text
stringlengths 68
20.8k
|
|---|
<bos>parave që na u vunë në trastat të herë, për të gjetur një shkas kundër nesh, për 19 t'u sulur mbi ne dhe për të na zënë skllevër bashkë me gomarët tonë"\_ Pasi iu afruan kryeshërbëtorit të shtëpisë së Jozefit, folën me të te dera e shtëpisë dhe thanë: 20 21 "Zotëria im, ne zbritëm në të vërtetë herën e këtu për të blerë ushqime; dhe ndodhi që, kur arritëm në vendin ku kaluam natën;, hapëm trastat dhe, ja, paratë secilit prej nesh ndodheshin në grykë të trastës së vet; paratë tona me peshën e 22 tyre të saktë; tani kemi risjellë me vete. Dhe kemi sjellë me vete para të tjera për të blerë ushqime; ne nuk e dimë kush mund t'i ketë vënë paratë tona në trastat 23 tona' Por ai tha: "Qetësohuni, mos u trembni: Perëndia juaj dhe Perëndia e atit tuaj ka vënë një thesar në trastat tuaja. Unë pata paratë tuaja" . Pastaj u solli 24 Simeonin. Ai njeri i futi në shtëpinë e Jozefit, u dha ujë që të lanin këmbët dhe 25 ushqim për gomarët e tyre. Atëherë ata përgatitën dhuratën, duke pritur që Jozefi të vinte në mesditë, sepse kishin dëgjuar që do të rrinin për të ngrënë në atë vend. 26 Kur Jozefi arriti në shtëpi, ata i paraqitën dhuratën që kishin sjellë me vete në 27 shtëpi, dhe u përkulën para tij deri në tokë. Ai i pyeti si ishin dhe tha: Ati juaj, 28 për të cilin më keni folur; a është mirë? Éshtë ende gjallë?" . Ata u përgjegjën: 29 "Shërbëtori yt; ati ynë, është mirë; jeton ende" . Dhe e nderuan duke u përkulur. Pastaj Jozefi ngriti sytë, pa vëllanë e tij Beniaminin; bir i nënës së tij, dhe tha: 30 biri im!' shkak të vëllait të tij, dhe kërkonte vend ku të Hyri kështu në dhomën e tij 31 dhe aty qau. Pastaj lau fytyrën dhe doli; dhe duke i dhënë zemër vetes, tha: 32 "Shtrojeni drekën" . Dreka u shtrua veçmas për të, veçmas për ata dhe për Egjiptasit që hanin veçmas nga ai, sepse Egjiptasit nuk mund të hanin bashkë me 33 Hebrejtë; kjo do të ishte një gjë e neveritshme për Egjiptasit. Kështu ata u ulën përpara tij: i parëlinduri simbas së drejtës së tij të parëbirnisë dhe më i riu simbas 34 Dhe Jozefi urdhëroi që t'u herë më i madh parë "Ky qante.
