမီးတို့ရေ ထမင်းစားခန်းထဲ လာခဲ့ကြ။ သားက အခန်း
ဝေသာပြောရင်း အလိုလိုရှက်သွားကာ နေ့လက်မောင်းကို အဲမှာပဲ စားမလား"
လှမ်းထု၏။ ဇင်ဇင်နှင့်စုထွေးတို့က ဝိုင်းရယ်၏။ ခါခါက ဟုတ်တာတွေ ပြောနေသည့်နေ့ကို မျက်စောင်းလှလှထိုး၏။
တာပေါ့”
“ငါပြောတာ လဲ့လို့လား”
“ဟင့်အင်း”
အန်တီက စားစရာပြင်ဆင်ပြီး လာခေါ်သည်က ချစ်စရာ ကောင်းလှပေသည်။ ထိုအခါ သူငယ်ချင်းတစ်ဖွဲ့ စကားစပြတ်သွားကာ
“မလွဲပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ နင်က အမှန်အတိုင်းပြောတော့ ခံရခက် ထမင်းစားခန်းဆီ အလုအယက် သွားကြလေသည်။
“ဟင့် ဟင့် ဟင့်”
ခါခါ စကားမဆုံးခင် နေနဲ့အတူ ဇင်ဇင်တို့ ရယ်ကြပြန်သည်။
နေကလည်း ထမင်းစားခန်းမှာပဲ ပိုင်းဖွဲ့စားဖို့ စိတ်ဝင်စားတာမို့ မွေ့ရာပေါ်မှဆင်းလေသည်။ ထိုအချိန်မှာ သူရိန်တို့လည်း ရောက်လာကြ သည်မို့ စည်ပင်သွား၏။
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
ရွှေပြည်သိမ်းတပေ
www.burmeseclassic.com
| 84.649123 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 42 |
________________
www.burmeseclassic.com
သူငယ်ချင်းတွေ စုံလင်ဖြစ်နေတော့လည်း မေ့ကို သတိရ၏။
ခုနေခါ မေ ဘာလုပ်နေမလဲ။ ထိုသို့ တွေးမိလျှင်။
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
“မာမီ”
အခန်း (၁၃)
မေ အိပ်ရာထနောက်ကျနေတာမို့ နိုးနိုးချင်း ထမင်းစားခန်းဆီ ဆည်သွားရင်း ခေါ်ဆိုမိသည်။ ခါတိုင်း ဒီအချိန်ဆို ထမင်းစားခန်းထဲမှာ ကို မာမီ စောင့်နေကြ မဟုတ်လား။
ဒါကြောင့် ထမင်းစားခန်းထဲ မဝင်ရသေးခင် လှမ်းခေါ်ခြင်း ခြင်သည်။ မခေါ်ပေမယ့် မာဒီ့အသံမကြားရပေ။ မေ ထမင်းစားခန်းထဲ
ပန်းဝင်သွားပြီး
“မာမီ ဟင်’
ရွှေပြည်သိမ်းစ
www.burmeseclassic.com
| 75.936884 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 43 |
________________
www.burmeseclassic.com.
ထမင်းစားခန်းမှာလည်း မာမို့ကို မတွေ့ရပေ။ ထိုအခါ မီးဖိုခန်း ဘက် ချောင်းကြည့်၏။ မီးဖိုခန်းမှာလည်း မမြင်။ မာမီကို မမြင်ရတော့ မေ့ရင်ထဲမှာ လေးသွား၏။ ချက်ချင်း နောက်ပြန်လှည့်ကာ အိမ်ရှေ့ဘက် အပြေးကလေးထွက်ခဲ့သည်။
"8"
ဧည့်ခန်းနဲ့ ဘုရားခန်းမှာလည်း မတွေ့ရပေ။ မာမိသာမက ကိုကြီးနဲ့ကိုလေးကိုလည်း မမြင်။ တစ်တိုက်လုံး လူသံကင်းမဲ့စွာ တိတ်ဆိတ် နေသည်က မေ့စိတ်ကို ပို၍ လှုပ်ခါသွားစေသည်။
သွား၏။
ထို့ကြောင့် ကျန်နေသေးသည့် မာမီအခန်းဆီ သုတ်ခနဲ ဝင်
“မာမီ”
ခေါ်ရင်း ဝေ့ကြည့်တော့ မွေ့ရာပေါ်မှာ ကျောပေးလျက် ခွေအိပ် နေရှာတဲ့ မာမီရယ်လေ။
မေ သက်မရှည်လေးချရင်း မာမှီအပါး တိုးကပ်သွား၏။ "58"
ခြင်ထောင်စလေး လှန်ပြီး မာမို့ကိုခေါ်သလို ဓမ္မလက်ကလည်း
မာမီလက်မောင်းကို ဆုပ်ကိုင်လှုပ်ခါရင်း နှိုးလေသည်။
“မာမီ ထတော့လေ ဟင်”
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
ချုပ်သူ
မေ လှုပ်နှိုးလျှင် မေ့လက်အတွေ့ဟာ နွေးနေတဲ့ မာမီကိုယ် ဟုတ်။ ရေခဲတုံးလို အေးစက်နေလေသည်။ ထိုအခါ ဖြစ်လျက် -
“မာဦး
ତ
မာရီကိုခေါ်ရင် မာမှီကိုယ်လေးကို ဆွဲလှန်ကြည့်၏။
“ဟင်”
ထိတ်ခနဲ့
ပက်လက်ကလေးဖြစ်သွားတဲ့ မာမို့ကိုယ်ကလေးဟာ မျက်လွှာ လေးမှိတ်လျက်သားနဲ့ ငြိမ်ချက်သားကောင်းနေလေသည်။
"58"
မေ့ခေါ်သံလေး အက်ရှတုန်ယင်သွား၏။ ဘုရားရေ၊ မာမှီရင် ဘတ်ကို လက်နဲ့စမ်းသလို နားနဲ့လည်း ကပ်လျက် မာမီအသက်ရှူသံကို ားပွင့်၏။
သို့သော် မာမီ ရင်အုံလေးဟာ ငြိမ်သက်လျက်။ “ဘုရားရေ မာ မာမီ”
Co
အသံကုန်အော်ဟစ်ခေါ်ဆိုမိလျှင် မျက်ရည်တို့ ဝေါခနဲ့
ကုန်သည်က မာမီမှာအသက်မရှိတော့ဘူးဆိုတဲ့အသိကြောင့်ရယ်။ ထိုအခါ မေ ခြောက်ခြောက်ခြားခြားဖြစ်လေသည်။
“မာမီ၊ ကိုကြီး ကိုလေး မာမီကို ခေါ် ရmeseclassic.com/
| 83.825598 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 44 |
________________
www.burmeseclassic.com
မိန်းကေ မေ့ချစ်သူ
ရေ ကိုကြီး။ ဟီး ဟီး ဟီး လာကြပါဦး မာမီကို ခေါ်လို့မရတော့ဘူ မာမီရေ မာမီ''
“ဟင်”
ညီမလေးရဲ့ အော်ဟစ်ငိုသံကို ခြံဝကတည်းက ဆီး၍ကြား
“မေ မာမီ ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ”
“ဟီး မေ နှိုးတော့ မာမီကို မတွေ့ရဘူး။ အဲဒါနဲ့ မာမို့အခန်းထဲ
ဝင်ကြည့်ကြည့်တော့မှ ဟီး မာမီ”
ပြောရင်း ရှိုက်ငိုနေတဲ့ ညီမလေးကို ကြည့်ပြီ။ ကိုလေး ပျက်ရည်
သည်။ ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက် အပြင်မှာ မနက်စာထွက်စားကြခြင်း၊ တွေ ကျလာသည်။ ကားရပ်ပြီးတာနဲ့ ကမန်းကတမ်း ကားပေါ်မှဆင်းကာ မာမို့အခန်း
ပြေးဝင်ခဲ့၏။
“ညီမလေး”
“မေ မာမီ ဘာဖြစ်တာလဲ”
“ဟီး မာမီကို ခေါ်လို့မရတော့ဘူး"
"1995"
ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်လုံးရင်ထဲ ဒိန်းခနဲ ပေါက်ကွဲကာ မယုံ
တဲ့စိတ်နဲ့ မေ့ရင်ခွင်ထဲမှာ မာမှီကို ဆွဲယူကြည့်၏။
"58"
“ဟာ”
မိခင်၏ကိုယ်လုံးလေးကို ဟိုစမ်း ဒီစမီးနှင့် အစ်ကိုနှစ်ယော
သွေးပျက်နေလေသည်။
"S"
“မာမီ အသက်မရှိတော့ဘူး ညီညီ
"S"
ကိုကြီးပြောသံနောက်မှာ ငိုသံတွေ သည်းသွား၏။ ဒါ ဘာ ကြောင့်လဲ။ မာမီ ဘာကြောင့် ဒီလိုဖြစ်ရတာလဲ။ ညကလည်း အကောင်းချည်း။
ဟင်း
ဒီတော့မှ သတိရ၏။ ညက ဟိုဘက်ခြံနဲ့ ပြဿနာရဲ့နောက်မှာ။ “တောက်”
ကိုကြီး ပြင်းပြင်းထန်ထန် တောက်ခက်လိုက်သည်က မာမီ ခုလိုဖြစ်ရတာ နိုင်ရဲရင့်ကြောင့်ဟု စွပ်စွဲသလို။
12 ဒင်းသာ မေ့နာမည်နဲ့ သီချင်းမဆိုခဲ့ရင် သူတို့လည်း
ထွက်ရမှာမဟုတ်ပေ။ ခုတော့ ထိုဒေါသတွေနောက်မှာ သရcom/
နှစ်ယောက် မာမို့ကို တင်းမာစွာ စကားတချို့ ဆိုခဲ့မိသည်။
www.
