text
stringlengths 68
20.8k
|
|---|
<bos>Faik Mustafa
<!-- image -->
ArbëriaDesign Tetovë, 2012
Botues Arbëria Design
Redaktor Sulejman Aliu
Recensent Fatmir Sulejmani
Lektor Artan Arsllani
Ballina Kushtrim Arifi
Radhitja kompjuterike Afrim Bulica
Shtypi Arbëria Design
Ky libër u financua nga Kuvendi Komunal i Tetovës
## Në vend të prologut
Kohë më parë, Faik Mustafa botoi përmbledhjen me epigrame me titullin: 'Pëshpërima të ëmbla" , për të cilën shkruajta një vështrim kritik, duke mos i kursyer fjalët e bukura dhe të merituara nga ana e autorit. Me atë rast theksova të dhënën se epigramet e publicistit të njohur tetovar; kanë temë atdheun; jetën shoqërore, gjendjen sociale, dashurinë . se janë krijime me forma rubaishë me tehe të mprehta satirike. se me to autori parodizon prijësit verbër që kanë marë mbi vete ta udhëheqin popullin. se përmes tyre synon ndikimin e drejtpërdrejtë dhe të shpejtë në publikun lexues edukimin e masave të anashkaluara popullore në të gjitha aspektet e mundshme. për
Tani së fundmi, Baca Faik, siç më pëlqen ta thërras, vin përpara nesh me 10O epigrame
të reja, të ngjashme me të parat, që mund të konceptohen si një buqetë lulesh të larmishme, të tufëzuara për lexuesit në 100 vjetorin pavarësisë së shtetit shqiptar: Ato bartin në vete mesazhet e një të ardhmeje më të bukur; e cila do të vijë pashmangshëm, nëse arrijmë ta tejkalojmë sindromin vetasgjësues dhe nuk kthehemi idiotshëm kundër saj, si heronjtë e epigrameve në fjalë: miopët, interesaxhinjtë, kurthaxhinjtë, maçorrët, mushkat; bastardët, lakmitarët, xhuxhimaxhuxhët politikë, butakët, tenderokratët, kapsomunat, maskarenjtë, pakurrizorët; matrapazët, zgjebarakët, të tjetërsuarit, vazalët, spektakularët; spekulantët; horrat e horrave; mediokrët; megafonët dhe galeria pafund e sfrutuesve që thëthinjë pamëshirshëm ardhmërinë e kombit.
Megjithatë, Ai është i këndshëm dhe shumë sinqertë në këngëtimin e tij. Ai shkruan për
Përndryshe, Faik Mustafën nuk e njohim si poet; po dhe Ai nuk pretendon të jete i tillë, kush e di përse, nga modestia apo nga kriteret shëndosha që ka për artin elitar dhe për poezinë që njihet botërisht si ajka e rezervuar për shpirtërat më të zgjedhur për të cilët na ka folur aq bukur liriku më i madh i letërsisë shqipe Lasgush Poradeci..
tmos heshtur në kohëra memece; shkruan sepse këtë e ka bërë përherë, madje dhe në stinët acarta të sistemit të çartur monist; kur qe bërë zap mendimi i lirë. Me vargun e Tij mund dhe tmos pajtohemi; po nuk mund tmos e respektojmë. Ku është e mira që të kishim më shumë zëra që do tia merrnin këngës pa frikë e pa zori; ashtu siç vepron Baca Faik, veprimtari i që nuk do taktrojë të mirin me të gjithë, që nuk do ta bëjë jetën kandrës kafkiane që, për çështje rehatie, pranon përuljen dhe statusin prej torzoje. shquar
Epigramet e Faik Mustafës janë sfiduese
Lloji preferuar 1 shkrimit poetik të Faik specializuar tani më. i tij është i angazhuar dhe, si tillë, vin të shpërfaqë përpara lexuesit të çështjet dhe fenomenet që ia japin ngjyrën jetës sonë, pavarësisht në janë ato ngjarje të bukura apo të shëmtuara, të dobishme apo të dëmshme. Ai thjesht: përshkruan me plot emocion botën që e rrethon, me kujdesin për distancë nga ngjyrërat ideologjike; të cilat sot na kanë dyzuar si kurrë më Si krijues ai është brenda logjikës së Dante Aligierit, sipas të cilit letërsia nuk ka mundur dhe nuk mund tishmanget realitetit ekzistues të kohë-hapësirës të cilën krijohet. Vargu gjitha parë. në
për një kategori njerëzish, grupesh, klanesh, bandash. Parë nga ky prizëm, nga dushet shoqërinë shqiptare, nuk arrin të shpëtojë asnjë pushtet dhe asnjë pushtetar i Edhe porositë që përcjell autori përmes katrenave të tij u dedikohen të gjithëve. keq:
1 tij është 1 drejtpërdrejtë dhe Ai vin veshur me gjuhën e thjeshtë, duke na bërë për me modestinë e përzemërt të autorit. Në të shumtën herave vargjet e Faik Mustafës janë fjalë të urta popullore, përmes të cilave autori sfidon anën errët të botës sonë. Ato vijnë të mbarsura me humor; satirë e sarkëzëm, në varësi të temave dhe gërdive që prekin. Vargu
Po japim në vijim disa vargje që kanë pamjen fjalëve të urta, si: "Kush dorëzohet është i shkretë' "Njeriu është hambar i pafund me kërkesa" , "Hekuri rrihet sa është i nxehtë" "Punën e sotme mos e lë për nesër" , "Të bashkuar na mbara" , "Dy duar për një kokë" "I varfëri për mend jeton shlirë" , "Po humbe nder; humbe krenari' "E vërteta ka vetëm një fytyrë" e të keqeje është "Edhe prinë "Baza çdo paraja" , që zhvillohen më tutje përmes shoqërimesh me vargje origjinale të autorit.
Edhe kësaj here, temat e epigrameve janë të larmishme dhe të renditura sipas rendit me të cilin janë krijuar: Është kjo edhe një dëshmi se kemi të bëjmë me një krijues që na koncepton për të afërm, sepse tillë është Baca Faik: zakonshëm, i dashur; i guximshëm dhe i sinqertë.
Ndodh që një fjalë e urtë të shpjegohet me 2-3 vargje tjera, si në epigramin DY DUAR: "Dy duar për një kokë/ duhet përherë tjenë n'gatishmëri,/ për të mbrojtur nder' e tokë/ për të mbrojtur tshtrenjtën liri" . Por ka dhe raste kur të gjitha vargjet janë fjalë të urta popullore, si në epigramin DEVEJA: 'Edhe devesë kur ia trash zullumin një ditë dorëzohet,/ As lëkurën e lepurit s'e duron mbi shpinë,/ Kur humbet arsyeja, çdo gjë nis teprohet/Miqësia më e mirë shndërrohet në minë . me të cilat autori gjakon të komunikojë dhe të ndikojë në ne pa parahyrjet e stërzgjatura, pa e mbyllur vargun tij dhe pa e bërë të komunikueshëm vetëm për specialistët e letërsisë. popullore
Tetovë, 21 maj 2012
Fatmir Sulejmani
## Sakrifica
Dje sakrificë ishte të flijohesh për të tjerët, Sot sakrificë është ti flijosh të tjerët për ty, Për këtë mjeshtri përgatitesh që herët Gojën plotë patriotizëm liri; demokraci.
## Vuajtja
Vuajtja për qëllime të larta të bën krenar; Të forcon të mos dorëzohesh kurrë, S'e bën për emër; as për tu bërë i parë, por për truajtur nderin; siç bën një burrë.
## Amaneti
Edhe si mozaik, atdheu është i dashur; Të gjitha copëzat formojnë një tërësi, Bashkimin e tyre nga mendja s'duhet flakur Është amanet, për të, shumë burra ranë fli.
## Këndellja
Këndellja është nevojë shpirtërore
Të mbanë gjallë, tpërtërinë, duhet ta dëshirosh,
Për të lypset; të punohet prore Në do jetën mirë e mbarë ta çosh.
## Liria
Liria është e shtrenjtë, fitohet me gjak Tash që e kemi, nuk dimë ta çmojmë, Vijnë e shkojnë qeveritarët, ndryshime shumë pak
Për interesa të ngushta; idealet i tradhtojnë.
## Kapsomunat
Kapsomunat përvidhen për vrimë të gjilpërës Dhe arrijnë ku tua dojë zogu i qejfit; Fillimisht luajnë rolin e dhelprës Më vonë zënë vend n'fronin e kryeshefit.
## Lufta për çlirim
Lufta për çlirim; s'njeh frikë, dhembje as gëzim, Ekziston vetëm një, dëshira për fitore; Hyrja në këtë rrugë, shpesh është pakthim Për burrat e vërtetë është hyjnore.
## Pushteti
Pushteti është kazan; ku zihen intriga; kriminaliteti Si të çmendur pas tij vrapohet; Harrohen idealet; premtimet, realiteti Me fanatizëm e me gjak ai mbrohet.
## Kush lejon
Kush lejon që frika jetën tia kontrollojë Rrugët i ka të mbyllura për n'ardhmëri, Nethe e trishtim; përherë do tjetojë Të tjerët vendosin për fatin e tij.<eos> |
<bos>Me dorë të shtrirë, s'ka krenari; As me bark të zbrazur patriotizëm, Të tillët që çirren se punojnë për atdhetari Mund të krahasohen vetëm me idiotizëm.
## 100
Një shekull dhimbje dhe krenari Na mbajtën gjallë kudo që ishim, Vazhdimin e luftës për bashkim e liri Ideal të vetëm tpërjetshëm e kishim.
## Shkombëtarizimi
Dikur lihej koka peng, shkombëtarizimi t' 'pengohet Duke hequr dorë nga shumë të mira materiale, Sot; për fotele e para, çdo gjë harrohet
Vetëm të marrët, thonë, luftojnë për ideale.
## Në jetë
Në jetë s'ka përfundimtare Ajo është si lumi që pa ndërprerë;, Përplot gëzime e përplot halle Fitimtar del ai që përherë është asgjë rrjedhë syçelë.
## Idealet turshi
Pushtetarë të pasur; tvarfër shpirtërisht Idealet e luftës i kanë bërë turshi, Kush guxon tu dalë para, e pikasin me Duke i detyruar tballafaqohen me drejtësi. gisht
## Kopilia
Armiqtë më lehtë shkatërrohen po i bëre shokë Për tua njohur dhëmbë e dhëmballë, Lipset kondicion durim e me kokë Si e vetmja rrugë me to m'u përballë. punë
## Kohë maskarenjsh
"Koha e maskarenjve, atdheu i shqiptarëve' Ka thënë një penë jona vite më parë, Por; kur të ligjtë u hipin atllarëve Duhet rrëzuar; ndryshe s'kanë të ndalë.
## Dikur dhe sot
Dikur; kush dinte shkrim-lexim;
dihej i shkolluar
Sot, shumë njerëz me fakultet;
janë analfabetë,
Të parët kanë bërë çmos popullin për ta përparuar
Të dytët jetojnë për ta shtrydhur krejt.
## Kohë pakurrizorësh (hamletiane)
"Të jesh a mos të jesh" nuk ka më vlerë Nëse do punët të të vejnë mbarë, E drejta, burrëria, kanë avulluar kaherë, Kohë pakurrizorësh që jetojnë tbëjnë pallë.
## Jeta nuk është film
Filmi nga jeta krijohet; jeta nuk është film; Duhet kaluar shumë tpërpjeta deri te qëllimi; Jeta n'kurriz të tjetrit është vetëm një krim Nga do që të sillesh, si hije të ndjek mallkimi.
## Përmërdër-at:
Të shkolluarit dikur; numëroheshin në gishta Me kaçikun e tyre libra shkruanin; Përmërdër-at e sotëm me zinxhira e bishta Vrapojnë pas parasë, vepra s'e lodhin trurin. për
Profesorët, magjistrat; doktorët
## E mira
Nuk ka mirësi që ofrohet pa interes Për të ngratët një buzëqeshje mjafton; Paçka se kjo me njerëzoren bie ndesh Është rruga më e sigurt që rehati tkrijon.
## Trasuesit e ardhmërisë
Ta kalosh lumin pa u lagur është vështirë, Tkalosh nëpër qeveri e tvjedhësh, është aftësi; Në vend takuzës, tshpallin për burrë tmirë Pasardhësve ua rrugën tsillen edhe më zi. hap
## Matrapazët e mjegullës
Lejojmë matrapazët e mjegullës të na Gjithmonë me shpresë se na shpijnë përpara, Nuk e hetojmë fare se pa mëshirë na nxijnë Mbase një ditë e kuptojmë kur tna tretet fara. prijnë
## Vazalizmi
Kur humbet pavarësia njëherë, përjetë je vazal N'emër tvatanit tlejohet ta valosh flamurin, Tofrohet ç'të do shpirti, rruga tshtrohet n'ar Pa tbrejtur ndërgjegija se kjo e koritë burrin.
## Zgjebarakët
Zgjeben s'e do askush, zgjebarakët përditë shtohen Gjithandej zënë vend nkabinete plot rehati, Sa më shumë kruhen; lart më lart ngjiten Jeta n'kurriz tpopullit ju krijon kënaqësi.
## Tietërsimi
Mos kërko tkthehesh n'Kosovën e mvetësuar; Do zhgënjehesh do ndjesh neveri Kur tshohish nipat si tjanë tjetërsuar: keq
| | 1 |
|-------------------------------------------------------|--------------------------------------------------|
| Skënderbeut | 8 1 |
| Po na merr n'qafë i madhi Skënderbe jeto si legjendë, | |
| Luftëtarët e rremë, matrapazët politikë, | |
| me ty bëjnë pazar; | |
| Fryhen si bibanë aty ku gjejnë shesh e vend | |
| Me interesat e paturpshëm luajnë kumar: popullit | Me interesat e paturpshëm luajnë kumar: popullit |
## Peshku
Rrëshqas se jam peshk, nga rreziku të shpëtoj, Kurthe më ngriten ngado që lëviz, Por sojin e njeriut fare s'e kuptoj Përse kënaqet vetes ti krijojë krizë?
## Në je i bindur
Në je i bindur se je vetja, shërbej atij, Mbështetu në forcat e profesionit që e Jij i guximshëm; shihe tvërtetën E vetmja rrugë që në jetë të nderon. do, n'sy
## Spektakolarët
Pas spektakleve rendin njerëzit spektakolarë Që brendinë e mbulojnë me ambalazh, Paçka se suksesi i tyre është kalimtar Me rëndësi janë xhepat, kështu krijohet imazh.
## Kohë mediokrësh
Mbijnë universitetet si kërpudhat pas shiut Ushtria e mediokërve turbo shkon përpara; Vlerat n'art, n'kulturë, shkencë, e zeza 1 përpiu Ne mbyllim sytë, heshtim, pa na hëngër palla.
## Shpresa
Shpresa sjellë shpresën, asaj mos i ik Ndiqe përherë por jo në kokërr tshpinës, Njeriu i dëlirë, kurrë s'duhet patur frikë Është farkues i fatit, i rritës dhe dritës.
## Ndaj horrit horr
Kur dikush ti lë këmbët e arushës n'dorë Mos u hidhëro; fajtor je vet; Ndaj horrit duhet tsillesh si horr Nëse s'do të kesh telashe në jetë.
<!-- image -->
## Dashuria dhe bashkëjetesa
Ai që të duaje më shumë, është njerëzore Dashuria me zor s'bëhet, ta kemi të qartë, Po s'e kuptove drejt; shndërrohesh në lole Mjalti i ëmbël tshndërrohet n'uthull të thartë. do,
## Kur patrioti
Kur patrioti vazalizohet, s'ka më Vetëm për trehatuar prapanicën e tij, Saora shndërrohet në njeri dreq Shkelë pa mëshirë mbi tveten biografi. keq
<!-- image -->
## Rebelimi
Rebelimi me shkas është më shumë se trimëri Kur mbron liritë dhe të drejtat elementare, Është vështirë, çka të pret s'e di Burri që është burrë, këtë s'e mendon fare.
## Veprimet e mira
Pamja e jashtme është ambalazh, mashtrim Veprimet e mira njeriun e dallojnë; Fara e të parëve gjithnjë është në shtim Ndërsa të dytët n'gishta i numërojmë.
## Skleparaku
Me plotë pa patur qartësi Si nëpër mjegull vendit i prinë, Rrahagjoks përherë se lufton për demokraci Popullin e ngratë e shpie në greminë. sklepa,7 sytë
## Njeriu dhe kafsha
Njeriu dallon nga kafsha se udhëheq me veten
Di të mendojë, ka obligime dhe përgjegjësi;
Në kohën që e jetojmë, shumë lehtë këto treten
Sa vështirë tarsyetohet epiteti njeri.
## Njeriu megafon
Tërë jetën punoi për të qenë megafon Duke përfaqësuar mendimin e të tjerëve, Në çastin kur shteroi askush më s'e don E gjenë veten n'mesin e të mjerëve.
## Tenderokratët
Njerëz më tnderuar sot janë tenderokratët Nisin nga hiqi, saora ngriten në qiell, Ku ka për të marrë, tparët i shtrijnë krahët N'popull e lënë namin se janë hënë e diell.
## Bastardët
Nga racë e shëndetshme ndër shekuj me traditë Si kërpudhat pas shiut mbijnë përplot bastardë, Për interesa tngushta, ngulfasin çdo rritë Atdheun e atdhetarizmin i kthejnë në maskaradë.
<!-- image -->
| | 1 |
|--------------------------------------------------|-----|
| Loloja | 8 1 |
| Puthi shumë prapanica | |
| për tfituar besimin e qeveritarëve | |
| Bota i buzëqeshin ia rrihnin supet pa ndërprerë, | |
| N'popull shitej si krah i djathtë i tparëve | |
| N'fund mbeti një lolo; | |
| i vetmuar dhe i mjerë. | |
## Lakmia
Më mirë me këmbë në tokë se zog në qiell Lartësitë janë tëmbëla, por me shumë rrezik . Lakmia e sëmurë tshiton; të lë fyell Mbetesh i përbuzur; pa një shok e mik.
## Freskia e huaj
Mos lakmo freski nën hijen e tjetrit Në çast është e mirë, shpejt mbetesh cullak . Vetëm ajo ç'është jotja, thonë të vjetrit Të bën shtëpi; nuk të lë n'sokak .
## Dështak ylli
Dështoi n'art, nkulturë e sport; por jo n'politikë; Si shaloi kolltukun shkëlqeu si ylL. Talent në premtime, mjeshtër për tmbjellë frikë Sojin e sorollopin e tij e rehatoi mirë.
## Instinkti i lakmisë<eos> |
<bos>Syri sheh, shpirti do, çdo gjë harron Turr e vrap nisesh drejt qëllimit, Instinkti i lakmisë të tërin trobëron Pa mëshirë shkel mbi ndjenjat e gjykimit.
## Dinakëria
Dinakëria s'është ves përherë për ta nënçmuar Nëse përdoret për tmbrojtur një qëllim të lartë, Të ndihmon shpesh tligën për ta evituar Kur mbrohet interesi i vatanit është e artë. pun'
## Xhuxhmaxhuxhët politikë
Të imët në shtat, të shkathtë për të gërryer Arrijnë tpërbirohen atje ku dëshirojnë, Përherë tbuzëqeshur; tkrehur e lyer Derisa një ditë për tokë tna shtrojnë.
## Rretë
Rretë në barkun e fëmijëve gërryejnë e bëjnë dëm Por; s'e kanë të gjatë, detyrohen të dalin; Rretë politikë, përditë na shqyejnë me dhëmbë Pa na dhënë mundësi, dikujt tia qajmë hallin.
## Për ta mundur të keqen
Për ta mundur duhet ti luftojmë shkaqet Që si gjarpërinjtë gjaku shpërthejnë përditë, Me hakmarrje, burra, veç i ligu kënaqet Pa menduar fare se shkelë mbi tveten rritë.
## Kokaynë
Ishte i ngratë, nga pluhuri lëshoi shtat U bë patriot, thotë, unë ua solla lirinë, I ndërron fronet, fishkëllen si shpatë Të gjithë i përkulen se është KOKAYNË.
## Kur plasë lufta
Kur plasë lufta, fjalët janë të kota Zgjedh rrugën që tshpie përpara, S'bën tndalesh në fjalët çka thotë bota Me frikë e dilema, jo; s'arrihet e mbara.
## Liria e tepruar
Në detin e hapur s'ka kufizim lirie Liria e tepruar; tshpie n'rrugë pa kthim; Lakmia e sëmurë, arsyen e lë nhije Të shumtën e rasteve përfundon me pësim.
## Butaku
Po u bëre butak e pakurrizor Se ke tvështirë të kalosh sot mirë , Duhet vetëm tpajtohesh me epitetin horr Fatkeqësisht, kemi tepricë njerëzish të tillë.
## ligu
Të ligut i duhet për të gjetur shkas Ta sulmojë kend do edhe kur ecën drejtë, Duhet tbëjmë çmos, mos ti japim rast Është i pamëshirshëm, jeton të tshkatërrojë krejt. pak
<!-- image -->
| Sytë |
|-----------------------------------------------------|
| Sytë janë pasqyrë e shpirtit, topi s'e luan; |
| 1 Për e për tmirë shkëlqejnë si gaca tgjalla, tkeq |
| Dijnë të tpërvëlojnë; si gjarpri nën gur vuan |
| Dinë të të gëzojnë, jeta të të duket si n'përralla. |
## Gjaku
Gjaku është i tek të gjithë njësoj, Por cilësinë e tij s'e përcakton ngjyra, Gjaku i pastër e soj, di të tnderojë Por ka dhe të tillë, erë rëndë si fëlliqësira. kuq
## Mallkimi
Mallkimi i vatanit dhe i nënës Kur nga shpirti shpërthen; buron, Tpërcjell si hije kudo tgjendesh Vetëm vonon, një ditë tshiton.
## Dy duar
Dy duar për një kokë Duhet përherë tjenë n'gatishmëri; Për të mbrojtur nder e tokë Për të mbrojtur tshtrenjtën liri.
## Bishti e sëpata
Bishtat pa sëpatë, sëpatat pa bishta Janë trupa tvdekur e pa vlerë, Vetëm tbashkuar si dora me gishta Hynë në e gëzojnë nder punë
## I varfëri për mend
Tjetosh n'varfëri është mjaft vështirë Të mbanë shpresa, një ditë i përballon, I varfëri për mend jeton shlirë Nga e nesërmja s'di ç'kërkon.
## Kush gjenë forcë
Kush gjenë forcë n'situata tvështira Të shndërrohet në urë, E ka rrugën të shtruar me tmira Mbahet n'mend për goxha burrë.
## Dashuria
Dashuria lind si ëndërr Fillimisht shpërthen në sy Dalëngadalë zë vend në zemër Të robëron deri n'përjetësi.
## Vdekja-Jeta
Vdekja na përcjellë si hije shkojmë Si me turps si me nder; Nëse dimë prej saj ç'kërkojmë ngado
Atëherë jeta mund tketë vlerë.
## Sfidat e jetës
Jeta është përplot të papritura Duhet tjesh i gatshëm për çdo sfidë; Kur n'vështirësi shënon të arritura E ndjen veten sikur rilind.
## Dera e pendimit
Dera e pendimit nuk mbyllet kurrë Nëse bëhet sinqerisht e me zemër; Nmes tmirës e tkeqes ngritet një mur Që nderon e tkrijon emër
## Nderi e krenaria
Pa një këmbë, dorë, vesh e sy Është vështirë; por mund tjetohet; Po humbe nder; humbe krenari Me s'mund të kompensohet. asgjë
## Jeta e vërtetë
Mendimi për pas vdekjen është kotësi Përpiqu tpunosh e me nder tjetosh, Ferrin e parajsën përherë i ke n'shoqëri Prej teje varet cilën do e kërkosh.
## Ndërgjegja e ngarkuar
Të trembesh nga vdekja duke harruar jetën Është pasojë e ndërgjegjes së ngarkuar; Nëse diell s'e ke pasur tvërtetën Nga të gjithë do jesh i mallkuar:
## Jeta nuk ka pika
Kam bërë gjithçka kurrë mos thuaj Jeta nuk i duron, Nga ndalesat gjithmonë druaj Të ecësh përpara të pengon. pikat
## Drita e zemrës
Drita e zemrës është e dëlirë Me sy s'shihet përherë ndriçon, Ajo shërben për tbërë mirë Gënjeshtrën; dredhinë s'e duron.
## E vërteta
E vërteta ka vetëm një fytyrë Është e qartë të gjithë e dimë, Ta mbrojmë atë e kemi tvështirë Nëse me shpirt nuk e ndijmë.
## Ta hudhësh gurin
Ta hedhësh gurin, ta fshehësh dorën është ligësi Të tillët po shtohen si kërpudhat pas shiut;, Ne që i shohim dhe para tyre mbyllim Një ditë do e gjejmë veten në birë të miut. sytë
## Paraja
Bazë e çdo të keqeje është paraja Konstaton një burrë i urtë, Egërson njeriun, ndodh hataja Për këtë pëlcet çdo luftë.
## Të tredhur
Edhe kuajt më azganë kur tridhen qetësohen Ua kënda lazdrimi po forca ju mungon, Atllarët e këtillë përditë shtohen Prandaj qeveritarëve tymi drejt ju shkon.
## Heronjtë e shpifur
Heronjtë e shpifur në rolin e gjeneralëve Valojnë flamurin si kryekoka tatdheut, Deri dje të fshehur pas mureve thaleve Sot rrahin gjoksin për nipa tSkënderbeut.
## Maçorrët
Përplot maçorrë kanë zënë vend në qeveri Sytë i bëjnë katër; me kujdes vështrojnë, Nuk lejojnë aty të lëvizë një mi Besimin e fituar kështu e arsyetojnë. pari
## Deveja
Devesë kur ia trashë zullumin, një ditë dorëzohet As lëkurën e lepurit s'e duron mbi shpinë;, Kur humbet arsyeja, çdo gjë nis teprohet Miqësia më e mirë shndërrohet në minë.
## Shqipëria e Shqiptarët
Shqipëria e shqiptarët janë ngirë me bajraktarë Është koha flamurin turtëve tua dorëzojnë; Jo me lavde boshe as me të sharë Po me të ndershme që n'Evropë i çojnë. punë
## Harresa mallkim
Të moçmit me përvojë, harresë n e quajnë mallkim
Pengesë e madhe të tashmen për ta shijuar;
Tlargon nga e ardhmja, tzhvesh nga çdo synim Kur provon tkëndellesh, treni të ka shkuar
## Interesi personal
Ku mbrohet interesi personal, mungon drejtësia Gjithçka bëhet n'emër tpopullit dhe vatanit; Shumë ish patriotë tverbuar nga lakmia Arsyetojnë veprimet e liga, për ta ruajtur namin.
## Miopia
Kur e keqja bëhet mullar; shndërrohesh në miop Nuk sheh më larg hundës , që te gjithë mallkon; Të duket je i rrezikuar; do tsundosh me shkop Si e vetmja rrugë që kënaqësi tkrijon.
## Më mirë
Ti besojmë njeriut që ia dimë hijen dhe dritën Se një tjetrit që ka ambalazh e fëlçi tforta, Të parit për gabime më lehtë ia zëmë pritën 1 dyti tfshinë përpara, intervenimet janë tkota.
<!-- image -->
| | 1 8 |
|--------------------------------------------------------------------------------------------|--------------------------------------------------------------------------------------------|
| Kurthaxhinjtë | 1 |
| Hapi sytë, mos lejo të biesh në kurth | |
| Kurthaxhinjtë dinë tshiten për tshenjtë, | |
| E hëngre mashtrimin njëherë; gur tbëhet n'lukth Kalon kohë e gjatë, për trikthyer frenjtë. | E hëngre mashtrimin njëherë; gur tbëhet n'lukth Kalon kohë e gjatë, për trikthyer frenjtë. |
## Pushteti e shteti
"Të lëshojmë pushtet; për të bërë shtet?" Është slogan që Kosovës i nevojitet ta jetësojë; Por çe do, prijësit kënaqen ta shohin veten mbret Derisa i sinqertë ata ti tolerojë. populli
## Qeni dhe njeriu<eos> |
<bos>"Qeni leh ku han, njeriu han ku leh" I pari është i kënaqur; i dyti s'ka të ngirë, Si bëhet vonë si e quan, puthadorë a pleh Me rëndësi ta ndjejë veten se është burrë i mirë.
## Një intelektual
Unë jam burrë e jo mur, dua mirë tjetoj Ku ka për të ngrënë, jam përherë në ballë, Mpunojnë mirë reflekset; qaj, buzëqesh, dëgjoj më thoni; jam a s'jam intelektual? Pa, hë,
## Mushku
Në fshat e thirrnin mushk, për kokëfortësi Si kreu fakultetin brenda natës, u qytetërua, Me peqe arriti vendin e liderit në një parti Si e ka nisur; shumë ka për tshku' . lepe larg
## Ne dhe Bota
Bëjmë çmos tdëshmohemi kush është më patriot Në ç'gjendje e kemi sjellë vendin s'e themi një fjalë, Habitemi që autoriteti na ka rënë në botë S'dimë janë ata me ne, apo ne me to në hall.
## Shou programet
Shpenzimet për shou program në TV janë të kota Ato janë tpërditshme në Parlamentin tonë, Humor; satirë, sharje e gjumë sa tduash Se bëhemi gaz i botës nuk na bëhet vonë.
## Liria e mendimit
Liria e mendimit nga të gjithë lakmohet Është pasqyrë e shtetit të qytetëruar; Ama, kur interesi i qeveritarëve rrezikohet Çdo gjë harrohet; bëjmë si të tërbuar:
## Tradhtarë e atdhetarë
Tradhtarë e atdhetarë seç janë vetëdijesuar Flasin me një gjuhë, si një trup veprojnë; Për interesa tngushta aq kanë shkuar Sa dhe me qeveritarët vazhdimisht bashkëpunojnë. larg
## Një shekull
Një shekull ëndërrim; një shekull dëshirë Vazhdojmë të jetojmë me e pa Shqipëri, Për çdo ditë të re, presim tshkrepë e mira Ti shohim të bashkuara tokat Arbëri
## Jemi vëllezër
Jemi vëllezër të një gjaku, secili n'shtëpi tvet Të gjitha të ngritura brenda një oborri; Muret ndarëse nuk i deshëm; e dimë krejt Këtë të vërtetë s'e kupton vetëm horri.
## Betimi
Unë, ish komandant i UÇK-së, betohem, Ai që kam dje s'do të jem më kurrë, Për pushtet do tluftoj, prapa s'do kthehem Nëse jam burrë, s'do tthotë jam mur: qenë
## Në logun e burrave
Në logun e burrave s'e gjej më veten Ai udhëhiqet nga ish hafijet me diplomë; Të ligat e tyre saora u tretën Vazhdojnë tjetojnë edhe më tej nkomë.
## Kur ambicia
Kur ambicia e sëmurë bëhet pjesë e shpirtit Shndërrohesh në hienë që nuk ka të ngirë, Si ushejzë thith gjakun e të ligështit Paçka se vetes i ndërton biografi tnxirë.
| Ar(b)dheu | 1 |
|--------------------------------------------------------------------------------------------------------|-----|
| | 8 |
| Ngado tsillemi; tshkojmë, s'ka si AR(B)DHEU Është tokë e shenjtë, trashëgim nga tparët tanë, ngado Aty | 1 |
| lindi; për të luftoi; trimi i madh | |
| SKËNDERBEU, | |
| Për nder të tyre, ti lëmë zënkat mënj'anë. | |
## Rrugët e fatit
Rrugët e fatit janë pafund Duhet të vraposh, përherë ti kërkosh, Mos kij dilema, kurrë mos u tund Patjetër se një ditë do ti meritosh.
## Përmbajtja
| Sakrifica. | |
|---------------------------|----|
| Vuajtja. | 10 |
| Amaneti.. | 11 |
| Këndellja. | 12 |
| Liria.. | 13 |
| Kapsomunat. | 14 |
| Lufta për çlirim. | 15 |
| Pushteti.. | 16 |
| Kush lejon. | 17 |
| Krenaria dhe patriotizmi. | 18 |
| | 19 |
| Shkombëtarizimi. | 20 |
| Në jetë. | 21 |
| Idealet turshi. | 22 |
| Kopilia. | 23 |
| Kohë maskarenjsh. | 24 |
| Dikur dhe sot. | 25 |
|---------------------------------|------|
| Kohë pakurrizorësh (hamletiane) | 26 |
| Jeta nuk është film. | 27 |
| Përmërdër-at. | 28 |
| E mira. | 29 |
| Trasuesit e ardhmërisë. | 30 |
| Matrapazët e mjegullës. | 31 |
| Vazalizmi.. | 32 |
| Zgjebarakët. | 33 |
| Tjetërsimi. | 34 |
| Skënderbeut. | 35 |
| Peshku. | 36 |
| Në je i bindur . | 37 |
| Spektakolarët. | 38 |
| Kohë mediokrësh. | 39 |
| Shpresa.. | 40 |
| | 41 |
| Dashuria dhe bashkëjetesa. | 42 |
| Kur patrioti.. | 43 |
| Rebelimi. | 44 |
| Veprimet e mira. | 45 |
| Skleparaku. | 46 |
| Njeriu dhe kafsha. | 47 |
| | 48 |
Njeriu megafon .
| Tenderokratët. | 49 |
|--------------------------|------|
| Bastardët. | 50 |
| Loloja.. | 51 |
| Lakmia. | 52 |
| Freskia e huaj . | 53 |
| Dështak ylli. _ | 54 |
| Instinkti i lakmisë. | 55 |
| Dinakëria. | 56 |
| Xhuxhmaxhuxhët politikë. | 57 |
| Rretë. | 58 |
| Për ta mundur të keqen.. | 59 |
| Kokaynë. | 60 |
| Kur plasë lufta. | |
| Liria e tepruar _ | 62 |
| Butaku. | 3 |
| 1 ligu-. | 64 |
| Sytë. | 65 |
| Gjaku.. | 66 |
| Mallkimi. | 67 |
| Dy duar | 68 |
| Bishti e sëpata. | 69 |
| I varfëri për mend. | 70 |
| | 71 |
Kush gjenë forcë.
| Dashuria.. | 72 |
|--------------------------|------|
| Vdekja-Jeta.. | 73 |
| Sfidat e jetës. | 74 |
| Dera e pendimit. | 75 |
| Nderi e krenaria. | 76 |
| Jeta e vërtetë. | 77 |
| Ndërgjegja e ngarkuar. _ | 78 |
| Jeta nuk ka pika. | 79 |
| Drita e zemrës.. | 80 |
| E vërteta.. | 81 |
| | 82 |
| Paraja. | 83 |
| Të tredhur . | 84 |
| Heronjtë e shpifur. _ | 85 |
| Maçorrët.. | 86 |
| Deveja.. | 87 |
| Shqipëria e Shqiptarët. | 88 |
| Harresa mallkim. | 89 |
| Interesi personal._ | |
| Miopia. | |
| Më mirë. | 92 |
| Kurthaxhinjtë. | 93 |
| Pushteti e shteti.. | 94 |
| Qeni dhe njeriu.. | 95 |
| Një intelektual. | 96 |
|------------------------|------|
| Mushku.. | 9 |
| Ne dhe Bota. | 98 |
| Shou programet. | |
| Liria e mendimit. | 100 |
| Tradhtarë e atdhetarë. | 101 |
| Një shekull.. | 102 |
| Jemi vëllezëc. | 103 |
| Betimi. | 104 |
| Në logun e burrave- | 105 |
| Kur ambicia. | 106 |
| Ar(b)dheu.. | 107 |
| Rrugët e fatit. | 108 |
## Shënime për autorin
U lind më 19 maj 1945. shkollën fillore dhe Studioi në Beograd në Fakultetin Filologjik- grupi 1 Albanologjisë. Për shkak të kushteve të vështira ekonomike, detyrohet që një vit të studiojë, një vit të punojë. Kështu; punoi si mësues (1964/65) në fshatin Grupçin të Tetovës, më 1966/67 në fshatin Shipkovicë të Tetovës dhe 1968/69 në fshatin Sellcë të Tetovës, ku pas tre muajsh, si organizator i Demonstratave do të burgoset dhe do të dënohet me vjet e gjysmë heqje lirie Pas lirimit nga burgu (3 vite të mbajtura) , do të vazhdojë studimet në Prishtinë, ku dhe do të diplomojë më 1975. Gjatë kësaj kohe, punoi një vit si mësimdhënës në Gjimnazin e Vitisë, prej nga pa e përfunduar vitin; do ta largojnë në emër të Letrës së Famshme të shokut Tito. pesë
Si student në Prishtinë , iu mundësua të punojë si gazetar në "Botën do të largohet me tërë stafin e redaksisë pas
tri vitesh. kësaj, do të punësohet në të nga, si ish i dënuar; pra, në mungesë të cilësive morale-politike; s'do ta lejojnë të vazhdojë punën. Me ndihmën e shokëve, punësohet në gazetën KXEMK Kosova" të Obiliqit të atëhershëm (1975-1979), për të kaluar në Kuvendin e gazetës Gazeta e Delegatëve" . Më 1990, ndër të parët do të largohet nga puna si nacionalist; shovinist, irredentist.. punoi si korrespondent i Zërit të Amerikës nga Maqedonia, viteve 1998-2002 ishte kryeredaktor 1 gazetës së përditshme "Flaka e Vëllazërimit?" , të cilës shumë shpejt do tia heq bishtin ideologjik komunist (Vëllazërimit) për të mbetur vetëm "Flaka" . Në fund kreu detyrën drejtor i Qendrës së Kulturës në Tetovë (2006-2008) , kur edhe u pensionua. Pas,
Me shkrime ka filluar të merret si nxënës Gjimnazit; për të vazhduar tërë jetën me shumicën e gazetave dhe revistave të kohës në Kosovë e Maqedoni. Ka shkruar vjersha për fëmijë, për të rritur; pjesë teatrale; komedi, TV dhe radio komedi, drama, ku disa herë ka qysh skeçe,
fituar edhe shpërblime.
Burrat dheut" -tregime dhe skica satirike,"100 ~epigrame" është libri më ri që kushtohet 10O vjetorit të pavarësisë së Shqipërisë.
Deri më tash ka botuar librat Bacaloku" (humoreska) , "Vargje të serta" (epigrame dhe vjersha satirike) , "Britma të buta" (epigrame) , "Pëshpërima të ëmbla" .<eos> |
<bos><!-- image -->
## Ekrem Ajruli
<!-- image -->
## 10O Vjet VARGJE
## TDHEUT
ArbëriaDesign
Tetovë, 2012
## Botues
Arbëria Design Tetovë
## Drejtor
Hasim Hamzai
Redaktor
Rami Kamberi
Recensent
Fadil Curri
## Lektor
Sulejman Mehazi
## Kopertina
Arbër Kolonja - ArbëriaDesign
## Radhitja Kompjuterike
Afrim Bulica ArbëriaDesign
## Këshilli organizativ ArbëriaDesign
Kushtrim Arifi Ardita Iljazi Dashmir Ademi Afet Iljazi Ermir Hamzai Metin Emini Jetmir Hamzai Afet Emini Samije Limani
CIP Karanorusayuja Bo nyonukayuja
Ckonje
821.18-1(082.2)
AJRULI, Ekrem 100 Vjet Vargje Atdheut Ekrem Ajruli. Tetovë Arbëria design; 2012.
ISBN 978-608-236-008-9
COBISS MK-ID 92130314
Ky libër botohet me rastin e 100 vjetorit të pavarësisë së Shqipërisë dhe 20 vjetorit të themelimit të Shtëpisë Botuese dhe Shtypshkronjës
"ArbëriaDesign Tetovë.
Sponzoroi
<!-- image -->
<!-- image -->
## POEZIA SI AKT I QËNDRESËS DHE I PËRKUSHTIMIT ATDHETAR
Poezia e Atdheut erdhi në një kohë kur në artin e mbijetesës të Atdheut kishin shpërthyer edhe një numër figurash kombëtare, të cilët të betuar nën peshën e flamurit dhe gjeografinë e Atdheut; fjalën të tyre të fundit na e lanë si amanet: Nëse nuk ka liri ka vdekje.
Sa madhore për një popull është edhe një fjali, si ajo e Palë Engjëllit, që dëshmon se ky popull ka pasur qytetërimin e tij dhe se lindjet i ka pagëzuar shqip edhe motit shpata dhe zjarri binte mbi kokat tona. kur
Po, është kjo fjali e shkruar mbi gjeografinë e varreve të Shqipërisë, që përcillej brez pas brezi si amanet e në veçanti nga koha e Motit të Madh.
Un'te paghesont pr 'emenit t'Atit e t'Birit e t'Spirit Senit (Unë të pagëzoj në emër të Atit, të Birit, e të Shpirtit të Shenjtë) , është kjo fjali pagëzuese, që bënte thirrje dhe, nuk lejonte që i huaji me gjuhën e tij, të asimilonte një popull.
Madhore do të jenë të gjitha shkrimet; që e mbajtën gjallë gjuhën, madhorë do të jenë njerëzit e penës, të cilët edhe me jetë do ta paguajnë një fjalë shqipe.
Sa e sa shkrimtarë të tjerë, sipas dëshmive që na kanë mbetur, do të ecin drejtë dijes për ti thënë armikut; se: kjo tokë ka emër e gjuhë dhe, nuk lejon të ndëshkohet e të sfidohet nga të huajt.
pas Pal Engjëllit do të rreshtohen emra si: Marin Beçikemi, Marin Barleti, Gjon Buzuku, Pjetër Budi, Frang Bardhi, Pjetër Bogdani e të tjerë, të cilët nuk do të lejojnë, që mbi këtë tokë, në vend të gjuhës shqipes të gjallërojnë gjuhë, të cilat kishin një qëllim shuarjen e gjuhës, që trashëgohej nga pellazgjishtja. PO,
Dritë lirie do të duket mbi retë e robërisë, do të 'shfaqen penat si: Sami Frashëri, Naum Veqilharxhi, Naim Frashëri, Jeronim De Rada, Gavril Dara, Pashko Vasa,
E përgjakur do të jetë jeta e Atdheut, shekuj do ta rëndojnë me motet robërisë, por; poetët nuk ndalojnë, do ti rikujtojnë mes popullit bëmat e Motit të Madh, do ta rikujtojnë madhështinë e Aleksandërit, Skënderbeut; do ta rikëndojnë njeriun shqiptarë, që me gjoksin hapur duke i shndërruar brinjët në shpata përballë armikut; do ta rikthejnë lavdinë bashkë me lirinë në tokën që e pagëzoi shqiptarë e, e pagëzonte Shqipëri.
<!-- image -->
Aleksandër S. Drenova, Zef Serembe, Ndre Mjeda, Risto Siliqi, Mihal Grameno, Andon Zako Çajupi, Filip Shiroka, Luigj Gurakuqi, Josif Bageri etj, pena që do ta rilindin madhështinë e Atdheut dhe, do ta kthejnë krenarinë duke i kërkuar mbi gjak kufijtë e Shqipërisë së lodhur nga robëria e, të rrudhur gjithandej nga barbarët.
Rilindja e një populli bashkë me Atdheun, do ti bëjë dhe kufijtë e saj, do ti bashkojë katër vilajetet duke i orientuar kah Prizreni si qendër; ku qëndronin kokat e kombit.
Edhe pse jeta e kësaj epoke ishte e shkurtër; jehona e sajë lindi dashuri; që nuk shteron edhe sot e kësaj dite Atdheu në një shtet.
Pranga robërie, përsëri nuk ndalojnë mbi njeriun shqiptarë, ecja drejtë lirisë do të mbetet e vetmja fjalë mes shqiptarëve të lodhur nga robëria.
Po, jehonë që gjallërojë penat në kërkim të lirisë, pena që në Manastir do të bëjnë përpjekjen për rikthimin e jehonës së Prizrenit, lindjen e alfabetit dhe unifikimin e gjuhës së shkruar; për të ecur më lehtë drejtë bashkimit kombëtar:
As edhe vdekja që jepej nga armiqtë e botës otomane; greke e sllave nuk do t'i ndaloj dasmorët e lirisë.
Valëvitja e flamurit në Vlorë, brenda shtetit shqiptarë, do të mbetet e vetmja gjuhë thirrje për bashkim gjithandej Atdheut; që mbet jashtë kufijve të shtetit shqiptarë. Rezistenca shqiptare; do të rilind përsëri pena, që gjuhë këndimi do ta kenë Atdheun; popullin dhe lirinë.
Kjo natyrë robërie nuk do ti ndaloj as edhe penat, si: Gjergj Fishta; Faik Konica; Fan Noli, Millosh Gj. Nikola, Lasgush Poradeci, Haki Stërmilli, Nonda Bulka, Mitrush Kuteli etj, pena të cilat do të arrin që më 28 Nëntor 1912 në Vlorë në krye me Ismail Qemalin ta thuan fjalën e shenjtë Shqipëria nga sot është e pa mvarme e lirë.
Do të shfaqen penat si: Petro Marko, Jakov Xoxa; Kasem Trebeshina, Fatos Arapi, Anton Pashku; Nazmi Rrahmani; Martin Camaj, Dritëro Agolli, Ismail Kadare, Azem Shkreli, Ali Podrimja, Arshi Pipa, Kate Xukaro, Esat Mekuli, Vorea Ujko etj, të cilat do ti shkruajnë Atdheut dhe plagëve të tij.
Gjenocidet dhe pastrimet etnike nga bota greke e sllave, penat shqiptare nuk do ti lënë vdekjes t'i merr me vete. Plagët bashkë me qëndresën, vdekjet e varret do të ringjallen nga penat dhe, do ta hapin kaptinën e re, në librin e madh të Historisë Kombëtare, duke e pagëzuar sipas krahinave si bie fjala Plagë Çame etj.
Penat shqiptare nuk do të pushojnë edhe vendlindjes, atdheut, asnjëherë s' pushojnë së krijuari dhe së vepruari si poet dhe si atdhetar edhe në Amerikën e largët apo gjithandej botës. larg larg
Nëpoezitë etyre, jo rrallë, ndihetpeshaemungesës sëatdheut, malli, dhimbja, por edhe vetmia dhe kujtesa, që përshkohet nga një shqetësim permanent; i cili më pas shkrihet në artin poetik të poetëve.
<!-- image -->
çlirimit të Atdheut dhe të bashkimit të trojeve shqiptare; të ndara padrejtësisht nga fuqitë e mëdha në fillim të shekullit të kaluar XX.
Poezia e poetëve gjithandej Atdheut dhe, atyre në mërgim, na del edhe si një kushtrim, një poezi në të cilën dominon ideja atdhetarizmës, ku sublimon ideali i lartë për një Atdhe pa ndarje, në të cilin shqiptarët do të jetojnë me dinjitet të panëpërkëmbur në tokën e tyre të mohuar. poezi
Të preokupuar vazhdimisht me lirinë dhe Atdheun, nuk është se në pjesën dërrmuese të krijimeve të poetëve dominon tema e madhe e Atdheut, tema e mungesës së lirisë dhe, tema e çlirimit. çudi
Sot, bota shqiptare si dje, vazhdimisht është në kërkim të lirisë dhe bashkimit të Atdheut në një shtet, bashkë me rruge.
Poetët, shpesh të dëshpëruar nga gjuha politike e kohës dhe kufijtë politik, pinë kupën e hidhur të vetmisë.
Klithjet e poetëve, në mesnatë apo edhe në të ditës, janë klithje që kanë kuptim. Mesazhi i tyre është një mesazh i bukur, një mesazh për brezat që të mos mbeten e pesë të pagëzuar si: shqiptarë; kosovar; çam etj, por; të mbetën ata që ishin si gjithmonë - shqiptarë. qoftë pikë pikë<eos> |
<bos>Ata nuk e durojnë që Atdheu tyre të emërohet: Albania, Kosovo etj, kjo pamje e Atdheut poetët i bren si një erozion tronditës. Dhe, në mes kësaj pamje tronditëse, i kthehen poezisë, ashtu si ushtari i lirisë shpatës së drejtësisë duke bërë thirrje për ringjallje dhe, zgjim nga agonia e jermisë së lirisë.
Ndaj, poetët si gjithmonë janë dritë, si e vetmja orientuese e kombit, që të ecë rrugës, ku ideali që bartet ndër shekuj të shkrihet në liri e, Atdhe ta thotë fjalën e fundit Liria ime ka kuptim; u bashkova si në kohën e motit, kur emrin e kisha Iliri. pikë
Poezia e poetëve nga Atdheu historik e më pas, mban vulën Kombëtare me koncept të formuar dhe të veçantë, që e dallon gjithsesi nga tërësia kombëtare si në ecjen vertikale po ashtu edhe në qëndresën e shikimeve Atdhetarët për Atdheun:
Rami KAMBERI
<!-- image -->
<!-- image -->
## Pashko VASA
U lind më 1825 në Shkodër. Shkollimi: autodidakt, mësoi shumë gjuhë të huaja. Si 17 vjeçar punon si sekretar në konsullatën në Shkodër (5 vjet) . Më 1848 viziton Romën dhe Venedikun, ku ishte epror ushtarak në luftën e popullit italian kundër zgjedhës austriake. (në fund italianët e larguan nga Venediku Më 1850 viziton Stambollin ku u punësua në Ministrinë e Jashtme të Turqisë (pasi dinte një sërë gjuhësh të huaja) . Vdiq: 1892 në Liban angleze
<!-- image -->
## Veprat letrare:
- Romani autobiografik "Burgimi im" , italisht, (1850)
- Artikullin e gjerë të botuar në Alfabetare "Shqypnija dhe shqyptarët" (1879)
- Vëllimi i poezive "Trëndafila e gjemba" , italisht (1873)
- Poezia "Mori Shqypni, e mjera Shqypni"
- Romani "Bardha e Temalit" (1890) , frëngjisht.
- Pashko Vasa, Vepra I, II, III, IV (1989)
## 0 MOJ SHQYPNI, E MJERA SHQYPNI
0 moj Shqypni, e mjera Shqypni, Kush te ka qite me krye n'hi? Ti ke pas qene një zojë e randë, Burrat e dheut të thirrshin nanë. Ke pas shumë tmira e begati; Me vashza tbukura e me djelm tri, Gja e vend shumë, ara bashtina; Me armë të bardha, me pushkë Itina, Me burra trima, me gra të dëlira; Ti ndër gjithë shoqet ke qenë ma e mira. Kur kriste pushka si me shkrep moti; Zogu i shqyptarit gjithmonë i zoti Ke qenë për luftë e n'luftë ka dekun
E dhunë mbrapa kurrë s'i mbetun. Kur ka lidhë besën burri i Shqypnisë, I ka shti dridhën gjithë Rumelisë; Ndër lufta trrebta gjithëkund ka ra, Me faqe tbardhë gjithmonë asht da. Por sot, Shqypni; pa m'thuej si je? Po sikur lisi i rrxuem përdhe, Shkon bota sipri; me kambë, tshklet E nji fjalë tambël askush s'ta flet. Si mal me borë, si fushë me lule Ke pas veshun, sot je me crule, E s'të ka mbetun as em'n as besë; Vet e ke prishun për tzezë. qenë faqe
<!-- image -->
Shqyptar' me vllazën jeni tuj u Nder nji qind jeni shpërnda; Sa thonë kam fe sa thonë kam din; Njeni:" jam turk" , tjetri:"latin" Do thonë: "Jam grek" "shkje"-disa tjerë Por jemi vllazën tgjith more tmjerë! Priftnit e hoxhët ju kanë hutue, Për me ju damun me ju vorfnue! Vjen njeri i huej e ju rri n'votër, Me ju turpnue me grue e motër; E për sa pare qi do tfitoni; Besën e tparëve tgjith harroni, Baheni robt e njerit thuej, Qi nuk ka gjuhën dhe gjakun tuej. Qani ju shpata e ju dyfeqe, Shqiptari u zu si zog nder leqe! Qani ju trima bashkë me ne, Se ra Shqypnia me faqe n'dhe! Es'i ka mbetun as bukë as mish, As zjarm në votër; as dritë, as pishë; As gjak në as nderë ndër shokë, Por asht rrexue e bamun trokë! Mblidhniu ju vashza, mblidhniu ju gra; Mata sy t'bukur qdini me q9, Eni tvajtojmë Shqypninë e mjere, vra, çeta faqe,
Qi mbet' e shkrete pa em'n, pa nder; Ka mbet e veje si grue pa burrë, Ka mbet si nanë; qi s'pat djalë kurrë! Kujt i ban zemra m'e e lan' me dekë Kët far trimneshe, qi sot asht mekë? Kët nanë të dashtun a do ta lamë, Qi njeri i huej ta shklasë me kambë? Nuk, nuk! Kët marre askush s'e do Ket tzezë gjithkush e dro! Para se thupet kështu Shqypnia; Me pushkë n'dorë le t'desë trimnia! Çoniu, shqyptarë; prej gjumit çoniu; Të gjithë si vllazën n'nji besë shtërngoniu; Emos shikoni kisha e xhamia: Feja e shqyptarit asht shqyptaria! Qysh prej Tivarit deri n'Preveze, Gjithkund Ishon dielli vapedhe rreze, Asht tok' e jona, na e kane lanë Kush mos na e preki, se desim ttanë Të desim si burrat që vdiqnë motit Edhe mos marrohna përpara Zotit. faqe prind
## Naim FRASHËRI
U lind më 25 maj 1846 në Frashër-Dangëlli. Naimi ishte vëllai i mesëm i Abdylit dhe Samiut, bir i Halit dhe Emine Frashërit. Mësimet e para i mori në gjuhën turke-arabe-persiane te hoxha mësoi individualisht edhe nga vepra Hadikaja e Dalip Frashërit. Fshati zhvilloi te Naimi shpirtin meditues e skofiar dhe ndjenjën e humanizmit.
<!-- image -->
<!-- image -->
Abdyli pas vdekjes së të atit, Naimin së bashku me
Sëmundja dhe lodhja e madhe ia keqësuan shëndetin poetit, zemra e të cilit pushoi së rrahuri më 20 tetor 1900, në moshën 54-vjeçare, i zhuritur nga malli për atdheun dhe me brengën që s 'e pa dot të lirë.
vëllanë e Samiun 1 shpërngul në Janinë për të vazhduar mësimet në gjimnazin Zosimea vogël
Krijimtaria e gjerë letrare e Naimit, me veprat poetike e didaktike, një periudhë të shkurtër prej 13 vjetësh (1886-1899) . Vetëm në vitin 1886 ai botoi veprat Bagëti e Bujqësia" Histori përgjithshme dhe poemën greqisht "Dëshira e vërtetë e shqiptarëve "E këndimit çunavet këndonjëtoreja~ Më 1885 botoi përmbledhjen me vjersha persisht Tehajylat (Ëndërrimet) më 1888 botoi Dituritë më 1890 Lulet e verës Parajsa dhe fjala fluturake ~ më 1898 Historia e Skënderbeut dhe Qerbelanë dhe më 1889 Historia e Shqipërisë ' kap
## ATDHEU
0 Atdhe! Më je i dashur sa më s'ka Më je nënë, më je motër; më je vlla. Nga çka rrotull më i shtrenjti ti më je,
Je më i miri nga çdo gjë që ka ky dhe. Ty përditë të pat parë ime nënë, Dheu yt në fund atë e ngrënë. Nëmëruar ti lulet syri i saj. Te ti lindi, te ti vdiq ajo pastaj. Ti i ke parë gjysh stërgiyshërit e mi, Edhe eshtërat tretur ua ke po ti. Nga ti, 0 shpirt-o kurrë s'qenë ndarë. pati pat
Pranë teje qeshur; Nëna ime vdiq Nënë që s'ke vdekje kurrë, faqehënë, Numri prapë në vend mbetet kurdoherë. Begatoje, 0 Zot, ti këtë vend! Epu njerëzve të tij ti mbroth e shend! Hi u bëfshin gjithmon' armiqtë e tij! Gas përjetë paçin zotërit e tij! I begatë, i lulëzuar ai, Një të ardhme plot me lumturi qarë patën patën qoftë pastë
<!-- image -->
## GJUHA JONË
Vëllezër shqipëtarë! Të prekim urtësinë, Të zëm' udhën e mbarë, Të ngjallim Shqipërinë
0 burra, shqipëtarë, Të marrim dituritë, Se s'është koh'e parë, Tani lipsetë dritë.
Shqipëria ka qënë Edhe po do të jetë; Po sot në ditët tënë Të metë të mos ketë.<eos> |
<bos>E ka nderuar zoti Gjithnjë Shqipërinë; Ish fort mirë qëmoti, Do bëhet dhe taninë.
Sa ishte trimëria Natë kohë të vjetrë, Kish emrë Shqipëria; Sa s'kish nonjë vënt tjetrë.
Sa burra kordhëtarë Ka nxjerrë Shqipëria Më pastaj e më parë, Qi shkruan istoria!
Ajo ish koh' e zjarrtë Dhe kish mundime tepër; Po sot pendë dhe kartë Na duhet, nukë tjetër
Të shkruajm' gjuhën tënë, Kombinë ta ndritojmë, Gjithë çështë e çka qënë Ngadalëzë ta msojmë.
pa shihni çgjuh' e mirë! Sa shije ka e hije, ç'e bukur'edh'e lirë, Si gjuhë perëndie:
Shum'e bardhë kjo ditë Për gjithë shqipëtarët; Do na sjellë një dritë, Që s'e kishin të parët.
Kjo dritë do na bjerë Të gjitha mirësitë Dhe gjithë do ti ngrerë Dëmet e marrëzitë.
Si lum kush zë të mbjellë, Lum kush vë këtë pemë! Se kjo ka për të pjellë, S'mbulohetë me remë.
## Filip SHIROKA
U lind në Shkodër më 1859. kreu edhe shkollën italiane të qytetit. Në kohën e Lidhjes Shqiptare të Prizrenit ishte një ndër pjesëmarrësit e saj. Aty
<!-- image -->
<!-- image -->
për atdheun, me dëshirën të varroset në Varrezat e Rrmajit ku kishte varrin e babës e nënës së dashtun. që
Filipi përfundoi shkollën françeskane të Shkodrës. Më vonë punoi si libralidhës. Njëri nga mësuesit e tij ishte poeti arbëresh Leonardo De Martino (18301923) , ndikimi i të cilit ndjehet në vargjet e Shirokës. Vdiq në Bejrut të Libanit më 1935 me mall e dashuri
Poema e e botuar ishte All' Albania all'armi, all'armi!" (Në Shqipëri, në armë, në armël) . parë
Botoi vëllimin me titullin "Zani i zemrës" Tiranë 1933 .
Poezitë më të njohura janë "Shko dallëndyshe" dhe "Dallëndyshe eja" .
## SHKO DALLËNDYSHE
Udha e mbarë se erdh pranvera, shko, dallëndyshe tue fluturue, prej Misirit n'dhena tjera; fusha e male tue kërkue; n'Shqipni shko; pra, fluturim; shko në Shkodër; n'qytetin tim: Shëndet prej meje të m'i falësh saj shpisë vjetër ku kam le, me ato vende rreth tpërfalesh; ku kam shkue kohën e re; atje shko, pra, fluturim; fal me shndet qytetit tim:
me ato prroje rreth tpërfalesh n'ato fusha që m'ka Shkodra të lulzueme, aty tndalesh; tue kndue me ambëlcim; fal me shndet qytetit tim: Tmujsha dhe un me fluturue dojsha dhe un me u nisë me ty dojsha n'Shkodër me kalue, m'e pa prap atvend me sy! ti shko atje.. fluturim e ti qajma fatin tim.
<!-- image -->
## SI PO PRISHET GJUHA SHQIPE
Gjyshat tonë; eh paçin dritë! Njerz koktrashë, kurgja s'kanë dijtë: Jan kenë thutuemun!.
Veramente, n'shkolla thueja me kenë me studiue dhe grueja; kish me u ndritë il popolo;
Ata tmjerët s'kan dijtë athera, as buon giorno; as kalispera; as sabah sherif teheir-ollsun!
Na sot jem për tu lavdue, dijmë me folë, me bisedue nga mendja jem holluemun!
Çojmë n'dhe thuej djalin m'u msue, kombin tonë m'e përparue, dhen tonë m'e nderuemun;
Rri n'shkollë djali pesë - gjashtë vjet; kur vjen n'Shkodër, shqyp nuk flet; Shqypen ka harruemun! !!
Kur flet asht m'e ndi Gjys-për-gjys tue e përzi me fjalt tgjuhve thueja! . shqyp, çud
Thotë: me thanë la verita ktu në Shkodër sot diçka janë civilizuemun.
La gioventu ka studiue di me folë, me ragionue po m'vjen mirë: bravissimo!
Se n'dhe thuej asht rispettata, grueja asht emancipata; nuk asht schiava e burrave! .
Dhe kah ana e Toskenis ku janë shkollat e Greqis, asht me i ndigjuemun; çud
Atje Toskat tthotë gjithehera: mirëmbrëma, kalimera si ta kam, kalla mu ise?!
Thuej: çpo bahet nga Greqija? T'thotë: atje është elefterija, bota është e gëzuarël !!
Nga Jakova e nga Pesrendi, n'Stara Serbia(?!) ku i kishteni msohet n'shkolla tserbëve,
Tue folë shqyp tthotë me si je brate, nadja e mirë, dobro utro, kakoti?. pahir:
E kshtu gjuha po shëmtohet; dhe kshtu kombi po mjerohet
## Ndre MJEDA
U lind më 1886, në Shkodër në një familje të varfër. Kreu shkollën fetare në Shkodër; pastaj më 1899 ndoqi kurs pedagogjik në Valenci dhe Kraljevicë. Më 1884-studion në Fakultetin Filozofik në Romë dhe teologjinë në degën e Krakovit.
<!-- image -->
<!-- image -->
1916, anëtar i Komisionit letrarë në Shkodër. Gjatë viteve 1920-24 ishte deputet i Parlamentit të Shqipërisë 1930-profesor i shqipes në Shkodër. Vdes: 1937 në Shkodër.
Më 1902-themelon shoqërinë Agimi" . në Kongresin e Orientalistëve në Romë. Më 1908 është pjesëmarrës në Kongresin e Manastirit. Më
## Veprat letrare:
- Lissus (poemë, Shkodër) 1928.
- Juvenilia (përmbledhje poetike Vjenë) 1917.
- Liria (poemë, Shkodër) 1937.
- Scodra (poemë, Shkodër) 1939.
Veprat shkencore 1904-Palatalet në gjuhën shqipe, Leiden.
- Poetët e mëdhenj të Italisë 1932.
Këndime për shkollat e para të Shqypnisë.
- Shkollë e jetë (antologji, Shkodër) 1934.
- Fjalorth i ri 1942.
- Dromca toponomastike 1936.
## GJUHA SHQYPE
Përmbi za që Ishon bylbyli, gjuha shqipe m'shungullon; përmbi er' që jep zymbyli,
Nji kto gjuhë që jam tue ndie, jan' të bukra me themel por prap' kjo; si diell pa hije, për mue ttanave iu del.
Ndër komb' tjera; ndër dhena tjera; ku e shkoj jetën tash sa mot; veç për ty m'rreh zemra e mjera prej mallit derdhi lot.
Ku n'breg tCemit rritet trimi me zbardh; Shqipe, zanin tand, e ku Drinit a burimi që shpërndahet kand e kand.
<!-- image -->
Geg' e tosk' malsi, jallia jan' nji komb, m'u da, s'duron; fund e maj' nji a Shqipnia nji gjuh' tgjith' na bashkon.
Qoftë mallkue kush qet ngatrrime ndër kto vllazën me kush e dan me flak' e shkrime çka natyra vet' përpoq. shoq shoq
Por me gjuhë kaq tmoçme e mjera si nj'bij' kjo që pa mbet: për thuej tmbajshin dhenat tjera; s'tkishte kush për motër tvet. prind
E njat tok' që je tue gzue, e ke zan' tash sa mij' vjet, shqiptaria; që mbet mblue sot nën dhe, edhe shqip flet.
## Andon Z. ÇAJUPI
U lindi më 1866, në Sheper të Zagorisë-Gjirokastër; në një familje fshatare.
<!-- image -->
<!-- image -->
shkruan memorandum te shoqëria shqiptare "Misiri" drejtuar Konferencës Paqësore të Versajës.
Shkollimin fillor e kreu në shkollë greke, të mesmen në kolegj fetar Aleksandri, pastaj studimet në Fakultetin e Drejtësisë-në Gjenevë. 1893-kthehet në Kavallë, pastaj shkon në Egjipt. Më 1898-u paraqit në gazetën "Shqipëria"-Bukuresht ku trajton çështjen alfabetit të përbashkët për shqiptarët. Më 1919
Vdes mël930, në Helipolis- Kajro.
## Veprat letrare:
1898 Duke kërkuar një alfabet(artikull) ; 1902-Baba Iomorri (përmbledhje poetike, Kajro) ;~bën kthesë në letërsinë shqiptare prej romantizmit në realizëm; 1908-Konstitucioni në Iurqi (artikull, Kajro);1914-Klub 1 Selanikut (artikullpamflet, Egjipt) ;1921-Përralla (përkthim; Helipolis, Egjipt) ; 1922-Lulet Hindit (përkthim, Kajro) \_
## Vepra të botuara nga tjerët:
1937-Pas vdekjes (komedi, Kajro) ; 1937-Burri dheut (tragjedi, Kajro) . Dorëshkrime të humbura: Detyra-dramë. Këngë e vame (vjersha për LII. Bot) .
## TRIM I SHQIPËRISË
Kush ka trim një herë? Aleksandr' i Math i vjerë, Pirrua me shokë të tjerë në Shqipëri kanë lerë, Po nga të gjithë m'i zoti; Skënderbeu Kastrioti. 0 mbret i dashur; ku je? Ku je, more Skënderbe? Si duron ti nënë dhe? Nuk tëvjen për ne? qenë keq<eos> |
<bos>Që ditdné, qé 'na le, vendi yn' u be raje). Të lutemi dit' e nate, n'ate jete ku ke vate, dërgona shpresë e uratë të mos rrojmë si gratë. Të ngrihemi të lëftojmë; (armiqtë)Turqit ti dëbojmë, Shqipërinë ta shpëtojmë Dhe lir' e me nder të rrojmë.
<!-- image -->
## MËMËDHEU
Mëmëdhe quhet toka ku me ka rënduar koka, ku me ka dashur mëm' e atë, ku me njeh dhe gur' i thate, ku kam pasure shtëpinë, ku kam njohur perëndinë, stërgjyshet ku kanë qënë dhe varret qe kane vene, ku jam rritur me thërrime, ku kam folur gjuhen time, ku kam fis e ku kam fare, ku kam qeshur ku kam qare, ku rroj me gaz e me shprese, ku kam dëshirë te vdes.
## KU KEMI LERË
Në çvend kemi lerë? Ku na bëjnë nderë? Në Shqipëri.
Po njeriu vete, cilët do në jetë? Do vend' e tij.
Ku i duket balta më e ëmbël se mjalta? Në vend te tij.
Ku munt të gëzojë dhe me nder të rrojë? Në Shqipëri.
Përse të punojë dhe të lakmojë? Për vend' e tij.
## Gjergj FISHTA
U lind në fshatin e vogël Fishtë të Zadrimës, më 23 tetor 1871. Jetën e filloi si barì. Por shumë shpejt, kur ishte 6-vjeçar zgjuarsia e tij i bie në sy famullitarit të fshatit, i cili e dërgon në Seminarin Françeskan të Shkodrës. Më 1880, kur hapet seminari në Troshan; ai vijon në këtë shkollë. Këtu ai shfaqi trillin poetik. Më 1886 dërgohet për studime në Bosnjë. Vitin e parë e kaloi në Guçjagorë afër Travnikut. Mësimet filozofike
<!-- image -->
<!-- image -->
imori në kuvendin e Sutidkës ndërsa ato teologjike në kuvendin e Livnos. Të kësaj kohejanë edhe Ushtrimet e para poetike ' Më 1908u zgjodh Kryetar i komisionit të Alfabetit-Manastir; më 1916-themelon Komisinë Letrare (me LGurakuqin) ; më 1913-1944 botohet revista "Hylli I Dritës" ; më 1921-Gjim "Illyricum"-Shkodër. Njihte Homerin; Virgjilin, Danten. Ishte pjesëmarrës në Konferencën Paqësore të Paris-1919, Asamblenë e Kombeve të Bashkuara në Nju Jork-1922, Athinë-1930, Bukuresht-1931, Stamboll-1913. Vdiq më 30 dhjetor 1940.
## Veprat letrare:
Lahuta e Malcisë (vepër epike me 30 këngë) 1905-1937; Anzat e Parnasit (satirë) 1907; Pika Voeset (ose Vallja e Parrizit) 1909; Mrizi i zanave (vepër epike) 1913; Gomari i Babatasit (satirë) 1922; Shqiptari giytetnuem (melodramë) 1911; Vllaznia (dramë) 1909; Shën LGonzaga (melodramë) 1929; Juda Makabe (tragjedi); Ifigjenia në Aulli (tragjedi) 1914; Mojsi Golemi e Deli Cena (vepër epike) ; Poemë për Skenderbeun (sipas Barletit) \_
## GJUHA SHQYPE
Porsi kanga e zogut tverës, qi vallzon n'blerim të prillit; porsi i ambli flladi i erës, qi Imon e drandofillit; porsi vala e bregut tdetit; porsi gjama e rrfes zhgjetare; porsi ushtima e nji termetit; ngjashtu a' gjuha e jone shqyptare. Ah! po; a' e ambel fjala e saje; porsi gjumi m'nji kerthi, drita plot uzdaje, gjit porsi porsi gazi i pamashtri; edhe ndihet tue kumbue; porsi fleta e Kerubimit; ka'i bien qiellvet tue fluture n'tzjarrtat valle tameshimit. Pra, mallkue njai bir Shqyptari; qi kete gjuhë të Perendis' , trashigim s'ia len ai fmis; edhe atij iu thaftë, po; goja; që përbuzë këtë gjuhë hyjnore;
<!-- image -->
qi n'gjuhë thuej, kur s'asht nevoja, Në gjuhë shqype nanat tona shi prej djepit na kanë thanun; se asht një Zot, qi do ta dona; njatë, qi jetën na ka dhanun; edhe shqyp na thanë se Zoti për shqyptarë Shqypninë e fali, se sa tenden stina e moti, do ta gzojn kta djalë mbas djali. na vete, po pik' ma para, n'agim tjetës kur kemi shkue, tue ndjeke flutra nëpër ara, shqyp ma spari kemi kndue: kemi kndue, po armët besnike, qi flakue kanë n'dorë tshqyptarëvet, kah kanë dekë kta për dhe ttParvet. Në këtë gjuhë edhe njai Leka, qi'i rruzllim mbretnin si a, xuni, në këtë gjuhë edhe Kastriota Shqyp pat fole njatyne ushtrive; qi sa tdrise e diellit rrota, kanë me kêne ndera e trimnive. Pra, shqyptare çdo fes qi tjini; gegë e toskë, malci e qyteta; gjuhën tuej kurr mos ta lini; mos ta lini sa tjetë jeta, por për tê gjithmonë punoni; pse, sa tmbani gjuhën tuej, fisi juej, vendi e zakoni kanë me u mbajtë kambës s'huej, Nëpër gjuhë shqype bota mbarë ka me ju njohtë se ju kini, ka me ju njohtë për shqyptarë; trimi n'za, sikurse jini. Prandaj, pra, n'e doni fisin; mali; bregu edhe Malcija prej njaj goje sod tbrohrisim: Me gjuhë tvetën rrnoftë Shqypnia! larg Çfis\_
## Aleksandër S. DRENOVA (ASDRENI)
Poet shquar; publicist dhe veprimtar patriot demokrat. U lind më 1872 në Drenovë-Korçë në një familje të varfër fshatare. I mbetur jetim u detyrua të braktiste shkollën e mesme dhe të mërgonte në Rumani më 1889. Mori pjesë gjallërisht në përpjekjet kolonisë së shqiptarëve të Bukureshtit në luftën
<!-- image -->
<!-- image -->
për çlirimin kombëtar dhe u shqua si veprimtar i saj: Vëllimin e vet të katërt Kambana e Krujës nuk e botoi dot me gjallje. Në vjershat e viteve të fundit të jetës përshëndeti ngadhënjimin e revolucionit popullor në Shqipëri. më 1947 në Drenovë. Vdiq
## Veprat letrare
"Rreze dielli" "Ëndrra e lotë" "Zëri kryengritësve" "Krerëve tradhëtorë" "Çpërblimi' "Shqipëria më 1914" "Burri i dheut" , "Hymni i festës" "Fisnikët e Shqipërisë" , "Republika shqiptare" , "Trashëgimi" , "Kambana e Krujës" . Me vite jam larguar;
## HIMNI I FLAMURIT
Rreth flamurit të përbashkuar; me një dëshirë e një qëllim, të gjithë atij duk'iu betuar të lidhim besën për shpëtim:
Se Zoti vetë e tha me gojë që kombe shuhen përmbi po Shqipëria do të rrojë, për të, për të, luftojmë ne! dhe,
Prej lufte veç ai largohet që është lindur tradhëtor; kush është burrë, nuk frikohet; po vdes, po vdes si një dëshmor!
Në dorë armët do ti mbajmë, të mbrojmë atdheun në çdo kënd, të drejtat tona ne si ndajmë; këtu armiqët s'kanë vend.
0 flamur; flamur; shenj' e shtrenjtë tek ti betohemi këtu, Shqipërinë; atdheun e shtrenjtë, për nder' edhe lavdimn e tu. për \_
Trim; burrë quhet dhe nderohet atdheut kush iu bë therror: Përjetë ai do të kujtohet mbi dhe, nën dhe si një shenjt!
<!-- image -->
## I DASHUR ATDHE
i dashur Atdhe; por nuk të kam harruar; se shumë i ëmbël je.
Kjo zemra më këndon për ty, 0 Shqipëri por prapë më lëngon; se je në varfëri.
Të fala të dërgoj, këndej ku jam Atdhe, gjithnjë po të kujtoj, se birin tënd më ke.
## SA TË DUA SHQIPËRI
Sa të dua, 0 Shqipëri; sa me mall ndiej e sa dëshirë, për ty gaz e dashuri mu në zemër më ka mbirë!
Se për mua, 0 Atdhe; je një lule aq e vyer;
sa nuk gjendet përmbi dhe shpirtin tim për të ushqyer !
## Fan Stilian NOLI
U lindi në Ibrik-Tepe në Edrene të Turqisë, më 6 janar 1882.
Shkollimin fillor e kreu në shkollë greke, gjimnazin në Keshan, studimet e filozofisë filloi në Athinë por nuk i mbaroi. Në vitin 1908, shkon në Amerikë studion historinë në U.Harvard deri më 1912, më vonë shugurohet dhe angazhohet për ndarjen Kishës Ortodokse Shqiptare nga ajo që njihet prift greke
<!-- image -->
<!-- image --><eos> |
<bos>nga Patriarkana e Konstantinopolit më 1937.Studion muzikën në Konservatorin e Nju-Inglendit. Më 1934-temë diplome pat poemën simfonike Scanderberg. Vdes më 1965.
## Veprat letrare
Israelitë dhe Filistinë (dramë 3 aktesh) 1907;Punuar dy herë-Historia Skënderbeut (prozë) 1921 dhe 1947; Autobiografia (anglisht, shkrim në prozë) 1960; Albumi (vëllim poezish) 1947.
Përkthimet: veprat e klasikëve dhe humanistëve botërorë si: Martesa me Molieri Vanina Vanini-Stendali (novelë) ; Armiku i popullit-Ibzen (dramë) ; Zonja Ingra e Ostrotit-Ibzen (dramë); Otello-Shekspiri (tragjedi) ; Jul Cezari-Shekspiri (tragjedi) ; Hamleti-Shekspiri (tragjedi); Makbethi-Shekspiri (tragjedi); Don Kishoti-Servantesi (roman) pahir -
## SHPELLA E DRAGOBISË
(Elegji për Bajram Currin)
Kur tufani e Kur tirani e kërrusi atdhenë Mi një të Dragobisë Priret Flamur' i lirisë. breg
Vendi dridhej, ay mbeti Se s'tronditej nga tërmeti. Div drangoj i Dragobisë; Trim tribun i Vegjëlisë.
Atje nisi, atje mbaroj, Atje krisi, atje pushoj, Rrufe-shkab' e Malësisë, Në një shkëmb të Dragobisë.
0 Bajram, bajrak i gjalle, More nam me gjak ne balle, Te një shpell' e Dragobisë; Yll i rrall' i burrërisë
<!-- image -->
Thon' u-shtri e thon' u-vra, Po ti s'vdiqe, or Baba; As te shkëmb' i Dragobisë, As te zemr' e Djalërisë.
As je vrar e as po vritesh Legjendar Ante po rritesh: Dithiramb i Dragobisë, Tmerr; mizorisë: panik
Me Zjarr Shenjt u-ndrit kjo shpellë. Gjer ne qiell u-ngrit Kështjellë Për çlirimn' e Shqipërisë Katakomb' e Dragobisë
## HYMNI I FLAMURIT
0 Flamur Flamur shkabë, vent e vatr' 0 nën' e babë, Lagur me lot; djegur me flagë, Flamur i Flamuri i zi! gjak; kuq
Fortese shkëmbi, tmerr tirani; S'te tremp Romani, as Veneciani; As Serp Dushani as turk Sulltani; Flamur i math per Vegjeli
Flamur që lint Shën Konstandinin; Pajton Islamn' e Krishterimin; Çpall midis feve vllazërimin; Flamur bujar për Njerëzi.
Me Skënderben' u lavdërove Dhe në furtun i funtmi u shove Me Malon prapë lart vrapove, Yl i pavdekur për Liri
Sa shpesh pastaj përdhe u shtrive Me zjarr e zi u ndeze, u nxive, 0 fushëkuq, 0 shkabëzi!
Përpjetë prije Shqipërinë; Përlintja shpirtin dhe fuqinë, Diell për vllanë, yrnek për fqinë. Për botën ëndërr' e qiell i ri!
## Risto SILIQI
lind në Shkodër; më 1882, në familjen e një bukëpjekësi. Vijoi shkollën fillore serbe në Shkodër dhe më pas shkollën qytetëse turke Ruzhdijen. 1 ndjekur nga pushtuesit turq për veprimtari atdhetare, arratiset bashkë me tre vëllezërit e tij në Cetinë të Malit të Zi, ku punoi si kuzhinier; kamerier etj. Aty kreu edhe shkollën e mesme.
<!-- image -->
<!-- image -->
Libri 'Pasqyra e ditëve të përgjakshme" e botuar në
Poezitë e Siliqit janë të frymëzuara nga qëndresa heroike e popullit shqiptar; heroizmin e treguar kryengritjeve, duke hedhur kushtrimin për luftë deri në fitore. gjatë
Trieste më 31 korrik 1912, kohë para shpalljes së pavarësisë, kishte 176 faqe, 20 proza dhe 28 poezi. pak më 1 maj 1936 në Shkodër. Vdiq
## MBAS LUFTIMIT NË KOSOVË
Pushka plasi, u dha kushtrimi; Pollaba u dridh nën këmbë. Kaçanikun e mbloi timi; Derdhet gjaku për gjith pllambë!
Isa Begu Buletina Bir i ndjerës Kosoveshë, Mbi halldupa; mbi stërvina Nget e shklet me shpatë çveshë!
Kah Prishtina, kah Peshteri Topi, pushka po kërset; Trim i rrallë Idriz Seferi Para djelmve ban gajret.
Gzou, gzou Budakova Me Hasan-Hysen uzdajë: Azijati ra ndër prova,
Nuk po din se kah tia mbajë!
Dridhet toka duhisë, Ngjak po lahen gur e dhe, Fatosat e Shqyptarisë Po luftojn' porsi rrufe. prej
Lot po derdh Sulltan Mehmeti I1 Përkulun n'vend u struk; E, turpnue, Hyrijeti Mu tu kpucët ndej kacuk!
<!-- image -->
Shef i mjeri se u nguti Me tradhti me shkel' Shqypninë, Xhavit Pasha e Turguti Ia turpnuenë ushtërinë!
Valle Zanat Shqypëtare Dalin Sharit e gëzojnë, Mbledhin lule; gemba e bare, Po punojnë e po këndojnë:
Mjekrrën zhgul Mahmud Shefketi! E tuga e xu në fyt, Sa ushtria qi i mbeti; Dhe Hyrjeti mbet pa fryt!
Punojnë, ehu, falë u kjosha, Po qindisin si kunorë: Me kunorue sa fatosa; Sa Fatosa, sa Dëshmorë!
## Ali ASLLANI
U lind më 28 nëntor të vitit 1884 në Vajzë të Vlorës. Në Vlorë kreu shkollën fillore, në Janinë shkollën e mesme, gjimnazin "Zosimea" në vitin 1888. Në fillim studioi mjekësi, por pastaj vazhdoi Institutin e Lartë të Shkencave politiko-shoqëroro-administrative në Stamboll. Pas shkollës kreu stazhin në prefekturën Janinës. Në vitin 1908 zëvendësoi për tre muaj nënprefektin e Delvinës dhe u kthye përsëri në Janinë. në Tiranë në 20 dhjetor 1966. Vdiq
<!-- image -->
<!-- image -->
## Veprat letrare
U bë i njohur me poemën Hanko-Halla që u botua në vitin 1942. Ndër librat e botuar në vitet 1960-66 përmendim: Vidi-vidi pëllumbeshë ' (1960), Shqipëria kryesorja ~ (1961), "Vajzat dhe dallëndyshet ' (1964) , Kur merr zjarr rrufeja" (1966), pas vdekjes iu botua Poezia shqipe' 1973. Është autori i këngës së njohur Vlora, Vlora'
## VLORA, VLORA!
Jam vlonjat e jam vlonjat, kam shkabën mëm' e atë, shkaba trime dykrenore fron' e saj e ka në Vlorë! Vlora, Vlora, Vlora, Vlora, rroki armët; bëja forra! Vlora trime shqipëtare si rob jetën se do a do mbetet Shqipëri, a do bëhet tym e hi! fare, rroki armët, bëja forra! Jam vlonjat e jam burrë, s'duron burri zgjedhë kurrë; jam vlonjat e si vlonjat di bëj luftë me të shtat' ! Bjeri, moj, tu lumtë dora! Jam vlonjat dhe trim me besë, rreth flamurit di të vdesë, a me hir a me pahirë doemos do rroj i lirë!
<!-- image -->
## ISMAIL QEMALI
(Vjershë e pa botuar; shkruar e kënduar ditën që erdhi Ismail Qemali në Vlorë i vdekur)
Mbyllur det' edhe stere Kush do pyes? edhe përse? kush pyet për Shqipërinë, Rreth me male një shkretinë E pa zë dhe e pa zotë Vetëm vlente për një botë Që të bënej ndonjë ditë, Një thërrime një kafshitë Për atë e për këtë, Vleft'e saja hë për hë, Dele dajos
Kur nji ditë, Vjen e çfaqet një Profitë; Ish nji plak i bardhë borë, Nji bajrak me zok në dorë; Çan tokë e detë Si i çan rrufeja retë; Edhe zbriti mu atje Ku i than nga se për se Po atje në atë vëndë, Dy të prishurit na mëndë, Jo që nuk i than "miserdhe Po i than dhe "shko nga erdhe!" çan
Plaku gjorë e plaku mjerë, Ku do vejë e ku do bjerë, Nëpër erë e nëpër shira Nëpër gropa me shëllira?
Iku ditë e iku natë Imungon dhe buk' e thatë; Edhe buka i mungonte, Vëtan zêmra valonte
Si ish baltë, këmba kridhej, Si ish plakë, trupi dridhej, Andej ruhej nga armiku,
Mirpo plaku bëri krahë; Kaloj male, kaloj brigje; Kaloj pellgje të pa vahë, Kaloj pyje të pa shtigje Syr' i tija një yll shihte Dita yllin po e fshihte.
Plaku iku, iku; iku Pas ca dite një mëngjes; Kur dëgjon një zë kikiku, Një qytet i gjithë u ndes.
Ish një vend, një vend i lirë Që në gjuhën më të mirë Që në gjuhën e Asllanit; Ithon vëndi i jataganit;
thon Vlon' e i thon Vlorë Ku Shqiponja dy krenorë, Gjeti gjithë ata që deshi, Djem baroti, djem arbreshi, Me besë burri armatosur; Irimëri që s'ka të sosur,<eos> |
<bos>E kush ishte ai plakë? E kush ishte ajo flakë? Si një yll që është këputur Në një arqe brenda futur;
Na harriti.. Kuje sotë Nuk na erdhi si e deshëm, Po në dhe se fusëm dotë Pra në zêmra do ta ngjeshim: Dhe aty do rroj sa malet Shpirti tija nuk do falet Nuk do falet po si Dielli, Ku bashkohen det e qielli, Atje shuhet ashtu duhet; Qarko botës zë e muhet;
dielli dhe atëherë, Shkrep dhe shtie mbi të tjerë; Dielli mbet gjithnjë Diell, Kurdoherë me kokë në qiellë Mirpo
Edhe Plaku këtë ditë, Si njeri mbaroi jetë Mir po Plaku i vërtetë Ish Profit dhe mbet Profit; Dhe qëndron ashtu si ishë; Do mbaj emrin si e kishë; Emr'i tija i vërtetë; Esht Nëntor njëzet' e tet
## Hafëz ALI-KORÇA
U lind në Korçë më 1874 dhe vdiq në Kavajë më 1957. Midis hoxhallarëve të përndjekur nga pushtuesit, fanatikët dhe komunistët, për idetë, pikëpamjet dhe veprimtarinë e tyre është dhe Hafëz Ali Korça. I rritur në një mjedis patriotik, fetar e kulturor korçar të pastër; ai u brumos me bindje dhe parime bazë, që e ngritën lart emrin e tij.
<!-- image -->
<!-- image -->
## Veprat letrare
Treqind e tri fjalët e Imam Aliut; 1900; Historia e shenjt dhe katër halifët, 1900; 1914; Muslimanija, 1916; Gramatika dhe syntaksa, Shqip-Arabisht, 1916; Shtat ëndrrat e Shqipërisë, 1924; Bolshevizma çkatrrim njerëzimit, 1925; Kur'ani i Madhënueshëm e thelbi tij, 1926; Gjylistani (Trëndafilishtja) , e Sa'adiut, 1925; Rubaijjati (Katroret) Umer Khajjamit, 1930.
## VAJTIMET E ATDHEUT
(Kushtuar bombardimit të Drenicës nga serbët në Qershor 1924)
Më s'tu nda zjarri; më s'tu nda flaka Më s'tu nda vrasja, ndjekja; shuplaka; Më s'tu nda therja, mbytja grabitja; Më s'tu nda shtypja; vojtja; drobitja.
Gra, burra, foshnja për ditë vriten, Nga vendi vet zhveshur po qiten; Digjen katundet e përvëlohen; kujt s'ndalohën: prej
Si s'shihet flaka 9* del mbi retë? Si nuk dëgjohet rënkimi i shpirtit? Pse s'këshillohet kombi gjakpirës? Në botë, thua; s'ngeli bamirës. Qysh u shurdhua bota e terë? S'shohin barbari gjer sot çka berë
U germadhove; u copëtove, Krejt u trondite krejt u shkretove.
Qani; vëllezër; Kosovën, Për gjëmëzezën ca ditë zi mbani! Qytetërimi ku është vallë? Përse Europa nuk i sheh hallë? Si s'po dëgjohet topi i shkretë? qani!
Qani, vëllezër, Kosovën; Për gjëmëzezën ca ditë zi mbani! Me u shuan vëllezërit tanë, Malet dhe fushat ndër gjak i lanë. Në vend të tyre tjetër vëndosën. Sa pasuri që ua përlanë. S'di me ç'të drejtë dreqvet ia dhanë! Më digjet shpirti, kam shumë frikë, Se do ti sosje kjo politikë; Fill shqiptari nuk do të lenë? Fatzijtë e gjorë ku do të vejnë? qani! top patën
<!-- image -->
Qani, vëllezër; Kosovën, Për gjëmëzezën ca ditë zi mbani! qani!
Në ketë shekull kjo politikë Mrekulli, e them pa frikë, Kjo politikë racëmbaruese Për ditë pleq trima; nuse Kjo politikë lugate shtrigë Dhelpër dinake; kuçedër e ligë Faroj vëllezër me qindra mijë Imadh i Vogël duhet ta dijë Fol, 0 moj botë e qytetërimit Përse po shkulet kjo racë e trimit. quhet grin
Qani; vëllezër; Kosovën; qani! Për gjëmëzezën ca ditë zi mbani!
Kosovë e bukur; oj shpresa jonë Bujare; trime, ke qenë si i thonë Sot të zu halli, në zgjedhë ngele, Kurban po bëhesh për ditë si dele. Kurban po bëhesh ditë bajrami, Në Ballkan thërret veç shqiptari Kështu pse s'duket Xhebraili? Të të shpëtonte nga thojntë e mprehtë Të të shpëtonte nga zjarri i nxehtë Ty moj Kosovë; madhe shpresë Se ndaj ty ruhet edhe sot besa; Mi madhi krahu i Shqipërisë! Me madhja çerdhe e Trimërisë!
Qani; vëllezër; Kosovën; qani! Për gjëmëzezën ca ditë zi mbani! Pjesa më e madhe e Shqipërisë Iu dha Serbit e Greqisë Vetëm i ardhi Perëndisë Për atë gjakun e foshnjërisë, Dua ti lutem pak qeverisë Të marrë masat e ligjësisë: T'i lutet Francës dhe Anglisë Ti hovi Serbisë Dhe çamërit; fqinjë të Greqisë. keq pritet pak \_
Qani Kosovën dhe Çamërinë Për gjëmëzezat zgjatëni zinë!
Nip i Pellazgut; 0 komb i vjetër! Nga ti m'i i vjetër nuk ndodhet tjetër; Dyzet ke patur milione frymë Të pakoi koha, te çkriu si brymë Le Arijanën; Durrës u mbështete, Nga fati i shkrete si një grusht mbete. Edhe këtuze shprehje nuk\_ Mento ku ishe, ku je, ku vete, TIashti pa krahë ke mbetur fare Për një te vjetër komb, e marrë gjete. turp
Qani Kosovën dhe Çamërinë Se i këmbejnë si bagëtinë!
Ka vdekur fare civilizimi; Sot veç një lustër ka Perëndim: Iku mëshira erdhi rrënimi! Po del mbi qiejt nga do rënkimi, Në fund të tokës hyfte gëzimi! Kur po shfaroset një komb ma trimi, Kurse ka vdekur krejt njerëzimi; Kurse nuk paska babë a vëlla jetimi; Fare mos shtypi dhe shkrimi! qoftë
Qani Kosovën dhe Çamërinë Për gjëmëzezet zgjatëni zinë!
Mos i ndaj lotët; qaj Vardar plaku! Nat'e ditë ecën të lahet gjaku Gjaku i shenjtë që derdh barbari, Me te ushqehet sot çdo fill bari, 0 shalë i shkretë, qysh duron vallë? Pse nuk po shkrihesh, je i gjallë? Shembuni male, mbetët të shkretë! Shembuni bashkë me gjithë tepetë! Kur komb bujari për ditë po shuhet; Ty, moj Kosovë, jeta ç'të duhet? Kur dhe Evropa spo ta sheh hallin Për ditë ju therin, ju marrin mallin Për ditë ju derdhet gjaku Shpresa ka mbetur vetëm te Hakku. Qani, vëllezër, Kosovën, qani! Për 'gjëmëzezën ca ditë zi mbani! qysh
## Lazar Sotir GUSHO
1 njohur nën pseudonimin Lasgush Poradeci; u lind më 27 dhjetor të vitit 1899 në Pogradec. më 12 nëntor të vitit 1987. Vdiq
Mbas mbarimit të shkollës fillore në Pogradec, i ati i Lasgushit që ishte patriot dhe arsimdashës e dërgoi në moshën 9-vjeçare për të vazhduar studimet në Liceun Rumun të Manastirit. Me fillimin e Luftës së Parë Botërore Liceu u mbyll dhe ai u kthye më 1915 në Pogradec; duke e lënë Liceun pa kryer.
<!-- image -->
<!-- image -->
Në vitin 1933, u botua vëllimi i tij i parë "Vallja e yjeve"= dhe më 1937, u botua vëllimi 1 dytë "Ylli i zemrës" . Pas Luftës së Dytë Botërore Lasgush Poradeci tjerash, poemat "Eskursioni teologjik i Sokratit" , "Mbi ta" "Kamadeva" baladat për Muharrem e Reshit Çollakun. Gjithashtu, përktheu disa nga kryeveprat Bllokut, Poemat e Hajnes, të Majakovskit e Miçkieviçit, lirikat e Gëtes dhe Hajnes, poezi të Lanaut, Brehtit; Hygoit, Mysesë, Bajronit, Shellit, Bërnsit, të Emineskut; etj.
## Ç'U MBUSH MALI
(Rapsodi popullore)
Shqipëri! Moj nëna ime, Më ke rritur më thërrime! Shqipëri! Të qofsha falë, Të kam nënë-e më ke djalë!
Çu mbush mali me dëborë, Çu mbush deti me pamporë; Seç u mbush e shkreta Vlorë Plot me krushq edhe dasmorë, S'janë krushq edhe dasmorë, Janë Toskë-e Malësorë Janë Toskë-e Malësorë Me flamur të kuq në dorë Si dhëndurë me kurorë.
Ç'u zbardhë malet; ç'u zbardhë: Nga çdo anë seç na ardhë Shqipëtarët gunë-bardhë. na ardhë Dyke rutulluar malë Kush më shpejt; kush më ngadalë: Kush i lum e kush i gjorë Seç palë-| palë
Kush me këmb'e kush me kalë, Kanë zbritur mun në Vlorë.
<!-- image --><eos> |
<bos>Mun ë Vlorën e Lirisë, Natë thelb të Shqipërisë Çu nxinë malet; ç'u nxinë; Gur'i kuq lëshon mavinë: Qani, djem, e mbani zinë! Qani gjithë Shqipërinë; Toskërinë, Gegërinë- Ububu! çhumbi lirinë!
Çu mbush sheshi me të parë, Çu mbush zyra me zyrtarë, Thonë-u çet' e parë! Thonë më tu paske parë Me tri mijë luftëtarë, Tri shtëpi me fis e farë, Qytetarë, katundar- Gjith bujarë Shqipëtarë: pake
Çu qjelli pak-nga-pak; Maj'e malit seç u flak; Doli Ylli me bajrak: ME armikun kemi gjak hap
Ç'ka që çan rrufeja retë? Vjen Smaili trim me fletë, Fluturon shigjetë; Thonë, vjen përdrejt në Vlorë, Me flamur të në dorë, Me flamurin e lirisë Natë thelb të Shqipërisë: Thonë,është vet-i-tretë, Thonë, është vet-i-tetë, Thonë vet-i njëstetetë - Rrofsh moj Shqipëri përjetë! posi kuq
## Sejfulla MALËSHOVA
U lind në Malëshovë të Përmetit në 2 Mars të vitit 1900
Kreu shkollën fillore në vendlindje, studimet në shkollën San Demetro Di Korona" në Sicili, në të cilën më parë kishte ndjekur studimet edhe De Rada. Më pas ishte student i Fakultetit të Mjekësisë në Romë. Në vitet 1926-1931 kreu studimet në Universitetin e Filozofisë, në Lomonosov të Moskës.
<!-- image -->
<!-- image -->
Njihte shkëlqyeshëm me shkrim dhe këndim tetë gjuhë të huaja por veç fushës së përkthimit ai spikaste dhe në poezi, publicistikë dhe politikë.
Vdiq në vetmi, në banesën e tij në Fier në vitin 1971.
Poezitë e tij të shkruara në prag të luftës dhe gjatë luftës dhe të mbledhura në vëllimin "Vjersha" më 1945 shtegun drejt metodës së realizmit socialist; duke sjellë motive dhe një këndvështrim etik të ri, pavarësisht se më vonë metoda degjeneroi duke u bërë shtesë e politikës së partisë. Poezitë e Malëshovës "Si e dua Shqipërinë" "Punëtori" . çelën
## PSE E DUA SHQIPËRINË
S'kam çiflig e s'kam pallate s'kam dyqan me katër kate; po e dua Shqipërinë për një stan në Trebeshinë, për një shkarpë e për një gur; për një e për një mur; për kasollen mbi selishtë, për dy ara në zallishtë, për një lopë e një gomar; për balo, një manar: gardh
Unë e dua Shqipërinë
për tërfilin mbi lëndinë; për një vajzë gjeraqinë dhe për ujët që buron nga një shkëmb e gurgullon nëpër lisa gjetheshumë; edhe zbret përposh në lumë.
<!-- image -->
Unë e dua Shqipërinë
për një lule trëndelinë, për bilbilin që këndon; në ato ferra e në ato hije këngë malli e dashurie. Unë e dua Shqipërinë, që nga Korça në Vraninë
Unë e dua Shqipërinë që nga Shkupi në Janinë, ku një popull derëzi e vuan në robëri, po ka shpirtin luftëtar\_ heq
Une e dua Shqiperine Si shqiptar e bir shqiptar
## Mitrush KUTELI
U lind më 1907 në Pogradec. Pseudonimi- Dhimitër Pasko. Shkollën fillore e kreu në Pogradec; të mesmen në Selanik, të lartat në Bukuresht (doktoroi për shkencat ekonomike më 1934) . Zhvilloi aktivitet në koloninë shqiptare-Bukuresht. Punoi në Ministrinë e Financave dhe guvernator në Bankën Rumune. 1942 në vendlindje merret me ekonomi dhe letërsi.
Vdes në 1967 në Tiranë.
## Veprat letrare
"Netë shqiptare" (tregime, novela) 1937; Ago Jakupi" 1943; "Shënime letrare (kritikë) ' 1944; "Poetë e detraktrë (shkrimë letrarë)' 1944, kushtuar reagimit të Kristë Malokut që bëri ndaj vështrimit kritik letrar të Kutelit (Shënime
## IË DUA BALIË SHQIPTARE
Të dua baltë shqiptare Të dua egërsisht! dëshpërimisht! si ujku pyllin, si vala valën; si balta balten.
Se këtu vdekur ka, këtu, nëna dhe baba e giyshër-stërgiyshi
Se gjer mbi gju jam brenda teje, se lerë kam këtu, si baba, si gjyshi.
Të dua baltë shqiptare! se gjer mbi bel, përmbi bel jam brenda tejee sdal dot se sdua! Se ti më lidh e më mban me mjaltë e me pelin.
Të dua baltë shqiptare Magjistare ëmbël si vetë vdekja.
se thellë jam këtu brenda teje gjer mbi gju gjer mbi bel e gjer mbi krye.
Dhe dua fort të dehem të prehem (ah që tani!) Brenda teje.
<!-- image -->
<!-- image -->
<!-- image -->
## QËNDRIMI (fragment)
Jam shqiptar
Se jam këtu
kosovar;
kur s'kish njeri;
zot e krenar;
kur s'kish kufi
zot e bujar
as fqinjëri;
mbi këtë dhé,
as shqa të zi.
q'e kam si fe,
Se jam këtu
përmbi fé:
kur Mal i Zi
E kam vatan!
ish Iliri;
E kam atdhe!
kur nga një det
Që gjysh stërgjysh;
në tjetrin det
që brez pas brez,
isha zot vetë!
që gjithëmonë
Unë jam këtu
Ti shqa thërret,
nga moti
ti shqa bërtet;
kur vetë Zoti
gjer lartë në retë
bëri fushën
se jam barbar.
fushë
Jo; s'jam
malin
si bërtet ti,
mal.
si buçet ti,
Unë jam këtu
ti, Mal i Zi.
do të jem
Po vendin tim e dua,
dem baba dem
lirinë e dua,
sa mali të bëhet hi
e s'dua
hiri mal përsëri
zot
mbi mua
## Millosh Gjergj Nikolla MIGJENI
U lind më 1911 në Shkodër; në një familje tregtare. Shkollimin fillor e kreu në Shkodër, mësimet 1 vazhdon në Tivar, përfundon seminarin teologjik të Manastirit në vitin 1932.
Punoi si mësues në fshatin Vrakë në vitin 1933 dhe në Pukë në vitin 1937.
<!-- image -->
<!-- image -->
Rruga Vrakë-Shkodër ia keqëson shëndetin; se u prek nga tuberkulozi. Më 1937 dhjetor niset t'u kuruar në Itali. për
Vdes më 26 gusht 1938 në Itali.
## Veprat letrare
Cikli i parë-Kangët e ringjalljes,
1934- boton shkrimet e para, bashkëpunim me revistën "Ilyria" dhe "Bota e re" 1936-Vargjet e lira (përmbledhje poezish) .
Cikli i dytë-Këngët e mjerimit nis me vjershën "Poema e mjerimit"
Cikli i katërt- Kangë më vete sjell imazhin e LII.Botërore
Cikli i tretë- Kangët e perëndimit sjell imazhin e L. II. Bot.
Prozat Migjeni sipas strukturës i ndan në skica, novela dhe tregime por i quan novelëza.
## TË BIRTË E SHEKULLIT TË RI
Na të birtë e shekullit të ri, që plakun e lamë në "shejtnin" e tij çuem grushtin për me luftue ndër lufta të reja dhe me fitue. Na të birtë e shekullit të ri filizat e një toke së rimun me lot; ku djersë e ballit u dikonte kot se dheu qe kafshatë e huej dhe në marrzi duhej shumë shtrejtë tu paguhej\_ ynë
<!-- image -->
Na të birtë e shekullit të ri, vllazën të lindun e të rritun në zi, kur tinglloi çast' i i mbramë edhe fatlumë ditëm me thanë S'duem me humbë në lojë të përgjaktë të historis njerzore, jo! jo! s'i duem humbjet prore duem ngadhnim! ngadhnim; ndërgjegje dhe mendimi të lirë! S'duem për hir të kalbsinave të vjetra; që kërkojnë "shejtnim të zhytemi prap në pellgun e mjerimit që të vajtojmë prap kangën e treishtimit; kangën monotone, pa shpirt të skllavnis të jem' një thumb i ngulun ndër trutë të njerzis. Na të birtë e shekullit të ri, me hovin tonë e të ndezun peshë, ndër lufta të reja kemi m'u ndeshë dhe për fitore kem' me ra fli. ynë
## Arshi PIPA<eos> |
<bos>U lind në Shkodër më 1920. Pasi kreu mësimet e mesme në liceun e vendlindjes, ai studioi për filozofi në Universitetin e Firences (Itali) . Prej vitit 1941-1946 dha mësim në shkolla të mesme të Tiranës e Durrësit. Në të vitit 1946 u burgos nga regjimi komunist për idetë e tij patriotike e demokratike. Për dhjetë vjet (1946-1956) ai vuajti në burgjet dhe kampet e shfarosjes (Durrës, Vloçisht, Korçë, Tiranë, Burrel etj:) . Vdiq në Uashington më 20 korrik 1997. prill
<!-- image -->
<!-- image -->
Shkrimet e tij të botuara në shqip, anglisht; frëngjisht dhe italisht ndahen në: poezi, estetikë e filozofi dhe kritikë letrare.
janë vëllimet shqip: Lundërtarë Libri Burgut Rusha dhe "Meridiana poezi
## LEGJENDA E DRENICËS
Uluron murrani i çmendun Fshan si bishë me zhgjetën n'bri Davaritet mjegulla e dendun Mbi katundin shkrumb e hi
Nanë do shkoj me u ba me Gjakun vllaznëve me u a marrë! çetat
E mbi buzën e një rrëmuje Duket tash një kullë mënjanë Një djalosh përmas dritares Rrin mendueshëm e nuk bzan
Asht për rruge në armë shtrëngue bomba dorë me gjerdane "Loke s 'mundem me mungue Lamtumirë kam ardh me t'thane
Qan e ama e duert mbetën Iu'i përdredh n 'idhnime fshan: qi pata shkuen e mbeten.. Bir 0 bir ku do me m'lanë? "Dy
Mbush s'i ke ti pesëmbedhetat Kush at gja s'ta ven ty barrë
Kanë me t'vra si tu vllezën si tët atë i pushkatue ku na len ah mu fatzezën tande motër fatshkretue?
Lene nanë, ma me mbyllë ktu me e gjet si berr e presin Shqe veç janë; me hyll pa hyll Qymen kan nderru jo vesin: keq
Lene t'shkojë, e mbarë ju dhashtë Ktheftë me nder; por n 'qoftë 0 vlla.. perëndija mos e dhashtë Gjakun vet kam për ta la.
Fishkullon murrani rrmores me frullizë tue uturi hyn nder hekrat e dritores nalt tek kulla shkrumb e hi.
<!-- image -->
## KOSOVËS
Vllazën shqiptarë; Kosova s asht e jona. Kush me e përmendë guzon ai ban trathti!
0 kob qi s 'do t'harrohet kurr tevona! Kosova e ngratë dergjet e vdes n'robni.
Qoftë e mallkueme fara qi aty hidhet me djersë e njomun pleqsh, me lotë kërthijsh!
Prej bastardhësh trathtue qi i zhgulen zemrën e n'pre ua hodhën klyshve qi Moskova Për gjak ndërsen; me parzëm shkele nën themrën mizore sllave po jep shpirt Kosova
Deri vllëzen; do ta ndiejmë na veten fajtorë pse vendin ku Shqipnija leu guxojmë ta duem; tue pasun frigë fatshkretën kur,
Kosovën tonë ta quejmë gjymtyrë atdheu?
tokë e bukur ku fjala burrneshë ilire ushton qysh me mjegull gojdhane! gjoks i Shqipnis, ku e ndryme si luaneshë ndër hekura gjëmon zemra Dardane:
A mundet ajo; vall, me u-zhgulun dejsh pa ba kufomë Ilogoren e krahnorin? Lumnin tande, Kosovë, at 'here ta rryejsh kur gjak i lirë t 'vadise hullin e plorit.
Sot tjetërkush ta frytin e punës, mbi tokën tande, kosovar; je skllav! Qi t'la mbi vetulla kamxhiku sllav! gzon
Bukën e turpit e t vend martyr; der kur ta kapërdijsh?
Qenka pra faj me lypë të drejtën tande? Dorën për Imoshë duhet me i shtri kusarit?
0 gjuhë, ti bamu rrfe e tmerrin trande! Do t 'vijë, do vijë nji ditë ora e shqiptarit!
Mbas nesh tjerë kanë me ardhë. S 'fiket Shqipnija pse disa qinda nesh rrzohen nën plumbin.
lirija dhjetë mijë do t'lindin e dhjetë mijë do t'humbin!
Se për çdo dhjetë prej nesh qi amshon
Do t 'humbin shqim ata qi sot na shtypën!
prej majesh tu 'e sulmue me sqeq e kthetra.
Kulshedra e re me lakminat e vjetra at 'here do t'shembet kur ta shofim shqypen
Andej na priret shpirti i fortë me hove t'dalldisuna ngadhnjimi; ushton jehona: 0 vllezën, nalt ju ballin! prej Kosove Der n'Çamëri Shqipnija asht e jona.
## Fatos ARAPI
U lind në vitin 1930 në Vlorë, ku e kreu shkollën e mesme, ndërsa studimet e larta ndoqi në SofjeBullgari, në fakultetin e Matematikës dhe të Ekonomisë\_ Ka punuar shumë vjet gazetar dhe pedagog në Fakultetin Histori Filologjitë Tiranës. Disa herë ka fituar çmime kombëtare e ndërkombëtare për poezi. Në vitin 2008 e fitoi "Kurorën e artë" në manifestimin Mbrëmjet e Poezisë Strugane poetik
<!-- image -->
<!-- image -->
dhe është i pari poet shqiptar që e ka fituar këtë shpërblim
## Veprat letrare
"Shtigje poetike" , 1962; "Partizani pa emër" 1962; "Poema 1966; Ritme të hekurta" 1968; "Patat e egra" , 1969; "Dhjetori i shqetësuar" 1970; "Dikush më buzëqeshte" 1972; "Poezi të zgjedhura" , 1974; "Drejt qindra shekujsh shkojmë" 1977; "Shokët" 1977; "Cipa e borës" 1985; Deti në mes" 1986; 'Ku shkoni ju statuja" , 1990; "Gjeniu pa kokë" 1999.
## ATDHEU
Atdheu është dhimbje, është dhimbje. Një pikëlluar në shpirt. Atdheu është kryqi, është kryqi E mban dhe të mban ty në shpirt. prill
Atdheu është buka e uritur: Të ikën nga duart e dot nuk të ngop Ëndërr dhe ankth dhe shpresë e sfilitur Me n'errësirë vetveten kërkon:. sytë
Atdheu është toka e premtuar. Ti shkel si një zot dhe se ka nden këmbë. Atdheu s'ka fjalë, ka sy të trishtuar: Vdes dashuria në dashuri që të çmend.
Atdheu është varr i hapur; është varr. Një jetë drejt tij shkon me besë që lind. Në një pikë loti mbyt lotin fatvrarë. Në një pikë loti lirinë e lind.
