text
stringlengths
68
20.8k
<bos>E bukur kjo e djellit. E ke fjalën për mënyrën se si shikohet djelli nga burgu; apo jo, nga fakti që dritaret janë të mbyllura me hekura? &gt;&gt; Po. &gt;&gt; Dhe nga fakti që zakonisht hekurat kanë formë katrore dhe jo të rrumbullakët. &gt;&gt; Provat janë, apo jo? &gt;&gt; Tund kokën në shenjë aprovimi dhe më thotë që jam shumë inteligjent. Vendos të mos ta ngacmoj. Provat janë të gjitha. Më vjen inat të ta them por kjo është puna më e mirë që ke bërë ndonjëherë . &gt;&gt; Faleminderit. Sot kam menduar shumë për Julianin që paraqitet në zyrën tonë duke thënë që ka nevojë për ndihmë dhe pastaj mbytet në lot. Thotë që e kanë akuzuar padrejtësisht për përdhunimin e vrasjen e një vajze të gjorë trupi i së cilës është gjetur në konviktin e qytetit Studenti dhe që ka nevojë të dëshpëruar për një hetues . Çun 1 mirë, një e Shqipërisë që hidhet në kryeqytetin tonë për të ndërtuar një të ardhme së bashku me shumë të tjerë. E ndihmoj . Brënda javësh jo vetëm që gjej provat që Juli s'ka qënë fare aty kur është fakti por edhe se kush e ka bërë. Problemi është që ai që e ka bërë quhet Klejdi Hasbelliu; dhe Hasbelliu është një mbiemër i rëndësishëm në industrinë dhe politikën e këtij vendi. Unë 1 sjell provat, Olti pranon rastin: Sot është udienca e Olti më ka shpjeguar që drejtësia funksionon në mënyrë komplet ndryshe nga si e mendojmë ne njerëzit e thjeshtë. Sot gjykatësi vetëm do shqyrtojë provat dhe do vendosi nëse ka material të mjaftueshëm për të filluar këtë proces. Dhe nëse ka, procesi do fillojë kushedi se kur. Ndërkohë që policia, nuk e di se pse, ose më mirë, e di por refuzoj ta pranoj, heton Klejdin por ai është akoma i lirë. pak kryer parë. Sot nuk do ketë asnjë dëshmimtar e asnjë pyetje, thjesht një rit burokratik por e ndjej që është i tensionuar. Pas arrin dhe Juliani. Është veshur sa më mirë që mundet;, me një kostum të vjetër. Ndoshta 1 njëjti që i ati ka mbajtur për martesë. Më një trishtim papritur që mundohem të largoj duke pirë e fundit të shishes se fundit. Ja dal mbarë pa problem:. pak kap gotën &lt;&lt; Le të leme shefin të punoje. Dalim nga dhoma tjetër. &gt;&gt; i them. Sa për lekët.. &gt;&gt; më thotë. Kërkoj ndonjë gjë për ta qerasur por nuk kemi karamele e as pije duke qënë se Olti ka filluar të ma fshehi edhe konjakun. I ofroj cigare dhe ulemi. S'më ka paguar akoma dhe nuk ka paguar as Oltin. Më vjen keq për Julin. Ndoshta sepse më kujton rininë time, kur isha akoma një trap i ri që donte të ndryshonte botën: Tani, siç do thoshte Olti, jam akoma trap, por i vjetër ama. &lt;&lt; S?ka problem lal. E njëjta gjë edhe për Oltin, mos ki merak. &gt; Në këtë moment nuk..&gt;&gt; Shiko Julo. Kur ti kesh lekët do më paguash; dakord. Bje fjala, do i kesh lekët kur të dalësh në e kur të të vijë dikush për të korruptuar, nëse punon në shtet. Mi jep atëherë, s'ka problem. &gt;&gt; punë Juli lëshon një psherëtime liruese dhe unë ndihem i mirë dhe fisnik. - Mos u shqetëso. Kjo histori do përfundojë shpejt. Dhe shiko; si burri burrit, nëse ke nevojë për diçka do të ndihmoj, më thuaj. Mendo vetëm për të studjuar. &gt;&gt; E kam pasur shumë problem; vërtet. Im atë nuk di akoma asnjë gjë dhe do të doja të mos merrte vesh. Kam ardhur për të studjuar dhe jo për.&gt;&gt; Jepini një medalje Bardhylit zoti president. Ku është komisioni në momentin kur duhet të më dëgjoje? - Me Klejdin? &gt;&gt; - Ke pasur probleme? &gt;&gt; - Po. &gt;&gt; - Jo. Domethënë po, por më vonë është zhdukur. - Kam frikë. Në fillim erdhi dikush, njëri me xhaketë e kollare &gt; &gt; - Domethënë çfarë. &gt;&gt; - Njerëz të të atit? &gt;&gt; pyes unë. - Kur ky muhabet? Përse nuk më ke thënë gjë? &gt; Po, besoj se po:. Më tha që nëse pranoj që e kam bërë unë do më paguajnë mirë dhe nuk do bëj fare Tha që do i rregullojnë të gjitha me gjykatësin; që nuk do bëja një ditë &gt;&gt; burg Sepse nuk jemi parë, e edhe më tepër. Sidoqoftë, kisha frikë dhe i thashë që nuk do pranoja diçka që nuk e kisha bërë. ## Pastaj iku. &gt;&gt; - Ke bërë shumë mirë . &gt;&gt; - Po. Vetëm se dy ditë më vonë, pardje në darkë, erdhen dy gorilla. &gt;&gt; - Ça donin? &gt;&gt; Të njëjtat gjëra, vetëm se këta ishin më të egër. Më thanë që nëse nuk pranoja mund të më ndodhte diçka e keqe. E ke parasysh, njëri bënte si i mirë, tjetri si i keq: I miri thoshte Do pranojë ky, përse e kërcënon kot? I keqi Po natyrisht që do pranojë, se ndyshe mund ti ndodhi ndonjë incident. Po jo, thoshte tjetri; mos fol kështu se sjell ters. Edhe flisnin midis tyre më shumë se sa me mua. - Tamam ashtu. Në fakt mua më bënin për të qeshur por nuk qesha se kisha frikë. &gt;&gt; - Shif, shif. Tha tamam kështu, që mund të të ndodhi ndonjë incident?&gt; 19 vjeç Juliani. Moshë e bukur, nëse nuk vjen nga një fshat i humbur Mallakastrës. Nëse prindërit mund të të japin vetëm lekët e udhëtimit nuk është shumë e bukur. Por nëse pastaj një bir kurve mundohet të të dënoje për një vrasje që ka bërë vetë, duke u fshehur mbas shpatullave të të atit, bëhet moshë vërtet e shëmtuar. Qeshim trishtueshëm. Do dalim nga kjo histori Julian, mos ki merak. Do kthehesh tek studimet e tua sa më shpejt dhe do na stamposh përsëri abone fallco &gt;&gt; - Nuk fle dot gjumë. &gt;&gt; Bje përsëri dera dhe shikoj orën. Ka kaluar ora tetë dhe e di se kush mund të jetë. Nëntëmbëdhjetë vjeç, moshë vërtet e bukur. Shkoj të hap derën dhe takoj Nduen. Është një plak malësor, i ndershëm dhe i urtë. Mbas tij qëndrojnë dy djemtë, të dy rreth dy metra të gjatë, vetëm muskuj dhe buzëqeshje. Nuk kanë më buzëqeshje në fakt, që kur Klejdi u ka vrarë motrën. Më thënë që do vinin ditën e procesit dhe takoj përzemërsisht. Shtangen për një moment kur shohin Julianin:. E dinë se kush është edhe pse nuk e kanë takuar kurrë. 1 prezantoj . Ndueja ulet duke psherëtirë. Djemtë, Blerimi dhe Lefteri, qëndrojnë në këmbë. Olti është akoma duke punar në patën - S'ka pse të kesh frikë. &gt;&gt; Ndueja interesohet për Julianin. E pyet se si shkon me mësime. I kam shpjeguar që çuni nuk brënda. Juliani i thotë që shkon mirë. Mundohem të shoh Nduen pa rënë në sy. Duket që ka Djemtë e tij janë prej akulli. Shikojnë vetëm drejt dhe nuk marrin në diskutim. Rrinë akoma në këmbë. qarë. pjesë<eos>
<bos>Dhe papritmas Ndueja shkrihet në lot. E shohim duke pa lëvizur fare, sikur të ishim Nuk ndërhyjmë duke e ditur që çdo fjalë që mund të themi është e kotë. E respektojmë në heshtje. Më thyhet zemra të shoh atë burrë plak teksa qan si fëmijë. Betohem me vete që Klejdi do e paguajë por kjo s'do të thotë Vajza e tij tani është nën dhè, dhe gjithçka që mund të bëjmë është e kotë përpara varrit të saj të freskët. Nuk mund të them asnjëgjë për tu munduar ta ngushëlloj, do ishte e tepërt dhe ofenduese. Ndez një cigare dhe mundohem të mendoj për ndonjë gjë tjetër. qarë unë. asgjë. Kalojmë një gjysëm ore të çuditshme, secili duke menduar për problemet e për jetën e tij. Muhdohem të thyej akullin por askush nuk ka dëshirë të flasi. Për fat pas hyn Olti. Takon mysafirët dhe nisemi për në gjykatë. pak Olti ecën përpara me një çantë në dorë dhe me Julianin në krah. Dëgjoj që djali po tregon për problemet që ka pasur këto ditë me njerëzit e Klejdit. Olti dëgjon me vëmendje; kërkon sqarime dhe e pyet nëse do ishte i aftë ti identifikonte sikur ti shikonte. Pastaj shkëputen dhe nuk arrij të dëgjoj më se për çfarë po flasin. Thua do e dënojnë? &gt;&gt; më pyet Ndueja. Unë eci afër Ndues dhe ky është i heshtur, fale Z-tit. Mbrapa ecin dy djemtë e tij, me kokë lart e si gjithmonë të tensionuar. Shohin me rreth e rrotull, nuk janë praktik me kryeqytetin dhe do dëshironin të mos bëheshin. çudi Mendoj për herën e parë kur e kam takuar. Shkojnë në polici dhe Vasili i nis tek mua; duke e ditur që po merrem me këtë rast. U shpjegoj se përse nuk ka mundësi që ta ketë bërë Juli dhe u jap të gjitha provat që vërtetojne që e ka bërë Klejdi. Ndueja flet flet rrallë dhe flet vetëm kur ka diçka të rëndësishme për të thënë. Kaloj një ditë të tërë duke i shpjeguar të gjitha arsyet; duke i treguar se kush është Klejdi dhe përse e ka bërë. pak, Kemi një avokat të mirë dhe unë kam besim tek ai. &gt;&gt; Në fund më falenderon me gjysëm zëri dhe më përshëndet. Herën e fundit kur takohemi 1 shpjegoj që ndoshta do jetë më e vështirë se sa mendonim në fillim. Klejdi është akuzuar edhe herë të tjera për probleme fëmijësh por deri atë ditë ja ka hedhur gjithmonë. Ndonjëherë një mbiemër vlen më shumë se sa provat dhe; edhe pse nuk dua ta pranoj, me lek mund të blesh heshtjen e shumë njerëzve. E paralajmëroj që ndoshta do vijnë ti kërkojnë që të mos bëhet procesi, duke paguar . Si përgjigje Ndueja qesh në mënyrë të hidhur; ndërsa djemtë e tij = gjithmonë mbrapa të atit, gjithmonë në këmbë e gjithmonë të nevrikosur e për të masakruar këdo që u dilte përpara zjejnë nga zemërimi. pak gati Jemi në rrugën Myslym Shyri dhe giykata është afër. Tani Olti ecën ngadalë duke menduar;, ndërsa Juliani ndez një cigare. Nuk shoh se çfarë bëjnë djemtë mbrapa por e marr me mend. &lt;&lt; Nuk guxuan të vinin dhe bënë mirë. Nuk besoj se do dilnin të gjallë nga shtëpia ime sikur të kërkonin të më paguanin vajzën. &gt;&gt; Të ishte për mua e për djemtë tani atë djalin do e kishim ngrënë të gjallë. Por ke të drejtë, nëse dënohet me burgim të përjetshme do vuajë më shumë. Që herën e që e takoj, kuptoj që Ndueja kërkon prova vetëm për të qënë i sigurt për vete. Por nuk dua që ta pësojë për një plehër si Klejdi. E marr me mend se çfarë do të bëjë dhe mundohem ti mbush mendjen që tja lëri këtë çështje drejtësisë. Më dëgjon dhe më premton që do e dëgjojnë por mjafton një fjalë e të atit për tu hequr nga mendje çdo Iloj ideje që mund të kenë. parë Por durimi im nuk ka fund Bardhyl. Kam duruar deri sot; për hirin tënd, por ama..&gt;&gt; dhe ngre supet duke më parë në sy. Nuk ka nevojë që të thotë tjetër, ndaj ndalet. Unë nuk di se çfarë të them. asgjë Gjykata është një godinë katër katëshe me ngjyrë Tek hyrja ka të gdhendur stemën e shtetit shqiptar dhe atë të drejtësisë që mundohem të deshifroj por më duket se nuk ka asnjë kuptim. Olti na lë tek shkallët e gjykatës dhe futet sepse duhet të sqarojë ca gjëra. Përtej xhamit shikoj Oltin e informacionit. Pastaj spostoj vështrimin në xham dhe shoh të reflektuara katër makina të zeza që njëra pas tjetrës ndalojnë përpara gjykatës. Në sekonda zbresin mbi 15 njerëz. kokën dhe në mes asaj turme e mi kapin disa flokë bjond. Është Klejdi. Kërkoj përsëri dhe ja që e shoh: Mustafa, është një burrë me bark të madh dhe 1 shkurtër, një gjë katrore. Shpërndan buzëqeshje edhe pse nuk po e sheh asnjeri dhe jep urdhëra të shkurtra e të sakta. gri. pak sytë quhet Të gjithë na shohin me E di që nuk është me edukatë të bësh me gisht në këtë mënyrë. Ndueja shikon dhe është për të qarë. Djemtë e tij nuk lëvizin; ndërsa Olti del nga ndërtesa dhe stepet kur shikon ushtrinë e Muçit. çudi. gati Ndueja më afrohet dhe unë e kuptoj se çfarë do. Ndërsa grupi na afrohet dhe fillon të ngjisi shkallët, ngre dorën drejt Klejdit. Pastaj drejt të atit. Mustafai na shqyrton të gjithëve nga koka tek këmbët. Pastaj u bën me shenjë disa zagareve të tij që të qëndrojnë tek makinat, dyve që të qëndrojnë në shkallë ndërsa të tjerët rrinë me të, metra nesh. pak larg &lt;&lt; Unë atë e quaj Bisha. &gt;&gt; më shpjegon Juliani. Dhe ka të drejtë, është vërtet një kafshë. Tund kokën në shenjë aprovimi. Janë ata të dy. thotë Juliani duke bërë me sy nga ana e armikut. Shoh se për cilin flet janë dy djem të rinj që rrinë pak të ndarë nga grupi. - Kurse atë tjetrin Gjarpëri. - Prej syve. Shikoji sytë. - Përse gjarpëri? &gt;&gt; Përqëndrohem tek dhe Juliani ka të drejtë. Duken vërtet si e një gjarpëri, të qetë por vrasës që studion për të gjetur pikën e dobët dhe momentin e përshtatshëm për të helmuar. Tani po flet me Bishën por shikon tek ne. Përqëndrohet tek djemtë e Ndues dhe i studion me kujdes. sytë sytë Mustafai shkëputet nga grupi dhe na afrohet. Sikur të ishin të telekomanduar Bisha dhe - Si jeni zotërinj? Shpresoj mirë. Buzëqeshja ngrin në fytyrë. Më shikon me inat dhe sikur shikim të mund të vriste do kisha vdekur në këtë moment. Pas e rimerr veten dhe i drejtohet Ndues . pak Dëgjo këtë kostumin ja kam marrë me qera një miku. &gt;&gt; them unë. &lt;&lt; Nëse vazhdon me atë të qeshme besoj se do vjell, dhe nuk do doja të të bëja e të bëhesha pis edhe vetë. Përse nuk e mbyll gojën? &gt;&gt; pis, pak<eos>
<bos>Mund të zgjidhim këtë çështje pa u futur aty brënda. &gt;&gt; thotë duke bërë me shenjë nga ndërtesa. &lt;&lt; Edhe unë edhe ju e dimë se si funksionojnë gjërat në gjykatë. Mund të ndodhi që përshembull një dokument të humbasi dhe procesi shtyhet për disa vite me rradhë. Çfarë propozon? &gt;&gt; pyet Olti. Mustafai ndodhet përballë Ndues. Njëri është një njeri që po mundohet të bleji drejtësinë me lek, tjetri një fshatar vend majtas. Mbrapa qëndrojnë djemtë e Ndues;, si gjithmonë të palëvizshëm; dhe me ta Juliani. Mustafai nuk arrin të mos buzëqeshi, duhet të ketë ndonjë problem me buzët. ndoshta që në djep i kanë mësuar që duke qeshur merr shumë vota dhe mban pushtetin. Apo e le të qetësohemi. Nga kjo do kemi veç gjithë ju të keni disa lehtësi në jetë &gt; Përshembull, çfarë lehtësish zoti Mustafa? Personalisht kam disa probleme seksuale. Mendoni se mund të më gruan tuaj për të bërë pak praktikë? Besoj se kjo do ishte një lehtësi e madhe për mua. &gt; &gt; them unë. çoni Klejdi ka hapur derën e makinës dhe është mbështetur aty. Mundohet të dëgjoje por nuk besoj se arrin të kapi ndonjë fjalë. Por imagjinoj se e di shumë mirë se çfarë po ndodh. Muçi buzëqesh dhe më sheh në sy. Mundohet të kuptojë nëse jam në rregull psikologjikisht; po këtë se di as vetë unë, e kam vite me radhë që pyes veten. Unë po mundohem të bëj një diskutim serioz zotërinj. Nëse ju keni dëshirë që të bëni humor .. &gt; Po unë nuk po bëja humor more bir kur\_ Në një diskutim midis njerëzish civil secili duhet të ruaje gjaktfohtësinë, ti zgjedhi fjalët e tij me kujdes zoti Bardhyl &gt;&gt; thotë Mustafai. &lt; Ky qytet është madh: nesër një makinë mund tju shtypi aksidentalisht, një i çmendur mund tju sulmoje me thikë &gt;&gt; Nuk e mbaroj fjalinë por e kupton se çfarë po thoja. Besoj që nuk do arrij tja atë buzëqeshje edhe sikur të përdorja të gjithë të sharat që njoh, dhe ju siguroj që nuk janë Ivetmi reagim është ai i gorillave të tij që sikur shkunden nga gjumi dhe bëjnë të ecin përpara drejt meje. Por Mustafai i ndal Z-ti e di se si, nuk flet, nuk bën shenja, thjesht ata ndalen dhe shikon Nduen në sy. Gjëja e parë që do bëj sapo të shkoj në shtëpi është të zbres tek Conja e ti thyej ndonjë shishe. Nëse e mbaj mend Conja e ka votuar këtë, kur vite më para donte të zgjidhej nuk e di se si kandidat një partie të vogel. Por nuk është politikan; është ndërtues në radhë të parë, nga ata që hanë me politikanët e shpesh ngatërrohen me ta. Z-ti e di se çfarë është realisht ky njeri. heq pak. nuk keq çfarë Të gjithë kemi rreziqet tona zotëri. Unë, ju, Klejdi, të gjithë. - Do të arrish një akord. Po të dëgjoj por duhet të na ofrosh diçka serioze &gt; &gt; thotë Olti. Zbehet kur dëgjon emrin e fëmijës se tij. Ashtu siç është zbehur Ndueja kur ka varrosur Vjollcën. - Çfarë? &gt;&gt; - As që bëhet fjalë. Vrasje me paramendim: Nga 20 deri në 40 vjet. Besoj që ky është minimuni që do kërkoj prokuratori, dhe ne si pjesë civile mund të.&gt;&gt; - Në këtë rast, kemi mbaruar punë. - Akoma jo. &gt;&gt; thotë Ndueja; dhe është hera e që flet. parë - Mendon se mund të blesh aprovimin tonë por nuk i ke aq lek. Vjen këtu si në pazarin e kafshëve. Do të bësh edhe pazar unë të jap ti më jep Më dëgjo tani: ai duhet të shkojë në Jemi dakord deri këtu? &gt; kaq kaq: çuni burg - 1 arsyeshëm. Këta çunat janë si të nxehur për të bërë një diskutim normal me mua. &gt; pak pak - Këtë e vendos gjykatësi dhe jo unë. Dhe nëse ti e do vërtet djalin tënd, të këshilloj që të mos e ndihmosh. Dhe tani hiqmu sysh. Mustafai ngre një gisht kërcënues kundër Ndues dhe nis të thotë diçka por djemtë i tij i dalin përpara dhe e e se disa minuta që Bisha e Gjarpëri nuk presin veçse të zihen me ne dhe nisin të reagojnë por Mustafai i ndal. Për çdo veprim ka një kohë të duhur trima; dhe kjo kohë nuk është tani. &gt;&gt; u thotë me qetësi. Flet sikur të ishte aktori kryesor ndonjë filmi të huaj, bën lëvizjet e duhura dhe përdor një ton të qetë. Pastaj rregullon kollaren dhe futet në gjykatë ndjekur nga turma e palaçove që ka me vete. Olti na thotë që duhet të futemi edhe ne. U japim disa sekonda avantazh në mënyrë që të mos i takojmë përsëri në shkalle dhe pastaj i ndjekim në heshtje. Kur luaja futboll, në rininë time, gjëja që urreja më shumë ishin ndeshjet në transfertë. Unë isha mesfushor krahu dhe avancoja shpesh për të nxjerrë krose. Gjëja që nuk ndryshonte në asnjë ndeshje ishin mbrojtësit kundërshtar: Sapo vihesha në pozicion dhe prisja të merrja topin më vinin nga mbrapa dhe kur arbitri nuk e kishte mendjen apo më edhe kur e kishte më pëshpërisnin të gjithë gjërat e zakonshme që thonë mbrojtësit në këto raste. Do të thyej këmbët po preke do kthehesh në Tiranë me paterica shpirt, gjynah, se çun kaq i ri, përse duhet të përfundosh në karrocë, ja shih, nëse të qëlloj një shkelm të mirë këtu, mu mbrapa pulpit mund ta harrosh fushën derisa të jesh gjallë, edhe gjuri është pjesë e mirë por ti nuk më dukesh aq budalla sa të rrezikosh thjesht për një ndeshje kot. keq top, Është e njëjta gjë që bën Bisha me mua ndërsa presim jashtë derës. Jemi të gjithë bashkë; në një korridor të gjatë. Nga një anë qëndrojnë Ndueja, fëmijët e tij dhe Juliani e Olti që çoç pëshpërisin: Nga ana tjetër i gjithë klani Mustafait. Unë jam në mes. Ngjitur me mua është Bisha. Para minutash është mbështetur afër një dritareje dhe më flet me zë të ulët. pak Zakonisht; që mbas kërcënimit të unë kthehesha nga ta më të pafajshme e idiote që mundja dhe me gjithë sinqeritetin e mundshëm pyesja se përse donin ta me gojë hapur dhe nëse nuk e bënin, kisha vërtet kujdes. Por zakonisht çuditeshen dhe fillonin të më shpjegonin që nuk donin të humbisnin. Bënim një dorë muhabet dhe shpesh arrija që të kthehesha në shtëpi me këmbët e mia. parë - Do pendohesh rëndë për ato që i the zotit Mustafa. Do të të thyej këmbët e do të të..&gt;&gt; Që i thashë bir kurvë apo që kërkova lehtësi në fushën seksuale? &gt;&gt; e pyes unë, me sinqeritet e pafajësi. - Por ti nuk ke se si ta dish. Ndoshta kam thënë të vërtetën, ndoshta nëna e tij është vërtet kurvë. &gt;&gt; - Për të dyja. &lt;&lt; Nuk..&gt;&gt;<eos>
<bos>- E mo, se s 'mund të mohosh tani. Nuk ke prova për të kundërtën:. Apo ke? &gt;&gt; - E shikon. Por ja se çfarë ndodh kur dikush në këtë vend thotë të vërtetën. Gjithmonë dikush tjetër tenton ta ndali. Pastaj, ai Klejdi.\_ai çuni nuk është në rregull. Duhet të kenë probleme si familje ata, s'ka mundësi tjetër . &gt;&gt; - Nuk kam. &gt;&gt; pranon ai. - Kjo është puna e tyre. - Nuk, nuk.. &gt;&gt; belbëzon Bisha i hutuar . - Është edhe puna jote; mos mendo se shpëton. Nëse Klejdi përfundon brënda; një truproje 1 mirë duhet ta shoqëroje në e të sigurohet që është i sigurt edhe aty. Dhe mos kujto se do i dhimbsesh Muçit, një anonime edhe ty, e në qeli me Klejdin &gt;&gt; burg Nuk nuk Nuk e bën Muçi këtë Burrë i mirë ti, duhesh jashtë ti, për të ndihmuar shqiptar. Po frika më e madhe që kam është që në do e bësh ti femrën e ai mashkullin. gjë? ça? popullin qeli Kjo kurrë. &gt;&gt; Unë ngre supet. Paksa i tronditur tek xhami, ndërsa vështrimi i humbet në sfond, sikur të ishte duke llogaritur e peshuar fjalët e mia. Belbëzon. E kisha kuptuar që ishte budalla por që të ishte deri në këtë pikë! ngul sytë pak &lt;&lt; Ndoshta mund të bëni edhe me rradhë, si të doni vetë. Unë nuk dua të ndërhyj në çështjet tuaja si çift, këto janë probleme brënda familjes. &gt;&gt; Kthehem nga Olti që tani duhet të futet në salle. Më ka shpjeguar që do paraqitemi si pjesë civile në këtë proces, do kemi të drejtë të kërkojmë dëmtime morale e fizike. Ndueja nuk e ka duruar dot idenë e pjesës civile, i duket shumë e poshtër që të kërkojë dëmshpërblim për vajzën e - tij. Por Olti ja ka mbushur mendjen që është mënyra më e mirë për të marrë vesh se çfarë po ndodh. Tani topi është prokuratorit, e vetmja gjë që mund të bëjmë është të shohim se si ka ndër mend që ta luajë këtë lojë. Bisha më thotë diçka por nuk po e dëgjoj. Njëri nga djemtë e Ndues më pyet nëse Bisha po më shqetëson por i them që jo. Gati me keqardhje pranon këtë përgjigje timen dhe pozicionohet përsëri mbas të atit. unë Olti futet ndërsa në qëndrojmë jashtë. Klejdi, Muçi dhe avokatët e tyre e ndjekin. - Mendoja se ishte memec. &gt;&gt; thotë Bisha. - &lt; Nuk do më vinte &gt; keq: Jo, e ka gjuhën brisk. Nuk është aq inteligjent sa ty por prapëseprarë është djalë i mirë. Shpreh pjesën e tij më të mirë në...do të doje që ta takoje një ditë ballë për ballë, apo jo? &gt;&gt; - Në këtë rast duhet të më tregosh se cilat janë lulet e tua të preferuara. &gt;&gt; - Si përse? Për varrin pra. &gt; - Përse? &gt;&gt; pyet i çuditur. - Çfarë varri? - Varrin tënd. Apo më mirë, mos ma thuaj fare. Nuk kam ndër mend që të të sjell lule. Le të të rritet bari. Skalon shumë dhe hapet dera. Mustafai del duke mbajtur celularin në vesh. Dëgjon pak, buzëqesh, pastaj mbyll telefonin; na sheh, buzëqesh përsëri dhe largohet drejt njerëzve të tij. Flasin por nuk arrij të dëgjoj se thonë. çfarë Duke mos u futur në atë dhomë ke lënë Klejdin vetëm lal. Kam frikë se mos fillon e qan, ky është një vend ku policët vijnë shpejt kur shohin kalamajtë duke qarë. &gt;&gt; Gjarpëri më afrohet ngadalë dhe nuk e shikoj deri kur e kam përballë . Më shikon në sy me urrejtje dhe nuk flet. Tani Gjarpëri po mendon se cila është mënyra më e mirë për të më tortuaruar. Kam frikë. pak Punët tuaja. &gt;&gt; i them duke ju drejtuar Bishës. Mos fol po deshe por kur të kërkoje akullore pastaj mos më thuaj që nuk të pata thënë. &gt;&gt; - Po ky është kaq heshtur edhe në krevat? &gt; &gt; pyes Bishën. çuni - E di por çfarë ti bësh? Nuk më hyn që nuk më hyn në tru që ju jeni dy të fortë, sidomos ti. Ti dukesh që je më fortë, sipas meje në krevat ti bën mashkullin &gt;&gt; - Mund të kesh shumë probleme! &gt;&gt; flet Gjarpëri më në fund dhe unë gëzohem shumë që i kemi dhënë emrin e duhur. Edhe e folura e tij më kujton tamam zhurmën e një gjarpëri. Gjarpëri nuk flet. Bën një përpara dhe zgjat dorën e mbyllur grusht drejt meje; ngadalë. hap Nuk arrin të lëvizi dorën ashtu siç do donte sepse në një sekond përpara meje materializohet njëri nga djemtë aleatë dhe ja bllokon. Shikohen në sy. Më fal, qënkam ngatërruar. U nxehe sepse të thashë që bën mashkullin? U gabova; ndoshta bën femrën. &gt; - &lt;&lt; Do doja vetëm që shefi të më linte disa minuta me ty . thotë Gjarpëri. - Edhe një minutë do mjaftonte. &gt;&gt; thotë Lefteri. Është djali më i vogël. Nuk e di nëse do arrinte të mposhte Gjarpërin që na u quaka Nikolin: Ky është shumë më madh se Lefteri, por më duket se është edhe më ngadaltë. Lefteri është shkathet, është një fabrike muskujsh që në këtë moment janë të gjithë të tensionuar. - Lere fare Nikolin; nuk ja vlen, dëgjome mua. ndërhyn Bisha. - Jo këtu. &gt;&gt; i them unë dhe ai i lëshon dorën:. E di që Nikolinit po i dhemb por mundohet të mos ta shprehi. - Shiko; mblidhen kështu. &gt;&gt; Plas dorën lehtë tek këmba e djathtë, duke fërshëllyer e duke thirrur. &lt;&lt; Nikolin, hajde të padroni, mos bëj budallalliqë se ndryshe sonte s'd0 të të jap asnjë kocke. &gt;&gt; - Mustafa; mblidh qentë se do të kafshojnë njeri. &gt;&gt; i bërtas unë. Bën sikur nuk dëgjon. - &lt;&lt; Ne të dy do takohemi. thotë Gjarpëri. - &lt;&lt; - Alfred. &gt;&gt; thotë Bisha. - Kam frikë se mos Alfredi këtu bëhet xheloz. - &lt;&lt; Atëherë do marr edhe Fredin me vetë. &gt;&gt; - Kështu jam dakord. - Probleme? &gt; &gt; më pyet Lefteri. Largohen ngadalë duke më bërë gjeste kërcënuese. Unë kthehem nga ana e miqëve të mi. Unë ngre supet. është e mundur që nuk na lejojnë që të futemi dhe unë shpall njohuritë e mia juridike duke 1 shpjeguar që kjo është vetëm seanca e në të cilën gjykatësi sigurohet që ka prova të mjaftueshme për të bërë një proces. Ngre supet sepse nuk arrin ta kuptojë dhe thotë që nuk 1 mbushet mendja. Por nuk e kuptoj as unë dhe i them që kur të dali Olti mund ti bëjë të gjitha pyetjet që do. parë - nuk e ke bërë. &gt;&gt; përgjigjem unë. Por nuk ka nevojë. Jo, - Më duket se nuk ju kam falenderuar akoma për atë që po bëni. thotë Ndueja. - ka shpëtuar mirë. &gt;&gt; thotë për Julin. Ky çuni Përtypem dhe fjalët më janë bërë të rënda; sikur nuk duan të dalin.<eos>
<bos>Po, po. I kishin përgatirur një kurth të mirë për këtë.&gt;&gt; Hezitoj të them vrasje" dhe më duket se ai e kupton. &lt;&lt; ~për këtë rast por për fat të mirë shpëtoi. Kishin programuar gjithçka; duke fshehur edhe prova në dhomën e Julit. Kështu, kot. E dinin që ishte në vit të parë, që vinte nga fshatrat dhe që nuk kishte asnjë përkrahje, nuk ka as familjen këtu. Pastaj i kanë telefonuar policisë dhe u kanë treguar që kanë Julin duke bërë..&gt;&gt; parë &lt;&lt; duke bërë. Pjesën tjetër të historisë e njeh pastaj. Juliani që vjen tek ne, ti që shkon tek Vasili e vjen tek ne. E ke trembur ish-kolegun tim atë ditë; kishte frikë se mos bënit ndonjë &gt;&gt; gjë. - Ti, djemtë, njësoj është. &gt;&gt; Unë? Unë jo, ndoshta djemtë. &gt;&gt; del duke na thënë që kanë mbaruar Unë përshëndes përzemërsisht Gjarpërin dhe Bishën duke u ngritur gishtin e mesit dhe pastaj largohemi. Por para se të dalim; na arrijnë dhe përzihemi përsëri. Mustafai afrohet Ndues dhe ndalemi për të dëgjuar. punë. - Nëse më del edhe një herë përpara duke më ofenduar në këtë ofertë të betohem që do jetë hera e fundit. &gt;&gt; përgjigjet Ndueja. - Oferta ime është akoma e vlefshme. &gt;&gt; thotë, pa hequr atë buzëqeshjen e neveritshme. Ata ndalin; ne ecim përpara. - Mirë, kemi filluar mirë. Nuk e njihje gjykatësin por fitova direkt respekt të madh. &gt;&gt; Hë të shkretën; fol. &gt;&gt; ndërhyj unë. - Çfarë ndodhi? &gt;&gt; pyet Ndueja duke ju drejtuar Oltit. Filloi duke dokumentet e duke u siguruar që procesi do jetë rregullt. Pastaj na kërkoi që të bënim deklaratat e fillimit, një farë prezantimi. E bën prokuratori, e bëj unë dhe pastaj, kur e kishin radhën ata, çohet Muçi. Gjë që nuk mund ta bëjë sepse, teorikisht nuk ka asnjë rol në proces. Fillon të bëjë politikë si gjithmonë, se ça thotë për faktin që të rinjtë jetojnë një periudhe konfuze në atë moshë dhe që është detyra e më të mëdhenjve që ti edukojnë e kështu. Gjykatësi e parë shikon me habi e me mosbesim dhe pastaj i thotë Të dukem gjë si budalla unë ty? Muçi i thotë Jo zotëri, e kërkon tip falje. Gjykatësi i thotë që të bëjë punën e tij si avokat e të mos bëjë moral. Këtu vjen e bukura. Muçi thotë që nuk është avokati Klejdit;, është i ati tij dhe është zëvëndesdeputet i nuk e di se çfarë partie. &gt;&gt; pak Ku e di unë, kujton se e kisha mendjen te Muçi. Nejse. Atëherë gjykatësi e sheh dhe i thotë Nëse nuk jeni avokati jeni i lutur që të mbyllni pak derën.dhe Muçi shikon që dera është e mbyllur dhe fillon të qeshë dhe e informon që dera është e mbyllur mirë dhe gjykatësi i përsërit Mbylle derën nga jashtë zotëri i dashur. Atëherë Muçi kupton; zbehet në fytyrë dhe është të bërtasi, fillon të flasi duke u dridhur; që kjo nuk është drejtësi por gjykatësi e ndërpret direkt duke u drejtuar policëve që ka aty . U thotë, shoqërojeni këtë zotërinë jashtë, nëse ju bën probleme, shoqërojeni brënda. Muçi zbëhet në fytyrë komplet; nis për të kërcënuar apo për të bërë moralin e zakonshëm por kur i afrohen dy policët ndalet dhe thotë që do e gjejë vetë daljen. Dhe kështu del. pak gati - Nuk egzistojnë zëvëndës-deputetët Olto. &gt;&gt; e korrigjoj. Po biri i kurvës po bënte sikur fliste në celular kur doli. &gt;&gt; them unë duke qeshur. &lt;&lt; Po bënte kot domethen; për tu hequr sikur kishte dalë vetë.&gt;&gt; - Po pse, mund ta fusnin brënda. &gt;&gt; pyet Lefteri. - besoj se po. &gt;&gt; thotë Olti. Po, - Nuk e di lal. Po ai gjykatësi aty s'ja kishte frikën. Oh, dhe të shikonit Klejdin kur i doli i ati. Ngeli si qëni pa të zotin; shikonte rreth e rrotull dhe kishte frikë. Dhe para se të dilte Muçi i tha se unë isha aty afër e dëgjova. &gt;&gt; Pastaj prokuratori kërkoi që Klejdi të shoqërohej brënda; domethënë ta arrestonin por personalisht që Klejdi të mos linte vendin ndoshta do ngjisi ndonjë pashaportën natyrisht Pastaj foli edhe avokati tijstha një dy pa rëndësi. Pyeta prokuratorin pastaj dhe tha që do më, fiksuan udiencën tjetër mbas. Atëherë do fillojë procesi i vërtetë. &gt;&gt; polic gjëra kaq - Pastaj? &gt;&gt; pyet Ndueja. Ndueja përsërit datën e udiencës tjetër dhe thotë që është shumë vonë. Olti ngre supet në shenjë pafuqie dhe thotë që nuk varet nga ai. Ndueja premton që do jetë dhe thotë që tani duhet të iki. E përshëndesim tek dera e gjykatës, atë dhe djemtë e tij. Na thonë që të bëjnë kujdes dhe ti lajmërojmë nëse kemi ndonjë problem. Unë u them që do i lajmëroj patjetër, Lefteri më thotë që të kem kujdes nga Bisha e Gjarpëri dhe unë u them që do kemi kujdes patjetër. I shohim tek largohen dhe kam përshtypjen e keqe që nuk do i shoh më. Nuk e di përse por i ndjek me keqardhje tek përzihen me turmën e Tiranës. Tani djemtë nuk ecin më mbrapa; ecin përkrah të atit dhe e kuptoj që po diskutojnë për diçka. Duke i parë ashtu arrij të përjashtoj atë ndjenjën e keqe që nuk do i shoh më. I them vetes që do i shoh mbas një muaji dhe s'do më këtë marrë malli fare. Largohemi në këmbë. Mbasi kemi bërë disa qindra metra shikojmë makinat e Muçit që na kalojnë afër. Ecin si të çmendur apo si të dehur. Mundohem që të shikoj brënda makinave por xhamat janë të errët dhe pastaj zhduken shpejt. I tregoj Oltit për kërcënimet që më bënë dhe e pyes nëse sipas tij rrezikojmë ndonjë gjë. - Nuk i kam numëruar kurrë por besoj nja dy-treqind herë. - Sa herë të kanë kërcënuar kur luaje futboll? &gt;&gt; më pyet. - Dhe sa herë ta kanë thyer vërtet kembën. &gt;&gt; - &gt;&gt; them dhe i tregoj gjithmonë historinë e disa mbrojtësave të keqinj e të ashpër të cilet më kanë vrarë mbasi unë kisha bërë tre gola. - Atëherë përse ke frikë? &gt;&gt; - Unë nuk kam frikë.trap. Doja vetëm të dija mendimin tënd. Po atëherë po pyes Julin më - Besoj se po. &gt;&gt; thotë ky. Por duhet të shohim: Në fund të fundit, çfarë mund të na bëjnë tani? - Nuk e di. Por duhet të kemi kujdes. &gt;&gt; Ndahemi me Julianin afër sonë. I ofrojmë që të pijë një por na thotë që duhet të mësoje. Atëherë e përshëndesim, i themi që të mësoje shumë e të na nderoje, ai qesh dhe pastaj ikën. E shoh tek zhduket derisa bëhet një pikë e largët që lëviz ngadalë dhe përsëri unë kam atë ndjenjën e mallkuar që mbi në po afrohet një fortunë. Ja them Oltit por më shpjegon që është vetëm një ndjenjë, e ndjenjat e mia historikisht kanë dalë të gabuara. Pastaj më kujton që unë kam edhe një rast tjetër për të ndjekur; atë të zotit Lulzimi dhe të hakmarrjes se tij. zyrës gotë<eos>
<bos>Shoqata e Pajtimit të gjaqeve që rëndom ne quajmë Zyra e Pajtimit edhe pse ky nuk është emri i saj zyrtar ndodhet në katin e parë të një të vjetër në zemër të Tiranës. Meqë nuk do duroja dot një udhëtim tjetër me transportin publik, përshëndes Oltin dhe nisem drejt rrugës se Kavajes. Si ekspert rrugësh mendoj të mos marr atë kryesoren ku do takoja Iloj Iloj adoloshentësh të cilet më japin dhimbje koke vetëm me kontakt viziv. Bërtasin gjithmonë edhe kur janë një pëllëmbe njëri tjetrit, lëvizin gjithmonë në grup për të treguar që janë shumë dhe nuk janë aspak të edukuar . pallati larg Diku midis 21-shit dhe rrugës Myslym Shyri ka disa rrugica të ngushta dhe shtëpi me qiraç, të gjitha një katëshe; një ndër shembujt e fundit të një Tiranë që po zhduket Vendos që të hyj aty për të kursyer kohë. Ajo që urrej më shumë në Tiranë përveç grataçelave moderne që bjenë në kontrast me lagjet historike; e përveç lagjeve historike që bjenë në kontrast me grataçelat moderne është shiu, shiu i papritur 1 kryeqytetit. Duke mallkuar kohën e çuditshme të Tiranës ndalem për të blerë një çadër dhe vazhdoj drejt qendrës. Rrugës mundohem të kujtoj raste të tjera kur ka rënë shi në verë por nuk ja dal mbarë. Unë nuk jam si shumë njerëz të tjerë që dinë të të thonë Po ra shi edhe para gjashtë ditësh, apo Pardje në drekë bënte shumë vapë. Mua ditët më ngatërrohen me njëra tjetrën; kujtimet zbehen. Nuk mbaj mend cigaren e parë, Skëndërbeun e parë, puthjen e dhe as shiun e rrugës . parë parë. gjatë gjithë Dal mbas 20 minutash, me mendimin popullor që rruga më e thjeshtë është edhe më e mira. Qyteti po ndryshon dhe po ndryshon aq shpejt saqë qytetarët nuk po mësohen dot më të. Nuk e di nëse është një gjë e mirë apo jo; nuk kam asnjë opinion mbi këtë pikë. Është shumë qesharake të mendosh që mbas shumë vitesh në Tiranë arrij të humbas akoma rrugën por në fund të fundit është një shenjë e mirë. Nëse arrin të humbasësh akoma në qytetin tënd, do të thotë që atëherë ky të ruan akoma surpriza. Shiu i verës, shiu i ngrohtë i dashurisë, Arrij në qendër por Zyra duhet të jetë më e komplikuar se sa e mendoja, apo Olti ma ka shpjeguar Mbasi sillem rreth e rrotull për nja gjysëm ore duke mos e gjetur, vendos tu drejtohem shitësve të gazetave që më drejtojnë në rrugën e drejtë. Mallkoj rrugët pa emër e pa numër dhe bekoj shitësit e gazetave. Për solidaritet blej një rivistë që nuk më duhet. pak keq: ma kujtoi atë puthjen nën çati. Kam një farë eksperience me këto shoqata të vogla dhe e di që zakonisht gjenden nëpër cepet më të fshehura por jo sa kjo. rastin për të shfryrë kundrejt shtetit që nuk e ndihmon Shoqatën e Pajtimit i cili është një istitucion i rëndësishëm për këtë vend. Kap Apo të paktën; mua më pëlqen ta mendoj kështu. E kam lexuar Kanunin në fillim të viteve 90, kur libri filloi të qarkullonte përsëri. Si shumë shqiptarë, përpara leximit dija për Kanunin libri legjendar që rregullonte\_hakmarrjen midis shqiptarëve vetëm atë që kisha lexuar tek Prilli i thyer i Kadaresë, një libër i mirë. Por versioni i at Gjergj Fishtës më ka hapur Si shumë të tjerë, jetën e time e kam konceptuar Kanunin thjesht si një institucion barbar që fliste vetëm për vrasje të rregullta; taksa e kufinj. Kurse libri i vërtetë flet edhe për shumë, shumë të tjera. Praktikisht dishiplinon të gjithë jetën e fatkeqëve që në më shumë se pesë shekuj kanë rënë nën juridiksionin e tij. Nga lindja deri në vdekje, përfshirë fejesë, martesë, mikpritje Shtëpia e shqiptarit është e mikut dhe e Z-tit ) është Shqipëria e mistershme; Shqipëria e mëparshme, përpara osmaneve e përpara komunistëve. Shtëpia e shqiptarit është e mikut dhe e Z-tit. Kjo më pëlqen: Tregon për shqiptarët më shumë se sa mund të tregojnë shumë libra historie e kronika të zeza. Shqiptarët në rradhë të parë janë mikpritja, në rradhë të dytë janë besa dhe vetëm në rradhë të tretë janë njerëz, të mirë e të këqinj si shumë rraca të tjera. sytë. gjithë gjëra Aty Është një e thjeshtë me njerëz që hyjnë e dalin, një korridor i me makina për të bërë fotokopje e disa kompjutera të vjetër. Pres për disa minuta në një korridor të zhurmshëm. Shfrytëzoj rastin për të shfletuar revistën e panevojshme që kam blerë më Është gjithë ngjyra; jep optimizëm: Lexoj për disa kengetare e showman që janë martuarlfejuarllënëldivorcuar me njëri tjetrin. Intervista të kota. Përtoj ta ndaj e lë mbi një karrige. zyrë gjatë parë . gris Sa ditë pa pirë? &gt;&gt; e pyes. Për fat të mirë mbas më thërrasin në një të vogël ku prezantohem me Fatmirin. Është një burrë i ri që mban një cigare të pandezur në dorë, me një fytyrë të trishtë por në një farë mënyrë fisnike. Duhet të jetë rreth 40-45 vjeç. Njoh shenjat e një duhanpirësi që po mundohet të lëri cigaren. Fytyra e ashpër dhe rrudhat e parakohshme janë një shenjë tjetër e plakjes se shpejtë të Fatmirit. Është ajo Iloj plakje që vjen nga puna e lodhshme; kur dikush këtë e bën vërtet duke i e energjinë që ka në dispozicion. Dhe këto më mjaftojnë për të respektuar njeriun me të cilin flas. zyrë pak punë Kupton me vonesë se për çfarë e kam fjalën dhe buzëqesh duke cigaren nga afër. parë pak - 43 sot. - Duhet shumë forcë vullneti. - &lt;&lt; duhet. pranon ai me thjeshtësi. Po, - Marku; po ka mundësi. 1 shpjegoj se çfarë po kërkoj. I jap me rradhë të gjitha mbiemrat që Luli më ma shkruajtur në një listë. Për të nuk gjejmë asgjë. Ndal kërkimin vetëm kur i përmend Markun. parët - Duhet të jetë një mbiemër shumë i përhapur; ndoshta do keni ndonjë vështirsi. &gt;&gt; Ndihem si i huaj në atë ambjent. Ndjej solemnitetin e situatës dhe imagjinoj procesin që kanë kaluar informacionat mbi hasmit, nga një krismë e saktë në bjeshkët shqiptare Bjeshkët e Namuna? deri në kompjuterat e vjetra të kryeqytetit. pak - Mos u bëj merak.kemi probleme të tjerë akoma më serioz &gt;&gt; Fatmiri shkruan diçka mbi kompjuter dhe fillon të lexojë. kenë hakmarrje. .&gt; &gt; thotë duke më ndërprerë nga mendimet. - natyrisht. Po, - &lt;&lt; Keni edhe një listë të meshkujve të familjeve? &gt;&gt; - Mund të ma shtypni, ju lutem? &gt;&gt; Kthen ekranin nga mua dhe thotë që mund të lexoj. Humbem në ato emra, mbiemra, data lindjesh e vdekjesh për më shumë se një çerek ore Rizultati është ai që kam dyshuar gjithmonë Besnik Marku nuk ka asnjë hakmarrje. - nuk punon shtypesi. &gt;&gt; Jo, Pas më shumë se dy orësh muhabet mbi Kanunin e shqiptarët braktis duke premtuar që do të kthehem për të vazhduar diskutimin. zyrën<eos>
<bos>Kanuni është për nderin Bardhyl. Jo për vëllain; jo për kushëririn por vetëm për nderin. Për të mos marrë kafen nën gju e për të mos mbajtur pushkën me grykë poshtë. Nuk është për besën e këto gjëra që më thua ti. &gt;&gt; përgjigjet Olti. Është për familjen &gt; &gt; Mallkoj veten që kam nisur këtë diskutim me mikun tim. Dakord, e di shumë mirë që është diplomuar me një temë tamam mbi Kanunin por mendova se mund ta kontrolloja e biles ti bëja ballë çdo Iloj argumenti mbi Kanunin mbas informacioneve që kisha marrë nga Fatmiri. Nuk arrij Mundohem të gjej ndonjë argument tjetër . - Nuk është për familjen. As për hakmarrjen dhe as për ndonjë gjë tjetër. Është vetëm për mundësi që në 1990 shumë kanë filluar të hakmerren për vrasje të bëra që përpara luftës së dytë. &gt;&gt; Kishim menduar se e kishim hequr Kanunin nga mendjet e shqiptarëve. Gati e kishim radhitur këtë në një nga sukseset e të komunizmit. Por me sa duket nuk është kështu. gati paktë Ajo që nuk kuptojnë është fakti që nuk ka trimëri në vrasjen e dikujt mbasi ke zënë priten:. Trimëria është tek falja e gjakur; jo të derdhja. &gt;&gt; Sidoqoftë miqtë tani nuk kanë hakmarrje. Në arkiva nuk rizulton asgjë për këta emra. Ashtu siç e parashikoja, më ka gënjyer. &gt;&gt; Edhe gazetat janë njësoj. Vrasje anonime, asnjë fajtor, asnjë arsye. Dhe asnjë lidhje midis viktimave. Marr përsëri fotografitë që më ka kaluar Lulzimi dhe i përhap mbi tavolinë. Janë të njësoj, fotot e gazetat e prera. Njerëz serioz në një ambjent të ngurtë, diku në ndonjë mal të humbur , ndoshta në kufi. Shumë nga njerëzit në foto veshin një uniformë të çuditshme që nuk kam kurrë. Nuk është një uniformë ushtrie dhe as policie. gati gjitha qoftë qoftë parë Tani fillon puna e hetuesit, shef. thotë Olti. - Mund të themi disa të sigurta në fund të fundit. &gt; &gt; them unë pas minutash. Psh. &gt; thotë Olti, tamam kështu, gjëra gati pak psh. Përkulem përpara fotografive dhe mundohem të gjej atë shenjë të vogël që do më bëjë të kuptoj se çfarë dreqin janë njerëzit në foto dhe përse kanë vdekur. Dakord. Luli më ka dhënë një listë. Lexohet emri i Agron Priskut dhe ai i Besnik Markut. Marku ka vdekur para një viti, në Gusht. Shikoj faqen e gazetës se para një viti. Fotoja është e njëjtë me atë të Markut, një trup i pajetë që dukej sikur flen. Nuk duket në fytyrë. Por sipas Lulit njeriu në gazetë është edhe në fotot bardhë e zi që më ka dhënë ai. Asnjë informacion i nevojshëm në fund të fundit. - Që Marku; Lulzimi dhe Agron Prisku ishin Dhe që tani dikush kërkon ti eleminojë për arsye që nuk i dimë dhe që Lulzimi nuk më tregon. &gt;&gt; miq: - Bukur, deri tani ke të drejtë..&gt;&gt; - merret vesh;, vrasje apo ku e di unë. Apo ka frikë që sikur tma tregojë unë nuk do pranoj rastin. tip - Bukur. Ai nuk e di që ti pranon çdo Iloj rasti nëse të paguajnë sepse nuk ke asnjë ideal. Po po, si të duash. Luli gënjen; apo më mirë, nuk thotë të gjithë të vërtetën. Dhe urrej kur më gënjejnë. Ndaj, ose po e lë këtë çështje dhe i them që kam dështuar; kështu që mund të mbaj edhe lekët, ose vazhdoj edhe pse kjo histori s'më pëlqen aspak. &gt;&gt; më Unë e di që bën kot;, që kjo histori të pëlqen pikërisht sepse po mundohen të të fshehin diçka. Këto gjëra zgjojnë kuriozitetin tënd të sëmurë, ndaj lëre diskutimin e dështimit dhe përqëndrohu këtu. Vë re ndonjë të përbashkët në dy kufomat. &gt;&gt; gjë - Po. &gt;&gt; - &lt;&lt; Kanë një gur afër, apo jo? &gt;&gt; - Në fakt afër të dyja figurave qëndron një gur më i vogël se një grusht. pak - Ose rastësi. Do më pëlqente më shumë sikur të kishte lënë emër e mbiemër si firmë. &gt;&gt; Edhe policisë. &gt;&gt; - Kjo duhet të jetë firma e vrasësit. &gt;&gt; komenton Olti. - policia. Kam akoma ndonjë shok atje. Vasili. Duhet të bëj një telefonatë. &gt;&gt; Tip Po, - Merrni për të pirë çfarë të doni por ama merreni vetë e mos më lodhni. &gt;&gt; thotë Conja sapo ulemi. Por pas minutash duke që asnjëri nga ne të dy nuk ka ndërmend të lëvizi, dorëzohet dhe afrohet. Po shohim akoma fotografitë dhe nuk e veme re fare. pak parë - Olti i ka po ta vesh re me kujdes &gt; &gt; e informoj unë. &lt;&lt; E kemi avokat çunin. &gt; - Po përshëndesni more njerëz të zënë se si keni fjalët me lek! - Avokat i madh, po. &gt;&gt; - Të isha diplomuar unë si ky e shihje ti Bardhylo, po ça ti bëj që vetëm gjimnazin kam bërë . - Paguhet me fjalë I kam thënë trapit: kot u ktheve në Shqipëri. Është për të mbrojtur shtresën e varfër djali. Në vend të gjente ndonjë andej nga mbaroi donte të vinte këtu, të rrinte me mu e me ty 0 Cone.&gt;&gt; çuni. kthyer punë - Ou, ke bërë gjimnazin ti Cone,&gt;&gt; ndërhyn më në fund Olti. Nuk duket. Po do na sjellësh dy kafe e konjak apo si e ke punën? Por në vend që të shkojë në banak ulet në tavolinë me ne dhe fillon të shqyrtojë fotot. - &lt;&lt; Jua sjell, j'ua sjell. Lokal jemi, pije shesim. Menjëherë. - &lt;&lt; Ku janë? pyet mbas pak. - Edhe kjo është e drejtë. &gt;&gt; pranon dhe i pezmatuar çohet për të përgatitur kafet. - Ta dinim ku janë nuk i shikonim kështu Cone. - Pa hë shef, çfarë bëjnë dedektivet e - Besoj se dorëzohen. &gt;&gt; përgjigjem unë. Normalisht duhet tu vijë ndonjë ide gjeniale; apo jo &gt;&gt; - Domethënë s'ke asnjë ide gjeniale? &gt;&gt; - Dorëzohu atëherë. - Po të kisha pasur s'do isha këtu me ty lal. - U dorëzova. &gt;&gt; - Jo jo, ngri duart lart. - Dakord. &gt;&gt; them duke ngritur duart. Mbas dy orësh tek Conja arrij të sistemoj idetë dhe kufomat. Në një foto të vjetër që klientit tim gjej gjashtë emra. Katër prej tyre kanë vdekur pak Asgjë tjetër. Fillon me Agron Priskun, vrarë më Gusht të 2005 në një lokal në qendër të Tiranës, në mes të ditës. Më shumë se 20 klientë në lokal në atë moment, dhe asnjë dëshmimtar. Askush nuk ka se nga janë nisur plumbat, askush nuk ka ndonjë vrasës të mundshëm duke u larguar. Pronari i lokalit ankohet sepse mbas konfliktin klientët kanë ikur pa paguar. parë parë Bashkim Hoxha. 1 gjetur 1 vrarë në dyqanin e tij vetëm para një jave. Kur ka mbërritur policia nuk ka vdekur akoma; por as nuk ka mundur që të thotë asnjëgjë që mund të ndihmonte për të kapur vrasësin; të paktën këtë thotë gazeta. Dhe përsëri asnjë dëshmimtar, asnjë provë; asnjë gjë prej gjëje. Askush nuk shihte; askush nuk dëgjonte. Vetëm se, egzekutimi Agronit ishte më ftohtë dhe dukej më i programuar se të tjerët. Një plumb mbas kokës në mes të ditës, dhe shkretëtira kur arrin policia.<eos>
<bos>Të gjithë raste që Lulzimi ka lidhur me njëri tjetrin. Dhe të gjitha raste për të cilet shpresoj se mund të marr ndonjë informacion nga Vasili, sepse, deri tani, nuk ka asnjë provë konkrete që ti lidhi vërtet këto vrasje. Mund të jetë ashtu si thotë Luli por mund të jetë edhe vetëm rastësi. Askush s'mund të vrasi sistematikisht duke shpëtuar gjithmonë. Besnik Marku; i gjetur në para dy ditësh pranë zonës se Shkollës së Bashkuar. Pesë plumba kanë kaluar tej për tej. Edhe këtu asnjë dëshmimtar. Nëse duhet ti besoj klientit tim; nga ajo foto e vjetër janë gjallë vetëm dy veta. Luli dhe një farë Përparim Behrami. Dhe Luli ka frikë. Gënjente kur fliste për hakmarrje sipas Kanunit, kjo nuk është e tillë. Ka thjesht frikë dhe do të shpëtojë kokën e tij. Drejtoria e Policisë në Tiranë ndodhet afër rrugës Myslym Shyri. Është një ndërtesë trishtë, dhe është e çuditshme se si nuk stonon në një nga zonat e Tiranës që më shumë i afrohet idesë se një kryeqyteti evropian. E rrethuar nga internet kafe, dyqane moderne dhe lokale të sapondërtuar, Drejtoria është e njëjta prej shumë vitesh. Kryen edhe një funksion për dhënjën e pashaportave dhe dokumenteve të tjera. Është edhe një nga vendet ku kam punuar shumë kohë më përpara, ndaj edhe e njoh mirë. Si përfundim ndalem më shumë se një minutë duke hezituar derisa disa roje fillojnë të më shohin me dyshim dhe më afrohen: Gjëja e vetme që do doja të evitoja tani janë pyetje nga ana e disa policëve tepër të zellshëm; ndaj marr djathtas duke shpresuar që të arrij në kohë për tu ulur në një nga lokalet ngjitur e të humbas midis pemëve: Por është tepër vonë një tjetër po më vjen përballë, dhe një tjetër nga mbrapa. Atëherë ndalem dhe shikoj në fytyrë atë që po më vjen drejt; derisa gjendemi përballë, vetëm hapa nga njëri tjetri. Arrij të lexoj emrin që ky ka të shkruar në uniformë Hyka. polic pak Ndalem përpara derës dhe kuptoj që nuk dëshiroj të kthehem në atë vend në të cilin kam një seri kujtimesh negative. ana tjetër nuk jam as i sigurtë që Vasili është brënda dhe e di që do humbas kohë nëse i kërkoj ndokujt që të thërrasi mikun tim, këtu nuk të marrin kurrë seriozisht. Bëj të futem pastaj ndërroj ide. Ndalem përpara derës për disa sekonda dhe pa e pasur mendjen; fiksoj një nga policët e shumtë që bëjnë roje. Mbledh buzët. Nuk dëshiroj të futem. pak Nga Shok! &gt;&gt; thotë ndërkohë polici që më ka arritur nga mbrapa dhe më me gisht në shpatull. prek Edhe thonë pastaj që policia nuk punon; mendoj, një sekond hezitim e ja Kthehem dhe lexoj edhe emrin e tjetrit Hasani. Ndërkohë vë re që edhe një i tretë është shkëputuar nga dera e Drejtorisë dhe po afrohet me përtesë. polic Kujtohem për çfarë më ka thënë Olti. Sot në Tirane vjen një përfaqsues rëndësishëm i një shteti të huaj mik, frika për atentate është e lartë. Ndryshe nuk shpjegohet gjithë ky kujdes për mua. Është një djalë i ri; jo më shumë se 25 vjeç dhe gjithçka tek ai, nga mënyra se si mban uniformën dhe deri tek se si flet, tregon që nuk ka më shumë se disa muaj në mënyra polici. Dokumentet zotëri. &gt; &gt; thotë Hyka. Urdhëro? &gt;&gt; Dokumentet ore. &gt;&gt; flet me egërsi Hasani. &gt;&gt; them duke nxjerrë portofolin, ndërsa me bishtin e shoh që edhe polici i tretë tashmë është afruar dhe po më shikon në sy. E shikoj edhe unë. syrit &lt;&lt; Ça ka? &gt;&gt; më pyet ky. Vendos që mund ta luaj këtë takim në një mënyrë tjetër. Ka që duke u larguar nga zoti. porta Isa. &gt;&gt; thotë ky. Isa shtang dhe është të buzëqeshë por shikimi im 1 egër e ndalon. Atëherë kërkon ndihmë duke nga kolegët e tij që gjithashtu kanë ngelur të habitur. Nuk u jap kohë që të reagojnë. gati parë Duke u larguar nga porta zoti Isa keni lënë rrugën e hapur për çdo njeri që do të hyjë, e rrethuar nga dy kolegët tuaj, që janë edhe tepër për një kurioz që ndalet një sekond. Ndoshta duke menduar se ka harruar në shtëpi një dokument që duhej për pashaportën; ndoshta sepse nuk ka cigare. Kjo e juaja nuk është përmbushje e detyrës; është thjesht kuriozitet i sëmurë në një ditë të mërzitshme . Por një roje nuk ka kuriozitet Isa, ka vetëm sy për të kush hyn e kush del. Ndaj, mbrapa kthehu e shko në vend sa më shpejt të mundesh por duke bërë sikur s'ka ndodhur asgjë. zoti parë Ti pastaj. &gt;&gt; vazhdoj duke u kthyer nga më i ri. &lt;&lt; E sheh veten në pasqyrë kur del nga shtëpia? Nëse nuk ke pasqyrë do impenjohem personalisht të të dhuroj një. Dy kopsa të që kisha ardhur këtu vetëm sepse dyshojmë që një kërkuar do paraqitet të tërheqi një pashaportë me dokumente fallco. E shiko tani se çfarë duhet të bëj? Duhet tju shpjegoj se si bëhet puna policit. Edhe të gjithë kolegët më thoshin që nuk ishte e nevojshme të vija këtu sot, sepse çunat e Drejtorisë janë çuna të zot, që do e kuptonin menjëherë nëse kishte ndonjë gjë që nuk shkonte. Për fat të mirë ne të Shik-ut mund të bëjmë edhe sipas qejfit tonë. Por në vend të të kërkuarin tim ju juve dhe intuita ime më thotë që nuk do e ndalnit të dyshuarin tim. Ti. &gt;&gt; them duke u përsëri nga Isa. &lt;&lt; Sikur të thashë diçka, apo jo? &gt;&gt; polici kap kap kthyer Shyqyr Z-tit jo, edhe ti na mungon. Të them vetëm që dy njerëz që përkojnë me të kërkuarin janë futur këto minuta në atë ndërtesë, ndërsa ti loz karrierën tënde me mua. &gt;&gt; Isa largohet duke nxituar dhe pa thënë asnjë fjalë. Po. unë nuk marr urdhra nga Shik-u.&gt;&gt; përgjigjet ky. Dhe tani pjesa më e bukur. Pjesa më e bukur është që njeriu që kërkojmë nuk është me shumë mundësi aty përballë. &gt;&gt; U tregoj me sy një godinë të lartë përballë policisë. &lt;&lt; Është një njeri që vëzhgon; që natyrisht ka vështruar me orë të tëra se si lëvizni; si punoni, që studjon gjithçka përpara se të paraqitet këtu vetë. Dhe tre që mblidhen rastësisht për një kalimtar të rastit janë një arsye shumë e mirë për të mos u paraqitur. Vite e vite hetime që shkojnë për kurva. Nejse; tani ka mbaruar. Kthehuni në tuaj. &gt;&gt; polic punën - Kuptoj, kuptoj. Mund të rrini të qetë, ministri ka ndryshuar program për sot. Dhe ti. . .kur të futesh brënda më thirr Vasilin. Po e pres këtu tek Elisa. &gt;&gt; pak - vetëm se sot do vijë për vizitë ministri ndaj edhe janë dyfishuar masat e.&gt;&gt; - Patjetër zotëri. &gt;&gt; thotë Hyka duke u larguar.<eos>
<bos>Pendohem: Nuk doja të tallesha me ta dhe pendohem sapo shoh që të heshtur e me përtesë kthehen në vendin e tyre. Do kërkoj Vasilit që tu kërkoje falje nga ana ime. Kam respekt për policinë, shtetin; demokracinë, prokurorinë, gjykatën: Kam besim tek to si istitucione; jo aq shumë si njerëz. Por nuk mund ti ndash të dyja gjërat, nuk është aq e thjeshtë. Istitucionet janë njerëzit që 1 bëjnë dhe jo e kundërta. Janë kështjella jonë e fundit kundër barbarisë, kundër drejtësisë personale dhe sistemeve të tjera: Me sa di një shtet mund të organizohet vetëm në dy mënyra: në diktaturë apo në demokraci. Nuk ka asgjë përtej këtyre dy sistemeve. Si shumë të tjerë nuk jam një mbështetës madh i kësaj demokracie, nuk është ashtu siç e prisja para 15 vitesh. E megjithatë, do bëj gjithçka që kam mundesi që ta mbroj . Tani jemi një vend demokratik, nuk ka dyshime për këtë. Dhe, edhe nëse nuk na pëlqen; nëse na ka zhgënjyer ndonjëherë, duhet ta mbrojmë për atë që është dhe mbi të gjitha, për atë që mund të bëhet. Nuk është një proces i ndarë, është e njëjta gjë. Nuk ka një luftë midis shtetit dhe qytetarëve, s'duhet të ketë. Janë e njëjta dhe besoj se është detyra e secilit të mbrojë sistemin si një e mirë e përbashkët, si fitore e të gjithëve. Nuk egziston një 'ne" dhe një Jemi të gjithë në të njëjtën barkë. Shteti nuk mund të jetojë qytetarëve dhe e kundërta. Urrej cinizmin kur votohet. Është e drejta më simbolike që kemi fituar, nuk më pëlqen kush e shpërdoron. E kuptoj, e justifikoj, por nuk më pëlqen. 1 kuptoj problemet;, jam edhe unë e tyre. Por askush nuk duhet të dorëzohet. Nuk ka beteja. Duhet të nisemi prej këtej dhe të shohim se sa përpara mund të ecim. Jemi një gjë e vetme politika. Nuk mund tu besosh barcaletave aq Ashtu si thoshte princi i Arbërit; vetëm nëse jemi të bashkuar:. gjë larg pjesë dhe një shishe uji natyral dhe shfletoj shtypin e përditshëm. Në një cep flitet edhe për miqtë e Lulzimit por nuk ka ndonjë gjë të re. Policia kërkon vrasësit; vrasësit ikin në drejtim të paditur; viktima ishte i respektuar nga të gjithë. Policia ka një pistë por për momentin nuk preferon të flasi nga frika se mos kjo kompromenton hetimet. Së shpejti do japin edhe informacione të reja dhe shpresohet që për kohë ky krim të zgjidhet. pak Shif shif konkurrenca. &gt;&gt; tallet një zë mbas meje. Kërkoj faqet e fundit;, ato mbi futbollin. Këto janë e zakonshme që thuhen kur nuk kanë asnjë ide se ku të hetojnë, e njoh mirë stilin. gjërat Vasili ulet pa pritur që ta ftoj. Është një nga ata njerëz pa moshë, me uniformën si gjithmonë në rregull, të hekurosur e të pastër; me shumë yje në shpatull tashmë është inspektor krimi dhe me një fizik që do ja kishte zili edhe një njëzet vjeçar. Askush nuk guxonte të sfidonte Vasilin në boks apo mundje viteve të stërvitjes në akademinë ushtarake. Përveç meje, kjo kuptohet; por humbja rregullisht. gjatë Ça thu ti re, dridhem se mos humbas vendin e punës që kur ke zbritur ti në fushë. Nejse, lëri këto. Mos më thuaj që je ti ai i Shik-ut. - &lt; Tallu tallu; po ma ke frikën. - Pse, nuk ta mbush mendjen? - Ha ha. Jo, nuk ma mbush mendjen &gt; &gt; - Që kanë një problem me një të Shik-ut jashtë dhe që ky donte me më taku. - Çfarë të thanë çunat? &gt;&gt; - Të kanë thënë shumë mirë. Edhe pse nuk jam i Shik-ut dua të të takoj. &gt;&gt; - Mirë lal, mirë. Po ti? &gt;&gt; - Si ke qënë njëherë? &gt;&gt; - Mirë më, ja, duke punuar . - Unë kam punuar gjithmonë, dhe kam bërë gjithmonë punë serioze, jo polic privat.&gt;&gt; - Pse ke filluar të punosh kështu? Kamarieri pozon një kafe tjetër në tavolinë dhe një bosh që Vasili mbush nga shishja ima. Pastaj sheqerin dhe fillon të përzjejë kafen: Kamarieri ikën pa thënë asnjë fjalë. gotë hap Helbete, duhet të punojmë. Sidomos tani që ti na bën konkurrencë duhet të punojmë akoma edhe më shumë. &gt; Duket se e nuk porosit asnjëgjë, kamarieri të shërben automatikisht. - E shikon Bardhyl, e shikon? &gt;&gt; E shikon që je lindur. Vë re gjëra të cilave askush tjetër nuk ua vë veshin e as nuk di ti interpretojë. Arrin në përfundimet e gabuar, sepse unë punoj dhe ti e di. Kjo s'd0 të thotë që nuk vij edhe këtu për të pirë kafe apo për të takuar ndonjë informator . polic - Çfarë? Nuk shikoj asgjë. &gt;&gt; - Prapë me spiuna ju ore? &gt;&gt; - Jo, nëpër pemë jo. &gt;&gt; - E si tja bëjmë ndryshe? Kujton se provat rriten nëpër pemë? &gt;&gt; Se për të kritikuar jeni të parët, po për të bashkëpunuar të fundit. E çuditeni pastaj që policia nuk është efikase . punë . . - Ju jeni qytetarët, ne jemi forcat e rendit. &gt;&gt; - Më fal më fal. &gt;&gt; e ndërpres. &lt;&lt; Kush jemi ne e kush jeni ju? - Po të dëgjoj. &gt;&gt; thotë Vasili duke u rehatuar në karrige. - Çfarë mund të më thuash për këtë rast Vasil? - Si shpjegim gazetën dhe i tregoj artikullin që kam lexuar ndërsa prisja. hap E çfarë të të them. Le të jemi të sinqertë. Shoku që po merret me këtë rast është njeri i mirë dhe i zoti. Por, nuk e kemi idenë fare se çfarë ka ndodhur. E kanë gjetur në mes të rrugës diku lart nga Oxhaku po me sa di unë deri tani nuk ka asnjë pistë të vlefshme. Një plak nga një dritare thotë që ka Markun duke ecur përkrah një të panjohuri. Në një janë ndaluar, kanë folur pak, pastaj i panjohuri i ka qëlluar. Krismat janë dëgjuar herët në mëngjes. Pastaj vrasësi është zhdukur, sikur e ka përpirë dheu. &gt;&gt; polic pikë parë - Asnjë gëzhojë.&gt;&gt; - &lt;&lt; Gëzhojat? - Asnjë gëzhojë? &gt;&gt; pyes unë i habitur. - Portofolin, e kishte? As edhe një. Nuk e përjashtojmë mundësinë që gëzhojat të jenë akoma aty, në kemi arritur shumë vonë në skenën e krimi, kur kjo ishte, si me thënë, kompromentuar. Rreth trupit të Markut kishte gjithçka të mundshme copa gazetash, bosh; një shishe raki por gëzhoja jo. qymyri. &gt;&gt; pakëta Copa - dhe edhe kjo është e çuditshme, sipas meje. Po, - Gjashtë . - Sepse; nëse në errësirë je aq i aftë dhe i zgjuar sa të mbledhësh pesë gëzhoja. . . &gt;&gt; sgjashtë gëzhoja; si një profesionist; gjëja tjetër më e mirë që mund të bësh është ti marrësh dokumentet në mënyrë që të vonosh identifikimin e trupit dhe të fitosh kohë. Nëse je aq i mirë sa të dish se nga gëzhojat arrihet në identifikimin e pistoletës, e di edhe që s'mund të lësh dokumente &gt;&gt;<eos>
<bos>Marku ishte i dehur. Vetëm orë më përpara kishte qënë në një darkë me miq. Kishte më shumë alkol Marku në trup sesa fabrika Skëndërbej. Në atë orë po kthehej në shtëpi. Vrasësi duhet ti jetë afruar diku pranë gjimnazit Çajupi dhe të ketë ecur me të disa qindra metra. Pastaj e ka në sy dhe i ka qëlluar &gt; &gt; pak parë Mendoj që alternativa më e arsyeshme është ajo që vrasësi dëshironte që viktima të gjendej dhe të identifikohej . Nuk ka marrë portofolin sepse donte të ishte e që nuk po vriste për lek. Nuk them gjë për momentin; janë vetëm hipoteza. qartë - Po pistoleta? - Me kë kishte armiqësi Marku? &gt; &lt;&lt;Mendojmë të jetë një TT. Po pa gëzhoja s'ke asnjë mundësi për të gjetur diçka nga pistoleta. - &lt;&lt; E di se si është ky vend Bardhyl. Të gjithë janë miq derisa nuk të qëllojnë mbas shpine. - Nuk e kanë qëlluar mbrapa shpinë. Nejse, kuptimi është po ai. Sa për Markun, besojmë se ka qënë polic, apo hetues gjatë komunizmit, gjatë demokracisë është aktivizuar si simpatizant në ndonjë parti. Në portofol i kemi gjetur nja katër tesera partish. Nga vitt 1997 deri në 1999 zhduket. Papritmas e gjejmë në Tiranë; është i pasur dhe i vetmuar. Nuk ka miq të vërtetë në Tiranë, nuk ka armiq, nuk ka familje. Dhe më - e keqja; në jetën e Markut mungonin nja 10-12 vjet. Nga fillimi 1 1970-tës, deri në 1983-shin. Thjesht, janë zhdukur, sikur nuk i ka jetuar kurrë. Hajde e merr vesh se çfarë ka bërë ato vjet. &gt;&gt; &gt; Herët a vonë do thoni që ishte një shplarje hesapesh midis bandash kriminale domethënë? &gt;&gt; - &lt; Le tja bëjmë kështu: unë të lidh disa raste dhe ti më lejon që të shikoj dosjet, biografinë, gjithçka që keni për disa raste. - Nuk e di se çfarë do thotë kolegu që po ndjek rastin. Di që nëse ka një mundësi do e gjejë. Por deri tani duket si një rast i pamundur për ta zgjidhur. &gt; - Nuk e kuptova mirë. Policia, çfarë fiton në këtë mes? &gt;&gt; - Informacione Vasili. Lidhni disa raste.. &gt;&gt; - Më thuaj çfarë di e e pastaj flasim: &gt; - Agron Prisku? Jo. &gt;&gt; përsërit Vasili mendueshëm. - Dakord. Një fare Agron Prisku e mban mend? - &lt;Gusht 2005, në një lokal nga rruga e Durrësit, natën vonë. Edhe aty asnjë dëshmimtar. - Një klient i imi mendon që po. Lëre edhe Priskun për një moment. Para ca ditësh në Kombinat Bashkim Hoxha. E njëjta mënyrë egzekutimi. Ça mund të më thuash për të? &gt; - Kanë ndonjë lidhje me Markun? - Bashkim Hoxhën pO, e mbaj mend. Në Kombinat, brënda në dyqanin e tij. Asnjë dëshmimtar. Dhe këtu arritëm vetëm mbas 10 minutash, viktima ishte akoma e ngrohtë. &gt;&gt; - Asnjë. Por këtu nuk ka mundësi që të kenë humbur. I ka qëlluar nga jo më se dy metra. Tani më thuaj përse mendon se këto tre raste janë të lidhura. &gt;&gt; larg - Gëzhoja? - Arma? &gt; - TT besojmë por s'do të thotë gjë. - Kishte disa dhjetëra mijëra lek në arkë. Por nuk i kanë prekur fare. &gt;&gt; - Arma edhe koinçidon: Kishte lek në dyqan? - Le të themi, të bëjmë një hipotezë që vrasësi është njëjti. Nuk i merr portofolin Markut dhe nuk i merr lekët Hoxhës. Por ndalet që të mbledhi gëzhojat. Tani, nëse do kishte marrë atë e cila ka përfunduar keq dhe dy, do e kishit më të vështirë të identifikonit viktimën. E njëjta historia edhe në Kombinat. Nëse boshatis arkën do mendoni përsëri për një vjedhje të ndonjë adoloshenti apo të droguari. Por as këto nuk bën Vret, mbledh gëzhojat dhe ikën. &gt;&gt; gjë. - gjithmonë sikur të jetë i njëjti. The që pistoleta është e njëjta, apo jo?z&gt; Po, - Gjithmonë sikur të jetë i njëjti vrasës. &gt;&gt; - Nëntëdhjet për qind e pistoletave që qarkullojnë këtu janë TT, kështu që nuk do të thotë gjë. - Akoma gjëra dreqi ta marrë. E mban mend akoma besoj që këtu për të kërkuar mbi dikë duhet të bashkosh tokën me qiellin: Do na duhen të paktën disa ditë që të gjejmë biografinë e tij. &gt;&gt; pak - Por nëse është si them unë, është njëjti vrasës që vret në të njëjtën mënyrë dhe për të njëjtat arsye. Më ler që të shikoj dosjet. më thuaj, çfarë dini për Bashkim Hoxhën? &gt;&gt; Apo - Ça vitesh the që i mungonin Markut? - Atëherë, mund edhe të mos kërkoni mbi jetën e Hoxhës. Këto vite nuk egzistojnë edhe tek ai. - Shtatëdhjet deri tetëdhjet e tre &gt; - Po ja fut kot. - Çfarë të duash, propozo. - po ja fus kot me intuitën time. Por ama jam i sigurt; vëmë bast çfarë të duash. &gt;&gt; insistoj i ofenduar në sedrën time profesionale prej polici privat:. Po, pak - Nëse fitoj unë do më kalosh të gjitha dokumentet mbi këto vrasje dhe do më kërkosh gjithçka për jetën e dy personave të tjerë. &gt;&gt; - &lt;&lt; E di që ato dokumente mund të më kushtojnë shumë, po nejse. Nëse fitoj unë. . - Dëgjo Bardhyl. Më dëgjo pak të shkretën e mos më ndërprit. Fola me shefin dje.&gt;&gt; - Me shefin e madh. Kështu më, duke folur për gjëra të ndryshme, ra muhabeti tek ty. Po flisnim për ato problemet e vjetra; përplasjet që ke pasur me njerëz të caktuar dhe më tha që tani do të merrte me gjithë qejf sikur të doje të ktheheshe. &gt;&gt; - Me kë nga shumë shefet që keni aty? &gt;&gt; - Kështu, rastësisht fare ta tha? - Do e mendoj, do e mendoj patjetër. - Jo, ma tha se ka frikë nga kokurrenca edhe ai. Po rastësisht pra. Edhe pse, besoj se e di që unë e ti jemi shok, dhe e di edhe që unë do ta thoja sapo të takoheshim. Merre si të duash Bardhyl, merre si kuriozitet apo si ofertë punë, po mendohu ama. - Dakord. Do humbasësh që do humbasësh. &gt;&gt; Jo, - Do e shohim. - Mirë atëherë. Pres të më marrësh në telefon këto ditë për të thënë që kisha të drejtë. - Meqë e kam të sigurt që do fitoj, e meqë të kam shok, nxirr stilolaps e shkruaj. - Dakord. Do të telefonoj por do të them të tjera. &gt; gjëra - Fol. thotë duke nxjerrë një laps e duke kapur faturën. - Je mysafiri im këtu, pijet paguaj unë. Po të rëndësishëm këto kohët e fundit? &gt;&gt; - Lulzim Gjini dhe Përparim Behrami, sa më shpejt që të mundesh. Gjithçka që gjen mbi ta. Dhe meqë e ke faturën në dorë, na paguaj edhe kafet. &gt;&gt; pak Shtangem kur hyj tek lokali i Cones. Ul sytë përtokë dhe i habitur vë re që dyshemeja është Fërkoj sytë për ca sekonda. Jo, nuk është iluzion; është vërtet e Zakonisht është e mbushur me pluhur e filtra cigaresh që Conja bën sikur nuk shikon dhe i fut nën tavolinë për të mos pastruar. Arsye për të cilën unë e Olti shpeshherë lëvizim këmbët për ti nxjerrë përsëri në qendër të lokalit. pastër . pastër .<eos>
<bos>Ulur në një nga tavolinat e cepit qëndron një çift adoloshentësh, me sa duket të dashuruar. Pëshpërisin fjalë të ëmbla, e di dhe pse nuk arrij ti dëgjoj. Pak më tej një burrë me kostum me suze djelli të errëta lexon gazetën: Në banak një tjetër klient i rregullt diskuton me Conen mbi inflacionin: Olti është ulur afër banakut dhe krijon rretha tymi me cigare, operacion që unë s'bëj dot sikur të bashkohet qielli me tokën. Zë vend afër tij dhe përshëndes Conen me një shikim sysh. - &lt;&lt; Një tjetër biletë lal. &gt;&gt; thotë Olti. - &lt;&lt; Ça bilete? - Lulzimi besoj . ## shkurtër. - E di, po ça ndeshje? pyes ndërsa i bëj shenjë Cones që të më përgatisi një kafe të - Partizani Dinamo. - Nuk shkoj. &gt;&gt; them unë vendosur . - Si ore nuk shkon? &gt;&gt; - Pse? &gt; - Nuk shkoj ore. Se do bëhej ndeshja e dytë e Partizanit në një javë. Është tepër. E për më shumë, fituan me Lushnjën përpara një jave mbas një dy muajsh që nuk bënin Kjo është edhe arsyeja pse ika pa folur mirë me Lulzimin. Imagjino të fitojnë edhe këtë javë, do bëhem njeriu që 1 gol - Lëri karlliqet po mendo për rastin. Ça do Lulzimi? &gt;&gt; - Erdha zoti hetues; erdha. E rrëfej po deshe, u vonova duke të bërë kafe, do më fusësh në qesh Conja. Le kafen dhe më sheh në sy. E kuptoj që ka dëshirë të tallet me Oltin. Është një lojë që bëjmë herë pas here, kështu që i tund kokën në shenjë aprovimi. Mundohemi të gjejmë arsyen për të cilën miku im është kthyer në Tirane, duke mos pranuar faktin e thjeshtë që do atdheun e tij dhe dëshiron të realizohet këtu. burg. - Po hë mor Cone se na hëngre. Do na e sjellësh atë kafen apo jo? Lere inflacionin se ka punën e vet. - - Ke vrarë njeri? &gt;&gt; pyet Conja &lt;&lt; Ndryshe nuk shpjegohet. - Okej, okej, e gjeta ke lënë ndonjëren me barrë dhe je kthyer nga frika. &gt;&gt; ndërhyj unë. Tund kokën në shenjë mohimi. - Jo. &gt;&gt; përgjigjet Olti i bezdisur. - Transportoje drogë dhe po të kapnin; ndaj u ktheve. gati Bën akoma shenjë që jo. &lt;&lt; - Thoje ti. - Trasnportoje armë apo femra dhe po të kapnin; ndaj u ktheve. &gt;&gt; gati Qeshim: Olti më shan. Unë e shaj. Pastaj të dy shajmë Conen që nuk di të bëjë kafe. I kërkoj edhe ujë. Kur pushojmë Olti bëhet melankolik. S?e duroj dot kur është kështu. Conja largohet duke qeshur. I shpjegon klientit të rregullt që Olti është diplomuar jashtë shtetit por pastaj është Klienti na sheh me admirim dhe i bëj me shenjë që Olti jam unë. kthyer. - Ju s'e dini se çfarë është dashuria për atdheun, &gt;&gt; palla. &lt;Rasti i Julit, si ecën? &gt;&gt; - &lt;&lt; E kur the që do jetë udienca tjetër se s'e kisha mendjen kur shkuam në gjykatë? Po shikoja qëparë dokumentet. Na kanë sjellë shumë deshmimtare të fuqishëm e duhet të studioj ca gjëra. &gt; - Normal që s'e kishe mendjen. Po bëje miqësi me truprojet e Muçit. Në 13 Tetor. &gt;&gt; - Kur? - Në Tetor të thonë, nuk dëgjon. Nuk e përmbaj dot një fërshëllimë habije. Jemi në fund të Korrikut dhe e kanë shtyrë për dy muaj e ca. Drejtësia punon shumë ngadalë. Ashtu si Conja që më në fund, pas më shumë se dhjetë minutash kujtohet të më sjelli ujin. - &lt;&lt; Rrofsh Cone. &gt;&gt; - Asnjë gjë. - Ndaj kam gjysëm ore unë që pastroj nën tavolinë e s'po nxjerr &gt;&gt; gjë. - E ke vënë re që kanë filluar të pastrojnë lokalin ca e ca. &gt;&gt; pyes Oltin. - Po dihet ajo Olto. Ne si lokal tani kërkojmë të afrojmë një klientelë të re, njerëz shik që nuk duhet të shohin pluhur sepse ndryshe nuk ulen. &gt;&gt; vazhdoj duke me bisht të Conen që mbasi ka vendosur ujin rri në këmbë duke dëgjuar me interes . parë syrit Sdo mend, s'do mend. Ua shet e vodkes 300 lek atyre. Futua se këta e mbajnë. Ore, po neve do na mbash kur të bëhesh lokal. . .si i thonë Olto. gotën - Epo biznes hesapi Bardhyl djali. Ore, çne që nuk ka gjimnazistë tani. Më ka marrë malli. Se normal, kur vijnë ata lahet lokali, për mua e për ty jo. &gt; - &lt;&lt; Eskluziv . &gt;&gt; Po neve do na mbash akoma kur të bëhesh lokal eskluziv Cone, apo do na mbyllësh derën? &gt;&gt; - E sheh Olto. Po i zumë derën. Se kush e mbrojti këtë farë burri kur nuk kishte cigare, e se kush e morri policinë kur po i vidhnin lokalin.&gt;&gt; - Do ju mbaj po më zutë derën; nga e keqja; ndryshe jo. &gt;&gt; flet më në fund Conja. - Kush i solli cigaret kur s'kishte? &gt; &gt; pyet Olti. - unë? ## mirë. - Unë e ti. Po policinë kush e thirri. - Ti. Hë mo boll tani se po bëheni qesharak . &gt;&gt; thotë Conja me zë të dobët duke marrë tavullën për ta zbrasur . - Lere se plot e dua. e ndal Olti. borgjezia tiranse këtu kur ta marri vesh që ky e ka emrin Cone? &gt;&gt; blerë, duke shitur armë e drogë, e ça u them shokëve Hajde u them se do tju çoj në një vend të bukur. Ku ore? pyesin ata. Tek Conja, u them unë. Po s'është evropiane fare, thonë ata, e nuk vijnë më me mua. Kështu humbas shokët, lekët që mezi i kisha bërë duke vjedhur lekët e popullit të shkretë, humbas respektin e buçave që marr me vete e të shumë të tjerëve; po aq të respektuar. - Pse ore, thua që do arrijë deri aty, do ndryshojë edhe emër? &gt;&gt; - Eja shkojmë tek Xhoni. Si të duket, më mirë kështu. Eja shkojmë tek Gabrieli. &gt;&gt; Apo - Është biznes lal. Dhe për biznesin bëhet gjithçka. Nuk e mbaron fjalinë, ngre duart nga qielli sikur kërkon ndihmë. - &lt;&lt; Unë një e duroj . &gt;&gt; flet Conja më në fund. &lt; Po kur bëhen dy bashkë.&gt;&gt; gomar - Më duket se të quajti gomar Olto. &gt; Po ikni more punoni, vini e më bëni propagandë këtu; edhe të quajta. Avokat do të të thërrasin zotrote, ëëë? Po ti tjetri, dedektiv i madh ti. Shko re, gjej një punë serioze. Dyzet vjeç njëri, tridhjet e ca tjetri; e vini e më ngrini nervat kot. Ore Olto, lëre këtë se ky ka ikur.&gt;&gt; bën me shenjë nga mua, natyrisht. Po ti more lal, ajo shkollë jashtë e vjen e më rri me këtë shërbëtorin e sistemit, këtë trapin. &gt; gomar gjithë<eos>
<bos>- Ashtu mu duk edhe mua. - Ah, këtu ka të drejtë. &gt;&gt; thotë Olti. - Këtu po. &gt;&gt; them edhe unë duke tundur kokën në shenjë aprovimi. Mirë unë, po ti? - Punë serioze; si përshembull, çfarë thua ti Bardhyl? - Unë them të marrim një lokal me qera Olto e të punojmë bashkë. Më duket shumë e punë - Ortak. &gt;&gt; Më zgjat dorën duke qeshur. - Më duket se u ofendua. &gt;&gt; thotë Olti me zë të ulët. - Jua ka marrë perëndia mendtë komplet. &gt;&gt; bërtet Conja duke u larguar. - Jo mo se bën kot ai po lëre. &gt;&gt; - Thua? &gt;&gt; - Po mo po. Ja, tani do vijë prapë e të flasim për inflacionin. - Asgjë më. A është e shtunë nesër? &gt; &gt; - Ishalla. Dëgjo këto, lëre Conen; po ça do ky sportdashësi? &gt;&gt; - Po. - &lt;&lt; E pra. Duhet të takoheshim mbas një jave, ti thoja se çfarë kam gjetur. &gt;&gt; - Hiç, nuk kam gjetur . &gt;&gt; asgjë - Çfarë ke gjetur ti? &gt;&gt; - Ça do i thuash nesër? &gt;&gt; - Pse nuk shkon mër lal? Ke frikë se mos, s'e di, ndonjë kurth a ndonjë gjë? &gt;&gt; - Të thashë që nuk do shkoj nesër. &gt;&gt; - Kam frikë se fiton Partizani . - &lt;&lt; E di që ke të drejtë Olto. S'e kisha menduar ndonjëherë nga ky këndvështrim: Të paktën njëra do humbasi. &gt;&gt; - Dakord por duke qënë se luan me rivalët e Dinamos, ngushëllimi është që njëra do humbasë, e mund të gëzohesh për këtë gjë. - &lt;&lt; Pra do shkosh. Çfarë do i thuash? Nëse ka nevojë për një avokat mos harro. Mos ki merak. Por nuk besoj. Do them që s'kam se çfarë ti bëj më, që vrasjet janë pa lidhje. nuk besoj. Kanë një lidhje dhe me siguri i ka vrarë i njëjti njeri. Por duke i thënë kështu do më japi më shumë informacione, e ndoshta do zbuloj ndonjë gjë të re. &gt;&gt; Jo, gati Pse, janë pa lidhje vërtet? Shif sa i zgjuar. Conja afrohet përsëri dhe i flet Oltit. Nuk je diplomuar fare. me lek apo me euro dhe na bën neve sikur ke universitet. Gabim; përsëri gabim. &gt;&gt; Mbasditja kalon pa ndonjë ngjarje të re. Olti ikën shpejt sepse ka njohur një vajzë dhe dëshiron ta çojë në kinema dhe pastaj në shtrat. Unë qëndroj në dhe mundohem të përqëndrohem mbi këtë histori dhe mbi atë që di deri tani por nuk kam aspak qejf dhe truri refuzon të shqyrtojë edhe njëherë detajet nga fillimi deri në fund. Atëherë marr një libër dhe ulem në time. Përgatis kafe, marr cigare, ujë e tavull dhe falenderoj Zo-in që më në fund po më jep kohë për të lexuar diçka. zyrë zyrën pak Mendoj përsëri për ndeshjen që duhet te pësoj të nesërmen. S?ka rëndësi. Duhet vetëm të kujtohem që të mos shkoj me autobuz, më mirë në këmbë. Në fund të fundit stadiumi është afër dhe zona nga Shallvaret, ku unë e Olti kemi zyrën tonë, deri tek stadiumi është një nga zonat më të bukura të Tiranës. Pas humbem në historinë dhe harroj gjithçka që më rrethon. Magjia e librit. Vetëm librat, seksi dhe futbolli arrijnë të të heqin mendjen nga problemet e përditshme. Është sikur dikush nga sipër ka menduar që na ka dënuar mjaft duke na sjellë në këtë jetë me këto probleme shërbimi 1 trasportit publik në Tiranë; miss Albania që unë urrej, dhe pastaj ka menduar që nëse duam diçka të ndryshme, mund të lexojmë librin e fundit të Visar Zhitit, të bëjmë seks unë këtë nuk e bëj, sidomos kohët e fundit apo të mendojmë, për një orë e gjysëm; vetëm mbi skema loje, taktika dhe kundërtaktika diku në shkallët e stadiumit Qemal Stafa apo Selman Stermasi, atë që tani quanin stadiumi Dinamo. pak Duhet të tregohem i qartë më Lulzimin. Nëse do të gënjejë akoma mund të gjejë ndonjë trap tjetër; unë s'kam të tallet me mua. qejf Vendos të shkoj në shtëpi. Për fat të mirë mendimet mbi vrasjet e fundit më lënë shpejt dhe filloj të lexoj. Kur ngre kokën ka rënë errësira. Është dhe jam mpirë. Provoj të lëviz por në fillim e kam të vështirë. Me një shikim joshës shoh divanin/krevatin por sikur ti kishin kuptuar qëllimet e mia, tamam në atë moment kockat fillojnë e protestojnë për vuajtjen e të fjeturit në kolltuk. vonë pak Çohem si dehur dhe shikoj orën: Gati dhjetë. Kam lexuar për disa orë dhe nuk e kam vënë re fare: Fus librin në xhepin e xhaketës dhe nisem për në shtëpi. Para se të dal shoh pasqyrën për një sekond. Libri në më bën të dukem si ndonjë profesor universitar. Dal. xhep Është brezi i ri ai që ndan rrugën me mua. Vishen njësoj si në shtete të përparuara, qeshin me zë të lartë. I dua dhe i urrej. Kur nuk i gjykoj si idiota total, adoloshentët më ngjallin besim dhe jam i gëzuar për ta, për faktin që ata do kenë mundësinë të jetojnë një jetë më normale se sa ajo që Është e bukur të shikosh Tiranën në darkë; të bën përshtypje. Tashmë qyteti është tërhequr dhe ata që ecin rrugës janë një rracë tjetër, që nuk ka të bëjë fare me atë rracë që e popullon ditën: Mosha më e lartë që takon është 25-vjeç, duke më përjashtuar mua. Nuk duket si Tiranë, duket si të tërhiqeni, ky është Do lini të dali rinia dhe nuk do i takoni. pakti. demokratë, apo e gëzojnë sepse duhet dhe pikë. Në fakt nuk e di nëse e gëzojnë apo jo, nëse arrijnë ta kuptojnë që janë të privilegjuar në krahasim me prindërit e tyre. Nuk besoj. Ndoshta 1 urrej tamam për këtë dhe për mënyrën e jetesës që kanë ndërtuar. Për këtë mirëqënje që shprehet vetëm tek e veshura dhe tek cigaret e shtrejnta. Më duket fallco, një vetrinë e Shpresoj të mos jetë kështu. pastër . Kam një apartament të vogël afër Zogut të Zi. Mua më pëlqen; kam shumë kujtime të bukura lidhur me këtë shtëpi. Familja, Elvira. Nuk e di çfarë tjetër por edhe Elvira mjafton. Ditët e para mbasi largohet mund të dëgjoj akoma në ajër parfumin e saj delikat. Më zë gjumi me atë parfum dhe kur zgjohem kam iluzionin se ajo është akoma aty. Por parfumi Elvira dhe pastaj, edhe ky zhduket brënda disa ditësh. Tirana, në disa pika, ndahet me thikë. Kalon nga rrëmuja në qetësi, sidomos duke ju afruar shtëpisë time. Të qeshurat e fustanet e shkurtër u lënë vendin pallateve të erret, ndonjë roje të përgjumur dhe hijeve që tkurrën kur u kalon pranë.<eos>
<bos>Në frigorifer gjej nja copë të shekullit të shkuar dhe bukë të fortë. I vë në tavolinë, një birrë dhe ulem për të ngrënë. Ndez televizorin; pastaj hedh bukën e pulën në kosh, duke qënë se inteligjenca ime mesatare në guzhinë më sugjeron që nuk është normale që pula të jetë më e fortë se sa buka që kam blerë të paktën para nja një jave. Hap birrën dhe ulem para televizorit. Po flasin për probleme energjitike dhe ndërroj kanal. Lajme, pastaj një si tip spektakli me të ftuar nga politika. Mbaroj birrën e parë dhe Të dëgjove birrën tjetër dhe ndjek diskutimin. Mendja ime proteston, mbasi ka lexuar një libër të bukur nuk pranon që të ndjeki ato diskutime pa sens. Flasin për kthimin e studentëve në Shqipëri dhe për disa probleme lidhur me integrimin evropian. Mendoj ti telefonoj Oltit; ti them që po flasin për të por pastaj Do më pyesi nëse jam vetëm; nëse dua të dal, të mos rri vetëm se s'ka lezet dhe unë dua të rri vetëm. Të kisha celular do i dërgoja një mesazh, po unë celularët i urrej . Elvira më ka dhuruar një por s'e kam përdorur kurrë. Kthehem tek televizori, detyroj trurin të më bindet tek dëgjoj ato diskutime shumica e së cileva pa kuptim dhe mbaroj edhe birrën e dytë. Bravo e djathta, mirë, mirë, e ka vënë poshtë dhe biles po eviton që të trajtojë problemin duke u futur në problemet personale të kundërshtarëve. Por pastaj, tamam kur duket sikur e majta është dorëzuar; kjo del në një kundërsulm të shpejtë dhe arrin të shënoje duke sjellë ca fakte të vjetra; histori të Partisë se Punës. Të dyja akuzojnë njëra tjetrën se janë apo kanë qënë komunistë, të dyja kanë të drejtë. Gazetari që drejton ka frikë ti ndërpresi. Dikush thotë që edhe pse kishte teser partie apo shkruante në gazeta të majta ka qënë gjithmonë demokrat i flaktë brënda. Unë me natyrën time dyshuese; nuk i besoj. Edhe pse ka mundesi. Nëse, bje fjala; jemi të gjithë brënda një sistemi të gabuar, atëherë sistemi s'është më i gabuar. Pastaj, si dreqin mund të thuash që ke qënë apo s'ke qënë komunist. Janë argumente të ulëta. Ke qënë ai që të detyronin të ishe. Nuk i kam gjykuar kurrë për atë që kanë qënë, i gjykoj për atë që janë apo nuk janë tani. Dua që kjo parodi të marri fund. pule pak hap tjetër . paktën pulë. Hap heq gati palët palët Por nuk ndryshon dhe nuk thonë më asgjë interesante, derisa e ndjej që po më zë gjumi. Tentimi për të fjetur aty në divan ku jam është i fortë por arrij të mendoj që kam lënë për të fjetur në krevat. Çohem me mundim dhe shtrihem në dhomën tjetër. Gjumi më zë tamam një sekond mbasi vë kokën në jastëk. asgjë zyrën Ndeshja fillon në ora tre dhe unë zgjohem vonë, rreth mesdites. Dhimbja e kokës më kujton që nuk duhet të abuzoj më me birra natën vonë dhe betohem që kjo është hera e fundit. Kthej shtëpinë përmbys për të gjetur një aspirinë. E gjej mbas një kërkimi të gjatë, në sirtarin e çorapeve. Kushedi se si ka përfunduar atje dhe kushedi se si më shkon mendja për të kërkuar atje. Dedektiv më, ne i bëjmë këto gati gati gjëra. Mendoj të shkoj direkt në stadium por për fat të keq kam lënë biletën në Ndalem në një pastiçeri në rrugën e Durrësit për të ngrënë mëngjes, lexoj gazetat dhe pastaj kaloj në Nga Olti asnjë shenjë. Zakonisht vjen edhe të shtunën paradite kur ka për të studjuar ndonjë proces dhe në atë moment ka tre të tilla nëpër duar. Por atë mëngjes me sa duket nuk ka ardhur fare. Fus biletën në mendoj ti shkruaj diçka Oltit; ndonjë tip përshëndetje por pastaj heq dorë. zyrë. zyrë. xhep, Ndalem tek Conja sa për ta përshëndetur por lokali është mbushur plot dhe Conja po punon sa për tre veta për tu shërbyer të gjithëve. Nga dera 1 bëj më shenjë që duhet të marri një kamarier . As ma var fare dhe zhgënjehem nga fakti që nuk arrij ti nxjerr asnjë të sharë. Nga ana tjetër është shumë 1 zënë dhe sikur të mos ishte e shtunë do kisha qëndruar edhe unë për ta ndihmuar; për ti bërë kafet e për ti përgatitur pijet në banak. Por atë ditë kam një takim dhe i me shenjë që duhet të iki. Për fat të ama, ndalem sekonda më shumë se sa duhet dhe më arrin Olti që nuk e kisha pak bëj keq pak - Nga shkon kështu? &gt; &gt; më pyet, sikur të mos e dinte shumë mirë. 1 tregoj biletën e Partizanit. - Në stadium, kam blerë biletën për të një ndeshje. &gt;&gt; parë - Si kjo është ajo bileta? &gt;&gt; thotë duke nxjerrë një tjetër identike nga portofoli. - Dua të vij në stadium me ty . - si ajo. Ça do? &gt; Po, - Ik ëre më lë rehat. Po shkoj në unë, jo në stadium. punë - &lt;&lt; Jo. Rri në shtëpi, janë për burra këto. punë - Aman, aman, të vij edhe unë? &gt;&gt; thotë Olti me tonin e dikujt që po tallet sepse nuk ka nevojë për lejën tënde. - Si të duash. Stadiumi është për të gjithë. Unë do eci në rrugën time. Do ma ndalësh edhe këtë? Flasim tamam kot sepse ndërkohë jemi nisur që të dy drejt stadiumit. &gt;&gt; Thotë duke bërë dy përpara. &lt;&lt; Ja, tani je ti që më ndjek. A ka mundësi mos të më vish mbrapa more zotëri? &gt;&gt; hapa - Unë nuk të ndal gjë 0 vëlla; mjafton që të mos më ndjekesh mua. &gt; - e morre atë biletë? &gt;&gt; pyes me dyshim. - Si thua ti? - Unë them që ta ka bërë Juli me kompjuter. &gt;&gt; Bravo. Klienti jonë vërtet që nuk na paguan me lek por ama është një gjeni në kompjuter. Talent natyral, me sa duket. Mund të fallsifikojë çdo gjë apo të gjejë çdo film apo muzikë të vjetër që nuk gjendet më nëpër dyqane. - Si ishte Juli? - Mirë. Po vetëm se. - Çfarë? &gt;&gt; - Sa gjynaf. &gt;&gt; - Klejdi ka humbur. &gt;&gt; - Po ti nuk di gjë, apo jo? &gt;&gt; - Për këtë birin e kurvës që nuk gjendet. - Për çfarë? - Do e ketë nisur i ati të studiojë në ndonjë universitet të jashtëm. &gt;&gt; - Çudi do ishte atëherë duke qënë që po e kërkon edhe i ati. - &gt;&gt; - Po po; po dëgjo. Ke gisht? &gt;&gt; Edhe atij kujtohet kur Ndueja na ka vizituar dhe i mbytur nga lotët ka thënë diçka të tipit: Nëse kjo nuk është mjaft për drejtësinë, sidoqoftë është mjaft për mua. - Ti di aq sa mua Olto. Ndaj mos më bëj sikur s 'mban mend. Por unë nuk kam gisht. Me plehra. Unë i kam dalë hakut atij birit të kurvës Olto. Ja thashë troç. Por paska qënë më budalla se sa e mendoja. Nëse nuk është në një universitet të jashtëm është mirë aty ku është. Me ça ushqehen krimbat? &gt;&gt; Bukur. Tani boll me këtë muhabet.<eos>