## Chapter 44
Jozefi dha këtë urdhër kryeshërbëtorit të shtëpisë së tij: "Mbushi trastat e këtyre njerëzve me aq ushqime sa mund të mbajnë dhe vëri paratë e secilit në grykën çdo traste . Përveç kësaj vëre kupën time, kupën prej argjëndi, në e trastës 3 të më të riut, bashkë me paratë e grurit të tij" . Dhe ai bëri ashtu siç i tha Jozefi. 4 Në mëngjes, sa u bë ditë, i nisën ata njerëz me gomarët e tyre. Sapo kishin dalë nga qyteti dhe nuk ishin akoma kur Jozefi i tha kryeshërbëtorit të shtëpisë së tij: "Çohu; ndiqi ata njerëz dhe kur t'i kesh arritur, thuaju atyre: "Pse e shpërblyet të 5 mirën me të keqe? A nuk është ajo me të cilën pi zotëria im dhe që e përdor 6 për të parathënë të ardhmen? Keni vepruar duke u sjellë kështu"" Ai i arriti ata dhe u tha këto fjalë. Atëherë ata iu përgjegjën: Pse zotëria im na drejton fjalë 8 si këto? Shërbyesit e tu duhet ti shmangen një qëndrimi të tillë! Ja, pra, ne të kemi nga vendi i Kanaanit paratë që kishim gjetur në grykën e trastave tona; 9 si mund të vidhnim argjend ose flori nga shtëpia e zotërisë tënd? Ai prej shërbëtorëve të tu të cilit do ti gjendet kupa; të dënohet me vdekje; edhe gjithashtu 10 ne do të bëhemi skllevër të zotërisë tënd" . Ai tha: "Mirë, pra, le të bëhet si thoni 11 ju: ai të cilit do ti gjendet kupa do të bëhet skllavi im dhe ju do të jeni të pafaj" . 12 Kështu secili prej tyre nxitoi të ulë për tokë trastën e vet dhe e hapi. Dhe kryeshërbëtori kontrolloi, duke filluar nga më i moshuari dhe duke mbaruar me 13 më të riun; dhe kupa u gjet në thesin e Beniaminit. Atëherë ata shqyen rrobat 14 tyre, ringarkuan secili gomarin e vet dhe u kthyen në qytet. Juda dhe vëllezërit tij arritën në shtëpinë e Jozefit; që gjendej akoma aty, dhe u shtrinë për tokë para 15 tij. Dhe Jozefi u tha atyre: "Çfarë veprimi është ky që keni bërë? Nuk e dini që 16 një njeri si unë është në gjëndje të parathotë të ardhmen?" Juda u përgjegj: "Ç'do ti themi zotërisë tim? Çfarë fjalë do të përdorim ose si do të mund të justifikohemi? Perëndia ka rigjetur paudhësinë e shërbëtorëve të tu. Ja, jemi skllevër të zotërisë 17 tim; si ne ashtu edhe ai në dorën e të cilit u gjet kupa" Por Jozefi tha: meje një veprim i tillë! Njeriu; në dorën e të cilit u gjet kupa; do të jetë skllavi im; 18 sa për ju, kthehuni në paqe tek ati juaj' Atëherë Juda iu afrua Jozefit dhe i tha: grykën kupa keq rikthyer "Larg
"Të lutem, zotëria im, lejoje shërbëtorin tënd që t'i thotë një fjalë zotërisë tim; dhe 19 mos u zemëro me shërbëtorin tënd, sepse ti je si Faraoni. Zotëria im 1 pyeti 20 shërbëtorët e tij duke thënë: A keni ju baba apo vëlla?" Dhe ne iu përgjegjëm zotërisë tim: "Kemi një baba që është plak me një bir të ri, që i ka lindur në pleqëri; 21 i vëllai ka vdekur, kështu ai ka mbetur i vetmi bir i nënës së tij dhe i ati e do"Atëherë ti u the shërbëtorëve të tu: "Sillmani këtu që të mund ta shoh me e mi" . 