Atdheu yt i vogli; i vogli ai hyjnori i pavdekshmi si loti
<!-- image -->
## NË TIRANË KA VETËM TIRANË
Në Tiranë ka vetëm tiranë, Në Tiranë të vrasin të gjithë një shëtitje me veten të vret. Mos e ndill kujtimin në Tiranë, është tmerrësisht i pamëshirshëm:-Të vret. Mos guxo ta shohësh në sy lirinë në Tiranë dielli i shuhet, shkërmoqet e zhbëhet. Ti i barabartë me lirinë?-Mos e beso! Liria të vret. Hipokrite shpresa sy-picigjate e Tiranës ti i vdekur-e ajo me e saj të jep frymë të ngjall që sërish ty të vrasë-të vret. është tjetër;tjetër trishtimi i tetorit në Tiranë, vjen duke ikur-të vret. Si krye-engjëlli, Sovrani i zymtë, ferrin e tij e dua Tiranën se të vret. syrit \_ gojën
## MOTIV ARBËRESH
Po trokas në zemrën tënde hapma derën; zonja ime! Kaloj pragun e hyj brenda... Dua që të kem mbi krye hapësirën erë yjesh; të shikoj rrëketë qiellore se si lozin gjithë dritëza burimit të tënd. Dhe si luftëtar i varfër Që të mbështet kryet mbi gurë, gjer të nisë lufta prapë; dua kokën ta mbështes mu në gjoksin tënd prej dielli .\_ syrit dhe të marr; moj, një sy gjumë.
## Dritëro AGOLLI
lindi më 1931 në Menkulas, Devoll. Shkollimin fillor në vendlindje, të mesmen në gjimnazin e Gjirokastrës, studioi letërsi në ShënPeterburg.
Krijimtaria letrare emodernistit Dritëro Agolli i përket brezit të dytë të shkrimtarëve të "realizmit socialist" por Agolli bashkë me Kadarenë u desh të krijonin sipas dy metodave: realizmit socialist dhe modernes hermeneutike. Krijimtaria e tij është e shtrirë në disa
Librat e Agollit u përkthyen në shumë gjuhë botërore.
## Veprat letrare<eos> |
<bos>"Në rrugë dola"-1964; "Zhurma e erërave të dikurshme" (tregime)-1961; "Hapat e mia në asfalt" -1970; "Komisari Memo" (roman)-1965; "Shtigje malesh dhe trotuare"-1975; "Njeriu me top" (roman)-1964; "Devoll ~Devoll" -1980; "Trëndafil në (roman)-1968; "Mesditë" "Shkëlqimi dhe rënia e shokut Zylo" (roman)-1969; "Baballarët" "Hundëleshi" (ose "Kalorësi lakuriq" roman)-1974; "Nënë Shqipëri" "Dështaku" (roman)-1977; "Fjala gdhendë "Baladë për një (dramë)-1985; "Udhëtoj menduar" "Fytyra dytë" (dramë)-1993;"Pelegriniivonuar" "Moshaebardhë" (dramë)-1995;"Lypësi i kohës"-1999;"Fletorkat e mesnatës" etj. gotë" gurin" grua"
## NUSJA NGA KOSOVA
Kam dashur ti gjeja dhe nipit tim të vogël një nuse Andej nga Kosova në fshatrat e thella; Po kjo ka qenë një ëndërr pas zjarrit me flakë të kuqe Si valë e flamurit tek shpella.
Ka vërtet një ëndërr në viset e mia me gurra; Ku rrjedhin ujërat; por unë etjen e verës zor se e shuaj. Kam dashur nusen e nipit të mos e marr me vetura, Po veç si qëmoti me kuaj. qenë
Një muaj të tërë le të zgjaste udhëtimi me kalë, Me pluhur mbi vello të vinte nusja e nipit tek unë, Me dorën time tia shkundja duvakun mbi Atje tek oxhaku, ku kafja në xhezve bën shkumbë. palë palë
<!-- image -->
<!-- image -->
<!-- image -->
Dhe s'kishte gjë, le të binte pluhur i udhës së largët Në vatrën time të vjetër sa përralla; Po kjo nuk ndodhi mes botës së ligë e të varfër; Ku rron ky fisi\_ i ndarë në dysh plot andralla. ynë
Ku smerr dot një nuse për nip a për djalë, Se fisin e ndan kufiri me dy pasaporta; Këto pasaporta s'të lenë të marrësh nuse me kalë, As me vetura, as me trena dhe as me avionë ndofta..
Kam ëndërruar ti gjeja një nuse tim nipi të dashur Në fshatrat e thella andej nga Kosova, Se s'desha të shkoja në tjetrën botë me buzë të plasur; Ta shuaja etjen e mallit për aq sa të rroja.
## MALLI PËR HERONJTË
S'ka heronj, heronjtë i përzumë me lavdi përditë i nanuritëm dhe me lajka dalëngadalë i vumë një nga një në prehje dhe në gjumë.
S'ka heronj , heronjtë u mërzitën, prisnin ëndrrat; ëndrrat u vonuan duke heshtën e dremitën dhe në nina-nana u kënduam: pritur
Çdigjeni nga malli për heronjtë? kushedi kur kthehen nga kjo anë Çi kërkoni? Pritja është e kotë S'ka heronj, tani ka pehlivanë!
## Havzi NELA
Poeti kryengritës, nga Kollovozi 1 Kukësit, Havzi Nela (1934-1988), ishte njëri nga ata që s `u pajtua asnjëherë me të keqen, që solli dhe po e sillte vazhdimisht regjimi komunist në Shqipëri gjatë viteve të sundimit të tij (1945-1990) . Këtë të keqe ai e kishte vërejtur që herët. 1 lindur në Kollovoz të Kukësit, në këtë fshat të humbur të Shqipërisë së Veriut, atje afër qytetit verior të Kukësit, Havzi Nela, poeti
<!-- image -->
<!-- image -->
ardhshëm; që herët u ballafaqua me vuajtjet dhe padrejtësitë, të cilat u mundua t'i sfidonte në forma të ndryshme. Pasi kishte kryer Shkollën Pedagogjike në Shkodër, ai fillon punën në rrethin e Matit, por u bënë shkak disa vjersha që iu gjetën, të cilat siç duket ishin të papëlqyera~ për pushtetin dhe pushtetarët e asaj kohe, andaj pushohet nga puna.
Më 10 gusht 1988, në orën 02.00 të mëngjesit, ai u ekzekutua me varje në mes të qytetit të Kukësit.
## TË DUE!
Me të thanë: "Të due!" kjo asht fare pak; Oh, sa e vogël më duket kjo fjalë! Dashuninë time nuk e shpreh aspak; Zemrën që buçet; derdh shkumb' e valë.
Me të thanë se bota pa ty asht nji hiç Ti s'do ta besosh, do tqeshësh me mue; Për ty sot jam nda me tanë shok' e miq Më shohin me inat; veç pse unë të due
Kur unë them: "Je dielli, hana pesëmbëdhjetë" , Të tjerët të shajnë, nxjerrin helm e vner; Ti për mue, dashtun; gjithmonë ke me mbetë, Trandafil i bukur; kur në pranverë. çel
Të due, oh, të po digjem si zjarri; Të due sa s'thuhet; nuk shprehet me gojë, Për dashuninë tande nuk më kalb as varri, Për nji puthje buzësh; u thava, 0 zonjë due,
<!-- image -->
Të due për trupin, shtatin si selvi Për synin filxhan, vetullën kaleshë, Për faqet, për gojën; buzët si qershi; Por ma shumë për shpirtin; kur ambël më qesh.
Dil, oh dil, e dashtun, mos më le të vuej ! Bota le të flasin; e kanë nga zilia; Dil, mos rri e mbyllun; fjalën mos ma luej ! Kush flet për ne, i vraftë Perëndia! keq
## NUSJA E FLAMURIT
(Nji vjershë i kushtohet NUSES KOSOVARE)
Lavdi çikës kosovare Si një shqerrë; si nji manare I del tankut; thotë "ndal!" Rritet; ngrihet sa nji mal!
Nalt mbi tank shqiponja ngjitet Hapi krahët; po valëvitet Për Kosovën Republikë Fluturon e nuk di frikë.
Shih si jam si lulëkuqe; Lulëkuqe buzëburbuqe, Jam shqiponja me dy krenë Fluturova, mora dhenë.
Për Kosovën Republikë Lëshohem, ngjitem; nuk kam frikë Jam shqiponja me krah' e fletë, Lëshohem, ngjitem gjer te retë.
Jam e bukur; drit' e nur; kuq e zi, jam ba flamur; Kam fustanin fletë-fletë Jam shqiponjë e vërtetë.
Hapi flatrat; n'ajër u lëshue Bash si zanë u mrekullue! Si shqiponja me dy krenë Fluturoi e mori dhenë!
Manushaqe; lulëkuqe; Nusja jone; buzëburbuqe; Majë tankut me flamur; ngjitesh mos me vdekun kurrë!
## Ismail KADARE
Shkrimtar bashkëkohor; disa herë nominuar për çmimin Nobel për letërsi. Dallohet për novela, romane, por ka shkruar dhe poezi dhe kritika. Ai e ka ndarë jetën e tij mes Francës dhe Shqipërisë. Nisi të shkruajë kur ishte ende i ri dhe veprat e tij janë përkthyer në mbi tridhjetë gjuhë.
<!-- image -->
<!-- image -->
mbaroi degën e Gjuhës e të Letërsisë në Universitetin e Tiranës. Më pas shkoi në Moskë me studime për dy vjet në Institutin e Letërsisë Botërore Maksim Gorki (1958-1960). Ismail Kadare është një nga shkrimtarët më të mëdhenj të letërsisë shqipe dhe gjithashtu një nga shkrimtarët më të mëdhenj të letërsisë botërore bashkëkohore: Me veprën e tij, që ka shënuar një numër rekord të përkthimeve (në mbi 45 gjuhë të huaja) ai eka bërë të njohur Shqipërinë në botë, me historinë dhe me kulturën e saj shekullore.
Ismail Kadare lindi më 28 janar 1936 në Gjirokastër; ku përfundoi edhe arsimin e mesëm; më 1958
Rrugën e krijimtarisë letrare e nisi si poet që në vitet e gjimnazit me Frymëzimet djaloshare, 1954, Ëndërrimet' 1957), por u bë i njohur sidomos me vëllimin Shekulli im (1961), që u pasua nga vëllimet e tjera poetike; si: Përse mendohen këto male (1964) , Motive me diell (1968) dhe Koha (1976) . Vepra poetike e Ismail Kadaresë shquhet për idetë e thella dhe për figuracionin e pasur e origjinal; rol me rëndësi për pasurimin e poezisë shqiptare.<eos> |
<bos>Në fushën e prozës, Ismail Kadare ka lëvruar tregimin, novelën dhe romanin Vepra e parë e rëndësishme e Ismail Kadaresë në prozë është romani "Qyteti pa reklama"që nuk u lejua të botohej i plotë deri në vitin 2003. Prozën e tij e karakterizojnë përgjithësimet e historiko-filozofike, subjekti i ngjeshur dhe mendimi thellë i shprehur shpesh me anë të parabolës, mbi bazën e asociacionit apo të analogjive historike. Ideja e romanit Gjenerali i ushtrisë së vdekur (1964) është shpirti liridashës i popullit shqiptar. Temën e shpirtit të pamposhtur të shqiptarëve nëpër shekuj autori e trajtoi edhe në romanin Kështjella (1975). Në romanin Kronikë në gur (1970) Kadare kritikoi psikologjinë provinciale dhe traditat prapanike. Probleme të rëndësishme të historisë janë trajtuar edhe në përmbledhjet me tregime e novela Emblema e dikurshme (1977), Ura me tri harqe (1978) dhe Gjakftohtësia (1980)E veçanta e talentit të Ismail Kadaresë shfaqet sidomos në trajtimin; nga një këndvështrim i ri, i temës historike dhe në tingëllimin e mprehtë aktual që është i aftë t'i japë asaj. Një nga krijimet më të shquara të Ismail Kadaresë dhe të të gjithë letërsisë së re shqiptare është romani Pallati i ëndrrave (1981). Shumica e veprave të Ismail Kadaresë janë përkthyer e gjëra
<!-- image -->
botuar në mbi 45 gjuhë të botës dhe janë pritur shumë mirë nga publiku lexues. Ai është shkrimtari shqiptar më i njohur në botë.Në vjeshtën e viti 1990 Ismail Kadare vendosi të largohet nga Shqipëria dhe të qëndrojë në Paris. Shkrimtari në atë kohë e përligji këtë largim me "mungesën e ndryshimeve demokratike" ~ Autoritetet e kohës e dënuan largimin e Ismail Kadaresë, por krijimtaria e tij nuk u ndalua. Në vitin 1990 e më pas vepra e tij bëhet shprehja më e fuqishme e vlerave gjuhësore dhe artistike të shqipes letrare: Letërsia e Ismail Kadaresë pas vitit 1990 bart të njëjtat tipare thelbësore të asaj të mëparshme: frymën etnografike dhe shpërfaqjen e identitetit shqiptar: Në 2009 ai u nderua me Diplomë Nderi i Shkencave Sociale dhe Komunikimit institucional të Universitetit të Palermos në Sicili, kërkuar me forcë dhe dëshirë nga arbëreshët e Piana degli Albanesi. Ismail Kadare është anëtar i Akademisë së Shkencave të Shqipërisë.
## Veprat letrare
Frymëzime djaloshare poezi-1954; Ëndërrime poezi-1957; Shekulli im poezi-(1961); Gjenerali ushtrisë së vdekur-roman-1963; Përse mendohen këto male poezi-1964; Dasma-1968; Motive me diell poezi-(1968); Kështjella roman-1970; Kronikë në gur roman 1971; Koha (1976); Dimri i madh roman 1977; Ura me tri harqe 1978; Kush e solli Doruntinën roman 1979; Prilli thyer 1980; Gjakftohtësia përmbledhje novelash 1980; Nata me hënë 1985; Koha e shkrimeve 1986; Koncert në fund të dimrit 1988; Vepra Letrare 1981-1989; Dosja H 1990; Piramida 1992; Shqipëri 1995; Përbindëshi; Pallati i ëndrrave 1996; Dialog me Alain Bosquet 1996; Spiritus roman1996; Kushëriri i engjëjve ese1997; Poezi 1997; Kombi shqiptar në prag të mijëvjeçarit të tretë ese 1998; Tri këngë zie për Kosovën triptik 1998; Ikja e shtërgut tregim 1999; Qorrfermani roman 1999; Vjedhja e gjumit mbretëror tregime 1999; Ra ky mort e u pamë ditar për Kosovën, artikuj, letra 20O0; Kohë barbare (Nga Shqipëria në Kosovë) biseda 2000; Breznitë Hankonatëve 2000; Vajza e Agamemnonit 2000; Bisedë përmes hekurash 2000; Elegji për Kosovën 2000; Lulet e ftohta të marsit roman 2000; Unaza në kthetra 2001; Eskili, ky humbës i madh 2001 (ribotim); Qyteti pa reklama roman 2001; Jeta, loja dhe vdekja e Lul Mazrekut roman 2002; Princesha Argjiro -lektyrë 2003; Pasardhësi roman 2004; Shkaba - 2004; Ftese ne studio 2004; Dantja i pashmangshëm 2005; Identiteti evropian i shqiptarëve 2006; Hamleti, princi i vështirë Sprovë 2006; Hija (roman) 2007; Spiritus 2007; Çështje të marrëzisë; Poshtërimi në Ballkan -Muzgu i perëndive të stepës -Darka gabuar roman 2008; E penguara roman 2009; Aksidenti roman 2010; Ca shiu ranë mbi qelq - poezi; Ditë kafenesh novelë; Mosmarrëveshja, mbi raportet e Shqipërisë me vetveten 2010; Stinë e mërzitshme në Olymp; Vepra 1, 2, 3. pika
Shih edhe Përkthimi i veprës së Ismail Kadaresë:
<!-- image -->
## Nderime
Ismail Kadare është laureat shumë çmimeve letrare kombëtare dhe ndërkombëtare.
Që nga viti 1994 Ismail Kadare është anëtar korrespondent Akademisë së Shkencave Morale dhe Politike të Francës dhe anëtar i jashtëm i ASHAK
Në vitin 2005 fitoi çmimin "The Booker Prize Man"
Ka qenë delegat në Kongresin e Drejtshkrimit (1972) .
Ismail Kadare është dekoruar nga Presidenti Republikës së Shqipërisë me Urdhrin "Nderi i Kombit" dhe nga shteti francez me urdhrat "Kryqi i Legjionit të Nderit" e "Oficer i Legjionit të Nderit" .
Ky u akordohet personave, institucioneve, puna krijuese ose kërkimore e të cilëve përfaqëson një kontribut të madh në kulturën universale në fushat e letërsisë apo gjuhësisë. çmim
Ismail Kadare më 23.06.2009 u nderua me Çmimin madh spanjoll, Princi i Asturias për Letërsi nje nga çmimet me prestigjoze letrare në botë. Ai doli fitues mes 31 kandidateve nga 25 vende të ndryshme të botës ku dallohet emri i Milan Kunderës apo italiani Antonio Cabucchi.
## PORTRETI I SKËNDERBEUT
Si ditë e plotë ai shtillej me re dhe erë mbi atdhe Një emër, Gjergj, e kish si diellin, Tjetrin si hënën, Skënderbe.
Njëzet e katër luftëra bëri, Njëzet e katër vdekje theu, Çka mangët linte ditën Gjergji, Plotësonte natën Skënderbeu.
Dy brirë dhie kish mbi krye, Emblemë e vjetër e çuditshme, Sikur ta dinte që mes brinjëve Dy perandorë do të godiste:
Pas vdekjes eshtrat iu ndanë, Në mijëra varre ato u shkrinë. Gjithçka të shumtë ai pati; Të vetmen kish veç Shqipërinë:
<!-- image -->
## VALLJA SHQIPETARE
Tri herë opinga rrahu dheun Sikur kërkoi leje prej tij. Pastaj shamia ndehu Me dhe madhështi. palët qetësi
Kështu midis qiellit dhe botës allja u lind, vallja u shpall. Këmba sinjale i qon tokës Dhe dora qiellit i jep lajm:
Dhe vallja rrokulliset tutje Në kohëra hedhur si hobe, Prilli përsipër i hedh lule, Dhjetori borën shkund atje
Valle shqiptare, shenja n'erë. Ylbere tirqish tej tëhu. Kush ju kërceu ju njëherë Dhe këmbët rob s'i mbenë te ju:
Kush ra midis vorbullës suaj Dhe s'u përzhit, dhe s'u përflak Ju bubullima me opinga; Që nëpër shekuj bridhni varg.
## Jorgo BLLACI
U lind më 1938 në Gjirokastër. Studioi për GjuhëLetërsi Shqipe dhe ka punuar së parisimësues e pastaj përkthyes. Pas burgimit për arsye politike më 19641967 Bllaci u detyrua të punojë si punëtor ndërtimi. Më 1990 u kthye përsëri në shtëpinë botuese "Naim Frashëri" . Ai është autor i disa vëllimeve me poezi, ndër të cilat "Ligjërimet e Pyllit" (1964) dhe "Epika trëndafilave" (1990) . Ka shqipëruar vepra poetike
<!-- image -->
<!-- image -->
autorësh të njohur; si Shevçenko, Pushkin, Esenin, Gëte etj, si dhe vepra në prozë, midis të cilave romanet 'Rudini" dhe "Ujërat pranverore" të Turgenievit; si dhe disa libra me për fëmijë. poezi
Jorgo Bllaci vdiq në Moskë, më 28 shtator 2001. Jetoi i përbaltur; i nëpërkëmbur në një kohë që donte vrazhdësi dhe nënshtrim, nënshtrim të vrazhdësuar. Një poet, vetëm një poet.. poet i vërtetë, edhe pa gjeni. qenë
## LASGUSH PORADECIT
"Naimi preu shkurret; shkuli ferrat; pastaj qilizmë truallin punoi; fidanet mbollën me durim të tjerët dhe vreshti i bukur shpatin gjelbëroi.
si tha këto mbështeti të dy duart përmbi bastun, dhe shtoi si nëpër lotë: "e keni radhën ju për ta punuar këtë të bukur vresht; pa shok në botë.<eos> |
<bos>kur vajta unë atje-më tha Lasgushi; një mbrëmje buzë gjolit tek shëtisnim; hardhitë kishin lidhur vile rrushi, por; kemi etje, dukej sikur flisnin.
ahere çbëra? nëpër shkëmb të malit; një brazdë hapa deri te burimet dhe më së fundi, ujërat si kristali u derdhën nëpër te me mërmërimë.
ta rritni të shëndetshëm, ta selitni; ta doni si thesarin më me vlerë; dhe neve,që aty e lamë shpirtin; na sillni nëpër mend ngandonjherë!
<!-- image -->
## VALLJA E OSMAN TAKËS
Eh, mor Osman Iaka bir Osman me halle vetëtin me kordhe shkrepëtin me valle!
Ngrihesh si shqiponjë bie si fajkua papo shkel mbi truall si sorkadh mbi thua
Sikur do të thuash Ka barut kjo tokë rëndë po ta shkelësh bën shaka me kokë
"Çbën ky rënjëdalë ,Turfullon valiu; Ç'e pandeh litarin? Lodër çilimiu "?
Rreptas ti përdridhesh porsi shakull ere Ç'i kujton halldupit limeret; pritat
Pritat e asqerët e grirë strallit Hijen e mehitit Ç'i vërvite ballit! prerë
Eh mor Osman Taka Bir Osman me halle Një pasha dovleti vrave me një valle!
## Dalan LUZAJ
U lind në Vlorë më 3 gusht 1944. Fëmijërinë e hidhur ekaloi në Ujin e Ftohtë të Vlorës, ku kreu dhe shkollën fillore. Mbaroi në vitet 1962-1963 shkollën e mesme Pedagogjike 'Jani Minga~ Punoi ca vite si mësues në fshatrat e Tepelenës, dhe më pas lufta e klasave e dënoi me njëzetedy vjet internim në fshatin Sherishte të Vlorës, që ishte dhe periudha më e zezë e familjes së tij. Si të gjitha familjet e tjera të deklasuara edhe
<!-- image -->
<!-- image -->
familja Luzaj u vu në shënjestër të diktaturës, për shkak të babait, profesorit të madh Isuf Luzaj, armikut të diktaturës. Poezinë e nisi shpejt, që në bankat e
Sot, jeton me familjen e tij në Çikago, Illinois të SHBA-ve. Aktualisht është kryetar i Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikane; është zgjedhur dy herë radhazi me vota unanime nga shkrimtarët:.
## Veprat letrare
Jeta më gjeti vetëm 1995; Diej të largët" ,1996; Pa rrugë' 2003; Dhe hëna kur nuk qeshte Kasollja e internimit' 2010.
## NË VLORË
Në Vlorë!-tha Ismaili, i vet çau në këmbë. Shtizë bëri krahun, flakë u bë në erë Qasi gurët e themelit; më të rëndë. Rilindi Shqiperia. Brofi Mëmëdheu. Mëhallat e Atdheut Kosovë e Çamëri. Sheshit të Flamurit sosi Skënderbeu. Athdheun Ismail, ta besova ty! Kanina djep, varr dhe lavdi Të gjallë e të vdekur bashkë çdo Nëntor: Shtiza bën lart; qiellit kuq e zi. Feston Shqipëria, e zi në Vlorë. pari gurët kuq
<!-- image -->
## NAIM FRASHËRI
Nga burimi i lajthishtës, Tej në Frashër mbi Përmet, Mjalti i gjuhës valë-valë; Nëpër faqe, nëpër fletë.
S 'mbeti mal pa hyrë në penë, s 'mbeti fjalë pa hyrë në varg; syve hyn e del Atdheu Ulet ylli, ndrit në prag.
## Ja Naimi,
ja Tomorri. Fjalë-fryma që po flasim; Shoshi shekuj madhështori Shqip-
Naimit i përkasim!
Gjuha shqipe hodhi shtat; skaj më skaj blerim i dheut; dy herë kombi bëri lart; ndriti e Skënderbeut:. pallë
Nëpër shekuj rrjedh burimi; nga lajthishta mbi Përmet majë malesh flet Naimi: Gjuhën Shqipe: AMANET!
## Xhevahir SPAHIU
U lind më 1 mars të vitit 1945 në Malind të Skraparit; është shkrimtar i njohur shqiptar:
Studioi në Fakultetin Histori-Filologji; dega Gjuhë dhe Letërsi Shqipe. Që nga viti 1968 ka punuar si gazetar në gazetën "Zëri Popullit" redaktor në revistën "Nëntori" , mësues dhe libretist në Teatrin Operës Baletit në Tiranë. Është nderuar me çmimin "Migjeni" dhe është fitues i çmimit të në konkursin e 45-vjetorit të çlirimit të Atdheut. parë
<!-- image -->
<!-- image -->
## Veprat letrare
Mëngjes sirenash (1970)
Ti qytet i dashur (1973)
Vdekje e perëndive (1977)
Dyer dhe zemra të hapura (1978)
Bashkëkohësit (1980)
Agime shqiptare (1981)
Zambakët e Mamicës (1981)
Kitaristët e vegjël (1983)
Nesër jam aty (1987)
Heshtje $ ka (1989)
Dielli i lodrave (1990)
Poezia shqipe (1990)
Kohë e krisur (1991)
Udha (2005)
## SHQIPONJA
Hape krahët, fluturove Thellë nëpër kaltërsi.
Çerdhen ku do ta bësh ti?
Ty asgjë s'ta mbushka As kjo pemë? As ky syrin? gur?
Më në fund, moj trimërore, Bëre çerdhe në flamur:
<!-- image -->
## GJUHA SHQIPE
Mblidhmani gjakun:
Një plagë plumbi, një vragë shpate dhe fshehtaz helmi; ca fjalë u shkoqën; ca rrokje ranë po thelbi mbeti.
Fjalët e shqipes si zaje lumi e bjerrën gjithçka të tepërt gjithçka të qullët; ngjizur e lidhur si eshtra trupi. Dhe gjaku rrugës çurkë.
Kullojnë fjalët. Ajri përflaket:.
Mblidhmani gjakun:
## Vilson BLLOSHMI
Ilindur më 18 mars 1948 në një fshat pranë Librazhdit Bërzeshta.
Ashtu siç kishin lindur në të njëjtin muaj, ata patën të njëjtën vdekje dhe në të njëjtën natë. Vilson Blloshmi dhe Genc Leka u pushkatuan mesnatën e 17 korrikut të vitit 1977.
<!-- image -->
<!-- image -->
## SAHARAJA
Saharaja, është Saharaja, Saharaja shkëmb e rërë e gurë, Që ka shok veç emrin e saja Dhe ngaqë s'sheh ëndrra; s'sheh as drurë. larg
Saharaja s'di të ëndërrojë. Ajo bluan gurë me mend' e saj\_ Saharaja s'ka këngë të këndojë, Saharaja s'ka as lot të qajë.
Saharaja nuk ka miq e shokë, Saharaja nuk ka bijë, as bir: Saharaja është një copë tokë, Thonë se dhe me natën s'shkon mirë. Natës s'i pëlqen në Sahara; S'i pëlqen të ketë veç gurë për shtrojë; Fjalë e dashuri e njerëz s'ka; Perç' e saj e zezë s'ka çtë mbulojë.
As dhe një s'e di si është kandisur Me kët' plagë mbi shpinë rruzullimi; Por se thonë në botë është stisur Kur i duhej njerëzisë mallkimi.
<!-- image -->
Kur ai për keq e mban në gojë; Saharaja e mban vesh e Saharaja fillon të gëzojë, Kur ne mallkohemi mes nesh. qesh.
E kur bie ndrojtur rrez' e diellit Dhe mbi gurët e pamyshkët ndrit; ngjan vello savani i qiellit; Shkretëtirës shket e shkrepëtit.
Prandaj, kur urrejtjen e fortë e nxehur Mbi dikë mallon e shfryn e shan, Që nga skuta del kujtimi i dehur Dhe thërret menjëherë Saharanë
Kur mallkimi shfryn e kur kujtimi Në e harresës tret.. Kur hyn dielli e kur hesht thëllimi; Shkretëtirë e shkretë mbetet shkretë. pusin
## Genci LEKA
U lind më vitin 1941, nga Bërzeshta e Librazhdit; që të dy ishin poetë. Vilson Blloshmi dhe Genc Leka u pushkatuan mesnatën e 17 korrikut të vitit 1977.
## OXHAKU
Bora mbulon tokën e gjerë, Dhe natyra duket në gjumë; Ky oxhak e dogj një pyll të tërë,
Dhe kur shpesh fryn era dimërore; 1 kujtohen këngët partizane Miq biseda..gjurma..flokë dëbore, Gjithçka që mbeti kësaj ane!
Ndaj oxhaku tymin nxjerr përpjetë, Si një plak që pi duhan.. në mendime bie nëpër netë; Dhe në shpirt diçka të shtrejtë mban.. qetë
E, sa gjurmë mbeten kësaj ane (e sa miq ka ky oxhak) Këtu rrodhën këngë partizane Diku rrodhën disa pika gjak!. pritur
Bora prap mbulon tokën e gjërë, Prap natyra duket si në gjumë; Ky oxhak që dogj një të tërë, Është i thjeshtë po ka shumë!. pyll parë
<!-- image -->
<!-- image -->
## Bardhyl LONDO<eos> |
<bos>U lind më 1948 në Përmet. Vazhdoi studimet për Gjuhë-Letërsi në Universitetin e Tiranës. Pas mbarimit të fakultetit ai punoi për disa vite mësues në Përmet dhe më pas për gazetën letrare "Drita" . Për disa kohë ka qenë kryetar i "Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Artistëve" . Është fitues i çmimit "Migjeni" .
<!-- image -->
<!-- image -->
## Veprat letrare
Drita e mesnatës (1974); Gjurmë në trotuar (1977); Portali i perëndive të fyera (1980); Moti i madh (1981); Udhëzime për kapërcimin e detit ' (1984)-
## ATDHEU ËSHTË DHIMBJE
Atdheu s'është sa sedilja e makinës tënde, sa karrigia e zyrës, sa dhoma komode ti që me flamur të ri u gdhive në mëngjes; për ta ndryshuar; ndoshta, prapë në mbrëmje? Atdheu s'është loje kalamajsh. Atdheu është dhimbje. 0 Zot; Dhembje!
## AMANETI I POETIT
Nëse sytë e tu do të qëndrojnë të menduar; mbi këto vargje; unë do të shoh një ëndërr të bukur. Nëse e tu do të dridhen sadopak nga këto vargje; unë i gjithi do të kumboj si një kitarë deri në Po nëse e tu do të kalojnë indiferente mbi këto vargje; atëherë unë do të kem vdekur: Mos harro të vish në varrim. agim: sytë
<!-- image -->
## LETËR POPULLIT TIM
Populli im; bukën e mëngjesit nën sqetull, një cigare tymzezë sy rrathë e nxirë nga pagjumësia. Ku po shkon këtë fundshekull? Hapat e tu- simfoni e nëntë bethoviane; Mëngjesi-dilemë hamletiane; mesdita- plak i urtë, fëmijë rebel, nga ç'ëndërr në mëngjes; vallë del? Ti, i pasigurti si një marsi, Ti, i sigurti si deti; më i urtë se vetë Buda, Më martir se Krishti; Më se Muhamedi. Lermë të t'i Sërish Ë R SH Sytë, ah, fole dhembjesh; arenë tragjikomedish. Të putha dhe putha gjithë pëllumbat, Të qafova dhe qafova gjithë detet. Ku po shkon; i bukuri im; këtë fundshekull? Kudo shkofsh më merr me vete. Më merr ashtu thjesht; syth profet sytë puth sytë,
pa karrige; pa veturë.
<!-- image -->
## Esad MEKULI (Sat Nokshiqi)
U lind më 1916 në Plavë. Shkollimin fillor e kreu në vendlindje, të mesmen në Pejë, studimet
Vjershat: "Okupacioni" "Kushtrimi" "Dashunia" "Pisha në shkëmb" "Landovicës" si temë kanë
e larta në Beograd (Fakultetin e Veterinarisë ku edhe doktoroi) \_ Në të vitit 1941 arrestohet dhe dërgohet në burgun e Gllavinjaçës. Punoi redaktor 1 revistës shkencore e letrare 'Jeta re" revistës për fëmijë "Gazeta e Pionierëve" dhe në revistën "Përparimi' Vdes më 6 gusht 1993 në Prishtinë. prill
<!-- image -->
<!-- image -->
gëzimin për fitore ndaj okupatorëve, dëshira për pavarësi dhe liri.
## Veprat letrare
Dita e re(libra me poezi) 1966.
Brigjet (libra me poezi) 1981.
Për ty (libra me poezi) 1955 Avsha Ada (libra me poezi) 1971
Vjersha (libra me poezi) 1973.
## POPULLIT TIM
Deshta, shum' kam dasht-dishrue që me të trimnoj; me fjalën tënde të ndrydhun të ngrej fuqitë prej gjumit\_ Këndova (dhe kur m'ishte ndalue se liria do të vinte edhe për ty, të përbuzun: këng
Këndova mbi ditët fatlume që do të lindshin; pa dhun; n'agimin e lirisë për ty me popujt këtu e ngjeti, mbi forcë të bashkimit mbarë: mbi vrullin tand të mëshehun ~unë, biri yt dhe-poeti. Po! Nerrsinën e shtypjes së randë sa shkambi; ndëgjova thirrjet që të bana me dal n'dritë pse për liri-me tjerë ke dhanë dhe ti djers e gjak si etnit:. Kam dhanë, i dashtun..Dhe sot, në lirikur thembra e gjakësorit s'na shkel dhe dora pa pranga mbeti; me ty këndoj mbi fuqinë e ngjadhun nën që na pri' ~unë, biri yt besnik dhe-poeti. yllin
<!-- image -->
## SHQIPTARI KËNDON
(Nga përmbledhja Vjersha Prishtine, 1973)
Shekujt mbi ne e në ne mbushën jetën plot vnere qe pezm, zjarri kryengritës nder zemrat tona m'u ngri, që njeriu mos të jetë-njeri: emri të na zhduket përherë. Qemë-o njerëz po robe; pa bukë, liri n'usdajë, në vatrën tonë pa shtëpi në plangun tonë argatarë! Qemë dreqën me bishta; qemë-rajë që t'hiqet në vargoj të mjerimit të përbuzur-shiftarë= * ! por koha-luftë shëron varret çdo ditë: mbas natës së errët të shekujvekrahët koha e re.jemi turq qemë. hap gjallë! Po,
vrer
* * shqiptarë
## Martin CAMAJ
lind më 1925 në Temal të Dukagjinit. Kreu shkollën jezuite në Shkodër; studimet e romantikës në Beograd dhe Romë. Doktoron me temën "Meshari Gjon Buzukut" në Romë. Habiliton me temën "Fjalëformimi në gjuhën shqipe" në Munih. Punoi në Beograd dhe Romë. Nga viti 1961 vendos të jetojë përgjithmonë në Munih të Gjermanisë.
Vdiq më 1992 në Munih dhe u varros në Langrisë.
## Veprat letrare
1953, (poemth); "Kanga e varrimit" (vjersha) , 1954; "Djella" (roman) 1958; "Legjenda" (vjersha) , 1964; "Lirika mes dy moteve" (vjersha) , 1967; 'Dranja" (novelë); "Shkundullina" (novelë), 1981; "Karpa" (roman) , 1987; "Pishtarëtenatës" (novelë) , 1991; "Në hijenegjarpnit" (vjersha) .
## DREKË MALSORE .
Sot ashtë marrë një gjak. Dy plumba lëshuen përdhe një burrë. Sot ashtë marrë një gjak.
Nën tunin e spatës Pëlset rrashta e kaut te prroni.
Drekë të mëdha po bahen sot!)
Sot ashtë marrë një gjak.
Gjama e burrave tërbueshëm Përzihet me erën e mishit ndër zjarme. E gjethi i Vjeshtës bie i djegun mbi kapuçat e bardhë Ndë tryeza; jashtë
Natë. Në vorrezat mbi kodër Tokë e re, hanë e re. Ujqit janë ulë prej malesh E pijnë gjak në përrue.
<!-- image -->
<!-- image -->
<!-- image -->
## VENDIT TEM
Kur të vdes le të bahem bar në malet e mija në pranverë, në vjeshtë do të bahem farë.
Kur të vdes le të bahem ujë e fryma eme avull, në fusha do të bie si shi.
kur të vdes le të bahem gur në skajin e vendit tem të qindroj në kufi.
## TRASHIGIMI..
Katundi arbresh kaluer mbi qafën e bjeshkës shklet majën e humnerës Shum ujë në lum veshi i shkambit ushton:
Dheu më vren me synin e plakës Njëqindvjeçare Nanëmadhe, po shkon: çka don me vehte të merrsh në kodrinë; nën qeparisa? ' Hijen e tire, bir!
Dimën. Në ferrën e murrizit la delja tri fjolla leshi. Tri fjalë më la tezja arbreshe te dheu i eshtnave tonë.
Fjalët e gjuhës seme nji udhtimë e gjatë e gjatë në kohë, nji ushtimë e gjatë e gjatë ndër veshë
## Din MEHMETI
U lindi në vitin 1932 në Gjocaj të Junikut. I takon gjeneratës së parë të poetëve të pas Luftës së Dytë Botërore që krijuan jashtë kufijve të cunguar shqiptarë. Diplomoi Letërsinë Shqipe në Beograd dhe më vonë pas një këshille të Eqrem Çabejt gjatë një qëndrimi në Tiranë, ndërpreu me doktoraturën nisur gjegjësisht poezisë. Vdiq më 12 tetor 2010.
<!-- image -->
<!-- image -->
## Veprat letrare
"Në krahët e shkrepave ' (1961); (1966); Dridhjet e dritës ' (1969); Heshtja e kallur (1972); Fanar në furtuna ' (1981); Agu' dramë, (1982); Prapë fillimi (1996); Klithmë është emri im (Tiranë 2002); Mos vdis kur vdiset (2001) .
## KOSOVË ZOG I DIELLIT
Je fjalë e ruajtur nga dheu Që hyn nëpër gjak E del nëpër diell
E rrashtë e shpuar mbi gurë e flamur Lumë i zi, lumë i në zemër kuq
Je kraharor i shpuar nga plumbat Krua i gjetur në palcën shkëmbit Të nxirë nga gjuajtjet nëpër kohë
Kosovë lahutë e djegur këngësh E thirrjesh ndër revolucione 2 pakësuar në luftë
Je emër i Për të mbetur e bukur Për gjuhën që s'deshi të këputet Nga rrënjët e legjendës së vjetër<eos> |
<bos>Je stuhi e vringëllimave të shpatave Tokë e bleruar ndër ëndrra Tokë e rritur në Nëpër vite e Kosovë; pushkë e gjatë e zbrazur Nga rruga e nga pylli
3 E gurë të thyer mbi gurë e mur Shpend i vrarë në bebëza E të ngrënë mbi rrashtë e duar Durim i gjakut në emër gurë
Je ylli im dhe vdekja ime Ke zërin e ninullave Ninullave të kënduara kryengritjeve Je ime dhe ashti im Ke formën e sofrës Sofrës së dasmave të kuqe Je e tashmja dhe e ardhmja ime Ke prej lulediellit\_ Lulediellit të skuqur nga flaka e pushkës Nga gjaku e djersa 5 Djepi yt më ka rritur Djepi yt më ka plakur Rrugët tymojnë Në prehrin tënd jemi gjetur Në prehrin tënd kemi mbetur Këngët jehojnë Kosovë tokë e paepur Pas teje Shekujt gurë të shpuar rrugëve ëndërrojnë gjuha syrin breg
<!-- image -->
Pas teje
Për shqiponjat që i qëndise Shamive të djemve të vetëm Për ndjekjet rrahjet vdekjet E Mehmet Dinës Për yrishet e tij sukave Për pushkën e tij pa rrip Për fishekët e tij nëpër Të dua për damarët e dritës Në duart e Din Mehmetit 9 E kullat e djegura të mbikullave Lëmsha flake në qiell E pushkët e heshtura nga pushkët për një emër Për një djep për një qiell xhepa
Dejtë e tharë rreth zemrave lotojnë Pas teje Kullat e verbuara ditëve të përflakura recitojnë Pas teje Tokë e qiell muze eshtrash e dritash gjakojnë
Pas teje
Fjalët e mia të gurëzuara në shkëmb të kërkojnë
Të kërkoj ndër libra
E të gjej në gjuhë
Rrethatore e ngrirë e brezit
Recital i gjuhës
Të kërkoj nëpër dete E të gjej në shkëmb Fanar i dritës dhe i gjakut
Kosovë krismë e gjatë 10 Qëndroj para teje me një pushkë E me një Porosia jote më kall Fryma jote më jep zemër jetë më jep 11 Të dua për këngët e babait laps
Të kërkoj ndër varre E të gjej në tufat e kallinjve Si mustaqet e rritura të nipave
Kosovë lavër e skuqur e ballit tim
Mbrëmjeve pa dritë
8
Të dua për farën Që tufoi edhe ndër varre Edhe mes gishtërinjve Edhe ndër sy Të dua për farën Që se kalbi as gjaku Që s'e mërdheu as acari
Për lutjet e nënave vetëtimave
Për pranverat që nxore nga Për yjet diejt tokës së pëlleshme Të dua për duart që ngrenë ura Që lidhin në mes veti popujt Për ato që ndërtojnë shkolla në fshat gjoksi
Kosovë shqiponjë valltare shkëmbinjsh Dhe fushash të bleruara
Që s'e shteri as thatësia
Të dua për duart që libra shkruajnë Për ikjet e kthimet e tua Nëpër fërfëllaza e të reshura
Të dua për një kështjellë eshtrash Për një shpatë Për një emër Për gjithçka që shihet e preket Për gjithçka në ëndërr e zhgjëndërr
Të dua për kullat tri herë të kallura E të ndërtuara sërish nëpër krisma
Të dua kur qeshi kur qaj Kur ngrihem kur zbres Kur eçtohem kur kam uri Kur dashuroj kur çmendem
Të dua për emrin që shkrove Me majë të briskut nëpër lisa
## Enver GJERQEKU
U lind më 1928 në Gjakovë në një familje qytetare. Në vendlindje kreu shkollën fillore më 1942 dhe Shkollën Normale më 1948, kurse Fakultetin Filozofik-grupin Gjuhës dhe Letërsisë Shqipe në Universitetin Beogradit 1955, ku edhe u magjistrua (1961). Gjatë studimeve ishte anëtar i redaksisë së revistës Zani rinisë (1954-1956) . Pas mbarimit të studimeve shërbeu profesor i gjuhës dhe i letërsisë shqiptare në
<!-- image -->
<!-- image -->
Shkollën Normale të Prishtinës (1956-1959), në Shkollën e Lartë Pedagogjike (1959-1962) prej vitit 1962 deri në vitin 1995 në Fakultetin Filologjik të Prishtinës ligjërues i lartë e profesor i Letërsisë shqiptare.
Shkëndijat e para (1956); Antologjia e lirikës shqipe' (1970, 1978) ; Fjalë të rilindura Le parole rinate (shqip e italisht, 1970); Për ty dhe E di një fjalë prej guri' (Tiranë, 1970, 1972); "E nën Çabrat Gjakova (1978); Pesme gorske i ponosne (Këngë të idhta e krenare) Shtatë poetë të Kosovës e të Rrafshit të Dukagjinit, Nolit' Beograd, 1962; Najnovija albanska lirika ' (Lirika më e re shqipe, Beograd, 1972); (Pa folje, August Cesarec, Zagreb, 1978) .
## Veprat letrare
## BESA
Një dorë e paftuar ma dhuroi shkëndinë Dhe ma bëri zemrën xixë të strallit n'verë Tash m'bën dritë si diell, më çel si pranverë Një fjalë n'gjak e lindur; që kaplon gjithsinë \_
Ruaju mos e thuaj, se tbën ujem prore Kur të dridhet këmba, sa herë të lëshon zemra; Ktheje gjithnjë ballin, mos u sh'ndet me themra Fjala thyen dhe eshtra në lak tasaj dore
Ajo fjalë dy herë s'lind nga buzët tona Nuk ia njofim shpinën, mohin n'ditë të vështira (As kur tprek e keqja; as kur tlëshon e mira)
Mburrjen e ka tvogël, trupin ndër kumbona Thu'j kur ndoj tvonuar n'vatër ta sjell shteku: "Me fat atij miku; që pragun ma preku!"
<!-- image -->
## KODRAT E DUKAGJINIT
Po digjen flakë n'zjarr tblerimit Kësulat e fushave tarta gjiplote. Lumejt' udhëtarë tpalodhun n'mote Vrapojnë me zanë rrezet e agimit:.
Si plis me nji sy në cikolet e veta E vejnë borën për lindje e për dekë, E sguxon kush veç puhisë mi prekë, Kur nata zbret n'to me krahë tle'ta.
ujdhesa tkohës mbi liqej tgrunit, Që dënesni nën ortiqe, breshën e shi E trupin e çlodhni nën hije tdrunit;
Në shputat e mia barin tuej e báj, Nën gishtat e mi damar't tuej i ndi' Për ju bukë e krypë prore do të ndaj.
## Besim BOKSHI
U lind në Gjakovë më 12.XI.1930. Gjashtë klasë të mësimit fillor i kreu në Tiranë, ndërsa dy të tjerat në Gjakovë. Maturoi në Gjimnazin e Prishtinës. Ndoqi studimet në Katedrën e Albanologjisë në Beograd dhe, me ndërprerje, i përfundoi më 1959.
<!-- image -->
<!-- image -->
## NATA KRIMINELE
Sonte zbriti plake e lodhur; dhe thith gazin; vajin; gjëmimet e ditës thelle, thelle ku krrat terri. Si nata vetë, bota u bë memece.
E ndjeva kur jehoi vonë Në gjirin e saj prej korbi, kur jehoi shurdhët si vdekja një fshame
Dikush humbi një yll, një shok në natën memece!
E pashë kur ia thithi thellë ku krrat terri kur ai thithi lehtë si gjakun e tij sytë
Dije!
Sonte u shuan edhe dy xixa këtu poshtë; në fund të natës Sonte vdiq një njeri shurdhazi si nata!
<!-- image -->
## NË PRITJE
Kam pritur si shkëmbi, si ylli skaj horizontit në pikëllim, vite me radhë.
Larg jam, aty ku puthen jeta dhe vdekja aty i përtyp ditët e mia të gastarta .
Kur të vijë, ndoshta do të më gjejë të mplakur e s'do të mund të qesh si flladi i pranverës
Të vdes nga gëzimi, do të mundem!
## TIM ET
Me doli gjumi. Llamba e ndezur! Ti i mbështetur po rrije në skaj dhe shikoje dritën ndoshta dhe fluturën që sillej rreth saj Veshët ushtonin në qetësinë e natës..
Flutura u dogj.
Në e tu dallova lotë thashë: ç'brenga Baba ka?! Sot mendoj: Babë, u dogje pa lëshuar zë! sytë
## Latif BERISHA
lindi më 18 qershor 1931 në Smrekonicë të Vushtrrisë.<eos> |
<bos>Mësimet fillore kreu në vendlindje, ndërsa ato të mesme në Vushtrri e Prishtinë. Fillimisht më 1949,punoi mësues në shkollën fillore në Pantinë. Këtu filloi të shkruajë poezi e disa prej tyre edhe t'i botojë në revistën letrare Jeta e Re Më 1951 punoi inspektor në Sekretariatin për Kulturë dhe
<!-- image -->
<!-- image -->
Shëndetësi. Në ato vite qe edhe anëtar i Kryesisë së Shoqatës së Arsimtarëve. Në vitin 1991, si dhe shumë mësimdhënës të tjerë, edhe Latif Berishën regjimi serb e largoi nga puna.
Kontributi i Latif Berishës në fushën e arsimit, shkencës, kulturës etj. qe shumë madh. Vepra e tij poetike e shkencore zë vend të rëndësishëm në letërsinë dhe shkencën shqiptare të filologjisë.
Kur lufta për çlirimin e Kosovës mori hov të madh, më 24 mars 1999, në natën parë të bombardimeve të forcave të Natos mbi caqet serbe, në Mitrovicë, kriminelët serbë e vranë Latif Berishën, në pragun e shtëpisë së tij. Pas luftës Biblioteka e qytetit në Mitrovicë mori emrin Latif Berisha
## TRI GOTA
N'livadh të jetës tri gota i gjeta; Dy janë të mbushura, asht bosh e treta Të e mora, në buzë e afrova, Ish hidhët si pelini mejëherë e largova.. Të dytën e mora; me gjuhë preka; Prej s'ambli më dogj, mejherë e hjeka 1 zbraza të dyja në të tretën gotë, U ba idhtë e ambël, si asht vet kjo botë. parën pak
<!-- image -->
## KOSOVËS
Kosova kreshnike po zgjohet nga gjumi Me vulë të fitimit\_ dhe na po gëzojmë! Po shkundet mali e proni e lumi eni tkëndojmë!
Kosova kreshnike po vjen prap në jetë Me diell në dorë.\_ Dhe na po shikojmë! Po del nga terri në dritë të vërtetë \_ eni tkëndojmë!
Po del para botës Kosova krenare Me ballin e hapët..Dhe na po fitojmë! Me gjak e stolisun po del dëshmitare eni të këndojmë!
Po del para botës Kosova heroike Me zana e drangoj-.O, na po gjallnojmë! Po del në hapsinë me krahët e një sprije eni të këndojmë!
## Azem SHKRELI
U lind më 1938 në Rugovë të Pejës. Shkollën fillore kreu në vendlindje, ndërsa në Prishtinë vazhdoi shkollën emesme tëvazhduar Fakultetin Filozofik, degën e Gjuhë dhe Letërsi Shqipe. Për shumë vjet ka qenë kryetar i Shoqatës së Shkrimtarëve të Kosovës, drejtor i Teatrit Krahinor në Prishtinë dhe themelues drejtor i Kosova-Filmit.
Vdiq në pranverën e vitit 1997.
## Veprat letrare
Bulëzat (1960); Engjujt e rrugëve ' (1963); "Edi një fjalë prej guri ' (1969); "Nga bibla e heshtjes (1975); Pagëzimi i fjalës (1981); "Nata e papagajve' (1990); Lirikë me shi (1994); Zogj dhe gurë' (1997). Në prozë: Karvani i bardhë (1961); Sytë e Evës ' (1975); Muri përfundi shqipes si dhe dramat Fosilet (1968); Varri i qyqes (1983); etj. Poezitë e tij janë përkthyer në shumë gjuhë të huaja.
## SHKODRA
## AZEM SHKRELI
Desha t'ia Rozafës flokun S'më deshe prek
Zbrita t 'ia Algjet Liqenit Më nxore puth
Tani përherë më ke Maje Taraboshit me cuba Shkodër Shkodra
Këngë e turpshme Sonte Qava sonte për ty Arbëri Nuk më vjen Pse qava Më vjen turp pse s 'munda Të bëj tjetër Nga turpi qava turp
<!-- image -->
<!-- image -->
<!-- image -->
## KASHELASHË PËR ATDHEUN
Atdheu është dheu i birit e i atit e i shpirtit të shenjtë Në vargun me krushq atdheu është krushku i Në të tëra meshat shenjte ai është Meshari Në kulm e në flamur është kumti e kremtja Në kokën rënduar në mendime ai është mendimi Është një krahë shqipe këtej , një andej kufirit Është flaka e Oso Kuka në kullën kallë të barotit Është ara shtatë vjet djerrë e gruaja djerrë e fara Në bukë e krypë e zemër atdheu është zemra Në të pushkë për ujk atdheu është krisma Në trupin tonë për vig atdheu është vigu Në mishin tonë për krymb atdheu është ashti Atdheu është treni në binarin nëntë, bileta për nesër dhe trasta parë parën
## VDEKJA E MALËSORIT
Asnjë kokë përkulur se ia rrezoni lisat
Asnjë gjëmë mesa se ia shembni majat guri
Asnjë lot asnjë se ia shteroni krojet në e tij vetëm harroi p'rendimin dita Ç'mendim i vrugët
Ç'mendim i ftohtë ndër vetulla Lum ky çfarë vdekje
## Ali PODRIMJA
U lind më 1942 në Gjakovë, ku edhe kaloj rininë. Studioi Gjuhë dhe Letërsi Shqiptare në Universitetin Prishtinës. Periudha vendimtare për formimin shpirtëror dhe intelektual të poetit janë vitet pesëdhjetë. Më 1957 botoi poezinë parë në revistën Jeta e Re Ishin vitet kur shqiptarët në Kosovë përjetonin njërin nga terrorët me të egra të pushtuesit serb, kohën e aksionit famëkeq për mbledhjen e armëve dhe të shpërnguljeve më
<!-- image -->
<!-- image -->
dramatike të përmasave tragjike për Kosovën dhe shqiptarët (rreth treqind mijë të shpërngulur dhunshëm në Turqi) . Poeti rritej dhe piqej në këto kushte, në këtë atmosfere agonie; që e kishte mbërthyer Kosovën. Qyteti i Gjakovës, ku kishte lindur dhe shkollohej, qytet me traditë të pasur patriotike, ishte më i godituri nga kjo vërshimë policore e UDB-së serbe: Poeti i përfshirë në këtë përditshmëri ndjeu nevojë të rezistojë, të kundërvihet dhe ta stigmatizojë tërthorazi synimin e pushtuesit:
Qaj rrafshi im i dashur; qaj! (fjala është për rrafshin e Dukagjinit) Diellin tënd verbuar e kanë tytat
E vatrat shkimbur deri më një
Vargjet janë shkëputur nga poemthi lirik "Hija e tokës' të cilin Ali Podrimja e shkroi në vitin 1960, kur ishte gjimnazist. Një vit më pas, më 1961, Ali Podrimja botoi përmbledhjen e parë me vargje elegjiake Thirrje: Më pas vijnë përmbledhjet Shamijat e përshëndetjeve (1963) , Dhimbë e bukur (1967), Sampo (1969), Torzo (1971) etj., deri në veprën e tij mjeshtërore Lum; lumi; (1982), që shënoi një kthesë në poezinë bashkëkohore kosovare Në vitet 80 e 90 ai do të vazhdojë të botojë libra poetikë si Zari, Buzëqeshje në kafaz etj-, deri te dy librat në prozë: Burgu hapur (1998) dhe Harakiri (1999) Rrethanat e vështira politike gjatë viteve 60 dhe ato familjare më pas, kanë lënë gjurmë të pashlyeshme në poezitë tij. Vdekja e të birit, Lumit, rezultoi me veprën më të bukur të tij gjer më sot, Lum Lumi. Poezia e tij ka bërë që poezia shqiptare në tërësi të respektohet në të gjithë trojet shqiptare; si dhe të përkthehet në shumë gjuhë të huaja: Vargu Podrimjes karakterizohet nga thjeshtësia, rima e padukshme, dhe simbolet e papritura: ju të rritur apo fëmijë , Ali Podrimja dhe shumë e shumë shkrimtar tjerë të njohur duhet respektuar dhe veprat e tyre duhet lexuar: Mos i harroni kurrë këta shkrimtar që shënuan me metamorfozë dhe me pjesë të ndryshme që të mos bien në sy të armikut se po shënojnë në gjuhën shqipe: Më datë 18 korrik 2012, Ali Podrimja ishte zhdukur pas një festivali të poezisë në Francë. Pas kërkimeve të pareshtura të autoriteteve franceze, më 21 korrik 2012, u gjet trupi 1 pajetë i shkrimtarit. Por,
<!-- image -->
## KUSH DO TA VRAS UJKUN PARISI, VENDLINDJA
F Altimarit<eos> |
<bos>Do të hyjmë në Paris gurin tonë aty do ta ngulim; nuk do të na presë Teuta, Genti nuk do të na presë hordhi e egër romake nuk do të na presë njeri i gjallë. Në Paris do të hyjmë ëndrrat do ti varim në krahë të lejlekëve te një krua do ti lajmë sytë, duart lythore do ti lëmë netët ballkanike pas shpine vallet; këngët, baladat, përrallat; vetëm fyellin do ta marrim ti biem kur tna rrok malli, kur humbim në grumbullin e klosharëve, të hijeve, të minjve, deri vonë rrugëve të Parisit në metro marramenthi, do ti marrim erë ftoit të vendlindjes për kohët pist do të flasim me gishta, nuk do të shkelim asnjë mizë, nuk do të trembim asnjë zog, nuk do të derdhim zjarr; vrer; mbi kokë të njeriut, Evropës së përgjumur s'do ti përulemi as perëndive të krisura. Ma jep besën; Lum Lumi,
Dhe lëtini tha
Po qe se takon Arbëreshin dhe Ujkun Vraje Arbëreshin
Dhe kur fjala i ra në vesh Arbëreshi buzëqeshi Dhe drodhi një cigare
Po qe se me vret mua more i gjorë
Kush do ta vras Ujkun?!
Mjerë Kopeja
## UNË, BIRI YT, KOSOVË
Unë, biri yt, Kosovë t'i njoh dëshirat e heshtura, t'i njoh ëndrrat; erërat e fjetura me shekuj, t'i njoh vuajtjet; gëzimet; vdekjet; t'i njoh lindjet e bardha; caqet e tua të kulluara; ta di gjakun që të vlon në gji, dallgën kur të rrahë netëve t'pagjumta
të shpërthej do si vullkan: - më mirë se kushdo tjetër të njoh, Kosovë.
Unë biri yt.
## Jusuf GËRVALLA
Poet dhe atdhetar i shquar; u lind më 1 tetor 1945 në Dubovik rrethi i Deçanit, nga një familje bujare. Vritet mizorisht më 17 janar 1982 në Untergrupenbah
Shembulli tij mbeti i gjallë ndër intelektualë të kohës moderne, si shkrimtar dhe atdhetar i shquar për liri deri në vdekje. Jeta e Jusuf Gërvallës ka qenë vështirë, vdekja e tij ka qenë tragjike. Për këtë është
Gjermani.
<!-- image -->
<!-- image -->
thënë e shkruar dhe do të thuhet e do të shkruhet shumë.
Tituj të veprave: Fluturojnë e bien (1975); Kanjushë e verdhë (1978); Shtëpia në kornizë; Skena nga jeta e fshatit; Shenjat e shenjta (1979)
## Veprat letrare
- Skena nga jeta e fshatit' Shenjat e shenjta (1979) .
Fluturojnë e bien (1975); Kanjushë e verdhë (1978); Shtëpia në kornizë
## TE GRYKA E HONIT KU PREHEN ESHTRAT E AZEMIT
Iu afrova së honit; ia ngula sytë heshtjes, territ dhe s 'di pse zemrës brenda gjoksit iu dha t'i thërrasë Azemit. grykës \_
A po më ndien, 0 Azem Galica? thirra ndoshta njëqind herë. Një shqiponjë doli nga gryka; me tërsëllimë u ngrit në qiell.
thash vetes: Mos thirr më! Se Azem Galica doli.
Marrë nga "Lajmëtari i lirisë Nr: 1, janar-shkurt 1981.
<!-- image -->
## LUFTA DHE ARTI
Tutje gjithnjë akull Këndej gjithnjë zjarr Unë jam Aladinit syri
E shoh veten si digjem në betejën e tmerrshme të fjalës e të mendimit
Me shenjtëri të mallkuar me përfytyrimin e qartë krijoj Në mua shushurijnë dete të qena në ëndërr
S 'po flas kotnasikot Mund t'i merrni fjalët e mia e të niseni nëpër botë Unë s 'kam guxim Kuptoj se pa dritën e tyre Nuk do ta di rrugën nëpër dritë Janë krijuar prej frenimesh prej kthesash theqafjesh dhiaresh të shenjta zigzage
Unë nuk i shoh yjet pështjellë në terr Gjithësia e ftohtë nuk e ka gji diellin Sikur të mos e ftohte ana e errët e planetit
## Beqir MUSLIU
U lind në Gjilan në vitin 1945; vdiq në vitin 1996, në Prishtinë dhe u varros në Gjilan: Familja e tij rrjedh nga fshati Liviq i Gjilanit në Kosovë. Shkollën fillore dhe të mesme kreu në Gjilan; ndërsa fakultetin filozofik drejtimi 1 gjuhës dhe letërsisë shqipe në Prishtinë.
<!-- image -->
<!-- image -->
## IMAZHI I PARË
I rrethuar nga çdo gjë që s'është në këtë ditë
Përbirohet fare i pavërejtur Midis sheshit e mbathin këmbët e zbathura Të atyre që asnjëherë se hetuan rrethimin As aromën e trëndafilave që zihet ngadalë Derisa majave të gishtave merr gjuhë lulëzimi Mrekullitë hyjnë ta nxjerrin nga kornizat që s'i ka Te cilën s'di përse nuk e ka ose e ka përse s'di Derisa matet me butësitë e veta të gurëzuara Të cilat edhe në vete ka mundur ti vrasë Në shuplakë i zbret dielli i zënë në kornizë rob Për ti ulur Orët e vona që kurdisin bukurinë Sa thahet blerimi i murmë në fytyrën time Shirat e kthejnë verdhomë në mua kur 'zgjohem Të krijoj ngjyrën për të mbaruar imazhin Në të cilin balta ka zënë ti zogjtë magjikë E të vërshojë qytetin që e kam vetëm në shuplake T'i fus në vargonj mbretëritë e zgjebosura në Fushë Kur fare i pavërejtur përbirohet përmes syve të mi Nga çdo që s'është në këtë ditë të rrethuar. çelë \_ gjë
<!-- image -->
## METAFIZIKA E PRISHTINËS
Ky qytet shtrihet në ëndërr si të ish i vërtetë në Gazi-Mestan humbi qetësia
Anatema A
Është trilluar edhe një udhëtim në shuplakë
Prapa na kanë ndjekur njëmijë e një mrekulli
Asgjë s 'mund të marrësh më tepër se ç'ke Edhe një farë të është mbjellë ndër grushte
Deri në verë balsamin e mban nën sqetulla
Nëpër këtë përbiruan edhe engjëjt Që i shpikëm në hyrje për të na ruajtur 0 portë
Nga trëndafilat që i kemi gjuhë e na flasin
Edhe mbi të gjitha magjitë që na dëbuan Është trilluar një udhëtim i ri në shuplakë
## Flora BROVINA
lind më 30 shtator 1949 në Skenderaj. Shollën fillore dhe të mesme kreu në Prishtinë. Studimet për Mjekësi i mbaroi në Prishtinë. Një kohë punoi gazetare në të përditshmen "Rilindja" . Ka punuar edhe me redaktimin e revistave "Kosovarja" dhe "Teuta"
Është aktiviste e njohur për mëvetësinë e Republikës së Kosovës dhe njëra nga intelektualet e arrestuara nga pushteti serb.
## Veprat letrare
"Verma emrin tim 1973;
Bimë e zë 1979;
"Mat e 1995, etj . çmat'
## RRUGA PËR JANINË
Mora rrugën për Janinë 0 Të takova me pleqërinë 0 Vetëm me arabaxhinë 0 kërkoje shkronjat e humbura Sikur të ecim në Veri Të mbaj krahun Bagazh malli robëri Mora rrugën për Janinë 0 Shëtita Çamërinë 0 Me arabaxhinë 0 Kërkuam unë e rruga jote 0 Fjalët e ndyra në mote 0
<!-- image -->
<!-- image -->
<!-- image -->
## ORA E PARË
Jusufi
Jusuf Kanjushë e verdhë
Jusuf Gërvalla.. mungon
Teuta Iliri Agroni Ylli
Fadi Fadil Talla.. mungon
Ylfetja Ylfete Humolli . mungon
Shukrija Shukrije Obëtinca.. mungon
Kimetja Arsimi Kujtimi
Halimi.. Halimi.. mungon
Shpresa Besa Kastrioti
Fatmiri Fatmir Kërleshi.. mungon
Afrimi Afrim Zhita. mungon
Vazhdojmë
Valbona Shkurta Gjoni
Xhevati.. Xhevati.. mungon
Mungon Nesimi Bekimi
Afrimi.. Afrim Prebreza.. mungon
Mos më sillni
Certifika mjekësore
Prindore policore shtetërore
Thoni vetëm mungon
Me lule do t'ua mjekojmë plagët
Do t'i presim
Do t'i presim
Thoni vetëm mungon
Do të çelin lule gjaku
ora vazhdon .
## Sabile KEÇMEZI BASHA
U lind më 1954 në Koretin të Dardanës (Kamenicë) Shkollën fillore e kreu në vendlindje, kurse gjimnazin në Dardanë. Është femra e parë nga Kosova që mbaroi Fakultetin e Shkencave Politike në Universitetin e Beogradit më 1977. Ndërsa studimet pasuniversitare vazhdoi në Universitetin Prishtinës në Degën
<!-- image -->
<!-- image --><eos> |
<bos>Historisë. Mori pjesë në tubime të ndryshme shkencore në Kosovë dhe jashtë. Ishte redaktore përgjegjëse për hapësirën etnike shqiptare në territorin e ishJugosllavisë në revistën "Bota shqiptare" që botohej në Tiranë (1991-1993). Është anëtare e Kryesisë së Shoqatës së Shkrimtarëve të Kosovës. Aktualisht merret me probleme të historisë më të re
Që nga viti 1978 punon në Institutin e Historisë së Kosovës. Jeton në Prishtinë.
Sabile Keçmezi-Basha është antare e Akademisë Evropiane të Arteve e cila është themeluar në vitin 2002, me seli në Luksemburg.
## Veprat letrare
- Metaforë iberike, (poezi) , LSHK, 2011
- Kujtesën e ka kapur skleroza (poezi) , LSHK, 2011
- "Nusja e (poezi) , "Rilindja" 1989 gurtë
- 'Kohë epileptike (poezi) , "Jeta e Re" 1996
- Dy lule ka mami (poezi) , "Pioneri" 1993
- Ëndrrat e trishta (poezi) , "Rilindja" 2000
- 'Nata pa kornizë (roman) , LSHK 2008
- 'Malli për Itakën (poezi) , LSHK 2008
- Kodi i pritjes (poezi) , LSHK, Prishtinë 2010
- 'Anatomia Iubirii (poezi) , Bukuresht 2009
<!-- image -->
Më 1878, Patëm dhënë besën Se kurrë nuk do të lejojmë Që korbat Të na ëndrrat. grisin
Më 1912,
Atje.. afër detit Jon
Patëm thënë
Gjithsesi... një ditë
Do ta qepim
Lëkurën e të ATDHEUT. grisur
Më 1945,
Shumëçka u bisedua
Por minjtë e fushës
Na i hëngrën gishtat
Në hapsane pritjesh.
Më 1999,
Gjymtyrët në helmeta i shndërruam Në shpinë vizatuam hartën e atdheut E në gjoksin e Adem Jasharit Rrëzëllente DIELLI i përflakur:
Më 2008
Historia pësoi metamorfozë; Anatomia e pritjes u shndërrua Dhe ADN-në e RRËNJËVE E bartëm nën sqetull kuq
## Sabit IDRIZI
U lind më 16 shtator 1955 në Cerajë, fshati më verior Kosovës i banuar me shqiptarë. Ka studiuar Gjuhën dhe Letërsinë Shqipe. Është edhe kryeredaktor revistësletrare Fjalëe valë, të cilënefinancon Komuna e Mitrovicës e që e nxjerr Shoqata e Shkrimtarëve të Mitrovicës "Jakup Ceraja" , kryetar i së cilës është. Që nga viti 1997 është anëtar i Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës. Jeton në Mitrovicë .
<!-- image -->
<!-- image -->
Ka botuar këta libra: Pesha e fundshekullit poezi; 1995; Përderisa është e martë poezi; 1997; Diell me dhëmbë poezi, 1998; Finalja e zhgënjimit . "Ditar lufte 2000; Mbretëresha është gjallë' poezi, 2006; "Zarfi prozë, 2008; Ma fsheh bregun tjetër poezi, 2010.
## KULLA E JASHARËVE
Kjo kullë nuk është prej Ja shikojeni Sa mrekullueshëm rrezaton dromca të shkëputura ëndrrash Nga thellësitë e shekujve të rebeluar Që vijnë e treten përulësisht në këtë dashuri guri
Se përndryshe njerëzit e saj Kurrë nuk do të dinin aq bukur të na e mësonin Artin e fluturimit deri në amshim Përmes rrufeve të zjarrta
Në derën e saj nuk trokitet Në të hyhet përmes Dashurisë së Madhe E nuk dilet kurrë
Se vetëm këtu mund të tregohet përralla më e gjatë për dashurinë Se vetëm këtu mund të shihet ëndrra më e bukur për ardhmërinë Që kuptimësohet e merr trajtë LIRIE Përmes kujtimit të atyre Që përherë rrezatojnë madhështi flijimi Nga Froni i Shenjtë i Amshimit
<!-- image -->
## SHQETËSIM
Kemi filluar të hamë me sy E të shohim me tyta Në këtë xhungël zorrësh
Të duam me Të urrejmë me bark Kemi filluar xhepa
Kaherë s'kemi qeshur me shpirt S'kemi qarë me zemër
## MEDITIM NË VENDLINDJE
E dua veten Relikt të përjetshëm kujtimi Këtu në parzmën e kësaj kodrine
Ashtu të përëndërrt Tek mat horizontet e fluturimit Me krahë legjendash
Jo si tash Ikarios të dalldisur të lartësive Me dylli çelës prej
Kah kështu, 0 Tokë?! Kah kështu pa kokë?!
## SHTËPIA IME
Edhe kështu e qerpiçtë Ti më je më e shtrenjta ndër shoqe
Hiç mos u mundo ti fshehësh Mos u mundo ti shërosh Ato hijeshi plagësh
Shiko sa bukur të rrinë plasat e moteve Siç i rrinë bukur rrudhat Ballit të pjekur të një urtaku
## Agim Ramadani KATANA
'Mu shtershin sytë nëse pushoj Lirinë tënde me ëndërrue mallkue qoftë gjaku im nëse m 'vrasin pa luftue
U lind në fshatin Zhegër të komunës së Gjilanit, në Kosovë, me 3 maj të vitit 1963. Shkollimin fillor e kreu në vendlindje, të mesmen shkollën teknike në Gjilan në vitin 1980, ndërsa Akademinë ushtarake-drejtimi i komunikacionit në Zagreb të Kroacisë.
<!-- image -->
<!-- image -->
Me poezi dhe pikturë është marrë që nga shkollimi i mesëm. Përderisa poezitë tij, sa ishte gjallë i mbetën të shpërndara nëpër revista të ndryshme e në dorëshkrim; si piktor organizoi ekspozita kolektive e personale në Kroaci; ku punoi si ushtarak e në Zvicër; ku jetoj si emigrant politik, me që me fillimin e luftës në Kroaci, ai braktisi ish Armatën Jugosllave ku punonte si oficer. Në vitin 1998 pranohet anëtar nderi në Akademinë Evropiane të Arteve.
Ndonëse kishte të rregulluar statusin e emigrantit, Agim Ramadani në vitin 1998, iu përgjigj thirrjes së atdheut dhe u inkuadrua në radhët e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, duke lënë në Zvicër tre fëmijë dhe gruan. Gjatë luftës u dëshmua si strateg i lartë dhe udhëheqës i dashur për ushtarët. Ishte njëri ndër hartuesit e planit për thyerjen e kufirit shqiptaro-shqiptar; të cilën edhe e bëri bashkë me shokët e vet. Ishte i pari që shkuli gurin-piramidën-kufitare në Koshare. Pas thyerjes së këtij kufiri, në pjesën e Kosovës, tek vendi i quajtur Rrasa e Zogut, ai ra heroikisht- duke mos vdekur kurrë. Njihet me emrin konspirativ-Katana. Llogaritet si një nga heronjtë më të njohur të historisë së re shqiptare: Agimi la pas vetes tre pasardhës, djemtë Jetonin dhe Edonin; si dhe vajzën Laurinën. gjë
## KUR TË KTHEHEM
## ZHGËNJIMI
Kur të kthehem Asgjë nuk do të jetë Siç ishte më parë Kur të kthehem Sa do të jem i vetes Nuk e di Qentë e lagjes Në mua do vërsulen S' do të më njohë askush Njerëz tjerë do të jenë Njerëz të gjakut tim Kur të kthehem Edhe Unë do të jem ndoshta Një jetë tjetër
Askund nuk isha Po kthehem Me buzëqeshje të humbur binarëve të largimit Andej nga të kërkova Nuk ishe Në stacionin e fundit Të zhgënjimit
Zbres
<!-- image -->
## A MJAFTON PRITJA
A mjafton
Të presim vetëm E të shikojmë Duke larguar perden Për të parë si na vjen liria Qentë lehin në diell Vdekja përgjon në korridor Para murit të djersitur Korbi numëronte pikat e gjakut Era thyente trandofile Një nëne ia fshin lotët Korridorit të zi njeriu i blertë E qentë lehin në diell Diçka e nehmur para bjeshkëve Le të shkrihet terri kur marshojmë drejtë majës Duke hapur shtigje në bjeshkë e në shpirt Pranvera e djegur zgjohet në vargun e Nëntorit të tretë Me plumb filluam nokturno të shkruajmë Për gjymtyrët e mbetura në fushëbeteja me ujin e ashtit tonë Për kohën e Skënderbeut e shuajmë etjen Trimëria në kulmin e ëndrrave hëna u flakëron Lartësia e mendimit tejkalon breshëritë e plumbave Kokrrat e mëdyshjes kaherë u bluan Ndërmjet shtëpive të kallura të Dukagjinit fusha të minuara Në kurriz fëmije bërrylat e kohës thyhen Dridhet gëzhoja e lëbyrur e mendimit Para bjeshkëve të bekuara diçka e nehmur po fshihej.
## FTESË PËR EKSPOZITË
Unë i robëruari Ju ftoj Në ekspozitën time Të pavarur!
## Jeton KELMENDI<eos> |
<bos>U lind më 1978 në Pejë. Shkollën fillore dhe të mesmen i kreu në vendlindje, ndërsa studimet për Komunikim Masiv në Prishtinë, kurse studimet post-diplomike në ULB-Universitetin e Brukselit (Politikat ndërkombëtare dhe çështjet e sigurisë) . Vite me radhë shkroi dhe botoi poezi, prozë, ese dhe tregime.
Në vijim botoi edhe një serë librash të tjerë. Aktualisht punon dhe jeton në Bruksel.
<!-- image -->
<!-- image -->
## ILIRISHTE
Nuk matet me asgjë Pesha e trupit tënd Forca e ajrit Ngadalësimi i shpejtësive Nuk të shihet as anadrita Sikur S'ka njësi matëse trakeje Ose 1 kapërcen të gjitha Për shpirt të fjalës Je Një nëngram harrimi Tej veshit e Njëqind një mijë vjet Mendim i ndritur Je Dhe kurrë Kush me tmat s'ka mundur Atdheu im i Zotit që ma dha emrin syrit
SHQIPETARË
<!-- image -->
## PO HESHT SE I DHIMBSET FJALA
Më tprajshmen stinë U rrëzua një copë e qiellit të Hasit Kur thanë heshti Anton Pashku Edhe hijes i ra njëfarë hijeje
Fjalës iu shkëput edhe një fjalë
Përmbi Dukagjin po frynte erë e madhe Shi binte mbi dy shkronja Oh Zymi i Hasit 0 Anton i Arbrit Na thuaj sot Na e fol veç edhe një fjalë
As pleqëria se ka rënduar As lodhur nuk është Po heshtë Po shuan se i dhimbset fjala
<!-- image -->
## Rexhep VOKA
U lind në Shipkovicë të Tetovës, shkrimtar; dijetar dhe teologu Voka (1847-1917) ka kryer studimet në gjuhën turke, për t'iu kthyer bashkëkombësve të vetë shqiptarë; të cilët i këshillonte që të arsimohen; të njohin dhe respektojnë kombin e vet dhe vetveten:
<!-- image -->
<!-- image -->
shqiptare: Më 1903 emërohet myfti i Vilajetit të Manastirit dhe ndërlidhet aktivisht me lëvizjen kulturore dhe politike te Rilindjes Kombëtare Shqiptare Pas dy vjetësh; merr pjesë në Kongresin Panshqiptar të Bukureshtit. Që nga viti 1906 e deri më 1911, boton në Stamboll Elifbanë (Abetaren) Shqipe, veprën Mendime dhe libra të tjera.
Më 1868 regjistrohet në Fakultetin Islam të Stambollit;, ku punoi edhe si profesor pas kryerjes së studimeve: Më 1895 kthehet në Tetovë; për t'iu përkushtuar çështjes kombëtare
Një frazë që Rexhep Voka ka thënë, me të cilën duket aftësia dhe mendimi i qartë për fenë dhe diturinë:
"Njeriun pa DIN dhe DIJE, të gjallë e sheh, për të vdekur dije" .
## KEMI MBET NË ERRËSIRË
Kemi mbet në egërsirë e në errësirë shoqi shoqin jemi duke lëvyrë Ah, thua nuk vjen një ditë të dalim në qytetërim e në dritë Mundohemi ditë për ditë njani tjetrit syt me ia qitë. Kuku qyqe për ne! E zeza çka na ka gjet! Jemi duke u vra vëlla me vëlla humbëm veten s'janë tuj na pa, Na të ngratët shkojmë kot Ti,Ti na ndihmo 0 i madhi Zot! sytë\_
<!-- image -->
Këto të zeza e këto punë të liga të tëra na kanë pas ardhë nga qeveria e dhe e shkretë që punonte në të vet. Na i pat prishur vetitë e mira, na dhënë rrugët e këqia, na dau e përçau na shtiu pushkën ndërmjet e na vrau: Miqësinë e vëllazërinë nga mesi jonë e kishte djallëzinë e armiqësinë na kishte pru. parë krye ngritë
Atdheun dhe popullin me tërë rreziqet e kishte rrethuar 1 pat dhënë zjarrin; i shkonte flaka përpjetë askush gjë nuk mund të flet. Se ata, burra dhe të mirët që mundoheshin për atdheun; dhe mendonin për popullin; njerëzit e ligj i ndiqnin në çdo formë: 1 mbytshin me farë e me fëmijë. E merrnin më qafë, i humbnin sa e sa shpirtra që ne duhet ti kujtojmë e ti madhërojmë sepse për të mirë të popullit i kanë mbytë, oxhakët në jetë ua kanë fik pik
## Josif BAGERI
U lind në vitin 1870 në fshatin Nistorvë, cili në atë kohë administrativisht i takonte sanxhakut të Dibrës, kurse tani-rrethi i Gostivarit. Në vendlindje kaloi fëmijërinë dhe një pjesë të rinisë. Për shkak të rrethanave politike të asaj kohe nuk pat mundësi në moshën e duhur. Leximin dhe shkrimin shqip e përvetësoi në Sofje në moshën 17 vjeçare si mërgimtar; ku një kohë të gjatë punoi si këpucëtar. Në vitin 1915, gjatë një udhëtimi të
<!-- image -->
<!-- image -->
mundimshëm nga Durrësi për në Sofje, i lodhur e i rraskapitur fizikisht; vdes në Prishtinë.
Përmbledhjen poetike Kopsht Malësori" e botoi më vitin 1910 në Sofje të Bullgarisë.
## VAJTIM E MALLKIM!
- Po përpiqu, fëmin mburri. Se po vriten vlla me vlla! Dhe kurkush s'ka me i da!. Ti pajtojnë për njësi; Që tmos rrish më n'errësi.
- O, Shqypni për ty mejtoj! Për ty, po qajë e vajtoj: Se djemt e tu keq jon da Dhe po vriten vlla me vlla!
Kom me qa Shqypnin e mjer; Se ka gjajt si noj skëter!. Tuj pas kaq shum djem moj non Pse kështu kta të kan lon?
Dhe kan shku një vise thuaja; Atje trrojn tpërvut si gruajal Sikur s'kan vendin e vet, Ah, të cilën kan lon shkret!.
Ah, se çpaskan shum mëkate! Këta trima ti që pate, T'cilët të lan dhe po shkojn:. E për ty spak s'kujton.
Ah, moj non kta bijt e tu; Fort shum u kan hutu!. Njer sa ty kta, tkan mohuet Dhe të kan lon të robnuet. keq
Më vjen për ty moj non; Se ti kështu s'ke pas kjon; Si je sot mos kjofsh kuri, keq
Nji thon: taljan" ! Disa: grek e sllavjan" ! Tjerët mbahen shum të mençëm, Si doj fmi e përkëdhelçëm: pal "ke,o "turq
Kto e bojn për fe e din, Të zmetitun prej do exhin; O, exhin u vraft rrëfea! Dinie, që s'na bon gjë fea.
Gjithë sa jemi shqypëtar: Kemi një gjak dhe një far. Nona që na rriti n'gji, Të gjithë ne na ka fëmi.
Kur asht kështu, pse mohoni: Non e gjuh dhe ju shkoni? Nëpër thuejat msimtore; Në ata tshkreta helmore?
Dhe msimtores thoni shkoll, Se në të ju bohi tholl; T'holl e tgjat por si peni
<!-- image -->
Dhe kombtarnin e këmbeni!.. Mbastaj bohi egoist! Vini elinist! Tyrkomana dhe të tjer; Iuj kjon shqyptar, të mjer! quhi
Ah, ju Zoti u mallkoft! i madh! mëkat u kjoft! Se atnin ju kini djeg, Tuj fleturu me Iurp deg deg.
Kështu kta po fleturojn: Dhe turqishten po na msojn! E për grekun shpirtin apën, Se msimtore ky u hapën.
Hapni tvetat, 0 tmallkuet! Fmia juej shqyp me msuet, Se keq ju jinni marruet!. Dhe gjuhën e vet harruet!
O, sa keq tash na turpnuet; Se gjuhën e vet mohuet! Dhe sebishten zut të msoni: "Vake takë të na thoni!
Mos rrini tna turpnoni Po bar mendes vet kërkoni, Se s'na mbet as'mish as'gjak; Për kujtoni pak. gjuhën
0, ame, Rekas, bijte tu; Ma shum se tgjith jon hutu! Dërgojn para n'patrikhon; Thon se sllaf ne kemi kjon!
Mjera ti moj Shqypëni Ke të drejt që po mba mni, Se bijt e tu s'kan mëshir Ah, kta ty me tboj doj tmir
Kështu Rekasit mendojn; Po sërbishten këta msojn Me nxitim e me shie. Sikur s'jon fëmi Shqypnie!
Disa mbahen shum azgon, Se paskan emnin Osmon! Kta i bien vllait kres . Për të shkretën and të fes.<eos> |
<bos>Kështu vriten vllav me vlla! Kjo ka ndodh dhe gra me gra; Të vriten e tshëmbëtohen, Njer sa tmbramen te farohen:
Kështu kta gjith një po grinden Dhe njëni tjetrin s'i binden! T'rrojn si vllazën; si shqyptar; Qe tu shkojnë puna mbar.
E buk s'kan kta në shtëpi; As'drith me çu mulli: Ta bjuejn e të bojn ndri.
Disa thirren: "agallar!" Pa mos pas as ar; as E të tjerët: "qirie' Po kta tgjith bij Shqypnie. 'far;
Thiri: Zotnij, ar'tmallkuet; Se amën e vet përvluet!. Tuj u da ju në shum dega.. Por si toska; ashtu gega.
Rrënko amë rrënko ti éthe! Se në rezik të madh erdhe; Iy po tqeshet dhe aj miku; Se fmia tu bo anmiku!
më vjen, më qan zembra; Dridh më vjen që kah thembra, Se bijt e tu të kan shty! Përande vajtoj për ty. Keq
Prani zembra kuj duron, Gjith mon në terrët e shkon! E kush dritën e kërkon; Fort shum bukur në jet rron
## Anjezë Gonxhe BOJAXHIU
E njohur si Nënë Iereza, u lind në Shkup më 26 gusht të vitit 1910 dhe vdiq më 5 shtator 1997 në Kalkuta (Indi) , ishte humaniste e njohur shqiptare, fituese e Një ditë pas lindjes u pagëzua në kishën e Zemrës së Krishtit nga famullitari i atëhershëm Dom Zef Ramaj, ditë të cilën
<!-- image -->
<!-- image -->
ajo e llogariste si datëlindjen e saj. Gonxhja ishte fëmija i tretë i Kolë Bojaxhiu (Nikollë Bojaxhiu) me origjinë nga Mirdita dhe e Drane Bojaxhiu (mbiemri i vajzërisë Barnaj) nga Novo Sella e Gjakovës.
Ajo deklaroi: "Kam lindur në jam shkolluar në Londër; jetoj në Kalkutë dhe punoj për të njerëzit e varfër në Botë. Atdheu im është një vend i vogël me emrin Shqipëri" . Shkup, gjithë
Në çastin e marrjes së Çmimit Nobel më 1979, një nga klerikët që merrte pjesë në sallë e Nënë Terezën se nga ishte. pyeti
## DUAJE JETËN.
Duaje jetën ashtu siç është duaje plotësisht; pa pretendime; duaje kur të duan apo kur të urrejnë, duaje kur askush nuk të kupton; apo kur të kuptojnë të gjithë
Duaje kur ke frikë, apo kur ke një mal guximi.
Duaje kur të gjithë të braktisin;
apo kur në qiell të ngrenë si mbret. Duaje kur të vjedhin gjithçka; apo kur të dhurojnë: Duaje kur ka kuptim apo kur ngjan se nuk ka një fije.
Duaje në lumturi të plotë apo në vetminë absolute. Duaje kur je i fortë, apo kur ndjehesh i pafuqishëm:
Duaje jo vetëm për kënaqësitë e mëdha e sukseset e mrekullueshme; duaje edhe për gëzimet e vogla.
Duaje edhe pse nuk të jep çka mundet; duaje edhe pse nuk është siç do ta dëshiroje.
Duaje sa herë që lindesh e sa herë që je duke vdekur. Por mos duaj kurrë pa dashuri.
<!-- image -->
## DUA TË KTHEHEM NË SHQIPËRI
Si shumë po vepron Qoftëlargu në anët tona! 12 shatorre me figura shenjtësh do të doja të kisha në Shqipëri, patjetër dhe në Kosovë 12 të tjera; të luteshin murgeshat \_ e mia për të larguar të keqen nga ATDHEU im.
Dua të kthehem në Shqipëri; tu shërbej më të varfërve të varfërve të gjakut tim.
Dhe në nderim të kujtimit të prindërve dua të kthehem; tyre të mbyllë sytë. pranë
Ta dimë, se cili nga ne është krijuar për të bërë vepra të mëdha.
27 gusht 1997, pak ditë para vdekjes
## Sadudin GJURA
U lind në vitin 1926, në fshatin Shipkovicë. Mësimet e para i bëri në fshatin e lindjes, të mesmen në Tetovë, kurse studimet e gjuhës ruse në Shkup. Ai ishte ndër profesorët e të Pollogut dhe të Malësisë së Sharrit. Punoi si mësues në shumë fshatra, ndërsa në vitin 1951 vepron si profesor në Normalen e Tetovës. Në vitin 1952, profesorin e nxjerrin nga mësonjëtorja dhe prej asaj dite nxënësit nuk e shohin më. Dënohet parë
<!-- image -->
<!-- image -->
me 14 vjet burg, por përjetoi vetëm 8 vite nëpër burgjet e errëta dhe kazematet jugosllave të asaj kohe në Idrizovë e Goli Otok. Vdekja e tij mbeti enigmatike.
## Veprat letrare
"Vaj si qenka ba Tetova poezi; Marshi normalistit poezi; Kanga punëtorit' poezi; Lalë Bajrami dramë; Fejesa në djep dramë; Shqipja e malit ' dramë; Dervish Cara dramë.
## JETA E RE E NJERZIMIT PO AGON
(Kushtue kohës së robnisë e luftës shlirimtare)
## Liri!
Sa e naltë asht kjo fjalë dhe e shtrenjtë; Me mujtë, me nji ndriçim mendimi m'e kuptua n'tansi.. Sa i madhnueshëm kuptimi i gjanë e i plotë Isaj, që me plot mall i thomi: liri!
Sa e madhe asht në sy të robit tshkelun; Kur e peshon me lot gjakun e robnisë! .\_ E tjetër; e madhe dh'e naltë nuk ngelën; Pa iu falun me prunjësi lirisë! asgja
Sa e vlefshme ashtu kur merret prej thujt E edhe zemra pleqësh atëherë me hov kumbojnë! Sa e dashtun asht për njerëzit e përbujt, Dhe sa e ambël shfaqet kur e kujtojmë
Me dashuni tfurishme e shpresë nga herë të vjetër Që sa po vjen s'vjetrohet; por shkon n'përtrimje, Mendojmë për te se s'ka në botë tjetër Gja aq tkushtueshme, tvlefshme e tmadhnueshme.
<!-- image -->
Në ofshamë terrët tkrahnorit që sa s'pëlset Nga tundja e valëve tbrengës së robnisë Jeton n'lule tgjinit malli i vjetër e i fortë Kushtue për jetë vetëm kujtimit të lirisë! Gjallni dhe gëzimin n'shpirt t'tretun s'qëndron; Kur edet zemra n'shtërgim të errësirë Kur përlotun veç vaj e zi shiqon E mbi dhe tshkelun pikon lot i lirisë! syni\_
II
Kur ngjallet n'egërsi protesti ndaj padrejtësisë Nga tshtypunit e botës dhe ma; Ushton mallkimi i robie nga çdo anë!
Në kryengritje thërret nji za e ushton; Mas vajit vjetër, po lind një gaz i ri: E me e rreptësi shpirti Se nis lufta e pritun për liri! gjallni gufon
Kushtrimi i luftës dhe zjarmi merr furi, Mbeteja trrepta përpara ai na Me gjak tegërsuem, me guxim e trimëri, Ngjallet ma tepër malli për lirinë! prinë:
Dhe si një vullkan i plasun n'kulm t'tërmetit; Revolucjoni e lufta kudo krisë; Përpara syve tmjegulluem n'tym tbarutit, Qëndron flamuri i i lirisë! kuq
III
Norizon thapët, po lind nji yll i ri! Me dritë shpëtimi; fillon ai të ndrisë. kuq si gjaku i dëshmorëve për liri; Ndiçon agimin e shlirimit të njerëzisë!
0 Yll i kuq i shlirimit të njerëzisë Me dritë të madhe që e fort ndriçon: Shëndrit dhe ma me dritën e lirisë Se jeta e re e njerëzimit po agon! larg
Vjershë e botuar në revistë "Jeta e re nr: 1-2 1950, Prishtinë prill
## Nexhat PUSTINA
U lind në Dibër të Madhe më 20 1926. Shkollën fillore e kreu në Kastriot të Peshkopisë, gjimnazin dhe normalen në Peshkopi dhe Tiranë më 1947. Shkollën larte pedagogjike e kreu në Shkup. Rruga e gjate e mësuesit dhe poetit spirituoz, megjithatë fillon si punonjës financave në Ministrinë përkatëse në Tiranë , në një moshë fare të njomë rinore, gjatë vitit të luftës 43/44. Vdiq më 18 Mars të vitit 1982 në prill
<!-- image -->
<!-- image -->
Tetovë kurse u varros në vendlindjen e tij Dibër të Madhe.
## Veprat letrare<eos> |
<bos>Zë bilbili lule maji' (1969); Zëri në shtrëngatë ' (1972); M'i vjedhin gurët' (1977); Këngët rebele ' (1981); Poezi të zgjedhura 1987.
## PLEQTË E RINJ
## QIRI I PATRETUR
Ja atje para daulles Veshur janë pa kravata Koh' e tyre-e koburës Në gjoks nga tri dekorata
Dekorata për tri plagë I kanë marrë në luftim Kanë luftuar flakë për flakë Gisht më gisht e tym për tym
Shihni prapë çfarë zemre kanë Nmelodinë e çiftelisë Kur ma ngrenë njërën këmbë Thua ia shkojnë rinisë
Nga gëzimi e nga shendi Tym e flakë bashkë janë përzi' Është zakon i këtij vendi Pleqtë të duken djem të rinj.
Ky qiri i patretur Që ndriçon dhenë tonë Është nji copë diku i mbetur E ndez dikush natën vonë
Kur shkrihet dhe shtrihet Brumin prapë e bën kalem Pastaj drejt në këmbë ngrihet Bëhet ashtu si ka qenë
Duket e ka të pavdekur Dritën bë pafundësi Na vjen flaka në të mekur Ndizet një fitil i ri.
<!-- image -->
## MËHALLA E VJETËR
Mëhalla e vjetër; oj nënë pagane; Dy kroje me ujëra tregojnë rrjedhën tënde Për miqtë ruaje dhe kokrra rrushi Pekmezët i piqje sa dilte gushti
Besë kishe dritën, ditët me diell Lisat e gjatë zdapa gjer në qiell Duart e kohës të vunë një derë druri Me avli të lartë dhjetë metra muri
Prej atij çasti, atij fillimi Kënga; lahuta ishin ngushëllimi Gjithçka pate brenda i fute Disa në shpirt; disa në sanduqe
Trupi i revoltuar fytyrë e hidhur Qentë e egër në oborr zgjidhur Vjedhas lihnin nëpër netët qorre Herë në nizame, herë në tabore
Në këmbë e tëra brofje në pragje Martinën frëngjisë kundakun në faqe Ndizje veten ndizje të tjerët Bum në pashanë, bum në bejlerët
Dhe kur s'të shtruan me mandatën Me profetizëm e me uratën T'i prenë lisat; ti prenë krojet Por si thanë kurrë trojet
Se zjarret i ndizje në kodrat e lashta Legjendat i thurrje vetëm të gjata nxirje nga më i rëndë 0 i krijoje prej barkut tënd guri
Mëhallë e vjetër, oj nanë pagane Si nuse e stolisur këtë buzëmbrëmjeje S'të mbeti gjë e vjetër veç disa tipare Fisi, trimëria dhe zemra bujare.
## Murat ISAKU
U lind në Gajre të Tetovës më 1928. Mësoi në Tetovë, maturën e mbaroi në Normalen e Gjakovës, studimet e larta për gjuhën dhe letërsinë i mbaroi në Beograd më 1953. Punoi si profesor i gjuhës shqipe në gjimnazin e Tetovës dhe më tej u emërua zv. drejtor i kësaj shkolle. Duhet theksuar se u caktua redaktor TV Shkupit për emisionet e gjuhës shqipe nga edhe u pensionua. në moshën 77 vjeçare në Tetovë në vitin 2005. Vdiq
<!-- image -->
<!-- image -->
## Veprat letrare
Zani i malit' (1960); Buzëqeshjet e mesditës (1963); Drithmat" (1975); Blana (1982); Unaza e djerrinës~ (1971); Gërsheti (1978); Sheshtina (1982); Dielli e din e vet (1965); Flaka e vonar (1973); Plagët' (1975); Etje' (1982); Damkat' (1986); Shtjella ' (1989); Gjaku sharraxhive "Ngushëllimi i Bukur ' "Fatprerët" etj.rrugën
## NË GJIRIN E SHARRIT
I etshëm kur kam qenë-majat e tij në ëndërr i kam parë, zbathur kur kam ecur prej lëvozhgës opinga kam Përmbys në burim kam nënën, babanë e kam gjetur në arë, trollit kam bërë perëndinë, prej urisë lotin në ballë. Tash jam etje dhe ëndërr;, opingë e lëvozhgë; perëndi lot. Në gjirin e Sharrit ku syri ngiyrën më të bukur e merr vuajtjes ia njoh dhëmbët, vdekjes fill vetëm i dal zot, parë prej dy duar ruaj për tytë dhe një kokë për nder
<!-- image -->
## PËR GABIMET TONA
Ndoshta gabime kemi bërë për njëri-tjetrin në rrugë apo rrah; Kur dorën se kemi shtrirë, apo jemi shtirë se s'jemi parë.\_ Gabime të vogla janë këto për një trup me dy këmbë e krah, Për një shesh me aq pëllumba, për një det me aq valë. Edhe do falje na kanë mbetur mëkatet për ti larë; Na kanë mbetur edhe do kodra pa u dalë zot.
Do ti lexojmë vetëm vjershat tona me lot.
Ndoshta gabimet tona do ti falim me zë të tretur Se në gjirin e kohës kemi lënë do kufij me fjalë. Kemi qenë të atillë e të këtillë, por tanët kemi mbetur;
Zemrën për gjini e gjuhë e kemi ruajtur gjallë
## Abdylazis ISLAMI
U lind më 29 korrik 1930 në fshatin Gajre te Tetovës. Shkollën fillore e kreu në vendlindje, kurse gjimnazin ulët gjatë okupacionit në Tetovë. Shkollën Normale dhe Akademinë Pedagogjike, Gjuhën dhe Letërsinë Shqipe në Shkup. Punoi si mësues i gjuhës shqipe në Tetovë Nga viti 1970-1979 si gazetar pranë Radio Shkupit, ku edhe doli në pension. Në vitin 1990 ishte anëtar i Këshillit Iniciativ në Prishtinë për pajtimin e
<!-- image -->
<!-- image -->
gjaqeve në Tetovë e rrethinë. Pajtoi, bashkë me krushqit e pajtimit; 98 familje. Vdiq më 16 gusht 2005 në Tetovë.
## Veprat letrare
"Këngët e zgjuara" , 1968;. "Era dhe vargjet" ; 1964, "Mengjezi në fshat" , 1965; 1969; "Barka ndër vale" ,1971; Kujtime dhe ëndrra" , 1972; "Oaza" 1973; "Gurgurina" , 1974; "Fatiana" 1975; "Ujrat" 1976; "Korrieri Artan Arta" 1976; Agullina" , 1978; "Dritë në sfond" , 1980; "Për qepallat e qiellit varen plepat" ~ 1983; "Përralla popullore nga Sharri" , 1985; "Dredhia" 1996; "Farsa e katrahurës" , 1997; "Mrizoni dhe Euridika" , 2005; Feniksi 2001, "Ninëza në koshadhe ' 2002; Përtej Kohës ' 2005 etj.
## AMANETI
Shkëmb i dashur; po ta lë amanetin tim: Të flasësh për mua, për zjarrin që kam Në zemër, për ëndrrat, për shpresën, Për diellin ngri që nuk më shuhet në gji.
Poezinë e kam ninëz, të mos ma lëndosh; Shpirti im është zog që cicëron në të. Te ti e nisa fjalën dhe këngën e parë, Erdha ti them mbase edhe të fundit.
Besomë; nuk kam ndryshuar as me ëndrra, As me vizion: Në vargun tim ka pranverë Në vazhdime. Shtatë zemra regëtinë në të Për jetën; për këngën; për poezinë e re.
<!-- image -->
## NË KUJTIM TË ATYRE QË NA DESHËN
Ku janë ata që na i prekën zemrat; Që na e përflakën shpirtin nga mallëngjimi? Shteret ndonjëherë gejzeri i syve, Apo edhe gjatë do të gufojë nga shpirti Me të njëjtën valë, me të njëjtën dhimbë? Sytë e tyre bëjnë dritë në një ditë të këputur, Në një çast shndërruar në luledielli Kur toka në lebetitje u plasi nën këmbë. Ortekët i mbuluan çastet e heshtjes Më të rëndë se zhvendosja e diellit në qiell. Prehja është ngulçitëse: mali ronitet Duke dashur të përplaset mbi trupin e tij Dhe mbi anijen gllabëruar nga valët e thikta: Nëpër dafina mbeten valët e ajrit Si përgjigje të pazëvendësueshme të kohës Që s'di të preket,që s'di të mbruhet. Kuarci ia puth venën zogut të natës Dhe gjaku i zi i jep ngjyrë mbarë detit. Deri te mëngjesi dielli është bandill bohem Veshur e mbathur me leckat e kaçorreve. Vete ti ulë majat e maleve deri në rrëzë, Vete ti ngrehë urat e takimeve mallëngiyese, Që ta shfuqizojë brengën e ngathët E ta çlirojë rrugën brerore të ëndrrës, Rrugën,që ka kalesë të sheshtë nga rrëmeti!
## Mustafa LAÇI<eos> |
<bos>U lind në Tetovë më 1931. Mësimet e para i mori në qytetin e lindjes, shkollën për mësuesi Normalen e mbaroi në Shkup. Ka punuar mësues nëpër shumë fshatra shqiptare që mbetën jashtë shtetit shqiptarë, duke përhapur dije dhe dashuri për arsimim e në veçanti dashuri për atdheun.
<!-- image -->
<!-- image -->
në hapat e të bankave shkollore dhe, duke e kuptuar madhështinë e idealit se shkollimi i popullit; do t'i hapte shtigjet drejtë ecjes së lirisë që i mungonte, pos bisedave me popullin do të fletë edhe me gjuhën e penës. parë
Ivetëdijshëm se arsimimi i kombit do të ishte e vetmja rrugë, që të realizohen shumë ëndrra që i ëndërronte
Hapat e parë me shkrime do ti bej nëpër gazeta e revista që botoheshin në gjuhën shqipe si në Maqedoni e Kosovë, me poezi për fëmijë e për të rritur.
Më 2 tetor 1982 nga një sëmundje e rëndë ndërroi jetë, duke lënë pas vete shumë dorëshkrime, si poezi; dhe historiografi; që asaj kohe nga forca e gjuhës ndëshkuese të botës sllave nuk mundeshin të botohen. prozë
Më 1972 do të botoj librin e me poezi "Ngjyrat e shikimit" kurse më 1977 libri i dytë "Këngë pa djallëzi" dhe, më 1981 libri i tretë i poetit, do ta sheh dritën më titullin Kafkat gjelbëroshe" . parë
Më 1984 nga disa miq nën përkujdesen e Xhevat Gegës, do të botohen edhe disa poezi me titullin "Vjersha" .
## RRITA JONË
1
Për një copë diell vdekjen e kremtuam pas lindjes Vdiqëm që të jetojmë atje ku, mbollëm trishtimin: E hëngrëm veten, Duke ngadhënjimin. pritur
<!-- image -->
2
Në sofër i kemi lënë gishtat; etjen e kemi shuar me kripë se ujë s'kemi pasur në ballë as troha në shuplakë.
3
Pranvera rritet me lule e blerim asnjë flutur ska pjellur në vjeshtë; gruri palohet në zhegim; Unë rritem kur vargu më shtohet Tash si ta quaj të Njeri, dhe veten që shkruaj poezi se rrita jonë është duke u rritur me këtë diell që jemi duke e pritur: voglin
## POEMË E LINDJES SË RE
Për ditëlindjen tënde karafila të Dhe ngjyrën e 'ylberit ti prura Ty, e veshur me tridhjetë pranvera E me lulet e para të majit.. kuq
Me lindjen tënde vdiqën lindjet e vështira, Dielli e gjeti rrugën në kaltërinën e detit; Anijet e rrahura velësh arritën n'breg Për tu ngarkuar me këngë e jetë
E njeriu i vogël me zemër shkëmbi U rrit me rritën tënde mbushi grushtet me aromën e tokës Dhe shkroi poemën e lindjes së re.
## Halit BASHA
U lind në Tiranë në vitin 1933, prej prindërve dibranë që në vendlindje kthehen në vitin 1941. Shkollën në Prishtinë.
Punoi në arsim, kulturë e gazetari. Botoi poezi në të gjitha të përjavshmet e të përditshmet tona në Maqedoni; Kosovë, por edhe në Shqipëri. gati
<!-- image -->
<!-- image -->
Ka botuar librat: Lapidarët vendlindjes ' 1981;
"Vargu im i vogël 1998; Flutura në pëllëmbë ' 2002; etj-
## KUR KËNDON SHQIPTARI
Kur zë e këndon shqiptari Ushton mali tundet fusha Dridhet nuk këputet teli Ndizet po nuk thahet gusha
Po kur dasmë bën shqiptari Valëzon lumi valëzon deti Dridhet vallja hidhet djali Nata zbehet shkundet terri
Kur n'hare shqiptari Këndon zogu she bilbili Çelin vjollca e trëndafili Ikën loti e zhduket ferri Brengën kur e flak shqiptari Dita ndizet dimri shkrihet Shtëpia shkundet prej themeli Ëndrra këndellet e përtërihet gëzon
Kur nis e këndon shqiptari Kërcen e lodron tërë bota Kaltëron qielli e shndrit dielli Ndalet sqota thahet këneta
E kur do fort shqiptari Pisha kallet zbardhëllon dielli Kobi tretet zemra rritet shpirti vezullon shpirti Aheng
Po kur urren; urren shqiptari
<!-- image -->
## NJË KUQ E ZI
Një e zi kuq
Pranë meje
Apo karshi
është zymtë pak
është tymosur pak
është flamosur pak
është përdhosur pak
Një e zi turpëruar prej zënkave Të ngjyrave I rënduar prej etheve Që frymën ia zënë Isëmurë është rëndë Por do të shërohet Do të shërohet kuq
## Ramadan SINANI
U lind më 16 qershor 1944 në Tetovë, ku kreu shkollën fillore dhe gjimnazin. Në vitin 1971, në Beograd diplomoi në Gjuhë dhe Letërsi Shqipe në Fakultetin Filologjisë. Më 1987, në Universitetin e Prishtinës, magjistroi në temën "Vendlindja në poezinë e sotme Një kohë punoi në gjimnazin e Vitisë dhe të Tetovës. Që nga themelimi ka ligjëruar në Universitetin e Tetovës. Ramadan Sinani ka botuar
<!-- image -->
<!-- image -->
një numër të konsiderueshëm librash me poezi dhe studime letrare, si:
"Kavallet e Sharrit" 1990
"Emblemë illirie" 1995,
"Heu" 2001,
"Vendlindja në poezinë e sotme shqipe" 1996
"Shtëpi të kesh" 2004
Ne shkojmë drejt Zotit, thoshte shën Agustini, jo duke ecur po duke dashur; i tillë shkoi drejt Zotit poeti i nderuar Ramadan Sinani; më 4 janar 2007.
"Zjarr e acar" 2006.
## SHQIPËRIA
Mbi Të Gjitha
Më E Shtrenjta
Më E Shenjta
Më E Ndritura
Më E Dashura
Më E Gjera
E Tëra
Shqipëria
Mbi Të Gjitha Të Gjithë Nënëmadhja
Sh QIPËRIA
<!-- image -->
## KOSOVA
Fjalë e madhe sa një dhimbje Univers sonatë e madhe sa një krenari Gjithësi Shqipe e madhe Sa një rruzull Që s'bie
## ABDYLAZIS ISLAMI
Nga Eldoradoja në Sharr Udhët arrijnë tek ti
1 përputh si mileniumet Dhe e emërton me paqen e kombit fëmijët mësojnë urtinë e nderin pleqtë frymohen se ua rirrëfen rrënjët
Ti
Abdylazis Islami Dhe Sharri El Doradoja e kërkuar në gjakim
Jetojnë bashkë në konak universi
## Hamdi ISLAMI
U lind më 1945 në fshatin Gajre të Tetovës. Shkollën Normale e kreu në Tetovë. Punoi dy vjet si mësues në fshatin Kamnjan dhe më pas vazhdoi studimet për muzikë në Prishtinë. Gjashtë vite më pas, po në Prishtinë pa shkëputje nga puna i kreu edhe studimet larta për Letërsi e Gjuhë Shqipe.
<!-- image -->
<!-- image -->
## Veprat letrare
"Shikimi kah mali" , 1988; "Gurët e Kalasë" , 2007; "Ju, bijtë e nënave" , 2008; "Dy poema për dy Martirë" ; 'Poema për e çeliktë" dhe ajo me poema satirike "Hamshorët e qytetit tim" sytë
## KANTATA PËR SHARRIN
(Me rastin e takimit për bashkim kombëtar: Tetova 1 dhe Tetova 2, 2012) (fragment)
Nuk di nga të kthehem e të shikoj, Nuk di nga të kthehem e të dëgjoj Cilit shkëmb ti afrohem, cilit Te cili shpat ë ndalem; te cili kep, thep.
