Datasets:
olsi8
/
libra-shqip

Dataset card Data Studio Files Community
1
text
stringlengths
68
20.8k
<bos>2 Mbas vdekjes së Ashabit, Moabi u rebelua kundër Izraelit. Ashaziahu ra nga dritarja e katit të sipërm në Samari dhe u dëmtua. Atëherë dërgoi lajmëtarë të cilëve u tha: "Shkoni të konsultoni Baal-Zebubin, perëndinë e Ekronit, për të ditur 3 në se do ta marr veten nga kjo fatkeqësi" Por një engjëll i Zotit i tha Tishbitit Elia: "Çohu dhe u dil përpara lajmëtarëve të mbretit të Samarisë dhe u thuaj atyre: "Mos vallë nuk ka Perëndi në Izrael, që ju shkoni të konsultoheni me Baal-Zebubin, perëndinë e Ekronit? Prandaj kështu thotë Zoti: "Ti nuk do të zbresësh më nga 5 shtrati në të cilin ke hipur, por me siguri ke për të vdekur" Pastaj Elia u largua. Lajmëtarët u kthyen te Ashaziahu; që i pyeti ata: "Pse ukthyhet?" . Ata u përgjigjën: "Një njeri na doli përpara dhe na tha: "Shkoni te mbreti që ju ka dërguar dhe i thoni: Kështu thotë Zoti: Mos vallë nuk ka asnjë Perëndi në Izrael që ti dërgon njerëz për t'u konsultuar me Baal-Zebubin; perëndinë e Ekronit? Prandaj nuk do të zbresësh nga shtrati mbi të cilin ke hipur, por me siguri ke për të vdekur"" . Atëherë mbreti 8 1 ata: "Si ishte njeriu që ju doli përpara dhe ju tha këto fjalë?" . Ata u përgjigjën: "Ishte një njeri i veshur me rroba leshi dhe me një brez prej lëkure rreth ijeve"; Ashaziahu tha: "Éshtë Elia, Tishbiti!" . Atëherë mbreti dërgoi tek Elia një kapiten pesëdhjetësheje me pesëdhjetë njerëzit e tij; ai u ngjit tek ai dhe e gjeti Elian të ulur në majë të malit. Kapiteni tha: "0 njeriu i Perëndisë, mbreti të urdhëron të 10 zbresësh" Elia u përgjigj dhe i tha kapitenit të pesëdhjetëshes: "Në rast se jam një njeri i Perëndisë, të zbresë zjarr nga qielli dhe të të zhdukë ty dhe të pesëdhjetë njerëzit që janë me ty!" . Dhe nga zbriti një zjarr; që zhduku atë dhe të pesëdhjetë 11 njerëzit e tij. Atëherë mbreti dërgoi një kapiten tjetër pesëdhjetësheje me pesëdhjetë njerëzit e tij, që iu drejtua Elias dhe i tha: "0 njeriu i Perëndisë, mbreti 12 të urdhëron të zbresësh menjëherë" . Elia u përgjigj dhe u tha atyre: "Në se jam një njeri i Perëndisë, le të zbresë zjarr nga qielli dhe të të zhdukë ty dhe pesëdhjetë njerëzit e tu" . Dhe nga qielli zbriti zjarri Perëndisë që zhduku atë dhe 13 të pesëdhjetë njerëzit e tij. Mbreti dërgoi edhe një kapiten të tretë pesëdhjetësheje me kapiten i tretë pesëdhjetësheje u ngjit dhe shkoi e u pyeti qielli qoftë pesëdhjetë njerëzit e tij. shtri para Elias, duke e lutur: "0 njeriu i Perëndisë, të lutem; jeta ime e këtyre Ky 14 pesëdhjetë shërbëtorëve të tu qofshin të çmuara në sytë e tu! Ja, një zjarr zbriti nga qielli dhe zhduku dy kapitenët e parë të pesëdhjetëshes me pesëdhjetë njerëzit 15 tyre; por tani jeta ime e çmuar në sytë e tu" Engjëlli i Zotit i tha Elias: Zbrit me të dhe mos ki frikë prej tij" . Prandaj Elia u ngrit dhe zbriti bashkë me të 16 te mbreti, dhe i tha: "Kështu thotë Zoti: "Pse nuk në Izrael asnjë Perëndi, me fjalën e të cilit të mund të këshillohesh, që ti dërgove lajmëtarë te Baal-Zebubi, perëndi e Ekronit? Për këtë ti nuk do të zbresësh nga shtrati në të cilin ke 17 hipur; por ke për të vdekur me siguri' Kështu Ashaziahu vdiq, sipas fjalës së Zotit; të cilën e shqiptoi Elia. Me qenë se nuk kishte bij, Jerohami filloi të mbretërojë 18 në vend të tij, gjatë vitit të dytë të Jerohamit; birit të Jozafatit; mbretit të Judës. Pjesa tjetër e bëmave të kryera nga Ashaziahu a nuk është e shkruar vallë në librin e Kronikave të mbretërve të Izraelit? qoftë paska arësye ## Chapter 2 Kur Zoti deshi ta çonte në qiell Elian në një shakullinë, Elia u nis nga Gilgali 2 bashkë me Eliseun. Atëherë Elia i tha Eliseut: "Ndalu këtu; të lutem; sepse Zoti më dërgoi deri në Bethel" . Por Eliseu u përgjigj: Ashtu siç është e vërtetë që Zoti 3 rron dhe që edhe ti vetë rron;, unë do të lë" . Kështu zbritën në Bethel . Dishepujt profetëve që ishin në Bethel shkuan pastaj ta takojnë Eliseun dhe i thanë: A e di 4 që Zoti do ta çojë sot zotin tënde përmbi ty?"\_ Ai u përgjigj: e di; heshtni!" Pastaj Elia i tha: "Elise, ndalu këtu, të lutem, sepse Zoti më dërgon në Jeriko" Ai u përgjigj: 'Ashtu siç është e vërtetë që Zoti rron dhe që ti vetë rron; unë nuk do të 5 të lë" . Kështu zbritën në Jeriko. Atëherë dishepujt e profetëve që ishin në Jeriko iu afruan Eliseut dhe i thanë: "A e di që Zoti do ta çojë sot zotin tënd përmbi ty?" . Ai u përgjigj: "Po, e di; heshtni!" Pastaj Elia i tha: "Ndalu këtu, të lutem, sepse Zoti më çon në Jordan" Ai u përgjigj: Ashtu siç është e vërtetë që Zoti rron dhe që edhe ti rron, unë nuk do të të lë" . Kështu e vazhduan rrugën bashkë. Pesëdhjetë veta nga radhët e dishepujve të profetëve shkuan pas tyre dhe u ndalën përballë tyre, 8 nga ndërsa Elia dhe Eliseu u ndalën në bregun e Jordanit. Atëherë Elia mori mantelin e tij, e mbështolli dhe rahu me të ujërat, që u ndanë andej dhe këndej; 9 kështu kaluan që të dy në të thatë. Mbas kalimit; Elia i tha Eliseut: "Kërko çfarë nuk "Po, larg;<eos>
<bos>do që unë të bëj, për ty, para se të më largojnë prej teje" . Eliseu u përgjigj: "Të lutem; 10 bëj që një pjesë e dyfishtë e frymës tënde të vijë mbi mua" . Elia tha: "Ti ke kërkuar një gjë të vështirë; megjithatë, po të më shohësh kur do të më largojnë prej 11 teje, kjo do të të jepet;, përndryshe nuk do ta kesh" . Ndërsa ecnin duke folur, ata u ndanë nga njeri tjetri nga një qerre e zjarrtë dhe nga kuaj të zjarrtë, dhe Elia u ngjit 12 në qiell në një shakullinë. Eliseu e pa këtë dhe filloi të bërtasë: "0 ati im, 0 ati im; qerre e Izraelit dhe kalorësia e tij" . Pastaj nuk e pa më. Atëherë kapi rrobat e tij 13 dhe i më dysh. Mblodhi pastaj mantelin e Elias që i kishte rënë nga trupi, 14 u kthye prapa dhe u ndal në bregun e Jordanit. Pastaj mori mantelin e Elias që i kishte rënë nga trupi, rrahu ujërat me të dhe tha: "Ku është Zoti, Perëndia i Elias?" . 15 Kur edhe ai rrahu ujërat, këto u ndanë sa andej edhe këtej dhe Eliseu kaloi. Kur dishepujt e profetëve që ishin në Jeriko dhe ndodheshin kështu përballë Jordanit e Eliseun, ata thanë: "Fryma e Elias është vendosur mbi Eliseun" . Pastaj i dolën 16 përpara, u 'përkulën deri në tokë përpara tij dhe i thanë: 'Ja, ka midis shërbëtorëve të tu pesëdhjetë njerëz të fuqishëm; lëri të shkojnë e të kërkojnë zotin tënde se mos Fryma e Zotit e ka marrë dhe e ka hedhur mbi ndonjë mal apo në ndonjë luginë" ~ 17 Eliseu u përgjigj: "Mos dërgoni njeri" . Por ata ngulën këmbë aq shumë sa ai mbeti i hutuar dhe tha: "Çojini' Atëherë ata dërguan pesëdhjetë njerëz për të kërkuar 18 Elian tri ditë me radhë, por nuk e gjetën. Kur ata u kthyen tek Eliseu; që ishte 19 ndalur në Jeriko, ai u tha atyre: "A nuk ju kisha thënë: Mos shkoni?" \_ banorët e thanë Eliseut: 'Ja, qëndrimi në këtë qytet është këndshëm, siç mund ta 20 vërë re zoti jonë, por ujërat janë të këqija dhe vendi jopjellor. Ai tha: "Më sillni 21 një pjatë të re dhe mbusheni me kripë" \_ Ata ia sollën. Ai shkoi te burimi i ujërave, hodhi aty kripën dhe tha: "Kështu thotë Zoti: "Unë do ti bëj të mbara këto ujëra, 22 ato nuk do të shkaktojnë më as vdekje, as shterpësi"" Kështu ujërat kanë mbetur 23 të mbara deri më sot, sipas fjalës që Eliseu kishte shqiptuar. Që andej Eliseu u ngjit në Bethel. Ndërsa po ngjitej nëpër rrugë dolën nga qyteti disa të rinj dhe filluan 24 të tallen me të, duke thënë: "Ngjitu, 0 kokë tullaci! Ngjitu; 0 kokë tullaci" . Ai u kthye, i pa dhe i mallkoi në emër të Zotit, atëherë dolën nga pylli dy arinj, që i bënë 25 copë-copë dyzet e dy nga këta të rinj . Që këtej Eliseu shkoi në malin Karmel grisi panë qytetit dhe që andej u kthye pastaj në Samari. ## Chapter 3 Jehorami, bir Ashabit, filloi të mbretërojë mbi Izraelin në Samari vitin e tetëmbëdhjetë të Jozafatit; mbretit të Judës; dhe mbretëroi dymbëdhjetë vjet me 2 tij, sepse hoqi shtyllën e Baalit, të ndërtuar nga i ati. Megjithatë ai mbeti lidhur me mëkatet e Jeroboamit, birit të Nebatit, që e kishte bërë Izraelin të mëkatojë, dhe - radhë. Ai bëri atë që është e keqe për e Zotit; por jo si i ati tij dhe nëna e 3 sytë nuk u shkëput nga ato. Mesha, mbret Moabit, ishte një rritës dhensh dhe i paguante mbretit të Izraelit një haraç prej njëqind mijë qengjash dhe leshin e njëqind 5 - të Izraelit. Atëherë mbreti Jehoram doli nga Samaria dhe kërkoi të mblidhet tërë - mijë deshve. Por me vdekjen e Ashabit, mbretit të Moabit u rebelua kundër mbretit 6 Izraeli; pastaj u nis dhe i çoi fjalë Jozafatit, mbretit të Judës: "Mbreti i Moabit ka ngritur krye kundër meje; a do të vish me mua për të luftuar kundër Moabit?" . Ai u përgjigj: "Do të vij, ki besim tek unë ashtu si ke besim tek vetja jote; te populli im 8 Kështu mbreti Izraelit, mbreti Judës dhe mbreti i Edomit filluan marshimin; mbasi ecën përqark shkretëtirës shtatë ditë, filloi ti mungojë uji ushtrisë dhe kafshëve 10 ashtu si te populli yt; te kuajt e mi ashtu si te kuajt e Pastaj pyeti: "Nëpër çfarë rruge do të shkojmë?"\_ Jehorami u përgjigj: rruga e shkretëtirës së Edomit" 9 tu" . "Nga që e ndiqnin. Atëherë mbreti i Izraelit tha: "Sa keq! Zoti i ka thirrur bashkë këta 11 Shafatit, cili derdhte ujë mbi duart e Elias" . tre mbretër për t'i dorëzuar në duart e Moabit!"\_ Por Jozafati "A ka këtu ndonjë profet të Zotit me anë të të cilit mund të këshillohemi me Zotin?" . Njëri nga shërbëtorët e mbretit të Izraelit u përgjigj dhe tha: "Kemi këtu Eliseun; birin e 12 pyeti: Jozafati tha: "Fjala e Zotit është 13 bashkë të këta tre mbretër për t'i dorëzuar në duart e Moabit" . Atëherë Eliseu tha: Ashtu siç është e vërtetë që rron Zoti i ushtrive, në prani të të cilit ndodhem unë, po të mos ishte për respektin që kam për Jozafatin; mbretin e Judës; nuk do të isha kujdesur aspak për ty dhe nuk do të të kisha begenisur as edhe me një shikim. me të" Kështu mbreti Izraelit, Jozafati dhe mbreti Edomit zbritën drejt tij. Por Eliseu i tha mbretit të Izraelit: "Ç'punë kam unë me ty? Shko te profetët e atit tënd dhe të nënës sate!" . Mbreti Izraelit iu përgjigj: 'Jo, sepse Zoti i ka thirrur 14 15 dora e Zotit u ndodh mbi Eliseun. Atëherë ai tha: "Kështu flet Zoti: "Gërmoni Por tani më sillni një muzikant" . Por ndodhi që, ndërsa muzikanti binte harpës, 16<eos>
<bos>17 shumë gropa në këtë luginë" . Sepse kështu thotë Zoti: "Ju nuk do të shihni as erë, as shi; megjithatë kjo luginë do të mbushet me ujë; dhe do të pini ju; bagëtia 18 juaj dhe kafshët tuaja të transportit. Por kjo është akoma në e Zotit, 19 sepse ai do tju japë në dorë edhe Moabin. Ju do të shkatërroni të gjitha qytetet e fortifikuara dhe të gjitha qytetet më të mira; do të rrëzoni të gjithë drurët e mirë, do të zini të gjitha burimet e ujit dhe do të shkatërroni me të gjitha parcelat e 20 mira të tokës"" Të nesërmen; në orën në të cilën ofrohet blatimi i ushqimit, ja 21 që erdhi uji nga ana e Edomit dhe vendi u mbush plot me ujë. Tërë Moabitët, që mësuan që këta mbretër kishin dalë për të bërë luftë, mblodhën tërë ata që ishin 22 në gjendje të mbanin armë, të rinj dhe pleq, dhe u rreshtuan në kufi. Kur u ngritën në mëngjes herët, dielli shndriste mbi ujërat; atëherë Moabitët para tyre ujërat 23 të kuqë si gjak; dhe thanë: "Po ky është gjak! Me siguri këta mbretër janë 24 përleshur dhe kanë vrarë njeri tjetrin. Kështu; pra; 0 Moab, të bëjmë plaçkë!" . Kështu u sulën drejt kampit të Izraelit; por Izaelitët u ngritën dhe i vunë përpara Moabitët; që ia mbathën para tyre. Hynë pastaj në vend dhe vazhduan t'i vrasin 25 Moabitët. Shkatëruan qytetet; çdo tokë të mirë e mbushën me gurë, duke hedhur secili e tij; i zunë të gjitha burimet e ujit dhe prenë tërë drurët e mirë. 26 Në Kir-Hareseth mbetën vetëm gurët, por hobetarët e rrethuan dhe e sulmuan. Mbreti Moabit, duke parë që beteja ishte tepër e fortë për të, mori me vete shtatëqind veta që vringëllonin shpatat, për të deri te mbreti 1 Edomit; por nuk 27 mundën. Atëherë ai mori të parëlindurin e tij që do të mbretëronte në vend të tij, dhe e ofroi si olokaust mbi muret. Pati atëherë një zemërim të madh kundër atyre pak sytë gurë panë copë gurin çarë rrugën Izraelitëve që u larguan nga ai dhe u kthyen në vendin e tyre. ## Chapter 4 Një grua, bashkëshortja e një dishepulli të profetëve, i thirri Eliseut duke i thënë: "Shërbëtori yt, burri im, vdiq, dhe ti e di që shërbëtori yt kishte frikë nga Zoti; 2 tani huadhënësi ka ardhur Eliseu i tha: "Ç'duhet të bëj për ty? Më thuaj, çfarë ke në shtëpi?" . Ajo u përgjigj: Shërbëtorja jote nuk ka në shtëpi përveç një ene 3 të vogël me vaj' Atëherë ai i tha: "Shko dhe kërko hua nga gjithë fqinjët e tu disa asgjë enë boshe; dhe mos u kërko Kur të kthehesh; mbyll portën prapa teje dhe bijve të tu, pastaj derdh vajin në tërë enët, duke vënë mënjanë ato që do të mbushen" . 5 Ajo u largua prej tij dhe mbylli portën pas vetes dhe të bijve; këta i sillnin enët dhe ajo derdhte vajin në to. Kur enët u mbushën, ajo i tha të birit: "Sillmë edhe një enë" . Por ai iu përgjigj: "Nuk ka më enë"\_ Dhe vaji u ndal. Atëherë ajo shkoi t'ia njoftojë ngjarjen njeriut të Perëndisë, që i tha: "Shko të shesësh vajin dhe paguaj 8 borxhin tënd; me atë që do teprojë, ke për të jetuar ti dhe bijtë e tu"\_ Ndodhi që një ditë Eliseu shkoi në Shunem; ku banonte një grua e pasur, dhe kjo e detyroi të hante ushqim. Kështu sa herë që ai kalonte andej, shkonte të hante tek ajo. Ajo i tha burrit të saj: unë jam e sigurt që ai që kalon gjithnjë te neve është një 10 njeri i shenjtë Perëndisë. Të lutem; të ndërtojmë një dhomë të vogël me mur në katin e sipërm dhe të vëmë për të një shtrat; një tryezë, një karrige dhe një shandan; 11 kështu, kur të vijë te mund të rrijë në atë dhomë" Një ditë që Eliseu po 12 kalonte andej shkoi në dhomën lart dhe u shtri. Pastaj i tha Gehazit, shërbëtorit 13 të tij: "Thirre këtë Shunamite"\_ Ai e thirri dhe ajo u paraqit përpara tij. Pastaj Eliseu i tha shërbëtorit të tij: " thuaj kështu: 'Ja, ti ke treguar një kujdes të veçantë për ne; çfarë mund të bëj për ty? A dëshiron ti them diçka në emrin tënd mbretit 14 apo komandantit të ushtrisë?""\_ Ajo u përgjigj: "Unë jetoj në mes të popullit tim" . Atëherë Eliseu i tha: "Çfarë mund të bëj për të?" . Gehazi u përgjigj: "Të thuash 15 të vërtetën, ajo nuk ka fëmijë dhe burri i saj është i vjetër" . Eliseu i tha: "Thirre!' 16 Ai e thirri dhe ajo u ndal te porta. Atëherë Eliseu i tha: "Në këtë stinë, mot, ti do të përqafosh një bir" . Ajo u përgjigj: "Jo; imzot; 0 njeri i Perëndisë, mos e gënje 17 shërbëtoren tënde!" Gruaja mbeti me barrë dhe lindi një djalë vitin tjetër, në po 18 atë stinë siç i kishte thënë Eliseu. Fëmija u një ditë që kishte vajtur tek i ati 19 bashkë me korrësit, tha të atit: "Koka ime, koka ime! " . I ati urdhëroi shërbëtorin 20 e tij: "Çoje tek e ëma!" . Ky e mori dhe e tek e ëma. Fëmija qëndroi në prehrin 21 saj deri në mesditë, pastaj vdiq. Atëherë ajo u ngjit, u shtri në shtratin e njeriut 22 të Perëndisë, mbylli portën prapa tij dhe doli. Pastaj thirri burrin e saj dhe i tha: pak. pak "Ja, ne, rrit; çoi "Të lutem, më një nga shërbëtorët e tu dhe një gomare; po vrapoj te njeriu i dërgo<eos>
<bos>Perëndisë dhe po kthehem" \_ Ai e pyeti: "Pse dëshiron të shkosh tek ai pikërisht sot? Nuk është as dita e hënës së re, as e shtuna" . Ajo u përgjigj: "Çdo gjë do të 24 shkojë mbarë!" Pastaj vuri t'i shalojnë gomaren dhe urdhroi shërbëtorin e vet: "Më udhëhiq dhe shko përpara; mos e ngadalëso hapin për mua, veçse po ta 25 urdhërova unë"\_ Kështu ajo u nis dhe shkoi te njeriu i Perëndisë, në malin Karmel. Sa e pa njeriu i Perëndisë nga i tha Gehazit, shërbëtorit të tij: "Ja, Shunamitja! 26 Të lutem, shko ta takosh dhe i thuaj: "A je mirë? A është mirë burri Dhe 27 fëmija a është mirë?"" . Ajo u përgjigj: 'Janë mirë" Kur arriti te njeriu i Perëndisë në mal, i përqafoi këmbët. Gehazi u afrua për ta larguar, por njeriu i Perëndisë i tha: "Lëre të qetë, sepse e ka shpirtin të trishtuar; dhe Zoti ma ka fshehur dhe nuk ma ka 28 treguar' Ajo tha: A i kisha kërkuar, vallë një bir zotit tim? A nuk të kisha thënë 29 vallë: "Mos më gënje"?" . Atëherë Eliseu tha Gehazit: "Ngjeshe brezin; merr në dorë bastunin tim dhe nisu. Në se takon ndonjë njeri, mos e përshëndet; dhe në se dikush të përshëndet, mos iu përgjigj: do ta vendosësh bastunin tim 30 mbi fytyrën e fëmijës" . E ëma e fëmijës i tha Eliseut: Ashtu siç është e vërtetë që Zoti rron dhe që edhe ti rron, unë nuk do të të lë"\_ Kështu Eliseu u ngrit dhe i 31 shkoi pas. Gehazi kishte paraprirë dhe kishte vënë bastunin mbi fytyrën e fëmijës, por nuk as zë as përgjigje. Prandaj ai u kthye të takohet me Eliseun dhe 32 1 tregoi atë që i kishte ndodhur, duke i thënë: "Fëmija nuk u zgjua" . Kur Eliseu 33 hyri në shtëpi, e pa fëmijën të vdekur dhe të shtrirë në shtratin e tij. Atrëherë ai 34 hyri, mbylli derën pas atyre të dyve dhe iu lut Zotit. Pastaj hipi mbi shtratin dhe u shtri mbi fëmijën; vuri gojën e vet mbi gojën e tij, duart e veta mbi duart e tij; u 35 shtri mbi të dhe mishi i fëmijës filloi të ngrohet. Pastaj Eliseu u tërhoq prapa dhe shkoi sa andej e këtej nëpër shtëpi; pas kësaj u ngjit përsëri dhe u shtri mbi 36 fëmijën; fëmija teshtiu shtatë herë dhe hapi sytë. Atëherë ai thirri Gehazin dhe i tha: "Thirre Shunamiten" Ai e thirri; kur ajo arriti tek Eliseu, ky i tha: "Merre 37 djalin tënd" Ajo hyri dhe u hosh në këmbët e tij, duke u shtrirë për tokë; pastaj 38 mori djalin e saj dhe doli. Pasta Eliseu u kthye në Gilgal; kishte rënë zia e bukës në vend. Ndërsa dishepujt e profetëve ishin ulur përpara tij, ai tha shërbëtorit të tij: "Vër mbi zjarr kusinë e madhe dhe përgatit një supë për dishepujt e profetit" . 39 larg, yt? qoftë qoftë pati Njeri prej tyre që kishte dalë ndër fusha për të mbledhur barëra, gjeti një bimë të egër kacavarëse, prej së cilës mblodhi kolokuintidet dhe mbushi veshjen e tij me pastaj u kthye dhe i copëtoi në kusinë e supës; megjithëse nuk e dinte se ç'ishin 40 Pastaj ua zbrazën supën burrave që ta hanin; por ata e provuan dhe thanë: "Vdekja 41 është në kusi, 0 njeri Perëndisë" dhe nuk mundën ta hanë. Eliseu urdhëroi atëherë: "Më sillni miell" . E hodhi në kusi, pastaj tha: "Ua zbrazni njerëzve që ta 42 hanë" Dhe nuk kishte më asgjë të keqe në kusi. Erdhi pastaj një njeri nga Baal-Shalila; që i solli njeriut të Perëndisë bukë nga korrja e parë; njëzet bukë prej 43 elbi dhe disa kallinj Eliseu tha: "Jepjua njerëzve që ta hanë" Por shërbëtori 1 tij u përgjigj: "Si mund ta shtroj këtë përpara njëqind vetave?"\_ Eliseu urdhëroi përsëri: "Jepjua njerëzve që ta hanë, sepse kështu thotë Zoti: "Do të hanë dhe ka për 44 të tepruar"" . Kështu ai e shtroi para njerëzve; që hëngrën dhe teproi sipas fjalës to; gruri. së Zotit. ## Chapter 5 Naamani, komandant ushtrisë së mbretit të Sirisë, ishte një njeri madh dhe shumë i çmuar në e zotit të tij, sepse nëpërmjet tij Zoti kishte dhënë fitoren 2 Sirisë; por ky njeri i madh dhe trim ishte lebroz Disa banda të Sirisë gjatë një sulmi për plaçkitje kishin marrë me vete nga vendi Izraelit, si robinjë, një vajzë të 3 vogël që kishte përfunduar si shërbëtore e gruas së Naamanit. Ajo i tha zonjës së saj: "Po të mundte të shkonte zoti im te profeti që është në Samari, me siguri ky do 4 ta shëronte nga lebra" \_ Kështu Naamani shkoi tek zoti e tij dhe ia tregoi çështjen, 5 duke thënë: "Vajza nga vendi i Izraelit ka thënë kështu e kështu" . Atëherë mbreti Ai, pra, u nis duke marrë me vete dhjetë talente argjendi, gjashtë mijë sikla ari dhe dhjetë ndërresash. 1 çoi mbretit të Izraelit gjithashtu letrën, në të cilën thuhej: "Kur të të arrijë kjo letër, dije që po të dërgoj shërbëtorin tim Naaman; që ta shërosh nga lebra" . Mbasi lexoi letrën, mbreti Izraelit grisi rrobat e tij dhe tha: "A jam unë Perëndia; 1 pajisur me fuqinë të të shkaktojë vdekjen dhe ngjalljen; që ai më dërgon një njeri për ta shëruar nga lebra? Prandaj shikoni, që ai tani kërkon pretekse kundër meje" . Kur Eliseu; njeriu i Perëndisë, mësoi që mbreti i Izraelit kishte grisur rrobat e tij, sytë palë dërgoi t'i thotë mbretit: "Pse i grise rrobat? Le të vijë ai njeri tek unë dhe do të mësojë<eos>
<bos>që ka një profet në Izrael" . Kështu Naamani erdhi me kuajt dhe me e tij 10 dhe u ndal te porta e shtëpisë së Eliseut. Atëherë Eliseu i dërgoi një lajmëtar për t'i thënë: "Shko të lahesh shtatë herë në Jordan dhe mishi yt do të kthehet si më parë 11 dhe do të jesh i pastër" . Por Naamani u zemërua dhe iku, duke thënë: Ja, unë mendoja: Ai ka për të dalë me siguri përballë meje, do të ndalet; do të përmëndë emrin e Zotit, Perëndisë së tij, do të lëvizë dorën mbi pjesët e sëmura dhe do të më 12 shërojë nga lebra" . Lumenjtë e Damaskut, Abanahu dhe Farpari, a nuk janë më të mirë se tërë ujërat e Izraelit? Nuk mund të lahesha në to dhe të bëhem i pastër?" . 13 Kështu u kthye dhe iku tërë inat. Por shërbëtorët e tij iu afruan dhe i folën, duke i thënë: Ati ynë, në se profeti do të kishte urdhëruar një gjë të madhe, ti a do 14 ta kishe bërë? Aq më tepër tani që të ka thënë: "Lahu dhe do të pastrohesh"?" Atëherë ai zbriti dhe u zhyt shtatë herë në Jordan; sipas fjalës së njeriut të Perëndisë, 15 mishi i tij u bë si mishi i një fëmije të vogël dhe ai pastrua. Pastaj u kthye me gjithë suitën e tij te njeriu i Perëndisë; shkoi e u paraqit para tij dhe tha: "Tani e pranoj që nuk ka asnjë Perëndi në gjithë dheun; përveç se në Izrael. Prandaj tani 16 prano një dhuratë, të lutem, nga shërbëtori yt" . Por ai u përgjigj: Ashtu siç është vërtetë që rron Zoti, në të të cilit ndodhem, nuk kam për të pranuar 17 Naamani ngulte këmbë që të pranonte, por ai refuzonte. Atëherë Naamani tha: "Me se ti nuk lejo që t'i jepet shërbëtorit tënd aq tokë sa mund të mbajnë dy mushka; sepse shërbëtori yt nuk do t'u ofrojë më olokauste as flijime perëndive 18 Megjithatë Zoti ta falë shërbëtorin e tij për këtë kur zoti im shkon në tempullin e Rimonit për të adhuruar dhe mbështetet në krahun tim; edhe do të bie përmbys në tempullin e Rimonit; Zoti ta falë shërbëtorin e tij për 19 këtë gjë, kur unë do të bie përmbys në tempullin e Rimonit" . Profeti i tha: "Shko 20 1 qetë!" . Kështu u nda prej tij dhe bëri një copë rrugë të mirë. Por Gehazi, shërbëtori i Eliseut, njeriut të Perëndisë, tha me veten e tij: "Ja, zoti im është sjellë tepër mirë me Naamanin; me këtë Sirian, duke mos pranuar nga dora e tij atë që ai 21 kishte sjellë; Kështu Gehazi ndoqi Naamanin; kur Naamani pa që ai vraponte prapa tij, u hodh nga qerrja për ti dalë përballë dhe i tha: A shkon çdo mirë?"\_ 22 Ai u përgjigj: "Çdo gjë mirë. Zoti im më dërgon të të them: 'Ja, pikërisht tani kanë ardhur tek unë nga krahina malore e Efraimit dy të rinj nga dishepujt e profetëve; 23 të lutem, jepu atyre një talent argjendi dhe dy rroba' Atëherë Naamani qerret qoftë prani asgjë" . qenë do, gjë: gjë tha: "Të lutem; prano dy talenta!" dhe insistoi me të. Pastaj lidhi dy talenta prej palë argjendi, në dy thasët me dy rroba dhe ua dorëzoi dy prej shërbëtorëve të tij, 24 që i bartën para tij. Kur arriti në kodër, mori thasët nga duart e tyre; rivendosi 25 në shtëpi; pastaj ktheu prapa njerëzit, që ikën: Pastaj shkoi të paraqitet përpara zotit të tij, Eliseu i tha: Ku ke vajtur, Gehazi?" Ai u përgjigj: "Shërbëtori yt nuk 26 ka vajtur asgjëkundi" . Por Eliseu i tha: "Fryma vallë a nuk të ka ndjekur; kur ai njeri u kthye prapa nga qerrja e tij që të të dalë përpara? Vallë, tani është çasti për të marrë para, për të marrë rroba, ullishte dhe vreshta, dele dhe lopë, skllevër 27 dhe skllave? Prandaj lebra e Naamanit do të të ngjitet ty dhe pasardhësve të tu përjetë" . Kështu Gehazi doli nga e Eliseut lebroz i tëri, i bardhë si bora. palë ime, prania ## Chapter 6 Dishepujt e profetëve i thanë Eliseut: 'Ja, vendi ku ne banojmë me ty është 2 tepër i vogël për ne. Na lër të shkojmë deri në Jordan: atje secili prej nesh do të gjejë një tra dhe do të bëjmë një vend për të banuar' Eliseu u përgjigj: "Shkoni" . 3 Njëri prej tyre tha: "Të lutem; prano të vish edhe me shërbëtorët e tu" . Ai u përgjigj: "Do të vij" Kështu ai shkoi me ata. Kur arritën në Jordan, filluan të presin disa 5 drurë. Ndërsa njeri prej tyre po binte një trungu; hekuri i sëpatës i ra në ujë. Ai filloi të bërtasë dhe tha: "Oh, 0 imzot, këtë e kisha marrë hua" Njeriu i Perëndisë "Ku ka rënë?" Ai i tregoi vendin. Atëherë Eliseu preu një copë druri; e hodhi në atë dhe nxorri në sipërfaqe hekurin. Pastaj tha: "Merre"Kështu ai shtriu 8 dorën dhe e mori. Ndërsa mbreti Sirisë ishte në luftë kundër Izraelit, duke u 9 këshilluar me shërbëtorët e tij, ai tha: "Kampi im do të jetë në filan vend" Atëherë njeriu i Perëndisë dërgoi t'i thotë mbretit të Izraelit: "Mos trego pakujdesi për filan 10 vend, sepse aty po zbresin Sirët" ~ Prandaj mbreti i Izraelit dërgoi njerëz në vendin që njeriu Perëndisë 1 e kishte paralajmëruar të tregohej kujdesshëm. Kështu ai u tregua vigjilent ndaj këtij vendi dhe kjo ndodhi jo vetëm 11 një a dy herë. Shumë tronditur në zemër të tij për këtë mbreti Sirisë mblodhi shërbëtorët e tij dhe u tha: "A dini të më thoni se kush nga tanët mban anën 12 mbretit të Izraelit?" \_ Një nga shërbëtorët e tij u përgjigj: Asnjeri, 0 mbret, pyeti: pikë gjë,<eos>
<bos>imzot; por Eliseu; profeti që ndodhet në Izrael, i bën të njohur mbretit të Izraelit bile 13 edhe fjalët që ti thua në dhomën e gjumit" . Atëherë mbreti tha: "Shkoni të shihni se ku është, që të mund të dërgoj njerëz për ta marrë" I bënë këtë njoftim: 14 ndodhet në Dothan" . Kështu mbreti dërgoi aty kuaj, qerre dhe një ushtri të madhe; 15 këta arritën natën dhe rrethuan qytetin. Të nesërmen shërbëtori 1 njeriut të Perëndisë u ngrit në mëngjes dhe doli; dhe ja, qyteti ishte rrethuar nga një ushtri me 16 kuaj dhe kalorës . Atëherë shërbëtori i tij tha: "Oh, ç'do të bëjmë, imzot?"\_ Ai u përgjigj: "Mos ki frikë, sepse ata që janë me ne, janë më të shumtë se ata që janë 17 me ta"Pastaj Eliseu u lut dhe tha: "0 Zot, të lutem; e tij që të mund të shohë"\_ Atëherë Zoti ia hapi të riut dhe ai pa; dhe ja, mali ishte plot me kuaj 18 dhe me qerre të zjarrta rreth e Eliseut. Ndërsa Sirët po zbrisnin në drejtim të Eliseut, ky iu lut Zotit dhe i tha: "Të lutem; këta njerëz me verbëri" . Dhe 19 ai 1 verboi sipas fjalës së Eliseut. Atëherë Eliseu u tha atyre: "Nuk është kjo rruga dhe nuk është ky qyteti; ejani pas meje dhe unë do tju çoj te njeriu që kërkoni" . 20 I çoi pastaj në Samari. Kur arritën në Samari, Eliseu tha: "O Zot, hapua që 21 të shohin" . Zoti ua hapi sytë dhe ata panë; ja, ndodheshin brenda në Samari. Kur 22 mbreti Izraelit i pa, i tha Eliseut: "O ati im, duhet t'i vras? A duhet t'i vras? Ai u përgjigj: "Mos i vrit! A do të vrisje, vallë ata që ke zënë robër me shpatën dhe me harkun tënd? Vëru përpara bukë dhe ujë; që të hanë dhe të pinë dhe pastaj të kthehen 23 te zotit të tyre' Atëherë ai përgatiti për ta një banket të madh. Pasi hëngrën dhe pinë, u ndame ta dhe ata u kthyen përsëri te zotit të tyre. Kështu bandat e Sirëve 24 erdhën më të bëjnë sulme në territorin e Izraelit. Mbas këtyre ngjarjeve ndodhi që Ben Hadadi, mbret i Sirisë, mblodhi tërë ushtrinë e tij dhe u nis kundër Samarisë 25 për ta rrethuar . Në Samari ra një zi e madhe; rrethimi i Sirëve qe aq fortë sa një kokë gomari shitej tetëdhjetë sikla argjendi dhe një çerek kabi glasash pëllumbi 26 sikla argjendi. Kur mbreti i Izraelit po kalonte mbi muret, një grua bërtiti 27 dhe i tha: "Ndihmë, 0 mbret, 0 imzot! ~ Ai iu përgjigj: "Në rast se nuk të ndihmon Zoti, ku mund ta gjej unë ndihmën për ty? Mos vallë me prodhimet e lëmit dhe të 28 troullit?" Pastaj mbreti shtoi: "Çfarë ke?" Ajo u përgjigj: "Kjo grua më tha: 29 "Më jep djalin tënd që ta hamë sot; djalin tim do ta hamë nesër" . Kështu e gatuam "Ja, hap sytë sytë qark goditi sytë nuk pesë 30 mund të shpresoj akoma unë nga Zoti?" Por ajo e fshehu djalin e saj' Kur mbreti dëgjoi këto fjalë të gruas;, rrobat tij. Ndërsa kalonte mbi muret, populli shikoi, dhe ja, ai kishte një grathore mbi 31 lëkurë. Atëherë mbreti tha: "Perëndia të më bëjë këtë dhe më në se 32 sot koka e Eliseut, birit të Shafatit; ka për të mbetur akoma mbi supet e tij!" . Eliseu po rrinte ulur në shtëpinë e tij dhe me të ishin ulur pleqtë. Mbreti dërgoi para tij një njeri; por para se lajmëtari të arrinte tek ai, ai u tha pleqve: A e shikoni se ky bir vrasësi ka dërguar një person për të më prerë kokën? Kini kujdes; kur të arrijë lajmëtari, mbyllni dhe bllokojeni te porta. 4 nuk dëgjohet prapa tij vallë, 33 zhurma e hapave të zotit të tij?" . Ndërsa ai vazhdonte të fliste akoma me ta, ja ku zbriti tek ai lajmëtari. Atëherë mbreti tha: 'Ja, kjo fatkeqësi vjen nga Zoti; çfarë grisi keq qoftë portën ## Chapter 7 Atëherë Eliseu tha: "Dëgjoni fjalën e Zotit! Kështu thotë Zoti: "Nesër në këtë orë, në portën e Samarisë një masë maje mielli do të kushtojë një sikël dhe dy masa 2 elbi do të kushtojnë gjithashtu një sikël"" Por kapiteni, në krahun e të cilit mbështetej mbreti, iu përgjigj njeriut të Perëndisë: Ja, edhe sikur Zoti të bënte dritare në qiell, a do të ndodhte, vallë një gjë e tillë?" . Eliseu u përgjigj: "Mirë, pra, 3 ke për ta me e tu, por nuk do t'i hash" . Kishte katër lebrozë në hyrje të 4 portës, të cilët i thanë njeri tjetrit: "Pse po rrimë ulur këtu duke pritur vdekjen? Në rast se themi: "Le të hyjmë në qytet" , atje sundon uria dhe aty kemi për të vdekur; në rast se mbetemi këtu, do të vdesim njëlloj. Prandaj ejani, të shkojmë të paraqitemi te kampi i Sirëve; po të jetë se na lënë të gjallë, do të jetojmë; po të jetë se na vrasin; 5 do të vdesim" . Në muzg u ngritën për të vajtur në kampin e Sirëve; kur arritën në skajin e kampit të Sirëve; atje nuk kishte njeri. Perëndia në të vërtetë kishte bërë që ushtria e Sirëve të dëgjonte një zhurmë qerresh dhe kuajsh, zhurmën e një ushtrie të madhe, dhe ata i kishin thënë njeri tjetrit: 'Ja, mbreti i Izraelit ka rekrutuar kundër 7 nesh mbretin e Hitejve dhe mbretin e Egjiptasve për të na sulmuar" . Prandaj në muzg, ishin ngritur dhe kishin ikur duke braktisur çadrat, kuajt dhe gomarët e 8 tyre, tërë kampin siç ishte; kishin ikur kështu për të shpëtuar kokën. Kur arritën në skajin e kampit; këta lebrozë hynë në një çadër, ku hëngrën e pinë; morën me parë sytë ata, vete argjend, ar dhe rroba, dhe shkuan t'i fshehin: Pastaj u kthyen dhe hynë në një<eos>
<bos>çadër tjetër; edhe andej morën shumë gjëra dhe shkuan ti fshehin. Pastaj thanë midis tyre: "Nuk veprojmë mirë kështu; kjo është ditë sihariqi, por ne nuk hapim as gojën. Në rast se presim deri në mëngjes, mund të pësojmë ndonjë ndëshkim:. Prandaj 10 tani të nxitojmë dhe të shkojmë të njoftojmë shtëpinë e mbretit" . Kështu shkuan dhe thirrën rojet e qytetit; jua njoftuan gjendjen duke thënë: "Kemi shkuar në kampin Sirëve dhe ja, nuk kishte njeri dhe as nuk dëgjohej zë njeriu; aty kishte vetëm kuaj 11 dhe gomarë të lidhur dhe çadra të paprekura" . Atëherë rojet thirrën dhe e çuan 12 Kështu mbreti u ngrit natën dhe u tha shërbëtorëve të tij: "Do tju them unë ç'na kanë bërë Sirët. Duke ditur që ne jemi të 13 uritur dolën nga kampi për tu fshehur në fushë, duke thënë: "Si të dalim Një nga shërbëtorët e tij iu përgjigj: "Të lutem; lejo që disa njerëz të marrin nga kuajt që akoma mbeten në qytet. Ja, ata do të jenë e shumta si shumica e Izraelit që ka mbetur në qytet, ose si shumica e Izraezlit që tashmë ka vdekur; ti çojmë, pra, 14 të shohin" . Morën; pra, dy me kuajt e tyre dhe mbreti i dërgoi në gjurmët 15 e ushtrisë së Sirëve, duke thënë: "Shkoni dhe shikoni' Kështu ata shkuan prapa tyre deri në Jordan; por ja, tërë rruga ishte plot me rroba dhe me armë që sirët i kishin hedhur rrugës gjatë ikjes së tyre të nxituar. Pastaj lajmëtarët u kthyen dhe ia 16 njoftuan gjendjen mbretit. Atëherë populli doli jashtë dhe plaçkiti kampin e Sirëve; një masë maje mielli kushtonte një sikël, dhe dy masa elbi kushtonin 17 gjithashtu një sikël, sipas fjalës së Zotit. Mbreti kishte vënë si roje të portës kapitenin në krahun e të cilit mbështetej; por populli e shkeli pranë portës dhe ai vdiq, ashtu si kishte thënë njeriu i Perëndisë, kur i foli mbretit që kishte zbritur për 18 ta takuar. Ndodhi pikërisht ashtu siç i kishte folur mbretit njeriu i Perëndisë, duke i thënë: "Nesër, në këtë orë, në portën e Samarisë dy masa elbi do të kushtojnë 19 një sikël dhe një masë maje mielli do të kushtojë gjithashtu një sikël" ~ Kapiteni i ishte përgjigjur pastaj njeriut të Perëndisë, duke i thënë: Ja, edhe sikur Zoti të hapë dritare në qiell, a ka për të ndodhur një gjë e tillë?" . Eliseu i kishte dhënë këtë 20 përgjigje: "Mirë, pra, do ta shohësh me por nuk do të hash" Indodhi pesë qerre tua, e pikërisht kjo: populli e shkeli me këmbë pranë portës dhe ai vdiq: sytë Eliseu i tha gruas; djalin e së cilës e kishte ringjallur: "Çohu dhe shko jashtë, ti me gjithë familjen tënde, për të banuar ku të mundesh, sepse Zoti ka vendosur të 2 pllakosë zia, që do të zgjasë shtatë vjet në vend" . Kështu gruaja u ngrit dhe veproi sipas fjalës së njeriut të Perëndisë; iku me familjen e saj dhe banoi në vendin e 3 Filistejve shtatë vjet. Si kaluan shtatë vjet, gruaja u kthye nga vendi Filistejve 4 Mbreti ishte duke folur me Gehazin; shërbëtorin e njeriut të Perëndisë, dhe i thoshte: "Tregomë, të 5 lutem; tërë veprat e mëdha që ka bërë Eliseu" Pikërisht, ndërsa ai tregonte mbretit se si Eliseu e kishte ringjallur të vdekurin; ja ku u paraqit gruaja; së cilës ai i kishte ringjallur të birin, për t'i kërkuar mbretit shtëpinë dhe tokat e veta. Atëherë Gehazi tha: "0 mbret, 0 imzot; kjo është gruaja dhe ky është biri që Eliseu ka 6 ringjallur" \_ Mbreti e gruan dhe ajo i tregoi ngjarjen; atëherë mbreti ngarkoi një funksionar, të cilit i tha: "Ktheja tërë atë që i përkasin dhe të gjitha të ardhurat e tokave; nga dita e largimit të saj nga vendi ynë deri më tani' Pastaj Eliseu shkoi në Damask. Ben-Hadadi, mbret 1 Sirisë, ishte i sëmurë dhe e njoftuan: "Njeriu i 8 Perëndisë ka ardhur deri këtu" Atëherë mbreti tha Hazaelit: "Merr me vete një dhuratë dhe shko të takosh njeriun e Perëndisë, dhe këshillohu nëpërmjet tij me 9 Zotin; duke thënë: "A do të shërohem nga kjo sëmundje?"" . Kështu Hazaeli shkoi të takohet me Eliseun duke sjellë si dhuratë gjërat më të mira të Damaskut: një ngarkesë prej dyzet devesh. Pastaj ai vajti, u paraqit tek ai dhe 1 tha: "Biri yt Ben-Hadadi, mbret i Sirisë, më ka dërguar te ti për të pyetur: "A do të shërohem 10 nga kjo sëmundje?"" \_ Eliseu iu përgjigj: "Shko ti thuash: "Do të shërohesh me 11 siguri' Por Zoti më bën të shoh se ai ka për të vdekur me siguri" . Pastaj ai e ngurtësoi fytyrën me një shikim të deri sa u pastaj njeriu i Perëndisë 12 filloi të qajë. Atëherë Hazaeli pyeti: "Pse po qan zoti im?" Ai u përgjigj: e di të keqen që do t'u bësh bijve të Izraelit: do t'u vësh flakën fortesave të tyre, do të vrasësh me shpatë të rinjtë e tyre, do t'i bësh copë-copë fëmijët e tyre dhe do ti 13 barkun grave me barrë" . Hazaeli tha: "Por ç'është, vallë shërbëtori yt, një qen, që të bëj këtë hata?" . Eliseu u përgjigj: "Zoti më bën të shoh që ti do të bëhesh 14 mbret i Sirisë"\_ Pastaj Hazaeli u largua nga Eliseu dhe u kthye te zoti e tij, që e "Çfarë të tha Eliseu?" Ai u përgjigj: "Më tha që do të shërohesh me siguri" . 15 pyeti ngulët skuq; "Sepse çash pyeti: Të nesërmen Hazaeli mori një batanije e zhyti në ujë dhe e shtriu mbi fytyrën e<eos>
<bos>16 mbretit që vdiq. Kështu Hazaeli mbretëroi në vend të tij . Vitin e 'pestë të Joramit; birit të Ashabit, mbret i Izraelit, Jehorami, bir i Jozafatit, mbret Judës, filloi të 17 mbretërojë mbi Judën. Ai ishte tridhjetë e dy vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe 18 mbretëroi tetë vjet në Jeruzalem. Ndoqi rrugën e mbretërve të Izraelit, ashtu si kishte bërë shtëpia e Ashabit, sepse gruaja e tij ishte një bijë e Ashabit; dhe bëri atë 19 që është e keqe në sytë e Zotit. Megjithatë Zoti nuk deshi ta shkatërronte Judën; për hir të dashurisë që kishte për Davidin; shërbëtorin e tij, sepse i kishte premtuar 20 t'u jepte një llambë për gjithnjë atij dhe bijve të tij. Gjatë ditëve të mbretërimit 21 të tij, Edomi ngriti kundër pushtetit të Judës dhe zgjodhi edhe një mbret. Atëherë Jorami shkoi në Tsair me gjithë qerret e tij; pastaj natën u ngrit dhe mundi Edomitët që e kishin rrethuar dhe kapitenët e qerreve, ndërsa njerëzit mundën të 22 ikin në çadrat e tyre. Kështu Edomi ka 1 panënshtruar ndaj pushtetit të Judës 23 deri më ditën e sotme. Në atë kohë edhe Libnahu ngriti krye. Pjesa tjetër e bëmave të Joramit dhe të gjitha ato që bëri a nuk janë të shkruara në librin e Kronikave të 24 mbretërve të Judës? Kështu Joramin e zuri gjumi bashkë me etërit e tij dhe u varros bashkë me ta në qytetin e Davidit. Në vend të tij mbretëroi i biri, Ashaziahu. 25 Në vitin e dymbëdhjetë të Joramit, birit të Ashabit, mbreti Izraelit; filloi të 26 mbretërojë Ashaziahu, bir i Jerohamit, si mbret Judës . Ashaziahu ishte njëzet e dy vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi një vit në Jeruzalem. E ëma quhej 27 Athaliah, ishte mbesa e Omrit, mbretit të Izraelit. Ai vazhdoi rrugën e shtëpisë së Ashabit dhe bëri atë që është e keqe në e Zotit, ashtu si shtëpia e Ashabit, 28 sepse ishte i lidhur me marrëdhënie krushqie me shtëpinë e Ashabit. Me Joramin; birin e Ashabit, ai shkoi të luftojë kundër Hazaelit, mbretit të Sirisë, në Ramoth të 29 Galaadit; por Sirët plagosën Joramin; atëherë mbreti Joram u kthye në Jezreel Hazaelit, mbretit të Sirisë. Dhe Ashaziahu, bir i Jerohamit mbret i Judës, zbriti në krye qenë sytë Jezreel për të parë Joramin; birin e Ashabit; sepse ky ishte i sëmurë. Atëherë profeti Eliseu thirri një nga dishepujt e profetëve dhe tha: "Ngjesh 2 brezin; merr me vete këtë të vogël me vaj dhe shko në Ramoth të Galaadit. Kur të arrish aty, kërko të takosh Jehun; birin e Jozafatit; që është bir i Nimshit; hyrë 3 në dhomë, merre nga mesi i vëllezërve të tij dhe çoje në një dhomë të veçantë. Do të marrësh pastaj enën e vogël me vaj dhë do ta derdhësh mbi kokën e tij, duke thënë: Kështu thotë Zoti: "Unë të vajos mbret të Izraelit" . Pastaj hape dhe mbathja pa humbur kohë" \_ Atëherë i shërbëtori profetit, u nis për në Ramoth 5 të Galaadit. Kur arriti aty, i gjeti kapitenët e ushtarët të ulur bashkë dhe tha: "Kam një kumtesë për ty, 0 kapiten" Jehu e "Për cilin prej nesh?" . Ai u përgjigj: "Për ty, kapiten" Atëherë u ngrit dhe hyri në shtëpi; i riu i derdhi vajin mbi kryet, duke i thënë: "Kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: "Unë të vajos mbret të popullit të Zotit, të Izraelit. Ti do të godasësh shtëpinë e Ashabit, zotit sate, kështu do të marr hak për gjakun që kanë derdhur profetët, shërbëtorë të mi, dhe për gjakun e 8 tërë shërbëtorëve të Zotit, që është derdhur nga dora e Jezebelit. Tërë shtëpia e Ashabit do të shuhet dhe unë do të shfaros nga kjo shtëpi tërë meshkujt; skllevër 9 apo të lirë, që janë në Izrael. Kështu do ta katandis shtëpinë e Ashabit si shtëpinë 10 Joreboamit; birit të Nebatit, dhe si atë të Baashas, birit të Ahijahut. Qentë do 11 Pastaj i riu hapi portën dhe iku me vrap. Kur Jehu doli nga shërbëtorët e zotit të tij, një nga këta e Ai u 12 përgjigj: 'Ju e njihni njeriun dhe fjalët e tij!" Por ata thanë: "S'është e vërtetë! Na e thuaj, pra!' Jehu u përgjigj: Ai më tha kështu e ashtu, duke deklaruar: Kështu 13 thotë Zoti: "Unë të vajos mbret të Izraelit""\_ Atëherë ata shpejtuan të merrnin secili mantelin e tij dhe ta shtrijnë poshtë tij në po ato shkallëza; pastaj i ranë borisë 14 dhe thanë: "Jehu është mbret!' Kështu Jehu, bir i Josafatit, që ishte i biri 1 Nimshit, kurdisi një komplot kundër Joramit. (Por Jorami, me tërë Izraelin; ishte 15 duke mbrojtur Ramothin e Galaadit kundër Hazaelit, mbretit të Sirisë; pastaj mbreti Joram ishte nga Jezreeli për të shpëtuar plagët që i kishin shkaktuar Sirët ndërsa luftonte kundër Hazaelit, mbretit të Sirisë). Jehu tha: "Në rast se mendoni 16 në të njëjtën mënyrë, asnjeri të mos dalë nga qyteti për të njoftuar Jezreelin" \_ enë portën riu, pyeti: pyeti: kthyer Pastaj Jehu hipi mbi një qerre dhe u nis për në Jezreel, sepse aty ndodhej i sëmurë 17 Jorami, dhe Ashaziahu; mbret i Judës, kishte zbritur për të vizituar Joramin. Roja që rrinte mbi kullën e Jezreelit vuri re ushtrinë e madhe të Jehut që vinte dhe tha: "Shoh një grumbull të madh! " . Jorami urdhëroi: "Merr një kalorës dhe çoje t'i takojë 18 për ti pyetur: A sillni paqen?"" . Atëherë një njeri i hipur mbi kalë u doli përpara dhe u tha: "Kështu pyet mbreti: A sillni paqe?"" . Jehu u përgjigj: "Ç'të hyn në punë paqja? Kalo prapa dhe ndiqmë" . Roja njoftoi duke thënë: "Lajmëtari arriti tek ata, 19 por nuk po kthehet" . Atëherë Jorami dërgoi një kalorës të dytë, i cili me të arritur tek ata, tha: "Kështu pyet mbreti: A sillni paqen?" . Jehu u përgjigj: "Ç'të hyn në 20 paqja? Kalo prapa dhe ndiqmë" Roja njoftoi duke thënë: "Lajmëtari ka arritur tek ata, por nuk po kthehet. Mënyra e të ngarit të qerres është ajo e Jehut; 21 birit të Nimshit, sepse e nget si i çmëndur" . Atëherë Jorami tha: "Përgatitni qerren!' Kështu i përgatitën qerren:. Pastaj Jorami; mbret Izraelit dhe Ashaziahu; mbret i Judës; dolën secili me qerren e vet për t'i dalë përpara Jehut dhe e gjetën në 22 fushën e Nabothit të Jezreelit. Kur Jorami pa Jehun; i tha: A sjell paqen; Jehu?" \_ Jehu u përgjigj: "Çpaqe mund të ketë deri sa vazhdojnë kurvëritë e nënës sate Jezebel 23 dhe magjitë e shumta të saj?" Atëherë Jorami e ktheu drejtimin e qerres dhe iku 24 me vrap duke i thënë Ashaziahut: "Tradhëti, Ashaziah! ' Por Jehu e ndau harkun me të gjithë forcën e tij dhe e Joramin midis shpatullave; shigjeta shpoi 25 zemrën dhe ai u plandos në qerren e tij. Pastaj Jehu i tha Bidkarit, ndihmësit të tij: "Merre dhe hidhe në kampin e Nabothit të Jezreelit sepse më kujtohet, kur ti dhe unë shkonim me kalë bashkë me suitën e Ashabit, atit të tij, Zoti shqiptoi kundër tij 26 këtë orakulli: "Dje me siguri pashë gjakun e Nabothit dhe gjakun e bijve të tij" &gt; thotë Zoti, dhe unë do të të shpërblej në po këtë fushë" , thotë Zoti! pra, dhe 27 hidhe në fushë, sipas fjalës së Zotit" Duke këtë, Ashaziahu, mbret Judës, iku me vrap nëpër e shtëpisë me kopsht, por Jehu; iu ndjek prapa dhe tha: "Bjerini, edhe atij me Dhe e gjuajtën në të përpjetën e Gurit; që është afër 28 Ibleamit. Por ai iku në Megido, ku vdiq. Atëherë shërbëtorët e tij e çuan mbi një qerre në Jeruzalem dhe e varrosën në varrin e tij bashkë me etërit e tij, në qytetin e 29 Davidit. Ashaziahu kishte filluar të mbretëronte mbi Judë, vitin e dymbëdhjetë 30 të Joramit;, birit të Ashabit. Kur Jehu arriti në Jezreel, Jezebeli e mori vesh. 31 Atëherë filloi të zbukurojë sytë, rregulloi flokët e doli në dritare për të punë goditi Kape, parë rrugën qerre" . parë.<eos>
<bos>Ndërsa Jehu po hynte në portë, ajo i tha: "A sjell paqen, Zimri, vrasës i zotit sate?" . 32 Jehu ngriti nga dritarja dhe tha: "Kush është me mua? Kush?" . Dy ose tre 33 eunikë dolën në dritare duke shikuar nga ai. Ai tha: "Hidheni poshtë!" . Ata e hodhën poshtë, dhe gjak i saj ra mbi murin dhe mbi kuajt; dhe Jehu kaloi mbi 34 të. Pastaj hyri brenda, hëngri dhe piu; në fund tha: "Shkoni të shihni atë grua të 35 mallkuar dhe varroseni, sepse është bijë mbreti" . 36 gjetën prej saj vetëm kafkën; këmbët dhe pëllëmbët e duarve. U kthyen t'i tregonin gjendjen Jehut, që tha: "Kjo është fjala e Zotit e shqiptuar me anë të shërbëtorit të tij Elia, Tishbitit, kur tha: "Qentë kanë për të ngrënë mishin e Jezebelit në fushën e 37 Jezreelit; kufoma e Jezebelit do të jetë në fushën e Jezreelit si pleh në sipërfaqen e sytë pak tokës; kështu nuk do të mundin të thonë: Këtu prehet Jezebeli"" - ## Chapter 10 Ashabi kishte në Samari shtatëdhjetë bij. Jehu shkroi letra dhe ua dërgoi në 2 Samari krerëve të qytetit; pleqve dhe tutorëve të bijve të Ashabit; në to thoshte: "Sa t'ju arrijë kjo letër, me qenë se keni me vete bijtë e zotit suaj dhe keni qerre dhe 3 kuaj, një qytet të fortifikuar dhe armë, zgjidhni birin më të mirë dhe më të përshtatshëm të zotit suaj; vendoseni mbi fronin e atit të tij dhe luftoni për shtëpinë zotit suaj' Por ata shumë frikë dhe thanë: "Ja, dy mbretër nuk mundën 5 ta përballojnë; si mund ta përballojmë ne?" Prandaj prefekti i pallatit; qeveritari 1 qytetit; pleqtë dhe tutorët e bijve të Ashabit dërguan t'i thonë Jehut: jemi shërbëtorët e tu dhe do të bëjmë të gjitha ato që do të na urdhërosh; nuk do të zgjedhim asnjë mbret; bëj atë që të duket më e mirë" Atëherë ai u shkroi një letër të dytë, në të cilën thoshte: "Në rast se mbani anën time dhe doni ti bindeni zërit tim, merrni kokat e atyre njerëzve, të bijve të zotit suaj dhe ejani tek unë në Jezreel, nesër në këtë orë" . Bijtë e mbretit;, gjithsej shtatëdhjetë, rrinin me fisnikët e qytetit; që i edukonin. Me të marrë letrën, ata morën bijtë e mbretit dhe therën të 8 shtatëdhjetët; pastaj i vunë në shporta kokat e tyre dhe ia çuan Jehut në Jezreel. Kështu erdhi një lajmëtar për t'i njoftuar ngjarjen dhe i tha: "Kanë sjellë kokat e bijve të mbretit" . Jehu u përgjigj: "Vendosini në dy grumbuj në hyrje të portës deri 9 nesër në mëngjes" Të nesërmen ai doli dhe, duke qëndruar në këmbë, i tha tërë patën "Ne "Ju jeni të drejtë; ja, unë kam komplotuar kundër zotërisë sime dhe e kam 10 vrarë; po kush i ka vrarë tërë këta? Pranoni, pra, që nuk ka rënë për tokë asnjë nga fjalët e Zotit që ky ka shqiptuar kundër shtëpisë të Ashabit; Zoti në të vërtetë 11 ka kryer atë që kishte thënë me anë të shërbëtorit të tij Elia" . Kështu Jehu bëri që të vdesin tërë ata që kishin mbetur nga shtëpia e Ashabit në Jezreel, tërë të 12 mëdhenjtë, miqtë dhe priftërinjtë e tij, pa lënë asnjë prej tyre. Pastaj u ngrit dhe 13 shkoi në Samari. Gjatë rrugës; me të arritur në Beth-Eked, Jehu takoi vëllezërit Ata u përgjigjën: "Jemi vëllezërit e Ashaziahut dhe po zbresim për të përshëndetur bijtë e mbretit dhe bijtë 14 mbretëreshës" Atëherë ai urdhëroi: "Kapini të gjallë!" . Kështu i zunë të gjallë dhe i therën pranë pusit të Beth-Ekedit, gjithsej dyzet e dy veta; nuk kursyen as edhe 15 një. U nis që andej dhe gjeti Jehonadabin, birin e Rekabit, që iu kishte dalë para; përshëndeti dhe i tha: A është zemra jote e drejtë ashtu siç është imja ndaj teje?" . 16 Jehonadabi u përgjigj: "Éshtë" "Eja me mua dhe do të shohësh zellin tim për 17 Zotin!' Pastaj e mori me vete në qerren e tij. Me të arritur në Samari, vrau tërë ata që kishin mbetur nga shtëpia e Ashabit në Samari, deri në shkatërimin e plotë 18 të saj, sipas fjalës që Zoti i kishte thënë Elias. Pastaj Jehu mblodhi tërë popullin dhe i tha: Ashabi ka shërbyer Baalit, por Jehu do t'i shërbejë shumë më tepër. 19 Tani thirri pranë meje tërë profetët e Baalit;, tërë shërbëtorët dhe priftërinjtë e tij; të mos mungojë asnjë prej tyre, sepse duhet t'i bëj një flijim të madh Baalit; ai që do të mungojë, nuk do mbetet Por Jehu vepronte me mashtrim për të 20 shkatërruar adhuruesit e Baalit. Pastaj Jehu urdhëroi: "Shpallni një festë solemne 21 për nder të Baalit!" . Festa u shpall. Pastaj Jehu dërgoi lajmëtarë nëpër gjithë Izraelin; kështu tërë adhuruesit e Baalit erdhën dhe nuk mungoi asnjë prej tyre; hynë 22 në tempullin e Baalit dhe tempulli u mbush plot nga një anë në anën tjetër. Jehu i tha rojtarit të rrobave: "Nxirri jashtë rrobat për të gjithë adhuruesit e Baalit" . Kështu 23 ai nxori rrobat për ta. Atëherë Jehu, bashkë me Jehonadabin, birin e Rekabit, hyri në tempullin e Baalit dhe u tha adhuruesve të Baalit: "Kërkoni mirë dhe shikoni 24 që këtu të mos ketë asnjë shërbëtor të Zotit, por vetëm adhurues të Baalit" Kështu ata hynë për të ofruar flijime dhe olokauste. Jehu kishte vënë jashtë tempullit tetëdhjetë burra, të cilëve u kishte thënë: "Në rast se dikush lë të ikë një njeri të popullit: pak gjallë" . vetëm nga njerëzit që kam lënë në duart tuaja; do ta paguajë me jetën e tij jetën e<eos>
<bos>atij që ka ikur" Kështu, sa mbaroi oferta e olokaustit, Jehu u dha këtë urdhër rojeve dhe kapitenëve: "Hyni, vritni dhe mos lini që asnjë tju ikë!" Prandaj ata i kaluan në majë të shpatës, pastaj rojet dhe kapitenët i hodhën jashtë dhe depërtuan 26 në pjesën e brendshme të tempullit të Baalit; pastaj çuan jashtë shtyllat e shenjta 27 të tempullit të Baalit dhe 1 dogjën. Pastaj shkatërruan statujën e Baalit dhe shembën tempullin e tij, duke e katansdisur në një vend ku grumbullohen plehrat e 28 kështu mbetet edhe sot e kësaj dite. Kështu Jehu bëri që të zhduket Baali nga 29 Izraeli; megjithatë ai nuk u tërhoq nga mëkatet e Jeroboamit; birit të Nebatit, me të cilët e kishte bërë të kryente mëkate Izraelin, domethënë nga viçat e artë që 30 ishin në Bethel dhe në Dan. Prandaj Zoti tha Jehut: "Me se ke vepruar mirë, duke bërë atë që është e drejtë në sytë e mi, dhe i ke bërë shtëpisë së Ashabit të gjitha atë që kisha në zemër, bijtë e tu do të ulen mbi fronin e Izraelit deri në 31 brezin e katërt" Por Jehu nuk u kujdesua të ndiqte me gjithë zemër ligjin e Zotit, Perëndisë së Izraelit; në fakt ai nuk u largua nga mëkatet e Jeroboamit, me të cilat 32 kishte bërë Izraelin të mëkatonte. Në atë kohë Zoti filloi t'i disa pjesë të 33 Izraelit; në fakt Hazaeli mundi Izraelitët gjatë gjithë kufirit të tyre: nga Jordani drejt lindjes, pushtoi tërë vendin e Galaadit, Gaditët, Rubenitët dhe Manasitët; nga 34 Aroeri, që është afër përroit të Amonit, deri në Galaad dhe Bashan. Pjesa tjetër bëmave të Jehut; tërë ato që bëri dhe të gjitha trimëritë e tij a nuk janë të shkruara 35 në librin e Kronikave të mbretërve të Izraelit? Pastaj Jehun e zuri gjumi bashkë me etërit e tij dhe e varrosën në Samari. Në vend të tij mbretëroi i biri Jehoahazi. 36 qenë presë Jehu mbretëroi mbi Izraelin në Samari njëzet e tetë vjet. ## Chapter 11 Kur Athaliah, e ëma e Ashaziahut; pa që i biri kishte vdekur, u ngrit dhe zhduku 2 tërë pasardhësit mbretërorë . Por Jehosheba, bija e mbretit Joram dhe e motra Ashaziahut; mori Joasin; birin e Ashaziahut; e nxorri fshehurazi nga mesi i bijve të mbretit që ishin vrarë dhe e vuri me tajën në dhomën e shtretërve; kështu ia fshehën 3 Athaliahut dhe nuk u vra Mbeti; pra, i fshehur gjashtë vjet në shtëpinë e Zotit me të, ndërsa Athaliah mbretëronte mbi vendin. Vitin e shtatë Jehojada dërgoi të thërrasë komandantët e qindsheve të rojeve personale dhe të rojeve dhe i solli pranë vetes në shtëpinë e Zotit; ai lidhi një besëlidhje me ta, i vuri të betohen në shtëpinë 5 Zotit dhe u tregoi birin e mbretit. Pastaj i urdhëroi, duke thënë: "Kjo është ajo që ju do të bëni: një e treta e atyre prej jush që hyjnë në shërbim ditën e shtunë, ka për të ruajtur shtëpinë e mbretit; një e treta e Surit dhe një e treta prapa rojeve. Ju do të ruani shtëpinë, duke ndaluar hyrjen në të. Dy pjesët e tjera 8 shtëpinë e Zotit rreth mbretit. Ju do të viheni rreth mbretit, secili me armët e tij në dorë; dhe kushdo që do të kërkojë të futet në radhët tuaja, do të vritet. Ju do të 9 jeni me mbretin qoftë kur del, kur hyn" Kështu komandantët e qindsheve vepruan pikërisht ashtu si kishte urdhëruar Jehojada. Secili mori njerëzit e tij, ata që hynin në shërbim ditën e shtunë dhe ata që linin shërbimin ditën e shtunë, 10 dhe shkuan te Jehojada. Prifti u dha komandantëve të qindshëve shtizat 11 dhe mburojat që kishte pasur mbreti David dhe që ishin në shtëpinë e Zotit. Rojet; secili me armën e tij në dorë, u vendosën në krahun jugor të tempullit deri në 12 krahun e tij verior, pranë altarit dhe tempullit; rreth mbretit. Pastaj Jehojada e jashtë birin e mbretit, i vuri mbi kokë diademën dhe i dorëzoi ligjin: E shpallën 13 mbret dhe e vajosën; pastaj duartrokitën dhe thirrën: "Rroftë mbreti!" . Kur Athaliahu dëgjoi zhurmën e rojeve dhe të popullit, shkoi në drejtim të popullit në 14 shtëpinë e Zotit. Vështroi dhe e pa mbretin në këmbë mbi podiumin; sipas zakonit; kapitenët dhe borizanët ishin afër mbretit; ndërsa tërë populli i vendit ishte në festë dhe u binte borive. Atëherë Athaliahu rrobat e saj dhe bërtiti: "Tradhëti, 15 tradhëti!"Por Jehojada urdhëroi komandantët e qindshëve, që komandonin ushtrinë, dhe u tha atyre: "Nxirreni jashtë nga rreshtat dhe kushdo që i shkon pas të vritet me shpatë!" . Në fakt kishte thënë: "Mos lejoni që ajo të vritet në shtëpinë 16 Zotit" Kështu e kapën dhe, sa po arriti në shtëpinë e mbretit nëpër rrugën e 17 portës së kuajve, aty e vranë. Pastaj Jehojada bëri një besëlidhje midis Zotit, mbretit dhe popullit, me qëllim që Izraeli të ishte populli Zotit; lidhi gjithashtu një 18 besëlidhje midis mbretit dhe popullit:. Atëherë tërë populli vendit shkoi në tempullin e Baalit dhe e shkatërroi; i bëri copë-copë tërë altarët dhe shëmbëlltyrat portën portën qoftë prifti prifti çoi\_ grisi prifti prifti tij, vrau para altarëve Matanin; e Baalit. Pastaj Jehojada vendosi roje prifti priftin 19 rreth shtëpisë së Zotit. Pastaj mori komandantët e qindsheve të rojeve personale të mbretit dhe të rojeve dhe tërë popullin e vendit; këta bënë që mbreti të zbresë nga shtëpia e Zotit dhe, duke ndjekur rrugën e portës së rojeve e çuan në shtëpinë e 20 mbretit, ku ai u ul në fronin e mbretërve. Kështu populli i vendit bëri festë dhe qyteti mbeti i qetë, sepse kishin vrarë me shpatë Athaliahun në shtëpinë e mbretit. 21 Joasi ishte shtatë vjeç kur filloi të mbretërojë. ## Chapter 12<eos>
<bos>2 Jeruzalem. Nëna e tij quhej Tsibiah, ishte nga Beer-Sheba. Joasi bëri atë që ishte 3 drejtë në sytë e Zotit për tërë kohën që udhëhiqej nga Jehojada. Megjithatë vendet e larta nuk u ndryshuan; populli vazhdonte të bënte flijime dhe të digjte 4 temjan në vendet e larta. Joasi u tha priftërinjve: "Tërë paratë e gjërave të shenjtëruara që çohen në shtëpinë e Zotit, paratë e vëna mënjanë, paratë e caktuara për shpengimin e vetes dhe tërë paratë që secili e ndjen në zemër t'ia shtëpisë 5 së Zotit, ti marrin priftërinjtë, secili nga i njohuri i tij, dhe të ndreqin dëmtimet që ka pasur tempulli kudo që të ndodhen" ~ Por në vitin e njëzetetretë të mbretit Joas priftërinjtë nuk kishin ndrequr akoma dëmtimet e tempullit. Atëherë mbreti Joas thirri priftin Jehojada dhe priftërinjtë e tjerë dhe u tha: "Pse nuk i keni ndrequr dëmtimet e tempullit? Prandaj mos merrni më para nga të njohurit tuaj, por u jepni 8 për të ndrequr dëmtimet e tempullit" Priftërinjtë pranuan të mos merrnin më para nga populli; as edhe të ndreqnin dëmtimet e tempullit. Pastaj Jehojada mori një arkë, hapi një vrimë në kapakun e saj dhe e vendosi përbri altarit, në krahun e djathtë të atij që hyn në shtëpinë e Zotit; priftërinjtë që ruanin hyrjen vendosën aty 10 tërë paratë e sjella në shtëpinë e Zotit. Kur ata shihnin që në arkë kishte shumë para, atëherë vinin sekretari mbretit dhe kryeprifti që i vinin paratë në qese dhe 11 numëronin paratë e gjetura në shtëpinë e Zotit. Pastaj paratë që ishin peshuar i dorëzonin në duart e atyre që kryenin punë, të cilëve u ishte besuar mbikqyrja e shtëpisë së Zotit; dhe këta ua kalonin marangozëve dhe ndërtuesve që punonin në 12 shtëpinë e Zotit, muratorëve dhe gdhëndësve, për të blerë dru dhe të latuar, prifti çojë prifti gurë nevojshëm për të ndrequr dëmtimet e shtëpisë së Zotit dhe për të mbuluar të gjitha të tij mbretëroi i biri, Amatsiahu. të shpenzimet e bëra për ndreqjen e tempullit. Por me paratë e sjella në shtëpinë e Zotit nuk u bënë, për shtëpinë e Zotit, as kupa prej argjendi, as pastrues; as enë, as 14 bori, asnjë send ari ose asnjë send argjendi; paratë u jepeshin vetëm atyre që 15 kryenin punimet, të cilët i përdornin për të restauruar shtëpinë e Zotit. Përveç kësaj nuk u kërkohej asnjë llogari atyre që u ishin dorëzuar paratë, të cilat duhet t'u 16 jepeshin zbatuesve të punimeve; sepse këta punonin me përpikmëri. Paratë e flijimeve të shlyerjes dhe ato të flijimeve për mëkatet nuk çoheshin në shtëpinë e 17 Zotit; ato ishin për priftërinjtë. Në atë kohë Hazaeli, mbret i Sirisë, doli për të luftuar kundër Gathit dhe e pushtoi; pastaj Hazaeli u përgatit të sulmonte Jeruzalemin. 18 Atëherë Joasi, mbret i Judës, mori tërë sendet e shenjta që etërit e tij Jozafati, Jehorami dhe Ashaziahu, mbretër të Judës kishin shenjtëruar, ato që kishte shenjtëruar ai vetë dhe tërë arin që gjendej në thesarët e shtëpisë së Zotit dhe në shtëpinë e mbretit, dhe i dërgoi të gjitha Hazaelit, mbretit të Sirisë, që u tërhoq në Jeruzalem:. 19 Pjesa tjetër e bëmave të Joasit dhe tërë ato që bëri a nuk janë të shkruara në librin 20 Kronikave të mbretërve të Judës? Shërbëtorët e Joasit ngritën krye; kurdisën 21 një komplot dhe e vranë në shtëpinë e Milos, në tatëpjetën në drejtim të Silas. Jozakari, bir i Shimeathit, dhe Jehozabadi, bir i Shomerit; shërbëtorë të tij, e goditën dhe ai vdiq: E varrosën pastaj bashkë me etërit e tij në qytetin e Davidit. Në vend ## Chapter 13 Në vitin e njëzretetretë të Joasit, birit të Ashaziahut, mbret Judës, Jehohazi, bir i Jehut, filloi të mbretërojë mbi Izrael në Samari, dhe mbretëroi shtatëmbëdhjetë 2 vjet. Ai bëri atë që është e keqe në e Zotit dhe vijoi mëkatet e Jeroboamit, birit të Nebatit; me të cilët e kishte bërë Izraelin të kryente mëkate; dhe nuk u largua 3 nga kjo rrugë. Atëherë zemërimi Zotit shpërtheu kundër Izraelit dhe i dorëzoi në duart e Hazaelit, mbretit të Sirisë, dhe në duart e Ben-Hadadit, birit të Hazaelit, për tërë atë kohë. Por Jehohazi iu lut Zotit dhe Zoti e kënaqi, sepse pa shtypjen e 5 Izraelit dhe se si mbreti i Sirisë i shtypte. Prandaj Zoti dha një çlirues Izraelit, sytë dhe kështu banorët e tij mundën ti shpëtojnë pushtetit të Sirëve; kështu bijtë e Izraelit mundën të banojnë në çadrat e tyre si në të kaluarën. Megjithatë nuk u larguan Izraelin; por vazhduan në këtë rrugë; bile edhe Asherahu mbeti më këmbë në Samari. 7 Nga të gjitha trupat e Jehoahazit Zoti la vetëm pesëdhjetë kalorës, dhjetë qerre dhe dhjetë mijë këmbësorë, sepse mbreti i Sirisë i kishte shkatëruar dhe katandisur 8 në pluhur për t'u shkelur. Pjesa tjetër e bëmave të Jehoahazit, tërë atë që bëri dhe tërë trimëritë e tij a nuk janë të shkruara në librin e Kronikave të mbretërve të Izraelit. 9 Kështu Jehoahazin e zuri gjumi me etërit e tij dhe u varros në Samari. Në vend të 10 tij mbretëroi biri, Joasi. Në vitin e tridhjetë e shtatë të Joasit, mbretit të Judës, bir 1 Jehoahazit, filloi të mbretërojë mbi Izraelin në Samari, dhe mbretëroi 11 gjashtëmbëdhjetë vjet. Ai bëri atë që është e keqe në e Zotit dhe nuk u largua nga mëkatet e Jeroboamit, birit të Nebatit; me të cilat e kishte bërë të kryente mëkate 12 Izraelin, por vazhdoi në këtë rrugë. Pjesa tjetër e bëmave të Joasit, tërë atë që bëri dhe trimëria me të cilën luftoi kundër Amatsiahut, mbretit të Judës, a nuk janë 13 të shkruara në librin e Kronikave të mbretërve të Izraelit? Kështu Joasin e zuri gjumi me etërit e tij dhe Jeroboami u ul mbi fronin e tij. Pastaj Joasi u varros në 14 Samari me mbretërit e Izraelit. Eliseu u sëmur nga ajo sëmundje prej së cilës duhet të vdiste; prandaj Joasi, mbret i Izraelit, erdhi ta shohë dhe qau mbi të, duke 15 thënë: "0 ati im, 0 ati im, qerrja e Izraelit dhe kalorësia e tij!" . Atëherë Eliseu i 16 tha: "Merr një hark dhe disa shigjeta' ai mori një hark dhe disa shigjeta. Eliseu i tha pastaj mbretit të Izraelit: "Rroke harkun' ai e rroku dhe Eliseu vuri duart e tij 17 mbi duart e mbretit. Pastaj tha: dritaren nga lindja!" . Ai e hapi. Atëherë Eliseu tha: "Gjuaj!". Ai gjuajti. Pas kësaj Eliseu i tha: "Shigjeta e fitores së Zotit dhe shigjeta e fitores kundër Sirëve, sepse ti do ti mundësh Sirët në Afek deri sa ti 18 shfarosësh" . Pastaj tha: "Merri shigjetat! dhe ai i mori. Eliseu i tha pastaj mbretit 19 të Izraelit: "Rrihe tokën" ai e rrahu tri herë dhe pastaj u ndal. Por njeriu 1 Perëndisë u zemërua me të dhe i tha "Duhet ta kishe rrahur ose gjashtë herë; atëherë do t'i kishe mundur Sirët deri sa t'i zhdukje fare; tani përkundrazi do ti 20 mundësh Sirët vetëm tri herë" Pastaj Eliseu vdiq dhe e varrosën. Në fillim të 21 vitit vijues disa banda Moabitësh pushtuan vendin. Por ndodhi që, ndërsa disa sytë "Hape pesë<eos>
<bos>varrosnin një njeri, panë një bandë plaçkitësish; kështu e hodhën njeriun në varrin Eliseut. Sa arriti ai të kockat e Eliseut, u ringjall dhe u ngrit më këmbë. prekë Hazaeli, mbret i Sirisë, e shtypi Izraelin gjatë tërë jetës së Jehoahazit; por Zoti 1 fali ata, i erdhi dhe u kthye me ta për shkak të besëlidhjes që kishte me Abrahamin; me Isakun dhe me Jakobin; dhe këtë radhë nuk deshi t'i shkatërrojë apo 24 t'i largojë nga prania e tij. Pastaj vdiq Hazaeli, mbret i Sirisë, dhe në vend të tij 25 mbretëroi i biri, Ben-Hadadi. Atëherë Joasi, bir Jehoahazit rimori nga duart e Ben-Hadadit; birit të Hazaelit, qytetet që ai kishte marrë me luftë kundër Jehoahazit, keq 23 atit të tij. Tri herë të mira Joasi e mundi dhe ripushtoi kështu qytetet e Izraelit. ## Chapter 14 Vitin e 2 Amatsiahu; bir i Joasit, mbret i Judës. Kur filloi të mbretërojë ishte njëzet e pesë 3 nga Jeruzalemi. Ai bëri atë që është e drejtë në e Zotit, por jo si Davidi; ati 4 i tij; bëri gjithçka ashtu siç kishte vepruar Joasi; ati i tij. Megjithatë vendet e larta nuk u hoqën; populli vazhdonte të bënte flijime dhe të digjte temjan në vendet e 5 larta. Sa filloi të ushtrojë një kontroll të rreptë mbi mbretërinë; ai i vrau shërbëtorët tij që kishin vrarë të atin, mbretin; por nuk vrau bijtë e vrasësve, sipas asaj që është shkruar në librin e ligjit të Moisiut, në të cilin Zoti ka urdhëruar duke thënë: "Etërit nuk do të dënohen me vdekje për bijtë e tyre, as bijtë nuk do të vriten për etërit e tyre; secili do të dënohet me vdekje për mëkatin e vet" Ai vrau dhjetë mijë Idumej në luginën e Kripës; dhe me luftë pushtoi Selën dhe i vuri emrin Joktheel, 8 që ka mbetur deri më sot. Atëherë Amatsiahu dërgoi lajmëtarë Joasit, birit të Jehoahazit, birit të Jehut, mbret Izraelit, për ti thënë: "Eja, të ndeshemi njeri me 9 tjetrin në betejë" Joasi, mbret i Izraelit, dërgoi t'i thonë Amatsiahut, mbretit të Judës: "Gjembi i Libanit i dërgoi fjalë kedrit të Libanit: 'Jepi tët bijë për grua birit 10 tim" Por andej kaloi një kafshë e egër e Libanit dhe e shkeli gjembin. Ti ke mundur Edomin dhe zemra jote të ka bërë krenar. Lavdërou megjithatë, por rri në shtëpinë tënde. Pse dëshiron një fatkeqësi, duke marrë më qafë veten dhe Judën 11 bashkë me ty?" Por Amatsiahu nuk e dëgjoi. Kështu Joasi mbret Izraelit, doli; sytë prandaj ai dhe Amatsiahu; mbret i Judës, u ndeshën njeri me tjetrin në Beth-Shemesh, 12 që ishte pronë e Judës. Juda u mund nga Izraeli, dhe secili prej tyre iku në çadrën 13 vet. Në Beth-Shemesh Joasi, mbret i Izraelit, kapi Amatsiahun; mbretin e Judës , birin e Joasit, që ishte bir i Ashaziahut. Pastaj shkoi në Jeruzalem ku bëri një të çarë prej katërqind kubitësh në muret e Jeruzalemit; nga porta e Efraimit deri te porta e 14 Qoshes. Gjithashtu mori tërë arin dhe argjendin dhe tërë sendet që ndodheshin në shtëpinë e Zotit dhe në thesaret e shtëpisë së mbretit, bashkë me njerëzit peng 15 dhe u kthye në Samari. Pjesa tjetër e bëmave të Joasit, trimëria e tij dhe si luftoi kundër Amatsiahut mbretit të Judës, a nuk janë të shkruara në librin e Kronikave të 16 mbretërve të Izraelit? Kështu Joasin e zuri gjumi bashkë me etërit e tij dhe u varros në Samari me mbretërit e Izraelit. Në vend të tij mbretëroi i biri, Jeroboami. 17 Amatsiahu; bir i Joasit dhe mbret i Judës, jetoi edhe pesëmbëdhjetë vjet mbas 18 vdekjes së Joasit, birit të Jehoahazit dhe mbret Izraelit. Pjesa tjetër e bëmave të Amatsiahut a nuk është e shkruar në librin e Kronikave të mbretërve të Judës? 19 Kundër tij u kurdis një komplot në Jeruzalem dhe ai iku në Lakish; por e ndoqën 20 deri në Lakish, ku e vranë. Pastaj e mbartën me kuaj dhe e varrosën në Jeruzalem 21 bashkë me etërit e tij në qytetin e Davidit. Atëherë tërë populli Judës mori Azariahun; që ishte gjashtëmbëdhjetë vjeç, dhe e bëri mbret në vend të atit të tij 22 Amatsiah. Mbasi mbretin e zuri gjumi bashkë me etërit e tij, ai rindërtoi Elathin 23 dhe ripushtoi Judën. Në vitin e pesëmbëdhjetë të Amatsiahut, birit të Joasit dhe mbret i Judës, filloi të mbretërojë në Samari Jeroboami, bir i Joasit, mbret Izraelit; 24 dhe e mbajti fronin dyzet e një vjet. Ai bëri atë që është e keqe për e Zotit; nuk u largua nga asnjë prej mëkateve të Jeroboamit; birit të Nebatit; që kishte bërë 25 të kryente mëkate Izraelin. Ai rivendosi kufijtë e Izraelit nga hyrja e Hamathit në detin e Arahahut; sipas fjalës të Zotit, Perëndisë të Izraelit; të shqiptuar nga profeti 26 Jona, birit të Amitait, që ishte nga Gath-Heferi. Në fakt Zoti kishte që dëshpërimi Izraelit ishte shumë i thellë; nuk kishte më as skllevër as të lirë, dhe 27 nuk kishte as edhe një që ti vinte në ndihmë Izraelit. Zoti nuk kishte thënë akoma të zhdukej emri Izraelin poshtë qiellit; prandaj e shpëtoi me anë të Jeroboamit; birit 28 të Joasit. Pjesa tjetër e bëmave të Jeroboamit, tërë atë që kreu; trimëria e tij në sytë parë luftë dhe si i ripushtoi Izraelit Damaskun dhe Hamathin që kishin qenë pronë e Judës, a nuk janë të shkruara në librin e Kronikave të mbretërve të Izraelit? Kështu Jeroboamin e zuri gjumi me etërit e tij, mbretërit e Izraelit. Në vend të tij mbretëroi i biri, Zakaria. ## Chapter 15<eos>
<bos>Në vitin e njëzeteshtatë të Jeroboamit, mbretit të Izraelit, filloi të mbretërojë 2 Azariahu; bir i Amatsiahut dhe mbret i Judës. Ishte gjashtëmbëdhjetë vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi pesëdhjetë e dy vjet në Jeruzalem. E ëma quhej 3 Jekoliah dhe ishte nga Jeruzalemi. Ai bëri atë që është e drejtë në e Zotit, 4 pikërisht ashtu si kishte vepruar i ati, Amatsiahu. Megjithatë vendet e larta nuk u hoqën nga vendi; populli vazhdonte të bënte flijime dhe të digjte temjan në vendet 5 e larta. Pastaj Zoti mbretin; që u bë lebroz deri në ditën e vdekjes së tij dhe banoi në një shtëpi të izoluar; Jothami, bir i mbretit ishte mbikqyrësi pallatit mbretëror dhe i siguronte drejtësinë popullit të vendit. Pjesa tjetër e bëmave të Azariahut dhe tërë ato që bëri a nuk janë të shkruara në librin e Kronikave të 7 mbretërve të Judës? Kështu Azariahun e zuri gjumi me etërit e tij dhe e varrosën bashkë me etërit e tij në qytetin e Davidit. Në vend të tij mbretëroi biri, Jotham. Vitin e tridhjetetetë të Azariahut; mbretit të Judës, Zakaria, bir i Jeroboamit, filloi 9 të mbretërojë mbi Izraelin në Samari, dhe e mbajti fronin gjashtë muaj. Ai bëri atë që është e keqe në sytë e Zotit; ashtu si kishin bërë etërit e tij; nuk u largua nga 10 mëkatet e Jeroboamit; birit të Nebatit; që e kishte çuar në mëkat Izraelin. Pastaj Shalumi, bir i Jabeshit, kurdisi një komplot kundër tij; e dhe e vrau përpara 11 popullit, dhe mbretëroi në vend të tij. Pjesa tjetër e bëmave të Zakarisë a nuk 12 është shkruar në librin e Kronikave të mbretërve të Izraelit? Kjo ishte fjala e Zotit që i kishte thënë Jehut: "Bijtë e tu do të ulen në fronin e Izraelit deri në brezin 13 e katërt" . Dhe kështu ndodhi. Shalumi, bir i Jabeshit;, filloi të mbretërojë vitin e tridhjetenëntë të Uziahut; mbretit të Judës; dhe mbretëroi një muaj në Samari. 14 Pastaj Menahemi, bir i Gadit, doli nga Titrtsahu dhe hyri në Samari; në Samaria 15 sytë goditi goditi plot goditi Shalumin; birin e Jabeshit; e vrau dhe mbretëroi në vend të tij. Pjesa tjetër bëmave të Shalumit dhe komploti që ai kurdisi a nuk janë të shkruara në librin e Pekahut, birit të Remaliahut, e dhe e vrau; kështu mbretëroi në vendin e tij, goditi 16 Kronikave të mbretërve të Izraelit? Pastaj Menahemi, duke u nisur nga Tirtsahu; goditi Tifsahun; tërë ata që gjendeshin aty dhe territorin e tij, sepse nuk i kishin 17 hapur portat; kështu 1 dhe u çau barkun grave me barrë. Vitin e 18 filloi të mbretërojë mbi Izraelin, dhe e mbajti fronin dhjetë vjet në Samari. Ai bëri atë që është e keqe për e Zotit; nuk u largua nga mëkatet e Jeroboamit, birit 19 të Nebatit; që e kishte bërë Izraelin të kryente mëkate. Puli, mbret i Sirisë, erdhi kundër vendit. Atëherë Menahemi i dha Pulit një mijë talenta argjendi me qëllim 20 që ta ndihmonte për ta bërë më të qëndrueshme mbretërinë në duart e tij. Menahemi bëri që këto të holla të paguheshin nga Izraeli, nga të gjithë njerëzit e pasur; në masën pesëdhjetë sikla argjendi për frymë; për t'ia dhënë mbretit të Asirisë. 21 Kështu mbreti Asirisë u kthye dhe nuk qëndroi në vend. Pjesa tjetër e bëmave të Menahemit dhe tërë ato që bëri a nuk janë të shkruara në librin e Kronikave të 22 mbretërve të Izraelit? Kështu Menahemin e zuri gjumi me etërit e tij. Në vend 23 të tij mbretëroi i biri, Pekahiahu. Në vitën e pesëdhjetë të Azariahut; mbretit të Judës, Pekahiahu, bir i Menahemit, filloi të mbretërojë mbi Izraelin në Samari; dhe 24 mbretëroi dy vjet. Ai bëri atë që është e keqe në e Zotit; nuk u largua nga mëkatet e Jeroboamit, birit të Nebatit; që e kishin bërë Izraelin të kryente mëkate. 25 Pastaj Pekahu; bir i Remaliahut; kapitenit të tij, kurdisi një komplot kundër tij dhe e në Samari, në kullën e pallatit mbretëror, bashkë me Argobin dhe Ariehun; duke pasur me vete pesëdhjetë burra të Galaadit. Ai vrau dhe mbretëroi 26 në vend të tij. Pjesa tjetër e bëmave të Pekahiahut dhe tërë ato që bëri a nuk janë 27 të shkruara në librin e Kronikave të mbretërve të Izraelit? Vitin e pesëdhjetedytë të Azariahut, mbretit të Judës, Pekahu, bir Remaliahut, filloi të mbretërojë mbi 28 Izraelin në Samari, dhe mbretëroi njëzet vjet. Ai bëri atë që është e keqe në sytë Zotit; nuk u largua nga mëkatet e Jeroboamit, birit të Nebatit; që e kishte bërë 29 Izraelin të kryente mëkate. Në kohën e Pekahiahut, mbretit të Izraelit erdhi Tiglath-Pileseri, mbret i Asirisë, dhe pushtoi Ijonin; Abel-Keth-Maakahun; Janoahun; Kedeshin, Hatsorin; Galaadin, Galilenë dhe tërë vendin e Neftalit; dhe i internoi tërë 30 banorët e tyre në Asiri. Pastaj Hosea, bir Elahut, kurdisi një komplot kundër goditi sytë sytë goditi 31 vitin e njëzetë të mbretërimit të Jothamit, birit të Uziahut. Pjesa tjetër e bëmave të Pekahut dhe tërë ato që bëri a nuk janë të shkruara në librin e Kronikave të 32 mbretërve të Izraelit? Vitin e dytë të mbretërisë së Pekahut, birit të Remaliahut; 33 mbret i Izraelit; filloi të mbretërojë Jothami, bir i Uziahut, mbret i Judës. Kur filloi të mbretërojë ishte njëzet e vjeç, dhe mbajti fronin gjashtëmbëdhjetë vjet 34 në Jeruzalem. E ëma quhej Jerusha; ishte bijë e Tsadokut. Ai bëri atë që është 35 drejtë në e Zotit; ashtu si kishte vepruar Uziahu; i ati. Megjithatë vendet larta nuk u hoqën nga vendi; populli vazhdonte të bënte flijime dhe të digjte temjan 36 në vendet e larta. Ai ndërtoi portën e sipërme të shtëpisë të Zotit. Pjesa tjetër e bëmave të Jothmit dhe tërë ato që bëri a nuk janë të shkruara në librin e Kronikave 37 të mbretërve të Judës? Në atë kohë Zoti dërgoi kundër Judës, Retsinin; mbretin 38 Sirisë dhe Pekahun, birin e Remaliahut. Kështu Jothamin e zuri gjumi me etërit tij dhe u varros me ta në qytetin e Davidit; atit të tij. Në vend të tij mbretëroi i biri, Ashazi. pesë sytë ## Chapter 16 Në vitin e shtatëmbëdhjetë të Pekahiahut, birit të Remaliahut, filloi të 2 mbretërojë Ashazi, biri i Jothamit, mbret i Judës. Kur filloi të mbretërojë, Ashazi ishte njëzet vjeç dhe qëndroi në fron gjashtëmbëdhjetë vjet në Jeruzalem. Ai nuk bëri atë që është e drejtë në sytë e Zotit, Perëndisë të tij, ashtu si kishte bërë Davidi, 3 ati i tij; por ndoqi rrugën e mbretërve të Izraelit dhe bëri madje të kalojë nëpër zjarr edhe të birin; sipas riteve të neveritshme të kombeve që Zoti kishte dëbuar para bijve të Izraelit; përveç kësaj bënte flijime dhe digjte temjan në vendet e larta; në 5 kodrat dhe poshtë drurëve që gjelbëronin. Atëherë Retsini, mbret Sirisë , dhe Pekahu, bir i Remaliahut, dolën për të luftuar kundër Jeruzalemit; rrethuan aty 6 Ashazin; por nuk arritën ta mundin. Në atë kohë Retsini, mbret i Sirisë, ripushtoi Elathin dhe përzuri Judenjtë nga Elathi; kështu Sirët hynë në Elath dhe kanë mbetur atje deri ditën e sotme. Ashazi 1 dërgoi lajmëtarë Tiglath-Pileserit, mbretit të<eos>
<bos>Asirëve, për t'i thënë: "Unë jam shërbëtori dhe biri yt; dil dhe më çliro nga duart e 8 mbretit të Sirisë dhe të mbretit të Izraelit; që janë ngritur kundër meje" . Ashazi mori pastaj argjendin dhe arin që ndodhej në shtëpinë e Zotit dhe në thesaret e pallatit mbretëror dhe ia dërgoi si dhuratë mbretit të Asirisë. Atëherë mbreti i Asirisë e dëgjoi; pastaj mbreti i Asirisë doli kundër Damaskut; e pushtoi dhe internoi banorët 10 e tij në Kir, dhe vrau Retsinin. Atëherë mbreti Ashaz shkoi në Damask për të takuar Tiglath-Peleserin, mbretin e Asirisë; pa altarin që ishte në Damask, mbreti Ashaz i dërgoi priftit Uria vizatimin dhe modelin e altarit; me gjitha hollësitë 11 për ndërtimin e tij. Kështu Uria ndërtoi një altar; sipas porosive që mbreti Ashaz i kishte dërguar nga Damasku; Uria e ndërtoi para se mbreti Ashaz të 12 kthehej nga Damasku. Kur u kthye nga Damasku; mbreti pa altarin; pastaj mbreti 13 iu afrua altarit dhe ofroi flijime mbi të. Pastaj dogji mbi të olokaustin e tij dhe ofertën e tij ushqimore, derdhi libacionin e tij dhe spërkati mbi altarin gjakun e 14 flijimeve të tij të falenderimit. Sa për altarin prej bronzi që ishte përballë Zotit, e hoqi nga vendi i tij përballë tempullit midis altarit dhe shtëpisë të Zotit dhe e 15 vendosi në veri të altarit. Pastaj mbreti Ashaz urdhëroi priftin Uria dhe tha: "Bëj që të tymoset mbi altar olokausti i madh mëngjesit dhe blatimi ushqimor i mbrëmjes; olokausti i mbretit dhe blatimi i tij ushqimor, olokaustet e tërë popullit të vendit dhe libacionet e tij; dhe do të spërkatë mbi to tërë gjakun e olokausteve 16 dhe tërë gjakun e flijimeve; sa për altarin prej bronzi, do të merrem unë me të. 17 Kështu Uria bëri tërë ato që mbreti Ashaz i kishte urdhëruar . Mbreti Ashaz hoqi gjithashtu panelet nga qerret dhe enët e vogla, hoqi detin nga demat prej bronzi 18 që e mbanin dhe e vendosi mbi një dysheme prej gurësh. Për shkak të mbretit të Asirisë, ai hoqi portikun e së shtunës, që kishin ndërtuar në tempull, edhe nga 19 shtëpia e Zotit hoqi gjithashtu hyrjen e jashtme të mbretit. Pjesa tjetër e bëmave të kryera nga Ashazi a nuk është vallë e shkruar në librin e Kronikave të mbretërve 20 të Judës? Kështu Ashazin e zuri gjumi me etërit e tij dhe u varros me ta në qytetin pasi prifti prifti prifti e Davidit. Në vend të tij mbretëroi i biri, Ezekia. Në vitin e dymbëdhjetë të Ashazit, mbretit të Judës, Hosea; bir i Elahut, filloi 2 të mbretërojë mbi Izraelin dhe e mbajti fronin nëntë vjet. Ai bëri atë që është e 3 keqe në Zotit, por jo si mbretërit e Izraelit që qenë para tij. Shalmaneseri, mbret Asirisë; doli kundër tij; Hosea u bë kështu shërbëtor i tij dhe i paguante një haraç . Por mbreti i Asirisë zbuloi një komplot te Hosea, sepse ky kishte dërguar lajmëtarë te So, mbret Egjiptit dhe nuk i sillte më haraçin mbretit të Asirisë, siç bënte zakonisht çdo vit. Prandaj mbreti Asirisë e futi në burg dhe e mbante të 5 lidhur . Pastaj mbreti i Asirisë pushtoi tërë vendin; doli kundër Samarisë dhe e 6 rrethoi gjatë tre vjetve. Në vitin e nëntë të Hoseas, mbreti 1 Asirisë pushtoi Samarinë, i shpërnguli Izraelitët në Asiri dhe i vendosi në Halah dhe mbi Haborin; 7 lumë i Gozanit, si dhe në qytetet e Medit. Kjo ndodhi sepse bijtë e Izraelit kishin kryer mëkate kundër Zotit, Perëndisë të tyre, që i kishte nxjerrë nga vendi Egjiptit duke i çliruar nga pushteti i Faraonit; mbretit të Egjiptit, dhe kishin nderuar perëndi 8 të tjera; kështu ata kishin ndjekur zakonet e kombeve që Zoti i kishte dëbuar 9 përpara bijve të Izraelit dhe ato të futura nga mbretërit e Izraelit. Bijtë e Izraelit kishin kryer gjithashtu në mënyrë të fshehtë kundër Zotit; Perëndisë të tyre; jo të drejta dhe kishin ndërtuar vende të larta në të gjitha qytetet e tyre, nga kullat e 10 rojes deri në qytetet e fortifikuara. Kishin ndërtuar për veten e tyre shtylla të 11 shenjta dhe Asherime mbi çdo kodër të lartë dhe poshtë çdo druri gjelbërues; dhe aty, në tërë vendet e larta; kishin djegur temjan, ashtu si kishin bërë kombet që Zoti kishte dëbuar përpara tyre, dhe kishin kryer veprime të liga, duke shkaktuar 12 zemrimin e Zotit; u kishin shërbyer gjithashtu idhujve, për të cilët Zoti u pat 13 thënë: "Mos bëni një gjë të tillë!" . Megjithatë Zoti e kishte paralajmëruar Izraelin dhe Judën me anë të të gjithë profetëve dhe të shikuesve; duke thënë: "Kthehuni prapa nga rrugët tuaja të këqija dhe respektoni urdhërimet dhe statutet e mia, sipas tërë ligjit që u caktova etërve tuaj dhe që ju dërgova me anë të shërbëtorëve të mi, 14 profetëve" . Por ata nuk dëgjuan çfarë thuhej dhe u bënë edhe më kokëfortë, si 15 kishin vepruar etërit e tyre, që nuk besim tek Zoti, Perëndia i tyre. Dhe hodhën poshtë statutet dhe besëlidhjen që ai kishte lidhur me etërit e tyre dhe paralajmërimet që u kishte dhënë. Prandaj ndoqën gjëra të kota duke u bërë ata vetë mendjelehtë dhe shkuan pas kombeve që i rrethonin; që Zoti i kishte ndaluar ti 16 sytë gjëra patën imitonin. Kështu ata braktisën tërë urdhërimet e Zotit, Perëndisë të tyre; bënë dy viça prej metali të shkrirë, bënë një Asherah, adhuruan tërë ushtrinë e qiellit dhe<eos>