22 Dhe ne i thamë zotërisë tim: "Fëmija nuk mund ta lërë atin e tij, sepse po të duhej 23 ta linte, i ati do të vdiste" Por ti u the shërbëtorëve të tu: "Në rast se vëllai juaj 24 më i ri nuk zbret bashkë me ju, ju nuk do ta shihni më fytyrën time" . Kështu që 25 kur u ngjitëm përsëri te shërbëtori yt, ati im, i treguam fjalët e zotërisë tim. 26 Atëherë ati tha: "Kthehuni të na blini pak ushqime" . Ne u përgjegjëm: "Nuk mund të zbresim atje poshtë; do të zbresim vetëm në rast se vjen me ne vëllai më vogël; sepse nuk mund ta shohim fytyrën e atij njeriu po të jetë se vëllai 27 më i vogël nuk është me ne" Dhe shërbëtori yt; ati ynë, na u përgjegj: "Ju e dini 28 që gruaja ime më lindi dy bij; njëri prej tyre më la dhe unë i thashë: Me siguri 29 ai është bërë copë e dhe nuk e kam më qysh atëherë; dhe po të ma hiqni edhe këtë dhe i ndodh ndonjë fatkeqësi, ju do të kallni në varr pleqërinë time 30 të dhembshme"\_ Kështu; pra; kur të arrij te shërbëtori yt; ati im, në qoftë se fëmija 31 nuk është me ne, sepse jeta e tij është e lidhur me atë të fëmijës, do të ndodhë që, sa të shohë që fëmija nuk është me ne, ai ka për të vdekur; dhe shërbëtorët e tu 32 do ta kenë kallur në varr pleqërinë e shërbëtorit tënd, të atit tonë. Tani, me se shërbëtori yt është bërë dorëzanë për fëmijën pranë atit tim dhe i ka thënë: "Në 33 rast se nuk do ta rikthej do të jem për gjithnjë fajtor ndaj atit tim" lejo; pra; tani që shërbëtori yt të mbetet skllav i zotërisë tim në vend të fëmijës, dhe që fëmija të 34 kthehet me vëllezërit e tij. Sepse si mund të rikthehem tek ati im në se sytë ynë ynë ynë çikë parë qenë<eos> |
<bos>fëmija nuk është me mua? Ah, mos e pafsha dhembjen që do të pushtonte atin tim! " qoftë
Atëherë Jozefi nuk e përmbajti dot më veten para tërë të pranishmëve dhe briti: "Nxirrini jashtë të gjithë nga prania ime!" . Kështu nuk mbeti asnjëri me Jozefin kur 2 ai u tregoi vëllezërve të tij se kush ishte. Dhe qau aq fort sa që e dëgjuan edhe vet 3 Egjiptasit, dhe ky lajm arriti edhe në shtëpinë e Faraonit. Pastaj Jozefi u tha vëllezërve të tij: "Unë jam Jozefi, a është ende gjallë ati im?"\_ Por vëllezërit e tij nuk mund t'i përgjigjeshin; sepse ishin të tronditur thellë në praninë e tij . Atëherë Jozefi u tha vëllezërve të tij: Afrohuni, pra, tek unë!" . Ata iu afruan dhe ai u tha: 5 "Unë jam Jozefi, vëllai juaj, që ju e shitët që ta çonin në Egjipt. Por tani mos u trishtoni dhe mos tju vijë që më shitët me qëllim që të çohesha këtu poshtë; sepse Perëndia më ka dërguar para jush për të ruajtur jetën tuaj. Në fakt u bënë dy vjet që ra zija e bukës në vend; dhe do të ketë vjet të tjera gjatë të cilave as 7 do të lërohet, as do të korret. Por Perëndia më ka dërguar para jush, me qëllim që 8 të ruhet diçka mbi tokë dhe për tju shpëtuar jetën me një çlirim të madh. Nuk jeni ju, pra, që më dërguat këtu, por është Perëndia; ai më caktoi si atë i Faraonit, si zot i krejt shtëpisë së tij dhe si qeveritar i tërë vendit të Egjiptit. Nxitoni të riktheheni tek ati im dhe i thoni: "Kështu thotë biri yt Jozefi: Perëndia më ka caktuar 10 si zot i gjithë Egjiptit; zbrit tek unë, mos u vono; ti do të banosh në vendin e Goshenit dhe do jesh afër meje; ti dhe bijtë e tu, bijtë e bijve të kopetë e bagëtive 11 të imta e të trasha dhe gjithçka ti zotëron. Dhe