<bos>&lt; E di që nuk ke gisht. Por doja ta dëgjoja nga ty. Shoh me bishtin e dhe e kuptoj që Olti dyshon se jam një vrasës gjakftohtë si nëpër filma; nga ata që bëjnë drejtësi me një plumb, apo se në një fare mënyre ndihmoj ata që janë të tillë. Por nuk jam dhe eventualisht, nuk di se kush mund të ketë vrarë, nëse dikush e ka bërë vërtet. ana tjetër, fakti që Olti mendon se e kam vrarë unë, mund të jetë gjë e mirë. Që tani e tujte s'do guxojë të më kundërshtojë më. syrit Nga Frika ime e vërtetë është se mos Ndueja dhe fëmijët e tij kanë bërë ndonjë gabim por nuk është kështu. S?ka mundesi të jetë kështu. Shpjegimi i vetëm është që i ati e ka nisur kushedi se ku. Dhe bën sikur e kërkon edhe vetë për të na hedhur hi në sy. dinak, nuk ja ha shkopin. qeni &lt;&lt; Nuk di Olto. Vërtet. Dhe besoj se fshihet. 1 ati bën sikur e kërkon sepse është &gt;&gt; asgjë Ndueja? &gt;&gt; - Ndueja s'më ka thënë gjë. &gt;&gt; Është tamam ashtu siç e prisja. Ndeshja është më e rëndësishme se sa ajo e javës se kaluar dhe ka thërritur në stadium më shumë njerëz se zakonisht. Zona përqark stadiumit është pushtuar nga ngjyra e kuqe e Partizanit dhe ajo blu e Dinamos. Ka në qarkullim; për fat të mirë edhe në një derbi të rëndësishëm incidentet janë të rrallë. ana tjetër, të dyja skuadrat nuk luftojnë më për kampionat, luftojnë vetëm për të mbyllur kampionatin sa më shpejt që të jetë e mundur dhe ndeshje vlen vetëm për prestigj . polici pak kaq Nga Shënoj në mendje që Lulzimi do ma paguajë edhe këtë, duke fëmijët që përpihen nga turma, duke harruar përsëri të më falenderojnë. Ngushëllimi 1 vetëm është që mbas një jave Partizani do luajë jashtë. Sikur të doje të më takojë Lulzimi duhet të më nisi biletat për Tiranën. parë Kësaj herë askush nuk më kërkon që ta fus në stadium edhe pse shoh dy çerrat e radhës së shkuar së bashku me disa fëmijë të tjerë që vijnë rreth e rrotull. Olti nuk ka probleme me biletën tij të fallsifikuar. vendi ku jam në rradhë shoh dy tifozët e tashmë të dëshpëruar, ndaj thërras dhe i fus brënda pa asnjë problem. E shikon Elvira; mund të jem baba fantastik! Policët janë si të përgjumur, nuk ma varin fare. Fëmijët më thonë që unë jam tamam tifoz Partizanit, nuk humbas asnjë ndeshje dhe që kësaj herë do e rrafim Dinamon ndërsa unë mendoj për reputacionin tim si tifoz 1 Tiranës që prishet javë mbas jave. Me nerva u bërtas "Mbyte mbyte morrin e kuq! por rrethuar nga një tume e kuqe e mbaj veten. Them vetëm &lt;E po kampionatin e ka fituar Tirane, ka mbaru ajo, lujmë kot ne të tjerët.' vegjël Nga gati mo, Currili e di, e ka ndjekur. Ka lexuar gazetën e mëngjesit. Ata flasin për Bashkim Hoxhën sikur të ishte ndonjë njeri pafajshëm 1 vrarë nga grabitësi i radhës. Nuk e njohin Bashkimin, ndoshta nuk e njeh as familja e tij. Por është i gëzuar. Mungon edhe fare, pastaj do lëri këtë qytet. I vjen për faktin që nuk mundi të linte Objektin pranë kufomës se tij por kishte frikë se mos policia arrinte të bënte lidhjen midis vrasjeve. Dhe këtë Currili nuk e do. Sepse kështu do gërmonin më thellë, do lidhnin rasjet e ndoshta do arrinin deri tek ai. Gazetari, dhe ndoshta edhe pak keq policia, çuditen për faktin që nuk ka zbrasur edhe arkën e dyqanit. Këtë s'mund ta bënte. Le të besonin çfarë të donin; nuk do i prekte me dorë lekët e Bashkimit ashtu si nuk kishte prekur ato të Markut e të tjerëve më përpara. Ka kaluar shumë kohë duke u pastruar, s'mund të ato lek preki gjaku. Mungon vetëm Me Objektin në një e listat në xhepin tjetër ndihet më i fuqishëm se sa është. Edhe pak, thotë vetes, edhe edhe do kthehesh tek nipërit e tu. Ke një biletë avioni e mund ti përqafosh përsëri në atë vend të huaj ku tashmë jeton. S'mund të dorëzohesh tani, 1 përsërit vetes. E di shumë mirë që nëse ikën pa mbaruar punë, nuk do kthehesh më në këtë vend, nuk do kesh një mundësi tjetër. Forca; edhe Shokët presin hakmarrje. Shokët janë pa varr e pa lule, do u në botën tjetër kasapët e tyre. Pastaj do e kesh shlyer borxhin tënd me këtë vend, me këtë sistem, me gjithçka. Por duhet të nxitohesh. Nuk e di edhe sa kohë ke por nëse vazhdon me këtë frikë e me këto emocione të forta zemra nuk do të durojë. pak. xhep pak pak. çosh çosh Edhe pak, edhe Lëri tifozët në punën e tyre por përzihu me ta. Ai është këtu, duhet të jetë diku këtu: Currili e ndjen: Një tifoz i veshur me blu e shtyn; policët e shohin me shpërfillje. Dy apo tre fëmijë gjejnë dikë që i fut në stadium. Mos e shiko policin; nuk e ka me ty. Edhe pse të duket sikur të njeh, ai nuk njeh asgjë. Bravo, vazhdo kështu; ec me turmën. Edhe e do jesh brënda. E ke humbur viktimën tënde por mos u shqetëso; do e gjesh përsëri. Mos e shiko policin; mbaje kokën përpara. Ja edhe Je brënda në stadium tani. Po bërtasin. Tani gjej Lulzimin: Mos shiko policin: Zemra do rezistojë, duhet të rezistojë. Gjej Lulzimin; gjej Lulzimin: Mungon edhe fare, mbas ca ditësh do jesh në shtëpi. pak. pak pak. pak Po më pret në vendin e zakonshëm dhe është më nervoz se zakonisht. Tani nuk sheh fare fushën por vetëm njerëzit që e rrethojnë. Ka e fryrë dhe besoj se ka filluar të mos flejë mirë. Nuk më sheh kur afrohem sepse është përqëndruar tek një pensionist i gjorë që lexon gazetën. sytë - &lt;&lt; Ah, qënke ti? Ivë dorën në shpatull dhe kërcen sikur të ketë parë një gjarpër, duke vënë dorën në brez, aty ku normalisht duhet të ketë një pistoletë. E shoh me kujdes. Jo, nuk ka në brez, është thjesht një refleks që i ka ngelur nga jeta e mëparshme. gjë - Po. &gt;&gt; i them duke u ulur. I bëj shenjë Oltit të më ulet afër . - Olti, nën shërbimin tuaj. &gt;&gt; - Po ky kush është? - Çfarë? &gt; - Tha: Olti, nën shërbimin tuaj . - Dua një makinë e një femër. &gt;&gt; - &lt;&lt; E dëgjova. Kush është, çfarë do? &gt;&gt; Lulzimi kthehet nga mua.<eos>
<bos>- Thotë gjithmonë kështu kur e pyet se çfarë dëshiron. Mendon se është zbavitës. - Nuk kuptoj. &gt;&gt; - Nuk është zbavitës fare. &gt;&gt; vendos Lulzimi. - &lt;&lt; Ashtu mendoj edhe unë. Por çfarë ti bësh, nuk i mbushet mendja. - &lt;&lt; Unë e di se si mbaron. Dhe nuk bën për të qeshur. Ti e di si mbaron? &gt;&gt; - Unë jam zbavitës, &gt;&gt; ndërhyn Olti i prekur në sedër. &lt;&lt; Dëgjo këtë është një shqiptar, një gjerman. - Jo por nuk dua ta dëgjoj. &gt;&gt; përgjigjet Lulzimi. - &lt;&lt; Faleni ndihmësin tim. Është i ri dhe nuk di ta mbajë gjuhën në vend. Por në të dy jemi - Nuk po tregohesh fare i sjellshëm ama. &gt;&gt; proteston Olti. çift dhe . &gt;&gt; - Çift? &gt;&gt; Nuk dua tja di fare se në çfarë kuptimi jeni apo nuk jeni çift. Kam probleme të tjera. &gt; &lt;&lt; Të gjithë kemi probleme të tjera zoti Lulzim: Unë po bredh mbrapa një vajze. E kam çuar në kinema, në. - Jo në atë kuptim: Pa hë, çfarë ke gjetur? dhe ti i preve shpresat. Por mirë ja bëre. Sa për rastin; asgjë. As edhe një gjë. &gt;&gt; Si asnjë gjë? &gt;&gt; njëjti njeri. Biles edhe për këtë nuk jam shumë 1 bindur. Thjesht korrispondojnë koha dhe mënyra e egzekutimit. Por përtej kësaj, nuk mund të ecet përpara. &gt;&gt; Kaq: Kaq: - Kaq? &gt;&gt; përsërit i zhgënjyer. Besoj se priste që ti të vije këtu me një copë letër ku të shkruaje emër, mbiemër,adresë, grup gjaku e numër këpuce të vrasësit. &gt;&gt; thotë Olti. - zoti Lulzim: Nuk e di se çfarë prisje. &gt;&gt; Kaq &lt; Jo, jo. Nuk besoj se i intereson numri i këmbës. Apo jo zoti Lulzim?&gt; &gt; Jo, aspak. E dini, është shumë i bukur ky humori juaj por nuk është vërtet momenti, lot nga Por tani duhet të jemi pak serioz; okej?&gt;&gt; sytë. Nuk ndalem dot. Më krijon antipati, e trajtoj gjithmonë e më keq por nuk varet nga mua. Okej mister! &gt;&gt; thotë Olti duke shoqëruar këto fjalë me ngritjen e gishtit të madh. Liri demokraci. &gt;&gt; Shoh me kënaqësi që edhe Olti nuk e duron dot klientin tim. Kështu që ja futa kot qëparë kur të thashë që vrasjet janë të lidhura. Sepse nuk ka asnjë provë. &gt;&gt; &lt; Asnjë provë ëë? Pa shih këtu. Shih, çështja është këtu lal. Sikur të më kishe thënë të vërtetën kur u takuam herën e parë ndoshta do kisha gjetur diçka më shumë. Por ti ke sekretet e tua, unë kam të miat e Olti gjithashtu. Nxjerr një foto ku shihen disa njerëz veshur me uniformë ushtarake diku në një mal. Është një kopje tjetër e asaj që kam edhe unë. Ke të drejtë, të besoj. Është thjesht çështja që nuk ka prova të mjaftueshme për ti lidhur. Dhe e di se çfarë tjetër dyshoj? &gt;&gt; &lt;&lt; Besnik Marku, Agron Prisku, Përparim Behrami, Bashkim Hoxha. Janë të gjithë në atë foto. ky është Besniku. Ky këtu Bashkimi, Agroni. Mos më thuaj mua që nuk kanë lidhje. Ja, çfarë? Jo, - Unë e di unë e di. &gt;&gt; thotë Olti. - Ky e dika. &gt;&gt; Thotë Lulzimi dhe tregon mikun tim ndërsa e sheh me inat. Luli dëgjon. Mendohet. Vendos. Dyshon që ti Lulzim di shumë më shumë se sa thua por kushedi se përse ja fsheh zotërisë këtu; Bardhylit. Tani, neve si shoqëri hetuesish aq na bën se çfarë problemesh ke ti por nëse do që të kryejmë punën tonë kemi nevojë për njëfare bashkëpunimi edhe nga ana jote . Më thuaj vetëm nëse je i aftë të gjesh vrasësin apo jo. Nuk dua më shumë. Nuk dua as hakmarrje dhe as ndonjë drejtësi personale. Di vetëm që disa njerëz që më pëlqenin tani janë nën tokë dhe dua të di se kush i ka vrarë. As vetë nuk kam shumë informacione. Domethënë, unë njihja Besnikun dhe ishte njeri i kështu për të vdekurit. Njoh edhe te tjerët, i njoh të gjithe; i njihja. Kam se çfarë po bën policia parë - Mundem, nëse më ndihmon. dhe po ecën në ajër. Nuk dinë asnjëgjë Këtu kemi të bëjmë me një grup profesionistësh. Gjithçka që di unë, është këtu. &gt;&gt; &lt; Ti punon për mua: unë të paguaj. Ti bën çfarë të them unë. Jemi dakord. &gt; Krruaj kokën dhe e shikoj në sy. pak Prek tëmthat me Mendoj që po vazhdon të gënjejë. Bën të më diktoje një numër celulari; numri i tij ku mund ta marr në rast urgjence. Më jep edhe lek për një javë tjetër Unë i jap numrin e Numëroj lekët. Janë të gjitha. I palos dhe ja kthej, duke i thënë që nuk mund të punoj nëse vazhdon të tallet me mua. kokën me duar, është i dëshpëruar. gisht. punë. zyrës. Kap - Jo. &gt;&gt; - Si jo? &gt;&gt; - &lt;&lt; Nuk funksionon kështu. - E si funksionoka? &gt; - Që unë tani iki e ti gjen një tjetër. - Papi? &gt;&gt; Dakord, dakord. Harroja ça thashë më para. Tani, jemi dakord që nuk është koinçidencë fakti që nga ajo foto vetëm dy janë gjallë? Papi dhe unë. &gt;&gt; Përparim Behrami. &gt;&gt; përgjigjet duke më treguar një fytyrë në fotografi. Ndoshta nuk do pranojë kurrë por arsyeja e vetme për të cilën më ka punësuar, është frika për jetën e tij. Tund kokën në shenjë pohimi. Nëse njerëzit në këtë foto bjenë njëri mbas tjetrit; fillon edhe i bën pyetje vetes. Përse? Është njësoj sikur të lexosh në gazetë që po vrasin të klasën që ke pasur në gjimnaz. Kush po e bën, përse? Mos valle po e bëjnë për diçka të rëndësishme që ke parë, mos je deshmimtar i diçkaje të madhe. Unë s'e di, ndaj të thirra ty. Tani, më thuaj vetëm nëse do më ndihmosh apo jo? Dhe të them që s'ka më gënjeshtra. &gt; gjithë ta bëjë ai punën me të njëjtën rrogë por për tre ditë e jo për shtatë. E bërtitura e Lulzimit mbytet nga duartrokitjet e të sharat e stadiumit i cili ngrihet në këmbë si një trup vetëm për diçka që ka fytyrë sikur të ketë parë një fantzem dhe një sekond më vonë çohet. Largohet me shpejtësi përpara se unë të mund ta ndjek. Nis ta ndjek por heq dore se shpejti. Tashmë ka ikur. Shikoj rreth e rrotull në kërkim të arsyes për të cilën u largua me ngut por nuk shoh asgjë. Tashmë është zhdukur dhe s'mund të gjesh dikë në stadium. kaq S'mu duk sikur thashë ndonjë gjë që e ofendoi. &gt;&gt; thotë Olti duke më parë me çudi. As kësaj here nuk arrij ta pyes se çfarë uniformash janë ato në foto, se ku më ka gënjyer e ku më ka thënë të vërtetën. Ka shumë që nuk shkojnë këtu. gjëra Unë ulem aty ku ishte Luli dhe diskutoj me Oltin nëse është më mirë të fitoje Partizani apo Dinamo. Partizani merr penallti për rrezimin e mëparshëm.<eos>
<bos>Disa muaj mbasi unë e Oltu hyjmë në tonë të re vendos që nuk është e shëndetshme për portofolin tim që të paguaj qeranë vetëm për zyrë, ndaj vendos që të transferoj edhe shtëpinë aty, duke që ka mjaft vend bosh. Ideja është ajo që të jap shtëpinë e vjetër me qera. zyrën parë Nis me transfermin librave dhe disa rroba. Pastaj e kanë radhën mobiljet të cilat, për dreq, janë shumë. Nis me një kolltuk-krevat dhe disa komodina, pastaj mërzitur vendos përsëri që hë për hë mund të mbaj edhe shtëpinë edhe zyrën dhe do bëj transferimin ngadalë-ngadalë. Kanë kaluar disa vjet dhe avantazhi i vetëm është që nëse Olti nuk ma zë krevatin më para, kur dëshiroj apo kur bëhet vonë mund të fle edhe në Gjë që bëj mbasi mbaron ndeshja dhe mbasi Olti zhduket zyrë. kushedi se ku: Mbasditja kalon ngadalë dhe nuk dal, kam dëshirë të rri vetëm. Nuk më bëhet as të cilin thotë që punoj për të dhe duhet të bëj çfarë do ai. Është mësuar të japi urdhëra Luli, në atë moment dukej një njeri i egër që po mundohej të vendoste fuqinë e tij primitive mbi mua dhe, pse ta mohoj, më ka trëmbur në atë moment. Është e njëjta gjë që ka ndodhur kur e kam prekur lehtë dhe ka çuar dorën në brez për të kapur një pistoletë që nuk kishte. Janë të gjitha reflekse të një jete të mëparshme që nuk e braktisin. Luli. Zgjohem nga telefoni i zyrës që bje në dhomën tjetër. Duke mallkuar Telekomin dhe veten që kam harruar të heq telefonin nga priza, gjë që bëj përgjigjur. Mbasi përplasem me dy mobilje e thyej një arrij të receptorin. gati gotë kap - Marr për konkursin.. - &lt;&lt; Hëëë. &gt;&gt; është e vetmja gjë që arrij ti them telefonit. - Ça konkursi? &gt;&gt; Për çfarë karin po flet? &gt;&gt; pyes unë akoma 1 përgjumur. Edukata me sa duket po fle akoma. Po do doja të shihja çdo njeri tjetër që zgjohet në këtë mënyrë. - Konkursin tuaj, besoj se e di përgjigjen e saktë. Doja tju pyesja për shpërblimin . - Për konkursin që keni bërë. &gt;&gt; Konkurs mendoj. Konkurs . Konkurs me një çmim. Kushedi se për çfarë po fliste, 1 &lt;Keni gabuar numër, mirupafshim: përgjigjem duke mbyllur telefonin: Zhytem në divan. Jam zgjuar dhe po të ishte për mua do kisha vazhduar të flija me gjithë qejf duke që të vijë Olti për të bërë kafe. Mundohem që të disa nga ëndrra që po bëja por nuk më vjen në mendje. E vetmja fjalë që më kujtohet është konkurs por këtë s'e kam endërruar; këtë e ka thënë ai tipi në telefon. keq pritur gjëra kap asgjë Telefoni bje përsëri papritmas por kësaj herë vendos të mos përgjigjem. E le të bjeri dhe për dreq nuk pushon më. I nervozuar nga zilja heq dorë nga ky vendim dhe përgjigjem vetëm për të eleminuar zhurmën - Këtu Bardhyli. &gt;&gt; - Akoma ti? - Akoma unë jam. Merr për konkursin? &gt; - Po. &gt; - Ke gabuar përsëri numër.&gt; ka, them me vete ndërsa zbres për të pirë një kafe te Conja. Ka mundesi që ç'ke me të. Ka, Nuk ka mundësi...&gt; &gt; thotë tjetri kur ul telefonin. Për siguri, këtë herë lë receptorin mbi tavolinë. Lokali është plot edhe pse ora shënon vetëm 10. Nëpër tavolina shikoj gjimnazistë të veshur sipas modave të ndryshme evropiane që pinë pije alkolike amerikane. Dëgjoj zërat e tyre të lumtur akoma pa u futur brënda. Adoloshentët janë plaga e çdo bari por e Cones në veçanti. Nuk i duron fare dhe është betuar sa e sa herë përpara meje e Oltit që nëse vijnë ndonjëherë në lokalin e tij do e marri këtë si pushtim territori dhe do i hedhi jashtë ashtu si kemi përzëne rusët njëherë e një kohë pa paralajmërim; pa takt, me dhunë dhe eventualisht duke u marrë edhe ndonjë nëndetëse. Dhe kur unë 1 kujtoj që zakonisht adoloshentët nuk lëvizin me nëndetëse përgjigjet që ky nuk është problem tij. E di që tallej por tani jam kurioz të shoh se si do sillet Conja që ka refuzuar ti vëri lokalit të tij emra të famshëm si Nju Jork, Montekarlo, Roma, pikërisht për të mbajtur çiliminjtë, siç thotë vetë. Conja do që ti referohen lokalit të tij thjesht si Kafja e Cones larg - Jemi bërë lokal modern. .ëëëë Cone? &gt; Vendos që mund të zbavitem dhe nuk ulem por shkoj drejt e në banak. pak - Bardhylo më le rehat se vetëm ty të kisha mangut tani. - Vërtet? &gt; &gt; pyet si me të tallur. - Thonë që kur ta mësojnë derën këta çerrat nuk të vijnë më klientët e rregullt pastaj . belaja të shkretin kur i mësuan derën gjimnazistët. Ju larguan të gjithë klientët e vjetër. Normal, me gjithë atë zhurmë. Vetëm se mbas një dy muajsh u larguan edhe adoloshentët; këta janë njerëz që mërziten shpejt. As klientët e vjetër nuk i vinin më pastaj, në shenjë proteste. Shkurt muhabetit falimentoi ky shoku. Dhe sa mërzitej i shkreti. S'kishte me kë të bënte muhabet tamam. &gt; gjeti shoku im që thua ti, u katandis që bënte muhabet vetëm me kamarierin; se as shokët nuk i shkonin më. &gt;&gt; Ky Vë re që Conja është frikësuar dhe sheh me inat nga pushtuesit e lokalit. Nuk e kuptoj nëse po tallet edhe ai me mua. pak - Ëhë. - Po ti nuk ke as kamarier mër Cone! &gt; - S'ka çmë duhet po hë se i bëj të gjitha vetë unë. - Kam frikë se do të të duhet që tani e tujte. Po s'u shërbeve mirë këta rrezik të të braktisin lokalin. Të paktën e di që ti do vish që do vish. Je aq sa nuk shkon më se sa poshtë shkallëve. përtac larg Natyrisht kjo është një nga arsyet për të cilën unë shkoj shpesh tek Conja. Por nuk mund ta pranoj . Marr kafe dhe filloj ta përziej ngadalë në banak. Mendoj për telefonat e çuditshme dhe pyes veten për çfarë konkursi mund të bëhet fjalë. Ndoshta mund të fitoja edhe unë ndonjë gjë, se në këto s'kam fituar kurrë as edhe të ziun e thoit. gjëra - Më bëj një kafe edhe mu lal. &gt;&gt; thotë Olti që sapo ka hyrë. I hedh një sy lokalit pastaj shton. &lt;&lt; Ma bëj të mirë ama. Besoj se do jetë kafja e fundit që do pi këtu. &gt;&gt; - Dakord, dakord, se ndryshe më pështyn në kafe ti, e di unë. Ka marrë njeri në telefon sot? pyet duke u kthyer nga mua. - Olto; mos fillo edhe ti. &gt;&gt; proteston Conja. - Në fakt po. Njëri që donte të fitonte një konkurs. - Që s'kishte fituar gjë duke qënë që kishte gabuar numër. &gt;&gt; - Bukur. Ti çfarë i the. - Trap! &gt;&gt; - Çfarë the? &gt;&gt; - Të thashë trap. Pse, s'e dëgjove. &gt; - Shif këtu shif &gt;&gt; Më kalon një Faqja e tretë, në fund. &gt;&gt; gazetë. - Jo, në fakt e dëgjova por . &gt;&gt; përgjigjem habitur . Trapi i sat'ëme. &gt;&gt;<eos>
<bos>Në faqën e tretë shoh fotot që më ka kaluar Lulzimi, apo më saktë, jo.. .njerëzit nuk janë, janë vetëm sfondet. Ha ha, kjo është e bukur . e ofrojmë një kartë rimbushëse celulari prej 1000 lekesh. &gt;&gt; parë E di që kam kaluar sa e sa orë para kompjuterit Bardhyl duke eleminuar fytyrat e miqëve të tu për të mos kompromentuar hetimet. Në fakt..ndihesha në faj për dje. Më duket se e prisha unë me atë humorin tim të pavend. Dhe mezi kam nxjerrë e kam pastruar sfondet, pastaj kam paguar gazetare për ti botuar . pak - Edhe kam nejt sa e sa orë me e mendu edhe atë. Ça dreq shpërblimi do ofroje ti gjeni? &gt;&gt; Se di. Një biletë kinemaja; lek..&gt;&gt; - Po zotrote çfarë do bëj? &gt;&gt; - 0 po kot s'është dedektiv ky 0 Cone; se është gjeni ndaj. Kartën rimbushëse e nis me një mesazh, s'ke nevojë që ta takosh fituesin. Po me kë flas edhe unë thuaj? Tani mbaro kafen edhe shko sipër se mos merr njeri . &gt; - Duhet të takoj një klient. . .po ashtu si e mban ti natyrisht s'guxoj që ta ftoj sipër, kështu që duhet ti shkoj në shtëpi. Do marr ca dokumente e do iki. Ma paguj ti kafen &gt; &gt; zyrën - Dakord atëherë, do na e pagujë Conja. - Posi jo. &gt;&gt; &lt;&lt; Ëëëëë? &gt;&gt; pyet ky i fundit. Deri në atë moment s'e kishte mendjen e po shikonte nga ana tjetër po sa dëgjon muhabet pagimi ndërhyn direkt. - Bardhyli gënjen, ti e di. &gt;&gt; - Thotë Bardhyli që do të na ofrosh kafet sot. - Thotë Conja që ti Bardhyl gënjen. &gt;&gt; - Pse nuk flisni me njëri tjetrin jeni që jeni? &gt;&gt; revoltohet Olti. Na 100 lek e paguaji kafet Cones. Të ishte kamarier do i lija bakshish, po meqë është pronar nuk i lë gjë. &gt; - Sepse na pëlqen kur flasin avokatët. &gt;&gt; përfundon Conja. - Sikur të më kishe thënë për këtë konkurs unë s'do ja kisha mbyllur telefonin. - E sheh që kur do i kupton ~ka një arsye për të cilën unë jam hetues e ti avokat.. - Është thjesht faji im që doja të të ndihmoja. &gt;&gt; - dhe arsyeja është që unë kam studjuar e ti jo.&gt;&gt; Po, - Universiteti detaj e? Dreqi ta marrë, për këtë arsye nuk do ecim ndonjëherë përpara neve - Detaje Olto; detaje të parëndësishme. - Çohu. mund të bësh shumë gjëra me këmbët e tua të mrekullueshme. &gt;&gt; - Qepe. &gt; - Po bën autokritikë? Si urdhëroni shoku Olti. Unë i pranoj gabimet që kam bërë dhe tani e kam kuptuar edhe mësimin. Kam vepruar si pasojë e. - ti shpëtoj përjashtimit nga &gt;&gt; Po, partia. - Kushedi se sa ke bërë në kohë tënde ë. &gt;&gt; - Ti më shumë meqë ke qënë edhe . Na ndërpret telefoni dhe asnjëri nuk lëviz që të përgjigjet. E pyes se çfarë kam qënë në kohë - Përgjigju pra. &gt;&gt; bërtet Olti. - Unë . pse unë, ti je zoti Konkurs këtu. &gt; &gt; - Unë rastin tim po e zgjidhja shumë mirë. Ja që një avokati i erdhi në mend që.. .&gt;&gt; - Konkursi për rastin tënd. &gt;&gt; - Dakord dakord. Le të bjeri, kujt i plasi? &gt;&gt; - Mua. Po e ngre sepse jam i edukuar, pa të ishte për ty . . .alo. - Alo. Po. Flas me- - me atë flisni. Telefononi për konkursin e famshëm? &gt;&gt; Po, - Po. Dhe ju jeni zoti. . . ? &gt;&gt; time. - Jam dedektivi i kësaj dhome, quhem Bardhyl. - &lt;&lt; Na paska qëlluar një moralist. &gt;&gt; them duke u kthyer nga Olti e duke mbuluar receptorin me mëngën e bluzes. - Dakord. Unë quhem Petro. Dua të të them që i njoh ato vende. Nuk mund të mos i njoh dhe çuditem që një njeri moshës tuaj nuk i njeh. - Ta dija do e kisha unë. ngritur - Jo tani, duhet të iki. Kam serioze unë Bardhyl. . jo si ti.&gt;&gt; punë - Po deshe ta kaloj . &gt;&gt; - &lt;&lt;Më falni një sekond vetëm; &gt;&gt; 1 them Petros dhe largoj receptorin. - Pse, unë sipas teje nuk kam serioze? punë - &lt;&lt; Foli mër trap të sqaroheni. sugjeron Olti. - Jo. - E pse puna jote qënka serioze kurse e ima jo? &gt;&gt; - &lt;&lt;Mirupafshim e serioze të mbarë. Alo; po, jam akoma këtu..më falni për ndërprerjen . kemi teton si pa qejf.. punë pak - &lt;&lt; E di që do të më vonosh, kërkon dikë me kë të zihesh por nuk jam në humor sot. Ndaj fol me fituesin e jepi numrat. &gt;&gt; thotë duke dalë nga dhoma. - Kuptoj &gt;&gt; thotë Petro sa për solidaritet, se s'kupton asgjë. - Nëse doni të më thonë keni kuptuar nga ato foto. çfarë - Ta marrë dreqi, mendoj, pikërisht mua duhet të më qëllojë dikush me probleme egzistencialiste. Tani do filloj të qaj apo të më kërkoje lek, gjeniu i Oltit. - Përse, më falni, nuk po e kuptoj . . .ku është ai vend? &gt;&gt; - shumë kujtime të këqija. Po, - &lt;&lt; Ai vend, zoti Bardhyl, është Spaçi. &gt;&gt; - Je akoma aty? &gt; &gt; pyet Peto Spaçi. Ja se çfarë ishte. Për një moment edhe mua më kishte shkuar në mendje se duhet të ishte diçka e tillë por s'e kisha menduar që mund të ishte tamam burgu i famshëm. - Spaçi? &gt;&gt; përsëris unë. Ijap numrat e kartës rimbushëse dhe e falenderoj . Pastaj ul receptorin:. - &lt;&lt;Tamam Spaçi. Më vogël disa mujore dhe s'ja uroj njeriu. më fal tani, sa për numrat e\_ Mendoj që ishte koha e përshtatshme për të takuar shokun Goni. Por më përpara Vasilin. shpjegon që është i zënë me disa arrestime urgjent dhe që mund të kaloj në mbrëmje për të parë dosjet. e fotografinë janë gjallë vetëm dy veta: Lulezimi që fshihet; dhe Përparim Behrami. Vasili më jep adresën; Behrami banon në Tirane. 1 premtoj taskistit bakshish me kushtin që të arrijë shpejt dhe pa shtypur njeri. I bën që të dyja. Dal duke vrapuar dhe marr taksinë e Mallkoj veten që jam trap e Lulin që s'më ka thënë fare që ndoshta edhe Papi është në rrezik. Por nuk vlen; e ndjej që është faji im. parë. Përparimi derën i frikësuar nga të trokiturat e shumta: Sheh me difidencë derisa kupton që ka ardhur një njeri Lulzimit i cili do e mbrojë. I flet për planin e hakmarrjes, mbi faktin që po vdesin njëri mbas tjetrit dhe Përparimi trembet, nuk dinte asnjë Qetësohet vetëm kur dëgjon që tani nuk duhet të ketë më frikë, që tani ka mbaruar gjithçka. Së bashku shqyrtojnë faktet, vrasjet; arsyet. Tjetri është 1 çuditshëm por Përparimi nuk e vë re fare. Thotë që nuk e ka idenë se kush mund të jetë vrasëi por që ka frikë, ka shumë frikë dhe nuk ka armiq. Pastaj çohen për të dalë, duhet të shkojnë në polici sa më shpejtë që të jetë e mundur. Përparimi çohet i I kthen shpinën dhe tamam në atë moment tjetri e me një shishe qelqi që ndodhej mbi tavolinë. Qesh. hap gjë. pak pari. godet<eos>
<bos>Përparimi i përgjakur kupton vetëm kur Currili i lexon emrat. shpirt përpara se lista të mbarojë. Gjëja e fundit që dëgjon është e qeshura e Currilit dhe dikush që troket. Pastaj asgjë. Jep zhurmë por me sa duket vinte nga ndonjë shtëpi tjetër. Jam qendrës por preferoj që të eci për të qartësuar idetë mbi këtë çështje, duke radhitur faktet që di deri në këtë moment. larg Trokas akoma edhe më fort derisa hapen edhe dyert e komshinjve. Më thonë që para disa ditësh kanë ardhur fëmijët e Përparimit dhe që me shumë mundesi do kenë shkuar me pushime. Jo, nuk kanë asnjë numër telefoni e asnjë adresë. 1 falenderoj. Kërkoj diçka për të shkruar dhe i fus një biletë nën derë. Shkruaj që është shumë e rëndësishme të më kontaktoje sapo të kthehet në shtëpi. Le adresën time; numrin e telefonit dhe përsëris që është shumë, shumë urgjente. Pastaj iki. Pika 1 ka një vrasës. Pika 2: ka një Lulzim: Pika 3 Lulzimi dhe shokët e tij kanë punuar në Spaç. Pika 4 nëse Lulzimi dhe shokët e tij kanë punuar në Spaç atëherë dikush po i vret një nga një, po hakmarret për diçka. Pika 5 punoj për njerëz për të cilët nuk kam dëshirë të punoj . Pika 6 duhet të pyes dikë se ku ndodhem; kam humbur rrugën. Ndalem në tregun e madh të rrugës Myslym Shuri duke e ditur që s'mund të paraqitem tek shoku Goni pa ndonjë dhuratë të vogël. Por nënvleftësoj faktin që është ditë pazaresh dhe duhet një heroik për tu futur e për të dalë nga ai mish-mash njerëzish. Kisha menduar ti blija duhan shqiptar por dorë menjëherë. E konsideroj veten trim por jo aq trim sa të futem në atë anarki totale. I kam urryer gjithmonë këto pazare, sa herë futem jam viktima e radhës: më shtyjnë më prishet humori. gjest pak heq Mirëdita lal. &gt;&gt; përshëndes meqë në atë moment nuk po më kujtohet emri i shitësit. Ma ka thënë shumë herë meqë vij shpesh këtu por nuk arrij që ta kujtoj asnjëherë. Për fat të mirë në rrugën Muslym Shyri ka disa librari shumë të lezetshme. Për më tepër; ka edhe disa tezga ku shiten libra që nuk mund të gjesh në asnjë vend tjetër. Vendos që Goni mund ta blejë vetë duhanin; unë do i çoj ndonjë libër. Ndalem përpara një librarie të improvizuar. Këtu, për ndonjë mrekulli të natyrës dhe të disa fijesh, librat qëndrojnë të mbështetur në murin e një pallati të vjetër deri në dy metra lartësi. Nuk ka dyshim; mbas stadiumit Qemal Stafa ky është vendi im 1 preferuar në Tiranë. - Bardhyl. &gt;&gt; - Ndonjë gjë të re? &gt;&gt; them duke nga librat. parë - Të reja e të vjetra; si të duash tu. &gt;&gt; - Mirë. Por s'e kisha fjalën për libra.&gt; &gt; - As unë. &gt; Qesh ndërsa me një gjest atletik kërcej përpara për të evituar një motorr që ka dalë nga trafiku dhe ecën me shpejtësi mbi trotuar. e sepse më duhet të kërcej përsëri, kësaj here mbrapa për tju shmangur një biçikletë. U hedh një sy librave. Shumë autore të huaj dhe shumë autor shqiptarë; shumica të panjohur. Dalloj Kadarene, Kongolin dhe pastaj shumë, tepër poetë. Shumë kanë ndryshuar që nga Ajo Kohë. Deri dikur botohej vetëm ajo që donte Partia dhe kishte një seleksionim shumë të rreptë e të sikur të botohet diçka e vlefshme, humbet në anarkinë që krijon letërsia e dobët. gjëra - Paska trafik sot. &gt;&gt; - Kërkon ndonjë gjë në veçanti lal? &gt;&gt; - &lt;&lt; Nuk e di as unë. - &lt;&lt; Atëherë hidh një sy rreth e rrotull. . - Po. Duhet ti çoj një libër Gonit por është e vështirë të gjesh ndonjë libër interesant që Goni nuk ka. Kjo sepse, librat interesant për Gonin; ashtu si për mua, janë mbi të gjitha ata që trajtojnë historinë e Shqipërisë, sidomos atë të vonshëm; shekullin e fundit. - Të kujt? &gt;&gt; pyet duke më parë me dyshim: - &lt;&lt; A keni vepra..të vjetra të...2&gt;&gt; - Të atij pra. &gt; them lakonik. - Të komandantit? &gt;&gt; - Tamam. &gt;&gt; - Diçka kam. - Rreziku anglo-amerikan? - Po po, kuptoj. - duhet të kem ca kopje të vjetra, po që nuk i vë këtu; nuk do ishte shumë. . &gt;&gt; Po, - Nëse ruan një minutë ta sjell. Duhet të ngjitem në dyqan.&gt; &gt; Zhduket duke më thënë që do kthehet shpejt e që duhet tu hedh një sy librave. U hedh një sy librave dhe arrij që të shes dy, një të Xhek London dhe një të Leonard Elmore përpara se shitësi të kthehet me një objekt misterioz të mbështjelle në gazetë. - Patjetër lal. &gt;&gt; &lt; Nuk të duket si e tepruar kjo fshehtësi? Gazeta? &gt;&gt; Ngre supet. gjithë E di që do gjej xha Gonin në një nga lokalet e reja që lulëzojnë në rrugën Muhamet Gjollesha kështu që nisem për andej. Janë lokale të projektuara për familjet e për pensionistët dhe është zona e Gonit. Pastaj, vetë më ka thënë që nuk shkon në lokale të ndërtuara nëpër rrugë të cilat nuk mbajnë emra heronjsh shqiptar. Gjë e lehtë në Tiranë, meqë shumica e rrugëve mbajnë emrat e partizanëve të rënë luftës së dytë botërore. Me sa duket kanë menduar që kjo është një mënyrë e mirë për të nderuar si komunistë ata patriotë që kanë vdekur si shqiptarë në emër të lirisë; e jo në emër të një politike të huaj të cilën nuk e njihnin dhe nuk e donin: gjatë Nëse vërtet në këtë histori më duhet ndonjë informacion mbi Spaçin, Goni është njeriu i përshtatshëm për të më treguar. Anëtar partie që përpara themelimit të saj, siç thotë ai vetë, Goni ka arritur të jetojë të gjithë diktaturen si protagonist në hije, dhe është nga ata njerëz që unë kam parë duke në fillimet e viteve 90, ndërsa Shqipëria përgatitej të hynte në luftë civile; gjë që për fat qarë s'ka ndodhur. Por nuk ka për rrëzimin e komunizmit, ka qarë për Shqipërinë dhe se si kjo po ndryshonte nga dita në ditë. Është patriot Goni, ndaj edhe arrij ti duroj diskutimet e tij prej nostalgjiku. Problemi është që ai ngatërron patriotizmin me komunizmin; por është një gabim që bëjnë shumë njerëz. qarë E shoh që nga është përulur mbi një tavolinë i rrethuar nga shumë pensionistë të tjerë. Po luajnë domino. Nuk më sheh tek afrohem: Ndalem për ta më mirë dhe kuptoj se pse e vizitoj gjithmonë e më rrallë xha/shokun Goni. Kam frikë nga pleqëria, po arrij 40 vjeç dhe nuk duroj dot tek shoh atë grusht pleqsh të mbledhur rreth një tavoline me domino sipër. Dhe në raste të tilla. spër çfarë mund të mendoj? Për Elvirën, Elvira që kushedi se ku më mendon tani, nëse po më Ndoshta e ka marrë malli për mua, ndoshta jo. Faturën s'e kam paguar akoma. Nuk mund ta dish asnjëherë se si shkojnë këto gjëra. Një ditë gjithçka është në rregull, flitet për të pasur fëmijë dhe pastaj ditën tjetër . parë<eos>
<bos>Çfare di unë për Spaçin? Që ka qënë burg. I tmerrshëm. Ku njerëzit vuanin e torturoheshin. Është pak për të bërë një hetim dhe është e gjitha teori. Afrohem në indiferencën e përgjithshme. Edhe ky ishte një tjetër avantazh që kam vënë re vetëm tek pensionistët nuk të shohin. Arrij deri mbas Gonit dhe askush nga katër lojtarët e nga tre pensionistët e tjerë që ndjekin ndeshjen nuk më denjon me një vështrim. Personalisht e adhuroj këtë sidomos kur ndjek lojëra që kuptoj si shahu. Në disa pika strategjike të kryeqytetit mund të ndalesh e të shohësh lojëra shahu që zgjasin me orë të tëra, pa qënë detyruar që të flasësh dhe askush nuk të shikon si i huaj. Di të luaj edhe domino por jam vetëm fillestar. gjë Çlirimi është një ish kolonel apo major, nuk e di mirë se ça dhe është ortaku rregullt i Gonit në domino. Skuadra kundërshtare përbëhet nga Sefa dhe Rolandi, dy ish-sigurimsa në pension. Përshëndes lojtarët e tjerë, të gjithë fytyra që kam njohur duke vizituar xha Gonin. Askush nuk ma var edhe pse unë i përshëndes duke çuar dorën në vetull, tip përshëndetje ushtarake. Ata përgjigjen vetëm duke ulur e duke ngritur kokën Meqë përshëndetja ime e është pritur me heshtje, vendosi ti përshëndes ashtu siç e kanë hak. parë - Vdekje fashizmit. &gt;&gt; bërtas fort. Gjëja më absurde që kam dëgjuar ndonjëherë është ajo që njerëzit kanë frikë tu flasin pensionistëve sepse mendojnë që këta do fillojnë tu tregojnë histori mbi luftën e botërore, mbi të dytën, mbi fëmijët e mbi gjëra të tjera pa rëndësi. Ide fallco, pensionistët duan vetëm të lozin domino me sa duket. Janë më të heshtur se në. Ndoshta kanë mbaruar budalliqët që kishin për të thënë, ndoshta kanë kuptuar se nuk ja vlen më për ndonjë arsye. parë - Liria e popullit. përgjigjen që të gjithë me gjysëm zëri dhe pa ngritur kokën: Vë dorën mbi shpatullen e Gonit. - Nuk ka më shok xha Goni, ka vetëm armiq. - Një sekond more shok. &gt;&gt; - Të tjerët kthejnë kokat dhe i ulen në shenjë aprovimi. Është një moment shumë solemn. - Prit more Bardhyl të mbaroj lojën. &gt;&gt; - Nuk pres dot. E di që ideja që më ka ardhur është e keqe; shumë e Sepse sapo të flas do pendohem por dua vetëm të shkëmbej dy fjalë me Gonin; sa më shpejt. Kështu që nuk rezistoj dot. keqe. &lt;&lt;Ti nuk je as shtatanik more qën bir qëni. Prit të thonë. Vazhdojmë, vazhdojmë &gt; &gt; Kthehet nga partneret e lojës. - Goni ka një dopjo gjashtë, një tresh katër e një tresh pesë. &gt; &lt;&lt; E dija që kishe ata &gt;&gt; ja bën Rolandi, që kishte që të vihej qetësia në mënyrë që ta dëgjonim më mirë. gurë. pritur - O-a-u-e-qysh-pse-si-ça bën? &gt;&gt; bërtasin në kor. Goni përplas mbi tavolinë dhe ndërkohë më shan edhe ai. gurët - Epo sigurims hesapi, kot nuk të ka stërvitur nëna &gt;&gt; e provokoj unë. parti. . - &lt;S'ka ndonjë gjë për të debatuar. Për çfarë, për nënën vazhdoj unë që po parti. . ## zbavitem. - Jo, Çohet. Kolegët e shohin të zhgënjyer. Kushedi se donin të dëgjonin, ndonjë histori a ndonjë të re. çfarë Bëjmë një xhiro xha Goni. Ecim por pas disa metrash heqim dorë nga xhiroja. Goni thotë që është i lodhur dhe ulemi në një stol jashtë lokalit. Në fakt nuk jemi larguar shumë dhe arrijmë të dëgjojmë miqtë e Gonit që zihen akoma për lojën që sapo u kam prishur. Debatojnë se kush duhet të bënte domino i pari dhe rikonsiderojnë të mundësitë. gjithë &lt;&lt; Të kam prurë këtë. - Ça më ke prurë more bir, ça është ky? &gt;&gt; - Prit more i uruar, ha ha, po fol mor klysh. Po këtë ku ma gjete? prit.. - Hape xha Goni, hape. Shfleton e Enver Hoxhës, Rreziku anglo-amerikan me një fare emocioni. veprën Nuk e kam jo. Edhe i kisha të gjithë, po mezi kisha blerë more Bardhyl, se ky shkruante edhe shumë qerratai. Vit për vit; si vinte dimri vinte edhe ndonjë Tani thonë që si shkruante vetë po s'e besoj, s'e besoj. I kisha po mi zhdukën djemtë. Çi do more baba më thanë, ikën ato kohë. E mi të shkretët, po sikur ishin kancer more, jo libra. Lëri baba, s'kanë ç'të duhen më tani. Po unë si blija se më detyronin; domethënë, edhe se më detyronin ore, po edhe më pëlqenin ca. Shkruante mirë. Hajde bliji prapë tani. Edhe u thashë djemve; Po ça po ju prishin? Ja; i fusim aty në bodrum e le të kalben. Po deshëm ti lexojmë i lexojmë. Po deshëm të mbëshjellim ndonjë gjë, e mbështjellim. Mos i grisni. . .po me kë flet 0 Bardhyl, me kë flet. . hajde bliji tani, po si ka njeri ore. S' gjendet më një vepër ta blesh me flori ore. Po ku i çove more popull, ku i zhduke? &gt;&gt; vepër . grisën punë - Shpresoj të të pëlqejë xha Goni, e që të mos ta kesh këtë libër. &gt;&gt; - Mos u ngeli hatri që u prisha lojën? &gt;&gt; - Kujt? &gt; - Shokëve të tu. E hu për ça flas unë e për ça flet ti. Lëri ore se atë punë kanë ata. Unë po të flas për vepra, për veprat 0 malukat. &gt;&gt; ha, - Mirë bëre. Po ja, ta dredhim njëherë . - &lt;&lt; Nuk di gjë për veprat. Këtë gjeta, këtë të solla. &gt;&gt; Nxjerr kutinë e duhanit dhe fillon të dredhi një cigare. Pres derisa mbaron dhe e ndez: E pse të mësonte zotrote, ça duhej. Erdhe dhe i gjete fabrikat ti, Ds, Porti, si ti duash e ku ti duash. Pse të mësoje ti, i bëri xha Goni me shokë. Ke punuar gjë në hekurudha ti qën bir qëni? Ësë, ke punuar? &gt; gati - S'kam mësuar ndonjëherë të dredh cigare kështu. E di fare mirë përgjigjen por prit derisa unë i them që jo, nuk kam punuar as për ndërtimin e fabrikës së cigareve e as për ndërtimin e hekurudhës. - E shof. &gt;&gt; përgjigjem unë me sinqeritet. E pra, e gjete ti, se e bënë këto shpatulla; e ato atje që ti u lojën pa pikën e me shpejtësi derisa gjen një foto në bardhë e zi të Enver Hoxhës. &lt;&lt; E shef këtë? &gt;&gt; gati prish - Po e di ti kush është ky more qerrata? &gt;&gt; - &lt;&lt; E di po s'e di mirë ama. &lt;&lt; E di shumë mirë. Ne do fitojmë. &gt;&gt; them duke bërë dorën e duke e çuar pranë kokës. grusht - Bardhylo, paske ardhur debat më duket. &gt;&gt; përgjigjet pak i prekur. Këtë timin do fitoni, ne ju. Dëgjo këtu, mos u tall me mua ore. Mos më kujto. ore, isha komunist që 15 vjeç unë, 0 Bardhyl Nini. Kur luftonja unë zotrote i binte maces me lugë. &gt;&gt; qoftë qoftë - Pa hë more zoti hetues . &gt;&gt; thotë mbasi qetësohet pak. Këtë punën e maces me lugë s'e kam kuptuar kurrë por mendoj që nuk është dita e duhur për ta sqaruar, sidomos me xha Gonin. - Dedektiv. &gt;<eos>
<bos>Makarish po hë? Pse vjen dhe më shqetëson kur luaj . . kujton zotrote se jam i pa unë; se kaloj kohën kot e kam qejf të flas me personazhe të dyshimtë si puna jote. &gt;&gt; punë - Ah; libri më pëlqeu libri. Rrofsh. &gt;&gt; përgjigjet duke ndryshuar ton. - &lt;&lt; Epo libri të pëlqeu libri ama. &gt; - E pra. Se ka bredhur gjithë Tiranën lali jot për ta blerë. &gt;&gt; Po ça dua 0 ça dua se po më nxeh tani. Erdha për të të takuar, pse; s'ka mundësi. Vijnë e të takojnë vetëm për çështje të rëndësishme ty? më kishte marrë malli e thashë të të shikoj njëherë si je. &gt;&gt; - Lali i sat'ëme. Më thuaj ça do. - Mirë isha unë derisa erdhe ti e më tregove gurët. - Po mirë jam unë, pse, ça do kem unë? &gt; - Hë mo se s'bën burri për një dorë domino. Ti a je mirë? &gt;&gt; - &lt;&lt; Le që ti je komunist i vjetër, s'të gjen ty. &gt;&gt; gjë &lt;&lt; E di, e di. Prandaj na nderuat ju; se në vend që ti binit ujkut e kishit mendjen për të - Në gojë të ujkur ne hedhim valle 0 bir. &gt;&gt; ## hedhur valle. - Ore ti dashke muhabet më duket mua. - Jo jo xha Goni. Kisha për të bërë ca &gt;&gt; pyetje. - Po fol ore i shkretë. &gt;&gt; Ndez një cigare dhe filloj të mendoj se sa mund ti tregoj për këtë çështje Vendos që ti tregonte sa më që të jetë e mundur. pak - Kryqëzohet? Si flet 0 malukat. Ça do me thënë kryqëzohet? Shqip 0 shqip, ha shqip ti? Kam një rast në duar dhe me sa duket;, në një fare kryqëzohet me Spaçin; edhe pse nuk e di akoma se si me saktësi. Doja të të pyesja ndonjë gjë për Spaçin: &gt;&gt; pikë - Ha ha, edhe pi ndonjëhere. Kryqëzohet do me thënë që hyn Spaçi, takoj Spaçin: E erdha te ty? &gt;&gt; - Ty, ty. Të ty kam ardhur. - Për Spaçin? Mua? &gt; - Dakord. Çfarë do të dish? &gt;&gt; - &lt;&lt; Kemi bërë gabime në Spaç 0 bir. - Gjithçka. &gt;&gt; Nëse ky është një pranim gabimeve të komunizmit është pari që dëgjoj nga goja e Gonit për atë përiudhe. &lt; por askush nuk thotë asgjë. Ndaj erdha tek ty. &gt;&gt; Shif xha Goni, una ca gjëra s'i kuptoj. Bëj sikur jam një fëmijë vjeçar e ma shpjego shtruar . pesë Spaçi ishte një burg në Burrel. Ishte më i tmerrshmi, ai që i mbante njerëzit zgjuar natën. Dhe jo vetëm të burgosurit; edhe rojet, mos harro. Shkurt muhabeti, Spaçi ishte ferr. - Hë se Mirë mirë . Them unë burgu gjithmonë ferr është, kot si thonë Ça kishte Spaçi më shumë?&gt;&gt; pesë - Demokratë, profesora; shkrimarë si Visar Zhiti, hajdutë e vrasës, ish-politikanë të bëhet fjalëdhe nëse prekem; prekem sepse kam rrezikuar më shumë se një herë që të përfundoj vetë aty. Jo si roje, jo, si i burgosur. &gt;&gt; - Si ka mundësi? Ti?&gt;&gt; Kam qënë komunist i oreve të para e të tjera e të tjera. Po po kush të pyeste more bir. do të të çonin me ndonjë a se do të të çonin në Spaç ti nuk e dije. &gt;&gt; burg - Jo të gjithë jo, se kjo rinia e sotme s'di as të fshijë hundët po mos më trego mua. - Këto i di, i dimë të gjithë.&gt;&gt; gjëra Mirë mirë, lëre rininë se atë ka. Po s'më kishe thënë gjë ti mua që rrezikoje në komunizëm xha Goni. Epo po qe kështu mos ma mbro shumë atë sistemin tënd.&gt;&gt; punë - Spaçin; Spaçin. Mos më dil nga tema tani. &gt;&gt; - Unë nuk kisha frikë partinë Bardhyl, kisha frikë anëtarët e partisë. &gt;&gt; &lt;&lt; E di se çfarë të thonin rojet kur shkoje në Spaç more bir? Sapo kaloje portën të prisnin kështu Këtu i thonë Burrel, ku hyn edhe nuk del. Se nuk dilje vërtet, apo dilje vetëm me patkojntë nga djelli. Rolandi ka punuar ca kohë. Po po, ai Roland që sheh duke lozur domino. E di sa ka punuar? Tre ditë ka punuar; e nuk ka duruar dot më. Të çonin në Spaç për të parë se sa besnik ishe, e sa e është burrë Rolandi, më dëgjo mua që e njoh. S'është nga këta palaçot si puna jote që ça thotë sot s'e thotë nesër, është burrë ai. Tre ditë, tre ditë. Bëri kërkesa transferimi e ja dhanë, Z-ti e di përse. Se nuk ta jepte njeri. Nejse, atij ja dhanë. Po që prej asaj ditë si halë në sy e kanë parë. Se ky ishte ai që s'kishte qëndruar në Spaç. Po mos e pyet, nuk tregon Njëherë i dehur më ka thënë që është ferr, e unë po ta them ashtu si ma ka thënë. Tha që nuk ishte ai, ishte kamp përqëndrimi gjerman. Që rojet ishin mizor. Që në Spaç.lëre fare, lëre. &gt;&gt; gjë. burg - Vazhdo. &gt;&gt; &lt;&lt; E di për çfarë jetohej në Spaç bir? Për një copë qymyri. Qymyri u duhej të burgosurve për të gatuar ato gjëra që u vinin nga shtëpitë. E di si e merrje vesh nëse nëna jote apo babai kishte vdekur? E merrje vesh nëse nuk të vinin më pako. Asnjë fjalë, asnjë letër. Apo ta thoshin vetë rojet për të të shkatërruar psikologjikisht, po hajde e gjeje në ishte e vërtetë apo jo. E nëse të kishte divorcuar gruaja? Shih a vinin pakot. Por me ça do i gatuaje? . Edhe rojet kishin frikë, e nga frika ça bënin. Torturonin kot, pa ndonjë arsye. Në ishe, fajet i kishe pranuar se s'kishe si të mos 1 pranoje. As mund të rrëfeje e as të rrëfeheshe. Po sa kanë vrarë more bir.kasapët e komunizmit ça s'kanë bërë në atë vend të mallkuar. Edhe grevat e urisë. Nuk hahej ushqimi, dihej ajo. Po jetonte e gjithë Shqipëria me racione, me anëtar të byrose e me anëtar të partisë; lëre më Spaçi. Grevat e urisë mbyteshin me gjak, kur kishin qejf ata. Kur s'kishin qejf nuk mbyteshin fare, linin të vdisnin nga uria. Herët a vonë do ktheheshin në mencë, dihej ajo. Do e hanin edhe atë ushqim të shpifur. lëmë aman, tamam sot duhej të ma kujtoje Spaçin &gt; &gt; pak burg Përshëndes Gonin pa qejf dhe çohem. Përshëndes edhe shokët e tjerë që nuk ma varin, akoma të mërzitur për lojën që u kam prishur. Gati pendohem për pyetjen që bëra. Dyshimet më të tmerrshme që kam për burgun dhe për klientin tim konfirmohen që të gjitha. Shef, je &gt;&gt; ja bën Olti sapo futem në Pastaj shtanget kur më sheh të trishtuar e të lodhur . gati? zyrë. - Çfare ka ndodhur? Për çfarë duhet të jem &gt;&gt; gati? Pi një ujë dhe i tregoj mbi Përparimin. Ulem dhe kujtohem. gotë Pesë këngët popullore më të bastarduara nga versionet moderne-elektronike-haus-diskoe të tjera e të tjera &gt;&gt;<eos>
<bos>Mos të të duket edhe aq e lehtë. Ti thua ku qëndron vështirsia? Ta shpjegoj menjëherë. Fakti që duhet të zgjedhësh vetëm këngë, ndërkohë që ti do doje të thoje të paktën 10 apo 15. Ndaj s'është e lehtë fare . pesë - Kjo është e lehtë. Duhet të provosh me diçka tjetër. . &gt; Ka të drejtë, në fakt. Të thuash dhjetë apo pesëmbëdhjetë këngë të bukura që ndonjë këngëtar i pa frymezuar ka vendosur të masakrojë vetëm për të bërë emër është e thjeshtë të gjitha versionet e fundit të muzikës sonë popullore janë të shëmtuara. Por ama ti zgjedhësh një nga një sipas rendit të kërkuar është shumë e vështirë, duke qënë se janë njëra më kot se tjetra. - E shef: &gt; - Ke të drejtë. Mund të të them njëzet apo tridhjet, por jo &gt;&gt; pesë. - &lt;&lt; E shof e shof. Po nuk jam as në humor tani. - Ça ka? &gt;&gt; - Takova Gonin. . 1 tregoj për atë që folëm. pak - Mirë ishte mirë; s'e gjen gjë atë. Është komunist i vjetër si puna jote ai..&gt; - Si ishte me shëndet? &gt; &gt; pyet më në fund Olti. - 0 zoti Humor, mbylle more të shkretën; vetëm kur të kesh ndonjë gjë për të thënë. hape - &lt;&lt; E kam një për ta thënë. gjë - Heeem. E rëndësishme ë? Atëherë jo, s'kam gjë për të thënë. - Dakord. Thuaje vetëm po të jetë e rëndësishme. &gt; - Kurse unë kam: Është zyrtarisht radha jote për të rregulluar pak guzhinën &gt;&gt; - Epo dy veta jemi. &gt;&gt; - Radha ime. Sa shpejt që vjen radha këto more Olto? &gt;&gt; &lt;&lt; E drejtë. Dy veta jemi. Po jo tani se kam punë; kam vërtet punë. . .po qe se e rregullon ti edhe kësaj herë të jap kafe. &gt;&gt; - Vetëm kafe? &gt;&gt; Po e tundoj. - Kafe = konjak për tre ditë . - Edhe pse oferta jote është shumë bujare, unë.&gt;&gt; Mendohet pak, vlerëson mbledh buzët dhe pastaj tund kokën në shenjë mohimi. - Ti e pranon. Punë e bërë. Kuptoj që donte të thoshte që nuk është Elvira por arrin të përmbahet. Mezi e kam kaluar ikjen e saj të fundit ndaj nuk do tma kujtojë, me shpresën që edhe unë ta kem harruar . - &lt;&lt; Una s'jam..&gt;&gt; - &lt;&lt; Çfarë nuk je? &gt;&gt; e pyes. - Thua? &gt;&gt; Unë nuk jam hetues, apo dedektiv siç e quan ti veten por ama ideja e telefonit ty s'të kishte ardhur për njëqind vjet. &gt;&gt; - Po. Njëqind vjet janë shumë. &gt;&gt; përgjigjem. Për njeqind vjet edhe mund të më vinte. Për Posi jo. Më dëgjo mua më përpara vdes vrasësi nga pleqëria, dhe pastaj të vjen ideja e telefonit. - Epo tani, unë nuk kam studjuar juridik si puna jote. - Si të duash. Dëgjo, mori në telefon njeri për mua. - S?është punë juridiku Bardhyl, është punë zgjuarsie. &gt;&gt; - Për ty? Posi jo, morri presidenti. &gt;&gt; thotë duke qeshur. - Çfarë donte? &gt;&gt; - Donte të dekoronte Trapi i Vitit. &gt;&gt; - Ministri i brendshëm: - Hëëm. Ndonjë tjetër? &gt;&gt; - Po ai donte? &gt;&gt; çfarë - Ndonjë tjetër, që nuk bën në qeveri? &gt;&gt; pjesë - Të të bënte urimet për çmimin Trapi i vitit &gt;&gt; - që nuk bëjnë pjesë në qeveri jo. &gt;&gt; Jo, - Shumë mirë . - Dëgjo këtu tani. . .më ler të mendoj pak me zë të lartë. &gt;&gt; - Më dëgjo e më korrigjo. &gt;&gt; - Bravo, shprehe talentin tënd Olto. &gt;&gt; - Të dëgjoj e të korrigjoj. nis të flasi e duke e ndezur me çakmakun tim. Duroj që më vjedh cigare po kur shoh që po tenton të fusi në çakmakun tim e shoh pak me inat derisa ndryshon mendim dhe e lë mbi tavolinë. &lt;&lt; Tani, po thoja. Një ditë ty të vjen një biletë stadiumi nga një tip që të fton për të parë Partizanin dhe të thotë që dikush do ta vrasi. xhep - &lt;&lt; SPështë tamam kështu, po vazhdo. &gt;&gt; - &lt;&lt; E ka quajtur nëna e tij Lulzim atë, s'ka nevojë ta quash ti. &gt;&gt; - Ky tipi, që po quajmë Lulzim. - Nëna? Nga e di ti, ndoshta e ka quajtur babai. Më ler aman. . .dëgjo e mos korrigjo. - Ky tipi dhe miqtë e tij kanë punuar në Spaç. Të thotë që do të dijë se kush ka vrarë disa &gt;&gt; - Unë dëgjoj e nuk korrigjoj zoti avokat. - Mirë deri këtu. &gt;&gt; Prit, freno me këto supozimet e tua. Këto gjëra ti nuk i di. Di vetëm që në një nuk rezulton që këta të kenë pasur hakmarrje. pak zyrë Po gënjen dhe të punëson sepse ka frikë për jetë e tij dhe jo sepse do drejtësi për shokët. Por këtë nuk ta thotë sepse. - Dakord, nuk kanë hakmarrje . - Dakord, e kuptoj çfarë do të thuash. Por ka diçka nëse kanë gjakmarrje, atëherë Lulzimi nuk duhet të këtë frikë, sepse nuk është i familjes . &gt; që Rezulton që nuk kanë, po edhe mund të kenë. Vetëm sepse nuk rezulton në një të s'do të thotë që.zyrë - As këtë nuk e di. Ndoshta është kushëri i largët me Markun a me ndonjë tjetër.&gt;&gt; - Tani, dy duhen bërë. Të zbulojmë sa më shumë për viktimat dhe të takojmë përsëri Lulzimin. gjëra - Mirë. Më thuaj se çfarë duhet të bëjmë tani. &gt; - &lt;&lt; Të zbulojmë the? Zbuloji ore vetë, je apo nuk je hetues? - Nëse do mund të futemi në arkivat a policisë nga kompjuteri i Julianit.&gt;&gt; - Jam ore si nuk jam. Por përveç kësaj jam edhe ish-polic. Duhet të takoj Vasilin, desh harrova fare. &gt;&gt; - Hëm. Do e kisha dashur me gjithë qejf por është kundër ligjit. &gt;&gt; - Kurioziteti vrau macen, e di. &gt;&gt; - Si të duash. &gt;&gt; thotë 1 zhgënjyer. &lt;&lt; E di e di, por jam shumë kurioz. &gt;&gt; pak - E di, e di. Dhe pastaj, arkivi zyrtar i policisë nuk mund të më thotë më shumë se sa mund të më thoje një i vërtetë. &gt;&gt; polic - &lt;&lt; Kë do takosh? - Vasilin. E njeh Vasilin? &gt;&gt; - &lt;&lt; Jo. &gt;&gt; - &lt;&lt;Është i mirë. Por më përpara duhet të gjej të gjitha lidhjet midis katër viktimave. &gt;&gt; polic - Nga shkon? - të mbarë atëherë. &gt;&gt; thotë Olti duke u çuar. Epo punë - Në në duhet të punoj se kam një proces të rëndësishëm.. zyrë, zyrë, Ma trego më vonë, tani kam &gt;&gt; them duke u ulur në kolltuk e duke vënë gazetat e mëngjesit mbi gju. punë. Konkluzionet Olto. &gt;&gt; i them unë për ta ndërprere. Do konkluzionet Bardhyl. Miqtë e klientit tënd kanë punuar në Spaç e dikujt kjo nuk i pëlqen: Kemi të bëjmë me dikë që është për tu hakmarrë. kthyer<eos>
<bos>Nuk ka punuar shumë, ky rast nuk e lë rehat as atë. Është kthyer për të shqyrtuar përsëri dosjen Lulzim:. Jemi ulur në zyrë, rreth një tavolinë dhe unë sapo i kam shpjeguar për të dytën herë gjithçka që më ka thënë xha Goni. Siç e e ka zakon ka filluar të dali nga muhabeti, të flasi për gjëra të tjera por mundohem ta ndërpres në kohë, gjë jo e thjeshtë kur flet me një avokat. Dhe arrin të hakmerret duke vrarë miqtë e mikut tonë. . më fal, miqtë e mikut tonë, mos do të thotë që po vret miqtë tane valle? &gt;&gt; - &lt;&lt;Shyqyr; Tani, Lulzimi ka lidhje me viktimat dhe dëshiron që të gjendet vrasësi. Na thërret neve. Herën e nuk na tregon gjithçka. parë - nuk besoj. &gt;&gt; Jo, - Ndoshta nuk kishte besim; donte të të shikonte se si punoje njëherë &gt; - Natyrisht, në fund të fundit po të paguan. Por ama herën e dytë ikën edhe me vrap, kush di pse. S'ka rëndësi, të paktën kujtohet të të paguajë. &gt;&gt; - Ka mundësi. Herën e dytë ama na tregon më shumë. - &lt;&lt; Materialist i poshtër, vetëm tek paratë e ke mendjen. &gt;&gt; - &gt;&gt; - Komunist. - Ballist. - Fshatar, dhe rivolucionar i këtij timit. &gt;&gt; - Avokat kot. - Dedektiv dështuar. &gt;&gt; - Normal. Ato raste që të sjellin ty mund ti zgjidhi edhe një fëmijë. - I dështuar unë. S?kam lënë rast pa zgjidhur. - Si puna jote. Në fakt kisha edhe nja dy por po ruaj ndonjëherë tjetër, do ja them ndonjërit që është i aftë ti kuptojë. &gt;&gt; për - Po mo, si puna ime. Dëgjo; mbarove me karlliqët? pyet më në fund Olti. Të lumte. - &lt;&lt; A mund të ti them se janë të bukura? &gt;&gt; e pyes pastaj . Për pak kohë rrime në qetësi. - Okej. Nuk qesh. Ndonjëherë mendoj të bëj ndonjë duel zgjuarsie me ty por pastaj dorë. S'më duket e drejtë të sfidoj njerëz të paarmatosur! &gt;&gt; heq - Po tjetra? - Hëm, prit - Mirë fare. Kjo e dyta më pëlqeu më shumë&gt;&gt; Shfletoj gazetat e shikoj përsëri fotot e viktimave dhe artikujt më në mode apo librat që lexon borgjezia e Tiranës, të informacione që ndodhen në faqet e mbrapshta të atyre që ka gjitha prerë Lulzimi. Oltin nuk e zë karrigja; lëviz, nis për të thënë diçka por pastaj mendohet më mirë, psherëtin. - Kam merak për çunin e qeverisë. &gt;&gt; - Çfarë ke? &gt;&gt; e pyes duke mos e duruar më. - Çuni 1 qeverisë Olto, ai biri kurvës që e quajnë Klejdi është vrasës dhe përdhunues. Shpresoj që të jetë gjallë për të parë djellin katror. &gt; - Dhe batuta e djellit katror është imja, mos u mundo tma vjedhësh.&gt; &gt; shton mbas pak. - Gjithashtu unë. &gt;&gt; thotë Olti. Kushdo mbas derës, troket dy herë lehtë dhe pastaj ndalet. Unë e Olti shikohemi në sy, të dy të habitur. Është gjë e rrallë që të na bëjnë vizitë, zyra jonë është e futur midis pallatesh e herë, është përsëri e vështirë që ta rigjesh; sidomos në këtë lagje ku pallatet e lokale ndërtohen e prishen nga dita në ditë duke mos lënë riferimi. Është politika e re e kryetarit të bashkisë dhe unë e Olti jemi të kënaqur që punohet me një plan urbanistik; e sidomos që ne mund të punojmë pa u shqetësuar nga asnjeri. Bashkia punon; ndërtimi punon; policia e ndërtimit punon, fadromat punojnë, të gjithë punojnë për të na strehuar më mirë në strofkullën tonë. qoftë pika qoftë qoftë Jam unë. &gt;&gt; them: &lt;&lt; Ju lutem, futuni. Çohem me keqardhje për të hapur derën. Jam 1 sigurt që është klienti i cili më telefonon çdo javë sepse duhet të tërheqi fotografitë e gruas së tij që e tradhëton dhe mendoj që kushedi se ku janë ato foto tani, do më duhen orë të tëra që ti gjej por për fat të mirë gabohem. Është një burrë plak dhe i kërrusur, mbështetur në një bastun të konsumuar por shumë të bukur që më përshëndet e më pyet nëse jam hetuesi gati privat. Ka një fare dinjiteti në mënyrën se si ecën e se si shikon me habi e zbavitje tonë. Prezantohet me Oltin dhe ulemi. zyrën - Mirë se na erdhe. &gt;&gt; i thotë Olti. &lt;&lt; Raki? E pi? - Aleksandër ma thonë emrin. Kam një problem që besoj se ti mund të më zgjidhësh. &gt;&gt; - Që kur isha katërmbëdhjetë vjeç . &gt;&gt; thotë panjohuri. Simpatik, s'ke ça ti thuash. Olti largohet në dhomën tjetër. Unë mundohem që të dëgjoj se çfarë zhurmë po bën për të zbuluar se ku e mban rakinë që s'arrij ta gjej kurrë por mysafiri më planet. prish - Pastjetër . &gt;&gt; përgjigjem duke u përqëndruar nga dhoma tjetër ku Olti e mbyll një dollap. që të gjitha operacione të panevojshme që bën vetëm për të më ç'orientuar dhe përfundimisht nuk arrij të kuptoj asgjë. Pas paraqitet me tre dhe mendoj që sikur ta shikonte Conja tani do e merrte në në lokalin e tij. hap pak punë gota - Ma bëjnë njerëzit e mi në fshat. &gt;&gt; thotë Olti. - Gëzuar &gt; &gt; thotë Aleksandri ndërsa përplasim Pi një gllënkë, ndalet për ta shijuar; pi një tjetër dhe kur flet e ka zërin më të qartë e më të fortë. &lt; E mirë, e mirë dhe e fortë. &gt;&gt; gotat. - Shumë, shumë e mirë. E dini sa vite kisha pa pirë raki? &gt;&gt; - Më shumë se 10 vjet. &gt;&gt; Ngreme supet që ty dy. - E shohim që të dy me admirim. - Le të dëgjojmë. Nejse. Faleminderit për pijen. Tani, una kam një problem të vogël e besoj se nëse ti je një hetues.edhe pse kjo është fjalë e shëmtuar, domethënë, mund të më ndihmosh. &gt;&gt; Vij rrallë në Shqipëri, kthehem vetëm për punë të rëndësishme dhe jashtë nuk gjej dot një raki të mirë. Biles nuk gjej dot raki fare. Për këtë arsye nuk pi më. &gt;&gt; kaq Heshtim që të tre duke menduar për këtë tragjedi personale të Aleksandrit. Pastaj Olti i ofron që ti mbushi përsëri që ky ndërkohë ka tharë dhe kështu bën. Përfitoj nga kjo përzemërsi e shokut tim për të mbaruar edhe që kam përpara dhe për ta mbushur përsëri duke me shtëpi e rregullt ne. gotën parë gotën - Larg. &gt;&gt; përgjigjet Aleksandri; dhe unë nuk insistoj më. - Ku jeton? &gt;&gt; e pyes unë. - Nuk kthehesh shpesh? &gt; &gt; pyet Olti. Rrallë, shumë rrallë. Kam ikur në nxitim e sipër. Në fakt, nëse duhet të jem i sinqertë nuk më merr malli. &gt;&gt; ## Heshtim. - Ti preferon më shumë hetues apo ndonjë fjalë tjetër? &gt;&gt; më pyet. ## ka pasur . - Hetues është ndoshta fjala më e shëmtuar në shqip. Jo për fjalën vetë por për kuptimin që &gt;&gt; Shumë mirë. thotë Aleksandri, tamam sikur të ishim në një konkurs ku unë kam dhënë përgjigjen e saktë. Shoh Oltin: Edhe ai është 1 habitur; ndoshta për të njëjtën arsye. pak<eos>
<bos>- Ti Olt? &gt;&gt; - Unë kam parë një Shqipëri që ju nuk e keni parë miqtë e mi. Sepse ti, sa vjeç je ti? &gt;&gt; 35.&gt;&gt; gënjej unë. Jam më i vjetër. pak - 30, 30. gati - Nuk jeni shumë të vjetër në fund të fundit. &gt;&gt; - as shumë të rinj. Shpesh thonë që njeriu kur rritet bëhet më i zgjuar apo më urtë. Po, - Po as shumë të rinj . &gt;&gt; thotë Olti. E paskam humbur edhe këtë mundësi. - &lt;&lt; Për çfarë? - Je i sigurt për këtë &gt;&gt; pyet Olti, dhe e kuptoj se ku do dali. gjë? - Që nuk bëhesh më i zgjuar? - Shumë Shumë shumë keq: keq: - Më se i sigurt. - Përse? &gt;&gt; Sepse kjo Sandër do të thotë që miku im këtu, hetuesi famshëm Bardhyl Nini do vdesi kështu siç është. &gt;&gt; Jeni djem të mirë në fund të fundit. Edhe shumë simpatik . &gt;&gt; thotë Aleksandri. Por jo; nuk ndodh gjë. Bëhesh vetëm më i ashpër e më i acaruar, siç thoni ju, të rinjtë. &gt;&gt; Qeshin që të dy. Besoj se do bëhen një çift i mirë. Sandër? Pse Sandër, quhet Aleksandër? Nga na doli gjithë kjo miqësi e papritur? Sandri mund të marri vendin tim në këtë të zgjidhi raste të rëndësishme e të bëhet shok i ngushtë i Oltit. Po bëhem xheloz vallë? zyrë, - &lt;&lt; Unë nuk them kurrë -i acaruar" protestoj me zë të ulët. - Unë e them; rrallë po e them. Sikur të kishim këtë fjalë në kohën time do e thonim edhe ne. Kishim më shumë arsye për tu acaruar ne, se sa keni ju. Kishim gjëra që i njihni e për të cilat nuk dua të flas. &gt;&gt; &lt;&lt;Po, si Spaçi. &gt;&gt; përsërit Aleksandri. &lt;&lt; Që ju humbtë emri e u bëftë strofkull gjarpërinjsh! - &lt;&lt; Si Spaçi. &gt;&gt; them unë, i influencuar nga ajo që kam dëgjuar gjithë këto ditë. - &lt; Që i humbtë. &gt;&gt; përsërit Olti dhe zbrasim edhe njëherë gotat. Bëjmë shenjë me koke që po; zyra jonë njihet për tregime barcaletash të çdo Iloji dhe nuk mund tja ndalojmë. Olti thotë që duhet të mbushim përsëri Pret derisa na i mbush që të treve dhe pastaj fillon. gotat. - Mund tju tregoj një barcaletë nëse doni. Mbi rakinë. &gt;&gt; thotë Aleksandri. Atëherë, është një anëtar i partisë që udhëton nga fshati në fshat; për të takuar anëtarë të Darkë për darkë e pret një familje e re në një fshat të ri, dhe si shqiptarët; bukë e zemër, e mbajnë gjithmonë për darkë. Këtu fillojnë problemet. Fshatarët e kanë zemrën e bardhë, edhe pse mund të mos kenë bukë për të ngrënë apo qingj për të therur. Nejse; fillojnë dollitë. Këtë për babain; të të këtë për xhaxhain, këtë për gjyshin; këtë për vëllain; të të rrojnë të gjithë. Thjesht muhabeti, kalon nja një javë xurxull ky shoku; se natë për natë dehet, se rrojë, Për të ndjerë në lëkurën time pozitën e vështirë në të cilën ndodhet protagonisti barcaletës përgjysmoj time. Nuk e di se përse por Aleksandri më pëlqen. E ndjej që rrezaton diçka pozitive. Ndërsa tregon e vështroj me kujdes duke u munduar të mos bje në sy. gotën Qeshim mëngën e këmishës dhe vazhdon. pak Atëherë vendos që në fshatin tjetër nuk do dehet më. Dhe kur vjen mbrëmja e fillojnë të hanë zoti i shtëpisë e pyet Po ça ke ti more bir, prindër; fëmijë. . . ? Atëherë, ky thotë Jo, s'kam as nënë as baba as vëllezër, jam jetim. Atëherë i zoti i shtëpisë i thotë Më vjen more çun.. këtë dolli e kemi për Enverin; keq situatë normale nuk do kisha qeshur kaq shumë me një barcaletë që di. Ti duhet të takosh xha Gonin. &gt;&gt; them mendueshëm duke e ditur që do ishte një takim shumë qesharak. Kështu ishin kohët atëherë more binj. Nuk guxoje të mos e ngrije dollinë për kasapët e këtij populli. &gt;&gt; Di unë një shumë të bukur. Mund ta tregoj? &gt;&gt; pyet Olti që nis pa pritur përgjigje. Është një hidraulik brënda në burg dhe e pyet shoku: Pse të futën në burg? Dhe ky thotë që ka folur kundër sistemit ndaj dhe e ka ngrënë. U shpjegon Më thirrën për të rregulluar tubat tek ndërtesa € Parlamentit, sepse rridhnin. 1 pashë unë po tubat ishin copë s'kishe çfarë tu bëje. Kur më përgjegjësi se si po shkonte puna, i thashë Dëgjo, aty në parlament nuk është tubash, aty duhet ndërruar komplet sistemi!&gt; &gt; copë, pyeti punë Është ky tipi Aleksandër. &gt;&gt; 1 tregoj. &lt;&lt; Ka vrarë! Por është çuni i një të rëndësishmi. Dhe si çun i qeverisë nuk preket. Më dëgjon? Është zyrtare: Olti nuk di të tregojë barcaleta. Mbushim përsëri gotat. Aleksandri po shpjegon diçka po nuk dëgjoj më. Jam merak për Julianin. Kur pi bëhem sentimental . Nuk e di nëse Klejdi është zhdukur sepse i e ka fshehur; apo sepse. ati - Të dëgjoj. Këtu nuk të lënë të bësh as tënde Sandër. Unë do e kisha dënuar . Jam betuar përpara burrash unë që do e dënoj. &gt;&gt; punën Dhe unë kam thënë: prano fajin tënd, ndryshe do ta kesh edhe më Vërtet drejtësia ndoshta nuk do të preki; yt atë do korruptojë edhe dreqin po ama. Prej ca ditësh është zhdukur, nuk e di se çfarë ka bërë. Nuk e di nëse ka ikur;, nëse fshihet. Por unë shpresoj që të këtë ikur, nuk dua që herët e vonë liqeni i Tiranës të na kthejë trupin e tij apo.ku e di unë. keq: Ti je më romantik se mua Olt. Harrova tju them që diçka ndryshon kur rritesh. Bëhesh cinik. Nuk ke më besim tek asgjë.&gt;&gt; - &lt;&lt; Unë do e fitoja atë proces. &lt;&lt;Admiroj trimërinë dhe besimin e Oltit. Dhe shikomë në sy Olti. . . shikomë në sy. Të lumtë bir. Po nuk ka shpresa; me sa po kuptoj. E di si thonin partizanët? Thonin: derri do plumb. Kjo është - Si mendoni zoti Aleksandër? &gt;&gt; e pyes unë. Gjyshi 1 &gt;&gt; e ndërpres unë. &lt;&lt; Një dolli për të gjithë nipërit, ballistësh apo partizanësh. &gt;&gt; Jemi të dehur. Flasim për shumë gjëra të tjera që nuk i mbaj mend. Më duket se flasim edhe për futboll e ndoshta edhe për Spaçin. E pyes nëse Mustafa Gjinishti duhet të futet tek herojntë më të mëdhenj shqiptarë. Më duket se thotë Po. Kur bje darka jemi akoma aty duke pirë e duke folur. Pyes Aleksandrin se për çfarë arsyeje ka nevojë për mua por s 'e mbaj mend se çfarë më thotë. Pastaj çohet dhe na përshëndet. Na uron fat të mbarë dhe thotë që do takohemi shpejt. Unë ngre supet, Olti i thotë që do jetë gjithmonë mirëpritur. Nuk kam më fuqi, s'duhet të pi më me stomak bosh. Dëgjoj që Olti mbyll derën e jashtme dhe mbyll për të rënë në një gjumë të thellë. pesë sytë - Çohu; Bardhyl, çohu.&gt;&gt; - Ça ka? &gt;&gt; e pyes.<eos>
<bos>Zëri i Oltit më vjen largët. është i përkulur mbi mua. Më dhemb koka dhe Olti më duket pa një formë të caktuar, ndryshon shpesh. Hap sytë, - Më morrën në telefon: Komunikim urgjent nga Gjykata. Do vish? &gt;&gt; - Çfarë procesi po ndjek unë, me sa di ti? &gt;&gt; - Çfarë procesi? - Jam përgjumësh Olto, lëri këto. Ça procesi? &gt;&gt; - Është sot? Po ja fut kot.. .&gt;&gt; jo? - Mbi Klejdin pra. - &lt;&lt; më telefonuan dhe më thanë që po ndodh diçka, duhet të paraqitem. Do vish apo Sapo Bje zilja e derës dhe shkon për ta hapur. Unë çohem ngadalë dhe dhoma më vjen rreth e rrotull. Arrij të kokën me të dyja duart dhe ta fiksoj në një vend. Dëgjoj zërin e Julianit në korridor. Çohem dhe me vuajtje arrij deri në banjo ku laj kap sytë. Shikohem në pasqyrë dhe vë re që për fat të mirë paskam rënë për të fjetur me gjithë rroba. - Duhet të ikim: &gt;&gt; bërtet Olti. - Unë jam gati, ikim: Julo, mirë? &gt;&gt; them duke dalë. &lt;&lt; Ju pres tek Conja. &gt;&gt; Nuk mund të dal pa pirë kafe. Është një zakon i vjetër, pa kafe nuk arrij ta nis ditën mirë. Tashmë është bërë një drogë por nuk mund ti bëj Futem me shpejtësi tek bari i Cones dhe dera prej xhami përplaset shumë herë para se të ndalet. asgjë. - Lere Conen po &gt;&gt; nis të thotë Olti por nuk e dëgjoj më. &lt; Pse se plas më fort; ndoshta arrin ta thyesh? Xham është i shkreti, s'është Mendoj të kthehem mbrapa e të provoj nëse është vërtet xham por pastaj kujtohem që nuk pak çelik . ## kam kohë. - &lt;&lt; Kafe Cone. - Prit. Se sheh që është plot. &gt;&gt; Futem në banak ndërsa Conja servir dhe e përgatis vetë. Hedh edhe sheqer dhe në atë moment shikoj Oltin nga xhami që më përshëndet. Kuptoj që nuk kam kohë, një lugë dhe dal. Conja më shan e më thotë që kam harruar e gabimisht kam marrë dhe filxhanin me vete, i bërtas që do ja sjell më vonë dhe ai më shan përsëri. Duke marrë frymë me vështiresi arrij Oltin. Me një dore po përziej akoma kafen; me tjetrën arrij të nxjerr cigaret nga xhepi xhaketës. kap - Lëre se e bëj vetë. - &lt; Më fal, mos të nxitova &gt;&gt; thotë Olti. pak. - Mirë. &gt;&gt; përgjigjet Juli. - Fjalë është ajo. Mirë Jul? &gt; - Ma mban &gt;&gt; pak? 1 jap filxhanin dhe them të ketë kujdes se mos derdhet kafje. Ndez një cigare dhe rimarr filxhanin. Edhe dhimbja e kokës sikur është bërë më e dobët; është izolur vetëm në një pjesë të caktuar dhe nuk arrin që të më mposhti. - Ku fjete mbrëme Olto? - Si thua ti. Kur të zënë divanin ku mund të flesh? - Në kolltuk. - Dhe po më dhembin të gjitha kockat prej fajit tënd. &gt;&gt; - Aleksandri. - Po. Iku pastaj? Tha ndonjë gjë? &gt;&gt; - Ça dreqin është dmth Olto. Ça do me thënë? &gt;&gt; - Jo, dmth po. - Dmth është domethënë Bardhyl. Sandri tha që do kalojë ndonjë ditë tjetër kur të jemi më në formë. Tha edhe që rinia e sotme nuk di të pijë. Njerëzit më shohin dhe qeshin të habitur ndërsa unë mundohem të mbaj kafen në ekuilibër. - &lt; Ça ti bëj që isha pa darkë unë, pa do e kishit parë ju të dy . - &lt;&lt; Ça ka, s'ke ndonjëherë njeri që pi kafe? &gt;&gt; 1 bërtas dikujt por nuk arrij të dëgjoj parë - &lt;&lt; Jo në rrugë. &gt;&gt; thotë Juliani. ## përgjigjen. - S'mund të merrnim një taksi? &gt;&gt; pyes unë. &lt;&lt; Kështu kursenim edhe kohë. - E kam zakon që të eci para se të shkoj në një proces Bardhyl. Më ndihmon për të qartësuar idetë. Pastaj, ja ku jemi. &gt;&gt; - Jemi vonë? &gt;&gt; - Jo, s 'jemi vonë. - Mjafton të bësh pak kujdes. Pastaj, vetë erdhe &gt;&gt; - &lt;&lt; Nëse mbytem duke pirë kafe do ma pagush Olto: - Mbaroj së piri dhe fus filxhanin në xhep. - Po. Jam kurioz të di se çfarë donte. Po besoj se do vijë përsëri. &gt;&gt; - Tip i çuditshëm ai Aleksandri; apo jo? &gt; - them se po. Të paktën, kështu më tha kur e përcolla. &gt;&gt; Po, - Jo. Po tani më lër të mendohem pak, duhet të qartësoj idetë, të kuptoj se çfarë ka ndodhur . &gt;&gt; - Nuk të tha asnjë gjë fare, se përse kishte nevojë? &gt;&gt; Ngre supet duke i thënë që nuk do flas më. Kësaj here Mustafai arrin me një makinë personale; pa targat diplomatike të ministrisë ku me sa duket punon. Ndoshta telefonata anonime që ka bërë dikush, duke e akuzuar që përdor makinat e punës për motive personale ka funksionuar. Dakord, ai dikush jam unë. Nuk duroj dot që ai të lëvizi në Tiranë me lekët që i paguaj unë. Në fund të fundit është një punonjës imi, apo jo? Unë jam populli; unë € votoj, unë paguaj taksat që ai të kryejë e tij dhe duhet të kem të drejtën edhe ta pushoj. Të paktën, teorikisht është kështu; avokati e konfirmon. punën Po filloj të dyshoj që ka të drejtë. Olti shikon orën dhe thotë që kemi të paktën njëzet minuta kohë përpara se të futemi. Olti na ka prurë njëzet minuta para orarit të caktuar. 1 rezistoj tentimit për tja futur me filxhan kokës vetëm sepse jam i përqëndruar tek buzëqeshja e Mustafait. Të arrij ti atë buzëqeshje idiote është bërë qëllimi jetës time tani. Kam kaluar orë të tëra në të cilat bëja sikur mendoja për gjëra të rëndësishme por qëllimi është thjesht eleminimi i asaj qeshje. Jam konsultuar edhe me Oltin por ai thotë që Muçi siç e thërrasim ne me dashuri duhet të ketë bërë një operacion plastik për të pasur atë buzëqeshje gjithmonë dhe do e bëjë edhe kur të shohi Klejdin mbas hekurave. heq Por sot është ndryshe. Nuk ka atë buzëqeshjen prej trapi, prej fëmije të cilit po i japin një akullore. Duket më shumë si një buzëqeshje e e tipit Prisni se jua tregoj unë. Na sheh me keqe, përçmim kur na kalon anash dhe nuk na përshëndet. Klejdi nuk është. E ndjekin Bisha dhe Gjarpëri që bëjnë sikur nuk na shohin fare edhe pse unë i përshëndes me dashamirësi. - Pse? &gt;&gt; - Kam frikë se po ndodh diçka e keqe Olto. - &lt;&lt; Nuk e di. Por kam përshtypjen që po zjen diçka. Olti ngre supet. - Duhet të pres kur të ma komunikojnë vetë. &gt;&gt; - Përse nuk futesh të shikosh se çfarë po ndodh? &gt;&gt; Futet dhe del për minuta. Është nxirë në fytyrë dhe mezi flet. pak - Çfarë do të thotë kjo? &gt; - &lt;&lt; Na kanë ndërruar gjykatësin. &gt;&gt; Do të thotë që..varet se si e sheh. Nga një anë s'do të thotë asnjëgjë. Ndodh shpesh. Njëra mund ta akuzoje për arsye nga më të ndryshmet. Është një praktikë që përdorim shpesh, kur kemi dyshime reale; e për të vonuar procesin. Por.&gt;&gt; palë qoftë qoftë<eos>
<bos>Nuk është se avokati tyre ka kërkuar ndërrimin e gjykatësit për ndonjë arsye. Thjesht e kanë transferuar jashtë Tiranës. - Çfarë? - Ishte brënda Muçi? &gt;&gt; e pyes unë. Nuk e dëgjoj sepse tashmë jam brënda. Është një korridor i gjatë dhe në funs të tij shoh Po qeshin. Shikoj edhe një njeri tjetër që s'kam kurrë . Është veshur me atë uniformën e çuditshme si pinguin. Afrohem me shpejtësi. Bisha dhe Gjarpëri më dalin përpara dhe thonë diçka për të më ndalur por nuk 1 dëgjoj. I shtyj dhe rrugën deri tek Mustafai. Me sa duket dikush po tregonte një barcaletë të bukur sepse po qeshin akoma. Pastaj më shikojnë dhe ndalen. parë hap - aty e ke. Po mos shko. Po, - &lt;&lt; E ke bërë ti, e di. &gt; - Ju lutem zotëri. . thotë Pinguini. - &lt;&lt; Nuk e kam idenë se për çfarë po flet. përgjigjet Mustafai. - &lt;&lt; E di shumë mirë. Dëgjome tani. Nuk mund ta bësh këtë. E di që e ke bërë ti edhe pse ndoshta nuk do e provojmë kurrë. Por unë e di, ju e dini. - Po ti paguhesh me fjalë? me këshilla?&gt; &gt; interesohem unë. Apo - Mos ju përgjigj. &gt;&gt; këshillon avokati. &lt;&lt; Lere të shfryhet e të iki. &gt;&gt; - mos u zini. Ti zotëri çfarë dëshiron? &gt;&gt; pyet Mustafai. Tani është serioz. Ju, - Doja vetëm të të hiqja atë buzëqeshje idiote. &gt;&gt; i bërtas dhe largohem. Dal akoma me nerva. Ndjenja që provoj gjithë është ajo që Mustafai ka lëvizur në mënyrë të tillë që të mbrojë çunin e tij. Dhe kam frikë që tamam ai pinguini që po qeshte me Muçin është gjykatësi jonë i ardhshëm. gurët Kemi nevojë që të flasim dhe Olti propozon të ulemi në ndonjë lokal aty afër. Jemi duke dalë kur shoh makinën e Mustafait. Është një makinë moderne; ndoshta prodhim 1 2005-ës apo i 2006-s. që - Një sekond, dua të shoh pak targen e makinës. &gt;&gt; u them &lt;&lt; Ecni para se erdha. 1 shikoj që nisen dhe i afrohem makinës së Mustafait. Fus dorën në dhe gjej filxhanin. Kërkoj akoma dhe nxjerr lugën: E fiksoj poshtë xhamit të pasagjerit të parë dhe e tërheq deri në fund duke bërë një gërvishtje të bukur e të drejtë që përshkon gjithë makinën. Ndalem një sekond dhe e shoh me kënaqësi kam dorë piktori, nuk gabohej profesori im në gjimnaz. xhep Mendohem dhe pastaj vendos që për korrektesë duhet të bëj të njëjtin operacion edhe nga ana tjetër e makinës. S'e kërkoj unë, kështu e do simetria. Për të mos ja prishur simetrisë gërvisht edhe anën e shoferit dhe pastaj e vështroj i kënaqur. Punë e mirë, s'ke çti thuash. pak Bravo kolege. &gt;&gt; i them. &lt;&lt; Ke bërë punë të mirë. Conja duhet të jetë krenar për ty . Kam akoma lugën në dorë dhe në cep është bërë pis me ngjyrën blu të makinës. Kënaqem nga mendimi që sot kam arritur ti buzëqeshjen një herë Muçit, dhe ndoshta do ja për herë të dytë. Nxjerr bllokun tim, heq një copë letër dhe i shkruaj dy rreshta që ja lë tek makina. Pastaj iki dhe arrij Oltin e Julin. heq heq Ulemi në një lokal afër dhe askush nuk ka dëshirë që të flasi. Disutojmë për gjëra kot;, Olti thotë që ka akoma shumë, shumë shpresa; por e ndjej që nuk e beson as ai vetë. Mundohem të deshifroj se çfarë po mendon vërtet por nuk arrij. Është i zhgënjyer;, e di. Dhe edhe ai, ashtu si mua; Olti mundohet të qetësoji Julin; i thotë të mos ketë frikë sepse për të nuk ndërron Pastaj Juli ikën duke thënë që do takohemi këto ditë. Ngelemi vetëm unë me Oltin. asgjë. Ka mbaruar, apo jo? &gt;&gt; e pyes më në fund. 1 tregoj për gërvishtjen e makinës dhe për letrën që u kam lënë tek pastruesja e xhamave. Ai më thotë që jam trap. Unë i them që me shumë mundësi ka të drejtë. Nuk ka mbaruar asnjëgjë Bardhyl, mos u bëj si kalama edhe ti. Thjesht kanë transferuar një gjykatës. Nuk do të thotë asnjëgjë; gjykatësit vijnë e ikin si të fortit e lagjeve. &gt;&gt; Por unë e di që e ka bërë Muçi. Ti e di, Juliani e di. Përse duhet të bëjmë sikur është një normale? &gt;&gt; gjë - Sepse nuk dimë asgjë. - Me ça ore? &gt; - Sepse ti nuk e pe Muçin duke qeshur me një pinguin. &gt;&gt; - Me një pinguin. Pinguinët janë kafshë që rrinë në Polin e Veriut Olto. në Polin e Jugut; s'e mbaj mend mirë. Ndoshta tek të dy Polet. Ndonjë stilist ka menduar që të veshi gjykatësit me të njëjtin kostum që kanë pinguinët. Apo - Çfarë dreqin janë pinguinët Bardhyl? - Muçi po qeshte me një pinguin? - Janë akuza shumë të rënda. &gt;&gt; - Po. Dhe vë bast që është gjykatësi jonë i ardhshëm. - Punë e madhe. Është e vërteta. &gt;&gt; - Do e shohim në udiencën tjetër. Nëse është e vërtetë mund të kërkoj që ta heqin, mund të. Ti nuk e kupton apo nuk do ta kuptosh që nuk mund ta fitosh këtë rast. - Po prokuratori a mund të ndërrohet? &gt;&gt; pyes unë. Unë do e fitoj këtë rast sepse duhet ta fitoj. &gt;&gt; bërtet Olti. Shumë klientë të tjerë kthejnë kokën nga në. &lt;&lt; Ça karin shifni ju? Unë do e fitoj këtë rast sepse nuk mund ta humbas. Po më nxeh kot. Do e fitoje prokuratori; nëse ka edhe drejtësi në këtë vend. Dhe ka; ka akoma. &gt;&gt; pak - Po, teorikisht po. - Atëherë lëre fare. Unë nuk do lej asnjëgjë. Unë do vazhdoj këtë proces vetëm dhe do e fitoj. Dhe nëse është nevojshme do të mbroj edhe ty trap që lë mesazhe kërcënuese. &gt;&gt; Kthe çunin dhe gjykatësin në vend, nuk i dihet.. Kjo është vetëm një këshillë nga një shok i mirë, thotë mesazhi që i kam lënë në makinë. Ndoshta e ka atë ditë, ndoshta jo. Currili është në humor të mirë për të menduar gjëra si këto. Vërtitet nëpër Tiranë me dy rreshta në mend. parë pres me vjet e pres me ditë Pres një shenjë e pres një dritë, Sa herë ua ka recituar nxënësve të tij kur ishte akoma një mësues, sa herë u ka folur dashurinë e për hakmarrjen e Nolit? Por Noli ishte katolik dhe hakmarrjen e tij nuk e kreu dot kurrë. Edhe Currili ishte katolik, atëherë kur lejohej akoma që të kishe një fe. Tani nuk është më. Tani është vetëm dikush që dëshiron të hakmerret. Ka pritur shenjën, ka pritur ditën, ashtu si Noli. Tani dita ka ardhur e ka ikur. Mungon edhe pak, vërtet Edhe ca ditë dhe do lëri këtë vend. Mezi po Gati ka mbaruar dhe e di që mbasi të iki nuk do kthehet më. Nuk ka më për të në këtë vend. Kishte hakmarrje por tani e morri edhe atë. Ose më mirë, akoma jo por së shpejti, oh, së shpejti . për pak. punë asgjë pret.<eos>
<bos>Edhe ditë dhe do jetë shtunë. Edhe ditë. Edhe një njeri. Edhe Lulzimi. Pastaj boll më. Por Lulzimin e ka humbur. Do e gjejë, nuk është problem. Ka mjaft kontakte në këtë qytet, ka numra telefoni të miqsh të besuar që mund të marri në rast nevojë. Shpresonte që të mos u drejtohej atyre; njerëzit që takon janë gjurmë që lë dhe që dikush mund të përdori për të arritur tek ti, por kësaj herë mund ta bëjë. Ku është problemi? Në ka biletën, edhe edhe do iki. pak pak xhep pak Edhe tre ditë. Është e mërkurë. Avioni niset të shtunën mbasdite. Dhe pastaj-\_oh. E ka bërë detyrën e tij. S'ka mbaruar akoma por shokët mund të jenë të qetë. Ai mund të jetë i qetë. Ka pasur premtime për të mbajtur dhe i ka mbajtur. Është kënaqur. Nuk ka provuar kënaqësi kur ka vrarë, por mbasi ka vrarë po. Ka kryer detyrën e tij dhe nuk e detyronte asnjeri. Është krenar Currili, është 1 kënaqur. Policia nuk ka asnjë pistë, e di shumë mirë. Dhe kur ata të marrin vesh se çfarë ka ndodhur ai do jetë larg dhe nuk do kthehet më. Mund të mundohet që ta gjejë vetë, natyrisht. Bashkim Hoxha 1 ka treguar se ku banon Lulzimi, se ku ha e ku punon. I ka treguar të gjithë gjërat që duhen. Nëse e ka njohur atë ditë në stadium është më e komplikuar. Por nuk beson që ta ketë njohur, Currili ka ndryshuar shumë. Jo, nuk ka mundësi që ta ketë njohur, nuk e ka njohur as Përparimi. Edhe sikur të jetë kështu ama, çfarë mund të bëjë? Nuk mund të fshihet për shumë kohë. Herët a vonë do kthehet në shtëpi. Dhe ai do e aty. Ka të mërkurën; ka të ejnten; ka të premten dhe ka të shtunën paradite. Ka kohë sa të duash. Pastaj, ka Objektin në Objekti 1 jep forcë. Objekti është kujtimi, është forca për të mbyllur këtë çështje kur e ndjen që energjitë po e braktisin. pak presi xhep. Papritmas ndihet keq: Fut dorën në xhep dhe ndjen Objektin: Është aty, është akoma aty. Ngre ngadalë për të parë nëse po e shikon Jo, askush. Në fund të fundit është në bibloteken kombëtare, askush nuk do tja dijë për të. Është vetëm njëri nga pensionistët e shumtë që konsultojnë gazeta falas. S?ka pse të dyshojnë tek ai. Ul kokën mbi gazetë dhe lexon zhvillimet e fundit. Politikë, spektakël, të gjitha pa interes. Biletat për ndeshjet e kombëtares kushtojnë shumë. Federata nuk jep përgjigje. Dhe pastaj, në një nga faqet e fundit.\_ sytë njeri. gjëra Mbas shumë javësh një klient kujtohet të vijë për të tërhequr fotografitë e gruas së tij. Ja jap me një fare keqardhje për fakin që kam zbuluar që ajo shkon me dikë tjetër. Kur shikon fotografitë është një moment 1 rëndë dhe mendoj që do pezmatohet, do e braktisin forcat dhe do zhytet në kolltuk për të marrë veten. Ndoshta do thotë Hajde lal të shkojmë të pijmë një gotë, se kështu paska qënë jeta; njeriu mundohet, krijon një familje pastaj etj etj! Unë do shkoj e do pi me gjithë qejf, ta hidhërimin e tij në alkol. Për nuk bën asgjë nga këto. Kërcen i gëzuar dhe më thotë që ka vite që kërkon prova për tu ndarë nga ajo buçe. Më lë një bakshish të majmë dhe ikën i gëzuar, kësaj herë duke ecur normalisht e jo duke kërcyer. mbys çudi Olti ankohet sepse nuk i kam treguar fotografitë e për nja dy tre ditë më flet duke përdorur Kufizon përdorimin e bashkëtingëlloreve duke përdorur vetëm tre tr dhe p Adoloshentët braktisin lokalin e Cones. Si trashëgim na lënë shumë tavolina me gërvishtje te Xheni, Elsa ma thith akoma më fort. Takohemi tek Conja dhe unë kthej filxhanin duke e falenderuar për kafen. Lugën mendoj që ta mbaj si kujtim po pastaj dorë. Conja më thotë që nëse guxoj të futem përsëri tek banaku tij do më shpalli person i padëshirueshëm për lokalin e tij. Kur i jap lugën dhe e sheh se si është katandisur më thotë që mund ta mbaj, duke ja paguar natyrisht. Unë i them që nuk do ja paguaj duke qënë se më ka dhënë një lugë të dobët që shtrembërohet me një të gërvishtur të vogël. Ai thotë që s'ma ka dhënë, e kam marrë vetë. Zihemi për orë të tëra për këtë çështje dhe për fat të keq qëllon në përiudhen kur Olti është nevrikosur me mua për punën e fotografive ndaj mban anën e Cones. Më kërkon 100 lek për një lugë dhe mbas tre ditësh rezistencë heroike dorëzohem: Bëj një përpjekje të fundit duke i thënë që nëse më bën këtë aksidentalisht unë mund të thyej ndonjë filxhan a por kur fillon të radhisi incidentet që mund të ndodhin me kafen apo ujin tim nën banak ndërsa e përgatit mund të bijnë qime, ujë i gazuar, qumësht i prishur; uiski që prodhon ai vetë dorëzohem përfundimisht. heq gotë Kjo Elsa qënka talent i paparë me sa duket. Conja më akuzon duke thënë që kam kërcënuar, që unë u paskam këshilluar të largohen duke qënë se ky lokal mbahet nën vezhgim nga policia për papastërti të mëdhaja në banak por në fund të fundit edhe ai është 1 gëzuar që pushtimi kalamajve ka mbaruar. Ikin pa lënë asnjë nëndetëse. me të dashuren e tij të re. Më pëlqen;, është një vajzë e mirë dhe simpatike. Unë them që është trap që shkon aq kur praktikisht duhet një ditë për të vajtur e një për të ardhur. Ai thotë që do të shkojë pikërisht në Sarandë për tu treguar se si tingëllon gjuha shqipe dhe se si duke e praktikuar këtë të fundit mundet edhe të mos ta harrosh. larg Le shtëpinë një minutë përpara se të hyjë Vasili me njerëzit e tij. Përfundojnë të gjithë në pranga ndërsa vajza kthehet në shtëpi duke Në fakt përpara se të kthehet në shtëpi i ati e mohon dhe betohet që nuk do e marri më, kështu që kalon dy ditë tek ne, në zyrën tonë. Kjo gjë bëhet si problem duke qënë se vajza protestën time. Për më më duket se po dashurohet me mua. Është vetëm një fëmijë dhe mundohem ta trajtoj si baba por situata bëhet e padurueshme. Pastaj për fat Olti kthehet tamam në qarë. pak keq<eos>