<bos>17 u vunë në shërbim të Baalit; kaluan nëpër zjarr bijtë dhe bijat e tyre, praktikuan shortarinë, interpretuan shenjat e këqija dhe bënë atë që është e keqe në sytë e Zotit, 18 duke shkaktuar zemërimin e tij. Prandaj Zoti u zemërua shumë me Izraelin dhe 19 largoi nga prania e tij; mbeti vetëm fisi Judës. As Juda nuk 1 respektoi 20 urdhërimet e Zotit, Perëndisë të tij, por ndoqi zakonet e futura nga Izraeli. Prandaj Zoti hodhi poshtë tërë fisin e Izraelit, i poshtëroi dhe i braktisi në duart e cubave, 21 deri sa i përzuri nga prania e tij. Kur ai e shkëputi Izraelin nga shtëpia e Davidit, ata shpallën mbret Jeroboamin, birin e Nebatit; pastaj Jeroboami e shmangu Izraelin 22 nga rruga e Zotit dhe e bëri të kryente një mëkat të madh. Kështu bijtë e Izraelit 23 ndoqën tërë mëkatet e kryera prej Jeroboamit dhe nuk u larguan prej tyre, deri sa Zoti e largoi Izraelin nga prania e tij, ashtu si kishte thënë me anë të tërë profetëve të tij, shërbëtorëve të tij; dhe Izraeli u shpërngul kështu me dhunë në vendin e Asirisë, 24 ku ndodhet sot e kësaj dite. Pastaj mbreti Asirisë solli njerëz nga Babilonia, nga Kuthahu; nga Ava; nga Hamathi dhe nga Sefarvaimi dhe i vendosi në qytetet e Samarisë në vend të bijve të Izraelit; kështu ata futën në dorë Samarinë dhe banuan 25 në qytetet e saj. Por në fillim të ngulimit të tyre atje, ata nuk kishin frikë nga 26 Zoti; prandaj Zoti dërgoi në mes të tyre, disa luanë, të cilët vranë disa banorë. Atëherë i thanë mbretit të Asirisë: "Njerëzit që ti i ke kaluar dhe vendosur në Samari nuk njohin ligjin e Perëndisë të vendit; prandaj ai ka dërguar në mes tyre luanë që 27 1 vrasin ata, sepse nuk njohin ligjin e Perëndisë të vendit" . Atëherë mbreti 1 Asirisë dha këtë urdhër, duke thënë: "Bëni që të kthehet një nga priftërinjtë që keni internuar që andej; ai të shkojë të vendoset pranë tyre dhe t'u mësoj ligjin e Perëndisë 28 të vendit" Kështu një nga priftërinjtë, që ishin internuar nga Samaria; shkoi dhe 29 u vendos në Bethel dhe u mësoi atyre si duhet t'i druheshin Zotit. Megjithatë, tërë këto kombe vazhduan të bëjnë perënditë e tyre dhe 1 vendosën në tempujt e vendeve të larta që kishin ndërtuar Samaritanët, çdo komb në qytetin ku banonte. 30 Ata të Babilonisë bënë Sukoth-Benothin; ata të Kuthit Nergalin; ata të Hamathit 31 Ashiman; ata të Avas bënë Nibhazin dhe Tartakun; dhe ata të Sefarvaimit i digjnin bijtë e tyre për nder të Adramelekut dhe të Anamelekut; perëndi të 32 Sefarvaimit. Ata kishin frikë nga Zoti, por zgjodhën priftërinj të vendeve të larta të ardhur nga çdo klasë dhe që ofronin flijime për ta në tempujt e vendeve të larta. 33 Kështu ata kishin frikë nga Zoti dhe u shërbenin 'perëndive të tyre; sipas zakoneve 34 të kombeve nga të cilat qenë shpërngulur. Edhe sot e kësaj dite vazhdojnë të ndjekin zakonet e vjetra; nuk kanë frikë nga Zoti dhe nuk veprojnë sipas statuteve dhe urdhërimeve të tij dhe as sipas ligjeve dhe urdhërimeve që Zoti u kishte dhënë 35 bijve të Jakobit; të quajtur prej tij Izrael. Me ta në fakt Zoti kishte vendosur dhe u kishte urdhëruar: "Mos kini frikë nga perëndi të tjera; mos bini përmbys para tyre, 36 mos u shërbeni dhe mos u ofroni flijime, por kini frikë nga Zoti, që ju bëri të dilni nga vendi Egjiptit me fuqi të madhe dhe me krahun e tij të shtrirë; para tij 37 bini përmbys dhe atij i ofroni flijime. Kini kujdes të zbatoni gjithnjë statutet; dekretet; ligjin dhe urdhërimet që ai shkroi për ju; por mos kini frikë nga perënditë 38 tjera. Mos harroni besëlidhjen që kam lidhur me ju dhe mos kini frikë nga 39 perëndi të tjera; por kini frikë nga Zoti, Perëndia juaj, dhe ai do tju çlirojë nga 40 duart e tërë armiqve tuaj Por ata nuk e dëgjuan dhe vazhduan përkundrazi të 41 ndjekin zakonet e tyre të lashta. Kështu këto kombe kishin frikë nga Zoti dhe u shërbenin idhujve të tyre. Edhe bijtë e tyre dhe bijtë e bijve të tyre kanë vazhduar të veprojnë deri më sot siç kanë vepruar etërit e tyre. ## Chapter 18 Në vitin e tretë të Hoseas, birit të Elahut, mbret i Izraelit, filloi të mbretërojë 2 Ezekia, bir i Ashazit, mbret i Judës. Ishte njëzet e vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi njëzet e nëntë vjet në Jeruzalem. E ëma quhej Abi; ishte bijë e Zakarias. 3 Ai bëri atë që ishte e drejtë në e Zotit, sipas tërë atyre që kishte bërë Davidi, ati i tij. hoqi nga vendi vendet e larta, bëri copë-copë shtyllat e shenjta; rëzoi Asherahun dhe bëri copë-copë gjarpërin prej bronzi që e pat bërë Moisiu; sepse deri 5 në atë kohë bijtë e Izraelit i kishin ofruar temjan dhe e quajti Nehushtan. Ai pati besim tek Zoti, Perëndia i Izraelit; dhe mbas tij, midis tërë mbretërve të Judës, nuk asnjë si ai, as edhe midis atyre që kishin qenë para tij . Mbeti i lidhur me Zotin; pesë sytë pati nuk pushoi së ndjekuri gjurmët e tij dhe respektoi urdhërimet që Zoti i kishte dhënë Moisiut. Kështu Zoti mbeti pranë tij, dhe atij i dilnin mbarë të gjitha ndërmarrjet 8 e tij. Ngriti krye kundër mbretit të Asirisë dhe nuk iu nënshtrua më; mundi Filistejtë deri në Gaza dhe aty ku arrinte territori i tyre, nga kulla e rojes deri në qytetin e 9 fortifikuar. Vitin e katërt të mbretit Ezekia; që ishte viti i shtatë i Hoseas, birit të Elahut, mbret i Izraelit, Shalmaneseri, mbret Asirisë, doli kundër Samarisë dhe e 10 rrethoi. Dhe pas tre vjetve e pushtoi; vitin e gjashtë të Ezekias, që ishte viti 11 nëntë Hoseut, mbretit të Izraelit, Samaria u pushtua me forcë. Mbreti Asirisë 1 shpërnguli pastaj Izraelitët në Asiri dhe i vendosi në Halah dhe mbi Haborin; lumë 12 Gozanit, dhe në qytetet e Medasve; sepse nuk i ishin bindur zërit të Zotit, Perëndisë të tyre; dhe kishin shkelur besëlidhjen e tij; tërë ato që Moisiu; shërbëtor 13 i Zotit, kishte urdhëruar ata as e kishin dëgjuar; as e kishin vënë në praktikë. Vitin e katërmbëdhjetë të mbretit Ezekia, Senasheribi, mbret i Asirisë, doli kundër 14 tërë qyteteve të fortifikuara të Judës dhe i pushtoi. Atëherë Ezekia, mbret i Judës, dërgoi ti thotë mbretit të Asirisë në Lakish: "Kam mëkatuar; tërhiqu prej meje dhe kam për të pranuar të gjitha ato që do të më caktosh" Mbreti 1 Asirisë 1 caktoi 15 Ezekias; mbretit të Judës, treqind talenta argjendi dhe tridhjetë talenta ari. Kështu Ezekia dha tërë argjendin që gjendej në shtëpinë e Zotit dhe në thesaret e pallatit të 16 mbretit. Në atë kohë Ezekia hoqi nga portat e tempullit të Zotit dhe nga shtalkat arin me të cilin Ezekia, mbret Judës, i kishte veshur dhe ia dha mbretit të Asirisë. 17 Atëherë mbreti Asirisë i dërgoi Ezekias; nga Lakishi në Jeruzalem; Tartanin, Rabsarisin dhe Rabshakehun me një ushtri të madhe. Ata dolën dhe arritën në 18 Jeruzalem. Kur arritën në Jeruzalem, shkuan Kur thërritën mbretin, u ndalën 19 bir i Asafit, arkivisti. Atëherë Rabshakehu u tha atyre: "Shkoni t'i thoni Ezekias: 20 Kështu thotë i madhi, mbret i Asirisë: Ku e gjen gjithë këtë besim? mendon vallë që këshilla dhe forca për të bërë luftë janë vetëm fjalë të kota? Te kush ke 21 besim kur ke ngritur krye kundër meje? Ja tani, ti ke besim në përkrahjen e këtij kallami të thyer, që është Egjipti, që çan dorën e atij që mbështetet në të dhe e shpon. 22 Itillë është pikërisht Faraoni, mbreti Egjiptit, për tërë ata që kanë besim tek ai. Ndofta do të më thoni: "Ne kemi besim tek Zoti, Perëndia A nuk është, vallë, po ai për të cilin Ezekia ka hequr vendet e larta dhe altarët; duke i thënë Judës dhe ynë" .<eos>
<bos>23 Jeruzalemit: "Ju do të adhuroni vetëm përpara këtij altari në Jeruzalem"? Tani vër një bast me zotërinë tim, mbretin e Asirisë! Unë do të jap dy mijë kuaj, në rast 24 se ti je në gjendje të gjesh kalorësit që u hipin. Si mund ta bësh të tërhiqet edhe një kapiten të vetëm midis shërbëtorëve më të të zotërisë sime? 25 Megjithatë ke besim tek Egjipti për të pasur qerre dhe kalorës. Tani, a kam dalë, vallë, pa Zotin kundër këtij vendi për ta shkatërruar? Zoti më ka thënë: "Dil kundër 26 këtij vendi dhe shkatërroje" Atëherë Eliakimi, bir i Hilkiahut, Shebna dhe Joashi i thanë Rabshakehut: "Të lutem, folu shërbëtorëve të tu në gjuhën aramaike; se ne e kuptojmë; por mos na fol në gjuhën hebraike, sepse populli që është mbi muret 27 dëgjon' Por Rabshakehu iu përgjigj atyre në këtë mënyrë: "A më ka dërguar vallë zotëria im t'i them këto gjëra zotërisë sate dhe ty, apo më tepër njerëzve që qëndrojnë mbi muret, të dënuar të hanë jashtëqitjet e tyre dhe të pinë shurrën e tyre 28 bashkë me ju?" Atëherë Rabshakehu u ngrit dhe bërtiti me zë të lartë në gjuhën 29 hebraishte, duke thënë: "Dëgjoni fjalën e të madhit, mbretit të Asirisë! Kështu thotë mbreti: "Mos u mashtroni nga Ezekia, sepse ai nuk mund tju shpëtojë nga 30 duart e mia; të mos ju shtyjë Ezekia të keni besim tek Zoti, duke thënë: Me siguri 31 Zoti do të na çlirojë dhe ky qytet nuk do t'i dorëzohet mbretit të Asirisë"\_ Mos dëgjoni Ezekian; sepse kështu thotë mbreti 1 Asirisë: "Bëni paqe me mua dhe dorëzohuni në duart e mia, kështu secili do të hajë frutat e vreshtit dhe të fikut të tij 32 dhe do të pijë ujin e sternës së tij, deri sa të vijë unë dhe tju çoj në një vend të ngjashëm me vendin tuaj, një vend që jep dhe verë, një vend që ka bukë dhe vreshta, një vend me ullinj, vaj dhe mjaltë; dhe ju do të jetoni dhe nuk do të vdisni" . Mos dëgjoni fjalët e Ezekias, që kërkon t'ju mashtrojë, duke thënë: "Zoti do të na 33 çlirojë" A ka çliruar ndonjë prej perëndive të fiseve vendin e tij nga duart e 34 mbretit të Asirisë? Ku janë perënditë e Hamathit dhe të Arpadit? Ku janë perënditë e Sefarvaimit; të Henas dhe të Ivahut? E kanë çliruar ata vallë Samarinë 35 nga duart e mia? Kush midis tërë perëndive të këtyre vendeve ka çliruar vendin 36 e tij nga duart e mia, që Zoti të çlirojë Jeruzalemin nga duart e mia?" . Por populli heshti dhe nuk u përgjigj as edhe një fjalë, sepse urdhri i mbretit ishte: "Mos i jepni 37 përgjigje" . Atëherë Eliakimi, bir i Hilkiahut; prefekt i pallatit, Shebna; sekretari, dhe Joahu; bir i Asafit; arkivisti; shkuan tek Ezekia me rroba të grisura dhe i referuan qoftë vegjël grurë fjalët e Rabshekahut. ## Chapter 19 Kur mbreti Ezekia dëgjoi këto gjëra; rrobat e tij, u mbulua me një thes 2 dhe hyri në shtëpinë e Zotit. Pastaj dërgoi Eliakimin; prefektin e pallatit; Shebnan, sekretarin; dhe pleqtë e 3 Amotsit. Ata i thanë: "Kështu thotë Ezekia: "Kjo është një ditë ankthi, ndëshkimesh 4 dhe turpi, sepse bijtë janë duke lindur; por nuk ka forcë për ti pjellë. Ndofta Zoti, Perëndia yt, ka dëgjuar tërë fjalët e Rabshakehut, që mbreti i Asirisë, zotëria e tij, ka dërguar për të fyer Perëndinë e gjallë, dhe do ta dënojë për shkak të fjalëve që 5 6 Kështu shërbëtorët e mbretit Ezekia shkuan tek Isaia. Dhe Isaia u tha atyre: "Këtë do ti thoni zotërisë suaj: Kështu thotë Zoti: "Mos u tremb nga fjalët që dëgjove; me 7 të cilat shërbëtorët e mbretit të Asirisë më kanë fyer. Ja, unë do të dërgoj mbi të një frymë dhe sa të dëgjojë ndonjë lajm; do të kthehet në vendin e tij; dhe në vendin 8 e tij unë do ta bëj që të bjerë nga shpata"" . Kështu Rabshakehu u kthye dhe e gjeti mbretin e Asirisë që rrethonte Libnahun, sepse kishte mësuar që ai qe nisur nga 9 Lakishi. Por ai mori lajme nga Tirhakahu, mbret Etiopisë, të cilat thonin: Ja, ai lëvizi për të luftuar kundër teje" . Atëherë i dërgoi përsëri lajmëtarë Ezekias, duke 10 1 thënë: që Perëndia yt, tek i cili ke besim, të të mashtrojë duke thënë: Jeruzalemi nuk do të 11 jepet në duart e mbretit të Asirisë Ja, ti ke dëgjuar atë që mbretërit e Asirisë u kanë bërë tërë vendeve; duke vendosur shkatërrimin e tyre. A do të shpëtoje ti vetëm? 12 A kanë çliruar; vallë perënditë e kombeve ata që etërit e mi kanë shkatërruar: 13 Gozanin; Haranin; Retsefin dhe bijtë e Edenit që ishin në Telasar? Ku janë mbreti 1 Hamathit, mbret i Arpadit dhe mbreti 1 qytetit të Sefarvaimit; të Henas dhe të 14 Ivahut?" Ezekia e mori letrën nga duart e lajmëtarëve dhe e lexoi; pastaj shkoi 15 në shtëpinë e Zotit dhe e shtriu para Zotit. Pastaj Ezekia filloi të lutet para Zotit 16 i të tëra mbretërive të tokës. Ti ke bërë qiejtë dhe tokën. Vër veshin, 0 Zot, dhe dëgjo; hap sytë;, 0 Zot, dhe shiko! Dëgjo fjalët e Senakeribit, që ka dërguar këtë njeri 17 për të fyer Perëndinë e gjallë! Éshtë e vërtetë, 0 Zot; që mbretërit e Asirisë kanë grisi<eos>
<bos>18 shkatërruar kombet dhe vendet e larta; kanë hedhur në zjarr perënditë e tyre; sepse ato ishin perëndi, por e duarve të njerëzve, dru dhe gur; prandaj 1 19 shkatërruan. Por tani, 0 Zot, na shpëto, të lutem, nga duart e tij, me qëllim që 20 Atëherë Isaia, bir 1 Amotsit; dërgoi t'i thotë Ezekias: "Kështu flet Zoti, Perëndi Izraelit: "Dëgjova 21 lutjen që ti me drejtove për Senakeribin; mbretin e Asirisë. Kjo është fjala që Zoti ka shqiptuar kundër atij: Bija e virgjër e Sionit të përbuz dhe tallet me ty; bija 22 e Jeruzalemit tund kokën prapa teje. Cilin ke fyer dhe poshtëruar? Kundër kujt 23 ke ngritur zërin dhe me arogancë? Kundër të Shenjtit të Izraelit! Me anë të lajmëtarëve të tu ke fyer Zotin dhe ke thënë: "Me morinë e qerreve të mia kam hipur e tij më të bukur; do të arrij në strehimin e tij më të thellë, në pjesën më të harlisur 24 të Unë kam gërmuar dhe kam pirë ujëra të huaja; me shputën e këmbëve 25 të mia kam tharë tërë lumenjtë e Egjiptit" . kohe të kam përgatitur këtë gjë dhe prej kohërave të lashta e kam hartuar planin? Dhe tani e solla punën që të ndodhë kjo: që ti t'i katandisësh në një grumbull 26 gërmadhash qytetet e fortifikuara. Prandaj banorët e tyre të cilëve u mungonte forca, ishin tmerruar dhe e kishin humbur torruan; ishin si bari i fushave, si bari i 27 blertë, si bari mbi çatitë, që digjet para se të rritet. Por unë e di se si ulesh, si del 28 dhe si hyn dhe bile tërbimin tënd kundër meje. Me se tërbimi yt kundër meje dhe arroganca jote kanë arritur në veshët e mi, do të të vë unazën time në fejzat hundës, frerin tim te goja, dhe do të të kthej në rrugën nëpër të cilën ke ardhur" 29 Kjo ka për të qenë shenja për ty: Sivjet do të hani atë që rritet vetë, vitin e dytë atë që prodhon ai; por vitin e tretë do të mbillni dhe do të korrni, do të mbillni vreshta 30 dhe do të hani frytin e tyre. Pjesa tjetër e bëmave e shtëpisë së Judës që do të 31 shpëtojë, ka për të vazhduar të lëshojë rrënjë poshtë dhe të prodhojë fryte lart. Sepse nga Jeruzalemi ka për të dalë një pakicë dhe nga mali i Sionit ata që kanë 32 shpëtuar. Zelli Zotit të ushtrive do ta bëjë këtë. Prandaj kështu thotë Zoti për mbretin e Asirisë: "Ai nuk ka për të hyrë në këtë qytet as ka për të hedhur shigjeta; nuk ka për t'i dalë përpara me mburoja as ka për të ndërtuar ndonjë ledh kundër tij . 33 Ai do të kthehet nëpër rrugën që ndoqi kur erdhi dhe nuk ka për të hyrë në këtë vepër sytë pyllit. gjatë qenë 34 qytet; thotë Zoti. Unë do ta mbroj këtë qytet për ta shpëtuar; për dashurinë që 35 kam ndaj vetes dhe për dashurinë e Davidit; shërbëtorit tim" . Atë natë ndodhi që engjëlli i Zotit doli dhe vrau në kampin e Asirëve njëqind e tetëdhjetë e mijë njerëz; kur njerëzit u ngritën në mëngjes, ja të gjithë ishin bërë kufoma. Atëherë Senakeribi, mbret i Asirisë, çadrat, u nis e U kthye në shtëpi, dhe mbeti në 37 Ninivë. Dhe ndodhi që, ndërsa ai po adhuronte në shtëpinë e perëndisë së tij Nisrok, bijtë e tij Adrameleku dhe Sharetseri e vranë me goditje të shpatës; pastaj u strehuan në vendin e Araratit. Në vend të tij mbretëroi i biri, Esarhadoni. pesë 36 ngriti ## Chapter 20 Në ato ditë Ezekia u sëmur për vdekje. Atëherë profeti Isaia, bir i Amotsit;, shkoi tek ai dhe i tha: "Kështu flet Zoti: "Rregullo shtëpinë tënde, sepse ke për të 2 vdekur dhe nuk ke për t'u shëruar"" Atëherë ai ktheu fytyrën nga muri dhe iu lut 3 Zotit, duke thënë: "Të lutem shumë, 0 Zot, mos harro si kam ecur para teje me besnikëri dhe me zemër të pastër, duke bërë atë që është e mirë për e Pastaj Ezekia shpërtheu në vaj. Isaia nuk kishte arritur akoma në oborrin qendror, kur 5 fjala e Zotit iu drejtua; duke thënë: "Kthehu prapa dhe i thuaj Ezekias, princit të popullit tim: "Kështu flet Zoti, Perëndia i Davidit; atit tënd: Kam dëgjuar lutjen tënde dhe kam parë lotët e tu; ja, unë po të shëroj; ditën e tretë do të ngjitesh në shtëpinë e Zotit. Do t'i shtoj pesëmbëdhjetë vjet jetës sate, do të të çliroj ty dhe këtë qytet nga duart e mbretit të Asirisë dhe do ta mbroj këtë qytet për dashurinë që kam ndaj vetes dhe ndaj Davidit, shërbëtorit tim' Pastaj Isaia tha: "Merrni një 8 jaki fiqsh" . Kështu ata e morën dhe e vunë mbi ulçerën; dhe mbreti u shërua. Por Ezekia i tha Isait: Cila është shenja që Zoti do të më shërojë dhe që ditën e tretë do të ngjitem në shtëpinë e Zotit?" . Atëherë Isaia iu përgjigj: "Kjo është për ty shenja nga ana e Zotit që Zoti do të plotësojë atë që ka thënë: A dëshiron që hieja të shkojë 10 përpara dhjetë shkallëza ose të kthehet prapa dhjetë shkallëza?" . Ezekia u përgjigj: "Éshtë lehtë për hijen të shkojë përpara dhjetë shkallëza. Jo! Më mirë hieja të shkojë 11 prapa dhjetë shkallëza" Atëherë profeti Isai kërkoi ndihmën e Zotit; që bëri sytë tu" .<eos>
<bos>hijen të kthehej prapa dhjetë shkallëzat që i kishte zënë në shkallën e Ashazit. Në atë kohë Berodak-Baladani, bir i Baladanit; mbret i Babilonisë, i dërgoi letra dhe 13 një dhuratë Ezekias; sepse kishte dëgjuar që Ezekia kishte qenë i sëmurë. Ezekia në audiencë të dërguarit dhe u tregoi tërë shtëpinë e thesarit të tij: argjendin; arin; aromat; vajrat shumë të mira, arsenalin e tij dhe të gjitha gjërat që ndodheshin në magazinat e tij. Nuk asgjë në shtëpinë e tij dhe në të gjitha pronat e tij që 14 Atëherë Isaia shkoi te mbreti Ezekia dhe i tha: "Çfarë thanë ata njerëz dhe nga kanë ardhur te ti?"\_ Ezekia iu përgjigj: "Kanë 15 ardhur nga një vend 1 largët, nga Babilonia" . Isaia i tha: "Çfarë kanë parë në shtëpinë tënde?" Ezekia u përgjigj: "Kanë të gjitha ato që ka shtëpia ime; u 16 tregova edhe ato që janë në magazinat e mia" Atëherë Isaiai i tha Ezekias: 17 "Dëgjo fjalën e Zotit: do të vijnë ditët, kur tërë ato që ka shtëpia jote dhe tërë ato që etërit e tu kanë grumbulluar deri më sot, do të çohen në Babiloni; asgjë 18 nuk do të lihet, thotë Zoti. Përveç kësaj, disa nga bijtë e që kanë dalë nga ti 19 dhe që të kanë lindur; do të bëhen eunukë në pallatin e mbretit të Babilonisë"" . Ezekia iu përgjigj pastaj Isaias: "Fjala e Zotit që ti ke shqiptuar është e mirë" . Në fakt ai mendonte: A nuk është një gjë e bukur që të ketë paqe dhe siguri gjatë jetës 20 Pjesa tjetër e bëmave të Ezekias dhe të gjitha trimëritë e tij, ndërtimi i rezervuarit dhe ujësjellësit, me anën e të cilëve ujin në qytet;, a nuk janë të 21 shkruara në librin e Kronikave të mbretërve të Judës? Pastaj Ezekian e zuri gjumi me etërit e tij dhe në vend të tij mbretëroi i biri, Manasi. priti pati profeti parë gjëra "Ja, tu, pruri ## Chapter 21 Manasi ishte dymbëdhjetë vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe e mbajti fronin 2 pesëdhjetë e pesë vjet në Jeruzalem: E ëma quhej Eftsibah. Ai bëri atë që ishte e keqe në sytë e Zotit; sipas zakoneve të neveritshme të kombeve që Zoti kishte dëbuar 3 para bijve të Izraelit. Ai rindërtoi vende të larta që Ezekia; i ati, kishte shkatërruar; ngriti altarin e Baalit; bëri një Asherah ashtu si kishte bërë Ashabi, mbret i Izraelit; 4 dhe adhuroi tërë ushtrinë e qiellit dhe u vu në shërbim të tij. Ai ngriti gjithashtu altare në shtëpinë e Zotit, lidhur me të cilën Zoti kishte thënë: "Në Jeruzalem do të 5 vë emrin tim" . altare tërë ushtrisë së qiellit në dy oborret e shtëpisë të 6 Zotit. Kaloi edhe nëpër zjarr të birin, u muarr me magji dhe shortari dhe u këshillua me mediume dhe magjistarë. Bëri atë që është plotësisht e keqe në sytë e Zotit; duke shkaktuar zemërimin e tij . Vuri madje një shëmbëlltyrë të gdhendur të Asherahut; që kishte bërë, në tempull, lidhur me të cilin Zoti kishte thënë Davidit dhe Salomonit; birit të tij: "Në këtë tempull dhe në Jeruzalem; që kam zgjedhur ndër 8 gjithë fiset e Izraelit; do të vendos emrin tim përjetë; dhe nuk do të bëj që këmba kujdesen të zbatojnë në praktikë atë që kam urdhëruar dhe ligjin që Moisiu; 9 shërbëtori im, u ka urdhëruar" Por ata nuk e dëgjuan dhe Manasi 1 shtyu të 10 vepronin më keq se kombet që Zoti kishte shkatërruar para bijve të Izraelit. 11 Atëherë Zoti foli me anë të shërbëtorëve të tij, profetëve; duke thënë: "Meqenëse Manasi; mbret i Judës; ka kryer këto gjëra të neveritshme (ka bërë një të keqe më të madhe se ajo që kanë bërë Amorejtë, që ishin para tij, dhe me anë të idhujve të 12 tij e ka bërë edhe Judën të kryejë mëkate), kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: unë do të sjell mbi Jeruzalemin dhe mbi Judën një fatkeqësi të tillë, sa që kushdo 13 që ta dëgjojë do ti tronditen veshët. Do të zgjas mbi Jeruzalem rripin matës të Samarisë dhe plumbçen e shtëpisë së Ashabit, dhe do ta pastrojë Jeruzalemin si 14 pastrohet një pjatë e cila, pasi të jetë pastruar, kthehet përmbys. Kështu do të braktis mbetjen e trashëgimisë sime dhe do ta jap në duart e armiqve të tyre, dhe ata 15 do të bëhen preja dhe plaçka e gjithë armiqve të tyre, sepse kanë bërë atë që është e keqe në e mi dhe kanë shkaktuar zemërimin tim nga dita që etërit e tyre 16 dolën nga Egjipti e deri më sot" . pafajshëm, duke e mbushur Jeruzalemin nga njeri skaj në tjetrin; përveç mëkatit të 17 tij që e shtyu Judën të mëkatojë, duke bërë atë që është e keqe në e Zotit. Pjesa tjetër e veprave të Manasit;, tërë ato që kreu dhe mëkatet që bëri a nuk janë të 18 shkruara në ibrin e Kronikave të mbretërve të Judës? Kështu Manasin e zuri gjumi me etërit e tij dhe e varrosën në kopshtin e pallatit të tij, në kopshtin e Uzas. 19 Në vend të tij mbretëroi i biri, Amoni. Amoni ishte njëzet e dy vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbajti fronin dy vjet në Jeruzalem. E ëma quhej Meshulemeth, ishte 20 bija e Harutsit nga Jotbahu. Ai bëri atë që është e keqe në e Zotit, ashtu ngriti gjithë "Ja, sytë sytë sytë 21 si kishte vepruar i ati, Manasi. Ndoqi plotësisht rrugën e ndjekur nga i ati, u 22 shërbeu idhujve të cilëve u kishte shërbyer i ati dhe i adhuroi. Braktisi Zotin, 23 Perëndinë e etërve të tij, dhe nuk eci në rrugën e Zotit. Shërbëtorët e Amonit 24 kurdisën një komplot kundër tij dhe e vranë mbretin në pallatin e tij. Por populli i vendit vrau tërë ata që kishin marrë pjesë në komplot kundër mbretit Amon dhe 25 në vend të tij u bë mbret i biri, Josia. Pjesa tjetër e bëmave të kryera nga Amoni 26 a nuk janë të shkruara në librin e Kronikave të mbretit të Judës? &amp;lt;aaa add&amp;gt; Ai u varros në varrin e tij, në kopshtin e Uzas. Në vendin e tij mbretëroi i biri, Josia. ## Chapter 22<eos>
<bos>Josia ishte tetë vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbajti fronin e tij tridhjetë 2 vjet në Jeruzalem. E ëma quhej Jedidah, ishte e bija e Adajahut nga Botskathi. Ai bëri atë që ishte e drejtë në sytë e Zotit dhe vazhdoi tërësisht rrugën e Davidit; 3 atit të tij, duke mos devijuar as më të djathtë as më të majtë. Në vitin e tetëmbëdhjetë të mbretit Josia, mbreti dërgoi në shtëpinë e Zotit Shafanin; sekretarin; birin e Atsaliahut, që ishte bir i Meshulamit, duke thënë: "Shko te kryeprifti Hilkiah dhe i thuaj që të mbledhë paratë që kanë sjellë në shtëpinë e Zotit dhe ato 5 që derëtarët kanë mbedhur nga populli. T'u jepet në dorë atyre që kryejnë punën; që u është besuar mbikqyrja e shtëpisë të Zotit; dhe këta t'ua japin punëtorëve që ndodhen në shtëpinë e Zotit për të meremetuar dëmtimet e tempullit; marangozave, ndërtuesve dhe muratorëve, për të blerë lëndën e drurit dhe të latuar, të cilat nevojiten për të ndrequr tempullin. Por mos kërkoni fare Ilogari për paratë e 8 dorëzuara në duart e tyre, sepse ata veprojnë me ndershmëri' Atëherë kryeprifti Hilkiah i tha Shafanit;, sekretarit: "Gjeta në shtëpinë e Zotit librin e ligjit" . Hilkiahu 9 ia dha pastaj librin Shafanit që e lexoi. Kështu Shafani, sekretari, shkoi te mbreti për t'i njoftuar ngjarjen, duke thënë: "Shërbëtorët e tu kanë mbledhur paratë e gjetura në tempull dhe i kanë dorëzuar në duart e atyre që bëjnë punën, të cilëve u 10 është besuar mbikqyrja e shtëpisë të Zotit" Shafani, sekretari, i tha gjithashtu mbretit: "Prifti Hilkiah më ka dhënë një libër" . Dhe Shafani e lexoi në të gurë prani 11 12 mbretit. Kur mbreti dëgjoi fjalët e ligjit, ai grisi rrobat e tij. Pastaj mbreti 13 Shafanin, sekretarin; dhe Asajahun; shërbëtorin e mbretit: "Shkoni dhe konsultohuni me Zotin për mua për popullin dhe për tërë Judën; lidhur me fjalët e këtij libri që u gjet; sepse i madh është zemërimi Zotit kundër nesh, sepse etërit tanë nuk iu bindën fjalëve të këtij libri dhe nuk kanë vepruar në përshtatje me të 14 gjitha ato që janë shkruar për Atëherë Hilkiah; Ahikami, Akbori, Shafani dhe Asajahu shkuan te profetesha Huldah, bashkëshorte e Shalumit të Tikvahut; që ishte i biri i Harahsit; ruajtësit të rrobave, (ajo banonte në Jeruzalem; 15 në lagjen e dytë) dhe folën me të. Ajo u përgjigj: "Kështu thotë Zoti, Perëndia 16 i Izraelit: njoftojani atij që ju dërgoi tek unë: "Kështu thotë Zoti: Ja, unë do të sjell një fatkeqësi mbi këtë vend dhe mbi banorët e tij, tërë fjalët e librit që mbreti 17 iJudës ka lexuar, sepse ata më kanë braktisur dhe u kanë djegur temjan perëndive të tjera për të më zemëruar me të gjitha veprat e duarve të tyre. Prandaj zemërimi 18 im u ndez kundër këtij vendi dhe nuk do të shuhet" Por mbretit të Judës, që ju ka dërguar për t'u konsultuar me Zotin, do ti thoni kështu: "Kështu thotë Zoti, 19 Perëndia i Izraelit; lidhur me fjalët që ti ke dëgjuar; sepse zemra jote u mallëngjye dhe ti u përule përpara Zotit kur dëgjove atë që kam thënë kundër këtij vendi dhe banorëve të tij, që do të bëheshin një dëshpërim dhe një mallkim, dhe rrobat 20 dhe qave përpara meje edhe unë të dëgjova"= "Prandaj; ja, unë do të të bashkoj me etërit e tu dhe ty do të të vendosin në paqe në varrin tënd; dhe e tu nuk kanë për të Dhe ata ia prifti ne" . grise tha Zoti. tërë të keqen që unë do ti sjell këtij vendi' njoftuan mbretit këtë mesazh. sytë parë ## Chapter 23 Atëherë mbreti dërgoi njerëz për të mbledhur pranë vetes tërë pleqtë e Judës 2 dhe të Jeruzalemit. Mbreti u ngjit pastaj në shtëpinë e Zotit dhe me të u ngjitën tërë njerëzit e Judës, tërë banorët e Jeruzalemit; priftërinjtë, profetët dhe tërë populli, nga më madhi deri te më i vogli; dhe ai lexoi në prani të tyre tërë fjalët e librit të 3 besëlidhjes, që ishte gjetur në shtëpinë e Zotit. Pastaj mbreti, duke qëndruar më këmbë mbi podium; lidhi një besëlidhje përpara Zotit, duke u zotuar të ndiqte Zotin; të respektonte porositë dhe statutet e tij me gjithë zemër dhe me gjithë shpirt; për të zbatuar në praktikë fjalët e kësaj besëlidhje, të shkruara në atë libër. Tërë populli e 4 pranoi besëlidhjen. Mbreti urdhëroi pastaj kryepriftin Hilkiah; priftërinjtë e rangut të dytë dhe derëtarët të çonin jashtë tempullit të Zotit objektet që ishin ndërtuar për 5 Baalin, për Asherahun dhe për ushtrinë e qiellit; Ai zhduku gjithashtu priftërinjtë idhujtarë që mbretërit e Judës kishin caktuar për të djegur temjan në vendet e larta të qyteteve të Judës e në rrethinat e Jeruzalemit, dhe ata që i digjnin temjan Baalit;, diellit, hënës, shenjave të zodiakut dhe gjithë ushtrisë së qiellit. E Asherahun nga shtëpia e Zotit jashtë Jeruzalemit në përruan e Kidronit; e dogji pranë përroit 7 Kidron; e bëri hi dhe hirin e tij e hodhi mbi varret e njerëzve të popullit. Shembi edhe shtëpitë e njerëzve që merreshin me kurvërinë e shenjtë dhe që ndodheshin në 8 shtëpinë e Zotit, ku endnin çadra për Asherahun. Solli tërë priftërinjtë nga qytetet e Judës dhe përdhosi vendet e larta ku priftërinjtë kishin djegur temjan; nga Geba deri në Beer-Sheba. Rrëzoi gjithashtu vendet e larta të portave; që ishin në hyrje të portës së Jozueut guvernator i qytetit; që ishin në të majtë të atij që hyn në 9 portën e qytetit. Megjithatë priftërinjtë e vendeve të larta nuk u ngjitën në altarin 10 e Zotit në Jeruzalem; por hëngrën bukë të ndorme në mes të vëllezërve të tyre. Përveç kësaj ai përdhosi Tofethin, që ndodhej në luginën e bijve të Hinomit; me qëllim që asnjëri të mos kalonte birin apo bijën e tij nëpër zjarr për nder të Molekut. 11 Pastaj ai hoqi kuajt që mbretërit e Judës i kishin kushtuar diellit në hyrje të shtëpisë të Zotit; pranë dhomës së eunekut Nethan-Melek, që ndodhej në oborr; dhe u vuri 12 flakën qerreve të diellit. Mbreti shembi altarët që ishin mbi terracën e dhomës së sipërme të Ashazit dhe që mbretërit e Judës kishin ndërtuar, si dhe altarët që Manasi kishte bërë në dy oborret e shtëpisë të Zotit, i bëri copë-copë dhe hodhi 13 pluhurin e tyre në përruan e Kidronit. Mbreti përdhosi gjithashtu vendet e larta Izraelit, kishte ndërtuar për Ashtorethin; të neveritshmin e Sidonitëve; për Kemoshin; 14 të neveritshmin e Moabit dhe për Milkomin, të neveritshmin e bijve të Amonit. Ai i bëri copë-copë edhe shtyllat e shenjta, rrëzoi Asherimet dhe mbushi vendet e 15 tyre me kocka njerëzore. Rrëzoi gjithashtu altarin që ishte në Bethel dhe vendin lartë të ndërtuar nga Jeroboami, bir i Nebatit që e kishte bërë Izraelin të mëkatonte; 16 dogji vendin e lartë sa e bëri pluhur; dogji edhe Asherahun. Ndërsa Josia po kthehej, pa varrezat që ishin atje mbi mal; atëherë ai dërgoi njerëz që të merrnin kockat nga varrezat dhe i dogji mbi altar; duke e ndotur, sipas fjalës të Zotit, të çoi gratë<eos>
<bos>17 shqiptuar nga njeriu i Perëndisë, që kishte paralajmëruar këto gjëra. Pastaj tha: "Çfarë momumenti është ai që po shoh?" . Njerëzit e qytetit iu përgjigjën: "Éshtë varri i njeriut të Perëndisë që erdhi nga Juda dhe që shpalli kundër altarit të Bethelit 18 këto gjëra që ti ke bërë"\_ Ai tha: "Lëreni; asnjeri të mos prekë kockat e tij!" Kështu ata i lanë kockat e tij së bashkë me kockat e profetit që kishte ardhur nga 19 Samaria. Josia hoqi gjithashtu tërë tempujt e vendeve të larta që ishin në qytetin e Samarisë dhe që mbretërit e Izraelit kishin ndërtuar për të nxitur zemërimin e Zotit. 20 Ai u bëri pikërisht atë që kishte bërë në Bethel. Flijoi mbi altarët tërë priftërinjtë vendeve të larta që ishin aty dhe dogji aty kocka njerëzore. Pastaj u kthye në 21 Jeruzalem. Mbreti i dha tërë popullit këtë urdhër: 'Kremtoni Pashkën për nder 22 të Zotit, Perëndisë tuaj, ashtu siç është shkruar në këtë libër të besëlidhjes" Me siguri një Pashkë e tillë nuk ishte kremtuar kështu nga koha e gjyqtarëve që e kishin qeverisur Izraelin; dhe as në tërë kohën e mbretërve të Izraelit dhe të mbretërve të 23 Judës. Por në vitin e tetëmbëdhjetë të mbretit Josia kjo Pashkë u kremtua për 24 nder të Zotit në Jeruzalem. Josia eliminoi edhe mediumët dhe magjistarët, hyjnitë familjare dhe idhujt; si dhe të gjitha shkeljet e neveritshme që shiheshin në vendin e Judës dhe në Jeruzalem, për të zbatuar në praktikë fjalët e ligjit, të shkruara në 25 librin që prifti Hilkiah kishte gjetur në shtëpinë e Zotit. Para tij nuk pati asnjë mbret që, si ai, ti ishte kthyer Zotit me gjithë zemër, me gjithë shpirt dhe me gjithë 26 forcën; sipas tërë ligjit të Moisiut; as pas tij nuk ka dalë ndonjë si ai. Megjithatë Zoti nuk e fashiti zemërimin e tij të zjarrtë që e kishte përfshirë kundër Judës, për 27 shkak të gjithë provokimeve të kryera nga Manasi. Kështu Zoti tha: "Do ta largoj edhe Judën nga prania ime, ashtu si largova Izraelin; dhe do ta flak këtë qytet; Jeruzalemin; që e unë kisha zgjedhur; dhe tempullin për të cilin kisha thënë: 28 do të jetë emri im Pjesa tjetër e bëmave të Josias dhe tërë ato që ka bërë a nuk 29 janë të shkruara në librin e Kronikave të mbretërve të Judës? Gjatë mbretërisë së tij, Faraoni Neko; mbret i Egjiptit, doli kundër mbretit të Asirisë në lumin Eufrat. Mbreti Josia marshoi kundër tij, por Faraoni e vrau në Meghido që në ndeshjen e 30 Atëherë shërbëtorët e tij e çuan të vdekur mbi një qerre nga Meghido deri në Jeruzalem; ku e varrosën në varrin e tij. Pastaj populli i vendit mori Jehoahazin; 31 Jehoahazi ishte Aty parë. njëzet e tre vjeç kur filloi të mbretërojë dhe e mbajti fronin tre muaj në Jeruzalem. 32 E ëma quhej Hamutal, ishte bija e Jeremias nga Libnahu. Ai bëri atë që është e 33 keqe në sytë e Zotit, në të gjitha ashtu si kishin vepruar etërit e tij. Faraoni Neko lidhi me zinxhira në Riblah, në vendin e Hamathit;, që të mos mbretëronte më në Jeruzalem, dhe i imponoi vendit një haraç prej njëqind talentesh argjendi dhe një 34 talent ari. Pastaj Faraoni Neko bëri mbret Eliakimin; birin e Josias, në vend të atit të tij Josia, dhe e ndërroi emrin e tij në Jehojakimi. Pastaj mori Jehoahazin dhe 35 shkoi në Egjipt, ku vdiq. Jehojakimi i dha Faraonit argjendin dhe arin; por për të paguar paratë sipas urdhërit të Faraonit i vuri taksa vendit. Për të paguar Faraonin Neko, ai mblodhi argjendin dhe arin nga populli vendit nga secili në bazë të 36 vlerësimit të pronave të tij. Jehojakimi ishte njëzet e vjeç kur filloi të mbretërojë dhe mbretëroi njëmbëdhjetë vjet në Jeruzalem. E ëma quhej Zebidah, 37 ishte bija e Pedaijahut të Rumahut. Ai bëri atë që është e keqe në sytë e Zotit në pesë të gjitha ashtu si kishin vepruar etërit e tij. ## Chapter 24 Gjatë mbretërimit të tij erdhi Nebukadnetsari, mbret Babilonisë, dhe 2 Jehojakimi u bë shërbëtor i tij për tre vjet; pastaj ngriti krye kundër tij. Atëherë Zoti dërgoi kundër tij banda Kaldeasish, Sirësh, Moabitësh dhe Amonitësh; i dërgoi kundër Judës për ta shkatërruar, sipas fjalës që Zoti kishte shqiptuar me anë të 3 shërbëtorëve të tij, profetëve. Kjo ndodhi në Judë vetëm me urdhër të Zotit, që donte ta largonte nga prania e tij për shkak të mëkateve të Manasit; për të gjitha ato 4 që kishte bërë, por edhe për shkak të gjakut të pafajshëm të derdhur prej tij, sepse ai e kishte mbushur Jeruzalemin me gjak të pafajshëm: Për këtë arësye Zoti nuk 5 deshi ta falë. Pjesa tjetër e bëmave të Jehojakimit dhe tërë atë që bëri a nuk janë të shkruara në librin e Kronikave të mbretërve të Judës? Kështu Jehojakimin e zuri gjumi me etërit e tij dhe në vend të tij mbretëroi i biri, Jehojakini. Por mbreti 1 Egjiptit nuk doli më nga vendi i tij, sepse e mbreti Babilonisë kishte shtënë në dorë tërë ato që ishin pronë e mbretit të Egjiptit; nga përroi i Egjiptit deri në lumin 8 Eufrat. Jehojakini ishte tetëmbëdhjetë vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi tre muaj në Jeruzalem. E ëma quhej Nehushta, ishte bija e Elnathanit nga Jeruzalemi. Ai bëri atë që është e keqe në e Zotit; në të gjitha, ashtu si kishte vepruar ati 10 itij. Në atë kohë shërbëtorët e Nebukadnetsarit, mbretit të Babilonisë, u vërsulën 11 kundër Jeruzalemit dhe qyteti mbeti rrethuar . Nebukadnetsari, mbret 1 12 Babilonisë, arriti para ndërsa shërbëtorët e tij po e rrethonin. Atëherë Jehojakini, mbret i Judës, i doli përpara mbretit të Babilonisë bashkë me nënën e tij, me shërbëtorët, me krerët dhe me eunikët e tij. Kështu mbreti i Babilonisë e bëri rob vitin e tetë të mbretrimit të tij. Pastaj, ashtu siç e kishte thënë Zoti, mori që andej tërë thesaret e shtëpisë të Zotit dhe thesaret e pallatit mbretëror; i bëri copë-copë të gjitha veglat prej ari që Salomoni, mbret i Izraelit; kishte bërë për tempullin e 14 Zotit. Internoi pastaj tërë Jeruzalemin, tërë krerët; tërë njerëzit trima; gjithsej dhjetë mijë robër, si dhe të gjithë artizanët dhe farkëtarët; mbetën vetëm njerëzit më 15 të varfër të vendit. Kështu ai internoi Jehojakinin në Babiloni; çoi gjithashtu në robëri nga Jeruzalemi në Babiloni nënën e mbretit, bashkëshortet e tija, eunukët e 16 tij dhe fisnikët e vendit, njerëzit e aftë që ishin shtatë mijë veta, artizanët dhe farkëtarët, një mijë veta, tërë njerëzit trima dhe të aftë për luftë. Mbreti 17 Babilonisë internoi në Babiloni. Në vendin e Jehojakinit, mbreti i Babilonisë, 18 bëri mbret Mataniahun, ungjin e tij, të cilit i ndërroi emrin në Sedekia. Sedekia ishte njëzet e një vjeç kur filloi të mbretërojë dhe e mbajti fronin në Jeruzalem 19 Ai bëri atë që është e keqe në sytë e Zotit; në të gjitha; ashtu si kishte vepruar Jehojakimi. 20 Kjo ndodhi në Jeruzalem dhe në Judë për shkak të zemërimit të Zotit, i cili në fund 1 dëboi nga prania e tij. Më vonë Sedekia krye kundër mbretit të Babilonisë. sytë qytetit gjithë ngriti<eos>
<bos>## Chapter 25 Vitin e nëntë të mbretërisë së tij në muajin e dhjetë, më dhjetë të muajit, ndodhi që Nebukadnetsari, mbret 1 Babilonisë, erdhi me gjithë ushtrinë e tij kundër 2 Jeruzalemit, ngriti kampin e tij kundër tij dhe ndërtoi përreth vepra rrethonjëse. 3 Kështu qyteti mbeti i rrethuar deri në vitin e njëmbëdhjetë të mbretit Sedekia. Ditën e nëntë të muajit të katërt, uria ishte aq e madhe në qytet sa që nuk kishte bukë 4 për popullin e vendit. Atëherë u një e çarë në muret e qytetit dhe tërë luftëtarët ikën natën, nëpër rrugën e portës midis mureve, që ndodhej pranë kopshtit të mbretit, megjithëse Kaldeasit ishin rreth Kështu mbreti mori e 5 Arabahut. Por ushria e Kaldeasve e ndoqi mbretin dhe e arriti në fushën e Jerikos, ndërsa tërë ushtria e tij shpërndahej tij. Kështu ata e zunë mbretin dhe e çuan te mbreti Babilonisë në Riblah, ku u shqiptua vendimi kundër tij . Vranë pastaj bijtë e Sedekias në sytë e tij; pastaj nxorën Sedekias; e lidhën me zinxhira prej 8 bronzi dhe e çuan në Babiloni. Ditën e shtatë të muajit të (ishte viti 1 nëntëmbëdhjetë 1 Nebukadnetsarit, mbretit të Babilonisë) arriti në Jeruzalem Nebuzaradani, kapiteni i rojes personale, shërbëtor i mbretit të Babolonisë. Ai dogji shtëpinë e Zotit dhe pallatin mbretëror, i vuri flakën tërë shtëpive të Jeruzalemit, 10 domethënë tërë shtëpive të fisnikëve. Kështu tërë ushtria e Kaldeasve, që ishte 11 me kapitenin e rojeve, shembi muret që rrethonin Jeruzalemin:. Pastaj Nebuzaradani, kapiteni i rojeve; internoi pjesën tjetër të popullit që kishte mbetur në qytet, dezertorët që ishin hedhur nga ana e mbretit të Babilonisë dhe ata që mbeten 12 nga turma. Por kapiteni i rojeve la disa nga më të varfërit e vendit të merreshin 13 me punimin e vreshtave dhe të arave. Kaldeasit i bënë copë-copë shtyllat prej bronzi që ishin në shtëpinë e Zotit, qerret dhe detin prej bronzi që ishin në shtëpinë 14 Zotit, dhe e çuan bronzin në Babiloni. Ata muarrën edhe tiganët, lopatëzat, thikat; kupat dhe të gjitha veglat prej bronzi, që përdoreshin gjatë shërbimit të 15 tempullit. Kapiteni i rojes mori gjithashtu mangallët dhe kupat; ato gjëra që ishin 16 prej ari dhe argjendi të pastër. Sa për dy shtyllat, detin dhe qerret që Salomoni kishte ndërtuar për shtëpinë e Zotit, bronzi i tërë këtyre objekteve kishte një peshë 17 që nuk mund të llogaritej . Lartësia e një shtylle ishte tetëmbëdhjetë kubitë; mbi të kishte një kapitel prej bronzi. Lartësia e kapitelit ishte tre kubitë; rreth e qark kapitelit kishte një rrjetëz dhe disa shegë tërësisht prej bronzi. Shtylla tjetër, me 18 rrjetëzën ishte njëlloj si kjo. Kapiteni i rojes mori Serajahun; kryepriftin; Sofonien; 19 priftin e dytë dhe tre derëtarët. Nga qyteti mori edhe një eunuk që komandonte luftëtarët; nga këshilltarët personalë të mbretit që i gjetën në qytet; sekretarin e komandantit të ushtrisë që rekrutonte popullin e vendit; dhe gjashtëdhjetë veta nga 20 populli i vendit që u gjetën në qytet. Kështu Nebuzaradani, kapiten i rojes, i mori hap dy qytetit. rrugën larg sytë pestë pesë 21 dhe i çoi te mbreti Babilonisë në Riblah; dhe mbreti Babilonisë urdhëroi që të vriten në Riblah, në vendin e Hamathit. Kështu Juda u internua vendit të tij. 22 Sa për popullin që mbeti në vendin e Judës, që e kishte lënë Nebukadnetsari; mbret Babilonisë, ky vuri në krye të tij Gedaliahun; birin e Ahikamit; që ishte bir 23 i Shafanit. Kur tërë kapitenët e trupave dhe njerëzit e tyre dëgjuan që mbreti i Babilonisë kishte caktuar Gedaliahun si qeveritar, shkuan te Gedaliahu në Mitspah; ata ishin Ishmaeli, bir 1 Nethaniahut, Johanani, bir Tanhumethit nga Netofahu, Jaazaniahu; bir i një Maakathitit, së bashku me njerëzit 24 e tyre. Gedaliahu iu betua atyre dhe njerëzve të tyre, duke thënë: "Mos kini frikë nga shërbëtorët e Kaldeasve; qëndroni në vend, i shërbeni mbretit të Babilonisë dhe 25 do ta ndjeni veten mirë" Por muajin e shtatë, Ishmaeli, bir i Nethaniahut, që ishte bir Elishamit, nga familja mbretërore, erdhi bashkë me dhjetë njerëz; këta goditën dhe vranë Gedaliahun si edhe Judejtë dhe Kaldeasit që ishin me të në 26 Mitspah. Atëherë tërë populli, nga më i vogli deri te më madhi, dhe kapitenët 27 trupave u ngritën dhe shkuan në Egjipt;, sepse kishin frikë nga Kaldeasit. Në vitin e tridhjetë e shtatë të robërisë së Jehojakinit, mbretit të Judës, në muajin e dymbëdhjetë, ditën e njëzeteshtatë të muajit, Evilmerodaku, mbret Babilonisë , pikërisht vitin që filloi të mbretërojë; fali Johajakinin; mbretin e Judës; dhe e nxori 28 nga burgu. I foli me dashamirësi dhe i ofroi një fron më të lartë se ata që kishin 29 mbretërit që ishin me të në Babiloni. Kështu Jehojakini ndërroi rrobat e tij prej të burgosurit dhe hëngri gjithnjë në të mbretit për të gjithë ditët e jetës së tij. 30 Ushqimi i tij ishte siguruar rregullisht nga mbreti, një racion në ditë, për të gjitha larg prani ## 1 Chronicles ## Chapter 1 2 3 Adami, Sethi, Enoshi, Kenani, Mahalaleeli, Jaredi, Enoku; Methusalehu; 4 5 Lameku; Noeu; Semi, Kami dhe Jafeti. Bijtë e Jafetit ishin Gomeri, Magogu, 6 Madai, Javani, Tubali, Mesheku dhe Tirasi. Bijtë e Gomerit ishin Ashkenazi, ditët e jetës së tij. Rifathi dhe Togarmahu. Bijtë e Javanit ishin Elishami, Tarshishi, Kitimi dhe 8 9 Dodanimi. Bijtë e Kamit ishin Kushi, Mitsraimi, Puti dhe Kanaani. Bijtë e Kushit ishin Seba, Havilahu, Sabtahu; Raamahu dhe Sabtekahu. Bijtë e Raamahut 10 ishin Sheba dhe Dedani. Kushit lindi Nimrodi, që filloi të jetë një njeri i 11 fuqishëm mbi tokë. Mitsraimit lindën: Ludimët, Anamimët, Lehabimët, 12 Naftuhimët, Pathrusimët; Kasluhimët (prej të cilëve dolën Filistejtë) dhe 13 14 Kaftorimët. Kanaanit i lindi Sidoni, i parëlinduri tij, dhe Hethi, Gebusejtë, 15 16 Amorejtë, Girgasejtë, Hivejtë, Arkejtë, Sinejtë, Arvadejtë, Tsemarejtë dhe 17 Bijtë e Semit ishin Elami, Asuri, Arpakshadi, Ludi dhe Arami, Uzi, 18 Huli, Getheri dhe Mesheku. Arpakshadit lindi Shelahu dhe Shelahut i lindi 19 Eberi. Eberit i lindën dy bij: njeri quhej Peleg, sepse në ditët e tij toka u nda, 20 dhe i vëllai quhej Joktan. Joktanit lindi Almodali, Shelefi, Hatsarmavethi, 21 22 23 Jerahu, Hadorami, Uzali, Diklahu; Ebali, Abimaeli, Sheba, Ofiri, Havilahu 24 25 dhe Jobabi. Të tërë këta ishin bijtë e Joktanit. Semi, Arpakshadi, Shelahu; 26 27 Eberi; Pelegu; Serugu; Nahori, Terahu, Abrami, që është Abrahami. 28 29 Bijtë e Abrahamit ishin Isaku dhe Ismaeli. Këta janë pasardhësit e tyre: 30 parëlinduri Ismaelit ishte Nebajothi; pastaj vinin Kedari; Abdeeli; Mibsami; 31 Mishma, Dumahu, Masa, Hadadi, Tema, Jeturi, Nafishi dhe Kedemahu. Këta 32 ishin bijtë e Ismaelit. Bijtë e Keturahës, konkubinës së Abrahamit: ajo lindi Zimramin; Jokshanin; Medanin, Madianin; Ishbakun dhe Shuahun. Bijtë e Jokshanit 33 ishin Sheba dhe Dedani. Bijtë e Madianit ishin Efahu; Eferi, Hanoku; Abidahu 34 dhe Eldaahu. Të tërë këta ishin bijtë e Keturahut. Abrahamit i lindi Isaku. Bijtë 35 Isakut ishin Esau dhe Izraeli. Bijtë e Esaut ishin Elifazi, Reueli, Jeushi, Jalami 36 dhe Korahu. Bijtë e Elifazit ishin Temani, Omari, Tsefoi, Gatami, Kenazi, Timna 37 38 dhe Amaleku. Bijtë e Reuelit ishin Nahathi, Zerahu; Shamahu dhe Mizahu. Bijtë e Seirit ishin Lotani, Shobali, Tsibeoni, Anahu, Dishoni, Etseri dhe Dishani. Reu,<eos>
<bos>39 40 Bijtë e Lotanit ishin Hori dhe Hemani; Timna quhej e motra e Lotanit. Bijtë Shobalit ishin Aliani, Manahathi, Ebali, Shefi dhe Onami. Ajahu dhe Anahu ishin 41 bij të Tsibeonit. Dishoni ishte bir i Anahut. Bijtë e Dishonit ishin Hemdani, 42 Eshbani, Ithrani dhe Kerani. Bijtë e Etserit ishin Bilhani, Zaavani dhe Akani. 43 Bijtë e Dishanit ishin Utsi dhe Arani. Këta janë mbretërit që mbretëruan në vendin e Edomit para se ndonjë mbret të mbretëronte mbi bijtë e Izraelit: Bela, bir 44 i Beorit; emri i qytetit të tij ishte Dinhabah. Kur vdiq Bela, në vend të tij mbretëroi 45 Jobabi, bir i Zerahut nga Botsrahu. Kur vdiq Jobabi, në vend të tij mbretëroi 46 Hushami nga vendi Temanitëve. Kur vdiq Hushami, në vend të tij mbretëroi Hadadi, bir i Bedadit, që mundi Madianitët në fushat e Moabit; 1 tij quhej 47 48 Avith. Kur vdiq Hadadi, në vend të tij mbretëroi Samlahu nga Masre Kahu. 49 Kur vdiq Samlahu; në vend të tij mbretëroi Sauli nga Rehobothi mbi Lum. Kur 50 vdiq Sauli, në vend të tij mbretëroi Baal-Hanani, bir 1 Akborit. Kur vdiq Baal-Hanani, në vend të tij mbretëroi Hadabi. Emri i qytetit të tij ishte Pan dhe e 51 shoqja quhej Mehetabeel; ishte bijë e Matredit, që ishte e bija e Mezahabit. Pastaj 52 53 shefi Kenaz, shefi Teman, shefi 54 Mibtsar, shefi Magdiel, shefi Iram. Këta ishin shefat e Edomit. qyteti ## Chapter 2 2 Këta bijtë e Izraelit: Rubeni, Simeoni, Levi, Juda, Isakari, Zabuloni, 3 Dani, Jozefi, Beniamini, Neftali, Gadi dhe Asheri. Bijtë e Judës ishin Eri, Onani dhe Shelahu; këta të tre i lindi e bija e Shuas; Kananeasja. Eri, i parëlinduri i Judës , 4 ishte i në e Zotit, i cili e bëri të vdesë. Tamara, nusja e të birit; lindi 5 Peretsin dhe Zerahun. Juda gjithsej pesë bij. Hetsroni dhe Hamuli ishin bijtë Peretsit. Zimri, Ethani, Hemani, Kalkoli dhe Dara ishin bijtë e Zerahut; gjithsej qenë keq sytë pati I biri i Karmit, Akani, vuri në rrezik Izraelin; duke kryer një shkelje rreth 8 9 gjërave të caktuara të zhdukeshin. Ethanit i lindi Arariahu. Bijtë që i lindën 10 Hetsronit quheshin Jerahmeel, Ram dhe Kelubai. Ramit lindi Aminadabi, 11 Aminadabit i lindi Nahshoni, bijve të Judës; Nahshonit i lindi Salma; 12 13 Salmas lindi Boazi, Boazit i lindi Obedi. Obedit i lindi Isai. Isait i lindi 14 Eliabi, i parëlinduri tij, Abinadabi i dyti, Shemiahu i treti, 15 16 Radai i pesti, Otsemi i gjashti, dhe Davidi i shtati. Motrat e tyre ishin Tserujah 17 dhe Abigail. Abishai, Joabi dhe Asaheli ishin bij të Tserujahës; gjithsej tre. 18 Abigaili lindi Amasan; atë i të cilit ishte Jetheri, Ismaeliti. Kalebi, bir i Hetsronit;, fëmijë nga gruaja e tij Azubah dhe nga Jeriotha. Bijtë e saj quheshin Jesher; 19 Shobab dhe Ardon. Pas vdekjes së Azabahut, Kalebi u martua me Efrathin që i 20 21 lindi Hurin. Hurit i lindi Uri dhe Urit i lindi Betsaleeli. Pastaj Hetsroni hyri tek e bija e Makirit, atit të Galaadit, me të cilën që martuar kur ishte shtatëdhjetë 22 vjeç; dhe ajo i lindi Segubin. Segubit i lindi Jairi, të cilit do ti përkisnin njëzet 23 e tre qytete në vendin e Galaadit. Jairit, Kenathin dhe fshatrat përreth, gjashëdhjetë qytete). Tërë këto ishin pronë e 24 bijve të Makirit, atit të Galaadit. Mbas vdekjes së Hetsronit në Kaleb-Efrathah, 25 Abiah, gruaja e Hetsronit i lindi Ashurin; atin e Tekoas. Bijtë e Jerahmeelit; të parëlindurit të Hetsronit, ishin Rami, 1 26 Ahijahu. Jerahmeeli pati një grua tjetër, që quhej Atarah, që u bë nëna e Onamit. 27 28 Bijtë e Ramit; të parëlindurit të Jerahmeelit, Maatsi, Jamini dhe Ekeri. 29 30 Gruaja e Abishurit quhej Abihail dhe i lindi Ahbanin dhe Molidin. Bijtë e 31 Nadabit ishin Seledi dhe Apaimi. Seledi vdiq pa lënë fëmijë. [ biri Apaimit 32 ishte Ishi; i biri i Ishit ishte Sheshani; i biri i Sheshanit ishte Ahlai. Bijtë e Jadait, 33 vëllait të Shamait, ishin Jetheri dhe Jonathani. Jetheri vdiq pa lënë fëmijë. Pelethi 34 dhe Zaza ishin bijtë e Jonathanit. Këta ishin bijtë e Jerahmeelit. Seshani nuk pati pesë. princi pati qenë 35 djem por vetëm vajza. Por Seshani kishte një skllav egjiptas të quajturt Jarha. 36 Seshani e martoi të bijën me Jarhën; skllavin e tij, dhe ajo i lindi Atain: Atait i 37 lindi Nathani dhe Nathanit lindi Zabadi. Zabadit lindi Eflali; Eflalit i lindi 38 39 Obedi; Obedit lindi Jehu; Jehut lindi Azariahu; Azariahut i lindi Heletsi; 40 41 Heletsit i lindi Eleasahu; Eleasahut lindi Sismai; Sismait i lindi Shallumi; 42 Shallumit i lindi Jekamiahu dhe Jekamiahut lindi Elishama. Bijtë e Kalebit, vëllait të Jerahmeelit, ishin Mesha, parëlinduri që ishte ati Zifit, dhe bijtë e 43 Mareshahut, ati Hebronit. Bijtë e Hebronit ishin Korahu; Tapuahu; Rekemi 44 dhe Shema. Shemas lindi Rahami, ati i Jorkeamit, dhe Rekemit lindi Shamai. 45 46 Shamai pati si djalë Maonin; i cili ishte ati i Beth-Tsurit. Efah, konkubina e 47 Kalebit, lindi Haranin, Motsan dhe Gazezin. Haranit i lindi Gazezin. Bijtë e 48 Jahdait ishin Regemi, Jothami, Geshani, Peleti, Efahu dhe Shaafi. Maakah; 49 konkubina e Kalebit, lindi Sheberin dhe Tirhanahun. Ajo lindi Shaafin, atin e Madmanahut, Shevan; atin e Makbenës dhe të Gibeut. Vajza e Kalebit quhej Aksaha. 50 Këta qenë bijtë e Kalebit: biri i Hurit, të parëlindurit të Efratahut; Shobali, ati 51 52 Kirjath-Jearimit. Salma, ati Betlemit, dhe Harefi, ati Beth-Gaderit. Shobali, ati i Kirjath-Jearimit; si fëmijë: Haroehin dhe gjysmën e Memuhothit. 53 Familjet e Kirjath-Jearimit ishin Ithrejtë, Puthejtë, Sumathejtë dhe Misharaejtë; 54 prej tyre rrjedhin Tsorathitët dhe Eshtaolitët. Bijtë e Salmës ishin Betlemi dhe 55 dhe familjet e shkruesve që banonin në Jabets ishin Tirathejtë, Shimeathejtë dhe Sukathejtë. Këta pati ishin Kenejtë që rrjedhin nga Hamathi, ati i shtëpisë së Rekabit. ## Chapter 3 Këta ishin bijtë e Davidit, që lindën në Hebron; i parëlinduri ishte Amnoni, 2 nga Ahinoami; Jezreelitja; i dyti ishte Danieli, nga Abigail, Karmelitja; treti ishte Absalomi, bir Maakahut, e bija e Talmait, mbret i Geshurit; i katërti ishte<eos>
<bos>3 Adonijahu; bir i Haghithit; ishte Shefatiahu nga Abitali; i gjashti ishte 4 Ithreami, nga Eglahu; bashkëshortja e tij. Këta të gjashtë i lindën në Hebron. Ai mbretëroi atje shtatë vjet e gjashtë muaj, kurse në Jeruzalem mbretëroi tridhjetë e 5 tre vjet. Këta përkundrazi lindën në Jeruzalem; Shimea, Shobabi, Nathani dhe Salomoni, domethënë katër fëmijë të lindur nga Bath-Sheba, e bija e Amielit. 8 Ishin përveç tyre Ibhari, Elishama; Elifeleti, Nogahu; Nefegu; Jafia, Elishama, 9 Eliada dhe Elifeleti; gjithsej nëntë. Tërë këta ishin bijtë e Davidit; pa llogaritur 10 bijtë e konkubinave të tij. Tamara ishte motra e tyre. I biri i Salomonit ishte Roboami, bir i të cilit ishte Abijahu, bir i të cilit ishte Asa, bir i të cilit ishte Jozafati, 11 12 bir i të cilit ishte Jorami, bir i të cilit ishte Ahaziahu, bir i të cilit ishte Joasi, bir i të cilit ishte Amatsiahu; bir i të cilit ishte Azariahu, bir i të cilit ishte Jothami, 13 14 bir i të cilit ishte Ashazi, bir i të cilit ishte Ezekia, bir i të cilit ishte Manasi, 15 bir i të cilit ishte Amoni, bir i të cilit ishte Josia. Bijtë e Josias ishin Johnani, i 16 parëlinduri, dyti Jehojakimi, 1 treti Sedekia dhe i katërti Shalumi. Bijtë e 17 Jehojakimit ishin djali 1 tij Jekoniahu, bir i të cilit ishte Sedekia. Bijtë e 18 Jekoniahut; të të burgosurit; ishin biri Shealtieli, dhe Malkirami, Pedajahu; 19 Shenatsari, Jekamiahu, Hoshama dhe Nedabiahu. Bijtë e Pedajahut ishin Zorobabeli dhe Shimei. Bijtë e Zorobabelit ishin Meshulami, Hananiahu dhe 20 Shelomith; motra e tyre; pastaj vinin Hashubahu; Oheli, Berekiahu; Hasadiahu 21 dhe Jushab-Hasedi, gjithsej Bijtë e Hananiahut ishin Pelatisahu dhe Jeshajahu; bijtë e Refajahut, bijtë e Arnanit, bijtë e Obadiahut;, bijtë e Shekaniahut. 22 Biri Shakaniahut ishte Shemajahu. Bijtë e Shemajahut ishin Hatushi, Igali, 23 Bariahu; Neraiahu dhe Shafati, gjithsej gjashtë. Bijtë e Neariahut ishin Elioenai, 24 Ezekia dhe Azrikami; gjithsej tre. Bijtë e Elioenait ishin Hodaviahu, Eliashibi, Pelajahu; Akubi, Johanani, Delajahu dhe Anani, gjithsej shtatë. pesti pesë. 2 Bijtë e Judës ishin Peretsi, Hetsroni, Karmi, Huri dhe Shobali. Reajahut, 3 birit të Shobalit, lindën Ahumai dhe Lahadi. Këto ishin familjet e Tsorathejve; Këta ishin bijtë e atit të Etamit: Jezreeli, Ishma dhe Idbashi; motra e tyre quhej Hatselelponi. Penueli ishte ati i Gedorit; Ezeri ishte ati Hushahut. Këta ishin 5 bijtë e Hurit, të parëlindurit të Efratahut; atit të Betlemit. Ashuri, ati i Tekoas, 6 dy bashkëshorte, Helahën dhe Naarahën. Naaraha lindi Ahuzamin, Heferin, 7 Tememin dhe Ahashtarin: Këta ishin bijtë e Naarahës. Bijtë e Helahës ishin Tserethi, Tsohari dhe Ethnani. Kotzit i lindën Anubi, Cobe-Tsobebahu dhe familjet 9 e Aharhelit, birit të Harumit. Jabetsin e nderonin më tepër se vëllezërit; e ëma i 10 kishte vënë emrin Jabets, sepse thoshte: "E me dhimbje" Jabetsi kërkoi ndihmën e Perëndisë të Izraelit; duke thënë: "Oh, sikur të më bekoje dhe zgjeroje kufijtë e mi, dhe dora jote të ishte me mua dhe të më ruante nga e keqja që të mos 11 vuaj!' Dhe Perëndia i dha atë që kishte kërkuar . Kelubit, vëllait të Shulahut, i 12 lindi Mehiti, që ishte ati Eshtonit. Eshtonit lindën Beth-Rafa, Paseahu dhe 13 Tehinahu; ati Ir-Nahashit. Këta ishin burrat e Rehahut. Bijtë e Kenazit ishin 14 Othnieli dhe Serajahu. Bijtë e Othnielit ishin Hathathi, dhe Meonathai prej të cilit lindi Ofrahu. Serajahut i lindi Joabi, ati banorëve të luginës së artizanëve, 15 sepse ishin artizanë . Bijtë e Kalebit, bir i Jefunehut, ishin Iru; Elahu dhe Naami. 16 Kenazi ishte bir i Elahut. Bijtë e Jehaleleelit ishin Zifi, Zifahu, Tiria dhe Asareeli. 17 Bijtë e Ezrahut ishin Jetheri, Meredi, Eferi dhe Jaloni. Bashkëshortja e Meredit 18 lindi Miriamin; Shamain dhe Ishbahun, atin e Eshtemoas . (Gruaja e tij Jehudijah lindi Jeredin, atin e Gedorit, Heberin, atin e Sokohit dhe Jekuthielin, atin e Zanoahut) . Këta bijtë e Bithiahut, e bijës së Faraonit, që Meredi kishte marrë për grua. 19 Bijtë e gruas së Hodihajut; motër e Nahamit, ishin ati Keliahut, Garmeui, dhe 20 Eshtemoa, Maakatheu. Bijtë e Shimonit ishin Amoni, Rinahu; Benhanani dhe 21 Tiloni. Bijtë e Ishit ishin Zohethi dhe Ben-Zohethi. Bijtë e Shelahut, birit të Mareshahut; dhe familjet e shtëpisë së 22 pati polla qenë punonjësve të endjes së lirit të Beth-Ashbeas . Jokimi dhe njerëzia e Kozebës, Joasi dhe Safari; që sunduan në Moab, dhe Jashubi-Lehemi. Por këto fakte janë të 23 vjetra. Ata ishin poçarë dhe banonin në Netaim dhe në Gederah; banonin aty 24 bashkë me mbretin dhe ishin në shërbim të tij. Bijtë e Simeonit ishin Jemueli, 25 Jamini, Jaribi, Zerahu dhe Shauli, bir i të cilit ishte Shalumi, bir i të cilit ishte 26 Mibsami, bir i të cilit ishte Mishma. Bijtë e Mishmas ishin biri Hamuel, bir i 27 të cilit ishte Zakuri, bir i të cilit ishte Shimei. Shimei pati gjashtëmbëdhjetë djem gjashtë vajza; por vëllezërit e tij nuk patën shumë fëmijë; dhe fisi tyre nuk u shtua 28 si ai ibijve të Judës. Ata u vendosën në Beer-Sheba, në Moladah, në Hatsar-Shual, 29 30 31 në Bilbah, në Etsem, në Tolad, në Bethuel, në Hormah, në Tsiklag, në Beth-Markaboth, në Hatsar-Susim, në Beth-Biri dhe në Shaaraim. Këto ishin qytetet 32 tyre, deri në mbretërinë e Davidit. Fshatrat e tyre ishin Etami, Aini, Rimoni, 33 Tokeni dhe Ashani: pesë qytete, si dhe tërë fshatrat që ishin rreth këtyre qyteteve; deri në Baal. Këto ishin banesat e tyre, dhe ata ruajtën gjenealogjinë e tyre; Meshobabi, Jamleku, Joshahi, bir i Amatsiahut, Joeli dhe Jehu, bir i Joshibiahut, 36 bir i Serajahut, bir Asielit, Elioneai, Jaakobahu, Jeshohajai, Asajahu, Adieli, 37 Jesimieli dhe Benajahu, Ziza; bir i Shifit, bir i Alonit, bir i Jedajahut, bir i Shimrit; 38 bir i Shemajahut. Këta; që u përmendën në emër, ishin princër në familjet e tyre 39 dhe shtëpitë e tyre atërore u rritën shumë. Shkuan drejt hyrjes së Gedorit deri 40 në perëndim të luginës për të kërkuar kullota për kopetë e tyre:. Gjetën kullota të bollshme dhe të mira, dhe vendi ishte i gjërë, i qetë, sepse më banonin aty 41 pasuesit e Kamit. Ata që u përmendën me emër, në kohën e Ezekias; mbretit të Judës, erdhën dhe i sulmuan çadrat e tyre dhe Menuitët; që gjendeshin aty, dhe i shfarosën krejt deri në ditën e sotme; pastaj u vendosën në vendin e tyre, sepse aty 42 kishte kullota për kopetë e tyre . Pastaj disa prej tyre, pesëqind burra nga bijtë e Simeonit, shkuan në malin Seir të udhëhequr nga Pelatiahu; Neariahu dhe Uzieli, 43 bij të Ishit. Pastaj ata vranë mbeturinat e Amalekitëve që kishin shpëtuar dhe banuar deri ditën e sotme atje. parë ## Chapter 5 Bijtë e Rubenit; të parëlindurit të Izraelit. Ai ishte me të vërtetë i parëlinduri, se kishte përdhosur shtratin e të atit, parëbirnia iu dha bijve të Jozefit, shtatëqind e gjashtëdhjetë njerëz trima; njerëz që mbanin mburoja dhe shpata,<eos>
<bos>por me 2 birit të Izraelit; kështu gjenealogjia nuk jepet në bazë të parëbirnisë. Ndonëse Juda mbizotëroi mbi vëllezërit e tij dhe nga ai rrodhi një shef, e drejta e parëbirnisë 3 1 takonte Jozefit. Bijtë e Rubenit; të parëlindurit të Izraelit, ishin Hanoku; Pallu; Hetsroni dhe Karmi. Bijtë e Joelit ishin Shemejahu, bir i të cilit ishte Gogu; bir i 5 të cilit ishte Shimei, bir i të cilit ishte Mikahu, bir i të cilit ishte Reajahi, bir i të cilit ishte Baali, bir i të cilit ishte Beerahu, që u çua në robëri nga Tilgath-Pilneseri, mbret i Asirisë. Ai ishte 1 Rubenitëve. Vëllezërit e tij, sipas familjeve të tyre; ashtu siç janë rreshtuar në gjenealogjinë sipas brezave të tyre, ishin i pari Jejeli, 8 pastaj Zakaria; Bela, bir i Azazit; birit të Shemas, i cili ishte bir i Joelit; që banonte 9 në Aroer dhe deri në Nebo dhe në Baal-Meon:. Dhe ata u vendosën në perëndim duke arritur deri në fillim të shkretëtirës, nga kjo anë e lumit Eufrat, sepse bagëtia 10 tyre ishte shumëzuar në vendin e Galaadit. Në kohën e Saulit ata u shpallën luftë Hagarenëve, të cilët i mundën; pastaj u vendosën në çadrat e tyre, të ngritura 11 në tërë pjesën në perëndim të Galaadit. Bijtë e Gadit banonin përballë tyre në 12 vendin e Bashanit, deri në Salkah. Joeli ishte i pari tyre, i dyti ishte Shafami, 13 Vëllezërit e tyre, sipas shtëpive atërore 14 Ata ishin bij të Abihailit, birit të Hurit, birit të Jaroahut, birit të Galaadit;, birit të 15 Mikaelit, birit të Jesishait, birit të Jahdos, birit të Buzit; Ahi, bir i Abdielit, birit 16 të Gunit, ishte i pari i shtëpisë së tyre prindërore. Ata banonin në Galaad dhe në Bashan, në fshatrat e tij dhe në të gjitha tokat për kullotë të Sharonit deri atje ku 17 shtriheshin. Të gjitha këto toka u regjistruan në listat gjenealogjike të përpiluara në kohën e Jothamit, mbretit të Judës, dhe në kohën e Jeroboamit, mbretit të Izraelit. 18 Bijtë e Rubenit; Gaditët dhe gjysma e fisit të Manasit kishin dyzet e katër mijë qenë princ 19 përdornin harkun dhe ishin të stërvitur Ata u shpallën luftë Hagarenëve; Jeturëve, 20 Nafishëve dhe Nodabëve. Ata u ndihmuan kundër tyre, sepse gjatë betejës i thirrën Perëndisë, që e dëgjoi lutjen e tyre, sepse ata kishin pasur besim tek ai; kështu 21 Hagarenët dhe tërë ata që ishin bashkë me ta u dorëzuan në duart e tyre. Pastaj ata muarrën bagëtinë e tyre: pesëdhjetë mijë deve, dyqind e pesëdhjetë mijë dele; 22 dy mijë gomarë dhe njëqind mijë njerëz. Në të vërtetë shumë njerëz ranë të vrarë, sepse këtë luftë e kishte dashur Perëndia. Ata u vendosën pastaj në vendin e tyre 23 deri sa ranë në robëri. Kështu bijtë e gjysmës së fisit të Manasit banuan në vend; 24 ata u shtrinë nga Bashani deri në Baal-Hermon, në Senir dhe në malin Hermon. Hodavia dhe Jahdieli; njerëz të fortë dhe trima; njerëz të famshëm; krerë të shtëpive 25 të tyre atërore . Por ata u treguan jobesnikë ndaj Perëndisë të etërve të tyre dhe u kurvëruan; duke shkuar pas perëndive të popujve të vendit që Perëndia kishte 26 shkatërruar para tyre. Prandaj Perëndia i Izraelit nxiti frymën e Pulit, mbretit të Asirisë, domethënë frymën e Rubenitët, Gaditët dhe gjysmën e fisit të Manasit; dhe i vendosi në Halah, në Habor, në Hara dhe pranë lumit të Gozanit; ku gjenden edhe sot. ## Chapter 6 2 Bijtë e Levit ishin Gershomi, Kehathi dhe Merari. Bijtë e Kehathit ishin 3 Amrami, Itshari, Hebroni dhe Uzieli. Bijtë e Amramit ishin Aaroni, Moisiu dhe 4 Miriami. Bijtë e Aaronit ishin Nadabi, Abihu, Eleazari dhe Ithamari. Eleazarit i 5 lindi Finehasi; Finehasit lindi Abishua; Abishuas lindi Buki; Bukit i lindi Uzi. 7 Uzit i lindi Zerahiahu; Zerahiahut Merajothit i lindi Amariahu; 8 Amariahut lindi Ahitubi; Ahitubit i lindi Tsadoku; Tsadokut i lindi Ahimaatsi. 9 10 Ahimaatsit 1 lindi Azariahu; Azariahut lindi Johanani. Johananit lindi 11 Azariahu (ai shërbeu si në tempullin që Salomoni ndërtoi në Jeruzalem); 12 Azariahut i lindi Amariahu; Amariahut i lindi Ahitubi; Ahitubit i lindi Tsadoku; prift 13 Tsadokut lindi Shalumi; Shalumit i lindi Hilkiahu; Hilkiahut i lindi Azariahu; 14 15 Azariahut i lindi Serajahu; Serajahut lindi Jehotsadaku; Jehotsadaku shkoi në mërgim; kur Zoti çoi në robëri Judën dhe Jeruzalemin me anë të Nebukadnetsarit. 16 17 Bijtë e Levit ishin Gershomi, Kehathi dhe Merari. Këta janë emrat e bijve të 18 Gershomit: Libni dhe Shimei. Bijtë e Kehathit ishin Amrami, Itshari, Hebroni 19 dhe Uzieli. Bijtë e Merarit ishin Mahli dhe Mushi. Këto janë familjet e Levit, 20 sipas etërve të tyre. Gershomi si djalë Libnin; bir i të cilit ishte Jahathi, bir 21 i të cilit ishte Zimahu; bir i të cilit ishte Joabi, bir i të cilit ishte Ido, biri të cilit 22 ishte Zerahu, bir i të cilit ishte Jeatherai. Bijtë e Kehathit ishin Aminadabi, bir 23 i të cilit ishte Koreu; bir i të cilit ishte Asiri, bir i të cilit ishte Elkanahu, bir i të 24 cilit ishte Ebiasaf, biri të cilit ishte Asiri, bir i të cilit ishte Tahathi, bir i të cilit 25 ishte Uriel, biri të cilit ishte Uziahu, bir i të cilit ishte Shauli. Bijtë e Elkanahut 26 ishin Amasai dhe Ahimothi, bir i të cilit ishte Elkanah, bir i të cilit ishte Cofaj; 27 biri i të cilit ishte Nahathi, biri i të cilit ishte Eliab, bir i të cilit ishte Jerohami, 28 bir i të cilit ishte Elkanahu. Bijtë e Samuelit ishin Joeli, i parëlinduri; dhe Abia, 29 1 dyti. Bijtë e Merarit ishin Mahli, bir i të cilit ishte Libni, bir i të cilit ishte 30 Shimei, bir i të cilit ishte Uzahu, bir i të cilit ishte Shimea, bir të cilit ishte 31 Haghiah, bir i të cilit ishte Asajahu: Këta janë ata që Davidi caktoi për shërbimin 32 këngës në shtëpinë e Zotit; mbasi iu gjet një vend prehjeje arkës. Ata ushtruan shërbimin e tyre me këngë përpara tabernakullit të çadrës së mbledhjes, deri sa Salomoni ndërtoi shtëpinë e Zotit në Jeruzalem; dhe shërbenin sipas rregullores që 33 u ishte caktuar . Këta janë ata që kryenin shërbimin dhe këta bijtë e tyre: Nga 34 bijtë e Kehathitit ishte Hemani, këngëtari, bir i Joelit; bir 1 Samuelit, bir i 35 Elkanahut, bir i Jerohamit, bir i Elielit, bir i Toahut, bir i Tsufit, bir i Elkanahut; 36 bir i Mahathit, bir i Amasait, bir Elkanahut, bir i Joelit, bir i Azariahut, bir i 37 38 Sofonias, bir i Tahathit, bir i Asirit, bir i Ebiasafit, bir i Koreut, bir Itsharit; pati<eos>
<bos>39 bir i Kehathit, bir i Levit, bir i Izraelit. Pastaj vinte i vëllai Asaf, që rrinte në të 40 djathtë të tij; Asafi, bir i Berekiahut, bir i Shimeut, bir i Mikaelit, bir i Baasejahut, 41 42 bir i Ethnit, bir i Zerahut, bir i Adajahut, bir i Ethanit, bir i 43 44 Zimahut, bir i Shimeit, bir i Jahathit, bir i Ghershomit, bir i Levit. Bijtë e 45 46 Abdiut, bir i Mallukut, bir i Hadshabiahut, bir i Amatsiahut, bir Hilkiahut; 47 bir i Amtsit, bir i Banit, bir i Shemerit, bir i Mahlit, bir i Mushit, bir Merarit, 48 bir i Levit. Vëllezërit e tyre, Levitët, ishin caktuar për çdo lloj shërbimi në 49 tabernakullin e shtëpisë së Perëndisë. Por Aaroni dhe bijtë e tij ofronin flijime mbi altarin e olokausteve dhe mbi altarin e temjanit, duke e bërë gjithë shërbimin në vendin shumë të shenjtë; dhe për të bërë shlyerjen për Izraelin; sipas gjithë atyre 50 që kishte urdhëruar Moisiu, shërbëtor Perëndisë . Këta ishin bijtë e Aaronit: 51 Eleazari, bir i të cilit ishte Finehasi, bir i të cilit ishte Abishua, bir i të cilit ishte 52 Buki, bir i të cilit ishte Uzi, bir i të cilit ishte Zerahiah, bir i të cilit ishte Merajothi, 53 bir i të cilit ishte Amariahu, bir i të cilit ishte Ahitubi, bir i të cilit ishte Tsadoku, 54 bir i të cilit ishte Ahimaatsi. Këto ishin vendet e banesave të tyre, sipas ngulimeve të tyre në territoret e tyre, që iu dhanë me short bijve të Aaronit të familjes së 55 Kehathitëve; atyre iu dha Hebroni në vendin e Judës me tokat përreth për të 56 kullotur; por arat e dhe fshatrat e tij iu dhanë Kalebit; birit të Jefunehut. 57 Bijve të Aaronit iu dha Hebroni, një ndër qytetet e strehimit, Libnahu me tokat 58 tij për kullotë, Jatiri, Eshteoma me tokat e tij për kullotë, Hileni me tokat e tij 59 për kullotë, Debiri me tokat e tij për kullotë, Ashani me tokat e tij për kullotë, 60 Beth-Semeshu me tokat e tij për kullotë. fisi i Beniaminëve morën Gebën me tokat e tij për kullotë, Alemethin me tokat e tij për kullotë dhe Anathothin me tokat e tij për kullotë. Të gjitha qytetet që u ndanë midis familjeve të tyre ishin 61 gjithsej trembëdhjetë. Pjesës tjetër të bijve të Kehathit iu dhanë me short dhjetë nga ana e familjes së fisit, që iu morën gjysmës së fisit, domethënë nga gjysma 62 fisit të Manasit. Bijve të Ghershomit; sipas familjeve të tyre, iu dhanë qyteti Nga qytete trembëdhjetë qytete, që iu morën fisit të Isakar, nga fisi i Asherit; fisit të Neftalit 63 dhe fisit të Manasët në Bashanit. Bijve të Merarit; sipas familjeve të tyre, iu dhanë me short dymbëdhjetë qytete; që iu morën fisit të Rubenit, fisit të Gadit dhe 64 fisit të Zabulonit. Kështu bijtë e Izraelit u dhanë Levitëve këto qytete bashkë me 65 toket e tyre për kullotë. Ata ua dhanë me short këto qytete; që janë përmëndur me emrin dhe që u janë marrë fisit të bijve të Judës, fisit të bijve të Simeonit dhe 66 fisit të bijve të Beniaminit. Disa familje të bijve të Kehathit patën qytete në 67 territorin që iu caktua atyre dhe që u morën nga fisi i Efraimit. Ata u dhanë atyre edhe Sikemin, një ndër qytetet e strehimit, me tokat e tij për kullotë në krahinën 68 malore të Efraimit; dhe Ghezerin me tokat e tij për kullotë, Jokmeamin me tokat 69 tij për kullotë, Beth-Horonin me tokat e tij për kullotë, Ajalonin me tokat e tij 70 për kullotë, Gath-Rimonin me tokat e tij për kullotë. Dhe nga gjysma e fisit të Manasit; Anerin me tokat e tij për kullotë, Bileamin me tokat e tij për kullotë iu dha pjesës tjetër së familjes së bijve të Kehathit. Bijve të Gershonit iu dhanë, duke i marrë nga familja e gjysmës së fisit të Manasit; Golanin në Bashan me tokat e tij 72 për kullotë dhe Ashtarothin me tokat e tij për kullotë. Nga fisi i Isakarit: Kedeshi 73 me tokat e tij për kullotë, Daberathi me tokat e tij për kullotë; Ramothi me tokat 74 tij për kullotë dhe Anemi me tokat e tij për kullotë. Nga fisi i Asherit: Mashalin 75 me tokat e tij për kullotë, Abdonin me tokat e tij për kullotë, Hukokun me tokat 76 tij për kullotë dhe Rehobin me tokat e tij për kullotë. Nga fisi i Neftalit: Kedeshin në Galile me tokat e tij për kullotë, Hamonin me tokat e tij për kullotë dhe 77 Kirjathaimin me tokat e tij për kullotë. Bijve të tjerë të Merarit iu dhanë, nga fisi i Zabulonit; Rimonin me tokat e tij për kullotë dhe Taborin me tokat e tij për 78 kullotë. Matanë Jordanit, pranë Jerikos; në lindje të Jordanit, nga fisi i Rubenit: Betserin në shkretëtirë me tokat e tij për kullotë dhe Jahatsahu me tokat e tij për 79 kullotë, Kedemothi me tokat e tij për kullotë dhe Mefaathi me tokat e tij për 80 kullotë. Nga fisi i Gadit: Ramothi në Galaad me tokat e tij për kullotë, Mahanbim 81 me tokat e tij për kullotë, Heshboni me tokat e tij për kullotë dhe Jazeri me tokat tij për kullotë. ## Chapter 7 2 Tola; Puvahu; Jashubi, dhe Shimroni, gjithsej katër, ishin bijtë e Isakarit. Bijtë e Tolit ishin Uzi, Refajahu, Jerieli, Jahmai, Jibsami dhe Shemueli, të parët e shtëpive të tyre atërore. Bijtë e Tolit ishin njerëz të fortë dhe trima në brezat e tyre; 3 numri i tyre, në kohën e Davidit; arriti në njèzet e dy mijë e gjashtëqind veta. Biri i Uzit ishte Izrahiahu, bijtë e Izrahiahut ishin Mikaeli, Obadiahu, Joeli dhe Ishiahu; që të ishin të Kishin me vete, sipas brezave të tyre dhe në bazë të shtëpive atërore ushtri gati për luftë dhe që arrinte në tridhjetë e gjashtë mijë ushtarë;, 5 sepse kishin një numër të madh bashkëshortesh dhe fëmijësh. Vëllezërit e tyre, që u përkisnin të gjitha familjeve të ndryshme të Isakarit dhe që ishin regjistruar në gjenealogjinë e tyre; ishin gjithsejt tetëdhjetë e gjashtë mijë njerëz të fortë dhe trima. Bijtë e Beniaminit ishin Belahu; Bekeri dhe Jediaeli, gjithsej tre. Bijtë e Belahut ishin Etsboni, Uzi, Uzieli, Jerimothi dhe Iri, të parë të shtëpive të tyre atërore njerëz të fortë dhe trima dhe ishin të regjistruar në gjenealogjitë në një numër prej njëzet e dy mijë e tridhjetë e katër vetash. Bijtë e Bekerit ishin Zemirahu, Joashi, 9 këta ishin bijtë e Bekerit; Ata ishin të regjistruar në gjenealogjitë sipas brezave të tyre, si të parë të shtëpive të tyre atërore, njerëz të fortë dhe trima, gjithsej njëzet 10 mijë e dyqind veta. Biri i Jediaelit ishte Bilhani. Bijtë e Bilhanit ishin Jeushi, 11 Beniamini, Ehudi, Kenaanahu, Zethani, Tarshishi dhe Ahishahari. Tërë këta ishin bij të Jediaelit, të të shtëpive të tyre atërore, njerëz të fortë dhe trima, gjithsej shtatëmbëdhjetë mijë e dyqind veta të nisen për luftë dhe të lufojnë. 12 13 Shupimi dhe Hupimi ishin bij të Hushimi ishte bir i Aherit. Bijtë e Neftalit 14 ishin Jahtsieli, Guni, Jetseri, Shalumi, bijtë e Bilhahut. Bijtë e Manasit ishin 15 Asrieli, që konkubina e tij siriane i lindi bashkë me Makirin; atin e Galaadit; Makiri mori një grua për Hupimin dhe Shupimin; emri i motrës së tij ishte Maakah 16 dhe emri i së dytës ishte Zelofehad; Zelofehad lindi vetëm vajza. (Maakah, gruaja Makirit, lindi një djalë, të cilit i vuri emrin Peresh; vëllai tij përkundrazi quhej 17 Sheresh dhe bijtë e tij Ulam dhe Rekem. Bedani qe bir i Ulamit. Këta bijtë 18 Galaadit, birit të Makirit, bir i Manasit. Motra e tij Hamoleketh lindi Ishodin; 19 Abiezerin dhe Mahlahun:. Bijtë e Shemidas ishin Ahiani, Shekemi, Likhi dhe pesë parë. pesë parë gati Irit; qenë<eos>
<bos>20 Aniami. Bijtë e Efraimit ishin Shuthelahu, bir i të cilit ishte Beredi, bir i të cilit 21 ishte Tahathi, bir i të cilit ishte Eladahu, bir i të cilit ishte Tahathi, bir i të cilit ishte Zabadi, bij të të cilit ishin Shuthekahu; Ezeri, Eleadi, që u vranë nga njerëzit 22 Gathit, të lindur në vend, sepse kishin dalë për të plaçkitur bagëtinë e tyre. Ati ityre Efraim i qau për një kohë të gjatë dhe vëllezërit e tij erdhën për ta ngushëlluar. 23 Pastaj hyri te bashkëshortja e tij, që mbeti me barrë dhe i lindi një djalë; dhe ai 24 quajti Beriah, sepse shtëpia e tij ishte goditur nga fatkeqësia. Ai pati si vajzë Sheerahën që ndërtoi Beth-Horonin e poshtëm dhe të sipërm si edhe Uzen-Sheerahun: 25 I biri ishte Refahu, bashkë me Rescefin; i cili pati si djalè Telahun; që si bir 26 Tahanin, bir i të cilit ishte Ladani, bir i të cilit ishte Amihudi, bir i të cilit ishte 28 Elishami, bir i të cilit ishte Nuni, bir i të cilit ishte Jozueu. Pronat dhe banesat e tyre ishin Betheli dhe fshatrat e tij përreth: në lindje Naarani; në perëndim Gezeri me fshatrat e tij përreth dhe Sikemi me fshatrat e tij përreth deri në Gaza me fshatrat 29 tij përreth. Gjatë kufijve të Manasit ishin: Beth-Sheani me fshatrat e tij përreth, Taanaku me fshatrat e tij përreth, Megidou me fshatrat e tij përreth dhe Dor me 30 fshatrat e tij përreth. Në këto vende banuan bijtë e Jozefit; birit të Izraelit. Bijtë 31 Asherit ishin Jimnahu, Ishvahu; Ishvi; Beriah dhe motra e tyre Serah. Bijtë e 32 Beriahut ishin Heberi dhe Malkeli, që ishte ati i Birzavithit. Heberit i lindi Jafleti, 33 Shomeri, Hothami dhe motra e tyre Shua. Bijtë e Jafletit ishin Pasaku; Bimhali 34 dhe Ashvathi. Këta ishin bijtë e Jefletit. Bijtë e Shemerit ishin Ahi, Rohagahu; 35 Jehubahu dhe Arami. Bijtë e vëllait të tij Helem ishin Tsofahu, Imna, Sheleshi 36 37 dhe Amali. Bijtë e Tsofahut ishin Suahu, Harmeferi, Shuali, Beri, Imrahu, 38 Betseri, Hodi, Shama, Shilshahu; Jithrani dhe Beera. Bijtë e Jetherit ishin Jefuneu; 39 40 Pispahu dhe Ara. Bijtë e Ula ishin Arahu; Anieli dhe Ritsa. Tërë këta ishin bijtë e Aserit; të parët e shtëpive të tyre atërore; njerëz të zgjedhur; të fortë dhe trima; të parë midis princërve. Ata ishin të regjistruar sipas gjenealogjisë në shërbimin pati ushtarak për të shkuar në luftë; numri i tyre arrinte në njëzet e gjashtë mijë veta. ## Chapter 8 Beniaminit lindi Balahu; djali tij parë, Ashbeli, i dyti, Anbarahu; i treti, 3 Nohahu; i katërti dhe Rafa i pesti. Bijtë e Belahut ishin Adari, Gheri, Abihudi, 5 Abishua, Naamani, Ahoahu, Ghera, Shefufani dhe Hurami. Këta ishin bijtë Ehudit (që ishin të parët e shtëpive atërore të banorëve të Gebës që u internuan në Manahath): Naamani, Ahijahu dhe Ghera, që internoi; atij lindën Uza dhe 8 Ahihudi. Shaharaimit 1 lindën fëmijë në tokën e Moabit, mbasi u nda nga 9 10 bashkëshortja e tij, lindi Jobabi, Tsibia, Mesha, Malkami, Jeutsi, Shakia dhe 11 Mirmah. Këta ishin bijtë e tij, të parët e shtëpive të tyre atërore. Nga Hushimi 12 lindën Abitubi dhe Elpaali. Bijtë e Elpaalit ishin Eberi, Mishami, Shemedi, që 13 ndërtoi Onon; Lodin dhe fshatrat përreth, Beria dhe Shema, që ishin të e shtëpive atërore të banorëve të Ajalonit dhe që i bënë të ikin me vrap banorët e 14 15 16 Gathit. Ahio, Shashaku; Jeremothi, Zebadiahu, Aradi, Ederi, Mikaeli, 17 18 Ishpahu, Joha ishin bijtë e Beriahut. Zebadiahu, Meshulami, Hizki, Heberi, 19 20 Ishmerai, Jizliahu dhe Jobabi ishin bijtë e Elpaalit, Jakimi, Zikri, Zabdi, 21 Elianai, Tsilethaj, Elieli, Adajahu, Berajahu dhe Shimrathi ishin bijtë e Shimeit. 22 23 24 Ishpani, Eberi, Elieli, Abdoni, Zikri, Hanani, Hananiahu;, Elami, 25 26 Anthothijahu; Ifdejahu dhe Penueli ishin bijtë e Shashakut. Shamsherai, Shehariahu, Athaliahu, Jaareshiahu; Elijahu dhe Zikri ishin bijtë e Jerohamit. 28 Këta ishin të parët më të rëndësishëm të shtëpive atërore në brezat e tyre; ata 29 banonin në Jeruzalem. Iati i Gabaonit banonte në Gabaon dhe gruaja e tij quhej 30 Maakah. parëlinduri 1 tij ishte Abdoni; pastaj lindën Tsuri, Kishi, Baali dhe 31 32 Nadabi, Gedori, Ahio, Zekeri, dhe Miklothi të cilit i lindi Shimeahu. Edhe këta banuan përballë vëllezërve të tyre në Jeruzalem bashkë me vëllezërit e tyre. 33 Nerit lindi Kishi; Kishit 1 lindi Sauli, Saulit 1 lindi Jonathani, Malkishua, 34 Abinadabi dhe Eshbaali. I biri i Jonathanit ishte Merib-Baali. Merib-Baalit i parët 35 36 lindi Mikahu. Bijtë e Mikahut ishin Pitoni, Meleku; Taarea dhe Ashazi. Ashazit i lindi Jeoadahu; Jeoadahut i lindën Amekethi, Azmavethi dhe Zimri; Zimrit 37 1 lindi Motsa. Motsas i lindi Binea, bir i të cilit ishte Rafahu, bir i të cilit ishte 38 Eleasahu; bir i të cilit ishte Atseli. Atseli pati gjashtë bij, emrat e të cilëve ishin: Tërë këta ishin bij të 39 Atselit. Bijtë e Eshekut, vëllait të tij, ishin Ulami, djali i parë, Jeushi i dyti, dhe 40 Elifeleti, i treti. Bijtë e Ulamit ishin njerëz të fortë dhe trima; harkëtarë të mirë; ata patën shumë bij e nipër, njëqind e pesëdhjetë. Tërë këta ishin trashëgimtarë të Beniaminit. ## Chapter 9 Kështu tërë Izraelitët u regjistruan sipas gjenealogjive dhe u shkruan në librin mbretërve të Izraelit. Por Juda u internua në Babiloni për shkak të mosbesnikërisë 2 së tij. Tani banorët e parë që u vendosën rishtas në pronat e tyre, në qytetet e tyre, 3 ishin Izraelitët; priftërinj, Levitë dhe Nethinej . Në Jeruzalem u vendosën disa nga bijtë e Judës, nga bijtë e Beniaminit dhe nga bijtë e Efraimit dhe të Manasit: Uthai, bir i Amihudit; bir i Omrit; bir i Imrit, bir i Banit nga pasardhësit e Peretsit, birit të 5 Judës . Shilonitët: Asajahu; djali i parë dhe bijtë e tij. Nga bijtë e Zerahut: Jeueli dhe vëllezërit e tij, gjithsej gjashtëqind e nëntëdhjetë veta. Nga bijtë e Beniaminit: Salu, bir i Meshulamit, birit të Hodavias, birit të Hasenahit; Ibnejahu; bir i Jerohamit, Elahu, bir i Uzit, birit të Mikrit, dhe Meshulami, bir Shefatiahut; birit të Reuelit, që ishte bir i Ibnijahut; vëllezërit e tyre, sipas brezave të tyre; ishin nëntëqind e pesëdhjetë e gjashtë veta. Tërë këta ishin të të një shtëpie atërore 10 në shtëpitë e tyre atërore. priftërinjtë: Jedajahu; Jehojaribi dhe Jakini, Azariahu, bir Hilkiahut, bir i Meshullamit, bir Tsadokut, bir i Merajothit, bir i 12 Ahitubit, që ishte oficer në të shtëpisë së Perëndisë, Adajahu; bir i Jerohamit, bir i Pashurit, bir i Malkijahut; Maasi, bir i Adielit, bir i Jahzerahut, bir i Meshulamit, 13 bir i Meshillemithit, bir i Imerit; dhe vëllezërit e tyre të parë të shtëpive të tyre e Nga parë Nga krye atërore, një mijë e shtatëqind gjashtëdhjetë veta, njerëz shumë të shkathët në<eos>