| 81.15942 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 45 |
________________
6X6)
www.burmeseclassic.com :
မိန်းကလေး
ထိုစကားတွေနောက်မှာ မာမီ သက်မတချချနဲ့ အိပ်ခန်းထဲ
ဝင်သွားသည်။ ခုလိုဖြစ်လာမယ်လို့ လုံးဝမထင်ခဲ့။
သူတို့ညီအစ်ကိုခိုးတော့ မာမီ အိပ်ခန်းထဲက မထွက်သေးတာမို့ မနှိုးရက်တာနဲ့ ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက် အပြင်ထွက်ပြီး မနက်စာစားခြင်း။
ခုတော့
မာမီ ဒီလိုဖြစ်တာ ဒင်းကြောင့်။
“ဟီး ဟီး ဟီး မာမီက
“မာ
ညီနဲ့ညီမလေးရဲ့ ငိုသံတွေက သူ့နှလုံးသားကို မီးမြှိုက်သလို ခံစားရစေသည်။ သူတို့မိသားစုရင်မှာ မီးတောက်လောင်အောင်လုပ်တဲ့သူ
နေ။
မင်းဟာ တို့မိသားစုအတွက် အစဉ်အမြဲ တောက်လောင်နေစေ
တဲ့ နေမင်းပဲ။
မင်းကို ဘယ်တော့မှ မကျေဘူးကွ။
"58"
မာမီကို ရင်ခွင်ထဲပွေ့ပိုက်ထားမိတာ၊ မပြစ်ရက်နိုင်စွာ”
ရွှေပြည်သိမ်းကပေ
အခန်း (၁၄)
“ဟယ် တ တကယ်”
သူငယ်ချင်းအားလုံး မယုံနိုင်စွာ ထစ်ကုန်ကြသည်။ "ဟဲ့ ဟုတ်ရဲ့လား”
ဇင်ဖင်နဲ့စုထွေး ထိတ်ထိတ်လန့်လန့် မေးလေသည်။ ဝေသာနဲ့
ခါခါ မျက်ရည် ဝေါခနဲကျလေသည်။
“ဟုတ်တယ် မေ့မာမီ ဆုံးသွားပြီ”
မေ့ငိုသံကြားရလို့ ဝေသာနဲ့ခါခါ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့
စားသောက်နေရင်းတန်းလန်း ထသွားကြသည်က မေဂ္ဂ ု ဏ် 9ssic.com/
ရွှေပြည်သိင်းစာပေ
www.b
| 80.88843 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 46 |
________________
၉၀
www.burmeseclassic.com
မိန်းကလာ ချစ်သူ
သူငယ်ချင်းတွေလည်း အန်တီစိုးစိုးစံ ပြင်ဆင်ထားပေး
မနက်စာကို စိတ်အားမပါစွာ စားသောက်နေကြသည်။
နက ချက်ချင်းထထွက်သွားသည်။ ပြတင်းပေါက်ဖွင့်ပြီး မေ တိုက်ဘက် လှမ်းကြည့်၏။ မကြာပါ။
ဝေသာတို့ မျက်နှာအပျက်ပျက်နဲ့ ပြန်ရောက်လာ
သည်။ ထိုအခါ သူငယ်ချင်းတွေ ဟိုဘက်တိုက်ပြေးကြ၏။ ဒေါ်စိုးစိုးစံကလည်း မယုံနိုင်စွာ
“ဟဲ့ နေကြဦးလေ”
တည်းက ရန်စရှိနေတယ်လေ”
““ဟုတ်တယ်သား၊ အန်ကယ်ပြောတာ နားထောင်စမ်းပါ။ ဟိုညီ အစ်ကို သားကိုတွေ့ရင် ပိုပြီးပေါက်ကွဲနေမယ်ကွာ။ လာပါ။ အန်ကယ်တို့ လည်း မယုံချင်ဘူး။ စုထွေးတို့ပြန်လာတဲ့အခါ သေချာမေးကြည့်လို့ ရပါတယ်ကွာ'
ဒေါ်စိုးစိုးစံနဲ့ ဦးနိုင်မင်း ပြောဆိုဖျောင်းဖျရင်း နေ့ကိုဆွဲကာ အခန်းထဲ သွင်းလေသည်။ နေ့စိတ်နဲ့နေ သွားခွင့်မရတာ ဘယ်သူ့ကို အပြစ်တင်လို့ တင်ရကောင်းမှန်းမသိတော့ပါ။
ခုနေခါ မေ ဘယ်လိုခံစားနေရမလဲ။
သူသိချင်တာ ဒါပဲဖြစ်သည်။
ဆွဲတားလို့လည်းမရတော့ပါ။
သားဖြစ်သူပါ သူငယ်ချင်း
သွားလျှင် ဒေါ်စိုး
“ဟင်”
ထိတ်ထိတ်လန့်လန့်ဖြင့် -
“သားငယ် နေဦး” “သားငယ် မသွားနဲ့”
ဦးနိုင်မင်းကလည်း ကမန်းကတမ်း ထွက်လာပြီး ဆွဲကားလေ
သည်။ နေ ရုန်းဖယ်ရင်း =
“ကျွန်တော်မယုံဘူး မာမီ"
“မယုံတာ မာမီလည်းပဲ။ ဒါပေမဲ့ မသွားနဲ့၊ သားတို့နဲ့ ညက ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
ချက်ချင်းဆိုသလို ဝေသာတို့အားလုံး ပြန်ရောက်လာကြသည်။ “ကျွတ် မတရားဘူး” “ဘာဖြစ်တာလဲ ဇင်ဇင်”
“ဇင်တို့ကို ကိုကြီးနှင်ထုတ်တယ်။ ခြံထဲအဝင်မခံဘူး" “ဟုတ်တယ်၊ လုံးဝမတရားဘူး”
www.eseclassic.com/
“မေ တစ်ခုခုဖြစ်သွားမှာစိုးရိမ်တယ်ဟာ” အားလုံး တစ်ယောက်တစ်ယောက် ပြောဆို
ရွှေပြည်သိမ်းကာ
မာမီ
| 83.587509 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 47 |
________________
၉၂
www.burmeseclassic.com
မိန်းကလေး
ဆုံးသွားတာ ပိုသေချာသွား၏။ ထို့ပြင် သူငယ်ချင်းတွေကို တိုက်ထဲအဝင် မခံဘဲ နှင်ထုတ်တဲ့အထိ တုန့်ပြန်တာတော့ လွန်လွန်းပြီ။
“တောက် သူတို့နှင်ထုတ်တိုင်း ပြန်လာစရာလား။ မေ တစ် ယောက်တည်း သွေးပျက်သွားမှာပေါ့ကွ။ နေဦး ငါသွားမယ်” ပြောဆိုရင်း နေရဲရင့် ဖွတ်ထွက်သွား၏။ သူငယ်ချင်းတွေ
ထိတ်လန့်ကာ -
“ဟဲ့ နေ” “နေဦး”
အော်ဟစ်ဟန့်တားရင်း နေ့ကို ဝိုင်းဆွဲကြလေသည်။ “ဟာ ဖယ်စမ်းရုံ”
သူ
စိတ်လိုက်မာန်ပါ မသွားပါနဲ့ကွာ”
“ပြဿနာပိုကြီးလာမယ်ကွ”
သူရိန်နဲ့တေဇကလည်း ဆွဲတားရင်း ဖျောင်းဖျလေသည်။ “တောက်”
၉၃
နေ ဘယ်လိုမှ သည်းမခံနိုင်တော့ပါ။ ရင်ထဲမှာလောင်နေတာပဲ သိသည်။ ခုချိန်မှာ မေ့ကို ရင်ခွင်ထဲပွေ့ထားပြီး နှစ်သိမ့်ပေးချင်နေမိသည်။
ခုတော့ကွား .