<bos>Më lë vetëm nja tre ditë por të paktën ndërkohë arrij të zgjidh një rast tjetër, nëse rast mund të quhet. Më telefonon një prind i shqetësuar për vajzën e tij 17 vjeçare që ka ikur nga shtëpia me të dashurin dhe tani fshihet në shtëpinë e këtij të fundit. Për fat të mbas një paradite zbuloj që i dashuri është një tutor dhe shtëpia e këtij një shtëpi publike, detaje që ai do ketë harruar ti thojë. Paraqitem si klient dhe marr vajzën: Është e droguar dhe nuk kupton asgjë. Ndërsa bëj për të dalë i dashuri i saj më bllokon së bashku me dy shok dhe më pyet se çfarë dreqin po bëj. Për të qënë më i qartë ndërsa flet nxjerr edhe një thikë nga ato që quajnë ~flutur? . Bllofoj duke thënë që jam i vëllai dhe po më presin shumë miq jashtë por nuk e hanë dhe shajnë edhe partnerin tim që s'është jashtë. fluturën, unë pres, e shoh ndërsa luan duke pritur që të ndonjë gisht por nuk ndodh. Atëherë me një të djathtë milimetrike i thyej hundën. Ndërsa dy të tjerët shtangin nga çudia, përfitoj. Njërit i gjuaj me shkelm mes këmbëve, tjetrit përsëri me grusht hundë-bark-hundë me të djathtë të majtë të djathtë. Për sekonda janë të gjithë përtokë dhe shkon edhe më mirë se sa e mendoja. E di që duhet ta evitoja këtë takim por është moment vështirë për të ruajtur vetëkontrollin. Jam duke dalë kur nga dyshemeja një fytyrë e gjakosur më premton që do më vrasi e do më e do më bëjë shumë gjëra, mua edhe kolegut tim: Ndërroj ide dhe nuk dal. Duke e ditur që nuk do kem më një rast të tillë përfitoj dhe i jap disa shkelma të dashurit ndërsa ky është akoma përtokë. Për çudi nuk kërcënon më. keq punë Hap presi pak gati presi kohë; e zë dhimbja e kokës nga gjithë ajo pastërti dhe kur shikon që vajza i ka rregulluar duke ndërruar vendet e të gjitha dosjeve ndërhyn dhe pajton familjen e ndarë. Më në fund e heqim qafe. Por; dreqi ta marrë, kur e shoh duke ikur më thyhet zemra. Është larë, është qethur dhe është veshur në atë shtëpi: të veshur si një lavirë dhe të droguar. Dhe është vetëm 17 vjeç; jo njëzet a katër apo pesë, vetëm 17. zyrën parë Tirana fiton kampionatin dhe më në fund provoj kënaqësinë që të shkoj në stadium pa Lulzimin. Gati e kisha harruar këtë privilegj. Për fat të keq më qepet Olti dhe ai është tifoz 1 Vllaznisë. Fillon të flasi për ndeshje të shitura e gjëra kështu por ja mbyll së bashku me konsumoj hakmarrjen dalë-ngadalë kundër të dyve në ditët që vijnë. gojën Elvira kthehet dhe ikën përsëri. Një mbrëmje shkoj në shtëpi e gjej aty. Kujtohem që ka akoma kopjen e çelësave. Flasim për historinë tonë, ajo thotë që unë nuk e kuptoj, që nuk jam ti jap atë që për të cilën ka nevojë në jetë, që nuk kam siguri, që nuk kam ambicje, që nuk kam projekte për të ardhmen, që nuk e ndjen që unë e dua, që nuk kam kurajo të mjaftueshme për të ndërmarrë një të rëndësishëm në jetën time. Qan dhe pastaj ikën. Unë dehem dhe pastaj fle. Ndoshta s'kam shumë gjëra në jetë, si ambicje e projekte por kam gjithmonë gjumë. pak gati hap Dhe pastaj, vdes Lulzimi. - Ti Olt mendon se unë jam njeri pa ambicje? - Po. - Pa projekte? - Pa kurajo për të marrë vendime që të më ndryshojnë jetën? &gt;&gt; - Projekti më i madh që ke bërë këto vitet e fundit është vajtja dhe ardhja nga Conja. &gt;&gt; - Natyrisht. - Jo. Unë e ndjej që ti më do. Ka kaluar gjë Elvira kështu? &gt;&gt; - Po ti e ndjen që unë nuk të dua? &gt; - Po. - Dhe ti si trap që je e le të ikte? &gt;&gt; - Po nuk e ndale? &gt;&gt; - S'donte të ikte. Donte që ti ti thoje Mos ik, rri, të kam xhan. &gt;&gt; - Jo, nuk e ndala. Dëshironte të ikte, unë sigurisht që nuk i them. . &gt; - Po, - Po të paktën . . - Mendoja se bëje aerobinë e mëngjesit së bashku me televizorin. - Problemi është këtu Olto: njerëzit kur martohen ose shëndoshen ose dobësohen. Unë kam ngelur normal sepse nuk jam martuar dhe dua të vazhdoj kështu:. &gt;&gt; - Jo, e bëj me radion; po duke mos i parë se si lëvizin rri ulur duke pirë cigare dhe u jap vetëm mbështetje morale. &gt;&gt; - Skam dëgjuar ndonjëherë për ndonjë funeral të gëzuar. &gt;&gt; - &lt;&lt; E di që funerali jot do jetë shumë i trishtueshëm? &gt;&gt; - po i joti do jetë edhe më sepse s'do ketë njeri fare. &gt;&gt; keq Po, - Po ti do vish? - Nuk e di, ndoshta kam punë. - Ofendohem po qe se nuk vjen. Është një e shtunë paradite, mëngjesi i parë i lirisë sonë të re dhe po themi të gjitha batutat që kemi menduar këto tre ditë që ai nuk ka qënë. Në fakt Olti sot ka ardhur për të punuar por mbasi 1 ka hedhur një sy nuk ka gjetur asnjë dokument aty ku duhet ta gjente dhe ka hequr dorë sa për sot. Jemi ulur në guzhinë, lexojmë gazetat dhe pimë kafe. zyrës - &lt;&lt; U fut vetë. Pa që ishte e çrregullt dhe morri përsipër të . \_ &gt;&gt; - Po si të erdhi ndërmend që e le në zyrën time? - &lt;&lt; Po tënde s'e rregullonte dot? zyrën - Por ishte vajzë e mirë në fund të fundit. &gt;&gt; Më tha: do rregulloj njërën; ose tënden ose të shokut tënd. Tani çfarë të bëja unë? Hë, si thua ti? S'mund ti thoja që të rregullonte timen; mendoj për shokët unë &gt;&gt; - Po. Ishte vërtet vajzë e mirë. &gt;&gt; - Si filloi kjo histori? &gt;&gt; - Cila? &gt;&gt; - Kjo pra. ## këtu. &gt;&gt; - &lt;S'mbahen dy kunguj në një sqëtull Olto. në Sarandë, ose më ndihmon - Do ma tregosh apo jo? &gt;&gt; - Tjetër? &gt; &gt; pyet Olti me mosbesim. Është histori e gjatë, po dëgjo; më duket me edukatë nëse të informoj që kemi edhe një tjetër armik të betuar . gjë - Tjetër. &gt;&gt; - Po kë kështu? - Të dashurin e vajzës. Domethënë, të dashur i thënçin &gt;&gt; - Po si ndodhi? &gt; - Po ja. Unë u futa për ta marrë dhe më bllokuan rrugën veta. pesë - E mirë më tre. Njëri më kërcënoi për vdekje. Mua edhe ty . - Nuk ishin tre dje? - Po mua pse more vëlla, ku më njihte mua ai? - Dhe ti thua që e ka pasur për mua? &gt;&gt; - &lt;&lt; I thashë që nuk është kolegu im këtu, është jashtë, ndryshe do e kishte akoma më Sepse ti po prisje jashtë; gjoja. Bllof natyrisht, kur mendoja se mund ta merrja vajzën me konsensus. Pastaj ai më tha: Do të vras ty edhe atë homon që është jashtë. tha, kaq të them. punën keq: Kaq e kishte. &gt;&gt;<eos>
<bos>- Po tallesh? &gt;&gt; - S'po tallesh? &gt;&gt; - Hë mo lëre humorin tani. Dhe çfarë bëre pastaj? &gt;&gt; - S'po tallem: Nga përshkrimi dukeshe tamam ti. - Unë. ..e vrava. &gt; - Ti e vrave? &gt;&gt; bërtet Olti duke u hedhur nga karrigja. - Po nuk a vrave, apo jo? - nuk e vrava. por doja ta vrisja ama. &gt;&gt; Jo, Jo, po bëja shaka. Sidoqoftë, po qe se takon në rrugë ndonjërin me dhëmb dhe me sy të nxirë akoma është armiku jot dhe ki kujdes. Po. tu bë qejfi ë kur thashë që e vrava, doje të më kishe si klient? &gt;&gt; pak - &lt;&lt; E di. &gt;&gt; përgjigjem duke qeshur nga kënaqësia e madhe që provoj duke prishur batutën Oltit. Do thoje që nuk isha i aftë të mendoja e të veproja. Thuaj të vërtetën; të prisha batutën? &gt;&gt; S'ishte batutë, ishte e vërteta. trap. Unë ty do të mbroja me gjithë qejf:. &gt;&gt; bërtet Olti, akoma në këmbë. &lt;&lt; Dhe biles do të mbroja aq mirë saqë nuk do përfundoje në edhe sikur ta kishe vrarë vërtet. Dhe e di përse? &gt; burg Shfleton gazetat ndërsa unë mendoj mbi misteret e familjes dhe të trapave. Pastaj shtanget. Lulzimi. &gt;&gt; Çfarë? &gt; ## Nuk përgjigjet dhe më kalon gazetën. Lexoj që Nuk ka shpëtim; edhe Lulzimi e ka kuptuar tashmë. Nuk guxon të eci pa e kthyer kokën mbrapa. Currili e ndjek, Currili do e ndjeki deri në ferr. Currili nuk fal sepse ai Currilin nuk e ka falur. Nuk mund ti shpëtosh Currilit, nuk i ka shpëtuar asnjeri deri tani. Nuk guxon të shkojë në shtëpi. Arrin të dali nga stadiumi dhe është i sigurt që nuk e ka ndjekur; por ka frikë. Fakti që nuk e ka ndjekur tregon që nuk ka nevojë ta ndjeki sepse e di shumë mirë se ku mund ta gjejë? por në atë moment Lulzimi ka frikë. Ka shumë frikë. Ajo fytyrë në stadium, ai sensacion. Jo, Nuk e ka njohur menjëherë. E ka dhe, ndërsa hetuesi afër tij përrallistë e bënte humor, është munduar të kujtohet se kush është ai njeri. Ja njeh tiparet, e di që e ka takuar më përpara por nuk arrin ti japi një emër e një mbiemër. Por e ka kuptuar që e keqja vjen nga ajo fytyrë, është ai që e ndjek. Nuk e di se kush është. Kujtohu Lulzim, kujohu. Kujtohet. Ku e ka takuar? Në ushtri? Jo, jo në ushtri. Kur bënte shërbim në Shkodër? as atje. Në radhët e Partisë, ndonjë anëtar 1 njeri i vdekur që është ringjallur. E ka takuar, po natyrisht, e ka takuar në Dhe e ka varrosur, e ka vrarë vetë. Por nuk ka mundësi. nuk e ka takuar në Spaç, do e mbante mend. Ku e ka takuar? Po ça rëndësie ka? Tani po vjen për të, kudo që ta këtë takuar. parë Jo, Spaç. Jo, Nuk del askush nga stadiumi. Kthehet mbrapa ndoshta ka dalë dhe i ka marrë krahët. Disa fëmijë po lozin futboll. Thua ti ketë nisur ai për ta përgjuar? Ka mundësi, nuk ka mundësi. Është një Fshihet mbas një peme në afërsi të stadiumit dhe i shikon të gjithë. Kush dreqin është? E ka në sy për një moment. Ai është një nga ata që kuptojnë, një nga ata që e dinë se çfarë ka ndodhur. Çfarë thoshin Thoshin kam ardhur për ty Lulzim; kam ardhur për ty ashtu si kam ardhur më përpara për shokët e tu: Ky qytet është i vogël Lulzim; pse vrapon? parë sytë? Do hakmarrje, do Lulzimin: Është cuar nga varri tamam si Kostandini i vogël dhe është çuar për të. Kujt ja ka dhënë besën valle? Kujt? E di se kush është, e ka të qartë diku në tru por nuk arrin ta kapi deri në fund. Vështrimi i erret dhe kthehet nga stadiumi Kush je, bërtet, kush je? Largohet nga stadiumi. Nuk është ide e mirë të shkojë në shtëpi, ndoshta po e pret aty. Ku mund të shkojë? Nuk ka më shok, i ka hequr të gjithë shokët e tij. Dhe tani po vjen për të. Kostandini i vogël që do të hakmerret. qafe Dikush kthen kokën drejt tij. Një grup adoloshentësh e shikojnë dhe qeshin. Nuk i vë re fare. Ecën pa e ditur se ku po shkon dhe e vetmja gjë që arrin të mendoje është Kush je? Kush je Kostandin? Kush të solli more Lulzim? Kostandini . Po Kostandinin ti e vrave dhe e varrose Kostandini u çua për mua. Si të vishem Kostandin, për gëzim apo për hidhërim? Eja kështu si je. Duhet të shkojë në polici por ideja i duhet qesharake:. E çfarë mund të bëjë policia kundër Kostandinit? Kali i tij është i varrit; pelerina e tij është dheu varrit. Gjithçka tek ai është varr. Dhe tani ka ardhur për të. guri 1 Duhet të marri dikë, dikush mund ta shpëtojë por nuk e di se kush është. Kalon natën e parë nën një urë në qendër. Nuk mund të shkojë në shtëpi dhe nuk fle gjumë. Kushdo që afrohet mund të Ke jetuar mjaft Lulzim; ke bërë mjaft për këtë jetë. . . eja me mua tani.për gëzim apo për hidhërim? . eja kështu si je. Dhe nga një natë në tjetrën; Lulzimi çmendet. gjumë. Kushdo që sheh në rrugë është Kostandini. Mbas çdo hije fshihet Kostandini. Zogjtë janë spiunët e Kostandinit. Kushdo është Kostandini, gjithça është Kostandini. - Çfarë thotë? - Që e kanë gjetur mbasi ka vrarë veten në shtëpinë e tij. &gt;&gt; - Ishkreti. - Po tani çfarë do ndodhi më pyet Olti. - Ça do me thënë kjo? Të pyeta se çfarë do ndodhi tani? &gt;&gt; Unë ngre supet. Nuk e di. - Të dëgjova. &gt;&gt; - Po mu përgjgj pra. - sigurt? &gt;&gt; - &gt;&gt; - 1 - Jo, nuk jam i sigurt, por.kam këtë ndjenjë, që nuk do ketë më vrasje. &gt;&gt; - Që ti je kurrnac. &gt;&gt; - Çfarë ndjenjash të tjera ke? &gt;&gt; - Pse? - Sepse ajo gazeta është e djeshmja. Dhe ti nuk ke lek të blesh gazetat e fundit. &gt;&gt; Shikon datën dhe habitet. - Ke të drejtë. Nga e di. - Dhe s'më the gjë, s'më the që Luli.. &gt;&gt; - &lt;&lt; E di sepse e bleva unë. - Ja, do ta thoja tani. - Jo çdo histori ka një fillim, një zhvillim dhe një fund Olto. &gt;&gt; - Olti nuk arrin të rrijë në vend Rilexon artikullin; bën të më pyesi, ndalet; rilexon. - Çfarë do të thotë kjo? - arrin tu gjesh një kuptim. - Dhe kjo është një nga ato? &gt; - Po. &gt;&gt; - Po çfarë mësojmë ne nga kjo histori? &gt;&gt; - Për çfarë? - Që Lulzimi kishte të drejtë. &gt;&gt; tani që Lulzimi ka vdekur. &lt;&lt; E di, edhe në juridik\_kur isha në shkollë e di çfarë na kanë mësuar, çfarë duhet të gjejë procesi? &gt;&gt; Është i habitur. Tund kokën në shenjë mospranimi. Më shikon me dhe mendon që nuk duhet të jetë kështu. Nuk ka mundësi që kjo histori të mos ketë një epilog, duhet ti gjejmë një kuptim: Dëshiron që të mirët të shpërblehen dhe të këqinjtë të dënohen. çudi<eos>
<bos>- Drejtësinë. - &lt;&lt; Çfarë është atëherë. &gt;&gt; Jo. Të vërtetën juridike. E vërteta juridike është një gjë e çuditshme. Nuk është as e vërteta e fakteve, le të quajmë kështu; dhe as drejtësia që ne kërkojmë. &gt;&gt; - Është thjesht e vërteta që del në atë moment të caktuar në atë proces nga ato prova që kemi. Duhet të dorëzohemi kështu. &gt;&gt; thotë duke kapur gazetat që kanë ngeluar akoma në tavolinë dhe i kanë shpëtuar genocidit pastrues se vajzës sonë. - Është e njëjta situatë Olto. Nuk mund të gjejmë të vërtetën ashtu siç është. Lulzimi ka vdekur dhe kam përshtypjen që është i vetmi që mund të na shpjegonte diçka. &gt;&gt; Kam frikë se po. &gt; - &lt;&lt; Nuk ka mundësi që.. .&gt;&gt; Ngre gazetat dhe më tregon viktimat. Të njëjtat që kam sa herë këto javë. Të njëjtat trupa; të njëjtat pozicione. parë - Prit, &gt;&gt; bërtas unë. Kërcej nga kolltuku dhe pastaj ndalem. prit. - Çfarë ka? &gt;&gt; - Një sekond, një sekond. Vij rreth e rrotull nëpër dhomë. Ka diçka që po më kalon në mendje tani, diçka që tek pashë fotot. Mi jep gazetat. jo Hoxhën. Viktimat e para. Fotot e viktimave të para. &gt; pak Jo, - Telefonin Olto. &gt;&gt; Ja ku është ajo që më kishte goditur. Nuk arrij të bëj lidhjen por e di që një lidhje ka. Dhe më kishte folur për këtë lidhje.kush? - Kë merr? &gt;&gt; - Duhet të marr një sekond Vasilin. &gt;&gt; - Një sekond. - Çfarë ka? &gt;&gt; - Sa sekonda të duash lal, por sot është e shtunë dhe nuk do e gjesh në punë. - &lt;&lt; Çfarë është, a mund ta dimë edhe në injorantët që nuk jemi hetues. - Ta marrë dreqi, ke të drejtë. Nuk ka rëndësi. Do e pyes të hënën dhe me siguri do më konfirmoje atë që di që tani. - Po, më fal. Dëgjo; e mban mend kur të thashë që kisha folur me Gonin. &gt;&gt; - &lt;&lt; E mban mend çfarë të thashë për qymyrin? &gt;&gt; - Po. - Po. The që qymyri. . &gt;&gt; - Qymyri në Spaç ishte i rëndësishëm sepse me të mund të gatuaje ushqimet që të vinin &gt;&gt; - Ëhë. - Ajo që duket si cop afër viktimave është qymyr. &gt;&gt; guri firma e vrasësit është një copë qymyri. Nëse do të dish opinionin tim; vrasësi është një ish i burgosur që hakmerret kundër rojeve të tij. &gt;&gt; Po, - Firma e vrasësit, e mbaj mend. &gt;&gt; - Dhe nuk mund ta. &lt;Kam frikë se është vonë. Nëse Lulzimi ka vdekur para dy ditësh besoj që vrasësi 1 qymyrit tani do jetë kthyer në strofkullën e tij dhe nuk do e kapim më. &gt;&gt; - Ti nuk do që të kapesh vërtet; apo jo Bardhyl? Shikoj orën. Është 12 dhe kam uri. gati - Çfarë? &gt;&gt; Ndoshta ka të drejtë. Jo, sigurisht që ka të drejtë. Vërtet nuk arrij të mendoj se një njeri i tillë duhet dënuar. E di që e kam gabim dhe mbi të gjitha e di që nuk mund të flas për këtë argument me Oltin, do më shkatërronte. - Mos bëj sikur nuk kupton: Ti nuk arrin që ta dënosh brënda vetes tënde. &gt;&gt; - &lt;&lt; Jo, nuk arrij. Do të doja që të kisha besim ashtu si ti por unë nuk arrij. &gt;&gt; - Të ishin të gjithë si ty Bardhyl ky vend do ishte bërë një bordello; më bërë. &gt;&gt; keq - se sa është - Më vjen keq Olt, nuk arrij ta dënoj. Dhe besoj që nëse e gjeja.. .&gt;&gt; Problemi nuk egziston sepse nuk do e gjejmë. Por nëse do e gjeja. . jo; ndoshta do merrja Vasilin; por do i jepja dorën. &gt;&gt; - Do e lije të ikte. &gt; - Anarkist poshtër. flasim. - Dëgjo, tani që nuk kemi do shkojmë të bëjmë një xhiro në Spaç bashkë, e pastaj punë - Këtu nuk hyn Spaçi Bardhyl. Është thjesht mënyra se si i shikon gjërat. - &lt; Besoj se kishe të drejtë Olto. Nuk e kuptoj se si arrin që të ketë besim, edhe mbasi ka marrë vesh se çfarë kanë bërë viktimat, edhe mbasi ka Spaçin në televizor, edhe mbasi një pinguin i keq ka zëvëndësuar një pinguin të mirë. Është thjesht çështje besimi, ose e ke ose nuk e ke, nuk mund ta fitosh apo të bindesh veten që ashtu është më mirë. parë - Për çfarë? &gt; &gt; - Ti ke vetëm. &gt;&gt; - &lt;&lt; Je ti don Kishoti, jo unë. Unë nuk kam aq iluzione sa ty &gt;&gt; - Uri. Është ora 12.30 Zbresim në ndonjë restorant? gati. Një ide. Një mundësi. Një mundësi e vogël, aq e vogël saqë nuk më bind. Por duhet të provoj gjthçka përpara se koha të përpijë vrasësin. Pak më vonë, tani do jetë plot. E ke vënë re si ndryshon Tirana tani kur kthehen emigrantët. Edhe restoranti jot do jetë plot. Në verë ky qytet transformohet; e ke harruar. Çohem në këmbë dhe tremb përsëri Oltin. - Ka një mundësi. Eja me mua. &gt;&gt; i bërtas. Nuk e kuptoj se sa e kam ngritur zërin derisa shoh që e kam trembur përsëri dhe po më sheh në mënyrë të çuditshme. - dytë brënda dhjetë minutash. &gt;&gt; më thotë. &lt;&lt; Duhet të qetësohesh.. çfarë ka? &gt; Nuk e kam humbur Olto; s'e kam humbur akoma edhe pse koha është afër. Duhet të ikim dhe ndoshta jemi vonë; por një mundësi rrezik e kemi akoma. &gt; Merr makinën; duhet të nxitohemi Veshim këpucet me shpejtësi dhe duke u përplasur me njëri tjetrin. Për minuta jemi në dhe drejtohemi nga stadiumi. pak rrugë Hipim në makinë dhe bllokohemi në trafikun e Tiranës. E parkojmë pas metrash dhe ecim në këmbë. pak - &lt;&lt; &lt;&lt; Loz gjë Tirana? &gt;&gt; më pyet. Ku po shkojmë. &gt;&gt; Tek Juliani. &gt;&gt; Pas arrin në Rinas. Pas gjithçka do mbarojë dhe kjo histori do bëhet vetëm një kujtim parrëfyeshëm. Gjithçka ka mbaruar, tamam kur forcat po e linin: Por tani. . .tani ka ardhur koha. Aeroporti është afër. Kontrollon shpesh biletën dhe pashaportën. E di që i ka me vetë por herë pas herë i nxjerr dhe i shikon me kujdes. Po, është data e sotme. Po, është tamam ai në fotografi. e fundit një ka nxjerrë probleme, i ka thënë që është shumë i ri në foto. Currili ka shpjeguar që koha kalon dhe këto janë efektet e saj, s'mund ti bëjë pak pak polic gjë. Sa mirë, sa mirë, përsërit ndërsa anash tij kalon Tirana. Ka trafik dhe autobuzi është 1 ngadaltë. Nuk ndalet Ka mirë kështu. I duket sikur arsyeja që ecin ngadalë është tamam për të. I jep mundësinë të shohi për gati Për çdo rast ka një pashaportë dhe një biletë tjetër. Fallco që të dyja por do e kalojnë çdo kontroll. Nuk do ketë nevojë për to. Dhe çuditërisht mallëngjehet. E kishte pritur gjithmonë këtë moment me shpresë. Një autobuz; një avion; pastaj një jetë e Ka kryer misionin e tij. Edhe Z-ti e ka ndihmuar, edhe Z-ti është me të. qetë.<eos>
<bos>Sa mirë që Lulzimi nuk ka duruar më. Kur kishte lexuar gazetën ishte liruar. Lulzimi gjendet i varur në shtëpinë e tij. Shumë mirë, shumë mirë. Z-ti e ka ndihmuar tamam kur kishte më shumë nevojë për të. Kur ka Lulzimin në atë stadium i janë fuqitë. Ajo fytyrë ka rikthyer frikën. E kishte harruar se si ishte frika; nuk e provonte prej shumë vitesh por Lulzimi; Lulzimi ja ka rikthyer. E çuditshme. Dora e tij nuk e ka tradhëtuar kurrë, që nga vraja e prej disa vitesh, e deri tek e fundit. Por në atë moment, në stadium; ka kuptuar që me Lulzimin do ishte më e vështirë se me të tjerët. Jo më kot e kishe lënë të fundit, i thotë vetes. Ka menduar që duke e lënë të fundit do ta ketë vitet e gjata në Spaç. Edhe nofkën e kishte nga Lulzimi. Kam qejf kur e rrah këtë sepse rrjedh gjaku si curril, thoshte Lulzimi. Kolegët e tij qeshnin. Prisku e shumë të tjerë. Por tani nuk qeshin më dy metra nën tokë, apo jo Curril. Por tani nuk qeshte më as Currili. Qeshnin dhe të qeshuren e tyre e ka akoma në kokë, e ka ëndërruar për shumë vjet me radhë. Dhe kishin qeshur edhe kur kishin menduar se e kishin vrarë. E çfarë ishte Currili atëherë? Vetëm një numër, një nofkë e një uniformë burgu e njëjtë me shumë, me qindra të tjerë. parë prerë parë Dhe pranë kufomës dy rreshta. Diçka mbi Kostandinin, diçka mbi faktin që kishte vdekur nuk kishte të drejtë të kthehej më në botën e të gjallëve. Currili e di që Kostandini është ai, ashtu siç di që Lulzimi e ka njohur në stadium. Në ato sekonda gjatë të cileve e tyre janë takuar, Lulzimi ka kuptuar gjithçka. Currili para shumë vitesh; si shokët e tij para disa javësh. Dhe si një burracak kishte zgjedhur rrugën më të lehtë, atë të vetëvrasjes. Ndoshta nuk ishte shumë në rregull, ndoshta besonte vërtet që Currili ishte Kostandini. pak sytë Në fund të fundit e kanë hedhur në një kanal, s'ishte gjë veçse një kufome mbi të cilën ndoshta e kanë tepruar E kanë masakaruar atë ditë, të gjithë, të gjithë. Dhe e kanë vrarë atë ditë. Ndoshta e kanë kuptuar që nuk do ja hidhnin lehtë kësaj herë ndaj natën e kanë nxjerrë jashtë dhe e kanë braktisur diku jashtë Spaçit. Të vdekur. Të paktën kështu mendonin. pak. Por nuk ka vdekur. Ka qëndruar për më shumë se dy ditë në kufirin midis jetës e vdekjes por si përfundim ka mbijetuar. Dëshira për tu hakmarrë është më e fuqishme se sa dëshira për tu dorëzuar, për të vdekur. Ka takuar shokë të tjerë shumë vite më vonë. I kanë treguar që ua kishin hedhur fajin disa të burgosurve të tjerë për vdekjen e Currilit. Historia ishte mbyllur aty . Dhe është kthyer. Oh, është mbas shumë vitesh, gjen kudo njerëz të mirë, ashtu si familja fshatarë që e ka strehuar për disa javë derisa morri veten, e ashtu si barinjtë që e kanë kthyer Dëshira për të mos u kthyer më. Por dëshira për hakmarrje; gjithmonë ajo, më e fortë se sa dëshira për të jetuar. Aq më mirë. Tani ka mbaruar . Edhe arrijnë në Rinas. Një avion; një stuardes e sjellshme që do i sjelli kafe. Pastaj një vend i huaj, një pleqëri e pak qetë. Një biletë në portofol, një copë qymyri në xhep për ti dhënë forcë dhe kthimi në atdhe. Nuk është penduar akoma. Ka lënë shumë kufoma mbrapa por mendon se e meritonin të gjithë. Keqardhja e vetme që ka është që nuk është hakmarrë kundër Lulzimit. Ky mendim e çmend: ishte një çështje midis tij dhe Lulzimit, Z-ti nuk kishte pse të ndërhynte . Vazhdon të shikojë qytetin duke u munduar që të rregjistrojë çdo detaj. - Po më merr frymen more uruar. &gt;&gt; thotë Olti. - Ke të drejtë, që tani e tujte . - Duhet të lesh cigaren:. &gt;&gt; i përgjigjem. Në nxitim e sipër e thith për herë të fundit; nxjerr tymin pastaj më shikon. Ku ta lë? &gt;&gt; Përtokë, ku tjetër? &gt;&gt; &lt;&lt; E mban mend dhomën e Julit? &gt; &gt; pyes Oltin. Qyteti Studenti përbëhet nga disa pallate që ndodhen afër stadiumit Qemal Stafa. Fakti që e quajnë qytet është i tepruar por për mua është një nga zonat më të bukura të Tiranës. Kohët e fundit më ka qëlluar të vij shpesh për të takuar Julinin. godina të erreta e të pista dalin të rinj plot jetë, nga mensa ku shërbëhet vetëm dhe vetëm ushqim i pangrënshëm del rinia shqiptare; shpresat tona. Nga po. Po, Dëgjo, po më merr frymen dhe nuk bëj asnjë më shumë nëse nuk më thua se pse po shkojmë. hap Ndalet papritmas . - Më ka marrë malli për Julin. Ec tani. Më shikon me dyshim: Duhet të këtë ndonjë gjë të veçantë në fytyrën time kur gënjej, sepse më sheh bezdisur dhe ndalet. - Dakord, dakord. Siç të thashë, ka një shpresë. Sa &gt;&gt; vapë! - Për të kapur vrasësin e qymyrit. - Çfarë shprese? &gt; - Dhe si është saktësisht kjo shpresa. - Mullar kashte? &gt; - Kemi të njëjtat mundësi që ka kërkimi i një gjilpëre në një. ..si i thonë? &gt;&gt; - Bravo. Mullar kashte. - Sikur të më kishe thënë se sa mundësi ka do kisha qëndruar në zyrë. Po. Kati i tretë, dhoma e fundit djathtas. Përtoja të bëja rrugën vetëm: Është këtu, apo jo? &gt;&gt; pyes duke drejtuar gishtin drejt një pallati anash. - Kujtesë shumë e mirë, përgëzimet e mia. Shumë qetësi. &gt;&gt; Ngjitemi ngadalë dhe duke marrë frymë me vështirsi. Rruga dhe vapa na kanë lodhur; për më tepër nuk ka ashensor. Dëgjojmë ndonjë zhurmë të izoluar që vjen nga brënda dhomave por nuk takojmë njeri. Është verë dhe shumica e studentëve duhet të kenë shkuar në shtëpi. &gt;&gt; më kujton Olti. Do kenë ngeluar vetëm ata që kanë ndonjë provim në shtator . . dhe ata që janë akuzuar për vrasje. Këta të fundit mund të na ndihmojnë për të gjetur Currilin &gt; &gt; Currilin? Kush është Currili? &gt;&gt; Ndalemi përpara derës dhe Olti dhe ngre dorën për të trokitur. Nga brënda vjen një zhurmë e ngatërruar që nuk arrij të identifikoj. Shikoj Oltin me çudi, ai ngre supet. Duket sikur; sikur . Majtas dhe djathtas tij Gjarpëri e Bisha na vështrojnë me inat. Qëlloj derën me shkelm dhe kjo; e përgatitur tashmë nga shumë breza studentësh; rrëzohet. Brënda është errësirë por na mësohen shpejt. Në qendër të dhomës është Juliani. karrige dhe i lidhur; pikon gjak nga hunda dhe nga buzët. sytë Të pata thënë që ta kyçje derën:. &gt;&gt; thotë Gjarpëri me zë të ulët. Mbyllni derën dhe hiquni qafe. &gt;&gt; vazhdon Gjarpëri me një qetësi që më ngre nervat. Bisha na shikon si i habitur, si një fëmijë që nëna e ka kapur duke vjedhur ëmbëlsira. Unë rri në vend. Olti afrohet dhe vëzhgon Julianin: Çuni është i del gjak nga hunda dhe nga faqja. Në dorën e Kjo nuk është e drejtë, nuk është dyluftim i rregullt. Olti nxjerr një shami xhepi, e dhe fillon ta pastojë. keq lag nga<eos>
<bos>- Jo, unë jam Fredi. &gt;&gt; thotë Bisha. Patjetër, një sekond. &gt;&gt; them unë. Pastaj kthehem mbrapsht, mbyll derën dhe i vë shulin. Ja dhe dera u mbyll Nikolin - Kërkoj falje. Olto? &gt;&gt; Olti është midis të dyve dhe tani po mundohet të lirojë Julianin: Të dy bastardet kanë ngrirë dhe nuk dinë çfarë të bëjnë. Olti shkon në një cep të dhomës dhe kërkon diçka në një mori pjatash e gotash. Pastaj kthehet nga Juliani. - Një sekond. &gt;&gt; - Nuk ke thikë? Mi kanë vjedhur. Kisha dy por më duket se mi kanë vjedhur që të dyja. Domethënë, njërën ja dhashë një komshie dhe s'ma ka më. Tjetra nuk e di..&gt;&gt; kthyer - Përballë por nuk është tani, është me pushime. - Cila komshi është? &gt; &gt; pyet Olti. Olti gjen një shishe birre bosh dhe e thyen në lavaman. Zhurma që bën sikur i zgjon të dy bastardët që deri në atë moment po shikonin pa reaguar. Kthehen nga mua. - Shih ça koinçidence, unë jam tamam detektiv privat. Ti nuk hyn në këtë histori zoti Bardhyl. Është një çështje private. thotë Bisha. Dhe gjërat private janë specialiteti i tij. &gt;&gt; thotë Olti. Është mbrapa Julianit dhe me një xhami po i pret litarët. copë Dhe kur shkova për të kërkuar thikën e di ça më tha. Më tha Ça thikë, s'më ke dhënë ti mua. &gt;&gt; vazhdon Juliani. gjë Kujtohem se pse kemi ardhur dhe hedh mbi tavolinë. Kompjuteri i Julianit është akoma aty dhe duket në gjendje të mirë. Ulem në karrige afër kompjuterit dhe shikoj me rradhë Oltin; Juliani, Bishën, Gjarpërin. sytë &lt;&lt; Ndodh shpesh. Edhe unë i kam dhënë njëherë një cd këtij, të Laver Bariut. &gt;&gt; thotë Olti duke u drejtuar nga mua. Dhe pastaj kur doja tja merrja më thoshte do ta jap nesër, pasnesër. Prit një ditë e dy ditë, si përfundim nuk ma dha më. &gt;&gt; Po, prit S'ma ke dhënë. I kam thënë Julianit të më masterizojë një tjetër;, se të të prisja ty Ma ke bërë Julo? &gt;&gt; - Ta kam dhënë. &gt;&gt; protestoj unë. - Dëgjoni, ne nuk duam probleme. thotë Bisha. Tani po iknim. Kontrolloj mbi tavolinë ku ndodhet vërtet një cd që sipër ka të shkruar: Laver Bariu. The best. Ta kam bërë. &gt;&gt; përgjigjet Juli. &lt;&lt; E ke mbi tavolinë. &gt;&gt; po, është këtu. &gt;&gt; konfirmoj unë. Po, &lt;&lt; Edhe ne nuk i kërkojmë problemet. &gt;&gt; i them. &lt;&lt; Por ndonjëherë, e di se si ndodh lal. . .ti ecën në rrugë dhe problemet të dalin përballë. . . nuk ke se çfarë ti bësh. &gt; Bisha nuk është djalë i por bën punën e gabuar. keq Gjarpëri nuk lëviz; shikon Oltin që është akoma në gjunjë pranë tij dhe përkëdhel dorezën e metalit. Olti ngre Julin. Unë e kap. po. &gt;&gt; thotë me shpejtësi Bisha. Sa e sa probleme na dalin ditë për ditë, nuk është se do i zgjedhim të gjithë . . &gt;&gt; Po, Po ndonjëherë edhe duhet ti shmangim problemet. Mbaj Julianin që mezi rri në këmbë. Hap derën dhe e shtyj jashtë. Në një sekond Juliani ka dalë dhe unë mbyll përsëri derën që çuditërisht rri akoma në këmbë. Eja të të çoj në spital lal. &gt;&gt; Të gjithë jo por ndonjë po. Gjarpëri ma vëmendjen me një shkelm në Do të kapi fytyrën por gabon. Arrin sidoqoftë që të më shtrijë; nuk marr dot frymë dhe dhoma më vjen rreth e rrotull. Nis të ngrihem tepër ngadalë kur një shkelm tjetër më vjen nga mbrapa dhe më në shpatull. nuk është Gjarpëri, Gjarpërin e kam përballë, ky është Bisha. heq gjoks. kap Ky Juliani 1 bje derës dhe instiktivisht nis të kthej kokën mbrapa. Gabim 1 pafalshëm sepse Gjarpëri përfiton nga ky momentdhe me një kërcim më hidhet sipër dhe grushtin ku ka dorezën. Arrij ta mënjanoj në moment të fundit dhe ulem, më vetëm me gju në bark por nuk ka rrugëdalje. Në momentin që godet derën përfitoj dhe i përkuluar siç jam i gjuaj fort në bark. Ulërin nga dhimbja dhe më gjuajtur përsëri. Bën përsëri një gabim, nga urrejtja e shfrenuar e dorën shumë dhe ndërsa bën ta uli i gjuaj përsëri në fytyrë. Ndërsa Gjarpëri rrëzohet mbrapsht Juliani troket akoma. Me bisht të shikoj që edhe Bisha e Olti nuk po rrinë duar po na imitojnë. Kur i shikoj Bisha i gjuan shpejt në bark por Olti nuk rrëzohet. hap kap hap syrit kryq &lt;&lt; Olto; ça karin bën? &gt;&gt; i bërtas. &lt;&lt; Merru me tëndin: Më fal, më fal. Jam shtrirë tamam ku isha ulur më përpara dhe mbas kokës kam karrigen: Gjarpëri afrohet shpejt; më gjuan me shkelm dhe largohet përsëri. Nuk dëshiron që të rrezikojë asgjë dhe nuk më lë të ngrihem: Por ka frikë; nuk ka kurajo për të më shtrirë përfundimisht:. Dëgjoj që nga ana e tyre kërcet një grusht dhe diçka që thyhet. Shpresoj që të mos jetë Olti por nuk e di. Më dhembin të gjithë kockat; barku; këmbët, koka; ndoshta edhe flokët. Duhet të ngrihem por nuk ma lejon. Unë nuk tentoj më të çohem, pres. Çohem ngadalë. Bisha është përtokë dhe nuk lëviz; Olti merr frymë me vështirsi dhe ulet në krevatin e Julit. Nuk ka ndonjë shenjë alarmuese, në dorë ka akoma një copë nga shishja e thyer dhe është 1 gjakosur nga një faqe. pak Dhe atëherë bën një gabim të pafalshëm. Duke më parë përtokë humb durimin dhe afrohet shumë. Me dorën e majtë më tek bluzja për të më mbajtur ndërsa mbyll grushtin e djathtë, përsëri shumë ngadalë. Është dora ku ka dorezën dhe për një sekond shtangem nga tmerri. Lëviz edhe unë duart dhe diçka, është karrigja ku isha ulur; e me të dyja duart dhe ndërsa ai ul dorën arrij ta godas fort në kokë. Doreza e tij plaset në dysheme centrimetra nga faqja ime, shoh vdekjen në sy dhe shoh edhe që karrigja është thyer ndërsa edhe Gjarpëri përplaset në dysheme. kap prek kap pak - 1 derën Julinit që fortunë pastaj ulem pranë Oltit dhe mundohem të qetësohem: Të dy miqtë tanë fillojnë të lëvizin ngadalë por ndërrojnë ide kur Juliani u hidhet sipër dhe vazhdon punën tonë me grushta e me shkelma. hap po, vetëm një sekond se po lidhur.po mos e tepro. &gt;&gt; Po, Duhet ta ndalojmë. &gt;&gt; më thotë Olti. &lt;&lt; Kështu nuk është e drejtë. Por djali nuk ka nevojë fare për inkurajimin tim. Vazhdon punën e tij të mrekullueshme me inat e duke i sharë, ndërsa vë re me kënaqësi që injoron Bishën dhe merret vetëm me Gjarpërin. Olti afër meje pëshpërit përsëri që kështu nuk është e drejtë, nis të ngrihet për ta ndaluar por pastaj shtrihet përsëri. gati - &lt;&lt; Atë cd-n ta kam dhënë. &gt;&gt; i përgjigjem unë. Edhe një minutë. &gt;&gt; thotë. Pastaj do e ndal. &gt;&gt;<eos>
<bos>E urrej të gjithë këtë dhunë, e urrej dhunën në përgjithsi. Por në atë moment, të shoh Julin tek bën që bën nuk më fare. Për shumë kohë kam besuar se dhuna është e kotë, e panevojshme . Dhuna më shkakton neveri, akoma. Por kush jam unë për ti thënë Julit që të ndalet? punën prek Nuk ka nevojë që Olti të çohet sepse pas Juliani lodhet dhe ulet edhe ai me ne në krevat. Shikoj dhomën; nuk ka karrige tjetër. pak Më shikon si i habitur, sikur po flet me një të çmendur dhe nis të thotë diçka; belbëzon dhe pastaj fillon të qesh. Qeshim që të tre dhe më duket sikur po qesh edhe Bisha. Gjarpëri është katandisur keq dhe nuk lëviz më. Bisha nuk është vrarë shumë duke qënë se Juliani e ka kursyer por e kuptoj që nuk guxon të lëvizi nga frika. Juliani ka filluar të qajë. &lt;&lt; Qan për karrigen. &gt;&gt; e pyes unë. Ti Fredo nuk je djal i po ty të shoqëria. &gt;&gt; i shpjegoj unë. keq prish - Më shpjegon se çfarë deshe nga Juliani tani? &gt;&gt; Si përgjigje ulet në dysheme. - Klejdi. &gt;&gt; thotë. - Klejdi është zhdukur. &gt;&gt; përgjigjet; dhe sipas meje gënjen. - Ça ka Klejdi? &gt;&gt; pyet Olti. - Ti Julian di gjë se ku është Klejdi? &gt;&gt; pyes unë. - Jo. thotë ky. &gt;&gt; Tund kokën duke më dhënë të drejtë. Vazhdon të tundi kokën. Tani Merr këtë plehrën dhe ik. &gt; çohu. Do 1 thuash Muçit që ta lëri të qetë çunin. Nëse ka ndonjë problem të vijë tek mua. Dakord? - Unë do i them po nuk e di..&gt;&gt; Tund kokën. Si burri burrit do i thuash që asnjë prej nesh nuk di gjë për Klejdin; i vetmi që di sipas meje është ai vetë, po s'ka rëndësi&gt;&gt; - Për Klejdin dimë vetëm që është bir kurvë. &gt;&gt; saktëson Olti. - Tamam. nëse do të dijë se ku është.&gt;&gt; përfundoj ngre supet. - Kështu do i them: Olti. - Dhe je që je thoji edhe që jep dorëheqjen. Nuk është punë për ty kjo Fredo. &gt;&gt; i përsërit Vazhdon të tundi kokën: Arrin të e Julianin. çojë - Si dukem? &gt; &gt; më pyet ndërsa e pastroj . - Pse? &gt;&gt; pyet i frikësuar. - Do e kesh vështirë të gjuash femra për ca kohë. &gt;&gt; i them unë. - Sepse po të bjenë flokët, jo për arsye të tjera. Të dhemb këtu? &gt;&gt; dhe e prek sipër nofullës. Pak. - Olti e mbyll sirtare . Po kërkon diçka. hap Edhe në këtë moment e ke mendjen për të pirë more Olto? &gt; them unë duke i shkelur Julit. Ky qesh. syrin - Nuk ke alkol? &gt; &gt; pyet si me çudi. - &lt;&lt; Jo, jo, doja ti vija pak.. .&gt;&gt; Nuk është katandisur aq sa mendoja, mos ki merak. Do të ejntet por brënda një jave do ulet. Ke vetëm dy të çara në nofull po do ikin edhe ato. keq - &lt;&lt; Ai Gjarpëri përdorte dorezë hekuri. thotë Juliani. 1 kontrolloj hundën ku në nxitim e sipër i kemi vënë një copë letër për të ndaluar gjakun. Nuk po rrjedh më. - Gjarpëri. Po, e &gt;&gt; pashë. - Ai që nuk doli me këmbët e veta. - &lt;&lt; Kush është Gjarpëri nga të dy? pyet Olti. S'e kam kuptuar kurrë. &gt;&gt; - Juli qesh pastaj ndalet nga dhimbjet. pak - Dëgjo këtë. &gt;&gt; i përgjigjem:. &lt;&lt; Është një shqiptar; një gjerman dhe një italian &gt;&gt; - Mos më bëj të qesh Bardhyl, më dhemb kur lëviz nofullën. &gt; pak - Çfarë donin? &gt;&gt; më ndërpret Olti. Më mbushej mendja. Më thanë që ju nuk do më mbronit më, që tani isha vetëm. &gt;&gt; pyetën Juliani ngre supet. - &lt;&lt; Nuk do vijnë më, mos ki merak. &gt;&gt; e qetësoj unë. - Për fat të mirë erdhëm tamam kur duhej, ndoshta me vonesë. Por mos ki merak, nuk besoj se do të bezdisin më . pak &gt;&gt; - Sa mirë që erdhët! Si ju shkoi mendja që.&gt; - e di? &gt; Nga - Mendon se ka ikur vetë? pyet Juli. - Klejdi do kthehet në shtëpi mbas Dhe nëse nuk kthehet do dorëzohen. Nuk mund të gjesh një njeri që nuk do të gjendet apo që kanë fshehur ata vetë. &gt;&gt; pak. Unë e kam paralajmëruar. I kam thënë që burgu është vendi më i sigurt për të. Ka njerëz që nuk i durojnë dot padrejtësitë dhe qetësohen vetëm kur shikojnë se kush i ka bërë gjendet mbrapa hekurave. Ndaj burgu do ishte gjëja më e sigurt për të. &gt;&gt; Juliani ngre supet. - &lt;&lt; - Vërtet, për çfarë erdhëm Bardhyl? - Erdhët për . Kthehem nga Juliani. - Patjetër. &gt;&gt; Ti bën mrekullira me atë makinë. them duke bërë me dorë nga kompjuteri. Dhe unë kam nevojë për një nder. &gt;&gt; - Është më e vështirë kësaj herë. Nuk bëhet fjalë për të fallsifikuar bileta stadiumi apo pak - Ah, më ka skaduar aboneja. &gt;&gt; kujtohet Olti. - Nuk kam as një karrige për tju ofruar që të uleni. &gt;&gt; - Nuk ka problem. &gt;&gt; përgjigjet Juli. Pastaj çohet dhe ndez kompjuterin. - Dreqi ta marrë, harrova! &gt;&gt; them unë. - Për &gt; çfarë? - &lt;Doja tju merrja lekët e dëmeve Gjarpërit dhe Bishës po pastaj më doli fare nga mendja. - Shiko se karrigen e thyeve ti. &gt;&gt; më kujton Olti. - Çfarë ju duhet? &gt; &gt; pyet Juliani mbasi ndez kompjuterin: - Unë në bashkëpunim me Gjarpërin. Nejse; nuk ka gjë. &gt; - Le të ta shpjegoj mirë. &gt;&gt; i them &lt;&lt; Ulu në krevat. Disa vrasje pa lidhje, apo më saktë, me një lidhje të çuditshme që unë nuk arrij ta kuptoj. E para fillon para disa vitesh, e fundit pardje kur Lulzimi hip në karrige, lidhi një litar diku në tavan dhe vari veten duke qënë se i kishte ardhur radha për të Zhytet në krevat dhe më dëgjojnë të dy me kujdes. abone. paguar. Jo se njerëzimi humb kushedi se me vdekjen e Lulit; po prapëseprapë njeri është edhe ai.&gt;&gt; çfarë - po, kam lexuar gazetën. &gt;&gt; thotë Juli. Po, Me sa po kuptoj domethënë. &gt;&gt; thotë Juli. &lt;&lt; Është pakapshëm. Bukur. Tani, problemi në këtë rast është që vrasësi është një profesionist; një njeri shumë 1 kujdesshëm: Ka planifikuar hakmarrjen e tij prej shumë kohësh dhe nuk ka bërë asnjë gabim. Askush nuk e ka parë, nuk dimë se çfarë fytyre ka, besoj se nuk nuk lë as gjurma gishtërinjsh. dhe policia nuk e policisë. As mua nuk do më shkonte mendja, natyrisht; sikur të mos më tregonin që janë kryer nga i njëjti person: &gt;&gt; Tund kokën në shenjë aprovimi. Olti është strukur në një cep të krevatit e më dëgjon me vëmendje. - Por . &gt;&gt; përsërit Olti. - vazhdoj unë. - Por? pyet Juliani. - E drejtë. &gt;&gt; pranon Olti.<eos>
<bos>Por ndoshta ka një shpresë. Pak përpara se të vija këtu Olti tha që bënte shumë vapë. Dhe më kujtoi diçka që kisha vënë re edhe para shumë kohësh që të gjitha vrasjet janë kryer në verë. krimet në verë, do thoni ju? Sepse në verë ky mbushet plot me emigrantë që kthehen nga jashtë, qarkullojnë me makina të huaja, nuk kane adresë e nuk dihet se kur vijnë e kur ikin. Për më shumë më e lehtë të levizëzh e të humbasësh gjurmët në verë se sa në një muaj tjetër. &gt;&gt; qytet Ajo që mendoj ama është që njeriu jonë është njëri që vuan nga brënda; njëri që nëse nuk mbaron punën e tij nuk gjen dot paqe. Në raste të tilla nuk pret verën, arrin që të bësh një plan të mirë edhe stinat e tjera. Egziston pra mundësia që Currili.. &gt;&gt; në Le ta quajmë kështu. Pra, ndoshta Currili vret në verë jo sepse e ka më të lehtë por sepse është këtu vetëm në verë. Shkon e vjen: Është vetëm një mundësi po pse jo? &gt;&gt; - &lt;&lt; Currili? &gt; &gt; pyet Olti. - Ka një fare logjike. &gt;&gt; thotë Olti. - Ndoshta arrij. &gt;&gt; thotë Juli. Por të paralajmëroj. Është njësoj si të kërkosh një gjilpëre në një mullar kashte. - Është një mundësi e vogël por duhet ta shfrytëzojmë. Nëse shkon e vjen në verë, duhet të lëri gjurmë, dokumente, bileta trageti a avioni. Këtu hyn në lojë ti Julo. Nëse unë të jap datat kur mendoj që ai ka ardhur e ka ikur, nga sitet e shoqërive të fluturimit ndoshta arrin të futesh edhe të verifikosh kush ka ardhur e ka ikur . - Por nëse bjen dielli në një moment. &gt;&gt; shtoj unë Gjilpëra shndrit dhe është e lehtë që ta gjesh. Duhet të kapim momentin kur shndrit. &gt;&gt; - 1 kodet e agjencive të ndryshme. 1 them që të e rëndësishme për mua, në fund të fundit edhe Lulzimi ka vdekur tashmë, por nuk dëgjon përgjigjen time. Besoj se e di edhe vetë përgjigjen. thyer kaq një listë me katër emra. Që të kanë qënë në Shqipëri gjatë vrasjeve në vitet e fundit, kanë ardhur para se këto të fillonin dhe kanë pushuar mbasi këta kanë ikur. gjithë Shtyp Pas më shumë se një ore Juliani thotë që kisha të drejtë për gjilpëren: Nëse shndrit edhe mund të gjendet. - &lt;&lt; Çfarë ke ndër mend që të bësh me këta emra? &gt;&gt; pyet Juliani. Lexoj emrat dhe nuk më thonë asgjë. Palos listën me kujdes. Mendohem. Sinqerisht nuk e di. &gt; Kthehet përsëri nga kompjuteri dhe shtyp mbi tastjerë. Leks Agolli niset mbas dy orësh. &gt;&gt; e tij mblidhen re të zeza. Shpreson që të mos bjeri shi, kjo mund të sjelli ndonjë vonesë për nisjen: Kontrollon orën. Ka më shumë se dy orë kohë dhe nuk kanë filluar akoma procedurat e nisjes. mbas dy orësh, jo më vonë. Shikon përsëri retë. Shqipëria do e përshëndesi me shi me sa duket. Nuk është problem: Vetëm një shi vere si shumë të tjerë, do zbraset për minuta. pak Currili porosit një kafe dhe kur paguan lë një bakshish të majmë. Kontrollon orën. Është i Gazetat i kushtojnë rëndësi Lulzimit. Lexon që ka lexuar më para: që ka varur veten dhe ka lënë dy rreshta që të bëjnë të dyshosh mbi aftësitë e tija të mendimit. Për Kostandinin. gjëra pak Shohim orën njëkohësisht që të tre. Akrepat shënojnë përafërsisht 2. Shikohemi në sy. Olti ngre supet. Mendoja që ti dorëzoja këtë listë Vasilit e të merreshin vetë me këtë Por në fund të fundit, ndoshta j'a vlen të bëj një verifikim të punë. vogël. Po tani? &gt;&gt; më pyet. - Ti lal mund të durosh pak për të shkuar në spital? pyes Julin. - Po ikim atëherë . &gt;&gt; - Thua është ai? &gt; &gt; pyet Olti. Çohemi dhe përshëndesim Julin: Më kujton që ti tregojmë se si do mbarojë kjo histori dhe ja premtoj . Pastrohemi pak nga dhe ecim me vrap deri tek makina që kemi Iënë afër gjaku zyrës . - Përse jo? Rastësia i bën këto shaka. - Çfarë të bëjmë? &gt; &gt; thotë Olti. &lt;&lt; Është ora dy e gjysëm &gt;&gt; gati . Hipim dhe nisemi dhe nisemi me shpejtësi. Dhe natyrisht, nuk kalojnë as pesë minuta dhe bllokohemi në trafikun e Tiranës, pikërisht në dalje të qytetit. - Qetësohu! Në çfarë ore tha Juliani që nisej avioni? &gt;&gt; - Në ora katër . - Kemi kohë, kemi kohë. - Je merak për Julin? &gt;&gt; e pyes. - Olti nis për të thënë diçka por pastaj ndalet. - Muçi e ka tepruar kësaj herë. Nuk mund të çojë njerëz kështu, kot.&gt;&gt; - Dhe është zhdukur vërtet me sa duket. çuni - &lt;&lt; E di. Po ja që e bëri. &gt;&gt; Nuk e besoj, po ka mundësi. Sipas meje çon ata kafshët sa për të më mbushur mendjen mua që se di ku është Klejdi. Ndryshe.ja pata thënë Olto, ja pata thënë Muçit. I kam treguar se cila është rruga më e sigurt për të por besoj se ka frikë nga &gt;&gt; burgu. - &lt;&lt; Të gjithë kanë frikë nga burgu. &gt;&gt; vëren Olti. Nuk dua që ti ketë ndodhur diçka Klejdit. Këto ditë kanë qënë të mbushura vetëm me viktima; plot me njerëz që bëjnë drejtësi pa pjesëmarrjen e shtetit dhe shpresoj që ai të jetë gjallë në ndonjë cep; i frikësuar deri në palcë. - &lt;&lt; Po. - &lt;&lt; Unë e paralajmërova. &gt;&gt; - &lt;&lt; I kam dalë hakut, apo jo? - Por Muçi u soll - &gt;&gt; Po, - Muçi po. Besoj se do shkoj ti them nja dy fjalë. &gt;&gt; - Më thuaj nëse shkon. Të të shoqëroj . &gt;&gt; - Ec ec se u lirua. &gt; Por nuk është liruar asgjë, ecim vetëm metra dhe ndalemi përsëri. Atëherë dal nga makina dhe shikoj. pak Hë? &gt;&gt; pyet Olti. Dhe në fakt nuk kalojnë as minuta dhe arrijmë të lëmë mbrapa Zogun e Zi. pak S'ka shumë jo, tani dalim. - Shpresoj vetëm që të mos jemi vonë. &gt;&gt; thotë Olti. - Si po shkojmë kot? Ti duhet të qetësohesh. Jo për gjë por nuk mund të bëjmë asgjë, po shkojmë kot nëse nuk e ke kuptuar . Çfarë do të bësh? Të kapesh këtë Leksin e ta pyesësh nëse është vrasësi që kërkojmë? Apo ta marrim peng që të mos hipi në avion? &gt;&gt; Po shkojmë sepse një vështrim do më mjaftojë për të kuptuar se kush është vrasësi. Por nuk mund të ndalim, nuk jemi &gt;&gt; policë. Këtë nuk e kisha menduar . pranon. Mendohet dhe kthehet nga mua. Përse po shkojmë atëherë? pak xhamin anash dhe ndez një cigare. Hap - Me ça akuzash? &gt;&gt; - Mund të kërkojmë që ta ndalojë policia. propozon. - Me akuzën që. - Jo, jo, ec, tani nuk. - - Olto; Olto; po flasim kot. Shkojmë atje . biles kthehemi mbrapsht fare. E gjithë kjo është absurde dhe për një moment dua vërtet që të kthehem. E kuptoj që pos hkojmë kot dhe vazhdoj vetëm sepse ma kërkon Olti. Shpresoj që në fund të rrugës, në aeroportin Nënë Tereza kjo histori të marri fund. Të kuptova. &gt;<eos>
<bos>S'na kushton &gt;&gt; thotë Olti. &lt;&lt; Në fund të fundit kjo histori ka mbaruar sidoqoftë. Edhe Lulzimi ka ikur. Ndoshta vetmi që mund të na hynte në në një proces, si dëshmimtar e kam fjalën. &gt;&gt; gjë. punë Shohim një avion që ngrihet me zhurmë. Një makinë na parakalon dhe ndalet më tej. Jemi në Rinas. pak Aeroporti është më kaotik se sa zakonisht. Hyj në sallen e nisjeve dhe shikoj që në orën katër nisen tre aviona, të gjithë udhëtime ndërkombëtare. Për njërin nga këta ai që shkon në Angli nuk kanë filluar akoma procedurat e nisjes. Pasagjerët rrinë në rradhë nën vështrimin e ngurtë të policëve. Pasagjerët e udhëtimeve të tjerë tashmë duhet të jenë futur në zonat e brendshme të aeroportit. Po tani? &gt; &gt; pyet Olti. Unë ngre supet. - Unë po hedh një sy rreth e rrotull, dakord? &gt;&gt; thotë Olti pastaj zhduket. - Të thashë që erdhëm kot lal. - Dakord. &gt;&gt; Leks Agolli pritet urgjentisht në banakun e informacioneve. Leks Agolli urgjentisht në banakun e informacioneve. Faleminderit. &gt;&gt; pritet Shikoj të gjithë pasagjeret që po presin; pastaj ndaloj. E çfarë kupimi ka? Nuk e njohim; nuk dimë asgjë për të. Nuk e dinte as Lulzimi vetë, edhe pse ndoshta ai do e njihte sikur ta shikonte. Por Lulzimi është aty ku është ndërsa ne jemi këtu. Kthehem nga vjen zëri dhe shoh Oltin të kënaqur pranë spikeres së aeroportit. Më bën një vështrim tipi 'Kështu bëhen punët , dhe pastaj vjen drejt meje. qesh - Mua nuk ma njohin vlerën Bardhyl. &gt;&gt; - &lt; 0 po ty s'të ka kush or Olto. &gt;&gt; i them. - Përse nuk e the më qartë Vrasësi qymyrit pritet për tu arrestuar . - &lt;&lt; Nëse do po shkoj ta them. &gt;&gt; thotë dhe shkon përsëri tek vajza. Flasin pak, pastaj kthehet. - Hë? &gt;&gt; - mund ta thojë në mikrofon:. - Ça sakrificash nuk bëhen për punën Badhyl. Pastaj, një dedektiv 1 mirë 1 shqyrton gjithmonë . - Bën mrekulli me atë mikrofon dhe nëse nuk gaboj ti sapo morre numrin e telefonit;, apo jo. - Ndihmës dedektivi, doje të thoje. Shiko atë. - &lt;&lt; Asnjëgjë. &gt;&gt; thotë Olti. Një burrë shkëputet nga radha afër nesh, i afrohet banakut, pyet diçka dhe pastaj kthehet në rradhë. Shohim me shpresa nga vajza por kjo bën shenjë negative me kokë. - Gjynah. Pate gjithë atë ide. &gt;&gt; - Faleminderit. Presim edhe pak me shpresën që Agolli të paraqitet por nuk ka asnjë shenjë. - Ka mundësi. Le tu hedhim një sy pasagjerëve të tre avionëve të tjerë: - Ndoshta nuk e ka dëgjuar. &gt;&gt; thotë Olti. - Si mendon që tu hedhësh një sy? Ti nuk ke as pashaportë, lëre më biletën. - &lt;Ti nënvlerëson gjithmonë edukatën e policëve Olto; dhe kjo gjë më bezdis; kam seriozisht. Le të shohim; le të shohim thotë ndërsa drejtohemi tek korridori që na çon në dhomën e pritjes. Përse nuk na the që kishe biletë zotëri? &gt;&gt; thotë njëri prej tyre ndërsa fus me shpejtësi distinktivin në xhep. &lt;&lt; Nga kjo anë, ju lutem. &gt;&gt; Sapo themi që nuk kemi biletë por duhet të futemi patjetër në zonën e rezervuar për pasagjerët na rrethojnë katër policë që me edukatë na shtyjnë deri tek dalja. Olti proteston; nuk e di se çfarë u thotë kurse unë nxjerr distinktivin tim fallco dhe ua tregoj. U bëj shenjë me gisht që të ruajnë qetësinë, u pëshpëris që askush nuk duhet ta marri vesh që jam dhe ndryshojnë vështrim. U shpjegoj se çfarë të thonë për të mos tërhequr vëmendjen e njerëzve që po na shohin dhe e zbatojnë shumë mirë . polic Përjashtojnë Oltin nga grupi dhe me mua në mes kalojmë kontrollin. Më kontrollojnë për armë dhe futem brënda. Nuk arrij tu them që Olti është me mua dhe nuk dua të abuzoj më fatin që më solli deri këtu. Kujdes. &gt;&gt; më thonë para se të iki Po të shikojmë. nga ana tjetër. Mes meje e tij qëndron kontrolli pashaportave dhe ai dorëzohet. Ulet dhe bën për të ndezur një cigare. Një roje i afrohet; ngelur ndoshta thotë që aty nuk lejohet. Pastaj futem në dhomën e pritjes dhe nuk e shikoj më ndërsa mbyllet edhe një xham tjetër mes teje dhe atij . Dhoma e pritjes është plot. Disa kalamaj më kalojnë përpara duke vrapuar. Në banakun e lokalit të brendshëm janë mbështetur disa burra që pinë alkol, njerëz hyjnë e dalin nga dyqanet. Të tjerë janë të ulur e shfletojnë gazeta apo lexojnë ndonjë libër për të shtyrë kohën. Shikoj orën. Është tre e një çerek tashmë. Mbas 10 apo 15 minutash do vijë autobuzi që do i hypi në avion dhe nëse ky Leksi është njeriu jonë në atë moment do ketë mbaruar gjithçka. Jam mirë. S?ka rëndësi se si do shkojë, jam mirë. Ai s'duhet të jetë i armatosur; gjithmonë nëse ai është këtu. Dakord Currillo. &gt;&gt; them me vetë. &lt;&lt; Jemi vetëm unë dhe ti tani. &gt;&gt; Kur thonë emrin e tij fillon të dridhet. Vë dorën në zemër sikur po pret që kjo ta tradhëtojë nga një sekond në tjetrin. Automatikisht niset drejt banakut të informacionit. Ndalet në kohë. Duhet të jetë një shaka apo ndonjë gabim; mendon: Ndalet për ta dëgjuar përsëri. po, thonë emrin e tij, nuk ka dyshim. Emrin e vërtetë, atë që ka përdorur për tu futur brënda. Po, Duhet të mendosh, duhet të mendosh Curril, thotë me vete. Por nuk arrin të mendojë. Sheh orën. Tre e Edhe njëzet minuta e nisen. Nuk është e drejtë që ta ndalin aty. Do kishte pranuar sikur ta ndalnin mbas një vrasje, do kishte qënë më e drejtë por jo aty, vetëm njëzet minuta lirisë. pesë. larg Automatikisht çon dorën në brez por nuk ka armë. Më mirë kështu; mendon. E kam lozur këtë lojë ashtu siç kam mundur dhe është më mirë që nuk kam armë në këtë moment. Mendo Curril, mendo. Sheh nga kontrolli. Njerëzit me uniformë sillen sikur të mos kenë dëgjuar asgjë; vazhdojnë punën e tyre. Jo, nuk janë ata. Nuk kanë prova kundër meje. Askush nuk duhet të më kërkojë në zyrën e informacioneve unë për këtë vend jam vdekur e varrosur. Por nuk është policia; nuk është policia. Nëse ishin ata s'do kishin nevojë që të më thërrisnin emrin: Do kërkonin në listën e pasagjerëve dhe do më gjenin menjëherë. Nuk janë ata. Sikur të ishte një gjë serioze tani do më kishin identifikuar . kaq mendim i jep forcë dhe gjakftohtësi. Sheh orën. Rreth shtatëmbëdhjetë minuta nga liria. Nuk do ishte e drejtë që ta kapnin afër nga nisja. Ky kaq Mendo Curril, mendo. Me kujdes. Mund t'ja dalësh mbane. Nuk po të kërkojnë policët, ndaj ndoshta ishte një shaka. Mund të dhe do e pranoja. Por jo shtatëmbëdhjetë minuta larg nga liria. Duke ecur ngadalë arrin deri tek banaku i fundit që duhet të kalojë për atë ditë para se të lëri Shqipërinë. Një punonjëse përtyp me zhurmë një çumçakiz dhe nuk i kthen derisa ai i flet. sytë<eos>
<bos>- Kur nisemi? - Pak minuta zotëri. Tani nëse doni që të uleni në vendin tuaj. - &lt;&lt; Asnjë problem zotëri, asnjë problem: Do nisemi normalisht. \_ &gt;&gt; - Ka ndonjë problem: Dëgjova një pasagjer që thoshte se do vonin avionin sepse. Ose nuk di gjë, ose nuk ka vërtet asnjë problem: Sheh përsëri nga policia: janë të qetë. Ndoshta nuk ka vërtet asnjë problem. Po nisemi, po nisemi, në rradhë. &gt;&gt; bërtet dhe çohet. Futet përsëri në salle dhe përzihet me të tjerët. Pastaj i vjen një ide. Për sekonda salla e pritjes çohet si një trup vetëm dhe drejtohen nga kontrolli biletës. Shtyjnë për të arritur të parët, një fëmijë fillon të qajë. Dy djem të rinj, ndoshta student, diskutojnë se kush është i pari e kush është i fundit. Punonjësja me të cilën ka folur më përpara arrin që të pak pak përtypi çumçakizin e ndërkohë të thotë që është e kotë që rrinë në rradhë sepse nuk ka filluar akoma por askush nuk e dëgjon. Për fat të mirë radha vjen anash murit. Nga një ana është dhoma e pritjes; ndërsa nga ana tjetër muri. Vihet mbas ta mbulojë. Tani ndihej 1 sigurt. Sheh orën. Pesëmbëdhjetë minuta larg lirinë, i mbështetur mbas një muri, ndihet mirë. E gjithë kjo histori është absurde, ashtu si unë që kërkoj një gjilpëre në një mullar me kashtë. Për një moment drejtohem tek zyra e kontrollit; bëj të dal, ndërroj ide, nis ti them që të më kërkoje Agollin pastaj heq dorë dhe futem përsëri brënda. policit Ulem për të menduar. Nëse i kërkoj policisë që të më ndali Agollin do zbulojnë që i kam gënjyer më përpara dhe nuk do e ndalojnë që të niset. Eci nga familja. Ca fëmijë që ecin me vrap para e mbrapa. Askush që ka të shkruajtur fjalën vrasës në ballë. ngadalë Ulem në karrigen e që gjej dhe mendoj humbur se çfarë mund të bëj. Sytë e mi shkojnë tek shpina e një njeriu mbështetur në mur që besoj se e njoh. Nuk e mbaj mend se ku e kam por besoj se e njoh. Çohem dhe i afrohem. ndoshta e njoh, ajo shpinë, ata flokë. Afrohem dhe sikur të më kishte ndjerë kthehet. Më shikon në sy dhe më thonë që ka frikë. I afrohem. Bën të iki por është bllokuar nga radha dhe e vetmja gjë që mund të bëjë është të më afrohet. Shikohemi në sy. parë parë Po, sytë - Zoti Bardhyl. &gt;&gt; përgjigjet ai. &lt;&lt; Radha. &gt;&gt; përgjigjet. &lt; Nisem mbas . &gt;&gt; Kontrollon orën &lt;&lt; trembëdhjetë minutash. Por një do e pija me gjithë qejf. gotë - E pi një me mua? &gt;&gt; gotë Më ndjek dhe ecim deri tek banaku. Ka shumë njerëz që flasin me zë të lartë, që shtyhen dhe unë ndërroj ide. Shkoj tek frigoriferi dhe marr dy pikë jo alkolike. Ulemi në një nga tavolinat e shumta. - &lt;&lt; Ke bërë vetëm një gabim Aleksandër. &gt;&gt; i them. Është e çuditshme: &gt;&gt; thotë Shikoji. Jeta e tyre ecën; nuk ka ndodhur asgjë. &gt;&gt; kanaçen time dhe filloj të pi. E shikoj në sy. Nuk ka më frikë. Hap E di, e di. Bëra gabim atë ditë që erdha në tënde. Por isha kurioz. Lulzimi më njohu në mes të turmës në stadium dhe u bëra kurioz për të ditur se me kë po fliste. &gt;&gt; zyrën - Po. Jemi parë edhe.ti s'më pe por unë të pashë kur isha tek Përparimi. Të nga magjik. pashë syri - Po nuk jemi parë vetëm në stadium ne të dy, apo jo? &lt;&lt; E dija që kisha dëgjuar zhurmë\_po ajo komshija. ## insistuar . Duhet të kisha pritur; duhet të kisha Ndoshta ka vdekur për fajin tim. Sikur të kisha pritur . - Kur i rashë derës ishe akoma brënda domethënë? - Po. Por kisha..kisha mbaruar S'mund ta shpëtoje. &gt;&gt; punë. - Çfarë? - Më duket sikur ka vdekur për fajin tim. &gt;&gt; them une. - Thashë që më duket sikur ka vdekur për fajin tim. &gt;&gt; &lt; Jo, jo për fajin tënd. Kanë vdekur të gjithë për fajet e tyre. Ti nuk hyn. &gt;&gt; Rrimë në heshtje, edhe pse kemi shumë gjëra për të thënë. Tund kokën. - Një gabim, vetëm një Ndryshe nuk do më kishe njohur. Të gjithë bëjmë gabimet tona; të gjithë shpresojmë të mos i paguajmë. Unë të nënvlerësova; ky që gabimi im. &gt;&gt; gabim. - Barcaleta ama ishte e bukur . &gt;&gt; them unë. - Cila barcaletë? &gt;&gt; - &lt;&lt; Ajo që na the atë ditë. Me atë tipin që dehet sepse nuk refuzon dot dollitë për partinë . . &gt;&gt; Ja tregova një shoku; të njëjtën barcaletë por nuk qeshi shumë. Është mënyra se si e tregoje ti ajo që i jep më shumë lezet. &gt;&gt; - Kam qënë i dehur, mund të kem thënë shumë gjëra. Çohet dhe shkon deri në banak. Kam frikë se mos e humbas por pas kthehet me dy pipëza. Njërën e mban për vetë ndërsa tjetrën ma ofron: pak - Mirë. Shumë mirë. Është jashtë. &gt;&gt; - Si është Olti? - Olti e mban pijen shumë mirë. Tund kokën në shenjë mohimi. Pi pak, kontrollon rradhën mbrapa tij dhe pastaj kthehet nga mua sikur të ishte kujtuar për diçka. - Je i armatosur? &gt;&gt; e pyes unë papritmas. - Po çuni i qeverisë, siç e quani ju? Olti më tha që kishit një proces . Jam 1 sigurt që në këtë moment po e hanë peshqit. &gt;&gt; Mendohet gati pak. - Dhe të vjen keq? &gt;&gt; pyet. Po, më vjen Edhe pse nuk do e pranoj ndonjëherë, kam besim tek Olti. Dua që të kthehet e të paguajë ashtu siç e do demokracia. Po këto janë gjëra që ti s'mund ti kuptosh; apo jo? keq: - Peshqit kanë ngrënë disa nga djemtë më të mirë të këtij populli Bardhyl. Përse nuk duhet të hane edhe ndonjë plehër si ai çuni? &gt;&gt; - Mund ta mendosh si të duash. &gt;&gt; thotë. Pastaj kujtohet për diçka tjetër. &lt;&lt; E di pse më thërrisnin Curril? &gt;&gt; - &lt;&lt; Më vjen sepse nuk besoj tek drejtësia personale. Tek drejtësia jote. &gt;&gt; keq Jo. - Sepse kur miqtë e tu si Lulzimi më rrihnin; thonin që më rridhte gjaku si Curril. &gt;&gt; Miqtë e mi si Lulzimi. - Ta thashë, bëre gabim atë ditë që na vizitove. Ndryshe do kishe ikur lirë. - Si më gjetët? &gt;&gt; - Të gjithë bëjmë gabimet tona Bardhyl. Unë jam të paguaj. Lulzimi e miqtë e tij nuk dëshironin, mendonin që . &gt;&gt; gati - S'mund të bësh gjithçka që do në këtë jetë. &gt;&gt; thotë duke hapur duart. - Të vjen që nuk e vrave Lulin me duart e tua, apo jo? &gt; keq pak Mungojnë edhe minuta. Edhe minuta. pak - Çfarë ke ndër mend të bësh? &gt;&gt; më pyet. - Shiko sa absurde është situata. Dukemi si dy miq të vjetër; sikur ti po më përcjell. - Sinqerisht nuk e di Aleksandër. Ti çfarë propozon? Dukemi vërtet kështu. Ka pak njerëz në sallën e pritjes, një pjesë e mirë kanë hipur në avion dhe unë nuk di çfarë të bëj. Currili më shikon. Edhe minuta. pak<eos>
<bos>- Lëre fare. Histori e kaluar; nuk ja vlen të flasim për të. &gt; - Çfarë të kishin bërë? &gt;&gt; e pyes. - nuk dua të lë asnjë gjë Curril. Nëse . dua të di. &gt;&gt; Jo, Currili ul kokën dhe më tregon. Spikerja thotë që Leks Agolli duhet të nxitohet për të hipur në avion: Currili e dëgjon sikur kjo të mos i përkasi fare. gjë &lt;&lt; Mbarove? &gt;&gt; e pyes. Fut dorën në xhep dhe nxjerr një listë. Lexoj emrat e viktimave të tre viteve të fundit. Pastaj më nxjerr edhe një listë tjetër. po. &gt; Po, Këta janë shokët. më thotë. Unë shpëtova gjallë, në një fare mënyre kam qënë i privilegjuar. Por gjithçka që kam bërë e kam jo për vetë. Shokët që aty kanë vdekur . &gt;&gt; ta, &lt; E di, e di. Fut përsëri dorën në xhep dhe kësaj herë nxjerr një copë qymyri të mbështjellë me letër. Kurse kjo është për ty . &lt;&lt; E kisha ruajtur për Lulzimin. &gt;&gt; thotë, Po meqë Lulzimi më kurseu punë, dua që ta mbash ti, merre tani përpara se të më.arrestojnë. Do të doja që të më mbronte Olti, është çun 1 mirë. Mendon se do pranojë? Rrugë të mbarë. &gt;&gt; i them. Çohem dhe dal. Marr copen e qymyrit dhe e përkëdhel. Spikerja thotë përsëri që Leks Agolli ka edhe kohë për të. pak Një orë më vonë Vasili futet në lokal me shpejtësi, plaset me një klient që po del dhe nuk i kërkon falje. I kam telefonuar vetëm para gjysëm ore dhe nuk mendoja që do vinte kaq shpejt. Duke qënë se ka veshur uniformën për një moment që të gjithë ndalin së piri dhe e shohin me ndërsa Conja zbardhet në fytyrë nga frika e ndonjë kontrolli. Por miku im është vetëm;, më kërkon në sy dhe pastaj vjen e ulet në tavolinën tonë. Conja merr frymë i lirë. çudi Conja në banak lëviz duar e kokë sikur të donte të thoshte E dija, e dija. Trap. &gt;&gt; thotë Vasili me një frymë. Gëzohem; unë quhem Bardhyl. &gt;&gt; përgjigjem. &lt;&lt; E di se çfarë do të thotë pengim i drejtësisë Bardhyl? Vasili time, e kthen deri në fund dhe pastron buzët me mëngën e xhaketës. kap gotën Duhet të jetë kur drejtësia të kalon anash dhe ti i vë stërkëmbëshin. përgjigjem. Rrezik që nuk egziston meqë drejtësia nuk më ka kaluar kurrë anash. &gt;&gt; Nuk njihen kështu që i prezantoj . jo; nuk është tamam kjo. &gt;&gt; thotë Olti. Jo, &lt;&lt; Besoj se ky shoku jot na ka një histori borxh. &gt;&gt; i thotë Vasili Oltit. Pastaj kthehet nga mua. &lt;&lt; Apo jo? Një histori mbi disa vrasje të mistershme në verë? Një histori të bukur. Unë dua ta dëgjoj, si mund ta them, me qetësi e duke ta kërkuar me edukatë por ka shumë të tjerë, në rajonin tim përshembull, sa për të bërë një shembull, që do të kërkonin tua tregoje me shumë shumë insistencë. &gt;&gt; &lt;&lt; Nuk është shumë i mirë për të treguar histori ky. &gt;&gt; thotë Olti. Po të paktën, mund të përpiqet; apo jo? &gt; - Dakord, dakord. Të kërkova unë që të vije këtu, dhe jo më kot. . .&gt; Natyrisht. Ne vlerësojmë vullnetin në rradhë të parë, pastaj cilësinë e historisë dhe mënyrën se si do e tregojë. &gt;&gt; - Ah, po përgatitemi të kërkojmë ekstradimin për Klejdin. &gt;&gt; - Pse, ku është? &gt;&gt; Jo shumë në Mal të Zi. Sot takova të atin dhe premtova që sikur të mos e sillte mbrapsht për tu gjykuar do 1 nxirrja aq probleme as nuk do e votonin më as si përgjegjes 1 ashensorit në pallatin e tij. Dhe që sidoqoftë do e gjenim vetë; edhe sikur të mos na ndihmonte. &gt;&gt; larg; Tha që brënda ditësh do jetë këtu dhe do jetë i lumtur të marri pjesë në një proces nga i cili do dali pafajësia e tij e plotë. Gjëra kështu. &gt;&gt; pak Dhe çfarë tha? &gt; &gt; pyet Olti. Më bëhet qejfi që është gjallë. Nuk do doja kurrë që miqtë e mi të ndyenin duart me të. Ngremë supet. Në fakt nuk dimë asgjë edhe Juliani ka mësuar se SI funksionojnë këto gjëra. ndoshta Bisha ka gjetur më në fund rrugën e drejtë. Kushedi. Apo Dhe e gjithë kjo..imagjinoni pak, vetëm e vetëm sepse dikush ka bërë një telefonatë anonime duke na thënë që Klejdi ka kaluar kufirin: Po juve, natyrisht; nuk dini asgjë; apo jo? &gt;&gt; vdekur Bardhyl dhe duhet të di se çfarë ka ndodhur &gt;&gt; Kaq Bardhyl! &gt;&gt; thotë Olti me zë qortues. Të gjithë kemi problemet tona. Unë kam një dhimbje mesi që ndonjëherë më këput në dysh. Kam provuar lloj Iloj ilaçesh por . &gt; - Bardhyl! përsërit Vasili me të njëjtin ton. ## Bardhyl! &gt;&gt; Ah, po, historia. Sa të mirë që ke ti lal. Mjafton të kesh shokët e duhur dhe këta apo jo? &gt;&gt; punë Olti i bën me shenjë Cones të na sjelli një shishe konjak. Conja e shikon me çudi por kur e kupton që nuk po tallet zhduket nën banak dhe pas na lë shishen mbi tavolinë. S'na ka shërbyer kurrë shpejt. pak kaq Conja na shikon me dyshim dhe largohet. Mos u bëj merak, paguajnë forcat e rendit. e siguroj unë. &lt;&lt; Le të themi që nuk di asnjë histori të saktë por duke marrë ca informacione andej e ca këtej mund të nxjerr ca konkluzione. &gt;&gt; filloj unë. - Dakord, dakord. Unë nuk e di se çfarë prisni, unë di vetëm një histori. Është e trishtueshme dhe dominon ngjyra e kuqe. &gt;&gt; Pastaj kthehem nga Vasili. Edhe një gjë. Po u tregoj një histori miqve të mi dhe jo ndonjë hetuesi si puna jote. Atë që them këtu. &gt;&gt; - Konkluzionet i nxjerrim vetë, ti trego historinë. më ndërpret Vasili. ## &lt;&lt; Jepi. &gt;&gt; Riedukim dhe Spaç. &gt;&gt; Historia jonë nis me një mësues letërsie. Është ri, me iluzione. Ndodh që e tepron në interpretimin e disa poezive të Fan Nolit. Arrin të flasi kundër sistemit. Thotë që anës lumit i pa larë, anës dritës i pa është tamam për sistemin e atëhershëm, domethënë, për komunizmin. Thotë edhe shumë gjëra të tjera dhe nuk kalon shumë kohë përpara se të tërheqi vëmendjen e tyre. parë Për kaq? &gt; Vasili tund kokën në shenjë pohimi. Për kaq Olto. Mos harro që edhe një shkrimtar madh dhe pëlqyer nga sistemi si Kadare, transferohet nga Tirana në një shkollë tetëvjeçare në Berat për një poezi të thjeshtë, për Pashallarët e Për fat të mirë Kadare nuk përfundon në Spaç, kthehet në kryeqytet. Currili nuk ka të njëjtin fat. Përfundon në Spaç dhe ngelet aty. &gt;&gt; Mbush time që Vasili ka thare dhe i bëj shenjë Cones që të sjelli dhe një bosh Vasilit. &lt;&lt; Më falni, po kjo histori më sjell etje. Pra; le ta quajmë Aleksandër mikun tonë, Aleksandri ngelet në Spaç. Janë vitet 70, lufta e klasave është e ashpër . kuq: gotën gotë<eos>
<bos>Aleksandri arrin në Spaç akoma i ri, është një djalë me shpresa dhe i bindur që duhet të ketë një gabim. Por ama është edhe trim e kokëfortë, ndoshta refuzon të bëjë autokritikë. Dhe rojet e marrin menjëherë në simpati. Dimrat janë të ftohtë. Nuk di nëse e dini por të burgosurit marrin ndonjëherë ushqime nga familjet e tyre. Edhe këtu lind një problem, problemi i gatimit. Nuk është se mund të.. .nuk e di, domethënë, nuk mund të përdorje guzhinën e duhet qymyr. Zakonisht i linin që të merrnin edhe qymyr por atij ja ndalojnë. E kush e di. Por siç të thashë, rojet e marrin menjëherë në simpati. Fillon një lojë e tmerrshme, ata që duan ta thyejnë dhe ai që reziston. Abuzimet janë gjë normale në atë të gjithë mbyllin kur ndodhin dhe shpesh inkurajohen. Dhe këtu fillojnë problemet e Aleksandrit. burg, sytë Përse? &gt; &gt; pyet Vasili. - Po ti.nga i di të gjitha këto? &gt;&gt; pyet Olti. - Nuk e kuptoj se përse njerëzit ikin në Sarandë për tre ditë. &gt;&gt; thotë Vasili duke Oltin. Do një ditë për të shkuar, një për të ardhur. Sa rri aty, vetëm një ditë? &gt;&gt; parë - Ca copëra historie andej, ca këtej dhe ja që plotësohet mozaiku. Ti pastaj ke munguar për tre ditë, kur ike në Sarandë, dhe nuk i di të gjitha. &gt;&gt; - Arsye madhore. &gt;&gt; përgjigjet Olti. - &lt;&lt; Ka edhe që flasin. &gt;&gt; përgjigjet Olti. &lt;&lt; Por kam shpresa që po të vazhdojmë kështu si ashpër se kurrë. &gt;&gt; - Flasin akoma shqip andej? &gt;&gt; e pyet Vasili. &lt;&lt; Kam dëgjuar sikur politika po jep frytet e saj. . .&gt;&gt; - Natyrshëm. Kur shteti jot nuk të. . &lt;&lt; po. 1 ndalojnë edhe qymyrin. Do të thotë që të hash ushqimin e pangrënshëm të mencës. Nejse; nuk është ky problemi kryesor. Siç ju thashë, e kanë marrë qejf dhe masakrimi kërkojë falje, të kërkojë mëshirë. Aleksandri nuk e bën, nuk do ua jep këtë kënaqësi. Tortura nga më çnjerëzoret konsumohen në qelinë e tij, e rrahin aq keq saqë duhet ta mbajtnë të ndërgjegjshëm, që të mos i bjeri të fikët për ta torturuar akoma. Tortura nga më të ndryshmet në një që nuk është por përqëndrimi. Aleksandri reziston. Por tani është bërë një çështje personale midis tij dhe tyre. Jo vetëm Aleksandri nuk kërkon mëshirën e tyre por reciton. Reciton rreshta nga Bibla, apo bërtet që një zë vëngon nga lumi, e kumbon e zgjon nga gjumi, se mileti po gatitet, se tirani lebetitet. &gt; Po, burg burg kamp Boll, boll tani. &gt;&gt; më ndërpret Vasili. Tani kemi një problem tjetër; po mundësi. Do i zgjedhim gjërat me rradhë. Po më thoje për qymyrin dhe për. &gt;&gt; pati Është hera e parë që po e tregoj dhe ndihem keq. Ishte gjë tjetër ta dëgjoje nga Currili dhe është gjë tjetër ta tregosh vetë. . .nuk jam shumë i zoti për të treguar histori por tani dridhem kur mendoj që për një moment doja tja dorëzojë këtë njeri drejtësisë. Dhe ishte gati, edhe ai. Donte vetëm që kjo histori të mbaronte në fund të fundit; në një mënyrë apo në një tjetër. Donte vetëm paqe mbas shumë vitesh. pak Derisa një ditë e teprojnë. Të etur, të tërbuar nga zemërimi nuk arrijnë më të kontrollohen dhe e vrasin. &gt;&gt; gati &lt;&lt; Kur flet për ta për kë e ke fjalën? &gt;&gt; pyet Vasili. Bashkim Hoxha, Besnik Marku; Agron Prisku; Përparim Behrami\_ them duke i dhënë listën Vasilit. Kam akoma listën në portofol dhe e nxjerr. Ka shumë emra dhe tek të gjithë Currili ka bërë një kryq të vogël anash. Përveçse tek emri Lulzimit. Lulzimi? pyet ky. Lulzimin nuk e ka vrarë Currili. Por ky është muhabet tjetër. Tani, nuk do e kapni kurrë Currilin dhe këtë e dimë të gjithë. Duhet ti mbyllni ato raste që keni në dorë, të thoni që vrasësi nuk gjendet apo s'do gjendet kurrë. Nejse. Mendojnë që e kanë vrarë dhe kjo është një gjë e rëndë edhe për Spaçin. Kanë frikë nga pasojat e mundshme; në fund të fundit e dinë të gjithë se çfarë bëjnë me Aleksandrin; ndaj një natë marrin trupin e tij të pajetë dhe e hedhin në një greminë aty afër. Jo më kot rojet, ditën e në Spaç të prisnin me shprehjen Këtu i thonë Burrel, ku hyn e nuk del! Dilet vetëm me patkojntë nga dielli nga Spaçi. Ashtu si doli edhe Currili, apo më saktë, ashtu si parë mendonin që doli Currili. Në fakt rojet bëjnë një gabim të madh. Mendojnë që e kanë vrarë por në nxitim e sipër nuk sigurohen. Të trembur nga pasojat e nxjerrin natën, në fshehtësi. Ndoshta e teprojnë pak, askush s'do i qortonte për një të vdekur; për më shumë armik i popullit &gt;&gt; Currili kalon më shumë se një javë as i gjallë e as i vdekur. Ushqehet me barishte e me mban në jetë është dëshira për hakmarrje. Pa atë do kishte ikur me kohë, nuk do gjente forcën për të reaguar. Por ja që ajo e mban në jetë. Kur e merr veten takon disa barinj që e ndihmojnë, e strehojnë dhe e ushqejnë. Në një mënyrë a në një tjetër Currili kalon kufirin dhe zhduket. Rojet ndërkohë ja kalojnë shumë mirë. Nuk paguajnë për njeriun që kanë vrarë apo që nuk kanë vrarë. Dhe nuk e dinë që hakmarrja do bjeri mbi ta mbas shumë vitesh. Lokali është bosh dhe Conja rri mbas banakut me duar të kryqëzuara. Nuk e di nëse dëgjon ndonjë gjë por kam frikë se po. Nejse; s'mund të na prishi punë. Sa mirë që është kthyer Klejdi. Mund të bëhet një film i bukur me këtë histori. &gt;&gt; thotë Vasili. Timo Flloko mund ta luaje shumë mirë. Nejse, lerini këto. Pastaj çfarë ndodh? Olti. Po, pyet Nuk do ishte Currilin mund ta luajë Timo Flloko, kurse mua që jam edhe personazhi kryesor\_hëm, dua ndonjë aktor të bukur për vete &gt; &gt; përgjigjem. keq: Ngre supet. Pjesën tjetër të historisë e dinë. Currili kthehet verë më verë dhe vret një nga një të gjithë ish kasapët e tij. Pastaj merr avionin dhe ikën. Fund. End. Fin, fine, në ça gjuhe tjetër e do?z&gt; Kaq: Dua ta dëgjoj nga ty . &gt;&gt; thotë Vasili që më ka lexuar mendimet. Dhe ti e le të ikte? &gt;&gt; pyet Vasili. Një vrasës. &gt;&gt; insiston. Ti e le që të ikte? &gt;&gt; Po. Nuk e di se sa e saktë është, duke qënë që nuk kisha ndonjë fuqi për ta ndaluar por, po, e lashë që të ikte. Po. Besoj se e ka paguar krimin e tij. &gt;&gt; Sipas këtij principi unë kam shumë shokë të ngushtë. Këtë nuk e vendos ti. &gt;&gt; vëren Olti. Se për çfarë duhen shokët e ngushtë nuk e di, 'mbajnë kurrë anën tënde. Nga kjo njihen që janë shokë të ngushtë, se kundërshtojnë gjithmonë gjithçka që thua.<eos>
<bos>Në një farë mënyrë mendova që drejtësia fillim u dënua, pastaj bëri krimin. Zakonisht ndodh e kundërta; kësaj here ndodhi kështu. Në fund të fundit jemi në Shqipëri nëse nuk e keni kuptuar akoma. Vasili listën dhe më lexon emrat e viktimave. Që të dy duan që të ndihem fajtor por nuk arrij të ndihem 1 tillë. Më shikojnë, një pendim nga ana ime, e pres edhe unë por nuk arrin. Shikimi i tyre është i sigurt dhe unë e admiroj . I imi nuk është tillë dhe nuk mund ti bëj asgjë. Do të doja të isha si ata. Nuk jam si ata. kap presin &lt;&lt;Nuk mbrojte as klientin tënd. &gt;&gt; më thotë. &lt;&lt; Nuk kishe të drejtë ta lije që të ikte. Nuk kisha të drejtë as ta ndalja. Çohemi, duhet tju tregoj diçka. Nuk jam aq sa më bëni ju. &gt;&gt; them kur nuk duroj dot më. keq Marrim makinën e Vasilit, makinë policie dhe për minuta arrijmë afër Shkollës së Bashkuar:. Privilegjet e uniformës; askush nuk na ndal, askush nuk guxon të na bllokojë rrugën. pak Si është? &gt;&gt; e pyes. Siç e le.. .&gt;&gt; përgjigjet. Olti dhe Vasili janë kurioz. Lëmë makinën në rrugën Bardhyl dhe shkojmë në këmbë deri në spital. Ngjitemi në katin e dytë dhe takojmë një infermiere. Tani ku është? &gt;&gt; Manikomi Tiranës është i bukur; plot gjelbërim e gjallëri; me kusht që të mos të të bëjnë përshtypje të bërtiturat e njerëzit që vrapojnë e lozin: Tregon me dorë nga kopshti. E shikoj mes një grupi të sëmurësh tamam si ai. Bërtet që Kostandini po vjen; që ai nuk ka bërë gjë, që Kostandinin ai e ka vrarë një herë. - Çfarë po ndodh këtu? &gt;&gt; pyet Olti. Më shikojnë të habitur. Ndodh që me lek mund të bësh çfarë të duash në këtë Ndodh që ky njeriu i gjorë erdhi tek mua kur po humbiste arsyen; dhe më tregoi shumë gjëra. Ndodh që ndërsa ti merrje djell në Sarandë gjeta gruan e fëmijët e tij që vendosen ta fusin këtu. Ndodhin shumë gjëra në Shqipëri Olto. pak vend. - Radiot thanë atë që u thashë unë në telefon. Gazetat thanë atë që tha radioja; askush nuk kontrolloi. Kështu Vasil. Thjesht një mënyrë për të larguar Currilin e për të shpëtuar jetën e klientit tim.për aq sa mund të vlejë. - Po gazetat thanë që.. .&gt;&gt; nis Vasili. Rrimë në heshtje dhe vështrojmë Lulzimin tek trëmbet nga Kostandini. Të tjerët afër qeshin dhe i thonë që Kostandini/Currili po vjen për të. Më shikon por nuk besoj se më njeh. Mendoj për Currilin dhe dëshiroj që tani të paktën ai të jetë në shtëpi. Mendoj që për Lulzimin drejtësia ka funksionuar në mënyrë të ndryshme nga Currili: në fillim krimi pastaj ndëshkimi, ashtu siç duhet të jetë. Jo një ndëshkim në apo i vrarë nga viktima e tij por sidoqoftë një ndëshkim i rëndë. burg Shtrihet përtokë dhe mundohet që të mos marri frymë, po bën si i vdekur. Dhe ka të njëjtin pozicionin që kanë pasur përpara tij Bashkim Hoxha; Agron Prisku dhe të tjerët. Kam vdekur; bërtet; Kur vdes Kostandini nuk mund të të bëjë gjë, nuk ka se çfarë të bëjë sepse tashmë je i vdekur, kur vdes Kostandini të lë të shpjegon Lulizimi. Shikomë, unë kam vdekur Kostandin, unë unë unë. tani jam i qetë. Ne shikojmë spektaklin të pafuqishëm; të ngurtësuar. Askush, as tani dhe as në të ardhmen, askush nuk do ja mbushi mendjen që Kostandini ka mikur dhe nuk do kthehet më. Ai vazhdon të bëjë si i vdekur. Fus dorën në xhep dhe ndjej objektin e Currilit. Automatikisht dhe pa e kuptuar mirë se po bëj afrohem tek Lulzimi i shtrirë dhe i vë afër kokës një copë qymyri. çfarë Fund. Shkurt 2007\_Qershor 2007<eos>
<bos><!-- image --> Vurkollakët ## BEGZAT RRAHMANI ## VU RKOLLA KËT POEZI SATIRIKE Feniks Kërçovë,2004 Begzat Rrahmani ## Redaktor: Dr. Sallxhi VOGLI Recensent Dr Rrumdum MADHI Lektor Dr.Zagar PUSHTETI Ballina: Shtëpia botuese &lt;FENIKS?Kërçovë ## SHKENCA KAURRI KOKAT e mëdhaja bënë vepër të vogël mirë të kurdisur jo sheqer;,por gogël. . 2! Rrotullohen e mohojnë ~SI KURVA KOPILIN bota më s'habitet njohin REZILIN. . Prej TOKËS SHQIPTARE pastrohen e vriten shqiptarët marifetllëk qindravjeçarë përdorin BARBARËT . 2! Në perëndim duan tu agojë dielli prej tyre me shekuj ULURON qielli. . . ?! E rrezikshme është botë ~SHKENCA KAURRIpo të mundet edhe ZOTIT i vëndon R 0 B ËRI...2! ## Begzat Rrahmani ## AKADEMIKËT ## ORTODOKSËT Tërë ORTODOKSËT e meritojnë HAGËN tërë botës ia hapën PLAGËN?! pasi Shpejt e shpejt ata sjellin VENDIME se ndaj botës s' kanë OBLIGIME?! Masakrat që i bëjnë për të mirën e botës THONË qëllimet e të masakruarëve do ti shikoni më VONË?! Bota është bindur se janë vetëm RRENA kurse ORTODOKSËT PARAZITË E HIENA?! Tërë ORTODOKSËT duhej ta shijojnë HAGËN vetëm ashtu botës do tia mbyllin PLAGËN?! ## VASALËT SERBËT janë PISA por dhe KANIBALË ata rreth e përqark kanë edhe VASALË?! E vulosën vetë u bind BOTA ata që thonin për ne ishin krejt të KOTA?! Vasalët e ndytë kanë të prishur GJAK krejt e mbi shpinë dhe ju dukej PAK?! patën Kujtohen me NOSTALGJI ata KËLYSHË SLLOBODANI që si do më as ai e ku ti dojë VATANI . 2! ## PRO SERBËT Ju pro serb,rus të NDYTË që thoni e ju thonë POETË kënaqeni me snajperistin serb kur fëmijë të pa fajshëm VRET?! Dikur në Bosnje e Kosovë tash ata të ÇEÇENISË ne kurrë s kemi menduar për fëmijët e RUSISË?! Gjak gjarpëri KARPATESH paskëshit ju SLLAVËT TË GJITHË prandaj doni KOMUNIZMIN botën ta mbani LIDHË?! Perendimi ju mban gjallë duke ju dhënë BUKË-GRURË edhe mbi ta ju të NDYTË përherë gjuani GURË?! Ndoshta një ditë SIBIRIN do ta ngrohi DIELLI prej farës së NDYTË pastrohet edhe QIELLI? ! ## KRYQET Jo vetëm KRYQE nëpër male por edhe VARRE nëpër shtëpia në se doni ORTODOKS të jetojë MAQEDONIA . 2! Kisha e manastire edhe në mes të liqenit ti mundësoni të kryqëzohen Ashtu do të shkoni dhe përpara do ta shikoni fundin si u zhduket FARA. 2! larg Kjo tokë më s= duron paftyrësi dhe EGËRSIRA që tu kthehet e MIRA. 2! ## TERRORISTËT Me fjalë të MËDHAJA shqiptarët TERRORISTË kurse me VEPRA SLLAVËT TERRORISTË-VANDALISTË?! Në veri dhe jug lindje perendim terror-vandalët me dëme bëjnë dëfrim?! Me këtë farë KRIJESASH habitet CIVILIZIMI pse në shpirt u flenë AKUZATE KRIMI? ! Lumë ata që kanë thonte baba REZILAT s' besojnë KUR'AN as Bibël mashtrojnë edhe VEZIRAT?! larg ## IL FUNDAMENTALIZMI ORTODOKS ## POPULLI ME PATERICA S' dimë si del përpara botës KRIMINEL KOSHTUNICA të japish mendime e këshilla populli të ec me PATERICA?! Harron foton me KALLASHNIKOV dhe shishen duke PIRË GJAK duke u turrur si HIENAT apo njeri që i thonë MANIJAK?! mendime për POPULLIN që se ke as FARË as FIS përdhos pse të hoqi MANIJAK E SHPIRT PIS?! Jep qafe Do ti bashkohesh të parit KRYETAR-KOSHTUNICA të përkundeni në DJEPIN PASHALLËK për ngushllime bënë mirë SHLIVOVICA.. 2! Ujku prap veshi gëzof qengji për të gënjyer babën dash fundamentalizmi ortodoks prej kurrë botës i jep tallash? ! Vëllazërim bashkim tash demokraci perendimi është e ka ~fundamentalizmi ortodoks u demaskuaështë vetëm MIT?! pëlcit fry Prandaj tash perendimi ortodoksët i mbërthen me BULON nga e dalëngadalë rrugën për në Hag ua TRASON?! pak pak Pyesin vetveten KRIMINELËT Ç taksirat na ZURI që bota këtë barrë mbi shpinë na e VURI. . .?! ## POSHTËRSIRAT Politika është e poshtër bashkë me POLITIKANËT shkatërrojnë zemra njerëzish themelet dhe TABANËT?! Opozitë e janë kur dalin në FOLTORE për krime ndaj njerëzimit i shohim DORËPËRDORE?! pozitë As e opozitë s' folin për standard njerëzor si afrohen VOTIMET lind te çdo puthadorë?! pozitë Politika është e poshtër bashkë me politikanë në shpirt e zemër amoralitetin e djallin kanë? ! pasi ## SOPATA E BABËS SË BABËS Kisha një shok e MIK dija çdo të thotë MAQEDON aq më fjala-ORTODOKS dhe pse si parazit JETON?! pak Pak para vdekjes më tha: ~PËR TY KAM NJË SEKRET -SOPATËN E BABËS SË BABËS popullin tënd ka bërë SHKRET?! E mbaj në mend vdekjen vdiq si QEN i ZGJEBOSUR edhe ti ashtu po mbaron qelbësirat tuaja s' kanë të SOSUR. ..?! Mos u ngeltë:fëmijë as as gjel as hi e zjarr në VOTËR atyre që shkinës e shkaut u thonë VËLLA E MOTËR . 2! pulë ## LINDJE ME POROSI Dikur për sojin e lopës pyetnim në PAZAR tash në cilën PARTI është zoti PRONAR?! Ai qesh e si quran thotë:tit,nit,çit. . MUT S qenka nga marrëveshtja thonë prit mos u NGUT?! gufet Lopa shikon terrakun ai ia bënë me SY thotë hiç mos u mërzit unë këtu do të RRI. .?! Pastaj lind lopa viça kurrë duhet me POROSI terrakët vendas marrin barrën vazhdon me TRADHTI. 2! lopa ## GJAKU MASTIKË Si e kjo jetë dje s'na njihte njeri sot kemi TRUPROJE por edhe POLICI?! paska 1 thonin këto fjalë ca njerëz me nam-EMRA që haeshin me vëllezër tamam si SHEMRA?! Rrugën ua trasoi ~NËNA POLITIKË ua thithi gjakun u futi MASTIKË?! Tash këcejnë si gjela trarë më trarë lezetshëm qesh nëna me ata të MARRË.. ?! ## POLITIKA Dikur na linte pa tash edhe pa KULTURË përpjekjet e të urtëve përherë hasin në MUR?! punë Dikur në lindje tash në PERENDIM përherë mbi kokë popullit i RRINË?! Kanë lëshuar trabantët që përbirohen si MINUSHA në emër të POLITIKANËVE tregohen ARUSHA?! Në kokë e në shpirt kanë XHAXHIN RUS akoma s' janë të bindur se kanë rënë në PUS?! Ktheheni vetëvetes ju ore HALLDUPË gjersa në popull s'u ka dalur SHTUPË?! ## IIL SADIZMI ## SHERIFËT E PERENDIMIT TË EGËR A 1 dallon fjalët z.Kryetar ~BARAZI-DREJTËSI-PASURIvëllau kishte shtëpi PALLAT ti ia RRËNOVE ME POLICI?! Ai do ta ndërtojë prap pasi punon në Gjermani me Ty në MAQEDONI?! Kojshia MAQEDON shëtitet -SI SHERIF I PERENDIMIT TË EGËR më kanoset me KALLASHNIKOV S do të më lejë COPË as FLEGËR?! Këtë e quan z. kryetar -pasuri-barazi-drejtësivjen yt MAQEDON më përdhos në SHTËPI?! polici Diku z.kryetar atje në perendim polici paska PORDHË në një SHTËPI ndoshta prej -zorit- pa qëllim rrept është marrë në PËRGJEGJËSI?! ## SADIZMI Maqedoninë e ka mbërthyer SADIZMI sikur ne s' jemi të ZAdemit e Znj.Havë ca përjetojnë Parajsën toksore tjerit përpëliten si peshku në TAVË?! Paguajmë VERGJI të rënda të ndaluara me Bibël e Kur' an Zot si çfaros SADISTËT që pushtetin në dorë kanë?! pse Vrasin;presin e shesin pasuritë mbise nëntoksore që ne punëtorët e shkretë derdhnim djersë buke prore?! Tash derdhim sumbulla lotësh më s' kemi fabrika as ARA të lutemi Zot SADIZMIT në botë edhe tek ne, ti shuhet FARA. 2! pasi ## TI 0 DERR ZI më shqetson me telefon -TIO DERR I ZIunë s mirrem me politikë por me ART E POEZI?! Ty trurin ta ka djegur BRYMA prandaj populli të hudhë pështyma?! Pis në KOMUNIZËM beterr në DEMOKRACI s' dinë ç' është KOMBI por as BARAZI. 2! Me feçkën plotë oreks e shikon KORITËN padroni të ndërsen ti vëndon PRITËN . 2!<eos>
