uid
stringlengths 1
5
| page
int64 1
981
| text
stringlengths 1
22.8k
| burmese_percent
float64 0
95.6
| title
stringlengths 1
107
| author
stringlengths 1
69
|
|---|---|---|---|---|---|
10126
| 91 |
________________
၁၇ဝ မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
www.burmeseclassic.com
ယုန်မင်းဝတ္ထု မီးပုံအတွင်း၊ ခုန်၍ဆင်းသည့် ယုန်မင်း၏ဇာတ် အတ္ထုပ္ပတ်။ * ဆရာစလေ၊ ဉာဏ်ကဝေဖြင့်- စာပေအလှ၊ မှုန်းခြယ်ပြသည် ဘုရာ့အလောင်း ထိုယုန်မင်း။ အလျှံညီးညီး၊ တောက်သောမီးကား ပူလည်းပူလိမ့်၊ လောင်မြိုက်လိမ့်ဟု သိချိမ့်မျှော်တောက်၊ သဘောပေါက်လည်း မကြောက်အလျှင်း၊ ထိုယုန်မင်းလျှင် ခုန်ဆင်းဝံ့ရဲ မီးပုံထဲ။
*
* သက်နှင်းလှူရန်၊ အဓိဋ္ဌာန်နှင့် ကြံစည်ရေးရှု၊ ဆန်းကြယ်မှုကြောင့် ပဏ္ဍုကမ္ဗလာ၊ မြကျောက်ဖျာသည် တင်းလှာချက်ချင်း၊ သိကြားမင်းလည်း သက်ဆင်းလူ့ရပ်၊ ဣဒ္ဓိပါတ်ဖြင့် ချဉ်းကပ်စီမံ၊ အလှူခံသော် မီးလျှံသည်ပင်၊ ရေအသွင်သို့ ကြည်လင်မြမြ၊ အေးသတည်း။ #“စေတနာမှန်၊ မေတ္တာမှန်သော် ရန်သည်မရှိ၊ အေးငြိမ်းဘိ” ဟု အသိရင်မှာ၊ တွယ်ငြိလာအောင် ဆရာစလေ၊ ဉာဏ်ကဝေဖြင့်
စာပေသက်သွင်း၊ ပုံပြင်ခင်းသည် ယုန်မင်းဝတ္ထု သာဓက။
i
` (ငွေတာရီမဂ္ဂဇင်း ၁၉၈၂ခု၊ ဒီဇင်ဘာလ)
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၁၇၁
THE STORY OF THE KING RABBIT
It was the story of the kirng rabbit, a famous play. Jumping into the bonfire on that day.
Master Salay with his wonderous intellect, A fine piece of literature work did he Of the King Rabbit-the Buddha to be. Though it knows that in that feat. The leaping flames would
Burn and scorch with intense heat. The king rabbit without fear, Dared to jump into the roaring fire. With a resolute determination.
To sacrifice his life
It's thoughts so wonderous in admiration, Made the emerald throne of Thagyar Min stiff Whereupon with his powers he descended, To the human abode and asked for in donation Of it's life, wherefore in an instant
The rageing fire and rising flames,
Into clear cool waters they became:
"When the will is true and the love is true, There'll be peace and no harm"
This knowledge to be in the heart imbued, Saya Salay with a wonderous wit of his Wrote this play of the king rabbit.
NOTE:
neseclassic.com/
Master Salay: a.k.a. Salay U Ponnya, a famed play-writer of Myanmar litterature.
Thamar Min Vina of tha aalamint kina
| 36.487907 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 92 |
________________
www.burmeseclassic.com
၁၇၂ မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
ရွှေရင်နာ ဘုရား၌
* အရိန္အမာ၊ လှံစကြာလျှင် သည်းညှာရင်ဝ၊ မထိရှဘဲ
ကြိုးစကိုဖြတ်၊ လွတ်မြောက်လတ်သော် ထက်ရပ်အညာ၊ အနှံ့မှာလျှင် ခမျာရှောင်လျက်၊ တိမ်းကာထွက်သည် မင်းမျက်မပြေ ရှိသောကြောင့်၊
*မင်းမျက်သင့်၍
မင်းနှင့်ဝေးရာ၊ ရှောင်တိမ်းရာမှ မာလာပန်းခင်း၊ တသင်းသင်းနှင့် “ရွှေယင်းမာရွာ”၊ ရောက်သည့်ခါဝယ် သဒ္ဓါဆင့်ပွား၊ သူတည်ထားသည် ဘုရားအမည် ရွှေရင်နာ။
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၁၇၃
* ကျန်စစ်မင်းသား၊ ကုသိုလ်အားလျှင်
ရွာသားရွာသူ၊ မမေ့မူ၍ လှိုက်ဆူပျော်ရွှင်၊ ပွဲကြီးဆင်ကာ နှစ်စဉ်ကျင်းပ၊ ဝါဆိုလတိုင်း ရောက်ရခါခါ၊ အကျွန့်မှာလျှင် ကျောက်စာမှုန်ရေး၊ ကြည့်ရှုပေးရင်း
အတွေးဤသို့ ဝင်သတည်း။
““သခင့်အတွက်၊ အသက်သေသေ
အရေခန်းခန်း၊ ကြိုးပမ်းခဲ့သည်
အာဇာနည်” ဟု
စွမ်းရည်ကိုမျှ၊ မထောက်ဆဘဲ ကြီးစွအငြိုး၊ လှံနှင့်ထိုးသော တန်ခိုးတော်ရှင်၊ သူ့သခင်ကို ရွှေရင် နာခဲ့လေသလော။ ။ သို့မဟုတ်ငြား၊ နှလုံးသားမှ စကားလှိုင်လှိုင်၊ မဆိုနိုင်အောင် မပိုင်ပန်းကြောင့်၊ သောကမှောင့်၍ ကြောင့်ကြပူဆွေး၊ ရင်မအေးဘဲ တွေးတိုင်းအပြစ်၊ တသစ်သစ်နှင့် အချစ်လည်းဆုံး၊ သခင်မုန်းကာ ရှုံးရမရွှင်၊ သူ့ဖြစ်အင်ကို ရွှေရင် နာခဲ့လေသလော။ ငွေတာရီမဂ္ဂဇင်း
Www5.rmesic.com,
| 85.004686 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 93 |
________________
၁၇၄ မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
www.burmeseclassic.com
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၁၇၅
ers
AT SHWE YINNAR PAGODA
The spear of Areindama,
Didn't hurt his breast but only the ropes.
Freeing him, whereupon he fled up-country afar Evading the wrath of the king.
Thus as a fugitive running away, From the king's anger
He happened for a while to stay,
At Shwe Yinnar village, pleasant with bed of flow
And there he built with benevolence showered. The pagoda named Shwe Yinnar
In light of the merits of prince Kyansittha.
The villagers held a festival
Or if that be not the case. Had he been so worried
As not being able to say a word or phrase. For the sake of the unbelonging flower And blaming himself at all times when it recurred. The love was lost and with an anger of the master To this pitiful failure of his.
Had his heart been hurt at this"
NOTE
Kyansittha Famous Myanmar King of the Bagan Dynasty (1084-1112 AD) Areindama: Mighty spear held by King Anawrahta.
In the month of Waso every year,
And when I arrived there everytime
When I gazed at the dimmed stone inscription,
A thinking thus crossed my mind.
"For the master regardless of life, Had I unreservingly tried:" This endeavour, never considered And with a hard scorn his master, Who had thrown at him with the spear To him the almighty and powerful king. Had his heart been hurt with a sting?
www.burmes.classic.com
| 2.918149 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 94 |
________________
၁၇၆ မြင်းမူမောင်နိုင်စိုး
www.burmeseclassic.com
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၁၇၇
အဖော်
* ပန်းဗေဒါ ဗေဒါပွင့်လိုပ
ကမ်းခြေမှာ နေစရာ အခွင့်မသာလို့
ရွက်လွှင့်ရ ပေဦးမယ် မိုးမုန်တိုင်းတွေက ရစ်သိုင်းကာ တမှုန်မှုန်နဲ့ ရွာမယ့်ပုံ တွင်တွင်ခြိမ်းလေတော့ ယိမ်းထိုးကာ သစ်ပင်အုပ်တွေလဲ သဲလှုပ်ထိတ်ဖွယ်။ * မလွမ်းတတ်ပြီဘူး ကမ်းစပ် ငွေသောင်ပြင်၌ ဟိုယခင် စီရီထွေးပါတဲ့ ငွေအသွင် ခရုလေးတွေလဲ ခုပြေးပြီ ဘယ်စခန်းဆီသို့ မျှော်မှန်းလို့ မစ္စေသာတယ်
လှေငယ်က လိမ့်လိမ့်လူး။
း ဖော်မမှီး
ထီးတည်း တကိုယ်ငယ်မင့် အလိုကွယ် ဘယ်မရဲ့ ပါဘူး စွန့်စားမယ် ငါ လူသားရယ်လို့ ဝင့်ကြွား သည်လိုမြင်တော့ ရှစ်ခွင်နယ် မာန်စွယ်အငြိုးတွေနဲ့ မြစ်ပြင်ဝယ် ထန်မယ်မစိုးတဲ့ပြင် မိုးကြီး ဘယ်လိုမှောင်လဲ လျှပ်ရောင်ကို အဖော်လုပ်ပါ့မယ် နောက်ဆုတ်ပါဘူး။
A
(မြဝတီမဂ္ဂဇင်း ၁၉၈၃ ခုနှစ်၊ မတ်လ)
COMPANION
Like the water hyacinth flower,
Not having a chance to stay at the shore. I'll have to sail, have to go.
As the storm darkened and circled around, With the rain threatening and thunder clapping Grove of trees swaying on the ground, A truly fearsome sight all around.
Not accoustomed to be longing On the shore and the beach,
The mollusce that are sprawled the beach along Are now nowhere around running out of reach. And the small boat wallowing on its sides. Though alone without any companion, As a human being I will venture
Thus seen with a pride a real man, Without any least fear.
With no concern for a raging river
And in all directions with a stormy scene, Though the skies may be dark to the utmost I'll make a companion of the lightening. Not withdrawing from any post.
www.burmeseclassic.com
| 39.744409 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 95 |
________________
www.burmeseclassic.com
၁၇၈ မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
*
မေတ္တာရှုခင်း
ခရမ်းပြာရင့်၊ စိန်ပန်းပွင့်တို့ ကြွေလွင့်တချို့၊ ပွင့်တချို့နှင့် တချို့ ငုံဖူး၊ အလှထူးသည် တန်ခူးသင်္ကြန် အခါက။
နုနယ်ပျိုမျစ်၊ ဖူးပုရစ်နှယ် ချစ်ဖွယ့်ရင်သွေး၊ အကလေးတို့ ပြေးကာလွှားကာ၊ လမ်းပေါ်မှာလျှင် အတာရေချမ်း၊ သူတို့ဖျန်းသည် ရွှင်လန်းစဖွယ် မြင်ရ၏ ။
သို့ ရွှင်လန်းဖွယ်၊ ကြည်နူးဖွယ်ကို ကိုယ့်ဗယ်မြင်ရ၊ ငယ်သွေးကြွ၍ ငယ်ကဖြစ်စဉ်၊ ပျိုနုစဉ်ကို ကြည်ရွှင်လန်းဆန်း၊ တ မျှော်မှန်းဆဲ စိန်ပန်းပင်အောက်၊ မျက်စိရောက်သော် ချိုင်းထောက်ကလေး၊ တွဲမှီမှေးရင်း အဝေးရော်ကာ၊ ငေးမျှော်ရှာသည့် သည်းချာရင်နှစ်၊ ခြောက်နှစ်အရွယ် ကလေးငယ်ကို၊ နွမ်းနယ်ညှိုးလျ မြင်လိုက်ရသော်
ချမ်းမြနွေးထွေး၊ ငယ်အတွေးတို့ ထွက်ပြေးကွယ်ပ၊ ထိုခဏဝယ် သောကမီးပွား၊ နှလုံးသား၌ ခိုနှား ကူးစက် ချေပြီတည်း။
*
*
*
ရင်ထဲကပုလဲသွထ် ၁၇၉
မပြေးမပြေး၊ သူ မပြေးချေ ပြေးခုန်ကျော်လွှား၊ ဆော့ကစားဖို့ အင်အားမဲ့စွာ၊ ချို့တဲ့ရှာ၍ ခမျာ မပြေး လေသလား။ မပျော်မပျော်၊ သူ မပျော်ရေ ပျော်ရိပ်ပျော်ငွေ့ ၊ ပျော်ဓလေ့နှင့် ရက်နေ့ရှည်ကြာ၊ ဝေးခဲ့ရှာ၍ ခမျာ မပျော် လေသလား။ မပြုံး မပြုံး၊ သူ မပြုံးချေ
နှလုံးသည်းပွတ်၊ ပျောင်းညွတ်လျော့ပြေ ပြုံးရိပ်ဝေအောင်
ချစ်ဆွေဖော်ချင်း၊ သူ့မှာ ကင်းသော် ရင်တွင်း မသာ၊ နွမ်းနယ်ရှာ၍ ခမျာ မပြုံး လေသလား။ * ဪ...ဆေးထိုးမှားရှာ၊ ဝေဒနာလား ကြမ္မာကံချွတ်၊ ခမျာ ဝဋ်လား လွတ်ရေးဘယ်သို့၊ အဘယ်သို့ ဟု စာဆိုအတွေး၊ ဝေဝါးထွေးစဉ် ကလေးတစ်ဦး၊ မြူးထူးရွှင်လန်း
ရေစင်ဖျန်းရန်၊ စိန်ပန်းပင်အောက် ခုန်ပေါက်ပြေးဝင်၊ ပြုံးရိပ်ဆင်သည် လက်တွင် ရေချို တစ်ခွက်နှင့်။
နှစ်ဘက်ချိုင်းထောက်၊ တွဲမှီထောက်၍ တစ်ယောက်တည်းတွေး၊ ထိုကလေးလည်း လက်လေးကာကာ၊ ခေါင်း ခါခါလျှင်
www.burmeseclassic.com
| 85.742838 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 96 |
________________
-
မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
www.burmeseclassic.com
ရင်ထဲကပုလဲသွယ်
ငြင်းသာငြင်းရ၊ ပြုံးစစဖြင့် ချမ်းမြကြည်သာ၊ သူ့မျက်နှာဝယ် အတာရေဖြင့် စိုတော့၏။
* အတာရေစက်၊ ကြွင်းသည့်ခွက်ကို လှလျက်ရွှင်မြူး၊ နှစ်ဦးပြန်လှန် ကျီစယ်ဟန်နှင့်၊ သင်္ကြန်ရေစို့ ပါးမို့မို့မှာ၊ သူတို့အပြုံး ကူးစက်ဖုံးသော်၊ နှလုံးစိတ်ဝမ်း ငြိမ်းချမ်း နှစ်လို၊ ရင်လှိုက်ဖိုကာ စာဆိုကျွန်ုပ်၊ ထိုသရုပ်ကို တစ်ပုဒ်ကဗျာ၊ ရေးဖွဲ့ကာလျှင် ကြင်နာသမှု၊ ဆန္ဒပြုသည် နုနယ်ပျိုမျစ်၊ ဖူးပုရစ်နှယ် ချစ်ဖွယ့်ရင်သွေး၊ ထိုကလေး၏ ရှေ့ရေးနာဂတ်၊ မေတ္တာဓာတ်ဖြင့် ရစ်ပတ်ခြုံလွှမ်း၊ ဘဝလမ်းဝယ် ဖြောင့်တန်းသာယာ ပါစေသတည်း။ ထို့အတူပင်၊ လောကခွင်ဝယ် အောင်မြင်သူက၊ မာန မဖုံး ကျရှုံးသူကို၊ မငြိုမငြင်
*
မတင် အပြစ်၊ ကြင်ချစ် ကယ်ဆယ် လွှဲမဖယ်ဘဲ
ပွဲလယ် တင့်ကြ ပါစေသတည်း။
0
ငွေတာရီမဂ္ဂဇင်း (၁၉၈၄ ခုနှစ်၊ သြဂုတ်လ)
SCENE OF LOVE
The colours of bluish maroon
In a wonderous beauty are they seen.
Sein Pan flowers, some budding and some in bloom Some also falling, this season of Thingyan in Tagu. (2)
Young like the sprouting buds on the trees Lovely children are seen running on the road, Pouring Atar water in a merriful glee Cheerfully romping in a spree.
Seeing thus. a happy sight
I recollect my youthful years,
And my mind fresh, cheerful and bright
My eyes wander. to the Sein Pan tree and under
Do I see a child about the age of six, Wearily gazing afar
Leaning on a crutch of his,
Then my thoughts of youth, that instant
Ran away and disappear
And in the heart, like a spark
Of fire a grieving worry harboured
(3)
Inert, he's unmoving and not running
www.burmeseclassic.com
| 41.374838 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 97 |
________________
www.burmeseclassic.com
၁၈၂ မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
·
Is he not running and playing because He's weak and his strength waning? Is that why he's not romping about? Unhappy, he's unhappy
Is he unhappy because
His unhappy days had stretched lengthy" Is it why he's not happy?
Without any smile. he's not smiling
Is it because he's devoid of his friends?
To make him cheerful.
So making this heart weary
Is it why, that he doesn't smile?
(4)
Aw! Is it because, of a wrong injection shot Or is it a fate, of the past that luck had made? The poet wondered. vague in thoughts Then a child with a water tumbler in hand To pour water. merrily in cheer
To the Sein Pan tree underneath he ran
Leaning on the two crutches the young boy Shaking his head, bid the on-comer
Not to pour, but his face wore a gleam of joy And it became wet with the Atar waters.
(5)
The tumbler, left with a little water Was merrily wrested by the two kids, In a joyous prank, their faces drenched
ရင်ထဲကပုလဲသွယ်
With Thingyan waters. and their laughter Spread and soaked to the heart of the poet. And with a poem composed with kindness I do wish that this lovely child's future Be enveloped in love and his way be sure, To be smooth and pleasant.
(6)
Likewise in the world, Those who win, be not proud
And have scorn on the defeated; Finding no fault, but loving and helping And not discarding each other,
May all be merry thereafter. NOTE:
Sein Pan
regia)
- Gold mohur tree (Poinciana
Thingyan (Pali) transition. (Old to a new
year)
Tagu endar
- First month of Myanmar cal-
Atar waters - Water poured at Atar or new
year festival.
www.burmeseclassic.com
| 2.272727 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 98 |
________________
၁၈၄ မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
www.burmeseclassic.com
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၁၅
အချစ်နှင့်အမုန်း * ကာလများစွာ၊ နှစ်ရှည်ကြာအောင် ငါ ပြုစုခဲ့၊ ယုယခဲ့၍ အဖွဲ့အယဉ်၊ အဆင်အသွေး မွှေးချင့်ဖွယ်ရာ၊ ပန်းမာလာလျှင် ဖူးလာသဖြင့်၊ လှဂုဏ်ဝင့်သော် ရင်နှင့်အမျှ၊ မြတ်နိုးရသည် ငါ့မှာ ရှုကြည့် မဝဘိ။
*
* ရင်နှင့်အမျှ၊ မြတ်နိုးရလျက် တစ်ညနေမှာ၊ ထိတ်စရာတည့် ပွင့်လွှာထက်တွင်၊ ငါ တွေ့မြင်သည် အသွင်သဏ္ဌာန်၊ သိမ်မွေ့ဟန်ဖြင့် တောင်ပံဖျတ်ဖျတ်၊ ကျီစယ်ခတ်ရင်း ပါးနပ်လိမ္မာ၊ ဝတ်ရည်ရှာသည့် လိပ်ပြာကလေး တစ်ကောင်ကို။
* ပန်းနှင့်လိပ်ပြာ၊ ခြင်းအရာကြောင့် ရင်နာကြေကွဲ၊ ဒေါသက်လျှင် ခဲအုတ်ကျောက်ဖြင့်၊ ငါ ပစ်လင့်သော် ပန်းပွင့်ခမျာ၊ ပျက်ကြွေရှာလျက် လိပ်ပြာကလေး၊ ဟိုးအဝေးသို့ ပျံပြေး ထွက်ခွာခဲ့လေပြီ။
ဪ နှစ်လများစွာ၊ ကာလကြာအောင် ငါ ပြုစုခဲ့၊ ယုယခဲ့၍ အိုဘယ့်အလှ၊ ရှုမဝမီ အတ္တမှောင်ဖုံး၊ ငါ့ အမုန်းကြောင့် နောက်ဆုံးကြေမွ၊ ပျက်စီးရသည် ခဏ ကလေးပါတကား။
(နှင်းဆီရိပ်မှ စံပယ်ပုံပြင်ကဗျာများစာese/ Sc.com/
www.b
| 83.466363 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 99 |
________________
၁၈၆- မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
www.burmeseclassic.com
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၁၇
LOVE AND HATE
For long, long years I had nurtured
Tended and nursed,
A flower, plaintive, dainty and good coloured And likeable for kissing: had it budded
So beauteous and adored with my heart, Never satiated in seeing so much.
As I had adored much,
One evening I saw an alarming sight On the flower, with nice features
Wings flapping, nectar seeking A clever small butterfly.
At this instance of the butterfly and flower,
My heart was hurt, and rage burst
I threw with a stone in anger,
The flower fell to the dust The butterfly fled afar
Aw! for long, long years Had I nurtured and nursed, The beauty, so soon in sight
In so short a time fallen to dust,
Cause of my hate and selfish darkness Was destroyed at last.
ဗိဿနိုး၏ ရုပ်ပုံလွှာ
* အတုလ စည်၊ ဟည်း၍မြည်သော် ရေသည် ရုတ်ခြည်း၊ နောက်ကျိမည်းလျက် လှိုင်းကြီးလေထန်၊ သောသောညံအောင် ရန်ပယ်ချောင်းက အစွမ်းပြသတဲ့။
* ရန်ပယ်ချောင်းရေ၊ ရိုက်ပုတ်ချေသော် လှိုင်းလေအကြား၊ ရန်သူများတို့ လွင့်ပါးပျက်စီး
ဘေးကြီးကြုံကာ၊ ကျဆုံးပါသတဲ့။
*ရှေးနှစ်များစွာ၊ ကြာခဲ့ပါပြီ ပန်ထွာအလှ၊ ဘုရင်မ၏ ကြီးစွတန်ခိုး၊ဗိဿနိုး။
www.burmeseclassic.com
| 28.571429 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 100 |
________________
www.burmeseclassic.com
200
မြင်းမှုဆောင်နိုင်မိုး
နှုတ်စချို၊ အသက်ဆိုတို့ နှစ်လိုတမ်းတ၊ ပြောခဲ့ကြသည် ကျော်စွဟိုးဟိုး ဗိဿနိုး။
* ယခုတော့ကာ၊ သည်နေရာဝယ် မြေမှာစက်လျောင်း၊ မြို့ရိုးဟောင်းနှင့် ထောင်းထောင်းကြေမွ၊ အုတ်ခဲစတို့ လက်ပြညွှန်ပေ၊ ရှေးအခြေကို အမွေအဖြစ် ကျန်နေရစ်
* ခရီးလည်းကြုံ၊ လမ်းလည်းဆုံ၍ ပုံပြင်အလား၊ ဆိုစကားကို မျက်ဝါးထင်ထင်၊ မြင်စမ်းချင်၍ ကိုယ်လျှင်ရောက်မှ၊ ပင့်သက်ချမိ “လောကထဲမှာ၊ အရာရာလျှင် ဘယ်ခါမတည်၊ အရှည်မမြဲ ဖောက်လွှဲဘိခြင်း”၊ နှလုံးသွင်းလျက် လေညင်းသိပ်သိပ်၊ ထနောင်းရိပ်မှ တဆိတ်ပြန်ကာ၊ ထွက်ခဲ့ပါသော် ဆည်းဆာမှုန်ပျ၊ တိမ်တောက်စ၌ အလှပန်ထွာ၊ ရုပ်ပုံလွှာလျှင် ပဝါတစ်ဖက်၊ ပန်းတစ်ခက်ဖြင့် နှုတ်ဆက် ကျန်ရစ်သလိုလို။
ပေဖူးလွှာမဂ္ဂဇင်း (၁၉၈၄-အောက်တိုဘာလ)
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၁၈၉
THE PORTRAYING OF BEIK THANOE
When the din of Atula Drum roared and thundered The waters suddenly turned black,
The winds and also the waves of Yanpai creek Showed their might and become so turbulent. When the water of Yanpai struck
The enemies, under the onslaught of the wind and
waves
Dispersed and destroyed.
And a great danger do they faced.
If was long, long years ago
The beauteous Panhtwar queen,
Her might and power she showed at Beikthanoe.
The elderly people sweetly mused so. And spoke about the fame of Beikthance. Now at this place
The old city wall lies on the ground, Broken bricks as heritage
Of the past situation found.
While on the way that I passed by
As I wanted to see with my own eyes. I sighed at the sight, thinking in my mind "In this world everything is not permanent Never lasting, changing with the time",
www.burmeseclassic.com/
| 37.634409 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 101 |
________________
၁၉ဝ မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
www.burmeseclassic.com
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၁၉၁
With a calm breeze, from under the shade
Htanaung tree
Silently I departed at dusk,
With the clouds brightly coloured
The form of the beauteous Panhtwar queen With a scarf and a twig of a flower, Remaining, waving farewell, it seemed. NOTE:
Atula Drum- The big drum at Beikthanoe believed to bring big flow of water at Yanpa creek surrounding the city.
Panhtwar queen- Famous queen of Beikthanoe.
Beikthanoe The ancient city of Pyu race ancestors of Myanmar, (1st to 4 century, A.D)
It is situated in Mague division in Cen tral Myanmar and is now a tourist site.
Y
အတွက် ကဗျာတစ်ပုဒ်
* ကဗျာအဖွဲ့ ရယ်နဲ့
စာဖွဲ့လျှင် စာဆိုမောရုံပ
ကျယ်ပြော ပင်လယ်ပြင်သို့ မွေးမိခင် ဂုဏ်အင်ထူးရယ်က ဦးခိုက်လို့ မကုန်ဖွယ်။
* ဆင်စရာ ရွှေငွေဝေးတာကြောင့် ပညာသာ အမွေပေးနိုင်တဲ့ လူလေး ဂုဏ်မငယ်ဘဲ
အမေ့နှယ် မပင်ပန်းအောင်ကွဲ ကြိုးပမ်းကာ သင်ယူစမ်းပါလို့ လမ်းပြခဲ့တယ်။
www.burmeseclassic.com
| 29.430052 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 102 |
________________
www.burmeseclassic.com
၁၉၂ မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
* ဆံနီကျင် ဆီတင်မထားသော်ကြောင့် ကြည်မရွှင် သားအရေမွဲပေမယ့် ထီမထင် အားတွေ့ခဲပါလို့
ချွေးရွှဲစို နေပူအငွေ့ တွေလဲ အမေ့ရင်ဝယ် ပူဘို့မစွမ်းသာတော့
နေ့စဉ်ကွယ် ခြေတိုခမှန်းပါပဲ
ဈေးဗန်းနဲ့ ရွာစဉ်လည်
သားငယ်တို့ ရှေ့ရေး၊
* သည်နေ့ သည်အချိန် ကြည်မွေ့ တထိန်ထိန်ပေါ့
အိမ်တစ်ဆောင် မီးတပြောင်အလှရယ်နဲ့ မေ့သားမောင် အခြေကျပေမယ့် ဝေးစွ တစ်ဌာနေ၌
တာဝန်တွေ ကွယ်ကာ ခြားတာကြောင့် အမေ့အနားမှာ အယုအယလေးတွေနဲ့ ဝတ်များစွာ မပြုရသေးတာမို့ လူလေးရှင် မရွှင်မြေ လေတော့ မွေးမေ့ထံ အမှန်ရည်စူးပါလို့ ကဗျာငုံ စာခုံဖူးရယ်နဲ့
အထူးပင် ဦးတင်ကန်တော့လိုက်ပါရဲ့ (အမေရယ်)
သားမိုက်ရွှေသွေး။
A
ငွေတာရီမဂ္ဂဇင်း (၁၉၈၀-ဇန့်နဝါရီလ)
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၁၉၃
A POEM FOR MOTHER
With fine, flowery words, the poet
In composing the wonderous qualities of the mother,
So vast in expanse like the sea, to be said Inexhaustable, he'll be fagged trying to rever.
Having no gold and silver to wear
Able to give only education as heritage,
Not to be weary and downgraded like mother, dear Son, try your utmost she guided and said.
With grey hair, bare of any lotion
And the skin dried, and unfair.
With ardent, non-careing exertion
Wet with sweat, the heat wave of the sun's glare Not effecting the bosom of mother,
Daily she walked the villages
With a vendor tray, for the son's future.
This day, this time, mother's son dear Grand with house and home,
Living in a place afar
With duties bound and barred.
But with tenderness and affeetions
Hadn't yet nursed the mother,
And unhappiness prevails in the son's heart; So intending for her
A blossoming verse, a poem
Specially to her bowing in reverence I (Oh! mother)
This is your not so good golden bueseclassic.com
one.
| 32.962529 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 103 |
________________
၁၉၄ မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
www.burmeseclassic.com
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၁၉၅
*
အိုအချစ်·
* တောစံပယ်ပွင့်၊ တောဝယ်ပွင့်သည် ပွင်သည့်ပန်းခက်၊ မောင် နှစ်သက်၍ ချစ်မက်မပြေ၊ ပန်ပါမေဟု သက်ဝေထံသို့၊ လက်ဆောင်ပို့လည်း ပန်ဖို့ခက်ခဲ၊ အမြင်ပွဲ ဟု ရင်ထဲ ဆူးစူး နေပါလျှင်း တောမှာနေသည့်၊ မောင့်အမိက မျက်စိမှုန်မွှား၊ လက်တုန်ငြားလည်း အားကြိုးခဲကာ၊ ယက်လုပ်ရှာသည့် အညာင်စ၊ ကြမ်းရှရှကို နှမဝတ်ရန်၊ ရှက်ရွံ့ဟန်ဖြင့် ငြင်းဆန်ခါးသည်း နေပါလျှင်၊ * သည်းမှာ ထွန်းသစ်၊ ရင်မှာဖြစ်သည့် ချစ်မြတ်နိုးရာ၊ မောင့်ကဗျာကို သေချာလေးမြတ်၊ မောင်ပေးအပ်လည်း ဖတ်ဖို့ဝန်လေး၊ စာနှင့်ဝေးလျက် အတွေးတိမ်စွာ၊ ညိုမျက်နှာနှင့် ခေါင်းခါ ပယ်ငြင်း နေပါလျှင်။ * မောင် ခွင့်လွှတ်၍
လျှော့ညွတ် စိတ်ဖြေ၊ ဆိုခဲ့ချေမည် “သွားကြွေ ဆံကျိုး၊ ဘဝမျိုးနှင့် ဘဘိုး ရွယ်ရောက်၊ ဇရာထောက်တိုင် တစ်ယောက်တည်းပင်၊ နေလိုက်ချင်သည် မကြင် မုန်းရစ် အို အချစ်။”
မြဝတီမဂ္ဂဇင်း (၁၉၈၂-မေလ)
OH! MY LOVE
The jasmine flower that blossoms in the wild. With a liking for it. I had sent
For you to wear, with a pleasing smile
In your hair. a love token meant But if
You had a feeling and reluctant to wear. That it's not so pretty, not so fanciful one this-
My mother who live in the rural areas
With weak eye-sight and trembling hands
Wove this coarse cloth with much effort and en- deavour,
But if . . .
You feel shy and refuse to wear,
The coarse cloth of up-lands this-
Originating from the heart, nurtured in the bosom My poems that I love,
I gave you, my adoring one
But if...
You with a shallow mind and a darkened face, Taken aback, shaking the head to read this-
I forgive you and say
In a low spirited way,
yurmeseclassic.com
"With broken teeth and grey hair To an elderly age, I want to stay All alone by myself not caring much, Leave me, hate me: Oh! my love."
| 40.337602 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 104 |
________________
၁၉၆ မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
www.burmeseclassic.com
လွမ်းငွေ့ မဝေသာ မိုးရိပ်ပြာဝေ၊ အာကာဗွေဝယ် ငှက်ဆွေတောင့်တ၊ နေလိုလှ၍ စိမ်းမြရွက်ဆင်၊ ကိုယ့်ရပ်ခွင်ကို မကြင်လေဘဲ၊ အလျင်နဲ့သော် နောင့်သည်းရင်နှင့်၊ ခဲ့သဖြင့်လည်း သခင့်စိတ်ဝမ်း၊ ကြည်မွေ့ လန်းအောင် တနွမ်းသွေ့ သွေ့၊ ခွန်းချိုမွေ့ကို လှမ်း၍ မချွေသာတော့ပြီ။ * စိုးထိတ်ပါပေ၊ သူ့ရပ်မြေတွင် နောင့်ဆွေမကျွမ်း၊ သောကပြွမ်းလိမ့် တောလမ်းသာယာ၊ ကိုယ့်ရပ်ရွာနှယ် ဘယ်မှာချိုမြက်၊ သီးပွင့်ထွက်အုံ လက်လှမ်းမမီ၊ ကျန်ခဲ့ပြီမို့ နောင်သည်ပင်လျှင်၊ သူ့ရုပ်သွင်ကို မြင်ချင်လွန်း၍၊ သည်းကြွေကြွေလည်း တမ်း၍ မဖွေသာတော့ပြီ။ တိုးတိတ်စွာနေ၊ လျော့ညွတ်ဖြေသည် သက်ဝေလိုက်ခဲ့၊ အားမနွဲ့နှင့် ခွန်းဖွဲ့ ချစ်ဖော်၊ ဘယ်သို့ ခေါ်လည်း တောပျော်သည့်ငှက်၊ တောမြိုင်ထက်မှ မထွက်ပါချင်၊ နှောင့်သခင်ငယ် သစ်ပင်လဲ့စိမ်း၊ ပန်းနွဲ့ ယိမ်းကို မတိမ်းလို၍၊ သည်ယနေ့တွင် လွမ်းငွေ့ မဝေသာတော့ပြီ။
။
မြဝတီမဂ္ဂဇင်း (၁၉၈၄ ခုနှစ်၊ ဇန်နဝါရီလ)
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၁၉၇
CANNOT PINE FOR NOW
The little bird longing to stay
In the hazy blue sky up above,
Left my bosom going astray
The green-leaves adorned place she had part, Leaving behind a sting in the heart.
Now for the master's mind, to be fresh and sublime Sweet songs she cannot chirp and chime.
There's a concern for her,
That she'll face hardships, as a stranger
Where can she ever find sweet fruit and flowers,
Like one's own pleasant rural areas.
Left far apart, out of reach
Though I like to see her features much.
I cannot look for her, with an aching in the heart. Silently consoleing my self,
How much she called me to follow,
A bird from the forest. happy and content Never wanting to go,
Away from this green foliage anyhow, So, today I cannot just pine for her; now.
www.burmeseclassic.com
| 44.817256 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 105 |
________________
၁၉၈ ခြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
www.burmeseclassic.com
*
မက်စဖွယ် မလှပါဘူး
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၁၉၉
မျက်နှာငယ်ဘဝ ယောင်ချာချာကွဲ ဆင်းသိင်္ဂါ ထိန်ဝါတောက်ပေမယ့် ကြိုင်လှောက်ကာ မထုံချေတော့ ကိုယ်လဲလေ အလှတစ်ပါးရယ်လို့ မုတ်မှားရင်း အများအလယ်မှာ
ကြွားထည်ဝါဘို့ ဘယ်ခါမတွေး
နားလည်ပါရဲ့ ကိုယ့်ဘဝအရေး။
အဖြည့်ခံပန်း
* ပန်မဖြစ်လျှင်လဲ ချစ်ရစ်ပါ တံချူရှင်ရဲ့ မြူမတင် ဖြူစင်အပြုံးတွေနဲ့ ချစ်ဦးမယ့် ပန်းမာလာ။
။ တစ်နှစ်တွင် သည်တစ်လ တစ်လတွင် တစ်ရက်တည်း ခက်ခဲစွာ ဝါဝါဝင်းလေတဲ့” ပန်းမင်းဆွေ ရွှေပိတောက်ကိုလဲ
တွေးထောက်မျှော် စိတ်အရိုင်းတွေနဲ့ နှိုင်းမဝံ့ပါ။
သို့ပေမယ့်လေ
တစ်ခိုင်လုံးရွှေ ပိတောက်တွေ မပွင့်ခင်က
မင်းမင့်သာ အယဉ်ဆုံးရယ်လို့
ရွှင်ပြုံး တချိုချိုနဲ့
ပန်မလို ဟန်ပိုစကားကိုဖြင့်
ယုံစား အမှန်ထင်တော့
မချွေခင် မြေပြင်ဆင်းပါလို့ ဝေလွင်လွင် ရွှေစင်ခင်းပေမယ့် ခြေနင်း မညှာတာပဲ ဝေးရာကို ပြေးခွာပုန်းလေတော့ အရှုံး ကုဋေကုဋာနဲ့ ဝေဒနာ ခြေရာလွှမ်းတဲ့ပြင် မဖြေသာ ကြေကာနွမ်းပြီမို့ အလွမ်းနုနုထွေးရတယ် ဪ....ပန်းငုဝါလေး။
www.bseclassic.com
ငွေတာရီမဂ္ဂဇင်း
-ဧပြီလ)
| 83.005181 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 106 |
________________
၂ဝဝ မြင်းမှုမောင်နိုင်မိုး
www.burmeseclassic.com
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၂၀၁
A STAND-IN FLOWER
If you cann't wear in your hair,
Leave me hehind, you gatherer
With pure and lovely smiles, said the flower.
"This ene month in a year,
And only one day in the month.
Blossoming very rarely in a bright yellow colour"
The golden flower king Padauk fair,
I do not envy or compare.
Not such a beauty to be liked,
With a humble and small face bewildered
Tho'with features of gold shining bright, And not smelling much sweeter, I'm also one of a beauty
Thus mistakenly thinking of myself, And to be vaunting in the midst of many Never do I had the least intention meant, Understanding my own life and way.
But before the golden bunch of Padauk bloom, With a smile, with words sweet and a wile Believing your saying that I am the daintiest ever, Even before you pluck, getting down to the earth
And laid a way of golden colour.
But was treaded on without mercy
And ran away into hiding.
With a multitude of loss, and sufferings a gross Now had to haste away, worn and trodden
And a pining for, in the heart harbour.
Oh!
NOTE:
Thou, Ngu Wah flower.
The gum-kino
tree
Padauk (Pterocarpus macrocarpus). The whole tree blossoms yellow in April. It smell very sweet to the surrounding.
Ngu Wah - Indian larburnum. (Cassiu fis- tula). It also blossoms yellow the whole tree in April.
www.burmeseclassic.com
| 2.93501 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 107 |
________________
၂ဝ၂ မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
www.burmeseclassic.com
မိုးတိမ်လွှာထဲမှာ
* ကျွမ်းချစ်တွယ်ငင်၊ သံယောဇဉ်ဖြင့် ရေစင်တိုက်ကျွေး၊ သီးချိုပေးလျက် အရေးတယူ၊ မြတ်နိုးသူကို ငြူစူမျက်ထား၊ မုန်းမာန်ပွား၍ စိမ်းကား ငြိုငြင် ခဲ့ပြီးမှ။
*
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၂ဝ၃
ငှက်ခတ်သမား၊ လေးနှင့်မြားဝယ် တိမ်းပါးမည်ကြောင့်၊ သောကထောင့်၍ စောင့်ရှောက်နွေးထွေး၊ ရင်ငွေ့ ပေးလည်း
အရေးမဟုတ်၊ အရေးလုပ်ကာ နှောင်ချုပ်ပိတ်ပင်၊ လှောင်ချိုင့်ရှင်ဟု
ပြစ်တင် ယိုးစွပ်ခဲ့ပြီးမှ။
*မြေမှာ မပျော်၊ မိုးမှာ ပျော်သည်
မိုးပျော်ငှက်ချင်း၊ ဖော်ပေါင်းသင်းမှ ကောင်းခြင်းဖြာလျက်၊ ဂုဏ်သိန်တက်ဟု တောင်လက်ဖြန့်ကာ၊ တမ်းမွတ်စွာလျှင် အာကာပြင်ထဲ၊ မိုးမြင့်ထဲ၌ ဝဲလည် ပျံသန်းခဲ့ပြီးမှ။
*
သစ်ရွက်အကြွေ၊ ပန်းတေလေသာ
ဖူးဝေပွင့်သော၊ မြိုင်ညိုတော၌ ပျော်မောခုံမင်၊ မနေချင်ဟု
ရင်ကိုခွဲကာ၊ မိုးတိမ်လွှာကို တွယ်တာစုံမက်၊ မျှော်လင့်ချက်ဖြင့် နှုတ်ဆက် ခွဲခွာခဲ့ပြီးမှ။
ငှက်ကလေးရယ်.. လွမ်းတေး မဆိုပါနဲ့ကွယ်။
မြဝတီမဂ္ဂဇင်း
www.burmesic.com
| 83.671171 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 108 |
________________
၂၀၄ မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
www.burmeseclassic.com
ရင်ထဲကပုလဲသွယ်
၂၀
IN THE CLOUDS UP ABOVE
With attachment and love,
Giving pure water and sweet fruits
To the one who care and adore much, You envy, showing ill-will and hate And after that you forsake,
Because of the hunter with bow and arrow
There's a worry that you might be hurt, Warmly care for and guard in the bosom You blame as a cager, confining so much, And after your accusations as such.
Unhappy on the ground, free and happy in the sky
To have acquaintance only with the birds above, Will auspiciousness and glory came by Stretching the wings in eagerness into the space high up,
And after you had hovered and fly.
Where there are only withering leaves, And inconspicous flowers grow In this forest unhappy and unpleased, You want to fly, into the clouds and sky With a great liking, and high hopes And after you had left wishing good-by. Little bird . .
Don't now sing a yearning song as such.
ပိတောက်စိမ်း
# အလို..အို...ရှုမဆုံးပါကလား ချိုတိုတို ညအပြုံးရယ်နဲ့ တုနှုန်းစရာ ဘယ်မမြင်တဲ့ ပန်းတော်ဝင် ရွှေရည်လူးပါလို့ ́ နှစ်ဦး ဂိမ္မာန်နွေ၌ သိန်သရေ ထိန်ဝေဖူးပြီပေါ့ အိမ်ဦးက ကိုယ့်ခြံဝယ်၊
*
ဟို တစ်နှစ်ဆီက ပျိုမျစ်စွာ ကြည်အပြုံးတွေနဲ့ ကြော့ဆုံး ခင်တမယ်က
ပျာကသီ အားမာန်တင်းပေမယ် burmeseclassic.com,
ပန်ချင်တယ် အလျင်ရူးပါလို့ ညွတ်နူးစွာ ပူဆာသည်မို့
| 24.553571 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 109 |
________________
www.burmeseclassic.com
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၂၀၇
၂၀၆ မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး -
ကိုယ့်အပင် ဖူးငုံကင်းလေတော့ “ဟင်း”..ပင့်သက် နွယ်။.
စောင့်ပါဦးကွယ် -နောင်နှစ်မှာ အဝါခြယ်တဲ့ နံ့သာနွယ် ပိတောက်ဖူးကိုဖြင့်
*
ကြော့မှူး ဆံကေသာ၌ ပန်စရာ ချွေကာပေးမယ်လို့ ချိုအေးစွာ ကိုယ်ပန်တောင်းပေမယ့် ခေါင်းငဲ့ လည်ခါခါနဲ့ ခြံတကာ ကြိုင်လှိုင်မွှေးသည်မို့ ပန်စရာ ကိုယ်တိုင်ရွေးမယ်လို့ ဝေးရာသို့ ပြေးခဲ့တယ်
သက်လယ်က ကိုယ့်ကို တိမ်း ကြာခဲ့ပါပြီ ဥဩ ချိုအီအီနဲ့
သည်ရာသီ သည်ချိန်ရောက်လေတိုင်း ပိတောက် တဝေဝေနဲ့ ကိုယ့်ခြံမြေ အလှဆန်းပေမယ့် ပန်မယ့်သူ ဖော်မသမ်းလေတော့ လွမ်းစရာ အတိတ်အကြောင်းကိုဖြင့် တမ်းခါခါ စိတ်မပြောင်းသူမို့
ဟောင်းအနေ့နေ့ သိမ်းခဲ့ပေမယ့်
ဪ..နှောင်းတမြေ့မြေ့ မငြိမ်းနိုင်လို့ အောက်မေ့တယ် စိမ်း၊
(ငွေတာရီမဂ္ဂဇင်း ၁၉၈၄ ခုနှစ်၊ ဧပြီလ)
THE GREEN PADAUK
Oh!..What a sight,
With a sweet taunting smile
The royal flower in a colour golden bright, Incomparable with any flower all the while; This eve of the year, in the season of summer Are bloming gloriusly and grand,
In the fronrof my house, my garden. One last year,
With young sweet smiles
The pretty maiden dear,
Asked that she wanted to wear in the hair,
But when I hastened to fetch it.
My tree was all bare!
So, had I to let out a sigh, then and there. Please wait, pleaded I
Next year when the golden Padauk are in full bloom, I'll fetch it for you to wear on your head in style But shaking your head, you said words meant It blooms in every garden, so I'll choose myself And you forsaking me, away you went Now I am hearing it,
With the koel singing sweet
When i comes to this season, a time like this In my garden are the Padauk blooming fine, But there's no one to wear
And so the past longing story of mine, Though old with the aging time
I'm not a wavering type, you see
Aw!..Smouldering rememberances still linger You go by the name Green, my dear.
NOTE;
seclassic.com.
Green Padauk = The gum-kino tree, which biososoms golden yellow on the whole tree. But as green is also a Myanmar word meaning to forsake, the yellow Padauk is refered to as a green Padauk as a metaphor.
www
| 29.591837 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 110 |
________________
၂ဝ၈ မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
မေတ္တာရိပ်
သောတ္ထိသေန၊ မင်းရာဇ၏ ကုဋ္ဌနူနာ၊ ဝေဒနာကို မေတ္တာ စင်ဖြူ၊ မငြူစူဘဲ သတ္တု သက်ထား၊ စွမ်းပကားဖြင့် ကုစား ပျောက်ကင်း ခဲ့ဖူးသည်။
www.burmeseclassic.com
* သား သုဝဏ္ဏ၊ မြားဒဏ် ခ၍ ရင်မှ စိုရွှဲ၊ သွေးနီရဲလျက် အသဲ ဆတ်ဆတ်၊ နာကျင်လတ်သော် မြတ်သော မာတာ၊ ပါရိကာ၏ ကြင်နာ ပြည့်သိပ်၊ မေတ္တာရိပ်ကြောင့် မြားဆိပ် ပျယ်ပြက် ခဲ့ဖူးသည်။
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၂၀၉
# လွန်လေပြီးသော၊ ရှေးသရောက တောအုပ် အလယ်၊ ငုံးငှက်ငယ်သည် ကြောက်ဖွယ် တောမီး၊ ဝန်းရံဆီး၍ ကိုယ်ထီး ကျန်ကာ၊ ရှိလေရာတွင် မေတ္တာ ချိုအေး၊ သစ္စာ တေးကြောင့် မီးဘေး ကင်းလွတ် ခဲ့ဖူးသည်။
*
ဪ...ယုယကြင်နာ၊ စေတနာနှင့်
မေတ္တာ ဖြန့်ကြက်၊ ထို လက်နက်ကား ထက်မြက်လှစွာ၊ ထိရောက်စွာ တည့် မေတ္တာဟူသည်၊ ပန်းဝတ်ရည်သို့ မွေးကြည် ချိုမြ၊ ပင်ကိုလှနှင့် ဆုံး စ မရှိ၊ သိမ်မွေ့ဘိ၏ မည်သည့်အခါ၊ မဆိုသာချေ မေတ္တာခြုံမှ၊ လုံနိုင်စွာ တည့် မေတ္တာထွေးမှ၊ နွေးနိုင်စွာတည့် မေတ္တာပေးမှ၊ မေတ္တာရ၏ လူက လူကို၊ မေတ္တာပို၍ လူကို လူက၊ မေတ္တာငှလျက် မျှတ ပေးယူ၊ ချစ်ကြည်ဖြူမှ မွှေးကြူသင်းပျံ့၊ ပန်းရနံ့နှင့် ဝင်းဖန့် ငွေကြယ်၊ အသွယ်သွယ်တို့ စံပယ် ထွန်းလင်း၊ ညအခင်းဝယ် လမင်းတစ်ရာ သာလိမ့်မည်။
ငွေတာရီမဂ္ဂဇင်း “ Mmese/com.
| 83.411434 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 111 |
________________
၂၁၀ - မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
www.burmeseclassic.com
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၂၁၁
THE SHADE OF LOVE
The disease of leprosy
Inflicted on King Thuthti Thayna,
Was cared by loving wife Thanbula the lovely With the strength and power, Of pure love and hearty will.
When son Thuwunna was shot with an arrow
With blood red, the breast wet
And the heart shaking with pain, The noble mother named Paryika
With kindness full and a shade of love,
The poison of the arrow was completely nullified.
Once upon a time in the long past
The quail bird was in the centre of the forest. Surrounded by forest-fire frighteningly Left all alone deserted;
But cause of its sweet song of love and truth Was it freed from the danger of fire.
Aw! tender kindness and benevolence And showering of love-these weapons Are powerful and effective; Love is like the nectar of the flower, It's beauty natural, it's smell sweet Endless and is tender
Anytime its a fact
That when covered with love its secure, When envevloped with love its warm When love is given one begets love,
And when people shower love on its own kind When people share love on others.
And giving and taking are of a willing kind The flowers will smell sweet
The stars will shine bright,
And a hundred moons will shine in the night.
www.burmeseclassic.com
| 3.09434 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 112 |
________________
www.burmeseclassic.com
၂၁၂ မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
ကြင်သူခေါ်သောလမ်း
* မောင်တို့အိမ်မှာ၊ မထည်ဝါလည်း ဧည့်လာ စောင်လာ၊ စိတ်ချမ်းသာအောင် ပျူငှာ နှုတ်ခွန်း၊ ဖွင့်ဆိုညွှန်း၍
ဆေး ကွမ်း လက်ဖက်၊ တည်ခင်းလျက်နှင့် နှစ်သက်စဖွယ် ယဉ်ပါသည်။
* မောင့်မိဘမှာ၊ မချမ်းသာလည်း ရွာရေးရပ်တာ၊ ကိုယ်တိုင်ပါ၍ သာရေး နာရေး၊ လက်မနှေးဘဲ ဖေးမ ကူညီ တတ်ပါသည်။
““ရွှေစော် မနံ၊ မြေစော် နံသည့် တောဟန် တောငွေ ၊ တောဓလေ့၌ ချမ်းမြေ့ နှစ်ခြိုက်၊ မပျော်ပိုက်လို့” မလိုက်ချင်ပါ၊ မလာလိုကြောင်း ခွင့်ပန်တောင်းသည့် ကျောင်းကြီးတက္ကသိုလ်၊ မြကျွန်းညို၌ ကွန်းခိုရင်းမှ၊ ကျွမ်းခဲ့ရသော နှမ သော်မော်၊ ရပ်ကြီးပျော်ငဲ့ ။
*
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၂၃
ထည်ထည်ဝါဝါ၊ ခန့်ညားပါလည်း မေတ္တာ ကင်းစင်၊ မာန ဝင်လျက် စိတ်တွင် အတ္တ၊ လွန်ကဲကြမူ အလှ ဘယ်မှာ ရှိမည်နည်း၊
*ဖွယ်ဖွယ်ရာရာ၊ ကျယ်ဝန်းစွာလျှင် တိုက်တာ အိမ် အိုး၊ စည်ပင်ဖြိုးလည်း ကိုယ်ကျိုးသာ မင်၊ လောဘ ဝင်၍ အမြင် ယူဆ၊ ကျဉ်းမြောင်းကြသော် ဘဝ ဘယ်မှာ သိမည်နည်း။
* ချမ်းချမ်းသာသာ၊ ပြည့်စုံပါလည်း သူ ငါ နှင့် ခွဲ၊ လက်မတွဲမူ ရခဲပေစွ၊ လူ့ဘဝ၏ ရသ ဘယ်မှာ ရှိမည်နည်း။ ။ “လူ့အချစ်နှင့်
လူ့သစ္စာသာ၊ ရတနာ” ဟု စိတ်မှာ စွဲထင်၊ မောင့်ဝန်းကျင်သို့ သခင် လာလမ်း၊ သာစခန်းဝယ် ́ပန်းသင်း လေပြေ၊ စမ်းရစ်ခွေနှင့်
ငွေတာရီမဂ္ဂဇင်း (၁၉ . .burm com,
ဖူးဝေ နုသစ်၊ ကိုက်သရစ်နှင့် မေတ္တာမွှမ်းကာ၊ လက်ကမ်းပါသည် လာလိုလာလော့ အနီးကလေး။ မလာလိုတော့ ခရီးဝေး။
| 83.455583 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 113 |
________________
၂၁၄ မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
www.burmeseclassic.com
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၂၁၅
THE WAY INVITED BY THE LOVER
My house though not grand, All visitors to be pleasant in the mind Sweet greetings uttered and then, Smoke and beatle together with laphet Are offered in a lovely likable manner.