တောက်။
နေ ပေါက်ကွဲကာ ခြံထဲကပန်းအိုးတွေ ကန်ပစ်လွှဲပစ်နှင့် ထင် တိုင်းကြဲနေမိသည်။
ဒေါ်စိုးစိုးစံနှင့် ဦးနိုင်မင်းကတော့ သားဖြစ်သူ ပေါက်ကွဲတဲ့
ဖတ်ရလေသည်။
နေ ရုန်းထွက်၏။ သို့သော်လည်း သူငယ်ချင်းတွေအင်အားများ အတိုင်း ရပ်ကြည့်နေသော်လည်း ခြံတံခါးကိုတော့ အပြေးအလွှား သော့
တာမို့ လုံးဝထွက်သွားခွင့်မရအောင် ဆွဲထားလျက်။
“နေရယ် စိတ်လိုက်မာန်ပါ မလုပ်ပါနဲ့။ ကိုကြီးက နေ့ကို
ဓားကြိမ်းကြိမ်းတာဟ”
“ဟုတ်တယ်၊ စုထွေးတို့ကိုလည်း ပေနဲ့ လုံးဝမပတ်သက်နဲ့လို့
ပြောတာလေ”
“ဟုတ်တယ် ။ ကိုကြီးပုံစံက အရူးကြီးလိုပဲ။ မေတော့ ငိုနေတယ်။ ငါတို့ကောင်တွေလည်း နေ့ကို စိုးရိမ်ပါတယ်ကွာ။ မင်း
ရွှေပြည်သိမ်း စာပေ
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.burmeseclassic.com
| 83.281734 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 48 |
________________
“အဟင့်”
အခန်း (၁၅)
www.burmeseclassic.com
မေ သတိရရချင်း အင့်ခနဲ ရှိုက်မိသလို မျက်ရည်တွေကလည်း ပြိုကျ၏။ ရင်ထဲမှာလည်း မာမီဟု အော်ခေါ်နေမိသည်။
“သမီး”
လို့လည်း ကြေကွဲရပါတယ်”
€9
“သမီးကိုယ်သမီး မထိန်းနိုင်ရင် ပိုဆိုးမှာပေါ့။ နော် သမီး။ အန်တီကြီးပြောတာ နားထောင်ပါကွယ်”
“အဟင့်ဟင့်””
မေ ပို၍ ငိုကြွေးမိလေသည်။ မေ ဘယ်လိုထိန်းရမလဲကွယ်။ ဒီဖြစ်စဉ်က မယုံနိုင်နိုင်စရာရယ်။
မေ ဆယ်တန်းအောင်လို့ မာမီပျော်နေခဲ့သည်။ ဘူဖေးသွားခွင့် အို ကိုကြီးတို့ကို ပြောဆိုပေးလို့ မေ သွားခွင့်ရခဲ့သည်။ ထိုညမှာပဲ နေ သီချင်းဆိုသံကြောင့် ကိုကြီးတို့နဲ့ နေ ပြဿနာဖြစ်၏။
ဓမ္မအသံကျယ်သွားသည်ထင်ရသည်။ မာမီညီမ ဒေါ်သီတာစော နဲ့ မာမီအစ်မ ဒေါ်စိမ်းစိမ်းစော အပြေးကလေးရောက်လာကြသည်။ မေ့နဖူးပေါ် လက်ဖဝါးလေးတင်ရင်း စိုးရိမ်တကြီးဆိုကြသည်။ “သမီး စိတ်ကိုထိန်းပါကွယ်။ မထင်မှတ်ဘဲဖြစ်သွားတာ အန်တီ ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
ထိုည ဘယ်အချိန်ကတည်းက မာမီ ဆုံးနေသည်မသိပါ။ မာမီ ငါးသွားတာက မေ့ကို မျက်ရည်ပင်လယ်ထဲ ချန်ထားခဲ့သလိုပါပဲ
မာမီအသုဘအခမ်းအနားမှာ မေ ငိုရင်း သတိလစ်သွားခဲ့သည်။ သီးကို မီးသင်္ဂြိုဟ်စဉ် မေ့တစ်ကိုယ်လုံး မီးလောင်သလို ခံစားရကာ ကို ဖေးဖေးမမ တွဲထားတဲ့ အန်တီကြီးရင်ခွင်ထဲမှာ မေ့ကိုယ်လေး သွားလေသည်။
အဲဒီနောက် မေ ဘာမှမသိတော့ပါ။
www.burme ssic.com.