<bos>Mjaftë më KËLYSH rritu bëru LAROSH të këcyen të gjithë je KOKË BOSH?! pasi\_ ## DHURATA Dhuratat më të bukura i fitova sot UNË një gjysëm QEFINI dhe një SAPUN... ?! Mi kishin sjellur natën në oborr të SHTËPISË mua njeriut të NDERSHËM LOJAL të POLICISË?! Me ndërgjegje të PASTËR e kam bërë atë PUNË SI ZAGAR GJUETARI kam përdorur DHUNË?! S' jam vetëm unë ka edhe të TJERË qefinat do ti bëjmë IHRAME PA I BLERË?! Me haxhillëk do ti paguajmë MËKATET E BËRA HOXHALLARË E KOPUKË i dinë të TËRA. 2! ## IDIOTI Hajde këndej more djalosh ti bimë Kalasë qosh e më qosh me ata shokë nga Tetova krejt punët i mbarova?! Bëri të fala Nënë Shqipërisë si prej meje dhe KATIL-ILISË sa për kufirin që e keni zënë na keni neve si babë e nënë?! Na mësoi burgu e tash partia Ç është kolltuku e ç është drejtësia si të sillemi në këtë shtet qyqja me fëmijët e vet?! posi Jam njeri s' jam pelikan për ata të rrugës më hanë prandaj atje lart në Metropolë shtirrem tamam unë si bollë?! palla A ti kursen mjetet e Qeverisë prej Kalemxhive të Shqiptarisë ashtu shteti të bënë PATRIOT por KOMBI të thotë - IDIOT 2! ## MARRE PËR KOMBIN Para ca ditësh më thanë: -ne hamë derra e derrkuca por ju hani e pini si dosa e zhgërryeni nëpër lluca?! Këtë që dëgjova desha ta besoj fare por kur thanë ca emra thash për kombin marre?! Prandaj populli thotë: ~atë që e bënë i pari kurrë se pastron uji por se djeg as zjarri?! Ata të mëdhenj e të parë që paskan asi farë GRYKE meritojnë pas nga populli atë farë MYKE.. . ?! qafe ## PRISHET SHTËPIA Një farë portparoli verdhosh e mjekërrosh SHOVINIST I SËMURË dhe kokën BOSH?! Tha do të na thirri ~PAKICË KOMBËTARE GOR MAK i sëmur për VARRE. Me ofendime e sharje kurrë s bëhet fëmia PRISHET SHTËPIA . 2! S' është faji te ne QË SU PRANON BOTA dikush gjuhë dikush komb aq më fjalët e kota?! pak, Siç je rehatuar në kolltukun e butë hape dritaren të të tëhollohen trutë . 2! pak ## TOLLOVITJET Dikur TOSKË E GEGË tash FE e PARTI Ç ndodh me TY moj e mjera SHQIPËRI?! Në jug GREKU në veri SERBIA kurrë te të TUTË do të formohet VETËDIJA?! Me gojën vesh më vesh thonë janë INTELEKTUAL zhgërryejnë fjalën e shenjt që Zoti e ka FAL.. . ?! Intelektualët i ka bekuar Zoti me zemër të BUTË jo greku,serbi e maqedoni tua tollovisin TRUTË... ?! ## PUNËT E BURRIT pyeta ca pleqë për të mëdhenjt tanë pa menduar fare si THEMELURA thanë?! Duhet të flijohen ca por asesi të jenë FEMRA të jenë të pasur dhe ALAMET EMRA?! Të futen të gjallë prapanicat jasht murit të mendojnë pasardhësit për PUNËT e BURRIT?! Femrat të bëhen BURRA por asesi burrat FEMRA ashtu vuloset HISTORIA bota kërkon VEPRA-EMRA?! ## KËRCËNIMET Prej kurrë jetojë me Astmën tash edhe DIABETIN vendosa t u kërcënohe unë me FAKULTETIN?! Astma qeshi si LAVIRE përbuzi DIABETI KANCERI që lëshon rrënjë Do të shikoni thash nesër Ç do tu bëjë MJEKSIA qeshën,thanë:është ULLOGE askund s na mbyllet SHTËPIA?! Ata do të zbusin vuajtjet aq sa ka falur jetë PERENDIA edhe ne do të jetojmë sa edhe vetë NJERËZIA. 2! ## TITO MADHI Prej votës SHQIPTARE hoqa dorë PUBLIKISHT ~UNË TITO MADHI të mos bëhem me BISHT?! U binda s' janë më ata që ne dikur i DIMË duam apo s' duam ditë më të mira u VINË?! Unë s' dua të gjunjëzohem tash kur KRYQIN KAM VARË i lirë të PREDIKOJ në OPOZITË I PARË?! Me vëllezërit në veri do të kërkoj BASHKIM bota s' do të më HETOJË kur do të bëjë KRIM.. 2! Ne s' mund të besojmë Zotin e BORIS-CARIT e kurrën e kurrës ALL-LLAHUN e SHQIPTARIT . 2! ## AKADEMIKËT Ca njerëz të mëdhenj që u thonë AKADEMIKË janë të arsimuar pa KULTURË dhe ETIKË?! pak Munden thonë fakirët të JAPIN e të MARRIN duke arsyetuar vetëveten popullit hapin VARRIN?! Amanet e kanë nga serbi PIS ose kështu ose SHKATËRRIM duke e rrejtë popullin për FEDERALIZIM .\_ 2! Folin me plotë gojën AMANET kanë të bëjnë GARA me popull të pa ARSIMUAR Maqedoni të dali e PARA. 2! Për të jetuar AKADEMIKËT dikush duhej të VDESI prandaj shpërblehen me shpërbërje gjallërimi në botë të MBESI. 2! ## MALL BELIK Mendojnë për KOSOVËN SLLAVËT ORTODOKS SI NJË MALL BELIK edhe pse PARADOKS?! Se pranojnë realitetin kanë shumë MËKATE prandaj thonë të huajt mençuri DELIKATE?! Se hetoni THERRËN kur në këmbë ta FUSIN të thajnë e përcllojnë dhe ta helmojnë PUSIN?! KËSHTU JANË SLLAVËT gjithkund në BOTË prandaj su besojnë edhe kur të mbushin GOTË?! ## SHEIKU Atë që e ke votuar duhej edhe ta respektosh gjersa punon pa hile është bërë KODOSH?! Siç ndodhi me SHEIKUN me kapuç,shall dhe MJEKËRR edhe me ne deshi të sillet si në vatrën e VJETËR?! Pasi tha jemi prej një ane tash do të botojë UNË pastaj armikut të përbetuar ti s përdor DHUNË?! Tash i ra edhe maska pse keqpërdori ministrinë që populli i kësaj ane kush është më i madhi ta dinë?! ## SHKELMAT E DIKURSHËM Kur shkoja nëpër zyra dyerët i hapja me shkelm deviza kisha nëpër 1 përdorja si nektar e helm?! xhepa Pasi me rrogat që kishin përgjegjësit jetonin si lypsar unë u bleja edhe tesha kur shitja livadh apo arë?! S? kishte forcë të më ndali politikë,art apo kulturë shikojë se jam sjellur si fëmijë edhe pse si sot kam qenë burrë?! Do të luaj Super Bingo banesën e bëra pare ose Zot më lësho një rrufe të pushojë ndër varre . 2! pasi ## AFTËSITË E KUFIZUARA Lum populli me këtë far intelektuali përdor qeverija si kalë samari?? Lëvdohet me veshët që i ka të gjatë e dhëmbë për popullin shpatë ! gojë Idilte Zot monizmit tash demokracisë kështu thotë e kanë punët e qeverisë ! 1 përdor thotë mirë e çekiç unë për ata që ngucen përdor edhe dhunë! laps Me aftësi të kufizuara ka edhe të tjerë plotë të fëlliqtë ishim dje beter janë edhe sot?! ## SOJI Dikur pyetej për soijin lopës në pazar për vajzë e djalë nëna e baballarë?! Tash s ka pyetje shpejt e bëjmë të parë pastaj na del drejç në punë e kombëtar? ! Shkruan libra e gazeta alamet autor marka e dollarë fup kritikut në dorë?! Me kënaqësi paguan solemnitete burrë pa kokë veç me ekstremitete? ! Para për sojin pastaj funksion komunizmi ka punuar edhe prap punon. 2! ## NË ZEMËR TË NGULET THIKA Dikush bënë VEPRA tjetri vetëm FJALË për të mirën na thonë burrë për të shëmtuarën KALË?! Çdo komb ka atdhetarë por edhe KUAJ-TROJE dekoret u bëren therra kur dalin jasht LOJE?! Ata që ecin ngadalë ngjiten lart në majë ku kuvendojnë të mençurit Koha s= ka mëshirë tamam si politika po s munde të ngjitesh në zemër të ngulet thika?! ## GJUHA BOTËRORE<eos>
<bos>Sharje,akuza dhe ofendime për GJUHËN BOTËRORE -maqedonishtja e shqipja me sjellje SHEMBULLORE?! Si ti sjelli RAMÇJA ato dalin përpara shikojnë ndër sy pa bojkot e të SHARA?! Jam thotë e para as e dyta as e treta doni apo s= doni kjo është e vërteta?! Do të kërkoni përkëthyes për të parën e të tretën edhe pse me vonesë kuptojnë të vërtetën?! Kushtetutën e kishte të mirë Shqiptarët fakira heshtnin u jepnin KËLBAZË?! Inzheksioni perendimit i këndelli si beharin- DIELLI edhe Shqiptarët kanë të drejtë në këtë copë NËNQIELLI?! ## HAGA I AFROHET MAQEDONISË KORIDORI GRIGOHORRIT labirinth për MAQEDONINË rruga është humbur problemet VARG E VARG VINË?! Në popull thuhet: kush bënë VARR bie vet RA VËLLAU I MADH atje GRIGOHORRIN PRET?! Gjumi se merr të ngratin ~HAGA I AFROHET MAQEDONISË KUSHTETUTËN E MERR GREMINA FUNDI I AFROHET TIRANISË?! Retorika s ka vend fakte ka PERENDIMI SLLAVOMAQEDONIT në ZEMËR INGULITET PRAPTIJA E KRIMI. . . ?! ## IV. DREJTORA NDERI ## Begzat Rrahmani ## POLITIKANI Dje dola në qytet takova shokun plot siklet Ç hall ke more jaran s'dinë tha jam politikan?! Afrohet koha më duhen vota unë s'kam vepra;veç fjalë të kota jam marrë me biznisfund e krye jam bërë pis?! Dua të ngel edhe nja katër por më populli s më ka hatër edhe koha s ka mëshirë krejtë thonë jam QELBËSIRË?! S? ka më vend për premtime as për rrena-manipulime ktheu i thash borxhin fukarasë kurrë mos iu lakmo MERASË?! ## LARMANI Pesë herë falesh në xhami morre titullin edhe haxhi të dinim si kokë VIRAN por na dole edhe LARMAN?! Kështu si je KUKUDH Zoti thotë s' të MARR fshati e qyteti S' japin tokë për VARR. 2! Na bëhesh i shenjt që të shkosh në qiell por të gjithë marifetllëqet ke për ti vjellë?! Zoti të ka dënuar ty 0 hibrid MUSHKE s'të merr AZRAILI një plumb PUSHKE?! pasi prite ## DREJTORA NDERI Lum shqiptarët në këtë shtet SHERRI 1 bëri të tërë DREJTORA NDERI?! Me atë shkrim lexim me vulat në xhep shkelin; vrasin; presin. si xhypi kur ishte mbret?! Miqtë e vjetër i duan si babë e nënë për ditë ata kokën nën sopatë ua vënë?! Ndaleni -0 DREJTORA NDERI posti pa dijeni ZHGËRRYHET SI DERRI?! pak ## PISË DOSË Më doli përpara zuri ekranin ajo gjul ferrë që rrënoi TABANIN?! Fol e fol e folë për jetë të mirë derrçe i ka penguar SHKABA?! PIS ARRNAUTË nxënësve u ka thënë ajo PIS DOSË,s bëhet kurrë MËSUESE E NËNË .. 2! Edhe pjella i vazhdon të njejtën rrugë se veç ashtu sigurojnë sahan,LËNGURI dhe lugë?! Sigurisht e shikojnë PISLLËKUN NË SOFËR atje ku i kanë pjellë s'kanë FIS as VOTËR?! ## VURKOLLAKU Mjerët ne ç na ndodhi është çuar VURKOLLAK në mesin e qante një PLAK. 2! grave - Tërë jetën e sherr në FSHAT tash s na ndihmon as VARRI SHTAT KAT?! patëm Si da ta kalojmë këtë XËC NATË prej nesër mjerë BURRAT dhe GRATË. 2! Pa erdhi BUÇA E PËRMORI NË VESH PUNËT E HAXHISË na dolën në SHESH . 2! prit Rreth xhenazes plakat hoqën shumë valle pas varrimit fshati s' do të ketë më halle?! ## AKADEMIKËT Ju lumtë juve të mençur që ju thonë AKADEMIKË"' ndozët zjarrin rrënues kur ishte duke u FIKË... ?! Ju me -viç-dhe -OVpor dhe ju me-ski-dhe -isi ortodoks e morrët hisen për ne duhej thikë përsëri?! Jo male por ujë dhe fushë pjellore motele e rrugë me forcë frymore . 2! Veri e jug teposhtë në lindje realitet shekullor pa forcë me bindje? ! Ashtu e donë bota ktheheni CIVILIZIMIT jo me trurin nga lindja PRAPANICËN perendimit?! ## SAKATOSJA S? janë shter burimet kurrë s kanë pasë Muzat i kanë urrejtë kurrë su kanë shkuar mbas?! pasi Kanë qenë të ndytë në shpirt e në zemër me orvatje MAFIOZE kanë bërë një çik emër?! Kanë sakatosur talente për hirë të xhelozisë të bekuar e lëvduar nga armiqtë e shqiptarisë?! Me fytyra të përlyera prap duan të na prijnë burrat e shejtanit e mejdanit mendojnë për vdekjet që vijnë?! ## PËRÇARJET Mitingu te shqiptarët te maqedonët DARKA atyre u duhen DOLLARË e MARKA?! pasi Donatorët PATRIOTË por edhe laramanë u regjistrua e tërë morrën e ç dhanë . . . ?! Popullin e përçanë sjelljet pa hije kush arrin në kokë me u bie?! çekan Miqë e nikoqirë punoni me skenarë të mos u përziej populli patriotë e tradhëtarë? ! Përçarjet e këtilla s' na çojnë në EVROPË doni apo s' doni ju do të bieni në GROPË... ?! ## PUSHTI Pushtin mos e shpallni as heroj as tradhtar të COFI varrosnje si GOMAR?! pasi Ka tretur pasurinë ka nxërë fytyrën shtëpisë e familjes i ka mbjellë mynxyrën?! Nëse i bie plumbi falni edhe gjakun ruhet pjesa e pasurisë ka merituar HAKUN?! Leni fjalime dhe referate veçanërisht FLAMURIN gjersa ishte i gjallë pëlciste edhe GURIN. 2! Vurkollakët ## NJË EMËR SIMPATIK ## GAZIMESTANI Thanë Kosova u bë SHTET serbët bërtitën pa KRYESI të VET?! Bërtiti Millosheviçi ~GAZIMESTAN djep në zemër Koshtunicë e Ço-viç ua falëm mëkatet mbani Rrugovën peng që luhatet . 2! Unë jam në HAG por më thonë Sllbodan serbët janë të lirë Kosovën tërë e &lt;kanë??! ## NJË EMËR SIMPATIK Të lumtë shoku ~MARTINO-VIÇ që psake hequr dorë nga rrënja KËRRIÇ . 2! Thua:e jona e juaja MAQEDON- SHQIPTAR dikur ti komb i paprekur tash MINORITAR . .?! Për emrin e KOBMIT tim vjellë shumë GERMA prandaj edhe unë për tëndin kam menduar ca TERMA?! Ja një nga ato tepër SIPATIK ti mua SHIFTARÇE unë ty SEREBIK. 2! Me DREJTËSI-SHTREMBËSI të njohë si DOKTORULLOG perendoi koha e RANKO-TITOS tash ka PROLLOG-EPILLOG? ! Me HUMANITET e SHKENCË bota i njehë bijtë e SHKABËS ju me egërsirë KARPATESH ## PËRPARA SHKOHET ME SY E shaluan GOMARIN për inat të kalit ia vënduan në shpinë krejt barrën e malit?! Gomari si GOMAR 1 çoi veshët PËRPJETË kur e kërrusi barra paskam rënë tha në RRJETË?! Rrjeta edhe mëtej trashej ashtu e ka MARIMANGA kur të shitet PRAPANICA për DOLLAR e FRANGA?! Kur i thanë GOMARËT Ç na bëre more i NGRATË përpara shkohet tha me sy jo me VESHËT e GJATË?! ## VI MANIJAKËT ## NËPËR VARGJET E POETËVE 0 JU lisa të gjatë nëpër malet e ILIRISË bëni degët top mëshoni TRADHËTISË?! Plotë burra e burreca nëpër metropola të botës dhe Kuvend e Parlament 1 dalin Zot GOTËS... ?! Askushi s mendon Shkabës ti vëndojë SHKROLA hapi sytë 0 popull zgjidhë burra jo LOLA?! Ju që shkatërroni vendin mbroni kufirin mendoni 0 fakira se ndizni QIRIRIN?! ## PËRKËTHYESI MANIJAK Për të bëhej skandal-DHUNIM në qytetin e POEZISË në hotelin DRIN. 2! Viktimë kishte qenë një poeteshë e njomë pa e bërë përkëthimin kishte ikur prej në dhomë?! Të gjithë e dinë përkëthyesin-MANIJAK prej tij kemi shijuar TRADHËTI E DAJAK?! Komunizmi i tha vdiq dhe vobeksia SHQIPTARE s' dua famë QELBËSIRË as s'të shitem për PARE . 2! S? kam punë me manijakë por vetëm me POETË këtë se kam unë kurrë në JETË... ?! Do të në gjyq do të shkruaj në gazetë ishalla vitin tjetër ti do të kesh VDEK. 2! pak pritur padis ## LIBËR UNIKAT Ditën e shtunë në mes të PAZARIT shitëte një libër SOJI QEFINARIT?! Bërtitëte si i çmendur ~LIBËR UNIKAT autori na i sojit LUGAT.. . ?! qenka<eos>
<bos>Është thonte i shtrenjt s'është i B.RRAHMANIT rastësisht ndodha aty 1 buzëqesha HAJVANIT?! Thonin është profesor ~ALBANO-ULLOG 1 paska blerë provimet prandaj sillet si GJOK. 2! ## KOKAT BOSH Ç i tha dosa derrit haj ti bimë shqiptarisë me derruca e loluca flaka ti shkojë malësisë?! Këto derrkuca e loluca ti shohi Evropa e Amerika si luftojnë me terrorista në tu hy frika?! palcë Hajde dado, lolo trim për idenë aferim jemi shtet jemi sovran kësi lolosh plumbat hanë?! Bëri drejt në Varrbosh tash u binda për kokën bosh?! gati ## KRITIK LETRARI Një kritik me nam ~LETRARme gojë e veshë ~GOMAR-?! Jam befasuar i tha 'poetit? sa mendja s ma ka marrë të bëjë një reçension për marka e dollarë?! Ti jap tha me 0 kritik letrar treqind marka e dyqind dollar?! qejf E kapi kritiku e qendisi mirë një çerek faqe 1 doli krejt firë?! Krijues e kritik që se kanë zanat kokës së vet 1 bien me sopatë?! ## POET FRAJERI Një njeri me nam -KRITIK LETRARbëri një reçension për dollarë?! pak Pasi u botua lexoi në gazetë ~POETI PARELI se besoi as vetë?! Tha paraja paska fuqi ujin ta përpjetë si mua dhe budallajit ajo na jep fletë. . . ?! çojë Si treti pasuria edhe devizat shterën ~KRITIK LETRARIse njeh frajerin?! ## URREJTJA Dikur shkruaja për Zotin dhe Mrekullitë e Kur' anit më urrenin hoxhallarët si jasht Imanit?! Fillova për fëmijë dhe dobitë e arsimit më urrenin arsimtarët si person të injorimit?! Ia nisa për patriotizëm dhe si ruhet vatani më urrenin politikanët kërkon shejtani?! U hodha në humor e satirë u armiqsova me të tërë miqë e armiq më thonin dinë ç'je duke bërë?! Do të isha dukej i mirë si bujk apo sharraxhi tu përkulesh përherë si në rini dhe pleqëri. . . ?! ## KARAXHA LIDHET Për brinjësh lidhet Karaxha me kapistër Qeveria të lidhë të bënë ministër?! Të thotë:ha,pi e rri si derri për mish gjersa të të vijë koha ne $ bëjmë ish?! Si mundohet populli shiko prej karshi bindeni se s? keni tru,e as rropulli?! Si duhen popullit këta ministra që hallet e popullit 1 shikojnë nëpër gishtra?! ## PREZENCA E YNDYRËS Darkën që e hëngrëm ishte shumë madhështore por prezenca e yndyrës dëm na bënë prore? ! S' dimë si u përbirua ajo farë e ndytë në fillim të këndet pastaj ti nxjerrë sytë?! U bënë ca muaj vërdallë na shkon koka prej yndyrës së mallkuar dëm të madh ka toka?! E kultivojnë ca debila S dimë si tu thomi të lutemi Zotnga kjo tokë faroni. . . ?! ## BOHEMËT S' jam matrapaz as anëtar partiash dhe asesi lypsar përpara xhamiash?! S më lejon profesioni të ushqehem me hak njeriu djersa e kthyer në të bënë shtëpi deliu?! gjak Ju keni lëshuar dorën unë kam zgjidhur gojën kur ndiheni ngusht veç ndërroni bojën?! Bëni jetë bohemësh asesi politikë kombëtare tërë punët tona mbarojnë nëpër varre?! pasi ## KAFSHIM GJARPËRI Dikur shita arat pastaj edhe shtëpinë dola me qira me e fëminë?! gruan Më thirrnin në telefon shokë e miqë plotë pritnin si paguaja dje të paguaj edhe sot?! S' më thanë as urime kur e bleva banesën për darka e dreka e humbën shpresën?! Njëherë te një gur gjarpëri të kafshon por nëse përsëritet ## TË DRESUARIT Në qytet takuam zotërin dhe gospodarin më shumë pëllisnin se ai që hanë barin. \_ 2! Përmendnin Parlamentin dhe ca emra shkret pastaj sukseset gjatë mandatin të vet. . 2! Populli është i mirë kënaqet edhe me himë prandaj ata me vite Nëpër dasma mbajnë ujë qenushat u shkojnë pas ashtu i kanë dresuar me deviza i kanë rrasë. . . ?! ## SHPËRBLIM ME DAJAK S' je më tha i urtë një ish kryepolic ne si duam ata që luajnë cic-mic?! Shkel nëpër parti kthehesh në pushtet ne me armë e shkopinj ti më shumë na vret?! Kishe ofenduar ministrin me fjalën manijak sot apo nesër shpërblehesh me dajak?! Ju them rrini urtë mos mirreni me qeveritarë aq më pak ju- ## PLORI PARMENDËS Ndihem shumë i fortë si trim Dardan faji është mbi ta që përkrahje më dhanë?! Palla s = më ha për vlera të artit e kulturës as se do të mbytem te shurra e pulës?! Mjetet u harxhuan për birën e fendës Kombit le ti shkatërrohet ~PLORI I PARMENDËS-?! Tash s= dua asnjë të dalim ballë për ballë krenohem që ua bëra ## SHTRYDHJA Hëngrëm një drekë me z.kryetar ndihesha i madh 1 mençur si gomar?! Kur bëra pagesën vajti pensioni krejt aq më thanë kushton hiç mos u vrejt. . . ?! U ndamë te dera sikur ishim armiq i pa shpirt dikush tha të shtrydh të fëlliq?! Vajta në shtëpi krejt duar thatë ç i duhem thash gruas dhe fëmijëve të ngrat. . 2! Vurkollakët ## VI KOMBIT I EC ME HILE ## QENUSHA E ZAGARË Në mes të qytetit shaheshin dy shqiptarë njëri i thonte QENUSH tjetri ia kthente ZAGAR?! Nxorrën në sipërfaqe pisllëqe e të këqija komunisti dele-dash dhe lavire dhija?! na bërën tha partitë aty afër një plak me këto farë burrash kurrë s bëhet OXHAK?! ## KOMBIT I EC ME HILE Duhet të vdesi inteligjenca debile për interesa të vet kombit i ec me hile?! Lëshojnë mjekrra ca qosa,me mustaqe pispillosen mirë me erë manushaqe?! Turpërojnë kombin dhe atë të bukur lule vetë s turpërohen veshin edhe kule?! Pëllasin përpara masës tamam si gomar shpallen edhe heronj edhe pse jo të vrar?! Ndahen e shpërndahen në të katër anët e botës qajnë e vajtojnë për fundin e gotës?! Vërtetë duhej të vdesi intelegjenca debile për interes të vet 2! popullit ## REBELËT DUHET TË VAREN NJë farë peticionisti na doli edhe SPIUN si në shumë DOSJE ashtu edhe te UNË. 2! Edhe sot s ndalet AI KALË SAMARIS njeh as Komb as Fe plot ti jetë HAMBARI?! Me dorën e vet ka shkruar në këtë shtet ka plot liri në fytyrë na vënduan MARREN . 2! Te naçallniku 1 policisë çallmën vënduar në tavolinë -ME SPIUN DREJTORMADHIN kanë PIRË RAKINË. 2! Populli i ka thirrur NËPËR MORTE E MARTESA ATA NJERËZ TË MJERË u kanë bërë NGATËRRESA 2! ## KRISMAT NË PARIS Krismat që bëri Rrystemi në Paris tha lamtumirë jetë Kombin dua ta rris. Ti hapim rrugët mos pengohet kali ëndërrat shekullore mjaftë i pengoi djalli. Eshtrat e të parëve të pushojnë rehat mjaftë na shtyan nga deti të marrim tjetër 2! hap. - Jemi të shkolluar me pasuri perendimi ta mbrojmë me fanatizëm sjelljen e çdo vendimi?! Jeta e tjetrit kurrë s vlen më pak ai e flijonfëmijët të jenë rehat. 2! ## REZJA E SHTËPISË I ka shpallur luftë shqiptari shqiptarit sllavi i ndytë i gëzuar hedh valle rreth varrit?! Këtë reze në derë na e ka varë dikur lufta për ta çrrënjosur përherë hasë në mur?! Trimëria e burrëria s' bëhen me tytat kah vëllau Ç bëni 0 shqipëtarë shikoni çka bënë shkau?! Ju 0 njerëz të mëdhenj nëse doni vargje e lule shikoni rrugët e botës mjaftë ecët nëpër kule. . ?! ## KËLUSH QEFINARI Për HISTORI e DREJTËSI kemi shumë AUTORË janë shpërblyer mirë ATA PUTHADORË..2! Veprat ua shet ~KËLYSH QEFINARI duke pëllitur rrugëve tamam si GOMARI. 2! Vepra artistike thotë: -S'VLEJNË AS PESË PARE as ata BOTËRORE ku më KËRÇOVARE?!<eos>
<bos>Qefinarë paskan ~GJYSH-BABA-GJUSH prandaj edhe ky dalë KËLYSH.. 2! qenë paska Veprat tona KËLYSH janë UNIKATsi kemi mbëledhur nga shtetit LUGAT.. .?! ## KËSAJ TOKE SI TAKON Rrugëve të qytetit shëtitet një debil s' ka minutë që s= bisedon me padronin në mobil.. . ?! Kur e shikojnë kalimtarët si gjel deti duke mos menduar sa i betshëm i shkreti?! gufet Gjuhën e shtetit shkëlqyeshëm e flet por si pëlqen aspak e kombit të vet?! Për padronin edhe fëmijën flijon kërko tjetër tokë kësaj-debilsi takon?! polic ## COFJA E KUKUDHIT Më thonin QEN Zot- atje në tokë këtu më PËSHTYJNË dashamirë e shokë . \_ 2! Diçka shkon vërdallë PESHORJA rrinë gatitu KATRANI zihet e përzihet BABA më tregon një HU?! Betohem s'do të bëjë gabime siç kam bërë ATJE ~edhe këtu do të jesh ai MUT siç ke DJE .2! qenë Ishte përgjigjur DREJTËSIA atij njeriu KUKUDH RODIN e se ka lënë të marri UDHË?! pasi vet ## LOLO QESHARAK Edhe në Hag sillet Milloshi si dikur në Gazimestan me tone dhe qëndrime derrçe shihet vetëveten si e hanë?! Edhe pamjen e ka marrë si ndonjë bishë e ndytë që kurrë s' ngopet me gjak vetvetes ia qet 2! Loz rolin e askushit ~LOLO QESHARAK të tërë që e shohin thonë: 1 KOMBIT LUGAT?! qenka shenja për lëmoshë lavirëllëkun e ka në GJAK drejtësia kërkohet haptas gjakëpirrësi të japi HAK?! Jep ## Begzat Rrahmani ## VIII. NUSET ME LETRA ## GRATË Janë të bukura ~faqekuqenë mes trupit kanë burbuqe. Plotë aromë ngjyra ngjyra kur ua u qesh fytyra. prek Dinë të qajnë dhe të qeshin ka njëherë krejt të çveshin! Mbëlidhni mend të tërë në kokë prandaj më thellë i fusim në tokë?! ## NUSET ME LETRA Nusja e jonë sa e mirë me letra hiç si ka adetet e vjetra! qejf E donë burrin-grua por edhe burrë mbahet në mend në këto vise kurrë?! Të shkojnë në kafiqe të pinë cigare-raki burri të mundet vetë të rri në shtëpi?! Edhe nusja ka por edhe veturë atë që e bënë grua s' ia marrin kurrë?! çels Vjehërrit e vjerrës nësja s' u pëlqen; le të lefin sa të duan si e si qenë?! buç ## NË MESIN E DERRAVE E gjeta një nuse të bukur me letra thonin është e ëmbël çame si pjepra?! Për muajin e mjaltit shkuam në Romë e Lisbon hë më tha leckaman më zemra ç' të donë?! Heshta si hesht fatkeqi përpara forcës e vobeksisë jam thash në Ferr e Parajs me e pasurisë?! epshet I vajta një ditë në punë unë katundari i ndytë e gjeta në mesin e derrave zonja mbylli gojën e sytë . . ?! ## ZEKTHI Pasi lopët kanë Ligatë e zekthi ka marrë tash tjetër hap?! Shap Pickon nëpër zyra shumë politikanë por është i kujdesshëm për helmin që kanë . . . ?! Ua zbulon prapanicën si lopëve bishtin me mjeshtri pushteti ua afron gishtin. . 2! Na futi thonë në hall kolltuku i butë me padronin shkojmë mirë me temena i thomi-gutë . . 2! ## DASMA NË KALA E bëra dasmën ku pushojnë trimat më shumë vend ka! Bojkotim këtij i thonë as në Union as në Krushinë të thirrë e të pa thirrë të tërë le të vinë . 2! Prej hajes së bollshme i zuri stomaku u bënë edhe lolo sa U plasi kapaku?! U qelbos Kalaja e u mbush spitali për njërin dasmor u thirrë edhe salli?! Edhe nusja e shkretë u ul më një qosh të shpraste barkun kishte hëngër groshë?! ## RIBASHKIMI U ndamë me kur ishim 30 vjet unë në shtëpi ajo në rrugë të vet?! gruan Rastësisht u takuam tash në moshë dyfish bëmë një marrëveshje të bashkohemi sërish?! Më pyeti për fëmijët që janë derdhur nëpër botë dhe për hallet e mija që kam pasur gjer sot. . 2! E pyeta për aventurat ajo mbylli sytë duke qarë e lutur të ndikojë te fëmitë . . . ?! Vurkollakët ## IX. EPIGRAME DHE SOFRA E KALOSHIT Artisti i madh burrë me mjekërr prej telasheve mjaft i vjetër?! Zonja Politikane e dyta Teutë s' deshi të ulët në foteljen e butë?! Politikani i madh me litarin në fyt me satrapin është kacafyt?! IV Kritik letrari burrë me nam kurrë për kombin s' ka bërë bam?! Njeri perendimi me nam filozof për padrejtësitë tona Patrioti madh ish Tv.drejtor jetën tash e ka në ZOr . VII Tradhtari kombit e hëgri të zezën prej Nënës Serbi. . 2! VIII Besimtari i madh gjuante në terr tash i thonë 0 kokë derr . 2! IX Adhuruesi serb ballkanollog por u doli krej ULLOG?! Plaku i &lt;urtë? analfabet i doli kombit edhe IBRET?! XI Dikur adoloshenti kryetar i rinisë e shpalli Serbia armik të SHKINISË?! ## SOFRA E KALOSHIT Shpesh te Rrapi takoj poetin Kalosh me sofrën e shtruar aty më një qosh. . 2! Si përherë ashtu edhe sot -SOFRA E KALOSHIT ishte përplotë . 2! Vinin e shkonin por ca edhe rrinin kamarierët pa ndal meze e raki binin. 2! Biseda e shtruar tamam si në partallment shumë herë nga harxhimet na mirreshin mendët. . . ?!<eos>
<bos>## KALOSH ÇELIKU XHADIA ## Kalosh Çeliku Biblioteka XHA DERALLA Redaktor letrar REMZI SALIHU Redaktore gjuhësore LAURA ÇUKA Ballina FITORE DERALLA karikaturat ZENI BALLAZHI DHIMITËR LIGORI CUN GELI (ADEM KASTRATI) Copyright by Asdreni ## KALOSH ÇELIKU Dyluftime gjatë rrugës për në Baba Tomorr\_ <!-- image --> <!-- image --> ## Kalosh Çeliku ## Në 60 vjetorin e lindjes të Autorit në Katund Dhe; 51 vjetorit të luftës me penë. Moskokëçarës, përqeshës, të egër - ashtu na do Urtësia: ajo është grua dhe 'gjithmonë e do vetëm luftëtarin .. Friederich Nietzsche ## Kalosh Çeliku ## Prolog DON KISHOTI SHQIPTAR Don Kishoti Shqiptar duke u mahnitur me Luftën e Kaçakut të maleve për liri, vendosi edhe ky të dalë maleve kaçak të drejtat shqiptarëve, Shqipëri Etnike. E thirri një Hoxhë dhe i tha: ti do të jesh Sanço Panço im; besnik në fushëbetejat që do ti bëj unë me mullinjt e erës anë e mbanë Mëmëdheut. për - Mirë, Zotëriu im, i tha Sanço Panço. Po, çka do të fitoj unë si shpërblim, nëse bie dëshmorë pas luftës çlirimtare? - Po, Imzot unë nuk kam shkollë, vetëm katër klasë fillore. - Eh, Sanço Panço im! Pas lufte ty do të të shpërblej me një post në Qeveri: Ministër të Kulturës Shqiptare. - Nuk kjo, Sanço Panço im Shpërblimi fitohet me luftë. prish punë - Zoti Komandant, a ta marr edhe Qenin e Sharrit me vete në luftë? - Patjetër, Sanço Panço! Edhe atij 1 kemi dhënë bukë. pak Dhe, Don Kishoti Shqiptar 1 hipi kalit.. Më falni, lexues 1 nderuar, harrova tju them se, kalin e tij e pagëzoi me emrin: DorZiu. Sanço Panço gomarit të tij me shalë. Armët i futën në Brez si trima. Mburojet në kokë. Qen Sharri pas tyre si shok lufte në ynë çetë. Dhe, iu ngjitën dhiareve malit Çelvjollcë për liri. Buçën e Katundit e lanë me fëmijë në gji në mes të lëmës. - Sanço; bërtiti si i çmendur sa kishte në kokë! Ushtria armike ngjitet tinës kodrës, do në befasi të na rrethojë. Luftë! Dhe, u sul kundër armikut me gjithë DorZiun me armë në dorë. Rrugës, papritmas Don Kishoti Shqiptar e pa ushtrinë armike. Kodrës 1 ngjiteshin barkas me armë në dorë. Vojvodën e tyre me shpatë mbi një kalë të bardhë me këmbë të në ballë të ushtrisë pushtuese. thyer - Mos , Imzot! Mos u ngut, ajo nuk është ushtria armike; po &lt;Makedonska enciklopedija" e shkieve?! - Hesht; budalla! Ku di armike. Urdhërin prano, dhe mos ia kthe fjalën Komandantit. Përndryshe, herën tjetër të pret dënimi. Sanço Panço deshi s'deshi u turr pas Komandantit me armë në dorë. Don Kishoti Shqiptar iu sul me të gjitha forcat 'Makedonska me një legen në kokë e shpatë pas tij tymeflakë. Edhe Qen Sharri me bishtin nën këmbë lehu pas tyre si në ujk. shelgu Akademikët e shkieve, kur panë kalorësit e 66 arratisur se si u sulën mbi vepër historike" përlanë jataganët dhe e zdepën qotek Don Kishotin Shqiptar. Pastaj, edhe Sanço Pançon: 1 lanë me shpirt në fushën e betejës. DorZiut ia ndalën taxhinë në torbën e tij përqafe. Qen pak Sharrit, që të mos lehë më pas tyre, i hudhën një copë buke. - Edhe për këtë betejë të madhe duhet ti tregohet Buçës së Katundit. Edhe në romanin tim të ardhshëm duhet ti lëmë vend luftës heroike si fitore. pak Don Kishoti Shqiptar, kur e mori pak veten, 1 tha Sanço Panços: - Si urdhëron; Imzot. Edhe do të thërras në minare! Dhe, i ndihmoi Don Kishotit Shqiptar të hipë mbi kalë. - sulm mbi armikun, bërtiti Komandanti. Unë gjallë shkaut, kurrë! Shpatën e nxorri nga brezi dhe u sul me të gjitha forcat ushtarake. Tashti, do të na njohin mirë ata ne si kalorës të arratisur edhe në këtë copë Shqipëri të Maqedonisë" ! Matanë kufiijve të Mëmëdheut, Don Kishoti Shqiptar i hetoi dy Bajloza të Zi, që posa kishin dalë nga Deti duke nxjerrë tymeflakë nga goja. - Imzot, mos u ngut! Nuk janë Bajloza të Zi, po janë mullinjt e erës të Mëmëdheut! E luti Sanço Panço dhe i mbylli me dorë. sytë Sanço Panço vrapoi dhe e ngriti komandantin tij me frymë. Qen Sharri ia lëpiu me gjuhë plagët e marra në luftë. pak Don Kishoti Shqiptar; nuk dinte çka është frika. Armikut me një të rame ia shpatën e tij famëmadhe mu në gjoks. Turbinat Mëmëdheut u rrotulluan dhe e hudhën &lt;patriotin? tonë bythekrye në përrua. nguli - Edhe për këtë betejë të përgjakshme duhet ti tregohet Buçës së Katundit! Mezi i shqiptoi nga plagët e edhe kjo betejë duhet të gjej vend në romanin kryevepër botërore! Sanço, pak - Edhe në minare, nësër do të thirr ezan, tha Panço. Sanço - Si urdhëron, zoti komandant, iu përgjigjë Sanço Panço. Dhe, e hapi një fletore që e mbante me vete ti shënojë betejat e përgjakshme që bënte Komandanti tij për Buçën e Katundit. Qen Sharri me shputë i vuri vulë mu në mes të faqes. - Patjetër, Sanço Panço! Betejat e përgjakshme që bëj unë me Shqipëri të Maqedonisë?' duhet ti marr vesh edhe Buça e Katundit atje, në Akademinë e Shkencave dhe Arteve; në Shkup. Don Kishoti Shqiptar; gjatë drekës plot krenari 1 tha, Buçës së Katundit: Një ditë në mal, Don Kishotit Shqiptar 1 dërgoi bukë Buça e Katundit. Zonja e rëndë e salloneve me një tepsi me fli në kokë e një vorbë me qumësht, ia shtroi drekën përpara mbi bar nën hije të lisit Komandantit. - Hë, çka thotë Katundi për trimëritë e mia maleve për liri?! Don Kishoti Shqiptar, kur pa se Katundi 1 tij, as që ka marrë vesh se ky burrë?' mejdani ka dalë me gjithë Sanço Panço të kthehet në Katund te gruaja dhe fëmijët. - Katundi as që ka marrë vesh se ti ke dalë kaçak. Po, ktheu te fëmijët! Tjerë burra pushke janë kaçakë maleve për liri. Edhe Qen Sharri me zgjebe pas tyre me një asht në gojë. I KALI TROJËS NA POLLI NË BIT PAZAR <!-- image --> ## UJKESHA NUK E DO PËR BURRE KËLYSH MELEZIN ME ZGJEBE Ujk e kishte vështirë të zbres nga majat me lisa kokë më kokë që preknin qiellin me dorë, në Katund. Shkaku: 1 kishte të gjitha shërbimet aristokrate. Nuk kishte nevojë as për grua, as për kontejnerë bërlloku; as për të cofura, për qëngja asht e lëkurë e as për këlyshë me për Liri. Edhe pse, një Këlysh Melezi me zgjebe matanë gardhit në Katund, herë pas here ia dëgjonte të lehurat pas shpine. Nuk punë, thoshte Ujk Mal një asht qengji ta lëpi në Lëmë. Tekefundit, historikisht dihet se kush kanë qenë ujqërit, nuk kanë qenë këlyshë me zgjebe me një asht në gojë. pula prish Ujk Mal Çuka, vërtetë është ujk, po e ka një burrëri të trashëguar nga të brez pas brezi: nuk të hanë pas shpine, nuk shpif dhe nuk leh në Iriq. E dini tashti ku është dallimi në mes të Ujk Mal Çukës dhe Këlysh Melezit me zgjebe?! Jo; nuk e dini. Shkaku: është këlysh me zgjebe. Fatkeqësi e madhe kombëtare: Këlysh Melezi me zgjebe ka lehur gjithë jetën në Iriq: Edhe më me lehje pas shpine arrihet deri te Liria, kontejnerët e bërllokut në Bit Pazar . parët keq:<eos>
<bos>Ujk Mal Çuka nuk di për lehje pas shpine; nuk di për ndërsimin e 'vëllezërve" edhe atë: vetëm për një asht shpërblim. Besomëni, nuk ia ka inatë Këlysh Melezit me zgjebe. Edhe lakmi. E ka atë fakiri dhe nuk ka tjetër zanat. Zoti ia punë ka nda lehjen pas shpine. Mençuri do të ishte, ky Këlysh Melez me zgjebe të kishte gjetur një grua nëpër livadhe, ndonjë strehë të ngrohtë për Dimër. Po, ku mund të gjejë ky këlysh me zgjebe strofull, përveçse ti ngrej bythët në hava në kontejnerët e bërllokut. E vërtetetë: Ujk Mal Çuka hante rrunzat 1 Ymerit, i dilnin vullnetare para syve dhe e provokonin që të bienin si dëshmore. E dinë këtë të banorët e Pyllit. Edhe ndonjë qengj 'me një zile në qafë varë kur ia turbullonte ujin te Lumi 1 Zajazit. Vetëmse ja, nuk e hante Këlysh Melezin me zgjebe. Ku ta di unë Ndoshta, pse kishte frikë mos i mbes nëpër dhëmbë, apo. Lugu punë gjithë pse?! E lihte sa mundej ky Këlysh Melez me zgjebe në Katund se, Ujk Mal Çuka ia hante natën rrunzat në vathë te Ara e Beshirit. E turreshte pas shpine plot pordhë e piskamë me të katra, shpifte çka ti teket në kokë atij 'asgani' me zgjebe. Këlysh Melezi me zgjebe me bishtin ndër këmbë, herë pas here dilte edhe te porta në rrugë, po kurrë nuk e merrte guximin të dalë edhe në male. Shkaku: I shpëtonte në brekë. E Këlysh Melezi me zgjebe si këlysh katundi, plasi edhe sot e kësaj dite që ta haj Ujk Mal Çuka. E trimëronte veten në Katund. Ditën dilte edhe te Mulliri i Arapit. Gojën plot akuza e shpifje; i lihte pas shpine Ujk Mal Çukës. Ia rrugën nga te burimi. E akuzonte ditënatë me thashetheme te Ujkesha. E çka nuk bënte Këlysh Melezi me zgjebe, që Ujk Mal Çukën ta si fajtor te dajallarët e tij në katundin, priste pusia nxjerrë ## Kalosh Çeliku Ferrëkërrocë. Përsëri, Ujk Mal Çuka kur shikonte kaq të mjerë e të pafuqi, e shkundte vetëm kokën dhe vazhdonte rrugën dhiareve për në Baba Tomorr . Gjatë kohë Ujk Mal Çuka, që ky Këlysh Melez me me një asht në gojë, të pushojë së lehuri një ditë pas shpine. E njihte moti sojin e me zgjebe, që dikur kur kishte zbritur në Katund te Mulliri Arapit ti tregoj haramit kufinjt e Atdheut: Arat e Babait, Zabelet e Babait, Livadhet e Babait. Edhe atëherë, i kishte lehur tinëz pas shpine, por kur e kishte prapa kokën, e kishte se është këlysh me zgjebe, ende përjaget ferrave dhe iu dhimb, e shikoi egër me sy vazhdoi rrugën: Tha: Ndoshta një ditë edhe ky mjerë do të pushojë të lehi pas meje si këlysh me zgjebe. E fali fodullin bythëgrisur në Katund. priti zgjebe kthyer parë pasi Përçudi, ky Këlysh Melez me zgjebe edhe gjithë se ky Këlysh Melez me zgjebe, kurrë nuk u rritë një ditë në qen. Gjithë jetën mbeti këlysh me zgjebe. Përmëkeq, edhe i leh tinëz pas shpine Ujk Mal Çukës. E sulmon me shpifje fisin e Ujk Mal Çukës: Stërgjyshin, Gjyshin; Babain, Vëllain; Ujkeshën, ujqërit e Përmëtepër, merret edhe me dukjen e Ujk Mal Çukës, e jo me veprimtarinë e tij artistike: çfarë kësule mbanë në kokë; mjekrën e tij, miket e tija që pushojnë gjatë E harron se ky fis malesh, brez pas brezi kanë ujqër e jo këlyshë me zgjebe me një asht në gojë. vegjël . qenë Edhe, për çdo 'betejë të përgjakshme? që bënte me Ujk Mal Çukën, të nesërmen kërkonte që ti tregojnë Pashterkëkuqes. E di Ajo: të gjitha betejat e përgjakshme i kam bërë për moralin e saj të fshehur nën ferexhe dhe të drejtat kombëtare të shqiptarëve. Shkaku: kurrën kurrës nuk do ti shkeli ato pasuri të tundshme nëpër fushë shkau. Edhe Rebel Rrapi që e ka nxjerr shpatën nga brezi në Bit Pazar. E pret nën hije me dy shtamba verë në pusi. Dhe, e dini punën e qenëve dhe këlyshëve me zgjebe?! Jo, e dini. Pyetmëni mua, Ujk Mal Çukën: Unë kam në jetë edhe bari delesh. Qenëve nuk duhet tu ikësh kur të ndërsehen pas shpine. Edhe më keq: këlyshëve të tërbuar me një asht në gojë. Ndaluni! Dhe, vetëm shikoni drejtë në sy. Papritmas, do të pushojnë nuk qenë Pashterkëkuqen; unë e solla nga malet me koçi, e jo Rebel Rrapi. Edhe kam qitë pushkë në Katund, ajo se, Natën e Madhe kur hyra dhëndër dhe ia hoqa duvakun më doli kurvë. Fajin për këtë e ka Rebel Rrapi nën hije. Mjekroshi, që Nuses sime me pashterkë të kuqe 1 kishte vënë me shtambaverë nën Dhe, të nesërmen e kishte provuar vetë si verën e kuqe në shtrat; ma dha mua patriotit me dy kobure në brez, tha: merre ti se është kurvë! Patriotit i ka hije kurva, e jo mua Rebel Rrapit me dy shtamba verë nën hije. Edhe, merreni me mend, më tha rebeli: ia hajrin! Dhashtë Zoti ta mbush Lëmën plotë me kopila! Edhe ata; ti dalin zot si ti Atdheut. Luftë të bëjnë për Liri. pusi Rrap. pasi pafsh të lehin, ndërsehen si kafshë të buta, bishtin nga frika do ta fusin ndër këmbë. E them këtë se: 1 kam kullotur dhentë me vite te Përroni Thanës. Edhe i kam mjelë me kusi te Jasakët e Tikeve nën hijen e Dardhave Gorrice të Xha Derallës. Tekefundit, edhe, këtë nuk e dini? Jo, ë? Patjetër; duhet tua rrëfej edhe fyndin e këtij rrëfimi fantastiko shkencor. Rrënjët, që ka te përrallat e gjyshes sime plakë kur na i rrëfente netëve të gjata të Dimrit. Qoftëlargu; kur pasmesnate na trokiste te porta; e ajo përpiqeshte me përralla të na vë në gjumë. E përkundte djepin me shqiponjën dykrenare mbi kokë. Edhe ndonjë ninulë trimërie na këndonte në Katund. Trokitjet e mos 1 dëgjojmë ne hutaçët te porta. Nesër, heret në mëngjes ti hipim kalit me shalë. Lapsin ta nxjerrim nga brezi. Ujk Mal Çuka si ujk, patjetër një ditë duhet të zbresi nga malet e Çelvjollcës në Katund. Edhe më sy me Këlysh Melezin me zgjebe. Nuk është ajo ditë. Gjeli, sot heret ka hipur në gardh dhe e thirrë agimin. Dita vjen, vëllezër! Dita. larg E, çka u bë me Këlysh Melezin me zgjebe, do të më pyesni ju lexuesit në këtë rrëfim?! Të lehurat e tij plot jargë pas shpine me bishtin ndër këmbë. &lt;Trimëritë e tia këlyshçe për Liri, që u është ngjitur si rriqër për herdhesh heronjëve kombëtar me shkrime patetike. Merreni me mend, personalitetve tona kombëtare, që në kohën e komunizmit më së tepërmi 1 ka spiunuar te plot tym e zjarr 1 përkujton me himne teknefese patetike: Skënderbeun, Bajram Isë Boletinin, Kalosh Zajazin, Sulltanë Qafën, Adem Jasharin, Jusuf Gërvallën. . . ?!<eos>
<bos>Ende vazhdon të leh i përjagur me bishtin ndër këmbë pas Ujk Mal Çukës;, në Katund. Që, e ka amanet nga të një ditë të zbresi në Katund, vizitoj Këlysh Melezin me zgjebe te Mulliri i Arapit, tia mbyllë gojën. Portën krah më krah tia hapë Lirisë. Vetëm, e di një gjë: Këlysh Melezi me zgjebe një ditë me diell posa ta shoh Ujk Mal Çukën në sy, është aq trim 1 madh, sa që aty për aty do ti shpëtojë në brekë, në mes të Lëmës. parët E, ku di ky Këlysh Melez me zgjebe është gruaja?! Pashterkëkuqja, Ujkesha ajo Muzë mali. Ose Liria, që e ka lidhur Këlysh Melezin me zgjebe natë e ditë në zingjirë te Mulliri i Arapit. E E dyta: Buça e Katundit me pashterkë të kuqe do qen Sharri . Dhe, e treta: Këlysh Melezi me zgjebe, nuk është aftë për grua asgane me dy shtamba verë. çka Këlysh Melezin me zgjebe mund ta bëj çkado të dojë ai në jetë, vetëm nuk mund ta bëj poet dhe tia gjej një grua asgane. E them këtë se: Vite u përpoqa ta bëj edhe shkrimtar. Përmëtepër, tia gjejë një grua. E kotë. ## MAZI KUR DEL PARA PELËS E ka thënë populli. Dhe, unë si shkrimtar s'kam ti shtoj kësaj mençurie antologjike. Shkaku: sot shumë maza dalin para pelës. E ngrejnë bishtin mbi shpinë Turren me të katra këmbët nëpër livadh. Edhe shesin mend, patriotizëm. Pordhë e piskamë. Thonë: janë ~vepra artistike" . çka Imzot! Çfarë mendësh mund të shes mazi para pelës?! Bishtin kur e ngre mbi shpinë. Turret me të katra para me bythën plot bajga. Përpiqet ta ngrejë pas vetes pluhurin mjegull rrugës nëpër Katund. E fëmijët, si fëmijët më, me brekët nëpër këmbë, dalin te porta dhe u bien duarve. Urraaa: Mazi azgan ia kaloi Pelës. Tjetri, me barkun jashtë lakuriq, bërtet me këmbë e duar me një copë buke në dorë: Biro, ky është maz azgan e jo i yti që mezi ecë zvarrë rrugës pas Çuke. Ky maz ia kalon edhe kalit të Skënderbeut, që rri më këmbë mbi shalë në Sheshin me shpatën në brez; që e një të nesërme ta kaloj Urën e Gurit, matanë Vardarit. Jo, shton tjetri: Ky maz ia kalon edhe gjokut të Gjergj Elez Alisë. E dini kush ka qenë Gjoku 1 Gjergj Elez tym e mjegull me gjithë kreshnikun tonë në shpinë ka fluturuar mes mjegullave në qiell. Heshtni, nuk dini ju gjë për kreshnikët e Jutbinës; bërtetë tjetri majë një avlie. Ky maz hip edhe në Çelvjollcë. E, që nga ajo majë fluturon në Baba Tomorr. Ose, tjetri me kalë shelgu pa 1 zbritur fare nga shpina ua mazi juaj azgan 1 pelës ynë pret hap pret: këmbët të pjellë në livadh ndonjë ~vepër artistike? . Asgjë. E dini edhe Edhe këtë nuk e dini. E ka torbën me taxhi për qafe, që në kohën Baba Dovletit. pse?! Pela si 1 ka dhënë tambël në livadh. Zotëriu një torbë taxhi në grazhd. Që të nesërmen, kur të rritet ti vë samarë . E ju si lexuesë të këtyre rreshtave do të thoni: pse jo edhe shalë?! Eh, këtu është problemi. Ende është 1 vogël për shalë. Hije i ka samari këtij mazi. E jo shala, që i rri bukur në shpinë vetëm atit. Samari ngarkohet me dru në mal, e jo shala. Edhe; thasët me drith ti bluaj miell te Mulliri 1 Arapit. nuk i ka dhënë fuqi mazit që të dalë para saj, ti pri në rrugë përmes fushës me të katra në livadhe. Majave me dëborë. Dhiaret mes shkurreve kërkojnë trimëri dhe fuqi të ngjitesh në Çelvjollcë. E mazi azgan vetëm ka dëgjuar për këto rrugë shkëmbore. Edhe atë: kur ia ka rrëfyer përralla patriotike rreth grazhdit;, në Katund. E ka vënë në gjumë me ninulla netëve të gjata të Dimrit. pelë, PO, pela ynë pela Qesharake, ë?! Mazi 1 pri pelës. Shenja Kiameti, do të thoshin hoxhallarët në xhami. Nesër, mund të ndodh Përmbytja e madhe. E Varka e Noes na mbeti në mesin e gojëdhanave popullore. Librave të historisë. Librave të këndimit. Fletoreve të poetëve 'patriotë? , në Katund. Nuk kemi varkë e as Noe të na nxjerrë matanë në Lumi rritet, del nga shtrati. Edhe vërshon arave. Plot dru e hyn edhe në Katund. Lëmë. Katundarët më kot 1 kanë vënë te xhamia. Hoxha ka hip në minare, e thirrë breg gurë prita ## Kalosh Çeliku ezanin. I kërkon ndihmë Allahut. Ose, Poeti me këto vargje në libër: Urrejtja na i ka mbyllur sytë Njerëzit 0 Zot i shoh pa kokë. tërheq rrugës zvarrë. Një ditë mbi varre do të dalin të vdekurit s'do të ketë kisha e xhamia të politizuara do të flenë qafë për qafe nën shtrojë me yje do të lahen në lumë e dritë të hënës do të dashurojnë Ngutuni se një ditë do të përmbytet toka të vdekurit do të kthehen nëpër shtëpia.. Peshqit do të na hanë të gjallë nëpër hurdha kur ky maz &lt;azgan" nuk e di se, kush i ka kërcyer nënës së tij në shpinë. Kali apo gomari. ## BOZAXHIU KUR VENDOS PËR VLERAT E SHKRIMTARIT DHE KULTURËN ## SHQIPTARE Ditë vere me Gjinkallat politike; kur ti shkërdhejnë trutë, e ti nuk ke vend ku ta fusësh as kokën për strehim nën çati. Kohë, kur edhe rrëshqet si akull nën këmbë. Bërlloku pas porte të ka vënë pusi, të turret pas shpine. Toka digjet flakë, qielli se të vrava, se të vraval. Vend 1 nemur, ku ndërtesat ditës 1 gëlltisin rrezet e diellit e gjatë natës 1 vjellin si kuçedra. E ti, 1 larë në djersë gjithë natën e gjatë rrotullohesh lëmsh nëpër shtrat. Ëndrra të tmerrshme: Bolla me flokë, Lugati, Tollosuni, Dexhalli. . Djersë. Jerm. Xhindet të hedhin dorë më dorë gjithë natën majë lisave. Çative. Nën e siç thoshte njëherë moti nëpër Orët tona letrare deri në agim Xhaxhi Kuqezi. E kthejnë në shtrat. vapë. zdryp gjatë Rrap Rrap pak 1 ranë patkojtë. Nallban nuk gjeta në Qytet. Mezi e gjeta një ëmbëltore të marrë frymë. E pyeta pak Ditës ke hipur në shpinë. Matanë Urës së Gurit ia ke lidhur me një shami sytë. E ke shaluar me të katra Gjokun e Gjergj Elez Alisë rrugëve të Bit Pazarit. Pavetëdije se, rrugës me mund ti bien patkojtë si Kalit të Skënderbeut te Sheshi në Shkup. E ti më kot e kërkon nëpër sokaqe Lirinë; në gjithë Qytetin nuk ke nallban tia mbathish këmbët kalit. Rrugën ta vazhdosh me shokë. Tanushën e Krajlit ta sjellësh me koçi në Katund. gurë bozaxhiun: ç'po ndodh me këtë Qytet?! Nuk kemi nallbanë , nuk kemi bozaxhinjë, nuk kemi çobanë?! Buzëqeshi, dhe m'u përgjigjë: Banorët e këtij Qyteti të gjithë janë në fakultet. përgatisin provimet e studimeve. I madh e 1 vogël duan të bëhen profesorë universiteti. Doktorë shkence. Politikanë . Ministra. Shkrimtarë . Këngëtarë. Analistë politik . E hajdutët; e pyes unë?! Hajdutët?! Nuk kemi as hajdutë?!<eos>
<bos>E çuditshme, 1 them pronarit. ne nuk kemi nallbanë. Nuk ka kush të ma mbathë kalin me shalë. Nuk kemi bozaxhi. Çobanë të na 1 ruajnë dhentë. Baresha që ti mjelin delet me kusia nën hijen e dardhave gorrice. Bujk të na lëvrojë arat. E di, më përgjigjet me ironi. Fajin e ka Partia. Çobanët i ke në universitet. Bozaxhinjtë në Ministrinë e Kulturës. Kamarierët në Minstrinë e Arsimit. Rrugaçët kuqezi, këmbëkryq në Parti. Po, Eh, hajdutët nuk rrinë më në Katund. Ikën. Rehat jemi gjatë këtyre viteve të ~demokracisë" kanë zbritur në Qytet. Na i mori Partia në Qeveri. I dalin zot Atdheut. E ruajnë nga intelektualët.\_ Shkrimtarët . Gazetarët. Mos Zot më keq, i them. Dhe, m'u kujtua Bozaxhiu 1 Minsistrisë së Kulturës . E kishte dërguar Partia të vendosë 'kritere, rend dhe rregull? për librin shqip dhe kulturën shqiptare: E ky burri 1 botës, kurrë në jetën e vet nuk kishte shkruar së një varg. E për sa u përket librave, nuk e di ka ndonjë libër në shtëpi. Bibliotekë jo se jo, këtë e them me plot gojën. Edhe më ky Bozaxhi i nxjerrë në dritë edhe paku keq dy revista letrare për fëmijë. Shokëve të Katundit të tij, 'Kryeqendrës kulturore të shqiptarëve" me dy universitete do tua kalojë në botimin revistave për fëmijë. Shkaku se, në Katundin e tij, merreni me mend, dalin dhjetë revista për fëmijë??2!!! Nuk flasim këtu për vlera artistike, këtë më së miri e dinë mësuesit e atyre shkollave ku shpërndahen revistat dhe vetë nxënësit e pafajshëm; që janë mbi nivelin e këtyre trusakatëve. Inspektorët e arsimit. Unë sa për vete e di, nuk ka nevojë të më bindni se çka mund të pjellë ky tru bozaxhiu. Po; përsëri si duket kot: 1 bie samrit;, që ti teket gomarit? . Partia 1 do trusakatët. Shkaku meritave patritotike, që ishte fotografuar para kamerave televizive krah për krahu me Vetaranin e luftës në mesin e varrezave të dëshmorëve, e kishin emëruar inspektor të arsimit Tollumbaxhiun. Trusakatin që mezi kishte kryer fakultetin te një profesor; shok i imi me dy najlona speca. E shi, tashti Tollumbaxhiu përgatiste tezën e doktoraturës te një profesor dëgjuar edhe matanë Atdheut, që në kohën komunizmit; kohë kishte edhe ambasador i &lt;vëllazërim bashkimit . gjatë qenë E kanë pyetur deven: kur e ka pasur më vështirë në jetë? Është përgjigjur: kur më ka gomari. E po të më pyetni mua, do tu përgjigjem: kur më pri Bozaxhiu. pri ## HOXHA KUR THËRRET NË MINARE Populli shqiptar ka krijuar me mijëra anekdota për hoxhën. Ndoshta, dhe letërsia popullore shqiptare është më e pasura në këtë zhanër . Ku ta dish?! Mundet. Filip Papajani një shkritmtar rilindas shqiptar ka thënë për hoxhën: Njeri soçëm me tru të moçëm. Vaso Pasha: ka shkuar edhe më Feja e shqiptarit është shqiptaria . Xha Deralla satirist madh shqiptar i fshatit Cërvicë të Kërçovës, me anekdotat e tija të dëgjuara e ka ndjekur këmba këmbës edhe në minare . Një ditë hoxha i katundit e takon përpara dhe që ta trembë satiristin i thotë plakut: larg: portës - Jo, 0 hoxhë! E ke gabim. Shkaku se, përderisa të vij unë në Xhehnem; ti do të shkosh atje bythekrye përpara meje, dhe do ta kesh shuar më zjarrin. - 0 Xha Derallë, pse bre burrë nuk vjen në xhami ti lutesh për mëkate Allahut?! A e di se një ditë, në atë dynja do të digjesh në zjarr të Xhehnemit? ! - do të hoxha. - E ti, 0 hoxhë mendon se gjithmonë do të jetë verë?! çka do të bësh në dimër, do të vish të më kërkosh zjarr! Jo, nuk do të të jap, rri do të të them, mërdhihu në Xhehnet!. Po, pak - Xha Derallë, më në fund u binda se ti je vetë Shejtani! - Hi-hii-hiii. 0 hoxhë! Shejtan më të madh se ti nuk ka as në këtë dynja, e as në atë dynja. Jo, Estagpirullah! Estagpirullah; iku hoxha me të katra nga porta e Xha Mazllëmit, dhe u mbyllë me në xhami. çelës Dhe, plot anekdota të tjera që i ka krjuar më gojë nëpër vite e shekuj populli shqiptar për hoxhën. Tashti, e shoh edhe shkakun e gjithë këtyre anekdotave. Hoxhës, populli shqiptar më së shumti ia kishte parë dhe ia sheh ende sherrin. Hoxha, përveçse që 1 është kërcnuar popullit shqiptar me zjarrin e Xhehnemit, i është kërcnuar edhe me Hyqymetin: E ka spiunuar dhe e spiunon edhe sot e kësaj dite te pushteti. gojë Dhe, ja erdhi ajo kohë. Popullin shqiptar në kohën e komunizmit me ndihmën e hoxhallarëve, serbët e përzunë në Turqi. Hoxhallarët kishin qenë ata që kishin dhënë e mbledhur nënshkrime pas lufte se, ky popull dëshiron të jetojë nën Jugosllavi, nuk do të bashkohet me Shqipërinë. Shkurt, ky popull, gjithmonë ia kishte sherrin hoxhës, njeriut të Allahut. Shembull: si puna e zogut që besoi njeriut me çallmë, po ai ia theu krahun me gur. Vetëm; hoxhës ti hiqet çallma! Shkaku se, do të marrë edhe shumë zogjë të tjerë më për çudi parë qafë. Im Atë, shpeshëherë ma përsëriste një thënie e kishte thënë në kohën e Luftës së dytë botërore: Këtë popull gjithmonë e kanë shitur njerëzit e hoxhallarët dhe intelektualët e shitur . Herët vonë, përsëri do të vijë koha kur këtë popull do ta shesin toptan si dhenë në pazar njerëzit e ditur" \_ Im Atë, shpeshëherë ma rrëfente edhe këtë anekdotë për së teravisë e kishte vizituar si shpesh një vejushë. Vetëmse, një ditë e dikton biri i vejushës. Djali nga zemërimi i thotë plot inatë të ëmës: - Mos, bre bir, përmbaje veten e lutë e ëma! Fakirin, mos e merr më Hoxhën një ditë do ta dënojë vetë Allahu. qafë! - Nënë, do ta vras hoxhën! Djali më në fund, pas lutjeve të së ëmës hoqi dorë, vendosi ta dëgjoj të ëmën. E priste Allahun që ta dënojë hoxhën. po, Allahu nuk e dënonte hoxhën. Edhe më hoxha tashti e vizitonte edhe më shpesh të ëmën e djalit, vejushën. keq Një ditë prej ditësh; djalit më i erdhi te hunda. Vendosi ti hakmerret hoxhës, të mos e pres më Allahun. E të hipë hoxhën në minare ta thirrë mesditën. Tinës xhematit, u përvodh shkallëve të minares dhe ia në hava këmbët hoxhës . priti ngriti hopa, Në mbrëmje, kur u kthye 1 nëna ia priti: - A, të thashë bre biri nënës se, hoxha një ditë do ta gjejë belanë nga vetë Allahu?! - ndihmova në minare Allahut. pak ## TJETËR LUAJE SË PAKU REZEN E DERËS Ose: 'Me thasha, nuk vritet Pasha populli ) Letërsia popullore shqiptare është shumë pasur, është krijuar para syve të armiqëve shekullor, tytave të armëve nëpër vite brez pas brezi. Dhe, jo rastësisht letërsia e shkruar shqipe është e arrirë artistikisht, rri krah për krahu me letërsitë e popujve të tjerë të botës. Shkaku: ka rrënjët e thella në letërsinë popullore; saqë nuk ka mundur dhe nuk mundet ta shkulë dot edhe gjatë dimrave me dëborë, asnjë stuhi, asnjë shtrëngatë. Furtunë, që e ka sulmuar herë pas here pas shpine. Gojën plot them: Letërsia shqipe rrënjët i ka thellë në tokë e degët në qiell.<eos>
<bos>Vallë, nuk u gjason me bukën edhe letërsia shqipe?! Shkrimtarët me magjetoret. atëherë, pse e luani rezen e derës?! Rexhep Qosja ka thënë: Letërsia shqipe nuk është ngjitur në nivelet europiane. Ismail Kadere: Rexhep Qosja është Revolucioni 1 vonuar demokratik. Po, Rilindasit tanë 1 kanë mbjellë arat me kohë. Vit për vit kanë lëruar, mbjellur me hebe në krah. I kanë pastruar nga bari i egër dhe ferrat. Në fund, nga byku. Thasëve, ua kanë lidhur mirë grykën, 1 kanë shpie në mulli. Mullisi plak gjithë natën e ka bluar drithin, që të nesërmen tua ngarkojë në qerre fshatarëve. Mielli, kur ka ardhë në Katund, nëpër shtëpi, magjetoret 1 kanë përveshur duart dhe e kanë gatuar bukën. pasi Punemadhe, ka thënë Rexhep Qosja. Punemedhe, çka ka thënë Ismail Kadere. Nuk u bë nami për shqiptarët. Mund të thonë, çka tu teket atyre në kokë. Tekefundit, prandaj edhe janë shkrimtarë. Profesioni i tyre i shkrimtarit ua lejon të thonë çdo gjë, por jo edhe ne lexuesve. Kotnasikoti të merremi me thëniet e tyre, në vend që të merremi me punën e tyre, librat. Gabimi më 1 madh këtyre dy personaliteteve në jetë, është se: që të dy janë përpjekur të merren edhe me politikë. Fatkeqësisht, që të dy nuk janë parashikues; prandaj edhe kenë dështuar në politikë. Megjithatë, pasuri e madhe është që letërsia shqipe ka këta dy gjeni. Dhe, vaj halli për ne shqiptarët ti kishte vetëm këta, po ka edhe të tjerë që secili e ka vendin e vet në historinë e letërsisë shqipe. Merreni me mend, sa të varfër Naimin! ? Po, kemi edhe Jeronim De Radën, Asdrenin; Seremben, Filip Shirokën, Ndre Mjeden, Luigj Gurakuqin, Hil Mosin; Fan Nolin; Faik Konicën, Lasgushin, etj . çka Frikë ke e internetit: Kadare është shkrimtar më 1 madh se Rexhep Qose. Rexhep Qose është më i madh se Kadare. E bëni veten nëpër mjetet e informacionit për para. E shani kë mundeni dhe arrini me një fjalor rrugaçësh, që nuk u ka hije shqiptarëve. Veten e fshihni pas pseudonimeve. Herë pas here shkruani mbarëprapë edhe në emër të personaliteteve publike. Edhe emrat e tyre pa fije turpi i merrni nëpër gojë. Shembull konkret: në emër tim personal shkruani dy komente ofendues pesë teknefes te Zemra Shqiptare, pas të cilëve nuk qëndroj unë si autor. Edhe pse e dini se, lexuesi i shkrimeve të mia fare lehtë mund ti hetojë se nuk janë të sime të shkrimtarit. Lexuesit ia ngatërroni trutë; 1 bëni lëmsh. Lesh harapi. Thashetheme, jeni bërë si ato plakat e këqija pas gardhit. Edhe Kadare, edhe Qose jetuan, u shkolluan; vepruan dhe u afirmuan në komunizëm. Njëri i lindur në Shqipëri, e tjetri në Jugosllavi. Vetëmse, kjo nuk do të thotë se këta dy gjigantë të letërsisë shqipe nuk kanë vlera të arrira artistike. Edhe sistemi komunist i Enver Hoxhës dhe ai i Shokut e soçme, pritet të shohim nesër, vetë një ditë do të flasë koha. Dhe, që të dy 1 kanë vlerat e veta si personalitete shqiptare. 0 burrgrua, ku do të ishte ajo e mirë sot, po ti kishim edhe dy tre Kadare, dy tre Qose, ne shqiptarët! Pse jeni rrokur kokë më kokë me brinja mbi urë të lumit si ato dy dhitë kryeneçe të përrallës sonë popullore?! Humbasni kot kohë; kur ne shqipëtarëve na presin plot punë të mëdha. Përmëkeq, siç duket i keni harruar edhe vargjet e Çajupit: Shqipërin e mori Turku; i vu zjarr! Shqipëtar, mos rri, po duku, Shqipëtar! Mjaft punove për të tjerë, 0 fatkeq! Kujto vendë tek ke lerë dhe tek heq! Të ka bërë Perëndia Luftëtar Si stë lodhi robëria, Shqipëtar! Natë e ditë trumbetoni nëpër gazeta. Faqe të internetit. I shani të vdekurit e të gjallët. E në Shembujt e asaj letërsie se, për së gjalli artistë kanë gëzuar famë botërore. Pasuri. Rrezik i madh është për artistin, që për së gjalli gëzon famë botërore. Shumica e gjenive kanë vdekur si qentë në rrugë edhe pa bukën e gojës. Nuk ka pasur njeri ti shti edhe në varr; hedhë një grusht dhe mbi kokë. I tillë ishte Asdreni. Rilindasit tanë nëpër botë. Uolt Uitmeni. Sharraxhi. Autori librit me poezi: Fije bari. Që, librin e tij të vetëm e botoi me para të veta, ndau nga kafshata gojës. Kritikët amerikanë e shanë më së shumti si shkrimtar . E ai në atë kohë iu përgjigjë: Amerikë, unë jam Uolt Uitmani i madh! Budallai, thanë kritikët e 'mëdhenj' të asaj kohe. E kanë lënë krejtë mendtë, ato të shkreta. 1 çmenduri paska shkalluar përtej çdo kufiri. Mëshirë, 0 Zot! pak Uolt Uitmeni një ditë Plot pas njëqind vjetëve; Fije bari e pushtoi botën. Edhe këtë nuk e besoni?! Veten e paçit në qafë .. ## KALI TROJËS NA POLLI ## NË BIT PAZAR E di. Edhe këtë 'trim mbi trima" nuk e njihni në barkun e Kalit të Trojës nëpër Bit Pazar. E them se, atë ditë kur unë ia ngrita Kalit të Trojës bishtin në libër, edhe ky hyri me shokë në bark të kalit. Kalin e Trojës, atë ditë na e lanë Pazar. DoktorZiu doli natën, e tërhoqi për freri dhe na e futi kalin e drurit me gjithë 'patriotë?' kuqezi brenda Qytet. Është mirë që nuk e njihni si 'patriot" melez. Dhe, fitore e madhe që nuk e njihni nëpër Bit Pazar duke i përdredhur bythët. E shihni për çdo ditë në syrret në gazetën e tij partiake. Edhe në shkrimet e tija patetike. Teknefese. Edhe njëherë përsëritem; mirë që nuk e njhni këtë 'patriot" melez, që lufton për Shqipëri Etnike. Vërtetë, duhet të jeni të lumtur dhe ti falemnderoheni Zotit. Dhe, çka u duhet ta njihni PatriotZiun?! 1 dëmshëm për familje. I dëmshëm për shoqërinë. I dëmshëm për letërsinë. I dëmshëm për Shqipëri Etnike. ## E kush është, PatriotZiu?! PatriotZiu, është shkrimtar Oborri. Gazetar partie. Publicist Qeverie. Analist politik. Politikan. Rrufjan. Dumdum Partisë Komuniste në atë kohë, i shëtitur nëpër redaksi komuniste, e sot maz katundi i Partive Politike Shqiptare, që na Kali Trojës, gjatë Natës së Madhe 'demokratike" , në Bit Pazar. polli PatriotZiu; sot u ndërsehet Partive Politke Shqiptare; kur nuk i japin ndonjë post zëvendës drejtori. Ministër në Qeveri. U ndërsehet manifestimeve tona kulturore. Revistave letrare . Shkrimtarëve shqiptarë disidentë duke 1 denoncuar te &lt;vëllezërit" si të rrezikshëm për shoqërinë. Dhe, Shtetin. E ka thënë një herë populli. Dhe, nuk kam çka ti shtoj unë më tepër kësaj thënie popullore kaq të përkryer: Qeni 1 ta bie Ujkun në Shtëpi. Vetëm; 'patriotëve? të Kurvës Parti, mund tu shes Vërtetë, janë gjysëmanalfabetë. Nuk e di, posedojnë ndonjë diplomë të shkollës së mesme, apo jo. PatriotZiun e di, 1 ka kryer sa për bela nja tre vjet shkollë ndërtimtarie në gjuhën e vëllezërve" Nuk është rritë me librat e rilindasëve tanë në Shtëpi. Dhe, kurrë nuk i ka mësuar vjershat e tyre përmendësh keq Vëretë, më vjen për këta kalemxhinj, që përpiqen dhe shterzojnë si lopa kur e pjellë viçin; ti hedhin dy fjalë bashkë në gazetën e tyre të Vështirë e kam; edhe ti 'pasur" koha. Sistemi 1 atëhershëm 1 ka mashtruar në shkollat e 'vëllezërve? me gjuhën e perspektivës; ardhmërisë. keq<eos>
<bos>Gjatë këtyre viteve 'demokratike? , përsëri Kali i Trojës në Bit Pazar. Çarshia e Vjetër u mbush plot me maza patriotë të palëpi. Hingëllonin. Turreshin mbi Urën e Gurit, matanë Vardarit. E ngrenin bishtin mbi shpinë, sa herë që ndiqte pas Zekthi. Herë pas here qitnin edhe polli shqelma. Ditën nën Rrap; pinin çaj rusi. I luteshin Zotit në xhami për mëkate. E natën dilnin matanë Vardarit, kokë më kokë me 'vëllezërit? . 1 kullosnin dhentë e nënkryeme që i kishin në kokë. I lëshonin edhe maleve. Ujë u jepnin te Qeveria ~demokratike? , nën Kala. Ujku i priste këmbëkryq te Ura e Gurit. Qengji 1 varë, më kot u përpoq të pi ujë te Lumi. Ujku 1 kishte vënë E akuzoi: qafë pusi. - trubullon ujin?! - Unë, nuk ta turbulloj ujin; 0 burrë! Uji rrjedh teposhtë nga ti tek unë. Vetëm ti mund ta turbullosh ujin që pi mbi mua, në Qeveri! E jo, unë në Katund. - Atëherë , me siguri vitin e kaluar ma ke turbulluar ujin; gjatë zgjedhjeve parlamentare të Pyllit. E di unë këtë pabesi, më ka treguar PatriotZiu. - Jo, 0 zotëri! Unë kam lindur këtë vit, mezi iu përgjigj Qengji duke u dridhur purtekë nga frika në breg. Përralla popullore thotë: Që, atë ditë te Lumi, Ujku dhe qengji kurrë më, nuk u bënë miq- Ujku e ka mik besnik, DoktorZiun. PatriotZiun. Qenin Sharrit. Këlyshin e Llagut. Këlyshin e Sharrit. Edhe Buçën e Katundit.. Po, jo edhe Qengjin me një zile në varë. Që, sipas vjershës së Rexhep Hoxhës: me dy brinja e do të më qafë dap dap, - i bërtiti Ujku. Edhe për këtë pabesi më ka treguar PatriotZiu. Dhe, kërceu Qengjit në shpinë .. qes mua në trap. Po; nuk më qet se, më ka shok. Prandaj, jemi të dy tok Ujku e Qengji vite me radhë janë armiqë shekullor. Edhe pse, Ujku i thotë se e ka mik. E do Qengjin shumë, si vëlla besnik. Vit për vit e fajëson se, ia turbullon ujin nën Urën e Gurit.. E gjykon te Lumi. <!-- image --> ## RA &lt;MAKEDONSKA ENCIKLOPEDIJA DHE I NXORRI &lt;PATRIOTËT? E VONUAR NË SIPËRFAQE Eh, lexues nderuar , kurrë nuk e kisha ditur se kemi kaq shumë 'patriotë? të vonuar në fushën e mejdanit. E dija një: Patriotin e vonuar melez. Edhe nja dhjetëra të tjerë anë e mbanë trojeve etnike të Atdheut. Po, tek tashti e shoh se qenkan shumë, me qerre. Dhe, çuditem në ~demokraci prej nga sot na dolën këta 'patriotë? ?! Zjarr e flakë nxjerrin nga goja: për gjuhë shqipe, shkollë shqipe, kulturë, për të drejta kombëtare . Shqipëri Etnike. E në anën tjetër, gjithë jetën mbetën argatë, lypsa te Ura e Gurit për të drejta kombëtare . Ecin në Ose, bythëprapë në rrugë. gjithë vend. Faji qenka te sllavomaqedonë. Nga gjumi shekullor na zgjojnë vetëm ata kur të duan; na nxjerrin në rrugë. Përndryshe, ne do tia futnim gjumë edhe një shekull të tërë në kokërr të shpinës . Them: shyqyr Zotit që 1 kemi ~vëllazërit" e Njerkës. Herë pas here na e hudhin grepin me nga një krimb në lumë. Na e prishin gjumin dimëror. Dhe, ne turr i madh e i vogël pas krimbit bythekrye në grep: njëri e kthen çmimin e Akademisë. Tjetri, anëtarësinë nga ku e merr për çdo muaj taxhinë. treti: e ngre më këmbë të madh e të në protesta, e nxjerrë në rrugë. DoktorZiu: akademik, shkrimtar, eseist, kritik letrar dhe përkthyes shqiptar nga Maqedonia do të thotë: ~s'ka kuptim të jem anëtar nderi i AMSHA së, kjo enciklopedi nxit urrejtje dhe racizëm. Prej vogël ## Kalosh Çeliku vitesh kam njëfar lidhje me këtë institucion. Pasi mbaj titullin anëtar nderi i kësaj Akedamie. Por, tashmë jam të jap dorëheqjen. Pas këtij skandali nuk ka më asnjë kuptim të vazhdoj të jem në këtë pozicion; deklaron Sllavoshqiptari tjetër, do të deklarojë: 'nëse ndaj kësaj vepre nuk merren masa përkatëse nga Akademia, atëherë do të distancohem nga ky institucion. Dhe; fajin ua hudhë partive politike shqiptare: vetëm partitë nuk reagun" . Tjetri, alamet akademiku: unë 1 kam afruar Akademisë realisht ti ndihmoj që të formohet pse jo një njësi e veçantë që do të studioj gjuhën, kulturën shqiptare si dhe historinë që ka munguar deri më E pse jo, pyes unë: vonuar melez do të arrijë kulminacionin e marrëzirave: ~Shqiptarët ta djegin enciklopedinë në mes të Shkupit? ! 0 Imzot; përpara syve të botës librin pa asnjëfarë faji e dënojnë si dikur në Mesjetë shtrigën, në turrën e druve. Thashetheme. Fjalë gati Nuk i përmend këtu edhe këlyshët e tyre me zgjebe që qajnë e vajtojnë, ngase ata gjithë jetën kanë derdhur lotë krokodili në mjetet infromacionit, po jo edhe E &lt;vëllezërit? nuk qajnë, nuk derdhin lotë, ata punojnë natë e ditë. Vajtocat shqiptare, ende nuk e dinë se me vajtime nuk fitohet lufta. Vite me radhë bëjnë gjumë arushe në prehërin e partive politike. Dhe, kur u vjen veja te bytha, turren si me piskamë e kakarisje të arrinë te koteci, e lëshojnë në lëmë. punë. pula rrinë këmbëkryq në Qeveri, përderisa shqiptarët merren me reagime e protesta në rrugë për gjuhë shqipe, shkolla shqipe, flamur e të drejta kombëtare, e përvetsuan ekonominë. Shtetin. Përditë e më shumë investojnë në arsim dhe shtëpi kulture edhe nëpër katunde. Manifestime kultutore brenda e jashtë vendit. Kohën e fundit edhe Encikopledi maqedonase, ku shqiptarëve u thonë se kanë zbritur nga mali. Kaçakë, që i kanë rrëmbyer pasuritë e 'vëllezërve" të tyre sllavomaqedonas. E çkamos. Falë Zotit, vetëm që nuk thonë se ua kemi rrëmbyer edhe nga shtrati. Ku ta dish, nesër mund tu teket edhe ky shkencor? në kokë, e fusin në Enciklpedinë e tyre sllavomaqedonase. Të nesërmen, bërtitë ti kot sa të mundesh nëpër gazeta e rrugëve të Shkupit. Gjygjin e drejtësisë . ~Vëllezërit?' e shkruajnë historinë. Kush të ka ty faj, që gjithë jetën u more me thashetheme, vajtime: gjuhë shqipe, shkolla e flamur. Gjatë ndryshimeve ~demokratike? me ndave lugët e enët. E atyre ua le Shtëpinë. Pasurinë e patundshme. gratë Dhe, papritmas një ditë ra ~Makedonska enciklopedija? , dhe na 1 nxorri 'patriotët? e vonuar në sipërfaqe me gjithë kravata kuqezi, tespi kuqezi. Shqip: me bythët na, në diell. hop palare 0 Imzot, po ku kishin deri më tani gjithë këta 'patriotë" të vonuar, ku e kishin futur kokën?! Vite e vite nuk ua kishim dëgjuar zërin. qenë ## Kalosh Çeliku<eos>
<bos>Shumica e tyre gjatë kohës së Luftës (2001), ikën në Kosovë. Shqipëri. E pas lufte u kthyen si huta me veshë, doli së kishin luftuar maleve për liri. Trima pas lufte. U rreshtuan te Partia ~Demokratike" për poste. Vende pune. Edhe në xhami, u turrën të parët ti luten Zotit për mëkate para këmbëve të Hoxhës. Shkurt, ti me shokë nuk arrite me kohë 1 pari, mbete te dera. Edhe te Partia &lt;Demeokratike? mbete fundit. Rrugaçët kishin zënë vendet e para. Edhe te Shtëpia e Allahut, xhamia mbete në oborr . Hajdutët veç më faleshin; i luteshin Allahut. Koha vërtetë në politikë janë të pa aftë, ama në këto vrapime ua kalon njeri. Partitë i ndërrojnë si kurva burrat. Dhe, nuk është kurvë gruaja që shkon burrë më burrë, po kurvë është 'patrioti' që shkon më politike. parti parti më tani gjithë këta patriotë të vonuar me tapi këta ministra. Gjithë këta akademikë; gjithë këta shkenctarë , gjithë këta shkrimtarë , gjithë këta gazetarë? ! Përsëri thua, duhet të na zgjojnë nga gjumi 'vëllezërit???! Argatët tanë kur tu teket ti nxjerrin me reagime të ~ashpra" në gazeta, protesta, në rrugë. them unë. Shkaku se, me vite ishin strukur në Qeveri. Minisitri. Kabinete. Redaksi. Gjumë arushe bënin në kokërr të shpinës në shpellat e &lt;vëllezërve? . Verës dilnin fshehtas pas mjaltit. Jo, E pushtojnë Universitetin Shtetëror të Tetovës çdo katër vjet me partizanët e tyre partiak, kur e marrin pushtetin e argatëve. Patjetër, në këtët Universitet thonë, duhet të ketë rend e rregull. punësojnë partizanët e tyre partiakë gjysëmanalfabetë. Familjarët. Miqtë. Kopeisht me në krye DoktorZiun e uzurpuan edhe Seminarin e vetëm të Gjuhës dhe Letërsisë Shqipe të këtij Universiteti, që ende plagët 1 kullojnë U fotografuan në rendin e parë me ish Komandantin e UÇK së krah për krahu me DoktorZiun. Mjerim kombëtar. Zot, keq! Sofrën e iftarit e shtruan gjatë muajit të Ramazanit nëpër parqe me ilahi. Drekën Bajramit të Madh e hëngrën hotelin U fotografuan përpara kamerave televizive me &lt;vëllezërit? për E bënin para syve të popullit Shqipëri Etnike. gjak. qafë qafe. Në fund, pas gjithë këtyre reagimeve, vajtimeve të 'patriotëve? me qerre them: E pamundshme është ti ndodhë një fatkeqësi e këtillë një populli?l\_ Fati madh 1 tyre, që Muhamedi S. nuk është ende se, me një të rame me shpatë kokën do tua hudhte para këmbëve haramëve. Edhe Skënderbeu; nga zemrimi do ta humbëte më durimin, do ta nxirrte shpatën namëmadhe nga brezi: mjaftë më u përjagët për liri para këmbëve të kalit tim në Bit Pazar!. Argatë të përjetshëm brez pas brezi, që nuk dini ku e keni kokën e ku bythën. gjallë ## Kalosh Çeliku Hi-hi-hiii. ja që i ndodhi. Edhe do ti ndodhë, përderisa 1 ka ende ballë këta 'patriotë? të vonuar me kokat nën sjetulla.. Po, <!-- image --> ## VETËVRASJA POLITIKE Shkas: intervista e një politikani dhe tre akademikëve; në TV Klan Kosova) Vetëvrasja. E njohur si fenomen, moti në shoqëritë botërore, po ja kohën e fundit edhe në shoqërinë shqiptare. Dihet, nuk është e natyrës shqiptare . Shkaku: ngase nuk e kemi në gjak. Shpirt. Vetëvrasjen, nuk e lejon edhe Kurani. E bëjnë individë me karakter të fortë në letërsi. Shkencë. Ne, të tjerët, që nuk e kemi këtë karakter; notojmë në oqeane, ende jemi gjallë. Po; ja që kohën e fundit edhe ne përballohemi këtë dukuri të sëmurë shoqërore. Vetëvrasjen bëjnë njerës të politikës, shkencëtarë, shkrimtarë, gazetarë, edhe të tjerë. qysh - Vetëvrasje të njerëzve që kanë përfunduar në varr dhe: E rëndësishme është se kemi dy lloje të vatëvrasjeve: - Vetëvrasje politike të njerëzve që ende janë gjallë mes popullit. Tjetër, janë vetëvrasjet karekterit të inteletkualëve. Dhe, karekterit të politikanëve. Politikanët 1 ka vrarë Partia; ose ndonjë Unë kësaj radhe do të merrem me individë, që bëjnë vetëvrasje politike dhe ende janë në 1 do edhe Zonja Vdekje. Varri. Shkaku se: për të ardhë deri te një përfundim këtillë, unë kam ardhë falë mikut tim Poet (nuk do tia përmend emrin, lexuesi në varr. Botën tjetër qiellore. gjallë kundërshtar politik. Spiun. E thashë: që në fillim se, nuk do të merrem kësaj radhe me individët intelektualë, që i ka vrarë shoqëria. Shteti. Po, do të merrem me individët që 1 ka vrarë spiuni, DoktorZiu.. Kurva Parti.. Shteti &lt;demokratik" . Shtriga plakë, përsëri doli nga Shpella akademikëve. E me sy të gjithë banorët e 'Oazës së paqës" bota. Na i trembi fëmijët edhe kësaj radhe në gjumë, natën. Don Kishoti me tre Sanço Panço shqiptar, më kot 1 dolën para matanë kufirit politik të Atdheut. Heroikisht, përpara popullit demonstruan 'mençuri e trimëri' në rolin e Dragonit të përrallave popullore. Rrëfenin përralla të moçme shqiptare para panë ynë Fatkeqësi kjo, e jona kombëtare. Populli e ka thënë: kurrë mos shko pas gomarit, po pas ujkut, tigrit, luanit.. Dhe, të bie të plasësh nga kurrizi, kur i sheh në skenën politike, politikanë të paaftë që kanë dalë në ballë të popullit dhe shkojnë pas gomarit. 1 fryejnë zjarrit euforik të popullit. Qafë për fotografohen përpara kamerave nëpër seminare shkencore, emisone televizive. Propagandave të kurdisura politike edhe në këtë kohë moderne për hapjen Universiteteve Shtetëror e Degëve të Universiteteve Shtetëror nëpër qytete e katunde. Fabrika prodhimi të gjysëmanalfabetëve me diploma universitare. E harrojnë se, ne tashti nuk kemi studentë, profesorë Universiti. Tekste universitare. Dorën në zemër, ne nuk e kemi problemin e hapjeve të universiteteve si dikur në kohën e komunizmit famëkeq e të 'vëllazërim bashkimit? jugosllav. gazit qafe privat. më kamerave televizive. Fatëkeqësisht, asnjëri nuk guxim me armë historike; ti dalë në dyluftim ballë për ballë Shtrigës, rrokë për flokësh. Dhe, ta hudhë në turrën e druve përpara syve të botës. Flaka e zjarri ti shkojë përqielli. Piskama. Tekefundit, së t'ia plotësonin dëshirën Patriotit të vonuar melez: Shtriga duhet të digjet në turrën e druve, në mes të Sheshit. pati paku Shtriga edhe në të ardhmen do të vazhdoj të na 1 trembë fëmijët natën. Herë pas here do të dalë nga Shpella akedemike si kulshedër me dy koka duke vjellë zjarr e flakë nga goja. Edhe atë: në mes të Natës. Në mes të Verës. Në mes të Dimrit. Fshisës i ka hipur moti në shpinë dhe fluturon me vite mbi kokat tona, arat tona, malet tona. Tamerrmendja, edhe do të fluturojë si kalorëse e deri atë Ditë, përderisa nuk 1 delë për mejdani Dragoi soçëm i përrallave të moçme shqiptare me shpatë në dorë, e druve, në zjarr . 0 Imzot; ua kthe në kokë! Nëse, është nevoja do të vij edhe të lutem në xhami e kishë! Përpara këmbëve të Hoxhës e priftit do ti ngrejë duart e për të vdekurit e të gjallët. Edhe pse, nuk kam kohë, vakte ti falë në ditë, në xhami. Vëtëm e vetëm; mos u thuaj se duhet të shkojnë pas gomarit. Nuk e duron këtë natyra ime, gjaku 1 shqiptarit. Shaku se: kurrë brez pas brezi nuk kam shkuar pas gomarit. pesë E them këtë se, çdo gjë ka kufi. Vetëm se, a di gomari kufirin?! DoktorZiu? Jo, nuk e<eos>
<bos>di. Gomari e di samarin. Dhe, taxhinë përditshme, një torbë përqafe. Në fund, shkopin bythëve. Në mes të udhës të shtrihet në pluhur dhe të pëllasë si gomar. Pse?! Edhe ai nuk e di vetë, si gomarë me samarë. E di vetëm një gjë se: e thërrasin në dasëm. E kurrë nuk i shkon mendja se, nuk e thërrasin pse është i mençur ose bukur , po e thërrasin për të bartë në shpinë ujë për dasmorët. E populli thotë: 1 mbyturi kapet edhe për një fije kashte. Megjithatë, kësaj radhe nuk shpëtoi nga rryma ujore, po u mbytë me gjithë shpëtimtarët në hurdhë. E, çka di DoktorZiu?! E di, ku e ka kokën, po bythën, ë?! Bythën, dihet te &lt;vëllezërit" e Njerkës. Atëherë, binu duarve shuplakë për kokën e tij në hale! Edhe DoktorZiut; nuk dua tia përmend emrin se, dua të vjellë! I kam vjellë edhe zorrët, po nuk kam më çka të vjellë ## PATRIOTI Nuk e di çka mu kujtua sot; pas vitesh Patrioti me kësulën e bardhë në kokë. Dhe, ajo kohë revolucionare e viteve të 72 ta, në Prishtinë. Fajin me siguri do ta kenë gazetat tona në gjuhën shqipe. Librat e rrezikshëm? që në atë kohë qarkullonin dorë më dorë. Ose, faqet e internetit plot sharje e ofendime. kaq Tungjatjeta, ia kthenim ne me frikë duke vazhduar rrugën me të katra drejtë Fakultetit Filosofik. E lakmonim shenjën e Skënderbeut, që e mbante ai haptas në setre. Edhe kësulën e bardhë në kokë. nuk na e mbante bytha; nuk kishim guxim ta pyesnim ose bisedonim më gjatë për kësulën e bardhë, Patriotin e Prishtinës. Punën e tij patriotike legale e mirrnim si shaka të kohës. Provokim për ne studentët ilegalë, ose pushtetin e të atëhershëm sllavokomunist që na rrinte si sëpatë mbi kokë. Po, egër Nuk ka rëndësi për lexuesin kjo histori ditore. E rëndësishme është se, në atë kohë komuniste të 'vëllazërim bashkimit? ne shqiptarët për një fjalë goje ndiqeshim këmba këmbës për nacionalizëm e irrendetizëm. E Patrioti me kësulën e bardhë në kokë shëtiste lirishtë rrugëve të Prishtinës . Nuk 1 jepte pare. Përpara hundëve të sigurimit e mbante në kokë kësulën e bardhë. Edhe na përshëndeste, për inatë me krenari: Tungjatjeta! pesë Përditë e shihnim rrugëve të Prishtinës Patriotin me kësulë të bardhë . Kohë kjo, kur kishim frikë të zgjohemi në mëngjes, të dalim në rrugë. Në çdo provokime. Spiunë që na ndiqnin pas shpine në Universitet. Menzën e hap studentëve. se, çfarë librash lexonim mes atyre rafteve për atë kohë të dyshimtë. Në mesin tonë kishim edhe të atillë 'studentë' që bashkëpunonin me sigurimin. njëra anë na e jepnin romanin Tradhtia të Kapllan Resulit që qarkullonte në mënyrë &lt;ilegale? dorë më dorë , e nga ana tjetër të nesërmen na denonconin në Përmëtepër, përveç çotekut 1 hanim kot edhe pesë vjet Vetëm e vetëm, pse na e kishin gjetur mes librave në banesë, romanin e 'rrezikshëm Fatmirësisht, unë gjatë kohës së studimeve; nuk e mora këtë roman nga slexuesit" e sigurimit me arsyetim se nuk kisha kohë për lexim; isha i zënë me provime. Nuk e di pse më kishte hy në kokë si pykë se, atë roman sigurimi e kishte hedhur si grep për ne studentët shqiptarë. Shkak ky, që 1 shpëtova edhe burgut famëkeq komunist të Goli Otokut. Vetëm një e thirrur në rrugë: Kosova republikë, të nesërmen na kushtonte hiç më pak, vjet nëpër zandanet e famëshme të Jugosllavisë komuniste. Nga polici. burg. pesë burg Vite vonë, përsëri në kohën komunizmit famëkeq jugosllav, rreth viteve të '80 ta, kur më unë u ktheva në Shkup; u habita me romanin e &lt;ndaluar'Tradhtia që e gjeta në raftet Bibliotekës Popullore Universitare: Përçudi, në këtë Bibliotekë universitare, atëherë i lexova edhe librat e tjerë të ~ndaluar" të këtij autori &lt;antijugosllav" që kishte ~ikur" nga burgu në Shqipëri: Ushtima e Korabit, Gjarpëri etj. Vetëmse, kësaj radhe nuk mi jepte slexuesi patriot? 1 sigurimit të atëhershëm jugosllav, po bibliotekistët Shtetit sllavokomunist. E dija se, edhe këtu mbanin evidencë se kush çka lexon; po kjo nuk ma lodhte shumë kokën. Fundi 1 lexoja në Bibliotekë . Dorën në zemër, kjo Bibliotekë Universitare ishte shumë e pasur me beletristikë, sidomos me libra të botuar në Shqipëri, që ne në atë kohë vështirë shtinim në dorë me të cilët e kalonim natën. Fatkeqsësisht; Biblioteka Universitare e Kosoëvës në krahasim me këtë bibliotekë ishte shumë më e varfër. Asaj kohe; unë kisha dëgjuar nga të burgosurit politik, që në Idrizovë se, në Maqedoni: bibliotekë shumë më e pasur edhe se kjo universitare &lt;Sv. Kliment Ohridski është ajo e burgut famëkeq të Idrizovës. Vite më vonë autori ~antijugosllav" romanit Tradhtia do të bie në si spiun jugosllav i dërguar në Shqipëri. Pas ndryshimeve demokratike do të dalë nga burgu dhe do ta tregojë fytyrën e vërtetë të shkrimtarit, vjellë çkamos kundër shqiptarëve. Gazetave dhe librave të vet teknefesë, do të hedhë e dru kundër shqiptarëve. Në një gazetë në Shqipëri edhe do të botohet një shkrim se: autori i romanit Tradhtia nuk është Kapllan Resuli, po Mahmud Dumani. UDB-a, e kishte burgosur Mahmud Dumanin, kishte kurdisur edhe plot raste të këtilla e shkruar libra. E kujtoj një bisedë rasti në gazetën e atëhershme 'Flaka e vëllazërimit" (Shkup), ku punonte Adem Gajtani si redaktor 1 botimeve. Poetin, në atë kohë e sulmonin si spiun të UDB -ës jugosllave. Shkaku se: poeti ia kishte rrëmbyer gruan shokut të tij besnik, Kapllan burg, gurë pasi ## Kalosh Çeliku Resulit. Papritmas, në besim mes të tjerash ku më tha: pa të drejtë mua këtu më sulmojnë si spiun e tradhtar i shokut. Po shpejtë do të vij koha dhe e vërteta do të dalë në shesh, do të flasë shumë me argumente për këtë kurdisje, vepër spiunazhi jugosllav. Nuk i vura gjithaq rëndësi kësaj bisede rasti në atë kohë. Edhe pse, edhe unë vetë dyshoja në një vepër të këtillë gatimi në maxhe të UDB-ës jugosllave. E kishin punuar me tru; aq bindshëm për popullatën shqiptare, saqë nuk të lente asnjëfarë shteg dyshimi. Ngjarja që të jetë për atë kohë sa më bindëse, njërin e kishin &lt;ikur" në Shqipëri, e tjetrin e kishin detyruar që tia marrë gruan. Nuk shkoi shumë kohë dhe i gjithë plani i UDB-ës jugosllave doli në sipërfaqe. Kapllan Resulin e rrasën në si spiun jugosllav. Edhe fjalët e Adem Gajtanit për këtë kurdisje me aq mjeshtri, dolën të vërteta për opinionin shqiptar. Me siguri, po të ishte gjallë sot do të fliste shumë për atë kohë policore. E vërteta e asaj kohe u varros bashkë me poetin në varr. burg poeti Vërtetë ishin kohë të vështira ato të UDB-ës jugosllave; kur siç thoshte populli: nata kishte sy muret veshë. Trim mbi trima në atë kohë ishte Patrioti i Prishtinës, që e mbante kudo kësulën e bardhë në kokë. Dhe, shenjën e Skënderbeut me dy brinja në setre. Pesë para s'i jepte për romanin Tradhtia. Nuk e di, a është ende gjallë rrugëve të Prishtinës me kësulë të bardhë në kokë. Shkaku se, edhe pse herë pas here shkoj në Prishtinë, nuk e kam atyre e kujtime. Vërtetë, edhe më ka marrë malli për atë Patriot historik e largpamës ! parë<eos>
<bos>E sot?! Edhe sot kemi plot 'patriotë? nëpër gazeta. Faqe të internetit. Ndonjëri, në syrret del edhe me kësulë të bardhë. Shqiponjën dykrenare Po, nuk e di pse nuk më duken aq trima; nuk ma mbushin mendjen si Patrioti 1 atyre viteve studimeve në Prishtinë?!. për gjatë DOKTORZIU ME VULË NË BALLË <!-- image --> ## "Nëse dikujt i janë çrregulluar jo vetëm shqisat, por edhe gjykimi intelektual, madje përtej masës së zakonshme dhe përherë , vetëm atëherë themi se ai nuk është larg tërbimit.. ## Roterdami Populli në shumë raste është sikur edhe 1 mbyturi, që rroket edhe për gjarpëri dhe mundohet duke i lëvizur këmbët, duart e kokën të dalë në Por, gjarpëri është gjarpër që di vetëm të kafshojë dhe të të fundosë në fund të hurdhës. Më kot do edhe një herë të dalësh mbi ujë, ta mbledhësh veten me forcat e fundit, ta nxjerrësh vetëm kokën, ti hapësh sytë. Helmi e nëpër damarë drejtë zemrës e kokës. Sytë dalngadalë fillojnë të të mbyllen duke e parë në breg bishtin e gjarprit sesi bëhet kulaç në diell. Herë pas here e ngre kokën; nxjerr gjuhën dhe dikur, pasi pështyn; e palon përsëri mbi bar. Dhe ti, derisa bën luftë për jetë a vdekje; ky ~Shpëtimtar" i njerëzimit e bën një sy gjumë në mesin e luleve.Këngëve të zogjëve. breg pak Dy herë radhazi je fundosur i pavetëdijshëm e ke dalë përsëri mbi ujë. Herën e tretë i ke vënë në përdorim të gjitha forcat që të mos fundosesh prapë, sepse, kjo ka ajo e fundit, dhe po të zhyteshe edhe një herë, nuk do të dilje më kurrë përsëri në sipërfaqe. Këto janë Tri rregullat e të mbyturit; që fatkeqësisht deri më sot asnjë shkrimtar nuk ka mundur ti shpirtëzojë, ti servojë me aq mjeshtri në libër. Por; kjo nuk do të qenë thotë se, këto veprime të vetë natyrës për ty janë të huaja, nuk 1 ke të njohura këto vrapime maratonike për në Baba Tomorr. E them këtë se, gjithmonë atypari ka kaluar DoktorZiu nga 'Unioni 1 që ta ka shtrirë dorën për ndihmë. Edhe ti ia ke zgjatur vetëm e vetëm që të mos mbytesh, por nuk ke pasur kohë tia shohësh fytyrën: Gjatë kohë, ashtu dorë për dorë, keni ecur nëpër Shkretirë pa bukë, pa ujë. Në rrugë e sipër diku larg i ke dëgjuar Trumbetat e Dexhallit. E ke zgjatur qafën të shohësh matanë Shkretirës, po jote e shkurtër, që s'ka ditur të shoh më se para këmbëve; ka vetëm disa eshtra njeriu. për aty të janë marrë mendtë, ke dashur të vjellësh sa që ti nxjerrësh jashtë edhe zorrët. Por; vrik të ka tërhequr pas DoktorZiu (Shërbetori Dexhallit) duke të nëpër Shkretirë, drejt zërit të trumbetave mes maleve. qafa larg parë Aty prirë Pas gjithë asaj rruge të gjatë, që ke bërë e ke ngritur kokën ta shohësh DoktorZiun (Shërbetorin e Dexhallit) në fytyrë, i cili vetëm të ka prirë për në Baba Tomorr pa e hapur gojën rrugës. ç'të shohësh, tragjedi: DoktorZiu (Shërbetori 1 Dexhallit) me dy gropa në ballë e ka luajtur rolin kryesor në skenën Shkretirë . Perdja është hapur, asnjëri nuk u ka duartrokitur. Vetëm tani e ke kuptuar këtë lojë, pse njeri 1 nuk u ka rënë duarve shuplakë. E ke shtënë kokën në mes të duarve, je ulur këmbëkryq në rërë dhe ke dashur të plasësh nga inati. Gjatë gjithë rrugës të ka DoktorZiu (Shërbetori 1 Dexhallit) , e ti i gjatë gjithë Po, çudi gjallë prirë ke ecur pas si dhelpra dashit me këmborë. E kjo nuk të vjen sa ajo tjetra, si e keni gjetur rrugën; nuk keni rënë në ndonjë gropë. Ja, edhe kush të ka shtënë që mëtej të të mos prijë DoktorZiu (Shërbetori Dexhallit) nëpër Shkretirë . Vetëm se, tash është Trumbetat dëgjohen Dexhalli u pri para me një shami.. E hedh shaminë, e ngre këmbën, përdridhet dhe u mëshon me sa mundet trumbetave. Qytet më qytet sillet e trumbeton veten i Shpëtimtar i njerëzimit . E të gjithë atyre që mashtrohen; dalin në rrugë ti dëgjojnë trumbetat e tij, ai u vë nga një vulë në ballë. gjithë çudi vonë. Por, mos harroni shpërblimin: Tri ditë para Xhebraili me shpatën e pamëshirshme ta pastrojë botën nga njerëzit me mëkate, shërbetorët Dexhallit me vulë në ballë. Fitore DERALLA <!-- image --> II ZGJOHUNI TË VDEKUR SE NA MBYTËN TË GJALLËT ## QENMELEZ SHARRI NATËN LEH NË IRIQ E vërtetë, kam shkruar për DoktorZiun, Patriotin Melez, Këlyshin e Llagut; Këlyshin e Sharrit, Buçën e Katundit.. Dhe, lexues nderuar, pse të mos shkruaj edhe për Qenmelez Sharrin?! &lt;Mikun tim besnik? që më priste pas dhe më ndiqte gjithë ditën e natën pas shpine: E kishte ndërsyer Qoftëlargu; që në kohën e komunizmit duke ia hedhur vetëm një copë buke. Ditëve të pazarit ia flukte edhe ndonjë asht. E ky si Qenmelez besnik 1 Qoftëlargut lihte pas meje rrugës për në Baba Tomorr. Dhiareve; kur ulesha të pushoj nën hije të ndonjë lisi, e shihja të shkretin me një copë buke në gojë; 1 strukur matanë përronit. Përpiqeshte ta fsheh bythën shkurreve, mos e shoh unë se më ndiqte rrugës pas shpine. Edhe atë, i shitur vetëm për një copë buke, ose një asht. Nuk e di, pse më duket mua si shkrimtar se, këtij besniku të 'gazdallarëve? (zotërinjve) kam mbetur borxh, që gjithë ditën e gjithë natën leh në Iriq- Megjithatë, ja kësaj radhe po shkruaj edhe për Qenmelez Sharrin. E kam vendosur ti dal borxhit si Qenmelez 'besnik? i librave të mi kokë më kokë në bibliotekë. porte pak Besnik është si Qenmelez Sharri, nuk e luan topi. E sidomos kur janë në pyetje 'gazdallarët? (zotërinjtë), vetëm ia hudhë një buke, dhe leh gjithë ditën e gjithë natën në Iriq. copë E ngre këmbën, si ajo bretkosa e anekdotave popullore shqiptare, kur e ka se mbathet kali parë në Qytet. Nallbani, kur ia futi gozhdën thellë me çekiç, e çuditi malin. Qesharake, ë?! Edhe trim edhe frikacak. 0 Imzot! Edhe ti, u beson këtyre qenmelezëve me brekët nëpër këmbë?! Që, dje ishin komunistë me yll E sot, ballistë me shqiponjën dykrenare në kësulën e bardhë. Bythët 1 ngrejnë në xhami përpara këmbëve të Hoxhës, 1 luten Zotit për mëkate! E nesër, një Zot e di në cilin grazhd me një torbë taxhi përqafe do të përfundojnë si qenmelezë. Nuk më besohet! E di se, e ke përgjigjen e Muhamedit se: pa Vatan; nuk ka iman. Vetëm, edhe unë nuk pritoj të të përgjigjem: Qenmelezët, që luten nateditë për mëkate në xhami përpara këmbëve të Hoxhës, nuk kanë as Vatan e as iman. mëshiro, 0 Zoti Madh! Feja e këtyre qenmelezëve; është taxhia. E Shkaku se Lepur Veshëgjati nuk mund të dalë vetë te porta; nuk ka bythë mejdani. Vetëm mos harroni, ky ka bythë ta dalldisë Qenmelez Sharrin. E Qenmelez Sharri për të dalë në syrret, turr me bishtin nën këmbë te porta. Qenmelez kur është në pyetje politika sllavomaqedonase, duhet ta pyesin diplomatët e Shqipërisë. Pse, jo edhe ata të Kosovës . Edhe amabasdori 1 Shqipërisë Shkup. Shkaku: 1 ka thënë kështu Lepur Veshëgjati me kokën në Redaksi e bythën në gisht duke e fshehur veten pas murit. pse?! gjithë<eos>