atje unë do të të ushqej, sepse do të ketë edhe vjet të tjera zije, me qëllim që ti të mos katandisesh në mjerim: ti, 12 familja jote dhe gjithçka zotëron" . Dhe ja, tuaja dhe e vëllait tim 13 Beniaminit shohin që është goja ime që ju flet. Tregojani, pra; atit tim tërë lavdinë 14 time këtu në Egjipt dhe gjithçka patë, shpejtoni ta sillni atin tim këtu" Pastaj iu hodh në vëllait të tij Beniamin dhe qau, dhe Beniamini qau i shtrënguar në 15 qafën e tij. Ai gjithashtu tërë vëllezërit e tij dhe qau i shtrënguar me ta. 16 Pastaj vëllezërit e tij filluan të flasin me të. Jehona e kësaj ngjarjeje u përhap në shtëpinë e Faraonit dhe njerëzit thanë: "Kanë ardhur vëllezërit e Jozefit" . Kjo i pëlqeu 17 Faraonit dhe shërbëtorëve të tij. Atëherë Faraoni tha Jozefit: "Thuaju vëllezërve të tu: "Bëni këtë: Ngarkoni kafshët tuaja dhe shkoni; kthehuni në vendin e Kanaanit. 18 keq pesë tu, pesë sytë sytë qafë puthi
Pastaj merrni atin tuaj dhe familjet tuaja, dhe ejani tek unë; unë do tju jap më të
mirat e vendit të Egjiptit dhe do të hani prodhimet më të zgjedhura të vendit" . Ti ke urdhërin t'u thuash atyre: "Bëni këtë: Merrni me vete nga vendi i Egjiptit qerre 20 për të vegjëlit tuaj dhe për tuaja; merrni atin tuaj dha ejani. Dhe mos u shqetësoni për orenditë shtëpiake, sepse sendet më të mira që ka Egjipti do të jenë 21 tuajat"" Bijtë e Izraelit vepruan kështu, dhe Jozefi u dha atyre qerre, simbas 22 urdhërit të Faraonit, si edhe ushqime për udhëtimin. Të gjithëve u dha një rroba për ndërresë për secilin; por Beniaminit i dha treqind sikla argjendi dhe 23 ndërresa veshmbathje; më të mira të Egjiptit, dhjetë gomarica të ngarkuara me grurë, bukë dhe ushqime 24 për atin e tij gjatë udhëtimit. Kështu i nisi vëllezërit e tij dhe, ndërsa ata po iknin; 25 u tha: "Mos u grindni rrugës" Atëherë ata u ngjitën përsëri nga Egjipti dhe arritën 26 Dhe i kallëzuan gjithçka; duke thënë: "Jozefi është ende dhe është qeveritari i gjithë shtetit të Egjiptit" Por zemra 27 atij nuk iu ngroh, sepse nuk u besonte atyre. Po kur ata i treguan tërë fjalët që u kishte thënë Jozefi dhe kur pa që Jozefi kishte dërguar për ta marrë atë, 28 atëherë shpirti i Jakobit atit të tyre, u ringjall dhe Izraeli tha: "Mjaft; djali im gratë palë pesë gjallë qerret
Jozefi është ende gjallë; unë do të shkoj ta shoh para se të vdes"
## Chapter 46
Izraeli, pra, u nis me të gjitha ato që kishte dhe, kur arriti në Beer-Sheba, i bëri 2 fli Perëndisë të atit të tij Isak. Dhe Perëndia i foli Izraelit në vegime nate dhe tha: 3 Jakob, Jakob!" Ai u përgjegj: "Ja ku jam" . Atëherë Perëndia tha: "Unë jam Perëndia; Perëndia i atit tënd; mos ki frikë të zbresësh në Egjipt, sepse aty do të të bëj një komb të madh. Unë do të zbres bashkë me ty në Egjipt dhe do të bëj që 5 sigurisht të kthehesh, dhe Jozefi do të ti mbyllë Atëherë Jakobi u nis nga Beer-Sheba dhe bijtë e Izraelit e hipën Jakobin; atin e tyre, fëmijët e dhe e tyre mbi qerret që Faraoni kishte dërguar për ti mbartur. Kështu ata morën me sytë" vegjël gratë
vete bagëtinë dhe sendet që kishin blerë në vendin e Kanaanit dhe erdhën në Egjipt.<eos> |