မေ အသိဝင်လာချိန်မှာ အန်တီကြီးနဲ့အန်တီလေး
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
| 84.11215 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 49 |
________________
၂၉၆
www.burmeseclassic.com
မိန်းကလေး
စိုးရိမ်နေရှာသည်။ ကိုကြီးနဲ့ကိုလေးကလည်း မေကို တယုာယ ဖြစ်လျက် “ညီမလေး မေ”
ငိုချင်ငိုလိုက်ကွာ။ မာမီ မရှိတော့ဘူး။ ကိုကြီးတို့ဘဝထဲက
မာမိထွက်သွားပြီး”
ထိုသို့ အံကြိတ်ပြောရင်း ကိုကြီးလည်း ငိုချ၏။ မေ နှုတ်ခမ်း လေးကိုက်ကာ အံကြိတ်ရင်း တဟင်းဟင်း ရှိုက်၏။
“ဟဲ့ သားကြီး နင်ပါ ဦးဆောင်ပြီးငိုနေရလာ။" အန်တီကြီးက ကိုကြီးပခုံးကို ရိုက်ပုတ်ရင်း ပြော၏။ ပြောနေ
တဲ့ အန်တီကြီးအသံကလည်း ကြေကွဲဆို့နင့်နေလေသည်။
ထိုအခါ အန်တီလေးနဲ့ကိုလေးက ငိုချ၏ မာမီမရှိတော့တာ မေ ကမ္ဘာပျက်သလိုပါပဲကွယ်။ မာမီရယ်။
ဘယ်ဘဝရောက်ရောက် မှုမာမီအဖြစ် ပြန်လာခဲ့ပါကွယ်။
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
“ဟေ့ နေ ဒီမှာကွ”
အခန်း(၁၆)
တေဖအသံကျယ်နှင့် လက်မြှောက်ပြရင်း ခေါ်လေသည်။ နေ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မိန်းပေါက်ရှေ့မှာ တေဇတို့အုပ်စုကိုမြင်သည်။ ထိုအခါ မောင်းနေတဲ့ နေ့ကားလေးကို အရှိန်လျှော့ပြီး ရပ်လိုက်သည်။ ထိုအခါ တေဇတို့အဖွဲ့ နေ့ကားပေါ်တက်ကြသည်။ “အင်းလျားကိုမောင်းကွာ”
www.burmclassic.com
သူရှိန်ဝင်ပြောသည်။ နေ မျက်မှောင်ကြုတ်ကြည့်၍ - “ကျောင်းဝင်းထဲ အစမ်းသဘော ဝင်ကြည့်မယ်လေ။ သိမ်းစာပေ
| 83.028455 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 50 |
________________
ලිය
www.burmeseclassic.com မိန်းကလေး ချစ်သူ
ee
ကွာ”
“နောက်မှဝင်မယ်၊ လောလောဆယ် ဗိုက်ထဲက ဆန္ဒပြနေပြီး
“ဖြစ်ရမယ် မင်းတို့ကောင်တွေ”
“ဟင်”
တေဖပြောလျှင် နေ မျက်လုံးပြူးသွားသည်။
“ဟုတ်တယ်နေ၊ မေတို့အမျိုးတွေ ပြောဆိုနေတာတွေ ကိုယ်တို့
နေ မကြည်သလို ရေရွတ်ရင်း ကားကို အင်းလျားဘက် ပြန်ကြားခဲ့တယ်” တွေ့ရသည်။ ထိုင်းဖု စားသောက်ဆိုင်ရဲ့ ကားပါကင်မှာ ကားရပ်သည်။ သူငယ်ချင်းတွေ ကားပေါ်မှ ဦးစွာဆင်းကြလေသည်။
“လာနေ မင်းကို ပြောစရာရှိလို့၊ ဆိုင်ဘက်ရွှေ့ခဲ့တယ်”“ “သိတယ်၊ မင်းတို့လည်း ဆာနေပြီ မဟုတ်လား’“
“ဟာ မင်းကွာ”
“ကဲ ကြွကြ
ခေတ်ဗညား အလေးအနက်ပြောသလို သူရိန်ကလည်း ခေါင်း က်ထောက်ခံလေသည်။
နေ ပြောလိုက်တော့ ဗညား မလုံမလဲဖြစ်လေသည်။ ထို့နောက် ဆိုင်ထဲဝန်းဝင်ပြီး အပြင်ဘက် မျက်နှာမူထားတဲ့ စားပိုင်းမှာ ဝင်ထိုင်။
သည်။
ထိုင်ပြီးတာနဲ့ မီးကတ်ကြည့်ပြီး စားသောက်စရာမှာကြသည်၊ နေလည်း သူငယ်ချင်းအတွေနည်းတူ ယိုးဒယားငါးထမင်းနယ်မှာလိုက
မှာပြီးမှ
“ကဲ ပြော ဘာပြောဖို့လဲ”
“ဘယ်ပြောင်းကြမှာလဲ” “အဲဒါတော့ မသိဘူး”
““မင်းတို့ကလည်း တိတိကျကျ စုံစမ်းခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး” “ဟ တိတိကျကျ စုံစမ်းလို့မရလို့ပေါ့ကွာ”
“ငါတို့အဖွဲ့ကို ကိုကြီးတို့က ခြံရိပ်တောင်အနင်းခံတာမဟုတ်
မင်းလည်းသိသားနဲ့”
“ဒါတောင် မနည်းချည်းစုံစမ်းလို့ သိလာတာကွ”
သူငယ်ချင်းတွေ တစ်ယောက်တစ်ခွန်း ဝိုင်းပြောကြသည်။ ဆယ်ချင်းတွေပြောတာလည်း ဟုတ်ပါပေသည်။ ဓမ္မမာဆုံးကတည်းက နဲ့ပတ်သက်တဲ့ ဘယ်သူငယ်ချင်းကိုမှ မေနဲ့ အဆက်အဆံလုပ်ခွင့် သလို နာရေးသတင်းလည်း သွားရောက်မေးမြန်းလို့မရအောင် ကိုကြီး
“မေ့မာမီ ရက်လည်ပြီးရင် မေတို့ ပြောင်းတော့မယ်ဆို” ဘက်က ပြင်းထန်နေလေသည်။
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
ရွှေပြည်သိမ်းစာ
Vw.burmeseclassic.com
| 83.287293 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 51 |
________________
300
www.burmeseclassic.com ရိန်းကား
မာမီနဲ့အန်ကယ်တောင် လူမှုရေးအရ အသုဘပို့သွားဖို့ ကြိုးစားချစ်သူ သေးသည်။ ကိုကြီးနဲ့ကိုလေး ထွက်တားကြလို့ မာမီတို့ နောက်ဆုတ် ပြန်လာခဲ့ရကာ သူသိနေသည်။
“ပိုဆိုးတာက အသုဘနေ့က ခါခါတို့ ရေပေးလိုက်ပို့ဘာသ ကိုကြီးတို့မမြင်လို့ လွတ်သွားတာ။ ဒါပေမဲ့ မေနဲ့ လုံးဝမတွေ့ရဘူး။ နားမှာ အမျိုးတွေ ပိုင်းနေကြတာကွ”
“ခုတောင် ဒီသတင်းရလာတာ သူတို့အမျိုးတွေအချင်းချ ပြောကြဆိုကြနဲ့မို့ စုထွေးကြားလာတာ၊ သေချာ ဘာမှ မသိဘူး”
“ကျွတ်”
သူငယ်ချင်းတွေရှင်းပြလေ နေ ရင်မှာ ပိုတင်းလေ။
“ဒါဆို မေ ကျောင်းတက်ဖို့ကိစ္စက”
“စောင့်ကြည့်ရမှာပေါ့ကွ”
သူ့ရင်မှာ ပို၍ ကြွေလျသွား၏။ သူတို့စိတ်ကူးက သူတို့သူင
ဆာ
ခုတစ်ခါ ပြောင်းကြ၊ ရွေ့ကြ လှပြီးမယ်ဆိုတော့ သူ ဘယ်လိုမှ “စားနိုင်တော့ပါ။ ထိုအခါ ထိုင်နေရာမှ နေ ဝုန်းခနဲထ၏။ “နေ ဘယ်လဲကွ”
သူငယ်ချင်းတွေ ဝိုင်းမေးကြသည်။
“မေနဲ့တွေ့ဖို့ ကြိုးစားရမှာပေါ့ကွ”
“ဟာ”
“မဖြစ်နိုင်တာ”
သူငယ်ချင်းတွေအားလုံး စိုးရိမ်တကြီးဖြစ်ကာ နေ့ကို အတင်း
ထားကြ၏။
“နေ ထိုင်ဦးကွာ”
“စိတ်ရှိတဲ့အတိုင်း မလုပ်နဲ့ကွာ”