<bos>Dhe, u shet mend Qenmelez Sharri: Shqipërisë, Kosovës. Neve, si lexues të gazetave. Fatkeqësi kombëtare. Qenmelez Sharri, ky &lt;trim mbi trima që vite me radhë 1 del zot taxhisë në grazhd. Eju si lexuesë të mi besnikë, do të vazhdoni të më pyesni: E, a e ka frikë Ujk Malin?! Kush, pyes unë?! Qenmelez Sharri, pra! E ka. si nuk e ka. E sidomos natën, kur i vjen tinës te porta si 'mik" . Bishtin nga frika e fut nën këmbë, kur e dëgjon ulërimën e Ujk Malit. Gjuhën nga vapa e nxjerrë jashtë, dy pëllëmbë. Frika 1 ka hyrë në bark. Këmbët 1 dridhen si purteka. E lëshon shurrën nga frika në brekë, në mes të lëmës. 1 shkreti qenmelez, do të jetë trim me bishtin mbi shpinë, tu dalë zot 'gazdallarëve? (zotërinjve), po ja që e ka frikë Ujk Malin. Po, pak burra! Ia hidhni edhe një torbë taxhi të shkretit në Qeveri! Vetëm e vetëm, të mos dëgjoj më se si përjaget mjerani, përdredh bythën pas porte. Halli?! Halla, edhe kësaj radhe do burrë. Qenmelez Sharrit, fluki një copë buke! Ose, ndonjë asht në livadh. Dhe, ai leh me bishtin nën këmbë , në lëmë pas porte. Vetëm, kurrë mos pritni që ai të dalë matanë portës, në rrugë. Ujk Malit ti turret pas si Qenmelez Sharri me një torbë taxhi përqafe. E dini pse?! Jo, nuk e dini. Qenmelez Sharri është stërnip 1 Mikales të Brodit. Melez me tapi. Qenmelez 1 tërbuar , fisi 1 të cilit natën na ka rënë në kulla. Katundit ia ka vënë zjarrin. E ka bërë shkrum e hi ## Kalosh Çeliku deri në themele. Pleq, fëmijë, gra e burra na ka djegur të gjallë. Piskama për ndihmë u ka shkuar për Shkurt, katundet tona i ka rrafshuar me tokë. Flakës dhe zjarrit nuk ka shpëtuar njeri 1 gjallë. Edhe sot flasin nën ato gjurmët e atyre katundeve shqiptare, që kanë mbetur sot vetëm gërmadha të mbuluar me bar e hitha. Edhe sot e kësaj dite janë pa jetë, nuk u tymon oxhaku. qielli. gurë Dhe, në fund, them: Qenmelez Sharri brez pas brezi e ka frikë Ujk Malin. Shkaku se: është Qenmelez, nuk është ai Qeni 1 vërtetë 1 sojit të Sharrit, që krah për krahu me Bariun na 1 ruan dhentë maleve. Qenmelezi soçëm i Sharrit, për të cilin e kam fjalën; gjithë ditën e gjithë natën leh në IriqEdhe atë: vetëm për një copë buke. Asht. PROPAGANDA SHQIPTARE E SHITUR PA PARE <!-- image --> Në botë propaganda, ekonomike, qoftë politike, artistike, kushton shumë shtrenjtë. Vetëm tek ne shqiptarët, propaganda është pa pare. E kanë thënë moti këtë zbulim shkencor gjermanët për ne shqiptarët. Heret; në Luftën e Dytë Botërore: ne, gjermanët kudo në botë kemi paguar shumë para për spiunët. E për çudi, këtu shqiptarët qenkan spiunë pa pare. qoftë qoftë qysh Artistët botërorë, shumica kanë dhënë dhe japin shumë para; që vepra e tyre të ndalohet nga shitja; hiqet nga libraritë. Edhe shqiptarët e bënë një veprim të këtillë me enciklopedinë maqedonase. Patrioti melez shkoi edhe më të digjet në turrë të druve në mes të Sheshit. Tjetri, që e mori Partia nga sharrimi i dërrasave dhe 1 dha diplomë universitare në Qafë Thanë, për të doktoruar në Bullgari, do ta ngre zërin si analist politik kudo në mjetet e informacionit brenda e jashtë Atdheut. Vjellin e shesin mend para kamerave televizive; në pyetjet e gazetares po të e dërguar për një emision debativ në Çarshi të Vjetër, në mes të Shkupit, përpara këmbëve të Skënderbeut. Po, kush janë këta argatë primitiv pa tru; që e shajnë Shqipërinë e Kosovën?! Çfarë bagazhi ose latrar kanë këta e dinin gjuhën shqipe. E sot belbëzojnë në gjuhën shqipe, marrin guximin ti shesin mend Shqipërisë dhe Kosovës si &lt;patriotë' të Mëmëdheut. Zjarr e flakë nxjerrin nga si patriotë të vonuar. Merreni me mend, emisionin e kanë pagëzuar: ~Shqipëria e Maqedonisë" . Çka duan të thonë me këtë parullë, Dumdumët? ! A e dinë? Për Zotin, jo! larg, politik goja ## Kalosh Çeliku Shkaku se, kokën e kanë te bytha e këmbët në Melezët, që kokën e kanë te torba me taxhi e bythën te 'vëllezërit? . Edhe fesë myslimane dalin zot me tespi kuqezi. E nuk kanë haber nga kjo fe, nuk 1 dinë as shartet e myslimanizmit. Ruana Zot, nga këta "myslimanë" me veshje arabe e gjuhë turke; që janë më myslimanë se arabët e turqit nga të cilët e kemi marrë ne fenë myslimane. E në anën tjetër harrojnë; se ne jemi gjallë, ende kemi të freskëta veprimet e tyre që gjatë komunizmit famëkeq ua kanë kurdisur shqiptarëve. Bërllokun e këtij soji, komunizmi e ka marrë nga organiazatat e ndërtimatrisë, koperativat bujqësore të katundit, sharrimi 1 dërrasave në Drenovë dhe 1 ka shëtiur nëpër redaksi komuniste e organizata 'humanitare" si antishqiptarë me nga një hajmali përqafe. Debilat; që mezi e kryen një shkollë të mesme edhe atë në gjuhën sllavomaqedonase. Arsye se, kjo gjuhë për këta tokmakë vathe, ishte gjuha e perspektivës; ardhmërisë. Shkaku 1 këtij soji edhe, ~Makedonska enciklopedija? u rrëmbye 1 gjithë tirazhi brenda natës. Debilat, përsëri nuk u ndalën me këtë aktivitet 'patriotik? , vazhduan të bëjnë propagandë në mjetet e informacionit në Qeverinë e E thirrin ezanin në minare përmes misionerëve të tyre me tre vjet shkollë e përvojë pune në ndërmarrjen e ndërtimtarisë së betonit e sharrimin e dërrasave në Drenovë. Ulen këmbëkryq ballë për ballë me personalitete para kamerave televizive, që kanë një bagazh të madh kombëtarë;, jo vetëm brenda kufinjve të Atdheut, po edhe nëpër botë. E këta të qafë. mjerë në rolin e &lt;analistëve? politik shesin pordha patriotike, pavetëdije se janë me qindra kilometra nivelit intelektual të atyre personaliteteve të dëshmuar në Shqipëri e Kosovë. larg E them këtë se, lehjet e tyre pa tru kundër Shqipërisë dhe Kosovës , nuk kanë haber nga shqiptarizmi. Përmëkeq, unë këtë nuk e them, ata vetë me veprimet e tyre e thonë bindshëm se, janë në shërbim të halldupit. Edhe unë jam mysliman, po nuk mund të them: e dua myslimanizmin më shumë se këta debilë. [ falë të vaktet në xhami. Ndoshta, edhe do ti falë një ditë, kur të bëhet xhamia shqiptare. Ashtu siç e ndau Noli 1 madh kishën shqiptare . Unë e dua fenë, që është në shërbim të kombit tim dhe Shtetit, Shqipërisë. Feja që nuk është në shërbim të kombit, pesë Fotografohen përpara kamerave, marrin poza debilësh: Shqipëria (Mëmëdheu, sipas Patriotit melez) , Kosova nuk i njihka këta alamet patriotë?' (muta). E në anën tjetër, nuk e dinë se këta butakë nuk i njeh edhe katundi 1 tyre rrëzë malit. I njeh, po 1 njeh ndryshe si argatë të 'vëllezërve" , që na kanë shitur me vite pa pare te policia letrare. Të mjerët, kujtojnë se ne nuk ruajmë deklaratat dhe intervistat e tyre, që në atë kohë 1 kanë dhënë si sllavomaqedonas besnikë nëpër gazeta. E kanë sharë popullin shqiptarë edhe më shumë se armiqtë e përbetuar shekullor: Përsëri, a nuk shihni këta trusakatë se na shajnë Shqipërinë, Kosovën?! Vallë, në shërbim të kujt janë sot?! Për dje, e dimë. Edhe për sot e dimë se, nuk janë në shërbim të shqiptarëve. Shqipërisë, për mua është e huaj, armike brez pas<eos>
<bos>Dhe, pse çuditemi: ~Enciklopedia maqedonase" me të madhe shpërndahet dhe shitet, është bërë materiali më 1 kërkuar dhe 1 prefruar tek qarqet intelektuale, studentët dhe nxënësit, të cilët duan të dinë dhe janë bërë kurreshtarë për këtë "vepër që shqipatarët duan të hiqet nga përdorimi. Enciklopedia shpërndahet me të medhe edhe përmes DVD dhe disqeve nxënësve, studentëve, shkollave e universiteteve. Propaganda shqiptare e shitur pa pare nuk përfundon këtu; po vazhdon ende të propagandojë në shërbim të politikës sllavomaqedonase. Shembull më i freskët është, Paniri librit Tetova 2009. Edhe kësaj radhe organiaztorët këmbekrye janë në shërbim të politikës sllavomaqedonase; duke mos pranuar dështimin e tyre organizativ, Thanë. Përmendin dy tre botues të vegjël nga Shqipëria; njëri tregtar librit e tjetri autor botues se u janë ndaluar librat në pikën kufitare. E pabesueshme?! Shkaku se, ç'nodhi me shtëpitë e mëdha botuese: Onufri, Toena; Skanderbegbooks; Camaj ndaloi këta botues në Tiranë, apo e bojkotuan panairin?! Ose, me Pnairin e improvizuar të E gjithë kjo do të thotë se: përmes këtyre mashave shqiptare, shqiptarët pavetëdije bënë propagandë ~Makedonska enciklopedija" , që nuk do t'ia bënte asnjëfarë mekanizmi propagandues më i madh botëror. Përmëkeq, edhe atë: pa pare . dështim i plotë; fund e krye. Që, fatkeqsisht nuk arriti as nivelin e librarive të &lt;vëllezërve" në rrugë, që kemi për çdo ditë në breg të Vardarit. Edhe kësaj radhe i ndaluan në kufi botuesit nga Shqipëria e Kosova; në Qafë Thanë?! Dhe, në fund mos i fajësoni të tjerët (shkijet) për dështimet e juaja organizative; po vetevetn si të paaftë për organizime kulturore mbarëshqiptare. Truri 1 juaj nuk pjellë, e keni shterpë. Është koha ta mbyllni gojën; ti përvesheni punës, nëse vërtetë jeni shqiptarë dhe patriotë që tju dojë siç thoni ju Mëmëdheu (unë them: Atdheu) . Jo, zhurmaxhi kulturorë të shkolluar nëpër politike. Ditë e përditë ju bëni propagandë politike në dëm të shqiptarëve. E shumë manifestime e ngjarje kulturore. Aktivetitet e juaja 'kulturore" janë të improvizuara dhe plot zhurmë e propagandë politike fetare. E keni më shumë të dukeni krah për krahu me aktivistët e partive politike në pushtet se, sa tia hiqni ferexhen kulturës shqiptare. parti pak ## PLLAKA E PRISHUR E GRAMAFONIT Gjatë kohës së studimeve në Prishtinë, përveç librave kam pasur andej këndej nëpër dhomë edhe shumë pllaka gramfoni në gjuhën shqipe, sllave dhe në gjuhët e botës. letërsisë, e kam dashur shumë edhe muzikën. Shkurt, dua të them: jam rritur me muzikën e Beatles , Rolling Stones , Led Zappelin, Jimi Hendrix, Jennis Japlin, Tina Tajner, Mireille Mathieu, Charle Aznavour, Johnni Hallyday, Vaçe Zela, Nexhmije Pagarusha, Qamili Vogël, Fitnete mes miqve: e mbaja veten gjallë mes atyre mureve. Frymë kam marrë në mesin e librave dhe pllakave të gramafonit. I ruaja pllakat gramafonit, që në atë kohë ishin të rralla dhe vështirë gjëndeshin në treg si sytë e ballit. Përditë 1 fshija nga pluhuri, i mbaja nëpër rafte kokë më kokë me librat. Zemrohesha, kur ndojë pllakë prisheshte; gjilpëra rrotullonte në të njëjtin vend dhe e përsëriste të njëjtën fjalë. Nevoja më detyronte ta shtyj me dorë, të vazhdojë fjalën e radhës, këngën e adhuruar të asaj kohe. Veç E përçudi, sot pas shfletimit të gazetave të ditës seç m'u kujtua pllaka e prishur e gramafonit e një patrioti të vonuar (analisti melez). Në atë kohë herë pas here në gramafon e lëshoja për ta dëgjuar edhe atë pllakë në gjuhën sllave. Gjilpëra (pena) e tij rrotullohej në të njëjtin vend, në të njëjtat fjalë. Vetëm se, për dallim nga pllakat e prishura të gramafonit të asaj kohe; sot këtë nuk mund ta shtyj me dorë ta vazhdojnë fjalën e radhës. Këngën, kësaj radhe në gjuhën shqipe. Rrotullohen e rrotullohen nëpër të njëjtat gazeta mendime, të njëjtat fjalë. E njëjta patriotike? në gjuhën shqipe. Vetëmevete them: edhe kjo pllakë është bërë si pllakat e prishura të gramafonit në kohën e komunzmit. Përçudi, edhe sot po njëjta pllakë rrotullohet në gramafon edhe pse e prishur edhe në kohën e soçme ~demokratike' Vetëmse, kësaj radhe kjo pllakë këndon në gjuhën shqipe. Përmëkeq, në të njëjtin vend me të njëjtat Dorën në zemër, këta janë pllaka të prishura të gramafonit. Pllaka që në kohën e komunizmit janë rrotulluar nëpër kabinete. Pllaka; për të cilën e kam fjalën në atë kohë ka kënduar në gjuhën sllave, e sot përçudi këndon në gjuhën shqipe. Partia e ka shëtitur nëpër poste. të kryeredaktorëve. Kabinete nëpër Minsitri. Jatakë të ish Partisë Komuniste. Që, kurrë nuk kanë shkuar në punë, po kanë marrë rroga mujore . Honorare të majme. Shkurt, si &lt;kuadër deficitar) vendosin për arsimin dhe kulturën shqiptare. Cili do të shkojë në Ministrinë e Kulturës . Cili në Ministrinë e Arsimit. Universitet. Kush do të përpilojë planprograme shkollore. Tekste shkollore. Lektyra shkollore. Antologji të poezisë së pastër e të përlyer shqipe. Cili do të punojë në redaksinë e gazetës, cili në radio e cili në Televizion. Kush do të marrë pjesë në Mbrëmjet e Pozisë në Strugë . Përpilimin e listës së shkrimtarëve shqiptarë në &lt;Makedonska knizhevnost" . Manifestimet kulturore brenda e jashtë shtetit. Cilëve do tu jepen çmimet letrare. E të tjera e të tjera shpërblime për "flijime artistike" nëpër kabinete. Zyra mendime, veçse për dallin nga ajo kohë me fjalë shqipe. Dhe, nuk ka bir nëne që e me dorë, lë prishur; nuk i përsërisin fjalët e këngës së huaj, nuk na e sakatojnë muzikën shqiptare. Shqip, mos na 1 shurdhojnë më veshët. Përditë të na e kalbin trurin me marrëzira meleze. shty pak Dhe, frikë kam se si do ta gëdhijmë një ditë të nesërme me këtë pllakë të prishur gramafoni, që sot gjoja këndon në gjuhën shqipe! Gjilpëra (pena) e të cilit vite me radhë i përsëritë të njëjtat fjalë të një kënge të huaj patriotike me lalelule. Përderisa, ende nuk delë në shesh, në fushën e mejdanit një burrë nëne, ti përveshë duart deri në bërryla dhe ta flukë në kontejnerët e bërllokut. BEQARESHA PARTIAKE <!-- image --> Hanëm Firdesi është një grua e rreth viteve të dyzeta. Nuk e di a ka të kryerë ndonjë shkollë fillore katërvjeçare. Vetëm e di se, nuk ka shkollë të mesme. Nuk ka rëndësi kjo stoli partiake. E rëndësishme është se, e ke në Qeveri.. Ministri.. Universitet.. Redaksi.. E çuditshme është se, Hanëm Firdesi kurrë nuk vonohet në Nuk shet mend si shoqet tjera azgane. Nuk zihet me kolegët e Nuk e shanë Qeverinë .. Partinë .. Vetëm se, edhe Hanëm Firdesi e ka një të metë, nuk është e përkryer . Punemadhe, do të thoni ju: edhe Shkespiri nuk është 1 përkryer. E ku më, Hanëm Firdesi. Megjithatë, Hanëm Firdesi me këtë ves së nuk është e dëmshme për shoqërinë . Qeverinë . Shtetin: Hanëm Firdesi i sheh sheficat e saja se si përdridhen korridoreve dhe do ti imitojë; do të vishet si ato zonja të rënda të salloneve. Fustane mini. Frizura bjonde. Grime Iloj-lloj ngjyrash. Thonj të gjatë e të ngjyrosur. Dhe, gji na, hakaret mos ketë një dashnor si sheficat e saja azgane? ! Edhe dashnorët kohën e fundit janë në modë. E sidomos ata partiakë me poste: ministra; deputetë, drejtorë, partizanë partie.. punë. punës . paku pak<eos>
<bos>Hanëm Firdesin e njohin të gjithë. E njoh edhe unë, më ka disa herë me radhë te zyrat e Partisë. Ministri.. Universitet. Redaksive, ndonjë intervistë në emisionet kulturore. Shkurt, ajo e kryen detyrën për mrekulli: mysafirët; secilin e dërgon në kohë dhe vend të duhur, te zyrat e sheficave dhe shefave të redaksisë. pri për - E takova një ditë, përsëri Hanëm Firdesin në Ministri. E hijshme dhe e pispilosur ashtu siç di Hanëm Firdesi më, sipas modës së fundit të sheficave azgane. E Iyer dhe e përlyer alla shefice me të gjitha stolitë partiake. - Cilën modë të fundit e ndjek ti Hanëm Firdes?! Një ditë tjetër, përderisa më printe për në zyrat e Ministrisë, mora guximin dhe e pyeta: - Modën artistike të sheficës sime partiake bjonde, m'u përgjigj . Të pëlqen; ë?! - Është moda më e re e fundit e sheficës sime partiake. Qeshi. Rrush i tharët do të thuash ti për veteranët e luftës?! - edhe atë shumë. Patjetër . Po, - po çuditem në cilat vreshta të Atdheut plot bereqet e vjelë Nëna Parti këtë rrush të zi kokërrmadh? ! Jo, - Te Çifligu Xha Derallës . Qeshet. Përdridhet, Hanëm Firdesi. - Mos mendon edhe ti të bëhesh sheficë, e pyes dikur me ironi? - Po, Hanëm Firdes ato shefica azgane i kanë nga njëzetepesë tridhjetë vjet. E ti 1 ke klauar të dyzetat? !. - më përgjigjet plumb. Ta merr mendja; zoti shkrimtar. Çka kanë ato kokone më shumë se unë si grua gjylvetare?! Shkollë?!. Tru?! Pasuri të tundshme? !. Apo; përvojë partiake?! Qesh. Po, - E di, më përgjigjet. Po, ato kanë burra; unë jam e pamartuar. Nuk kam burrë. Ende jam beqareshë. E pres Nënën Parti, më gjeti punë, të ma gjejë më në fund edhe mua një burrë! Hi-hii-hiii.. pasi <!-- image --> Fëmijë kam atëherë, në ato vite. Dimëra me dëborë . Kohë qorre, menjëherë pas lufte. Ende lëmës sonë 1 vinte era barot. Kopshtit. Livadhit. Kasollave në lojë e sipër, ku gjenim bomba të kuqe italiani. Fishekë. Plumba. Eh, sa ato bomba të mbuluara me kashtë! 1 kemi marrë nëpër duar si lodra, në si dardha; në çantë bashkë me librat, fletoret. Gjithë ditën e gjatë me to sikur të ishin topa llastiku. Zoti, siç duket atëherë na ka pas në dorë. Na ka ruajtur nga të ligat, nga ato lodra të rrezikshme që i hasnim në çdo hap; i shqelmonim me këmbë. Përmëkeq, ndonjëherë na prisnin edhe si mollët e kuqe në oborrin e shkollës. qenë xhepa Sot. Kur e kujtoj Odën e miqve; vërtetë para meje shfaqet një film i tërë atyre ditëve. Burra me mustaqet vesh më vesh. Tirqi e xhamadanë. Dhe, nuk di çka m'u kujtua sot Oda e miqve. Im Atë me mustaqet vesh më vesh. Ballin plot rrudha si të çarrit. Nagantin me nëntë fishekë dhe dy bomba kashikara në brez. Mauzerrin verë e dimër varë në një gozhdë pas dere. Kollanë me fishekë. Eh, sa dëshirë kam pasur atëherë ti marr nëpër duar ato armë misterioze, të luaj me to në lëmë. Po kot, ne fëmijët 1 kemi pasur të ndaluara rreptësisht nga Babai. Nuk janë lodra fëmijësh për ne hutaçët. kemi librat, thoshte: Lapsat. Fletoret dhe gomat, që mund të luajmë gjithë ditën e natën në shkollë. Lëmë. E livadhe si qengja me një zile në varë. pak qafë Kësulën e bardhë në kokë. Nagantin dhe bombat në brez. Mauzerrin përqafe. Natën vinin te ne si miq. varnin armët pas dere . E kalonin natën. Dhe, iknin para agimit ditën. Nuk mund ta merrni me mend sa kurreshtarë kemi qenë ne hutaçët të dimë se çka bisedojnë ata burra pushke. Po; jo. E kemi pasur të ndaluar nga im Atë ti dëgjojmë bisedat e tyre të rrezikshme pas dere. Eh, lexuesi im 1 nderuar ta dini ju, sa më mungon ajo odë e miqve! Bisedat e tyre kokë më kokë pas darke. Burrat e asaj kohe. Ditë kanë kaluar që atëherë, asaj kohe. Vite. Shi ka rënë me shtamba në Livadhin tonë të fëmijërisë. Breshër . Dëborë e madhe. Vetëmse, kurrë nuk kanë mundur ti fshinë kujtimet e odës së miqve. Gjurmët e tyre nëpër lëmë. Fatkeqësiht, që pas viteve, unë i biri i tij edhe pse kam dy shtëpia në Shkup; ende nuk kam Odë të miqve. kaq NJERKA DHE KOPILAT E SHITUR <!-- image --> ## NJË TORBË TAXHI Unë pas Luftës së Dytë Botërore erdha në jetë duke bërtitë e qarë, ashtu si të gjithë fëmijtë, siç lindin edhe sot e kësaj dite. Nëna më lindi duke punuar në arë pas një mullari me bar në mes të Dimrit. Dhe, nga andej doli me gjithë mua në foshnje duke ia dhënë në dorë Babait. grykë, Burri i Njerkës ma përzuri në pabesi Nënën; matanë detit. Babain e rrasi në Përkujdesjen time, tashti e mori në dorë Burri Njerkës dhe Njerka. Vite të vështira ato, kur unë fillova të rritem nëpër livadhe, bëj hapat e në Shkollë. Nuk kisha çantë si Kopilat e Njerkës. Unë e kisha një gjysëm libri, disa fletë fletoreje, një gjysëm lapsi dhe një copë gome nga çizmet e Babait. Megjithatë, në njërën dorë gjysmën e bukës në dorë , e në tjetrën librin, rrokesha pas bishtit të Sagjinit që më tërhiqte zvarrë rrugës pas E më vonë me dhenë edhe për me ogiçin me këmborë te Përroni i Thanës. burg parë pak qafë qafe Babai nga gëzimi në mes të fushës qiti pushkë. Edhe në familjen tonë më në fund lindi djalë. Lajm i ri ky për familjen. Katundin. Murgo lehu në lëmë. Gjeli 1 përplasi fletët dhe hipi në Këngës i dha zjarr. gardh. Vite të vështira ishin ato në atë kohë në prehërin e Njerkës. E kaloja ditën me bukë thatë e natën pa gjumë me ëndërra të merrshme mes xhindeve që më hidhnin dorë më dorë mbi çatia E në mëngjes, para agimit më kthenin bënin Kopilat Njerkës. Tambël me kusi sa tu dojë barku. Mish hanin për çdo ditë. E mua m'i hidhnin eshtrat që ti lëpi pak, matanë sofrës. pak pinin gati Edhe kur u rrita, unë u rrita pa Nënë. Njerka më tepër kujdesej për Kopilat e shtëpi. U rrinte pas çdo kërkese. E mua më dënonte me Herë pas here edhe pa bukë. Kopilatt e saj kishin edhe para. U jepte bursa për tu shkolluar brenda e jashtë shtetit. E mua më thoshte: ti shko mëso te hoxha! gati punë. Vitet ikën njëri pas tjetrit me varfërinë në shpinë. Edhe unë u rrita me shumë mundime dyerve të hallkut në Shkup Prishtinë. Përndjekjeve të Njerkës që të bëhem djalë i mirë duheshte të gjej Njerka përseri më morri në mbrojte, më tha: ti duhet të punosh si mësues në malësi. Shkaku se atje, për ty kemi më së shumti nevojë. E kopilat e vetë 1 punësoi në Qeveri. Ministri. Redaksi. e dëgjova Njerkën, shkova si mësues në malësi. punë. E kundërshtova. E Kopilat e tu;, që natë e ditë më rrinë mbi kokë. Përditë më spiunojnë në Polici?! Edhe sot në ~demokraci" si dje në komunizëm vendosin për Lirinë dhe të drajtat e Gjatë ndryshimeve ~demokratike" kur më isha bërë burrë me mjekër dhe shkrimtar, kisha krijuar familje, Njerka përsi më këshilloi, tha: ti duhet ta duash &lt;Tatkoto" E ke babë. Edhe mua; Njerkën si nënë!<eos>
<bos>mia: gjuhën, shkollën; historinë, kulturën. Gjithë jetën e kanë shitur veten një torbë taxhi. Në emër të shqiptarëve luftojnë për Liri, arsim, Shqipëri Etnike. Argatë bëhen në botimin 'Makedonska knizhevnost. Makedonska enciklopedija. Dhe, të nesërmen më thonë mua, ti dil protesto në rrugë. Ashpër reago në mjetet e informacionit. Edhe ata ti dua! Patjetrër, mi janë akademikë. Anëtarë të Akademisë së Shkencave Maqedonase. iu përgjigja. Problem nuk kam me sllavomaqedonasit, po me sllavoshqiptarët. Fundi fundit, pa e pastruar së Oborrin tim, nuk do të mirrem me pastrimin e Oborrit të Kojshisë. Unë kurrë nuk ju kam dashur e as mund të ju dua juve si prindër të rrejshëm. Unë e dua Babain dhe Nënën time të vërtetë! Jo, pari Hë, lexues 1 nderuar si thoni ju?! A duhet Burri 1 Njerkës (Tatkoto) Njerka dhe Kopilat e saj pas këtyre dënimeve?! Përndjekjeve.\_ Burgosjeve. Vrasjeve.. Shitjeve. Falsikimeve të historisë. gjithë Njerka, kurrë nuk bëhet Nënë..Kopilat; akedemikë . Jo. Atëherë, natën e mirë ! Dita vjen nesër .. Dita. Ikni nga këmbët! Kokën po të doni, futeni në hale! Sytë, lani me gjirizl sytë ## DJALIN E VOGËL NË SHKUP E SOLLI LEJLEKU Bora e Maqedoni u përpoq ta mbulojë bërllokun. Kontejnerët, që me vite na rrinë para dere. E nuk mundemi kurrësesi ti heqim qafe nga oborri. e votës së Në Maqedoni ende vazhdon të manipulohet me shqiptarët. E manipulojnë politike shqiptare, e manipulojnë partitë politike maqedonase. Shteti. Ende ky popull shumicë në Maqedoni vazhdon të trajtohet si me 25 % nga vetë partitë politike shqiptare, nga vetë shteti. E në realitet; ky popull është shumicë me mbi 40 % shqiptarë në Maqedoni. partitë pakicë Në Maqedoni jetojnë shqiptarët, bullgarët, maqedonasit; turqit, serbët, vllehët, romët, boshnjakët etj. Dhe, nga këta popuj, politika komuniste përpiqet të lind edhe një popull të ri maqedonas. Herë e emëron sllavomaqedonas . Herë maqedonasë antikë. Pasardhës të Aleksandrit të Madh të Maqedonisë. Vetëm vetëm, që të mos e marrin pushtetin në dorë Dhe, vazhdojnë manipulimet në këtë shtet. Keqpërdorimet. Edhe pse, ky popull me shekuj jeton në këto troje, e ka mbushur shtëpinë me fëmijë. Lëmën. Shtetin. Fatkeqësisht, një numri të madh të shqiptarëve edhe sot e kësaj dite nuk jepet nënshtetësi. Vite me radhë i vidhet vota e slirë demokratike . Gjuha. Shkolla. Liria. E them këtë me plot gojën. Shkaku: se, në këtë shtet kurrë nuk ka pasur regjistrime të realta të Edhe Asdrenit, zgjedhjeve të fundit presidenciale dhe lokale, këtë vit na u mor e drejta e votës së dyshosh, edhe sa shqiptarëve të tjerë u ka hyrë tinëz hajduti me çizme në lëmë, ua ka vjedh votën slirë demokratike" gjatë E rëndësishmja; këto zgjedhje 'demokratike" po kalojnë pa incidente. Viktima. Aktivistë partiakë të plagosur nëpër spitale. Bora e madhe, që ra paritmas në mars, vërtetë mbuloi Maqedoninë, por jo edhe vjedhjen votës së &lt;lirës të shqiptarëve. Me siguri në listat e votimit kanë munguar edhe shumë emra të shqiptarëve e janë regjistruar shumë emra të të vdekurve. Edhe mua që kisha vdekur disa herë me radhë e isha ringjall, shteti demokratik" gjatë këtyre zgjedhjeve presidenciale dhe lokale më nuk e gjeta emrin tim; nuk e gjeta edhe emrin e djalit, emrin e djalit të Agonit;, që në Shkup sipas "shtetit demokratik&lt; e kishte sjellë lejleku. Gruaja atë ditë votoi në tjetër adresë. Agoni, nuk votoi fare. Shkaku: se, sipas tij është 1 papunë dhe nuk ka kujt tia jap votën e tij të &lt;lirë demokratike" vogël Maqedoni!. ## LIBRI I PËRKTHYER KEQ FISHKËLLEN ## SI RROTATE PALYERA TË NJË QERREJE Përkthimi është rikrijim. Dhe, mund të bëjnë përkthime të arrira vetëm ata që janë krijuesë, e pasurojnë gjuhën me fjalë e shprehje të reja duke qëndruar besnik autorit; gjuhës dhe stilit të tij pa e sakatuar librin. Përkthim, nuk 1 thonë përkthimit fjalë për fjalë. Lexuesi të ngulfatet mes faqeve të librit me fjalë dhe shprehje të kota; të paqëlluara artistikisht. Gjuha letrare shqipe mbi të gjitha është gjuhë e popullit shqiptar plot fjalë të vjetra e shprehje popullore brez pas krijohet në disa shtete: Shqipëri, Kosovë, IRJ e shkruhet dhe krijohet brenda kufinjve të ndryshëm politik, po gjuha letrare shqipe nuk njeh kufi. Pasuri e madhe kjo, për një gjuhë letrare siç është sot gjuha shqipe. Edhe ta jep ose nuk ta jep Zoti (Natyra). Habitem, kur kujtiteket merr guximin të përkthejë vepra letrare. E në anën tjetër mes faqeve të librit, përkthen përgjumshëm shkel e shko: &lt;automati i kafes pështynte pikëza ujïçalon E vërtetë, se çdo përkthim është mirë të ketë edhe një redaktor letrar, po jo këtë ta bëj një përkthyes nëse nuk është edhe krijues letrar . Shkaku se, libri 1 përkthyer keq, fishkëllen si rrotat e palyera të një qerreje, që mezi e tërheqin qetë, dhe e godet në kokë lexuesin si me çekan. punë Edhe pse kam lexuar shumë libra të përkthyer në gjuhën shqipe nga letërsia botërore, nuk më ka ra rasti të lexoj kësi gabimi të rëndë logjik. E nga ana tjetër trumbetoni për 'gabime? , dhe kërkoni që pas një libri të qëndrojnë dy përkthyesë. Jo, nuk mendoj si 1 nderuari përkthyes. Shkaku se, e thashë edhe më lartë: për mua përkthimi është rikrijim. Nuk e di si mund të qëndrojnë dy përkthyesë pas një libri, individë të dy karaktereve të ndryshëm dhe moshave. E të mos flasim për aftësitë përkëthyese letrare. Shkollat e kryera brenda e jashtë vendit. Bagazhin e përkthimeve. Prandaj, jam i mendimit që në një libër të mos figurojnë sa për sy e faqe dy përkthyesë. Mund të figurojë një redaktor letrar, po me një kusht: pa këto gabime të ~specialistit? . Përmëkeq, edhe kur këmbë se, përkthimi yt do të dalë i përkryer?! Jo, mik! Jo. Unë nuk mendoj ashtu se, ti e njeh gjuhën letrare shqipe më mirë se unë. Edhe atë, se ti je nga Tirana e unë nga Shkupi. ngul Gjuha letrare shqipe nuk duron Zot mbi krye. Zot është vetëm ai që i jep gjak dhe shpirt. Latërsia dhe shkenca nuk 1 njohin këto dallime (ligje), po aftësitë krijuese. E përsëris edhe njëherë: Zoti Natyra) 0 ta jap, 0 nuk ta jep këtë dhunti. Edhe pse, ma bën me dije se keni qenë përkthyes një kohë të gjatë (1980) në Sh.B. kjo nuk mund të më bind për përkthime të arrira letrare. Shkurt, se je përkthyes mirë dhe një i ri nuk mund të përkthej më mirë se ti me përvojë përkthimi të dhjetra librave të gjinive të ndryshme letrare . Edhe Shekspiri nuk është 1 përkryer . Vetëmse, Shekspiri është Shekspir. Shkurt: me sëpatën e madhe" siç 1 themi ne në Kërçovë, si Shtëpi botuese, të cilën e udhëheq unë, nuk lejoj të figurojnë në të njëjtin libër dy përkthyes. Ti po të mendosh se mund ta përkthesh librin më të arrirë gjuhësisht dhe artistikisht, urdhëro dhe botoje një ditë në tjetër shtëpi botuese! Lexuesi është gjykatësi më i mirë, që mund ta ndajë grurin nga byku në lëmë .<eos>
<bos>Edhe një e vërtetë. Ju jeni dy përkthyesë të ndryshëm për nga mosha dhe shkollimi. Dhe, vini nga dy vende të ndryshme të Shqipërisë. Që, do të thotë edhe nga gjuha dhe letërsia popullore dalloni mjaftë, edhe për nga shkollimi. E mos të flasim për nga aftësitë përkëthyese krijuese. Dorën në zemër, mua nuk më kujtohet të kem lexuar ndonjë përkthim nga ti, edhe pse kam lexuar dhe njoh mjaftë përkthyesë nga Shqipëria: Lasgush Poradeci, Vedat Kokona, Perikli Jorgoni, Aurel Plasari, Jorgo Bllaci, Petraq Kolevica, Llazar Siliqi, Prokop M. Gjergo, Sotir Caci, Enver Fico, Aleko Ballauri, Ilia V. Ballauri etj. Me këtë dua të them: ne si Shtëpi botuese për herë të në gjuhën shqipe e kemi sjellë Ujkun e Stepës, Demianin; I është vetëm ai që dashuron të H. Hesse, Perëndimi i përçarë dhe Midis natyralizmit dhe religjioneve J. Habermas , Zoti Ibrahimi dhe lulet e Kuranit E. E. Schmit, Vizita e Zonjës Plakë dhe Fizikantët të F. Durrenmatt, Politika si profesion M. Veber, Stiler të M. Fisch, Hyzmeçari të R. Walser; Klasa parë gjallë fluturuese dhe Konferenca e Kafshëve të E. Kastner etj . E përmend dhe: nuk kam asnjë ambicje për çështjen e emrit. Libri le të dalë me dy përkthyesë: sikur të kemi një punë të barabartë? ~se Edhe një herë e them: më vjen keq kur thua se, ne kemi 'kërkuar argumentet e specialistit? . Gjuha letrare shqipe nuk ka pasur, nuk ka dhe nuk duron mbi kokë të vetëquajtur 'specialistë? . Gjuha letrare shqipe zhvillohet, pasurohet dhe krehet përditë në të gjitha trojet shqiptare. Fundi i fundit ti e di se, gjuhën e krijojnë shkrimtarët dhe jo përkthyesit. E thashë njëherë. Unë nuk pajtohem me një mendim të këtillë specialisti? . Buka nuk duron ta gatuajnë dy magjetore. Dhe, ta fusin në çerep, nën saç. Edhe përkthimi është si buka. Vetëm disa shembuj: E para: libri nuk përkthehet fjalë për fjalë. E dyta: nuk herret nga shprehjet tona popullore, në të cilën i ka rrënjët gjuha letrare shqipe dhe letërsia artistike Shiu trokëllinte mbyturazi. Dhe, në fund: 1 lexova me vëmendje shembujt Përkthimi yt është i rëndë dhe plot gabime logjike; më bie me çekan në kokë. Edhe atë, vetëm në këto e merre me mend po ta lexoj gjithë librin. pak faqe, Jo, përkthyes i nderuar! Shiu nuk trokëllin mbyturazi! Shiu bie litar. Shiu bie si me shtamba. Shkaku se, bie nga qielli, e ka lirinë e vet, rrugën natyrës. Dhe, nuk mund ta askush për fyti. . kap Ose: E lëre më kur e bëje me qëllim. Ti: veç po me qëllim. Unë nuk shoh këtu asnjëfarë dallimi në mendim dhe dëmtim teksti. E para është një shprehje popullore që është gjallë edhe sot e kësaj dite. E dyta: një përkthim gjoja në gjuhën letrare. Sirtari i librave. Ti: etazheri i librave. (222!!) Përçudi, ende nuk e shoh Përfundimi, pas këtyre shembujve, nuk kam më forcë të vazhdoj me krahasimin përkëthimeve të 'specialistit? . Pështyma dihet se çka është. Dhe, automati kafes nuk pështyn pikëza uji . . Nuk i përmenda fjalët e tepërta që fut ti në përkthim pa nevojë e u ka ikur përkthyesi mos e maltertojë kotnasikoti lexuesin besnik mes atyre faqeve të librit. <!-- image --> ## E PASHË &lt;NOVA GODINËN? * ME NJË FËMIJË PËRDORE NË SHKUP Vite me radhë herë pas here, kur jam në marr nga vitet '80 ~ta, pas kthimit tim nga ushtria famëkeqe jugosllave. E nis ditën me dy uzo, ose raki rrushi. E më vonë mundet ndonjë kafe, birrë ose shtambë me verë. Që nga ajo kohë, unë nuk përdori (aspirina) as edhe për kokën. E mos të them se shkoj te mjeku. Librezën e shëndetsisë e kam hedhur moti diku mes librave. Shkurt, vështirë se mund ta gjej po të kem nevojë ndonjë ditë. Zoti do ashtu, dhe unë nuk kam nevojë, e kam nxjerrë nga përdorimi qysh para shumë vitesh në Katund. hapa Edhe sot u ula si zakonisht te &lt;Miracoli" . Ganiu, kamarieri 1 restorantit nuk vonoi shumë dhe pa më pyetur ma solli ~ilaçin' tim me akull. E di Ganiu e vet dhe shprehinë time të mëmgjesit për marrjen e ~ilaçeve' Përderisa pi dhe shfletoj gazetat e ditës, padashtas e ngrita kokën. Dhe; e dini çka pashë?! Jo, nuk e dini. Mendja ju shkon për së prapthi, siç e kani mua përpara gotave të çajit: E ke ndonjë personazh të librave të tu, që këtë mëmgjes 1 përdredh bythët rrugëve Ose, ndonjërën nga ato Miket e tua me dy shtamba verë , që edhe të vdekurin e ngrejnë nga varri. E tashti, kur i ka ardhë koha për burrë, edhe kësaj si të tjerave aktiviste partiake; ia ka gjetë një burrë partia. punën parë Përçudi, pas shumë vitesh e &lt;Nova Godin? me një fëmijë përdore në Shkup. Atë 'Nova Godinën kuqezi të Kërçovës, që moti ecte lartëposhtë ditëve të pazarit me një fëmijë përdore. Ose, siç na thonte neve fëmijëve Xha Duli i Cërvicës, kërkonte burrë. kaq pash Kurreshtja nuk më la rehat. E lash 'ilaçin mbi tavolinë dhe iu vura pas me të gjitha forcat nëpër Qendrën tregtare. &lt;Nova Godina? kuqezi e E pabesueshme! Shkaku se, moti nuk e kisha atë grua Shëngjergji rrugëve të Kërçovës. Unë vazhdova shkollimin në Shkup. E më vonë studimet në Prishtinë, ku edhe jetova disa vite "çmendurie" . E pas ushtrisë, përsëri në Shkup rrugëve të këtij qyteti me e xhamia, minaret të cilit e shponin qiellin. Hoxhallarët ku fluturonin mbi qyetet si azreti Isai në qiell. Çafkat, ku kishin zbritur nga lisat nëpër sokaqe. E sorrat shëtisnin lirshëm natën. Nuk do të thotë kjo se nuk e vizitoja vendlindjen; po ja nuk e takoja më si dikur &lt;Nova Godinën" kuqezi me një ma thoshte mendja, Godina" është shpërngulur edhe ajo në Turqi. Ndodhë, e ka ndërruar edhe Qytetin: Me siguri ka gjetur ndonjë qytet më të bukur e plot rrugë, hije për të marrë lirishtë frymë. Nuk doja të mendoja asesi se, e shtyer në moshë, e Iyer e përlyer mund edhe të ketë vdekur në ndonjë varri. Nuk vdesin jo aq lehtë nuset siç visheshte ajo me &lt;lule ditëve të pazarit në Kërçovë. parë gurë keq ## Kalosh Çeliku stolisur me &lt;lule lale? e fëmijë përdore kishte ardhë në Shkup; e unë të mos 1 dalë përpara si dikur në kohën e fëmijërisë ta ngacmoja me ndonjë fjalë, nuk bën kurrsesi, këtë veprim nuk e do edhe Zoti. pak Dhe, e zura së një librarie. E kishte ndalur në rrugë një shok imi, që e hiqte veten edhe ai si shkrimtar. Nuk më nga e njihte ky &lt;Nova Godinën??! Fundi i fundit, ky nyk kishte të përbashkët me &lt;Nova Godinën' time të fëmijërisë. Iu afrova ngadal tinës pas shpine. Dhe, e dini çka pashë?! Përsëri nuk e dini: dëshprimin. 0 Imzot! ~Nova Godina" e fëmijërisë sime, po ish Tellallja e Kurvës Parti. . asgjë Nova Godina (Viti Ri) Grua e çmendur, e veshur kuqezi, që të shtunave (ditëve të pazarit) shëtiste me një fëmijë përdore nëpër të Kërçovës: Dhe; kërkonte burrë. çarshi ## NA MBYTËN TË GJALLËT<eos>
<bos>Eh, lexuesi im nderuar , sikur këta politikanë shqiptarë, këta akademikë, këta intelektualë, këta shkrimtarë, këta gazetarë, këta patriotë me kësula të bardha në kokë e pa to, të punonin e reagonin me kohë për arsimin në gjuhën shqipe; kulturën shqiptare! Vërtetë, do të hapte një faqe të re historia shqiptare. Nuk do ta lodhnim shumë kokën me &lt;Makedonska enciklopedija" e marrëzira të tjera se, a jemi kaçakë dhe a kemi zbritur nga mali. Gazetat ti mbushim kotnasikoti plot reagime e vajtime. Popullin ta thirrim në protesta në E në të vërtetë, ai është në rrugë me vite, 1 papunë falë partive tona politike. ja që nuk reagojnë burrat e botës në gazeta, nuk protestojnë në rrugë me parulla e pankarta në duar për arsimin politizuar deri në palcë; nuk e ngrejnë zërin për liri. Përmëkeq, me të gjitha forcat reagojnë për 'Makedonska enciklopedija? Punë e madhe. Pamfleti politik, që na e dhuruan "vëllezërit? duam s'duam ne; do të përfundojë në Bibliotekën Popullore Universitare të Qytetit: Kliment Ohridski' ose nëpër shtëpitë e lexuesve sllavomaqedonas e shqiptarë. Nuk më pengon kjo, dhe as që kam kohë të merrem pamflet të këtillë sllavokomunistë me fletët e të cilit nesër torbeshët do të shesin fara. rrugë. Po, E rëndësishme është se, pengon vetëvetja; politizimi katastrofal i arsimit shqiptar dhe kulturës shqiptare. Fatkeqësisht, e kemi nën nivelin Ne nuk kemi arsim shqiptar, ne nuk kemi kulturë shqiptare . E në anën tjetër, kemi kohë për të harxhuar energji për një pamflet sllavomaqedonas. politik E këndej, ia futni pordhë politike në mes të ditës kundër enciklopedisë sllavomaqedonase. Gojën plot e them: ju jeni edhe kundër fëmijëve të juaj në bankat shkollore. Vite me radhë 1 keni shqiptarë, mjaftë më punuat e luftuat për sllavomaqedonasit! Shtetin e shokut Tito, që pas Luftës së Dytë Botërore e polli Jugosllavija e sot, përkundin serbët në djep me ninulla shoveniste nacionaliste. Popullin artificial pakicë të prodhuar nga shqiptarët, bullgarët, serbët, vllehët, turqit, torbeshët e romët. E ktheni kokën pas një herë edhe për shqiptarët; popullin shumicë në këtë Shtet, që me plot arsye u takon të udhëheqin herë edhe sllavomaqedonasit gjuhë amtare, shkolla, flamur; Universitet, Akademi të shkencave e të drejta kombëtare . Veten le ta provojë edhe ky popull artificial në rolin e lypsit te Ura e Gurit. I bindur jam se, shqiptarët do tua jepnin me të dyja duart të gjitha këto të drejta kombëtare . E nesër?! Nesër, shohim e bisedojmë në Kuvendin shqiptar se, sa banorë sllavomaqedonas do të ketë ky shtet multietnik, që me këmbëngulje duam ta ndërtojmë ne shqiptarët. Edhe njëherë them: ktheni kokën, shikoni prapa në lëmë! Arsimin e keni në gjendje katastrofale si në kohën e komunizmit; me shpirt. Ende nuk keni shkolla fillore. Tekste shkollore. Lektyra shkollore. Abetare . një pak lënë pa lokale shkollore. Tekste mësimore. I keni lënë edhe pa mësuesë.\_ Poezinë nuk e vjellë. Edhe librat. E di, politkanët trusakatë duan ti vjellë edhe këto dhunti të Zotit, po ja që unë nuk dua ti vjellë. Unë e vjellë politikën e tyre teknefese. Unë 1 vjellë argatët e tyre trusakatë brez pas berzi. Dhe, unë 1 vjell me gjithë zorrë e tyre shekullorë. Pse, do të thoni ju si lexues?! spiunët E them këtë se, më ka ardhë më deri në fyt. E kam vjellë ushqimin. E kam vjellë politikën. 1 kam vjellë edhe zorrët. Dhe, nuk kam më çka të vjellë nga barku. Nuk ka problem edhe këtë fshehtësi do tua rrëfej si shkrimtar. Vetëm; nesër nuk dua të më ankoheni te partitë politike. Nëna e juaj Njerkë. Shkaku: ngase Nëna juaj Njerkë, nuk u jep qumësht si Nëna e juaj e vërtetë. Djepin nuk di ta përkund me ninulla shqiptare deri në mëngjes. Nuk ju merr në gji si Nënë. Fatkeqësi kombëtare! Partitë politike; nesër kush do ti marrë në gji?! Kush do ti përkund në djep?! Kush do tu jap tagji?! Kush do ti nxjerrë Punemadhe, do të thoni ju burrat e mejdanit me brekët nëpër këmbë. Nuk është ashtu, lexues i nderuar . Nuk është njësoj të pish qumësht te Njerka dhe të thithish gji nga Nëna. E them këtë se, thirrem në ligjet e Natyrës . Vërtetë, është e përkryer. ne artistët ti bëjmë konkurencë. Natyra është ajo, që momentalisht është pakalueshme me kryevepra. Nesër nuk dihet, del ndonjë burrë nëne dhe e kalon edhe Nënën Natyrë. në rrugë çdo katër vjet në zgjedhjet lokale e parlamentare. Tymeflakë do të nxjerrin nga goja. Zërin do ta ngrejnë lartë nëpër fushata zgjedhore për Gjuhë shqipe. Universitet shqiptar. Akademi shqiptare. Shqipëri Etnike. Punemadhe. Edhe kësaj radhe le tu jap Njerka gji me shtamba. Vetëmse, një gjë duhet ta pranojnë: janë kopila. Kopila edhe do të vdesin brez pas brezi, hyjnë në varre. Profetike, ë2! Kopilat, dihet e kanë Njerkën. Dhe, Babën e rrejshëm. Vetëm, nuk e kanë qumështin e Nanës. Gjirin, që edhe të vdekurin e çon nga varri. Qumështi i Nanës është jeta. Shpirti. Gjaku. Lufta që e bëjmë nëpër shekuj brez pas brezi për liri. Edhe më doni të ju flas, shkruaj marrëzira? ! Mjerim. kur do të ju dalë gjumi shekullor; ngrisni zërin si shqiptarë? ! Po, 0 Imzot, edhe kësaj radhe mos ua merr për të madhe! Nuk shohin. Nuk dëgjojnë. Nuk dinë. Ua ke dhënë po nuk i shohin shenjat. Ua ke dhënë veshët, po nuk e dëgjojnë lodrën. Ua ke dhënë kokën; po nuk e kanë në sytë, qafë .. Nesër. Ose, pasnesër. Vonë. E them këtë se, nesër më do të keni vdekur, gërhisni në varr. Ndodhë të sharroni shelgje. Ndonjëri, ndodhë të bëjë edhe çerepë. me shpuzë nuk do të keni ta piqni bukën në mes të odës. Saç Saç. Halli?! Edhe një lutje: ua kthe në kokë! Nuk e bëjnë këtë se duan; po nuk dinë. Patjetër, duhet dikushi tu pri në ballë. Rrok për dore. Tjetër është ajo se, këtij populli i në ballë partitë politike. Gjysëmanalfabetët. Edhe një herë ju prinë lutem në emër të Krishtit e Muhamedit, mos 1 merrni më qafë!. Jo; përsëri bërtiti zëri nga qielli. Juve si popull, u ka nemur Turku. E nama, përderisa të zë vend fluturon në qiell e tokë. Fatkeqësisht, kësaj radhe zbriti në tokë, në mesin e shqiptarëve. Këmbëkryq u ulë në rendin e parë, në xhami. Hoxha thirri në minare . Dënimi duhet vuajtur gjithësesi, dëgjova një zë nga qielli. Atëherë, së le të jetë sa më 1 lehtë, pa dhimbje. Nëse është nevoja le të digjemi në zjarr të Xhehnemit! Njëherë e përgjithmonë ti lajmë mëkatet si popull zgjedhur nga Zoti. paku Ndihmë! Ndihmë , 0 Zoti Madh! Na shpëto edhe kësaj radhe nga robëria pesqindvjeçare anadollake! Asimilimi. Ti e di se ne më nuk kemi edhe një Skënderbe, që të na çlirojë nga halldupët, heqi prangat. E patëm një, po edhe këtë duan të na e marrin sllavomaqedonasit. U kemi dhënë mjaftë. Po, këta siç duket e kanë barkun e madh tinar. Thesit nuk janë duke ia lidhur grykën. Përmëkeq, e kanë një thes me arna. Specat u bien udhës. Patlixhanat.<eos>
<bos>Mëshirë , 0 Zot! Ecin e flasin jerm. Ndonjëri ka përmirë edhe në sofër të xhindeve. Rrugës flet vetmevete. Babashehu kot i fry në Tyrbe. Hoxha kot përpiqet tia këthejë në kokë me një hajmali për Nuk e zënë magjitë, xhindet e kanë në dorë. Natë për natë e hedhin dorë më dorë mbi Majë lisave. Nuk e dinë ku e kanë bythën e ku kokën. E sa di unë, bota do kokë e jo bythë.. qafe. çatia. Zgjohuni të vdekur, se na mbytën të III LUFTA E TRURIT ME B -në E MADHE TË SHTYPIT <!-- image --> ## LUFTËN E FITOJMË PO NË TAVOLINË NA QEPIN STRUKE Dera u dhe hyri im Atë në dhomë. Kësulën e bardhë ende e kishte në kokë. Sahatin me qystek, përqafe në xhep. Tirqit me vragja. Xhemadanin me sumbulla . Struken si gjithëmonë e kishte hedhur krahëve. ~Nagantin' me gjithë fishekë në brez. hap - Edhe kësaj radhe e keni nisur luftën . I keni rrokur armët maleve. - baba. Nuk patëm tjetër rrugë, na detyruan tu ngjitemi maleve. Majave me borë ta kërkojmë shtegun. Lirinë . - Nuk e besoj, se një gjë të tillë mund ta bëjnë edhe në të 2001 in. Mjaft kemi mësuar nga gabimet e atyre viteve, nuk u zëmë më besë . - Eh, 0 bir! Edhe më 1912 -tën, edhe më '41 ~in i rrokëm armët. Ia vumë zjarrin Ballkanit. në fund e pamë se kishim të mashtruar , mbetëm nën zgjedhë. Frikë kam se, edhe kësaj radhe do tju mashtrojnë në tavolinë. Ne e fitojmë luftën, po në tavolinë na i fusin gërshërët, na qepin struke . Po, qenë - E di, 0 bir! E di. Frikë kam se edhe kësaj radhe do të na përsëriten gabimet. Shqiptarëve po u përsëritet historia. Gjithmonë jemi vonuar. E sëmura e Ballkanit, kur e humbi luftën, ne e kërkonim Baba Dovletin. Gjermania kur dorëzoi Berlinin, ne ende lyftonim maleve të Zajazit për Shqipëri Etnike . Komunizmi, kur ishte në rrezik edhe në Rusi, ne me fotografitë e shokut Tito në ballë u prinim demostratave të viteve 81 të studentëve në Prishtinë . Kësaj radhe do ta zgjidhim me armë. Nuk e kemi ndërmend tua lëmë këtë barrë fëmijëve tanë; si ju që na e latë neve; në gjysëm të rrugës koçinë me nuse mes maleve. - Edhe një herë e përsëris, nuk e besoj se do të na e hedhin edhe në demokraci. I kemi dhënë dhe po i japim mjaft gjak Lirisë . - Dhashtë Zoti! E mbylli bisedën im Atë duke ma lënë 'nagantin" në duar, e përplasi derën dhe doli me mauzerrin krahut në Lëmë . Telefoni cingërroi dhe më zgjoi nga mendimet dhe nën dritare. E ngrita kufjen: Matanë telit e dëgjova zërin e Patriotit të Vonuar. pusia E mora nagantin dhe ia futa fishekun në gojë. Matanë Urës së Gurit, turma ishte tërbuar duke kërkuar armë dhe thyer dyert, xhamat e E edhe flamurin e tyre me rreze; vendosi tjetër flamur. Muaj më parë kishin paralajmëruar 'Natën e gjatë kur Çairit do tia vënin flakën: Shqiptarët do ti përzenin matanë kufirit, në Shqipëri. E unë mes librave i prisja me 'nagantë në dorë qe pesëdhjetë vjet. E shi sonte po mi dërgonte Zoti dhuratë ti pres me të gjitha nderimet, ashtu siç e kemi pasur zakon nëpër shekuj ne shqiptarët. 1 dëgjova edhe krismat para \_ Shpërthimet . nuk e turmën. Edhe pse, e prisja edhe në Shkup Manastirin: Shtëpitë dhe dyqanet e shqiptarëve në zjarr flakë në mes të ditës . grisi pash - A ende nuk ke ikur, nuk e ke braktisur Shkupin?! \_ - Jo. E kam shpallur Rrapin; Zonë të lirë - Edhe babain deshën ta përzënë në Turqi, po nuk e luajti këmbën nga pragu. Një xhandar që për çdo ditë e pyeste në çarshinë e Kërçovës: A ende nuk ke shkuar në Turqi? E di si shpërbleu. Jo, nuk e di. E zbythi qotek . E la me gjysëm shpirti në mes të xhades . - Budallai. Kurrë , nuk u mbushe mend. së ç'faj kanë fëmijët. Gruaja. paku - Histori. Kohë të tjera ishin ato, e kohë të tjera janë tashti, kur mbi kokë e male na fluturojnë helikopterë rus . Avionë. - E kam ditur, ty të kanë shkalluar librat. Më dhimbesh, por nuk kam se si të të ndihmoj, iku koha e hoxhallarëve. Hajmalive . - Edhe e gjithë Rusia të fluturojë mbi malet tona, fusha e qytete, nuk do ta lëviz këmbën asnjë nga pragu. hap - Nuk Rrapi e sidomos tashti kur e kam shpallur edhe si Zonë të lirë. Ti ecë kur të duash, mua do të më gjesh nën në Shkup. Rrap, ## PATRIOTI I ARRATISUR DHE PARULLA E &lt;VËLLAZËRIM BASHKIMIT? (Shkas: Gjuajtja e dhe fshehja e dorës) gurit ZEKTHI: Kush është Patrioti Arratisur? PATRIOTI 1 ARRATISUR: Ballist. Në kohën e ish Jugosllavisë edhe komunist. 1 arratisur politik dhe veteran lufte. Edhe shkrimtar. Rrufjan. Kohën e fundit merrem frontalisht me të kaluarën. Nuk merrem me të tashmen e as me të ardhmen. Njëherit; ua bëj me dije se jam edhe 'kujdestar i kombit? . ZEKTHI: Polic i kombit?! PATRIOTI ARRATISUR: Jo, nuk u 1 kombit? . Thirrja ime fundit ishte: ta shpëtojmë kulturën shqiptare! ta sakatojmë kulturën shqiptare!. Tjetër?! Edhe ndonjë patriotike! vepër ZEKTHI: E qartë, keni aktivist 1 Policisë letrare. qenë PATRIOTI 1 ARRATISUR: Çka tjetër; mora në Mbrëmjet e poezisë strugane në vitin 2001, kur poetët e tjerë shqiptarë nuk deshën të marrin pjesë shkaku luftës që shpërtheu në këto anë. I rrëmbeva disa shpërblime për ~flijime artistike" Edhe honorare . Udhëtime zyrtare . pjesë PATRIOTI [ ARRATISUR: Po. Kryetar Dege në Katund. Edhe gjatë luftës së 2001 -shit kam komandant lufte. Përderisa ti rrije nën hije dhe e kishe shpall Rrapin Zonë të lirë, unë dola kaçak me armë në dorë . qenë ZEKTHI: E në cilën anë bëre luftë, në katundet e Kumanovës, apo në Tetovë? PATRIOTI 1 ARRATISUR: Në bregdetin shqiptar . ZEKTHI: E sa di unë atje, nuk u zhvillua asnjë luftë për Liri?! ZEKTHI: Ëhë, tashti e kuptova. Ti paske punuar në Ilegalitet. PATRIOTI 1 ARRATISUR: lufta nuk zhvillohet vetëm me armë. Po, PATRIOTI 1 ARRATISUR: Po pra, në Ilegalitet. PATRIOTI ARRATISUR: Rrotullime akrobatike politike . 'Pëllumb Postier? në postë; merrem me shpërndarjen e dosjeve. Vuajtjet e mia për Atdheun nuk janë shpifje dhe Vendimet e mia letrare në Sllavomaqedoni nuk janë veprime të një kasapi letrar, patrioti që vazhdon të bëjë ndarjen e krijuesve shqiptarë në Sllavomaqedoni me metoda të njohura komuniste. Flamuri luftës që ngrej unë, armët e luftimit dhe 'metodat letrare janë të shkolluara në Strofka kabinetike të dajallarëve nga ku kurdisen plane dhe ndiqen krijuesë të padëgjueshëm rebelë dhe shpërblehen krijuesë ZEKTHI: E sot, ç'punë bën në Liri?! ZEKTHI: Zoti Patriot, kemi përshtypjen se jeni nga ata 'intelektualë? kohërat askushi nuk ia ka drejtuar gishtin. Përmëtepër, jeni shpërblyer me poste partiake e shtetërore nëpër redaksi e ministri. . Çka do të thotë kjo, aftësi intelektuale, apo meritë dajallarëve. . . ? PATRIOTI 1 ARRATISUR: e pranoj, nuk e mohoj si disa krijuesë rebelë se nuk kam 1 qenë përgëdhelur nga Partia Komunsite dhe shpërblyer në atë kohë të artë me bursë për studime nga APJ , poste në zyrat e kabinetet e një Organizate punuese 'ndërtimtarie' të dajallarëve. përsëri, që të ju prij në fitore të reja nga Kabineti i "vëllezërve? Strofka ime Ilegale \_<eos>
<bos>PATRIOTI 1 ARRATISUR: E vërtetë, tashti më, duhet të bindeni se unë jam vizioner. E shihni, përsëri erdhi koha e 'vëllazërim bashkimit?\_ Bashkëjetesa. ZEKTHI: E kemi të njohur nga mjetet informacionit se je më besniku 1 bashkimit" . I keni marrë edhe disa çmime letrare partiake nga vojvoda? ZEKTHI: E kemi bindjen se je i vetmi që nuk e vajton të kaluarën. Sistemet ndrrojnë, partitë, qeveritë . Krah për PATRIOTI I ARRATISUR: Nuk trembem ta them haptas, nuk e vajtoj të kaluarën; atëherë kur me shokë e sakatova letërsinë shqipe, që vështirë e keni tia mbyllni plagët edhe sot e kësaj dite. Dhjetra krijuesë vdiqën pa botuar asnjë libër, e ndonjëri mezi arriti të botojë pas vdekjes. Shoqata e Shkrimtarëve të Maqedonisë sot numron mbi 400 anëtarë. E di, ju shqiptarët kërkoni së ti keni gjysmën e anëtarëve të asaj shoqate, po nuk ju duhet një bandë e tillë rebelësh. Ose, siç thonë svëllezërit? dajallarë: Lidhje e Shkrimtarëve Shqiptar paralele. paku ZEKTHI: Në fund, çka do të na thoni zoti Patriot? Ndonjë porosi?! PATRIOTI I ARRATISUR: Shqiptarët ndaj meje kanë ende borxhe. Shkurt, duhet të më japin një shpërblim mbarëkombëtar . ZEKTHI: Hi-hii-hiii . Shpërblimin e fundit Patriot; e ke pas dere . Ia hajrin! pafsh zoti POETËT VIJNË ME SHI DHE IKIN ME POEZI <!-- image --> Herën e fundit në Shkup dhe Kërçovë, në Manifestimin Kulturor Tradicinal Ndërkombëtar: RRAP; në Shkup dhe Ditët Humorit dhe Satirës: XHA DERALLA, në Kërçovë, që 1 organizon Lidhja e Shkrimtarëve Shqiptar, poetët erdhën me shi. Dhe, ikën me poezi. Unë i kuptoj si poet, shenjat e Hyut; që na i dërgojnë të vdekurit nga mesi i varreve. Tyrbja e Babashehut, në Baba Tomorr. nuk e di a 1 kuptojnë politikanët?! ~Burrat" e grave; që janë fundosur bythekrye në kolltuqe. Kabinete të Qeverisë . Ministri.. Po, E kanë harruar arsimin. E kanë harruar kulturën shqiptare . Themelet e një shoqërie. Populli. Shteti. Fare nuk e çajnë kokën. Jo, e çajnë kokën, po e çajnë për B -në e madhe të shtypit. Punamadhe, që populli vuan edhe për bukën e gojës. B -ja e madhe e shtypit, nuk e ka këtë problem barku. B -ja e madhe e shtypit e ka problem të shkojë në hale. e ndjen veten më të sigurtë; mes gjirizit. Aty Vitet vijnë e ikin njëri pas tjetrit. Edhe Frederik Rreshpja; papritmas iku nga mesi një ditë. Shkaku: u lodhë më në mesin e këtij bërlloku; që përditë e më shumë na ka rrokur për fyti, na e zë frymën. Tashti, fillon dyluftimi: poetët moti 1 kanë hequr kufijt politik në mes të shqiptarëve. Gjatë kohës së komunizmit, librat e tyre kalonin kufirin mbi gomarë ilegalisht ynë qysh E ti, siç do të thoshte poeti i madh shqiptar, Frederik Rreshpja: me një copë buke në dorë do të kalosh para dyerve të Partisë" . Ndodhë, nën dritaret e tyre me kitarë të këndosh edhe serenatë. me thasë dorë më dorë. erdhi koha edhe vetë ta kalojnë kufirin Edhe pse ~demokracia? , përveç kufirit politik që kishin shqiptarët me Shqipërinë, u vuri edhe kufij të rinj IRJ të Maqedonisë, Malit të Zi dhe Kosovës Lindore, që në Jugosllavi së nuk kishin kufij politik në mes vete si popull shqiptar me Kosovën. Poetët, ata të parët që i hoqën kufijt politik. bashkonte poezia, e jo politika. Erdhën vetë nga të katër anët e botës me librat e tyre nga të gjitha viset e Atdheut: Tirana, Shkupi, Prishtina, Podgorica; Çamëria e Presheva. Politikanët 1 ndanë shqiptarët me kufij të rinj edhe me Kosovën. Që, në kohën e komunizmit ecnin dhe komunikonin lirshëm, shkolloheshin e jetonin në Prishtinë. Megjithatë, poetët qenë ata që kurrë, nuk njohën dhe njohin kufij politik. Edhe pas këtyre kufijve të rinj, që u vunë politikanët; plot rreziqe erdhën nga të gjitha viset e Atdheut në Shkup e Kërçovë: Pano Taçi, Hida Halimi, Bardhyl Londo, Ledia Dushi, Fadil Curri, Radije Hoxha, Gjon Gjergjaj, Irena Gjoni, Xhelal Tosku, Nehas Sopaj, Beatriçe Balliçi, Ndoçi, Kujtim Agalliu, Mariana Shkurti, Petro Dudi, Remzi Salihu, Dashnor Selimi, Dino Çiço, Xhelal Ademi, Agron Shele; Melda Ribaj, Festim Tomorri, Begzat Rrahmani, Rami Kamberi, Nuri Koleci; Rexhep Bajrami, Safet Hyseni, Adem Xheladini etj. poetët politk. politik. paku qafe qenë politik Në Ditët e Humorit dhe Satirës: XHA DERALLA në Kërçovë, dhe artisti Ali poeti Qerimi do të recitojë poezinë e Ali Asllanit: Hani; pini dhe rrëmbeni. Salla do të dridhet nga vargjet e të rebeluar që në atë kohë. Edhe e sotmja; sa përngjan asaj të djeshmes të Ali Asllanit! Muret do të shkunden nga pluhuri. Kufijt edhe një herë do ti dyndin; lëvizin nga vendi vetë poetët. Poezia nuk njeh kufij politik. Të pranishmit do tu bien duarve. 1 lumtë Ali Asllanit. I lumtë artistit; që na i solli këto vargje në mesin tonë për çaste. Edhe pse, politikanët nuk 1 kanë lexuar në libër , nuk 1 kanë mësuar përmendësh në shkollë, nuk kanë veshë ti dëgjojnë edhe gjatë kësaj Nate të Madhe. Punë tjera më të mëdha kanë &lt;burrat' e grave. Natën 1 vizitojnë Shtëpitë publike; e ditën gërhasin në gjumë në Qeveri. Ëndrra arushe shohin në mes të ditës. Gjithmonë, mendojnë se do të jetë ditë. Dielli do tu rri mbi kokë. Po, natën?! Natën, ku do ta fusin kokën të mjerët, kur Hëna do të dalë mbi mal?! E lakuriqi do të turret natën nëpër errësirë. Zogu i keq do të na këndojë këngë këmbë nga Çelëvjollca. Jo, thuani. E kemi frikë Dexhallin. Xhindet; që natën na hudhin dorë më dorë mbi çatia. Majë lisave të Çukës së Cërvicës të Xha Derallës, në Kërçovë. poetit politik pak syçelë gjithë Pajtohem. Mirë, po kush hedhë potët dorë më dorë?! Përsëri, do të më përgjigjeni: xhindet. vështirë e keni të më bindëni me këto marrëzira moderne. Prandaj, u përgjigjem: Nusja me pashterkë të kuqe 1 ka mbështjellë lyrekë. Burrë, që e ka politikanin. Ditënatë 1 shëtit dore rrugëve çorre. Jo, për te Pazari Grave. Në mes të ditës ua varë për qafe nga një hajmali mos ti zënë magjitë. Të shenjtët poetë, që vargjet jua kanë lidhur politikanët nyje për I kanë rrokur për fyti me të dyja duart. qafe. E kuptoj: poetët janë gjaku i popullit. Vijnë me shi. Dhe, ikin me poezi. kush janë politikanët?! 'Burrat? e grave, që nuk i do shiu; nuk 1 do poezia; nuk 1 do populli, nuk 1 do Atdheu. Jo, do të thoni ju. Edhe ata i do dikushi në këtë botë. Po, E vërtetë. Pajtohem: Kush pra, thuajeni?! Partia, ore burrë! Partia i përkund në djep. Edhe gji u jep ajo Kurvë, kur qajnë për qumësht lope. Ninula u këndon mbi kokë ti marrë gjumi. Që, nesër të rriten mejdani. Shpatën e Skënderbeut, çdo katër vjet gjatë zgjedhjeve parlamentare ta nxjerrin nga brezi. Ndonjëri, më guximtari ti hip në shpinë edhe kalit të Skënderbeut. Zot ti dalin Atdheut. Edhe nesër të na ndajnë me kufij të ri politik. ## INTELEKTUALI I RREJSHËM Dhe Feridi faqe ndrron Dje shante; sot lëvdon: ## Fan NOLI<eos>
<bos>Nuk e kam pasur mendjen të shkruaj për gazetë, ta ngre zërin, ta them mendimin tim të shkrimtarit për Intelektualin e Rrejshëm, me të cilin nuk jam pajtuar dje, nuk pajtohem sot dhe nuk do të pajtohem as nesër. Një: nga shkaku se kam menduar se atij një ditë do ti ngihet do të pendohet për mëkatet e bëra dhe tre: do të bjerë në &lt;din e iman Shkurt, do të heshtë, do të pajtohet me fatin dhe do të tërhiqet atje ku e ka vendin; me plot plagë në trup' të pleqërinë. Zonjën Vdekje. Po, me që asnjëra nga këto të tria nuk ndodhi me këtë Intelektual të Rrejshëm, ngase ai kohën e fundit na doli në skenë edhe me maskën e patriotit, qeshë 1 detyruar, se ndjej njëfarë përgjegjësie morale, përsëri të rrok lapsin.. Mëngët ti përveshi deri në bërryla.\_ Lapsin ta nxjerr nga brezi. Lexuesve të mi besnikë, të tua them të vërtetën dal borxhit. Edhe pse, unë, çështë e vërteta, Intelektualin e Rrejshëm e kam marrë shpeshherë si personazh negativ nëpër krijimet e mia letrare edhe në kohë më të vështira dhe e kam zhveshur e lakuriq. Vetëm se, Intelektuali i Rrejshëm si duket; nuk lexon gazeta, libra, nga karrierizmi i janë terruar Ose, kur është fjala për këto shkrime, i fut gishtat në veshë, bëhet 1 shurdh, e merr Megjithëse; pa 1 lexuar vite me radhë ka ditur të më dënojë syri. Dy: presë sytë. gjumi. ata, dhe të më shpallë si nacionalist; separatist e irredentist. E vazhdon hujin e vjetër, edhe pse Intelektuali i Rrejshëm që deri dje me zemër me shpirt besnik 1 marksizmit dhe bolshevizmit.. Në emër të këtyre siguroi disa punë, rrogë të madhe, veturë , dy tri banesa. Shtëpi në Brezovicë, Prishtinë e dhe karrierë politike. Me ermin e tyre në gojë binte në shtrat; me lulëzimin e partive të reja politike; Intelektuali Rrejshëm ndyrshoi krejtësisht brenda një nate. Ai turret pari të anëtarësohet; ta tregoj veten në ndonjë politike. E shanë partinë komunsite që, deri dje për merita të mëdha si i dëgjueshëm; ia mundësoi, të gjitha privilegjet: redaktor në redaksi, profesor universiteti në Shkup; Prishtinë e Tetovë, anëtar 1 tre akademive të shkencave; anëtarë 1 disa komisioneve, këshilltar i të partive politike shqiptare; njeriu numër dy i Ibrahim Rugovës. Dhe, i cili në fund përfundon në Kabinetin e Kiro Gligorovit.. Pse e bënë këtë? E bën se e di cili është, nuk ka besim në aftësitë e veta krijuese Me perëndimin e partisë moniste, që brenda një nate si mik UTB -ashi siguronte vende pune, e me ardhjen e këtyre të tjerave në skenë, ai e di se ato vende pune do ti humbë edhe brenda një nate. Mu për këtë, ky Intelektual Rrejshën para zgjedhjeve turret si pa kokë, ia hedh këlyshit të tij melez besnik me zgjebe një asht, e rren mendjen se me &lt;aftësitë e tij krijuese që posedon; do të uzurpojë përsëri vende të tjera Pasuri. Këshilltar në ndonjë Parti politike parti partie gjitha pune. komunist në hapjen e panaireve të librit: në Ulqin e Tiranë. 0 Imzot, çe gjeti të shkretin! Ki mëshirë për të si për besimtarin e dëgjueshëm, sepse e Se, ai nuk diti që këmbët e huaja nuk të shpiejnë të lënë në baltë. Për të hipur në Baba Tomorr nuk duhet të kesh vetëm këmbë, por edhe guxim e zemër. edhe aq më tepër të duhen forca për të shi, breshër, shtie rrufeja.. E ky Intelektuali 1 Rrejshëm mendoi se gjithmonë jetohet me rrena. Pazarllëqe. Përralla. Harroi se ndryshojnë kohët, vargjet nga poema &lt;Vaji i bylbylit? e Ndre Mjedjes: / Bylbyl? Ky shekull or ças ndrrohet: /Bijnë poshtë të neltit; 1 vogli çohet\_? E harroi se vërtetë lindin të reja politike; po ne njerëzit jemi po ata të njëjtit, nuk kemi ndryshuar edhe sot e kësaj dite. Ai vetë deri dje qe në radhët e para të Partisë Komunsite, çirrej e trumbetonte pë liri, barazi, bashkim? E po ky Intelektual 1 Rrejshëm sot ulërin; derdh lot e shan të tjerët për krizën politike e ekonomike. Ky Intelektual 1 Rrejshëm qe hartues 1 planprogrameve mësimore në arsim, përpilimit të teksteve shkollore, lekturave shkollore, klasave të përziera, diferencimit të punëtorëve të arsimit, institucioneve kulturore, Enciklopedisë maqedonase. E shante popullin shqiptar në mjetet e informacionit.. Nuk e donte shqiptar.. E po ky Intelektual i Rrejshëm, sot ngre zërin për popullin shqiptar: nëpër politike; shoqata e unione të viçave. larg; Po, ynë parti parti bie tavolinës me grushta; ngre duart lart dhe mezi e zbresim nga podiumi ku lexon 'poezi' patriotike. E kërkon flamurin, hapjen e shkollave shqipe, universiteteve shtetëror e privat; kthimin e punëtorëve të diferencuar në punë, nënshkruan peticione. Vjell, e çka nuk vjell Intelektuali 1 Rrejshëm në emër të popullit dhe për popullin. popullin shqiptar? Jo. Nuk ma merr mendja. Se, mu ky Intelektual i Rrejshëm dje e shante dhe e dënonte këtë popull. Atëherë? Dihet. Intelektuali 1 Rrejshëm kurrë nuk e ka dashur, as mund ta dojë popullin shqiptar. Ai gjithmonë e ka dashur; e do kolltukun; paratë . Karrierën politike. Pas Natës, vjen Dita. Lind Dielli.. Gurgullon Lumi.. Vjen Pranvera. Çelin lulet.. Kthehen dallëndyshet.\_ Këndojnë zogjtë . Është koha edhe pas teje të lindë dikush, 0 Intelektual i Rrejshëm! Mjaftë më na prive nëpër 'beteja të përgjakshme?! I ndërrove maskat. E ngrite zërin. Derdhe lot krokodili. Nuk është koha karnevaleve. E ~roleve pozitive? në teatër.. Populli e di rrugën e vet Dimër, Verë. Ai njeh fare mirë bijat dhe djemtë e vërtetët edhe nëpër errësirë . shumë larg ua dëgjon zërin. Hapat.. Tellalli kurrë nuk 1 ka këtij populli. Po, burrat e pushkës e të penës. Tërhiqu nga lakmia për karrierë politike në kurriz të popullit shqiptar sa nuk është ende vonë, sa nuk të ka dënuar Zoti.. Rehatohu shtrihu në shtrat, dhe Zonjën Vdekje! E di se, është nisur me qerre, vjen rrugës . Lëre të marrë lirisht frymë, ti zgjedhë vetë qoftë qoftë Larg, prirë pak, prite popullin ## Kalosh Çeliku më të zotët. Ai këtë e di më së miri, për këtë e ka mësuar edhe historia. Mos dil të rrahësh gjoks për trimëri atje ku nuk e ke vendin, pranë oxhakut, në ballë të popullit! Po, lëshoju rendin edhe të tjerëve; le ta thonë mendimin e vet, le ti tregojnë zotësitë, se me siguri edhe më mirë se ti dinë tu prijnë punëve nëpër beteja për fitore. Se, ky popull gjithmonë tradhtarët, sot 1 ka nxjerrë në sipërfaqe si kungujt mbi ujë . Cun GELI (Adem KASTRATI) <!-- image --> sPATRIOTI I VONUAR E kam ditur, po nuk e ka ditur ABAZI' Malit 'Patriotin" e Vonuar . E mori nga shkolla politike e 'Koperativës Bujqësore? dhe i dha post politik. E ai, gjithë ditën e natën fotografoheshte para kamerave televizive me emrin e tij në gojë: Ali Ahmetin e kam mik. Nesër, po të thotë ABAZI unë bëhem edhe shërbetor .<eos>
<bos>Kohë tjera ishin pas lufte. ABAZI ende nuk 1 njihte mirë njerëzit e fushës. E pas lufte, dalin shumë trima. Nuk e ka thënë kotë populli: Trima pas lufte. Edhe komandantë kishim, u mbushën malet e fushat. Edhe Qeveria më vonë, pas zgjedhjeve parlamentare . Ministritë. Kabinetet. Mjerisht; vetëm një Asker? që pas lufte nuk kërkoi dekorata e as poste partiake u në Katund. Prandaj, edhe 'komandantët?' tanë pas lufte si ministra; deputetë e politikanë; i ndërronin partitë brenda një nate si kurva burrat. 1 koha e komunizmit, shkonte nga fryente era. I ka ndërruar deri më sot disa burra e politike ~demokratike? derë më derë . kthye parti E sot, era nuk fryen nga shkon 'Patrioti? i Vonuar me shokë. Shkak ky, që edhe e ka humbur rrugën në mes të ditës në oborr, përpara shtëpisë. E ka ngatërruar ABAZIN' me Ali Ahmetin. E ka dashur dikur shumë ABAZIN"' edhe më tepër se babain, po ja kohën e fundit, shkaku 1 Ali Ahmetit, edhe ABAZI i delë nga zemra E pabesueshme!? E di, ju do të pyesni: PSE???!!! Deri dje, kudo 1 shihje për dhe krah për krahu dhe Nusen kuqezi në rendin e nëpër manifestime të qafë qafe parë Akademive përkujtimore të dëshmorëve të kombit. Festave shtetërore . Zbulimin përmendoreve. Shënimin e pervjetorit të Skënderbeut. . Ditën e flamurit . E shi sot; Ali Ahmeti. Nuk i dëgjon më sot këta 'patriotë?' të vonuar;, siç 1 dëgjonte dje Dorën në zemër, kanë deri diku edhe të drejtë. Vërtetë, kohën e fundit nuk 1 dëgjon këshillat e tyre Ali Ahmeti, siç i dëgjonte dikur &lt;ABAZI . E këta 'burra" fisi, që nga koha e komunizmit; veten e kanë hequr si këshilltarë dhe baballarë për të ardhmen e kombit. Edhe të mençur. E si është e mundur, sot të mos i dëgjoj Ali Ahmeti këta 'profetë?' në të sistemet?! E kërkojnë ABAZIN" që pas lufte me shokë zbriti nga malet. Vitet pas lufte, kur këta të parët me shokë si u turrën me të katra për poste në Parti e Qeveri. E përgëzuan për guximin si komnadant lufte. E përqafuan me të dyja duart si shpëtimtar 1 kombit shqiptar. Ia rrahën krahët dhe ia uruan e luftës. U ngutën të ta këshillojnë që të formojë politike. Edhe e dalldisën; i thanë: ti duhet të jesh kryetari partisë politike që zbriti nga mali. afruan listat e anëtarëve që duhet ti ketë kjo parti politike. E pagëzuan edhe me emër evropian BDI. Fundrrinat e të gjitha partive politike shqiptare të mëhershme i mbëlodhi Partia e Ali Ahmetit. Dhe, dolën në zgjedhje krah për krahu me flamuj partiak e kombëtar. paska gjitha parti parët Populli shqiptar 1 etshëm për liri ua dha votën. Edhe fitoi krahu 1 luftës (UÇK) në zgjedhjet parlamentare. Rast i rrallë ky në histori; dha provimin politik populli shqiptar dhe doli mbi nivelin e politikanëve. Dihet, hynë në Qeveri plot gëzim dhe i ndanë postet e fituara me gjak . Rast ky, që nuk ndodhi me popullin shqiptar të Kosovës , që pas lufte në zgjedhjet e para parlamentare pas lufte, fitoi Lidhja Demokratike e Kosovës, e humbi Krahu Luftës (UÇK). Që, do te thotë: Përderisa, në Kosovë populli shqiptar hyri në politikë pa bagazhin e luftës , në IRJ të Maqedonisë hyri edhe shumë më i fuqishëm me gjithë bagazh lufte. Ja, shkaku pse politika shqiptarëve në këtë anë të Atdheut ka pasur një përparësi korrë fitore historike. Vetëmse, me komunistë të djeshën e të sotshëm teknefesë, fundrrina të mbetura nga Partia Komuniste e Jugosllavisë, nuk bëhet politikë. E tashti, ku është problemi që &lt;Patrioti" Vonuar me shokë e kërkon ABAZIN" e nuk e do Ali Ahmetin?! E qartë: Katundi që shihet nuk do kallauz. Ali Ahmeti këtë vit 1 mbush dhjetë vjet që merret me politikë. I pa njerëzit e fushës. Edhe u mësua të bëj politikë. Kohën e fundit ka filluar edhe të mos i dëgjoj 'trimat pas lufte? dhe 66 ABAZI' me shokë, që zbriti pas lufte nga malet, këtë jo vetëm që nuk e dinte, po as edhe e parashikoi, kur themeloi politike dhe hyri në Qeveri. Edhe filloi të merret me politikë. Ali Ahmeti gjatë këtyre viteve e mësoi politikën; po vonë pasi iu thye rrota e qerres në mes të rrugës. mendtë, po ikën dhentë. E të thyhet rrota e qerres, gjenden plotë rrugë për në shtëpi. parti pasi ti pastroj radhët nga bërlloku i skaduar politik, fundrrinat komuniste. Edhe bënë mirë dhe me mend. Përndryshe, nëse vazhdon kështu këtë politikë ditore, duhet sa ma ta pastroj kanë treguar kundërshatarët e tij politik: të kthehet në vendlindje, Zajas. Ose, të ikë nga ka ardhë, në kurbet (Zvicër) punë parë E 'Patrioti? Vonuar me shokë? Mos Zot më keq! Vërtetë, më vjen për 'Patriotin" Vonuar! Edhe po të dua nuk kam si e shpëtoj përpara stuhisë së pamëshirshme politike. 1 ndërroi që nga koha e 'artë? komuniste duke dhënë shpirt e deri më tani në këtë kohë ~demokratike' disa vende pune. Redaktor me dytri vende pune në redaksinë një komuniste të Fat 1 tij, këtu e mësoi edhe gjuhën shqipe. Në prag të ~ndryshimeve" demokratike shëtiti disa organizata shumanitare" e të donatorëve të huaj. Vitet e fundit, e provoi edhe E merreni me mend ky 'ptriot" po ta ngrente zërin për ndryshime demeokratike që në atë kohë! Heshti, në kohën komuniste. Heshti, në kohën e ndryshimeve demokratike? Heshti, edhe në kohën e ABAZIT? . Tashti, 1 doli gjumi pasmesnate si ~analist politik? . Nëpër gazeta e para kamerave televizive shkruan e fol jerm vetmevete. 1 Vonuar . E vetmja rrugë e shptëtimit 1 ka mbetur dhe është: dhe servilët në politikë. Ali Ahmeti, kohën e fundit i do ujqërit dhe luanët. keq gazete &lt;ABAZI' ishte malit . E ky Ali Ahmeti, e do sot &lt;Patrioti? 1 Vonuar me shokë, është i fushës . <!-- image --> KAJGANA? Erdhi koha të shënohet edhe Dita Pavarsisë së Republikës të Maqedonisë. Drekë festive, Qeveria shtronte në hotelin më të njohur në Shkup. Mes fytyrave të elitës (ajkës) politike të Maqedonisë, edhe mua si kryetar LSHSH më në fund ma kishin dërguar një ftesë formale. Nuk do mend, vendosa të shkoj në këtë dasëm festive edhe atë, më tepër shkaku se bëhej fjalë për Ditën e Pavarsisë së Maqedonisë. I madh e i vogël, pa dallim feje e kombësie plot gëzim si te ajo kënga e vjetër popullore shqiptare në kohën e komunizmit: 66 Me gëzim po shkoj në turrevrap te hoteli Aleksandër Palas Dihet, si gjithmonë unë vonohem në kësi manifestimesh politike. Dhe; arrij i fundit. Shkak ky, që mbetem te dera. Nuk kishte vend nëpër tryeza, si zakonisht edhe nëpër festat e partive politke, ose para këmbëve të hoxhës për Bajram. U ula në mesin e gazetarëve, te dera. Padashtas, më ikën te një politikan i yni i madh, patriot. Thashë, me vete: mirë qenka puna pasi e kanë ftuar edhe këtë politikan patriot;, me siguri edhe gjendja e shqiptarëve do të ndryshojë më në fund, njëherë e përgjithmonë në këtë shtet demokratik" sytë<eos>
<bos>Politikan patriot ishte ai, që gjithmonë e ngrinte zërin lart për zgjidhjen e çështjes shqiptare në Parlament. Edhe në Bit Pazar , shpeshëherë zgjedhjeve lokale parlamentare, këtë burrë pushteti e kisha me megafon në dorë duke kërkuar liri dhe barazi kombëtare hipur edhe mbi karroca të hamallëve. para parë E shi, sot e shihja pera meje në tryezën festive me këmbën përmbi këmbë. E kishte lënë çantën e lëkurës të politikanit pranë vetes në një karrike. Politikani sipas madhështisë i kishte zënë dy karrike. Edhe kërpeshin e kishte kuqezi. Këpucët, nuk mundja tia shoh nën tavolinë, me siguri 1 ka pasur të kuqe me çorapë të bardhë. Fundekrye, politikan përgaditur për një drekë madhështore festive. ynë Papritmas, erdhi edhe kamarieri me një bllok shënimesh dhe në dorë. 1 pyeste me rend të pranishmit se, çka do të porosisnin për drekë. Njëri, porosiste: ramstek" . Tjetri: 'pastramka' 1 erdhi radha më në fund edhe Politikanit tonë të Madh. laps -Ti, zotëri? Politikani i Madh e ngriti kokën: ynë Politikani 1 Madh; pasi 1 dëgjoi edhe kërkesat e këtyre kolegëve; përsëri tha me vete: Asgjë speciale, mish viçi. E kjo tjetra: mish mëzati . Mish kau. Mish lope. Mish qëngji. Edhe kjo tjetra, nuk është për tu duartrokitur: 'Pastramka" . Peshk. Eh, edhe katundarët sot hanë peshk. Lumenjt janë të tyre, zbresin nga katundi. Jo. unë do të porosis drekën mbretërore; që këta kalamaj politikanë, jo që s'e ynë Jo, Ende nuk kam vendosur, mendohem. Pak më vonë. E, në anën tjetër tha me vete: Tashti, do të shihni ju se kush është 1 Madhi. Edhe atë, jo vetëm nëpër tubime të ndryshme parazgjedhore, tryeza të rrumbullakta, tribuna e debate televizive, po edhe në tryeza festive ku maten burrat e mejdanit. kanë hëngër, po as edhe kanë dëgjuar për atë specialitet. E lëre më, ta kenë provuar gjatë karrierës së tyre politike . - Hë, zotëri! A vendosët më në fund se, çka do të porositni për drekë? Edhe njëherë kamarieri kaloi para Politikanit tonë të Madh me meny - Jo, ende. U përgjigj Politikani Madh. Dhe, vazhdoi me shfletimin e menys faqe pas faqe mbi tavolinë duke i ndërruar syzat. ynë - Mirë , tha kamarieri, vazhdoni me zgjedhjen; do të kthej përsëri më vonë, zotëri. Dhe, vazhdoi me mysafirët e tjerë të radhës politkanë, akademikë dhe alamet doktora të universiteteve. Porosiste secili sipas dëshirës së vet dhe mendjes së barkut: 'Medalioni" peçeno Kamarieri edhe një herë ktheu para Politikanit tonë të Madh. - Zotëri, a vendose më në fund për drekën? ! - ~Kajgana' Politikani 1 Madh, u shkund një herë nga krahët, më në fund ia kishte qëlluar drekës mbretërore, e kokën dhe tha: ynë pasi pasi ngriti Kamarieri mbeti i shtangur nga një kërkesë e këtillë befasuese. Përpak, ti bie të fiktë. Edhe një herë e Politikanin tonë të Madh: pyeti - Zotëri, më falni nuk ju dëgjova mirë! Nëse ka mundësi, ma përsëritni edhe një herë porosinë tuaj për drekë! - bërtiti edhe më 1 sigurtë me krenari Politikani i Madh. ynë Kamarieri uli kokën dhe përpara se të ikë përmes tavolinave; mori guximin ta pyes edhe një herë këtë politikan kaq - E, për pije? Kamarieri, kësaj radhe vetëm e shkundi kokën në shenjë habie. Dhe, iku me të katërta përmes mysafirëve drejtë kuzhinës. Në ndërkohë, erdhi edhe ~kajgana' Specialiteti i ushqimit të zgjedhur me aq mund këtij burri të mejdanit. Politikani i Madh, kur pa vezët e fërguara para tij, 1 ra koka mbi tavolinë si cung në livadh. E përmbajti veten, hodhi edhe një sy nga enët e kolegëve të tjerë politikanë: ata me mish viçi, qëngji e peshku, cakrronin me verë shoku me shok në këtë Ditë feste. ynë gati shelgu gotat Edhe, mu drejtua mua pas shpine: Epo, kështu është kur nuk të kuptojnë &lt;vëllezërit në politikë. Vite me radhë, unë u them: gjuha shqipe duhet të jetë në përdorim në të gjitha nivelet e gjuhë e dytë zyrtare. Jo, vëllaçko! Jo. Gjuha shqipe duhet të jetë, jo gjuhë e dytë, po gjuhë e zyrtare, e barabartë në këtë shtet. Mjaftë më me fajin e tyre jetën hëngra 'kajgana' në kohën e Turqisë, kajgana në kohën e Serbisë, ~kajgana' në kohën e Gjermanisë, ~kajgana' në kohën e komunizmit, 'kajgana" . Edhe në kohën e sotshme &lt;demokratike? u dashka përsëri: unë të ha si laraskë vetëm 'kajgana??! . parë gjithë ## LUFTA E TRURIT ME B -në E MADHE TË SHTYPIT Një popull që ti arrijë qëllimet e tija duhen rrugës për në Baba Tomorr: njerëzit e ditur, pas tyre vijnë të pasurit. Dhe, në fund populli. E, a i ka populli shqiptar këto tre faktorë për të Nesërmen? Jo. E them me plot E ka vetëm faktorin e tretë, popullin. Po, jo edhe njerëzit e ditur dhe të pasur, që qëndrojnë në ballë të popullit: gojën. Populli, që i ka me vete këto tre faktorë të rëndësishëm, a mund të ketë problem për ti realizuar qëllimet e tija shekullore? Jo. E them këtë se, një populli 1 duhen këto tre faktorë të rëndësishëm për të Nesërmen. Popullit shqiptar; në ballë duhet ti pri Truri e jo B -ja e Madhe e shtypit. Fatkeqësisht, deri më tani (hiq rilindasit), populli shqiptar në ballë e ka pasur B -në e Madhe të shtypit. E, jo Trurin. B ~në e Madhe të shtypit e ke në Qeveri. B -në e Madhe të Shtypit e ke në Parti Politike. B -në e Madhe të shypit e ke në Ministri. B -në e Madhe të shtypit e ke gjithëkund: në internet, gazetat e tyre partiake; emisione televizive; debate. B -ja e Madhe e shtypit ka edhe 'Facebook -un' me më shumë miq të regjistruar edhe se liderët e partive politike. B -në e Madhe të shtypit e duan partitë politike. E do Qeveria. E do Shteti. Vetëmse, fatkeqësi kombëtare: B ~në e nuk e do vera, poezia. Dhe, gratë. Ditën e Madhe, kur ky popull legjendar do të ketë në ballë Trurin e jo B -në e Madhe të shtypit; besoj se nuk do të ketë problem ti realizojë aspiratat e tija shekullore brez pas brezi. E, për sa u përket partive politike Shqiptare; Ministrisë së Kulturës në IRJ të Maqedonisë, ky manifestim kulturor tradicional, është përpjekur të ngulfatet para dy vjetësh. Shkaku: e ka rrokur për fyti B -ja e Madhe e shtypit. qysh Edhe Manifestimin Kulturor Tradicional Ndërkombëtar: TAKIME NËN RRAP, ne organizojmë falë vullnetit të poetëve. Fuqi mendore dhe shpirtërore kjo, në ballë të popullit, që më së shumti është goditur këtë kohë ~demokratike' nga B -ja e Madhe e shtypit. Megjithatë, ne jemi poetë që kemi dalë në ballë të popullit. Nuk lejojmë që ky manifestim kulturor tradicional ndërkombëtar, që e futi i në Çarshinë e Vjetër në Bit Pazar (1997), në zemër të Shkupit, të shuhet për tekat e dikujt me brekët nëpër këmbë dhe partive politike që na e sjellin koçinë nga malet pa nuse në Katund. pari Truri duhet të jetë në ballë të popullit. E, jo B -ja e Madhe e shtypit. Fatkeqësisht, te ne<eos>
<bos>Për inatë me forcat tona, ne këtë vit do ti mbajmë dy manifestime kulturore, njëri pas tjetrit: TAKIME NËN RRAP , në Shkup dhe Ditët e Humorit dhe Satirës: XHA DERALLA, në Kërçovë. E qartë, ne u tregojmë atyre partizanëve të partive politike; që e nëpërkëmbin kulturën shqiptare, dimë të veprojmë edhe ndryshe, 1 shpallim luftë me B -së Madhe të shtypit. poezi paguhet me para të thata B -ja e Madhe e shtypit e jo Truri. Qesharake, ë?! B -ja e Madhe e shtypit të vlejë më shumë se Truri! E pabesueshme! Kjo nuk ndodh askund në botë, në shtetet demokratike. ja që ndodhë tek ne ballkanasit e vjetër, në IRJ të Maqedonisë. Popujt; që e kanë përzier edhe gjakun; pjellin melezë. Po, Dhe, më pyesin 'miqtë" e mi, ku e kam vendin e punës. Qeshë. U përgjigjem: në Tavernë. Nën Faj, nuk u kam se mua më do vera, poezia. Dhe, E ato 1 do Partia. Qeveria. Shteti. I ka dënuar edhe vetë Zoti, në podrume. Natë e ditë ua shuan dhe ndez dritat të dalin në sipërfaqe, mbi tokë. Përmes të vdekurve u dërgon shenja. Yllit të mëngjesit. Diellit ti dalin për mejdani. Natës, që i ka kapur në Mureve, që i shtrëngojnë natë e ditë mes librave. Hënës, kur del mbi mal pas mesnate. Pulës me zogj në qiell, që e thërret Gjelin të në Heret, ende pa zbardh agimi; ta thirrë me këngë mëngjesin. Diellin, që zbret më këmbë nga Çelëvjollca. Rrap. gratë grusht. hip gardh. Halli? ! Halla; do burrë ! Në rregull, e kush do të ishte burri?! Natën e Madhe ta fusim me këngë Nusen në dhomë. Cucat pas dere copë-copë ti bëjnë dajret. Im Atë edhe një herë të ngrihet nga varri, nxjerrë mauzerrin nga hatullat dhe të shti në Hutin me veshë që na këndon natën mbi këngë vdekjeje. çati Tekefundit, ne bëjmë luftë kulturore me poezi: Truri me B -në e Madhe të shtypit. Brez pas brezi në luftë me B -në e Madhe të shtypit. Të mos keqkuptohemi, ne bëjmë luftë me tru dhe Vdesim në fushën e betejës me armë në dorë. Ringjallemi. Muza na jep gji mes maleve. Fuqi për luftë. penë. Patriotët e vonuar e kanë gjetur Lëmë. E në Lëmë fshi edhe Kali edhe Gomari. E rëndësishmja është: Kali dhe Gomari nuk fshijnë njësoj në lëmë. Era nuk fryn nga malet e Drenovës për ta hedhur grurin në ajër Nusja me pashterkë nga byku. Halli?! Halla; edhe kësaj radhe, përsëri do burrë mejdani. Përfundimi: Truri e vazhdon luftën me B në e Madhe të shtypit. burra, nxirreni Gomarin nga Lëma se, na latë pa grurë <!-- image --> ## MJEKËRBARDHI NJËQINDEDYVJEÇ: XHA DERALLA Vite me radhë jemi përpjekur të organizojmë një manifestim kulturor: Ditët Humorit dhe Satirës, në Kërçovë. Po, nuk e deshi Zoti deri në vitin 2003 tia hedhim themelet. Vendimin e morëm si Shoqatë e Shkrimtarëve Shqiptar që në vitin 1999, në Shkup. Pse, e zgjodhëm si qytet mu Kërçovën? E zgjodhëm se; në Cërvicë të Kërçovës ka jetuar dhe vepruar njëri ndër humoristët dhe satiristët më të mëdhenj shqiptar: Xha Deralla. Nasradin Hoxha nuk dihet me siguri a ka jetuar dhe n'çvend, dyshohet se është personalitet 1 trilluar nga populli. Xha Deralla ka vendlindje dhe krijime humoristike e satirike. në Kërçovë më shumë se në çdo vend tjetër ka shkrimtarë që merren me humor dhe satirë. Dy: Në vitin 1999 plasi edhe lufta në Kosovë. Probleme kombëtare, politike dhe vështirësi ekonomike; të cilat i përballonte në atë kohë me vështirësi Shoqata e Shkrimtarëve Shqiptar në IRJ të Maqedonisë. Përveçse me organizimin jetës kulturore në IRJ të Maqedonisë, duheshte të merret edhe me strehimin e shqiptarëve kosovarë të dëbuar nga trojet e tyre etnike. Reagimeve me anë të kumtesave kundër dhunës në mjetet informacionit dhe deri tek organizatat e ndryshme botërore. Përkrahjen që 1 dha vite me radhë Universitetit të Tetovës . Organizimin manifestimeve kulturore tradicionale ndërkombëtare: Ditët e Naimit për Kosovën' dhe &lt;Takime nën Rrap' që i kishte mbi shpinë. Edhe atë, dihet në mes të dy zjarreve: nga njëra anë sllavomaqedonase dhe nga ana tjetër mashave shqiptare, që 1 ngatërroheshin nëpër këmbë. Megjithatë, qëllimi dihej: Rruga për në Baba Tomorr . Patjetër, duhej hip në Baba Tomorr . Vendin e Perëndive: Tyrben ku pihet vera, shkruhet poezi dhe bëhet dashuri. SHSHSHM -së qe, e para që vite me radhë edhe në krizë lufte i tuboi shkrimtarët nga të gjitha trojet etnike dhe Diaspora. Dhe, kështu nga viti në vit shtyhej ky manifestim kulturor. Nuk e donte Zoti të hipim në Baba Tomorr. Në vitin 2001 plasi lufta në IRJ të Maqedonisë. Edhe një vit humbje. Dhunë. Flakë. Frikë. Varfëri. Viti 2002, me probleme edhe më të mëdha politike e ekonomike. Lidhja Shkrimtarëve Shqiptar, përsëri ballafaqohej me vështirësi të mëdha ekonimike e politike. E vazhdonte jetën mes dy zjarreve, si Lidhje Shkrimtarëve Shqiptar paralele në IRJ të Maqedonisë, (sipas sllavomaqedonasve), ku për çdo vit konkuronte në Ministrinë e Kulturës sipas konkursit të hapur me programin e vet. Në mes të tjerave edhe me këtë manifestim kulturor, Ditët e Humorit dhe Satirës: XHA DERALLA, në Kërçovë. Po, fatkeqësisht nuk ndihmohej ky manifstim kulturor i vetëm në IRJ të Maqedonisë, ku vetë një manifestim të këtillë nuk e kishin sllavomaqedonasit. E shi, sipas tyre donin ta organizonin shqiptarët. Vite me radhë u shpeshtuan sulmet ndaj Lidhjes së Shkrimtarëve gati Shqiptar. strukura në Ministrinë e Kulturës . Programet e Lidhjes së Shkrimtarëve Shqiptar edhe pse ndihmoheshin me shuma materiale qesharake, përsëri paguheshin të cunguara dhe me vonesë të madhe. Ose, nuk paguheshin fare. Në fund, 1 përveshëm vetë duart deri në bërryla dhe në vitin 2003 për herë të i shtimë themelet manifestimit të kulturor, Ditët e Humorit dhe Satirës: XHA DERALLA, në Kërçovë. Erdhën satiristë nga të katër anët e Atdheut. Kërçova ato ditë kishte festë poetike. Katundarët e Xha Derallës në mes të fshatit e shtruan edhe Drekën poetike satirike. Poezitë e tyre i lexuan penat më të njohura të humorit dhe satirës shqiptare. Artisti popullit për disa çaste në mesin e fshatarëve 1 solli për herë të edhe Ali Asllanit: Hani, pini dhe rrëmbeni... parë parë parë Dhe, ja pas vitesh lufte për kulturë shqiptare, me forcat tona, ndihmën e miqëve, Klubit të Shkrimtarëve 'Mugullimi në Kërçovë dhe mbështetjen minimale materiale të Ministrisë së të Vllado Toleski dhe Xhemës, pronarit të lokalit për herë të dytë në Kërçovë. Njëherit të tubojë penat më të njohura të humorit dhe satirës nga të gjitha trojet etnike shqiptare dhe Diaspora; me një qëllim: të bëhet tradicional dhe ndërkombëtar, të ketë jetë të gjatë, sa vetë satiristi Xha Deralla brez pas brezi në popull. Edhe, sa vetë Çifligu i Xha Derallës , te Përroni 1 Thanës , ku zogjtë 1 kanë kaq ndërtuar çerdhet dhe për çdo pranverë ia thonë këngës mes atyre maleve Dhe, dhashtë Zoti, vitin tjetër që vjen; në fshatin Cërvicë, vendlindjen e Xha Derallës e zbulojmë edhe përmendoren e tij, vendin preferuar të tij gjatë verës, te Ureja, ku rrinte te porta plaku mjekërbardhë njëqindedyvjeç dhe u kishte vënë me anekdota xhandarëve të serbit, rrëzë maleve të Çelvjollcës. pusi <!-- image --> ## "PATRIOT POETI QË NË PLEQËRI SHKRUAN POEZI EROTIKE<eos>