Këtu midis malesh, sikur midis zjarresh
Nga kjo maje, e një pllaje, matanë, Duket Pellgu i tetovës tej e mbanë Dhe bardhari si damar mbi kraharor Rrjedh e rrjedh vjen përreth si kurorë. Andej malet rreth e qark e Krah për krahë si në valle kapur varg. pak larg larg
Ngado që kthehem të prehem më vijnë zëra E më djeg si tmë pjek diçka përbrënda. Tek hedh bujku brenë e farë nëpër arë Lë parmendë edhe rend mbi ugar: pak
<!-- image -->
Se nga vijnë ata me krra krra! Sokëllin në qiell ai: 0 burra përmbi ta! Dhe i merr valë e lumit nëpër shtjellë Shallvaret nga kanë ardhur për ti shpjerë, Po në gryka porsi pyka, gjarpërinj, Me shu shu nën gjuhë, kokëzinj, Seç i mbiu nga veriu e keqe pjellë Një si llavë ulëritësish në një shpellë. gryka<eos> |
<bos>Nga Derë e Vendit; si prej helmit; te Mali i Thatë, Vinin troqe për ta të zezën natë, Që nga lindja; në horizont; një perde e zezë, I vesh lisat; ahet, pishat me krahnezë. Po andej; nga ajo grykë e Kaçanikut, Vijnë tamtamet si në kudhër të çelikut; Tutje së Radikës, si nga fundi i dheut Vijnë alarmet dhe britmat e Skënderbeut: sjellë grykës
"qenkan mbushur bjeshkët me borë Qenkan mbushur bjeshkët me borë Qenka mbushur shpati plot 0 Plot 0 me malësorë. Qenkan vesh e mbathun Gjith-0, me armë në dorë. gati
Dhe ky zë i thellë, ky bas madhështor Përtej se njëzet shekuj, në të madhin Vjen si oshtimë, si vringëllimë e shpatës Që ti del në pritë; përballë ti del natës Nga Grykë e Moraçës, Kotorit e Ulqin, Kala e Tivarit dhe vend i quajtun kufin Vijnë si valë deti Altot e Teutës Baritonë të Agronit nga honi i lahutës Tenorë të Janinës, të Prizrenit tenorë Që nga Manastiri gjer atje në Vlorë! Andej nga presheva dhe malet e Drenicës Vijnë dhe sopranot e Shote Azem Galicës. kor;
## Fazli VELIU
U lind në Kollare të Kërçovës më 1945. Shkollën fillore e kreu në vendlindje, të mesmen në Tetovë, ndërsa studimet në Prishtinë. Veprimtaria tij patriotike për kauzën kombëtare ra në sy të policisë ish-jugosllave në vitin 1968 me rastin e shënimit të 5OO-vjetorit të vdekjes së Gjergj Kastriotit-Skënderbeut. Është një prej nismëtarëve të bashkimit politik të shqiptarëve në mërgim. me Jusuf Gërvallën dhe Kadri Zekën me të cilët për themelimin qysh punoi
<!-- image -->
<!-- image -->
organizatës që më vonë njoh me emrin LPRK, ndërsa pas shpalljes së kushtetutës së Kaçanikut dhe deklaratës së pavarësisë të Kosovës u quajt LPK, të cilën e drejtoi për shumë vite me radhë.
## Veprat letrare
Zë e mall mërgimi "1 përndjekur në Shkup, qytetar në Perëndim LPK-UÇK, Një emblemë një qëllim UÇK nga beteja në betejë
## TRIMAT VDESIN NË KËMBË
(Zijah Shemsiut; martirit të Republikës së Kosovës)
Këtë pranverë një zë u shterr oh, pa gjëmë Në Beogradin skëterrë Vdiq në këmbë Mësuesi pa ditar I lodhuri mërgimtar Shpirtvrari proletar Zemërnganjimtar Si Fazliu Flamurtar Përpara xhelatëve heshtje madhështore Truplartin e bëjnë shtatore! Bijtë kështu ti vranë. Kosovë moj nënë. Prishtinë, anë më anë. Paq Shkup,
Ishte shtathedhur dhe gjaku e gjallëronte Duarlidhur i paepur Buzëplasur; i etur: Po vdes si me le Për Liri-Atdhe!
Gjuhën po tia prisnin i flisnin Sytë po tia nxirrnin, i shikonte qenia; Duart po tia gjymtonin; shpatullat bëheshin krah Këmbët po tia prisnin, trupi ngrihej prapë sytë
E vranë këmbët ti ngurohen Ndjenjat ti fashiten Të mos përtëriten Dhe përsëri të gjallë e Në krah të popullit Në kujtesën e shokëve ngado që janë Shembull qëndrese Shkëndijë për liri Lavdi! panë
Të ra këtë herë një djalë-lis Me zemrën tënde, me të bardhin plis
Ishte i ri dhe rinia e çonte,
Fazli Grajçeci
<!-- image -->
## HERONJTË E TANUSHËS
Në këmbë,
Tanusha e Gostivarit
Pa pushim;
Trupin ua pa
Marshim
Si ngriteshit viganë
Bijtë e shqipes;
Armiqtë për ti ndal'
Shqipet e Arbërisë
Shënojnë themelet e shqiptarisë
Një komandant
Me trima e trimëresha
Kudo,
Bëka sfidë shekulli
Në Drenicë,
Mbi "luanë" "luanesha"
Dukagjin e
Në Preshevë
Komandant Tahiri; qenka
Ju luftëtarë të lirisë
S'paska të ndalur në beteja
Ia ngritni namin shqiptarisë
Hyra pranë, Naseri krah
Mburojë e Sharrit
Brahimi përballë, Isai si rrufeja
Karadakut;
Shkupit
Qenkan bijtë e bijat e shqiptarisë
Gostivarit
Që ia falën gjakun Arbërisë
Ju bijtë e të parit
Qenkan stërnipat e Ismail Qemalit
Qenkan nipa e mbesa të Sef Koshares,
Këmbët tuaja, Rrethetërthor atdheut Me forcën e anteut Betimin e Skënderbeut
Paskan besën e Iomorrit Korabit e Sharrit
Paskan gjakun e pastër të Arbërit
Bien kur duhet rënë për atdhe
S'paskan vdekur, janë me ne
## Ibrahim VELIU
U lind në fshatin Gajre të Tetovës. Shkollën fillore e kreu në vendlindje, të mesmen në Tetovë
<!-- image -->
<!-- image -->
Ka botuar librat: Ëndrra e Lumit" Natën e mirë vjeshtë Shira në ekzil Resh Etje ' Studimi monografik "Proza e Hivzi Sulejmanit" etj
Fakultetin Filologjik në Beograd; kurse magjistroi në Prishtinë. Mbi tre dekada e gjysmë ishte profesor i Gjuhës dhe i Letërsisë Shqipe në gjimnazin e Tetovës, ndërsa mbi një dekadë ligjëroi lëndën e realizmit shqiptar në Universitetin Shtetëror të Tetovës . Aktualish është në pension.
## SËRISH I LIGJËRON DETIT
Do të ngjitesh gejzerit të dritës Sërish ti ligjërosh DETIT Për Atdheun Kombin Gjuhën Dhe emrat tjerë konkret
Assesi tu bindesh qortimeve të përhimëta Dhe kërcënimeve haxhuze matanë grilave
Ti gjithnjë i padëgjueshëm Para ngashënjimeve të balsamosura Dhe llumit bezdisës të meskinëve
## TI QIELLI I GJAKUT TIM
Sa herë vdekja kaloi këtejpari Kafkat gojëhapur i lëshuan varret Lumenjtë nxituan drejt diellit Kosovë germë e e lindjes Trualli dhe qielli i gjakut tim Me ato qivure Pa një të vdekur parë gjithë
<!-- image -->
## UDHËTON GJAKU I ARBËRIT
Me prapësitë e rrufeve hahet Buna Me vetëtimat ndër vetulla nxiton Drini i Bardhë rrafshit të Dukagjinit Nga Shën Naumi edhe vëllai emnak i tij çan valët me uturimë
Në Arbëresh të Zarës Nita e Prenk Vukës qet pushkë në mollë të bajrakut dhe një çurg i gjakut të trazuar udhëton themeleve të Rozafës
## Agim VINCA
Ulind më 22 maj 1947 në Veleshtë të Strugës. Shkollën fillore e kreu në vendlindje, ndërsa të mesmen në Strugë. Studimet për Gjuhë dhe Letërsi Shqipe i kreu në vitin 1970, në Fakultetin Filozofik të Universitetit të Prishtinës, ku magjistroi dhe doktoroi. Është profesor ordinar në Fakultetin e Filologjisë të Universitetit të Prishtinës , ligjëron Letërsinë e Sotme Shqipe.
Jeton dhe punon në Prishtinë.
## Veprat letrare
Feniksi (poezi, 1972); Bregu i mallit' (poezi, 1975); "Në vend të biografisë (poezi, 1977); Buzëdrinas ' (poezi, 1981); Arna dhe ëndrra (poezi, 1987); "Orët e poezisë' (kritikë letrare, 1990); Populli pandalur ' (publicistikë, 1992); Psalmet rrënjës ' (poezi, 2007); (Po)etika e fjalës' (publicistikë, 2010); Arti i reagimit' (publicistikë, 2011) .
## TROKITJE
Tearca, Tanusha, Tetova Trandshëm trokasin te porta. Njerëz, vini dorën në zemër Zemra fillon tek aorta
## GRYKË E KAÇANIKUT MBULUAR ME BORË
Grykë e Kaçanikut mbuluar me borë Lepenci zvarritet si gjarpër i hollë. Rrugës patrullojnë uniforma blu, Me helmetë në sy e helm gjithashtu: Shtëpizat në shpat pa fjolla tymi; As borë e bardhë s'e fsheh dot krimin: Grykë e Kaçanikut mbuluar me borë, Lart bjeshkës së sharrtë sogjon një grykëhollë:
<!-- image -->
<!-- image -->
<!-- image -->
## PSALM PËR JUSUF GËRVALLËN
Qiellit të vrugët të Kosovës Me shenjën e shenjtë në krye Fluturon kanjushë e verdhë Fluturon e s'bie!
## MORA RRUGËN PËR QAFËTHANË
Mora rrugën për Qafëthanë: Shqipëri -nënë! Shqipni-nanë! Pesëdhjetë vjet pa u parë: Ëndërrbukur, zhgëndërrvrarë! Ec e jakë Jug-Veri: Shqipëri-nënë! Nanë-Shqipni!
## Daut GURRA
U lind më 15 tetor 1948, në Reçicë të Vogël-Tetovë, në një familje me tradita atdhetare.
Vdiq më 16 prill të vitit 1993.
Nëvitet 1952-1956, mbaroi me rezultate të shkëlqyera shkollën "Normale" në Tetovë. Që në shkollë shfaqi idetë e tij kundër ideologjisë komuniste dhe hegjemoniste sllave.
<!-- image -->
<!-- image -->
Në dy ditët e fundit ishte me vetëdije të humbur me<eos> |
<bos>Me thënien e tij të fundit, kujtojmë dëshirën e tij të fortë që e shtronte gjithmonë në bisedat me miqtë për të punuar dhe vepruar në dobi të kombit dhe atë si të parë arsimin e brezave të rinj duke i edukuar në frymën e bashkimit kombëtar ashtu siç e kemi përcjellë brez pas brezi. pikë
këtë vetëdije që nuk njihte askënd ai tha fjalët e fundit "NUK MË LANË"
## TË KAM LULËKUQE
Ku e kam shalën? Ku e kam pushkën? Ta shaloj atin Malit ti vërsulem..
Ta mbërthej xhamadanin Dhe pushkën kaçake, Të dalë nëpër bjeshkë Plot lule e zambakë.
Prej aty të tsogoj Mëmëdhe, lumturi. Të kam lulëkuqe: Rrofsh, Ti, SHQIPËRI!
<!-- image -->
## PËR LIRINË E ATDHEUT
Në vekun e jetës nënë hijerënda thuri rrobat e zeza. Pesë kandilat ngurosi mbi bedena, kullave ua nxori flakën përmbi. pesë pesë
Heshtat çelën trëndafila të nadjes kur dielli agoi dhe vrioni gurgulloi në pesë lugje Ujë i shenjtë thonë kalimtarët kur ndalën ta shuajnë etjen e katër stinëve.
Kullave u shkrepën yje, kështjellat filluan të tunden kur nënë i fali pesë hasi në pesë stroke; ua fali pesë betejave nga një dëshmor\_ PËR LIRINË E ATDHEUT pesë
## Nuri KOLECI
lindur më vitin 1949 në fshatin kufitar Sollokiq në afërsi të Dibrës. Shkollën fillore në Dibër ndërsa të mesmen (normalen) në Gostivar. Studimet e larta e Gjuhës dhe e Letërsisë Frënge. Mbi tri dekada është marrë me edukimin e breznive të reja në shkollat fillore në Dibër si dhe në gjimnazin e saj.
<!-- image -->
<!-- image -->
e hijeve" ; "Hijet besnike" ; "Shëtitje në muzg" ; Është autor i dy monografive: "Nga zezona në jehonë" ; "Ah. kufiri" .
Gjatë vitit 2010 Akademia Shkencave dhe Arteve Shqiptaro-Amerikane pranon anëtar nderi të saj.
## DY ANËT E BOTËS
Prej Bllacës
Prej Bllacës
Deri në Bllatë
Deri në Bllatë
Toka
Ligji
Loti
Epshi
Vdekja
Egërsia
Trimëria
Dëbimi
Mikpritja
Spektakli
Krenaria
Çmenduria
Janë shqiptare
Janë sllave
Dhe këtu
Në një gotë
Në këtë botë
Përzien
Këngët kreshnike shqiptare
Me rok-koncertet barbare
Dhe kjo botë do të ishte e kotë
Sikur vetëm sllavë të kishte në këtë botë.
<!-- image -->
## EDHE ÇKA DUHET TË NA MARRIN
Na i morën
Trojet
Kishat
Fustanellat
Ritet
Kulturën
Historinë
Të gjitha na i gllabëruan
Me veten i mishëruan
(Sa shumë paskemi për të tjerët\_!)
Kalorës
Shkencëtarë
Nobelistë
Humanitarë
Mbretër
Aristokraci
Trima legjendarë
Bujari
Botës i dhuruam
Aspak s'u krenuam
(sa të pasur qenkemi ne të mjerët\_!)
## Murtezan ARIFI
U shfaq në letrat shqipe, që herët duke mbjellë poezitë e tij nëpër revistat dhe gazetat e hapësirës sonë, por, në fillim të viteve të nëntëdhjeta do të jetë edhe më aktiv veçmas në fushën e poezisë dhe, si dëshmi kohe arriti që më 1997 poezitë e tij t'i bashkoj në një libër me titull LULET E ACARRIT dhe, më 2001 në librin SYRI I ZEMRËS, që dëshmojnë se poeti kishte pamje dhe formë të opusit lirik dhe ishte lidhur ngushtë me rrënjët e gjakut kombit.
<!-- image -->
<!-- image -->
E veçanta e poetit është se: po që se lexohet poezia në tërësi dhe me e kritikës, atëherë lirshëm mund të thuhet se: poeti apo më mirë thënë ngulmësija e tij në kërkim kombëtares, në fushën historike, dhe të kohës, arriti të kurorëzohet me qëllimin e kërkuar në kuptim të sistemit dhe të menduarit dhe të realizuarit të poezisë syrin
## BARKA YJORE
Ajo barkë me vesë yjesh! \_ Atë plak të urtë mban i bukuri Hy.
Dragonjt me flatra të bardha luajnë me vetëtima
Ti vjen në ëndrrën time në ato maja nga lundron barka yjore
Marigonë.
<!-- image -->
## DERVENDI
Kjo derë e madhe: Kudo dragonj
Ja kuçedra E shtrirë për dhe.
Shtojzovallet kërcejnë me lule erëmbla.
Mbi lëkurën e kuçedrës Së mbushur me kashtë Përmjerrin kalamajt e ëndrrave
- *Krahinë në mes të tetovës e Shkupit e banuar me shqiptarë
## NË TOKËN E LULEVE TË GJAKUT
Ora e lidhur me zinxhir E copa mitesh Të shkelura kudo..
Atje një valle e bardhë.
Ja, vragët e Prometeut kullojnë lule gjaku nga copa mitesh mbijnë ato lule kuq e zi.
## Kalosh ÇELIKU
lind më 13 shkurt 1951 në fshatin Cërvicë të Kërçovës. Shkollën fillore e kreu në vendlindje. Shkollën emesme normalenë Shkup, ndërsa studimet e Gjuhës dhe Letërsisë Shqipe në Universitetin e Prishtinës (Kosovë) . Çeliku shkruan poezi e prozë për fëmijë e të rritur.
<!-- image -->
<!-- image -->
## Veprat letrare
Zogu erdhi me një këngë-vjersha (1982) , Lepuri me pushkë-tregime (1983) , Shtëpiza e xixëllonjave-tregime (1984), Ferexhja e zezë-dramë (1985), Arusha pa bisht-tregime (1986), Dielli zbret malevë-novelë (1986) , Varrimi i sorraveroman (1988), Vite me borë-roman (1990), Trumbetat e Tellallit-satira (1992) , trima shaloni lapsin-rrëfenja (1994), Ehu-poezi (2008), Atdheu burrë pa Gruapoezi (përzgjedhje, 2010) etj.
## PROTESTË NË SHTËPINË PUBLIKE
Imzot, më diferencuan neokomunistët dashuri që bëjnë me Ebu Xhehlin përhapin SIDËN në Shtëpinë Publike:
Përditë dezinfektohem nga Virusi verë të kuqe pi te Pazari Grave ballë për ballë Ebu Xhehlit me ferexhe imam në mesin e kryehoxhallarëve: Që, ngrenë dolli, dehen me lëngje Shejtanin e vrasin me eshtra. E heqin vallen më shpallin të marrë Ngase: shava dje Pushtetin shaj sot; do ta shaj nesër!
Pasmesnate, kthehem në shtëpi Rrospitë e Ebu Xhehlit me ferxhe dorë më dorë më hedhin mbi çatia para agimit më dhunojnë mes librave pak
<!-- image -->
## QIRIRI I SHËN MËRISË
Vdiqa në Voskopojë. U në Xhenet Plaka dhe lule vjollce. U thash: Dërgomëni në Xhenem! Nuse të reja dhe Cuca. Zjarr Verë dua! Verë. Jo, më thanë është haram Atëherë më ktheni në Xhenemin e vërtetë Vera kur rrjedhë nën Rrap lumë. Dhe, më kthyen. U ringjalla te Lumi. zgjova Pleq:
Unë jam qiriri i Shën Mërisë Virgjër E pi lotin e saj me shtamba nën Rrap..
## GRUAJA BESNIKE
dëbova armiqtë rreth Meje. Edhe Miken Vetëm poezinë nuk mund ta përzë. Nuk ik.
Është grua besnike. E do burrin
## Ejup AJDINI
lind më 14. 02 . 1954 në Shipkovicë të Tetovës. Tetovë, kurse Fakultetin për Letërsi dhe Gjuhë Shqipe në Prishtinë, më 1979.
<!-- image -->
<!-- image -->
kulturore dhe letërsia e ekskomunikuar shqiptare në ish Republikën Jugosllave të Maqedonisë" ku edhe mori gradën shkencore Doktor i Shkencave Filologjike: Ligjëron në Universitetin Shtetëror të Tetovës.
Studimet pasuniversitare i kreu në Institutin e Gjuhës dhe Letërsisë Akademia e Shkencave dhe e Arteve të Tiranës . Më 17.04.1997 mbrojti me sukses të shkëlqyeshëm tezën e disertacionit me temë:"Tradita
Botoi përmbledhjet poetike: Dritëzat në natë, Tiranë 1993 , Tempulli mëkateve Tetovë 1995, Një verë fola me hënën, Tetovë 2006, Misteret e shpirtit haiku) , Tetovë 2012. Më 1997 ndriçoi dhe botoi dramën Lalë Bajrami të Sadudin Gjurës, kurse nga veprat shkencore botoi: Ekskomuniki; kulturor dhe letrar te shqiptarët e Maqedonisë, Tetovë 1999, Shkrimi akademik, Tetovë 2008, Rrjedhave të letërsisë shqipe, Tetovë 2011, etj.
## AH, ATDHE
## TRI RRUGËT E BOTËS
Dashurinë ty ta falëm, Atdhe Posi vajza dashnorit besnik, Dashuri më të madhe s'kemi Në kë tokë e në këtë qiell.
Ah, atdhe, atdhe; atdhe! Një lum ëndrrash kemi ende përpara.. Ndoshta në oqeanin e do të takohemi; Ku do ti ndajmë veprat nga përrallat! qetë .
Në rrugën e ecin Zbukuruesit, Në rrugën e dytë vrapojnë Shkatëruesit, Në rrugën e tretë mendohen Ruana zot, kush do të fitojë, Po s'fituan të parët? parë
<!-- image --><eos> |
<bos>## S'KA JETË PA QENTË
Nëse do të bëhesh i pasur ushqeje një qen
Nëse do të bëhesh prijës ruaje një qen
Në donë të flesh i qetë lakmoje një qen
Nëse donë mbrojtje e siguri përkëdhele një qen
Nëse të ka kapluar stresi afroje një qen
Se ai s'lejon të të hanë qentë
## KAZANI
miqtë e mi të dashur mua ata më thoshin të tjerët hanë ashuren e ti ruan kazanin
Dikur këto fjalë Si vëreja dot Një kazan i madh Sot më zien në kokë
## JU
Ju burrat e botës krekoseni e krekoseni për një imazh të ri pa kokën të shikoni anë e mbanë sa vdesin nga uria e ju kur të pini një verë çojeni një ujë në Afrikë kur të ngiheni mirë çojeni një bukë në Etiopi ngritur gotë gotë
kur të ndërtoni shtëpi çojeni një mermer në Kosovë atje është gjaku i freskët mbushur me dëshmorë
Kur të dehesh nga luksi mos U kurrë luksi yt është sarkazëm dhe gërvisht çdo çdeh gurë
Çkuptim kanë takravatet tuaja kur njerëzit vdesin nga uria kur njerëzit vuajnë nga barbarët-nga robëria:
## Daim ILJAZI
U lind më vitin 1954, në fshatin Zhelinë-Tetovë dhe diplomoi në Universitetin e Zagrebit-Arkeologji dhe Gjuhë Frënge në vitin 1979.
Më se dy dekada punoi profesor në shkolla të mesme në Tetovë. karrierës. Ka punua konsull Maqedonisë në Bern-Zvicër dhe këshilltar Ambasadës të Maqedonisë në Paris . Pjesëmarrës i shumë festivaleve poetike në disa vende të Evropës.
## Veprat letrare
~Soditje të zjarrta-2004 ~Marrëzi ballkanike, 2010 etj.
## SA TË DUA EVROPË
Më linde, më le pa busull, Më hodhe shpesh Në kontejner kundrinash Sa të dua Evropë
Më bëre, më linde Më the se je nëna Shpesh më mashtrove, Të dua Evropë. ime,
Valsi yt me yjet; Pa mua nuk është plotë Fjala ime është e shenjtë, Prapë të dua Evropë.
<!-- image -->
<!-- image -->
<!-- image -->
## SA TË DUA.
Shëtita shumë fshatra e qytete, Në Ballkan e në Evropë Edhe kështu si je, Të dua më shumë, Tetovë.
## LAMTUMIRË SREBRENICË, REÇAK, VUKOVAR
Atje në Ballkan, në Srebrenicë e Vukovar Kutija e Pandorës tymon; lulet nuk lulëzojnë, Bari nuk rritet; toka dridhet në Reçak. larg
Atje në Ballkan; plagët kullojnë gjak Jetë pa shpresë në mes tymit e flakës, Të vdekurit shajnë krajl e gjeneral, Varrezat masive, kryefjalë e lajmeve botërore. larg
Këto vende pa gjurmë, pa pranverë, Të veshura me errësirë mortore, Flamuri i zi, dekor në shtëpi, 0 marrëzi shekullore. çdo
## Puntorie MUÇA-ZIBA
U lind në Strugë në vitin 1954. Shkollën fillore e kreu në Veleshtë, të mesmen në Strugë , kurse Akademinë Pedagogjike dega Gjuhë dhe Letërsi shqipe në Shkup. Punon mësuese letërsie në Shkup.
Ka botua: 'Rruga e mjellmës" ; "Sodisin yjet" ; "Kuku"; "Rapsodi udhëtarësh" , "Suita e lënduar" "Suita ime" ; "Vjeshtë totemesh" roman etj.
<!-- image -->
<!-- image -->
## TRUALLI IM (Kosovës)
Shkelë me këmbë merimange shputa ime ngadalë e me naze se këtu është Kosova pa re të shpupurishura; me faqen e fildishtë që s'la pa lëbyrur sy zogu e njeriu. (Kosova ime) Ky truall me dy tri fusha e me dy - tre male këndej, me dy- tre lumenj e dy dete andej, me dy -tre qytete e dy \_ tre fshatra këndej, me dy- tri ëndrra e dy- tre vaje andej, me dy \_ qiej, e dy- tre diej këndej. Ec ngadalë shputa ime; në këtë tokë të butë e të bardhë ku babai im i thinjur mund të ngarkon shtatë mi e njëqind e ca milion qerre me eshtra; tre si qerre me kashtë.
<!-- image -->
Në varret e këtij trualli, aty ku engjëjt regëtijnë; jam nisur unë me tim bir që të vdesim e të rrojmë: (Kujdes!) Ngado që do shkelësh shputa ime mirë se po trand skelete njerëzish që vdiqën në kohën drurit në natën e ndezjes së zjarreve, në neolit e paleolit në stinën e korrozionit; kur sapo evoluuan giymtyrët: sy e zemër krah e këmbë, bashkë me boshtin kurrizor: Kujdes shputa ime elefanti me origjinë fisnikësh, kujdes ngado që shkel se do ograisesh: Shkele me këmbë shpendi këtë truall hir është i brishtë e ka m'nerë, se këputet në an, ky vend heronjsh që vdiqën e rrojnë me zemra të vogla e të mëdha që ju kërcejnë për pranverën e sivjetme. hap sytë prej
## Iljaz OSMANI
lind në Shipkovicë në vitin 1954. Shkollimin fillestar dhe atë të mesëm; i kreu në vendlindje dhe Tetovë, Akademinë Pedagogjike në Shkup, ndërsa Fakultetin Filologjik (Katedrën e Gjuhës dhe Letërsisë Shqiptare) , e kreu në Universitetin e Prishtinës.
## Veprat letrare
- "Lulja e fatit 1993;
- "Fytyra e pasqyrës" , 2004;
- "Hapi sytë" , 2000;
- "Kafazi i përhitur" , 2007;
Autori redakton revistën për art,kulturë dhe çështje shoqërore "Vlera" \_
- "Dollia e dhembjes" 2009
## GURI I ZEMRËS
I vështron majat e lisave si mballohen brigjeve të diellit me zemër lëshuar për toke, me krahët e haresë së penduar dhe përputhet me rreze mbi buzët e kaltërsisë. Shtegtimi i dritës mbëlton gjemba gjaku Zana me banim te Guri i Zemrës trastën e udhës e hedh në shpinë, diademën e haresë e fsheh në sy dhe niset nga Ura e Shëndetit. Për të pangopurit e gjymtë s'do të ndiejë dhe uron që të ndrijë lëndina e shtruar me malbrezat e përmallimit!
<!-- image -->
<!-- image -->
<!-- image -->
## TROKU I KALIT
Në muzgjet e meditimeve të thinjura; drurët rrjepin vezullimë imazhesh. Trokitjet në mbretërinë e agut bëhen marramendëse mbi klithet murrizore. Shkrrapi i gjethishtes së shtigjeve mban pengun e turpit në sheshtinë duke ia ledhatuar vetullat pirgut të vetmisë Ninulla triviale belbëzonte melodinë troku i kalit çapiste ligësinë gojë
me buzët e shqepura të gënjeshtrës; me thumba të përgjakur:
## RIPËRKUJTIM
Fatamorgana përpëlitëse e ujëvarave mban mbi supe ndërgjegjen e kërrusur të brigjeve Delta thith nektarin mendimeve, nën hijen e shkrepave të ëndrrës Rëra bëhet platformë e forte urbane fton sytë e përgjumur të blerimit pa i përmbushur ditët e dritës Yjet i kapsallisin Me vezullimë të kuqërremtë E Mira rendë me krahët e kujtesës Mbi pëlhurën e shkrehur të shikimit Dhe rrudhat e gurgullimës numëron Përmes ëndrrës me buzëqeshje të blertë ! sytë
## Fadil BEKTESHI
U lind në fshatin Muhoc të komunës së Bujanocit në Kosovën Lindore në vitin 1955. Familja e tij në vitin 1960ushpërngul nga ky fshat dhe u vendos në fshatin Llopat të komunës së Kumanovës, në Maqedoni. Shkollën fillore e kreu në Llopat dhe Kumanovë, të mesmen në Kumanovë ndërsa Fakultetin filologjik, dega për letërsi shqipe e kreu në Prishtinë. Udhëhoqi vite me radhë Klubin e Shkrimtarëve Shqiptar të
<!-- image -->
<!-- image -->
Kumanovës . Po aty themeloi Manifestimin Kulturor "Jehona e Karadakut", u morr me botimin e librave si dhe themeloi e redaktoi revistën për fëmijë "Doruntina" .
Vdiq në fshatin Llopatë, në vitin 1998.
## Veprat letrare
- Baloni 1981; "Udhëtimet nëpër skëterrë 1993;
- "Na ishte njëherë një gjeneral 1995; Filxhani i dashurisë 1995.
## PO NA I KTHEJNË AZILANTËT
1
Ju që ikët ia mbathët Azilantë Nga Atdheu
Ju që ikët ia mbathët
Azilantë
Nga Dashuria
Ju që ikët ia mbathët
Azilantë
Nga Bukuria
Ju që ikët ia mbathët
Azilantë
Çju lulëzoka n'ballë Shëmtia!.
Mërgatë qyqesh
Ntepsi mëshire
Ëndërruat tju gatuhet Liria!
<!-- image -->
2
Ju që ikët
Ia mbathët
Ilegal
Me Mafi
Nëpër Det
NItali
Malkufijve
Mbi Çeki
Me tGreqisë
TSerbisë hafi
Turistiket Agjenci .
Nga Tokë e huaj<eos> |
<bos>Rraus Azilantë
E lumja bashkë Italia; Gjermania! E mjera ndarëKosova; Shqipëria!
3
Nga çju pa Ekzodoadë; e ndeju nga afria Azem Shkrelit bre iu ngri Gjakul\_ N'Rugovë e Mirditë piskamë dhe Krenaria Azem Shkrelit 0 i plasi Zemra! Edhe n'përtejvarr; 0 Azem,
Me kushtrimin tënd Poezia!
## Remzi SALIHU
U lind më vitin 1955 në Gajre të Tetovës. Shkollën fillore dhe të mesmen e kreu në Tetovë , kurse Fakultetin Filozofik- Dega e Letërsisë dhe Gjuhës Shqipe në Prishtinë. Pos poezisë shkruan edhe kritikë dhepërkthen ngagjuha gjermane. Ka përkthyer poezi prej Erih Fridit, Paul Celanit, Roze Auslanderit, H. M. Ecenzbergerit, Folfgang Behlerit, Ulla Hanit, Myhael Krygerit si dhe studimin "Mjeshtria e interpretimit" nga Emil Shteigeri; etj.
<!-- image -->
<!-- image -->
Në konkursin letrar Goranova prolet që mbahej në Zagreb, fitoi me librin Fluturimi i largët, të cilin shpërblim e botoi Rilindja, 1987. Librin e dytë , Sheshi 1 shtrigave e botoi më 1992, librin e tretë Gjurmë malli, 1993, Ka punuar disa vite në arsim. Një kohë të gjatë ka vepruar dhe punuar jashtë vendit, në Zvicër: Iani jeton si krijues i lirë.
## RRËNJËT
ime shtrihet në rrënjët e pemës me fryte të kafshuara nga dielli pesha në duart e mia trungu shpërndanë degë tyjet bëjnë dritë ngazëlluese nëpër rrudha balli nëpër diskursin e fjalëve mjegullat lëndojnë metaforat e thyera në asht
fryti më bie nga dora shkëlqimi i tërheq hijet dhe thellë në mua varen rrënjët e gjakut
<!-- image -->
## NËNAT E DËSHMORËVE
Lumenj lotësh dhimbjet e nënave në buzët e tyre harta të mavijosura klithjesh të dënuara me mall pritjesh për pranverat e vonuara
Nënat e dëshmorëve janë udhëtime të anuluara të jetës thika të mprehta mallëngjimesh që presin shpresën e ëndrrave me brengat e tyre të mëdha
Luftojnë për çdo ditë në vete me mendimet e plagosura në kohë mbeten të vetmuara me lirinë burgosur në shpirt Nënat janë të arta të popullit që ujisin atdheun me yje perla
E mos i gënjeni nënat e se kanë plagët e dhimbjes si dëshmi
## Ferit RAMADANI
Ulind më 6 qershor 1956 në fshatin që populli e quan ndërsa administrata Trapçin Doll të Kërçovës. Më 1982 u diplomua në Fakulteti Ekonomik të Prishtinës ku vijoi edhe studimet pasuniversitare në degën Politika e zhvillimit ekonomik Llag,
Vdiq më 25 nëntor 2010.
<!-- image -->
<!-- image -->
## Veprat letrare
- Për sa legjenda flet historia 1992; Nesër mund ta kuptoni heshtjen 2001; 'Pirgu i dhembjes' roman 1996; 'Pirgu i dhembjes II" roman 1997.
## MBRETI PADISHAH TURFULLIN N'TURQI!
Mbreti padishah turfullin n 'Iurqi: ~Në Vlorë Arnautët, shpallën Pavarësi!
Mirëpo thyhet ngjitet në tel, përpara shqiponjës shqiptarëve rebelë! keq
Ai stërnipi i Gjergjit i Skënderbeut të parë, që në Krujë shporri mbretër, pashallarë!
Sërish në Vlorë po shfaq prapësi; Gjergj i dytë Qemali, po ajo Shqipëri!
Po! Ajo Shqipëri 1 dyti nëntor! Turret Anadolli ta shtypë në Vlorë!
Hënë e ngrënë e turkut Sërbosllavi kryq ngriten përbindëshat: ~Shqipes bëjnë gjyq!
Ta shporrin nga trojet ku ishte Iliria, sfinja nga Karpatet, karadomuz Azia!
Në Stamboll të Turqisë mbreti padishah, oshtin nga inati por, Shqipëri më s'ka!
<!-- image -->
Në Beligrad të Sërbit Pashiqi shejtan nis orditë gjaksore për në Durrës, Tiranë .!
Përjetojnë skëterrën në Ankarë gratë, harbohen shkinat sërbe kopila të kenë dhuratë!
T'i drejtojnë në shtigje: Kosova Sërbosllavi Është model i Vukëve i Çubrillëve të zi!
Lëshohen Pollogut thik Pellagonisë, Kara Maçula Makësh; Grekomanë Çamërisë!
Të gjithë për krrokama nga Shqipja pijnë gjak për vezë gjarpërinjsh kërkojnë konak!
Ngritet e Pavarur Zonja Shqipëri! Ec shekujve përpara Nëntorëve të ri!
Është jehonë ndër shtigje kushtrim për liri, plas shtriga osmane cof kurva sërbi...!
## Rexhep BAJRAMI
U lind më vitin 1956, në fshatin Çelik të Karadakut të Gjilanit. Shkollën fillore e kreu në fshatin Pidiq të Karadakut të Gjilanit dhe në Hasanbeg të Shkupit. Gjimnazin; Akademinë Pedagogjike dhe Fakultetin Filologjik Dega Gjuhë dhe Letërsi Shqipe i kreu në Shkup.
## Veprat letrare
- Kur të kthehesh merre diellin poezi (2003)
- "Nata tek unë të harroi poezi (1998) ,
- "Thashë: është Hënë poezi (2009)
## ARBËRIA
E kur zhytem në mendime Pse po vuan kjo zemra ime? Dhe, dielli do të na bëjë dritë
Arbëria forcon kufijtë. Nga një trup na i ndryshuan ngjyrat Amputim na i bënë gjymtyrët. Arbëria kurrë nuk ndalet Si feniksi ajo ngjallet: Gjymtyrët do ti bashkojmë Edhe plagët do ti shërojmë.
Krahë plagosur mbetëm Arbëreshët larg
<!-- image -->
<!-- image -->
<!-- image -->
## SOT
Kur historia përmirëson gabimet e veta këtu në Ballkan kolonës së gjatë të kremtave bashkangjitem edhe unë pritjes së trimit që po kthehet në lapidar kur barbarët të venin Ai kur kaloi këndej tha: Po shkoj ta ndihmoj Evropën do të kthehem një ditë. Dhe, ja sot të presim me lule Të paqim për jetë 0 Gjergj Në kryeqytetin e Dardanisë \_ prita
## KOSOVË
Kënga e Gërvallave Krisma e Jasharave me lotët e gëzimit do të bashkohen nesër për Ditën që erdhi Kosovë.
## Ekrem AJRULI
1 shkurt 1957
Ç'rëndësi ka ku dhe kur u lind, me rëndësi është se ku shkeli- çfarë gjurmësh la. Gjysmë shekulli frymon në një hapësirë që vetëquhet "Oazë e Paqes" dhe ka madhësinë e një klinike neuropsikiatrike në Kinë. Për të ikur në liri ende nuk ka vendosur; e pengojnë kufomat e gjalla.
<!-- image -->
<!-- image -->
## Veprat letrare
- Marshi i Demonëve 1995; Rroftë e Lolestani 2004; Kur Qesh Doktor Valuta ' 2007; Palopatriotët' 2012. qoftë
JU
më quani si të doni ateist me e s'më bëhet vonë aspak unë kam ATDHE pafe nderoj njerëzisht kryq hënë e yll mbi të gjithë dua SHQIPTARINË ajo më ngroh si DIELL
Ju trrejshmet kambana-minare që shurdhoni-shponi tokën-qiellin Ikni ikni në Tartar Mos e zini diellin
Aullimat që vijnë nga Moska-Bagdadi Athina apo Vatikani janë zëra mafiozësh janë shurrë shejtani
<!-- image -->
## (AR)MIQ
Dik Martit dhe miqve të tij
Në shekuj mbetët egërsira Tmbrujtur me vese lakmitarësh Vallë kujt u duhen sot organet tuaja-organe barbarësh
Për krime ndaj fqinjëve keni pri me etër e gjyshër bota mirë e njeh gjakun tuaj të prishur kot kërkoni rrënjët në lumenjtë dhe të miat male Sibiri është atdheu juaj Kjo është TOKË SHQIPTARE
## ERË ARBËRIE
unë nuk njoh lider ngjyra partie tokës time të shenjtë dua ti vijë erë arbërie as nuk më hyjnë në punë biznes e kontingjente atdheu im i shtrenjtë vlen sa kontinente pesë
s'më ngazëllojnë aspak kostum e kollare zemrën ma bën mal bardhësi e qeleshes shqiptare.
## Shazim MEHMETI
Është ilindur më vitin 1958, në Balindoll të Gostivarit. Ka të botuara tetë përmbledhje me dhe tre përmbledhje me tregime. poezi
## MBI KARADAK
Karadakut dhe komandant Telit)
Hëna nëna loton Gjak lulesh mbi Karadak Hëna nëna ngrin!
Mbi tel
Sheh telin që gjakon
Përmbi teh lirie!
Telin që merr plagë
Drithëron
E s'vdes
Drithëron
E s'bie
Për dashnorët shpirtndezur
Të Çupkës Liri
Netë Shqipërie
Që me dritë hëne
Mbi karadake lotgjak!
E bekim nëne
Hëna nëna loton!
E përjetësojnë
Teli qesh jeton
Udhëtimin e tyre
Mbi Karadak!
Mbi tel
Mbi Karadak!
E mbi magji!
Mbi Karadak!.
<!-- image -->
<!-- image -->
<!-- image -->
## BILAL XHAFERI
Oh, Bilal
Në na kishte rënë greku! Plagët e njoma gjak kullonin! Gjak të zi kullonin Mushkëritë e Çamërisë! Dhitë kullotnin Mbi mendët e Shqipërisë! qafë
S'kish mbetur një copë vend Për njeriun në këto anë! Të vranë, Bilal<eos> |
<bos>Por deshti Zoti
Dhe Ti Sarandë puthe
Në buzë deti!
Me këmbët n'ujë
Tani ti rron:
Ca flet me yje
Ca flet me Jon!
## Fadil CURRI
U lind në Dërmjak të Hanit të Elezit (Kosovë) në vitin 1959. Shkollimin fillor; gjimnazin "Zef Lush Marku" Fakultetin Filologjik dega Gjuhë Shqipe e Letërsi kreu në Shkup.
<!-- image -->
<!-- image -->
peshojë" , Kohë qorre" "Kronikë për një dashuri" ; librin e tij të tetë ia kushtoi Klubit të Mundjes "Sharri" në Han të Elezit.
Fadil Curri, 1 njohur ndryshe si ,Homeri' trevës së Karadakut të Shkupit, jo vetëm që historiografisë shqiptare solli visare të çmueshme nga fusha historike, duke filluar me librin: "A(h) fati (h) në ynë
## SOT NË KALANË E SHKUPIT
Sot në Kalanë e Shkupit poltika e humbi emrin krejt Kur vegjëlia zgjimthi doli ta mbrojë historinë e vet.
E vërteta e maskuar nga mburoja soldateskës barbare U çjerr si e kërkoi vet nga britmat pinjollëve iliroshqiptare.
Sot në Kalanë e Shkupit kopshtet e lulet u bënë shkretëtirë me gjemba Epokave e figurave të historisë deshën t ua ndërrojnë data; vepra e emra.
Dashurive të vërteta idilike u thonin se quhen urrejtje të rreme mitike Hitin e nipit plagjiator në festival lenin pas baladës me vlera jetike.
Sot në Kalanë e Shkupit Justinianin deshën ta bëjnë më të ri se Karposhi Pjetër Bogdanin nxënës përsëritës në shkollën pa licencë nga Kolishevski.
<!-- image -->
Siparit kuvendor Emin Bej Kumbara lanë vend pas balloxhakut Koce, E kryepolices Jankullovska i dhanë shpërblimin e nobelistes Nënë Tereze.
Sot në Kalanë e Shkupit në mesditë purgatore u ndeshën gënjeshtra dhe historia Justiniani; Bogdani, Prishtina, Kumbara; Bageri; Curri; Gonxhja u zgjuan nga përjetësia.
Të mbrohet Iliria, Dardania, Vilajeti i Kosovës, Skupi, kalaja dhe e vërteta Të shpëtohet identiteti; qëndresa; shenjtëria, gjaku; arti; ardhmëria dhe jeta.
Sot në Kalanë e Shkupit poezia e dashurisë u shndërrua në festival pendraku Vardarit të epokave nga gjuha e rreme iu ndal fryma; iu step gjuha; iu mpi gjaku:
Ndergejgija shqiptare e fjetur në kolltuqe letargjie u përmend nga zëri i vegjëlisë "Shpëtonie Kalanë, se e shpëtoni veten; tri kohët shqipe te emrit e historisë
Nëse dorëzohet (pu)shteti aktual e historik nëse dorëzohet pavdekësia, kalaja; gjuha; gjaku, historia; koka e toka behen mitikë identitetin tonë do ta përfshijë hataja" .
## KËMBËKOKA JASHTË JORGANIT
Jam brengë që u këndoj miteve syhapur Jam ti që në mua kërkon hisen e së bukurës në shëmti
Jam k(a)osmos me mileniume që majëmalet rrokullisen nëpër thellësitë e Atlantidës
Jam ecje që hapëron në rrugën pa shteg
Jam kohë që historinë e ka gjeografi qorre
Jam këmbëkokë e mpirë shtati jashtë jorganit mbetën Tivari, Filati
## Fatmire LUMANI
lind më vitin 1960 në Ohër. Shkollën fillore kreu në vendlindje; Gjimnazin në Strugë; Fakultetin Juridik në Universitetin e Prishtines; Provimin Jurisprudencës ne Shkup; Magjistroi dhe doktoroi në Universitetin e Tiranës në Fakultetin e Drejtesise ne drejtimin: E Drejta Publike; Eshtë autore tre librave shkencore profesionale si dhe 14 publikimeve shkencore të lëmisë juridike. Ne sferen e letërsisë ka
<!-- image -->
<!-- image -->
botuar pesë romane, tri drama; tre permbledhje me poezi, një permbledhje me këngë popullore; dhe një antologji.
## KUSH VDES NE KËMBË SËRISH MBETET GJALLË
(Adem Jasharit)
Në prag të kullës, n 'rrënjë lashtësie nga dejtë mugullon si bulëz lulegjak kur t'kafshuan ëndrrën, u bëre himn lirie se në të zemrës të rreh një bajrak. vend
Mbi vetull të stisën ditët pranverore bozhurët ngjyrë alle, bozhurët purpur vegimet e bardha, vegimet madhështore për shqiptari n'parzmë të digjen nur.
Ti nuk je feniks, nuk ngrihesh nga hiri por nga yt që përpëlitet n 'shtigje të lind populli të ngre nga gjiri n'ballë të Atdheut, flamur mbi pyrgje. gofi
Hyre krushk i parë, n'valle gordiane hyre kryelartë; kryetrim Adem rrapëllyen grykat; ortekët me rragame kur për dasëm t'kuqe; klithe si zgalem:
Nga plaga e kohës, shpirti t'hidhet n 'sulm rilind zemereshtër; ushton si stuhi me këngë lirie turravrap si plumb mbi hordhitë e stepeve mbjell lemeri.
<!-- image -->
Njëqind jetë t'i kishe, njëqind do t'i falje bëhesh hetakomb në festën për liri nga një grusht dheu; tokë kosovare shpërthen nga çdo grimcë; bjeshkë rritesh Ti.
Me rrezet e stinëve ngjitesh në zenit se yjet e Drenicës të derdhen mbi ballë muzgjet e përgjakur t'japin jetë e shpirt kush vdes në këmbë, sërisht mbetet gjallë
## ANKTHI I FLAMURIT
Heu burra të dheut, heu pa më thoni more ç'ne unë në fund të arkës i harruar nëpër stinë 1 paluar si qefin?!
Eia marr këngës me iso një me çifteli në ball më mban nj 'ai trim që digjet për liri.
Trupin e copëtuar kthetrat ligjore ma thumbojnë shkabën ma çjerin myshqe me ndukin mola me zhvasin po m'i nxjerrin. sytë
më thoni more ç'ne i gjallë i balsamosur gjysëm i varrosur? ! Ndonëse i shtrirë në sarkofag ëndrrën e kam të lirë mbi flatra shpresash mbi kulla fërfëlloj lirisht vallëzoj si valëdrini tundem shqiptarisht: Pa, guri
Dhe ndër flakërime ndizem, bëhem pastaj marr përçart pastaj bie n'kllapi: ~Pse moj dora ime nuk shtrëngohesh grusht? ! prush më flet kjo zemër nga i varr ma ngre dheu përpjetë trupin tim të ndarë. Seç gjiri hapur
As në ferr as në parajsë gjykohem në pugator pres në ankth të dëgjoj një vendim legal që këtej të dal: ~Në emër të popullit Bashkim Kombetar:
## Eroll VELIJA
lind më vitin 1959 në Tetovë. Studimet për Fakultetin Pedagogjik të (mësuesis) i kreu në Shkup. Jeton në Tetovë. nxënës shkollës fillore Shkruan për të rritur dhe fëmijë, poezi dhe prozë.
Botoi nëntë vepra.
"Rrugëte Fatit" , poezi 1995; "Kush e zgjoi Pranverën" fabula-1995 (ribotuarl996);
<!-- image -->
<!-- image -->
"Çudirat Nën vezullimin e Yjeve" , fabula 1996; "Fluturat fluturojnë" , tregime 1996; "Përrallëzat e netëve të gjata" , fabula 1997, Prishtinë; "Kur Sendet përmbysin heshtjen" , fabula 1999; "Njeriu dhe bota që s'flet" , fabula 2000; "Dashuria e hidhur" 2002; Publicistik: "Kodi enigmatik i universit" Shkenca dhe Kur' ani 2009; dhe Rendi i ri botëror" 2011. poezi
## DITA E NESËRME
Derdhet gota e territ mbrëmje lemeritëse pejsazh i vrazhdë si morti veç plaskomës se zezë e të ftohtë në një skaj kujtimi njeriu i lirë rringjallet në pranga u lind aty që t'i dashurojë njerëzit ai rri i menduar zemërvrarë trupin plot dhembje e plagë mblodhi ndjenjat nga brendia e zemrës sprovoi disfatat përbuzjet ekzekutimet përjetoi tortura makabe trupi përpëlitet nga dhembja këputet e mbin në gjakun e dallgëzuar u gjakos dhe asnjëherë nuk u mposhtë demonët e harbuar u sulën si langonj me lëbyrë të skuqur nga pagjumësia shikonin me llahtari nga amfiteatri i përqeshjeve me kamxhik të përgjakur ku buroi flaka e mallkimit hapnin rrugën e tyre të vdekjes sytë
<!-- image -->
yjet që kredhen në qiell të shtangura mërdhezin lëshohen të ngrohen në gjakun e fatprerëve nga zgavrat e syve të mijëra e mijëra kufomave të rënë në heshtje kërkojnë dritë pak dritë derisa bota syhapur dremit ëndërron të nesërmen e ndritur duke na braktisur në shekullin e padrejtësisë ku njerëzit që vuajnë më kot kërkojnë dorën shpëtimtare jemi nga shteti i braktisur në gjeografinë e shkapërderdhur:
## ELEGJI NJERËZORE<eos> |
<bos>fol 0 poet i thinjur i zhuritur ku të bëjë një orë gjumë ankthet çmallen me një pikë loti ballin e zhubravitur shikimin e verbër e kam kredhur rrugëtimeve nëpër dhembje pa gjurmë në paskajshmërinë e botës prek mos u dorëzo 0 poet kujdes snajperistët e etshëm për gjak të llahtarisur shikojnë prerazi njollat lanë mureve qumshtore që pandërprerë sjellin kujtesën e shekullit të vrazhdë
besom 0 poet plagëve të mbyllura sërish gjaku i dëlirë pikon mbi penën e brishtë fantazma tinëzisht sorrollatet somnabull oborreve të shtruar me eshtra të përhimtë engjujt rrënkojnë me lemeri kufomat pllakosin heshtjen në fundnate s 'ndalet vala e hidhur njerëzit me buzëqeshje te lëmekur pa mëdyshje do ta njohin veten në varret rrëhimura a thua do të jetë kështjella e fundit mbi të kaluarën dhe t'ardhmen nëse s'ka tjetër shteg poet pra; fol 0 poet fryma zhuritëse e barotit iriton mushkërit e njerëzve të sfiduar përmendore tempujsh qëndrese kurrë se braktisëm pragun
## Lulzim HAZIRI
Është lindur në Gostivar
Është autor i disa librave të poezisë: Kënga lind në vetmi" (poezi) , "Kur dyert hapen me zile" (poezi) , "Dalja nga Safari" (poezi) , "Bardhë zi" (ese) , "Rokenrolli shqiptarë" (ese) , etj.
Ka botuar edhe disa tregime. Aktualisht punon në fushën e mbrojtjes së drejtave të njeriut. Poezitë i ka të përkthyera në disa gjuhë si anglisht, frengjisht dhe maqedonisht.
<!-- image -->
<!-- image -->
## NË BARRIKADA
Na la Barrikadave Me pagjumësinë e Makondasve Mbështetur ëndrrat në njëri-tjetrin si lumë Sedra e e rëndoi E dogji malli për gjumë qengji Në kolltuk kundrejt televizorit Mbështjellë me batanijen e fajit Me rruazat e gruas si tespihe ne dorë Dhe sy të varur-Sypërmbys postit
Në barrikada posta vjen me vonesë Pijet nuk servohen në gota gjegjëse kristali të ilustruar s'ka as esspreso Lajmet i bie era të censuruara Si reporter lufte në TV Shtyp
Na la
Me sëmundjen e pritjes në barrikada Kishte shpirt të lehtë romantik Lidhte kravata të mëndafshta rreth Epshi për gruan nimfomane e mbuloi E thirrte shtrati e përvëlonte shtati i saj qafe
<!-- image -->
Fisnike e kish s 'ka fjalë Besnike me fjalë Na la të përgjumur e të përhumbur Për erën e kafesë së mëngjesit Në barrikada s 'ka festival Mbi gjak të ngjizur rrëshqitet atje Shtëpinë e sheh fatamorganë Mallin e fëmijëve e ruan në\_ në kuletë E vdekja të flenë nën helmetë xhep
Na la
Të nxirë në fytyrë nga tymi i shpresës Që digjej si gomë kamioni në rrugë Dëshironte në det të merrte ngjyrë bakri Pa u skuqur e rrezitur lumenjve më parë Syçelë shikonte ëndrra kashmiri Se ish i sëmurë i operuar disa herë Dru i transplantuar me mjeshtëri Në kryet e strucit kishte e deles Zemrën e kish të lepurit Bishtin e hardhucës sytë -
Tamam shëmti mitologjike
## Rami KAMBERI
U lindi më vitin 1960 në fshatin Gajre të Tetovës. Shkollën fillore dhe të mesme kreu në Tetovë. Studimet deridiplomike dhe pasdiplomike i ndoqi në Prishtinë, në Fakultetin e Filologjisë Dega e Letërsisë dhe Gjuhës Shqipe. Shkruan poezi e prozë dhe, merret me kritikë letrare, publicistikë dhe historiografi. Jeton dhe vepron në Tetovë.
## Veprat letrare
- Sy Sharri e Kosovë '
- "A plaket liria
- "Akanë orë varret Pikëpamje
- Ikona e Kushtrimit të Lirisë etj.
## DUA TË JETOJ
Nëse nuk jam më zgjoni nga gjumi i vdekjes nuk i ka hije gjumi lirisë
Atë ditë kur vjen ajo Dua të jem zgjuar
Edhe i vdekur nëse jam Më nxirrni gurë kufiri Të bëhet tokë me shenja
Kur të vijë liria Kur të bashkohet Shqipëria
<!-- image -->
<!-- image -->
<!-- image -->
## PËR TA KUPTUAR SHQIPËRINË
Mësoje gjeografinë e varreve për ta kuptuar Shqipërinë
mësoje gjuhën e durimit për ta kuptuar Shqipërinë
mësoje udhën e lirisë për ta kuptuar Shqipërinë
## VARRET FLASIN
A kanë orë varret
Se po u vonuam mund të zhbëhet kufiri pas a dot kemi baltë e dhe tokë e atdhe
kanë orë varret
## PËR TY TOKË ARBËRORE
Për ty tokë arbërore Betohem në Zot e flamur; besa- besë Ashtin do ta bëjë penë; gjakun ngjyrë; lëkurën fletore Nuk lejoj dot, të mbetesh e pike pesë.
## Nazmi BEQIRI
lind më 6 1960 në katundin Kroni të Kumanovës. Shkollën fillore e kreu në vendlindje dhe në Sllupçan, të mesmen në Kumanovë. Studimet për letërsi dhe gjuhë shqipe i ka kryer në Fakultetin e Filologjisë në Prishtinë, kurse ato pasuniversiteti, në fushën e letërsisë në Universitetin e Tiranës. gusht
Deri më tani, ka botuar këto vepra: Popullit tim 2002 (poezi); Krisma e heshtur 2005; Këngët e
<!-- image -->
<!-- image -->
kaçakëvenë Malësinë e Karadakut' (studim) 2006; Dramashqipenë Maqedoni nga fillet e saj deri më sot 2009; Kroni i kreshtave tona (monografi) , 2010; (publicistikë) 2011; Rrënjët e kullës ' (dramë) 2011.
## POPULLI IM
Stuhisë i dola me gjoks përballë hënën e kapa për fyti Mos ma ndrysho fytyrën pa kohë i thashë diellit me dhëmbë grusht ia ngjesha territ me veshë i thashë s'je mbret lundroj në ujë për të shkrirë borën e akullt por; zogjtë që i këndojnë lirisë edhe pse u përleshe me tajfun e tornado sypatrembur kalova këtë udhëtim dhe ndërtova rrugën e gjatë të lirisë deri në amshim: 1999
<!-- image -->
## TË RRETHOI HIDRA
Të rrethoi si hije si fytyrë fëmije si hell dashurie për çlirim të fëmijës nga kasaphanja
Këtë ta bëri burri në kuvendin e Globit për pritje të mirë
Të fajësojnë për afshmadhe të largohen djelmëria nuk e dijnë se je me barrë! ti "vet" pa djem me burrin e dehur në dhomë, ku s'then qafën që të vishesh mbyll nuhat erë të rëndë të rakisë e të hedhit të djegur; nuk po e din kush po ti lëmon vithet Burrit! sytë, pranë
Qëndro, mëmë je lëvruar me vetëtima që lëshon maja e Krujës, me erëra të Janinës me shkëndija stralli të Boletinit; me aromë baroti që shpërtheu në Vraninë me jehonën e Malësisë së Madhe me mbarsën në çerdhen shqipes në Prizren
Për ta prishur frytin që po lind duhet tia teprojnë kësaj lavre hudumët e botës
Fryti që po lind do të jetë drangua!
Hidra s'mund ta mbajë lidhur Atë që vjell zjarr.
Prill, 92
## II Radije HOXHA "DIJA
E lindur në Shkup. Shkollën fillore dhe të mesme (të Shkup. Studioi mjekësinë në Universitetin e Prishtinës. Ka diplomuar
Televizionin e Kosovës - Radio Kosova.
mjekësisë, dega infermiere) i kreu në dhe Tui-na masazh "Belladona bimed" , në Shkup. Aktualisht jeton në Prishtinë, punon gazetare dhe moderatore e programeve të kulturës, në Radio
## Veprat letrare
"Zoti më do natën" 1995; "Unë bëhem Ajo" (poezi) botuar në vitin 1997; "Mosdija" botuar në vitin 2000; "Gjeniu pleqnon çmendinë time" në vitin 2005; Haiku është në dorëshkrim poezi
## ÇMIMI I DASHURISË
Dashuria jonë doli në treg të shitet për pesë para E kërkuan shkencëtarët; giyqtarët; barbarët Kishte shume blerës, aq shumë sa u pendova: Pse nuk ja çmimin qe ne fillim? ngrita
<!-- image -->
<!-- image -->
<!-- image -->
## NUK E PËRFUNDOVE SHKRIMIN E VETMISE
(poetit boshnjak Admiral Mahiq)<eos> |
<bos>Me korin e atyre që e penguan ujin të depërtojë në këpucët tua, këmbët sajuan një rekuiem në A-dur; për të gjitha pishat në forme trekëndëshi që lidhin lotët me imazhet e fundit, në peronat ku koten dashuritë e humbura. Martohu me një vetmi tjetër miku im! Në Deja vu-të boshnjake pushojnë shikimet e përhumbura të Mitrovicës, Sahara e Ajshes nga Maroko në Drenicë. Kaçubat e manaferrave rimojnë me vajzave që fshihen nga dielli i vitit 1999. Martohu me një vetmi tjetër miku im!
## Ti thua:
Paramendoji puthjet që këmbehen si të burgosurit . Sa shumë të burgosur kemi për të këmbyer; miku im, sa fjalë të pathëna të dashurisë kemi për të liruar Ky Rekuiem në A-dur, që nuk përkthehet në anglisht; ia bën: Pssst, botës në gjoksin tënd dhe përkund foshnjën që futet në parajsë, bashkë me një dorëshkrim të zbehur. Martohu me një vetmi tjetër miku im, Shkelja mësyshit! syrin
## Sulejman MEHAZI
lind më vitin 1962 në Tetovë, ku edhe jeton. Shkollën fillore dhe gjimnazin i kreu në Tetovë.
<!-- image -->
<!-- image -->
profesor i gjuhës shqipe dhe letërsisë në Qendrën Shkollore "Mosha Pijade''në Tetovë. Po ashtu, një kohë ka edhe anëtar në Teatrin e Dramës dhe Baletit të Tetovës . qenë
Ka kryer Fakultetin Filologjik, dega e Gjuhës Shqipe dhe Letërsisë në Shkup. Prej vitit 1988 e deri në vitin 1999, ka punuar në fshatin Sellcë të Tetovës, arsimtar gjuhës dhe letërsisë shqipe. Më vitin 2011 mori titullin magjistër i letërsisë shqipe (Lasgush Poradeci për poezinë) Prej vitit 1999 e deri më sot, punon
## Veprat letrare
- Rruga drejt greminës ' (dramë) 2004.
- "Dhembje dashurie " 1994; Dashurova vajzën-0 ' 2002;
## POPULLIT
Popull, Ti ke jetuar para të gjithëve jeton tash do të jetosh gjer në amshim Ti je mësues që mëson; dashuron dhe fal Ti na ngushëllon në pikëllime Ti je çerdhe e secilës zemër të coptuar:
Popull ! Ti je shok i varfanjakëve, borxhlinjve Ti je shtëpi, unë banori Yt Ti je urdhërues, unë shërbëtori Yt Ti je Ai që ndihmon; Unë jam ai që me mall të lutem Ti je ai që fal unë jam ai që gaboj Ti di çdo gjë
dashuron të gjithë
Popull! Ti je i dashur prandaj dhe unë kërkoj njohjen e dashurisë tënde
<!-- image -->
## LUTJE
0 Zot, lësho dhembje në zemrën time, zjarr në e mi, sëmurje në trupin thinja në flokët e mia, turbullim në gjakun tim, dhe, kockat m i dobëso. sytë tim,
Por 0 Zot të lutem! rritja forcën, jepja forcën, bëre të fortë POPULLIN tim Ti, më i forti i të fortëve 0 i Madhërishmi Zot!
## KËRKOJ DIELLIN
Si shqiponjë fluturoj drejt kaltërsisë së qiellit i zbehur lodhur rraskapitur në fytyrë në trup në shpirt
kërkoj diellin e tokës sime!
## Shaip EMËRLLAHU
1962 në Trebosh, Tetovë. Fakultetin Filologjik, Degën Gjuhë dhe Letërsi Shqipe e mbaroi në Universitetin e Prishtinës. Magjistroi në letërsi në Universitetin e Tiranës, në temën "Struktura e poezisë së Azem Shkrelit" . Ndjek studimet për doktoraturë në QSA. Është mësimdhënës në Universitetin Shtetëror të Tetovës. Botoi vëllimet me poezi "Pagëzimi i viteve" 1994, "Projekti thyer" 1997, "Vdekja e prill paktë" ,
<!-- image -->
<!-- image -->
2001. Më vitin 2001, Akademia Orient Oksident" në Bukuresht ia botoi në gjuhën shqipe dhe rumune vëllimin me poezi "Vdekja e Putina moarte" (Përktheu LTopçiu) . Në vitin 2004, PEN-i kroat dhe Shoqata e Shkrimtarëve Kroatë ia botojnë vëllimin dygjuhësh kroatisht/shqip me titull "Poezi" (Përktheu M. Vikers) . Në vitin 2004, Sh.B "Feniks" nga Shkupiia botoi në gjuhën maqedone librin me poezi të zgjedhura "Dvorski (Përktheu A. Selmani) . Cikle poetike rumune, turke, polake, çeke, kroate, maqedonase etj. Poezia e tij është përfshirë në disa antologji ndërkombëtare. Është themelues dhe drejtor Festivalit Ndërkombëtar të Poezisë 'Ditët e Naimit' . paktë son"
## MARATONA SHQIPTARE
Tiranën më parë se maratonisti spartan Athinën do ta shkeli atë ditë kur lajmin e rënies së Mesjetës së ngelur do ta shpie vdekjen maratone do ta sfidojë etja e madhe për të soditur kurorën aq të pritur tek lëshohet pas mbi visin tim sa vjen e provokohet në këtë krah Maratona shqiptare
<!-- image -->
## MAJAT
Jusuf e Bardhosh Gërvallës dhe Kadri Zekës majat asnjëherë nëpër dritaret e giykimeve tona nuk na shfaqen me të zgjatur qafë
Kërçovë, 17 janar
## UDHA E DRENICËS
viktimave të Masakrës së Drenicës
gjithmonë
kur jetës vendos ti japësh vertikalen tënde i bie udhës së Drenicës
ecja
është lapidare
Arbëria preket edhe pas vdekjes
## NJË DITË
një ditë do ta përqafojë Tetovën syhalë e qeshura e shkulit të barkut fytyrat e perënduara do ta thonë një të kaluar që i ka bërë të njohin veten që i ka shtyrë të pyesin pse vetëm shpezët ta kalojnë kufirin dy Dibrat në një kurt të mos flasin mes vedi kur Tetovës ti bien brinjtë nga të qeshurat Shkupit; Vardari a do tia përcjellë apo do ti ngrijë buzëqeshja në cep të buzës
ndiej ardhjen e ditës së talljeve të këtyreve viseve '91 nga qeshja
Dibër; 1991
## Burhanedin XHEMAILI
U lindi më 28.02.1962 në fsh. Rramanli. Shkollën mesme e kreu në Kumanovë, ndërsa Fakultetin Filologjik Dega "Gjuhë dhe Letërsi Shqipe" në Shkup. Ka punuar profesor i Gjuhës dhe Letërsisë Shqipe në Shkollën e Mesme Ekonomike në Kumanovë. Ndërsa tani është pranuar si Këshilltar në Qeveri, dhe të transferohet në Ministrinë e Kulturës . Ka kryer detyrën Kryeredaktorit të Revistës për Letërsi, pritet
<!-- image -->
<!-- image -->
Shkencë dhe Kulturë DORUNTINA. Tani është Kryetar i Klubit të Shkrimtarëve "Jehona e Karadakut" në Kumanovë, dhe anëtar i Lidhjes së Shkrimtarëve në Maqedoni.
## Veprat letrare
"Drita e vonuar" poezi 1993; Frikë nga liria tregime 1994; Portrete të djegura ' dramë 1999; Tingujt e jetës' tregime 2001; Kambanat e lirisë 2003; tregime dhe novela 2005; Rruga e ndjenjave ' roman 2006; Në fund të tunelit" tregime 2011. poezi
## MURET
Duke medituar në gjendje mërzie brenda meje u zgjua kujtimi i largët te prishja e murit të Berlinit që e shikoja nga televizioni zviceran; dhe seç m'u kujtua qukapikthi i larmë që çukiste murin e trashë që po derdhej nga të rënat e shiut të kaltër.
Ëndërr e zgjuar brenda syve, më tha zëri i brendshëm;
unë shikoja matanë lumit bukurinë e rrallë të dasmorëve që vallëzonin vallen e dritës .
<!-- image -->
## RRUGËT
Të kuptosh saktë kalimin e kohës dhe ritmin e jetës nëpër vazhdën e ngecjeve, nuk do të thotë se përfundoi rrugëtimi në fund të tunelit; kur drita e gjithësisë kërkon të ecim me dinamizëm të tepruar shtigjeve të gjata në horizont; duke i shkurtuar rrugët që na afrojnë; aty, ku lind dielli, me dritën e dijes, dhe tingujt e këngës në pambarim
## Adem ABDULLAHU
lind më 10.09.1964, në Shipkovicë të Tetovës , R e Maqedonisë. Punon mësues në vendlindje. Ka mbaruar Akademinë Pedagogjike në Shkup, Fakultetin Pedagogjik në Shkup magjistroi në USHT, programi studimor Pedagogji. Shkruan poezi dhe prozë. Ka filluar të botojë që nga viti 1985
<!-- image -->
<!-- image -->
## Veprat letrare<eos> |
<bos>- Aradha e shkronjave" poemë për fëmijë, 1994, e ribotuar disa herë.
- Ecja vertikale poezi, 1993.
- Deti dhe kulla skica, tregime e përralla, 1996.
- Kati i tretë tregime për të rritur, 1999.
- Lotët e luleve poezi, 1997.
- Bukuria për dhembje ' prozë, 1999.
- "Tokë e dashuri për të rritur; 2003 Tetovë, është libri i nëntë i autorit. poezi
- "Të tretë pjesë skenike për fëmijë, 2002.
- Breg liqeni 2005 , Tetovë.
## TOKËS SË SHQIPES
Si trokëllimën e të zemrës Që më galdon e thumbon si vemëz Ndjej ritmin e rritës së saj Ndjej nektarin e lules në maj pulsit
Të plotë ushqim këtë tokë unë kam S'gjendet kund-në asnjë anë E kam mëmë shpirt e dritë Çerdhe ku dhe jam rritë
Bukuritë e saj bleroshe Lumenjtë, liqenet, kullosat gjelbëroshe Luginat; dhiaret; gurë e guraleca .\_ Mbi të cilët lodrova, u rrita, eca
As me vlerën më të çmuar Përjetë s'e kisha ndërruar Do të ecë me dritë të hënës Për tokën e shqipes, tokën e mëmës.
<!-- image -->
## DO HESHTIN QYQET
Toka jote u ujit me gjakun; djersën bijve të dashur; ashtu si shumëherë gjatë historisë
Mbi Ty fluturuan shpendët e hekurt të dhunës misionarët një pas një. "Për paqe e dialog!"
Fëmijët tu linden në luftë në m,ale, u pagëzuan: Alban e Albana...! Liridon e Liridona .
Por dhe vdiqën në mëshirën e pamëshirë të hënës së gushtit!
Kosovë! Kosovë! Kosovë! Do heshtin qyqet Kobndjellëse!
## Isuf SHERIFI
U lindur më 17 shtator 1967. Ka studiuar në Fakultetin vitin 1992 ka botuar përmbledhjen me poezi Plisi ndërsa në vitin 1996 "Ndarjen nuk nënshkruaj Isuf Sherifi jeton në St. Gallen të Zvicrës.
## Veprat letrare
- Plisi 1992
- "Ndarjen nuk e nënshkruaj ~ 1996
- "Udha e kripës" 2002
- Hyrje për në agim 2003
- "Tej harrimit' 2004
- Hije mbi tokë 2004
- "Vështrim nga dritarja e hapur 2005 .
## VRASJA E TRADHTISË
Me Me zëra foshnjash të porsalindura, Me kothere të bukës së përgjakur, Me mallkime nënash, Me amanete dëshmorësh, Me opingë dhe qiell të grisurShqipërie; Pak barot dhe metal, Ia shtoi Avnia Gjëmë lëshoi Arbëria. pak pak\_ pak pak pak pak pak
Mëngjeset e kontinenteve shpinin Drejt hotelit "Kontinental" Të shihnin kush bëri çudinë
<!-- image -->
<!-- image -->
<!-- image -->
## NDARJEN NUK E NËNSHKRUAJ
Ndarjen nuk e nënshkruaj! Ndarjen nuk e pranoj! Botën fantastike të Arbërisë sime, E shprishin fqinjë të planetit tim. gogolët
Llogaritni në mua Si në e të mëngjesit; Që i nënshkruan dritën; Rrugën për në tokë diellit ia tregon. yllin parë pari
Llogaritni në mua, Si në yllin e të mbrëmjes, Që i pari nënshkruan luftën kundër territ; parë
Natën gjer në theqafje me dritë e shpon:
Botës sime arbërore me skalpel e magjira Satanait i copëtohen rropullitë Por unë ndarjen nuk e pranoj,
Ndarjen nuk e nënshkruaj.
## SKËNDERBEU
Me përkrenare mbi kokë Ah! Me përkrenare krenarie, Mbete diell Shqipërie.
Mbi të kohërat tona, Imazh dhembjeje, krenarie. gjitha
## Salajdin SALIHU
U lind në vitin 1970 në Sllatinë të Tetovës. Ka kryer Fakultetin Filologjik, dega Gjuhë dhe Letërsi Shqipe dhe ka magjistruar në Universitetin e Prishtinës. Ligjëron në Fakultetin Filologjik në Universietin Shtetëror të Tetovës .
## Veprat letrare
<!-- image -->
<!-- image -->
- Panteoni i utopisë' (ese) , 1997
- "Vdes pas gjërave të imëta' (poezi dhe tregime) , 1996
- "Nata e e pushtimit" (poezi dhe tregime) , 1998 parë
- Edhe ne dëshmojmë' (koautor) (publicistikë) , 1999
- Gënjeshtër e sinqertë (përzgjedhje poezi) , 2004
- Gazetaria Njohuri të përgjithshme (bashkautor) , USHT, 2009
- "Natë e blertë vetmie (përzgjedhje, shqip -maqedonisht) , 2006 Digresione 2008
- "Vonë për gjëra të turpshme 2009 (në process botimi) .
Poezitë e tij janë përfshirë në disa antologji dhe panorama poetike, janë përkthyer
Ka përkthyer: Izet Sarajliq "Përmbledhja sarajevase e luftës" , 2004
## BETEJA E KOSOVËS
(Ismail Kadaresë)
kthye evropa në azi si një aja sofijë në betejën që ende s'ka përfunduar\_ ballkanasit po vriten sërish për humbjen * * *
në gjirin e rozafës malinje metastazon vdekja në qenien e saj s'do të kthehet as në këtë stinë ngjyrë frike ajo sdo të kthehet kurrë më qeliza dritaret dita ka nis të ftohet vjeshtë e vonë zverdh mendime ngrin ëndrra e lirisë hap
as ajo s'është në dhomë. ikur prej vitesh në një vend të largët ku vazhdimisht bën dimër në njerëz ëndrrat vdesin në acar mbyll dritaret brenda bën dimër.
<!-- image -->
## UDHËTIM ME NOLIN
(Sipas një letre të Nolit dërguar Th.Tashkos)
Tundet anija me nge hepohet anohet lundron Pas nesh mbetet Napoli Kollitet si një plak Vezufi Vashat ngrejnë shamitë lart në qiell Më pas fshijnë lotët që shkëlqejnë si diamante Psherëtimë e dhembje të parrëfyer me penë Zëra të mbytur klithje: ~Mos na harroni! ~Mirupafshin Napoli e bukura Itali! është Toka e Premtuar E bukur Si një vashë që çel gjitha dyert e ëndrrave Lakuriqe fluide e paprekur nga mëkati . Bën mot i vrenjtur e lodhur është dita E mbështjellë me tis bezdie Ca hapa matanë Noli shfleton Niçen Si shkretëtirë e kaltër shtrihet para nesh deti I heshtur si një njeri i vuajtur Imbushur me fshehtësi Pas nesh mbetet atdheu i bukur i çiltër Si një vashë që t'i falim së paku nga një buzëqeshje Kristal i dashurie. Kamarierët sillen si të hutuar Gjellë të pakripur pa shije na serojnë Dhe ca pemë të freskëta të shijshme të ëmbla Noli bisedon me të gjithë udhëtarët Me gjuhën e ëndrrës Gjuhën e harruar të zotrave pagan Italianë anglezë gjermanë amerikanë Na tallin kur u themi se jemi shqiptar Re hidhërimi mbështjellin fytyrën e Që ngre duart nga qielli Thellë humbet shikimi i tij: "Eshikon si na shajnë 0 perëndi?! Dhe në u shurdhove gjer në fron do të arrijmë Do të të lëkundim, do të të zgjojmë Të na dëgjosh! Tundet anija me nge Hepohet anohet lundron Lart e shoh dhe tani gjeniu i anijes si valon Larg pret çiltër poetit
## Zejnepe A. REXHEPI
U lind mël973 në Tetovë.
Studimet e larta kreu në Fakultetin Filologjik. Dhjetë vjet punoi si profesoreshë në gjimnazin e nga viti 2007 është ligjëruese, në Departamentin e Gjuhës dhe Letërsisë Shqipe, pranë Universitetit Shtetëror të Tetovës . Pasioni për poezinë, është imazh shpirtëror i saj. Jeton në Tetovë.
## Veprat letrare
- Ëndërr shtegtuese ' 2000,
- Peng loti 1998,
- "Ujëvara e 2007, syrit'
- 'Figura e gruas në veprën e Sterjo Spasses 2009
- Ëndërr shtegtuese ' (botimi II) , 2007,
- "Nën pushtetin e Erosit" 2011,
- "Gruaja te Migjeni dhe Floberi 2011.
## GJURMË
Bukën e bardhë dhe verën e kuqe, kaherë i patëm shtruar në sofër edhe kur krushqit bënin jehonë dasme e trimat ngrinin flamuj lirie; në dasma e në vaje, në krismën përshëndetëse për lindjen trashëgimtarit të kullës, kur derdheshin gjaqet për fjalë dashurish atëherë dhe sot, po edhe sot; kemi gjak të bekuar perëndish
<!-- image -->
<!-- image -->
<!-- image -->
## PARAJSË A ËNDËRR
Me luleborën e Pollogut; aguliçen e Sharrit; manxuranë Çame, lulëkuqen Kosovës. Një kopsht i tërë luledashurish apo arenë e përgjakur padrejtësish! Mbetesh vargu që nuk ndrydhet; për tia behur n'parajsë a n'ëndërr!
## PRANVERË E SHI
Ah, thua të heshtim më?! Pas shiut vërshues të Tiranës, fjalët tretën në mugëtirë. Tirana deshi paqe e miqësi kur shiu shplau '97 gjurmët e së djeshmes, dhembja e loti mbeti po aty:<eos> |
<bos>kur rrëmbeu shiu i Prishtinës, me '99 plagët e pashëruara ndër mote. Ia bënë me sy pranverës, dielli të zërë vend pas rrebeshit të shiut; e malli të kthehet në zjarr të pashuar: Po,
Si të heshtim më, kur pranvera akoma sjell shi?! Në Kodrën e Diellit mbi Tetovë, rritet malli për një grusht dhe të lagur; ku do të mbinin 2001 shpresa dashurie për jetë jetërash; s'do të rrënkonte shqiptaria E do të vinte vera prapë te dera!
## Fatmir LIMANI
Ulindnëvitin 1973nëKërçovë, nënjëfamiljemetraditë bujare e atdhetare, ku mbaroi shkollimin fillor dhe dy vitet e para të shkollimit të mesëm, e larguan me akuzë se shpërndante afishe me përmbajtjen "Duam shkollë shqip" . Studimet i vazhdoi në USHI. Për aktivitetin e njohur mëmëdhetarë u burgos nga policia sllavo-maqedonase, duke qenë në burg po kjo ia vret mizorisht babain; Beqirin dhe ia burgos tre vëllezërit, që i liron më vonë. pasi polici
<!-- image -->
<!-- image -->
Fatmiri vuajti nëpër kazamatet sllavomaqedonase disa vite burg. Tani jeton me familjen në Kërçovë.
## Veprat letrare
- "Nga burgu në burg ' 2003 .
- Rruga për te shpirti i popullit' 2000;
## DO GJAK
Kjo tokë. ndarë copë më copë do akoma gjak trimash
Ushtimë që do të çdo lodër për krisma! Lindjen e një të pa tretur; të shpërblyer me kushtrim kënaq gjaku- për liri e bashkim kombëtar:
<!-- image -->
## RRUGA PËR TE SHPIRTI I POPULLIT
Eh, sa djers' e gjak . u dashka për tu derdhur? Sa rrugë e mundimshme sakrifikuese është rruga për te burimi i shpirtit të popullit
Sa lezetshëm të mirëpret Dhe çmon flijueshmërinë i dashuri, Shpirt-populli im. ngrohti
Sakrifikoni; flijoheni e gjakoseni Për tu futur në të zgjedhurit E zemrës, gjigante të popullit. Të fitojmë diellin lirisë së vërtetë jo si ky pisi i tanishëm që na skuq e stërplak me dhunti Ky është identiteti i diellit të burgut Që rrezet i rrjedhin curril gjaku Nga kafshime të robëruarish
Pa mëshirë e shpirt..
## Lindita AHMETI
U lind më 1973, në Prizren. Ka studiuar filologjinë klasike në Fakultetin filozofik të Universitetit Shën Kirili Metodi në Shkup. Vjershat e saj janë botuar në faqet e revistave letrare në gjuhën shqipe në Maqedoni, Shqipëri dhe Kosovë. Është përfaqësuar në shumë antologji në gjuhën shqipe, maqedonase; në gjuhët ballkanike dhe në disa vende në Evropë. Në gjuhën shqipe ka botuar përmbledhje . Prej tyre pesë
<!-- image -->
<!-- image -->
katër janë përkthyer në gjuhën maqedonase, e një në bullgarisht. Në vitin 1993 e mori çmimin librin më të mirë të botuar në gjuhën shqipe në Maqedoni për përmbledhjen "Mjedra dhe bluz" për
Është fituese e çmimit Qiriu i Naimit për vjershën më të mirë, të cilin e ndan Festivali poetik Ditët e Naimit në Tetovë.
## PLUHUR YJESH MBI TIRANË
0 zot i madh kuaj të bardhë tërheqin bërrucin e zi plumb të natës unë në karriken e të ftohtë zbulohem e rrëgjuar 0 zot e di unë ti ma ditën ditën e madhe me malin e blertë para syve të mi të lodhur maje lisi e ke nxjerrë krahun madhështor të zogut të më shpërlajë në vezullimën kuqërremtë që lëshon ti ma çel pamëninë me lulet e verës gurtë hap
<!-- image -->
me lulet e ditës tjetër me pluhurin e yjeve që bie mbi frashër mbi tiranë ti ma fal 0 perëndi këtë ditë ta ngre tempullin më të madh prej fjalëve të buta me titullin e ëmbël të dua Shqipëri
## LULJA ALBA
kur heliosi e derdh me grusht gëzimin në qiellin e zymtë dhe mbi fshatrat e përgjumura e kur zana e mujit bëhet\_ t'ia lajë omerit të ri me vesë luleshqerre këtu te ne ku është arka e shpresës këtu në ultësirë skaj një kaçube përfund një këpuce të vjetër të rëndë të fëlliqur të vetshkyer nga inati i fundit të vet e të grisur nga thonjtë e mi e shoqëruar nga rrezja e zbehtë e dritës së ftohtë bashkë me thneglat e vyeshme me bletët me fluturat krahëshkruara nis ta ngrejë kokën e bardhë gati sytë çarë
si me turp por me krenari lulja alba cila ndonëse nën ferrë nxjerr mbi botë bardhësinë po pse nën ferrë lulja e bardhë e liqenit nën ferrë atëherë ia jep mbi kullën time heliosi më zgjon përballë meje s'ka kaçuba as ferrë as këpucë duken vetëm liqenet e lurës si stoli prej safiri mbi ta me miljona lule alba si barkat e afërditës së bukur prej nga loz e përgjon erosi me tufën plot shigjeta në shpinë që i hedh bashkë me buzëqeshjen e tij merr arbëri e bardhë vetëm dashuri gazit
## Delvina KËRLUKU
U lind në Dibër më 1985, ku kreu shkollën fillore dhe të mesmen. Diplomoi në Fakultetin e Administrimit të Biznesit, UEJL. Merret edhe me veprimtari shoqërore, duke qenë edhe kryetare (aktuale) e Shoqatës për Shkencë, Art dhe Kulturë "Josif Bageri" .
## Veprat letrare
- "Muza
- Altar
- "Gjurmë
- vese "Varg
<!-- image -->
<!-- image -->
## KOSOVA
Rrezja e parë e Diellit; ka emrin Kosovë Rrezja e fundit e Hënës, ka emrin Kosovë Fjala e parë e foshnjës është Kosovë Fjala e fundit e giyshit është Kosovë Kosovë është Fushë Kosova Kosovë është Mal Drenica Kosovë është Grykë Kaçaniku "Kosova është gjaku im që nuk falet" Kosovë është gjaku që nuk blihet Kosovë është gjaku që nuk shitet Kosova është Atje Kosova është Këtu Zgjate dorën dhe fute në gji. ynë
<!-- image -->
## PËR TY ATDHE
Unë s'ta dhashë jetën. Më fal! Unë të dhashë pjesë të jetës sime. Kënaqu! Ti më more më përkëdhele (në lëndina) m'i pe sytë plot zjarr e mall për Ti dhe sa herë që të shkelja Atdheu im më shtohej dashuria dhe vdekjen e kërkoja përherë aty-
Po, sonte vdekja po më tremb, sepse gjatë jetës time, s'dhashë gjithëçka për Ti Atdhe.
Çpo ndodh vallë!? Çmë dhe që të dua shumë, që të luftoj plagët e dhembjes, (sonte) për të të dhënë Ti jetën time.kaq
Atdheu s'më dha bukë që të rritem: S'më dha ujë etjen ta shuaj. Më dha ajër jete që ta dua përjetë.\_
0 Atdhe;
Ti më jep forcë, për të jetuar;
për të qenë, për të mbijetuar;
për të ekzistuar;
dje, sot; mot për mot.
Rrofsh në jetë të jetëve, Ti që më dhe forcë, më dhe jetë, për të çuar fjalë-dhënien time deri në fund:
Më dhe jetë, më jep jetë Për Ty do të tretem. Për Iy do të vdes, Atdhe. Që dheu yt mbi mua të më duket mjaltë Kjo është toka ime e ëmbël, Atdheu im Shqipëri! quhet
<!-- image -->
## Qerim ARIFI
U lind në Preshevë, Kosovë Lindore, në vitin 1946. Shkollimin fillor e kreu në Preshevë, kurse shkollën normale dhe Fakultetin Filozofik, drejtimin e gjuhës angleze në Universitetin e Prishtinës.
në Prishtinë në vitin 1990. Vdiq
<!-- image -->
<!-- image -->
## REKUIEM PËR KALANË
Vashat syharlisura shpesh vizatojnë Në lojën e tyre të dashurisë të puthin me mall Zemrat plotë butësi Me mileniume qëndron ashtu si përbindësh nga dheu
Edhe pse trupin pjesërisht të Deri në ditët e sotme u bëre ballë shumë stuhive Tash në qetësi jetën e jeton në kujtime Se çfarë ngjarje përjetove atë vetëm ti e di copëzuar
Lihnidë -vashat syharalisura shpesh të vizatojnë
Mua më solle me urnën ngjyrë tulipani<eos> |
<bos>Po kjo ishte pa V-në; çka dhe ku qesh unë?
<!-- image -->
## BALADË PËR NJË JETË
(Migjenit)
Plepi ndër stinë kotet plotë dhembje Për barishtet e njoma e të venitura para kohës Shelnjet e paluara në rezginatën e dhimbës trishtuese Ende mbi kashtën e blozuar të kasolleve ndihen ca këmbanare
Ato janë të drejta Vetëm ato bijnë në barkun e zbrazët e qiellit të unët
Andej ka dritat e ditës ikin me nxitim Por ata zogj të mjerë që nuk janë mësuar të shohin Nuk jetojnë, vdesin.
## Mexhid (Abedin) MEHMETI
U lind më vitin 1948 në Zhunicë të Preshevës. Katër klasë të fillores i kreu në vendlindje, tetëvjeçaren dhe gjimnazin në Preshevë, kurse fakultetin filozofik, degën egjuhës dhe të letërsisë shqipe, në Universitetin e Kosovës në Prishtinë.
<!-- image -->
<!-- image -->
## Veprat letrare
(1984); "Peizazh ngrirë" (1994); "Mon-strumiada" , katër drama, (1998)= "Presheva" poemë, (1998); "Rikthim dhembjeje" poezi, (1998); "Puthja vrastare" tregime, (2003); 'Hija e korbit" novela, 2005, Lumi i bardhë; "Pikë në zemër" , poezi (2005; "Shtatë ditë pas vdekjes" , roman, (2006; "Pallati me yje" , poemë për fëmijë, (2006); "Furtuna" roman (2007) \_
## KROI I IDRIZ SEFERIT
Ile nam Karadakut Me Emrin tënd Karadaku i gurtë U mblodh e u shtrydh Të të falë një Krua Për atë Emër
<!-- image -->
## SI T'IA BËJMË HISTORISË
Ktheva në Krujë
Në Fronin Tënd
Sy më sy u shikuam
Çti bëjmë Historisë
Pyeta gjakun në mur
Të vëmë ku duhet një gur
Në Kasollen tonë dikur
Bëre një sy gjumë
Bukë hëngre e ujë pive
Stërgjyshit tim
Besën ia dhe
Atë natë të errët e të vonë
Nën një flamur
Të lindim e të vdesim gjithmonë
E marr përgjigje
Nga heshtja jote
Krujë, më 31 janar 1993
## SI ARRITE NË VLORË
Kushedi Durmish Presherva
Si arrite në Vlorë
Me Isën apo vetëm
More Udhë
Krahë të Ismailit
Shtylla nën Flamur
## Arsim HALILI
lind më vitin 1976 në Komuna Bujanocit. Me profesion është arsimtar në shkollën fillore "Sami Frashëri" në Dobrosin dhe gazetar në revistën javore "Perspektiva" si dhe anëtar i redaksisë së revistës mujore për fëmijë "Diellori" .
## Veprat letrare
Heshtje e shprishur ' poezi, 2009 "Ndal! stacion i dashurisë poezi, 2010
## ACARI I FUNDIT
(Kosovës)
Sa vdekje mposhten Merimanga thur fate Dielli tinëzisht futet birucave
Brejtësit thithin gjakun Centimetrat e Cz-ve ngushtojnë kockat Koordinatat e trupit tkurren Sa herë dehen kasnecët
Mos kalo rrugën nëpër tunel Maurët e Karpateve Sollën arkeologji latifondesh Urithët janë vet ata.
Flamur a dëgjon Redoni të Vertikalisht mbi male Bajlozi metmorfizohet në gur pret
Acari i fundit Pret edhe këtë baladë Kënga e shekullit
<!-- image -->
<!-- image -->
<!-- image -->
## PËRSËRI APOKALIPS ..
Kullat në legjenda Tretin portrete të hijezuara
Simetri dhembjesh skuq dheun Gërshetë lidhen ëndrrat Muret lagen me ofshamën kohës
Vragë në fytyrë dy mijë vjet bartë Sa herë rrëshqet dheu Në oborr dynden eshtrat
Kulla shtroni sofra Rrotullohet mollë e ndaluar Mos kafshoni mëkatin
Plaku me thinjat e tij Shënon odiseun biblik Ti ngrihu e falë Apokalips vjen hipur në kalë
Në cilën fushë kalërohet Me heshtjen e qelqtë Në cilat male përgjërohet Plaku Ante
Heu. Anton po mirë të rrika Xhaketa antiplumb Ai e di në cilën udhë Krushqit ngadhënjejnë
Marshimin nuk e ndal Hartat e bio-etnisë Kullojnë djersë gjaku
Heu Anton kthehu kthehu Sa herë klith erë morti
<!-- image -->
## Ibrahim BERIJASHI
Është i lindur në Ostros (Krajë) , më 1948. e ka kryer shkollën fillore, Normalen në Ferizaj, ndërsa SHLP në Gjakovë, Kurse Gjuhën e Letërsinë Shqipe e ka studiuar në Fakultetin Filozofik të Prishtinës. Me letërsi ka nisur të merret që në bankat e shkollës së mesme Aty
Ka bashkëpunuar me të gjitha gazetat e revistat në
<!-- image -->
<!-- image -->
Shkup, Ulqin: Jeta e re, Fjala, Jehona; Pionieri; Fatosi, Fati, Zana etj. Ka botuar këto veprat: Lule prej guri' (poezi për të rritur) ; "E tej malësi e det (poezi për të rritur) ; "Veloret e bardha ' (vjersha për fëmijë) ; Lundra e humbur (tregime për fëmijë) ; Floçka e Liqenit' (tregime për fëmijë) ; "Orët e vetmisë (poezi për të rritur) ; Është koautor i antologjisë Dritaren lere hapur' Poezia dhe proza e Berjashit është e përfaqësuar në tekstet shkollore në gjuhën shqipe në Malin e Zi.
## ATDHEU
Iuj vrapue mbas lodrave të andrrave, në nji çast deliriumi, të braktis edhe ftoftë gjakun edhe mishin tand, pas shtatë bjeshkëve e oqeaneve, ik për të kërkue dritë metrove të pluhnosuna ATDHE Me paska marrë malli shumë për ty, këtë e shijova sot për ditëlindje: Me mungonte dora e ngrohtë = e nanes aroma e bukës valë edhe zani i kanarinës, lumi Buna ka hy në zemrën time.seç më ka rrembye malli për Shkodrën, t`i tham se unë jam ai nga Kraja: ~Si nuk më njeh, 0 Atdheu i im! ~Prit, të lutem nji minutë: Hape fb,merre me atë dorën tande këtë zjarrin e shpirtit tim për ty, edhe shijo nostalgjinë e Doruntinës, me murëzo në Rozafat . prek
<!-- image -->
## LETËR NIPIT
shkrue giyshi letër nipit. Adresa: mërgimtar në New York. e frymë: shqiptar:. Zemra, e ndame dysh: Herë rreh për bukë kranjane; Here dridhet për pizza italiane. paska Irup
Del në dritare, bobobo; Dallendyshes, i lutem shumë: ~Ja këtë gështenjë mollëkuq aromë malli, Thash, të shijosh ambëlsinën e kësaj toke.
Te Ura e Bunës me gjen, tuj prit ardhjen tande -Sa qenkam mbytë n ` nostalgji; Por edhe shpresa më përtërin: ~Ky lum nuk shterret deri n ` amshim:
Nipçe, e ruej, k ` tu nën l ` kurë nji ninullë, Edhe Arbneshi, edhe Taraboshi, trim!
Unë, nipçe nuk ngopem nikotinë:
## Haxhi SHABANI
lind më 1963 në Anë të Malit-Ulqin. Shkollën fillore dhe të mesme e kreu në Ulqin. Fakultetin Filozofik, Degën e Gjuhës dhe Letërsisë Shqipe e kreu në Prishtinë, më 1987. Gjatë studimeve për sukses të shkëlqyeshëm shpallet "Student i Dallur"
<!-- image -->
<!-- image -->
në Titograd (Podgoricë) Në studime në Prishtinë botoi poezi në revistat: "Zëri rinisë" "Bota jonë" , "Fjala" etj. Në takimin ndërkombëtar letrar "Ditët e Naimit" që organizohet në Tetovë, në vitin 2001 për poezinë Amerika më merr më të mirë" shpërblehet me çmimin e parë "Qiriu i Naimit"
Me krijimtari letrare filloi të merret në shkollë botuar fillimisht poezi në revistën 'Koha" që botohej qysh
Punon e jeton në Ulqin.
Në fushë të krijimtarisë letrare botoi dy përmbledhje me poezi: "Të kërkoj" (1987) "Natë e portokalltë" (1998) \_
## JAM AI QË NUK JAM
(Te krojet e Ali Pashë Gucisë)
Te krojet:.
Vetëm ujë buron e turfullon Nga qielli e toka Shi i valë përvëlon nga qielli I avulltë krejt jam Në tokë ujë krejt borë buron nga toka Buzët e dhëmbët më ngrijnë Nga koka filloj të shpërbehem Në grimca të grimcuara Uji i turbullt i merr 'grimcat e grimcuara Ato futen dikund e tresin dikund Jam ai që nuk jam Es'do të bëhem kurrë ai që isha. S'duket asgjëkundi as hija e Ali Pashës S'ndjehet aspak as aroma e grave të tij. Te krojet.. Vetëm ujë buron Nga qielli e toka As në grimca më nuk jam
<!-- image -->
## SHIKIMET KRENARE
Katundi im. Ai s'ka pasur tundje. Ka sa e sa vjet që i ka vetëm 13 shtëpi. Sa kanë shkuar nga ai aq edhe kanë ardhur në këtë botë.<eos> |
<bos>Unë shikoj mbi kokën time sesi malet shkërmoqen Vetëm mjegull e vesë e hollë mbesin nga to. Vërej natën sesi nën këmbët e mia lundrojnë lumi, liqeni; deti. Sesi ulet hëna dhe yjet e flejnë gjumi qingji nëpër sipërfaqet e tyre. Unë pikas sesi ditëve të zhegta Të zhveshur fare zhyten e lahen në to vetë dielli dhe tërë kupa e qiellit pa pasur aspak Katundi im A ja vlen të jetohet Për shikimet krenare? turp.
## KUSHTESA
Për emër të kësaj toke, për emër të këtij deti si ta pagëzoj këtë foshnjë njeri a perëndi? Në Ulkinin e ullinjve, Ju sa herë pyetet vetën. Dhe derisa librave lidhët fijet e këputura arkivave zbërthyet formula pagëzimesh si në ëndërr ju çonte fjalë Buena lehtë ju pëshpëriste Ai është Zoti im E deti ditën për diell ngrihej e tërbohej Në Mol të Madh Në Mol të Vogël Duke dënesur; ju thoshte Ky është Zoti im:
Në emër të argumentit; Të fjalës rrënjë Ripagëzoj rilindjen tonë Të madhërishmin, të shenjtin Zotin e ujërave e të detit Zotin e të gjithë shqiptarëve Hyjin tonë Bind
<!-- image -->
## Bilal XHAFERRI
lind më 1936 në fshatin Ninat të krahinës së Konispolit. Në fillim të vitit 1945 babai i tij, Xhaferr Ferik Hoxha (Mustaqja) u arrestua dhe u ekzekutua pa gjyq Në moshën 12-vjeçare Bilali largohet nga fshati lindjes dhe shkon në Sarandë ku punon si korrier. Më vonë kryen një shkollë për teknikgjeometër. Ende të Bilalin e gjen të Tiranës, Durrësit, Krujës, Laçit, Malsëive të Shkodrës. vogël, rrugëve
<!-- image -->
<!-- image -->
Më 1966 iu botua vëllimi me tregime ,Njerëz të Rinj Tokë e Lashtë" , ndërsa më 1967 iu botua, por nuk doli në qarkullim vëllimi poetik ,Lirishta e kuqe" . Në vitet 67-68 përfundoi pjesën e parë të romanit Krasta Kraus"
Thueht se mbas operacionit të një tumori në vitin 1986 të ketë vdekur. Thuhet se dora komuniste e ka goditur deri atje. Deri kur do të thuhet?! Deri kur?! Le të shpresojmë në ndriçimin e kësaj enigme.
## BALADË ÇAME
Ylberi; si një përshëndetje e përlotur lamtumirë; u zhduk matanë largësive, mbi kreshtat e flakëve;
Matanë largësive u zhduk e përflakur Çamëria dhe të gjitha rrugët tona shpien në veri. Ulërin era e Mesdheut mbi trojet e lashta epirote, mbi të shtrenjtat troje tona stërgiyshore.
Në kullotat e braktisura kullosin rrufetë. Ullishtat e pavjelura gjëmojnë si dallgë nëpër bregore. Dhe kudo toka çame, mbuluar nga retë rënkon e mbytur në gjak e lot; mbetur shkretë, pa zot.
<!-- image -->
Na e tregojnë drejtimin plumbat; që vërshëllejnë në errësirë Na e ndriçojnë rrugët flakët; që gjithë tokën kanë përpirë
Pas shpinave tona përplas tufani dyert e shkallmuara të shtëpive dhe rrugët zgjaten e zgjaten si veri.
Ne, popull muhazhir; ecim nëpër shi.. Lamtumirë, Çamëri!
## KOSOVA
Me ndarje dhe nënndarje gjeografike Me ndarje dhe nënndarje historike Kosova Që nga ujërat e kulluara të Ohrit Deri në errësirën e minierave të Mitrovicës Që nga brigjet e kaltra të Ulqinit Deri në Qelekullën e në fushën e Nishit Kosova Fushë e begatshme me fruta e grunore Që bie erë e pranverës e tëra lule molle Kosova me male kreshnike Male të zhveshur me pisha e bredhishte Që e rrahin qiellin me krahë shqipesh Që e dehin diellin me aromë rrëshire Që e ndezin qiellin me zbardhëllimë dëbore Kosova Krahinë shqiptare që në fillim të saj Tokë e Manastirit E Prizerenit E Plavës dhe e Gucisë Tokë e legjendave legjendare të Gjergj Elez Alisë Kosova Legjendë e mbetur në rrugëkryq të historisë Kosova Gjithnjë ashtu si gjithnjë Me dhëmbë të shtërnguar e me shpirt ndër dhëmbë Kosova Ku shqiptarët flasin një gjuhë dhe degjojnë dy gjuhë Kosova gjithnjë ashtu.
## Namik Ibrahim SELMANI
U lind më 18 nëntor 1950 në fshatin Ninat të rrethit të Sarandës. Ka mbaruar shkollën e mesme pedagogjike "Luigj Gurakuqi" më 1968 në qytetin e Elbasanit dhe më tej ka mbaruar studimet e larta në Fakultetin e Historisë dhe Filologjisë, në degën Gjuhë-Letërsi Shqipe pranë Universitetit të Tiranës.
<!-- image -->
<!-- image -->
Ka punuar mbi 35 vjet si mësues i gjuhës letërsisë shqipe në disa shkolla të mesme, kryesisht në rrethin e Beratit. Aktualisht është mësues i gjuhës e letërsisë shqipe në shkollën mesme pedagogjike "Kristo Isak" në qytetin e Beratit. Namik Selmani është anëtar kryesie në OJQ Shoqata Kulturore Bilal Xhaferri dhe zëvendëskryeredaktor i revistës "Krahu i shqiponjës" .
## Veprat letrare
"Vatraemallit" poezi-2000; "Zëratebrigjeve të mia" , poezi-2003; "Dallandyshet Çamërisë" , proza-2004; "Kroi 1 këngës çame" 2005; "Trokitje në Dodonë" , proza- 2006; "Fari çam poezi- 2006; "Shpirti çam"-2007. poezi -
## ZËRI I KOMANDANTIT Adem Jasharit
Zëbajrak; Adem Jashari, mos ma mbyll atë systërralli! Futmë mes Odës së Urtisë si mbi sup të çiftelisë! Zgjo agimin mbi Drenicë! Vadit pemën e lirisë! Hallall Jasharajve hallall kullat; gurët; varret! gjaku
Kapuçbardhë, 0 mal i Sharrit e Komandantit! Trokëllijnë me trok në kohëra Çamëria dhe Kosova Vënë veshin te ugari të dëgjojnë si zgjohet bari. Në bedena kullash tlarta plumbat ngjajnë si dekorata:. sytë puthi\_
Hallall djemtë që rrit Lokja si burimi që s'shteroka Si fidanë të marrë prej lisit si lulëkuqja dalë prej plisit. Kur mes këngësh zgjohet agu na bëhen det bajraku: sytë
Nata fshihet thellë lugine Ndritka dielli mes Drenice.
Bacë; që zgjohesh mes nëntorëve 1 pafjetur i pret motet.
<!-- image -->
Filizblertë në sup të këngës pa ia tharë filizat ëndrrës. Ëndërr jote po puth kulla për tu bërë e lehtë rruga. Të mos thinjen këngët, bari; mbi tupan të lodërtarit.
Te ky varr si kullë me lule kënga si shqiponjë të ulet 0 piskamë shqiptarie lul'e bukur mes Prishtine! Veç kur dielli ta Ishojë udhën veç kur dora mos bukën do harrojmë lirinë e vatrës Amanetin-mal të Bacës prekë
Ta dëgjojnë pesëdhjetë martirë shtrirë në djep të pavdekësisë Krah për krah me Bacë Urtinë krushq e dhëndërr për lirinë.
Vetëtimat të largohen. Nëpër hone të humbohen Se vjen pranë Adem Jashari, plagëhapë si gaca zjarri
Vrik fëmijët bëhen burra; bjeshka nxjerr me qindra gurra. Dasma zgjon vallet e këngët gjunjët ulen tek të rënët. njat kullë, Adem Jashari sokëllij nga lapidari! Të mos thahet lules pas udhë pas udhe! Hap palcë shteg shtegu,
Të mos trembet kurrë qepalla mos na humbë, urtia; fjala! Përmbi baltën e Kosovës Ta përqafë lumnia tokën! Pasha varrin që tmban brenda Pasha fjalën që mban BESA! Zot madh na dhëntë bekimin të ringjallim tok Bashkimin!
<!-- image -->
## Zef SEREMBE
U lind më 1884 në Strigari, Kozencë. Me prejardhje fshatare dhe e varfër. Mësoi në kolegjin Shën Adriano (mësues e De Radën) dhe pasi që i ati i Serembes ishte pjesëmarrës i lëvizjes kundër dinastisë së Burbonëve pas rrëzimit të saj, i ati i Serembes dënohet me vdekje në mungesë dhe për rrjedhojë edhe Serembe detyrohet ta ndërpresë shkollimin. pati më 1901 në San Paolo të Brazilit. Vdiq
## Veprat letrare
"Për lirinë e Venetisë" 1860 -poezia e ku shfaq përcaktimet ideologjike me atë se krahason Garibaldin me Skenderbeun: parë
"Poezia italiane dhe kënkë origjinale të përkthyera" 1883.
1894-i shkruan De Radës për një vepër 400 faqesh që flet për historinë e Shqipërisë. prej
"Ushtari i kthyer" 1893 botoi baladën në italisht.
"Zotit" , poezi 1897 botoi në Buenos Ajres.
Për vdekjen e Pjetër Irjanit" 1898 vjershë.
## FLAMURI SHQIPTAR<eos> |
<bos>S`i shihet n ` horizont i dlirë shkëlqimi Dhe as nuk i fal ngiyrat për fitore Më nuk shartohet mbi lavdin njerëzore Porsi një shenjë drite apo mjerimi. Igrisur ra dhe s ` e përfill njeri; Dhe gjindja e Arbrit; e ndershme e krenare mori mërgimin dhe as ndalet fare në një mikpritës n ` siguri. N` mëshirë të fatit përherë duke ndeshur Intruga diplomatësh; n hidhërim breg
Ç`do shpresë e ç ` do premtim ngadalë i tretet
Nga gjithshka na premtuan s ` mbetet. asgjë
Dhe koha kalon, rend fluturim:
Më na shkelin se sa truall ` n e zhveshur: keq
<!-- image -->
<!-- image -->
<!-- image -->
## VRULL
Zogjtë e bukur këndojnë me hare Po zemra do më plas mua në gji Por i mërguar qaje jetën në këtë dhe Mërzitem ne katund, mërzitem ne vetmi..
Tërë shkëlqimi, me hapet para vedit Që më zgjon trut e mia në mendime shumë Ah! çmu doq zemra mua të shkretit Aq sa pushojë vetëm; kur bie në gjumë
Arbëria matan detit, ne na kujton Se ne të huaj jemi në këtë dhe Eh! sa vjet shkuan; e zemra nuk harron Që nga Turku mbetem pa mëmëdhe
Hakmarrja na jep shpresë e na ndriçon po fryn erë e akullt me za Se ç'ka qenë arbëreshi sot po harron E si vjen turp aspak të rri e të fle Seç
## Shime DESHPALI
U lindi në Arbënesh të Zarës në Kroaci, më 16 shkurt të vitit 1897. Shkollën fillore edhe Shkollën normale i kreu në Zarë. Ishte arsimtar i muzikës, udhëheqës i korit e dirigjent i orkestrës edhe zhvilloi një aktivitet Arbënesh, por edhe në Zarë, ku kaloi pjesën më të madhe të jetës. Edhe të tre fëmijët e tij, Pali, dirigjent; Valteri; violonçelist, u bënë
<!-- image -->
<!-- image -->
artistë të shquar të artit të muzikës dhe shumë të njohur jo vetëm në Kroaci; Kosovë, Shqipëri e Maqedoni; por edhe në botën e jashtme e diasporë. Shime Deshpali shkruante në prozë, por edhe në në dialektin karakteristik të Arbëneshëve të Zarës. E vetmja përmbledhje me poezi "E vërteta" 1972. poezi
Arbëreshët nuk mund ta harrojnë këtë erudit që u interesua për ata. Ianatosi erdhi hajnisht nëpër vargje e nota muzikore të pentagramit, duke u përvjedhur për ta ndarë nga jeta Shime Deshpalin; më vitin 1981.
## MOS MË THUOJ!
Mos më thuoj se je arbënesh në mos balla me nderje nuk të rrezaton, në mos guximisht nuk të vekton; në mos zembra parzmat me mburrje nuk ti gjanon! Këto virtyt' në mos i ke ti s'di kush je as çfarë trimbash të lavduoshëm stërgjyshët i ke. syni
Dhe jo vetëm arbënesh por as njer nuk je! Njeri të huojt e nderon e të vetit e lavdon:.
Mos më thuoj se je arbënesh ne se gjuhën jonë pas dore e lëshon e me të huoj pispillohe krenon, sepse për tingëllim të ambël ty gjuhës jonë vesh s'ke.
Mos më thuoj se je arbënesh në se të madhit e të pasunit kryeulun e buzëqeshje si rob i lajkato'e e të shkretin të vorfënin përqeshën dhe as nuk turpnoe Mos më thuaj se je arbënesh sepse arbëneshi asofarë ves të nuk e kó. pak pó, keq
Ti trimb as njer nuk je, largou prej nesh tjetër dalje s'ke! Ti arbënesh pe turpnon; lëndon;
stërgjysht tonë -ofendon!
<!-- image -->
## VIZION
Oda teme tushkundë prej gjumit më zgjoi edeti tue buçitë më tërhoqi në dritare të shkoj\_ Retë si lugët kanë vrapua me furi, qiellim mbyllë përnzi. Era tërbuoshëm ko ulurua, vajtua, Tallacat me erë turrokë tmershëm kanë buçitë, rrënkua, gurdullua: Si anijet në luftë ngrehë, sjellë mbështjellë dhe egërsisht shkumbë të bardhë hjedhë Shkumba m'0 dukë[6] si velat të anisë të detarëve të Teutës e prej anmikut Detin Adriatik
Vektimet më janë dukë si shkëllximet të thikës e shpatës, krismet të rrëfesë, të stuhisë si klithme fitoreje të ilirëve ushtrisë. Stuhia u qetësoi, kopak u këthiell qielli e në det të luhatun derdhi rreze dielli .. Mua m'o dukë se po luhatën me ar e rrëgjant Teutës veshja dhe shkëllximi në det se është buzëqeshja Teutës burrneshës të Adriatikut mbretneshës. Atëherë më shkoi ndërmend se është ky det vend ku ilirët me shekuj kanë bo luftë me anije dhe gjakun të tyne me këtë det përzie\_
mbrojnë.
## Vorea UJKO
lind në Italisë më 1918 (ka shkrime ku thuhet se ka lindur edhe më 1931); vdiq në një aksidenti automobilistik më 26 janar 1989.