“အခြေအနေစောင့်ကြည့်ပြီး ဘာလုပ်မလဲဆိုတာ စဉ်းစားရမယ်
ချင်းတစ်ဖွဲ့ ပျော်ပျော်ချည်း ကျောင်းတက်ကြဖို့ ခဲထားကြသည် လော့။ ကမူးရှူးထိုးလုပ်ရင် ပိုဆိုးမယ် သူငယ်ချင်း”
လား။
သူငယ်ချင်းတွေ ပြောဆိုဖြောင်းဖျသော်လည်း သူ ပြန်ထိုင်ဖို့
မကြာခင် ကျောင်းတက်ရတော့မှာမို့ စိတ်ကူးနဲ့ပျော်နေမိသည်။တ်မဝင်စားတော့ပါ။
မမျှော်လင့်ဘဲ မေ့မာမီဆုံးသွားတာက စိတ်ကူးတွေ အပိုင်းပိုင်းကျိုး-
သလို ဖြစ်ရချေပြီ။
စာပေ
‘“ရတယ် ငါ့နည်းငါ့ဟန်နဲ့ ငါကြိုးစားမယ်”
www.buneclassic.com
“ကြိုးစားမယ်ဆိုလည်း ငါတို့ကောင်တွေ ကူညီမယ်ကွ
ာလောဆယ် ထိုင်ပါဦး”
| 83.608815 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 52 |
________________
၀၂ မှ
သူ့ကို အတင်းဆွဲထိုင်စေသည်။
www.burmeseclassic.com
မိန်းများ
“ဟော ဟိုမှာ စားစရာတွေရောက်လာပြီ။ ထိုင်ဦးကွာ။ စတ သွားကြတာပေါ့ကွ”
တေဇက ယိုးဒယားငါးထမင်းနယ် စားပွဲတွေရောက်လာ အစားအသောက်ဆီ စကားလမ်းကြောင်း ပြောင်းပြော၏။ “နေပါစေ”
စားသောက်စရာကို သူ စိတ်မဝင်စားတော့ပါ။ ချက်ချင်းလ ထွက်ခဲ့သည်က စိတ်လှုပ်ရှားကာ။
သူငယ်ချင်းတွေက တားမရ၊ ဖျောင်းဖျမရဖြစ်နေသည့် နေ့
ကြည့်ရင်း ခေါင်းရမ်းသူရမ်း၊ သက်မချသူချနှင့်၊
နေ့အဖြစ်က သူတို့စားပွဲပေါ်ရောက်နေတဲ့ ယိုးဒယားငါးက
နယ်လို အပူငွေ့ လေ။ လှိုင်လှိုင်ထလျက်။
အခန်း (၁၉)
“ဘယ် ဘယ်လို ကိုကြီး၊ မေတို့အိမ်ပြောင်း ပြောင်းရမယ်” “ဟုတ်တယ် ညီမလေး၊ ပြောင်းကြမယ်” “ဒီ ဒီတိုက်ကြီးကိုရော” “သော့ပိတ်ထားမှာပေါ့”
“ဟင့်အင်း မေ မပြောင်းဘူး”
မေ ဝမ်းနည်းတကြီး ပြောမိသွား၏။ ထိုအခါ ကိုလေ မေ့ကို စူးစူးရဲရဲကြည့်သလို ကိုကြီးက ချက်ချင်းပဲ အနားရော “ဘာပြောတယ် မေ”
www.burmesic.com
| 80.418719 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 53 |
________________
www.burmeseclassic.com
မိန်းကလေး “ဟင့် မေ မပြောင်းချင်ဘူး။ မာမီအငွေ့အသက်တွေ လွှမ်းခြုံ ထားတဲ့ ဒီတိုက်ကြီးမှာပဲ မေ နေချင်တယ်။ မာမှီကိုယ်ငွေ့ နဲ့ ဝေးရာမှာ မေ မနေပါရစေနဲ့”
မေ ဝမ်းနည်းသံလေးနဲ့ ရှင်းပြသလို ဆိုလိုက်သည်။ ကိုကြီးက ချက်ချင်း ခေါင်းရမ်းပြီး -
“ကိုကြီးတို့ စီစဉ်သလိုနေရမယ် ညီမလေး"
**ာင်*
“ဟုတ်တယ်၊ ညီမလေးပိတ်နဲ့ ညီမလေး ဘာမှ ဆုံးဖြတ်လို့ မရဘူး။ မာရီကို ကိုကြီးတို့လည်း တန်ဖိုးထားခဲ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ မာမီးရှိ တော့တဲ့နောက်မှာ ညီမလေးအတွက် အဖက်ဖက်က စိတ်မချမ်းမြေ့စရာ တွေ ဖြစ်နေမှာသိတယ်။ သိလို့လည်း ဒီကနေ ပြောင်းဖို့စီစဉ်တာ” “ဟုတ်တယ်သမီးရဲ့”
အန်တီကြီးလည်း မေ့အပါးကပ်၍ ထိုင်ချရင်း ဆိုလေသည်။ ထိုအခါ မေ့မှာ အားကိုးရာမဲ့သလို ဖြစ်ရလေသည်။
မေ့မျက်ဝန်းမှာ ဘယ်သူ့ကိုမှ အားကိုးတကြီးကြည့်လို့ မမြင် တော့ပါ။ မျက်ဝန်းနှစ်ဖက်မှာ မျက်ရည်တွေ ပြည့်အိုင်သွား၏။
“ကိုကြီးတို့ကလည်း အလုပ်ကိစ္စနဲ့ အပြင်မှာချည်း အချိန်က နေမှာလေ။ မေ့တစ်ယောက်တည်း ဒီတိုက်ထဲ နေရစ်လို့မဖြစ်ဘူး။ အန်း
ဆုချုပ်သူ
ကြီးတို့ မေ့ကို စိတ်မချဘူး။ ဒါကြောင့် သားကြီးနဲ့တိုင်ပင်ရတာ”
“ဟုတ်တယ်မေ။ ကိုလေးတို့ အပြင်သွားနေရင် မေတစ်ယောက် ည်း ကျန်ခဲ့မှာ။ ကိုလေးတို့ ဘယ်လိုလုပ် စိတ်ချနိုင်မှာလဲ၊ ပြီးတော့” ကိုလေးပြောရင်း၊ စကားကို ဖြတ်လိုက်သည်က ဘာကိုရည်ရွယ်
နေမှန်း မေ ရိပ်မိပါသည်။
သော
မေ့ကို နေနဲ့ ပိုပြီး စိတ်မချ ဖြစ်နေတယ်ဆိုတာလေ။ “ကဲ ကဲ ညီ၊ ဟိုကောင့်အကြောင်း ဇယားထဲမထည့်နဲ့။ လောဆယ် ဒီကိစ္စ ညီမလေးနားလည်ဖို့လိုတယ်။ ဒီမှာ မေ" ပြောဆိုနေတဲ့ ကိုကြီးအသံတွေ မာလာသည်။ မေ မရဲတရဲ ဆော့ကြည့်လျှင် -
“ကိုကြီးတို့ အပြင်ထွက်နေရင် မေတစ်ယောက်တည်း ဘယ်လိုမှ ဒီတိုက်ထဲမှာ နေခဲ့လို့ မဖြစ်ဘူး။ အန်တီကြီးတို့လည်း မေနဲ့လာနေဖို့ အခြေအနေမပေးဘူး။ ဒါကြောင့် အန်တီကြီးတို့နဲ့ ဘေးချင်းကပ် ကွန်ဒို တိုက်ခန်းကို ကိုကြီးငှားထားတယ်။ အဲဒီမှာပြောင်းနေရမယ်။ ကိုကြီးတို့ အပြင်ထွက်ရင် မေက အန်တီကြီးအခန်းဘက် နေရမယ်။ အန်တီကြီး အရိပ်အောက်မှာပဲ ညီမလေးနေရမယ်။ ကိုကြီးတို့ပြန်လာရင် ကိုကြီး အရိပ်အောက်မှာနေရမယ်”
“ဟင့်”
ရွှေပြည်သိမ်းစာပ
www.burmeseclassic.com
| 85.658263 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 54 |
________________
၁၉၆ ၄
www.burmeseclassic.com
မိန်းကား
မေ အသံမထွက်ဘဲ ရှိုက်မိသွားသလို ရင်ထဲမှာလည်း မကေ
မနပ်ဖြစ်လို့သွားသည်။
“ဘာလဲ မေ မကျေနပ်ဘူးလား”
ကိုလေး တင်ပေး၏။
“သမီးရယ်၊ သမီးလေး စိတ်ဖိစီးမှုတွေ မဖြစ်ရအောင် အန် ကြီးတို့ စီစဉ်တာပါကွယ်
“ဟင့် မေက အရုပ်တစ်ရုပ်လား အန်တီရယ်” “အရုပ်မဟုတ်လို့ ပြောနေတာလေ။ အရုပ်ဆို ဗီရိုထဲ တည့် သော့ခတ်ထားလိုက်မယ်။ အရုပ်မဟုတ်လို့ နောက်ကြောင်းမအေး ဖြစ် ရတာ။ နောက်ကြောင်မအေးလို့ ခုလို ကိုကြီးတို့ စီစဉ်တာ။ ဒါကို ဟိုအမ။ ဒီမေးနဲ့ ပေရှည်အောင် မလုပ်နဲ့ မေ။ ကိုကြီးတို့လည်း ခံစားနေ တယ်၊ စိတ်ထိခိုက်နေတယ်ကွ”