My parents though not rich
Participate in the affairs of the surrounding ward, Never hesitant in affairs of funeral or merriment Used to help willingly, never retard,
"Not having the smell of gold
But with a smell of the earth,
With village manners and custom
Not having the likes and not being happy;" Not wanting to follow, nor to come Giving excuse, oh, you young sister! Whom I had chanced to meet,
And got intimate, oh. you who liked To stay in a big town! To stay in a big town!
Though prominent and grand, Devoid of love, with haughtiness And in excess, much selfishness Where will beauty be.
With wide expanse enclosure and ground, House and home and building
But selfishness and greed bound, Also with a narrow outlook imbued, How will you then know what is life? How will you?
Though without needs rich and complete Never joining hands, with thee and them How will then will man's life become, A good savoury one.
"Love and truth of mankind,
Is the only jewels that you find;" Thus thinking in mind are my surroundings To this place I invite you,
With fragrant breeze, and a winding creek Showering love I welcome you, Also with budding new young leaves
If one has the heart to come, its very near But if one doesn't want to, its afar.
NOTE:
Laphet: A kind of eatable offered to
Myanmar homes.
www.burmassic.com
sin
| 2.490887 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 114 |
________________
၂၁၆ မြင်းမှုမောင်နိုင်မိုး
www.burmeseclassic.com
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၂၁၇
မြေစာပန်း
* ရနံ့အဆင်းရယ်က ပျံ့သင်း မထည်ဝါတော့ အဘယ်မှာ အရာရောက်နိုင်ပါ့ သိမ်ငယ်စွာ ခမျာပေါက်တာက အိမ်နောက်က မြက်ခင်းပြင်။
* ဖော်တသင်းရယ်နှင့် ပျော်ခင်း တရှာရှာမို့ ကျော်နင်း အခါခါပေါ့
ပြာလွင်လွင် အယဉ်မသန်းတဲ့ပြင် ဝါကျင်ကျင် အဆင်မဆန်းတာမို့ ပန်းရယ်လို့ မထင်။
*
* သို့ပေမယ့်လေ
မွေးမေမေ သူ ချွေခူးပါလို့ နှစ်ဦး သင်္ကြန်ကြိုတဲ့ စိမ်းစိုစို အတာအိုးမှာလ
စိုက်ထိုးကာ အသွင်ဆန်းလေတော့
သပြေညို ဆိုတဲ့ပန်းရယ်နဲ့
ချမ်းမြေ့မြေ့ အတူယှဉ်
မြေစာပင် ပန်းကလေး။
“ရူပါအုံး သင်
မသုံးလျှင် အမြင် မတင့်သော်ငြား သုံးလေလျှင် အယဉ် မဆင့်ပါလား ဝင့်ကြွား အမှုပိုနဲ့
သူ ဆိုယောင် ကိုယ် ထင်မိသည်ပါ့ လောက ဤမြေခြာ၌ အရာရာ အလှချည်းပါဟု” မြဆည်းဆာ နေညိုမသန်းခင်၌ ကိုယ့်အမြင် ကြည်လင်ဆန်းခဲ့တာမို့ လန်းဝေဆာ မြအဖူးရယ်နဲ့
ပန်းမြေစာ အလှထူးကိုဖြင့်
မြဝတီမဂ္ဂင် “2urmeseclassic.com/
ဦး ညွတ်မိသေး။
ခုနှစ်၊ ဧပြီလ)
| 80.870561 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 115 |
________________
၂၁၈ မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
www.burmeseclassic.com
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၂?
MYEZAR FLOWER
With features so meek
Not grand and the smell not sweet, Growing so humble in the backyard The grass lawn.
Wiht companions in merriment
When I play and romp.
Tread on mericilessly incessant
Not so dainty but a common yellow colour,
I don't even think of as a flower.
But.
When mother plucked
And put in the pot of Atar
As a new year greeting.
It looked so pleasant, a wonder
Pairing with Thabyenyo flower. Calm and peacefully conjoined This Myezar flower.
"Now look, you!
When not in use, doesn't look fine
But when used doesn't it look fine to be true, In a flaunting manner it seemed to say And that on this earth,
Everything is a beauty, each in its own way;" And so before the evening sun goes brown and lower,.
My thoughts cleared now
To the wonderful beauty of Myezar flower, Do I happen to bow.
NOTE:
-Myezar: Bermuda grass (cynodon doetylon)
-Thabyenyo: sprig of Euginia (regarded as auspicious)
-Atar pot: Flower offering pot placed out- side Myanmar homes at New Year val as offering to King of Nats Beings)
www.bic.com
| 3.367876 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 116 |
________________
၂၂ဝ မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
www.burmeseclassic.com
ရင်ထဲတပုလဲသွယ် ၂၂၁
ချစ်နှင်းဆီ * အမြတ်တနိုး၊ ငါ စိုက်ပျိုး၍ ရေမိုး တင့်စွာ၊ ချိုးခွင့်သာ၍ ဝတ်လွှာ ကော့ကွေး၊ အသွေး နီမြန်း အဆန်းတကြယ်၊ လှသွေး ခြယ်သည် အိုဘယ်နှင်းဆီ တစ်ပွင့်င့်။
*
ပန်လိုသူတို့
တံချို ကိုင်မ၊ တေးချိုမြနှင့် ငါ့ခြံ ဝန်းကျင်၊ ဟန်ရေးပြင်သည် ရင်မှာ ဇိုဘိ မောပါဘိ။
* ပိတုန်း ပျားတို့
နားယောင် ခိုယောင်၊ ကြင်လိုထောင်ဖြင့် အတောင်ဖြန့်ကာ၊ ချဉ်းကပ်လာသည် ရင်မှာ ဖို့ဘဲ မောပါဘိ။
* ပန်းတို့မည်သည်၊ ကာလရှည်သော် ကြုံလှီ ဖျော့တော့၊ ပြေလျော့အသွေး မမွှေး အစဉ်၊ ကြွေမြဲ ပင်ကို အသင် သိမည် ထင်မိသည်။
* ပန်းစိုက်သူ့ရင်၊ အသည်းပြင်ကား ကြည်လင် အေးမြး ဆူး မခပဲ စမ်းရေကျ သွင်၊ ပြစ်ကင်းစင်ကြောင်း အသင် သိမည် ထင်မိသည်။
။ ဪ....ခရီးတဆစ်၊ ဘဝသစ်မှ အချစ်ကိုမေ့၊ လမ်း အကွေ့ဝယ် နေ့နေ့ညည၊ ယုယ ထွေးပိုက် ပြုစုလိုက်သည့်
ပန်းစိုက်သမား၊ နှလုံးသားဝယ် နေနား အစဉ်၊ မပျော်လျှင်လည်း နိုဝင် ဖွေလှစ်၊ ရင်ခွင်သစ်သို့ မေတ္တာ တမ်းမွတ်၊ ညွတ်လို့ ညွတ်လေ ခွင့်လွှတ်ပါသည် ချစ်နှင်းဆီ။
သပြေတေးမဂ္ဂဇင်း
www.besic.com
| 81.837161 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 117 |
________________
www.burmeseclassic.com
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၂၂၃
၂၂၂ မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
MY LOVE, ROSE
Affectionately had I planted and nursed
And watered accordingly,
With a red colour and wonderous beauty
Had it bloomed. oh you a rose!
Those wanting to wear in the hair,
Singing and holding the plucking rod
Around my garden in a manner do they dare,
My heart beats and I was fatigued.
ကဗျာဆရာဆန္ဒ
ဖွဲ့ရစ်ရှောင်သည်
လှောင်ချိုင်တံခါး၊ ငါဖွင့်ထားပြီ
Wasps and bees,
As if wanting to be acquainted
သွားလိုရာရာ၊ နားလိုရာသို့
CLASSIC
With spreading wings approached in glee.
My heart beat and I was fatigued.
မကြာမတင်၊ ခရီးနှင်လေ ငါ့ရင်ထဲက မြရွှေကျေး။
Flowers in time dry up and fade Not fragrant and usually fall, Tlhis. I think that you may know all.
Aw! from the new life, a part of the journey Forgetting the love, at the roads's curve
In the heart of the flower grower.
Who day, and right tenderly nurse
If you don't feel like staying, you may A new bosom as you please, [ forgive you, my love rose, my sweet.
seek
* ပိတ်ပင်ထားသည့် အတားအဆီး၊ ဖယ်ရှားပြီးမို့ `ရိပ်ကြီးမြိုင်ညို၊ တောအုပ်ပျိုသို့
ချိုချိုလွင်လွင်၊ စီးစေချင်သည် ငါ့ရင်ထဲက စမ်းရေအေး၊
* လောင်းရိပ်ထိုးသည့် ခက်မိုးဖြာဝေ၊ မရှိချေမို့ ဝေဟင်အနှံ့၊ မွှေးရနံ့တို့ သန့်သန့်စင်စင်၊
ငါ့ရင်ထဲက www. meseclassic.com/
| 28.560431 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 118 |
________________
www.burmeseclassic.com
၂၂၄ မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
*
မြရွှေကျေး၏
တေးချိုနွဲ့ယဉ်၊ နှုတ်သံလွင်ဝယ် နားဝင်ချိုကြ၊ ကြည်နူးကြစေ။
ငြိမ်အေးချိုလွင်၊ တေးသံစဉ်ဝယ်
* စမ်းရေအေး၏
ဘဝင်ချမ်းမြ၊ ရွှင်လန်းကြစေ၊
* ပွန်းဖြူဖွေး၏
*
ကြူမွှေးချိုမြ၊ နုအလှကို
ယုယပန်ဆင်၊ အားသစ်ဝင်စေ။
မြကျေးပမာ၊ စန်းပြာသဖွယ် ပန်းနှယ်တင်စား၊ နှလုံးသားမှ လှုပ်ရှားညင်သာ၊ ဖူးပွင့်လာသည့် တစ်ထွာတစ်ညို၊ ကဗျာတိုဖြင့် စာဆို ဖွဲ့သီ၊ လူတို့ပြည်အား ကြည်စေ အေးစေ၊ မွှေးပါ စေဟု မြတ်စေတနာ၊ ဖွဲ့ရစ်ကာဖြင့် မေတ္တာဖြူဖြူ၊ ငါပေးလှူသည် ပြည်သူအေးကြောင်း မွှေးစေကြောင်း။
ငွေတာရီမဂ္ဂဇင်း (၁၉၇၅ ခုနှစ်၊ဒီဇင်ဘာလ)
CLASSIC
ရင်ထဲကပုလဲသွယ် ၂၅
THE WISH OF THE POET
I had opened the door of the cage That hath confined thee, Wherever you may want to go Wherever you may want to alight, You, gold and emerald bird From inside my heart.
All obstructions had now been cleared, So to the lush, shady, green and young forest
Sweet and smooth I want thee to flow, You, cool spring waters
From inside my heart.
Now with no overhanging shadows, All around the skies the sweet fragrant smell
Of thee, I want it purely to fill
You, white flower from inside my heart.
The sweet song of the gold and emerald bird dear,
May it be pleasant and rejoicing to To The steady melody of the cool waters,
| 38.950715 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10126
| 119 |
________________
၂၂၆ မြင်းမူမောင်နိုင်မိုး
www.burmeseclassic.com
Let all be instilled with new strength inborn.
Like the emerald bird or the blue spring · Or as an emphasis the flower,
That gently moved forth and blossom From the heart, a short poetry and verse That the man of litterature composed, Are for this world of man
To be cool and pleasant,
With a noble benevolence, sweet and fra- grant
With pure love I donate in charity, So that the people be peaceful in redo- lence.
CLASSIC
www.burmeseclassic.com
| 4.571429 |
-
|
Myin Mu Mg Naing Moe
|
10313
| 1 |
________________
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
!!
မြန်မာပြန်သည့်
MADAME CURIE
BY EVE CURIE
BURMESE CLABBIC
www.burmeseclassic.com
| 18.367347 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 2 |
________________
www.burmeseclassic.com
ကမ္ဘာ့ဂန္ထဝင် အတ္ထုပ္ပတ္တိစာစဉ်
BURMESE CLASSIC
“မဒမ်ကျူးရီ စာအုပ်ကို ဖတ်ပြီး ဘဝရဲ့ တန်ဖိုးဆိုတာ ဘာလဲ၊ ဘဝရဲ့ ကြီးမြတ်ခြင်း ဆိုတာ ဘာလဲ ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပာယ်ကို လူတွေ အတွေးသစ် အမြင်သစ်နဲ့ ‘ကြည့်တတ်လာလိမ့်မယ်”
မစ္စက် ဖရန်ကလင်၊ ဒိ၊ ရုစဗဲ့လ် (အမေရိကန်သမ္မတကတော်)
“ကမ္ဘာကျော် ပုဂ္ဂိုလ်တွေထဲမှာ ကျော်ကြားခြင်းနဲ့ ဖျက်ဆီးလို့ မရတာ မဒမ်ကျူရီ တစ်ယောက်ပဲ ရှိတယ်”
အဲလ်ဘတ် အိုင်းစတိုင်း
“သည် မဟာလူသားနှစ်ယောက် (ကျူရီဇနီးမောင်နှံ) အကြောင်းကို သမီး အရင်း တစ်ယောက်က ရေးလို့သာ ဒါလောက်ကောင်းတဲ့ အချစ်ဇာတ်လမ်း ဖြစ်လာတာ”
ဟန့်ခ်ဇင်ဇာ(ကမ္ဘာကျော် ပိုးမွှားဗေဒ
www.ssic.com
| 76.716918 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 3 |
________________
ဒို့တာဝန် အရေးသုံးပါး
ပြည်ထောင်စု မပြိုကွဲရေး
www.burmeseclassic.com
ဒို့အရေး
တိုင်းရင်းသား စည်းလုံးညီညွတ်မှု မပြိုကွဲရေး ဒို့အရေး အချုပ်အခြာအာဏာ တည်တံ့ခိုင်မြဲရေး
ဒို့အရေး
“နိုင်ငံတော်ဖွဲ့စည်းပုံ အခြေခံဥပဒေ ပေါ်ပေါက်ရေးသည်
ပြည်ထောင်စုသား အားလုံး၏ ပဓာနကျသော တာဝန်ဖြစ်သည်”
ပြည်သူ ့သဘောထား
* ပြည်ပအားကိုး ပုဆိန်ရိုး အဆိုးမြင်ဝါဒီများအား ဆန့်ကျင်ကြ။ { * နိုင်ငံတော် တည်ငြိမ်အေးချမ်းရေးနှင့် နိုင်ငံတော် တိုးတက်ရေးကို နှောင့်ယှက် ဖျက်ဆီးသူများအား ဆန့်ကျင်ကြ။
၂ = နိုင်ငံတော်၏ ပြည်တွင်းရေးကို ဝင်ရောက်စွက်ဖက် နှောင့်ယှက်သော ၂
ပြည်ပနိုင်ငံများအား ဆန့်ကျင်ကြ။
ပြည်တွင်းပြည်ပ အဖျက်သမားများအား ဘုံရန်သူအဖြစ် သတ်မှတ် ချေမှုန်းကြ။
BURMES CLASSIC
တင်မောင်မြင့်
ဧရာဝတီတိုင်း ဟင်္သာတခရိုင် စစ်ကျွန်းရွာတွင် အဖ ဦးမောင်ဒွေး၊ အမိ ဒေါ်ကျော့စိန်တို့က ၁၉၃၆ ခုနှစ် စက်တင်ဘာလ ၁၉ ရက် နေ့တွင် မွေးဖွားသည်။
ရန်ကုန်မြို့ ရေကျော်ဦးမောင်မောင် အလွတ်ပညာသင်ကျောင်းမှ အလယ်တန်းအောင်ပြီး၊ တောင်ကြီးမြို့ အစိုးရအထက်တန်းကျောင်း (ယခု အထက ၁) မှ ၁၉၅၈ ခုနှစ်တွင် တက္ကသိုလ်ဝင်တန်း အောင်သည်။ ရန်ကုန် သက်ကြီးတက္ကသိုလ်တွင် ဆက်တက်သည်။ ဘွဲ့မရခဲ့။
မော်ချီးမိုင်း၊ ကောင်းကြီးမြို့ ပြည်သူ ့ထောက်ပံ့ရေးဌာန၊ ရှမ်းပြည် နယ် ပညာမင်းကြီးရုံးများတွင် စာရင်းကိုင်စာရေး အဆင့်ဆင့်ဖြင့် တာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့သည်။ ၁၉၆၁ ခုနှစ်တွင် ဘီအိုစီကုမ္ပဏီ (ယခု MOGE)တွင် အလုပ်ဝင်ပြီး ၁၉၉၄ ခုနှစ်တွင် ငွေစာရင်းအရာရှိ အဖြစ်နှင့် အငြိမ်းစားယူသည်။
၁၉၈၃ ခုနှစ်တွင် နာမည်ရင်းဖြင့် ငွေကျွန် (Jonathan Black ၏ Oil)ကို မြတ်ငြိမ်းနှင့်တွဲပြီး ဘာသာပြန်ခဲ့သည်။ ယနေ့အထိ သံယောဇဉ်ကမ်းခြေ (၁၉၈၃) (Man on Fire by A.J. Quinnell)၊ အချစ်၏ အခြားသော မျက်နှာစာ (၁၉၈၄) (Rendezvons by Evelyne Anthony)၊ သံမဏိလိပ်ပြာ (၁၉၈၇)(Philadelphian by Richard Powell)၊ အရိပ်မဲ့ ရုပ်ပုံလွှာ(၁၉၈၅)(Snap Shot by A. J. Quinnell)၊ မဟာရံ တံတိုင်းကို ဖြတ်ကျော်ခြင်း(၁၉၈၅)(This Side of Glory by Gwen Bristow)၊ အချစ်များစွာနဲ့ပါ ဆရာ(၁၉၈၇)( To Sir, With Love by E.R.Braithwaite)၊ မေတ္တာရှာပုံတော်(၁၉၈၅) (Wher¢ Love has Gone by Herold Robin)၊ တမ်းတ တတ်သည်(၁၉၈၅)(Rememberance by Dannielle Steel) အပါအဝင် ဘာသာပြန် စာအုပ်ပေါင်း ၃၀ ကျော် ရေးသားခဲ့သည်။
www.bumeseclassic.com
| 71.989924 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 4 |
________________
www.burmeseclassic.com
၂၀၀၀ – ၂၀၀၁ ထုတ် ရာပြည့်စာအုပ်များ
၇။ ညွန့်ကြူး၏ ပင်လယ်ဝံပုလွေ' (Sea Wolf by Jack London)
၁၁၈။ ထွန်းသစ်၏ ဇာတ်ခုံကမ္ဘာ၊ ဇာတ်ဆောင်ကမ္ဘာ
၁၁၉။ ရွှေဥဒေါင်း၏ စေတစ်လုံးပိုင်ရှင်
၁၂၀။ မောင်ထင်၏ ကမ္ဘာ့ဝတ္ထုတိုများ ၁၂၁။ ကြည်အေး၏ မေတ္တာမီးအိမ် ၁၂၂။ ရွှေဥဒေါင်း၏ စန္ဒာဒေဝီ
၁၂၃။ တက်တိုး၏ ဘဝပညာ
၁၂၄။ ရွှေဥဒေါင်း၏ ဆင်စွယ်မင်းသမီး(Ivory Child by Sir Rider Haggard)
၁၂၅။ ဂျာနယ်ကျော်မမလေး၏ သူလိုလူ
၁၂၆။ ရွှေဥဒေါင်း၏ ကာလယန္တရား
၁၂၇၊ ရဲမြလွင်(မြန်မာပြန်) ခြေမစုံ လက်မစုံ ကျွန်တော့်ဘဝ အတွေ့ အကြုံ
၁၂၈။ မောင်သာချို၏ သမီးဖတ်ဖို့
၁၂၉။ တိုက်စိုး၏ ဇေယျ . .
၁၃၀။ ဒေါက်တာကျော်စိန်၏ သင် သိလိုသမျှ စိုးရိမ်သောကအကြောင်း ၁၃၁။ တက္ကသိုလ်ဘုန်းနိုင်၏ သူငယ်ချင်းလို့ပဲ ဆက်၍ခေါ်မည် ခိုင် ၁၃၂။ ဂျာနယ်ကျော်မမလေး၏ -မုန်း၍မဟူ
*
၁၃၃။ ဒဂုန်ရွှေများ၏ မြို့ဝန်မင်း၏ ဘဝခရီး (The Mayor of Casterbridge
by Thomas Hardy
၁၃၄။ ရွှေဥဒေါင်း၏ သူရဲကောင်းသုံးယောက် (The Three Musketeers
by Alexandre Dumas
၁၃၅။ စာရေးဆရာများ၏ စိတ်နယ်လွန်ပညာနှင့် စိတ်ပညာပဒေသာ ၁၃၆။ ဦးရွှေအောင်၏ ကုသိုလ်နှင့် အကုသိုလ်
၁၃၇။ ဇော်ဂျီ၏ မဟာဆန်ချင်သူ
၁၃၈။ ဗိုလ်အေးမောင်၏ လူလော နာနာဘာဝလော (Invisible Man by H.G. Wells)
၂၀၀၁ ခုနှစ် ဧပြီနှင့် မေတွင် ထုတ်ဝေမည့် စာအုပ်များ
၁၄၀။ ဒေါက်တာ ခင်လေးမြင့်၏ မင်းသားလေး
၁၄၁။ ရွှေဥဒေါင်း၏ ဝ သုံးလုံး
၁၄၂။ မောင်ပေါ်ထွန်း၏ ယက်ဖ်တူရှင်ကို ၁၄၃။ ခင်မျိုးချစ်၏ မိုက်ကယ် အိန်ဂျယ်လို့ ၁၄၄။ မင်းယုဝေ၏ ပထမမြန်မာများ
CLASSIC
ရာပြည့်စာအုပ် ၁၃၉
တင်မောင်မြင့် ( မြန်မာပြန်)
MADAME CURIE by Eve Curie
A
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
အမှတ် ၃၈၊ ၁၀၉ လမ်း၊ မင်္ဂလာတောင်ညွန့်၊ ရန်ကုန်မြို့။ ဖုန်း။ ၀၁-၂၉၆၆၇၁(အိမ်)၊ ၂၅၂၇၉၈ (ဆိုင်)
[ ၁၊ မတ်၊ ၂၀၀၁ ]
assic.com
| 71.318328 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 5 |
________________
စာမူခွင့်ပြုချက်အမှတ်
www.burmeseclassic.com
[ ၉၆၄/၂၀၀၀ (၁၂) ]
မျက်နှာဖုံးခွင့်ပြုချက်အမှတ် [ ၈၉ /၂၀၀၁ ( ၂ ) ]
ပုံနှိပ်ခြင်း ပထမအကြိမ်
( ၁၊ မတ်၊ ၂၀၀၁ ) opSeq [2000]
မျက်နှာဖုံးနှင့် အတွင်းစာသား ပုံနှိပ်သူ ဒေါ်ခင်အေးမြင့် [၁၅၉၀၁]၊ ရာပြည့်အော့ဖ်ဆက် အမှတ် ၁၉၉၊ လမ်း ၅၀၊ ပုဇွန်တောင်မြို့နယ်၊ ရန်ကုန်မြို့၊
O
ထုတ်ဝေသူ
ဒေါ်ရွှေအိမ် [ဝ၁၂၉၉]၊ တိုင်းလင်းစာပေ အမှတ် ၈/၆၅၊ အုပ်စု(၃)၊ အောင်သိဒ္ဓိလမ်း၊ စော်ဘွားကြီးကုန်း
အင်းစိန်၊ ရန်ကုန်မြို့။
0
အတွင်းဖလင် အေဇက်
D
စာအုပ်ချုပ်
ကိုမြင့် နှင့် ညီဝင်းမြင့်
O
ကျားနှင့် မျက်နှာဖုံး ပန်းချီ
1
Portrait of Madame Curie by Elaine Morfogen of သန်းသန်းမြင့်အောင် ဒီဇိုင်းဖွဲ ့စည်းသည်။
တန်ဖိုး ၃ ၅ ဝ ကျပ်
BURMISI CLASSIC
နိဒါန်း
မာရီကျူးရီ၏ ဘဝမှာ မယုံကြည်နိုင်စရာ ထူးဆန်း အံ့ဩဖွယ်များနှင့် ပြည့်နှက်နေလေရာ သူ့အကြောင်း ပြောရသည်မှာ ပုံပြင်တစ်ခုကို ပြော ရသည်နှင့် တူနေသည်။
အကြင် မိန်းကလေးသည် အဖိနှိပ်ခံနိုင်ငံ တစ်နိုင်ငံတွင် မွေး ဖွား၏။ ဆင်းရဲ၏။ ရုပ်ဆင်းရူပကာ ချောမော လှပ၏။ အလွန့်အလွန် ပြင်းပြသည့် ဆန္ဒဖြင့် အမိ ပိုလန်နိုင်ငံမှ ထွက်ခွာခဲ့ပြီး ပါရီတွင် တစ် ယောက်တည်းနေကာ ဆင်းဆင်းရဲရဲ ပညာသင်၏။ ဝါသနာတူ၊ ရည် ရွယ်ချက်တူ လူတစ်ယောက်နှင့် တွေ့ပြီး၊ ပျော်ရွှင်စွာ လက်ထပ် ပေါင်း သင်း၏။ သူတို့နှစ်ယောက် အသေအလဲ ကြိုးစားသဖြင့် ဒြပ်စင်တစ်မျိုးကို ရှာဖွေတွေ့ ရှိခဲ့၏။
ထိုမိန်းကလေးမှာ မာရီကျူရီဖြစ်ပြီး သူ့ ချစ်လင်မှာ ပီယာကျူရီ ဖြစ်လေသည်။ သူတို့နှစ်ယောက် ရှာဖွေတွေ့ ရှိသည့် ဒြပ်စင်မှာ ရေဒီယံ။ သိပ္ပံလောကကို တစ်ခေတ်ဆန်းစေမည့်၊ အတွေးအခေါ် သစ် တစ်ခု ဖြစ်ထွန်းလာစေမည့် ရှာဖွေတွေ့ ရှိမှ ဖြစ်လေသည်။ လူသားတို့
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
www.burmeseclassic.com
| 78.095872 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 6 |
________________
www.burmeseclassic.com ဒမ်ကျူရီ
တင်မောင်မြင့်
အား ခြိမ်းခြောက်နေသော ရောဂါဆိုးကြီးကို ကုသရာတွင်လည်း အကျိုး
ပြုခဲ့၏။
သိပ္ပံသုတေသီ မောင်နှံနှစ်ဦး၏ ဂုဏ်သတင်း အထွတ်အထိပ် သို့ ရောက်နေချိန်၊ ကမ္ဘာအရပ်ရပ်မှ အကူအညီပေးမည့်သူတွေ ဝိုင်းဝိုင်း လည် လာချိန်တွင်မှ မာရီ ဘဝ ကံဆိုးမိုးမှောင် ကျခဲ့ရလေသည်။ အလွန် ထူးခြားသည့် ဘဝအဖော်မွန် ချစ်လင် ပီယာ့ကို ရှင်သေမင်းက သူ့ရင်ခွင် ထဲမှ ရုတ်တရက် လုယူသွားခဲ့သည်။
သို့သော် စိတ်ကော ရုပ်ပါ ပြင်းစွာ ဝေဒနာ ခံစားနေရသည့် ကြားမှ လင်တော်မောင်နှင့်အတူ စခဲ့သည့် အလုပ်ကို ဆက်လုပ်သည်။ နှစ်ယောက်သား ဖန်ဆင်းခဲ့သည့် သိပ္ပံသုတေသနလုပ်ငန်းကို အံ့မခန်း လိလိ အောင်မြင်အောင် တစ်ယောက်တည်း စိုက်လိုတ်မတ်တတ် ကြိုး စားသည်။
မုဆိုးမကလေးသည် ကျန်ရှိသည့် ဘဝကို 'ပရဟိတလုပ်ငန်း များတွင်သာ မြှုပ်နှံ ထားလိုက်တော့သည်။ ကမ္ဘာစစ်ကြီး ဖြစ်လာတော့ ဒဏ်ရာအနာတရ ဖြစ်လာသည့် လူနာများအား ကိုယ့်ကျန်းမာရေးကို ကိုယ်မေ့ထားပြီး ကိုယ်ဖိရင်ဖိ ပြုစုသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် တပည့်များ အား တတ်ထားသမျှ ပညာအားလုံးကို နာရီမလပ် အိတ်သွန်ဖာမှောက် အမွေပေးသည်။ ထိုတပည့်များသည် နောင်အခါ ကမ္ဘာအရပ်ရပ်တွင် သိပ္ပံပညာကျော်များ ဖြစ်လာမည့် လူငယ်လူရွယ်များ ဖြစ်လေသည်။
နိုင်ငံတော်က ပေးအပ်လာသည့် အမြင့်ဆုံး ဘွဲ့ထူး ဂုဏ်ထူး များနှင့် စည်းစိမ်ချမ်းသာတို့ကို လက်မခံဘဲ လောကကောင်းကျိုးကို ကိုယ် စွမ်းရှိသမျှ ဉာဏ်စွမ်းရှိသမျှ လုပ်ဆောင်ရင်း တာဝန်တွေ ပြီးစီးသည့် အခါ ခြေကုန်လက်ပန်းကျကာ ဘဝကို နိဂုံးချုပ်သွားခဲ့သည်။ ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
ရင်သပ်ရှုမော အံ့ဩဖွယ်ရာတွေ ပြည့်နေသည့် သူ့ပင်ကို ဘဝဇာတ်ကြောင်းကို ထပ်ပြီး. အဆာဖြည့်လျှင် ရာဇဝတ်မှု' တစ်ခုကို ကျူးလွန်သလို ဖြစ်နေပါလိမ့်မည်။ မသေချာသည့် အဖြစ်အပျက် အကြောင်းအရာ တစ်ခုတလေကိုမျှ ကျွန်မ ထည့်သွင်းရေးသားခြင်း မရှိပါ။ မူလစာကြောင်း တစ်ကြောင်းတလေကိုမူ ကျွန်မ ပြင်ဆင် ဖြည့်စွက်ထားခြင်းမျိုး မလုပ်ပါ။ အရှိအတိုင်းထားပြီး မည်သည့် အရောင် အသွေးမျိုးမှ ကျွန်မ ထပ်မဆိုးပါ။
သည်စာအုပ်တွင် ပါရှိသည့် စကားလုံးများသည် တကယ်ပြော ခဲ့သော စကားလုံးများ ဖြစ်ပါသည်။ သည်စာအုပ်တွင် ထည့်ရေးသည့်. အဖြစ်အပျက်အားလုံးသည် တကယ်ဖြစ်ခဲ့သည့် အဖြစ်အပျက်များသာ ဖြစ်ပါသည်။ အလွန်ချစ်စရာကောင်းပြီး၊ အလွန်မတန်ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့ ကြသော ကျွန်မ၏ ပိုလန် မိသားစုအပေါ် ကျွန်မ ကြွေးဆပ်ရပါလိမ့် မည်။ အထူးသဖြင့် မေမေ၏ အစ်မကြီးဖြစ်ပြီး မေမေ့အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းလည်းဖြစ်သည့် ကျွန်မ၏ ကြီးဒေါ် ဘရွန်ညာ။ မေမေ့ ငယ် ဘဝကို ရေးသားပြုစုသည့် အခါတွင် တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်သည့် အထောက် - အထားများကို ကြီးဒေါ် ဘရွန်ညာ့ဆီမှ ကျွန်မ အများဆုံး ရခဲ့ပါသည်။
ပေးစာများ၊ မေမေကိုယ်တိုင် ရေးခဲ့သည့် နေ့စဉ်မှတ်တမ်းများ၊ မှတ်စုများ၊ မရေမတွက်နိုင်အောင် များပြားသည့် လုပ်ငန်းခွင် စာရွက် စာတမ်းများ၊ ပြင်သစ်နှင့် ပိုလန်နိုင်ငံများမှ မေမေ့သူငယ်ချင်းများ၊ ဆွေ မျိုးများနှင့် အပြန်အလှန် ပေးစာများကို စုဆောင်းပေးသူက ကျွန်မ အစ်မ အိုင်ရင်း ဖြစ်ပါသည်။ အစ်မ အိုင်ရင်းနှင့် ခဲအိုတော် ဂျိုးလီယော့တို့၏ ကျေးဇူးသည် ကြီးမားလွန်းသဖြင့် ကျွန်မ ဆပ်လို့ ကုန်နိုင်မည် မထင်ပါ။ ရာပြည့်စာအုပ်ကိုက်
www.burmeseclassic
| 88.922842 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 7 |
________________
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
မေမေ့ နောက်ဆုံးရက်များတွင် ကျွန်မကိုယ်တိုင် စုဆောင်းခဲ့သည့် စာတွေ လည်း မနည်းလှပါ။
စာဖတ်သူများအနေဖြင့် မာရီကျူရီ၏ ဘဝအထွေထွေမှ ဖျတ် ခနဲ ပုံရိပ်များကို တောက်လျှောက် ခံစားထိတွေ့ နေရလိမ့်မည်ဟု ကျွန်မ မျှော်လင့်မိပါသည်။
မာရီကျူရီ၏ ဘဝသည် အလွန် ကြံ့ခိုင်သည့် ကျောက်စာတိုင် များနှင့် ဖွဲ့စည်းထားသည်နှင့် တူ၏။ ထက်မြက်သည့် အသိဉာဏ်ဖြင့် စိုက်လိုက်မတ်တတ် ဇွဲနပဲကြီးစွာ အလုပ်လုပ်၏။ ရယူခြင်း မရှိဘဲ ပေးဆပ်ခြင်းဖြင့်သာ ဘဝတစ်ခုလုံးကို ကမ္ဘာလောကကြီးသို့ လှူဒါန်း ထား၏။
မာရီကျူရီ၏ သန့်စင်သော စိတ်ဓာတ်ကို ကျော်ကြားမှုက သော်လည်းကောင်း၊ အတိဒုက္ခ ဆင်းရဲခြင်းက သော်လည်းကောင်း ပြောင်း လဲအောင် မလုပ်နိုင်ခဲ့ပါ။
သည်လို စိတ်ဓာတ်အခြေခံဖြင့် မာရီသည် ငွေကြေးကို ငြင်းပယ် ခဲ့သည်။ စည်းစိမ်ချမ်းသာနှင့် ကမ္ဘာကျော် ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးကိုသာ ပေးအပ် လေ့ ရှိသည့် ဘွဲ့ထူး ဂုဏ်ထူးများကို ခေါင်းခါခဲ့သည်။
မာရီကျူရီသည် မည်သို့ ကျော်ကြားရမည်ကို လုံးဝမသိသည့် အမျိုးသမီး ဖြစ်လေသည်။
မဒမ်ကျူရီ
ကျွန်မကိုမွေးတော့ မေမေ ၃၇ နှစ်ရှိပြီ။ မေမေ့ကို နားလည်နိုင်သည့် အရွယ်သို့ ကျွန်မ ရောက်သည့်အခါတွင် မဒမ်ကျူရီသည် အသက် အရွယ် ရနေပြီ။ ကမ္ဘာကျော်နေပြီ။ သို့တိုင်အောင် ကျွန်မ နားမလည် နိုင်သည့် ကဏ္ဍတွေ မေမေ့မှာ ရှိနေပါသေးသည်။
ကမ္ဘာသိ သိပ္ပံပညာရှင် သုတေသီ တစ်ယောက်အနေဖြင့် မေမေ့ကို ကျွန်မ သိပ်နားမလည်ပါ။ ကမ္ဘာကျော် မိန်းမသားတစ်ဦး ဖြစ်နေသည်ကို မဒမ်ကျူရီ၏ အတွင်းစိတ်က လက်မခံသောကြောင့် ဖြစ်နိုင်မည် ထင်ပါ၏။
ကျွန်မတို့နှင့် အတူနေနေသည့် မဒမ်ကျူရီသည် ကျွန်မစိတ် ထဲတွင် ကမ္ဘာသိ ပညာရှင်တစ်ဦးနှင့်မတူဘဲ၊ ကျွန်မ မမွေးခင်ကတည်း ရှိခဲ့သည့် ဆင်းရဲသော ကျောင်းသူကလေး မာညာစကလိုဒေါ့စကာ နှင့်သာ တူနေသည် ထင်၏။ အိပ်မက်များနှင့် အသက်ရှင်နေသည့် ကျောင်းသူကလေး။
သည်ကျောင်းသူကလေး၏ အသွင်သဏ္ဌာန်သည် မဒမ်ကျူရိ ၏ မျက်နှာပေါ်တွင် သေသည်အထိ ထင်ဟပ်နေပါသေးသည်။
ရှည်လျားလှသော၊ ခက်ထန်လှသော ခရီးကြမ်းကို ဖြတ်သန်း ပြီး တောက်ပရွှန်းလက်သည့် ဘဝကို ရရှိပိုင်ဆိုင်ခဲ့ငြားလည်း၊ မာရီကျူရီ သည် သူ့ကိုယ်သူ ပို၍ ကြီးမြတ်လာသည်ဟု မထင်။ ပေးကမ်းခြင်း၊ လှူဒါန်းခြင်းတွင်လည်း လျော့ကျမသွားခဲ့။
မေမေသည် နောက်ဆုံးနေ့များသို့ ရောက်သည့်တိုင် ဆင်းဆင်း ရဲရဲနှင့် ရုန်းကန်ခဲ့ရသည့် ငယ်ဘဝအတိုင်း ဇွဲနပဲကြီးမြဲ၊ 'အကြင်နာတရား
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
www.burmeseclassic.com
| 87.830424 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 8 |
________________
၁၂
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
ထားမြဲ၊ ရှက်ရွံ့ရွံ့ အမူအရာဖြင့် အရာတိုင်းကို စူးစမ်းချင်စိတ် ပြင်းထန် ဆဲ ဖြစ်ပါသည်။
မေမေ့ကို ခမ်းနားကြီးကျယ်အောင် မည်သည့်အရာနှင့်မျှ ဆွဲဆောင်၍ မရပါ။ ထို့ကြောင့် နိုင်ငံကျော် ပုဂ္ဂိုလ်ကြီးများအား ဂုဏ်ပြု သည့် နိုင်ငံတော် ဈာပနမျိုးဖြင့် ဂုဏ်မပြုတော့ပါ။
နွေပန်းများပွင့်သည့် တောရွာ သုသာန်မှာ အများသူငါလိုပင် တတ်နိုင်သမျှ အကျဉ်းရုံးပြီး သင်္ဂြိုဟ်လိုက်ကြပါသည်။
“မဒမ်ကျူရီစာအုပ်ကို ဖတ်ပြီး ဘဝရဲ့တန်ဖိုးဆိုတာ ဘာလဲ၊ ဘဝရဲ့ ကြီးမြတ်ခြင်းဆိုတာ ဘာလဲ ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပာယ်ကို လူတွေ အတွေး အမြင်သစ်နဲ့ ကြည့်တတ်လာလိမ့်မယ်” ဟု အမေရိကန် သမ္မတကတော် မစ္စက် ဖရန်ကလင်၊ ဒီ၊ ရုစဗဲ့လ် က မှတ်ချက်ချသည်။
စာရေးဆရာတစ်ယောက်အနေဖြင့် ကျွန်မံ၏ မေမေ “ထာဝရ အိုင်းစတိုင်းပြောသည့် စကားနှင့်ပင် ကျွန်မ
သိပ္ပံကျောင်းသူ” ဂုဏ်ပြုချင်ပါသည်။
အား
“ကမ္ဘာကျော် ပုဂ္ဂိုလ်တွေထဲမှာ ကျော်ကြားခြင်းနဲ့ ဖျက်ဆီးလို့ မရတာ မဒမ်ကျူရီ တစ်ယောက်ပဲ ရှိတယ်” ဟူသည့် စကားတစ်ခွန်း ဖြစ်ပါသည်။
ဧဝတျူရီ
အခန်း ၁
နောင်တွင် ကမ္ဘာကျော် သိပ္ပံပညာရှင် မာရီကျူရီ ဖြစ်လာမည့် မာယာ စကလိုဒေါ့စကာ ဆိုသော ပိုလန်သူကလေးသည် ငယ်စဉ်က ကျန်းမာ သန်စွမ်းသူ၊ ရိုးသားဖြောင့်မတ်သူ၊ တတ်သိနားလည်လွယ်သူ၊ အလွန် ထက်မြက်သူ မိန်းကလေးတစ်ဦး ဖြစ်လေသည်။ ဝါဆောမှ မာရီကလေး ၏ ငယ်ဆရာများက သူ့ကို အလွန် ဉာဏ်ထက်သည့် ကျောင်းသူတစ်ဦး အဖြစ် မှတ်မိနေကြသည်။
သာမန်အားဖြင့်ကြည့်လျှင် အားလုံး စာတော် ဉာဏ်ကောင်း ကြသည့် အစ်ကို၊ အစ်မ များနှင့် အငယ်ဆုံး မာရီကလေးမှာ ဘာမျှ ခြားနားသည် မထင်ရပေ။ သို့သော် သတိထားကြည့်လျှင် အားလုံးနှင့် မတူ၊ တစ်မူထူးခြားသည့် အရည်အသွေးတစ်မျိုးကို တွေ့ကြရမည် ဖြစ် သည်။
သေးသေးသွယ်သွယ်ကလေးမို့ သူ့ကို မာယာအစား မာညာဟု
ချစ်စနိုး ခေါ်ကြ၏။ အစ်မများနည်းတူ ကော်လံလှလှကလေးနှင့် ic.com/
ရာပြည့်များတိုက်
WWW.
| 86.375158 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 9 |
________________
၁၄
www.burmeseclassic.com.
တင်မောင်မြင့်
ကို ဝတ်ဆင်တတ်ပြီး၊ အနက်ရောင် ဖဲပြားကလေးများပါသည့် ရင်ဖုံး ဝတ်ရုံကို သဘောကျတတ်သည်။
ကူရှင်ဖုံး ခွေးခြေပေါ်တက်ပြီး ချစ်စရာကောင်းလှသော မေမေ့ မျက်နှာကို မမီမကမ်း နှမ်းဖို့ ကြိုးစားရတာလောက် ပျော်စရာကောင်း သည့် အရာ လောကတွင် မရှိဟု မာညာ ထင်၏။
သည်လိုအခါတွင် မေမေက သူ့လက်ချောင်းလှလှကလေးများ
နုနုခွေခွေ
ဖြင့် ဇွဲနပဲကြီးပုံရသည့် သမီးထွေးကလေး၏ မျက်နှာနှင့် ဆံပင် ကလေးများကို ပွတ်သပ်ပေးတတ်၏။ မာညာအတွက် မေမေ့ထံမှရသည့် အကြိုက်ဆုံး နှစ်သိမ့်မှု ဖြစ်လေသည်။
မာညာ မှတ်မိသလောက် မေမေ့အနမ်းကို တစ်ခါမှ မခံခဲ့ရဖူး ပေ။ သို့သော် မေမေ့ထံမှ စကားတစ်လုံး၊ အပြုံးတစ်ချက် ရလိုက်လျှင် ကသိမ့်သိမ့် ကြည်နူးနေတတ်သည်။ မေတ္တာအကြည်ဓာတ် အပြည့်ဖြင့် ကြည့်တတ်သည့် စကလိုဒေါ့စကာ၏ မျက်လုံးများက သမီးထွေး ကလေး၏ အနာဂတ်ကို စောင့်ကြည့်နေဘိသို့ ရှိ၏။
ပေမေ၏ သနားစဖွယ် အထီးကျန်ဝေဒနာ အကြောင်းကိုမူ မာညာကလေး မသိနိုင်ရှာသေးပါ။ ကျက်သရေရှိလှသည့် မေမေ စကလို ဒေါ့စကာသည် အပြင်းအထန် ဝေဒနာ ခံစားနေရသည့် ရောဂါသည် တစ်ဦး ဖြစ်လေသည်။ ၁၈၆၇ ခုနှစ် မာညာကလေး မွေးသည့်အချိန်တွင် အဆုတ်ရောဂါကို စတင် ခံစားရခြင်း ဖြစ်၏။ အမျိုးမျိုး ကျိတ်ကုခဲ့သော် လည်း ရောဂါက သက်သာသည် မရှိခဲ့။
သို့သော် မဒမ်စကလို ဒေါ့စကာသည် ဘာသာရေး ကိုင်းရှိုင်း ပြီး အလွန်တရားရှိသူ၊ အလွန်သတ္တိကောင်းသူ အမျိုးသမီး ဖြစ်သည်။ ရာပြည့်အုပ်တိုက်
မဒမ်ကျူရီ
၁
သူ ဘယ်ရွေ့ဘယ်မျှ ဝေဒနာ ခံစားနေရသည်ကို ဘယ်သူမျှ မသိအောင် တတ်နိုင်သမျှ ကြိတ်မှိတ်ခံသည်။ ဘယ်တော့မျှ စိတ်ဓာတ်မကျ၊ ငါ ကျန်းမာနေသားပဲဟု ဇွတ်အားတင်းသည်။ ဘယ်တော့မှ အားမငယ်။ ကိုယ်ပိုင်စည်းကမ်းချက်တွေ ချထားသည်။ စားအိုးစားခွက်ကို သူ့အတွက် သီးသီးသန့်သန့် ခွဲထားသည်။ သားနှင့် သမီးတွေကို ဘယ်တော့မှ ပွေ့ဖက် နမ်းရှုပ်ခြင်း မပြု။
ကလေးတွေက အမေ့ရောဂါအကြောင်းကို တစ်ခါတစ်ရံ ချောင်းခြောက်ဆိုးသည့်အခါ၊ ၊ အဖေ မျက်နှာညှိုးသည့် အခါလောက်သာ အနည်းအကျဉ်း ရိပ်မိကြသည်။ ပြီးတော့ ညပိုင်း ဘုရားရှိခိုးကြသည့်အခါ “ပေမေ့ ကျန်းမာရေး ပြန်ကောင်းလာဖို့ ဆုတောင်းကြစို့” ဟူသည့် အပိုဒ် ထည့်ဆိုသည့် အခါမျိုး။
သည်နေ့လည်း မေမေက ခပ်ဖြည်းဖြည်းထပြီး ရင်ခွင်ထဲ ဝင်လာသည့် မာညာကလေးကို အသာအယာ တွန်းဖယ်ရင်း -
မ လုပ်စရာတွေ ရှိသေးတယ် သမီးလေးရယ်၊ ပန်းခြံထဲ သွားကစားပါလားကွယ် ဟု ဆိုရှာသည်။ မာညာသည် အမေ့အပါးမှ အသာကလေး ထွက်ခဲ့ရသည်။
မနှစ်က နွေရာသီကို မာညာ သွားသတိရသည်။ သူတို့ မိသားစု သည် နှစ်စဉ် နွေရာသီတိုင်း တောပိုင်းမှ ဆွေမျိုးများရှိရာသို့ အလည် သွားတတ်ကြသည်။ အရမ်းပျော်စရာကောင်းသည့် နွေရာသီ ကျောင်း ပိတ်ရက်များ ဖြစ်ပါ၏။
တောသူတောင်သားကလေးများ ဖြစ်နေတတ်ကြသည် cassic.com,
www.burmeseclassic.com
သည်ရက်များတွင် သူတို့အားလုံးသည် တကယ့်ကျေးလက်၏
ရာပြည့်။အုပ်တိုက်
| 87.005164 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 10 |
________________
www.burmeseclassic.com
မဒမ် စကလို ဒေါ့စကာ (မဒမ်ကျူရီ၏ အမေ) ာအုပ်တိုက်
ဒမ်ကျူရီ
လှေလှော်ကြ၏။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ရွှံ့တွေနှင့် ပစ်ပေါက် ဆော့ကစားကြ၏။
ဝမ်းကွဲ ညီအစ်ကို မောင်နှမ ခုနစ်ယောက်၊ ရှစ်ယောက် လောက် စုပြီး သံပရာပင်အိုကြီးတွေပေါ်ကို တက်ကြသည်။ အငယ်ဆုံး ဖြစ်သည့် မာညာကလေးကို ပွေ့ ချီတွန်းတင်ပြီး သံပရာပင်ပေါ် အရောက် ပို့ပေးကြသည်။ ခိုးဝှက်ယူလာသည့် ချယ်ရီသီးတွေ၊ ဆီးဖြူသီးတွေကို ဂေါ်ဖီရွက်တွေနှင့် ထုပ်ပြီး သံပရာပင်ပေါ်တွင် အအေးခံ စားကြသည်။
သို့သော် တစ်ချိန်လုံး ကစားနေကြရသည်တော့ မဟုတ်။ ပြီး ခဲ့သည့် နွေရာသီတွင် ခုနစ်နှစ်သမီးအရွယ် ရောက်နေပြီဖြစ်သည့်. ဘရွန်ညာက ဗျည်းတွေအားလုံး ကျက်ရသည်ကို ငြီးငွေ့လာတော့ အကြံ ထုတ်သည်။ ညီမငယ် မာညာနှင့် စာသင်တမ်းကစားသည်။ တစ်လှည့်စီ ဆရာမလုပ်တမ်း ကစားသည်။
တစ်နေ့ မနက်ခင်းတွင် အဖေနှင့် အမေရှေ့တွင် စာပြန်ရွတ် ပြနေစဉ် ဘရွန်ညာတစ်ယောက် အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့ . ဖြစ်နေ၏။ မာညာက စိတ်မရှည်တော့သဖြင့် အစ်မလုပ်သူကို ထောက်ပေးရင်း ဂျောင်းဂျောင်းပြေး ဆိုချလိုက်၏။ အားလုံး တအံ့တဩ ငြိမ်ကျသွားသည်။ ဤတွင် ဆရာမလုပ်တမ်း ကစားနေသည် အထင်ဖြင့် မာညာက ‘ကျန် သင်ခန်းစာတွေပါ ကြောင်ပုစွန်စား ကျွတ်ကျွတ်ဝါး ပြလိုက်သည်။ ချက်ဆို နားခွက်က မီးတောက်သည့် မာညာကလေးက မိမိ အမှားကို ချက်ချင်း တန်းသိလိုက်၏။ အဖေနှင့်အမေ၏ နားမလည်နိုင် လောက်အောင် အံ့ဩနေသည့် မျက်နှာများ၊ ဘရွန်ညာ၏
နေသည့် မျက်လုံးများ။ မာညာ ဗမ်းနည်းပက် - အတm/
ရာပြအုပ်တိုက်
WWW.
| 86.044657 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 11 |
________________
ວຕ
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
လေးနှစ်သမီးကလေး တစ်ယောက်အနေဖြင့် သည်လို အခြေ အနေမျိုးတွင် အံ့သြတုန်လှုပ် နေရမည့်အစား မာညာကလေးက ငိုရှိုက်ပြီး စိတ်ထိခိုက်နေသံဖြင့် -
“ဘရွန်ညာကို မဆူပါနဲ့၊ သမီး တမင်လုပ်တာ မဟုတ်ပါဘူး။ စာတွေက သိပ်လွယ်နေလို့ သမီး ရတာပါ' ဟု အယူခံ ဝင်ရှာသည်။ နောက်ပိုင်း မာညာကလေး စာအုပ်ကြီးတွေ ကောက်ကိုင်လျှင် အဖေနှင့် အမေက “သမီး၊ အန်စာတုံးကလေးတွေနဲ့ သွားကစားလေ' “မာညာ . . သမီးအရုပ်ကလေးတွေကော' ဟု အာရုံပြောင်းပေး ကြရ တော့သည်။ ကလေးများ၏ စိတ်အနေကို နားလည်သော ခေတ်ပညာ တတ်များ ဖြစ်ကြသည့် အဖေနှင့် အမေသည် သမီးကလေး အရွယ် မတိုင်မီ “နုမှည့်” ကလေး ဖြစ်လာမည့်အရေးကို တွေးပူကြသည်။
..