<bos>Fjalën kësaj radhe e kam për 'Patriot Poetin? burrin e botës që dikur në tym e flakë nxirrte nga goja. Gazetat dhe librat mbushte plot pushkë, plot barot: Skënderbegë, Mic Sokolë, Bajram Currë, Mefaila, &lt;askerë' Shotë Galica e Sulltana Qafa &lt;Patriot Poetin" që veç gruas së tij dhe lopës Larë, kurrë nuk ka pasur grua tjetër në dorë. Edhe atë, falë Zotit e martoi babai me shkues se, përndryshe edhe këto dy gra nuk do ti kishte në jetë. Mirë, do të thoni ju; pajtohemi me ty, nuk ka pasur dashnore në shkollë fillore, po mos na e rrasë mendjen me kësi marrëzirash se nuk ka pasur edhe në shkollë të mesme. Jo, u them unë me plot bindje se, e njoh mirë 'Patriot Poetin? edhe gjatë studimeve në Prishtinë. Edhe në Prishtinë nuk ka pasur dashnore. E thashë njëherë Poetin? e martoi babai me shkues në Katund. Përndryshe, ' Patriot Poeti kurrë nuk do të shihte grua me sy në shtëpi. poezi pak 'Ptriot Poeti' ishte 1 'moralshëm' Edhe fëmijët që i lindi me gruan e vet, nuk 1 bëri ai vetë, po ia solli lejleku. Gurë e poetët që shkruanin për dashuri. E sidomos kundër grave poete, që merrnin guximin të botojnë në ndonjë poezi për dashuri, ose libër. I sulmonte me fjalët më të ato janë kurvarë dhe kurva. Dhe, Fakti? , 1 atëhershëm, e përditshme e 'pavarur" në gjuhën shqipe, që kurrë nuk ka ditur se, ku e ka kokën e poezi gazetë egëra: gazetë ku bythën; ia botonte pa asnjëfarë problemi ato shkrime. E -Patriot Poeti' të nesërmen fryhej si se, edhe ky merrej me 'kritikë letrare" . Nesër, me kritikat e tia teknefese do ta kalojë edhe kritikun e më 1 madh 1 mediokriteteve, e vulosi parashikimin e 'Patriot Poetit? E hodhi bythekrye në bërllok me gjithë 'kritikat e tia ptriotike? . Poezitë ~dashurisë që i shkruante pasmesnate posa dilte hëna e plotë mbi mal: vetëm e vetëm për të pasur një grua asgane në shtëpi. E kur i thosha unë se, letërsinë në botë e 1 hapte si viç 1 palëpi në mes të livadhit. Merre ti me mend, kush kanë qenë Çajupi, Naimi, Lasgushi, Uolt Uitmani, Bajroni, Jesenini, Hajne, Pushkini, Safo, Ana Ahmatova, Virgjinia Vulf, Marina Cvetajeva. &lt;Kurvarët? dhe 'kurvat?' më të madha që me artin e tyre e kanë çuditur dhe pushtuar botën. Përsëri kot, krijuesë janë vetëm ata që poezitë dhe librat e tyre i kanë plot shpata, pushkë, barotë e Mic Sokolë. sytë Eci koha. Eci edhe 'Patriot Poeti' Përmëkeq, tashti 'Patriot Poeti? një ditë mbeti edhe pa Fatkeqësia më e madhe ishte se, tashti më nuk ishin gjallë babai e as nëna, që ta martojnë edhe njëherë me shkues . Dasëm më Larë, moti kishte shkuar në botën tjetër me lule. Ose, te kasapi. Shokët i gjenin ndonjë grua, ama ia gjenin e kishin provuar vetë së pari, e ia përgadisnin me për nuse. Një natë, nuk grua. pasi pajë pasi fjeti gjithë natën e gjatë, 'Patirot Poeti duke menduar për frymëzime, 1 shkrepi në mendje: edhe unë do të shkruaj dashurie për Miken. Nuk qenka edhe ajo burrash: pushkë e topa të Mic Sokolit, vështirë u gjetka një grua për shtëpi. poezi punë Dhe, nisi 'Patriot Poeti' në pleqëri të shkruaj poezi erotike. Vargje e vargje shkruante nëpër gazeta; revista elektronike. Dihet; edhe këto si ato poezitë patriotike plot patetikë; parulla të thata e pa gjak. te po jo edhe art, gjak e shpirt. 'Patriot Poeti kishte dëgjuar se të tjerët shkruanin poezi erotike, po nuk e dinte marifetin e atij vargënimi. Ditenatë mbyllej në dhomë, e hapte dritaren dhe çirrej në errësirë mbi Katund me ato vargje plot patetikë: unë jam më 1 madh shqiptar i dashurisë i të gjitha kohërave! E imagjinonte Muzën me dy shtamba verë, se kishte dëgjuar se poetët e mëdhenj që kanë shkruar për dashuri kanë pasur edhe muzat e tyre, po më kot, nuk 1 shkrepte pushka, më falni Vargjet dilnin me shterzonte si një lopë në mes të lëmës kur e Koha e soçme e mori edhe në qafë. Katundarët më tashti nuk mbanin si dikur edhe lopë nëpër livadhe se, ~Patriot Poeti? me siguri në ndonjë livadh do ta gjente një Muzë asgane. Penën do ta nxirrte nga brezi dhe të nasërmen, poezitë si lumë me plot dallgë do ti rridhnin në libër. Katundarët do tu binin duarve shuplakë: edhe ne më në fund e kemi poetin e madh të mëhallës. Tym e flakë nxjerrë nga goja. Përderisa, dikur me patetike na bënte poeti pena. poezi Shqipëri Etnike, tashti e tutje në Katund do të kemi edhe Shtëpi publike! Punemadhe, them unë: pas viteve. Edhe 'Patriot Poeti' e ka vendin e vet në Historinë e Letërsisë Shqiptare. Lopët, kur nuk kanë barë , hanë edhe kashtë. Pse, atëherë edhe lexuesit ndonjëherë të mos hanë kashtë?! kaq <!-- image --> ## B -ja E MADHE E SHTYPIT PJELLË VIÇA TË PALËPI E di, vështirë do ti besoni këtij rrëfimi. Edhe unë që vetë e shkruaj mezi 1 besoj si shkrimtar. Pse, do të më pysni ju mes këtyre rreshtave?! Nuk e di. Vështirë ndonjëherë njeriu i beson realitetit. E do rrenën. Jeta, siç duket e ka fajin. Vetvetiu; na mashtron rrugës, hedh dorë më dorë pasmesnate . Ditën e nesërme na ka dalë gjumi, po shumë vonë në mesditë. Dielli më ka mbi Çelvjollcë. Tekefundit, ndoshta edhe jemi mësuar me rrenën. Ose, ku ta dimë ne se, e vërteta është më e mirë se rrena?! Nëse është kështu; atëherë pse e duam rrenën?! Thotë: kam në Tiranë, në Panairin e librit. E kam pasur përurimin e librit tim të shekullit. Dhe, për gazetarët e Shqipërisë ishin &lt;arabizaur' Nuk morën pjesë në përurimin e librit tim, përveçse dy tre shkrimtarë . E rëndësishme, them është, mori pjesë Doktorziu, promotori yt si shkrimtar Oborri . Punemadhe, nëse nuk kanë marrë pjesë shkrimtarët e Shqipërisë . Pse brengosesh ti aq shumë si shkrimtar madh? për këtë punë, apo të vret ndërgjegja se, je apo nuk je shkrimtar i madh. Edhe kjo nuk punë, kritiku më 1 mbarëshqiptar, DoktorZiu ka thënë se, ti je shkrimtar 1 madh. Dhe, Mëmëdheu, Shqipëria sipas &lt;kritikut" ka vetëm një shkrimtar: Patriotin Vonuar Melez. Edhe ne, sipas fjalëve të tij që i thotë nëpër përurime; 1 shkruan në gazeta dhe qenë çudi unë: prish libra, të besojmë se je &lt;shkrimtar madh" Punë tjetër është ajo, se ai shkruan kritika të porositura për librat e tu sakatë, për të se, si ecën njeriu patriot në jetë.<eos>
<bos>Vetëm; një gjë nuk ju falet: rreni. Edhe ti si shkrimtar, edhe ai si kritik letrar. E kuptoj rrenën e shkrimtarit në letërsi për të shkruar ndonjë libër . Fantazinë e bujshme ti zbukuruar personazhet mes atyre faqeve. Hajmalinë Hoxhës për Thirrjet, drejtuar Zotit në minare . Po, kurrësesi nuk mundem ta kuptoj rrenën e kritikut latrar; publicistit; kështu siç ke dëshirë ta heqish veten ti nëpër udhëpërshkrimet e tua teknefese nëpër Shqipëri. Lexuesi, ndoshta edhe mund të të besoj si gazetar melez; që nuk e njeh mirë Shqipërinë. Vetëm, unë jo si shkrimtar . Shkaku: mos e teproj mes jam në Shqipëri për çdo muaj nëpër manifestime të ndryshme kulturore. Nuk është ashtu siç e përshkruan ti Shqipërinë, rrugët plot gropa. Fatkeqsisht për ty, vitet e fundit rrugët 1 kanë edhe më të mira se ne, në IRJ të Maqedonisë. Pse e bën ti këtë trumbetim tellalli, është e jotja si shkrimtar i Obrorrit. E dimë historinë tënde 'patriotike? , prandaj së mos viça të palëpi! Edhe, nëse je i paguar një torbë taxhi, përsëri edhe kjo është e jotja si rrogëtar besnik i punëdhënësit në Vetëshërbimin vëllazërim-bashkimit?' . për qafe. gati punë paku pjellë punë Punemadhe. Paska alamet shkrimtari në Shqipëri! Edhe atë, në Panairin e librit: Tirana 2009. Dhe, e ka bërë përurimin e librit të tij një shtëpi botuese me renome neokomuniste. qenë Fotografinë tënde të bukur;, në përmasa të mëdha e ka vënë në ballë. Pavetëdije, e ka fshehur librin tënd të 'gjeniut?' mes librave tjerë kokë më kokë. E kush është kyfarë alamet shkrimtari, për të cilin nuk kemi dëgjuar ne, pyet lexuesi shqiptar?! 1 këtij shkrimi. Shkrimtari, që deri dje nuk e dinte edhe gjuhën shqipe. Tashti ka filluar ta flas e shkruaj me çalime; po jo aq sa edhe të shkruaj libra të arrirë artistikisht. Shkaku: se; gjuha është arma kryesore shkrimtarit. Hidhni një sy gjuhës së tij plot arna, sintaksës së tij gjoja në gjuhën shqipe. Nuk e kuptoni, ë2! Ose, u janë çërruar u janë shurdhuar veshët. sytë, Prandaj, zoti shkrimtar i KritikZiut, përpara se ta pastrosh oborrin e komshisë, pastroje oborrin tënd nga bërlloku.. Nuk e them këtë unë, thotë: Populli . E shkruan se ke takur rrugës tek udhëkryqi, edhe një lypës pa një këmbë. Përsëri vështirë e çdo muaj. Fatmirësisht, vitet e fundi në Shqipëri nuk shoh edhe lypës. Pse nuk shkruan ti për lypësit e Shkupit, te Ura e Gurit; që përditë u vënë kalimatrëve si "lypësa" e ua zbrazin xhepat si hajna?! është problem 1 yti si publicist; që për çdo ditë kalon te Ura e Gurit, matanë Vardarit; e një herë në vit, edhe atë në Panir të librit shkon në Tiranë. Ë? Përmëkeq, i falë të vaktet në xhami para këmbëve të Hoxhës?! Nuk të duket e çuditshme?! Qesharake?! gati pusi Ky gati pesë pak B-ja E MADHE E SHTYPIT <!-- image --> ## PARA TRURIT Nuk e luan as topi 1 qershisë. E kam thënë: shqiptarët kanë problem me vetëveten. Përderisa; nuk pastrojnë me vetëveten; kurrë nuk do të mund ti pastrojnë ~hesapet edhe me armikun shekullor nën të njëjtën çati . Një popull për të arrirë te qëllimet e tia shekullore, duhen tre faktorë ! E përsëris në këtë libër. Nën një: në ballë njerëz të ditur. Nën dy: njerëz të pasur. Dhe, nën tre: populli. E, i ka populli shqiptar këta tre faktorë?! Jo, nuk 1 ka. Njerëzit e ditur nuk i ka në ballë. Edhe faktorin e dytë, njerëzit me para nuk 1 ka në E ka vetëm faktorin e tretë: Mjerim kombëtar! Nuk e di se si mund të arrijnë shqiptarët te qellimi shekullor, vetëm me faktorin tretë: popullin. Kurrë! E them këtë se, shqiptarët gjithmonë e kanë pasur popullin me vete edhe atë: mbi nivelin e partive politike. Shqiptarët, e kanë pasur popullin në ballë nëpër shekuj për liri. Momentalisht; këtij populli mungon faktori 1 dhe 1 dytë. E, nëse ky popull një ditë arrin ti ketë edhe këta dy faktorë me vete për qëllimet e tia, kurrë nuk do të ketë çetë. parë Vetëm i hidhni një sy së shqiptarëve! Edhe atë: nëpër shekuj ! Gabimet po na përsëriten herë pas here me vite. E dini Jo, nuk e dini. Them: shqiptarëve nuk duhet tu pri B -ja e madhe e shtypit; po truri. Provojeni një herë në jetë të ju edhe truri! Dhe, do të shihni se shumë gjëra do të ndryshojnë brenda një nate. punës pse?! pri probleme të ngatërruara për zgjidhjen e çështjes shqiptare në Ballkan. kaq edhe natën. E ke shkruar me dhe shpirt poezinë. E ke Miken. Bërlloku shqipar me ndihmën e &lt;vëllezërve' e ka pushtuar brenda një nate. Edhe atë: ai që 1 ndërron përditë partitë politike shqiptare. Kalbet me vite në Qeveri. Edhe në krye të shtetit, si përfaqsues i shqiptarëve. gjak pritur Imzot! Bërlloku që do ti pri në ballë popullit shqiptar, a mund ende të fotografohet me deklarata si analist para kamerave televizive?! Jo. Bërlloku nuk duhet kurrësesi ti këtij populli në ballë! Atëherë?! E kam një ftesë për përurërimin e një libri të shokut tim të penës , 1 them: Falemnderit. E kam vendosur të mos shkoj më pas gomarit. E di edhe pse: pesëdhjetë vjetë 1 kam dëgjuar me të njëjtat deklarta; mendime shterpë, veprime ~artistike" . Nuk mundem më ti dëgjoj me orë të tëra të mi politik pri Publikisht, përpara kamerave i shet 'flijimet e e di populli. Edhe atë: fotografohet në një lokal përpara një firme, ku në ballë i shkruan kirilicë. aty, kur e sheh në këtë &lt;derexhe? të villet. çka ke ti të vjellësh?! Në bark nuk ke asgjë. I ke vjellë edhe zorrët. Përmëkeq, do edhe të ikë me të katra: mendon se nuk e ka askushi, njeri 1 gjallë. Të vdekurit e kanë po ky nuk trembet nga të vdekurit që bëjnë gjumë të rëndë mes varreve. Shkupi e di këtë bërllok shqiptar, po ja; ia ha mendja se mund të ikë pa e parë ti, pena yte rebele nën Rrap. pasi Aty7 për Po, parë parë, shkerdhejnë trutë. Mundësisht; ma gjeni një ujk, tigër, ose luan mali! Përderisa, B-ja e madhe e shtypit i pri Trurit në luftë me shpatën e Skënderbeut!. burra shqipëtarë, përpiquni ti keni këto tre faktorë për realizimin e qëllimit shekullor kombëtarë nëpër shekuj: <!-- image --> ## IV RRUFEJA NUK SHTI NË FERRA ## PAZARI GRAVE Mëngjes. E ngarkova veten në shpinë përmes sokaqeve me deri te Rrapi. Në një degë të tij sot kisha vendosur ti varë armët. Nën hijen e tij do ta lidhja Gjokun. E dija se më pret një luftë e përgjakshme mes këtij bërlloku, që dita ditës ma zente frymën. Vetëm, nuk e di pse ende nuk vinte Mikja të më jap gji nga ato dy shtamba. Me siguri do të ma kthente fuqinë si Mujit e Halilit, që shtatë ditë e shtatë netë të mos 1 zbres Gjokut nga shpina. Shpatën ta ngrej lartë në dorë për liri, rrotulloj në ajër. Shtatë ditë e shtatë netë të pi verë me shtamba. Shtatë ditë shtatë netë ti shterë herdhet në këtë Shtëpi Publike. Shtatë ditë e shtatë netë ta vazhdoj luftën me nën gurë penë Rrap. -<eos>
<bos>Deven kur e kanë pyetur kur e ke pasur më së vështiri në jetë? Është përgjigjur: kur më ka gomari. pri Emua po të më pyesni në këtë Shtëpi Publike do t ju përgjigjem: kur më Trusakati dhe Maxhupi me dajre ti dalim zot Atdheut me çifteli e poezi patetike . pri Hi-hi-hiii. E kanë lidhur për Rrapi.. Miken ia kanë përzënë në Lindje. Ferexhen ia kanë hudhur mbi kokë mbi varrin e Baba Shehut.. Natë e ditë kanë lenur lesh Arapi. . E kanë vendosur, nën ta mbysin me verë. Rrap - Heu Dashnor Delia, pse fol kështu me vetveten? ! - Hi-hii-hiii... Më mirë të flas me vetveten se sa me Rrospitë Meshkuj. E kam frikë Nusen me pashterkë të kuqe . Frikë... Frikë .Nuk e di ti, sa është ajo e rrezikshme në shtrat. Gjithë natën e gjatë kur të dhunon mbi çati.. Majë lisave . - Hi hi hiii. E kam bërë moti planin. Vetëm, frikë kam se, ajo e para do tmi ngrejë mua bythën në ndonjë livadh. - Dashnor Delia, ngreja bythët në haval. - Dashnor Delia, nuk e besoj, ti di t`a përdorish trurin. Armën. - plumbi.. - Hi-hi-hiii... E ke lehtë ti të flasësh ashtu, E kur të të shti në dorë , atëherë flasim si burrat.. Po ti lëmë këto marrëzira, a do të ma qesish një kafe? Dashnor Delia pa ia ngritur bythët Nuses me pasi - 0 Dashnor Delia, në mos e zëntë plumbi, do ta zë gjylja e topit.. - Jo, pashterkë të kuqe në hava. - E kam ditur moti. Mirë ta bënë Trusakati.. Maxhupi me dajre . Nusja me pashterkë të kuqe mbi çatia. - Dashnor Delia; ia qëllove me një plumb. Tashti e meriton një kafe. - Jo, nuk dua kafe nga ti, he burrë \_ - Jo, kafe ti pi me armiqtë, që gjithë ditën e gjithë natën bëjnë plane si të të vrasin; të të bëjnë atentat. Helmojnë . E di se, për ta e kam shkruar edhe një poezi. - Dashnor Delia, pije një kafe! - ty, 0 trim mbi trima, po jo edhe se shkruan poezi! - Vërtetë, ke të drejtë Dashnor Delia. lexoma njerën! Edhe ashtu moti nuk kam lexuar ndonjë vlerë të arrirë artistike. Po, - Eh, zoti shkrimtar , këtu është gabimi.. Hataja. Ti mendon se, vetëm ti di ti shkruash E nuk e kokën për poezitë e mia rebele; që i shkruaj rrugëve të Bit-Pazarit.. çanë - Vetëm me një kusht. Që të mos 1 tregosh askujt; të gjallë se, po mori vesh Nusja me pashterkë të kuqe do të më shkep dajak gjithë natën mbi njeriu çati.. - Atëherë, hapi mirë veshët edhe Poezia është antologjike. Ndodhë Kritik Ziu ta përfshijë në antologjinë e ardhshme të Pazarit të Grave. sytë.. - Jo; or Dashnor Delia. Jo. Lexoje poezinë! Gjithë ditën natën bëjnë plane për atentat me porosi të Kurvës Parti. E shajnë e vrasin nëpër çajtore e redaksi herë si patriot herë si tradhëtar. Të nesërmen nën me te hanë e Vallë, athua hoqën dorë apo nuk kanë armë. Rrap pinë ## Hi-hi-hiii... A të pëlqeu vjersha? - E kam ditur se, nuk merr vesh nga vjershat. E sa i përket Kritik Ziut, ai duhet ti ketë herdhet na, si vorba deri në fund të këmbëve në përpilimin e antologjisë. Fatkeqësisht, herdhet e tij janë sa të E kupton tashti, ku qëndron arti.. Vlerat e arrira artistike. edhe arsyeja pse gjithëmonë t'i kanë ndërsyer Tun Batunët. Këlyshët me zgjebe. \_ Buçat e Katundit. gjelit .. Ja, - Nuk e di, Dashnor Delia. Nuk e di. Vendin në letërsi do t`ia caktojë Kritik Ziu. Ndodhë me këtë poezi patriotike të hysh edhe në projektin e Qeverisë: &lt;Makedonska knizhevnost? Hi-hii-hiii.. 1 kutpton vlerat artistike Maxhupi me dajre. Fakiri me Arushën e tij asht e lëkurë për dore, që vinte në Katund të na shesë vlera artistike. E ne si fëmijë, turr te porta, ta fusim në lëmë me gjithë partalla. Maxhupi medajre e merrte Arushën për dilte në rrugë. Ecte duke rënë dajres me dore, Maxhupi 1 biente dajres. Dhe, Arusha kërcente, hiqte valle në mes të Lëmës. Ne u bienim duarve shuplakë, kënaqeshim me vallen e Arushës . Maxhupi me dajre 1 përdridhte bythët. Në fund, na e shtrinte dajren para nesh, tia paguajmë artin: Dhe, ne ia mbushnim dajren me para metalike. Arushë për dore. Dhe, hynte në tjetër lëmë. E E kujtova këtë ngjarje të fëmijërisë, shkaku se: sot nuk e kemi këtë Maxhup me dajre me Arushën e tij për dore nëpër Katund. Po, e kemi sojin e Maxhupit, që edhe ky përpiqet të shesë art, vlera artistike. E shtri dajren e arnuar e nuk 1 josh më arti tij, nuk ia mbushin dajren me para. Koha e soçme e ka maxhupin e vet modern; jo me dajre, po me trumbeta. Edhe Arushën nazemadhe, që na e vallen si dikur në mes të Sheshit. Për dallim nga ai Maxhupi 1 djeshëm me dajre, ky Maxhupi 1 soçëm me trumbeta shkruan edhe vjersha sakatike në prehërin e partive politike.\_ soçëm heq Hi-Hii-hiii.. <!-- image --> ## MEHMEDALI HOXHA LARGPAMËS DHE BURRË I PENËS E kam thënë disa herë nëpër takime letrare, tribuna të ndryshme kulturore: Kosova siç kishte pas Luftës së Dytë Botërore Esad Mekulin; Maqedonia e ka pasur Mehmedali Hoxhën. Tashti e them edhe publikisht në mjetet e informacionit: Mehmedali Hoxha ishte largpamës dhe burrë besës, fjalës dhe penës. E gjithë kultura dhe letërsia shqiptare në Maqedoni, pothuajse u zhvillua nën përkujdesjen e tij dhe nëpër duart e këtij burri patriot. <!-- image --> Në fillim ka punuar mësues, pastaj në redaksinë ~Flaka e vëllazërimit? gazetar dhe radaktor. viti 1953, kur për herë të doli ravista për fëmijë "Fatosi" , Mehmedali Hoxhën e gjejmë kryeredaktor të saj derisa u pensionua. Është ndër autorët e që u paraqit para lexuesve me libër vjershash për fëmijë. Nga parë parë Mehmedali Hoxha (1924 1991) lindi në fshatin Ladolishtë të Strugës dhe ndërroi jetë në Shkup. Shkollën fillore e kreu në vendlindje, të mesmen në Shkup. Vetëm hidhni një sy veprimtarisë të tij letrare: libri i parë për fëmijë Vjersha" (1952) së bashku me Lutfi Rusin; kryeradaktor Radost? , themelues dhe baba 1 Gëzimit dhe Fatosit (revista për fëmijë) autor disa librave për fëmijë: Te kroni (1960), Kur fryn era (1962), Atje mbi kodrinë (1974), Ditët tona (1979), Këngë shkollore (1984) Kur linda (1971), Në e Majit (1973), Vashëzat shkollore (1976), Qepallat e verës (1985) Ma thuaj emrin (1989) (përzgjedhje; Prishtinë), Një brez livadh (1990) (përzgjedhje, Tiranë) etj. Mësues shumë krijuesve të rinj që sot janë emra të dëshmuar në letërsinë shqipe: Abdylazis; Islami, Vahit Nasufi, Kalosh Çeliku, Fadil Bekteshi, Ramadan Zejneli etj. Dhe, e dini si përfundoi ky burrë i kulturës dhe letërsisë shqiptare në Maqedoni në kohën e soçme, me heshtje harresë . Kulturofagët për të nuk e thanë asnjë fjalë nëpër tryeza të rrumbullakta që 1 organizojnë përditë për ti fotografuar fytyrat e tyre të policisë letrare. sytë Kokën, vetëm ktheni pas, dhe hidhnu një sy 'veprave të tyre patriotike?: emrat e kujt<eos>
<bos>E them këtë se, më ka ardhë te hundët me këta zhurmaxhi të arsimit dhe kulturës shqiptare. Organizimi i tyre me veshje partiake fundekrye, në dëm të arsimit dhe kulturës shqiptare, ngushtojnë radhët e tyre me gjysmanalfabetë duke organizuar me direktiva partiake aktivitete arsimore e kluturore, përurime të librave, tekste shkollore antologji poetike, akademi përkujtimore. E ngrejnë zërin, protestojnë, reagojnë në mjetet e informacionit se, të tjerët 'vëllezërit" ua sakatojnë arsimin dhe kulturën shqiptare. E në realitet mu këta kulturofagë janë kasapët më të rrezikshëm me thika në dorë pas shpine, që i sulen arsimit dhe kulturës shqiptare. qëndrojnë pas planprogarameve shkollore, teksteve shkollore; abetareve, lektyrave shkollore; revistave për fëmijë, Enciklopedive maqedonase; Letërsisë maqedonase; antologjive të pastra e të përlyera. Shitjes së diplomave universitare, titujve shkencor, komisioneve arsimor e kulturor , përurimin e librave të tyre sakatë me direktiva partiake e para të Qeverisë . - 0 Imzot! Vërtetë nuk dinë, apo ishin informatorët e këtyre personaliteteve në kohën e komunizmit; që edhe sot 1 kanë frikë tua përmendin edhe emrat;, mos u çohen nga varret dhe me dy tri shpulla ti përzënë haramët në shtëpi. Megjithatë, siç duket do të jetë kjo e fundit: policët letrar, mullinxhinjt, çobanët, loparët dhe kurvarët me diplomat e blera universitare, janë armiqtë kryesorë të arsimit dhe kulturës shqiptare: Dhe, dërdëllisin këta 'doktorë" shkence nëpër tryeza të rrumbullakta, fotografohen para kamerave pa fije turpi, po nuk thonë asgjë për problemet e vërteta që 1 ka arsimi dhe kultura shqiptare Maqedoni. Bërlloku shqiptar përgjumshëm na 1 emron sipas propozimeve partiake me emra familjarë, klanorë, miqësor, policor edhe emrat e rrugëve, shkollave, përmendoreve që duhet të rrinë ballëlartë në sheshin e Shkupit, rrëzë Kalasë. Po; deri kur do ti lëmë të shesin 'mend" për çështjen shqiptare këta gjysmanalfabetë? ! . E kujtoj portretin e këtij burri, Mehmedali Hoxhës takimeve në redaksi. Takimeve letrare. gjatë Vizitave miqësore. Vërtetë, ishte i madh si poet dhe njeri i fjalës dhe besës. Vite më vonë, do të shoh se, unë do të ndiqem këmba këmbës edhe shkaku 1 tij, që vetëm e vetëm pse e kisha patur mik dhe mësues të penës. Shkaku: takimeve të shpeshta në redaksi edhe pse me karakter pune. Bisedave letrare në Tavernë. Iku me një dëshirë të paplotësuar që: edhe pse u përpoq me mish e shpirt, nuk arriti të ma lë trashëgim revistën për fëmijë që udhëhiqte: Fatosin. Dhe, vallë nuk e shihni Maqedonasit i kalojnë pushimet në Shqipëri. Një numër 1 madh kërkojnë edhe vende pune. Përpiqen ta mësojnë gjuhën shqipe. Ndonjëri kthehet edhe te rrënja e baballarëve. Çka presin kulturofagët; informatorët e djeshëm komunistë dhe të soçëm 'demokratë? ?! Vonë, shumë vonë do ta kuptoj edhe se sa 'rrezikshëm kishte për pushtetin atëhershëm komunist, Shtetin. E kishin rrasë edhe në Luftës nuk mund të pajtoheshin sllavomaqdonsit që Shtëpinë më të madhe botuese maqedonase për fëmijë tua udhëheqi një shqiptar; edhe atë nacionalist. Akuza: duke pi konjak Skënderbeu dhe shikuar nëpër dritare në prezencë të disa shkrimtarëve shqiptar e sllavomaqedonas kishte thënë: do të vij koha, kur ju sllavomaqedonasit do ti fshini rrugët e Tiranës. qenë burg Rëndësinë e këtij vizioneri dhe burri të do ta kujtoj më vonë: kur Lidhja e Shkrimtarëve Shqiptar, në vitin Akademi penës përkujtimore për këtë poet për fëmijë në vendlindje. E dini se, përderisa u organizua ajo Akademi përkujtimore, kam hequr siç thotë populli të zitë e ullirit. E sabotonin nga të gjitha anët, na venin ndërkëmbsa që të mos mbahet Akademia përkujtimore për Mehmedali Hoxhën. Dhe, në fund e dini si përfunduam ne miqtë e anët e Atdheut; na helmuan të gjithëve me ushqim në restorant. Edhe sot dalin revista për fëmijë. Përçudi, mbi dhjetë revista për fëmijë edhe atë vetëm në një qytet, Tetovë. Vetëm; fatkeqësisht hidhnu nji sy: janë nën nivelin e revistave për fëmijë Fatosi dhe Gëzimi që 1 udhëhiqte ky burrë 1 penës në atë kohë të cenzurës . Patjetër, jam 1 detyruar në këtë shkrim përkujtimor për Mehmedali Hoxhën ta përmendi edhe një rast: kur posa isha kthyer nga Kosova në Shkup; dhe isha 1 caktuar nga Shoqata Shkrimtarëve të Maqedonisë bashkë me një shkrimtar maqedonas, që të marr pjesë në Mitingun e Poezisë, në Gjakovë. Ende ishin vitet e para nëntëdhjetës, kohës së komunizmit. Kryetar 1 Shoqatës së Shkrimtarëve të Kosovës ishte Ibrahim Rugova. Gjatë gjithë manifestimit; ky maqedonasi nuk mu nda nga shoqërimi. E më se, a kufiri me Shqipërinë. E unë si student i Prishtinës që kisha qenë dhe kisha studjuar e punuar rreth dhjetë vjet në Prishtinë; pothuajse i njihja të gjithë shkrimtarët e Kosovës. Edhe kryetarin e Shoqatës së Shkrimtarëve të Kosovës, Ibrahim Rugovën. Në një rast, kryetari Rugova na siguroi edhe makinë për mikun' dhe mua që të shkojmë në Deçan për fli. 'Miku" u befasua me gjestin dhe sjelljen e Rugovës në mikpritje. Herë pas here më thoshte: si është e mundur, kur kishte dëgjuar e lexuar shumë reagime të ashpra të Rugovës në atë kohë me shkrimtarët serb. Ditë më vonë, u kthyem në Shkup, unë do të mësoj nga vetë poeti Mehmedali Hoxha një të vërtetë të hidhur: në Mitingun e poezisë në Gjakovë, unë kisha marrë pjesë në gjyq dëshmitar Mehmedali Hoxhës. pasi qenë E tmerrshme, deri ku arrinte ai aparat burokratik policor! Edhe sot; po 1 njëjti aparat burokratik policor vepron dhe informon si dikur në kohën e komunizmit me këlyshët me zgjebe që na ndërsehen pas shpine. ## POETI NUK KA NEVOJË PËR HORRA E MORRA KOMUNISTË Frederik Rreshpja Mbret i poezisë) E kam njohur që nga vitet e studimeve në Prishtinë, libri i tij me poezi: Enise, Enise (1975), botuar në atë kohë nga Ndërmarrja gazetare, botuese e grafike Rilindja" , në Prishtinnë, i cili Frederik Rreshpja (1940 2006) <!-- image --> në atë kohë qarkullonte dorë më dorë. Mall kishim, atëherë të kemi një libër të tillë aq të arrirë artistikisht nëpër duar, e sidomos të një autori nga Shqipëria. Kufijt e bënin të politik veten, po edhe ndalesa e atyre autorëve matanë kufirit. Rrezik ishte në atë kohë të të gjenin në dorë ose shtëpi ndonjë libër nga Shqipëria. E nëse ta gjenin, të nesërmen haje kotnasikoti pesë vjet mes katër mureve. burg Megjithatë, në atë kohë nuk e di pse më duket mua se, më së shumti lexonim libra. Shkaku; që ishin të ndaluar, apo nuk kishim aq shumë libra si sot, në çdo librari, në çdo panair të librit. Sidoqoftë, librin në atë kohë e gëlltisnim brenda një nate me një frymë. Edhe tashti e gëlltisim;, po si rrallë dhe me vështirësi. Shpeshherë na mbetet në fyt. Siç duket, ndoshta pak fajin e ka edhe politika ditore e partive tona politike. Personazhet e saj trusakatë, që nuk na lënë të marrim veten, hidhemi si dikur, madhë e i vogël në përqafim të librit. pak Frederiku, më kujtohet si sot, në atë kohë erdhi me makinë luksoze dhe shofer të vetin, një shoqëruesje poete dhe ~djemt' Ashtu siç i kishte hije të vij në Shkup një poet 1 madh shqiptar. Përmëtepër, edhe me këmbëngulejn time, nuk më lejoi ti paguaj drekë, kafe miku.<eos>
<bos>Vite më vonë, Frederik Rreshpja erdhi edhe në Shkup. Ishin vitet e 90 pas ndryshimeve demokratike. Momente, kur unë nuk kam ndodhur në Shkup dhe jemi dëgjuar me anë të telefonit. Megjithatë, të nesërmen jemi takuar në Teatrin e Kombësive, në Shkup. Të kuptohemi, e Shqipërisë kur vinin të takohen me shqiptarët e kësaj ane (pjesën tjetër të Atdheut) dhe nuk kishin mundësi të paguajnë as edhe një kafe: Ditë më vonë, erdhi radha që unë të shkoj në Shqipëri, ta kërkoj Frederik Rreshpjen, në Tiranë. Dhe, e vizitova në shtëpi, shtypshshkronjën e tij, Evropa" . Vetëm se, e kisha shumë vështirë të hyj në oborr, më lehtë e kisha të hyj në atë kohë te presidenti shtetit Sali Berisha;, se sa te Frederik Rreshpja. Me megafon në derë e roje. U paraqita në megafon: Kalosh Çeliku. I urdhëroi rojet që të ma hapin derën. Dhe, ata para, unë pas tyre, më shpien në dhomë ku ishte Frederik Rreshpja pranë një arke të hekurt, në mes të gërmadhës së lekëve. Poet rrebel, përtej kufiri. Ashtu siç e njihnin të gjithë krijuesit shqiptar. Kurrë në jetën time nuk kisha poet mbret. Dhe, u gëzova që dha edhe librin e tij me të zgjedhuara; që e kishte botuar në shtypshkronjën e vet dhe që posa kishte dalë nga shtypi. Ende ishte i nxehtë, i dilte avull. Shkaku se: ende nuk e kishte shkruar në kopertinë emrin dhe mbiemrin e tij dhe titullin: Lirika të zgjedhura. Librin me poezi të zgjedhura ende e ruaj me xhelozi në bibliotekë. Edhe pse më vonë po atë libër do ta blej për vete e miqtë e mij në çdo panair të librit. Dikur, pas diskutimeve të për letërsinë, e thirri shoferin:. Dhe, ikëm për drekë mbretërore një restorant luksoz; pranë liqenit në periferi të qytetit. Fredrik Rreshpja mbi të gjitha ishte Mbret i poezisë. parë pash poezi ashpra Panairet e librit, vazhdojnë të mbahen në Imzot, të duken si panaire libri të vendeve arabe, nuk e kanë të veshur petkun shqiptar. I ngjajnë për veja vesë, njëri tjetrit pazar të zarzavateve plot zhurmë e piskamë. Vetëmse; nuk dallojnë nga njëri tjetri me risi kulturore. 1 organizojnë e 1 hapin individë të harxhuar që në kohën e komunizmit. Po, do të thuash ti: edhe organizatorët janë pjellë komuniste e asaj kohe. Në rregull, vetëm le tu veshin pananireve të librit një tjetër kulturor, shqiptar. Nëse nuk dinë, le ti vizitojnë dhe shohin panairet botëror të librit. Panaire libri, ku dyndet 1 gjithë shteti për një javë sa zgjatë panairi librit. Bota. Ngjarje të vërteteta kulturore, të zhveshura plotësisht nga gati çdo petk politika e partive politike në pushtet; propaganda e feve. Mjaftë më e kanë mendjen vetëm te paratë, si ti plaçkisin botuesit, lexuesit, shkrimtarët. E në anën tjetër shumë u afrojnë Thashë: Panairet tona të librit janë si pazare të zarzavateve. Reklama të politikanëve. Shkrimtarëve të Oborrit. politike. Hoxhallarëve. pak Dhe, seç ma kujtuat një thënie të Frederik Rreshpjes të para disa viteve në Panairin e librit në Tiranë, kur tha 1 dëshpruar pasi e vizitoi panirin e librit në një gazetë: 'përpara Pallatit të Kongreseve do ta vras veten.. Fredrik Rreshpja, një ditë iku edhe pa bukën e gojës. E dini Jo nuk e dini. Ja, po jua përkujtoj unë poezinë ~Partishmëria" me vargjet e pse? ! poetit: Nëpër portat e partive rrinë komunistët e djeshëm; Më mësojnë mua kush është Marksi. Nëpër emblemat aty këtu; Bronxi i thyer i Enverit shfaqet. Komunistët e djeshëm me tituj Të fituar në luftën e klasave Më mësojnë mua ç'do të thotë disidencë; Më mësojnë mua ç'janë prangat. Komunsitët e djeshëm; telefonat e djeshëm. Veturat e djeshme lyer me bojë Kaloj para portave të partive i menduar, Me bukën e ditës në dorë. Matrapazët;, që ende duan të rrasin barkun e jo trurin me librat e poetit; nuk e di unë çka janë: ish policë, ish oficerë ushtarakë, tregëtarë, hoxhallarë .. Që, edhe sot duan të pasurohen në emër të poetit. Shkrimtarëve. Lexuesve. gjithë jetën kanë qenë barrë e popullit. Po; kush kanë qenë dhe janë këta trusakatë?! Organizojnë panaire të librit sa për sy e faqe, plaçkisin që nëpërmes të artit dhe kulturës tu shkojnë përmbrapa komunistë të arratisur në këtë hajdutësh, tua hapin dyert e panaireve. punë Manifestimet kulturore tradicionale, e dini ju, mbetën në mëshirën e trusakatëve: bozaxhinjëve, hoxhallarëve, baktaçinjëve; siç do të thotshte Noli mdh, ose Ali Asllani: hani, pini dhe rrëmbeni!. E ku mbetën krijuesit? Poetët, që në manifstimet e tyre kulturore nuk mund të shesin as stenda për panaire të librit e as buleta për koncerte?! Nuk rrëmbejnë para me të dyja duart si pjella komuniste. Edhe pse, është koha të pushojnë me këto veprime antikultuore, nisin një ditë do të jemi të detyruar ti godasim horrat e horrave me poezi e libra në kokë. E ju, mburreni nëpër gazeta e para kamerave televizive se, Kritikziut i keni paguar honorare e shtruar dreka e darka me mijëra euro Punemadhe. KritikZiu, nuk ka nevojë për ato dreka e honorare marramendëse. Në shtëpinë e tij nga pensionet e dy-tre shteteve; tre akademitë shkencore, universitetet e Shtetit dhe privat, komisionet e ndryshme partiake e kulturore. E kurrë deri më sot, nuk e dha për kulturën shqiptare as edhe një kafe. Vetëmse, atëherë nuk i keni dalë zot Frederik Rreshpjes. I dilni sot, për karrierë politike letrare. Ende ti shisni librat tij nëpër panaire të librit, të cilët i botoi me lekët e vetë për së gjalli, ndau edhe nga kafshata e gojës. Thasët e xhepat ti mbushni me lekë, edhe sot kur më shkaku juaj nuk bën gjumë të rehatshëm as edhe në varr, zhurmës suaj të madhe demagogjike për librin. poeti poeti Përfundimi: Thyeni bythekrye në kontejnerët e bërllokut të historisë! .. Poeti më nuk ka nevojë për horra. E morra komunistë.. Lekët e juaj të përlyer me gjak.\_ qafën <!-- image --> ## PROTESTË TE PAZARI GRAVE Mikut Fadil Bekteshit tim, Miku im, të vdiqën të Ri para kohe se linde Poet të çmendën me Dashuri pse e nga varret Doruntinën e shkrove Filxhanin e dashurisëpër ta shpënë në vend amanetin e Vëllit të vogël në LUMELOT. ngrite Miku im të vdiqën të Ri Rrospitë Meshkuj në Shtëpinë Publike që shkërdhehen si qentë te Pazari Grave për një karrierë të sëmurë politike e i shkruajnë Qeverisë letra dashurie në rolin e Patriotit Melez në kurriz të viktimave të Idrizovës dëshmorëve të Atdheut në Drenicë. 0 Imzot; më pështyhet; më villet kur i shoh si e tërheqin veten zvarrë Rrospitë Meshkuj. Rrospitë që gjithë jetën ta hëngrën shpirtin he, hëngshin veten. AMEN!. Fadil Bekteshi lindi më 23 mars 1955 në fshatin Muhoc të komunës Bujanocit në Kosovën Lindore . Familja e tij në vitin 1960 u shpërngul nga ky fshat dhe u vendos në fshatin Llopat të komunës së Kumanovës, në IRJ të Maqedonisë. Mësimet e para Fadil Bekteshi (1955 1998) <!-- image --> mori në sh. f. Jeta Re" në fshatin Sllupçan; pastaj shkollën fillore kreu në Llopat dhe Kumanovë, të mesmen në Kumanovë . Ndërsa, Fakultetin filologjik, Dega për Letërsi dhe Gjuhë Shqipe e kreu në<eos>
<bos>Prishtinë, në vitin 1979. Punoi në Televizionin e Prishtinës në redaksinë për fëmijë, e pastaj në Shkup si lektor në revistat për fëmijë. U përjashtua nga puna, 1 etiketuar si armik 1 si pasojë e ndjekjes permamente nga UDB-ja, iu montua procesi gjuqësor në Shkup nga prokurorë gjakpirës ushtarak dhe u dënua me 2,5 vjet burg, të cilin e vuajti në burgun famëkeq të Idrizovës (IRJ e Maqedonisë) në vitet 1984 \_ 1986. Më 1991 arriti disi të punësohet në redaksinë e gazetës Flaka e vëllazërimit në Shkup; ku Hovin më të vrullshëm letrar e publicistik ia ndërpreu më 1981 dora e zgjatur e UDB-së në redaksinë e gazetës Flaka e vëllazërimit' kur iu botua libri i (tregime për fëmijë) Baloni , por kësaj redaksie; edhe libri iu anatemua, u përndoq si vetë autori dhe nuk u lejua të lexohet dhe të vlerësohet nga lexuesit. Më pastaj për nëntë vjet me radhë e kishte të ndaluar me dekret të policësë letrare botimin nëpër revista letrare e gazeta shkrimet e tija letrare publicistike; kurse për të botuar ndonjë libër të ri, autori as që mund të ëndërronte në atë kohë. parë konkuroi për të ushtruar detyrën e gazetarit në rubrikën e kulturës;, porse u hodh, pa dëshirën e tij, në detyrën e punës së lektorit që të neutralizohej me çdo kusht dhe, që të mos mjaftonte kjo, redaksia në fjalë e kushtëzoi me 'provuese"= për ta suspenduar pas gjashtë muajsh me etiketat më të paskrupullta si rrezikshëm" për kolektivin e redaksisë'. Ndërkaq pas muajsh, u rikthye në dhe prapë ushtroi detyrën e lektorit në këtë gazetë të përditshme në gjuhën shqipe. punë pesë punë Fadil Bekteshi qe edhe kryeredaktor revistës Doruntina revista e letrare e pavarur ndër edhe kryetar 1 Klubit të Shkrimtarëve të Kumanovës: Jehona e Karadakut? . Dhe, njëri ndër themeluesit e Manifestimit Kulturor Tradicional: Takimet Karadakut, në Kumanovë. Iku nga mesi papritmas; më 30 maj 1998 në katundin Llopat të komunës së Kumanovës. parë ynë Fadil Bekteshi pas vetes la këto vepra letrare: Baloni tregime (1981), Flaka e vëllazërimit, Shkup; Udhëtim nëpër skëterrë reportazhe letrare (1993), Klubi i Shkrimatrëve, Kumanovë, Na ishte njëherë një gjeneral publicistikë (1995), Flaka e vëllazërimit, Shkup; Filxhan 1 dashurisë (1995), Klubi 1 Shkrimtarëve, Kumanovë dhe Dashni qyqare përzgjedhje poetike (2001), Lidhja e Shkrimtarëve Shqiptar; Shkup. poezi Letërsia shqipe edhe sot e kësaj dite e ndjen shpraztësinë që e la papritmas shkrimtari në luftën me Pena e tij prej kaçaku në fushën e letërsisë sa qe pa mëshirë i Rrospitë Meshkuj. Librat e tij edhe sot u shtinë frikën dhe tmerrin penë. gjallë goditi kulturofagëve që janë strukur nëpër redaksi, kabinete e politike duke dhënë shpirt. Vargu i tij fshikulloi dhe goditi për vdekje. parti Zëri i kryengritësve e nga varri. ngriti <!-- image --> ## ZJARR E FLAKË MES VARREVE ## Dhe një ditë ndërrojmë jetë ne të pavdekshmit Mikut tim të penës: Shaqir Sadiku Dhe; ndërrojmë jetë një Ditë Natë Ne të pavdekshmit. Rebelët. Që; me libra në duar iu sulëm Dijes Lapsa në brez. Në Kërçovë. Gostivar. Shkup. Dhe, në Prishtinë. Ehu, vëllai im! Që, dikur në Kërçovë Te Elita ma fale për grua amerikanen. Dhe, më the: merre se ti shkruan libra Unë e dua më shumë vendlindjen. Vendosa Ti qëndroj besnik dorë nga poezia. Vetë nuk deshe të bëhesh shkrimtar. Heq Dhe, ndërrojmë jetë një Ditë. Natë Ne të pavdekshmit. Rebelët. Që, ndezëm zjarre. Dhe, Lirinë . patëm grua Shkup; e shtunë 29 mars 2008 Llagje të Kërçovës. Shkollimin fillor e kreu në vendlindje; të mesmen në Kërçovë e Gostivar (arsyeja e mbylljes politike të paraleleve shqip të Shaqir SADIKU SHAQA (1952 2008) <!-- image --> gjimnazit të Kërçovës) , ndërsa studimet 1 ndoqi në Universitetin e Prishtinës. Ishte ndër gjeneratat para të kërçovarëve që studioi në këtë Universitet. Gjatë kohës përderisa studioi në Prishtinë, si student 1 degës së Gjuhës dhe Letërsisë Shqipe, punoi edhe në Radiotelevizionin e Prishtinës si gazetar redaktor emisionit për Arsim dhe Kulturë . Shokët e tij të studimeve, rrëfejnë se pagën mujore të cilën e merrte e ndante me ta me arsyetim se paratë ua jepte hua; dhe që ata kurrë nuk ia kthenin, ngase s'kishin se ku 1 gjenin në atë kohë si studentë. Veproi edhe në kuadër të shoqatës kulturore të studentëve Ramiz Sadiku në seksionin e dramës. Studentët kërçovarë, të cilët studionin në atë kohë në Prishtinë do të kujtohen se Shaqa; ka marrë pjesë në të gjitha dramat që përgatiste ajo shoqatë kulturore studentore, ku gjithnjë ka luajtur rolin kryesor. Qysh herët, si gjimnazist; ra në sy të pushtetmbajtësve me referatin e lexuar në sheshin e Gostivarit të titulluar: Kush e vrau Sefer Selimin?! Zëri i tij kumbues, tmerroi skenaristët kobzi të komiteteve keqbërëse të sistemit sllavokomunist. Ai ishte bashkëpunëtor 1 ngushtë 1 Jusuf Gërvallës, me të cilin në Pallatin e shtypit të 66 Rilindjes? do të botonte ilegalisht Lajmëtarin e Lirisë Në redaksinë e Televizionit të Prishtinës ka punuar e përgatitur edhe shumë dokumentarë, me disa prej të cilëve ka marrë edhe çmime prestigjioze. Në vitin 1981, për rrethana të njohura të asaj kohe, Shaqir Sadiku emigroi në Zvicër. Gjatë kohës të qëndrimit në Zvicër, ka bashkëvepruar me Jusufin; ku merrej me përgatitjen bashkatdhetarëve dhe bashkimin e tyre në një trup të vetëm veprues për Atdheun. Involvimi tij 1 thellë në kronologjinë e ngjarjeve liriprurëse si dhe vrasja e vëllezërve Gërvalla dhe Kadri Zeka më 1982, 1 dëshpruar dhe i zemëruar, po edhe ndjekur nga armiqtë, e detyrojnë të braktisë Zvicrën dhe të kthehet ilegalisht në vendlindje. Në vendlindje bashkëpunonte ngushtë me studentët shqiptarë, me personalitetet e përpjekjes shqiptare dhe intelektualët e vjetër, ku hetohet dhe zbulohet nga policia jugosllave dhe burgoset diku në Serbi. Për sa kohë që qëndroi në ndaj tij torturuesit kishin përdorur shkopinjtë elektrikë por edhe mjete të tjera më çnjerëzore të dhunës. Figura e tij paraqet enigmën që ngërthente në vete shpirti i tij kryengritës. burg Ehu, po kthehem pas me kujtime mbi pesëdhjetë vjet. Vite, kur ne si fëmijë gjatë stinës së verës me vapë laheshim te Lumi Zajazit. Edhe atë, në atë kohë pa brekë. Vetëmse, e kishim një zjarr në gji: Lapsin dhe Librin. Edhe kërcenim në hurdhë bythekrye pa e ditur se: një ditë do të kërcejmë në zjarr e flakë me gjithë poezi e libra. Miku im i penës, ne me shokë e shoqe që në atë kohë ecnim nëpër zjarr e flakë. Flaka e tij na ndiqte këmba këmbës si hije, dhe pas një viti papritmas në na ndau nga bankat pabesi<eos>
<bos>Vitet iknin njëri pas tjetrit me vapë e borë. Ne u njohëm më së miri në faqen e fëmijëve të ~Flakës së vëllazërimit' (Shkup, 1965). Krah për krahu botonim vjersha për fëmijë në atë kohë, qysh si nxënës të shkollës fillore. 1 prisnim me gërshërë si vendas vjershat e botuara të njëri tjetrit në gazetë edhe pse nuk njiheshim miqësisht dhe i ruanim me xhelozi mes fletoreve e librave të këndimit. Zoti e deshi që të njihemi edhe personalisht në vitin e të gjimnazit të Kërçovës (1967/68), paralelja e të cilit në gjuhën shqipe u me shumë përpjekje e mundime nga veteranët e atëhershëm të arsimit. Edhe, i ndiqnim mësimet krah për krahu në një bankë. Paralele kjo; e posa hapur në gjuhën shqipe, ku të gjitha lëndët mësimore i kishim në gjuhën maqedonase Edhe, ishim të bashkimin" e asaj kohe komunsite, e kishim një lëndë më tepër se nxënësit maqedonë, gjuhën e "huaj" shqipe. Kohë ajo, kur na kositnin si barin në livadh profesorët shovenistë maqedonas. parë hap shkollore, mbylli dyert e gjimnazit: unë ika në Shkup e ti në Gostivar . Megjithatë, nuk e ndalëm luftën me Librat e në gjuhën shqipe në bibliotekën e Kërçovës, që në atë kohë 1 numronim në gishta. Shumica të përkthyer nga gjuha serbo-kroate. Edhe letra 1 shkruanim njëri tjetrit plot mall, herë pas here edhe ndonjë poezi penë. paktë E kryem edhe shkollën e mesme të ndarë, po na bashkonte poezia. Edhe flamuri kombëtar kuqezi, që e vizatonim vetë dhe e fshehnim në mesin e librave. Portreti i Skënderbeut;, që ti edhe në atë kohë nuk trembeshe të m'i dërgosh me anë të postës bashkë me letrat në Shkup. Një ditë pas studimeve ikëm edhe nga ky qyetet. Shkaku: edhe pse punuam vite, unë si mësues 1 gjuhës dhe letërisë e ti si gazetar në RTP , nuk gjetëm strehim të sigurtë. Partizanët këtu na ndiqnin pas hapi. Ti u pak hap Fati e deshi që ne pas kryerjes së shkollës mesme të bashkohemi përsëri në Prishtinë. Vitet e studimeve. Edhe një vit ndejtëm së bashku në një dhomë, në një banesë. Edhe në këtë anë provokime, ndjekje; përgjime nga kolegët tanë që merrnin bursa për studime të APJ dhe shokut Tito. Ndonjëri, fatkeqësisht edhe 1 vendlindjes që në atë kohë përpiqeshte ti bëj bashkë dy vargje sakatë në ndonjë revistë letrare të kohës si 'patriot" . Ose, gazetë policore. Vetëmse, kurrë nuk u këlysh patetik me dhe i paruallave të thata nëpër gazeta dhe fjalimeve 'patriotike" teknefese nëpër varre . zgjebe arratise nëpër botë, e unë u ktheva në vendlindje. Vite më vonë, ne përsëri u takuam edhe në Kërçovë. Përmëkeq, pas daljes nga burgu ti si 1 e unë gjithë natën dorë nga xhindet majë lisave mbi çatia në Katund. Eh, miku im poet! E di, edhe vetë ma ke thënë se, të kanë munduar shumë shkaku im në të thuash ndonjë fjalë. Nuk dinin asgjë për mua si shkrimtar . Kolegu kohë na ndiqte këmba këmbës, pas disa përpjkjesh me provokime policore; nuk ia kishte arritë qëllimit të më rras edhe mua Përmëtepër, isha dhe mbeta për ta enigmë. Nuk arriti edhe për mua ta marrë shpërblimin merituar: një torbë taxhi. Ose, siç thoshte im Atë: gjithë jetën mbeta sahat me një akrep: nuk dihet; kur është 12.00 e kur 13.00. burg: ynë Megjithatë, unë posa u ktheva në dhomën time me libra; kur mora vesh se ke rënë në burgun Kërçovës, 1 dogja të gjitha ato letra, poezi patriotike. Frikë kisha mos më bastisin papritmas, të m'1 gjejnë në shtëpi si 'materiale të sa më vjen keq për ato 'letra të rrezikshme; poezi idilike'! Vetëm se, ti ishe i madh: nuk e hape gojën, nuk më atyre torturimeve të papara në Premtimeve të vendeve të punës. Miqësinë vëllazërore dhe fshehtësinë tonë që e kishim që nga bankat e shkollës fillore e more me vete në varr. burg Edhe një gjë: Që të dy nuk kishim para si të papunë. Edhe ti edhe unë, në atë kohë punonim për popullin shqiptar. Përmëkeq, shkruanim vjersha. Shkaku: ishim rritur e edukuar me poezitë e rilindasëve. E populli, shumica në fillim punonte për Partinë Komuniste, e më vonë për partitë politike ~demokratike? shqiptare. Zanatin e vjetër ia lamë vendasit tonë ti shëtis dhe tju shkruaj dashurie? edhe këtyre partive politike ~demokratike? . E di, ti e kishe më së vështiri në jetë. Unë e shisja nga një arë të Babait sa për ta mbajtur veten gjallë, botuar ndonjë libër, ose organiazuar ndojnë manifestim kulturor tju bëj ballë kulturofagëve, dal në dyluftim në fushën e mejdanit me këta 'burra patriotë? . E gjithë kjo do të thotë: nuk kisha kohë të vij edhe në vendlindje. Kokë më kokë ta shtronim përsëri si burrat në Tavernën &lt;Elita" , në Kërçovë. E shtronim ndonjëherë, po shum rrallë. Shkaku; se: kishim barrë në kokë, zemër, mbi shpinë .. Papritmas, një ditë edhe ike nga mesi ynë, u arratise mes poezive <!-- image --> ## ZHURMA E RROTAVE TË QERRES Shkas: 28 nëntori - Dita e flamurit; 2009). Natë. Natë është sonte, kur jam shtrirë në shtrat dhe e lexoj Librin e gabimeve. E shfletoj faqe për faqe mundohem të lexoj edhe në mes rreshtave, po mjerisht në një rresht më mbyllen E këndej është ende herët për gjumë, në ndonjë faqe tu dorëzohem ëndrrave të frikshme, xhindeve të më hedhin gjithë natën e gjatë, dorë më dorë majë lisave. E shtrydh trurin, mundohem vetëm ti të shoh Kalin e bardhë me një këmbë të thyer, sesi e shalon Intelektuali 1 Rrejshëm. kot;, nuk më binden; para tyre del Nusja me pashterkë të kuqe. E merr dajren në dorë dhe ma këndon një këngë. Vetëm tash e marr vesh se në shtëpi paskemi dasmë. Ngrihem në këmbë, hip shkallëve ta nxjerr pushkën e Babait nga hatullat. Në lëmë grupi 1 vajzave u bien dajreve; këndojnë këngë dhe heqin valle. Matanë xhamave dëgjohen zërat e natës. 1 E dikund në rrugë zhurma e rrotave të qerres, vijnë krushqit: djemtë e Shalës me koçinë e mbuluar me qilima. sytë. pak hap sytë, Po, sytë Zogu Keq-- E moti, shumë moti, kur kemi qenë fëmijë, më kujtohet se për ta pritur Nusen me pashterkë të kuqe, 1 kemi dalë para; kemi hipur edhe në kodër. Në pritje e sipër të gjithë e vendonim edhe frymëmarrjen; prisnim se nga cila anë do të gati fluturojë të na e sjellë nusen. Po, nganjëherë edhe zemroheshim, kur ajo nuk fluturonte, e ne më kot 1 frynim me gojë, e nxitnim ti hapte krahët. Vërtet, atëherë dëshproheshim shumë, më, kishim frikë se do të mbesim si xha Cuti pa nuse. Nuk do të ketë kush të na e ndezë zjarrin, të na i përkundë djepat në Katund.<eos>
<bos>Edhe ato ditë lumtura?" ikën shumë shpejt, u tretën si fluska sapuni dhe nuk e di ku i varrosëm diku rrëzë kodrës ose në mesin e luleve. Erdhi &lt;demokracia" . Pluralizmi. Sistemit monist i thamë njëherë e përgjithmonë lamtumirë . Ndonjëri nga ne më vi munduari' filloi edhe ta shajë, volli gjithë atë urrejtje që e kishte mbledhur me vite e vite kudo që i jepej rasti para popullit. Shpeshherë edhe çuditeshim se çpo ndodhte me të, si ndryshoi brenda një nate, kur të gjithë e dinim se ajo parti bolshevike mu këtij martiri ia kishte përmbushur të kërkesat: vende të merituar pune, dy tri banesa, shtëpi.. Pozitë në shoqëri Tre pensione. Nuk na shkonte mendja se mu ky do të jetë ai 1 që do të shkurorëzohet aq lehtë nga sistemi komunist, kur vetëm ai, me gjithë &lt;aftësitë?' superintelektuale e Budallatë që kishim mendonim se në mes të dashurisë së tyre romantike alla Romeo e Zhuljeta mund të ndërhynte vetëm vdekja. Kurrë nuk mund ta merrnim me mend një gjë të tillë saj 'besnikë kush më 1 pari, u sulën të anëtarësohen nëpër e tjera politike 'demokratike? . Vonë, shumë vonë e pamë gati gjitha pari, qenë , partitë qëllimin e këtyre ~luftëtarëve të lirisë" na doli gjumi, kur filluan të dalin me diskutimet e tyre të zjarrta në foltore për Shqipëri Etnike. pasi E dini, edhe çka m'u kujtua tani? Jo, ë? Vërtetë jeni të mrekullueshëm; ma kënaqët lapsin. e vite ju e keni një përshëndetje historike të tillë të Intelektualit të Rrejshëm. E di unë, para televizorit: 'Dobro veçe Makedonijo! (Mirëmbrëma, Maqedoni). Edhe deklaratën e analistit politik në një debat televiziv: banorët e vetëm Maqedoni një ditë do të mbesin përmendoret. Unë asaj deklarate do ti shtoja: pritur Natë e ditë i shihja këta kalorës të arratisur u kishin hipur kuajve me bajrakun në dorë, kishin zhveshur shpatat dhe sesi u binin kokat në fushën e betejës. Vetëm se, ndonjëri çohej prapë më këmbë, e merrte kokën nën sjetull dhe sulej tym e mjegull përsëri kundër armikut për fitore. Merreni me mend si e ndieja veten kur 1 shihja, ashtu me koka nën sjetulla nëpër lumin e gjakut që u vinte deri në brez. Tani kujtua edhe ai këngëtari popullor që u këndonte trimave në fushën e betejës, ku ishte derdhur aq shumë gjak, sa mund të mbytej edhe kali. ku të gjenim tani ne një këngëtar të tillë popullor; të marrë çiftelinë në dorë dhe ti këndojë këngë këtij sheroi tonë legjendar të Bit Pazarit. Vërtet duhet pranuar, nuk kemi sot këngëtar aq të denjë për këtë kalorës të arratisur, ose siç do ti thosha unë ndryshe, Don Kishot shqiptar; që të gjitha ato beteja të përgjakshme nëpër sheshe të qyteteve 1 zhvilloi vetëm për Dylqinenë e Tobozës. Po, edhe shqiptarët. Por, edhe pse ka natë, ju nuk u ka marrë gjumi. U ka munduar eksponenti i &lt;vëllazërim bashkimit? . Mua, nëse më pyetni, edhe do tiu përgjigjem: kam fjetur si qengj, nuk i kam dhënë pesë para. Vetëm tash e pata të qartë, pse ai kalorës arratisur nëpër beteja u thoshte shokëve të tij të armëve, njëherë edhe në prezencën time, se ata nuk marrin vesh nga lufta trojane; po marrin vesh ato tre Sançot e tij shkrimtarë që me libra teknefesë, (vetëm për një kritikë sakate) e kanë shtënë në mes dhe e mbajnë për krahësh nëpër manifestime kulturore partiake festive para kamerave televizive të mos rrëzohet nga Rosinanti në baltë. qenë Vitet që atëherë kanë ikur njëri pas tjetrit; e unë me shokë ende në kodër e pres Nusen me pashterkë të kuqe. Vetëm se, tash ndryshe nga ato kohë, nuk i nisim mollëkuqet në rrugë të gjatë pas shtatë maleve e pas shtatë kodrave. Vetë u kemi hipur kuajve në shpinë, lapsat kemi ngritur në dorë për ta grabitur Nusen me pashterkë të kuqe. E ajo ditë me siguri nuk është Matanë kodrës e dëgjoj përsëri zhurmën e rrotave të qerres. Krismat e pushkëve. Këngën krushqve: 0 bini djemtë e Shalës" . Që, nesër kur të më dalë gjumi, të zgjohem në prehërin e Nuses me pashterkë të Pritni ngutni, se unë nuk u kam faj, duhet zgjidhur nyjën. Ja, ku e keni fijën. 0 burra; juve para koçisë u ka Intelektuali 1 Rrejshëm. E ka marrë bajrakun në dorë dhe gjithë kohën ju ka kënduar këngë patriotike. Parulla bolshevike: haj haj, kasolla me kashtë; sot një larg. kuqe. pak, prirë javë nja pesë gjashtë!. Përsëri, më duket se nuk më besoni, ë?! Atëherë; veten e paçit në qafë . <!-- image --> Fitore DERALLA ## TRUSAKATËT EDHE FLAMURIT KUQEZI IA NDËRRUAN NGJYRAT E pabesueshme, ë?! Edhe unë e kam vështirë tu besoj syve që atë ditë e në ekran të TVM, Programi në gjuhën shqipe: Lajme. Përmëkeq, Ditën e flamurit 28 Nëntori: Flamuri shqiptar i ngjyrosur me ngjyrë të gjelbër?! Edhe një herë them: e pabesueshme?! E them këtë se: po të ndodhte një 'gabim? i këtillë në kohën e komunizmit (gjoja se teknik), përgjegjësi këtij emisioni fluturonte nga puna, jo nga dera por nga dritarja. Dhe, jo vetëm nga puna fluturonte edhe redaktori përgjegjës; e redaksia. ja që në këto kohëra &lt;demokratike? për kësi gabimesh të pafalshme, jo vetëm që nuk jepet përgjegjësi, po edhe shpërblehehesh me poste më të larta dhe mjete materiale për &lt;flijime artistike? . pash kaq: gjithë Po, E tmerrshme! Edhe nga kush, nga partitë tona politike shqiptare:. Vite me radhë u themi: mos dërgoni në emër të popullit shqiptar trusakatë në institucionet shtetërore të ulen në tavolinë ballë për ballë me sllavomaqedonasit! E ata, sikur për inatë na i mbushën instuticionet shtetërore me injorantë shqiptar. E shkatërruan arsimin dhe kulturën shqiptare. Nuk lanë rrugaç e të paditur pa futur nëpër instucione shtetërore Edhe hoxhallarët filluan të mos e kryejnë më dhe të harrojnë misionin e tyre të shenjtë dhe human. Edhe ata turr me të katra iu sulën institucioneve shtetorëre të vendosin për arsimin e kulturën shqiptare ballë për ballë me 'vëllezërit?!!! Trusakatët, më në fund publikisht na 1 ndërrruan edhe ngjyrat e flamurit kombëtar në TVM. deri kur do ti durojmë këta trusakatë me brekët nëpër këmbë të na Nëpërkëmbin nëpër manifestime partiake flamurin kombëtar . Natë e ditë të na shesin demagogji patriotike, bëjnë thirrje publike: nxirreni flamurin kombëtar në dritare; në pemët e oborreve të shtëpive! Ejani të te Sheshi ~Skënderbeu" të festojmë, heqim valle! Këngë të këndojmë për flamurin kuqezi! Mirë them unë: po ne, flamurin kombëtar nëpër shtëpi, plepa dhe nëpër male e kemi ngritur edhe në kohë më të vështira; në kohën e komunizmit:. Përpara syve të policëve sllavë me armë në dorë. Askush nuk na ka penguar në shtëpi, nëpër oda ta ngrejmë flamurin kombëtar, mes maleve nëpër katunde. Problemi ka qenë si ta zbresim të valojë siç i ka hije nëpër qytete. Institucione shtetërore. Edhe zyrtarisht të valojë lirshëm në ditë feste. Flamuri që kujt ti teket ta vë ku të dojë si wveteran lufte. Përmëkeq, të çirret e përjaget me çifteli përpara këmbëve të kalit të Skënderbeut. Ose, të fotografohet para kamerave televizive si 'patriot" Po, prinë gjithë<eos>
<bos>Dhe, të nesërmen 1 sheh qaraman; kuku bëjnë si qyqe nëpër tribuna e mediume: nuk kemi arsim, kemi tekste shkollore, nuk kemi lektyra shkollore, nuk kemi kulturë shqiptare. Nuk kemi libra shkollor. nuk kuqezi. Shkurt, të manifestojë përpara popullit propagandë patriotike të partive politke. E për çudi, kalë me dorën e lartë: ndaluni burra, këtu është kufiri, nuk e nxjerr shpatën nga brezi. Hesht. Thotë në vete: Matanë Urës së Gurit valon flamuri svëllezërve? Edhe për atë flamur shqiptarët kanë derdh gjak në Kuvend gjatë ndryshimeve 'demokratike" . Është edhe 1 duhet ti dalim zot nëpër beteja. duron gjithë këto pordhë e piskama Pazar. Këngë e valle për flamurin kombëtar . Flamur, që ende nuk valon lirshëm nëpër qytete shqiptare. Institucione shtetërore. Libra të këndimit. Minare të xhamive. ngritur pak yni, Kulminacioni marrisë: E ti gjatë rrugës për të ardhë deri te Sheshi 'Skënderbeu? më kot nëpër shtylla, askund nuk e sheh flamurin kombëtar. Shtyllat e rrugëve pa zbukurime si në ditë feste. Xhamitë si gjithmonë me flamuj të huaj në minare. sytë hap Nata është e gjatë në Bit Pazar. Këngët dhe vallet zgjasin deri në Hoxha edhe ai thërret në minare. Zoti e bëftë për hajër! E bëmë një natë Shqipëri Etnike me çifteli. Të nesërmen; përsëri kthehemi nëpër shtëpitë; që mezi e mbajnë njëra tjetrën të mos rrëzohen në tokë. Çajtoret me tym duhani mjegull. Kokë më kokë bëjmë politikë. Përgaditemi për vitin tjetër heroik, përsëri ta festojmë me këngë e valle Ditën e flamurit, ta nxjerrim në dritaret e shtëpive, majë plepave nëpër oborre. agim. Edhe vitin që vjen fëmijët tanë ti lëmë pa libra në klasë. Shkollat pa ti presin dimrat. Popullin pa bukë në shtëpi. çati Rroftë 28 Nëntori Dita e flamurit kombëtar! . Rrofshin Partitë tona politike &lt;demokratike" shqiptare! <!-- image --> ## PERSONALITETE RRINË KRAH PËR KRAHU ME BAJRAM CURRIN DHE SHOTË GALICËN QË Populli shqiptar është një ndër popujt më të pasur për nga personalitetet historike nëpër shekuj. E kam të qartë si shkrimtar se, ky popull historikisht ka ecur dhiareve përmes maleve nëpër zjarr e flakë për në Liri. I djegur, herë pas here nga armiqtë shekullor dhe rrafshuar me tokë. Këmbë e dur 1 lidhur me zingjirë. Megjithatë, të nesërmen, përsëri ka lind si feniksi nga hiri dhe ka ecur vetë më këmbë në histori. e flakë. E tjetër është ajo se, shumë është shkruar e bërë për këto personalitete historike legjendare Përderisa; ndonjë popull tjetër është përpjekur ti përvetsojë këto personalitete nga popujt e tjerë, shqiptarët nuk e kanë pasur këtë problem historik. Prandaj, edhe u kanë dhënë me të dyja duart popujve tjerë të Ballkanit. Edhe u japin edhe sot e kësaj dite për ta pasuruar historinë e tyre kombëtare . Nuk do përmendi emrat. E di opinioni këtushëm dhe ai botëror se, për cilët personalitete historike bëhet fjalë. punë pak Problemi është se, ne si shqiptarë shumë kemi shkruar e bërë për këto personalitete historike me armë e në dorë nëpër shekuj. pak penë <!-- image --> Të tjerët: nga mësuesi 1 thjeshtë katundit, kanë bërë legjendar, nga duhanvjelësi kanë bërë poet, nga hajduti patriot; nga askushi hero. E kam fjalën: shqiptarët 1 kanë edhe dy personalitete historike të mëdha të rangut botëror; që mund të rrinë krah për krahu me Bajram Currin dhe Shotë Galicën. Njëri është Kalosh Zajazi, që edhe ka luftuar me armë në dorë në vendlindje (Zajaz) IRJ e Maqedonisë, Kosovë e Shqipëri krah për krahu me Bajram Currin. Dhe, tjetra: Sulltanë Qafa, një Shotë Galicë e dytë shqiptare; që me gërshërë të dhenëve në mes të ditës tre komita ia ka vrarë Mikailit të Brodit, kur ia ka arrestuar në befasi babain në lëmë. Kush ishte Sulltanë Qafa?: Heroina ngjarjeve të masakrimit të vitit 1913 të popullatës ## Kalosh Çeliku shqiptare në fshatin malor Qafë nga bandat kriminele serbosllave, të udhëhequra nga Mihajllo Josifoviçi; i njohur në popull si Mikaili i Brodit, që digjnin e shkretonin vendbanime të tëra shqiptare. Sulltana e Mazllamit të Qafës, vajzë 18 vjeçare;, në masakrën e tmerrshme të banorëve të këtij fshati, ku thereshin si shqerra e mbyteshin e fëmijë, e ndër ta edhe 1 ati 1 saj, kryeplaku katundit Mazllami, mbledh forcë e guxim dhe rrëmben gërshërët e dhenëve në gji e u sulet si Bubulina hordhive çetnike serbosllave duke luftuar me ta ballë më ballë. Në përleshje e sipër, Sulltana vret nipin e kryeçetnikut dhe dy çetnikë të tjerë, duke treguar kështu një trimëri të jashtëzakonshme, të cilën më pas e përjetësoi në vargje poetike lapidare: populli ## KËNGA E QAFËS (SULLTANËS) Këta komitat; jalla ç'janë tërmou Njer në Çafë derrat dun me shku Burrat e Çafës, jalla; 1 kanë tërmou Na dul sulltana; besa; n'at dollap Naju ra durve, çyçja, më tpërflak N'boet nji xhak, mori nanë; ni xhaku i zi! Në vrëiten burra; në vrëiten granëi, vaj! Çu kthëy Sulltana hëyni në shpëi Naj mourr gërshënët, i shtëu në xhi Na dul Sulltana; besa, moun më shkallë ~Gajret bre date mos u lidh i xhall-e! çyçja, Tybe Sulltana s 'ta le xhakun pa marrë, vaj ! Gajret Sulltanë he Zoti mo tfrëykt! Se bashkë me daten ne në shkojmë shehëit! Këcej Sulltana, besa, dul mor në lëmë Ja komitit, besa; në xhebadan guli Ja çiti derrit, besa, tej more m'at anë, vaj! Hikni bre shokë se na faroj Çafa! Hikën komitat; besa; tu çëllou mrapa! Na faroj Çafa, jimi tmarrou Se nja tre vetë naj ka vramun nji gru; vaj! Sa mëir ja bone, moj, xhalit Mikajlit! Gajret Sulltanë, moj, e bije xhalit Oj, bre; erdh haberi, mor në karakollë Në karakollë, mor besa; n'atë Kërçovë Çaj Mazllam Çafa bon trëimnëi-o me gra, vaj! Në Kërçovë, besa, n'atë Gostivar Në vitin 1993, me rastin e përkujtimit të 80 vjetorit të kësaj ngjerjeje të shënuar historike; që është një edhe kjo e epopesë sonë kombëtare, në vendlinjen e saj Qafë, ku ra dëshmore, Sulltanës iu përmendore në bronz nga piktori Meli Zenku. Me rastin e këtij përvjetori kryetari Shqipërisë Sali Berisha, heroinën e Qafës Sulltanën, bashkë me të jatin Mazllamin, i dekoroi me Urdhërin e klasit të dytë për veprimtari patriotike, që është kjo një mirënjohje e veçantë edhe për vetë Kërçovën heroike, që gjatë historisë ka pasur jo vetëm burra të shquar të mendjes dhe të armës, por edhe gra heroina si Shotë Galica. pjesë ngrit Dhe, kush ishte Kalosh Zajazi?: Kalosh Dani Zajazi ishte njëri ndër personalitetet më të ## Kalosh Çeliku simboli lirisë kërçovare dhe mbarëshqiptare dhe kapidan kaçakëve të Kërçovës, luftëtar shumë shkathtë dhe strateg 1 madh, që zhvilloi luftëra të armatosura dhe u bëri rezistencë ballë më ballë okupatorit bullgar dhe pushtetit të borgjezisë serbomadhe gjatë lufëts së Parë Botërore dhe midis dy Luftërave Botërore. Emri këtij trimi kërçovar dhe luftërat e tij këndohen me adhurim të veçantë në Kërçovë: ## KALOSH DANI (Variant, Zajaz)<eos>
<bos>Pi në Dibër, more; në Tiranë Na ka dalë, hej mor nji kapida Kapidani, 0 more, Kalosh Dani, Pret ke Gara, mor, përmy Bukujçan: ~Abedinit, or bonmi selam; Pret Kaloshi, mor, nji burr'i unjët Mal e fousha, mor;, na shkon si fjutër Shkon si fjutur, more, na ka ra Nmale të Brodit, mor, na u boka nami Ke liftonte, mor, Kalosh Dani! Shumë imnat, mor, na i ep Ljazami Jalla ç'u bone, Ljazam; bre vëlla? Se dibranët, mor, janë tuj na vra! Tuj na vra; mor, dunë me na zanë! Në vitin 1993 Kalosh Dani Zajazi dekorohet nga kryetari 1 Shqipërisë Sali Berisha me urdhërin për veprimtari patriotike të klasit Irë. Tjetër është ajo se, nga treva Kërçovës nga e cila vijnë këta personalitete, shumë është bërë në zbulimin dhe afirmimin e heroizmave të këtyre burrave e cucave heroike të popullit shqiptar. Kërçova ka edhe personaliete të tjerë të këtij niveli luftarak, po me zbulimin e vepirmeve të tyre, luftrave të tyre për liri Shqipëri Etnike; duhet të merren historianët dhe shkrimtarët. Fatkeqsisht, historinët kërçovarë ende janë në gjumë dimëror. Nuk kanë bërë pothuajse asgjë për këto fytyra histroike. Përjashtim këtu bënë Dr . Halim Purellku; ka dhënë sadopak një histori (libër) për kaçakun e maleve Kalosh Zajazin, që luftoi krah për krahu me Bajram Currin maleve për Shqipëri Etnike. Edhe ndonjë shkrimtar për Sulltanë Qafën. Dhe, Dr. Qemal Murati me librin e tij: Këngë të moçme kërçovare. Vetëm se, kjo është pak në krahasim me veprat e tyre heroike. Porosia e të cilëve përcillet edhe sot e kësaj dite brez pas brezi. E thashë më lartë: kaçaku maleve, Kalosh Zajazi dhe Sulltanë Qafa rrinë krah për krahu me Bajram Currin dhe Shotë Galicën në histori. Atëherë, presin shqiptarët;, edhe këto personalite historike tua rrëmbjenë popujt e tjerë pa histori. E pastaj të dalin te sheshi Ura e Gurit se: sllavomaqedonasit ua përvetsojnë personalitetet historike dhe ngrejnë dhe liri kombëtare në mjetet e informacionit.. punë pak pak çka Dorën në zemër, historikisht shumë popujve nëpër botë u kemi dhënë personalitete nëpër histori dhe mund tju japim në të ardhmen. Vetëm; amani le të pushojnë më të vajtojnë se janë popull i rrezikuar nga shqiptarët. Ndonjërin e kemi bërë edhe Shtet. U kemi bërë unievrsitete. Gjuhë letrare. Edhe shtet, ja po bëjmë në shekullin XXI, 1 nxjerrim në Evropë. Nuk e di çka duan më tepër nga shqiptarët?! Që, ne me bukë e ata me te Ura e Gurit; përpiqen të na varrosin për së gjalli nën gërmadha me beton sllavokomunist gjoja si institucione kulturore antike. gurë Dhe, në fund: këto dy fytyra historike e kanë vendin krah për krahu në Sheshin e Kërçovës mes luleve, rrëzë Çelvjollcës. Ose, në Kala mbi qytet. Pse jo, edhe në Sheshin e Shkupit 'Maqedonia" krah për krahu me Filipin e Maqedonisë dhe Alaksandrin e Madh. Fundi i fundit, edhe në Kala të Shkupit mbi qytet; ti fusin armët në brez pas barazisë dhe lirisë të plotë kombëtare. Shkupit ti bëjnë roje krah për krahu me shokë të luftës, fshijnë djersët nga politika ditore. Trusakatët;, që e kanë rrok për fyti qytetin dhe ia kënë zënë frymën. E ngulfasin me projekte politike, këpurdha betoni, përmendore antike, demagogji e parulla patriotike neokomuniste. Edhe pse, të gjithë shqiptarëve na ka dhënë rroga, po nuk na ka dhënë punë, është Shtet 1 'mençur Tekefundit; na ka si Edhe na ka lidhur në djep. Ninulla na ka kënduar mbi kokë: flej biro se të ban mirë gjumi, do të të baj Njerka plak katundi. Pesëdhjetë vjet me radhë na ka përkund nën hije të mollës. Edhe sot; gjatë ndryshimeve demokratike? na përkund po me të njëjtën ninullë të wvëllazërim të Qeverisë. Ndonjëherë, kur qajmë ose bëjmë ndonjë bela na e fut edhe ndonjë shpullë bythëve. Dihet, nuk na dhemb shumë se, është shuplakë e Njerkës. E di edhe atë se: qumështi i Njerkës është haram, nuk të bën burrë, nuk të bën shtëpi. Megjithatë, është i nevojshëm për jetën e përditshme të fëmijëve. E shqiptarët; vazhdojnë ta pinë këtë qumësht: në Qeveri, Parlament; institucione të Shtetit, mjetet e informacionit.. Dhe, kurrë nuk e pyesin veten; pse Njerka ua jep gjithë këtë qumësht me kusi pa dhe djersë fare nëpër institucione të shtetit. gati çati punë U thotë: ja, vende pune. Merrni rroga, dhe rrini në shtëpi! Po, ne duam të rrimë nëpër çajtore! Edhe, nëpër çajtore rrini, po jo në Ne, duam të luajmë edhe domino! Edhe domino luani përnatë! Gjithë ditën. Po, të doni luani edhe filxhana nëpër oda të burrave. Ne duam të themelojmë edhe shoqata joqeveritare! Edhe punë. shoqata joqeveritare themeloni në këtë shtet Vetëm, mos u merrni me politikë, arsim e kulturë ! Punë këto, shumë të vështira për shqiptarët. E ju keni fat, që na keni ne 'vëllezërve" për këto shumë të rënda nëpër kongrese botërore. Edhe honorare do tju japim nëpër komisione të ndryshme shtetërore, vetëm punën do ta bëjmë ne "vëllezërit" si profesoinistë. E keni shumë lehtë ju; që për shqiptarët punojmë ne &lt;vëllezërit?' . Ju vetëm merrni para dhe rrini në shtëpi! Kështu bëhet politika; arsimi, kultura në nivele shtetërore . Kështu, përpilohen planprogramet shkollore nëpër kabinete, tekstet shkollore, lekturat shkollore; programi vjetor 1 ministrisë së kulturës . punë Edhe një pyetje: vërtetë kemi fabrika të diplomave, po ne nuk kemi shkencëtarë me famë, shkrimtarë të mëdhenj, shtëpi botuese të librave. Nuk Edhe këto do tua partia. Shembull më të freskët e keni Lidhjen e Botuesve Shqiptar në Maqedoni dhe karvanin e improvizuar të librit nëpër disa qytete sa për sy e faqe. Fundekrye formalitet kulturor. Mirë, po ata nuk janë botuesë: tri shtypshkronja; një autoshkollë dhe hajdutë të librit që shesin botimet shtëpive tjera botuese. Pse, këta të Shoqatës tjetër paralele janë botuesë?! Mos u mërzitni, edhe këta do ti bëjë botuesë të 'mëdhenj' një ditë Partia! Ama, këta janë debila kulturorë? ! Punemadhe. Nesër, po të doj Nëna Parti mund ti bëj edhe shkrimtarë. Edhe, mos e hidhëroni Nënën Parti se, për inatë i bënë edhe politikanë: ministra, deputetë , ambasadorë, drejtorë . prish punë. pjellë dy Mirë, ta zëmë se më në fund më bindët me fjalë. Po, kush është ky bërllok patriot shqiptar?! Çka ka bërë në jetë për së gjalli?! Jo; nuk ka bërë E, a e njeh nëna vet këtë bërllok shqiptar? Tekefundit, duhet ta njoh Katundi? Jo, nuk e njeh edhe ku rri me shtëpi. Atëherë, kur të bëj ky bërllok shqiptar diçka për Atdheun, të vdesë nga varret? ! Jo, shqiptarëve nuk u duhen 'patritotët? këtij soji, 1 hudhni në koshat e plehërave në Bit-Pazar! asgjë. pritni pasi<eos>
<bos>Momenti i rastit, ma kujtoi edhe një ngjarje shumë interesante. Një ditë duheshte të dorëzoj në ministri një kërkesë për realizimin e një manifstimi kulturor tradicional ndërkombëtar . E hapa derën e Arhivës dhe u befasova për të mirë: përveç grave të zakonshme që punonin rregullisht në këtë e zateka edhe një djalosh të pashëm. për aty mu kujtua: Partia që këto ditë erdhi në pushtet, me siguri thash me vete ua ka dërguar këtë 'përforcim?" profesional. I hodha një shikim djaloshit; nga këmbët te koka: u binda se është edhe shqiptar. Edhe ky me siguri, thash me vete është punësuar me Marrëveshjen kornizë të Ohrit. Djaloshi, të mos e marr mësysh, plaste nga shëndeti . Duart e zhvilluara i kishte hedhur mbi tavolinë dhe pinte kafe. E mora me mend, ku ta dish këto duar të fuqishme me sëpatë sa dru kanë mal për 1 bindur se djaloshi, përpara se ta sillte partia në këtë ministri kishte përvojë pune si druvar. Nuk e lunate as topi këtë konstantim: Shkaku se, një kohë të gjatë kisha punuar nëpër fshatrat e malësisë së Shkupit si mësues. Vendosa edhe zyrë, Aty prerë pak ti ngacmoj Tashti, siç duket u është paksuar dukshëm Partia u paska dërguar edhe 'përforcim kuadri deficitar" . Gratë, i pashë në fytyrë se desh plasën nga inati. Aty për aty, mu përgjigjën: Nuk e kemi atë gajle; jo që nuk di ta hapi as kompjuterin, po gjithë ditën nuk prek me dorë. Ndashtë. Vetëmse, nuk durohet kjo dukuri e përditshme terrorizuese në kur bëjmë kafe për vete, duhet ti bëjmë kafe edhe këtij punëtori ~deficitar" , që na e dërgoi dhuratë partia e kualicionit qeveritar në pushtet. gratë: puna. punë punë: E, ec e mos 1 duaj tashti 'vëllezërit? e Njerkës, që punojnë natë e ditë për ne shqiptarët. Na japin rroga, e ne rrimë në shtëpi. Ose, nëpër çajtore. Jo, 1 duam; si nuk i duam &lt;vëllezërit" e Njerkës. Kush e thotë këtë budallaki të shekullit?! Kush është ai bir nëne që do të na përçajë me tashti ti urrejmë kur duam të shkojmë së bashku edhe në Bashkimin Evropian??! Askund në botë nuk ka si ~vëllazërit" tanë; ata punojnë e ne marrim rroga dhe rrimë në shtëpi. E kemi shtruar nën hije me dasma e rusi si në kohën e Turqisë. Prandaj, mos u mundoni të na përqani me 'vëllezërit" e Njerkës ! Ne i duam &lt;vëllazërit tanë që na i polli Njerka! Dhe, do ti duam jetën! Vëllaçko, ku ke ti të në shtëpi?! Organizosh panaire e karvane të improvizuar të librit me para të shtetit me të vetmin qëllim: të mos shesish libra në gjuhën shqipe. &lt;Vëllezërit?" për ty të punojnë natë e ditë. Askund. Prandaj, edhe duam këtë Shtet ~demokratik" . Nuk e ndërrojmë me asnjë shtet çaj gjithë parë tjetër në botë. Thyeni qafën rrufjanë, ne e duam këtë Shtet! Edhe vëllazërit e Njerkës, kot përpiqeni të na përçani, ndani me kufinj të rinj politik: svëllai me vëlla? . e mi të palëpi, që posa e shihni thikën e kasapit, vetë i zgjasni qafat. I zgurgulloni Lëkurën; kur ua rjepin për opinga. E mishin ua fusin nëpër konzerva; Vetëshërbime te Shtëpia Mallërave, në Bit Pazar . sytë. Një ditë, edhe me siguri do tju kujtohet qumështi 1 Njerkës, po jo edhe kulloshtra. Petullat me kos. Tashti, do të jetë vonë; qumështi u ka rritë viça të palëpi. Harami ua ka trashë për thikë. Edhe do të përpiqeni të ikni në Lëmë, me duart e përvjeluara deri në bërryla më u ka zënë për veshësh si viça të palëpi në fund të kopshtit, e ka nxjerrë thikën e kasapit, ua ka vënë në fyt: pëllitni për ndihmë ! qafat Taxhia e 'vëllezërve" me një torbë përqafe në grazhdin e Qeverisë; shumë vonë ua kujtoi atë thënien popullore: vetë vjen cjapi te kasapi. ë?! Hi-hii-hiii. ## PROBLEMI ME VETVETEN 0 Zot; mbroje Shqipërinë prej shqiptarëve! Një mik imi poet, Pano Taçi: Për inatë të shqiptarëve, do të bëhet Shqipëria. Edhe unë e kam përsëritur disa herë me radhë në libra: Armiku më i madh i shqiptarëve, janë vetë shqiptarët. Shqiptarët kanë problem jo me të tjerët; po me vetveten. Problemi me vetveten, është më 1 madhi. Nuk të lë të ngritesh më këmbë, nuk të lë ta vazhdosh rrugën pas Çuke. Këmbët ti lidhë nyje në mes të rrugës. Dhe; fatkeqësia më e madhe u vjen shqiptarëve nga vetvetja. Vetëm hidhni një sy historisë! Burrat më të mëdhenj të Atdheut; i ka vrarë dora e shqiptarit. Edhe, 1 ka tradhtuar, 1 ka shitur lirë te armiku. Persëri, edhe në shekullin e njëzetenjë, shqiptari e vret shqiptarin. Shqiptari e spiunon shqiptarin. Shqiptari e tradhton shqiptarin: Shqiptari e shet shqiptarin. E populli e ka thënë një urti antologjike: përpara se ta pastrosh oborrin e shtëpisë bërlloku para dere. Fatkeqësisht; shqiptarët kanë u është grumbulluar me vite. Ndonjëherë; edhe e pyes veten: nga ku na ra gjithë ky mallkim mbi shqiptarët? ! E kam dëgjuar nga pleqtë të thonë se: shqiptarët 1 ka mallkuar Baba Dovleti. Mallkimin e tij e marr edhe me mend e arsye, po pse ky mallkim të zgjasë shumë gjatë me vite, edhe sot e kësaj dite?! kaq Ndonjëri thotë: shqiptarët pesqind vjet kanë jetuar nën Turqi. Vite me radhë nën Serbi. Viseve tona kanë kaluar edhe gjermanët, italjanët, bullgarët . E pamundur është ky popull, kësaj ~bashkëjetese" edhe të mos e ketë perzier gjakun; me dëshirë ose me dhunë. Kohën e fundit, në shekullin e njëzetenjë serbët edhe njëherë përdhunuan këtë popull, ia përzinë gjakun te pragu i shtëpisë. gjatë Dhe, e gjithë kjo përçarje me popullin shqiptar nuk ndodhë rastësisht edhe në ditën e sotshme. Gjakun e kemi të prishur nga 'miqtë? dhe armiqtë si popull trim, liridashës dhe i besës. Edhe në kohën e sotshme vazhdojmë ta përziemë gjakun me martesat e përziera; me nuse nga Shqipëria e dhëndurë nga katundet e shkretë të Maqedonisë. Rrezik 1 madh për shqiptarët këtyre trojeve, që do tia shohim sherrin pas disa viteve. Vallë, nuk ju kujtohen martesat e përziera me qëllim gjatë historisë, që 1 bënin disa popuj për të pasur ushtarë melezë trima për luftë?! Shembull më të fresëkët 1 kemi martesat shqiptarëve në kohën e komunizmit me gra serbe. Më kujtohet si fëmijë, vetëm katundi im; disa në katund, kishin edhe gra tjera serbe dhe fëmijë në Beograd. E të mos flasim për burra tjerë shqiptarë nëpër qytete e katunde të Maqedonisë, Kosovës e Malit të Zi. Dhe, gjatë Luftës së Kosovës (1999), ne nuk na vranë serbët, po na vranë ~djemtë? tanë melezë. Nëpër trup na qarkullon gjak i huaj, gjak prishur anadolli, gjak barbari. Një Zot e di me e kemi përzier gjakun nëpër shekuj .<eos>
<bos>Edhe një histori më vete për lexuesin: Një njeri i mençur, Mahmut Dumani që ka punuar dhe vepruar në Shkup ka thënë: Problem i madh është të punohet me këtë popull në këtë anë. Herët, vonë me këtë popull do të kemi probleme në të ardhmen për Atdheun. Edhe u binda vetë: Pas viteve 80 ta u ktheva në Shkup dhe pesëmbëdhjetë vjet me radhë kam punuar si e malësisë së Shkupit. U habita me gjendjen reale që gjeta mes këtyre maleve. Fshatra ishin të regjistruar si turq e nuk dinin asnjë fjalë turke. Fshati Tisovicë, ku punoja unë komplet dhe pas dy javësh komplet ishte përsëri në vendlindje, mes maleve. Shumica e këtyre banorëve nuk figuronin Poashtu, edhe shumë fëmijë që vijonin shkollimin në shkollë, nuk ishin të regjistruar në asnjë libër kthyer Patjetër, duhet të them edhe një realitet, që ia kam borxh lexuesit shqiptar. Shkaku: prej nga e ka zënë frymën?! Shkupi 1 ka tre soje shqiptarësh: vendasit, shqiptarët e deklaruar pas Luftës Dytë Botërore si turq për tu shpërngulur në Turqi. Dhe, spiunët e kohës së Rankoviqit kur humbi pushtetin në Kosovë kryepolici: bashkëpunëtorët e tij shqiptarë ikën e u strehuan në Maqedoni. Ja, shkaku: pse Shkupi nuk mund të çoj krye nga ky bërllok shqiptar që e ngulfat dita ditës, ia zë frymën qytetit. të amzës. Regjistrimi i popullatës gjatë vitit 1981 do të ndryshojë shumë situatën e këtyre fshatrave shqiptarë. Banorët e regjistruar si turq, kësaj radhe u regjistruan shqiptarë. Edhe pse, Shkupi ende ka shumë banorë shqiptarë, lindin e vdesin pa nënshtetësi, nuk dihet numri 1 saktë shqiptarëve në IRJ të Maqedonisë. E para: duhet flakur nga trupi sa më shpejtë këtë gjak të prishur barbari. E dyta: kokat e huaja në duhet hedhur në përrua. Nuk e di, si mund të eci rrugës një trup me kokë të huaj në qafë?! E ne në mesin tonë kemi plot trupa, që ecin me koka të huaja në Koka të huaja kemi nëpër politike; institucione të shtetit, universitete, mjetet e informacionit. 1 vetmi popull në botë jemi që ecim këmbadoras rrugës me koka të huaja në Shkak ky, që na e ngatërron edhe trurin. Këmbët me të cilat zvarritemi rrugës për në Baba Tomorr. ynë qafë qafë. parti qafë. Dhe, ja erdhi ajo kohë që na e bënte me dije ai burrë madh: Mahmut Dumani. Elemente të këtij bërlloku shqiptar, kanë të gjitha tona politike shqiptare. Dhe, nëse këtë bërllok shqiptar secila parti nuk e pastron vetë me kohë nga oborri i saj, shqiptarët kurrën e kurrës nuk do të mund të çojnë krye dhe të jenë të barabartë në këtë shtet të përbashkët "demokratik' . partitë Është koha fillojë me pastrimin e gjakut. Kokën e huaj ta heqi nga Zemrën ta freskoj me gjakun e vet, gjakun e pastër të shqiptarit brez pas brezi. Përndryshe, edhe gjatë kohë do të vazhdojë të eci ferrave me këtë samarë mbi shpinë. Bërllok qafa. shqiptar në lëmë, që përditë ia zë frymën. E ka rrokur për fyti me të dyja duart nëpër shekuj- E ngulfat në mes të ditës. Lufta sot, kërkon tjerë burra mejdani. Tjetër tru e 0 burra shqipëtarë! Hiqni bërllokun nga lëma! Haletë pas shtëpive! Dhe, hudhni samarin e gomarit nga shpina! Mjaftë ndejtët më në guacë mbyllur, në fund të detit'. Edhe sot, edhe dje me eufori patriotike. Përveshni duart; futjuni Mjaftë më e 'vratë? shkaun me çifteli nëpër këngë popullore dhe poezi patetike! Fjalët dhe çiftelia; sot nuk bëjnë punë. Edhe armët. punës! Fitore DERALLA <!-- image --> ## RRUFEJA NUK SHTI NË FERRA Dita si një nuse e bukur zbriti në Liqe. Matanë maleve dyndeshte një mjegull. E tërhiqte veten zvarrë dhe mundoheshte ta shqepë mëngën e setres me arna, që me siguri 1 kishte ngecur në ndonjë lis. Kësulën e bardhë e kishte në kokë. E tërhiqte veten. E tërhiqte. E dinte se në një përrua do të pi ujë.. Përsëri doni të më vëni në E hiqni veten si një Nënë. E përkundëni djepin. E këndoni një ninullë: gjumë. Hë?! Frikë keni se mund të shti rrufeja. Hiqeni nga mendët! Qielli është 1 pastërt lot. Nuk shti rrufeja në ferra. Jo E lisat nuk e ulin Rrënjët i kanë shti thellë me vite e vite. Nuk ka kush që 1 shkul nga Sharri Plak. Korabi. . Çelëvjollca. Drenova. Baba Tomorri.. Verë e dimër e kanë hapur gjoksin. Vetëm, një e kam borxh tua them, mos ua shpaloni plagët! E them këtë se, mund të rebelohen nga dhëmbjet. Shkunden nga dëbora. Nuk do të dinë në cilën lëndinë ti pushojnë degët. Me cilët zogjë ta pushtojnë qiellin, kur ende është heret për këngë. E diellin e kemi gjë largLarg- Nina nana po të përkundi do të të bëj nana plak katundi E dini çka? Nuk më merr gjumi. Djepi po ma vret shpinën. E kam bërë edhe shurrën. Mutin: Më zgjidhni nga pelenat! Djepi.. Vetëm pak ti lëviz duart, këmbët. Vetëm të shpëtoj nga ninulat . Përkundjet. Ëndërrat e tmerrshme që më rrinë mbi kokë. Atëherë, do të shihni si do ta thej zgjedhën. tërheq qerren nëpër Bit-Pazar. pak E di çka, i them: samari nuk ma vret shpinën. E kam grepin në gojë me të cilin më tërheqin dhiareve. Nuk besoni? Pse atëherë nuk e hudhni samarin?! Nuk e coptoni frerin. Nuk e thyeni zgjedhën? ! Trembeni nga samarë të rinj?! Frerë .. Zgjedha. 0 Imzot, si më ikët nga libri! Po, çtë bëj unë pa ju mes këtyre bërdhoqeve? Asgjë. Jo. Jo, nuk mundem edhe unë pa ju. Patjetër, duhet ta shkruajmë librin. Ec pas meje, më tërhoqi me forcë Ebu Dexhalli. Ti e ke humbur rrugën. Nuk e di në cilën dhomë ti E ke rënduar veten me mëkate. Njëqind ditë duhet larë në një kusi me E di, ti do një fuçi me verë. brenda ta kesh edhe një Mike. Vetëm, nuk meriton gjithë këto shpërblime. E ke ende zgjedhën në Për samarin dihet, as edhe përpiqesh që ta heqish nga shpina. Edhe në varr do të hysh, po i ngushtë është varri. Nuk të zë me gjithë samar. Jo. Aty qafë. Nata më zuri në një faqe. E thirra në ndihmë E përcolla Natën. Ebu Dexhalli më trokiti në xham. E ke kot: kërcnohet; me mua Shtrigani Allahut! E kam këmbën e mbarë. Bythën e shpërlarë. Mjekrën si të Dexhallit. Po, mua më duhet E jo bythë si palare. penë! . Çudi, si se kemi ditur se Patrioti lind edhe atë jo në vathë ose në Shtëpi Publike po në odë të burrave. E këndej gjithë jetën m `i keni shkërdhyer trutë me vepra 'patriotike aq sa më vjen t ua pëshurrë në Shtëpinë Publike . E derën, në dhomë nuk më hyri njeri. Dritaren kam frikë ta lumë miku. Frikë. Oxhakun e kam të hapur se jam fis kaçaku. Nëse ua mba, ecni kur të doni me shokë, ditën; natën!. hapa hap qoftë qoftë<eos>