<!-- image -->
<!-- image -->
Ai, ashtu si edhe poetët e rinj arbëreshë, bëjnë përpjekje që, pos kultivimit të gjuhës së tyre shqipe, që e kanë ruajt brez pas brezi; e që paraqet një brumë të mirë studimi të gjuhëtarëve, t'i afrohen gjuhës së sotme shqipe. Kjo mundësi tashmë është mundësuar; sepse ekziston liria e lëvizjes, por edhe kanë qasje në programe të ndryshme të medieve elektronike, por edhe të gazetave.
Vorea Ujko është poet shqiptar nga Italia. Përndryshe është pseudonimi i ka qënë ai ka studiuar edhe për letërsi dhe si i tillë ka punuar mësues i letërsisë në Firmo. prift
Në krijimtarinë e Ujkos vihet re ndjenja e fortë e lidhjes së tij me kulturën dhe paraardhësit. Krijimet e Ujkos janë publikuar në antologji dhe publikime në Itali, Shqipëri dhe Kosovë.
## MOMENT ARBERESH
E dua kumbonaren bizantine në mes të qiellit të kaltërt që pingultaz zbret në shpirtin tonë ndërsa mbrëmja merr ngjyrë manushaqje dhe vajza e ëndrrave bisedon kokulur në pragun e derës. Kështu përgjumshëm e vetmitar më vijnë parasysh lëvizjet fëmijnisë dhe fytyra fatkeqe e Garantinës. Dhe arrin nga largësia e hijevet troku i kalit të Konstantinit që qaset me shpatulla vdekje Dhe një jehonë arbëreshe depërton e zemrën e ngjitet përpjetë si mister me flatrat e veta të lehta e rrok kacavarset e murit, rrok heshtjeb, rrok gjakun tim: ajrin
<!-- image -->
## ULQINI
E zgjedhur në vështrim të parë e stolisur për mua për një mbrëmje vallzimi Nata jote një ditë dita jote një jetë! E jeta ime rrumbullake shtrihet mbi aventurën e valëve duke harruar gryka ankthi të përhapura ndaj meje Nëpër rrugët e tua unë gjeta rrugët e mia shkova ëndërr në shkëlqimet e ditës në hije të mbrëmjes Dëgjova këngë të fjetura që më çelën buzën dhe drodha valle me fëmijnie në një amfiteatër të pakufishëm përballë horizonteve të papritura Por ti je nuse apo motër? Shtëpi ku unë mora frymë tek ti do të kthehem që ta shuaj etjen e shpresave ta fuqizoj ndiesinë e vëllezërve posi hapa
## BURIMI
Duke ndjekur gjurmët e stërgjyshëve kam ecur pesëqind vjet me këngë arbëreshe në buzë e sot ua gjej burimin dhe i lisave, i erërave fshatarëve, i punëtorëve un jam vëlla. E shenjtë kjo tokë; i shenjtë ky qiell e nga të gjithë unë ndihem i mbrojtur dhe juve jua fal këngën time.
## Kate XUKARO
E lindur më 1955 në Çift (Kalabri) Itali. Është poeteshë shqiptare nga diaspora e italisë së Jugut. Kryesisht merret me krijimtari poetike dhe studime në fushën folklorit. Ka botuar vëllimin "Gabim Është përfshirë nëpër shumë panorama dhe antologji poetike. Jeton dhe punon në Romë. poetik
<!-- image -->
<!-- image -->
## Veprat letrare
Rrënjë e fortë,1978; Degë e blertë, 1980; Zëmra e dheu, 1982; Quo vadis Shqipëri, 1993; Maja e çelur, 1994 etj.
## KOSOVIS<eos> |
<bos>Me trû vete sekulvet' prap Ndmes tktire maleve nga gûr ê kujtim pagjillijtur? i eronjvet tmitevet tvjetir çë tfanarosen: ndir hjët' shegvet tegra e tlisevet tmoçim çî njohtin: s
Kta sheshe jehojin zhûrm luftash të moçme, nga thrrî e këtij dheu kâ çë trrëfianj legjenda 0 tvirteta ku moti kufirit6 buar.
E njëjta thirrje mbuloi gjith kta sekul, 1 njëjti vajtim:
shekujve
hijet
kufijtë
njohën
<!-- image -->
## GJAKU I S'DJATHTS
u isha kûr tatrat e jôn' pirzijatin? gjakun s'djathts. E Besa u madhsua mbi motin Me gjakun e bilvet. Kta male, kto Rrugova; Si malet e jôn; Tegir e tdashur. Jehona ësht e njëjta. E vallet. Ngrëhet Ymeri ka' varri E duhen e pir dashrîn vdesin Omeri e Merima: Fati i ndrishim ndrroi mret E gjelliss së njëjt. Po trëmbsia6 tmos tnjihesh Loset? ndir fjalit e rrëfimeve tvjetër. E vllau me motrin e ndâr Njos , njihem; e puthen, e klajin? . gola? ,
etërit tanë
- grykë
- përzien
- nga
- frika
- jetës
- shkrihet
- qajnë
- ja
## SOT
nën pamendin' e ehjur harepsen argomat? e zeza.
Ê e begat istorie buka tire bilve guximi.
E mua
m'njohtin krikomelet} si m'pânë lulediallrat m'foltin. 4
T'mi vllezir m'prisjins me trasiné e vën.
- parmendën
- misrat
- ugarët
- folën
- eryezënar
- pritnin
## Zef KAKOCA
Zef Kakoca (Giuseppe Cacozza, Pino për miqtë) u lind në Shën Mitër (San Demetrio Corone) , në provincën Kozenxës , më 27 shtator 1957, atje kreu shkollën tetëvjeçare e më pas shkollën e mesme, liceun klasik në atë institucion të famshëm dhe historibërës për arbëreshët që është Kolegji i Shën Adrianit, ku studoi pastaj dha mësim i madhi De Rada.
<!-- image -->
<!-- image -->
bashkë me qumështin e nënës, poeti thithi Pra, ynë
Për ta plotësuar portretin e Kakocës shrimtar; duhet ët shtojmë se ai shkroi botoi më se tregim e deri edhe një "komedi satirico-muzikore" sikurse ai vetë cilëson, me titull "Skanderbufi" e një seri satirike vizatimore mbi gjendjen kulturore të arbëreshve.
po atë atmosferë kulturore që ushqeu breza intelektualësh arbëreshë dhe, duke një ndjeshmëri të veçantë, kjo ndikoi thellë në formimin e tij, duke e bërë të gjurmonte që në fëmijëri rrënjët më të thella të kulturës gojore, që me kalimin viteve pasuroi në njërën anë me themele të forta teorike, në anën tjetër, çka ndodh më shpesh se sa mund të mendohet, me thellimin e kulturës së shkruar, arbëreshe e shqiptare. patur pak
Ai është gjithashtu autor i teksteve të recitalit teatralo-muzikore <De Rada e Milosaov, i frymëzuar nga "Këngët e Milosaos" të jeronim me Da Radës dhe i shfaqur me sukses në shumë katunde arbëreshe e qytete italiane, ma kuadrin e aktiviteteve të organizuara me rstin e njëqindvjetorit të Poetit të madh, ndërsa, bashkë me ekipin e tij, po përgatitet edhe sivjet të nis turin e madh të spektaklit <Bashkë për Arbërinë (2004)
Nga përmbledhja "Jemi një kulturë që mund të vdes" 1989 (i muzikuar nga Batista Sposato, ky vjersh fitoi Festivalin e Këngës Arbëreshe në vitin 1985) . nëng
<!-- image -->
## JEMI NJË KULTURË CË NGË MËNDI VDES
Na jemi burri i lodhur pa lot e pa hare jemi balta te balta, jemi i treti dhe?
Na jemi trim' i mbitur çë rri e vete praptë jemi çë lireu deren haptë
Na jemi gruaja çë pret; pjaku çë dridhet jemi djali çë shllon' dhëmbet te qaramidhets
E mirremi për dora se jemi vëllezer e motra jemi një kulturë çë ngë mënd vdes.
Na jemi aresha çë pret veren sa të zgjohet jemi nusja çë ngë sheh heren të martohet
Na jemi djali te barku çë ngë di pse lehet jemi burri i humbur çë forcen të dehet çon6
Na jemi i treti dhe çë ngë mënd vdes jemi ajri; suval'e dejtit, jemi lumi arbëresh
E mirremi për dora se jemi vëllezer e motra jemi një kulturë çë ngë mënd vdes.
Na jemi ata që fjasen me zëmren te dora jemi dielli ndë verë, ndë dimer jemi bora
Na jemi pesqind vjet historje e kale' ndër duar jemi shpia e bënë me djers e tue kënduar
Na jerni buka te tryeza; lulja te muri jemi fara që lulëzon edhe te guri
E mirremi për dora se jemi vëllezer e motra jemi një kulturë çë ngë mënd vdes.
mund të
këtu dhe në të gjitha rastet e tjera fjala "dhe" ka kuptimin "botë"
nëna
hedh
tjegullat
kallo
gjen
## Mikelanxhelo La LUNA
(Po, tamam Hëna) u lind në vitin 1967 në Shën Mitër (San Demetrio Korone, në provincën Kozencës) djep njohur i kulturës arbëreshe, për shkak të pranisë së Kolegjit të famshëm të Shën Adrianit, ku në katedrën e parë të gjuhës shqipe në Itali, mësimin dha madhi Jeronim. Pasi u diplomua për gjuhë letërsi klasike në Universitetin e Kalabrisë, me një tezë që jo rastësisht kishte për temë Milosao-n e De
<!-- image -->
<!-- image -->
Radës, ai u transferua në SHBA për studime: De Rada është boshti i veprimtarisë kërkimore të La Lunas, i cili në vitin 2000 themeloi një Qendër Ndërkombëtare për Studime Deradiane dhe në vitin 2001 De Rada Italian Institut-in. Që nga viti 2003 është profesor i gjuhës dhe letërsisë italiane në Universitetin e Rod Ajlandit. Ai është gjithashtu autor studimesh të ndryshme për De Radën, ndër të tjera; botoi letërkëmbimin midis De Radës e Nikolo Tomazeos, ndërsa, si krijues, pos përmbledhjes së përmendur; nuk ka botime të tjera.
## HËNZA'
vëlezravet kosovar
Hënza vete Ndmes tiljzve E duk? se qan, nguqur me ka dheu lordu' me gjak. qagha:
Prill 1999
hëna
duket
- plagë
ndyrë
<!-- image -->
## NJ'POET I SHKRET
Ndihem si nj'poet i shkret Çdo tshkrunj gjë të ri E se fjaljet ç'thot Jan vetim pika ljot Për kët kultur Çësht e vdes. çdi
## VJERSHE ARBRESH
Nga Vjershe Arbresh; Rossano, 1999
e di Çësht Ki vjersh arbresh Çm'del Si gjak Ka zëmra, ësht kshtu i bukur e i vërtet si amuril të ljuljet? ndver. Ka tjet Shpirti andiku: Tpjeqvet ton Çpër sekulj Këndun Nëng çësht
Vjershe arbresh.
dashuri
moçëm
autori përdor grafemën "lj" për lëngoren e palatalizuar të shumicës së të folmeve arbëreshe, ndërsa grafemën "1" për "1l"-në e shqipes
kënduan. € folmja e autorit e mbyll në "u" diftongun "ua"
## Mario BELLIZZI
U lind më 1957 në Shën Vasil (Itali) , shqiptar, paraardhësit e të cilit kishin emigruar para 5 shekujsh në Italinë e Jugut.. Në të gjitha përpjekjet ai ndërton veten në kuptimin arkaik dhe modern, duke sfiduar kështu globalizmin që shfaqet si fantazmë frikshme. Kjo dëshmohet edhe me anë të gjuhës së tij specifike, e cila vjen nga lashtësia si përplasje me modernen, si kundërvënie kohësh dhe epokash, poet
<!-- image -->
<!-- image -->
por edhe si identitet i pastër. Ky është synimi i këtij poeti i cili para lexuesit shfaqet me një detyrë të rëndë, për të vërtetuar se është pjesë e paprekshme e universit njerëzor për t'ia dhënë vetëm një kuptim ekzistencës së tij personale dhe kolektive se vetëm duke u dalluar mund të bashkohet, vetëm duke qenë i vetmuar mund të integrohet; vetëm me veçoritë e tij autentike mund ta pasurojë tërësinë, përndryshe e varfëron atë. Poezia e tij është thirrje jashtëzakonisht e arsyeshme, krenari e vërtetë personale.
## TEK HAPETË TRËNDAFILI, ATJE MA KA ËNDA TË JEM
(N. Frashëri)<eos> |
<bos>Sod Leka me kalin nevon të shkoj në një zyrë, E pastaj tek jetra ende do të kthehet prapë Sepse njeriu-burokratikus-ushtarak të Ambasatës Thot se dokumenti nuk ka vulën të Perandorit. Po kali do kashtë, modhull dhe elb, Barin të gjelbur që bihet andej ndër fushat; mbi kodrat Kali po edhe Leka kanë një ide fikse Ithon rojes që me helmetë kartja Rri i ngurt përpara diellit: Tek hapetë trëndafili; atje ma ka ënda të jem! E tha Naimi, Ai më ka kokën: Si zjarr në kallamet. Perandori atëherë mallkon gjithë trëndafilet në Senatë; çelur
Leka do
<!-- image -->
Dhelperia e Fuqisë do të gjëj një rrugë shpëtimi Bile një korridor Për Lekën dhe për kalin besnik. Po po. Do të shkojën ka një shteg Një korridor i numëruar. Nga njera anë dhe nga ana tjetër Statuja mermeri me cigare në buzë dhe këmba ngryq: Në thellësin e zemëres Do t'i hapijën një supermarket Të mjerit Lekë Brinjët e tyj do të jenë rafta Këto ka menduar Fuqia për Lekën: Sod mo shumë se dje është një ide revolucionare Të dëshirosh të gjëndesh atje ku lulëzon trëndafili. Me se sod është VJESHTI të vitit 2005 Dhe jemi në Tetovë Gjësendi është i zymtë Cellularët transmetojën mbraztin nga memeca. Grat rrin plot edukim Pa folur në një Pazar Iue qëndisur flutura argjëndi. Hajde zotra zonja dhe buler Shkomi atje ku lulëzon trëndafili. gjithë
<!-- image -->
## Republika Poetike Shqiptare
Libri "100 Vjet Vargje ATDHEUT" , që po sheh dritë në vigjilje të shënimit e të kujtimit të IOO-vjetorit të shtetit aktual Shqipëri. Kjo Shqipëri londineze nuk pati fatin të jetë e plotë, por e copëtuar dhe më shumë se gjysma e saj e rirobëruar dhe e pushtuar nga fqinjët e tyre grabitqarë.
Përkundër kësaj plage të re risunduese, ishte fat se pas kohës së Skënderbeut; Shqipëria u dhe pranua shtet i njohur ndërkombëtarisht, me shpresë se një ditë rrjedha e historisë do të jetë në të mirë të shqiptarëve.
Së këndejmi; pjesa jugore e trojeve shqiptare, Çamëria, u aneksua nga Greqia. Pjesa shqiptare e Kosovës nga ish-Jugosllavia.
Ndonëse territoret shqiptare gjeografikisht e administrativisht u copëtuan; libri që keni në duar nuk e ka këtë fat. Në të shkrimtarët poetë shqiptarë janë në një sofër, tok me amën Shqipëri.
Libri "100 Vjet Vargje AIDHEUT" që keni në duar; ngjan një republike letrare me gjuhë të zgjedhur të shpirtit liridashës shqiptar:
Vargjet e kulluara mirë, me brumë e frymëzimisht atdhetar; këtu i këngëtojnë poetët nga Shqipëria aktuale, ata shqiptarë nga Kosova; Maqedonia, Çamëria, Mali 1 Zi, Lugina e Preshevës , nga kolonitë shqiptare të Italisë dhe nga mërgata. Është një spektër unifikues letrar që frymon shqip, që porosit në këtë gjuhë e trimëron shpresëdhënshëm po kështu.
Fadil Curri
<!-- image -->
## Përmbajtja
| Pashko VASA. | 11 |
|------------------------------------|------|
| Naim FRASHËRI . | 13 |
| Filip SHIROKA. | 15 |
| Ndre MJEDA. | 17 |
| Andon Z ÇAJUPI.. | 19 |
| Gjergj FISHTA. | 21 |
| Aleksandër $. DRENOVA (ASDRENI) | 23 |
| Fan Stilian NOLI. | 25 |
| Risto SILIQI. | 27 |
| Ali ASLLANI. | 29 |
| Hafëz ALI-KORÇA. | 31 |
| Lazar Sotir GUSHO. | 33 |
| Sejfulla MALËSHOVA. | 35 |
| Mitrush KUTELI. | 37 |
| Millosh Gjergj Nikolla (MIGJENI) _ | 39 |
| Arshi PIPA.- | 41 |
| Fatos ARAPI. | 43 |
| | 45 |
| Havzi NELA. | 47 |
| Ismail KADARE. | 49 |
| Jorgo BLLACI. | 53 |
| Dalan LUZAJ . | 55 |
| Xhevahir SPAHIU. | 57 |
| Vilson BLLOSHMI. | 59 |
| Genci LEKA. | 61 |
| Bardhyl LONDO. | 63 |
<!-- image -->
| Esad MEKULI (Sat Nokshiqi) _ | 67 |
|--------------------------------|------|
| Martin CAMAJ . | 69 |
| Din MEHMETI. | 71 |
| Enver GJERQEKU. | 73 |
| Besim BOKSHI. | 75 |
| Latif BERISHA. | 77 |
| Azem SHKRELI. _ | 79 |
| Ali PODRIMJA. | 81 |
| Jusuf GËRVALLA. | 83 |
| Beqir MUSLIU. | 85 |
| Flora BROVINA. | 87 |
| Sabile KEÇMEZI-BASHA. | 89 |
| Sabit IDRIZI. | 91 |
| Agim Ramadani KATANA- | 93 |
| Jeton KELMENDI. | 95 |
| Rexhep VOKA. | 99 |
| Josif BAGERI. | 101 |
| Anjezë Gonxhe BOJAXHIU. | 103 |
| Sadudin GJURA. | 105 |
| Nexhat PUSTINA. | 107 |
| Murat ISAKU. | 109 |
| Abdylazis ISLAMI. | 1ll |
| Mustafa LAÇI. | 113 |
| Halit BASHA | 115 |
| Ramadan SINANI. | 117 |
| Hamdi ISLAMI. | 119 |
| Fazli VELIU. | 121 |
| Ibrahim VELIU. | 123 |
| Agim VINCA. | 125 |
| Daut GURRA. | 127 |
| Nuri KOLECI. | 129 |
| Murtezan ARIFI. | 131 |
| Kalosh ÇELIKU. | 133 |
| | 135 |
| Daim ILJAZI. | 137 |
| Puntorie MUÇA-ZIBA. | 139 |
| Iljaz OSMANI. | 141 |
| | 143 |
<!-- image -->
| Remzi SALIHU. | 145 |
|--------------------------|-------|
| Ferit RAMADANI. | 147 |
| | 149 |
| Ekrem AJRULI.. | 151 |
| Shazim MEHMETI.- | 153 |
| Fadil CURRI . | 155 |
| Fatmire LUMANI.. | 157 |
| Eroll VELIJA. | 159 |
| Lulzim HAZIRI . | 161 |
| | 163 |
| Nazmi BEQIRI. | 165 |
| Radije HOXHA DIJA | 167 |
| | 169 |
| Shaip EMËRLLAHU. | 171 |
| Burhanedin XHEMAILI. | 173 |
| Adem ABDULLAHU. | 175 |
| Isuf SHERIFI. | 177 |
| Salajdin SALIHU. | 179 |
| Zejnepe A REXHEPI. | 181 |
| Fatmir LIMANI. | 183 |
| Lindita AHMETI. | 185 |
| Delvina KËRLUKU. | 187 |
| Qerim ARIFI. | 191 |
| Mexhid (Abedin) MEHMETI. | 193 |
| Arsim HALILI. | 195 |
| Ibrahim BERIJASHI. _ | 199 |
| Haxhi SHABANI. | 201 |
| Bilal XHAFERRI. | 205 |
| Namik Ibrahim SELMANI. - | 207 |
| Zef SEREMBE. | 211 |
| Shime DESHPALI. | 213 |
| Vorea UJKO. | 215 |
| Kate XUKARO. | 217 |
| ZEF KAKOCA | 219 |
| Mikelanxhelo La LUNA | 221 |
| Mario BELLIZZI. . | 223 |
Pe
Nëpër shekuj rrjedh burimi nga lajthishta mbi Përmet majë malesh flet Naimi: Gjuhën Shqipe: AMANET!
(Gzaj
<!-- image --><eos> |
<bos>## Stuart Olyott
<!-- image -->
## 101 profecitë e ditëve të fundit Stuart Olyott
## Stuart Olyott
<!-- image -->
Shtëpia Botuese TENDA Prishtinë 2007
## 101 Profecitë e ditëve të fundit
Titulli: 101 Profecitë e Ditëve të Fundit
Origjinali: 101 Last Days Prophecies
Autor: Stuart Olyott
Përktheu: Lirak Çelaj
Redaktore: Prof. Blerina Jashari
Editor: Dr. Femi Cakolli
Design: Tomor Rudi
Botues: Shtëpia Botuese TENDA, Prishtinë
Realizimi: www.pikastudio.com
Shtypi: Dinor & MultiGraphics, Prishtinë
Formati: 10 x 14 cm
Tirazhi: 1000 copë
Viti i botimit 2007
Copyright: @ Tenda
Printed in Kosova
Botuesi origjinal: Eternal Productions
ISBN: 0-9717561-4-7
Adresa për kontakte: Shtëpia Botuese Tenda 10000 Prishtinë, Kosovë e-mail: Tenda\[email protected]
Të gjitha të drejtat e këtij botimi janë të rezervuara dhe mban Shtëpia Botuese TENDA.
## Parathënie
Ky është një shkrim shumë i dobishëm i cili heton një mori profecish të Biblës, e të cilat kanë të bëjnë me ditët e fundit, përkatësisht profecitë për ditët që ende nuk kanë ardhur plotësisht. dihet Bibla ka përplot profeci që ka të bëjë me të sigurisht se ngjall interes për të gjithë lexuesit; por çdoherë ka një kanosje në interpretimin dhe në kapjen nganjëherë të parakohshme gjoja të përmbushjeve të disa profecive, sepse kështu shpeshherë u ka ndodhur edhe autorëve dhe besimtarëve shumë seriozë. Nganjëherë po ashtu një tjetër rrezik është se disa profeci biblike që interpretohen nga disa studiues më shumë ndërtohen mbi gjasa dhe mbi segmente letrare, politike, sociale dhe historike sesa vërtet biblike. Personalisht nuk besoj se ka aq shumë profeci në Bibël të cilat nuk hetohen aq lehtë, dhe të cilat kuptohen shumë vështirë . Ky botim është një prurje e dobishme për të kuptuar profecitë Biblës për ditët tona. Siç
Dr. Femi Cakolli, pastor Nëntor 2007, Prishtinë
## 101 Profecitë e ditëve të fundit
## Isaia 42:9
~Ja gjërat e mëparshme kanë ndodhur, dhe tani po ju njoftoj gjëra të reja; unë jua bëj të njohura para se të mbijnë.
## Isaia 46.9-10
~Kujtoni gjërat e kaluara të kohëve shumë të vjetra, sepse unë jam Perëndia dhe nuk ka tjetër; jam Perëndia dhe askush nuk më ngjet mua, që shpall fundin që në fillim; dhe shumë kohë më parë gjërat që ende nuk janë bërë, duke thënë: ~Plani im do të realizohet dhe do të bëj gjithçka që më pëlqen. asnjë
## Gjoni 13:19
~Po ju them që tani, para se të ndodhë, që, kur të ketë ndodhur, të besoni se unë jam Krishti.
Bibla parathotë shumë shenja, të cilat do të kulmojnë në ditët e fundit. Jezusi tregoi se përderisa kthimi i tij do të afrohej këto shenja do të shfaqeshin së bashku (Mateu 24.33-34). Edhe pse shumë prej këtyre profecive nuk do të shfaqen deri në kohën e mundimit të madh, brezi është duke shenjat e para të mundimit. Përderisa sekondat e fundit të kësaj epoke po kalojnë, këto ngjarje do të vijnë në një fokus edhe më të qartë. Teksa lexoni këtë listë mbani mend se këto profeci janë shkruar 1900 e deri 3500 vjet përpara. Çfarë lidhje ka kjo me ty? Disa faqe të fundit do ta japin përgjigjen prandaj është e nevojshme që tilexosh me kujdes. ynë parë
Për një vështrim më të thellë të profecive, dhe gjithashtu për shumë referenca shtesë të faqes elektronike dhe të reja nga lajmet, vizitoni këtë wwweternal-productions.org këtyre faqe:
Mësuesit e rremë të Biblës do të sillnin 1 herezi (mësime të rreme), do të kishin shumë ndjekës, edhe do ti bënin të tjerët ta hidhnin poshtë Fjalën e Perëndisë (2 Pjetrit 2:1-2.). Sot është shumë e lehtë të gjenden njerëz që refuzojnë Biblën menjëherë sepse e kanë dëgjuar se si është keqinterpretuar nga një mësues i rremë.
Këta profetë të rremë do të ishin lakmitarë 2 për para, folës të këndshëm (2 Pjetrit 2.3).
Një numër në rritje i ungjilltarëve (~predikuesve biblik?) televiziv janë një shembull tillë. Me qëllim që të përfitojnë nga ju ata përdredhin Shkrimet duke përdorur fjalë çorientuese.
Ungjilli i krishterë do të predikohet si dëshmi 3 për të gjithë kombet. (Mateu 24:14; Marku 13:10; Zbulesa 14.6). Sot, pjesë të Biblës ose e gjithë Bibla është përkthyer në mbi 2300 gjuhë dhe dialekte duke mbuluar mbi 90% të popullsisë së botës.
4 Komunikimi global 1 paraparë (Zbulesa 11:9-10; 17:8) Bibla profetizon se e u shpalosur. Zbulimi televizorit dhe dërgimi rrjeteve globale satelitore gjatë shekullit XX bëjnë të mundur që lajmi të udhëtojë nëpër botë për herë të me shpejtësinë e dritës. Mbani mend se në ditët e apostullit Gjon; lajmi është shpërndarë me shpejtësinë e ecjes së kalit. gjithë parë
Qenia njerëzore do të kishte kapacitet për të 5 shkatërruar 24.21-22). Konsideroni se kur Jezusi e ka bërë këtë profeci armatimi i kohës së Tij ishin shpatat dhe shtizat. Por sot, me armët bërthamore, biologjike dhe kimike, është e mundur që të shfaroset çdo mish në planetin e tokës.
Përdorimi armëve bërthamore që është në 6 pritje (Zakaria 14:12). Bomba neutrone shkrin (konsumon) viktimat e saj ashtu siç paralajmëroi Perëndia para 2500 vjetëve"mishi i tyre do të konsumohet ndërsa ata qëndrojnë në këmbë, e tyre do të konsumohen në zgavrat e tyre dhe gjuha e tyre do të konsumohet në gojën e tyre sytë
Do të ketë një thirrje globale për paqe (ISalanikasve 5.3). Kurrë më përpara nuk ka ekzistuar ndonjë përpjekje e tillë e përbashkët dhe globale siç është sot për të sjellë paqen me çdo kusht.
Antikrishti do të përdor paqe (të rreme) për 8 të shkatërruar shumë veta (Danieli 8.23-25). Me gjithë problemet që po e ballafaqojnë njerëzimin, turma të njerëzve po e kërkojnë një ~shpëtimtar që të sjell paqe dhe prosperitet pa përgjegjësi morale. Antikrishti do ti premtojë një paqe të tillë botës dhe Izraelit nëse ata e ndjekin atë por qëllimet e tij do të jenë të liga.
9 Në ditët e fundit Izraeli do të marrëveshje paqeje në vend, të cilën Antikrishti do ta konfirmojë dhe më vonë do ta atë (Danieli 9.27). Në këtë kohë qeveritë e botës po përpiqen për një marrëveshje paqeje me Izraelin. prish
Damasku do të shkatërrohet (Isaia 17:1, 10 14; Jeremia 49.23-27; Amosi 1:3-5; Zakaria 9:1-8). Damasku, Siria, është gjithnjë e më tepër në lajme dhe është tepër antisemitiste. Shumë organizata terroriste i kanë bazat e tyre në Damask. Perëndia shpall se ata do të bëhen një grumbull gërmadhash sepse kanë marrë me dhunë atë që nuk ishte tyre .<eos> |
<bos>Do të mbizotëroj mot kaotik (Lluka 11 21.25-26) Jezusi në ditët e fundit parashikoi gjëmën e detit dhe të valëve të tij" . Ai gjithashtu krahasoi këto shenja me dhimbjet e lindjes (Mateu 24:8). Fjala odin; shpeshherë greke përkthyer si dhimbje tek Mateu 24.8, fjalë për fjalë d.m.th dhimbje të lindjes. Më tutje apostulli Pal na përkujtoi se vetë krijesa në fund të epokës do të çlirohej nga mallkimi (Romakëve 8.21). Dhe e krijuar rënkon dhe është në mundim (Romakëve 8:22). Përderisa lindja afrohet, dhembjet e lindjes rriten gjithnjë e më shumë dhe më shpesh. Prandaj, vetë krijesa do të vuaj nga dhimbjet e lindjes përderisa koha lindjes afrohet. Natyrisht moti kaotik nuk është diçka e re, por ka shenja se ne po bëhemi dëshmitarë të një moti gjithnjë e më të çuditshëm.
Do të ketë një lëvizje drejt një qeverie 13:7-8). Perandoria e dikurshme Romake që përfshinë Evropën e ditëve të sotme do të ringjallet dhe eventualisht do ta dominojë botën. Bashkimi Evropian vazhdimisht po lëviz përpara në përpjekjet e veta që ta bashkojë Evropën politikisht dhe ekonomikisht. Ka arritur që të krijojë një parlament evropian; një gjykatë, dhe një monedhë të përbashkët.
Vetë Babiloni (dikur i quajtur Babel 13 Zanafilla 10:10) do të rishfaqet në tokën Shinarit e njohur sot si Iraku (Zakaria 5:l1; Isaiah 13). Sadam Hyseni i kaloi mbi 20 vite duke rindërtuar qytetin e Babilonit. Sot, me regjimin Sadamit të përmbysur, komuniteti ndërkombëtar po e diskuton se si ta rindërtojë Irakun.
Fakti që Perëndia njëherë e ka vërshuar 14 tokën (Përmbytja e Noeut) do të mohohet (2 Pjetrit 3:5-6). Ekzistojnë disa evidenca të pjesë e madhe e botës shkencore epo e mohon atë kategorikisht sepse përmbytja ishte gjykimi Perëndisë mbi ligësinë e njeriut.
Interesimi në vegjetarianizëm është se do të rritet (1 Timoteu 4:3 4). Lëvizja New Age (Epoka e e ka pushtuar globin gjatë 40 viteve të kaluara duke e përhapur idenë e vegjetarianizmit. Re)
Do të shpërthejnë shumë luftëra (Marku 16 13:7-8). Sipas Projektit Plor; sot në botë ekzistojnë mbi 50 konflikte të armatosura.
Do të dominojnë konfliktet e armatosura 17 (Marku 13:7-8; Lluka 21:10). Jezusi e përdori fjalën ethnos për të përshkruar betejat e ditëve të fundit. Sot si kurrë më parë në grupeve tjera etnike. greke
Toka do të mbushet me dhunë (Lluka 18 17.26; Zanafilla 6:11-13). Vetëm në Shtetet e Bashkuara që nga viti 1960, krimi 1 dhunshëm është rritur afër 500%. Para 50 viteve aborti ka qenë ilegal në shumicën e vendeve. Sot në shumicën e vendeve aborti është legal dhe 50 milion fëmijë abortohen çdo vit.\_
Jezusi e paratha se do të ndodhin dukuri 19 të llahtarshme (Lluka 21:11 ). Fjala përkthyer të llahtarshme është phobetron; që gjithashtu mund të përkthehet terror Sipas Departamentit të Shtetit të ShBA-ve, në mes viteve 1981 dhe 2004, kanë ndodhur 10605 sulme terroriste ndërkombëtare. greke
20
Është profetizuar se një asteroid i madh do ta godiste tokën gjatë Mundimit të
Madh (Zbulesa 8:8-11). Asteroidë të mëdhenj kanë kaluar shumë afër tokës, duke mbetur të pa vërejtur deri mbas disa ditëve. Është interesante se një goditje komete ose asteroidi lehtë mund të shkaktonte çarje në centralet elektrike bërthamore që zakonisht janë të vendosura afër tubave të mëdha të ujit. Kjo do ti ndotë burimet e mëdha të lumenjve.
Njohuria do të rritet (Danieli 12:4). Sot 21 jemi dëshmitarë të një shpërthimi të njohurisë. Me arritjen e internetit; është vlerësuar se njohuria jonë rritëse po dyfishohet çdo 5 vite Kjo rritje treguese është përtej asaj që dikush mund ta imagjinonte.
Sëmundjet vdekjeprurëse (të cilat Bibla i 22 quan "murtaja") do të ishin të zakonta (Mateu 24:7). Sëmundje të dukshme si SIDA, ebola; virusi Hanta, ethet tropikale, nili perëndimit; SARSI, gripi i shpezëve, etj nënvizon këtë fakt. Në mënyrë ironike; para disa dekadave, disa shkencëtarë e parashihnin se me avancimin e mjekësisë shpejt mund ti zhdukin sëmundjet vdekjeprurëse.
Brezi fundit do të jetë i hapur që të 23 pranojë një shenjë në dorën e tyre të djathtë ose në ballë (Zbulesa 13:16). Konsideroni se si brezi tashëm dhe ardhshëm po bënë tatuazhe; po shpohet dhe po shënjohet me çdo Iloj shenje.
Do të ekziston një sistem ekonomik 24 global (Zbublesa 13:16-17). Kjo ka qenë papërfytyrueshme në kohën e apostullit Gjon. Sidoqoftë sot, globalistët në secilin nivel të qeverisë po kërkojnë që ta bashkojnë botën. Bashkimi i botës në një monedhë të vetme është qëllimi kritik i tyre.
Një njeri do të kontrolloj të gjitha 25 veprimet bankare dhe tregtinë (Zbulesa 13:17-18) Mbani mend, kjo profeci është shkruar 2000 vjet para shoqërisë sonë të udhëhequr nga kompjuteri. Sidoqoftë, deri vonë, ju s'keni mundur as të ëndërroni se si një person do të kishte mundësi ta kontrollonte gjithë tregtinë.
Zitë e bukës do të jenë të zakonshme 26 (Lluka 21:11; Zbulesa 6:5-8). Sipas
Kombeve të Bashkuara mbi 852 milionë njerëz në vitin 2004 ishin vuajtën nga uria.
Shenja të mëdha nga qiell të profetizuara 27 (Lluka 21:11). Fenomene të pa shpjeguara në tokë dhe në qiell duket të jenë në rritje.
Dielli do ti djeg banorët e dheut Edhe pse kjo profeci dukshëm është një gjykim hyjnor mbi njerëzimin që nuk pendohet, është interesante se këtë gjykim mund ta ndihmojë me anë të një kompromisi në atmosferën e tokës si pasojë e një lufte bërthamore ose ndonjë fatkeqësie tjetër ekologjike.
Kombi i Izraelit do të lindte brenda një 29 dite (Isaia 66.8). Më 14 maj 1948 Izraeli u formua shtet.
Hebrenjtë do të fillojnë të kthehen në 30 Izrael (Isaia 11:11-12; Ezekieli 37.21-22;
Hebrenjtë që kthehen do të vijnë nga 31 veriu; jugu; lindja, dhe perëndimi (Isaia 43:5-6; Jeremia 31:7-10). Çuditërisht, afër një milion hebrenj kanë emigruar nga Rusia në veri. Mbi 90,000 hebrenj etiopianë kanë emigruar nga jugu (Sofonia 3:10). Që nga viti 1948, hebrenjtë kanë emigruar nga Evropa; Azia; nga kontinentet e Amerikës; nga çdo vend!
Gjatë diasporës (shpërndarjes së 32 hebrenjve në katër anët e globit), Izraeli do të bëhej një tokë e shkretë (Ligji i Përtërirë 29: 23-28; Ezekieli 36: 8-11; Ezekieli 36.33-36) Gjatë viteve të kaluara të 1900-ve Izraeli u bë 1 pabanuar; shkretëtirë e braktisur. gati
Izraeli do të lulëzonte në ditët e fundit 33 dhe do ti eksportonte prodhime botës (Isaia 27:6; 35:1-2; Ezekieli 36.34-36) që një reshurat e shiut në rritje të Izraelit dhe teknologjia njohur botërore për ujitje, kanë bërë që toka të lulëzojë. Është e pabesueshme; ashtu siç është parathënë, sepse ata tash eksportojnë prodhime të freskëta me vlerë mbi 800 milionë dollarë çdo vit pasi duke përfshirë mbi 200 milionë lule dhe bimë zbukuruese!<eos> |
<bos>Izraeli do të përparojë ekonomikisht 34 (Ezekieli 38.12-13). Në mënyrë të mahnitshme, ky komb i vogël, i rigrupuar rishtas; në vitin 2004 ka eksportuar të mira me vlerë mbi 30 miliardë dollarë. Në kontrast, fqinji tyre Jordani eksportoi më pak se 3 miliardë në vitin 2004. Vetëm para disa dekadave, kjo ka qenë e paparashikueshme.
Izraeli përsëri do të mbillte vreshtat në 35 malet e Izraelit (Joeli 3:18; Amosi 9:13 15). Sot, vera e ëmbël rrjedh nga Rrafshnalta Golanit dhe shumë vreshta tjerë në malet Izraelit.
Në ditët e fundit hebrenjtë do të mbillnin 36 pyje me Madje Bibla i specifikon llojet e pemëve kedri, akacia, mërsina, ulliri, qiparisi, vidhi, dhe bredhi (Isaia 41: 18-20) Kjo ka ndodhë në ditët tona mbasi Izraeli kishte qëndruar i shkretë për afër dy mileniume. pemë.
Gjuha hebreje do të restaurohej (Sofonia 37 3:9). Në fund të shekullit 19, lëvizja soniste e solli ringjalljen e hebraishtes si gjuhë të folur: Në vitin 1948, hebraishtja u bë gjuha zyrtare shtetit të Izraelit. E mahnitshme!
Jerusalemi do të rindërtohej mbi 38 gerusademi e veta (Jeremia 30:18; Zakaria 12:6) Që nga viti 1948, Jerusalemi është rindërtuar mbi gërmadhat e vjetra saktësisht siç është parathënë.
Jerusalemi do të shkelej prej paganëve 39 (johebrenjve) derisa të plotësohen kohët paganëve (Lluka 21.24). Që nga viti 70 pas Krishtit, Jerusalemi është shkelur nga paganët derisa hebrenjtë e rimorën kontrollin e qytetit në Luftën Gjashtë Ditëshe të vitit 1967.
Antisemitizmi mbarë botërorë (Ligji 1 Përtërirë 28:37; Jeremia 29:18; 44.8). Historia e konfirmon se hebrenjtë janë përndjekur si asnjë grup tjetër i popujve; Hitleri u mundua ti shfaros ata. Antikrishti, do të përpiqet njëjtë gjatë kohës së
Mundimit të Madh. Sot antisemitizmi është një epidemi globale. Për shembull nga 700 rezoluta të Asamblesë së Përgjithshme të nxjerra që nga themelimi i Kombeve të Bashkuara në vitin 1945, afër 450 e dënojnë Izraelin. Deri në vitin 2005 asnjë rezolutë nuk është nxjerrë kundër ndonjë vendi arab dhe as kundër ndonjë organizate terroriste arabe! Me fjalë të tjera, nga 190 kombe në OKB, mbi 60% e Asamblesë së Përgjithshme e qortojnë vetëm një anëtar, Izraelin!
Të gjitha kombet fqinje do të bashkohen 41 kundër Izraelit (Psalmi 83.4-8; Zakaria 12:2) Kjo nuk ka histori. Sidoqoftë sot, Izraeli është i rrethuar nga kombet myslimane që janë betuar për shkatërrimin e tij. Muhamedi tha: <Ora (dita e fundit) nuk do të vjen derisa ju të luftoni me hebrenjtë, dhe mbrapa të cilit një hebre do të jetë i fshehur do të thotë: mysliman! Një hebre po fshihet mbrapa meje, kështu që vrite. (Salih Al-Bukhari, vëllimi 4, b. 52, Hadithi nr. 177). guri
Jerusalemi do të ishte 'një kupë hutimi 42 (Zakaria 12.2). Jerusalemi është një qytet 1 vogël, pa burime natyrale; pa port; me prodhim dhe aftësi prodhimi të parëndësishëm, sidoqoftë vetë ekzistenca e tij bën që kombet përreth të dridhen. Për shembull, Rezoluta 476 e OKB-s, e përsërit se pretendimet e Izraelit për Jerusalemin janë të pavlershme. Si rezultat shumica e vendeve 1 transferuan ambasadat e tyre në Tel Aviv; në vend se në Jerusalem kryeqyteti Izraelit.
Jerusalemi do të ishte një 'gurë 1 rëndë 43 për të kombet (Zakaria 12:3). Gati çdo ditë lajmet e botës raportojnë konfliktin e Jerusalemit. Kombet e Bashkuara, Vatikani; dhe shumë udhëheqës botëror dëshirojnë ta bëjnë atë një qytet ndërkombëtar: Sidoqoftë, Perëndia thotë se qyteti është 1 tij dhe se Ai ia ka dhënë hebrenjve përgjithmonë (Zanafilla 15:18; që e rëndojnë veten me të do të ~bëhen copë copë' gjitha
<!-- image -->
Izraeli do të jetë i pathyeshëm (Zakaria 44 12:6-9). Që nga viti 1948, Izraeli i vogël gjashtë luftëra më të vogla; sidoqoftë edhe pse ishin më shumë në numër; ata i kanë mundur të gjithë armiqtë sulmues. Edhe gjatë betejës së fundit, kur duket se Izraeli do të shkatërrohet, Zoti Marku 13:14-20). Një Izrael i pathyeshëm nuk ka kuptim përveç nëse i beson Fjalës së Perëndisë .
Izraeli do të ndahet nga ana e të gjitha 45 kombeve (Joeli 3:2; Danieli 11.39). Edhe kjo është një profeci e paparamendueshme! Në vitin 1947, Rezoluta 181 e Kombeve të Bashkuara planifikoi ndarjen e Izraelit. Në këtë kohë, Bregu Perëndimor, Rrafshnalta e Golanit, dhe Gaza, janë ndarë në vendbanime hebreje dhe palestineze:.
Porta Lindore do të qëndroj e mbyllur 46 deri sa të kthehet Mesia. Në kthimin e Krishtit, Ai do të hyjë në Jerusalem përmes Portës Lindore, e cila tashmë është e blombuar (Ezekieli 44:1-3). Ashtu siç është profetizuar; Porta Lindore mbetet e mbyllur.
Kombi Izraelit, cili ka ndarë në 47 dy mbretëri që nga koha e Solomonit (950 PrK) Izraeli në veri dhe Judea në jug - në ditët e fundit do të ishte një komb vetëm; 1 bashkuar (Ezekieli 37.15-22). Dhe kështu është Izraeli është një komb. qenë
Hebrenjtë e nuk do të kenë mbret 48 deri sa të kthehet Jezusi (Osea 3.4-5). Siç është parathënë Izraeli është pa një mbret që 2500 vjet. Është e mahnitshme se jo vetëm që Izraeli nuk është më një Teokraci (e qeverisur prej Zotit) por sot shteti izraelit qeveriset nga një demokraci e përbërë prej rreth 30 partive politike: kthyer
Rindërtimi Tempullit në Izrael 13:14; 2 Selanikasve 2:4; Zbulesa 11:1-2). Profeti Daniel, Jezusi, Pali, dhe Gjoni të gjithë i referohen Tempullit në ditët e fundit. Prandaj ne e dimë se duhet të rindërtohet. Përgatitjet nga Instituti Tempullit janë afër përfundimit!
<!-- image -->
50
Flijimet e tempullit do të rivendoseshin në Izrael në ditët e fundit (Danieli 9:27;
12:11 ). Danieli e parashikoi se Antikrishti do ti jepte fund flijimeve (kurbaneve) ditore. Prandaj , sistemi sakrifikues së pari duhet të kthehet në ditët fundit. Në këtë kohë, Instituti i Tempullit i ka krijuar orenditë e Tempullit, enët, dhe rrobat priftërinjve. Gjithashtu janë në trajnim disa qindra të rinj hebrenj për priftërinj levitikë.
Një mëshqerrë e kuqe pa të metë duhet të 51 lind dhe të sakrifikohet për ta pastruar Tempullin në Izrael (Numrat 19:2-9). Instituti i Tempullit aktivisht po e kërkon një mëshqerrë të kuqe, të drejtë.
Edhe pse Izraeli do të ishte fokusi 52 shumë profecive të përmbushura, shumica e hebrenjve do të mbesin të verbër deri në fund ndaj faktit se Jezusi është Mesia i tyre (Lluka 19.41-42; Lluka 13.34-35; Romakëve 11:25-26).
Petra e lashtë (Sela qyteti shkëmb në 53 Jordan do të ekzistoj dhe aty do të bëhet strehimi i hebrenjve që do ikin gjatë Mundimit të Madh (Isaia 16:1-4; Mateu 24:16; Zbulesa 12:6,
14) Në vitinl994, Jordania dhe Izraeli nënshkruan një traktat paqeje duke e bërë Petrën një strehim të mundshëm për hebrenjtë që ikin.
54 ushtarake dhe ta udhëhiqte një sulm kundër Izraelit (Ezekieli 38) Sot shumica shteteve jugore të ish-Bashkimit Sovjetik janë fuqi ushtarake dhe vende myslimane.<eos> |
<bos>Izraeli do të banojë pa mure (Ezekieli 55 38.8-11). Para pushtimit nga veriu, Izraeli do të ~banoj sigurt. pa mure Prandaj rrethoja e tashme e sigurisë në Izrael do të bie poshtë atëherë kur hebrenjtë do të binden se paqja më në fund ka arritur.
Turqia (Mesheku) do të bashkëngjitet në sulm kundër Izraelit (Ezekieli 38). Në vitin 2002 Turqia e zgjodhi një pro-islamike që të qeverisë vendin. Në vitin 2005 libri antisemitist Mein Kampf ( Mundimi im?) i Hitlerit u bë më i shituri në Turqi. parti
Irani (Persia), Sudani (Kushi), dhe Libani 57 (Puti) do të merrnin gjithashtu në sulmin ndaj Izraelit (Ezekieli 38). Antisemitizmi në botën islame është i tërbuar. Sipas Kuranit dhe Haditheve; myslimanët janë të urdhëruar që të luftojnë dhe ti vrasin jobesimtarët në Xhihad (luftë e shenjtë) nëse nuk kthehen në islam (Sura 9:5 dhe 47:4; vëll. 1, b.2, Hadithi nr. 24 dhe 35). pjesë
Në mënyrë ironike, Egjipti dhe Jordania 58 nuk do të merrnin pjesë në këtë sulm (Ezekieli 38). Është interesante se këto kombe kanë nënshkruar së voni marrëveshje paqeje me Izraelin, dhe atë Egjipti në vitin 1979, dhe Jordania në vitin 1994.
Zogj grabitqar do të hanin mishin 59 vdekur të ushtrive të armiqve që bien në betejë kundër Izraelit (Ezekieli 39.4, 17; Zbulesa 19.17-21). Është një fakt njohur se Izraeli është kryevendi botës për shtegtimin e zogjve. Gjatë shtegtimit të pranverës dhe vjeshtës miliarda zogj fluturojnë mbi Izrael. Shumë prej këtyre zogjve migrues janë zogj grabitqar që hanë cofëtina. Në të vërtetë ekzistojnë 34 lloje pak grabitqarësh që shtegtojnë në Izrael.
Lumi Eufrat do të thahej (Zbulesa 16:12). 60 Sot Penda e madhe e Ataturkut, në Turqi, përfunduar në vitin 1990, mund ta mbajë Eufratin në një rrjedhë.
Azia (mbretërit nga lindja), gjatë ditëve 61 të fundit të tokës do të kenë mundësi të pozicionojnë një ushtri prej 200 milionë njerëzve (Zbulesa 9:14-16; 16,12) Mbani mend, se kur Gjoni e shkroi këtë profeci para 2000 vjetëve; ekzistonin përafërsisht 170 deri në 400 milionë njerëz në gjithë planetin. Sidoqoftë sot; sipas CIA s, vetëm Kina i ka 281 milionë njerëz të aftë shërbim ushtarak për
Shpërthimi 1 popullsisë paraparë 62 (Zbulesa 7:9, 14). Apostullit Gjon i cili e shkroi librin e Zbulesës i është treguar numri i një ushtrie në ditët e fundit 200 milionë ushtarë (Zbulesa 9:16). Kjo ishte popullata e përafërt në atë kohë. Faktin që Gjoni vë re një turmë të madhe, të cilën askush nuk mund ta numëronte? duke dalë nga Mundimi Madh në fund të epokës
(Zbulesa 7:9,4), tregon për një numër të pamasë të njerëzve që do ta banojë në planetin e tokës në ditët e fundit.
63 32). përdorur figurativisht për një komb. (Ezekieli 31.3-6; Danieli 4.20-22). Që nga viti 1945 më shumë se 80 koloni të dikurshme kanë fituar pavarësi. Brezi e ka dëshmuar fundin periudhës koloniale dhe lulëzimin e kombeve. E mahnitshme! ynë
Egjipti do të ekzistojë në ditët e fundit 64 por vetëm si komb i përulur i botës së tretë (Ezekieli 29:14-16). Egjipti ka qenë një nga vendet më të civilizuara në botën e lashtë. Sidoqoftë sot, siç është profetizuar; Egjipti është një komb i varfër. Për të treguar sa e mahnitshme është kjo profeci, krahaso Egjiptin modern me kombin e vogël të Austrisë. Egjipti ka tokë 10 herë më shumë, dhe popullatë 8 herë më të madhe se Austria. Sidoqoftë Prodhimtaria e Përgjithshme e Vendit (GDP-ja) e Egjiptit është vetëm një e pesta GDP-së së Austrisë.
Tërmete do të ndodhin në vende të 65 ndryshme (Mateu 24:7; Isaia 24.19-20; Zbulesa 6:12-14; 16:18-20). Aktivitetet sizmike duken të jenë në rritje.
Martesa do të ndalohej prej shumë vetave 66 (1Timoteu 4:3). Bibla thotë që martesa është e ndershme në mesin e të gjithëve (Hebrenjve 13.4). Pavarësisht prej kësaj Kisha Katolike iu ndalon martesën 400.000 priftërinjve; 800.000 murgeshave dhe një numri të ipeshkëve; kardinalëve, dhe murgjve. Kisha Ortodokse; dhe gjithashtu edhe hinduistët, budistët, si dhe grupe tjera fetare gjithashtu imponojnë beqari për rende të caktuara.
Shenja dhe mrekulli mashtruese do të 67 kishte me të madhe (Mateu 7.22-23; 24.24; 2 Selanikasve 2:2:9). Lëvizja e shenjave dhe e mrekullive e ka përfshirë globin në vitet e fundit duke e zëvendësuar Fjalën e Perëndisë. Përvojat që i ushqejnë ndjenjat në emër të Krishtit po tërheqin tutje me miliona.
Njerëzit do të bëhen egoistë (2Timoteu 68 3:1-2). Ky brez vendos veten përmbi çdo tjetër. Egoizmi, vetëbesimi, siguria në vetvete, vetëkënaqësia nxiten nga mediat, shkollat, psikologët, etj. Ndërsa në të kundërtën Jezusi mësoi vetëmohimin. Madje shumë kisha sot predikojnë një mesazh me moton: 'ndjehu mirë për vetveten' gjë
Rinia do të rebelohet çdo herë e më 69 shumë (2Timoteu 3.2-3; Marku 13:12). S'ka nevojë për koment.
Njerëzimi do të bëhet gjithnjë e më 70 shumë materialist dhe dëfrimdashës (2Timoteu 3:1-5). Asnjë brez në histori nuk ka pasur kaq shumë për tu argëtuar dhe për ti zgjuar ndjenjat e kënaqësisë. Çdo kënaqësi e imagjinueshme hedoniste është në dispozicion dhe me këtë rast për këtë po zhvillohet një biznes i madh. mënyra
Jezusi tha se të krishterët do të urreheshin 71 për hir të emrit të Tij (Lluka 21:17; Zbulesa 6:9-1I; 20.4). Ndalimi Biblës, lutjes,
Dhjetë Urdhëresave; skenave të lindjes së Krishtit; Këngët e Krishtlindjes, etj. e reflektojnë këtë shprehi. Konsideroni gjithashtu se më shumë të krishterë janë martirizuar gjatë shekullit të kaluar se sa gjatë gjithë historisë.
Homoseksualiteti në fund të epokës do të 72 shfaqej me të madhe. Jezusi paralajmëroi se ditët e fundit do të ishin si ditët e Lotit që jetoi në Sodomën e ligë (Lluka 17.28-30) Ne e dimë se rrënja e mëkatit të Sodomës ishte krenaria dhe vetëkënaqësia (Ezekieli 16.49) siç është edhe sot. Mirëpo çnderimi i qëndrueshëm i Sodomës buroi nga mëkati tyre agresiv homoseksual (Zanafilla 19; Juda 1:7). Sot, programi homoseksual është valëvitur dhe detyruar mbi tërë shoqërinë tonë.
Është paraparë pasuria dhe begatia e 73 dukshme (Jakobi 5:1-3; Zbulesa 3:17; Zbulesa 18). Është interesante se para 40 viteve disa autoritete e parashikuan se masa në rritje e popullsisë po harxhonte aq shpejt pasuritë botës, sa që shumë pasuri botërore do të
pasuri të gjerë materiale dhe begati gjenden me rezervë të bollshme ashtu siç e parashikoi Bibla para 2000 viteve.
Në ditët e fundit, engjëjt e rënë do të 74 bashkëvepronin me njerëzore Gjatë 60 viteve të shkuara ka pasur një shpërthim të raporteve të ETljashtëtokësorëve. Studimet na tregojnë se këto sillen më tepër sikur demonë sesa si udhëtarë të hapësirës. Ata i kalojnë ligjet e fizikës, fusin frikë, dhe japin mesazhe qeniet qenie
Braktisja e besimit do të ndodh pikërisht 75 para se Antikrishti të zbulohet (2 Thesalonikasve 2:3). Krishterimi bazuar në përvojë gjithnjë e më tepër po e zëvendëson Biblën si standard për besim shpëtues. Lëvizja e përgjithshme po lufton për unitet në llogari të së e veçanta të Krishtit po mohohen në emër të tolerancës.<eos> |
<bos><!-- image -->
Do të ketë një lëvizje drejt një feje mbarë 76 botërore (Zbulesa 13:8, 12; Zbulesa 17).
Sot; si kurrë më parë, ne po i dëshmojmë fetë duke i bashkuar duart në emër të paqes dhe tolerancës.
Në ditët e fundit disa do të thoshin se 77 Krishti është në dhomat e fshehta" ose në ~dhomat e brendshme" (Mateu 24:26). Sipas Kishës Katolike; Krishti është në dhoma të brendshme të qindra mijëra kishave katolike ose në tabernakujt eukaristik. Lexoni: Another Jesus? (Një Jezus tjetër?) në faqen tonë të internetit.
Jezusi gjithashtu paralajmëroi se ky 78 mashtrim do të shoqërohej nga shenja dhe mrekulli të mëdha (Mateu 24.23-27). Tashmë mrekullitë eukaristike janë raportuar nëpër gjithë globin.
Një grua që është mashtruese, do ta dhe do ta udhëhiqte kishën e falsifikuar botërore në ditët e fundit (Zbulesa 17; 18:7). Dhjetëra miliona njerëz ndjekin hijen e Marisë, që konsiderohet si Nëna e Kishës, Zonja e të Gjitha Kombeve, Bashkë shpenguese, Mbretëresha e Qiellit dhe Tokës. Lexoni Librin dhe shikoni video incizimin:
Messages From Heaven (Mesazhe Nga Qielli) në faqen tonë të internetit.
Gruaja gjithashtu do ta prezantonte një qytet të madh të vendosur mbi shtatë male (Zbulesa 17:9, 18). Mbretëresha e Qiellit konsiderohet Nëna e Kishës Katolike të Romës cila selinë e saj (Vatikani) e ka të vendosur mbi shtatë male. Siç thotë Enciklopedia Katolike: ~Brenda qytetit të Romës, ndodhet qyteti i shtatë maleve; ku i tërë rajoni Madhështisë së Vatikanit kufizohet? .
Në ditët e fundit, kjo grua e ligë do të 81 dilte mbi gjithë sipërfaqen e dheut. Ajo do të shoqërohej me një mallkim global. Destinacioni i saj i fundit do të ishte Babilonia në tokën e Shinarit (Zakaria 5). Është interesante se shpirti Marisë pretendon se së shpejti ajo do të udhëtojë nëpër gjithë botën duke i shpëtuar ata që shikojnë tek ajo. Lexo Queen of All (Mbretëresha të Gjithëve) në faqen tonë të internetit.
<!-- image -->
82
Përdorimi i drogës epidemike i paraparë (Zbulesa 9.21). Fjala Greke e përkthyer magjitë është pharmakeia që gjithashtu mund ti referohet përdorimit të drogës, të dyjave; të drogës ilegale dhe drogave të ndryshimit mendor. Përdorimi 1 drogave ilegale dhe përgatitja drogave të ndryshimit mendor është rritur preras gjatë brezit tonë.
Magjia duke ju referuar praktikave të 83 magjisë, magjepsjes ose okulteve që përdoren për të magjepsur mashtruar janë parashikuar gjithashtu në ditët e fundit (Zbulesa Sot, interesimi në okult po lulëzon.
Përgatitjet për një luftë botërore Zbulesa 16:14). Kurrë më në histori kaq shumë kombe nuk kanë mbledhur kaq shumë armë të shkatërrimit masiv. parë
Shkretimi ambiental planetit i paraparë 85 (Zbulesa 11:18). Brezi më tepër se sa ndonjë brez mëparshëm ka ndikuar në shkatërrimin e ambientit. ynë
Do të kishte shenja në diell? (Lluka 86 21:25). Në vitet e fundit është regjistruar një rritje masive në aktivitetin diellor. Ende (Zbulesa 13:13-14; 16:14).
Shumë veta do ta quanin veten Krishti 87 (Mateu 24.5) Jezusi ishte një predikues udhëtar që kurrë nuk ka udhëtuar jashtë kombit të vogël të Izraelit dhe e kishte guximin të thoshte se shumë veta do të vinin në emrin e Tij, duke pretenduar se janë Krishti. Madje sot, shume sosh brenda lëvizjes New religjioneve Lindore dhe kulte e quajnë veten Krishti. Kjo është edhe një profeci e pabesueshme. Age,
Perëndia tha se emri tij do të ishte 88 madh në mes të kombeve (Malakia 1:l1; Filipianëve 2:9-11). Jezus në Hebraisht Jehoshuah do të thotë Jehova shpëton. Përderisa po e fillojmë mileniumin e tretë, afër 2 miliardë njerëz shprehin se janë të krishterë. Ndërkaq shumë e njohin Jezusin si profeti dhe si mësuesi më i madh që kishte ekzistuar ndonjëherë. Siç është parathënë, asnjë emër tjetër nuk mund të
krahasohet me famën që i është atribuuar Jezus Krishtit.
Jezusi profetizoi se edhe qielli dhe 89 toka të kalojë fjalët e tij nuk do të harroheshin kurrë (Lluka 21.33). Përderisa ne po i afrohemi fundit të botës, e shohim se fjalët e Krishtit mbesin aq të përpikta, të njohura dhe të përshtatshme siç kanë para 2000 vjetësh. Sot, shoqëritë biblike shpërndajnë çdo vit afërsisht 600 milionë Shkrime, pjesë të Biblës ose tërë Biblën. pasi qenë
Pavarësisht nga paralajmërimet e shumta 90 të Biblës dhe profecitë e ditëve të fundit, shumë njerëz do të zihen në befasi kur të kulmojnë këto ngjarje. (Lluka 21.34-36; Selanikasve 5.2-6) Keni kujdes për veten tuaj !
Të gjithë ndjekësit e vërtetë të Krishtit do 91 të zhduken papritmas rrëmbehen nga Perëndia në qiell (ISelanikasve 4.15-17; ti mashtrojë turmat që nuk dyshojnë (2Selonikasve 2:9-12). Sot shumë fantazma;
engjëj, jashtëtokësorë, kulte; dhe njerëz nga New Age po ofrojnë shpjegim të falsifikuar për këtë ngjarje që do të ndodhë së shpejti.
Gjatë Mundimit turma të panumërta nga 92 çdo komb do të zgjohen dhe kthehen te Jezusi vërtetë Biblës dhe do të shpëtohen (Zbulesa 7:9-17; Danieli 12:lO; Zakaria 2:11) Sot, farat e ungjillit po shpërndahen në çdo komb!
93 (Iraku dhe Lindja e Mesme) do të thërrisnin emrin e Zotit dhe do të shpëtoheshin (Isaia 19: 16-25). Zoti po lëviz tani në një mënyrë të fuqishme që të shpëtojë shpirtra nëpër Lindjen Mesme. <Kushdo që do të thërras emrin e Zotit do të shpëtohet" .
Disa do ta mohojnë besimin, duke u vënë 94 veshin doktrinave të demonëve (1 Timoteu 4:1). brez e ka dëshmuar shpërthimin e fantazmave dhe 'vizitorëve tjerë qiellor" që janë përqafuar nga të krishterë me fjalë edhe pse mesazhi i tyre e kundërshton Fjalën Perëndisë. Shpuarja, magjia; psikika; etj-, kanë Ky fituar gjithashtu popullaritet edhe pse janë të ndaluara nga Perëndia (Ligji i Përtërirë 18:10-12).
Njerëzit do ta kundërshtonin doktrinën e 95 shëndoshë të Fjalës së Perëndisë dhe ti ndiqnin doktrinat e njerëzve që tërheqin sipas lakmive të mishti të tyre (2Timoteu 4.3-4; Veprat e Apostujve 20.29-30) Të tjerët do të rrëfenin besimin në Krishtin por nuk do ti bindeshin Fjalës së Tij (Mateu 24.48-51; Mateu 7.22-23).
Shumë persona do ti braktisnin Dhjetë 96 Urdhërimet si kod moral: duke blasfemuar, duke kryer tradhti bashkëshortore; duke mos iu bindur prindërve, duke vjedhur; gënjyer, lakmuar, etj. (Mateu 24:12; Zbulesa 9.21)
Idhujtaria do të përhapej (Zbulesa 9.20; 97 13:12-15; 19.20; Mikea 5:10-15; Zakaria 13:1-2). Një idhull është çdo gjë që garon për vëmendjen që 1 përket vetëm Krijuesit tonë. Statujat, figurat; hajmalitë, perënditë e rrejshëm, engjëjt, hijet, si dhe pasuritë, pozita; kënaqësitë, një person dhe çdo gjë e krijuar të gjitha mund të
bëhen idhuj (Romakëve 1:18-25).
Blasfemia do të ishte zakontë 98 (2Timoteu 3:2; Zbulesa 16:9, 11, 21). Konsideroni sa shpesh njerëzit e përdorin emrin e Krijuesit të tyre (Perëndi, Zot, ose Jezus Krisht) si fjalë mallkimi. Çfarë ata kanë bërë është se kanë krahasuar atë që është burimi i çdo bekimi; (shikimi, lindjet e diellit, ushqim, familje, miq, etj) me një fjalë mallkuese me katër shkronja (në Anglisht) . Holivudi, para 50 viteve rrallë herë e ka përdor emrin e Perëndisë më kot. Sot; çdo film përfshinë blasfemi. gati<eos> |
<bos>Imoraliteti seksual do të ishte i shfrenuar Jezusi tha kushdo që shikon për të lakmuar tashmë ka kryer shkelje kurore në zemrën e vet. (Mateu 5:28). Prandaj, Perëndia e barazon me kurvëri internetin; pornografinë, filmat lakmues, shfaqje televizive dhe revistat e tilla. Disponueshmëria dhe përdorimi prodhimeve epshndjellëse ka shpërthyer në brezin tonë.
Njerëzit do ta damkosnin ndërgjegjen 100 e tyre që ata të mund të vazhdonin në mëkat (1Timoteut 4:2). Ndërgjegjja është vendi ku Perëndia e zbulon të drejtën dhe gabimin. Ndërgjegje anglisht (Conscience). Con d.m.th me; dhe science d.m.th dituri. Prandaj ne mëkatojmë dituri' kur ne e injorojmë ligjin moral të Perëndisë dhe shkelim ndërgjegjen tonë. sme
Njerëzit do ta përqeshnin 101 paralajmërimin e shenjave të fundit të botës duke thënë, motivacionin e tyre, ata e duan lakminë.
Ka shumë më tepër profeci të ditëve të fundit (disa shumë të detajuara për këtë listë të shkurtër-shih faqen elektronike) Sidoqoftë këto 101 profeci Perëndisë. Është e vërtetë se disa prej këtyre shenjave kanë ekzistuar për mileniume por vetëm brezi e ka dëshmuar ardhjen e të gjitha këtyre ngjarjeve. Krahaso 100% të fakteve të regjistruara të Biblës me burimet e tjera profetike dhe nuk ka krahasim. Profetët e rremë në mënyrë tipike ripaketojnë dhe bëjnë plagjiaturë profecitë Biblës për masat që nuk dyshojnë, ose bëjnë aq shumë profeci të paqarta saqë një patjetër duhet të përmbushet. Nostradamus i ka bërë të dyjat. ynë
Jezusi tha gjithashtu se disa njerëz do të mpakeshin nga frika kur këto shenja të ndodhin (Lluka 21.26), përderisa të tjerët do të shikonin lart me pritje plotë shpresë (Lluka 21.28). Cilit kamp takoni? Nëse jeni në frikë, ka lajm të mirë dhe të keq. Lajmi i keq është se Perëndia do ta gjykojë çdo njeri që e thyen madje edhe një prej ligjeve të Tij. A e keni blasfemuar ndonjëherë emrin e Krijuesit tuaj? Gënjyer (gënjeshtrat bardha dhe gënjeshtrat të gjitha do llogariten)?
Vjedhur (keni kopjuar në një test ose keni vjedhur tatime)? Keni shikuar me lakmi? Nëse jeni pyetjeve; atëherë ju vetë e pranoni se ju jeni, një blasfemues , gënjeshtar; vjedhës, shkelës kurore në zemër. Dhe 1 kemi shikuar vetëm katër prej Dhjetë Urdhëresave (Eksodi 20). Mbani mend, Perëndia sheh çdo mëkat të fshehur të së kaluarës tuaj sikur të ketë ndodhur tani. Asgjë nuk është fshehur prej syve të Tij të shenjtë. Gjithashtu mbani mend se Jezusi i qortoi udhëheqësit fetar; të vetëkënaqurit e ditëve të Tij sepse, edhe pse ata u dukën mirë nga jashtë, përbrenda ata ishin hipokritë krenarë. Ata po besonin në 'mirësinë" e tyre por Zoti i pa zemrat e tyre. Pavarësisht sa të drejtë mund të dukemi në sipërfaqe; të gjithë ne i kemi thyer urdhërimet e shenjta të Perëndisë dhe kemi nevojë për Shpëtimtarin. këtyre
Ju lutem që ta dëgjoni ndërgjegjen tuaj. Ju e dini se jeni fajtor; edhe me të drejtë duhet të përfundoni në ferr. Ai nuk është vullneti Perëndisë. Në fakt, Perëndia ~është i durueshëm ndaj nesh sepse nuk do që ndokush të humbasë, por që të gjithë të vijnë në pendim. (2 Pjetri 3:9)
Lajmi i mirë është se Perëndia e ka përgatitur një rrugë që të na falë neve falas në mënyrë që ne ta kalojmë përjetësinë me Të në qiell. ~Por Perëndia tregon dashurinë e tij ndaj nesh në atë që, kur ende ishim mëkatarë, Krishti vdiq për ne (Romakëve 5:8). "Se Perëndia e deshi aq botën, sa dha Birin e tij të vetëmlindurin, që, kushdo që beson në të, të mos humbasë por të ketë jetë të përjetshme" (Gjoni 3.16). Perëndia e dëshiron një marrëdhënie të dashur; të përjetshme me secilin person pa mëkat; pa frikë, dhe pa dhimbje.
Prandaj, Ai e dërgoi Birin e Tij që të vdes si zëvendësim i yni në paga e mëkatit është vdekja; por dhurata e Perëndisë është jeta e përjetshme në Jezus Krishtin, Zotin tonë Jezusi nuk mëkatoi kurrë . Prandaj, vetëm ai është i kualifikuar që të paguajë dënimin për mëkatet tona në kryq. Ne mëkatuam por Jezusi vdiq në vendin tonë. Ai pastaj u ringjall nga vdekja duke e mundur vdekjen. Të gjithë ata që kthehen nga mëkatet e tyre dhe thërrasin në emrin e Tij do të shpëtohen. kryq: ~Sepse
Nëse këto shenja ju alarmojnë juve, faleminderit
Perëndisë, sepse Zoti dëshiron tiu zgjojë juve nga gjumi juaj shpirtëror dhe tiu jap juve jetë të përjetshme.
Që të ktheheni nga mëkatet tuaja dhe ta vendosni besimin tuaj në Jezus Krishtin, bëjeni Psalmin 51 lutjen tuaj.
Pastaj lexoni Biblën tuaj çdo ditë, duke ju bindur asaj çka lexoni. Perëndia kurrë nuk do tiu lë në baltë
IGjoni 2:17 <Dhe bota kalon me lakminë saj; por ai që bën vullnetin e Perëndisë mbetet përjetë" .
Gjoni 17:3 -Dhe kjo është jeta e përjetshme; të të njohin ty, të vetmin Perëndi të vërtetë, dhe Jezus Krishtin që ti ke dërguar" .
Isaia 45.22 -Kthehuni tek unë dhe do të shpëtoni, ju mbarë skaje të tokës. Sepse unë jam Perëndia dhe nuk ka asnjë tjetër"
Për një shikim më të thellë të këtyre profecive në anglisht, duke përfshirë edhe video incizime dhe libra të ngjashëm në rrjet, vizitoni faqen elektronike: www. eternal-productions.org
A jeni mjaft i mirë që të hyni në qiell? Shikoni video incizimin online The Good Test (Testi i Mirë) dhe vendosni për vetën tuaj.
Përfshij shenjën dalluese} WWW eternal-productions.org 1-877-370-7770
Comfort, Nostradamus: Attack on America, Gainesville; FL, Bridge-Logos Publishers; 2001 .
## 101 profecitë e ditëve të fundit
Ky është një shkrim shumë dobishëm i cili i heton një mori profecish të Biblës, e të cilat kanë të bëjnë me ditët e fundit; përkatësisht profecitë për ditët që ende nuk kanë ardhur plotësisht. Siç dihet Bibla ka përplot profeci që ka të bëjë me të ardhmen Libri "101 profecitë e ditëve të fundit" sigurisht se ngjall interes për të gjithë lexuesit; por çdoherë ka një kanosje në interpretimin dhe në kapjen nganjëherë të parakohshme gjoja të përmbushjeve të disa profecive, sepse kështu shpeshherë u ka ndodhur edhe autorëve dhe besimtarëve shumë seriozë . Nganjëherë po ashtu një tjetër rrezik është se disa profeci biblike që interpretohen nga disa studiues më shumë ndërtohen mbi gjasa dhe mbi segmente letrare, politike; sociale dhe historike sesa vërtet biblike. Personalisht nuk besoj se ka aq shumë profeci në Bibël të cilat nuk hetohen aq lehtë, dhe të cilat kuptohen shumë vështirë . Ky botim është një prurje e dobishme për të kuptuar profecitë e Biblës për ditët tona.
<!-- image --><eos> |
<bos>## Bob Proctor
## 11 LIGJET E HARRUARA
"Bob Proctor është mendimtari mjeshtër. Kur është fjala për sistematizimin e jetës, askush nuk mund ta arrijë atë"
<!-- image -->
përktheu dhe e përshtati Ridvan Bunjaku
I:( /:)
Prishtinë; qershor 2010
## 11 ligjet e harruara
## PËRMBAJTJA
| Ligji i të Menduarit |
|--------------------------|
| Ligji i Furnizimit |
| Ligji i Tërheqjes 5 |
| Ligji i Marrjes-Pranimit |
| Ligji i Rritjes _ |
| Ligji Kompensimit _ 8 |
| Ligji i Jo-Rezistencës |
| Ligji Faljes _ 10 |
| Ligji i Sakrificës _ 11 |
| Ligji Bindjes. 13 |
| Ligji i Suksesit. 14 |
Ky libër mund të gjendet online në faqet:
http:
Përkthyesi i falënderon autorët e ueb-faqeve për kontributin në shpërndarjen e dijes
## 11 ligjet e harruara
## LIGJI I TË MENDUARIT
Nëse nuk i përcjell edhe 10 ligjet e tjera; duke e përfshirë edhe Ligjin e të Menduarit; vetëm Ligji i Tërheqjes nuk do të funksionojë për ty.
'Ashtu si mendon njeriu, i tillë është' është një proverb i vjetër që është përdorur pjesërisht për titullin e një libri para Sekretit për vetë-ndihmë dhe sukses, që është shkruar në shekullin e 19-të. Tash, çka domethënë kjo për ty? Shumë njerëz nuk e kuptojnë plotësisht këtë ligj kozmik; ose janë të pavetëdijshëm për të, ose e marrin për diçka tjetër.
Ti i ke mendimet e tua të vetëdijshme; dhe pastaj, nën to, si lumë, i ke mendimet tua të rrjedhës së vetëdijes; që janë pjesë e nënvetëdijes. Të menduarit tënd i vetëdijshëm mund të përdoret dhe, në fakt; përdoret edhe nëse ti nuk e di këtë për ta programuar gjatë kohës atë rrjedhë të vetëdijes. Dhe është ajo rrjedhë e cila, bashkë me 10 Ligjet tjera; e përcakton se si formësohet jeta jote në kuptimin e plotë të fjalës
Pra, Ligji i të Menduarit nuk domethënë se ti e refuzon realitetin: Ligji i të Menduarit nuk ka të bëjë me gënjimin e vetes apo të tjerëve dhe absolutisht nuk ka të bëjë me "besimin" . Ligjet e natyrës nuk kërkojnë besim ato punojnë gjithkund, tërë kohën. Ky Ligj Universal është duke punuar pikërisht tash për ty, pa marrë parasysh se a e ke besuar ndonjëherë atë por, çështja është, a je i vetëdijshëm për të dhe a je i aftë ta përdorësh për ta krijuar jetën që e dëshiron?
Ligji i të Menduarit po ashtu nuk domethënë se duhet të frikësohesh që ndonjëherë ta kesh ndonjë të ashtuquajtur mendim negativ. Ka shumë gjëra negative në jetë: njerëz injorantë, të ligë; sëmundja; tragjedia; humbja e personave të dashur; katastrofat natyrore; dhe tjera. Nëse je pa para, nuk i thua vetes "Jam i pasur" , sepse tash je vetëm një gënjeshtar pa para! Nëse je i sëmurë dhe nuk po duket se po të kalon; nuk thua "Jam shëndosh në mënyrë të përsosur' duke vepruar si ata Shkencëtarët e Krishterë që nuk besojnë në mjekë apo në barna.
Por, Ligji i të Menduarit ju thotë se duke i ndryshuar modelet (mostrat; paternat) e të menduarit; atë rrjedhë të të menduarit të nënvetëdijshëm dhe qëndrimin tënd; ti mund ta ndryshosh realitetin tënd ashtu si dëshiron apo si të nevojitet. Nëse je i sëmurë dhe e aplikon këtë Ligj, do të inspirohesh ta gjesh zgjidhjen që vërtet do të të shërojë. Do ta kërkosh dhe do ta Nëse i thua vetes, "Zgjedh ta bëj veten të shëndetshëm shëndeti yt do të rikthehet; dhe do të shërohesh nga gjërat që kurrë nuk ke menduar se mund ti heqësh Po ashtu do ta zbulosh se do të bëhesh shumë më i mirë në radhë të në mos-sëmurje. gjesh. qafe. parë
## 11 ligjet e harruara
E njëjta po zgjedh ti vendos edhe 10,000 Euro të tjera në llogarinë time të bankës," nënvetëdija jote do të arrijë në Univers dhe do t'i gjejë mënyrat dhe materialet për ty që ta arrish këtë qëllim financiar. Derisa e praktikon Ligjin; do të jesh i aftë të arrish qëllime gjithnjë e më të mëdha. gjë
Vëreje se nuk e ke refuzuar se je i sëmurë apo pa para. Por po ashtu ke vendosur të mos lejosh që ajo gjendje të bëhet gjendja jote e përhershme. Ke vendosur ta ndryshosh atë përmes mendimeve të reja.
Ne mund ti kontrollojmë mendimet tona. Nuk jemi të obliguar ti pranojmë modelet e të menduarit të mjerimit; të disfatës dhe të mungesës. Nëse jemi duke i mbajtur këto modele të të menduarit; ne mundemi dhe duhet ti ndryshojmë ato. Ky është Ligji i të Menduarit.
## LIGJI I FURNIZIMIT
Bob Proctor është i shqetësuar se ka shumë më shumë në përjetimin e jetës së plotë të ëndrrave tuaja se sa vetëm Ligji i Tërheqjes që është ligjëruar në film Pra; ai e ka bërë mision të vetin që ta vetëdijësojë botën me grupin e plotë të 11 Ligjeve të Harruara. Dhe ndër to është edhe Ligji i Furnizimit
Ai thotë, 'Disa mund ta mendojnë atë si Ligji i Nevojës-Kërkesës. Domethënë, ne gjithmonë duam më shumë, jemi gjithmonë duke u zgjeruar. Si një farë që ka nevojë të rritet; ne evoluojmë vazhdimisht dhe duam gjithnjë e më shumë:'
Pra, ndoshta ky është Ligji i vërtetë i Furnizimit dhe i Kërkesës-Nevojës! Në fakt, ky është ligji i "lakmisë" (dëshirës së madhe e të etur për diçka). Shumë njerëz në kulturën tonë e dëgjojnë fjalën "lakmi' dhe menjëherë imagjinojnë emocione të këqija dhe veprime të këqija. Por kjo është sepse e kaluara jonë kulturore na ka shkaktuar ta përziejmë lakminë me diçka tjetër zilinë dhe koprracinë (dëshirën dorështrënguar për të grumbulluar pasuri). Zilia vërtet është e keqe. Zilia domethënë se ti me vetëdije po kërkon; po dëshiron; apo po thur komplote për të marrë diçka nga dikush që e posedon apo e pronëson me të drejtë. Por, kështu nuk është fare situata me lakminë. Lakmia thjesht domethënë se ti do diçka gjithnjë e më shumë për vete. Nuk ka të bëjë asgjë me marrjen e diçkaje nga dikush tjetër. Ti thjesht po dëshiron ta rritësh hisen tënde të diçkaje nga furnizimi praktikisht i pafundmë i Universit.
Mund të kesh lakmi për ushqim; para, verë apo seks. Por mund të jenë edhe arritjet e larta, shëndeti; dhe gjërat e mira për familjen tënde. Asnjëra nga këto gjëra që i
## 11 ligjet e harruara
përmenda nuk janë të këqija në vete. Por vëreje se sa njerëz bëjnë asociacione negative me lakminë me Ligjin e Furnizimit në mendjet e veta. Kjo i shkëput ata nga Burimi. Ata janë të paaftë të veprojnë në harmoni me Ligjin e Furnizimit sepse ata në të vërtetë frikësohen të kenë shumë më shumë se sa që kanë tash! Ata mendojnë se kjo do t'i kalbë ata shpirtërisht apo do t'i shndërrojë në njerëz të këqij, koprracë, ziliqarë. Është dëm që ata ndihen kështu, sepse ata ndoshta në fakt janë duke e nxjerrë në shesh se si janë vërtet brenda. Nëse ata nuk janë të tillë, atëherë është dëm që janë duke i rezistuar njërit nga 11 Ligjet e Harruara që mund tiu ndihmojë ta jetojnë jetën e ëndrrave të veta.<eos> |
<bos>Fara në tokë nuk është "e keqe" sepse "dëshiron" gjithnjë e më shumë dritë të diellit; lëndë ushqyese; dhe ujë, apo jo? Ajo ka "dëshirë' natyrore të rritet dhe të evoluojë. Edhe ti e ke këtë. Kur e kupton se ti meriton gjithnjë e më shumë, se nuk ka asgjë fisnike në të i varfër, dhe se nuk je duke e dëmtuar askënd tjetër duke e ndihmuar veten; atëherë do të fillosh të punosh me Ligjin e Furnizimit dhe do të fillosh të jesh dritë në botë. qenit
## LIGJI I TËRHEQJES
Bob Proctor thotë për Ligjin e Tërheqjes; "Mendoj se ky ligj nuk ka nevojë për shumë shpjegime: Sa më shumë që ke; aq më shumë merr. Sa më shumë që tërheq, aq më i madh është numri i gjërave që mund ti tërheqësh kah vetja.
Ky është miratimi i të vërtetës ungjillore të krishterë, "Sa më shumë që ke, aq më shumë do të shtohet. Por për atë që nuk ka, edhe ajo për të cilën mendon se e ka do ti merret.' Shumë njerëz e kanë ndryshuar kuptimin e kësaj të vërtete. Ata kanë besuar se kjo ishte mënyra e Krishtit për ti kritikuar njerëzit e pasur të botës, dhe e kanë kthyer në një Iloj
E vërteta është shumë larg nga kjo gjë joproduktive e betejës së klasave. Ajo çka mendohet është se kur e mbush me energji magnetin tënd për të tërhequr kah vetja atë që e dëshiron në jetën tënde, derisa vazhdon ta bësh këtë, fillon të mbledhësh më shumë materiale. Kjo po ashtu domethënë se sa më shumë vazhdon të ushtrosh me Ligjin e Tërheqjes; aq më i aftë bëhesh, dhe aq më i avancuar bëhesh me fuqitë e tua të tërheqjes. Pra ajo që tashmë e ke bërë, shtohet. Nuk je duke marrë nga të tjerët; por je duke shtuar në jetën tënde nga furnizimi praktikisht i pafundmë Universal që është në dispozicion të të gjithë njerëzve.
E çka për 'atë të mjerin që nuk ka"? Epo; ai djalë i mjerë nuk ka" sepse, për një arsye apo një tjetër, ai nuk ka zgjedhë të punojë me Ligjin universal të Tërheqjes në jetën e tij. Ai ose e ka injoruar ekzistencën e tij ose i ka rezistuar atij. Ai po e paguan çmimin për
## 11 ligjet e harruara
mëkatet" e tij të veta. Shihni, thënia e ungjillit nuk ishte thënie e idealizmit apo e masakrës politike. Ajo thjesht ishte deklarim i ligjit natyror, kozmik Ishte sikur të thuhet; "Dielli lind në lindje dhe perëndon në perëndim:' Ishte vëzhgim objektiv (megjithëse shumë i rëndësishëm) , asgjë më shumë.
Askush nuk po e ul "atë që nuk ka' Askush pos ai vetë. Po, mund të ketë shumë punë për të bërë. Po, njerëzit e tjerë mund të jenë të ashpër ndaj tij. Po, ai ndoshta do të duhet ti luftojë forcat e liga qeveritare që, në fakt, po tentojnë ta marrin nga ai "edhe atë që ai mendon se e ka Por kjo nuk është ajo të cilës i referohet ajo deklaratë. Ajo i referohet faktit se ai nuk e ka ndërtuar jetën e tij dhe forcën e jetës në mënyra që ia mundësojnë ta tërheqë atë që i nevojitet dhe që e dëshiron. Prandaj ai vetëm MENDON se i ka disa gjëra ato i humbin apo i merren kaq lehtë saqë ai nuk mund të jetë i sigurt as me to, meqë ai nuk ka bërë asgjë për ta përdorur Ligjin e Tërheqjes që ti sigurojë ato apo që të sigurojë më shumë si ato.
Bëhuni si ata që mbledhin gjithnjë e më shumë për vete. Mos jini tip i personit 'i varfër, për gjynah" .
## LIGJI I MARRJES-PRANIMIT
Duhet të jetohet në harmoni me Ligjin e Marrjes-Pranimit; përndryshe Ligji i Tërheqjes dhe ligjet e tjera nuk do të punojnë si duhet për ty, dhe do të frustrohesh në dështimin tënd. Do të pyesësh se a mos janë gënjeshtra këto Ligje Kozmike:
Ligji Marrjes-Pranimit domethënë se kur punon me Ligjet për ti tërhequr gjërat; materialet; ngjarjet dhe njerëzit që të nevojiten dhe që i dëshiron në jetë, fuqia jote e vërtetë qëndron në atë se çka lejon të vijë tek ti. Duhet të jesh si qark përçues i ngarkuar me rrymë që i lejon energjitë e tërheqjes të rrjedhin nëpër ty, dhe si një fushë magnetike që i afron gjërat e duhura për vetveten Dhe, vëreje se kur je duke i tërhequr nevojat dhe dëshirat kah ti, duhet të jesh i gatshëm për disa befasi. Nganjëherë, shumë befasi.
Çka janë këto befasi? Epo, të themi se një mënyrë e befasisë është duke i pranuar disa mirësi shtesë' bashkë me ato që je duke tentuar ti tërheqësh. Për shembull, mbase je njeri që po tenton të tërheqësh para dhe ta ekzekutosh një biznes sipërmarrës, dhe për këtë qëllim ndihesh i udhëzuar të përfshihesh në një rrjetë të investuesve engjëllorë (angel investors; investues joformalë) . Përmes përfshirjes tënde, e zbulon një investuese joformale që është e interesuar të investojë në biznesin tënd. Ti pajtohesh të takohesh me të. Dhe kur takohesh me të, ajo del se është mahnitëse; inteligjente dhe zbavitëse. Ti fillon të takohesh me të dhe përfundimisht martohesh me të.
## 11 ligjet e harruara
Pra.. me vetëdije ishe vetëm duke tentuar ti tërheqësh paratë për biznesin tënd. I more ato para por more edhe shumë më shumë. Duke pranuar se e ke tërhequr këtë femër të bukur, tash gruan tënde, në jetën tënde, ti ke vepruar në harmoni me Ligjin e Pranimit. Vëreje, po ashtu; pjesën e dhënies së atij Ligji, me të cilin ke vepruar në harmoni. Biznesi yt tash ndihmon shumë njerëz përmes të mirave dhe shërbimeve që i ofron: Ndoshta edhe ke pasur mundësi tiu japësh punë disa njerëzve: Ishe duke dhënë shumë, prandaj ke marrë shumë si kompensim-kthim.
Por, çka nëse do të mbylleshe ndaj Ligjit të Marrjes-Pranimit? Çka nëse kur do ta shihje femrën mahnitëse do ti thoshe vetes, "Unë jam këtu vetëm për paratë"? Apo; çka nëse nuk do ti bashkoheshe asaj rrjete sepse e ke imagjinuar, në vend të kësaj, se paratë po vijnë te ti në ndonjë mënyrë tjetër. Lëre Universin të ti plotësojë nevojat dhe dëshirat në mënyrën e vet dhe në kohën e tij të mirë. Mos që dëshirat tua të plotësohen në këtë apo atë mënyrë precize. veten ndaj rezultateve të përpjekjeve të tërheqjes. prit Hape
## LIGJI I RRITJES
Bob Proctor thotë për Ligjin e Rritjes: "Kur dikush ta jep një kompliment; si ndihesh? Nëse dikush vazhdon të japë komplimente për tënde; a ndihesh i shtyrë ta përsëritësh edhe më mirë? Ky është Ligji i Rritjes: Dhënia më e madhe do të të lejojë të pranosh më shumë punën<eos> |
<bos>Tash, kjo është e vështirë për shumë njerëz ta kuptojnë apo ta pranojnë. Shumë njerëz shkojnë përreth të zhgënjyer për dhënien dhe marrjen. Ata janë mësuar të besojnë në zhgënjime dhe gënjeshtra për këto nga mediat dhe, shpesh, nga prindërit e vet; që ua thonë të gjitha llojet e falsiteteve për ekonominë. Ata besojnë se çmimet rriten sepse korporatat e liga duan ti vjedhin të gjitha paratë e tyre, dhe gjëra të tjera të tilla pa tepër si ato ligjet ekonomike "kundër-intuitive". Shumica e njerëzve janë bindur të besojnë se nëse ata japin më shumë, mbetet më pak për ta; ata nuk e kuptojnë se të japësh më shumë domethënë se pranon më shumë. Dhe gjithkah përreth tyre; ata e shohin këtë gënjeshtër të përsëritur pa pushim. gjëra
Pra le të themi se Ligji i Rritjes është kështu: sa më shumë që investon në biznesin tënd, aq më shumë rritet biznesi yt; dhe aq më të mëdha bëhen profitet totale. Është e vërtetë se duhet të investosh në të në mënyrë të mençur dhe të matur përndryshe do të jesh jashtë biznesit. Por nuk humb në biznes duke investuar në biznesin tënd. Sa më shumë që jep për të, aq më shumë para bën.
## 11 ligjet e harruara
Por Ligji i Rritjes është më shumë se sa vetëm për para apo për biznes. Ai funksionon në gjithçka; në çdo aspekt të jetës tënde. Sa më shumë kohë investon në kopshtin tënd në shkuljen e barërave të këqija dhe në kujdes, në tokë cilësore, në ujë dhe në lëndë ushqyese; aq më i madh dhe më i bukur bëhet ai. Ti nuk thua; 'E kam humbur kohën, baltën; dhe ujin në ato bimë!" Ti me mençuri i ke investuar kohën dhe përpjekjet në to dhe je shpërblyer me më shumë bukuri dhe /ose prodhim se sa nëse nuk do ti investoje përpjekjet tua siç ke bërë
Nëse je në martesë dhe ia jep partnerit tënd kohën dhe ndjenjat e dashjes, ty fillon të të kthehet më shumë nga kjo (nëse nuk ndodh kjo; ndahesh dhe e gjen dikë që ti kthen këto gjëra). Ti nuk 'humb" diçka duke ia dhënë gruas /burrit tënd. Ti fiton diçka duke dhënë.
Çkado që jep vetëm duhet të bëhet me mençuri, në gjithçka. Ekziston koha dhe vendi për bamirësi, por Ligji i Rritjes nuk ka të bëjë me rastet e bamirësisë. Ai nuk ka të bëjë me dhënien e lëmoshave: ai ka të bëjë me dhënien e mësimeve, të eurove të investimit, të komplimenteve; të kohës së dëgjimit; të shoqërimit; dhe të gjërave të tilla. Sa më shumë që jep gjëra të tilla; aq më shumë të tilla do të të kthehen.
## LIGJI 1 KOMPENSIMIT
Bob Proctor e formulon Ligjin e Kompensimit kështu: "Ajo që po e merr është rezultat i përpjekjeve që je duke i shpërndarë. Nëse dëshiron të kesh rezultate më të mira; duhet ta mendosh një mënyrë të re apo më të mirë që ta furnizosh atë vlerë Duhet TË BËHESH personi i vlerës për të pranuar diçka me vlerë
Pra, ky Ligj na tregon se nuk mundemi thjesht ti bëjmë lëvizjet dhe të presim të na realizohen dëshirat dhe ëndrrat tona. Nuk ka dobi të adoptohet një metodë e caktuar pa pasur edhe motivimin e duhur. Kurrë nuk duhet ta ngatërrojmë lëvizjen me aksionin: Siç ka shkruar poeti T. S. Eliot në dramën e tij "Vrasja në Katedrale" 'Joshja e fundit është tradhtia më e madhe; Ta bësh gjënë e duhur për arsyen e gabuar:'
Prandaj Proctor insiston që ti në fakt duhet TË BËHESH personi i vlerës. Mos i imito aksionet e jashtme të të tjerëve. Duhet të jesh i sinqertë në çkado që je duke e bërë për ti realizuar paratë e tua, marrëdhëniet e tua, shëndetin tënd, apo suksesin që e ëndërron. Krejt ajo që je duke e bërë duhet të bëhet me pasion dhe përzemërsisht. Duhet të kesh bindje të fortë në mendjen tënde se kjo është ajo që më së shumti dëshiron ta bësh, se është ajo që do të funksionojë, dhe se do të jetë në përfitim të të gjithë personave që kanë lidhje me këtë.
## 11 ligjet e harruara
Pra, nëse në jetën tënde nuk je duke i marrë rezultatet që i dëshiron, kjo është të paktën pjesërisht sepse nuk je duke e dhënë vlerën që duhet në botë. Ligjet kozmike nuk të lejojnë të marrësh diçka për asgjë. Ti mund ti kesh të gjitha ato që i dëshiron; por duhet të kesh vullnet ti investosh përpjekjet (dhe ndoshta paratë) dhe ta bësh punën e nevojshme për ti marrë ato. Ligjet Kozmike punojnë për të të udhëzuar në atë se çka të bësh, dhe ato punojnë për ti zmadhuar dhe për ti avancuar rezultatet e përpjekjeve të tua: Nëse punon me Ligjet; ato praktikisht e garantojnë suksesin tënd:. Por kjo nuk domethënë se duhet ta lësh punën tënde (të paktën ende jo), dhe të ulesh përreth duke pirë birrë dhe duke luajtur video-lojëra derisa paratë derdhen nëpër gypat e tu të ngrohjes dhe të flladitjes. Kjo nuk domethënë se vetëm sepse punon me Ligjet; ti mund të bëhesh përçmues naiv që është i lig ndaj të tjerëve; apo që e izolon vetveten dhe nuk i intereson për të tjerët.
Ligji Kompensimit të kompenson për atë që bëhesh, atë që e arrin; për atë se sa cilësi vendos në përpjekjet e tua. Ai nuk të garanton se do ti realizosh dëshirat e tua thjesht sepse ti mediton mbi 11 Ligjet e Harruara. Këto ligje duhet ti vendosësh në aksion.
## LIGJI I Jo-REZISTENCËS
Bob Proctor e formulon Ligjin e Jo-Rezistencës kështu: "Nëse reziston për hir të sigurisë tënde; kurrë nuk do të kesh siguri. Paqja, harmonia; dhe gëzimi kërkojnë që ti TË JESH paqe, harmoni dhe gëzim. Të luftosh për paqe nuk e krijon paqen. Ajo krijon më shumë përleshje. E vetmja mënyrë që të mos ketë konflikt është 'të shkosh me rrjedhën' dhe të mos rezistosh: Kjo nuk domethënë të dorëzohesh; por domethënë të mos sikletohesh (të mos e hash veten").
Ligji i Jo-Rezistencës tingëllon disi si diçka që e ka shkruar Benjamin Franklin: Ata që do të jepnin liri për të pasur më shumë siguri nuk e meritojnë as lirinë as sigurinë.' Nëse dëshiron të punosh me Ligjet duhet të jetosh në shpirt të lirisë dhe të pavarësisë. Nuk mund "të luash sigurt" tërë kohën me këto Ligje, sepse nëse je duke punuar me to ato nganjëherë do të të udhëzojnë të bësh gjëra që janë jashtë zonës tënde komforte. Këto nuk do të jenë gjëra të pandershme apo të pashëndetshme; por do ta gjesh veten duke i ndryshuar disa shprehi; apo duke i parë gjërat nga një perspektivë krejtësisht e re që shkon kundër sistemit tënd aktual të besimeve; apo duke pasur nevojë të mësosh se si të bësh diçka që gjithmonë ke i trembur ta mësosh apo ta bësh. pak qenë
Si mund ta ndryshosh jetën tënde nëse nuk je i vullnetshëm ta mësosh dhe ta ndryshosh vetveten?
## 11 ligjet e harruara
Ligji i Jo-Rezistencës ma kujton një tregim interesant që e kam dëgjuar një herë.<eos> |
<bos>Një njeri e ka parë një ëndërr, dhe në ëndërr ai po ecte nëpër një trotuar në një qytezë dhe erdhi te një shitore e quajtur Shitorja e Të Vërtetës! Ai u emocionua shumë nga kjo shenjë në fund të fundit, kush nuk dëshiron të jetë i aftë ta marrë të vërtetën?
Tash, në ëndërr, ai ishte shumë i pasur, dhe kur hyri brenda ti kontrollojë pjesët e Të Vërtetës në Shitoren e Të Vërtetës e vërejti se ato nuk kishin çmime. Duhet të jenë të shtrenjta, por kjo është në rregull, unë jam pasur dhe mund ta paguaj çfarëdo çmimi që kërkojnë' i tha ai vetes. E zgjodhi një artikull që ishte vërtet atraktiv; dhe e te shitësi ta shohë se a mund ta blejë. çoi
Kam frikë se çmimi i këtij artikulli është jashtëzakonisht i lartë, zotëri' tha shitësi.
"Unë jam njeri i pasur' u përgjigj njeriu: "Tregoma çmimin:'
'Çmimi është siguria jote, zotëri' u përgjigj shitësi.
Njeriu e ktheu artikullin në raft dhe e la shitoren me zemër të dëshpëruar dhe me sy të pikëlluar. Ai nuk ishte i gatshëm ti japë besimet e tij shumë të dashura hir të Të Vërtetës. për
Nëse ai njeri do ta përcillte Ligjin e Jo-Rezistencës; ai do ta blinte artikullin
## LIGJI 1 FALJES
Bob Proctor thotë, "Shpesh në kohë të vështira është lehtë ti fajësosh të tjerët Edhe kur është faji yt; është lehtë ta fajësosh vetveten: Por një qëndrim që ta merr vitalitetin dhe energjinë nuk shërben kurrë. Mëso të falësh. Lëshoje situatën emocionalisht dhe vepro vetëm për ta korrigjuar atë. Kjo është e vetmja mënyrë që të lëvizet përpara.
Tash, për çka po flet Proctor me këtë farë Ligji të Faljes? A po thotë se njerëzit nuk duhet ta mbrojnë vetveten ndaj dëmtimit apo lëndimit nga të tjerët? A po thotë se duhet të jesh i sjellshëm tërë kohën, dhe se nëse njerëzit të shfrytëzojnë, të vjedhin; të abuzojnë; apo ecin krejt mbi ty, ti duhet thjesht të shikosh në anën tjetër? Jo, nuk po thotë ashtu. Kjo është e pashëndetshme dhe robotike: Ti je qenie njerëzore me emocione; dhe nganjëherë ato emocione tregojnë se je dëmtuar apo je keqtrajtuar nga dikush tjetër. Ndoshta ata thjesht kanë qenë të pandjeshëm apo nuk kanë menduar mjaft para se të veprojnë, apo ndoshta ata kanë menduar të të sulmojnë për ndonjë Iloj të dëmtimit. Me siguri nuk mund të ketë asgjë të mirë nga injoranca apo ligësia që të dëmton: Çka duhet të bëjmë për ta ndjekë këtë Ligj të Faljes?
## 11 ligjet e harruara
Epo, për shkak të frazës Fal dhe Harro" ne kemi konfuzion për faljen në kulturën tonë. Nëse dikush e bën një gabim të sinqertë, dhe ky gabim i sinqertë të lëndon disi; ti me siguri të plotë mund ta harrosh fyerjen e tij dhe ta falësh derisa e bën këtë, sepse mund të jesh i sigurt se ai nuk do ta përsërisë këtë siç edhe kurrë nuk e ka pasur ndërmend. Në fakt; ai me gjasë do të ofrojë ndihmë që ta ndreqë gabimin e tij apo në ndonjë mënyrë tjetër të të kompensojë për këtë, meqë kurrë nuk ka pasur ndërmend ta bëjë atë me qëllim.
Por, të bëhet me njerëzit që vazhdojnë të na lëndojnë pa pushim; apo njerëzit që për këtë apo atë arsye që e dimë po veprojnë me qëllim të keq kundër nesh? Epo, prapë mund ti falim në kuptimin e drejtë të faljes. Mund ta braktisim të menduarit se na kanë bërë; me fjalë të tjera, nuk ia lejojmë vetvetes të zhytemi në atë gjë apo të obsesionohemi me mënyrat e tyre të ndyra. Nuk i krijojmë vetes probleme "për tia kthyer POR ti as nuk harron se çka kanë bërë. E mban të ruajtur në bankat e memories dhe rri na ai person; apo e mbron veten ndaj aksioneve të tij të mundshme para kohe. Sigurisht që nuk është "në rregull" që të kanë trajtuar ashtu si të kanë trajtuar, dhe nëse e harron këtë prapë do ta vendosësh veten në situatën e njëjtë lënduese! çka çka larg
Ligji Faljes po ashtu domethënë ti thuhet lamtumirë të kaluarës. I mban në mend mësimet nga ajo, i mban në mend përjetimet-përvojat tuaja të kaluara (nëse janë të mira i imagjinon ashtu që mund të buzëqeshësh; nëse janë të këqija, mëson nga to) por nuk jeton atje. Nëse babai të ka abuzuar kur ke qenë fëmijë i vogël; ti e kupton se tash nuk je më ai fëmija i vogël. Ti nuk vazhdon ta jetosh jetën që i shpreh këto shenja të plagëve emocionale. Ti i thua lamtumirë të kaluarës dhe mbase babait tënd. Por jeta jote është këtu dhe tash, e jo dikur atëherë
Falja vetes gabimet e tua të sinqerta; dhe mos u zhyt në personin e që ke qenë dikur, nëse dikur ke i tillë. Nëse ke ndryshuar, harroje atë person të huaj. keq qenë
## LIGJI I SAKRIFICËS
Ligji i Sakrificës përshkruhet kështu nga Bob Proctor: "Ligji i Sakrificës ka të bëjë me disiplinën: Çdo gjë e ka një çmim: A je i gatshëm të paguash për ta marrë atë që e do? Shumica nuk do të jenë të gatshëm:
kjo është e vërtetë shumica nuk do të jenë të gatshëm. Disa njerëz janë thjesht tepër përtacë për ta bërë punën që duhet për të shkuar pas asaj që e duan. Shumë të tjerë frikësohen se mos po dështojnë. Pastaj të tjerë, nëse diçka nuk vjen te ta brenda natës, thjesht nuk e kanë vullnetin që të këmbëngulin. Këta njerëz duan që Ligjet Universale ta kenë kuptimin që ata nuk duhet të punojnë kurrë më për asgjë; apo ata Po,
## 11 ligjet e harruara
mendojnë se Ligjet Universale punojnë si një mrekulli biblike apo ilaç magjik Ata që frikësohen të punojnë me Ligjin Universal të Sakrificës sepse mendojnë se mund të dështojnë, thjesht në radhë të parë nuk e pranojnë vlefshmërinë e Ligjeve
Ligjet Universale janë duke punuar për njerëzit tërë kohën ose në mënyra që atyre iu pëlqejnë ose mënyra që atyre nuk iu pëlqejnë, varësisht se sa të ndërgjegjshëm; të vetëdijshëm; dhe të respektueshëm janë ata për Ligjet:. Por një gjë e shohim gjithkah: shumica e njerëzve nuk janë të gatshëm ta paguajnë çmimin e nevojshëm për ti jetuar fantazitë e veta dhe për ti arritur ëndrrat e veta, pa marrë parasysh se a janë të vetëdijshëm për Ligjet apo jo.
Nëse dëshiron të kesh shumë para dhe vendos ta përdorësh Ligjin e Tërheqjes dhe Ligjet e tjera për ti sjellë ato në jetën tënde, a mendon se krejt çka duhet të bësh është ti mbyllësh dhe ta kalosh gjysmë ore në ditë duke fantazuar për posedimin e kovave plot me monedha 100-Euro-she? Ti mund ti tërheqësh këto para por do të duhet të punosh për to. Ligjet nuk të lejojnë ta kesh atë që nuk e meriton. sytë<eos> |
<bos>Tash, është e vërtetë se ndoshta mënyra që Universi t'i jep ato para është përmes një rastësie apo dhurate që duket e pamundimshme" . Ndoshta do të kuptoni se xhaxhai juaj ishte i sëmurë dhe por ti ka lënë 500,000 Euro në të ardhura të sigurimit jetësor pa taksa sepse i ke pëlqyer. Por, nëse kjo është mënyra në të cilën vijnë paratë te ti, ta garantoj këtë: puna jote fillon tash. Duhet ti vësh ato para që të punojnë në mënyrë inteligjente; apo do të avullohen si tym pothuajse menjëherë. Me siguri nuk do ta kesh as edhe një monedhë 1O-centëshe të mbetur nga to brenda një viti, dhe pastaj ku do të jesh? Nuk ka qenë asgjë më shumë se një mirëqenie Universale dhe përfundoi dhe mirëqenia nuk është mënyrë për tu bërë i begatë, sepse e mbyt gjallërinë. vdiq
Nëse do ta përdorje drejt Ligjin e Sakrificës për t'i pasur paratë që ëndërron ti kesh, do të ishe qenë i gatshëm të bësh pothuajse gjithçka në botë për ti marrë paratë. Do të shmangie vetëm: çkado që do të të jepte shëndet të keq; humbjen e marrëdhënieve tua të afërta; dhe çkado që do ta rrezikonte integritetin apo ndershmërinë tënde. Jashtë kësaj, do ta dëgjoje Universin se çka po të thotë të bësh. Do të mësoje çkado që duhet për ta sjellë pasurinë në jetën tënde. Dhe ajo do të vinte te ti, sepse ti do të punoje me, e jo kundër, Ligjeve Universale.
## 11 ligjet e harruara
## LIGJI I BINDJES
Sipas Proctorit; ky është Ligji i Bindjes "Në shumë mënyra, bindja e përfshin respektin Aftësia që ta ndalësh gjuhën apo aksionin tënd në mënyrën e duhur për ta mbajtur paqen dhe harmoninë është gjithmonë më përfituese se sa përçarja. Kjo po ashtu domethënë ti bindesh Ligjeve Universale. Puno ME ligjet dhe ato do të të shpërblejnë Puno kundër tyre dhe do ta paguash çmimin:
Për të punuar këto Ligje Universale për ty, dije se ato janë duke punuar gjithmonë. Ato nuk e kërkojnë besimin tënd apo pranimin tënd apo vetëdijen tënde. Nëse e gjuan një gur lart në ajër, ai do të bjerë poshtë brenda disa sekondave për shkak të ligjeve të natyrës. Tash, çka nëse disi do të ishe i bindur se do të mund ta gjuash një gur përpjetë dhe ai nuk do të binte poshtë? Do të frustroheshe shumë pas një kohe, sepse natyrisht ai gur do të vazhdojë të kthehet teposhtë pa marrë parasysh se sa fort e gjuan. Ligjet Universale që e qeverisin atë fakt nuk kërkojnë që ti ti pranosh apo ti dish ato ato thjesht punojnë.
Por, kur i di Ligjet; atëherë mund të veprosh në mënyra që janë harmonike me to. Mund të jesh i bindur ndaj domethënë respektues ndaj atij Ligji të Bindjes dhe 10 Ligjeve tjera të Harruara dhe duke e bërë këtë i tërheq që i dëshiron dhe që të nevojiten në jetën tënde. gjërat
## Ligji i Bindjes domethënë:
Mos tento ti rishkruash Ligjet Universale. Ato nuk janë krijime të njerëzimit. Mund ti riformulosh për ti shprehur ato, por nuk mund ti ndryshosh apo ti bësh ato të veprojnë në mënyra në të cilat thjesht nuk veprojnë. Mohimi i Ligjeve Universale do të të çojë shpejt në askund. Vetëm sepse nuk të pëlqejnë Ligjet Universale kjo nuk të bën përjashtim të funksionimit të tyre:
Të jesh injorant për Ligjet Universale nuk do të të sigurojë biletë apo vozitje falas. Varet nga ti ti mësosh dhe të veprosh në harmoni me Ligjet Universale apo ta paguash çmimin e tmerrshëm nëse dështon ta bësh këtë. Nëse ke besime që të bëjnë të paaftë të punosh me cilindo nga ligjet; duhet ti kontrollosh ato besime dhe me gjasë ti ndryshosh apo ti flakësh. Ligjet janë, në kuptimin e plotë të fjalës, përtej besimit. Kurrë mos tento ti detyrosh Ligjet të punojnë. Ato punojnë; pikërisht tash. Nëse nuk je duke i marrë rezultatet që i dëshiron; ti, dhe jo Ligjet; je ai që duhet të ndryshojë.