<bos>14 shërbim të shtëpisë së Perëndisë. Nga Levitët: Shemajahu, bir i Hasshubit, bir i 15 Azrikamit; bir i Hashabiahut, të bijve të Merarit; Bakbakari, Hereshi, Galali, 16 Mataniahu, bir i Mikahut, bir Zikrit, bir i Asafit; Obadiahu, bir i Shemajahut, bir i Galalit, bir i Jeduthunit; Berakiahu, bir Asas, bir i Elkanahut; që banonte në 17 fshatrat e Netofathitëve. Derëtarët ishin Shallumi, Akubi, Talmoni, Ahimani 18 dhe vëllezërit e tyre; Shalumi ishte i pari i tyre. Ata kanë mbetur deri tani derëtarë 19 të kampit të bijve të Levit në portën e mbretit, në drejtim të lindjes. Shalumi, bir 1 Koreut; bir Ebiasafit, bir Korahut; dhe vëllezërit e tij, Korahitët, nga shtëpia e atit të tij, ishin të ngarkuar me e shërbimit, si derëtarë të tabernakullit; etërit 20 tyre ishin caktuar në kampin e Zotit si derëtarë. Finehasi, bir i Eleazarit, kishte 21 në të kaluarën 1 tyre; dhe Zotit ishte me të. Zakaria, bir 1 22 Meshelemiahut, ishte derëtar në hyrjen e çadrës së mbledhjeve. Tërë ata që u zgjodhën si derëtarë ishin dyqind e dymbëdhjetë veta; ata ishin të regjistruar sipas gjenealogjive në fshatrat e tyre. Davidin dhe Samuelin shikuesi kishte vendosur 23 në e tyre. Ata dhe bijtë e tyre mbanin përgjegjësinë e ruajtjes së portave 24 të shtëpisë së Zotit, domethënë të shtëpisë së tabernakullit, si derëtarë. Kishte derëtarë në të katër pikat e horizontit: në lindje; në perëndim; në veri dhe në jug: 25 Vëllezërit e tyre, që banonin në fshatrat e tyre, duhet të vinin herë pas here për 26 të qëndruar me ta shtatë ditë, sepse katër derëtarët kryesorë, që ishin Levitë, ishin gjithnjë në detyrë. Ata merreshin gjithashtu me mbikqyrjen e dhomave dhe të 27 thesarëve të shtëpisë së Perëndisë; banonin në afërsitë e shtëpisë së Perëndisë, 28 sepse atyre u ishte besuar ruajtja e saj, si dhe hapja e saj çdo mëngjes. Disa prej tyre ishin përgjegjës për objektet që përdoreshin në shërbimin e tempullit, dhe ata 29 i numëronin kur i çonin brenda dhe kur i çonin jashtë. Të tjerë përkundrazi ishin ngarkuar me ruajtjen e mobiljeve; të gjithë veglave, të majës së miellit; të verës, të 30 vajit, të temjanit dhe të aromave. Disa bij të priftërinjve përgatisnin melhemin 31 aromave. Matithiahu; një prej Levitëve; i parëlinduri i Shalumit, Korahiti; ishte 32 përgjegjës për gjërat që gatuheshin në tigane. Disa nga vëllezërit e tyre midis e punën qenë pari zyrën Kehathitëve ishin të ngarkuar përkundrazi të përgatisnin çdo të shtunë bukët 33 paraqitjes. Këta ishin këngëtarë, të parë të shtëpive atërore të Levitëve; që banonin në dhomat e tempullit; ata ishin të përjashtuar nga çdo shërbim tjetër, sepse ishin të 34 zënë ditë e natë me punën e tyre. Këta ishin të parët e shtëpive atërore të Levitëve; 35 Në Gabaon banonin 36 Jejeli, ati i Gabaonit, gruaja e të cilit quhej Maakah. parëlinduri 1 tij ishte 37 Abdoni, pastaj erdhën Tsuri, Kishi, Baali, Neri, Nadabi, Gedori, Ahio, Zakaria 38 dhe Miklothi. Miklothit i lindi Shimeami. Edhe këta banonin përballë vëllezërve 39 të tyre në Jeruzalem së bashku me vëllezërit e tyre. Nerit i lindi Kishi, Kishit i 40 lindi Sauli dhe Saulit i lindën Jonathani, Malkishua, Abinadabi dhe Eshbaali. 41 Biri i Jonathanit ishte Merib-Baali dhe Merib-Baalit i lindi Mikahu. Bijtë 42 Mikahut ishin Pitoni, Meleku, Tahrea dhe Ashazi. Ashazit lindi Jarahu; Jarahut 43 lindën Alemethi, Azmavethi dhe Zimri, Zimrit i lindi Motsa. Motsas lindi Binea, bir i të cilit ishte Refaihu, bir i të cilit ishte Eleasahu, bir i të cilit ishte Atseli. 44 Atseli pati gjashtë djem, dhe këta ishin emrat e tyre: Azriksani, Bokeru; Ismaeli; Sheariahu; Obadiahu dhe Hanani. Këta bijtë e Atselit. qenë ## Chapter 10 Filistejtë luftuan kundër Izraelit dhe Izraelitët ikën me vrap para Filistejve dhe 2 ranë të vrarë në malin Gilboa. Filistejtë ndoqën nga afër Saulin dhe bijtë e tij dhe 3 vranë Jonathanin;, Abinadabin dhe Malkishuan; bij të Saulit. Beteja u bë e ashpër 4 kundër Saulit; harkëtarët e goditën dhe ai u plagos rëndë. Atëherë Sauli tha shqyrtarit të tij: "Nxirr shpatën tënde dhe më shpo me atë, që këta të parrethprerë të mos vijnë e të tallen me mua" 5 trembur shumë. Atëherë Sauli mori shpatën dhe u hodh mbi të. Kur shqyrtari e tij pa që Sauli kishte vdekur, edhe ai u hodh mbi shpatën e tij dhe vdiq. Kështu vdiq Sauli me tre bijtë e tij; tërë shtëpia e tij u shua tok. Kur të gjithë Izraelitët që banonin në këtë luginë panë që të tyret kishin ikur dhe që Sauli dhe bijtë e tij kishin vdekur, ata braktisën qytetet e tyre dhe ikën me vrap. Atëherë erdhën Filistejtë dhe 8 u vendosën në vendin e tyre. Të nesërmen Filistejtë erdhën për të zhveshur të 9 vrarët dhe gjetën Saulin dhe bijtë e tij të rënë mbi malin Gilboa. E zhveshën Saulin, i morën kokën dhe armaturën dhe çuan lajmëtarë në të gjithë vendin e Filistejve për të njoftuar lajmin në tempullin e idhujve të tyre dhe gjithë popullit. 10 E vendosën pastaj armaturën e tij në tempullin e perëndive të tyre dhe gozhduan 11 kokën e tij në tempullin e Dagonit. Kur tërë banorët e Jabeshit të Galaadit mësuan 12 tërë atë që Filistejtë i kishin bërë Saulit, tërë njerëzit trima u ngritën më këmbë, morën kufomën e Saulit dhe kufomat e bijve të tij dhe i çuan në Jabesh; pastaj i 13 varrosën kockat e tyre nën brukën e Jabeshit dhe agjeruan shtatë ditë. Kështu Sauli vdiq për shkak, të mosbensikërisë së tij ndaj Zotit; sepse nuk kishte respektuar fjalën e Zotit dhe njëkohësisht kishte konsultuar një medium për të marrë këshilla 14 prej saj, dhe nuk ishte këshilluar përkundrazi me Zotin. Prandaj Zoti e bëri të vdesë dhe ia kaloi mbretërinë Davidit, birit të Isait. ## Chapter 11 Atëherë tërë Izraeli u mblodh rreth Davidit në Hebron dhe i tha: ne jemi 2 kocka dhe mishi yt" . Edhe në të kaluarën; kur ishte mbret Sauli, ti ishe ai që udhëhiqte dhe kthente pas Izraelin; dhe Zoti, Perëndia yt, të thënë: "Ti do të 3 ushqesh popullin tim të Izraelit; ti do të jesh princ mbi popullin tim të Izraelit"" . Kështu tërë pleqtë e Izraelit erdhën te mbreti në Hebron; dhe Davidi lidhi me ta një aleancë në Hebron përpara Zotit; pastaj ata e vajosën Davidin mbret të Izraelit, sipas fjalës së shqiptuar nga Zoti me anë të Samuelit. Davidi së bashku me tërë Izraelin doli kundër Jeruzalemit; që është Jebusi, ku ndodheshin Jebusejtë, banorë të vendit. 5 Atëherë banorët e Jebusit thanë Davidit: "Nuk do të hysh këtu" . Por Davidi pushtoi qytetin e fortifikuar të Sionit; që është qyteti Davidit. Davidi kishte thënë: Ai që do ti mundë i pari Jebusejtë do të bëhet kryetar dhe Doli i pari Joabi, bir i Tserujahut; që u bë kështu kryetar. Davidi u vendos pastaj në kalanë 8 "Ja, pati princ" . që u quajt për këtë arsye "qyteti i Davidit" . Pastaj ai bëri ndërtime përreth qytetit<eos>
<bos>nga Milo dhe në gjithë perimetrin e tij; Joabi meremetoi pjesën tjetër të qytetit. 10 Kështu Davidi bëhej gjithnjë e më madh dhe Zoti ushtrive ishte me të. Këta janë komandantët e luftëtarëve trima që ishin në shërbim të Davidit dhe që i dhanë përkrahje të madhe me gjithë Izraelin në mbretërinë e tij për ta bërë mbret sipas 11 fjalës të Zotit lidhur me Izraelin. Kjo është lista e luftëtarëve trima që ishin në shërbim të Davidit: Jashobeami, bir 1 një Hakmoniti, komandant tridhjetë kapedanëve; ai rroku ushtën kundër treqind njerëzve, që i vrau në një ndeshje të 12 vetme. Mbas tij vinte Eleazari, bir i Dodos, Ahohitit; ishte një nga tre luftëtarët 13 trima. Ai ishte me Davidin në Pas-Damim; ku ishin mbledhur Filistejtë për të luftuar dhe ku kishte një arë plotë me elb. Populli iku me vrap përpara Filistejve, 14 por ata u vendosën në mes të arës, e mbrojtën dhe i mundën Filistejtë; kështu 15 Zoti realizoi fitore të madhe. Tre nga të treqind kapedanët zbritën te shkëmbi drejt Davidit, në shpellën e Adulamit, ndërsa ushtria e Filistejve kishte fushuar në 16 luginën e Refaimit. Davidi ndodhej atëherë në kala, kurse në Betlem kishte një 17 garnizon Filistejsh. Davidi pati një dëshirë të madhe dhe tha: "Ah, sikur dikush 18 të më jepte të pija ujë nga Betlemit që është pranë portës!" . Kështu këta të tre nëpër kampin e Filistejve dhe mbushën ujë nga pusi i Betlemit që ndodhej te porta; pastaj e morën dhe ia çuan Davidit. Por Davidi nuk desh ta pinte, por e 19 derdhi si libacion përpara Zotit, duke thënë: "Të më ruajë Perëndia nga kryerja një gjëje të tillë! A mund ta pij unë gjakun e këtyre njerëzve, që kanë rrezikuar jetën e tyre? Sepse e kanë sjellë duke rrezikuar jetën e tyre" . Dhe nuk deshi ta pinte. 20 Kështu vepruan këta tre trima. Abishai, vëllai i Joabit, ishte i pari i tre të tjerëve. Ai drejtoi ushtën e tij kundër treqind njerëzve dhe i vrau; kështu u bë i famshëm 21 midis të treve. U bë më i njohur midis të treve dhe për këtë arësye u bë i pari i 22 tyre, por nuk arriti të barazohet me tre të parët. Benajahu; bir i Jehojadit, birit të një trimi nga Kabtseeli, bëri trimëri të madhe. Ai vrau dy heronjtë e Moabit, që ishin si luanë. Zbriti edhe në mes të një sterne, ku vrau një luan një ditë që binte borë. 23 Vrau edhe një Egjiptas vigan; i lartë kubitë, që kishte në dorë një shtizë të ngjashme me shulin e një endësi; por Benajahu i doli kundra me një bastun; i rrëmbeu 24 me forcë nga duart Egjiptasit shtizën dhe e vrau me shtizën e tij. Këto gjëra bëri 25 Benajahu; bir i Jehojadit, dhe u bë i famshëm midis tre trimave. Ishte më i shquari pusi çanë pesë i të tridhjetëve; por nuk arriti të barazoht me tre të Davidi e vuri në krye të 26 rojeve të tij personale. Njerëz të tjerë të fortë dhe trima ishin: Asaheli, vëllai i 27 Joabit; Elhanani, bir i Dodos, nga Betlemi, Shamothi nga Harori, Heletsi nga 28 29 Peloni, bir i Ikeshit nga Tekoa, Abiezeri nga Anathothi, Sibekai nga 30 Husha, Ilai, nga Ahoa, Maharai nga Netofa, Heledi, bir i Baanahut nga Netofa; 31 32 Ithai, bir i Ribait; i Gibeahut të bijve të Beniaminit, Benajahu nga Pirathoni, 33 Hurai nga Nahale-Gaashi, Abieli nga Arbathi, Azmavethi nga Baharumi, Eliahba 34 nga Shaalboni . Bijtë e Hashemit nga Gizoni, Jonathani, bir i Shageut nga Harari, 35 36 Haiami, bir i Sakarit; nga Harari; Elifali, bir i Urit, Heferi nga Mekrea, Ahijahu 37 38 nga Paloni, Hetsro nga Karmeli, Naarai, bir i Ezbait; Joeli, vëllai Nathanit, 39 Mibhari, bir i Hagrit, Amoniti Tselek;, Naharai nga Berothi (shqytar Joabit, 40 41 birit të Tserujahut), Ira nga Jetheri, Garebi nge Jetheri, Uria, Hiteu, Zabadi, 42 bir Ahlait, Adina, bir i Shizës, Rubenit pari i Rubenitëve) dhe tridhjetë të 43 44 tjerë bashkë me të, Hanani, bir i Maakahut, Joshafati nga Mithni; Uzia nga 45 Ashtarothi, Shama dhe Jejeli, bij të Hothamit nga Aroeri, Jediaeli, bir i Shimrit 46 dhe Titsiti Joha, vëllai tij, Elieli nga Mahavimi, Jeribai dhe Joshaviahu; bij të 47 Elnaamit, dhe Ithmah, Moabiti, Elieli, Obedi dhe Jaasieli, Metsobaiti. parët. Ira, ## Chapter 12 Këta janë njerëzit që erdhën te Davidi në Tsiklag; kur ai qendronte larg pranisë 2 së Saulit; birit të Kishit; ata ishin një pjesë e trimave që e ndihmuan në luftë; ishin të armatosur me harqe dhe mund të përdornin si dorën e djathtë ashtu edhe atë të majtë për të hedhur dhe për të gjuajtur shigjeta me hark; i përkisnin fisit të 3 Beniaminit, vëllezër të Saulit. Shemaahut; nga Giberahu; Jezieli dhe Peleti, bij të Azmavethit; Berakahu dhe Jehu 4 gurë nga Anathothi; Ishmajahu nga Gabaoni, trim midis të tridhjetëve dhe i pari i tyre; 5 Jeremia, Jahazieli, Johanani, Jozabadi nga Gedera Eluzai, Jerimothi, Bealiahu, Elkanahu, Jishshiahu, Azareli, Joezeri dhe 7 8 Jashobeami, Koraiti; Joelahu dhe Zebadiahu, bij të Jerohamit nga Gedori. Ndër Gaditët disa njerëz vendosën të bashkohen me Davidin në kalanë e shkretëtirës; ishin njerëz të fortë dhe trima; të stërvitur për luftë, të shkathët në përdorimin e mburojës dhe të shtizës; fytyrat e tyre ishin si fytyrat e luanëve dhe në malet ishin 9 të shpejtë si gazelat. Ezeri ishte i pari i tyre, Obadiahu vinte i dyti dhe Eliabi i 10 11 12 treti, Mishmanahu i katërti, Jeremia i pesti Atai i gjashti, Elieli i shtati, 13 14 Johanani i teti, Elzabadi nënti, Jeremia i dhjeti, Makbanai i njëmbëdhjeti. Këta Gaditë ishin komandantë të ushtrisë; më i vogli komandonte njëqind ushtarë, 15 më i madhi një mijë. Këta janë ata që kaluan Jordanin në muajin e parë kur ky lumë kishte dalë nga shtrati tij, dhe i bënë të ikin me vrap tërë banorët e luginave 16 në lindje dhe në perëndim. Edhe disa nga bijtë e Beniaminit e të Judës shkuan 17 te Davidi në kala. Davidi u doli përpara dhe, duke marrë fjalën; tha: "Në rast se keni ardhur tek unë me qëllime paqësore për të më ndihmuar; jam të bashkohem me juve, por në se keni ardhur për të më tradhëtuar dhe për të më dorëzuar në duart e kundërshtarëve të mi, megjithëse unë nuk kam përdorur fare dhunën; Perëndia i 18 etërve tanë le të shohë dhe le të dënojë" Atëherë Fryma e përshkoi Amasain; të parin e të tridhjetëve, që thirri: "Ne jemi me ty, David; jemi me ty, 0 biri i Isait! Paqe, paqe ty dhe paqe atij që të ndihmon, sepse Perëndia yt të ndihmon Atëherë 19 Davidi priti dhe i bëri komandantë të trupave. Edhe nga Manasi disa kaluan me Davidin; kur ky vajti me Filistejtë për të luftuar kundër Saulit; por këta nuk i dhanë ndihmë Filistejve; sepse princat e Filistejve, mbasi u konsultuan, e kthyen prapa Davidin; duke thënë: 'Ai ka për të kaluar me zotërinë e tij Saul duke 20 vënë në rrezik kokat tona' Ndërsa shkonte në Tsiklag; ata të Manasit që kaluan me të ishin Adnahu; Jozbadi, Jediaeli, Mikaeli, Jozabadi, Elihu, Tsillethai, 21 komandantë të mijësheve që i përkisnin Manasit. Këta e ndihmuan Davidin kundër bandave të plaçkitësve; sepse ishin të gjithë njerëz të fortë dhe trima dhe u 22 bënë komandantë në ushtri. Në atë kohë, në të vërtetë, çdo ditë disa vinin te Davidi për ta ndihmuar deri sa formoi një ushtri të madhe si ushtria e Perëndisë. 23 Ky është numri krerëve të armatosur për luftë, që shkuan te Davidi në Hebron 24 gati asnjë<eos>
<bos>për ti kaluar atij mbretërinë e Saulit, sipas fjalës së Zotit. Bijtë e Judës, që mbanin 25 mburoja dhe shtiza ishin gjashtë mijë e tetëqind veta; të armatosur për luftë. bijtë e Simeonit, njerëz të fortë dhe trima në luftë, ishin shtatë mijë e njëqind veta. 26 27 Nga bijtë e Levit, katër mijë e gjashtëqind veta; përveç Jehojadit, princit të 28 familjes së Aaronit, që kishte tre mijë e shtatëqind veta, dhe Tsadoku; një i ri i 29 fortë dhe trim; me njëzet e dy krerë të shtëpisë së tij atërore. Nga bijtë e Beniaminit, vëllezër të Saulit; tre mijë (sepse pjesa më e madhe e tyre kishte 30 qëndruar besnike deri atëherë shtëpisë së Saulit) Nga bijtë e Efraimit, njëzet mijë e tetëqind veta, njerëz të fortë dhe trima; njerëz të famshëm; sipas shtëpive të 31 tyre atërore Nga gjysma e fisit të Manasit; tetëmbëdhjetë mijë veta; që u zgjodhën individualisht për të vajtur dhe për ta shpallur mbret Davidin: Nga bijtë e Isakarit, që i kuptonin kohrat dhe dinin kështu çfarë duhet të bënte Izraeli: dyqind krerë dhe 33 tërë vëllezërit e tyre në urdhrat e tyre. Zabuloni, pesëdhjetë mijë, që shkonin të luftonin; të shkathët për tu vendosur në rend beteje me të gjitha armët e luftës dhe 34 të zotë të mbanin pozicionin e tyre me zemër të vendosur. Nga Neftali, një mijë 35 krerë dhe me ta tridhjetë e shtatë mijë njerëz me mburoja dhe shtiza. Nga Danitët, 36 të shkathët për t'u radhitur në rend beteje; njëzet e tetë mijë e gjashtëqind veta. Nga Asheri, dyzet mijë, që shkonin të luftonin dhe që ishin të shkathët për t'u 37 vendosur në rend beteje. ana tjetër e Jordanit, nga Rubenitët; nga Gaditët dhe nga gjysma e fisit të Manasit; njëqind e njëzet mijë veta; të pajisur me të gjitha 38 armët për të luftuar. Tërë këta luftëtarë, të zotë të mbanin pozicionin e tyre me zemër të vendosur; erdhën në Hebron për ta shpallur Davidin mbret mbi tërë Izraelin; 39 edhe pjesa tjetër e Izraelit ishte në një mëndje për ta bërë mbret Davidin. Ata qëndruan atje tri ditë me Davidin; duke ngrënë dhe duke pirë, sepse vëllezërit e tyre 40 kishin siguruar ushqim për ta. Edhe nga ata që banonin afër tyre, madje edhe nga Isakari, nga Zabuloni dhe nga Neftali sillnin ushqime me gomarë, me deve, me mushka dhe me qe, furnizime të mëdha: miell, bukëfiqe dhe rrush të thatë, verë, vaj, Nga Nga Nga lopë dhe dele me bollëk; sepse Izraeli ishte shend e verë. Davidi u këshillua me komandantët e mijëshëve e dhe të qindëshëve dhe me 2 të gjithë princat. Pastaj Davidi tha tërë asamblesë së Izraelit: "Në se kjo ju duket e mirë dhe në se na vjen nga Zoti, Perëndia ynë, t'u çojmë fjalë vëllezërve tanë që kanë mbetur në të gjitha krahinat e Izraelit; dhe me ta edhe priftërinjve dhe 3 Levitëve në qytetet e tyre dhe tokat për kullotë të mblidhen nesh, dhe ta sjellim përsëri arkën e Perëndisë tonë te ne, sepse nuk e kemi kërkuar në kohën e 4 Saulit" . Tërë asambleja pranoi të vepronte kështu; sepse kjo gjë dukej e drejtë në 5 e tërë popullit. Atëherë mblodhi tërë Izraelin nga Shihori Egjiptit; deri në hyrje të Hamathit, për ta sjellë përsëri arkën e Perëndisë nga Kiriath-Jearimi. Pastaj Davidi me tërë Izraelin u nis në drejtim të Baalahut, domethënë në drejtim të Kirjath-Jearimit që ishte pronë e Judës; për të mbartur që andej arkën e Perëndisë, të Zotit;, që rri mbi kerubinët, ku përmëndet emri tij. Nga shtëpia e Abinadabit transportuan arkën e Perëndisë mbi një qerre të re. Uza dhe Ahio e ngisnin qerren. Davidi dhe tërë Izraeli e kremtonin këtë ngjarje përpara Perëndisë me tërë forcat tyre, me këngë dhe qeste, me harpe, dajre; cembale dhe bori. Kur arritën në lëmin e Kidonit; Uza shtriu dorën për të mbajtur arkën, sepse ishin penguar. 10 Atëherë zemërimi i Zotit shpërtheu kundër Uzës dhe e goditi, sepse kishte shtrirë 11 dorën e tij mbi arkë; ai vdiq atje përpara Perëndisë. Davidi u hidhërua shumë sepse Zoti kishte hapur një të në 12 quhet edhe sot e Çara e Uzës. Atë ditë Davidi frikë nga Perëndia dhe tha: 13 "Si mund ta transportoj arkën e Perëndisë në shtëpinë time?"\_ Kështu Davidi nuk deshi ta kishte arkën pranë vetes në qytetin e Davidit, por e kaloi në shtëpinë e 14 Obed-Edomit nga Gathi. Arka e Perëndisë mbeti tre muaj pranë familjes së Obed-Edomit në shtëpinë e saj; dhe Zoti bekoi shtëpinë e Obed-Edomit dhe gjithshka që ishte pronë e tij. qoftë pranë sytë qetë çarë pati ## Chapter 14 Hirami, mbret i Tiros, i dërgoi Davidit lajmëtarë, dru kedri, muratorë, dhe 2 marangozë për ti ndërtuar një shtëpi. Atëherë Davidi e pranoi që Zoti e kishte vendosur mbret të Izraelit; sepse mbretëria e tij qe lavdëruar shumë për shkak të 3 popullit të tij, Izraelit. Davidi u martua me gra të tjera në Jeruzalem dhe i lindën djem e vajza. Këto janë emrat e bijve që i lindën në Jeruzalem: Shamua, Shohabi, 5 6 Salomoni, Ibhari, Elishua; Elpeleti, Nagahu, Nefegu; Jafia, Elishama, Beelida 8 dhe Elifeleti. Kur Filistejtë mësuan që Davidi ishte vajosur mbret i tërë Izraelit; 9 dolën të në kërkim të Davidit. Sa e mësoi këtë, Davidi u doli përballë. 10 Filistejtë arritën dhe u përhapën në luginën e Refaimit. Atëherë Davidi u këshillua me Perëndinë, duke thënë: A duhet të dal kundër Filistejve? A do të m'i japësh në 11 duart e mia?" Zoti u përgjigj: "Dil dhe unë do ti jap në duart e tua"\_ Ata dolën në Baal-Peratsim, ku Davidi mundi dhe tha: "Perëndia ka hapur me duart e mia një kalim midis armiqve të mi, si një kalim i hapur nga ujërat" . Prandaj i vunë këtij 12 vendi emrin e Baal-Peratsimit. Filistejtë braktisën aty perënditë e tyre dhe Davidi urdhëroi që të digjeshin në zjarr. Më vonë Filistejtë filluan të shpërndahen nëpër 14 luginë. Davidi u këshillua përsëri me Perëndinë, dhe Perëndia i tha: "Mos u dil 15 prapa, por merru krahët dhe sulu mbi ta përballë ballsameve. Kur të dëgjosh një zhurmë hapash në majat e ballsameve, hidhu menjëherë në sulm; sepse Perëndia do 16 të të dalë përpara për të mundur ushtrinë e Filistejve"\_ Davidi bëri ashtu siç e kishte urdhëruar Perëndia; dhe ata mundën ushtrinë e Filistejve nga Gabaoni deri 17 në Gezer . Kështu fama e Davidit u përhap në të gjitha vendet, dhe Zoti tmerrin e tij mbi të gjitha kombet. gjithë solli ## Chapter 15 Davidi ndërtoi disa shtëpi në qytetin e Davidit; përgatiti një vend për arkën e 2 Perëndisë dhe një çadër për atë. Atëherë Davidi tha: Asnjeri nuk duhet të mbartë arkën e Zotit përveç Levitëve; sepse Zoti ka zgjedhur ata për ta mbajtur arkën 3 Perëndisë dhe për ti shërbyer atij përjetë" . Davidi mblodhi tërë Izraelin në 4 Jeruzalem për ta arkën e Zotit në vendin që i kishte përgatitur. Davidi mblodhi 5 edhe bijtë e Aaronit dhe Levitët. bijtë e Kehathit, Urielin; të parin; dhe njëqind ngriti çuar Nga<eos>
<bos>njëzet vëllezërit e tij; nga bijtë e Merarit, Asajahun; të parin; dhe dyqind e njëzet 7 vëllezërit e tij; nga bijtë e Gershomit, Joelin, të parin; dhe njëqind e tridhjetë 8 vëllezërit e tij; nga bijtë e Elitsafanit; Shemajahun; të parin; dhe dyqind vëllezërit 9 10 tij; nga bijtë e Hebronit; Elielin; të parin; dhe tetëdhjetë vëllezërit e tij; nga 11 bijtë e Uzielit; Aminadabin; të parin; dhe njëqind e dymbëdhjetë vëllezërit e tij. Pastaj Davidi thirri priftërinjtë Tsadok dhe Abiathar, dhe Levitët Uriel, Asajahu; 12 Joel, Shemajahu, Eliel dhe Aminadab, dhe u tha atyre: "Jujeni të parët e shtëpive atërore të Levitëve; shenjtërohuni, ju dhe vëllezëzit tuaj; që të mund të transportojnë 13 arkën e Zotit, Perëndisë të Izraelit, në vendin që i kam përgatitur. Sepse herën ju nuk ishit dhe Zoti, Perëndia ynë, hapi një të çarë midis nesh, sepse nuk e 14 kishim kërkuar sipas rregullave të caktuara" Kështu priftërinjtë dhe Levitët u 15 shenjtëruan për të transportuar arkën e Zotit, Perëndisë të Izraelit. Bijtë e Levitëve mbajtën arkën e Perëndisë mbi shpatullat e tyre me anë të shufrave, ashtu si kishte 16 urdhëruar Moisiu sipas fjalës të Zotit. Pastaj Davidi urdhëroi krerët e Levitëve të caktonin vëllezërit e tyre këngëtarë me vegla muzikore, harpa, dhe cembale 17 për të pasur tinguj gëzimi. Prandaj Levitët caktuan Hemanin, birin e Joelit, midis vëllezërve të tij, Asafin; birin e Berakiahut; dhe midis bijve të Merarit, vëllezërit e 18 tyre, Ethanin; birin e Kushajahut. Me ta ishin vëllezërit e tyre të klasës së dytë: Zakaria, Beni, Jaazieli, Semiramothi, Jehieli, Uni, Eliabi, Benajahu, Maasejahu; 19 Matithiahu; Elifalehu, Miknejahu; Obed-Edomi dhe Jeeli, që ishin derëtarë. 20 Këngëtarët Heman; Asaf dhe Ethan përdornin cembale prej bronzi; Zakaria, Azieli, Shemiramothi, Jehieli, Uni, Eliabi, Maasejahu dhe Benajahu u binin harpave 21 për zëra sopranoje; Matithiahu, Elifalehu; Miknejahu; Obed-Edomi, Jejeli dhe 22 Azaziahu u binin qesteve në oktavë për të udhëhequr këngën; Kenaiahu; i pari 1 Levitëve; ishte i ngarkuar me këngën; ai drejtonte këngën; sepse ishte kompetent 23 24 në këtë fushë. Berekiahu dhe Elkanahu ishin derëtarë pranë arkës. Priftërinjtë Shebarniahu, Joshafati, Nethaneel, Amasai, Zakaria, Benajah dhe Elezieri u binin borive përpara arkës së Perëndisë, kurse Obed-Edomi dhe Jehijahu kryenin detyrën 25 derëtarit afër arkës. Atëherë Davidi, pleqtë e Izraelit dhe komandantët e parë qeste mijëshëve vepruan me gëzim në transportimin e arkës së besëlidhjes të Zotit nga 26 shtëpia e Obed-Edomit. Kështu, sepse Perëndia i ndihmoi Levitët që mbanin 27 arkën e besëlidhjes të Zotit, u ofruan si flijime shtatë dema dhe shtatë desh. Davidi kishte veshur një mantel prej liri të hollë, ashtu si tërë Levitët që mbanin arkën; këngëtarët dhe Kenianahu; drejtuesi i këngës së bashku me këngëtarët; Davidi 28 kishte veshur gjithashtu një efod prej liri. Kështu tërë Izraeli e lart arkën e besëlidhjes të Zotit me klithma gëzimi nën tingujt e burive; brirëve; cembaleve; 29 qesteve dhe harpave. Por ndodhi që, ndërsa arka e besëlidhjes të Zotit arriti në qytetin e Davidit, Mikal, e bija e Saulit; duke shikuar nga dritarja; pa mbretin David çoi që kërcente dhe hidhej përpjetë, dhe e përçmoi në zemër të saj. ## Chapter 16 Kështu e prunë arkën e Perëndisë dhe e vendosën në mes të tabernakullit që Davidi kishte për të; pastaj ofruan olokauste dhe flijime falenderimi përpara 2 Perëndisë . Kur Davidi mbaroi së ofruari olokaustet dhe flijimet e falenderimit, ai 3 bekoi popullin në emër të Zotit; pastaj u ndau tërë Izraelitëve; burra dhe gra, secilit 4 prej tyre një bukë, një racion mish dhe një sasi rrushi të thatë. Pastaj vendosi 5 falenderuar dhe për të lëvduar Zotin; Perëndinë e Izraelit; Asafi, i pari, Zakaria i Obed-Edomi dhe Jejeli. Ata u binin harpave dhe qesteve, ndërsa Asafi u binte cembaleve. Priftërinjtë Benajah dhe Jahaziel përkundrazi 1 binin trombës vazhdimisht përpara arkës së besëlidhjes së Perëndisë. Atë ditë Davidi u besoi për herë të Asafit dhe vëllezërve të tij detyrën që të këndonin lëvdata Zotit. Kremtoni Zotin; kujtoni emrin e tij; bëjini të njohura veprat e tij midis popujve. 10 Këndojini atij, lëvdoheni, mendoni të gjitha mrekullitë e tij. Lëvdohuni me emrin 11 tij të shenjtë; u gëzofshin zemrat e të gjithë atyre që kërkojnë Zotin! Kërkoni 12 Kujtoni mrekullitë që 13 ngritur parë Zotin dhe forcën e tij, kërkoni vazhdimisht fytyrën e tij! ka bërë, çuditë e tij dhe gjykimet që kanë dalë nga goja e tij, ju, 0 stermpa të 14 Izraelit, shërbëtorit të tij, 0 bij të Jakobit, të zgjedhurit e tij! Ai është Zoti, 15 Perëndia ynë; gjykimet e tij i gjejmë mbi të gjithë tokën. Mos harroni kurrë 16 besëlidhjen e tij, fjalën e tij të urdhëruar për një mijë breza, besëlidhjen e lidhur 17 me Abrahamin; betimin që i ka bërë Isakut; që ia konfirmoi Jakobit si një statut 18 dhe Izraelit si një besëlidhje të përjetshme, duke thënë: "Unë do t'ju jap vendin 19 Kanaanit si pjesë e trashëgimisë suaj' kur nuk ishin veçse një numër i vogël, 20 fare i pakët dhe të huaj në vend. Kur shkonin nga një komb në një tjetër, nga një 21 mbretëri në një popull tjetër, ai nuk lejoi që ndokush t'i shtypte; përkundrazi 22 dënoi disa mbretër për dashurinë që ushqente për duke thënë: "Mos prekni 23 të vajosurit e mi dhe mos u bëni asnjë të keqe profetëve të mi' Këndojini Zotit, 24 banorë të të gjithë tokës, lajmëroni çdo ditë shpëtimin e tij! Shpallni lavdinë 25 tij midis kombeve dhe mrekullitë e tij midis tërë popujve! Sepse Zoti është i 26 madh dhe i denjë të lëvdohet në kulm; ai është me friksuësi nga tërë perënditë . 27 Sepse tërë perënditë e kombeve janë idhuj, kurse Zoti ka krijuar qiejtë. Shkëlqimi 28 dhe madhëria janë para tij, forca dhe gëzimi ndodhen në banesën e tij. Jepini 29 Zotit; 0 familje të popujve; jepini Zotit lavdi dhe forcë. Jepini Zotit zulmin që i takon emrit të tij, çojini oferta dhe ejani para tij. Bini përmbys para Zotit në 30 shkëlqimin e shenjtërisë së tij; dridhuni para tij, 0 banorë të të gjithë tokës! 31 bota është e qëndrueshme dhe nuk do të tundet. Le të gëzohen qiejtë dhe toka; 32 dhe le të thonë kombet: "Zoti mbretëron' Le të gjëmojë deti dhe tërë ato që janë 33 në të; atëherë tërë drurët e pyllit do të lëshojnë britma gëzimi përpara Zotit, sepse 34 ai vjen të gjykojë tokën. Kremtoni Zotin; sepse ai është mirë, sepse mirësia e 35 tij vazhdon përjetë. Thoni: "Shpëtona, 0 Perëndi i shpëtimit tonë! Na mblidh dhe na çliro nga kombet, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të 36 mburremi se të kemi lëvduar' I bekuar Zoti, Perëndia 1 Izraelit, nga 37 amshimi në amshim! Dhe tërë populli tha: Amen" dhe lëvdoi Zotin. Kështu ta, Po, qoftë<eos>
<bos>Davidi la Asafin dhe vëllezërit e tij atje përpara arkës së besëlidhjes të Zotit; me 38 qëllim që të shërbenin vazhdimisht përpara arkës; sipas nevojave të çdo dite, la edhe Obed-Edomin dhe të gjashtëdhjetë e tetë vëllezërit e tij (Obed-Edomi, bir i 39 Jeduthunit dhe Hosahu si derëtarë) , dhe Tsadok dhe priftërinjtë vëllezër 40 të tij përpara tabernakullit të Zotit, në vendin e lartë që ishte në Gabaon; me qëllim që ata t'i ofronin Zotit olokauste mbi altarin e olokausteve, vazhdimisht në mëngjes e në mbrëmje, sipas tërë atyre që janë shkruar në ligjin e Zotit, që ai ia 41 kishte imponuar Izraelit. Dhe me ta ishin Hemani, Jeduthuni dhe të tjerët që ishin zgjedhur dhe caktuar me emër për të lëvduar Zotin; sepse mirësia e tij është e 42 përjetshme. Me ta ishin gjithashtu Hemani dhe Jeduthuni me bori dhe cembale, për ata që do tu binin veglave, dhe me vegla muzikore për të shoqëruar këngët e 43 Perëndisë. Bijtë e Jeduthunit duhet të rrinin te porta. Më në fund tërë populli u priftin kthye, secili në shtëpinë e vet, dhe Davidi u kthye për të bekuar shtëpinë e vet. ## Chapter 17 Ndodhi që Davidi, mbasi u vendos në shtëpinë e vet; i tha profetit Nathan: unë banoj në një shtëpi prej kedri, ndërsa arka e besëlidhjes të Zotit ndodhet nën një 2 çadër" . Nathani iu përgjegj Davidit: "Bëj të gjitha ato që ke në zemër, sepse 3 Perëndia është me ty" . Por po atë natë fjala e Perëndisë iu drejtua Nathanit, duke 4 ithënë: "Shko ti thuash shërbëtorit tim David: "Kështu thotë Zoti: Nuk do të jesh 5 ti ai që do të më ndërtojë një shtëpi në të cilën unë të mund të banoj . Në fakt nuk kam banuar kurrë në një shtëpi nga dita që kam nxjerrë Izraelin nga Egjipti deri më 6 sot; por kam shkuar nga një çadër te tjetra dhe nga një banesë te tjetra. Kudo kam shkuar me gjithë Izraelin; a i kam folur vallë ndonjerit prej gjyqtarëve të Izraelit; të cilët i kisha urdhëruar të ushqenin popullin tim; duke thënë: Pse nuk më ndërtoni një shtëpi me dru kedri?" . Tani do ti flasësh kështu shërbëtorit tim David: "Kështu thotë Zoti i ushtrive: Unë të mora nga vatha; kur po shkoje pas deleve; dhe të bëra 8 mbi popullin tim; Izraelin. kam qenë me ty kudo ku ke vajtur, kam shfarosur përpara teje tërë armiqtë e tu dhe e kam bërë emrin tënd si atë të njerëzve të mëdhenj 9 që janë mbi dhe. Përveç kësaj do ti jap popullit tim të Izraelit një vend ku të princ banojë në shtëpinë e tij dhe të mos e lëvizin më, dhe të këqijtë të mos vazhdojnë ta 10 shkretojnë si më parë, prej kohës që kam vendosur gjyqtarët mbi popullin tim të Izraelit. Do të poshtëroj edhe tërë armiqtë e tu. Të njoftoj gjithashtu që Zoti 11 do të të ndërtojë një shtëpi. Kur të mbushen ditët e tua dhe të shkosh të bashkohesh me etërit e tu, unë do të nxjerrë një pasardhësin tënd, që do të jetë një 12 nga bijtë e tu, dhe do ta konsolidoj mbretërinë e tij. Ai do të më ndërtojë një 13 shtëpi dhe unë do ta bëj të qëndrueshëm fronin e tij përgjithnjë. Unë do të jem për të një atë dhe ai për mua një bir; dhe nuk do t'ia përkrahjen time ashtu siç 14 ia kam hequr atij që të ka paraprirë. Unë do ta bëj të qëndrueshëm për gjithnjë në shtëpinë time dhe në mbretërinë time, dhe froni tij do të jetë i qëndrueshëm 15 gjithnjë"" Nathani i foli Davidit duke përdorur tërë këto fjalë dhe sipas gjithë 16 vizionit të tij. Atëherë mbreti David hyri, u ul përballë Zotit dhe tha: "Kush jam 17 unë, 0 Zot Perëndi, ç'është shtëpia ime; që ti më bëre të arrij deri këtu? Megjithatë kjo tu duk një gjë e vogël para syve të tu, 0 Perëndi; ti fole edhe për shtëpinë e shërbëtorit tënd për një të ardhme të largët dhe më konsiderove sikur të isha një njeri 18 1 rangut të lartë, 0 Zot Perëndi. Çfarë mund të thotë akoma Davidi për nderin që 19 1 ke bërë shërbëtorit tënd? Ti e njeh në të vërtetë shërbëtorin tënd. Zot, për dashurinë e shërbëtorit tënd dhe sipas zemrës sate; ti ke kryer gjithë këto vepra të 20 fuqishme për t'i bërë të njohura tërë këto gjëra të mëdha. 0 Zot, askush nuk është 1 ngjashëm me ty dhe nuk ka tjetër Perëndi veç teje, sipas tërë ato që kemi dëgjuar 21 me veshët tona. Dhe kush është si populli yt i Izraelit, i vetmi komb mbi tokë që Perëndia erdhi për ta çliruar dhe për ta bërë popullin e tij, për të të dhënë një emër me gjëra të mëdha dhe të tmerrshme, duke i dëbuar kombet përpara popullit tënd 22 që ti ke çliruar nga Egjipti? Ti e ke bërë popullin e Izraelit popullin tënd për 23 gjithnjë; dhe ti, 0 Zot, je bërë Perëndia i tyre. Prandaj fjala që ke shqiptuar; 0 Zot; përsa i përket shërbëtorit tënd dhe shtëpisë së tij, të ruajë vlerën e saj për gjithnjë! 24 Bëj siç ke thënë! Po, të mbetet e vlefshme, me qëllim që emri yt të shkëlqejë për gjithnjë dhe të kemi mundësinë të themi: "Zoti ushtrive, Perëndia Izraelit, është me të vërtetë Perëndia për Izraelin" dhe shtëpia e shërbëtorit tënd David u 25 bëftë e qëndrueshme para teje! Ti vetë, 0 Perëndia im, i ke treguar shërbëtorit qysh heq tënd se do t'i ndërtoje një shtëpi. Prandaj shërbëtori yt guximin të lutet në praninë pati 26 tënde. Dhe tani, 0 Zot; ti je Perëndia dhe i ke premtuar këtë të mirë shërbëtorit 27 tënd. Ndërkaq le të të pëlqejë të bekosh shtëpinë e shërbëtorit tënd, me qëllim që ajo të qëndrojë gjithnjë para teje, sepse atë që bekon ti, 0 Zot; është e bekuar për gjithnjë" . ## Chapter 18<eos>
<bos>Mbas këtyre ngjarjeve, Davidi mundi Filistejtë dhe i poshtëroi, duke u hequr 2 nga dora Gathin dhe fshatrat përreth tij. Ai mundi gjithashtu Moabitët; dhe 3 Moabitët u bënë nënshtetas dhe haraçpagues të Davidit. Davidi mundi përveç tyre Hadarezerin; mbretin e Tsobahut; deri në Hamath; ndërsa ai shkonte për të vendosur sundimin e tij gjatë lumit Eufrat. Davidi mori një mijë qerre, i kapi shtatë mijë kalorës dhe njëzet mijë këmbësorë. Davidi preu gjithashtu kërcinjtë e tërë kuajve; 5 por kurseu mjaft për njëqind qerre. Kur Sirët e Damaskut erdhën për të ndihmuar Hadarezerin, mbretin e Tsobahut, Davidi vrau njëzet e dy mijë Sirë. Pastaj Davidi vendosi garnizone në Sirinë e Damaskut; dhe Sirët u bënë nënshtetas dhe haraçpagues të Davidit; dhe Zoti e përkrahte Davidin kudo që ai shkonte. Davidi mori mburojat 8 arta që shërbëtorët e Hadarezerit kishin me vete dhe i çoi në Jeruzalem. Davidi mori edhe një sasi të madhe bronzi në Tibhath dhe në Kun; qytete të Hadarezerit. 9 Me të Salomoni ndërtoi detin prej bronzi, shtyllat dhe veglat prej bronzi. Kur Tou; mbret i Hamathit, mësoi që Davidi kishte mundur tërë ushtrinë e Hadarezerit, 10 mbretit të Tsobahut, dërgoi mbretit David Hadoramin; birin e tij, për ta përshëndetur dhe për ta bekuar; sepse kishte luftuar kundër Hadarezerit dhe e kishte mundur (Hadarezeri ishte gjithnjë në luftë me Toun); dhe Hadorami pruri me vete 11 lloj-lloj enësh ari, argjendi dhe bronzi. Mbreti David ia shenjtëroi edhe këto Zotit, ashtu si kishte bërë me argjendin dhe me arin që u kishte marrë tërë kombeve, 12 domethënë Edomitëve; Moabitëve; Amonitëve; Filistejve dhe Amalekitëve. Përveç kësaj Abishai, bir i Tserujahut; mundi tetëmbëdhjetë mijë Edomitë në luginën 13 e Kripës. Vendosi garnizone edhe në Idumea dhe tërë Edomitët u bënë nënshtetas 14 të Davidit; dhe Zoti e përkrahte Davidin kudo që shkonte. Kështu Davidi mbretëroi mbi tërë Izraelin; duke shqiptuar giykime dhe duke administruar drejtësinë 15 tërë popullit të tij. Joabi, bir i Tserujahut, ishte komandant i ushtrisë; Jozafati, 16 bir 1 Ahikudit, ishte arkivist; Tsadoku, bir i Ahitubit, dhe Abimeleku, bir i 17 Benajahu, bir Jehojadait;, ishte kryetar Kerethejve dhe i Pelethejve; bijtë e Davidit ishin të në krah të mbretit. parët ## Chapter 19 Mbas këtyre ngjarjeve ndodhi që Nahashi, mbret bijve të Amonit, vdiq dhe 2 1 biri mbretëroi në vend të tij. Davidi tha: "Unë dua të përdor me Hanunin; birin e Nahashit, po atë dashamirësi që i ati ka treguar ndaj meje" . Kështu Davidi dërgoi lajmëtarë për ta ngushëlluar për humbjen e atit të tij. Por kur shërbëtorët e Davidit 3 arritën ne vendin e bijve të Amonit te Hanuni për ta ngushëlluar, krerët e bijve të Amonit i thanë Hanunit: "Ti beson që Davidi të ka dërguar ngushëllues për të nderuar atin tënd? Shërbëtorët e tij a nuk kanë ardhur vallë për të vëzhguar, për të shkatërruar 4 dhe për të spiunuar vendin?" Atëherë Hanuni mori shërbëtorët e Davidit, i detyroi 5 të rruhen dhe të presin rrobat për gjysmë deri në mollaqet; pastaj la të shkonin. Ndërkaq disa shkuan të njoftojnë Davidin për atë që u kishte ndodhur këtyre njerëzve; atëherë Davidi dërgoi njerëz për t'i takuar, sepse ata ishin krejt të turpëruar. Mbreti porositi që t'u thonë atyre: "Qëndroni në Jeriko sa t'ju rritet mjekra, pastaj do të 6 ktheheni' Kur bijtë e Amonit e kuptuan se kishin shkaktuar urrejtjen e Davidit; Hanuni dhe Amonitët dërguan një mijë talenta argjendi për të rekrutuar në shërbimin e tyre qerre dhe kalorës nga Mesopotamia, nga Sirët e Maakahut dhe nga Tsobahu. Rekrutuan gjithashtu tridhjetë e dy mijë qerre dhe mbretin e Maakahut me gjithë popullin tij, që fushuan përballë Medebas. Ndërkaq bijtë e Amonit ishin mbledhur nga qytetet e tyre për të marrë pjesë në Iuftë. Kur Davidi e dëgjoi këtë, dërgoi kundër tyre Joabin dhe tërë ushtrinë e njerëzve trima. Bijtë e Amonit dolën dhe u renditën për betejë në e qytetit, ndërsa mbretërit që kishin ardhur në ndihmë 10 të tyre rrinin mënjanë në fushë. Kur Joabi e kuptoi që kishte kundër tij dy fronte beteje, njeri pëpara dhe tjetri prapa, zgjodhi nga njerëzit më të mirë të Izraelit dhe 11 1 vendosi në beteje kundër Sirëve; pjesën tjetër të popullit e vendosi nën portën rend 12 urdhrat e vëllait të tij Abishai; këta u renditën kundër bijve të Amonit; pastaj i tha: "Në rast se Sirët janë më të fortë se unë, ti do të më vish në ndihmë; por në rast 13 se bijtë e Amonit janë më të fortë se ti, atëherë do të vij unë të të ndihmoj. Tregohu trim dhe të jemi të fortë për popullin tonë dhe për qytetet e Perëndisë tonë; 14 dhe Zoti të bëjë atë që i pëlqen" . Pastaj Joabi me njerëzit që kishte me vete shkoi 15 përpara për tu ndeshur me Sirët; por këta ikën para tij. Kur bijtë e Amonit panë që Sirët kishin ikur; edhe ata ua mbathën para Abishait, vëllait të Joabit; dhe u kthyen 16 në qytet. Atëherë Joabi u kthye në Jeruzalem. Sirët, duke se ishin mundur nga Izraeli, dërguan lajmëtarë dhe prunë Sirët që ishin matanë lumit. Në krye të tyre 17 ishte Shofaku, komandanti ushtrisë të Hadarezerit. Kur Davidi u njoftua për këtë mblodhi tërë Izraelin, kaloi Jordanin, marshoi kundër tyre dhe u vendos në rend beteje kundër tyre. Davidi u rreshtua në rend beteje kundër Sirëve, 18 këta e filluan menjëherë betejën. Por Sirët ua mbathën para Izraelit; dhe Davidi vrau shtatë mijë kalorës dhe dyzet mijë këmbësorë Sirë; vrau gjithashtu Shofakun; 19 komandantin e ushtrisë. Kur shërbëtorët e Hadarezerit panë se ishin mundur nga Izraeli, bënë paqe me Davidin dhe iu nënshtruan atij. Kështu Sirët nuk deshën më t'u vinin në ndihmë bijve të Amonit. qenë gjë, Sapo ## Chapter 20 Me fillimin e vitit të ri, në kohën kur mbretërit shkojnë të luftojnë, Joabi u vu në krye të një ushtrie të fuqishme dhe shkretoi vendin e bijve të Amonit; pastaj shkoi të rrethojë Rabahun; ndërsa Atëherë Davidi hoqi kurorën nga koka e mbretit të tyre dhe pa që ajo peshonte një talent ari, dhe në të kishte të çmuar; ajo pastaj u vu mbi kryet e Davidit. Përveç kësaj nga ai qytet ai mori një plaçkë shumë të 3 madhe. nxori banorët që ishin në qytet dhe i vuri të punojnë me sharra, me lesa prej hekuri dhe me sëpata. Kështu veproi Davidi në të gjitha qytetet e bijve të Amonit. 4 Pastaj Davidi u kthye në Jeruzalem me tërë popullin. Mbas këtyre ngjarjeve u bë në Gezer një betejë me Filistejtë; atëherë Sibekai nga Hushahu vrau Sipain; një nga 5 pasardhësit e gjigantëve; dhe kështu Filistejtë u poshtëruan. U bë një betejë tjetër me Filistejtë; Elhanani, bir i Jairit; vrau Lahmin, vëllanë e Goliathit nga Gathi, që kishte shtizën sa një shul endësi. U bë edhe një beteje tjetër në Gath, ku kishte gurë<eos>
<bos>një njeri me shtat të madh, me gjashtë gishtërinj në secilën dorë dhe gjashtë gishtërinj në secilën këmbë, gjithsej njëzet e katër gishtërinj; edhe ai ishte një pasardhës i gjigantëve. Ai e fyu Izraelin dhe Jonathani, bir i Shimeahut dhe vëlla i Davidit, 8 vrau. Këta kishin lindur nga gjigantët e Gathit. Ata i zhduku dora e Davidit dhe ajo e shërbëtorëve të tij. ## Chapter 21 Por Satanai u ngrit kundër Izraelit dhe e nxiti Davidin të bënte regjistrimin e 2 popullit të Izraelit. Kështu Davidi tha Joabit dhe krerëve të popullit: "Shkoni dhe bëni regjistrimin e Izraelitëve nga Beer-Sheba deri në Dan; pastaj më paraqitni 3 raportin që unë të dij numrin e tyre" Joabi u përgjigj: "Zoti e shumëzoftë popullin e zortërisë sime? Pse zoti im kërkon një gjë të tillë? Pse e bën fajtor Izraelin?" . Por kërkesa e mbretit mbizotëroi mbi atë të Joabit. Prandaj Joabi u nis; e përshkoi tërë 5 Izraelin dhe u kthye pastaj në Jeruzalem. Joabi i dërgoi Davidit shifrat e regjistrimit të popullsisë; në të gjithë Izraelin kishte një milion e njëqind mijë njerëz të aftë për të përdorur shpatën dhe në Judë katërqind e shtatëdhjetë mijë njerëz të aftë për të përdorur shpatën. Por në regjistrimin e këtyre Joabi nuk përfshiu Levin dhe Beniaminin, sepse për të kërkesa e mbretit ishte e neveritshme. Kjo nuk i 8 pëlqeu Perëndisë; prandaj e goditi Izraelin. Kështu Davidi tha Perëndisë: "Kam bërë një mëkat shumë të madh duke bërë këtë gjë; por tani, të lutem, hiqja paudhësinë 9 shërbëtorit tënd, sepse unë kam vepruar shumë pa mend" . Atëherë Zoti foli 10 Gadit, shikuesit të Davidit, duke i thënë: "Shko e i thuaj Davidit: "Kështu thotë Zoti: Unë të propozoj tri gjëra: zgjidh njerën nga këto dhe unë do ta kryej për ty"" . 11 12 Gadi shkoi te Davidi dhe i tha: "Kështu thotë Zoti: Zgjidh ose tre vjet zi buke, ose tre muaj shkatërrimesh përpara kundërshtarëve të tu, të cilave shpata e armiqve të tu do të të zërë, ose tri ditë shpate të Zotit, me fjalë të tjera murtaja në vend, gjatë të cilave engjëlli Zotit do të të sjellë shkatërrim në të gjithë territorin 13 gjë gjatë Izraelit. Tani më bëj të ditur përgjigjen që duhet t'i jap atij që më ka dërguar"\_ Davidi i tha Gadit: "Unë jam në një ankth të madh! Oh, më mirë unë të bija në duart Zotit sepse është shumë i mëshirshëm; por të mos bija në duart e njerëzve!"\_ 15 Kështu Zoti dërgoi murtajën në Izrael dhe vdiqën shtatëdhjetë mijë Izraelitë. Perëndia dërgoi gjithashtu një engjëll në Jeruzalem për ta shkatërruar; por kur po përgatitej të fillonte shkatërrimin; Zoti ktheu shikimin; u pendua për fatkeqësinë e caktuar dhe i tha engjëllit që shkatërronte: "Tani mjaft! Mbaje dorën!' Engjëlli 1 16 Zotit qëndronte më këmbë pranë lëmit të Ornanit, Jebuseut. Davidi me ngritur;, pa engjëllin e Zotit që rrinte midis tokës dhe qiellit me në dorë një shpatë të zhveshur dhe të drejtuar mbi Jeruzalem. Atëherë Davidi dhe pleqtë, të veshur me 17 thasë, ranë përmbys me fytyrë për tokë. Davidi 1 tha Perëndisë: "A nuk kam unë, vallë, ai që urdhëroi regjistrimin e popullsisë? Kam unë që kam mëkatuar dhe që kam bërë të keqen; por këta; kopeja; çfarë kanë bërë? Të lutem; 0 Zot, Perëndia im, drejtoje dorën tënde kundër meje dhe kundër shtëpisë së atit tim, 18 por mos e popullin tënd me këtë fatkeqësi" . Atëherë engjëlli i Zotit urdhëroi Gadin ti thotë Davidit që ky të dalë dhe t'i ngrejë një altar Zotit në lëmin e Ornanit; 19 Jebuseut. Kështu Davidi doli sipas fjalës që Gadi kishte shqiptuar në emër të 20 Zotit. Ornani u kthye dhe pa engjëllin; prandaj të katër bijtë e tij që ishin me të 21 u fshehën; por Ornani vazhdoi të shijë grurin. Kur Davidi arriti pranë Ornanit, ky e shikoi dhe e njohu Davidin; doli pastaj nga lëmi dhe ra përmbys para Davidit 22 me fytyrë për tokë. Atëherë Davidi i tha Ornanit: "Më jep sipërfaqen e lëmit; që të ndërtojë një altar për Zotin; ma jep për gjithë vlerën e saj, me qëllim që fatkeqësia të mos godasë më popullin" . Ornani tha Davidit: "Merre; dhe mbreti, zoti im; të bëjë atë që i duket më e mirë; ja, unë po të jap edhe qetë e olokaustit; e 24 shirjes për dru dhe grurin për blatimin e ushqimit; po t'i jap të gjitha" . Por mbreti David i tha Ornanit: "Jo! Unë dua ta ble për vlerën e saj të plotë, sepse nuk ka për të marrë për Zotin atë që është prona jote dhe nuk kam për të ofruar një olokaust që nuk më kushton Kështu Davidi dha Ornanit si çmim të tokës peshën e 26 gjashtëqind siklave ari. Pastaj Davidi ndërtoi aty një altar për Zotin, ofroi olokauste dhe flijime falenderimi dhe kërkoi ndihmën e Zotit; që iu përgjigj me 27 zjarrin që zbriti nga qielli mbi altarin e olokaustit. Atëherë Zoti urdhëroi engjëllin 28 ta fusë përsëri shpatën e tij në myll. Në atë kohë Davidi, duke parë që Zoti ia 29 kishte plotësuar dëshirën në lëmin e Ornanit; Jebuseut; ofroi aty flijime. Në fakt tabernakulli Zotit që Moisiu kishte ndërtuar në shkretëtirë dhe altari i olokausteve sytë qenë qenë godit veglat asgjë" . 30 ndodheshin atëherë në vendin e lartë të Gabaonit. Por Davidi nuk mund të shkonte përpara atij altari për t'u këshilluar me Perëndinë, sepse ishte trembur përpara shpatës së engjëllit të Zotit. ## Chapter 22<eos>
<bos>Pastaj Davidi tha: "Kjo është shtëpia e Zotit Perëndi dhe ky është altari 1 2 olokausteve për Izraelin" . Atëherë Davidi dha urdhër të grumbulloheshin të huajt që ishin në vendin e Izraelit dhe i ngarkoi gurgdhendësit të latonin gurë për ndërtimin 3 shtëpisë së Perëndisë. Davidi përgatiti gjithashtu hekur me bollëk për gozhdat kanateve të dyerve dhe për kanxhët, një sasi bronzi me të pallogaritshme, dhe dru kedri që nuk mund të llogaritej, sepse Sidonët dhe Tirët i kishin sjellë 5 Davidit dru kedri me bollëk. Davidi thoshte: "Salomoni, biri im, është i ri dhe i mungon përvoja; shtëpia që do t'i ndërtohet Zotit ka për të qenë jashtëzakonisht madhështore dhe do të fitojë famë e lavdi në të gjitha vendet; prandaj kam për të bërë përgatitjet e duhura për të" . Kështu Davidi, para se të vdiste; bëri përgatitje të 6 mëdha. Pastaj thirri birin e tij Salomonin dhe e urdhëroi të ndërtonte një shtëpi për Zotin; Perëndinë e Izraelit. Davidi i tha Salomonit: "Biri im, unë vetë kisha 8 në zemër të ndërtoja një shtëpi në emër të Zotit, Perëndisë tim; por fjala e Zotit m'u drejtua, duke më thënë: "Ti ke derdhur shumë gjak dhe ke bërë shumë luftëra; prandaj nuk do të ndërtosh një shtëpi në emrin tim; sepse ke derdhur shumë gjak 9 mbi tokë para meje. Por ja, do të të lindë një djalë, që do të jetë paqedashës dhe unë do ta lë të shlodhet nga ana e të gjithë armiqve të tij që ndodhen rreth e Ai do të quhet Salomon dhe gjatë ditëve të tij do t'i siguroj paqe dhe qetësi Izraelit. 10 Ai do të ndërtojë një shtëpi në emrin tim; ai do të jetë për mua një djalë dhe unë do të jem për të një baba; dhe do ta bëj të qëndrueshëm për gjithnjë fronin e 11 mbretërisë së tij mbi Izraelin" Tani, biri im, Zoti me ty, në mënyrë që ti të përparosh dhe të ndërtosh shtëpinë e Zotit; Perëndisë tënd, ashtu si ka thënë ai 12 për ty. Vetëm Zoti të dhëntë dituri dhe zgjuarësi, të besoftë përgjegjësinë mbi 13 Atëherë do të kesh peshë qark. qoftë mbarësi, po të jetë se kujdesesh të zbatosh statutet dhe dekretet që Zoti i ka caktuar 14 Ja, unë jam preokupuar të përgatis për shtëpinë e Zotit njëqind mijë talenta ari, një milion talenta argjendi dhe një sasi të tillë bronzi dhe hekuri sa nuk peshohet dot. Kam 15 përgatitur gjithashtu lëndë druri dhe gurë; dhe ti mund t'i shtosh edhe më. Përveç kësaj ke me vete shumë punëtorë: gdhëndës, punëtorë të dhe të drurit dhe 16 Iloj teknikësh për çfarëdo Iloj punimi. Ka një sasi të pallogaritshme ari, argjendi, 17 bronzi dhe hekuri. Çohu; pra; dhe futju punës; dhe Zoti qoftë me ty!' Davidi u dha gjithashtu urdhër tërë krerëve të Izraelit të ndihmonin Salomonin; birin e tij, 18 dhe u tha atyre: "A nuk është vallë Zoti, Perëndia juaj, me ju; dhe a nuk ju ka dhënë paqe rreth e Në fakt ai i ka lënë banorët e vendit në duart e mia, dhe 19 vendi është nënshtruar para Zotit dhe para popullit të tij. Prandaj tani bëni që zemra dhe shpirti juaj të kërkojnë Zotin; Perëndinë tuaj; pastaj çohuni dhe ndërtoni shenjtëroren e Zotit, Perëndisë tuaj, për të transferuar arkën e besëlidhjes të Zotit dhe sendet që ia keni shenjtëruar Perëndisë në tempullin që do të ndërtohet në emër të Zotit"\_ gurit çdo qark? ## Chapter 23 Davidi, tanimë i plakur dhe i velur me ditë, vendosi si mbret mbi Izraelin birin 2 tij Salomon. Ai mblodhi tërë krerët e Izraelit së bashku me priftërinjtë dhe me 3 Levitët. U llogaritën Levitët tridhjetë vjeç e lart; dhe numri 1 individëve ishte 4 tridhjetë e tetë mijë. Nga këta; njëzet e katër mijë u caktuan për të drejtuar punimet 5 në shtëpinë e Zotit; gjashtë mijë ishin magjistratë dhe gjyqtarë, katër mijë ishin derëtarë dhe katër mijë duhet të lëvdonin Zotin me veglat që Davidi kishte bërë për ta kremtuar . Davidi 7 8 Merari. Gershonitët: Ladani dhe Shimei. Bijtë e Ladanit: Jejeli, i pari, 9 Zethami dhe Joeli; tre gjithsej . Bijtë e Shimeit: Shelomithi, Hazieli dhe Harani; 10 gjithsej tre. Këta ishin të parët e shtëpive atërore të Ladanit. Bijtë e Shimeit: 11 Jahathi, Zina, Jeushi dhe Beriahu. Këta ishin katër bijtë e Shimeit. Jahathi ishte 1 Nga pari, pas tij vinte Zina; Jeushi dhe Beriahu nuk patën shumë fëmijë, prandaj në 12 regjistrimin përbënin një shtëpi të vetme atërore. Bijtë e Kehathit: Amrami, 13 Itshari, Hebroni dhe Uzieli; gjithsej katër. Bijtë e Amramit: Aaroni dhe Moisiu. Aaroni u nda veç për të shenjtëruar gjërat e shenjta, ai dhe bijtë e tij përjetë, për të djegur temjan përpara Zotit, për ti shërbyer dhe për të bekuar emrin e tij përjetë. 14 15 Sa për Moisiun; njeriun e Perëndisë, bijtë e tij u llogaritën në fisin e Levit. 16 Bijtë e Moisiut ishin Gershomi dhe Eliezeri. Nga bijtë e Gershomit, Shebueli 17 ishte i pari. Nga bijtë e Eliezerit, Rehabiahu ishte i pari. Eliezeri nuk fëmijë 18 të tjerë, por bijtë e Rehabiahut ishin të shumët. Nga bijtë e Itsharit, Shelomithi 19 ishte i pari. Nga bijtë e Hebroit, Jerijahu ishte i pari, Amariahu i dyti, Jahazieli 20 1 treti dhe Jekaneami i katërti. Nga bijtë e Uzielit; Mikahu ishte 1 pari dhe 21 Ishshiahu 1 dyti. Bijtë e Merarit ishin Mahli dhe Mushi. Bijtë e Mahlit ishin 22 Eleazari dhe Kishi. Eleazari vdiq dhe nuk la djem, por vetëm vajzat që u martuan 23 me bijtë e Kishit; vëllezër të tyre. Bijtë e Mushit ishin Mahli, Ederi dhe Jeremothi; 24 gjithsej tre. Këta ishin bijtë e Levit sipas shtëpisë të tyre atërore, të parët e shtëpive atërore sipas regjistrimit të popullsisë, që u bë duke i numëruar emrat një për një. Këta ishin të ngarkuar me shërbimin e shtëpisë të Zotit njëzet vjeç e lart. 25 Sepse Davidi kishte thënë: "Zoti, Perëndia i Izraelit; i ka dhënë paqe 'popullit të 26 tij, në mënyrë që ai të mund të banonte në Jeruzalem përjetë. Kështu Levitët nuk 27 do ta mbartin më tabernakullin dhe tërë objektet e shërbimit të tij" sipas porosive 28 të fundit të Davidit u bë regjistrimi i bijve të Levit, njëzet vjeç e lart. Sepse detyra tyre ishte që të ndihmonin bijtë e Aaronit në shërbimin e shtëpisë së Zotit në oborret; në dhomat; në pastrimin e të gjitha gjërave të shenjta; në punën e shërbimit 29 të shtëpisë së Perëndisë, me bukët e paraqitjes; me majën e miellit për ofertën e ushqimit; me kuleçët e ndorme; me gjërat që gatuhen në tigan; me atë që është përzier 30 me vaj dhe me të gjitha masat dhe dimensionet. Përveç kësaj ata duhet të paraqiteshin çdo mëngjes për të kremtuar dhe për të lëvduar Zotin; dhe kështu edhe 31 çdo mbrëmje, si dhe për të ofruar vazhdimisht para Zotit tërë olokaustet; sipas pati 32 Ata duhet të kryenin gjithashtu detyrat e çadrës së mbledhjeve dhe të shenjtërores; si dhe të ndihmonin bijtë e Aaronit;, vëllezërit e tyre, në shërbimin e shtëpisë të Zotit. ## Chapter 24<eos>
<bos>Klasat e bijve të Aaronit ishin këto. Bijtë e Aaronit ishin Nadabi, Abihu, 2 Eleazari dhe Ithamari. Nadabi dhe Abihu vdiqën para atit të tyre dhe nuk lanë 3 fëmijë; prandaj ushtruan detyrën e Eleazari dhe Ithamari. Pastaj Davidi, së bashku me Tsadokun; nga bijtë e Eleazarit; dhe me Ahimelekun; nga bijtë e Ithamarit, 4 i ndau sipas detyrave të shërbimit të tyre. Me qenë se kishte më tepër familjarë midis bijve të Eleazarit sesa midis bijve të Ithamarit, ata u ndanë në këtë mënyrë: për bijtë e Eleazarit, gjashtëmbëdhjetë të parë të shtëpisë atërore dhe për bijtë e 5 Ithamarit, tetë të parë sipas shtëpive të tyre atërore. Ata u ndanë me short, si njera ashtu dhe tjetër, sepse kishte të shenjtërores dhe të Perëndisë midis bijve të Eleazarit; midis bijve të Ithamarit. Shkruesi Shemajahu, bir i Nathaneelit; një Levit i regjistroi në të mbretit, të princave; të Tsadok, të Ahimelekut; birit të Abiathsarit; dhe të të parëve të shtëpive atërore të priftërinjve dhe të Levitëve. U hodh në short një shtëpi atërore për Eleazarin dhe një tjetër për Ithamarin. Ipari i caktuar nga shorti ishte Jehojaribi, i dyti Jedajahu; 8 9 10 1 treti Harimi, i katërti Seorimi, ipesti Malkijahu; i gjashti Mijamimi; ishtati 11 12 Hakotsi, teti Abijahu; nënti Jeshua, dhjeti Shekanjahu; 1 njëmbëdhjeti 13 Eliashibi, 1 dymbëdhjeti Jakimi, trembëdhjeti Hupahu; 1 katërmbëdhjeti 14 15 Jeshebeabi, 1 pesëmbëdhjeti Bilgahu, 1 gjashtëmbëdhjeti Imeri, 16 shtatëmbëdhjeti Heziri; i tetëmbëdhjeti Hapitsetsi; inëntëmbëdhjeti Pethahiahu; 17 18 1 njëzeti Jehezekeli, 1 njëzetenjëti Jakini, i njëzetedyti Gamuli, 1 njëzetetreti 19 Delajahu, njëzetekatërti Maaziahu. Këto ishin turnet për shërbimin e tyre kur hynin në shtëpinë e Zotit, sipas normave të caktuara nga Aaroni, ati i tyre, duke iu 20 përmbajur urdhrave të Zotit; Perëndisë të Izraelit. Sa për pjesën tjetër të bijve të 21 Levit; të bijve të Amramit, Shubaeli; të bijve të Shubaelit, Jehdia. Për Rehabiahun, priftit palë pala princa princa qoftë qoftë prani priftit 22 bijve të Rehabiahut, ata kishin si të parë Ishshiahun. Për Itsharitët, ata kishin si 23 të parë Shelomothin: bijtë e Shelomothit kishin Jahathin. Bijtë e Hebronit patën si të parë Jeriahun; si të dytë Amariahun; të tretë Jahazielin dhe të katërt Jekomeamin: 24 25 bijtë e Uzielit të parë kishin Mikahun; nga bijtë e Mikahut, Shamirin; 26 vëllai i Mikahut, Ishshiahu; nga bijtë e Ishshiahut; Zakarian. Nga bijtë e Merarit 27 ishin Mahli dhe Mushi; biri i Jaaziahut, Beno. Bijtë e Merarit me anë të Jaaziahut 28 ishin Beno, Shohami, Zakuri dhe Ibri. Mahli kemi Eleazarin; që nuk 29 30 fëmijë. Nga Kishi, birin e Kishit; Jerahmeelin. Bijtë e Mushit ishin Mahli, 31 Ederi dhe Jerimothi. Këta ishin bijtë e Levitëve sipas shtëpive të tyre atërore. Edhe këta, ashtu si bijtë e Aaronit, vëllezër të tyre, hodhën në short në të mbretit David, të Tsadokut, të Ahimelekut dhe të të parëve të shtëpive atërore të priftërinjve dhe të Levitëve. Të parët e shtëpive atërore u trajtuan në të njëjtën mënyrë Nga Nga pati si vëllezërit e tyre të rinj. prani ## Chapter 25 Pastaj Davidi dhe komandantët e ushtrisë shkëputën nga shërbimi disa nga bijtë e Asafit, të Hemanit dhe të Jeduthunit që të këndonin me frymëzim me qeste, 2 me harpa dhe me cembale. Numri i njerëzve që kryenin këtë shërbim ishte: nga bijtë e Asafit: Zakuri, Josefi, Nethaniahu; Asarelahu, bijtë e Asafit ishin nën drejtimin 3 e Asafit, që i këndonte himnet me frymëzim në bazë të urdhrave të mbretit. Nga Jeduthuni, bijtë e Jeduthunit: Gedaliahu; Tseri, Jeshajahu; Shimei, Hashabiahu dhe Matihiahu, gjashtë, nën drejtimin e atit të tyre Jezuduthun, që këndonte himne me frymëzim për të kremtuar dhe lëvduar Zotin. Hemani, bijtë e Hemanit: 5 Gidalti, Romamt-Ezeri, Joshbekashahu, Malothi, Hothiri dhe Mahaziothi. Tërë këta ishin bijtë e Hemanit; shikuesit të mbretit sipas fjalës së Perëndisë për të ngritur në qiell fuqinë e tij. Në fakt Perëndia i kishte dhënë Hemanit katërmbëdhjetë bij dhe 6 tri bija. Tërë këta ishin nën drejtimin e atit të tyre për të kënduar në shtëpinë e Zotit me cembale, dhe me harpa dhe me qeste, për shërbimin në shtëpinë e Perëndisë. 7 Nga Numri i tyre, së bashku me vëllezërit e tyre të ushtruar për t'i kënduar Zotit, të gjithë me të vërtetë të aftë, 8 ishte dyqind e tetëdhjetë e tetë veta. Për të caktuar turnin e shërbimit të tyre si të ashtu dhe të mëdhenjtë, mjeshtrat dhe dishepujt, hoqën me short. pari i caktuar me short për Asafin ishte Josefi; i dyti Gedaliahu; me vëllezërit dhe bijtë e 10 tij, gjithsej dymbëdhjetë veta; 1 treti ishte Zakuri, me bijtë dhe vëllezërit e tij, 11 gjithsej dymbëdhjetë veta; 1 katërti ishte Jitsri; me bijtë dhe vëllezërit e tij, gjithsej 12 dymbëdhjetë veta; 1 pesti ishte Nethaniahu, me bijtë dhe vëllezërit e tij, gjithsej 13 dymbëdhjetë veta; 1 gjashti ishte Bukiahu; me bijtë dhe vëllezërit e tij, gjithsej 14 dymbëdhjetë veta; shtati ishte Jesharelahu; me bijtë dhe vëllezërit e tij, gjithsej 15 dymbëdhjetë veta; teti ishte Jeshajahu; me bijtë dhe vëllezërit e tij, gjithsej 16 dymbëdhjetë veta; nënti ishte Mataniahu, me bijtë dhe vëllezërit e tij, gjithsej 17 dymbëdhjetë veta; dhjeti ishte Shimei, me bijtë dhe vëllezërit e tij, gjithsej 18 dymbëdhjetë veta; njëmbëdhjeti ishte Azareli, me bijtë dhe vëllezërit e tij, 19 gjithsej dymbëdhjetë veta; idymbëdhjeti ishte Hashabiahu; me bijtë dhe vëllezërit 20 tij, gjithsej dymbëdhjetë veta; trembëdhjeti ishte Shubaeli, me bijtë dhe 21 vëllezërit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta; 1 katërmbëdhjeti ishte Matithiahu; me 22 bijtë dhe vëllezërit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta; pesëmbëdhjeti ishte 23 Jerimothi, me bijtë dhe vëllezërit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta; gjashtëmbëdhjeti ishte Hanainahu; me bijtë dhe vëllezërit e tij, gjithsej dymbëdhjetë 24 veta; shtatëmbëdhjeti ishte Joshbekashahu; me bijtë dhe me vëllezërit e tij, 25 gjithsej dymbëdhjetë veta; tetëmbëdhjeti ishte Hanani, me bijtë dhe vëllezërit 26 tij, gjithsej dymbëdhjetë veta; nëntëmbëdhjeti ishte Malothi, me bijtë dhe 27 vëllezërit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta; i njëzeti ishte Eliathahu; me bijtë dhe 28 vëllezërit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta; 1 njëzetenjëti ishte Hothiri, me bijtë 29 dhe vëllezërit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta; injëzetedyti ishte Gidalti, me bijtë 30 dhe vëllezërit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta; njëzetetreti ishte Mahaziothi, vegjëlit 31 me bijtë dhe vëllezërit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta; 1 njëzetekatërti ishte Romamti-Ezeri, me bijtë dhe vëllezërit e tij, gjithsej dymbëdhjetë veta. ## Chapter 26<eos>
<bos>Për klasat e derëtarëve: të Korahitëve, Meshelemiahu; bir i Koreut; nga bijtë 2 e Asafit. Bijtë e Meshelemiahut ishin Zakaria, djali i parë, Jediaeli i dyti, Zebadiahu 3 1 treti, Jathnieli i katërti, Eliami, i pesti, Jehohanani, i gjashti, Eljehoenai i shtati. Bijtë e Obed-Edomit ishin Shemajahu; djali i parë, Jehozabadi i dyti, Joahu i treti, 5 Sakari katërti, Nethaneli pesti, Amieli i gjashti, Isakari i shtati, Peulthai i teti, sepse Perëndia e kishte bekuar. Shemajahut, birit të tij, i lindën bij që sundonin 7 në shtëpitë e tyre atërore, sepse ishin njerëz të fortë dhe trima. Bijtë e Shemajahut ishin Othni, Rafaeli, Obedi dhe Elzabadi, vëllezërit e të cilëve Elihu dhe Semakiahu 8 ishin njerëz trima. Tërë këta ishin bij të Obed-Edomit; bijtë e tyre dhe vëllezërit e tyre, ishin njerëz të zotë, të fuqishëm dhe të aftë të kryenin shërbimin: gjashtëdhjetë 9 pasardhës të Obed-Edomit. Meshelemiahu bij dhe vëllezër, tetëmbëdhjetë 10 trima. Hosahu; nga bijtë e Merarit, si bij: Shimrin, i pari (megjithëse nuk 11 ishte i parëlinduri, i ati e caktoi të parë) , Hilkiahun i dyti, Tebaliahun treti, Zakarian 1 katërti: të marrë së bashku bijtë dhe vëllezërit e Hosahut ishin 12 trembëdhjetë. Këtyre klasave të derëtarëve, nëpërmjet të parëve të tyre; por edhe 13 nëpërmjet vëllezërve të tyre, iu besuan shërbimi në shtëpinë e Zotit. U hodh në 14 short për çdo portë, të apo të mëdhenjtë, sipas shtëpive atërore. Për portën lindore shorti i ra Shelemiahut. Pastaj u hodh shorti për portën veriore, 15 cila ra birit të tij Zakaria, një këshilltar me mend. Porta jugore 1 ra 16 Obed-Edomit dhe magazinat bijve të tij, Shupimit dhe Osahut i ra në perëndim; 17 me portën e Shalekethit, në rrugën përpjetë, një postë roje përballë tjetrës. Në krahun lindor qëndronin gjithnjë gjashtë Levitë çdo ditë, në krahun jugor katër çdo 18 ditë, dhe në magazinat nga dy për secilën prej tyre. Në Parbar, në krahun ata, pati pati qoftë vegjëlit 19 perëndimor, ishin caktuar katër veta për rrugën dhe dy për Parbarin. Këto ishin 20 klasat e derëtarëve të zgjedhur midis bijve të Koreut dhe bijve të Merarit. Levitët; Ahijahu ishte caktuar për ruajtjen e thesareve të shtëpisë së Perëndisë dhe 21 të thesareve të gjërave të shenjtëruara. Bijtë e Ladanit; bijtë e Gershonitëve që rridhnin nga Ladani, të e shtëpive atërore të Ladanit; Gershonitit;, domethënë 22 Jehieli. Bijtë e Jehielit, Zethami dhe i vëllai Joeli, ishin caktuar për ruajtjen e 23 thesareve të shtëpisë të Zotit. Midis Amramitëve, Jitsharitët, Hebronitët dhe 24 Uzielitët, Shebueli, bir i Gershomit, që ishte bir i Moisiut, ishte kryeintendenti 25 1 thesareve. Vëllezërit e tij, me anë të Eliezerit, ishin i biri i Rehabiahu; bir i të cilit ishte Jeshajahu, bir i të cilit ishte Jorami, bir i të cilit ishte Zikri, bir i të cilit 26 ishte Shelomithi. Shelomith dhe vëllezërit e tij ishin caktuar për ruajtjen e të gjitha thesareve të gjërave të shenjta që mbreti David, të parët e shtëpive atërore 27 dhe komandantët e ushtrisë kishin shenjtëruar . Ata kishin shenjtëruar një pjesë 28 të plaçkës që kishin shtënë në dorë gjatë luftës për të mbajtur shtëpinë e Zotit. Përveç kësaj të gjitha ato që ishin shenjtëruar nga Samueli, shikuesi, nga Sauli, bir 1 Kishit, nga Abneri, bir i Nerit dhe nga Joabi, bir i Tserujahut; dhe çdo gjë tjetër e shenjtëruar nga cilido ishte nën përgjegjësinë e Shelomithit dhe të vëllezërve 29 të tij. Ndër Jitsharitët, Kenajahu dhe bijtë e tij ishin të ngarkuar me punët e 30 jashtme të Izraelit, në cilësinë e tyre si magjistrarë dhe si gjyqtarë. Ndër Hebronitët, Hashabiahu dhe vëllezërit e tij, një mijë e shtatëqind trima, u caktuan të mbikqyrnin Izraelin; këndej Jordanit; në perëndim; në të tëra çështjet e Zotit dhe 31 të shërbimit të mbretit. Jerijahu ishte i pari i Hebronitëve; sipas brezave të shtëpive të tyre atërore. Në vitin e dyzetë të mbretërimit të Davidit u bënë kërkime dhe u 32 gjetën midis tyre njerëz të fortë dhe trima në Jazer të Galaadit. Vëllezërit e tij ishin dy mijë e shtatëqind trima; të parë të shtëpive atërore. Mbreti David u besoi atyre mbikqyrjen e Rubenitëve, të Gaditëve, të gjysmës së fisit të Manasit për të Nga parët Ky qoftë gjitha gjërat që kishin të bënin me Perëndinë dhe me punët e mbretit. Dhe tani ja, bijtë e Izraelit, sipas numrit të tyre, të parëve të shtëpive atërore, komandantëve të mijësheve dhe të qindësheve dhe të oficerëve të tyre në shërbim 2 të mbretit për të gjitha ato që Në krye të divizionit të parë, gjatë muajit të parë, ishte Jashobeami, bir i Zabdielit; dhe divizioni i tij përbëhej nga njëzet e katër mijë 3 burra. Ai ishte nga bijtë e Peretsit dhe komandant i të gjithë oficerëve të ushtrisë gjatë muajit të parë. Në krye të divizionit të muajit të dytë ishte Dodai, Ahohiti; në divizionin e tij oficeri më i rëndësishëm ishte Miklothi; divizioni i tij përbëhej 5 nga njëzet e katër mijë burra. Komandanti i divizionit të tretë për muajin e tretë ishte Benajahu, bir i priftit Jehojada; ai ishte komandant dhe divizioni i tij përbëhej nga njëzet e katër mijë burra. Benajahu ishte një trim midis të tridhjetëve dhe ishte i pari i të tridhjetëve; në divizionin e tij ndodhej edhe i biri tij Amizabadi. Komandanti katërt për muajin e katërt ishte Asaheli, vëllai Joabit; pas tij vinte i 8 biri, Zebadiahu; divizioni tij përbëhej nga njëzet e katër mijë burra. Komandanti ipestë për muajin e pestë ishte komandanti Shamhuth, Izrahiti; divizioni i tij përbëhej 9 nga njëzet e katër mijë burra. Komandanti i gjashtë për muajin e gjashtë ishte Ira; 10 bir i Ikeshit, Tekoitit; divizioni i tij përbëhej nga njëzet e katër mijë burra. Komandanti i shtatë për muajin e shtatë ishte Heletsi, Peloniti, nga bijtë e Efraimit; 11 divizioni i tij përbëhej nga njëzet e katër mijë burra. Komandanti i tetë për muajin tetë ishte Sibekai, Hushathiti, nga Zarhitët; divizioni tij përbëhej nga njëzet e 12 katër mijë burra. Komandanti nëntë për muajin e nëntë ishte Abiezeri nga 13 Anatothi, një Beniaminit; divizioni tij përbëhej nga njëzet e katër mijë burra. Komandanti i dhjetë për muajin e dhjetë ishte Maharai nga Netofa, nga Zerahitët; 14 divizioni i tij përbëhej nga njëzet e katër mijë burra. Komandanti i njëmbëdhjetë për muajin e njëmbëdhjetë ishte Banajahu nga Pirathoni, një nga bijtë e Efraimit; 15 divizioni i tij përbëhej nga njëzet e katër mijë burra. Komandanti i dymbëdhjetë për muajin e dymbëdhjetë ishte Heldai nga Netofa; prej familjes së Othnielit; divizioni 16 1 tij përbëhej nga njëzet e katër mijë burra. Përveç këtyre, të e fiseve të 17 Simeonitëve, Shefatiahu, bir i Maakahut; 1 pari i Levitëve; Hashabiahu; bir i 18 Kemuelit; i pari i Aaronit, Tsadoku; 1 pari i Judës, Elihu; një ndër vëllezërit e parët<eos>
<bos>19 Davidit; i pari Isakarit;, Omri, bir i Mikaelit; 1 pari i Zabulonit, Ismajahu; bir i 20 Obadiahut, i pari Neftalit, Jerimothi, bir i Azrielit; 1 pari i bijve të Efraimit; Hoshea, bir i Azariahut, pari i gjysmës së fisit të Manasit, Joeli, bir i Pedajahut; 21 1 1 gjysmës së fisit të Manasit në Galaad, Ido, bir Zakarias; 1 22 Beniaminit, Jaasieli, bir i Abnerit; i pari i Danit, Azareeli, bir i Jerohamit. Këta 23 ishin të parët e fiseve të Izraelit. Por Davidi nuk bëri regjistrimin e atyre që ishin më se njëzet vjeç, sepse Zoti i kishte thënë që do ta shumëzonte Izraelin si yjet 24 qiellit. Joabi, bir i Tserujahut, kishte filluar regjistrimin e popullsisë por nuk kishte përfunduar; prandaj zëmërimi 1 Zotit Izraelin dhe numri të 25 regjistruarve nuk u përfshi në Kronikat e mbretit David. ishte ngarkuar me thesaret e mbretit; Jonathani, bir i Uziahut; ishte ngarkuar me 26 thesaret që ndodheshin në fshatrat, në qytetet dhe në kalatë; Ezri, bir i Kelubit, 27 ishte caktuar për punonjësit që punonin tokën; Shimei nga Ramahu ishte caktuar për vreshtat; Zabdihu i Sefamit ishte caktuar për prodhimin e vreshtave që depozitohej 28 në kantina; Baal-Hanani nga Gederi ishte caktuar për ullishtet dhe për fiqtë e 29 egjiptit që ndodheshin në fushë; Joashi ishte caktuar për depozitat e vajit; Shitrai nga Sharoni ishte caktuar për kopetë që kullotnin në Sharon; Shafati, bir i Adlait;, 30 ishte caktuar për kopetë që ndodheshin në luginat; Obili, Ismaeliti, ishte caktuar 31 për devetë; Jehdejahu nga Merenothi merrej me gomarët; Jazizi, Hagariti, ishte caktuar me kopetë e bagëtive të imta. Tërë këta ishin administratorë të pasurive të 32 mbretit David. Jonathani, Davidit, ishte këshilltar, njeri 1 zgjuar dhe 33 shkrues; Jehieli, bir i Hakmonit, rrinte me bijtë e mbretit; Ahitofeli ishte këshilltar 34 i mbretit; Hushai, Arkiti, ishte mik i mbretit. Ahithofelit i zunë vendin Jehojada, pari pari pak goditi ungji bir i Benajahut, dhe Abiathari; komandant i ushtrisë së mbretit ishte Joabi. ## Chapter 28 Davidi mblodhi në Jeruzalem tërë krerët e Izraelit; të e fiseve, komandantët e divizioneve që ishin në shërbim të mbretit, komandantët e mijëshëve, parët 2 komandantët e qindëshëve; administratorët Pastaj mbreti David u ngrit në këmbë dhe tha: "Më dëgjoni, 0 vëllezër të mi dhe 0 populli im! Unë kisha në zemër të ndërtoja një shtëpi paqeje për arkën e besëlidhjes të Zotit, për mbështetësen e 3 këmbëve të Perëndisë tonë, dhe kisha bërë përgatitje për ta ndërtuar. Por Perëndia më tha: "Ti nuk do të ndërtosh një shtëpi në emrin tim;, sepse ke një njeri lufte dhe ke derdhur gjak" . Megjithatë Zoti, Perëndia i Izraelit, më ka zgjedhur mua nga tërë shtëpia e atit tim; që të bëhem mbret i Izraelit përjetë. Në fakt ai ka zgjedhur Judën si princ; dhe në shtëpinë e Judës shtëpinë e atit tim dhe midis bijve të atit tim 5 ika pëlqyer të më bëjë mua mbret të të gjithë Izraelit. Midis tërë bijve të mi (sepse Zoti më ka dhënë shumë fëmijë) ai ka zgjedhur birin tim Salomon; që të ulet në fronin e mbretërisë të Zotit mbi Izraelin:. Ai më tha: "Do të jetë biri yt Salomon ai që ka për të ndërtuar shtëpinë time dhe oborret e mia, sepse kam zgjedhur atë si djalin tim, dhe unë do të jem për atë si një baba. Do ta bëj të qëndrueshme përjetë mbretërinë e tij në rast se u përmbahet në mënyrë të vendosur urdhërimeve dhe 8 dekreteve të mia, ashtu si po bën sot" Kështu, pra; përpara tërë Izraelit; asamblesë së Zotit, dhe përpara Perëndisë tonë që na dëgjon; zbatoni dhe kërkoni tërë urdhërimet Zotit, Perëndisë tuaj, me qëllim që të mund ta zotëroni këtë vend të mirë dhe t'ia lini si trashëgimi bijve tuaj mbas jush, përjetë. Ti Salomon; biri im njihe Perëndinë e atit tënd dhe shërbeji me gjithë zemër dhe me shpirt vullnetmirë; sepse Zoti heton të gjitha zemrat dhe kupton tërë qëllimet e mendimeve. Në rast se ti e kërkon; ai do 10 të të lërë ta gjesh; por në rast se ti e braktis; ai do të të hedhë poshtë përjetë. Tani ki parasysh që Zoti të ka zgjedhur për të ndërtuar një shtëpi si shenjtërore; tregohu 11 i fortë dhe futju punës!" . Atëherë Davidi i dha birit të tij Salomonit projektin e portikut të tempullit, të godinave të tij, të dhomave të tij, të thesareve të tij, të 12 dhomave të sipërme, të dhomave të brendshme dhe të vendit të pajtuesit, si dhe projektin e të gjitha gjërave që kishte në mendje për Frymën lidhur me oborret e shtëpisë të Zotit, me të gjitha dhomat anësore, me thesaret e shtëpisë së Perëndisë 13 dhe me thesaret e sendeve të shenjtëruara; me klasat e priftërinjve dhe të Levitëve; me tërë punën lidhur me shërbimin e shtëpisë të Zotit dhe me të gjitha veglat e 14 nevojshme për shërbimin e shtëpisë të Zotit. dha arin duke treguar peshën e sendeve prej ari, për të gjitha veglat që përdoren në çdo Iloj shërbimi, dhe argjendin duke treguar peshën e të gjitha veglave prej argjendi; për të gjitha veglat që përdoren 15 në çdo Iloj shërbimi. Idha gjithashtu peshën e arit për shandanët prej ari dhe për qenë dhe peshën e argjendit për shandanët prej argjendi, duke treguar peshën e 16 çdo argjendin për tryezat prej argjendi, dhe arin e kulluar për pirunët e mëdhenj, për legenët e vegjël dhe për kupat; dhe arin; duke treguar peshën për kupat prej ari, për çdo kupë, dhe argjendin; duke treguar peshën për kupat prej argjendi; për çdo kupë. 18 shandani dhe të Ilambave të tij, sipas përdorimit të çdo shandani. Idha gjithashtu, duke treguar peshën, arin për tryezat e bukëve të paraqitjes, për çdo tryezë; dhe 17 Idha gjithashtu ar të kulluar për altarin e temjanit, duke treguar peshën; dhe për modelin e qerres, domethënë, kerubinët prej ari që hapnin krahët dhe mbulonin arkën 19 që më bëri të kuptoj tërë punimet e këtij projekti' Davidi tha pastaj të birit Salomon: "Ji i fortë dhe trim; përvishju punës; mos ki frikë dhe mos u trondit;, sepse Zoti Perëndi, Perëndia im, do të jetë me ty. Ai nuk do të lërë dhe nuk do të braktisë 21 e besëlidhjes të Zotit. "Tërë kjo" , tha Davidi, "m'udha e shkruar nga dora e Zotit; 20 deri sa të mbarosh tërë punën për shërbimin e shtëpisë të Zotit. Dhe ja klasat e priftërinjve dhe të Levitëve për tërë shërbimin e shtëpisë së Perëndisë; përveç kësaj, për çdo do të kesh në dispozicion lloj Iloj specialistësh vullnetmirë, në çdo veprimtari; edhe krerët edhe tërë populli do të jenë plotësisht nën urdhrat e tua' punë ## Chapter 29 Pastaj mbreti David i tha tërë asamblesë: "Salomoni, biri im, i vetmi që Perëndia ka zgjedhur, është akoma i ri dhe i pa përvojë, ndërsa vepra është e madhe, sepse 2<eos>
<bos>ky pallat nuk i është caktuar një njeriu; por Zotit Perëndi. Me të gjitha mundësitë mia kam përgatitur për shtëpinë e Perëndisë tim ar për sendet prej ari, argjend për sendet prej argjendi, bronz për sendet prej bronzi, hekur për sendet prej hekuri, dru për sendet prej druri, oniski dhe për tu ngallmuar, brilanti dhe me gurë gurë gurë 3 ngjyra të ndryshme, Iloj lloj gurësh të çmuar dhe mermer në një sasi të madhe. Përveç kësaj, duke se e kam vendosur dashurinë time mbi shtëpinë e Perëndisë tim; përveç asaj që kam përgatitur për shtëpinë e shenjtërores, i dhuroj shtëpisë së qenë Perëndisë tim thesarin tim personal prej ari dhe argjendi: tre mijë talenta ari, nga ari Ofirit, dhe shtatë mijë talenta argjendi të kulluar për të veshur muret e 5 shenjtërores, ari për sendet prej ari, argjendi për sendet prej argjendi dhe për të gjitha punimet që duhet të kryhen nga zejtarë të shkathët. Kush është sot i gatshëm ta mbushë dorën e tij për t'ia kushtuar Zotit?" Atëherë të parët e shtëpive atërore, krerët e fiseve të Izraelit, komandantët e mijëshëve dhe të qindëshëve; administratorët punëve të mbretit bënë oferta vullnetare; dhe dhanë për punimin e shtëpisë së Perëndisë pesë mijë talenta ari; dhjetë mijë darika ari, dhjetë mijë talenta argjendi, 8 tetëmbëdhjetë talenta prej bronzi dhe njëzqind mijë talenta prej hekuri. Kushdo që zotëronte të çmuar, i dorëzoi në duart e Jehielit; Gershonitit, me qëllim që 9 të hynin në thesarin e shtëpisë të Zotit. Populli u gëzua nga ofertat e tyre vullnetare, sepse i kishin bërë këto oferta Zotit me gjithë zemër; edhe mbreti David u 10 shumë. Kështu Davidi bekoi Zotin përpara tërë asamblesë dhe tha: "I bekuar je 11 ti, 0 Zot, Perëndi Izraelit, ati për gjithë amshimin: Jotja, 0 Zot, është madhështia; fuqia; lavdia; shkëlqimi; madhëria; sepse gjithshka që është në qiell dhe mbi tokë është jotja. E jotja 0 Zot është mbretëria, dhe ti ngrihesh sovran mbi 12 gjithshka. Nga ti vijnë pasuria dhe lavdia; ti sundon mbi gjithçka; në dorën tënde janë forca dhe fuqia; dhe ti ke fuqinë për të bërë të madh dhe për t'u dhënë forcë të 13 gjithëve. Prandaj ne, 0 Perëndia ynë, të falenderojmë dhe kremtojmë emrin tënd 14 të lavdishëm. Po kush jam unë dhe kush është populli im që jemi në gjendje të të ofrojmë gjithçka në mënyrë spontane? Në të vërtetë të gjitha gjërat vijnë nga ti, 15 dhe ne të kemi thjesht atë që kemi marrë nga dora jote. ne jemi të huaj dhe shtegtarë përpara teje ashtu si qenë etërit tanë. Ditët tona mbi tokë janë si 16 një hije dhe nuk ka shpresë. 0 Zot, Perëndia ynë, tërë ky bollëk gjërash që kemi përgatitur për të të ndërtuar një tempull ty, në emrin tënd të shenjtë, vjen nga dora 17 jote, është e tëra jotja. Unë e di, 0 Perëndia im, që ti provon zemrën dhe gëzohesh kur sheh sjelljen e drejtë. Prandaj në drejtësinë e zemrës sime të kam ofruar në mënyrë spontane tërë këto gjëra; dhe tani shoh me gëzim që populli yt; që është këtu 18 1 pranishëm, bën ofertat e tij në mënyrë spontane. Zot, Perëndi i Abrahamit, i Isakut dhe i Izraelit, i etërve tanë, ruaj gjithnjë këto 'prirje dhe mendime në zemrën 19 'popullit tënd dhe drejto zemrat e tyre nga ti; dhe jepi Salomonit; birit tim; një zemër të ndershme, që ai të respektojë urdhërimet; porositë dhe statutet e tua, që të 20 bëjë tërë këto dhe të ndërtojë tempullin për të cilin kam bërë përgatitjet" . Pastaj Davidi i tha tërë asamblesë: "Tani bekoni Zotin, Perëndinë tuaj' Atëherë tërë asambleja bekoi Zotin, Perëndinë e etërve të tyre; u përkulën dhe ranë përmbys përpara Zotit dhe mbretit. Të nesërmen bënë flijime për Zotin dhe ofruan gurë gëzua ynë, kthyer Sepse gjëra olokauste: një mijë dema të vegjël, një mijë desh, një mijë qengja me libacionet 22 përkatëse dhe flijime të shumta për tërë Izraelin. Atë ditë hëngrën dhe pinë me gëzim të madh para Zotit; dhe për herë të dytë e shpallën mbret Salomonin; birin e Davidit dhe e vajosën përpara Zotit që të ishte princ, dhe Tsadokun që të ishte 23 24 mbarësi dhe tërë Izraeli iu bind. Gjithë krerët, trimat dhe tërë bijtë e mbretit 25 David iu nënshtruan mbretit Salomon. Kështu Zoti e bëri shumë të madh Salomonin përpara tërë Izraelit dhe i dha një madhështi mbretërore që asnjë mbret 26 para tij në Izrael nuk e kishte pasur kurrë. Davidi, bir i Isait, mbretëronte mbi 27 tërë Izraelin. Ai mbretëroi dyzet vjet mbi Izraelin: shtatë vjet në Hebron dhe 28 tridhjet e tre vjet në Jeuzalem. Vdiq shumë plak, i ngopur me ditë, me pasuri 29 dhe lavdi. Në vend të tij mbretëroi biri, Salomoni. Trimëritë e mbretit David, si të parat ashtu dhe të fundit; janë shkruar në librin e shikuesit Samuel, në librin e 30 profetit Nathan dhe në librin e shikuesit Gad, me të gjitha ato gjëra që kanë të bëjnë me mbretërinë e tij, me fuqinë e tij dhe me të gjitha ngjarjet që i ndodhën atij, Izraelit dhe tërë mbretërive të vendeve të tjera. prift. pati ## 2 Chronicles ## Chapter 1 Salomoni, bir i Davidit;, u forcua shumë në mbretërinë e tij, dhe Zoti, Perëndia 2 1 tij, qe me të dhe e bëri jashtëzakonisht të madh. Salomoni foli tërë Izraelit, komandantëve të mijesheve dhe të qindsheve, gjyqtarëve; tërë princave të të gjithë 3 Izraelit, të parëve të shtëpive atërore. Pastaj Salomoni bashkë me tërë asamblenë shkoi në vendin e lartë, që ishte në Gabaon, sepse aty ndodhej çadra e mbledhjes së 4 Perëndisë që Moisiu, shërbëtori Zotit, kishte ndërtuar në shkretëtirë . Arkën Perëndisë, përkundrazi, Davidi e kishte mbartur nga Kirjath-Jearimi në vendin që kishte përgatitur për të; në të vëretë ai kishte ngritur për të një çadër në Jeruzalem. 5 Altarin prej bronzi; që e kishte bërë Betsaleeli, bir i Urit, që ishte bir i Urit; e vendosi përpara tabernakullit të Zotit. Salomoni dhe asambleja shkuan për të kërkuar Zotin. Atje Salomoni u ngjit në altarin prej bronzi përpara Zotit, që ishte në çadrën mbledhjes, dhe mbi të ofroi një mijë olokauste. Atë natë Perëndia iu shfaq 8 Salomonit dhe tha: "Më kërko atë që do dhe unë do të ta jap" Salomoni iu përgjigj Perëndisë: "Ti je treguar shumë dashamirës me Davidin; atin tim, dhe më 9 ke bërë mua të mbretëroj në vend të tij. Tani, 0 Zot Perëndi, u realizoftë premtimi yt që i ke bërë Davidit; atit tim; sepse ti me ke bërë mbret mbi një popull të madh 10 si pluhuri tokës! Më jep, pra, dituri dhe zgjuarsi, që të mund të hyj dhe të dal para këtij populli; sepse kush mund ta qeverisë; vallë, këtë popull të madh tëndin?" . Perëndia i tha Salomonit: "Me qenë se kjo ishte gjëja që kishe në zemër dhe nuk më ke kërkuar as pasuri, as mall, as lavdi, as jetën e armiqve të tu dhe as jetë të gjatë, por kërkove për vete diturin dhe zgjuarsin që të mund të qeverisësh popullin tim 12 11<eos>