မာညာကလေး၏ မိဘနှစ်ပါးသည် ပိုလန်ဖြေပိုင်ရှင် သူကောင်း မျိုးရိုးမှ ဆင်းသက်လာသည့် ပညာတတ် လူတန်းစားများ ဖြစ်ကြသည်။ မေမေ စကလိုဒေါ့စကာသည် မိန်းကလေးကျောင်း တစ်ကျောင်း၏ အုပ် ချုပ်မှု ဒါရိုက်တာတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ ပိုလန် အထက်တန်းလွှာမှ လူတန်းစားများသာ ထားနိုင်သည့် ကျောင်းမျိုး။ ဖေဖေ စကလို ဒေါ့စကီ က ရုရှားနိုင်ငံ စိန့်ပီတာစဘတ်တက္ကသိုလ်မှ ရူပဗေဒသိပ္ပံ ဘွဲ့ ရတစ်ဦး။ ယောက်ျားကလေး အထက်တန်းကျောင်း တစ်ကျောင်းတွင် ရူပဗေဒ ဆရာအဖြစ် အမှုထမ်းနေသည့် ဆရာတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သည် ကျောင်းတွင် ကျောင်းအုပ်ချုပ်ရေးမှူး အီဗာနော့က ရုရှားလူမျိုး ဆရာ တစ်ယောက်။ သူက ရုရှားအစိုးရ လွှတ်ထားသည့် သူလျှို။ ပိုလန်လူမျိုး အားလုံး သူ့ကို မကြည်ညိုကြ။ ရွံ့ကြောက် ကြောက်နေကြရ၏။ ရာပြည့်ဖအုပ်တိုက်
မဒမ်ကျူရီ
၁၉
၁၈၇၂ ခုနှစ်က ပိုလန်လူမျိုး ဖြစ်ရသည်မှာ မျက်နှာငယ်လှ သည်။ လွန်ခဲ့သည့် ရာစုနှစ်က အင်အားကြီး အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံကြီးများ သည် ပိုလန်နိုင်ငံကို အားအင်ချည့်နဲ့ အောင် လုပ်ခဲ့ကြသည်။ ရုရှားနှင့် ဩစတြီးယားတို့၏ လက်အောက်ခံဖြစ်သော ပရပ်ရှားနိုင်ငံနှင့် ပေါင်း ပစ်လိုက်သည်။
၁၈၃၁ ခုနှစ်က တစ်ကြိမ်၊ ၁၈၆၃ ခုနှစ်တွင် 'တစ်ကြိမ်၊ ပိုလန် တို့က ရုရှားကို ပုန်ကန်ခြားနားခဲ့ကြသည်။ သို့သော် တော်လှန်ရေး မအောင်မြင်ဘဲ နှောင်ကြိုးများသာ ပို၍ ပို၍ အတင်းခံခဲ့ရ၏။ ပိုလန် မျိုးချစ်တို့ အဖမ်းအဆီး ခံကြရ၏။ ထောင်သွင်းအကျဉ်းချ ခံခဲ့ကြရ၏။ ပိုလန်လူမျိုးတို့၏ ပစ္စည်းတွေ အသိမ်းခံခဲ့ကြရ၏။ ရုရှား လျှို့ဝှက်ပုလိပ် တွေ၊ ကျောင်းဆရာတွေ၊ ဘဏ်လုပ်ငန်းရှင်တွေ လှိမ့်ဝင်လာပြီး ပိုလန် လူမျိုးတို့အား မလှုပ်နိုင်အောင် ချုပ်ကိုင်ထားကြ၏။ ဘာသာရေးကိုပါ နှိပ်ကွပ်ပြီး ပိုလန်အမျိုးသားစာပေကို ရုံးသုံးဘာသာအဖြစ်မှ ဖျက်သိမ်း လိုက်၏။ ခြုံ၍ဆိုရလျှင် လူမျိုးတစ်မျိုး၏ စိတ်ဓာတ်ကို အသေသတ် လိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော် ပိုလန်က သေဖို့ ငြင်းဆန်ခဲ့၏။ နိုင်ငံကြီး တစ်နိုင်ငံ၏ အနိုင်ကျင့် ဗိုလ်ကျ စိုးမိုးမှုကို ပိုလန်နိုင်ငံကလေးက ချေ သော် မကြေခဲ့ပါ။ ဦးမညွှတ် ဒူးမထောက်ခဲ့ပါ။
ပိုလန်မျိုးချစ်တို့သည် ဆိုက်ဗေးရီးယားဘက်သို့ အလုံးအရင်း နှင့် တိမ်းရှောင်ကာ အားဖြည့် ခဲ့ကြသည်။ ပိုလန်တော်လှန်ရေးသမား တို့သည် ယခင့်ယခင်ကလို ကော့ဆက်စစ်သားတို့အား တင်းပုတ်တွေ၊ ဓားကောက်တွေနှင့် တိုက်ခိုက်သည့် စစ်သည်တော်များချည်း မဟုတ်ကြ
တော့။
ရာပြည့်ာပ်တိုက်
www.burmeseclassic.com
| 87.73842 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 12 |
________________
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
ယနေ့သူရဲကောင်းများတွင် ခေတ်ပညာတတ်တွေပါ ပါလာပြီ။ အနုပညာရှင်တွေ၊ ဘုန်းတော်ကြီးတွေ ပါလာပြီ။ အတွေးအခေါ်သစ်နှင့် မျိုးဆက်သစ်တို့၏ ပျိုးခင်းရှင်များဖြစ်သည့် ကျောင်းဆရာတွေ ပါလာ
ပြီ။
ပိုလန် ကျောင်းဆရာ၊ ဆရာမတို့သည် ကျူးကျော်သူများနှင့် ပူးပေါင်းဟန်ပြုပြီး မျိုးချစ်တပည့်များကို လျှို့ဝှက်စွာဖြင့် လမ်းညွှန်မှု . ပြုခဲ့ကြလေသည်။
မာညာကလေးနှင့် အကြီးမ ဇိုစီယာတို့ နှစ်ယောက် ပန်းခြံထဲမှ လက်တွဲ ကာ အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာချိန်တွင်၊ ဆရာစကလို ဒေါ့စကီက ဇနီးလုပ်သူအား အီဗာနော့အကြောင်းကို ပြောပြနေသည်။
စိုး
ညီအစ်မနှစ်ယောက် စာကြည့်ခန်းထဲ ရောက်သွားတော့မှ မဒမ်စကလိုဒေါ့စကာက လုပ်လက်စ အလုပ်ကိုရပ်ကာ လင်တော်မောင် ကို မော့ကြည့်သည်။ သူ လုပ်နေဆဲ အလုပ်မှာ အလွန်အားစိုက်ရသည့် အလုပ်ကြမ်းဖြစ်သည်။ လက်ထဲတွင် သားရေလှီးသည့် ဓားတစ်ဖက်၊ သွားတစ်ဖက်ကိုင်လျက်။ အချိန်ကို ဘယ်တော့မှ အလဟဿမဖြစ်စေဘဲ တန်ဖိုးရှိရှိ အသုံးချလေ့ရှိသည်မှာ အမျိုးသမီး၏ စရိုက်လက္ခဏာတစ်ခု ဖြစ်၏။ အိမ်ပြင်မထွက်နိုင်သည့် ရောဂါသည်ဘဝ ရောက်ကတည်းက ဖိနပ်ချုပ်သည့်အလုပ်ကို တတ်အောင်သင်ထားလိုက်သည်။ ခုဆိုလျှင် ကလေးများအတွက် ဖိနပ်ဖိုးသည် သားရေပြားဖိုးသာ ကုန်တော့သည်။ ဘွားပြည့်စာအုပ်တိုက်
ဒမ်ကျူရီ
သည်လိုမှ မလုပ်လျှင်လည်း အခြေအနေက မလွယ်တော့ဘူးလေ။ “ဒီတစ်ရန်က မာညာ့အတွက်”
အောက်ခံသားရေပြားကို လှီးဖြတ်နေသည့် မေမေ့လက်ချောင်း သွယ်သွယ်ကလေးတွေကို မာညာ ငေးကြည့်နေသည်။ မေမေ့နံဘေးမှ သူ သဘောအကျဆုံး ပက်လက်ကုလားထိုင်ကြီးပေါ်တွင် ဖေဖေ ထိုင်နေ
၏။
ဖေမဒူးပေါ် တွယ်တက်ပြီး မုတ်ဆိတ်မွေးတွေကို ဆွဲရသည့် အခါ မာညာ သိပ်ပျော်သည်။ သို့သော် အဖေနှင့် အမေ ပြောပြောနေ သည့် အီဗာနော့တို့၊ ပုလိပ်တို့၊ ဇာဘုရင်တို့၊ ဆိုက်ဗေးရီးယားတို့ ဆိုသည့် စကားလုံးတွေကိုတော့ မာညာ စိတ်ပျက်သည်။ နေ့တိုင်း ဒါတွေချည်း အပ်ကြောင်းကပ်နေသည် မဟုတ်လား။
လူကြီးတွေ ဒီအကြောင်း ပြောလျှင် အသာကလေး ထွက်သွား ရမည်ဟု မာညာ အလိုလို သိနေသည်။ နားလည်လာသည့် အချိန်ရောက် မှ နားထောင်မည်လေ။ သည်လို ယောင်လည်လည်နှင့် ထွက်လာပြီး အခန်းထဲ လျှောက်သွားနေတတ်သည်။ ကျောင်း၏ လက်ဝဲဘက်တောင်ပံ တွင် မိသားစုနေဖို့ ပေးထားသည့် အခန်းကြီးမှာ အလွန်လှပသန့်ရှင်းပြီး နေချင့်စဖွယ် ကောင်းသည့် အခန်းကြီးဖြစ်သည်။ ပရိဘောဂတွေက လည်း အားလုံး အရောင်တဖိတ်ဖိတ်။ ဧရာမ မဟော်ဂနီရောင် ပြင်သစ် စားပွဲကြီး ပတ်ပတ်လည်မှ လက်တန်းကုလားထိုင်တွေက ကတ္တီပါ ကူရှင် တွေနှင့် အခံ့ညား။
မာညာ ကျောင်းသွားရမည့် အရွယ်ရောက်လျှင်တော့ သည်
စားပွဲကြီးမှာ တစ်နေရာ ရပြီပေါ့နော်။ အစ်ကိုနှင့် eclssic.com/
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
www.burmesecles
| 88.020119 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 13 |
________________
JJ
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
သည်စားပွဲကြီးမှာ ဝိုင်းထိုင်ပြီး စာကျက်ကြရတာလေ။ ပြင်သစ်နိုင်ငံလုပ် အပြာရောင် ကြွေပန်းကန်တွေထားသည့် ပန်းကန်စင်ကိုတော့ မာညာ ရှောင်သွားသည်။ သည်ပန်းကန်တွေကို မကိုင်ဖို့ ခဏ ခဏ သတိပေး ခံရသည် မဟုတ်လား။ နောက်ဆုံးတွင်မှ မာညာက မိမိအချစ်ဆုံး နေရာ တွင် ရပ်လိုက်သည်။ စင်တွေ အဆင့်ဆင့်နှင့် မှန်ဗီရိုတစ်လုံး။ အထဲ တွင် အလွန်ကျက်သရေရှိသည့် ပစ္စည်းတွေ စီရရီနှင့်။ ဖန်ပြွန်မျိုးစုံ၊ ချိန်ခွင်မျိုးစုံ။ ပြီးတော့ သတ္တုနမူနာ အမျိုးမျိုး။ ရွှေအဖုံးနှင့် မီတာခွက် ကလေး တစ်လုံးလည်း ပါ၏။
ဒမ်ကျူရီ
၂၃
တစ်နေ့ ဗီရိုထဲမှ ချစ်စရာကောင်းလှသည့် ကစားစရာများကို မာညာ ခြေဖျားထောက် ကြည့်နေစဉ် ဖေဖေက သူတို့အကြောင်းကို ပြောပြသည်။
'အဲဒါတွေဟာ သိပ္ပံပစ္စည်းတွေ သမီးလေးရဲ့”
တစ်မျိုးကြီးပဲဟု စိတ်ထဲ ထင်လိုက်၏။ သိပ္ပံပစ္စည်းတွေတဲ့။ သည် စကားလုံးကို မာညာ ဘယ်တော့မျှ မမေ့တော့။ စင်စစ် မာညာ ဘာကိုမျှ မမေ့တတ်။
သည်နေ့ မာညာ ပျော်နေသည်။ သည် စကားလုံးကလေးကို သီချင်းလုပ် ဆိုနေသည်။
- သူတို့မောင်နှမများ
(ဝဲမှယာ) ဇိုစီယာ၊ ဟီလာ၊ မာညာ၊ ဂျိုးဇက်နှင့်ဘရွန်ညာ
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
နောင် နှစ်အတန်ကြာလို့ ဆယ်နှစ်သမီးအရွယ် ရောက်လာသောအခါ မာညာကလေးသည် မစ္စဆီကော့စကာ၏ အလွတ်ပညာသင်ကျောင်း တွင် အခြား သူငယ်ချင်းများနှင့်အတူ ကျောင်းတက်ရသည်။ ငွေ ကြယ်သီးကလေးများနှင့်၊ ကော်တောင့်နေသည့် ကော်လာနှင့် အပြာ ရောင် ကျောင်းဝတ်စုံထဲတွင် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကလေးမှာ နစ်မြုပ် ပျောက် ကွယ်လျက် ရှိသည်။
ဆံပင်ခွေကလေးများကို နားရွက်လှလှကလေးနောက်တွင် တင်း တင်းစီးလျက် အတန်းထဲတွင် မတ်တတ်ရပ်ကာ၊ စိတ်အားထက်သန်လှ သည့် မျက်နှာကလေးနှင့် ဆရာမကို သမိုင်းတွေ ဆိုပြနေသည့် မာညာ သည် အခြားကျောင်းသူကလေးများနှင့် မခြား တစ်သားတည်းလို ာပြာအုပ်တိုက်
www.burmeseclsic.com.
| 86.060209 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 14 |
________________
၂၄
နေ၏။
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
ဆရာမ မစ္စအန်တိုနီနာက အနက်ရောင် အတွင်းခံအင်္ကျီနှင့် လှိုင်းအတွန့်အတွန့် ထနေသည့် ကော်လာတပ် အင်္ကျီကို ဝတ်တတ်သော် လည်း ပေါ့ပေါ့တန်တန် ဆရာမတစ်ယောက်တော့မဟုတ်။ မျက်နှာပေါက် ဆိုးဆိုးမို့ မစ္စ အန်တိုနီနာတူပလာစကာကို “တွပ်စီယာ” ဟု တစ် ကျောင်းလုံးက နာမည်ပေးထားသည်။ ရံခါတွင် အလွန်မတန် လွတ် လွတ်လပ်လပ် တွေးတတ်၊ ရေးတတ်သည့် မာညာကလေးကို ဆရာမက မျက်နှာထားနှင့် ဆက်ဆံတတ်သည်။ သို့သော် မာညာကလေးကို ဆရာမ သဘောကျသည်။
အတန်းထဲတွင် သည်လိုတပည့်မျိုး ရှိသည့်အတွက် ဆရာမ ဂုဏ်မယူဘဲ နေနိုင်ပါမည်လား။ အတန်းသူ အားလုံးထက် မာညာက နှစ်နှစ်ငယ်သည်။ သို့သော် ကျောင်းစာတွင် အားလုံး၏ ထိပ်တွင် အမြဲ ရှိသည်။ သင်္ချာ၊ သမိုင်း၊ စာပေ၊ ဂျာမန်၊ ပြင်သစ် ဘယ်ကော့မှ နံပါတ် တစ်က မဆင်း။ ကလေးမ ကြည့်ရသည်မှာ မည်သည့်ဘာသာရပ်မျှ အခက်အခဲ ရှိပုံမရ။ စာမေးပွဲတိုင်းတွင်လည်း အလားတူပင်။
အခန်းထဲတွင် ငြိမ်နေကြသည်။ သာမန်ငြိမ်သက်ခြင်းထက် ပို၍ ထူးခြားသော တိတ်ဆိတ်ခြင်းမျိုး။ သမိုင်းချိန်တိုင်းတွင် သည်လို ဖြစ်တတ်သည်။ အလွန် ရင်ခုန်ချင်စရာ၊ စိတ်ဓာတ်တက်ကြွစရာ ကောင်းသည့် အချိန်ပိုင်းမျိုး။
မာညာ၏ ကရားရေလွှတ် သမိုင်းစကားလုံးများသည် ဗြောက် အိုးဖောက်သလို အတန်းထဲတွင် ပဲ့တင်လာသည်။
“၁၇၆၄ ခုနှစ်တွင် ပိုလန်နိုင်ငံ၏ ဘုရင်အဖြစ် စတင်နိ ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
မဒမ်ကျူရီ
11
စတက်စ်ဩဂတ်စတတ်စ်ကို ရွေးချယ်တင်မြှောက်ခဲ့ကြသည်။ တိုင်းပြည် အတွက် ကံဆိုးမိုးမှောင်ကျခြင်းပင်။ အကြောင်းမူ ထိုလူသည် အလွန် သတ္တိကြောင်ပြီး . .
စင်စစ် မျိုးချစ်ရင်သွေး တပည့်ကလေးများအား ဆရာမက ပိုလန်သမိုင်းကို ပိုလန်ဘာသာဖြင့် တရားမဝင် ခိုးသင်နေခြင်း ဖြစ်၏။ သူတို့အားလုံး ရာဇဝတ်မှု ကျူးလွန်နေကြခြင်း ဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် သမိုင်း ချိန်များတွင် ထုံပိုင်း တုံ့ဆိုင်းနေတတ်သည်။
ဟော..
အောက်ဆုံးထပ်က လျှပ်စစ်ခေါင်းလောင်းသံ။ ဆရာမနှင့် တပည့်အားလုံး အလန့်တကြား ဖြစ်သွားသည်။ အရှည် နှစ်ချက်၊ အတို နှစ်ချက်။ ကျောင်းစောင့်၏ အန္တရာယ် အချက်ပေးသံ။ ရုတ်ခြည်း ဇာတ်တိုက်ထားသလို လျင်မြန်သွက်လက်လှသော လက်ကလေးများသည် စားပွဲထဲမှ သမိုင်းစာအုပ်များကို စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း ရှင်းပြီးသား ဖြစ်သွားပြီး၊ အခန်းထဲမှ လစ်ထွက်သွားသည့် ကျောင်းသူ ကလေး လေးဦး၏ ရင်ဖုံးထဲတွင် ပါသွားလေပြီ။ ကလေးမကလေးတွေ ဘော်ဒါဆောင်သို့ ကူးသည့် တံခါးပေါက်မှ ရုတ်ခြည်း ပျောက်ကွယ် သွားသည်။
ကုလားထိုင် ရွှေ့သံ၊ စားပွဲ ဖွင့်သံ၊ ပိတ်သံများ မဆုံးမီ ကျောင်း သူ လေးယောက် အခန်းထဲ ပြန်ရောက်လာသည်။ အားလုံး မောနေကြ ၏။ ခဏကြာတော့ ခန်းမဘက်က တံခါး ဖြည်းဖြည်းချင်း ပွင့်လာသည်။ တံခါးဝတွင် ပေါ်လာသူက ဝါဆော အလွတ်ပညာသင်ကျောင်း များ စစ်ဆေးရေးမှူး အမ်ဟွန်းဘဂ်။ အပြာရောင် ကျူးနစ်အင်္ကျီမှ ကြယ်သီးတွေက အရောင်တလက်လက်။ ဘောင်းဘီက အဝါရောင်၊ ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
www.burmeseclassic.com
| 87.707359 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 15 |
________________
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
စကားတစ်ခွန်းမျှမပြောဘဲ ကျောင်းသူကလေးတွေကို စိုက် ကြည့်နေ၏။ သူ့နံဘေးတွင် ကျောင်းအုပ်ဆရာမကြီး မစ္စဆီကော့စကာ ကြိုးစားပြီး ဣန္ဒြေဆည်ရင်း မလှုပ်မယှက် ရပ်လျက်။
အတန်းထဲတွင် အားလုံး စနစ်တကျ ရှိနေ၏။ အားလုံးကျောင်း သူ နှစ်ဆယ့်ငါးယောက်၊ လက်တွင် သတ္တုလက်ထိပ်ဖုံးကလေးများ ကိုယ်စီစွပ်လျက် ကြယ်သီးပေါက် ဖောက်နေကြသည်။ စားပွဲပေါ်တွင် အပ်ချည်လုံးတွေ၊ ကတ်ကြေးတွေကို ဖြန့်ချထားကြ၏။ အချုပ်အလုပ် ပစ္စည်းများမှလွဲ၍ စားပွဲပေါ်တွင် အခြား ဘာမျှမရှိ။ တွပ်စိယာ၏ နဖူး ကြောကြီးတွေ ထောင်နေသည်။ ဆရာမသည် ရှေးဟောင်းရုရှားဘာသာ ဖြင့် ပုံနှိပ်ထားသည့် စာအုပ်တစ်အုပ် တင်ထားသော စားပွဲတွင် ဆက် ထိုင်နေသည်။
ကျောင်းအုပ်ဆရာမကြီး မစ္စဆီကော့စကာက - “ပညာဝန်နှင့်၊ ကလေးတွေကို တစ်ပတ်မှာ နှစ်နာရီ အချုပ် အလုပ် သင်ပေးရပါတယ်' ဟု ဣန္ဒြေမပျက် ရှင်းပြသည်။ “ကျွန်တော် ဝင်လာတော့ ခင်ဗျားအတန်းကို ဖတ်ပြနေတဲ့ စာ အုပ်က ဘာစာအုပ်လဲ ဆရာမ'
ဒီနေ့မှ
ဟွန်းဘဂ်က တွပ်စီယာဆီကို လျှောက်သွားရင်း မေးသည်။ 'ခရိုင်းလော့ဒ်ရေးတဲ့ ပုံပြင်စာအုပ်ပါ ပညာဝန်ရှင့်။ ကျွန်မတို့ စ သင်တာပါ'
ဆရာမက ခပ်တည်တည် ဖြေ၏။ ဤတွင် ဟွန်းဘဂ်က ကျောင်းသူတစ်ယောက်၏ စားပွဲကို အမှတ်မထင် ဆွဲဖွင့်လိုက်သည်။ အထဲတွင် ဘာမျှမရှိ။ စာအုပ်တစ်အုပ်မျှ မရှိ။ စာရွက်တစ်ရွက်မျှ ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
ဒမ်ကျူရီ
မတွေ့ရ။
၂၇
သူက ကုလားထိုင်တစ်လုံးတွင် ဝင်ထိုင်ရင်း - “ဆရာမရဲ့ ကျောင်းသူတစ်ယောက်ကို ခေါ်လိုက်ပါ' အလယ်ခုံတန်းတွင် ထိုင်သည့် မာညာကလေးသည် အထိတ် တလန့်ဖြင့် ပြတင်းပေါက်ဘက်သို့ မျက်နှာလွှဲထားလိုက်သည်။ စိတ်ထဲ က ကျိတ်ပြီး ဆုတောင်းလိုက်၏။
“ဘုရား.. ဘုရား .. ငါ့ကိုများ ခေါ် နေမလား၊ တစ်ယောက် ယောက်ကို ခေါ်ဖြစ်ပါစေ”
သို့သော် စိတ်ထဲက သိနေ၏။ မိမိပင် မဲပေါက်လိမ့်ဦးမည် ဟူ၍။ အတန်းထဲတွင် ဗဟုသုတ အကြွယ်ဆုံးနှင့် ရုရှားစကားပြောတတ် သူမှာ မိမိတစ်ဦးတည်းသာ ရှိသည် မဟုတ်လား။ နာမည်ခေါ်သံ ကြားတော့ ကိုယ်ကို မတ်မတ်ထားလိုက်သည်။ ကြောက်စိတ်ဖြင့် တစ် ကိုယ်လုံး ပူထူသွားသလို ခံစားလိုက်ရ၏၊ မဟုတ်ဘူး၊ အေးစိမ့်သွားတာ ထင်ပါရဲ့။
‘ဘုရားရှိခိုး ရွတ်စမ်း' ဟွန်းဘဂ်က ခပ်ဆတ်ဆတ်ပြောသည်။ မာညာက “ ကျွန်ုပ်တို့၏ အဘ
ဘုရားသခင်” ကို ရုရှားဘာ သာဖြင့် အသံ အနိမ့်အမြင့်မရှိ ရွတ်ပြလိုက်၏။ ပိုလန်ကလေးများက သူတို့၏ ဘရင်ဂျီဘာသာကို ရုရှားစကားဖြင့် ဘုရားရှိခိုးလျှင် ရုရှားတွေ လုံးဝ မကြိုက်ကြ။ ပိုလန်တို့၏ ဘာသာရေးယုံကြည်မှုကို လေးစားသ ယောင်ယောင်နှင့် အတွင်းစိတ်က မနှစ်မြို့ကြ။
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
www.burmeseclassic.com
| 86.679263 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 16 |
________________
www.burmeseclassic.com
၂
ရွတ်ပြစမ်း'
တင်မောင်မြင့်
အခန်းထဲတွင် တိတ်ဆိတ်သွားပြန်သည်။ “ဘုန်းတော်ကြီးမြတ်သော ရွှေနန်းရှင် မိသားစုဝင်တွေကို
“ဧကရီ မိဖုရားခေါင်ကြီးရယ်၊ ဘုန်းတော်ကြီးမြတ်သော ဇာအလက်ဇန္ဒား ဘုရင်မင်းမြတ်ရယ်၊ ဘုန်းတော်ကြီးမြတ်သော မင်းသား ကြီး..
ရှည်လျားလှသော ဇာဘုရင်မိသားစု စာရင်းကို မာညာ တောက်လျှောက် ရွတ်ချသွားသည်။ ဆုံးတော့ ဟွန်းဘဂ် ခပ်ယဲ့ယဲ့ ပြုံး သည်။ အင်း .. တော်တော်ဟုတ်တာပဲဟု စိတ်ထဲတွင် ကျိတ်ပြီး ကျေ နပ်လိုက်၏။
‘ငါတို့ရဲ့ အရှင်သခင်ဟာ ဘယ်သူလဲ'
“ရုရှားနိုင်ငံတော်ကြီးကို စိုးမိုးအုပ်ချုပ် မင်းလုပ်တော်မူတဲ့ ဘုန်းတော်ကြီးမြတ်သော ဒုတိယမြောက် ဇာအလက်ဇန္ဒား ဘုရင် မင်းမြတ် ဖြစ်ပါတယ်
မာညာသည် အောင့်သက်သက်နှင့် ရွတ်လိုက်ရပြန်သည်။ မျက်နှာကလေးမှာ ဖြူဖပ်ဖြူရော် ဖြစ်နေ၏။ အတန်းစစ်ဆေးမှု ပြီးဆုံး သွားပြီ။ ဟွန်းဘဂ်သည် မစ္စဆီကော့စကာနှင့်အတူ နောက်တစ်ခန်းသို့ ကူးသွားလေသည်။
ဆရာမ တွပ်စီယာက မာညာ့ကို လှမ်းခေါ်သည်။ ‘လာပါဦး သမီးကလေးရယ်'
ဆရာမဆီသို့ မာညာ လျှောက်သွားသည်။ တွပ်စီယာက ဘာမျှ မပြောဘဲ ကလေး၏ နဖူးပြင်ကလေးကို ငုံ့နမ်းသည်။ ဤတွင်မှ စိတ်ကို
ရာပြည့်မာအုပ်တိုက်
မဒမ်ကျူရီ
JE
လျှော့ချကာ အတန်းထဲမှ ပိုလန်သူကလေး၏ ပါးပြင်ပေါ်တွင် မျက်ရည် တွေ စီးကျလာတော့သည်။
သည်ကာလပိုင်းမှာ မာညာ့အတွက် မှောင်မိုက်သော နေ့ရက်များ ဖြစ် လေသည်။ စကာလိုဒေါ့စကီ မိသားစုတွင် ခြောက်နှစ်လုံးလုံး ဆက် တိုက်လိုလို ဂြိုဟ်ဆိုးဝင်ခဲ့သည်။
ပထမဆုံး အဖြစ်ဆိုးမှာ မေမေ စကလိုဒေါ့စကာနှင့် ဇိုစီယာတို့ နှစ်ယောက် နီးစ်ကို ထွက်သွားခြင်း ဖြစ်၏။
“မေမေ နေကောင်းလို့ ပြန်လာရင် အားလုံး ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် ပြန်ဆုံကြရမှာ' ဟု မာညာ့ကို ဝိုင်းရှင်းပြကြသည်။ သို့သော် တစ်နှစ် ကြာလို့ မေမေ ပြန်ရောက်လာတော့ မာညာကလေး သူ့အမေကို ရုတ် တရက် မမှတ်မိတော့ပေ။ မေမေသည် အဆုတ်ရောဂါ၏ ဝါးမျိုခြင်း ခံနေရသော အဘွားအိုတစ်ယောက် ဖြစ်နေပြီ။
မိုးလိုက်လို့ရွာသည့် နောက်တစ်ချက်မှာ ၁၈၇၃ ခုနှစ် နွေဦး ရာသီတွင် ဖေဖေ စကာလိုဒေါ့စကီ၏ လစာ အဖြတ်ခံရခြင်း ဖြစ်သည်။ ကျောင်းဆောင်တွင် ဆက်နေခွင့်လည်း မရတော့ပေ။ ဆရာစကလိုဒေါ စကီသည် အီဗာနော့ ကျေနပ်မှုရအောင် ဒူးထောက် အောက်ကျို ့သူ မဟုတ်ပေ။
သူနှင့် အဆင်မပြေချိန်မှစ၍ စကလိုဒေါ့စကီတို့ မိသားစုသည် တစ်နေရာပြီး တစ်နေရာ ရွှေ့ပြောင်းနေထိုင် ခဲ့ကြရသည်။ ာပြားစာအုပ်တိုက်
www.bic.com
| 86.989796 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 17 |
________________
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
အလွန် ငြိမ်းချမ်းအေးဆေးခဲ့သော သူတို့ဘဝသည် တဖြည်းဖြည်းနှင့် ဒုက္ခပင်လယ် ဝေလာခဲ့သည်။ ငြိမ်းသော၊ ချမ်းသော ကောင်းကင်ဘုံ ကလေး ဆုံးရှုံးခဲ့ရသည်။
ဆရာသည် ကျောင်းသားသုံးယောက်ကို အိမ်တွင် ဘော်ဒါ ထားပြီး ကျူရှင်ပေးရသည့် ဘဝသို့ ရောက်ခဲ့ရသည်။ တစ်သက်လုံး စုဆောင်းထားခဲ့သည့် ငွေ ရူဘယ် သုံးသောင်းလည်း တက်တက်ပြောင် ပြီ။
ဤသို့ဖြင့် ကျူရှင်ကျောင်းသားများ တိုး၍ တိုး၍ လက်ခံရ တော့သည်။ ကျောင်းသား ဆယ်ယောက်ပြည့်သည့်အခါ အိမ်မှာ လူ ကျပ်သည်ထက် ကျပ်လာ၏။ ဘော်ဒါကျောင်းသားတို့၏ အသံဗလံ များ ဖြင့် ဆူညံကာ လက်ပံပင် ဆက်ရတ်ကျသလို ဖြစ်လာ၏။ ဆိတ်ငြိမ် အေးချမ်းခဲ့သည့် မိသားစုဘဝကလေးသည် ဟိုအဝေးကြီးတွင် ကျန်ရစ် သလို မှေးမှိန်ပျောက်ကွယ် သွားလေသည်။
အနိဋ္ဌာရုံတို့သည် ဤတွင် ရပ်မနေကြသေးဘဲ သူတို့ဘဝထဲသို့ ဆက်လက် တိုးဝင်လာနေဆဲ။ မာညာအဖို့ ပထမဆုံး ကြုံတွေ့ ရသည့် ပြင်းထန်လှသော လောကဓံလှိုင်းလုံးကြီး ဖြစ်၏။ ဘော်ဒါကျောင်းသား တစ်ဦးဆီမှ ကူးစက်သဖြင့် ဇိုစီယာတစ်ယောက် ငန်းဖျားရောဂါ အလူး အလဲ ခံစားနေရသည့် မြင်ကွင်း။
ဖေဖေက သားသမီးတွေ အားလုံးကို နောက်ဆုံးအနေနှင့် နှုတ် ́ဆက်ဖို့ ဇိုစီယာဆီ ခေါ်သွားသည်။
ဇိုစီယာသည် အခေါင်းတင်စင်ပေါ်တွင် အဖြူရောင်ဝတ်စုံဖြင့် အခန့်သားကလေး အိပ်နေသလို လှပစွာ လဲလျောင်းနေ၏။ ဆံပင်တိုတို ရားပြည့်တော့ပ်တိုက်
ခဒမ်ကျူရီ
ကလေး ညှပ်ထားသည့်ကြားမှ လှနေသည်။
၃၁
သေခြင်းတရားကို မာညာ ပထမဆုံး မြင်ဖူးခြင်း ဖြစ်၏။ ပထမ ဆုံး အသုဘ ပို့ဖူးခြင်း။ ထိုစဉ်က အနက်ရောင် ကုတ်အင်္ကျီကလေးကို ဝတ်ထားရသည်။
အတိတ်တွင် ကျန်ခဲ့သည့် ငယ်ဘဝကို မာညာကလေး ပြန်သတိရနေ တတ်သည်။ နိုဝင်ဘာလ တစ်ရက်တွင် ဒေါ်လေးလူစီယာ ကျောင်းသို့ လိုက်လာပြီး မာညာနှင့် အစ်မဖြစ်သူ ဟီလာကို ခေါ်၍ ပန်းသီးဝယ်ဖို့ ထွက်ခဲ့ကြသည်။ ဒေါ်လေးလူစီယာက တူမ နှစ်ယောက်ကို လက်ဆွဲပြီး ဝါဆောမြို့၏ ရပ်ကွက်ဟောင်းကြီးထဲသို့ ခပ်သွက်သွက် လျှောက်သွား သည်။
သည်ရပ်ကွက်တွင် မာညာ့ကို မွေးဖွားခဲ့၏၊ မြစ်ကို စီးမိုး၍ မြင်နေရသော ကျောက်တုံးနီနီများဖြင့် ဆောက်ထားသည့် ဘုရားရှိခိုး ကျောင်းကြီးထဲသို့ တူဝရီးသုံးယောက် ဝင်လာခဲ့ကြသည်။
မယ်တော်မေရီ၏ ကျောက်သား ရုပ်တုတော်၏ ရှေ့မှောက် အရောက်တွင် ဒူးထောက်လိုက်ကြပြီး တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြင့် တစ် လောကလုံး တွင် အချစ်ဆုံးမေမေ ကျန်းမာစေဖို့ ဘုရားသခင်ထံတွင် မာညာ ဆုတောင်း၏။ မေမေ့အတွက်ဆိုလျှင် မာညာ အသက်ကိုပင် စွန့်ဝံ့ပါသည်။ နံဘေးတွင် ဒေါ်လေးလူစီယာနှင့် ဟီလာတို့ နှစ် ယောက်လည်း ခပ်တိုးတိုး ဆုတောင်းနေကြ၏။ ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
www.burmeseclassic.com
| 87.747408 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 18 |
________________
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
ဒမ်ကျူရီ
၃၃
၃၂
ဘုရားဝတ်ပြုကြပြီးနောက် သုံးယောက်သား မညီမညာ လှေ ကားထစ်များကိုနင်းပြီး ဗစ်ကျူလာမြစ်ဘက်ကို လျှောက်လာကြသည်။ ဝါကြန့်ကြန့် မြစ်ရေတွေက မြစ်လယ်တွင် ဝဲလည်ကာ ကမ်းခြေမှ ဆိပ် ခံ ဗောတံတားကြီးများကို တဝုန်းဝုန်း ရိုက်ပုတ်နေ၏။
ပန်းသီးတွေ အမောက်အလျှံနှင့် ရှည်မျောမျော ဦးချွန်ချွန် လှေနှစ်စင်း ဆိုက်ထားသည်ကို တွေ့ ရ၏။ လှေသူကြီးက ဖုံးထားသည့် ကောက်ရိုးတွေဖယ်ပြီး တဖိတ်ဖိတ် အရောင်တောက်နေသည့် ပန်းသီး တွေကို ပြသည်။
“ဟီလာကိုယ်တိုင် ရွေးချင်တယ် ဒေါ်လေး'
ဟီလာက အကြံပြုသည်။ မာညာကလည်း ဟီလာနည်းတူ လွယ်ထားသည့် ကျောင်းလွယ်အိတ်ကို ပခုံးတစ်ဖက်သို့ ပစ်သိုင်းလိုက်ပြီး တစ်လုံးချင်း ရွေးသည်။ အနာအဆာလွတ်သည့် အလုံးများကို ဝါးခြင်း တောင်းကြီးထဲတွင် စုထည့်ကြသည်။ သစ်သီးပုပ်တွေ တွေ့လျှင် မြစ်ထဲသို့ တအား လွှင့်ပစ်လိုက်ကြ၏။ ခြင်းတောင်းပြည့်တော့ သယ်ပြန်လာ ကြသည်။ အကောင်းဆုံး တစ်လုံးစီကို လက်ထဲတွင် ကိုယ်စီကိုင်လျက် လမ်းတစ်လျှောက် ဝါးစားလာကြ၏။ အေးမြ ကြွပ်ရွနေသည်။ လက် ဖက်ရည် သောက်ဖို့ အိမ်အပြန်လမ်းတွင် တူဝရီးသုံးယောက် ပန်းသီးတွေ . ကို ကိုက်လာကြခြင်း ဖြစ်၏။
ငါးနာရီတွင် လက်ဖက်ရည်ပန်းကန်တွေကို အိမ်ဖော်တွေက ဆေးကြော ကြပြီး စားပွဲရှည်ကြီးကို ရှင်းလင်းကြသည်။ ပြီး ရေနံဆီမှန်အိမ် ထွန်း ရာပြည့်ာအုပ်တိုက်
သည်။ ဘော်ဒါကျောင်းသားတွေ သူတို့အခန်းဆီသို့ ကိုယ်စီ ပြန်သွားကြ
၏။
ထမင်းစားခန်းထဲတွင် မာညာတို့ စာကျက်ကြရတော့မည်။ စာ အုပ်ကိုယ်စီ ဖွင့်လိုက်ကြ၏။ မာညာကလေးက စားပွဲပေါ်သို့ တံတောင် ဆစ်ထောက်ပြီး နဖူးကို လက်ဖဝါးဖြင့် ကပ်ထားသည်။ နားနှစ်ဖက်ကို လက်မဖြင့် ပိတ်ထား၏။
အသားကုန် အော်ကျက်တက်သော ဟီလာ့အသံကို မာညာ တားဆီးထားခြင်း ဖြစ်၏။ သို့သော် ခဏမျှသာ။ မာညာကလေး စာဖတ်ပြီး တစ်အောင့်ကြာလျှင် သူ့ပတ်ဝန်းကျင်ကို လုံးဝ မေ့သွားတော့သည်။ စာ ကျက်ရာတွင် အလွန်လောဘကြီးလှသော မာညာ့ကိုကြည့်ပြီး အပေါင်း အသင်းများရော၊ အစ်မများပါ သဘောကျကြသည်။ ရံခါတွင် ဘရွန်ညာ၊ ဟီလာနှင့် ဘော်ဒါကျောင်းသားများက မာညာ့၏ အာရုံဝင်စားမှုကို စမ်းသပ်ကြသည်။
သူ့အနားတွင် စုပြုံပြီး ဆူဆူညံညံ အသံဗလံများဖြင့် အနှောင့် အယှက် ပေးကြသည်။ ကုလားထိုင်တွေကို တစ်လုံးအပေါ် တစ်လုံး ဆင့်ပြီး အမြင့်ကြီးဖြစ်အောင် ငြမ်းဆင်ကြသည်။ မာညာ မသိ။ တစ်ချက် ကလေးမျှ မျက်လွှာပင်မကြည့်။ ကဗျာ သို့မဟုတ် ပညာရပ် စာတမ်း တစ်ခုခု သို့မဟုတ် စွန့်စားခန်းတစ်ခုခု သို့မဟုတ် အဖေ့ စာကြည့်ခန်းမှ သုတေသနစာတမ်း တစ်မျိုးမျိုးတွင် နစ်မျောနေတတ်သည်သာ။
သည်လိုအခါမျိုးတွင် ရုရှားသူလျှိုတွေကိုလည်း မာညာ မေ့နေ တတ်၏။ ဘာဆို ဘာကိုမျှ သတိမရတော့။ အလုပ်တွေ ပိနေသဖြင့် ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေသော ဖေဖေ့မျက်နှာသည်လည်း အာရုံတွင်
ရာပြည့်တိုက်
www.bumesechnic.com.
| 88.075406 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 19 |
________________
PS
www.burmeseclassic.com
တင်ဆောင်နှင့်
တော့။ ဆူညံ ရှုပ်ပွေနေသည့် အိမ်ခန်းကိုလည်း သတိမထားမိတော့။ သူတို့ ညီအစ်မများအတွက် အိပ်ခန်းလည်းဖြစ်သော ထမင်းစားခန်းထဲတွင် အိပ်ရသဖြင့်၊ ဘော်ဒါကျောင်းသားများ နံနက်စာစားဖို့ ရောက်မလာခင် ခုံရှည်ပေါ်မှ အိပ်ချင်မူးတူးဖြင့် အစောကြီး ထရသည့် အခါတွင်လည်း ပြင်ပ အလင်းရောင်ကို မာညာ မကြည့်။ စင်စစ် သူ့အတွက် အလွန် မတန် ကျပ်တည်း မွန်းသိပ်လွန်းသော ပတ်ဝန်းကျင်မှ မသိစိတ်ဖြင့် မာညာ ထွက်ပြေးပုန်းရှောင်နေခြင်း ဖြစ်လေသည်။
သို့သော် သည်အဖြစ်များသည် မာညာအတွက် တဒင်္ဂ အသက် ရှူ ချောင်ချိန်များ ဖြစ်၏။ ဘဝမှန်ကို ပြန်လည်သတိရလိုက်သည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် ပထမဆုံး ခေါင်းထဲ ဝင်လာသည်က အမြဲတမ်း စိတ်ဆင်း ရဲ ့နေရသည့် မေမေ့ဝေဒနှာအကြောင်း ဖြစ်လေသည်။ တစ်ချိန်က မိန်းမချောတစ်ယောက် ဖြစ်ခဲ့သည့် မေမေ စကလိုဒေါ့စကာသည် ယခု တော့ အရိပ်တစ်ခုလို ပါးလျှံ ဖြူဖျော့နေပြီ။
လူကြီးတွေက နှစ်သိမ့်စကား အမျိုးမျိုးဖြင့် မာညာကလေးအား မည်သို့ ချော့မော့သည်ဖြစ်စေ၊ ကလေးက အမေ့အခြေအနေကို သိနေ ပြီ။ အမေ့အတွက် ဘယ်လိုပင် ဆုတောင်း ဆုတောင်း၊ ထိတ်လန့် တုန်လှုပ်စရာ အဖြစ်ဆိုးကြီးတစ်ရပ်နှင့် ရင်ဆိုင်ရတော့မည်ကို မာညာ ကလေး ကြိုသိနေပြီ။
မေမေ စလိုဒေါ့စကာကလည်း မလွဲမရှောင်သာတော့ပြီ ဖြစ် သည့် အခြေအနေနှင့် ရင်ဆိုင်ဖို့ အသင့်ဖြစ်နေပြီ။ ၁၈၇၈ ခုနှစ် မေလ ၉ ရက်နေ့တွင် ဘုန်းကြီးပင့်ပေးဖို့ မေမေက ဆရာဝန်ကို ပြောသည်။ မိမိ၏ ဘာသာရေး သက်ဝင်ယုံကြည်မှုရော၊ ချစ်လှစွာသော ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
မဒမ်ကျူရီ
၃၅
ခင်ပွန်းလုပ်သူနှင့် ကလေး လေးယောက်ကိုပါ ထားခဲ့ရတော့မည့်အဖြစ် အတွက် ရင်နှင့်အမျှ ခံစားနေရသည့် သောကနှင့်၊ ကလေးများ၏ အနာ ဂတ် အတွက် ရတက်မအေး ဖြစ်နေရခြင်းများကို ဆရာတော် တစ်ပါး တည်းသာလျှင် သိခွင့်ရစေမည်။
ခင်ပွန်းသည်နှင့် ကလေးများရှေ့တွင် အမျိုးသမီးသည် ဗျာပါ ရုပ် မပေါ်စေဘဲ ဣန္ဒြေတင်းထားသည်။ မျက်နှာကလေးမှာ အေးမြစွာ ဖြင့် ကျက်သရေရှိလျက်။ မေမေ စကလိုဒေါ့စကာသည် သူ အဆုံး သတ်စေချင်သည့် ပုံစံဖြင့် ဘဝကို နိဂုံးချုပ်သွားခဲ့သည်။ မည်သည့် ဝေဒနာရိပ်မျှ မပြဘဲ အေးချမ်းစွာဖြင့် နောက်ဆုံးထွက်သက်ကို ရှူထုတ် သွားခဲ့သည်။
သန့်ရှင်းသော အိပ်ခန်းထဲမှ သူ့ခုတင်နံဘေးတွင် မိသားစု အားလုံး ရပ်ကြည့်နေကြစဉ် မျက်လုံးညိုအစုံသည် အားလုံးကို တစ် ယောက်ချင်း စိုက်ကြည့်နေ၏။ မိမိအတွက် ဒုက္ခရောက်ခဲ့ကြရသည့် လင် တော်မောင်နှင့် သားသမီးများကို ခွင့်လွှတ်ကြဖို့- တောင်းပန်တိုးလျှိုး နေဘိသို့ ရှိ၏။ မကွယ်လွန်မီ အားလုံးကို တစ်ယောက်ချင်း နှုတ်ဆက်နေ သည်နှင့်လည်း တူ၏။
ကျန်နေသေးသည့် အသက်ငွေ့ငွေ့ ကလေးကို မှီတွယ်လျက် အမူအရာဖြင့် နောက်ဆုံးစကားတစ်ခွန်း ဆိုသွားသေးသည်။
တုန်ယင်နေသော လက်ကလေးတစ်ဖက်ဖြင့် လေထဲတွင် လက် ဝါးကပ်တိုင်ပုံစံ လုပ်ပြရင်း နှုတ်ခမ်းအစုံ ယဲ့ယဲ့လှုပ်လာသည်။ “အားလုံးကို ... မေမေ ချစ်ပါတယ်'
ဝတ်စုံနက်ကို မာညာ ဒုတိယအကြိမ် ဝတ်ရပြန်ပြီ။ အိမ်ထဲ တွင် ဆောက်တည်ရာမရ လျှောက်သွားနေ၏။
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
www.burmeseclass
eclassic.com
| 87.61635 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 20 |
________________
၃၆
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
ရုတ်တရက် အပြောင်းအလဲများနှင့် မာညာ အထာမကျ ဖြစ်နေ၏။ မေမေ့အခန်းကို ဘရွန်ညာက ယူလိုက်သည်။ ဖေဖေက အစေခံတွေကို အုပ်ချုပ်ဖို့နှင့် ကလေးတွေကို စီမံခန့်ခွဲဖို အမျိုးသမီးတစ် ယောက် ချက်ချင်း ခန့်ထားလိုက်သည်။
ဆရာ စကလိုဒေါ့စကီသည် မိတဆိုး ရင်သွေးကလေးများကို အချိန်ရှိသရွေ့ ဂရုစိုက်သည်။ သို့သော် သူ့အပြုအမူတို့မှာ သနားစရာ ကောင်းနေပြီး သိပ်အရာမရောက်လှ။ အမေတစ်ယောက်၏ ပြုစုမှုမျိုး အဖေတစ်ယောက် အပြည့်အဝ ပေးနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ပါချေ။
ဘဝ၏ လှိုင်းပုတ်သံကို မာညာကလေး ကြားတတ်လာပြီ။ ခံစား တတ်လာပြီ။ မိခင်၏ အယုအယတို့နှင့် ဝေးကွာခဲ့ပြီးနောက် အစ်မများ၏ အတောင်ပံအောက်တွင် မာညာကလေး ကြီးပြင်းခဲ့ရလေသည်။
မာညာသည် ဘဝကို ကြံ့ကြံ့ခံသည်။ တစ်ချက်ကလေးမှ မညည်း။ ရည်ရွယ်ချက်ကို အမြင့်ဆုံးထားသည်။ နည်းနည်းမှ စိတ်ဓာတ် မကျ
မောင်နှမ ငါးယောက်ထဲမှ ဖိုစီယာ့ကို သေမင်းက ခေါ်ထုတ်သွား၏။ သည်အဖြစ်သည် ကျန်လေးယောက်ကို အားကောင်းစေခဲ့၏။ စည်းလုံးစေခဲ့၏။ သူတို့ ကိုယ်တွင်းသို့ မမြင်နိုင်သည့် ခွန်အားတွေ စိမ့်ဝင် လာစေ၏။
လောကဓံကို သူတို့ ကြံ့ကြံ့ခံမည်။ အခက်အခဲမှန်သမျှ အား ရာပြည့်ကအုပ်တိုက်
မဒမ်ကျူရီ
လုံးကို ကျော်ဖြတ်မည်။ သည် မောင်နှမ လေးယောက်သည် ထူးခြား သည့် လူသားများ ဖြစ်လာရမည်။
၁၈၈၂ ခုနှစ် နေသာသည့် နံနက်ခင်းတစ်ရက်တွင် မောင်နှမ တစ်သိုက် နံနက်စာဝိုင်းတွင် တပျော်တပါးကြီး စုဝေးလိုက်ကြသည်။ ဟီလာက စကားစသည်။
“ဒီည ကျောင်းကပွဲမှာ ဂျိုးဇက်ပါမှ ဖြစ်မှာနော်၊ မီးပူ ကောင်း ကောင်းထိုးလိုက်ရင် ဟီလာ့ဝတ်စုံကလေး မဆိုးပါဘူးနော် ဘရွန်ညာ
“အေးပေါ့ . . တခြားဝတ်စုံမှ နင့်မှာ မရှိတာ၊ ဒါပဲ ဝတ်ပေါ့' ဟု အကြီးမ ဘရွန်ညာက တွေးတွေးဆဆ ပြန်ပြောလိုက်သည်။
ဆရာ စကလိုဒေါ့စကီသည် ဘော်ဒါကျောင်းသားများအတွက် ပါ အဆင်ပြေမည့် နေရာတစ်နေရာ ရအောင် ကြံဖန်ထားပြီးပြီ။ သာဆောင်ပါသည့် တိုက်ခန်းတစ်ခန်း ဖြစ်၏။ မိသားစုအတွက် အခန်း လေးခန်းရပြီး ကျောင်းသားများနှင့် သီးသီးသန့်သန့် နေနိုင်မည် ဖြစ်၏။ သူတို့အိမ်တွင် အပတ်စဉ် အကသင်တန်းအတွက် ကျောင်းသူ ကျောင်းသားများ စုဝေးကြသည်။
၁၆ နှစ် သမီးအရွယ် ရောက်နေပြီဖြစ်သည့် ဟီလာသည် အရပ်မြင့်မြင့်နှင့် ကျက်သရေ ရှိလှသည်။ ညီအစ်မတစ်သိုက်ထဲတွင် အချောဆုံး ဖြစ်၏။ ဘရွန်ညာက ရွှေရောင်ဆံပင်နှင့်။ မျက်နှာက ပန်းပွင့် တစ်ပွင့်လို ရှင်းသန့်ကြည်လင်သည်။ အကြီးဆုံး ဂျိုးဇက်က လူပျိုကြီး ဖားဖား ဖြစ်နေပြီ။ ကျောင်းဝတ်စုံဝတ်ထားလျှင် အားကစားသမားပုံ ပေါက်နေသည်။
မာညာကလေးလည်း ကိုယ်အလေးချိန် တက်လာ၏။ ကျောင်း ရာပြည့်စာအုပ်fက်
လေ
www.burmeseclassic.com
| 87.394564 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 21 |
________________
မရ
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့် -
မဒမ်ကျူရီ
ဝတ်စုံ ဝတ်လိုက်လျှင် သိပ်ပြီးပိန်သည် မထင်ရတော့။ မျက်နှာကလေး က အစဉ်ချိုပြုံး တက်ကြွနေတတ်၏။ မျက်လုံးအစုံက အရောင်တဖျတ် ဖျတ် တောက်နေပြီး ဆံပင်ကတော့ ပိုလန်သူကလေးများ၏ ပုံစံအတိုင်း
ပင်။
ဟီလာက “ဆီကော့စကာ” ကျောင်းသူဘဝဖြင့် အပြာရောင် ကျောင်းဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်နေရဆဲ ၁၄ နှစ်သမီး ရှိနေပြီဖြစ်သည့် မာညာ ကလေးက အကြိုတက္ကသိုလ်ဝင် အားကစားကျောင်းတွင် အတော်ဆုံး ကျောင်းသူဖြစ်၍ ကြက်သွေးရောင်ကို ဝတ်ဆင်ခွင့် ရလေသည်။
သည်ကျောင်းမှပင် မနှစ်က ဘရွန်ညာ ဆင်းခဲ့သည်။ ရွှေတံဆိပ် ဆွတ်ခူးနိုင်ခဲ့၍ ဟိုးလေးတကျော် ဖြစ်သွားသေးသည်။ ဘရွန်ညာသည် လုံးဝ အရွယ်ရောက်နေပြီဖြစ်၍ အိမ်ကို စီမံအုပ်ချုပ်နေပြီ။ ဆံပင်ကို နောက်လှန်ဖြီးထားပြီး စကတ်ရှည်ကြီး ဝတ်ထားတတ်၏။ ခါးတွင် လှိုင်း - တွန့်တွေ၊ ကြယ်သီးတွေ ရှုပ်ယှက်ခတ်လျက်။
ဂျိုးဇက်ကလည်း အထက်တန်းကျောင်း နောက်ဆုံးနှစ်တွင် ရွှေတံဆိပ် ဆွတ်ခူးထားသူ ဖြစ်၏။ ယခု ဝါဆောဆေးတက္ကသိုလ်တွင် ဆေးကျောင်းသားတစ်ယောက် ဖြစ်နေပြီ။
ပိုလန်ကျောင်းသူကလေးများ၏ ကွန်ဗင့်ကျောင်းနှင့် တူသည့် “ဆီကော့စကာ” ၏ကျောင်းမှ ရုရှားတို့အုပ်ချုပ်သည့် ကျောင်းသို့ ပြောင်း ခဲ့ရသည့်အတွက် မာညာ့အဖို့ ဧရာမ ပြောင်းလဲမှုကြီးများနှင့် ရင်ဆိုင်ခဲ့ ရလေသည်။ စင်စစ် လိုအပ်သည့် ပြောင်းလဲမှုများ ဖြစ်ပါသည်။
အားကစားသိပ္ပံ ဒီပလိုမာကို ပေးနိုင်သည့်ကျောင်းမှာ သည် တစ်ကျောင်းသာလျှင် ရှိသည် မဟုတ်လား။ သိပ္ပံနှင့် ဒဿနိကဘာသာ ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
၃၉.