ပြောဆိုရှင်းပြနေရင်း ကိုကြီးအသံတွေ ကြေကွဲလာသည်။
အခါ အန်တီကြီး သက်မရှည်ချ၍ -
“ကဲပါသမီးရယ်၊ ထင်ရာမြင်ရာတွေ ပြောနေရင် မောင်နှမတ် သဘောထားတွေ လွဲနေလိမ့်မယ်။ ဒါကြောင့် အန်တီကြီးတို့ စီစဉ်း အတိုင်း နာခံပါကွယ်။ သမီးက ငယ်ငယ်လေးရှိသေးတာ။ ဘဝအကြောင် ဘာဆို ဘာမှသိတာမဟုတ်ဘူး။ လာ သမီး၊ လိုးတဲ့ပစ္စည်းတွေ အဆင်သ
ရွှေပြည်သိမ်းကာယ
ချုပ်သူ ထုတ်ပိုးရအောင်”
ဒေါ်စိမ်းစိမ်းစော ပြောဆိုရင်း သူမတို့အစီအစဉ်အတိုင်း ပါလာဖို့ မေ့ကို ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက်ရဲ့မြင်ကွင်းရှေ့က ဆွဲခေါ်လေသည်။ မေ မျက်ရည်လေးသုတ်ရင်း အန်တီကြီးခေါ်ရာ ပါလာခဲ့ပေမယ့် ရင်ထဲမှာ ဘယ်လိုမှ မကျေနပ်နိုင်ပါ။
စိတ်အလိုအရဆိုရင် ဒယ်ဒီနဲ့မာမီရဲ့ အငွေ့အသက်တို့ရှိရာ ဤတိုက်ကြီးမှာပဲ နေလိုသည်။
ခုတော့
မေ့ဆန္ဒထက် ကိုကြီးတို့ဆန္ဒတွေက ရှေ့တန်းရောက်နေသည်။ “သမီး အဝတ်တွေအားလုံး ထည့်လိုက်မယ်နော်” အန်တီကြီးလှမ်းပြော၏။ မေ ခေါင်းလေးပဲညိတ်ကာ မာမို့ အခန်းထဲ တန်းဝင်လေသည်။
မာမီအခန်းနံရံမှာ ဒယ်ဒီနဲ့မာမီ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးစမှာ ရိုက်ထား တဲ့ ဓာတ်ပုံကြီးကို မေ မော့ကြည့်မိသည်။
မုန်ဘောင်ထဲတွင်၊ မာမီနဲ့ဒယ်ဒီတို့၏ကြည်နူးနေတဲ့ အပြုံး ကိုယ်စီဖြင့် မေ့ကိုကြည့်နေသလို ဖြစ်၏။ ထိုအကြည့်က ခုနေခါ သားကို ကြင်ရနေစေသည်။ ဒယ်ဒီနဲ့မာမီရယ်။
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.burmesec.com
| 86.155748 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 55 |
________________
www.burmeseclassic.com ရေချပ်သူ
မိန်းကလေး
ဘာ
နေ့ကို တစ်ယောက်တည်း ထားရက်နိုင်လွန်းတယ်ကွယ်။ ကြောင့်များ ဘဝထဲက ဒယ်ဒီနဲ့မာမီ စောစောစီးစီးထွက်ခွာသွားရတာ
တကယ်ဆို နှစ်တွေအများကြီး အတူတကွ နေထိုင်ရမှာလေ။
မေ့ဘဝနဲ့ နေ့ဘဝက ခုနေခါ ပိုပြီး ခြားနားနေသည်။
နေ ကံကောင်းပါတယ်။ ဒယ်ဒီနဲ့ နေ့မာမီ ကွဲနေပေမယ့် နေတို့မိသားစုက အပိုင်းအဝန်း ပိုကျယ်တယ်လေ။
နေ့မှာ နေ့မာမီရှိသလို နေ့ပထွေးလည်း အနီးကပ်ရှိ၏။ အဝေး မှာ နေ့ဒယ်ဒီရောက်နေပေမယ့် နေ့ကို မေတ္တာအပြည့်နဲ့ ဆက်ဆံသလို နေ့မိထွေးတော်က နေ့ကို သားဟုသာခေါ်၍ ရင်နဲ့လွယ်မွေးတဲ့သားလို ချစ်ခင်ကာ အခွင့်အရေးလည်းပေး၏။
နေ့ဘဝဖြစ်စဉ်နဲ့ မေဘဝဖြစ်စဉ်က သုံးနဲ့လေးလို ဆန့်ကျင်နေ
တာ မေ ကံဆိုးလို့လား။
ခုဆို ဒယ်ဒီလည်းမရှိ၊ မာမီလည်းကွယ်လွန်။ ကိုကြီးနဲ့ကိုလေးက မေ့ဆန္ဒထက် ၎င်းတို့ဆန္ဒအတိုင်း ဖြစ်တည်
စေခဲ့တာလေး
မယ်တဲ့။
ဟော ခုတစ်ခါ မေက အန်တီကြီးတို့အရိပ်အောက် ကူးရတော့
၇ ၁၁၉
ဒယ်ဒီနဲ့မာမီတို့ရဲ့ဓာတ်ပုံကို တယုတယ ဖြုတ်ယူရင်း မေ
အသည်းကွဲ ရင်ကွဲ ငိုမိတော့သည်။
ဒယ်ဒီနဲ့မာမီရေး
မေ့ကို ရင်ခွင်ထဲ ထွေးပွေ့လှည့်ပါကွယ်။
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.burmeseclassic.com
| 83.45106 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 56 |
________________
“ဟင်”
အန်း (၁၈)
www.burmeseclassic.com
နေ့မျက်ဝန်းမှာ လင်းခနဲ့ ဖြစ်သွား၏။ အကြောင်းမှာ အုတ်ရိုး ဘောင်ပေါ်တွင် လေပြည်ကြောင့် တဖျတ်ဖျတ် လှုပ်နေသည့် စာရွက် ကလေးကို မြင်လိုက်ရလို့ပါ။
စာရွက်ပေါ်မှာ ခဲလုံးလေးဖိထားသောကြောင့် လေထဲလွင့်၏ မသွားခြင်းကို မြင်ရလျှင် နေ့ခြေလှမ်းတွေ ထိုအုတ်ရိုးနားဆီ လွင့်နဲ့ ရွေ့သွား၏။
မေတို့ ခြံဝင်းတစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်နေသလို တိုက်ကြီးလည်း ရွှေပြည်သိင်းစာပေ
ချစ်သူ
တံခါးတွေ ပိတ်လျက်သားနဲ့ ငြိမ်သက်နေပါသည်။
300
သို့သော်လည်း ထိုစာရွက်လေး လှုပ်ခါနေသည်က နေ့အတွက် ရင်ခုန်လှုပ်ရှားစရာ အကောင်းဆုံး ဖြစ်လေသည်။
မေ့ကို အကြောင်းပြန်ခိုင်းထားတဲ့ နှလုံးသားကိစ္စက မောမီ ဆုံးပါးတဲ့နောက်မှာ တိတ်ဆိတ်နေခဲ့သည်။
မေ့မာမီ ရက်လည်ပြီးလို့ မေ့ကို ဆက်သွယ်ဖို့ နေ ကြိုးစားချိန် ထိုစာခေါက်လေး မြင်လိုက်ရခြင်းက သူ့ရဲ့ ရင်ခုန်ဇာတ်လမ်းအစပျိုး -လား။
သေချာတာက မေလည်း နေ့လိုပဲ ခံစားနေရမယ်ဆိုတာ။ ဒီ အုတ်လေး အချက်ပြနေသည်က သက်သေခံလေပြီ။
ကိုကြီးတို့ ဘယ်လောက်ပဲတားဆီးဟန့်တားနေပါစေ ခုတော့ တို့နှစ်ယောက်မှလွဲ၍ ဘယ်သူမှမသိအောင် ကြားခံဆက်ဆံလာသည်က ည်းအတိုင်းရယ်။ ဒါကြောင့်မို့ထင်သည်။
ကို နေ ပိုလို့တောင် ချစ်မိလေသည်။ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ မေတို့တိုက်ဘက် တစ်ချက်ကြည့်၍ အုတ်ရိုး ခဲလုံးနှင့်ဖိထားတဲ့ စာခေါက်လေးကို လှမ်းယူလိုက်သည်။ ထို့နောက် အိပ်ခန်းထဲ ခုန်ပေါက်မတတ် ပြေးဝင်လာရင် ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.burm Classic.com.