<bos>mbi të cilin të vura mbret, dituria dhe zgjuarsia të janë dhënë. Përveç tyre do të të jap pasuri, mall dhe lavdi, të cilat nuk i ka pasur asnjë mbret para teje dhe nuk do 13 t'i ketë asnjë pas teje" . Salomoni u kthye pastaj nga vendi lartë që ishte në 14 pati dymbëdhjetë mijë kalorës, të cilët i vendosi në qytetet e qerreve dhe pranë mbretit Salomoni grumbulloi qerre dhe kalorës; dhe një mijë e katërqind qerre dhe në Jeruzalem. 15 dhe ari të ishin të rëndomtë si gurët, dhe kedrat të bollshëm si fiku i Egjiptit në fushë. Mbreti veproi gjithashtu në mënyrë të tillë që në Jeruzalem argjendi 16 Kuajt e Salomonit importoheshin nga Egjipti dhe nga Kue; tregtarët e mbretit 17 shkonin t'i merrnin në Kue me një çmim të caktuar. Ata sillnin dhe importonin nga Egjipti një qerre për gjashtëqind sikla argjendi dhe një kalë për njëqind e pesëdhjetë. Kështu; me anë të këtyre tregtarëve; ua eksportonin tërë mbretërve të Hitejve dhe të Sirisë. ## Chapter 2 Pastaj Salomoni vendosi të ndërtojë një tempull në emër të Zotit dhe një pallat 2 për vete. Salomoni rekrutoi shtatëdhjetë mijë burra që të mbartnin pesha; tetëdhjetë 3 mijë të nxirrnin në malet dhe tre mijë e gjashtëqind veta për ti mbikqyrur: Pastaj Salomoni i fjalë Hiramit; mbretit të Tiros: Ashtu si ke bërë me Davidin, gurë çoi atin tim, të cilit i dërgove kedra për të ndërtuar një shtëpi në të cilën të banonte; bëj të njëjtën gjë me mua. Ja unë jam duke ndërtuar një tempull në emër të Zotit; Perëndisë tim, për t'ia kushtuar atij, për të djegur para tij temjan erëmirë, për të ekspozuar vazhdimisht bukët e paraqitjes dhe për të ofruar olokauste në mëngjes dhe në mbrëmje, të shtunave; kur të ketë hënë të re dhë në festat e caktuara nga Zoti, 5 Perëndia Ky është një ligj përjetshëm për Izraelin: Tempulli që unë do të ndërtoj do të jetë i madh, sepse Perëndia është më i madh se tërë perënditë e tjera. Po kush do të jetë në gjendje t'i ndërtojë një tempull me qenë se qiejtë dhe qiejtë e qiejve nuk janë në gjendje ta nxenë? E kush jam unë që ti ndërtoj një tempull, 7 qoftë edhe vetëm për të djegur temjan para tij? Prandaj dërgomë tani një njeri të shkathët që di të punojë arin; argjendin; bronzin; hekurin; purpurin; të kuqen flakë, ngjyrë vjollcën dhe që të dijë të bëjë çdo Iloj prerjesh, duke punuar bashkë me specialistët që janë pranë meje në Judë dhe në Jeruzalem; dhe që ati im David ka përgatitur. Dërgomë edhe nga Libani dru kedri; qiparisi dhe santali, sepse e di që shërbëtorët e tu janë të aftë të presin drurin e Libanit; dhe ja, shërbëtorët e mi do të 9 punojnë bashkë me shërbëtorët e për të më pregatitur lëndë druri me shumicë, 10 madh dhe mrekullueshëm. Dhe shërbëtorëve të tu që do të rrëzojnë dhe do të presin drurët unë do tu jap njëzet mijë kore gruri, njëzet mijë kore elbi, njëzet mijë bate verë dhe njëzet mijë bate vaji" . 11 Dhe Hirami, mbret i Tiros, u përgjigj me një shkrim; që i dërgoi Salomonit: "Me 12 se Zoti e do popullin e tij, të ka caktuar mbret mbi të" . Hirami thoshte gjithashtu: "Ibekuar Zoti, Perëndia i Izraelit; që ka bërë qiejtë dhe tokën; sepse i ka dhënë mbretit David një bir të urtë, shumë të zgjuar dhe të aftë, që do të ndërtojë 13 një tempull për Zotin dhe një pallat mbretëror për vete! Unë po të dërgoj një 14 njeri të shkathët dhe të ditur të atit tim Hiram, që është bir i një gruaje nga bijat e Danit, ndërsa i ati ishte një njeri nga Tiro. Ai di të punojë arin; bronzin; hekurin; gurin; drurin; purpurin dhe ngjyrë vjollcën; të kuqe flakë, pëlhurën e hollë dhe di të bëjë çdo prerje dhe çdo lloj vizatimi që i besohet. Ai do të punojë me specialistët e 15 tu dhe me specialistët e zotit tim David; atit tënd. Tani, pra, imzot le t'u dërgojë 16 shërbëtorëve të tij grurin, elbin, vajin dhe verën; që u ka premtuar; dhe ne do të presim tërë drurët e Libanit për të cilat ke nevojë; do ti sjellim me trap nëpër det 17 deri në Jafo dhe ti do ti mbartësh në Jeruzalem" Salomoni regjistrioi tërë të ynë. ynë tu, qenë qoftë huajt që ndodheshin në vendin e Izraelit; mbas regjistrimit që kishte bërë Davidi, i 18 ati; ata ishin njëqind e pesëdhjetë e tre mijë e gjashtëqind veta, dhe mori shtatëdhjetë mijë prej tyre për të mbartur pesha; tetëdhjetë mijë për të prerë në mal dhe tre mijë e gjashtëqind mbikqyrës që ta bënin popullin të punonte. gurë ## Chapter 3 Salomoni filloi pastaj ndërtimin e shtëpisë të Zotit, në Jeruzalem mbi malin Moriah; aty ku Zoti i ishte shfaqur Davidit; atit të tij, në vendin që Davidi kishte 2 përgatitur në lëmin e Ornanit; Jebuseut. Ai filloi të ndërtojë ditën e dytë të muajit 3 të dytë të vitit të katërt të mbretërimit të tij. Këto janë përmasat e themeleve që hodhi Salomoni për ndërtimin e shtëpisë së Perëndisë. Gjatësia ishte gjashtëdhjetë 4 kubitë (në kubitë të masës së vjetër) dhe gjerësia njëzet kubitë. Portiku përpara tempullit ishte njëzet kubitë i gjatë; duke barazuar kështu gjatësinë e tempullit, dhe 5 ishte i lartë njëqind e njëzet kubitë. Ai e veshi nga brenda me ar të kulluar. sallën e madhe me dru qiparisi, pastaj e veshi me ar të kulluar dhe mbi të gdhendi degë palme dhe zinxhirë të Përveç kësaj e zbukuroi sallën me të 7 çmuar si ornament; dhe ari ishte ai Parvaimit. Veshi gjithashtu me ar tempullin; trarët; pragjet; muret dhe portat; dhe mbi muret gdhëndi kerubinë. Pastaj ndërtoi vendin shumë të shenjtë. Ky ishte njëzet kubitë i gjatë, duke barazuar kështu gjerësinë tempullit; dhe njëzet kubitë i gjerë. E veshi me ar të kulluar me një vlerë prej gjashtëqind talentash. Pesha e arit për gozhdat ishte pesëdhjetë sikla. Veshi me 10 ar edhe dhomat e sipërme. Në vendin shumë të shenjtë bëri dy kerubinë të 11 gdhëndur dhe i veshi me ar. hapësira e krahëve të kerubinëve ishte njëzet kubitë; një krah një kerubini; i gjatë kubitë, prekte murin e tempullit; ndërsa krahu 12 tjetër; gjithashtu i gjatë pesë kubitë, prekte krahun e kerubinit të dytë. Njeri krah i kerubinit të dytë, i gjatë pesë kubitë, prekte murin e tempullit; ndërsa tjetri i gjatë 13 gjithashtu kubitë, prekte krahun e kerubinit tjetër. Krahët e hapur të këtyre kerubinëve ishin njëzet kubitë të gjatë. Ata qëndronin drejt në këmbë me fytyrë të 14 kthyer nga pjesa e brendshme e tempullit. Ai bëri gjithashtu velin me fill ngjyrë vegjël. gurë pesë pesë vjollcë të purpurt, të kuqe flakë dhe me pëlhurë të hollë, dhe mbi to qëndisën<eos>
<bos>15 kerubinë. Përpara tempullit bëri dy shtylla të larta tridhjetë e kubitë; kapiteli 16 në majë të çdo shtylle ishte pesë kubitë. Bëri gjithashtu zinxhira të vegjël, si ato që ishin në shenjtërore dhe i vendosi në majë të shtyllave; pastaj bëri një mijë shegë 17 dhe i vuri mbi zinxhirët e vegjël. Pastaj ngriti shtyllat përpara tempullit, njerën në të djathtë dhe tjetrën në të majtë; të djathtën e quajti Jakin dhe të majtën Boaz. pesë ## Chapter 4 Pastaj bëri një altar prej bronzi të gjatë njëzet kubitë, të gjerë njëzet kubitë dhe 2 të lartë dhjetë kubitë. Bëri gjithashtu një det prej metali të shkrirë; në formë rrethi, që nga një cep në cepin tjetër ishte dhjetë kubitë; lartësia e tij ishte kubitë dhe 3 rrethi tij tridhjetë kubitë. Poshtë buzës kishte figura të ngjashme me qetë, dhjetë për çdo kubit, që rrethonin detin nga çdo anë. Qetë, të vendosur në dy radhë, ishin 4 derdhur bashkë me detin. Ky mbështetej mbi dymbëdhjetë qe, nga të cilët tre shikonin nga veriu; tre nga perëndimi, tre nga jugu dhe tre nga lindja. Deti ishte 5 vendosur mbi ta dhe pjesët e tyre të pasme ishin kthyer nga ana e brendshme. Ai kishte trashësinë e një pëllëmbe; buza e tij ishte bërë si buza e një kupe, si lulja e një zambaku; deti mund të përmbante deri tre mijë bate. Bëri edhe dhjetë enë për pastrim dhe i vendosi pesë në të djathtë dhe pesë në të majtë; në to laheshin gjërat 7 që përkisnin olokaustit; në det laheshin përkundrazi priftërinjtë. Bëri dhjetë shandane prej ari, sipas normave të caktuara; dhe i vendosi në tempull, në të 8 djathtë dhe pesë në të majtë. Bëri dhjetë tryeza dhe vendosi në tempull në të djathtë dhe pesë në të majtë. Bëri gjithashtu njëqind kupa prej ari. Pastaj bëri 10 oborrin e priftërinjve dhe oborrin e madh me portat e tij të veshura me bronz. 11 Pas kësaj e vendosi detin nga krahu i djathtë, në drejtim të juglindjes. Hirami bëri gjithashtu enët, lopatëzat dhe legenët e Kështu Hirami përfundoi 12 që duhet të bënte për mbretin Salomon në shtëpinë e Perëndisë; dy shtyllat, dy kapitelet me vazo në majë të shtyllave; dy rrjetëzat për të mbuluar dy kapitelet me 13 vazo në majë të shtyllave, katërqind shegë për dy rrjetëzat (dy radhë shegësh pesë pesë pesë vegjël. punën për çdo rrjetëz me qëllim që të mbulohen dy kapitelet me vazo në majë të shtyllave) ishin prej ari. 14 15 Bëri edhe qerrëzat dhe enët e mëdha mbi qerrëzat; detin, një të vetëm, dhe 16 dymbëdhjetë qetë nën detin; si edhe enët, lopatëzat, pirunët dhe të gjitha sendet e tyre, që mjeshtri Hiram i bëri prej bronzi të shndritshëm për mbretin Salomon; për 17 shtëpinë e Zotit. Mbreti i shkriu në fushën e Jordanit, në një tokë argjilore, midis 18 Sukothit dhe Tseredahut. Salomoni bëri këto në një sasi të madhe, 19 sa që pesha e bronzit nuk u përcaktua dot. Kështu Salomoni përgatiti të gjitha orenditë për shtëpinë e Perëndisë; altarin prej ari dhe tryezat mbi të cilat vendoseshin 20 bukët e paraqitjes; shandanët me Ilambat e tyre prej ari të kulluar që duhet të 21 ndizeshin sipas normës së caktuar para shenjtërores; lulet, llambat dhe veglat 22 në formë gërshëre prej ari; ishin prej ari shumë të kulluar; thikat; legenët, kupat dhe mangallët prej ari të kulluar. Sa për hyrjen e tempullit; portat e brendshme që të çonin në vendin shumë të shenjtë dhe portat që të futnin në anijatën e tempullit vegla kaq ## Chapter 5 Kështu u përfundua tërë puna që Salomoni kishte urdhëruar për shtëpinë e Zotit. Atëherë Salomoni solli tërë gjërat që i ati kishte shenjtëruar: argjendin, arin 2 dhe të gjitha veglat; dhe i futi në thesaret e shtëpisë së Perëndisë. Atëherë Salomoni mblodhi në Jeruzalem pleqtë e Izraelit dhe të gjithë krerët e fiseve; princat e familjeve atërore të bijve të Izraelit, për ta çuar lart arkën e besëlidhjes të Zotit nga 3 Davidit;, domethënë nga Sioni. Tërë burrat e Izraelit u mblodhën rreth mbretit për festën që binte në muajin e shtatë. Kështu tërë pleqtë e Izraelit erdhën dhe Levitët 5 morën arkën. Ata e lart arkën; çadrën e mbledhjes dhe të gjitha përdorëset shenjta që ndodheshin në çadër. Këto gjëra mbartën priftërinjtë dhe Levitët. Mbreti Salomon dhe tërë asambleja e Izraelit, e mbledhur rreth tij, u grumbulluan rreth arkës dhe flijuan një sasi kaq të madhe dhensh dhe lopësh që nuk mund të numëroheshin as të llogariteshin. Priftërinjtë e çuan pastaj arkën e besëlidhjes të Zotit në vendin e vet, në shenjtëroren e tempullit; në vendin shumë të shenjtë, nën qyteti çuan krahët e kerubinëve. Në fakt kerubinët i shtrinin krahët mbi vendin e arkës dhe 9 mbulonin nga lart arkën dhe shufrat e saj. Shufrat ishin aq të gjata sa që skajet e tyre në arkë mund të shiheshin përballë vendit shumë të shenjtë; por nuk dukeshin 10 nga jashtë. Ato kanë mbetur atje deri ditën e sotme. Në arkë nuk kishte asgjë tjetër veç dy pllakave që Moisiu kishte vendosur në malin Horeb, kur Zoti lidhi një 11 besëlidhje me bijtë e Izraelit; kur këta kishin dalë nga Egjipti. Tani, ndërsa priftërinjtë dilnin nga vendi i shenjtë (tërë priftërinjtë e pranishëm në të vërtetë ishin 12 shenjtëruar pa respektuar rendin e klasave; dhe tërë Levitët këngëtarë; Asafi; Hemani, Jeduthuni, bijtë dhe vëllezërit e tyre, të veshur me li të bardhë, me cembale, harpa dhe qeste në dorë rrinin më këmbë në lindje të altarit; dhe bashkë me ta njëqind 13 e njëzet priftërinjtë që u binin borive) dhe kur trumbetarët dhe këngëtarët si një njeri i vetëm bënë të dëgjohet bashkarisht zëri tyre për të lëvduar dhe për të kremtuar Zotin dhe e ngritën zërin në tingullin e borive, të cembaleve dhe të veglave të tjera muzikore dhe lëvduan Zotin: "Sepse është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon në 14 përjetësi' ndodhi që shtëpia, shtëpia e Zotit, u mbush me një re, dhe priftërinjtë nuk mundën të rrinin për të shërbyer për shkak të resë, sepse lavdia e Zotit mbushte shtëpinë e Perëndisë . ## Chapter 6<eos>
<bos>2 Atëherë Salomoni tha: "Zoti ka shpallur se do të banojë në renë e dëndur . Dhe unë kam ndërtuar për ty një shtëpi të madhërishme, në vendin ku do të banosh 3 përjetë" . Pastaj mbreti u kthye dhe bekoi tërë asamblenë e Izraelit, ndërsa tërë asambleja e Izraelit qëndronte më këmbë. Pastaj tha: "bekuar Zoti, Perëndia 1 Izraelit; që ka kryer me fuqinë e tij atë që i kishte premtuar me gojën e vet atit tim 5 David, duke thënë: "Nga dita që nxora popullin tim të Izraelit nga vendi i Egjiptit, unë nuk kam zgjedhur asnjë qytet ndër të gjitha fiset e Izraelit për të ndërtuar një shtëpi, ku emri im të mbetej, dhe nuk kam zgjedhur njeri që të bëhet princ mbi popullin tim të Izraelit, por kam zgjedhur Jeruzalemin, që emri im të mbetet aty, 7 dhe kam zgjedhur Davidin që të mbretërojë mbi popullin tim të Izraelit" Davidi, ati im, kishte në zemër të ndërtonte një tempull, në emër të Zotit; Perëndisë të Izraelit, 8 por Zoti tha Davidit; atit tim: "Ti ke pasur në zemër të ndërtosh një tempull në qoftë emrin tim; dhe ke bërë mirë që ke pasur një gjë të tillë në zemër; por nuk do të jesh ti që do ta ndërtosh tempullin; por biri yt që ka për të dalë nga ijët e tua, do të 10 jetë ai që do ta ndërtojë tempullin në emrin tim' Kështu Zoti e mbajti fjalën që kishte shqiptuar, dhe unë zura vendin e Davidit, atit tim dhe u ula mbi fronin e Izraelit, ashtu si kishte premtuar Zoti, dhe ndërtova tempullin në emrin e Zotit, 11 Perëndisë të Izraelit. vendosa arkën; në të cilën ndodhet besëlidhja e Zotit, 12 që ai ka bërë me bijtë e Izraelit" Pastaj Salomoni zuri vend para altarit të Zotit, 13 përballë asamblesë së Izraelit dhe shtriu duart (Salomoni në fakt kishte ndërtuar një tribunë prej bronzi; të gjatë pesë kubitë, të gjerë pesë kubitë dhe të lartë tre kubitë, dhe e kishte vendosur në mes të oborrit; ai hipi në të, u gjunjëzua para tërë asamblesë 14 së Izraelit, zgjati duart në drejtim të qiellit), dhe tha: "0 Zot, 0 Perëndi Izraelit; nuk ka asnjë Perëndi të ngjashëm me ty as në qiell, as në tokë. Ti përmbahesh besëlidhjes dhe mëshirës ndaj shërbëtorëve të tu që ecin përpara teje me gjithë zemër. Aty Ti me shërbëtorin tënd David, atin tim; e mbajte atë që i kishe premtuar; po, sot 16 15 ke kryer me dorën tënde atë që kishe premtuar me gojën tënde. Prandaj tani 0 Zot, Perëndi i Izraelit; mbaje me shërbëtorin tënd David, atin tim; atë që i ke premtuar duke thënë: "Ty nuk do të të mungojë asnjë nga ata që ulen në fronin e Izraelit; me kusht që bijtë e tu të kujdesen për sjelljen e tyre dhe të ecin sipas ligjit tim ashtu si 17 ke ecur ti përpara meje" Tani, pra, 0 Zot, Perëndi Izraelit, u bëftë fjala që i ke 18 njerëzit në tokë? Ja, qiejtë dhe qiejtë e qiejve nuk mund të të nxënë, aq më ky 19 pak thënë shërbëtorit tënd David! Por a është në fakt e vërtetë që Perëndia banon me tempull që unë kam ndërtuar! Megjithatë, 0 Zot, Perëndia im, kushtoji vëmendje lutjes së shërbëtorit tënd dhe kërkesës së tij, duke dëgjuar britmën dhe lutjen që 20 21 shërbëtori yt të drejton ty . Sytë e tu janë drejtuar ditë e natë ndaj këtij tempulli, në drejtim të vendit që ke thënë: Atje do të jetë emri im" , për të dëgjuar lutjet që shërbëtori yt do të bëjë duke u kthyer në drejtim të këtij vendi. Dëgjo lutjet e shërbëtorit tënd dhe të popullit tënd të Izraelit kur do të luten të kthyer nga ky vend. Dëgjo nga vendi i banesës sate, nga qiejtë; dëgjo dhe fali. Në qoftë se ndokush kryen një mëkat kundër të afërmit të tij dhe, i detyruar të betohet; vjen të betohet 23 22 ti dëgjo nga qielli, ndërhy dhe gjyko shërbëtorët e tu; dëno fajtorin; duke bërë që të bjerë mbi kokën e tij sjellja e tij, dhe 24 shpalle të drejtë të pafajshmin duke i dhënë hak. Kur populli yt i Izraelit do të mundet nga armiku sepse ka mëkatuar kundër teje, në rast se kthehet te ti dhe lëvdon 25 dhënë atij dhe etërve të tij. Kur qielli do të jetë i mbyllur dhe nuk do të ketë shi sepse kanë mëkatuar kundër teje, në se ata luten të drejtuar nga ky vend, në qoftë se lavdërojnë emrin tënd dhe heqin dorë nga mëkati i tyre sepse i ke përulur; 27 qoftë emrin tënd, në rast se të lutet dhe të stërlutet në këtë tempull, dëgjo nga qielli dhe fale mëkatin e popullit tënd të Izraelit; dhe bëje të kthehet në vendin që i ke 26 ti dëgjo nga qielli, fale mëkatin e shërbëtorëve të tu dhe të popullit tënd, të Izraelit; duke u mësuar rrugën e mirë nëpër të cilën duhet të ecin; dhe dërgo shiun mbi tokën që i ke dhënë si trashëgimi popullit tënd. Kur në vend do të ketë zi buke apo murtajë; ndryshk ose blozë; dyndje karkalecash dhe krimbash, kur armiku do ti rrethojë në vendin e tyre; 0 në qytetet e tyre, kur do të pëlcasë një fatkeqësi ose një 29 28 epidemi çfarëdo, çdo lutje; çdo kërkesë për falje që do të të drejtohet nga çfarëdo individ apo nga tërë populli yt i Izraelit, kur secili ka pranuar plagën e tij dhe 30 secilit (vetëm ti në të vërtetë njeh zemrën e bijve të njerëzve), me qëllim që ata të të kenë frikë dhe të ecin në rrugët e tua për gjithë kohën që do të jetojnë në 32 dhimbjen e tij dhe ka zgjatur duart e tij ndaj këtij tempulli, ti dëgjo nga qielli, vend i banesës sate, dhe fali; dhe jepi secilit sipas sjelljes së vet, ti që njeh zemrën 31 vendin që u ke dhënë etërve tanë. Kur i huaji; që nuk i përket popullit të Izraelit; do të vijë nga një vend largët për shkak të emrit tënd të madh, të dorës sate të fuqishme dhe të krahut tënd të shtrirë, kur do të vijë të të lutet duke u kthyer nga ky 33 që kam ndërtuar . Kur populli yt do të hyjë në luftë kundër armiqve të tij duke ndjekur nëpër të cilën e dërgove, në rast se të luten duke u drejtuar ndaj këtij 35 rrugën tempull, ti dëgjo nga qielli, nga vendi banesës sate, dhe jepi të huajit ato që të kërkon; me qëllim që tërë popujt e tokës të njohin emrin tënd dhe të kenë frikë nga ti, ashtu si bën populli yt i Izraelit; dhe të dinë që emri yt përmendet në këtë tempull 34 qyteti që ti ke zgjedhur dhe ndaj tempullit që unë kam ndërtuar në emrin tënd, dëgjo nga qielli lutjen dhe kërkesën për falje dhe përkrah çështjen e tyre. Kur do të kryejnë mëkate kundër teje (sepse nuk ka njeri që të mos kryejë mëkate) dhe ti, i zemëruar kundër tyre, do ti braktisësh në dorë të armiqve që do ti internojnë 37 36<eos>
<bos>në një vend të largët ose të afërt, në se në vendin ku janë internuar vijnë në vete, kthehen ndaj teje dhe të luten fort në vendin e robërisë së tyre, duke thënë: qoftë 38 "Kemi kryer mëkate, kemi vepruar padrejtësisht;, kemi bërë të keqen" në rast se kthehen me gjithë zemër dhe me tërë shpirt në vendin e robërisë së tyre ku janë shpërngulur dhe të luten duke u drejtuar ndaj vendit të tyre; ndaj qytetit që ti ke 39 zgjedhur dhe tempullit që kam ndërtuar në emrin tënd, dëgjo nga qielli, vend i banesës sate, lutjen dhe stërlutjen e tyre; përkrah çështjen e tyre dhe fale popullin 40 tënd që ka mëkatuar kundër teje! Tani, 0 Perëndia im, mbaj sytë hapur dhe dëgjo 41 me vëmendje lutjen që bëhet në këtë vend! Tani, pra, çohu, 0 Zot Perëndi, dhe eja në vendin e shlodhjes sate, ti dhe arka e forcës sate: Qofshin priftërinjtë e tu, 0 Zot Perëndi, të veshur me shpëtimin dhe u ngazëllofshin në mirësi shenjtorët e tu. 42 0 Zot Perëndi, mos e kthe fytyrën e të vajosurit tënd; mbaj mend favoret që i ke bërë Davidit;, shërbëtorit tënd!" ## Chapter 7 Kur Salomoni mbaroi së luturi, nga qielli ra një zjarr që konsumoi olokaustin dhe flijimet dhe lavdia e Zotit mbushi tempullin. Priftërinjtë nuk mund të hynin 3 në shtëpinë e Zotit, sepse lavdia e Zotit mbushte shtëpinë e Zotit. Tërë bijtë e Izraelit; kur panë që zjarri po zbriste dhe lavdia e Zotit po vendosej mbi tempullin; ranë përmbys me fytyrë mbi dysheme, duke adhuruar dhe lëvduar Zotin; "sepse 4 është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon në përjetsi" . Pastaj mbreti dhe tërë populli 5 ofruan flijime përpara Zotit;, mbreti Salomon ofroi si flijim njëzet e dy mijë lopë dhe njëqind e njëzet mijë dele. Kështu mbreti dhe tërë populli shenjtëruan shtëpinë Perëndisë . Priftërinjtë kryenin detyrat e tyre, po kështu Levitët me veglat e tyre muzikore të kushtuara Zotit; që mbreti David kishte bërë për të lëvduar Zotin; "sepse mirësia e tij është e përjetshme" , sa herë që Davidi lëvdonte me anë të tyre. Priftërinjtë u binin borive para tyre; ndërsa tërë Izraeli qëndronte në këmbë. Salomoni shenjtëroi pjesën qëndrore të oborrit që ishte përballë shtëpisë të Zotit; aty pikërisht ofroi olokauste dhe dhjamin e flijimeve të falenderimit, sepse altari prej bronzi që Salomoni kishte bërë nuk i zinte dot olokaustet; blatimet e ushqimit 8 dhe dhjamin. Në atë kohë Salomoni kremtoi festën shtatë ditë dhe tërë Izraeli bashkë me të. Me Salomonin u bashkua një mori e madhe njerëzish të ardhur nga rrethinat e Hamathit deri në përroin e Egjiptit. Ditën e tetë bënë një mbledhje solemne, sepse kishin kremtuar kushtimin e altarit shtatë ditë dhe festën shtatë ditë 10 të tjera. Ditën e njëzetetretë të muajit të shtatë ai e ktheu në çadrat e tij popullin tërë qejf dhe të gëzuar për të mirën që Zoti kishte bërë Davidit, Salomonit dhe 11 Izraelit, popullit të tij. Kështu Salomoni përfundoi shtëpinë e Zotit dhe pallatin mbretëror të tij, dhe arriti të mbarojë gjithshka që kishte në zemër për shtëpinë e 12 Zotit dhe për shtëpinë e vet. Pastaj Zoti iu shfaq natën Salomonit dhe i tha: "E 13 plotësova lutjen tënde dhe zgjodha këtë vend për vete si shtëpi flijimesh. Kur do të mbyll qiellin dhe nuk do të ketë më shi, kur do të urdhëroj që karkalecat të 14 gllabërojnë vendin; kur do ti dërgoj murtajën popullit tim, në se populli im; i cili thirret me emrin tim; përulet; lutet, kërkon fytyrën time dhe kthehet prapa nga rrugët e këqija, unë do ta dëgjoj nga qielli, do t'i fal mëkatin e tij dhe do ta shëroj 15 vendin e tij. Tani e mi do të jenë të hapur dhe veshët e mi të vëmendshëm 16 për lutjen e bërë në këtë vend, sepse tani kam zgjedhur dhe shenjtëruar këtë tempull, që emri im të mbetet aty përjetë; dhe zemra ime do të jenë gjithnjë aty . 17 Sa për ty, në qoftë se do të ecësh para meje ashtu si ka ecur Davidi, ati yt; duke kryer të gjitha ato që të kam urdhëruar, dhe në rast se do të respektosh statutet dhe 18 dekretet e mia, do ta bëj të qëndrueshëm fronin e mbretërisë sate, ashtu siç jam marrë vesh me Davidin, atin tënd, duke thënë: "Nuk do të mungojë kurrë një njeri 19 që të mbetërojë mbi Izraelin" Por në rast se do të drejtoheni gjetiu dhe do të braktisni statutet dhe urdhërimet e mia që ju kam vënë përpara dhe do të shkoni t'u 20 shërbeni perëndive të tjera dhe të bini përmbys përpara tyre; atëherë do tju çrrënjos nga vendi im që ju kam dhënë dhe nuk do të jem më i pranishëm në këtë tempull që ia shenjtërova emrit tim; duke e bërë dhe lojën e të gjithë popujve. 21 Kushdo që do të kalojë pranë këtij tempulli aq të madhërishëm do të habitet dhe 22 do të thotë: "Pse Zoti e ka trajtuar kështu këtë vend dhe këtë tempull?" . Atëherë do ti përgjigjen: "Sepse kanë braktisur Zotin; Perëndinë e etërve të tyre që i nxori nga vendi i Egjiptit, kanë pranuar perëndi të tjera, kanë rënë përmbys para tyre dhe qoftë sytë sytë gazin u kanë shërbyer; prandaj Zoti ka sjellë mbi ta tërë këtë fatkeqësi"" ## Chapter 8 - Njëzet vjet Salomoni ndërtoi shtëpinë e Zotit dhe pallatin mbretëror të 2 pasi tij, Salomoni rindërtoi qytetet që Hirami i kishte dhënë Salomonit dhe bëri që të<eos>
<bos>3 banojnë në to bijtë e Izraelit. Salomoni marshoi pastaj kundër Hamath-Tsobahut 4 dhe e pushtoi. Përveç kësaj rindërtoi Tadmorin në shkretëtirë dhe të gjitha qytetet 5 furnizimit që kishte ndërtuar në Hamath. Rindërtoi Beth-Horonin e sipërm dhe 6 Beth-Horonin e poshtëm; qytete të fortifikuara me mure, porta dhe shufra; si edhe Baalathin dhe tërë qytetet e furnizimit që i përkisnin Salomonit; të gjitha qytetet e qerreve; qytetet e kalorësisë, me një fjalë të gjitha ato që pëlqyen të ndërtojë në Jeruzalem; në Liban dhe në tërë vendin që ndodhej nën sundimin e tij . Tërë njerëzit mbetur nga Hitejtë, nga Amorejtë, nga Perezejtë, nga Hivejtë dhe nga Jebusejtë, që nuk ishin nga Izraeli, (domethënë pasardhësit e tyre që kishin mbetur pas tyre në vend dhe që Izraelitët nuk kishin mundur t'i shkatërronin) Salomoni i rekrutoi 9 për punë të detyrueshme deri ditën e sotme. Por nga bijtë e Izraelit Salomoni nuk përdori asnjë si shërbëtor për punimet e tij; këta ishin përkundrazi njerëzit e tij të luftës, krerët e udhëheqësve të tij dhe komandantët e qerreve dhe të kalorësisë së 10 tij. Shefat e nënpunësve të mbretit Salomon që kontrollonin popullin ishin dyqind 11 e pesëdhjetë. Por Salomoni bëri që vajza e Faraonit të ngjitej nga qyteti i Davidit në shtëpinë që kishte ndërtuar për të, sepse mendonte: "bashkëshortja ime nuk duhet të banojë në shtëpinë e Davidit, mbretit të Izraelit; sepse vendet ku ka hyrë arka e 12 Zotit janë të shenjta" Atëherë Salomoni i ofroi olokauste Zotit mbi altarin e 13 Zotit; që ai kishte ndërtuar përpara portikut të tempullit; dhe e bënte këtë në bazë të numrit që kërkohej çdo ditë, duke i ofruar sipas urdhërimeve të Moisiut; të shtunave; kur kishte hënë të re dhe gjatë festave solemne; tri herë në vit; domethënë 14 në festat e bukëve të ndorme, në festat e javëve dhe në festën e kasolleve. Duke iu përmbajtur normave të Davidit; atit të tij, ai vendosi klasat e priftërinjve për shërbimin e tyre, Levitët në funksionet e tyre (të lëvdojnë Zotin dhe të shërbejnë para priftërinjve) sipas detyrave të përditshme; dhe derëtarët sipas klasave të tyre 15 në çdo portë, sepse kështu kishte urdhëruar Davidi, njeriu Perëndisë . Ata nuk u larguan nga urdhëri i mbretit, që u ishte dhënë priftërinjve dhe Levitëve; për çdo 16 dhe për thesaret. Tërë puna e Salomonit ishte e organizuar mirë nga dita që u hodhën themelet e shtëpisë të Zotit deri sa kjo mbaroi. Kështu shtëpia e Zotit u 17 përfundua. Atëherë mbreti Salomon shkoi në Etsion-Geber dhe në Elath mbi 18 bregun e detit; në vendin e Edomit. Hirami me anë të shërbëtorëve të tij i dërgoi gjë anije dhe shërbëtorë që njihnin detin. Këta shkuan me shërbëtorët e Salomonit në Ofir; morën aty katërqind e pesëdhjetë talenta ari dhe ia çuan mbretit Salomon. ## Chapter 9 Kur mbretëresha e Shebës dëgjoi të flitet për famën e Salomonit, ajo vajti në Jeruzalem për ta vënë në provë Salomonin me pyetje të vështira, e shoqëruar nga 2 shumë njerëz; me deve të ngarkuara me Salomoni iu përgjigj të gjitha pyetjeve të saj, dhe nuk asnjë gjë të fshehur për Salomonin që ai nuk dinte ta shpjegonte. 3 Kur mbretëresha e Shebës pa diturinë e Salomonit dhe shtëpinë që kishte ndërtuar; gjellërat e tryezës së tij, banesat e shërbëtorëve të tij, shërbimin e kamerierëve të tij dhe rrobat e tyre, kupëmbajtësit e tij dhe rrobat e tyre, si dhe olokaustet që ai 5 ofronte në shtëpinë e Zotit, ajo mbeti e mahnitur . vërtetë ajo që kisha dëgjuar në vendin tim përsa u përket fjalëve të tua dhe diturisë sate Por nuk u besova këtyre gjërave deri sa erdha vetë dhe i pashë me e mi; e mirë, pra, nuk më kishin thënë as gjysmën e vëllimit të diturisë sate. Ti e kalon famën që kisha dëgjuar të flitet. Lum njerëzit e tu, lum këta shërbëtorë të tu që 8 rrinë gjithnjë para teje dhe dëgjojnë diturinë tënde! Qoftë i bekuar Zoti, Perëndia yt; që të deshi, dhe të vuri mbi fronin e tij si mbret për Zotin, Perëndinë tënd! Duke se Perëndia yt e do Izraelin dhe do ta bëjë të qëndrueshëm përjetë, të ka vendosur si mbret mbi të që të ushtrosh gjykime dhe drejtësi" . Pastaj ajo i fali mbretit njëqind e njëzet talenta ari dhe një sasi të madhe aromash dhe gurësh të kurrë më aroma si ato që mbretëresha e Shebës dha mbretit 10 Salomon. Shërbëtorët e Hiramit dhe shërbëtorët e Salomonit që mbartnin ar nga 11 Ofiri, suallën edhe dru santali dhe të çmuar; me drurin e santalit mbreti bëri shkallë për shtëpinë e Zotit dhe për pallatin mbretëror të tij; ai bëri gjithashtu qeste dhe harpa për këngëtarët. Asnjë vegël si këto nuk ishte më përpara në vendin 12 e Judës. Mbreti Salomon i dha mbretëreshës së Shebas të gjithë gjërat e dëshiruara që ajo kërkoi, shumë më tepër nga ato që ajo kishte sjellë mbretit. Pastaj ajo u 13 kthye; duke shkuar me shërbëtorët e saj në vendin e vet. Pesha e arit që Salomoni 14 merrte çdo vit ishte gjashtëqind e gjashtëdhjetë e gjashtë talenta ari, përveç atij pati sytë qenë pati gurë parë që merrte nga tregtarët; edhe tërë mbretërit e Arabisë dhe qeveritarët e vendit i sillnin 15 Salomonit ar dhe argjend. Mbreti Salomon urdhëroi të bëhen dyqind mburoja të mëdha prej ari të rrahur; duke përdorur për secilën prej tyre gjashtëqind sikla ari 16 të rrahur, dhe treqind mburoja prej ari të rrahur; për secilën prej tyre përdori 17 treqind sikla ari; pastaj mbreti i vendosi në pallatin e pyllit të Libanit. Mbreti 18 bëri gjithashtu një fron të madh prej fildishi, që e veshi me ar të kulluar. Froni kishte shtatë shkallëza dhe një stol prej ari, që ishin të lidhura me fronin; kishte 19 krahë në anët e fronit dhe dy luanë rrinin pranë krahëve. Dymbëdhjetë luanë rrinin në të dy anët e skajeve të gjashtë shkallëzave. Asgjë e tillë nuk ishte bërë në 20 një mbretëri tjetër. Të gjitha kupat për pijet e mbretit Salomon ishin prej ari, madje edhe ato të pallatit të pyllit të Libanit ishin prej ari të kulluar. Në kohën e 21 Salomonit argjendi në të vërtetë nuk kishte asnjë vlerë. Sepse anijet e mbretit shkonin në Tarshish me shërbëtorët e Hiramit; dhe një herë çdo tre vjet vinin anijet 22 Kështu mbreti 23 Salomon ua kaloi për pasuri dhe dituri tërë mbretërve të dheut. Tërë mbretërit dheut kërkonin praninë e Salomonit për të dëgjuar diturinë që Perëndia i kishte 24 vënë në zemër . Secili prej tyre i çonte dhuratën e vet: sende argjendi, sende ari, 25 rroba; armë, aroma, kuaj dhe mushka, një sasi të caktuar vit. Salomoni kishte katër mijë stalla për kuajt dhe për qerret dhe dymbëdhjetë mijë kalorës; që i shpërndau 26 në qytetet për qerret dhe në Jeruzalem pranë tij. Kështu ai sundoi mbi tërë 27 mbretërit nga Lumi deri në vendin e Filistejve dhe në kufi me Egjiptin: Mbreti veproi në mënyrë të tillë që në Jeruzalem argjendi të ishte i rëndomtë si dhe 28 kedrat të bollshëm si fiku i Egjiptit në fusha. Salomonit i sillnin kuaj nga Egjipti 29 dhe nga të gjitha vendet. Pjesa tjetër e bëmave të Salomonit, nga të parat deri në të fundit; a nuk janë vallë të shkruara në librin e Nathanit; profetit, në profecinë e Ahijahut nga Shilohu dhe në vegimet e Idos, shikuesit; mbi Jeroboamin; birin e 30 31 Nebatit? Salomoni mbretëroi në Jeruzalem mbi tërë Izraelin dyzet vjet. Pastaj Salomoni pushoi bashkë me etërit e tij dhe e varrosën në qytetin e Davidit; atit të çdo gurët tij. Në vend të tij mbretëroi i biri, Roboami.<eos>
<bos>## Chapter 10 Roboami shkoi në Sikem; sepse tërë Izraeli kishte ardhur në Sikem për ta bërë 2 mbret. Kur Jeroboami, bir i Nebatit, e mësoi këtë (ai ishte akoma në Egjipt ku 3 Prandaj dërguan ta thërrasin. Kështu Jeroboami dhe tërë Izraeli erdhën ti flasin 4 Roboamit dhe i thanë: "Ati yt e ka bërë zgjedhën tonë të rëndë; tani ti lehtësoje robërinë e fortë të atit tënd dhe zgjedhën e rëndë që ai na ka imponuar; dhe ne do të 5 të shërbejmë" Ai u përgjigj kështu: "Kthehuni tek unë pas tri ditësh" Pastaj populli iku: Atëherë mbreti Roboam u këshillua me pleqtë që kishin qenë në shërbim të atit të tij, Salomonit; kur ishte i gjallë, dhe i tha: "Çfarë më këshilloni t'i them këtij populli?" . Ata i folën duke thënë: "Në rast se tregohesh dashamirës me këtë popull dhe e kënaq, duke u dhënë atyre një përgjigje të favorshme, ata do të 8 jenë shërbëtorë të tu përgjithmon' Por Roboami hodhi poshtë këshillën e dhënë nga pleqtë dhe u konsultua me të rinjtë që ishin rritur me të dhe ishin në shërbim të 9 tij, dhe u tha atyre: "Çfarë më këshilloni ti përgjigjem këtij populli që më foli 10 duke thënë: "Lehtësoje zgjedhën e vënë nga ati Atëherë të rinjtë që ishin rritur me të i folën, duke thënë: "Kështu do t'i përgjigjesh këtij populli që të është drejtuar ty duke thënë: "Ati yt e ka bërë të rëndë zgjedhën tonë; tani lehtësoje atë" . Kështu do tu thuash atyre: "Gishti im i vogël është më i trashë se sa ijet e atit tim; 11 prandaj në qoftë se ati im ju ka vënë një zgjedhë të rëndë, unë do ta bëj atë edhe më të rëndë; në qoftë se ati im ju ka ndëshkuar me fshikull, unë do t'ju dënoj me 12 kamxhik"" Pas tri ditëve, Jeroboami dhe tërë populli erdhën te Roboami; ashtu 13 si kishte urdhëruar mbreti, duke thënë: "Kthehuni tek unë pas tri ditësh" Mbreti iu përgjigj atyre rëndë: kështu mbreti Roboam; duke hedhur poshtë këshillën e dhënë 14 nga pleqtë, u foli atyre sipas këshillës së dhënë nga të rinjtë, duke thënë: "Ati im e ka bërë të rëndë zgjedhën tuaj, por unë do ta bëj edhe më të rëndë; ati im ju ka 15 ndëshkuar me fshikull, unë do tju dënoj me kamxhik" . Kështu mbreti nuk e dëgjoi popullin; sepse zhvillimi ngjarjeve varej nga Perëndia, me qëllim që Zoti ta çonte në vend fjalën e tij, që ia kishte drejtuar Jeroboamit, birit të Nebatit, me anë 16 të Ahijahut nga Shilohu. Kur tërë Izraeli pa që mbreti nuk e dëgjonte, iu përgjigj yt?"" . mbretit duke thënë: "Çfarë pjese kemi ne nga Davidi? Nuk kemi asnjë trashëgimi nga biri Isait! Secili në çadrën e vet, Izrael! Tani kujdesohu për shtëpinë tënde, 17 0 David!" . Kështu tërë Izraeli shkoi në çadrat e veta. Por mbi bijtë e Izraelit që 18 banonin në qytetin e Judës mbretëroi Roboami. Mbreti Roboam dërgoi Hadoramin; të ngarkuarin me haraçet, por bijtë e Izraelit e vranë me dhe ai vdiq. Atëherë mbreti Roboam u shpejtua të hipë mbi një qerre për të ikur me vrap 19 në Jeruzalem. Kështu Izraeli ka qenë rebel ndaj shtëpisë së Davidit deri ditën e gurë sotme. ## Chapter 11 Roboami, me të arritur në Jeruzalem; thirri shtëpinë e Judës dhe të Beniaminit, njëqind e tetëdhjetë mijë luftëtarë të zgjedhur; për të luftuar kundër Izraelit dhe për 2 t'i kështu mbretërinë Roboamit. Por fjala e Zotit iu drejtua kështu 3 Shemajahut, njeriu Perëndisë, duke thënë: "Foli Roboamit, birit të Salomonit, mbretit të Judës; dhe tërë Izraelit në Judë dhe në Beniamin; dhe u thuaj atyre: Kështu flet Zoti: "Mos dilni të luftoni kundër vëllezërve tuaj. Secili të kthehet në shtëpinë e vet, sepse kjo gjë vjen nga unë"" . Atëherë ata iu bindën fjalës të Zotit dhe 5 u kthyen prapa pa dalë kundër Jeroboamit. Roboami banoi në Jeruzalem dhe ndërtoi disa qytete për mbrojtje në Judë. Ai ndërtoi Betlemin, Etamin, Tekoan; 8 9 Beth-Tsurin, Sokon, Adulamin, Adoraimin, 10 u bënë qytete të 11 fortifikuara në Judë dhe në Beniamin: Përforcoi fortesat dhe vendosi komandantë 12 dhe depo ushqimesh, vaji dhe vere. Në çdo qytet vendosi mburoja dhe shtiza dhe i bëri jashtëzakonisht të forta. Kështu ai me vete Judën dhe Beniaminin: 13 Përveç kësaj nga të gjitha territoret e tyre priftërinjtë dhe Levitët e tërë Izraelit 14 morën anën e tij. Në të vërtetë Levitët braktisën tokat e tyre për kullotë dhe pronat e tyre dhe shkuan në Judë dhe në Jeruzalem; sepse Jeroboami me bijtë e tij 15 i kishte përzënë nga shërbimi si priftërinj të Zotit;, dhe kishte caktuar priftërinj 16 kthyer pati për vendet e larta, për demonët dhe për viçat që kishte bërë. Mbas Levitëve ata nga gjithë fiset e Izraelit që kishin vendosur në zemër të tyre të kërkonin Zotin; Perëndinë e Izraelit, vajtën në Jeruzalem për t'i ofruar flijime Zotit; Perëndisë të 17 etërve të tyre. Kështu e përforcuan mbretërinë e Judës dhe e bënë të qëndrushëm për tre vjet Roboamin; birin e Salomonit, sepse për tre vjet ndoqën rrugën e Davidit 18 dhe të Salomonit. Roboami mori për grua Mahalathën; bijën e Jerimothit; birit 19 të Davidit dhe Abihajlit; bijës së Eliabit që ishte bir i Isait. Ajo i lindi fëmijët 20 Jeush, Shemariah dhe Zaaham. Mbas asaj mori për grua Maakahën, bijën e 21 Absalomit; e cila lindi Abijahun, Atain; Zizan dhe Shelomithin. Roboami e donte Maakahën; bijën e Absalomit, më tepër se të gjitha bashkëshortet e konkubinat tij (ai mori tetëmbëdhjetë bashkëshorte dhe shtatëdhjetë konkubina dhe i lindën 22 njëzet e tetë djem dhe gjashtëdhjetë vajza) Roboami e caktoi Abijahun; birin e Maakahës, si të parë që të ishte midis vëllezërve të tij, sepse mendonte ta bënte 23 mbret. Ai veproi me zgjuarsi dhe i shpërndau disa nga bijtë e tij në të gjitha e fortifikuara; u dha atyre princ ushqime me shumicë dhe kërkoi për ta shumë bashkëshorte. ## Chapter 12 Mbas forcimit të mbretërisë dhe të pushtetit të tij, Roboami braktisi ligjin e 2 Zotit bashkë me tërë Izraelin. Në vitin e të mbretit Roboam, Shishaku; mbret 3 1 Egjiptit, doli kundër Jeruzalemit (sepse ata kishin kryer mëkate kundër Zotit) me njëmijë e dyqind qerre dhe gjashtëdhjetë mijë kalorës; dhe bashkë me të erdhi nga Egjipti një popull i pallogaritshëm: Libianë; Sukej dhe Etiopias. Ai pushtoi 5 qytetet e fortifikuara që ishin pronë e Judës dhe arriti deri në Jeruzalem:. Atëherë profeti Shemajah shkoi te Roboami dhe te krerët e Judës, që ishin mbledhur në Jeruzalem nga frika e Shishakut, dhe u tha atyre: "Kështu thotë Zoti: "Ju më kini 6 braktisur; prandaj edhe unë ju braktis në duart e Shishakut' Atëherë princat e Izraelit dhe mbreti u përulën dhe thanë: "Zoti është i drejtë" . Kur Zoti pa që ata ishin përulur; fjala e Zotit iu drejtua Shemajahut; duke i thënë: "Me qenë se ata u përulën; unë nuk do t'i shkatërroj, por do tju jap pas çlirimin dhe zemërimi im 8 nuk do të kthehet kundër Jeruzalemit nëpërmjet Shishakut. Megjithatë do ti pestë pak<eos>
<bos>nënshtrohen atij, kështu do të njohin nga përvoja ç'do të thotë të më shërbesh mua 9 dhe t'u shërbesh mbretërive të kombeve" . Kështu Shishaku; mbret i Egjiptit; u sul kundër Jeruzalemit dhe mori me vete thesaret e shtëpisë të Zotit dhe thesaret e pallatit mbretëror; mori me vete çdo gjë; mori edhe mburojat prej ari që kishte bërë Salomoni. 10 Dhe në vend të tyre mbreti Roboam bëri mburoja prej bronzi dhe ua besoi ruajtjen 11 tyre kapitenëve të rojeve që ruanin portën e shtëpisë së mbretit. Sa herë që mbreti hynte në shtëpinë e Zotit, rojet shkonin dhe i merrnin dhe pastaj çonin 12 përsëri në sallën e rojeve. Me qenë se Roboami ishte përulur, zemërimi i Zotit u nga ai dhe nuk e shkatërroi plotësisht; në Judë kishte akoma gjëra të mira. 13 Kështu mbreti Roboam u përforcua në Jeruzalem dhe vazhdoi të mbretërojë. Kur filloi të mbretërojë, Roboami ishte dyzet e një vjeç, dhe mbretëroi shtatëmbëdhjetë 14 vjet në Jeruzalem; që Zoti Ai veproj sepse nuk u vu me zemrën e tij 15 në kërkim të Zotit. Bëmat e Roboamit, nga të parat deri në të fundit, a nuk janë vallë të shkruara në analet e profetit Shemajah dhe të shikuesit Ido, sipas 16 gjenealogjive? Pati luftra të vazhdueshme midis Roboamit dhez Jeroboamit. Pastaj Roboami pushoi bashkë me etërit e tij dhe u varros në qytetin e Davidit. Në hoq qyteti keq vend të tij mbretëroi i biri; Abijahu. ## Chapter 13 Në vitin e tetëmbëdhjetë të mbretërisë së Jeroboamit, Abijahu filloi të 2 mbretërojë në Judë. Ai mbretëroi tre vjet në Jeruzalem. E ëma quhej Mikajah; 3 ishte bija e Urielit nga Gibeahu. Pati luftë midis Abijahut dhe Jeroboamit. Abijahu u përgatit për betejën me një ushtri me luftëtarë trima; katërqind mijë njerëz të zgjedhur; edhe Jeroboami u radhit në rend beteje kundër tij me tetëqind mijë burra të zgjedhur, njerëz të fortë dhe trima. Duke qëndruar në malin e Tsemaraimit, që ndodhet në krahinën malore të Efraimit, Abijahu tha: "Më dëgjoni, Jeroboam dhe 5 tërë Izraeli! nuk e dini vallë që Zoti, Perëndia i Izraelit; ia ka dhënë për gjithnjë Davidit mbretërimin mbi Izrael, atij dhe bijve të tij, me një besëlidhje kripe? Megjithatë Jeroboami, bir i Nebatit; shërbëtor i Salomonit, birit të Davidit, u ngrit 7 dhe u rebelua kundër zotërisë së tij. Rreth tij ishin mbledhur njerëz të neveritshëm dhe horra, që ishin bërë të fortë kundër Roboamit, birit të Salomonit, kur Roboami 8 ishte i ri dhe pa përvojë, dhe nuk ishte mjaft i fortë sa tu rezistonte atyre. Tani ju mendoni të mund t'i rezistoni mbretërisë të Zotit, që është në duart e bijve të Davidit, sepse jeni një shumicë e madhe dhe keni me vete viçat e artë që Jeroboami ka bërë 9 për ju si perënditë tuaja. A nuk keni dëbuar vallë priftërinjtë e Zotit;, bij të Aaronit; dhe Levitët dhe nuk jeni bërë priftërinj si popujt e vendeve të tjera? Kështu kushdo që vjen me një dem të dhe me shtatë desh për t'u shenjtëruar, mund të bëhet 10 i atyre që nuk janë perëndi. Sa për ne, Zoti është Perëndia dhe ne nuk e kemi braktisur; priftërinjtë që i shërbejnë Zotit janë bij të Aaronit, ndërsa Levitët 11 kryejnë detyrat e tyre. Çdo mëngjes e çdo mbrëmje ata i ofrojnë Zotit olokauste dhe temjan erëmirë; për më tepër ata i vendosin bukët e paraqitjes në një tryezë të pastër, e artë me llambat e tij, sepse ne 12 respektojmë urdhrin e Zotit; Perëndisë tonë, por ju e keni braktisur. Dhe ja, vet Perëndia është me ne, mbi kryet tonë dhe priftërinjtë me buri kumbonjëse janë duke i rënë alarmit kundër jush. 0 bij të Izraelit, mos luftoni kundër Zotit, Perëndisë të 13 etërve tuaj, sepse nuk do të keni sukses' Ndërkaq Jeroboami me një pritë u mori krahët për t'i sulmuar; kështu ndërsa ai ishte radhitur para Judës, ata të 14 ndodheshin prapa tyre. Kur ata të Judës u kthyen, vunë re që beteja i priste si nga përpara ashtu dhe nga prapa. Atëherë i klithën Zotit dhe priftërinjtë u ranë borive. 15 Pastaj njerëzit e Judës lëshuan një britmë dhe, ndërsa njerëzit e Judës ulërinin; ndodhi që Perëndia Jeroboamin dhe tërë Izraelin përpara Abijahut dhe Judës. 16 Kështu bijtë e Izraelit ikën përpara Judës; dhe Perëndia i dorëzoi në duart e tij. 17 Abijahu dhe njerëzit e tij mundën keq; nga radhët e Izraelitëve ranë të vdekur 18 pesëqind mijë luftëtarë të zgjedhur. Kështu në atë kohë bijtë e Izraelit u poshtëruan; ndërsa bijtë e Judës u përforcuan sepse ishin mbështetur tek Zoti, 19 Perëndia etërve të tyre. Abijahu e ndoqi Jeroboamin dhe mori qytetet që vijojnë: Bethelin me fshatrat përreth, Jeshanahun me fshatrat përreth dhe Efraimin 20 me fshatrat përreth. Kështu gjatë jetës së Abijahut, Jeroboami nuk e mblodhi 21 më veten; pastaj Zoti e goditi dhe ai vdiq. Abijahu përkundrazi u bë fuqishëm; 22 mori katërmbëdhjetë gra dhe pati njëzet e dy djem dhe gjashtëmbëdhjetë vajza. Pjesa tjetër e bëmave të Abijahut, sjellja dhe fjalët e tija janë përshkruar në kronikat vogël prift ynë pritës goditi profetit Ido. ## Chapter 14 Pastaj Abijahun pushoi bashkë me etërit e tij dhe e varrosën në qytetin e Davidit. Në vend të tij mbretëroi biri, Asa. Në kohën e tij vendi qe i qetë dhjetë 2 3 vjet. Asa bëri atë që ishtë e mirë dhe e drejtë në sytë e Zotit; Perëndisë të tij. Ai hoqi nga vendi altarët e perëndive të huaj dhe vendet e larta, shkatërroi shtyllat e shenjta dhe i bëri copë-copë Asherimët. Përveç kësaj urdhëroi Judën të kërkojë Zotin; Perëndinë e etërve të tyre, dhe të zbatojë në praktikë ligjin dhe urdhërimet. 5 Hoqi gjithashtu nga të gjitha qytetet e Judës vendet e larta dhe idhujt; dhe me të 6 mbretëria njohu një periudhë qetësie. Ai ndërtoi qytete të fortifikuara në Judë, sepse vendi ishte i qetë. Në ato vite nuk pati asnjë luftë kundër tij, sepse Zoti i kishte 7 dhënë qetësi. Ai u thoshte atyre të Judës: ti ndërtojmë këto qytete dhe ti rrethojmë me mure, me kulla, me porta dhe shufra. Vendi është akoma në dispozicionin tonë, sepse kemi kërkuar Zotin; Perëndinë tonë; ne e kemi kërkuar dhe ai na ka dhënë paqe rreth e Kështu ata iu vunë ndërtimit dhe u begatuan. 8 Asa kishte një ushtri prej treqindmijë njerëzish nga Juda që mbanin ushta dhe mburoja; si dhe dyqind e tetëdhjetë mijë nga Beniamini që mbanin mburoja dhe 9 gjuanin me hark; tërë këta ishin burra të fortë dhe trima. Kundër tyre doli Zerahu, Etiopasi, me një ushtri prej një milion burrash dhe me treqind qerre dhe arriti deri 10 në Mareshah. Asa doli atëherë kundër tij dhe u vendosën në rend beteje në 11 luginën e Tsefathahut pranë Mareshahut. Atëherë Asa i klithi Zotit, Perëndisë të tij, dhe tha: "0 Zot, nuk ka njeri veç teje që mund të ndihmojë në luftimet midis një të fuqishmi dhe atij që mungon forca. Na ndihmo, 0 Zot; Perëndia ynë, sepse ne mbështetemi te ti dhe dalim kundër kësaj shumice në emrin tënd. 0 Zot, ti je 12 Perëndia ynë; mos lejo që njeriu të ta kalojë ty!' Kështu Zoti Etiopasit 13 përpara Asas dhe përpara Judës, dhe Etiopasit ua mbathën këmbëve. Atëherë Asa dhe njerëzit që ishin me të i ndoqën deri në Gherar. Prandaj Etiopasit u mundën, prej tyre nuk mbeti asnjë i gjallë, sepse ata u shkatërruan përpara Zotit dhe ushtrisë 14 së tij. Dhe ata morën një plaçkë shumë të madhe. Pastaj sulmuan tërë qytetet rreth e Gherarit, sepse tmeri i Zotit kishte zënë, dhe ata plaçkitën tërë qytetet 15 në të cilat kishte plaçkë të madhe. Sulmuan gjithashtu vathët e bagëtive dhe morën me vete një numër të madh dhensh dhe devesh. Pastaj u kthyen në Jeruzalem:. "Le qark" . goditi qark<eos>
<bos>## Chapter 15 2 Atëherë Fryma e Perëndisë erdhi mbi Azarisahun; birin i Odedit, që doli të takojë Asan dhe i tha: dhe ju të gjithë nga Juda dhe nga Beniamini; më dëgjoni! Zoti është me ju; kur ju jeni me të. Në rast se e kërkoni, ai do të vijë tek ju, por në 3 rast se e braktisni, edhe ai do tju braktisë. Për një kohë të gjatë Izraeli ka 4 pa Perëndinë e vërtetë, pa priftërinj që të jepnin mësim dhe pa ligj . Por në fatkeqësinë e tyre ata u rikthyen tek Zoti, Perëndia i Izraelit; e kërkuan dhe ai i la ta 5 gjenin. Në atë kohë nuk kishte siguri për ata që shkonin e vinin;, sepse të banorët e vendeve ishin shumë të shqetësuar . Një komb shtypej nga një tjetër, një qytet nga një tjetër, sepse Perëndia i hidhëronte me fatkeqësira të çdo lloji. Por ju jeni të fortë dhe mos lini që krahët tuaja të dobësohen; sepse puna juaj do të 8 shpërblehet. Kur Asa dëgjoi këto fjalë dhe profecinë e profetit Oded, mori zemër dhe hodhi idhujt e neveritshëm nga tërë vendi Judës dhe i Beniaminit si dhe nga 9 qytetet që kishte pushtuar në zonën malore të Pastaj mblodhi tërë Judën dhe Beniaminin dhe ata të Efraimit, të Manasit dhe të Simeonit që banonin bashkë me ta; në fakt kishin ardhur tek ai në numër të madh nga Izraeli, kur kishin parë që Zoti, 10 Perëndia i tyre, ishte me të. Kështu u mblodhën në Jeruzalem në muajin e tretë 11 të vitit të pesëmbëdhjetë të mbretërisë së Asas. Në atë kohë flijuan për Zotin 12 plaçka që kishin marrë, shtatëqind lopë dhe shtatë mijë dele. Pastaj u zotuan me një besëlidhje të kërkojnë Zotin; Perëndinë e etërve të tyre; me gjithë zemër dhe me 13 gjithë shpirtin e tyre. do të dënohej me vdekje, imadh apo i vogël, burrë apo grua. Përveç kësaj iu betuan Zotit me zë të lartë dhe me britma gëzimi, të shoqëruar me boritë dhe 15 brirët. Tërë Juda u gëzua nga betimi, sepse ishin betuar me gjithë zemër dhe kishin kërkuar Zotin me gjithë vullnetin e tyre, dhe ai i kishte lënë ta gjejnë. Kështu 16 Zoti u dha paqe rreth e Ai hoqi nga pozita që kishte si mbretëreshë edhe Maakahën; nënën e mbretit sepse ajo kishte bërë një shëmbëlltyrë të neveritshme të Asherahut. Pastaj Asa e shkatërroi shëmbëlltyrën; e bëri copë-copë dhe e dogji 17 pranë përroit Kidron. Por vendet e larta nuk u zhdukën në Izrael, megjithëse 18 zemra e Asas mbeti e ndershme gjithë jetës së tij. Ai bëri që të sillen në Asa, qenë gjithë qoftë qark. Asa, gjatë shtëpinë e Perëndisë gjërat e shenjtëruara nga i ati dhe gjërat e shenjtëruara nga ai 19 vetë: argjendin, arin dhe enët. Dhe nuk pati më luftë deri në vitin e tridhjetë e të mbretërisë së Asas . pestë ## Chapter 16 Në vitin e tridhjetë e gjashtë të mbretërisë së Asas, Baasha, mbret i Izraelit; doli kundër Judës dhe ndërtoi Ramahun për të penguar që dikush të hynte apo të 2 dilte nga Asa, mbret Judës . Atëherë Asa nxori nga thesaret e shtëpisë të Zotit dhe të pallatit mbretëror argjend dhe ar dhe ia dërgoi Ben-Hadadit; mbretit të Sirisë, 3 që banonte në Damask, duke thënë: "Le të ketë aleancë midis teje dhe meje, ashtu si kishte midis atit tim dhe atit tënd. Ja, unë po të dërgoj argjend dhe ar: prandaj, prishe aleancën me Baashan; mbretin e Izraelit me qëllim që ai të tërhiqet nga unë" . Ben-Hadadi e dëgjoi mbretin Asa dhe dërgoi komandantët e ushtrisë së tij kundër qyteteve të Izraelit. Këta sulmuan Ijonin, Danin, Abel-Maimin dhe të gjitha 5 qytetet-depozitë të Neftalit. Kur Baasha e mësoi këtë, e ndërpreu ndërtimin e Ramahut dhe pezulloi punimet e tij . Atëherë mbreti Asa mori të gjithë ata të Judës, që morën dhe lëndën e drurit që Baasha kishte përdorur për të ndërtuar Ramahun dhe me to ndërtoi Geban dhe Mitspahun. Në atë kohë shikuesi Hanani shkoi tek Asa, mbret i Judës, dhe i tha: "Me se u mbështete te mbreti i Sirisë dhe nuk u mbështete tek Zoti, Perëndia yt; ushtria e mbretit të Sirisë të shpëtoi nga 8 dora. A nuk ishin vallë Etiopasit dhe Libianët një ushtri e pamasë me një numër shumë të madh qerresh dhe kalorësish? Megjithatë, me se ishe mbështetur tek 9 Zoti ai i dha në duart e tua. Në të vërtetë Zoti me e tij shikon përpara dhe mbrapa tërë dheun për të treguar forcën e tij ndaj atyre që kanë një zemër të ndershme ndaj tij. Në këtë ti ke vepruar si një i pamend; prandaj tani e tutje do të kesh luftëra" 10 Asa u indinjua dhe e futi në burg, sepse ishte zemëruar me të për këto gjëra. Në 11 këtë kohë Asa u suall egërsisht edhe me disa njerëz nga populli. Por ja, bëmat Asait nga të parat deri në ato të fundit; i gjejmë të shkruara në librin e mbretit të 12 Judës dhe të Izraelit. Në vitin e tridhjetë e nëntë të mbretërimit të tij Asa u sëmur nga këmbët; dhe sëmundja e tij ishte shumë e rëndë, por gjatë sëmundjes së tij Ai 13 nuk kërkoi Zotin, por iu drejtua mjekëve. Kështu Asa pushoi bashkë me etërit gurët qenë qenë sytë 14 tij dhe vdiq në vitin e dyzetenjëtë të mbretërisë së tij. E varrosën në varrin që i kishte hapur vetes në qytetin e Davidit; e vendosën mbi një shtrat plot me aroma dhe melheme të ndryshme të parfumuara; të përgatitura sipas artit të parfumierit; dhe dogjën një sasi të madhe prej tyre për nder të tij. ## Chapter 17<eos>
<bos>2 Në vend të tij mbretëroi biri Jozafat; që u fortifikua kundër Izraelit. Ai vendosi trupa në tërë qytetet e fortifikuara të Judës dhe garnizone në vendin e Judës 3 dhe në qytetin e Efraimit, që ati tij kishte pushtuar: Zoti ishte me Jozafatin; sepse 4 ai eci në rrugët e para të Davidit, atit të tij. Ai nuk kërkoi Baalin; por kërkoi Perëndinë e atit të tij dhe eci sipas urdhërimeve të tij dhe jo sipas bëmave të Izraelit. 5 Prandaj Zoti e përforcoi mbretërinë në duart e tij. Tërë Juda 1 çonte dhurata Jozafatit; dhe ai pati me shumicë pasuri dhe lavdi. Zemra e tij u forcua në rrugët 7 Zotit dhe ai hoqi përsëri vendet e larta dhe Asherimët nga Juda. Vitin e tretë të mbretërisë së tij ai i dërgoi krerët e tij Ben-Hail, Obadiah, Zakaria; Nethaneel dhe Mikajaht që të jepnin mësime në qytetin e Judës; dhe me ta dërgoi Levitët Shemajah, Nethanjah, Zebadjah; Asahel, Shemiramoth; Jonathan, Adonijah, Tobijah dhe Tobadonijah, dhe bashkë me këta edhe priftërinjtë Elishama dhe Jehoram. Kështu ata dhanë mësime në Judë, duke pasur me vete librin e ligjit të Zotit; ata 10 kaluan nëpër tërë qytetet e Judës; duke e mësuar popullin: Tmerri i Zotit zuri të gjitha mbretëritë e vendeve që ishin rreth e qark Judës, dhe kështu ato nuk i shpallën 11 luftë Jozafatit. Disa nga Filistejtë i çuan Jozafatit dhurata dhe një haraç në argjend; edhe Arabët i sollën bagëti të imta: shtatë mijë e shtatëqind desh dhe shtatë mijë e 12 shtatëqind cjepë. Kështu Jozafati u bë gjithnjë e më madh dhe ndërtoi në Judë 13 fortesa dhe qytete-depozitë. Kreu shumë punime në qytetet e Judës, dhe në Jeruzalem mbante luftëtarë, burra të fortë dhe trima. Ky është regjistrimi i tyre, sipas shtëpive të tyre atërore. Nga Juda, komandantët e mijëshëve ishin Adnahu; si 15 pas tij vinin 16 Jehohanani; siprijës, me dyqind e tetëdhjetë mijë burra; pas tij ishte Amasiahu, bir Zikrit, që ishte kushtuar vullnetarisht Zotit, dhe me të dyqind mijë burra të 17 fortë dhe trima. Nga Beniamini ishte Eliada, burrë fortë dhe trim; dhe me të 18 armatosur me harqe dhe me mburoja; pas tij vinte Jehozabadi, dhe me të njëqind e shtatëdhjetë mijë burra për të marrë pjesë në 19 luftë. Tërë këta ishin në shërbim të mbretit; përveç atyre që ai kishte vendosur në qytetet e fortifikuara të të gjithë Judës. gati ## Chapter 18 2 Jozafati pati pasuri të mëdha dhe lavdi; ai bëri krushqi me Ashabin. Mbas disa vjetësh ai zbriti në Samari tek Ashabi. Atëherë Ashabi theri për të dhe për njerëzit që ishin me të një numër të madh delesh dhe lopësh dhe e bindi të dilte 3 bashkë me të kundër Ramothit nga Galaadi. Kështu Ashabi, mbret i Izraelit, i tha Jozafatit, mbretit të Judës: "A do të vish me mua kundër Ramothit nga Galaadi?" Jozafati iu përgjigj: "Ki besim tek unë si te vetja jote, te njerëzit e mi si te njerëzit 4 do të vijmë në luftë bashkë me ty"\_ Pastaj Jozafati tha mbretit të Izraelit: 5 "Të lutem, konsulto po sot fjalën e Zotit" Atëherë mbreti Izraelit thirri profetët, katërqind veta, dhe u tha atyre: "A duhet të shkojmë të luftojmë kundër Ramothit nga Galaadi, apo duhet të heq dorë nga ky veprim?" . Ata iu përgjigjën: "Shko; sepse Perëndia do ta japë atë në duart e mbretit" Por Jozafati tha: "Nuk ka këtu ndonjë profet tjetër të Zotit me të cilin mund të këshillohemi?"\_ Mbreti Izraelit iu përgjigj Jozafatit: "Éshtë edhe një njeri, Mikajahu; bir i Imlas, me të të cilit mund të këshillohemi me Zotin; por unë e urrej, sepse nuk profetizon kurrë ndonjë gjë të mirë për mua, por vetëm të keqen" . Jozafati tha: "Mbreti të mos flasë kështu' 8 Atëherë mbreti i Izraelit thirri një eunuk dhe i tha: "Sille shpejt Mikajahun; birin 9 Imlas"\_ Mbreti Izraelit dhe Jozafati, mbret i Judës, ishin ulur secili në fronin vet; të veshur me rrobat e tyre mbretërore; ishin ulur në lëmin që është te hyrja e 10 portës së Samarisë; dhe tërë profetët bënin profeci përpara tyre. Sedekia, bir i Kenaanahut; që kishte bërë brirë prej hekuri, tha: "Kështu thotë Zoti: "Me këta brirë 11 do të shposh tejpërtej Sirët deri sa ti shkatërrosh plotësisht"" Tërë profetët profetizuan në të njëjtën mënyrë, duke thënë: "Dil kundër Ramothit nga Galaadi 12 tu; pra, anë dhe do t'ia dalësh, sepse Zoti do ta japë atë në duart e mbretit" . Lajmëtari, që kishte shkuar të thërriste Mikajahun; foli duke i thënë: fjalët e profetëve përputhen duke thënë gjëra të mira për mbretin: Prandaj të lutem që fjala jote të jetë 13 "Ja, - shpall" . Si arriti para mbretit, mbreti tha: "Mikajah, a duhet të shkojmë të luftojmë kundër Ramothit të Galaadit; apo duhet të heq dorë?" . Ai u përgjigj: "Shkoni; 15 si fjala e secilit prej tyre; edhe ti thuaj të mira"\_ Por Mikajahu u përgjigj: Ashtu siç është e vërtetë që Zoti rron, çdo gjë që Perëndia im do të thotë unë do ta 14 gjëra pra, dhe do tju dalë mbarë, sepse ata do të jepen në duart tuaja" . Atëherë mbreti 1 tha: "Sa herë duhet të përgjërohem që të më thuash vetëm të vërtetën në emër të 16 paqe në shtëpinë e Mbreti i Izraelit i tha Jozafatit: A nuk të kisha thënë 18 vet"" Zotit?" Mikajahu u përgjigj: "E pashë tërë Izraelin të shpërndarë në malet, ashtu si dhentë që janë pa bari; dhe Zoti tha: Ata nuk kanë më zot; le të kthehet secili në 17 se lidhur me mua ai nuk do të profetizonte asgjë të mirë, por vetëm të keqen?" Atëherë Mikajahu i tha: "Prandaj dëgjo fjalën e Zotit. Unë e kam parë Zotin të ulur mbi fronin e tij, ndërsa tërë ushtria qiellore rrinte në të djathtë dhe në të majtë të tij. 19 - tjetër. Atëherë doli përpara një frymë që u paraqit para Zotit dhe tha: "Unë do 21 Zoti tha: "Kush do ta mashtrojë Ashabin, mbretin e Izraelit, që ai të dalë dhe të vdesë në Ramoth të Galaadit?"" . Dikush u përgjigj në një mënyrë, dikush në mënyrë 20 t'ia mbush mendjen"~ Zoti i tha: "Në çfarë mënyre?" \_ Ai u përgjigj: "Unë do të dal dhe do të jem një frymë i gënjeshtrës në gojën e të gjithë profetëve të tij" Zoti 22 fatkeqësi kundër teje" . Atëherë Sedekia, bir i Kenaanahut, u afrua dhe goditi me një shpullë Mikajahun; dhe tha: "Nga kaloi Fryma e Zotit kur doli nga unë që të 24 i tha: "Me siguri do tarrish ta bësh për vete, shko dhe vepro kështu" Prandaj ja, Zoti ka vënë një frymë gënjeshtre në gojën e këtyre profetëve të tu; por Zoti shpall 23 flasë me ty?" \_ Mikajahu u përgjigj: "Ja, do ta shohësh ditën në të cilën do të 25 1 mbretit; dhe u thoni atyre: Kështu thotë mbreti: "Futeni këtë në burg dhe ushqejeni me bukë dhe me ujë hidhërimi, deri sa unë të kthehem shëndoshë e mirë"" . 27<eos>
<bos>shkosh në një dhomë të brendshme për t'u fshehur! ' Atëherë mbreti Izraelit tha: "Merreni Mikajahun dhe çojeni tek Amoni, qeveritar i qytetit; dhe tek Joasi, bir 26 Mikajahu tha: "Në rast se ti kthehesh me të vërtetë shëndoshë e mirë, kjo do të thotë që Zoti nuk ka folur nëpërmjet meje" Dhe shtoi: "Dëgjoni, 0 ju popuj të 28 gjithë!" . Mbreti i Izraelit dhe Jozafati, mbret i Judës; dolën, pra, kundër Ramothit 29 nga Galaadi. Mbreti i Izraelit tha Jozafatit: "Unë do të vishem ndryshe dhe pastaj do të shkoj të luftoj, por ti vish rrobat e tua mbretërore" . Kështu mbreti 30 Izraelit ndërroi rrobat dhe shkuan të luftojnë. Mbreti i Sirisë kishte dhënë këtë urdhër kapitenëve të qerreve të tij duke thënë: "Mos luftoni kundër askujt, të madh 31 apo të vogël, por vetëm kundër mbretit të Izraelit" . Kështu, kur kapitenët e qerreve Jozafatin, ata thanë: "Ai është mbreti i Izraelit" . Pastaj e rrethuan për ta sulmuar; por Jozafati lëshoi një britmë dhe Zoti i vajti në ndihmë; Perëndia i shtyu 32 të largoheshin prej tij. Kur kapitenët e qerreve e kuptuan se nuk ishte mbreti i 33 Izraelit, hoqën dorë nga ndjekja. Por një njeri hodhi rastësisht një shigjetë me harkun e tij dhe e mbretin e Izraelit midis lidhjeve të parzmores së tij; prandaj mbreti i tha shqytarit të tij: "Kthehu dhe më ço përleshjes; sepse jam plagosur" . 34 Por beteja ishte aq e ashpër atë ditë sa që mbreti u detyrua të qëndrojë mbi qerren panë goditi larg tij përballë Sirëve deri në mbrëmje, dhe kur perëndoi dielli ai vdiq: ## Chapter 19 Jozafati, mbret i Judës, u kthye shëndoshë e mirë në shtëpinë e tij në Jeruzalem. Por shikuesi Jehu, bir i Hananit, i doli përpara dhe i tha mbretit Jozafat: "A duhet të ndihmoje ti një të dhe të doje ata që urrenin Zotin? Prandaj mëria e Zotit 3 është mbi ty . Megjithatë janë gjetur te ti gjëra të mira; sepse ke hequr nga vendi Asherothët dhe zemra jote është përpjekur për të kërkuar Perëndinë" . Kështu Jozafati banoi në Jeruzalem; pastaj shkoi përsëri midis popullit; nga Beer-Sheba në krahinën malore të Efraimit, dhe i solli ata përsëri te Zoti, Perëndia i etërve të tij. 5 Pastaj ai emëroi gjyqtarë në vend, në të tëra qytetet e fortifikuara të Judës, qytet pas dhe u tha gjyqtarëve: "Kini kujdes për atë që bëni, sepse nuk gjykoni për njeriun por për Zotin; që do të jetë me ju kur do të administroni drejtësinë. Prandaj tani frika e Zotit qoftë mbi ju. Tregoni kujdes për atë që bëni; sepse tek Zoti; 8 Perëndia ynë, nuk ka asnjë padrejtësi; as anësi, as pranim dhuratash. Edhe në Jeruzalem Jozafati vendosi disa Levitë priftërinj dhe të parë të shtëpive atërore të Izraelit për gjykimin e Zotit dhe për grindjet e ndryshme; këta banonin në Jeruzalem. 9 pafe qyteti, Iurdhëroi ata duke thënë: "Ju do të veproni duke pasur frikë nga Zoti, me besnikëri 10 dhe me zemër të pastër. Në çdo grindje që do t'ju parashtrohet para jush nga ana e vëllezërve tuaj që banojnë në qytetet e tyre, për gjak të derdhur ose për shkelje të ligjit apo të një urdhërimi, kundër statuteve ose dekreteve, lajmërojini që të mos bëhen fajtorë përpara Zotit, dhe zemërimi të mos bjerë mbi ju dhe mbi vëllezërit qoftë 11 tuaj. Veproni kështu dhe nuk do të bëheni fajtorë. Dhe ja, më i lartë Amariah do të caktohet mbi ju për çdo çështje që përket Zotit, ndërsa Zebadiahu, bir i Ismaelit; i pari i shtëpisë së Judës, do të jetë për çdo çështje që ka të bëjë me mbretin; edhe Levitët do të jenë në dispozicionin tuaj si gjyqtarë. Tregohuni të fortë dhe i hyni punës, dhe Zoti do të jetë me njeriun e drejtë" prifti ## Chapter 20 Mbas këtyreve ngjarjeve ndodhi që bijtë e Moabit; bijtë e Amonit dhe të tjerë 2 me ta së bashku me Amonitët erdhën të luftojnë kundër Jozafatit. Kështu erdhën disa të informonin Jozafatin; duke thënë: "Një shumicë e madhe është nisur kundër teje që përtej detit, nga Siria; ja, tani ata janë në Hatsatson-Thamar" (që është 3 En-Gedi). Atëherë Jozafati u trëmb dhe filloi të kërkojë Zotin; dhe shpalli një 4 agjërim në gjithë Judën. Kështu ata të Judës u mblodhën për të kërkuar ndihmën 5 e Zotit, dhe nga të gjitha qytetet e Judës vinin për të kërkuar Zotin. Pastaj Jozafati u më këmbë në mes të asamblesë së Judës dhe të Jeruzalemit në shtëpinë e Zotit përpara oborrit të ri dhe tha: "0 Zot, Perëndia i etërve tanë, a nuk je ti Perëndia që është në qiell? Po, ti sundon mbi të mbretëritë e kombeve, në duart e tua janë forca dhe fuqia dhe nuk ka njeri që mund të të rezistojë. A nuk ke qenë ti, Perëndia ynë, që ke dëbuar banorët e këtij vendi përpara popullit tënd të 8 Izraelit dhe ia ke dhënë për gjithnjë pasardhësve të mikut tënd Abraham? Ata 9 kanë banuar aty dhe kanë ndërtuar një shenjtërore për emrin tënd, duke thënë: "Në rast se na një fatkeqësi, shpata, giykimi apo murtaja ose zia e bukës, ne do të paraqitemi përpara këtij tempulli dhe përpara teje (sepse emri yt është në këtë tempull), do të të klithim ty nga fatkeqësia jonë, ti do të na dëgjosh dhe do të na vish 10 në ndihmë"\_ Dhe ja, tani bijtë e Amonit, të Moabit dhe ata të malit Seir, në lejove Izraelin të hynte kur ata po dilnin nga Egjipti 11 (prandaj ata qëndruan tyre dhe nuk 1 shkatërruan) , dhe ja, tani ata na ngrit gjitha godet larg<eos>
<bos>shpërblejnë, duke ardhur të na dëbojnë nga trashëgimia jote që na ke dhënë në 12 zotërim. 0 Perëndia ynë, a nuk do t'i dënosh ata? Sepse ne jemi pa forcë përpara kësaj shumice të madhe që vjen kundër nesh; nuk dimë çfarë të bëjmë, por tona 13 janë drejtuar te ti" . Tani tërë burrat e Judës, me fëmijët, bashkëshortet dhe bijtë 14 e tyre, rrinin më këmbë përpara Zotit. Atëherë në mes të asamblesë Fryma e Zotit përfshiu Jahazielin; birin e Zakarias, bir Benajahut, bir 1 Jejelit, bir 1 15 Mataniahut, një Levit nga bijtë e Asafit. Dhe ky tha: "Dëgjoni, ju të gjithë nga Juda, ju banorë të Jeruzalemit dhe ti, 0 mbret Jozafat! Kështu ju thotë Zoti: "Mos kini frikë, mos u tronditni për shkak të kësaj shumice të madhe, sepse beteja nuk 16 është juaja, por e Perëndisë. Nesër hidhuni kundër tyre; ja, ata do të ngjiten nëpër të përpjetën e Tsitsit, dhe ju do ti gjeni në skajin e luginës përballë shkretëtirës së 17 Jeruelit. Nuk do të jeni ju që do të luftoni në këtë betejë; zini pozicion; qëndroni pa lëvizur dhe do të shihni lirimin e Zotit; që është me ju. 0 Judë, 0 Jeruzalem, mos kini frikë dhe mos u tronditni; nesër do të dilni kundër tyre, sepse Zoti është me 18 ju". Atëherë Jozafati uli për tokë fytyrën e tij, dhe tërë Juda dhe banorët e 19 Jeruzalemit ranë përmbys përpara Zotit dhe e adhuruan. Pastaj Levitët, bijtë e Kehathitëve dhe të Korahitëve, u ngritën për të lëvduar me zë të lartë Zotin; Perëndinë 20 Izraelit. Mëngjesin vijues u çuan shpejt dhe u nisën për në shkretëtirën e Tekoas; ndërsa po viheshin për rrugë, Jozafati, duke qëndruar në këmbë, tha: "Dëgjomëni, 21 0 Judë, dhe ju banorë të Jeruzalemit! Besoni Pastaj, pasi u këshillua me popullin;, caktoi ata që duhet ti këndonin Zotit dhe duhet ta lëvdonin për shkëlqimin e shenjtërisë së tij, ndërsa ecnin përpara ushtrisë dhe thonin: "Kremtoni Zotin, sepse 22 mirësia e tij zgjat përjetë" . Kur ata filluan të këndojnë dhe të lëvdojnë, Zoti ngriti një kundër bijve të Amonit dhe të Moabit dhe atyre të malit të Seirit që kishin 23 ardhur kundër Judës, dhe mbetën të mundur. Bijtë e Amonit dhe të Moabit u ngritën kundër banorëve të malit të Seirit për të realizuar shfarosjen dhe shkatërrimin tyre; mbasi kryen shfarosjen e banorëve të Seirit, ndihmuan njeri-tjetrin për të 24 shkatërruar veten e tyre. Kështu kur ata të Judës arritën në lartësinë prej nga mund të kqyrej shkretëtira, u kthyen nga turma, dhe ja, nuk kishte veçse kufoma të 25 shtrira për tokë, asnjë nuk kishte shpëtuar. Atëherë Jozafati dhe njerëzit e tij shkuan për të marrë plaçkën e luftës; midis tyre gjetën një sasi të madhe pasurish mbi kufomat e tyre dhe sende me vlerë; morën për vete më tepër se sa mund t'i 26 mbartnin; iu deshën tri ditë për të marrë plaçkën; aq e shumtë ishte ajo. Ditën e sytë pritë katërt u mblodhën në Luginën e Bekimit; ku bekuan Zotin; prandaj ky vend quhet 27 Lugina e Bekimit edhe sot. Pastaj tërë njerëzit e Judës dhe të Jeruzalemit, me Jozafatin në krye, u nisën me gëzim për tu kthyer në Jeruzalem; sepse Zoti u kishte 28 dhënë shkas të gëzohen mbi armiqtë e tyre. Kështu hynë në Jeruzalem me harpa, 29 me qeste dhe me bori dhe u drejtuan nga shtëpia e Zotit. Tmerri i Zotit ra mbi të gjitha mbretëritë e vendeve të tjera; kur mësuan që Zoti kishte luftuar kundër 30 armiqve të Izraelit. Mbretëria e Jozafatit qe e qetë; Perëndia i tij i dha paqe rreth 31 Kështu Jozafati mbretëroi mbi Judë. Ai ishte tridhjetë e pesë vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi njëzet e vjet në Jeruzalem; e ëma quhej 32 Azubah dhe ishte bija e Shihlit. Ai ndoqi kudo rrugët e atit të tij, Asa, dhe nuk 33 u largua prej tyre, duke bërë atë që ishtë e drejtë në e Zotit. Megjithatë vendet e larta nuk u hoqën; sepse nuk e kishte akoma zemrën të në 34 mënyrë të qëndrueshme nga Perëndia i etërve të tyre . Pjesa tjetër e bëmave të Jozafatit, nga e para deri në atë të fundit, janë të shkruara në analet e Jehut, birit të 35 Hananit; që përfshihen në librin e mbretërve të Izraelit. Pas kësaj Jozafati, mbret 36 1 Judës, u lidh me Ashaziahun; mbretin e Izraelit; që vepronte me paudhësi; ai u lidh me të për të ndërtuar anije që të shkonin në Tarshish; pajisën anijet në 37 Etsion-Geber . Atëherë Eliezeri; bir i Dodavahut nga Mareshah, profetizoi kundër Jozafatit; duke thënë: "Nga që je bashkuar me Ashaziahun; Zoti ka shkatërruar veprat tua" . Kështu anijet u shkatërruan dhe nuk arritën dot në Tarshish. qark. pesë sytë populli kthyer ## Chapter 21 Pastaj Jozafati pushoi bashkë me etërit e tij dhe e varrosën me ta në qytetin e 2 Davidit. Në vendin e tij mbretëroi 1 biri, Jehorami. Ai kishte vëllezër, bij të 3 këta ishin bij të Jozafatit, mbretit të Izraelit. I ati u bëri atyre dhurata të mëdha prej argjendi, ari dhe sende të çmueshme, bashkë me qytete të fortifikuara në Judë, por ia dha mbretërinë Jehoramit, sepse ishte i parëlinduri. Por kur Jehorami shtiu në dorë mbretërinë e atit të tij dhe u përforcua, vrau me shpatë tërë vëllezërit e tij 5 dhe disa krerë të Izraelit. Jehorami ishte tridhjetë e dy vjeç kur filloi të mbretërojë, 6 dhe mbretëroi tetë vjet në Jeruzalem. Ai ndoqi rrugën e mbretërve të Izraelit ashtu si kishte bërë shtëpia e Ashabit; sepse gruaja e tij ishte një bijë e Ashabit, dhe bëri atë që është e keqe në sytë e Zotit. Megjithatë Zoti nuk deshi ta shkatërrojë shtëpinë Davidit, për shkak të besëlidhjes që kishte bërë me Davidin dhe sepse kishte 8 premtuar t'i jepte atij dhe bijve të tij një llambë përgjithmonë. Gjatë ditëve të mbretërisë së tij, Edomi ngriti krye kundër pushtetit të Judës dhe zgjodhi një mbret. Atëherë Jehorami u nis me komandantët e tij dhe me të gjitha qerret e tij; u pra, natën dhe i mundi Edomitët; që e kishin rrethuar atë dhe komandantët e qerreve 10 të tij. Kështu Edomi nuk iu nënshtrua pushtetit të Judës deri ditën e sotme. Në atë kohë edhe Libnahu krye kundër pushtetit të tij, sepse Jehorami kishte 11 braktisur Zotin, Perëndinë e etërve të tij. Edhe Jehorami ndërtoi vende të larta në malet e Judës, 1 shtyu banorët e Jeruzalemit në rrugën e kurvërimit dhe largoi 12 Judën. Atëherë i erdhi një shkrim nga profeti Elia; në të cilën thuhej: "Kështu i thotë Zoti, Perëndia Davditi, atit tënd: "Meqë nuk ke ndjekur rrugët e Jozafatit, 13 atit tënd, dhe rrugët e Asas, mbretit të Judës, por ke ndjekur rrugët e mbretërve të Izraelit dhe ke shtyrë në rrugën e kurvërimit Judën dhe banorët e Jeruzalemit; ashtu si ka vepruar shtëpia e Ashabit, dhe ke vrarë vëllezërit e tu, vetë familjen e 14 atit tënd, që ishin më të mirë se ti, ja, Zoti do të 'godasë me një fatkeqësi të madhe popullin tënd, fëmijët e tu, bashkëshortet e tua dhe gjithçka që ti zotëron; ti vetë do të goditesh nga sëmundje shumë të rënda, nga një sëmundje e zorrëve që do të 16 të nxjerrë çdo ditë e nga zorrët"" Përveç kësaj Zoti zgjoi kundër 17 Jehoramit frymën e Filistejve dhe të Arabëve; që banojnë pranë Etiopasve; dhe këta dolën kundër Judës, e pushtuan dhe morën me vete tërë pasuritë që gjetën në pallatin mbretëror, duke përfshirë bijtë dhe e tij; kështu nuk i mbeti asnjë bir 18 përveç Jehoahazit; më i prej bijve të tij. Mbas tërë kësaj Zoti e në 19 zorrët me një sëmundje të pashërueshme. Kështu, me kalimin e kohës, në fund të vitit të dytë, nga shkaku i sëmundjes, zorrët i dolën jashtë dhe vdiq duke hequr mundime të tmerrshme. Populli i tij nuk dogji parfume për nder të tij, ashtu si kishte 20 bërë për etërit e tij. Ai ishte tridhjetë e dy vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi tetë vjet në Jeruzalem. Iku pa lënë keqardhje; e varrosën në qytetin e ngrit, ngriti pak pak gratë vogli goditi<eos>
<bos>Davidit, por jo në varret e mbretërve. ## Chapter 22 Banorët e Jezrualemit shpallën mbret birin e tij më të vogël Ashaziahun, në vend të tij, sepse tërë bijtë më të mëdhenj ishin vrarë nga banda që kishte hyrë në kamp bashkë me Arabët. Kështu mbretëroi Ashaziahu; bir i Jehoramit; mbret i Judës. 2 Ashaziahu ishte dyzet e dy vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi një vit në 3 Jeruzalem. E ëma quhej Athaliah; ishte bij e Omrit. Edhe ai ndoqi rrugët e ndjekura nga shtëpia e Ashabit; sepse e ëma e këshillonte të vepronte në mënyrë të paudhë. Prandaj ai bëri atë që është e keqe në sytë e Zotit; ashtu si vepronin ata të shtëpisë e tij, 5 këshilltarët e tij. Duke ndjekur këshillën e tyre, ai shkoi me Jehoramin; birin e Ashabit, mbretit të Izraelit të luftojë kundër Hazaelit; mbretit të Sirisë, në Ramoth të Galaadit; dhe Sirët e plagosën Jehoramin. Kështu ai u kthye në Jezreel për të mjekuar plagët që kishte marrë në Ramah, duke luftuar kundër Hazaelit, mbretit të Sirisë. Ashaziahu; bir i Jehoramit; mbret i Judës, zbriti për të Jehoramin; birin 7 Ashabit;, në Jezreel, sepse ky ishte i sëmurë. Vizita që i bëri Ashaziahu Jehoramit ishte vendosur nga Perëndia për shkatërrimin e tij. Kur arriti në të vërtetë, ai doli me Jehoramin kundër Jehut; birit të Nimshit, që Zoti kishte vajosur për të shfarosur shtëpinë e Ashabit. Ndodhi që, ndërsa Jehu vendoste drejtësi në shtëpinë e Ashabit, u takua me krerët e Judës dhe me bijtë e vëllezërve të Ashaziahut që ishin në shërbim të Ashaziahut dhe i vrau. Urdhëroi gjithashtu ta kërkojnë Ashaziahun dhe e kapën (ai ishte fshehur në Samari); e çuan pastaj tek Jehu që e vrau. Pastaj e varrosën, sepse thonin: "Éshtë bir i Jozafatit, që e kërkonte Zotin me gjithë zemër" . Kështu 10 në shtëpinë e Ashaziahut nuk mbeti më njeri në gjendje të mbretërojë. Kur Athaliah, nëna e Ashaziahut, pa që 1 biri kishte vdekur, u ngrit dhe vrau tërë 11 pasardhësit mbretërorë të shtëpisë së Judës. Por Jehoshabeath, bija e mbretit mori Joasin; birin e Ashaziahut, e mori tinëz midis bijve të mbretit që ishin vrarë dhe e vendosi bashkë me tajën në dhomën e saj . Kështu Jehoshabeath; bija e mbretit Jehoram, bashkëshortja e priftit Jehojada (ishte motra e Ashaziahut) , e fshehu nga 12 Athialiahu që nuk e vrau. Kështu mbeti i fshehur me ta në shtëpinë e Perëndisë parë gjashtë vjet, ndërsa Athaliah mbretëronte mbi vendin. ## Chapter 23 Vitin e shtatë Jehojada mori kurajo; mori komandantët e qindëshëve, domethënë Azariahun, birin e Jerohamit, Ismaelin; birin e Jehohanamit, Azariahun, birin e 2 Obedit, Maasejahun; birin e Adajahut dhe Pastaj ata përshkuan Judën; mblodhën Levitët nga të gjitha qytetet e Judës dhe të parët e shtëpive atërore të Izraelit dhe 3 erdhën në Jeruzalem. Kështu tërë asambleja lidhi një aleancë me mbretin në shtëpinë e Perëndisë. Pastaj Jehojada u tha atyre: 'Ja, biri i mbretit do të mbretërojë, 4 si ka thënë Zoti për bijtë e Davidit. Ja çfarë do të bëni ju: një e treta nga ju, priftërinj dhe Levitë; që marrin shërbimin ditën e shtunë; do të caktohen në portat 5 tempullit; një e treta tjetër do të rrijë në pallatin e mbretit; dhe e treta tjetër në 6 e themelimit; ndërsa tërë populli do të rrijë në oborrin e shtëpisë të Zotit. Por askush nuk do të hyjë në shtëpinë e Zotit, përveç priftërinjve dhe Levitëve të shërbimit; këta mund të hyjnë sepse janë të shenjtëruar; por tërë populli do t'i përmbahet urdhrit të Zotit. Levitët do ta rrethojnë mbretin nga çdo anë, secili me armën e tij në dorë; kushdo që hyn në tempull do të vritet; ju përkundrazi do të qëndroni me mbretin, kur të hyjë dhe të dalë" Levitët dhe tërë Juda bënë pikërisht ashtu si kishte urdhëruar Jehojada; secili mori njerëzit e tij, ata e merrnin shërbimin të shtunën dhe ata që e linin shërbimin të shtunën; sepse Jehojada 9 nuk kishte liruar nga puna klasat që dilnin. Prifti Jehojada u dha komandantëve të qindëshëve ushtat dhe mburojat e vogla e të mëdha që qenë të mbretit David dhe 10 që ndodheshin në shtëpinë e Perëndisë. Pastaj vendosi tërë popullin; secili me armën e tij në dorë, nga krahu i djathtë deri në krahun e majtë të tempullit; gjatë 11 altarit dhe pranë tempullit;, rrotull mbretit. Atëherë nxorën birin e mbretit; vunë mbi kokë kurorën; i dorëzuan ligjin dhe e shpallën mbret; pastaj Jehojada dhe bijtë 12 Kur Athaliah dëgjoi zhurmën e popullit që vinte duke brohoritur për mbretin, ajo shkoi drejt popullit; në drejtim të 13 shtëpisë të Zotit. Shikoi, dhe ja, mbreti qëndronte më këmbë në podiumin e tij në hyrje, kapitenët dhe borizanët ishin pranë mbretit; tërë populli i vendit ishte gëzuar dhe u binte borive dhe këngëtarët me veglat e tyre musikore udhëhiqnin 14 lavdërimin. Atëherë Athaliah grisi rrobat e saj dhe bërtiti: "Tradhëti, tradhëti!"\_ Por Jehojada nxori komandantët e qindëshëve që komandonin ushtrinë dhe u portën prifti prifti prifti tha: "Nxirreni nga rreshtat dhe kushdo që i shkon pas të vritet me shpatë!" . Prifti në 15 të vërtetë kishte thënë: "Mos lejoni që të vritet në shtëpinë e Zotit" . Kështu e mbërthyen dhe; sa arriti në shtëpinë e mbretit nëpër rrugën e 16 vranë. Pastaj Jehojada bëri një besëlidhje ndërmjet vetes; tërë popullit dhe 17 mbretit; me qëllim që Izraeli të ishte populli Zotit. Atëherë tërë populli shkoi në tempullin e Baalit dhe e shkatërroi: copëtoi plotësisht altarët e tij dhe shëmbëlltyrat 18 dhe vrau përpara altarëve Matanin; iftin e Baalit. Pastaj Jehojada ua besoi mbikqyrjen e shtëpisë të Zotit priftërinjve levitë, që Davidi kishte vendosur në shtëpinë e Zotit për t'i ofruar olokauste Zotit siç është shkruar në ligjin e Moisiut;, 19 me gëzim dhe këngë, ashtu si kishte urdhëruar Davidi. Vendosi gjithashtu derëtarë në portat e shtëpisë të Zotit, me qëllim që të mos hynte askush që të ishte në një farë 20 mënyre papastër. Mori pastaj komandantët e qindësheve, parinë, ata që kishin autoritet mbi popullin dhe tërë popullin e vendit dhe bëri që mbreti të zbresë nga shtëpia e Zotit; duke kaluar pastaj nga e sipërme; arritën në pallatin mbretëror 21 dhe e ulën mbretin mbi fronin mbretëror. Kështu tërë populli vendit ishte në portës porta festë dhe qyteti mbeti i qetë, kur Athaliah u vra me shpatë. ## Chapter 24<eos>