ရပ်များကို ရုံးသုံး ရုရှားဘာသာဖြင့် သင်ရခြင်းအတွက်တော့ မာညာ စိတ်ပျက်လှသည်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အပြစ်ကျူးလွန်နေသူလို ခံစားရ၏။ နွေတုန်းက သူ့အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းဆီသို့ သနားစဖွယ်ဖြင့် မရွံ့မရဲ ဝန်ခံစာ ရေးဖြစ်ခဲ့သည်။
“နင်ကတော့ ငါ့ကို ရယ်စရာ လုပ်နေ မလားဘဲ ကာဇီယာ။ ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်ဖြစ်လေ၊ ကျောင်း တက်ရတာတော့ ကောင်းပါတယ်လို့ပဲ ငါ ပြောရမှာပဲ။ ငါ ကျောင်းမှာ ပျော်သလိုလိုတောင် ဖြစ်နေပြီ။ ဒါပေမဲ့ ကျောင်းမတက်ရလို့ ရှိရင်လည်း ငါ တမ်းတမ်းတတတော့ ဖြစ်နေမယ် ထင်လား၊ မဖြစ်ပါဘူး။ ဒါပေမဲ့ မကြာခင် ကျောင်းပြန်တက် ရမယ်ဆိုတော့လည်း ငါ စိတ်မပျက်မိဘူးတဲ့။"
စကလိုဒေါ့စကီ မိသားစုထဲမှာ ရွှေတံဆိပ်နှစ်ခု ရပြီးပြီ။ တတိယ ရွှေကို မာညာက အထက်တန်း အား/ကာ နောက်ဆုံးနှစ်တွင် ဆွတ်ခူးလိုက် သည်။ အချိန်မှာ ၁၈၈၃ ခုနှစ် ဇွန်လ ၁၂ ရက်နေ့၊
မာညာသည် အကောင်းဆုံး အနက်ရောင်ဝတ်စုံကို ဝတ်ထား’ သည်။ ခါးတွင် နှင်းဆီပန်းပွင့်တွေ ခိုက်လျက်။ မာညာက ဒူးကလေး ညွှတ်ကာ၊ ညွှတ်ကာဖြင့် ဆရာ၊ ဆရာမများ၏ နှုက်ဆက် ဂုဏ်ပြု ချီးကျူး စကားများကို ခံယူနေသည်။
ကွာပြည့်စာအုပ်တိုက်
eclassic.com
www.bur
| 87.334852 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 22 |
________________
၄၁
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
သူငယ်ချင်းတွေကလည်း ခွဲခွာသွားလျှင် စာမှန်မှန်ရေးဖို့ ဝိုင်း ပြောနေကြ၏။ မာညာက ဆုရထားသည့် ရုရှားစာအုပ်တွေ တစ်ပွေ့ တစ်ပိုက်ကြီးနှင့် သူငယ်ချင်းများကို ကြေညာလိုက်သည်။ 'အလကား စာအုပ်တွေ
နောက်ဆုံးနေ့မို့ ကြောက်နေစရာ မလိုတော့ပြီ။ ဂုဏ်ယူကျေ နပ်နေသည့် ဖေဖေ့လက်ကိုတွဲပြီး ကျောင်းဝင်းထဲမှ မာညာ ထွက်လာခဲ့ သည်။
မာညာသည် အလုပ်ကြိုးစားသည်။ အပင်ပန်းခံသည်။ ကြိုး စားသမျှ အောင်မြင်သည်။ ဖေဖေ စကလိုဒေါ့စကီက မာညာ့အတွက် အသက်မွေးဝမ်းကျောင်း ပညာရပ်တစ်ခုခု မရွေးမီ ကျေးလက်တွင် တစ် နှစ် သွားနေဖို့ စီစဉ်ထားသည်။
တစ်နှစ်ကြီးများတောင် တောမှာ သွားနေရမည်တဲ့။ သိပ္ပံစာအုပ် တွေကို တိတ်တိတ်ကလေး ကျိတ်ပြီး လေ့လာနေသည့် ကျောင်းသူ ကလေးတစ်ယောက်က တောမှာ တစ်နှစ်သွားပြီး အချိန်ဖြုန်းရမည်တဲ့။ သို့သော် အပျိုဘော်ဝင်စ ပြုလာပြီး ကိုယ်ခန္ဓာ ဖွံ့ထွားလာသည့် မာညာ ကလေးသည် ကလေးစိတ် မကုန့်တကုန်ဖြင့် ဘဝကဏ္ဍသစ်တစ်ခုကို ဖြတ်သန်းရသည့်အခါ ပျင်းရိငြီးငွေ့စ ပြုလာသည်။ ဘဝတွင် ပထမဆုံး အကြိမ် အဖြစ်ဖြင့် အချိန်ပိုများနှင့် ပျင်းရိခြင်း အရသာကို ခံစားဖူးခြင်း ဖြစ်လေသည်။
ဝါဆောနှင့် မိုင်ပေါင်းများစွာ ဝေးကွာသည့် ဆွေမျိုးများ ရှိရာ တွင် မာညာ သွားနေရသည်။ တစ်ခေါက်သွားလျှင် ရက်သတ္တပတ်ပေါင်း များစွာ နေရသည်။ ဆွေမျိုးအားလုံးက မာညာကလေးကို ဖူးဖူးမှုတ်ထား ရာပြည့်စာအုပ်ကိုက်
ဒေင်ကျူရီ
-
၄၁
ကြ၏။ ကျေးလက်အငွေ့ အသက်နှင့် အေးအေးလူလူနေရသည့် ဘဝကို မာညာ ချက်ချင်း သဘောကျသွားသည်။ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ကာဇီယာ ဆီသို့ စာတွေ မှန်မှန်ရေးဖြစ်သည်။
“အက္ခရာသင်္ချာတွေ၊ ဂဲသြမေတြီတွေ ငါ့ ခေါင်းထဲမှာ မရှိတော့ဘူး။ ငါ့မှာ ဘာဆိုဘာမှ လုပ် စရာ မရှိဘူး။ သိလား။ ဇာထိုးပန်းထိုးကလေး စသင် တဲ့ အလုပ်တောင် ရပ်ထားလိုက်ရပြီ။ တစ်နေ့တစ်နေ့ ဘာအစီအစဉ်မှ မရှိတော့ အပျော်ဖတ် ခပ်ပေါ့ပေါ့ ဝတ္ထုကလေးတွေပဲ ထိုင်ဖတ်နေမိတယ်။ တစ်ခါ တလေလည်း တစ်ယောက်တည်း ကျိတ်ရယ်မိ တယ်ဟ။ .အလဟဿဖြစ်နေတဲ့ အချိန်တွေကို. အဓိပ္ပာယ်မရှိ လျှောက်ဖြုန်းနေမိတဲ့ အတွက်လေ။ ပြီးတော့ အဲဒါကို ကျေနပ်နေမိတဲ့ အတွက်လေ။ ငါတို့တစ်တွေ သစ်တောထဲကို လျှောက်သွားကြ၊ ဒန်းစီးကြ၊ ဘောလုံးရိုက်တမ်း ကစားကြနဲ့ပေါ့၊ (ကစား ခုန်စားတဲ့ နေရာမှာတော့ ငါ ဘိတ်ချီးချည်းပဲ) ဘောလုံးကို တအားလွှဲပြီး အမြင့်ဆုံးရောက်အောင် ရိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့ ရေကူးကြတယ်။ ငါးမျှားရတာ၊ ပုစွန်ဖမ်းရတာလည်း သိပ်ပျော်စရာကောင်း တယ်. . . ။"
WWW.
eseclassic.com
| 87.21619 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 23 |
________________
၄၂
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်နှင့်
သည်နှစ်ပိုင်းတွင် မာညာတစ်ယောက် အမိနိုင်ငံကို ချစ်ရမှန်း ပိုသိလာ သည်။ သူတို့မိသားစု အကွဲကွဲ အပြားပြား နေထိုင်လျက်ရှိသည့် ပိုလန် မြေပေါ်တွင် အလှအပတွေကို ရှာဖွေလေ၊ တွေ့ ရှိလေ ဖြစ်နေ၏။ ဇိုလာ သည် ပကတိ အေးဆေးငြိမ်သက်လွန်းသည့် ရွာကလေး ဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာပေါ်တွင် မိုးကုပ်စက်ဝိုင်း အကျယ်ပြန့်ဆုံး နေရာဟု မာညာ ထင် သည်။
ဦးလေးဇာဗီယာတို့ နေသည့် ဇော်ဝေပရိုက်စ်တွင် မျိုးကောင်း မျိုးသန့် မြင်းအကောင် ငါးဆယ်ရှိသည်။ မောင်နှမ ဝမ်းကွဲတွေဆီမှ ပါး -ချပ်၊ ကုန်းနှီးအပြည့်အစုံနှင့် မြင်းတစ်ကောင်ပြီးတစ်ကောင် ငှားစီးသည်။ မကြာခင် မာညာတစ်ယောက် မြင်းကို ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် စီးတတ် သွားသည်။
တစ်
နှင်းခဲတွေ ဖွေးနေသည့် ကာပါဆီယံ တောင်တန်းကြီးနှင့် အနက်ရောင် ထင်းရှူးပင်တွေကို မာညာ အချစ်ဆုံးဖြစ်သည်။ ရွက်ကြွေ တောကို ဖြတ်လျှောက်သည့်အခါ ရှူရှိုက်ရသည့် ရနံ့ကို မာညာ သက် မေ့တော့မည် မဟုတ်ပါ။ ပြီးတော့ “ပင်လယ်မျက်စိ” ဟု နာမည် ပေးထားသည့် တောင်ထိပ်မှ အေးမြမြ ကြည်လဲ့လဲ့ ရေကန်ကလေး။
မလှမ်းမကမ်းမှ ဂါလီစီယာ နယ်စပ်ဆီတွင်တော့ ဦးလေး ဇစ်စ်လက်ဝဲ တို့ရွာကြီး။ ရယ်သံမောသံတို့ဖြင့် အမြဲတမ်း ဆူညံနေသည့် ဦးလေးတို့မိသားစုနှင့် တစ်ဆောင်းလုံး မာညာ သွားနေသည်။ အပတ်စဉ် လိုလို ဧည့်သည် တစ်ဦးမဟုတ် တစ်ဦး ရောက်လာတတ်သည်။ ဧည့်သည် လာတိုင်း တစ်အိမ်လုံး ပျော်ကြသည်။ “ကူးလစ်” ပွဲတော်ရက် နီးလာ လျှင်လည်း သူတို့ ပျော်ကြသည်သာ။ ညီအစ်မတစ်သိုက် မုန့်တွေ ဖုတ်
ရာပြည့်ဇာအုပ်dတိုက်
မဒမ်ကျူရီ
၄၃
ကြ၊ အခန်းအောင်းပြီး အဝတ်အစားတွေ အပြေးအလွှား ချုပ်ကြရသည် မှာလည်း တပျော်တပါးပင်။
ပိုလန် ကူးလစ်ပွဲတော်မှာ အကတွေ၊ အခုန်တွေသာ ပါသည် မဟုတ်။ နှင်းလွင်ပြင်ပေါ်တွင် စွတ်ဖားဖြင့် ခရီးသွားရသည့် အစဉ်အလာ လည်း ပါ၏။ သိပ်ပျော်စရာကောင်းသည့် ခရီးမျိုး။
ကျေးလက်ဝတ်စုံများ ကိုယ်စီဝတ်ကာ မာညာနှင့် ညီအစ်မ သုံးယောက်တို့ စွတ်ဖားနှစ်စီးဖြင့် ထွက်ခဲ့ကြသည်။ အဝတ်အစား ပြောင်ပြောင်လက်လက်နှင့် ကာလသားတစ်သိုက်က မြင်းကိုယ်စီဖြင့် မိန်းကလေးများ၏ စွတ်ဖားနံဘေးမှ ကိုယ်ရံတော် လိုက်ပေးကြရသည်။ ညဉ့်အခါ လက်နှိပ်ဓာတ်မီး တဝင်းဝင်းဖြင့်၊ ထင်းရှူးတောထဲတွင်လည်း လက်နှိပ်ဓာတ်မီးရောင်တွေ တလက်လက်။ စွတ်ဖားတစ်စီးပေါ်တွင် တီး ဝိုင်းအဖွဲ့ ပါလာသည်။ နှစ်ရက်နှင့် နှစ်ညလုံးလုံး သူတို့ တီးကြမှုတ်ကြ မည် ဖြစ်၏။ သူတို့နှင့် အခြားစွတ်ဖား ဆယ်စီး ညကြီးမင်းကြီးတွင် ဆုံ ကြသည်။ ပျော်ရွှင်နေသည့် သူတို့လူသိုက်၏ ဝေါ့ဇ်ကကြိုးတေးသံသည် ဆက်တိုက် လွင့်မြူးနေတော့သည်။ စွတ်ဖားတွေ တစ်စီးပြီးတစ်စီး ရောက် လာကြတော့ သူတို့ နားချိန်မရတော့အောင် တီးကြခတ်ကြ ရတော့မည်။ သို့သော် တယောဆရာတို့သည် ဘိုးဆတ်သံတစ်ချက် မမှား စေရဘဲ အိပ်မောကျနေသော အိမ်ကြီးတစ်ဆောင်ရှေ့တွင် ရပ်လိုက်ကြ သည်။ အိမ်ရှင်တို့က တအံ့တဩဖြစ်ဟန်ဆောင်လျက် တပျော်တပါး ဆူညံနေသည့် လူအုပ်ကြီးကို ဆီးကြိုကြသည်။
တွင် နေရာချပေး ပြီးသွား၏။ ပြီးသည်နှင့် တီးမှုတ်edassic.com/
မိနစ်အနည်းငယ်အတွင်း တီးဝိုင်းအဖွဲ့တွေကို စားပွဲတစ်လုံး
ာပြည့်စာအုပ်တိုက်
| 88.605578 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 24 |
________________
59
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
မဒမ်ကျူရီ
99
စားစရာ သောက်စရာတွေက အစောကြီး ကြိုတင်ချက်ပြုတ်ထားသဖြင့် အဆင်သင့်။
စားသောက်ပြီးစီးသည်နှင့် အချက်ပေးသံတစ်ခု ပေါ်လာသည်။ အိမ်ကြီးထဲမှ လူတွေ ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက် ပျောက်သွားကြပြီး၊ သစ် တောထဲသို့ ဖြတ်ကာ ပို၍ များလာသော လူအင်အားဖြင့် လက်တွဲ ကခုန်ရင်း နောက်တစ်အိမ်သို့ ကူးသွားကြပြန်သည်။ ပြီးတော့ နောက် တစ်အိမ်၊ ထို့နောက် နောက်တစ်အိမ်
ဤသို့ဖြင့် လူတွေ များသထက် များလာကာ ပွဲတော်ညသည် ပတ်တုတ်မရအောင် စည်ကားနေလေတော့၏။
မိုးစင်စင်လင်းလို့ နေထွက်လာသည်။ သို့သော် သူတို့ အရှိန် မသေကြသေး။ မိုးစုပ်စုပ်ချုပ်တော့မှ တီးမှုတ်သူတွေနှင့် ကခုန် ပျော် ပါး ကြသူအားလုံး စပါးကျီထဲတွင် ခြေကုန်လက်ပန်းကျကာ ခဏတစ် ဖြုတ် အိပ်စက် အနားယူကြသည်။
ဒုတိယညတွင် စွတ်ဖားတွေ များသည်ထက် များလာ၏။ ရွာ တွင် အကြီးဆုံး ဧရာမ အိမ်ကြီးတစ်ဆောင်ရှေ့တွင် စုဝေးလိုက်ကြသည်။ ဂီတသံသည် မြူးမြူးကြွကြွ ဆူဆူညံညံ လွင့်ပျံလာ၏။ တစ်ပြိုင်တည်း တွင် “ခရာကိုဝိတ်” ပိုလန်ရိုးရာအကကို အုပ်စုလိုက် ကကြခုန်ကြသည်။ ခြေဆောင့် စည်းလိုက်သံများဖြင့် တုန်ဟည်း ပဲ့တင်လျက်။
ဤတွင် အိမ်ကြီးထဲမှ ဝတ်ကောင်းစားလှနှင့် လူရွယ် တစ် ယောက် ထွက်လာပြီး အကောင်းဆုံး ကနိုင်သူ မိန်းကလေးကို အပြေး အလွှား ဖိတ်ခေါ်သည်။ ထိုမိန်းကလေးမှာ ဘူးပွင့်လက်စီး ကတ္တီပါဝတ်စုံ နှင့် ပန်းစည်းကြိုးတွေ၊ ဖဲပြားတွေ ခေါင်းမှာ ဝေနေအောင် ဆင်မြန်းထား ရာပြည့်ရုပ်ကိုက်
သည့် မာညာကလေးပင် ဖြစ်လေသည်။ ထုံးစံအတိုင်း မာညာသည် သူ ငယ်ချင်းဖြစ်သူ ကာဇီယာထံသို့ ရင်ခုန်ချင်စရာ ကောင်းလှသည့် အတွေ့ အကြုံများကို စာရေးဖြစ်သည်။
“ငါ ကူးလစ်ပွဲတော်မှာ ဝင်နွှဲတယ် သိ လား။ ငါ ဘယ်လောက် ပျော်တယ်ဆိုတာ နင် ခန့်မှန်းနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး၊ အရမ်းပျော်ဖို့ ကောင်း တာပဲဟယ်။‘ကရာကော်’ က ကာလသားတွေလည်း အများကြီးပါတယ်၊ လူချောကလေးတွေချည်းပဲ။ အကလည်း သိပ်ကောင်းကြတာပဲ၊ သိလား။ မနက် နာရီထိုးမှ ‘မာဇူခါ’ အကနဲ့ တို့ စခန်းသိမ်းကြ
න
တယ်။"
မာညာကလေး၏ အေးအေးလူလူ ငြိမ်းငြိမ်းချမ်းချမ်း ပျော်စရာ ဘဝတစ်ကဏ္ဍ သည်တွင် မရပ်သေးဘဲ၊ ဝါဆောသို့ ပြန်ရောက်ပြီးမှ ဆက် ၍ ကံကောင်းနေသေးသည်။
မေမေ စကလိုဒေါ့စကာ၏ တပည့်ဖြစ်ခဲ့ဖူးသူ မြို့စားကတော် ဒီဖလော်ရိုက ဟီလာနှင့် မာညာကို “ကမ်ပါ” ရှိ သူတို့၏ ကျေးလက် စံအိမ်ကြီးတွင် လာပြီး နှစ်လ အနားယူဖို့ ဖိတ်သည်။
ရှင်းသန့်လတ်ဆတ်လှသည့် နွေဦးလေသည် “ကမ်ပါ” တစ် ဝိုက်တွင် မိန်းမူးဖွယ် ကောင်းလှသည်။ “ကမ်ပါ” မှ ရွယ်တူ မိန်းကလေး များ၊ ယောက်ျားကလေးများကလည်း ခင်မင်နှစ်လိုဖွယ် ကောင်းလှသည်။ မြို့စားကတော်၏ ကျေးလက်စံအိမ်ကြီးမှာ နေရောင်တွင်
ဖိတ်ဖိတ်လက်နေသည့် မြစ်နှစ်စင်းကြားမှ အငူစွန်းတွင် ကျéssic.com/
များပြာအုပ်တိုက်
www.burmesecl
| 86.613475 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 25 |
________________
.
၄၆
စွာ လှပ ခံ့ညားလွန်းလှ၏။
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
မဒမ်ကျူရီ
ရက်သတ္တ နှစ်ပတ်အတွင်း ကပွဲ သုံးကြိမ်နှင့် မိတ်ဆုံဥယျာဉ် ညစာစားပွဲ နှစ်ကြိမ် ကျင်းပပေးသည်။ စကားထာဝှက်တမ်း ကစားကြ၊ နေထွက်ချိန်တွင် ရေကူးကြ၊ လေ့လာရေးခရီး ထွက်ကြ၊ လှေလှော်ကြနှင့်၊ ပျော်စရာ အဖုံဖုံ စုံလင်လှသည်။
မြို့စားကြီးနှင့် မြို့စားကတော်တို့၏ ၁၄ နှစ်မြောက် မင်္ဂလာ နှစ်လည် အခမ်းအနားဖြစ်သည့် စိန်လူးဝစ်ပွဲတော်ညမှာ ဧရာမကပွဲကြီး တစ်ခု ကျင်းပမည့်အကြောင်း မြို့စားကြီးက ကြေညာထားသည်။
မာညာနှင့် ဟီလာ ညီအစ်မသည် နှစ်ယောက်ပေါင်း ချမ်းသာ သမျှ အဝတ်အစားကလေးများကို ထုတ်ကြည့်ကြသည်။ တစ်နှစ်လျှင် ဝတ်စုံ နှစ်ထည်စီသာ သူတို့ ချုပ်နိုင်ကြသည် မဟုတ်လား။ တစ်စုံက ကပွဲတက်ဖို့၊ တစ်စုံက ရိုးရိုးဝတ်ဖို့။ မာညာ့ဝတ်စုံပေါ်မှ နိုင်လွန်ဇာ အနားကွပ်ကလေးများက စုတ်ပြဲနေပြီ။ သို့သော် အပြာရောင် အောက်ခံ ဆက်တင်သားက အရောင်အဆင်း မပြယ်သေး။ ပြဲနေသည့် ဇာနားကွပ် များကို ဖာထေးဖို့ မြို့တက်ပြီး ဖဲကြိုးကလေးတွေ ဝယ်ရဦးမည်။ အညို ရောင် သားရေ ဖိနပ်တစ်ရန်လည်း ထပ်ဝယ်ရမည်။ လောလောဆယ် တော့ ဘာမျှ လုပ်စရာမရှိ။ ခါးပတ်တွင် ချိတ်ဖို့ ပန်းခြံထဲက ပန်းတွေခူး၊ ခေါင်းတွင် ပန်ဖို့ နှင်းဆီပွင့်တွေခူးနှင့် အလုပ်ရှုပ်နေကြ၏။
စိန်လူးဝစ် ပွဲတော်ည။
`မာညာက နောက်ဆုံးအကြိမ်အဖြစ် မှန်ကြီးထဲကို ကြည့်လိုက် သည်။ အားလုံး အဆင်ပြေသည်။ ဖဲပြားကလေးတွေက တောင့်တောင့် တင်းတင်း။ ပန်းပွင့်တွေက နဖူးပေါ်တွင် ဝဲလို့။ ဖိနပ်အသစ်ကလည်း ရာပြည့်ထုပ်တိုက်
92
စီးလို့ကောင်းသည်။ ကွက်တိ ခွင်ကျ။ သို့ရာတွင် လင်းအားကြီး အချိန် ရောက်တော့ ဖိနပ်မှာ သုံးမရအောင် ခွာပါးသွားသဖြင့် ပစ်လိုက်ရသည်။ အကကောင်းလွန်းသဖြင့် တစ်ညတည်းနှင့် သုံးမရအောင် အောက်ခံတွေ စားသွားခြင်း ဖြစ်၏။
ထိုညမှ နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာသည့်အခါတွင် မေမေ မာညာ က သမီးလုပ်သူ ကျွန်မကို ပျော်စရာ ငယ်ဘဝအကြောင်း စားမြုံ့ပြန် ပြတတ်သည်။ ရာစုနှစ်ဝက်ကာလ၏ ပင်ပန်းဆင်းရဲမှုဒဏ်ကြောင့် နွမ်း နယ်နေသည့် မေမေ့မျက်နှာကလေးကို ကျွန်မ ငေးကြည့်နေမိ၏။
သည်လောက် ပြင်းထန်သည့် ရည်ရွယ်ချက်မျိုး၊ သံန္နိဋ္ဌာန်မျိုး ရှိသည့် ကျွန်မ မေမေလို မိန်းမသားမျိုးတွင် သည်လို ပျော်စရာ ဘဝ မျက်နှာစာကလေးများ ရှိခဲ့ဖူးခြင်းအတွက် ကျွန်မ များစွာ ကျေနပ်မိပါ သည်။
မဒမ်ကျူးရီ၏ ငယ်ဘ၀မှာ ခပ်ရိုင်းရိုင်း ပျော်စရာကောင်းသည့် ကူးလစ်ပွဲတော်၊ စွတ်ဖားစီးကာ ညလုံးပေါက် လိုက်ကသည့် ရိုးရာကပွဲတွေ ရှိခဲ့ဖူးသည်။ ကပွဲခန်းမဆောင်ထဲတွင် တစ်ညတည်းနှင့် ဖိနပ်တစ်ရန် ကုန်အောင် ကခဲ့ဖူးသည် ဆိုသည့် ကဏ္ဍများ ပါဝင်ခဲ့ခြင်းအတွက် ကျွန်မ အဟုတ် ကြည်နူးမိပါသည်။
စက်တင်ဘာလ ရောက်သည့်အခါ မာညာတစ်ယောက် ဝါဆောသို့ ပြန်ခဲ့ ရပြန်သည်။ တစ်နှစ်လုံးလိုလို စိတ်လွတ်လက်လွတ် ပျော်ခဲ့ ရာပြည့်မှာအုပ်တိုက်
www.buc.com
| 88.332608 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 26 |
________________
၄၈
www.burmeseclassic.com
မိသားစု နေအိမ်ကလေးသို့ ပြန်ရောက်ခဲ့သည်။
တင်မောင်မြင့်
အသက်အရွယ် ရလာပြီဖြစ်သော ap ဆရာအိုသည် ့ ကျူရှင်ဘော်ဒါကျောင်းသားများ လက်ခံသင်ကြားခြင်း အလုပ်ကို ရပ်ပစ် လိုက်သည်။ ယခု.နောက်ဆုံးအခန်းက ကျဉ်းကျဉ်းကလေး ဖြစ်၏။
စနေနေ့ကို ဆရာစကလိုဒေါ့စကီက သားကြီးနှင့် သမီးသုံး ယောက်အား စာပေရေးရာ ဆွေးနွေးပွဲနေ့အဖြစ် သတ်မှတ်ပေးထားသည်။ အငွေ့ တထောင်းထောင်း ထနေသည့် လက်ဖက်ရည်ဝိုင်းတွင် စကားပြော ကြခြင်း ဖြစ်၏။ “လန်စာ” ဟု နာမည်ပေးထားသည့် သူတို့၏ ၀၀ဖီးဖီး ခွေးညိုကြီးက ကော်ဇောပေါ်တွင် တစ်ချိန်လုံး အိပ်နေတတ်သည်။
စာပေကျမ်းဂန်တွင် နှံ ့စပ်စုံလင်လှသော ဆရာသည် သား သမီးများကို ဝတ္ထုတွေ ဖတ်ပြသည်။ ကဗျာတွေ ရွတ်ပြသည်။ ဒေးဗစ် ကော့ပါးမီး ကို အင်္ဂလိပ်ဘာသာမှ ပိုလန် ဘာသာဖြင့် တောက်လျှောက် ပြောသွားနိုင်၏။ ဆံပင်တွေ ကျွတ်စ ပြုနေသော်လည်း မုတ်ဆိတ်မွေးကို သေသေသပ်သပ် ရိတ်ထားတတ်၏။ မျက်နှာသွင်ပြင်မှာ အစဉ် တည် ကြည်.လေးနက်လျက်။
ထိုစနေနေ့ များစွာမှ ကမ္ဘာ့စာကြီးပေကြီးတွေကို မာညာ ခံစား မှတ်သားခဲ့ရခြင်း ဖြစ်၏။ အဖေ့ကျေးဇူးကြောင့် မာညာသည် အရွယ်နှင့် မလိုက်အောင် ဂန္ထဝင် စာပေမျိုးစုံနှင့် အကျွမ်းတဝင် ရှိခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေ သည်။
ဖေဖေသည် စွယ်စုံတော်သည့် ကျောင်းဆရာတစ်ယောက် ဖြစ် သည်။ သားသမီးများ၏ ဘဝကို အဓိပ္ပာယ်ပြည့်ဝအောင် တည်ဆောက် ပေးခဲ့သူ ဖြစ်၏။ စာပေဗဟုသုတတွင်သာမကဘဲ ရူပဗေဒနှင့် ဓာတုဗေဒ
ရာပြည့်အုပ်တိုက်
မဒမ်ကျူရီ
ဘာသာရပ်များကိုပါ အမွေပေးခဲ့နိုင်သူ ဖြစ်၏။
ဆရာ စကလိုဒေါ့စကီသည် ဂရိတ်နှင့် လက်တင်ဘာသာကို ကျွမ်းကျင်ပြီး အင်္ဂလိပ်၊ ပြင်သစ်နှင့် ဂျာမန်စကားကိုလည်း ကောင်း ကောင်းပြောနိုင်သည်။ ပိုလန်နှင့် ရုရှားဘာသာကိုတော့ ထုံးလိုချေ၊ ရေး လိုနှောက်နိုင်သူ ဖြစ်၏။
ဖအေကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး ကိုးကွယ်သော မာညာသည် အပြင် ပန်းအားဖြင့် ဣန္ဒြေမပျက် ဘဝကို ဆက်လျှောက်နေသည့် ကျောင်း ဆရာကြီး၏ ရင်တွင်းမှ ဝေဒနာကို မှန်းဆနိုင်ခဲ့သည်။ ဇနီးသည် မရှိသည့် နောက်ပိုင်း အထီးကျန်ဘဝ။ သားသမီးတွေ ကြီးပျင်းလာချိန်ကျမှ ဆင်း တောင့်ဆင်းရဲ ဖြစ်ရသည့် ဘဝအတွက် သူ့ကိုယ်သူ ခွင့်မလွှတ်နိုင်ဘဲ ကျိတ်၍ စိတ်ဆင်းရဲနေသော ဆရာအိုတစ်ယောက်။
တစ်ခါတစ်ခါတော့ ယူကျုံးမရ ပွင့်ထွက်လာတတ်သည်။ “သားသမီးတွေကို အကောင်းဆုံး ပညာအမွေပေးဖို့က ဖေဖေ့ ရဲ့ အပြင်းပြဆုံး ဆန္ဒပဲ၊ ဘာကြောင့် ဖေဖေ ငွေမစုနိုင်ခဲ့တာလဲ၊ ဘယ် လို ဘယ်လို ဖေဖေ့ငွေတွေ ပျောက်ကုန်တာလဲ။ သားသမီးတွေကို နိုင်ငံခြား ပို့ပြီး ပညာသင်ပေးဖို့ကိစ္စ သဲထဲရေသွန် ဖြစ်ရပြီ။ မင်းတို့ ဘယ်လို ဆက် စခန်းသွားကြမှာလဲ” -
သက်ပြင်းတစ်ချက်ချပြီး ကလေးတွေကို ကြည့်နေတတ်သည်။ သူတို့၏ မြူးမြူးကြွကြွ ကန့်ကွက်ပြောဆိုသံကို အမှတ်မထင် စောင့်စား နေခြင်းမျိုး။
ရည်ရွယ်ချက် ကြီးမားသလောက် ယုံကြည်မှု ပြင်းထန်လှသည့်
ဦးခေါင်းလေးလုံးမှ အပြုံးလေးခု တောက်ပ လင်းလက်လာပြီး ဖအေကြီ.com/
ကွာပြာအုပ်တိုက်
www.burm
| 88.042105 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 27 |
________________
၅။
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
ကို မော့ကြည့်နေကြ၏။ သူတို့မျက်လုံးတွေက အရောင်တဖျတ်ဖျတ်။ သူတို့ မျက်လုံးများထဲမှ လက်နေသည့် အရောင်က တစ်မျိုးတည်း။ မျှော် လင့်ချက် ရောင်ခြည်၊
“ကျွန်တော် ကျွန်မတို့ဟာ ငယ်ရွယ်သူတွေပါ ဖေဖေ၊ ကျန်းမာ သန်စွမ်းသူတွေပါ ဖေဖေ၊ ပန်းတိုင်ကို အရောက်သွားမှာပါ ဖေဖေ' သူတို့ မျက်လုံးများက ပြောနေသော စကားလုံးများ။
ဂျိုးဇက်၊ ဘရွန်ညာ၊ ဟီလာ နှင့် မာညာတို့က ကိုယ်ထူးကိုယ်ချွန် ကြရ ဧတာ့မည်ကို သဘောပေါက်ထားပြီး ဖြစ်သည်။ မိဘနှစ်ပါးက ကျောင်း ဆရာများ ဖြစ်ကြ၍ သူတို့မောင်နှမတွေ စာသင်ဖို့ စိတ်ဝင်စားကြသည်။
“ဆေးကျောင်းသားတစ်ယောက် ကျူးရှင်ပြုမည်။" ဟု ကြော်ငြာ ထည့်လိုက်၏။ ပြီးတော့ “ဒီပလိုမာပြီးသား မိန်းကလေးတစ်ယောက် က သင်္ချာ၊ ဂဲဩမေတြီ နှင့် ပြင်သစ်ဘာသာ သင်ပေးမည်။ ကျူးရှင်ခ သက်သာစေရမည်။" ဟု ထပ်ကြော်ငြာ၏၊
ကျူရှင်သင်ရသော အလုပ်မှ* အလွန်ဟန်မကျသော အလုပ် မျိုး ဖြစ်သည်။ မာညာသည် ၁၇ နှစ် မပြည့်မီပင် ကျူရှင်ဆရာမဘဝ၏ ကျေးဇူးတုံ့ပြန်မှု ပါးလျားပုံကို သိရှိနားလည် ခဲ့လေသည်။ ပင်ပန်းရကျိုး မနပ်သော အလုပ်မျိုး ဖြစ်၏။
ဉာဏ်ထိုင်းသော ကလေးများ၊ ဉာဏ်ကောင်းပြီး အပျင်းကြီး သော ကလေးများ၊ ဆရာမကို လေးစားရကောင်းမှန်း မသိသော ကျောင်း သား မိဘများနှင့် ဆုံစည်းရလျှင် စိတ်ပျက်၏။
ရာပြည့်မာအကိုက်
မဒမ်ကျူရီ
“ဆရာမကို စောင့်ခိုင်းထားစမ်း၊ သမီး ၁၅ မိနစ်လောက် ကြာ ဦးမယ်' ဟု ပြောတတ်သော မိဘမျိုး။ ရူဘယ်ကလေး မဖြစ်စလောက် ကို လကုန်ရက်တွင် ပေးဖို့ မေ့နေတတ်သော မိဘမျိုးတွေနှင့် မာညာ အများကြီး ကြုံရသည်။ သို့သော် မာညာက ရဲရင့်စွာဖြင့် သူ့ဘဝသူ တင်းခံသည်။ သည်လို ဘဝမျက်နှာစာမျိုးမှာလည်း မာညအတွက် ပျော်စရာတွေ၊ အားမာန်တွေ တိတ်တခိုး ရနိုင်သေးသည်သာ။
ထိုခေတ် ပိုလန်သူ၊ ပိုလန်သားတိုင်း၏ မျိုသိပ်စိတ်မှာ တိုင်း ပြည် လွတ်လပ်ရေးရဖို့ ဖြစ်သည်။ သည်အိပ်မက်သည် မာညာ ရင်တွင်း မှာလည်း အများသူငါလို ကိန်းအောင်းနေခဲ့သည်။ အမိနိုင်ငံ၏ အကျိုးကို ကျရာထောင့်မှ သည်ပိုးလိုသည်။
မိမိအရွယ် ပညာတတ် လူငယ်အားလုံး၊ ဆင်းရဲသူ ဆင်းရဲသား တွေကို ပညာသင်ပေးဖို့၊ ခေတ်ပညာတတ်များဖြင့် တည်ဆောက်သည့် လွတ်လပ်သော ပိုလန်နိုင်ငံ ဖြစ်လာဖို့၊ ရုရှားတို့ အမှောင်ချထားသော တိုင်းပြည်ကို အလင်းရောင်ပေးဖို့ စသည် စသည်။
အစ်မလုပ်သူ ဘရွန်ညာနှင့်အတူ ဝါဆောအမျိုးသားတက္ကသိုလ် ကို ခိုးတက်သည်။ ရုရှားတို့ ဖွင့်ထားသည့် ကောလိပ်ကို မတက်။ သိပ္ပံ ပညာရပ်များကို တိတ်တခိုး သင်ကြရ၏။ သိပ္ပံကို စာပေထက်မြှင့်ပြီး
သင်ပေး၏။
ကျောင်းကို ထင်ထင်ပေါ်ပေါ် ဖွင့်ရဲသည် မဟုတ်။ စေတနာ့ ဝန်ထမ်း မျိုးချစ်ဆရာတွေက ထက်မြက်သည့် လူငယ်တွေကို တစ်အိမ်ပြီး တစ်အိမ် ပြောင်းပြီး ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် သင်ပေးခြင်း ဖြစ်၏။ မိသွားလျှင်
ရုရှားထောင်တွင် စံမြန်းကြရမည် ဖြစ်သည်။ အတိcom/
ကူးပြည့်စာအုပ်တိုက်
www.burmeseclassic.com
| 87.053763 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 28 |
________________
www.burmeseclassic.com
- ဆရာ စကလိုဒေါ့စကီနှင့် သမီးသုံးယောက်။ (ဝဲမှယာ) မာညာ၊ ဘရွန်ညာနှင့် ဟီလာ (၁၈၉၀)။ ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
ဓဒမ်ကျူရီ
သား များသည် အချိန်တန်လျှင် ဆရာ၊ ဆရာမ ဖြစ်ကြပြီး တာဝန် အသီး ' သီး လက်ဆင့်ကမ်း ယူကြရလိမ့်မည်။
မာညာက အထည်ချုပ်စက်ရုံတစ်ရုံတွင် အလုပ်သမားများကို စာသင်ပေးရသည်။ ပိုလန်ဘာသာစာအုပ်များ စုဆောင်းပြီး သူတို့ကို တစ်အုပ်ပြီးတစ်အုပ် ဖတ်ပြသည်။
၁၇ နှစ် သမီးကလေးတစ်ယောက်၏ အားမာန်နှင့်သတ္တိမှာ မယုံနိုင်စရာပင်။ လူပုံနှင့် မလိုက်အောင် စွမ်းဆောင်နိုင်သည့် မိန်း ကလေး။ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လှုပ်ရှားသည်။ အကြောက်အရွံ့ မရှိ။ ဆံပင်ကို တိုတိုညှပ်ကာ တိတ်တခိုး သက်ပြင်းချရင်း စာကြီးဖေကြီးတွေ ဖတ်သည်။ ပင်ပန်းရမှန်း မသိ။ စကားလုံးလှလှကလေးများ တွေ့လျှင် ကူးထားသည်။
မျက်လုံးပြာနဲ့ ညိုညိုညတ်ရယ် ချစ်တယ်လို့ ပြောရင်တွယ် မင်း ဘယ်လို တုံ့ပြန်မယ်ဆိုတာ တိုယ် မတွေးတတ်ပါ။
သူ့ထက် ပြင်းထန်သည့် ရဲဘော်များရှေ့တွင်တော့ မာညာ သည် သူ့ရင်ထဲမှ လှိုင်းခတ်သံကို သတိကြီးစွာ မျိုသိပ်ထားသည်။ ရံခါ တွင်တော့ အစ်မကြီး ဘရွန်ညာ အနာဂတ်အတွက် သူ ့နှလုံးသားနုနု ကလေးဖြင့် ထိထိခိုက်ခိုက်, ခံစားရသည်။
မာညာက အားလုံးထဲတွင် အငယ်ဆုံးဖြစ်သော်လည်း မိသားစု တစ်ခုလုံး၏ တာဝန်သည် မိမိ ပခုံးပေါ်တွင် ရှိနေသည်ဟု ယူဆထား၏။ ဂျိုးဇက်နှင့် ဟီလာက သူ့ကို ဘာမှ စိတ်မပူဖို့ ပြောထားသည်။ Tးပြလိုက်
www.sic.com
| 85.216653 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 29 |
________________
၅၄
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်နှင့်
မကြာခင် ဆရာဝန်ဖြစ်တော့မည် မဟုတ်လား။ ရုပ်ချောပြီး ပြင်းထန် သည့် ဟီလာက ဆရာမ လုပ်ရကောင်းနိုးနိုး၊ အဆိုတော် လုပ်ရ ကောင်း နိုးနိုး ဖြစ်နေ၏။ သူက သီချင်းကောင်းကောင်း ဆိုနိုင်သည်။ ဒီပလိုမာ ရထားသည်။ သို့သော် ပိုးပန်းလာသမျှ ကာလသားများကို တွင်တွင် ငြင်းလွှတ်သည်။
ဘရွန်ညာသည် ကျောင်းမှထွက်ပြီး အိမ်ကိုထိန်းဖို့ တာဝန်ယူ ရသည့် အခါတွင်လည်း အဟုတ်တော်သည့် အိမ်ရှင်မတစ်ဦး ဖြစ်လာခဲ့ ၏။ သို့သော် အိမ်ရှင်မ ဘဝကိုတော့ သူပျော်ပိုက်သည် မဟုတ်။ သူက ပါရီကိုသွားပြီး ဆေးကျောင်းဆက်တက်ချင်သည်။ ဘရွန်ညာ့တွင် စုထား သည့် ငွေအချို့ ရှိပါသည်။ သို့သော် နိုင်ငံခြားသွားပြီး ဘွဲ့ ယူနိုင်လောက် အောင်တော့ မတတ်နိုင်ပေ။
စိတ်ဓာတ်ကျနေသည့် အစ်မကြီးကိုကြည့်ပြီး မာညာသည် မိမိ ကိုယ်တိုင်၏ ရည်မှန်းချက်တွေကို ခဏမေ့ထားဖို့ ကြိုးစားရတော့သည်။ မိမိမှာလည်း ပါရီမှ ဆော်ဘွန်းတက္ကသိုလ်တွင် ပညာသင်ပြီး လောက ဓာတ် နည်းပညာရပ်များကို ချစ်သော အမိနိုင်ငံ၊ ပိုလန်သူ ပိုလန်သား များအား ပြန်သင်ပေးဖို့ ရည်မှန်းချက်တွေ ရှိသည်ပဲ။
တစ်နေ့တွင် ဘရွန်ညာ၏ ပြဿနာကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ချဆွေး
နွေးတော့သည်။
'မလဲဟင်'
“ဘရွန်ညာ စုထားတဲ့ငွေနဲ့ ပါရီမှာ ဘယ်နှလလောက် နေနိုင် ဟု မာညာက စ မေးသည်။
'ခရီးစရိတ်နဲ့ ဟိုမှာနေဖို့ တစ်နှစ်စာလောက်ပဲ ရှိမယ်၊ ဒါပေ မဲ့ ဆေးကျောင်းတက်ဖို့က ငါးနှစ်တောင် ကြာမှာ
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
မဒမ်ကျူရီ
99
“အင်း . . ဟုတ်ပြီ။ ဒီမယ် ဘရွန်ညာ၊ ရူဘယ်ကလေး မဖြစ် စလောက်ရတဲ့ ကျူရှင်လခနဲ့ ဘယ်တော့မှ ဖြစ်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ မာညာ စဉ်းစားထားတဲ့ အစီအစဉ်တစ်ခု ရှိတယ်။ အဲဒီအတိုင်းဆိုရင် ဘရွန်ညာ ဒီနွေ ခရီးစထွက်နိုင်ပြီ'
‘မာညာ . . ညီမလေး၊ နင် ရူးနေလားဟင်'
'မရူးဘူး၊ ဘရွန်ညာ ပိုက်ဆံနဲ့ စပြီးသုံး၊ နောက်ပိုင်းမှာ မာညာ ဆက်ပို့ပေးမယ်။ ဖေဖေနဲ့ တိုင်ပင်ပြီးပြီ၊ ဖေဖေလည်း တတ်နိုင်သလောက် ပို့ပေးလိမ့်မယ်။ မာညာက ဘရွန်ညာ့ဆီ တချို့ ပို့ပြီး မာညာ့ကျောင်းစရိတ် အတွက်လည်း စုမယ်၊ ဘရွန်ညာ ဆရာဝန်ဖြစ်ပြီဆိုရင် မာညာ့ကို ပြန် ထောက်ပေါ့'
ဘရွန်ညာ၏ မျက်ဝန်းထဲတွင် မျက်ရည်တွေ ဝဲလာသည်။ စိတ် ထဲ ဇဝေဇဝါလည်း ဖြစ်နေ၏။
“နေပါဦး မာညာရဲ့၊ ဘရွန်ညာ့ကိုလဲ မာညာ ထောက်ဦးမယ်၊ မာညာ့အတွက်လည်း စုဦးမယ်ဆိုတော့ အဲဒီလောက်များတဲ့ ငွေတွေ ဘယ် က ရမှာလဲ'
‘မာညာ့ အစီအစဉ်ကို ပြောပြမယ်လေ'
မာညာက ခပ်အေးအေးလေသံဖြင့် စကားဆက်သည်။
‘မာညာ အိမ်တစ်အိမ်မှာ အလုပ်ဝင်လုပ်မယ်၊ အိမ်ကိုလဲထိန်း၊ အိမ်ကိစ္စတွေလည်း စီမံခန့်ခွဲရမယ်၊ ကလေးတွေကို စာသင်ပေးရမယ်၊ အကုန်လေ။ နေဖို့ရော၊ စားဖို့ရော တစ်ပြားမှ မကုန်ဘူးလေ၊ တစ်နှစ်ကို ရူဘယ် ၅ဝဝ ရုမှာ။ ပိုချင် ပိုဦးမယ်'
‘ဪ . . ညီမလေးရယ်'
ာပြည့်ာအုပ်တိုက်
www.burmeseclassic.com
| 85.606061 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 30 |
________________
၅၆
www.burmeseclassic.com
ဘရွန်ညာ့ရင်ထဲ နင့်ခနဲ ဖြစ်သွားသည်။
တင်မောင်မြင့်
“ဘာလို့ ဘရွန်ညာက ပထမ သွားရမှာလဲ၊ မာညာက ဘရွန် ညာ့ထက် ပိုပြီးတော်တာပဲ၊ ညီမလေး အရင်သွားပေါ့။ အဲဒီအလုပ်ကို ဘရွန်ညာ လုပ်မှာပေါ့'
“အို . . ဘရွန်ညာကလည်း၊ အဓိပ္ပာယ်မရှိတာ၊ အစ်မက ၂ဝ ကျော်နေပြီ။ မာညာက ခုမှ ၁၇ နှစ်ပဲ ရှိသေးတာ။ မာညာ့မှာ အချိန်တွေ -အများကြီး ကျန်သေးတယ်။ ဘရွန်ညာ ဆရာဝန်ဖြစ်လို့ ဆေးခန်းဖွင့်ရင် မာညာ့ကို ရွှေပုံပေါ်တောင် တင်ထားနိုင်မှာ။ မာညာက အဲဒီအကွက်ကို ကြိုမြင်လို့ ခုလို စီစဉ်လိုက်တာလေ၊ ဘယ်လောက်ကောင်းတဲ့ အစိ အစဉ်လဲ။ အားလုံးအတွက် အဆင်ပြေ . .