<bos>Éshtë fjala për Jakobin me tërë pasardhësit e tij. Ai mori me vete në Egjipt bijtë e tij, bijtë e bijve të tij, bijat e tij dhe bijat e bijve të tij dhe tërë pasardhësit e tij. Këta janë emrat e bijve të Izraelit që erdhën në Egjipt: Jakobi dhe bijtë e tij. I 9 parëlinduri i Jakobit: Rubeni. Bijtë e Rubenit: Hanoku, Pallu, Hetsroni dhe Karmi 10 Bijtë e Simeonit: Jemueli, Jamini, Ohadi, Jakini, Tsohari dhe Sauli, biri 1 një 11 12 Kananease. Bijtë e Levit: Gershomi, Kehathi dhe Merari. Bijtë e Judës: Eri, Onani, Shelahu, Peretsi dhe Zerahu; (por Eri dhe Onani vdiqën në vendin e Kanaanit) . 13 Bijtë e Peretsit qenë: Hetsroni dhe Hamuli. Bijtë e Isakarit: Tola, Puvahu, Jobi 14 15 dhe Shimroni. Bijtë e Zabulonit: Seredi, Eloni dhe Jahleeli. Këta bijtë që Lea i lindi Jakobit në Padan-Aram; përveç bijës së saj Dina. Bijtë dhe bijat e saj 16 ishin gjithsej tridhjetë e tre veta. Bijtë e Gadit: Tsifioni, Haxhi, Shuni, Etsboni, 17 Eri, Arodi dhe Areli. Bijtë e Asherit: Jmna, Jshua, Jshni, Beriahu dhe Serahu 18 motra e tyre. Dhe bijtë e Beriahut: Heberi dhe Malkieli. Këta bijtë e Zilpahut që Labano kishte dhënë bijës së tij Lea; dhe ajo 1 lindi Jakobit: gjithsej 19 gjashtëmbëdhjetë veta. Bijtë e Rakelës, gruas së Jakobit: Jozefi dhe Beniamini. 20 Dhe Jozefi në vendin e Egjiptit; i lindën Manasi dhe Efraimi. Nëna e tyre ishte 21 Asenathi, e bija e Potiferahut, i Onit. Bijtë e Beniaminit: Belahu, Bekeri, 22 Ashbeli, Gerau; Naamani, Ehi, Roshi, Mupimi, Hupimi dhe Ardi. Këta 23 bijtë e Rakelës që lindën Jakobit: gjithsej katërmbëdhjetë veta. Biri i Danit: 24 25 Hushimi. Bijtë e Neftalisë: Jahtseeli, Guni, Jetseri dhe Shilemi. Këta bijtë e Bilhahut; që Labano ia kishte dhënë bijës së tij Rakela dhe që kjo ia lindi 26 Jakobit: gjithsej shtatë veta. Njerëzit që erdhën me Jakobin në Egjipt, pasardhës të tij, pa llogaritur e bijve të Jakobit; ishin gjithsej gjashtëdhjetë e gjashtë veta. 27 Bijtë e Jozefit, që i lindën në Egjipt, ishin dy. Tërë personat e familjes së Jakobit 28 Por Jakobi dërgoi para tij Judën me qëllim që ta fuste në vendin e Goshenit. Dhe kështu ata arritën në vendin Goshenit. Atëherë Jozefi e mbrehu qerren e tij dhe mori të përpjetën për në qenë qenë prift qenë qenë gratë
Goshen që të takonte Izraelin; atin e tij; sa e pa, iu hodh në dhe qau gjatë i qafë
30 shtrënguar pas tij. Dhe Izraeli tha Jozefit: "Tani le të vdes, sepse pashë fytyrën 31 tënde dhe ti je akoma gjallë" . Atëherë Jozefi u tha vëllezërve të tij dhe familjes të atit të tij: "Do të ngjitem për ta njoftuar Faraonin dhe do ti them: "Vëllezërit e mi 32 dhe familja e atit tim, që ishin në vendin e Kanaanit, kanë ardhur tek unë. Ata janë barinj, sepse kanë qenë gjithnjë rritës bagëtish; dhe kanë sjellë me vete kopetë 33 tyre dhe gjithçka zotërojnë" Kur Faraoni do tju thërrasë dhe do t'ju thotë: "Me 34 ç'punë merreni?" , ju do ti përgjigjeni: "Shërbëtorët e tu kanë qënë rritës bagëtish nga fëmijëria e deri sot, si ne ashtu dhe etërit tanë" , që të keni mundësi të banoni në vendin e Goshenit. Sepse Egjiptasit ndiejnë neveri për tërë barinjtë" .