<bos>Joasi ishte shtatë vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi dyzet vjet në 2 Jeruzalem. E ëma quhej Tsibiah dhe ishte nga Beer-Sheba. Joasi bëri atë që është 3 drejtë në sytë e Zotit gjatë gjithë kohës që jetoi prifti Jehojada. Jehojada i zgjodhi për të dy bashkëshorte dhe Joasit lindën djem dhe vajza. Mbas kësaj e shtyu 5 zemra Joasin të ndreqë shtëpinë e Zotit. Prandaj mblodhi priftërinjtë dhe Levitët dhe u tha atyre: "Shkoni në qytetet e Judës dhe mblidhni vit për vit nga gjithë Izraeli paratë që nevojiten për të restauruar shtëpinë e Perëndisë tuaj; përpiquni ta kryeni 6 shpejt këtë punë" . Por Levitët nuk treguan asnjë nxitim. Atëherë mbreti thirri kryepriftin Jehojada dhe tha: "Pse nuk u kërkove Levitëve që të sillnin nga Juda dhe nga Jeruzalemi taksën e caktuar nga Moisiu; shërbëtor i Zotit, dhe nga asambleja e Izraelit për çadrën e dëshmisë?" . Në të vërtetë bijtë e Athaliahës, të kësaj gruaje të keqe, kishin plaçkitur shtëpinë e Perëndisë dhe kishin përdorur madje gjithë gjërat 8 shenjtëruara të shtëpisë të Zotit për Baalët. Me urdhër të mbretit bënë një arkë dhe e vunë jashtë, te porta e shtëpisë të Zotit. Pastaj bënë një shpallje në Judë dhe në Jeruzalem, me qëllim që t'i çohej Zotit taksa që Moisiu; shërbëtori i Perëndisë, i 10 kishte vënë Izraelit në shkretëtirë. Tërë krerët dhe tërë populli u gëzuan dhe 11 sollën paratë, duke i hedhur në arkë deri sa e mbushën. Kur arka çohej nga Levitët tek inspektori i mbretit, sepse shihnin se kishte në të shumë para, sekretari i mbretit dhe ngarkuari nga kryeprifti vinin për të zbrazur arkën; pastaj e merrnin dhe e çonin përsëri në vendin e saj. Kështu vepronin çdo ditë; në këtë mënyrë grumbullonin 12 një sasi të madhe parash. Pastaj mbreti dhe Jehojada ua jepnin këto atyre që bënin shërbimin në shtëpinë e Zotit; dhe ata paguanin gurgdhëndësit dhe marangozët për të restauruar shtëpinë e Zotit, si edhe punëtorët e hekurit dhe të bronzit që 13 merreshin me shtëpinë e Zotit. Kështu punëtorët i kryen me kujdes punimet dhe me anë të tyre ndreqjet shkuan mbarë; ata e kthyen përsëri shtëpinë e Perëndisë në 14 gjendejn e saj origjinale dhe e përforcuan atë. Kur kishin mbaruar, paratë që mbetën i çuan para mbretit dhe Jehojadës dhe me to bënë orendi për shtëpinë e Zotit, orendi për shërbimin dhe për olokaustet, kupa dhe vegla të tjera prej ari ose argjendi. 15 Deri sa jetoi Jehojada; u ofruan vazhdimisht olokauste në shtëpinë e Zotit. Por Jehojada, tanimë i plakur dhe i ngopur me ditë, vdiq; ai ishte njëqind e tridhjetë vjeç 16 kur vdiq; e varrosën në qytetin e Davidit bashkë me mbretërit, sepse kishte bërë 17 të mira në Izrael, ndaj Perëndisë dhe ndaj shtëpisë së tij. Mbas vdekjes së Jehojadës, krerët e Judës shkuan dhe ranë përmbys përpara mbretit; dhe mbreti i 18 dëgjoi. Pastaj ata braktisën shtëpinë e Zotit, Perëndisë të etërve të tyre, dhe u shërbyen Asherimëve dhe idhujve; për shkak të këtij mëkati, zemërimi i Perëndisë 19 ra mbi Judën dhe mbi Jeruzalemin. Zoti u dërgoi atyre profetë për ti bërë të 20 kthehen tek ai; këta dëshmuan kundër tyre, por ata nuk deshën t'i dëgjojnë. Atëherë Fryma e Perëndisë erdhi mbi Zakarian; birin e priftit Jehojada; që u ngrit përpara popullit dhe tha: "Kështu thotë Perëndia: Pse shkelni urdhërimet e Zotit dhe 21 nuk keni mbarësi? Mëqe e keni braktisur Zotin edhe ai do tju braktisë" Por ata komplotuan kundër tij dhe me urdhër të mbretit, e vranë me në oborrin e shtëpisë 22 të Zotit. Kështu mbreti Joas nuk e kujtoi mirësinë që Jehojada, ati i Zakarias;, kishte treguar ndaj tij dhe ia vrau të birin, i cili duke vdekur tha: "Zoti e shikoftë 23 dhe të kërkoftë llogari! Kështu ndodhi që, në fillim të vitit të ri, ushtria e Sirëve Ata erdhën në Judë dhe në Jeruzalem dhe shfarosën nga populli gurë 24 Kur Sirët u tërhoqën nga ai (sepse e kishin lënë shumë të sëmurë) , shërbëtorët e tij kurdisën një komplot kundër tij, për shkak të vrasjes së bijve të priftit Jehojada; dhe e vranë në shtratin e tij . Kështu ai vdiq dhe e varrosën në qytetin e Davidit; por 26 tërë krerët e tij, dhe tërë plaçkën ia çuan mbretit të Damaskut. Megjithëse ushtria Sirëve kishte ardhur me veta, Zoti u dha në dorë një ushtri shumë të madhe, sepse kishin braktisur Zotin; Perëndinë e etërve të tyre. Kështu ata e gjykuan Joasin. 25 pak jo në varrezat e mbretërve. &amp;lt;aaa add&amp;gt; Këta janë ata që komplotuan kundër tij: Zabadi, bir i Shimeathit, Amonitja, dhe Jehozbadi, bir i Shimrithit, Moabitja. 27 &amp;lt,aaa add&amp;gt; Përsa u përket bijve të tij, profecitë e shumta të thëna kundër tij dhe meremetimi i shtëpisë së Perëndisë, ja, këto gjëra janë shkruar në historinë e librit të mbretërve. Në vend të tij mbretëroi biri, Amatsiahu. ## Chapter 25 Amatsiahu ishte njëzet e vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi njëzet 2 nëntë vjet në Jeruzalem. E ëma quhej Jehoadan dhe ishte nga Jeruzalemi. Ai 3 bëri atë që është e drejtë në e Zotit;, por jo me gjithë zemër. Mbasi përforcoi mbretërinë e tij, ai vrau shërbëtorët e tij që kishin vrarë mbretin; atin e tij . Megjithatë ai nuk i vriste bijtë e tyre, por veproi siç është shkuar në ligj në librin e Moisiut; të cilin Zoti e urdhëroi duke thënë: "Etërit nuk do të vriten për fajin e bijve të tyre, dhe as bijtë e tyre nuk do të vriten për fajin e etërve; por secili do të dënohet 5 me vdekje për mëkatin e vet" Përveç kësaj Amatsiahu mblodhi ata të Judës dhe caktoi mbi ta komandantët e mijëshëve dhe të qindëshëve sipas shtëpive të tyre atërore, për tërë Judën dhe Beniaminin; pastaj bëri regjistrimin nga njëzet vjeç e lart dhe doli që ishin treqind mijë burra të zgjedhur, të aftë për luftë dhe të zotë të përdorin ushtën dhe mburojën. Rekrutoi gjithashtu me para njëqind mijë burra nga Izraeli, të fortë dhe trima, për njëqind talenta argjendi. Por një njeriu Perëndisë erdhi me Izraelin; as me ndonjë nga bijtë e Efraimit! Por në rast se dëshiron të shkosh, shko megjithatë; edhe po të tregohesh trim në betejë, Perëndia do të të bëjë të biesh para armikut; sepse Perëndia ka pushtet të ndihmojë dhe të të bëjë që të biesh" . pesë sytë Amatsiahu i tha atëherë njeriut të Perëndisë: "Por çdo t'i bëj njëqind talentat që ia dhashë ushtrisë së Izraelit?" . Njeriu Perëndisë u përgjigj: "Zoti mund të të japë më 10 11 tepër se aq' Atëherë Amatsiahu e shpërndau ushtrinë që kishte ardhur tek ai nga Efraimi, me qëllim që të kthehej në shtëpi të saj; por zemërimi i pjesëtarëve të saj u rrit shumë kundër Judës dhe ata u në shtëpi me një zemërim të madh. kthyen Pastaj Amatsiahu, mbasi mori zemër, u vU në krye të popullit të tij, shkoi në 12<eos>
<bos>tërë u bënë copë-copë. Por burrat e ushtrisë, që Amatsiahu kishte shpërndarë që të mos vinin me të për të luftuar, u vërsulën mbi qytetet e Judës, nga Samaria deri 14 luginën e Kripës dhe vrau dhjetë mijë njerëz të Seirit. Bijtë e Judës kapën gjallë dhjetë mijë të tjerë dhe i çuan në majë të shkëmbit, prej ku i hodhën poshtë; dhe të 13 në Beth-Horon, duke vrarë tre mijë banorë dhe duke marrë një plaçkë të madhe. Pas kthimit të tij nga masakra e Edomitëve; Amatsiahu urdhëroi që ti sillnin perënditë e bijve të Seirit, vendosi si perëndi të tij, ra përmbys përpara tyre dhe u ofroj temjan: 15 popullin e tyre nga dora jote?" . Ndërsa vazhdonte të fliste akoma me të, mbreti i tha: "A të kemi bërë vallë këshilltar të mbretit? Pusho! Pse kërkon të vritesh?"\_ Atëherë profeti nuk foli më, por tha: "Unë e di që Perëndia ka vendosur të të 17 Prandaj zemërimi Zotit u ndez kundër Amatsiahut dhe i dërgoi një profet për t'i thënë: "Pse kërkove perënditë e këtij populli; që nuk kanë qenë të zotë të çlirojnë 16 shkatërrojë, sepse ke bërë këtë dhe nuk more parasysh këshillën time" Atëherë Amatsiahu, mbret i Judës, u këshillua; dërgoi t'i thotë Joasit, birit të Jehoahazit, 18 pasi kafshë e egër e Libanit kaloi andej dhe e shkeli gjembin. Ti ke thënë: Ja, unë kam mundur Edomin"= dhe zemra jote të ka bërë krenar aq sa të mburresh. Rri në shtëpinë tënde. Pse kërkon të shkaktosh fatkeqësi, duke shkatërruar veten tënde dhe 20 birit të Jehut, mbret i Izraelit: "Eja të ballafaqohemi njeri me tjetrin në betejë"\_ Por Joasi, mbret i Izraelit, dërgoi t'i thotë Amatsiahut, mbretit të Judës: "Gjembi i Libanit i çoi fjalë kedrit të Libanit: 'Jepi vajzën tënde për grua birit tim" Por një 19 Judën bashkë me ty?" \_ Por Amatsiahu nuk e dëgjoi; kjo gjë vinte në të vërtetë nga Perëndia; me qëllim që të jepeshin në dorën e armikut, sepse kishin kërkuar 21 Judës. Juda u mund nga Izraeli, dhe secili ia mbathi në çadrën e vet. Joasi, mbret Izraelit, zuri në Beth-Shemesh Amatsiahun, mbretin e Judës, birin e Joasit, bir i Jehoahazit; e në Jeruzalem dhe bëri një të çarë prej katërqind kubitësh në 24 çoi perënditë e Edomit. Kështu Joasi, mbret i Izraelit, doli kundër Judës; dhe ai dhe Amatsiahu; mbret i Judës; u ndeshën me njeri-tjetrin në Beth-Shemesh që i përkiste 22 23 muret e Jeruzalemit që nga porta Efraimit deri te porta e Qoshes. Mori tërë arin dhe argjendin dhe të gjitha sendet që gjendeshin në shtëpinë e Perëndisë, që i ishin besuar Obed-Edomit; thesaret e pallatit mbretëror dhe disa pengje, pastaj u kthye 25 përsëri në Samari. Amatsiahu, bir 1 Joasit, mbretit të Judës, jetoi edhe 26 pesëmbëdhjetë vjet mbas vdekjes së Joasit, birit të Jehoahazit; mbret i Izraelit. Pjesa tjetër e bëmave të Amatsiahut; nga të parat gjer në ato të fundit, a nuk janë të 27 shkruara vallë, në librin e mbretërve të Judës dhe të Izraelit? Mbas largimit të Amatsiahut nga Zoti, u kurdis kundër tij një komplot në Jeruzalem; ai iku në Lakish, 28 por e ndoqën deri në Lakish dhe aty e vranë. E ngarkuan pastaj mbi kuaj dhe e varrosën bashkë me etërit e tij në qytetin e Judës. ## Chapter 26 Pastaj tërë populli i Judës mori Uziahun; që ishte atëherë gjashtëmbëdhjetë 2 vjeç dhe e bëri mbret në vend të atit të tij, Amatsiahut. Ai ndërtoi Elathin dhe ia 3 ripushtoi Judës, mbasi mbretin e pushoi bashkë me etërit e tij. Uziahu ishte gjashtëmbëdhjetë vjeç kur filloi të mbretërojë dhe mbretëroi pesëdhjetë e dy vjet në Jeruzalem. E ëma quhej Jekoliah dhe ishte nga Jeruzalemi. Ai bëri atë që është e 5 drejtë në e Zotit, pikërisht ashtu si kishte bërë Amatsiahu; ati. Ai kërkoi Perëndinë gjatë jetës së Zakarias, që kuptonte vizionet e Perëndisë; dhe për deri sa 6 kërkoi Zotin, Perëndia e begatoi. Ai doli dhe luftoi kundër Filistejve;, rrëzoi muret Gathit, muret e Jabnehut dhe muret e Ashdodit, dhe ndërtoi qytete në afërsi të 7 Ashdotit dhe midis Filistejve. Perëndia e ndihmoi kundër Filistejve, kundër 8 Arabëve që banonin në Gur-Baal dhe kundër Meunitëve. Amonitët i paguanin Uziahut një haraç; fama e tij qe përhapur deri në kufijtë e Egjiptit; sepse ishte bërë 9 shumë 1 fuqishëm. Uziahu ndërtoi gjithashtu kulla në Jeruzalem në e 10 Qoshes; në portën e Luginës dhe mbi Qoshen e mureve dhe i fortifikoi këto. Ai ndërtoi kulla edhe në shkretëtirë dhe gërmoi shumë puse, sepse kishte një numër të madh bagëtish; si në pjesën e poshtme të vendit ashtu dhe në fushë; kishte gjithashtu 11 sytë portën bujqër dhe vreshtarë në malet dhe në Karmel, sepse e donte tokën. Uziahu kishte gjithashtu një ushtri luftëtarësh që shkonte në luftë në formacion; sipas numrit të regjistruar nga sekretari Jeijel dhe nga komisari Maasejah nën urdhërat e Hananiahut, 12 thuhej: "E ka zënë lebra' Në vend të tij mbretëroi i biri, Jothami. një nga kapitenët e mbretit. Numri i përgjithshëm i të parëve të shtëpive atërore, 13 njerëzve të fortë dhe trima, ishte dy mijë e gjashtëqind veta. Nën komandën e tyre ndodhej një ushtri prej treqind e shtatë mijë e pesëqind njerëz të aftë të luftojnë 14 me trimëri të madhe, për të ndihmuar mbretin kundër armikut. Uziahu i furnizoi domethënë tërë ushtrinë, me mburoja; ushta, përkrenare, parzmore, harqe dhe 15 hobe për të hedhur Në Jeruzalem specialistët ndërtuan gjithashtu disa makina të cilat ai i vendosi mbi kullat dhe në qoshet, për të hedhur shigjeta dhe të mëdhenj. Fama e tij u përhap larg, sepse u ndihmua në mënyrë të mrekullueshme 16 deri sa u bë i fuqishëm. Por, mbasi u bë i fuqishëm, zemra e tij u bë krenare aq sa U korruptua dhe ai mëkatoi kundër Zotit, duke hyrë në tempullin e Zotit për të 17 djegur temjan në altarin e temjanit. Pas tij hyri Azariah me tetëdhjetë 18 priftërinj të Zotit; njerëz trima. Ata iu kundërvunë mbretit Uziah dhe thanë: që janë shenjtëruar për të ofruar temjan. Dil nga vendi 1 shenjtë, sepse ke kryer 19 mëkat! Kjo nuk do të sjellë asnjë nder nga ana e Zotit Perëndi"\_ Atëherë Uziahu, që kishte në dorë një temjanisë për të ofruar temjanin; u zemërua; por ndërsa po u hakërrohej priftërinjve; mbi ballin e tij shpërtheu lebra; përpara priftërinjve, në 20 shtëpinë e Zotit, pranë altarit të temjanit. Kryeprifti Azariah dhe tërë priftërinjtë tjerë u kthyen ndaj tij, dhe ja, mbi ballin e tij dukeshin shenjat e lebrës. Kështu e 21 nxorën me të shpejtë dhe ai vetë nxitoi të dalë sepse Zoti e kishte goditur. Mbreti Uziah mbeti lebroz deri ditën e vdekjes së tij dhe banoi në një shtëpi të izoluar;, sepse ishte lebroz dhe ishte përjashtuar nga shtëpia e Zotit; dhe 1 biri Jotham ishte kryeintendenti i pallatit mbretëror dhe administronte drejtësinë e popullit të vendit:. 22 Pjesa tjetër e bëmave të Uziahut; nga të parat deri në të fundit; janë shkruar nga 23 profeti Isaia; bir Amotsit. Kështu Uziahu pushoi bashkë me etërit e tij dhe e varrosën bashkë me etërit e tij në fushën e varrimit që u takonte mbretërve, sepse ata, gurë. gurë prifti<eos>
<bos>## Chapter 27 Jothami ishte njëzet e vjeç pesë gjashtëmbëdhjetë vjet në Jeruzalem. E ëma quhej Jerushah; ishte bija e Tsadokut. 2 Ai bëri atë që është e drejtë në e Zotit, pikërisht ashtu si kishte vepruar ati, Uziahu; (megjithëse nuk hyri në tempullin e Zotit), por populli tij vazhdonte të 3 korruptohej . Ai ndërtoi portën e sipërme të shtëpisë të Zotit dhe bëri shumë punime në muret e Ofelit. Përveç kësaj ndërtoi qytete në krahinën malore të Judës dhe 5 kala dhe kulla ndër pyje. 1 shpalli gjithashtu luftë mbretit të bijve të Amonit dhe i mundi ata. Bijtë e Amonit i dhanë atë vit njëqind talenta argjendi, dhjetë mijë kore dhe dhjetë mijë elbi. Po kjo sasi iu dorëzua nga bijtë e Amonit vitin e dytë dhe të tretë. Kështu Jothami u bë i fuqishëm; sepse rregulloi ecjen e tij përpara Zotit, 7 Perëndisë të tij. Pjesa tjetër e bëmave të Jothamit, tërë luftërat dhe ndërmarrjet e 8 tij janë shkruar në librin e mbretërve të Izraelit dhe të Judës. Ai ishte njëzet e pesë 9 vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi gjashtëmbëdhjetë vjet në Jeruzalem. Pastaj Jothamin pushoi bashkë me etërit e tij dhe e varrosën në qytetin e Davidit. sytë gruri Në vend të tij mbretëroi i biri, Ashazi. ## Chapter 28 Ashazi ishte njëzet vjeç kur filloi të mbretërojë; dhe mbretëroi gjashtëmbëdhjetë vjet në Jeruzalem:. Ai nuk bëri atë që është e drejtë në e Zotit, siç kishte bërë 2 Davidi, i ati; por ndoqi rrugët e mbretërve të Izraelit; madje bëri shëmbëlltyra prej metali të shkrirë për Baalët. Ai dogji temjan në luginën e Birit të Hinomit dhe dogji në zjarr bijtë e tij, duke ndjekur veprimet e neveritshme të kombeve që 4 Zoti kishte dëbuar përpara bijve të Izraelit; përveç kësaj bënte flijime dhe dogji 5 temjan mbi vendet e larta; mbi kodrat dhe nën pemë të gjelbëruar . Prandaj Zoti, Perëndia i tij, ia dha në dorë mbretit të Sirisë; ky i mundi dhe zuri një numër të madh robërish që i çuan në Damask. U dha gjithashtu në dorë të mbretit të Izraelit; që i shkaktoi një humbje të madhe. Në të vërtetë Pekahu, bir i Remaliahut, brenda një dite vrau njëqind e njëzet mijë burra në Judë, tërë trima, sepse kishin braktisur Zotin, Perëndinë e etërve të tyre. Zikri, një trim nga Efraimi, vrau Maasejahun; birin e mbretit; Azrikam; prefektin e pallatit; dhe Elkanahun; që zinte vendin e dytë 8 sytë çdo pas mbretit. Bijtë e Izraelit çuan robër, midis vëllezërve të tyre, dyqind mijë gra, bij dhe bija; u morën atyre edhe një plaçkë të madhe, që e çuan në Samari. Por aty ishte një profet Samari dhe tha: "Ja, me se Zoti, Perëndia i etërve tuaj, ishte i zemëruar me 10 Judën, ju dha ata në duart tuaja; por ju i vratë me tërbim; që arriti deri në qiell. Dhe tani doni t'i nënshtroni, si skllevërit tuaj dhe skllavet tuaja; bijtë dhe bijat e Judës dhe të Jeruzalemit. Por në realitet a nuk jeni fajtorë ju vetë përpara Zotit, 11 Perëndisë tuaj? Dëgjomëni, pra, dhe kthejini robërit që keni zënë midis vëllezërve 12 tuaj, sepse përndryshe zemërimi zjarrtë i Zotit do të bjerë mbi ju" . Atëherë disa nga krerët e bijve të Efraimit, Azariahu, bir 1 Johananit, Berekiahu, bir 1 Meshilemothit; Ezekia; bir i Shalumit; dhe Amasa, bir i Hadlait; u ngritën kundër 13 atyre që ktheheshin nga lufta; dhe u thanë: 'Ju nuk do ti sillni këtu robërit; sepse mbi ne rëndon tanimë një faj kundër Zotit; ajo që keni ndër mend të bëni do t'i shtojë edhe më tepër mëkatet dhe fajin tonë, sepse faji është mjaft i madh dhe një 14 zemërim i zjarrtë i kërcënohet Izraelit" . Atëherë ushtarët i lanë robërit dhe plaçkën 15 përpara komandantëve dhe tërë asamblesë. Pastaj disa njerëz të thirrur me emër u ngritën dhe morën robërit dhe me rrobat e plaçkës veshën tërë ata që ishin lakuriq; u dhanë rroba dhe sandale, për të ngrënë dhe për të pirë dhe i vajosën; pastaj i mbartën tërë të dobëtit mbi gomarë dhe i çuan në Jeriko; qyteti i palmave; pranë vëllezërve 16 të tyre, pastaj u kthyen në Samari. Në atë kohë mbreti Ashaz shkoi t'i kërkojë 17 ndihmë mbretit të Asirisë. Edomitët kishin ardhur përsëri, kishin mundur Judën 18 dhe kishin marrë me vete robërit. Filistejtë kishin pushtuar edhe qytetet e fushës dhe të Negevit të Judës dhe kishin marrë Beth-Shemeshin, Ajalonin; Gederothin; Sokon me fshatrat e tij, Timnahun me fshatrat e tij, Gimzon me fshatrat e tij, dhe 19 ishin vendosur aty. Zoti në fakt kishte poshtëruar Judën për shkak të Ashazit, mbretit të Izraelit, që kishte nxitur rënien morale në Judë dhe kishte kryer mëkate 20 të rënda kundër Zotit. Kështu Tilgath-Pilneseri; mbret Asirisë, doli kundër tij 21 dhe e shtypi në vend që ta ndihmonte, megjithatë Ashazi kishte marrë një pjesë të thesareve të shtëpisë të Zotit, të pallatit të mbretit dhe të krerëve; dhe ia kishte 22 dhënë të gjitha mbretit të Asirisë; megjithatë kjo nuk i vlejti fare. Edhe kur ishte 23 1 shtypur, mbreti Ashaz mëkatoi edhe më shumë kundër Zotit. U ofroi flijime perëndive të Damaskut që e kishin mundur, duke thënë: "Me se perënditë e mbretit të Sirisë ndihmojnë unë do ti ofroj atyre flijime që të më ndimojnë edhe mua" . Por qenë pikërisht ata që shkaktuan shkatërrimin e tij dhe atë të të gjithë qenë ynë qenë ata, 24 Izraelit. Ashazi mblodhi gjithë veglat e shtëpisë së Perëndisë, i bëri ato copë-copë; 25 mbylli portat e shtëpisë të Zotit, ndërtoi altare në çdo kënd të Jeruzalemit; dhe në çdo qytet të Judës vendosi vende të larta për tu djegur temjan perëndive të tjera, 26 duke shkaktuar kështu zemërimin e Zotit, Perëndisë të etërve të tij. Pjesa tjetër bëmave të tij dhe tërë sjelljet e tij, nga e para në të fundit, janë shkruar në librin e 27 mbretërve të Judës dhe të Izraelit. Pastaj Ashazin pushoi bashkë me etërit e tij dhe e varrosën në qytet; në Jeruzalem; por nuk deshën ta vënë në varrezat e mbretërve të Izraelit. Në vend të tij mbretëroi i biri, Ezekia. ## Chapter 29<eos>
<bos>Ezekia ishte njëzet e pesë vjeç kur filloi të mbretërojë dhe mbretëroi njëzet e 2 nëntë vjet në Jeruzalem. E ëma quhej Abijah; ishte bija e Zakarias. Ai bëri atë që 3 ishte e drejtë në e Zotit; pikërisht ashtu si kishte vepruar Davidi, i ati. Në vitin e të mbretërimit të tij, në muajin e parë, ai hapi portat e shtëpisë të Zotit dhe i restauroi. Pastaj solli priftërinjtë dhe Levitët, dhe i mblodhi në sheshin lindor; 5 dhe u tha: "Më dëgjoni, 0 Levitë! Tani shenjtërohuni dhe shenjtëroni shtëpinë e Zotit; Perëndisë të etërve tuaj, dhe nxirrni nga vendi i shenjtë çdo gjë të papastër. Sepse etërit tanë kanë kryer mëkate dhe kanë bërë atë që është e keqe në Zotit, Perëndisë tonë dhe e kanë braktisur, duke i hequr fytyrat e tyre nga banesa e 7 Zotit dhe duke kthyer krahët. Ata madje kanë mbyllur portat e portikut; kanë shuar llambat dhe nuk kanë djegur më temjan as nuk kanë ofruar olokauste në vendin shenjtë të Perëndisë të Izraelit. Prandaj zemërimi i Zotit ra mbi Judën dhe Jeruzalemin, dhe ai i ka braktisur në telashe, në shkretim dhe në përbuzje; siç mund 9 ta shihni me tuaj. Dhe ja, për shkak të kësaj, etërit tanë ranë nga goditjet e 10 shpatës, dhe bijtë tanë, bijat tona dhe tona janë në robëri. Tani kam në 1 11 zemërimit të tij të largohet prej nesh. Bij të mij, mos u tregoni të shkujdesur tani, sepse Zoti ju ka zgjedhur që t'i shërbeni atij, që të jemi shërbëtorët e tij dhe që t'i 12 ofroni temjan" . Atëherë Levitët u ngritën: Mahathi; bir i Amasait; Joeli, bir i sytë parë sytë sytë gratë Azariahut; nga bijtë e Kehathit. Nga bijtë e Merarit, Kishi, bir i Abdiut dhe Azariahut, bir i Jehalelelit. Nga Ghershonitët, Joahu, bir i Zimahut dhe Edeni, bir i Joahut. Nga bijtë e Elitsafanit, Shimri dhe Jeieli. Nga bijtë e Asafit, Zakaria dhe Mataniahu. 13 14 Uzieli. Ata mblodhën vëllezërit e tyre dhe u shenjtëruan; pastaj hynë në shtëpinë 16 bijtë e Hemanit; Jehieli dhe Shimei. Nga bijtë e Jeduthunit; Shemajahu dhe 15 Nga Zotit për ta pastruar;, sipas urdhrit të mbretit, në përputhje me fjalët e Zotit. Kështu priftërinjtë hynë brënda shtëpisë të Zotit për ta pastruar dhe nxorën jashtë, në oborrin e shtëpisë të Zotit; të gjitha sendet e papastra që gjetën në tempullin e Zotit; Levitët 1 morën për t'i çuar jashtë në përroin e Kidronit. Filluan të shenjtërohen ditën e të muajit; ditën e tetë të muajit hynë në portikun e Zotit; brenda tetë ditëve pastruan shtëpinë e Zotit dhe e përfunduan ditën e gjashtëmbëdhjetë parë 17 18 të muajit të Pastaj hynë në pallatin e mbretit Ezekia dhe i thanë: "Kemi pastruar tërë shtëpinë e Zotit, altarin e olokausteve me të gjitha veglat e tij dhe 19 parë. Atëherë mbreti Ezekia u shpejt, mblodhi parinë e qytetit dhe u ngjit në 21 ngrit tryezën e bukëve të paraqitjes me gjithë veglat e saj. Përveç kësaj kemi vënë përsëri në vend dhe kemi pastruar të gjitha përdorëset që mbreti Ashaz në mëkatin e tij kishte flakur tej gjatë mbretërimit të tij; dhe ja, tani janë përpara altarit të Zotit" 20 shtëpinë e Zotit. Ata sollën shtatë dema, shtatë desh, shtatë qengja dhe shtatë cjep, si flijim për mëkatin për mbretërinë, për shenjtëroren dhe për Judën. Pastaj 22 therën qengjat dhe spërkatën me gjakun e tyre altarin. Pastaj i paraqitën mbretit 24 mbreti urdhëroi priftërinjtë, bijtë e Aaronit, t'i ofronin në altarin e Zotit. Kështu therën demat; dhe priftërinjtë mblodhën gjakun e tyre dhe spërkatën altarin me të; në të njëjtën mënyrë therën deshtë dhe spërkatën gjakun e tyre mbi altar; pastaj 23 dhe asamblesë cjeptë e flijimit për mëkatin; dhe ata vunë mbi to duart e tyre. Priftërinjtë i therën dhe ofruan gjakun e tyre mbi altar si flijim për mëkatin; si shlyerje fajit për tërë Izraelin, sepse mbreti kishte urdhëruar të ofronin olokaustin dhe 25 me anë të profetëve të tij. Kështu Levitët zunë vend me e Davidit, dhe 27 veglat flijimin për mëkatin, për tërë Izraelin. Mbreti vendosi gjithashtu Levitët në shtëpinë e Zotit me cembale, me harpa dhe me qeste, sipas urdhrit të Davidit, të Gadit, shikuesi mbretit; dhe të profetit Nathan; sepse urdhri ishte dhënë nga Zoti 26 priftërinjtë me boritë. Atëherë Ezekia urdhëroi që olokausti të ofrohej mbi altar; dhe në çastin që filloi olokausti, filloi gjithashtu e Zotit me boritë dhe me kënga 28 shoqërimin e veglave të Davidit, mbretit të Izraelit. Atëherë tërë asambleja u përul, ndërsa këngëtarët këndonin dhe trumbetierët u binin veglave të tyre; e tërë 29 kjo vazhdoi deri në fund të olokaustit. Me të mbaruar olokausti, mbreti dhe tërë 30 ata që ishin me të u përkulën dhe adhuruan. Pastaj mbreti Ezekia dhe urdhëruan Levitët të lëvdonin Zotin me fjalët e Davidit dhe të shikuesit Asaf; ata e 31 lëvduan me gëzim; pastaj u përkulën dhe e adhuruan. Atëherë Ezekia mori fjalën falënderimi në shtëpinë e Zotit" . Kështu asambleja solli flijime dhe oferta falenderimi; 32 dhe të gjithë ata që ua donte zemra sollën olokauste. Numri i olokausteve që solli asambleja ishte shtatëdhjetë dema, njëqind desh dhe dyqind qengja; të tëra këto 33 ishin olokauste për Zotin. Kafshët e shenjtëruara ishin gjashtëqind lopë dhe tre 34 mijë dele. Por priftërinjtë ishin shumë të dhe nuk mund të rripnin tërë olokaustet; prandaj vëllezërit e tyre, Levitët, i ndihmuan deri sa mbaroi tërë puna dhe deri sa të shenjtëroheshin priftërinjtë e tjerë, sepse Levitët e kishin zemrën më 35 të pastër në shenjtërimin e priftërinjve. Pati një numër të madh olokaustesh së bashku me dhjamin e fljimeve të falënderimit dhe me blatimet e olokausteve. Kështu 36 u rivendos shërbimi i shtëpisë të Zotit. Ezekia dhe tërë populli u gëzua që Perëndia e kishte përgatitur popullin; në të vërtetë kjo gjë u bë shpejt. paria pakët ## Chapter 30 Pastaj Ezekia i dërgoi lajmëtarë tërë Izraelit dhe Judës dhe i shkroi gjithashtu letra Efraimit dhe Manasit që të vinin në shtëpinë e Zotit në Jeruzalem për të festuar 2 Pashkën për nder të Zotit, Perëndisë të Izraelit. Mbreti, dhe tërë asambleja 3 në Jeruzalem vendosën ta kremtojnë Pashkën në muajin e dytë; në të vërtetë nuk kishin mundur ta kremtonin në kohën e caktuar, sepse priftërinjtë nuk ishin shenjtëruar në numër të mjaftueshëm dhe populli nuk ishte mbledhur në Jeruzalem. 4 5 Kjo gjë i pëlqeu mbretit dhe tërë asamblesë. Vendosën kështu të shpallin në tërë Izraelin, një njoftim nga Beer-Sheba deri në Dan, që të vijnë në Jeruzalem për të kremtuar Pashkën për nder të Zotit, Perëndisë të Izraelit; sepse prej shumë vitesh nuk e kishin kremtuar në mënyrën e paracaktuar. Korrierët, pra, shkuan në gjithë paria Izraelin dhe në Judën me letrat e mbretit dhe të parisë së tij, duke shpallur sipas urdhrit të mbretit: "Bij të Izraelit; kthehuni tek Zoti, Perëndia i Abrahamit, Isakut gëzimi të madh, kurse Levitët dhe priftërinjtë lëvdonin çdo ditë Zotin; duke i kënduar<eos>
<bos>dhe i Izraelit, me qëllim që ai të rikthehet pranë asaj që iu ka mbetur dhe që ka shpëtuar nga duart e mbretërve të Asirisë. Mos jini si etërit tuaj dhe vëllezërit tuaj, që kanë mëkatuar kundër Zotit, Perëndisë të etërve të tyre, i cili për këtë shkak 8 i ka braktisur dhe i ka lënë në pikëllim; siç e shihni. Tani mos e fortësoni zverkun si etërit tuaj, por jepini dorën Zotit; ejani në shenjtëroren e tij që ai ka shenjtëruar përjetë dhe i shërbeni Zotit, Perëndisë tuaj, me qëllim që zjarri i zemërimit të tij të 9 largohet nga ju. Sepse, në rast se ktheheni tek Zoti, vëllezërit tuaj dhe bijtë tuaj do të trajtohen me dhembshuri nga ata që i kanë internuar dhe do të kthehen në këtë vend, sepse Zoti, Perëndia juaj, është mëshirshëm dhe zemërmadh dhe nuk do ta 10 heqë fytyrën prej jush, në rast se ktheheni tek ai" . Dhe korrierët kaluan nga një qytet në tjetrin në vendin e Efraimit dhe të Manasit deri në Zabulon; por njerëzit i 11 përqeshnin dhe talleshin me ta. Megjithatë disa burra nga Asheri, nga Zabuloni 12 dhe nga Manasi u përulën dhe erdhën në Jeruzalem. Por në Judë dora e Perëndisë veproi duke u dhënë atyre një zemër të njëllojtë për të kryer urdhrin e mbretit dhe 13 të parisë, sipas fjalës të Zotit. Një turmë e madhe u mblodh në Jeuzalem për të kremtuar festën e të Ndormëve gjatë muajit të dytë; ishte një kuvend shumë i madh. 14 U ngritën dhe zhdukën altarët që ishin në Jeruzalem; zhdukën gjithashtu tërë 15 altarët e temjanit dhe hodhën në përroin e Kidronit. Pastaj flijuan Pashkën, ditën e katërmbëdhjetë të muajit të dytë. Priftërinjtë dhe Levitët, plot turp, u 16 shenjtëruan dhe ofruan olokauste në shtëpinë e Zotit. Ata zunë vendet që u përkisnin sipas normave të përshkruara nga ligji i Moisiut; njeriut të Perëndisë. 17 Priftërinjtë spërkatnin gjakun; që merrnin nga duart e Levitëve. Duke qenë se shumë njerëz të asamblesë nuk ishin shenjtëruar, Levitët kishin për detyrë t'i flijonin 18 qengjat e Pashkës për tërë ata që nuk ishin të pastër, për t'ia shenjtëruar Zotit. Në të vërtetë një pjesë e madhe e popullit, shumë nga Efraimi, nga Manasi; nga Isakari dhe nga Zabuloni nuk ishin pastruar, dhe e hëngrën njëlloj Pashkën, duke vepruar ndryshe nga sa ishte shkruar. Por Ezekia u lut për ata, duke thënë: "Zoti, që 19 është mirë, të falë cilindo që ia ka kushtuar zemrën e tij të kërkojë Perëndinë, 20 Zotin; Perëndinë e etërve të tij, edhe pa pastrimin që kërkon shenjtërorja"\_ Dhe 21 Zoti dëgjoi Ezekian dhe shëroi popullin: Kështu bijtë e Izraelit, që ishin në Jeruzalem; kremtuan festën e të Ndormëve shtatë ditë me radhë në një atmosferë 22 banesën e shenjtë të Zotit në qiell. me vegla tingëllonjëse Zotit. Ezekia i foli zemrës të të gjithë Levitëve që tregonin njohje të mirë të gjërave të Zotit. Kështu ata hëngrën për shtatë ditët e caktuara të festës, duke ofruar flijime falenderimi dhe duke lëvduar Zotin; Perëndinë e etërve 23 të tyre. Pastaj tërë kuvendi vendosi ta kremtojë festën shtatë ditë të tjera; kështu 24 e kremtuan shtatë ditë të tjera me gëzim. Në fakt Ezekia, mbret i Judës, i kishte falur kuvendit një mijë dema të dhe shtatë mijë dele; edhe kishte dhuruar kuvendit një mijë dema të vegjël dhe dhjetë mijë dele; dhe një numër i madh 25 priftërinjsh ishte shenjtëruar. Tërë asambleja e Judës kremtoi festën bashkë me priftërinjtë, me Levitët; me tërë asamblenë e atyre që erdhën nga Izraeli dhe me të 26 huajt që kishin mbërritur nga vendin e Izraelit ose që banonin në Judë. Kështu një gëzim të madh në Jeruzalem: Nga koha e Salomonit; birit të Davidit; mbret 27 1 Izraelit, nuk kishte ndodhur asgjë e tillë në Jeruzalem. Pastaj priftërinjtë Levitë u ngritën dhe bekuan popullin; zëri tyre u dëgjua dhe lutja e tyre arriti deri në vegjël paria pati ## Chapter 31 Mbasi mbaruan tërë këtë punë, Izraelitët e pranishëm u nisën për në qytetet e Judës, për të thyer kollonat e shenjta, për të shembur Asherimët dhe për të shkatërruar 2 vendet e larta dhe altarët në Ezekia rindërtoi klasat e priftërinjve dhe të Levitëve në bazë të klasave të tyre, secila sipas shërbimit të tij, priftërinjtë dhe Levitët për olokaustet dhe flijimet e falenderimit për të shërbyer; për të falenderuar dhe për të 3 lëvduar në portat e kampeve të Zotit. Mbreti caktoi edhe pjesën e pasurive të tij, që do ti caktoheshin për olokauste; olokaustet e mëngjesit dhe të mbrëmjes, olokaustet e të shtunave, të ditëve të hënës së re dhe të festave solemne, ashtu siç 4 është shkruar në ligjin e Zotit. Gjithashtu urdhëroi popullin; ata që banonin në Jeruzalem, t'u jepnin priftërinjve dhe Levitëve pjesën që u takonte, me qëllim që të 5 tregoheshin të vendosur në ligjin e Zotit. Sa u përhap ky urdhër, bijtë e Izraelit dhanë me shumicë prodhimet e para të grurit, të verës, të vajit; të mjaltit dhe të të 6 gjitha prodhimeve të arave; dhe çuan një të dhjetë të bollshme nga çdo gjë. Bijtë e Izraelit dhe të Judës që banonin në qytetet e Judës çuan edhe ata të dhjetën e lopëve dhe të deleve; po kështu edhe të dhjetën e gjërave të shenjta të shenjtëruara Zotit, Perëndisë të tyre, dhe krijuan me to shumë grumbuj . Filluan t'i bëjnë grumbujt 8 në muajin e tretë dhe e përfunduan këtë në muajin e shtatë. Kur Ezekia dhe krerët erdhën për të parë grumbujt; bekuan Zotin dhe popullin e tij të Izraelit. 10 Pastaj Ezekia pyeti priftërinjtë dhe Levitët për grumbujt; kryeprifti Azariah; nga shtëpia e Tsadokut, iu përgjigj: "Që kur filloi prurja e ofertave në shtëpinë e Zotit;, kemi ngrënë sa jemi ngopur dhe kanë mbetur me shumicë, sepse Zoti ka bekuar 11 popullin e Atëherë Ezekia 1 12 urdhëroi ata të përgatisnin disa dhoma në shtëpinë e Zotit. Ata i përgatitën, dhe sollën aty me besnikëri ofertat, të dhjetën dhe e shenjtëruara. Levitit Konaniahu 13 iu besua kryeintendenca dhe mbas tij vinte i vëllai, Shimei. Jehieli, Ahaziahu, Nahathi, Asahelli, Jerimothi, Jozabadi, Elieli, Ismakiahu, Mahathi dhe Benajahu ishin mbikqyrës nën urdhrat e Konaniahut dhe të vëllait të tij Shimei, me porosi të 14 mbretit Ezekia dhe të Azariahut, kreu i shtëpisë së Perëndisë. Leviti Kore, bir i Imnahut; rojë e portës lindore, ishte caktuar për ofertat vullnetare që bëheshin 15 Perëndisë për të shpërndarë ofertat e larta të Zotit dhe gjërat shumë të shenjta. Nën urdhrat e tij ishin Edeni, Miniamini, Jeshua, Shemajahu, Amariahu; Shekaniahu në qytetet e priftërinjve; që duhet t'u bënin me përpikmëri shpërndarjen vëllezërve 16 të tyre; të mëdhenj apo të vegjël, sipas klasave të tyre; me përjashtim të meshkujve që ishin regjistruar në gjeneologjitë e tyre nga mosha tre vjeç e lart; ata u shpërndanin të gjithë atyre që hynin në shtëpinë e Zotit racionin e tyre të përditshëm për shërbimin 17 tyre, sipas funksioneve të tyre dhe në bazë të klasës së cilës 1 përkisnin; priftërinjve të regjistruar në gjenealogjitë sipas shtëpive atërore dhe Levitëve me 18 moshë njëzet vjeç e lart; sipas detyrave të tyre dhe klasave të cilave u përkisnin, dhe gjithë atyre që ishin regjistruar në gjenealogjinë, domethënë fëmijët e tyre të vegjël, bashkëshortet e tyre bijtë e tyre dhe bijat e tyre si anëtarë të të gjithë 19 asamblesë; sepse në funksionin që u ishte caktuar ata u shenjtëruan në shenjtëri. Edhe për priftërinjtë, bijtë e Aaronit; që banonin në fshat; në zonat rreth qyteteve; kishte në çdo qytet njerëz të caktuar me emër për të ndarë racionet çdo mashkulli 20 midis priftërinjve dhe tërë Levitëve të regjistruar në gjenealogjitë. Ezekia veproi kështu në të gjithë Judën; bëri atë që është e mirë, e drejtë dhe e vërtetë përpara 21 Zotit, Perëndisë të tij. Çdo që ndërmori për shërbimin shtëpisë të Perëndisë, për ligjin dhe për urdhërimet; për të kërkuar Perëndinë e tij, ai e bëri me punë gjëra gjërat e gjithë zemër; prandaj ai mbarësi. punë pati<eos>
<bos>## Chapter 32 Mbas këtyre gjërave dhe këtyre veprimeve besnikërie të Ezekias;, Senasheribi, mbret i Asirisë, erdhi, hyri në Judë dhe rrethoi qytetet e fortifikuara; me qëllim që 2 ti pushtonte. Kur Ezekia pa që Senasheribi kishte ardhur me qëllim që të sulmonte 3 Jeruzalemin, vendosi me komandantët e tij dhe me trimat e tij të mbyllnin ujërat 4 e burimeve që ndodheshin jashtë qytetit; dhe ata e ndihmuan në këtë punë. Kështu u mblodh një numër i madh njerëzish, të cilët i zunë të gjitha burimet dhe përroin që rridhte nëpër vend, duke thënë: "Pse mbreti i Asirisë duhet të vijë dhe të gjejë 5 ujë me shumicë?" Atëherë Ezekia mori guxim; rindërtoi të gjitha muret e rrëzuara; kulla dhe përjashta ndërtoi një mur të jashtëm; gjithashtu ai fortifikoi Milon në qytetin e Davidit dhe urdhëroi të bëheshin shumë ushta dhe mburoja. Caktoi komandantë ushtarakë mbi popullin; 1 mblodhi rreth vetes në sheshin e qytetit dhe i foli zemrës së tyre, duke thënë: "Tregohuni të fortë dhe trima! Mos kini frikë dhe mos u tronditni para mbretit të Asirisë dhe para morisë që është me të, sepse 8 me ne është një më i madh nga ai që ndodhet me të. Me të është një krah prej mishi, por me ne është Zoti, Perëndia ynë, për të na ndihmuar dhe për të luftuar nël 9 betejat tona" . Populli u qetësua nga fjalët e Ezekias, mbretit të Judës. Mbas kësaj Senasheribi, mbret i Asirisë, ndërsa ndodhej me të gjitha forcat e tij përballë Lakishit;, dërgoi shërbëtorët e tij në Jeruzalem për ti thënë Ezekias, mbretit të Judës, dhe të 10 gjithë atyre të Judës që ndodheshin në Jeruzalem: "Kështu flet Senasheribi, mbret 11 i Asirëve: Ku e mbështetni besimin që qëndroni të rrethuar në Jeruzalem? nuk po ju gënjen Ezekia me qëllim që të vdisni nga uria dhe nga etja; duke thënë: "Zoti, 12 Perëndia ynë, do të na çlirojë nga duart e mbretit të Asirisë"? A nuk i ka hequr vallë vetë Ezekia vendet e tij të larta dhe altarët e tij, duke thënë Judës dhe Jeruzalemit: "Ju do të adhuroni përpara një altari të vetëm dhe mbi të do të ofroni 13 temjan"? A nuk e dini ju çfarë u kemi bërë unë dhe etërit e mi gjithë popujve të vendeve të tjera? A kanë të aftë perënditë e kombeve të këtyre vendeve të 14 çlirojnë në një farë mënyre vendet e tyre nga duart e mia? Midis tërë perëndive të këtyre kombeve që etërit e mi kanë caktuar për shfarosje, kush, pra, ka mundur të çlirojë popullin e tij nga dora ime? Si do të mund tju çlirojë Perëndia juaj; pra, 15 ngriti qenë nga dora ime? Prandaj tani mos e lini Ezekian t'ju gënjejë dhe tju mashtrojë në këtë mënyrë; mos i zini besë! Duke qenë se asnjë perëndi e ndonjë kombi 0 mbretërie; nuk ka mundur të çlirojë popullin e tij nga dora ime apo nga dora e etërve të mi, aq 31 veprat e tij. Por kur krerët e Babilonisë i dërguan lajmëtarë për tu informuar për 16 më Perëndia juaj do të mund t'ju çlirojë nga dora ime!' Shërbëtorët e tij 17 flissnin akoma kundër Zotit Perëndi dhe kundër shërbëtorit të tij Ezekia. Senasheribi shkroi gjithashtu letra për të sharë Zotin; Perëndinë e Izraelit, dhe për të folur kundër tij, duke thënë: Ashtu si perënditë e kombeve të vendeve të tjera nuk i kanë çliruar popujt e tyre nga dora ime, kështu as Perëndia i Ezekias nuk do 18 ta çlirojë popullin e tij nga dora ime" Ata bërtitën me zë të lartë në gjuhën judaike duke iu drejtuar popullit të Jeruzalemit që rrinte mbi muret; për ta trembur 19 dhe për ta tmerruar, dhe kështu të shtinin në dorë qytetin. Ata folën kundër Perëndisë të Jeruzalemit ashtu si kundër 'perëndive të popujve të tokës; që janë vepër 20 dorës së njeriut. Por mbreti Ezekia dhe profeti Isaia, bir i Amotsit; u lutën me 21 këtë rast dhe klithën në drejtim të qiellit. Atëherë Zoti dërgoi një engjëll që shfarosi gjithë burrat e fortë dhe trima; princat dhe komandantët në kampin e mbretit të Asirisë. Ky u kthye në vendin e tij mbuluar me turp; pastaj hyri në tempullin e 22 perëndisë së tij, ku vetë bijtë e tij e vranë me shpatë. Kështu Zoti shpëtoi Ezekian dhe banorët e Jeruzalemit nga dora e Senasheribit; mbretit të Asirisë, dhe nga dora 23 gjithë të tjerëve dhe i mbrojti rreth e Një numër i madh njerëzish i çuan oferta Zotit në Jeruzalem dhe sende të çmuara Ezekias, mbretit të Judës, i cili qysh 24 atëherë u madhërua në e tërë kombeve. Në ato ditë Ezekia u sëmur për 25 vdekje. Ai iu lut Zotit, që i foli dhe i dha një shenjë. Por Ezekia nuk iu përgjigj mirësisë që iu bë atij, sepse zemra e tij ishte bërë krenare; prandaj mbi të, mbi Judën 26 dhe mbi Jeruzalemin ra zemërimi i Zotit. Pastaj Ezekia e përunji krenarinë e zemrës së tij, ai dhe banorët e Jeruzalemit; prandaj zemërimi i Zotit nuk erdhi mbi 27 ta gjatë jetës së Ezekias. Ezekia pasuri shumë të mëdha dhe nder. Ai bëri depozita për argjendin;, arin, e çmuar, aromat, mburojat, dhe për çdo lloj 28 objektesh të çmuara, magazina për drithërat; verën e vajin; stalla për çdo lloj 29 gjedhi dhe vathë për delet. Vec këtyre ndërtoi qytete dhe pati një numër të madh kopesh dhe bagetish të trasha; sepse Perëndia i kishte dhënë pasuri shumë të mëdha. 30 Ishte Ezekia vetë që mbylli burimin e sipërm të ujrave të Gihonit dhe i kanalizoi poshtë në anën perëndimore të qytetit të Davidit. Ezekia ia doli mbanë në të gjitha pak qark. sytë pati gurët mrekullinë që kishte ndodhur në vend, Perëndia e braktisi për ta vënë në provë e 32 për të njohur gjithçka që ishte në zemrën e tij. Pjesa tjetër e bëmave të Ezekias dhe veprat e tij të mira janë shkruar në vizionin e profetit Isaia; bir i Amotsit; dhe 33 në librin e mbretërve të Judës e të Izraelit. Pastaj Ezekia pushoi bashkë me etërit e tij dhe u varros në shpalin e varreve të bijve të Davidit; në vdekjen e tij gjithë Juda dhe banorët e Jeruzalemit i bënë nderime. Në vend të tij mbretëroi biri i tij Manasi. ## Chapter 33<eos>
<bos>Manasi ishte dymbëdhjetë vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi pesëdhjet 2 vjet në Jeruzalem. Ai bëri atë që është e keqe në sytë e Zotit; duke ndjekur 3 gjërat e neveritshme të kombeve që Zoti kishte dëbuar përpara bijve të Izraelit. Ai rindërtoi vendet e larta që Ezekia, i ati, kishte shkatërruar, altarë për Baalët, bëri Asherimët dhe ra përmbys përpara tërë ushtrisë së qiellit dhe u vu në shërbim të saj. 5 Ndërtoi altarë për gjithë ushtrinë e qiellit në të dy oborret e shtëpisë të Zotit. I kaloi bijtë e tij nëpër zjarr në luginën birit të Hinomit; përdori magjinë, shortarinë; dhe shtrigërinë, dhe konsultoi mediumet dhe magjistarët. Bëri plotësisht atë që është e keqe në e Zotit; duke provokuar zemërimin e tij. Vuri madje një shëmbëlltyrë të gdhendur; idhullin që kishte bërë, në shtëpinë e Perëndisë dhe për të cilën Perëndia i kishte thënë Davidit dhe Salomonit, birit të tij: "Në këtë shtëpi dhe në Jeruzalem; që kam zgjedhur midis 8 tërë fiseve të Izraelit, do të vë emrin tim përjetë; dhe nuk do të bëj që të endet më këmba e Izraelit vendit që u kam dhënë etërve të tyre, me kusht që të kujdesen të zbatojnë në praktikë gjithçka që kam urdhëruar, sipas tërë ligjit; statuteve dhe dekreteve të dhëna me anë të Moisiut" Por Manasi iu shmang Judës dhe banorët e Jeruzalemit duke i shtyrë të vepronin më se kombet që Zoti kishte shkatërruar 10 para bijve të Izraelit. Zoti foli Manasit dhe popullit të tij, por ata nuk ia vurën 11 veshin. Atëherë Zoti solli kundër tyre komandantët e ushtrisë së mbretit të Asirisë, që e zunë Manasin me çengela në hundë, e lidhën me zinxhira prej bronzi dhe e 12 çuan në Babiloni. Kur u gjend në hall, iu lut shumë Zotit, Perëndisë të tij, dhe pesë ngriti sytë larg keq 13 mbretit Amon; pas kësaj populli bëri mbret në vend të tij, të birin, Josia. u 'përul thellë përpara Perëndisë të etërve të tij . Pastaj iu fal dhe iu lut shumë dhe Perëndia e dëgjoi lutjen e tij dhe e përsëri në Jeruzalem; në mbretërinë e tij. 14 Atëherë Manasi njohu që Zoti është Perëndia. Pas kësaj, Manasi ndërtoi një mur jashtë qytetit të Davidit, në perëndim të Gihonit; në luginë, deri te porta e peshqve; muri 1 vinte përreth Ofelit, dhe e bëri shumë të lartë. Pastaj vendosi komandantë 15 ushtarakë në të gjitha qytetet e fortifikuara të Judës. Përveç kësaj hoqi nga shtëpia e Zotit perënditë e huaja dhe idhullin; së bashku me të gjithë altarët që kishte ndërtuar 16 mbi malin e shtëpisë të Zotit dhe në Jeruzalem, dhe i hodhi jashtë qytetit. Pastaj restauroi altarin e Zotit dhe mbi të ofroi flijime falenderimi dhe lëvdimi, si dhe 17 urdhëroi Judën t'i shërbente Zotit, Perëndisë të Izraelit. Megjithatë populli 18 vazhdonte të ofronte flijime në vendet e larta; por vetëm Zotit, Perëndisë të tij. drejtoi Perëndisë të tij dhe fjalët e shikuesve që i folën në emër të Zotit, janë të shkruara në librin e mbretërve të Izraelit. 19 Përkundrazi lutja e tij dhe mënyra si Perëndia e dëgjoi, tërë mëkatet e tij dhe tërë pabesitë e tij, vendet ku ndërtoi vendet e larta dhe ngriti Asherimët dhe shëmbëlltyrat gdhendura, para se të përulej, janë të shkruara në librin e Hozait. Pastaj Manasi pushoi bashkë me etërit e tij dhe e varrosën në shtëpinë e tij. Në vend të tij mbretëroi 21 1 biri, Amoni. Amoni ishte njëzet e dy vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi 22 dy vjet në Jeruzalem. Ai bëri atë që është e keqe në sytë e Zotit, ashtu si kishte bërë Manasi, ati tij; në fakt Amoni u ofronte flijime tërë shëmbëlltyrave të 23 gdhendura që kishte bërë i ati, Manasi; dhe u shërbente. Ai nuk u përul përpara Zotit, siç ishte përulur Manasi, i ati; Amoni madje mëkatoi gjithnjë e më shumë. 24 Pastaj shërbëtorët e tij kurdisën një komplot kundër tij dhe e vranë në shtëpinë 25 e tij. Por populli i vendit i dënoi me vdekje tërë ata që kishin komplotuar kundër çoi ## Chapter 34 Josia ishte tetë vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi tridhjetë e një vjet 2 në Jeruzalem. Ai bëri atë që është e drejtë në e Zotit dhe ndoqi rrugët e sytë 3 Davidit; atit të tij, pa u shmangur as në të djathtë as në të majtë. Në vitin e tetë të mbretërimit të tij, kur ende ishte djalosh, filloi të kërkojë Perëndinë e Davidit, atit të tij, dhe në vitin e dymbëdhjetë filloi ta pastrojë Judën dhe Jeruzalemin nga vendet larta; nga Asherimët; nga shëmbëlltyrat e gdhendura dhe nga shëmbëlltyrat prej 4 metali të shkrirë. Para tij u shembën altaret e Baalit; përveç tyre shembi altaret e temjanit që ishin mbi ta, bëri copë-copë Asherimët, shëmbëlltyrat e gdhendura dhe shëmbëlltyrat prej metali të shkrirë dhe i bëri pluhur, të cilin e shpërndau mbi varret 5 atyre që u kishin ofruar flijime. Pastaj dogji kockat e priftërinjve mbi altaret e tyre, dhe kështu pastroi Judën dhe Jeruzalemin. Të njëjtën gjë bëri në qytetet e Manasit, të Efraimit dhe të Simeonit deri në Neftali, me sëpatat e tyre rreth e 7 Kështu ai shkatërroi altarët dhe Asherimët, bëri pluhur shëmbëlltyrat e gdhendura dhe rrëzoi tërë altarët e temjanit në gjithë vendin e Izraelit, pastaj u kthye në 8 Jeruzalem. Në vitin e tetëmbëdhjetë të mbretërimit të tij, mbasi pastroi vendin dhe tempullin; dërgoi Shafanin; birin e Atsaliahut, Maasejahun; qeveritarin e qytetit, 9 dhe Joahun, birin e Joahazit, arkivistin, Ata shkuan te kryeprifti Hilkiah dhe dorëzuan paratë që kishin sjellë në shtëpinë e Perëndisë; që derëtarët Levitë kishin mbledhur nga Manasi, nga Efraimi dhe tërë pjesa tjetër e Izraelit, nga tërë Juda dhe 10 Beniamini dhe nga banorët e Jeruzalemit. Pastaj ua dorëzuan punëtorëve të ngarkuar me mbikqyrjen e shtëpisë të Zotit; të cilët ua dhanë punëtorëve që punonin 11 në shtëpinë e Zotit për ta riparuar dhe për të restauruar tempullin: Ua dorëzuan marangozëve dhe ndërtuesve për të blerë gurë të latuar dhe lëndë druri për armaturat 12 dhe trarët e shtëpive që mbretërit e Judës kishin shkatërruar. Këta njerëz e bënin nga bijtë e Merarit; dhe Zakaria dhe Meshullami nga bijtë e Kehathit; dhe tërë Levitët 13 që ishin specialistë të veglave muzikore. Këta mbikqyrnin gjithashtu mbartësit peshave dhe drejtonin tërë ata që kryenin punime të çfarëdo lloji; përveç kësaj, 14 disa Levitë ishin shkrues, inspektorë dhe derëtarë. Ndërsa po tërhiqeshin paratë që ishin çuar në shtëpinë e Zotit, Hilkiah gjeti librin e Ligjit të Zotit; që ishte 15 dhënë nëpërmjet Moisiut. Atëherë Hilkiahu e mori fjalën dhe i tha sekretarit Shafan: "Kam gjetur në shtëpinë e Zotit librin e ligjit" . Pastaj Hilkiahu ia dha librin 16 Shafanit. Shafani ia çoi librin mbretit dhe i tha gjithashtu: "Shërbëtorët e tu po 17 bëjnë atë që u është urdhëruar të bëjnë. Kanë mbledhur paratë e gjetura në qark. prifti<eos>
<bos>18 shtëpinë e Zotit dhe i kanë dorëzuar në duart e mbikqyrësve dhe të punëtorëve" . Shafani, sekretari, i tha gjithashtu mbretit: "Prifti Hilkiah më dha një libër" . Pastaj 19 Shafani e lexoi në prani të mbretit. Por ndodhi që, kur mbreti dëgjoi fjalët e ligjit; 20 ai grisi rrobat e trupit. Pastaj mbreti i dha këtë urdhër Hilkiahut, Ahikamit, birit të Shafanit, Abdonit, birit të Mikahut, Shafanit, sekretarit, dhe Asajahut, shërbëtorit 21 të mbretit, duke thënë: "Shkoni të konsultoheni Zotin për mua dhe për ata që kanë mbetur në Izrael dhe në Judë, lidhur me fjalët e Librit që u gjet; i madh, pra, është zemërimi i Zotit që ra mbi ne, sepse etërit tanë nuk kanë ndjekur fjalën e Zotit, 22 duke vepruar plotësisht sipas asaj që është shkruar në këtë libër"\_ Kështu Hilkiahu dhe ata që mbreti kishte caktuar shkuan te profetesha Huldah, bashkëshorte e Shallumit, birit të Tokhathit, bir i Hasrathit, ruajtësi 1 rrobave; (ajo banonte në Jeruzalem në lagjen e dytë), dhe i folën lidhur me këtë çështje. Ajo u përgjigj: 24 "Kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: Njoftoni atë që ju ka dërguar tek unë: Kështu thotë Zoti: Ja, unë do të sjell një fatkeqësi mbi këtë vend dhe mbi banorët e tij, të gjitha mallkimet që janë shkruar në librin; të cilin e kanë lexuar përpara 25 mbretit të Judës. Duke se më kanë braktisur dhe u kanë ofruar temjan perëndive të tjera për të provokuar zemërimin tim me të gjitha veprat e duarve të 26 tyre, zemërimi im do të bjerë mbi këtë vend dhe nuk do të shuhet" Ndërsa mbretit të Judës që ju ka dërguar të këshilloheni me Zotin; njoftojini sa vijon: Kështu thotë 27 Zoti, Perëndia Izraelit; lidhur me fjalët që ke dëgjuar: "Duke qenë se zemra jote është mallëngjyer, sepse je përulur përpara Perëndisë duke dëgjuar fjalët e tij kundër këtij vendi dhe kundër banorëve të tij, je përulur para meje, ke grisur rrobat 28 e tua dhe ke qarë para meje, edhe unë të dëgjova" thotë Zoti. unë do të të bashkoj me etërit e tu; dhe do të të shtien në paqe në varrin tënd; e tu nuk do të shohin tërë të keqen që unë do t'i sjell këtij vendi dhe banorëve të tij"" . Ata ia njoftuan 29 mesazhin mbretit. Atëherë mbreti urdhëroi të mblidhen pranë tij tërë pleqtë e 30 Judës dhe të Jeruzalemit. Pastaj mbreti u ngjit në shtëpinë e Zotit me të gjithë burrat e Judës, me të gjithë banorët e Jeruzalemit; me priftërinjtë, me Levitët dhe me tërë popullin; nga më i vogli gjer te më madhi, dhe këndoi në të tyre të 31 gjitha fjalët e librit të besëlidjes; që ishte gjetur në shtëpinë e Zotit. Pastaj mbreti, duke qëndruar më këmbë mbi podium; bëri një besëlidhje përpara Zotit;, duke u zotuar të ndjekë Zotin; të zbatojë urdhërimet e tij, porositë e tij dhe statutet e tij me qenë "Ja, sytë prani gjithë zemër dhe me gjithë shpirt; për të vënë në praktikë fjalët e besëlidhjes së 32 shkruar në atë libër . Dhe bëri që të përfshihen besëlidhje tërë ata që ndodheshin në Jeruzalem dhe në Beniamin; banorët e Jeruzalemit vepruan sipas besëlidhjes së 33 Perëndisë, Perëndisë të etërve të tyre. Kështu Josia zhduku tërë gjërat e neveritshme nga të gjitha vendet që u përkisnin bijve të Izraelit dhe i detyroi tërë ata që ishin në Izrael t'i shërbenin Zotit, Perëndisë të tyre. Gjatë gjithë jetës së tij ata nuk hoqën dorë së ndjekuri Zotin; Perëdinë e etërve të tyre. ## Chapter 35 Josia kremtoi në Jeruzalem Pashkën për nder të Zotit; Pashka u kremtua ditën 2 katërmbëdhjetë të muajit të parë. Ai i caktoi priftërinjtë në detyrat e tyre dhe i 3 nxiti në shërbimin e shtëpisë të Zotit. Pastaj u tha Levitëve që udhëzonin tërë Izraelin dhe që i ishin shenjtëruar Zotit: "Vendoseni arkën e shenjtë në tempullin e ndërtuar nga Salomoni, bir i Davidit, mbret i Izraelit; ajo nuk do të jetë më barrë Vendosuni sipas shtëpive tuaja atërore, sipas klasave tuaja; në bazë të udhëzimeve 5 të shkruara të Davidit, mbretit të Izraelit; dhe të Salomonit; birit të tij; qëndroni në shenjtërore sipas ndarjeve të shtëpive atërore të vëllezërve tuaj, bij të popullit; dhe pjesa e shtëpisë atërore të Levitëve. Flijoni Pashkën; shenjtërohuni dhe vihuni në dispozicion të vëllezërve tuaj, duke ndjekur fjalën e Zotit të transmetuar me anë të Moisiut" Pastaj Josia u dha njerëzve të popullit; atyre që ishin të pranishëm, bagëti të imta, qengja dhe keca; gjithsej tridhjetë mijë kokë, të tëra për 8 Pashkët, si edhe tre mijë qe; kjo vinte nga pasuria e mbretit. Edhe princat bënë një dhuratë spontane popullit, priftërinjve dhe Levitëve. Hilkiahu, Zakaria dhe Jehieli, drejtues të shtëpisë së Perëndisë, u dhanë priftërinjve për flijimet e Pashkës dy mijë e gjashtëqind qengja dhe keca si edhe treqind qe. Përveç kësaj Konaniahu; bashkë me vëllezërit e tij Shemajah dhe Nethaneel, dhe Hashabiahu; Jeijeli dhe Jozabadi, krerë të Levitëve; u dhanë Levitëve për flijimet e Pashkës pesë mijë qengja 10 dhe keca si edhe pesëqind qe. Sa u përgatit shërbimi, iftërinjtë zunë vendet e 11 tyre, dhe Levitët sipas klasave të tyre, në bazë të urdhrit të dhënë nga mbreti. Pastaj flijuan Pashkën; priftërinjtë e spërkatnin gjakun me duart e tyre, ndërsa Levitët 12 ripnin kafshët. Kështu vunë mënjanë olokaustet për t'ua shpërndarë bijve të gjithë pri popullit; sipas ndarjeve të shtëpive atërore; me qëllim që t'ia ofronin Zotit; siç është 13 të popullit. Pastaj përgatitën racione për vete dhe për priftërinjtë, sepse priftërinjtë, bijtë e Aaronit, ishin të zënë deri në mbrëmje për të ofruar olokaustet dhe pjesët me dhjamë; kështu Levitët përgatitën racione për vete dhe për priftërinjtë, bij të Aaronit. 15 shkuar në librin e Moisiut. Vepruan njëlloj me Pastaj poqën qengjat e Pashkës mbi zjarr sipas normave të përcaktuara; por ofertat e tjera të shenjtëruara i në tenxhere, në kazanë dhe në tiganë dhe ua shpërndanë menjëherë tërë bijve 14 qetë. gatuan Këngëtarët, bij të Asafit, ishin në vendin e tyre, sipas urdhrit të Davidit, të Asafit, të Hemanit dhe të Jeduthunit; shikuesit të mbretit. Në çdo portë kishte derëtarë; këta nuk patën nevojë të largoheshin nga shërbimi tyre, sepse Levitët, vëllezërit e tyre, kishin përgatitur racione për ata. Kështu atë ditë tërë shërbimi Zotit u përgatit për të kremtuar Pashkën dhe për të ofruar olokauste mbi altarin e Zotit, sipas urdhrit 17 16 të mbretit Josia. Bijtë e Izraelit; që ishin të pranishëm; e kremtuan atëherë festën 18 pranishëm bashkë me banorët e Jeruzalemit. Kjo Pashkë u kremtua në vitin e 20 Pashkës dhe festën e të ndormëve shtatë ditë me radhë. Në Izrael nuk ishte kremtuar një Pashkë si ajo që nga koha e profetit Samuel. Asnjë nga mbretërit e Izraelit nuk kishte kremtuar ndonjëherë një Pashkë si ajo që u kremtua nga Josia, me pjesëmarrjen e Judës 19 gjithë tetëmbëdhjetë të mbretërimit të Josias. Mbas gjithë këtyre gjërave; kur Josia e vuri në rregull tempullin, Neko; mbret i Egjiptit; doli në Karkemish mbi Eufrat për 21<eos>
<bos>të shkatërrojë" Por Josia nuk deshi të tërhiqet nga ai; por për të luftuar kundër tij u vesh me rroba të tjera që të mos njihej dhe nuk i dëgjoi fjalët e Nekos;, që vinin 23 të luftuar; dhe Josia u ngrit kundër tij. Por Neko i dërgoi lajmëtarë për ti thënë: "Çfarë ka midis meje dhe teje; 0 mbret i Judës? Këtë herë unë nuk kam ardhur kundër teje; por kundër një shtëpie me të cilën ndodhem në luftë; Perëndia më ka urdhëruar 22 nga goja e Perëndisë. Kështu doli të ndeshet në luginën e Megidos. Por disa harkëtarë gjuajtën kundër mbretit Josia; atëherë mbreti u tha shërbëtorëve të tij: "Më 24 Josian. Jeremia kompozoi një vajtim për Josian; tërë këngëtarët dhe këngëtaret në vajtimet e tyre kanë folur për Josian deri në ditën e sotme; dhe këto janë bërë një largoni që këtej, sepse jam plagosur rëndë"\_ Shërbëtorët e tij e hoqën nga qerrja e tij, e vunë në një qerre të dytë që ai kishte dhe e çuan në Jeruzalem. Kështu ai vdiq 25 26 zakon në Izrael; dhe ja, ata janë shkruar në Vajtimet. Pjesa tjetër e bëmave të 27 Josias, veprat e tij të mira sipas asaj që është shkruar në ligjin e Zotit; veprimet tij, nga të parat deri në të fundit janë të shkruara në librin e mbretërve të Izraelit dhe të Judës. ## Chapter 36 Atëherë populli 1 vendit mori Jehoahazin, birin e Josias, dhe e bëri mbret në 2 Jeruzalem në vend të atit të tij. Jehoahazi ishte njëzet e tre vjeç kur filloi të 3 mbretërojë, dhe mbretëroi tre muaj në Jeruzalem. Mbreti Egjiptit e hoqi nga froni në Jeruzalem dhe vuri vendit një gjobë njëqind talentash argjendi dhe një 4 talent ari. Pastaj mbreti i Egjiptit bëri mbret të Judës dhe të Jeruzalemit vëllanë tij Eliakimin; të cilit ia ndërroi emrin dhe e quajti Jehojakim. Neko përkundrazi 5 mori vëllanë e tij Jehoahaz dhe e çoi në Egjipt. Jehojakimi ishte njëzet e vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi njëmbëdhjetë vjet në Jeruzalem. Ai bëri atë që është e keqe në sytë e Zotit;, Perëndisë të tij. Nebukadnetsari, mbret Babilonisë, doli kundër tij dhe e lidhi me zinxhira prej bronzi për ta çuar në Babiloni. Nebukadnetsari gjithashtu në Babiloni një pjesë të sendeve të shtëpisë të Zotit dhe i vuri në pallatin e tij në Babiloni. Pjesa tjetër e bëmave të Jehojakimit, e neveritshme që kreu dhe të gjitha ato që u gjetën kundër tij, ja, janë të shkruara në librin e mbretërve të Izraelit dhe të Judës. në vend të tij mbretëroi i biri, Jehojakini. Jehojakini ishte tetë vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi tre muaj dhe dhjetë 10 ditë në Jeruzalem. Ai bëri atë që është e keqe në sytë e Zotit. Në fillim të vitit të ri mbreti Nebukadnetsar dërgoi ta marrë dhe e çoi në Babiloni me gjërat e çmuara të shtëpisë të Zotit. Pastaj bëri mbret të Judës dhe të Jeruzalemit Sedekian, vëllanë 11 Jehojakinit. Sedekia ishte njëzet vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi 12 njëmbëdhjetë vjet në Jeruzalem. Edhe ai bëri atë që është e keqe në sytë e Zotit, Perëndisë të tij, dhe nuk u përul përpara profetit Jeremia; që fliste nga ana e Zotit. 13 Ai ngriti krye gjithashtu kundër mbretit Nebukadnetsar; që e kishte vënë të betohej pesë çoi gjërat në emër të Perësndisë por ai e mpiu zverkun e tij dhe ngurtësoi zemrën e tij, duke 14 mos pranuar të kthehej tek Zoti, Perëndia i Izraelit. Edhe tërë krerët e priftërinjve dhe populli mëkatuan gjithnjë e më tepër duke ndjekur të gjitha gjërat e neveritshme të kombeve dhe e ndotën shtëpinë se Zotit, që ai u kishte shenjtëruar në Jeruzalem. 15 Zoti, Perëndia i etërve të tyre, u dërgoi atyre; që në fillim dhe me këmbëngulje, paralajmërime me anë të lajmëtarëve të tij, sepse donte ta shpëtonte popullin e tij 16 dhe banesën e tij. Por ata u tallën me lajmëtarët e Perëndisë, përçmuan fjalët e tij dhe vunë në lojë profetët e tij, deri sa zemërimi i Zotit kundër popullit të tij arriti 17 një pikë në të cilën nuk kishte rrugëdalje. Atëherë ai bëri që të dalin kundër tyre mbreti i Kaldeasve, që vrau me shpatë të rinjtë e tyre në shtëpinë e shenjtërores së tyre, pa pasur mëshirë për të riun; për virgjireshën; për plakun ose për flokëthinjurin. 18 Zoti i dha të gjithë në duart e tij. Nebukadnetsari solli në Babiloni të gjitha sendet e shtëpisë së Perëndisë, të mëdha ose të vogla; thesaret e shtëpisë të Zotit dhe thesaret 19 mbretit dhe të parisë së tij. Pastaj i vunë zjarrin shtëpisë të Perëndisë, rrëzuan muret e Jeruzalemit; u vunë flakën të gjitha pallateve të tij dhe shkatërruan të gjitha 20 sendet me vlerë . Përveç kësaj Nebukadnetsari internoi në Babiloni ata që i kishin shpëtuar shpatës; këta u bënë shërbëtorë të tij dhe të bijve të tij deri në ardhjen e 21 mbretërisë së Persisë , që kështu të realizohej fjala e Zotit që u shqiptua nga goja e Jeremias, deri sa vendi të kremtonte të shtunat e tij. Në fakt ai kremtoi të shtunën 22 për gjithë kohën e shkretimit të tij deri sa u mbushën të shtatëdhjetë vjetët. Në vitin e të Kirit; mbretit të Persisë, me qëllim që të realizohej fjala e Zotit që u shqiptua nga goja e Jeremias, Zoti e nxiti frymën e Kirit, mbret të Persisë, që të 23 nxirrte një dekret për "Kështu thotë Kiri, mbret i Persisë: Zoti, Perëndia i qiejve, më ka dhënë tërë mbretëritë e dheut. Ai më ka urdhëruar ti ndërtoj një shtëpi në Jeruzalem; që është në Judë. Kush nga ju i përket popullit të tij? Zoti; Perëndia i tij, parë me të dhe le të niset!" qoftë ## Ezra ## Chapter 1 Në vitin e të Kirit, mbretit të Persisë, me qëllim që të realizohej fjala e Zotit që u shqiptua nga goja e Jeremias, Zoti nxiti frymën e Kirit, mbretit të Persisë, parë<eos>
<bos>2 të nxirrte një dekret për të "Kështu thotë Kiri, mbret Persisë: Zoti, Perëndia i qiejve, më ka dhënë tërë mbretëritë e dheut. Ai më ka urdhëruar t'i ndërtoj një shtëpi 3 në Jeruzalem; që është në Judë. Kush nga ju i përket popullit të tij? Zoti, Perëndia 1 tij, me të; le të shkojë në Jeruzalem, që ndodhet në Judë, dhe të rindërtojë 4 shtëpinë e Zotit, Perëndisë të Izraelit, Perëndia që është në Jeruzalem. Njerëzia çdo vendi, ku ndonjë jude që ka shpëtuar banon ende, ta furnizojë atë me argjend, me ar, me të mira dhe me bagëti përveç ofertave vullnetare për shtëpinë e Perëndisë 5 që është në Jeruzalem" Atëherë kryetarët e familjeve të Judës dhe të Beniaminit, priftërinjtë dhe Levitët; bashkë me ata të cilëve Perëndia u kishte zgjuar frymën; u ngritën për të shkuar të rindërtojnë shtëpinë e Zotit që është në Jeruzalem: Tërë fqinjët e tyre i ndihmuan me sende argjendi, ari, me të mira, me bagëti dhe me 7 të çmuara përveç gjithë ofertave vullnetare. Edhe mbreti Kir nxorri jashtë veglat shtëpisë të Zotit që Nebukadnetsari kishte marrë me vete nga Jeruzalemi dhe i 8 kishte vënë në tempullin e perëndisë të tij. Kiri, mbret i Persisë; i nxorri jashtë me anë të Mithredathit, përgjegjësit të thesarit; dhe i numëroi përpara Sheshbatsarit; 9 princit të Judës. Ja numri i tyre: tridhjetë legena prej ari, një mijë legena prej 10 argjendi, njëzet e nëntë thika, tridhjetë kupa ari, katërqind e dhjetë kupa argjendi 11 të dorës së dytë dhe një mijë veglat të tjera. Tërë sendet prej ari dhe argjendi ishin pesë mijë e katërqind. Sheshbatsari i solli të gjitha, bashkë me të mërguarit që u kthyen nga Babilonia në Jeruzalem. qoftë gjëra ## Chapter 2 Këta janë njerëzit e u nga robëria, midis atyre që Nebukadnetsari, mbret Babilonisë, kishte çuar në robëri në Babiloni, dhe që u 2 kthyen në Jeruzalem dhe në Judë, secili në qytetin e tij. Ata që erdhën me Zorobabelin ishin Jeshua, Nehemia, Serajahu, Relajahu; Mardokeo; Bilshani, Mispari; 3 Bigvai, Rehumi dhe Baanahu. Bijtë e Paroshit, dy mijë e njëqind e shtatëdhjetë 4 5 e dy. Bijtë e Shefatiahut; treqind e shtatëdhjetë e dy . Bijtë e Arahut, shtatëqind shtatëdhjetë e Bijtë e Pahath-Moabit, pasardhës të Jeshuas dhe të Joabit, kthyen pesë. dy mijë e tetëqind e dymbëdhjetë. Bijtë e Elamit; një mijë e dyqind e pesëdhjetë 9 e katër . Bijtë e Zatuit, nëntëqind e dyzet e Bijtë e Zakait, shtatëqind e 10 11 gjashtëdhjetë. e dyzet e dy. Bijtë e Bebait, 12 13 gjashtëqind e njëzet e tre. Bijtë e Azgadit, një mijë e dyqind e njëzet e dy. 14 Bijtë e Adonikamit; gjashtëqind e gjashtëdhjetë e gjashtë. Bijtë e Bigvait, dy 15 16 mijë e pesëdhjetë e gjashtë. Bijtë e Adinit;, katërqind e pesëdhjetë e katër. 17 Bijtë e Aterit, domethënë të Ezekias, nëntëdhjetë e tetë. Bijtë e Betsait, treqind 18 19 njëzet e tre. Bijtë e Hashumit, 20 21 dyqind e njëzet e tre. Bijtë e Gibarit; nëntëdhjetë e Bijtë e Betlemit; 22 23 njëqind e njëzet e tre. Burrat e Netofahut;, pesëdhjetë e gjashtë. Burrat 24 25 Anathothit, njëqind e njëzet e tetë. Burrat e Azmavethit, dyzet e dy . Burrat 26 Kirjath-Arimit, të Kefirahut dhe të Beerothit; shtatëqind e dyzet e tre. Burrat 27 Ramahut dhe të Gebës, gjashtëqind e njëzet e një. Burrat e Mikmasit; njëqind 28 29 njëzet e dy. Burrat e Bethelit dhe të Ait, dyqind e njëzet e tre. Bijtë e Nebos, 30 31 pesëdhjetë e dy. Bijtë e Magbishit;, njëqind e pesëdhjetë e gjashtë. Bijtë e 32 një Elami tjetër, një mijë e dyqind e pesëdhjetë e katër. Bijtë e Harimit; treqind 33 34 njëzet. Bijtë e Lodit, të Hadidit dhe të Onos, shtatëqind e njëzet e 35 Bijtë e Jerikos, treqind e dyzet e Bijtë e Senaahut, tre mijë e gjashtëqind 36 tridhjetë. Priftërinjtë: bijtë e Jedajahut, nga shtëpia e Jeshuas, nëntëqind e 37 38 shtatëdhjetë e tre. Bijtë e Imerit, një mijë e pesëdhjetë e dy. Bijtë e Pashurit, 39 një mijë e dyqind e dyzet e shtatë. Bijtë e Harimit, një mijë e shtatëmbëdhjetë. 40 Levitët: bijtë e Jeshuas dhe të Kadmielit, pasardhës të Hodaviahut, shtatëdhjetë 41 42 katër . Këngëtarët: bijtë e Asafit, njëqind e njëzet e tetë. Bijtë e derëtarëve: bijtë e Shalumit, bijtë e Aterit, bijtë e Talmonit;, bijtë e Akubit, bijtë e Hatitas; bijtë 43 Shobait; gjithsej njëqind e tridhjetë e nëntë. Nethinejtë: bijtë e Tsihas, bijtë e pesë. pesë. pesë. pesë. 44 45 Hasufas, bijtë e Tabaothit, bijtë e Kerosit, bijtë e Siahas, bijtë e Padonit, bijtë 46 e Lebanahut, bijtë e Hagabahut; bijtë e Akubit; bijtë e Hagabit, bijtë e Shamlait; 47 48 bijtë e Hananit, bijtë e Gidelit, bijtë e Gaharit, bijtë e Reajahut; bijtë e Retsinit, 49 bijtë e Nekodas, bijtë e Gazamit, bijtë e Uzas, bijtë e Paseahut, bijtë e Besait;, 50 51 bijtë e Asnahut, bijtë e Mehunimit, bijtë e Nefusimit, bijtë e Bakbukut, bijtë 52 Hakufas, bijtë e Harhurit; bijtë e Batsluthit, bijtë e Mehidas, bijtë e Harshas, 53 54 bijtë e Barkosit; bijtë e Siseras, bijtë e Thamahut, bijtë e Netsiahut, bijtë e 55 Hatifas, bijtë e shërbëtorëve të Salomonit; bijtë e Sotait, bijtë e Soferethit, bijtë 56 57 Perudas , bijtë e Jaalas, bijtë e Darkonit, bijtë e Gidelit, bijtë e Shefatiahut, 58 bijtë e Hatilit, bijtë e Pokereth-Hatsebaimit;, bijtë e Amit. Tërë Nethinejtë dhe 59 bijtë e shërbëtorëve të Salomonit ishin treqind e nëntëdhjetë e dy . Këta ata që u kthyen nga Tel-Melahu; nga Tel-Harsha; nga Kerub-Adani dhe nga Imeri; por ata nuk qenë në gjendje të tregonin shtëpinë e tyre atërore dhe pasardhësit e tyre, 60 për të provuar në se ishin nga Izraeli; bijtë e Delajahut, bijtë e Tobiahut, bijtë e 61 Nekodas; gjithsej gjashtëqind e pesëdhjetë e dy . Midis bijve të priftërinjve: bijtë Habajahut, bijtë e Hakotsit, bijtë e Barzilait, që kishte për grua një nga bijat e 62 Barzilait, Galaaditit, dhe që u quajt me emrin e tyre. Këta kërkuan listën e tyre midis atyre të regjistruar në gjenealogjitë; por nuk e gjetën; prandaj u përjashtuan 63 nga priftëria si të papastër. Qeveritari i urdhëroi ata të mos hanin asgjë nga 64 shumë të shenjta deri sa të mos paraqitej një me Urim dhe Thumim. Tërë 65 asambleja përbëhej nga dyzet e dy mijë e treqind e gjashtëdhjetë veta. Pa llogaritur shërbëtorët dhe shërbëtoret e tyre, që arrinin shtatë mijë e treqind e tridhjetë 66 shtatë; midis tyre kishte gjithashtu dyqind këngëtarë dhe këngëtare. Ata kishin 67 shtatëqind e tridhjetë e gjashtë kuaj, dyqind e dyzet e pesë mushka; katërqind e 68 tridhjetë e pesë deve dhe gjashtë mijë e shtatëqind e njëzet gomarë. Disa të parë të shtëpive atërore, kur arritën në shtëpinë e Zotit që është në Jeruzalem; dhanë bujarisht dhurata për shtëpinë e Perëndisë, në mënyrë që ajo të ngrihej përsëri në 69 qenë gjërat prift vendin e mëparshëm. [ dhanë gjashtëdhjetë e një mijë darikë ari, mijë mina argjendi dhe njëqind veshje pesë prifti. Kështu priftërinjtë, Levitët, njerëzit e popullit; këngëtarët; derëtarët dhe Nethinejtë, u vendosën në qytetet e tyre, dhe gjithë Izraelitët në qytetet e tyre. 70 ## Chapter 3<eos>
<bos>Sa arriti muaji i shtatë dhe bijtë e Izraelit ishin në qytetet e tyre; populli u 2 Persisë. 9 mblodh si një njeri i vetëm në Jeruzalem. Atëherë Jeshua, bir i Jotsadakut, bashkë me vëllezërit e tij priftërinj dhe me Zorobabelin; birin e Shealtielit me gjithë vëllezërit tij, u ngritën dhe ndërtuan altarin e Perëndisë të Izraelit, për t'i ofruar olokauste, 3 siç është shkruar në ligjin e Moisiut, njeriut të Perëndisë. E rivendosën altarin mbi themelet e tij, megjithëse kishin frikë nga popujt e tokave të afërta; dhe mbi të Kremtuan gjithashtu festën e Kasolleve; ashtu siç është shkruar, dhe ofruan çdo ditë olokauste; 5 në bazë të numrit që kërkohej për çdo ditë. Pastaj ofruan olokaustin e përjetshëm; olokaustet e hënës së re dhe të gjitha festave të përcaktuara nga Zoti, dhe ato të cilitdo që bënte një ofertë vullnetare Zotit. Nga dita e e muajit të shtatë filluan ti ofrojnë olokauste Zotit, por themelet e tempullit të Zotit nuk ishin hedhur ende. Pastaj u dhanë para gurëgdhendësve dhe marangozëve; si dhe ushqime, pije dhe vaj atyre të Sidonit dhe të Tiros që të sillnin dru kedri nga Libani në bazë të 8 koncesionit që kishte marrë Kiri, mbret Në muajin e dytë të vitit të dytë të arritjes së tyre në shtëpinë e Perëndisë në Jeruzalem, Zorobabeli, bir i Shealtielit;, parë Jeshua, bir i Jotsadakut; vëllezërit e tjerë të tyre priftërinj dhe Levitët Atëherë Jeshua me bijtë e tij dhe vëllezërit e tij, Kadmieli me bijtë e tij dhe bijtë e Judës u ngritën si një njeri i vetëm për të drejtuar ata që punonin në shtëpinë e Perëndisë; po kështu vepruan bijtë e Henadadit me bijtë e tyre dhe vëllezërit e tyre, Levitët. 10 Kur ndërtuesit hodhën themelet e tempullit të Zotit; ishin të pranishëm priftërinjtë të veshur me rrobat e tyre dhe me bori dhe Levitët, bijtë e Asafit, me cembale për 11 12 të lëvduar Zotin sipas udhëzimeve të Davidit, mbretit të Izraelit. Ata këndonin, kremtonin dhe lëvdonin Zotin, ai është i mirë, sepse mirësia e tij ndaj Izraelit është e përjetshme" . Tërë populli lëshonte britma të forta gëzimi, duke lëvduar Zotin; "Sepse sepse ishin hedhur themelet e shtëpisë së Zotit. Shumë priftërinj, Levitët dhe krerë të shtëpive atërore, pleq, që kishin tempullin e parë, qanin me zë të lartë kur hidheshin themelet e këtij tempulli para syve të tyre. Shumë të tjerë përkundrazi 13 bërtisnin fort nga gëzimi, kështu që njerëzit nuk mund të dallonin zhurmën e britmave të gëzimit nga ajo e vajit të popullit; sepse lëshonte britma të forta, dhe zhurma e tyre dëgjohej nga parë populli larg: ## Chapter 4 Kur armiqtë e Judës dhe të Beniaminit dëgjuan që ata që kishin në robëri 2 po rindërtonin tempullin e Zotit, Perëndisë të Izraelit, iu afruan Zorobabelit dhe krerëve të shtëpive atërore dhe u thanë atyre: "Na lejoni të ndërtojmë bashkë me ju, sepse edhe ne kërkojmë Perëndinë tuaj, ashtu si ju; i kemi ofruar flijime atij nga 3 koha e Esar-Hadonit, mbretit të Asirisë; që na solli këtu" . Por Zorobabeli, Jeshua dhe krerët e tjerë të shtëpive atërore të Izraelit iu përgjigjën atyre: "Nuk keni asnjë të drejtë të ndërtoni me ne një shtëpi, Perëndisë tonë, por ne vetë do ti ndërtojmë Zotit, Perëndisë së Izraelit, ashtu si na ka urdhëruar mbreti Kir, mbret i Persisë" Atëherë njerëzit e vendit filluan ta shkurajojnë popullin e Judës dhe ta trëmbin; me 5 qëllim që të mos ndërtonin. Përveç kësaj rekrutuan disa këshilltarë kundër tyre për të hedhur qëllimin e tyre; dhe këtë e bënë gjatë gjithë kohës së Kirit, mbretit të Persisë, deri në mbretërimin e Darit, mbretit të Persisë. Gjatë mbretërimit të Asueros, në fillim të mbretërimit të tij, ata shkruan një letër me akuza kundër banorëve të Judës dhe të Jeruzalemit. Më vonë, në kohën e Artasersit, Bishlami, Mithredathi, Tabeeli dhe kolegët e tjerë të tyre i shkruan Artasersit; mbretit të Persisë. Letra ishte shkruar me shkronja aramaike dhe ishte përkthyer në gjuhën aramaike:. 8 Rehumi, qeveritari, dhe Shimshai, sekretari, i shkruan mbretit Artasers një letër kundër Jeruzalemit me këtë përmbajtje: "Rehumi, qeveritari, Shimshai, sekretari, dhe kolegët e tyre të tjerë, Dinaitët, Afarsathkitët; Tarpelitët, Afaresitët;, Arkevitët, 10 Babilonasit, Shushankitët, Dehavitët, Elamitët, dhe popujt e tjerë që i madhi dhe i famshmi Osnapar ka internuar dhe ka vendosur në qytetin e Samarisë dhe në pjesën 11 tjetër të krahinës matanë Lumit; e të tjera" . Ja kopja e letrës që ata dërguan: "Mbretit Artasers, nga shërbëtorët e njerëzit e krahinës matanë Lumit, e të tjera. 12 T'i njoftohet mbretit që Judejtë, që ikën nga ti dhe kanë ardhur pranë nesh në qenë poshtë tu, Jeruzalem, janë duke rindërtuar qytetin rebel të keq po rindërtojnë muret dhe po pezull deri në vitin e dytë të mbretërimit të Darius, mbretit të Persisë. 13 ndreqin themelet. Tani t'i bëhet e njohur mbretit që në rast se ky qytet rindërtohet dhe muret e tij përfundohen; ata nuk do të paguajnë asnjë haraç, tatim ose taksë për 14 mbretit do të ketë pasoja. Tani, duke qenë se ne marrim ushqime nga dhe nuk na duket e drejtë të shohim çnderimin e mbretit, prandaj 15 1 dërgojmë këtë njoftim mbretit, me qëllim që të bëhen kërkime në librin e kujtimeve të etërve të tu; dhe në librin e kujtimeve do të gjesh dhe do të mësosh që ky qytet është një qytet rebel, shumë i rrezikshëm për mbretërit dhe për provincat; dhe se aty nxiten rebelime që nga kohët e lashta. Për këtë arësye qyteti u shkatërrua. 16 Ne i bëjmë të ditur mbretit, që në se ky qytet rindërtohet dhe muret e tij 17 përfundohen; nuk do të mbetet asnjë zotërim në krahinën matanë Lumit" Mbreti dërgoi këtë përgjigje: "Rehumit, qeveritarit, Shimshait, sekretarit; dhe pjesës tjetër të kolegëve të tyre që banonin në Samaria dhe pjesës tjetër të krahinës matanë Lumit: 18 19 Përshëndetje; e të tjera. Letra që na dërguat u lexua me kujdes përpara meje. Unë dhashë urdhër të bëhen kërkime, dhe u gjet që ky qytet qysh prej kohësh të lashta është ngritur kundër mbretërve dhe që në të kanë ndodhur rebelime dhe 20 kryengritje. Në Jeruzalem ka pasur mbretër të fuqishëm që kanë sunduar mbi gjithë vendin matanë Lumit; dhe të cilëve u paguheshin haraçe, tatime dhe taksa 21 kalimi. Prandaj jepni urdhër që këta njerëz të pezullojnë punimet dhe ky qytet 22 të mos rindërtohet deri sa të jetë dhënë nga unë urdhëri përkatës. Tregohuni të kujdesshëm tani dhe mos e lini pas dore këtë Pse pra, dëmi duhet të shtohet 23 në kurriz të mbretit?"\_ Sapo kopja e letrës së mbretit Artasers u lexua përpara Rehumit, Shimshait, sekretarit; dhe kolegëve të tyre, ata shkuan me nxitim në 24 Jeruzalem tek Judejtë dhe i detyruan të pezullojnë punimet me forcën e armëve. Kështu u pezullua puna e shtëpisë së Perëndisë që është në Jeruzalem; dhe mbeti pallati qoftë punë. ## Chapter 5 Por profetët Axhe dhe Zakaria, bir i Idos, u profetizuan Judejve që ishin në 2 Judë dhe në Jeruzalem në emër të Perëndisë të Izraelit që ishte mbi ta. Atëherë Zorobabeli, bir i Shealtielit; dhe Jeshua; bir i Jotsadakut, u ngritën dhe nisën të<eos>