၁၈၈၅ ခုနှစ်၊ တစ်မနက်ခင်း ဖြစ်ပါ၏။
အလုပ်သမား ရှာဖွေရေးအေဂျင်စီ ဧည့်ကြိုခန်းထဲတွင် နှုတ်နည်းနည်း မိန်းကလေးသည် သူ့အလှည့်ကို ထိုင်စောင့်နေသည်။ မိန်းကလေး၏ ဝတ်စားဆင်ယင်ပုံမှာ ဣန္ဒြေရသည်။ ဖြတ်ထားရာမှ ပြန်ရှည်ကာစ ရွှေရောင်နုနု ဆံနွယ်၊ ဆံခွေကလေးများကို အနက်ရောင် ဦးထုပ်ကလေး အောက်တွင် ဆံညှပ်ဖြင့် သေသေသပ်သပ် ထိုးထား၏။ ထို မိန်းကလေးမှာ မာညာစကလိုဒေါ့စကာ။
လူကုံထံအိမ်ကြီးတစ်အိမ်တွင် ကျူရှင်ဆရာမ အလုပ်ရဖို့ ဆိုလျှင် ဆံပင်တို၍ မဖြစ်ပါ။
ဒင်က
92
ရုံးခန်းတံခါး ပွင့်လာသည်။ ခပ်ပိန်ပိန် အမျိုးသမီးတစ်ယောက် ထွက်လာသည်။ စိတ်ပျက်လက်ပျက် အမူအရာဖြင့် မာညာ့ကို နှုတ်ဆက် အကြည့်ကြည့်ကာ လူသွားလမ်းကလေးအတိုင်း အပြင်ထွက်သွားသည်။ ဘဝတူ အမျိုး သမီးတစ်ယောက်။ ကြိမ်ကုလားထိုင်များတွင် ကိုယ်စီထိုင်ပြီး စောစောကလေးက စကားပြောဖြစ်ကြ၏။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကံကောင်းပါစေဟု အပြန်အလှန် ဆုတောင်းခဲ့ကြ၏။
မာညာ မတ်တတ်ရပ်လိုက်သည်။ ကြောက်စိတ်တွေ ချက်ချင်း ဝင်လာ၏။ ထောက်ခံစာကလေးတွေ ထည့်လာသည့်စာအိတ်ကို လက် တစ်ဖက်ဖြင့် တင်းတင်းဆုပ်ထားလိုက်သည်။
ရုံးခန်းထဲတွင် ခပ်ဝဝ အမျိုးသမီးတစ်ယောက် စားပွဲသေးသေး ကလေး တစ်လုံးတွင် ထိုင်နေသည်။ “ဘာအလုပ် လိုချင်တာလဲ မိန်းကလေး'
“ကျွန်မ ကျူရှင်ဆရာမအလုပ် လိုချင်လို့ပါ အစ်မကြီး ‘ထောက်ခံစာတွေ ပါလား
.-
“ဟုတ်ကဲ့၊ ကျွန်မ စာသင်ဖူးပါတယ်၊ ဟောဒီမှာ ကလေးမိဘ တွေရဲ့ ထောက်ခံစာတွေပါ။ ဟောဒါက ကျွန်မရဲ့ အောင်လက်မှတ်ပါ' အမျိုးသမီးကြီးက အတွေ ့အကြုံများနေပြီဖြစ်သည့် မျက်စိဖြင့် စာရွက်စာတမ်းတွေကို စစ်ဆေးသည်။ မိန်းကလေးကို စိတ်ဝင်စားလာ ဟန်ဖြင့် မျက်ခုံးပင့်ပြီး -
‘မင်းထောက်ခံစာတွေက အတော်နိပ်တာပဲ။ ဂျာမန်၊ ရုရှား၊ ပြင်သစ်၊ ပိုလန်နဲ့ အင်္ဂလိပ် ငါးမျိုးစလုံး မင်း ကောင်းကောင်းပြောနိုင် တယ် ဟုတ်လား'
ရားပြလာအုပ်တိုက်
\/WWW.
neseclassic.com;
| 86.297376 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 31 |
________________
ກາ
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
“ဟုတ်ကဲ့ အစ်မကြီး၊ အင်္ဂလိပ်တော့ သိပ်ကျွမ်းကျွမ်းကျင်ကျင် ကြီး မဟုတ်ပါဘူး။ ကျန်တဲ့ လေးဘာသာတော့ ကောင်းကောင်း ပြောနိုင် ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အင်္ဂလိပ်စာလည်း ကျွန်မ သင်နိုင်ပါတယ်၊ အထက် တန်းကျောင်းက ကျွန်မ ရွှေတံဆိပ်ရခဲ့ပါတယ်'
ပေး၏။
“ဟုတ်လား၊ မင်းက လခ ဘယ်လောက် မှန်းသလဲ' ‘စရိတ်ငြိမ်း ကျွန်မ ရူဘယ် ၅၀၀.လိုချင်ပါတယ်ရှင့် အမျိုးသမီးကြီးက မထုံတက်သေး အမှုအရာဖြင့် - ၅ဝဝ ဟုတ်လား၊ မင်း မိဘတွေက ဘယ်သူတွေလဲ' ဟု ထပ်
‘ကျွန်မ အဖေက အထက်တန်းကျောင်းတွေမှာ စာသင်တဲ့ ဆရာတစ်ယောက်ပါ”
“ကောင်းပြီလေ၊ ထုံးစံအတိုင်း ကိုယ် စုံစမ်းစစ်ဆေးပြီး အကြောင်းပြန်မယ်၊ တစ်ခုခုတော့ ဖြစ်လာမှာပေါ့၊ ဒါထက် မင်းအသက် ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲ'
မာညာ့မျက်နှာကလေး ရှက်သွေးဖြာသွားသည်။ နောက်မှ အားတင်းပြုံးလိုက်ပြီး ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
၁၈
“၁၇ နှစ်ပါရှင့်၊ ဒါပေမဲ့ မကြာခင် နှစ်ထဲ ဝင်တော့မှာပါ' အမျိုးသမီးကြီးက အံဆွဲထဲမှ ပုံစံတစ်ခု ထုတ်ပြီး အလွန် သေ သပ်သည့် အင်္ဂလိပ်စာလုံးများဖြင့် ရေးဖြည့်လိုက်၏။
“မာညာစကလို ဒေါ့စကာ၊ ထောက်ခံချက်များ ပြည့်စုံကောင်း မွန်သည်။ အရည်အချင်းပြည့် သည်။ ကျူရှင်ဆရာမ အလုပ် လိုချင် သည်။ လိုချင်သည့်လစာ၊ တစ်နှစ် ရွှေဘယ် ၅၀၀”
ရာပြည့်ာအုပ်တိုက်
ကျူရီ
မာညာ့ စာရွက်စာတမ်းတွေ ပြန်ပေးရင်း - “ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မိန်းကလေး၊ အကြောင်းထူးတာနဲ့ ကိုယ် မင်းလိပ်စာနဲ့ စာပြန်လိုက်ပါ့မယ်'
၁၈၈၆ ခုနှစ် ဇန်နဝါရီလ ၁ ရက်နေ့တွင် ဝါဆောနှင့် အလွန် ဝေးကွာ လှသော ဇီဇူကီဒေသသို့ ထွက်ခွာခဲ့လေသည်။
ရထားမထွက်ခင် တွဲပေါ်တက်ပြီး ဖအေကြီးကို တစ်ကြိမ် ပြန် ကြည့်လိုက်သည်။ ကြိုးစားပြီး ပြုံးပြလိုက်၏။ ပြီးမှ ခုံတန်းလျားပေါ်တွင် ထိုင်ချလိုက်သည်။ `ရုတ်ခြည်း အထီးကျန်ဝေဒနာကို ခံစားလိုက်ရ၏။ ဘဝတွင် ပထမဦးဆုံး အကြိမ်အဖြစ် တစ်ကိုယ်တော် ရွက်လွှင့်ခဲ့ခြင်း မဟုတ်လား။
၁၈
နှစ် သမီးကလေးသည် ချက်ချင်း ကျောထဲ စိမ့်လာပြီး အထိတ်တလန့် ဖြစ်သွား၏။ ဝေးလံသီခေါင်လှသော မရောက်ဖူးသည့် နတ်စိမ်းမြေစိမ်းမှ သူတစိမ်းများဆီသို့ သွားနေသည့် ခရီးပါတကား။ ရှက်စိတ်၊ ကြောက်စိတ်တို့ ရောထွေးကာ ကျောထဲ စိမ့်သွားခြင်းဖြစ်၏။ ကျန်ခဲ့သည့် ဖေဖေ နာမကျန်းဖြစ်လျှင် ဘယ်သူပြုစုပါ့မလဲ။ ဖေဖေနဲ့ ကော ပြန်တွေ့ ရပါတော့မလား။ ယခုလို ဆုံးဖြတ်ပြီး ထွက်ခဲ့ခြင်းမှာ မိုက်မဲ ရာများ ကျနေမည်လား။ မရေမရာ အတွေးများဖြင့် ပြတင်းပေါက်မှ ပြင်ပ နှင်းလွင်ပြင်ကို ငေးမောရင်း မျက်ရည်တွေ ကျလာသည်။
သို့သော် ဘရွန်ညာ ပါရီရောက်သွားပြီး ic.com/
ရာပြည့်စာအုပ်ဟိုက်
www.burmeseclssic.com
| 85.877318 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 32 |
________________
www.burmeseclassic.com
တင်အောင်မြင့်
ပြီဆိုသည့် အသိက ကြောက်စိတ်ကို လွှမ်းမိုးပစ်လိုက်၏။ ပြီးတော့ မွန်စီ ယာဇက် မိသားစုက လစာငွေ ရူဘယ် ၅၀၀ အပြည့်ပေးသဖြင့်လည်း မာညာတစ်ယောက် ကျေနပ်နေသည်။
- မာညာ ကျူရှင်ဆရာမအဖြစ် အလုပ်လုပ်ခဲ့သည့် ဇီဇူကီမှ မစ္စတာဇက်၏ ယာတောအိမ်ကြီး။ (အပေါ်ထပ် ယာဘက်အစွန်း အခန်းမှာ မာညာ့အခန်း ဖြစ်သည်။)
ရထားပေါ်တွင် သုံးနာရီကြာပြီး စွတ်ဖားဖြင့် လေးနာရီခရီး ဆက်သွားရသည်။ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသော ဆောင်းလွင်ပြင်၏ ခရီးလမ်းအဆုံးတွင်တော့ မစ္စတာဇက်မိသားစုတို့၏ ယာတောအိမ်ကြီး သည် မာညာ့ကို ဣန္ဒြေကြီးစွာ ဆီးကြိုနေ၏။
ားမားအုပ်တိုက်
မဒမ်ကျူရီ
အိမ်တံခါးဝသို့ ရောက်ချိန်တွင် ခိုက်ခိုက်တုန်ကာ လဲပြိုမတတ် ပင်ပန်းနေပြီ။ ဆီးကြိုနေသည့် အိမ်ရှင်လူကြီးနှင့် သူ့ဇနီးကို မျက်စိထဲ တွင် မှုန်ဝါးစွာ မြင်ရ၏။ ကလေးတစ်သိုက်က မာညာ့ကို စူးစမ်းသည့် အကြည့်ဖြင့် ကြည့်နေကြသည်။ ဆရာမကလေးကို မစ္စတာဇက်မိသားစု ရင်းနှီးချိုသာစွာ လက်ခံပြီး လက်ဖက်ရည်ပူပူဖြင့် ဧည့်ခံသည်။ ပြီးသည် နှင့် အပေါ်ထပ် အခန်းတစ်ခန်းသို့ ပို့ပေးကြသည်။ အခန်းထဲတွင် အထုပ် : ပိုက်ကာ မာညာတစ်ယောက်တည်း ကျန်ရစ်၏။
ကလေး
၃
၁၈၈၆ ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလ ၃ ရက်နေ့တွင် အစ်မဝမ်းကွဲ ဖြစ်သူ ဟင်နရီယက်တာဆီသို့ ရေးသည့် စာတစ်စောင်ထဲတွင် - “. . . မာညာ ဒီကိုရောက်တာ တစ်လပြည့်ပြီ၊ သူတို့ မိသားစုဟာ သိပ်သဘောကောင်းကြပါတယ်။ သမီး အကြီးဆုံး ဘရွန်ကာက မာညာနဲ့ ရွယ်တူလောက် ဖြစ်နေပြီ။ သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းပါတယ်။ စာသင်ပေး ရတဲ့ ကလေးတွေကတော့ အင်ဇီယာတ ၁၀ နှစ် သမီး ကလေး၊ ပြောစကား ဆိုစကားတော့ နားထောင်ပါ တယ်။ ဒါပေမဲ့ စည်းကမ်းသေဝပ်ဖို့ မနည်း လုပ် ပေးရဦးမယ်။ စတက်စ်က သုံးနှစ်သား၊ သိပ်ရယ်ရ တဲ့ ကောင်လေး။ အငယ်ဆုံး မေရီ ရှာနာကလေးက ခြောက်လပဲ ရှိသေးတယ်။"
သည်အိမ်ကြီးတွင် သုံးနှစ်လုပ်ဖို့ စိတ်ကူးထားသည်။ အိမ်ကြီး မှာ ရှေးရိုးပုံစံ ယာတောအိမ်ကြီး ဖြစ်၏။ ပတ်ပတ်လည်တွင် သကြားချက် ၍ ရသည့် မုန်လာဥနီခင်းကြီး ဝန်းရံထားသည်။ စုစုပေါင်းဧက ရာပြည့်တိုက်
www.burmesecsic.com.
| 86.028537 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 33 |
________________
၆၂
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
ဇက်မိသားစု အစုရှယ်ယာပါသည့် သကြားချက်စက်ရုံမှ မီးခိုးများက ကောင်းကင်တစ်ခွင်လုံး မည်းမှောင်နေ၏။ “ဇက်” မိသားစုမှာ အလွန် သဘောမနော ကောင်းကြသည်။ ငွေကြေးချမ်းသာပြီး ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့ ကြသည်။
တစ်နေ့တွင် ရွှံ့ထူသော လမ်းပေါ်တွင် အဝတ်အစား နွမ်း နွမ်းပါးပါး မိန်းကလေး၊ ယောက်ျားလေး တစ်သိုက်ကို မာညာ တွေ့ ရ သည်။ ယာတောလုပ်သားများ ဖြစ်ဟန်တူ၏။
မာညာ စီမံချက်တစ်ခု စိတ်ကူးကြည့်လိုက်သည်။ သည် ကလေးတွေကို ကျိတ်ပြီး ပိုလန်စာ သင်ပေးရလျှင် ဘယ်လောက် အကျိုး ရှိမလဲ။ သူတို့ဦးနှောက်ကလေးတွေကို နှိုးဆွပေးလိုက်လျှင် တိုင်းပြည် အတွက် ဘယ်လောက် အသုံးဝင်မလဲ။
ဤသို့ဖြင့် ဆင်းရဲသားကလေးများကို မညာ တစ်နေ့လျှင် နှစ် နာရီ စာသင်ပေးသည်။ အစေခံများ၏ သားသမီးတွေ ပါသည်။ ယာသမား၊ စက်ရုံလုပ်သားတို့၏ ကလေးများလည်း ပါသည်။
ရေမချိုးနိုင်ဘဲ ညစ်ညစ်ပေပေ ကလေးတွေဖြစ်သော်လည်း စာရေးစာဖတ် သူတို့ တတ်ချင်ကြ၏။ ကြိုးကြိုးစားစား သင်ယူကြ၏။ ဧရာမ စာလုံးမည်းကြီးတွေ စက္ကူပေါ်တွင် အဓိပ္ပာယ်တစ်မျိုးမျိုး ဆောင် လာလို့၊ သူတို့ ဖော်နိုင်ပြီဆိုလျှင် မာညာ ရင်တွေခုန်လာသည်။ စာမတတ် သူ ကလေးမိဘများက အခန်းဝမှ လာကြည့်ပြီး ဩဘာပေးကြ၏။
ဒင်ကျူရီ
တောသူတောင်သား ကလေးငယ်များသည် သူတို့ ဆရာမကလေး၏ အိပ်မက်အကြောင်း၊ ဆရာမကလေးကိုယ်တိုင် တပည့်ပြန် ဖြစ်ဦးမည့် အကြောင်းများကိုကား လားလားမျှ မရိပ်မိကြပေ။
သည်အချိန်နှင့် တစ်ပြိုင်တည်း ပါရီမြို့တော်မှ နာမည်ကျော် ဆော်ဘွန်းတက္ကသိုလ်ကြီးတွင် ကျောင်းသူကျောင်းသားများ သင်္ချာဘာ သာတွေ၊ ဓာတု၊ ဇီဝ၊ ရူပဗေဒ နှင့် သမိုင်းပညာရပ်တွေ သင်ယူနေကြ ကြောင်းကို မာညာ အမြဲ သတိရနေသည်။ မာညာသည် ပြင်သစ်နိုင်ငံမှ လွဲပြီး ဘယ်တိုင်းပြည်တွင်မှ ကျောင်းမနေလို။ ပြင်သစ်ကိုရောက်လျှင် လူဖြစ်ရကျိုးနပ်ပြီဟု ထင်၏။ ပြင်သစ်နိုင်ငံသည် လူတစ်ဦးချင်း၏ လွတ် လပ်မှုကို တန်ဖိုးထားသည့် နိုင်ငံဖြစ်သည်။ လူတစ်ဦးချင်း၏ တွေးခေါ် မြော်မြင်မှု၊ ယုံကြည်လက်ခံမှုကို တလေးတစား တန်ဖိုးထားသည့် နိုင်ငံ ဖြစ်သည်။
သို့သော် ပိုလန်တောပိုင်းတွင် နှစ်နှင့်ချီ၍ အနေကြာလာတော့ မာညာ မျှော်လင့်ချက်တွေ မှေးမှိန်လျော့ပါးစ ပြုလာ၏။ ဝါဆောတွင် မကြာမီ ပင်စင်ယူတော့မည့် ဖအေကြီးရှိသည်။ ပင်စင်လစာကလေးက မဖြစ်စလောက်မို့ မာညာ ပြန်ကြည့်ရလိမ့်မည်။ ပါရီတွင် ကျောင်းတက် နေသည့် ဘရွန်ညာ ဘွဲ့ ရဖို့ကလည်း နှစ်ပေါင်းများစွာ ကြာဦးမည်။ သည် ကာလတစ်လျှောက် ငွေပို့နေရဦးမည်။
သူများအိမ်တွင် အလုပ်သမဘဝဖြင့် မာညာတစ်ယောက် တည်း စိတ်ဓာတ်တွေ ကျစ ပြုလာ၏။ မိမိဝင်ငွေနှင့် စုဆောင်းနေသည့် ပမာဏမှာ ကလေးကစားစရာလို ဖြစ်နေ၏။ သည်လိုနေရာမှ အခြားတစ် နေရာသို့ ကူဖို့လည်း လမ်းစ မမြင်။
ရာပြည့်rာအုပ်ကိုက်
www.burmeseclassic.com
| 88.048344 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 34 |
________________
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
အလွန်ကြံ့ခိုင်ပြီး အလွန်ပညာတော်သည့် ၁၈ နှစ်သမီးကလေး သည် စိတ်ဓာတ်တွေ ကျစပြုလာသည်။ သည်အဖြစ်မှာ စိတ်ဝင်စားစရာ ကောင်းလှသည်။ ကိုယ်ကျိုးစွန့်ပြီး မိသားစုအားလုံးအတွက် အနိုင်မခံ၊ အရှုံးမပေး စိတ်ဓာတ်ဖြင့် ကြံ့ကြံ့ခံနေပုံကလည်း စိတ်ဝင်စားစရာ၊
ညစဉ်ညတိုင်း လူမှုရေးဆိုင်ရာ သမိုင်းတွေ၊ ရူပဗေဒစာအုပ်တွေ ကို စက်ရုံစာကြည့်တိုက်က ငှားဖတ်သည်။ သင်္ချာဘာသာရပ်မှာ ပြဿနာ ရှိလျှင်တော့ အဖေ့ဆီ စာနှင့်လှမ်းမေးပြီး ဆက်သင်သည်။ ဤနည်းဖြင့် သင်္ချာတွင် မာညာတစ်ယောက် တိုးတက်သည်ထက် တိုးတတ်လာသည်။ တောရွာကလေးတစ်ရွာမှ ယာတောအိမ်ကြီးတွင် တိုင်ပင်စရာ မရှိ လမ်းညွှန်မှုမရှိဘဲ တစ်ကိုယ်တော် လင်းယုန်မကလေးအဖြစ်ဖြင့် မာညာသည် လိုချင်သည့် အကြားအမြင် ဗဟုသုတ မှန်သမျှကို အခက် အခဲ အတားအဆီး အမျိုးမျိုးကြားမှ ကိုယ့်လမ်းကိုယ်ထွင်ကာ ရှေ့သို့ တက်လှမ်းရှာဖွေလျက် ရှိ၏။
၁၈၈၆ ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာလတွင် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ဆီ စာ ရေးဖြစ်သည်။
“ဘာရွေးမလဲ၊ ဘယ်လမ်းလိုက်မလဲဆိုတာ တဖြည်း ဖြည်းနဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ရှာဖွေဖို့ ကြိုးစားတယ်လေ၊ နောက်ဆုံးမှ သင်္ချာနဲ့ ရူပဗေဒကို အာရုံစိုက်လိုက် တာ။ ကျောင်းမှာ သင်ခဲ့ရတဲ့ သိပ္ပံဘာသာရပ် လောက်နဲ့ မလုံလောက်ဘူးလေ။ ဒီတော့ ကိုယ့်နည်း ကိုယ့်ဟန်နဲ့ ဆက်ကြိုးစားရတာပေါ့။ ရှားရှားပါးပါး စာအုပ်တွေကို ရှာဖတ်ရတယ်လေ၊ သိပ်တော့ ခရီး
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
ဒရ
မပေါက်လှဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်လမ်းကိုယ်ထွင်ပြီး လျှောက်တတ်တဲ့ အကျင့်တော့ ရသွားတယ်”. “တချို့ ညနေတွေမှာ မနက် ၈ နာရီက နေ့လယ် ၁၁:၃၀ အထိ တစ်ချက်မှ မအားရဘူး။ ပြီးတော့ မွန်းလွဲ ၂ နာရီကနေ ည ၇း၃၀ > အထိ ဆက်တိုက်ပဲ၊ တစ်ချက်ကလေးမှ မနားရဘူး။ မနက် ၁၁း၃၀ ကနေ ၂ နာရီအထိ ထမင်းစားချိန်၊ လမ်းလျှောက်ချိန် ခဏ ရတယ်။ လက်ဖက်ရည်သောက်ပြီးတာနဲ့ အင်ဇီယာ နဲ့ အတူတူ စာဖတ်ရတယ်။ ၉ နာရီမှာ စာအုပ်တွေ ́နဲ့` နပန်းလုံးတော့တာပဲ။ အိမ်မှာ ထူးထူးခြားခြား အလုပ်မပေါ်ရင်ပေါ့လေ။ ခုတော့ ဒန်နီယယ်ရဲ့ ရူပဗေဒကို ဖတ်နေတာ နှစ်တွဲပြီးသွားပြီ။ စပင်စာ ရဲ့ လူမှုရေးသိပ္ပံတော့ ပြင်သစ်ဘာသာနဲ့ ဖတ်တယ်၊ ပေါလ်ဘားရဲ့ ခန္ဓာဗေဒနဲ့ ဇီဝဗေဒကိုတော့ ရုရှား ဘာသာနဲ့ ဖတ်တယ်၊ ရှေ့ရေးအတွက်ကတော့ မရေ မရာပဲ။ ဒါကြောင့် ဘာမှ ကြိုမပြောချင်သေးဘူး။ ဆိုလိုတာက တတ်နိုင်သလောက်တော့ ကြိုးစားမယ်၊ ဖြစ်မလာဘူး ဆိုရင်တော့လည်း လက်မြှောက် အရှုံး ပေးလိုက်ရုံပေါ့။ ရှုံးစရာတော့ သိပ်မရှိပါဘူး။ တချို့က ကိုယ့်ကို ချစ်သူတွေ့ပြီး ချစ် ရေယဉ်ကြောမှာ မျောပါသွားသယောင်ယောင် ထင်တတ်ကြတယ်။ တကယ်က ကိုယ့်ဘဝ အစိ ရာပြည့်ကျပ်တိုက်
www.burmeseclassic.com
| 87.47646 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 35 |
________________
www.burmeseclassic.com
FG
8
တင်မောင်မြင့်
အစဉ်ထဲ အဓိကအနေနဲ့ အဲဒိကိစ္စ လုံးဝမပါဘူး။ ဒီအဖြစ်မျိုးနဲ့ နောက်ထပ်ကြုံရင်လည်း ဖုတ်ကြည်း သင်္ဂြိုဟ် ပစ်လိုက်မှာပဲ" ဟု ပါရှိသည်။
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သတ်သေဖို့အထိ စိတ်ကူးခဲ့ပုံများနှင့် သည် စာကြောင်းများကို ဆက်စပ် တွေးကြည့်နိုင်ပါသည်။ သနားစရာ မိန်း ကလေးတစ်ဦး၏ အချစ်ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ် ဟု ခေါ်နိုင်မည် ထင်ပါသည်။
ဝဝကစ်ကစ် အပျိုပေါက်ကလေးဘဝမှ မာညာသည် မိန်းမ ကျက်သရေအပြည့်ဖြင့် ဆံပင်၏ ကောင်းခြင်း၊ အရိုးအဆစ်တို့၏ ကောင်း ခြင်းများဖြင့် ပြည့်စုံသည့် မိန်းမချောကလေးတစ်ယောက် ဖြစ်လာခဲ့ပြီး၊ နှုတ်ခမ်းအစုံ ကွေးညွှတ်နေပုံက စိတ်ဓာတ် ခိုင်မာပြင်းထန်ပုံကို ပြနေ၏။ ပြူးကျယ်သည့် မီးခိုးရောင် မျက်လုံးအကြည့်က ထူးထူးခြားခြား လေးနက် စူးရှလှသည်။
ကျောင်းပိတ်ရက်တွင် မွန်စိယာဇက်၏ အကြီးဆုံးသားဖြစ်သူ ကာစီမီယာဇက် ဝါဆောမှ အိမ်ပြန်ရောက်လာသည်။ အိမ်ကို စီမံအုပ်ချုပ် နေသည့် အလွန်ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့သော၊ အလွန်အကကောင်းသော၊ အလွန်ထက်မြက်သော မာညာနှင့် ဆုံစည်းရသည်။ သိဖူးကျွမ်းဖူးသူ မိန်းကလေးများနှင့် လားလားမျှမတူ တစ်မူထူးခြားသည့် မိန်းကလေး။
သူတို့နှစ်ဦး ချစ်သူများ ဖြစ်သွားကြလေသည်။ ပြင်းထန်သည့် စည်းကမ်းချက်တွေ၊ ကြီးမားသည့် ရည်ရွယ်ချက်တွေ အောက်တွင် မာညာ ၏ နှလုံးသားမှာ နုနုနယ်နယ်ကလေး ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ရုပ်ရည်ချော မောပြီး သဘောကောင်းလှသည့် တက္ကသိုလ်ကျောင်းတော်သား၏ အချစ် ကို မာညာ လက်ခံခဲ့မိခြင်း ဖြစ်လေသည်။ ပြrာအုပ်တိုက်
မဒမ်ကျူရ
Gq
ထိုစဉ်က မာညာ ၁၉ နှစ်ပင် မပြည့်သေး။ သူက မာညာထက် တစ်နှစ်ပိုကြီးသည်။ ချစ်သူနှစ်ဦးတို့သည် လက်ထပ်ဖို့ အစီအစဉ်များ ရေးဆွဲကြသည်။
သူတို့ဇာတ်လမ်းတွင် အနှောင့်အယှက်၊ အတားအဆီးဟူ၍ မြူငွေ့မျှမရှိဘဲ ဖြူးဖြောင့်ချောမွေ့ နေသယောင် ထင်ရ၏။ ကလေးများ၏ အထိန်းတော် ဆရာမလေး မာညာကို အားလုံးက ချစ်ကြသည်။ မွန်စီယာ ဇက်က လမ်းလျှောက်လျှင် မာညာ့ကို ခေါ်သွားတတ်သည်။ မဒမ်ဇက် ကလည်း သမီးတစ်ယောက်လို ချစ်သည်။ အကြီးမ ဘရွန်ကာကလည်း မာညာ့ကို အသည်းစွဲ။
ဇက်မိသားစုက မာညာ့မိသားစုကို အကြိမ်ကြိမ်ဖိတ်ပြီး သူတို့ အိမ်တွင် အနားယူစေသည်။ ထို့ကြောင့် ကာစီမီယာဇက်သည် မိဘများ ကို စိတ်ချယုံကြည်စွာဖြင့် လက်ထပ်ခွင့် တောင်းလိုက်သည်။
ဖအေလုပ်သူက ဒေါသူပုန်ထပြီး၊ မအေကြီးက တက်မလို ချက် မလို ဖြစ်သွား၏။ အချစ်ဆုံးသားကြီးက ခြူးတစ်ပြားမှ မရှိသည့် အိမ် ဖော်မိန်းကလေးကို ယူမည်တဲ့။
ပတ်ဝန်းကျင် နယ်တစ်ခွင်က အချမ်းသာဆုံး မိန်းကလေးကို ကြိုက်ရာ ရွေးယူနိုင်သည့်သား။ သည်သူငယ် ရူးများသွားလေပြီလား။ မဖြစ်နိုင်ပါ။ မည်သို့မျှ မဖြစ်နိုင်ပါ။ မာ့ညာသည် မိကောင်းဖခင် သား သမီး ဖြစ်သည်မှာ မှန်ပါ၏။ ခေတ်ပညာတတ် မိန်းကလေး၊ ထက်မြက် သည့် မိန်းကလေးလည်း ဟုတ်ပါ၏။ သို့သော် အိမ်ဖော်မိန်းကလေး ဖြစ်နေသည့်အတွက် အဖေနှင့်အမေ မည်သို့မျှ လက်မခံနိုင်ပါ။ ဆူပူ ကြိမ်းမောင်းသည်။ ပြီးတော့ သားဖြစ်သူကို ဝိုင်းပြီး
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
WWWncssic.com
| 88.496678 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 36 |
________________
ရ
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
တရားပြသည်။ ကာစီမီယာသည် လူပျော့ လူအေးတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သူ့ ဆုံးဖြတ် ချက်များ အရည်ပျော်ကျသွားတော့၏။ စင်စစ် တက္ကသိုလ် ကျောင်းတော်သားသည် ကျောရိုးမဲ့-လူစားကလေး ဖြစ်သည်။
မိမိထက် အဆင့်နိမ့်သူများ၏ တိုက်ခိုက်မှုကြောင့် မာညာသည် စိတ်ဓာတ်အကျကြီးကျလျက် ရှိသည်။ သည်အိမ်ကြီးတွင် တိတ်ဆိတ် အေးစက်စွာဖြင့် ဆက်နေသည်။ သည်အကြောင်း လုံးဝ မစဉ်းစားဖို့ မာညာ သံဒိဋ္ဌာန်ပြုလိုက်သည်။
သို့သော် “အချစ်” သည် “ရည်ရွယ်ချက်” ကဲ့သို့ပင် လွယ်လွယ် နှင့် ချေဖျက်၍ ရသော အရာမျိုးတော့ မဟုတ်ပေ။ မည်သို့ရှိစေ၊ ပြင်းထန် ပြီး ပြက်သားသော ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခု မာညာ အခိုင်အမာ ချလိုက်၏။ သည်အိမ်ကြီးမှ ထွက်မပြေးဖို့ ဖြစ်သည်။
အဖေ့ကို စိတ်အနှောင့်အယှက် မဖြစ်စေရဘူးလေ။ အဓိက အကျဆုံး အချက်ကတော့ မြတ်မြက်ကလေး ရနေသည့် လစာဖြစ်၏။ မာညာ လက်လွတ်မခံနိုင်ပါ။
မွန်စီယာဇက်နှင့် မာညာတို့အကြားတွင် တိုက်ရိုက်ဆွေးနွေး မှုမျိုး မရှိခဲ့ပေ။ နာနာကြည်းကြည်း နင်ပဲငဆ မဖြစ်ခဲ့ကြပေ။ မာနပါးပျဉ်း ကို အသာကလေး ချထားပြီး သည်အိမ်ကြီးတွင် မာညာ ဆက်နေသည်။ ဘာမှ မဖြစ်သလို ဣန္ဒြေမပျက် ဆက်လက်လှုပ်ရှားသည်။
ဤသို့ဖြင့် ပုံမှန်အတိုင်းလို ပြန်ဖြစ်လာ၏။ အိမ်ကြီးရှင်တို့၏ သားသမီးများကို စာဆက်သင်ပေးသည်။ ဆင်းရဲသား ကလေး သူငယ် တို့ကိုလည်း အရှိန်မပျက် ဆက်သင်သည်။ ဓာတုဗေဒ ဘာသာရပ်ကို လည်း ဆက်လေ့လာသည်။ စာကျက်ရင်း အလဟဿလို ဖြစ်နေသည့်
ရာပြည့် ၊အုပ်တိုက်
ဒင်ကျူရီ
Be
မိမိ၏ ဇွဲမာန်တွေအကြောင်း စဉ်းစားမိလျှင်တော့ မသိမသာကလေး ပခုံး တွန့်တတ်၏။
ကစားစရာရှိလျှင် ကလေးတွေနှင့် အတူကစားသည်။ က စရာ ရှိလျှင် က သည်။ ကွင်းထဲသို့ လမ်းထွက်လျှောက်သည့်အခါ လျှောက် သည်။ သို့သော် နှလုံးသားတွင် ဒဏ်ရာရထားပြီး၊ အိပ်မက်တွေ အကောင်းအထည် မပေါ်ဘဲ ဖြစ်နေသည့် မာညာသည် စက်ရုပ်တစ်ရုပ် လို လှုပ်ရှားနေခြင်း ဖြစ်လေသည်၊
မိသားစုဘက်ကို ပြန်ပြီး အာရုံစိုက်လာ၏။ ပိုက်ဆံကိုးပို့သည်။ အိမ်မှုကိစ္စကို အဝေးမှ စာတွေရေးပြီး ထိန်းကျောင်းပေးသည်။ အားလုံး ဖူဖူလုံလုံနှင့် ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် နေနိုင်အောင် စီစဉ်ပေးသည်။ ဆရာဝန်ဖြစ်လို့ ဆေးခန်းဖွင့်နေပြီဖြစ်သည့် ဂျိုးဇက်ထံသို့ ၁၈၈၇ ခုနှစ်က မာညာ ရေးသော စာထဲတွင် - “အစ်ကိုရေ . . လူတွေကတော့ ပြောကြတာပေါ့၊ ဘာလို့ တောကြိုတောင်ကြားမှာ ဘဝကို သွားပြီးမြှုပ် နှံထားတာလဲ၊ ဘာတိုးတက်မှုရှိမှာလဲ၊ ဘယ်လိုလုပ် ပြီး သုတေသနလုပ်မလဲ၊ ဘာညာဘာညာပေါ့။ ဘာမှ ဖြစ်မလာဘူးဆိုရင်တော့ မာညာလောက် စိတ်ဆင်း ရဲမယ့် မိန်းကလေး ကမ္ဘာပေါ်မှာ ရှိမယ် မထင်ဘူး။ လောလောဆယ်တော့ မာညာ့ ရည်မှန်းချက်တွေ အားလုံး အစ်ကိုနဲ့ ဘရွန်ညာ့ဆီမှာ ပုံအောထား လိုက်တယ်။ အစ်ကိုတို့နှစ်ယောက် အခြေအနေ ရာပြည့်အုပ်တိုက်
| 88.243243 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 37 |
________________
90
www.burmeseclassic.com
ပေးသလောက် တက်လမ်းရှာကြပါ။”
ဟု ရေးခဲ့သည်။
တင်မောင်မြင့်
မာညာကလေး သူများအိမ်တွင် အလုပ်လုပ်ခဲ့သည်မှာ သုံးနှစ် တင်းတင်း ပြည့်ခဲ့လေပြီ။ လစာငွေမှာ များသည် ထင်ရသော်လည်း စင်စစ် အလုပ် လုပ်သလောက် ခံစားရသည်တော့ မဟုတ်။ ရင်နာစရာ ကောင်းလှသည့် ဘဝတစ်ကွေ့ကို မဆိုစလောက် ပျော်စရာကလေးများဖြင့် ဖုံးအုပ်ထားခဲ့ ၏။ ထိုအချိန်တွင် ဝါဆောနှင့် ပါရီမှ အဖြစ်သနစ်တို့ကြောင့် မာညာ့ဘဝ သည် တစ်မျိုးတစ်ဖုံ ဖြစ်ခဲ့ရပြန်သည်။
ဆရာအို စလိုဒေါ့စကီသည် သမီးများ၏ အနာဂတ်ကို အလွန်ဂရုစိုက်သည့် အဖေမျိုး ဖြစ်၏။ ပင်စင်လစာအပြင် အပိုဝင်ငွေ ရဖို့ အလုပ်ရှာသည်။ ပြန်လည်ပြုပြင်ရေး ပညာပေးကျောင်းတစ်ကျောင်း တွင် ဒါရိုက်တာ အလုပ်ရသည်။ လစာကောင်းကောင်းရခြင်း တစ်ခု တည်းမှ လွဲပြီး ဘာမှ စိတ်ချမ်းသာစရာ မရှိ၊ အလုပ်ရရချင်း လစာငွေထဲ မှ လစဉ် ဘရွန်ညာဆီသို့ ရူဘယ် ၄ဝ ပို့ပေးသည်။
အဖေ့ဆီက ပိုက်ဆံရရချင်း ဘရွန်ညာက နောက်ထပ် သူ့ဆီ ငွေမပို့ဖို့ မာညာကို လှမ်းအကြောင်းကြားသည်။ အဖေ့ဆီသို့လည်း မိမိဆီ ပို့သည့် ရူဘယ် ၄၀ ထဲမှ ၈ ရူဘယ် ဖယ်ထားပေးပါရန် ဘရွန်ညာ ချက်ချင်း အကြောင်းကြားသည်။ မာညာ့ကို တဖြည်းဖြည်း ဆပ်သွားရန် ဖြစ်၏။
ရာပြည့်ာအုပ်တိုက်
ဒမ်ကျူရီ
ဘရွန်ညာ့ဆီမှ ပါရီသတင်းစုံကိုလည်း မာညာ ကြားရသည်။ တစ်တန်းတည်းသား ကျောင်းသွားဖော်တစ်ယောက်နှင့် ချစ်နေပြီဖြစ် ကြောင်းလည်း ပါ၏။ အလွန်ထက်မြက်သည့် ပိုလန်ကျောင်းသား ကစီ မီယာ ဒလူစကီနှင့် ဘရွန်ညာ ချစ်ကြိုးသွယ်မိကြသည်တဲ့လေ။ ကစီ မီယာက ရုပ်ချော သဘောကောင်း၊ သူ့တွင် ပြောစရာ တစ်ခုသာရှိသည်။ ပိုလန်ကို ပြန်လာလျှင် ရုရှားတို့က သူ့ကို ဆိုက်ဗေးရီးယားပို့မှာ သေချာ နေခြင်း ဖြစ်၏။
ဇီဇူကီတွင် မာညာ အလုပ်စာချုပ် သက်တမ်းစေ့ခါနီးလာပြီ။ ၁၈၈၉ ခုနှစ် ဇွန်လ ၂၄ ရက်၊ စိန်ဂျွန်းနေ့ရောက်တော့ ဇက်မိသားစုအိမ် ကြီးမှ မာညာ အလုပ်ထွက်ခဲ့သည်။ ဝါဆောတွင် အလားတူ အလုပ်မျိုးရဖို့ မာညာ မျှော်လင့်ထား၏။ ဝါဆောမှ စက်မှုလုပ်ငန်းရှင်ကြီးတစ်ဦး၏ အိမ်မှာ လုပ်ဖို့ဖြစ်သည်။ မာညာ့အတွက် အပြောင်းအလဲ တစ်မျိုးမျိုး လည်း လိုအပ်နေသည်နှင့် အဆင်သင့်ပင်။ စင်စစ် သည်အပြောင်းအလဲ မျိုးကို မာညာ တောင့်တနေခဲ့သည်မှာ ကြာပေပြီ။
ဇီဇူကီနှင့် စိုက်ကွင်းလွင်ပြင်စိမ်းစိမ်းကို မာညာ နှုတ်ဆက် ထွက်ခွာမည့် နေ့တွင် ဇက်မိသားစုနှင့် ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင် လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်ခဲ့၏။ စိတ်ထဲ ပေါ့ပါးလွတ်လပ်သွားသည်။ ဝါဆောကို ပြန်ရောက်တော့ ဇာတိချက်ကြွေ မွေးရပ်လေကို ဝမ်းသာအားရ တဝကြီး ရှူပစ်လိုက်သည်။
နောက်နှစ်တွင် မာညာသည် အလွန်ခင်မင်ချင်စရာကော ရာပြည့်ာအုပ်တိုက်
www.burmeseclassic.com
| 87.600189 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 38 |
________________
ม
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
သည့် မစ္စတာအက်ဖ် မိသားစုအိမ်ကြီးတွင် အလုပ်ဝင်သည်။ အလွန် ချမ်းသာပြီး တခမ်းတနားနေသည့် ဂုဏ်သရေရှိ လူကြီးလူကောင်းများ ဖြစ်ကြ၏။ မဒမ်အက်ဖ်က သူ တက်သမျှ လက်ဖက်ရည်ပွဲများ၊ ကပွဲများ သို့ မာညာ့အား ခေါ် သွားတတ်သည်။ အထက်တန်းလွှာ အသိုက်အဝန်း တွင် မာညာကလေး ပထမဆုံးနှင့် နောက်ဆုံး ကျင်လည်ဖူးခြင်း ဖြစ်လေ သည်။
မတ်လထဲတွင် ဘရွန်ညာ့စာတစ်စောင် စာပို့သမား လာပေး သည်။ စာဖတ်ပြီး မာညာ ခေါင်းနားပန်းကြီးသွားသည်။ ခွဲစိတ်ခန်းထဲမှ အနားရချိန်ကလေးတွင် ဘရွန်ညာ အသော့ရေးလိုက်သည့် စာတိုကလေး ဖြစ်၏။
“ထင်တာတွေ အားလုံး ဖြစ်လာမယ်ဆိုရင်တော့သည် ကျောင်းပိတ်ရက်စတာနဲ့ ငါတို့ လက်ထပ်မယ်၊ သူ ဘွဲ့ ရ တော့မယ်လေ၊ ငါလည်း တစ်ခါပဲ စာမေးပွဲဖြေစရာ ကျန် တော့တယ်။ ကဲ . . ညီမလေး မာညာ၊ နင် ဘာမှ စဉ်းစား မနေနဲ့၊ နှင့်အလှည့်ရောက်ပြီး နှင့်မှာ စုထားတာကလေး နဲ့ လာမယ့် ကျောင်းဖွင့်ရက်မှာ ပါရီကိုလာခဲ့တော့။ ငါတို့ နဲ့နေပြီး နင်သိပ် တက်ချင်နေတဲ့ ဆော်ဘွန်းမှာ တက်ရ မယ်၊ တစ်ခါတည်း ယတိပြတ် ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့နော်။ နင် စောင့်ရတာ သိပ်ကြာနေပြီ၊ ၂ နှစ်အတွင်းမှာ နင် မဟာသိပ္ပံဘွဲ့ ရရမယ်လို့ ငါ အာမခံတယ်။ သေသေ ချာချာ စဉ်းစားထားနော်၊ ရှိတဲ့ပိုက်ဆံကလေးကို ကျစ်ကျစ် ပါအောင် ထုပ်ထား၊ ဘယ်သူ့ မှမချေးနဲ့. . ။” ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
ထူးထူးချွန်ချွန် အောင်မြင်ကြသည့် ပညာရှင်ညီအစ်မ။ (မာညာနှင့်ဘရွန်ညာ -၁၈၆၆)
ရာပြည့်အုပ်တိုက်
www.burmeseclassic.com,
| 83.902439 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 39 |
________________
29
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
ဒမ်ကျူရီ
29
မာညာ၏ မှတ်စုစာအုပ်မှ စာမျက်နှာတစ်ခု (၁၈၈၅)။ (ဟိန်း၏ကဗျာကို ဂျာမန်ဘာသာဖြင့် ကူးရေးထားခြင်း။)
ရာပြည့်စာအုပ်တို့၏
အစ်မလုပ်သူ စာကိုရတော့ ချက်ချင်းလာခဲ့ပါမည်ဟု ဝမ်းသာ အားရ စာပြန်မည်ဟု ထင်စရာ ရှိ၏။ သို့သော် မာညာကလေးသည် သာမန် မိန်းကလေးတစ်ယောက် မဟုတ်တော့ပြီ။ နှစ်ပေါင်းများစွာ တောပိုင်းတွင်သွားပြီး အထီးကျန်ဘဝဖြင့် နေခဲ့၏။ စွန့်လွှတ်ခြင်း များစွာ ဖြင့် လောကနီတိကို ရင်ဝယ်ပိုက်ကာ မိသားစုအတွက် ကိုယ်ကျိုးစွန့်ခဲ့
၏။
သည်။
ဘရွန်ညာ၏ ဖိတ်ကြားချက်ကို မာညာက ဤသို့ ပြန်ကြားခဲ့
“မာညာက ခပ်တုံးတုံးပါ ဘရွန်ညာရယ်၊ ခုလည်း ခပ်တုံးတုံးပါပဲ၊ နောင်လည်း ဒီအတိုင်းသွားမယ် ထင် ပါရဲ့၊ ကံလည်း ဘယ်တုန်းကမှ မကောင်းခဲ့ဘူး၊ နောင်လည်း ကောင်းမယ် မထင်ဘူး၊ ပါရီကို ကောင်းကင်ဘုံ တစ်ခုလို မာညာ အိပ်မက်တွေ မက်ခဲ့တာပါ။ ကဲ . . ခု အခွင့် အရေးလည်းရလာ ပြီ။ ဒါပေမဲ့ မာညာ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေတယ်။ အဖေ့ကို ဘယ်လို ပြောထွက်မှာလဲ ဘရွန်ညာရယ်၊ မာညာတို့ ညီအစ်မတစ်တွေ အတူနေစေချင်မှာပဲ။ ဒါပေမဲ့ အဖေအသက်ကြီးနေပြီ ဘရွန်ညာ၊ မာညာ အဖေ့ကို ပျော်အောင် ထားချင်တယ်။ ဟီလာ့ကိစ္စ ကလည်း ရှိသေးတယ်။ သူ စေ့စပ်ကြောင်းလမ်းပွဲ ပျက်သွားတော့ သူ့ကို အိမ်ပြန်ခေါ်ပြီး ဝါဆောမှာ အလုပ်တစ်ခုခုရှာပေးဖို့ မာညာ ကတိပေးထားတယ်။
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
www.burmeseclassic.com
| 83.633248 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 40 |
________________
www.burmeseclassic.com
`တင်မောင်မြင့်
ဟီလာတစ်ယောက် သိပ်သနားဖို့ကောင်းတာပဲ ဘရွန်ညာရယ်။ သူ့ကို မာညာ စောင့်ရှောက်ရလိမ့်
မယ်။
ဒါကြောင့် မာညာ တောင်းပန်ပါတယ်။ မာညာ့အစား အစ်ကိုဂျိုးဇက်ကိုသာ ဘရွန်ညာ တတ်နိုင်သလောက် ကူညီပါ။ ဘရွန်ညာ့ စာထဲမှာ တစ်ခါရေးဖူးတဲ့ မဒမ်အက်စ်ဆီက အကူအညီ မရ နိုင်ဘူးလား။ သူ့ဆီက ငွေလေးဘာလေး လှည့်လို့ရ မယ် ဆိုရင် ဂျိုးဇက် ဆေးခန်းတိုးချဲ့ နိုင်တာပေါ့။ လူလည်းဝင်ဆံ့တာပေါ့၊ မြို့မှာ မတိုးနိုင်လို့ တောပိုင်း ဆင်းရမယ်ဆိုရင်တော့ သူ ဘာမှ ဖြစ်လာမှာ မဟုတ်
ဘူး။
ဟီလာ့အကြောင်း၊ ဂျိုးဇက်အကြောင်း၊ အဖေ့အကြောင်းတွေ ဖတ်ရလို့ ဘရွန်ညာ စိတ် မကောင်းဖြစ်နေလား၊ ဒါတောင် မာညာရဲ့ တစ်စစီ ဖြစ်သွားတဲ့ အနာဂတ်အကြောင်း မပါသေးဘူး။ စိတ်ဓာတ်တွေကျပြီး အရမ်းဝမ်းနည်းနေတဲ့အတွက် မာညာ့ကို ခွင့်လွှတ်ပါ ဘရွန်ညာရေး အနမ်းများစွာနဲ့ နှုတ်ဆက်လိုက်ပါတယ်။ နောက်စာတစ်စောင်ကျမှ ပျော်စရာတွေချည်း ရွေးပြီး ရေးမယ်နော်၊ ဒီနေ့တော့ ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံး စိတ်ညစ်စရာတွေနဲ့ပဲ ပြည့်နှက် နေတယ်လို့ပဲ စိတ်ထဲ ထင်နေတယ်။ မာညာ့ကို ရာပြည့်စာအုပ်ကိုက်
ဆဒမ်ကျူရီ
ကြင်ကြင်နာနာ သတိရပါနော်၊ မမရဲ့အချစ်ကို မာညာ ဝါဆောကနေ ခံစားလို့ ရမှာပါ။"
29
ဘရွန်ညာက အကြိမ်ကြိမ် ထပ်ခေါ်သည်။ အမျိုးမျိုး စည်းရုံး သည်။ သို့သော် မာညာက အခိုင်အမာ ဆုံးဖြတ်ပြီးနေပြီ။ ဝါဆောတွင် တစ်နှစ် အလုပ်ဆက်လုပ်မည်။ အဖေ့ကို ပြုစုမည်။ တစ်ဖက်က စာပြ ရင်း ငွေစုမည်။ ကျောင်းစရိတ် လုံလောက်မှ ပါရီကို သွားမည်။
အိမ်တွင် ပြန်နေရတော့ မာညာတစ်ယောက် ပျော်နေပြန် သည်။ ဖအေကြီးနှင့် စာအကြောင်း၊ ပေအကြောင်း၊ ပညာရပ်တွေ အကြောင်း ပြောဖြစ်ကြသည်။ စင်စစ် မာညာသည် ဆရာစကလိုဒေါ့စကီ နှင့် ရင်အုပ် မကွာဘဲ နေချင်သည်။
ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်တက်ရသည့် ပိုလန်အမျိုးသားကျောင်းတွေ ပြန်ဖွင့်တော့ .မာညာ သည်းထိတ်ရင်ဖိုစွာ ဆက်တက်သည်။ မာညာ အတွက် လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သည့် တံခါးပေါက်ပေါင်းများစွာ ပွင့်လာခဲ့ ခြင်း ဖြစ်လေသည်။ ဘယ်လိုပျော်ရွှင်မှုနှင့်မျှ မတူနိုင်သော ပျော်ရွှင်မှု မျိုးဖြင့် မာညာ ရင်ခုန်ရသည့်နှစ်၊ ဘဝတွင် ပထမဆုံးအကြိမ် အဖြစ်ဖြင့် ဓာတ်ခွဲခန်းကြီးထဲသို့ ထိုးဖောက် ဝင်ရောက်ခွင့်ရပြီ မဟုတ်လား။
တိုးတိုးတိတ်တိတ် တက်ရသည့်ကျောင်းမှာ စက်မှုနှင့် စိုက်ပျိုး ရေး ပြတိုက်တွင် ဖွင့်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ အဆောက်အအုံမှာ ခပ်သေး သေး ဖြစ်၏။ ပန်းခြံထဲတွင် အဖြူရောင်၊ အပြာရောင်၊ ခရမ်းရောင် ပန်း ပွင့်တွေ ဝေနေ၏။ ပြတိုက်မှာ ဟန်ပြဖြစ်ကြောင်း မာညာ့အစ်ကိုဝမ်းကွဲ ဂျိုးဇက်အိုဂတ်စကီက ရှင်းပြသည်။ ရုရှားတို့ သံသယ မဖြစ်နိုင်သည့် နေရာကို ပိုလန်မျိုးချစ်တို့ ရှာပြီး ဖွင့်ခြင်းဖြစ်၏။
ရားပြည့်အုပ်တိုက်
eclassic.com
www.bur
| 87.876026 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 41 |
________________
ດູດ
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
‘သည်ပြတိုက်ကလေး၏ လျှို့ဝှက်အခန်းများတွင် ပိုလန်လူငယ် တို့အတွက် သိပ္ပံပညာတွေ သင်ပေးဖို့ကိစ္စကို မည်သည့်အရာနှင့်မျှ တား ဆီး၍ မရပါချေ။
ဓာတ်ခွဲခန်း လက်တွေ့ စမ်းသပ်မှုများ ပြီးလို့ ညဉ့်နက်သန်းခေါင် အိမ်ပြန်ရောက်လျှင် အဝတ်အစား ကပျာကယာလဲကာ အိပ်ရာပေါ်တွင် မာညာ ပင်ပန်းကြီးစွာ လှဲချတတ်သည်။ မျက်စိထဲတွင်တော့ ဖန်ပြွန် တွေ၊ အနုကြည့် မှန်ဘီလူးတွေ၊ ချိန်ခွင်တွေ၊ ခြင်ခွက်တွေကို မြင်ယောင် လျက်။ မာညာသည် ဓာတ်ခွဲခန်းထဲမှ ထွက်ရတိုင်း စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေ တတ်၏။ ဖြစ်နိုင်လျှင် ဓာတ်ခွဲခန်းထဲမှာပင် နေချင်သည်။
ပင်ပန်းသော်လည်း စိတ်ဓာတ်တက်ကြွလွန်းသဖြင့် တော်တော် *နှင့် အိပ်မပျော်ဘဲ မျက်စိကြောင်ချင်ကြောင့်နေ၏။ မရေမရာနှင့် ဇဝေ ဇဝါကာလများ ကုန်ဆုံးလွန်မြောက်ခဲ့လေပြီ။ ဘဝသည် ရုတ်ခြည်း လင်း လက် တောက်ပလာ၏။ သွက်လက် လှုပ်ရှားလာ၏။
ဓာတ်ခွဲခန်းထဲတွင် ဖန်ပြွန်များ၊ ချိန်ခွင်များကို သူ့လက်ချောင်း သွယ်သွယ်ကလေးများဖြင့် ကိုင်တွယ်ပုံက မျက်လှည့်ပြနေသလား အောက်မေ့ရ၏။ ငယ်ငယ်က အဖေ့ရိုထဲမှ သိပ္ပံအသုံးအဆောင် ပစ္စည်း များကို ပြေးသတိရလိုက်သည်။ မာညာသည် ဘဝရည်မှန်းချက်အတိုင်း ဒုန်းစိုင်းဖို့ အသင့်ဖြစ်နေလေပြီ။
ငယ်ချစ်ဟောင်း ကာစီမီယာဇက်နှင့် နောက်ဆုံးတွေ့ တော့ သူ့ကို ချစ်နေဆဲဟု မာညာ ထင်၏။ တက္ကသိုလ်ကျောင်းတော်သားသည် မပြတ်သားသည့် မရေမရာသမားဖြစ်၍ မာညာ့ကို လန့်နေသည်။ တွေ့ တိုင်း မျက်နှာချင်း မဆိုင်ရဲအောင် သွေးပျက်နေတတ်သည်။ ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
မဒမ်ကျူရီ
24
သူ့အဖြစ်ကို ဆက်မကြည့်ချင်တော့သဖြင့် မာညာကပင် ဇာတ် သိမ်းပေးလိုက်သည်။
“ဘယ်လို အဆုံးသတ်ရမယ်ဆိုတာ ရှင့်ကိုယ်ရှင် မသိဘူးလား၊ မာညာ အဲဒါကို သင်ပေးရဦးမှာလား' ဟု ဣန္ဒြေမပျက် ပြောချလိုက် သည်။ နောင်တွင် ဖအေလုပ်သူ ဆရာဒေါ့စကီက မာညာ့ကို ‘သိပ် မာနကြီးတယ်၊ ဘယ်တော့မှ ဦးမညွှတ်ဘူး' ဟု မှတ်ချက်ချသည်။
မာညာသည် အားနည်း ပျော့ညံ့မှု အကြောက်တရားမှ အတင်း ရုန်းထွက်ခဲ့သည်။ အားကစားသိပ္ပံမှ ထွက်ခဲ့သည်မှာ ရှစ်နှစ်ရှိပြီ။ မွန်စီယာဇက် မိသားစုဆီမှ ပြန်ခဲ့သည်မှာ ခြောက်နှစ်ရှိပြီ။ အသက် ၂၄ နှစ်ပြည့်ဖို့ ရက်ပိုင်းသာ လိုတော့၏။ ဘရွန်ညာဆီသို့ ဆိုင်းမဆင့် ဗုံမဆင့် ချက်ချင်း စာကောက်ရေးသည်။
မာညာ၊ လာနေဖို့ အခွင့်အရေး ရှိတုန်း လား၊ ဆုံးဖြတ်ချက်ပြောင်းသေးလား ပြော။ ခု မာညာ လာလို့ရပြီ။ လာချင်နေပြီ။ ကျောင်းစရိတ်လည်း စုမိနေပြီ။ ဘရွန်ညာတို့ သိပ်တာဝန်ကြီးမှာလဲ စိုး တယ်၊ ထမင်းကျွေးရုံလောက်ပါပဲ၊ လာဖြစ်ရင်တော့ သိပ်ပျော်စရာကောင်းမှာပဲ။ မာညာ့အတွက် ဝန်ထုပ် ဝန်ပိုး ဖြစ်မယ်ဆိုရင်လည်း အားမနာနဲ့၊ စာပြန်ရေး
နော်။
**
ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီဆိုတော့ အိမ်အလုပ်တွေ
မာညာ ကူလုပ်နိုင်တာပေါ့၊ အကျိုးအကြောင်း အမြန် ဆုံး စာပြန်ရေးပါ။ ဘရွန်ညာတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
www.burmeseclassic.com
| 87.80698 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 42 |
________________
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
ကို ချစ်ပါတယ်၊ မာညာ့ကို ဘယ်နေရာမှာထားထား၊ ဘယ်လိုနေရနေရ ဖြစ်တယ်နော်၊ မာညာ့ကြောင့် ဘာ့ပြဿနာမှ မပေါ်စေရပါဘူးလို့ ကတိပေးပါ တယ် ဘရွန်ညာ။ အမြန်ဆုံး စာပြန်နော်၊ ပြီးတော့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းရေးနော် . . .။”
ဘရွန်ညာက စာမရေးဘဲ သံကြိုးဖြင့် အကြောင်းပြန်လျှင် ဘူတာရုံသို့ မာညာ ချက်ချင်းပြေးချသွားမိမည်လား မသိ။ ကျစ်ကျစ်ပါ အောင် စုထားသည့် နူဘယ်ငွေစက္ကူတွေကို စားပွဲပေါ် ဖြန့်ချပြီး ရေတွက် ကြည့်သည်။ အဖေကလည်း ထပ်ဖြည့်ထားပေးသည်။ သူ့အတွက် ဘာမှ များများစားစား ကုန်စရာ မလိုတော့ဘူးလေ။ ပြီးတော့ ကုန်ကျစရိတ်ကို ခွဲတမ်းချကြည့်သည်။
နိုင်ငံကူးလက်မှတ်က ဘယ်လောက်။ ရထားခက ဘယ်မျှ စသည် စသည်။ ဝါဆောမှ ပါရီသို့ ခရီးရှည်ကြီးကို တတိယတန်းလက် မှတ်ဖြင့် သွားလျှင်တော့ ဘဝင်မြင့်ရာ ရောက်သွားလိမ့်မည်။ တန်ရာ တန်ရာပဲ လုပ်ရလိမ့်မည်။
စတုတ္ထတန်းလက်မှတ်နှင့် ဂျာမနီကို ဖြတ်သွားမည်။ အင်း .. တော်တော် ဒုက္ခရောက်မည့်ခရီး ဖြစ်ဖို့ကတော့ သေချာနေသည်။ စတုတ္ထ တန်း ရထားတွဲတွေက ကုန်တွဲသာသာ မဟုတ်လား။ တွဲ၏ နံရံ တစ်ဖက် တစ်ချက်တွင် ခုံတန်းလျားများရှိပြီး . နေရာမရသူများက အလယ်တွင် တိုးခွေ့စီးကြရသည်။ အချို့ ကတော့ ခေါက်ကုလားထိုင်များ ယူလာပြီး ထိုင်ကြသည်။
မာညာက မွေ့ရာ၊ အိပ်ရာခင်းနှင့် မျက်နှာသုတ်ပဝါလို ကုန်ပွ ာပြာအုပ်တိုက်
ဒမ်ကျူရီ
များကို တန်ဆာလုပ် ပို့လိုက်ပြီးဖြစ်၏။ အဝတ်အစား၊ ဖိနပ်တွေနှင့် ဦးထုပ်ကလေး နှစ်လုံးကို ကျွန်းသေတ္တာလှလှကလေးတစ်လုံးဝယ်ပြီး ထည့်သည်။ ပြီးတော့ သူ့နာမည် အတိုကောက် စာလုံးကလေးနှစ်လုံးကို အနက်ရောင်ဆေးဖြင့် ခပ်ရွှင်ရွှင်ကလေး ရေးခြယ်လိုက်သည်။
အိပ်ရာ အဝတ်အစားတွေပို့ပြီး၊ သေတ္တာကို တန်ဆာလုပ်ပြီး တော့လည်း ဗြုတ်စဗျင်းတောင်း လုပ်စရာတွေ အများကြီး ကျန်နေသေး သည်။ ရထားပေါ်မှာ စားသွားဖို့ သုံးရက်စာ ရိက္ခာ၊ တွဲပေါ်မှာ ထိုင်ဖို့ ခေါက်ကုလားထိုင်၊ စာအုပ်တွေ၊ ပန်းကန်ခွက်ယောက်တွေ၊ ပြီးတော့ ဂွမ်းကပ်တစ်ခု . . . ။
ရထားတွဲထဲတွင် အားလုံးနေရာချထားပြီးမှ မာညာ ပလက် ဖောင်းပေါ် ပြန်ဆင်းလာခဲ့၏။ အမွေးတုံးနေသည့် ကုတ်အင်္ကျီကလေး ဝတ်ထားသည့် မိန်းကလေးမှာ ပို၍ ငယ်နေသည် ထင်ရ၏။ ပါးကလေး နှစ်ဖက်က လန်းဆန်းနီစွေးနေ၏။ မီးခိုးရောင် မျက်လုံးအစုံက အရောင် တဖျတ်ဖျတ်။
ချက်ချင်း ရင်ထဲ နင့်သွားသည်။ ဆောက်တည်ရာမရ ဖြစ်သွား ၏။ အဖေ့ကို အကြင်နာများစွာဖြင့် နမ်းပြီး နှုတ်ဆက်သည်။ နှုတ်မှ ထွက်သွားသည့် စကားလုံးများက ခွင့်လွှတ်ဖို့ တိုးလျှိုးတောင်းပန်နေဘိသို့။ “သမီး အကြာကြီး မနေပါဘူး ဖေဖေ၊ အဲဒီအခါကျရင် ဖေဖေ့ အနားက သမီး ဘယ်တော့မှ ခွဲမသွားတော့ဘူးနော်၊ ဖြစ်ပါတယ်နော် ဖေဖေ
ဖြစ်ရမှာပေါ့ သမီးရယ်၊ ဖြစ်ရမှာပေါ့'
ရာပြည့် တိုက်
www.burmeseclassic.com
| 87.309417 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 43 |
________________
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
ဆရာအိုက သမီးထွေးကလေးကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲပွေ့ ရင်း- “သမီး ကြိုးစားနော်၊ ကျောင်းမြန်မြန်ပြီးမှ သမီး မြန်မြန်ပြန် လာရမှာ၊ ဖေဖေ့သမီးကလေး ကံကောင်းပါစေကွယ်'
ညပိုင်းတွင် ရထားဘီးလိမ့်သံ၊ ဂါတ်ဗိုလ်၏ ခရာသံ ဆူဆူညံညံဖြင့် စတုတ္ထ တန်း ရထားတွဲထဲတွင်ထိုင်ရင်း မာညာတစ်ယောက် ဂျာမနီနိုင်ငံကို ဖြတ်ကျော်လျက်ရှိသည်။ ခေါက်ကုလားထိုင်ပေါ်တွင် ခွေခွေကလေး ထိုင် လိုက်လာခဲ့၏။ ပတ်ပတ်လည်တွင်တော့ လက်ဆွဲတန်ဆာတွေ ဝိုင်းဝိုင်း လည်လျက်။ ပစ္စည်းတွေကို စိတ်မချနိုင်စွာဖြင့် မကြာမကြာ ရေတွက်နေ မိ၏။ စိတ်ထဲတွင် အရမ်း အရမ်း လွတ်လပ်ပျော်ရွှင်နေသည်။
အနာဂတ်ကို မျှော်ကြည့်လိုက်မိ၏။ အမြဲတမ်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် နှိမ့်နှိမ့်ချချ ထားတတ်သည့်အလျောက် ပိုလန်ပြန်ရောက်လျှင် အေးအေး ချမ်းချမ်း နေရမည့် တစ်နေရာရာတွင် ကျောင်းဆရာမ အလုပ်ကလေး တစ်နေရာတော့ ရတန်ကောင်းရဲ့ဟု တွေးနေမိ၏။
သို့သော် သည်ရထားပေါ် တက်လိုက်သည်နှင့် သူ့ရှေ့တွင် အမှောင်လမ်းနှင့် အလင်းလမ်း နှစ်ခုအနက် တစ်ခုခုကို ရွေးချယ်လိုက် ပြီ ဆိုသည်ကို စဉ်းငယ်မျှ မတွေးမိခဲ့ပေ။ ဗာဟီရဘဝ လမ်းသွယ်ကလေး နှင့် ဧရာမ မဟာဘဝ လမ်းကြောင်းကြီး၏ လမ်းဆုံလမ်းခွမှ တစ်လမ်းကို ရွေးချယ်ခဲ့ပြီး ဖြစ်ကြောင်းကို လုံးဝ မသိခဲ့ပေ။
အခန်း ၂
အယ်လ်မိန်းလမ်းရှိ ဘရွန်ညာတို့ ဇနီးမောင်နှံ နေအိမ်မှ မြင်းသုံးကောင်ဆွဲ သည့် နှစ်ထပ်ဗီရိုရထားလုံးကြီးဖြင့် ဆော်ဘွန်းသို့ မာညာထွက်ခဲ့သည်။ ဈေးသက်သာသည့် အပေါ်ထပ်မှ ကြောင်လိမ်လှေကားကလေးအတိုင်း တက်စီးခဲ့၏။ ဈေးလည်း သက်သာသည်။ ရှုခင်းတွေကိုလည်း ကျယ်ကျယ် ပြန့်ပြန့် မြင်ရသည်။ ပျော်စရာလည်း ကောင်းသည်။
ပတ်ဝန်းကျင်ကို အပေါ်ထပ် ထိုင်ခုံကလေးပေါ်မှ ကျီးကန်း တောင်းမှောက် ကြည့်လိုက်လာသည်။ ပါရီဆောင်းလေက မာညာ့ပါးပြင် ကို ကျဉ်နေအောင်တိုးလျက်။ လမ်းဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်မှ ဆိုင်ကလေး များ၊ လမ်းသွားလမ်းလာများ၊ ဖုန်နံ့ကလေးများသည်ပင် ပါရီ၏ သရုပ် သကန်ဟု မာညာ ထင်လိုက်၏။
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
www.burmeseclassic.com
| 87.575392 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 44 |
________________
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
အင်း . . . နောက်ဆုံးတော့ ပါရီသို့ ရောက်လာခဲ့ပြီပဲ။ ပါရီ သည် ငယ်ရွယ်သူများအဖို့ ရင်ခုန်ချင်စရာ ကောင်း၏။ အားတက်စရာ ကောင်း၏။ မျှော်လင့်ချက် အငွေ ့အသက်များကို ထုနှင့်ထည်နှင့် ခံစား ရ၏။ ပိုလန်သူ ကောင်မလေးတစ်ယောက်အဖို့ လွတ်လပ်ခြင်း၏ အရသာကိုလည်း အပြည့်အဝ ခံစားနေရ၏။
လွတ်လပ်သည့် အချုပ်အခြာအာဏာပိုင် နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံ၏ လေကို မာညာ ပထမဆုံး ရှူရိုက်ဖူးခြင်း ဖြစ်လေသည်။ အရာတိုင်းသည် မာညာအတွက် ရင်သပ်ရှုမော အံ့ဩစရာတွေချည်း ဖြစ်နေ၏။
လမ်းပေါ်တွင် သူတို့တစ်တွေ ကြိုက်နှစ်သက်ရာ ဘာသာစကား ဖြင့် ပြောဆိုသွားလာ နေကြ၏။ ကမ္ဘာအရပ်ရပ်မှ စာအုပ်မျိုးစုံကိုလည်း စာအုပ်ဆိုင်များတွင် လွတ်လွတ်လပ်လပ် အတားမဆီးမရှိ ရောင်းနေကြ
၏။
အား
အံ့ဩစရာ အကောင်းဆုံးကတော့ လမ်းမကျယ်ကြီးများ လုံးသည် မိမိတက်မည့် တက္ကသိုလ်ကြီး၏ ဧရာမ မုခ်ဝကြီးများဆီကို ဦး တည်နေခြင်း ဖြစ်သည်။
တက္ကသိုလ်ဆိုတာ ဘာပါလိမ့်၊ ပြီးခဲ့သည့် ရာစုနှစ်က ပညာရှင် တစ်ဦးက "တက္ကသိုလ်ဆိုတာ စကြဝဠာဆီကို သွားတဲ့ အတိုဆုံး ဖြတ် လမ်းပဲ" ဟု ဖွင့်ဆိုခဲ့သည်။ မာတင်လူသာကတော့ “အဆင့်အမြင့်ဆုံး နဲ့ နာမည်အကျော်ဆုံး ကျောင်းများရဲ့ အထွတ်အထိပ်မှာ ရှိတယ်" ဟု အနက်ဖွင့်သည်။
မြင်းသုံးကောင်က ရထားသည် နှင်းတွေ ဖွေးဖွေးလှုပ် ဖုံးအုပ် နေသည့် စိန်းမြစ်ကို ဖြတ်ကျော်လာခဲ့သည်။ ရှုလို့မဝနိုင်အောင် စက္ခု ရာပြည့်တို့ကို
ကျူရ
ပသာဒ ‘ဖြစ်လှသည့် ရေလယ်ကျွန်းများ၊ ရှေးဟောင်းကျောက်ဆစ်ရုပ်၊ ကျောက်စာတိုင်များ၊ ဟိုး အောက်ဘက်ယွန်းယွန်း လက်ဝဲဘက်ကမ်းတွင် တော့ နိုတာဒမ် ဘုရားရှိခိုးကျောင်းတော်၏ စုလစ်မွမ်းချွန်များ။
စိန်မိုက်ကယ်လမ်းမကြီးပေါ် ရောက်သည့်အခါတွင် အသားကျ ပြေးနေသောမြင်းများ အရှိန်လျှော့လိုက်ကြသည်။ ဟောဟိုမှာ မြင်ရပြီ၊ ရောက်ပြီ။ တက္ကသိုလ်ပရိဝုဏ်ကို မာညာ ခြေချမိလေပြီတည်း။
မယ်သစ်လွင်ကလေး မာညာသည် လက်တစ်ဖက်က အဖေ့ သားရေအိတ်ဟောင်းကြီးကိုဆွဲလျက်၊ လေးလံထူထဲလှသည့် သက္ကလတ် စကတ်ကြီးကို ကျန်တစ်ဖက်က မ လျက်။ ရထားလုံးပေါ်မှဆင်းကာ ဧရာမ မုခ်ဝကြီးဆီသို့ မပြေးရုံတမည် လျှောက်လှမ်းလာခဲ့သည်။
၁၈၉၁ ခုနှစ်က ဆော်ဘွန်းတက္ကသိုလ်၏ မြင်ကွင်းမှာ မာညာ စိတ်ကူးရုပ်ပုံထဲကနှင့် တခြားစီ ဖြစ်နေ၏။ ကျောင်းဆောင်တွေ တိုးချဲ့ ဆောက်လုပ်နေခဲ့သည်မှာ ခြောက်နှစ်ရှိခဲ့ပြီ။ မာညာ ရောက်သည့်နှစ် အထိ မပြီးနိုင်သေးဘဲ ဆောက်လုပ်နေဆဲ ဖြစ်လေသည်။ အဆောင်သစ် များ နောက်မှ ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်သား တန်းလျားများက အမြဲ ဆူဆူ ညံညံ အသံတွေ ထွက်နေ၏။
မပြီးသေးသည့် အခန်းများတွင် စာသင်ကြရသဖြင့် အမြဲတမ်း ဟိုအခန်း ပြောင်းရ၊ သည်အခန်း ပြောင်းရနှင့်။ ယာယီဓာတ်ခွဲခန်းများက ကျောင်းဆောင်အိုကြီးများတွင် ရှိနေဆဲ။ သို့သော် ဒါတွေအားလုံး မာညာ
မမူပါ။
ကျောင်းစောင့်၏ ခိုအိမ်ကလေးနံဘေးမှ အဖြူရောင်ဆိုင်းဘုတ်
ကြီးကို အဝေးမှပင် မြင်နိုင်ပါသည်။
များပြာအုပ်တိုက်
www.