| 85.37387 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 57 |
________________
၁၂ *
www.burmeseclassic.com နေ့ချစ်သူ
ဒါကြောင့် မေ ဒီစာလေးရေးပြီး အသိပေးလိုက်တာပါ။ ဝေးကြ
အခန်းတံခါးကို ဂျက်ချလိုက်၏။
သူတို့တိုက်မှာ နောက်ယှက်မယ့်သူ ဘယ်သူမှ မရှိပေ။
သို့ နေရယ်။
မေ့စာကို ဒိပ်ကျကျလေး နေ ဖတ်ချင်ပါသည်။
ဒါကြောင့် မွေ့ရာပေါ် ဝုန်းခနဲ လှဲချပြီးမှ စာရွက်ပေး သေချာဖြန့်ကိုင်ရင်း မေ့ရင်တွင်းမှ စာလုံးလေးများကို မက်မက်မော
ဖတ်လေသည်။
*နေ
အဖြစ်အပျက်တွေဟာ ထင်မှတ်မထားသလိုပဲ ဖြစ်တည်လ
တာ ကံတရားအလိုကျလား။
ဒါပေမဲ့
ကံဆိုတာကို မေ လက်မခံချင်ပါဘူး။ လက်မခံလို့မရအောင်လည်း ဖြစ်တည်လာတာဆိုတော့လည်
ဖြစ်တဲ့အတိုင်း ခံရရုံပေါ့။
နောက်ပြီး နေ့အချစ်ကို ဘယ်လိုတုံ့ပြန်ရမှာလဲ။ မေ မစဉ် ရဲဘူး။ လောလောဆယ် ကိုကြီးတို့အစီအစဉ်အတိုင်းပဲလေး၊
မေတို့ ဝေးကြရမယ်။
ကျေနပ်သည်ဖြစ်စေ မကျေနပ်သည်ဖြစ်စေ ကိုကြီးအစီး အတိုင်း တကယ်ဝေးရမှာကို “မေ”တို့ လက်ခံရမယ်လေ။ ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
မေတို့ ဝေးဝေးနေကြပါစို့ကွယ်။
cu
ဟင်
နေ့ရပ်မှာ လှုပ်ရှားသွားသည်က ငလျင်လှုပ်ခတ်သွားသည့်နှယ်။ "Old"
ဟင့်အင်း။
ဝေးနေကြဖို့ မလိုဘူး။ နေအဓိဋ္ဌာန်ပြီးသားပါ။ နေနဲ့မ နီးကြဖို့ အစီအစဉ်တွေ ငါ စိတ်ကူးပြီးသားပါ။
ယ်။
အဲဒီအတွက် ကျေးဇူးပြုပြီး ဝေးဝေးနေကြဖို့ စိတ်မကူးပါနဲ့မေ။ မေ့ကို ကိုကြီးတို့ ထိန်းသိမ်းထားတဲ့လက်ထဲက နေ ရအောင်ယူ
စိတ်ချ မေ။
နီးကြရမယ်။ တကယ်နီးရမယ်၊
နီးရအောင် နေ ကြံဆောင်မယ်။
✿✿✿
www.burmeseclastic.com.
| 82.579564 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 58 |
________________
“နေဦးလေကွာ” “ဘာလုပ်ဖို့လဲ”
အခန်း (၁၉)
“မေ့ကို စောင့်ဦးမယ်”
www.burmeseclassic.com ချစ်သူ
နေရဲရင့်ပြောလျှင် သူငယ်ချင်းအားလုံး ခြေလှမ်းတန့်သွားသည်။ “ဟုတ်သားပဲ၊ ဆောရီးနေ။ စုထွေးတို့ မေ့သွားလို့ လာ
ကြမယ်။ ဘယ်နေရာက စောင့်မလဲ”
“ဟိုဘက်စာသင်ဆောင်က စောင့်ရင်ကောင်းမယ်ကွ” သူရိန်ပြောရင်း ရှေ့က ဦးဆောင်သွား၏။ နေရဲရင့်က အဝင် ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
မ်းကပဲ စောင့်စေချင်သည်။ ဒါကြောင့် ပေကပ် ရပ်နေလျှင် -
“နေ လာကွာ၊ တကယ်လို့ ကိုလေးတို့ တစ်ယောက်ယောက် ပါလာရင် ခက်မယ်ကွ”
တေဇ လှည့်ပြောလျှင် –
“နေ လာပါဟယ်။ ပေါ်တင်ချည်း မကောင်းဘူး။ မသိမသာ ာင့်ကြည့်တာ အကောင်းဆုံးပဲ”
ခါခါနဲ့ဝေသာလည်း ပြောရင်း ဆွဲမခေါ်ရုံတမယ် ဖြစ်တာကြောင့် သူငယ်ချင်းတွေ ပြောတာကို လက်ခံလိုက်သည်။
ထို့ကြောင့် အမှတ်စာရင်းထုတ်တဲ့အခန်းနှင့် မျက်စောင်းထိုး မှာရှိသည့် စာသင်ဆောင်အလွတ်ထဲ ဝင်ထိုင်နေရလိုက်သည်။ “မေကလည်း နောက်ကျလိုက်တာ”
{
အမှတ်စာရင်းထုတ်ပြီး သူငယ်ချင်းအားလုံး ဂျပန်စာစားဖို့ သွားကြမယ်လို့ သဘောတူထားတော့ ဂျပန်စာကြိုက်တဲ့ ဇင်ဇင်က မေ နောက်ကျနေတာကို အားမလို အားမရဝင်ပြောသည်။
“နောက်ကျပေမယ့် လာမှာပါဟာ” ခါခါ ထိုသို့ဝင်ပြော၏။
“အမှတ်စာရင်းထုတ်ရမယ့်နေ့ဆိုတော့ မေလည်း ပျော်နေမှာ
ဆို့ါ့ဟ။ အကြောင်းကြောင်းကြောင့် နောက်ကျနေတာ ဖြစ်ရမယ်
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.burmese.classic.com
| 82.737576 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 59 |
________________
၁၆ပုံ
www.burmeseclassic.com မိန်း
နေ့စိတ်မငြိမ်မသက်ဖြစ်နေတာမို့ သူငယ်ချင်းတွေ တစ်ယောက် သူ
တစ်ခွန်း ပြောဆိုနေခြင်းဖြင့် ညံစီလေသည်။
"QUDD"
ပြောရင်း ဆိုရင်း အမှတ်စာရင်းထုတ်တဲ့ ကျောင်းဆောင်
မေ စီးနေကျ ပါရာဒိုကားလေး ထိုးဆိုက်၏။