<bos>ndërtojnë shtëpinë e Perëndisë në Jeruzalem; dhe me ta ishin profetët e Perëndisë, 3 që ndihmonin. Në atë kohë erdhën tek ata Tatenai, qeveritar krahinës matanë Lumit, Shethar-Boznai dhe kolegët e tyre dhe u folën kështu: "Kush ju dha urdhër të ndërtoni këtë tempull dhe të rindërtoni këto mure?"\_ Pastaj ne u treguam atyre 5 emrat e njerëzve që ndërtonin këtë godinë. Por pleqtë e Judejve i ruante 1 Perëndisë të tyre; dhe ata nuk mundën ti bëjnë të ndërprisnin punën deri sa t'i 6 dërgohej një raport Darit dhe të vinte një përgjigje për këtë çështje. Kjo është një kopje e letrës që iu dërgua mbretit Dari nga Tatenai, qeveritar i krahinës matanë Lumit; nga Shethar-Boznai dhe nga kolegët e tij, Afarsekitët; që ishin matanë Lumit. 8 [ dërguan një letër të shkruar në këtë mënyrë: "Mbretit Dari, shëndet të plotë! bëjmë të njohur mbretit që ne kemi vajtur në krahinën e Judës, në tempullin e Perëndisë të madh. Ai po ndërtohet me të mëdhenj dhe po vihet lëndë druri për ndarëset e tij . Kjo punë po kryhet me kujdes dhe po ecën mirë në duart e tyre. Ne kemi pyetur ata pleq dhe u kemi folur kështu: "Kush ju ka dhënë urdhër të ndërtoni 10 këtë tempull dhe të ndërtoni këto mure?" \_ U kemi kërkuar edhe emrat e tyre, me qëllim që të vinim me shkrim emrat e njerëzve që janë në krye të tyre, dhe pastaj të 11 t'i bënim të njohur. Dhe ata na janë përgjigjur kështu, duke thënë: "Ne jemi shërbëtorët e Perëndisë të qiellit dhe të dheut dhe rindërtojmë tempullin që ishte ndërtuar shumë vjet më parë; një mbret madh Izraelit e kishte ndërtuar dhe 12 mbaruar . Duke qenë se etërit tanë kanë provokuar zemërimin e Perëndisë të qiellit, ai i dha në duart e Nebukadnetsarit; mbretit të Babilonisë, Kaldeasit; i cili e 13 shkatërroi këtë tempull dhe e internoi popullin në Babiloni. Por në vitin e të Kirit; mbretit të Babilonisë, mbreti Kir dha urdhër t'i ndërtohej kjo shtëpi Perëndisë. 14 Përveç kësaj mbreti Kir nxori jashtë nga tempulli Babilonisë përdorëset prej ari dhe argjendi të shtëpisë së Perëndisë, që Nebukadnetsari kishte hequr nga tempulli i Jeruzalemit dhe i kishte çuar në tempullin e Babilonisë; dhe ia dorëzoi njërit që 15 quhej Sheshbatsar, që ai e kishte bërë qeveritar, duke i thënë: "Merri këto veglat dhe shko t'i vësh përsëri në tempullin që është në Jeruzalem; dhe shtëpia e Perëndisë 16 të rindërtohet në vendin e saj. Atëherë vetë Sheshbatsari erdhi dhe hodhi themelet shtëpisë së Perëndisë që është në Jeruzalem; që nga kjo kohë e deri më sot ajo 17 është në ndërtim; dhe nuk ka mbaruar akoma"~ Prandaj tani, në rast se kjo syri gurë parë Babiloni; për të parë nëse mbreti Kir ka dhënë me të vërtetë një urdhër për të ndërtuar këtë shtëpi të Perëndisë në Jeruzalem; dhe mbreti të na çojë vendimin e tij lidhur me këtë gjë" . ## Chapter 6 Atëherë mbreti Dar urdhëroi që të bëheshin kërkime në shtëpinë e arkivave 2 ku ruheshin thesaret në Babiloni; dhe në Ahmetha, në kështjellën që është në 3 provincën e Medisë, u gjet një rrotull, dhe në të një dokument të shkruar kështu: "Në vitin e parë të mbretit Kir, mbreti Kir u shpall një urdhëresë lidhur me shtëpinë Perëndisë në Jeruzalem: "Të rindërtohet tempulli, vendi ku ofrohen flijime. Të hidhen mirë themelet e tij. Të ketë një lartësi prej gjashtëdhjetë kubitësh dhe një gjerësi prej gjashtëdhjetë kubitësh, me tri radhë gurësh të mëdhenj dhe një radhë 5 lëndë të re druri; dhe shpenzimet të paguhen nga pallati mbretëror. Përveç kësaj, veglat prej ari dhe prej argjendi të shtëpisë së Perëndisë; që Nebukadnetsari ka hequr nga tempulli që është në Jeruzalem dhe i ka çuar në Babiloni, të rikthehen dhe të çohen në tempullin që është në Jeruzalem; dhe secila të vihet në vendin e vet në shtëpinë e Perëndisë" Tani, pra, Tatenai, qeveritar i krahinës matanë Lumit; Shethar-Boznai dhe kolegët tuaj, Afarsekitët, që ndodhen matanë Lumit, rrini larg këtij vendi! Lini që të vazhdojë puna për këtë shtëpi të Perëndisë; qeveritari i Judejve dhe pleqtë e Judejve ta rindërtojnë këtë shtëpi të Perëndisë në vendin e saj. Përveç kësaj po lëshoj një urdhër për atë që duhet të bëni për pleqtë e Judejve në rindërtimin e kësaj shtëpie të Perëndisë; këtyre njerëzve t'u paguhen tërë shpenzimet nga të ardhurat e mbretit që vijnë nga taksat e mbledhura matanë Lumit; me qëllim 9 që punimet të mos ndërpriten. Gjërat e nevojshme për olokaustet e Perëndisë së me dorëzohen çdo ditë, pa mosplotësuar kurrë kërkesat e priftërinjve që janë në 10 Jeruzalem; me qëllim që t'i ofrojnë flijime me erë të këndshme Perëndisë së 11 qiellit dhe të luten për jetën e mbretit dhe të bijve të tij. Kam dhënë gjithashtu urdhër që në se dikush e shtrëmbëron këtë dekret, ti hiqet një tra shtëpisë së tij, të ngrihet dhe ai të varet tek ai; dhe shtëpia e tij të katandiset në një plehërishte 12 për shkak të veprimit të tij. Perëndia që e ka bërë emrin e tij të banojë atje shkatërroftë çdo mbret dhe çdo popull që guxon të shtrijë dorën e tij për ta ndryshuar qoftë këtë ose për të shkatërruar shtëpinë e Perëndisë që është në Jeruzalem! Unë, Darius, 13 për ndërtimin e shtëpisë së Perëndisë, Perëndisë të Izraelit.<eos>
<bos>e kam nxjerrë këtë dekret; të zbatohet me përpikmëri"\_ Atëherë Tatenai, qeveritar 1 krahinës matanë Lumit; Shethar-Boznai dhe kolegët e tyre vepruan pikërisht ashtu 14 siç i kishte porositur mbreti Dar. Kështu pleqtë e Judejve vazhduan të ndërtojnë dhe të bëjnë përparime, të nxitur nga fjalët e frymëzuara të profetit Axhe dhe të Zakarias, birit të Idos. Ata e mbaruan ndërtimin sipas urdhërit të Perëndisë të Izraelit 15 dhe sipas rregullit të Kirit; të Darit dhe të Artasersit; mbretit të Persisë. Tempulli u përfundua ditën e tretë të muajit të Adarit, që ishte viti i gjashtë i mbretërimit të 16 Darit. Atëherë bijtë e Izraelit;, priftërinjtë, Levitët dhe të kthyerit e tjerë nga 17 robëria e kremtuan me gëzim kushtimin e kësaj shtëpie të Perëndisë. Për kushtimin e kësaj shtëpie të Perëndisë ata ofruan njëqind dema, dyqind desh, katërqind qengja dhe dymbëdhjetë cjep, sipas numrit të fiseve të Izraelit; si flijime 18 për mëkatin për gjithë Izraelin. Pastaj vendosën priftërinjtë sipas klasave të tyre dhe Levitët sipas ndarjeve të tyre, për shërbimin e Perëndisë në Jeruzalem, ashtu 19 siç është shkruar në librin e Moisiut. Të kthyerit nga robëria e kremtuan Pashkën 20 ditën e katërmbëdhjetë të muajit të sepse priftërinjtë dhe Levitët ishin pastruar bashkarisht; të gjithë ishin të pastër. Atëherë e flijuan Pashkën për të gjithë 21 të kthyerit nga robëria, për vëllezërit e tyre priftërinj dhe për veten e tyre. Kështu bijtë e Izraelit që ishin nga robëria e hëngrën Pashkën bashkë me tërë ata që ishin ndarë nga papastërtia e popujve të vendit dhe që ishin bashkuar me ta për të 22 kërkuar Zotin, Perëndinë e Izraelit. Dhe kremtuan me gëzim shtatë ditë me radhë festën e të Ndormëve, sepse Zoti i kishte mbushur me gëzim, duke përkulur në favor të tyre zemrën e mbretit të Asirisë, kështu që t'i bënte më të fuqishme duart e tyre parë, kthyer ## Chapter 7 Mbas këtyre gjërave; nën mbretërimin e Artasersit, mbretit të Persisë, Ezdra; 2 bir i Serajahut, bir i Azarias, bir i Hilkiahut, bir i Shalumit, biri i Tsadokut, bir i 3 Ahitubit, bir i Amariahut, bir i Azarias, bir i Merajothit;, bir i Zerajahut, bir i 5 Uzit, bir Bukit, bir i Abishuas, bir i Finehasit, bir Eleazarit, bir i Aaronit, kryeprift; ky Ezdra vinte nga Babilonia. Ishte një shkrues kompetent në ligjin e Moisiut të dhënë nga Zoti, Perëndia i Izraelit. Mbreti i dha të gjitha ato që ai kërkoi, 7 Në vitin e shtatë të mbretit Artasersit; ngjitën gjithashtu në Jeruzalem disa nga bijtë e Izraelit dhe të priftërinjve; 8 Levitë, këngëtarë, derëtarë dhe Nethinej . Ezdra arriti në Jeruzalem në muajin e 9 pestë, që ishte viti i shtatë i mbretit. Ai e filloi udhëtimin e tij nga Babilonia ditën të muajit të parë dhe arriti në Jeruzalem ditën e të muajit të pestë, sepse 10 dora mirëbërëse e Perëndisë të tij ishte mbi të. Në të vërtetë Ezdra i ishte kushtur me gjithë zemër të studjonte ligjin e Zotit, ta zbatonte në praktikë dhe të mësonte 11 në Izrael statutet dhe dekretet. Ja kopja e letrës që mbreti Artasers i dorëzoi priftit Ezdra, shkruesit, një shkrues kompetent në urdhërimet e Zotit dhe në statutet e tij e 12 dhëna Izraelit. Artasersi, mbret mbretërve; priftit Ezdra; shkruesit kompetent 13 në ligjin e Perëndisë të qiellit. Përshëndetje; e të tjera. Unë kam nxjerrë një dekret sipas të cilit kushdo nga populli i Izraelit dhe nga priftërinjtë e tij dhe nga Levitët e mbretërisë sime që ka vendosur lirisht të shkojë në Jeruzalem; mund të vijë me ty. 14 Në të vërtetë ti je dërguar nga ana e mbretit dhe nga shtatë këshilltarët e tij për të bërë hulumtime në Judë dhe në Jeruzalem mbi ligjin e Perëndisë tënd, që është 15 në duart e tua, dhe për ti çuar argjendin dhe arin që mbreti dhe këshilltarët e tij ia kanë ofruar spontanisht Perëndisë të Izraelit; banesa e të cilit është në Jeruzalem; 16 dhe tërë argjendin dhe arin që mund të gjesh në tërë krahinën e Babilonisë, së bashku me ofertën vullnetare, që bëhen në mënyrë spontane nga populli dhe nga 17 priftërinjtë për shtëpinë e Perëndisë të tyre në Jeruzalem:. Prandaj me këto para ti do të kujdesesh të blesh dema; desh dhe qengja me ofertat e tyre të ushqimit dhe të libacioneve, dhe do t'i ofrosh mbi altarin e shtëpisë së Perëndisë tuaj që është në 18 Jeruzalem. Sa për pjesën tjetër të argjendit dhe të arit, do të bëni atë që të duket 19 mirë ty dhe vëllezërve të tu, sipas vullnetit të Perëndisë tuaj. Edhe veglat që të janë dhënë për shërbimin e shtëpisë së Perëndisë tënd, vendosi përsëri përpara 20 Perëndisë të Jeruzalemit. Për çfarëdo Iloj nevoje tjetër të shtëpisë së Perëndisë tënd që të takon ty ta plotësosh; do ta plotësosh me shpenzimet e thesarit mbretëror. 21 gjithçka që do të kërkojë prifti Ezdra, shkruesi ligjit të Perëndisë të qiellit, ti 22 plotësohen menjëherë, deri në njëqind talenta argjendi, njëqind kore gruri; njëqind parë parë 23 bate vere dhe njëqind bate vaji dhe kripë në sasi të pakufizuar. Tërë ato që janë urdhëruar nga Perëndia i qiellit të zbatohen me zell për shtëpinë e Perëndisë të qiellit. 24 Pse zemërimi duhet të bjerë mbi mbretërinë e mbretit dhe të bijve të tij? Përveç kësaj ju njoftojmë se nuk është e lejueshme të merren haraçe, tatime ose taksa kalimi nga asnjë prej priftërinjve; Levitëve; këngëtarëve; derëtarëve, Nethinejve dhe 25 shërbëtorëve të kësaj shtëpie të Perëndisë. Dhe ti, 0 Ezdra;, sipas diturisë së Perëndisë tënd që ti zotëron; cakto zyrtarë dhe gjyqtarë që t'i sigurojnë drejtësinë tërë popullit që ndodhet në krahinën matanë Lumit; atyre që njohin ligjet e 26 Perëndisë tënd; dhe ua mëso atyre që nuk i njohin. Dhe ai që nuk respekton ligjin 27 me dëbim ose me konfiskimin e pasurisë ose me burgim' I bekuar Zoti, Perëndia i etërve tanë, që i ka shtënë një gjë të tillë zemrës së mbretit, që të zbukurojë 28 shtëpinë e Zotit që është në Jeruzalem\_ dhe më bëri të gëzoj favoret te mbreti, këshilltarët e tij dhe të tërë princat e fuqishëm mbretërorë . Kështu e ndjeva veten të trimëruar, sepse dora e Zotit, Perëndisë tim, ishte mbi mua, dhe mblodha krerët e gjithë qoftë Izraelit që të niseshin me mua. ## Chapter 8 Këta janë krerët e shtëpive atërore dhe lista gjenealogjike e atyre që u kthyen 2 me mua nga Babilonia, nën mbretërimin e Artasersit. Nga bijtë e Finehasit; 3 Gershomi; nga bijtë e Ithamarit; Danieli; nga bijtë e Davidit, Hatushi. bijtë Shekaniahut: nga bijtë e Paroshit;, Zakaria, dhe bashkë me të u regjistruan njëqind pesëdhjetë meshkuj . Nga bijtë e Pahath-Moabit, Elihoenai, bir Zerahiahut, dhe 5 me të dyqind meshkuj. Nga bijtë e Shekaniahut; i biri i Jahazielit dhe bashkë me të treqind meshkuj . Nga bijtë e Adinit, Ebedi, bir i Jonathanit; dhe bashkë me të pesëdhjetë meshkuj . Nga bijtë e Elamit, Isai, bir i Athaliahut, dhe bashkë me të 8 shtatëdhjetë meshkuj . Nga bijtë e Shefatiahut, Zebadiahu, bir i Mikaelit, dhe 9 bashkë me të tetëdhjetë meshkuj . 10 bashkë me të dyqind e tetëmbëdhjetë meshkuj. Nga bijtë e Shelomithit;, bir i Nga<eos>
<bos>11 Josifiahut dhe bashkë me të njëqind e gjashtëdhjetë meshkuj . Nga bijtë e Bebait, 12 Zakaria, bir i Bebait, dhe bashkë me të njëzet e tetë meshkuj . Nga bijtë e Azgadit, 13 Johanani, bir i Hakatas, dhe bashkë me të njëqind e dhjetë meshkuj . Nga bijtë e Adonikamit, të fundit, emrat e të cilëve ishin: Elifelet, Jehiel dhe Shemajah, dhe 14 bashkë me ta gjashtëdhjetë meshkuj . Nga bijtë e Bigvait; Uthai dhe Zabudi, dhe 15 bashkë me ta shtatëdhjetë meshkuj . Unë mblodha pranë lumit që rrjedh në drejtim të Ahavës, dhe fushuam aty tri ditë. Kur kalova në revistë popullin dhe 16 priftërinjtë, nuk gjeta asnjë bir Leviti. Atëherë dërgova të thërrasë Eliezerin; Zakarian dhe 17 urtë, dhe i urdhërova të shkonin tek Ido, kreu i lokalitetit të Kasifias, dhe u vura në gojë fjalët që duhet t'i thonin Idos dhe vëllezërve të tij, Nethinejve në lokalitetin e Kasifias; që të na dërgonin njerëz që të kryenin shërbimin në shtëpinë e Perëndisë 18 tonë. Me qenë se dora mirëbërëse e Perëndisë tonë ishte mbi ne, ata na dërguan Sherebiahun; një njeri me mend, nga bijtë e Mahlit, birit të Levit, bir i Izraelit, bashkë 19 me bijtë e vëllezërit e tij, gjithsej tetëmbëdhjetë; dhe Hashabiahun, dhe me të 20 Isai nga bijtë e Merarit, vëllezërit dhe bijtë e tyre, gjithsej njëzet; dhe nga Nethinej, që Davidi dhe krerët kishin caktuar në shërbim të Levitëve; dyqind e njëzet 21 Nethinej, të gjithë të caktuar me emër. pranë lumit Ahava; unë shpalla një agjerim për tu përulur përpara Perëndisë tonë; për ti kërkuar një udhëtim të sigurt 22 për ne, për fëmijët tanë dhe për të gjitha pasuritë tona. Në fakt unë kisha turp t'i kërkoja mbretit një roje ushtarësh dhe kalorësish që të na mbronte nga armiku udhëtimit, sepse i kishim thënë mbretit: "Dora e Perëndisë tonë është mbi të gjithë ata që kërkojnë për të mirën e tyre, por fuqia e tij dhe zemërimi i tij janë kundër të 23 gjithë atyre që e braktisin" . Kështu ne agjeruam dhe iu lutëm Perëndisë tonë për 24 këtë arësye, dhe ai e dëgjoi lutjen tonë. Atëherë unë zgjodha dymbëdhjetë nga krerët e 'priftërinjve: Sherebiahun; Hashabiahun dhe bashkë me ta dhjetë nga vëllezërit 25 tyre, dhe u peshova atyre argjendin; arin, veglat, që ishin oferta e bërë për shtëpinë e Perëndisë tonë nga mbreti, nga këshilltarët dhe nga e tij, dhe nga të 26 gjithë Izraelitët që ndodheshin atje. Në duart e tyre peshova gjithashtu gjashtëqind Aty, gjatë paria e pesëdhjetë talenta argjendi, vegla prej argjendi me një vlerë prej njëqind talentash, 27 njëqind talenta ari, njëzet kupa ari me një vlerë prej një mijë darikë; dy enë prej 28 bronzi të hollë dhe të shndritshëm; i çmueshëm si ari. Pastaj u thashë atyre: Ju ijeni shenjtëruar Zotit; edhe përdorëset janë të shenjta, dhe argjendi dhe ari janë një 29 ofertë vullnetare për Zotin, Perëndinë e etërve tuaj . Kini kujdes dhe ruajini deri sa t'i peshoni përpara krerëve të priftërinjve; Levitëve dhe të parëve të shtëpive 30 atërore të Izraelit në Jeruzalem; në dhomat e shtëpisë të Zotit" Kështu priftërinjtë dhe Levitët morën argjendin; arin dhe veglat që u peshuan atëherë, për t'i çuar në 31 Jeruzalem në shtëpinë e Perëndisë tonë. Ditën e dymbëdhjetë të muajit të parë u nisëm nga lumi Ahava për të shkuar në Jeruzalem; dora e Perëndisë tonë ishte mbi 32 ne dhe udhëtimit na liroi nga armiku dhe nga e tij. Arritëm kështu 33 në Jeruzalem dhe qëndruam tri ditë atje. Ditën e katërt në shtëpinë e Perëndisë tonë; u peshuan argjendi, ari dhe veglat në duart e Meremothit; birit të priftit Uriah, me të cilin ishte Eleazari, bir i Finehasit, dhe me ta Levitët Jozabad, bir i Jeshuas, 34 dhe Noadiahu; bir i Binuit. U njëhsua dhe u peshua çdo gjë; dhe pesha e të gjitha 35 gjërave u Të mërguarit që u kthyen nga robëria; i ofruan si olokauste Perëndisë të Izraelit dymbëdhjetë dema për tërë Izraelin; nëntëdhjetë e gjashtë desh, shtatëdhjetë e shtatë qengja dhe dymbëdhjetë cjep si flijim për mëkatin; 36 tërë kjo si olokaust për Zotin. Pastaj ua dorëzuan dekretet e mbretit satrapëve të mbretit dhe qeveritarëve të krahinës matanë Lumit, dhe këta ndihmuan popullin gjatë pritat dhe shtëpinë e Perëndisë. ## Chapter 9 Mbasi përfunduan këto gjëra, krerët erdhën tek unë, duke thënë: "Populli i Izraelit; priftërinjtë dhe Levitët nuk janë ndarë nga popujt e këtyre vendeve; për 2 gjërat e neveritshme të Kananejve; të Në fakt ata kanë marrë si bashkëshorte disa nga bijat e tyre për vete dhe për bijtë e tyre, duke përzier kështu fisin e shenjtë me popujt e këtyre vendeve. Mjerisht gjyqtarët kanë qenë të parët që e kryen këtë mëkat"\_ 3 Kur dëgjova këtë gjë, rrobat dhe mantelin; shkula flokët e kokës dhe mjekrën, 4 dhe u ula i shtangur. Atëherë tërë ata që dridheshin nga fjalët e Perëndisë të Izraelit grisa u mblodhën rreth meje për shkak të mëkatit të atyre që ishin kthyer nga robëria; dhe 5 shtangur deri në blatimin unë mbeta i ulur dhe i e mbrëmjes. Në blatimin e mbrëmjes u nga agjerimi; me rrobat dhe mantelin të grisur; pastaj rashë në ngrita gjunjë dhe shtriva duart nga Zoti, Perëndia im; dhe thashë: "0 Perëndia im, unë jam i pështjelluar dhe më vjen turp të ngre fytyrën time ndaj teje, 0 Perëndia im; sepse paudhësitë tona janë shumëzuar deri mbi kokën tonë, dhe faji ka arritur ynë 7 deri në qiell. ditët e etërve tanë deri në ditën e sotme kemi qenë shumë fajtorë, dhe për shkak të paudhësive tona ne, mbretërit tanë dhe priftërinjtë tanë u lamë në duart e mbretërve të kombeve të huaja; nën kanosjen e shpatës, të internimit, të 8 Nga plaçkitjes dhe të turpit, ashtu si po ndodh tani. Por tani Zoti, Perëndia ynë, na ka dhënë hir për një çast të shkurtër, duke na lënë një mbetje dhe duke na dhënë një strehë në vendin e tij të shenjtë, dhe kështu Perëndia ka ndriçuar tanë dhe ynë sytë 9 në Judë dhe Jeruzalem. Por tani, 0 Perëndia ynë, çfarë do të themi pas kësaj? 11 na ka dhënë një rizgjim të vogël në skllavërinë tonë. Në të vërtetë ne ishim skllevër; megjithatë Perëndia nuk na braktisi në skllavërinë tonë, por na siguroi mirëdashjen e mbretërve të Persisë, duke na rizgjuar për të ngritur përsëri shtëpinë Perëndisë tonë, duke restauruar rrënojat e saj dhe për të na dhënë një mur mbrojtjeje 10 ynë Sepse kemi braktisur urdhërimet e tua, që na kishe urdhëruar me anë të shërbëtorëve të tu, profetëve; duke thënë: "Vendi në të cilin po hyni për ta shtënë në dorë është një vend 1 papastër për shkak të papastërtisë së popujve të këtyre vendeve; për shkak të gjërave të neveritshme me të cilat e kanë mbushur fund e krye 12 me ndotjet e tyre . Prandaj tani mos u jepni bijat tuaja bijve të tyre dhe mos merrni bijat e tyre për bijtë tuaj; mos kërkoni kurrë begatinë e tyre, as mirëqënien e tyre, sepse kështu do të bëheni të fortë, do të hani prodhimet më të mira të vendit dhe do 13<eos>
<bos>pikë si kjo, a do të kthehemi përsëri të shkelim urdhërimet e tua dhe të bashkohemi me martesë me popujt që kryejnë këto të neveritshme? A nuk do të zemëroheshe kundër nesh deri sa të shkatërroje pa lënë asnjë të mbetur ose të 15 gjëra t'ua lini atë në trashëgimi bijve tuaj përjetë"\_ Por mbas gjithë asaj që na ra mbi krye për shkak të veprimeve tona të këqija dhe të fajeve tona të mëdha, duke qenë se ti, 0 Perëndia na dënove më pak nga sa e meritonin fajet tona dhe na le një 14 ynë, shpëtuar? Zot, Perëndia i Izraelit; ti je i drejtë, prandaj ne kemi mbetur sot, një mbetje njerëzish që kanë shpëtuar. Ja ku jemi para teje me fajin tonë, megjithëse për shkak të tij asnjë nuk mund të qëndrojë para teje!" . ## Chapter 10 Ndërsa Ezdra lutej dhe bënte këtë rrëfim, duke dhe duke rënë përmbys 2 gra, dhe fëmijë; dhe populli qante me të madhe: Atëherë Shekaniahu, bir i Jehielit, një nga bijtë e Elamit;, filloi t'i thotë Ezdras: "Ne kemi mëkatuar kundër Perëndisë tonë, duke u martuar me gra të huaja që i kemi marrë nga popujt e këtij vendi; 3 megjithëkëtë mbetet ende një shpresë për Izraelin. Prandaj të bëjmë një besëlidhje me Perëndinë tonë, ti kthejmë tërë këto gra dhe bijtë që kanë lindur prej tyre, sipas këshillës së Perëndisë dhe të atyre që dridhen përpara urdhërit të Perëndisë tonë. 4 Dhe të veprohet sipas ligjit. Çohu sepse kjo të përket ty; ne do të jemi me ty. Merr 5 guxim dhe vepro!' Atëherë Ezdra u dhe i vuri të betohen krerët e priftërinjve, Levitët dhe tërë Izraelin se do të vepronin ashtu siç ishte thënë. Dhe ata u betuan. Pastaj Ezdra u ngrit përpara shtëpisë së Perëndisë dhe shkoi në dhomën e Jehohananit, birit të Eliashibit. Sa qëndroi aty, ai nuk hëngri bukë as piu ujë, sepse mbante zi për mëkatin e atyre që ishin kthyer nga robëria. Edhe u bë një shpallje në Judë dhe në Jeruzalem për të gjithë të kthyerit nga robëria, me qëllim që të 8 mblidheshin në Jeruzalem; në rast se dikush nuk do të vinte brenda tri ditëve sipas këshillës së krerëve dhe të pleqve, tërë pasuritë e tij do të konfiskoheshin dhe ai vetë 9 do të përjashtohej nga asambleja e të kthyerve nga robëria. Kështu gjithë burrat e Judës dhe të Beniaminit u mblodhën në Jeruzalem brenda tri ditëve. Ishte dita e njëzet e muajit të nëntë. Tërë populli zuri vend në sheshin e shtëpisë së Perëndisë, 10 duke u dridhur nga shkaku i kësaj gjëje dhe nga shiu i fortë. Atëherë Ezdra u dhe u tha atyre: "Ju keni mëkatuar duke u martuar me gra të huaja dhe kështu 11 keni shtuar fajin e Izraelit. Por tani rrëfehuni te Zoti, Perëndia i etërve tuaj, dhe bëni vullnetin e tij, duke u ndarë nga popujt e këtij vendi dhe nga e huaja!' 12 Atëherë tërë asambleja u përgjigj dhe tha me zë të lartë: duhet të bëjmë ashtu 13 siç thua ti! Por populli është i madh në numër dhe është stina e shirave të mëdha; nuk është, pra, i mundur qëndrimi jashtë. Nuk është me siguri puna e një dite ose 14 dy ditëve; sepse jemi të shumtë që kemi mëkatuar në këtë çështje. Të mbeten pra, krerët tanë në vend të tërë asamblesë dhe të gjithë ata që në qytetet tona janë martuar me gra të huaja të vijnë në kohë të caktuara bashkë me pleqtë dhe me qarë ngrit prifti ngrit gratë "Po, gjyqtarët e çdo qyteti, deri sa të largohet prej nesh zemërimi i zjarrtë i Perëndisë këtu, 15 tonë për shkak të kësaj gjëje. Vetëm Jonathani, bir i Asahelit, dhe Jaziahu; bir i Tikvahut; e kundërshtuan këtë propozim; të përkrahur nga Meshulami dhe nga Leviti 16 Shabethai. Kështu të kthyerit nga robëria vepruan siç ishte thënë dhe u zgjodhën Ezdra dhe disa kryefamiljarë sipas shtëpive të tyre patriarkale, të tërë të caktuar me emër; ata filluan mbledhjet ditën e të muajit të dhjetë për të shqyrtuar rastet 17 ndryshme. Ditën e të muajit të parë përfunduan tërë rastet e burrave që 18 ishin martuar me gra të huaja. Midis bijve të priftërinjve që ishin martuar me gra të huaja figuronin: nga bijtë e Jeshuas, biri i Jotsadakut, dhe midis vëllezërve të 19 tij: Maasejahu, Eliezeri, Jaribi dhe Gedaliahu. Ata u zotuan ti ndanin e tyre; pastaj, për shkak të fajit të tyre, secili paraqiti një dash për të shlyer mëkatin e 20 21 tij. bijtë e Imerit: Hanani dhe Zebadiahu. 22 Elia, Shemajahu, Jehieli dhe Uziahu. Nga bijtë e Pashurit: Elioenai, Maasejahu; 23 Ishmaeli, Nethaneeli, Jozabadi dhe Elasahu. Levitët: Jozabadi, Shimei, 24 Nga këngëtarët: 25 Eliashibi . derëtarët: Shallumi, Telemi dhe Uri. Midis Izraelitëve: bijtë e Paroshit: Ramiahu, Iziahu, Malkiahu, Mijamini, Eleazari, Malkiahu dhe Benajahu. 26 27 Nga bijtë e Elamit: Mataniahu; Zakaria; Jehieli, Abdi, Jeremothi dhe Elia. 28 Nga bijtë e Zatuit: Elioenai, Eliashibi, Mataniahu; Jeremothi, Zabadi dhe Aziza. 29 Nga bijtë e Bebait: Jehohanani, Hananiahu; Zabai dhe Athlai. Nga bijtë e Banit: 30 Sheali dhe Ramothi. Nga bijtë e Pahath-Moabit: Adnai, Kelali, Benajahu; Maasejahu, Mataniahu; Betsaleeli, Binui 31 dhe Manasi. Nga bijtë e Harimit: Eliezeri, Ishshijahu; Malkiahu; Shemajahu; 32 33 Simeoni, Beniamini, Malluku dhe Shemariahu. bijtë e Hashumit: 34 Matenai, Matatahu, Zabadi, Elifeleti, Jeremai, Manasi dhe Shimei. Nga bijtë e 35 36 Banit: Maadai, Amrami, Ueli, Benajahu, Bedejahu; Keluhi, Vaniahu, 37 38 39 Meremothi, Eliashibi, Mataniahu; Matenai, Jaasai, Bani, Binui, Shimei, 40 41 Shelemiahu, Nathani, Adajahu; Maknadbai, Shashai, Sharai, Azareli, 43 Shelemiahu, Shemariahu; Shalumi, Amariahu dhe Jozefi. Nga bijtë e Nebos: prifti parë parë gratë Nga Nga Nga Nga 44 Jeijeli, Matithiahu; Zabadi, Zebina; Jadai, Joeli dhe Benajahu. Tërë këta ishin martuar me gra të huaja; dhe disa nga këta kishin pasur fëmijë nga këto gra. ## Nehemiah ## Chapter 1<eos>
<bos>Fjalët e Nehemias, birit të Hakaliahut. Ndodhi që në muajin e Kisleut, në vitin 2 e njëzetë, ndërsa unë ndodhesha në kalanë e Suzës , arriti në Judë Hanani, një nga vëllezërit e mi, bashkë me disa burra të tjerë. Unë i pyeta lidhur me Judejtë që kishin 3 shpëtuar; që ishin kthyer gjallë nga robëria, dhe lidhur me Jeruzalemin. Ata më thanë: Ata që kanë shpëtuar nga robëria janë atje poshtë në krahinë, në një varfëri të madhe dhe me faqe të zezë; përveç kësaj muret e Jeruzalemit janë plot me të çara 4 dhe portat e tij janë konsumuar nga zjarri" . Sa i dëgjova këto fjalë, u ula dhe qava; pastaj mbajta zi disa ditë me radhë, agjerova dhe u luta përpara Perëndisë të qiellit. 5 Dhe thashë: "Të lutem shumë, 0 Zot, Perëndia 1 qiellit, Perëndi madh dhe tmerrshëm; që i qëndron besnik besëlidhjes dhe ke mëshirë për ata që të duan dhe 6 respektojnë urdhërimet e tua, qofshin veshët e tua të vëmëndshëm dhe sytë e tu të hapur për të dëgjuar lutjen e shërbëtorit tënd që tani ta drejton ty ditën dhe natën për bijtë e Izraelit, shërbëtorë të tu, duke rrëfyer mëkatet e bijve të Izraelit; që ne kemi kryer kundër teje. Po, unë dhe shtëpia e atit tim kemi mëkatuar. Jemi sjellë shumë keq me ty dhe nuk kemi respektuar urdhërimet; statutet dhe dekretet që ti i 8 ke urdhëruar Moisiut; shërbëtorit tënd. Mbaje mend fjalën që i urdhërove Moisiut; shërbëtorit tënd, duke i thënë: "Në se do të mëkatoni, unë do t'ju shpërndaj 9 midis popujve; por në rast se do të ktheheni tek unë dhe do të respektoni urdhërimet e mia; dhe do t'i zbatoni në praktikë; edhe sikur njerëzit tuaj të shpërndarë të jenë në kufijtë e qiellit; unë do t'i mbledh që andej dhe do ti sjell përsëri në vendin që 10 kam zgjedhur ku të banojë emri im" Tani këta janë shërbëtorët e tu dhe populli 11 yt; që ti i ke çliruar me fuqinë tënde të madhe dhe me dorën tënde të fortë. Zot, të lutem, qofshin veshët e tu të vëmëndshëm ndaj lutjes së shërbëtorit tënd dhe qoftë lutjes së shërbëtorëve të tu që ndjejnë kënaqësi kur kanë frikë prej emrit tënd; jepi, madje sot të lutem; një sukses të mirë shërbëtorit tënd, duke bërë që ai të gjejë zemërbutësi në e këtij njeriu" . Unë atëherë isha kupëmbajtësi i mbretit. sytë ## Chapter 2 Në muajin e Nisanit; vitin e njëzetë të mbretit Artakserks, sapo e sollën verën para tij, unë e mora verën dhe ia zgjata atij. Unë nuk kisha qenë i trishtuar kurrë në 2 të tij. Prandaj mbreti më tha: "Pse ke pamje të trishtuar, ndonëse nuk je i sëmurë? Kjo nuk mund të jetë veçse një trishtim i zemrës"Atëherë më zuri një frikë 3 shumë e madhe, dhe i thashë mbretit: "Rroftë mbreti përjetë! Si mund të mos jetë fytyra ime e trishtuar kur ku janë varrosur etërit e mi është shkatërruar dhe 4 portat e tij janë konsumuar nga zjarri?" Mbreti më tha: "Çfarë kërkon?" Atëherë 5 unë iu luta Perëndisë të qiellit dhe pastaj iu përgjigja mbretit: "Në qoftë se kjo i pëlqen mbretit dhe shërbëtori yt ka gjetur mirëdashje në sytë e tu; më lejo të shkoj në Judë, në qytetin e varreve të etërve të mi, që ta rindërtoj atë" . Mbreti më tha (mbretëresha 1 rrinte ulur në krah): "Sa do të zgjasë udhëtimi dhe kur do të kthehesh?" Kështu pëlqeu mbretit të më lërë të shkoj dhe unë i tregova një afat kohe. Pastaj i thashë mbretit: "Në rast se kështu i pëlqen mbretit, të më jepen letra për qeveritarët e krahinës matanë Lumit që të më japin lejen e kalimit deri sa të arrijë në Judë, dhe një letër për Asafin;, mbikëqyrësin e të mbretit, që të më japë lëndën e drurit për të ndërtuar portat e qytezës së bashkuar me tempullin; për muret dhe për shtëpinë në të cilën do të shkoj të banoj' Mbreti më dha letrat, prani qyteti pyllit qytetit sepse dora mirëdashëse e Perëndisë tim ishte mbi mua. Arrita kështu te qeveritarët krahinës matanë Lumit dhe u dhashë atyre letrat e mbretit. Me mua mbreti kishte dërguar një trup përcjellës të përbërë nga komandantë të ushtrisë dhe nga kalorës. 10 të Izraelit. Kështu arrita në Jeruzalem dhe qëndrova atje tri ditë. Pastaj u ngrita natën me pak burra të tjerë, por nuk i thashë gjë asnjeriut nga ato që Perëndia im më kishte vënë në zemër të bëja për Jeruzalemin. Nuk kisha me vete asnjë kafshë 13 Por kur Sanballati, Horoniti dhe Tobiahu, shërbëtori Amonit, e mësuan këtë gjë, u shqetësuan shumë, sepse kishte ardhur një burrë që kërkonte të mirën e bijve 11 12 tjetër, barre; veç asaj së cilës i kisha hipur. Dola natën nga porta e Luginës, në drejtim të burimit të Dragoit dhe të portës së Plehut; duke kontrolluar kështu muret Jeruzalemit që ishin plot me të çara dhe portat e tij të konsumuara nga zjarri. Vazhdova pastaj me e Burimit dhe pishinën e Mbretit, por nuk kishte vend 15 nga të kalonte kafsha mbi të cilën kisha hipur. Atëherë iu ngjita natën luginës, duke inspektuar gjithnjë muret; më në fund u ktheva prapa, duke hyrë nga porta e 16 Luginës; dhe kështu u ktheva. Zyrtarët nuk dinin se ku kisha shkuar dhe as me se isha marrë. Deri në atë çast nuk u kisha thënë asgjë Judejve; priftërinjve; parisë; 17 zyrtarëve dhe as atyre që merreshin me punimet. Atëherë u thashë atyre: Ju e shikoni gjendjen e mjeruar në të cilat ndodhemi: Jeruzalemi është shkatërruar dhe portat e tij janë konsumuar nga zjarri! Ejani, t'i rindërtojmë muret e Jeruzalemit; dhe 18 kështu nuk do të jemi më të turpëruar!' U tregova pastaj atyre si dora bamirëse e Perëndisë tim kishte qenë mbi mua si dhe fjalët që mbreti më kishte thënë. Atëherë ata thanë: "Të ngrihemi dhe ti vihemi ndërtimit! " . Kështu morën kurajo për t'i forcuar 19 duart e tyre për këtë të rëndësishme. Por kur Sanbalati, Horoniti dhe Tobiahu; shërbëtori Amonit; dhe Geshemi, Arabi, e mësuan këtë gjë, filluan të tallen dhe të na përbuzin; duke thënë: "Çfarë po bëni? Mos doni, vallë, të ngrini krye 20 kundër mbretit?"\_ Atëherë unë u përgjigja dhe u thashë atyre: "Do të jetë vetë Perëndia i qiellit që do të na sigurojë suksesin. shërbëtorët e tij, do të fillojmë ndërtimin; por për ju nuk do të ketë as pjesë, as të drejtë, as kujtim në Jeruzalem"\_ portën punë Ne, ## Chapter 3<eos>
<bos>Eliashibi, kryeprifti, u atëherë bashkë me vëllezërit e tij priftërinj dhe ndërtuan e Deleve; e shenjtëruan dhe ia vunë kanatet. Vazhduan të ndërtojnë 2 deri në kullën e Meahut, që pastaj Pranë Eliashibit ndërtuan njerëzit e Jerikos dhe 3 pranë tyre ndërtoi Zakuri, bir i Imrit. Bijtë e Senaahut ndërtuan portën e Peshqve, bënë kasën dhe vunë kanatet e saj, bravat dhe shufrat. Pranë tyre punonte për riparimet Meremothi, bir i Urias; që ishte bir i Kotsit; pranë tyre për riparimet punonte Meshullami, bir i Berekiahut; që ishte bir Meshezabeelit; pranë tyre punonte për 5 riparimet Tsadoku, bir i Baanas; pranë tyre për riparimet punonin Tekoitët; por fisnikët midis tyre nuk e ulën qafën për të bërë punën e Zotit të tyre. Jehojada, bir i Paseahut; dhe Meshulami, bir i Besodejahut, restauruan portën e Vjetër; bënë kasën dhe vunë kanatet e saj, bravat dhe shufrat. Pranë tyre punonin për riparimin ngrit portën 8 Meronithiti dhe njerëzit e Gabaonit dhe të Mitspahut. Pranë tyre punonte për riparimet Uzieli, bir i Harhajahut; një ndër argjendarët; pranë tij punonte për riparimet Hananiahu; një nga parfumierët. Ata e përforcuan Jeruzalemin deri në Murin e Gjerë. 9 Pranë tyre punoi për riparimet Refajahu; bir i Hurit, kryetar i gjysmës së rrethit të Jeruzalemit. Pranë tyre punonte për riparimet; përballë shtëpisë së tij, Jedajahu; 11 bir Harumafit; tij punonin për riparimet Hatushi, bir i Hashabnejahut. Malkijahu; bir i Harimit, dhe Hashshubi, bir i Pahath-Moabit, ndreqën një pjesë 12 tjetër të mureve dhe kullën e Furrave. Pranë tij punonte për riparimet; bashkë me bijat e tij, Shalumi; bir i Haloheshit; kryetar i gjysmës së rrethit të Jeruzalemit. 13 Hanuni dhe banorët e Zanoahit ndreqën portën e Luginës; e ndërtuan dhe i vunë kanatet, bravat dhe shufrat. Përveç kësaj ndreqën një mijë kubitë muri deri në portën 14 Plehut. Malkijahu; bir i Rekabit, kryetar i rrethit të Beth-Hakeremit, ndreqi 15 portën e Plehut; e ndërtoi, dhe i vuri kanatet; bravat dhe shufrat. Shalumi, bir i Kol-Hezeut, kryetar i rrethit të Mitspahut, ndreqi portën e Burimit; e ndërtoi, mbuloi dhe i vuri kanatet, bravat dhe shufrat. Ndreqi gjithashtu murin e pishinës të Siloes;, pranë kopshtit të mbretit, deri në shkallëzat që zbresin nga qyteti Davidit. 16 Pas tij Nehemia, bir i Azbukut, kryetar i gjysmës së rrethit të Beth-Zurit; punoi për riparimet deri përpara varreve të Davidit, deri te pishina artificiale dhe deri te 17 shtëpia e Trimave. Pas tij punuan për riparimet Levitët; nën drejtimin e Rehumit, birit të Banit; pranë tij punonte për riparimet për rrethin e tij Hashabia, kryetar i 18 gjysmës së rrethit të Keilahut. Pas tij punuan për riparimet vëllezërit e tyre, nën mbikëqyrjen e Bavait, birit të Henadat; kryetar i gjysmës tjetër të rrethit të Keilahut. 19 Pranë tij Ezeri, bir i Jeshuas; kryetar i Mitspahut; ndreqi një pjesë tjetër të mureve, 20 përballë të përpjetës së arsenalit, në qoshe. Mbas tij Baruku, bir i Zabait, riparoi me zell të madh një pjesë tjetër të mureve, nga qoshja deri te porta e shtëpisë së 21 Eliashibit, kryepriftit. Mbas tij Meremothi, bir i Urias, që ishte bir i Kotsit; ndreqi një pjesë tjetër të mureve, nga porta e shtëpisë së Eliashibit deri në skajin e shtëpisë 22 23 së Eliashibit. Mbas tij punuan për riparimet priftërinjtë që banonin përreth. Mbas tyre Beniamini dhe Hashubi punuan për riparimet përballë shtëpisë së tyre. Mbas tyre Azaria; bir i Maasejahut; që ishte bir i Ananiahut, punoi për riparimet 24 afër shtëpisë së tij. Mbas tij Binui, bir i Henadadit; ndreqi një pjesë tjetër të pranë 1 25 së qoshes dhe portës së Deleve punuan për riparimet argjendarët dhe tregtarët. mureve; nga shtëpia e Azarias deri në kthesë, domethënë në qoshe. Palali, bir i Uzait, bëri riparime përballë kthesës dhe kullës që spikat nga shtëpia e epërme e 26 Paroshit. Nethinejtë, që banonin mbi Ofelin; bënë riparime deri përpara portës 27 së Ujërave, në drejtim të lindjes; dhe përballë kullës që spikaste. Mbas tyre Tekoitët riparuan një pjesë tjetër të mureve; përballë kalasë së madhe që spikaste 28 dhe deri në murin e Ofelit. Mbi portën e Kuajve; priftërinjtë punuan në riparimet, 29 secili përballë shtëpisë së vet. Mbas tyre Tsadoku, bir i Imerit; punoi për riparimet përballë shtëpisë së tij . Mbas tij punoi Shemajahu; bir i Shekaniahut; që ishte rojtar 30 1 portës lindore. Mbas tij Hananiahu;, bir i Shelemiahut, dhe Hanuni, biri i gjashtë i Tsalafit, riparuan një pjesë tjetër të mureve. Mbas tyre Meshullami, bir i Berekiahut, 31 Mbas tij Malkijahu, një nga argjendarët, mori pjesë në riparimet deri në shtëpitë e Nethinejve dhe të tregtarëve; 32 Midis së përpjetës ## Chapter 4 Kur Sanballati dëgjoi që ne po rindërtonim muret, u zemërua; u revoltua thellë 2 dhe filloi të tallet me Judejtë, dhe u tha përpara vëllezërve të tij dhe ushtarëve të Samarisë: "Çfarë po bëjnë këta Judej matufë? Do të fortifikohen? Do të ofrojnë flijime? A do të mbarojnë brenda një dite? Mos vallë do të ringjallin e 3 konsumuar nga zjarri i togjeve të rrënojave?" Tobiahu; Amoniti, që i rrinte pranë, tha: "Le të ndërtojnë! Por në rast se një dhelpër hipën sipër, do ta rrëzojë murin e tyre prej Dëgjo, 0 Perëndia sepse na përçmojnë! Bëj që të bjerë mbi 5 kokën e tyre fyerja e tyre dhe braktisi në përbuzje në një vend robërie! Mos e mbulo paudhësinë e tyre dhe mos lejo që mëkati i tyre të fshihet para teje; sepse kanë provokuar zemërimin tënd para ndërtuesve"~ pra, i rindërtuam muret që u bashkuan deri në gjysmën e lartësisë së tyre; populli e kishte marrë me zemër 7 punën: Por kur Sanballati, Tobiahu;, Arabët, Amonitët dhe Asdodejtë mësuan që riparimi mureve të Jeruzalemit po përparonte filluar të gurët guri!" . ynë, Ne,<eos>
<bos>mbylleshin, ata u zemëruan shumë, dhe të gjithë së bashku komplotuan për të 9 ardhur në Jeruzalem dhe për të krijuar trazira në të. Por ne iu lutëm Perëndisë 10 tonë dhe për shkak të tyre vumë roje natë e ditë kundër tyre. Por ata të Judës thonin: "Forcat e mbartësve të peshave vijnë duke u pakësuar dhe gërmadhat janë 11 aq të shumta sa nuk do të arrijmë të ndërtojmë muret! Përveç kësaj kundërshtarët tanë thonin: Ata nuk do të dinë dhe nuk do të shohin asgjë, deri sa ne do të sulemi 12 Por kur Judejtë që banonin pranë tyre erdhën dhjetë herë rrjesht për të na thënë: 13 "Ngado që të ktheheni, do të na sulen" . Unë vendosa njerëz të armatosur në vendet më të ulta prapa mureve; e vendosa popullin sipas familjeve; me shpatat e 14 tyre, shtizat e tyre dhe harqet e tyre. Mbasi e shqyrtova situatën u ngrita dhe u thashë parisë; gjyqtarëve dhe pjesës tjetër të popullit: "Mos kini frikë nga ata! Kujtoni Zotin e madh dhe të tmerrshëm dhe luftoni për vëllezërit tuaj, për bijtë dhe bijat 15 tuaja, për bashkëshortet tuaja dhe për shtëpitë tuaja!" Kur armiqtë tanë mësuan që ne ishim të informuar mbi këtë gjë dhe që Perëndia e kishte bërë të dështonte 16 plani i tyre, ne të gjithë u kthyem tek muret, secili në punën e tij . Qysh prej asaj dite, gjysma e shërbëtorëve të mi merrej me punët; ndërsa gjysma tjetër kishte rrokur shtizat, mburojat; harqet dhe kishte veshur parzmoret; komandantët qëndronin prapa 17 tërë shtëpisë së Judës. Por ata që ndërtonin muret dhe ata që mbartnin 0 ngarkonin peshat; me një dorë merreshin me punimet dhe me dorën tjetër mbanin armën e tyre. 18 Tërë ndërtuesit; duke punuar, mbanin secili shpatën e ngjeshur në ijet; ndërsa 19 borizani rrinte pranë meje. Atëherë unë u thashë parisë, zyrtarëve dhe pjesës tjetër të popullit: "Puna është e madhe dhe e shtrirë, dhe ne jemi të shpërndarë mbi 20 muret, larg njeri tjetrit. Kudo që të dëgjoni tingullin e borisë, atje mblidhuni 21 pranë nesh; Perëndia ynë do të luftojë për ne"\_ Kështu e vazhdonim punën; ndërsa 22 gjysma e njerëzve kishte rrokur shtizën që në agim e deri sa dilnin yjet. Në të njëjtën kohë i thashë gjithashtu popullit: "Secili nga ju të rrijë me shërbëtorin e tij 23 brenda Jeruzalemit, për të na ruajtur natën dhe për të punuar pastaj ditën" Kështu as unë, as vëllezërit e mi, as shërbëtorët e mi, as njerëzit e rojes që më ndiqnin, nuk 1 hiqnim rrobat; por secili kishte armën e tij me ujë. ## Chapter 5 Ndërkaq u një ankesë e madhe prej popullit dhe bashkëshorteve të tyre 2 kundër Judejve; vëllezërve të tyre. Disa thonin: "Ne, bijtë tanë dhe bijat tona jemi 3 shumë; prandaj të gjejmë grurë që të mund të hamë dhe të jetojmë!" Të tjerë thonin: "Kemi hipotekuar arat tona, vreshtat tona dhe shtëpitë tona për të blerë grurë gjatë zisë!" Disa të tjerë akoma thonin: "Kemi marrë para hua për të paguar 5 haraçin e mbretit mbi arat tona dhe vreshtat tona. Ndonëse mishi është si mishi i vëllezërve tanë dhe bijtë tanë janë si bijtë e tyre, në realitet jemi të detyruar t'i kthejmë në skllevër bijtë tanë dhe bijat tona; disa nga bijat tona janë katandisur që tani në skllavëri dhe nuk kemi asnjë mundësi t'i shpengojmë, sepse arat tona dhe vreshtat tona janë në dorë të të tjerëve" . Kur dëgjova ankimet e tyre dhe këto fjalë, u indinjova shumë. Mbasi u mendova mirë për këtë gjë, qortova parinë dhe gjyqtarët dhe u thashë atyre: "Secili prej jush kërkon një kamatë prej fajdexhiu nga 8 vëllai i vet" Kështu mblodha kundër tyre një asamble të madhe dhe u thashë: "Simbas mundësive tona ne kemi shpenguar vëllezërit tanë Judej që u ishin shitur kombeve; por tani a do ti shisnit vëllezërit tuaj, apo duhet që ata të na shiten neve?"\_ Atëherë ata heshtën me qenë se nuk gjenin fjalë për të thënë. Dhe unë shtova: "Ajo që po bëni nuk është e mirë. A nuk duhet përkundrazi të ecni duke pasur frikë 10 nga Perëndia për të shmangur dëmin nga kombet që kemi armiq? Edhe unë, vëllezërit e mi dhe shërbëtorët e mi u kemi dhënë hua para dhe grurë. Ju lutem, 11 të mos kërkojmë më kamatë për këtë! Ua ktheni që sot arat e tyre, vreshtat e tyre, ullishtat e tyre dhe shtëpitë e tyre, dhe të njëqindtën pjesë të parave, të grurit, 12 të verës dhe të vajit që u keni kërkuar" Ata u përgjigjën: "Do t'i kthejmë dhe nuk do të kërkojmë më prej tyre; do të veprojmë ashtu si thua ti". Atëherë thirra priftërinjtë dhe i vura të betohen përpara atyre se do të vepronin sipas këtij 13 premtimi . Shkunda pastaj palën e rrobave të mia dhe thashë: "Kështu Perëndia ta shkundë nga shtëpia e tij dhe nga pasuria e tij cilindo që nuk do ta mbajë këtë premtim! Kështu të shkundet dhe të zbrazet ai nga të gjitha!" Atëherë tërë asambleja 14 tha: dhe lavdëruan Zotin: Populli veproi sipas atij premtimi. Përveç kësaj qysh prej ditës që u caktova të jem qeveritar i tyre në vendin e Judës; nga viti ngrit ynë ynë asgjë Amen!' injëzetë deri në vitin e tridhjetedytë të mbretit Artakserks; dymbëdhjetë vjetëve; gjatë 15 unë dhe vëllezërit Ndërsa qeveritarët e mëparshëm që më kishin paraprirë e kishin rënduar popullin duke marrë bukë dhe verë; dhe përveç kësaj dyzet sikla Madje edhe shërbëtorët e tyre silleshin si zotër me popullin; por unë nuk 16 veprova kështu; sepse kisha frikë nga Perëndia. Përkundrazi i hyra me të madhe së riparimit të këtyre mureve dhe nuk kemi bërë asnjë blerje toke; përveç 17 kësaj tërë shërbëtorët e mi u mblodhën atje për të punuar. Kisha gjithashtu në mencën time njëqind e pesëdhjetë Judej dhe zyrtarë, përveç atyre që vinin nga kombet 18 fqinje. Çdo ditë përgatitej një ka dhe gjashtë krerë të zgjedhur që merreshin nga kopeja; për mua gatuheshin edhe zogj, dhe çdo dhjetë ditë bëhej furnizimi me lloj lloj vere me shumicë; por me gjithë këtë, nuk e kam kërkuar kurë kuotën e qeveritarit, 19 sepse mbi këtë popull rëndonte tashmë shërbimi. Më kujto, 0 Perëndia im, për argjendi. punës tërë të mirat që i kam bërë këtij populli. ## Chapter 6<eos>
<bos>Kur Sanballati, Tobiahu dhe Geshem Arabi dhe armiqtë tanë të tjerë mësuan që unë kisha rindërtuar muret dhe që nuk kishte mbetur asnjë e çarë në to (megjithëse 2 atëherë nuk i kisha vënë akoma kanatet e portave) Sanballati dhe Geshemi më çuan për të thënë: "Eja dhe takohemi bashkë me një nga fshatrat e luginës së Onos' 3 Por ata mendonin të ma punonin. Kështu unë u dërgova atyre lajmëtarë për t'u thënë: "Jam duke bërë një të madhe dhe nuk mund të zbres. Pse duhet ta 4 ndërpresim punën, kur unë po e lë për të zbritur tek ju?" . Plot katër herë ata më 5 çuan njerëz për të thënë të njëjtën gjë, dhe unë u përgjigja në të njëjtën mënyrë. Atëherë Sanballati më dërgoi shërbëtorin e tij që të më thotë po atë gjë për të pestën herë me një letër të hapur në dorë, në të cilën ishte shkruar: "Éshtë përhapur fjala midis kombeve, dhe Gashmu e këtë, që ti dhe Judejtë po kurdisni një rebelim; prandaj, sipas këtyre zërave; ti po rindërton muret, për t'u bërë mbreti i tyre, dhe ke caktuar madje profetë për të bërë shpalljen tënde në Jeruzalem; duke thënë: "Ka një mbret në Judë!' Tani, këto do t'i njoftohen mbretit. Prandaj eja dhe të 8 këshillohemi bashkë" Por unë i çova për të thënë: "Punët nuk janë ashtu si thua 9 ti, por ti i shpik në mendjen tënde"\_ Tërë këta njerëz në fakt donin të na trembnin punë pohon gjëra dhe thonin: "Duart e tyre do ta lënë punën që do të mbetet e papërfunduar" . Prandaj 10 tani, 0 Perëndi, forco duart e mia! Atëherë unë shkova në shtëpinë e Shemajahut, birit të Delajahut; që ishte bir Mehetabeelit; që ishte mbyllur aty brenda; ai më tha: 11 "Takohemi bashkë në shtëpinë e Perëndisë; brenda tempullit; dhe Por unë u përgjigja: A mundet një njeri si unë të marrë arratinë? A mundet një njeri si unë të 12 hyjë në tempull për të shpëtuar jetën? Jo, unë nuk do të hyj" . Kuptova pastaj që Perëndia nuk e kishte dërguar, por kishte shqiptuar atë profeci kundër meje, sepse 13 Tobiahu dhe Sanbalati e kishin paguar. Ishte paguar pikërisht për këtë: për të më trembur dhe për të më shtyrë të veproj në atë mënyrë dhe të mëkatoj, dhe kështu 14 Perëndia im, kujtoje Tobiahun dhe Sanbalatin, për këto vepra të tyre, si edhe profeteshën Noadiah dhe 15 profetët e tjerë që kanë kërkuar të më trembin! Muret u përfunduan ditën e 16 njëzetepestë të muajit Elul, brenda pesëdhjetë e dy ditëve. Kur tërë armiqtë tanë mësuan këtë gjë dhe tërë kombet që na rrethonin e panë, e ndjenë veten shumë të dëshpëruar, sepse e kuptuan që kjo vepër ishte kryer me ndihmën e Perëndisë tonë. 17 Në ato ditë edhe paria e Judës i dërgonte shpesh letra Tobiahut dhe merrte letra 18 prej Tobiahut. Shumë në Judë ishin në fakt të lidhur me të me anë të betimit, sepse ai ishte dhëndër i Shekanijahut; birit të Arahut; dhe biri tij Jehohanan ishte 19 martuar me bijën e Meshulamit, birit të Berekiahut. Edhe në praninë time ata flisnin mirë për të dhe ia njoftonin fjalët e mia. Dhe Tobiahu dërgonte letra për të më trembur . ## Chapter 7 Kur muret përfunduan dhe unë vura në vend portat; dhe derëtarët, këngëtarët 2 dhe Levitët u caktuan në funksionet e tyre, komandën e Jeruzalemit ia dhashë Hananit, vëllait tim; dhe Hananiahut, qeveritarit të fortesës; sepse ishte njeri besnik 3 dhe kishte frikë nga Perëndia më tepër se shumë të tjerë. Dhe u thashë atyre: "Portat e Jeruzalemit nuk duhet të hapen deri sa të fillojë të djegë dielli; dhe ndërsa rojet janë akoma në vendroje, portat të mbahen të mbyllura dhe me shufra. Të vendosen roje nga banorët e Jeruzalemit; disa në vendin e tyre mbi muret dhe të 4 tjerë përpara shtëpisë së tyre" Qyteti ishte i madh dhe i gjerë, por brenda tij kishte 5 njerëz dhe nuk ndërtoheshin shtëpi. Atëherë Perëndia im më vuri në zemër detyrën të mbledh parinë, gjyqtarët dhe popullin; për t'i regjistruar sipas gjenealogjive pak të tyre. Dhe gjeta regjistrin gjenealogjik të atyre që ishin kthyer nga Këta janë ata të krahinës që u kthyen nga robëria, ata që Nebukadnetsari, mbret Babilonisë, kishte internuar dhe që ishin kthyer në Jeruzalem dhe në Judë, secili në qytetin e tij. ata që u kthyen me Zorobabelin, Jeshuan, Nehemian, Azarian, Raamiahun; Nahamanin, Mardokeon, Bilshanin; Misperethin, Bigvain; Nehumin 8 dhe Banaahun. Numri njerëzve të popullit të Izraelit: bijtë e Paroshit; dy mijë e 9 njëqind shtatëdhjetë e dy veta. Bijtë e Shefatiahut, treqind e shtatëdhjetë e dy 10 11 veta. Bijtë e Arahut; gjashtëqind e pesëdhjetë e dy veta. Bijtë e Pahath-Moabit, 12 bijtë e Jeshuas dhe të Joabit, dy mijë e tetëqind e tetëmbëdhjetë veta. Bijtë e 13 Elamit, një mijë e dyqind e pesëdhjetë e katër veta. Bijtë e Zatujit, tetëqind e 14 15 dyzet e veta Bijtë e Zakait, shtatëqind e gjashtëdhjetë veta. Bijtë e 16 Binuit; gjashtëqind e dyzet e tetë veta. Bijtë e Bebait, gjashtëqind e njëzet e tetë 17 18 veta. Bijtë e Azgadit, dy mijë e treqind e njëzet e veta Bijtë e Adonikamit; 19 gjashtëqind e gjashtëdhjetë e shtatë veta. Bijtë e Bigvait, dy mijë e gjashtëdhjetë 20 21 shtatë veta. Bijtë e Adinit; gjashtëqind e pesëdhjetë e veta. Bijtë e 22 Aterit, nga familja e Ezekias, nëntëdhjetë e tetë veta. Bijtë e Hashumit; treqind 23 24 e njëzet e tetë veta. Bijtë e Bezait; treqind e njëzet e katër veta. Bijtë e Harifit, 25 26 njëqind e dymbëdhjetë veta. Bijtë e Gabaonit, nëntëdhjetë e veta. Burrat 27 Betlemit dhe të Netofahut; njëqind e tetëdhjetë e tetë veta. Burrat e Anathothit, 28 29 njëqind e njëzet e tetë veta. Burrat e Beth-Azmavethit, dyzet e dy veta. Burrat Kirjath-Jearimit, të Kefirahut dhe të Beerothit, shtatëqind e dyzet e tre veta. 31 Burrat e Ramahut dhe të Gebës, gjashtëqind e njëzet e një veta. Burrat e Mikmasit, njëqind e njëzet e dy veta. Burrat e Bethelit dhe të Ait, njëqind e njëzet e tre 33 34 veta. Burrat e një Nebos tjetër, pesëdhjetë e dy veta. Bijtë e një Elami tjetër, 35 pesë dy pesë pesë një mijë e dyqind e pesëdhjetë e katër veta. Bijtë e Harimit; treqind e njëzet veta:.<eos>
<bos>36 37 Bijtë e Jerikos, treqind e dyzet e pesë veta. Bijtë e Lodit, të Hadidit dhe të 38 Onos, shtatëqind e njëzet e një veta. Bijtë e Senaahut, tre mijë e nëntëqind e 39 tridhjetë veta. Priftërinjtë: bijtë e Jedajahut;, nga shtëpia e Jeshuas, nëntëqind e 40 41 gjashtëdhjetë e tre veta. Bijtë e Imerit; një mijë e pesëdhjetë e dy veta. Bijtë 42 Pashurit; një mijë e dyqind e dyzet e shtatë veta. Bijtë e Harimit, një mijë e 43 shtatëmbëdhjetë veta. Levitët: bijtë e Jeshuas; nga familja e Kadmielit, bijtë e 44 Hodevahut, shtatëdhjetë e katër veta. Këngëtarët: bijtë e Asafit, njëqind e dyzet 45 tetë veta. Derëtarët: bijtë e Shalumit, bijtë e Aterit, bijtë e Talmonit; bijtë e 46 Akubit; bijtë e Hatitas; bijtë e Shobait; njëqind e tridhjetë e tetë veta. Nethinejtë: 47 bijtë e Tsihas, bijtë e Hasufas, bijtë e Taboathit, bijtë e Keros, bijtë e Sias, bijtë 48 49 Padonit; bijtë e Lebanas, bijtë e Hagabas; bijtë e Salmait; bijtë e Hananit, 50 bijtë e Gidelit, bijtë e Gaharit, bijtë e Reajahut, bijtë e Retsinit, bijtë e Nekodës, 51 52 bijtë e Gazamit, bijtë e Uzas, bijtë e Paseahut, bijtë e Besait, bijtë e Meunimit, 53 54 bijtë e Nefishesimit, bijtë e Bakbukut; bijtë e Hakufas, bijtë e Harhurit; bijtë 55 Bazlithit, bijtë e Mehidas; bijtë e Harshas, bijtë e Barkos, bijtë e Siseras, bijtë 56 57 Tamahut; bijtë e Netsiahut, bijtë e Hatifas. Bijtë e shërbëtorëve të Salomonit: 58 bijtë e Sotait, bijtë e Soferethit, bijtë e Peridas, bijtë e Jaalas, bijtë e Darkonit; 59 bijtë e Gidelit, bijtë e Shefatiahut, bijtë e Hatilit, bijtë e Pokerethit nga Tsebaimi, 60 bijtë e Amonit. Shuma e Nethinejve dhe bijve të shërbëtorëve të Salomonit, 61 treqind e nëntëdhjetë e dy veta. Këta janë ata që u kthyen nga Tel-Melahu; nga Tel-Harsha, nga Kerubi, nga Adoni dhe nga Imeri, dhe që nuk qenë në gjendje të përcaktonin shtëpinë e tyre atërore ose pasardhjen e tyre, për të vërtetuar që 1 62 përkisnin Izraelit; bijtë e Delajahut, bijtë e Tobiahut, bijtë e Nekodas, gjashtëqind 63 dyzet e dy veta. Midis priftërinjve: bijtë e Habajahut, bijtë e Kotsit; bijtë e Barzilait; i cili ishte martuar me një nga bijat e Barzijlait, Galaaditit, dhe mori emrin 64 tyre. Këta kërkuan listat e tyre midis atyre që ishin regjistruar në gjenealogjitë, 65 por nuk i gjetën; prandaj u përjashtuan nga priftëria si të papastër; qeveritari i urdhëroi që të mos hanin gjëra shumë të shenjta deri sa të paraqitej një me 66 Urimin dhe me Thumimin. E tërë asambleja kishte gjithsej dyzet e dy mijë e 67 treqind e gjashtëdhjetë veta, përveç shërbëtorëve të tyre dhe shërbëtoreve të tyre, që ishin shtatë mijë e treqind e tridhjetë e shtatë veta. Kishin gjithashtu dyqind e 68 dyzet e këngëtarë dhe këngëtare. Kishin shtatëqind e tridhjetë e gjashtë 69 kuaj, dyqind e dyzet e pesë mushka, katërqind e tridhjetë e pesë deve dhe gjashtë 70 mijë e shtatëqind e njëzet gomarë. Disa të parë të shtëpive atërore bënë dhurata për punën e ndërtimit. Qeveritari i dha thesarit një mijë darikë ari; pesëdhjetë 71 pesëqind e tridhjetë rroba priftërinjsh. Disa të të shtëpive atërore i dhanë 72 thesarit për punën e ndërtimit njëzet mijë darikë ari dhe dy mijë mina argjendi. Pjesa tjetër e dha njëzet mijë darikë ari, dy mijë mina argjendi dhe 73 gjashtëdhjetë e shtatë rroba priftërinjsh. Kështu priftërinjtë, Levitët, derëtarët;, këngëtarët, disa nga populli, Nethinejtë dhe tërë Izraelitët u vendosën në qytetet e prift pesë kupa, parë popullit tyre. Kur arriti muaji i shtatë, bijtë e Izraelit ishin në qytetet e tyre. ## Chapter 8 Atëherë tërë populli u mblodh si një njeri i vetëm në sheshin që ishte përpara portës së Ujërave; i thanë pastaj shkruesit Ezdra të sillte librin e ligjit të Moisiut; që 2 Zoti i kishte dhënë Izraelit. Ditën e të muajit të shtatë, Ezdra solli ligjin para asamblesë së burrave, të grave dhe të gjithë atyre që ishin të aftë të kuptonin. 3 Pastaj e lexoi në sheshin që ndodhet përpara portës së Ujërave, nga agimi deri në mesditë përpara burrave grave dhe atyre që ishin të aftë të kuptonin; dhe veshët e 4 të gjithë popullit ndiqnin me vëmendje librin e ligjit. Shkruesi Ezdra qëndronte mbi një tribunë prej druri që kishin bërë për këtë rast. Pranë tij ishin në të djathtë 5 Mishaeli, Malkijahu; Hashumi, Hashbadana, Zakaria dhe Meshulami. Ezdra e hapi librin në prani të të gjithë popullit; sepse rrinte më lart se tërë populli; sa e hapi, 6 tërë u ngrit në këmbë. Ezdra bekoi Zotin, Perëndinë i madh, dhe tërë parë prifti populli populli u përgjigj: Amen, amen" duke ngritur duart; pastaj u përkulën dhe ranë përmbys me fytyrë për tokë përpara Zotit. Jeshua, Bani, Sherebiahu, Jamini, Akubi, Shabethai, Hodijahu; Maasejahu, Kelita; Azaria, Jozabadi, Hanani, Pelajahu dhe Levitët e ndihmonin popullin të kuptonte ligjin; ndërsa populli rrinte në këmbë 8 në vendin e tij. Ata lexonin në librin e ligjit të Perëndisë në mënyrë të qartë, duke 9 shpjeguar domethënien e tij, me qëllim që të kuptonin atë që lexohej . Nehemia, që ishte qeveritari, Ezdra, dhe shkrues, dhe Levitët që e mësonin popullin thanë tërë popullit: "Kjo ditë i shenjtërohet Zotit, Perëndisë tuaj; mos mbani zi dhe 10 mos Tërë populli Pastaj Nehemia u tha atyre: "Shkoni, hani, ushqime shumë të shijshme dhe pini verëra të ëmbla, dhe u racione atyre që nuk kanë përgatitur asgjë, sepse kjo ditë i është shenjtëruar Zotit tonë. Mos u trishtoni, sepse 11 gëzimi Zotit është fuqia juaj' Levitët e mbanin në heshtje tërë popullin; duke 12 thënë: "Heshtni, sepse kjo ditë është e shenjtë. Mos u trishtoni!" . Atëherë tërë populli shkoi të hajë, të pijë, tu dërgojë racione të varfërve dhe të kremtojë me hare 13 të madhe, sepse ata i kishin kuptuar fjalët që u ishin shpjeguar. Ditën e dytë, krerët e shtëpive atërore të të gjithë popullit; priftërinjtë dhe Levitët u mblodhën 14 pranë Ezdras, shkruesit; për të dëgjuar fjalët e ligjit. Gjetën të shkruar në ligj që Zoti kishte urdhëruar me të Moisiut që bijtë e Izraelit duhet të banonin në kasolle 15 gjatë festës së muajit të shtatë; dhe në të gjitha qytetet e tyre dhe në Jeruzalem duhet të përhapnin dhe të shpallnin një njoftim në të cilin të thuhej: "Shkoni në mal dhe sillni andej degë ulliri, degë ullastre, degë mërsine, degë palme dhe degë me 16 gjethe të dendura; për të bërë kasolle, siç është shkruar" Atëherë populli shkoi jashtë dhe solli degët, dhe i ndërtoi kasollet, kush mbi çatinë e shtëpisë së tij, kush në oborrin e tij, të tjerë në oborret e shtëpisë së Perëndisë, në sheshin e portës të 17 Ujërave dhe në sheshin e portës së Efraimit. Kështu tërë asambleja e atyre që ishin kthyer nga robëria ndërtoi kasolle dhe banoi në to. koha e Jozueut, birit të Nunit, e deri në atë ditë, bijtë e Izraelit nuk kishin bërë të tillë. Dhe qe një 18 gëzim shumë i madh. Ezdra lexoi librin e ligjit të Perëndisë çdo ditë, nga dita e deri në ditën e fundit. E kremtuan festën shtatë ditë; ditën e tetë pati një asamble prift qani!" . çoni anë Nga asgjë parë<eos>
<bos>solemne, siç e kërkon ligji. Ditën e njëzetekatërt të po atij muaji, bijtë e Izraelit të veshur me thasë dhe të 2 mbuluar me dhe, u mblodhën për një agjerim:. Ata që i përkisnin fisit të Izraelit u ndanë nga gjithë të huajt dhe u paraqitën për të rrëfyer mëkatet e tyre dhe paudhësitë 3 etërve të tyre. Pastaj u ngritën në këmbë në vendin e tyre dhe lexuan librin e ligjit të Zotit, Perëndisë të tyre, për një të katërtën të ditës; dhe për një të katër tjetër të ditës bënë rrëfimin e mëkateve që kishin bërë dhe ranë përmys përpara Zotit; 4 Perëndisë të tyre. Bani dhe Kenani u ngjitën mbi tribunën e Levitëve dhe i klithën me zë të lartë Zotit; 5 Perëndisë të tyre. Levitët Jeshua, Kadmiel, Bani, Hashabnejahu; Sherebiahu, Hodijahu; Shebanjahu dhe Pethahiahu thanë: "Çohuni dhe bekoni Zotin, Perëndinë tuaj, nga përjetësia në përjetësi! Qoftë bekuar emri yt i lavdishëm, që lartësohet mbi çdo bekim dhe lëvdim! Vetëm ti je Zoti! Ti ke bërë qiejtë, qiejtë e qiejve dhe tërë ushtrinë e tyre; dheun dhe tërë ato që qëndrojnë mbi të, detet dhe gjithçka që është në ta. Ti i mban gjallë tërë këto gjëra dhe ushtria e qiejve të adhuron. Ti je Zoti, Perëndia që ka zgjedhur Abramin; e nxore nga Uri Kaldeasve dhe i dhe emrin 8 Abraham. Ti e gjete zemrën e tij besnike para teje dhe bëre një besëlidhje me të Perezejve; të Jebusejve dhe të Girgasejve; ti e mbajte fjalën tënde; sepse je i drejtë. 9 Ti ke hidhërimin e etërve tanë në Egjipt dhe ke dëgjuar britmën e tyre pranë 10 Detit të Ke bërë mrekulli dhe çudi kundër Faraonit, kundër tërë shërbëtorëve të tij dhe kundër tërë popullit të vendit të tij, sepse e dije që ata ishin sjellë me 11 paturpësi me etërit tonë. Kështu i bëre një emër vetes që mbetet edhe sot. Ti ke ndarë detin para tyre, dhe ata kaluan në mes të detit në të thatë, ndërsa ti i hidhje në 12 humnerë ndjekësit e tyre si një gur në ujëra të furishme. Ti i ke udhëhequr ditën me një kallonë reje dhe natën me një kollonë zjarri për ti ndriçuar rrugën në të cilën 13 do të ecnin. Zbrite gjithashtu mbi malin Sinai, u fole nga qielli dhe u dhe dekrete 14 të drejta dhe ligje të së vërtetës; statute dhe urdhërime të mira. U bëre të njohur të shtunën tënde të shenjtë dhe u dhe urdhërime, statute dhe një ligj me anë të Moisiut; 15 shërbëtorit tënd. Ti gjithashtu u dhe bukë nga qielli kur ishin të uritur dhe u bëre që të buronte ujë nga shkëmbi kur kishin etje; dhe urdhërove ata të shkonin të 16 merrnin në zotërim vendin që ishe betuar t'u jepje. Por ata dhe etërit tanë u sollën pjesë parë Kuq: me mendjemadhësi, e fortësuan zverkun e tyre dhe nuk iu bindën urdhërimeve të 17 tua Kundërshtuan të bindeshin dhe nuk kujtuan mrekullitë që ti kishe bërë midis tyre; ngurtësuan përkundrazi zverkun e tyre dhe në rebelimin e tyre zgjodhën një kryetar për tu kthyer në skllavërinë e tyre. Por ti je një Perëndi i gatshëm që të falë, shpirtmadh; plot mëshirë, i ngadalshëm në zemërim dhe plot mirësi. Ti nuk i ke 18 braktisur , as atëherë kur bënë një viç prej metali të shkrirë dhe thanë: "Ky është 19 perëndia yt që të nxori nga Egjipti! "; kështu bënë një gjë blasfeme. Megjithatë në shpirtmadhësinë tënde të madhe nuk i ke braktisur në shkretëtirë; kollona e resë nuk u largua prej tyre ditës për t'i udhëhequr ata në ecje, dhe kollona e zjarrit 20 gjatë natës për t'ua ndriçuar atyre rrugën nëpër të cilën do të ecnin. Ke dhënë Frymën tënde të mirë për t'i mësuar; nuk ua ke refuzuar manën tënde gojëve të tyre 21 dhe u ke dhënë ujë kur ishin të etur. Për dyzet vjet i ke ushqyer në shkretëtirë, dhe nuk u ka munguar asgjë; rrobat e tyre nuk u prishën dhe këmbët e tyre nuk u 22 ënjtën. dhe gjithashtu mbretëri dhe popuj, duke u caktuar krahinat më të largëta; kështu ata shtinë në dorë vendin e Sihonit, vendin e mbretit të Heshbonit 23 dhe vendin e Ogut, mbretit të Bashanit. Ishumëzove bijtë e tyre si yjet e qiellit dhe i fute në vendin në të cilin u kishe thënë etërve të tyre të hynin për ta shtënë në 24 dorë. Kështu bijtë e tyre hynë dhe zotëruan vendin; ti ke poshtëruar para tyre banorët e vendit, Kananejtë, dhe i dhe në duart e tyre bashkë me mbretërit e tyre 25 dhe me 'popujt e vendit; me qëllim që ata të bënin çfarë tu pëlqente. Ata pushtuan qytete të fortifikuara dhe një tokë pjellore dhe hynë në zotërim të shtëpive plot me të mira; të sternave të gatshme; të vreshtave; të ullishteve dhe të pemëve frutore me bollëk; ata hëngrën, u ngopën, u majmën dhe jetuan në gëzim për shkak të mirësisë 26 sate të madhe. Megjithatë ata u treguan të pabindur, u rebeluan kundër teje, e hodhën ligjin tënd prapa krahëve, vranë profetët e tu që u bënin thirrje të riktheheshin te ti dhe kryen gjëra blasfeme. Prandaj ti i dhe në duart e armiqve të tyre, që i shtypën; por në kohën e fatkeqësisë së tyre ata klithën te ti, dhe ti i dëgjove nga qielli, dhe ti, me dhembshurinë tënde të madhe, u dhe atyre disa çlirimtarë që 28 shpëtuan nga duart e armiqve të tyre. Por kur ata kishin paqe, fillonin përsëri të bënin të keqen përpara teje; prandaj ti i braktise në duart e armiqve të tyre, që sundonin; megjithatë, kur përsëri këlthitnin, ti i dëgjoje nga qielli, kështu që në 29 shpirtmadhësinë tënde i ke çliruar shumë herë. Ti i nxisje të ktheheshin në ligjin tënd, por ata bëheshin krenarë dhe nuk u bindeshin urdhërimeve të tua, dhe mëkatonin kundër dekreteve të tua me anën e të cilëve, në se dikush i zbaton në praktikë, gjatë shpëton jetën; hiqnin shpatullat e tyre nga zgjedha; e fortësonin zverkun e tyre dhe qoftë 30 priftërinjtë tanë do të vënë vulën e tyre mbi të.<eos>
<bos>kundërshtonin të bindeshin: Pate durim me ta shumë vjet me radhë, duke i nxitur me Frymën tënde dhe me gojën e profetëve të tu, por ata nuk deshën të të dëgjojnë; 31 atëherë ti i dhe në duart e popujve të vendeve të ndryshme. Por në mëshirën tënde të madhe nuk i shkatërrove plotësisht dhe nuk i braktise; sepse je një Perëndi 32 zemërbutë dhe 1 mëshirshëm. Tani pra, 0 Perëndia ynë, Perëndia madh, i fuqishëm dhe tmerrshëm; që respekton besëlidhjen dhe mëshirën të mos të duket para teje si gjë e vogël fatkeqësia që ka rënë mbi ne, mbi mbretërit tanë, mbi krerët tanë, mbi priftërinjtë tanë, mbi profetët tanë, mbi prindërit tanë dhe mbi tërë popullin 33 tënd, nga koha e mbretërve të Asirisë e deri në ditën e sotme. Megjithatë ti ke 1 drejtë në të gjitha gjërat që na kanë ndodhur; sepse ti ke vepruar me besnikëri, 34 ndërsa ne kemi vepruar me pabesi. Mbretërit tanë, krerët tanë, priftërinjtë tanë dhe etërit tanë nuk kanë zbatuar në praktikë ligjin tënd dhe as që u janë bindur 35 urdhërimeve dhe porosive me të cilat nxitje. Edhe kur të gjendeshin në mbretërinë e tyre, në mirëqënien e madhe që ti u kishe siguruar atyre dhe në vendin gjerë dhe pjellor që ti u kishe vënë në dispozicion, nuk të shërbyen dhe nuk 36 braktisën veprimet e tyre të këqija. Dhe ja, sot jemi skllevër! jemi skllevër në vendin që u kishe dhënë etërve tanë, që të hanin frytet e tij dhe të gëzonin të mirat. 37 Kështu prodhimet e bollshme të tij u shkojnë mbretit që ti ke vendosur mbi ne për shkak të mëkateve tona; ata sundojnë trupat tona dhe mbi bagëtinë tonë ashtu 38 si duan; dhe ne ndodhemi në ankth të madh. Për shkak të gjithë kësaj, ne marrim një zotim të vendosur dhe e vëmë me të shkruar; dhe krerët tanë, Levitët tanë dhe qenë ## Chapter 10 Ata që vunë vulën e tyre mbi dokumentin ishin: Nehemia, qeveritari; bir i 2 3 Hakaliahut, dhe Sedekia, Serajahu, Azaria, Jeremia, Pashuhuri, Amariahu; 4 5 Malkija; Harimi, Meremothi, Obadiahu; 7 8 Danieli, Ginethoni, Baruku, Meshulami, Abijahu, Mijamini, Maaziahu; Bilgai, 9 Shemajahu. Këta ishin priftërinj . Levitët: Jeshua, bir i Azaniahut, Binui nga bijtë 10 Henadadit dhe Kadmieli, dhe vëllezërit e tyre Shebaniahu; Hodijahu; Kelita; 11 12 Pelajahu, Hanani, Mika, Rehobi, Hashabiahu; Zakuri, Sherebiahu, Shebaniahu, 13 14 Hodijahu, Bani dhe Beninu. Krerët e popullit: Paroshi, Pahath-Moabi, Elami, 15 16 17 Zatu;, Bani, Buni, Azgabi, Bebai, Adonijahu; Bigvai, Adini, Ateri, Ezekia, 18 19 20 Azuri, Hodijahu, Hashumi, Betsai, Harifi, Anatothi, Nebai, Magpiashi, 21 22 Meshulami, Heziri, Meshezabeeli, Tsadoku; Jadua, Pelatiahu, Hanani, 23 24 25 Anajahu, Hoshea, Hananiahu, Hasshubi Halloheshi, Pilha, Shobeku; 26 27 Rehumi, Hashabnahu; Maasejahu; Ahijahu; Hanani, Anani Maluku, Harimi 28 dhe Baanahu. Pjesa tjetër e popullit; priftërinjtë, Levitët, derëtarët; këngëtarët; Nethinejtë dhe tërë ata që ishin ndarë nga popujt e vendeve të huaja për të ndjekur ligjin e Perëndisë, bashkëshortet e tyre, bijtë e tyre dhe bijat e tyre, domethënë tërë 29 ata që kishin njohuri dhe zgjuarësi, u bashkuan me vëllezërit e tyre, me më të shquarit, dhe u zotuan me mallkim dhe betim se do të ecnin në rrugën e caktuar nga ligji i Perëndisë, që ishte dhënë me anë të Moisiut; shërbëtorit të Perëndisë, dhe të respektonin e të zbatonin në praktikë të gjitha urdhërimet e Zotit; Zotit tonë, dekretet 30 tij dhe statutet e tij, të mos u japim bijat tona popujve të vendit dhe të mos 31 marrim bijat e tyre për bijtë tanë, të mos blejmë asgjë ditën e shtunë ose në një ditë tjetër të shenjtë nga popujt që çojnë për të shitur ditën e shtunë çfarëdo lloj mallrash dhe drithërash, ta lëmë tokën të pushojë çdo vit të shtatë dhe të mos vjelim 32 asnjë borxh. U zotuam prerazi të paguajmë çdo vit një të tretën e një sikli për 33 shërbimin e shtëpisë së Perëndisë tonë, për bukët e paraqitjes; për blatimin e përjetshëm të ushqimit; për olokaustin e përjetshëm të të shtunave; të ditëve të hënës për shlyerjen e fajit të Izraelit, dhe për çdo të kryer në shtëpinë e Perëndisë 34 tonë. Përveç kësaj hodhëm short midis priftërinjve; Levitëve dhe popullit për ofertën e druve që duhet të çohen në shtëpinë e Perëndisë tonë, çdo vit në afate të caktuara; sipas shtëpive tona atërore, me qëllim që të digjen në altarin e Zotit, 35 Perëndisë tonë, ashtu siç është shkruar në ligj . U zotuam gjithashtu të çojmë çdo vit në shtëpinë e Zotit prodhimet e para të tokës sonë dhe frytat e para të çdo peme; 36 punë dhe të parëlindurit e bijve tanë dhe të bagëtisë sonë, ashtu siç është shkruar në ligj, dhe me të pjelljen e të bagëtive tona të trasha dhe të imta për t'ua paraqitur në shtëpinë e Perëndisë tonë priftërinjve që kryejnë shërbim në shtëpinë e Perëndisë parë 37 tonë. Përveç kësaj u zotuam tu çojmë priftërinjve në dhomat e shtëpisë së Perëndisë tonë prodhimet e para të brumit tonë, ofertat tona, frutat e peme, mushtin dhe vajin; dhe Levitëve të dhjetën e tokës sonë; vetë Levitët do të marrin 38 të dhjetën pjesë në të gjitha qytetet ku ne punojmë. Një prift; pasardhës i Aaronit; do të jetë me Levitët kur ata do të marrin të dhjetat; dhe Levitët do ta çojnë të dhjetën 39 së dhjetës në shtëpinë e Perëndisë tonë, në dhomat e thesarit, sepse në këto dhoma bijtë e Izraelit dhe bijtë e Levit do të sjellin ofertat e grurit, të mushtit dhe të vajit; këtu janë veglat e shenjtërores; priftërinjtë që kryejnë shërbimin; derëtarët çdo dhe këngëtarët. Ne nuk do ta braktisim shtëpinë e Perëndisë tonë. ## Chapter 11<eos>
<bos>Krerët e popullit u vendosën në Jeruzalem; pjesa tjetër e popullit hodhi me short që një në çdo dhjetë veta të vinte të banonte në Jerualem, në qytetin e shenjtë; 2 nëntë të dhjetat e tjerë duhet të qëndronin përkundrazi në qytetet e tjera. Populli 3 bekoi tërë ata që spontanisht u ofruan të banojnë në Jeruzalem. Këta janë krerët provincës që u vendosën në Jeruzalem, (por në qytetet e Judës secili u vendos në pronën e vet, në qytetin e vet: Izraelitët, priftërinjtë, Levitët, Nethinejtë; dhe bijtë e shërbëtorëve të Salomonit). Në Jeruzalem u vendosën një pjesë e bijve të Judës dhe të Beniaminit. Nga bijtë e Judës: Atahiahu; bir i Uziahut, bir i Zakarias, bir i 5 Amariahut, bir i Shefatiahut; bir i Mahalaleelit; nga bijtë e Peretsit; dhe Maaseja, bir Barukut, bir Kol-Hozehut, bir i Hazajahut, bir i Adajahut, bir i Jojaribit, bir i Zakarias, bir i Shilonitit. Shuma e bijve të Peretsit që u vendosën në Jeruzalem: katërqind e gjashtëdhjetë e tetë trima. Këta janë bijtë e Beniaminit: Salu; bir i Mashulamit, bir i Joedit, bir i Pedajahut, bir i Kolajahut, bir i Maasejahut, bir 1 8 Ithielit, bir i Isaias; mbas tij, Gabai dhe Sallai; gjithsej, nëntëqind e njëzet e tetë. 9 Joeli, bir Zikrit; ishte i pari i tyre, dhe Juda; bir Senuahut, ishte shefi i dytë i 10 11 qytetit. Nga priftërinjtë: Jedajahu; bir i Jojaribit dhe Jakini, Serajahu; bir i Hilkiahut, bir Meshullamit, bir Tsadokut, bir i Merajothit, bir i Ahitubit, ishte i 12 pari i shtëpisë së Perëndisë, vëllezërit e tyre të caktuar me në tempull ishin punë tetëqind e njëzet e dy veta; dhe Adajahu, biri Jerohamit, bir i Pelaliahut; bir i Amtsit, 13 bir i Zakarias, bir i Pashhurit, bir i Malkijahut dhe vëllezërit e tij, të parët e shtëpive atërore, ishin gjithsej dyqind e dyzet e dy veta; dhe Amashaai; bir i Azareelit; 14 bir i Ahzait, bir i Meshilemothit, bir Imerit, dhe vëllezërit e tyre, burra trima, 15 ishin njëqind e njëzet e tetë veta. Zabdieli, bir i Gedolimit; ishte i pari i tyre. Levitët: Shemajahu; bir i Hashshubit, bir i Hazrikamit, bir i Hashabiahut, bir i Bunit, 16 Shabethai dhe Jozabadi, të caktuar në shërbimin e jashtëm të shtëpisë së Perëndisë, 17 midis krerëve të Levitëve; dhe Mataniahu; bir i Mikas, bir i Zabdiut, bir i Asafit, që fillonte lëvdimet gjatë lutjes, i pari dhe Bakbukiahu; i dyti ndër vëllezërit e tij, 18 Shuma e Levitëve në 19 qytetin e shenjtë: dyqind e tetëdhjetë e katër veta. Derëtarët: Akubi, Talmoni 20 dhe vëllezërit e tyre, rojtarë të portave: njëqind e shtatëdhjetë e dy veta. Pjesa tjetër e Izraelit; e priftërinjve dhe e Levitëve u vendosën në të gjitha qytetet e Judës, 21 secili në pronën e vet. Nethinejtë u vendosën mbi Ofelin; Tsiha dhe Gishpa ishin 22 në krye të Nethinejve. Kryetari Levitëve në Jeruzalem ishte Uzi, bir i Banit, bir i Hashabiahut, bir i Mataniahut, bir i Mikas, nga bijtë e Asafit; që ishin këngëtarët 23 caktuar për shërbimin e shtëpisë së Perëndisë. Përsa u përket atyre; në fakt mbreti kishte dhënë urdhër që çdo ditë t'i jepej këngëtarëve një furnizim i caktuar 24 Pethahiahu; bir i Meshezabeelit, nga bijtë e Zerahut; birit të Judës, ishte i deleguari 25 i mbretit për të gjitha punët e popullit. Përsa u përket fshatrave me fushat e tyre, disa nga bijtë e Judës u vendosën në Kirjath-Arba dhe në fshatrat e tij, në Dibon dhe 26 në fshatrat e tij, në Jekabseel dhe në fshatrat e tij, në Jeshua, në Moladah, në 27 28 Beth-Peleth, në Atsar-Shual, në Beer-Sheba dhe në fshatrat e tij, në Tsiklag, 29 30 në Mekona dhe në fshatrat e tij, në En-Rimon, në Tsorah, në Jarmuth, në Zanoah, në Adullam dhe në fshatrat e tyre, në Lakish dhe në fushat e tij, në Azekah 31 dhe në fshatrat e tij. U vendosën në Beer-Sheba deri në luginën e Hinomit. Bijtë Beniaminit u vendosën në Geba, në Mikmash, në Aijah, në Bethel dhe në fshatrat 32 33 tyre, në Anathoth, në Nob, në Ananiah, në Atsor; në Ramah, në Gitaim, 34 35 në Hadid, në Tseboim;, në Nebalat, në Lod dhe në Ono; në luginën e artizanëve. 36 Disa divizione të Levitëve të Judës u bashkuan në Beniamin. Nga ## Chapter 12 Këta janë priftërinjtë dhe Levitët që u e 2 Shealthielit, dhe me Jeshuan: Serajahu, Jeremia, Ezdra, Amariahu, Malluku; 3 4 5 Hatushi, Shekaniahu;, Rehumi, Meremothi, Ido, Ginethoi, Abijahu, Mijamini, Maadiahu; Bilgahu; Shemajahu, Jojaribi, Jedajahu; Sallu, Amoku, Hilkiahu dhe Jedajahu. Këta ishin krerët e priftërinjve dhe të vëllezërve të tyre në kohën e 8 Jeshuas . Levitët përfaqësoheshin nga Jeshua, Binu; Kamieli, Sherebiahu, Juda dhe Mataniahu; që ishte caktuar bashkë me vëllezërit e tij në këngën e falenderimit. Bakbukiahu dhe Uni, vëllezër të tyre, rrinin përballë tyre sipas funksioneve të tyre. 10 11 Jeshuas i lindi Jojakimi; Jojakimit lindi Eliashibi; Eliashibit lindi Jojada; 12 Jojadas i lindi Jonathani; Joathanit i lindi Jadua. Në kohën e Jojakimit; priftërinjtë të e shtëpive atërore ishin si vijon: nga shtëpia e Serajahut, Merajahu; nga ajo 13 Jeremias, Hananiahu; nga ajo e Ezdras, Meshulami; nga ajo e Amariahut, 14 15 Jehohanani; nga ajo e Melikut; Jonathani; nga ajo e Shebaniahut, Jozefi; nga 16 ajo e Harimit, Adna; nga ajo e Merajothit, Helkai; nga ajo e Idos, Zakaria; nga 17 ajo e Ginethonit, Meshulami; nga ajo e Abijahut, Zikri; nga ajo e Miniaminit 18 dhe e Moadiahut, Piltai; nga ajo e Bilgahut; Shamua; nga ajo e Shemajahut; 19 20 Jonathani; nga ajo e Jojaribit, Matenai; nga ajo e Jedajahut, Uzi; nga ajo e 21 Sallait; Kallai; nga ajo e Amokut, Eberi; nga ajo e Hilkiahut; Hashabiahu dhe 22 nga ajo e Jedajahut; Nethaneeli. Gjatë mbretërimit të Darit; Persianit, u regjistruan bashkë me priftërinjtë, Levitët që ishin të të shtëpive atërore në kohën e 23 Eliashibit, të Jojadas; të Johananit dhe të Jaduas . Bijtë e Levit, që ishin të parë të shtëpive atërore; u regjistruan përkundrazi në librin e Kronikave deri në kohën e 24 Johananit, birit të Eliashibit. Krerët e Levitëve Hashabiahu, Sherabiahu dhe Jeshua; bir i Kadmielit, bashkë me vëllezërit e tyre, që rrinin përballë tyre, këndonin himne lëvdimi dhe falenderimi me grupe të alternuara, urdhrit të Davidit, 25 njeriut të Perëndisë. Mataniahu, Bakbukiahu, Obadiahu; Meshulami, Talmoni 26 dhe Akubi ishin derëtarë dhe ruanin magazinat e portave. Këta jetonin në kohën kthyen parët parë sipas<eos>
<bos>Jojakimit, birit të Jeshuas, bir i Jotsadakut; dhe në kohën e Nehemias; qeveritarit, 27 dhe të Ezdras, që ishte dhe shkrues . Për kushtimin e mureve të Jeruzalemit dërguan të kërkojnë Levitë nga tërë vendet e tyre, për ti sjellë në Jeruzalem që të kremtonin kushtimin me gëzim; me lavderime dhe me këngë, me cembale, me harpa 28 dhe me qeste. Dhe bijtë e këngëtarëve u mblodhën nga krahina përreth 29 Jeruzalemit, nga fshatrat e Netofathitëve, nga Beth-Gilgali, nga fusha e Gebas 30 dhe të Azmavethit, sepse këngëtarët kishin ndërtuar fshatra përreth Jeruzalemit. 31 Priftërinjtë dhe Levitët u pastruan vetë dhe pastruan popullin; portat dhe muret. Pastaj unë bëra të hipnin mbi muret krerët e Judës dhe formova kështu kore të mëdha lëvdimi. I pari u nis në të djathtë, mbi muret, në drejtim të portës së Plehut; 32 33 ecnin Hoshajahu, gjysma e krerëve të Judës, Azaria; Ezdra, 34 35 Meshulami, dhe disa nga bijtë e priftërinjve me boritë e tyre: Zakaria, bir 1 Jonathanit, bir 1 Shemajahut, bir 1 36 Mataniahut, bir Mikajahut, bir i Zakurit, bir Asafit, dhe vëllezërit e tij Shemajahu; Azareeli, Milalai; Gilalaji, Maai, Nethaneeli, Juda dhe Hanani, me 37 muzikore të Davidit; njeriut të Perëndisë. Ezdra, shkruesi, ecte në krye të tyre. Kur arritën te porta e Burimit u ngjitën drejtpërdrejtë nëpër shkallët e qytetit të 38 Kori i dytë i lëvdimit mori drejtimin e kundërt; unë e ndiqja me gjysmën e popullit; 39 mbi muret, mbi kullën e Furrave, deri te muri i Gjerë, pastaj mbi portën e Efraimit, mbi portën e Vjetër, mbi portën e Peshqve, mbi kullën e Hananeelit; mbi kullën e 40 Meahut; deri te porta e Deleve; kori u ndal te porta e Burgut. Dy koret e lëvdimit u ndalën te shtëpia e Perëndisë; kështu bëra edhe unë me gjysmën e gjyqtarëve që 41 ishin me mua, dhe priftërinjtë Eliakim; Maasejah, Minialin, Mikajah, Elioenai; 42 Zakaria, Hananiahu me boritë, Uzi, Jehohanani, Milkijahu; Elami dhe Ezetri. Këngëtarët kënduan me zë të lartë nën 43 drejtimin e Jezrahiahut. Atë ditë ofruan flijime të mëdha dhe u gëzuan sepse Perëndia i kishte mbushur me një gëzim të madh. Edhe dhe fëmijët u gëzuan; 44 dhe gëzimi i Jeruzalemit dëgjohej nga larg. Në atë kohë disa njerëz u caktuan për dhomat që shërbenin si magazina për ofertat, për prodhimet e para dhe për të dhjetat; për të mbledhur aty nga arat e qyteteve pjesët e caktuara nga ligji për prift dy veglat gratë Ata e kryenin shërbimin e Perëndisë të tyre dhe shërbimin e pastrimit, bashkë me këngëtarët dhe me derëtarët, sipas urdhrit të Davidit dhe të Salomonit;, që ishte biri 46 këngëtarësh dhe këngë lëvdimi dhe falenderimi drejtuar Perëndisë. Në kohën e Zerubabelit dhe të Nehemias; gjithë Izraeli u jepte çdo ditë racionet e caktuara këngëtarëve dhe derëtarëve; vinte gjithashtu mënjanë racionin për Levitët; dhe Levitët vinin mënjanë racionin e shenjtëruar për bijtë e Aaronit. 1 tij. Në lashtësi, në kohën e Davidit dhe të Asafit, kishte në të vërtetë drejtues 47 ## Chapter 13 po atë ditë u lexua në prani të popullit libri i Moisiut, dhe aty u gjet e shkruar 2 që Amoniti dhe Moabiti nuk duhet të hynin kurrë në asamblenë e Perëndisë, sepse nuk i kishin pritur me bukë e me ujë bijtë e Izraelit dhe kishin rekrutuar kundër tyre me para Balaamin për t'i mallkuar; por Perëndia 3 Sa e dëgjuan ligjin; ata ndanë nga Izraeli tërë njerëzit e huaj që ishin përzier me 4 ta. Para kësaj, Eliashib, që ishte caktuar në dhomat e shtëpisë të Perëndisë 5 tonë dhe kishte lidhur krushqi me Tobiahun; kishte përgatitur për këtë një dhomë të madhe, ku vinin më parë ofertat; temjanin; përdorëset; të dhjetat e grurit; të verës dhe të vajit;, tërë ato që me ligj u përkisnin Levitëve; këngëtarëve; derëtarëve; si edhe ofertat e mbledhura për priftërinjtë. Por gjatë kësaj kohe unë nuk isha në Jeruzalem; sepse në vitin e tridhjetë e dytë të Artakserksit, mbretit të Babilonisë, isha kthyer pranë mbretit. Pas një farë kohe mora leje nga mbreti dhe u ktheva në Jeruzalem; kështu të keqen që Eliashibi kishte bërë për të favorizuar Tobiahun; duke 8 përgatitur për të një dhomë në oborret e shtëpisë së Perëndisë. Më erdhi shumë keq për këtë gjë dhe kështu hodha jashtë dhomës tërë orenditë shtëpiake që i përkisnin 9 Tobiahut; pastaj urdhërova që të pastroheshin ato dhoma dhe të rivendoseshin 10 përdorëset e shtëpisë së Perëndisë, ofertat dhe temjani. Pastaj mësova gjithashtu që racionet që u detyroheshin Levitëve nuk u ishin dhënë atyre dhe që Levitët dhe 11 këngëtarët; që kryenin shërbimin; kishin ikur secili në tokën e vet. Atëherë qortova gjyqtarët dhe u thashë atyre: "Pse shtëpia e Perëndisë është braktisur?" . 12 Pastaj mblodha dhe i vura përsëri në funksonet e tyre: Tërë Juda solli pastaj në ynë prifti pashë 13 magazinat të dhjetat e grurit; të mushtit dhe të vajit. Mbikëqyrjen e magazinave ia besova priftit Shelemiah, shkruesit Tsadok dhe Pedajahut;, një nga Levitët; si ndihmësa të tyre, zgjodha Hananin; birin e Zakurit, bir Mataniahut; sepse këta konsideroheshin si njerëz besnikë. Atyre u takonte detyra të bënin ndarjet midis 14 vëllezërve të tyre. Për këtë më kujto mua, 0 Perëndia im; dhe mos i fshij veprat 15 mira që kam bërë për shtëpinë e Perëndisë tim dhe për ruajtjen e saj. Në ato ditë vura re në Judë disa që shtrydhnin rrushin ditën e shtunë dhe mbartnin thasë gruri; duke i ngakuar mbi gomarët; bashkë me verën; rrushin; fíqtë dhe gjithfarë 16 ngarkesash të tjera që sillnin Përveç kësaj disa jerëz të Tiros; që banonin në Jeruzalem, importonin peshk dhe lloj-lloj mallrash dhe ua shisnin bijve të Judës 17 ditën e shtunë dhe në Jeruzalem. Atëherë qortova parinë e Judës dhe i thashë: 18 "Ç'është kjo e keqe që kryeni duke përdhosur ditën e shtunë? A nuk vepruan njëlloj etërit tonë? A nuk bëri Perëndia ynë të pllakosë mbi ne dhe mbi qytetin tonë tërë kjo fatkeqësi? Por ju po sillni një zemërim më të madh mbi Izraelin, duke 19 përdhosur të shtunën!" Kështu; sapo portat e Jeruzalemit filluan të jenë në terr; para se të fillonte e shtuna, unë urdhërova që portat të ishin mbyllur dhe të mos hapeshin deri pas së shtunës; vendosa madje disa shërbëtorë të mi te portat; me 20 qëllim që asnjë ngarkesë të mos hynte në qytet gjatë ditës së shtunë. Por tregëtarët 21 dhe shitësit e çdo lloj malli e kaluan natën jashtë Jeruzalemit një ose dy herë. Atëherë unë i qortova dhe u thashë: "Pse e kaloni natën para mureve? Po ta bëni një herë tjetër, do të veproj kundër jush" . Qysh prej atij çasti ata nuk erdhën më ditën 22 shtunë. Urdhërova gjithashtu Levitët që të pastroheshin dhe të vinin të ruanin portat për të shenjtëruar ditën e shtunë. Edhe për këtë më kujto mua, 0 Perëndia im, 23 dhe ki mëshirë për mua sipas madhësisë së dhembshurisë sate! Në ato ditë pashë gjithashtu disa Judej që ishin martuar me gra të Ashdodit, të Amonit dhe të Moabit; 24 gjysma e bijve të tyre fliste gjuhën e Ashdodit dhe nuk dinte të fliste gjuhën 25 judaike; por fliste vetëm gjuhën e këtij apo atij populli. Atëherë unë i qortova, 1 mallkova; rraha disa prej tyre, iu shkula flokët; pastaj i vura që te betohen në emër të Perëndisë se nuk do t'ia jepnin bijat e veta bijve të atyre dhe nuk do të merrnin 26 bijat e tyre për bijtë e vet, as për vete. Dhe thashë: "A nuk mëkatoi, vallë, Salomoni; mbret i Izraelit, për këto gjëra? Megjithatë midis kombeve nuk një mbret si ai; e donte Perëndia i tij, dhe Perëndia e kishte vendosur mbret mbi tërë 27 Izraelin; por e huaja e bënë edhe atë të mëkatojë. duhet, pra, të dëgjojmë kaq pati gratë<eos>