## 11 ligjet e harruara
## LIGJI I SUKSESIT
Bob Proctor thotë për Ligjin e Suksesit; "Pa marrë parasysh se çka bën; ajo është sukses. Ti e merr një rezultat: Mund të të mos pëlqejë rezultati por megjithatë ai është rezultat: Të punosh me Ligjin e Suksesit domethënë të veprosh në një mënyrë të caktuar ashtu që suksesi është i destinuar të ndodhë. Nëse jo përmes edukimit; atëherë përmes ' përjetimitpërvojës dhe të këmbënguljes Ti mund të arrish më shumë sepse je lindur të arrish më shumë. Bëj më shumë gjëra të duhura sesa gjëra të gabuara dhe suksesi është i pashmangshëm:
Pra, nëse synon në do ta goditësh me sukses. Nëse dëshiron ta arrish injorancën, do ta bësh me sukses këtë. Gjithmonë do ti huqësh 100% të gjuajtjeve që nuk i bën në një lojë të hokejit dhe në jetë. asgjë,
Ligji i Suksesit thotë se çkado që bën do të funksionojë. Tash, a i bën apo jo gjërat mirë apo dobët; a bën të shëndetshme apo të pashëndetshme; a i bën me cilësi apo me mungesë të cilësisë; a i bën gjërat për të të bërë atraktiv apo jo-atraktiv; a i bën gjërat për të të bërë të pasur apo të varfër, krejt varet nga ti. Por çkado që bën; do të funksionojë. Pra me mençuri se çka po bën, dhe zgjedhe me mençuri se si po e bën atë. gjëra gjërat zgjedh
Mund ta kesh dëgjuar thënien, 'Kujdes për çka lutesh, sepse do ta kesh." Kjo ka të bëjë krejtësisht me Ligjin e Suksesit. Me sukses do të tërheqësh çkado që ia cakton vetvetes për ta tërhequr. Nëse nuk të pëlqen mënyra se si është jeta jote, thjesht kujtohu se e ke bërë në mënyrë të suksesshme ashtu. Mos e luaj lojën e fajësimit. Mos u kthe kah qeveria për lëmoshë për ushqim: Ti i ke bërë zgjedhjet dhe i je përgjigjur gjërave të caktuara që të kanë ndodhë në asi mënyre që e kanë krijuar jetën tënde aktuale.
Ti nuk je çka të kanë bërë njerëzit tjerë apo rrethanat e jashtme; në fund të fundit. Ti je çka ke zgjedhë të bëhesh.
Pra; a dëshiron të jesh i suksesshëm si humbës, apo si fitues? Si person i varfër, apo si person pasur? Si person dashës dhe i dashur, apo si personalitet i lig dhe tiranik? Ligji i Suksesit thotë se do të jesh i suksesshëm në cilëndo nga këto gjëra, varësisht se si mendon përbrenda dhe nga zgjedhjet e aksionit që i bën: Ki kujdes se për çka lutesh sepse do ta marrësh.<eos> |
<bos>## Stephen R. Covey
## Shtatë Zakonet e Njerëzve me Efektivitet të Lartë
## përmbledhje nga Universiteti Sharif i Teknologjisë
Ky nuk është vetëm libër mbi zhvillimin personal. Ai përdoret në aranzhime plotësisht profesionale në universitete të ndryshme.
<!-- image -->
Ky libër është pasqyrë e shkëlqyeshme e praktikave individuale dhe ndërpersonale që do ta bëjnë çdo individ dëgjues, nxënës, partner, dhe lider më efektiv. Ai sugjeron disa korniza të shkëlqyeshme për ta avancuar performansën personale. Kapitujt 'Ji Proaktiv" , "Fillo me Fundin në Mendje" , dhe "Vendosi Së Pari Gjërat e Para" janë mënyrë e dobishme për ta stimuluar të menduarit për vizionin personal për jetën dhe karrierën tënde. Kapitulli: "Përpiqu së pari të kuptosh, pastaj të të kuptojnë" , është gjëja më e mirë që e kam lexuar mbi dëgjimin empatik, një shkathtësi kritike e lidershipit.
Tom Kosnik, Departmenti Menaxhmentit, Universiteti Stanford zgjodhi dhe përktheu: Ridvan Bunjaku dhjetor 2010
## Përmbajtja
| NGA VARËSIA NË PAVARËSI | |
|-------------------------------------------------------------------------------------|----|
| Zakoni 1: Ji Proaktiv (paraveprues) vizioni personal - | 3 |
| Zakoni 2: Fillo me fundin në mendje lidershipi personal. | |
| Zakoni 3: Vendosi së pari gjërat e principet e menaxhimit personal para | 5 |
| NGA PAVARËSIA NË NDËRVARËSI | |
| Paradigmat e ndërvarësisë. | |
| Zakoni 4: Mendo fitoj-fiton | |
| Zakoni 5: Së pari përpiqu të kuptosh, pastaj të të kuptojnë. | 11 |
| Dëgjimi empatik | 11 |
| Diagnostifiko para se të japësh ilaç. | 11 |
| Zakoni 6: Sinergjizo principet e bashkëpunimit krijues | 12 |
| MPRIHE SHARRËN | 13 |
| Zakoni 7: Principet e vetë-përtrirjes së balansuar | 13 |
| Dimensioni fizik | 13 |
| Dimensioni shpirtëror | 13 |
| Dimensioni mendor | 13 |
| Dimensioni shoqëror/emocional | 13 |
| SHTATË ZAKONET. DHE ÇKA DO TË BËJNË ATA PËR TA NDIHMUAR GRUPIN TUAJ (PËRMBLEDHJE) - | 14 |
## NGA VARËSIA NË PAVARËSI
## Zakoni 1:Ji Proaktiv (paraveprues) vizioni personal
Proaktiviteti domethënë që, si qenie njerëzore ne jemi përgjegjës për jetën tonë. Sjellja jonë është funksion vendimeve tona, jo i gjendjeve apo kushteve tona.
Janë tri vlera qendrore në jetë:
- përjetimore (ato që na ndodhin)
- krijuese (ato që sjellim në ekzistencë)
- qëndrimore-atitudore (përgjigija jonë ndaj rrethanave të vështira).
Më e rëndësishmja është se si përgjigjemi asaj që e përjetojmë në jetë.
Proaktiviteti bazohet në përballjen me realitetin por edhe me të kuptuarit se kemi fuqi të zgjedhim përgjigje pozitive ndaj rrethanave tona.
Na duhet ta kuptojmë se si e përqendrojmë kohën dhe energjinë tonë për të qenë efektivë. Gjërat për të cilat interesohemi do të mund të përshkruheshin si "Rrethi i Merakosjes" Ka gjëra rreth të cilave vërtet mund të bëjmë diçka, dhe kjo mund të përshkruhet si Rrethi ynë Ndikimit" . Kur e përqendrojmë kohën dhe energjinë tonë në Rrethin tonë të Merakosjes, por jashtë Rrethit tonë të Ndikimit, ne nuk jemi efektivë. Mirëpo, konstatojmë se të qenit proaktivë na ndihmon ta zgjerojmë Rrethin tonë të Ndikimit. (Puno në gjërat rreth të cilave mund të bësh diçka.)
Njerëzit reagues përqendrojnë përpjekjet e tyre në Rrethin e Merakosjes, në gjërat të cilat nuk mund t'i kontrollojnë. Energjia e tyre negative shkakton që Rrethi tyre Ndikimit të zvogëlohet.
Nganjëherë bëjmë zgjedhje me pasoja negative, të quajtura gabime. Nuk mund t'i anulojmë apo t'i zhbëjmë gabimet tona të kaluara. Qasja proaktive ndaj një gabimi është ta pranosh atë menjëherë, ta korrigjosh dhe të mësosh nga ai. Suksesi është ana e largët e dështimit.
Në zemër të Rrethit tonë të Ndikimit është aftësia jonë të bëjmë dhe të mbajmë zotime dhe premtime. Integriteti në mbajtjen e zotimeve dhe aftësia për të bërë zotime janë manifestimet më të pastra të proaktivitetit. ynë
## Zakoni 2: Fillo me fundin në mendje lidershipi personal
Janë tri aspekte madhore të menaxhimit tonë personal dhe të biznesit. pari është lidershipi: çka dua unë/ne të përmbushim? dyti është menaxhimi: si mund ta përmbushi atë më së miri? treti është produktiviteti duke e bërë atë. Sipas Peter Drucker dhe Warren Bennis, "Menaxhimi është t'i bësh gjërat si duhet; Lidershipi është t'i bësh gjërat e duhura:'
Pikë fillestare në të filluarit me fundin në mendje është të zhvillohet një deklaratë e misionit personal, filozofi apo kredo. Ajo do të të ndihmojë të përqendrohesh në atë se çka dëshiron të jesh (karakteri), të bësh (kontributet dhe arritjet) dhe për vlerat dhe principet mbi të cilat bazohen të qenurit dhe të vepruarit tuaj. Deklarata e misionit personal na jep një bërthamë të pandryshueshme nga e cila mund të merremi me ndryshimin e jashtëm. Principet mbi të cilat e bazojmë jetën tonë duhet të jenë të thella, të vërteta fundamentale, të vërteta klasike, apo emërues të përbashkët të përgjithshëm: Ato do të bëhen tema të ndërthurura që ekzekutohen me saktësi, konsistencë, bukuri dhe fuqi nëpër fabrikën e jetëve tona.
Në zhvillimin e deklaratës së misionit tënd personal, mund ta përdorësh aftësinë tënde krijuese për t'i paramenduar gurët kilometrikë të jetës siç janë datëlindjet, përvjetorët, pensionimi dhe funeralet. Çfarë përmbushje do të donit të festonit? Vizualizoni ato në detale të shumta.
## Zakoni 3: Vendosi së pari gjërat e para principet e menaxhimit personal
- Zakoni 1: Unë jam programuesi
- Zakoni 2: Shkruaje programin
- Zakoni 3: Ekzekutoje programin
Zakoni 3 është Menaxhimi Personal, përdorimi vullnetit të pavarur për ta krijuar jetën në përputhje me vlerat, qëllimet dhe misionin tënd.
Menaxhimi kohës është shkathtësi esenciale për menaxhimin personal. Esenca e menaxhimit të kohës është të organizohesh dhe të ekzekutosh rreth prioriteteve. Metodat e menaxhimit të kohës janë zhvilluar në këto stade:
- 1) shënimet dhe listat për kontrollim duke njohur kërkesat e shumëfishta në kohën tonë;
- 2) kalendarët dhe librat e takimeve orarizimi i ngjarjeve dhe aktiviteteve;
- 3) prioritizimi, qartësimi i vlerave integrimi i planifikimit tonë ditor me caktimin e qëllimeve (Mangësia e kësaj qasjeje është se efikasiteti rritur mund ta zvogëlojë spontanitetin dhe marrëdhëniet e jetës.);
- 4) menaxhimi i vetvetes në vend se të menaxhohet koha përqendrimi në ruajtjen dhe rritjen e marrëdhënieve dhe përmbushjen e rezultateve, duke e mbajtur kështu balansin P/AP (Prodhimi ndaj ndërtimit të Aftësisë për Prodhim; P/PC balance production versus building production capacity).
Mund të bëhet një tabelë nga karakteristikat e aktiviteteve duke klasifikuar si urgjente apo jo urgjente, të rëndësishme apo të parëndësishme:
| Urgjente | Jourgjente |
|-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------|-----------------------------------------------------------------------------------------------------|
| Krizat Problemet e ngutshme | Parandalimi , aktivitete të AP Ndërtim lidhjesh Njohje e mundësive të reja Planifikimi , rikrijimi |
| Ndërprerjet, disa nga telefonatat Disa nga emailat, disa nga raportet Disa nga takimet Çështje të ngutshme Aktivitete të rëndomta | IV Vogëlsira, zënë me Disa nga emailat Disa nga telefonatat Bjerraditës Aktivitete të këndshme punë |
| Projektet me afat të caktuar | |
Aktivitetet e Kuadrantit janë urgjente dhe të rëndësishme të quajtura probleme apo kriza. Përqendrimi në Kuadrantin rezulton që ai të bëhet gjithnjë e më madh derisa të dominon ty.
Aktivitetet e Kuadrantit Ill janë urgjente dhe të parëndësishme, dhe shpesh klasifikohen gabimisht në Kuadrantin I.
Kuadranti IV është Kuadranti ikjes aktivitetet që janë jourgjente dhe të parëndësishme.
Njerëzit efektivë rrinë jashtë Kuadranteve Ill dhe IV sepse ato nuk janë të rëndësishme. Ata e zvogëlojnë Kuadrantin në minimum duke kaluar më shumë kohë në Kuadrantin II.
Aktivitetet e Kuadrantit Il janë të rëndësishme, por jo urgjente. Të punuarit në këtë Kuadrant është zemra e menaxhimit të kohës personale. Këto janë aktivitetet AP (Aftësia për prodhim, apo ang. PC).
Aktivitetet e Kuadrantit Il janë me ndikim të lartë aktivitetet që kur bëhen rregullisht do të bënin dallim mahnitës në jetën tënde. (Kjo e përfshin edhe implementimin e Shtatë Zakoneve )<eos> |
<bos>Fillimisht, koha për aktivitetet e Kuadrantit Il duhet të vijë nga Kuadrantet Ill dhe IV. Kuadranti nuk mund të injorohet, por do të duhej që përfundimisht të zvogëlohet përmes vëmendjes në Kuadrantin II.
- 1) Prioritizo
- 2) Organizo rreth prioriteteve
- 3) Disiplinoje veten
Një shkathtësi kritike për menaxhimin personal është delegimi. Delegimi efektiv te të tjerët është mbase aktiviteti i vetëm më fuqishëm me përfitim të lartë. Delegimi, pos që mundëson rritje personale për individë dhe organizata, ta mundëson ti përkushtosh energjitë e tua në aktivitete të nivelit të lartë.
Janë dy tipe të delegimit:
- Delegimi me Porositje
- Mbikëqyrja e Përpjekjeve (Kujdestaria)
Përdorimi Delegimit me Porositje kërkon të urdhërohet jo vetëm çka të bëhet, por edhe si të bëhet. Mbikëqyrësi pastaj duhet të funksionojë si "shef;' duke e mikromenaxhuar progresin e "vartësit"
Menaxherët më efektivë e përdorin Delegimin me Kujdestari, që përqendrohet në rezultate në vend se në metoda. Njerëzit mund ta zgjedhin metodën për t'i arritur rezultatet. Në fillim merr më shumë kohë, por ka përfitime më të mëdha. Delegimi me Kujdestari kërkon kuptim të ndërsjellë të qartë, që në fillim, të pritjeve dhe të përkushtimit ndaj tyre, në pesë fusha:
- 1 Rezultatet e dëshiruara Le ta shohë personi, le ta përshkruajë, le të bëjë deklarim të cilësisë të asaj se si do të duken rezultatet dhe deri kur do të kryhen ato.
- 2 Udhëzimet Identifikoji parametrat brenda të cilëve duhet të punojë individi , dhe çfarë "rrugë të dështimeve" potenciale mund të ketë. Mbaje përgjegjësinë për rezultate te personi të cilit i janë deleguar.
- 3 Resurset Identifikoji resurset në dispozicion për t'i përmbushur rezultatet e kërkuara.
- 4 Llogaritshmëria (accountability) Caktoji standardet e performansës që do të përdoren në vlerësimin e rezultateve dhe kohët specifike kur do të ndodhë raportimi dhe vlerësimi.
- 5 Pasojat Specifikoje se çka do të ndodhë si rezultat vlerësimit, duke i përfshirë edhe shpërblimet dhe ndëshkimet psikike apo financiare.
Njerëzit e papjekur mund të trajtojnë më pak rezultate dhe kanë nevojë për më shumë udhëzime dhe më shumë intervista të llogaritshmërisë. Njerëzit e pjekur mund të trajtojnë rezultate të dëshiruara më sfiduese me më udhëzime dhe intervista të llogaritshmërisë. pak
"Trajtoje një njeri siç është dhe ai do të mbetet siç është. Trajtoje një njeri siç mundet dhe siç do të duhej të jetë dhe ai do të bëhet siç mundet dhe siç do të duhej të jetë '
## NGA PAVARËSIA NË NDËRVARËSI
## Paradigmat e ndërvarësisë
Përbërësi më rëndësishëm që e vendosim në cilëndo marrëdhënie është jo çka themi apo bëjmë, por kush jemi. çka
Për t'i marrë përfitimet e ndërvarësisë, na duhet ta krijojmë dhe të kujdesemi për marrëdhëniet që janë burim përfitimeve.
Llogaria Emocionale e Bankës e përshkruan se si ndërtohet besimi në një marrëdhënie. Sjelljet pozitive janë depozita që ndërtojnë rezervë. Sjelljet negative janë tërheqje (të parave"). Një balans me rezervë të lartë rezulton në tolerancë më të lartë për gabimet tona dhe në komunikim më të hapur.
Janë bankës:
- 1. Ta kuptojmë individin. Vlerat e një individi e përcaktojnë se çfarë veprime do të rezultojnë në depozitë apo tërheqje për atë individ. Për ta ndërtuar një marrëdhënie, duhet të mësosh se çka është e rëndësishme për personin tjetër dhe ta bësh po aq të rëndësishme për ty sa është personi për ty. Kuptoji të tjerët thellësisht si individë dhe pastaj trajtoji ata në terma të atij kuptimi.
- 2 Kujdesu për gjërat e vogla, që janë gjërat e mëdha në marrëdhënie
- 3 Mbaji zotimet. Thyerja e një premtimi është tërheqje madhore (e "parave").
- 4 Qartësoji pritjet. Shkaku i thuajse të gjitha vështirësive në marrëdhënie ka rrënjët në pritje dykuptimëshe, konfliktuoze rreth roleve dhe qëllimeve. Ta bësh një investim të kohës dhe të përpjekjeve që në fillim kursen kohë, përpjekje dhe tërheqje madhore (të parave) më vonë.
- 5 Trego integritet personal. Mungesa e integritetit mund ta gërryejë thuajse çdo përpjekje për të krijuar rezervë të besimit të lartë. Ndershmëria kërkon t'i përputhim fjalët tona me realitetin. Integriteti kërkon ta përputhim realitetin me fjalët tona, duke mbajtur premtimet dhe duke i përmbushur pritjet. Çelësi për shumë persona është një person, sidomos ai që e teston durimin dhe humorin e mirë të të shumtëve. Si e trajton njërin e nxjerr në shesh se si i shikon të shumtit, sepse në fund të fundit secili është një.
- 6 Kërko falje sinqerisht kur bën tërheqje (të parave). Kërkim-faljet e sinqerta janë depozita, por kërkim-faljet e përsëritura interpretohen si të pasinqerta; duke rezultuar në tërheqje (të parave).
## Zakoni 4: Mendo fitoj-fiton
Fitoj/Fiton është njëra nga gjithsej gjashtë filozofitë e ndërveprimit njerëzor.
- 1. Fitoj/Fiton Njerëzit mund të kërkojnë përfitim të ndërsjellë në të gjitha ndërveprimet njerëzore. Sjellje e bazuar në principe.
- 2 Fitoj/Humb Paradigma garuese: nëse unë fitoj, ti humb. Stili i lidershipit është autoritar. Në marrëdhënie, nëse nuk fitojnë të dy njerëzit, të dy humbin.
- 3 Humbi/Fiton Paradigma e "fshirëses së këpucëve" . Individi kërkon fuqi nga popullariteti duke u bazuar në pranueshmëri. Stili i lidershipit është lejueshmëria (butësia)
- 4 Humbi/Humb Kur njerëzve iu bëhet mani ta bëjnë personin tjetër të humbë, qoftë edhe në Ilogari të shpenzimeve të veta.
- 5 Fitoj Përqendrimi vetëm në marrjen e asaj që e do dikush, pa marrë parasysh nevojat e të tjerëve.
- 6 Fitoj/Fiton ose S'ka Marrëveshje Nëse nuk mund të gjejmë zgjidhje me përfitim të ndërsjellë, pajtohemi të mos pajtohemi këndshëm pa marrëveshje. Kjo qasje është më realistja në fillim të një marrëdhënieje biznesore apo të një iniciative. Në marrëdhënie që vazhdon, më nuk është opsion.
Kur marrëdhëniet janë të rëndësisë së lartë, Fitoj/Fiton është alternativa e vetme e zbatueshme. Në një situatë garuese ku nuk është rëndësishëm ndërtimi një marrëdhënieje, Fitoj/Humb mund të jetë e përshtatshme. Janë pesë dimensione të modelit Fitoj/Fiton: Karakteri, Marrëdhëniet, Marrëveshjet, Sistemet Përkrahëse dhe Proceset.
- 1. Karakteri është themeli Fitoj/Fiton. Duhet të ketë integritet për të ndërtuar besim në marrëdhënie dhe për ta definuar një fitore në terma të vlerave personale.
- 2 Marrëdhëniet janë fokusi Fitoj/Fiton. Çfarëdo qoftë orientimi personit me të cilin ke të bësh (Fitoj/Humb, etj.) , marrëdhënia është çelësi për ta ndryshuar situatën.
- 3 Marrëveshjet e performansës i japin definicion dhe drejtim filozofisë Fitoj/Fiton. Ato e zhvendosin paradigmën e prodhimit nga vertikale (Epror Vartës) në horizontale (Partneritet/Ekip) . Marrëveshja duhet të përfshijë elemente për ta krijuar një standard përmes të cilit njerëzit mund ta masin suksesin e vet.
- Rezultatet (jo metodat) e definuara çka do të bëhet, dhe kur
- Udhëzimet parametrat brenda të cilëve do të duhej të përmbushen rezultatet
- Resurset përkrahja e njerëzve, financave, teknike apo e organizatës në dispozicion për t'i përmbushur rezultatet.
- Llogaritshmëria standardet e performansës dhe kohët e vlerësimit.
- Pasojat - çka do të ndodhë si rezultat vlerësimit.
- 4 Sistemi i Shpërblimit është element kryesor në modelin Fitoj/Fiton. Të flasësh Fitoj/Fiton por të shpërblesh rezultate Fitoj/Humb rezulton në shfuqizimin e paradigmës Fitoj/Fiton. Nëse performansa e shquar e disave shpërblehet, anëtarët e tjerë të ekipit do të jenë humbës. Në vend të kësaj, zhvillo qëllime individuale dhe objektiva të ekipit që do të shpërblehen.<eos> |
<bos>Konkurrenca e ka vendin e vet ndaj konkurrentëve të tregut, performansës së vitit të kaluar, apo një lokacioni apo individi, ku nuk kërkohen bashkëpunimi dhe ndërvarësia, por bashkëpunimi në vendin e punës është po aq i rëndësishëm ndërmarrjen e lirë sa ç'është konkurrenca në treg. Fryma e Fitoj/Fiton nuk mund të mbijetojë në një ambient të konkurrencës apo të zënkave. Të gjitha sistemet e kompanisë do të duhej të bazohen në principin e Fitoj/Fiton. Sistemi Kompensimit i menaxherëve do të duhej të bazohet në produktivitetin dhe zhvillimin e njerëzve të tyre. Procesi Fitoj/Fiton ka katër hapa. për
- 1. Shihe problemin nga pikëpamja tjetër, në terma të nevojave dhe shqetësimeve të tjetër. palës
- 2 Identifikoji çështjet dhe shqetësimet (jo pozitat) kryesore të përfshira.
- 3 Përcaktoje se çfarë rezultate do të përbënin zgjidhje plotësisht të pranueshme.
- 4 Identifikoji opsionet e reja për t'i arritur ato rezultate.
## Zakoni 5: Së pari përpiqu të kuptosh, pastaj të të kuptojnë
Kur komunikojmë shpesh e japim ilaçin para se të bëjmë diagnozë të duhur. Do të duhej që së pari të ndajmë kohë ti kuptojmë thellësisht problemet që na prezentohen.
## Dëgjimi empatik
Kur një person tjetër flet, ne zakonisht "dëgjojmë" në një nga katër nivelet: injorimi; shtirja, të dëgjuarit selektiv, apo të dëgjuarit e vëmendshëm. Do të duhej ta përdorim formën e pestë, më të lartën, të dëgjimit dëgjimi empatik.
Dëgjimi empatik është dëgjimi me synimin që të kuptohet korniza e referimit dhe e ndjenjave të personit tjetër. Duhet të dëgjosh me veshët e tu, me e tu dhe me zemrën tënde. sytë
## Cakto diagnozë para se të japësh ilaç
Një person efektiv shitjes përpiqet t'i kuptojë nevojat, shqetësimet dhe situatën e klientit. Amatori shet produkte, profesionisti shet zgjidhje.
Dëgjimi empatik merr kohë, por jo aq shumë kohë sa kthimi prapa dhe korrigjimi i keqkuptimeve, duke përfshirë edhe të jetuarit me problemet dhe rezultatet e mosdhënies ajër psikologjik njerëzve për të cilët të intereson (ta ndien).
Zakoni 5 është fuqishëm sepse përqendrohet në rrethin tënd të ndikimit. Është qasje nga brenda-tejashtë. Je duke u përqendruar në ndërtimin e të kuptuarit tënd. Bëhesh ndikues, që është çelës për të ndikuar te të tjerët. Derisa i çmon njerëzit më shumë, ata do të të vlerësojnë më shumë.
## Zakoni 6: Sinergjizo principet e bashkëpunimit krijues
Sinergjia domethënë se tërësia është më e madhe se sa shuma e pjesëve të saj:
Esenca e sinergjisë është të vlerësohen dallimet të respektohen ato, të ndërtohet mbi pikat e forta, dhe të kompensohen të dobëtat. Komunikimi sinergjistik është t'ia hapësh mendjen dhe zemrën mundësive të reja. Mund të duket sikur po e lë mënjanë "të filluarit me fundin në mendje" por në të vërtetë je duke e përmbushur atë duke i qartësuar qëllimet e tua dhe duke zbuluar qëllime më të mira.
Duke ndarë kohë që vërtet të ndërtohet një ekip, duke krijuar llogari të lartë emocionale bankare, grupi mund të bëhet shumë ndërthurur. Respekti ndërmjet anëtarëve mund të bëhet kaq i lartë sa që nëse ka mosmarrëveshje, mund të ketë përpjekje të çiltër për të kuptuar.
Besimi lartë çon në bashkëpunim dhe komunikim të lartë. Përparimi komunikimit është: fillimisht mbrojtës (fitoj ose humbi/fiton) pastaj plot respekt (kompromis) dhe në fund sinergjistik (fitoj/fiton).
Duke e krijuar me sinergji një deklaratë të misionit, ajo bëhet e skalitur në zemrat dhe mendjet e pjesëmarrësve. Problemi është se njerëzit që janë tepër të varur mundohen të kenë sukses në realitet të ndërvarur. Ata mund të flasin me teknikën fitoj/fiton, por duan t'i manipulojnë të tjerët. Këta njerëz të pasigurt kanë nevojë ti formësojnë të tjerët me mënyrën e vet të të menduarit.
Personi që është vërtet efektiv e ka përulësinë dhe nderimin t'i njohë kufizimet e veta të perceptimit dhe t'i vlerësojë resurset e pasura në dispozicion përmes ndërveprimit me zemrat dhe mendjet e qenieve tjera njerëzore.
## MPRIHE SHARRËN
## Zakoni 7: Principet e vetë-përtërirjes së balansuar
Zakoni 7 është të ndash kohë ta mprehësh sharrën. Duhet të punosh proaktivisht (Kuadranti Il) për t'i përtërirë katër dimensionet e natyrës tënde:
- fizik
- shpirtëror
- mendor
- shoqëror/emocional
## Dimensioni fizik
Dimensioni fizik e përfshin kujdesin për trupin tënd fizik t'i hash ushqimet e duhura, të bësh mjaft pushim dhe relaksim; dhe të ushtrosh rregullisht.
## Dimensioni shpirtëror
Dimensioni shpirtëror është qendra jote, përkushtimi yt ndaj sistemit tënd të vlerave. Ai i përdor burimet që të inspirojnë dhe të frymëzojnë dhe të lidhin me të vërtetat e përjetshme të njerëzimit.
## Dimensioni mendor
Është e rëndësishme ta mbash mendjen tënde të mprehtë duke lexuar , shkruar, organizuar dhe planifikuar. Lexo gjerësisht dhe ekspozoja veten mendjeve të mëdha.
## Dimensioni shoqëror/emocional
Jeta jonë emocionale kryesisht zhvillohet dhe manifestohet në marrëdhëniet tona me të tjerët. Përtërirja e dimensionit tonë shoqëror/emocional kërkon fokus dhe ushtrim në ndërveprimin tonë me të tjerët.
Vetë-përtëritja duhet të përfshijë përtërirje të balansuar në të katër dimensionet fizik, shpirtëror, mendor dhe shoqëror/emocional. Mospërfillja e cilësdo fushë ndikon negativisht te të tjerat.
## SHTATË ZAKONET.. DHE ÇKA DO TË BËJNË ATA PËR TA NDIHMUAR GRUPIN TUAJ (PËRMBLEDHJE)
- Ji proaktiv E kultivon guximin për të rrezikuar dhe pranuar sfida të reja për t'iarritur qëllimet
- Fillo me fundin në mendje çon projektet në përfundim dhe bashkon ekipet dhe organizatat nën vizion, mision, dhe qëllim.
- Vendosi së pari gjërat e para E përkrah kryerjen së pari të gjërave më të rëndësishme dhe inkurajon efektivitet direkt.
- Mendo fitoj-fiton Promovon zgjidhje të konfliktit dhe ndihmon individët të kërkojnë përfitim të dyanshëm, duke e rritur vrullin e grupit.
- Përpiqu së pari të kuptosh, pastaj të të kuptojnë ndihmon njerëzit t'i kuptojnë problemet, duke rezultuar në zgjidhje të planifikuara; dhe promovon komunikime më të mira, duke çuar në zgjidhje të suksesshme të problemeve.
- Sinergjizo Siguron kyçje më të madhe nga anëtarët e ekipit dhe e shfrytëzon diversitetin e individëve për t'i rritur nivelet e suksesit.
- Mprehe sharrën Promovon përmirësim të vazhdueshëm dhe mbron nga "djegia" (rraskapitja) dhe jo-produktiviteti që pason.
Ky publikim mund të gjendet online në faqet:
http:Llsa-kra chL
http: [www syri3 comL
Faqja në Facebook: |:( /:) Publikimet RB
http:Lsites google com[site/kalabuliL
Përkthyesi falënderon autorët e ueb-faqeve për kontributin në shpërndarjen e dijes<eos> |
<bos>## Ahmed Bosniq
## JASHTË TRUPIT
AUTORIZIMIN EKSKLUZIV PËR EDITIMIN E KËTIJ LIBRI NË INTERNET, E KANE VETËM KËTO FAQE SHQIPTARE:
WWWSA-KRACH
(Prizren; gusht 2004)
TITULLI ORGJINAL: Ahmed Bosniq IZVA N TIJELA Edicija:PARAPSIHOLOSKI FENOMENI.
BOTUES: SHOQATA E PËRPJEKJEVE PËR KRIJIMIN E NJERIUT TË RI 'VEGIMI MISTIK" PRIZREN, Tel.029/44-683, Mob. 044/200-890 e-mail: [email protected]
Editor:
## ADNAN ABRASHI
Shqipëroi:
Hasan Hamëzbala
Kopertina dhe rradhitja kompjuterike:
Artan Abrashi
Distributor:
Mr. Mehmet Sopaj (Mob. 044/304-781)
Shtypi:
Shtypshkronja "AKO-IMPEX" Prizren
Tirazhi:
1000 cop.
Ky libër është përkthyer dhe botuar në gjuhën shqipe me të gjitha të drejtat autoriale nga ana e vetë autorit, sipas kontratës nr.10o/2004 të datë1o.10.2004, andaj, çfardo shumëzimi dhe ribotimi i
AHMED BOSNIQ
tij i paautorizuar dënohet me ligj.
## JASHTË TRUPIT
Shqipëroi: Hasan HAMËZBALAJ
2004
## Fjala e autorit
të lashtat, siç është "Libri tibetan të vdekurve" dhe Libri egjiptas të vdekurve" gjer tek përjetimet e ndryshme individuale të dëshmitarëve të besueshëm autoritatrivë, të cilët bindshëm pasqyrojnë atë që shkenca jonë bashkëkohore ende nuk e ka pranuar se, në rrethana të caktuara trupi astral njeriut mund ta braktisë trupin fizik dhe një kohë të ekzistojë jashtë ambientit të zakonshëm. Hulumtuesit e ndryshëm dita më ditë janë gjithnjë e më afër zgjidhjes, tani për tani të këtij fenomenei parapsikologjik. Sidoqoftë, ende duhet të kalojë edhe mjaft kohë që të dëshmohet se çfarë janë këto mekanizma të fshehtë të trurit tonë gjatë projekcionit astral.
Definicioni më thjeshtë do të ishte: është aftësia e braktisjes së vullnetshme (vetëdijshme) të trupin astral, për ti shfrytëzuar së bashku gjatë qëndrimit paralelisht si në nivelin fizik ashtu edhe në atë astral. Sipas mësimeve të Teozofisë, trupi astral është njëri nga shtatë nivelet tona të ekzistencës. Aty janë të Tantriste na mëson për shtatë qendrat të energjisë që quhen ÇAKRA ku janë të vendosura burimet e vetë esencës së mundësive njerëzore të ekzistencës.
Çka është në realitet projeksioni astral?
Duke qëndruar në viset dhe shtetet e ndryshme të Lindjes, para së gjithash në Indi, Nepal dhe Tibet, kam regjistruar shumë kallëzime për aftësitë jashtëzakonshme parapsikologjike të joginëve dhe lamajve vendas. Atje, nuk kishte njeri që nuk ishte i bindur se trupi është vetëm një mburojë e fortë e energjive të brishta, substile që ekzistojnë në ne\_ Levitimi, ecja nëpër ujë, krijimi i çiftit astral, udhëtimi në udhëtimi astral\_janë vetëm një pjesë e mundësive dhe ndërtimit ekzistencial njerëzor . Në Ande dhe në Amazoni, kam regjistruar bestytninë se shamanët e vjetër kanë njohur teknikën e udhëtimit astral në të kaluarën dhe në të ardhmen duke qenë në gjendje që ti vrojtojnë dhe kontrollojnë hapësirat e mëdha ku ata kanë jetuar dhe vepruar. Nga disa hulumtues perëndimorë kanë arritur në përfundim adaptuar për ekzistim në nivele më të larta astrale, mentale dhe hyjnore, ndërsa e përbashkëta e qëndrimit në këto nivele, është vetëdija unike pa marrë parasysh se në cilin prej të tyre arrihet. gati
Mundet! Bile është e preferueshme. Shumë autorë mendojnë se, sikurse trupit fizik që nevojitet të qëndrojë në planin fizik dhe aty ti kënaqë nevojat e veta ekzistenciale, po ashtu edhe trupit astral nevojitet të qëndrojë një kohë në planin astral:.
A mundet çdo njeri ta realizojë projeksionin astral?
Edhe diçka: shumica e njerëzve nuk është vetëdijshëm për udhëtimet e veta astrale, sepse ato përjeton natënsa është në gjumë. Psikologët këtë e quajnë si gjumi lucid.
Libri që është para jush nuk ofron përgjigje në të gjitha pyetjet që sigurisht do të parashtrohen para çdo lexuesi. ofron shumë dëshmi fascinante autentike. Ai dyert e mundësive të fshefta njerëzore nëpër të cilat nëse një herë kaloni, kurrë më nuk do të kërkoni që ti mbyllni dhe ti harroni. parashtroni pytje dhe të hulumtoni. Por, hap
Ndoshta mu këtu është rrëndësia e këtij libri\_..
Autori: Ahmet Bosniq
## PËRMBAJTJA
## NË SHEKUJT E SHKUAR..-
- Çfshehtësi mban Libri tibetan i të vdekurve"?
- Si Aleksandri Maqedonisë ka parë" përleshjet luftarake që do të pasonin?
- Për se flasin librat e lashtë, epet dhe legjendat?
- Eksperimentet shkencore fascinuese
- Cilat janë rreziqet e përjetimeve jashtëtrupore?
- Shëtitjet astrale në planetët Jupiter e Mërkur
## KUR VDEKURI
FLET
- Si Yan Enderson ka shpëtuar ferrit të shkretëtirës?
- Lidhur me çka flet teoria mendimi kah mendimet"?
- Dëshmi fantastike njerëzish të cilët janë kthyer nga të vdekurit
- Çfarë ka zbuluar mjeku francez Jean -Yves PeronAntret?
- Cilat janë të gjitha pasojat e përvojës "vdekja klinike"?
## FLUTURIMI MBI TRUPIN
TUAJ.
- Takimi jo i zakonshëm në Manila
- e lëshon trupin fizik?
- Si duket, nga çfarë është endur dhe sa peshon trupi astral?
- Teoria interesante e psikologut amerikan, dr. Hereward Carrington
- Persiatjet e lamëve tibetanë për trupin astral
- Ku përfundojnë ëndrrat, e ku fillon realiteti?
- Dëshmi fascinuese lidhur me përjetimet jashtëtrupore
- Për se flasin taoizmi , filozofia hinduiste, lamaizmi dhe tekstet e moçme të jogës?
- A ekziston, vallë, vërtet jeta pas jetës?
- Çfarë ndien njeriu në rastin e vdekjes?
- Cilat janë tëra rreziqet e projeksionit astral?
- Njohuritë e domosdoshme për arritjen e fluturimit astral
- Përvoja fantastike e Sylvan Muldoon-it
- Përvojat e pazakonshme të udhëtarëve astralë
- Ushtrimet praktike për arritjen e projeksioneve jashtëtrupore si dhe teknikat më të njohura
- Vallë, a mund të udhëtohet nëpër kohë e hapësirë?
## ANA TJETËR E VETËDIJES.
SI TË BËHENI TË PADUKSHËM
## DRAGO PUAÇ: TEKNIKAT E MIA MËTË
DASHURA.~
- Eksperiment interesant shkencor në Sarajevë
- Si projektohet vetëdija?
- Udhërrëfyesi praktik gjer tek përjetimi astral
- Çduhet ditur përfundimisht me rastin e arritjes së projeksionit astral?
- Si të ktheheni të sigurt në trupin fizik?
- Pse është i nevojshëm ditari i punës?
- Ku është kuptimi ushtrimeve?
## REALITETI NË
ËNDRRA.
- Si të zgjidhet misteri i një fundosjeje?
- Ëndrrat që kanë folur për realitetin
- Dëshmitë enigmatike të oratorit romak Ciceron
- Çfarë ka shënuar tregimtari lashtë kinez, Bo Xingjian?
- Si është kthyer në realitet një ëndërr fantastike?
- Ngjarjet të para në ëndërr dritare për në ardhmëri?!
## KA NDODHUR E PAMUNDSHMJA.
- Ngjarjet misterioze që presin shpjegim racional
- Përjetimet fantastike të yjeve të filmit: Elka Sommer, Telly Savalas, Gurd Jurgens dhe Shirley Meclaine
- Dëshmitë më të pazakonshme për shëtitjet astrale
- Përjetimet jashtëtrupore tronditëse të juristit amerikan, Brown
- Çfarë kanë zbuluar hulumtimet shkencore?
## NË SHEKUJT E SHKUAR
- Ç'fshehtësi mban "Libri 1 të vdekurve"?
- Për se flasin librat e lashtë, epet dhe legjendat?
- Eksperimente shkencore fascinuese
- Si Aleksandri Maqedonisë "i ka parë" përleshjet luftarake që do të pasonin?
- Shëtitjet astrale në planetët Jupiter e Mërkur
- Cilat janë rreziqet përjetimeve jashtëtrupore?
Ekziston një anekdotë tipike, të cilën e kemi dëgjuar në variante të shumta duke marrë në ekspeditën e parë jugosllave gazetarohulumtuese "Tibeti 88" e duke udhëtuar nëpër dhe Tibet, e cila tejet qartë shpreh largësinë e arritjes së njohurive të lindjes për njeriun dhe për mundësitë e tij shpirtërore, psikike: pjesë
majat më të larta të botës, në kodrinat e larta të Himalajeve, grupi e alpinistëve perëndimorë hasi në një jogin të shkretë i cili në qetësi rrinte ulur në një shkëmb dhe meditonte.
- Si je, 0 plak? e në mënyrë të sjellshme njëri nga alpinistët:. pyeti
Kthehemi nga ajo majë përgjigj alpinisti duke mos e vet e duke treguar me dorë ndaj visoreve të largëta cilat dominonte maja e mbështjellë me borë e akull të përjetshëm. Veçsa e kemi pushtuar! Jogini buzëqeshi lehtë dhe me vërejtje tha:<eos> |
<bos>- Mirë, bijtë e mi. Prej nga po vini? na e ktheu jogini.
- E keni pasur sigurisht vështirë pasi që me vete ka dashur ti bartni edhe trupat tuaj të rëndë?!. Bijtë e mi, sa po mburreni me qenë
Ta lëmë mahinë por kur para një viti kemi vendosur ta shkruajmë këtë libër e kemi ditur se të dhënat më bindëse do ti gjenim në besimet e Lindjes, së pari në hinduizëm si dhe në pinjollin e tij më të rëndësishëm budizmin. Natyrisht; atëherë as nuk e kemi parandier se
numrin më të madh të shembujve të jashtëzakonshëm kemi për ta zbuluar në shkrimet më të vjetra të kulturave që kanë priftuar apo kulturat e Amerikës Latine: Nga ana tjetër, pothuajse në të gjitha religjionet e botës përmendet fenomeni 1 'udhëtimeve astrale" më së shpeshti si pasojë e të "heqjes për vdekje" në të cilin shpirti ndahet nga trupi. çastit
Hulumtimit të këtij fenomeni disa popuj i janë qasur në mënyrë shumë ambicioze, e si pasojë deri në ditën e sotme na kanë mbetur shkrime të vlefshme; jo rrallë fatkeqësisht; të shifruara, të cilat njohja e sotme provon ti deshifrojë e ti sqarojë. Ta përkujtojmë vetëm "Librin egjiptian të të vdekurve" apo veprën kapitale të klerikut lamaist të panjohur "Bardo thódol" të njohur në Perëndim me emrin "Libri tibetan 1 të vdekurve" për të cilën Carl Gustav Jung-u thotë se në të ndoshta "është kapur vezullimi 1 përmasës së katërt dhe është hequr veli i misterit më të madh të jetës.
Vetë fjala "bardo" e shpjegon esencën e këtij veprimi fundamental: Kjo është fjalë tibetane, e cila përbëhet nga dy elemente "bar" dhe "do" . Bar do të thotë në mes, kurse do shënon dyshin. Me fjalë të tjera, "bardo" shënon
diçka në mes rast gjendjen në mes të jetës e vdekjes, apo thënë edhe më mirë në mes të njërës dhe jetës tjetër!
Pikërisht për ciklet e ndryshme apo aspektet e jetës flet "Bardo Thódol" Megjithatë, mendojmë se do të ishte skajshmërisht jo në rregull po qe se do të merreshim me analizën sipërfaqësore të librit 1 cili në vete përmban filozofinë më themelore të jetës e edhe më shumë se haptazi ofron faktet më delikate e më së vëshiri të kapshme për jetën shpirtërore të njeriut; me aftësi vetanalize për çgjë shumë shkencëtarë pohojnë se psikanalistët bashkëkohorë aspak nuk mund ti ofrohen. kaq
Derisa perëndimorët aktin e varrimit e kuptojnë si mbarim përfundimisht të jetës, për tibetanët e lashtë vdekja paraqet portën nga një aspekt 1 eskzistencës në tjetrin, që ata thellësisht besojnë se jeta, në të vërtetë, është e paasgjësueshme. Njëkohësisht; lindja dhe vdekja nuk merren si dy mexhë ekstreme në mesin e të cilave rrjedh ajo që ne sot e quajmë jetë. Përkundrazi; vdekja fillon që nga lindja, ditë pas dite, por nuk përfundon sipas pikëpamjeve tona, por shndërrohet nga një trajtë në tjetrën, derisa jeta përjetësisht vazhdon! pasi
Edhe pse "Libri tibetan i të vdekurve" ka lindur në shekullin e tetë, shumë dijetarë të kohës sonë besojnë se e saj çojnë tek thellësitë më të largëta të së kaluarës njerëzore dhe se ai paraqet vetëm një pjesë të traditave misterioze të Lindjes përmasat e së cilave edhe në këtë kohë është vështirë të merren me mend.
Ndarja e shpirtit nga trupi përmendet në variantet e ndryshme të kulturave më të lashta. Në Egjiptin e moçëm ky fenomen shënohet me termin ka" sakaq e shohim'në shumë vizatime sesi në formë zogu gëdhin mbi
Marko Gërçiq: Arti tibetan vdekjes" "Start" , shkurt 1976
trupat e vdekur apo mumiet. Në epin më të lashtë të ruajtur deri më sot; epin sumer për Gilgameshin, vërehen të arriturat fantastike të njohjes së përceptimeve jashtëtrupore:
Para aksioni të rëndësishëm, heronjtë epit të përshkruar në pllakat e stërlashta deltine Gilgameshi dhe Enkiduji 1 luten Perëndisë Shamash, Perëndisë së Diellit, që tua dhuronte forcën apo ëndrrën që të mund të shihnin viset e largëta si dhe ngjarjet që do të ngjanin. çdo prej
Në Bibël, sikurse edhe në "Odisenë" Homerit; përmenden bisedat me të vdekurit, kurse në "Metamorfozat" e latin Apulejit nga shekulli 1 dytë, heroi kryesor tekstualisht tregon: "Iu ofrova kufirit mes jetës e vdekjes; e kalova pragun e Prozerpinës dhe, kalova nëpër të përbërësit; u ktheva përsëri: e kam parë diellin sesi thellë në natë ndriçonte me ndriçim të plotë, u jam ofruar zotërave të Botës së Poshtme e të Lartë, i kam parë fytyrë për fytyre dhe u jam lutur për së afërmi.. vepër poetit gjithë pasi
Kur ka rënë Troja, Odiseja, pas bredhëritjeve të gjata aventurore nëpër det; në çastet e koncentrimit të jashtëzakonshëm; "e ka kthimin e tij të lumtur në Itakë! parë"
Për të zbuluar atë që është e padukshme dhe e fshehtë" gjermane do "të shikonin" në runa (alfabeti 1 vjetër i gjermanishtes) . Runat në të kaluarën ishin të gdhendura në armë e stolira, sakaq mbusheshin me fuqi magjike. Sipas "Eda"-s* runat kanë mundur të ndikojnë në zjarrin dhe në kohën si dhe "shpatave kanë mundur tua topisin tehun" Secila runë (shkronjë) ka pasur kuptim të caktuar. Në "Eda" flitet edhe për të besuarit në fatin pamëshirshëm. Ai me ndihmën e runave ka gratë
mundur të parashihet' por në të nuk ka e mundur të ndikohet: qenë
Vdis sot apo nesër, famën e trimave e kemi arritur. Kur të flasë Norna askush nuk ka për ta pritur mbrëmjen!"
Nornat, në mitologjinë nordike, janë perëndeshat e fatit, Urdi e sundon të kaluarën, Verdandi të tashmen, kurse Skuldi të ardhmen.
Në mitologjinë Majëve, me demistifikimin e të arriturave fantastike të të cilëve merret edhe shkenca e sotme, ka mbetur i shënuar kujtimi për njerëzit jo të zakonshëm të cilët kur këtë do ta dëshironin kanë mundur "ti shohin viset e panjohura si dhe ngjarjet e fshehta" Sundimtarët astekë shpesh e kanë lëshuar gjakun që tu rrjedhë për të përjetuar "fluturimin qiellor" përmbi mbretërinë e tyre dhe të shihnin sesi nënshtetasit jetonin! Vdekja ndër indianët e Amerikës nuk shënonte fundin definitiv, meqë shpirti 1 të vdekurit"ka shkuar
EDA vëllim nordik vjershash për zotërat dhe heronjtë
në vendin e gjuetisë së përjetshme" !
Kryepari Vatikanit papa Pio (i Pestë) ka fjetur më 7 shtator të viti 1591 që përmes rrugës
astrale të fluturojë deri në 925 kilometra nga 1 fitores së Don Huanit të Austrisë mbi turqit, kurse në një letër të tijën dërguar Kishës së Krishtit në Korint, shën Pavli rrëfen për njeriun 1 cili ka "i zënë përmbi qiellin e tretë" por nuk lëshohet në detaje dhe nuk flet për atë se ky në përvojën e vet mistike ishte në trup" larg qenë
Për shumë komandantë të suksesshmëm e luftëtarë të antikës bashkëkohanikët e tyre kanë menduar se dispononin aftësi paranormale dhe se ia dilnin që që më parë ti shihnin ngjarjet e ardhshme:. Aleksandri i Maqedonisë ka mundur të flejë edhe në shalë, por pas atyre momenteve të shkurtra relaksuese ka ditur të flasë për shumë detaje nga përleshejet luftarake të cilat do të zhvilloheshin më vonë. "Pothuajse në fluturonte në ardhmëri dhe atje 1 regjistronte hollësitë e ngjarjeve nëpër të cilat do të kalonte me ushtarët e vet' , është shënuar në një kronikë mbi ekspeditat luftarake të Aleksandrit të Madh në Azi. gjumë gjithë<eos> |
<bos>Sipas raportit të shën Pavlit; nuk ka fjala për kurrfarë gjumi apo halucinacioni pasi që 'trupi ka mundur të lihet në kuptimin më bukfal të fjalës" , meqë njeriu është i thurur trupi material dhe nga trupi shpirtëror qenë "nga
"Shëtitjet astrale" duket sikur u kanë ndodhur individëve në të gjitha kohët, e jo vetëm njerëzve religjiozë apo njerëzve me nëse është për tu besuar bashkëkohanikëve të tij, ka mundur të pezullojë në ajër, kurse mjeku gjerman Franz Anton Mesmeri me pasion 1 ka ushtruar efektet e hipnozës, por edhe përvojat jashtëtrupore të individëve.
Duhet pranuar se nuk është krejt lehtë të paramendohet vetëdija që ekziston jashtë trupit fizik. Tekembramja, njohuritë tona të përcaktuara dhe vizioni për botën ku ne jemi
Duke gjykuar në bazë të shumë shembujve nga e kaluara, por edhe nga e tashmja, fenomeni 1 "ndarjes nga trupi" nuk mund të hidhet si produkt 1 halucinacionit. Përkundrazi, në botë ka gjithnjë e më shumë njerëz, në mesin e tyre edhe një numër 1 konsiderueshëm shkencëtarësh autoritativë, të cilët janë gjithnjë e më afër ta pranojnë alternativën fantastike: është e mundshme të lëshohet trupi fizik me anën e një trupi tjetër , e ende të ruhet vetëdija e plotë dhe ndijimi; ende duke i takuar vetë vetes edhe pse plotësisht je i ndarë nga organizmi fizik, pra të ekzistosh jashtë trupit!
vetëm një individ 1 vetëm, u kundërvihen vizioneve tjera, të pakuptueshme në të cilat kanë vend njësoj të rëndësishëm edhe trupi fizik edhe ai astral. gati
Ne jemi mësuar që të përkujdesemi ekskluzivisht për trupin fizik e mbajmë me ushqim; e freskojmë me medikamente, hijeshojmë me preparate kozmetike; përkujdesemi për shëndetin e tij- Trupi fizik është bërë kështu fokus 1 brengave dhe 1 përpjekjeve të jetës sonë të zgjuar, e prej kësaj logjikisht rrjedh se besojmë sesi trupi fizik, udhëhequr nga truri si dhe nga numri 1 pakufizuar 1 reaksioneve të fshehta kimike, e përbëjnë tërësinë e qenies sonë. Në këtë skemë kemi përfshirë edhe disa procese të pakuptueshme dhe ende të pashpjegueshme parashikimi 1 ngjarjeve, parandjenja; shpresa, telekineza.
Duke ndjekur këtë analogji, kemi ardhur edhe gjer tek bindja se krejt kjo që jemi është e definuar dhe e kufizuar me mbështjellësin e thjesht të shikohemi në pasqyrë dhe të jemi të bindur se trupi 1 cili shikohet në të si dhe vetëdija e cila e drejton të lidhur
pandashmërisht e sesi njëra pa tjetrën nuk mund as të mendohet! Dhe mandej, sa thjesht është që këtë reduktim materialist ta shfrytëzojmë si argument mundësisë për të mbijetuar vdekjen fizike! A është, përfundimisht; vërtet e mundshme që intelekti, kuptimi; imagjinata; giykimi; kujtesa si dhe të funksionet tjera të vetëdijes të mund të ekzistojnë në trajtë të pastër pavarësisht nga trupi? A mund të ndahet krejt kjo, ta lëshojë trupin fizik, të pezullojë..?! gjitha
Psikologu Charles Tart nga Universiteti 1 Kalifornisë e ka zbuluar gruan për të cilën përvojat jashtëtrupore dhe shëtitjet astrale kanë aq të natyrshme e të thjeshta saqë në fëmijëri sinqerisht ka menduar se kjo është veti e të njerëzve të Tart ka përgatitur hollësisht eksperimentin në të cilin është kërkuar që e eksperimentuara të flejë në laborator me elektrodat e vëna që do të regjistronin valët trunore. Njëkohësisht; pjesa e saj astrale e ka pasur për detyrë 'të lexojë" , pa e pas më numrin e zgjedhur pesëshifror të vënë në lart mbi kokën e saj. Pas një kohe të caktuar, edhe pse me mjete medicinale ka qenë e lidhur për shtrati, "ka fluturuar" lart dhe qenë gjithë gjallë! parë parë, pllakën
saktësisht ka treguar se për cilin numër është fjala!
Mjetet dhe metodat të cilat; në të vërtetë, do të mund ta regjistronin si duhet fenomenin janë të bazuara në supozimin e vjetër se fakt shkencor është vetëm ai i cili mund të matet dhe shikohet. Materiali metafizik, ndërkaq përnga natyra e vet 1 kundërvihet të kuptuarit dhe jo rrallë di të fshihet në kushtet laboratorike. Shumë njerëz tendosen posa të hyjnë në ndonjë institucion shkencor, pa le më kur të ulen në kabinë e në të të lidhen me ndonjë instrument apo aparat:. psikik
Megjithatë, tentativat ngjashme shkencore janë të ngarkuara me mëdyshjen është apo nuk është e mundur shkencërisht të vërtetohen fenomenet psikike.
Shëruesja e njohur në botë Olga Worral e përkujton eksperimentin e të kryer në laborator: "Kur për të herë jam përqëndruar në gjethin e dëmtuar të një bime, eksperimentit për ta shëruar atë thjesht e kam djegur! Ka dashur së këndejmi që deri diku të ngadalësohem në atë mënyrë që ti përshtatesha laboratorit!" Shumica e atyre që kanë sukses të punojnë në kushtet laboratorike parë parën gjatë qenë
gradualisht 1 humbin aftësitë e veçanta gjë të cilën shkencëtarët e quajnë efekt të dobësimit.
të cilin edhe më vonë do të bëhet fjalë, është shembull i prekshëm 1 mëdyshjes së përmendur shkencore: Edhe pse është treguar habitshmërisht 1 suksesshëm në eksperimentimet rreptësisht të kontrolluara laboratorike duke ndryshuar, për shembull, ekskluzivisht e vullnetit shprehjen e termometrit në rezervoarin e izoluar në të ngrohtë apo në të ftohtë ka të dhëna se sukseset e tilla zbulojnë vetëm një pjesë të vogël të potencialeve të tij psikike.
Kur në kuadrin e ndonjë eksperimenti Shoqatës amerikane për hulumtime psikike në Nju Jork e kanë lutur që 'të hulumtojë" në kutinë e fshehur dhe detajisht ta përshkruajë përmbajtjen e saj, Swanni indiferent pranë
Në eksperimentet me përjetimet jashtëtrupore apo udhëtimet astrale (shkencëtarët ende e quajnë shikim në largësi). Swann 'shkon" deri tek cilado në planetin tonë nëse i ka të përcaktuara gjatësinë e gjerësinë gjeografike si dhe të skicuara saktë pyjet, lumenjtë, sheshet dhe objektet e banimit, pikërisht siç janë të shpërndara në atë vend. pikë
ua ktheu: "Keni harruar ta ndizni dritën në kuti. Është errësirël" Ka pasur të drejtë.
Megjithatë, të gjitha këto janë suksese mizerable nëse krahasojmë me Swann si dhe kolegët e tij do ti mbërrijnë duke punuar në vete. Njëherë, pas muajve të mërzitshëm të punës laboratorike në Kaliforni; Swann 1 ka telefonuar mikut të vet, po ashtu paragnostik, Harold Sherman; në një vend tij pothuajse dy mijë e pesëqind kilometra dhe i ka propozuar "shëtitje" të përbashkët prej nja 960.000.000 kilometrash 1 propozoi, në të vërtetë, që njëkohësisht, rrugës astrale, të shkonin në planetin Jupiter, për të cilin natyrisht se nuk kanë ditur asgjë, e në afërsi të të cilit ato ditë ka dashur të gjendej edhe sonda amerikane "Pionier 10"\_ Sherman është pajtuar dhe shëtitja e pazakonshme astrale ka mundur të fillojë. krye larg qenë
Të nesërmen astrofizicientët amerikanë ndaras kanë shënuar vrojtimet e tyre për ngjyrat; peizazhet; atmosferën si dhe veçoritë tjera karakteristike të Jupiterit dhe kanë vërtetuar ngjashmëri të pabesueshme. Aq më tepër, vrojtimet e tyre kanë gati identike me vrojtimet aparateve elektronike të ndërlikuara, të instaluara në "Pionier 10"! qenë
Jo shumë botuesi amerikan të literaturës shkencore, vëmendjen e Inga Swann-it dhe Harold Sherman-it e ka preokupuar Merkuri; përskaj të cilit së frikti ka dashur të kalojë sonda kozmike amerikane "Mariner 10" gjatë qenë<eos> |
<bos>Eksperimenti është zhvilluar më 11 mars 1974, tetëmbëdhjetë ditë para se "Mariner 10" tëshi të gjendej në afërsinë e Merkurit; e ka përcjellë fizikantja amerikane Janet Michell. Pasi që i ka krahasuar të dhënat e dy paragnostikëve me të dhënat që ka emetuar sonda amerikane, ka vërtetuar ngjashmëri të jashtëzakonshme në shumë detaje. Për planetin më të vogël të sistemit diellor në atë kohë shumë është ditur, e madje edhe është besuar se Merkuri fare as që është i mbështjellë me atmosferë. sakaq pak
Pas hulumtimeve të para shkencëtarët amerikanë më 6 kanë njoftuar se "Mariner prill
Megjithatë, më 11 mars Sherman dhe Swann kanë shpallur se rreth Merkurit ekziston atmosfera, por e një shtrese shumë të vogël" . Swann ka thënë: Atmosfera e Merkurit nuk është e mjaftueshme të shprehë kaltërsinë qiellore. Ajo është e zezë përpos drejtpërdrejt kthyer nga diellit, ku ngjyra e saj është purpurore:
10"-tëshi në Merkur ka zbuluar atmosferë, por "skajshmërisht të hollë" e cila për qindra bilionë herë është më e hollë se atmosfera e Ekzistenca e saj është e padyshimtë" !
"Mariner 10" zbuloi se vërtet ekziston "bishti" i pandriçuar i Diellit e se në masën më të madhe përmban helium.
Befasia tjetër ka e lidhur me të dhënat nga sonda amerikane të cilat tregojnë se rreth Merkurit vepron fusha magnetike. Sherman në udhëtimin e vet astral e ka regjistruar "lojën gjigante të grimcave" të cilat lëvizen nga rrezet e diellit. Njëkohësisht; Swann drejtpërdrejt ka paralajmëruar sferën magnetike të cilën e ka 'përjetuar" skuqur, e cila në anën diellore të planetit është më e hollë, kurse në anën e kundërt më e trashë dhe më e Vezullimet e dritës diellore në këtë masë ngjallin efekte të ngjyrave të ndryshme në emulzion! qenë gjatë.
Përpos kësaj, që të dy paragnostikët amerikanë kanë zbuluar dukurinë e ngjashme me dritën Swann ka thënë: Befas lajmërohen ylberët në drejtime të ndryshme" \_ Sherman sipërfaqen e vende e ka si "stufë të zjarrtë" me ngjyrë të kuqe me shpërthime të ngjyrave. polare. parë
Të dhënat nga "Mariner 10"-tëshi, në anën tjetër , tregojnë për "drita të forta të ngjashme me ato në anën e errët të Merkurit.. si dhe për thërrmija të ngjeshura të cilat gjithnjë kërcejnë në gjithësi" ! polare
Në botë ka gjithnjë e më shumë shkencëtarë të cilët pajtohen rreth një gjëje: secili njeri deri diku e ka të zhvilluar qendrën për projeksion astral, por vetëm tek të rrallët kjo aftësi ka dalur në plan të Megjithatë, jepen vërejtje se këmbënguljet dhe tentimet e tepruara 'për të dalur nga trupi fizik" mund të jenë të parë.
Swann dhe Sherman, po ashtu, me shumë detaje interesante e kanë përshkruar sipërfaqen e Merkurit. Swann madje "ka 'retë të cilat shumë shpejt kanë lëvizur, si dhe një lloj vegjetacioni primitiv" . Këto të dhëna nuk kanë mundur të krahasohen me të dhënat e fluturakes amerikane, që sonda, fatkeqësisht; nuk ka pasur sukses ti ofrohet mjaft sipërfaqes së Merkurit! parë" sakaq pasi
Psikologu klinik nga Kalifornia Allan Cohen thekson: "Kemi më së dy mijë raste të dokumentuara ku individët kanë pasur nevojë të domosdoshme të psikologut shkaku simptomave të kushtëzuara nga tentimet e paku
hershme ende të papëergatitur për zhvillimin e mundësive astrale "! Ernest Pecci, cila specialitet neuropsikiatrik e ka shpëtimin e viktimave të fluturimeve astrale, po ashtu tërheq vërejtjen për rrezikun nga tentimi që me zor të hyhet në psi-malin e pashkelur pa udhërrëfyes dhe pa ndihmën profesionale: Prandaj; gjithsesi duhet tiu shmangeni guruve e joginëve të rrejshëm, si dhe shëtitjeve astrale nën ndikimin e narkotikëve: Janë të pranueshme vetëm këshillat e shkencëtarëve seriozë.
Vetëm një numër 1 vogël njerëzish e ka ditur se Carl Gustav Jung, nxënësi i dikurshëm i Sigmund Freud-it, e më vonë edhe kolegë njeriu i cili e ka ripërtrirë psikologjinë analitike është interesuar së tepërmi për fenomenet parapsikologjike; veçanërisht për projeksionet astrale dhe telepatinë. Ndërkaq këtë kurrë nuk e ka shprehur hapur jetës së vet; duke besuar se kjo mund ti bëjë dëm prestigjit e autoritetit të tij prej shkencëtari e psikologu të pranuar, i cili seriozisht merret me hulumtimet shkencore: gjatë
Por, as anëtarëve të familjes së vet e as miqve të tij nuk do tu dukej e çuditshme nëse ai do të merrej me fenomenet e mbinatyrshme. Në të vërtetë, që nga stërgjyshërit e tij është ditur se familja e tij ka poseduar aftësi 'për ti parë
shpirtërat' Madje edhe nëna e tij ka mbajtur një Iloj ditari ku ka shënuar raste të shumta të parandjenjave të fenomeneve telepatike dhe të ëndrrave paranjohëse (prekognitive).
Kështu edhe ka ardhur tek ndarja me Sigmund Freud-in në vitin 1911 dhe atë kryesisht shkaku se Jungu nuk ka mundur ta pranojë teorinë e Freud-it sesi të gjitha marrëdhëniet të kushtëzuara janë nga instikti seksual: Jungu përkundrazi thekson se të gjitha sjelljet dhe marrëdhëniet duhet ti mvishen forcës jetësore" në të cilën ndikon e pavetëdijshmja kolektive' që trashëgohet shekujve: Në atë e cila sipas Jungut i kushtëzon të gjitha marrëdhëniet tona, ai madje llogarit paraqitjen e shpirtërave misteriozë, të fantazmave e demonëve. gjer gjatë
Akoma si djalosh Jungu ka se ka aftësi telekineze (që me anë të mendimeve ti lëvizë objektet) . ka shkruar John MClien, publicist; 1 cili merret me mbledhjen e përjetimeve misterioze; secili që analizon teoritë e Jungut mund të konstatojë sesa kanë të rëndësishme në jetën e tij dukuritë e panjohura e misterioze, dukuritë të cilat janë ngushtë të lidhura me parapsikologjinë. pohuar Siç qenë
Si është e mbi të gjitha, shkencëtar i përkortë të vijë gjer tek përfundimet e këtilla?!
Përgjigjja është kryesisht nga përvojat e veta, për të cilat Jungu kësisoji shkruan: Ato janë një pjesë e argumentit për ekzistencën dhe vazhdimësinë e shpirtit pas vdekjes."
Një nga argumentet më dramatike dhe më të pashpjegueshme nga të gjitha argumentet për të cilët ka shkruar Jungu ka ai të cilin e ka quajtur "Sekreti i librave të kuq" . qenë
mos u ndier mirë, ka shkuar ca mundur të flejë menjëherë. Atë ditë ka në varrimin e një mikut të tij të mirë i cili ka banuar në një shtëpi pranë të tijës. Me gjerësisht të hapur në errësirë, në dhomën në të cilën nuk ka hyrë as shushurima e erës, nëpër kokën e profesor Jungut kanë kaluar kujtimet e kësaj miqësie shumëvjeçare. Atëherë Jungu papritmas e ka hijen; ka dëgjuar zhurmën. Diçka ka zënë për të lëvizur. Nëpër dritën e dobët të qiriut; e cila ka depërtuar përmes perdeve, ka vërejtur një manifestim: njeriun, jashtëzakonisht të hollë e të gjatë; në të cilin shumë shpejt njohu mikun; nga varrimi i të cilit ishte kthyer jo më se para tri orësh! qenë sytë parë parë
"Qëndronte afër krevatit tek këmbët e mia dhe dukej mu si edhe gjithmonë. Mu ka drejtuar dhe më ka pyetur se a do të dëshiroja të shkoja diku me të" shkroi më vonë Jungu. "Nuk e kisha ndjenjën e ndonjë fantazme. Më kjo ishte ndonjë vizion për të, diçka që vetes ia kam shpjeguar si shfaqje të fantazisë:" parë,<eos> |
<bos>Sipas tregimit të mëtutjeshëm; kanë hyrë në shtëpi dhe Jungu është dërguar në dhomën e Atje hija e dukshme e mikut të vet ka hipur mbi një karrige të vogël dhe ia ka treguar Jungut të dytën nga vargu me gjashtë libra të kuqe të cilat kanë qëndruar në raftin e fundit të komodinës së lartë të murit. punës.
Meqë Jungu ende ka qëndruar në krevat e duke mos besuar syve ka shikuar, hija është nisur kah dera duke ia bërë me dorë. Atëherë jam ndier si të isha plotësisht në gjendje transi. Nuk e kam lëshuar krevatin me të vërtetë, por kam 1 vetëdijshëm se shpirti im pikërisht ka shkuar me të! Kam 1 dërguar nëpër kopsht; rrugës, deri tek shtëpia ku banonte miku im!" qenë qenë
Me këtë ka përfunduar vizioni pazakonshëm. Jungu ka kërcyer me hov , ka ndezur llampën krevatit të vet dhe e ka kontrolluar tërë shtëpinë. Ka konstatuar se dyert jashtme kanë të mbyllura në mënyrë të pranë qenë
rregullt dhe se asnjë objekt nuk ka luajtur nga vendi i vet.
Mëngjesin e ardhshëm gjëja e që i është kujtuar ka qenë ngjarja nga nata e shkuar dhe ka ndier instikt të fuqishëm që diçka të bëjë. parë
Kur ka hyrë në dhomën fqinje, gjëja e parë që ka vërejtur ka qenë radha i librave të në raftin e fundit të komodinës së murit. Jungu ka gjetur pikërisht karrigen e njëjtë të vogë mbi të cilën natën e kaluar kishte qëndruar trupi astral i mikut të vet të vdekur. Pastaj ka hipur dhe ka marrë librin e të dytë me radhë. Ishte kjo vepra e njohur e Emil Zolës. Titulli ishte: "Fuqia e të vdekurve" ! kuq kuq
Ka dalur që të vizitojë vejushën e mikut të vet, shfaqjen astrale të të cilit e kishte natën e shkuar. Gjatë kësaj vizite e ka lutur zonjën që ta lejonte të shfletonte një libër për të cilin supozonte se do të mund të ishte në bibliotekë. parë
Jungu, 1 cili merrej si njeri tejet racional, ka shkruar: "Bibliotekën e tij nuk e kisha të njohur dhe në dhomën e tij të punës kam vërtet tepër rrallë. Nuk e kam ditur se cilët libra i ka poseduar. Përmbajtja e librit të cilin ma tregoi nuk m'u duk interesante, por titulli ishte shumë me domethënie lidhur me këtë ngjarje!" qenë
Viteve në vazhdim rasti 1 "Sekretit të librave të kuq" filloi gjithnjë e më shumë të fitonte në kujtimet e Jungut:. Vallë, mos ishte krejt kjo trillim i mendjes së tij? Mos, vallë, kishim të bënim me halucinacionet? vërtet ishte në pyetje udhëtimi astral?! . peshë Apo,
Më në fund e ka gjetur përgjigjen e cila për arsyen e tij ishte a shumë e pranueshme. "E kam pasur me siguri argumentin se ai para meje ka qëndruar si ka shkruar shkurtimisht para vdekjes. Atëherë vetvetes 1 kam thënë: argumente nuk ka as këtu, as atje. Në vend, pra, se ta shpjegoj me fantazinë time, njësoj mund ta përshkruaj në favor të dyshimit dhe ta pranoj si realitet:' pak
Kur Karl Gustav Jungu ka vdekur në moshën e tij tetëdhjetegjashtëvjeçare ka përfunduar një periudhë e hulumtimeve psikike Krejt çka ka lënë pas vetes 1 ka ndihmuar shkencës në përparimin e mëtejmë. Kurse ai pothuajse nuk ka ndier keqardhje që po vdiste: Përkundrazi, ka vdekur duke gjakuar. Dhe duket sikur është përpjekur që me vdekjen ti zgjidhë disa enigma që e kanë preokupuar gjatë jetës së tij të gjatë e metodike, e për të cilat, thjesht; nuk kishte përgjigje. gati thua, vallë, i ka zgjidhur? \_
Mjerueshmëria e besimit në përvojat jashtëtrupore si dhe në udhëtimet astrale në pjesën më të madhe është pasojë edhe e historisë. Ajo; të flasim vetëm në kuptimin e krahasimit; është e kohës më të re Por, besimi antik dhe universal mbi ndarjen bazike të trupit e shpirtit siç duket është justifikuar me këto përvoja të cilat tek shumë njerëz kanë rikthyer ndjenjën e fuqishme të trajtës shpirtërore të jetës. përsëri
Megjithatë, në tetëdhjetë vjetët e fundit e shumë hulumtimet intensive shkencore të fenomeneve kanë zbuluar dëshmi të shumta të cilat tregojnë se përvojat jashtëtrupore, nëse merret madje edhe vetëm një sferë e së ashtuquajturës paranormale; nuk janë as halucinacione, e as kompensim; siç psikanalistët dëshirojnë të thonë, "të nevojave frustruese psikologjike" ~ Prandaj, edhe është krejt e sigurt se shkenca për një kohë të shkurtër ka për të pranuar ekzistencën e fenomeneve parapsikologjike, duke përfshirë edhe projeksionin astral prandaj thënë haptazi: ato ekzistojnë, ato janë të vërteta, ato janë normale! psikike
Deri më atëherë , shkenca do e detyruar ta dëshmojë vërtetësinë e rrëfimeve të shumta për shëtitjet astrale në kohën dhe hapësirën në të cilën jetojmë. Për këtë më së
shumti do ti ndihmojnë individët siç ishte 1 mëlartpërmenduri Ingo Swann, 1 cili viteve të fundit ka mbërritur suksese të rëndësishme në eksperimentet laboratorike me projeksionin e vetëdijes.
Seria më e re e eksperimenteve të suksesshme është kryer nën patronatin Shoqatës Amerikane për Hulumtimet psikike (ASPR), e kishte për qëllim argumentimin shkencor lëvizjet astrale: Testet e para me grupin e zgjedhur të njerëzve kanë treguar se pesëmbëdhjetë për e pjesëmarrësve, respektivisht e të hulumtuarve kanë në gjendje që shumë detajisht të përshkruajnë objektet dhe personat në largësi të mëdha. Eksperimentet e mëdha me Swann-in kanë zbuluar se me rastin e shfaqjes së OOBE-së (në gjuhën angleze: Out of body experience, që në përkthim të lirë do të thotë: 'trupi astral" ) në encefalogramin zonës së të pamit ngandonjëherë lajmërohet rënie e dukshme e tendosjes . sakaq qind qenë Ingo
Me rastin e një eksperimenti tjetër Ingo Swann ka sukses që të ndikojë në një detektor special. Instrumenti të cilin e ka nga një mbrojtës i cili fare nuk i lëshon impulset patur
magnetike. Aparati pa kurrfarë pengesash ka funksionuar dy vjet. Kur Ingo Swann me rastin e eksperimentit me projeksionin astral ka filluar ta përshkruajë përbërjen dhe mekanizmin e atij mjeti të ndërlikuar, aparati thjesht nuk ka funksionuar. Pas disa minutash ai fenomen është përsëritur, gjë që shkencëtarët i ka habitur e çka deri në ditën e sotme nuk është shpjeguar dot. Më në fund, në pyetjen se a thua vërtet Igor Swann me ndihmën e trupit të vet astral apo me vetëdijen e vet ka ndikuar në funksionin e aparatit.
Lajmet që viteve të fundit na arrijnë nga përtej Atlantikut na bindin se edhe në laboratore të tjera shkencore po kryhen eksperimente me persona të cilët lehtë e përjetojnë projeksionin astral. Eksperimentet e shumta me Blue Harry , student i Univeristetit Xhuk, të kryera në kushte të rrepta shkencore, kanë treguar se ky njeri i ri është në gjendje të bëjë shëtitje astrale edhe në hapësira të mbyllura; që në to 'të njohë" e të përshkruajë të e objektet; që të gjitha gjërat
Sipas mendimit të disa parapsikologëve është e mundshme edhe zgjidhja e tretë që Swann në mënyrën psikokinetike të ketë ndikuar që mekanizmi 1 detektorit special të pushojë së punuari!
fluturojë mbi regjionet e largëta e që madje edhe të ndikojë në shtazë!<eos> |
<bos>Edhe mjekja e njohur Rauni-Leena Luukanen nga Rovaniemija në Laponinë finlandeze 1 takon të njëjtit grup të sensitivëve ku janë Swann; Harold Sherman Blue Harry e të tjerë. Përvojën e parë jashtëtrupore e kishte gjatë kohës së një operacioni në vitet gjashtëdhjetë.
"Kam qenë nën narkozë dhe në një çast ndieva sesi ndodhesha jashtë trupit' 1 kujton ato momente traumatike Rauni-Leena Luukanen. "I kam bukur mjekët dhe motrat medicinale, të preokupuar me operacionin tim. Isha pikërisht duke 1 kryer studimet e mjekësisë dhe jam frikësuar shumë kur kam se çfarë bënte kirurgu me mua. E tëra megjithatë përfundoi bukur. parë parë
Pas këtij përjetimi shokant Rauni-Leena Luukanen 1 është përkushtuar njohjes së këtij fenomeni, dhe, duke siguruar literaturën e nevojshme, ka filluar vetë të eksperimentojë. Nga revistat shkencore ka mësuar se hulumtuesve nga shtetet e Bashkuara të Amerikës, me metoda të llojllojshme kurse për to në këtë libër detajisht do të shkruhet në një nga kapitujt në vijim iu ka shkuar përdore që
të provokojnë përjetime jashtëtrupore edhe tek personat me ndieshmëri mesatare.
Kështu Rauni-Leena ka vendosur që edhe dhe me anë të autosugjestionit e ka sjellë veten në gjendje hipnotike: Në atë gjendje e ka lëshuar trupin duke e ndier në çast sesi fluturon përmbi të.
'Jam kthyer teposhtë dhe e kam vetveten. E kam ndier sikur shikoja dikë tjetër. Kam menduar vdisja?!" parë
"E pastaj kam fluturuar tepër Jam gjetur përnjëherësh në banesën e prindërve të mi në Helsinki. Nëna pikërisht qepte njëfarë fustani me trëndafila të mëdhenj E kam kuptuar se ai do të ishte dhurata ime për Krishtlindje. Në momentin tjetër kam në një koktej në të cilin merrte edhe motra ime. Kur jam kthyer në trupin tim dhe jam vetëdijësuar, kishin kaluar tri orë. larg; qenë pjesë
Personi që ka qëndruar në të ka frymuar ngadalësueshëm, në vend se njëzet herë në minutë, ka frymuar vetëm dhjetë herë. Megjithatë, kjo nuk e ka habitur mjeken e re.
Menjëherë iu kam telefonuar të mive në Helsinki dhe kam biseduar me babain. E kam
pyetur se çfarë po bënte nëna. Më ka thënë se diçka po qepte. Kur nëna e ka marrë dëgjuesen e telefonit, 1 kam thënë sesi e dija se po qepte fustan me trëndafila të mëdhenj. Është habitur dhe e ka pohuar: Më tha: "Prej nga e di?"\_ Paj, më të kam shikuar! 1 jam përgjigjur duke qeshur me hare.. Më vonë, kur e kam takuar motrën edhe ajo ma ka konfirmuar se shëtitja ime astrale ka qenë plotësisht autentike dhe i vërtetë.' parë pak
Pas kësaj, Rauni-Leena Luukanen më nuk ka eksperimentuar me vetëdije, ndoshta më së shumti për atë se nuk ka dashur tu ekspozohet rreziqeve të mundshme, të cilat, është krejt e sigurt; se e përcjellin secilin përjetim jashtëtrupor të ngjeshur.
Në Universitetin e Utrecht-it (Holandë) ku e udhëheq Katedrën e parapsikologjisë, këtë përjetim e shohin si gjendje të ndryshueshme të vetëdijes. Në gjendjen e stresit të skajshëm disa persona janë të parapërcaktuar për reagime të tilla. Kur operohen; kur iu ndalet puna e zemrës (vdekja klinike) kur në shikim të e parë
Thotë, se edhe më tej i ka ndodhur që të zgjohej natën dhe të gjente vetveten sesi këmbëngulte që ta lëshonte trupin respektivisht se gjysma ishte jashtë tij. sakaq
humbasin vetëdijen shkaku 1 ndonjë fatkeqësie, apo madje edhe në kushtet kur trupi përjeton mundime të skajshme fizike e psikike.
Pikërisht në kushte të atilla ekstreme, gjatë kohës së vuajtjes në burgun e Bileqes, letrari beogradas Mirosllav Popoviqi ka përjetuar përvojë jashtëtrupore tejet mbresëlënëse. Në librin e tij "Kujtimet nga Goliotoku" Popoviqi hollësisht përshkruan kushtet në të cilat kjo ka ndodhur:
Persekutimi ka zgjatur më së ditë. Do të thotë gati deri në skajshmërinë e mundësive njerëzore: Por, e mbaj në mend për diçka tjetër = për një veprim timin; të pakuptimtë për atë situatë. paku pesë
Atëbotë kokë më silleshin mendimet për vetëvrasje. Në të vërtetë një mendim 1 vetëm Por edhe ky, jo mendim; veçse fuqi.. Një sallë me lëndë në vend të tavanit. E errësuar. Laku virret teposhtë. Unë e kam vendosur kokën në të. E përsëri një sallë me lëndë në vend të tavanit dhe litari me lak. Dhe unë, përplot qetësi, e vendos kokën në të. Pak më rrallë e kam thikën. Shumë të mprehtë . Një para se tia ngulja vetes në Madje edhe e kam shtrënguar shuplakën rreth dorzës joekzistuese. parë çast gjoks.
Në këtë gjendje; përplot dëshprim të pafund, Popoviqi për çdo ditë gjithnjë e më tepër është katandisur. Edhe fizikisht, edhe psikikisht:. E atëherë ka ndodhur .
"Diku në thellësi të persekutimit; pra ndoshta ditën e katërt apo të pestën, befas mbartem nga katandisja e skajshme dhe kam tërhequr gjurmën e persekutuesit përpara. Jam nisur me vrap të plotë. Dhe prapë, me gjurmuesin e zbrazët; po ashtu kam vrapuar. Nuk e kam ndier as dhembjen e muskujve, as shuplakat e rrjepura, as gjurmuesin; as katandisjen për vdekje të pakmëparshme. Isha disi mbi-unë"\_ Dhe gjakoja për vdekjen. Dëshiroja të vdisja. Ta harxhoja sa më parë që të ishte e mundur tërë energjinë jetësore e që shpejt; shpejt; menjëherë ta lëshoja këtë botë të mbrapshtë.
Kam vënë re i habitur dhe i frikësuar shikimin e anëtarit të kolektivit i cili më ndiqte në atë lëmsh. gati
Kam duruar ashtu gjer në fund të orarit të punës. Një orë apo më tepër. Çështë me rëndësi tepër kohë të gjatë! Ndjekësit heshtnin.
Kur puna është kryer, në krahë m'i kanë hedhur dy qysqi dhe disa kazma. Mjetet për të gjithë i bartnin të dënuarit. punishtja gjer në Nga
llogor. Ndoshta dy kilometra. Nëpër diellin e pamëshirshëm të luginës së Bileqes.
Vdekja; natyrisht; nuk më erdhi. Por, as lodhje nuk kishte, dhe përnjëherësh nuk kam ekzistuar më as unë. Ka ekzistuar vetëm "mbiun" -i. Dhe vërtet ishte mbi" E kam shikuar veten nga lartësia prej ta zëmë tri metrash nga trolli. Me shpinë. Pak në të kimë. I kam parë qartë shpatullat e mia, të mbuluara me vegla, e hollë pjesën e prapme të kokës. Si dhe gjurmën e bardhë prej kripe nga djersa e tharë mbi kapelën time ushtarake. qafën
Kam kërkuar qysqi akoma. Dhe mora.
Nuk kisha halucinacione. Vërtet kam Siç njeriu e sheh shuplakën e vet. Dhe kam plotësisht i kthjellët dhe i qetë. Dhe i ndarë nga ajo vetja poshtë. Ai me kurrgjë nuk më ka penguar. Ka lëvizur në pesërendësh, në fund të kolonës së të dënuarve. Por kam ekzistuar vetëm unë uni 1 cili e ka shikuar. Si dhe paqja e madhe, solemne. parë. qenë
Burgu është vend 1 mrekullueshëm për fenomenet parapsikologjike.
- Njeriu mund të bëhet i vetëdijshëm për rrjedhën e energjisë përbrenda vetes dhe ta shfrytëzojë këtë mbarësi! Jack Schwarz, i cili i kontrollon funksionet e veta trupore si të pohon
ishte ndonjë jogin indian. Është në gjendje; për shembull, ta shpojë zogthin e krahut (tulin e krahut) me gjilpërë të pasterilizuar, e që kjo të jetë pa dhembje, pa gjakderdhje dhe të kalojë pa infeksione. Në një mënyrë pothuajse të pakuptueshme plaga shërohet posa ta nxjerr gjilpërën dhe plotësisht mbyllet për vetëm një ditë apo dy.<eos> |
<bos>Natyrisht; Schwarz është edhe dalzotës (mbrojtës) 1 pasionuar 1 pranimit shkencor të fenomenit të "ndarjes së vetëdijes nga trupi" dhe të një koncepti krejtësisht të ri, tjetërfare për atë që e quajmë jetë. Sigurisht, ai sinqerisht shpreson se shkenca ka për ta pranuar "dorzën e hedhur' e që me anë të rrugës shkencore ka për të argumentuar atë që prej kuri për të, por edhe për shumë të tjerë në botë, është krejtësisht e pranueshme dhe e qartë.
- Kur Koperniku ka shpallur se planeti sillet rreth Diellit, njerëzit kanë të habitur thotë Schwarz por teoria e tij megjithatë është treguar e saktë! qenë ynë
## KUR I VDEKURI FLET
- Si Yan Enderson 1 ka shpëtuar ferrit të shkretëtirës?
- Lidhur me çka flet teoria mendimi kah mendimet"?
- Çfarë ka zbuluar mjeku francez JeanYves Peron-Antret?
- Dëshmi fantastike njerëzish të cilët janë kthyer nga të vdekurit
- Cilat janë të gjitha pasojat e përvojës "vdekja klinike"?
etëm netët në shkretëtirën e prej rëre mund të jenë aq të ftohta. Dhe aq të pafund
pamëshirshme. Veçse në atë moment kur topi 1 zjarrtë kolosal shuhet në perëndim dhe hëna e zbehtë rrëshqet nëpër dunat e shumta, rëra vrullshëm fillon të ftohet: Dhe ftohet, ftohet.. Pëlcasin shkëmbinjtë në vargkodrinat e djegura që shtrihen në largësitë e zbardhëllyara të hapësirave të Lindjes.
Gjithë ditën Yan Enderson bredhërin kësaj hapësire të pamëshirshme kolosale: Dymbëdhjetë orë dielli e ka pjekur dhe munduar njeriun 1 cili tashi është duke u ftohtësia të cilën e ka sjellë nata e shkretëtirës. Veçse është bërë i palëvizshëm. Lëvizjet e tij janë të plogështa e të pasigurta. Këmbët 1 ngreh zhagas. Buzët 1 ka të thara e të pëlcitura. Shikimin të turbullt:. Është i panikosur.
Dhe po qe se nga koha në kohë qetësinë e paprekshme nuk do ta thenin zhurmat misterioze që vinin nga nata, do të mund të mendoje se ishte kjo mbretëria e shkretëtisë dhe vdekjes.
Kur në mëngjes u nis nga llogori-bazë bëri mend se disa mile deri tek punëtoria do ti kalonte për më nisur shtegut të njohur dhe kurrsesi nuk e kishte të qartë se ku e kishte bërë gabimin kur e kishte humbur drejtimin dhe ishte gjendur në regjionin pak
bredh tërë ditën. Megjithatë, një e kishte të qartë e dinte se kishte humbur në pafundësinë e shkretëtirës dhe se kishte gjithnjë e shpresa që të nxirrej nga labirinthi shkretinor 1 vdekjes. pak
Filloi të mendonte për Londrën; qyteti ku kishte jetuar me bashkëshorten e vet Megi dhe me djalin shtatëvjeçar Christifor-in. E kishte të se ata nuk mund ta parandienin se në çpozicion ndodhej ai momentalisht. Diku në thellësi të zemrës si tehu 1 briskut rrymonte mendimi 1 tmerrshëm se kurrë më në jetë nuk kishte për ti E pastaj mendimet i humbën tek Christifori shtatëvjeçar\_! qartë parë.
Rreth mesnatës plotësisht është bërë 1 palëvizshëm. Etja ishte e tmerrshme dhe 1 ndrydhte të gjitha ndjenjat. Më nuk e ndiente as lodhjen; as dhembjen. Endersoni i katandisur më nuk kishte forcë as të shkonte rrëshqanas. Thërrmia të imëta rëre 1 përvidheshin në sy, ia mbushnin gavrat e hundës si dhe e ngulfatnin në mushkëri. E megjithatë, e tërë kjo ishte mahi e vërtetë në krahasim me etjen e padurueshme.
kujtonte momentet e lumtura të kaluara para disa muajsh në lojë me të. Valëviteshin mbi tepihun e gjelbër të barit duke luajtur me topin
prej gome, e pastaj ishin drejtuar në ëmbëltore, ku ishin kënaqur me akulloren prej çokollate e me sallatë pemësh. Pastaj ngadalë duke shëtitur ishin kthyer në shtëpi..
A ka qenë, vallë, ky fundi 1 Yan Endersonit të mjerë?!
Koka 1 është bërë gjithnjë e më e rëndë dhe memzi e ka mbajtur mbi zallin e butë të shkretëtirës. Yan Enderson-it i është dukur se e ka humbur tërë fuqinë dhe se më nuk mund të lëvizë.. Ujë. Oh, një gëllënkë ujë\_ Koka ngadalë 1 është përkulur mbi rërën e cila është bërë gjithnjë e më e ftohtë. Ai këtë, dorën në zemër, nuk e ka ndier. Më, në të vërtetë, Yan Enderson nuk ka ndier kurrgjë. As ftohtësinë, as mundimin; as dhembjen; as etjen. Asgjë.
Me mija mila hapësirave famëkëqija shkretinore veriafrikane, në Londër, në një shtëpi tullash, çfarë në këtë kuart janë me dhjetëra, jetonte familja Enderson. Ishte kjo familje krejt e zakonshme treanëtarëshe angleze, njerëz nga klasa e mesme, të rinj dhe ambiciozë, të gatshëm për sakrifica dhe shërbime për realizimin e një jete më të mirë. Shtylla e familjes, Yan-i, veç disa muaj ndodhej në Afrikë, në skuadrën e ekspertve ndërtimorë të cilët kishin detyrë të rëndë të përcaktonin shenjimin e larg
drejtimit rrugor për rregullim nga oaza e largët El Mesihi kah autostrada e gjatë e cila gjarpëronte luginës së Nilit.
Duke ndejur atë natë para ekraneve televizive Megi pikërisht mendonte për Yanin. Me ditë të tëra ndiente njëfarë zbrazëtie dhe e kishte të se ai po i mungonte. 0 Zot; çfarë bën tash ai?! Mendimi i mbështillej për koke dhe e bënte të shqetësuar e të brengosur. Çfarë bën tashi Yani im?!. qartë
- Nënë, shkova për të fjetur!
Megi e shikoi me dashuri të pafshehur: Megjithatë, në e saj kishte diçka që fëmijës i dhanë shkas për ta pyetur: sytë
Ishte ky Christifori. Pikërisht sa e piu qumështin; i lau dhëmbët dhe iu ofrua kanapesë së mamasë për ta puthur para se të shkonte në dhomen e tij.
- Nënë, pse je e pikëlluar?! Megi provoi të qeshte.
I është afruar pothuajse teatralisht dhe ajo butësisht ia ka ledhatuar flokët, duke e puthur në majë të hundës.
- Jo, nuk jam e pikëlluar, shpirt\_ Vetëm isha e menduar. Diçka rreth punës. E tash eja të të puth.
E di, prapë po mendon për babinl\_ Mos u brengos, nënë, unë i ndihmoj -
- Ti përsëri po i lexon mendimet e mial \_ E tashi, natën e mirë!
Nuk e ka përfunduar mendimin, pasi që Megi ka qeshur me zë.
Christifori ka nxituar në dhomën e tij, është shtrirë në shtrat dhe me kujdes është mbuluar me mbulojsë. E gjersa është zhytur në ëndërr, në përfytyrimin e tij është krijuar një pamje e jashtëzakonshme-
Yan Enderson e ngriti kokën e lodhur . Mos, vallë, dikush e ftoi?!
Baba!
Nëpër vetëdijen e Yanit rrymoi diçka ngjashëm me pëshpërimën: përsëri
Christifor!
Ky është zëri i Christiforit!
Zot; mos po marrosem?!
Mendimi plot dëshprim futi në trupin e Yanit forcë të re. U mbrapa. As një metër prej tij, nën hënëzën e paqartë, të mjegulluar, kthye
qëndronte djaloshi. Dukej disi joreal, 1 tejdukshëm; si ndonjë shpirt.
## Baba!
Përsëri e ka dëgjuar atë zë të qetë, pëshpëritës të Christiforit.
Hija e tejdukshme është përkulur:. Yani 1 ka ofruar duart e dridhura. Përnjëherësh ka ndier qelqin e ftohtë. Poçe (krikëll)?! Po, ishte ajo poçe! Ua ofroi buzëve. Në fyt ndjeu lëngun e rrjedhshëm 1 cili rrëshqiti teposhtë, duke freskuar çdo pore të qenies së tij të palëvizshme. Me ujin iu kthye edhe fuqia.
## Merre, baba!
Baba! përsëri e dëgjoi zërin e qetë, pëshpëritës. E tashi nisu sipas hënës!<eos> |
<bos>Yani ishte plotësisht zgjuar. I vetëdijshëm për pozitën e tij: E ka dëgjuar freskinë në trup dhe forcën e pazakonshme. Asnjë gjurmë nga molisja dhe etja skëterrore. Shikoi rreth vetes. Askund fantazma e pazakontë e tejdukshme. Por, në veshët e tij ende tingëllonte ajo pëshpërimë: "E tashi nisu sipas hënës!" E ka ngritur kokën. Hëna ka krejtësisht në jug: Rreth i madh i artë. qenë
Po; duhet të nisem; mendoi. Është ngritur dhe është nisur kah topi i madh i hënës. Shkonte në jug:
Në mëngjes, më 18 janar të vitit 1987, Yan Enderson doli në shtegun 1 cili e dërgoi në llogorin-bazë. U nga skëterra. kthye
- .Babai qëndronte shtrirë në shkretëtirë. I molisur dhe i etur. E kam marrë poçen me ujë dhe ia kam dhënë ta pijë. Pastaj ia kam treguar rrugën kah llogori; të cilën nuk mund ta gjente:
Të njëjtin mëngjes, siç tani mund të supozojmë, në Londër Christifor i ka së ëmës ëndrrën e pazakonshme: rrëfyer
Megi ka shpërthyer në të qeshura dhe butësisht e ka pyetur:
- Si vërtet po ia del të trillosh këso tregimesh?! Kur të rritesh domosdo ke për tu bërë gazetar!.
Ky është një nga ato përjetime të cilët shkenca gjer më tani nuk ka pasur sukses ti sqarojë racionalisht deri në fund. Sipas shumë karakteristikave hyn në përjetimet astrale, por nuk përputhet me asnjë nga grupet tipike. Por, siç do në të kaluarën ka pasur mjaft.
Në vitin 1886, në veprën vet "Projeksionet astrale" Anthony Martin thekson
se Shoqata për Hulumtime Psikike (Society for Psychucal Research) ka botuar një punë pioniere regjistër të pazakonshëm me emërtimin "Fantazitë e të gjallëve" i cili ka pasur më tepër se 1.300 faqe. Qëllimi ka qenë që të mblidhen e të hulumtohen të gjitha rastet njohura të fenomeneve psikike spontane si dhe tu nënshtrohen analizave shkencore detaje. Shumë prej rasteve të sjella, të cilat njëri nga autorët, F. W. H Myers, 1 ka karakterizuar si ngjarje supernormale" , janë sqaruar me anë të telepatisë (e cila sot në botë po e fiton oreolin e ekzaktësisë) domethënë ndikimi 1 njërit tru në tjetrin. Madje telepaia është parë si përgjegjëse për të ashtuquajturat "dukuri të krizës" Këto janë situatat e ngjashme me dramën personale të Yan Endersonit; kur një person në momentet e katandisjes ekstreme, në pragun midis jetës e vdekjes, qartë sheh e dëgjon personin tjetër, më së shpeshti atë më të afërmin e më të dashurin, më besnikun e më të përkushtuarin. gati
Teoria mendimi kah mendimi ~vetvetiu është tejet atraktive dhe me anë të saj pikërisht shpjegohen shumë ngjarje parapsikologjike, edhe pse është impresive edhe si tregues 1 mundësive të skajshme (?!) të mendjes njerëzore: E megjithatë, mbetet një numër i madh përvojash
autentike të cilat me këtë nuk mund të jenë të sqaruara në mënyrë të kënaqshme. Literatura me përvojat 'pranë vdekes" apo të ashtuquajturat "vdekjet klinike" është aq e vëllimshme saqë me to do të mund të mbushej një bibliotekë qyteti.
Një rast tipik është botuar në "Observer Magazine" më 8 të vitit 1979, kurse tregimi zhvillohet në kohën e luftës së kaluar. Në dhjetor të vitit 1943 befasish është alivanosur ushtari njëzetvjeçar George Ritchie gjatë kohës gjersa ka qëndruar nën aparatin e iks-rrezatimit. Ka ndodhur kjo në Ablenë, shteti Texas, dhe siç më vonë mjekët do të konfirmojnë, Ritchie në atë moment ka vuajtur nga kallja akute e dyanshme e mushkërive. prill
Ka ndodhur ajo e ashtuquajtura "vdekje klinike" nuk kishte frymim; nuk kishte e as shtypje gjaku. Dhe derisa trupi 1 tij është përgatitur për në morg një asistenti metodik 1 është bërë sikur ka se po lëvizë njëra nga duart "e të vdekurit" Natyrisht; asistenti ka vepruar rrufeshëm; e ka ftuar mjekun kujdestar dhe ia ka shprehur dyshimin e tij për atë se Ritchia është 1 vdekur. Ky e ka kontrolluar përsëri 'të vdekurin" dhe natyrish se e ka konstatuar vdekjen. Megjithatë, është sjellë vdendimi që drejtpërdrejt në zemër ti jepet puls, parë
injekcioni i adrenalinës. Kur është bërë kjo, për befasinë e të gjithëve zemra ka filluar përsëri të rrahë!
Kur Georg Ritchie është vetëdijësuar iu ka rrëfyer mjekëve rrëfimin e pabesueshëm. Në kohën sa trupi i tij ka qëndruar palëvizshmërisht i shtrirë mbi krevatin e spitalit; duke mos dhënë kurrfarë shenjash jete si dhe i mbuluar me çarçaf të bardhë mbi fytyrë, Ritchie apo "uni" 1 tij, së ai ka pohuar kështu, ka qëndruar përanash dhe e ka soditur krejt pamjen. Vetëdija e tij pastaj ka fluturuar përmbi shumë hapësira të Sheteve të Bashkuara. Nuk ka ndier dhembje, mundim, as frikë, por megjithatë, më së tepërmi i kujtohet ajo që i ka ndodhur trupit të tij personal! paku
Gjatë kohës gjersa e ka soditur trupin e vet të pajetë, përnjëherësh drita është përforcuar, kurse në sallë ka hyrë njëfarë figure. Edhe vetë nuk di ta sqaroj si dhe në çmënyrë por në të njëjtin moment koha dhe hapësira e kanë humbur kuptimin e tyre. Para tij me shpejtësi marramendëse kanë filluar të zhvillohen pamjet nga jeta e tij me të plotë dhe me të gjitha shpejt e ka ndërprerë filmin e kujtesës në kohërat e ngjarjet e priftuara dhe ia ka realitetit qartësi kthyer
dhembjes së rëndë të mushkërive si dhe etheve të shumta.
Në këtë moment adrenalina e ka aktivizuar zemrën!
Mjeku francez, Jean-Yves Peron-Autret disa vjet me radhë kinse të ndjerë i varrosin të gjallë! Për këtë e ka shkruar edhe librin me plot dëshmi të vjetra e të reja të cilat do të duhej të argumentonin pohimin e tij senzacional. Epizoda në librin e tij interesant e lidhur është me rastin e John Mclntyer-it, dëshmia e të cilit ka e botuar në një revistë angleze që në fillim të këtij shekulli. pohon parë qenë
Nuk di sa gjatë kam në atë gjendje të pazakonshme, por një çast kam ndier se po qenë
Shkaku i mundimeve afatgjata nëpër të cilat kam kaluar për shumë vite të jetës, ndodhi që të sëmuresha nga ca ethe nervore të cilat në mënyrë permanente m'i rrënonin edhe ato forca trupore që më kishin mbetur . Me klimakteriumin më erdhën edhe kriza të reja ashtu që me tërë forcat luftoja për jetën, e cila thjesht po më ikte ngadalë. Përkundër asaj lufte me e kisha humbur ndjenjën për jetë dhe ndërkohë gjendur në një gjendje pa një rregull të çuditshëm. pak panik qeshë
kthehem në jetë; trupi sikur m'i ka ndier shumë ngacmimet e jashtme; kurse kuptimi sikur më është ngjallur përsëri. Porse, mu në atë moment njëri prej mjekëve është gërmucur mbi mua dhe ka thënë: "Gati është!" . Pastaj më ka mbuluar me çarçaf; por nën të kam mundur të dëgjoj klithmat e anëtarëve të familjes sime.
Ditën e nesërme dhe tri ditë të tjera kam 1 ekspozuar derisa të afërmit kanë ardhur, duke u shprehur familjarëve të mi ngushëllime: Kam dëgjuar dhe kuptuar të gjitha që kanë ndodhur rreth meje dhe kot kam shpresuar se diçka ka për të ndodhur që njerëzve do tua bënte me dije se akoma isha gjallë. qenë<eos> |
<bos>Kam dëshiruar të flas, të lëkundem, të tregoj se jam gjallë, por për hata timen kam konstatuar se gjuha ime ishte e palëvizshme, se nuk mund të hapja gojën dhe se këmbët e duart thjesht më nuk u përgjigjeshin komandave të dhëna. Nuk kam mundur ama bash me të tregoja se isha gjallë. asgjë
Ditën e katërt më kanë dorëzuar tek varrtarët të cilët me mua janë sjellë vërtet brutalisht, e kur njëri nga punëtorët në sipërmarrjen varrimore më ka goditur në gju, derisa të tjerët më kanë futur në arkivol kam ndier dhembje aq të fuqishme saqë në një çast
kam menduar se ajo ka për të më "vënë në lëvizje"
Arkivolin e kanë mbyllur dhe e kam ndier depërtimin e gozhdave që nguleshin në të. Nuk mund ta përshkruaj me fjalë tërë hatanë që ndieva atëherë. Secila goditje me çekan dhembshëm më ka tingëlluar në kokë si ndonjëfarë kumbone fshati e të vdekurve. Kurrë nuk kam menduar se zemra njerëzore mund të vuajë aq nga tmerri.
Nuk di sa kam mbetur në varr. Kam menduar se së shpejti kam për tu ngulfatur e se në atë mënyrë kanë për tu ndërprerë vuajtjet e mia. Nuk kam kam gjallë. Nuk kam marrrë frymë, zemra nuk më ka qenë
Më kanë ngritur, e kanë vendosur arkën mbi një kerranik dhe janë nisur kah varret. Kur kemi mbërritur atje, e kam mbledhur tërë forcën se mos, ndoshta, do të lëvizja a do të jepja shenjë se ende isha Kam ndier sesi arkivolin e kanë ngritur mbi gropën e varrit familjar, pastaj më kanë lëshuar, e më pastaj kam dëgjuar tingullin e goditjes së arkivolit në fund të varrit. Pas kësaj 1 kam dëgjuar fjalimet mortore të miqve që ma linin lamtumirën. Ka pasuar tinguj të çuditshëm që janë bërë gjithnjë e më të qetë. E kam kuptuar se varrin po e mbulojnë me dhe. gjallë!
rrahur, por: kam vuajtur dhe sipas kësaj e kam ditur se jam gjallë.
Mendimet tmerrshme m'i kanë ndërprerë zërat e largët të cilët së pari më kanë brengosur. Zërat janë afruar gjithnjë e më shumë dhe befas kam ndier se dikush po e arkivolin. Kur e kanë hapur kam ndier ftohtësi të çuditshme e cila në ato momente vinte shumë e këndshme; pasi që paraqiste një shprese. hap pikë
Më kanë bartur gjatë për diku, e pastaj më kanë vënë në një tavolinë të ftohtë e të lagësht prej mermeri. vetes shumë zëra. Mi kanë ngritur duart dhe i kanë lëvizur në të gjitha drejtimet. Dikush m'i ka ngritur kapakët e syve dhe tashi kam se ndodhesha në mesin e një salle të anatomisë, rrethuar nga shumë njerëz, në mesin e të cilëve kanë edhe dy miq të mi. parë qenë
Më së pari kanë vendosur që të më sprovonin me elektroshok. E kanë përgatitur aparatin dhe me rastin e shokut të parë me mija dritëza m'u kanë shfaqur para syve të mi. Shoku 1 dytë ka edhe më i fortë. Kam ndier sesi të nervat më vibronin si telat në instrumentin muzikor dhe sesi po lakohesha në pozicionin ulur meqë muskujt më tendosnin në qenë gjithë gati
atë shkallë. Sytë më janë hapur dhe zgurdulluar. I kam e mi, me fytyrat plot dhembje sesi e lutnin mjekun që ta ndërpriste eksperimentin. parë
Kur përsëri më kanë në tavolinën mermerike është ofruar njëfarë mjeku me brisk kirurgjie dhe ma ka në kraharor . paluar ngulur atë moment sikur eksplodimi të ma ketë tronditur tërë trupin: kam arritur që të bërtas tmerrshëm; kurse njerëzit përreth meje po ashtu njësoj kanë reaguar.
Zinxhirët e vdekjes në atë moment kanë të këputur. Jam kthyer në jetë!" qenë
Ja, edhe disa raste.
Në fundin e një dite, në nëntorin e vitit 1967, Georg Vasseur , 42 vjeçar, murator nga francez Boulogne-sur-Mer, është nisur për në shtëpi. Në rrugë e ka goditur kamioni. E kanë gjetur disa kalimtarë, ka qenë pa vetëdije, kafka i qyteti
Anglezja tridhjetëvjeçare Elsie Waring më 11 dhjetor të vitit 1963 e ka humbur vetëdijen: E kanë dërguar në spitalin e Wilesdenit, ku tre mjekë kanë konstatuar vdekjen. Pas dhjetëra orësh, derisa e kanë vendosur në arkivol, befas ka ardhur në vete dhe përsëri ka zënë të marrë frymë. Për rastin e saj më12 dhjetor 1963 ka lajmëruar revista britaneze "Dayli Telegraph'" \_
kishte kërcitur. Mjeku e ka kontrolluar viktimën dhe ka konstatuar: "I vdekur është, çojeni në morg""
"Bartësja në të cilën prehej trupi im kujton Vasseur, "ka e vendosur mbi dyshemenë e morgut. Nuk kam ndier kurrgjë as dhembje, as mundim. I kam dëgjuar punëtorët sesi donin të më futnin në frigoriferin e morgut. Në atë moment jam kthyer në trup dhe kam piskatur. E kam ngritur kokën dhe jam ulur" qenë
Vasseur urgjent është dërguar në spital ku mjekët kanë konstatuar se vetëm ka qenë në alivani. Pas tri ditësh është lëshuar në shtëpi. Për këtë ngjarje dramatike; më 6 maj të vitit 1970, ka shkruar gjerësisht revista "Press Medicale" \_
"Në gjendjen e pavetëdijes 29 pacientë kan përjetuar amnezion; 28 kanë pasur përvoja
Edhe dr. Michael Sabom, asisten 1 profesorit të kardiologjisë në Universitetin Emory në Atlantë, shteti 1 Gjeorgjisë, ka botuar disa raporte specialistike mbi vdekjet klinike dhe disa konstatime deri tek të cilat ka ardhur duke hulumtuar janë të vlefshme të citohen. Nga anketat me pacientë që kanë përjetuar vdekjen klinike ka ardhur gjer tek këto të dhëna:
të vdekjes klinike, 18 kanë shijuar kalimin nga vetëdija në një zonë apo dimension të panjohur (transcendentimin) 11 e kanë soditur trupin e tyre të palëvizshëm nga lartësia (autoskopia) kurse 9 prej tyre e kanë përjetuar edhe autoskopinë edhe transcendentimin. Përndryshe, rënia përfundimtare në shqetësimin vdekjeprurës iu ka ndodhur shumicës së pacientëve të cilët kanë përjetuar vdekje klinike: Pasi që nuk është e mundur të jepen sqarimet adekuate të këtyre fenomeneve, janë të përshtatshme hulumtimet e mëtutjeshme të shkaqeve dhe implikacioneve të këtyre dhe përvojave të ngjashme:'
Viteve të fundit Sabom-i nxitueshëm ka vazhduar ta hulumtojë fenomenin e shëtitjeve astrale. Ia ka dalur ti hulumtojë njëqind e njëzet raste ku të sëmurët kanë pasur kontak të shkurtër me vdekjen. Veçanërisht e kanë interesuar përvojat jashtëtrupore; për të cilat njerëzit kanë folur si për një lëshim të trupit të tyre të pavetëdijshëm e ku nga më e mirë, sipa rregullit: nga ana e sipërme; kanë shikuar se çfarë po ndodh: pozita
"Kur kam filluar tu besoj këtyre rrëfimeve dramatike" thotë Sabomi, "kam zbuluar se disa të sëmurë do të mund të më<eos> |
<bos>rrëfenin; hollësisht dhe në mënyrë të saktë, se çfarë ka ndodhur përgjithësisht me trupin e tyre derisa kanë qëndruar në tavolinën e operacionit. Një burrë ma ka përshkruar sesi ka pezulluar mbi trupin e vet dhe e ka soditur punën e ekpit kirurgjik. I ka përshkruar instrumentet; dukjen e zemrës si dhe vetë rrjedhën e operacionit. Kam 1 mahnitur nuk ka pasur kurrgjë në të kaluarën tij që do indikacione se diturinë medicinale ka mundur ta mbledhë tjetërkund. Në rastin tjetër, zemra e personit ka pushuar së punuari katër deri në minuta, ai e ka përshkruar dhe atë me saktësi se çfarë ka ndodhur gjatë asaj kohe. Për mua kjo është argumenti më i fortë se këto nuk kanë qenë paraqitje të kota apo trillime. Diçka këtu po ndodh dhe nuk mund të sqarohet kurrsesi me mënyrën tradicionalel qenë pesë sakaq
Por, Thomat* e ende nuk dorëzohen. Teorizojnë për atë se ndjenja e eliminimit dhe ankthit e shtyn mendjen në një lloj shoku mbrojtës; se egoja ballafaquar me asgjësimin, po përgjigjet në stresin papërballueshem me aktin e fundit të fuqishëm të refuzimit. Disa qëndrojnë në pikëpamjen se shoku 1 fuqishëm para vdekjes shkakton po ashtu kujtimin e fuqishëm të lindjes dhe se pabesë
lëvizja nëpër tunelin e errët kah drita që pret është vetëm kthim në një periudhë tjetër të transformimit.