န ဆရ
ဝေသာနဲ့ စုထွေးတို့က အားတက်သရော ထွက်သွားကြသည်။ ကားပေါ်မှ ဦးစွာဆင်းလာသူက ကားမောင်းသူနေရာမှ ကိုလေးရယ်
ပြီးမှ အန်တီကြီးနဲ့မေက ကားနောက်ခန်းက ဆင်းလာသည်။
ထိုအခါ ယောက်ယက်ခတ်နေသည့် နေ့ခြေလှမ်းက သူငယ်ပုံစံက လောင်းရိပ်မိတဲ့ ပန်းလေးလို နွမ်းနွမ်းဖျော့ဖျော့၊ ကိုလေး
တွေ စုနေတဲ့အခန်းထဲက ထွက်သွားခဲ့သည်။
ဆောင်ခေါ်သွားတဲ့အတိုင်း အမှတ်စာရင်းထုတ်တဲ့အခန်းထဲ ပါသွား
“ဟာ”
“ဟေ့ နေ”
ထိုအခါ ခါခါတို့ အပြေးကလေးလိုက်၍ ခပ်အုပ်အုပ်အသံဖြင့်
သူရိန်နဲ့တေဖ နေ့ကို ကမန်းကတန်း
ဆွဲကြသည်။ သည်။
“ဘာဖြစ်လို့လဲကွ”
"co"
ကြည့်ဦး”
“ဟ မင်းမြင်ရင် ပြဿနာတက်မှာပေါ့ကွ။ အခြေအနေ
“ကျွတ်”
C
သူ စောင့်မကြည့်ချင်ပါ။ ဒါပေမဲ့ သူငယ်ချင်းအားလုံး ဆူ ဝိုင်းတားထားကြတာမို့ ထွက်ပေါက်ခဲ့လေသည်။
“နေဦး၊ ခါခါ အခြေအနေကြည်လိုက်မယ်”
“အဲဒါကောင်းတယ်၊ လာ ခါး
ရွှေပြည်
ပြည့်သိပ် စာပေ
အန်တီကြီးနဲ့ ယှဉ်လျှောက်နေရာမှ မေ ဖျတ်ခနဲ လှည့်ကြည် သူငယ်ချင်းတွေကိုမြင်လျှင် မျက်နှာလေး ဝင်းလဲ့ကြည်မြူးသွား
အန်တီကြီးက မျက်မှောင်ကြုတ်ကြည့်ပြီး - “လာခဲ့မေ၊ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အချိန်ဖြုန်းဖို့ စိတ်မကူးနဲ့” “ခဏလေးပါ အန်တီကြီးရဲ့”
“မရဘူး လာခဲ့။ ဟိုမှာ ကိုလေးခေါ်နေပြီ” “မေ အမှတ်စာရင်းထုတ်ပြီးရင် ဆုံကြမယ်လေ၊
ရွှေပြည်သိမ်းစာပေ
www.buseclassic.com
| 82.348542 |
-
|
Main Ka Lay
|
4961
| 60 |
________________
www.burmeseclassic.com
မိန်း
ချစ်သူ
၉
စောင့်နေမယ်။ သွားလေ “မေ” အမှတ်စာရင်း မြန်မြန်ထုတ်လိုက် ဝေသာက အန်တီကြီးမကြည်လင်တာကို မမှုသလို ပြောရင်း သူငယ်ချင်းအားလုံး အပြင်မှာ ရပ်စောင့်နေလိုက်သည်။
မေက အန်တီကြီးဆွဲခေါ်တဲ့အတိုင်း မလွန်ဆန်နိုင်ဘဲ ပါတော် သွားသည်။ မေ့အဖြစ်ကိုကြည့်ပြီး ခါးခါတို့ ဘဝင်မကျသလို သနားလည်း သနားလှသည်။ လွတ်လပ်ခွင့်တွေ ဆုံးရှုံးအောင် ပိတ်ပင်နေတဲ့ကိုကြီး ကိုလည်း မျက်မုန်းကျိုးမိ၏။
ခါခါတို့ကလည်း လျင်ပါပေသည်။
အမှတ်စာရင်းထုတ်ပြီး ကိုလေးဦးဆောင်ထွက်လာလျှင်- “ကိုလေး”
ဟု စုထွေးက မျက်နှာချိုသွေး၍ ခေါ်လေသည်။
“ဘာလဲ”
ကိုလေးအသံမာနဲ့ ထူးလျှင် -
“စုထွေးတို့ သူငယ်ချင်းအားလုံး ဒီနေ့ ဂျပန်စာသွားစားကြ
မေတို့ အမှတ်စာရင်းထုတ်နေတော့ ခါခါတို့အခန်းဝကပဲ ရ လို့ အဲဒါ ကို ခေါ်ချင်လို့“ စောင့်နေလိုက်သည်။ ထိုအခါ တေဇ အပြေးအလွှားရောက်လာပြီး နေ့ လက်ကိုင်ဖုန်း ခါခါ့လက်ထဲထည့်ပေး၏။
“နေ့ဖုန်း ဘာလုပ်ဖို့လဲ”
“ဟေ့ မင်းတို့ကို မေနဲ့ အဆက်အသွယ်မလုပ်ဖို့ ပြောပြီးသား။ နောက် ဘယ်တော့မှ မျက်နှာချင်းမဆိုင်နဲ့။ ဒါပဲ သွားကြ
ကိုလေး နှင်ထုတ်လျှင် စုထွေးမျက်နှာလေး ငယ်ပြ၏။ ကိုလေး
“အခြေအနေကြည့်ပြီး မေ့လက်ထဲရောက်အောင် ပေးလိုက် ..စုထွေး ပြောဆိုနေချိန်မှာ ခါခါတို့က မေ့နား လုံးထွေးသလို တိုးကပ်ရင်း
“အိုကေ”
ခါခါ သဘောကျသွားသည်။ နေက အဲသလိုနေရာမှာ တော်ပ ပေသည်။ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ဆုံခွင့်မရမှာ သေချာနေသလို ရှိတာကြောင့် သူ့လက်ကိုင်ဖုန်းလေး ပေးခိုင်းခြင်းပါ။
က်ကိုင်ဖုန်းကို ကွယ်ဝှက်ပေးလိုက်၏။
အန်တီကြီးက ကိုလေးနဲ့စုထွေးကို အာရုံစိုက်နေတာမို့ ခါခါတို့ အုပ်ဆောင်ချက်ကို ရိပ်မိခြင်းမရှိတာ တော်သေးသည်။
မေက အမှတ်စာရင်းထုတ်ထားတဲ့ စက္ကူအိတ်နဲ့ ကွယ်၍
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်.. မေ့လက်ထဲမှာ သူ့ဖုန်းလေးရှိနေရင် သူနဲ့လက်ကိုင်ဖုန်းကို ဆုပ်ကိုင်လျက်။ စကတ်ခါးပတ်ထဲ နှလုံးသးချင်းနီးပြီလေ။
| 86.828645 |
-
|
Main Ka Lay
|
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.