<bos>për ju se kryeni këtë të keqe të madhe, se mëkatoni kundër Perëndisë tonë, duke u 28 martuar me gra të huaja?" . Njeri nga bijtë e Joadas, birit të Elishibit; kryeriftit, 29 ishte dhëndër i Sanballatit, Horonitit; unë e përzura larg vetes. Perëndia im, sepse kanë ndotur priftërinë dhe besëlidhjen e priftërisë dhe të 30 Levitëve! Kështu unë pastrova nga çdo person huaj dhe caktova detyrat e 31 priftërinjve dhe të Levitëve, secili në detyrën e vet. Dhashë gjithashtu dispozita kujto; 0 Perëndia im, për të më bërë të mira! ## Esther ## Chapter 1 Në kohën e Asueros, (ai Asuero që mbretëronte nga Indija deri në Etiopi mbi 2 njëqind e njëzet e shtatë krahina), në atë kohë, kur mbreti Asuero rrinte në fronin 3 e mbretërisë së tij që ishte në kështjellën e Suzës, në vitin e tretë të mbretërimit të tij shtroi një banket për të gjithë princat dhe shërbëtorët e tij; komandantët e ushtrisë së Persisë dhe të Medisë, fisnikët dhe princat e krahinave u mblodhën para 4 tij. Atëherë ai tregoi pasuritë dhe lavdinë e mbretërisë së tij, madhështinë dhe 5 epërsinë e saj për shumë ditë, njëqind e tetëdhjetë ditë. Mbasi kaluan këto ditë, mbreti shtroi një banket tjetër prej shtatë ditësh; në oborrin e kopshtit të pallatit mbretëror;, për tërë popullin që ndodhej në kështjellën e Suzës, nga më i madhi deri 6 te më i vogli. Kishte çadra të bardha dhe ngjyrë vjollce; që vareshin me kordonë të kuq flakë në unaza prej argjendi dhe në shtylla prej mermeri. Kishte divanë prej ari dhe prej argjendi mbi një dysheme prej mermeri të kuq dhe të bardhë, prej sedefi dhe alabastri. Jepej për të pirë në enë ari, njëra e ndryshme nga tjetra, dhe kishte 8 verë mbretërore me shumicë për hir të bujarisë së mbretit. Në bazë të ligjit, askush nuk ishte 1 detyruar të pinte; në fakt mbreti kishte udhëruar tërë funksionarët shtëpisë së tij t'i shërbenin secilit atë që dëshironte . Edhe mbretëresha Vashti 10 shtroi një banket për në pallatin e mbretit Asuero. Ditën e shtatë, kur zemra mbretit ishte e gratë Harbonan; Bigthan, Abagthan, Zetharin dhe Karkasin, të shtatë eunukët që shërbënin 11 në prani të mbretit Asuero, të sillnin para mbretit mbretëreshën Vashti me kurorën mbretërore; për t'i treguar popullit dhe princave bukurinë e saj; në të vërtetë ajo 12 kishte një pamje të hijshme. Por mbretëresha Vashti nuk pranoi të vinte sipas urdhrit të mbretit që iu njoftua me anë të eunukëve; mbreti u pezmatua shumë dhe 13 zemërimi i tij ziente përbrenda. Atëherë mbreti pyeti dijetarët që njihnin kohërat (kjo ishte në fakt mënyra e veprimit të mbretit me gjithë ata që njihnin ligjin dhe 14 drejtësinë; me të afërt për të ishin Karshena; Shethari, Admatha, Tarshishi, Meresi, Marsena dhe Memukani, shtatë princa të Persisë Medisë që 15 pranoheshin të rrinin para mbretit dhe zinin postet e para në mbretëri): "Simbas ligjit çfarë duhet t'i bëhet mbretëreshës Vashti, që nuk zbatoi urdhrin e mbretit 16 Asuero që iu transmetua me anë të eunukëve?" Memukami u përgjigj para mbretit dhe princave: "Mbretëresha Vashti nuk ka vepruar drejt vetëm ndaj mbretit, por edhe ndaj gjithë princave dhe tërë popujve që janë në të gjitha krahinat e mbretit 17 Asuero. Sjellja e mbretëreshës do të merret vesh nga të gjitha që do të nxiten të përçmojnë burrat e tyre dhe të thonë: "Mbreti Asuero kishte urdhëruar që 18 të sillnin para tij mbretëreshën Vashti, por ajo nuk i vajti" . Madje që sot princeshat Persisë dhe të Medisë që kanë marrë vesh sjelljen e mbretëreshës, do tu flasin 19 gjithë princave të mbretit dhe nga kjo do të lindë shumë përçmim dhe zemërim. Në qoftë se mbretit i duket me vend, le të nxjerrë ai një udhëresë mbretërore që të përfshihet në ligjet e Persisë dhe të Medisë dhe të jetë e parevokueshme, në bazë të së cilës Vashti të mos dalë më në prani të mbretit Asuero; mbreti ti japë pastaj pozitën 20 saj mbretërore një tjetre më të mirë se ajo. Kur urdhëresa e nxjerrë nga mbreti do të njoftohet në tërë mbretërinë e tij, që është e gjerë, tërë do të nderojnë 21 bashkëshortët e tyre, nga më i madhi deri te më i vogli" . propozim pëlqeu 22 mbretit dhe princave; dhe mbreti bëri ashtu si kishte thënë Memukani; dërgoi letra në të gjitha krahinat e mbretërisë, çdo krahine sipas shkrimit të saj dhe, çdo populli gjuhës së tij, në mënyrë që çdo burrë të ishte zot në shtëpinë e tij dhe gratë gratë Ky të fliste gjuhën e të tij. sipas popullit Mbas këtyre ngjarjeve; kur zemërimi i mbretit Asuero u qetësua; atij iu kujtua 2 Vashti, atë që kishte bërë ajo dhe çfarë kishte vendosur lidhur me të. Atëherë shërbëtorët e mbretit që ishin në shërbim të tij i thanë: "Të kërkohen për mbretin 3 vajza të virgjëra dhe të hijshme; mbreti le të caktojë në tërë krahinat e mbretërisë së tij komisarë, të cilët të mbledhin tërë vajzat e virgjëra të hijshme në qytetin e Suzës, në shtëpinë e grave nën mbikqyrjen e Hegait, eunukut të mbretit dhe rojtar i grave, që do t'u japë atyre melhemet për t'u pastruar. Vajza që do ti pëlqejë mbretit të bëhet mbretëreshë në vend të Vashtit" . Ky propozim u pëlqye nga mbreti 5 dhe kështu u veprua. Në qytetin e Suzës ishte një jude i quajtur Mardoke, bir i Jairit, bir Shimeit, bir që e kishin internuar nga Jeruzalemi bashkë me mërgimtarët e sjellë në robëri me Jekoniahun; mbretin e Judës; nga Nebukadnetsari, mbret i Babilonisë. Ai e kishte rritur Hadasahun; domethënë Esterin; bijën e ungjit të tij, sepse ajo nuk kishte as baba as nënë. Vajza ishte e hijshme dhe kishte trup të bukur; pas vdekjes së atit dhe të nënes së saj, Mardokeu 8 e mori si bijën e tij. Kur urdhëri mbretit dhe dekreti i tij u përhapën, dhe shumë vajza u mblodhën në qytetin e Suzës nën mbikqyrjen e Hegait; edhe Esterin e çuan 9 në pallatin e mbretit nën mbikëqyrjen e Hegait; rojtarit të grave. Vajza i pëlqeu dhe fitoi simpatinë e tij; kështu ai u shpejtua t'i japë melhemet për pastrimin dhe ushqimin e saj; i dha gjithashtu shtatë vajza të reja të zgjedhura në pallatin e mbretit 10 dhe e zhvendosi bashkë me to në apartamentin më të mirë të shtëpisë së grave. Esteri nuk kishte treguar as për popullin e saj as për vendin e prejardhjes së 11 saj, sepse Mardokeu e kishte urdhëruar të mos tregonte. Çdo ditë Mardokeu shëtiste përpara oborrit të shtëpisë së grave për të marrë vesh si ishte Esteri dhe ç'po 12 bëhej me të. Kur i vinte radha çdo vajzë të hynte te mbreti Asuero, mbasi kishte plotësoheshin ditët e pastrimit të tyre; gjashtë muaj për t'u lyer me vaj të mirrës dhe 13 gjashtë muaj me aroma dhe melheme të grave për t'u pastruar; vajza shkonte te mbreti; i lejohej të merrte me vete nga shtëpia e grave në pallatin e mbretit tërë ato 14 që donte. Atje ajo shkonte në mbrëmje dhe të nesërmen në mëngjes kalonte në shtëpinë e dytë të grave, nën mbikëqyrjen e Shaashgazit, eunukut të mbretit dhe rojtar konkubinave. Ajo nuk kthehej më te mbreti, veçse po ta kërkonte mbreti dhe 15 ta thërrisnin me emër . Kur i erdhi radha për të shkuar te mbreti Esterit, bijës së asgjë<eos>
<bos>Abihailit; ungji i Mardokeut, që e kishte marrë me vete si bijën e tij, ajo nuk kërkoi veç asaj që i tregoi Hegai, eunuku i mbretit; rojtari i grave. Dhe Esteri fitoi 16 simpatinë e të gjithë atyre që e shihnin: Esterin e çuan te mbreti Asuero në pallatin tij mbretëror muajin e dhjetë, domethënë në muajin e Tebethit, në vitin e shtatë të 17 mbretërimit të tij. Mbreti e dashuroi Esterin më tepër se gjithë e tjera; dhe ajo gjeti hir dhe mirëdashje në e tij më tepër se tërë vajzat e tjera. Kështu ai i 18 vuri mbi kokë kurorën mbretërore dhe e bëri mbretëreshë në vend të Vashtit. Pastaj mbreti shtroi një banket të madh për tërë princat dhe shërbëtorët e tij, banketin e Esterit; përveç kësaj ai u dha një ditë pushimi krahinave dhe bëri dhurata me bujari 19 mbretërore. Kur vajzat u mblodhën herën e dytë, Mardokeu rrinte ulur te porta 20 mbretit. Esteri, sipas urdhrit që Mardokeu i kishte dhënë, nuk kishte treguar as për vendin e prejardhjes së saj, as për popullin e saj. Në të vërtetë Esteri zbatonte urdhërat e Mardokeut, ashtu si në kohën kur ishte nën kujdestarinë e tij. 21 Në ato ditë, ndërsa Mardokeu rrinte ulur te porta e mbretit, Bigtani dhe Tereshi, dy eunukë të mbretit dhe rojtarë të pragut; u zemëruan dhe kërkuan të shtrinin dorën 22 kundër mbretit Asuero. 1 njoftuar për këtë gjë, Mardokeu lajmëroi mbretëreshën 23 Ester, dhe Esteri informoi mbretin në emër të Mardokeut. U bënë hetime dhe u provua se gjëja ishte e vërtetë, të dy eunukët u varën në trekëmbësh; pastaj kjo asgjë gratë sytë asgjë ngjarje u regjistrua në librin e Kronikave; në të mbretit. prani ## Chapter 3 Mbas këtyre ngjarjeve; mbreti Asuero e gradoi Hamanin; birin e Hamedathas; Agagitit; e në rang dhe e vuri karrigen e tij mbi atë të të gjithë princave që 2 ishin me të. Tërë shërbëtorët e mbretit që rrinin te porta e mbretit përkuleshin dhe binin përmbys Hamanit, sepse kështu kishte urdhëruar mbreti për të. Por 3 Mardokeu as përkulej, as binte përmbys. Atëherë shërbëtorët e mbretit që rrinin 4 te porta e tij thanë Mardokeut: "Pse e shkel urdhrin e mbretit?" Por, me gjithë se ia përsërsnin çdo ditë këtë urdhër; ai nuk i dëgjonte; prandaj ata ia njoftuan këtë Hamanit, për të parë në se Mardokeu do të ngulte këmbë në qëndrimin e tij. Ai 5 në fakt u kishte thënë atyre së ishte jude. Kur Hamani pa që Mardokeu nuk përkulej as binte përmbys para tij, u zemërua shumë; por nuk denjoi të shtrijë dorën e tij ngriti para gjë vetëm kundër Mardokeut; sepse e kishin njoftuar cilit popull i përkiste Mardokeu; kështu e Mardokeut, që 7 gjendeshin në tërë mbretërinë e Asueros. Në muajin e që është muaji i Nisanit; në vitin e dymbëdhjetë të mbretit Asuero, në prani të Hamanit; u hodh Puri 8 (domethënë u hodh shorti), për të vendosur ditën dhe muajin; dhe shorti ra mbi Atëherë Hamani tha mbretit Asuero: "Ka një popull të shpërndarë dhe të veçuar nga popujt e të gjitha krahinave të mbretërisë sate, ligjet e të cilit ndryshojnë nga ato të cilitdo populli tjetër dhe që nuk respekton ligjet e mbretit; prandaj mbreti nuk 9 ka asnjë përfitim ti lërë të gjallë. Në rast se kjo i pëlqen mbretit, të përpilohet një dekret për shkatërimin e tyre; dhe unë do të paguaj dhjetë mijë talenta argjendi në 10 duart e atyre që kryejnë punën; me qëllim që të derdhen në thesaret e mbretit" . Atëherë mbreti hoqi nga dora unazën me vulën dhe ia dha Hamanit; Agagitit; birit 11 të Hamedathas dhe armikut të Judejve. Pastaj mbreti tha Hamanit: "Paratë tu 12 dhanë, po kështu të jepet populli; bëj me të çfarë të duash" . Ditën e trembëdhjetë të muajit të u thirrën sekretarët e mbretit dhe u redaktua një dekret, në bazë të të gjitha gjërave që kishte urdhëruar Hamani, për t'ua dërguar satrapëve të mbretit; qeveritarëve të çdo krahine dhe krerëve të çdo populli, çdo krahine sipas shkrimit të saj dhe çdo populli sipas së tij. Dekreti u redaktua në emër të mbretit 13 Asuero dhe u vulos me vulën e mbretit. Këto dokumente u dërguan me anë korierësh në të gjitha krahinat e mbretit, me qëllim që të shkatërroheshin; të vriteshin dhe të shfaroseshin tërë Judejtë, të rinj dhe pleq, fëmijë dhe gra, në një ditë të vetme, më trembëdhjetë të muajit të dymbëdhjetë; që është muaji i Adarit; dhe të plaçkiteshin 14 pasuritë e tyre. Një kopje e dekretit duhet të nxirrej si ligj në çdo krahinë dhe të 15 shpallej për të gjithë popujt; me qëllim që të ishin për atë ditë. Korierët u nisën me të shpejtë sipas urdhrit të mbretit; dhe dekreti u shpall në qytetin e Suzës. parë, parë gjuhës Mbreti dhe Hamani ishin ulur dhe pinin; por qyteti i Suzës ishte tmerruar. gati ## Chapter 4 Kur Mardokeu mësoi të gjitha ato që kishin ndodhur; rrobat e tij, u mbulua me një thes dhe me hi dhe doli nëpër qytet; duke lëshuar britma të forta dhe plot 2 hidhërim; dhe arriti deri te porta e mbretit, sepse nuk lejohej që asnjeri i mbuluar 3 me thes të hynte te porta e mbretit. Në çdo krahinë, ku arritën urdhëri mbretit dhe dekreti i tij, një keqardhje të madhe për Judejtë, me agjerime; me të qara grisi pati dhe vajtime; dhe shumë njerëz u mbuluan me një thes dhe me hi. Vajzat e Esterit dhe eunukët e saj erdhën t'ia njoftojnë ngjarjen; dhe mbretëresha u angështua shumë; pastaj i dërgoi rroba Mardokeut; që t'i vishte dhe të hiqte nga trupi i tij thesin; por 5 ai nuk i pranoi. Atëherë Esteri thirri Hathakun; njerin nga eunukët e mbretit të caktuar prej tij ti shërbenin asaj dhe e urdhëroi të shkonte te Mardokeu për të mësuar se çfarë gjë e brengoste dhe për ç'arësye. Kështu Hathaku shkoi te Mardokeu në sheshin e qytetit; që ndodhej përballë portës së mbretit. Mardokeu i tregoi tërë ato që i kishin ndodhur dhe përmëndi gjithashtu shumën e parave që Hamani kishte 8 premtuar të derdhte në thesarin mbretëror për të siguruar shkatërrimin e Judejve; idha gjithashtu një kopje të tekstit të dekretit që ishte shpallur në Suzë për shfarosjen tyre, me qëllim që t'ia tregonte Esterit, t'ia shpjegonte asaj dhe ta urdhëronte të shkonte te mbreti për ta lutur me të madhe dhe për të ndërhyrë pranë tij në favor të popullit të tij. Kështu Hathaku u kthye tek Esteri dhe i njoftoi fjalët e Mardokeut. 10 "Tërë shërbëtorët e mbretit dhe populli krahinave të tij e dinë që cilido burrë ose grua që hyn në oborrin e brendshëm për të shkuar te mbreti, pa qenë i thirrur, duhet të dënohet me vdekje, në bazë të një ligji të veçantë, veç po të jetë se mbreti shtrin ndaj tij skeptrin e tij prej ari; vetëm kështu ai do të shpëtojë jetën e tij. Dhe 12 Atëherë Esteri i foli Hathakut dhe e urdhëroi të shkonte e t'i thoshte Mardokeut: 11 kaluan tanimë tridhjetë ditë që nuk jam thirrur për të shkuar te mbreti' Kështu 13<eos>
<bos>mbretit. Sepse po të jetë se ti hesht në këtë moment, ndihma dhe çlirimi do të vijnë për Judejtë nga një anë tjetër; por ti dhe shtëpia e atit tënd do të shuheni. Përveç kësaj, kush e di nëse është pikërisht për një kohë të tillë që ti ke arritur në 15 16 pozitë ia njoftuan Mardokeut fjalët e Esterit, dhe Mardokeu iu përgjigj Esterit: "Mos mendo se do të shpëtosh vetëm ti nga gjithë Judejtë; sepse ndodhesh në pallatin e 14 mbretërore?" Atëherë Esteri urdhëroi ti përgjigjeshin Mardokeut kështu: "Shko; mblidh tërë Judejtë që ndodhen në Suzë, dhe agjeroni për mua; rrini pa ngrënë dhe pa pirë tri ditë, natë e ditë. Edhe unë me vajzat e mia do të agjerojmë në të njëjtën mënyrë; pastaj do të hyj te mbreti; megjithëse një gjë e tillë është kundër ligjit; dhe në qoftë se duhet të vdes, do të vdes" . Mardokeu iku dhe bëri të gjitha gjërat që Esteri kishte urdhëruar . 17 ## Chapter 5 Ditën e tretë, Esteri veshi rrobën mbretëroredhe u përgatitet trekëmbëshi. e brendshëm të pallatit të mbretit, përballë apartamentit të mbretit. Mbreti ishte ulur 2 mbi fronin mbretëror në pallatin mbretëror; përballë hyrjes së pallatit:. Sa e pa mbreti mbretëreshën Ester më këmbë në oborr, ajo fitoi simpatinë e tij. Kështu mbreti zgjati në drejtim të Esterit skeptrin prej ari që mbante në dorë, dhe Esteri u afrua 3 dhe preku majën e skeptrit. Atëherë mbreti i tha: "Çfarë do, mbretëreshë Ester? Cila është kërkesa jote? Edhe sikur të jetë gjysma e mbretërisë sime, do të të jepet" . Esteri u përgjigj: "Në se kështu i pëlqen mbretit, le të vijë sot mbreti me 5 Hamanin në banketin që i kam përgatitur"\_ Atëherë mbreti tha: "Silleni shpejt Hamanin, që të bëhet ç'ka thënë Esteri' Kështu mbreti dhe Hamani shkuan në banketin që Esteri kishte përgatitur. Ndërsa po shërbehej vera banketit; mbreti i tha Esterit: "Cila është kërkesa jote? Do të të plotësohet. Çfarë kërkon? Qoftë edhe gjysma e mbretërisë sime, do të bëhet"\_ Esteri u përgjigj dhe tha: 'Ja, 8 kërkesa ime ajo që po kërkoj: Në qoftë se kam gjetur hir në e mbretit dhe në se mbretit pëlqen të plotësojë kërkesën time dhe të më japë atë që kërkoj, le të vijë mbreti me Hamanin në banketin që unë do t'u përgatis atyre, dhe nesër kam 9 për të bërë ashtu si ka thënë mbreti' Atë ditë Hamani doli gjithë qejf dhe me zemër të kënaqur, por kur Hamani në portën e mbretit pa Mardokeun që as ngrihej 10 as lëvizte para tij, u zemërua shumë me të. Megjithatë Hamani e mbajti veten, shkoi në shtëpi dhe dërgoi të thërrasin miqtë e tij dhe Zereshin; bashkëshorten e tij. 11 Pastaj Hamani u foli atyre mbi shkëlqimin e pasurive të tij, mbi numrin e madh të bijve të tij, mbi të gjitha me të cilat mbreti e kishte nderuar, dhe si e kishte 12 ngritur mbi princat dhe shërbëtorët e mbretit. mbretëresha Ester nuk ka sjellë bashkë me mbretin në banket askënd tjetër veç meje; 13 edhe nesër më ka ftuar ajo bashkë me mbretin. Por tërë kjo nuk më mjafton deri 14 sa do të shoh Mardokeun Judeun të ulur para portës së mbretit" . Aëherë bashkëshortja e tij Zeresh dhe tërë miqtë e tij i thanë: "Të përgatitet një trekëmbësh i lartë pesëdhjetë kubitë; nesër në mëngjes i thuaj mbretit që aty të varet Mardokeu; pastaj shko i kënaqur në banket me mbretin" . Kjo gjë i pëlqeu Hamanit, që bëri të qoftë gjatë sytë qoftë gjërat ## Chapter 6 Atë natë mbretin nuk e zinte gjumi. Atëherë urdhëroi që t'i sillnin librin e 2 ngjarjeve për tu mbajtur mend, Kronikat; dhe u lexua para mbretit. U gjet e shkruar që Mardokeu kishte denoncuar Bigthanan dhe Tereshin; dy eunukët e mbretit 3 midis derëtarëve, që kishin kërkuar të shtrinin dorën kundër mbretit Asuero. Atëherë mbreti "Çfarë nderimi dhe shpërblimi iu dha Mardokeu për këtë?" . 4 Shërbëtorët e mbretit që i shërbenin u përgjigjën: "Nuk u bë asgjë për të" Atëherë mbreti tha: "Kush është në oborr?" . (Hamani sapo kishte hyrë në oborrin e jashtëm të pallatit të mbretit, për t'i kërkuar mbretit që ta varte Mardokeun në trekëmbëshin 5 që kishte përgatitur për të) Shërbëtorët e mbretit iu përgjigjën: 'Ja, Hamani është në oborr" . Mbreti tha: "Lëreni të hyjë" Atëherë Hamani hyri dhe mbreti tha: "Çfarë duhet t'i bëhet një njeriu që mbreti dëshiron ta nderojë?" . Hamani mendoi në zemër të vet: "Cilin do të donte të nderonte mbretin më shumë se mua?" 8 Hamani iu përgjigj mbretit: "Për njeriun që mbreti dëshiron të nderojë, të merret rroba mbretërore që ka veshur mbreti dhe kali mbi të cilin ka hipur dhe të vihet mbi 9 kokën e tij një kurorë mbretërore. T'i dorëzohet rrobja dhe kali njerit prej princave më fisnikë të mbretit dhe t'i vishen rrobat njeriut që mbreti dëshiron të nderojë; pastaj të çohet me kalë nëpër rrugët e dhe të shpallet para tij: "Kështu veprohet 10 me njeriun që mbreti dëshëron të nderojë!"" Atëherë mbreti 1 tha Hamanit: "Shpejto, merr rroben dhe kalin; siç e dhe vepro kështu me Judeun Mardoke, 11 që rri ulur pranë portës së mbretit; mos lër pa kryer nga ato që ke thënë" . Hamani mori, pra, rroben dhe kalin; ia veshi Mardokeut rroben dhe e çoi me kalë nëpër rrugët e qytetit; duke shpallur para tij: "Kështu veprohet me njeriun që mbreti 12 dëshëron të nderojë!" . Pastaj Mardokeu u kthye te porta e mbretit; por Hamani 13 nxitoi të kthehet në shtëpinë e vet, i pikëlluar dhe kokëmbuluar . Hamani i tregoi bashkëshortes së tij Zeresh dhe gjithë miqve të tij të gjitha sa i kishin ngjarë. Atëherë njerëzit e urtë dhe gruaja e tij Zeresh i thanë: "Në qoftë se Mardokeu para të cilit ke filluar të biesh është nga fisi i Judejve; ti nuk do të arrish të fitosh kundër tij, por do 14 të rrëzohesh plotësisht para tij" . Ata po flisnin akoma me të, kur arritën eunukët pyeti: qytetit the, asgjë e mbretit, të cilët nxituan ta çonin Hamanin në banketin që Ester i kishte përgatitur. ## Chapter 7<eos>
<bos>Mbreti dhe Hamani shkuan; pra, në banketin bashkë me mbretëreshën Ester. Edhe ditën e dytë, ndërsa gjatë banketit po shërbehej vera, mbreti tha Esterit: "Cila është kërkesa jote; 0 mbretëreshë Ester? Do të të plotësohet. Çfarë kërkon? 3 Edhe sikur të jetë gjysma e mbretërisë sime, do të bëhet" . Atëherë mbretëresha Ester u përgjigj: "Në rast se kam gjetur hir në e tu, 0 mbret, dhe në se kështu i pëlqen mbretit; kërkesa ime është që të më jepet jeta; dhe kërkoj që populli im të falet. Sepse unë dhe populli im kemi qenë të shitur për tu prishur, për t'u vrarë dhe për t'u shfarosur. Po të ishim shitur për tu bërë skllevër dhe skllave do të kisha heshtur; por armiku nuk mund ta kompensojë kurrë dëmin që do ti shkaktohej 5 mbretit" Mbreti Asuero i tha mbretëreshës Ester: "Kush është dhe ku ndodhet ai 6 që ka guximin të bëjë një gjë të tillë?" . Esteri u përgjigj: Armiku dhe kundërshtari është ai i keqi Haman' Atëherë Hamanit i hyri tmerri në të mbretit dhe të mbretëreshës . Mbreti u ngrit shumë i zemëruar nga banketi në të cilin shërbehej vera dhe shkoi në kopshtin e pallatit, ndërsa Hamani qëndroi për t'iu lutur me të 8 madhe mbretëreshës Ester për jetën e tij, sepse Pastaj mbreti u kthye nga kopshti 1 pallatit, në vendin e banketit ku shërbehej vera; ndërkaq Hamani kishte rënë mbi divanin në të cilin rrinte Esteri. Atëherë mbreti thirri: "Dashke gjithashtu të dhunosh mbretëreshën;, ndërsa unë vetë jam në shtëpi?" . Sa dolën këto fjalë nga goja e mbretit; 9 ia mbuluan fytyrën Hamanit. Pastaj Harbonahu; një nga eunukët, tha përpara mbretit: "Ja, në shtëpinë e vetë Hamanit është ngritur një trekëmbësh; lartë pesëdhjetë kubitë, që Hamani kishte përgatitur për Mardokeun; i cili kishte folur 10 për të mirën e mbretit" . Mbreti tha: "Vareni aty këtë!" . Kështu Hamanin e varën në trekëmbëshin që kishte përgatitur për Mardokeun: Dhe zemërimi i mbretit u qetësua. sytë qoftë prani ## Chapter 8 Po atë ditë mbreti Asuero i dha mbretëreshës Ester shtëpinë e Hamanit; armikut të Judejve; dhe Mardokeu erdhi para mbretit, të cilit Esteri i kishte shpjeguar se 2 ç'ishte ai për të. Kështu mbreti hoqi unazën që i kishte rimarrë Hamanit dhe ia 3 dhe Mardokeut. Pastaj Esteri e caktoi Mardokeun mbi shtëpinë e Hamanit. Esteri komplotin e 4 Judejve. Atëherë mbreti zgjati skeptrin prej ari në drejtim të Esterit; kështu Esteri 5 u ngrit; mbeti në këmbë para mbretit dhe tha: "Në se i duket mirë mbretit, në rast se kam gjetur hir në e tij, në rast se çështja i duket gjithashtu e drejtë mbretit dhe në rast se gjej pëlqim nga e tij, të shkruhet për të revokuar dokumentet e hartuara nga Hamani, bir i Hamedathas, Agagitit, që ai shkroi për të shkatërruar Judejtë që janë në të gjitha krahinat e mbretit. Si do të mund të rezistoja në fakt duke fatkeqësinë që do të godiste popullin tim? Ose si do të mund të rezistoja duke parë shkatërrimin e fisit tim?"\_ Atëherë mbreti Asuero i tha mbretëreshës Ester dhe Judeut Mardoke: 'Ja, unë i dhashë Esterit shtëpinë e Hamanit, dhe këtë e 8 varën në trekëmbësh, sepse kishte dashur të shtrinte dorën e tij mbi Judejtë. Ju dhe vuloseni me unazën mbretërore, sepse vendimi i shkruar në emër të mbretit dhe 9 i vulosur me unazën mbretërore është i prerë" . Atëherë, më njëzet e tre të muajit të tretë, që është muaji Sivanit; u thirrën sekretarët e mbretit dhe sipas gjithë atyre që Mardokeu kishte urdhëruar, u dërguan shkrime Judejve, satrapëve; qeveritarëve dhe krerëve të njëqind e njëzet e shtatë krahinave, nga India deri në Etiopi, çdo krahine sipas shkrimit të saj, çdo populli sipas gjuhës së tij, dhe Judejve sipas shkrimit 10 dhe 'gjuhës së tyre. Kështu ai shkroi në emër të mbretit Asuero, duke vënë vulën me unazën mbretërore, dhe i dërgoi dokumentet me anë të korierëve që ngisnin kuaj 11 të shpejtë, të lindur nga kuaj të racës. Me anë të këtyre dokumenteve u jepej Judejve; në çfarëdo qyteti që të ndodheshin; e drejta të bashkoheshin dhe të mbronin jetën e tyre, duke shkatërruar, duke vrarë dhe duke shfarosur tërë njerëzit e armatosur të çfarëdo populli 0 krahine që t'i sulmonin; duke përfshirë fëmijët dhe gratë, dhe 12 të plaçkisnin pasuritë e tyre, në një ditë të vetme, në të gjitha krahinat e mbretit 13 Asuero: ditën e trembëdhjetë të muajit të dymbëdhjetë, që është muaji Adarit. Një kopje e dekretit, i shpallur si ligj në çdo krahinë; duhet të nxirrej për të gjithë popujt; me qëllim që Judejtë të ishin për atë ditë të hakmerreshin kundër armiqve 14 të tyre. Kështu korierët të hipur mbi kuaj të shpejtë u nisën të nxitur dhe të 15 shtypur nga urdhri i mbretit; dhe dekreti u nxuar në qytetin e Suzës. Mardokeu doli nga prania e mbretit me një rrobe mbretërore të purpurt dhe prej liri të bardhë, keq sytë sytë parë gati me një kurorë të madhe prej ari dhe një mantel prej pëlhure liri në ngjyrë të kuqe 16 17 flakë; në qytetin Për Judejtë ishte dritë, gëzim; gaz dhe lavdi. Në çdo krahinë dhe në çdo qytet, kudo që arrinte urdhri mbretit dhe dekreti i tij, Judejtë kishte gëzim dhe ngazëllim; bankete dhe ditë të lumtura. Dhe shumë nga pjestarët e popujve të vendit u bënë Judej, sepse tmerri i Judejve i kishte zënë. për ## Chapter 9<eos>
<bos>Muajin e dymbëdhjetë; që është muaji i Adarit; ditën e trembëdhjetë të muajit; kur duhet të zbatoheshin urdhri dhe dekreti i mbretit;, dita në të cilën armiqtë e 2 Judejve shpresonin të sundonin mbi Judejtë u mblodhën në qytetet e tyre, në të gjitha krahinat e mbretit Asuero, për të shtrirë dorën kundër atyre që kërkonin t'u bënin dhe askush nuk mundi t'u rezistonte atyre, sepse tmerri i Judejve i kishte 3 zënë tërë popujt. Tërë krerët e krahinave, satrapët; qeveritarët dhe ata që merreshin me punët e mbretit i përkrahën Judejtë, sepse tmerri Mardokeut kishte zënë. Në fakt Mardokeu ishte i madh në pallatin e mbretit; dhe fama e tij përhapej në të 5 gjitha krahinat; sepse ky njeri, Mardokeu; bëhej gjithnjë më i madh. Kështu Judejtë goditën tërë armiqtë e tyre; duke i kaluar në tehun e shpatës dhe duke kryer një kërdi dhe një shkatërrim të madh; u sollën si deshën me armiqtë e tyre. Në qytetin e 7 Suzës Judejtë vranë dhe shfarosën pesëqind njerëz; vranë edhe Parshandathan, 8 9 Dalfonin; Aspathan, Porathan, Adalian; Aridathan, Parmashtan; Arisain, Aridain 10 dhe Vajezathan, dhjetë bijtë e Hamanit, birit të Hamedathas ; armiku i Judejve, 11 por nuk u dhanë pas plaçkitjes. Po atë ditë numri i atyre që ishin vrarë në qytetin 12 Suzës iu njoftua mbretit. Mbreti tha atëherë mbretëreshës Ester: "Në qytetin e Suzës Judejte kanë vrarë dhe shfarosur pesëqind njerëz dhe dhjetë bij të Hamanit; çfarë kanë bërë vallë në krahinat e tjera të mbretit? Tani cila është kërkesa jote? Do 13 të të plotësohet. Çfarë tjetër kërkon? Do të bëhet" . Atëherë Esteri tha: "Në qoftë se kështu i pëlqen mbretit, le të lejohen Judejtë që janë në Suzë të bëjnë edhe nesër atë që është dekretuar për sot; dhe të varen në trekëmbësh të dhjetë bijtë e Hamanit" . 14 Mbreti urdhëroi që të veprohej pikërisht kështu. Dekreti u nxuarr në Suza dhe keq; dhjetë bijtë e Hamanit u varën në trekëmbësh. Judejtë që ishin në Suza u mblodhën edhe ditën e katërmbëdhjetë të muajit të Adarit dhe vranë në Suza treqind 15 16 Mardokeu u dërgoi letra tërë Judejve në njëqind e njëzet e shtatë krahina të njerëz; por nuk u dhanë pas plaçkitjes. Edhe Judejtë e tjerë që ishin në krahinat e mbretit u mblodhën, për të mbrojtur jetën e tyre dhe për të qenë të sigurt nga sulmet armiqve të tyre; vranë shtatëdhjetë e mijë nga ata që i urrenin, por nuk u 17 dhanë pas plaçkitjes. Kjo ndodhi ditën e trembëdhjetë të muajit të Adarit; ditën 18 e katërmbëdhjetë u çlodhën dhe e kthyen në një ditë banketi e gëzimi. Judejtë që ishin në Suza u grumbulluan përkundrazi ditën e trembëdhjetë dhe të katërmbëdhjetë; ditën e pesëmbëdhjetë të muajit u çlodhën; e bënë ditë banketi dhe 19 gëzimi. Për këtë arësye Judejtë e fushës, që banojnë në qytete pa mure; e kanë bërë ditën e katërmbëdhjetë të muajit të Adarit një ditë gëzimi, banketesh dhe feste, 20 dhe në këtë ditë i dërgojnë dhurata njeri-tjetrit. Mardokeu i shkroi tërë këto gjëra dhe u dërgoi letra tërë Judejve që ishin në të krahinat e mbretit Asuero, afër 21 dhe për ti urdhëruar të kremtonin çdo vit ditën e katërmbëdhjetë dhe të 22 pesëmbëdhjetë të muajit të Adarit; si ditët gjatë të cilave Judejtë patën pushim nga sulmet e armiqve të tyre, dhe si muaji në të cilin dhembja e tyre u kthye në gëzim dhe zia në festë, dhe kështu ato t'i bënin ditë banketi e gëzimi, të cilave 23 t'i dërgonin dhurata njeri-tjetrit dhe t'u bënin dhurata të varfërve. Judejtë u zotuan të respektonin atë që kishin filluar të bënin; ashtu si u kishte shkruar atyre Mardokeu: 24 Në fakt Hamani, bir Hamedathas, Agagitit, armiku të gjithë Judejve; kishte komplotuar kundër Judejve për t'i shkatërruar dhe kishte hedhur Purin (domethënë 25 kishte hedhur shortin), për t'i shfarosur dhe për t'i shkatërruar. Por kur Esteri u paraqit para mbretit; ky urdhëroi me shkrim që komploti i keq që Hamani kishte kurdisur kundër Judejve të binte mbi kryet e tij dhe që ai dhe bijtë e tij të vareshin 26 në trekëmbësh. Prandaj ato ditë u pra, me të gjitha ato që ishin shkruar në atë letër, me të gjitha ato që kishin parë 27 lidhur me këtë dhe me ato që kishin ndodhur, Judejtë vendosën të zotoheshin pa iu shmangur për vete, për pasardhësit e tyre dhe për të gjithë ata që do të bashkoheshin me të kremtonin çdo vit këto dy ditë sipas udhëzimeve të shkruara dhe kohës së caktuar . Ato ditë duhet të kujtoheshin dhe të kremtoheshin brez pas brezi, në çdo familje, në çdo krahinë, në çdo qytet; në asnjë mënyrë Judejtë nuk duhet të hiqnin dorë nga kremtimi i këtyre ditëve të Purimit, dhe kujtimi i tyre nuk 29 duhet të zhdukej te pasardhësit e tyre. Mbretëresha Ester, bijë e Abihailit, dhe Judeu Mardoke shkruan me autoritet të plotë letrën e tyre të dytë lidhur me Purimin. 30 pesë gjitha gjatë ta, 31 tyre me rastin e agjerimit të tyre dhe të britmës së tyre. Kështu dekreti Esterit fiksoi caktimin e Purimit dhe u shkrua në një libër. mbretërisë së Asueros, me fjalë paqeje dhe të së vërtetës. për ti vendosur ato ditë të Purimit në kohën e caktuar, siç kishin vendosur atyre Judeu Mardoke dhe mbretëresha Ester ashtu si kishin vendosur ata vetë për vete dhe për pasardhësit e 32 ## Chapter 10 2 Mbreti Asuero i vuri një haraç vendit dhe ishujve të detit. Gjithë faktet e forcës dhe fuqisë së tij dhe përshkrimi i kujdesshëm Mardokeut, i cili u ngrit nga mbreti, a nuk janë vallë të shkruara në librin e Kronikave të mbretërve të Medisë 3 dhe të Persisë? Judeu Mardoke vinte i dyti në fakt mbas mbretit Asuero, madh midis Judejve dhe 1 dashur nga moria e vëllezërve të tij; ai kërkonte të mirën e popullit të tij dhe kishte fjalë paqeje për gjithë fisin e tij. ## Job ## Chapter 1 Në vendin e Uzit ishte një njeri i quajtur Job. Ky njeri ishte i ndershëm dhe i 2 drejtë, kishte frikë nga Perëndia dhe i largohej së keqes. I kishin lindur shtatë bij 3 dhe tri bija. Veç kësaj zotëronte shtatë mijë dele, tre mijë deve, pesëqind pendë qe, pesëqind gomarë dhe një numër shumë të madh shërbëtorësh. Kështu ky njeri ishte më i madhi ndër të gjithë njerëzit e Lindjes. Bijtë e tij kishin zakon të shkonin për banket në shtëpinë e secilit ditën e cakuar; dhe dërgonin të thërrisnin tri motrat 5 e tyre, që të vinin të hanin dhe të pinin bashkë me ta. Kur mbaronte seria e ditëve të banketit, Jobi thërriste për t'i pastruar; ngrihej herët në mëngjes dhe ofronte olokauste sipas numrit të gjithë atyre, sepse Jobi mendonte: "Ndofta bijtë e mi kanë mëkatuar dhe e kanë blasfemuar Perëndinë në zemrën e tyre" Kështu bënte Jobi çdo herë. Një ditë ndodhi që bijtë e Perëndisë shkuan të paraqiten para Zotit, dhe ndër ta shkoi edhe Satanai. Zoti i tha Satanait: "Nga vjen?" \_ Satanai iu përgjigj<eos>
<bos>8 Zotit dhe tha: ecejaket mbi dheun duke e përshkruar lart e poshtë" . Zoti i tha Satanait: "E ke vënë re shërbëtorin tim Job? Sepse mbi dhe nuk ka asnjë tjetër si ai që të jetë i ndershëm, i drejtë, të ketë frikë nga Perëndia dhe t'i largohet së 9 keqes" . Atëherë Satanai iu përgjigj Zotit dhe tha: "Vallë më kot Jobi ka frikë nga 10 Perëndia? A nuk ke vënë ti një mbrojtje rreth tij, rreth shtëpisë së tij dhe të gjitha gjërave që ai zotëron? Ti ke bekuar veprën e duarve të tij dhe bagëtia e tij është 11 shtuar shumë në vend. Por shtri dorën tënde dhe preki të gjitha ato që ai zotëron 12 dhe ke për të parë po nuk të mallkoi ai haptazi" . Zoti i tha Satanait: 'Ja, të gjitha ato që ai zotëron janë në pushtetin tënd, por mos e shtri dorën mbi personin e tij" . 13 Kështu Satanai u largua nga e Zotit. Kështu një ditë ndodhi që, ndërsa bijtë e tij dhe bijat e tij hanin e pinin verë në shtëpinë e vëllait të tyre më të madh;, 14 erdhi nga Jobi një lajmëtar për tu thënë: Qetë po lëronin dhe gomarët po kullotnin 15 aty afër, kur Sabejtë u sulën mbi ta, morën me vete dhe vranë me shpatë 16 shërbëtorët. Vetëm unë shpëtova për të ardhur të ta them"\_ Ai ishte duke folur ende, kur arriti një tjetër dhe tha: "Zjarri i Perëndisë ra nga qielli, zuri delet dhe 17 shërbëtorët dhe i ka përpirë. Vetëm unë shpëtova për të ardhur të ta them" . Ai ishte duke folur; ende, kur arriti një tjetër dhe tha: "Kaldeasit kanë formuar tri banda, u sulën mbi devetë dhe i morën me vete, vranë me shpatë shërbëtorët. Vetëm unë 18 shpëtova për të ardhur të ta them' Ai ishte duke folur; ende, kur arriti një tjetër dhe tha: "Bijtë e tu dhe bijat e tua ishin duke ngrënë dhe duke pirë verë në shtëpinë 19 vëlliat të tyre më të madh, kur papritur një erë e furishme, që vinte nga shkretëtira, ra në të katër qoshet e shtëpisë e cila u shemb mbi të rinjtë, dhe ata 20 vdiqën. Vetëm unë shpëtova dhe erdha të ta them" Atëherë Jobi u ngrit, 21 mantelin e tij dhe rroi kokën; pastaj ra pëmbys dhe adhuroi, dhe tha: "Lakuriq dolla nga barku i nënës sime dhe lakuriq do të kthehem. Zoti ka dhënë dhe Zoti ka 22 marrë. Qoftë bekuar emri Zotit"\_ Në të gjitha këto Jobi nuk mëkatoi dhe nuk "Nga prania grisi paditi Perëndinë për ndonjë padrejtësi. Një ditë ndodhi që bijtë e Perëndisë shkuan të paraqiten përpara Zotit; dhe 2 midis tyre shkoi edhe Satanai për tu paraqitur përpara Zotit. Zoti i tha Satanait: "Nga vjen?" . Satanai iu përgjigj Zotit: "Nga ecejaket mbi dheun duke e përshkuar 3 lart e poshtë" . Zoti i tha Satanait: "A e vure re shërbëtorin tim Job? Sepse mbi dhe nuk ka asnjë tjetër si ai që të jetë i ndershëm, i drejtë, të ketë frikë nga Perëndia dhe t'i largohet së keqes. Ai qëndron i patundur në ndershmërinë e tij, megjithëse ti 4 më ke nxitur kundër tij për ta shkatërruar pa asnjë shkak" \_ Atëherë Satanai iu përgjigj Zotit dhe tha: "Lëkurë për lëkurë! Gjithçka që zotëron; njeriu është ta 5 japë për jetën e tij. Por shtrije dorën tënde dhe kockat e tij dhe mishin e tij dhe ke për të parë po nuk të mallkoi haptazi"\_ Zoti i tha Satanait: "Ja ai, është në 7 pushtetin tënd, por mos ia merr jetën" . Kështu Satanai u largua nga prania e Zotit dhe e Jobin me një ulcerë të keqe nga majat e këmbëve deri në pjesën e sipërme 8 9 të kokës. Jobi mori një copë balte për tu kruar dhe rrinte ulur në mes të hirit. Atëherë gruaja e tij i tha: "Qëndron ende në ndershmërinë tënde? Mallko Perëndinë 10 dhe vdis!' Por ai i tha asaj: "Ti flet si një grua pa mend. Në rast se pranojmë të mirën nga Perëndia, pse nuk duhet të pranojmë edhe të keqen?" . Në të këto 11 Jobi nuk mëkatoi me buzët e tij. Kur tre miq të Jobit mësuan tërë këto fatkeqësi që kishin rënë mbi të, erdhën secili vendi i vet, Elifazi nga Temani, Bildadi nga 12 Shuahu dhe Tsofari nga Naamathi; ata në të vërtetë ishin marrë [ ngritën nga por nuk e njohën dot; atëherë filluan të qajnë me zë të lartë, dhe secili grisi 13 rrobat e tij dhe qiti mbi kryet e tij pluhur duke e hedhur në drejtim të qiellit. Pastaj u ulën pranë tij për shtatë ditë e shtatë net, dhe asnjë nuk i drejtoi qoftë një gati preki goditi gjitha nga7 sytë larg; fjalë të vetme, sepse e shikonin se dhembja e tij ishte shumë e madhe. ## Chapter 3 2 Atëherë Jobi hapi gojën dhe mallkoi ditën e lindjes së tij. Kështu Jobi mori 3 fjalën dhe tha: "Humbtë dita në të cilën linda dhe nata që tha: "U ngjiz një 4 mashkull!"~ Ajo ditë u bëftë terr; mos u kujdesoftë për të Perëndia nga lart; dhe 5 mos shkëlqeftë mbi të drita! E marrshin përsëri terri dhe hija e vdekjes; qëndroftë tmerroftë! Atë natë e marrtë terri, mos hyftë në 7 ditët e vitit, mos hyftë në llogaritjen e muajve! ajo natë natë shterpe, 8 mos depërtoftë në të asnjë britmë gëzimi. E mallkofshin ata që mallkojnë ditën; 9 ata që janë të zgjojnë Leviathanin. U errësofshin yjet e muzgut të tij, le të 10 dritën; por mos e fare dhe mos ditën që agon, sepse nuk e mbylli 11 e barkut të nënës sime dhe nuk ua fshehu dhembjen syve të mi. Pse nuk 12 vdiqa në barkun e nënës sime? Pse nuk vdiqa sapo dola nga barku i saj? Pse 13 vallë më kanë pritur gjunjët; dhe sisët për të pirë? tani do të dergjesha i qetë, 14 do të flija dhe do të pushoja; bashkë me mbretërit dhe me këshilltarët e dheut, 15 që kanë ndërtuar për vete rrënoja të shkretuara, ose bashkë me princat që kishin 16 ar ose që mbushën me argjend pallatet e tyre. Ose pse nuk si një dështim 17 1 fshehur, si fëmijët që nuk e kanë kurrë dritën? Atje të këqinjtë nuk 18 brengosen më, atje poshtë çlodhen të lodhurit. Atje të burgosurit janë të 19 bashkë; dhe nuk e dëgjojnë më zërin e xhelatit. Atje ka të vegjël dhe 20 të mëdhenj, dhe skllavi është lirë nga pronari i tij. Pse t'i japësh dritë fatkeqit 21 dhe jetën atij që ka shpirtin në hidhërim, të cilët presin vdekjen që nuk vjen; dhe 22 kërkojnë më tepër se thesaret e fshehura; gëzohen shumë dhe ngazëllojnë kur 23 gjejnë varrin? Pse të lindë një njeri rruga e të cilit është fshehur; dhe që Perëndia 24 ka rrethuar nga çdo anë? Në vend që të ushqehem, unë psherëtij, dhe rënkimet 25 mia burojnë si uji. Sepse ajo që më tremb më shumë më bie mbi dhe ajo 26 që më tmerron më ndodh. Nuk kam qetësi, nuk kam prehje, por më pushton shqetësimi" . qoftë Po, gati presë paftë pastë portën Po, qeshë parë poshtë poshtë qetë poshtë krye,<eos>
<bos>2 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha: "Ado të të bezdiste ndokush 3 në rast se do të provonte të të fliste? Por kush mund t'i ndalë fjalët? Ja ti ke mësuar 4 shumë prej tyre dhe ua ke fortësuar duart e lodhura; fjalët e tua u kanë dhënë 5 zemër të lëkundurve dhe kanë forcuar gjunjët që gjunjëzohen. Por tani që e keqja 6 të zuri ty, nuk je në gjendje të veprosh; të ka goditur ty, dhe ti e ke humbur fare. Mëshira jote a nuk është vallë besimi yt, dhe ndershmëria e sjelljes sate, shpresa jote? Mbaje mend: cili i pafajmë është zhdukur vallë, dhe a janë shkatërruar vallë njerëzit e ndershëm? Ashtu siç e kam unë vetë, ata që lërojnë paudhësinë 9 dhe mbjellin mjerimin; vjelin frytet e tyre. Me frymën e Perëndisë ata vdesin, era 10 zemërimit të tij i tret ata. Vrumbullima e luanit;, zëri i luanit të egër dhe dhëmbët 11 luanëve të vegjël janë Luani vdes për mungesë gjahu dhe të vegjlit e 12 luaneshës shpërndahen. Një fjalë më ka ardhur fshehurazi dhe veshi im ka zënë 13 pëshpëritjen e saj. Midis mendimeve të vizioneve të natës, kur një gjumë i rëndë 14 bie mbi njerëzit, më pushtoi një llahtari e madhe dhe një rrëqethje që bëri të 15 dridhen gjithë kockat e mia. Një frymë më kaloi përpara; dhe m'u ngritën përpjetë 16 qimet e trupit. Ai u ndal, por nuk munda ta dalloj pamjen e tij; një figurë më 17 rrinte para syve; kishte heshtje, pastaj dëgjova një zë që thoshte: "A mund të jetë një i vdekshëm më i drejtë se Perëndia? A mund të jetë një njeri më i pastër se 18 Krijuesi i tij? Ja, ai nuk u zë besë as shërbëtorëve të tij, dhe gjen madje të meta 19 edhe tek engjëjt e tij; aq më tepër tek ata që banojnë në shtëpi prej argjile; 20 themelet e të cilave janë në pluhur, dhe shtypen si një tenjë. Nga mëngjesi deri 21 në mbrëmje shkatërrohen; zhduken për fare, dhe asnjeri nuk i vë re. Litarin e çadrës së tyre vallë a nuk ua këpusin? Ata vdesin; por pa dituri' parë thyer . "Bërtit, A ka vallë ndonjë që të përgjigjet? Kujt prej shenjtorëve do ti 2 3 drejtohesh? Zemërimi në fakt e vret të pamendin dhe zilia e vret budallanë. E kam parë të pamendin të lëshojë rrënjë, por shumë shpejt e mallkova banesën e tij. Bijtë e tij nuk kanë asnjë siguri, janë të shtypur te porta; dhe nuk ka njeri që t'i 5 mbrojë. I urituri përpin të korrat e tij, ia merr edhe sikur të jenë midis gjembave, dhe një lak përpin pasurinë e tij. Sepse shpirtligësia nuk del nga pluhuri dhe mundimi nuk mbin nga toka; por njeriu lind për të vuajtur; ashtu si shkëndija për 8 tu ngjitur lart. Por unë do të kërkoja Perëndinë; dhe Perëndisë do ti besoja çështjen 9 time, atij që bën të mëdha dhe që nuk mund të njihen; mrekulli të panumërta, 10 11 që i jep shiun tokës dhe dërgon ujin në fushat; që ngre të varfrit dhe vë në 12 siguri lart ata që vuajnë. [ bën të kota synimet e dinakëve, dhe kështu duart e 13 tyre nuk mund të realizojnë planet e tyre; i merr të urtët në dredhinë e tyre, dhe 14 kështu këshilla e të pandershmëve shpejt bëhet tym. Gjatë ditës ata hasin në 15 errësirë, bash në mesditë ecin me tahmin sikur të ishte natë; por Perëndia e 16 shpëton nevojtarin nga shpata; nga goja e të fuqishmëve dhe nga duart e tyre. 17 Kështu ka shpresë për të mjerin; por padrejtësia ia mbyll gojën atij. Ja, lum njeriu 18 që Perëndia dënon; prandaj ti mos e 'përbuz ndëshkimin e të Plotfuqishmit; sepse 19 ai e bën plagën, dhe pastaj e fashon; plagos, por duart e tij shërojnë. Nga gjashtë 20 fatkeqësi ai do të të çlirojë, po, në të shtatën e keqja nuk do të të prekë. Në kohë 21 zie do të të shpëtojë nga vdekja, në kohë lufte nga forca e shpatës. Do ti shpëtosh 22 fshikullit të gjuhës, nuk do të trembesh kur të vijë shkatërrimi. Do të qeshësh 23 me shkatërrimin dhe me zinë, dhe nuk do të kesh frikë nga bishat e dheut; sepse do të kesh një besëlidhje me gurët e dheut; dhe kafshët e fushave do të jenë në paqe 24 me ty. Do të dish që çadra jote është e siguruar; do të vizitosh kullotat e tua dhe 25 do të shikosh që nuk mungon Do të kuptosh që pasardhësit e tu janë të 26 shumtë dhe të vegjlit e tu si bari fushave. Do të zbresësh në varr në moshë të pra! gjëra asgjë. 27 shkuar; ashtu si në stinën e vet mblidhet një tog duajsh. Ja ç'kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito" . ## Chapter 6 2 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha: Ah; sikur dhembja ime të ishte peshuar 3 tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren, do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën. Duke se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete 5 Perëndisë janë renditur kundër meje. Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij? hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës? Shpirti im nuk pranon të prekë 8 gjëra të tilla; ato për mua janë si një ushqim neveritshëm. Ah sikur të mund të 9 kisha atë që kërkoj; dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj! Dashtë Perëndia të 10 më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë! Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen; sepse nuk kam 11 fshehur fjalët e të Shenjtit. Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe 12 cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time? Forca ime a është vallë ajo e 13 gurëve, ose mishi im është prej bronzi? A s'jam fare pa ndihmë në veten time; 14 dhe a nuk është larguar nga unë dituria? Për atë që është i pikëlluar, miku duhet 15 të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit. Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua; si ujërat e përrenjve që zhduken: qenë Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek 20 por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të ata, 16 17 Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora, por gjatë stinës 18 së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre. Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë. 19<eos>
<bos>21 hutuar . Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë. A ju kam thënë vallë: "Më jepni diçka" 0 "më bëni një dhuratë nga 23 pasuria juaj" ose "liromëni nga duart e armikut" ose "më shpengoni nga duart 24 personave që përdorin dhunën"? Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të 25 kuptoj ku kam gabuar. Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë 26 argumentet tuaja? Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe 27 fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era? Ju do të hidhnit në short edhe një 28 jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj. Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush. Ndërroni mendim, ju lutem; që të mos bëhet 30 padrejtësi! Po; ndërroni mendim; sepse bëhet fjalë për drejtësinë time. ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?" . ## Chapter 7 "A nuk kryen vallë një punë të rëndë njeriu mbi tokë dhe ditët e tij a nuk janë 2 si ditët e një argati? Ashtu si skllavi dëshiron fort hijen dhe ashtu si argati pret 3 mëditjen e tij, kështu edhe mua më ranë muaj fatkeqësie dhe m'u caktuan net me 4 dhembje. Sa shtrihem; them: "Kur do të ngrihem?" . Por nata është e gjatë dhe 5 jam vazhdimisht i shqetësuar deri në agim. Mishi im është mbuluar me krimba dhe me buca dheu; lëkura ime plasaritet dhe është bërë e pështirë. Ditët e mia 7 janë më të shpejta se masuri një endësi dhe po harxhohen pa shpresë. Kujto që 8 jeta ime është një frymë; Syri i atij që më shikon nuk do të më shohë më; e tu do të jenë mbi mua; por unë nuk do të jem 9 më. Ashtu si reja davaritet dhe nuk duket më, kështu ai që zbret në Sheol nuk 10 kthehet më; nuk do të kthehet më në shtëpinë e tij, dhe banesa e tij nuk do ta 11 njohë më. Prandaj nuk do ta mbaj gojën të mbyllur do të flas në ankthin e frymës syri sytë 12 time; do të ankohem në hidhërimin e shpirtit tim: jam vallë deti apo një 13 përbindësh i detit që ti më ruan me një roje? Kur unë them: "Shtrati im do të më 14 japë një lehtësim; shtroja ime do ta zbusë dhembjen time" ti më tremb me ëndrra 15 dhe më tmerron me vegime; kështu shpirtit tim parapëlqen të mbytet dhe të 16 vdesë se sa të bëjë këtë jetë. Unë po shpërbëhem; nuk kam për të jetuar gjithnjë; 17 lërmë të qetë; ditët e mia nuk janë veçse një frymë. Ç'është njeriu që ti ta bësh 18 të madh dhe të kujdesesh për të, dhe ta vizitosh çdo mëngjes duke e vënë në 19 provë në çdo Kur do ta heqësh shikimin tënd nga unë dhe do të më lësh të 20 përcjell pështymën time? Në rast se kam mëkatuar, çfarë të kam bërë ty, 0 rojtar 1 njerëzve? Pse më ke bërë objekt të goditjeve të tua, aq sa i jam bërë barrë vetes 21 sime? Pse nuk i fal shkeljet e mia dhe nuk e kapërcen paudhësinë time? Sepse shpejt do të jem pluhur; ti do të më kërkosh; por unë nuk do të jem më" . çast? ## Chapter 8 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha: "Deri kur do të flasësh në 3 këtë mënyrë, dhe fjalët e gojës sate do të jenë si një erë e furishme? mundet Perëndia të shtrëmbërojë gjykimin dhe i Potfuqishmi të përmbysë drejtësinë? Në 5 rast se bijtë e tu kanë mëkatuar kundër tij, ai i ka braktisur në prapësinë e tyre. Por në rast se ti e kërkon Perëndinë dhe i lutesh fort të Plotfuqishmit, në rast se je dhe ndershëm; me siguri ai do të ngrihet në favorin tënd dhe do të rivendosë selinë e drejtësisë sate. Ndonëse gjendja jote e kaluar ka qenë një gjë 8 e ardhmja jote do të jetë e madhe. Pyet; pra, brezat që shkuan dhe shqyrto 9 gjërat e zbuluara nga etërit e tyre; ne në të vërtetë i përkasim së djeshmes dhe nuk 10 dimë asgjë; sepse ditët tona mbi tokë janë si një hije. A nuk do të mësojnë vallë 11 ata dhe nuk do të flasin; duke nxjerrë fjalë nga zemra e tyre? mund të rritet pastër vogël, 12 papirusi jashtë moçalit dhe a mund të zhvillohet xunkthi pa ujë? Ndërsa është 13 ende i gjelbër, pa prerë, ai thahet para çdo bari tjetër. Këto janë rrugët e të 14 atyre që harrojnë Perëndinë; kështu shpresa e të paudhit tretet. Besimi i 15 tij do të pritet dhe sigurimi i tij është si një pëlhurë merimange. Ai mbështetet 16 te shtëpia e tij, ajo nuk qëndron; kapet te ajo, por ajo nuk mban. Ai është krejt 17 1 gjelbër në diell dhe degët e tij zgjaten mbi kopshtin e tij; dhe rrënjët e tij pleksen 18 rreth një grumbulli gurësh dhe depërtojnë midis gurëve të shtëpisë. Por në rast 19 se shkëputet nga vendi tij, e mohon; duke thënë: "Nuk të kam kurrë!" . Ja, ky është gëzimi 1 mënyrës së tij të të jetuarit, ndërsa të tjerët do të dalin nga 20 pluhuri. Ja, Perëndia nuk e flak njeriun e ndershëm, as i ndihmon keqbërësit. 21 22 Ai do t'i japë edhe më buzëqeshje gojës sate dhe këngë gëzimi buzëve të tua. Ata që të urrejnë do të mbulohen me turp dhe çadra e të paudhëve do të zhduket" . qenë gjithë ky parë ## Chapter 9 2 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha: unë e di që është kështu, por si mund 3 të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë? Në rast se dikush dëshiron të diskutojë 4 me të, nuk mund t'i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë. Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi 5 mbarë? Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij. Ai e tund dheun nga vendi tij, dhe kollonat e tij dridhen. Urdhëron diellin, dhe 8 ai nuk lind, dhe vulos yjet. Ivetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit. 10 Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut. Ai bën gjëra të 11 mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta. Ja, më kalon 12 afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj. Ja, ai gjahun dhe kush 13 mund t'ia rimarrë? Kush mund t'i thotë: "Çfarë po bën?" Perëndia nuk e tërheq "Po, kap 14<eos>
<bos>zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit. Si mund ti përgjigjem; 15 pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të? Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t'i përgjigjem, por do ti kërkoja mëshirë gjyqtarit 16 tim. Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se 17 e ka dëgjuar zërin ai, që më me furtunën, dhe i shumëzon plagët e 18 mia pa shkak. Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime. 19 Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin; 20 kush do të më caktojë një ditë për t'u paraqitur? Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm; ai do të provonte se 21 jam i çoroditur. Jam i ndershëm; por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj 22 jetën time. Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: Ai shkatërron njeriun e ndershëm 23 dhe të keqin" . Në se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen; ai qesh me 24 vuajtjen e të pafajmëve. Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh 25 gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, Tani ditët e mia 26 kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa asnjë të mirë. Ikin shpejt si anijet 27 prej xunkthi; si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet. Në se them: "Dua ta 28 harroj vajtimin; ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar" , më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të 29 30 pafajshëm. Në se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot? Edhe 31 sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë, ti do të më hidhje 32 në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri. Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund ti përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë. 33 34 Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy. Le të largojë 35 nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë. Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time. godet tim, qoftë sytë pra? parë qoftë qoftë ## Chapter 10 'Jam neveritur nga jeta ime; do të shfryj lirisht vajtimin tim, duke folur në 2 trishtimin e shpirtit tim! Do ti them Perëndisë: "Mos më dëno! Bëmë të ditur pse 3 grindesh me mua. A të duket mirë të shtypësh, të përçmosh veprën e duarve të tua dhe të tregohesh në favor të qëllimeve të njerëzve të këqij? A ke sy prej mishi, 5 apo shikon edhe ti si shikon njeriu? janë vallë ditët e tua si ditët e një të 6 vdekshmi, vitet e tua si ditët e një njeriu; sepse ti duhet të hetosh lidhur me fajin tim dhe të kërkosh mëkatin tim; megjithëse e di që nuk jam fajtor dhe që nuk ka 8 njeri që mund të më çlirojë nga dora jote? Duart e tua më kanë bërë dhe më kanë 9 dhënë trajtë por tani ti kërkon të më zhdukësh. Mbaj mend, të lutem, që më ke 10 modeluar si argjila; dhe do të më bësh të kthehem në pluhur! A nuk më ke derdhur 11 vallë si qumështi dhe më ke piksur si djathi? Ti më ke veshur me lëkurë dhe me 12 mish, më ke thurur me kocka dhe me nerva. Më ke dhënë jetë dhe dashamirësi, 13 dhe providenca jote është kujdesur për frymën time; por këto gjëra i fshihje në 14 zemrën tënde; tani unë e di që ti mendoje një gjë të tillë. Në qoftë se mëkatoj, 15 ti më ndjek me sy dhe nuk më lë të pandëshkuar për fajin tim. Në qoftë se jam mjerë unë! Edhe sikur të jem i drejtë, nuk do të guxoja të ngrija kokën; i ngopur 16 siç jam nga poshtërsia dhe duke parë mjerimin tim: Në rast se ngre kryet, ti më 17 ndjek si luani; duke kryer përsëri mrekulli kundër meje. Ti i përtërin dëshmitarët kundër meje, e shton zemërimin tënd kundër meje dhe trupa gjithnjë të reja më 18 sulmojnë. Pse, pra, më nxore nga barku? Të kisha vdekur, pa më parë sy njeriu! 19 Do të kisha qenë sikur të mos kisha ekzistuar kurrë, i mbartur nga barku në varr. 20 nuk janë vallë të pakta ditët e mia? Jepi fund, pra, lërmë të qetë që të mund ta 21 mbledh pak veten; para se të shkoj për të mos u kthyer më, drejt vendit të errësirës 22 dhe të hijes së vdekjes; të vendit të territ dhe të errësirës së madhe të hijes së vdekjes; ku ka vetëm pështjellim, ku madje edhe drita është si errësira" ikeq ## Chapter 11 2 Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha: "Një mori e tillë fjalësh a 3 do të mbetet pa përgjigje? A duhet të ketë të drejtë një njeri fjalëshumë? Llafet e tua a do t'ua mbyllin gojën njerëzve? Ti do të tallesh dhe asnjë mos të të bëjë me turp? Ti ke thënë: "Doktrina ime është e pastër dhe jam i pakritikueshëm para 5 teje" . Por po të donte Perëndia të fliste dhe të hapte gojën e tij kundër teje; për të treguar të fshehtat e diturisë; sepse dituria e vërtetë është e shumëtrajtshme, atëherë do të mësoje se Perëndia harron një pjesë të fajit tënd. mundesh ti të hulumtosh 8 thellësitë e Perëndisë? A mund të depërtosh në përsosmërinë e të Plotfuqishmit? Janë më të larta se qielli; çfarë mund të bësh? janë më të thella se Sheoli: çfarë mund 10 të dish? Madhësia e tyre është më e gjatë se toka dhe më e gjerë se deti. Në rast se Perëndia kalon; burgos dhe nxjerr në gjyq, kush mund t'ia pengojë këtë 11 12 veprim? Sepse ai i njeh njerëzit e rremë; e sheh padrejtësinë dhe e 13 Njeriu i pamend do të bëhet i urtë, kur kërriçi gomares së egër të bëhet njeri. 14 Në rast se e përgatit zemrën tënde dhe shtrin ndaj saj duart e në rast se largon padrejtësinë që është në duart e tua dhe nuk lejon që çoroditja të zërë vend në çadrat 15 atëherë do të mund të lartosh ballin tënd pa njollë, do të jesh patundur 16 dhe nuk do të kesh frikë, sepse do të harrosh hallet e do ti kujtosh si uji që 17 ka rrjedhur; jeta jote do të jetë më e ndritur se mesdita, edhe errësira për ty do 18 të ishte si mëngjesi. Do të jesh i sigurt sepse ka shpresë; do të shikosh rreth e 19 dhe do të pushosh në siguri. Do të biesh të flesh dhe nuk do të ketë njeri 20 që të të trembë dhe shumë persona do të kërkojnë favorin tënd. Por e të pabesëve do të treten; çdo shpëtim do tu pritet, dhe shpresa e tyre do të jetë grahma e fundit" . kqyr . tua, tua, tua, qark sytë<eos>
<bos>Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha: "Padyshim ju jeni njerëz të urtë, dhe dituria 3 do të marrë fund me ju. Edhe unë kam mendje si ju; dhe nuk bie më poshtë se ju; 4 përveç kësaj, kush nuk i di gjërat si këto? Jam bërë miqve të mi; unë, të cilit Perëndia i përgjigjej kur i drejtohesha; të drejtin; të ndershmin; e kanë vënë në 5 lojë. Një llambë, e përçmuar në mendimet e atyre që jetojnë në mes të të mirave, është përgatitur për ata të cilëve u merren këmbët. Çadrat e cubave përkundrazi janë të qeta dhe e ndjejnë veten të sigurt ata që provokojnë Perëndinë dhe që e hyjnizojnë forcën e tyre. Por tani kafshët dhe do të të mësojnë, zogjtë e 8 qiellit dhe do të ta thonë, ose foli tokës, dhe ajo do të të mësojë, dhe peshqit e 9 detit do të ta tregojnë. Midis tërë këtyre krijesave; cila nuk e di që dora e Zotit i 10 ka bërë këto? Ai ka në dorë të tij jetën e çdo gjallese dhe frymën e çdo qenieje 11 njerëzore. Veshi a nuk i shqyrton vallë fjalët; ashtu si i shijon qiellza ushqimet? 12 13 Ndër pleqtë gjejmë diturinë, dhe gjatësia e ditëve u jep edhe gjykimin. Por 14 tek ai gjejmë diturinë dhe forcën; atij i përkasin mendja dhe gjykimi. Në rast se ai shkatërron; askush nuk mund të rindërtojë; në rast se fut në burg dikë, askush nuk 15 mund t'ia hapë. Në rast se i ndal ujërat; çdo gjë thahet; po ti lërë të përmbytin 16 tokën. Ai zotëron forcën dhe diturinë; prej tij varen ai që mashtrohet dhe ai që 17 18 mashtron: Ai i bën këshilltarët të ecin zbathur; i bën gjyqtarët të pamend. 19 Këput verigat e imponuara nga mbretërit dhe lidh me zinxhirë ijet e tyre. [ bën 20 që të ecin zbathur priftërinjtë dhe përmbys të fuqishmit. I lë pa ata tek të 21 cilët ka besim dhe lë pa mend pleqtë. Zbraz përçmimin mbi fisnikët dhe ua 22 liron brezin të fortëve. Zbulon gjërat e thella të fshehura në terr dhe sjell në dritë 23 hijen e vdekjes. Ibën të mëdha kombet dhe pastaj i shkatërron; i zgjeron kombet 24 dhe pastaj mërgon. U arsyen sundimtarëve të tokës dhe i bën të enden në 25 vende të shkreta pa rrugë. Ecin verbërisht në terr pa dritë dhe i bën të ecin si të dehur" gazi pyeti lira, gojë heq ## Chapter 13 2 Ja, tërë këtë im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi. Atë që ju dini 3 di edhe unë; nuk vij pas jush. Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin; 4 do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë; sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, 5 jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë. Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj. Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia. doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor 8 të tij me mashtrime? doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të 9 Perëndisë? Do të ishte më mirë për ju që ai t'ju hetonte, apo talleni me të ashtu si 10 talleni me një njeri? Me siguri ai do t'ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni 11 me anësi. Madhëria e tij vallë a nuk do t'ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do 12 të bjerë mbi ju? Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet 13 tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila. Heshtni dhe më lini mua 14 të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë. Pse duhet ta mbaj mishin tim me 15 dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia? Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më 16 shpresë; sidoqoftë; do ta mbroj para tij qëndrimin tim. Ai do të jetë edhe shpëtimi 17 im; sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij. Dëgjoni me 18 vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj. unë e kam 19 përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë. Kush kërkon; pra, të hahet 20 me mua? atëherë do të heshtja dhe do të vdisja. Vetëm mos bëj dy 21 me mua, dhe nuk do t'i fshihem pranisë sate; largoje dorën nga unë dhe tmerri 22 yt të mos më kallë më frikë. Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të 23 përgjigjem; ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh. Sa janë fajet e mia dhe 24 mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim! Pse më fsheh 25 fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd? Mos do vallë të trembësh një syri Ja, Sepse gjëra 26 gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë? Pse shkruan kundër meje të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e 27 fajeve të rinisë sime? Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët 28 mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia, Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka mola" . gjëra grirë ## Chapter 14<eos>
<bos>2 "Njeriu i lindur nga një grua jeton ditë dhe është plot shqetësime. Mbin 3 si një lule; pastaj pritet; ikën me vrap si një hije dhe nuk e ka të gjatë. Mbi një qenie të tillë ti mban të hapur, dhe më bën që të dal në gjyq bashkë me ty . 5 Kush mund të nxjerrë një gjë të pastër nga një gjë e papastër? Askush. Sepse ditët e që nuk mund ti kapërcejë. Hiqe shikimin nga ai dhe lëre të qetë, deri sa të mbarojë ditën e tij si një argat. Të për drurin ka shpresë; në rast se pritet; rritet 8 përsëri dhe vazhdon të mugullojë. Edhe sikur rrënjët e tij të plaken nën tokë dhe 9 trungu i tij të vdesë nën dhe, me të ndjerë ujin, mugullon përsëri dhe lëshon degë 10 si një bimë. Njeriu përkundrazi vdes dhe mbetet i shtrirë për dhe; kur është duke 1 nxjerrë frymën e fundit; ku është, Mund të mungojnë ujërat në det dhe një 12 lumë të meket dhe të thahet; por njeriu që dergjet nuk ngrihet më; sa të mos ketë 13 më qiej, nuk do të zgjohet dhe nuk do të çohet më nga gjumi tij. Ah sikur të doje të më fshihje në Sheol, të më mbaje të fshehur sa të kalonte zemërimi yt; të më 14 caktoje një afat dhe të më kujtoje! Në qoftë se njeriu vdes, a mund të kthehet përsëri në jetë? Do të prisja çdo ditë të shërbimit tim të rëndë, deri sa të arrinte ora 15 ndryshimit tim. Do të më thërrisje dhe unë do të të përgjigjesha; ti do të kishe 16 një dëshirë të madhe për veprën e duarve të tua. Atëherë ti do të më numëroje 17 hapat; por nuk do të vije re mëkatet e mia; do ta vulosje në një thes mëkatin tim pak sytë paktën pra? 18 dhe do ta mbuloje fajin tim. Por ashtu si një mal rrëzohet dhe thërrmohet;, ashtu 19 si një shkëmb luan nga vendi i tij, ashtu si ujërat gërryejnë dhe vërshimet 20 marrin me vete dheun; kështu ti shkatërron shpresën e njeriut. Ti e vë përfund 21 për gjithnjë, dhe ai shkon; ti ia Në rast se bijtë e tij 22 janë të nderuar, ai nuk e di; po të jenë të përbuzur; ai nuk e vë re. Ai ndjen vetëm dhembjen e madhe të mishit të tij dhe pikëllohet për veten e tij. gurët prish ## Chapter 15 2 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha: "Një njeri i urtë a përgjigjet 3 vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore? Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë? ti mëshirën dhe 5 eliminon lutjen përpara Perëndisë. Sepse prapësia jote t'i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve. Jo unë, por vetë goja jote të dënon; dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje. A je ti vallë njeri që ka lindur apo je formuar 8 përpara kodrave? e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti 9 zotëroke diturinë? Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e 10 kuptojmë edhe ne? Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se 11 ati yt. Të duken gjëra të përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të 12 13 drejton ty? Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse e tu vetëtijnë, duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të 14 tilla?"\_ "Ç'është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua 15 për të qenë i drejtë? Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk 16 janë të pastër në sytë e tij; aq më një qenie e neveritshme dhe e korruptuar;, 17 njeriu; që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë! Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë, atë që të urtit tregojnë pa fshehur nga sa kanë Po, heq pari vogla sytë pak asgjë 19 dëgjuar prej etërve të tyre, të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë 20 të huaji në radhët e tyre . [ keqi dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara 21 për tiranin janë të numëruara. Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe 22 në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi. Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe 23 shpata e pret. Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ 24 është përgatitur në krah të tij. Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si 25 një mbret për betejë, sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar 26 të Plotfuqishmin; duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të 27 zbukuruara me tokëza. Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet 28 tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt; ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi 29 të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash. Ainuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar; as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë. heq gati 30 Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet 31 larg nga fryma e gojës së tij. Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, 32 sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij. Do të kryhet para kohe, dhe degët 33 e tij nuk do të gjelbërojnë më. Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi 34 ende i papjekur; si ulliri nga i cili shkundet lulja. Sepse familja e hipokritëve do 35 të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar. Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi. ## Chapter 16 2 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha: "Gjëra të tilla kam dëgjuar shumë! Të gjithë 3 ju jeni ngushëllues të mërzitshëm! Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? 4 Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh? Edhe unë mund të flisja si ju, po të ishit ju në vendin tim; do të mund të radhitja fjalë kundër jush duke tundur kokën time kundër<eos>
<bos>5 jush. Por do tju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buzëve të mia do 6 ta lehtësonte dhembjen tuaj . Në rast se flas; dhembja ime nuk pakësohet; në 7 se nuk flas më, lehtësimi kam? Por tani ai më ka çuar në pikën e fundit të 8 forcave të mia. Ti ke shkatërruar tërë familjen time; më ke mbuluar me rrudha dhe kjo dëshmon kundër meje, dobësia ime ngrihet dhe dëshmon kundër meje. Zemërimi tij më dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku 10 im mpreh shikimin mbi mua. Duke hapur gojën e tyre kundër meje, ata më 11 godasin me përçmim mbi faqet;, mblidhen tok kundër meje. Perëndia më ka 12 dhënë në duart e të pabesëve; më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij . Jetoja 1 qetë, por ai më shkatërroi, më kapi për dhe më bëri copë-copë, dhe më 13 shndërroi në objekt goditjeje. Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më 14 pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim. Ai më sulmon vazhdimisht me 15 forcë, më sulet si një luftëtar. kam qepur një grathore mbi lëkurën time, e kam 16 ulur ballin tim në pluhur; Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat 17 mia po zë vend hija e vdekjes, megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, 18 dhe lutja ime është e tokë, mos e mbulo gjakun tim; dhe britma ime 19 mos gjeftë asnjë vend qetësimi. Që tani, ja; dëshmitari im është në qiell, garanti 20 im është lart. Shokët e mi më përqeshin; por e mi derdhin lotë përpara 21 Perëndisë. Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën 22 njeriu me fqinjin e tij. Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim: qoftë çfarë grin qafe shpon pastër . sytë ## Chapter 17 2 "Fryma ime u copëtua; ditët po më shuhen;, varri po më pret. A nuk jam i 3 rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre. pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant? Nga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t'i bësh të triumfojnë. 5 Kush i tradhton miqtë deri sa t'i grabisë; ka për t'i më e fëmijëve të 6 tij. Por unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin pështyjnë në fytyrë. Syri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e 8 mia nuk janë veçse hije. Njerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet 9 kundër të pabesit. Megjithatë i drejti mbetet lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai 10 që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër. Sa për ju të gjithë, kthehuni, 11 ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë. Ditët e mia shkuan 12 dhe planet e mia u prishën; pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër. Ata 13 ndërrojnë natën në ditë, "drita është afër" , thonë, për shkak të errësirës . Në rast 14 se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr, në rast se i them vendvarrit: "Ti je ati im" dhe krimbave: Jeni nëna ime dhe motra ime" 15 16 ku është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua? A parë pak sytë do të zbres vallë në portat e Sheolit; kur do të gjejmë bashkë prehje në pluhur?" . ## Chapter 18 2 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha: "Kur do t'u japësh fund 3 fjalëve? Bëhu i zgjuar dhe pastaj flasim. Pse jemi konsideruar si kafshë dhe jemi 4 konsideruar të përçmuar në e tu? Ti që ha veten nga zemërimi, a duhet të 5 braktiset toka për shkakun tënd apo shkëmbi të luajë nga vendi i tij? drita e të keqit shuhet dhe flaka e zjarrit të tij nuk ndrit më. Drita në çadrën e tij po meket dhe llamba e tij mbi të po shuhet. Hapat e tij të fuqishëm shkurtohen dhe vetë 8 planet e tij po e çojnë në greminë. 9 10 të bjerë në ndonjë lak. Një çark e nga thembra dhe një lak e mban fort. sytë Po, kap 11 Për të ka një lak të fshehur në tokë dhe një çark të vënë në shteg: Gjëra të 12 tmerrshme e trembin nga çdo anë dhe e ndjekin në çdo Forca e tij pakësohet 13 për shkak të urisë dhe shkatërrimi është ta godasë anash. Gëlltit copa të 14 lëkurës së tij; i parëlinduri i vdekjes gllabëron gjymtyrët e tij. Atë e rrëmbejnë 15 nga çadra tij që e dinte të sigurt dhe e çojnë para mbretit të tmerrit. Në çadrën e 16 tij banon ai që nuk është nga të vetët; dhe mbi shtëpinë e tij hedhin squfur. Rrënjët 17 thahen dhe degët lart Kujtimi i tij zhduket nga toka dhe emri tij 18 nuk do të përmendet më nëpër rrugë. Ai shtyhet nga drita në terr dhe atë e 'përzënë 19 nga bota. Nuk ka as bij, as pasardhës në popullin e tij dhe asnjë që të mbijetojë 20 në banesën e tij. Fundi i tij i lë të habitur ata që e kanë ndjekur dhe mbeten të 21 tmerruar ata që e kanë pararendur. Pikërisht kështu janë banesat e njerëzve të këqij, dhe ky është vendi i atij që nuk e njeh Perëndinë" . Përgjigja e pestë e Jobit; ai e ndjen veten të përqeshur; gjithçka është kundër tij hap. gati poshtë priten. ## Chapter 19 2 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha: "Deri kur do të hidhëroni shpirtin tim dhe 3 do të më mundoni me ligjëratat tuaja? U bënë dhjetë herë që më përqeshni dhe nuk keni turp që më fyeni. Edhe sikur të ishte e vërtetë që kam gabuar, gabimi 5 im më përket vetëm mua. Por në rast se doni pikërisht të bëheni kryelartë me mua duke më qortuar për objektin e turpit tim; mësoni atëherë që Perëndia më ka trajtuar në mënyrë të padrejtë dhe më ka zënë në rrjetat e tij. Ja, unë bërtas: 8 Më ka rrugën dhe kështu nuk mund të kaloj; përhapi terrin në rrugën time. 10 prerë Më ka zhveshur nga nderi im dhe më ka hequr nga koka kurorën. Më ka shkatërruar nga të anët dhe unë po shkoj; e ka shkulur si një dru shpresën gjitha<eos>