assic.com
| 88.227794 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 45 |
________________
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
ပြင်သစ်သမ္မတနိုင်ငံတော်၊ မဟာသိပ္ပံဌာန၊ ပထမနှစ်သင်တန်း များ၊ ဆော်ဘွန်းတက္ကသိုလ်တွင် ၁၈၉၁ ခုနှစ် နိုဝင်ဘာလ ၃ ရတ်နေ့ စ မည်။
မာညာ့ကို ကြက်သီးမွေးညင်း ထစေသည့် စာလုံးများ ဖြစ်ပါ၏။ မာညာ ဝမ်းသာလုံးဆို့နေသည်။ ဆော်ဘွန်းတက္ကသိုလ် သိပ္ပံကျောင်းသူ တစ်ယောက် ဖြစ်သွားပြီ မဟုတ်လား။
ကျောင်းသားမှတ်ပုံတင်ကတ်ပြားတွင် မာညာဟူသည့် နာမည် ကို ဖျောက်ပြီး ပြင်သစ်ဆန်ဆန် “မာရီစကလိုဒေါ့စကာ” ဟု ရေးလိုက် သည်။ ကျောင်းသူ၊ ကျောင်းသားများက “စကလိုဒေါ့စကာ” ကို အသံ မထွက်တတ်ကြသဖြင့် အပေါင်းအသင်းနည်းကာ ရွက်ပုန်းသီးကလေး ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ရံခါတွင် အဆောင် ဝရန်တာများတွင် ထိုမိန်းကလေး သည် ကျောင်းသားများအတွက် ပဟေဠိ ဖြစ်နေတတ်၏။ ရှက်ရွံ့ရွံ့ အမူ အရာ ရှိသော်လည်း မျက်နှာထားက တင်းမာ၏။ အမူအရာက သူ့ဆံပင် တွေလို ပျော့ပျောင်းသော်လည်း၊ အဝတ်အစား နွမ်းပါးသော်လည်း လောကကို ထီမထင်သည့် ပုံစံမျိုး။
'အဲဒါ ဘယ်သူလဲကွ
നാന
တီးတိုးမေးတတ်ကြ၏။
“မသိပါဘူးကွာ၊ နိုင်ငံခြားကျောင်းသူတစ်ယောက် ထင်ပါတယ်၊ နာမည်ကလည်း ဘာကြီးမှန်းမသိဘူး၊ ရူပဗေဒအချိန်ကျရင် အမြဲတမ်း ရှေ့ဆုံးတန်းမှာ ထိုင်တယ်' ဟု အတင်းတုတ်တတ်ကြ၏။
ဝရန်တာတစ်လျှောက် မာညာလျှောက်သွားလျှင်တော့ ကျက် သရေရှိလှသည့် ကိုယ်နေဟန် ကောက်ကြောင်းကို နောက်ပိုင်းမှ ကျောင်း ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
မဒမ်ကျူရ
သားတစ်သိုက် ငေးကြည့် ကျန်ရစ်တတ်၏။
သို့သော် မာရီအဖို့ ဘယ်ကျောင်းတော်သားကိုမျှ စိတ်ဝင်စား ချိန် မရှိခဲ့ပါချေ။ သူ စိတ်ဝင်စားနေသူက ဧရာမ မုတ်ဆိတ်ရှည်ကြီးနှင့် ကျောင်းသားတိုင်း ကြုံရသည့် ပါမောက္ခကြီး တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ လည်စီးအဖြူနှင့် ဆရာကြီး၏ ဝတ်စုံပေါ်တွင် မြေဖြူမှုန့်တွေ ဖွေးနေ တတ်၏။ ပါမောက္ခကြီး သင်သမျှ သင်ခန်းစာတွေကို မာရီက တစ်လုံး မကျန် အရည်ကျိုသောက်ထားသည်။
သို့သော် ကျောင်းစတက်ပြီး ပထမအပတ်မှာပင် မမျှော်လင့် သော အခက်အခဲများနှင့် ကြုံရတော့၏။ ပြင်သစ်ဘာသာရပ်ကို ကောင်း ကောင်းတတ်မြောက်ထားပြီဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ယုံကြည်ထား၏။ သို့ သော် စာကြောင်းတစ်ကြောင်းကို အမြန်ပြောချသွားလျှင် လွတ်သွား တတ်၏။
ဤသို့ဖြင့် သင်္ချာနှင့် ရူပဗေဒတွင် အလစ်အဟာ အခက်အခဲ များ ရှိလာ၏။ သည်အတိုင်းသွားလျှင် မိမိ အသေအလဲ လိုချင်နေသည့် မဟာသိပ္ပံဘွဲ့ကို မည်သို့ ရနိုင်ပါမည်လဲ။
ယနေ့ ပါမောက္ခပယ်လ်၏ သင်္ချာနေ့ဖြစ်၏။ ဆရာကြီးသည် သင်္ချာကို ထုံးလိုမွှေ ရေလိုနှောက်ကာ တပည့်များ၏ ခေါင်းထဲသို့ ရိုက် သွင်း၏။ ဂဏန်းသင်္ချာကို သူသင်နေပုံမှာ ကြယ်ပွင့်များနှင့် ကစားနေ သည့်အလား။ စိတ်ထဲတွင် ပေါ်လာသမျှ စိတ်ကူးကိုလည်း ရဲရဲရင့်ရင့် ဖော်ထုတ်၏။ `ဆရာက နေမင်းကို အမိဖမ်းပြီးမှ ပြန်လွှင့်ပစ်လိုက်တာ' ဟူသည့် စကားမျိုးကို ထမင်းစား ရေသောက် ကိစ္စတစ်ခုလို ပြောတတ်၏။ ခုံတန်းပေါ်မှ ပိုလန်သူကလေးသည် ရင်တလှပ်လှပ်ဖြင့် ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
www.burmeseclésic.com;
| 87.890458 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 46 |
________________
www.burmeseclassic.com
နေ၏။ မီးခိုးရောင် မျက်လုံးများက အရောင်တဖျတ်ဖျတ်။
တင်မောင်မြင့်
သိပ္ပံပညာရပ်ကို ပျင်းစရာဟု ဘယ်သူ ပြောနိုင်ပါတော့မည်လဲ။ စကြဝဠာကြီးကို စိုးမိုးထားသည့် ဥပဒေသများထက် ပို၍စိတ်ဝင်စားစရာ ကောင်းသည့်အရာ ဘယ်မှာ ရှိနိုင်ပါတော့မည်လဲ။ သည်နည်းပညာတွေ ကို ရှာဖွေတွေ့ ရှိနေသည့် လူသားတို့၏ စွမ်းရည်ထက် ပို၍ အံ့ဩစရာ ကောင်းသည့် အရာကော အဘယ်မှာ ရှိနိုင်ပါမည်လဲ။
ပိုလန်သူကလေး၏ ဝိညာဉ်သည် အဆုံးမရှိသည့် သုတ လွင်ပြင်တွင် ဝဲပျံလွင့်မျောလျက် ရှိလေသည်။
“ဆရာက နေမင်းတို အမိဖမ်းတယ်၊ ပြီးမှ ပြန်လွှတ်ပစ်လိုက်
ဆရာ့စကားလုံးများသည် မာရီ၏ ရုန်းကန်လှုပ်ရှားမှု နှစ်များ - အမှတ်ထင်ထင် အားမာန်တစ်ရပ် ဖြစ်ခဲ့သည်။ မာရီတစ်ယောက် အပျော်ကြီး ပျော်နေလေပြီ။
ဘရွန်ညာနှင့် လူချွန်လူကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်သည့် ခင်ပွန်းသည် ဒေါက်တာ ကစီမီယာတို့ နှစ်ယောက်က မာညာကလေးကို ဖူးဖူးမှုတ်ထား ကြသည့် အကြောင်းတော့ ထည့်ပြောဖို့ လိုလိမ့်မည် မထင်ပါ။ ဘရွန် ညာသည် အိမ်ကို အလှဆင်သည့် နေရာတွင် အဟုတ်တော်သူ ဖြစ် သည်။ ပါရီမြို့စွန်ရှိ-အခန်းကျဉ်းကလေးကို လေလံပွဲမှ ဝယ်ယူရရှိခဲ့သည့် ဗင်းနစ် ပရိဘောဂများဖြင့် ပြင်ဆင်ထားပုံမှာ ကျက်သရေရှိလှ၏။ အခန်း ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
မဒမ်ကျူရီ
ကလေးနှင့် လိုက်ဖက်လှ၏။ ပြီးတော့ ဧရာမ စန္ဒရားကြီးတစ်လုံး၊ လှပစွာ ချိတ်ဆွဲထားသည့် ဇာခန်းဆီးများ၊ အားလုံး လိုက်ဖက်၏ ကွက်တိ။
သည်လို တိကျသေချာသည့် အစီအမံမျိုးဖြင့် လင်တော်မောင် ၏ ဆေးခန်းတွင် နာရီပိုင်း ထိုင်သည်။ ဘရွန်ညာက မီးယပ်သားဖွား ဆရာဝန်လေ။
လင်မယားနှစ်ယောက် အလုပ်ကြိုးစားရာတွင် တက်ညီ လက်ညီ ရှိ၏။ အပင်ပန်းခံ၏။ သို့သော် ညနေပိုင်းရောက်လို့ နားချိန်ရ သည်နှင့် ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် နေကြ၏။ ကပွဲကို ဈေးသက်သာသည့် အတန်းမှ လက်မှတ်ဝယ်ကြည့်၏။ အပြင်ထွက်နိုင်လောက်အောင် အိတ်မဖောင်းသည့် နေ့များတွင် အိမ်မှာပင် စန္ဒရားထိုင်တီးတတ်ကြ၏။ ကစီမီယာက စန္ဒရားအတီးကောင်းသူတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။
သူတို့အခန်းသို့ ပိုလန်လူငယ်များ အမြဲလိုလို လာရောက် လည် ပတ်ကြ၏။ သူတို့အိမ်ကို အမြဲလာလို့ရသည့် အိမ်အဖြစ် ပိုလန်လူငယ် တို့ သတ်မှတ်ထားကြ၏။
စားပွဲပေါ်တွင် အငွေ့ တထောင်းထောင်းထနေသည့် လက် ဖက်ရည်ဖြင့် ဧည့်ခံတတ်သည်။ ဆေးခန်းနားချိန်တွင် ဘရွန်ညာ အပြေး အလွှားဖုတ်သည့် ကိတ်မုန့်ကလည်း ပူပူနွေးနွေး လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်။ ဘရွန်ညာက ဆေးခန်းတွင် နှစ်ချိန်ထိုင်သည်။
သင်ခန်းစာအသစ်တွေလာတိုင်း မာရီက အလောတကြီး ဝါးစား သလို ကျက်မှတ်၏။ သူ စာလုပ်ပုံက ကျောင်းစာကို ဘိန်းစွဲသလို စွဲနေသည့် ပုံစံမျိုး။ တက္ကသိုလ်တွင် အတန်းတက်ရင်း၊ ဓာတ်ခွဲခန်းဝင် ရင်း ချစ်စရာကောင်းသည့် ရဲဘော်ရဲဘက်များနှင့် တွေ့ နိုင်ကြောင်းလည်း ရာပြည့်စာအုပ်လိုက်
www.burmeseclassic.com,
| 88.256387 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 47 |
________________
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
သိလာ၏။ သို့သော် မာရီသည် ပြင်သစ်ကျောင်းသားများနှင့် အပေါင်း အသင်းဖြစ်ဖို့ ရှက်နေဆဲ။ လက်တင်ရပ်ကွက်တွင် စုနေကြသည့် ပိုလန် ကျောင်းသား ကျောင်းသူများနှင့်သာ တရင်းတနှီး နေသည်။ သူတို့ ရပ်ကွက်ကလေးကို “လွတ်လပ်သောပိုလန်" ဟု သူတို့ တင်စားကြ၏။
သူတို့အထဲမှ “စတင်နီးစ်လပ်စ်ဇာလေ” က နောင်တွင် မာရီ အစ်မ ဟီလာနှင့် လက်ထပ်ဖြစ်သည်။ တစ်ညတွင် ပိုလန်မျိုးချစ်လူငယ် တစ်သိုက်က “နှောင်ကြိုးမဲ့ပိုလန်" ကဇာတ်တွင် ခေါင်းဆောင်မင်းသမီး အဖြစ် မာရီကို ရွေးလိုက်ကြသည်။ သေးသေးသွယ်သွယ်နှင့် လှနေသည့် မာရီကလေးကို သူတို့တစ်တွေ ဝိုင်းပြီး ပြင်ဆင်ပေးကြ၏။ ပိုလန် အမျိုး သားအရောင် ဝတ်စုံရှည်ကြီးမှာ မိန်းကလေး၏ အရှေ့ဥရောပပုံစံ ပါးရိုး မြင့်မြင့် မျက်နှာကလေးနှင့် လိုက်ဖက်လှသည်။ ရွှေရောင်ဆံပင်တွေက ပခုံးပေါ်တွင် ဝဲကျနေ၏။ ပါရီရောက် ပိုလန်ကျောင်းသားများ၏ မျက်စိ ထဲတွင် မာရီသည် အဓိပိုလန်နိုင်ငံတော်၏ သင်္ကေဗာတစ်ခု ဖြစ်နေလေ သည်။
မာရီနှင့် တရွန်ညာတို့ ညီအစ်မနှစ်ယောက်ကို ပိုလန် သံယော ဇဉ် နှောင်ကြိုးတွေ-ရာထောင်ချီပြီး ရစ်ပတ်ထား၏။ သည်နှောင်ကြိုးများ ထဲတွင် အဖေနှင့် ညီအစ်မနှစ်ယောက် အပြန်အလှန် ရေးသည့်စာတွေ လည်း ပါ၏။
ခေတ်ပညာတတ် မိန်းကလေးနှစ်ယောက်တို့သည် အဖေ့ဆီ စာမှန်မှန်ရေးပြီး “အဖေ့လက်ခုံကလေးကို အနမ်းများစွာဖြင့်" ဟု အဆုံး သတ်လေ့ရှိသည်။ . .
သူတို့ညီအစ်မ ကျင်လည်နေသည့် ပါရီဘဝကို အဖေ့ဆီသို့
မဒမ်ကျူရီ
အသေးစိတ် ရေးပြလေ့ရှိသည်။ ဝါဆောလက်ဖက်ရည်ကို လွမ်းကြောင်း နှင့် ပါရီတွင် ဈေးပေါပေါမီးပူကို ဝယ်သုံးနေကြောင်းများကိုတော့ သူတို့ ညီအစ်မ ထည့်မရေးကြပါ။
အစ်မနှင့် ခဲအိုအိမ်တွင် နေရသည့်ဘဝမှာ မာရီအတွက် ပြုံး ပျော်ကြည်နူးမှုများဖြင့် ဝေလျှံနေခဲ့ပါသည်။ သို့သော် ကျောင်းစာထဲတွင် အာရုံအပြည့်` နှစ်ထား၍ မရကြောင်း မကြာခင် နားလည်လာသည်။ ခဲအိုလုပ်သူ ကစီမီယာ စန္ဒရားတီးနေလျှင် မာရီ သွား၍ မဟန့်တားရဲပါ။ ညီမျှခြင်းတစ်ခုကို အဖြေထုတ်နေစဉ် သူတို့လင်မယားလာပြီး စကား စမြည် ပြောခြင်းမျိုးကိုလည်း မာရီ လက်မခံ၍ မရပါ။ ညဉ့်နက်သန်းခေါင် တွင် တံခါးမှ ခေါင်းလောင်းကြိုးဆွဲတတ်သည့် သူတို့လူနာများကိုလည်း မာရီ မတားဆီးနိုင်ပါ။
L
အဆိုးဆုံးမှာ အိမ်နှင့်ကျောင်း ဝေးလွန်းခြင်း ဖြစ်၏။ ဘတ်စ် တားခက နင့်နေအောင်ပေးရပြီး စီးရသည့်အချိန်က တစ်နာရီလုံးလုံး ကြာသည်။
သုံးယောက်သား အကျေအလည် ဆွေးနွေးပြီး မာရီကို ဆော်ဘွန်းတက္ကသိုလ်နှင့်နီးသည့် လက်တင်ရပ်ကွက်တွင် ပြောင်းနေဖို့ အားလုံး သဘောတူကြသည်။ စိတ်မကောင်းခြင်းများစွာဖြင့် ဘရွန်ညာတို့ တိုက်ခန်းကလေးမှ မာရီ ပြောင်းခဲ့ရသည်။ အကြင်နာတွေ၊ အားမာန်တွေ ရောပြွမ်းနေသည့် အခန်းကလေး။ သတ္တိတွေ၊ စွမ်းရည်တွေ ပြည့်နှက်နေ သည့် အခန်းကလေး။ ကစီမီယာနှင့် မာရီတို့၏ ဆက်ဆံရေးမှာ ခယ်မ နှင့် ခဲအိုလို မဟုတ်ဘဲ 'မောင်နှမ အရင်းအချာတွေလို ဖြစ်လာသည်။ မာရီ အိမ်ပြောင်းသည့်နေ့က ကစီမီယာနှင့် ဘရွန်ညာတို့ လ
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
www.bu
no € sic.com>
| 88.157895 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 48 |
________________
1
www.burmeseclassic.com
တပ်ရောင်ခြင့်
မယား လက်တင်ရပ်ကွက်သို့ ဂရုတစိုက် လိုက်ပို့ကြသည်။ ဘရွန်ညာမှာ ကိုယ်ဝန်အရင့်အမာကြီးနှင့် ဖြစ်နေပြီ။
မာရီကလေး ဆုတောင်းပြည့်ခဲ့ပြီ။ လွတ်လွတ်လပ်လပ် စာကျက်နိုင်မည့် အခွင့်အရေးကို သူကလေး အိပ်မက်မက်ခဲ့သည်မှာ ကြာခဲ့ပြီ မဟုတ်လား။
လိုချင်သည့် ဘဝကိုကား ရခဲ့ပြီ။ သို့သော် အနေအထိုင် အသုံး အစွဲကို အတတ်နိုင်ဆုံး ခြိုးခြံချွေတာ ရတော့မည်။ စုထားသည့် ငွေ ကလေးနှင့် အဖေ ပို့ပေးသည့်ငွေ ပေါင်းလိုက်လျှင် တစ်နေ့ကို ၃ ဖရန့်သာ သုံးနိုင်မည် ဖြစ်၏။ ၁၈၉၂ ခုနှစ် ငွေဈေးဖြင့်တွက်လျှင် တစ်လလျှင် ၁၈ ဒေါ်လာမျှသာ ဖြစ်သည်။
သည်ရပ်ကွက်တွင် ပိုလန်ကျောင်းသူ ကျောင်းသားတို့ တစ်ခန်း တွင် သုံးယောက်တစ်တွဲ၊ လေးယောက်တစ်တွဲ ပေါင်းနေကြ၏။ ပေါင်းစား ကြ၏။
မာရီသည် လွတ်လပ်ငြိမ်သက်မှုကို အပြည့်အဝ ခံစားကျေနပ် နေ၏။ ကျောင်းစာတွင် နစ်မြုပ်နေသဖြင့် အခြားဝေယျာဝစ္စတွေကို လုံးဝ သတိမရနိုင်အောင် ဖြစ်နေ၏။ ဘန်ညာလို အိမ်တွင်းမှုလုပ်၊ သိမ်းထုပ် သေချာ မလုပ်တတ်သဖြင့် သူနေသည့် အခန်းကလေးမှာ ရှုပ်ပွနေ၏။ ပိုလန်ကျောင်းသား အသိုက်အဝန်းတွင် “မာရီတစ်ယောက် စွပ်ပြုတ်ကို ဘာနဲ့ပြုတ်ရတယ် ဆိုတာတောင် မသိဘူး' ဟု နာမည်ထွက်နေ၏။
မာရီ သိချင်စိတ်လည်း မရှိပါ။ ဟင်းချိုတစ်ခွက်ချက်ဖို့ အချိန် ကို ရူပဗေဒတစ်မျက်နှာ ကျက်ပစ်လိုက်မည်ပေါ့။ လောကတွင် အစား ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
၉၃
အသောက် ကောင်းဖို့၊ အနေအထိုင် သက်သောင့်သက်သာရှိဖို့ အဓိက မဟုတ်ဟု မာရီက အခိုင်အမာ ယုံကြည်လေသည်။ ထိုအခါ မိန်းကလေး သည် ထူးထူးဆန်းဆန်းနှင့် တစ်ယူသန်ကလေးလို ဖြစ်လာ၏။
တစ်လလျှင် ၁၅ ဖရန့်ပေးရသည့် မာညာ့အခန်းမှာ ခြောက် ထပ်တိုက် အပေါ်ဆုံးမှ အထပ်ခိုးကလေး ဖြစ်၏။ ပြတင်းပေါက် တစ်ပေါက်သာ ပါသည်။ အမိုးနှင့် ကပ်နေသဖြင့် ပြတင်းပေါက် အပေါ် ထုပ်တန်းက ပန်းဆွဲနှင့် မျဉ်းပြိုင်ခပ်စောင်းစောင်း။
အပူပေး အနွေးပိုက် မရှိ။ မီး မရှိ၊ ရေ မရှိ၊သံခေါက်ခုတင်လေး တစ်လုံးပါသည်။ ပြီးတော့ စားပွဲတစ်လုံး၊ မီးသွေး မီးဖိုတစ်ခု၊ ကုလားထိုင် တစ်လုံး၊ လက်ဆေးကန်တစ်ခု၊ ရေနံဆီမီးအိမ်ကလေးတစ်ခု၊ ရေချိုင့် တစ်လုံး၊ (ရေကို အောက်ထပ် လှေကားနားတွင် ဆင်းခပ်ရ၏။) ချက်ဖို့ ပြုတ်ဖို့ အရက်ပျံမီးဖိုကလေးတစ်ခု၊ ပန်းကန်နှစ်ချပ်၊ ဇွန်းခက်ရင်းတစ်စုံ၊ လက်ဖက်ရည်ပန်းကန် တစ်ခွက်၊ ဒယ်အိုးတစ်လုံး၊ နောက်ဆုံး ရေနွေး ကရားတစ်လုံးနှင့် ဖန်ခွက်သုံးလုံး၊ အစ်မနှင့်ခဲအို လာလျှင် ပိုလန်ထုံးစံ အရ လက်ဖက်ရည်တိုက်ရသည်။
သူတို့နှစ်ယောက် လာကြည့်လျှင် အဝတ်ဗီရိုအဖြစ် အသုံးပြု သည့် ကျွန်းသေတ္တာကို ခုတင်အောက်မှ ဆွဲထုတ်ပြီး ထိုင်စေသည်။ မီးသွေးကို တတ်နိုင်သမျှ နည်းနည်းချင်းပဲ ဝယ်ထားသည်။ တစ် ဆောင်းစာအတွက် တစ်အိတ်၊ နှစ်အိတ်ပဲ ဝယ်နိုင်သည်။ မြေညီထပ်မှ သူ အခန်းကလေးထဲရောက်အောင် ခြင်းတစ်လုံးဖြင့် ခွဲသယ်ရသည်။ အထပ်တိုင်း အထပ်တိုင်းတွင် အသက်ရှူဖို ့ နားရသည်။ သို့သော် အိမ်မှုကိစ္စတွင် အမေ့မေ့ အလျော့လျော့
ရာပြည့်။အုပ်တိုက်
www.sic.com
| 88.477537 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 49 |
________________
၉၄
www.burmeseclassic.com
တင်တင်မြင့်
မဒမ်တရ
C9
မာညာသည် မီးသွေးမီးဖိုတွင် မီးမွှေးဖို ့ ခဏခဏ မေ့တတ်သည်။ ရေနံဆီ ဖိုးကိုလည်း ချွေတာသည်။ ဓာတ်ငွေ့ မီးပွင့်ရှိသည့် စိန်ဂျနီဗေး စာကြည့် တိုက်တွင် ည ဆယ်နာရီ တံခါးတွေ ပိတ်ချိန်အထိ စာသွားကျက်သည်။ အခန်းပြန်ရောက်လျှင် ရေနံဆီမီးအိမ်ကလေးထွန်းပြီး ဆက် ထိုင်သည်။ မနက် နှစ်နာရီထိုးမှ စာအုပ်ကို ပစ်ချပြီး ခုတင်ပေါ်သို့ ပစ်လှဲတတ်၏။
အအေးဒဏ်နှင့် ဆာလောင်မွတ်သိပ်မှုဒဏ်ကို မာရီ မသိကျိုး ကျွန်ပြုထား၏။ ညီမျှခြင်းတွေ ရေးချနေရင်း လက်တွေ ထုံကျဉ်လာသည် ကို သတိမထားမိ။ တစ်ပတ်လုံးလုံး ပေါင်မုန့်ထောပတ်သုတ်နှင့် လက် ဖက်ရည်မှလွဲပြီး ဘာမျှ မစားမိသည့် ကာလများရှိသည်။
စားချင်သောက်ချင်စိတ် ရှိလာလျှင် မုန့်ဆိုင်ဝင်ပြီး ကြက်ဥ နှစ်လုံးလောက် ဝယ်စားသည်။ မဟုတ်လျှင် ချောကလက်တစ်ချပ်နှင့် သစ်သီးများ ဝယ်ပြန်လာတတ်သည်။
ဝါဆောမှ ထွက်လာစဉ်က ကျန်းကျန်းမာမာ ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုး ရှိခဲ့သည့် မိန်းကလေးသည် ယခုလို အစားအသောက် ချို့တဲ့လာသော အခါ သွေးအားနည်းလာတော့သည်။
စာကြည့်စားပွဲမှ ထလိုက်လျှင် ခေါင်းထဲတွင် တရိပ်ရိပ်ဖြစ်ပြီး လဲကျမသွားခင် အိပ်ရာဆီအရောက် ယိုင်တိုင်ယိုင်တိုင်နှင့် သွားရသည် မှာ မကြာမကြာ။
သည်လိုဖြစ်လျှင် ငါ နေမကောင်းဖြစ်နေပါလားဟု အသိဝင် ၏။ သို့သော် သက်သာသွားသည်နှင့် မသိကျိုးကျွန် ထားလိုက်ပြန်သည်။ သူ့ရောဂါမှာ အစာရေစာ ၀၀လင်လင်. မစားရ၍ ဖြစ်လာကြောင်းကို ရာပြည့်။အုပ်တိုက်
သူ လုံးဝ မစဉ်းစားမိ။ အစ်မလုပ်သူအိမ် ရောက်လို့ သူတို့လင်မယားက ပူပူပင်ပင် မေးလျှင်၊ မာရီက ဘာမျှ အလေးမထားဘဲ ဘရွန်ညာ သမီးကလေးနှင့် ဆော့နေလိုက်၏။ တူမလေးကိုတော့ မာရီ သိပ်ချစ်သည်။
တစ်နေ့တွင်တော့ သူငယ်ချင်းများ ရှေ့တွင်ပင် မာရီ မေ့မြော လဲကျသွာသည်။ အားလုံး ပျာပျာသလဲဖြစ်ပြီး ဘရွန်ညာတို့ လင်မယား ကို အကြောင်းကြားသည်။ နောက်နှစ်နာရီအကြာတွင် ခဲအို ဒေါက်တာ ကစီမီယာသည် ခယ်မကလေးနေသည့် အထပ်ခိုးဆီသို့ ဒုန်းစိုင်း ပြေး ာက်လာသည်။
မာရီကို စစ်ဆေးပြီးသည်နှင့် ကစီမီယာက အခန်းကို လျှောက် ကြည့်သည်။ ဒယ်အိုးထဲတွင် ဘာမျှမရှိ။ အခန်းထဲတွင် စားစရာဆို၍ လက်ဖက်ခြောက်ထုပ် တစ်ထုပ်ပဲတွေ့သည်။ ဆရာဝန် ချက်ချင်း သဘောပေါက်သွား၏။
နည်းပေါ့'
“ဒိနေ့ ဘာစားထားလဲ’
‘ဒီနေ့လား ... ... နေ့လယ်စာ စောစောကပဲ စားတယ်လေ' 'ဘာစားသလဲ မေးတာ'
ဒေါက်တာက ခပ်မာမာလေသံဖြင့် ထပ်မေးသည်။ “ချယ်ရီသီး နည်းနည်း၊ ဟိုဟာနည်းနည်း . . သည်ဟာ နည်း
ခဲအို ကစီမီယာက ပုလိပ်စစ်စစ်တော့ မနေ့ညနေကတည်းက ခုချိန်ထိ ချယ်ရီသီးပေါင်ဝက်နှင့် မုန်လာဥဖြူ နည်းနည်းသာ စားထား
ကြောင်း ဝန်ခံလိုက်ရတော့သည်။ ပြီးခဲ့သည့်ညက မနက်သုံးနာရီအထိjc.com>
ရားပြည့်စာအုပ်တိုက်
| 87.442713 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 50 |
________________
၉၆
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်နှင့်
စာထိုင်ကျက်၏။ အိပ်ချိန် ၄ နာရီသာ ရသည်။ အိပ်ရာမှ နိုးတော့ ကျောင်းတက်သည်။ ကျောင်းမှ ပြန်လာတော့ မုန်လာဥ လက်ကျန် ကလေး စားသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် မေ့လဲသွားခြင်း ဖြစ်၏။
ဆရာဝန် စိတ်မထိန်းနိုင်အောင် ဒေါသထွက်နေ၏။ မာရီက ခဲအိုလုပ်သူကို အလွန်ပင်ပန်းနေသော၊ တစ်ပြိုင်တည်းတွင် အပြစ်ကင်း စင်စွာ ကျေနပ်ပျော်ရွှင်နေသော မျက်လုံးအစုံဖြင့် ပြန်ကြည့်နေသည်။ ညီမလေးကို ဂရုမစိုက်မိသည့်အတွက် ကစီမီယာက သူ့ကိုယ်သူလည်း ဒေါသဖြစ်နေ၏။
ဘာမှမပြောဘဲ မာရီဦးထုပ်နှင့် ကုတ်အင်္ကျီကို ကမ်းပေးလိုက် သည်။ ပြီး စာအုပ်တွေနှင့်. လိုအပ်သည့် စာရွက်စာတမ်းတွေအားလုံး ယူခဲ့ဖို့ အမိန့်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးသည်နှင့် မာရီကို သူတို့အခန်းသို့ ပြန် ခေါ်သွားတော့၏။
ဤသို့ဖြင့် မာရီတစ်ယောက် ဘရွန်ညာတို့ အိမ်သို့ ပြန်ရောက် ခဲ့ရသည်။ ဆေးတွေ အဆက်မပြတ် သောက်ခိုင်း၏။ ပြီးတော့ အစား အစာတွေ ဖိကျွေး၏။ ဧရာမ အမဲနှပ်တုံးကြီးတွေနှင့် အာလူးကြော်တွေ မုန်းအောင် စားရ၏။
ဘရွန်ညာက စာကျက်ချိန်ကို ကန့်သတ်ပေး၏။ အချိန်တန် လျှင် မီးလာပိတ်သည်။
ရက်သတ္တပတ်ပေါင်းများစွာ ဆရာဝန်လင်မယား၏ ဂရုတစိုက် ကျွေးမွေးကုသမှုအောက်တွင် နေရသဖြင့် မာရီတစ်ယောက် အရင် အတိုင်း ပြန်ဖြစ်လာသည်။ လုံးဝ ကျန်းမာလာ၏။ အားပြန်ပြည့်လာ၏။ သို့သော် မာရီအား လွှမ်းမိုးနေသည့် စာမေးပွဲကြီးက နီးလာပြီ
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
ဒင်ကျူရီ
ဖြစ်သဖြင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဂရုစိုက်ပါမည်ဟု ကတိပေးပြီး အခန်းကလေး ဆီသို့ ပြန်ခဲ့သည်။
နောက်နေ့မှစပြီး မာရီသည် ပုံမှန်အတိုင်း ပြန်လည်လှုပ်ရှား
ပြန်လေသည်။
အလုပ်တစ်ခုပြီးလျှင် တစ်ခု၊ ပြီးလျှင် နောက်တစ်ခု၊ မိမိ၏ တိုးတက်မှုကို အားရပြီး လူ့လောကတွင် စူးစမ်းရှာဖွေစရာ ရှိသမျှ အရာအားလုံး လေ့လာ ကျက်မှတ်ရမည်ဟု မာရီ စိတ်ထဲ ထင်နေ၏။
သင်္ချာ၊ ဓာတုဗေဒ နှင့် ရူပဗေဒ အတန်းများကို မပြတ်တမ်း တက်သည်။ ဓာတ်ခွဲခန်းနှင့် ပို၍ အကျွမ်းတဝင် ဖြစ်လာ၏။သိပ္ပံ စမ်းသပ်မှု မှန်သမျှအားလုံး ကွက်တိဖြစ်လာ၏။ သူ့ ပင်ကိုဓာတ်ခံအတိုင်း စူးစူး စိုက်စိုက် ဖြစ်လာပြီဆိုလျှင် ခေါ်မကြား၊ အော်မကြား ဇာတိရုပ်သွင် ပြန်ပေါ်လာသည်။ အသေးစား ကိုယ်ပိုင် သုတေသန လုပ်ငန်းကလေး များ လုပ်ရသည့်အခါ ပိုဆိုးသည်။
တိတ်ဆိတ်စွာ စဉ်းစားတွေးခေါ်ရသည့် ဓာတ်ခွဲခန်းဝန်းကျင် ကို မာရီ စွဲစွဲလမ်းလမ်း ချစ်နေမိသည်။ မာရီ အတွက် ဓာတ်ခွဲခန်းလောက် ပျော်စရာကောင်းသည့် နေရာသည် မရှိနိုင်တော့ပြီ။
ဓာတ်ခွဲခန်းဝတ်ရုံကြီး ဝတ်ထားသည့်အခါ နံဘေးမှ ကျောင်း သားများနှင့် ခွဲမရအောင် ဖြစ်သွားသည်။ ကိုယ့်အလုပ်နှင့်ကိုယ် စားပွဲရှည်
ကြီးများတွင် ငုံပြီး အလုပ်ရှုပ်နေကြ၏။ ဘယ်သူမှ sic.com/
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
www.burmese
| 87.954545 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 51 |
________________
www.burmeseclassic.com
တင်ဆောင်နှင့်
ဒမ်ကျူရီ -
အထူးသဖြင့် မာရို့ထံမှ ဘာလေသံမျှ မကြားရ။ အကြောင်းမဲ့ စကားပြော ခဲလှသည်။
မာရီသည် ရှက်တတ်သူဖြစ်ခြင်းကြောင့်- အပေါင်းအသင်း နည်းသော်လည်း လူ့အသိုက်အဝန်းကိုကား ရှောင်ရှား၍ မရပေ။ပြင်သစ် ကျောင်းသားများက မိမိအား တဖြည်းဖြည်းနှင့် တလေးတစား ခင်မင်ချင် ကြကြောင်း တွေ့ လာသည်။ ခင်မင်ချင်ရုံမက ထို့ထက်ပိုသော ဆက်ဆံ ရေးမျိုးကို မျှော်လင့်သူများ ရှိလာသည်။ မာရီက ချစ်စရာကောင်းသူလေး မဟုတ်လား။
မာရီ သူငယ်ချင်း မဒမ်မွိုင်ဇယ်လ်ဒိုဒိုင်စကာ သည်လည်း ချောမောလှပပြီး အစ်ကိုကာလသားတို့ကို ရင်ခုန်စေသော အလှပိုင်ရှင် ဖြစ်လေသည်။ သူက ဓာရီကို ထိတ်ထိတ်ကြဲ ဖြစ်လာမည်ဟု ယုံကြည်နေ သူ ဖြစ်၏။ မာရီ၏ ရဲဘော်ရဲဘက် တိုးတိုးဖော်အဖြစ် တာဝန်ယူထားသူ လည်း ဖြစ်၏။
တစ်နေ့တွင် မာရီကို ရိသဲ့သဲ့လာလုပ်သည့် ကျောင်းသားတစ် သိုက်ကို ထီးနှင့် ခိုက်မည်တကဲကဲလုပ်ပြီး ခြောက်လှန့်လွှတ်သည်။
သို့သော် သူနှင့်ပင်လျှင် မာရီက သိပ်ဖက်လဲတကင်း မနေ၊ ခပ်ခွာခွာသာ ပေါင်းသည်။ သူ ့တွင် သူငယ်ချင်း အပေါင်းအသင်းအတွက် အချိန်မပေးနိုင်ပါ။ ချစ်သူထားဖို့ ဆိုသည်မှာ ဝေးလာဝေး။
သူ ့ချစ်သူမှာ သင်္ချာနှင့် ရူပဗေဒသာ ဖြစ်သည်။ အခြား လိုအပ် သမျှကိုလည်း မာရီက စနစ်တကျ စိတ်ရှည်လက်ရှည် ဖြစ်အောင်လုပ် သည်။ ပြင်သစ်စကားကို ပြင်သစ်မလေးတစ်ယောက်လို ပြောနိုင်အောင် လေ့ကျင့်သည်။ သို့သော် လျှာလိပ်သံကလေးတော့ နည်းနည်းကျန်နေ ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
သေး၏။ ချိုမြမြ အသံကလေးနှင့်မို့ တစ်မျိုးနားထောင်ကောင်းသလို ဖြစ်နေ၏။
တစ်လလျှင် ရူဘယ်လေးဆယ် ရနေပြီမို့ ဝဝလင်လင် စားနိုင် သောက်နိုင်လာသည်။ ရံခါတွင် အချို့ ကိစ္စများအတွက် ချွေတာပြီး၊ ညပိုင်း ရုပ်ရှင်ကလေး ဘာလေးပင် ကြည့်နိုင်လာသည်။ တောပိုင်းသို့ လေ့လာ ရေးခရီး ထွက်နိုင်လာသည်။
သည်လိုနေ့မျိုးတွင်တော့ တောထဲက ခူးလာသည့် ပန်းပွင့်များ ဖြင့် သူ့စားပွဲကလေးမှာ လှ၀ဝေဆာ နေတတ်သည်။ ပိုလန်တောပိုင်းတွင် ညီအစ်မများနှင့် နေခဲ့ရသည့် ဘဝကို မာရီ မမေ့နိုင်ပါ။
- - ရွက်ဟောင်းကြွေလို့ ရွက်သစ်ဝေချိန်ကို သတိနှင့် စောင့်နေ တတ်၏။ အချိန်ရလျှင် ရသလို တောထဲသွားဖို့ စိတ်ကူးတတ်သည်။
စာမေးပွဲကြီး ဖြေဆိုရမည့် ဇူလိုင်လမှာ ပူပြင်းလှသည်။ ရင်တုန်ချင်စရာ- ကောင်းလှသည့် နံနက်ခင်းများတွင် နတ်ကြီးလှသော စာမေးပွဲခန်းထဲသို့ ဝင်ရသည့်အခါ ဖျားချင်သလိုလို ဖြစ်နေ၏။ စာမေးပွဲခန်းထဲတွင် မာရီ သည် အခြားကျောင်းသား သုံးဆယ်နှင့်အတူ စိတ်တွေ အရမ်း လှုပ်ရှား နေ၏။ ဘဝကို အဆုံးအဖြတ်ပေးမည့် မေးခွန်းများသည် မျက်စိရှေ့တွင် ပြေးလွှား ကခုန်နေသည်။
မကြာပါချေ။ အောင်စာရင်းများကို အမှတ်စဉ်အလိုက် အခွံ
အညား ကြေညာမည့်နေ့သို့ ရောက်ခဲ့လေသည်။ ပြိုင်ဘက် ကျောင်းsic.com
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
urmesec
| 88.174922 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 52 |
________________
ano
www.burmeseclassic.com
ထင်အောင်မြင့်
မဒမ်ကျူရီ
ကျောင်းသားတွေ၊ မိသားစုတွေ တိုးဝှေ့ဝင်ကြည့်နေကြသော ဘဲဥပုံခန်းမ ဆောင်ကြီးထဲသို့ မာရီ အသာကလေး ဝင်လာခဲ့၏။
အောင်စာရင်း ကြေညာတော့မည့်အကြောင်း ပြောတော့အခန်း ထဲတွင် ရုတ်ခြည်းတိတ်ဆိတ်သွားသည်။ အပ်ကျသံကိုမျှ ကြားရလောက် အောင် ငြိမ်ကျသွား၏။ တဒင်္ဂအတွင်း မိမိနာမည်ကို ပထမဆုံး ကြေညာ သံ ကြားလိုက်ရ၏။
“မာရီစကလိုဒေါ့စကာ”
၁၈၉၃ ခုနှစ်၊ မဟာသိပ္ပံတန်း၊ ရူပဗေဒတွင် ပထမ ရခဲ့လေပြီ။
အလုအယက် ဝိုင်းဝန်းချီးကျူး ဂုဏ်ပြုနေကြသည့် ကျောင်းသား အုပ်ကြီးထဲမှ အတင်းလစ်ထွက်ခဲ့ရသည်။ ဤသို့ဖြင့် ကျောင်းပိတ်ရက်ကို ရောက်ခဲ့လေသည်။ ပိုလန်ကို ပြန်ရတော့မည်။ အိမ်ကို ပြန်ရတော့မည်။
မာရိသည် ဘဝတူ ကျောင်းသားများ၏ ရွာအပြန် ပုံသဏ္ဌန်ကို ဂရုတစိုက် လေ့လာကြည့်မိသည်။ အားလုံး ဆင်းဆင်းရဲရဲ ပိုလန်ကျောင်း သူ ကျောင်းသားများချည်း ဖြစ်ကြောင်း တွေ့ ရ၏။ မာရီက သူ့ ပရိဘောဂ ကလေးများကို ပိုလန်ကျောင်းသူတစ်ယောက်ထံတွင် အပ်နှံထားခဲ့၏။ သူ့ အခန်းကလေးကို သေသေသပ်သပ် လှည်းကျင်းပြီး လမ်းခရီးအတွက် စား စရာ သောက်စရာများ ဝယ်သည်။
ပိုသည့် ပိုက်ဆံကလေးကို ရေတွက်ပြီး ခေါင်းစီးပဝါကလေးများ နှင့် လိုအပ်သည့်ပစ္စည်း အတိုအထွာကလေးများဝယ်ဖို ့ စတိုးဆိုင်တစ် ဆိုင်သို့ ထွက်ခဲ့သည်။
ကျောင်းပိတ်လို့ ရွာအပြန်တွင် အိတ်ထဲ ပိုက်ဆံချန်ထားလျှင် ရှက်စရာဟု မာရီ ထင်၏။ ရှိသမျှအားလုံး မိသားစုအတွက် လက်ဆောင် ရာပြည့်အုပ်တိုက်
ပစ္စည်းတွေ ဝယ်သွားရမည်။ ရထားပေါ်တက်လျှင် တစ်ပြားမျှ မကျန်ချင် နေပေစေပေါ့။
ခရီးအဆုံးတွင်တော့ ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်ပြီးသား အမိုးနှင့်အကာနှင့် အိမ်ကလေးရှိသည်။ အစားအသောက်ကို အလျှံပယ် စားနိုင်သည့် အိမ် ကလေး။ ပြီးတော့ နောက်တစ်နှစ် ပါရီတွင် ဝတ်ဖို ့ အကြွေအနုပ်ကလေး များ ပေးရုံမျှဖြင့် ပြီးသည့် စက်ချုပ်သမလည်း ရှိသည်။ နိုဝင်ဘာလတွင် သင်္ချာ မဟာသိပ္ပံဘွဲ့ယူဖို့ ဆော်ဘွန်းတွင် တစ်နှစ်ပြန်တက်ရဦးမည်လေ။ ဝါဆောတွင် ပြန်နေရသည့် တစ်နွေလုံး မာရီ အစား အသောက်တွေ ဖိစားသည်။ ပါရီမှ ပိန်ချုံးပြန်လာသဖြင့် သည်လောက် အပင်ပန်းခံရပါမည်လားဆိုပြီး အားလုံးက ဝိုင်းအပြစ်တင်သည်လေ။
နွေရာသီကုန်ဆုံးချိန် နီးလာတော့ မာရီ စိုးရိမ်စိတ်တွေ ပြန်ဝင် လာသည်။ လာမည့်နှစ် ကျောင်းစရိတ်အတွက် မည်သို့ စီစဉ်ရပါမည် လဲ၊ စုထားသမျှ မိမိပိုင် ရူဘယ်အားလုံး ပြောင်တလင်း ခါသွားပြီ။
အဖေက သူ့စုငွေကလေးထဲမှ ဖဲ့ပေးဦးမည်ဆိုတော့ မာရီ တစ်ယောက် မပျော်နိုင်ဘဲ အဖေကို မျက်နှာပူနေသည်။ နောက်ထပ် မဟာဘွဲ့တစ်ခုအတွက် စိတ်လျှော့တော့မည့်ဆဲဆဲတွင် မယုံကြည်နိုင် စရာ အဖြစ်အပျက်နှင့် ကြုံရသည်။
မိမိအား ဝိုင်းဝန်းချဉ်းကပ်ကြသည့် ကျောင်းသားများကို ထီး တစ်လက်ဖြင့် အကာအကွယ် ပေးခဲ့သည့် ဒိုဒိုင်စကာ တစ်ယောက် မာရီ ပညာသင်ဆုရသည် ကြားသဖြင့် ဝါဆောတွင် ဆွေ ဆွေ့ ခုန် ဝမ်းသာနေ
၏။
အလက်ဇန်ဒရိုဗစ်ချ် ပညာသင်ဆုကို မာရီ ဆွတ်ခူးနိုင်ခဲ့ပြီ။ ရာပြည့်စာအုပ်ကိုက်
www.burmeseclassic.com
| 88.053467 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 53 |
________________
www.burmeseclassic.com
တာင်နှင့်
နိုင်ငံခြားတွင် ကျောင်းဆက်တက်ချင်သည့် အမှတ်အများဆုံးရ ကျောင်းသူကျောင်းသားများအား ပေးသော ပိုလန်နိုင်ငံ၏ အဆင့်မြင့် ပညာသင်ဆု ဖြစ်၏။
ရူဘယ် ၆၀၀ ကြီးများတောင်ရမည် ဆိုပါလား။ ၁၅လ အတွက် လုံလောက်သည့် ငွေပမာဏ ဖြစ်သည်။ သည်အခွင့်အရေး မရလျှင်လည်း ဘယ်သူ့ဆီကမှ မာရီ· လတ်ဖြန့်တောင်းခံလိမ့်မည် မဟုတ်ပါ။
အပျော်ကြီးပျော်ကာ ပါရီသို့ မာရီ ပြေးချလာခဲ့သည်။ ဆော် ဘွန်း ပရိဝုဏ်ထဲသို့ မြူးမြူးကြွကြွကလေး ပြန်ဝင်လာခဲ့၏။ ရောက်စ နှစ်တုန်းက မယ်သစ်လွင်တလေးလို ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုး ပြန်ဖြစ်နေ၏။ သို့သော် စာသင်နှစ် ကုန်ချိန်တွင် မာရီ ခန္ဓာကိုယ်ကလေး ပိန် ကျသွားပြန်၏။ စာမေးပွဲကြီးတွင် မဟာသိပ္ပံ သင်္ချာစာမေးပွဲ ထပ်အောင် ပြန်သည်။
မာရီက ပညာလောဘကြီးသူ ဖြစ်၏။ နောက်တစ်နှစ် ပညာ သင်ဆုကို ဆက်ယူပြီး ကျောင်းဆက်တက်သည်။ ရူဘယ် ၆၀၀ ထပ်ရ သည်။ ́နိဗ္ဗာန်ဟု သူထင်သည့် စာသင်ခန်းများ၊ ဓာတ်ခွဲခန်းများထဲတွင် တစ်နှစ်ဆက်နေသည်။ ပညာရှာရာတွင် လောဘကြီးသလို အလုပ် လုပ်ရာတွင်လည်း လုံ့လကြီးသူ မာရီသည် မိမိပညာဖြင့်-ဝင်ငွေရလာ သည်။ ပထမဆုံးရသည့် ဝင်ငွေထဲမှ ရူဘယ် ၆၀၀ ကို စုထားပြီး အလက်ဇန်ဒရိုဗစ်ချ် ပညာရေး ရန်ပုံငွေအဖွဲ့ သို့ ပြန်လှူသည်။ ရန်ပုံငွေ အဖွဲ့အနေဖြင့် ဘယ်တုန်းကမျှ သည်လိုတုံ ့ပြန်မှုမျိုး မရရှိခဲ့ဖူးပေ။
ဒမ်ကျူရီ
၁ဝ၃
မာရို့အနေဖြင့် သည်ပညာသင်ဆုကို လက်ခံရယူခဲ့ခြင်းမှာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ယုံကြည်မှု အမှတ်လက္ခဏာ ဖြစ်လေသည်။ ပြတ် ပြတ်သားသား ဆုံးဖြတ်ချက်ဖြင့် သည်ဆုကို လက်ခံခဲ့ခြင်း ဖြစ်၏။ သည် ငွေကို ပြန်မဆပ်ဘဲနေလျှင် မိမိအနေဖြင့် မရိုးမသား သုံးစွဲထားသလို ဖြစ်မည်။ ထို့ကြောင့် ဝင်ငွေ ရလျှင်ရချင်း ပထမဆုံး လုပ်ရမည့်အလုပ်မှာ ပညာသင် ထောက်ပံ့ကြေးငွေတွေကို အဖွဲ့သို့ ပြန်သွင်းမည်။ ဤနည်းဖြင့် မိမိနှင့် ဘဝတူ ဆင်းရဲသား ကျောင်းသူကျောင်းသားများ နိုင်ငံခြားတွင် ဆက်လက် ပညာသင်ခွင့် ရကြစေရမည်။
အစ်ကိုဂျိုးဇက်ဆီသို့ ၁၈၉၄ ခုနှစ်တွင် ရေးသည့် စာထဲတွင်- “ဘွဲ့လွန်သင်တန်းတစ်ခုခု ထပ်တက်ပြီး ဘွဲ့ယူစာတမ်း တင်စေချင်တယ်။ သည်အတိုင်း ဆက်သွားလို့ကတော့ ဟရီတို့ဘဝ ဘာမှ သိပ်ထူးခြား လာမှာ မဟုတ်ဘူး။ မာရီတို့ မောင်နှမတွေ ကိုယ့် ကိုယ်ကိုယ် ယုံကြည်မှု ရှိကြရမယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် တွန်းအားပေးရမယ်။ ပါရမီတစ်မျိုးမျိုး ကိုယ်စီရှိကြ တယ်လို့ ယုံကြည်ထားရမယ်။ အဲဒီယုံကြည်ချက် အတိုင်း ဘယ်လောက် အရင်းအနှီးများများ ဖြစ် အောင် လုပ်ယူရမယ်။”