## Chapter 47
Jozefi shkoi, pra; të njoftojë Faraonin dhe i tha: "Ati im dhe vëllezërit e mi, me gjithë kopetë e tyre, të bagëtive të imta dhe të trasha dhe me gjithçka kanë, kanë 2 ardhur nga vendi i Kanaanit; dhe ja, tani ndodhen në vendin e Goshenit" . Pastaj 3 mori nga vëllezërit e tij dhe ia paraqiti Faraonit. Atëherë Faraoni u tha vëllezërve të Jozefit: "Me ç'punë merreni?" . Ata iu përgjigjën Faraonit: "Shërbëtorët 4 e tu janë barinj, si ne ashtu dhe etërit tanë"\_ Pastaj thanë Faraonit: "Kemi ardhur për të banuar në këtë vend, sepse nuk kishte më kullota për kopetë e shërbëtorëve të tu, sepse ka zi të madhe në vendin e Kanaanit. Lejona tani që shërbëtorët e tu të 5 banojnë në vendin e Goshenit"\_ Atëherë Faraoni ia drejtoi fjalën Jozefit, duke i thënë: Ati yt dhe vëllezërit e tu erdhën te ti; vendi i Egjiptit është në dispozicionin banojnë edhe në vendin e Goshenit. Dhe në se ti di që midis tyre ka njerëz të zotë, caktoji kryeintendentë të bagëtisë sime" . Pastaj Jozefi e 8 tij, te Faraoni dhe ia paraqiti. Dhe Jakobi bekoi Faraonin. Atëherë Faraoni i tha 9 Jakobit: "Sa vjet ke që jeton?" Jakobi iu përgjegj Faraonit: "Vitet e shtegtimit tim janë njëqind e tridhjetë; vitet e jetës sime kanë qenë të pakta dhe të këqija; dhe nuk e kanë arritur numrin e viteve të jetës së etërve të mi, në ditët e shtegtimit të 10 11 tyre" . Jakobi e bekoi përsëri Faraonin dhe u largua nga prania e Faraonit. Kështu Jozefi vendosi atin e tij dhe vëllezërit e tij dhe u dha atyre një pronë në vendin pesë qoftë çoi
Egjiptit, në pjesën më të mirë të vendit, në krahinën e Ramsesit, ashtu siç kishte 12 urdhëruar Faraoni. Dhe Jozefi e mbajti me bukë të atin, të vëllezërit dhe tërë 13 familjen e të atit duke i furnizuar sipas numrit të bijve. Ndërkaq në të gjithë vendin nuk kishte bukë, sepse zija e bukës ishte shumë e madhe; vendi Egjiptit 14 dhe vendi i Kanaanit vuanin nga uria. Jozefi mblodhi tërë paratë që gjendeshin në vendin e Egjiptit dhe në vendin e Kanaanit në këmbim të grurit që ata blinin; dhe 15 këto para Jozefi i çoi në shtëpinë e Faraonit. Por kur në vendin e Egjiptit dhe në vendin e Kanaanit nuk pati më para, tërë Egjiptasit erdhën te Jozefi dhe thanë: "Na jep bukë! Pse duhet të vdesim para syve të tu? Sepse paratë tona kanë mbaruar" . 16 Jozefi tha: 'Jepni bagëtinë tuaj; dhe unë do t'ju jap bukë në këmbim të bagëtisë 17 suaj, në se i keni mbaruar paratë" . Atëherë ata i çuan Jozefit bagëtinë e tyre; dhe Jozefi u dha atyre bukë në këmbim të kuajve të tyre, të kopeve të tyre me dele, të qeve dhe të gomarëve. Kështu i furnizoi me bukë për atë vit në këmbim të 18 gjithë bagëtisë së tyre. Mbasi kaloi ai vit, u kthyen tek ai vitin pasues dhe thanë: "Nuk mund tja fshehim zotërisë tonë që, me se paratë mbaruan dhe kopetë e bagëtisë sonë janë bërë pronë e zotërisë tonë, nuk mbetet tjetër që zotëria ime 19 mund të na marrë veç trupave tonë dhe tokave tona. Pse duhet të mbarojmë para syve të tu, ne dhe tokat