Megjithatë, hulumtuesit seriozë të dukurive "në prag të vdekjes" thonë se shpjegimet e tilla janë sipërfaqësore dhe tepër të thjeshtëzuara. Sociologu John Audette thotë:
"E saktë është se disa raste ndoshta mund të sqarohen me anë të kushteve biokimike apo psikologjike: Këtu nuk mund të përfshihet shumësia kolosale dhe shumëllojshmëria këtyre përvojave fantastike kur hulumtuesit skeptikë do të hulumtonin më thellësisht rastet tona; edhe vetë kishin për tu bindur!" sakaq
Medicina shkencore sot këto raste 1 merr si udhëzime të mira për jetë. Dhe pikërisht shkaku 1 kësaj hulumtuesit shpresojnë se opinioni me kujdes ka për ti vlerësuar , e jo kurrsesi ta zgjedhin trajtimin romantik të vdekjes apo hedhjen e thjeshtë të saj. Profesori Kenneth Ring thotë:
'Një nga pasojat e këtyre përvojave është se njerëzve po U kthehet besimi sesi jeta njerëzore është e çmueshme, sesi është të rrënohet rendi natyror 1 gjërave duke bërë vetëvrasje?" gabim
Dr: Bruce Greyson; docent i psikiatrisë në Universitetin Michigan në Ann Arbor, ka analizuar më shumë se 150 përjetime jashtëtrupore të paravdekjes.
Interesimi i tij i sotëm është i përqëndruar në rastet e vetëvrasjeve. Dhe ka zbuluar se "njerëzit të cilët përjetojnë përvoja të tilla dalin nga to me ndjenjën e vërtetë se jeta ka qëllim. Edhe pse vdekjes më nuk 1 e kanë shumë më të qëllimshme e më me domethënie:
Por, tu kthehemi përsëri dëshmive dramatike të njerëzve të cilët në një çast; në kohën e vdekjes
Thomëca: mendohet në shën Thomën ~figurë biblike që shquhet për tradhëti; si shën Thomai. (vër. përkth.) pabesë
Në autobiografin e vet "Dëshmitari" J. G. Bennett e përshkruan dramën të cilën e ka përjetuar gjatë Luftës së Parë Botërore. Ka vozitur motoçikletën me nëpër qytezën franceze Monchy-le-Preux kohës kur gjermanët kanë sulmuar nga të gjitha anët. "Nëse kaloj nëpër Monchy, do të jem i shpëtuar" e ka bindur vetveten. Pastaj ka lindur zbrazëtia e panik gjatë
caktuar, kurse ndjenja tjetër ka se po zgjohej, por jo në trup; jashtë trupit: qenë
"Kam 1 vetëdijshëm për faktin se nuk jam 1 vdekur. Edhe pse nuk kam mundur kurrgjë as të dëgjoj, as të shoh, megjithatë kam vënë re se trupi im qëndron shtrirë mbi një krevat të bardhë. Gradualisht jam bërë 1 vetëdijshëm se po në atë dhomë përskaj trupit tim të pranishëm kishte edhe njerëz të Në njëfarë mënyre të çuditshme kam shikuar çfarë ata shikonin, e madje edhe kam ndier çfarë ata ndienin: qenë tjerë.
Në atë moment më është bërë e qartë si kristali se të ishe 1 vdekur ishte diçka krejt tjetërndryshe se, ta zëmë, të ishe 1 sëmurë, 1 dobët apo 1 pandihmë: Me sa kam mundur të kuptoj nuk ka ekzistuar kurrfarë ndjenje të frikës E megjithatë, unë kurrë nuk kam qenë njeri veçanërisht 1 guximshëm dhe sigurisht ende i jam frikësuar shkrepjes së fuqishme të armëve. Por aso momentesh kam 1 vetëdijshëm për indiferencën time të plotë ndaj trupit timl qenë
Bennett-it 1 kujtohen edhe detaje të tjera interesante. 1 kujtohet se "uni" i tij i vetëdijshëm pjesa astrale nuk ka plotësisht i ndarë nga trupi. Kështu që "ai" trupin e ka përcjellë qenë
gjer tek salla e operacionit; kurse në gjashtë ditët e derisa medicinarët kanë bërë përpjekje të mëdha për ta kthyer në jetë, ka përcjellë çdo gjë që rreth trupit të tij ka ndodhur.
Në jetën e tij Bennett ka përjetuar edhe një udhëtim astral. Befasisht, derisa ka ndejur në shoqëri me partnerin e vet të punës G. I Gurxhieff-in dhe ka lexuar me zë, i ka ndodhur diçka krejt e pazakonshme:
'Përpos tjerash, në një moment kam dëgjuar një zë sesi fliste: "Të hollin; të lutem!" e pastaj zërin e femrës: "ka mbetur veç i trashi" \_ Disa ditë më vonë, kur jam vetëdijësuar dhe kur penjtë kanë të nxjerrë nga koka ime, kujdestarja ime tha: Po çuditem pse kanë përdorur penj të trashë" . Unë iu kam përgjigjur: "Sepse nuk u ka mbetur i holli" . Përkujdestaren kjo e ka shokuar. Ka pyetur e mahnitur: "Prej nga po e dini ju këtë? Ju keni qenë pa vetëdijel\_~ qenë
As vetë $'e di si, por befas kam ndier sesi po dilja nga trupi dhe sesi po ngrihesha përmbi të. Zëri im akoma lexonte por ajo më nuk ishte ngjyra e zërit tim, por disi tjetërfare: E huaj. Kam menduar si ai mund të lexojë? Ai sigurisht nuk mund të japë intonacion të Kam mundur ti shoh njerëzit nga perspektiva krejt tjetërfare dhe e kam pyetur veten se a është vallë
Gurxhieffi i vetëdijshëm se është duke i lexuar karrigia e zbrazur. Në atë trupi im 1 ka hapur dhe as vetë nuk di si, por në të njëjtin moment kam qenë në të. Ndjenja e ndarjes nga trupi ka mbetur edhe disa orë edhe pse më nuk jam ngritur përmbi të. çast sytë
Dëshmi as një trohë më dramatike është edhe përjetimi 1 pazakonshëm 1 Virginija Falc-it. Asaj në mes të një operacioni shumë të zakonshëm të nxjerrjes së bajames; i është ndalur zemra: pak
'Befasisht kam filluar të ngrihem nëpër lindur errësira e dendur. Nuk kam e frikësuar. Jo, assesi. Ndoshta e habitur. Kam pasur ndjenjën se po më përmbushnin ngazëllimi, dashuria e paqja, që kanë buruar nga rrethi 1 zjarrtë i dritës. Nuk shkoj në kishë nuk besoj në këto. Por, jo: kur jam bërë e vetëdijshme se drita që më ka ndriçuar 1 përket dritës hyjnore, jam mbushur dashuri dhe hare. Pasatj më është kujtuar se 1 kam dy fëmijë. Kjo ma ka zgjuar dëshirën e fuqishme për tu kthyer:' qenë
Në dokumentacionin ka mbetur e shënuar se mjekët kanë intervenuar në të njëtin moment. Ia kanë shpalosur gjiun e Falcit që me dorë tia masazhonin zemrën. spitalor<eos> |
<bos>'Gjëja tjetër që më kujtohet" thotë Virginija, 'ka motra medicinale e cila e pastaj kanë ardhur mjekët e motrat dhe më kanë pyetur sesi është përjetimi i vdekjes. qenë
Sado që të jenë interesante rrëfimet e tyre kurrë nuk kanë me themel të hulumtuara dhe të evidentuara nën kriteriume të rrepta shkencore e medicinale, Margaret O'Hara në një vështrim interesant për fenomenin "jashtë qenë pohon
Edhe pse shumë shkencëtarë 'përjetimet astrale" të këtilla e të ngjashme 1 pranojnë me rezervë të caktuar, në Shtetet e Bashkuara viteve të fundit ka gjithnjë e më shumë ekspertë të cilët në këtë Iloj fenomeni parapsikologjik shohin sfidën që meriton hulumtime serioze. Dr. Elizabeth Kubler-Ross, profesoreshë e psikiatrisë si dhe autore e veprës së njohur "Për vdekjen dhe të ndërruarit jetë" , deri më tani gjerë e gjatë SHBA-së ka mbajtur ligjërata të panumërta në të cilat ka folur për dëshmitë autentike të njerëzve të cilët në rrethana të ndryshme kanë përjetuar përvoja jashtëtrupore: Njëkohësisht; dr. Raymond Moody ka botuar më 1975 librin shumë të dobishëm 'Jeta pas jetës" në të cilën flet për më shumë se njëqind raste të hulumtimit të fenomenit "në zgripc të vdekjes'"
trupit" botuar në magazinin autoritativ "Scientific American" Çështja ka se a munden këto rrëfime ta përballojnë ekzaminimin më të rreptë shkencor. I hutuar dhe 1 dëshpëruar me deklarata të këtilla, psikologu Kenneth profesor në Universitetin Connecticut; është nisur të gjejë dhe të hulumtojë grupin e ri të njerëzve të cilët, nën ndikimin e rrethanave të ndryshme; janë gjendur në buzë të vdekjes ashtu që të tubojë dhe shkencërisht të vërtetojë të dhënat për rastet e tilla. qenë Ring
Gjatë hulumtimeve ka zbuluar se të hulumtuarit e tij meshkuj dhe femra të moshave, arsimimeve, të kaluarave dhe qëllimeve të ndryshme flasin për diçka që kushtimisht e ka quajtur thelbi 1 përvojës'" kurse e kanë përjetuar atë në prag të vdekjes apo klinikisht të vdekur fare. Kanë folur për lëshimin e trupit të vet apo ndarjen prej tij , për lidhjen me të ndjerët e vdekur, për rrëshqitjen nëpër tunelin errët kah njëfarë drite e shkëlqyeshme; për arritjen tek njëfarë shtegu; por edhe për tërheqjen prej tij, sidomos shkaku 1 njëfarë ndjenje të përgjegjësisë ndaj të tjerëve: Edhe pse ka pasur dallime të bollshme në deklarime, përgjigjet gjithmonë kanë të ngjashme: ka ajo ndjenjë e lehtësimit të madh, madje Ring gjithë qenë qenë
edhe e lumturisë, të cilën kanë dëshiruar që ta mbajnë sa më gjatë.
Gjatë gjithë kohës së hulumtimit të tij të jashtëzakonshëm veçanërisht është përqëndruar në vërtetimin e disa dyshimeve që janë zgjuar në të. Për shembull, a ka e mundur që shëtitjet astrale të kenë të provokuara nga marrja e barnave e anestetikëve? Kanë mundur, natyrisht; por psikologut amerikan i janë kujtuar edhe rastet në të cilat të hulumtuarit fare nuk kanë qenë nën ndikimin e barnave; në rastet tjera anestezioni dhe marrja e edhe nuk kanë mundur të shkaktojnë reaksione si këto të përshkruarat. Ring qenë qenë
Pavarësisht se çfarë 1 kanë pasur qëndrimet para këtyre përvojave e bindjet e tyre religjioze 1 larmishme shumica e këtyre njerëzve janë të bindur se kanë qenë vërtetësisht të përballur me ndonjë forcë mbinatyrore, të pushtuar me dashuri e lumturi, e se me skaj syri e kanë shikuar botën e jashtëzakonshme e cila tek duhet të na paraqitet.
- Sipas meje thotë barnat dhe anestetikët do të ndikonin që të hulumtuarit ti harronin përvojat e tyre jashtëtrupore dramatike, Ring
edhe po qe se kohës së vdekjes klinike në ndonjëfarë rrethane do ti përjetonin! gjatë
Shumë dilema, natyrisht, këtu nuk përmbyllen: vallë, mos janë përfundimisht përjetimet astrale llomotitje të shkaktuara nga shoku toksik?! Edhe kjo do të mund të ishte e vërtetë, por halucinacionet më së shpeshti janë të paqarta; të palidhura dhe tepër të Ilojllojshme; të varura fenomenin "buzë vdekjes" kanë krejt të qarta, të lidhura dhe të bazuara në ndjenjën e thellë të realitetit. Siç i ka thënë Ringut një mjeke, e cila po ashtu ka përjetuar udhëtime jashtëtrupore, "unë e di fare mirë se çfarë përmban ëndrra apo halucinacioni por kjo nuk ka as njëra e as tjetra. sakaq qenë qenë
A thua, vallë, njerëzit në momentet kur gjenden në zgripc të jetës në imagjinatën e tyre shohin atë çfarë dëshirojnë të shohin?
Disa nga të hulumtuarit e Ring-ut nuk kanë pasur kurrfarë vërejtjesh paraprake se jetën e kanë të rrezikuar, kurse shumica prej tyre as nuk kanë menduar për ndonjëfarë jete të këndshme të pasvdekjes. Sidomos, ta zëmë, vetëvrasësit kurse në mesin e të hulumtuarve kanë 36 të cilët edhe kanë vendosur për qenë
atë dramatik nga dëshira që ta shlyejnë vetëdijen e tyre! hap
Dhe në fund, a thua, vallë, "vështrimi në vdekje" është vetëm epizodë e shkurtër , pazakonshme diçka si vezullim i evidentimeve jashtëshqisore para se përfundimisht të lajmërohen kumbonat e vdekjes?
Sigurisht se nuk është! energjikisht psikologu amerikan. Duket sikur këto përvoja kanë shkaktuar tek individët transformim të vërtetë, ndërrimin e qëndrimeve jetësore si dhe ridefinimin e vlerave, prirjen kah dashuria dhe ndihmesa të tjerëve. Prandaj edhe jam krejt 1 bindur se këto janë përjetime autentike! pohon
Edhe dr. Raymond Moody në hulumtimet e veta ka ardhur tek përfundime të njëjta. Gati të të hulumtuarit të cilët kanë "shijuar" vdekjen klinike dhe në ato momente kanë përjetuar përjetime jashtëtrupore në plotni e kanë ndërruar raportin dhe konceptin e tyre ndaj vdekjes. gjithë
"Besoj' ka deklaruar një i hulumtuar , se kjo përvojë i ka dhënë trajtë të re një pjese të jetës sime. Kur kjo ka ndodhur i kam pasur dhjetë vjet; sakaq kam i bindur se jetë pas vdekjes nuk ekziston. qenë qenë
Nuk kam dyshuar kurrë në këtë dhe nuk frikësohem të vdes. Nuk kam frikë. Disa nga të njohurit e mi kanë frikë të vdesin. Janë të frikësuar. Gjithmonë vetvete kur 1 dëgjoj se jetë pas vdekjes nuk ka apo "kur vdes, çdo merr fund" ! Në vetvete mendoj: Këta nuk kanë lidhje-!" qeshi gjë
"Si çun i vogël i jam frikuar vdekjes" ka rrëfyr pacienti tjetër: "Natën jam zgjuar duke kam pasur sulme frike: Nëna dhe babai do të vraponin tek unë dhe do të më pyesnin se çkisha. Iu kam folur sesi nuk dëshirioja të vdisja; por se e dija se duhej patjetër. Kam kërkuar prej tyre që ata këtë ta pengonin. Nëna atëherë do të më thoshte se ajo është diçka me të cilën duhet të të përballemi. Më filste se duhet të vdesim vetëm, dhe kur për këtë të vie koha këtë kemi për ta kryer bukur. Shumë vite më vonë, kur nënën veçse e kisha të vdekur, kam folur për këtë me time. Akoma 1 jam frikësuar por, tashi, pas kësaj përvoje besomëni, më nuk 1 frikësohem vdekjesl qarë gjithë gruan
Në fund të këtij kapitulli ti përkujtojmë edhe njohuritë deri tek të cilat ka ardhur dr. Fred Schoonaker, drejtor 1 Shërbimit për shërimin e zemrës në spitalin shën Lluka në Denver. Për<eos> |
<bos>nëntëmbëdhjetë vjet punë ky shkencëtar 1 respektuar amerikan ka arritur të mbledhë kartelat e të sëmuarve dhe historitë sëmundjeve të 2.300 njerëzve të cilët, me krijimin e kushteve fatkëqija, janë ndodhur buzë vdekjes. Në mesin e tyre, më tepër se 1.400 kanë folur për përjetimet e paravdekjes ngjashëm me ata nga hulumtimet e psikologut Kenneth Ring;
Megjithatë, në shumë raste të Schoonmaker-it shënimet elektroencefalografike (të cilat mënyrë permanente shenojnë funksionimin e trurit) kanë të rrafshta apo fare nuk kanë ekzistuar në periudhën që ka lëvizur nga tridhjetë minuta deri në tri orë, përtej kufirit që konsiderohet se shënon vdekjen qenë larg
Skeptikët; megjithatë, i hedhin disa nga këto dëshmi dhe si arsye sjellin anoksinë cerebrale mungesën e oksigjenit në tru. Porse, në spitalin e shën Llukës është përdorur aparati shumë i ndërlikuar për përcjelljen e shenjave të jetës së të sëmuarve: Raportet ditore të mjekëve tregojnë se gjithmonë ka pasur mjaft oksigjen për funksionet e caktuara të trurit. Edhe impulset jonormale elektrike të cilat rrymojne nëpër tru në kohën e çasteve të fundit të punës së tij jo rrallë përmenden si shkak 1 mundshëm 1 përjetimeve jashtëtrupore në prag të vdekjes.
klinike të ndonjë personi pas së cilës, sakaq të sëmurët janë kthjellur (vetëdijësuar), ngandonjëherë nga arsye krejt të pasqarueshme, dhe kanë folur për përjetimin e pazakonshëm të qetësisë, të rregullit, të harmonisë dhe të bukurisë!
Kanë këto dëshmi të cilat askend nuk mund shkencëtarët e tipit të dr. Fred Schoonmaker-it. qenë
Bashkëshortja e kryetarit të të Shoqatës londineze për Hulumtime Parapsikologjike; Fleonor Sidgwick, ka shënuar raportin mahnitës për ngjarjen; e cila ka korresponduar me vdekjen e të ri anglez. Me shtatë dhjetor të vitit 1918 togeri David E. MConel ka fluturuar nga aeroporti i Acamptonit; në Lincolnshir, me aeroplanin "Camel" për në Tadcaster, në largësi diç më shumë se njëqin kilomtra. parë pilotit qytetin
Megjithatë, në të kaluarën kanë ndodhur raste dukshëm misterioze. Njërin prej të tillëve detajisht e përshkruajnë John Fairley dhe Simon Welfare në librin e tyre "Bota e forcave enigmatike' , sipas të cilit është incizuar seriali televiziv me të njëjtin emër.
Njëkohësisht është nisur edhe aeroplani tjetër që ta kthente prapa, pasi që në Tadcaster ai
duhej ta dorëzonte aeroplanin të cilin e drejtonte. Së shpejti, sakaq që të dy pilotët janë gjendur në mjegull. Përcjellësi 1 MConnel-it ka 1 detyruar të lëshohet gjithsesi; derisa MConneli e ka vazhduar fluturimin duke luftuar me prishjen aparatit të tij, 1 tendosur duke shikuar mjegullën dhe duke insistuar që të mbahej në lartësinë e sigurt. Afër pesë-gjashtë kilometra nga Tadcasteri avioni është rrëzuar dhe është shkatërruar. MConnelin e ka mbytur goditja për mitalozin 1 cili ka 1 montuar para tij. Tabakaja për cigare e guzhmitur, të cilën e kanë gjetur në copat e thyera të aeroplanit ka dëshmuar për fuqinë e goditjes për toke: Ora në dorë i ka ndalur akrepët saktë në 3, 25 pas dite. qenë qenë
"I kam dëgjuar hapat në korridor; dyert janë hapur bujshëm, në mënyrën siç Davidi e ka pasur zakon ti hapë; e kam dëgjuar fjalinë e tij të zakonshme: "Hej shoki!" dhe përgjysmë është rrotulluar në karrige: E kam soditur në prag
Në Scampton miku dhe shoku më i mirë i Mconnel-it, togeri James J. Larkin; ka ndejur në dhomë dhe ka shkruar letra, duke mos ditur për luftën e mikut në rrugën për në Tadcaster. Në dëshminë e shkruar më vonë me kërkesën e të jatit të MConnelit ai e ka përshkruar se çfarë ka përjetuar atë ditë.
ende në dorë e mbante rezën rrumbullake. Ka në rroba pilotimi; por me kapelë mornari. Në këtë priftim nuk ka pasur të jashtëzakonshme. Kapelën e ka hedhur prapa koke, ka ka hyrë në dhomë dhe na ka përshëndetur. Duke u përgjigjur në fjalinë e tij "Hej, shoki!" ia kam kthyer: Hej! Veçse qenke kthyer?! Mu ka përgjigjur: Po: Mirë kam mbërritur , kam shpëtuar lehtë. E kam shikuar gjithë kohës derisa e ka thënë këtë. Pastaj tha: "Hajt, tungjatjeta!" , e ka mbyllur derën me gjallëri dhe ka shkuar. qenë asgjë gjatë
Larkin-i nuk ka pasur orë, por e ka vlerësuar se vizita ka ndodhur në mes të dy e pesëmbëdhjetëve dhe dy e tridhjetëve; pikërisht atëherë kur David MConnel takoi vdekjen e vet njëqind kilometra prej këtu, në Yorkshire. Atë mbrëmje në hotelin Albion" në Lincoln, Larkini ka mësuar për tragjedinë e mikut; gjë që e ka tronditur dhe lemeritur pa masë.
mund ta kuptoni.. nuk kam ditur si ta zgjidh këtë enigmë. Nuk ka e mundur të mohohet fakti se sigurisht rreth orës 3,25 ka pësuar duke fluturuar në Tadcaster, pasi që më vonë është vërtetuar se ora 1 është ndalur saktësisht në atë kohë. Kam provuar që veten ta "Siç qenë
bind se nuk e kam parë, e as folur me të në dhomën time por nuk kam mundur, sepse me siguri kam 1 zgjuar, kurse shfaqja e tij, zëri, sjellja, kanë qenë aq natyrale. Meqë gjithnjë kam dyshime lidhur me këto dukuri akoma edhe tashi dua ta bind veten se nuk e kam por nuk po mundem. qenë parë,
Shkenca ende nuk ka gjetur qasje të mirë teorike e cila a shumë do të arrinte që në mënyrë të kënaqshme ti sqaronte përvojat siç është kjo, sakaq nga ana tjetër, vështirë është të kategorizohet edhe në kategorinë e iluzioneve të pastra. Për këtë arsye, shumë raste jotipike të udhëtimeve astrale edhe tashi presin shpjegime. Njëkohësisht; në botë ka gjithnjë e më tepër shkencëtarë të cilët kacafyten me enigma të ngjashme: edhe teoritë e para shkencore të cilat përpiqen që nga secili rast ta heqin velin e mistikës dhe ta shpjegojnë me rendin logjik të ngjarjeve në qarkullimin normal të jetës në Tokë. mjaft pak
## FLUTURIMI MBI TRUPIN TUAJ
- Takimi jo i zakonshëm në Manila
- Çfarë ndodh kur kopja astrale e lëshon trupin fizik?
- Si duket; nga çfarë është i endur dhe sa peshon trupi astral?
- Teoria interesante psikologut amerikan, dr. Hereward Carrington
- Persiatjet e lamajve tibetanë për trupin astral
Kishte diçka të pazakonshme, absurde, në situatën në të cilën atë ditë me diell të dhjetorit jam gjendur në Filipine: Kam ndejur në kopshtin mveshur me qelq të hotelit "Marko Aureli" në qendrën e Manilës shumëmilionëshe, kam pirë xhuzin e të mëngjesit dhe kam të panjohurin për të të i kam ditur përpos asaj se si duket. gati parë pritur gjitha
Ditët të cilat i kam kaluar në Arqipelagun e Filipineve kanë qenë të lidhura me hulumtimin tim mbi të arriturat e bioenergjistëve të këtushëm për të cilët, në vitin 1974, shtypi evropian shkruar si për njerëz të pajisur me mundësi çudibërëse, që pa kurrfarë medikamentesh, me duar të thata, operojnë tumorë dhe 1 shërojnë të pashërueshmit:. Kam vizituar mjekët popullorë më të njohur e duke bërë biseda të gjata e interesante me pacientët e tyre fatkëqinj të cilët, duke gjurmuar pas shërimit, vinin prej viseve më të ndryshme të pati
botës: kishte prej Argjentine, Shteteve të Bashkuara, Australije, Emirateve arabe.
Megjithatë, më së shumti prej Evropës.<eos> |
<bos>Rrëfimet kanë tingëlluar si të pabesueshme deri në atë ditëve të para as që iu kam dhënë vëmendje të veçantë. Në begatinë e trillimeve për mundësitë e mbinatyrshme të filipinasve të veçantë, kam menduar, ja edhe një 1 tillë. Por, nga emri 1 Ramoros fitoi shqiptim gjithnjë e më serioz e më të përcaktuar: Sidomos kur me respekt të pafshehur emrin e tij filluan ta përmendnin mjekët autoritativë si dhe pak pak,
Nuk di as vetë kush i pari ka përmendur Hoze Ramoron, emër i cili në fillim nuk kishte ndonjë domethënie të caktuar. U përmend krejt rastësisht; pa qëllim të veçantë dhe pa të fundit. Më vonë, këtë emër e kanë përmendur edhe bioenergjistët tjerë filipinas, por askush nuk e ka vënë posaçërisht në lidhje me operimet e çuditshme dhe ndoshta, shërimet. Në të kundërtën; të gjithë flisnin për mundësitë e tij të pabesueshme parapsikologjike, por kurrsesi si bioenergjist; veçse si njeri i cili është në gjendje të në trans të pazakonshëm e se në ato momente është në gjendje ta lëshojë trupin e tij! synim
psikologët e Manilës. Atëherë e kam kuptuar se duhej gjithsesi ta njihja zotin Ramoro.
Sot, kur e kujtoj këtë takim, më duhet ta pranoj se në atë kohë nuk kam ditur gjithaq për përjetimet jashtëtrupore dhe çdo dëshmi për udhëtimet astrale e kam përjetuar si trillim të kulluar. Për këtë arsye, nga bashkëbiseduesi im nuk kam storjen e cila do të më bindte se para vetes kisha njeriun prej mishi e i cili, kur ti teket, mund ta hedhë trupin e vet si rroben e vjetër dhe të pezullojë e të udhëtojë ku tia kënda qejfi. E Ramoro pikërisht këtë e pohonte: pritur gjaku
Arriti në ora 8,30. Ishte i saktë, kurse këtë virtyt gjithnjë e kam çmuar tek njerëzit. 1 zeshkët, me fytyrë të rreshkur nga dielli, me sy të lëngësht, me flokë të gjata; të rrafshta, dhe me trup të imët e zaif. Pantollonet krem prej liri dhe këmishë të bardhë solemne nga penjtë e 1 trashë prej ari rreth së hollë dhe gati centimetra kryqin të madh të hedhur që shtriras të dilte përmbi këmishë. Gishtërinjtë të gjatë si prej pianisti. Në ta disa unaza të mëdha. Të vlefshme. Jo, nuk pi alkool. Ekskluzivisht çajra dhe lëngje. qafës pesë
Tingëllon fantastike! thashë sinqerisht; duke mos e fshehur hutimin tim Megjithatë,
vështirë e keni këtë edhe ta argumentoni, apo
Përgjigjja e Ramoros vërtet më hutoi.
- Vërtet?! kam pyetur ironikisht. gati
- Jo tha qetësisht:. Unë këtë akoma mund ta argumentoj!
Filipinasi nuk foli menjëherë. E ngrehu me fërshëllimë çajin me shikim krejt të rrëzuar. Pastaj me qetësi e lëshoi filxhanin nga porcelani i kaltër kinez, më shikoi disi çuditërisht; symprehurazi; si të më vlerësonte dhe tha:
Sigurisht më provokon; kam menduar dhe nuk kam ditur si të sillem më tutje e çfarë ti them. Megjithatë, iu përgjigja:
- A dëshironi që këtë këtu dhe menjëherë të jua argumentoj?!
- Mundeni, vallë?!
- Jini të qetë në vijim është përgjigjur me zë krejt të ulët, sikur dëshironte të më kumtonte diçka që dëgjonte. ta vizituar dhomën tuaj hoteliere
Hoze Ramoro është në tavolinë, duke lënë kokën në mes të duarve të hapura. Vepronte si njeriu që dëshiron të koncentrohet; kurse mua e tërë paraqitja më dukej absurde deri në atë masë saqë në një moment më shkrepi ideja paluar
se si do të ishte më së miri të lirohesha nga ky i krisur dhe derisa koka ti pushonte mbi shuplakat e hapura thjesht të ngrihesha e të shkoja.
Megjithatë, mbeta pranë tavolinës. Me shikim të rrufeshëm e kam shëtitur kopshtin prej qelqi. Njerëzit qetësisht kanë ndejur dhe dërdëlisur. Por, jo: askush neve nuk na e vënte veshin: Kjo më ka qetësuar mjaft.
Gjatë kësaj kohe Ramoro qetonte palëvizshëm në pozitën që më habiste. Linte përshtypjen si njeriu që dëshiron të flejë nga lodhja apo dehja. Personalisht më vinte e pakëndshme ta vështroja ashtu të dhe diku në ndërdije ankohesha që isha futur në një situatë të këtillë absurde: paluar
Po të kisha më 1 përgatitur dhe soditës më i mirë shpirtëror, ndoshta do të kisha vënë re diçka të pazakonshme ndonjë vibrim trupi apo ndonjë shenjë se nga trupi 1 bashkëbiseduesit tim, jo 1 rëndomtë, 'po dilte" shpirti dhe po shkonte (?!) dikah. Por ishte ashtu siç ishte dhe unë, në të vërtetë, asgjë të jashtëzakonshme nuk kam arritur të vërej. Vetëm kur Ramoro ngriti kokën e më shikoi disi me shikim të përgjumur, më është dukur sikur qenë
para vetes kisha njeriun 1 cili po vinte në vetëdije.
Nuk kam arritur madje as të vlerësoja sesa ka zgjatur krejt kjo. Ndoshta një minutë apo dy, por ndoshta edhe më tepër.
Po, krejt është e saktë. Por, kam menduar: ky filipinas tërë këtë ka mundur ta shohë nëse para se të vinte në tavolinën time me kujdestarin hotelit apo pastruesen ka vizituar dhomën time.
- Dhoma juaj është ende e papërgatitur filloi Ramoro. Në tavolinë është shishja me uiski, dy dhe sendviqi.. gota
- Kam shikuar edhe në valixhen tuaj ka vazhduar ëndërrueshëm Hoze. Atë po e mbanit të mbyllur, apo jo?
- Në atë kishit disa libra, rroba, disa këmisha dhe një objekt të pazakonshëm prej metali. I gjatë ndoshta njëzet centimetra, oval, 1 ngjashëm me mullirin budistik për lutje.\_
Kam lëkundur kokën pohueshëm.
Kjo më ka mahnitur . Çdo gjë që ka përmendur ka në valixhen e mbyllur, kurse objekti që nuk ka mundur të definohet, e krejt detajisht e ka përshkruar, ka qenë, në të vërtetë, mulli dore për kafe; punim 1 mjeshtërve të Donjevakufit, të cilin e kisha sjellë nga qenë
Jugosllavia që të mund tia dhuroja ndokujt si suvenir.
- A kam të drejtë? pyeti Ramoro duke mahnitjen time. parë
- Keni plotësisht të drejtë! pavullnetshëm e kam pranuar.
Dy vjet pas banimit tim në Filipine Hoze Ramoro është gjendur në banesën e tij i vdekur. Të dhënat mjekësore zyrtare kanë folur se ka vdekur nga në zemër! pika
Edhe pse atëherë nuk e kam kuptuar krejtësisht mënyrën në të cilën bashkëbiseduesi im ka arritur 'ta shohë" atë që në mënyrë fizike sigurisht nuk ka mundur, kemi folur për mundësitë e tij fascinante, të cilat, siç e ka pranuar, jo rrallë i ka vënë edhe në shërbim të hetimeve policore. gjatë
Gjithë të fshehtat e veta 1 ka marrë vete në, siç kishte dëshirë të thoshte, jetën pas jetës!
Por, ti kthehemi temës qendrore: Nëse e pranojmë si premisë themelore se, në rrethana të caktuara të cilat shkenca akoma nuk 1 ka definuar dhe racionalisht shpjeguar, ndarja e vetëdijes nga trupi fizik është e mundur, lind pyetja se si ndodh kjo dhe në çtrajtë vetëdija ekziston?
Në këtë pyetje shqetësuese deri më tani kanë provuar të përgjigjen shumë autorë dhe shkencëtarë. Në librin e vet "Rational Mysticism" Wiliam Kingslland sjell një paraqitje interesante të rastit për supozimin se brenda trupit fizik ekziston një trup mbifizik, kipci, pasi që siç Kingslland arsyeton është kundër çfarëdo logjike të besohet se vetëdija vepron pa trup apo diçka e kushtimisht; pa ndonjëfarë transportuesi; vërtet nuk do të mund të ekzistonte një 'gjë" e atillë çfarë është, pasi që pa trup, respektivisht pa një strukturë kufizuese, nuk mund as të ketë individualitet; por vetëm universalitet.<eos> |
<bos>"Në se jemi të gatshëm" e zhvillon teorinë e tij Kingslland, "të besojmë në çfarëdo ekzistence apo të vetëdijshme kudoqoftë në univers, pa marrë parasysh se a kemi të bëjmë me natyrë kozmike apo tejet të kufizuar, të cilat ekzistojnë pavarësisht nga materia fizike apo trupi fizik; dhe nëse në çfarëdo mënyre besojmë në mbijetesën e vetëdijes sonë personale pas vdekjes trupore; të mbijetuarit (të pasjetuarit) e tillë individual, apo esencat e tilla, apo qeniet; duhet të posedojnë ndonjë trup për mbivendosje dhe trupi qoftë qenie
ekzistojnë, veprojnë, përshkohen apo objektivisht manifestohenl
Në një debat të lartë filozofik për 'trupat njerëzorë" Kingslland praqet bindjet e veta se vetëdija ka 'transmetuesin" e përhershëm, ai nuk "lind" në çastet e vdekjes së trupit fizik, veçse ekziston plotësisht i trajtësuar në ne. Me fjalë të tjera, ai është "ajo" që trupit fizik ia frymëzon jetën; që ia jep mundësitë e panumërta të veprimit; që është në ne, e nuk jemi plotësisht të vetëdijshëm në çfarë trajte, ku prehet dhe se a kontrollon vetëm funksionin e trurit. Së këndejmi vdekja nuk do të thotë dezintegrim 1 sistemit fizik, veçse
Këtë teori Kingslland e ka bërë të njohur në vitin 1924 tërheqja përfundimtare e këtij bartësi, në të vërtetë, e trupit vital "eterik" në një kuptim krejtësisht materialist të gjërave.
Kjo është baza e teorisë për trupin dual, gjegjësisht astral. Fjala aster" që do të thotë "yll" . Për e lashtë trupin astral e ka përcaktuar nocioni mbështjellësi i çuditshëm; i cili e mbron shpirtin, kurse i përbërë është nga materiali prej të cilit të përbërë janë edhe yjet e largët vibrues. Latinët e grekët greke
kanë quajtur tjetërndryshe trupi sideral, sipas fjalës latine sidus'" që po ashtu do të thotë \_ yll! Shumica hulumtuesve dhe shkencëtarëve të së kaluarës të bindur kanë qenë se trupi astral emeton shkëlqim vezullues e se i endur është nga materia e rafinuar, subtile e cila ka mundësi fantastike vibrimi. Kjo është njëkohësisht edhe fizike dhe ultra-fizike. Duke se është 1 përbërë prej lëndës jashtëzakonisht subtile; në fillim është besuar se, ndoshta, është e mundur të zbulohet dhe me rrugë e metoda shkencore të vërtetohen (me matës ekzaktë) karakteristikat e trupit astral. qenë
Kështu shkencëtari amerika dr. Duncan McDougall nga spitali kryesor në Massachusetts ka se ka matur humbje të madhe të peshës trupore tek pacienti që ka përjetuar vdekjen klinike, respektivisht "shëtitjen" e trupit astral. Gjer tek rezultatet e ngjashme ka ardhur edhe një hulumtues tjetër, dijetari holandez dr. Zaalberg Van Zelst; i cili me vite ka hulumtuar të gjitha përmasat e asaj gjendjeje që ne e quajmë vdekje klinike" ! pohuar
Njëkohësisht, edhe një shënim i botuar në vitin 1979 në 'Journal of the Society for Psychical Research" (në numrin e marsit) raporton se serive të gjata, të mundimshme e domethënëse të gjatë
ekzaminimeve shkencore të humbjes së peshës trupore tek njerëzit që përjetojnë 'shëtitje" jashtëtrupore, ka ardhur gjer tek përfundimi se trupi lirohet nga vlerat e caktuara, që ka e regjistruar edhe me instrumente matëse speciale elektronike: tërë eksperimenti është zhvilluar sipa reçetës së Arthur Koestler-it, e gjatë vitit 1960 e ka udhëhequr John Cutten me anëtarët e Shoqatës për hulumtimin e dukurive parapsikologjike: qenë
Dëshira që ti përcaktohen përmasat materiale të trupit astral 1 ka disa hulumtues në situatën që të pohojnë sesi ai mund të shihet edhe me sy në momentet kur e lëshon trupin fizik. Mediumë të shumtë dhe sensibilistë të të gjitha Ilojeve kanë raportuar për atë sesi e kanë përcjellë tërheqjen e trupit astral, disi si avullim 1 patrajtë i mjegullueshëm; kurse ndonjëherë në trajtën e kontureve të trupit njerëzor. çuar
Eileen J. Garret, medium 1 shquar dhe parashikues, ka "një gjë të hirtë në formë spiraleje; si hije" sesi është ngritur nga trupi 1 çikës së saj të vdekur. Dëshminë tjetër e ka shënuar në librin e vet "The Waiting World" hulumtuesi Archie Matson: parë
~Dadoja ka provuar që të na nxjerrë nga dhoma. Babai dhe motra kanë dalë, kurse unë megjithatë kam mbetur . Atëherë mjeku më ka dal. Kuletën e kisha krevatin e fëmijëve në skajin tjetër të dhomës dhe jam nisur që ta marr, atëherë, në çast, më ka rrokur një ndjenjë e çuditshme: Jam kthyer dhe kam shikuar drejt nënës. Fytyra e saj ka e zbehtë, e palëvizshme, por disi e kthjellët. Mua, megjithatë më ka shtangur diçka tjetër përmbi trupin e saj ngrihej njëfarë drite; mjegull e artë dhe e patrajtë, dendësia e së cilës, së ashtu atëherë m'u ka dukur, nuk ishte e njëjtë në të vendet! qenë paku gjitha
Për një moment e kam mbajtur frymën nga befasia, pastaj, duke dashur që të bindem se nuk jam duke ëndërruar, e kam pyetur mjekun se a po e shihte edhe ai të njëjtën gjë. Është përgjigjur se po e shihte dhe se kjo nuk ishte kurrfarë çudie. Kemi të bëjmë me gazërat që e lëshojnë trupin e vdekur!"
Në jetën e vet të trazuar T. Lobsang Rampa si nxënës lamaist fëmijërinë e ka kaluar në Potalën e njohur në Lasë. Në veprën e tij interesante "The third Eye" detajisht e përshkruan çastin e vdekjes ku trupi astral e lëshon të vdekurin:
"The third Eye" "Syri i tretë"
"Pasi që kemi kaluar nëpër korridoret e pafundme dhe kemi shkuar nëpër ca shkallë të rrëshqitshme, arritëm deri tek dhoma ku banonin trapët (rregullar të një urdhëri fetar katolik vër. e përkth.). të sëmuarish, një murg i vjetër i ishte ofruar rrugës nëpër të cilën herët apo vonë të gjithë kemi për dobësuar. Fuqia e kishte lëshuar, kam vënë re se ngjyra e aurës së tij i ishte zbehur. Ka dashur që me çdo kusht të qëndroja 1 vetëdijshëm gjithnjë deri në momentin kur në vete nuk do të kishte mjaft jetë që të mbetej në atë gjendje Lama 1 cili më përcillte e mori butësisht dorën e tij. Aty sakaq qenë
Po 1 ofrohesh çlirimit prej të gjitha mundimeve trupore 0 plak =i tha ai. Përcilli me vëmendje fjalët e mia që të mund të nisesh rrugës më të lehtë. Këmbët ngadalë po të ftohen. Jeta gjithnjë e më shumë po 1 ofrohet largimit përfundimtar. Shpirtin ta kesh në paqe; se ti nuk Jeta po tërhiqet nëpër këmbët e tua dhe shikimi po të mjegullohet. Ftohtësia po e kaplon trupin tënd gjurmëve të jetës që po shkon. Le të mbetet shpirti në paqe, 0
plak, se në largimin tënd nga jeta, që të mbërrish gjer tek realiteti 1 lartësuar , nuk ka kurrgjë frikësuese. Hijet e natës së pafundme po sillen para syve të tu kurse fryma po të ndalet në fyt. Po ofrohet kur shpirti yt do të jetë i lirë ti shijojë ëmbëlsitë e botës tjetër. Ji i qetë, plak. Po ofrohet momenti i çlirimit tënd. çasti<eos> |
<bos>Duke mos ndalur së foluri, lama butësisht e ka lëmuar zverkun (paskokën) e njeriut në prag të vdekjes në mënyrë veçse të sprovuar, në të cilën shpirti lirohet pa dhembje. Plakut i janë komunikuar të gjitha kurthet të cilat do ta presin në atë rrugë, si dhe mënyrat përmes së cilave mund të shpëtojë. Rruga i është vizatur shumë saktë, rrugë të cilën veçse e vrojtonin telepatët lamaistë të cilët arrinin "të kalonin" në të andejmen e të cilët, duke iu falënderuar telepatisë, kanë vazhduar të na lajmërohen nga bota tjetër.
Ka vazhduar që tia lëmojë zverkun dhe shpatullat. Aura e plakut është bërë gjithnjë e më
Më nuk je duke parë, plak, dhe fryma po të ndalet. Ftohtësia po ta pushton trupin kurse zërat e kësaj bote më nuk po arrijnë gjer tek veshët e tu. Rri në paqe, se lëshuar mbi ty. Në rrugën që ta shenjojmë, paqja dhe gëzimi ndodhen në fund! plak,
dobët. Më në fund Atëherë, sipas dokeve shekullore, lama lëshoi zë të shkurtër por eksplodues që shpirti 1 cili veçsa është larguar plotësisht të lirohet:.
Hulumtuesit e shumtë të përjetimeve jashtëtrupore mendojnë se trupi astral nuk duhet identifikuar me nocionin shpirt. Dallimi është shumë 1 rëndësishëm: trupi astral është reciprokisht 1 lidhur me trupin fizik, kurse shpirti është 'produkt"' 1 besimeve fetare 1 cili me nuk mund të argumentohet. Trupi astral është i lidhur me materialen dhe shumë hulumtues besojnë se nuk ka për të kaluar kohë gjatë dhe ky materialitet edhe shkencërisht ka asgjë
Përmbi trupin e palëvizshëm energjia vitale shndërrohet në masë e cila më së pari bëhet e ngjashme me renë prej tymi trazuar me shakullima të shumta, para se të marrë trajtën e njëjtë si edhe trupi për të cilin ka mbetur i lidhur me fijen e argjendtë. * Fija gjithnjë e më tepër tëhollohej. Më në fund, ngjashëm me fëmijën 1 cili e fillon jetën vetëm ti jetë prerë kërthiza, edhe plaku lind në një botë tjetër. Fija e cila ka mbetur e hollë si më në fund këputet dhe ajo trajtë ngadalë zhduket; siç reja që rrëshqet nëpër qiell apo tymi 1 tempull.. pasi peri,
për tu dëshmuar . Dhe, edhe pse përbërja e tij është e panjohur, të vetëm mund të supozojmë, ai është me siguri një trajtë e fizike! qenies
Nga ana tjetër, shpirti është plotësisht jofizik. Nuk ka kurrfarë lidhmërie me materialen dhe natyrisht; se as nuk mund të flitet për përbërjen e tij eventuale. Ai sipas besimeve fetare ekziston dhe në këtë hipotetikitet përmbahet pjesëmarrja e tij në tërësinë universale e cila identifikohet me Zotin.
Fija e argjendtë përmendet edhe në Bibël
Për më tepër, trupi astral është dublikati i trupit fizik, edhe pse është 1 përbërë prej materies subtile.
Shpirti në të gjitha besimet e botës është i përjetshëm dhe i pavdekshëm, derisa trupi astral mund ta mbijetojë trupin fizik për një kohë, por edhe ai me kohë zhduket. Është po ashtu me vlerë të përmendet natyrisht të gjitha këto janë supozime të hulumtuesve perëndimorë se religjioni e pranon ekzistimin e trupit astral tek shtazët, por shpirti, sipas tij, është privilegj ekskluzivisht i njerëzve!
Në hipotezën teorike çfarë është kjo duhet ta përmendim edhe teorinë për anatominë
mbinatyrore të njeriut, të cilën e përflasin pjesëtarët e teozofisë, lëvizje të cilën e kanë filluar koloneli Olcott dhe zonja Blavatskiy. Sipas kësaj teorie nuk ekziston vetëm një trup 1 ndijshëm por disa sosh. A E. Powell, shembull, shkruan për trupin astral, trupin mental, trupin kauzal (shkakor) dhe trupin eterik Përgjithësisht; këndvështrimi teofizik përbëhet nga pikëpamja se këta trupa të ndryshëm kurse vetëdija edhe më tutje është aktive në një numër të caktuar 'drejtuesish" prej të cilëve secili ka trajtën gjegjëse. për
Natyrisht se mospajtimet në definimin e trupit astral janë të shumta në mesin hulumtuesve. Por kjo edhe nuk është aq rëndësishme. Me domethënie është se shumica pajtohen në një se trupi astral ekziston dhe se i posedon përmasat e caktuara materiale: Ai, siç thotë Ralph Shirey' s, me shumëçka është 1
Hereward Carrington mendon se në secilën krijesë njerëzore fshihen trupi eterik, trupi mental, trupi spiritual, trupi dëshiror, trupi që rrezaton; trupi 1 dukjes dhe, natyrisht trupi astral. Edhe pse dallimet janë të shumta, më së shpeshti përdoret shprehja trupi astral që shënon një trajtë subtile e i cili banon në trupin fizik.
ngjashëm me trupin fizik dhe në të banon niveli më 1 lartë 1 vetëdijes, të cilin shumë e identifikojmë me shpirtin.
Anthony Martin autor i librit "Projeksioni astral" shton:
'Përgjithësisht; definicioni 1 anatomisë mbinatyrore, 1 plasuar nga dr. Robert Crookalla, mund të rekomandohet: Secili person, sipas pikëpamjes së dr. Crookallës, ka trupin fizik dhe shpirtin. Këto janë dy të konstrukcionit tërësor të njeriut. Si shtesë ekziston edhe një më i hollë trupi astral. Në mes trupit fizik dhe astral ekziston njëfarë "atmosfere" apo aura, pastaj një ndërhapësirë e pastaj një atmosferë astrale. E para apo atmosfera fizike në të vërtetë është transportues i vitalitetit dhe është me "frymën e jetës" sipas shkrimit të shenjtë 6.17). Kjo është për nga natyra gjysmëfizike dhe roli 1 saj është të krijojë urë në mes trupit fizik dhe atij astral. Transportuesi 1 vitalitetit, ashtu si edhe trupi astral, mund të projektohet; kurse projeksioni astral, përsëri, mund të përfshijë njërin apo që të dytë . pole analoge
Natyrisht; do të ishte krejt deplasuese të besosh në një kësofarë teorie, të cilën është e pamundshme ta argumentosh. Sidomos kur të kihet parasysh se kjo është më afër konceptit
okult sesa atij real për natyrën nga e cila është e endur jeta dhe përgjithësisht bota jonë. Tu kthehemi prandaj hulumtuesve më të besueshëm dhe teorive të tyre.
Dr. Hereward Carrington; njëri prej hulumtuesve amerikanë udhëheqës për njerëzore, mendon se trupi astral është i përbërë nga 'psikomatësit' apo të ashtuquajturat 'qendra Në të trupit njerëzor, sipas dr. Herewardit, e pranishme është energjia nukleike; një fokus pafundësisht i vogël i forcës që për funksion ka ta vitalizojë materien fizike në psikën psikike" çdo qelizë qelizë.
"Kjo qendër energjitike në miniaturë paraqet një Iloj psikike apo qelizën në vete. Duke se në çdo trup fizik ka me miliona, është evidente se, konform kësaj, ekzistojnë edhe miliona vitale të cilat 1 janë përshtatur saktësisht trajtës së trupit njerëzorl\_ pike qenë qeliza
Duke përllogaritur (në mënyrë teorike) dendësinë e trupit astral dr. Carrington ka ardhur gjer tek përfundimi se ai do të mund të posedonte të njëmiliontën pjesë të dendësisë së trupit fizik. Prandaj ai edhe është aq i lehtë dhe jorrallë ngrihet mbi trupin fizik. Një rast tipik e
ka përshkruar detajisht dijetari amerikan dr. Crookall:<eos> |
<bos>"Kur 1 ka pasur tetë vjet djali im, 1 cili kurrë më parë nuk ka dëgjuar asgjë për shëtitjet dhe përvojat jashtëtrupore, një natë më herët ka shkuar në dhomën e tij që shtriras të lexonte një libër të ilustruar. Befas më ka ftuar që të shkoja shpejt. E kam mjaft 1 frikësuar. tha: "Babi, diçka e jashtëzakonshme më ka ndodhur. Në të vërtetë, jam shtrirë dhe kam lexuar, kur, befas, kam ndier se po ngrihem në ajër. Mu ka dukur se po ngrihem kah tavani. Kur kam shikuar nga lart; kam mundur ta shoh vetveten sesi me libër rrija i shtrirë në krevat. Pastaj, ngadalë jam lëshuar Atëherë të ftova ty. gjetur poshtë.
Dr. Crookall mendon se trupi astral gjithnjë nuk pezullon krejt lirisht. Në shumicën e I lidhur është për trupin fizik me një fije të pazakonshme e cila e posedon atë veti fantastike që të zgjatet gjer në largësi të mëdha, por gjithmonë është në lidhje me trupin fizik, gjegjësisht material. Ekzistimin e fijes e përmendin shumë hulumtues, edhe ata të cilëve është ofruar rasti të jenë dëshmitarë të përjetimeve jashtëtrupore: Ajo madje përmendet
edhe në shënimet më të lashta të shkruara, e përmend edhe Bibla. sakaq
"Shumica e lamajve të Tibetit e njeh teknikën e udhëtimeve astrale dhe kushdo që është 1 gatshëm të tregojë vetëm durim mund ti zbulohet atij ky art aq sa i dobishëm; aq edhe i këndshëm pak
Ja, se çfarë për të ka shkruar Lobsang Rampa:
Gjatë jetës sonë tokësore UN-i 1 robëruar është në trupin tonë dhe, nëse njeriu nuk është 1 ushtruar për këtë, nuk e ka të mundshme të lirohet prej asaj autoblinde' . Kur flemë, vetëm trupi ka nevojë për pushim: shpirti lirohet dhe rëndom kthehet prapa në botën e shpirtërave; siç fëmija kthen në shtëpi pas shkollës. Trupi dhe UNË të lidhur janë me "fijen e argjendtë" e cila mund të zgjatet në ynë ynë pakufi.
Gjithnjë derisa ajo fije nuk ndërpritet; trupi mbetet në jetë; në momentin e vdekjes ajo këputet që shpirti të mbin në ndonjë jetë tjetër në botën shpirtërore ashtu siç fija e kërthizës tek i sapolinduri pritet që ai të ndahet prej nënës.
Gjithnjë derisa fija e argjendtë nuk ndërpritet UNI mund të bredhë lirisht nëpër botë gjatë kohës së gjumit; e madje edhe me orë
në në mënyrë speciale është e ushtruar për këtë. Këto bredhje të trupit astral i sjellin ëndrrat të cilat nuk janë asgjë tjetër përpos mbresa të transmetuara me ndërmjetësimin e fijes së argjendtë. Kur arrijnë gjer tek truri, ai "i racionalizon" për tia përshtatur të kuptuarit të vet. Në botën shpirtërore koha nuk ekziston; e cila përndryshe është koncept fizik 1 pastër, ashtu që ëndrrat e gjata e të komplikuara sigurisht zhvillohen në një pjesë sekonde.
Pika e lidhjes me trupin fizik duket sikur ndryshon. Disa dëshmi flasin se lidhja është e vendosur diku e
Gati të gjitha dëshmitë të cilat kanë të bëjnë me përjetimet astrale flasin në favor të asaj se fija e cila do të mund të quhej edhe "linjë e jetës" shndrit si rreze drite, apo se ajo është një dritëhollë e argjendtë, siç e përshkruan Lobsang Rampa. Vetia e saj elastike shpesh është komentuar po shërbehemi me kujtimet e një udhëtari astral sikur të ishte e bërë nga goma elastike solide dhe e pafund" . Funksioni i saj, në anën tjetër, qëndron në atë se e ushqen me jetëshmëri trupin fizik, se në të injektohen lëngjet e jetës, të cilat janë më të domosdoshme se ushqimi klasik.
kanë parë fijen seç delte nga shpina, shpatullat; e madje edhe nga kërthiza. Fija e ka veti se mund të zgjatet në pakufi, kurse në fillim të ndarjes ajo është, siç thuhet, e trashë madje edhe disa centimetra. Që më në fund të bëhet aq e hollë saqë syri i njeriut nuk arrinë as ta regjistrojë.
Në rastet e projeksionit astral spontan kur kjo nuk është ë sforcuar me narkotikë, anestetikë apo me eksperimente te vetëdijshme trupi astral e lëshon trupin fizik rëndom përmes kokës. Sylvan Muldoon; për shembull, pikërisht
Gjatë kohës së tërheqjes fija ia dërgon energjinë jetësore trupit fizik i cili "qeton" Kur trupi astral kthehet në atë fizik, fija mblidhet në "nyjen" e padukshme, lokacioni 1 së cilës qëndron diku në kokë apo në shpinë në mes të dy krahëve Këputja e fijes që është frikë themelore e secilit udhëtar astral shkakton vdekja e trupit fizik. Ndoshta kjo fija yjore e përbën rrënjën e legjendës për fatet greke; sipas të cilës tri motra ua endnin fatin njerëzve në vek të zakonshëm. Më e njohura në mesin e motrave, A tropoja më fund e pret e jetës me gërshërët e veta çka është, ndoshta, një dëshmi mitike e lidhshmërisë së njeriut me fijen e argjendtë, përmes së cilës i vjen energjia jetësore; respektivisht = jeta. perin
kështu e ka përjetuar projeksionin astral e kam ndier sikur vetëdija më dilte prej koke" !
Çfarë ndodh më tej dhe çfarë ndjenjash i përshkojnë njerëzit gjatë kohës së projeksioneve astrale?
Lobsang Rampa e përmend përshtypjen e ngritjes së lehtë, të tjerëve iu bëhet sikur luhaten, përkunden, por të regjistruara janë edhe dëshmitë që flasin për ndjenjën e rënies së lehtë dhe fundosjes.
Numri më i madh 1 njerëzve të cilët kanë pasur rastin që nga anët të vrojtojnë përjetimet jashtëtrupore të të tjerëve pohojnë se trupi astral përmbrapa vetes lë njëfarë gjurme të ndritshme. Psikologu frances Yram ka vënë re edhe një re të shndritshme e cila tërhiqet prapa "kipcit'"' derisa
Në çastin vendimtar kur nga trupi fizik është ndarë ai astral, pra kur është formuar ai i ashtuquajturi 'kipci" ka shumë e shpeshtë edhe ndjenja e errësimit të vetëdijes. Kjo më së shpeshti manifestohet në formë pezullimi në tunelin e errët. Një nga teoritë është se gjatë procesit të ndarjes as trupi e as "kipci"nuk paraqesin instrument të vetëdijes, thjesht; në një ka ndodhur diçka ngjashëm me "kontaktin e shkurtër' , mesogjendje, në të cilën as trupi fizik, por as ai astral nuk e kontrollojnë gjendjen. qenë çast
Muldoonit 1 kujtohet hullia e dritës apo "vezullimi që prapa vetes e lë apo e derdh trupi astral. Crokall mendjehollësisht sugjeron se gjurma e ndritshme e energjisë jetësore në të kaluarën ka e shpjeguar si fluturim engjëjsh, gjë që teologët me gëzim e kanë pranuar si qëndrim kishtar:. qenë
Natyrisht; shumica e njerëzve mbesin të pavetëdijshëm për këto ngjarje por ëndërrimi 1 ëndrrës mendon Martin është argumenti më i mirë se trupi astral "ka shëtitur" përreth!
Anthony Martin; autor i librit "Projeksioni astral" mendon ose është në gjendje të përjetojë udhëtim astral. Në këtë rol shumë me rëndësi ka Ky nuk është 1 domosdoshëm vetëm për ripërtritjen e vitalitetit fizik. Anasjelltas roli i tij është po ashtu edhe që ta ripërtrijë vitalitetin e trupit astral. Gjatë kohës së gjumit fijet të cilat lidhin trupin astral dhe atë fizik lehtas shtendosen, ia mundësojnë që shkurtimisht edhe të rrëshqasë përjashta trupit fizik. gjumi.
Ta takosh në ëndërr personin 1 cili ndodhet ndoshta madje edhe në anën tjetër të oqeanit kjo është diçka që e ka përjetuar sigurisht secili" thotë Robsang Rampa në "Syri i tretë" "Mund të ndodhë që pikërsiht atëherë të larg'<eos> |
<bos>jetë transmetuar ndonjë porosi e njeriu para zgjimit ndodhet mbresa tejet të fuqishme: ekzistion diçka që duhet kujtuar. Ngandonjëherë na kujtohet se kemi takuar mikun apo të afërmin të cilët jetojnë shumë apo nuk jemi të befasuar kur ndonjë kohë pas kësaj marrim ndonjë lajm prej tyre. Të kujtuarit tek ata që nuk janë të ushtruar shpeshherë bëhet në mënyrë të deformuar dhe prej kësaj dalin ëndrrat jologjike. larg
Në Tibet ne shpesh udhëtojmë me anë të projeksionit astral, teknikë të cilën plotësisht e kemi përvetësuar. UNI e lëshon trupin duke mbetur megjithatë i lidhur me të përmes fijes së argjendtë. Atëherë jemi të lirë të bredhërijmë ku të duam, dhe atë me shpejtësinë e dritës. Aftësia për udhëtime të tilla është shumë e shpeshtë. Shokgjendja të cilën shpesh e ndiejnë ata të cilët i nënshtrohen provës, vjen për shkak të ushtrimeve të Sigurisht secili prej nesh e ka përjetuar ndjenjën sesi hyn në gjumë, që menjëherë pastaj, pa ndonjë arsye të jashtëzakonshme, të ketë 1 zgjuar me trandje të fuqishme. Atë fenomen e shkakton eksteriorizimi shumë 1 shpejtë 1 UNI-t tonë, ndarja shumë e befasishme e trupit fizik dhe e argjendtë mblidhet; e trupi astral befas tërhiqet prapa. ynë pakta. qenë
Ndjenja është edhe më e mundimshme në të kthyer nga udhëtimi i tillë. UNI pezullon lart mbi trup; ngjashëm me balonin në fund të fijes. Befas , diçka, ndoshta ndonjëfarë zëri, e shtrëngon që tepër shpejt të kthehet në trup. I fjeturi atëherë zgjohet me trandje dhe ka ndjenja të këqija se ka rënë nga maja e shkëmbit dhe se është zgjuar në momentin e fundit. ynë
shumë teorikëve të botës , është ndarje e trupit fizik dhe astral me qëllim që nga burime të panjohura të universit tonë të mblidhen energjitë jetësore më se të domosdoshme për funksionimin e organizmit tonë, duke përfshirë këtu, natyrisht; edhe funksionin e ndërlikuar të trurit. Për këtë edhe tingëllon 1 logjikshëm 1 Hereward Carringtonit i cili thotë: pohimi
Trupi astral, sipas kësaj teorie, është dublanti eterik 1 trupit fizik, 1 cili në plotni 1 ngjan e me të cilin është në unitet harmonik. Përndryshe, mendimet për përbërjen e trupit
Kurrë nuk kemi për të ardhur gjer tek teoria e kënaqshme për gjumin; gjithnjë derisa nuk e lejojmë mundësinë e të ekzistuarit të forcës jetësore; gjegjësisht të trupit astral i cili në kohën derisa trupi fizik fle ia siguron ushqimin vital këtij trupi."
astral dallojnë mjaft. Megjithatë, ekziston mendimi 1 përgjithshëm 1 materia me ndieshmëri të caktuar, gjysmëfluide e cila falë shkallës së vibrimit më së shpeshti është e padukshme për e njeriut. syrin
"Fatkeqësia është zhvilluar aq vetëtimthi" ka rrëfyer Lari Hunt sa nuk kam mundur të ndikoj në rendin e Ka ndodhur ndeshja tragjike dhe unë nuk kam ndier dhembje; frikë, hutesë, as shungullimë m u ka bërë se po pezulloj, e pastaj se po ngrihem; se po shkoj; e ajo që s'e kisha të qartë, e nuk më ka frikësuar, e as hutuar , është fakti se e kam kundruar trupin fizik në automobilin e shtypur. Jam pyetur: he, djalli e marrtë, po çfarë bën ai atje?l
Ngjashmëria në mes të "kipcit'' dhe trupit fizik jo rrallë është aq e madhe saqë subjekti as nuk mund ta dallojë se e ka lënë trupin e vet fizik. Kjo më së shpeshti ndodh në ndeshjet e trafikut apo në tragjeditë e papritura, kur njerëzit nuk janë as të vetëdijshëm se po ngrihen përmbi trupin e tyre fizik e se po e lënë të palëvizshëm në situatë të paqartë.
Rast shumë 1 shpeshtë është edhe që dublanti të lirohet nga të metat e trupit fizik. Një plak 1 shurdhër , 1 cili ka përjetuar përvojë
jashtëtrupore, 1 ka deklaruar dr. Elizabeth Kubler Ros-it; profesoreshë e psikiatrisë, se gjatë kohës së fluturimit ka dëgjuar në mënyrë të përsosur'" kurse Virginija Donelli, e cila si fëmijë në fatkeqësi e kishte humbur të pamurit; ka rrëfyer sesi "është kënaqur në visoret e tejmrekullueshme mbi të cilat ka fluturuar pjesa e saj astrale e trupit' . Kjo i ka bërë hulumtuesit që të mendojnë se trupi astral nuk është 1 hendikepuar me të metat fizike të trupit. Dhe vërtet numri më i madh i dëshmive flet pikërisht për këtë se trupi astral ka mekanizma më të përsosur sesa trupi fizik. qysh
Ngandonjëherë, theksojnë hulumtuesit, subjekti mund të përjetojë bilokacion (ndjenjën e fanitjes për ekzistencën e dy qendrave të vetëdijes (!) njëra në trupin fizik, e tjetra në dublikatin astral) . Trupi im fizik ka me siguri i vetëdijshëm" ka rrëfyer një djalosh që ka përjetuar shëtitje astrale. "E kam ditur se po eci dhe po shikoj. Ajo që, siç duket; nga unë ka pezulluar kam unë, domethënë diçka që e ka shprehur personalitetin tim ose karakterin tim!" qenë qenë
Gati të gjithë hulumtuesit e fenomenit të përjetimeve jashtëtrupore kanë ardhur gjer tek përfundimi se ekziston dallim 1 dukshëm (i
formuar në koncept) në mes të autoskopisë (përvoja e pamjes së vetvetes gjatë kohës së operimeve, ndeshjeve, ëndërrimit dhe autofanisë (të shfaqurit e vetvetes, në disa raste edhe takimi me dublikatin tënd) që do ti përshkruajmë në kapitujt vijues.
Përvoja e vetënisjativës gjithmonë e përcjell projeksionin astral dhe nuk duhet të jetë e shkaktuar apo e lidhur me ndonjë traumë. Për shembull, dublikati mund të "pezullojë" pas lodhjes fizike: gati ynë
Autoskopia niset nga premisa se vetëdija është e vendosur jashtë trupit fizik në atë mënyrë që ia mundëson subjektit ta "kundrojë" trupin fizik nga largësia e caktuar dhe, sigurisht; nga fokusi krejt 1 ri 1 vetëdijes. Në rastin e autofanisë, sakaq e vetëdijes mbetet në trupin fizik dhe e përballur është me dublikatin e vet, respektivisht trupin astral. qendra
Kam punuar në një restorant provincial si kamariere dhe atë ditë pikërisht e kam përfunduar ndërrimin tim dymbëdhjetëorësh" e sjell këtë dëshmi Celia Green në librin e saj "OutOf-The-Body experiences" \_ "Kam tmerrësisht e lodhur dhe e dëshpruar duke se e kisha humbur autobusin e fundit.. qenë parë
Megjithatë, jam përcaktuar për udhëtim të gjatë si në kohën kur kam jetuar në Jerich. kujtohet se kam ndier aq lodhje saqë jam pyetur se a do të mund të mbahem; ndaj me përpjekjet e fundit vetvetes i kam dhënë zemër të mbahesha. Në një moment diçka ka ndodhur: përnjëherësh kam vënë re se po e dëgjoja tingëllimën e takeve të mia, kam shikuar poshtë dhe kam parë veten sesi dilja prapa këndit të rrugës Beaumont dhe të rrugës Walton. Unë, apo ajo unë, poshtë, kam qenë në nivelin e kishës Kolegji Worcester. Vetveten e kam tejet qartë, ka mbrëmje e këndshme verore dhe në vete kam pasur fustanin prej sateni pa krahë. Më kujtohet sesi kam menduar: sigurisht kështu 1 dukem botës tjetërl . pak parë qenë
Një nga rastet e tilla detajisht e ka përshkruar Edmund Garni:
Edhe pse në botë të shpeshta shfaqjet e trupit astral, shumë raste janë produkt 1 të ashtuquajturave shfaqje eksperimentale. Thënë mundet me anë të koncentrimit ta shkaktojë projeksionin astral, sipas dëshirës në vendin e caktuar, e krijon trajtën fantome të vetvetes. Kjo mund të arrihet, po ashtu, me anë të hipnozës. janë<eos> |
<bos>"Një mbrëmje kam vendosur që si fanitje të shfaqem para të njohurit tim P. Stejton Mouzisem; i cili ka banuar në largësinë disa mila prej meje. Nuk e kam paralajmëruar që më parë për eksperimentin të cilin do ta bëja, dhe kur kam rënë, disa minuta para mesnate e kam koncentruar mendimin tim në të. Nuk e kam ditur fare sesi duket dhoma e tij, e as shtëpia e tij. Së frikti kam fjetur. Kur në mëngjes jam zgjuar, nuk kam pasur ide se ndonjë gjë ka ndodhur. Por, kur pas disa ditësh e kam takuar, e kam pyetur: A ka ndodhur diçka tek ju të shtunën në mbrëmje? natyrisht"' është përgjigjur ai. "Kam qëndruar me Murin kaminës , pinim duhan dhe bisedonim. Përafërsisht gjysmë ore pas mesnate ai është ngritur të niset dhe unë e kam përcjellë deri tek porta. kthyer në vendin tim kaminës që llullën deri në fund ta sosja, ju kam në kanapenë ku deri më ka ndejur Muri. E kam drejtuar shikimin në ju dhe kam marrë në dorë një revistë që ta bindja veten se nuk jam fjetur, por kur e kam lëshuar, ju kam edhe më tutje në të njëjtin vend. Derisa ju kam shikuar ashtu, duke mos folur asgjë, ju "Po, pranë pranë parë pak parë parë
Hulumtuesit e këtij fenomeni parapsikologjik, 1 cili nuk është 1 argumentuar shkencërisht, gjejnë dallime të shumta në mes të projeksioneve astrale spontane dhe të atyre që arrihen në rrugë eksperimentale. Derisa të shfaqurit eksperimental a shumë paraqet "emitimin'" e trajtës tënde personale; projeksioni astral gjithmonë pas vetes tërheq edhe vetëdijen, ndarjen e UN-it esencial nga trupi fizik. Për më tepër, shumë autorë pohojnë se shfaqjet eksperimentale disa raste mund të jenë të shoqëruar me vetëdije, por kjo në asnjë mënyrë nuk është proces automatik; siç është rasti me projeksionin astral'Por, tu kthehemi përvojave të shumta.. pak
ANA
VETËDIJES
TJETËR
E
- Ku përfundojnë ëndrrat, e ku fillon realiteti?
- Për se flasin taoizmi, filozofia hinduiste, lamaizmi dhe tekstet e moçme të jogës?
- A ekziston, vallë, vërtet jeta pas jetës?
- Dëshmi fascinuese lidhur me përjetimet jashtëtrupore
- Çfarë ndien njeriu në rastin e vdekjes?
Ekziston një tregim, i pazakonshëm dhe tronditës, i cili në psikën e lexuesit zgjon shumë dilema dhe jo rrallë e sjell në situatën që ta humbasë raportin e mirëfilltë ndaj realitetit. Tregimi Portreti" dhe shkruar e ka shkrimtari rus N. V. Gogoli, përmban një epizodë dramatike e cila tek lexuesi zgjon pamundësi të llahtarshme që ta gjejë e të zgjedhë se çfarë është realitet; e çfarë pjesë e ëndrrës. Ajo që është më e tmerrshmja, në ndonjë moment edhe vetë lexuesi tërhiqet në ngjarjen e treguar të viktimë jo e fajshme; e cila më nuk mund të dallojë se ku janë kufijtë e fantazisë së shkrimtarit; e ku fillon jeta reale. quhet sakaq
Ja sesi, shkurtimisht, zhvillohen ngjarjet në "Portret"
di të ngjajë edhe në jetë, ashtu edhe në 1 varfër , 1 cili nuk ka pasur mjaft para as për nevojat jetësore të përditshme, ndan paranë e fundit për të blerë një pikturë: Ka ajo portreti 1 jashtëzakonshëm një plaku në veshje popullore aziatike, i bërë realisht deri në nuancën e fundit. Për koincidencë rrethanash piktori së frikti e ka mësuar se plaku nga portreti ka fajdexhi i vrazhdë. Pasi këtë mori vesh, kjo njohje ka kontribuar që në portret të zbulojë veti të caktuara të njerëzve të tillë: shikimi depërtues dhe inteligjent; shprehja e mbifuqishme në fytyrë, buzët e holla Gati se ka mundur që tia përcaktojë edhe ngjyrën e zërit; mënyrën e të ecurit, dhe sa më tepër e ka shikuar pikturën, gjithnjë e më tepër është fundosur në një botë të pazakonshme e panjohur për të. Në fund është tundur, është ngritur nga karrigia dhe pikturën e ka mbuluar me çarçaf. Siç qenë qenë piktori
Kur është kthyer, për habinë e tij të madhe, përësëri e ka parë plakun nga piktura. Por tashi ai më nuk ishte portret. Para syve të tij ka ndodhur diçka e pabesueshme: nga kuadri 1 pikturës ka dalur plaku, me të lehtë i është hap
ofruar, nga xhepi i mantilit të tij ka nxjerrë qesen me të holla nga e cila ka dukatë. Pastaj plaku është kthyer. Atë çast piktori nuk ka mundur ti përballojë dëshirës së vet, e ka zgjatur dorën dhe e ka vjedhur një dorë dukatësh. Ky akt në trupin e piktorit ka shkaktuar frikë dhe panik. Dhe edhe pse fajdexhiu 1 vjetër është kthyer në kuadrin e pikturës, piktorin e ka pushtuar paniku gjithnjë e më i madh. Ka dëshiruar të arratiset, por nuk ka mundur . Më në fund ka klithur dhe "është zgjuar' !
Më në fund ka pushuar. Çdo gjë në dhomë ka e në vendin e vet, e edhe fotografia ka e mbuluar. Megjithatë, diçka qenë qetë, qenë
Natyrisht; ka pasuar lehtësimi. Piktori ka ofsharë nga zemra duke u pyetur sinqerisht se a qe ajo vërtet ëndërr. Megjithatë ajo nuk ka mundur të jetë ëndërr, ka menduar , që tëra ngjarjet kanë qenë ashtu realiste dhe bindëse. Në kuadrin e këtyre mendimeve piktori ka zbuluar se piktura më nuk ishte e mbuluar. Ka shikuar në portret dhe përnjëherësh ka ndier frikë: plaku nga piktura e ka bërë shprehjen e buzëve sikur të dëshironte ta thithte. E ka ndier se edhe ajri po e bartte: Përsëri ka klithur panikisht dhe përsëri është zgjuar! pasi
nuk ka mundur të kuptojë \_ piktura ka filluar të lëvizë. Oh, 0 zot, ka menduar në frikë, dhe ka bërtitur. Kjo e ka - "zgjuar'
Çfarë është ëndërr, e çfarë ealitet?
Zgjuar?!
Ku përfundojnë ëndrrat, e ku fillon realiteti?
A nuk e ëndërrojmë, vallë, ne jetën tonë?!
Dhe, nëse veç ekziston; çfarë roli në krejt këtë luan pjesa jonë astrale?! Ku roli i saj fillon; e ku përfundon? Çfarë dimë përgjithësisht për të? .
Hulumtuesi francez 1 Hector Durville e ka parashtruar një pyetje fundamentale: a pranohen ndijimet tr u t ë d u k s h ë m apo t ë u k s h ë m, i cili depërton në të dhe e gjallëron? psikës përmes p i t p a d
Natyrisht; pikëpamja materialiste këtu është plotësisht 1 truri është lokacioni 1 vetëm i vetëdijes! qartë:
Por, hulumtuesi francez ka teorinë e tij: rezultatet e eksperimentimeve te tij, thuhet se, argumentojnë se trupi i dukshëm, material është 1 vetmi instrument të cilin trupi subtil, 1 padukshëm (që assesi nuk do të thotë se nuk është edhe ky po ashtu material) e shfrytëzon si mjet të vetëshprehjes. Metoda e tij përbëhet prej
asaj se 1 hipnotizon edhe njërin edhe tjetrin edhe trupin fizik edhe dublikatin jashtë tij. Në atë gjendje 'pacientët' e tij kanë qenë shumë të përcaktuar, kanë pohuar se individualiteti vërtetë banon në "fantazmën" e projektuar, e jo në trupin fizik.
"Trupi të cilin ju e nuk është asgjë. Ai paraqet diçka si I tërë individualiteti im është në fanitjen e ndritshme, vezulluese: Ajo është ajo e cila mendon; e cila ka vetëdije e e cila reagon. Ajo ia transmeton dublantit të tij fizik se prekni guacë.
Njëri prej tyre ka deklaruar:
Të shohim se çfarë për këtë thonë mësimet e lashta të kulturave më të hershme të botës:<eos> |
<bos>Mësimet e lashta kineze na përkujtojnë për teorinë shumë të zhvilluar të trupit astral apo jetësor, kurse tekstet e dy përfaqësuesve më të shquar të taoizmit* të Lao Cesë dhe Çuang Cesë u kanë shërbyer gjeneratave të mëvonshme të mendimtarëve fetarë që dëshironin ti mbidominonin kushtet kufizuese të jetës njerëzore. Ambicia e tyre ka sipas botimit enciklopedik "Religjionet e botës" tia vidhnin të fshehtën "Qiellit e Tokës" të nxirrnin qenë,
## prej saj të fshehtën e vetë jetës, që të përmbushej dëshira e tyre për pavdekësinë!
TAOIZMI filozofi kineze e paraqitur në Tao Te Çing: Për qëllim e ka arritjen e harmonisë me çdo gjë që ekziston. Kjo arrihet duke u liruar nga pasionet:. Taoizmi gradualisht është shtrirë në tërë sistemin mitologjik dhe në vetvete 1 ka ndërtuar elementet mistike e magjike, alkiminë dhe fallninë.
Përndryshe, sipas teksteve më të rëndësishme taoiste energjia rrezatuese kozmosit është e koncentruar në trupin fizik në trajtën e substancës shpirtërore. Ajo rëndom është pasive, por mund të aktivizohet me ushtrime të veçanta si dhe me teknikat kontemplative e të ndahet në një trajtë dhe teknikat e koncentrimit (me shikimin insistues kah maja e hundës) janë shftrytëzuar në të kaluarën për tu arritur gjendja e tillë shpirtërore e cila do ta nxiste trupin vital që ta lëshonte atë fizik. Në atë gjendje trupi fizik edhe më tutje do të qetonte në gjendje transi.
Këto gjendje e këto pozita më së bukuri i paraqesin disa ilustrime të lashta kineze; të cilat
tregojnë shkallën e tretë të meditacionit ndarjen e trupit shpirtëror për ekzistencë të pavarur në të cilën një figurë e vogël qëndron në renë e cila pezullon mbi meditantin. Figura; e cila, pa dyshim; paraqet trupin astral, e lidhur është me fijen e mjegullt për kokën e meditantit!
Në filozofinë Hindu lajmërohet një anatomi okulte e cila përbëhet prej trupit fizik, trupit të hollë (subtil) si dhe trupit shkakor (kauzal) apo shpirtit:. Trupi meditativ, subtil 1 posedon vetitë e tilla siç janë shqisat e perceptimet si dhe mekanizmin mendimtar , gjatë të cilit jemi të aftë që vetveten ta njohim si individualitet.
Është krejt e natyrshme që mësimi okult tibetan; i cili është zhvilluar në kuadrin e mbyllët të manastireve lamaiste të shpërndara nëpër hapësirat e paparashikueshme të rrafshlartës së Himalajeve, ka shkuar më së largu në hulumtimin e tëra mundësive njerëzore. Mbi të arriturat fascinante të lamajve të lashtë kemi dëgjuar mjaft duke vizituar shenjtoret më të rëndësishme të Tibetit e Ladakut manastiret Drepung Sera, Sakie; Lekhir, Tikse, Shei, Hemis e të tjera si dhe duke shkapuritur nëpër bibliotekat e pluhurosura ku edhe sot e kësaj dite fshihen të fshehtat më të mëdha të Lindjes.
Tingëllon; vërtet, e pabesueshme por të gjithë vjelin dituri dhe besim të lamajve tibetanë. Lobsang Rampa pohon:
Trupi lahet në njëfarë lloj avulli ngjyrërash të shumëllojshme, në aurë! Ata të cilët kanë përvojë në këtë munden që nga intensiteti 1 ngjyrës të nxjerrin përfundime për gjendjen shëndetësore integritetin e tij dhe shkallën e zhvillimit. Aura është rrezatimi që prodhon rrjedha
"Veçse me shekuj popujt e Lindjes e dinë se ekzistojnë forcat okulte si dhe ligjet që burojnë nga natyra. Në vend se të mohonin ekzistencën e tyre shkaku se nuk mund ti masin apo tu nënshtrohen reagensëve dijetarët dhe hulumtuesit tanë kanë investuar përpjekje që ta fuqizojnë kontrollin e vet mbi to. Rezultatet e arritura në parashikim për shembull, e jo mekanizmi 1 të parashikuarit; e kanë tërhequr vëmendjen e tyre. Shumë nuk besojnë se të parashikuarit e ngjarjeve është i mundshëm: ata janë si të verbërit që me lindje, të cilët do të pohonin se të pamurit nuk ekziston shkaku se ata nuk e kanë provuar. Si ata do të mund ta kuptonin se një objekt mund të jetë i shikuar nga largësia, kur në mes të syve dhe atij objekti thjesht nuk ka asnjë kontakt?!
brendshme e vitalitetit, "uni" 1 vërtetë apo shpirti. Koka është e mbështjellë aureole e cila po ashtu buron nga ajo rrjedhë. Me rastin e vdekjes vezullimi fiket shpirti e lëshon trupin dhe shkon në fazën e re të ekzistencës. Ai bëhet hije dhe pezullon ndoshta shkaku se është 1 goditur nga shoku brutal i çlirimit të vet. Është e mundshme që edhe të mos e ketë vetëdijen e plotë për atë se çfarë po i ndodh. Për këtë arsye lamajt mbesin me të sapovdekurin dhe i flasin se nëpër çfarë stadiumesh ka për të kaluar. Përndryshe, shpirti nëpërmjet dëshirave shqisore do të mund të mbetej i lidhur me tokën. Roli i udhëheqësit shpirtëror është që të këputen këto lidhje.
Natyrisht, do të na merrte mjaft kohë dhe vend që tashi të sqaronim të gjitha të fshehtat e lamajve të lashtë tibetanë. Do të jenë këto temë e një libri të veçantë, libër më vete, njësoj interesant dhe njësoj interesantë e fascinues ata libra të autorët e të cilëve kanë arritur të depërtojnë në Tibet e të lëshohen në aventurën e pasigurt të hulumtimit të së kaluarës dhe traditës së këtij populli shpirtthjesht; por të mençur. pakë
Ti kthehemi, por, temës sonë mësimit tibetan se çdo gjë, absolutisht të gjitha, edhe të
edhe jo të gjalla kanë dublantin; dublikatin e vet; një realitet hijesor, i cili ekziston në një përmasë e cila e interpreton këtë tonën. Në këtë mënyrë dublanti njerëzor banon njëkohësisht në dy botëra. Dublanti për nga natyra e vet është i jetë edhe i vërejtur në se zotërohen teknikat e caktuara të meditimit. Trupi fizik lëshohet kohës së ëndërrimit apo 1 cytur me anë teknikash të caktuara. Kur trupi fizik vdes, dublikati përfundimisht ndahet duke kaluar në ndonjë ekzistencë tjetër" ! gjalla qoftë gjatë
Tekstet e lashta të jogës flasin për tetë të ashtuquajtura "sidhisa" apo mundësi fascinante të shpirtit njerëzor të cilat mund të arrihen me ushtrime afatgjata dhe të durimshme të llojit të veçantë të jogës. Njëra sosh në Lindje është e njohur si "Fluturimi në qiell" . Priftërinjtë budistë në Ladak e në Tibet na kanë bindur se nuk nuk është fjala këtu për levitimet fizike edhe pse sipas tyre edhe kjo është e mundshme, veçse për një fenomen tjetër, të cilin ata në të kaluarën shumë shpesh e kanë zbatuar për udhëtimin astral!
"Kam fluturuar përmbi Shekar Dzong si dhe përmbi lumin Phun Chu, e kam edhe liqenin Paiku Tso" ka shkruar një lamë nga parë
manastiri Sakija, 'derisa trupi im nuk ka lëvizur nga altari i faltores.
Me hulumtimin e mundësive të fshehta të njeriut janë marrë individë edhe të kulturave të tjera të botës. Teorinë për mbështjellësin e astraltë të shpirtit e gjejmë edhe në Greqinë antike para së gjithash në veprat e Platonit, të Aristotelit e të Porfirit.
Në "Purgatorin" e Dantes, shkruar në shekullin XIV, përshkruhet shpirti që shndrit rreth fuqisë së vet kreative ("i ngjashëm me trajtën e vet jetësore, në trajtë dhe madhësi" "Duke rrotulluar ajrin e merr trajtën që shpirti ia jep-')<eos> |
<bos>Së bashku ngjalljen e interesimit për filozofinë klasike, në kohën e Renesancës, zgjohet interesimi edhe për mësimet e fshehta e mistike, kurse në plan të parë shpërthejnë edhe shqyrtimet për funksionin dhe natyrën e dublikatit astral. Neoplatonisti; Jean Pernel (1497 1558) për shembull, është thirrur në mësimet greke, duke pranuar qëndrimin se dy natyra të tilla të ndryshme siç janë trupi dhe shpirti nuk mund të prehen në pajtim harmonik pa ndonjëfarë ndërmjetësuesi.
Shpirti, sipas teorisë neoplatoniste; është i veshur me "rroba"
kushtimisht, materie e cila ndërmjetëson në mes të dy natyrave njerëzore trupit fizik dhe shpirtit! Ata, po ashtu, kanë menduar se veshja" e shndritshme është e përbërë nga materiali yjor, prandaj, sigurisht; do tiu nënshtrohet të gjitha ndikimeve astrologjike!
Megjithatë, mendimet më të shpeshta çojnë kah ajo se trupi fizik e astral në rrethana normale janë të mbyllur në unitetin harmonik në të cilin reciptokisht përshkohen. Ndarjet zhvillohen vetëm nëse nuk e përfillim vdekjen, vetëm në situatat kur trupi fizik fle apo është në pavetëdije. Projeksioni 1 vetëdijshëm është 1 mundshëm vetëm me stimulimin e këtyre gjendjeve:
Natyrisht; ka pasur edhe qëndrime persiatje të tjera. Kështu Paracelzusi krijoi teorinë për përbërjen shtatështresore të njeriut; ku njëri nga përbërësit është edhe trupi astral!
Gjatë gjithë historisë së gjinisë njerëzore mistikët, kryesisht; e kanë pranuar mundësinë e ndarjes së dublikatit astral nga trupi fizik dhe trupin astral nuk e kanë identifikuar me nocionin shpirt. Mjeshtrit më të shkathtë lindorë të jogës kanë pasur sukses ti arrijnë gjendjet e pazakonshme të ndarjes së vetëdijes nga trupi fizik si dhe të hymjes në hapësirat tjera, vështirë
të kuptueshme të realitetit, kurse vetë Platonusi ka shënuar se shumë herë ka "i hedhur nga trupi" për tu bërë "i huaj" për të gjitha gjërat. qenë
Në botën e statistikës hulumtuesit amerikanë kanë ardhur në përfundim se çdo 1 njëqindti njeri në botë e ka përjetuar në ndonjë formë projeksionin astral, së njëherë në jetë. Dhe vërtet; edhe pse artistët sensibilë dhe shumë nervikë janë më afër përvojave jashtëtrupore, përjetimet astrale iu ndodhin madje edhe njerëzve vështirë është të kategorizohen në cilindo grup. e argumentojnë hulumtimet profesorit autoritativ amerikan Hornell Hart, nga universiteti Duka, në Carolinën Veriore, si dhe të kolegut britanik, profesorit Celia Green nga Oksfordi. paku
Natyrisht; është krejt e logjikshme se disa njerëz janë dukshëm më të për përjetime astrale spontane nga të tjerët. Kjo veti duket sikur drejtpërdrejt është e lidhur me kreativitetin e caktuar, gjegjësisht për ndieshmërinë e individit: prirur
E kam lëshuar një ofshe të thellë dhe e kam shikuar fytyrën time si në ndonjë pasqyrë. Kam fare qartë sesi nga unë ka dalur trupi im në mes të kokës dhe krahëve. Befas kam hyrë parë
në një qiell të kaltër në të gjelbër e të errët. Pastaj kam pasur ndjenjë të mrekullueshme se po notoja në dritë të verdhë shkëlqyese. Papritmas kanë filluar që nga ana ime e majtë të më trandin goditjet depërtuese të çekanit. Kam filluar të numëroj deri në gjashtë dhe kam thënë me zë: "Çka dreqin po bëni me mua?" Pastaj 1 kam zgurdulluar dhe ~i kam parë mjekët! Gjatë pastaj kam menduar në e kam përjetuar unë tërë këtë apo tërë këtë e kam ëndërruar!\_ sytë
Rrëfimin e hekurudharit të pensionuar, Lesli Sharp, të cilin e ka botuar 'Rildi" gjerman, po e sjellim vetëm shkaku i dilemës së sinqertë të cilën ky plak e ka pasur kur ka ardhur në vete. A ëndrra apo, vërtet, realitet 1 kulluar?! Skeptikët janë të të përcaktohen për ëndrra. Sakaq dëshmitë e udhëtarëve astralë impresionojnë me ndjenjën e realitetit të vrazhdë, me përjetime mbresash të fuqishme të të gjitha atyre skenave shqetësuese të cilat 1 regjistrojnë duke udhëtuar me trupin astral! prirur
Në ëndrra, siç pohojnë psikanalitikët; personaliteti vepron në mënyrë të shpërndarë, kurse aftësitë kritike se janë të parëndësishme: Ngjarjet rreth vetes fjetësi deri diku i regjistron; por në to nuk mund të ndikojë gati
sipas vullnetit. Përkundrazi, në ëndrra është më së shpeshti pjesëmarrës pandihmë. pasiv
Përjetimet jashtëtrupore; natyrisht; nuk janë zbulim i shekullit njëzet. Duket sikur njeriu që nga bashkësitë e para "ka zbuluar'" se qenia e tij disponon diçka të paasgjësueshme; diçka që i jep domethënie rëndësi dhe aftësi të cilat kufizohen me çudinë. Ajo "diçka" 1 është përshtatur trupit të tij fizik, por në rrethana të caktuara mud të ekzistojë edhe ndaras prej tij.
Gjatë udhëtimeve astrale, nga ana tjetër, personaliteti është plotësisht i angazhuar, kurse vetëdija me tërë kreativitetin dhe potencialin e vet, vepron me efikasitet të zakonshëm, ndonjëherë edhe të mbinatyrshëm!
Shumica e shoqërive primitive edhe sot besojnë në mbijetesën e Në disa raste shpirti paraqet 'rezervoar" kolosal të përbashkët apo njëfarë substance fisnore: me vdekjen e një anëtari shpirti 'tretet" në 'substancën fisnore" dhe paraqet material" për anëtarët që do të rilindin. Fiset tjera kanë besuar fuqimisht; madje edhe sot besojnë, se shpirti banon në shumësi të llojllojshme objektesh në drunj, shkëmbinj apo në disa lloje shtazësh!
Në të gjitha kohët dhe tek të gjithë popujt varrimi ka 1 lidhur me ceremoni qenë
tradicionale, kurse varret, duke besuar në vazhdimin e jetës pas vdekjes, janë rregulluar si një lloj vendbanimi i përhershëm.
Sipas përfytyrimeve të muhamedanëve të drejtën në ringjallje e mbajnë vetëm meshkujt; pasi që femrat nuk kanë shpirt!
Parafytyrimet se ç'trajtë do të mund të kishte jeta e vazhduar pas vdekjes janë të ndryshme nga kultura në kulturë. Kështu budizmi na mëson për rilindje të njëpasnjëshme, vargore reinkarnimi nga i cili lirohemi vetëm në nirvanë, gjendje e jashtëzakonshme e lumturisë më të lartë të cilën individët fatbardhë mund ta arrijnë edhe në këtë botë!
Në varret myslimane mbi secilin varr mashkulli ndodhen nga dy shenjues, në atë mënyrë që Muhamedi do të mund të mbështetej kur në Ditën e Gjykimit do ti çonte të vdekurit nga varret e tyre! gurë
Të religjionet e krishtera flasin për ringjalljen e trupit në Ditën e Gjykimit si dhe për jetën e amshuar në mbretërinë hyjnore! gjitha
Në Mesjetë mbi muret e varreve e të sternave (vendet ku lihen eshtrat në varrezat familjare vër. e përkth:) janë vizatuar personat të cilët në procesion me të vdekurit (vallëzimi 1 të vdekurve) bisedojnë në mes veti. Edhe sot anë
e mbanë botës në varreza kallen qirinj për shpirtërat e të vdekurve!
Në mitologjitë e babilonasve; grekëve e keltëve ekziston një ishull si vendbanim 1 të vdekurve: Kjo sigurisht e ka frymëzuar piktorin famshëm zviceran Arnold Pöcklin ti pikturojë pikturat e veta më të njohura.
Artin e përgatitjes së maskave të të vdekurve veçse e kanë njohur egjiptasit e lashtë. Nga koha e tyre rrjedh edhe shumë 1 njohuri "Libri egjiptian 1 të vdekurve" përmbledhje e pazakonshme e teksteve të cilët e përpunojnë temën e 'jetës pas jetës!
Ata shumë bukur e kanë ditur" ka shkruar E. A Wallis se trupi fizik 1 njeriut nuk mund të jetojë pëtrjetësisht; pasi që Budge,<eos> |
<bos>Priftërinjtë sakrifikues apo rojet e diturisë në Egjiptin e lashtë, siç na kumtojnë filozofët dhe udhëpërshkruesit grekë, kanë teorizuar në mënyrë permanente për jomaterialitetin dhe pavdekësinë përbrenda trupit fizik. Të besuarit në jetën pas vdekjes ka fundament për kulturën e Egjiptit të lashtë: ai ka përshkuar gjë që kanë punuar, krijuar e ngritur. Ata nuk kanë mundur as ta paramendojnë që shkatërrimi 1 trupit të tyre fizik ta përcaktojë kohën e ekzistencës së tyre. qenë çdo
kanë pasur argumente të përditshme para syve të tyre sesi vdekja ka bërë rrënimin e dukshëm të trupit fizik!"
Kështu varrezat e egjiptiane janë bërë 'shtëpi përjetësie" në të cilat banon "k a" apo nukleusi 1 trupit të prishur: Gjithnjë derisa atje qeton mumia, saj banon edhe k a "\_ "Ka përndryshe, mund të dalë nga varreza, e madje edhe të freskohet me ushqim e pije, por gjithnjë rishtazi kthehet në mumie. Për dallim nga k a sipas besimit të lashtë egjiptian; b a apo shpirti i Ç u apo mendja; nuk jetojnë në varrezë apo në shtëpinë e amshuar. gurta pranë
Megjithatë, besimi i tyre në jetën pas jetës me këtë nuk ka më fanatik. Ata thjesht kanë ardhur tek përfundimi se në trupin e harxhueshëm fizik të çdo njeriu duhet të ekzistojë diç që prej tij kohës së vdekjes ndahet dhe vazhdon edhe më tej të ekzistojë! qenë pak gjatë
Tekstet e lashta të hieroglifeve flasin për k a si për duplikatin e trupit fizik, për "shpirtin fluid" Duket sikur egjiptasit e kanë përjetuar si kopje të përpunuar të trupit fizik në të gjitha detajet e veta: Lidhmëria e tij me trupin fizik, madje edhe pas vdekjes, na sqaron se pse egjiptasit i kanë kushtuar aq rëndësi balsamimit.
Mumifikimi është, sigurisht; tentim që trupi fizik të ruhej prej dekompozimit!
Hulumtuesit perëndimorë, në mesin e tyre edhe një numër 1 madh psikanalitikësh, kanë kaluar mjaft kohë duke provuar ta demistifikojnë të fshehtën e përceptimit intim dhe të rrjedhës së mendimeve tek njerëzit të cilët ndodhen në shtratin e vdekjes. Njeriu duke dhënë shpirt; kanë konstatuar shkencëtarët, ka raport krejt tjetërfare me çdo gjë që e rrethon por edhe ndaj jetës dhe ekzistencës. Më nuk e vë në lëvizje mendimi se e ka kryer rolin e tij në jetë, në politikë, në mesin e miqve; nuk vuan që më kurrë nuk ka për tu ulur pranë timonit të automobilit të vet; nuk 1 han për ritmin e kamatave në konton bankare; 1 harron hobet personale; humb çfarëdo interesimi për poteza të shërbimeve profitabile. palla
K a pra, nuk është ajo që ne përgjithësisht nënkuptojmë me nocionin shpirt. Ekzistenca e tij më tepër ka pasur përkufizim teorik. Ai paraqet një Iloj energjie vitale e cila është e rëndësishme në jetë dhe e cila me trupin është e lidhur edhe në vdekje gjithnjë derisa trupi fizik qëndron. Hulumtuesit e sotëm të hulumtimeve jashtëtrupore pikërisht në këtë shohin karakteristikat themelore të trupit astral!
Njëkohësisht qenien e tij e përmbushin disa ndjenja të çuditshme; të cilat deri dje për të ishin aq të rëndësishme: kujtimet e natës së këndshme me yje, agimi i tejmrekullueshëm në natyrë, pikat e vesës në petalen e lules, perëndimi 1 paharrueshëm 1 diellit prapa çeltinave të blerta, shushurima e valëve të detit, aroma e të vjeshtës, cicërima e hareshme të zogjve. Tëra këto ndjenja e përmbushin me pikëllim; por tashi ai as pikëllimin nuk e përjeton si dikur. pak gjethit
Thjesht, çdo gjë është ndryshe.
Natyrisht; prapa tëra teorive moderne dhe aktuale për konstituicionin dhe
Çdo gjë që dikur është dukur rëndësishme thërrmohet në praninë e frymës së vdekjes. Njeriu i pandihmë fillon të gjurmojë pas vlerave të ndrydhura, të cilat në ndërdijen e tij lajmërohen si ura shpëtimi, ura të cilat do ta dërgojnë në botën harmonike, në harmoni me veten dhe kozmosin. Për këtë arsye mendimet e fundit të njeriut që po vdes në shikim të do të mund të dukeshin bizare, por nuk janë të tilla. Nuk janë kurrsesi. Në prag të vdekjes përmasat e vërteta marrin vlerë të përjetshme, të cilën kuptimi ynë mund ta parandiejë dhe deri diku ta përfytyrojë në çastin kur trupi ndahet nga jeta. parë
metafizicitetin e trupit astral prehen shekujt e besimit në aftësinë e shpirtit që të bëhet 1 dukshëm. Hulumtuesit bashkëkohorë nuk e identifikojnë trupin astral me shpirtin, shumica mendojnë se trupi fizik 1 njeriut ka shumë më tepër përbërëse: Megjithatë, në themel të çdo qëndron koncepti i dublikatit; në ekzistencën e të cilit kanë besuar pothuajse të popujt e antikës. Grekët; për shembull, janë ruajtur që të shikohen në ujë, kurse shprehjen e figurës së vet e kanë menduar si anë të errët të vetvetes, fotografi të cilën trupi e fiton pas vdekjes! sakaq pjesë gjëje gjithë
Piktura e njohur e D. G. Rossett-it "Si e kanë takuar vetveten" e pikturon në mënyrën më romantike legjendën fascinante për dualitetin. Takimi me vetveten, përndryshe,
Implikimet psikologjike të posedimit të në trupin edhe tema letrare. 1 përkujtojmë dy shembuj të njohur: "Dr. Jekylli dhe zotëri Hydeti" e Stivensonit si dhe "Portreti i Dorian Grey" -it të Oscar Wilde-it. Megjithatë, ekziston numër 1 madh 1 dëshmive të vërteta për konfrontimin e njerëzve me dublantin e vet. Më fatkeqësisht; me pasoja fatale. qenë
është fenomen tepër 1 rrallë, por në koincidencë rrethanash - e kanë përjetuar shumë njerëz të shquar në dëshmitë e të cilëve është mjaft vështirë për të dyshuar!
John Aubrey , antiker i shquar nga Anglia, 1 shekullit shtatëmbëdhjetë, ka shënuar një ngjarje interesante lidhur me zonjushën Diana Rich. Derisa e shkujdesur e pa brenga ka shëtitur nëpër pronën piktorale "Holland House" ledi Diana e ka parë vizionin e vetvetes, i cili ka qenë aq i ky një paralajmërim i keq ledi Diana Rich ka vdekur një muaj ditë më vonë! qenë
Ja, disa shembuj nga e kaluara jo gjithaq e largët.
Kronistët e oborrit mbretëror britanik kanë shënuar se mbretëresha Elizabeth e I-rë ka takuar dublikatin e saj drejpërdrejt para vdekjes së vet, sakaq është e ditur se përjetim të njëjtë para vdekjes ka pasur edhe Catherina e Madhe. Edhe britanik Shelley e ka dublikatin vet dhe e ka përshkruar si shembëllim fascinant me të cilin ka 1 ngjashëm si binjakët e një vezeje. Vizioni nuk e ka folur asnjë fjalë. E ka vështruar i nemitur, duke treguar me dorë kah pafundësia e detit. Gjithnjë deri në vdekjen e poetit britanik nuk ka qenë e qartë se parë poeti qenë
çfarë me gjestin e vet ka treguar dukja astrale, por kur Shelly e ka përfunduar jetën duke u mbytur në ujë, ka e se dublanti ka treguar mënyrën sesi poeti ka për ta përfunduar jetën e tij. qartë qenë
Megjithatë, takimet me vetveten nuk është e thënë që ta paralajmërojnë vdekjen e afërt. Në librin e tij autobiografik "Nga jeta ime" (Aus meinen Leben) Wolfang Goethe përshkruan detajisht takimin me dublikatin e vet.<eos> |
<bos>"Kam kalëruar shtegut të këmbësorëve kah Drusenheimi kur më është paraqitur shfaqja më e çuditshme. E kam vetveten sesi po shkoja ta takoja vetveten, në të njëjtën rrugë dhe mbi shpinë të kalit; por në rroba të pazakonshme të cilat unë kurrë nuk i kam veshur. Kanë qenë ngjyrë hiri të ndritshme, por të kombinuara edhe me ngjyrë të artë. parë
Posa që jam mirosur (këndellur) nga kjo ëndërr fascinante ditore, vizioni është zhdukur. Megjithatë, çuditërisht; tetë vjet më vonë jam gjendur në të njëjtin vend, me qëllim që edhe njëherë ta vizitoja mikun tim, Frederikun, dhe atë në të cilat kam në vizionin tim të paharrueshëm, e të cilat tashi 1 parë
kam bartur paqëllimshëm dhe sipas zgjedhjes personale, krejt rastësisht..
Tregimi për dblantin përmendet edhe në Bibël.
Kur shën Pjetri me ndihmën e engjëjve është liruar nga burgu; ka trokitur në portën ku kanë të tubuar miqtë e tij të shumtë. Kur e kanë ndërkaq ata nuk kanë mundur të besojnë se ai është me të vërtetë, ndaj vashës e cila 1 ka hapur portën 1 kanë thënë: "Ky është engjëlli i tij"! qenë parë,
Se kemi pasur të bëjmë me dublikatin flet edhe shprehja engjëlli "i tij" , që saktësisht përcakton se krejtësisht ka ngjarë në shën Pjetrin: Po ashtu nuk është aspak e parëndësishme se në Lindje edhe sot dublikatët apo dublantët i quajnë engjëj të njeriut apo lajmëtarë! Edhe për më tepër, është krejt e se të që përmenden në legjenden biblike e kanë pasur të njohur se UNI shpirtëror ngandonjëherë lajmërohet edhe larg trupit fizik dhe se herë-herë është në gjendje të marrë edhe figurëm e personit të vdekshëm të cilit i qartë gjithë
Në librin e saj interesant Ana e errët e natyrës" Catherina Crowe provon ta sqarojë këtë legjendë të pazakonshme biblike:
Në veprën e vet Catherina Crowe përshkruan edhe dy dëshmi të shfaqjes së vizioneve astrale. E para ka të bëjë me njëfarë argjendari nga Ludwigsburgu, i cili është quajtur Ratzel. Një mbrëmje, duke shëtitur qytetit; është prapa një këndi dhe për habinë e tij të madhe është ndeshur sy më sy me shembëllimin e vet. Kanë aq afër njëri-tjetrit sa e ka soditur shkëlqimin në e dublantit të vet. Kjo deri në atë masë ia ka kallur datën saqë ka filluar të arratiset; por me kohë pamja e pazakontë ka zënë të zbehet dhe se është zhdukur fare. ecur pyllit të afërt dhe ka hasur në grupin e druprerësve. Njerëzit e kanë lutur argjendarin që tua mbante litarin me të cilin e tërhiqnin lisin për ta rrëzuar. Ai i ka dëgjuar, por druri ka rënë, dhe argjendari i mjerë e ka përfunduar jetën nën të! kthyer qenë sytë gati pranë
Rasti 1 dytë ka të bëjë me profesorin në zë të matematikës nga Rostocki. Ai një mbrëmje ka hyrë në bibliotekën e vet dhe aty e ka hasur shembëllimin që qind për qind i ka ngjarë atij: Ka qëndruar hedhur në kolltuk dhe në duar ka mbajtur librin e hapur. Kur 1 është afruar , mbi shpatullat rrezatuese ka se ai libër ishte Bibla. Gishtërinjtë e dorës së djathtë të parë
dublikatit astral kanë treguar faqen në të cilën ka shkruar: "Përgatite shtëpinë tënde, se ke për të vdekur" !
Pasi që me këtë ngjarje të pazakonshme i ka njoftuar miqtë e papritmas jo më se në mbrëmjen tjetër! larg
'Vjehrri im kapiteni Tauns, ka vdekur më 5 të vitit 1873, në shtëpinë e tij pranë tij gruaja ime rastësisht ka hyrë një mbrëmje rreth orës nëntë në njërën prej dhomave të fjetjes në shtëpinë tonë. Me të ka qëlluar edhe një vashë e re, zonjusha Barton, dhe ne çastin kur kanë hyrë në dhomë janë befasuar kur kanë sesi fotografia e kapiten Taunsit dukej në sipërfaqen e shkëlqyeshme të komodinës. I dukej gjysma e sipërme e trupit: koka; shpatullat dhe pjesa e e krahëve: Do të mund të thoshe se ai ishte portrteti i tij në madhësi natyrale. prill parë epërme
Mjaft rrallë, por dublantët kanë ditur të shfaqen edhe pas vdekjes së trupit fizik. Një rast të tillë detajisht e ka përshkruar Edmund Gurney:
Fytyrën e kishte të zbardhëllyer e të thatë, siç ka vete kishte këmishën e hirtë prej shtofi-fanellatë, në të cilën gjatë jetës rëndom shtrihej për të pushuar. Të qenë
befasuara e deri diku të frikësuara gruaja ime dhe zonjushëza Barton në e kanë menduar se ai ndoshta ishte ndonjë portret 1 vendosur në dhomë e se ato e kanë shikuar reflektimin e tij në komodinën e llakuar, por në muret e dhomës nuk kishte kurrfarë portreti të atij lloji. parë çastin
Derisa ato aty të mahnitura e gojëhapura kanë qëndruar, në dhomë ka hyrë motra e gruas sime, zonja Tauns, dhe para se të kenë arritur që çfarëdo ti thonin, ajo ka klithur: "0 zot, babail" Në atë moment shkallëve ka kaluar një pastruese dhomash; e ftoi dhe e pyeti në kishte ndonjë gjë: "Oh, zonjë, zotërial" E kanë ftuar pastaj edhe shtëpiakun (kujdestarin e shtëpisë) dhe zonjën Greem, dadoja e gruas sime, dhe që të dy e të njëjtën. E lutën pastaj edhe zonjën Tauns që të vinte edhe ajo. Duke e hijen; ajo i zgjati duart si të donte ta prekte; dhe gjersa kaloi me dorë mbi sipërfaqen e komodinës, fotografia filloi nga të më kurrë nuk e ka edhe pse në atë dhomë shpesh ka banuar. qoftë parë panë parë pak pak parë,
Kurrgjë nuk janë më fascinante as dëshmitë për dublantët e njerëzve kishtarë, të cilët pas vdekjes janë shpallë të shenjtë. Në literaturën për përvojat jashtëtrupore kohë pas pak
kohe përmenden rastet lidhura për shën Antonion nga Padova si dhe shën Alfonsin nga Liguria.
Rasti i shën Alfons Ligurit është edhe më enigmatik. Gjatë jetës ka vuajtur kronikisht nga shëndeti dobët, kurse tri vjet para vdekjes, në vjeshtën e vitit 1774, ka rënë trans jashtëzakonisht të thellë në të cilin ka mbetur 1 banuar në kthinën e tij në manastirin Arezzo.
Derisa e ka kryer shërbesën në kishën e shën Pjetrit Queyrrixe në Limoges, shën Antonio nga Padova është ftuar që të ishte i pranishëm në shërbesë në pjesën tjetër të E ka futur kapelën e tij në kokë dhe është përgjunjur. Më vonë është sjellë raporti se shën Antonio është shfaqur në tubimin e murgjve në një shërbesë krejtësisht tjetër, për të lexuar lutjet e që pastaj pa gjurmë të jetë zhdukur! qytetit.
Kur është vetëdijësuar, shën Alfons Liguri ka shpallur se ka në shtratin e vdekjes së papa Clementit XIV, nja katër ditë udhëtim nga Arezzi. Detajet e pohimeve të tij fascinante posaçërisht janë verifikuar dhe është konfirmuar se kohës vërtet ka qenë në shtratin e papës! qenë gjithë gjatë
Edhe magjistari 1 famshëm Houdini, ka mundur, falënderuar dublantit të vet astral, që në të njëjtin moment të jetë në dy vende të ndryshme!