မေမေက သူ့ဘဝရဲ့ မျက်နှာစာအချို့ နှင့် ပတ်သက်၍ သူ အလွန်သဘောကျသည့် တစ်ခုတည်းသော သူ့ဓာတ်ပုံကိုကြည့်ပြီး စိတ်လို လက်ရ ပြောပြသည့်အခါများ ရှိခဲ့ပါသည်။ ရယ်စရာ၊ ပြုံးစရာတွေလည်း
ပါ၏။
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
www
aclassic:com:
| 87.969245 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 54 |
________________
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
ဓာတ်ပုံမှာ စူးရှရဲရင့်သည့် မျက်လုံးများနှင့် ဆုံးဖြတ်ချက် ပြင်း ပြသည့် မေးရိုးများပိုင်ရှင် ကျောင်းသူတစ်ဦး၏ပုံ ဖြစ်ပါသည်။ ကျွန်မ၏ မေမေသည် ဘဝအထွေထွေထဲမှ ဆင်းဆင်းရဲရဲ နေခဲ့ရသည့် ကဏ္ဍများ ကို ပို၍ တန်ဖိုးထားသည်ဟု ကျွန်မ ခံစားမိပါသည်။
အောင်မြင်မှု ပန်းပွင့်များကို ဆွတ်ခူးချိန်များသည် မာရီကျူရီ ၏ ဘဝတွင် အပျော်ရွှင်ဆုံး နေ့ရက်များ မဟုတ်ခဲ့သော်လည်း ဓာတ်ပုံထဲ မှ မျက်လုံးအစုံက ကျေနပ်မှု၊ လေးနက်မှုကို ပြနေ၏။ ငယ်ရွယ်စဉ်က စာသင်ခန်းထဲတွင် အချိန်ကုန်ကြရသဖြင့် ပျော်ရွှင်ချိန် မရလိုက်သော် လည်း အချိန်တန် အရွယ်ရောက်လို့ အိမ်ထောင်ရက်သားကျပြီး သား သမီးတွေ ပွားစီးလာလျှင် အဓိပ္ပာယ်ရှိသည့်၊ ပျော်စရာကောင်းသည့် ဘဝ ကို ရယူ ပိုင်ဆိုင်နိုင်ကြမည် ဖြစ်ပါ၏။
ဆင်းရဲသော်ငြားလည်း အနှစ်သာရပြည့်ခဲဲ့သည့် အချိန်ပိုင်းများ ကို မာရီ တန်ဖိုးထားသည်။ သည်ကာလ အပိုင်းအခြားကို ဘဝတွင် အမြင့်မြတ်ဆုံး၊ အဖြူစင်ဆုံး၊ ပျော်စရာ အကောင်းဆုံးဟု ထင်သည်။
နေ့စဉ်နေ့တိုင်း ပျော်စရာ၊ ရွှင်စရာများဖြင့် ကြုံရ ဆုံရသည် တော့ မဟုတ်ပေ။ သည်နှစ် အအေးဒဏ်က ဆိုးဆိုးရွားရွား ပြင်းထန်လှ သည်။ ဝယ်ထားသည့်မီးသွေး ကုန်သွားသဖြင့် အထပ်ခိုးကလေးမှာ ရေခဲ တိုက်ကလေးလို မခံနိုင်အောင် အေးလာသည်။ အိပ်၍ မပျော်နိုင်လောက် အောင် ပါရီဆောင်းက မာရီကို အစွမ်းပြနေ၏။ မေးခိုက်ခိုက်တုန်နေ သဖြင့် ဘယ်လိုမှ အိပ်ဖို့ မစဉ်းစားနိုင်။
သို့သော် ပိုလန်သူကလေးက ပြင်သစ်ဆောင်းဒဏ်ကို အန်တု တိုက်ခိုက်လေသည်။ နိုင်နိုင်ပါမည်လား။
ရားပြည့်စာအုပ်တိုက်
မဒမ်ကျူရီ
မီးအိမ် ထထွန်းသည်။ သေတ္တာဖွင့်ပြီး ရှိသမျှ အဝတ်ကွေထုတ် ကာ အထပ်ထပ်ဝတ်သည်။ အိပ်ရာထဲ ပြန်လှဲပြီး အခြားအဝတ်တွေ ခေါင်းပေါ်က ထပ်ဖိသည်။ အတွင်းခံတွေပါမကျန် ထုပ်ပိုးပြီး ကိုယ် ပေါ်တွင် ဖိထားခြင်း ဖြစ်၏။
သို့သော် ရိုးတွင်းခြင်ဆီအထိ ခိုက်သည့် အအေးဒဏ်ကို မကာ ကွယ်နိုင်။ ဤတွင် မာရီက ကုလားထိုင်တစ်လုံးကို ကိုယ်ပေါ်လှဲချပြီး၊ အခြားတောက်တိုမည်ရ ပစ္စည်းတွေ ကုလားထိုင်ပေါ်တင်ပြီး ထပ်ဖိသည်။ ကိုယ်ပေါ်တွင် အလေးချိန် ထပ်တိုးလာလျှင် အနွေးဓာတ်များ ရလာမလား ဟူသည့် အတွေးဖြင့်
လုံးဝ မလှုပ်မယှက်ဘဲ အိပ်ပျော်ဖို့ ထပ်ကြိုးစားသည်။ ကိုယ် ပေါ်တွင်တော့ ပစ္စည်းတွေ အမို့အမောက်၊ အပြည့်အလျှံ။ သို့သော် အိပ် ပျော်ခြင်းကား မျက်တောင်များပေါ်သို့ ရောက်မလာပါ။ ထိုအချိန်တွင် ရေကရားထဲမှ အပေါ်ယံ ရေပြင်လွှာမှာ ခဲစ ပြုနေပြီ။
မာရီက အချစ်နှင့် အိမ်ထောင်ရေးကို သူ့ဘဝ စီမံချက်ထဲ မထည့်သေးဘဲ ဘေးဖယ်ထားသည်။ မွန်စီယာဇက် မိသားစု၏ ချွေးမ အဖစ်ငြင်း ပယ်ခံရပြီး နောက်ပိုင်းတွင် တန်းမတူသည့် ယောက်ျားသားတို့၏ အချစ် နှင့် သစ္စာတရားကို ဆင်းရဲသူ မိန်းကလေးများ မရရှိနိုင်ဟု စွဲစွဲမြဲမြဲ ယုံကြည်ထားလိုက်သည်။
ဘဝတစ်ကွေ့တွင် အထိနာခဲ့ပြီး စိတ်ဓာတ်အကျကြီး ကျခဲ့ရ ာပြာာအုပ်တိုက်
www.burmeseck
| 88.728201 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 55 |
________________
၁၀၆
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်နှင့်
သည့် အဖြစ်။ သည်နောက်ပိုင်းတွင်တော့ မာရီတစ်ယောက် အချစ်ကို မယုံကြည်တော့။ တစ်ပြိုင်တည်းတွင် နာကြည်းခံပြင်းမှုလည်း မရှိတော့ ဘဲ သီးသန့်ကမ္ဘာလေးတစ်ခု တစ်ကိုယ်တည်း တည်ဆောက်ထားခဲ့သည်။ ယင်းကမ္ဘာကလေးထဲတွင် သိပ္ပံပညာ ရှိသည်။ မိသားစု ရှိသည်။ ပြီးတော့ ချစ်သော အမိပိုလန်နိုင်ငံ ရှိသည်။ အခြား ဘာမျှမရှိ။
သည်လို ဘဝ ပိုးလွန်းအိမ်ကလေးကို တည်ဆောက်ပြီး ပါရီတွင် တစ်ယောက်တည်း ရပ်တည်နေခဲ့သည့် ၂၆ နှစ်အရွယ် မိန်းမချော ကလေးသည် တက္ကသိုလ် ပရိဝုဏ်တွင် အချစ်ကို ရှောင်နိုင်ခဲ့၏။
ကိုယ်ပိုင် ပြဋ္ဌာန်းထားသည့် ဘဝဥပဒေသများနှင့် ခါးသီးသော အတွေ့ အကြုံများကြောင့် မာကျောတောင့်တင်းကာ တစ်ကိုယ်တည်း ဘဝဖြင့် အခိုင်အမာ နေနိုင်ခဲ့လေသည်။
အရှက်အကြောက် ကြီးသလို မာနလည်းကြီးသော ပိုလန်သမ ကလေးသည် ဘဝကို အလုပ်ထဲတွင် လုံးဝ မြှုပ်နှံထားသောအခါ ဘယ်သူ မျှ မအံ့သြတော့ပေ။ သို့သော် သိပ္ပံပညာရှင် လူငယ်တစ်ဦးတစ်ယောက် ထိုမိန်းကလေးကို မသိစိတ်ဖြင့် စောင့်စားနေခြင်းကမူ အံ့ဩစရာအတိ ဖြစ်လေသည်။
က
မာရီက ဆော်ဘွန်းကို သွားပြီး ပညာသင်ဖို့ ဝါဆောတွင် အိပ် မက်တွေ မက်နေချိန်နှင့်၊ ပီယာကျူရီက ဆော်ဘွန်းမှ ကျောင်းပြီးလို့ အရေးကြီးသည့် ရူပဗေဒ စူးစမ်းရှာဖွေမှုများ လုပ်နေချိန်နှင့် တိုက်ဆိုင် နေခြင်းမှာလည်း အံ့ဩစရာကောင်းသည့် တိုက်ဆိုင်မှု ဖြစ်ချေသည်။ ပီယာက သူ့နေ့စဉ်မှတ်တမ်းတွင် ဤသို့ အတွေးနယ်ချဲ့ထား
သည်။
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
မဒမ်ကျူရီ
“မိန်းမသားများက ဘဝကို ကျွန်တော်တို့ ထက် အပုံကြီးပိုပြီး တွယ်တာကြတယ်။ ပညာရပ် တစ်ခုခုမှာ ပါရမီဉာဏ်ခံရှိတဲ့ မိန်းမမျိုးကတော့ ရှား ပါတယ်။ အလုပ်တစ်ခုခုမှာ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ဘဝ တစ်ခြမ်းဖဲ့ပြီး မြှုပ်နှံမယ်ဆိုရင် မိန်းမတွေနဲ့ ကျွန် တော်တို့ တိုက်ပွဲဆင်ရပါလိမ့်မယ်။"
DOD
နှစ်တွေ လတွေ ကုန်လွန်ခဲ့ပြီး ၁၈၉၄ ခုနှစ်သို့ ရောက်လာခဲ့ သည်။ ပီယာကျူးရီသည် သိပ္ပံသုတေသနလုပ်ငန်းတွင် ဘဝကို လုံးလုံး လျားလျား မြှုပ်နှံထား၏။ ဘယ်မိန်းကလေးကိုမျှ စိတ်မဝင်စား၊ ဘယ်သူ့ ကိုမျှ လက်ထပ်ဖို့ စိတ်မကူး။ ချစ်စိတ်မဝင်။
မာရီနှင့် ပီယာတို့နှစ်ယောက် စတွေ့ သည့်နေရာမှာ ပိုလန် ရုက္ခ ဗေဒပညာရှင်-လင်မယား တည်းခိုနေသည့် ဆိတ်ငြိမ်ရပ်ကွက်မှ တည်းခို ခန်း တစ်ခန်းတွင် ဖြစ်သည်။ မာရီက သည်နေ့ကို ဤသို့ မှတ်တမ်းရေး လေသည်။
“ကျွန်မ အခန်းထဲ ဝင်သွားတော့ ပီယာ ကျူးရီက ပြတင်းပေါက်နားမှာ ရပ်နေတယ်။ အဲဒီ အချိန်မှာ သူ့အသက် ၃၅ နှစ်ရှိပြီ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်မ မျက်စိထဲမှာ သူဟာ အရမ်းနုနေတယ်။ ကြည်လင် တဲ့ မျက်လုံးအစုံနဲ့ ကျွန်မကို စိုက်ကြည့်နေတော့ ကျွန်မ ရင်နည်းနည်းခုန်သွားတယ်။ အထက်တန်း ကျတဲ့ အမူအရာထဲမှာ ဘာကိုမှ မမှုတဲ့ပုံစံ နည်း နည်းစွက်နေသလိုပဲ။
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
www.
| 88.180196 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 56 |
________________
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
စကားပြောရင် ဖြည်းဖြည်းနဲ့ အလေး အနက် ပြောတယ်။ ရိုးရိုးရှင်းရှင်း ပြောတယ်။ စကား ပြောရင် ပြုံးပြီးပြောတတ်တော့ ပိုပြီး ငယ်သွားသလို ထင်ရတယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ယုံကြည်မှု အပြည့် ရှိနေတဲ့ ပုံစံမျိုးပဲ။ ကျွန်မတို့နှစ်ယောက် စကားပြော ပြီး မကြာခင် မိတ်ဆွေ ဖြစ်သွားကြတယ်။ ပြောကြ တဲ့ အကြောင်းအရာက သိပ္ပံပညာပေါ်မှာ စောဒက တက်စရာ ပြဿနာတွေပါပဲ။”
မာရီ သဘောအကျဆုံး ပီယာ၏ပုံ(ဝဲ)။မဒမ်ကျူရီ (၁၈၉၈)(ယာ)
ထိုညနေတွင်ပင် ပြင်သစ်ရူပဗေဒဆရာနှင့် ပိုလန်ကျောင်းသူ ကလေးတို့ ချက်ချင်း နီးစပ်သွားကြသည်။ ပီယာသည် ကိုယ်ပိုင်ဟန်ရှိပြီး
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
မဒင်ကျူရီ
အလွန်ချစ်စရာကောင်းသည့် လူငယ်တစ်ဦး ဖြစ်၏။
အဝတ်အစားကို ခပ်ပွပွ ဝတ်တတ်သည်။ သို့သော် သူနှင့် လိုက် ဖက်သည်။ ကြည့်ကောင်းသည်။ သူ့ကိုယ်နေဟန်ကိုက ကျက်သရေရှိနေ ခြင်းမျိုး။ လက်ချောင်းများက ရှည်သွယ်နုနယ်သည်။
မျက်နှာမှာ မုတ်ဆိတ်မွေးကြီး ရှိနေသဖြင့် ရှည်မျောမျော ဖြစ် နေ၏။ လေးနက်တည်ငြိမ်သည့် မျက်လုံးများကြောင့် သူ့မျက်နှာမှာ ပို၍ ချောမောနေခြင်း ဖြစ်သည်။ သူ့စိတ်ဓာတ်မှာ မြင့်မြတ်သလောက် ခွန် အား ကြီးမားသည်။
ပီယာ့အဖေ ဒေါက်တာကျူရီကလည်း သိပ္ပံသုတေသီတစ်ဦး ဖြစ်သည်။ သားလုပ်သူ၏ တီထွင်ကြံဆမှုနှင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ် တွေး ခေါ်မြော်မြင်တတ်သည့် အရည်အသွေးကို နားလည်သူဖြစ်သဖြင့်၊ အတော်ဆုံး ဆရာတစ်ဦးထံ အပ်နှံပြီး တက္ကသိုလ်သို့ တက်စေခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့်လည်း ပီယာ ထွန်းထွန်းပေါက်ပေါက် ဖြစ်လာခဲ့ခြင်း ဖြစ်၏။ . ၁၆ နှစ်အရွယ်တွင် သိပ္ပံဘွဲ့ ရပြီး၊ ၁၈ နှစ်သားတွင် ရူပဗေဒနှင့် မဟာ သိပ္ပံဘွဲ့ ထပ်ယူသည်။ ၁၉ နှစ်တွင် ဆော်ဘွန်းတက္ကသိုလ် ဓာတ်ခွဲခန်း လက်ထောက်အဖြစ် အလုပ်ဝင်လုပ်သည်။ အစ်ကိုလုပ်သူ ဂျက်ကလည်း သိပ္ပံဘွဲ့ ရထားသူပင် ဖြစ်သည်။ ဂျက်နှင့်တွဲပြီး ပီယာသည် ဖိအားမှ ရရှိသည့် လျှပ်စစ် ပိုလာရတီ တစ်မျိုးဖြစ်သော Piezoelectricity ကို ရှာဖွေတွေ့ ရှိကြောင်း ဖော်ထုတ်နိုင်ခဲ့သည်။ လျှပ်စစ်စီးဆင်းမှု တိုင်းတာ သည့် ကိရိယာကိုလည်း တီထွင်ခဲ့သည်။
နောင်အခါ ပါရီတက္ကသိုလ်တွင် ဓာတ်ခွဲခန်းဌာနမှူးအဖြစ်
,
တာဝန်ထမ်းဆောင်ရင်း သုတေသနလုပ်ငန်းများ 3. sic.com
www.burmeseci
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
| 86.066923 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 57 |
________________
www.burmeseclassic.com
- ပီယာနှင့်မာရီ။ (စက်ဘီးကိုယ်စီဖြင့် ပါရီတစ်ခွင် လျှောက်စီးနေသည့်
ကြင်စဦး ဇနီးမောင်နှံ)
ပြည်အုပ်တိုက်
ာ်ကျူရီ
သံလိုက်ဓာတ်၏ “ကျူရီဥပဒေသ" နှင့် အလွန်အသေးစိတ် ချိန်တွယ်နိုင် သည့် “ကျူးရီရာဇူ” ကို တီထွင်ခဲ့သည်။
သိပ္ပံလူသားဖြစ်သော ပီယာကျူရီသည် မာရီကို မြင်သည့်နေ့မှ စ၍ စွဲလမ်းခဲ့လေသည်။ မိမိ ရည်မှန်းချက်တွေကို သည်မိန်းကလေးနှင့် ဆွေးနွေးလို့ရသည်။ မိမိ အလွန်စိတ်ဝင်စားနေသည့် Crystalogra- phy အကြောင်းလည်း သူနှင့် ပြောနိုင်သည်။
မိမိနှင့် ဝါသနာတူ မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့် စကားပြောရ သည်မှာ အဟောသုခံ စိတ်ချမ်းသာစရာ ကောင်းလေစွ။ ပြီးတော့ ထို မိန်းကလေးက ငယ်ရွယ်နုပျိုပြီး ချစ်စရာကောင်းသည်။ ပညာရပ်ပိုင်းဆိုင် ရာ အသေးစိတ်တွေကို ခရေစေ့တွင်းကျ သိသည်။ ကြည်ကြည်လင်လင် မြင်သည်။ တိတိကျကျ နားလည်သည်။.
ဘယ်လောက် ချိုမြိန်စဖွယ် ကောင်းလိုက်ပါသလဲ၊ မာရီ ရွှေရောင်ဆံပင်လှိုင်းတွန့် ကလေးများကို ပီယာ ငေးကြည့်နေတတ်၏။ ပြီးတော့ ဓာတ်ခွဲခန်း အက်ဆစ်များဖြင့် စွန်းပေနေသည့် လက်ချောင်း သွယ်သွယ်ကလေးများ။ စင်စစ် ပီယာတစ်ယောက် ပြစ်မျိုးမှဲ့မထင်သည့် မာရီ ၏ အလှတွင် ရှက်ရွံ့ရွံ့ဖြင့် တိမ်းညွတ်နေခြင်း ဖြစ်လေသည်၊ ပြင်သစ်မှာ အမြဲနေဖို့ မင်း စိတ်ကူးရှိသလား ဟင်' မာရီကို ဘာကြောင့် သည်မေးခွန်း မေးမိမှန်း မသိ။ မာရီ မျက်လုံးအစုံကြားမှ အတွန့်ကလေးများ မသိမသာ လှိုင်း
ထ သွားသည်။
“ဟင့်အင်း .. မရှိပါဘူး၊. ဒီတျောင်းပိတ်ရက်မှာ စာမေးပွဲ
အောင်စာရင်းထွက်တာနဲ့ ဝါဆောကို ပြန်မှာပါ။ အခြေအနေ ic.Com.
ရာင္တုတိုက်
| 84.792627 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 58 |
________________
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
တော့ ဆောင်းဦးပေါက်လောက်မှာ ပြန်လာဖြစ်ချင် လာဖြစ်မလား မသိဘူး။ ဒါပေမဲ့ ကျောင်းပြီးတာနဲ့ မာရီ ပိုလန်မှာ ဆရာမ ပြန်လုပ် ရမှာပါ။ ပိုလန်သူ ပိုလန်သားတွေဟာ သူတို့နိုင်ငံကို စွန့်ခွာဖို့ အခွင့် အရေး မရှိဘူးလေ”
စကားဝိုင်းထဲကို အခြားသူများ ဝင်လာသဖြင့် အလွန်ရင်နာ စရာကောင်းသည့် အကြောင်းအရာဆီကို ရောက်သွားကြသည်။ ရုရှားတို့ ၏ ဖိနှိပ်မှုအောက်မှ ပိုလန်နိုင်ငံ အလူးအလဲ ခံနေရပုံများ။
မာရီကို မျိုးချစ်ပိုလန်သမလေး ဖြစ်နေကြောင်း သိရတော့ ပီယာတစ်ယောက် တအံ့တသြ ဖြစ်နေသည်။ စိတ်ထဲ ကျိတ်ပြီး မကျေ မနပ်လည်း ဖြစ်သွား၏။ သိပ္ပံပညာရပ်တွင် မိမိကဲ့သို့ အပြင်းအထန် စိတ်ဝင်စားနေသည့် မိန်းကလေးတစ်ယောက်က နိုင်ငံရေး သတ္တဝါမ ကလေး ဖြစ်နေသည်မှာ အံ့ဩကုန်နိုင်ဖွယ်ပင်။ *
သူကလေးနှင့် မိတ်ဆွေဖြစ်အောင် ပိယာက ညင်ညင်သာသာ နှင့် စွဲစွဲမြဲမြဲ ချဉ်းကပ်သည်။ ရူပဗေဒအသင်းတွင် နှစ်ခါ သုံးခါ ထပ်ကွေ့ သည်။ နောက်ဆုံးထွက်သည့်. စာအုပ်တစ်အုပ် လက်ဆောင်ပေးဖြစ် သည်။
On Symmetry in Physical Phenomena: Symmetry of an Electric Field and of a Magnetic Field.
ပထမ စာမျက်နှာတွင် “မာရီ စကလိုဒေါ့စကာသို့၊ ခင်မင်လေး စားစွာဖြင့် စာရေးသူ၏ မေတ္တာလက်ဆောင်" ဟု ရေးပြီး ပီ၊ တျူရီဟု လက်မှတ်ထိုးပေးလိုက်သည်။
နောက်ပိုင်းတွင် မာရီဆီသို့ အလည်အပတ် လာလိုကြောင်း ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
- ပီယာမိသားစု။ (ဝဲမှယာ) နောက်တန်း - အစ်ကိုဂျက်နှင့် ပီယာ ရှေ့တန်း - မေမေကျူရီနှင့် ဒေါက်တာကျူရီ
ရာပြအုပ်တိုက်
www.burmeseclassic.com
| 78.48882 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 59 |
________________
၁၁၄
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
ခွင့်တောင်းသည်။ မာရီက သူ့အခန်းကလေးထဲတွင် ပီယာ့ကို ဖော်ရွှေ သော်လည်း ဣန္ဒြေရရ ကြိုဆိုဧည့်ခံသည်။ ဤမျှ ဆင်းဆင်းရဲရဲနေပြီး ကျောင်းတက်နေသည့် မိန်းကလေးကို ပီယာ သနားမဆုံး ဖြစ်သွား၏။ သို့သော် သူ့ဘဝနှင့် သူ နေပုံထိုင်ပုံမှာ ဟပ်မိနေသဖြင့် ပို၍ လေးစားမိ ပြန်သည်။
စိတ်အားထက်သန်လွန်းသည့် မျက်နှာကလေးနှင့် ငတ်တစ် လှည့် ပြတ်တစ်လှည့်ဘဝဖြင့် ကြိုးစားရုန်းကန်နေရသည့် ဘဝမှာ သူနေ သည့် အထပ်ခိုးကလေးနှင့် လိုက်ဖက်လှသည်။
လ
အနည်းငယ်ကြာတော့ သူတို့နှစ်ဦး၏ အပြန်အလှန် လေးစားမှု၊ တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ယုံကြည်မှုတို့မှာ တိုး၍တိုး၍ လာခဲ့လေ သည်။ ပီယာကျူရီသည် မာရီကို ကြာလေ စွဲလမ်းလေ ဖြစ်လာခဲ့၏။
သံလိုက်ဓာတ်နှင့် ပတ်သက်ပြီး သူ ရှာဖွေတွေ့ရှိထားသည့် အချက်အလက်များကို စာအုပ်ရေးထုတ်ဖို့ မာရီက ပီယာ့ကို တိုက်တွန်း သည်။ ပီယာက အလွန်ထူးခြားသည့် သူ၏ ပါရဂူဘွဲ့ယူစာတမ်းကို မာရီ အား ပေးဖတ်သည်။
ဇွန်လ ညနေခင်းတစ်ရက်တွင် ဖြစ်သည်။ အထပ်ခိုးကလေးထဲ တွင် မာရီက လက်ဖက်ရည် ငှဲ့ပေးနေစဉ် ပီယာက ကိုယ့်မိဘတွေက သိပ်သဘောကောင်းတာ၊ “စကီအို” မှာ အိမ်ကလေးတစ်လုံးနဲ့ နေကြ တယ်၊ လိုက်လည်ပါလား' ဟု ရုတ်တရက် ဖိတ်မန္တက ပြုလိုက်သည်။
ပြီးတော့ သူ့အဖေအကြောင်း မာရီကို ပြောပြသည်။ အရပ် ရှည်ရှည်နှင့် အသက်ကြီးလှပြီ ဖြစ်ကြောင်း၊ အပြာရောင် မျက်လုံးများ ကမူ စူးရှတောက်ပြောင်ပြီး ကျီးကန်းတောင်းမှောက် လျှောက်ကြည့်နေ ရာပြည့်မာအုပ်ကိုပိုက်
မဒင်ကျူရီ
တတ်ကြောင်း၊ သို့သော် အလွန်ကြင်နာတတ်ကြောင်း စသည် စသည်
များ။
“မေမေကတော့ ကျန်းမာရေး သိပ်မကောင်းဘူး၊ ဒါပေမဲ့ အိမ်ထောင်ကိုတော့ နိုင်နိုင်နင်းနင်း ထိန်းနိုင်တယ်။ မေမေက သိပ် သတ္တိ ကောင်းတယ်၊ ပျော်ပျော်နေတတ်တယ်'
အတူ
သူ့ငယ်ဘဝ အကြောင်းများကိုတော့ အစ်ကိုလုပ်သူ ဂျက်နှင့် သစ်တောထဲ . . . . ။ မာရီ တအံ့တသြ နားထောင်နေသည်။ တူ လိုက်တာနော်၊ ကီအိုက အိမ်ကလေးကို ဝါဆောမှာ နေရာချထား လိုက်လျှင် ကျူရီမိသားစုနှင့် စကလိုဒေါ့စကီမိသားစုမှာ နှစ်အိမ် တစ် အိမ် ဖြစ်နေမည် ထင်သည်။
ပတ်ဝန်းကျင် အသိုက်အဝန်းချင်းလည်း တူသည်။ စိတ်ထား မြင့်မြတ်သူများ၊ ခေတ်ပညာတတ်များချည်း မဟုတ်လား။ ပြီးတော့ သိပ္ပံကို စိတ်ဝင်စားကြသူတွေချည်း ဖြစ်၏။ မိဘနှင့် သားသမီး ဆက်ဆံရေးတွင် လည်း တူညီကြသည်။ အားလုံး ရင်းရင်းနှီးနှီး၊ စည်းစည်းရုံးရုံး၊ တော သဘာဝကို ချစ်ကြပုံချင်းလည်း.. တူ၏။
မာရီက ပိုလန်တောပိုင်းသို့ ထွက်သည့် ကျောင်းပိတ်ရက် ခရီးများအကြောင်းကို ပြုံးပြုံးကလေး ပြောပြသည်။
ပီယာက -
‘ဒါထက် မင်း အောက်တိုဘာမှာ ပြန်လာမှာ မဟုတ်လားဟင်၊ ပြန်လာမယ်လို့ ကိုယ့်ကို ကတိပေးပါလားကွယ်၊ ခု 'အခြေအနေရောက်မှ ရူပဗေဒကို ကျောခိုင်းခွင့် မင်းမှာ မရှိဘူးလေ'
သူက ရိုးရိုးပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်သော်လည်း မာရီ ရင်ထဲ ာပြအုပ်တိုက်-
clic.com
| 87.287767 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 60 |
________________
၁၁
www.burmeseclassic.com
တင်အောင်မြင့်
ခနဲ ဖြစ်သွား၏။ ရူပဗေဒကို ကျောခိုင်းခွင့် မရှိဘူးဟု သူ ဆိုလိုရင်းမှာ “မင်း ကိုယ့်ကို ကျောခိုင်းခွင့် မရှိဘူး” ဟု ပြောနေခြင်းများလား။ နှစ် ယောက်သား ခဏ > ငြိမ်သွားကြသည်။ အတန်ကြာမှ မာရီက မီးခိုးရောင် မျက်လုံးများဖြင့် ပင့်ကြည့်ပြီး ညင်သာသော အသံကလေးဖြင့် မရွံ့မရဲ ဖြေသည်။
“ပီယာပြောတာ ဟုတ်ပါလိမ့်မယ်၊ မာရီ ပြန်လာသင့်ပါတယ်။ သိပ်ပြန်လာချင်ပါတယ်'
ပီယာက အနာဂတ်အကြောင်း အကြိမ်ကြိမ် ထပ်ပြောသည်။ မာရီကို လက်ထပ်ခွင့်တောင်းသည်။ မာရီဘက်က ပြင်သစ်လူမျိုး တစ်ယောက်ကို လက်ထပ်မည်ဆိုလျှင် မိသားစုကို အပြီးအပိုင် စွန့်ရမည်၊ ပိုလန်ကို အပြီး အပိုင် စွန့်ခွာရမည်။
ပိုလန်ကို စွန့်ပစ်ခဲ့မည်ဆိုလျှင် အမိနိုင်ငံအပေါ် သစ္စာဖောက် ခြင်းနှင့် အတူတူဟု မာရီ မြင်သည်။ သည်လိုတော့ မာရီ မလုပ်နိုင်ပါ။ မဖြစ်သင့်ဘူးလေ။
စာမေးပွဲကို ထိပ်ဆုံးက အောင်မြင်သည်။ ဝါဆောကို နွေရာသီ ကျောင်းပိတ်ရက်တွင် ပြန်ရတော့မည်။
မာရီက ပိယာကို သူငယ်ချင်းများ အဆင့်ဖြင့်သာ နေစေချင် သည်။ ပီယာက သည်မျှနှင့် မကျေနပ်နိုင်။ ဤသို့ မတင်မကျဖြင့် ဘာ ကတိကဝတ်မှ မပေးခဲ့ဘဲ မာရီက ပိုလန်သို့ ထွက်မည့် ရထားတွဲပေါ်ကို ရာပြည့်စာအုပ်ကိုက်
ဒမ်ကျူရီ
တက်ခဲ့သည်။
၁၁၇
ပီယာက မိုင်ပေါင်းများစွာ အဝေးမှနေပြီး မှာတမ်းလွှာများ ရေး ကာ ပါရီကို ပြန်လာခဲ့ဖို့ အကြိမ်ကြိမ် ခေါ်သည်။ ပီယာတစ်ယောက် မာရို့ကို အချိန်ပြည့် စောင့်မျှော်နေပါကြောင်း အမြဲ ထည့်ရေးသည်။ “မင်း စာတိုကလေးဖတ်ရလို့ ကိုယ် ဝမ်းသာမဆုံးပါဘူးမာရီ၊ နှစ်လလုံးလုံး မင်းဆီက ဘာမှ မကြားရဘူးဆိုရင် ကိုယ်တော့ ဘယ်လိုမှ နေတတ်မှာ မဟုတ်ဘူး။
ကိုယ်တို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်နဲ့ တစ် ယောက် ကတိတွေ ပေးထားပြီးသားနော်။ဟုတ်တယ် နော်၊ သူငယ်ချင်းတွေ အဖြစ်နဲ့တော့ တို့အမြဲတမ်း ခင်နေကြမှာ မဟုတ်လား။ မင်း စိတ်မပြောင်းပါဘူး
နော်။
ပြင်သစ်ကို မင်း ပြန်မလာတော့ဘူး ဆို ရင်တော့ တို့ ဘယ်တော့မှ ပြန်မတွေ့ကြရတော့ဘူး ပေါ့။ တို့ဘဝဟာ မောင်နှမချစ်နဲ့ပဲ အဆုံးသတ်ကြရ မှာပေါ့လေ။
မင်းဘဝဟာ ကိုယ်နဲ့မှ ပိုအဆင်ပြေမယ် လို့ရော မင်း မတွေးမိဘူးလား ဟင်။ ဒီလိုပြောရင် မင်း စိတ်ဆိုးမယ်ဆိုတာ ကိုယ်သိပါတယ်။ ဒီ အကြောင်း မင်း ထပ်မကြားချင်ဘူး မဟုတ်လား။ အဲဒီလို တွေးမိရင် ကိုယ်ဟာ မင်းအတွက် ဘာမှ ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
www.burmeseclassic.com.
| 86.408782 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 61 |
________________
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
ရီ
ຫວດ
တန်ဖိုးမရှိတဲ့လူ ဖြစ်သွားသလိုပဲ။”
နောက် စက်တင်ဘာလ ၇ ရက် နေ့စွဲနှင့်စာ။
၇
“ကိုယ် ဘယ်လောက် စိတ်ပူနေတယ် ဆို တာ မင်း တွေးကြည့်မိရဲ့လား။ အောက်တိုဘာမှာ မင်း ပါရီကို ပြန်လာခဲ့ဖို့ ကိုယ်အပြင်းအထန် တောင်း ဆိုတယ်။ ဒီနှစ် မင်း ပြန်မလာဘူးဆိုရင် ကိုယ်တော့ အရမ်း စိတ်ထိခိုက်မှာပဲ။ ကိုယ် မရအရ ခေါ်နေတာ ဟာ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်အနေနဲ့ တစ်ကိုယ် ကောင်း ဆန်ဆန် အတင်းခေါ် နေတာမျိုးမဟုတ်ဘူး။ မင်း အနာဂတ်ဟာ ဒီမှာရှိတယ် ဆိုတာကို ယုံကြည် နေလို့ပါ။
စက်တင်ဘာလ ၁၇ ရက်။
“မင်းစာရလို့ ကိုယ်အပုံကြီး စိတ် သက် သာရာ ရပါတယ်မာရီ။ ဓာတ်ပုံကလေး တွေ့ ရတော့ အရမ်းပျော်သွားတယ်။ ပို့ပေးတဲ့အတွက် မင်းရဲ့ ကြင့်နာတတ်တဲ့ နှလုံးသားကို ကိုယ် အူလှိုက် သည်းလှိုက် ကျေးဇူးတင်နေတယ် မာရီ။ ဒါဆို ့ပါရီ ကို ပြန်လာဖြစ်ပြီပေါ့နော်၊ ကိုယ် ဝမ်းသာလို့ မဆုံး ပါဘူးကွယ်၊ မင်းနဲ့ကိုယ်နဲ့ ထာဝရ သူငယ်ချင်းတွေ ဖြစ်သွားဖို့ ကိုယ် အရမ်းမျှော်လင့်ပါတယ်။ အနည်း ဆုံး အဆင့် ပြောတာနော်၊ မင်း သဘောတူရဲ့လား။ မင်းသာ ပြင်သစ်မကလေး ဖြစ်ရင် ရာပြတိုက်
အထက်တန်းကျောင်း တစ်ကျောင်းမှာ ဆရာမ ဝင် လုပ်လို ့ရမှာ။ ဆရာမအလုပ်ကို မင်း သဘောကျ ပါတယ်နော်။
မင်းကို အရမ်းခင်တဲ့ သူငယ်ချင်း ပီ၊ တျူရီ။
PS အစ်ကိုဂျက်ကို မင်းဓာတ်ပုံ ပြလိုက်တယ်။ စိတ် မဆိုးပါဘူးနော်။ သူ အရမ်း သဘောကျနေတယ်။ သူက ဓာတ်ပုံကြည့်ပြီး “သူ့မျက်လုံးတွေက ခိုင်ခိုင် မာမာ ဆုံးဖြတ်တတ်တဲ့ မျက်လုံးမျိုး၊ ခေါင်းမာတဲ့ ပုံစံမျိုး မဟုတ်ဘူးနော်” လို့ မှတ်ချက်ချတယ်။
အောက်တိုဘာလထဲ ရောက်လာခဲ့ပြီ။ မာရီ ပြန်ရောက်လာတော့ ပီယာ တစ်ယောက် မိုးမမြင် လေမမြင် အပျော်ကြီး ပျော်နေတော့သည်။ နားပူနားဆာ ထပ်လုပ်ပြန်သည်။ နှလုံးသားကရော၊ ဦးနှောက်ကပါ သူ့ကို မာရီ ဆီသို့ တွန်းပို့နေသလို ခံစားနေရ၏။ သည်မိန်းကလေး၏ ထူးခြား သည့် အရည်အသွေးနှင့် စိတ်ထားမြင့်မြတ်မှုကို စိတ်ထဲက သိနေ၏။ ဘဝတွင် ပျော်စရာအကောင်းဆုံး အခွင့်အရေးတစ်ခု အဆုံးရှုံး မခံနိုင်ပါ။ ဝါသနာတူ၊ ရည်ရွယ်ချက်ခြင်းလည်း တူပြီးသားမို့ ပူးပေါင်းလုပ်စရာ တွေက အပုံအပင်။ လက်လွတ်မခံနိုင်ပါ။ နောက်ဆုံး သူက ပိုလန်ကို မစွန့်နိုင်လျှင် မိမိက ပြင်သစ်ကို စွန့်သင့်စွန့်ရမည်။
ရာပြည့်မအုပ်ကိုက်
seclassic.com;
| 86.158798 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 62 |
________________
၁၂၀
www.burmeseclassic.com
'တင်မောင်မြင့်
ပိုလန်ကို လိုက်သွားပြီး ထိုက်ထိုက်တန်တန် အလုပ်တစ်ခုခု ရလျှင် သူ လက်ထပ်ပါ့မည်လား။ အနည်းဆုံး ပြင်သစ်ဘာသာဆရာ တော့ ဖြစ်နိုင်သည်။ ပြီးတော့မှ နှစ်ယောက်ပေါင်းပြီး သိပ္ပံသုတေသန - လုပ်ငန်းတွေ ဆက်လုပ်မည်။
ပီယာ့အနေဖြင့် သည်မျှ စွန့်လွှတ်မည်ဆိုခြင်းကို မာရီ လက်ခံ နိုင်မည် မထင်ပါ။ သို့သော် မိမိအပေါ် ဤရွေ့ဤမျှ အနစ်နာခံသည့် အချစ်မျိုးကို တွေ့တော့ မာရီတစ်ယောက် တိမ်းတိမ်းပွေပွေ ဖြစ်သွား သည်။ စိတ်ညစ်လိုက်တာ၊ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ငြင်းရပါ့မည်လဲ။
ပီယာက မာရီ ပိုလန်ဆန်လွန်းမှုကို နေ့တိုင်းလိုလို ဝေဖန်ပြ သည်။ တိုင်းပြည်အတွက် ဘဝနှင့်တာဝန် ဆိုသည်ထက် ကြီးမြတ်သည့် အရာများ ရှိသေးကြောင်းလည်း ရှင်းပြသည်။
ဤသို့ဖြင့် အလွန်ချစ်ခင်မြတ်နိုးစရာကောင်းသည့် ပီယာဆိုသူ ပြင်သစ်လူငယ်သည် ပိုလန်သမကလေးအား နွေးထွေးစွာ အကာ အကွယ် ပေးလိုခြင်း၊ မြတ်မြတ်နိုးနိုး ယုယလိုခြင်း ဆန္ဒများဖြင့် တစ်ကိုယ် တော် ဖော်မဲ့ဟင်္သာဘဝမှ အသွေးနှင့် အသားနှင့် လူတစ်ယောက် ဖြစ်လာတော့သည်။ အင်း . . ဆယ်လကြီးများတောင် ကျန်ပါသေးလား။ မာရို့က လက်ထပ်ဖို့ကိစ္စ ခေါင်းမညိတ်သေး။
နောက်ဆုံးတွင် ငယ်သူငယ်ချင်း ကာဇီယာဆီသို့ သူ့ဆုံးဖြတ် ချက်ကို မာရီက ရေးထည့်လိုက်သည်။
“နင် ဒီစာကို ဖတ်ရတဲ့ အချိန်ဟာ နင့် သူငယ်ချင်း မာညာဆိုတဲ့ ကောင်မလေး နာမည် ပြောင်းရတော့မယ့် အချိန်ပဲ ကာဇီယာ၊ မနှစ်က ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
ခပ်ကျူ
နင့်ကို ဝါဆောမှာ ငါပြောခဲ့တဲ့လူနဲ့ ငါ လက်ထပ် တော့မယ်။ ပါရီမှာ ငါ အမြဲနေရတော့မယ့် အတွက် တော့ ငါ သိပ်ဝမ်းနည်းတယ် သူငယ်ချင်းရယ်။ ဒါပေမဲ့ ငါ့မှာ ရွေးစရာလမ်း မရှိတော့ဘူး၊ တို့ နှစ်ယောက်ကို ကံကြမ္မာက အတင်းနီးစပ်အောင် လုပ်ခဲ့တယ်လေ။ခုတော့ တို့ မခွဲနိုင်ကြတော့ဘူး . . " ၁၈၉၅ ခုနှစ် ဇူလိုင်လ ၁၆ ရက်နေ့။
၁၂၁
မာရီသည် သူ့အထပ်ခိုး အခန်းကျဉ်းကလေးထဲတွင် နောက်ဆုံး နေ့အဖြစ် အိပ်ရာမှ နိုးလာသည်။ ဘယ်လောက် ကျက်သရေရှိတဲ့ နေ့ပါလဲ။ မိန်းကလေး၏ မျက်နှာမှာ ထူးထူးခြားခြား လှပရွှမ်းစိုနေ၏။ အပေါင်းအသင်း ရောင်းရင်း ကျောင်းသူ ကျောင်းသားများက မာရီကို သည် မျက်နှာမျိုးဖြင့် တစ်ခါမျှ မမြင်ဖူးခဲ့ကြပေ။ သည်နေ့ မာရီစကလို ဒေါ့စကာဘဝမှ မဒမ်ပီယာကျူရီ ဖြစ်ရတော့မည် မဟုတ်ပါလား။ ပါရီ တွင် ရောက်နေသော ခဲအိုတော် ကစီမီယာ၏ အမေ လက်ဆောင်ပေး သည့် အစဖြင့် ဝတ်စုံသစ် ချုပ်လိုက်သည်။
“မာရို့မှာ နေ့တိုင်းဝတ်တဲ့ ဝတ်စုံတစ်ခုပဲ ရှိတော့တယ်၊ အဒေါ် က ခုလိုဝယ်ပေးတော့ မာရီ ဝမ်းသာလိုက်တာ။ အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် မာရီ ချုပ်ပါ့မယ်နော်'
ဤသို့ဖြင့် ဘရွန်ညာနှင့်အတူ အပ်ချုပ်ဆိုင်သွားပြီး အပြာ ရောင် သိုးမွေးဝတ်စုံကို ချုပ်ကြသည်။ ပြီးတော့ အပြာစင်းနှင့် ဘလောက်စ်တစ်ထည်း၊ ချုပ်လုပ်ပြီးစီးလို့ ဝတ်ကြည့်လိုက်တော့ မာရီ
နှင့် လိုက်မှလိုက်။ ဝတ်စုံသစ်နှင့် မာရီကလေးမှာ နုငယ်လန်Yssic.com/
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
| 87.783969 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 63 |
________________
www.burmeseclassic.com
၁၂၂
ရှိသည်။
တင်မောင်နှင့်
မာရို့ မင်္ဂလာဆောင်မှာ ရိုးရိုးရှင်းရှင်းကလေးနှင့် မေတ္တာတရား လွှမ်းခြုံသည့် အခမ်းအနားကလေး ဖြစ်သည်။
စကီအိုမှ ပီယာ မိဘများ၏ အိမ်ရှေ့ ပန်းခြံထဲတွင် ကျင်းပ ခြင်း ဖြစ်၏။ လူ များများစားစား မဖိတ်ဘဲ ခပ်ကျဉ်းကျဉ်း စီစဉ်လိုက် ကြသည်။
ဘရွန်ညာတို့ လင်မယားနှင့် တက္ကသိုလ် အသိုက်အဝန်းမှ သူငယ်ချင်းများသာ ပါသည်။ ဖေဖေ စကလိုဒေါ့စကီနှင့် အစ်မ ဟီလာ တို့နှစ်ယောက်က ဝါဆောမှ ရောက်လာကြသည်။
ဆရာ စကလိုဒေါ့စကီသည် မိမိထက် အသက်အရွယ် အိုမင်း နေပြီဖြစ်သည့် ဒေါက်တာကျူရီကို အလွန်မှန်ကန်တိကျသော ပြင်သစ် စကားဖြင့် အမှတ်ထင်ထင် ဂုဏ်ယူစကား ပြောကြားလေသည်။
ပဏာမအနေဖြင့် သူ၏ အသည်းနှလုံးမှ လာသည့် စကားလုံး များကို ခပ်တိုးတိုး စ ပြောသည်။
“ကျွန်တော့်သမီးကလေး မာရီကို ခင်ဗျားတို့ရတာ အလွန်မတန် တန်ဖိုးရှိပါတယ်၊ သိပ်ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ကလေးပါ။ လူ့ဘဝထဲ စဝင် လာကတည်းက ယံနေ့ထိ ကျွန်တော့်ကို စိုးစဉ်းမျှ စိတ်အနှောင့်အယှက် ဖြစ်အောင် မလုပ်ခဲ့ဖူးပါဘူး”
မာရီသည် ကျရာတာဝန်ကို အောင်အောင်မြင်မြင် ထမ်းဆောင်တတ်သူ ဖြစ်သည်။ ပီယာ၏ ဇနီးတစ်ယောက် ဖြစ်လာသောအခါ မယားဝတ္တရား ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
မဒမ်ကျူရီ
၁၂၃
ကျေပွန်ဖို့၊ ချမ်းမြေ့သာယာသည့် အိမ်ထောင်တစ်ခုဖြစ်ဖို့ အာရုံပြုလေ သည်။ လက်ထပ်ပြီး အစောပိုင်းနေ့များတွင် လက်ဖွဲ့ငွေထဲမှ ဝယ်ယူ ထားသည့် စက်ဘီးအသစ်နှစ်စီးဖြင့် ပါရီမြောက်ဘက် တောပိုင်းသို့ အလည်ထွက်ကြသည်။ ပေါင်မုန့်နှင့် ဒိန်ခဲစားပြီး ကျောင်းသွားကြ..တော တွင်း ကွက်လပ်များတွင် မြေဆွေးပုံပေါ်ထိုင်ပြီး မက်မုံသီးတွေ၊ ချယ်ရီ သီးတွေ စားကြနှင့်။ ကလေးငယ်နှစ်ယောက်လို ပျော်နေကြသည်။
မိုးချုပ်သွားလျှင် မထင်မရှား တည်းခိုခန်းကလေး တစ်ခုခုတွင် နားပြီး ဖြစ်သလို နေလိုက်ကြသည်။ အခန်းနံရံက ဆေးရောင်တွေ ပြယ် နေပြီး စွပ်ပြုတ်က ခပ်ချာချာ။ ဖယောင်းတိုင်မီးရောင်ဖြင့် သူတို့ အရိပ် များသည် နံရံတွင် ယိမ်းထိုးလှုပ်ရှား နေကြသည်။
ပီယာက ကျေးလက်သဘာဝကို ချစ်သည်။ ငယ်ငယ်တုန်းက တောလည်ရသည့် အရသာကို ခုထိ သတိရနေဆဲ ဖြစ်၏။ သို့သော် ခု တစ်ခါ ချစ်သူနှင့်တွဲပြီး လည်ရသည်ကတော့ ဘယ်တုန်းကမျှနှင့် မတူ အောင် ပျော်ပုံသစ်ရပါ၏။
သူတို့ခရီးသည် အချစ်ကြောင့် ပို၍ ပို၍ လှပနေ၏။ တိမ်တိုက် တွေထဲတွင် ပျံဝဲနေရသလို တသိမ့်သိမ့် ကြည်နူးနေကြ၏။
ရှေ့လျှောက်လုပ်မည့် အလုပ်တွေ၊ အစီအစဉ်တွေကို ပြောဖို့ မာရီကို တည့်တည့်ကြည့်သည့်အခါ အသေးစိတ်ပြောစရာ မလိုတော့ ပေ။ သူပြောသမျှ ဇနီးလုပ်သူ နားလည်သဘောပေါက်ပြီးသားဟု ပီယာ ယုံကြည်နေခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။ မာရို့ ဆီက ရသည့် တုံ့ပြန် ဆွေးနွေး ချက်များသည် အသုံးဝင်သည်ချည်း ဖြစ်၏။ သူ့ဦးနှောက်ထဲမှ ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
www.bume 9ssic.com.