<bos>11 time. Zemërimi i tij kundër meje është, ndezur dhe më konsideron si armik të 12 tij. Ushtarët e tij kanë ardhur të gjithë së bashku dhe kanë ndërtuar rrugën e tyre 13 kundër meje; kanë ngritur kampin e tyre rreth çadrës sime. Ai ka larguar nga 14 unë vëllezërit e mi, dhe të njohurit e mi janë bërë plotësisht të huaj me mua. 15 Farefisi im më ka braktisur dhe miqtë e Shërbëtorët dhe shërbëtoret e mi më trajtojnë si një njeri të huaj, në e tyre jam 16 një i huaj. Thërras shërbëtorin tim; por ai nuk përgjigjet; duhet t'i lutem me gojën 17 time. Fryma ime është e neveritshme për gruan time, dhe jam i neveritshëm edhe 18 për fëmijët e barkut tim. Edhe fëmijët më përçmojnë; në rast se provoj të ngrihem; 19 flasin kundër meje. Tërë miqtë më të ngushtë kanë lemeri prej meje, edhe ata 20 që doja janë ngritur kundër meje. Kockat e mia i ngjiten lëkurës sime dhe mishit 21 tim dhe nuk më ka mbetur veç se lëkura e dhëmbëve. Mëshiromëni, mëshiromëni, 22 të paktën ju, miqtë e mi, sepse dora e Perëndisë më ka goditur. Pse më persekutoni 23 si bën Perëndia dhe nuk ngopeni kurrë me mishin tim? Ah sikur fjalët e mia të 24 ishin të shkruara; ah sikur të kishin zënë vend në një libër; sikur të ishin të 25 gdhendura përjetë mbi një shkëmb me një stil prej hekuri dhe me plumb! Por 26 unë e di që Shpëtimtari im jeton dhe që në fund do të ngrihet mbi tokë. Mbas 27 shkatërrimit të lëkurës sime, në mishin tim do të shoh Perëndinë. Do ta shoh unë 28 vetë; e mi do ta sodisin, dhe jo një tjetër. Po më shkrihet zemra. Në rast se 29 thoni: "Pse e persekutojmë?"; kur rrënja e këtyre të këqijave ndodhet tek unë, ju druani për veten tuaj shpatën, sepse zemërimi sjell ndëshkimin e shpatës, me qëllim që të dini që ekziston një gjykim" . sytë sytë 2 Atëherë Zofari nga Naamathi u përgjigj dhe tha: "Për këtë mendimet e mia 3 më shtyjnë të përgjigjem; për shkak të shqetësimit që ndjej brenda vetes sime. Kam dëgjuar një qortim që më turpëron; por fryma ime më shtyn të përgjigjem ashtu 5 si e gjykoj. nuk e di ti që gjithnjë, qysh prej kohës që njeriu u vu mbi tokë, triumfi i të këqijve zgjat dhe gëzimi i të pabesëve zgjat vetëm një çast? Edhe sikur madhështia e tij të arrinte deri në qiell dhe koka e tij të prekte retë, ai do të vdesë për gjithmonë si jashtëqitjet e tij; ata që e kanë parë do të thonë: "Ku është?" \_ Do të fluturojë si një ëndërr dhe nuk do të gjendet më; do të zhduket si një vegim 9 nate Syri që e shihte, nuk do ta dallojë më; edhe banesa e tij nuk do ta shohë më. 10 Bijtë e tij do të kërkojnë të fitojnë favorin e të varfërve dhe duart e tij do të 11 rivendosin pasurinë e tij. Forca rinore që i mbushte kockat do të dergjet në pluhur 12 bashkë me të. Edhe sikur e keqja të jetë e ëmbël në gojën e tij, ai e fsheh atë nën 13 14 gjuhë, nuk lejon që të dalë që andej por vazhdon ta mbajë në Por ushqimi 1 tij, që është në zorrët e veta transformohet dhe bëhet një helm gjarpëri brenda tij. 15 Ai do të vjellë pasuritë që ka gëlltitur; vetë Perëndia do t'ia nxjerrë nga barku. 16 17 Ai ka thithur helm gjarpëri, gjuha e një nepërke do ta vrasë. Nuk ka për të 18 më lumenj as përrenj që rrjedhin me mjaltë dhe gjalpë. Do të kthejë atë për të cilën është lodhur pa e vënë aspak në gojë; nuk do të ketë asnjë gëzim nga 19 përfitimet e tregtisë së tij. Sepse ka shtypur dhe braktisur të varfrin; ka shtënë 20 në dorë me forcë një shtëpi që nuk e kishte ndërtuar. Duke se lakmia e tij nuk ka njohur kurrë qetësi, ai nuk do të shpëtojë asgjë nga gjërat që dëshironte aq 21 shumë. Asgjë nuk do ti shpëtojë pangopësisë së tij, prandaj mirëqënia e tij nuk 22 do të zgjasë. Kur të jetë në kulmin e bollëkut do të gjendet ngushtë; dora e të 23 gjithë atyre që vuajnë do të ngrihet kundër tij . Kur të jetë bërë për të mbushur barkun; Perëndia do të dërgojë mbi të zjarrin e zemërimit të tij, që do të bjerë mbi 24 të kur të jetë duke ngrënë. Ai mund të shpëtojë nga një armë prej hekuri, por atë 25 do ta shpojë një hark prej bronzi. Nxirret shigjeta që del nga trupi i tij, maja e pak gojë. parë qenë gati 26 shndritshme del nga vreri i tij, atë e pushton tmerri. Errësirë e plotë është caktuar për thesaret e tij; do ta konsumojë një zjarr jo i nxitur; ata që kanë mbetur në çadrën 27 tij do të jenë në ankth. Qielli do të zbulojë paudhësinë e tij dhe toka do të 28 ngrihet kundër tij. Të ardhurat e shtëpisë së tij do ti merren; do t'i marrin në 29 ditën e zemërimit të tij. Ky është fati që Perëndia 1 cakton njeriut të trashëgimi që i është dhënë nga Perëndia. keq ## Chapter 21 2 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha: "Dëgjoni me kujdes atë që kam për të thënë, 3 dhe kjo të jetë kënaqësia që më jepni. Kini durim me mua dhe më lini të flas dhe, 4 kur të kem folur, edhe talluni me mua. ankohem vallë për një njeri? Dhe pse 5 fryma ime nuk duhet të trishtohet? Shikomëni dhe habituni, dhe vini dorën mbi 7 gojë. Kur e mendoj, më zë frika dhe mishi im fillon të dridhet. Pse, pra, jetojnë 8 të 'pabesët dhe pse plaken dhe shtojnë pasuritë e tyre? Pasardhësit e tyre fuqizohen bashkë me ta nën vështrimet e tyre dhe fëmijët e tyre lulëzojnë në e tyre. Shtëpitë e tyre janë në siguri, pa tmerre, dhe fshikulli Perëndisë nuk rëndon mbi 10 11 ta Demi i tyre mbars dhe nuk gabon; lopa e tyre pjell pa dështuar. Dërgojnë 12 jashtë si një kope të vegjlit e tyre dhe bijtë e tyre hedhin valle. Këndojnë në 13 tingujt e timpanit dhe të qestes dhe kënaqen me zërin e flautit. [ kalojnë në 14 mirëqënie ditët e tyre, pastaj një çast zbresin në Sheol. Megjithatë i thonin 15 Perëndisë: "Largohu nga ne; sepse nuk dëshirojmë aspak të njohim rrugët e tua. Kush është i Plotfuqishmi të cilit duhet t'i shërbejmë? Ç'përfitojmë veç kësaj kur e 16 lusim?" Ja, begatia e tyre a nuk është vallë në duart e tyre? Këshilla e të pabesëve 17 është mjaft meje. Sa herë shuhet llamba e të këqijve ose shkatërrimi bie mbi 18 vuajtjet që Perëndia cakton në zemërimin e tij? A janë ata si kashta përpara 19 erës ose si byku që e merr me vete stuhia? Ju thoni se Perëndia ruan dënimin e sytë larg ta,<eos>
<bos>paudhësisë së dikujt për bijtë e tij. Ta shpaguajë Perëndia, që ai të mund ta kuptojë. veçse gënjeshtra?" \_ 20 Të shohë me e tij shkatërrimin e vet dhe të pijë nga zemërimi 1 të 21 Plotfuqishmit! Çfarë i hyn në punë në fakt shtëpia e tij mbas vdekjes, kur numri 22 1 muajve të tij është mbushur? mundet ndokush t'i mësojë Perëndisë njohuri, 23 atij që gjykon ata që ndodhen atje lart? Dikush vdes kur ka plot fuqi, i qetë dhe 24 25 1 sigurt; ka kovat plot me qumësht dhe palca e kockave të tij është e freskët. Një tjetër përkundrazi vdes me shpirt të hidhëruar, pa shijuar kurrë të mirën. 26 27 Që të dy dergjen bashkë në pluhur dhe krimbat i mbulojnë. Ja, unë i njoh 28 mendimet tuaja dhe planet me të cilat doni të ushtroni dhunën kundër meje. Në fakt ju thoni: "Ku është shtëpia e princit; dhe ku është çadra, banesa e njerëzve të 29 30 këqij?" . Nuk i keni pyetur ata që udhëtojnë dhe nuk njihni shenjat e tyre? Njerëzit e këqij në fakt shpëtojnë ditën e shkatërrimit dhe çohen në shpëtim ditën e 31 zemërimit. Kush e qorton për sjelljen e tij dhe kush i jep shpagim për atë që ka 32 33 bërë? Atë e çojnë në varr dhe i bëjnë roje varrit të tij. Plisat e luginës do të jenë të ëmbël për të; tërë njerëzia do ta ndjekë, ndërsa një mori pa fund i shkon para. 34 Si mund të më ngushëlloni pra, me fjalë të kota; kur nga fjalët tuaja nuk mbetet sytë pasë ## Chapter 22 2 Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha: "A mundet vallë njeriu ti 3 sigurojë ndonjë përfitim Perëndisë? Me siguri i urti i sjell të mirë vetvetes. Çfarë kënaqësie ka prej saj i Plotfuqishmi; në rast se ti je i drejtë; ose çfarë përfitimi ka në se ti ke një sjellje të ndershme? Mos vallë nga frika që ka prej teje ai 5 ndëshkon dhe hyn në gjyq me ty? ka gjasë më shumë se kjo ka si shkak ligësinë tënde të madhe dhe fajet e tua të shumta? Pa arsye në fakt ti merrje pengje nga vëllezërit e tu dhe zhvishje të zhveshurit nga rrobat e tyre. Nuk i jepje ujë 8 të lodhurit dhe i refuzoje bukën të uriturit. Toka i përkiste njeriut të fuqishëm dhe qoftë Apo banonte në të njeriu i nderuar . E ktheje gruan e ve me duar bosh, dhe krahët e 10 jetimëve ishin të këputur. Ja pse je rrethuar kudo nga leqe dhe drithma të papritura 11 të turbullojnë, ose një errësirë nuk të lejon të shikosh dhe një vërshim uji të 12 përmbyt. nuk është Perëndia lart në qiejt? Shiko yjet e larta, sa lart ndodhen! 13 Dhe ti thua: "Çfarë di Perëndia? 4 mund të gjykojë nëpërmjet territ të dendur? 14 Re të dendura e mbulojnë dhe kështu nuk mund të shikojë, dhe shëtit mbi kupën 15 qiejve" . dëshiron ti të ndjekësh rrugën e lashtë të përshkruar prej kohe nga 16 njerëzit e këqij, që çuan para kohe, dhe themelin e të cilëve e mori një 17 lum që vërshonte? Ata i thonin Perëndisë: "Largohu nga ne! Çfarë mund të na 18 bëjë i Plotfuqishmi?"\_ Megjithatë Perëndia ua kishte mbushur shtëpitë me të 19 mira. Por unë u rri larg këshillave të të pabesëve. Të drejtët e shohin këtë dhe 20 gëzohen, dhe i pafajmi tallet me po, me siguri, armiqtë tanë po shkatërrohen, 21 dhe zjarri po përpin atë që mbetet. Pajtohu; me Perëndinë dhe do të kesh 22 siguri; kështu do të kesh mirëqënie. Prano udhëzime nga goja e tij dhe shtjeri 23 fjalët e tij në zemrën tënde. Në rast se kthehesh tek Plotfuqishmi, do të 24 rimëkëmbesh; në se largon paudhësinë nga çadrat e tua dhe u hedh arin 25 në pluhur dhe arin e Ofirit ndër e përroit, atëherë i Plotfuqishmi do të jetë 26 ari yt; thesari yt prej argjendi. Sepse atëherë do të gjesh kënaqësinë tënde tek i 27 Plotfuqishmi dhe do të ngresh fytyrën në drejtim të Perëndisë. Do ti lutesh dhe 28 ai do të të plotësojë dëshirën dhe ti do të realizosh kushtet që ke lidhur. Do të vendosësh një gjë dhe ajo do të dalë mbarë, dhe mbi udhën tënde do të shkëlqejë 29 drita. Kur do të poshtërojnë, ti do të thuash: "Ngritja do të vijë" . Ai do të përkrahë 30 të përulurin dhe do të çlirojë edhe atë që nuk është i pafajmë; po; ai do të çlirohet nga shkaku i pastëtisë së duarve të tua" larg ta; pra, qoftë gurët ## Chapter 23 2 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha: "Edhe sot vajtimi im është i dhimbshëm; 3 dora ime është e dobët për shkak të rënkimit tim. Ah, sikur të dija ku ta gjeja, që të mund të arrija deri në fronin e tij! Do ta parashtroja çështjen time para tij, do 5 ta mbushja time me argumente. Do të dija fjalët me të cilat do të më përgjigjej, dhe do të kuptoja atë që kishte për të më thënë. do të më kundërshtonte me forcë të madhe? përkundrazi do të më kushtonte vëmendje. Atje njeriu i drejtë do të mund të diskutonte me të, kështu gjyqtari im do të më 8 shpallte të pafajshëm Ja, po shkoj në lindje; por aty nuk është; në perëndim; 9 por nuk e shoh; vepron në veri, por nuk e shoh; kthehet nga jugu, por nuk arrij ta 10 shikoj. Por ai e njeh rrugën që unë kam marrë; sikur të më provonte, do të dilja 11 si ari. Këmba ime ka ndjekur me përpikmëri gjurmët e tij, i jam përmbajtur 12 rrugës së tij pa devijuar; nuk jam larguar nga urdhërimet e buzëve të tij, përfitova shumë nga fjalët që kanë dalë prej gojës së tij më tepër se nga racioni tim i ushqimit. 13 Por atij nuk i gjendet shoku; kush, pra, mund ta ndryshojë? Atë që do; ai e bën, 14 kështu ai do të realizojë plotësisht atë që ka dekretuar kundër meje, dhe plane të 15 tilla ka mjaft të tjera. Prandaj në të tij e ndjej veten të tmerruar; kur e 16 mendoj këtë, ia kam frikën atij . Perëndia ma ligështon zemrën, i Plotfuqishmi 17 më tmerron. Sepse nuk u asgjësova përpara territ; dhe ai nuk e fshehu terrin e dendur nga fytyra ime"gojën Jo, përjetë . prani ## Chapter 24 "Pse vallë i Plotfuqishmi nuk i rezervon vetes kohëra dhe ata që e njohin nuk 2 shohin ditët e tij? Disa zhvendosin kufijtë, marrin me forcë kopetë dhe i çojnë në 3 4 kullotë; u marrin gomarin jetimëve dhe marrin peng kaun e gruas së ve; 1 shtyjnë<eos>
<bos>5 jashtë rruge nevojtarët, kështu tërë të varfrit e vendit janë të detyruar të fshihen. Ja ku janë, si gomarë të egjër në shkretëtirë dalin në e tyre herët në mëngjes Mbledhin forazhin e tyre në fushat dhe mbledhin vilet e pavjela në vreshtin e të pabesit. E 8 kalojnë natën lakuriq, pa rroba, dhe nuk kanë me se të mbulohen nga të ftohtit:. Të lagur nga rrebeshet që vijnë nga malet, për mungesë strehe shtrëngohen pas 9 shkëmbinjve. Të tjerë e rrëmbejnë nga gjiri jetimin dhe marrin pengje nga të 10 varfrit. E detyrojnë të varfrin të shkojë pa rroba dhe u marrin duajt të uriturve. 11 Bëjnë vaj midis mureve të të pabesëve; e shtrydhin rrushin në trokull, por kanë 12 etje. Vajtimi i atyre që po vdesin ngrihet nga qyteti; shpirti itë plagosurve kërkon 13 ndihmë, por Perëndia nuk i vë mend të keqes që u ka bërë. Të tjerë janë armiq 14 të dritës, nuk njohin rrugët e saj dhe nuk qëndrojnë në shtigjet e saj. Vrasësi në të gdhirë, për të vrarë të varfrin dhe nevojtarin; natën përkundrazi sillet 15 si vjedhësi. Syri i shkelësit të kurorës bashkëshortore pret muzgun duke menduar: 16 Askush nuk do të më shohë" dhe vë një vel mbi fytyrën e tij. Natën depërtojnë 17 nëpër shtëpitë; ditën rrinë mbyllur; nuk e njohin dritën. Mëngjesi është për ta si 18 hija e vdekjes; sepse ata i njohin mirë tmerret e hijes së vdekjes. Kalojnë shpejt mbi sipërfaqen e ujërave, pjesa e tyre është e mallkuar mbi tokë, dhe askush nuk do 19 të hynte më në vreshtat e tyre. Ashtu si thatësia dhe vapa tretin ujërat e dëborës , 20 kështu bën edhe Sheoli me atë që ka mëkatuar . Gjiri i nënës e harron, krimbat 21 hanë duke e shijuar; atë nuk do ta kujtojnë më; i keqi do të pritet si një dru. Ai gëlltiste gruan shterpë që nuk ka fëmijë dhe nuk i bënte asnjë të mirë gruas së ve! 22 Por Perëndia me forcën e tij tërheq tutje të fuqishmit dhe, në se shfaqen 23 përsëri, asnjeri nuk mund të jetë i sigurt për jetën e tij. U jep siguri dhe ata 24 besojnë asaj; megjithatë sytë e tij kundrojnë rrugët e tyre. Ngrihen për kohë, por pastaj nuk janë më; rrëzohen dhe çohen tutje si gjithë të tjerët; priten si kokat e 25 kallinjve të grurit. Në qoftë se nuk është kështu; kush mund të më përgënjeshtrojë dhe të shfuqizojë vlerën e fjalëve të mia?" punën ngrihet qoftë pak ## Chapter 25 2 Atëherë Bildadi nga Shuahu u përgjigj dhe tha: "Atij i përkasin sundimi dhe 3 terrori: ai sjell paqen në vendet e tij shumë të larta. A mund të llogariten vallë 4 ushtritë e tij? Dhe mbi kë nuk del drita e tij? Si mund të jetë, pra, njeriu i drejtë 5 përpara Perëndisë, ose si mund të jetë pastër një i lindur nga një grua? Dhe në se edhe hëna nuk shkëlqen dhe yjet nuk janë të pastër në e tij, aq më sytë pak ## Chapter 26 2 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha: "Si e ke ndihmuar të dobëtin; ose si e ke 3 ndihmuar krahun pa forcë? Si e ke këshilluar atë që nuk ka dituri, dhe çfarë 4 njohurish të mëdha i ke komunikuar? Kujt ia ke drejtuar fjalët e tua, dhe e kujt 5 është fryma që ka dalë prej teje? Të vdekurit dridhen nën ujërat, dhe kështu bëjnë edhe banorët e tyre. Para atij Sheoli është i zbuluar, Abadoni është pa vel. Ai 8 shtrin veriun në zbrazëti dhe e mban tokën pezull mbi hiçin. 1 mbyll ujërat në retë 9 tij, por ato nuk çahen nën peshën e tyre. E mbulon pamjen e fronit të tij, duke 10 shtrirë mbi të retë e tij. Ka shënuar një kufi të veçantë mbi sipërfaqen e ujërave; 11 në kufirin e dritës me terrin. Kollonat e qiellit dridhen dhe habiten nga kërcënimi 12 13 i tij. Me forcën e tij qetëson detin; me zgjuarsinë tij ka rrëzuar Rahabin. Me Frymën e tij ka zbukuruar qiejt; dora e tij ka shpuar tejpërtej gjarpërin dredharak. 14 Ja, këto janë vetëm thekët e veprave të tij. Ç'murmurimë të lehtë të tij arrijmë të dëgjojmë! Por vallë kush do të arrijë të kuptojë gjëmimin e fuqisë së tij? 2 Jobi e mori fjalën përsëri dhe tha: "Ashtu si rron Perëndia që më ka hequr 3 të drejtën time dhe i Plotfuqishmi që më ka hidhëruar shpirtin, deri sa të ketë një 4 frymë jete tek unë dhe të jetë fryma e Perëndisë në flegrat e hundës sime; buzët mia nuk do të thonë asnjë ligësi, as gjuha ime nuk ka për të shqiptuar asnjë të 5 rreme. Nuk do të pranoj që ju keni të drejtë; deri në regëtimat e fundit nuk do të dorë nga ndershmëria ime. Do të qëndroj patundur në drejtësinë time, pa 7 bërë lëshime; zemra nuk më qorton asnjë nga ditët e mia. Armiku im qoftë si 8 njeriu i keq, dhe ai që ngrihet kundër meje ashtu si njeriu i padrejtë. Çfarë shprese mund të ketë në fakt i pabesi, edhe sikur të arrijë të sigurojë fitime, kur Perëndia i heq jetën? do ta dëgjojë Perëndia britmën e tij, kur mbi të do të bjerë fatkeqësia? 10 do t'i vërë kënaqësitë e tij vallë tek i Plotfuqishmi dhe do të kërkojë ndihmën 11 Perëndisë në çdo kohë? Do tju jap mësime mbi fuqinë e Perëndisë, nuk do tju 12 fsheh qëllimet e të Plotfuqishmit. Por ju të gjithë i keni vënë re këto gjëra, pse; 13 pra; silleni në mënyrë kaq të kotë? Ky është fati që Perëndia i rezervon njeriut 14 të trashëgimia që njerëzit që përdorin dhunën marrin nga Plotfuqishmi. Në rast se ka një numër të madh bijsh, këta i destinohen shpatës, dhe trashëgimtarët 15 tij nuk do të kenë bukë për t'u ngopur. Ata që do të mbijetojnë pas tij do të 16 varrosen nga vdekja dhe të vejat e tyre nuk do të qajnë. Në rast se grumbullon 17 argjend si pluhur dhe mbledh rrobe si baltë; ai i grumbullon; por do t'i veshë i 18 drejti, dhe argjendin do ta ndajë i pafajmi. Ai ndërton shtëpinë e tij si një mole, 19 si një kasolle që e ka bërë një rojtar. Ipasuri bie në shtrat; por nuk do të bashkohet 20 me njerëzit e tij; dhe nuk është më. Tmerri e në befasi si ujërat; në 21 mes të natës një furtunë e rrëmben tinëzisht. Era e lindjes e merr me vete dhe ai 22 ikën; e fshin nga vendi i tij si një vorbull. Ajo sulet kundër tij pa mëshirë, ndërsa 23 ai kërkon në mënyrë të dëshpëruar të shpëtojë nga ajo dorë, njerëzia duartroket në mënyrë tallëse për të dhe fërshëllen kundër tij nga vendi ku ndodhet" ~ gjë heq keq sytë hap kap ## Chapter 28<eos>
<bos>"Me siguri ka një minierë për argjendin dhe një vend ku bëhet rafinimi arit. 3 Hekuri nxirret nga toka dhe i shkrirë jep bakrin. Njeriu i jep fund territ dhe hulumton thellësitë më të mëdha në kërkim të gurëve të varrosur në terr dhe në hijen e vdekjes. Ai çel një pus vendbanimit, në vende të harruara nga këmbësorët; 5 janë pezull dhe lëkunden larg njerëzve. Sa për tokën; prej asaj del buka; por nga poshtë është e trazuar nga zjarri. Gurët e saj janë banesa e safirëve dhe përmbajnë pluhur ari. Shpendi grabitqar nuk e njeh shtegun dhe as i skifterit nuk e ka 8 kurrë. Bishat e egra nuk e kanë përshkruar dhe as luani nuk ka kaluar kurrë 9 10 andej. Njeriu vë dorë mbi strallin dhe i rrëzon malet nga rrënjët. 11 ndër shkëmbinj dhe tij sheh gjithçka që është e çmuar. Zë rrjedhat ujore 12 që të mos rrjedhin, dhe nxjerr në dritë gjërat e fshehura. Po ku mund ta gjesh 13 diturinë, dhe ku është vendi i zgjuarsisë? Njeriu nuk ua di vlerën dhe ajo nuk 14 gjendet mbi tokën e të gjallëve. Humnera thotë: "Nuk është tek unë"; deti thotë: 15 "Nuk qëndron pranë meje" . Nuk përftohet duke e shkëmbyer me ar të rafinuar 16 as blihet duke peshuar argjend. Nuk shtihet në dorë me arin e Ofirit, me oniksin 17 çmuar ose me safirin. Ari dhe kristali nuk mund të barazohen me të dhe nuk 18 këmbehet me enë ari të kulluar . Korali dhe kristali as që meritojnë të përmenden; 19 vlera e diturisë është më e madhe se margaritarët. Topazi i Etiopisë nuk mund 20 të barazohet dhe nuk mund të vlerësohet me ar të kulluar . Por atëherë nga rrjedh 21 dituria dhe ku e ka selinë zgjuarsia? Ajo u fshihet syve të çdo të gjalli, është e 22 mbuluar zogjtë e qiellit. Abadoni dhe vdekja thonë: "Kemi dëgjuar të flitet 23 për të me veshët tona" . Vetëm Perëndia njeh rrugën e saj, vetëm ai e di ku 24 ndodhet, sepse ai vë re skajet e tokës dhe sheh tërë ato që ndodhen nën qiejt. 25 26 Kur caktoi peshën e erës dhe u caktoi ujërave një masë, kur bëri një ligj për guri larg7 syri parë galeri Hap syri për 27 shiun dhe një rrugë për vetëtimën e bubullimave, atëherë pa dhe e tregoi, e 28 vendosi dhe madje e hetoi, dhe i tha njeriut: "Ja, të kesh frikë nga Zoti, kjo është dituri; dhe ti largohesh së keqes është zgjuarsi"" - ## Chapter 29 2 Jobi e rifilloi ligjëratën e tij dhe tha: sikur të isha si në muajt e së 3 kaluarës, si në ditët kur Perëndia më mbronte, kur llamba e tij shkëlqente mbi 4 kokën time dhe me dritën e saj ecja në mes të errësirës; siç isha në ditët e 'pjekurisë 5 sime; kur mendja e fshehtë e Perëndisë kujdesej për çadrën time; kur i Plotfuqishmi ishte akoma me mua dhe bijtë e mi më rrinin përqark; kur laja këmbët e mia në gjalpë dhe shkëmbi derdhte për mua rrëke vaji. Kur dilja ne drejtim të portës së 8 qytetit dhe ngrija fronin tim në shesh, të rinjtë, duke më parë, hiqeshin mënjanë, pleqtë ngriheshin dhe qëndronin më këmbë; princat ndërprisnin bisedat dhe vinin 10 dorën mbi gojë; zëri i krerëve bëhej më i dobët dhe gjuha e tyre ngjitej te qiellza. 11 veshi që më dëgjonte, më shpallte të lumtur; dhe syri që më shihte; dëshmonte 12 për mua, sepse çliroja të varfrin që klithte për ndihmë, dhe jetimin që nuk kishte 13 njeri që ta ndihmonte . Bekimi i atij që ishte duke vdekur zbriste mbi mua dhe 14 unë e gëzoja zemrën e gruas së ve. Isha i veshur me drejtësi dhe ajo më mbulonte; 15 drejtësia ime më shërbente si mantel dhe si çallmë. Isha sy për të verbërin dhe këmbë për çalamanin; isha një baba për të varfrit dhe hetoja rastin që nuk njihja. 17 18 1 thyeja nofullat njeriut të dhe rrëmbeja gjahun nga dhëmbët e tij. Dhe mendoja: "Kam për të vdekur në folenë time dhe do të shumëzoj ditët e mia si rëra; 19 rrënjët e mia do të zgjaten në drejtim të ujërave, vesa do të qëndrojë tërë natën 20 në degën time; lavdia ime do të jetë gjithnjë e re tek unë dhe harku im do të fitojë 21 forcë të re në dorën time" . Të pranishmit më dëgjonin duke dhe heshtnin "Ah; keq pritur 22 për të dëgjuar këshillën time. 23 mia binin mbi ta si pika vese. Më prisnin ashtu si pritet shiu dhe hapnin gojën 24 tyre si për shiun e fundit. Unë u buzëqeshja kur kishin humbur besimin; dhe 25 nuk mund ta pakësonin dritën e fytyrës sime. Kur shkoja tek ulesha si kryetar dhe rrija si një mbret midis trupave të tij, si një që ngushëllon të dëshpëruarit. ata, ## Chapter 30 "Tani përkundrazi më të rinjtë se unë më përqeshin; ata që etërit e tyre nuk do 2 të kishin pranuar t'i vija midis qenve të kopesë sime. Fundja; për çfarë do të më 3 shërbente forca e duarve të tyre? Fuqia e tyre është shkatërruar. Të sfilitur nga mizerja dhe nga uria, ikin natën në shketëtirën e shkretuar dhe shterpë, duke shkulur bar të hidhur pranë gëmushave dhe rrënjë gjineshtre për ushqimin e tyre. 5 Janë përzënë nga mjediset prej njerëzve që ulërijnë prapa tyre si të ishin vjedhës. Janë të detyruar të jetojnë në skërkat e luginave; në shpellat e tokës dhe midis shkëmbinjve; ulërijnë midis kaçubeve dhe shtrëngohen bashkë nën ferrishtat; 9 njerëz budallenj, po, njerëz pa vlerë, të dëbuar nga vendi tyre. Tani jam bërë 10 kënga e tyre e talljes, po, jam bërë tyre. Kanë tmerr nga unë, rrinë 11 meje dhe nuk ngurrojnë të më pështyjnë në fytyrë. Meqenëse Perëndia ka lëshuar disi litarin e çadrës sime dhe më ka poshtëruar, ata kanë thyer çdo fre para meje. 12 Këta zuzarë çohen në të djathtën time; i shtyjnë larg këmbët e mia dhe përgatitin 13 kundër meje rrugët që të më shkatërrojnë. Prishin time; keqësojnë 14 fatkeqësinë time; megjithëse askush nuk i ndihmon: Afrohen si nëpërmjet një 15 të çare të madhe, sulen kundër meje si një stuhi. Më sulmojnë tmerre; gjuajnë 16 nderin tim si era, dhe begatia ime zhdavaritet si një re. Unë shkrihem përbrenda, 17 dhe ditët e hidhërimit më kanë pushtuar. Natën ndjej sikur më shpojnë kockat; gazi larg rrugën<eos>
<bos>18 dhe dhembjet më brejnë pa pushim. Nga dhuna e madhe rrobat e mia deformohen; 19 më shtrëngojnë përreth si jaka e mantelit tim: Ai më ka hedhur në baltë dhe jam 20 bërë si pluhuri dhe hiri, Unë të bërtas ty, dhe ti nuk më përgjigjesh; të rri përpara; 21 por ti rri duke më shikuar. Je bërë mizor me mua; më përndjek me fuqinë e dorës 22 sate Më ngre lart mbi erën; bën që të eci kaluar mbi të dhe më zhduk në stuhi. 23 Edi në të vërtetë që ti më çon në vdekje, në shtëpinë ku mblidhen gjithë të gjallët. 24 me siguri nuk do ta shtrijë dorën e tij te varri, megjithëse në fatkeqësinë e tij 25 bërtet për të kërkuar ndihmë. A nuk kam qarë vallë për atë që ishte në fatkeqësi, 26 dhe a nuk jam hidhëruar për të varfrin? Kur prisja të mirën; erdhi e keqja; kur 27 prisja dritën; erdhi errësira. Zorrët e mia ziejnë pa pushim, kanë ardhur për mua 28 ditë vuajtjesh. Shkoj rreth e qark i nxirë, krejt, por jo nga dielli; ngrihem në 29 kuvend dhe bërtas për të kërkuar ndihmë. Jam bërë vëlla me çakallin dhe shok 30 me strucin. Lëkura ime që më mbulon është nxirë dhe kockat e mia digjen nga 31 nxehtësia. Qestja ime shërben vetëm për vajtime dhe flauti im për tinguj vajtues. ## Chapter 31 "Unë kisha bërë një besëlidhje me sytë e mi; si mund ta fiksoja; pra, shikimin 2 mbi një virgjëreshë? Cili është fati që më ka caktuar Perëndia nga atje lart dhe 3 trashëgimia e të Plotfuqishmit nga vendet e larta? nuk është vallë fatkeqësia 4 për njeriun e çoroditur dhe mjerimi për atë që kryen të keqen? Nuk i shikon ai 5 tërë rrugët e mia dhe nuk i numëron të gjitha hapat që bëj? Në rast se kam vepruar me falsitet; ose në rast se këmba ime është shpejtuar të ndjekë mashtrimin, le të më peshojë me një peshore të saktë, dhe Perëndia do ta njohë ndershmërinë time. Në se hapat e mia kanë dalë nga rruga e drejtë, dhe në se zemra ime ka ndjekur e mi, apo në se ndonjë njollë u është ngjitur duarve të mia, le të qoftë qoftë sytë mbjell unë dhe një tjetër të hajë, dhe pasardhësit e mi u çrrënjofshin. Në rast se zemra ime është mashtruar nga një dhe kam përgjuar në e të afërmit 10 11 tim; gruaja ime le të bluajë për një tjetër dhe të tjerë u përkulshin mbi të. 12 Sepse kjo do të ishte një mbrapshti, një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët, një zjarr që konsumon deri në Abadon, dhe do të kishte shkatërruar deri në rrënjë 13 gjithë të korrat e mia. Në rast se kam hedhur poshtë të drejtën e shërbëtorit tim 14 dhe të shërbëtores sime, kur po grindeshin me mua; çfarë do të bëja kur Perëndia 15 të ngrihej kundër meje, dhe si do ti përgjigjesha kur të më kërkonte llogari? Ai që më ka bërë mua në barkun e nënës, a nuk e ka bërë edhe atë? A nuk ka po 16 ai Perëndi që na ka krijuar në bark? Në rast se u kam refuzuar të varfërve atë që 17 dëshironin dhe bëra të veniten e gruas së ve, në rast se e hëngra vetëm copën 18 bukës pa i dhënë një pjesë jetimit; (por që në rininë time unë e rrita si një baba, 19 dhe që në bark të nënës sime e kam ndihmuar gruan e ve) në rast se kam parë dikë të vdesë për mungesë rrobash ose një të varfër që nuk kishte me se të mbulohej, 20 në rast se ijet e tij nuk më kanë bekuar, dhe nuk është ngrohur me leshin e 21 qengjave të mi, në qoftë se kam ngritur dorën kundër jetimit; sepse e dija që do 22 të ndihmohesha tek porta, supi im u ndaftë nga shpatulla; krahu im u theftë në 23 bërryl! Sepse fatkeqësia që vjen nga Perëndia më kall drithma, dhe për shkak të 24 madhështisë së tij nuk mund të bëj asgjë. Në qoftë se kam pasur besim tek ari, 25 dhe arit të kulluar i kam thënë: "Ti je shpresa ime" në rast se jam gëzuar sepse pasuritë e mia ishin të mëdha, dhe sepse dora ime ka grumbulluar shumë pasuri, 26 në se kam shikuar diellin kur shkëlqen ose hënën që shkonte përpara duke 27 ndritur, dhe zemra ime u mashtrua tinëz dhe goja ime puthi dorën time; edhe ky do të ishte një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët, sepse do të kisha mohuar 28 Perëndinë që rri aty lart. Në rast se jam gëzuar për fatkeqësinë e armikut tim dhe 29 u ngrita, sepse e kishte goditur fakeqësia (por unë nuk e lejova gojën time të 30 mëkatonte, duke i uruar të vdesë me një mallkim); në se njerëzit e çadrës sime nuk kanë thënë: "Kush mund të gjejë një që nuk është ngopur me mishin e portën grua qenë sytë qoftë qoftë 31 tij?" (përveç kësaj asnjë i huaj nuk e kalonte natën jashtë, sepse i hapja portat 32 e mia udhëtarit); në rast se i kam mbuluar mëkatet e mia si Adami, duke e fshehur 33 fajin tim në gji, sepse kisha frikë nga turma e madhe dhe përbuzja e familjeve 34 më tmerronte, kështu që rrija i heshtur pa dalë nga shtëpia. Ah, sikur të kisha një që të më dëgjonte! Ja firma ime! I Plotfuqishmi të më përgjigjet! Kundërshtari 35 im të shkruajë një dokument, dhe unë do ta mbaja me siguri mbi shpatullat e 36 mia, dhe do ta mbaja si një diademë do ti jepja llogari për të gjitha hapat e mia, 37 duke iu paraqitur si një princ. Në qoftë se toka ime bërtet kundër meje dhe brazdat 38 saj qajnë bashkë me të, në rast se kam ngrënë frytin e saj pa paguar; në rast se 39 u kam nxjerrë frymën e fundit zotërve të saj, në vend të u rritshin ferra 40 dhe barëra të këqija në vend të elbit" . Këtu mbarojnë fjalët e Jobit. grurit ## Chapter 32<eos>
<bos>Atëherë këta tre njerëz nuk iu përgjigjën më Jobit, sepse ai e ndjente veten të 2 drejtë. Por zemërimi Elihut, birit të Barakelit, Buzitit, nga fisi i Ramit, u ndez kundër Jobit; zemërimi i tij u ndez, sepse ai e quante veten e tij të drejtë më tepër 3 se Perëndia. Zemërimi i tij u ndez edhe kundër tre miqve të tij, sepse nuk kishin gjetur përgjigjen e drejtë, megjithëse e dënonin Jobin. Elihu kishte për ti 5 folur Jobit, sepse ata ishin më të moshuar se ai. Por kur Elihu u bind që në gojën e këtyre tre njerëzve nuk kishte më përgjigje, ai u zemërua. Kështu Elihu, bir i Barakelit; Buzitit; mori fjalën dhe tha: "Unë jam akoma i ri me moshë dhe ju jeni pleq; prandaj ngurrova dhe pata frikë tju parashtroj mendimin tim. Thoja: "Do 8 të flasë mosha dhe numri i madh i viteve do tu mësojë diturinë" Por te njeriu ka një frymë, dhe është fryma i të Plotfuqishmit që i jep zgjuarsinë. Nuk janë 10 detyrimisht të mëdhenjtë që kanë diturinë ose pleqtë që kuptojnë drejtësinë. pritur 1 Prandaj them: Dëgjomëni, do të shtroj edhe unë mendimin tim. prita fjalimet 12 tuaja; dëgjova argumentat tuaja, ndërsa kërkonit të thonit diçka. Ju kam ndjekur 13 të tij. Mos thoni, pra: "Kemi gjetur diturinë; vetëm Perëndia mund ta mundë 14 plotësisht; por jo njeriu!" . Ainuk i ka drejtuar fjalimet e tij kundër meje, prandaj 15 nuk do t'i përgjigjem me fjalët tuaja. Janë hutuar; nuk përgjigjen më, nuk gjejnë 16 fjalë. Duhet të pres akoma; sepse nuk flasin më, rrinë aty pa dhënë asnjë përgjigje. 17 18 Do të paraqes edhe unë pjesën time, do të shtroj edhe unë mendimin tim. 19 Sepse kam plot fjalë dhe fryma përbrenda më detyron. Ja, gjiri im është si vera 20 që nuk ka një shfrim, si shakujt e rinj, për të 21 pasur një lehtësim të vogël, do të hap buzët dhe do të përgjigjem: Tani më lejoni 22 të flas pa treguar anësi me asnjë dhe pa i bërë lajka kurrkujt; sepse unë nuk di Ja, gati plasur . të bëj lajka, përndryshe Krijuesi im do të më hiqte shpejt nga mesi" . ## Chapter 33 "Tani pra, Job, dëgjo atë që kam për të thënë dhe vëru veshin gjithë fjalëve të 2 3 mia! Ja, unë po gojën dhe gjuha ime flet në gojën time. Fjalët e mia burojnë nga një zemër e drejtë, buzët e mia do të thonë njohuri të pastra. Fryma e Perëndisë 5 më ka krijuar dhe fryma e të Plotfuqishmit më jep jetë. Në rast se mundesh, m'u përgjigj; përgatitu gjithashtu të mbrosh pozitat e tua. Ja, unë jam i barabartë me ty përpara Perëndisë; edhe unë jam formuar nga argjili. Ja, asnjë frikë nga unë 8 nuk duhet të të lemerisë, dhe dora ime nuk do të rëndojë mbi ty. Por ti u ke thënë 9 veshëve të mi dhe dëgjova tingullin e fjalëve të tua, që thonin: "Una jam i pastër; 10 pa mëkat; jam i pafajmë, nuk ka asnjë faj tek unë. Por Perëndia gjen kundër meje 11 shkaqe armiqësie dhe më konsideron armikun e tij; 1 fut këmbët e mia në pranga hap 12 dhe kqyr gjithë hapat e mia" . Mirë, pra, unë të them se këtu nuk ke të drejtë, 13 sepse Perëndia është më i madh se njeriu. Pse hahesh me të, kur ai nuk jep llogari 14 për asnjë nga veprimet e tij? Në fakt Perëndia flet në një mënyrë apo në një tjetër 15 por njeriu nuk e vë re: në një ëndërr, në një vegim të natës, kur një gjumë rëndë 16 i zë njerëzit;, kur dremitin në shtretërit e tyre. Atëherë ai veshët e njerëzve 17 dhe vulos paralajmërimet që u bën, për ta larguar njeriun nga veprimet e tij dhe 18 për ta mbajtur nga kryelartësia; për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe 19 për të penguar që jeta e tij të mbarojë nga shpata. Njeriu paralajmërohet gjithashtu 20 me dhembjen në shtratin e vet dhe me torturën e pandërprerë të kockave të tij, 21 aq sa 1 neveritet buka më të shijshme. Mishi konsumohet sa mbyll e sytë, ndërsa kockat e tij, që më parë nuk dukeshin; tani 22 dalin jashtë; kështu shpirti i tij i afrohet gropës dhe jeta e tij atyre që sjellin 23 vdekjen. Por në rast se tij ka një engjëll, një interpret; një i vetëm ndër një 24 mijë; që t'i tregojë njeriut detyrën e tij. Perëndisë i vjen keq për të dhe thotë: 25 "Kurseje që të mos zbresë në gropë; gjeta shpengimin për të" Atëherë mishi i tij do të bëhet më i freskët se kur ishte fëmijë dhe ai do të kthehet në ditët e rinisë 26 së tij. Do ti lutet fort Perëndisë, do të gjejë hir pranë tij dhe do të mund të sodisë fytyrën e tij me gëzim, sepse Perëndia do ta ketë rivendosur njeriun në drejtësinë e 27 tij. Duke iu drejtuar njerëzve, do të thotë: "Kam mëkatuar dhe kam shkelur 28 drejtësinë, dhe nuk u ndëshkova siç e meritoja. Perëndia i ka shpenguar shpirtin 29 tim, që të mos zbriste në gropë dhe jeta ime mund të shohë dritën" Ja, Perëndia bën këtë dy herë, tri herë me njeriun; për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa 31 dhe për ta ndriçuar me dritën e jetës. Ki kujdes, Jobi, dëgjomë; rri në heshtje; 32 dhe unë do të flas. Në se ke diçka për të thënë, përgjigjmu; folë, sepse do 33 të dëshiroja të të jepja të drejtë. Përndryshe dëgjomë; hesht dhe unë do të të mësoj diturinë"\_ hap larg hap pranë qoftë ## Chapter 34<eos>
<bos>2 Elihu nisi përsëri të flasë dhe tha: "Dëgjoni, 0 njerëz të urtë, fjalët e mia, 3 dhe ju, njerëz të ditur, ma vini veshin! Sepse veshi i shqyrton fjalët, ashtu si qiellza 1 shijon ushqimet. Le të zgjedhim ne vetë atë që është e drejtë të pranojmë midis 5 nesh atë që është e mirë. Sepse Jobi ka thënë: 'Jam i drejtë, por Perëndia më ka hequr drejtësinë time. duhet të gënjej kundër drejtësisë sime? Plaga ime është 7 e pashërueshme; megjithëse jam pa mëkat" . Kush është si Jobi, që e pi përqeshjen 8 si ujin, që ecën bashkë me keqbërësit dhe shkon bashkë me njerëzit e këqij? Sepse ka thënë: "Nuk i vlen fare njeriut të vendosë kënaqësinë e tij te Perëndia" . 10 Më dëgjoni, 0 njerëz me mend! Qoftë Perëndisë paudhësia dhe ligësia 11 të Plotfuqishmit! Sepse ai ia kthen njeriut sipas veprave të tij dhe 12 secilin e bën të gjejë shpërblimin për sjelljen e tij. Sigurisht Perëndia nuk kryen 13 të keqen dhe i Plotfuqishmi nuk shtrembëron drejtësinë. Kush i ka besuar kujdesin 14 për tokën, ose kush e ka vendosur mbi tërë botën? Në qoftë se Perëndia duhet 15 të vendoste në zemër të vet të tërhiqte mbi vete Frymën e tij dhe frymën e tij, 16 çdo mish do të shkatërrohej njëkohësisht; dhe njeriu do të kthehej në pluhur. Në 17 se ke mend, dëgjoje këtë, vër veshin për të dëgjuar atë që po të them. mund të qeverisë ai që urren drejtësinë? A guxon ti të dënosh të Drejtin; të 18 Fuqishmin? Ai që i thotë një mbreti: për t'u përbuzur" dhe princave: "Jeni 19 të këqij" Por ai nuk bën asnjë anësi me të mëdhenjtë dhe as e konsideron të 20 pasurin më tepër se të varfrin; sepse të gjithë janë vepra e duarve të tij. Në një çast ata vdesin; në mesin e natës njerëzia tronditet dhe zhduket; të fuqishmit çohen 21 tutje pa dorë njeriu. Sepse ai i mban te rrugët e njeriut, dhe shikon tërë hapat 22 23 tij. Nuk ka terr as hije vdekjeje, ku mund të fshihen njerëzit e këqij. Në fakt Perëndia nuk ka nevojë ta kqyrë gjatë një njeri para se ta nxjerrë për gjykim 24 para tij. Ai i ligështon të fuqishmit pa bërë hetim dhe vë të tjerë në vendin e tyre. larg pra, qoftë larg qoftë "Je sytë 25 26 Duke se i njeh veprat e tyre, i rrëzon natën dhe ata shkatërrohen; 1 27 si njerëz të këqij para syve të të gjithëve, sepse janë larguar nga ai pa u kujdesur 28 për rrugët e tij, deri sa të arrijë tek ai britma e të varfrit, sepse ai dëgjon britmën 29 të pikëlluarve. Kur Perëndia jep qetësinë, kush do ta dënojë? Kur fsheh fytyrën tij, kush do të mund ta shikojë, kundër një kombi të tërë ose kundër një njeriu 30 të vetëm; për të penguar që i pabesi të mbretërojë dhe që populli të zihet ndër 31 leqe? Dikush mund t'i thotë Perëndisë: "Unë e mbart fajin tim; po nuk do ta bëj 32 më të keqen; tregomë atë që nuk arrij të shikoj; në rast se kam kryer ndonjë 33 paudhësi, nuk do ta bëj më"? A duhet të të shpërblejë ai në bazë të konditave të tua; sepse ti nuk pranon gjykimin e tij? Ti duhet të zgjedhësh dhe jo unë; prandaj 34 thuaj atë që di. Njerëzit me mend; si çdo njeri i urtë që më dëgjon, do të më 35 36 thonë: "Jobi flet pa mend, fjalët e tij nuk kanë dituri" \_ Le të provohet Jobi 37 deri në fund, sepse përgjigjet e tij janë si ato të njerëzve të këqij, sepse i shton i shumëzon fjalët e tij kundër Perëndisë" qenë godet qoftë ## Chapter 35 2 Elihu vazhdoi të flasë dhe tha: "A të duket një e drejtë kur thua: "Jam 3 më i drejtë se Perëndia"? Në fakt ke thënë: "Ç'dobi ke? Çfarë dobie do të kisha 5 nga mëkati im?"\_ Do të të përgjigjem ty dhe miqve të tu bashkë me ty. Sodite 6 qiellin dhe shiko me kujdes; shih retë, që ndodhen më lart se ti. Në se ti mëkaton; çfarë efekti ka mbi të? Në se ti i shumëzon prapësitë e tua çfarë dëmi 7 8 1 shkakton? Në rast se je i drejtë, çfarë i jep, ose çfarë merr ai nga dora jote? Ligësia jote mund të dëmtojë vetëm një njeri si ti, dhe drejtësia jote mundet t'i sjellë 9 vetëm dobi birit të një njeriu. Ngrihet zëri për numrin e madh të shtypjeve, 10 zëri për të kërkuar ndihmë për shkak të dhunës së të fuqishmëve; por asnjeri nuk 11 thotë: "Ku është Perëndia, krijuesi im; që natën të jep këngë gëzimi, që na mëson gjë qoftë qoftë ngrihet më tepër se sa kafshëve të fushave dhe na bën më të urtë se zogjtë e qiellit?" 12 Kështu ngrihen zëra, por ai nuk përgjigjet për shkak të krenarisë së njerëzve të 13 këqij. Me siguri Perëndia nuk ka për ti dëgjuar ligjëratat boshe dhe i Plotfuqishmi 14 nuk do tjua vërë veshin. Edhe sikur ti të thuash se nuk e shikon atë, çështja jote 15 qëndron para tij, dhe ti duhet të presësh. Por tani, duke se në zemërimin e 16 tij ai nuk dënon dhe nuk u jep shumë rëndësi shkeljeve; Jobi kot buzët dhe mbledh fjalë që nuk kanë arsye" . gjëra qenë hap ## Chapter 36<eos>
<bos>2 Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë: "Prit edhe dhe do të të tregoj që ka 3 ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë. Do ta sjell atë që di dhe do ti 4 jap hak atij që më ka krijuar. Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke 5 një njeri me njohuri të përsosur. Ja, Perëndia është fuqishëm; por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij. Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve. Nuk i nga të drejtët, por bën 8 që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart. Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me pikëllimi; atëherë u tregon 10 veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja. Kështu ai ua 11 veshët për t'u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja. Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen; do ti mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime; 12 por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në 13 vete Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin; nuk bërtasin për të kërkuar 14 ndihmë, kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve. 15 Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u veshët me 16 anë të fatkeqësisë. Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë; pak larg heq sytë veriga hap hap që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim; me një tryezë të shtruar me ushqime 17 të shijshme. Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të dhe gjykimi e 18 drejtësia do të të kapin. Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund 19 të largonte. Vallë a do ti çmojë pasuritë e kur ai ka ar dhe të gjitha burimet 20 fuqisë? Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet nga vendi i saj. 21 22 Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia; sepse ti ke preferuar këtë pikëllim. 23 Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai? Vallë, kush mund t'i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund ti thotë: "Ti ke bërë 24 25 keq"? Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar; tërë njerëzit 26 1 admirojnë, vdekatari mund t'i soditë nga Perëndia është madh, por 27 ne nuk e njohim; dhe numri viteve të tij është i panjohshëm. Ai tërheq atje lart 28 pikat e ujit në formë avulli; i cili dëndësohet pastaj në shi, që retë zbrazin dhe 29 lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe. Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve; 30 shungullimën që shpërthen në çadrën e tij? Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij 31 dhe mbulon thellësitë e detit. Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me 32 33 shumicë. Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën. Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen. keq tua, larg larg Po, ## Chapter 37 2 Prandaj zemra ime dridhet dhe brof jashtë vendit të saj . Dëgjoni me vëmendje 3 shungullimën e zërit të saj, gjëmimin që del nga goja e saj! Ai lëshon vetëtimën tij nën gjithë qiellin dhe deri në skajet e tokës. Prapa tij një zë vrumbullon; ai 5 gjëmon me zërin e tij madhështor; ai nuk i përmban kur dëgjohet zëri i tij. Perëndia gjëmon në mënyrë të mrekullueshme me zërin e tij dhe bën gjëra të mëdha që nuk mund t'i kuptojmë. I thotë në fakt borës: "Bjerë mbi tokë" , ia thotë si shirave të lehta ashtu dhe shirave të rrebeshta. Ai ndal dorën e çdo njeriu; me qëllim që të 8 gjithë vdekatarët të mund të njohin veprat e tij. Bishat hyjnë në strukat e tyre dhe 9 rrinë në strofkat e tyre. vendet më të largëta të jugut vjen stuhia dhe të ftohtit 10 nga erërat e acarta të veriut. Me frymën e Perëndisë formohet akulli dhe shtrirja 11 ujërave tërhiqet. 1 ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan 12 retë e tij dritëplota. Ato enden në qiell kudo; duke ndryshuar drejtimin në bazë të drejtimit të tij, për të kryer çfarëdo gjë që ai urdhëron mbi faqen e tokës së banuar. 13 14 1 dërgon 0 për dënim; 0 për tokën e tij 0 për mirësi. Dëgjo këtë, 0 Job, ndalu 15 dhe merr parasysh mrekullitë e Perëndisë! A e di ti si i drejton Perëndia dhe si 16 bën të shkëlqejë shkrepëtima e reve të tij? A e di ti si rrinë pezull retë në ajër, 17 mrekullitë e atij që i di të gjitha? A e di ti përse rrobat e tua janë të ngrohta, kur 18 toka pushon për shkak të erës së jugut? Vallë a e ke shtrirë ti bashkë me të kupën 19 qiellore, duke e bërë të fortë si një pasqyrë prej metali të shkrirë? Na mëso se çfarë duhet t'i themi, sepse ne nuk mund të përgatisim shkakun tonë për errësirën. 20 mund t'i thuhet vallë se unë dua të flas? Në rast se një njeri duhet të fliste, do 21 të shkatërrohej me siguri. Edhe tani askush nuk mund ta shikojë diellin me ngulm 22 kur shkëlqen në qiell, mbas kalimit të erës që e ka bërë pa re. Koha e bukur vjen 23 nga veriu; por rreth Perëndisë kemi një madhështi të hatashme. Të Plotfuqishmin ne nuk mund ta arrijmë. Ai është i madhërishëm për nga fuqia, nga ndershmëria dhe 24 nga drejtësia; ai nuk shtyp asnjeri. Prandaj njerëzit e kanë frikë; por ai nuk e përfill atë që e quan veten të ditur"\_ Nga larg ## Chapter 38 2 Atëherë Zoti iu përgjigj Jobit në mes të furtunës dhe i tha: "Kush është ai 3 që e errëson planin tim me fjalë që nuk kanë kuptim? Mirë, pra; ngjishe brezin si një trim; unë do të të pyes dhe ti do të më përgjigjesh. Ku ishe kur unë hidhja 5 themelet e tokës? Thuaje, në rast se ke aq zgjuarsi. Kush ka vendosur përmasat<eos>
<bos>saj, në rast se e di, ose kush ka vënë mbi të litarin për ta matur? Ku janë vendosur themelet e saj, ose kush ia vuri qoshes, kur yjet e mëngjesit këndonin të 8 gjithë së bashku dhe tërë bijtë e Perëndisë lëshonin britma gëzimi? Kush e mbylli 9 me porta detin kur shpërtheu duke dalë nga gjiri nënës, kur i dhashë retë për 10 rroba dhe terrin për pelena? Kur i caktova një kufi dhe i vendosa shufra hekuri 11 dhe porta, dhe thashë: "Ti do të arrish deri këtu; por jo më tutje; këtu do të ndalen 12 valët e tua krenare! "? Që kur se ti jeton a ke dhënë urdhra në mëngjes ose i ke 13 treguar vendin agimit; që ai të kapë skajet e tokës dhe të tronditë njerëzit e këqij? 14 15 Ndërron trajtë si argjila nën vulë dhe shquhet si një veshje. Njerëzve të këqij 16 u mohohet drita dhe krahu i ngritur u copëtohet. ke arritur vallë deri në burimet 17 detit ose a ke vajtur vallë në kërkim të thellësirave të humnerës? Të janë treguar 18 portat e vdekjes, apo ke vallë portat e hijes së vdekjes? A e ke vënë re 19 gjerësinë e tokës. Thuaje, në rast se i di të gjitha këto! Ku është rruga që të çon 20 në banesën e dritës? Dhe terri, ku është vendi i tij, që ti të mund t'i çosh në vendin 21 tij, dhe të mund të njohësh shtigjet që të çojnë në shtëpinë e tij? Ti e di, sepse 22 atëherë kishe lindur, dhe numri ditëve të tua është madh. Vallë, a ke hyrë 23 ndonjë herë në depozitat e borës ose a ke vallë depozitat e breshërit që unë 24 mbaj në ruajtje për kohërat e fatkeqësive; për ditën e betejës dhe të luftës? 25 Nëpër rruge përhapet drita ose përhapet era e lindjes mbi tokë? Kush ka 26 hapur një kanal për ujërat që vërshojnë dhe rrugën për bubullimën e rrufeve; që 27 të bjerë shi mbi tokë të pabanuar, mbi një shkretëtirë, ku nuk ka asnjë njeri, për të shuar etjen e shkretëtirave të mjeruara; për të bërë që të mbijë dhe të rritet bari? 28 29 Shiu, vallë, a ka një baba? Ose kush prodhon pikat e vesës? Nga gjiri i kujt 30 Ujërat ngurtësohen si dhe 31 gurin parë parë çfarë guri del akulli dhe kush e krijon brymën e qiellit? sipërfaqja e humnerës ngrin. mund ti bashkosh ti lidhjet e Plejadave, apo të 32 zgjidhësh vargjet e Orionit? A i bën ti të duken yllësitë në kohën e tyre; apo e 33 drejton ti Arushën e Madhe me të vegjlit e saj? 34 mund të vendosësh ti sundimin e tyre mbi tokë? mund ta zërin tënd deri 35 në retë me qëllim që të mbulohesh nga shiu i bollshëm? Mos je ti ai që hedh 36 rrufetë atje ku duhet të shkojnë, duke thënë: "Ja ku jam?"\_ Kush e ka vënë diturinë 37 në mendje, ose kush ka dhënë gjykim zemrës? Kush numëron retë me anë të 38 diturisë, dhe kush derdh shakujt e qiellit kur pluhuri shkrihet në një masë dhe 39 bashkohen midis tyre? A mund ta gjuash ti gjahun për luaneshën apo të 40 ngopësh të vegjlit e uritur të luanit; kur struken në strofkat e tyre apo rrinë në 41 në strukën e tyre? Kush i siguron korbit ushqimin e tij, kur zogjtë e tij i thërrasin Perëndisë dhe enden pa ushqim? çosh plisat pritë ## Chapter 39 A e di ti kohën kur pjellin dhitë e malit apo ke vërejtur vallë pjelljen e 2 drenushave? A di ti të numërosh muajt kur merr fund barra e tyre, apo njeh ti 3 kohën kur duhet të pjellin? Mblidhen dhe pjellin të vegjlit e tyre, duke u dhënë fund kështu dhembjeve të tyre. Të vegjlit e tyre bëhen të fortë, rriten jashtë, 5 shkëputen dhe nuk kthehen më pranë tyre. Kush lë të lirë gomarin e egër, kush e ka zgjidhur gomarin e egër, të cilit i kam caktuar të rrijë në shkretëtirë dhe tokën 7 kripur si banesë? Ai përçmon zhurmën e qytetit dhe nuk dëgjon britmat e asnjë 8 zotërie. Hapësirat e gjera të maleve janë kullota e tij, dhe ai shkon dhe kërkon 9 çdo gjë që është e gjelbër. Bualli vallë a pranon të të shërbejë ose të kalojë natën 10 pranë grazhdit tënd? mund ta lidhësh vallë buallin me litar që të lërojë tokën 11 në hulli, ose të lesojë luginat pas teje? do ti kesh besim atij, sepse forca e tij 12 është e madhe, ose do t'ia lësh atij punën tënde? A do të mbështetesh tek ai për 13 të çuar në shtëpi grurin dhe për ta mbledhur në lëmë? Krahët e strucit rrahin tërë 14 gaz, por ato nuk janë me siguri krahët dhe e lejlekut. Ai në fakt i braktis 15 vezët e tij për tokë dhe i lë të ngrohen në duke harruar që një këmbë 16 mund t'i shtypë ose një kafshë e fushave mund t'i shkelë. trajton ashpër të vegjlit 17 tij, sikur të mos ishin të vetët; por lodhja e tij pa asnjë interes është e kotë, 18 sepse Perëndia e ka lënë pa dituri dhe nuk i ka dhënë zgjuarsi. Por kur 19 më këmbë për të ikur, tallet me kalin dhe me kalorësin e tij. A je ti ai që i ke 20 dhënë forcën kalit dhe ia ke veshur qafën me jele që valëviten? A je ti ai që e 21 bën të kërcejë si një karkalec? Hingëllima e tij krenare të kall tmerr. Çukërmon 22 në luginë duke u kënaqur nga forca e tij; sulet në mes të kacafytjes me armë. 23 Përbuz frikën dhe nuk trembet, as zmbrapset përpara shpatës. Mbi të kërcet 24 këllëfi shigjetave shtiza që vetëtin dhe ushta. Me zjarr dhe vrull zhduk 25 distancat dhe nuk qëndron në vend kur bie buria. Që në dëgjimin e parë të burisë, ai thotë: 'Aha" ! , dhe e nuhat nga larg betejën, zërin kumbues të kapitenëve dhe 26 britmën e luftës. Mos vallë për shkak të zgjuarsisë sate ngrihet e fluturon 27 krahathati dhe i krahët e tij drejt jugut? Éshtë vallë nën komandën tënde që 28 shqiponja ngrihet lart dhe e bën folenë e saj në vende të larta? Banon mbi 29 shkëmbinj dhe qëndron mbi krepa të rrëpirta. Nga lart ajo përgjon gjahun dhe 30 e saj vrojtojnë Të vegjlit e saj thithin gjak dhe, ku ka të vrarë, atje ndodhet ajo". pendët ngrihet hap sytë larg: ## Chapter 40 2 Zoti vazhdoi t'i përgjigjet Jobit dhe tha: Ai që kundërshton të Plotfuqishmin, a dëshiron vallë ta korrigjojë? Ai që Perëndinë, t'i përgjigjet kësaj pyetjeje" . 3 Atëherë Jobi iu përgjigj Zotit dhe tha: "Ja, jam shpirtvogël, mund të të qorton çfarë<eos>
<bos>5 përgjigjem? E vë dorën mbi gojën time Kam folur një herë, por nuk do të flas më; po, dy herë, por nuk do të shtoj Atëherë Zoti iu përgjigj Jobit në mes të furtunës dhe i tha: "Çohu, ngjishe brezin si një trim; unë do të të pyes dhe ti do të më përgjigjesh. dëshiron pikërisht të anulosh gjykimin tim, të më dënosh mua për të justifikuar vetveten? ke ti një krah si ai i Perëndisë dhe a mund të 10 të gjëmojë zëri sa zëri i tij? Stolisu; pra, me madhështi dhe madhëri, vishu me 11 lavdi dhe me shkëlqim. Jepu rrugë tërbimeve të zemërimit tënd; shiko tërë 12 mendjemëdhenjtë dhe uli, shiko tërë kryelartët dhe poshtëroji; dhe shtypi njerëzit 13 e këqij kudo që të ndodhen. Varrosi të tërë në pluhur, mbylli në vende të fshehta. 14 15 Atëherë edhe unë do të lëvdoj, sepse dora jote e djathtë të ka siguruar fitore. asgjë" . 16 Shiko behemothin që e kam bërë njëlloj si ti; ai ha barin si kau. Ja, forca e tij 17 qëndron në ijet dhe fuqia e tij në muskujt e barkut të tij. E lëkund bishtin e tij si 18 një kedër; nervat e kofshëve të tij janë të thurura mirë. Kockat e tij janë si tuba 19 prej bronzi; kockat e tij janë si shufra hekuri. Ai është e para nga veprat 20 Perëndisë; vetëm ai që e bëri mund t'i afrohet atij me shpatën e tij. Ndonëse 21 malet prodhojnë ushqim për të, dhe aty tërë kafshët e fushave dëfrehen; ai shtrihet 22 nën bimët e lotusit, në vende të fshehura në kallamishte dhe në moçale. Bimët 23 lotusit e mbulojnë me hijen e tyre, shelgjet e përroit e rrethojnë. Lumi mund të dalë nga shtrati i tij, por ai nuk ka frikë; është i sigurt nga vetja e tij, edhe sikur 24 Jordani të sulej kundër gojës së tij. Kush; pra, mund ta zërë nga sytë apo t'i shpojë flegrat e hundës me gremça? ## Chapter 41 mund ta nxjerrësh Leviathanin me grep ose të mbash të palëvizur gjuhën e 2 tij me një litar? A mund ti vësh një xunkth në flegrat e hundës ose t'i shposh 3 nofullën me një çengel? A do të të lutet ai së tepërmi apo do të të drejtojë fjalë të 4 ëmbla? do të lidhë një besëlidhje me ty, që ti ta marrësh si shërbëtor për gjithnjë? 5 A do të lozësh me të si me një zog apo do ta mbash lidhur për vajzat e tua? Miqtë e tu do të bëjnë me të takime të mrekullueshme apo do ta ndajnë vallë midis tregtarëve? A mund të mbulosh lëkurën e tij me shigjeta dhe kokën e tij me 8 fuzhnja? Vëri duart mbi trupin e tij; do të të kujtohet luftimi dhe nuk ke për ta 9 rifilluar . Ja, shpresa e atij që e sulmon është e rreme; mjafton ta shikosh dhe të 10 zë tmerri. 11 të qëndrojë i fortë para meje? Kush më ka bërë një shërbim i pari që unë duhet 12 ta shpërblej? Çdo gjë nën qiejt është imja: Nuk do t'i kaloj në heshtje gjymtyrët 13 tij, forcën e tij të madhe dhe bukurinë e armaturës së tij . Kush mund ta zhveshë 14 nga parzmorja e tij dhe kush mund t'i afrohet me një fre të dyfishtë? Kush mund 15 të hapë portat e gojës së tij, e rrethuar siç është nga tmerri i dhëmbëve të tij? Shumë të bukura janë rreshtat e mburojave të tij, të salduara fort si prej një vule. 16 17 Ato janë aq afër njëra-tjetrës sa nuk kalon as ajri midis tyre. Janë të ngjitura 18 njëra me tjetrën; të bashkuara fort midis tyre, dhe nuk mund të ndahen. Teshtimat 19 tij japin shkreptima drite dhe e tij janë si qepallat e agimit. Nga e tij 20 dalin flakë, dalin shkëndija zjarri. Nga flegrat e hundës së tij del tym, si nga një 21 enë që vlon ose nga një kazan. Fryma e tij i vë zjarrin qymyrit dhe nga goja e 22 23 tij del flakë. Forca qëndron te qafa e tij dhe para tij hedh valle tmerri. Pjesët flashkëta të mishit të tij janë fort kompakte, janë mjaft të ngjeshura mbi të dhe nuk 24 lëvizin. Zemra e tij është e fortë si një gur; e fortë si pjesa e poshtme e mokrës. 25 26 Kur ngrihet; të fuqishmit kanë frikë, dhe nga tmerri mbeten të hutuar. Shpata 27 që arrin nuk i bën asgjë, e njëjta ndodh me ushtën, shigjetën dhe shtizën. E 28 Shigjeta nuk e 29 bën të ikë; e hobesë për të janë si kallamishte. Topuzi i duket sikur është sytë goja gjë gurët 30 kashtë, ai tallet me vringëllimën e ushtës. Poshtë ka maja të mprehta dhe lë 31 gjurmë si të lesës mbi baltë. E bën të ziejë humnerën si ndonjë kazan dhe e bën 32 detin si të ishte një enë me melhem. Lë pas vetes një vazhdë drite dhe humnera 33 duket si e mbuluar nga thinjat. Mbi tokë nuk ka asgjë që ti ngjajë, që të jetë bërë 34 pa pasur fare frikë. Shiko në fytyrë tërë njerëzit mendjemëdhenj; ai është mbret mbi të gjitha bishat më madhështore" ## Chapter 42 2 Atëherë Jobi iu përgjigj Zotit dhe tha: "E pranoj që mund të bësh gjithçka, 3 dhe që asnjë nga planet e tua nuk mund të pengohet. Kush është ai që, pa pasur gjykim; errëson mendjen tënde? Prandaj thashë gjëra që nuk i kuptoja, shumë 4 të larta për mua që nuk i njihja. Dëgjomë, pra; dhe unë do të flas; unë do të të bëj 5 dhe ti do të më përgjigjesh. Veshi im kishte dëgjuar të flitej për ty por tani im të sheh. Prandaj ndjej neveri ndaj vetes dhe pendohem mbi pluhurin dhe 7 hirin" Mbas këtyre fjalëve që Zoti i drejtoi Jobit, Zoti i tha Elifazit nga Temani: "Zemërimi im u ndez kundër teje dhe kundër dy miqve të tu, sepse nuk keni folur 8 drejt për mua, ashtu si ka bërë shërbëtori im Job. Tani, pra, merrni me vete shtatë dema dhe shtatë desh, shkoni te shërbëtori im Job dhe ofroni një olokaust për veten tuaj. Dhe shërbëtori im Jobi do të lutet për ju; dhe kështu për respektin që kam për të nuk do t'ju trajtoj sipas marrëzisë suaj, sepse nuk keni folur drejt për mua, si ka 9 bërë shërbëtori im Job" Elifazi nga Temani, Bildadi nga Shuahu dhe Tsofari Naamathi shkuan dhe vepruan ashtu si kishte urdhëruar Zoti; dhe Zoti tregoi kujdes 10 për Jobin. Mbasi Jobi u lut për miqtë e tij, Zoti e ktheu në gjendjen e mëparshme; 11 kështu Zoti i dha Jobit dyfishin e tërë atyre që kishte zotëruar. Tërë vëllezërit e tij, tërë motrat e tij dhe tërë të njohurit e tij të mëparshëm erdhën ta takonin; hëngrën bashkë me të në shtëpinë e tij; 1 dhanë zemër dhe e ngushëlluan për të gjitha fatkeqësitë që Zoti kishte dërguar mbi të; pastaj secili prej tyre i dha një monedhë 12 argjendi dhe një unazë ari. Zoti i bekoi vitet e fundit të Jobit më tepër se vitet e gjëra pyetje syri nga para, sepse ai katërmbëdhjetë mijë dele, gjashtë mijë deve; një mijë pendë qe pati<eos>
<bos>13 14 dhe një mijë gomarë. Pati gjithashtu shtatë bij dhe tri bija; e quajti të parën 15 Jemimah, të dytën Ketsiah dhe të tretën Keren-Hapuk . Në tërë vendin nuk kishte gra aq të bukura sa bijat e Jobit; dhe i ati u la atyre një trashëgimi midis vëllezërve 16 të tyre. Mbas kësaj Jobi jetoi njëqind e dyzet vjet dhe i pa bijtë e tij dhe bijtë e 17 bijve të tij për katër breza. Pastaj Jobi vdiq plak dhe i ngopur me ditë. ## Psalms ## Chapter 1 Lum njeriu që nuk ecën sipas këshillës të të pabesëve, që nuk ndalet në rrugën 2 mëkatarëve dhe nuk ulet bashkë me tallësit; por që gjen kënaqësinë e tij në ligjin 3 Ai do të jetë si një pemë mbjellë gjatë brigjeve të ujit, që jep frytin e tij në stinën e tij dhe të cilit gjethet 4 nuk i fishken; dhe gjithçka bën do të ketë mbarësi. Të tillë nuk janë të pabesët; 5 janë si byku që era e shpërndan. Prandaj të pabesët nuk do të përballojnë gjykimin; as mëkatarët në kuvendin e të drejtëve. Sepse Zoti njeh rrugët të drejtëve; por rruga e të pabesëve të çon në shkatërrim: ## Chapter 2 Pse ziejnë kombet dhe pse popujt kurdisin të kota? Mbretërit e dheut 3 mblidhen dhe princat këshillohen bashkë kundër Zotit dhe të vajosurit të tij, duke 4 thënë: "Le ti këputim prangat e tyre dhe t'i heqim litarët e tyre"\_ Ai që ulet 5 në qiejtë do të qeshë, Zoti do të tallet me ta. Atëherë do tu flasë në zemërimin e dhe do të thotë: "E vendosa 7 mbretin tim mbi Sion, malin tim të shenjtë. Do të shpallë dekretin e Zotit. Ai më gjëra qafe 8 ka thënë: "Ti je biri im; sot më linde. Më kërko dhe unë do të jap kombet si 9 trashëgimi për ty dhe mbarë dheun si zotërim tëndin. Ti do ti copëtosh me një 10 shufër hekuri, do t'i bësh copë-copë si një enë prej argjile" . Tani, pra, 0 mbretër, 11 tregohuni të urtë; pranoni ndreqjen; 0 gjyqtarë të dheut. Shërbeni me frikë Zotin 12 dhe gëzohuni me drithma. Nënshtrohuni Birit, që të mos zemërohet dhe të mos vdisni rrugës, sepse zemërimi i tij mund të ndizet në një çast. Lum ata që gjejnë strehë tek ai. ## Chapter 3 2 0 Zot; sa të shumtë janë armiqtë e mi! Shumë ngrihen kundër meje. Shumë 3 thonë për mua: "Nuk ka shpëtim për të pranë Perëndisë" . (Sela) Por ti, 0 Zot;, je 4 një mburoje rreth meje; ti je lavdia ime dhe ai më larton kokën. Me zërin tim 5 thirra Zotit dhe ai m'u përgjigj nga mali tij i shenjtë. (Sela) Unë rashë e fjeta; pastaj u zgjova; sepse Zoti më përkrah. Unë do të kem frikë nga mizëri njerëzish 7 që kanë fushuar rreth e qark kundër meje . Çohu; 0 Zot, më shpëto, 0 Perëndia im; 8 sepse ti i ke goditur tërë armiqtë e mi në nofull; u ke thyer dhëmbët të pabesëve. Shpëtimi i përket Zotit; bekimi yt mbi popullin tënd. (Sela) qoftë ## Chapter 4 Kur thërras, përgjigjmu, 0 Perëndi i drejtësisë sime; kur isha në fatkeqësi; ti 2 më ke ndihmuar; ki mëshirë për mua dhe plotësoje lutjen time. Deri kur, 0 bij të njerëzve; do të fyhet rëndë lavdia ime? Deri kur do të jepeni pas kotësisë dhe do të 3 shkoni pas gënjeshtrës? (Sela) Por dijeni se Zoti ka zgjedhur një që është i shenjtë; 4 Zoti do të më plotësojë dëshirën kur do ti thërras atij. Zemërohuni dhe mos mëkatoni; në shtratin tuaj mendohuni shumë në zemër tuaj dhe qëndroni në heshtje. 5 6 (Sela) Ofroni flijime drejtësie dhe kini besim te Zoti. Shumë thonë: "Kush do të na tregojë të mirën?" 0 Zot, bëj që të shkëlqejë drita e fytyrës sate mbi ne. Ti më ke shtënë në zemër më tepër gëzim nga sa ndjejnë ata, kur kanë grurë dhe musht 8 me shumicë. Në paqe do të bie dhe në paqe do të sepse ti vetëm, 0 Zot; më mban në siguri. fle, ## Chapter 5 2 Vëru veshin fjalëve të mia, 0 Zot; dëgjo me vëmendje ankimin tim. Dëgjo zërin e britmës sime; 0 mbreti im dhe Perëndia im, sepse ty të drejtoj lutjen time. 3 0 Zot, ti në mëngjes dëgjon zërin tim; në mëngjes do ta lartoj drejt teje lutjen time 4 dhe do të pres, sepse ti nuk je një Perëndi që kënaqet në pabesinë; te ti nuk mund 5 të zërë vend e keqja. Ata që lëvdojnë vetveten, nuk do të mund të qëndrojnë para syve të tua; ti i urren të gjithë ata që kryejnë padrejtësi. Ti do të zhdukësh gjithë ata që thonë gënjeshtra; Zoti urren njerëzit gjakatarë dhe mashtrues. Por unë, për shkak të mirësisë sate të madhe, do të hyj në shtëpinë tënde dhe do të adhuroj me 8 frikë të madhe, duke u drejtuar në tempullin tënd të shenjtë. 0 Zot, më udhëhiq për drejtësinë tënde; për shkak të armiqve të mi; bëje të drejtë para meje 9 tënde, sepse në gojën e tyre nuk ka asnjë drejtësi; zemra e tyre nuk mendon gjë tjetër veç shkatërrimit; e tyre është një varr hapur; me gjuhën e tyre bëjnë 10 lajka. Dënoji 0 Perëndi; mos u realizofshin synimet e tyre; përsëri për të 11 këqijat e shumta që kanë kryer sepse kanë ngritur krye kundër teje. Por le të gëzohen tërë ata që kanë strehë te ti, le të nxjerrin klithma gëzimi përjetë, sepse ti i 12 mbron; le të ngazëllohen ata që duan emrin tënd, sepse ti, 0 Zot, do të bekosh rrugën gryka ata, të drejtin; do ta rrethosh me hirin tënd si me mburojë. ## Chapter 6 Zot, mos më ndreq në zemërimin tënd dhe mos më dëno në zjarrin e 2 indinjatës sate. Ki mëshirë për mua; 0 Zot; sepse jam i sfilitur nga e keqja; shëromë, 3 Zot, sepse kockat e mia po vuajnë. Edhe shpirti im po vuan shumë; po ti, 0 Zot; 4 deri kur? Sillu nga unë, 0 Zot, çliroje shpirtin tim; shpëtomë, për hir të mirësisë 5 sate Sepse në vdekje nuk do të kujtoj njeri; kush do të të kremtojë në Sheol? Unë jam sfilitur duke psherëtirë; çdo natë e lag shtratin me vajin tim dhe bëj që të rrjedhin lotë mbi shtrojen time. Syri im ligështohet nga dhembja dhe plaket për 8 shkak të tërë armiqve të mi. Largohuni nga unë, ju të shkaktarë të 9 padrejtësisë, sepse Zoti ka dëgjuar zërin e vajit tim. Zoti ka dëgjuar lutjen time; 10 Zoti e ka pranuar lutjen time. Tërë armiqtë e mi do të shushaten dhe do të hutohen; do të kthejnë krahët dhe do të shushaten në çast. gjithë ## Chapter 7<eos>
<bos>Zot, Perëndia im, po kërkoj strehim te ti; shpëtomë nga tërë ata që më 2 përndjekin dhe çliromë, që armiku të mos e shqyejë shpirtin tim si një luan, duke 3 copëtuar pa mundur njeri të më çlirojë. 0 Zot, Perëndia im, në rast se e kam bërë këtë, në qoftë se ka ligësi në duart e mia, në rast se së mirës i jam përgjigjur me të keqen atij që jetonte në paqe me mua, ose në rast se e kam zhveshur armikun tim 5 pa arësye, le të më përndjekë armiku dhe të më le ta marrë nëpër këmbë 6 jetën time dhe ta zvarritë në pluhur lavdinë time. (Sela) Çohu; 0 Zot;, në zemërimin tënd; kundër tërbimit të armiqve të mi dhe në favorin tim; ti ke vendosur 7 gjykimin. Kuvendi i popujve do të të rrethojë; kthehu mbi të në një vend të ngritur. Zoti do të gjykojë popujt; gjykomë; 0 Zot, sipas drejtësisë sime dhe ndershmërisë sime. Jepi fund ligësisë së njerëzve të këqij, por vendos njeriun e drejtë, sepse ti 10 je Perëndia drejtë, që provon zemrat dhe mendjet. Mburoja ime është te 11 Perëndia; që shpëton ata që janë të drejtë nga zemra. Perëndia është një gjykatës 12 1 drejtë dhe një Perëndi që zemërohet çdo ditë me keqbërësit. Në se keqbërësi nuk ndryshon; ai do të mprehë shpatën e tij; e ka shtrirë harkun e tij dhe arrijë, çohu qoftë 13 ka përgatitur. Ai ka përgatitur kundër tij armë vdekjeprurëse, mban 14 shigjetat e tij të zjarrta. Ja, keqbërësi lind padrejtësinë; ai ka konceptuar ligësinë 15 dhe ka për të pjellë mashtrimin. Ai gërmon një gropë dhe e bën të thellë, por bie 16 vetë në gropën që ka bërë. Ligësia e tij do të kthehet mbi kryet e vet dhe dhuna 17 e tij do të bjerë mbi çafkën e kokës. Unë do ta falenderoj Zotin për drejtësinë e tij, dhe do të këndoj lëvdime në emër të Zotit, Shumë të Lartit. gati ## Chapter 8 Sa i mrekullueshëm është emri yt mbi gjithë rruzullin; 0 Zot; Zoti ynë, që vure 2 madhështinë tënde mbi qiejtë! goja e të vegjëlve dhe foshnjave në gji ke armikut dhe 3 hakmarrësit. Kur mendoj qiejtë e tu, që janë vepër e gishtërinjve të tu, hënën dhe yjet që ti ke vendosur, çfarë është njeriu, që ta mbash mend, dhe biri i njeriut; që ta vizitosh? Megjithatë ti e bëre pak më të ulët se Perëndia; dhe e kurorëzove me lavdi dhe me nder . E bëre të mbretërojë mbi veprat e duarve të tua dhe vure çdo gjë nën këmbët e tij! Dhentë dhe bagëtitë e tjera, madje bishat e egra, zogjtë e qiellit dhe peshqit e detit, tërë ato që kalojnë nëpër shtigjet e detit. 0 Zot, Zoti ynë; sa i mrekullueshëm është emri yt në të gjithë dheun! Nga gojën ## Chapter 9 Unë do të të kremtoj, 0 Zot, me gjithë zemër, do të tregoj tërë mrekullitë e tua. Unë do të gëzohem dhe do të kënaqem me ty; do t'i këndoj lëvdime në emrin tënd, 3 Shumë i Larti. Sepse armiqtë e mi tërhiqen; bien dhe vdesin para teje. Ti në fakt ke përkrahur ndershmërinë time dhe çështjen time; je ulur mbi fronin si një 5 gjyqtar i drejtë. Ke qortuar kombet, ke shkatërruar të pabesin, ke fshirë emrat e tyre për gjithnjë. Armiku është zhdukur; i kapur nga një pikëllim i përjetshëm! Dhe qyteteve që ti ke shkatërruar i është zhdukur edhe kujtimi. Por Zoti mbetet 8 përjetë; ai ka vendosur fronin e tij për të gjykuar: Ai do ta giykojë botën me 9 drejtësi; do t'i gjykojë popujt me paanësi. Zoti do të jetë strehim i papushtueshëm 10 për të shtypurin; një strehim i papushtueshëm në kohë ngushtice. Dhe ata që e njohin emrin tënd do të kenë besim te ti, sepse ti, 0 Zot, nuk braktis ata që të 11 kërkojnë. Këndojini lavde Zotit që banon në Sion; u njoftoni popujve veprat e 12 tij. Sepse ai që kërkon arësyen e gjakut i mban mënd ai nuk e harron britmën 13 të pikëlluarve. Ki mëshirë për mua, 0 Zot, ti që më ke rilartuar nga portat e 14 vdekjes; shiko pikëllimin që më shkaktojnë ata që më urrejnë; me qëllim që unë të kem mundësi të tregoj të gjitha lavdet e tua dhe në portat e bijës së Sionit të mund 15 të kremtoj për çlirimin tënd. Kombet janë zhytur në gropën që kishin hapur; 16 këmba e tyre është kapur në rrjetën që kishin fshehur. Zoti u bë i njohur me anë të gjykimit që ka dhënë; i pabesi u në lakun e veprës së duarve të tij . (Interlud. 17 Sela) Të pabesët do të zbresin në Sheol; po, të kombet që harrojnë 18 Perëndinë . Sepse nevojtari nuk do të harrohet përjetë; shpresa e të shtypurve 19 nuk do të zhduket përjetë. Çohu; 0 Zot, mos lejo që vdekatari të ketë epërsi; 20 kombet të gjykohen para teje. 0 Zot; kallu frikën; bëj që kombet të pranojnë se janë vetëm vdekatarë. (Sela) ata; kap gjitha ## Chapter 10 2 Zot, pse qëndron larg? Pse fshihesh në kohë fatkeqësish? 1 pabesi me kryelartësinë e tij ndjek me dhunë të mjerin; ata do të kapen nga vetë kurthet që ata 3 kanë kurdisur; sepse i pabesi mburret me dëshirat e shpirtit të tij, bekon grabitqarin dhe përbuz Zotin. 1 pabesi, me arrogancën e fytyrës së tij, nuk e kërkon Zotin; 5 tërë mendimet e tij janë: "Perëndia nuk ekziston' Rrugët e tij lulëzojnë në çdo kohë; gjykimet e tua për të janë shumë të larta; larg kuptimit të tyre nga ana e tij; ai<eos>
<bos>përqesh gjithë armiqtë e tij. Ai thotë në zemër të tij: "Mua askush nuk më tund 7 dot kurrë; nuk do të më ndodhë kurrë ndonjë e keqe" . Goja e tij është plot 8 mallkime; hile dhe mashtrime; nën gjuhën e tij ka ligësi dhe paudhësi. Ai rri në në fshatra; vret të pafajshmin në vende të fshehta; sytë e tij përgjojnë fatkeqin. 9 Ai rri në pritë në vende të fshehta si luani në strofkën e tij; rri në pritë për të kapur 10 të mjerin; ai e rrëmben të mjerin duke e tërhequr në rrjetën e tij. Ai rri i strukur 11 dhe i mbledhur, dhe fatzinjtë mposhten para forcës së tij. Ai thotë në zemër të 12 tij: "Perëndia harron, fsheh fytyrën e tij, nuk do ta shohë kurrë" Çohu, 0 Zot; 0 13 Perëndi, ngre dorën tënde; mos harro të mjerët. Pse i pabesi përçmon Perëndinë? 14 Ai thotë në zemër të tij: "Ti nuk do t'i kërkosh llogari' Por ti e ke parë; sepse ti vëren me kujdes ligësinë dhe pikëllimin, për ta larë më pas me dorën tënde; fatkeqi 15 i ka shpresat te ti; ti je ai që ndihmon jetimin. Thyeja krahun të pabesit dhe të 16 ligut; në rast se ti do të kërkosh ligësinë e tij, nuk do ta gjesh më. Zoti është 17 mbret përjetë; kombet janë zhdukur nga toka e tij. 0 Zot, ti dëgjon dëshirën e 18 njerëzve të përulur; ti e fortëson zemrën e tyre, veshët e tu janë të vëmendshëm; për ti dhënë të drejtë jetimit dhe të pikëlluarit; me qëllim që njeriu i krijuar nga dheu të mos kallë më tmerr . pritë ## Chapter 11 Unë gjej strehë te Zoti; si mund t'i thoni shpirtit tim: "Ik në malin tënd, si një 2 vogël"? Sepse ja, të pabesët nderin harkun e tyre, rregullojnë shigjetat mbi 3 kordhëz; për t'i gjuajtur në errësirë kundër atyre që kanë të drejtë nga zemra. Kur 4 themelet janë shkatërruar;, çfarë mund të bëjë i drejti? Zoti është në tempullin e tij të shenjtë; Zoti ka fronin e tij në qiejtë; e tij shohin; qepallat e tij vëzhgojnë 5 bijtë e njerëzve, Zoti vë në provë të drejtin; por shpirti tij urren të pabesin dhe 6 atë që do dhunën. Ai do të bëjë që të bien mbi të pabesët zjarr, dhe sytë leqe, squfur erëra zhuritëse; kjo do të jetë pjesa nga kupa e tyre. Sepse Zoti është i drejtë; ai e do drejtësinë; njerëzit e drejtë do të sodisin fytyrën e tij. ## Chapter 12 Na shpëto, 0 Zot, sepse njerëz të devotshëm ka më pak, dhe ata që thonë të 2 vërtetën janë zhdukur në mes të bijve të njerëzve. Secili gënjen të afërmin e tij 3 dhe flet me buzë lajkatare dhe me zemër të zhdyzuar. Zoti i preftë të gjitha buzët lajkatare dhe gjuhën që flet me krenari, të atyre që thonë: "Me gjuhën tonë do të 5 sundojmë; buzët tona na përkasin neve; kush është zot mbi "Për shkak të shtypjes së të mjerëve dhe të britmës së nevojtarëve; tani do të çohem' thotë Zoti, 6 "dhe do ti shpëtoj nga ata që u zënë Fjalët e Zotit janë fjalë të pastra; si argjend 1 rafinuar në një furrë prej dheu, pastruar shtatë herë. Ti, 0 Zot, do ti 8 mbrosh dhe do ti ruash; duke filluar nga ky brez përjetë. Të pabesët sillen pa u ndëshkuar kudo, kur midis bijve të njerëzve lavdërohet e keqja. ne?" pusi' ## Chapter 13 Deri kur do të më harrosh, 0 Zot? Vallë kështu do të jetë përjetë? Deri kur do 2 të më fshehësh fytyrën tënde? Deri kur do të marr vendime në shpirtin tim dhe do të kem pikëllim në zemrën time tërë ditën? Deri kur do të ngrihet armiku im mbi 3 mua? Shiko me vëmendje dhe përgjigjmu; 0 Zot, Perëndia im, ndriço e mi, 4 që të mos më zërë gjumi në gjumin e vdekjes, dhe armiku im të mos thotë: "E 5 munda" dhe armiqtë e mi të mos gëzohen kur unë lëkundem. Por unë kam besim në mirësinë tënde dhe zemra ime do të ngazëllojë në çlirimin tënd; unë do ti këndoj Zotit, sepse ai më ka trajtuar me shumë shpirtmadhësi. sytë ## Chapter 14 Ipamendi ka thënë në zemër të tij: "Nuk ka Perëndi" . Janë të korruptuar, bëjnë 2 gjëra të neveritshme; nuk ka asnjë që të bëjë të mirën. Zoti shikon nga qielli bijtë 3 njerëzve për të parë në se ndonjeri prej tyre ka arsye dhe kërkon Perëndinë. Të 4 gjithë kanë devijuar; janë korruptuar; asnjeri nuk bën të mirën; as edhe një. Nuk kanë fare arsye të gjithë ata që kryejnë paudhësi; që hanë popullin tim si të hanin 5 bukë dhe nuk kërkojnë ndihmën e Zotit? Atje do t'i zërë një frikë e madhe; sepse Perëndia është me njerëzit e drejtë. Ju kërkoni të prishni planet e të mjerit; sepse Zoti është streha e tij. Oh! Le të vijë, pra; nga Sioni shpëtimi Izraelit! Kur Zoti do ta kthejë popullin e tij nga robëria, Jakobi do të ngazëllojë, Izraeli do të gëzohet. ## Chapter 15 Zot, kush do të banojë në çadrën tënde? Kush do të banojë në malin tënd të 2 shenjtë? Ai që ecën me ndershmëri dhe bën atë që është e drejtë dhe thotë të 3 vërtetën që ka në zemër, që nuk shan me gjuhën e tij, nuk i bën asnjë të keqe 4 shokut të tij, dhe nuk shpif të afërmin e tij . Në sytë e tij përçmohet njeriu pa vlerë, por ai ndërton ata që kanë frikë nga Zoti; edhe sikur të jetë betuar në dëm të tij, ai 5 nuk tërhiqet; nuk i jep paratë e tij me kamatë dhe nuk pranon dhurata kundër të pafajshmit. Ai që bën këto gjëra nuk do të hiqet kurrë. ## Chapter 16 Më mbro, 0 Perëndi, sepse unë po kërkoj strehë te ti. I thashë Zotit: "Ti je 3 Zoti im; nuk kam asnjë të mirë veç teje"\_ Gjithë dashuria ime është vendosur te njerëzit e shenjtë dhe të nderuar që janë mbi tokë. Dhembjet e atyre që turren pas perëndive të tjera do të shumëzohen; unë nuk do ti derdh libacionet e tyre të gjakut<eos>
<bos>5 dhe nuk do të shqiptoj me buzët e mia emrat e tyre. Zoti është pjesa ime nga trashëgimia dhe kupa ime; ti, 0 Zot, ruaje fort atë që më ka rënë në short. Mua 7 fati më ka rënë në vende të këndshme; po, një trashëgimi e bukur më ka rënë. 8 Unë do të bekoj Zotin që më këshillon; zemra ime më mëson edhe natën. Unë e kam vënë vazhdimisht Zotin përpara syve të mi; duke se ai rri në të djathtën 9 time, unë nuk do të hiqem kurrë nga vendi. Prandaj zemra ime gëzohet dhe shpirti im ngazëllon për lavdinë e trashëgimisë sime; edhe mishi im do të qëndrojë tërë 10 besim dhe në siguri, sepse ti nuk do ta lësh shpirtin tim në Sheol dhe nuk do të 11 lejosh që i Shenjti yt të shohë korruptimin. Ti do të më tregosh shtegun e jetës; ka shumë gëzim në praninë tënde; në të djathtën tënde ka kënaqësi në përjetësi. qenë ## Chapter 17 Zot; dëgjo një çështje të drejtë, dëgjo me vëmendej britmën time, dëgjo 2 lutjen time, që nuk vjen nga buzë mashtruese. Ardhtë mbrojtja ime nga 3 jote; e tu pafshin atë që është e drejtë. Tie ke hetuar zemrën time, e ke vizituar natën; më ke vënë në provë dhe nuk ke gjetur asgjë; kam vendosur të mos mëkatoj 4 me gojën time. Përsa u përket veprave të njerëzve, për fjalën e buzëve të tua, jam 5 ruajtur nga rrugët e njerëzve të furishëm. Hapat e mia kanë qëndruar të sigurt në shtigjet e tua dhe këmbët e mia nuk janë lëkundur. Unë të drejtohem ty, 0 Perëndi, sepse ti m'i plotëson, zgjat veshët e tu ndaj meje, dëgjo fjalët e mia. Tregomë me të djathtën tënde 1 shpëton nga 8 kundërshtarët e tyre ata që gjejnë strehë pranë teje. Më ruaj si beben e syrit; më 9 mbulo, nën hijen e krahëve të nga të pabesët që më shtypin dhe nga armiqtë 10 për vdekje që më rrethojnë. Zemrat e tyre janë fortësuar, goja e tyre flet me 11 arrogancë. Tani në kanë rrethuar, ndjekin hapat tona; na ngulin e tyre për 12 të na rrëzuar . Armiku im i përngjan një luani që digjet nga dëshira që të shqyejë, prania sytë tu, sytë 13 dhe të një luani të vogël që rri në në vënde të fshehta. Çohu; 0 Zot; 14 përballoje, rrëzoje; çliro shpirtin tim nga i pabesi me shpatën tënde. çliro me dorën tënde nga njerëzit, nga njerëzit e kësaj bote që bën pjesë në këtë jetë, dhe barkun e të cilëve ti e mbush me thesaret e tua të fshehta; bijtë e tyre ngopen 15 dhe u lënë fëmijëve të tyre ato që mbetet nga pasuritë e tyre. Sa për mua, për hir pritë të drejtësisë do të shoh fytyrën tënde; do të ngopem nga prania jote kur të zgjohem. ## Chapter 18 2 "Të dua, 0 Zot, forca ime. Zoti është kështjella ime, fortesa ime dhe çliruesi im, Perëndia im, shkëmbi im ku gjej strehë, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim; 3 streha ime e i lartë. Unë kërkoj ndihmë Zotit, që është i denjë për t'u lëvduar; dhe kështu shpëtoj nga armiqtë e mi. Dhembje vdekjeje më kishin pushtuar dhe 5 përrenj njerëzish të kobshëm më kishin tmerruar. Ankthet e Sheolit më kishin rrethuar dhe leqet e vdekjes më rrinin përpara. Në ankthin tim kërkova Zotin dhe i klitha Perëndisë tim; ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli i tij dhe zëri im arriti para tij, në veshët e tij. Atëherë dheu u trondit dhe u drodh; edhe themelet e maleve luajtën dhe ranë, sepse ai ishte zemëruar shumë. Një tym dilte nga flegrat e tij 9 dhe një zjarr shkatërrimtar dilte nga goja e tij; nga ai shpërthenin thëngjij. Ai i 10 uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur këmbëve të tij; kishte hipur 11 një kerubini dhe fluturonte; fluturonte shpejt mbi krahët e erës. Me terrin ai kishte bërë velin e tij dhe si shatorre rreth vetes kishte vënë errësirën e ujërave dhe 12 retë e dendura të qiellit. Nga shkëlqimi që e paraprinte dilnin re të dendura, 13 brësher dhe thëngjij . Zoti gjëmoi në qiejtë dhe Shumë i Larti bëri që të dëgjohet 14 zëri i tij me breshër dhe me thëngjij . Hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau armiqtë; 15 lëshoi një numër të madh rrufesh dhe i bëri të ikin me vrap. Në qortimin tënd, 0 Zot; në shfryrjen e erës nga flegrat e tua, shtretërit e lumenjve u dukën dhe themelet 16 botës u zbuluan. Ai nga lart shtriu dorën;, më mori dhe më nxori jashtë ujërave poshtë 17 të shumta. Më çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin; sepse 18 ishin më të fortë se unë. Ata u vërsulën kundër meje ditën e fatkeqësisë sime, 19 20 por Zoti mbajti anën time, dhe më nxori jashtë, më çliroi sepse më do. Zoti më ka shpërblyer sipas drejtësisë sime dhe më ka dhënë sipas pastërtisë së 21 duarve të mia, sepse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht 22 nga Perëndia im; sepse kam mbajtur para meje tërë ligjet e tij dhe nuk u jam 23 shmangur statuteve të tij. Kam ndershëm me të dhe jam ruajtur 24 paudhësisë. Sepse Zoti më ka dhënë sipas drejtësisë sime, sipas pastërtisë së 25 duarve të mia përpara syve të tij. Ti tregohesh i dhimbshëm ndaj njeriut besimtar 26 dhe i drejtë me njeriun e drejtë. Ti tregohesh 1 pastër me atë që është i pastër dhe i dinak me të ligun; sepse ti je ai që shpëton njerëzit e pikëlluar dhe ul sytë që 28 janë krenarë; ti je në fakt je ai që bën të shkëlqejë llambën time; 0 Zot, Perëndia 29 im, ti ndriçon errësirën time, sepse me ty mund të sulmoj një aradhe dhe me 30 Perëndinë tim mund të kërcej mbi një mur. Rruga e Perëndisë është e përsosur; fjala e Zotit është pastruar me anë të zjarrit; ai është mburoja e të gjithë atyre që 31 gjejnë strehë tek ai. Në fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Kush është kështjellë 32 përveç Perëndisë tim? Perëndia është ai që më rrethon me forcë dhe që e bën 33 jetën time të përsosur. Ai bën këmbët e mia të ngjashme me ato të sutave dhe 34 më bën të fortë në vendet e mia të larta; ai i mëson duart e mia për betejë, dhe 35 me krahët e mi mund të nderë një hark prej bakri. Ti më ke dhënë gjithashtu mburojën e shpëtimit tënd; dora jote e djathtë më ka mbajtur dhe mirësia jote më 36 ka bërë të madh. Ti ke zgjeruar hapat e mi nën veten time dhe këmbët e mia nuk 37 janë penguar . Ikam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam arritur;, nuk jam kthyer prapa 38 para se t'i shkatërroj . I kam goditur vazhdimisht dhe ata nuk kanë mundur të 39 ngrihen përsëri; ata kanë rënë nën këmbët e mia. Ti më ke dhënë forcë për betejën 40 dhe ke bërë të përulen ata që ngriheshin kundër meje; ti ke bërë të kthejnë kurrizin larg; qenë<eos>