Në jetën vet të shqetësuar Goethe ka pasur mjaft përjetime paranormale. Nga autobiografia e tij interesante mësojmë se ka pasur edhe një takim me dublikatin, por edhe ai<eos> |
<bos>Ka ndodhur kjo një mbrëmje verore poeti me një mik të vetin ka shëtitur në drejtim të shtëpisë së vet. Në njëfarë kohe ka vënë re sesi në takim u vinte i njohuri me emrin Friedrich. E tërë kjo nuk do të ishte e çuditshme sikur Friedrich, për çudinë e Goethe-së, mos të ishte i veshur me pelerinën e tij shtëpiake, në kapelën e natës dhe në papuçe. gjersa
Hija është ndalur, por së frikti është tretur dhe është zhdukur.
- 0, mik! Prej nga ti Or, si po dukesh kështu? Me pelerinën time, kapelën dhe papuqet ke dalur në rrugël\_
Kur, ndërkohë, Goethe është kthyer në shtëpi, e ka parë përsëri Friedrich-in. Kësaj herë ka vërtet miku 1 tij prej mishi e gjaku. Ka 1 përlarë nga stuhia e shiut ndaj 1 kishte ndërruar rrobat në shtëpinë e Goethe-së. Ka qenë qenë qenë
i veshur pikërisht ashtu siç e kishte parë poeti në rrugë, kurse nga Friedrich-u e ka dëgjuar rrëfimin se në kohën e shfaqjes të dublantit është kotur, ka fjetur dhe ka ëndërruar sesi i ka dalur në takim mikut të tij!
Në mes të Goethe-së dhe Friedrich-ut ka ardhur, pra, gjer tek kontakti audio-vizuel; i cili ka lindur pjesërisht edhe shkaku i sensibilitetit të brendshëm të rafinuar të poetit të famshëm, kurse pjesërisht shkaku dukurisë së materializimit më subtil e cila ndodh në mesin e personave të afërt e të dashur.
"Shkrimtari britanik Ted Simon ka njoftuar në vitin 1983 revisten "Times" sesi me dhe të birin i ka shkuar në vizitë mikeshës së të ëmës vejushës së dashur në mesomoshë, e cila ka jetuar në njërin prej vendeve të mërzitshme jo qytetit Sauthend-on-Sea, në Essex të Anglisë. gruan larg
Një rast interesant është i përshkruar edhe në librin "Bota e forcave enigmatike" të autorëve John Fairley dhe Simon Welfare.
Dritat në shtëpi ishin të kallura, ndaj 1 kemi rënë ziles disa herë. Për dritare kam parë sesi mikja e nënës po dilte nga kuzhina, po e kalonte dhomën ditore dhe po shkonte kah dyert e hyrjes. Qe, po vjen; i kam thënë Prapa gruas.
shpine ka e ndriçuar me dritën nga kuzhina, ndaj nuk ia kam dalluar qartë fytyrën, por përndryshe mirë shihej, e ia kam njohur edhe mënyrën e saj të të ecurit.. qenë
Jam kthyer prej atje i hutuar dhe përsëri kam cingëruar në dyer. Edhe kësaj herë përsëri e kam për dritare, dorën në zemër, më të qartë, sesi kthehej në kuzhinë, me aureolën e dritës rreth flokut krela-krela. Vendosshmërisht ka refuzuar ta hapë. parë pak
Por, jo: nuk i ka hapur portat. Ted Simoni edhe disa por dyert kanë mbetur të mbyllura. Në fund, shkrimtari ka hequr dorë. Kur ka provuar ta thërriste nga shtëpia e së ëmës, askush nuk është përgjigjur.
Skajshmërisht 1 habitur , Ted Simon të nesërmen e ka ftuar dhe, për të veten, ka mësuar se tërë ditën kishte në vizitë tek e bija, e sesi në shtëpi nuk ka askush, kurse dritat i lënë të ndezura për ti mashtruar vjedhësit eventualël \_ çudi qenë qenë paska
Të theksojmë në fund të këtij kapitulli edhe rastin e famshëm i cili është zhvilluar në parlamentin britanik. Ser Carne Rasch, derisa tek shtëpia e vet 1 sëmurë ka shtrirë në shtrat, dublanti 1 tij astral është në qenë parë qartë
dhomën e përbashkët! E kanë miqtë e Rasch-it, kurse njëri nga ta, ser Arthur Hayter, më vonë ka pohuar se Rasch është sjellë jonatyrshëm; është dukur shumë i zbehtë dhe ka ndejur më larg nga vendi i tij i zakonshëm. parë pak
Dëshmitari tjetër, ser Gilbert Parker, me luajtje të kokës e ka përshëndetur Raschin. E ka pyetyr madje edhe si je, por Rasch-i nuk i ishte përgjigjur kurse më vonë ishte zhdukur! pak gjë,
## SI TË BËHENI TË PADUKSHËM
- Cilat janë tëra rreziqet e projeksionit astral?
- Përvoja fantastike e Sylvan Muldoonit
- Njohuritë e domosdoshme për arritjen e fluturimit astral
- Përvojat e pazakonshme të udhëtarëve astralë
- Ushtrimet praktike për arritjen projeksioneve jashtëtrupore si dhe teknikat më të njohura
- Vallë, a mund të udhëtohet nëpër kohë e hapësirë?
është stacioni i fundit në rrugën e pasigurt; të gjatë, të gërryer që depërton humbëtirave të rrafshlartës tibetane: Lhasa e ndajnë afër katërqind kilometra. Nga qielli. Ai është aty afër dorës, i arritshëm; me retë mbështetur në kodrinat rrethore të hirta e të thara. Lartësia mbidetare 4.280 metra! Qindra Sakya Nga
metra më lart, sikur të kishte mbirë nga vetë Tibet!
Përtej Sakya-s nuk ka rrugë. Gjithkund përreth majat e paarritshme të Himalajeve, shkrepat e ashpër, kanionet e errëta, greminat e pafundme, perandoria e Jetëve legjendarë. Këtu fillon terra incognita! Toka e panjohur!
Brenda muranave të trasha të manastirit të Sakyas, në dhomat gjysmë të errëta mistike e në hapësirat e fshehta, në dorëshkrimet e pluhurosura e të shifruara të lamajve të lashtë fshihen shumë dituri të fshehta, ceremoni okulte, dhe doracakë të llojit të vet të cilët na i zbulojnë shumë mundësi të shpirtërores sonë. Këtu levitimi në të kaluarën ka pjesë e njohjes pa të cilën lamajt nuk do të kishin lama. Telepatia, telekineza parashikimi i ngjarjeve. qenë qenë
Kanë njohur edhe shumë fshehtësi të tjera, kurse një dorëshkrim tjetër "Për fluturimin shpirtit njerëzor'" , 1 cili rrjedh nga shekulli
Mësuesit (mendohet në lamajt vër. e kanë mundur të sodisin në shpirtin e njeriut, të ndikojnë në shëndetin, të ndihmojnë dhe të shërojnë" është shënuar në një dorëshkrim lamaist 1 cili flet për mundësitë e priftërinjve sakyanë.
trembëdhjetë, pikërisht flet për projeksionet astrale si dhe për teknikat me të cilat janë shërbyer priftërinjtë e lartë budistë në rastin e udhëtimeve astrale: Nuk është atëherë kurrfarë çudie kur Lobsang Rampa, autor i shumë librave për misteret tibetane, njeriu 1 cili edhe vetë fëmijërinë e kaloi si nxënës lamaist në Potal, tekstualisht shkruan:
Në Tibet udhëtimet astrale kanë qenë të mundshme gati për secilin. Të domosdoshme janë ushtrimet e caktuara; por në fazat e para të trajnimit shumë me rëndësi është të jesh vetëm, pa frikë se dikush ka për të ju shqetësuar. Shëtitjet astrale praktikisht janë të parrezikshme, por përmbajnë rrezik të caktuar nga shokgjendjet dhe pengesat emocionale nëse trupi astral në momentin e papërshtatshëm e lëshon apo kthen në trupin fizik.
Këtë na kanë konfirmuar edhe priftërinjtë lamaistë në manastirin me të cilët, kohës së qëndrimit tonë në Tibet, kemi biseduar Kemi dëshiruar, në të vërtetë që të shënojmë së një mënyrë, gjegjësisht teknikë të restaurimit të gjendjes së tillë psikike në të cilën zhvillohet projeksioni astral. Sakya gjatë gjatë. paku<eos> |
<bos>Në botë, sidomos në Perëndim, zbatimi 1 projeksionit astral kaherë nuk është privilegj 1 adhuruesve individualë të shkathtësive të Lindjes apo 1 grupeve të caktuara. Ekzistojnë doracakë të shumtë e manuale mësimi, me ndihmën e së cilave lexuesit mund të hyjnë në të fshehtat e teknikave të arritjes së përjetimeve jashtëtrupore. Për këtë kapitull ne më së shumti jemi shërbyer me veprën "Teoria dhe praktika e projeksioneve astrale" të publicistit britanik Anthony Martin i cili në librin e tij ka sublimuar të njohuritë e deritashme të dobishme nga kjo fushë. I një dobie tejet të madhe ka qenë edhe dorëshkrimi "Udhërrëfyesi praktik tek plani 1 dritës astrale" 1 parapsikologut sarajevas Dragan Puaç Hapija, 1 cili me këshillat dhe përvojat e tij praktike na ka ndihmuar që sadokudo të hedhim një vështrim në hapësirat e mistershme si dhe në mundësitë e njerëzore. gjitha gjer psikës
Edhe Anthony Martin edhe Dragan menjëherë në fillim, tërheqin vërejtjen se projeksioni astral, si ndër të tjera edhe shumë aktivitete fizike; me vete bart rreziqe të shumta. Ndarja e trupit astral e fizik mund të jetë shumë me rrezik dhe është mirë për të gjithë që dëshirojnë të eksperimentojnë në këtë plan që Puaç
shumë seriozisht ti marrin vërejtjet e atyre që me këtë veçse janë marrë para tyre:
Për më tej, sistemi nervor mund të pësojë dëmtime afatgjata edhe me kthimin e furishëm në trupin fizik, i cili mund të jetë i goditur me simptomat e mundimit; mahmurllëkut; e madje edhe të paralizës. Rreziqet për natyrën shpirtërore, sakaq janë shumë më të mëdha. Ja, se çfarë për këtë thotë hulumtuesi britanik Benjamin Walker:
Të jesh 1 ndarë nga trupi fizik gjatë sëmundjes apo pas ndonjë fatkeqësie të rëndë rëndom nuk lë kurrfarë pasojash. Por, ndarja e Siç pohojnë disa hulumtues, është krejt e mundshme që trupi astral të dëmtohet kohës së eksperimentimit. Dorën në zemër, kjo ndodh tejet rrallë, por, ja, vlen të tërhiqet vërejtja edhe për këtë. gjë. gjatë
'Ne për këtë nuk jemi krejt të sigurt; por, në rastet eksperimentale; ana e fshehtë, joaktive e psikës , e cila pasivisht prehet diku në ndërdije, mund të aktivizohet e të njësohet me ngjarjet nga jeta e përditshme, duke krijuar në njeriun çrregullim të paparashikueshëm: Nga ana tjetër, mund të supozohet edhe për pasoja shumë më serioze. Trupi astral është intimisht 1 lidhur
(kurrkush fatkeqësisht nuk e di se me cilat e me çfarë fijesh enigmatike) thellësisht në prapavijë, me veten tonë, e mundshme madje edhe me shpirtin (?!), ndaj provat e pamenduara e të pakujdesshme me projeksionin jashtëtrupor do të mund ta çrregullonin baraspeshën delikate të kësaj lidhjeje, duke provokuar dezintegrim progresiv të psikësl\_'
Ata që hyjnë në botën e pazakonshme të astralit, e të elementarit" ka shkruar Anna Kringsford, "e që më të mos jenë bindur se mund ta durojnë krejt këtë, ia hapin dyert llahtarisë dhe ferrit!" parë
Katalepsia është rreziku tjetër, shumë real. Në gjendje të fikëti, kur vetëdija nga trupi fizik është bartur në atë eterik, të mundshme janë diagnozat e gabuara mjekësore e në fund të fundit edhe të ju shpallin të vdekur, edhe pse ju nuk jeni!
## Përvoja e projeksionit astral
Çfarë, pra, mund të eksperimentuesi fillestar, 1 vetëdijshëm për kurthet dhe rreziqet e shumta, zotërimit të teknikave të projeksioneve astrale? presë gjatë
Klasik, por gjithmonë tronditës është raporti 1 Sylvan Muldoonit 1 cili detajisht e ka përshkruar në veprën e vet "Projeksioni 1 trupit astral" Që nga rinia e tij më e hershme Muldooni, kur ka dashur e në secilin rrethanë, ka mundur ta provokojë projeksionin jashtëtrupor. Ka çun i dobët dhe i sëmurë, gjë që ndoshta ka pasur lidhje të drejtpërdrejtë me mundësitë e tij parapsikologjike. qenë
Ka qenë, siç më vonë do të rrëfejë, "në një gjendje të pandihmesë, të të errët e të pandjenja" . Në këtë gjendje të pazakonshme të katalepsisë astrale apo të zalisë Muldoni befasisht ka ndier sesi ka pezulluar. Në po atë moment i tërë trupi i tij ka zënë që më fuqishëm qetë,
Përvojën e vet të jashtëtrupore Muldooni e ka përjetuar kur i ka pasur vetëm dymbëdhjetë vjet. Natën para se me të ëmën të vizitonte kampin e Shoqatës së spiritualistëve të luginës së Mississippit në Clinton; shteti Iowa, djaloshi ka shkuar në krevat rreth orës 22,30. E ka ëndërruar ëndrrën e e pastaj, në ndonjë mënyrë të pasqarueshme, është bërë 1 vetëdijshëm se dalngadalë po zgjohej, por çfarë shoku as nuk ka mundur që të kthehej në ëndërr, e as që plotësisht të zgjohej e të kthjellej! parë parë, përsëri
të vibrojë në nivel të lartë dhe ka ndier presion të
Në një mënyrë të çuditshme Muldoni e ka kuptuar se vërtet ka pezulluar gjashtëdhjetë centimetra mbi krevat. Ka lëvizur pavullnetshëm, nga horizontale në atë vertikale pastaj është kthyer dhe për të parën herë ka konstatuar se trupi 1 tij fizik akoma ndodhej në pozicionin shtrirë dhe se prehej në krevat. Tashi ata kanë qenë dy trupa identikë, të lidhur 1 së cilës ka qenë 1 lidhur për zonën medulla oblongata" (palca e zgjatur) të trupit astral, kurse tjetri i fiksuar në mes të syve të dublantit të tij. pozita
Ka 1 aftë të lëvizë, madje edhe të depërtojë përmes murit dhe dyer të mbyllura. Do të mund të thuhej se kjo deri diku edhe e ka zbavitur, por befas ka ndier sesi fija po mblidhej =e ka humbur kontrollin dhe befasisht përsëri është gjendur në pozitën horizontale mbi krevat: qenë
"Duke u procedurë të kundërt nga ajo që kam provuar duke ngritur nga krevati. Dublanti im astral dalngadalë është lëshuar, duke vibruar përsëri me hov të fuqishëm; pastaj befasisht ka rënë, duke u njësuar me dublikatin fizik. Në çastet e
njësimit, trupi im fizik është trandur , nëpër muskujt e mi ka depërtuar dhembja, mu si të isha zbërthyer nga koka gjer në thembra. Fizikisht përsëri kam qenë 1 gjallë. I mbushur frikë, por 1 Vetëdija për të gjitha detajet nëpër të cilat kam kaluar thjesht më ka lemeritur. Megjithatë, nuk ka zgjatur shumë gjallë.
## Dëshira
Të hulumtuesit dhe praktikuesit e botës mendojnë se për arritjen e vetëdijshme të projeksionit astral faktori më i rëndësishëm është dëshira e zjarrtë që të lëshohet trupi fizik! gjithë
Pa vendim të vetëdijshëm e të fortë kurrgjë nuk ka për të ndodhur . Kur njëherë dëshira e zjarrtë e pushton tërë trupin; ajo rëndom rrëshqet nën pragun e vetëdijes duke u bërë 'trampulinë" për atë që veç duhet të pasojë. Dhe, vërtet dëshira e zjarrtë mund të shërbejë si karburant për procesin misterioz të projeksionit astral. Muldoni; për shembull, e ka shfrytëzuar mundësinë e dëshirës së ndrydhur duke pirë ujë të njelmët para vetë shkuarjes për të fjetur. Trupi 1 tij fizik në këtë mënyrë është bërë inert; por, shkaku i dëshirës tejet të madhe për shuarjen e etjes, trupi i tij astral vetvetiu është liruar.
Njëherë kur të arrihet projeksioni astral, dëshira që përvoja të përsëritet bëhet dukshëm më reale e më e fuqishme: Shëtitjet jashtëtrupore në situata të tilla janë shumë më të lehta dhe më të rrezikshme. Megjithatë, në arritjen e projeksionit astral ekzistojnë tri stadiume shumë të rëndësishme. pak
## Stadi i parë<eos> |
<bos>Kjo është gjendje kur trupi astral është krejt 1 ndarë nga ai fizik dhe ekziston vetëdija e thellë se trupi fizik po fle. Ky është regjenerim 1 fuqisë mentale dhe 1 energjisë intelektuale. Jo rrallë, kur trupi fizik është 1 rraskapitur, kurse gjumi menjëherë nuk na merr, mendja vazhdon të grumbullojë fotografi e pamje në tru, duke 1 reprizuar të gjitha ato situata të cilat trupin fizik e kanë rraskapitur. Në këtë proces të ndërlikuar mental ndodh diçka e çuditshme; bëheni të pavetëdijshëm për lodhjen indiferent ndaj gjithëçkahi që ju rrethon, të zgjuar ndërsa fleni, me vetëdijen e pak
## Stadi i dytë
Ky stad është, ndoshta, më karakteristiku për përjetimet jashtëtrupore të provokuara me vdekjen klinike: Kjo është gjendje kur dublanti astral gdhin përmbi trupin fizik duke mos U larguar së tepërmi.
Të parën herë jam zgjuar në krevatin me dhembje të forta në kraharor. E kam shtypur sustën në skaj të krevatit; se kam dashur ti thërras motrat; ato kanë nxituar rreth meje. E kam pasur jopërshtatshëm të qëndroja shtirë në shpinë ndaj jam rrotulluar, por kur këtë e kam bërë, më është ndalur frymëmarrja dhe zemra më ka pushuar së rrahuri. Në atë moment i kam dëgjuar motrat sesi bërtisnin. spitalor
Derisa ato zhurmonin, e kam ndier sesi dilja nga trupi dhe rrëshqisja në mes të dyshekut dhe rrethojës së krevatit, në të vërtetë, m'u ka dukur se kam kaluar nga rrethoja dhe ashtu kam zbritur në dysheme. Atëherë kam filluar ngadalë të ngrihesha. Kam sesi vinin ende motra në dhomë kanë së dymbëdhjetë. Pikërisht ka vizita mjekësore, ndaj e kanë ftuar mjekun tim: E kam sesi hyri dhe kam menduar: çfarë bën ai këtu? Kam rrymuar kah vendi ku ka e përforcuar drita e kam parë qenë paku qenë parë qenë parë
nga dhe jam ndalur. Kam pezulluar nën tavan dhe kam shikuar Jam ndier pothuajse si copëz letre së cilës dikush i ka fryrë kah tavani. profili qartë poshtë.
Prej aty kam soditur sesi provonin të më ringjallnin. Trupi im qëndronte shtrirë në krevatin; që shihej mirë, dhe të gjithë qëndronin rreth tij. Njëra motër ka thënë: "0 Zot; ky e kurse tjetra është gërmucur dhe më ka dhënë frymë artificiale përmes teknikës gojë më E shihja zverkun e saj gjersa vepronte: Kurrë nuk kam për ta harruar flokun e saj, ishte shkurt e nënqethur. Atëherë kam sesi e sillnin një aparat dhe m'i kanë vënë në dorëzat e tij elektrike. Kur e kanë bërë këtë, kam sesi trupi ka kërcyer nga krevati dhe kam dëgjuar sesi në të kërcisnin eshtrat. Kjo në mua ka ndikuar tepër pakëndshëm. pati!" gojë. parë gjoks parë
Kjo dëshmi tronditëse, të cilën në librin e tij e ka shënuar hulumtuesi amerikan; Raymond Moodi, është tipike për stadin e dytë të projeksionit astral.
Duke shikuar sesi ma shtypnin gjoksin dhe sesi m'i fërkonin duart e këmbët, kam menduar: përse po mundohen aq shumë, kur unë jam mirë?! kaq
## Stadi i tretë
Kjo është gjendje në të cilën trupi astral bën shëtitje në viset më të largëta. Është karakteristike dëshmia e John Hopkinsit nga Caramarthena:
"Një mbrëmje në pranverën e hershme, pasi kam rënë e kam me shëndet shumë të mirë, 1 kam qartë nënën e përlotur dhe motrën e vogël. Kam në Karamarthenë, kurse ato tetëdhjetë mila më në Monmouthshire: E kam kuptuar se janë të pikëlluara dhe në vend e kam pasur të qartë se në familje më kishte ndodhur diçka tragjike: Të nesërmen heret nga babai në Monmouthshire kam marrë letër me lajmin se atë ditë kishin mësuar për vdekjen e nipit tim!" qenë parë qenë larg
Projeksionet astrale në largësi të mëdha më së shpeshti janë të sforcuara e të motivuara me dëshirën tepër të madhe për tu ndodhur në vendin e caktuar, apo për tu ndodhur me persona tjerë të caktuar. Faktori dëshirë këtu është 1 shprehur edhe shumë madje. Ai bëhet burim energjie i Ilojit të vet i cili e dërgon trupin astral deri tek qëllimi i tij.
## Imagjinata kreative
Mund të thuhet lirisht se pa imagjinatë kreative nuk ka shëtitje astrale. Kjo është e rëndësishme sa edhe vetë dëshira që të mbërrihet gjendja e ndarjes së trupit astral nga ai fizik, kurse shumica e marrin si një autohipnoze. Iloj
Koncentrimi dhe përsëritja janë faktorë me rëndësi madhore për arritjen e projeksionit astral.
Pamjet të cilat mund ti përdorni që të mund të provokoni projeksionin jashtëtrupor mund të jenë të ndryshme: arratisja nga një mjedis në tjetrin, shpëtimi nga rreziku potencial. Paramendojeni, ta zëmë, sesi në ndonjëfarë mënyre keni hedhur spirancën në fund të detit dhe sesi me dëshpërim luftoni për të dalë në sipërfaqe. se ndodheni në shkretëtirë jeni të rrethuar me mur të lartë, kurse nga ana tjetër e atij muri ofrohet begatia që ju ju tërhjek. ju tërhjek. dhe ju duhet; gjithsesi, përmbi mur. Apo
Ushtrimet hyrëse për çlirimin dublantit
Si thekson Anthony Martini, koha adekuate për të provuar projeksionin është në çastet kur trupi fizik është 1 lodhur, por edhe 1 aftë për relaksim të shpejtë. Mendja duhet që relativisht të jetë e zgjuar, kurse dëshira për arritjen e projeksionit astral mjaft e fortë.
Bini në dysheme. Kjo është më mirë sesa të bini në krevat: Shtrihuni dhe relaksohuni. Provoni ti dëboni të mendimet të cilat nuk kanë lidhje me dëshirën tuaj për ta arritur çlirimin mbizotëroj qetësia e butë, kurse gjysmerrësira është veçanërisht e rëndësishme për përjetimin e projeksionit. gjitha
Koha më e qëlluar ashtë pas mesit të natës, kur organizmi përgjithësisht fundoset në pushim.
Harrojini të shqetësimet dhe brengat që ju kanë përcjellë atë ditë. Muskujt tuaj dhe mendja juaj duhet të jenë të relaksuar, pasi që çdo shqetësim; madje edhe ai më 1 vogli, mund të ndikojë negativisht në rrjedhën e thënë, është e një rëndësie të madhe, në rastin e mossukseseve të para mos lejoni që kjo të ju persekutojë dhe të ju bëhet opsesion. si një gjitha
lojë të vogël, interesante; e cila mund të ketë apo të mos ketë sukses.
Përndryshe, kur veçse flasim për dë shir ë n ka ndodhur në rastet e jashtëzakonshme kur ajo e mobilizon tërë energjinë mentale për ti shkaktuar të ashtuquajturat paraqitje. Rasti më i njohur është i lidhur për shkrimtarin e famshëm suedez të teatrit; August Strinberg dhe është përshkruar hollësisht në shumë vepra kushtuar projeksionit astral.
Disa ditë më vonë ka marrë letër nga e vjehrra ku pyeste për shëndetin e tij pasi që: "Para disa netësh gjersa 1 kam rënë pianos, e kam hijen tënde sesi pushonte e hedhur në kolltukun tënd të preferuar" ! parë
Drejtpërdrejt pas ndarjes me gruan e tij të dytë, në gjendje çrregullimi mental intensiv , Strinbergu më 1895, ka udhëtuar për Pariz që sa më lehtë ta "mbijetonte" shpartallimin sentimental. Kjo, siç do të shihet, nuk ka edhe gjithaq e lehtë. Një natë ka ndier gjakimin e papërmbajtur që edhe njëherë të ishte në rrethin e familjes së vet, dhe, shih çudinë: befasisht e ka veten në shtëpinë e tij të dashur! Është ulur në kolltukun e tij të adhuruar gjersa vjehrra e tij qetësisht ka muzikuar në piano. qenë parë
## Vizuelizimi<eos> |
<bos>Hulumtuesit projeksionit astral mendojnë se vizuelizimi është çelësi 1 dytë 1 rëndësishëm për krijimin e gjendjes në të cilën me sukses përjetohet shëtitja jashtëtrupore: Është njohur se vizuelizimi është zemra e të gjitha ushtrimeve okulte dhe ai paraqet portën kryesore për në hapësirat e brendshme të njeriut:. imagjinuarit kreativ , 1 cili e krijon vizuelizimin; paraqet stimulim të përsosur për ndarjen e trupit astral. Kjo është gjendje në të cilën poetët 1 shkruajnë vjershat e tyre më të bukura, piktorët i pikturojnë pikturat e tyre më impresionuese, kompozitorët komponojnë muzikën e pavdekshme.
Merreni një libër dhe shikoni me kujdes në kopertinat e dhe provoni që në ndërdije të krijoni përfytyrimin e kopertinës, të saktë në çdo detaj. Keni për të zbuluar se para vetes keni detyrë mjaft të rëndë, por nëse do të jeni këmbëngulës dhe do ti sytë
Në kohën e sotme të jetës dinamike në të cilën me ndihmën e kompjuterëve edhe vetë bëhemi pjesë e tyre, të imagjinuarit kreativ është dhuratë e rrallë natyrore. Për këtë arsye Antony Martin i propozon këto ushtrime.
vazhdoni ushtrimet; keni për të ardhur gjer tek përfundimi se fotografia mentale gjithnjë e më tepër e fiton qartësinë dhe saktësinë. Në fund, do të ju shkoj për dore që ta shihni saktësisht me të gjitha detajet; gati si të ndodhej para syve tuaj të hapur. Kjo është shenjë se e keni zotëruar vizuelizimin, dhe ushtrimet për arritjen e projeksioneve astrale mund të fillojnë
Mundësia e vizuelizimit do të ju ndihmojë 'ta lironi" trupin astral derisa të shtrirë në dysheme e stimuloni ndarjen e tij nga trupi fizik. Njëkohësisht vështroni se çfarë po ndodh gjer në detajin më të fundit, duke përfshirë këtu edhe ndryshimet në rrethin tuaj. Derisa e bëni këtë, largojeni ndjenjën e krevatit apo të dyshemesë nën shpinën tuaj; largoni mendim nga vetëdija juaj se jeni të lidhur me trupin fizik! çdo
Koncentrohuni, pra, intensivisht në trupin tuaj astral gjithnjë derisa ai butësisht të mos fillojë të lirohet nga porti fizik e të ngrihet në ajër.
Anthony Martin mendon se këtë ushtrim mund ta përsërisni sa herë të doni; e që kurrgjë të mos ndodhë. Kjo është shenjë se fuqishëm jeni të mbyllur në trupin fizik dhe se duhet intensifikuar ushtrimet e vizuelizimit. Tek disa njerëz trupi astral është fort i lidhur për trupin
fizik dhe nevojitet vizuelizim më i madh që ai të fillojë të lirohet: Insistimi; megjithatë, gjithmonë paguhet
## Bartja e vetëdijes
Derisa e vizuelizoni trupin astral sesi fluturon mbi atë fizik, duhet të gjakoni që vetëdijen tuaj ta bartni në trupin astral, por ashtu gjallërisht sa të mund ta shihni trupin tuaj fizik sesi qëndron shtrirë në dysheme, duke vërejtur çdo detaj të tij.
'Jini të kënaqur me suksese të vogla e me hapa të këshillon Martin. "Çdo gjer tek projeksioni astral është 1 rëndë dhe kërkon angazhim të madh mental. Paramendojeni trupin tuaj astral sesi po lëviz, po sillet, po rrotullohet; barteni tërë energjinë tuaj në të, duke e lënë trupin fizik guacë të pajetë çfarë ai në të vërtetë edhe është.' vegjël" , hap
Të ushtrimet e deritanishme bëhen me mbyllur, kurse hapi tjetër kërkon vizuelizim me hapur. Ky është vërtetë dukshëm më 1 rëndë, por kur të përvetësohet njëherë teknika e tillë, arritja e projeksionit astral është shumë më e thjeshtë dhe më e lehtë. Pra, shtrihuni në dysheme me hapur dhe filloni gjitha sytë sytë sytë
ta lironi trupin astral duke vizuelizuar ndarjen graduale të tij nga dublanti i vet fizik.
Shumë autorë e hulumtues siç është, ta zëmë, Crookall, autor 1 manualit të llojit të vet "Teknikat e projeksionit astral" \_ mendojnë se rrjedha e lirimit të trupit astral është spirale. Pikërisht shkaku 1 kësaj ai edhe 1 këshillon fillestarët që të fillojnë të vizuelizojnë një këso rrjedhe; sepse "nëse dikush p a r a m e n d 0 n sesi trupi po lirohet në mënyrë spirale, ai përfundimisht edhe ka për ta lënë gëzhojën fizike"
Fillojani nga shputat. Paramendojeni dublikatin tuaj të tejdukshëm, të ndritshëm sesi po lirohet nga trupi fizik. Krijohen së pari shputat; pastaj këmbët, duart, trupi, koka. Vetëdija bartet në duplikatin astral dhe përnjëherësh e shihni trupin tuaj fizik nën ju dhe i vëreni tëra detajet në të!
## Koncentrimi dhe mantrat
Metodat tjera të cilat mund të provohen, duke i zbatuar ushtrimet e përmendura këtu të vizuelizimit; përfshijnë vështrimin e fiksuar , gjegjësisht të shikuarit vetëm në një objekt të vënë në largësi të caktuar. Kjo mund ta sjell
shumë shpejt ndarjen, duke se pas një kohe të caktuar, e humbasin forcën e tyre të të fiksuarit qartë, kështu që uni i ndërdijshëm niset në aksion. qenë sytë,
Qiriu 1 vendosur në njërin kënd të dhomës më në largësi paraqet objekt ideal fokusimi. Kur ta ndieni se vetëdija juaj veçse është lodhur, filloni ta vizuelizoni trupin tuaj astral sesi po e lë atë fizik e sesi ngadalë po 1 ofrohet objektit në të cilin po shikoni; pra, qiriut!
Tekniakt e lashta, ndërkaq na këshillojnë thënien kolektivisht të mantrave apo të shprehjeve magjike. Të thënët monoton dhe njëritmik 1 mantrave në interval më të gjatë kohor e sjell vetëdijen tonë në gjendje transi në të cilin trupi astral me lehtësi ndahet nga ai fizik. Këtë teknikë që nga fëmijëria e tij e ka zbatuar lordi Tennyson për të arritur projeksionin astral.
Metodë tjetër, e pranuar nga shumë praktikantë, na udhëzon për përdorimin e diskut të ngjyrosur të vendosur në mes të vetullave; në të cilin vështroni gjithnjë derisa nuk fundoseni në gjendjen e përshtatshme për projeksionin jashtëtrupor.
"Në atë gjendje kam ardhur duke përsëritur qetësisht emrin tim personal. E kam përsëritur gjithnjë derisa në një çast
individualiteti im të mos ketë kërcyer nga trupi fizik e të mos ketë filluar të pezullojë
Në manastiret budiste dhe lamaiste të Azisë thuhen mantrat, por shpesh edhe fjalët e shenjta: "Om mane padme om, om mane padme om.
Tespihet dhe rruzaret; të cilat në ritëm të caktuar zgjidhen me gishtërinj derisa thuhen (apo këndohen) vargjet mistike është edhe një mënyrë-shtesë e bartjes së astral dhe shpesh zbatohet me ushtrime specifike të frymimit, të cilat kanë për qëllim që ta rrisin sasinë e dioksid karbonit në planit gjak!*
## Teknika e hapjes së portës
Teknika që mban këtë emër të pazakonshëm veç është e njohur kaherë dhe e preferuar në meset që e kultivojnë okulten; sakaq veçanërisht me zemër na e rekomandon Aleister Crowley Personi që projekton trupin astral në murin e zbrazët duhet ti paramendojë dyert e mbyllura. Në ndodhet ndonjë shkrim i cili më ka objekt 1 meditimit të durimshëm. Pastaj është e nevojshme të vizuelizohen dyert të cilat ngadalë hapen; e dyer parë qenë
pastaj provoni që vetveten ta shihni sesi po kaloni nëpër to.
Nëse jeni këmbëngulës dhe nëse do të keni fat të kaluarit ka për të ndodhur dhe ju keni për tu ndodhur në anën tjetër të dyerve joekzistuese. Kenneth Grant, i cili me anë të kësaj teknike e ka përjetuar ndarjen e astrale të veten; ka rrëfyer pastaj sesi befas e ka ndeshur vetveten 'të privuar nga trupi i vet fizik" e sesi lëvizjet e tij ka përcjellë "ndjenja e lehtësisë ekstreme dhe e lirisë"\_ pakëz parë<eos> |
<bos>Ka ajo diç si të ndodheshe në gjendjen e papeshë në të cilën fluturoja me ndihmën e vetëdijes , e jo të forcës fizike . qenë
## Stimulimet-shtesë
"Është zbuluar" thekson Anthony Martin, se pamjet e caktuara të cilat 1 imagjinojnë ata të cilët dëshirojnë të përjetojnë projeksionin e vetëdijshëm astral e lehtësojnë tërë procesin. Dorën në zemër, disa pamje janë më të zbatueshme nga disa persona, kurse disa nga personat tjerë. Unë do të jua sugjeroj vetëm ato që në praktikë janë treguar të suksesshme:
Provoni, ta zëmë, valëzimin e ujit, apo farfuritjen e dritës. Koncentrohuni gjer në atë masë saqë pamja të marrë përmasat e realitetit. paramendojeni veten si në hapësirë e cila lirisht pezullon; apo si pjesë të resë, mundet edhe si shtjellë avulli e cila ngadalë ngrihet; pikë Apo:
Martini mendon se edhe lëvizja, sidomos rrotullimi në hapësirën e zbrazët, ka efekte të qëndrueshme me rastin e kërkimit të projeksioneve jashtëtrupore. Nëse përcaktoheni për këtë, atëherë paramendojeni fruljetën (fuzën) sesi rrotullohet. Përcilleni rrotullimin e saj dhe spontanisht identifikohuni me të. Pastaj mendoni sesi po e lëshoni trupin dhe po silleni; silleni.. gjithnjë e më ngadalë, e pastaj sesi po ngriheni e po e shikoni rrethinën prej së larti.
Dëshira po ashtu mund të jetë stimulimshtesë në eksperimentet e këtij Iloji. Muldooni 1 dallon dëshirat aktive dhe pasive: Thotë:
Duke iu falënderuar lojës në rreth, dervishët bijnë në trans. Silluni edhe ju, këshillon Martini gjithnjë derisa trupi juaj astral nuk ngrihet nga fizik (gëzhoja fizike) gualli
"Ndoshta do të mendoni: hej, ky po dëshiron të na bindë se projeksionin astral mund ta përjetojmë thjesht, sipas dëshirës, kur ta paj
dëshirojmë këtë! e saktë pasi që forca e imagjinatës ia dyert trupit astrall . Kurse dëshira në krejt këtë është ajo që e bën të mundur fillimin themelor:' hap
Fotografia e tunelit të cilit i ofroheni e në të cilin hyni lehtas ndoshta është mjeti më 1 thjeshtë e më efektiv stimulues i imagjinatës së që në dëshmitë tronditëse për ndjenjat e veta pacientët të cilët nën anestetikë kanë përjetuar shëtitje jashtëtrupore të flasin sesi iu është dukur se fundin e të cilit ka vezulluar rrezja e dritës.
## Frymimi dhe "numërimi i hapave"
Kontrolli 1 frymimit; siç është thënë më herët, e mundëson hyrjen në gjendje transi dhe e nxit lirimin e trupit astral. Mbajtja e thjeshtë e frymës ka për të prodhuar efektin e lirimit butësisht të dublikatit astral.
Ja se çthotë për këtë Swedenborg:
T'i përkujtojmë përvojat e Lindjes niveli 1 ulët 1 jogës dhe meditimit japin theks të
"Mbajtja apo zmbrapsja e frymës paraqet ekuivalentin e interferencës me shpirtin; duke ia dhënë trupit:'
veçantë pikërisht efekteve psikike të kontrollit të frymimit.
"Shinto-magjistarët'' japonezë e kanë përsosur metodën e udhëtimeve jashtëtrupore të njohur si "numërimi 1 hapave' Një variant 1 kësaj teknike është shumë 1 përshtatshëm për fillestarët. Bazohet në vizuelizimin preciz të udhëtimit të caktuar, rëndom vizita tek personi i dashur. "Shinto-magjistarët'' kanë vendosur që udhëtimi të kryhet me anë të numrit të caktuar të hapave; sakaq largësia nuk është absolutisht e
Duke parafytyruar sesi po e lë shtëpinë e vet, magjistari e përcjell vetveten sesi i numëron hapat e vetëbërë (që vetes ia jep për detyrë) e sesi arrin gjer tek dyert e shtëpisë së caktuar. Ai pastaj duhet të trokasë në dyer e në shtëpi. Kur ta dorëzojë mesazhin duhet të bëjë numër të njëjtë hapash për tu kthyer në shtëpinë e tij.
Natyrisht; për fillestarët duhet ndryshuar diçka kjo "skemë"\_ Para së gjithash duhet zvogëluar rruga; ta zëmë, në hapësirën në mes të dy dhomave në banesën tuaj: Pastaj, njiheni atë
Për këtë teknikë është 1 nevojshëm koncentrimi 1 përsosur si dhe vizuelizimi tejet preciz e i gjallë.
rrugë, të gjitha detajet në të, dhe provoni ti shtypni në memorien tuaj. Shtrihuni, koncentrohuni dhe nisuni. E keni përcaktuar numrin e hapave dhe ju pikërisht sipas tyre edhe rrugën tuaj. Kështu arrini deri tek qëllimi
Nëse as kjo nuk shkon, mos e humbni vullnetin. Gjatë rrugës suaj përcaktojini pikësynimet; vendin ku duhet shkuar. Një pikësynim mund të jetë ndërprerësi elektrik, 1 dyti radiatori; i treti ndonjë fotogarfi në mur, 1 katërti ndonjë vazo. Para çdo pikësynimi ndaluni dhe në të vështroni pesë-gjashtë minuta që ti mbani mend të gjitha detajet. Ditën tjetër përsëri ndaluni para pikësynimit dhe këtë herë pandërprerë shikojeni dhjetë minuta. Këtë ushtrim përsëriteni aq herë sa pikësynimin e ta regjistroni në memorie. Pastaj, përkushtojuni të dytit; të tretit, të katërtit.. parë
Nëse nuk shkon, Anthony Martin rekomandon që shtegun ta vizatoni në një copë letre dhe ta përmbushni me të gjitha karakteristikat:. Pastaj maksimalisht të përpiqeni që në mendime vetveten ta familjarizoni me shtegun që duhet astralisht ta kaloni.
Kur të jeni krejt të sigurt se me themel 1 keni regjistruar të gjitha detajet në rrugë, shtrihuni në krevat dhe lirohuni. Dhe derisa trupi fundoset në internitetin e butë, vizuelizojeni veten sesi ngriheni nga krevati në trupin tuaj astral. Në fillim ju keni për të vështruar trajtën e paramenduar të trupit tuaj astral nga këndi i trupit fizik, por nëse me kujdes jeni përgatitur dhe jeni adaptuar në vizuelizimin e gjallë, gjendjen e vetëdijes duale duhet ta marrë, 1 përcjellë me bartjen e lehtë të vetë vetëdijes, trupi astral.
Në të kaluarën me projeksion të vetëdijshëm astral janë marrë shumë hulumtues dhe dijetarë. Natyrisht, të gjithë nuk kanë arritur rezultate të njëjta spektakulare: Ka pasur madje edhe asosh që gjatë gjithë hulumtimit të tyre përjetësisht kanë mbetur në fillimin e vet, por, sigurisht; ka pasur edhe të atillë që lëmin e projeksioneve astrale e kanë begatuar me përvojat veta personale, jashtëzakonisht interesante. Ne do të flasim mbi përvojat e tyre.
## Oliver Fox: kontrolli i ëndrrës
Përvoja e Oliver Foxit, e përshkruar detajisht në "Parakalimet okulte" më 1920, bën
pjesë në të lexuarat në tërë literaturën përkushtuar përjetimeve jashtëtrupore: Artikujt në të cilët Fox hollësisht 1 përshkruan projeksionet e veta astrale ~përmbajnë një numër të madh detajesh interesante. mjaft
- 1 Kanë qenë këto ëndrra përplot jetë!
Në fillim të tregimit të tij Foxi përvojave të veta të pazakonshme iu jep këto sqarime:
- 2. Apo kanë qenë këto përjetime reale të projeksionit astral!
Karakteristika themelore e përjetimeve jashtëtrupore të Foxit është se ato kanë buruar nga të kontrolluarit e ëndrrës. Teknika e tij, tashmë e njohur në botë, është bazuar në të p a r ët e disa keqku ptimeve ap0 të a n akr oni zm av e n ë ëndë rr Me fjalë të tjera, për këtë teknikë e domosdoshme është tëdija që të ëndërrohet.
Foxi për dallim nga shumë hulumtues të tjerë nuk ka provuar të argumentojë teorinë e trupit astral. Ai, thjesht; vetëm 1 ka ofruar përvojat e veta, duke e lënë lexuesin që vetë ti kërkojë sqarimet e ti sjell gjykimet:
Ja, çelësi i Foxit për ëndrrën:
"Gjatë kohës kur kam student në kolegjin teknik, një ëndërr e pazakonshme më ka frymëzuar ti filloj hulumtimet e mia. Kam qenë<eos> |
<bos>ëndërruar se po rrija jashtë shtëpisë sime. Duke shikuar poshtë, kam zbuluar se rrasat e në mënyrë enigmatike e kanë ndërruar pozitën e tyre ana e gjatë tashi ka qenë paralele skajoret në vend se të ishin në këndin e drejtë siç ishin në realitet! Si ka ndodhur kjo? kam pyetur veten. E atëherë m'u ka përkujtuar paj, unë po ëndërruakam! gurta
Prapa kësaj dëshire ka qëndruar detyra e rëndë dhe e ndërlikuar. Netëve ka tentuar që ta kontrollojë ëndrrën dhe që së ta vijojë por kur kjo ka zënë ti shkojë për mjaft paku pak
Njëkohësisht; forca e jetës të cilën e kam përjetuar kurrë nuk ka qenë më impresive: Kurrë deti e qielli nuk kanë shfryrë bukuri ashtu madhështore; kurrë shtëpitë e rrugët nuk kanë më harmonike; kurrë fushat nuk kanë qenë aq të pastra të ndritshme. Kurrë, përfundimisht, nuk jam ndier ashtu çuditërisht bukur, me tru të kthjellët dhe i fuqishëm si hyjni. Ndjenja, nuk ka zgjatur shumë dhe kontrolli im mental e ka humbur fuqinë e është harmonizuar me trupin e lodhur. Atëherë më ka rënë në mend një ide e shkëlqyeshme kam vendosur që të provoja "ti kthehesha ëndrrës sime të shkëlqyeshme dhe sa më ta vijojal." qenë sakaq gjatë
dore, ëndrra është shndërruar në vetëdije të zgjuar duke liruar trupin astral dhe Foxi ka i aftë të kalojë nëpër muret; në dukje, të forta dhe ta modelojë materien sipas vullnetit të tij" \_ qenë
Pas eksperimentimeve afatgjata ka zbuluar se tentimi për ta zgjatur ëndrrën po 1 shkaktonte dhembje të pakëndshme në zonën e gjëndrës së epifizës dhe kjo 1 ka shërbyer si signal se po kthehej në trupin ashtu, e ka zbuluar se në sekondat e fundit të ëndrrës së zgjatur e të kontrolluar po përjetonte vetëdije të dyfishtë. Me fjalë të tjera, ai në ato momente të pazakonshme ka mundur ta ndiente vetveten sesi merrte pjesë në ëndrrën e vet; por, njëkohësisht, ka 1 vetëdijshëm se po qëndronte në krevatin e vet e se madje edhe po e shihte dhomën e fjetjes! qenë
Oliver Fox, nuk ka dilemë, ka tip 1 hulumtuesit të vërtetë. Dhembjet në zoën e gjëndrës së epifizës kanë shenjë padyshimtë se eksperimentin duhet ndërprerë. Por, Foxin gjithnjë e më shumë e ka munduar çështja çfarë do të ndodhte po qe se nuk do ti dëgjonte signalet e trupit të tij e nëse eksperimentin do ta vazhdonte. qenë qenë
Një natë ka vendosur që të shkonte gjer në fund: pas signalit me dhembje ka dëgjuar
diçka si "klik" në zonën e trurit dhe në çast është ndier "i mbyllur" dhe 1 ndarë nga trupi 1 vet fizik! Duke e humbur ndjenjën e vetëdijes së dyfishtë, i është dukur kinse ka pezulluar në një dimension të ri, në të cilin koha dhe hapësira nuk kanë paraqitur pothuajse kurrgjë. Foxi është gjendur në projeksionin astral!
"Kam kërcyer nga krevati 1 tejlumtur se shpëtova nga shtangimi 1 mundimshëm, por menjëherë kam dështuar. Pas kësaj dy-tri ditë jam ndier i sëmurël"
Përvoja jashtëtrupore, sakaq nuk ka zgjatur shumë. Ndjenja e vetmisë dhe e panikut e kanë përcjellë, dhe Foxi pas "klikut" karakteristik përsëri është ndodhur në trupin e vet fizik, por në një gjendje plotësisht të shtaguar. Kontrollin mbi organizmin fizik e ka vënë me një angazhim tejet të rëndë:
Bazuar në përvojën personale Oliver Fox ka krijuar listën e pasojave të mundshme:
- 1 Dobësimi i zemrës apo çmenduria
- 3 Xhindosja
- 2. Varrimi i parakohshëm (nëse kohë më të gjatë mbeteni në katalepsi)
- Prerja e fijes astrale
## 5 Dëmtimi 1 të ashtuquajturit 'transportuesi fizik"\_
Përvoja e Foxit tërheq vërejtjen se pas kthimit trupi fizik mbetet në gjendjen pakëndshme giysmë të shtangur: Edhe pse sytë janë të mbyllur, rrethina në njëfarë mënyre shihet qartë, e, ndër të tjera, edhe atmosfera Foxi e përshkruan nga përvoja e vet sikur ekzistojnë thërrmiat e pluhurit të ndriçuara me diell. Në pragun e pashmërisë Foxi ka regjistruar pamje të pazakonshme diçka si grumbullim 1 veve të bretkosës, ngjyrë të kaltër në të hirtë, e ajo që është më e çuditshmja i është dukur se po dridhëronin!
"Kjo më ka shkuar për dore në gjendje transi: UN-i im jotrupor ka nxituar kah pika e menduar në gjëndren e epifizës dhe është nisur
Çfarë do të ndodhte tjetër sikur Foxi ta vazhdonte përjetimin jashtëtrupor, është vështirë të thuhet. Frika; apo parehatia nga pasiguria dhe panjohura, gjithmonë ka krijuar përshtypjen se diçka po e tërhiqte prapa, që të mos shkonte më tej, që ta ndërprente eksperimentin: E megjithatë, dëshira e tij ka që ta sforconte UN-in e vet jotrupor përmes portalit të gjëndres së epifizës, ashtu që ajo "klik" të mbetej prapa tij. qenë
kah dyert e paramenduara. Forca ka e tillë saqë së Në eksperimentet e mëvonshme, në rastet kur forca ime nuk ka mjaft shkatërruese që të shpërthej kam mbetur në trupin fizik drita astrale shkallë-shkallë është zvogëluar dhe plotësisht është fikur. Sipas rregullit; rëndom kanë të nevojshme dy-tri tentime për të prodhuar mundësi të fortë të vetëdijshme që të shpërtheja dhe të tërhiqesha jashtë trupit fizikl. qenë qenë gjersa qenë mjaft
## Përvoja e William Gerhardiesë
Në vitin 1934 William Gerhardie e ka botuar rrëfimin personal në tregimin 1 cili më tepër i ngjante novelës tronditëse. E ka quajtur "Ringjallja'" e në të detajisht e ka përshkruar aftësinë që në kohën e ëndrrës të lirohej nga trupi i vet fizik edhe pse vetëdija e fjetur dhe e zgjuar 1 ka funksionuar në një mënyrë të çuditshme por harmonike.
Sapo Gerhardie e ka mësuar se po ëndërron, ai është 'zgjuar" e ka zgjatur dorën e ta shuar dritën mbi krevat, por do të rrokte hapësirën e zbrazët; që ka shenjë se po funksiononte jashtë trupit të vet fizik: qenë
"Prapa shpinës sime si të ketë ndriçuar reflektori. Rrezja e vezulluese e dritës ka ngjarë në tufë të ndritshme të cilin në sallën e errësuar të kinemasë e prodhon projektori 1 aktivizuar e ka ndriçuar fytyrën time fizike në jastëk dhe është fokusuar në vetullave të mia. E kam veten me gojën butësisht të hapur sesi frymoja qetësisht \_ gjatë, qartë parë
Gerhardie na njofton se në trupin e tij astral ka 1 pafuqishëm që ta lëvizë rezën në derë, por për këtë pa mundim ka kalojë nëpër material të fortë. Në një moment është ndodhur përballë pasqyrës së madhe në banjë dhe, për befasinë e tij, e ka vetveten. Ka i veshur sikurse edhe trupi fizik të cilin e kishte lënë në krevat! qenë parë qenë
Përndryshe, është ndier 1 aftë që me lehtësi të lëvizë, por ka qenë i që ti lëvizë objektet në dhomë. Kur është ndodhur jashtë dhomës së tij të fjetjes, si dhe banesës, ndjenja e lehtësisë gjithnjë e më tepër është rritur me largesën nga trupi fizik. Ka qenë i vetëdijshëm se nuk ekzistojnë kufij për "fluturimin" e tij - do të mund të fluturonte tia kishte ënda. Megjithatë ndjenja e butë e kujdesit nuk 1 ka lejuar shëtitje tejet të largët; e së frikti ka paaftë
vendosur që edhe të kthehej në trupin e tij fizik. Ja, si e përshkruan ai kthimin:<eos> |
<bos>"Vetëdija ime është turbulluar. Më është dukur sikur një dyzinë hamajsh, në mes të zhurmës dhe krikllimave, me kujdesin më të madh po e lëshonin një barrë të vlefshme nga peshëngritësi 1 zhurmshëm, 1 cili krijonte 1 vetëdijshëm se në të vërtetë isha unë ajo barrë e vlefshme dhe se, në të vërtetë, më lëshonin në trupin tim fizik. Me dhembje dhe dridhërimë, si në barkun tim të vendosej barra e rëndë më së një tonelatë, i kam hapur dhe jam zgjuar \_ qenë paku sytë
## Eksperimenti i Hector Durvill-it
Hulumtuesi francez ka eksperimentuar me projeksionin astral në momentet kur trupi fizik ndodhet në të ashtuquajturën transi 1 thellë magnetik" Provat e Durvillit kanë vërtetuar të ekzistuarit e fijes së argjendtë ("ajo rëndom është cilindrike por ndonjëherë ngjan edhe në një lloj tufëze' ). Në pyetjen e gazetarit se a është trupi astral 1 ndarë, hulumtuesi francez ka dhënë përgjigje pozitive. Ai, në të vërtetë, mendon se 'petku" është endur
pëlhure fluide. Eksperimentet e mëtutjeshme kanë sjellë rezultate të reja interesante.
Në largësi të caktuara nga eksperimentuesi janë vënë perdet e kalciumsulfatit, e pastaj trupit astral i është sugjeruar që ti ofrohet njërës prej tyre. Rezultatet e këtyre provave të pazakonshme Darvilli i ka botuar në librin e tij "Fantazmat e të gjallëve'" :
1. Projeksioni 1 trupit akt 1 caktuar i cili mund të demonstrohet edhe me anë të eksperimentit të drejtpërdrejtë. Përfundimi është se vetëdija, apo forca jetësore, e pavarur është nga materia e se individualiteti përbëhet nga fiziku; shpirti inteligjent dhe një lidhje vitale në mes të trupit astral dhe atij fizik.
2Duke qenë se trupi astral, apo fantazma; mund të ekzistojë e të funksionojë ndaras nga trupi fizik, kjo na bind në fenomenin jeta pas e mundur që edhe shkencërisht ta verifikojmë!
## Pasojat që tërheqin vërejtjen
Projeksioni i përhershëm astral i ka edhe anët e veta të këqija për të cilat ne, fatkeqësisht; nuk dimë gjithaq: Udhëtari astral francez, Yram ka shkruar për lehtësinë (për të cilën të tjerët thonë se është jashtëzakonisht e mundimshme, e kohë pas kohe edhe e rrezikshme) me të cilën ka 1 aftë të projektohet pas eksperimentit të tejzgjatur: qenë
Paaftësia" shprehja është përdorur nga Sylvan Muldooni për të shënuar dobësimin e procesit fizik dhe të aftësive të projeksionit astral. Këtu nënkuptohet edhe të dobësuarit e të rrahurave të zemrës dhe Për këtë arsye hulumtuesit mendojnë se me eksperimentet projeksionit astral nuk do të guxonin të merreshin ata të cilët kanë çfarëdo pengesash të z e m r ë s apo të fr y
"Kohë pas kohësh ka ndodhur që vetveten ta pikasja të projektuar sesi qëndroja para trupit fizik, gati në atë moment që mbyllja kurse zbatimi i të projektuarit m'u ka bërë shprehi gjer në atë masë sa ka pasur raste kur kam qenë i detyruar të kthehem në trupin fizik për të qenë i sigurt se nuk kam ecur në ëndërr. sytë,
Megjithatë, ata të cilët janë të shëndoshë e kurreshtarë, mendon Muldooni, duhet sa më shpesh të lirohen e të shtrihen. Aftësia të
qëndroni krejtësisht të e ti d ë g j 0 n i proceset trupore para së gjithash pulsimin e rregullt të zemrës nuk është e thjeshtë. Ajo kërkon shkallë të lartë të koncentrimit si dhe ushtrime për kohë të gjatë. Por, jo: kur ta arrini; insistoni që me anë të koncentrimit ta zvogëloni ritmin e pulsimit të zemrës. Pulsimi 1 ng a d a e 1 fu qishë m i zemrës e lehtëson projeksionin, kurse të arriturit gjer në këtë gjendje është një nga metodat e vjetra për projeksionin e trupit astral. Natyrisht; qëllimi 1 kësaj teknike është që ta stimulojë gjendjen në kohën e ëndërrimit, kohë në të cilën ndodhin projeksioneve astrale spontane: qetë
Teknika e Muldoonit për ngadalësimin e ritmit normal jetësor mund të vihet në lidhje me zbulimin shkencor të Celie Green-it se ekziston një lidhje në mes të përvojës esomatike (jashtëtrupore) dhe zvogëlimit të peshës së muskujve: Nja 33 % e të hulumtuarve kanë pohuar se përvojat e tyre kanë qenë të përcjella me lirimin e muskujve, e madje edhe në rastet kur stresi ka faktor 1 fuqishëm në projeksionin e trupit astral. Megjithatë, të gjithë pajtohen në një: teknika e relaksimit si dhe meditimi janë stimuluesit më të mirë për arritjen projeksionit astral spontan.. qenë
## DRAGO PUAÇ: TEKNIKAT E MIA MË TË DASHURA
- Eksperiment interesant shkencor në Sarajevë
- Si projektohet vetëdija?
- Udhërrëfyesi praktik gjer tek përjetimi astral
- Ç'duhet ditur përfundimisht me rastin e arritjes së projeksionit astral?
- Si të ktheheni të sigurt në trupin fizik?
- Pse është i nevojshëm ditari i punës?
- Ku është kuptimi i ushtrimeve?
Kur më kanë shkuar për dore provat që në mënyrë të vetëdijshme e të kontrolluar ta hedh shikimin në "botën e së andejshmes" , duke se isha edhe tejet i ri e 1 papjekur, as që i kam kuptuar rëndësitë dhe rreziqet e këtyre përvojave: Për mua kishte më së shumti rëndësi se unë ia kisha dalur. E si edhe të mos ia dilja kur me këtë kam vërtetuar se shkrimet qenë
hermetike vërtet e ofrojnë çelësin për vrojtim më të plotë të botës në të cilën jetojmë. Ky fakt njëkohësisht edhe më ka gëzuar edhe hutuar. Jam djegur nga dëshira që sa të përsërisja shëtitjet e vetëdijshme astrale!
Më kujtohet sesi në hovin rinor vizitoja" shoqet ndaj të cilave si çun ushqeja simpati të caktuar. Në një rast kam kuptuar se "loja" ime mund të ishte e kobshme dhe se shumë me lehtësi po 1 merrja aftësitë e mia që vetëdijshëm të provokoja projeksionin astral. Në të vërtetë, në një vizitë timen jashtëtrupore (Nish, 1972) e kam realizuar materializimin e pjesërishëm të trupit tim duart që miken e stërfrikësuar e kanë sjellë në skajin e shkatërrimit nervor. gati
Dhe i kam përsëritur.
Nga atëherë me verën yjore të shpirtit jam marrë në mënyrë eksperimentale dhe me qëllim të vetëzhvillimit.
Dyshimin për atë se në lëmin e së andejshmes po arrijnë të tjerët, por edhe që unë nga e cila me dëshirë do të lirohesha. Kështu përvojat astrale më herët kam provuar ti sqaroja nga pozicioni 1 psikanalizës dhe 1 drejtimeve tjera psikanalitike të ndryshme. Ku ta dish për të
satën herë e kam bindur vetveten se ishte koha e fundit që përvojat e mia me të andejshmen ti pranoja si diçka që është realitet i pamohueshëm.
Në të vitit 1975 i kam kryer të gjitha veprimet përgatitore për projeksionin vetëdijshëm astral. Tashi këtë e kam bërë shumë më seriozisht dhe më ndërkohë njohja ime për këtë fushë impresive ishte bërë mesit të natës e kam lëshuar trupin tim fizik, kam dalur nga dhoma ime, e kam lëshuar edhe ndërtesën, e pastaj jam sjellë kuartit të qytetit në të cilin jetoja. Gjatë gjithë kohës 1 kam mbajtur mend të gjitha detajet në të cilat kisha qasje dhe ishin të dukshme: prill larg<eos> |
<bos>Kur jam kthyer në trupin tim fizik, në ditarin tim 1 kam shënuar këto vërejtje: "Në rrokaqiellin fqinj tereshin ndërresat jastukët; dy këmishëza dhe një peshqir. Në ndërtesën përskaj rrokaqiellit shndritnin këto dritare. "atë që nuk kam mundur ta përshkruaj, atë e kam skicuar, e pastaj i kam marrë të gjitha shënimet e mia dhe jam nisur përjashta që ato ti verifikoja.
Rezultatet kanë fantastike: Gati çdo gjë është përputhur në të gjitha detajet. Këtë eksperiment e kam pasur si shtysë më intensivisht të filloja të merresha me qenë
projeksionin astral, por tashi në operacione më të larta hermetike: Së frikti, sakaq kam ardhur gjer tek zbulimi fascinant. Projeksioni astral nuk është diçka që është 1 ndarë nga personaliteti. Përkundrazi, ai personalitetin e fisnikëron; duke u bërë armë e fuqishme për në vetvete për provokimin e ndryshimeve të caktuara në harmoni me vullnetin dhe dëshirën. Projeksionit astral, ndër të tjera, ndoshta duhet ti falënderohem edhe që me efikasitet të madh merrem me praksën e terapisë bioenergjitike. punë
Duhet përfundimisht të jem i sinqertë dhe ta pranoj se nuk jam në gjendje që ta ndaj praktikën bioenergjitike kërkimet dhe ekzaminimet të cilave për shumë vite u jam nënshtruar në klinikën neuropsikiatrike të "Koshevo" të Sarajevës nga përvoja dhe praktika shumëvjeçare në metodat hermetike të vetëzhvillimit. spitalit
Kështu ka ndodhur që gjatë kohës përfundimtare të eksperimentit në kuadrin projektit në të cilin përmes rrugës shkencore janë hulumtuar aftësitë e mia parapsikologjike në fazën e transmetimit në largësi të energjisë dhe të mesazheve telepatike të mos e bëj për shpirtin tim edhe projeksionin astral:. V. B nga Sarajeva, pjesëmarrës vullnetar 1 këtij
eksperimenti, rregullisht ia ka diktuar përcjellësit me shkrim të procesit të këtij eksperimenti të gjitha fotografitë, mendimet dhe fjalët të cilat gjatë kohës së provës i kanë pikur në vetëdije.
Disave prej tyre ua ka dhënë edhe vulën e personalitetit të vet; gjë që absolutisht nuk e ka pakësuar vlerën e të dhënave të fituara. Por, në një moment kam vendosur që në trupin astral ta vizitoja V. R, e cila ndodhej disa dhoma më nga unë, e mbërthyer për poligraf. Në atë moment docent dr. Xhemaludin Kantarxhixh, nën kontrollin e të citit janë kryer të gjitha eksperimentet shkencore; ka konstatuar se kam fituar teknokardinë dhe shpejt ka shkuar deri tek V. B. në dhomën e saj. Është kthyer me shprehjen e fytyrës e cila "ka folur' se ka ardhur gjer tek rezultatet interesante. V. B. gjatë kohës së shëtitjes sime astrale, i ka thënë: larg
Ka e qartë se shëtitjen time astrale V. B. shumë bukur e ka vërejtur. qenë
- Po shoh këpucë burrash.. pantollonet; duart.. mos ka ardhur Dragani?!
A mund të shkruhet bukur një D 0 r a c a k p r a k tik re ali zimin e k s i 0 n i a S t r a 1 ? I kuptueshëm dhe 1 pranueshëm për lexues me pjekuri të ndryshme intelektuale? Ndoshta edhe mundet. Kjo është vetëm sprovë që një pjesë të diturisë sime dhe të përvojës së begatë ta shndërroj në praktikum cili sipas kërkesave të autorit të këtij libri u dedikohet fillestarëve: Do të flas për fazat e përgatitjes që vetëdijshëm të përjetohen projeksionet jashtëtrupore: Metoda të cilën do tua paraqes nuk është krejtësishjt e re dhe e praktikojnë shumë në botë. Vërtet; kjo u është përshtatur disa përvojave të mia dhe është thjeshtësuar gjer në maksimum. Kur njëherë ta zotëroni teknikën e projeksionit astral, keni për tu ndier më të përgatitur për veprime e detyra shumë më të ndërlikuara: Megjithatë, duhet të kini kujdes që me projeksionin astral të mos e teproni. Kjo me vete bart edhe shumë rreziqe. pë r
Vërejtje: projeksioni astral nuk iu preferohet personave të mjekuar nga sëmundjet shpirtërore si dhe ato të zemrës!
Vërejtjet hyrëse
Ekzistojnë tri në të cilat mund të projektohet vetëdija: plane
- a) Plani eterik (i cili është më i afërt me atë fizik)
- b) Plani astral (i larti dhe 1 ulëti) , 1 cili karakterizohet me trajta tejet astralin e lartë 'trajtat'' rëndom nuk kanë trajtë.
- Plani mental dhe plani kauzal nuk shfrytëzohen për udhëtime në të andejshmen.
## Duhet po ashtu të dini:
- Me projeksionin astral bartet vetëdija nga trupi fizik në atë yjor.
- Planet apo ekzistencat e këtyre trupave" nuk janë botëra jashtë njeriut dhe personalitetit të tij.
- Çdo eksteriorizim i vetëdijes nuk do të thotë të jetë projeksion jashtëtrupor:
- Duhet ditur ti dalloni projeksionin e trupit eterik si dhe projeksionin në astralin e lartë e të ulët. Shumë teoristë dhe autorë nuk e vërejnë këtë dallim Ndoshta, më së shkaku se, më së shpeshti, ta nuk flet përvoja persoanle. pari,
- Parimet astrale në planet e larta at 0 jeni ju
- Projeksionin astral nuk duhet realizuar vetëm shkaku të shkohet në një plan tjetër të ekzistencës.
- Mos iu impononi të tjerëve reçetë për arritjen e udhëtimeve astrale, derisa ata vetë këtë të mos e kërkojnë prej jush. Gjatë kësaj jini skajshmërisht të kujdesshëm që ai person të mos jetë i sëmurë psikik apo mental!
- Bashkëpunëtori më i mirë në të fituarit dhe praktikimin e kësaj shkathtësie është ditari juaj i punës, i cili është i domosdoshëm në punën tuaj.
- Kurrë mos e shfrytëzoni projeksionin astral për të vënë kontakt me të vdekurit!
- Kur të përgatiteni për shëtitjen jashtëtrupore në planin astral bartini të shqisat. pesë
E kush është ai që udhëton? Ndonjë trup tjetër?!
- Ky kapitull paraqet udhërrëfyesin për udhëtim jashtë trupit tuaj fizik. praktik
Mund të thuhet edhe kështu, por përvoja jashtëtrupore apo projeksioni astral është
psikiatrisht mirë e njohur eksteriorizim 1 vetëdijes (ndarja e vetëdijes nga trupi fizik) .
Ta ndash vetëdijen nga trupi fizik e të fluturosh botës së çuditshme "të astralit' është dëshira shumëve që punojnë në vetëpërsosshmëri. Megjithatë, kjo shkon për dore vetëm atyre më këmbëngulësve:
## Ushtrimi përgatitor
Për të krijuar kushtet më të favorshme për projeksionin jashtëtrupor është e nevojshme të dini sa vijon:
- Errësojeni dhomën ku do të ushtroni. Duhet ta krijoni atmosferën e muzgut të butë.
- Frymoni në mënyrë të rregullt; në ritmin të cilin e quani më të përshtatshëm.
- Nëse keni, ndizni shkopinj aromatikë (më të përshtatshmit janë ata që shiten në shitoret indiane) ose lëshojeni muzikën instrumentale për të cilën e dini se në mënyrë relaksuese ndikon në trupin tuaj.
- Lirohuni gjithnjë e më shumë. Pjesë pas pjese të trupit. Fillojani nga gishtërinjtë e këmbës, kryejeni me kokën dhe kupën e kresë. Për atë kohë mos e ndryshoni ritmin e frymëmarrjes Dorëzojuni vetvetes. Harrojeni sakaq
jetën e përditshme: E keni dëshirën që ta lëshoni trupin. Ju këtë dëshirojeni.. dëshirojeni. dëshirojeni<eos> |
<bos>- "Me e shpirtit" shikojeni nga të gjitha anët. Përjetojeni trajtën e tij, ngjyrën, aromën, rëndesën, shijen.. gjatë gjithë kësaj kohe mos e ndryshoni shkallën e relaksimit të vërtetë. syrin
- Përkujtojeni ndonjë objekt të zakonshëm. Sa më hollësisht mundohuni që ta vizuelizoni me të gjitha detajet.
- Dukuria e fotografisë së mjegulluar "në pasqyrën e shpirtit" tek provat e para është dukuri normale. Përpiquni prandaj që fotografinë sa më shumë ta mprehni.
- Zgjidhni edhe ndonjë objekt që e keni të dashur, të cilin e shikoni shpesh dhe e mbani në duar . Vizuelizojeni përsëri dhe "zhvendoseni' nga njëri vend në tjetrin.
- "Zhvendoseni" objektin e caktuar nga njëri vend në tjetrin. Ndërrojani Në çdo të re përsëri detajisht vështrojeni dhe përjetojeni në dimension të plotë. pozitën. pozitë
- Kur për këtë të ndieni nevojë në vend të objektit, mund ti përdorni bimët dhe shtazët; por jo edhe njerëzit!
- Zgjatja e ushtrimit është çështje individuale. Shenjë e mirë se duhet ta ndërpreni
është gjithsesi lajmërimi 1 mërzisë, humbja e motivit; ndjenja e lodhjes.
- Shenjë e sigurt se e keni arritur suksesin përfundimtar të këtij paraushtrimi është fakti se keni përjetim komplet të objektit si dhe foton e tij të vizuelizuar sipas nevojës, kurdo që e dëshironi.
## Ushtrimi i parë
Filloni me relaksim të butë. Harrojini brengat e përditshme të cilat ju preokupojnë dhe mundojnë. Mos mendoni për to. Jini k ë t u d h t sh. Nëse nuk ia dilni që në plotni ta përjetoni relaksimin shtyjeni ushtrimin për ndonjë rast më të volitshëm.
Po qe se keni vendosur të ushtroni ditës, gjithsesi errësojeni butësisht dhomën. gjatë
Duhet të jeni të sigurt që gjatë kohës së ushtrimeve nuk do të jeni të shqetësuar. Prandaj çkyçeni telefonin si edhe zilen në derën hyrëse dhe mos lini ndonjë termin për atë kohë.
Filloni ashtu që pa rroba bini në dysheme. Merreni pozitën që ju duket më e përshtatshmja e që më së tepërmi ju përgjigjet. Praktikuesit më së tepërmi vendosen në pozitën shtriras, që e thënë të jetë kështu edhe me ju. gjë
Temperatura në dhomë duhet të jetë e përshtatshme.
Posaçërisht përpiquni që sa më shumë ta lironi ballin dhe kupën e kokës. Këto vende janë më së shpeshti në shtangim të madh dhe për to duhet më së shumti koncentrim dhe kohë.
Lëshojini duart trupit. Mos 1 kryqëzoni këmbët dhe mos e kufizoni qarkullimin e gjakut me tuaj. Mbyllni dhe filloni të liroheni gjithnjë e më shumë e më shumë. Secila pjesë e trupit veçanërisht. Filloni nga gishtërinjtë e këmbës e shkoni kah kryet e kupa e kresë. pranë pozitën sytë
Gjatë thellimit të gjendjes së relaksimit kini kujdes që të mos flini. Filloni të koncentroheni në pamjen ku qëndroni një metër larg trupit tuaj fizik. Vizuelizojeni këtë pamje me sa më shumë detaje. Kur ta arrini fotografinë ideale; provoni të vendoseni në atë fotografi të trupit tuaj: Provoni ta bartni vetëdijen, aftësinë e të vërejturit; shqisat; mendimet.
Ndihmojini vetes ashtu që do ta përjetoni; domethënë do ta krijoni ndjenjën sikur të jeni të futur në atë fotografi. Mund ta ndieni këtë si goditje të lehtë të rrymës apo si të rrahura të fuqishme të zemrës, ose, ndoshta, si tremë të
lehtë në çastin kur jeni bërë një vetëdija juaj dhe trupi juaj astral.
Në fillim kjo ndjenjë mund të zgjasë fare Prandaj provoni ta zgjatni qëndrimin e vetëdijes në atë trupin tjetër. Kontrollojini me kujdes ndjenjat tuaja. Lehtë mund të ndodhë që të ndieni relaksim të befasishëm dhe së frikti bëheni të vetëdijshëm për veten dhe trupin tuaj sesi në fillestare. Kjo është shenjë se vetëdija juaj është kthyer në trupin fizik. Në këso rastesh tërë procedurën duhet edhe njëherë ta kaloni që nga fillimi. Mos u ngutni. Shtyjeni këtë për disa orë, apo; edhe këtë ta bëni ditën tjetër. pak. pozitën qeton
Por, nëse ushtrimit të keni patur sukses, në momentin e projeksionit do të ndieni gëzim që jeni plotësisht të lirë, që jeni jashtë trupit fizik të cilin e keni lënë si rrobën e vjetër. Do ta vëreni edhe lidhjen e cila ekziston në mes trupit astral dhe fizik fijen e argjendtë në zonën e 'pleksus solaris" -it. gjatë
Pavarësisht sesa mirë jeni ndier, mos bëni shëtitje tejet të gjata të largëta. Në fillinm; periudha e të liruarit; e projeksionit; do e shkurtër shumë shpejt do të ktheheni në trupin fizik. Me praktikë këmbëngulëse dhe me koncentrim të fuqizuar mjaft
me angazhim të vullnetshëm të orientuar drejt fluturimi juaj jashtëtrupor ka për të qenë gjithnjë e më i gjatë.
Kurse tashi diçka për kthimin në trupin fizik. Kthimi duhet të jetë gradual dhe pa lëvizje të vrullshme: Më së lehti do të ktheheni nëse thjesht filloni të mendoni për trupin tuaj fizik. Afrohuni ngadalë dhe lehtësisht bashkohuni me të. Gjatë kohës frymoni në të njëjtin ritëm. Nëse shumë shpejt keni hyrë në trupin tuaj fizik, një nga efektet përcjellëse është të lajmëruarit e kuqëlimit të syve: Ngandonjëherë kthimi tejet i apo, madje, përcillet me kokëdhëmbje. Nëse kjo ju ndodh, bëni tush me ujë të vakët, ose bëjeni një sy gjumë. gjithë
## Ushtrimi i dytë
Kjo metodë është shumë e sigurt për praktikuesin dhe nga eksperimentuesi nuk kërkon paranjohuri të veçanta okulte. Në mënyrë të caktuar kjo është metodë e modifikuar e së ashtuquajturës 1 metoda e numërimit të hapave' të cilën më së shpeshti e përdorin 'shinto-magjistarët'' japonezë.
E tërë puna zhvillohet në planin eterik, kurse prej tij, siç është e njohur, mund të ndikosh në planet tjera, gjegjësisht të ngrihesh në plane më të larta. Pra, këtë metodë duhet kuptuar edhe si bazë të jashtëzakonshme për eksperimente më të komplikuara të projeksioneve jashtëtrupore: Si edhe në ushtrimin paraprak, dublanti astral nuk do të largohet shumë nga trupi fizik. ynë
por duhet kuptuar dhe kryer me seriozitet të plotë. Zgjidheni "shtegun" nëpër të cilin edhe fizikisht; por edhe dyshi juaj astral do të mund të lëvizë lirshëm dhe pa kurrfarë pengesash. Pastaj zgjidheni vendin për sta r t dhe për qëllim E përshtatshme është nëse gjatësia e shtegut nuk është më e gjatë se tridhjetë metra. Këtë distancë për çdo ditë kalojeni nga disa herë. Përpiquni të zbuloni dhe të mbani mend të gjitha hollësitë në atë distancë. Le të shtypet në memorie secili, mu secili detaj. Në fund, në totalitet përpiquni ta memoroni tërë udhëtimin. Gjatë kësaj me rëndësi të madhe mund të jetë skica të cilën e keni bërë vetë.
në largësi të barabarta, vendosni gjashtë objekte të ndryshme Për çdo ditë, derisa lëvizni asaj rruge ndaluni shkurtimisht tek secili objekt. Vrojtojeni atë nga
këndvështrime të ndryshme në atë mënyrë që do ta memoroni në gjithëpërfshirshmërinë e vet. Domethënë, me të gjitha shqisat tuaja duhet ta përjetoni atë objekt. Vetëm atëherë do të jeni në gjendje që tërë këta orientues edhe ti vizuelizoni detajisht, fillojani me pjesën praktike të eksperimentit: nisuni me mendime shtegut tuaj duke u ndalur tek secili orientues.<eos> |
<bos>I tërë veprimi "i kalimit' të shtegut duhet të zgjasë dhjetë deri në pesëmbëdhjetë ditë. Mos e shkurtoni atë periudhë. Me këtë nuk keni për e shumë keni për të humbur. Natyrisht; thirrja e vizuelizimi 1 shtegut si dhe 1 tëra objekteve që e rrethojnë duhet të jenë të përgatitura në mënyrën siç kemi vepruar edhe në ushtrimet e mëparme. Pra, kusht është që gjatë kohës së eksperimentit të mos ju pengojë askush dhe të jeni mirë të relaksuar.
Kur të vini në fund të "shtegut' (në fillim keni për të përparuar pas hapi, nga orientuesi gjer tek orientuesi tjetër) kthehuni lehtë dhe ejani në start. Do të ktheheni rrugës së njëjtë, duke mos bërë lëvizje të vrullshme me dublantin astral. hap
Mund të ketë probleme të caktuara edhe me 'shkoqitjen" nga vendi në të cilin ju ndodhet
trupin fizik. Por, mos i jipni rëndësi, pasi që d ë sh 1 r a dhe k 0 n c e n t r i m 1 janë të gjithëmundshëm. Krijojeni ndjenjën se diçka, diçka si magnet, po ju tërheq fuqimisht në shtegun me orientues të njohur. Dhe ju nisuni, pas hapi. Shtegun kalojeni disa herë. Përpara përmbrapa! hap
Kur njëherë ta zotëroni këtë metodë, çdo relaksim ka për të ju bërë barabarësisht të lehtë. Keni për tu bërë zotër "të astralit" dhe do të mund të shihni, të dëgjoni e të udhëtoni kudo që të dëshironi.
Përpiquni që vetë ta sillni vendimin se kur do të ktheheni në trupin fizik. Mos qëndroni tepër gjatë në dublantin astral. E po qe se edhe rrini tepër shkurt; përpiquni që çdo ditë ta zgjatni.
## Ushtrimi i tretë
Po qe se nuk ju shkon për doresh të arrini efekt përfundimtar në ushtrimet e mëparme, në qoftë se, pra, nuk e përjetoni projeksionin e plotë astral, fillojani me ushtrimin që vijon; i cili, me sa
më është njohur, jep rezultate të jashtëzakonshme edhe tek amaterët klasikë. nuk duhet posaçërisht theksuar se praktikuesit që kanë të arritur shkallë më të lartë të koncentrimit, të relaksimit; e të cilët veçse posedojnë përvojë të qëndrueshme, shumë më lehtë mund të vijnë deri tek qëllimi përfundimtar.
- Lirohuni në pozitë të përshtatshme:
Për këtë metodë është e nevojshme të bëni si vijon:
- Frymoni në ritëm të rregullt 1 cili ju duket më i natyrshmi.
- Me çdo frymënxjerrje lirohuni gjithnjë e më shumë e më shumë.
- Në ndërdije krijoni pamjen e kolovajzës e saj janë pikërisht aq sa i përshtaten shtatit tuaj.
- Krijoni vizuelizim të fuqishëm të hapësirës që ju ndan nga Pastaj nisuni drejt saj që trupin tuaj ta vendosni në të. Këtë bëjeni ngadalë dhe pahetueshëm. luhaqa.
- Përcilleni kolovitjen dhe kënaquni me të.
- Përjetoni luhatje të këndshme me tërë qenien tuaj. Bëhuni edhe vetë luhajë, proces 1 kolovitjes së butë, të kolovitjes së këndshme.
Në çastin kur i arrini hovet më të mëdha të luhatjes qëndroni në ajër, në trupin tuaj të lehtë astral. Me lehtësi të çuditshme keni për tu ngjitur në hapësirë kah pafundësitë yjore: Spektakli ka filluar. Soditeni hapësirën përreth vetes të vetëdijshëm se të gjitha detajet keni për ti shënuar në ditarin tuaj të punës.
Shumë hulumtues dhe autorë janë të gatshëm të besojnë se në kohën e projeksionit astral shpirti 1 njeriut pastrohet nga të papastërtitë, helmet dhe lodhjet:. Për këtë arsye fluturimi astral edhe duhet përjetuar në këtë mënyrë, si gëzim 1 trupit dhe shpirtit. si rast për tu mbushur bateritë me energjinë astrale. gjitha Apo
Prandaj, kohës së shëtitjeve astrale, në këtë vendosje unike rrini aq sa ju duket e dobishme. Vizitojini hapësirat që ju shkaktojnë lumturinë dhe kënaqësinë. Kthehuni ngadalë, pa dhe nxitim: Në trupin fizik mos kërceni vrullshëm. Thjesht me të identifikohuni. Shkrihuni! gjatë panik
Në fund, qëndroni në trupin tuaj fizik për disa çaste krejtësisht të relaksuar. Përkujtojini përjetimet tuaja jashtëtrupore, analizojini e më vonë shkruajini në ditarin tuaj të punës.
Ka praktikues të cilët kurrë nuk kanë pasur sukses ta realizojnë projeksionin astral, por kësisoji shumë me sukses kanë përparuar në disa teknika të tjera. Porse, vlera e suksesit na 1 hapë dyert e kohës e të hapësirës, duke na ofruar përmasë të re të jetës dhe besim në absolutin unik, i cili është 1 endur nga relativiteti dhe ndryshimet e përhershme:
## REALITETI NË
## ËNDRRA
- Si të zgjidhet misteri i një fundosjeje?
- Dëshmitë enigmatike të oratorit romak Ciceron
- Ëndrrat që kanë folur për realitetin
- Si është në realitet një ëndërr fantastike? kthyer
- Çfarë ka shënuar tregimtari 1 lashtë kinez, Bo Xingjian?
- Ngjarjet të para në ëndërr dritare për në ardhmëri?!
Djaloshi mund ti ketë pasur dhjetë vjet. Bukurosh, me flokun e rrafshtë, të lëshuar, me fytyrë të kthjellët dhe disi rrezatuese; ka qenë i mbuluar me pelerinën e gjatë të shiut. Dhe pikërisht kjo ka detaji më i pazakonshëm i cili ka shkaktuar haptazi hutim tek Janeta si dhe e stilit disi të vjetër, si tia kishte behur papritmas nga ndonjë kohe Por, as kjo nuk ishte e tëra. Edhe më e pazakontë ishte ajo se në këtë kohë të vitit pakkush në kontenë piktorale Derbyshire ka veshur pelerinë shiu. Ka verë, nxeht dhe jashtëzakonisht thatë. Verë e cila në anale do të mbetet e shënuar për vargun e tërë të ngjarjeve të jashtëzakonshme. qenë tjetër . qenë
Pasuria e familjes Cotton është ndodhur më larg se cilado tjetër, kurse shtëpitë e patronëve kanë të vendosura në gjelbërimin piktoral pranë lumit jo të madh, por tekanjoz Vij. Konteja me bregoret e veta të buta e fushat me lule, verës është dukur si ndonjë kopsht parajsor ëndrrash, dhe dy fëmijët e Hilda e Rolf Cottonit; nëntëvjeçarja Janeta dhe njëmbëdhjetëvjeçari Yan, e kanë kaluar pushimin e tyre shkollor në lojëra të pabrenga e në shëtitje të gjata. qenë gjatë
E pastaj, një mëngjes, për të herë e kanë djaloshin enigmatik në anën tjetër të bregut të lumit. Ka lëvizur ngadalë, sikur të ketë hapëruar pa cak, është dukur disi 1 papranishëm dhe i tejdukshëm: parën parë sakaq
Djaloshi e ka ngritur kokën. Është ndalur. Pelerina e shiut në mënyrë diskrete i është hapur krah më krah dhe fëmijët kanë vërejtur kurmin zaif të veshur me veshjen e modës së vjetër. Për një kohë memecërisht i ka shikuar vëllanë dhe motrën, e ka vazhduar rrugën. Nuk ka folur asgjë. As nuk ka bërë. Madje as kokën më nuk e ka kthyer. Është fundosur në fushën e blertë, duke humbur së frikti nga pikëvështrimi i fëmijëve. gjest
- Eeheeej! 1 ka bërtitur Yan Cotton: Eeheeej!
- Ndonjë mendjemadh! ka konkluduar më tepër për vete Janeta e vogël.
- Rrugaç ka shtuar zemërueshëmYani. Ç'lyp, vallë, ai në fushat tona?! Fëmijët; megjithatë, nuk kanë menduar gjatë për djaloshin enigmatik. Kanë vazhduar të luajnë dhe së frikti e kanë harruar atë plotësisht:. Madje edhe kur kanë arritur në shtëpi, nuk është kujtuar.
Të nesërmen, takimi është përsëritur. Djaloshin e panjohur e kanë vënë re sesi ka hapëruar në bregun tjetër të lumit Vij. Përsëri ka ecur pavullnetshëm, kurse veshur ka pasur po atë veshje të djehit. Edhe pelerina e shiut; natyrisht:. sakaq përsëri
- Eeheeej! 1 ka bërtitur Janeta. Ku shkon?
disi rëndueshëm. Fytyra e tejdukshme i është dukur e kthjellët.
- Eja, të luajmë bashkë! i ka propozuar Yan.<eos> |
<bos>Janeta e ka ngritur dorën dhe hareshëm ia ka bërë me dorë. Atëherë edhe vetë i panjohuri e ka ngritur dorën dhe ia ka kthyer përshëndetjen.
- Lart është ura e drunjtë. Nëpër të mund të vish tek ne - i ka sqaruar Janeta.
Djaloshi nuk është përgjigjur. Është kthyer dhe është nisur drejt andej kah 1 ka treguar Janeta. Fëmijët kanë besuar se do ti dëgjojë dhe se do tu bashkohet në lojë. Por, jo. Përsëri është zhdukur në fushë, dhe atë ditë më nuk është lajmëruar në brigjet e lumit:.
Kur në mesditë vëllai dhe motra janë gjendur në shtëpinë e u është kujtuar 1 vetmuari i pazakonshëm.
- e shohim djalosh në fushat tona iu rrëfye së ëmës Janeta. një
- E çfarë po bën? pyeti e interesuar e ëma.
- Po shëtit bregut të lumit, po na buzëqesh dhe po na e bën me dorë. E thirrëm që të na bashkangkitej në lojë, por ai u zhduk.
- Ka. Pse gjithmonë po ik prej nesh?! Sikur po ruhet prej nesh.. E edhe veshja e tij- Është shumë qesharake!
- Dhe çfarë ka këtu të pazakontë?
- Veshja! nëna e ka ndërprerë gatimin e brumin; i ka shikuar fëmijët e saj dhe kurreshtare i ka pyetur:
- Në vete pelerinë shiu të madhe! Si tia kishte vjedhur gjyshes. kaq
- Për çfarë veshjeje po flet, Janeta?! Janeta spontanisht i ka hapur duart:
Zonja Hilda Cotton ka menduar se fëmijët po mahiteshin. Në disa raste 1 janë lëshuar imagjinatës, por në këtë aspekt kurrë nuk 1 ka penguar.
- Ashtu, ë? tha indiferente dhe filloi ta bëntë drekën:
Ditëve të ardhshme fëmijët kanë folur shpesh për të panjohurin e vogël.
Edhe më tej e kanë parë në të njëjtin vend, në anën tjetër të lumit Vij. Do të rrinte në ngathtësisht do të shëtiste, ua ka bërë me dorë, por kur kanë dashur ti ofroheshin; ai ka shkuar në një mënyrë të çuditshme. Thjesht është tretur në gjelbërimin e bujshëm dhe prapa tij nuk do të mbetej asgjë. breg
- Po zhduket si fantazma! me hidhërim i tha së ëmës një ditë Janeta e vogël. Pse po e bën këtë?!
As nëna nuk e ka ditur përgjigjen. Por, që ta qetësonte Janetën, tha:
- Ndoshta është i ri në këto anë! Ndoshta
Kësisoji kanë kaluar tri javë të nxehta në kontenë Derbyshire. Në kohën e korrjeve Rolf Cotton për çdo ditë ka shkuar në arën Parson Nuck, e cila ka qenë e mbjellë me grurë. Fushat janë zgjatur përskaj lumit Vij, vetëm se në bregun tjetër të tij, pikërisht në zonën ku fëmijët shpesh e kanë të panjohurin e enigmatik. vogël parë
Ato ditë Janeta dhe Yan për çdo ditë 1 kanë dërguar bukë të jatit në arë. Shportën e ka bartur Yan, kurse ujin Janeta e vogël.
Kur atë ditë 1 janë ofruar urës së vjetër përmes së cilës ka dashur të kalonin në qenë
anën tjetër , e kanë parë të panjohurin: Ka shëtitur përmes bregut. E atëherë ka ndodhur ajo që fëmijët kurrë nuk kanë për ta harruar. Djaloshi enigmatik e ka humbur baraspeshën, ka rrëshqitur nëpër bregun e rrëpishëm dhe është hedhur në lumin e përhënur: përsëri
Ai u mbyt! ka bërtitur e frikësuar Janeta. Fëmijët e kanë hedhur bukën dhe janë kthyer mbrapa, kah shtëpia e tyre. Të ëmën e kanë gjetur në kuzhinë.
Yani dhe Janeta kanë vrapuar, por kur kanë ardhur tek lumi, më nuk e kanë djaloshin; kurse uji veçsa ishte qetësuar. gjer parë
- Ndihmë! kanë bërtitur me tërë fuqinë pa frymë. Ndihmë! gati
Nëna është lemeritur .
Kur arritën të merrnin frymë, fëmijët treguan se çkishin parë te lumi Vij.
- Ai, 0 nënë, mbyt! 1 shokuar e përsëriste Yani 1 vogël. E kemi parë me tanë sesi ka rrëshqitur dhe rënë në lumë. sytë
Dy ditë e kanë hulumtuar lumin Vij, duke shtrirë hetimet edhe në fshatrat përreth. Megjithatë, kurrfarë gjurme, kurrgjë nuk kanë që do të dëshmonte tragjedinë. Ajo që tërë këtij rasti ia jepte dimensionin e misterit policët gjetur
të llojit të vet fshihej në faktin se atyre ditëve, por edhe më vonë, në tërë kontenë Derbyshire kurrkush nuk është lajmëruar si 1 zhdukur. Askuah. Mu askush.
Përfundimisht e ka mbyllur hetimin kurse inspektori kryesor ua ka mbajtur fëmijëve një lekcion serioz sesi nuk është mirë të trillojnë dhe ti mashtrojnë prindërit dhe policinë. Kot së koti Janeta ka dhe është betuar se nuk kanë trilluar e sesi e tërë ngjarja ka e vërtetë sa më e vërtetë as nuk mund të bëhet. Hilda dhe Rolf Cotton thjesht nuk kanë ditur si të sillen ti ngushëllonin fëmijët apo tu jipnin vërejtje: policia policor qarë asgjë qenë
Pas disa javësh rasti ka rënë në harresë, por Janeta e kanë përkujtuar sesi ata dy një ditë nuk kishin trilluar sesi vërtet kishin dëshmitarë të tragjedisë së tmerrshme në lumin Vij. qenë
Jam e sigurt se nuk kemi pasur të bëjmë me fantazi fëmijërore ka e bindur edhe zonja Cotton. I njoh mirë fëmijët e mi. Diçka të atillë ata nuk do ta trillonin kurrë. Jo, kurrsesi . qenë
Ka kaluar vera. Ka ardhur vjeshta, e pastaj edhe dimri. Kurrë kurrkush nuk e ka përmendur ngjarjen misterioze në lumin Vij: As fëmijët më aq shpesh nuk e kanë zënë në gojë.
Vera pakthyeshmërisht është fundosur në harresë..
Dhe, po qe se në vitin 1962 nuk do të ekzistonte festa e Vitit të Ri, dhe po qe se familja Cotton nuk do të udhëtonte me atë rast në Çesterfild ti vizitonin prindërit e plakur të zonjës Cotton, ngjarja verore në lumin Vij sigurisht përgjithmonë e jetë do të shkonte në harresë.
Por, ndodhi ajo që ndodhi.
Në ditën e të pushimit Janeta dhe Yani disi u bënë të trazuar, u bënë të mërzitur dhe thjesht nuk dinim se si dhe me çfarë ti argëtonim. Në fund nëna ime nga një arkëz e vjetër e solli një kuti të madhe në të cilën ndodheshin të rregulluara fotografitë nga e kaluara e largët, ditarët, librat; revistat e vjetra. Kishte aty edhe disa fotose shumë të vjetra fëmijësh.. parë
Zonjës Cotton edhe sot i kujtohet:
Janeta dhe Yani ishin më shumë se të ngazëllyer. Në mesin e fotografive të zverdhura familjare Yani gjeti një sahat, dhe pastaj, papritmas, mua ka ofruar Janeta duke mbajtur në duar një revistë të vjetër. Menjëherë e pata të se kishte diçka të pazakontë, qartë gjetur
meqë fytyrën ia kishte përshkuar një trazimi 1 fuqishëm.
- Nënë , shiko! ka bërtitur duke treguar një fotografi në revistën e vjetër . ~Ky është djaloshi të cilin verës e pamë duke u mbytur në lumin Vij! Nënë, ky është ail
Ka vrapuar edhe Yan. Posa që e ka parë fotografinë edhe ai ka pohuar me shqetësim:
E kam marrë fotografinë. E kam shikuar me kujdes fotografinë e vjetër. Në mua në mënyrë enigmatike buzëqeshte djaloshi në mantelin e vjetërsisë për shi. Kishte flokë të rrafshtë, të gjatë, ngjyrë kashte: Qëndronte një shtëpie fshati në mesin e përindërve të tijpranë
- Po, nënë, mu ky është ai djaloshi \_<eos> |
<bos>Nën fotografi ishte i botuar raporti i mbi tragjedinë e djaloshit tetëvjeçar i cili, në lojën e rrethanave fatkëqija, ishte mbytur në lumin e e ka humbur baraspeshën; shkruante në revistë, duke shëtitur nëpër bregun e rrëpishëm. Kufoma e tij është gjetur dy ditë më vonë një kilometër më poshtë nga vendi i tragjedisë. gjerë
Megjithatë, më 1 çuditshmi nga të gjithë ishte fakti se gazetat mbanin datën 22 korrik 1931!
Ngjarja e cila ishte zhvilluar në kontenë angleze Derbyshire është një nga ato për të cilat shkenca oficiele as deri më sot nuk ka gjetur përgjigje racionale. Si dy fëmijët Yan dhe Janeta Cotton kanë mundur të marrin në tragjedinë e cila është zhvilluar tridhjetë e një vjet më Çfarë ka ngjarë atë verë të nxehtë dhe si fëmijët kanë qenë dëshmiratë të ngjarjes nga e kaluara e largët? Në Çmënyrë ata udhëtuan kësisoji në kohë?! pjesë parë?
A është kjo e mundshme?!
Ngjarja bie në radhën e mistereve të cilat shumë autorë 1 vejnë nën kapelën parapsikologjisë e të fenomeneve të saj.
Vetë fjala parapsikologji është me origjinë dhe mund të përkthehet vetëm si 'psikologjia pseudoshkencore'" dhe derisa para disa vjetve nuk e ka marrë emrin e ri psikotronika për shumëkë ka pasur atë kuptim si edhe okultizmi, mesmerizmi, abraka-dabra, të besuarit në shpirtëra; jeta përtej varrit, alkimia, pseudomjekësia, pra, sharlatanizëm në të gjitha trajtat dhe ngjyrat e mundshme. greke
Porse, viteve të fundit psikotronika po e fiton përmasën e vërtetëm, po bëhet degë shumë serioze e shkencës në të cilën po investohen mjete materiale shumë të rëndësishme e me të
cilën po merren edhe shkencëtarët me autoritet të padyshimtë botëror. Në shumë vende edhe në Lindje edhe në Perëndim universiteteve ekzistojnë institute zyrtare për psikotronikë, kurse hulumtimet në këtë lëmë japin madje rezultate fantastike, duke na zbuluar një botë të tërë të fshehtë, hapësirat dhe mundësitë e së cilës vështirë që mund ti imagjinojmë \_ pranë
Edhe pse udhëtimet astrale i kanë tiparet caktuara të përbashkëta, çdo përvojë jashtëtrupore në mënyrë të veten është përjetim unik dhe 1 papërsëritshëm. Megjithatë, shumë raste nuk janë edhe thjesht të zgjidhshme: John dhe Simon Welfare sjellin shembullin vijues: Fairley
Por, ti kthehemi ne temës qendrore të këtij libri projeksionit astral.
"Dy udhëtarë vendosin të bujnë në vendin e quajtur Megara. Njërin e kishin marrë për miqtë, kurse tjetri ka 1 detyruar të buante në hanin e afërt. Udhëtari që ka bujtur tek miqtë ka ëndërruar një ëndërr të pazakonshme: i është shfaqur bashkudhëtari i tij dhe e ka përberë që ta pengonte hanxhiun që të mos e vrante. Në ëndrrën e dytë bashkudhëtari përsëri 1 është lajmëruar, por tashi e ka lutur qenë
mikun që ti hakmerrej hanxhiut për vrasjen e tij që veç kishte filluar. I ka thënë se kufoma e tij është e fshehur në karrocë. Kur udhëtari mbijetues ka shkuar në han, e ka zbuluar në karrocë nën kashtë trupin e shpuar të mikut të tij mu ashtu siç ishtë shfaqur në ëndërr. Menjëherë janë ftuar organet e pushtetit, kurse hanxhiu është vënë në pranga..
Dëshmi jo më tronditëse e enigmatike na ka lënë edhe tregimtari 1 lashtë kinez Bo Xingjian (776 826) në rrëfenjën e tij "Dëshmi për tri ëndrrat' . Ngjarja është zhvilluar në kohën e perëndoreshës kineze Wu Zetian, kurse personazhi kryesor është ministri i saj i parë, Liai Youjiao: pak
Këtë storje të pazakonshme e përmend edhe oratori 1 madh Ciceroni, nën titullin "Udhëtarët e Megarës" dhe sigurisht është një nga legjendat më të lashta të botës.
~Një natë, duke nga detyra në shtëpinë e tij, ka kaluar përskaj manastirit budist në rrëzë të rrugës. E dëgjoi këngën me zë të lartë dhe të qeshurat. Në murin rrethues kishte të çara dhe përmes tyre ka mundur të shihej çdo gjë që zhvillohej brenda. Duke u gërmucur përpara, Liai shikoi në oborr: pesëmbëdhjetë meshkuj dhe femra rrinin të përzier në hasra dhe gostiteshin kthyer
me ushqime të begata. Ai pa e tij ku qeshte dhe dërdëliste në mesin e të ftuarve; ndaj një moment të gjatë mbeti i shashtisur. gruan
Pastaj mendoi sesi nuk kishte arsye që ajo të gjendej aty, por, jo: përkundër kësaj kjo skenë nuk pushonte ta preokupojë, ndaj u ndal që ti vëzhgonte lëvizjet; mënyrën e të folurit dhe e gruas, që me gjithçka u ngjanin atyre të gruas së tij. Kur dëshiroi që këto ti shikonte nga afërsia, nuk mundi të hynte, pasi që dera ishte e mbyllur. gazin
Atëherë rroki një copë tulle dhe e hodhi përmbi tavolinën festive: Tulla disa kurse përmbajtja derdh. Të grishurit u shpërndan; të gjithë u zhdukën. Liai hipi përmbi mur dhe hyri në manastir . Me ndihmën e njerëzve nga përcjellja e tij e kërkoi kapelën kryesore dhe sallonet sekondare: Nuk ishte më askush. Dyert e hymjes ishin forcërisht të mbyllura si edhe më parë. goditi
- "Posa ëndërrova se kam shëtitur nëpër oborrin e një manastiri me dhjetëra persona të
Gjithnjë e më tepër 1 çuditur , me vrap shkoi në shtëpinë e tij Me të arritur, gjeti gruan e cila veçsa ishte kotur Pasi me të i ndërroi disa fjalë për kohën; i tha duke qeshur: paksa.
panjohur dhe me ta gostitesha në sallonet solemne. Befas dikush nga jashtë hodhi një coptë tullë e cila 1 theu shtambat e pjatat dhe unë u zgjova!"
Është viti 1981. Fundi i gushtit:. Të gjitha përgatitjet për pushimin veror janë kryer. Natyrisht; përsëri në vend të është Greqia; pesëmbëdhjetë ditë. E pasandaj, me tu nga Greqia, fluturimi nga Sarajeva për në Kopenhagë. Ndërrimi i aeroplanit dhe do të jem në Odense tek mikja ime e vjetër, piktorja e njohur daneze Greta Knakegord. parë kthyer
Diçka e ngjashme i ka ndodhur mikut dhe bashkëpunëtorit tim në këtë libër, filologut Josip Svoboda, një njeriu krejtësisht korrekt dhe serioz, 1 cili nuk është 1 për tregime "të lehta'" . Ja informacioni i tij: prirur
Rrëfenjën Dëshmitë për tri ëndrra' ka përkthyer Gordana Popoviq në kuadrin e librit "Fuqia e ëndrrës" të Roger Cailloisit GZH, Zagreb, 1983
Në të dalë nga zona doganore e aeroportit të Athinës më pritnin miqtë e mi të vjetër grekë, Janisi dhe Nikosi. Me përqafime e të rrahura shpatullash dhe shpuplime miqësore, me Ti k a n i s -in e detyrueshëm; Is e kala ? Ti n e a m a $ feris 1 ngrohtë si dielli i Greqisë. gazi
"File" m'i rrahu Janisi shpatullat; "kemi për ty një befasi të këndshme. Nesër në ora njëmëbëdhjetë nisemi me shoqëri fantastike, miqtë Akisin dhe Petrosin; nga Pireja për në Eginë. Unë atje me grupin tim folklorik luaj në ora njëzet në hotel, kurse pas kësaj bëjmë ene vradi thamvasino.
Si gjithmonë kur jam në Athinë, vendosem e kam tërë katin e ndërtesës tipike greke; me tri ballkone frizin përplot.<eos> |
<bos>Veçse të njëjtën mbrëmje e tërë shoqëria ndodhet në hotelin "Maratona" në Maratonë, ku Janisi ka program me grupin e tij. është venezuelania atraktive, e bukur si perëndeshë, si dhe burri 1 saj spanjoll, dy vasha spanjolle, italiani Xhyzepe, Petrosi, Akisi, Janisi dhe unë. Miqtë e mi për mua thonë se jam "serbos" se vij nga Serbia kështu më me qejf na quajnë ne jugosllavëve: Sigurisht mbetje e kujtimit për qëndrimin e ushtrisë së lodhur serbe në Greqi, në kohën e Luftës së Parë Botërore. Aty grekët
Me pije, duke shikuar vallëzimet çamika, zejbekika, sirtakija, kasaviko-servika me gaz e duartrokitje për miqtë tanë, të cilët janë yjtë e programit; meqë janë edhe në mesin e vallëtarëve më të mirë të folklorit greke grek
atmosfera bëhet intime. Së shpejti na mbuloi fluidi 1 miqësisë, sikur të gjithë të njiheshim me vite
Duke patur parasysh shumësinë gjuhëve që fliten, unë jam edhe një Iloj përkthyesi i përbashkët.
Me "kali nihta"u ndamë në orët hershme të mëngjesit; secili me shoqërinë e vet me veturë kthen në Athinë dhe në krevatin e vet.
Saktë në ora 10 para ndërtesës së Janisit u ndal mercedesi 1 madh me regjistrim italian. Xhuzepe ka ardhur që të na merrte për në Pirej. Përpos Janisit dhe meje, mori Akisin dhe spanjollen Karmen, e pastaj venezuelanen Huana dhe bashkëshortin e saj spanjollin Antonie. Në veturë ishim shtatë. Shtatë persona, nacionalitete. Pertrosi dhe spanjollja e dytë Rosita do të vijnë në Eginë me anijen tjetër, së bashku edhe me dy anëtarë të tjerë të grupit të vallëzimit: dy greket; Rula dhe Helena. pesë
Në limanin Pirej arrijmë plotësisht në kohën e duhur që në feribotin e madh të vendosim veturën e që për ne të blejmë biletat e anijes. Ulemi në kiçin e anijes në karrige të buta,
para bifesë që ndodhej me hapësirë të madhe restoranti.
Puhia, shushurima e valëve të prera të cilat stërpiknin bordon e 1 ngrohtë sasitë e mëdha të dritës, e mahitë e Janisit e të Akisit si dhe të miqve të sapoardhur më përshkojnë plotësisht, hyjnë në çdo pore të organizmit 1 cili është 1 dëshirueshëm të akumulojë energji të cilën e kishte shterrur në ata gjashtë muajt e sarajevas të dimrit. Gotat me lëngje dhe plot akuj birra të konzervuara, sendviqë, djathi grek, feta djath 1 njohur nga tëmbli 1 dhisë si dhe një orë e gjysmë vozitje deri në Eginë kaluan si në ëndërr. Po, mu sikur në ëndërr. Ndoshta unë krejt këtë edhe po e ëndërroj! Jo; dielli, mahitë e Janisit në llogarinë time dhe shikimet e mahnitura që kohë pas kohësh i hedh kah Huana, mezja dhe lëngu i ftohtë në dorën time nuk mund të jenë ëndërr. grek, gazi gjatë pak gazi, greke
Duke se deri në mbrëmje ka ende kohë, shëtisim nëpër port; qëndrojmë nën kulmet me plato të restorantit dhe me pije të ftohta e shikojmë rrëmujën e masës turistike dhe dëgjojmë gurgullimën e të gjuhëve të mundshme botërore: qenë mjaft gjitha
Egina është ujdhesë e bukur, e begatë me vegjetacion; dhe shëtitore e preferueshme për shumicën e turistëve të cilët e vizitojnë Athinën. Xhuzepe na dërgon në një xhiro në pjesën më interesante të Eginës, me shumë kampshtëpiza të ngjashme me kacijendat spanjolle dhe gjithkund të pranishëm ullinjtë. Njeriu nuk mund ti shqitet kuptimit se Greqia dhe ullinjtë janë një e se ata njëri pa tjetrin nuk mund as të merren me mend. Me miliona trungje ullinjsh e mbulojnë Greqinë dhe ulliri është begatia e saj më e madhja.
Për fjetje nuk brengosemi. Janisi dhe lojëtarët e tij i kanë të siguruara dy dhoma në një pansion në vetë limanin. Ne të tjerët me ta do të kontrabandojmë disi. Po qe se veç do të lajmërohet nevoja për gjumë.
Biseduam për darkën pas përfundimit të programit folklorik. Huana dhe unë e morëm për obligim të siguronim mish për skarë, pemë e perime për sallatë; Xhuzepe ka për të siguruar thëngjillin kurse Janisi e Akisi enët, skarën dhe fetën (djathin). Antonio, Petrosi dhe spanjollet do të kujdesen për pijet.
Është viti 1972. Pas qëndrimit; dyvjeçar, në në Sarajevë, në redaksi dhe me problemin e vjetër, mungesën e banesës. gati
Iu drejtohem për ndihmë dhe këshilla kolegëve në redaksi. Kolegia Dilka më thotë se do të mund të më pranonte e motra e saj e cila kishte shtëpinë dhe kopshtin e bukur në Pothrastovinë. Gati se nuk mund të besoja në këtë mundësi, por ajo u tregua reale. E fitova të tërë katin me pesë dhoma për çmim diç më të madh se gjysma e rrogës sime.
Banesa është e dhe komode. Jam 1 kënaqur. Kjo kënaqësi imja bartet edhe në ëndrra. Po ëndërroj paqesisht dhe bukur. gjerë
Ndërrimi 1 kushteve klimatike është më shumë se drastik. Pas nxehtësisë afrikane prej 50 në hije, kam ardhur në temperaturën 28 300 Cnë hapësirë të hapur.