| 87.820225 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 64 |
________________
၁၂၄
သည့်
www.burmeseclassic.com
သူပိုင် အတွေးအမြင်တွေချည်း ဖြစ်၏။
တင်ဆောင်ခြင်
သည်ပျော်စရာ နေ့ရက်များတွင် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်
ပို၍ ပို၍ နားလည်ကာ တိုး၍တိုး၍ အကြင်နာနှောင်ကြိုးများ တင်းခဲ့လေ
သည်။
နှလုံးသားနှစ်ခုတို့ ထပ်တူညီစွာ ပေါင်းစပ်မိကြ၏။ ထက်မြက် စူးရှသော ဦးနှောက်နှစ်ခုတို့ ပူးပေါင်းကာ အတူတကွ စဉ်းစားတွေးခေါ် ကြ၏။ မာရီအတွက် သည်လောက်မြင့်မြတ်သည့် ရူပဗေဒ လူသားတစ် ဦးနှင့် လက်ထပ်ဖြစ်ခြင်းမှာ ဘဝ၏ ဆုလာဘ်တစ်မျိုးပင် ဖြစ်လေသည်။ ပီယာကမူ ကလေးတစ်ယောက်နှယ် အပြစ်ကင်းစင်ပြီး စိတ်ထားမြင့်မြတ် လှသည့် ပိုလန်သူကလေးမှာ မိမိအတွက် မွေးဖွားလာလေသလားဟု တွေး တောမိ၏။ ထိုမိန်းကလေးသည် မိမိ၏ သူငယ်ချင်းဖြစ်၏။ ချစ်သူ ဇနီး ဖြစ်၏။ ပြီးတော့ အကြင်မိန်းကလေးမှာ သိပ္ပံပညာရှင်တစ်ဦးလည်း ဖြစ် နေသေးသည်။
သြဂုတ်လလယ်လောက် ရောက်တော့ ရှန်တီလီ ယာတော အိမ်ကြီးတွင် ခေတ္တ စုငှားနေကြသည့် ကစီမီယာ၏ မိသားစုနှင့် စကလို ဒေါ့စ်ကီ မိသားစုရှိရာသို့ ပီယာနှင့် မာရီတို့ သွားလည်ကြသည်။
တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ပြန်လည်ဆုံစည်းဖို့ မလွယ်ကူကြသည့် မိသားစုနှစ်ခုတို့အတွက် သည်စခန်းချပွဲမှာ အမှတ်ထင်ထင် ပျော်စရာ ကဏ္ဍတစ်ခု ဖြစ်ခဲ့သည်။ သစ်တောထဲမှ အထီးကျန်အိမ်ကြီးမှာ စိတ်ချမ်း မြေ့စရာ ကောင်းလှသည်။ ခြံဝင်းထဲတွင် သစ္စာပန်းပွင့်တွေ အတန်းလိုက်၊ အတန်းလိုက် စီတန်းဖူးပွင့်. နေကြ၏။ လူမျိုးနှစ်မျိုး၊ မျိုးဆက်သုံးဆက် တို့မှာ ခင်မင်ရင်းနှီးမှု၊ အပြန်အလှန် လေးစားနားလည်မှုတို့ဖြင့် နွေးထွေး
မဒမ်ကျူရ
၁.၂၅.
လျက် ရှိနေလေသည်။ ဘရွန်ညာ၏ သုံးနှစ်သမီးကလေး “လူ” မှာ တစ် အိမ်လုံး၏ ဟဒယရွှင်ဆေး ဖြစ်နေသည်။
ရံခါတွင် ဒေါက်တာကျူရီတို့ ဇနီးမောင်နှံ လာလည်တတ်သည်။ ထိုအခါတွင် ဧရာမ စားပွဲကြီးတွင် နောက်ထပ်ကုလားထိုင်နှစ်လုံး ထပ် တိုးပြီး စကားဝိုင်းမှာ ပို၍ ပို၍ အသက်ဝင်လာတတ်သည်။ ဓာတုဗေဒ ဘာသာရပ်မှသည် ဆေးပညာနှင့် ကလေးများ ပညာရေးအထိ ကျယ် ကျယ်ပြန့်ပြန့် ဆွေးနွေးဖြစ်ကြ၏။
ပီယာသည် အောင်မြင်သည့် အိမ်ထောင်တစ်ခုကို ထူထောင် နိုင်ပြီဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြလျက် ရှိသည်။ အားလုံးက အားရကျေနပ် လျက်ရှိကြ၏။ ဝမ်းသာမဆုံး အပြုံးပန်းတွေ ဝေလျက်။
ပီယာသည် ဇနီးသည်ကလေးကို မည်ရွေ့မည်မျှ ချစ်မြတ်နိုး ကြောင်း အခြားနည်းဖြင့် သက်သေထူသေးသည်။ မာရီ အတင်းကားမြစ် နေသည့်ကြားမှ (သို့သော် မာရီ ကျိတ်၍ ကျေနပ်နေသည်) ကမ္ဘာပေါ်တွင် အခက်ဆုံး ဘာသာရပ်တစ်ခုဖြစ်သည့် ပိုလန်ဘာသာကို ကြိုးစားပမ်းစား သင်ယူနေခြင်း ဖြစ်၏။
စက်တင်ဘာလထဲတွင် ပီယာက မာရီကို စကီအိုသို့ ခေါ်သွား သည်။ သည်တစ်ခါ မာရီအလှည့်။ မာရီ အတတ်နိုင်ဆုံး ပြင်သစ်ဆန် ရတော့မည်။ မာရီအနေဖြင့် ထူးထူးခြားခြား အာရုံစိုက်စရာ မလိုပါ။ ပီယာ့မိဘတွေကို အဖေနှင့်အမေလို ချစ်ခင်ကြည်ညိုနေပြီ မဟုတ်လား။ အဖေနှင့် အစ်မတို့ ပိုလန်ပြန်သွားပြီးနောက် ပီယာ့မိဘများသည် မာရီ ကလေးကို ပို၍ ချစ်ချစ်ခင်ခင် ယုယုယယ လက်ခံကြသည်။ အောက်တိုဘာလထဲတွင် ဂလာစီယဲလမ်းပေါ်မှ ဆဋ္ဌမထပ်
ရားပြည့်စာအုပ်တိုက်
WWW.
lassic.com.
| 88.194159 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 65 |
________________
၁၂၆
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
တိုက်ခန်းတစ်ခန်းဝယ်ပြီး အခြေချလိုက်ကြသည်။ ပန်းခြံကို စီးမိုးမြင်နေ ရသည့် ပြတင်းပေါက်များမှလွဲ၍ ထူးထူးခြားခြား မရှိလှသည့် တိုက်ခန်း မျိုး ဖြစ်သည်။ အိပ်ခန်း သုံးခန်းပါသည့် တိုက်ခန်းကို လင်မယား နှစ်ယောက် ပြင်ပြင်ဆင်ဆင် မလုပ်ဘဲ နေကြသည်။
အဘိုးကြီး ဒေါက်တာကျူရီက ပရိဘောဂများ ခွဲပေးသည်ကို ပင် သူတို့ လက်မခံဘဲ နေကြသည်။ ဆိုဖာတွေ ရှိနေလျှင် ဖုန်သုတ်ရ မည်။ သန့်ရှင်းရေး လုပ်ရမည်။ သည်အတွက် မာရီ အချိန်မပေးနိုင်ပါ။ ဧည့်သည်လည်း များများမရှိဘူးလေ။ ဘရွန်ညာတို့ မိသားစု နှင့် ဒေါက်တာကျူရီ အဘိုးကြီး၊ အဘွားကြီးမှလွဲပြီး ဘယ်ဧည့်သည်မှ မဖိတ်ဖို့ ပီယာနှင့် မာရီတို့ သဘောတူထားကြသည်။
အလုပ်ခန်းထဲတွင် သစ်သားစားပွဲရှည်ကြီးတစ်လုံးနှင့် စာအုပ် တွေကိုတော့ လှလှပပ သေသေသပ်သပ် ထားသည်။ စားပွဲ၏ ဟိုဘက် ထိပ်၊ သည်ဘက်ထိပ်တွင် ကုလားထိုင်နှစ်လုံး ချထားသည်။ လင်မယား နှစ်ယောက်အတွက် တစ်လုံးစီ။ စားပွဲပေါ်တွင် ရူပဗေဒ ရှင်းလင်းချက် များ၊ သိပ္ပံကျမ်းစာအုပ်များ အထပ်လိုက် အထပ်လိုက်။ ပြီးတော့ ရေနံဆီ မှန်အိမ်တစ်လုံး၊ ပန်းအိုးတစ်လုံး၊ သည်မျှသာပဲ ဖြစ်၏။
မာရီသည် အိမ်ထောင်သည်ဘဝကို မေ့မေ့လျော့လျော့ မဖြစ် ဖို့လည်း ဂရုစိုက်သည်။ ပထမဆုံး သူဝယ်သည့် အိမ်သုံးပစ္စည်းမှာ သား ရေဖုံးနှင့် အနက်ရောင် စာရင်းစာအုပ်ကြီး ဖြစ်သည်။ “အသုံးစရိတ်” ဟူသည့် စာလုံးကြီးက ရွှေရောင်။ “ရူပဗေဒသိပ္ပံ” မှ ပီယာ ရသည့်လစာ မှာ ဖရန့် ၅ဝဝ ဖြစ်သည်။ မာရီ ဆရာဖြစ်သင် မအောင်မချင်း အခြား ဝင်ငွေ ဘာမျှမရှိ။ မာရီက ပြင်သစ်နိုင်ငံတွင် စာသင်ခွင့်ရဖို့ စာမေးပွဲ ရာပြည့်ဟုပ်တိုက်
မဒမ်ကျူရီ
拼
တစ်ခု ထပ်ဖြေရဦးမည်။
၁၂၇
ပီယာ့ဝင်ငွေနှင့်ဆို သာမန်လင်နဲ့မယား နှစ်ယောက်အတွက် ကောင်းကောင်းလုံလောက်သည်။ သူတို့တွင် မလုံလောက်သည်မှာ အချိန်
ဖြစ်၏။
မာရီက သံမဏိတွင် ပါဝင်သည့် သံလိုက်၏ ဂုဏ်သတ္တိ အကြောင်း စက်မှုလုပ်ငန်းကြီးတစ်ခုအတွက် သုတေသန လုပ်နေသည်။ ရူပဗေဒသိပ္ပံဓာတ်ခွဲခန်းတွင် တစ်မနက်လုံး အချိန်ကုန်သည်။ ညနေပိုင်း တွင်လည်း ထိုနည်းနှင်နှင်။ ပီယာ့အနားမှ ဓာတ်ခွဲခန်းထဲတွင် နေရာ ကလေး တစ်နေရာ ယူထားသည်။
မာရီသည် ဓာတ်ခွဲခန်းထဲရောက်လျှင် ပြန်မထွက်ချင်တော့။ ဓာတ်ခွဲခန်းထဲမှာလောက် ပျော်စရာကောင်းသည့်နေရာ မာရို့အတွက် မရှိသလိုပင်။ သို့သော် အိမ်မှာ တံမြက်စည်း လှည်းရဦးမည်။ အိပ်ရာ ပြင်ရဦးမည်၊ လျော်ရ ဖွပ်ရဦးမည်။ လင်တော်မောင် လျှာရင်းမြက်ဖို့ တတ်သမျှ မှတ်သမျှ ချက်ရ ပြုတ်ရဦးမည်။
အစောကြိးထပြီး ဈေးသွားသည်။ ညနေပိုင်းတွင် ပီယာနှင့် အတူပြန်လာပြီး ဈေးဝင်ဝယ်သည်။ မနက်စောစော ထမင်းချိုင့်ထည့် ဒို့ ဟင်းရွက်သင်သည်။ စွပ်ပြုတ်ကိုတောင် ကောင်းကောင်းမပြုတ် တတ်သည့် မာညာစကလိုဒေါ့စကာသည် မာရီကျူရီဘဝတွင် ဂုဏ်ယူ ဒင့်ကြွားစွာဖြင့် မီးဖိုချောင်တွင် သင်ကြားနေလေပြီ။
ဇနီးသည်က စားဖိုမှူးကောင်းတစ်ယောက် ဖြစ်အောင် ကြိုးစား နေသည်ကို ပီယာ သိတော့ အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်နေ၏။ သို့သော် ရံခါတွင် အာဟာရတဏှာကို မေ့မေ့လျော့လျော့ ဖြစ်တတ်သည့် ပီယာ
ာပြာအုပ်တိုက်
www.burmeseclassic
| 88.282504 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 66 |
________________
www.burmeseclassic.com
၁၂၈
တင်ာင်မြင့်
သည် စားသာစားလိုက်ပြီး ဘာဟင်းနှင့် စားလိုက်မှန်း မသိသည့် အခါ များလည်း ရှိ၏။
မာရီက အလုပ်လုပ်နေရင်း အရန်သင့် ချက်ပြီးသား ဖြစ်သွား သည့် ဟင်းလျာမျိုး တီထွင်သည်။ ထမင်းဟင်း ချက်ရသည်မှာလည်း ရူပဗေဒပညာရပ်ကဲ့သို့ပင် နက်နဲလှကြောင်း သိလာသည်။
ခေါက်ဆွဲပြုတ်ကို အရည်ချွဲမလာအောင် ဘယ်လိုလုပ်ရပါ့ မလဲ။ အမဲသားပြုတ်လျှင် ရေအေးနှင့် ပြုတ်ရမှာလား၊ ရေကို အရင်ဆူ အောင် တည်ရမှာလား။ ပဲသီးပြုတ်လျှင် ဘယ်လောက်ကြာကြာ ပြုတ်ရ မှာပါလိမ့်။ မီးဖိုနားတွင် ပါးနှစ်ဖက်စလုံး ပူလောင်နီရဲနေပြီး သက်ပြင်း ချရသည်မှာ အကြိမ်ကြိမ်။ ဘာဖြစ်လို့များ ပေါင်မုန့်၊ လက်ဖက်ရည် လောက်နှင့် မပြီးရတာပါလိမ့်။ မုန်လာဥလေး၊ ချယ်ရီသီးလေး နည်းနည်း နှင့်ပေါ့။
တဖြည်းဖြည်းနှင့် မာရီသည် အိမ်ထောင်မှုတွင် အိမ်ရှင်မ ကောင်း တစ်ယောက်နီးပါး တိုးတက်လာသည်။ အမြဲတမ်းလိုလို တူးကပ် လေ့ရှိသော ဒယ်အိုးခမျာလည်း ခုမှ သက်သာရာ ရတော့သည်။
မီးတောက် အနိမ့်အမြင့်၊ အပူချိန် အနည်းအများကို သိပ္ပံပညာ ရှင် တစ်ယောက်ပီပီ အတိုးအလျှော့ လုပ်တတ်လာသည်။
ယောက်ျားနှင့်အတူ ကျောင်းသွားခါနီးလို့ လှေကားထစ်များပေါ် ပြေးဆင်းမသွားမီ မီးဖိုကို တစ်ခါ ပြန်ကြည့်စစ်ဆေးသေးသည်။ နောက် ၁၅ မိနစ်ကြာလို့ ကျောင်းရောက်လျှင် ဓာတ်ခွဲခန်းထဲမှ အရက်ပြန်မီးလျှံကို လည်း စနစ်တကျ သေသေချာချာ ချိန်သည်။
ဓာတ်ခွဲခန်းထဲတွင် ၈ နာရီကြာပြီး၊ အိမ်မှုကိစ္စအတွက်က ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
မဒမ်ကျူရီ
၁၂၉
၃နာရီ အချိန်ပေးရသည်။ မာရီအတွက် အချိန်မလောက် ဖြစ်နေ၏။ ညအခါများတွင် စာရင်းစာအုပ်ထဲသို့ ကုန်ကျစရိတ်များ ရေး သွင်းပြီးသည်နှင့် အလုပ်စားပွဲတွင် ထိုင်ကာ ဆရာဖြစ်သင် စာမေးပွဲ အတွက် စာကျက်ရပြန်သည်။ စားပွဲတစ်ဖက်တွင်ကား ပီယာသည် သင် ကြားရမည့် သင်တန်းအသစ်တစ်ခုအတွက် သင်ရိုးညွှန်းတမ်းများ ထိုင် ရေးနေသည်။
ရဲခါတွင် မျက်လုံးချင်း ဆုံမိကြ၏။ အချစ်ဖြင့် ထုံမွှမ်းနေသည့် အကြည့်တွင် ချစ်တုံ့ခွန်းလှယ် စကားတွေ အများအပြား ပါနေသည်သာ။ နှစ်ဦးသား၏ နှုတ်ခမ်းများတွင် အပြုံးပါးပါးကလေးများ လင်းလက်သွား တတ်၏။ ဤရွေ့ဤမျှ ချစ်ကြသည့် ဇနီးမောင်နှံ၏ အခန်းမှာ နံနက် ၂ နာရီ၊ ၃ နာရီအထိ မီးလင်းနေတတ်သည်။
သူတို့၏ အိမ်တွင်းရုံးခန်းကလေးထဲတွင် စာရွက်လှန်သံများ၊ စက္ကူပေါ်တွင် ကလောင်ဖြင့် ရေးခြစ်သံများသည် တိုးညင်သော်လည်း စိတ်အားထက်သန်စွာ ထွက်ပေါ်နေတတ်သည်။
ဆရာဖြစ်သင် စာမေးပွဲတွင် မာရီ အမှတ်အများဆုံးဖြင့် ပထမ ဆု ဆွတ်ခူး အောင်မြင်ခဲ့ပြန်သည်။ ပီယာက ဂုဏ်ယူဝင့်ကြွားစွာ ပွေ့ဖက် ဆီးကြိုသည်။ ပြီးသည်နှင့် စက်ဘီးတွေ လေထိုးကာ အထုပ်အပိုးတွေ တင်ပြီး ကျောင်းပိတ်ရက် ကျေးလက်ခရီး ထွက်ကြပြန်သည်။
ဤသို့ဖြင့် အိမ်ထောင်သက်တမ်း နှစ်နှစ်ထဲ ဝင်လာခဲ့လေသည်။ ဒုတိယ
နှစ် အချစ်ခရီးသည် ပထမနှစ် အတိုင်းပင် ပျော်ရွှင်တglassic.com/
ရာပြည့် အုပ်တိုက်
| 88.634399 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 67 |
________________
၁၃၀
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
ဖြစ်၏။ တစ်ခုပဲ အပြောင်းအလဲ ရှိသည်။ ကိုယ်ဝန်ရှိလာသဖြင့် မာမို့ ကျန်းမာရေးမှာ ပထမနှစ်တုန်းကလို ဒေါင်ဒေါင်မမြည်တော့။
ကလေး လိုချင်ပါသည်။ သို့သော် ကိုယ်ဝန်ဆောင်ရသည့် ဒုက္ခ ကိုတော့ မာရီ စိတ်ပျက်သည်။ ဓာတ်ခွဲခန်းထဲတွင် ကြာကြာမရပ်နိုင်ခြင်း ကြောင့် စိတ်ပျက်ခြင်း ဖြစ်၏။
၁၈၉၇ ခုနှစ် ဇူလိုင်လထဲတွင် လင်မယားနှစ်ယောက် ပထမ ဆုံး အကြိမ်အဖြစ် ခွဲနေကြသည်။ ပြင်သစ်သို့ ဖေဖေ စကလိုဒေါ့စကီ ရောက်လာပြီး ကမ်းခြေဟိုတယ်တစ်ခုတွင် မာရီနှင့် လိုက်နေပေးသည်။ ပါရီတွင် ကျန်ခဲ့သည့် ပီယာက ချစ်သူဆီသို့ လွမ်းစာတွေ ခွေသည်။ “ကိုယ် အရမ်းချစ်ရတဲ့ အချစ်ဆုံးကလေးရေ . . . ဒီနေ့ မင်းစာရတော့ ကိုယ် အရမ်းပျော်သွားတယ်။ ဒီမှာတော့ ဘာမှ ထူးထူးခြားခြား ပြောင်းလဲမှုမရှိဘူး။ ပြောစရာဆိုလို့ အချစ်ကို ကိုယ် အရမ်းအောက်မေ့ နေတဲ့ အကြောင်းပဲ ရှိတယ် . . . ။"
သူ အလွန် ကြိုးစားပမ်းစားရေးထားသည့် စာဧကြာင်းကလေး များ ဖြစ်ပါသည်၊ အလွန်ခက်ပါသည်ဆိုသော ပိုလန်ဘာသာကို သင်ယူ စဉ်ကတည်းက ချစ်သူဆီရေးဖို့ စကားလုံး နုနုလှလှကလေးများကို ရွေး ကျက်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။ မာရီကလည်း သူနားလည်နိုင်မည့် စကားလုံး များ၊ စာကြောင်းတိုကလေးများဖြင့် စာပြန်ရေးသည်။
“သိပ်ချစ်ရတဲ့ မောင်ရေ၊ နေလို့ကောင်းပါတယ်။ နေသာတယ်၊ ရာသီဥတုကောင်းတယ်။ ဒါပေမဲ့. အနားမှာ မောင်မရှိတော့ မပျော်ဘူး၊ အမြန်ဆုံး ရာပြည့်ာအုပ်တိုက်
CLASSIC
မဒမ်ကျူရီ
၁၃၁
လိုက်ခဲ့ပါတော့ မောင်ရယ်။ ကျန်းမာပါတယ်၊ တတ် နိုင်သလောက်တော့ အလုပ်လုပ်လျက်ပါ . . . ။" ဩဂုတ်လဆန်းတော့ မာရို့ကိုယ်ဝန် ၈ လပြည့်ပြီ။ “ပိတ် ဘလင့်' သို့ ပီယာလိုက်လာသည်။ သိပ္ပံသုတေသီ လင်မယား ဖြစ်နေ လို့လား၊ ဒါမှမဟုတ် လောကအကြောင်း မသိကျိုးကျွန် ပြုခြင်းလား မသိ။ ခါတိုင်းလိုပင် နှစ်ယောက်သား စက်ဘီးကိုယ်စီဖြင့် ဘရက်စ်သို့ ခရီးထွက် ခဲ့ကြသည် တဲ့လေ။
မာရီက လုံးဝ မပင်ပန်းကြောင်းပြောတော့ ပီယာက ယုံယုံ ကြည်ကြည် ခရီးဆက်ကြ၏။ မာရီသည် သာမန်ထက် ထူးခြားသည့် မိန်းကလေးဟု ပီယာ ထင်နေသည်။ လူ ့သဘာဝ၊ ကျင့်ဂတ်တရားများ သည် သူ့ဇနီးကလေးကို ကွင်းရှောင်နေသည်ဟု ပီယာ ထင်သည်။
သို့ရာတွင် မာရီသည် ထင်တာတွေ အကုန်လုံးလွဲကာ ခရီးဆုံး အထိ မသွားနိုင်ဘဲ ဖြတ်လမ်းမှ အမြန်ဆုံးပြန်လှည့်ကာ၊ ဟိုတယ်ပြန် ရောက်ရောက်ချင်း ပါရီသို့ တန်းပြန်ခဲ့ရလေသည်။
ပါရီရောက်သည်နှင့် တန်းပြီး ကလေးမျက်နှာမြင်သည်။ နောင် တွင် နိုဘယ်လ်ဆုရှင် ဖြစ်လာမည့် အိုင်ရင်းဟူသည့် သမီးချောကလေး။ အဘိုးလုပ်သူ ဒေါက်တာကျူရီက မြေးကလေးကို မွေးပေးသည်။ မာရီသည် တစ်ချက်ကလေးမျှ မညည်းမညူဘဲ အံကို တင်းတင်းကြိတ်ကာ သမီးကလေးကို မွေးခဲ့၏။
မွေးဖွားစရိတ်မှာ မဆိုသလောက်သာ ကုန်သည်။ မာရီ၏ စာရင်းစာအုပ်ထဲတွင် ထူးခြားသည့် ကုန်ကျစရိတ်ဟူသည့် ခေါင်းစဉ်ဖြင့် အောက်ပါအတိုင်း ရေးသွင်းထားသည်။
ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
www.burmeseclassic.com:
| 86.615187 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 68 |
________________
‘မဒမ်ကျူရီ၏ စာရင်းစာအုပ်မှ စာမျက်နှာများ။
www.burmeseclassic.com
၃. ဝဝ ဖရန့်
ရှမ်ပိန်
သံကြိုးရိုက်ခ
၁, ၁ဝ ဖရန့်
ဆေးဖိုး'
၇၁.ဝဝ ဖရန့် ၅ဝ.၁ဝ ဖရန့်
သူနာပြု
စက်တင်ဘာလ စုစုပေါင်း ကုန်ကျစရိတ်မှာ အရမ်းခုန်တက် သွားသည်။ ဖရန့် ၄၃ဝ ကြီးများတောင် ကုန်သွား၏။ စုစုပေါင်း ကုန်ကျငွေ အောက်တွင် စိတ်တိုတိုနှင့် မျဉ်းကြောင်းနှစ်ကြောင်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲခြစ်ပစ်လိုက်သည်။
ရာပြည့်စာအုပ်ကိုက်
BURMESE CLASSIC
မဒမ်ကျူရီ
၁၉၃
ဘဝတိုးတက်ရေးနှင့် မိသားစုအရေး ဘယ်ဟာ ဦးစားပေးရ မည်လဲ ဟူသည့် ကိစ္စကို မာရီ ဘယ်တော့မှ မစဉ်းစား။
မိခင်ဘဝကို အပြည့်အဝ ခံယူမည်။ တစ်ပြိုင်တည်းတွင် သိပ္ပံ `သုတေသီဘဝကိုလည်း အရှိန်မပျက်စေရဟု အခိုင်အမာ ဆုံးဖြတ်ထား ၏။ သည်ဘဝမျက်နှာစာ နှစ်ခုအနက် ဘယ်တစ်ခုကိုမှ အလျှော့ပေးမည် မဟုတ်။ အဖေ့ဆီ ရေးသော စာတစ်စောင်တွင် -
"SUGUGQ....
သမီးတော့ သမီးရဲ့ ဘုရင်မ - ပေါက်စကလေးကို ပြုစုနေရတုန်းပဲ။ သမီးကလေးရဲ့ ကြီးထွားနှုန်းကို ဘယ်အရာကမှ အတားအဆီး မဖြစ်စေရဘူး ဖေဖေ။
ဟု ရေးထားသည်။
ကလေးကို ကိုယ်တိုင် ပြုစုသော်လည်း ကိုယ်အလေးချိန် ပေါင် သိပ်မတက်ဘဲ ခပ်လှီလှီ ဖြစ်နေသဖြင့် ကလေးသူနာပြု ငှားရတော့၏။ သို့သော် ကိုယ်တိုင် အဝတ်လဲပေးသည်။ ကိုယ်တိုင် ရေချိုးပေးသည်။ ဓာတ်ခွဲခန်းမှ လုပ်လက်စ အလုပ်ကိုလည်း ဆက်လုပ်သည်။ သံလိုက် ဓာတ် သုတေသန လုံးဝပြီးစီးသွားပြီ။ အပြေးအလွှား လွန်းပျံ လှုပ်ရှားနေ သည့် သူ့ဘဝမှာ ရံခါတွင် ယုံဖို့ပင် ခပ်ခက်ခက်ဘဝမျိုး ဖြစ်သည်။ ယောက္ခမကြီး ဒေါက်တာကျူရီဆီမှ တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်သည့် အကူအညီ မျိုးနှင့် မယုံကြည်နိုင်သော အကြင်နာတရားမျိုးကို မာရီ ရရှိခဲ့သည်။ အိုင်ရင်းကလေး မွေးပြီး မကြာခင် ဇနီးကွယ်လွန်သွားသဖြင့် အဘိုးအိုသည် မြေးကလေးအား ပို၍ တွယ်တာလျက် ရှိသည်။ ာအုပ်တိုက်
mesecssic.com
| 83.67893 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 69 |
________________
၁၃၄
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်နှင့်
နှင့် မာရီတို့ ကဲလာမန်း လမ်းမကြီးပေါ်မှ အိမ်ကလေးတစ်လုံးသို့ ပြောင်း ရွှေ့သည့် အခါတွင်လည်း အဘိုးအိုက လိုက်နေပေးသည်။ ဘိုးဘိုး ဒေါက်တာကျူရီသည် မြေးကလေး အိုင်ရင်း၏ လက်ဦးဆရာဖြစ်ပြီး အရင်းနှီးဆုံး သူငယ်ချင်းလည်း ဖြစ်လေသည်။
င်ကျူရီ
၀၃၅
မျက်လုံးများနှင့် ရင်ဆိုင်မိလျှင်ကား ဘယ်သူမှ ပြောရဲလိမ့်မည် မဟုတ်
ပေ။
မဒမ်ကျူရီသည် နိုင်ငံကျော် စာရင်းဝင်ဖြစ်ဖို့ သေချာ သလောက် ဖြစ်နေပြီ။ စင်စစ် မာရီသည် သူ့ပညာကြောင့် ပို၍ လှပနေ ခြင်း ဖြစ်လေသည်။
BURMESE
CLASSIC
မာညာ စကလိုဒေါ့စကာဘဝဖြင့် မာရီသည် ၁၈၉၁ ခုနှစ်က အိမ်ကြီး တစ်အိမ်တွင် အလုပ်လုပ်ဖို့ အထုပ်အပိုးတွေနှင့် ဘဝခရီးကို စတင် ရွက် လွှင့်ခဲ့သည်။ မိန်းမသားတစ်ဦး၏ ဘဝကို သိရှိနားလည်ခဲ့သည်။ တစ်ပြိုင် တည်းတွင် ရူပဗေဒနှင့် ဓာတုပေဒကိုလည်း ရှာဖွေတွေ့ ရှိခဲ့သည်။ ဧရာမ ဘဝချောက်ကမ်းပါးကြီးများကိုလည်း ဖြတ်သန်း ကျော်လွှားနိုင်ခဲ့သည်။
သည်ရုန်းကန်လှုပ်ရှားမှုများသည် သူ့ခန္ဓာကိုယ် ဖွဲ့စည်းပုံကိုပါ အပြောင်းအလဲ ဖြစ်စေခဲ့သည်။ မျက်နှာသွင်ပြင်လည်း အပြောင်းလဲကြီး ပြောင်းလဲခဲ့လေသည်။
အသက် ၃ဝ ကျော် အရွယ်က ရိုက်ထားသည့် မာရီဓာတ်ပုံကို ကြည့်လျှင် ဘယ်သူမဆို စိတ်လှုပ်ရှားကြရသည်သာ။ ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုး ပိုလန်သူကလေးသည် ယခုတော့ ကြော့ကြော့ရှင်းရှင်းနှင့် မဟာဆန်ဆန် လှသည့် ဣန္ဒြေရှင်မကလေး ဖြစ်နေပြီ။
ဟု
ဓာတ်ပုံကိုကြည့်ပြီး “ဟာ . . လှလိုက်တဲ့ မိန်းကလေး" ချီးကျူးထောမနာ ပြုတတ်ကြ၏။ သို့သော် လူကိုယ်တိုင် တွေ့ ရလို့ မျက်ခုံးထူထူအောက်မှ အခြားကမ္ဘာတစ်ခုကို လှမ်းမျှော်ကြည့်နေသည့် ရာပြည့်တိုက်
ကလေးအမေတစ်ယောက် အနေဖြင့် ဘဝမျက်နှာစာတစ်ခုက အိမ် ထောင့် တာဝန်ကို ထိန်းသည်။ ကျန်မျက်နှာစာတစ်ခုက ရူပဗေဒ သုတေသီ အမျိုးသမီးတစ်ဦး အနေဖြင့် ခေတ်သစ်သိပ္ပံတွင် အရေးအကြီး ဆုံး သုတေသန လုပ်ငန်းကြီးကို အလံမလှဲ ဇွဲနပဲကြီးစွာ ဆက်လုပ်သည်။
၁၈၉၇ ခုနှစ်ကုန်ပိုင်းတွင် မာရီ နောက်တစ်ဆင့်တက်ရမည့် ခြေလှမ်းမှာ ပါရဂူဘွဲ့ယူရေး ဖြစ်သည်။ ဘွဲ့ယူစာတမ်းအတွက် သုတေ သနလုပ်ဖို့ အကြောင်းအရာ ရွေးရတော့မည်။ ယင်းမှာ မိမိကိုယ်ပိုင် ဖြစ် ရမည်။ အနာဂတ် သိပ္ပံပညာရပ်အတွက် အသုံးဝင်ရမည်။
လင်တော်မောင်နှင့်အတူ စမ်းသပ်ရှာဖွေ ဖော်ထုတ်ခဲ့သည့် စာတမ်းတွေ ပြန်ဖတ်သည်။ မကြာသေးမီကမှ ထွက်သည့် ပြင်သစ် သိပ္ပံပညာရှင် ဟင်နရီဘက်ကွာရယ်လ်၏ စာအုပ်ကို မာရီ အရမ်း သဘောကျနေ၏။
ပွင့်မှ အမည်မသိ ရောင်ခြည်တစ်မျိုး အလိုအလျောက် eclssic.com,
ဘက်ကွာရယ်လ်က အလင်းရောင်မပေးဘဲ ယူရေနီယမ် ဆား
ရာပြည့်ပ်တိုက်
WWW.
| 86.989554 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 70 |
________________
၁၉၆
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
ရှာဖွေတွေ့ ရှိထား၏။ ယူရေနီယမ် ဒြပ်ပေါင်းတစ်မျိုးကို အနက်ရောင် စက္ကူဖြင့်ပတ်ပြီး ဓာတ်ပုံကူးသည့် သတ္တုပြားပေါ် တင်လိုက်လျှင် ပတ် ထားသည့် စက္ကူကို ဖောက်ထွင်းလျက် သတ္တုပြားပေါ်သို့ ရောင်ခြည်တစ် မျိုး ဖြာကျသည်ဟု သူက ဆိုသည်။ နောင်တွင် မာရီကျူရီက ရေဒီယို သတ္တိကြွခြင်းဟု အမည်ပေးမည့် ထူးဆန်းအံ့သြဖွယ် ပညာရပ်၏ အဆင့်ကို သိပ္ပံပညာရှင်တစ်ယောက်က ရှာဖွေတွေ့ ရှိခြင်း ဖြစ်လေသည်။
ပဏာမ
သို့ရာတွင် အလင်းရောင် ယိုစိမ့်ဖြာထွက်ခြင်း၏ သဘော သဘာဝနှင့် ဇာစ်မြစ်ကား ပဟေဠိတစ်ပုဒ်အဖြစ် မြုပ်နေတုန်းပင်။
ဘက်ကွာရယ်လ်၏ တွေ့ရှိမူသည် ကျူရီဇနီးမောင်နှံကို များစွာ လွှမ်းမိုးလျက် ရှိသည်။ သူတို့အတွတ် မေးခွန်းတစ်ခု ပေါ်လာပြီး အဖြေ ရှာဖို့ ကြိုးစားရတော့၏။
ယူရေနီယမ်ဒြပ်ပေါင်း- အရောင်ဖြာထွက်ရခြင်းကြောင့် ရရှိ မည့် စွမ်းအင်တို. မည်သည့်အဆင့်တွင် ထုတ်ယူမည်နည်း။
ပါရဂူဘွဲ့ အတွက် မာရီ ရှာဖွေမည့် ဘာသာရပ်ကို တွေ့ပြီး ရေးရေးမျှပင် မမြင်ရသည့် အမှောင်ထုထဲသို့ ခုန်ဝင်လိုက်ခြင်း ဖြစ်လေ သည်။
မာရီ အတွက် ပထမဆုံး အခက်အခဲမှာ စမ်းသပ်ဖို့နေရာ ဖြစ် ၏။ နောက်ဆုံးတွင်မှ ရူပဗေဒသိပ္ပံ ကျောင်းအုပ်ကြီးက ပစ္စည်းဂိုဒေါင်ကို သုံးခွင့်ပေးသည်။
စွန့်ပစ်ပစ္စည်းများထားသည့် ပူပူလောင်လောင် အခန်းဖြစ်၏။ မာရို့ကျန်းမာရေးအတွက် လုံးဝသင့်လျော်သည့် နေရာမျိုးမဟုတ်။ ပြီး တော့ အသေးစိတ်လှသည့် သိပ္ပံပစ္စည်းများအတွက် ရေခိုးရေငွေ့ များ ရာပြည့်စာအုပ်ကို
မဒင်ကျူရီ
လွန်းသည့် နေရာမျိုးနှင့် မသင့်။
အေးသည့်အခါ စွတ်အေးသည်။ မာရီက အပူချိန်ကို နေ့စဉ် မှတ်တမ်းစာအုပ်တွင် ထည့်ရေးသည်။ ၁၈၉၈ ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလ ၆ ရက်နေ့တွင် ၄၄ ဒီဂရီ ဖာရင်ဟိုက်ဟု ရေးထား၏။ နောက်က အံ့ဩမှတ် ကလေး ၁ဝ ခု ဆက်တိုက်ချထားသည်။
ပီယာ၏ အလွန်အဆင့်အတန်းမြင့်သည့် လေ့လာနည်းများ သုံးပြီး သူတီထွင်ထားသည့် သိပ္ပံအထောက်အကူပြု ပစ္စည်းများဖြင့် မာရီသည် ယူရေနီယမ် ဓာတ်ရောင်ခြည်အကြောင်း ထဲထဲဝင်ဝင် သိလာ ပြီ။ ရှာဖွေလေ တွေ့ ရှိလေ ဖြစ်လာ၏။ စူးစမ်းလေလေ ယူရေနီယမ်နှင့် ရင်းနှီးလေလေ ဖြစ်လာ၏။
မကြာမီ အလွန်အသိရခက်သည့် ဖြာထွက်အလင်းရောင်တွင် အဏုမြူဂုဏ်သတ္တိတွေ ပါဝင်နေကြောင်း မာရီ အတည်ပြုလိုက်သည်။ အခြား အခြားသော ဓာတုဒြပ်စင်များတွင်ကော ယူရေနီယမ်ကဲ့သို့ အစွမ်း သတ္တိ မရှိနိုင်ဘူးလား။ ဤတွင် မာရီသည် အများ သိထားပြီးသားဖြစ် သည့်ဒြပ်ပစ္စည်းများကိုလည်း စမ်းသပ်ကြည့်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ဒြပ်ပေါင်းများကိုရော၊ သတ္တုရိုင်းများကိုပါ လေ့လာမည်။
ဤတွင် သိုရီယမ်ဒြပ်ပေါင်းတွင်ပါ ယူရေနိယမ်ကဲ့သို့ ရောင် ခြည်ဖြာထွက်မှု ဂုဏ်သတ္တိရှိကြောင်း၊ အလားတူ အရှိန်အဟုန်ဖြင့် စီး ဖြာခြင်းဖြစ်ကြောင်း တွေ့ရှိရသည်။
မိန်းမသားသဘာဝ စပ်စုလိုစိတ်မျိုး၊ သိပ္ပံပညာရှင်တစ်ယောက် ၏ ပါရမီဉာဏ်ခံမျိုးဖြင့် မာရီ၏ သုတေသနလုပ်ငန်းသည် အထွတ် အထိပ်သို့ ရောက်လာခဲ့လေပြီ။
ရေပြာအုပ်တိုက်
www.burmeseclassic.com
| 88.402169 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
10313
| 71 |
________________
၁၄ဝ
www.burmeseclassic.com
တင်မောင်မြင့်
- ပီယာ့ အကူအညီဖြင့် ရူပဗေဒသိပ္ပံမှ သတ္တုရိုင်းမျိုးစုံ ရယူပြီး၊ ယင်းတို့၏ ဂုဏ်သတ္တိကို လျှပ်စစ်မီတာနှင့် တိုင်းတာစစ်ဆေးသည်။ ယူရေနီယမ်ဖြစ်စေ၊ သိုရီယမ်ဖြစ်စေ နှစ်မျိုးစလုံးတွင် ရေဒီယိုသတ္တိကြွ ဓာတ်ပါဝင်ကြောင်း မဆွကပင် မာရီ သိထားပြီး ဖြစ်သည်။
သို့ရာတွင် ယခုလို ရေဒီယိုသတ္တိကြွမှုကို သေသေချာချာ ရှာ ဖွေကြည့်မှ ယူရေနီယမ်နှင့် သိုရီယမ်တွင် ပါဝင်သည့် ပမာဏက ယခင်က ထင်ထားသော အရေအတွက်ထက် မတရား များနေကြောင်း တွေ့ ရှိရ တော့သည်။
စမ်းသပ်ပုံ/ စမ်းသပ်နည်းများ ချို့ယွင်းနေလို့လားဟု မာရီ စဉ် စားသည်။ ထပ်တိုင်းသည်။ အကြိမ်ကြိမ် ပြန်တွက်သည်။ သတ်သေ မထုတ်နိုင်ပေ။ ဆယ်ကြိမ်၊ အကြိမ် နှယ်ဆယ်မက ထပ်စမ်းသည်။
အဖြေတစ်ခုထုတ်ဖို့ သေချာသလောက် ဖြစ်နေပြီ။ တွင်းထွဘ် ပစ္စည်း အနည်းငယ်တွင် ပါဝင်သည့် ရေဒီယိုသတ္တိကြွ ပမာဏမှာ ယူရေ နီယမ်နှင့် သိုရီယမ်တို့တွင် ပါဝင်သော အရေအတွက်ထက် အဆများစွာ အားကောင်းသည် ဟူသည့် သီဝရီတစ်ခု ဖြစ်လေသည်။
သို့သော် ဘယ်လို သတ္တုအမျိုးအစားလဲ။ မာရီသည် ဓာတု ဒြပ်စင်အားလုံးကို သုတေသန လုပ်ပြီးပြီ။ သည်မေးခွန်းကို သူ့ဦးနှောက် က ယုတ္တိဗေဒကျစွာ၊ ရဲရင့်စွာ အဖြေထုတ်ပေးလိုက်သည်။ ရေဒီယို သတ္တိ ကြွ ပစ္စည်း ပါဝင်သည့် ထိုသတ္တုအမျိုးအစားသည် ဒြပ်စင်အသစ် ဖြစ် ရမည်။
ဒြပ်စင်အသစ်။ အလွန် စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းသည့် အယူ အဆ ဖြစ်ပါ၏။ သို့သော် အနုမာန မှန်းဆချက် အဆင့်မျှသာ ဖြစ်လေ ရာပြည့်စာအုပ်တိုက်
ဒမ်က ရီ
၁၄၁
သည်။ ထိုစဉ်က အဆိုပါ အလွန်အစွမ်းထက်သော ရေဒီယိုသတ္တိကြွ ပစ္စည်းသည် မာရီကျူရီ၏ အိပ်မက်ထဲတွင်သာ ရှိနေသေးခြင်း ဖြစ်၏။ မာရီသည် သည်ပစ္စည်းကို သီးသီးသန့်သန့် ခွဲထုတ်ပြရမည်။ မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့ ဖြစ်ရမည်။ “သည်အရာသည် ဟောဒီမှာ ရှိသည်" ဟု အကောင်အထည်နှင့် ပြနိုင်ရမည်။
ပီယာသည် ဇနီးလုပ်သူ၏ တိုးတက်မှုကို စိတ်ဝင်စားစွာနှင့် အသာကလေး စောင့်ကြည့်နေရာမှ ကိုယ်တိုင်ပါဝင် လုပ်အားပေးတော့ သည်။ ဦးနှောက်နှစ်ခု၊ လက်လေးဖက်ဖြင့် ဘာမှန်းမသိသည့် အရာကို ဆက်လက်ရှာဖွေကြသည်။
́နှစ်ယောက်သား ပူးပေါင်းအားထုတ်မှုသည် ရှစ်နှစ်တာမျှ ရှည် ကြာခဲ့လေသည်။ မှတ်စုစာအုပ်ပေါင်း များစွာတွင် နှစ်ယောက်စလုံး၏ လက်ရေးများ. ရောနေသည်။ ကိန်းသေတန်ဖိုးတွေကိုလည်း လင်က ရေးလိုက်၊ မယားက ရေးလိုက်။ ထုတ်ဝေဖြန့်ချိခဲ့သည့် သိပ္ပံစာတမ်း များတွင်လည်း အားလုံးနီးပါးကို နှစ်ယောက်စလုံး လက်မှတ်ရေးထိုး ကြသည်။ စာတမ်းများတွင် ရှာဖွေတွေ့ရှိမှုတိုင်းတွင် “ကျွန်တော်တို့”၊ “ကျွန်မတို့” ဟု မှတ်တမ်းတင်သည်။
လင်မယားနှစ်ယောက်သည် အမျိုးအမည်အားဖြင့် မထင်ရှား သေးသည့် ဒြပ်စင်ကို ယူရေနီယမ်ပါဝင်သည့် သတ္တုရိုင်းတုံးများတွင် စတင်ရှာဖွေသည်။ ထိုအခါ အရိုင်းတုံးတွင် ပါဝင်သည့် ရေဒီယိုသတ္တိကြွ ပမာဏမှာ ယူရေနီယမ်မှ ထုတ်ယူသည့် ပမာဏထက် လေးဆ ပိုမိုရရှိ နိုင်ကြောင်း တွေ့ ရှိကြတော့သည်။
သတ္တုရိုင်းများတွင် ပါဝင်သော ဒြပ်စင်များကို စိတ်ရှည်လက်
www.burmeseclassic,
| 87.986744 |
Madame Curie
|
Tin Maung Myint
|
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.