tona? Blina ne dhe tokat tona në këmbim të bukës, dhe ne me tokat tona do të jemi skllevër të Faraonit; na jep të mbjellim që të mund të jetojmë 20 dhe jo të vdesim; dhe toka të mos shndërrohet në një shkretëtirë" Kështu Jozefi bleu për Faraonin tërë tokat e Egjiptit, sepse Egjiptasit shitën secili arën e vet; me 21 që ishin goditur rëndë nga zija e bukës. Kështu vëndi u bë pronë e Faraonit. Sa 22 për popullin; e zhvendosi nëpër qytete; në të katër anët e Egjiptit; vetëm tokat e priftërinjve nuk i bleu, sepse priftërinjtë merrnin furnizime nga Faraoni dhe rronin 23 nga furnizimet që u jepte Faraoni; për këtë arsye ata nuk shitën tokat e tyre. Por Jozefi tha popullit: Ja, sot ju bleva ju dhe tokat tuaja për Faraonin; ja ku e 24 keni farën; mbillni tokën; në kohën e korrjes, të pestën pjesë do t'ia jepni Faraonit dhe katër pjesë do të jenë tuajat për të siguruar farën e arave, ushqimin tuaj dhe të personave të shtëpisë suaj dhe për ushqimin e fëmijëve tuaj' Dhe ata thanë: "Ti na shpëtove jetën! Paçim hir në e zotërisë tonë, dhe ne do të jemi skllevërit e 26 Faraonit"Jozefi e bëri ligj këtë në vendin e Egjiptit; cili vazhdon edhe sot e qoftë qenë asgjë sytë<eos> |
<bos>kësaj dite dhe sipas të cilit e pjesë e korrjes duhet t'i jepet Faraonit. Vetëm pesta
27 tokat e priftërinjve nuk u bënë pronë e Faraonit. Kështu Izraeli banoi në vendin e Egjiptit, në vendin e Goshenit; aty ata patën prona, frytdhënës dhe u shumuan 28 fort. Jakobi jetoi në vendin e Egjiptit shtatëmbëdhjetë vjet dhe kohëzgjatja e 29 jetës së Jakobit qe njëqind e dyzet e shtatë vjet. Kur koha e vdekjes po i afrohej Izraelit, ai thirri të birin Jozef dhe i tha: "Në paça gjetur hir në e vëre dorën tënde poshtë kofshës sime dhe sillu me mua me mirëdashje dhe besnikëri; të lutem; 30 mos më varros në Egjipt! Por kur do të pushoj me etërit e mi; më nxirr jashtë 31 Egjiptit dhe më varros në varrin e tyre!" . Ai u përgjigj: "Do të bëj si thua ti" Atëherë Jakobi tha: "Betomu' Dhe Jozefi iu betua. Pastaj Izraeli, duke u mbështetur qenë sytë tu, te koka e shtratit; ra në adhurim.
## Chapter 48
Mbas këtyre gjërave; ndodhi që thanë Jozefit: 'Ja, ati yt është i sëmurë" . 2 Kështu ai mori me vete dy bijtë e tij, Manasin dhe Efraimin. Kur thanë Jakobit: "Ja, biri yt Jozefi po vjen te ti" Izraeli mblodhi tërë forcat dhe u ul mbi shtratin e 3 tij. Atëherë Jakobi i tha Jozefit: "Perëndia plotfuqishëm m'u shfaq në Luc, në 4 vendin e Kanaanit, më bekoi dhe më tha: "Ja, unë do të të bëj frytdhënës, do të të shumoj, do të bëj prej teje një shumicë popujsh dhe do t'u jap këtë vend 5 pasardhësve të tu pas teje; si pronë përjetë" . Tani dy bijtë e tu, që të kanë lindur në vendin e Egjiptit para se unë të vija tek ti në Egjipt, janë të mitë. Efraimi dhe Manasi janë të mitë, ashtu si Rubeni dhe Simeoni. Por bijtë që ke lindur mbas tyre do të jenë të tutë; në territorin e trashëgimisë së tyre do të thirren me emrin e 7 vëllezërve të tyre. Sa për mua; ndërsa po