Pas zgjimit mund ta replikoj tërë ëndrrën. Në gjendje baraspeshe fizike dhe shpirtërore, të cilën po e ndiej, madje edhe po mundohem ti mbaj në mend ëndrrat e mia. Disa po ua rrëfej miqve të mi dhe po diskutojmë për to. A ju ka ndodhur ndonjëherë që të ëndërroni se në rrugë keni personin e caktuar, personi 1 cili ka bërë saktësisht gjestin e caktuar ndaj jush apo ju parë
ndaj tij, e që më vonë, pas një kohe të caktuar, qartë apo mjegullueshëm ta përjetoni pikërisht atë situatë të caktuar? Apo; a keni përjetuar që të gjendeni në ndonjë vend apo qytet; në vendin tuaj apo në botën e jashtme; dhe ta keni ndjenjën se ju aty veçse keni e se atë vend në ndonjë mënyrë e keni të njohur? Shikoni; të tilla unë mjaft shpesh kam ëndërruar dhe në jetë 1 kam përjetuar. Natyrisht; jo të gjitha me intensitet të njëjtë, por megjithatë 1 kam përjetuar. Një ëndërr, sakaq të cilën aso netësh e kam ëndërruar, me qartësinë e vet ka e barabartë me përjetimin real. qenë gjëra qenë
0
Është mbrëmje e ngrohtë e verës. Konturet e errëta të tokës ngrihen nga deti nëpër sipërfaqen e të cilit derdhen rrezet e argjendta të hënës , njëllojësinë e së cilave në intervale saktësisht të caktuara e then drita e reflektorit nga vendfenerdeti i cili qëndron rrëzë kontures së errët tokësore. Drita e tij laramanon nëpër sipërfaqen e detit dhe 1 rrok pjesët e kreshtës shkëmbore në tabanin më të lartë të së cilës qëndron. të bokërinës shihen edhe dy të shndritshme: automobili me pika<eos> |
<bos>dritat e ndezura. Fotografia më ofrohet dhe 1 shoh detajet e rëndësishme: shumë meshkuj e femra të cilët "mbështilleshin" në kreshtë rreth veturës. Fytyra të bukura, të hareshme: Fuqimisht e ndiej se edhe vetë jam pjesë e tyre; pjesë e kësaj fotografie. Dikush e ndizte skarën, i fryente zjarrit; 1 vendoste në të copat e mishit. Tymi e flaka, drita e reflektorit; hëna, zhurma e herëpashershme e motorit nga anijëza dhe lundërza të cilat kalonin jo fort kepit; muzika e kthjellët e cila depërton nga vetura gjerësisht e hapur, personi 1 cili qëndron në veturë dhe diç flet në një objekt të ngjashëm me mikrofonin. Pastaj skena sesi 1 zoti 1 skarës 1 ndante secilit mishi nga skara, ndarja e pjatës me sallatë figurat e përziera qëndrojnë në batanien e thjeshtë nëpër tokë dhe hanë, qeshin, këndojnë, Edhe një skenë e në njëfarë kohe ngrihen të gjithë, kapen me duar për krahët e hapur dhe nën ritmin e njëfarë muzike nga vetura ngrehin këmbët, përkulen dhe krijojnë figura të ndryshme sikur vallëzojnë. Këtë skenë po e shihja si nga njëfarë lartësie dhe kjo më mbeti thellësisht e skalitur në kujtesë. larg pin.. qartë:
Derisa Janisi dhe grupi 1 tij ekzekutonin programin folklorik, Huana dhe unë i kemi blerë dhjetë brinjëza të mira, një bostan të madh, banane dhe pemë të tjera, si dhe material për sallatën Në ndërkohë, edhe Xhuzepe ishte kujdesur për thëngjilldrurin; sakaq së bashku me Antonien 1 kishin siguruar edhe Pas mbarimit të koncertit Janisi nga drejtori i hotelit i ka huazuar pjatat; kompletin e ushqimit si dhe enët tjera të nevojshme, disa tavolinëza, batanien, skarën, bukën. greke.
Problemi 1 vetëm ka mbetur sesi ne të dhjetëve të na vendosnin në vetëm një veturë. Edhe këtu në ndihmë na doli drejtori 1 hotelit, Kostasi, 1 cili Petrosit 1 la në dispozicion një motoçikletë të vogël, në të cilin ai me vete mori njërën nga spanjollet:. Ne të tetët disi "u ndrydhëm në veturë.
Pas vozitjes për nja pesëmbëdhjetë minuta, përcjellë me muzikën temperamente nga radioja dhe kasetat, duke shqyer erën me dritaret plotësisht të hapura e me zallahinë e gjithëmbarshme në veturë, Xhuzepe me fishkëllimë e ka ndalur veturën para greke vetë gati
Vendi të cilin Janisi e kishte zgjedhur për piknikun veror është ndodhur jashtë zonës së qytetit:.
rrëpirës prej shkëmbi. Arritëm në vendin planifikuar:. Dolëm duke lënë në veturë dritat e mesme të ndezura.
Hapësira në të cilën u ndodhëm gjendej në vetë bregun e detit dhe ishte në të vërtetë një kreshtë bregdetare me të mëdha në mesin e të cilave ndodheshin oazat prej rëre, toke dhe bari Në pjesën e lartësuar të bokërinës ndodhet ndërtesa e lartë me kupola vendfenerdeti. Reflektori 1 fuqishëm në majë të ndërtesës rrotullohet në këpujën e vet të fuqishme dritëshpërndarëse nëpër sipërfaqen e detit e në një të tokës nga e cila kreshta binte pingul në det. pllaka guri, plisor. pjesë
Kjo pamje e këta tinguj përnjëherësh të njohur, pothuajse intimë. E kam
Vendi të gjithëve na ka mahnitur dhe ia kemi uruar Janisit zgjedhjen e qëlluar. Kur kemi mbërritur këtu ka afër gjysmës së natës. Nata, ka e ngrohtë, nëpër të ka përshkuar aroma e njelmët e detit mbi të cilin derdhej hëna e argjendtë. Atë dhe qetësinë e fuqishme e thenin vetëm gjurmët e dritës nga reflektori i cili bënte rrugën e vet të programuar rrethore si dhe tingujt e herëpashershëm të lundërzave motorike e të anijeve; të cilat kalonin atypari. qenë sakaq qenë
pasur përshtypjen e fuqishme se këtë unë njëherë, në ndonjëfarë rasti, tërësisht e kam përjetuar. Dhe atë, pikërisht kështu dhe këtu.
Mahnitja të cilën tashi e ndieja me atmosferën e vendit e të shoqërisë ishte mahnitje identike nga ëndrra ime nga viti 1972, në banesën time në Pothrastovinë.
Dhe përnjëherësh e kam njohur këtë vend. Madje edhe e kam ditur se çafrë tashi ka krejt për të ndodhur: ndezja e skarës fryerja zjarrit; përgatitja e sallatave; loja sirtakia nën hënëz me muzikën nga radioja e kasetofoni 1 veturës, shëtitja nëpër kreshtë..I trazuar fuqimisht; 1 moment të më dëgjonin, se tua komunikoja. vërtet kisha se çfarë tu thoshja. Të gjithë kanë të mahnitur kur kam rrëfyer sesi unë para nja dhjetë vjetësh veçse kisha qenë në këtë vend e se veç atëherë isha shoqëruar me ta. Vetëm se, në atë rast; në ëndërr, nuk e kam ditur saktë se kush ishte kush dhe kush çfarë ka bërë gjatë vetë piknikut. Po, qenë
Në Greqi për të herë kam udhëtuar më 1974. Pra, ka plotësisht e pamundur të kisha çfarëdo parafytyrimi për këtë vend të imagjinoja se në të ndonjëherë edhe kisha për parën qenë patur
të udhëtuar. E megjithatë, dy vjet më parë se të shkilja në tokën greke; e nëntë vjet para ngjarjes së vërtetë, unë kam këtu dhe jam kënaqur në këtë natë e cila ishte para nesh. qenë
## KA NDODHUR E PAMUNDSHMJA
- Ngjarjet misterioze që presin shpjegim racional
- Përjetimet fantastike të të filmit: Elka Sommer, Telly Savallas, Gurd Júrgens dhe Shirley Meclaine yjeve
- Përjetimet jashtëtrupore tronditëse të juristit amerikan, Brown
- Dëshmitë më të pazakonshme për shëtitjet astrale
- Çfarë kanë zbuluar hulumtimet shkencore?
Steven Selfer me bashkëshorten Marien dhe me çupën tetëvjeçare Sarën kanë jetuar jetë harmonike dhe të lumtur. Ka njëri nga drejtorët e agjencisë për sigurime dhe me rrogën vjetore prej dyzet mijë dollarësh ka mundur që familjes së vet ti sigurojë jetë relativisht luksoze. Selferët kanë jetuar në shtëpinë e re në mjërin prej kuarteve të pasura të Denverit (Colorado) qenë
Zonja Selfer ka qëndruar në dhomën e ndejës dhe ka përcjellë në televizion emisionin e saj të adhuruar, kurse Sara e është rrezitur në oborrin e gjerë, kohë pas kohësh duke u larë në pishinën e madhe, të Nga oborri fqinj është dëgjuar zhurma e kositëses së vogël motorike me të cilën fqinji 1 tyre Doni e kosiste barin e oborrit. 1 ka ndarë rrethoja e bukur, e stolisur, prej dërrasash mbi të cilën Doni dhe Sara e vogël për diçka me hidhërim diskutonin. Pasi që çupa nuk i është përgjigjur në pyetjen e fundit të përsëritur, Doni ka hipur mbi rrethojë që ta shihte, por atë më nuk e ka parë në mbështetësen e pëlhurtë pishinës. Ka menduar se ka hyrë në shtëpi dhe ka vazhduar ta kosisë barin. vogël gjelbër . pranë
Befasisht, një pasditeje verore familjen Selfer i ka goditur një fatkeqësi e madhe.
Porse, kur për të tretën herë është ngritur mbi rrethojë që të shihte se çndodhi me Sarën, ka trupin e palëvizshëm të çupës sesi me fytyrën teposhtë pluskonte qetësisht mbi sipërfaqen e ujit në pishinë:. Shpejt e shpejt e ka kaluar rrethojën dhe ashtu i veshur është hedhur në pishinë. parë<eos> |
<bos>Zonja Selfer , e cila e ka përmes dritares së madhe të qelqtë të dhomës ditore; ka kërcyer nga kanapeja e saj duke parandier se diçka i kishte ndodhur Sarës së saj. Pothuajse pa frymë ka vrapuar në oborr, ku Doni veçse ishte përkulur mbi çupën e pajetë duke tentuar ta kthente në jetë me anë të frymëdhënies artificiale. Duke orvatjet e tij zonja Selfer vetëm ka qëndruar e nemitur për anësh, gojën e mbuluar me duar dhe me e mëdhenj, të zgurdulluar në të cilët pikturohej dhe llahtaria. parë parë sytë paniku
Mos qëndroni aty si statujë! ka bërtitur Doni. ~Thirreni ambulancën!
Megjithatë, çdo ishte e kotë. Sarës së më askush nuk do të mund ti ndihmonte. Vetëm pas kontrollit detaj mjekësor dhe obduksionit në spital, është zbuluar se ka vuajtur nga të meta serioze të zemrës. Sigurisht uji diçka më 1 ftohtë 1 asaj dite ka marrë pjesë në gjë vogël
përshpejtimin e pikës në zemër. Ka e se është fundosur si pasojë e humbjes së papritur të vetëdijes! qenë qartë
E atëherë Sara e vogël është kthyer! përsëri
Me vdekjen e papritur të Sarës së bukur për prindërit e saj ka filluar ferri 1 vërtetë shpirtëror. Stiven Selferit i janë dashur më tepër se disa muaj për tu kthyer nga shokgjendja, kurse zonja Selfer ka rënë në depresion të tillë sa nuk është përmirësuar as pas dy vjetësh. Thjesht; në jetën e saj nuk kishte më gëzime:
* * *
Atë vit vjeshta ka shumë e këndshme dhe e butë. Më tepër ka ngjarë në një lloj vere të tejzgjatur. Në oborrin shkollor të internatit amerikan "Sant Joseph" ka qenë në rrjedhë ora e edukatës fizike. Djelmoshat dhe vashëzat kanë ushtruar sallton në të cilën u kanë ndihmuar dy arsimtarë me përvojë, ishgjimnazistë. Sakaq dhjetëvjeçares Alica Perkins siç duket 1 është ngutur shumë, meqë me kërcimin e saj e ka tejkaluar arsimtarin. Ka rënë qenë
aq sa pas kërcimit ka mbetur e shtrirë pa vetëdije. keq
Mjeku kujdestar në internatin "Sant Joseph" 1 padisponim ka konstatuar se vasha kishte rënë në një Iloj kome e se urgjentisht duhej transferuar në spital.
ka ai 1 njëjti spital në të cilin para dy vjetësh ishte dërguar Sara Selfer! E kanë sistemuar në një dhomë të vogël fëmijësh, të rregulluar bukur, drejt së cilës ngutej ekipi 1 mjekëve kujdestarë. Megjithatë pas afër dy minutash jo të plotë, sa mjekëve u është dashur të arrijnë Alica Perkins më nuk ka qenë në dhomë!? qenë
*
Pasdite zonja Selfer, sipas adetit të saj të vjetër, ka qëndruar pothuajse e palëvizshme dhe i kishte ngulur e mëdhenj, të pikëllueshëm, diku në largësi, përmes dritares së madhe prapa së cilës ka valëzuar uji 1 gjelbër 1 pishinës në oborr. Akoma nuk ka mundur tia falë vetes pse atë ditë të kobshme është hutuar duke e shikuar emisionin televiziv. E ka munduar ideja se do të kishte mundur ta shpëtonte fëmijën e se në momentin tragjik do të kishte sytë qenë pranë
saj: Nga ai disponim melankolik e kanë shkulur tigujt e njohur të ziles në portën hyrëse. Vetëm Sara e saj ka cingëruar pikërisht kështu njëherë gjatë e tri herë shkurt!
Mirëdita, nanush! ka thënë mysafirja e vogël e panjohur dhe, sipas adetit të atëhershëm të Sarës, është ngritur në majë gishtërinjsh dhe e ka puthur në faqen e djathtë.
E tronditur ka kërcyer dhe ka shkuar kah dyert e hyrjes. Përmes qelqit të ngjyrosur është dukur figura e çupës. Derisa shtypja e gjakut 1 është rritur me shpejtësi abnormale, i ka hapur gjerësisht dyert dhe e ka lëshuar brenda çupën e kthjellët; të ngjashme me Sarën e saj të ndjerë.
Zonja Selfer nuk ka mundur të nxjerrë zë. Ka qëndruar si e paralizuar , e kur vajza ka vazhduar në drejtim të shkallëve, ajo qetësisht i ka mbyllur dyert dhe si e hipnotizuar ka shkuar pas saj. Nuk ka dyshim vajza e ka njohur renditjen e dhomave dhe në to. E ka hapur dhomën e Sarës, pastaj komodinën e saj ku dikur i ka mbajtur librat dhe çantën shkollore. Pastaj ka hyrë në banjë dhe ka larë duart. Përsëri është kthyer në dhomë, ka hapur një raft tjetër ku ishin të vendosura lojërat e Sarës. Ia ka ledhatuar hundën e kuqe palaços së madh, e ka rrotulluar dhe nga kukulla janë dëgjuar tingujt e gjërat pak
njohur të ninullës. Atëherë të gjitha kukullat i ka kthyer në vendin e vet dhe është ulur në krevatin e rregulluar bukur, duart të mbledhura në prehër , ashtu siç gjithmonë ka ndejur Sara e vogël.
- Kush je ti, 0 xhan? I është afruar e trazuar Maria Selfer kur ka ardhur në vete nga shokgjendja e papritur.
- më ke harruar?!.
- 0 Zot; natyrsisht se nuk të kam harruar ka rënkuar gruaja e Krejt këto vite jam lutur që të më kthehesh.. Tepër po më mungon, e dashur . gjorë.
- Mos ji e pikëlluar, nanush. Çupa e ka ledhatuar butësisht nëpër fytyrën e lagur nga lotët. Për shkak tëndin edhe jam që të them të mos mërzitesh! Dije, se unë në të vërtetë edhe nuk kam vdekur. Vetëm jam në një botë kthyer
Këto fjalë të çuditshme sikur e kanë ledhatuar zonjën Selfer, ndaj edhe vetë ka filluar ta fshijë fytyrën e përlotur. Papritmas sakaq fëmija e ka rrokur ballin dhe lodhshëm 1 ka mbyllur e saj të kaltër. sytë
- Duhet tashi të kthehem. ka folur qetësisht; me tonin në të cilin është vënë në
dukje një mungesë e çuditshme: Nënë, duhet të shkoj tashi. Patjetër.
Zonja Selfer i është ofruar telefonit dhe i ka sjellë disa numra. Kur e ka marrë lidhjen, qetësisht ka deklaruar:
Zonja Selfer me shumë butësi nëne ia ka ngitur këmbët në krevat. E ka bërë këtë disi hutueshëm, por jo pa butësi. Pastaj, si magjepsur, as vetë duke mos e ditur pse, e ka kyçur ekranin televiziv, të cilin dy vjet nuk e kishte kyçur. Pikërisht ka në rrjedhë emisioni 1 lajmeve dhe vëmendjen e saj e ka tërhequr fotografia e çupës e cila ka qëndruar shtrirë në dhomën e saj. Spikeri ka lajmëruar se është zhdukur çupa me emrin Alica Perkins. qenë
Ju lajmëroj se vajza që këroni ndodhet në shtëpinë time: Rruga është ..
Kur për dhjetë minuta ka arritur vetura e Sherifit, para dyerve veçse 1 ka zonja Selfer . pritur
1 ka drejtuar për në dhomën e Sarës së vogël. Njerëzve të befasuar u janë dashur disa çaste që të ktheheshin nga tronditja; meqë aty vërtet Alica Perkinsin, e cila atë ditë ashtu çuditërisht ishte zhdukur nga dhoma e gjetën
E kanë në spitalin e Provat që me anë medikamentesh tia kthenin vetëdijen, kthyer
nuk kanë dhënë rezultate. Pas dhjetë ditësh përpjekjeje që ta kthenin nga koma çupa ka ndërruar jetë. Ka shkuar në ndonjë botë tjetër. Në ndonjë dimension tjetër.
Autori 1 veprës "Projeksioni astral" Anthony Martin mendon se projeksioni jashtëtrupor mund të ketë format më të ndryshme e se shpesh mund ti arrijë kufijtë e mundësive më të pabesueshme. Prandaj, shumë forma të tij hasen në okultizëm, në telepati, në koincidencë, radiestezi; në parathënie fati apo, madje, në atë që në botë fenomeni 1 shpirtërave të bujshëm. "efektet" tij fascinuese nuk janë të kursyer as figurat më të njohura të botës. quhet Nga<eos> |
<bos>Artistja dikur e famshme gjermanolindore Elka Somer, sot jeton në Shtetet e Bashkuara, qyshmoti merret edhe me artrin e pikturimit. Figurat e saj, me tiparet bizantine të fytyrës, më së shpeshti 1 vizaton astrale në kohët shumë të lashta, në kohën e perandorisë bizantine, në të cilën, siç thotë, "bardhoka fatale" e ka jetuar njërën nga jetërat e saj të mëhershme!
"Qerosi" 1 papërballueshëm; artisti Telly Savallas, i cili shikuesit televiziv jugosllav i është imponuar si inspektori mendjehollë këmbëngulës "kojaku" , në jetën e vet të bujshme policor
ka përjetuar diç që është më së afërmi me përvojën astrale:
"Telly është befasuar së tepërmi kur të nesërmen ka lexuar në gazeta se atleti ka vdekur në rrethana enigmatike pikërisht në vendin ku shoferi 1 lartpërmendur e ka marrë në veturë" kanë shënuar John Fairely e Simon Welfare, autorët e librit "Bota e fuqive enigamtike' . "Por, jo vetëm kjo: kur Telly e ka ftuar numrin të cilin shpëtimtari ia ka dhënë, që edhe njëherë ti falënderohej gruaja e trazuar në anën tjetër të 1 ka komunikuar Savalasit të habitur se
Një natë, derisa me automobilin e vet luksoz ka vozitur nëpër kuartet përiferike të qytetit; i ka ndodhur që të mbetet pa karburant. Ka kohë e pakohë e natës dhe Telly ka dalur nga vetura i hidhëruar që veten e ka sjellë në këso situate të pakëndshme. Sakaq pikërisht në momentet kur ka menduar se nuk ka kurrfarë gjasash që dikush ti dilte në ndihmë, prej diku nga errësira ka lindur i panjohuri në cadillak" un e zi dhe 1 ka ofruar që ta transferonte: Natyrisht; artisti i popullarizuar menjëherë e ka pranuar ofertën, kurse dërdëlisjes së padetyrueshme derisa kanë vozitur rrugëve të kotura të qytetit; 1 panjohuri ka rrëfyer sesi e njeh mirë një atlet lokal. qenë gjatë
burri saj, me të cilin, siç duket, vozitësi 1 cadillak"-ut ka jashtëzakonisht 1 ngjashëm; ishte veçse tri vjet i vdekur!" qenë
"Fëmija 1 dikurshëm 1 botës filmike Shirley Maclaine me vite merret me shkrime, kurse librat e saj - për përjetimet astrale dhe reinkarnimet e mëhershme anë e kënd planetit tonë pothuajse brenda natës bëhen bestselerë. çudi"
Kolegu i tij, Curd Jurgens i shkathët; gjatë kohës së vdekjes klinike ka përjetuar shëtitje deri në ferr e prapa. Për këtë në atë kohë ka shkruar gjerësisht "Kurieri" vjenez:
"Në tavolinën e operacionit të një spitali në Texas ka vdekur më 20 janar të vitit 1967 Curd Jurgens. Pas disa minutash artisti 1 popullarizuar megjithatë është në jetë. Për përjetimet e tij gjatë kohës së vdekjes klinike ylli 1 njohur 1 filmit e ka rrëfyer rrëfimin fantastik: kthyer
Kupola e qelqtë e sallës së operacionit përnjëherë është ndryshuar. Është bërë e kuqe si Prapa qelqeve kam grimasat e fytyrave të deformuara të cilat zgurdullonin sytë në mua. Ka rënë njëfarë shiu i zjarrtë, por pikat nuk më kanë Janë shpërndarë gjithkah rreth meje, kurse gjuhët tmerruese të flakës janë parë prekur.
vërsulur kah unë si kobra të panumërta. Gjithkah kam vënë re numër të madh figurash të panjohura me grimasa të dhembjes në fytyrë. Padyshim; figurat u përkisnin të mallkuarve dhe kjo njohje më ka përmbushur me tmerr i cili ma ka shtrënguar fytin; duke m'u kërcënuar se do të ma zinte frymën: Sigurisht; kam në ferr! qenë
"Kur më vonë kam provuar të kthehesha në krejt këto, e kam kuptuar se pse këtë nuk kam mundur ta prezantoja si përjetim të kësaj bote. Gjersa jam ndarë nga trupi im, prapa vetes në trupin fizik i kam lënë të instrumentet senzorike me të cilat i ekzaminojmë e i pranojmë dukuritë në botën për të cilën mendojmë se është reale. Atëherë ndonjë gjë m'u ka bërë e qartë për vendin tim në këtë botën tonë tokësore dhe për raportin tim ndaj asaj tjetrës, realitetit jashtëtrupor. Porse, unë për këtë nuk jam vetëdijësuar duke menduar për të me trurin tim, por me ndihmën e një pjese tjetër të vetë meje, gjitha
Një ngjarje veçanërisht mbresëlënëse ka mundur të lexohet në revistën "Reader's Digest' (12/74) në të cilën Victor D. Solow, në artikullin "Kam vdekur në 10,52" e gjatë përshkruan çdo gjë që ka përjetuar në ata 23 minuta në të cilët ka pushuar zemra e tij. Për ndjenjat e tij nga ana tjetër e jetës" ai shkruan: gjerë
për as sot nuk mund të jap kurrfarë informacioni, e as kurrfarë detaji. Kjo është thjesht ashtu, siç është gur, apo uji guri
Megjithatë, dëshminë shumë më tipike për projeksionin astral, në numrin e janarit të vitit 1931, e ka përshkruar Sylvan Muldoon. Përjetimi lidhet me zonjën "B" mundësive të pazakonshme. Ajo shpesh ka përjetuar shëtitje jashtëtrupore spontane dhe atë zakonisht në orët e hershme të mëngjesit. grua
Gjithmonë para fillimit të projeksionit zonja B shtjellën e fuqishme të rrymës. Ka ndier dhembje të theksuar dhe "ligështi" në kokë, që e tërë kjo, më në fund, të shndërrohej në një ndjenjë lehtësimi të këndshëm. Gjatë projeksionit nuk ka në gjendje ta kontrollojë trupin e vet astral dhe ka qenë dashur të kënaqet kudo që ai ta ketë dërguar. Zakonisht projeksionit ka qenë e trazuar (kjo duket si një veti jokarakteristike) me shtrëngim të dhembshëm në zonën e fytit, i cili ka ditur jo rrallë të bëhet shumë intensiv, që i ka kontibuar kthimit të shpejtuar në trupin fizik! qenë gjatë gjë
udhëtimit ka ditur ta dallojë vetveten të projektuar në trupin e saj astral, diku, në njëfarë gjatë
shtëpie të çuditshme, e ngjashme me pallatin mesjetar. Dhe pikërisht këtu zë fill pjesa më interesante e shëtitjes jashtëtrupore të zonjës B. Ja, sesi ajo e përshkruan këtë:
Nga dhoma ditore jam ngjitur shkallëve, e pastaj e kam kaluar korridorin e gjatë dhe jam ndodhur në një dhomë ku ka qëndruar shtriras një damë e vjetër. Me një dozë hamendjeje i jam ofruar krevatit. Edhe pse kam e sigurt se jam e padukshme, më ka habitur shprehja e fytyrës së gruas e cila në atë moment është zgjuar. Ka shikuar drejt në mua, kurse saj frikë të befasishme, kanë krijuar përshtypjen si para vetes ta shihnin fantazmën! qenë sytë
Kam mjaft e trazuar me qëndrimin tim në shtëpinë e panjohur dhe jam ndier si hajdute: Gruaja, e cila më ka parë duke u zgjuar nga gjumi, pa dyshim ka menduar se jam hija e ndonjë të vdekuri. Ky shok ka ndikuar që të filloja të tërhiqesha. E kam pasur ndjenjën se po fundosesha në ambisin e Poshtë, më poshtë, edhe më poshtë.. Pastaj në veshët e mi kam ndier atë "klik"-un e njohur dhe si me ndonjë mrekulli kam ulur drejt në krevatin tim pa frymë dhe në trupin tim qenë pafund. qenë
Dy vjet pas kësaj përvoje tronditëse jashtëtrupore zonja B. e ka vizituar Concord-in, nja katërdhjetë mila nga vendi ku ka jetuar, në New Hampshire, për ti vizituar të afërmit e vet, të cilët ishin zhvendosur në shtëpinë të cilën pikërisht ato ditë e kishin blerë prej një vejushe të B. kurrë më parë nuk ka në atë shtëpi. Por, mahnitja e saj ka e pafund kur ka konstatuar se pikërisht në atë ndërtesë kishte qëndruar gjatë kohës së shëtitjes së vet astrale: larg qenë qenë<eos> |
<bos>'Një vajzë më ka dërguar në të njëjtën dhomë të ndejës në të ndalur derisa kam pezulluar në trupin tim astral. Në fillim çdo gjë më ka ardhur aq e njohur, edhe pse natyrisht; nuk kam mundur çdo gjë të kujtoj. Por, kur kam hyrë në korridorin tjetër, dhe i kam shkallët e të cilat më kanë dërguar në njërën prej dhomave të fjetjes; e kam pasur krejt të qartë se e kam gjetur vendin e pazakonshëm të aventurës sime astralel" parë gurta
Në vitet e hershme të hulumtimit të njerëzore Anthony Martin kam ardhur deri tek konstatimi unik se të shfaqurit e fantazmave nuk është gjithmonë ngushtë 1 lidhur me vdekjen apo traumën e mbijetuar. Shpirtërat e të vdekurve apo hijet (vegullitë, psikës pohon
fantazmat) janë parë në distancë të caktuar nga trupi "i komunikuesit'" por tërë këtë nuk e kanë përcjellë kurrfarë rrethanash tragjike: Duket sikur të ketë qenë plotësisht e mjaftueshme që individi fuqimisht të koncentrohet në objektin, në personin apo vendin e e që atje të lajmërohet hija, gjegjësisht dublikati astral. Dhe kjo ka ndodhur. larg
Teoria alternative, të cilën shkenca akoma nuk e ka verifikuar, pikërisht e supozon të ekzistuarit në çdo trup fizik edhe të një dublikati astral. Për konfirmimin e kësaj teorie ekzistojnë dëshmi të shumta në të cilat njerëzit hollësisht i sqarojnë detajet e vendeve të caktuara të cilat fizikisht kurrë nuk 1 kanë vizituar. Një rast të tillë e ka shënuar F.W. H. Myers:
me këtë gjilpërë! Oh, sa po dhemb!. Sa e pakujdesshme që jel\_
"Një natë janari të vitit 1872, unë Ann Amherst; kam ëndërruar se e kam parë de Lays. Në duar kam pasur një gjilpërë të madhe. Dhe derisa për diçka kam folur në mënyrë temperamente; në koincidencë rrethanash ia kam gërvishtur tregues të dorës së djathtë. Në fytyrë i është lajmëruar shprehja e dhembjes dhe ajo hidhërueshëm ka thënë: Mary gishtin
Në mëngjesin tjetër, duke zbritur nga shkallët; e kam takuar Mary sesi me Louey rrinte në bibliotekë pranë kaminës. Louey në dorë ka mbajtur gjilpërën dhe për diçka ka treguar. Pastaj ka ndodhur krejt ajo që kam ëndërruar, veçse, në vend timin, ka Louey. Me grimasë dhembjeje Mary ka thënë të njëjtat fjalë e mua e tërë kjo më ka mahnitur deri në atë masë saqë nga dera kam pyetur: qenë
Shumë hulumtues të fenomenit të projeksionit astral sot mendojnë se ekzistojnë dy tipa përjetimesh jashtëtrupore ai spontan dhe i qëllimshëm.
- A ta kam bërë këtë unë ty, vallë?!.\_
Në projeksionet spontane personi thjesht vetveten e has jashtë trupit të vet fizik, duke mos e ditur si dhe pse është zhvilluar projeksioni. e qëllimshëm ekziston dëshira specifike dhe e caktuar për dalje jashtë trupit fizik, edhe pse suksesi gjithmonë nuk është 1 thjeshtë, i lehtë dhe pa rreziqe të caktuara. Ngandonjëherë duke iu falënderuar një vargu ende të padefinuar rrethanash, projeksioni mund të jetë 1 suksesshëm, e që eksperimentuesi për këtë të mos jetë as 1 vetëdijshëm.
Shembullin tipik të përjetimit spontan jashtëtrupor detajisht e ka përshkruar Carolina D. Larsen në librin e saj tronditës e kontraverz "Rruga ime në botën shpirtërore" :
Befasisht i jam nënshtruar një përvoje tejet të çuditshme: Më ka përshkuar një ndjenjë e çuditshme e shtypjes së thellë dhe e humbjes, ngjashëm me atë që i paraprinë alivanisë. Kam luftuar kundër kësaj, por pa sukses. Presioni 1 mbifuqishëm është thelluar dhe së frikti pamundësia e ka kapluar trupin tim ashtu që e kam pasur të paralizuar çdo muskul. Në këtë gjendje të pazakonshme kam mbetur një kohë të caktuar. Mendja ime, megjithatë, akoma krejtësisht qartë ka funksionuar . Së prej diku poshtë, nën shkallë, e kam dëgjuar një muzikë, por tingujt janë bërë gjithnjë e më të ulët e më të largët. E kam pasur se po fundosesha të vetëdijes dhe së frikti më nuk kam qenë e vetëdijshme për pozitën time as për zërat që e mbushin jetën normale. pari,
Sa kohë kam qëndruar shtrirazi pa vetëdije: Çfarë ka ndodhur rreth meje? Ku është zhdukur muzika e lehtë? .
Jo, kurrgjë nuk më kujtohet. Vetëdija ime ka pezulluar në anën tjetër të trupit fizik. E kam
pasur ndjenjën se po qëndroja krevatit tim. Krejt e kam sesi 1 relkasuar qëndronte shtriras për së gjati krevatit. E kam vënë re çdo vijë të fytyrës sime. Kam e zbehtë si e vdekur, syte fuqimisht të mbyllur, kurse buzët butësisht të hapura. Duart i kam pasur lirshëm të lëshuara përskaj trupit të palëvizshëm. pranë qartë qenë
Jam kthyer dhe lehtas kam shëtitur kah dyert. Kam kaluar përmes tyre dhe kam hyrë në korridorin i cili të dërgonte në banjë. Instiktivisht e kam zgjatur dorën ta ndez dritën, por nuk e kam ndezur. Kjo edhe nuk ka qenë e nevojshme, sepse nga trupi im astral dhe fytyra ime ka rrezatuar njëfarë drite vezulluese e cila fare mirë e ka ndriçuar hapësirën nëpër të cilën kam lëvizur.
Hulumtuesit e pasionuar të fenomenit të projeksioneve jashtëtrupore deri më tani kanë mbledhur dëshmi të panumërta tronditëse të përjetimeve astrale spontane: Megjithatë, shumë shpesh e rrëfejnë një që ka si rezultat 1 marrjes së anestetikëve, kurse është i botuar më 1984 në revistën teozofike "Luciferi" : qenë
"Derisa e kam nxjerrë dhëmbin, përnjëherësh jam fundosur në një gjendje të çuditshme. Jam bërë e vetëdijshme se ndodhesha
jashtë trupit tim fizik dhe përreth meje janë zhdukur tëra objektet. Në tëra drejtimet është shtrirë porti i errët; i vërtetë, diçka e ngjashme me qiellin e natës verore. Më është dukur se nuk kam kurrfarë trajte, e, megjithatë, rreth patrajtësisë sime ka ekzistuar një dritë e butë, e bardhë, kurse prej saj është zgjatur diçka si tel, si fije e argjendtë, dhe unë nga dikah kam qenë e vetëdijshme se kjo po ma mbante lidhjen me trupin tim fizik.
Gjatë kohës së qëndrimit jashtë trupit tim fizik krejt normalisht e kam pranuar patrajtësinë time dhe e kam pasur të qartë se të jesh i patrajtë nuk do të thotë ta humbasësh individualitetin tënd. Përkundrazi..
Krejt afër meje e kam parë edhe një trup të patrajtësuar endur prej kësaj drite të butë e të bardhë, pikërisht e ngjashme me mua, e më gjithkund rreth nesh, ka pasur akoma trupa të tillë astralë, por nuk kanë shndritur me të njëjtin intensitet. larg'
Së frikti fijes së argjendtë kam ndier diçka si signal dhe në një mënyrë të çuditshme e kam ditur se po kthehesha në trupin tim fizik. Mu ka dukur se në të po zbrisja nëpër por procesi 1 kthimit ka 1 pakëndshëm. Nuk kam dëshiruar të përmes qenë mjaft
kthehem, por megjithatë jam kthyer. ndodhur në trupin tim fizik, e di se me zë kam thënë: çfarë ndjenje e tmerrshme!
Mjeku me mirëkuptim më ka shikuar duke menduar se fjalët e mia aludonin në dhimbjen e dhëmbit, kurse unë dhëmbin as që e<eos> |
<bos>Në literaturën kushtuar përjetimeve jashtëtrupore shumë shpesh përmendet dëshmia e fizikantit të shquar nga fundi 1 shekullit të kaluar, dr. Wiltse: Përjetimi së pari është botuar në revistën "St Louis Medical and Surgical Journal" në nëntor të vitit 1899, mandej në fletoren e tetë "Proceedings" të Shoqatës për hulumtime psikike, pastaj në veprën e Myersonit Individualiteti njerëzor dhe të mbijetuarit e vdekjes fizike" (fletorja e dytë, f. 315-322).
Me zanatin e pasionuar të një fizikanti" shkruan dr. Wiltse, "e kam mbajtur interesimin anatominë e trupit tim fizik, me të cilin në një mënyrë të pazakonshme kam i thurrur dhe atë fije për fije. Kam qenë jashtë trupit fizik, diçka si shpirti i 1 atij trupi të vdekur. Me durim e kam soditur procesin fascinant të ndarjes së shpirtit nga trupi Me njëfarë force, sigurisht jo imja e vullnetshme; egoja ime për qenë gjallë
është luhatur andej-këndej; përafërsisht siç përkundet djepi.
Dr. Wiltse pastaj shikimin e vet e ka drejtuar kah krevati mbi të cilin qëndronte shtrirë trupi 1 tij 1 palëvizshëm fizik, me thembrat e mbledhura së bashku dhe me duart e lidhura përmbi kraharor. Ajo që e ka befasuar ka zbehtësia e fytyrës së tij fizike: Megjithatë, vlera më e madhe e kësaj dëshmie qëndron në përshkrimin e detajeve: Të vërejturit si ajo "e pëlcitjes së fijeve të buta të panumërta" 1 japin dëshmisë fuqinë e përvojës autentike, e jo të vizionit apo ëndrrës së qetë. qenë
Pas një kohe të caktuar të luhaturit është ndalur, por më është lajmëruar një ndjenjë tjetër: përgjatë shputës, duke filluar nga gishti i madh, janë shkoqur fije të shumta të buta. Kur edhe kjo ka përfunduar, e kam pasur ndjenjën se po ngjitesha nëpër trup drejt kokës, ashtu siç mblidhet goma e ngrehur. Pastaj jam ndodhur jashtë kokës dhe kam pluskuar poshtë e lart, thjesht si fluskë sapuni; akoma butësisht e lidhur për trupi. Kur më në fund jam ndarë, lehtësisht kam pezulluar kah dyshemeja; prej nga jam ngritur dhe e kam marrë trajtën e njeriut. Mu ka dukur se isha 1 tejdukshëm, kaltërsisht 1 tejdukshëm dhe plotësisht lakuriql'
Në mesin e rasteve më fascinante të përjetimeve astrale numërohen ato dorën në zemër mjaft të rralla në të cilat më shumë njerëz, shpeshherë me kilometra larg nga njëritjetri, ëndërrojnë në të njëjtën kohë dhe marrin pjesë në një ëndërr të përbashkët; në të cilën, përsëri vetëm njëri nga ta e përjeton edhe tillë e kanë profesori amerikani Hornell Hart dhe juristi Henry Armitt Brown: rrëfyer panjohuri i fuqishëm me njërën dorë ma ka shtrënguar fytin kurse me tjetrën nyjen time
'Një natë të ftohtë dhe me erë në fillim të viti 1865, derisa e kam studiuar drejtësinë në New York, kam shkuar në gjumë rreth mesnate. Më kujtohet sesi në krevat qartë e kam dëgjuar orën e murit të kumbojë dymbëdhjetë herë e sesi të qetë. Memzi që e kam ndërprerë të jem 1 vetëdijshëm për rrethin fizik, ndërkaq kam ëndërruar: prej diku kam dëgjuar zhurmë të lartë e të ngatërruar, e pastaj kam ndier shtrëngim në fytin tim; sikur dikush më ngulfatte: "Jam zgjuar" në rrugën e panjohur kam qëndruar ratë në shpinë me duke u kacafytur me një të panjohur rrunx, shtatshkurtër , me flokë të pakrehura e të thinjura. gjumë panik
Jemi kaqumitur nëpër por 'përqafimi" 1 çeliktë nuk lëshonte pe. Gati i zalisur kam vërejtur sesi 1 panjohuri e ndante njërën dorë dhe e shtrinte për ta mbërritur sopatën. Më ka kapluar paniku edhe më i madh dhe kam bërë përpjekjen maksimale; të mbinatyrshme që të dilja nga situata pavolitshme: Për një moment më ka shkuar për dore që ta neutralizoja keqbërësin dhe në të njëjtin moment çfarë ngazëllimi! kam vërejtur dy miq sesi vraponin të më vinin në ndihmë. gurë, gurtë.
Në atë moment ka ndodhur diçka e pazakonshme: kam 1 ngritur në ajër, nja një metër një metër e gjysmë, dhe kam mundur bukur, si në ndonjë pasqyrë të shoh trupin tim qenë
Dhe pikërisht kur i ka mbërritur tek ne dhe të panjohurit i ka kërcyer në qafë, ai disi është liruar dhe dorën në të cilën ka mbajtur sopatën rrufeshëm e ka ngritur. E kam sesi pastaj kam ndier goditjen e fortë në ballë. Kam rënë në kokërr të shpinës, kurse një pamundësi e çuditshme e ka kapluar trupin tim. Njëkohësisht kam ndier sesi lëngu i ngrohtë ka rrjedhur nëpër fytyrën time, kurse shija e gjakut ma ka mbushur gojën. pari parë
fizik. Ka qëndruar shtrirazi në shpinë, derisa sopata e mprehtë ka e Njëkohësisht kam dëgjuar vajin e miqve të mij. Dënesja ka me zë, e pastaj është bërë gjithnjë e më e pakët; më e pakët. qenë qenë
Herët në mëngjes kam takuar njërin prej miqve të mi të cilët i kisha ëndërruar në gjumin përplot ëndrra të llahtarshme. Dhe tamam sa kam dashur ti rrëfeja se çkisha ëndërruar, ai m'i ka ndërprerë fjalët:
Në atë jam zgjuar, kurse ora në dhomën time ka treguar se nuk kam fjetur më tepër se gjysmë ore! çast
- Dëgjo se çfarë kam ëndërruar.. kam fjetur rreth orës dymbëdhjetë, dhe kam ëndërruar sesi kaloja nëpër një rrugicë të ngushtë e tek unë kanë arritur zërat e një zënke: Së frikti jam gjendur në skenën e ngjarjes. Paramendoje, të kam ty sesi qëndroje 1 shtrirë në shpinë dhe me panik luftoje me një burrë të panjohur. Jam ngutur të të ndihmoja, por kur jam ofruar, ai të ka goditur në kokë me sopatë dhe të ka lënë në vendl parë
- Rrunx, shtatshkurtër, 1 fuqishëm, në këmishë fanellate dhe me pantollone të vrazhda.
- Si është dukur ai njeri?! \_ e kam pyetur.
Flokun e kishte të pakrehur, kurse mjekra e parruar dhe e thinjur!.
- Burri im gati nga dera ka filluar të më rrëfejë bashkëshortja e tij para disa netësh ka ëndërruar ëndërr të tmerrshme. Ka ëndërruar se po të mbyste një keqbërës në një zënkë rrugësh. Para se të arrinte të të ndihmonte, i panjohuri të ka mbytur me një dru të madhl.
Gati se kam duke e harruar këtë ëndërr, sikur një fundjave, në Burlington; shteti New Jersey, të mos isha kthyer në shtëpinë e mikut të dytë, profesorit Hornell Hart. qenë
- 0 jo, Sesil ka reaguar profesori Hart nga dhoma tjetër. ~ Jo me dajak! E ka mbytur me sopatë të mprehtël\_
Shumë dijetarë të botës në dekadat e shkuara kanë provuar që ta sqarojnë ëndrrën dhe përjetimin astral të Armitta Brown-it, por as deri më sot nuk kanë gjetur sqarim racional. Thjesht; kjo edhe sot 1 tejkalon pikëpamjet tona për ndërlikueshmërinë e shqisave të njeriut, para së gjithash për funksionin e trurit, gjegjësisht të (ndër)dijes sonë. Ngandonjëherë entuziazmi në apo ndonjëfarë shqetësimi shpirtëror dinë ta joshin dëshirën për të përjetuar udhëtim jashtëtrupor: Herën tjetër , dëshira e zjarrtë për të qenë pranë Henry punë
personit të dashur për të cilin keni frikë se mos po i kërcënohet rreziku; apo, thjesht; çrregullimi munden që efektivisht ta nxjerrin trupin astral. Rasti i Walter McBridea-s pikërisht mund të shërbejë si rast tipik: psikik<eos> |
<bos>Një kohë të caktuar ka pezulluar nëpër hapësirën ku trupi 1 1 palëvizshëm ka qëndruar mbi krevat. Pastaj ka fluturuar përpara nëpër muret e forta prej tullash. Ka lëvizur në drejtimin e veriut dhe e ka ditur se po 1 afrohej shtëpisë së babait të Se frikti ka kaluar edhe nëpër muret e shtëpisë së të jatit; për vet.
Para festave të kërshëndellave të vitit 1935 Walter McBride, farmer 1 pamartuar nga Indiana Springs-i në shtetin verior Indiana, pa ndonjë arsye të veçantë ka filluar nga dita në ditë të brengosej për shëndetin e babait të tij, i cili jetonte në periferi; disa mila nga ferma e Walterit. Atë ditë ka shkuar në krevat rreth orës tetë dhe për së frikti e ka pikasur vetveten sesi pezullonte nëpër dhomë mbushur me dritë vezulluese e cila nuk ka lëshuar fare hije. Është ndier plotësisht 1 zgjuar ka përjetuar ka pasur përmasa krejtësisht reale, e, megjithatë, në një mënyrë të çuditshme për këtë ka 1 vetëdijshëm, ai realitet ka disi, thënë më së lehti, i pazakonshëm. larg çudi qenë qenë
tu ndalur rrëzë krevatit në të cilin është prehur i jati i tij.
Sipas analizave detaje të cilat në Institutin e kërkimeve psikofizike në Oxford 1 ka bërë Celia Green, pjesa më e madhe e njerëzve më tepër se gjashtëdhjetë për qind në jetë kanë ndier vetëm një përvojë jashtëtrupore. Numri 1 atyre që kanë pasur nga dy, tri, katër apo përjetime bie në mënyrë rapide por, për çudi, pesë
Të gjitha të tjerat që më tej kanë ndodhur, 1 kanë ngjarë një ëndrre fantastike. Babai me hapur ka shikuar në dublikatin astrral të birit të tij. Ka dukshëm i befasuar , por është dukur sikur nuk ka dëgjuar se çpo 1 thoshte Walteri. Konstatimi se babain e kishte me shëndet të mirë e ka qetësuar McBridea-n dhe ai rrugës së njëjtë, në të njëjtën mënyrë, është "kthyer' në shtëpinë e vet. Pasi që përsëri ka hyrë në trupin e tij fizik, ai është zgjuar. Duke se më nuk ka ndier gjumë në sy, Walteri është ngritur nga krevati dhe detajisht e ka përshkruar përjetimin e vet të pazakonshëm fizik. E tërë ngjarja është zhvilluar më 22 dhjetor, kurse dy ditë më vonë, kur e ka vizituar të jatin e tij, ky ia ka konfirmuar se në natën e caktuar e ka vënë re shfaqjen e tij astrale sesi ka qëndruar në pozitën e krevatit të tij! sytë qenë qenë
numri 1 atyre që pohojnë se i kanë pasur nga gjashtë e më tepër projeksione astrale rritet në më tepër se njëzet për qind.
## Pse është kjo kështu?
- Sipas mendimit tim = Celia Green përgjigjja ndodhet në faktin se shumica e të hulumtuarve janë të me aftësinë që ti provokojnë përjetimet jashtëtrupore ose e kanë mundësinë që ti kontrollojnë projeksionet astrale spontane. pohon pajisur
Është interesant të përmendet se sipas hulumtimeve shkencore të Cela Green-it përvojat asomatike janë shumë më të shpeshta sesa ato parasomatike.
Për fund, mendojmë se është e dobishme të njihet terminologjia e Celia Green-it: përjetimi jashtëtrupor apo projeksioni astral paraqet 'përjetim" eksometik në të cilin dallojnë dy variante: e para, apo përjetimi parasomatik është i lidhur për projeksionin astral ku subjekti në trupin e vet astral ndihet plotësisht mirë, normalisht; si kur është në trupin fizik. Përvoja asomatike" sakaq paraqet një gjendje eksomaltike në të cilën subjekti nuk është 1 vetëdijshëm për qenien e vet astrale, e as për përmasat hapësinore nëpër të cilat lëviz.
Hulumtimet e përjetimeve jashtëtrupore ofrojnë edhe një mori të dhënash. Kështu, projeksionin astral mund ta marrë parasysh moshën, edhe pse është dëshmuar se përvoja e njëhershme më së shumti ngjan në moshën nga pesëmbëdhjetë deri në pesëdhjetë vjet. Përjetimet shumëhershme të projeksionit astral, sakaq më së shpeshti ndodhin në fëmijëri, pas së cilës kjo aftësi humbet. pesë
Periudha më e hershme në të cilën është zhvilluar një përvojë eksomatike mendon Celia Green, është mosha tetëmbëdhjetëmuajshe. Përvojat tjera astrale janë pasojë e kërshërive të flakta të fëmijëve, gjegjësisht e dëshirës së zjarrtë ato janë pasoja të koncentrimeve të fuqishme në pyetjen ç jam unë? Apo: kush jam unë? Gjë që edhe e ka shkaktuar ndarjen e trupit astral nga ai fizik!
Sylvan Muldooni ka bërë eksperiment interesant me të cilin ka treguar sesi trupi astral mundet edhe të "ndiejë" \_ Muldoni ka dëshiruar të dijë se a mundet 1 tij besnik, Xheku, ta shihte trupin e tij astral: Për këtë arsye të adhuruarit të tij i ka lejuar që të flinte me të në të njëjtën dhomë. Porse, disa netëve Xheku ka bërë gjumë së tepërmi të fortë që, prania qeni gjatë
jashtëtrupore e Muldoonit; të mund ta zgjonte e ta shqetësonte: Megjithatë, një natë ka ndodhur që Xheku të zgjohej në momentin e duhur në momentin kur Muldooni është ndarë nga trupi fizik. Një kohë Xheku ka qëndruar në dymendësi: ka shikuar kah trupi fizik, duke që ta ftonte të kërcente në krevat. Siç duket nuk e ka vënë re trupin astral të Muldoonit; edhe pse ky i ka dhënë shenja dhe e ka ftuar. pritur qeni
Përfundimisht, Xheku ka kërcyer në krevat dhe në atë moment ka ndodhur diçka plotësisht e çuditshme.
Por, ka pasur edhe reaksione të tjera të jashtëzakonshme. Derisa Xheku është mbështjellë për trupin fizik, 1 cili palëvizshëm është prehur në krevat; Muldooni e ka pasur ndjenjën se i adhuruari 1 tij po mbështillej rreth
Trupi fizik është trandur ngadalë, para e mbrapa, si reaksion i rëndesës së të adhuruarit tim 1 cili është pranë trupit tim ka rrëfyer pasandaj Sylvan Muldooni. Njëkohësisht edhe trupi astral në të njëjtën mënyrë është tundur në harmoni perfekte me luhatjen e trupit fizik, edhe pse dublanti im astral është ndodhur në pozitën vertikale! paluar
dublantit astral: ka ndier lëkurën e tij me qime dhe rëndesën e trupit të tij!
*
Çdo libër i mirë do të duhej që lexuesve tu ofronte ndonjë përfundim racional apo zgjidhjen e storieve enigmatike për të cilat është rrëfyer e Megjithatë, kapitulli 1 fundit 1 këtij libri do të mbetet i papërfunduar: Thjesht; përfundimin jepjani ju vetë. Është, përfundimisht; çështje juaja, se a keni për ta kuptuar me seriozitet të plotë përmbajtjen që keni lexuar, apo krejt lehtë keni për të bërë me dorë dhe këtë materie keni për ta përjetuar si diçka që nuk është e denjë tia kushtoni ndonjë vëmendje serioze. Është krejt njësoj, pra, sesi keni për të reaguar, por, megjithatë, ndonjëherë në vetmi kujtohuni për dëshmitë 1 keni lexuar. Ndoshta në ato orë pikërisht ju keni për ta shkruar fundin e këtij libri. gjerë gjatë.
Pra, ju, megjithatë, jeni në veprim!
## NJË SUPOZIM BUKUR
U zgjova disi me trandje në ferk të mëngjesit. Ora ishte në mes katër a pesë. Ndoshta i sugjestionuar nga të lexuarit e thellë të këtij libri (shqipërimin e të cilit veç sa kreva këto ditë) , por vërtet m'u ka dukur sikur erdha prej dikah..
Ndoshta vërtet në ato pjesa ime astrale përgjithësisht, nuk ka kompetencë të hyjë Ndoshta fija e argjendtë e trupit tim astral veçsa u mblodh dhe më solli në vete, në veten time fizike. çaste<eos> |
<bos>Pse Pse kemi nevojë aq të domosdoshme të flemë? A keni menduar ndonjëherë për këtë? Kjo është një nevojë të cilën për çdo natë patjetër; gjithsesi dhe gjithnjë e përmbushim, e pothuajse kurrë nuk mendojmë për atë se përse kjo është pikërisht kështu: Pse ne do të duhej të flinim, kur jetën do të duhej që të mund ta mbanim vetëm duke mos u lodhur, me ushqime të mira, me frymëmarrjen e vazhdueshme, me kënaqësitë e caktuara që
mund ti korrim në jetë, me medikamente në qoftë se aksidentalilisht trupi ynë do të mund të sëmurej e të çrregullohej ritmi paramendoni , përkundër të gjitha këtyre mundësive, assesi 'qoftë edhe vetëm disa net nuk do të mund ta mbanin jetën sikur për çdo natë të mos mbyllnim sytë, e në mënyrë diskrete, e të pashmangshme të mos dorëzoheshim Por,
paku pjesësirsh a në përqindjen më të madhe) , të mos i dorëzoheshim të panjohurës, të pavetëdijshmes, pakjetës, për të mos thënë vdekjes
Vallë, çkontakt i domosdoshëm është ai që duhet të ndodh patjetër që jetën të mund ta mbajmë në këmbët e veta? Domethënë është e programuar që ne domosdoshmërisht të kontaktojmë me të pavetëdijshmen tonë (për të cilën kurrë nuk dimë se çfarë përmban, çfarë nënkupton) dhe atë në mënyrë të rregullt, në cikël të vazhdueshëm, përjetësisht... Mos vallë pikërisht këtu në këtë kontaktim, në këtë takimin tonin me të ndërdijshmen zhvillohet në pesëmbëdhjetë-gjashtëmbëdhjetë orët e ardhshme, ajo që do të na ndodhë
Mos vallë, atëherë, mund të ndodhë që një pjesë jona; ndoshta e endur nga materia konkrete, por një materie aq subtile, sa nuk mund ta shohë (si shumëçka tjetër) e që kësaj mendja njerëzore thotë trup astral të ndahet, të shtjellet për çdo natë e të udhëtojë nëpër botëra të tjera, respektivisht në përmasa tjera të realitetit të cilat ne ndoshta nuk njohim, gjithnjë të lidhur për trupin tonë fizik me fijen e argjendtë' e cila e mban lidhjen e domosdoshme me të e që ne kurrë për këtë të mos jemi të vetëdijshëm..?! syri ynë
Dhe, nëse në qenien e çdo krijese të gjallë është fara e rikrijimit, e cila e mundëson zgjatjen e vargoit të jetës, daljen e së njëjtës nga e njëja, ringjalljen nga fara atëherë a nuk do të mund të ishte, vallë, pjesa astrale e trupin të gjallë fara e vërtetë ajo që bart me vete individualitetin; identitetin tonë në çastin e vdekjes
fizike, në trajtën e padukshme për tonë fizik, e cila mbase ngjitet në përmasat e panjohura për mendjen e prej atje pastaj mund ta ketë mundësinë që të hyjë përsëri në jetën e re, e cila krijohet në planin fizik nga fara fizike, që e mundëson rikrijimin e pjesës fizike të qenies sonë...?! Ashtu, pra, siç do të thoshte teoria e këndshme e ngushëlluese e reinkarnimit syrin
Ndoshta është pikërisht kështu, e mund të jetë edhe ndryshe.
Ndoshta..
Megjithatë ne në këtë rast kemi të bëjmë me çështjet më delikate të jetës, të cilat pa dyshim kurrë nuk do të mund të njihen në tërësinë e vet .
ky edhe një supozim; a nuk është vallë një supozim i bukur dhe ngushëllues për njeriun e gjorë, të cilit vetëdija për vdekjen, për zhdukjen fizike të trupit të tij, për dorëzimin në duart e padukshme të së panjohurës, për fundin që është i pashmangshëm, i sigurt qind për qind rri gjithmonë mbi kokë si shpatë Por, qoftë
Pikërisht për këto e të tjera, do të lexoni në librin interesant të Ahmed Bosniqit "JASHTË TRUPIT" , i cili po u jepet dhuratë edhe lexuesve shqiptarë
8 shtator 2004 Hasan Hamëzbalaj<eos> |
<bos>## ASNJË FJALË NUK FRYMON
## ADEM ZAPLLUZHA
## ASNJË FJALË NUK FRYMON
## ADEM ZAPLLUZHA
## Redaktor: Adnan Abrashi
Recensent: Mazllum Baraliu
Lektor: Ahmet Pllana
## ADEM ZAPLLUZHA
## ASNJË FJALË NUK FRYMON
Shoqata e Shkrimtarëve 'Fahri Fazliu? Kastriot, 2014
## ADEM ZAPLLUZHA
## ATY KU FJALËT PËRHERË FRYMOJNË...
"Poezia shfaqet si njohje e drejtpërdrejtë për fshehtësinë e tmerrshme, të cilën jeta e jonë, e rrëmbyer nga fshehtësia kozmike, ia parashtron vetvetes
## Roland dë Penvil)
"Ma jepni një fjalë të bukur dhe unë nga ajo do ta krijoj poezinë kështu, në mes tjerash, kishte deklaruar në një emision televiziv poeti madh dhe miku im dashur, Adem Zaplluzha. Nga ai emision vlefshëm dhe pasur prezantues, jo rastësisht shkëputa mu këto fjalë për ta shprehur kështu në metaforë botëkuptimin tim që kam për të, sikur një "krijues përherë kapluar nga transi poetik" Vërtet, si ta vlerësosh ndryshe këtë poet tonë të shquar cilësor, e mbi të gjitha të begatshëm sasior, sikurse është Adem Zaplluzha, cili, së bashku me këtë vepër konkrete në botim, edhe më tepër e pasuron visarin tonë të krijimtarisë së gjithmbarshme poetike kombëtare, duke marrë pjesë aty me gjithsej 86 vepra të veta të botuara në poezi. Po ta kesh parasysh gjithë këtë opus përmbledhjesh poetike të botuara nga një autor vetëm krijues, fiton përshtypjen se ke të bësh me një njeri cili nuk njeh kotësinë. Si duket, çdo për të në jetë është përsiatje, trans veçantë përqendrimit shpirtëror, gjendje kjo e duhur ynë hap
transcendentale, nga e cila si vetëdije gufon vargu poetik thurur në poezi.
Gjithnjë kam menduar se kritika letrare vepër të shkruar artistike, e veçanërisht për një bëhet nga profesionist e fushës së caktuar adekuate. Andaj, në momentin kur, poeti dhe miku im dashur, Adem Zaplluzha, kërkoi nga unë që të jem redaktor veprës së tij të 86-të me rend në poezi, titulluar: Asnjë fjalë nuk frymon" tju them të drejtën, në fillim u befasova shumë. Edhe pse, që më parë kisha të lexuar shumicën e veprave të tij, dhe, sado-kudo, në vete veç kisha të formuar një koncept të përgjithshëm si bindje për frymën e tij krijuese, tashti këtë ofertë e përjetova, jo më si dikur, një ftesë për një debat të ndërsjellë miqësor, por si një sfidë serioze për një vlerësim më autoritaiv që pas vete ka një përgjegjësi më të madhe publike. Natyrisht, përveçse si obligim, njëkohësisht ky besim për mua ishte edhe një privilegje e madhe, të cilën assesi nuk mundja ta refuzoja.
Duke lexuar me vëmendje veprën në dorëshkrim; gjëja e që menjëherë më ra në Sy ishte metafora e paradoksit të titullit të përzgjedhur nga vetë autori: Asnjë fjalë nuk frymon"?! Si redaktor, tju them të drejtën, këtu pak hamendësova por shpejtë u binda se pikërisht ky emërtim metaforik kësaj vepre, shprehë realitetin tjetër paradoksal të asaj që duhet të thuhet për poezinë e Adem parë
Zaplluzhës: se çdo fjalë frymon fuqishëm në vargun të tij poetik. Aq fuqishëm saqë emocionalisht nuk e lë indiferent edhe dashamirin e zakonshëm dhe jo aq të pasionuar të poezisë. Ai, mbase, këtë joshje fascinante të përfitimit të lexuesit e bënë në mënyrë automatike. dhe, pikërisht këtu fshihet mrekullia krijuese e një autori të begatë që ne zakonisht e vlerësojmë si "talent"\_ Talent të radhë, pa dyshim.
Pra, përmbledhja me poezi "Asnjë fjalë nuk frymon" qysh nga titulli na jep retorikën e heshtur, pasivitetin që ngritët në nivelin e emocionit e të asociacionit të metaforës klinike. Shenjëzon metaforën e vdekur por të ringjallur brenda diskursivitetit tekstor. Asnjë fjalë nuk frymon jashtë fjalës e fjalisë, jashtë mendimit e ndjenjës, përfundimisht jashtë poezisë. Gjithçka çka është poezi, çka është figurë ka trajtimin e lirshëm të frymës e të frymëzimit. Poezitë e autorit kthehen përherë në retrospektivë duke dashur të prekin në të shkuarën e të gjitha kohërave, duke gjetur kujtimet, jetën dhembjen dhe dashurinë. Figurat e kujtimit, stacionet, mjegullat përherë nostalgjizojnë; gati
Këto valë të kripura herë hynë
E herë dalin si lugetër
Nga përgjumja e fanarit të një nostalgjie
## Zgjohen përmbytjet e peshkatarëve
Poezia e dashurisë është ekspresive duke dashur të sjellë origjinalitetin krijues të autorit. Atdheu shprehet si etje, e etja si epistem dhe si gnosis të hedh detyrimisht në krajatat e dhembshme të durimit të njeriut tonë dhe mbi të gjitha të dhembjes nëpër kohë e histori. Poezia okazionale është e meditimit ekstrapersonal. Autori dyndet në botën e tij personale duke dhënë edhe super fuqinë e tij krijuese, na hedh në retrospektivë dhe në nostalgji me kujtimet te cilat janë aq të freskëta dhe japin simbolikë tekstit poetik. Qyteti Lidhjes nuk determinon veç historinë dhe të kaluarën por ngjeshët edhe me autorin, jetën e tij dhe në veçanti me dashurinë dhe bukurinë dualiste të qytetit dhe të vajzës shqiptare; poezi
Lozte edhe era
Me fustanin e gocës
Kurse Lumëbardhi
Si çdo herë krenar
Depërtonte nëpër damarët
E lashtësisë së qytetit të Lidhjes
Gjatë tërë kohën, si në këtë vepër, ashtu edhe në gjithë krijimtarinë e poetit e bukura është kudo prezentë, por ajo nuk ka te bëjë kryekëput me te
mirën dhe as decidivisht me moralin, por konceptohet si një absolute ne vetvete. Nga vargu në varg lexuesi joshur, gradualisht vëren se ajo e ndryshon trajtën, është e papërcaktueshme, e lëvizshme, të duket se nuk nënshtrohet rregullave e doktrinave. Është e tillë, sepse ajo gjithmonë shpik vetveten. Po ashtu, duhet të thuhet gjithsesi këtu se e bukura, sikur në këtë përmbledhje, përgjithësisht sikur në gjitha poezia e Adem Zaplluzhës, është tërësisht subjektive sepse gjithkush e përjeton atë nga këndvështrimi vetë! Kjo pra është universaliteti kumtesë specifike në poezitë e Adem Zaplluzhës
Meqë nga natyra nuk jam ithtar fjalamanisë dhe fjalë gjatësisë së tepruar për të shprehur dhe përshkuar diçka që gjithsesi duhet edhe drejtpërdrejtë të përjetohet, këtë parathënie modeste bërë kësaj vepre, do ta përfundoja me një urtësi të shkruar nga një autor gjenial emri i të cilit, në këto momente nuk po më kujtohet:
"Në detin e pakufishëm të poezisë vetëm poeti është krijues absolut; bota zhvillohet sipas dëshirës së tij. Në qoftë se është ndjeshëm, bota në poezinë e tij do të jetë ngjyruar me emocione; në qoftë se nuk është i ndjeshëm, bota në poezinë e tij do të jetë shterpe. Poeti mirë, për nga vullneti mund ti ngjall sendet pa shpirt si dhe tua marr shpirtin atyre që kanë.~
## ADEM ZAPLLUZHA
Të gjitha këto karakteristika të mirëfillta, janë prezentë në poezitë Adem Zaplluzhës, duke dëshmuar kështu se poezia është vërtet fryt prekjes së shpirtit me realitetin.
Adnan Abrashi Prizren, 30 shtator 2013
## ASNJË FJALË NUK FRYMON
## Në çdo kafshim molle Cikli i parë
## ADEM ZAPLLUZHA
## TË KUJT JANË KËTO LOT
Sonte dua të pi edhe Më kuptoni Kam shumë nevojë të dehem Me këtë nostalgji të trishtuar pak
Shikoni sytë e mi Se si shndërrohen Në qirinj pa dritë Të kujt janë këto lot Që shndërrohen në rreke Akujsh të kristalta
Sonte vetëm ti më mungon Dhe e verës Dua të pi edhe Këtë gllënjkë të fundit të trishtimit gota pak
Një hënë e plagosur Noton në dhembjen e qiellit Edhe Edhe shpresë Për gotën e dehur Në fundin e këtij tregimi pak pak
## KU ISHIN DUARTE TUA<eos> |
<bos>Një fjalë e lënduar Ëndërron diku udhën e një balade Që asnjëherë nuk përfundoi Te buzët e pritjeve
Sonte dua të eci Nëpër shtigjet E kujtesës së Lumëbardhit Nëse zgjohen nga trishtimi Zambakët e bardhë Do i kërkoj në mesin e kashelashave
Mbase shumë pak kohë kemi Për të arritur të pamundurën Ku ishin duart e tua Kur në mua përfundimisht Mbytej varka e shpresave
Erdhe ashtu siç u largove Në gjëmën e Jonit Përmallshëm vajtuan hënëzat Diku në frymën e kristaltë Të dallgëve të tërbuara Zgjohej një baladë Në shpirtin e plagosur të kohës
## ISHTE NJË KOHË E EGËR
Me gjasa vrapove edhe ti Prej një ane të rrugës Në anën tjetër të kujtesës Atë ditë binte shi i tejdukshëm Në përparësen e mjegullave
Kur u pamë Kishte ndryshuar çdo Në morfologjinë e nofullave Vetëm disa fjalë Të pakuptueshme Pikonin si akuj prej kristaleve
Ishte një kohë e egër Asnjë lule nëpër vazot e qytetit Nuk ëndërronte shiun Vetëm dyshimi Në sinqeritetin e kukullave Rritej si gjelbërimi i barit të njomë
Erdhi edhe mbrëmja e Asgjë nga itineraret e trenave Akrepat e orës së vjetër Qanin te murishtat Derisa era e shfrenuar Diku te shelgjishtet e pikëlluara Qante si nusja për dhëndrin Që asnjëherë Nuk u nga lufta pritur kthye
## MELODINË E NJË KËNGE
Në trajtën e një cope argjile Ishin duart e tua Sytë dhe vetullat e thinjura I përngjanin shtrezeve
Nuk më kujtohet Por ti si përherë Më duket se i shtrije duart Në atë anë të rrugës Kah vinin mjegullat
Një kalorës i vetmuar Krahasohej me trokun e lodhur të gjokut Dhe herë pas here Shikonte pas shpine Mos vallë po e ndjek Ajo hije e shëmtuar
Ikte tej udhëve të gjata sterra Tretej diku edhe vrapi i egër Mes dizgjinëve Një pelarin fërshëllente si e trishtuar Melodinë e një kënge Që përsëritej në çdo kohë
## NGA PARZMA E TOKËS MËMË
Kjo vjeshtë sivjet më herët Trokiti në portat e rrudhave Nuk dëgjohej asnjë zë Përpos ngërdheshjes së erës
Njëmijë vjet udhëtova Deri te ëndrra e kukullës së drunjtë Hijet binin si kokrrizat e breshrit Mbi qerpikët e këputura të dritës
Nga parzma e tokës mëmë Pritnim një dritë më ndryshe se kjo Hingëllimat e mjegullave u dëgjuan Përtej shtatë kodrave të shenjta pak
## NJË KALORËS I ZI
Ishte trishtim të shikosh Zbrazjen e dyqaneve Dhe portat e hapura Qepenat si të dehur nga tmerri I kishin lëshuar vetullat Si flamujt në gjysmë shtize
Një kalorës i zi Hingëllonte më shumë Se kuajt e egër të erës Asfaltit të plasaritur Dukshëm dalloheshin Zgërdheshjet e ingranazheve
E keqja trokiste pandërprerë Në pikëllimin e ullukëve Që dënesnin nëpër çati Frynte një kob i trishtueshëm Nëpër shpirtrat E lagjeve të zbrazura
Më e zezë se kjo sterrë nate Hungëronte në gjuhën e bishave Te një kafkë Që kundërmonte në rrugë
## TE NJË MOL I VETMUAR
Nuk di më Athua po zgjohem Ose jam duke hyrë Nëpër labirintet e një ëndrre
Diçka e paqartë Paraqitet në horizontin e largët Tundje varkash të thyera Në dallgët e Jonit idhnak
Deti i trazuar shikon diku Përtej horizonti Dëgjohen zërat e pulëbardhave Përzier me krakëllima korbash larg
Te një mol i vetmuar Ku lindin shpresat Dhe vdesin peshkatarët Një qiri asnjëherë nuk gjunjëzohet
Këto valë të kripura herë hynë E herë dalin si lugetër Nga përgjumja e fanarit të një nostalgjie Zgjohen përmbytjet e peshkatarëve
## SI GJETHET E FISHKURA
Secili prej nesh Kemi nga një kukull Ose shkarazi identifikohemi Me shpirtrat e drunjtë Të rrënjëve
Një ditë zgjohemi Para këndesit Kurse ditën tjetër Përpos urisë
Ngjan që u përngjajmë pemëve Sa herë që ecim horizontalisht Tërmal kujtesës Si gjethet e fishkura Na lëvizin duart e dehura
Gati në çdo përshëndetje Ndjejmë se si kristalet e akullit Depërtojnë thellë Shumë thellë Në shpirtin e ngrirë të dimrit
## DERISA TI
Unë i kapërthej komçat E këmishës së arnuar Kurse ti E zhvesh lëkurën tënde Prej bronzi
Kur më zë Gërhas si treni i vjetër Derisa ti Me tu të gështenjta Ngjyros jelekun e mëngjesit gjumi sytë
Kur unë zgjohem Ti ke ikur diku në harresë Komçat dhe jeleku i ngjyrosur Mbesin peng në kujtesën e ylberit
## [ SHKUND TRISHTIMET E BEHARIT
Përherë kam menduar Se kukullat qeshin dhe si nuset I lyejnë buzët Kur vjen vjeshta gjethet dalin nga lëvozhga Ecin drejtë bigëzimeve të lumenjve
Tërfili si çdoherë ëndërron Të ketë më shumë gjethe Se sa që ka luleshqerra Mbase pranvera vetëm njëherë në vjet Ishkund trishtimet e beharit
Kur kthehen mërgimtarët Rrugët kanë një buzëqeshje më ndryshe Se sa kur ikin zogjtë nga vendlindje Era ka një mall që i përngjan Vetëm duarve të nostalgjisë pak
Ky penel fjalësh Asnjëherë nuk i përngjan ylberit Sepse në buzët e thara të erës Vetëm zogjtë e egër Kanë mundësi ta shuajnë etjen
## NËSE NGJAN E KUNDËRTA
Ky njeri që çdo ditë kalon këndej Sa shumë po i përngjan erës Në secilin Gozhdon nga një tregim Dhe ecën drejtë një vegimi të përsosur hap
Nëse e kundërta Me të dyja duart e mbanë kokën Që të mos ikën nga trasta Dhe sa herë që është i vetmuar Për një bisedë banale Ua prish gjumin E të gjitha kukullave të qytetit ngjan
Ky njeri që sot ecën fillikat vetëm Ecën pa e përfillur askënd Ndoshta as që ka Se kujt mund të ja gjumin Shkon drejtë një qëllimi E nëse mbërrin S*do të gjej asnjë derë Ku mund të trokas në mendjen e dikujt prishi
## KJO COPË PREJ MJEGULLE
Sa shumë po i përngjajnë Këto zarfe Qiellit të kaltër të vendlindjes Orë e çast Fluturojnë pëllumbat prej argjile
Kjo copë prej mjegulle Mbase furka e stërgjyshes Sa mirë e tirrte kohën Të cilës i përziheshin këmbët Mes dy kohërave Dhe gatuante bukë misërnike Për disa ushtri qenka
Ajo si djallin i përbuzte gjeneralët Por e donte pushkën e gjyshit Më shumë se djemtë e saj Me duar të një gruaje të moshuar Nga disa herë në ditë Ledhatonte kondakun
Thonë se kishte marrë pjesë Në disa luftëra Nga i saj shqiponjë Askurrë nuk i shkoi për dore armikut Të ikte nga plumbat syri
## DEGËT E MANËS SË ZEZË
U ktheva në shtëpi Por ky kthim Nuk po i përngjan ecjes sime Degët e manës së zezë Sot po dënesin si krimbat e mëndafshit përsëri
Këto trungje të rrapeve Paskan një tjetër shije Kur shtrihen për toke Pemët nisën të ecin në disa drejtime Sa shumë etje paska ky lis i prerë
Nuk desha të krahasohem me asnjë flutur Në shpatullat e mia të vrara Po mbinë flatra engjëjsh Një diell Pak më ndryshe se ai ekzistues Nuk është në gjendje më Ti ngrohi Këto eshtra të ngrira
## ASNJË FJALË NUK FRYMON
Pak shumë më duhet sonte Që të krahasohem Me vetmin time Kjo natë e Nuk i përngjan askujt Përpos duarve të mia të gjata Dhe plagëve të erës pak gjatë
## ZOGJTË E FUNDIT TË SHPRESËS
Nëpër ajrin e lagshtë Depërtojnë fshehurazi Hapat e një qivuri të harruar
Nata frymon si një lis i gjallë Gjethet i kanë lëshuar qepenat Në gjysmë shtize Errësira merr frymë me mushkrit e barit<eos> |
<bos>Kthehem deri te burimi i etjes Pikë uji nuk paska mbetur Në kujtesë Një zog nate Cijat mbi një degë të thyer
Mëngjesi nga një largësi e padukshme Troket pandërprerë Nëpër dyert e gjelbërimit Hapen disa lloje portash të frymëmarrjes
Askund Asnjë derë e mbyllur në kujtesë Me disa dërrasa të grisura Dikush i mbylli të gjitha dritaret
2
Vetëm ullukët prej llamarine Recitojnë Një poemë të harruar nga shirat Ky tren që fle mbi këto binarë Paska ikur nga fëmijëria
Sterrë në zbrazëtirën e qiellit Asnjë yll në horizont nuk shihet Në gjumin e mjegullave Po bije një shi i zi
Papandehur zgjohet një këngë e vjetër Prej baladave Filluan të dalin një nga një Zogjtë e fundit të shpresës
## KAM ETJE
Kam etje Kush mund të ma shuaj mallin Për plagët e atdheut
Diku një zog vajton në vetmi Diku një tokë e gërryer Dënes si çilimi
Kam etje moj nënë Kam frikë Të mos më drobiten dhëmballët
Kush po dënes Atje në kujtesë Kam etje moj nënë
Shih si paskam mbetur Në këtë kthesë Moj nënë kështu pa shpresë
## NË MENDJEN E NDRYSHKUR
Ishe njeriu më i uritur Në botë As Kadareja nuk forcë Me ti marrë Dizgjinët e turpit nga dora pati
Nëpër xhadenë Egnatia I tërë pluhuri i botës Ti verboi sytë
Ti mbete me ndërgjegjen e erës Dhe ende sot kuvendon Në heshtje Me diçka Që nuk i përngjan asgjëje
Një grusht verdhushkash Prej pluhuri U fundosën përgjithmonë Në mendjen e ndryshkur Të xhadesë së turpit
## ME TPI NUMËRUA MËKATET
Në ekstazë Ti e kafshoje drurin Njëqind kukulla i puthe Me ndryshkun e buzëve të tua
Nëpër shtëpitë me drita të kuqe Sipas qejfit tënd ndërroje këmishët dhe ngjyrat E neoneve
Nuk kalonte asnjë natë Pa i marrë erë asaj djerse të rënd Që i përngjante temjanit të ndezur
Dikur kur ike prej vetvetes Askush më nuk ishte në gjendje Me ti numërua mëkatet
## TE KEPI I TRISHTIMIT
Këto korale Po i përngjajnë sonte Letrave të adoleshencës Sa herë që i ngacmon dikush Dëgjohen vajet e peshkatarëve
Diku në ëndrrën e një dallge Hënëzat përjetojnë Ekzaltimin e përmbytjes
Një fanar i vetmuar Te kepi i trishtimit Herë i kyç E herë i shkyç dritat
Anija e fundosur Si asnjëherë më parë Dremit Në gjumin e meduzës së kaltër
Kur tërbohen dallgët Një titanik i ri lëshon rrënjë Në kërthizën e palidhur Të detit të tërbuar
## SE SI TI PËRNGJAJ PENELIT
Të lutem Gjeje një copë hapësire Në shpirtin tënd Dhe pikturoje vrapin e kalit të egër
Pikturoje erën Kah frynë nëpër kafkën e këtij të vdekuri Dhe diellin kur fshihet Pas kaçubave te kodra e vogël
Më duhet të fundosem si ti Në botën e ngjyrave Dhe nëse nuk di asgjë Do mësoj Se si ti përngjaj penelit
Kjo fushë e gjelbër si peizazhi E një ëndrre të kaltër Sa mirë po m'i përkujton zarfet Kur të shkruaja letër
## NË ÇDO KAFSHIM MOLLE
Po që se më premton koha Sonte do të bisedoj Me fotografitë e moçme Dhe me duart e fëmijërisë sime
Ishte dikur një kohë e egër Në çdo kafshim molle Na hanin krimbat
Nuk flinim si duhet Nëpër portat e ëndrrave tona Natë e ditë trokitnin makthet
Askush nuk mund të kuptoj si unë Për fëmijërinë time Ishte një mollë e ndaluar Sa herë që e kafshoja Më mpiheshin dhëmbët
## FOTOGRAFIA
Në këtë fotografi Nuk regjistruar qeshja e jote Buzët e tua po i përngjajnë erës Dhe pemëve vjeshtore qenka
Të kam thënë Se qeshja jote i përngjan fluturës Kurse ti këtu mërrolesh si lisi i sëmurë
Të kujtohet stoli nën blirin e lagjes Aty ku ja vumë dizgjinët hënës Ishte një natë pa yje Vetëm e tua bënin dritë sytë
Të kam thënë se qeshja e jote I përngjan fluturës Kurse ti sonte sërish mërrolesh Si lisi i harruar i lagjes
Prishtinë, 23 maj 2013
## ASNJË FJALË NUK FRYMON
## Asnjë fjalë nuk frymon Cikli i dytë
## ADEM ZAPLLUZHA
## KUSH I KYÇI DRITAT
Në shurdhësinë e kësaj dhome Nuk paska mbetur asnjë mizë Kah ikën fluturat Cila dorë i shkundi mbrëmë Degët e pikturave surrealiste
Kjo tablo në murin afër pasqyrës Dhe ikona e harruar Paskan mbetur në mëshirën e pluhurit Kush i kyçi dritat Kur ikën njerëzit nga kjo heshtje
Ndoshta shpirtit i hijes së zhdukur Sillet si një Iloj trishtimi Nëpër dhomën e gjumit të kësaj shurdhësie fluturojnë mizat e verbëta
Netët vijnë dhe ikin nga kjo heshtje Sa keq kur edhe dritaret Kalojnë kokulur Nëpër rrugët e harresës
## ASKUSH NUK MË NJEH
Bredhi rrugëve të heshtura Herë njërën dorë E herë tjetrën Më duket se nuk ekzistoj Qenkam njeri i huaj Për këto preki çati
Gjymtyrët disi më duken të ftohta Kjo kapelë në kokën time Me gjasë ishte e zbrazët Ose asnjëherë Nuk përjetoi ngrohtësinë e njeriut
Nuk di por eci si somnambul Nëpër rrugët e fëmijërisë S'shoh njeri As të tjerët nuk më vërejnë
Si një merimangë e moshuar Kaloj nën urat e qytetit Asnjë përshëndetje nga algat Askush nuk më njeh
Diku nga horizonti Me thërret një pulëbardhë e murrme
## ECIN EDHE KËMISHËT
Ecin e nuk ndalen Këpucët e mia të vetmuara Një bastun i vjetër Mbase i stërgjyshërve të komshiut tim I përcjellin arkivolet nga ky qytet
Ecin edhe këmishët Sndalen as pantallonat e arnuara Çdo gjë këtu lëviz me shpirtin e erës Zogjtë kërcejnë prej një çatie Mbi ullukët e çatisë tjetër
As lagjja s' paska gjumë Një fëmijë qan te një kallamishte Pemët në lëvizje e sipër I shkundin degët Kur kalon pinokio Për ta ngacmuar gjumin e drunjtë të bubuzhelëve
## QYTETI I LIDHJES
Nëpër gjurmët e barit Derdhej loti i vesës Era qante si një kalama Në prehrin e mëngjesit
Nën urën e Kalonte një femër ngarkuar Me dashuri Kalonte Edhe një copë dallge Nëpër buzëqeshjen e urës së drunjtë gurit
Kalaja sodiste peizazhin e pafund Te brigjet e Drinit të Bardhë Loznin shtojzovallet Me medaljonin E një valleje të lashtë pagane
Lozte edhe era Me fustanin e Kurse Lumëbardhi Si çdo herë krenar Depërtonte nëpër damarët E lashtësisë së qytetit të Lidhjes gocës
## NJË NJERI
Një njeri Sa endacak po aq edhe poet Për çdo ditë Bisedon me kukullat e drunjta
Ecën nëpër rrugicat e qytetit të lindjes Një kërrabë pagane Me mallëngjim shikon kambanën Dhe merimangën në minaren e vjetër
Një njeri me një dizgjinë Prej fjalëve Ecën dhe i shënon kronikat E të gjitha llojeve Ato të zeza Dhe ato më ndryshe palë pak
Vetëm një bastun i vjetër Përmallshëm bisedon me rrugët Dhe vrapin E ditëve që pambarimisht Largohen nga përgjumja e kalldrëmeve
## KJO KOKË
Sot nuk kam fare uri Dje u ngopa së kafshuari Pjesët e jetës sime
Kjo kokë e krisur Nuk të ndalur As uria s'i doli përpara paska
Kjo kokë Mbase nuk di asgjë tjetër Përpos kafshimit
Sa shumë më mundon uria Sa që një ditë Do e ha edhe kokën time
## ASNJË FJALË NUK FRYMON
## LAKMIA
Mbase këto cifla dëshirash Nesër do i përngjajnë gjeneve Kush e di se sa mbretëri I kafshoi mizorisht Lakmia e njeriut
## TATUAZHIN E NJË KRYQI<eos> |
<bos>Kur nuk patën Se çfarë të më bëjnë tjetër Në trupin tim vizatuan Tatuazhin e një kryqi Dhe një kokë derri të egër
Qesha kurse nga qeshja ime U befasuan gardianët Nga dritarja e Pikonte në zemrën time Një kokërr drite inkandeshente qelisë
Një zog shprese mi solli disa letra Dhe gazetën ditore Ku lexova Se në ndërgjegjen e Evropës Ishte zgjuar vetëdija e fjetur
Atëherë i dëgjova kambanat Në mendjen e burgosur Nga kambanorja dolën disa zëra Që ende sot në veshët e mia tingëllojnë Po ato psalme Të kënduara nga engjëjt
## KURSE KËTU BRENDA
Sonte mund ti Të gjitha këto mure të lagështa Askund vetvetja ime Disa kujtime të gozhduara Smund ti përshtaten kësaj pamjeje preki
Vazhdoj ecjen nëpër sterrë Vetëm e një maceje të zezë Mund të dallohen Në pasqyrën e turbullt të dritës Kanë filluar të përsëriten të reshurat sytë
Jashtë nuk bie asnjë pikë shiu Kurse këtu brenda meje Dhe këtyre mureve të larta Kohë shumë e përshtatshme Për kultivimin e kërpudhave
Dikush troket Pandërprerë dëgjohen trokitjet Dhe krakëllimat e korbave Çatia si asnjëherë më parë Gjëmon si Drinin i Zi
## MBI QIVURIN E NJË STINE
Një varr si një shelg i braktisur Qanë me lot drerësh? Arkivoli i vetmuar te dunat Përjeton ringjalljen e erës
Sonte asnjë zog shtegtarë Nuk ndalet te plepat Kundërmimi i rënd prej lagështie Si kolla e keqe po përhapet fushave
Bilbili i fundit në ograjë I harroi të gjitha këngët Një nënë ende po qan me lot zogjsh Mbi qivurin e një stine
## ASNJË FJALË NUK FRYMON
Kalonin të moshuarit Nëpër vetminë e rrugëve Një kërrabë çapitej mbi stërkala shirash Mbase pranvera ardhur Më herët sivjet paska
Ky arkivoli i kaltër si syri i një njeriu Më duket se po i përngjan Letrave të adoleshencës Më kujtohet ishin të kaltra Dhe të pashpirt Si ëndrrat e mjegullave të zbrazëta
Shumë letra të shkruara Pa asnjë fjalë të gjallë Me gjasa paskan ikur diku Pëllumbat prej argjile Ose poçari Është zgjuar sonte tepër vonë
Këto letra të bardha dhe të kaltra Prej fjalëve të lënduara Qenkan të ngarkuara Me dhembje elektronike Asnjë fjalë nuk frymon Në tastierat e shpresës së përmbytur
## NA DEGDISI SI ZOGJTË E VERBËR
Do vij nënë Do kthehem nëpër stinët e E kur të mbërri në atdhe Do takohem Ndoshta me fëmijërinë time të leckosur zogjve
E di atje më presin qepenat Dhe zëri i trishtuar i gërnetës Të kujtohet kur më përcjelle Binte një shi i imtë atë ditë Mbi flokët e tua të thinjura
Binin edhe mallkimet për regjimin Që na dëboi Nga ngrohtësia e sofrës Na degdisi si zogjtë e verbër Nëpër katër anët e botës
Sot unë po vij nënë Kam blerë për veti Një arkivol të mrekullueshëm E di të gjithë do qeshni me mua Por unë desha Që në fund të rrugës Të kem Një përcjellje si i ka hije njeriut
## NDOSHTA PËR HERË TË PARË
Po kthehen Ndoshta për të parën herë Po vijnë zogjtë e ikur nga mendja Që të mos ja ngacmojnë gjumin vjeshtës
Një lis i kujtesës po si pegun Gjarpri me zile Më shumë i përngjan njeriut Se sa llojit të zvarranikëve Mjegullat zbresin për herë të Mbi dizgjinët E kalorësve të apokalipsit qanë parë
Po kthehen Ose po ikin dika tjetër Frymëmarrjet e zogjve të dehur Kjo natë e dehidruar Mbase filluar kësaj here Ti përngjaj trishtimit Kur me duart e saja të zeza Po i vret Fëshfërimat e gjetheve të njoma paska
## KUR FLENË ZOGJTË E FJALËVE
Nëpër lagjen tonë Për çdo mëngjes kalon fshehurazi Zëri i një rapsodie të harruar Zambakët vetëm një herë në vjet Në fjalët e pathëna të poetit Mbinë manaferrat çelin
Kur flenë zogjtë e fjalëve Nëpër mallkimin e zjarrit kalojnë hijet Ato të dukshme Dhe ato të tejdukshme
Ne nga kujtesa e jonë i zbresim engjëjt Dhe sa herë duam të identifikohemi Me rrjedhën e ujëvarës Zgjohemi herët në mëngjes Bisedojmë me brigjet e përgjumura
Kur na mbesin fjalët e pathëna Jashtë mendimeve të mira Nëpër xhepat e shirave Ballafaqohemi me morfologjinë e heshtjes Dhe shndërrohemi pa dashje Në statuja të mermerta Deri sa era e përpinë gjuhën e saj ujore
## VAZOT PREJ MJEGULLAVE
Kur njerëzit më shikojnë në fytyrë Më së miri më gënjejnë Nëna ime Më së miri i fshehin fjalët
Në çdo qeshje fle një tregim 1 pathënë Ku fshihet rrjeti i merimangës Dhe pështyma e erës Nëna ime Fshihen lakuriqësit e shpirtrave
Kur thyhen shtambat e qiellit Nëpër pastelet e ngjyrave Zbresin shirat e çmendur Zbresin Vazot prej mjegullave
Nëse kalojmë nëpër harresat E mendimeve I gjejmë të gjitha arsyet duke çapitur Nëpër kokat tone të lodhura Nga shthurjet e fjalëve të paramenduara Nëna ime Nga shthurjet e fjalëve
## NËPËR UDHËT E RAPSODIVE
I zgjas duart Preki pafundësinë e një shtegu Asnjë dallëndyshe sonte Nuk fluturoi Nëpër lotin e brishtë të shiut
Si një qilimi i llastuar Era qante në kambanoren e lagjes As të lehurat e mjegullave Me tërë peshën e saj Nata zbriti mbi çarçafin e pritjes
Ikën edhe yjet e fundit Nga lagja e evgjitëve Përtej një hapësire Që i përngjan Duarve të lëngëta të imagjinatës
Përrallat u zgjuan dikur vonë Kur trishtimi hyri Nëpër udhët e rapsodive
Prishtinë 24 maj 2013
## SI FËMIJËT ME KUAJ PREJ BASTUNI
Nga harlisjet e mjegullave Në brendinë e pasqyrës Po zgjohen zogjtë
Një ushtar i vetmuar Ende në trastën e fëmijërisë Iruan ëndrrat dhe letrat e dashurisë
Era nëpër gjethet e mushmollës Del nga një shishe Mbyllur me tapë para qindra vjetëve
Shirat si kuajt galopojnë nëpër qytet Kukullat e drunjta Nuk i ndalin të qeshurat
Ushtari era dhe kukullat Lozin një vals të vjetër Si fëmijët me kuaj prej bastuni
## MBYLLEN QEPENAT E DYQANEVE
Sa herë që malli troket Në portat e shpirtit endacak Zgjohemi para këndesit I kërkojmë ëndrrat e fshehura Te një lis që bleron vetëm dhembje
Rrënjët kanë më shumë qeshje Se çdo njeri Si stërkalat e shiut rrebesh Prej gjetheve pikon e kaluara
Duam ta zëmë fluturën e fëmijërisë Luadhet ikin përtej shtatë bjeshkëve Vetëm një bletë e moshuar Në petalet e lules së venitur I lexon hieroglifët e një historie të dhunuar
Kur nata vjen te ne Mbyllen qepenat e dyqaneve Lagjja fundoset në gjumin e zakonshëm Mbase njerëzit edhe në këtë kohë Ende janë duke fjetur
## NJË NATË SI KJO
Në këtë boshllëk me vetmin time Dremis nën hijen e kujtesës pema e fëmijërisë Gjumi i përdalë Thërret të kaluarën e hidhur Dhe kohën e urisë
Thash se rri me vetminë time Askush nuk vjen këtu sonte Në sfondin e trishtuar të hapësirës Imazhet zhduken një nga një
Për befasi Edhe këto sandale të varura Qenkan të vetmuara te këto tela elektrike Një natë si kjo Të mos përsëritet më asnjëherë
Koj vetmi si një gozhdë e ndryshkur Qenka ngulur në trurin tim Poeti Zogu dhe sandalet Varrosin një sekret të trishtë Në gjumin e kësaj nate
## UNË DI FARE MIRË
Brenda meje thyhen Athua zemra mund të dënesi Kur bie ky shi i zhveshur trungu i gjetheve gurtë Nga
Lartë te perdet e imazheve Të ndryshkura Pikon e nuk ndalet Shpirti i ndrydhur i ditës<eos> |
<bos>Një kalë i egër i kujtesës Nuk e ndal galopin asnjëherë Ka më shumë se njëmijë vjet Që fëmijët e lagjes sime Po i përngjajnë urisë
Mos të lutem Mos i thuaj askujt Se vjen nga një galaktikë e errët Unë di fare mirë Se atje kurrë nuk mungon drita
## NATËN VIJNË LEJLEKËT
Natën vijnë lejlekët Dhe e mbulojnë qiellin e vjeshtës Nga e ikonave Si rrëke shirash Derdhen lotët e trishtimit sytë
Dimrat nuk janë si në vendet e tjera Çatitë mëkatare rëndohen Si shpirtrat e njerëzve Rrugët janë të boshatisura Dhe u përngjajnë zemrave të vetmuara
Edhe pranverat ndryshojnë Gjelbërimi duket Si një tablo e zbrazët vizatimi Ku piktorët fillestar I huazojnë ngjyrat prej ylbereve
Asnjë lule nuk çel këtu Si në atdheun tim As zogjtë nuk din të cicërojnë Nëpër degët e gështenjave Natën vijnë lejlekët Dhe e mbulojnë qiellin e vjeshtës
## NËPËR XHAMAT E GJUMIT
Mbi varfërinë e kësaj tryeze Një mushkonjë Sa e zhurmshme Po aq edhe e bezdisshme Mbi pjatat e palara të ditës I lëshon vezët
Qiriu i ndezur Tani më Nuk duket askund Një erë e rënd temjani Shpërndahet Nëpër lagështit e mureve
Disa Iloje bubuzhelësh Në pasqyrën e plasaritur I krehin flokët e verdha Mes disa pikturave surrealiste Një kohë të Po kalbet një mollë e kafshuar gjatë
## ASNJË FJALË NUK FRYMON
Shiu si i ikur nga çmendina Mërzitshëm troket Nëpër xhamat e gjumit Diku në horizontin e përvëluar Në zog nate I kyçi kandilat e yjeve
## NGA DURIMI I LISAVE
Nuk di Se si ndodhem këtu Por më pëlqejnë shtegtimet e Tani jam me vetminë time Kurse nesër do jem Në anën tjetër të kujtesës yjeve
Këto bredhje meteorësh Nuk i njohin kufijtë I përngjajnë zogjve të egër Ku nëpër çdo degë të kajsive Mbjellin nga një puthje
Herë fluturoj mbi dete E herë ngjizëm me aromën e fushave Kur më sëmbojnë trishtimet Nga durimi lisave Kërkoj një grusht nostalgji
## DROMCAT E SË KALUARËS
Më beso Më së shumti i dua gabimet e tua Kur gënjen të bëhet fytyra all Prej mollëzave pikojnë Pastelet prej luleshqerrave
Pastaj harron se gënjeve Dhe sërish Ia fillon një gënjeshtre të re E cila i përngjan fjalëve të kota Por ka një trajtë të njeriut Icili sinqerisht dashuron
Kur ke kohë rrëfehesh për adoleshencën Fare mirë kuptoj Se nuk ke se çfarë të thuash Çdo fjalë e jote Disi të mbetet në gurmaz Edhe ato të përngjajnë ty
Të kam thënë se ti përbëhesh Prej një përzierje E cila në shpirtin e saj Me xhelozi i ruan Dromcat e së kaluarës Dhe instinktin e pafajësisë së erës
## GËRHITJA E NJË ORE MURI
Në dhomën e fjetjes Nata ishte njëra ndër netët më të gjata Asgjë nuk dëgjohej përpos Gërhitjes së orës së murit Dhe cijatjes së një miu të bardhë
Kur i shikoja akrepat e ndryshkura Koha ndalej dhe vendnumëronte Me një rrapëllimë të trishtueshme Kurse boçat lëshoheshin mbi tavolinë Si gijotina e shekullit pesëmbëdhjetë
Mëngjesi më dukej se kurrë nuk do të vij Ullukët e çative pikonin sterrë Kurse forma e oxhakut të shtëpisë Askurrë nuk e humbi vertikalen Edhe pas bombardimeve Mbase ishte edhe më kryelartë
Në dhomën e fjetjes Nata ime nuk kishte të bitisur S'kishin të sosur as cijatjet e minjve Gërhitja e një ore muri Befasisht iku me ardhjen e agsholit
## KUR TË MBËRRIMË TE NJË PEMË
Nëse bisedojmë për kohën Nuk duhet ta harrojmë Orën e madhe Në murin e kishës As treguesit e kohës së orës diellore
Sa herë që zbritëm shkallëve Në fund na një tjetër itinerar Ose dilnim nga lëkura e jonë Dhe e ndërronim Këmishën e djersitur prite
Kur të mbërrimë te një pemë Që nuk i shkunden frytet Do kuptojmë Se nën hijen e saj Mrizojnë vetëm zvarranikët
Më pastaj Do ecim deri në pambarim Udha është e gjatë Ku nuk mund ta gjejmë fundin As trokun e kalit të zbutur Prej dizgjinëve të kujtesës
## MES HAPAVE TË ERËS
Shpeshherë mëngjeset përzihen Me rregullat e ekzistencës Kur zgjohen mushkonjat Njerëzit kuptojnë Se vendnumërojnë në gjumë
Vjenë një njeri me kukëza Dhe mendon Se ka arritur fundin e botës Icili akoma nuk e ka përjetuar Ecjen e tij të sinqertë Mes hapave të fërfërimës së gjetheve
Kur mbërrimë deri te plepat Pandërprerë trokasim Në portat e rrënjëve Kurse trokitjet e shurdhëta S'dëgjohen nga gjëma e dallgëve
Sipas një rregulli të pashkruar Ne përherë E arsyetojmë mungesën tonë U përngjajmë të burgosurve Kur është në pyetje pafajësia
## MBASE TE VARRET E FSHATIT
Sërish jam fundosur Në boshllëkun e mendjes Lexoj një libër të vjetër Ose libri po i lexon Mendimet e mia të shthurura
Një harabel kërcen Prej një dege të shëndosh Në degën tjetër të sëmurë Kjo vjeshtë Herët mbetur pa gjethe paska
Te komshinjtë e mi muhaxhir Mbrëmë qante i moshuar Në stelën e re Mos vallë Ëndërron arkivolin e shpërnguljes qeni
Në kafenen e lagjes sot mungonte Shitësi i gazetave Mungonin edhe varrmihësit Mbase te varret e fshatit Sot do ta pinë kafenë e mëngjesit
Prishtinë,25 maj 2013
## ADEM ZAPLLUZHA
## ASNJË FJALË NUK FRYMON
## Makthi im i mirë
Cikli i tretë
## ADEM ZAPLLUZHA
## AS PREJ LEJLEKËVE SHTEGTARË
Më gjasa këtu qenka pikënisja Nëse mbërri hapin tim në ikje Teposhtë shkallëve Askush më nuk mundet të më zë
Nuk janë ikjet e mia prej njerëzve As prej lejlekëve shtegtarë Unë herë largohem Dhe herë i afrohem vetvetes
Kur më thërret një zë nga lashtësia Domosdo duhet të nisem Në të kundërtën Vendnumërimi nuk i bënë mirë natyrës sime
Kjo nisje askurrë nuk ka pas dizgjin Sa herë që frynte era prej majave Ne i përngjanim drurëve të përgjumur Dhe somnambulëve që bredhin nëpër çati
## SI NJË HIJE E TEJDUKSHME
Të gjithë më thonë Se koha po kalon Unë vërtetoj të kundërtën Ajo po vjen me vrapin e fërfëllizës
Kalojmë nëpër vërrimat e saja Ashtu të padukshëm Në një formë të lëngtë tejdukshmëria i përngjajmë Zbehjes së frikës Nga
Sa herë që deshëm ta zëmë Ajo veç me shekuj Ishte para nesh Ose shndërrohej në flluska pastelesh Dhe ec e zëre kohën Në brendinë e erës
Koha ah sa shumë i përngjan Shtegtarëve Herë jeton në ne E herë te miqtë tanë Andaj të gjithë njerëzit Njësoj mendojnë Se koha po kalon para nesh Si një hije e tejdukshme
## AKOMA EDHE SOT SHPRESOJNË
Kjo udhë e gjatë Mbase nuk të sosur Vetëm shtegtarët ia njohin huqet Dhe një lejlek i vetmuar paska
Sa herë që kthehet në atdhe Ndalet te krojet të pi ujë Në shenjë respekti Përherë lë nga një pendël
I njeh edhe gjoku jelegjatë Dizgjinët e tij Ende e rruajnë gjëmën e një ikjeje Në pluhurin e një mallkimi
Nëpër sinorët e kësaj rruge Me qindra duna varresh Të muhaxhirëve Akoma edhe sot shpresojnë Se do prehen njëherë e përgjithmonë Në prehrin e mëmës së sfilitur
## I SHIKONTE LISAT E GJATË
Bariu rrinte ulur mbi një gur Dhe qante me fyellin prej druri Qante e s'i ndaleshin lotët Edhe fyelli i përngjante njeriut
Nëpër lagështinë e vërrimave Ishikonte lisat e Dhe sërish lotët s 'ndaleshin Kurse ky duet i trishtueshëm Akoma sot dëgjohet gjatë<eos> |
<bos>0 njeri i nderuar Nëse edhe njëherë kalon Pranë varrit të Naimit Po që se s'di të këndosh Përmendi me nostalgji 'Lisat e gjatë të Shqipërisë
## NËSE NUK VJEN SONTE
Nëse nuk më vjen sonte Çmë duhen ëndrrat Miqtë e mi fare mirë e dinë Se asnjëherë Nuk më kanë pëlqyer shqetësimet E gjumit
Kupto e dashur Unë nuk jam njeriu i ëndrrave Po s'i preka flokët e tua të verdha Çmë duhen ëndrrat e zbrazëta
Eja nata është e sonte Të pres kur zbresin yjet Në këmishën tënde të gjumit Nëse nuk vjen Mund ti mbysësh pëllumbat Prej argjile Ti e di se unë nuk u besoj ëndrrave gjatë
Erdhe ose s'erdhe Mua sërish do më gjesh këtu Te ky fanar i vetmuar peshkatarësh Duke të pritur ty E dashura grua
## ADEM ZAPLLUZHA
Poqë se nuk më vjen sonte Më beso Edhe nëse kalojnë njëmijë net si kjo Unë sërish do të të pres Te fanari i vetmuar i peshkatarëve
## MI MORRI TË GJITHA ËNDRRAT
Unë nuk kisha ëndrra Ndoshta isha i zbrazët Por malli për ty Nuk më linte të fle
Erdhi si fryma e mirë Mi morri të gjitha ëndrrat Dhe më tha troç dashuro
Ofrohu lulen posa të Për ty i ka hapur petalet Asnjë gonxhe sonte Nuk i pëlqen ëndrrat preke çelur
Afrohu dhe përjeto Zbritjen e yjeve
Dëgjoje serenatën e gjetheve Dhe gërnetën Kah vajtojnë me zë Fatin e një valsi të harruar
Nata ishte e qet kur u pamë Mbi flokët e tua Vallëzonin zogjtë e bardhë Afrohu sonte yjet preki
## KËTË KURORË TRISHTIMI
Kur kaloj i vetmuar nëpër qytet Me duket vetja si sovran Unë dhe vetmia ime Harrojmë se jemi të barabartë Në ndarjen e nostalgjisë
Nganjëherë edhe bashkohemi Me të vetmuarit e tjerë Në shpirtrat e tyre E gjejmë një botë Krejtësisht tjetër Një botë Të përbotshme në ecje e sipër
Ndodh që bisedojmë me kukullat E vitrinave me xhama të Dhe nëpër pasqyrat e I krehim flokët e palara Ose këpucëve ua lidhim lidhëset Të mos na ikin nga këmbët pista qytetit
Poqë se na premton koha Blejmë nga në palë pantallona Të importuara nga gjermania Mbase me siguri Janë të ndonjë psikopati të vdekur
## ASNJË FJALË NUK FRYMON
Kur lodhemi nga vetvetja Dhe vetmia e jonë Ulemi në fronin e së kaluarës Dhe vazhdojmë me mbretërinë tonë Ose abdikojmë Por gjithsesi fronin ua lëmë atyre Që denjësisht mund ta meritojnë Këtë kurorë trishtimi
Rrugët disi Paskan një tjetër formë Këto ndryshime atmosferike Fshihen pas qeskave të najlonit
Një grua e moshuar ecën me vështirësi Nuk e mbajnë këmbët As mbamendja S?i përfillë rregullat e morfologjisë
Ajo kalon e hutuar Prej një poeme në tjetrën Pa i respektuar gabimet ortografike Këndon një këngë të vjetër Mbase shumë më e vjetër Se mosha e saj
Pranë vitrinave vargan kolonash Prej lypsarëve Duart e shtrira u përngjajnë Drurëve të ngulur Në shpirtin e tokës së djerrë
## JO MIKU IM JO
Jo miku im jo Ti s'mund ti vrasësh fjalët Ato janë të zbrazëta Si premtimet e kota Shpirtërisht vuajnë Nga një anemi e pashëruar
Në fytyrat e tyre Nuk ka asnjë pikë gjaku E si mund të vritet diçka Që nuk ka Jo miku im jo Ti s'mund ti vrasësh fjalët gjak
## NËSE TË ZËNË NË BEFASI
Kur kalon nëpër e shpirtit tënd Mos i ëndrrat Sepse ato vet lëvizin si lisat Dhe i përngjajnë deteve pa fund pyllin prek
Nëse të zënë në befasi Zgjati duart e tua të gjata Dhe shkundi frytet e së kaluarës Pa ua prish gjumin peshqve Kyçi dritat e fanarëve
Mos përto të lutem Kur çmenden dallgët në mbrëmje Ti sërish zgjati duart Shkundi degët e anijeve Të përmbytura Nga lotët e trishtimeve
## TI PËRNGJAJ FENIKSIT
Sa herë që këtu në mërgim I dëgjoj Tingujt e një muzike pagane Lus hyjin Të më shndërrojë në lejlek Ose pas vdekjes sime Ti përngjaj feniksit
S?dua të më varrosin me bandë Në këto lulishte Më pëlqejnë manaferrat e fshatit tim Dhe krenaria e lisave Që ecja e tyre U përngjan ecjeve të perëndive
Më kuptoni Dhe mbishkrimet në mermer As epitafet te disa koka të krisura <këtu pushon Dhe këtu mbreti Nuk më pëlqejnë Këso lloj epitetesh pas vdekjes poeti
## MBRËMË KUPTOVA
Në lëkurën time të kripur Do e vizatoj tatuazhin E një alge të murrme Ose nga e meduzës të krijoj Pavdekshmërinë E varkës së përmbytur sytë
Mbrëmë kuptova Se edhe peshkaqenët lehin Kur prishet moti Dhe se peshqve fluturues Dikush ua ka prerë krahët
Nuk mund të kuptoj Se pas këtyre ndryshimeve Çfarë do bëhet Me ëndrrën e detit Dhe rrjetin E merimangës së peshkatarëve
## KU DO TË MË MBESIN ESHTRAT
## (Meditim i një ushtari të panjohur)
Si një detar i regjur Iankorove të gjitha mundësit njerëzore Dëshirat Guximin dhe shpresat Vetëm për çlirimin e atdheut tënd
E lëshove spirancën Thellë e lëshove Në rrënjët e pavdekshme të tokës Që mos ta shkuli Asnjë tufan Nëse ngjan e kundërta Ti do bëheshe sërish dallgë Për ti mbrojtur lisat dhe eshtrat
Pa mëmën tokë Je dhe jemi si zogjtë e shenjtë pa krih Mund të fluturoj mbi të dy bota Në atë të nëndheshme Dhe në botën e mbidheshme Prishtinë 26 maj 2013
## JAM DISI MË ESËLL
Pranë gjerave të pavlera Shoh se si zvarritet emri im pa mbiemër Një lloj hardhuce pa I korrigjon gabimet e mia ortografike gjuhë
Mbi tavolinën e punës thinisht zgërdhihen Lugët dhe pjatat e palara Një shishe gjysmë e zbrazur vere Kundërmon uthull të prishur
Në qoshe të dhomës E paskam lënë çorapin e këmbës së djathtë Të majtën e veshi vetëm një herë në vjet Kur vijnë festat e vezëve të kuqe
Pasi ikjes së zogjve nga mendja Jam disi më esëll Për tu larguar problemeve ditore Ulem te pragu i shtëpisë Dhe e rrufis përditshmërinë monotone
## NUK MBETI ASNJË KOJRRILE
I mora disa fjalë prej një përralle Dhe ia dhurova erës Era qante si një kërthi Kurse të trokiturat nëpër dyer Nuk ndalen asnjëherë
trupi i ngurtë i një gjethi Binte një shi i bezdisshëm Zogjtë filluan me ikjet e tyre të para Te kambana Nuk mbeti asnjë kojrrile Nga
Nuk ndalej as era Nga shpirti i saj prej njeriu Dolën pulëbardhat e fundit Dhe ikën tejpërtejmes
Kur qante dreri i vjetër Me ngashërim qante Edhe dënesja e shiut Si një foshnje e lënë në faltore Qante Trishtueshëm qante dita
## MBI QIELLIN E VRARË
Fushave po ecin kallinjtë Ato prej Dhe metali vezullues Po ecin drejtë Deri te një fund Që asnjëherë nuk mbaron gjaku
Kanë dalë edhe njerëzit Po i imitojnë rrënjët Ecin duke u kalamendur Përballë një qëllimi të paqëllimtë Si statuja bronzi qeshin E herë Mërrolen arkivolet
Mbi qiellin e vrarë Fluturojnë lejlekët prej argjile Nuk mbetur asnjë pëllumb Për letrat e shkruara Me lot Nga marinarët e paska gurtë
## MALLI
Poqë se dashuria matet me mall Ajo do i përngjanë atdheut Sytë e mi të bronztë Nuk qajnë më Por për çdo ditë nga kullojnë Një Iloj gjaku prej trishtimi pak
## MBRËMË ISHIM LARG
Mbrëmë ishim Shumë larg njëri tjetrit Ti i përngjaje një ylli në vezullim Kurse unë shkundjes Së një meteorit të moshuar larg<eos> |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.