<bos>Dera është e hapur edhe për mikun edhe për armikun. Oxhaku për kaçakun. Kullën e kemi edhe për luftë. Vjet për vjet na e kanë djegur shkrumb e hi, rrafshuar me tokë. Por, pas çdo djegieje e kemi ngritur përsëri edhe më të fortë. Edhe me më shumë frenxhi. Mes këtyre maleve dimërat janë të egër. E ngrijnë çatinë. E përplasin derën. Tymin na e kthejnë prapë në vatër. Përpiqen të na e rrëzojnë oxhakun mbi çati Vetëm, oxhaku gjithmonë tymon drejtë qiellit. Dollapët kanë vjellë flakë. Trojet tona i ka shkelur Mbreti . Krali.. U kemi dalë para edhe me sakica.. Gërshërë të dhenëve. Mauzerre.. ynë Nuk trembem unë nga këto këngë patriotike me çifteli, tha Buça e Katundit. Ec pas meje t`i dalish zot Atdheut me ilahi! Nuk e sheh se po hyn në varr pa din e iman. Ku i ke Ku ke këmbët? Trutë nuk të duhen në kokë. Hë çka nuk të pëlqen? nuk ta mban si njeri i kalemit? Fis i kaçakëve. Nuk je i vetdijshëm se më shurdhove më me atë Mike. Edhe me verën.Rrapin. Vendin e ke në Xhehenem. Edhe atë, si arnë kazani.. Rrapin duhet me gjithë rrënjë! sytë? Apo prerë Hi-hi-hiii. . Po, nuk keni sëpatë.. Ju mendoni se gjithëmonë do të jetë verë. do të bëni në dimër . Punë e lehtë, do të të kërkojmë ty një kaci shpuzë. Zjarrë?! Jo, nuk u jap zjarr. Jo. Rrini në Xhehenet!. Po, çka <!-- image --> ## V NUK TË ZË NËMA E NJERKËS PO NËMA E NËNËS ## GOMARIN QË E HANTE UJKU THA: ËSHTË ËNDËRR E pamundshme, këtij rrëfimi nuk 1 beson njeri 1 në botë! E për sa u përket të vdekurve, atyre burrave e grave mes varreve, ndoshta po, ende kanë besë. Edhe po tu thuash se, para njëzetë vjetëve këtë grep të sllavëve ua ka bërë rrenë. E sot mu ata patriotë të vonuar, që në atë kohë hudhnin e dru mbi atë shkrimtar, përçudi sot në mesditë u ka dalë Sytë fërkojnë me duar. E hapin dritaren:. 1 mbushën gazetat e përditshme dhe mjetet e informacionit me lotë krokodili. Patriotizëm të vonuar, strukur brez pas brezi nëpër politike. gjallë gurë gjumi. parti Shkrimtari u thoshte qysh në atë kohë nëpër shkrimet e tia mes rreshtave, librat e tij të &lt;rrezikshëm se: Shkupi është kryeqendra shqiptarëve. Dhe, është qyteti i dytë banuar me shqiptarë, pas Tiranës. Shkupi në të ardhmen; mund të bëhet edhe kryeqyteti Shqipërisë. E patriotët kuqezi jo dhe jo, flet jerm ky shkrimtar: rrëfen përralla. E kemi ne kryeqytetin e shqiptarëve: Tetovën dhe Zajazin. Edhe u futën nëpër kotecet e pulave të këtyre qyteteve katundeve me gjithë politike. Universitete privat e shtetëror. Institucione kulturore. Shoqëri parti kluturo artistike. Xhami myslimane me dy katër minare. Përçudi, sot u ka dalë gjumi: Jo, 0 patriotë të vonuar kuqezi: nuk është ëndërr. Është realiteti që u ka lënë pa këmbë e bythë. Edhe ju, sot pas njëzet vjetëve e keni kuptuar se nuk është ëndërr. Vonë. Fatkeqësia, është pse nuk e keni kuptuar dje. Thirrjet që ua bënte me shokë përmes vargjeve ai shkrimtar nën Rrap. Është tjetër; punë Shkrimtari vazhdoi me punën: shkrimin e në Shkup disa manifestime kulturore tradicionale. Përuroi nën Rrap disa libra e revista letrare. E ringjalli Çarshinë e Vjetër, rrëzë kalasë që përditë e më shumë jepte shpirt. Njeri i gjallë nuk e rrokte çiftelinë; lapsin ti thotë dy tri fjalë. Dhe, për herë të parë hyri vargu shqip në Bit Pazar me poetë më të njohur nga të gjitha trojet etnike shqiptare. E pësëri hodhën e dru mbi këtë shkrimtar . E akuzuan: spiun, tradhtar e armik të Shtetit te Paria. U përpoqën ti ngulfasin; shuajnë këto manifestime kulturore . Librat dhe revistat letrare ti rrokin për fyti. Emrat edhe kësaj radhe nuk 1 përmend, e di lexuesi 1 shkrimeve të mia mes rreshtave këta heronj me një torbë taxhi për qafe. Vetëm; çuditem me këta patriotë të vonuar kuqezi, që me vonesë e kanë kuptuar se, gomarin e hanë Ujku. Njëri pas tjetrit, sot radhiten në mjetet e informacionit, shtyhen me bërryla e bythë pa fije turpi e përgjegjësie si patriotë të vonuar kundër projektit të Qeverisë: Shkupi 2014. E gomarin që e hanë Ujku; ende përgjumshëm thotë: është ëndërr. gurë ata, kaq ajo thirrje nga varret me të cilën në të ardhmen do të merret historia. E në anën tjetër, fotografoheni para kamerave televizive në tribunat shkencore" që i organizon Unioni viçave. Shisni mend nëpër gazeta. E ngreni zërin për Atdheun: shkau po ua zë frymën me beton; përmendore antike e ndërtesa kulturore mbi kokë. Përmëkeq, ende jeni në gjumë: merreni me reagime e protesta në rrugë. Rrëzime të mureve të improvizuar te Ura e Gurit. Manifestime të politizuara deri në pacë, gjoja kluturore sa për sy faqe para këmbëve të Skenderbeut. Ndërtimin e xhamive myslimane. Kohë, kur shkollat shqipe ende keni pa kulm mbi krye. Nxënësit pa libra në klasë. Mësuesët pa planprograme shkollore. Hi-hii-hiii.. Viçat e mi të palëpi, që njëzetë vjet keni bërë gjumë arushe nëpër politke, Qeveri, ministri, universitete, kabinete. 1 bletë diplomat dhe titujt universitar ku mundët e arritët: në "Shën Kirili e Metodi? , në Qafë Thanë Bullgari. Thoni: sot u ka dalë gjumi. Zjarr e flakë nxirrni nga goja për Shqipëri Etnike. E në anën tjetër, mu ju 0 viça të palëpi na keni shitur ~toptan' për njëzet vjet rresht me radhë shumë lirë te &lt;vëllezërit? . ishit ata që deri dje propagandonit 'vëllazërim Bashkëjetesë. Maqedoni të Madhe. parti Ju, Vetëmse; përsëri vonë e kuptoni alarmin e kohës, nuk 1 dëgjoni thirrjet e shpëtimit para Kiametit Përmbytjes së madhe. Nuk 1 lexoni shenjat, zërat që na i dërgojnë nateditë të vdekurit nga mesi i varreve. Ujku më, gomarit ia ka hëngër këmbët dhe bythën: I kanë mbetur edhe veshët. E të shohim nesër pas zgjimit, a do tia shpëtojmë kokën gomarit.. Bishtin matanë Urës së Gurit ia kanë përvetsuar luanët në breg të Vardarit.\_ Nesër, ku ta dimë ne mund ti bëjnë edhe këtij heroi legjendar përmendore krah për krahu me Alaksandrin e Madh në sheshin 'Maqedonia" Ose: do ta thirrin në dasëm tu barti ujë komitave për beteja të reja heroike. Emër ti gjejnë shtetit më të ri në Ballkan, pagëzojnë te kisha ortodokse: "Shën Nikolla që është në ndërtim e sipër rrëzë këmbëve të urës së Gurit, në të Vardarit. Bythekrye të kërcejnë &lt;patriotët nga Ura e Gurit në lumë ta nxjerrin kryqin nga uji. Dyert tia hapin krah më krah për në Bashkimin Evropian. breg Kokë më kokë të rri me ata burra mejdani me kuaj shale e më këmbë edhe Gomari patriot me samar, në sheshin 'Maqedonia" ynë Fitore DERALLA <!-- image --> ## NË KOMUNIZËM SHQIPTAR I NDERSHËM" Në kohën e komunizmit; në periudhën më famëkeqe për shqiptarët e Jugosllavisë, kishim komunistë. Ballistë.. Spiunë . Patriotë . Opurtunistë . të ndershëm Nacionalistë .. Irredenistë . Separatistë . Dhe, armiqë të rrezikshëm brez pas brezi të shtetit. Përditë 1 sheh nëpër mitingjet e partive politike . Zbulimin e përmendoreve të dëshmorëve të Luftës . Përpara këmbëve të<eos>
<bos>Tashti në wdemokraci' kemi vetëm patriotë. Edhe atë: 'pëllumba postier" , që në mes të ditës na i flukin kopilat pas dere. E mua, më ka marrë malli për spiunë . ~Shqiptarë të ndershëm Jo se tashti nuk 1 kemi prezentë në këtë shoqëri 'demokratike"neokomuniste . Shtet policor. Parti politike. Institucione të shtetit. Universitete shtetëror e privat.. Shkolla. Drejtori Mjete të informacionit. Gazeta. Internet. Libra. 1 kemi, si nuk 1 kemi . Edhe atë, me shumicë e pakicë, si patate të kalbura nëpër tezga në Bit Pazar . tashti të gjithë e kanë vënë maskën e patriotit. Kësulën e bardhë në kokë. Flamurin kuqezi në dorë. Shkurt, gjatë ndryshimeve demokratike brenda natës u shndërruan në kamelonë. E kanë ndërruar ngjyrën, po jo edhe veprimet 'patriotike' . Hujin e vjetër legjendar brez pas brezi si spiunë të Policisë Letrare . Po, ## Kalosh Çeliku Hoxhës në xhami. Emisione dokumentarë të dramatizuar në MTV, që për nga 'patriotizmi e kalojnë edhe Skënderbeun, Ismail Qemalin; Bajram Currin, Isë Boletinin, Fan Nolin, Hasan Prishtinën, Kalosh Zajazin; Sulltanë Qafën; Azem e Shotë Galicën, Adem Jasharin. Krekosen; luajnë role të të përndjekurve politikë; aq shumë të 'përvuajtur" në kohën e komunizmit si: politikanë; poetë; gazetarë, redaktorë e profesorë universiteti. Lotët u shkojnë rrëke për faqe, sa që edhe ne që i kemi njohur në atë kohë e i njohim sot këta dumdumë, na dhimben si &lt;viktima" të komunizmit. Ndonjërin, e shohim të dalë në fushën e mejdanit edhe me ndonjë libër kuqezi me vjersha, ku u këndon prijësve të UÇK-së.\_ Komandantëve të luftës, të gjallë e të vdekur duke i radhitur njëri pas tjetrit me vargun antologjik: Të gjithë këta trima shqipëtarë hynë në histori, e dhanë jetën liri . për Ose, tjetri duke vjellur zjarr: Derrat e Karpateve le të dalin në dyluftim me mua që parti më parti u hodha si trim! Mjaft më gjatë fushatave rash mes minash mjaft më karakurva me kopila shkinash Erdhi koha të rrokem fytas me makosllavët, si trimat e Prekazit ku luftuan Jasharët! ## Gjithë jemi Mic Sokola; e rrokim fyti topin Sv. makosllavët n 'Kaukaz; s 'e japim Shkupin! për E ngrejnë lartë në qiell zërin liri .\_ Flamurin kuqezi. Gjuhë shqipe. Kosovë. Shqypni Etnike . E vrasin dhe e presin shkaun. Shkinat.\_ Mezi zbresim nga binat. Foltoret. Emisionet televizive . Faqet e gazetave . Interneti. Gjakun e derdhin lumë E heqin veten si te ajo popullore: Kaçanikut 1 nëntë sahat u ther me thikal . Jetën e "japin? për liri e Shqipëri Etnike . për kënga raftë pikal E, Im Atë shpesh e përsëriste një urti popullore: uji që nuk ecën; nuk Dhe, unë i biri 1 tij sot bëj një krahasim me partitë tona politike shqiptare. Imzot, janë si uji që nuk ecin mes shelgjeve Vite me radhë janë hurdha; ku notojnë të njëjtit individë politik me brekët mbi pantollona. E mirreni me mend, mund të me dy e katër këmbë, përveç peshqëve. pihet . çka Dhe, të nesërmen nga ky zjarr i ndezur nga 'patriotët" e këtij soji, këngëtari popullor Tun e koncerte në sallë, e bënë çiftelinë copë-copë. Tym e flakë nxjerrë nga goja. E ka nxjerrë shpatën e Skënderbeut nga brezi . Topin e Mic Sokolit për liri. . Dy koburet e Isë Boletinit. \_ Mitralozin e Adem Jasharit me dy këmbë . . E bën Shqypni Etnike. Hurdhat tona janë mbushura me gjarpërinj Bretkosa.. Mushkonja.. Grerëza. Bumballa. Breshka.. E hanë njëri tjetrin për të mbijetuar në hurdhë. Zvarriten nëpër kënetë .. Herë pas here dalin në diell . Rreziten. kërcejnë njëri tjetrit edhe në shpinë . Ose, U pëlqen uji që nuk pihet. Hurdha. Kallamishtet. Bërlloku.. Xhirizi.. Barishtet... Vendi ku gjallërojnë, marrin frymë dhe fshihen vite me radhë nga e popullit. Luftojnë për pozita politike në Qeveri .. Vite me radhë humbin e zgjedhjet lokale e parlamentare. qafë. sytë Dhe, këndojnë për liri: guak.. Guak.\_ Guak.. E thirrin Lejlekun.. Haxhibekun tonë që ia thotë këngës mbi oxhak. Lisa.. Ka-ka-kaaa... ta pastrojë Hurdhën. Gjuetarin, që me në dorë i turret pas një pate të egër. çifte Përditë themelojnë parti te reja politike Përsëri, dalin në zgjedhje. Brez pas brezi argatë në Qeveri. 1 ngrejnë gishtat në Parlament.. E ~sjellin? ligjin për flamurin kuqezi. Gjuhën shqipe. E realizojnë marrëveshjen kornizë të Hurdhës . I dalin zOt arsimit.. Kulturës shqiptare\_ E kanë televizorin e vet të Hurdhës. Radion. Gazetat e pavarura. 1 hapin dritaret. Fotografohen për qafe para kamerave televizive. qafë E, im Atë; shpeshherë thoshte në odën e burrave: uji që nuk ecën, nuk\_ pihet . ## PËR ÇFARË &lt;REPUBLIKE TË TANUSHËS? SHKRUAN KY DUMDUM MELEZ Shqiptarët nuk kanë nevojë më të bëjnë luftë e shpallin republika nëpër katunde të malësisë me dy-tre banorë. Shkaku se: kurrë deri më tani, nuk kanë shpallur republika nëpër katunde. I kanë shpallur dy republika: Republikën e Shqipërisë dhe atë të Kosovës. Në rrugë janë edhe Republika Maqedonisë dhe ajo e Malit të Zi. E për çka shkruan në dhe derdh lotë krokodili ky Dumdum melez ~shqiptar' gazetë Problem 1 shqiptarëve është si të shpallet: Shqipëria Etnike. për inatë të Patriotit Melez nuk shpallim 'Republikën e Tanushës" . Shkaku se, kemi në plan shpalljen e disa republikave në rrugë: Shqipëri Etnike. Jo, Përditë 1 dëgjoni patriotët melezë: Njëri shpallë &lt;Republikë të Tanushës" . Tjetri: 66 Janë të harxhuara politikat e Ali Ahmetit dhe Menduh Thaçit" . E ku ta di unë, çka mund tu teket atyre trusakatëve të shkruajnë e deklarojnë në mjetet e informacionit. Vetëm; politikat patritotëve melezë, flijimet e tyre nëpër organizata sipas tyre nuk janë të harxhuara edhe sot e kësaj dite. Dita Madhe ta vëndojmë në sheshin ~Maqedonia? përmendoren e Aleksandrit të Madh me gjithë kalë. çka kanë kundër BDI dhe Demokracia e Re?! Pse bëjnë ish, kur nuk u hy në arë?! Në vend, që ta përshëndesin këtë historik, ti urojnë Aleksandrit të Madh mirësesrdhje në sheshin 'Maqedonia" në Shkups ata dalin me deklarata teknefese. Përmëtepër, duhet ti përveshin pantallonat deri në gju, mëngët e këmishës deri në bërryla, edhe Skënderbeun ta nxjerrin nga parkingu makinave në Bit Pazar matanë Vardarit, të rri krah për krahu me shokun e luftës siç i ka hije. Po, pula hap të vonuar melezë! Nuk na duhen republika të katundeve pa banorë. Nuk na duhen të reja politike. Nuk na duhet luftë. na duhet ekonomi e zhvilluar; arsim, kulturë! . parti Po, shqiptarë të ngratë, siç do të thoshin rilindasit tanë po të ishin sot gjallë, "leni kisha e xhamia" , po mblidhni mendtë në kokë! Dhe, bashkohuni në Ditën e që është shqiptarëve! Protektorati është fundi 1 kësaj politike shterpë, siç është pika në fund të fjalisë. Njëzetë vjet nuk kemi pika, kemi vetëm presje, dy pika, tre pika. Prandaj, jam 1 mendimit ti Maqedonia; duam ne ta pranojmë, apo nuk duam; është në gjysëm protektorat. Fatkeqësi e madhe që nuk e shohin këtë partitë tona politike shqiptare, e as analistët tonë gjysëmanalfabetë. Edhe Kosova e Rrezik i madh është, që edhe Shqipëria të hyj një ditë në protektorat! . politike shqiptare, siç 1 vëndojmë në fund pikë fjalisë. Shkaku se, nuk jemi të barabartë me as në ekonomi, as në arsim, as në kulturë. Nuk kemi çka të humbim më, ne shqiptarët. Humbje do të pësojë tjetër e përkëdhelur sllavomaqedone. pala<eos>
<bos>E ka thënë këtë edhe Menduh Thaçi: Maqedonia në protektorat! E ka zënë në Lëmë. E dini pse e them këtë?! E them se, maxhatorja kur do ta zë pulën për ta therë, këpusë kokën për miqtë që kanë trokitur në shtëpi; e ndjek në anën e kundërt drejtë gardhit. E thotë me vete: Dhashtë Zoti, do ta zë në këtë anë, në të avlisë te pulaniku! pulën qosh E nisim nga fillimi! Maqedonia 1 ka harxhuar të gjitha letrat e lojës. e fundit. Me këtë letër të fatit edhe luan në tavolinë me Bashkimin Evropian. Fundi 1 kësaj letre të fatit mund të jetë katastrofal për Maqedoninë. Faji në fund, nuk duhet tu mbesë shqiptarëve. Njëzet vjet përpëlitet në shtrat si e sëmura e Evropës. E ka e shëron dot, e ngre më Prandaj, ilaçi 1 fundit është: Protektorati Menduh Thaçit. Ndofta e shpëton nga Zonja Vdekje. E çka duhet të bëjnë Partitë Politike Shqiptare? Asgjë më tepër, përveçse ta përkrahin protektoratin e PDSH së, Menduh Thaçit për Maqedoninë, tia kthejnë shpirtin. Vështirë e kemi edhe sot, ta hudhim mentalitetin e halldupit pesqindvjeçar. E kemi pranuar si popull me dhunë apo me dëshirë fenë qafe Ndofta e shpëtojnë Maqedoninë nga varri. \_ islame. Një pjesë e popullit shqiptar edhe veshjen dhe zakonet. Fat që nuk jemi asimiluar plotësisht si popull. Kulminacioni: Edhe të sllavit; që ende e kemi mbi kokë e shpinë me vite. yni, Dhashtë Zoti 1 e mirë! Dhe, me siguri edhe atyre ~dëshmorëve' të Lirisë do tju përgjigjem një ditë. Dhe, fundi: nuk do të merrem më, humb kohë me kësi dumdumësh melez ~shqiptarë?\_ Nëse, ndonjë ditë arrini të keni më të mençur se soji 1 këtillë melez me brekët mbi pantallona; m1 dërgoni nëpërmejt mjeteve të informacionit: televizionit, gazetave, internetit. <!-- image --> ## HOXHA ME KËSULËN E BARDHË TË BAJRAM CURRIT Fatkeqësisht, pas kësulës së bardhë, ngjyrave të flamurit kuqezi, historikisht, në shumë raste janë fshehur spiunët. Edhe ata patriotë që i kemi patur me kësula të bardha në kokë e ngjyra kuqezi, na 1 kanë marrë në halldupët e Baba Dovletit. E më vonë edhe argatët besnikë të komunizmit. Kohën e fundit edhe partizanët e partive politike ~demokratike? . pak qafë Shqiptarëve u duhen hoxhallarë të këtij niveli patriotik, që kanë pi ujë dhe kanë hëngër bukë me Asdrenin. Hoxha në fjalë ka punuar në Rumuni kokë më kokë me patriotët e atjeshëm rilindas shqiptar. Shkaku 1 këtij Hoxhe patriot;, Asdreni në atë kohë edhe e ka vizitur Kërçovën; fshatin e Hoxhës me kësulë tëbardhë. E mos të flasim për kësulat lecka të zeza, të bardha e fesat e të turkut, që edhe sot e kësaj dite i shohim se si shëtiten në rrugë, nëpër Qytet. Nuk kanë të përbashkët me kësulat e bardha shqiptare. Shkaku: nuk do të merrem në këtë shkrim me këto kësula të halldupit. E them këtë se: vetë e kam me sy dhe e kam njohur vend të çallmës, në kokë gjithë jetën e ka mbajtur me krenari kësulën e bardhë të Bajram Currit. kuq asgjë parë E kush ishte Asdreni? Poet dhe patriot dhe jetonte me shokë të dhe mëndjes në Rumuni. Autor penës Himnit të flamurit kombëtar. Ende i mbaj mend vargjet e tij kushtuar Kosovës. Vjershë që në atë kohë, pas Luftës së Dytë Botërore tek ne nxënësist e shkollës fillore qarkullonte dorë më dorë. Dihet, në libra të këndimit me të cilët kishte mësuar im vëlla, pas lufte . Dhe, ja tashti më kishin rënë në duar mua si fillestar që posa mësonte shkronajat e gjuhës shqipe. E qartë, nuk i kishim në shkollë ato libra: Këndimet e para në plan programet shkollore, po ja fati im që mua më kishin rënë në dorë. Mes atyre faqeve për herë të parë jam takuar me Niamin, Fishtën, Asdrenin, Çajupin; Ndre Mjedën, Filip Shirokën, Luigj Gurakuqin; Hil Mosin, Ali Asllanin, Vaso Pashën, Fan Nolin. Dhe, Prej Shkëndisë, një pseudonim i asaj kohe në Librat e këndimit. Që, unë si shkrimtar edhe sot e kësaj dite nuk e di se, kush është fshehur pas atij pseudonimi letrar. Kurrë, nuk mund ti harroj edhe vargjet e Asdrenit kushtuar Kosovës. Vjershë të cilën unë më vonë më kot e kam kërkuar nëpër libra, në kompletin e veprave që i botoi &lt;Rilindja" nën përkujdesjen e Rexhep Qoses në Prishtinë, e as nëpër libra e përzgjedhje që botoheshin më vonë në Tiranë. Vjersha, vëretetë ishte e fuqishme për Kosovën:. Vargje të cilët unë në atë kohë si fëmijë, nën hijen e Lisit të midis livadhit i lexoja me zë, mes shelgjeve. Ende; pas pesdhjetë vjetëve kam në kokë. Unë, që e pranoj publikisht se, gjatë shkollimit tim në Kërçovë, Shkup Prishtinë, e kam patur problem ti mësoj vjershat e poetëve përmendësh dhe të nesërmen ti recitoj para mësuesit. Vetëm se ja, disa vargje të kësaj qoftë vjershe, që kurrë nuk mund ti harroj, nuk më hiqen nga mendja: Më një anë serbët, bullgarët Grekët, duan emrin me ia zhdukë Me e vdekë pa ujë e pa bukë 0 shqiptarë, kapni hunj e shpatë Ta shpëtojmë Kosovën e ngratë! Lexuesi nderuar të më falë për gabimet teknike;, ose ndonjë fjalë që mund ta kem harruar pas një kohe kaq të gjatë pesëdhjetë vjeçare. Shkaku se; ajo vjershë pas asaj kohe më kurrë nuk më ka rënë në dorë. E ka pasur edhe vargje të tjerë e strofa. Bastisjet e shpeshta të shtëpive në atë kohë kanë të herë pas hershme; mos them të përditshme. Frika, që mos të na gjejnë ato libra në shtëpi, nuk e di se kush dhe ku 1 arratisi si &lt;libra të rrezikshëm qenë Edhe sot e kësaj dite i kam të freskëta fjalët dhe veprimet e atij patrioti shqiptar që kishte kaluar kohë kokë më kokë me Asdrenin. Rrugët e tia patriotike katund më katund, ku shërbente edhe si hoxhë. E donin të gjithë: edhe fëmijët, edhe fshatarët. Fjalë miradije dëgjoje kudo për këtë hoxhë dhe në Strugë, edhe në Kërçovë, ku punoi me nderë gjithë jetën si hoxhë. Më kujtohet një rast, kur erdhi edhe tek ne në shtëpi, në Katund. kishte sjellë rruga atypari duke u nga një fshat tjetër malor. Fëmijë kam atëherë, posa i bëja hapat e parë në shkollë fillore. Nusja e vëllait; kur e pyeti sipas zakonit: Hoxhë efendi, a do një kafe? E ai iu përgjigjë kthyer qenë plumb: po, vetëm pas buke. Vëllai e kuptoi aty për aty përgjigjen e hoxhës. 1 tha së shoqesh: grua, vrik shtroje sofrën, vëndoi bukë hoxhës se vjen nga rruga! Një rast tjetër, kur e pyet një fshatar në xhami: hoxha efendi, jemi në muajin e ramazanit. E unë me gomarët kam shkuar për dru. Në mal bënë vapë e madhe. gurgullon një gurrë me ujë si loti. E mua më ka kapluar etja, më ujë. A është haram të prishet ramazani të pijë ujë? Jo, 1 përgjigjet hoxha. Nuk është haram. Tekefundit, është edhe sevapë të pish ujë në mes të malit. E rëndësishme është, familjes dhe fëmijëve tu dërgosh dru në shtëpi për dimër. Aty pari pihet pak<eos>
<bos>Ende nuk mund ta harroj dot edhe këtë histori: një fshatar që kishte shkuar te hoxha ti bëjë hajmali lopës, shkaku se kishte shterë, nuk kishte tëmbël. E dini si iu përgjigjë hoxha?! Jo, nuk e dini. [ tha fshatarit, që me paratë hajmalisë që kishte vendosur ti jepte hoxhës, ti jave të vinte prapë te hoxha ti rrëfente, a kishte ti bënte një hajmali. lopa Këshillën e Hoxhës me kësulën e bardhë të Bajram Currit, një ditë prej ditësh e dëgjon edhe Qeshafi, hoxhë me shumë autoritet për myslimanët në rrethin e Kërçovës. E pyet një besimtar nga xhemati në xhami: hoxha efendi, ndodhem në mal duke pre dru në muajin e ujë të ftohtë akull. A është haram të pij ujë? 1 Po, përgjigjet shkurt, Qeshafi. Nuk prishet agjërimi në ramazan, është haram. E Hoxha i Kërçovës me kësulën e bardhë të Bajram Currit u ka thënë në xhami xhematit se ka edhe përjashtime, mund të nuk është haram. Mos e dëgjoni çka thotë atë qafir; ai është hoxhë Rumunie e nuk është hoxhë Turkie! Dhe, pas një kohe, një ditë Qeshafi e takon në rrugë Hoxhën me kësulën e bardhë të Bajram Plot inatë sulet me fjalët: pse bre hoxhë ke thënë një besimtari të pij ujë në ramazan se, nuk prishet agjërimi?! rrugës. Qeshafi mbeti pa fjalë, e uli kokën: E pa se kishte të bënte me Hoxhën e Çelvjollcës. Patriotin, që në vend të çallmës mbante në kokë kësulën e bardhë të Bajram Currit. kishte pi ujë e ngrënë bukë kokë më kokë me rilindasët shqiptar në Rumuni.. punë Epo; si është teje më haram; hoxha pijë ujë dhe ti sjellë drutë në shtëpi për fëmijët e familjen për dimër, apo të mbajë ramazan e të vdes për ujë në mal?! sipas Shtriganët e Allahut me çallmat e halldupit në kokë, kur e takonin në xhami ose rrugë, shpeshëherë edhe e ngacmonin me fjalë Hoxhën e Çelvjollcës me kësulën e bardhë të Bajram Currit në kokë: Ehu, bre Hoxhë efendi, si e dhatë mbesën te njeriu që vishet këmbë e kokë në të zeza?! Përmëtepër, mbanë edhe shapkë të zezë në kokë. Gunën e zezë deri në fund të këmbëve. Kulminacioni: edhe mjekër të zezë. ## Kalosh Çeliku Hoxha i Çelvjollcës me kësulën e bardhë të Bajram Currit në kokë, buzëqeshte, u përgjigjej me ironi: kur ka 1 ri edhe Muhamedi a. s. ka mbajtur mjekër . pasi qenë Hoxha Çelvjollcës, më ktheu prapa pesëdhjetë vjet; në kohën e fëmijërisë, ditët e para në bankat shkollore. E kisha patur fatin, që unë me shokë e shoqe ta kemi edhe si mësues të artit figuartiv në shkollë fillore djalin e tij, mësuesin e artit figurativ, që nuk e fillonte orën e mësimit pa na i recituar vargjet e Çajupit për Sulltanin: Jam Sulltan, mbret i vërtetë të tjerë s 'kam në jetë; Gjakëtor e zemërderr, Nga frika më bëjnë nder. Shoq Keshë kompn'e Shqipërisë Pse s'më priti sa të vdesë, Direk i gjithë Turqisë Pa të më dil i pabesë! Kam frikë mos turpëronem; Me Shqipëri të luftonem Kam frikë nga Skënderbeu Mos dalë prapë nga dheu!\_ Në fund: si ti dua këta shtriganë të Allahut me çallma të halldupit në kokë edhe në këtë kohë, kur nuk m1 ka dashur katragjyshi, stërgjyshi, gjyshi, babai???!! ## EDHE HOXHA VENDOS PËR VLERAT E SHKRIMTARIT DHE KULTURËN SHQIPTARE Thashë: Trusakatët kulturën shqiptare kanë bërë si gomarin e Nastradin Hoxhës. Izbret Nstradini, i Nastradinica. Në këtë rast, i zbret Bozaxhiu; i hip Hoxha. Edhe atë: Myslimani më i madh, Hoxha që kërkonte në sheshin E shiti Burmali Xhaminë për një anëtar komisioni dhe vendosi të merret me vlerësimin e shkrimtarëve dhe kulturën shqiptare . Papritmas, u arratis në Minisitrinë e Kulturës si anëtar komisoni në një tavolinë ballë për ballë me dy shkrimtarë sllavomaqedonas në botimin librave në gjuhën shqipe. Ose: fluturoi si Azreti Isai nga minarja e xhamisë në qiell. hip Gabim. Gabim i madh, që nuk e tërheqin as në Katund. Edhe Hoxha pas Bozaxhiut; vendos për vlerat e shkrimtarit dhe kulturën shqiptare?! Edhe një gjë nuk e kam të qartë: si ulen ata dy anëtarët tjerë shkrimtarë sllavomaqedonas në një tavolinë me një hoxhë?! Shkaku: i lidh këta kalorës të arratisur kokë më kokë të vendosin për kulturën dhe letërsinë shqiptare: tradita; zakonet; gjuha; kultura; letërsia;, partia, interesi Apo? 0 njerëz, u thashë: Qysh para një viti, mos dërgoni më trusakatë pa asnjëfarë bagazhi letrar nëpër institucionet e shtetit të ulen në një tavolinë, rrinë qetë çka ballë për ballë me personalitete të dëshmuara të kulturës sllavomaqedonase. Po, dërgoni ujqër në Ministrinë e Kulturës! Ujqër. Ujqër, në vend të këlyshëve me zgjebe. E si për inatë: pas Bozaxhiut e dërguan edhe një Hoxhë pa asnjëfarë bagazhi letrar . 0 Imzot!: Hoxha sikur ta thirrte xhematin në Sheshin e Shkupit, siç e thirri në mjetet e informacionit për xhami: ti luten Allahut për ndërtimin e shkollave shqipe! Edhe unë do të dilja ti lutem Zotit për mëkate. ata, Vërtetë, e ke vështirë të gjesh rrugë mes këtij bërlloku që ta zë frymën; kur Bozaxhiun një ditë e zëvendson Hoxha. Dhe, të duket e kotë në një shtet të këtill shoqëri multietnike ta rrokësh në dorë për liri krijuese. Përpiqesh, të vëndosish rend dhe rregulla në kulturën shqiptare. Vlerat artistike, kur dumdumët i barazojnë me specat, patlixhanat dhe patatet nëpër thasë të plot arna, në Bit Pazar . I kanë rrokur thasët me të dyja duart për fyti gjysmanalfabetët; njerëzit e soçëm me tru të Trusakatët me çallma në kokë e Kuran nën sjetulla. penën grisur Mjerim. Mjerim madh kombëtar. Çfarë di Hoxha për letërsinë dhe kulturën shqiptare, që kurrë në jetën e vet nuk ka shkruar së paku edhe një varg, përveç këndimit të ilahive?! Nuk di çka është letërsia: poezia, tregimi; romani, drama. E kënaqi në xhami me ilahi Haxhi ish Ministrin e Kulturës, e shi tashti 1 ka mbetur peng lufte partiake edhe letërsia dhe kultura shqiptare të sakatohet në qilimat e Persisë përpara këmbëve të këtij Hoxhe të Allahut. Megjithatë, ti nuk je poet që flen rehat në shtrat, në kokërr të shpinës mes dy shtambave me verë të kuqe qafë për me Miken. Bozaxhinjt dhe hoxhallarët, kur vendosin për vlerat shkrimtarit Shkaku se, gjithë natën nuk të merr Dexhalli, pasmesnate të troket në derë. qafe gjumi . Rrugaçët kuqezi, që përditë ndërtojnë xhamia në vend të shkollave. Edhe në rrugë 1 luten Allahut; i falin të pesë vaktet se gjoja, nuk nxe Shtëpia e Allahut. E thirrin Allahun jo nga minaret, po nga shejtanarapët. E në anën tjetër, nuk kanë shkolla fillore. Mësuesë . Tekste shkollore për fëmijët e tyre, që ky dimër me gjithë borë u ka hyrë në palcë, u është ulur këmbëkryq edhe nëpër shtëpia. ~Pjetër Bogdani' Muzeun e Alfabetit. Xhamitë me dy e katër minare! Kishat ortodokse. Kryqin e madh në Vodno. Fëmijët tanë nuk kanë të hanë edhe bukë. Shkolla fillore. Mësuesë. Banka dhe karrige. Dërrasë të zezë. Libra. Punët shkojnë me rend, thotë populli. Të tanë, para së gjithash janë marrë me fëmijët. Ardhmërinë tonë E pastaj për armë. Luftëra. Vatan. parët<eos>
<bos>Fatkeqësisht, politikën e keni kapur nga këmbët për bishti e jo nga koka, për brirësh. Provoni një herë ta kapni nga koka; për brirësh! E di, e keni vështirë me këtë kurvë azgane. Shkaku: ndërron përnatë burrat. Dhe, të nesërmen ende pa dalë drita ua lë kopilat para dere. Imzot, Hoxha vendos për vlerat shkrimtarit dhe kulturën shqiptare???!!! Nuk e marr me mend se, si do të kapërdihej kjo bajgë partiake, po të ndodhte si problem 1 këtillë teknefes në botën demokratike perendimore. tyre demokratike një tokmak vathe të këtillë, për vlerat e arrira artistike të shkrimtarit dhe kulturën sllavomaqedonase të vëndos Këlyshi 1 Llagut e di, do të thoshte: nuk ka problem, kur ka vendos bozaxhiu; pse të mos vëndosi edhe ky halldup Allahut me çallmë në kokë. Vetëm;, me një vendim të këtillë partiak nuk do të pajtoheshin kurrën e kurrës intelektualët sllavomaqedonas. ja që intelektualët shqiptarë pajtohen: për shkrimtarin dhe kulturën shqiptare të vendos edhe Hoxha. E ka propozuar Nusja kuqezi e Partisë dhe aminin ia ka bërë Partia më e madhe ~demokratike" shqiptare; të cilën e lufta për të drejta kombëtare dhe zbriti nga malet. Thirrjen e shenjtë në minare ta zëvendsojë me vlerësimin e shkrimtarit dhe kulturës shqiptare. Edhe atë, kur e di se në xhami e pret Haxhi ish Ministri 1 Kulturës ti fali pesë vaktet e namazit. Xhemati, me tespihe kuqezi në dorë, poashtu pret ti lutet Allahut përpara këmbëve të këtij Hoxhe 'shkrimtar shqiptar" . prifti. Po, polli Atëherë, çka kërkon ky shërbetor &lt;besnik? i Allahut si argat i tretë në komisionin e botimeve në Ministrinë e Kulturës, vlerësojë letërsinë dhe e di, trusakatët do të thonë e ka dërguar Partia në pushtet edhe ajo argate në Qeveri për të vënë rend e rregull? në kulturën shqiptare. Në rregull, të themi se është ashtu: po pse nuk reaguan sllavomaqedonas; Ministria Kulturës? ! Tekefundit, le ta marri në radhët e veta, dhe po të dojë le ti falin së bashku edhe vakte në ditë me bythët në hava në xhami, po le të mos e sakatojnë letërsinë dhe kulturën shqiptare . Natë e ditë le ti luten Allahut për mëkate. Shkurt dhe shqip: Hoxha nuk e ka vendin në Ministrinë e Kulturës , në komisionin vlerësimit të letërsisë dhe kulturës shqiptare. Nuk ka tru shqiptari ky hoxhë, e as bagazh letrar mbi samarë. Nuk di. Edhe ai e di se nuk di, po nuk di ku e ka minaren e xhamisë e ku Allahun. Rrugën e Zotit e ka humbur mes sokaqeve me kalldrëm në Bita Pazar. Rreshtave të këtij shkrimi të Autorit duke e pritur një të nesërme mbi kalë: Djalin e Vejushkës tia ngrejë këmbët në hava këtij halldupi nga minarja e xhamisë. partia pesë Dhe, në fund: Hoxha Allahut, nuk e ka vendin e shenjtë në Ministrinë e Kulturës të Maqedonisë; ka në xhami. Edhe ku është 1 punësuar si hoxhë kokë më kokë me xhematin mbi qilima të Persisë ## NUK TË ZË NËMA E NJERKËS PO NËMA E NËNËS Mushka; dikur në kohën e komunizmit ka 'pjellë? edhe viça të palëpi. Vetëmse, atyre viçave të palëpi, u ka dhënë gji te tjera nëpër livadhe . Shkaku; se: këta viça të palëpi dikushi ia ka lënë Mushkës para dere si kopila. E Mushka si kafshë e butë shtëpiake, patjetër është dashur ti qe ta tërheqin qerren me dy e katër rrota. E dini, lexues të nderuar ku e kam fjalën. Edhe këtij Viçi të palëpi, Mushka i ka dhënë gji te kafshët tjera shtëpiake: pela, lopa, delja, dhia, gomarica; buça; bullica. E ku ta di unë te të cilat kafshë tjera shtëpiake. Përçudi, e ky Viç i palëpi me zgjebe, tashti e shan Mushkën si nënë. Ia mohon përkujdesjen; tambëlin e gjirit. Taxhinë. pelat Qesharake, ë?! Viçi 1 palëpi melez pret të pjellë Mushka. E jo Lopa që e këtë Viç të palëpi melez;, 1 dha tambël e rriti me shumë mundime nëpër dyert e hallkut. E bëri ka me brirë të thyer, që nuk është në gjendje ta tërheq qerren komuniste. Pllugun në arë. polli që e me mundime e quan Mushkë. Një mohim të këtillë, nuk e lajon as Bibla e as Kurani: Nëna të quhet Mushkë. ja Viçi 1 palëpi, Nënën e vet e quan Mushkë. Dhe, pret që një rriti Po, Ditënatë të Madhe, ti pjellë në Lëmë vëllezër, viça tjerë të palëpi. Jo. Jo, 0 Viç i palëpi melez. E di ti, apo nuk e di: Mushka e ka "'pjellë' një Viç të palëpi dhe nuk pjellë? më viça të këtij soji në Liavdh. Fatkeqësia yte është, që ti vërtetë Katund, po nuk i di ligjet e Natyrës. Problemi: ke punuar nëpër organizata ndërtimtarie brenda e jashtë vendit. Koperativa bujqësore. E më vonë Katundin nuk e njeh mirë, edhe pse trumbeton se ke lindur në Katund. Kjo më shtyn të dyshoj si autor këtyre rreshtave; ku ke lindur ti si Viç i palëpi, në cilën shtëpi?! Dhe, kush të la para dere te Mushka?! Që, ne katundarëve rrëzë Çukës, të na e mbushish mendjen se, të ka ~pjellë? Mushka. Shkurt, të të pranojmë si banor në Katund, shpresojmë se një ditë do të rritesh në ka dhe do ta tërheqish qerren e ngarkuar me ferra, rrugës përmes fushës për në Qytet. Atëbotë, edhe e deshe shumë Mushkën si nënë, që të një ditë Dimri. E flisje rrjedhshëm kudo nëpër e saj, të Mushkës si gjuhë nëne. Edhe shkollimin e kreve në gjuhën e nënës, Mushkës si gjuhë me perspektivë në të ardhmen. Në emër të nënës, pra Mushkës, i fitove edhe disa poste te Klubi Tullumbave. E më vonë edhe nëpër disa Vetëshërbime të 'vëllazërim bashkimit? si argat me parashikime për një të Nesërme. Në një gazetë të Mushkës, ke dhënë edhe një intervistë se, i takon fisit të Mushkës. Fisit të zgjedhur sipas teje në atë kohë, që e pret një e nesërme me perspektivë Evropiane. 1 ke polli hëngër me shokë plot mullarë me barë, hambarë me misër në emër të Mushkës, siç e quan sot ti Nënën tënde, e cila të dha gji dyerve të huaja; rriti me &lt;varfëri si Viç të palëpi. Eh, Viçi im palëpi, vonë të doli gjumi! Vonë. Hiç më je i vonuar pesëdhjetë vjet për këtë kohë demokratike. Argat ke punuar në tjetër arë. E ke harruar edhe poezinë satirike që në atë kohë ta kam përkushtuar ty, dhe e botova me qëllim në gazetën ku punoje ti me dy tri poste në Redaksinë e livadheve, si shpërblim që ti dha në stilin e popullit:. Prandaj, jam detyruar edhe njëherë të ti përkujtoj si "mik' pas njëzetë vjetësh në këtë shkrim: pak ## TY BRE KALEMXHI TË KAM KALLXUE (Në stilin e popullit) Ty bre kalemxhi të kam kallxue Nuk ta qet me u provu me mue. Se; s'ke zemër me hy në luftë Qe pesdhjetë vjetë je tuj u tutë. Natë e ditë të kanë vu samarë Argat ke punu në tjetër arë. Zotnive tuj ua fërkue përditë Mbylle më gojën; he jezitë! Se të shkoi jeta me parulla tndyta E kam lapsin me dy tyta.. Ligjet e Natyrës janë të pamëshirshëm në jetë. Nuk e di, a ke ditur ti si Viç i palëpi këtë fuqi<eos>
<bos>natyrore?! Unë i kam vërejtur me kohë gjatë jetës sime, edhe tani 1 shtyer në moshë, plak me mjekër. Zoti gjithmonë na ka dërguar shenjat. Nuk është me rëndësi pas kujt;, misionerëve të tij, librave të shenjtë, apo ëndrrave. E problem tejtër është ai se, ti nuk ke ditur ti lexosh ato shenja. Përmëtepër, shenjat nuk kanë ditur ti lexojnë edhe viça të tjerë të palëpi në Livadh. E kanë dalldisur veten pas kullosës. Tërfojës. Taxhisë në grazhd, ose barit të njomë nëpër livadhe. Populli thotë: Nuk të zë nëma e Njerkës (Mushkës, sipas teje) po nëma e Nënës me siguri të zë një ditë. keq Dhe, përfundimi: nëse nuk di ti lexosh shenjat e shenjta, nuk është ky problem 1 Zotit. Natyrës. As edhe i imi, si shkrimtar. 1 yti, dhe e keni shitur veten një torbë taxhi nëpër livadhe. Që, gjithë jetën nuk keni ditur; ku e keni kokën, e ku bythën. Po, <!-- image --> ## TEUTAT E SOÇME KUQEZI kapur në grusht Qytetin e dy Universiteteve. Matanë maleve kullosnin dhentë. Ujku përrua u kishte vënë Bariu i biente fyellit. Ama; ia kishte marrë një që gjithë Qytetin sikur donte ta zgjonte nga gjumi: pusi. kënge, - 0 çobani tatës, bre djal, 0 çobani tatës, bre djal! Holli dhentë kënë vathës. Medet-0 Haj, haaaj. Holli dhentë kënë vathës-o! Vapë e madhe. Rrugët në zjarr. Shtëpitë. Qielli në flakë. Nguteshin njerëzit si pa kokë. Ecnin. Një Zot e di për ku, në lindje apo vdekje. Me dy e katër këmbë. Ndonjëri e hiqte veten edhe zvarrë nëpër bërllok. Lumi larg. Dielli Liria edhe më matanë maleve. larg. larg - Nuk e di. Me siguri siç duket, edhe Ty të ka përzënë Partia. Të provojmë. - Hë, si të duket?! A ta mbusha syrin; që ta shkruajmë edhe librin e dytë: Gratë e mia besnike?! Më Djemnusha me dy shtamba verë të kuqe përpara mbi tavolinë. tha, - Partia, po. Vetëm ti me siguri nuk do të më përzësh si ajo kurvë?! - Jo; vogëlushe. Unë nuk jam keq si Partia me atë kope patriotesh që vuajnë për Atdheun. E duan DoktorZiun. Dhe, nisi lufta. Armët i nxorrëm nga brezi. Një Zot e di, sa viktima do të bien dëshmorë . Edhe tradhtarë. Patriotë të vonuar melezë.. Hoxhallarë . Priftërinj . Imzot;, me siguri do të Po. Edhe, secili më trim se i shoqi. Dhe, heret në mëngjes në ora 6.00 me dt. 21 mars 2007, Ditën e pranverës më erdhi një mesazh në telefonin e xhepit: 0 Zot! Ishalla e zbulon. Jo për të vazhduar bashkë. Por; më dhembë akuza e pabazë. Zot i madh, zbuloje atë njeri! Atëherë, do të të besoj pa kufi. Shpirt i gjyshes më ndihmo! Engjëlli im më mungon - Shkup, 21 mars 2007 Dhe, në mëngjes u zgjova Diellit. 1 fërkova me duar, i bërtita Qiellit: Edhe unë jam i çmendur! para sytë ## Hi-hii-hiii. - E gjeti? Im Atë, kurrë nuk pushoi së fantazuari për ta gjetur Lirinë. - Punë përrallash. Ik, ore ëndërrime . Tashti kuptova. Dhe, erdha në përfundim se, Liria qenka grua. Përmëkeq, një grua kurtizane, që me vite e shekuj i turremi përmbrapa ne shqiptarët. E kam fjalën për burrat. Gratë nuk 1 turren Lirisë. Shkaku se, nuk duan të jenë lezbejka të çmendura. - Hi-hii-hiii. . E ku e di ti se Liria nuk është lezbejkë?! Edhe atë, e çmendur përtej kufiri, që nuk e mba kandari . - Jo, nuk e di. them kot se, nuk do ti turreshin burrat me pushkë në dorë e kollanë me fishekë përqafe përmbrapa me ditë, muaj, vite e shekuj nëpër male . Po, - Po - Dhe, ende nuk e zuri asnjë burrë në livadh. Fushë . Ose, mal. - nuk e zuri. Jo, - Dhe, e di se pse, asnjë burrë, grua nuk e rrëzoi në shtrat? ! - Edhe këtë nuk e di. Po, a e di se, shumë burra e gra nateditë e kanë ndjekur edhe maleve me armë në dorë?! - E di. Kalosh Zajazi me mauzerr në dorë e ndoqi maleve të Kërçovës, në Kosovë e Shqipëri. Sulltanë Qafa me gërshërë të dhenëve. Bajram Curri, përpak ia ngriti këmbët në hava pas një gardhi. Edhe Isë Boletini i vuri pusi me dy kobure në Londër . Azem Bejta, po të mos e kishte me vete Shotë Galicën; Nusen e maleve me siguri do ta rrëzonte në shpellë . \_ - Hi-hii-hiii. \_ Dhe, përsëri shqiptarët nuk e rrëzuan në shtrat . - Jo. Edhe sot e kësaj dite. Iu turrën përmbrapa me bomba e topa. U ka mbetur pa e provuar edhe armën e fundit. Dhe, dhashtë Zoti një ditë e kapin në dorë maleve edhe këtë armë historikel - E, atëherë, Liria qenka kurvë?!Buçë Katundi, që ku ta dimë ne me cilët kurvarë e lëvizë bishtin. - 1 bëri edhe maxhi. E shkriu plumbin në një enë me ujë e eshtra . 1 fryu. - Dhe, përsëri nuk e zunë magjitë?! Jo. - Atëherë, duhet bërë hajmali te Hoxha 1 Katundit; që një ditë fluturoi nga minarja. E përzura Nusen me pashterkë të kuqe dhe e mora Lirinë për grua. Nëna përsëri e rroku dajren te pragu i derës. Babai qiti pushkë në Lëmë. Edhe në këtë Shtëpi më në fund erdhi një grua azgane nga fisi, Liria. Zanë mali. - Jo, ore. Lirinë duhet dërguar te Baba e të mëndafshit me oja e tel mbi kokë. gjatë vetëm e pastrova mauzerrin Babait. Rripat 1 mbusha me fishekë. Bombat futa nëpër xhepa. Përçudi, buzëqeshi me ato mustaqe vesh më vesh. U ulë si gjithmonë në shkamin e vet me tri kambë, mbuluar me lëkurë dashi. Mauzerrin mori në prehër. Dera u dhe hyri im Atë i armatosur deri më dhëmbë. U tremba. Thashë me vete: Tashti më i ka ardhur te hunda me mua sugarin, do të mi shkrepi të gjitha në lule të ballit nga zemrimi. hap, - Dhe, më në fund erdhi edhe në këtë shtëpi Nusja e maleve . Liria. - baba. Ashtu thonë. . Rrugë të gjatë bëri nëpër male . Po, - Edhe nëpër fusha. Dhe, e di se si e gjeti rrugën mes atyre shkurrave? - Jo, baba. Edhe sot e kësaj dite. Nuk e di nga cila anë zbriti maleve . - Mendohu 0 bir! E ke thënë shpesh mes atyre rreshtave, nëpër libra. pak, - Çelvjollca është pra; dhe dëgjoje këtë rrëfim deri në fund, po të duash fute edhe në libër! E di ti, 0 bir se kush ka Kalosh Zajazi, emrin e të cilit e mban ti si shkrimtar . Sulltanë Qafa. qenë - Kot. Nuk ma pret mendja gjithë ditën; natën. Prit pak, mu kujtua: është Çelvjollca; mali që prek qiellin . gjithë Dhe, Azem Bejta Galica? .<eos>
<bos>- Po, e di, baba. Kaçaku i maleve. - E Shotë Galica? . - Edhe këtë e di: Nusja e maleve. - Dhe, a e di se Azem Bejta, Shotën e mori me vete në male? - Edhe këtë e di. Shkaku se i duhej grua edhe në male . E veshi edhe si burrë me tirqi e xhamadan . Kësulë të bardhë në kokë. - E vërtetëtë. po ta dinte Azem Galica se Shota do tia kalonte me trimëri në luftë, nuk do ta merrte me vete në malet e ashpëra me dëborë . Po, - Mirë , ta zëmë se është ashtu siç thua ti shkrimtari . nuk është ky qëllimi 1 ardhjes sime nga Qëllimi im është se, shqipëtarëve u duhet një Teutë mbretëreshë. E di ti se, kur shqiptarët kanë qenë shtet i fuqishëm në botë me të gjitha nishanet? ! Po, - Qindpërqind, baba. Burrat janë xhelozë ndaj grave. - Po, e di. Moti, në kohën e Ilirisë. Teuta kur ka qenë mbretëreshë . Dhe, pasi e tha këtë u ngritë 1 zemruar, hodhi mauzerrin në krah dhe ma përplasi derën, doli në Lëmë. - Ehu, biro! Shqipëtarëve duhet mu ajo Teutë, e jo këto Teutat e sotshme dhe Skënderbegat që 1 keni ju nëpër politike vetëm për poste, kabinete në Qeveri. parti Matanë hekurave të dritareve, në errësirë 1 dëgjova njëra pas tjetrës; tri krisma pushke . Jehonën Guri i Zi, në Çukë Dhe; lehjen e qenëve nëpër natë . <!-- image --> ## SHKUPI PËRPARA &lt;TËRMETIT? TË PROTESTAVE SHQIPTARE Njëzetë vjet me radhë shqiptarët e IRJ të Maqedonisë të drejtat e tyre kombëtare kërkojnë me anë të protestave në rrugë. Kohën e fundit; edhe në male. Përsëri, mbetën me gishta në gojë: pa gjuhë, pa flamur kombëtar, pa barazi të plotë kombëtare. Partitë politike shqiptare, pas të zgjedhjeve parlamentare, vite me radhë hynin e dilnin në Qeveri si argatë. Në fund, përsëri vendosën të drejtat e shqiptarëve ti kërkojnë në rrugë si lypës te Ura e Gurit. E kur është në pyetje rruga, shqiptar edhe ashtu është 1 papunë, në rrugë. Problem këtë popull është ta fusish nëpër institucione, se sa për në rrugë e ke shumë lehtë ta nxjerrësh edhe vetëm me një thirrje, gjithë jetën e kanë dalldisur 66 tona politike demokratike? . populli partitë Shqiptarëve po u përsëriten provokimet: rasti 1 Bit-Pazarit, afera e armëve, rasti 1 Ladorishtit, rasti 1 Sopotit;, rasti Brodecit.Qofshin këto nga Qeveria, qofshin nga opozita. Pse, të mos e themi haptas edhe nga shërbimet e ndryshme të fshehta informative e të spiunazhit; që në IRJ të Maqedonisë veprojnë si në bahçe të Babës. Edhe atë, gjatë ndryshimeve demokratike dhanë viktima të pafajshme. Shqiptarët; mendimit tim nuk kanë më nevojë të japin viktima; po tru dhe hapa demokratik në fushën politike brenda institucioneve të shtetit. sipas Hoxha e thirrë xhematin për ta falur 'xhumanë në sheshin e Shkupit, te vendi ish Burmali Xhamisë. E nxjerrë nga shtëpia e shenjtë e Zotit xhamia, në rrugë. 0 Imzot;, sa hije do ti kishte sikur ta thirrte ti luteshin Allahut për shkolla shqipe! Shoqatat joqeveritare, menjëherë pas tyre tri ditë, e thirrën popullin për të shprehur pakënaqësitë e shqiptarëve me moton: për drejtësi, në rrugë me mjete demokratike: Frikë kam se, këtë popull përsëri do ta të strehuar nëpër parti politike; individë të papërgjegjshëm që do ti ngjyrosin me flamuj partiak edhe protestat e shoqateve joqeveritare. Ose, do ti fusin 'aktivistët? e tyre ditën e protestave për tu dhënë një karakter tjetër politik. Organizatorët e protestave duhet të jenë të përgaditur mirë dhe në këto të papritura që mund tu kurdisen në rrugë. Shkaku se: ne shqiptarëve po na përsëritet historia dhe gabimet. Dhe, është koha që të mësojmë nga ato gabime e ajo histori e hidhur, që na ka ndjekur si hije nëpër syçelë E çuditshme, po deri kur populli shqiptarë do ti kërkojë të drejtat e tia kombëtare në rrugë dhe nëpër male?! Vite me radhë jashta institucioneve. Edhe atë, me rreziqe dhe viktima të pafajshme. Megjithatë, është koha populli shqiptarë të vetëdijësohet njëherë e përgjithmonë në jetë për krijimin e shtetit etnik shqiptar. Mjaftë më, aspiratat e tij dhe të drejtat kombëtare 1 kërkoi në rrugë me vite! Edhe kësaj radhe ka shenja se, ne shqiptarëve përpiqen të na e lënë fajin; kopilin pas dere. shekuj . E, sa do tia arrimë qëllimit, duhet të presim të flas koha një ditë. Përsëri, Shkupin edhe njëherë do ta 'dridhin? protestat demokratike të shqiptarëve. Thashë: E kanë 66 dridhur" njëzet vjet me radhë edhe atë, matanë Urës së Gurit;, Vardarit. E mbaj mend mu si sot, menjëherë pas ndryshimeve demokratike, kur Shkupin nga të katër anët me duar e kësula të bardha në kokë, e 'pushtuan' shqiptarët. Sheshi 'Makedonija" nuk 1 nxente shqiptarët. në atë kohë shqiptarët të kenë bërë ndonjë protestë kaq Shkupi si 'kryeqytet" 1 shqiptarëve gjatë historisë ka pasur shumë tërmete: natyrore, luftarake, kryngritje e protesta demokratike për liri të plotë kombëtare. E ka sulmuar Natyra e kanë sulmuar okupatorët. Edhe në këtë kohë, e sulmon Natyra; e sulmojnë okupatorët. Kurrësesi, kjo metropolë botërore nuk mund të ngre krye nga Natyra dhe okupatorët. Tërmeti çdo njëqind vjet e rrafshon me tokë. E ngrisin përsëri më këmbë njerëzit human nga mbarë bota. Partitë politike përsëri e sulmojnë në zemër me ndërtime jo funksionale: përmendore e ndërtesa që mbijnë si këpurdhat pas shiut. E ngulfasin; ia zënë frymën për qëllimet e tyre të ngushta individuale propagandistike të partive të tyre politike. Edhe një gjë mos ta harrojmë si realitet: Shkupi nga të gjitha anët është i rrethuar me fshatra shqiptarë. Është qyteti i tretë me më shumë shqiptarë, pas Tiranës dhe Prishtinës. Përpara Luftës së Kosovës (1999), ka qenë i dyti pas Tiranës. masive në Protesta në rrugë kemi pasur edhe më vonë të organizuara nga partitë politike shqiptare, po kurrë jo të atij niveli masovik e madhështor . Shkaku se: sot shqiptarët janë të përçarë nëpër politike. Secili i sheh interesat e veta individuale e partiake e shumë interesat e popullit. Askund si te ne në botë; nuk i ka futur hundët shumë politika: në ushtri, polici; në gjykatë, arsim; kulturë, institucione fetare. Vetëm, u hidhni një sy shkollave tona shqipe dhe universiteteve shtetëror e privat: ne kemi unione të nxënësve në baza partiake edhe nëpër shkolla fillore. Shoqata joqeveritare të grave e burrave fundekrye nën sjetullat e partive politike. E kemi ngulfatur rininë me politikë ditore të partive tona politike. E sa di unë, historikisht nëpër botë, revolucionet kanë bërë nxënësit dhe studentët. Ndryshimet demokratike poashtu 1 ka bërë ajo rini revolucinare . E jo ~demokratët? e sotshëm, komunistë të djeshëm që vite me radhë u janë ngatërruar nëpër këmbë partive tona politike shqiptare. rrugë. parti pak kaq Në rregull: haj tju besojmë këtyre hapave demokratik, protestave në Po, deri më tani nuk kanë bërë të hajrët. E si tju besojmë, kur ende e kemi samarin mbi shpinë. Fatkeqsisht, më vjen po do ta them publikisht: shoqatave joqeveritare u mungon truri profetik. Dhashtë e ata në të drejtë. palëpi në Livadh. Protestat e kanë qëllimin tia bëjnë me dije botës demokratike qëllimet parealizuara të një populli. Bota, veç më 1 di rrugë. punë keq Po, ## Kalosh Çeliku<eos>
<bos>qëllimet dhe aspiratat e popullit shqiptarë . Atëherë, ende do ta provokojmë këtë popull e nxjerrim nga rruga e Zotit për Bashkim Kombëtarë duke e futur nëpër qorrsokaqe?! Jo! Rruga e vetme e popullit shqiptarë, është rruga për në Baba Tomorr. Vend Perëndive. Tyrbja, ku pihet vera. Pasmesnate, ku shkruhet poezia. Dhe, bëhet dashuri. Dhe, ja pse kam frikë se edhe kësaj radhe do të jemi të manipuluar nga 'misionarë" të partive politike. Në mos i kanë shti ende partizanët e tyre nëpër radhët tona, do ti shtinë nesër, ose ditën e protestave. Dhashtë Zoti, nuk na dalin nga kontrolli edhe kësaj radhe në rrugë. Nuk është e lehtë dhe papërgjegjësi një masë kaq të madhe njerëzish ta nxjerrësh në rrugë. E kemi ende të freskët protestën e ~Vetëvendosja" në, Prishtinë. Gjyqin që e organizatorin e atyre protestave. Prandaj; 0 burra edhe njëheherë bëj thirrje: duart e partive politike nga këto protesta të shoqatave joqeveritare! E them këtë se: kam frikë se tona politike edhe kësaj radhe këtyre protestave të qeta do tu japin flamujt dhe ngjyrat e tyre partiake. Veç më, kanë paralajmëruar orekset e pangopura politike me 'përkrahjen? publike të këtyre protestave në mjetet e informacionit. punë pret Larg partitë Zoti i shpëtoftë edhe kësaj radhe shqiptarët! Amen. ## KËRCNIME ANONIME (Ose: për sa të vishet me të zeza dhe Nëna ime mbi varr, më mirë le të qajë nëna e tyre) qaj Im Atë, shpeshëherë ma përsëriste një fjali artistike rreth zjarrit që ndizej me flakë drejtë oxhakut, në Katund: për sa të vishet me të zeza dhe nëna ime mbi varr, më mirë le të qajë nëna e tyre. qaj Dhe, unë i biri i tij pas vitesh në pleqëri, erdhi koha që më në fund të pajtohem me thënien e tim Ati. Nuk e luante topi. Im Atë, kishte pasur të drejtë. Shkaku se: gjatë jetës sime me penë në dorë, disa dumdumë që më ishin shtier si miq, dolën kundër meje sa herë që i blente Qoftëlargu një torbë taxhi. Merreni me mend, &lt;miqtë' që unë kisha përkrahur, 1 kisha më këmbë, 1 mbaja në jetë, erdhi koha që të dalin kundër meje publikisht me theshetheme në mjetet informacionit. Edhe këshilla më jepnin se, si duhet të sillem në letërsi, eci në jetë. Ndonjëri, edhe si duhet të shkruaj në gazetë. Libra. Mjetet e informacionit. Përmëtepër;, njëri më zëshmi, më trimi nëpër mbëledhje të ndryshme dhe takime kulturore, haptas deklaronte, më shtiheshte si se, është rritur në bankat e shkollës fillore me librat e mi për fëmijë. Fatkeqsisht, sot e shoh se ai nuk i paska kuptuar librat e mi për fëmijë, që në atë kohë ia ka dhënë mësuesja si dhuratë. Tjetri: edhe të më kërcnohet një ditë: dhe per fund kjo qe ti ke zgjedhur ket menyr per te kaq ngritur gjallë shkruar ne ket web faqe eshte karta jote e vetme, se sa per shkrimtar a poet te e din sa zoti me personale dhe do ti pyes nese do vazhdosh te sharrosh keshu sic ja ke nisur keto kohet fundit (ose me sakte keto dy tre dekadat fundit) gjith pak E moti jam mësuar me këto sharje banale në mjetet e informacionit. Kërcnime anonime. Telefonata primitive pasmenate . Nuk jam mësuar dumdumësh në kurriz të popullit. E përçudi, nga cilët më vijnë këto kërcnime, nga miqtë? e mi, që unë ua kisha hapur dyert e jetës krah më krah, kisha marrë në mbrojte, 1 kisha mësuar si ta përdorin lapsin në shërbim të popullit. E ata, ~burrat e mejdanit; lapsin duan ta shndërrojnë në frikë, plumb kundër meje si shkrimtar. E them: Lapsi (plumbi) i tyre u bëftë top! E pres kudo, dhe në çdo kohë. E mira e juaj, si kundërshtar i juaji, është të më luftoni me mjete demoktatike, e jo me e pranoj vetëm një luftë: luftën e armës (lapsit) dhe artistike (aftësive krijuese). Lufta e shpifjeve pas shpine dhe kërcnimeve anonime, për mua është luftë e të dobtit, frikacakëve. Vazhdimi: e pranoj luftën e trimave që më dalin ballë për ballë me laps në dorë dhe dyluftimin në fushën e mejdanit. Frikacakët nuk i kam njohur deri më sot dhe nuk do ti njoh kurrë, as nesër në jetë. Shkaku se, posa të më shohin ballë për ballë me sy, veç u ka rënë arma (lapsi) nga dora. punës kërcnime primitive, që ta mbyll gojën. E dini pse: unë kurrë trembur nga shpifjet dhe kërcnimet teknefese. Për mua kanë thënë çkamos, shpif e kërcnuar që në kohën e komunizmit. Edhe gjatë ndryshimeve demokratike haxhuxhe të shitur një torbë taxhi. mua nuk ma ka ndi për lehjet e tyre dhe kërcnimet ham ham, edhe sot e kësaj dite. kokat e juaja nën sjetulla të shitura shpeshherë edhe pa pare. Po, Shenjat e para, heret kishte hetuar im Atë: posa biente nata mbi livadh, lehnin qentë në Iëmë. E dinte këtë pabesi nate se, nuk janë shenja të mira për atë kohë qorre. Përmëtepër, edhe atë për një kohë namqorre; që posa kishim dalë nga lufta. Kohë e pasigurtë, që shkoje kot si në rrush. Vetëm për franga të vrisnin; dhe kurrë nuk e dije se kush të ka vra, nuk zbuloheshte kurrë vrasësi. Shkak ky, që im Atë ruheshte ditën, thënie tjetër të atij urtaku: ec dy tri para rrugës dhe ktheu; shiko kush të vjen mbrapa shpine! Poashtu; më kujtohet edhe kur shkonim qeni pak hapa Vite më vonë, e mësova edhe ngjarjen e kësaj urtie antologjike se, si kishte ardhë im Atë deri te ky përfundim historik . Kohë e kaluar, mos të them edhe e harruar, pas Luftës së Dytë Botërore . Vite;, që posa kishim dalë plot plagë nga lufta. E tim Ati, për çdo natë i vënin që ta vrasin; shkaku se nuk ikte si të tjerët me familje në Turqi. I kishin paguar tre vetë edhe me franga. Vetëm priteshte ekzekutimi pabesë dita më ditë. E ruanin ditën rrufjanët. E ruanin natën. pusi gati gjithë në qytet, nuk ktheheshim natën të njëjtës rruge. më rrëfeu im Atë. Armiku; kurrë nuk duhet ta di se cilës rruge do të kthehesh kishte pasur të drejtë. Prandaj, edhe kurrë nuk ra në Nuk e vrau dora e pabesë e armikut. Ndërroi jetë vetë një ditë në shtrat, në mesin e familjes nga dora e Zotit. pritë. Im Atë, tashti kur e pa se sa është sahati, përpara se ata ti vënë pusi, u zë pusi vetë i pari në fund të livadhit. Vrasësit pas darke vijnë ti vënë pusi tim Ati. Përçudi të tyre, binë në të tim Ati, dhe vriten pa asnjëfarë mëshire si qenë në rrugë, te Livadhi Xha Nefruzit, rrëzë Çukës. pritë Fat 1 tim Ati, që si gra gjithmonë 1 kanë bartur fjalët gojë më gojë. Gratë si më, e hapin këtë fshehtësi edhe para nënës time gjatë një dasme, pa e ditur se ajo është gruaja e tim Ati. E e mbajnë një fshehtësi, nëse dy nga ata janë të vdekur . Nëna, pas dasme vjen në shtëpi dhe gjithë këtë histori ia rrëfen tim Ati fjalë për fjalë. gratë gratë<eos>
<bos>Dhe, unë biri 1 tij, pas kaq viteve u detyrova të përdor metodën e tim Ati: për sa të vishet me të zeza dhe qaj mbi varr nëna ime, më mirë le të qajë nëna e tyre. I kam shpërblyer me: Një munitë heshtje armiqtë e mi që më vënin natën pas darke. pusi Im Atë kishte pasur të drejtë si burrë 1 pushkës, fjalës. Dhe, besës: për sa të vishet me të zeza dhe qaj nëna ime mbi varr, më mirë le të nëna e tyre. qajë ## MA KA LËN-E MA KA LËN-E NËNA AMANET-E E njohin të gjithë këtë personazh të këtij rrëfimi në botën moderne. Imadh e i vogël. Shpeshherë edhe 1 duartrokisin kur e takojnë në rrugë: edhe një! Edhe një! Edhe Jo, u përgjigjet artisti, për sot mjaftë e keni një. Shkaku se: mund të hani dru. Dru. Dru. Vite me radhë e këndon të njëjtën këngë 'patriotike"\_ lyp dhe shëtitet duke u përkundur si endacak rrugëve të Shkupit. Tavernë më tavernë. Edhe në Tetovë del ndonjëherë pas lekut. Askushi, ose vetë e dinë se kujt kombi i takon: 1 flet disa gjuhë të rrethit ku jeton rrugëve të Shkupit. Nuk ka urrejtje ndaj mesit, popujve me të cilët e kalon ditën. Nuk 1 takon asnjë partie politike. Nuk shkon në xhami ti falë të vaktet si Haxhi Deputeti përpara këmbëve të Hoxhës. Nuk shkon as edhe në kishë rrëfehet Priftit. Sytë shkrepin xixa dashurie. Ndoshta, di edhe ndonjë gjuhë botërore. Ku ta di unë. Nuk është kjo aftësi gjithaq e rëndësishme, aq sa është kënga e tij 'patriotike? në gjuhën shqipe nëpër Bit Pazar. gati pak pesë Lypës i rrallë, që ditënatë kërkon lekë dhe këndon në gjuhën shqipe: ma ka lën-e; ma ka lëne nëna amanet-e. Përmëtepër, këtë këngë e këndon të përcjellur edhe me gjeste e përdredhje të trupit e bythëve në gjuhën shqipe. E merreni ju me mend, shqiptarët me çka krenohen më së tepërimi si popull?! Nuk ma lejon goja, dhe nuk ma shkruan dot lapsi mes këtyre rreshtave si shkrimtar gjoja i 'moralshëm E çuditshme; ky lypës nuk është si lypësit e tjerë të zakonshëm që 1 shohim përditë se si enden rrugëve të Shkupit: te Ura e Gurit, në ndonjë kënd të rrugës ku u kanë vënë kalimtarëve, e xhuma (premte) , kishës të dielave. Është lypës veçantë, origjinal. Kryevepër e kësaj kohe shterpë, që di të pjellë vetëm viça të palëpi. E provokon kalimtarin e rastit, e sidomos shqiptarin që mezi pret ta takoj ballë për ballë në rrugë. Ndonjërit; që nuk e kupton këngën e tij patriotike; ose ia shan para syve, ia bën me shenjë të dorës sjellje këtij lypsi ose të çmenduri; i thuani ju si të doni, shpeshherë 1 sjellë në rrugë si shpërblim edhe ndonjë shqelm të mirë bythëve. Po; jo nuk mërzitet shumë lypësi ditëve tona heroike E di ky burrë lojën e përditshme për të fituar bukën e gojës se, çka ka në gjak më së shumti shqiptari. Edhe e kënaq publikun e tij në rrugë duke dhënë shenja profetike me dorë e pusi në Dhe, dorën në zemër, personazhi im 1 këtij rrëfimi të pazakonshëm e ka goditur në shenjë me këtë këngë 'patriotike? . Prandaj, edhe fiton më shumë se lypësit tjerë lekë. e mos 1 jep lekë këtij heroi të ditëve tona në Bit Pazar, kur e shtri dorën me këngën: Ma ka lën-e; ma ka lën-e; nëna amanet-e . 1 midis, paket duke bërë me duar gjeste artistike, thua ti se është duke e bërë atë të grave në mes të rrugës, para kalimtarëve: Ec, punë këmbë, si një artist përkryer rruge. E besoj se, lexuesi i nderuar e di ku e kam fjalën. Shkaku: e përsëris edhe njëherë, nuk ma lejon 'morali? im lartë i shkrimtarit ti përshkruaj aq me besnikëri ato shenja 'patriotike' në mes të rrugës. E dini ju, edhe unë jam shqiptar shumë i 'moralshëm? aq sa nuk bëj asnjë mëkat edhe me gruan time më të mirë në botë me të cilën e ndaj shtratin. Fëmijët, si të gjithë shqiptarëve edhe ne; na 1 ka sjellë lejleku. E them këtë se: ne shqiptarët mbi të gjitha jemi shumë të moralshëm dhe besnikë ndaj grave. Megjithatë, ata që e njohin dhe e kanë këtë e dinë se ku e kam fjalën. Dhashtë Zoti, nuk u shkon mendja për keqkuptime, po e zgjidhin këtë rrëfim të lidhur nyje, ashtu siç i ka hije. parë Ë?! Vërtetë kemi të bëjmë me një lypës të pazakonshëm, modern të kësaj kohe. Hero buke të rrugëve tona nëpër Bit Pazar . E kam shëtitur botën, po ja që nuk më ka ra rasti, zënë të shoh sojin e këtij lypësi evropian: syri Lypësi im këngëtar i këtij Qyteti është edhe shumë intelegjent: nuk 1 kërkon lekë çdo kalimtari; i di ai klientët e vet besnik. Përmëtepër;, edhe nuk vjedh si 'lypësit e tjerë; që u vënë kalimtarëve te Ura e Gurit. Ua zbrazin xhepat. Kundërshtarët, 1 provokon edhe më me shenjën e heqjes së kokës. pusi keq: Lypësit; që kërkon lekë duke shitur artin e tij modern sokaqeve nëpër Bit Pazar të Shkupit. ma ka lën-e, nëna amanet-e . ## VI RRUFJANI GËRHET PËR LIRI ## SHKUPIN NGA QEVERITË &lt;DEMOKRATIKE?' DO TA SHPËTOJË NATYRA Shkupin këtë metropolë botërore, historikisht herë pas here çdo njëqind vjet nga Qeveritë "demokratike" e ka shpëtuar Natyra. Hoxhallarët dhe priftërinjt do të thonë: Zoti. Nuk ka rëndësi kjo në këto momente historike; kur qyetet e ka më së vështiri të lëshoj shtat ashtu siç 1 ka hije një qyteti buzë Vardarit. Qyteti si qytet; pesqind vjet ka qenë nën sundimin e turqve. Disa ditë e kanë çliruar edhe shqiptarët. Kohën e fundit është nën sundimin dhe lulëzimin e sllavëve. ky Nuk ka kjo rëndësi në këtë shkrim të vonuar pas viteve. E rëndësishme është se si: Qeveritë, Partitë politke vite me radhë këtij ia me vështirësi ka marrë frymë edhe: në kohën e Turqisë, në kohën e Serbisë, në kohën e Italisë, në kohën Bullgarisë. Edhe në kohën e komunizmit. Nuk është problemi: te gishtat;, këmbët, duart, koka. po e sulmojnë në zemër. kaq qyeti Popuj intersant për studim shkencor jemi në këtë qytet, që edhe sot e kësaj dite nuk mbushemi mend. Përditë, përnatë vërejtjen na e tërheq Natyra. Zoti. Edhe shenja na dërgojnë përmes të gjallëve e të vdekurve. Përsëri, ne nuk i shohim, nuk i dëgjojmë ato shenja; ato zëra. E vazhdojmë me Zotit. . Fatkeqësia më e madhe është se: me këtë problem shoqëror nuk merret edhe shkrimtari dhe analisti më &lt;i madh? politik shqiptaromaqedonas. Natëditë merret me ministrat dhe zv. ministrat partisë shqiptare në pushtet dhe kryetarin e partisë shqiptare në opozitë. E në anën tjetër, Shkupi po ngulfatet edhe nga shkrimtarët e analistët politik? , që i kemi me kamiona. Ende merren me të drejtat kombëtare: flamurin; gjuhën shqipe, gjuhën maqedonase; shkolla shqipe, tekste shkollore. Bizniskoncerte humanitare.<eos>
<bos>Vetëm i hidhni një sy Shkupit në ato kohëra të shkuara, dhe 1 hidhni tashti në këtë kohë 'demokratike?! Sheshi 1 Shkupit; fatkeqësisht përditë e më shumë po ngulfatet nga betoni, nuk merr frymë nga ndërtesat që lindin si këpurdhat pas shiut pa shije ballë për ballë mes bërllokut. Skulpturat pa se si kërcejnë nga këmbët e Urës Gurit me bythët në hava e kokën në ujë, në Vardar. Përmendoret antike më këmbë e kuaj të gozhduar në atë hapsirë krah për krahu në Shesh, ti kërcejnë njëra tjetrës në shpinë. Edhe: askush nuk e ngre zërin për këtë beton që hudhet me kamoina pa mëshirë në Sheshin e Shkupit, brigjeve të Vardarit. Mure betoni dhe skulptura gjoja antike pa kokë, përditë e parqet e gjelbërta që Shkupit ia fali Natyra. Kalaja vazhdon të gërmohet, rrënohet në themele me pretendime për të nxjerrë në sipërfaqe kisha sllavomaqedonase e gjurmë të paraardhsëve maqedonë antikë. Përditë, e para kamerave televizive se, gjoja ai kërkon: pak gati Burmali Xhami në Sheshin e Shkupit. E thirrë në mjetet e informacionit xhematin në Sheshin 'Makedonija" ti luten Allahut. E ai veç më e ka shitur te Burmali Xhaminë për një vend anëtari të komisionit në veprimtarinë botimeve në Ministrinë e Kulturës. Përditë e më shumë në të dy anët, ndërtohet me të madhe: ndërtesa, skulptura antike pa kokë vend e pa vend. Përmëkeq, të heshtin: mjetet informacionit. Partitë "demokratike" politike. Edhe njerëzit e këtij shteti në barkun e Evropës, që këto ditë pritet bashkë me grekët ti vëmë emër në Kishë. Kryqit të madh në Vodno, që natën na e ndriçon Shkupin ti dalim zot. Krah për krahu me &lt;vëllezërit?' të shkojmë në Evropë. Dallimi nga e djeshmja: protestojnë edhe më shumë në ta tia zënë frymën qytetit: njëra sllavomaqedonase kërkon të ndërtojë kishë ortodokse! Tjetra palë, shqiptare: xhami myslimane. E Shkupi prej dy babash, siç thotë populli, vazhdon të mbetet pa kësulë. Edhe ashtu, me dy mushkëri të përgjysmuara e sëmura nëpër shekuj, të ndara nga Vardari natyror mezi merr frymë, e të nesërmen këmbëkryq nën kala para këmbëve të Skënderbeut me shpatën në brez e dorën e u thotë shqipëtarëve: ndaluni, 0 burra! Nesër do ta kalojmë Urën e Gurit, do të dalim matanë Vardarit si shqiptarë. Krah për krahu ti bëjmë roje Shkupit me vëllain tim; Aleksandrin e Madh të Maqedonisë. Kuajt tonë të luftës ti bëjmë kokë më kokë edhe në këtë betejë për liri. gjithë rrugë, palë, pret më shumë beton: Teatër maqedonas; Operë maqedonase, ndërtesa maqedonase pa shije që ua zënë fytyrën e frymën atyre të mëpërpashmeve që u përballuan viteve e luftrave, nuk i rrëzoi në tokë as edhe tërmeti katastrofal. E kanë rrethuar Skënderbeun me kalë në disa pëllëmbë vend në Bit Pazar nga të katër anët me kisha e xhamia. uzurpojnë sheshet e kësaj ane me rrënjë, gjelbërimin që kishte hije brez pas brezi këtij Qyteti. Dorën në zemër, ditënatë me hove ndërtimi shumë më të madha nga ana shqiptare. Ndërtesa ia zë diellin ndërtesës. Fytyrë më fytyrë. Derë më derë. Parqet e bukur me karrige dhe ndërtoi me shumë mund e gëlltiti brenda natës si kulshedër &lt;demokracia? . Të nesërmen, në vend të tyre shpërthen si pyll me lisa në pranverë betoni në të dy anët e sheshit të qytetit. Banorët e vdekur brenda natës më këmbë e me kuaj shale ua zënë vendin atyre të gjallëve. Dita ditës të gjallët i përzënë me dhunë në Qytetin e varrezave, përsëri e mban veten gjallë, nuk jep shpirt. E gëdhi, përsëri të nesërmen me Qeveri që mbulon me beton e ndërtesa që lindin përditë si këpurdhat pas shiut. Kontejnierë me bërllok mbi shpinë. E një armatë të lypsëve në Çarshinë Vjetër; te Ura e Gurit. sytë, Shkupi mezi po merr frymë në "demokraci" mes kishave ortodokse e xhamiave myslimane. E unë pres në Shkup: xhami shqiptare. Edhe kësaj ## Kalosh Çeliku radhe, siç duket nuk do ta shpëtojnë Qeveritë 'demokratike" po Natyra.. <!-- image --> ## NUSJA ME PASHTERKË TË KUQE QË NUK E ZBRITËM NGA KOÇIA Gjithë jetën je fshehur në dimi të grave. E në realitet me e tua sakate të kemi pasur kudo, na je ngatërruar nëpër këmbë. Asgjë nuk ke bërë për arsimin dhe kulturën shqiptare. Përmëtepër, në emër të tyre së ti jepje dikujt një kafe. Veten e ke shitur në Vetëshërbim për një torbë taxhi. Dhe, sa herë që ta kanë bërë me gisht pronarët, je ndërsyer me të katra kundër personaliteteve publike. Edhe më ke lindur këlysh dhe do të cofish një ditë qen me zgjebe. paku keq: Edhe kjo është artistike" . Nuk kam asgjë kundër, bile edhe paguhet shumë mirë në këtë Shtet demokratik? E sidomos, kur u ndërsehesh pas shpine intelektualëve shqiptarë. Personaliteteve tona, që ende nuk e kanë shitur veten për një asht shpërblim. Kurrë nuk ke pasur probleme sociale në jetë. Fëmijët pa bukë ti vësh në gjumë. Të nesërmen; pa libra ti dërgosh në shkollë. E ke pasur grazhdin plot me taxhi. Edhe torbën e mbushur me grykë përqafe. Arsye; që ti ua jep hakun kundërshtarëve: ua ndërsen këlyshët me zgjebe, që nuk kanë të hanë as edhe bukë. Brekë në bythë. Mjeranët, që lehin rrugëve me një asht në gojë shpërblim: Bishtin e fusin nën këmbë. Gjuhën e kanë nxjerrë jashtë dy pëllëmbë nga vapa. Jargët u shkojnë çurg para dyerve të hallkut, 'vëllezërve" . Përmëkeq, 1 keni harruar rilindasit tanë se ishin bejlerë. Burra të pushkës, punë besës dhe penës. E shkrinë gjithë pasurinë e tyre për arsimin e kulturën shqiptare . Atdheun, kur ishte në rrezik. Çfarë pasurie do të shkrini ju 0 trusakatë, përveçse kontejnerëve të bërllokut në rrugë. Grazhdin ku e keni futur kokën dhe i keni bythët pa brekë në hava. Asgjë. Asgjë nuk keni në emër të juaj personal, mos e teproj shumë në këtë shkrim; as edhe brekë në bythë. ngritur E di, edhe pse nuk del si burrat në fushën e mejdanit, nxjerrish lapsin nga brezi, po fshihesh në dimi të grave. Gjithë jetën me shkarravina anonime arnë mbi arnë. Shpifje. E kërcënime. Shkaku se: nuk ke bërë të hajërt në jetë. Populli thotë: E hedh dhe e fsheh dorën. Natë e ditë në pusi pas porte duke na ndërsyer këlyshët me zgjebe edhe për një asht shpërblim. Frikë kam se, një ditë do të të shoh edhe me pashterkë të kuqe. Shami kuqezi me oja mbi kokë. Ferexhe të zezë deri në fund të këmbëve. E di ti fortë mirë se, çka do të thotë për mua Nusja me pashterkë të E kam kudo si personazh letrar andej këndej nëpër librat asgjë gurin kuqe. Eh 'miku" im qen me zgjebe! E di se, unë edhe e kam çmuar profesionin tënd të përzgjedhur në jetë?! Besnikërinë tënde ndaj pronarëve të Shtëpisë Publike. Flijimet e tua 'artistike" nëpër Vetëshërbime të &lt;vëllazërim bashkimit? . Edhe më tepër do ta çmoja, po të ishe në shërbim të popullit dhe Shtetit shqiptar. Fatkeqësisht; ti kurrë nuk ke në shërbim të popullit dhe Shtetit shqiptar. Gjithë jetën e ke shitur veten shumë lirë përpara Vetëshërbimeve të 'vëllazërim bashkimit? , të mos them: pa pare. qenë<eos>
<bos>kokë më kokë në bibliotekë. Kopilat e saj, që në kohën e wartë"' komuniste na lenin para dere, te pragu 1 shtëpisë. Edhe në kohën e soçme ~demokratike" na i lënë para dere lyrekë me nga një biberon në Vallë, kurrë nuk të ka shkuar mendja se, mu ti mund të jesh ajo Nuse me pashterkë të kuqe?! gojë. Nusja me pashterkë të kuqe në komunizëm, edhe në kohën e soçme në ~demokraci" në ballë të partive tona politike, që shumica i janë turrur dhe 1 turren përmbrapa se: 1 ka mashtruar me bukuri. Edhe, na e ka bërë me sy pas perdeve të dritareve të të haleve në Katund. Shami të kuqe. E kemi marrë nuse me shkusë. Krushq koçi të mbuluar me qilima të qëndisur me këmbë arushe. Këngën e njohur të krushqëve para koçisë nëpër dasmat tona shqiptare: vogëla Hajdeni bini djemtë e Shalës Përmes Sarajeve të Pashës ! Ose, Xha Habibi para koçisë me flamur në dorë: Haj haaaj, kasolla me kashtë Sot një javë nja pesa gjashtë! Natën e Madhe, kur kemi hyrë dhëndër në odë, ia kemi hequr shaminë, na ka rënë të fikët kur e kemi se na e kanë ndërruar nusen. Cucë tjetër na kanë nxjerrë pas perdeve në dritare, e cucë tjetër na kanë futur në koçi si nuse. gati parë Përçudi, pasi e kemi rrëzuar në shtrat . Ose: ia kemi ngritur këmbët në hava nëpër errësirë, na ka dalë kurvë.- Dhe, të nesërmen i jemi ankuar Xha Habibit: pse bre burrë me këngë, pushkë e ata krushq na e fute këtë nuse shtrigë në Shtëpi?! Plaku me mustaqet vesh më vesh, buzëqeshi na u përgjigjë me ironi: Vallahi bilahi, çkëtë punë nuk e kam ditur; se po ta dija në mes të udhës do ta zbrisja me gjithë krushka nga koçia. gjithë pasi <!-- image --> ## TËRBIMI I KALEMXHIUT MELEZ PARA VITIT TË RI Intelektuali shqiptar; edhe pse jeton në kushtet më të vështira dhe të ashpërsuara deri në pikën kritike; përsëri nuk mund të rri anash pa u rrokur fytas me trusakatët, pseudoshkenctarët dhe intelektualët e rrejshëm. Ose, siç do të thosha ndryshe, Kalorësit e arratisur që 1 kanë hipur Rosinantit dhe trillojnë akuza nga ato më të rëndat se, gjoja kemi të gjitha, nga çerdhet e fëmijëve e deri te universitetet edhe nëpër katunde: gazetat e Teatrin Shqiptar, Radiotelevizionin Muzetë e 'Lirisë" Muzeun e Alfabetit. Vallë, a mund ti mbyllë Intelektuali shqiptar para kësaj propagande dhe dhune të partive politike shqiptare; që e sakaton pa mëshirë arsimin dhe kulturën shiptare. Jo. Ama, si tu ndalet turri këtyre Don Kishotëve shqiptarë që e vazhdojnë sulmin po me të njëjtat metoda komuniste, duke 1 thelluar masat antishqiptare, kur shqiptarët afirmohen nën parullën demagogjike të &lt;barazisë së plotë kombëtare" 'vëllazërim bashkimit ndonse këtë parullë mashtruese tanime e ka kuptuar 1 tërë populli shqiptar? ! Me: natë e ditë që të shohim pakëz dritë, siç do të thoshte Naimi. E, a ka punuar Intelektuali shqiptar natë e ditë? Me siguri po. Atëherë, pse Maqedonia sovrane është sytë gjithë punë punë Trekëndshi Bermudeve, nuk afron Intelektualin shqiptar; nuk e merr pranë vetes në gji? E di vetëm një gjë, se fushata e organizuar mirë nga aparati burokratik, gjeti edhe më fuqishëm shprehje mu në demokracinë temrrshme neokomuniste. Intelektualit Shqiptar nuk i ofrohet përsëri vendi merituar punës, nuk e thërrasin nëpër tryezat e rrumbullakta, nuk e ftojnë nëpër simpoziume shkencore, manifstime kulturore, në përurimin e librave . Me sopatën e madhe shtyp rebelimin e ideve të tyre dhe i dënon të punojnë, të marrin frymë jashtë institucioneve shtetërore . Autorin e këtij shkrimi si të padëgjueshëm, e degdis dhe e dënon edhe më tej të punoj si shkrimtar me profesion të lirë, i cili tashmë nuk do ti shpëtojë as edhe cenzurës partiake; ndjekjes frontale nga gjysmakët dhe gjysmanalfabetët (shkrimtarët e vetëquajtur), Intelektualët e Rrejshëm dhe Komunistëtë e arratisur nëpër politike, unione dhe shoqata neokomuniste. Përderisa, shkrimtari kryengritës do të ndiqet dhe dënohet si i papërmisueshëm në shtetin &lt;demokratik? Këlyshi 1 Llagut po në të njëjtin shtet si 'patriot? dhe i përshtashëm do të rrokulliset bythekrye nëpër brekët e partive politike deri te posti më 1 lart, kryetar në Katund, ku edhe do të shpërblehet për merita të vend pune si "pëllumb postier" . Vetëm, fatkeqësisht partia nuk të bënë shkrimtar . Trusakati melez këtë e kuptoi shumë vonë, kur e përzunë nga radhët e veta me një shqelm bythëve të gjitha politike dhe, kur e kuptoi se nuk parti dege partitë ia ka dhënë Zoti dhuntinë e shkrimtarit; tymeflakë nxorri nga goja e bytha. Tërbimi, kalemxhiut melez ia ka krimbur trutë, qorruar të dy në ballë. Fajin e kërkon në komunizëm, demokraci si argat partiak, e harron se është pa talent, 1 zhveshur lakuriq nga vlerat artistike. 1 papjekur ende jeshil, si kungull Stambolli Përtejzallit. Kalemxhi me brekë të arnuara arnë mbi arnë nëpër politike. Mosmirënjohës ndaj partisë politke, që së për &lt;vlerat artistike" që ka, i dha një torbë taxhi, e punësoi si pëllumb e gojës. Tekefundit, asaj edhe duhet thënë felemnderit për këtë gjest human. sytë parti paku Durim, mos qaj pse nuk mund të bëhesh shkrimtar i madh! Edhe shumë të tjerë si ti nuk ia kanë arritur qëllimit, po si ti nuk vajtuan, nuk derdhën lotë, nuk u tërbuan duke shpifur e hedhur e dru mbi shkrimtarët e talentuar që posedojnë dhunti hyjnore. Ose: për sojin kalemxhiut melez, janë profetë. E di edhe se ti nuk ke faj, fajin e ka partia që të dalldisi me taxhi se, ti mund të bëhesh një ditë edhe shkrimtar. edhe ajo nuk ka gjithaq faj. Shkaku se: nuk e ka ditur se nga e ke genin ti si fis 1 mullinxhijve. Thonë, edhe se je nip Poreçje (fshat serbo-sllav). Nuk ka kjo rëndësi, po ka rëndësi se artin nuk e ke në shpirt, në gjak. Nuk të japin gji ty Tri Zana të maleve. Fuqi për luftë si Mujit e Halilit. Prandaj, mos e më Muzën që u takon bejlerëve e aristokratëve, kthehu te puna e pëllumbit në Katund, ose mullinxhiut që e ke trashëgim nga babai! gurë Po, pritë postier" Vështirë nuk e ka edhe tipi intelektualit shurdhmemec, 1 cili do të pëlqejë rehatinë, kolltukun dhe vendin e merituar në Qeveri, Ministri ose në redaksi të gazetave dhe radiotelevizioneve partiake, duke u kënduar himne e duke u duartrokitur neokomunistëve të arratisur, strehuar nëpër politike, unione e Tipi tjetër 1 intelektualit servil me shokë, kur ta lypë nevoja (sa herë që ti thotë partia) do tia ndërsejë këlyshët e tërbuar tinëz pas shpine shkrimtarit rebel dhe herë pas here do të shkruaj ilahi për Ramaznin në faqe të nëpër gazeta fetare, do të bëjë intervista me veteranë fetarë për hapjen e medreseve dhe ndërtimin e xhamive me dy e katër minare nëpër Maqedoni; sa herë që ta dojë policia fetare, tash: Edhe atë, në këtë kohë kur fëmijët tanë nuk kanë godina shkollore, libra gjatë këtij viti shkollor që është në ikje, dhe atij të Riut që vjen me thes të zbrazët në krah pa dhurata. parti parë ~me<eos>
<bos>E gjithë kjo tregon se, intelektuali shqiptar në Maqedoni është ende ndjekur; i reduktuar në minimum; duke ia mbyllur të gjitha dyert 'Qendrës tregtare" . Vetëm jo, edhe Këlyshi Melez i Llagut me shokë. Nuk duhet harruar këtu E, të mjerët, fatkeqësisht; ende vazhdojnë të jenë nën fronin e shërbimit direkt të shefave të Vetëshërbimit të mallit kulturor dramaturgjik? në Bit ~Pazar; të cilët, më shumë se aparati specializuar për ndjekjen e ideve, me ndihmën e partive politke shqiptare 1 e cenzurës së fshehtë të vlerave ideoartistike. pa 1 përmendur edhe mashat e tyre këlyshët me zgjebe, që brenda një dite i luajnë disa role: edhe të politikanit; edhe të patriotit, edhe të shkrimtarit;, edhe të kurvës.. E pas tyre edhe kritikun e Mëmëdheut Doktorziun; që natë e ditë i mjetet e informacionit si shkrimtarë me perspektivë, që këta më në fund ta propozojnë nëpër komisione të Qeverisë, Parti politke, universitete dhe si anëtarë komisioni në ndarjen e çmimeve tradicionale në nivel republikan. Dihet, ta kenë arnuar me shumë mundime ndonjë libër teknefes, 1 kanë shkrur njëri tjetrit letra dashurie. pasi Natë e ditë çirren sa munden nëpër gazeta; internet e dritare këta burra të pushkës e penës për demokraci, arsim; art e kulturë. Nuk njohin kufij, as mure në Bashkimin Evropian. E harrojnë se përsëri si dje, edhe sot rrinë në pusi pas porte tia ndërsejnë pas shpine Këlyshin e Llagut autorit të këtij shkrimi. Që, nëpër betejat e edhe nesër si dje të brohorisin nëpër foltore: ja vdekje = ja liri, të cilët turren të ulen në rendin e parë, para këmbëve të hoxhës me tespihe kuqezi ti luten Allahut. . Ajme, këta 'gjeni' liberatorë, do të bërtiste, po të ishte Fan Noli. E unë do të vazhdoj po me vargjet e Nolit të madh: Ku e lam e ku na mbeti, Vaj Vatani e mjer mileti ?! Edhe këtë Vit të Ri: Komunsitëve të arratisur, Intelektualve të rrejshëm, Eksponentëve të svëllazërim bashkimit , Shefave të Shtëpisë publike, Këlyshëve me zgjebe; Kalorësve të arratisur gjallë ## POPULLI E THOTË: NUK BËHET SI THEM UNË E vërtetë, nuk e luan as topi. E thotë populli: nuk bëhet si them unë. Nuk e them unë, autori këtij libri. Edhe atë, secilin që e takon në rrugë dhe e pyet: Çka do të bëhet me ne shqiptarët?! për aty të përgjigjet: nuk bëhet si them unë. E populli shqiptar historikisht ka popull luftëtar, besës dhe 1 paqës. Edhe shkrimtar . Kurrën e kurrës nuk ka qenë popull pushtues. Fatmirësisht; populli ka plot thënje të këtilla antologjike. E ka edhe një thënie, që nuk e ka shoqen në Letërsinë popullore: si të kruan dora jote; nuk të kruan dora e tjetrit. Aty qenë ynë çfarë populli qenka ky populli ynë, që ende është nëpër shekuj, popull Po, gjallë E tjetër është ajo se, ne i kemi besuar besojmë edhe sot e kësaj dite. Nuk e di, prej nga gjithë ai besim; kur ne si shqiptarë, vështirë besojmë edhe këmishës sonë me arna të veshur në trup, fisit, Megjithatë, vazhdon të na kruaj dora e huaj kemi deri në këtë derexhe. Muhamedi a S. do të thoshte ndryshe: pa vatan nuk ka iman. Dhashtë Zoti, edhe kësaj radhe nuk mendoni për shtëpia dhe gra nëpër Lëmë. Pejgameri 1 fundit, gra dhe shtëpia ka pasur sa tia dojë Tjetër problem ka pasur ai burrë mejdani. punë gjakut. ynë qejfi. antologjik?! Dhe, për çudi, si është e mundur një popull si ky kaq trim e fisnik, të jetë edhe sot e kësaj dite i coptuar nëpër histori edhe në robëri?! E çuditshme; ë? Unë nuk e kam të qartë. E ju?! Vërtetë, nuk di ku ta hudh fajin e ku matanë kodrës në lëndinë. Popullit shqiptar, jo se jo. E ka me Kral e herë me Mbret. Atëherë?! Dihet, edhe një herë do ta përsëris një thënie të tim Ati: këtë popull, gjithmonë e kanë shitur njerëzit e 'ditur" dhe hoxhallarët. popull një ditë ta shesin 'toptan' njerëzit e ditur" dhe hoxhallarët. gurin Populli im trim dhe i besës, që nuk e di ende kush të ka hipur në shpinë. E në shpinë të ka hipur armiku shekullor; 'vëllai' yt, halldupi. E ti përpiqesh ta vazhdosh rrugën dhiareve me gjithë këtë barrë mbi samarë. Prandaj, edhe rrugës të mirren, ngatërrohen këmbët. Mezi e kalon urën matanë Lumit. Rrëzohesh. Ngritesh përsëri me gjithë barrë në shpinë për ta vazhduar rrugën për në Baba Tomorr. Imzot! Është koha ta hudhish barrën nga shpina. Edhe samarin. Ose, përpiqu këtë samarë tia vësh në shpinë &lt;vëllait?' të Njerkës;, le të shohi sa është 1 rëndë nëpër shekuj . Edha barrën, ngarkoja mbi shpinë! Po. edhe barrën me gjithë samarë se, ky svëllai yt; gjithë jetën barrën ta ka ngarkuar ty mbi samarë. 0, burrë! Hidhe samarin me gjithë barrë në lumë! Edhe një herë e përsëris: Është koha të shpëtosh përgjithmonë nga me shekuj mbi shpinë. Po, Im Atë këtë e thoshte pranë oxhakut, zjarrit përcillte mua si pasardhës brezit në këtë shtëpi, Ditës së nesërme. Pa e ditur, edhe pse mua ma kishte lënë emrin e kaçakut të maleve: Kalosh Zajazit. Burrit të pushkës e besës, që kishte luftuar krah për krahu me Bajram Currin edhe në Kosovë edhe në Shqipëri për Atdhe. Në bisedë e sipër një ditë erdhi te hunda, edhe më tha plot inatë: gjatë kohë kot, nuk u bëre trim si Kalosh Zajazi, kaçaku maleve, po u bëre shkrimtar. Përmëtepër, nuk e shkrepe as edhe një fishek nga Unë vetëm tim Ati. Edhe pse kisha të drejtë se një ditë, atë qe e bëri Kalosh Zajazi me pushkë për Atdheun, unë do ta bëj të nesërmen me në letërsi. prita pusia. penë Dhe, tek tashti e kuptoj pse im Atë thoshte: pleshtin e jorganin. Dorën në zemër, im Atë kishte të drejtë. Përderisa ne shqiptarët;, për pleshtin nuk e ende do të na Gjithë jetën do të punojmë argatë në arat tona pjellore të trashëguara brez pas brezi. Nata do të na zë në fushë me vegëla pune. E dita mbi varre, për me të vdekurit. Ende pa lind dielli me hebe në krah, në mes të fushës. Farën ta djeg për qafë qafe Vite më vonë u binda: erdhi koha; që këtë popull përsëri ta shesin njerëzit e dhe hoxhallarët. Edhe e shitnin shumë lirë: për një post në Qeveri, për një tender në biznis, për një anëtar komisioni në Akademinë e Shkencave, për një anëtar komisioni në ministri, për një banesë luksoze; për një vend pune në kabinet.. hedhim mes atyre ugareve me sorrat mbi kokë te Dardha Gorrice, që të kemi bereqet për Dimër.<eos>
<bos>Vite e vite është dashur të kalojnë dhe unë të bindem; pse im Atë thoshte: për pleshtin e djeg jorganin. Unë e dija se, ai kishte ndejtur gjithë jetën këmbëkryq në sofër me mauzerrin në prehër, e kishte pritur agimin me burra pushke e të ditur, djemë trima të Atdheut, që kishin kryer Akademitë ushtarake në Itali e nëpër botë. E mësoi historia. Mësuesë patriotë që në atë kohë kur ka ministër 1 arsimit Ernest Koliqi, kishin ardhë vullnetarë në këto vise të Shqipërisë si mësuesë për të përhapur shkronjat shqipe dhe dijen edhe në këto anë mes maleve. Po ja, që ende nuk e dija se, pse ky burrë pushkës dhe besës: për pleshtin e digjte jorganin. qenë Politikanët tanë, fatkeqësisht ende: pleshtin; nuk e kanë djegur jorganin. Realiteti ynë; që nuk na hanë pleshtat, po na hanë morrat. Megjithatë, populli e ka një forcë natyrore: Edhe atë, patjetër duhet ta përdorë gjatë zgjedhjeve të ardhshme demokratike. Nuk duhet tua jap më votën e shenjtë partive politike; që vite me radhë e shesin 'toptan" në Qeveri. Edhe atë, shumë lirë: një torbë taxhi. për Dhe, plot pas pesëdhjetë vjetëve në 'demokraci? u binda një ditë se, pse im Atë: pleshtin e digjte jorganin. Shkaku se, edhe mua autorit të këtij libri më erdhi koha një ditë: për pleshtin ta djeg jorganin.. për ## RRUFJANI GËRHET PËR LIRI Hi-hi-hiii. . një nate të gjatë, më shkundi në agim. E ngarkova Veten në shpinë, e lidha nye dhe këmbadoras u nisa dhiareve për në Baba Tomorr me këtë këngë: Unë nuk e dua këtë Shtet. Ferrparajsë Që e duan trusakatët. Rrugaçët kuqezi. Rrospitë Meshkuj . Dhe; Doktor Ziu Unë e dua Mëmëdheun! Dhe, Atdheun. Unë nuk e dua këtë Shtet policor. Ferrparajsë Ku ma dhunuan Mëmëdheun. Dhe, Atdheun. E shtiret se më do shumë Mua Poetin rrebel Pusi më vë pas ferre. Rrugën mos ta vazhdoj Për në Baba Tomorr. Atdheun e perëndive: Vera ku pihet. Shkruhet poezi e bëhet dashuri. Unë e dua Mëmëdheun! Dhe; Atdheun . Rrezik është, kur Këlysh Melezi me zgjebe në mes të ditës gërhet për liri. Policia letrare me bukuri të përjetshme. Dhe, nuk e kanë as kuptimin e të përjetshmes. U mbetet vetëm ti dëgjojnë këlyshët e tyre me zgjebe nëpër mjetet elektronike të informacionit, të shkruajnë nëpër gazetat dhe revistat e tyre policore; internet, ose tu duartrokisin: 'sa bukur! U lumtë! vallë, a për Po, nuk ju duken se kërkojnë forma mosletrare për të mbuluar paaftësinë e të shkruarit, të bërit art. Imzot, sa esëll janë në letërsi dhe politikë, në atë që e shkruajnë dhe e thonë nëpër mjegull.. Pjella e keqe që nuk ka pi ujë në Burimet e pastërta të maleve tona: Baba Tomorr, Drenovë, Sharr; Çelëvjollcë, Bjeshkët e Nemura . po në Kënetat dhe Hurdhat sllave; pas Karpateve. dhe, urren artin e vërtetë , sheh fundin e vet të mjerë, e kanë ngritur bishtin dhe kudo dhesin kakërdhia nëpër livadh. Me plot gojën e them: Thyeni nga politika, kultura dhe arti 1 shpirtit! Kultura shqiptare është si zjarri. Djeg dhe spastron, hedhë në gjyqin e vlerave. Gjiriz. qafën Shqiptarët duhet të hapin një rrugë të tyre drejtë maleve. Burimeve. Patjetër, duhet të hipin në Baba Tomorr. Atdheun e Perëndive. Tyrben ku pihet vera, shkruhet poezia dhe bëhet dashuri.. Shkurt, ti dalin zot vetes . Besës . Trimërisë . Atdheut . Rrugë kjo, që kalon përmes mohimit dhe Vdekjes . Aparati burokratik komunist, e ka Policinë letrare. E ka shpallur Kulturofagun kryepolic zingjirë krijuesit e vërtetë, duke ua ndërsyer këlyshmelezët mezgjebe . Edhe në Kosovë . Edhe në Shqipëri. . E ka zgjëruar rrjetin policor, më vonë të kthehet në kabinet, shtoj numrin e Policisë letrare për të mbajtur nën zingjirë kulturën shqiptare dhe talentët e 'rrezikshëm" për shtetin. pjellë Hidhni përreth ! Vështroni! Dhe, çka shihni?! Gazeta dhe revista policore. Kudo mbijnë si këpurdhat pas shiut. Edhe atë, në provincë. Katund. E lëvdojnë njëri tjetrin, e ngrejnë në qiell. E bëjnë artin e arnimeve me arna të vjedhura. Asgjë origjinale. Kombëtare.Hale katundi . sytë E pyes veten: Kush do të jetë prijësi që do të na e kthej Atdheun? ! Populli shqiptar është 1 pamposhtur. Historikisht, gjatë ndryshimeve demokratike, ka qenë mbi nivelin e liderëve politikë. E dëshmoi këtë edhe gjatë ndryshimeve demokratike; edhe gjatë Luftës së fundit të UÇK së në Ish Republikën Jugosllave të Maqedonisë. E di rrugën e vet drejtë Lirisë. Jo, pse edhe kësaj radhe në këto momente të vështira do tu prijë trusakatëve, këtyre këlyshëve melezë të Kalit të Trojës pas porte . Policia letrare që e ka ndërsyer Këlysh Melezin me di të kujdeset edhe për gjeneratën e re të shkrimtarit, studjeuesit dhe shkenctarit; që të mos infektohet nga ~armiqtë e Tekste shkollore dhe lektyra shkollore me vlera sakate duke 1 flakur nga institucionet shkollore vlerat e vërteta të arrira letrare e kombëtare . Askujt, të mos 1 shkojë mendja se populli shqiptar e ka humbur rrugën. Atdheun. Shpejt do të vij Dita, i freskët, lindja e Diellit. Dhe, të flakë gjendjen e fatkeqësisë së gjatë, do ti këpusë zingjirët e robërisë shekullore. agimi pasi Rrezik! Rrezik është Këlysh Melezi me zgjebe të të ndërsehet pas shpine me shpifje, etiketime e rrena patriotike. Në rrugë, jargët ti nxjerrë pas porte. Ditën të lehi në iriq. Ose, ta nxjerri gjuhën nga vapa dy pëllëmbë. Bishtin ta shti nën këmbë pas porte: Gërhasë në mes të ditës për liri. . - Zgjohu! Zgjohu, më shkundi fortë Njëra Meleqe. 1 Dy Meleqet tjera më rrinin mbi kokë. hapa sytë. - Izgjuar jam . - E pash një ëndërr të keqe ditën. - Atëherë, çbënë ?! Pse fol jerm?! . - Hi-hii-hiii. Ne nuk mund të shohim ëndërra natën. E, ti sheh ditën. - Epo, këtu qëndron magjia. Unë ëndërrat i shoh ditën. - Edhe më rrahin; më mbytën dajak. Dorë më dorë gjithë natën më hedhin majë lisave. Çati më çati. - Tybeistifa! Mëshirë, 0 Zot! E paskan pushtuar xhindet. - Lidhjani duart! Edhe këmbët! E kanë çmendur kurvat. te Dy Lisat e Çukës . - ~Tashti, tha Njëra nga Tri Melaqet duhet nxjerrë në Diell te Guri Zi. Nëntë ditë e nëntë net duhet ta terim vetëm me një këngë të grave.. Dhe; më përshkuan njëherë . . Edhe njëherë . Edhe njëherë . Një hajmali ma varën përqafe. Thanë: Mos të munden ti afrohen xhindet. Nusja me pashterkë të kuqe me dy shami lidhur për brezi. \_ Dhe, më nxorrën në Diell te Guri Zi në majë të Çukës. E nisën orgjinë. Unë në kokërr të shpinës, përsëri ia thash këngës: Nuk e shihni si lehin pas shpine. Ndërsehen E nxjerrin gjuhën dypëllëmbë. Përjagen në Mjetet e informacionit. Ijapin njëri tjetrit guxim: Edhe lëvdata. Turren me të katra deri te porta. E kthej pas kokën. Më dhimbsen mjeranët Kur i shoh të vegjël. Këlyshë me zgjebe. kaq Mund ti ha kur të dua meze. Pi me Miken Dolli me verë. Po; nuk e meritojnë këlyshët .<eos>
<bos>- Edhe një!. Edhe Duartrokisnin Tri Meleqet. - ne nuk e kemi ndërmend të të mbajmë në Diell dhjetë ditë . Po, - Jo. Mjaftë e keni një. . Tjetrën do ta dëgjoni Ditën e dhjetë . - E di, ju do të më terni në Diell nëntë ditë e nëntë net. Ditën e dhjetë do të fluturoj në Baba Tomorr . Vendin e Perëndive. Tyrben; ku pihet vera, shkruhet poezia. Dhe, bëhet dashuri. - E di, kur jam në ëndërr . U thash, njëherë: Unë ëndërrat i shoh Ditën . - Hi-hii-hiii. . . Mjaftë fole më jerm! . Marrëzira. Edhe Ditën. Edhe Natën. Nuk e E kur, i zgjuar . - Budallai.. Prapë me ëndërra. Ne nuk mund ti shohim Natën . E ky na 1 shihka Ditën . Të mjerat ne; si do ti primë para në këtë gjendje për në Baba Tomorr. Tyrbe. Varrin e tij me libra. - Ne ti përzëmë Ditën. ti përsëri 1 thirr Natën. Po, - Lehtë . Xhindet mi përzeni! . Nusen me pashterkë të Me gjithë këta shtriganë në shpinë nuk mund të hip në Baba Tomorr. kuqe. - Jo. Unë nuk 1 thirr as Ditën. . .E as Natën. Ato vijnë vetë . - Hi-hii-hiii. E kush i thirr me poezi?!. - Unë, jo! Kalosh Çeliku. - E, kush është ky që e terin në Diell?!. - Kalosh Çeliku . - Po. Edhe atë, e hedhin dorë më dorë majë lisave . Çati më çati. Pak para agimit e kthejnë mes Tri Meleqeve. - Edhe këtë e kanë pushtuar xhindet?! Nusja me pashterkë të kuqe. - Hi-hii-hiii. ne jemi ato Tri Meleqe . Njëra të pri para. E Dy të tjerat të mbajmë për krahu . Po, - E di. Edhe atë, sa ditë rresht do të më terni në Diell .. - Edhe tri ditë e tri net. Tashti futi edhe një sy gjumë! . Ëndërr . Poezi. . - Imzot, Këlysh Melezi me zgjebe gërhet për Liri???? ## KALAJA MERRET NGA BRENDA Amani, u lodha më me gjysmanalfabetët; rrugaçët e partive politike shqiptare kuqezi 'demokratë? ma hapni derën të ik nga këmbët! Njëri kërkon: federalizimin e vendit. në qershor! 1 treti: Iliridë. Më vjen po ua them publikisht: analistët 1 keni gjysmananlfabetë . Kalorësit e arratisur , që nuk e kanë gjetur veten: nëpër redaksitë e gazetave të 'pavarura" , partive ose, partizanë partiak me një torbë taxhi për Poashtu 1 keni gjysmanalfabetë edhe këshilltarët, komunistë të shkolluar në Kumrovec të shokut Tito. Këlyshët me zgjebe; poashtu: nuk dinë ku e kanë kokën e ku bythën. Vetëm se, e dinë taxhinë që i pret në qeveri nëse eventualisht BDI del prej saj. Tjetri: kurrën e kurrës nuk do të hymë në qeverinë e Gruevskit, nëse BDI del nga qeveria. sytë keq qeafe . E unë autori i këtij shkrimi them: BDI duhet të rri në Qeveri, aty ku e ka edhe vendin! Shkurt, ende nuk 1 ka paguar borxhet ndaj popullit shqiptar, nuk duhet ta lëvizi as këmbën matanë pragut! Ose: të dali në Lëmë, heqi valle. E di ajo: 1 ka borxhe të mëdha këtij populli: katunde të djegur deri në themele, ara me male me lisa; pasuri natyrore . Barazi të plotë kombëtare . Shtet shqiptar.. Përmëtepër, edhe grurë , gjak. E gjaku: nuk paguhet me para. Tjetër, është ajo: nëse, shqiptarët kanë ndonjë faktor të nesërm politik, që nuk e kanë provuar deri më tani në fushën e mejdanit për zgjidhjen e çështjes shqiptare në Ballkan. Faktorët e deritanishëm politik shqiptar i kemi provuar edhe me nga dy mandate në Qeveri. Dhe, i hidhni një sy politikës shqiptare pas viteve nëntëdhjeta: që nga dalja e partisë politike shqiptare PPD në skenë, e deri te partia më e re politike shqiptare, Demokracia e e shihni kuadër i të njëjtit trusakatë njëzetë vjet me radhë 1 ngatërrohen nëpër këmbë, parti politike popullit shqiptar?! Është koha; të dalë një faktor tjetër shqiptar në IRJM -së. Edhe atë: përgaditur profesianalisht për politikë. Fusha e mejdanit kërkon burra me mustaqe, trima të ditur dhe të aftë në përdorimin e armës politike. Politika nuk është si lufta me armë në dorë katundeve të Kumanovës , në Haraçinë dhe maleve të Sharrit, Përveshni duart deri në bërryla! Edhe këmbët deri në gjunj! Populli thotë: një ditë të vret tambëli i Nënës politik Edhe sipas një shkrimi tjetër, në gazetën e 'pavarur" të përditshme: Dihet kush është "gazdë e kush shyzmeqar Hi-hii-hiii. Mjerim. Shkruani budallaki: &lt;vetëm deri në ora 12 kanë funksiunuar të premeten institucionet shtetërore, në ditën e Premtes së Madhe, që ishte festë për maqedonasit. Nëpunësit dhe funskionarët shqiptarë nëpër institucione shtetërore kanë qëndruar deri në ora 12, e pastaj kanë shkuar nëpër shtëpi. Çka mund të bëjmë ne kur jemi më se 10 përqind në institucionin ku punojmë. Erdhëm në dhe bëjmë sefa. Kot kemi ardhur, sepse shumica e të punësuarve janë maqedonas; kurse ata mbajnë edhe postet kyç deklaroi për LAJM, një nëpunëse shqiptare, e cila nuk dëshiroi ta bëj identitetin e saj. Edhe ata nëpunës shqiptarë që kanë qëndruar pas orës 12.00 (zerot i shtoj unë, shkaku se: as autori shkrimit e as redaksia nuke e shohin të nevojshme të shtohen zerot), kohën më të madhe e kanë kaluar nëpër kafene. Përdallim prej festave të maqedonasve, kur pushojnë nëpunësit shqiptarë pa problem funksionojnë me kapacitet të plotë të gjitha institucionet shtetërore . pak punë publik Edhe e fundit: kësaj radhe nëse është për të dalë nga Qeveria; duhet të dalë VMRO DPMNE, e jo BDI. Tekefundit, kush pyet sot shqiptarët?! Edhe 'maqedonasit' më, nuk 1 pyet njeri në këtë shtet &lt;demokratik? . E këtu, është problemi: shqiptarëve orari 1 nuk u përfundon në ora 12.00, po në ora 16.00. Përmëtepër, them: shqiptari që të arrij deri te qëllimi kombëtar, duhet të punojë jo vetëm shtatë orë, po njëzetekatër orë ditënatë. E dyta: të bëjnë kur kuadri më mirë profesional dhe kombëtar endet rrugëve i papunë. E treta: shqiptarët 'kohën më të madhe nuk kur funksionojnë me kapacitet të plotë institucionet shtetërore' po të ulen ballë për ballë me ~vëllezërit? maqedonas nëpër vendet e punës. punës E përsëris edhe në këtë shkrim: Maxhatorja (kësaj radhe nuk ia përmend emrin), do ta pulën zë te koteci në qosh të Lëmës. Dhe, do tjua përgadisi, shtrojë në sofër shqiptarëve për darkë; Ditën e Shëngjergjit. \_ <!-- image --> ## KATUNDI DIGJET E PLAKA KRIHET E gazetën e përditshme të 'pavarur"' që del në Shkup: Treshi përsheshi gërhet për Liri. Edhe me fotografi, pozojnë para syve të lexuesve me ato facat e tyre kulturo-policore të shëmtuara. Thonë: &lt;Unë shpresoj që një ditë do të përfundojë durimi 1 shqiptarëve. Mendoj se do të ketë padëgjushmëri ose refuzim të vendimeve të qeverisë . Tjetri: 'kryetari i BDI-së Ali Ahmeti viktimizohet dhe shumë 1 përgjegjshëm në këtë aspekt:' I treti: 'nëse vjen deri te ndarja e Shkupit kjo përfundimisht thotë ndarje edhe të Maqedonisë? hap<eos>
<bos>E unë, e kthej filmin e kujtesës prapa pesdhjetë vjetëve, në kohën e tyre të artë komunsite. ky Tresh Përsheshi: doktoronte punonte në Universitet, redaksi, kabinete të Qeverisë komuniste. Dje komunistë, sot 'demokratë" . Në atë kohë si komunistë fitonin tituj universitar, vende pune dhe para me thasë. Sot në 'demokraci? , shesin tituj shkencor, vende me tre pensione shtetërore dhe libreza kursimi brenda e jashtë vendit. Përmëtepër, edhe vajtojnë, derdhin lotë krokodoli për çështjen shqiptare, integrimin e Maqedinisë në Bashkimin Evropian. E shajnë Maqedoninë, që dje e donin me mish e shpirt. E kishin Atdhe, nuk e dinin gjuhën shqipe, po gjuhën ~maqedonase? si gjuhë Po, pune, me shkruanin dhe botonin në këtë gjuhë me perspektivë sipas tyre, në mjetet e informacionit; deklaroheshin si shkrimtarë maqedonas. Tjetër punë, që sot në ~demokraci" mezi e mësuan edhe gjuhën shqipe dhe shkarravisin edhe në këtë artistike kombëtare" Gurë e dru hedhin mbi Maqedoninë. bëjnë për gjitha partitë politike 'demokratike? . Në fund, u ka mbetur edhe një Parti politike ~demokratike? pa e shëtitur si 'patriotë? të vonuar melezë. Dhe, ajo është: Partia demokratike e Varrit. [ mjeri para emrit ka titull shkencor: Dr. dhe ende është brëllok në një shoqëri 'demokratike' i hedhur nëpër kontejnerë bërlloku që nga koha e komunizmit. I mjeri DoktorZiu; që nuk la vend pa i futur hundët, i ka mbetur edhe një çerdhe irredentistësh" pa zbuluar: Haleja. I mjeri Patriot 1 vonuar, këlysh melez me zgjebe i DoktorZiut, që gjithë jetën nuk u rrite në qen, të lehish pas Ujkut edhe matanë portës; në Katund.. Vallë, a nuk e keni mjaftë më, me deklerata teknefese?! E patë edhe koha e juaj artë komuniste. Hëngër fiq dhe vdiq. Tekefundit; bëtë çka bëtë në atë kohë të artë?' komuniste. Tashti, leni rehat të rinjtë të na në këtë kohë, shekull të ri mes maleve! . pak prinë Ligje të Natyrës, më thotë një zë brenda vetes sime natë e ditë mbi libra. Këlyshët me Shkaku: Ujku, është Ujk. Dhe, Këlyshi melez me zgjebe nuk di tjetër zanat, përveçse ndërsimit dhe lehjes pas shpine. Përsëri shkaku: E kanë në gojë një buke. Ose, ndonjë asht. Ua kanë hedhur E Këlyshë melezët me zgjebe si këlyshë, janë shumë besnikë ndaj zotërinjëve. E ndjekin &lt;armikun" këmba këmbës , matanë Lëmës. Edhe përtej Livadhit, deri te Jasakët e Tikeve. Majë maleve . copë Fatkeqësi kombëtare: Treshi Përsheshi vazhdon të fotografohet para kemerave televizive. Në gazetat e përditdhme të Shetë mend. Nuk u lë vënd edhe të tjerëve në kohën e soçme të thonë ndonjë fjalë, diç të re për politikën shqiptare. I kanë uzurpuar mjetet informacionit; njësoj si në kohën e komunizmit. Përditë 1 ngushtojnë radhët e tyre me trusakatë. Nuk duan të dëgjojnë një zë tjetër të ri pas Çuke. Veshët i kanë shtupuar me copa gazetash. Pambuk. Dhe, flasin marrëzira nëpër gazeta, debate televizive të Unionit të viçave. Ndonjëherë, edhe nëpër tryeza të rrubmbullakta të nivelit komunal e republikan; që 1 orgnizojnë gjysmanalfabetët për marketing politik. Hiqen si të mençur, ua ngatërrojnë edhe partive politike shqiptare: E thonë: populli i dytë, gjuhë e dytë zyrtare . Nuk e di pse, nuk mund të pajtohem me këta deklarata sakate. Unë mendoj ndryshe: popull barabartë, gjuhë e barabartë zyrtare . Shqipëri Etnike\_ punët Edhe: jo, fedarilizimit! Është zgjidhje e përkoshme për çështjen shqiptare. Them: problemi zgjidhet përgjithmonë: me Shqipëri Etnike. Koha është të mos krijojmë më kombe artificial, shtete të artificiale si në kohën e komunzmit. Shkaku: nuk e kemi zgjidhë problemin shqiptar në Ballkan, po vazhdojmë ta zvarrisim nëpër vite Përsëri marrveshje maqedonase shqiptare. Edhe një Shqiptarët në mes të dy Luftërave botërore e kanë një marrveshje historike: shqiptaro bullgare. Sipas mendimit tim nuk shoh arsye, që shqiptarët të bëjnë edhe një marrveshje shqiptaro maqedonase. Shqiptarët mund të bëjnë edhe një marrveshje politike; po jo me një komb pa indentitet, që është duke dhënë shpirt, po me bullgarët. vogëla gabim. E pabesueshme, me gjithë këtë 'tru patriotik kombëtar shqiptarët të jenë edhe sot e kësaj dite në këtë gjendje hutie, nën zgjedhë?! ja që jemi se, Treshi Përsheshi prodhon vetëm deklerata patetike e jo punë, veprime atdhetare. Po, Unë mund ti besoj këtij Treshi Përsheshi politik, shkaku se: Pesëdhjetë vjet me radhë ende e kam të freskët veprimtarinë e tyre 'patriotike kombëtare" për Atdheun Edhe sot, pas viteve. Në fund: këtij Treshi Përsheshi, nuk mund ti besoj asgjë se: flet jerm. Përgjumshëm. Edhe në mes të ditës, shohin ëndrra. Nuk shihni si përjagen për Liri?! Shqipëri Etnike. Vetëm përcillni me vemendje flasin në mjetet e informacionit: përralla patetike. Theshetheme dhe asgjë më shumë në këtë kohë, kur na digjet zjarr mbi krye. Ose; si te ajo anekdota popullore: Katundi digjet e plaka krihet. nuk kaq pak çka Treshi Përsheshi ende 1 ngatërrohet popullit shqiptar nëpër këmbë. Edhe në shpinë ka hipur ky bërllok policor;, e populli shqiptar kurrësesi ti hedhë nga shpina me samarë. Trusakatët;, që janë shkaktari kryesor ende të jemi nën zgjedhë, edhe sot na detyrojnë ta tërheqim qerren ngarkuar me kunguj Stambolli nëpër Bit Pazar për në Baba Tomorr. gjithë Dhe; patjetër këtu në këtë shkrim duhet ta përmendi: maxhatoren dhe pulën. Edhe ne: shqiptarët dhe maqedonasit jemi në rolin e pulës. Hiqemi Politikën e bëjnë të huajt (paqsorët). Vite me radhë e ndjekin pulën nëpër Lëmë. Thikën tia vënë në për mikun qe e kemi sonte në darkë. Shkurt: Maxhatorja na ndjekë të na zë te hambari, po në realietet mendon të na zë te pulaniku. qafë <!-- image --> ## GOMARIE KA MENDJEN TE KASHTA DHE SAMARI E kam shumë lehtë të merrem me Bariun: e kuptoj dhe më kupton si shkrimtar. E lexoj dhe më lexon mes këtyre rreshtave; faqeve. Po, shumë vështirë kam të merrem vesh me gjysmanalfabetët: nuk më kuptojnë, nuk i kuptoj, nuk më lexojnë, nuk i lexoj në Ditën e sotshme ~demokratike? . Halli?! Populli thotë: Halla do burrë! E këtyre gjysmanalfabetëve në këtë kohë, ec e gjeju një burrë! Jo, nuk ka. Nuk ka burrë me mustaqe për këta gra me pashterka të kuqe, që mund ti nxjerrësh ta heqin vallen në Lëmë. Pragun Shtëpisë ta fshijnë heret në mëngjes, ende pa dalë drita. Edhe atë: duke kënduar këngë. E hequr valle me dajre. Bërllokun të na e flukin matanë portës, në kontejnerë. Unë u them: nuk dua time ta vlerësojë Bozaxhiu dhe Hoxha! Shkaku se: nuk dinë, nuk e njohin kulturën dhe letërsinë shqiptare. Edhe ata e dinë se nuk dinë, po ja i ka zënë në befasi natën vonë partia me qerre në punën Unë u them e shkruaj tjetër e ata, diçka tjetër: 'kodër mbas bregut Mendjen e kanë te kashta dhe samari. 0 gjysmanalfabetë, nuk e dua thupër samarit, që ti teket Gomarit. Fatkeqësisht, Gomari me të dyja këmbët në batak, e ka mendjen te kashta. Dhe, samari. .<eos>
<bos>rrugë. Dënimi partisë është rëndë, duhetë të jenë lumtur që nuk kanë përfunduar në Qeveri. Ose: në ndonjë ministri, kabinet. Fati madh tyre, që kanë përfunduar në Ministrinë e Kulturës . Merreni me mend, të përfundonin në Ministrinë e Shëndetësisë, rroknin thikat në dorë si kasapët dha ta sakatonin njerëzimin, ashtu si dikur në kohën e komunizmit, Hoxha 1 Çelëvjollcës që i ~shëronte" banorët e Kërçovës. Që, ua rraste me të dyja duart gjilpërat ku mbërrinte: çka të dhemb ty, koka? futja; në kokë! Ty, veshi? Rrasja në vesh! E ty tjetrit, Edhe këtij, rrasja në sy! I sakatoi pacientët mu si doktor Adham-uti i Çajupit disa vite me radhë banorët e kësaj ane, përderisa nuk i ranë një ditë në gjurmë policia. Dhe, kur kishin shkuar në shtëpinë e Hoxhës, çka të shohin, 1 lanë mendtë: një dhomë plot dhe thika të hajmali . Edhe pse, hajmalitë do ti kishin hije këtij ~doktori" popullor. syri? gati Hoxha vite me radhë e kishte ushtruar profesionin e mejkut në Kërçovë, njësoj si këta turrur kulturës dhe letërsisë shqiptare. E kanë sakatuar për vdekje, po falë Zotit ende është me shpirt, ndoshta e kthejmë një ditë të nesërme në jetë, para se ta varrosin të gjallë këta 'doktorë? kulturor të partive tona politike: Tekefundit, pasojat edhe nuk janë aq shumë të mëdha, saqë mund të ishin Ministrinë e Shëndetësisë, fundekrye katastrofale. pak E trusakatët: 'Kalosh Çeliku shtiret, ka mjaftë tituj të librave. Është kundër myslimanizmit, hoxhallarëve dhe minareve të xhamive? Dhe, përmendin shifra marramendëse, flasin e shkruajnë jerm. nuk është këtu problemi: ma dërgoni një Çoban katundi, se me siguri është mbi nivelin e juaj intelektual ! Tekefundit; ai së di ti ruaj delet, kullosë në male, mjelë me kusi, me gërshërë te stanet. Edhe ti bie fyellit nën dardhat gorrice te Përroni Thanës. Jo, paku qethë trusakatë, e thashë edhe më lartë: nuk dua kurgjë kundër këtyre individëve e as profesionit të tyre, po nuk dhe letërsia shqiptare. Përmëkeq, nuk e njohin edhe gjuhën shqipe. Shkollimin, në bazë të komenteve që 1 shkruajnë me pseudonime; plot gabime gjuhësore e drejtshkrimore, me siguri e kanë kryer duke blerë diploma të rrejshme. 1 bien të njëtit teli të çiftelisë me dy tela: nuk dimë çka kërkon Kaloshi . I kemi dhënë mjaftë tituj të librave kët vit, edhe kashtë. Dhe, seç ma kujtoni përsëri tim Atë, herë pas here ma thoshte edhe këtë urti: Mos U bë morr; po bëhu plesht" Përçudi, tash ma kujtonte këtë mençuri një lexues komentues . E kuptoj lexues-komentuesin: nuk është e thënun ti pëlqejnë shkrimet e mia, tu duartrokisë shuplakë si në kohën e komunizmit. Përmëkeq, kam frikë se ky lexues-komentues e ka gjetur veten në këtë shkrim; siç edhe e zbuloi veten pavetëdije duke hequr ferexhenë në shkrimin tim tjetër: Edhe Hoxha vendos për vlerat e shkrimtarit dhe kulturën shqiptare. Ose, 1 gjetur shokët e tij tokmakë Anadolli, që e mbajnë përkrahu të mos rrëzohet rrugës në baltë. ka, Dhe, në fund: Gomari e ka mendjen te kashta dhe samari. . Nuk ka rëndësi kjo për lexuesin, rëndësishme është se shkrimi im 1 përshesh. E harron se, specialiteti 1 ushqimit kryesor i Skënderbeut ka qenë: PËRSHESHI ME KOS . Përsheshi është specialitet shqiptar; ~miku? im Halldup. Nuk është bakllava me arra; sutliashi, e as tullumba me bozë . Është: përsheshi me kos. <!-- image --> ## DUM DUMI Anekdotën e Nastradinit dhe gomarit e dini, nuk ka nevojë mes këtyre rreshtave tu marr kohë. Ose: me theshetheme tju shurdhoj veshët. E kam përsëritur disa herë nëpër shkrimet mia parashikuese për Ditën e nesërme me Diell në Baba Tomorr. E tashti ka ardhë koha, gomarit ti hipë Nastradinica. Pse Nastradinica, do të pyes lexuesi im besnik?! Hi-hii-hii.. Nastradinica e ka radhën ti hip gomarit. I ka hipë Nastradini, pse të mos i hipë edhe Nastradinica?! do të thoni Nastradini me gjithë tesha i ka 55 kg: E merreni me mend kur ti hip në shpinë Nastradinica me 120 kg: mbi samar?! Ë?! Politikanët tanë bëjnë luftë për pushtet. Njëjtë si Nastradini dhe Nastardinica; kush ti hip gomarit. Amani, na mbytën kulturofagët! Gjysmanalfabetët, që 1 ndërrojnë partitë politike si kurva burrat: herë sekretar partie, herë ministër, herë deputet; herë ambasador; herë professor universitar; herë analist politik Përditë i shoh në duke i përdredhur bythët, e shesin mend me rrugë Patjetër, këtij gomari duhet ti hipë edhe Nastradinica me 120 në shpinë! Vetëm, atëherë ky gomar do ta ndjej barrën mbi kurriz. Edhe do tia di vlerën barit në livadh. Hë për hë, ky gomar i Nastradinit asht e lëkurë, nuk e ndjen barrën në shpinë pa hipur edhe Nastardinica me 120 kg. mbi samar me një thupër thane bythëve. deklarata: para kamerave televizive, në gazeta, tribuna shkencore, debate për librin.. Edhe si analistë në gazetën e tyre të 'pavarur" partiake me kolumna. Thonë: Partia na ka dhënë poste; fabrika për prodhimin e diplomave; doktora shkence, shkrimtarë, gazetarë me thasë.. E vërtetë, na ka dhënë edhe na jep me kamionë. Edhe tipin e veçantë origjinal të Dum Dumit. Që, edhe pse sot nuk është në post partiak, merr rrogë në Qeveri pa shkuar fare në E, merreni me mend, kjo Qeveri sikur tu jepte rroga shkrimtarëve. Dhe, ata kurrë të mos shkonin në Tërmete të papara do të bënin në letërsi. Shkaku se, shkrimtari në kohën e sotshme është më nënçmuari në shoqëri, më i nëpërkëmbi nga partitë politike. jo. ~Nëna Parti? u jep rrogë gjysmanalfabetëve; partizanëve të tyre teknefesë; që mezi e gjejnë rrugën për në shtëpi. punë. punë. Po, Edhe ky Dum Dum kalon shpeshë përprara kafenesë ku 1 marrë unë ~ilaçet? e mia të përditshme. Edhe i përshëndet kalimtarët e rastit: Tungjatjeta! Edhe njëherë e përsëris përmes këtij shkrimi: ky Dum Dum vërtetë ka peng ta shes arsimin dhe kulturën shqiptare. Përpak, Përditë e shoh Dum Dumin që kalon pranë kafenesë ku rri unë me përshëndetjen e tij të zakonshme: Tungjatjeta! Unë e njoh mirë këtë Dum Dum. Edhe e di kush është si kameleon partiak. E di, edhe në cilin grazhd e ha taxhinë. Fatkeqësia është se, ky Dum Dum na 1 ka ndërsyer pas shpine këlyshmelezët me zgjebe që s'kanë të përbashkët me shqiptarët. asgjë harrova edhe diçka tia bëj me dije këtij Dum Dumi: Mjaftë më me demagogji 'patriotike? të 'vëllazërim bashkimit? ! Këlyshët e tu me letërsinë shqiptare. Vetmevete shkruajnë e flasin jerm pasmesnate. Kamarieri vjen dhe ma sjellë gotën tjetër me UZO plot me Them: 0 burra, i keni përzi profesionet. keni bërë lëmsh. Edhe miku im besnik Princ Bixhi, nuk mund ta zgjidhë këtë lëmsh. Fundekrye bërllok. Edhe atë, bërllok shqiptar. I nxjerrë gazetat e lagura me uzo ti terë në diell mbi tavolinë. Dhe, tri gazetat e tjera nën hije. Asgjë. Gazeta interneti. grykë. E zakonshme. 1 marr e mia natyrore. Kamarieri ma sjellë uzon me akull përpara mbi tavolinë pa e porositur fare. E di ai punën e vet. Në ndërkohë, unë nga çanta e zezë mbi tavolinë i nxjerr gazetat e përditshme. Dhe, i shfletoj faqe më faqe. Asgjë. Materiale fundekrye nga interneti. Padashtas , duke 1 shfletuar këto gazeta, unë e derdhi uzon në tavolinë mbi gazeta.<eos>
<bos>Përpiquni të bëni gazetë! Unë jam 1 informuar se çka ndodhë në botë, po më intereson se çka ndodhë në "Oazën e Paqës" . Nuk keni informacione kulturore vetëm zhurmë politike. Fotografi dhe deklarata të politikanëve teknefesë. Atëherë, pse mirreni me këtë profesion?! Unë e di. Edhe të huajt e dinë këtë çorbë. nuk e di populli.. Ndoshta, edhe e di. Po, E tmerrshme, ë?! Qeveria po tu jepte rrogë shkrimtarëve. Dhe, ata të rrinin në shtëpi me orar ## Kalosh Çeliku pune prej 24 orësh, të shkruanin libra. Shteti, me siguri nuk do të ishte në agoni, para vdekjes. Dhe, ja pse tashti e ka radhën ti hipë gomarit Nastradinica.. <!-- image --> ## VII PLAGA E DHJETË E BABAIT ## PASHTERKËKUQJA E di, Pashterkëkuqja më ka dhunuar në mesin e librave që në kohën e Turqisë. Përmëtepër, edhe ka dashur të më përzë nga Atdheu. Poashtu, në kohën e Serbisë. Në kohën e Gjermanisë. Në kohën e Komunizmit. Vazhdon të më dhunojë mes librave edhe sot e kësaj dite gjatë ndryshimeve 'demokratike? . Edhe, a ka fund ky dhunim pasmesnate në errësirë, në mesin e librave nën çati?! nuk ka fund. Pashterkëkuqja vazhdon ta dhunojë shkrimtarin. Nuk 1 jep vend pune. E ndjek këmba këmbës . Edhe e dënon në shtrat: ke botuar libër . Armik je 1 shoqërisë. Shtetit. Miqtë e mi, thotë Pashterkëkuqja janë të gjithë ata që merren me drogë dhe shitjen e armëve. Fatkeqësia, shkrimtari nuk është i aftë të merret as me drogë e as me shitjen e armëve. Halli?! Jo, Halla do burrë. E kush është ai kaçak mali, që Pashterkëkuqes mund ti gjej një burrë? Jo, nuk ka. Shkaku: Pashterkëkuqja është me teke. E e kuqe me Anash, dy shamia brezi. Edhe: do të thuash se nuk ka burrë për Pashterkëkuqen?! Jo, nuk e besoj, ka si nuk ka burrë. Edhe për Pashterkëkuqen ka burrë. Vetëmse, e rëndësishme është se kush ia gjen burrin me tirqi e xhamadan me dymbëdhjetë pala. gajtana:. Edhe me mustaqe vesh më vesh. Dihet, edhe herdhet na, sa dy vorba ti ketë deri në fund të këmbëve. gati Dhe, vazhdon kjo që nga koha Turqisë. Pashterkëkuqes si tia gjejmë një burrë. Burra e burra 1 janë renditur shkusë te oxhaku Pashterkëkuqes, si tia gjejmë një burrë katërliqesh me mustaqe. Jo, nuk ka. Pashterkëkuqja na mbeti vejushkë gjithë jetën në Katund. Nuk ka burrë nëne që Pashterkëkuqes tia ngrejë këmbët në hava mes livadheve. E vejushka si vejushkë, 1 di të drejtat e veta statutare në shtrat për liri. Në rregull. Edhe ne dimë se, Pashterkëkuqja do burrë. ec e gjeja një burrë që Pashterkëkuqes tia çoj këmbët në hava. nuk ka. Halli?! Po, Jo, Nuk e di shqiptari se, Pashterkëkuqja e di edhe kasollën me kashtë. mes rreshtave. Këmbët m'i lidhni nyje. Edhe pse, nëpër shekuj 1 kam të lidhura këmbëkryq në mes të odës burrave. Përmëtepër, nëse doni të dini: 0 burra, Pashterkëkuqja do burrë me mustaqe vesh më vesh! këtyre Pashterkëkuqja do burrë. Epo, këtu është edhe problemi. E dimë të gjithë se, Pashterkëkuqja do burrë . Në rregull, edhe unë them: Pashterkëkuqja do burrë. Amani, ia gjeni një burrë! Natë e ditë le tia ngrejë këmbët në hava. Edhe po të dojë, le të pjelli kopila. Tekefundit, natën lyrekët edhe le tna i lë si kurva pas porte. E vërtetë, Pashterkëkuqen nuk e kam që nga ajo ditë, kur edhe kam shkruar në gazetë për të një shkrim: Humbi. Ose, siç thotë populli: humbi si shkuma e sapunit në lumë. E, shi për sot e në një shkrim në gazetë. Fundekrye edhe me fotografi: Pashterkëkuqja. Flokët lidhë tubë lulesh pas koke. Edhe qafën si gjithmonë me jakën të bardhë. Përmëtepër: shkrunate &lt;kolumna" u shiste mend burrave. ~Analiste politike? . E në anën tjetër harronte se, nuk është e aftë të mbajë së edhe një burrë. Kohë kjo, kur e sotshme në botë, jo që mbajnë burra, po edhe dy tre dashnorë në të njëjtën kohë. Përndryshe, si do të merren me politikë. Probleme familjare të shoqërisë. Shtetit. nuk diti të mbaj burrë , po edhe dashnor, sot në gazetë u shiste mend burrave. Edhe atë: shqiptarëve. Popullit më në botë. Burrave me mustaqe, që kurrë nuk 1 kanë dëgjuar Përmëtepër, për kanë thënë edhe: flokët e gjata; mendtë e shkurtëra. Edhe Pashterkëkuqja me gjithë pasuri të tundshme i ka flokët e gjata mbështjellur tubë lulesh, mendon se nuk ia shohin burrat pas qafe në fotografi edhe në gazetë. parë çudi, pash paku gratë gratë . gratë Edhe një kur e dimë se Pashterkëkuqja i ndërron burrat përnatë . Nuk flasim këtu për e saj, nuk përzihemi këtu në jetën private. Në realitet, Pashterkëkuqja gjithmonë flokët 1 ka pasur tubë lelesh në jetë. Shenjë kjo; që të shtyn të mendosh ka pasur ndonjë burrë nëne shqiptare; që Pashterkëkuqes ia ka përzier lëmsh gjë, flokët në shtrat. Nuk e di. Përmëkeq, ka menduar se kështu do ti mashtrojë burrat shqiptarë. Gabim:. E ka mashtruar dashnorin. Edhe burrin. Vetëmse, shqiptarët me flokë lidhur tubë lulesh pas koke, nuk mashtrohen aq lehtë, Zonja Pashterkëkuqe me një fëmijë për dore. Imzot! Ende, duhet kohë që këta burra ta qesin kaun në vijë, që ti lërojë arat. Pashterkëkuqja me litarë përdore tu para qeve nën zgjedhë ugareve. Mëzati e then zgjedhën: Prandaj, edhe e tredhin me litarë, e fusin nën zgjedhë ti lërojë arat, tërheqi qerren në Katund. prijë Dhe, më leni rehat një sy gjumë të bëj mes librave! . <!-- image --> ## PALAÇOT E SOTSHËM TE OBORRIT Dikur, 1 ka pasur Pallati Mbretëror rreth rrotull tij përpara këmbëve në Oborr. Edhe Mbreti me kurorë. Në përgjithësi, kanë artistë Oborri, që me &lt;artin" e tyre e kanë bërë Mbretërinë të qeshë dhe të lumtur në ato momente të vështira, krizë lufte. qenë Nuk kanë qenë këshilltarë të Mbretit. Truri i Mbretërisë. Megjithatë, kanë qenë buka, ushqimi kryesor i Perandorisë. Fatkeqësia; edhe në kohën e sotshme i kemi me pakicë e shumicë Palaçot e Oborrit në Qeveri. Nëpër Partitë tona politike 'demokratike? . Vetëmse, jo aq të mençur dhe artistë të nivelit botëror si në kohën e Baba Dovletit. Aristokroacisë. Përmëtepër, në atë kohë, ata kanë bërë art dhe kanë marrë rrogë mbretërore. Sot, këto Palaço nuk bëjnë art, po marrin rrogë hyzmeqari. Edhe në nuk Oborrit të Mbretit. Gjithë ditën e gjatë rrinë nëpër çajtore, ose në shtëpi: ministra, deputetë të popullit; analistë politikë profesorë universiteti, shkrimtarë , gazetarë të Oborrit të Partisë , këshilltarë në Qeveri, zëvendësministra, drejtorë, administartorë e me rroga, sipas Marrëveshjes Kornizë të Ohërit. punë Edhe, vazhdojnë ta &lt;argëtojnë? Oborrin me budallakitë e tyre politike. Anda ta ka ti dëgjosh nga foltorja diskutimet e tyre të zjarrta në Parlament. Mjetet e informacionit me deklarata 'patriotike"\_ E të mos flasim për debatet shpeshta politike e kulturore; që i organizojnë në dobi të shoqërisë dhe Shtetit.<eos>
<bos>Dhe, e dini si përfundoi ky 'misioner" 1 arsimit në atë kohë komuniste?! Jo, nuk e dini. Nijazi Limanovski (ov, ni) shkoi në Baçisht për herë të fundit me të vetmin qëllim; gjoja për shënimin e diltëlindjes të shokut Tito. Fshatarët, i madh e 1 vogël e pritën sipas zakoneve të asaj ane. I thanë: mirë se na ke ardhë! Ne vërtetë jami të varfër, nuk kemi pasuri, ama për shokun Tito e therim edhe kaun e qerres. Shkurt, duam të të themi: për festa të këtilla të na vish gjithmonë, por për hapjen e shkollës në gjuhë maqedonase; mos na vish më kurrë! A, e pe kur hyri ajo nusja që e solli kafen se ishte e veshur me veshje kombëtare shqiptare dhe të foli në gjuhën shqipe? Nuset shqiptare, që kohën e fundit ngjallin fshatrat maqedonas, ma kujtuan fshatin malor ka bërë në kohën e komunizmit për të hapur shkollë shqipe. Edhe Nijazi Limanin (me plotë Ov, oski), që kërkonte me këmbëngulje këtë fshat ta bindi dhe shpalli si 1 përdori të gjitha metodat dhe veprimet e mundshme dhe të pamundshme komuniste . Në fund, nuk 1 bindi që të pranojnë shkollë në gjuhën maqedonase, u premtoi shkollë në gjuhën turke. e këtij fshati nuk dinin as edhe një fjalë të vetme në gjuhën turke. pasi mezi u përgjigjë mysafiri" Atëherë, ville kafen! Iu kërcnua i zoti i shtëpisë. Po, Ose: Në atë kohë të artë?' komunsite, të gjithë turreshin të botojnë poezi për shokun Tito. Edhe, po të kish libri ndonjë në fillim; përkushtuar shokut Tito, nuk kish redaktor nëne ose reçenzent që e kthente prapë si jovlerë nga redaksia. Ende e kam të freskët, kur shkoja në vendlindje një shtëpi të posandërtuar në mes të fushës te Gara, që ishte ndërtuar pa leje. Katundari 1 mençur, që të mos ia rrëzojnë shtëpinë, fotografinë e Shokut Tito nuk e kishte vëndosur në dhomë, po në dritare edhe atë: me fytyrë nga rruga. poezi ~Mysafiri? i shpeshtë i këtij fshati në kohën e komunizmit, iku me bishtin nën samarë dhe kurrë më nuk erdhi në këtë fshat malor. E harroi hapjen e shkollës në gjuhën maqedonase. Erdhën ndryshimet demokratike; dhe fshatarët e kësaj ane për herë të parë hapën edhe shkollën e tyre në gjuhën shqipe: Askushi nuk jo vetëm ta rrëzojë atë shtëpi, po edhe ti afrohet te pragu, në Lëmë. Edhe sot e kësaj dite asaj shtëpie në mes të fushës, te Gara i tymon oxhaku. guxoi Vërtetë, janë të mrekullueshëm; &lt;artistë"' të të gjitha kohërave! Talentë të rrallë që do tua kishin lakmi edhe Palaçot e Oborrit Mbretëror të asaj kohe. jo Palaçot tonë të Oborrit që janë modern, 1 kanë tejkaluar ata artistë të shekullit, atë kohë. Gjithë ditën e gjatë rrinë në çajtore dhe shtëpi. E nga andej gjenial e Po, argëtojnë Qeverinë 'vëllazërim-bashkimit? . Popullin. Punemadhe, kush qesh sot më së shumti me artin" e tyre fantastik, Qeveria; apo Partitë politike?! Populli, nuk Me siguri: Kryeminsitri, Vojvoda; që u ka hipur në shpinë luanëve antikë dhe ka shaluar në sheshin 'Makedonija" . Edhe Goce Dellçevin krah për krahu me Nikolla Karevin i ka hipur në kalë dhe i tërheq për freri te Ura e Gurit. Nuk ka rëndësi që këta 'heronj maqedonas" kurrë në jetën e tyre për së nuk kanë hipur në kalë. E rëndësishmja është: kryeministri ka të vdekur. Ose, i ka ngjallur lugetër. E ata, nëse në këtë kohë nuk kalin. Edhe kjo, shumë ka rëndësi. Mund të nëse nuk mësohen; Vardari është afër, mund të kërcejnë bythekrye në lumë? Edhe kjo ka shumë rëndësi. E nesërmja është në prag. Skënderbeu në Bit Pazar mes patriotëve të vonuar "turqë" e ka shaluar kalin me shalë. E ka ngritur edhe dorën: ndaluni burra shqipëtarë! Nesër do të dalim matanë Urës së Gurit edhe në atë anë, ti mësojmë &lt;vëllezërit maqedonas' se si rrihet mbi shalë në kalë me shpatë në dorë. Shkaku: Skënderbeu e ka shpatën në brez. E këta &lt;trima maqedonas" janë pa armë. ~Maqedoninë madhe? krah për krahu me 'vëllezërit shqiptarë" bëjnë pa luftë, me dialog politik. E unë si 'nacionalist" pyes: ku mbeti &lt;Shqipëria Madhe? ?! Nëpër kabinete të qeshë. qeshë. gjalli hipur pak pak 'vëllezërve" Gazetat e tyre të bashkimit Muzetë e Lirisë . edhe Ali Ahmeti?! Ose, siç e thirrë ai Patrioti 1 Vonuar: Abazi? ?! Jo, nuk Atëherë, paskemi probleme në Shtëpinë përbashkët të Patjetër, duhet të edhe Ali Ahmeti! Ose, siç e thirrë nëpër kolumna ai Patrioti Vonuar: Abazi? . Përndryshe, na mori lumi. qeshë qeshë. qeshë E ai, si për inatë nuk qeshë. Burra shqipëtarë, edhe atë duhet ta shtini qeshë! Patrioti i Vonuar siç duket nuk e ka kryer detyrën në Oborrin Mbretëror . Çfarë palaçoje Oborri është ai që nuk e ka shti të qeshë edhe Ali Ahmetin; Abazin? ?! Bërllok. Shenja të Kiametit. Populli, mbi të 1 fundit me gojën vesh më vesh. Edhe, u bie duarve shuplakë gjatë "fitoreve'" të tyre si argatë të përjetshëm në Qeveri. Edhe unë, kam vendosur miku im lexues 1 fundit. Zoti e bëftë për hajër! Dhe, na shpëton nga Palaçot e sotshëm të Oborrit. gjitha qeshë qesh ## ZEZAKU I VOGËL ME ÇIFTELI E mbylla gazetën dhe dola te Rrapi. Gjokun e lidha nën hije, 1 vara armët në një degë. Vapë. Uji 1 Shadërvanit gurgullonte gur më gur. Kamarieri m'i solli dy shtamba me verë. Matanë rrugës rrallë, shumë rrallë kalonin kalimtarë të rastit. 0 Imzot; sikur ti kishte përbirë toka. ku humbi gjithë ai Shumica kishin mbyllur edhe dyqanet. E kishin braktisur qytetin pa e kujtuar duke ikur nga këmbët . popull?! sytë pritur - Alo, tungjatjeta! Me kë kam nderin të flas në telefon? - Me të ashtuquajturin Kryeterrorist. U përgjigja; e njoha zërin e Patriotit Vonuar . pasi - E si kalove, zoti Patriot? - Ehë. Ehë. E këndej telit, Patrioti Vonuar . Ja, sa u ktheva nga Kosova. - Shkëlqyeshëm: E kreva një me rëndësi. Po, kur u ktheva këtu e belanë me katundarët primitivë . \_ punë gjeta - E kanë përhapur nëpër qytet se, unë kam ikur nga lufta. - Hë, çka është puna? - Fjalë. Edhe atë për cilin, Zoti Patriotin Vonuar . - Jo, vetëm Po, gjoja se unë e paskam lëshuar edhe mëzatin nëpër kopshtet e hallkut nëpër katund. kaq: - E pamundur?! Nuk e thotë Zoti: Patrioti Vonuar një gabim të tillë ta bëjë në këtë kohë. Tjetër? - Nëna Parti ka mbajtur edhe mbledhje për mëzatin. - Hi-hi-hiii. . E paskan tepruar në politikë . . A kanë bërë edhe ndonjë marrëzi? - Po - E çka??. - Në katund, në emër të UÇK-së i kanë dërguar një nga ato edhe mua si Patriot. - E pamundur. Sigurisht e kanë bërë këlyshët e Nënës Parti për ti përçarë shqiptarët. - E, çka bëre ti me qefinin?! . - Jo, vetëm te ne, po edhe në disa katunde të Kërçovës i kanë dërguar, diku 50, diku 40 e diku 30 qefinë . - Dihet, ia lidha mëzatit për brinjësh. E meritonte dënimin, kishte bërë dëme. Ja, edhe pse duhej ta shihte e bota si tradhtar . gjithë - Hi-hi-hiii. . Nëna Parti me siguri paska vendosur edhe ta dënojë me vdekje, ta dërgojë në Qeveri..<eos>
<bos>E mbylla telefonin dhe arratisa në mendime. Provinca e mirrte njeriun në qafë . Njerëzit nuk kanë me çka të merren; ku ta humbin kohën. Në rend dite të mbledhjeve të Nënës Parti e shtinin edhe mëzatin. E dënonin për dëmet që kishte bërë gjatë luftës . Ikishte shkelur rregullat e Nënës Parti . Fat; që në këtë parti politike nuk është anëtar "i ashtuquajturi Destan Balli se, do t'ia lexonte dënimin para popullit: thikën në qafë. Dhe, për tri ditë rresht do ta hante me Djemtë e Ballit . Natë. Terri jashtë çdo gjë e ka mbështjellë me ferexhe. Edhe me shami të zezë në kokë. Hoxhallarët fluturuan nga minaret e xhamive si shejtanët e Dexhallit. E zbritën veten Ditën e Madhe në mes të xhematit të përhapur "shqiptarizëm Fytas rrokën me Haxhi Deputetin; (ish Ministrin e Kulturës) që i luteshte Zotit mëkate, në rendin e parë, përpara këmbëve të Hoxhës. I vunë në përdorim grushtat në vend të Kuranit të shenjtë se, cili do ta falë xhematin në Shtëpinë e Allahut. E kujt është Xhamia e Madhe. Allahu me keqardhje, vetëm shikoi nga qielli këta "besimtarë myslimanë Përçudi, nuk u zemrua me këta shejtanë arapi, që tinëz i kishin hyrë në xhami, ti kapi 'toptan me xhami ti hedhë bythekrye në Vardar, t i përcjellë me lumin në Greqi. Haramët, që nuk dinë ku e kanë kokën e ku bythën. Përditë si halldupë turku ngrejnë bythët në hava edhe në mes të rrugës E në anën tjetër: ditënatë torturojnë popullin me kërcnime; vjedhje, drogë; spiunim e vrasje pas shpine. Në emër të Allahut punojnë shërbime të huaja sekrete antishqiptare. Përmëtepër; policia merr në mbrojtje gjoja si misionarë fetar që përhapin dashuri dhe paqe përpara syve të tyre në xhami. për për gjithë për 0 Imzot! A ka ndonjë Ferr më i rëndë se ky sotmi, në Shtetin demokratik"? Jo, nuk ka. Shkaku se: ky nuk është dënimi më 1 vështirë Zotit. E dini Edhe këtë nuk e dini: dua pash pse?! më ti bie Ferrit! Myslimanët e vërtetë le të thonë: Xhehenemit . pash këtu bën dritë ndonjë fener rruge; që ende nuk e kanë thyer rrugaçët e Çairit. Njerëzit, herët janë mbyllur nëpër banesa. Ndërtesat kanë humbur në errësirë. Rrallë, shumë rrallë ndonjë dhomë ende ka dritë. Ora një pasmesnate. Dhoma ime ende bën Përpiqem ti shtij edhe ndonjë fragment këtij libri për luftën. Kot, kur "besimtarët e Allahut përhapin tmerr dhe frikë në Katër pasmesnate. Shumica në gjumë. Matanë dritares popull Edhe dy-tri fjalë si te ajo kënga popullore shqiptare: Përpara se shpirti i ka dalë, 1 ka thënë dy tri fjalë . Shqiptarët nuk hanë bar. Dhe, vazhdo ta lëvdosh ish Minisitrin e Kulturës (Haxhi Deputetin) në gazetë si të 'sukseshëm para këmbëve tua si 'hoxhë" ! Unë e di edhe një histori të dhimbshme; kur Haxhi Deputeti yt "mysliman ka Ministër i Kulturës dhe ia ka "blerë mikut tim të nderuar: Adem Kastratit. Pikturat edhe sot e kësaj dite janë të papaguara. Miku me "honorarin e atyre dy pikturave iku nga mesi në kushte të vështira ekonomike pa e pirë edhe një kafe nga Ministria e Kulturës: Përmëtepër, përsëri futni edhe një të mirë këtij 'besimtari mysliman të Allahut, që para këmbëve të Hoxhës i falë të pesë vaktet në xhami! Shkaku se: e ka qotekun; ai me shokë ka vendosur ti lajë mëkatet, jo në atë Dynja, po në këtë Dynja; edhe atë: në xhami. qenë im, ynë qotek pak dëgjohet një rafal automatiku. Lehja e qenëve matanë gardhit. Përsëri, heshtje. Errësirë. Edhe njëherë dëgjohet automatiku. Heshtje. Qetësi, varri që i futet natës si E marr në telefon Miken me ferexhe . pykë. - Alo, urdhëroni?! - Po, a të kam thënë që pasmesnate të mos më paraqitesh në punë. - Mirëmëngjes. Hë, a ta prisha gjumin?! . - E di, po thash të ta dëgjoj zërin. Çka bënë pasmesnate . - E poshtër, kurvëz . Vazhdo të kapesh! . - Ja, po kërcej . . Mbrëmë e kam bërë atë U punë. . kapa. - Eti, a u ktheve nga mali?! - Po, vendosa ta përfundoj romanin për luftën. - E si 1 ke punët me lekë? A ke nevojë të të dërgoj ndonjë thes. - E, a ta gjej unë një burrë asgan, që të na mbajë të dyve? . - Katastrofë. E kam thënë moti unë se, mua më duhet një grua pasanike, e ty një burrë sheik. Ose; hoxhë me çallmë turku. Shkaku: Hoxha me kësulë të bardhë në kokë e ka vështirë të të mbajë Ty si grua putane kombëtare . - Jo, ta gjej unë një grua aristokrate, që të na mbajë të dyve . - 1 poshtër . Kurvar . E kam në disponim një arap \_ Katran është i zi. - Edhe ky na mungon tashti ti dalë zot Atdheut me çifteli. . E kënaqën hoxhallarët e Allahut. Tashti ka mbetur radha edhe këtij trimi ti rroki armët në dorë. Merre me mend, Shtatë vjeç djalë, e bënë copë-copë çiftelinë duke 1 kënduar Skendërbeut. Flamurit kuqezi Atdheut. - Hajde më, boll i dole zot Rrapit. E shpalle edhe Zonë të lirë, dil në aksion, nëse nuk do ti këndojë zezaku Mëmëdheut me çifteli . - Nesër?! Atëherë të të ta përgadis fushëbetejën. pres, - E poshtër . Nesër do të nisem edhe më këmbë, vetëm e vetëm që zezaku të mos 1 këndojë Mëmëdheut me çifteli . \_ - Patjetër. Gjallë a vdekur, tu bie Sarajeve të Pashait. Ditën e mirë! . E mbylla telefonin dhe 1 hoqa perdet dritares . Matanë maleve të Çelvjollcës zbriste më këmbë Dielli. Edhe njëherë përcolla Natën. agimi. - Ditën e mirë! . ## SHKRIMTARI E FITOI LIRINË: IKU NGA FERRI DHE U ARRA TIS NË PARAJSË E kam njohur Zyhdi Moravën heret si shkrimtar përmes librave, po më vonë me hapjen e kufijve politik për popullin shqiptar edhe personalisht nëpër takime letrare . E kemi pasur një ndër miqtë e poetë nga Shqipëria të Manifestimit Kulturor Mbarëkombëtar: TAKIME NËN RRAP , në Shkup. Pse të mos e them haptas: Edhe në themelimin e Takimeve nën (1998). Zyhdi Morava ka edhe njëri ndër poetët e që ka marrë pjesë në këtë manifestim kulturor, që në ato kohë të vështira ekonomike e politike; përpiqeshte ti shti rrënjët në Shkup. Manifestim ky kulturor, që 1 pari e futi vargun shqip gjatë ditëve të verës me vapë në Bit Pazar, në Shkup. Edhe atë: lirishtë të marrë frymë dhe jehojë shqip, rrëzë Kalasë. Poeti dashurisë në Manifestimin Kulturor Mbarëkombëtar, që më vonë do të bëhet edhe tradicional ndërkombëtar: TAKIME NËN do të marrë pjesë për vjet. E kisha edhe mik të penës. Ndoshta, edhe na bashkonte poezia e dashurisë. Ose: Miket. Nuk e di pse ma thoshte mendja; ishim tre poetë të veçantë letërsi: Zyhdi Morava, në Tiranë, në Pishtinë dhe unë Kalosh Çeliku në Shkup. parë Rrap qenë parë pak gati çdo Në fotografi nga ana e majtë: Kalosh Çeliku, Dhimitër Pojanaku; Ramadan Sinani dhe Zyhdi Morava; në Manifestimin e parë Kulturor Mbarëkombëtar: TAKIME NËN RRAP (1998), në Shkup <!-- image --> Kohë kjo, kur shumica e shqiptarëve vrisnin shkaun me çifteli e vjersha patetike. E bënin gjakun deri në gju, saqë mbytej edhe kali. E shumë i këndonin dashurisë. pak<eos>
<bos>Nuk ka kjo gjithaq rëndësi, në këto momente zie, kur ai më nuk është në mesin tonë si shkrimtar. E humbëm papritmas edhe një rebele, një mik që vërtetë ishte origjinal në jetë dhe letërsi. E rëndësishmja është se: gjithë jetën do të na mungojë nëpër manifstimet tona kulturore: Tiranë, Korçë, Elbasan, Poradec, Prishtinë, Shkup e Tetovë. penë Përmëtepër, Zyhdi Morava në manifestimet tona kulturore tradicionale ndërkombëtare: TAKIME NËN RRAP 1 ka rrëmbyer edhe disa çmime letrare: në themelimin e këtij manifestimi kulturor me një poezi për Dritëro Agollin, Çmimin për vepër erotike; botuar brenda dy takimeve. Dhe, për poezi më të bukur erotike në Dibër. Shkrimtari, Zyhdi Morava siç shihet ka dhënë mund, djersë dhe për letërsinë shqipe. Nuk do të hyj këtu për vlerat e arrira artistike, kjo i takon kritikës letrare që patjetër do të merret me këtë shkrimtar në të ardhmen. Mbi të gjitha: ai gjithë jetën është marrë me krijimin e vlerave dhe zhvillimin e letërsisë shqipe, për ta nxjerrë në në Baba Tomorr . gjak Zyhdi Morava e provoi edhe burgun. Edhe gjatë ndryshimeve demokratike"\_ Fatmirsisht, ka edhe kryetar LSHASH. Edhe, atë për kohë: ngase, unë e kuptoj më së miri çka do të thotë të jesh kryetar i shkrimtarëve shqiptar; kur politika ditore u pri në ballë vlerave letrare e kombëtare . Ose: siç e kam thënë unë shpesh nëpër shkrimet e mia letrare, kur të para gomari. qenë pak pri Fatkeqësisht, siç duket: Shqiptarëve në të shumtën e rasteve u prijnë gomarët edhe në kohën e sotshme Përndryshe: do ti këputnin prangat. Kufijt politik, që i kanë ndarë shqiptarët copë dhe shpërndarë nëpër botë si Kashta e Kumbarës . copë Zyhdi Morava këputi prangat e Robërisë shekullore . E fitoi Lirinë: iku nga Ferri. Dhe, u arratis në Parajsë . \_ <!-- image --> ## ME RROSPI MESHKUJ E KURVA NUK BËHET POLITIKË Dorën në zemër, kemi Rrospi Meshkuj . Edhe atë: aq sa kanë të hanë edhe qentë e rrugëve. Edhe kurva; gra me pashterka të kuqe. Edhe pse, grave u ka hije të jenë kurva; po jo edhe burrave. Megjithatë, me Rrospi Meshkuj e gra kurva nuk bëhet politikë. E sidomos, kur janë në pyetje me të cilët jetojmë në një shtëpi të përbashkët me vite e vite. Të nesërmen; kopilat na qajnë pas dere. Zëri u shkon për qielli. I marrim i fusim në shtëpi. I u japim me shishe. 1 përkundim në 1 rrisim që të nesërmen të na vrasin në shtëpinë tonë, të trashëguar brez pas brezi. Një ditë hidhërohemi dhe hedhim e dru mbi ta: na tradhtuan kurvat. Kopilat na shitën ~toptan te vëllazerit? . gurë Megjithatë, ne shqiptarët nuk mbushemi mend nëpër vite, megjithëse na përsëritet historia. Edhe në këtë shekull vazhdojmë të bëjmë politikë me Rrospi Meshkuj e kurva politike. Ndoshta, edhe jemi populli 1 vetëm në 'vizionerëve' ua kemi hapur derën krah më krah të na bëjnë shtet kombëtar. E ata, si për inatë të shqiptarëve haptas bëjnë dashuri me 'vëllezërit" na Publike. Edhe, pasmesnate mbesin me barrë . Kopilat pjellin ditën dhe na i lënë natën pas dere lyrekë me nga një biberon në gojë. Patriotët e vonuar të armatosur deri më dhëmbë me kolumna e deklarata, dalin nga birucat e tyre partiake në dyluftim në mjetet e informacionit: Hapni gojën vjen erë baroti, Këshill koordinues mbarëshqiptar; Atdheu që të ekzekuton, Jankullovska e madhe përballë Rexhepit të vogël, Gruevski s'e ka ndërmend ti pranojë kërkesat e shqiptarëve, Bajram, martohu me Jankullovskën; BDI ka ku shkon nëse del nga Qeveria! . . Përçudi, këta patriotë të vonuar kërkojnë edhe luftë! Zjarr e flakë nxjerrin nga goja e bytha. E vrasin shkaun me fjalë nëpër çajtore e çifteli nëpër këngë popullore në dasma e manifestime partiake. Gjakun e derdhin deri në gju, sa që mbytet edhe kali. Përpiqen të ndezin zjarrin në ~Atdheun e Ali e Patriotit Melez të vonuar me kolumna e deklarata pakrye duke hedhur benzinë në vend të ujit mbi shpuzë. Pavetëdije se, në atë shpuzë do të digjen bien dëshmorë në fushën e betejës, në hale. Ndonjëherë, të shkon mendja se gjithë këtë luftë e bëjnë për një &lt;okë drithë në llogari të shërbimeve të huaja sekrete e të vendit në dëm të popullit shqiptar. Mendjeshkurtërit e dorëzgjaturit, ndofta edhe për pushtet: Nuk mund të merremi vesh me komitat, e kemi më ehtë me partizanët neokomunistë. Kokëshkretët, që nuk kanë memorje, 1 kanë harruar rastet e montuara edhe të këtyre 'probatimave" neokomunistë gjatë ndryshimeve demokratike. Mashat shqiptare; që gjithë jetën e kaluan nëpër duar të 'gazdallarëve? E ata, kurrë nuk 1 dogjën duart. Edhe sot e kësaj dite vazhdojnë ta mbajnë nën zgjedhë shekullore këtë popull heroik me masha të ndryshkuara neokomuniste shqiptare. 0 shqiptarë, mblidhni trutë në kokë dhe bëni politikë të shëndoshë nëpër parti politike! tjera kanë qenë dikur në vaktin e Turqisë, kur dilje me një pushkë në dorë kaçak maleve, e kohë të tjera janë sot: nuk bëhet luftë me shpatë turku; pushkë serbi e bomba italjani. Bota më nuk bënë luftë me këto armë primitive, po me tru dhe veprime politike. Nuk bëhet shtet etnik me fjalë të kota nëpër çajtore dhe deklarata boshe, në mjetet e informacionit. Edhe me çifteli, duke &lt;vrarë? në gju aqsa të mbytet edhe kali. E, as me Rrospi Meshkuj e kurva politike. E vërtetë, shqiptarët kanë bërë luftë nëpër shekuj, por jo edhe për çdo vjet sa herë që ti teket ndonjë katundi. E bënë Luftën e Kosovës (1999), Luftën e 2001- it, në Maqedoni. Luftëra të cilat ende nuk kanë përfunduar ballë për ballë në tavolinë. Përmëtepër, vazhdojnë të zhvillohen flakë më flakë nëpër institucione të shtetit me tru dhe mjete demokratike. E si do tia nisnim edhe një lufte, me çfarë armësh?! Bota e sotshme bënë luftë me tru, e jo me bythë Eh, sa të mençur kanë qenë pleqtë tanë me mustaqe vesh më vesh. E ne atë mençuri të tyre e kemi kuptuar sot, me kaq vonesë. Edhe, kur kanë vjedhur, kanë ditur të vjedhin natën, Edhe, kur kanë vrarë, kanë ditur të vrasin në Edhe kur kanë falur, kanë ditur të falin në odën e burrave. pusi. Edhe, kur kanë dhënë besë, kanë ditur ta mbajnë fjalën. Edhe, kur kanë bërë shtet, kanë ditur ti dalin zot në male. Dhe, në tavolinë në Londër: Isë Boletini me dy kobure . Edhe kur kanë bërë politikë, kanë ditur të bëjnë politikë. Në politikë; nuk ka sinqeritet dhe besë. Politika është kurvë. Edhe rrenë: më rrene të rrena. Politikë bëjnë ata burra, që: tjetër thonë, tjetër mendojnë dhe tjetër veprojnë. E çka bëjnë 'patriotët e vonuar të sotshëm me shekuj: nuk dinë të vjedhin, nuk dinë dinë të bëjnë shtet.<eos>
<bos>Asgjë. Koha është, duhet tu themi këtyre patriotëve' rrini në shtëpi! Mos na u ngatrroni nëpër këmbë si krënde të thata nëpër lëmë! Fundi i fundit, bëni ndonjë të hajrët! E dini se, plot mund ti bëni shumë më mirë, që edhe bota tua ketë lakmi. P. sh.: tullomba, bozë, tambëloriz , këpucë, struke çorapë me një shtizë . Fundi fundit, shkoni edhe në xhami! falni të vaktet, lutuni Allahut për mëkate, ndërtoni edhe xhamia! Pse jo; ndonjëri edhe të fluturojë nga minarja e xhamisë si azreti Isai. Punemadhe, që nuk keni shkolla për fëmijët tuaj bythëgrisur. Nuk u duhet juve e ardhmja; juve u duhet e djeshmja dhe e sotshmja në xhami. Xhehneti. Xhehnemin nuk e doni, edhe pse nesër vendin e keni në Xhehnem. Arnë kazani. Zjarri i tij do tju djeg natë e ditë. Shkaku: e keni keqinterpretuar Kuranin. Librin e Allahut. Nuk e keni dëgjuar pejgamberin e fundit Muhamedin: Pa Vatan, nuk ka iman. Nuk i keni dashur fëmijët tuaj, të ardhmen e nesërme. Edhe punë punë pesë një porosi: Vetëmse, kurrë mos u lutni për shkolla shqipe! Përsëri, edhe në këtë shkrim unë pyes: pse merreni me për të cilat nuk jeni të aftë dhe nuk keni haber nga ky zanat, që ta jep vetëm Zoti. Ose: që nuk e keni tarshëguar brez pas brezi. punë Edhe shqiptarët si të dalin nga hajdutllëku?! Profesion për të cilin e fajsojnë armiqtë shekullor. Vështirë. E them këtë se: historikisht, fajin ua lënë shqiptarëve. Te ne në katund thonin: kali që zihet në livadhin e huaj, futet në lëmë. E, deri kur ne shqiptarët do ti fshimë lëmat e huaja, hallkut?! Nuk zë besë, ai që nuk ka besë. Trim është frikacaku. Luftën e fiton 1 treti. Fjalën e kam këtu, për jorganin e Nastradinit. E nga ana tjetër: gjithmonë nëpër shekuj hudhet faji një populli, që kurrë nuk ka nacionalist e as pushtues. Fatmirësisht; një popull që i ka dhënë më së shumti qenë E dini se, na morët më qafë?! Jo; nuk e dini. Përndryshe, po ta dinit: Zotit do ti luteshit për shkolla shqipe. Fajin, u dashka ta kërkojmë në tjetër adresë, në tjetër shtëpi. Unë e di, edhe ku është furriku i a e dinë shqiptarët? ! Me siguri e dinë. Atëherë, 0 burra ua futni nga një shqelm bythëve këtyre halldupëve; që na e kanë zënë shtegun e Livadhit. Diellin me rreze në qiell. Hënën kur del mbi mal. Dhe, kur 1 thotë këngëtari populllor: Ulu mal të dalë Hëna! Përmëtepër, edhe qelben haramat. Bërllok, që na e ka mbuluar oborrin dhe me të cilin nuk mund ta kalojmë as pragun; lumin. Më kot i zëmë hundët, gojën. Edhe veshët. Bërlloku, përditë po na lulëzon në oborr. Edhe atë: lule haleje. ynë kryetarë shteti, artistë, universitete (Sirisë), gjuhë letrare (turqëve). E shumë vetëvetes, shtetit shqiptar. pak E di, cili 1 para në Skënderbeu. Hije, kush i ecë pas shpine. Megjithatë, herë pas here e kthen prapa kokën. Populli thotë: ec dy-tri hapa para dhe ktheu shiko prapa shpine. Ferrës në rrugë mos 1 zë besë. Është e po mund të fsheh lepur të madh. Pse jo edhe Ose, arushë me dajre. E ka thënë moti ky popull edhe diç të madhe: Edhe këmishës tënde mos i zë besë. Ose: pyet njëqind vetë, e puno siç di vetë. pri rrugë: vogël, ujk. Edhe sot e kësaj dite vazhdon të punojë pë të tjerët, 1 bënë shtet. pelën përdore. I thonë: ti je hajduti. E bëjnë fajtor; shkaktar dhe armik të shtetit. Herë pas here ia lënë edhe kopilin pas dere. Përditë e burgosin; e vrasin, e përzënë nga Atdheu. E ky si për inatë ringjallet; nuk ikë, nuk asimilohet. Përmëtepër, edhe rebelohet me një çifteli e pushkë në dorë. Populli që 1 kujton gjithë këto urti të trashëguara brez pas brezi, nuk bie në të armikut. Dhuratën që ta jep tjetri, e merr me reservë. Nuk e shtri dorën ta fus dhuratën në përpara trurit në kokë. E vazhdon rrugën pa dhurata; duke mos e nënçmuar çdo kaçubë. Ferrë në rrugë. Ecë dy-tri Dhe, kthehet shikon mbrapa. pusi xhep, hapa. Me Rrospi Meshkuj e Kurva, nuk bëhet politikë . ## DHJETË E BABAIT (Shkas: Rrugaçi "mysliman që duke bërtitur si 1 tërbuar mu ndërsye pas shpine: Ti e ke ofenduar pejgamberin Muhamed! Dhe; në mes të Shkupit 1 përzimë kësulat. I mjeri këlysh me zgjebe; 1 ndërsyer nga shërbime sekrete antishqiptare ta mbrojë = pejgamberin Muhamet a nga një shkrimtar, që armë të vetme e ka penën me dy tyta...) Ditën e Madhe, përsëri u ula nën Zonën e lirë . . E hoqa setren. Gjokun e lidha nën hije. Armën e vara në një degë. Shtambat me verë 1 porosita mbi tavolinë. E hodha nga shpina samarin. Frikën. Ndjekjet. Presionet. Kërcnimet telefonike . Linçet intelektuale Aferat e ndryshme politike . Bisedat informative në polici. Helmimet. Zjarret në banesë . Vdekjen klinike në Voskopojë. Aksidentin e komunikacionit, në Qafë Thanë. Rrap. Truri papritmas e ktheu prapë shiritin filmit, ma rikujtoi Plagën e dhjetë të Babait. E shkunda veten edhe njëherë nga gjethet Vjeshtës. Bryma. Dimri. . Vërtetë, kur linda më 13 shkurt të vitit 1951 në Katundin Cërvicë të Kërçovës, siç më tregonte shpeshëherë Nëna; im Atë shkrepi pushkë. E bëri me dije Katundin. Dy vite më vonë ai në brez do të më shtinte një ma dhuruar mua për ditëlindje. 'Hanxharin' gjatë kohë nuk e nga brezi, pothuajse Vetëm; lakmi e kisha 'nagantin" e Babait, që ai ditën e mbante në brez e natën nën jastëk. Një ditë edhe ma dha në duar duke më mësuar se si ta përdorë. Dihet, vështirë e kisha tia tërheq këmbëzën me një gisht, prandaj deri vonë ia tërhiqja me dy gishta. hoqa Im Atë, vite më vonë kur do të martohem unë, do të shkrepë pushkë edhe në mes të Prishtinës . Vite ato, kur unë ecja me shtatë kobure në brez. E ende nuk e kisha shkrepur asnjë fishek. Çudi! Edhe sot e kësaj dite më kujtohen ma kishte dhuruar im Atë për ditëlindje. Vetëm; një gjë kam harruar tua them: im Atë gjithë jetën Ditën e parë, kur im Atë më përcolli në shkollë e qiti edhe një pushkë. Vite më vonë, gjatë studimeve në Prishtinë, në bisedë e sipër ai ma zbuloi edhe një fshehtësi, se si ma kishte lënë emrin Kalosh. Bir, të pagëzova me emrin Kalosh, që të bëhesh trim si kaçaku 1 maleve: Kalosh Zajazi. ti në vend të pushkës, rroke penën. Po, iu përgjigja. Edhe atë: përderisa Isa Boletini hyri në Londër me dy kobure, unë do të hyj në Qytetin qyqeve me shtatë. Qeshi. Ku ke?! Ja, e hapa çantën e zezë: katër, ia tregova stilolapsat. Edhe tre të tjerë, i kam nën sjetull. E hapa njërën anë të gunës së zezë deri në fund të këmbëve . Po, krahu. pse edhe unë e vazhdoj traditën e tim Ati, i cili shpeshëherë më thoshte: miku më besnik njeriut, nuk të trathton kurrë, vjen një ditë kur ajo ta shpëton kokën. E paguan veten dhjetëfish. Ja,<eos>
<bos>Vite më vonë (1999), kur fushata e paparë kundër meje do të arrinte kulminacionin, do të më ndërseheshte pas shpine Kopeja me zgjebe; do të më kujtohet edhe amaneti i tim Ati, të cilin e mori me vete në varr: Mauzerri. Im Atë, para se të jepte shpirt; donte të ma lente mua amanet edhe pushkën. Tashti e kam të qartë pse edhe i gëlltiti fjalët. Vallë, athua para vdekjes e kuptoi se unë i kisha shtatë dhe një të tijën 'nagantin" tetë. Nënët plagë 1 Gjergj Elez Alia. Plagën e dhjetë e mori me vete në varr . pak pati Im Atë, në vitin 1984 vdiq nga kanceri. I kishte kaluar mjaftë beteja. Luftë pas lufte kishte hëngër plumba. E përballoi luftën. Presionet për të ikur në Turqi. Robërinë. jo edhe sëmundjen, Zonjën Vdekje. Pak përpara se ti dalë shpirti, si tek ajo kënga e njohur popullore shqiptare: &lt;Çka po i thotë Dema Kadrisël a ia din-o rendin burrnisë, ma bëri me shenjë që ti afrohem; të më lë ndonjë amanet. Iu afrova te shtrati. u pendua; i gëlltiti fjalët. Po, Po, Kulturofagu; Buça e Katundit; Patrioti i vonuar dhe këlyshët e tyre me zgjebe me nga një asht në gojë, ende më ndërsehen pas shpine. Njëri (Rrugaçi '~mysliman") këto ditë në mes të Shkupit me mua përziu edhe kësulat: gjoja ia paskam ofenduar pejgamberin Muhamed S.2! I mjeri këlysh anadolli aziatik me zgjebe, që mu ndërsye tinëz nga shërbime sekrete antishqiptare ta 'mbrojë? pejgamberin armë të vetme e ka penën. Muhamedi a. s. nuk ka nevojë ti dalin zot këlyshë me zgjebe të sojit halldupit me bishtin nën këmbë. Langaçë të ndërsyer nga shërbime sekrete antishqiptare vetëm për një asht shpërblim. Këlyshë rruge të përjagur; që duan ta ngulfasin fjalën e lirë shqipe. Përditë propagandojnë gjuhë, veshje dhe kulturë të huaj turko-arabe në këto troje, që nëpër shekuj kanë dhe janë shqiptare: Përpiqen të mbjellin frikë dhe torturojnë popullin shqiptar me pëllitje 'myslimane? nga minaret e Allahut. E në anën tjetër, harrojnë se ky popull ka edhe hundëleshë, që të rrokin për krahërori dhe të bëjnë të të shpëtojë në brekë, ti ngrejnë këmbët në hava nga minarja e xhamisë. qenë Armën e dhjetë do ta marr me vete në varr . Punemadhe, atë kanë trusakatët e Dexhallit, le të lehin pas Ujkut. Përjagen. Nxjerrin gjuhën dy pëllëmbë. Edhe pse, më dhimben si soj bubi aziatik, ashtu të mjerë me nga një asht në gojë rrugëve të Bit Pazarit. Langaçë. \_ Coftina . Shkak, që edhe kësaj radhe nuk vrava me 'nagantin" e Babait, por me armën time të nëntë me dy tyta: penën. punë ## ASKUSHI Vështirë është ta duash një shtet që granaton popullatën e vet nga toka e qielli. Fshatrave ua vë zjarrin . Shtëpive . Shkollave . Xhamive . Pasurisë Nëse do, të duan. Këto janë ligje të natyrës. Nuk mund të shkohet kundër natyrës. Rrymës së ujit të lumit. Ai që i kundërvihet natyrës, është i dënuar të zhduket nga faqja e Dheut. Vallë, nuk i keni disa insekte se si e marrin ngjyrën e rrethit ku jetojnë, marrin frymë. Thua, ata këtë e bëjnë me dëshirë . Jo Atëherë , pse u përshtaten atyre ligjeve?! U përshtaten, ngase duan të jetojnë, vazhdojnë dorëzon armët dhe e pret vdekjen në mes të udhës . parë Natën; pasmesnate bie në gjumë dhe zgjohem me Zonjën Vdekje: Nuk e di kush cilin e dhunon; e detyron të bëj dashuri. Vetëm një gjë e di, rrëzë Çukës më varri. Nën hije të Rrapit, shtambat me verë. Gjoku i lidhur nën hije. Arma e varur në një degë Cuca Boheme. prêt - Tungjatjeta, Cuca Boheme. Ku je nisur sot kaq herët?! - Hi-hi-hiii. Tungjatjeta; zoti Shkrimtar! . - Në mal. E kërkoj një burrë për grua. Nuk ka këtu burra, zoti Shkrimtar. Jo. Burrat janë në male. - E vërtetë . Jo vetëm burrat, po edhe gratë . - Atëherë, çka presim?! Zonjën Vdekje të na gjejë në Shtëpi?! . Shtrat. - nuk e gjen në shtëpi. . . Shtrat, në gjumë . Pasmesnate, u ktheva në shtëpi dhe e varrosa veten mes librave. Shtambave me Në një faqe më kishte zënë gjumi . - Lumë ai, zoti Shkrimtar, që Zonja Vdekje Mesditë. 1 sytë. Dielli më kishte hyrë në dhomë. E kisha bërë gjumin e të vdekurit. Trung: Asgjë nuk kisha asgjë nuk kisha dëgjuar me veshë gjithë natën. hapa parë, - Heu; Kalosh Çeliku, po sa varre i ke ti, më bërtiti matanë rrugës Cuca Boheme?! Edhe ëndrrat më kishin harruar në dhomë Një libër ma kishin vënë te koka; një te këmbët . E mora veten në e zvarrita deri te Rrapi. Varri im me dy shtamba verë. Tyrbja e Babashehut . - Nuk e di. Një, dy, tre varre . - E di. Po, Kalosh Çeliku i ka tre varre: kokën në Shqipëri, trupin në Maqedoni, zemrën në Kosovë . - Hi-hi-hiii. . Dy varre 1 ka pasur Ali Pashë Tepelena. Dy ditë nuk dola nën E mbylla veten mes librave. Shtambave me verë.. Në këtë libër, nga cili kërkoja për të dalë në E hiqja veten zvarrë mes shkurreve; te Guri Zi, tek Dy Lisat në Çukë ku do ta përshkoja veten; ta shpëtoj nga magjitë . Marrëzirat . Xhindet që më mbytën çotek natë e ditë . Ndalem dhe e pyes veten: ende jam gjallë mes shumë Rrap. shteg kaq spiunësh? ! . Patriotëve të vonuar\_ kujt duhet ti falemnderohem; vetes apo Zotit? ! . Vazhdoj me mendimet e rrezikshme që më sillen lëmsh në kokë. E tërheqin njëri tjetrin në këtë libër. Ndonjëri merr edhe malet. Nuk më dëgjon. liri\_ E unë, që e vura në shërbim të Atdheut veten dhe pasurinë. Unë që vite me radhë 1 shëtisja rrugët e Shkupit me xhip, tashti ecja më këmbë. Gjithë pasurinë e trashëguar nga im Atë e kisha shndërruar në libra. Askushi, hiç i hiçit, me gen spiun brez pas brezi, tashti shëtiste me makinë luksoze dhe shiste mend përpara E unë atij i kisha dhënë bukë, e mbaja gjallë, më kishte borxhe . Hi-hii-hiii. \_ mjeri, Askushi. Unë kam vdekur tri herë me radhë në jetë Dhe, jam ringjallë si Krishti. E kam thënë qindra herë nëpër libra: burgu është vend përmisimi. Pak vetë kanë dalë nga njerëz normalë me trutë në kokë. Shumica kanë dalë spiunë . Pederë. Ose, të çmendur. E ndonjëri, edhe patriot. Koha është, shqiptarët më të mos krenohen me burgun; po me diploma universiteti, vepra letrare e shkencore. burgu Askushi ma tregon edhe rrugën për në Baba Tomor. Gabimet gjuhësore. Dhe, ma bën me dije se: kam vdekur për së gjalli?! Gabimet teknike, që mund të ndodhin në gazetat e përditshme, internet, nuk janë edhe të autorëve. Edhe, nëse ndonjëri e ka bërë me qëllim, ose e ka harruar ndonjë presje, i ka shtuar fjalës ndojnë ë, që ashtu edhe ashtu i kemi nëpër fjali me shumicë e pakicë. Punemadhe. Gjuha nuk ka kufi. Me sëpatën e madhe: janë gabime teknike. Askushi, çohet dhe bërtet në rolin e të gjithditurit; shet mend si gjeli kur ia thotë në pleh: gabime fillestari! E ka 'zbuluar" Amerikën: Askushi nuk merret me vepra të arrira jetësore, po merret me thashetheme pas gardhit. Prandaj, edhe them: merruni me fenomene, e mos u merrni me cikrrime, individë! Askushi, i përpunuar nëpër burgje sllave; që deri dje lumit ka thënë: &lt;rekë"\_<eos>
<bos>Askushi e ka stazhin e të burgosurit politik: 1 numron vitet dhe maltertimet. Dërrasat; që i mungojnë në kokë. Fare librat nëpër rafte në bibliotekë. Edhe, ka lexuar ndonjë libër të &lt;rrezikshëm në bibliotekën e burgut. Në -liri' pas vuajtjes të dënimit u është rrekur edhe studimeve të gjuhës dhe letërsisë në Universitet. Dikushi edhe e ka dalldisur , 1 ka dhënë përpara pampurrit: patriot. Gjeni gjuhëtar. Askushi të nesërmen; që është larg tyre me qindra kilometra, hedhë e dru mbi shkrimtarë e studjuesë me bagazh letrar e shkencor: nuk njohin gjuhën letrare, nuk dinë të përpilojnë fjalorë drejtshkrimor, fjalorë të gjuhës së sotme shqipe. Edhe Kongresi i Drejtshkrimit (1972) për gjeniun-patriot" është pjellë komuniste. E në se, gjuhën letrare standard e kanë krijuar dhe e krijojnë shkrimtarët. pak gurë ## PAPAGALLI KAFAZIT Papagallin e Kafazit e ka çdokush në shtëpi. E ka edhe shteti 'demokratik" . Partitë politike. Qoftë njeri, shpend. E kanë edhe gazetat e 'pavarurura të 'vëllazërim bashkimit? Herë pas here paraqitet me kolumna politike. Natë ditë 'këndon nëpër shtëpi. Edhe nëpër gazetat e 'pavarura? me një torbë taxhi shpërblim përqafe. Është besnik i Shtëpisë. E spiunon gruan te burri, e spiunon burrin te gruaja. Politikanin te Partia. Ministrin te Qeveria. Kryetarin e Partisë politike te populli. Edhe, ec e bë një hap në jetë para syve të Papagallit të Kafazit. Polici ZOg, regjistron në kokën e tij ~gjeniale"\_ Perditë &lt;këndon' te 'vëllezërit? posa hapet dera e madhe e Shtëpisë. E ka huj të vjetër që nga koha e &lt;artë' komuniste. Sistemi atëhershëm, që brenda natës e shëtiste nëpër vende pune në redaksi, kabinete, organizata 'humanitare? e poste të partive politike. Nuk ka rëndësi kush është 'mysafiri' Papagalli 1 Kafazit e spiunon gjithë Shtëpinë. Edhe partinë politike. Gjithë shtetin demokratik? . Përmëtepër, hiqet edhe si 1 i të gjitha kohërave që ia do të mirën njerëzimit. Dikushi, do të thotë: po mirë, Papagalli Kafazit qenka edhe shkrimtar. E vertetë, Papagalli Kafazit është edhe shkrimtar . Edhe poet. Edhe gazetar, analist Edhe politikan katundi. Papagalli Kafazit është edhe artist i Bit Pazarit. Që, një ditë me qoftë polici çdo gjë politik. e tia të zogut mendon të themelojë edhe Partinë e vet politike tu dalë zot shqiptarëve. Maqedoninë ta shpëtojë nga aspiratat "pangopura" të shteteve fqinj, që e kanë në gojë e u ka mbetur nëpër dhëmbë. Përpak, të na fusin edhe në një luftë. Punemadhe, që nga ajo luftë "për të drejta kombëtare? dolëm edhe pa brekë. Kësaj radhe me Luftën e re për Shqipëri Etnike, të na 1 heqin nga trupi skelet. E dalldisnin popullin e stërvuajtur shqiptar me republika nëpër katunde e këngë me çifteli ta fusin edhe në një luftë për Liri. Përndryshe, si do të rrinin rehat në kokërr të shpinës në Qeveri. Rrugëve të Shkupit të vozisin makina të mëdha e luksoze duke 1 parkuar edhe nëpër semafore duke 1 dërguar porosi popullit: e shihni, ne jemi forca e shekullit Makinat tona mund të rrinë në semaforë ditën e gjithë natën. Shkaku; se: ne kemi shtruar dreka e darka festive në emër të të vdekurve e të gjallëve. Dhe, nuk ka çka na bën ne policia e shtetit, e ku më populli edhe pa brekë në bythë. E kemi fituar këtë -liri? me gjak. Partia jonë zbriti nga malet. Edhe: mos u përpiqni kot të na e rrëmbeni Partinë. E japim jetën, po jo edhe Partinë. Postet e fituara me gjak në Qeveri. E kemi trashëgim nga të tanë me armë në dorë, veteranë lufte të Partisë Komuniste. polic gati gjithë parët Papagalli 1 Kafazit kujton edhe sot se, shqiptarët hanë bar si e komuniste. Edhe, kujt ti teket dhe kur të dojë mund ti fusë edhe në një luftë për bashkim kombëtar . Ose, me gjuhën e Patriotit të vonuar , për Shqipëri Etnike. E në anën tjetër harron se, kokën e ka te 'demokratike? politike e bythën në Kafaz Ani, në këtë shtet &lt;demokratik? të papagallëve të Kafazit ka vend edhe për parti të tjera politike. Punemadhe, që kemi me dhjetra; edhe nëpër katunde . partitë Nuk është këtu qëllimi këtij shkrimi lexuesi im 1 nderuar që gjumi me vite të zë rrugëve, në punë, mbi libra. Ose, flen mbi shkrime me një sy të hapur nga dera e madhe e Shtëpisë. Papagalli i Kafazit, 1 ka shëtitur me rend të gjitha politike shqiptare. Në emër të tyre edhe ka fituar poste partiake. Mjete materiale; dihet sa herë që ~shoqata joqeveritare? e fondacione ~humanitare" ka qenë i me torbën e taxhisë përqafe. Me të dyja duart e këmbët sa ka mundur ka rrëmbyer mjete materiale në emër të shqiptar. Vërtetë, e ka dashur shumë këtë popull ky Papagall i Kafazit. Merreni me mend, me paratë e popullit u ka paguar dreka e darka 'vëllezërve" 1 ka pritur vëllezërit e gjakut në Qafë Thanë për vizita miqësore patriotike kulturore-atdhetare' Edhe pse, brenda Kafazit ka bërë karrierë politike dhe intelektuale. Zot; mos më keqkupto për të mes këtyre rreshtave: me paratë e popullit ka blerë banesë shtetërore dhe ka ndërtuar edhe shtëpi moderne në disa kate, në Katund. E ka ngritur zërin nga Kafazi, sa herë që ia kanë bërë 'vëllezërit me gisht pas Edhe në dritare ka dalë shpeshëherë; krah për partitë pari popullit porte: krahu me sojin e tij të ~analistit politik? për të shitur mend në gazetat e 'pavarura" dhe para kamerave televizive, duke kënduar ~këngë patriotike? shqiptare me E ka kot ky Papagall 1 Kafazit, ku me të bëj mes nuk ka e nxjerrë nga Kafazi në Liri. Shkaku se, ky Papagall edhe e do Kafazin: Fundekrye, duke harruar veten se është vetëm një Papagall Kafazi, të cilit edhe i pëlqen kjo Shtëpi me shufra hekuri edhe më shumë se Liria në male. Ndoshta, ku ta dimë ne edhe 1 këndon Robërisë. çifteli. Edhe &lt;këdon në Kafaz: E fituam Lirinë! E fituam Lirinë! E fituam Lirinë! Fletët 1 përplas nëpër kafaz nga lumturia. Këngë e bukur, thotë patriotike me çifteli. Punemadhe, që vetëm kopjon banale, mendime papagalli nga Kafazi. Asgjë nuk ka të veten origjinale. Dirigjent e ka pronarin e Kafazit. Shkopin e tij e përcjell lartë poshtë në ajër me admirim. Gjithë vlerat artistike të kompozimit ia mvesh atij si artist sakat plagiator. Edhe këngën për Skënderbeun te Sheshi i Shkupit në Bit Pazar. E sulmon me krrokama Kafazi, edhe Gjeniun e muzikës popullore shqiptare. Autorin e tekstit të pa të cilin Skënderbeu, kurrë nuk do të hynte në Bit Pazar. E jo më në këngë, edhe atë hipur mbi kalë shale me armët e luftës në brez në mes të Bit Pazarit. Imzot, na shpëto nga ky soj papagallit; që natë e ditë nga Kafazi na ## Kalosh Çeliku patriotike patetike në Shtëpi! Edhe atë, në stilin plagiat të Papagallit Kafazit. <!-- image --> ## QERBELAJA SHQIPTARE<eos>
<bos>E kam Dexhallin e Allahut natën, pasdarke. Pasmesnate. Edhe Derën, dihet e ka pasur të mbyllur me shul. Dritaret; poashtu me hekura. I vetmi 1 mbeti oxhaku. Dexhalli Allahut erdhi në pabesi, në mes të Ditës Madhe. Krah për krahu me shokë hyri edhe në xhami. Edhe atë: në xhaminë më të madhe në Shkup: Isa Beu: Shtëpinë e Zotit; ku falte të vaktet para këmbëve të Hoxhës, ish Minsitri i Kulturës: Haxhi Deputeti. Edhe: ndodhi Lufta e Qerbelasë. Haxhi Deputeti (ish Ministri Kluturës në IRJ të Maqedonisë) ra 'shehit" duke mbrojtur Shtëpinë e Allahut: xhaminë Isa Beu, në Shkup. Poeti 1 madh Naimi, atë luftë heroike qau me vagje te vepra e tij: Qerbelaja. E ne, sot nuk kemi poet këtë Luftë të Qerbelasë shqiptare me poezi, në ndonjë libër. Këngëtar popullor me çifteli. Ose, cucë ta vajtoj me dajre nëpër dasma shqiptare . pritur shteg pesë ynë Dhe, përderisa shqiptarët mysliman, xhaminë Isa Beu e kanë shndërruar në Qerbela, për krahu misionarë fetar (mitropolitë Beogradi) me kryqa e bibla në duar dhe heronj bullgarë mbi kuaj me shalë. Në anën shqiptarëve: në krahun e 1 përshëndes nën hije me një birrë Shkupi: Shën Klimentin dhe Shën Naum Ohrin. Në anën e grek djathtë: Shën Kirili dhe Medodi. Dhe, matanë Vardarit në anën 'maqedonase' në anën e majtë Dame Gruevin, në të djathtën Goce Delçevin hipur mbi kuaj me shalë . E kërkoj me sy Karposhin, udhëheqsin hajdut të Kryngritjes maqedonase, që pas tërheqjes së aradhave austriake nga Maqedonia, kryengritja u shua dhe prisin e tyre turqit, e kishin në hu, e hodhën në Vardar . Hajduti harambash, në kohën e komunizmit jetonte në përmendore me duar të lidhura te këmbët e Urës Gurit; në Shkup. Nuk e shoh askund. Kësaj radhe siç duket e kishin hedhur vetë &lt;maqedonasit?" në Vardar. Prandaj, le të mos mërziten shumë shqiptarët me këto ndërtime e përmendore partiake të përkohshme: koha e bënë të veten. Ligjet e Natyrës. Edhe sot, shumë heronj maqedonas' që i shohim te të dy këmbët kryesore të Urës Gurit, në Shkup, nesër do të kërcejnë bythekrye në Vardar. pasi ngulur Tungjatjeta; 0 burra 'maqedonas"! përshëndes nën hije me një birrë Shkupi. E ku 1 keni gratë?! Mirë do të ishte te këmbët e Urës Gurit me vete të kishit edhe ndonjë grua heroinë. Mundet edhe bullgare. Europa, nuk ju do pa gra. Tekefundit; nuk ju kam unë faj, që piqeni në këtë diell vere. Fajin e ka politika ditore. Shqiptarët nuk shoh askund, as te këmbët e urës e as te sheshi 'Makedonija" . edhe ne kemi pasur burra dhe gra me kryqa: Pjetër Bogdanin; Sevasti dhe Parashqevi Qiriazin, Pjetër Budin, Papa Kristo Negovanin. Josif Bagerin. Edhe me Hënë: Dervish Carën, Hoxhë Tahsinin, Haxhi Zekën;, Dervish Himën. Përmëtepër, edhe burra pushke, që e kanë çliruar Shkupin nga halldupi: Bajram Curri, Isë Boletini, Kalaosh Zajazi, Pjetër Guri, Hasan Prishtina . Them me vete: me siguri këta burra mejdani i ka zënë vapa, janë nën hije, nën Rrap. Dhe, 1 presin politike shqiptare për një ujë. partitë gotë Zemrohem me të gjithë këta burra mejdani. Edhe te këmbët e Urës Gurit. Edhe në xhaminë: Isa Beu. Edhe në Qeveri. U them: nuk më hy uji nën këmbë për ~myslimanët" e këtij soji anadollo-aziatik, po edhe mua më morët në Pse, bre burra të Zotit vazhdoni ende të ma pini birrën; hani bukën?! . Edhe pse, moti keni vdekur në histori, nuk keni nevojë për birra Shkupi nën hije, e as për bukë?! qafë. 0 Imzot, ku janë shqiptarët?! Njëri më përshpëriti në vesh: matanë Urës Gurit, 1 luten Allahut për Burmali Xhaminë! Fatkeqësi madhe! Po, shqiptarët nuk kanë shkolla shqipe?! Xhami, na ka dhënë Zoti me dy e katër minare, që në kohën e Turqisë. Edhe Serbia; vërtetë na 1 ndaloi shkollat në gjuhën shqipe, po kurrë nuk na 1 ndaloi xhamitë. Komunizmi, vërtetë na bënte probleme për hapjen e shkollave shqipe; po xhamitë me ndërmarrje të veta ndërtimore na 1 ngulte në mes të fshatit edhe me nga dy minare. 'Demokracia' dyert e xhamive na hapi krah më krah në të gijtha trojet etnike shqiptare. Edhe të kishave me kryqa nëpër fusha e male. Problem\_ ne shqiptarët kemi me myslimanët Nuk kemi myslimanë për në xhami. Unë sa di, ju nuk pini birra Shkupi, nuk hani as bukë. Shkaku se: moti keni vdekur nëpër institucione fetare e të Qeverisë. Kush dreqin tashti u ringjalli te këmbët e Urës Gurit të ma pini edhe birrën?! Hani bukën; dhe përmbysni kupën. Përmëtepër, kur e di se këtë urë e kanë ndërtuar dhe e mbajnë gjallë shqiptarët. E dini, ku e kam fjalën: pse na merrni në ne të gjallëve?! Më përgjigjen: ne nuk kemi faj, në emër tonin bëjnë karrierë politike të gjallët. E ngrej zërin: deri kur me këta të vdekur do të bëjmë politikë shtetërore? ! Populli kërkon bukë. E të vdekurit, rehati në varre. qafë Përsëri u them: nuk ndërtohet &lt;vëllazërmbashkimi? komunist dhe 'bashkëjetesa" kështu siç e keni nisur ju: I keni pushtuar të dy këmbët e Urës Gurit. Edhe Sheshin 'Makedonija" . Patjetër; duhet të bëjmë edhe një marrëveshje! E keni bërë një me Ali Ahmetin: Marrveshjen e Ohërit. nuk keni bërë marrveshje me popullin shqiptar: Po, Bërlloku shqiptar kërkon matanë Urës Gurit të ndërtohet Burmali Xhami. E nuk kërkon shkolla shqipe, në këtë anën shqiptare të ndërtohen përmendoret: e Bajram Currit, Isë Boletinit, Pjetër Bogdanit, Kalosh Zajazit, Dhe, e kam mendjen te Baxhi: maçorri im besnik, që e ndanë bukën dhe shtratin me mua shkrimtarin. Shkaku: nuk erdhi mbrëmë të ma zë shtratin natën, të shtrihet në kokërr të shpinës për shtatë qejfe. Përdredhë mustaqet. U tremba, thashë me vete: mos e kanë takuar natën në rrugë aktivistët e Nënës Parti, e kanë marrë edhe atë në Qeveri për ministër . palë Sulltanë Qafës, Pjetër Budit, Dervish Carës . Edhe ne 1 kemi kryqat tanë: Nënë Terezën, Pjetër Bogdanin, Sevasti dhe Parashqevi Qiriazin; Pjetër Budin; Kristo Negovanin, Josif Bagerin. Papa Dexhalli është 1 madh. Dhe, një ditë ma ndërseu e Allahut. Merreni me mend, një që kudo ku ka shkuar: Tiranë, Prishtinë e Shkup; njeri i gjallë nuk i ka kërkuar as edhe letër njoftimi. E të mos flasim për probleme të papritura; që mund ndodhin në rrugë. Po, ja Shtrigani Allahut, nuk di për këto rregulla civilizimi. Në mes të ditës, në vend që ta fali Xhumanë? ta zë rrugën. ke ofenduar pejgamebrin Muhamedin a. s. Edhe; të detyron në vend të penës, ti përdorish grushtat. Edhe atë: siç thotë populli në mes të pazarit. Rrugaçët "myslimanë" që pejgamberin duan ta mbrojnë poeti Eh, lexuesi im 1 ndeuar! Jeta është çuditshme; çka nuk të bjen në jetë të provosh mes këtij bërlloku maqedono-shqiptar. Edhe pushtuesit. Edhe shtetin. Edhe Partinë Komuniste. Edhe partitë politike Edhe pushtetin diktator . Edhe, policinë letrare. Edhe vrasësit. Edhe hajdutët. ja nuk të ka ra rasti të të dalë në mes të ditës në rrugë Shtrigani Allahut. Dhe, dorën në zemër të vjen inati, si të mos 1 provosh edhe këta 'shërbetorë besnikë' të Zotit. e vjedhin; spiunojnë, vrasin dhe shpërndajnë drogë në xhami. E të nesërmen, si një kope përpara këmbëve të Hoxhës i falin të pesë vaktet; i luten Zotit për mëkate. Po,<eos>