kthehesha nga Padani, Rakela vdiq pranë meje gjatë udhëtimit, në vendin e Kanaanit; aty afër Efratës; dhe e varrosa atje, në 8 rrugën e Efratës, që është Betlemi" Kur Izraeli pa bijtë e Jozefit, tha: "Kush janë 9 këta?" . Jozefi iu përgjegj të atit: Janë fëmijët e mi që Perëndia më ka dhënë këtu"\_ 10 Atëherë ai tha: "M'i afro dhe unë do ti bekoj"\_ Tani e Izraelit ishin venitur për shkak të moshës dhe nuk shihte fare. Jozefi i afroi ata dhe ai i puthi dhe i përqafoi. 11 Pastaj Izraeli tha Jozefit: "Unë nuk mendoja të shikoja përsëri fytyrën tënde, sytë
12
por tani Perëndia më dha mundësinë të shikoj edhe pasardhësit e tu" Jozefi i 13 tërhoqi nga gjunjët e të atit dhe u përul me fytyrën në tokë. Pastaj Jozefi i mori që të dy: Efraimin në të djathtë të tij dhe në të majtë të Izraelit, Manasin në të majtë 14 të tij dhe në të djathtë të Izraelit, dhe i afroi pranë atij. Atëherë Izraeli zgjati dorën e tij të djathtë dhe e vuri mbi kryet e Efraimit që ishte më i riu; dhe vuri dorën tij të majtë mbi kryet e Manasit duke kryqëzuar duart, ndonëse Manasi ishte 1 15 parëlinduri. Kështu bekoi Jozefi dhe tha: "Perëndia; para të cilit ecën etërit e mi Abrahami dhe Isaku; Perëndia që më ka ushqyer qysh prej lindjes sime deri më sot; 16 Engjëlli që më ka çliruar nga e keqe; le t'i bekojë këta fëmijë! Le të quhen 17 mbi tokë!" Kur Jozefi pa që i ati kishte vënë dorën e djathtë mbi kokën e Efraimit; kjo nuk i pëlqeu; prandaj ai kapi dorën e atit të tij për ta hequr nga kryet e Efraimit 18 dhe për ta vënë mbi kryet e Manasit. Pastaj Jozefi i tha atit të tij: "Jo kështu, ati im, sepse i parëlinduri është ky këtu; vëre dorën tënde të djathtë mbi kryet e tij" . 19 Por i ati refuzoi dhe tha: "E di, biri im; e di; edhe ai do të bëhet një popull, edhe ai do të jetë madh; megjithatë, vëllai yt më i vogël do të bëhet më madh se ai, dhe 20 pasardhësit e tij do të bëhen një mori kombesh" Dhe atë ditë i bekoi duke thënë: "Për ty Izraeli ka për të bekuar, duke thënë: "Perëndia të të bëj si Efraimi dhe si 21 Manasi!"" Kështu ai e vuri Efraimin para Manasit. Pastaj Izraeli i tha Jozefit: unë kam për të vdekur pas pak, por Perëndia do të jetë me ju dhe do t'ju çojë 22 përsëri në vendin e etërve tuaj . Veç kësaj, ty po të jap një pjesë më të madhe në krahasim me vëllezërit e atë që fitova nga Amorejtë me shpatën dhe harkun tim" . çdo "Ja, tu,
## Chapter 49
Pastaj Jakobi thirri bijtë e tij dhe tha: "Mblidhuni që unë t'ju njoftoj çfarë do 2 tju ndodhë në ditët e ardhshme . Mblidhuni dhe dëgjoni, 0 bijtë e Jakobit! Dëgjoni 3 Izraelin, atin tuaj! Ruben, ti je i parëlinduri im; forca ime, filli i fuqisë sime, i 4 dalluar për dinjitet dhe për forcë. rrëmbyer si uji; ti nuk do të kesh epërsinë; 5 sepse hipe mbi shtratin e atit tënd dhe e përdhose. Ai hipi mbi shtratin tim. Simeoni
dhe Levi janë vëllezër: shpatat e tyre janë vegla dhune. Mos hyftë shpirti im në mendjen e tyre, lavdia ime mos u bashkoftë me kuvendin e tyre! Sepse në mërinë e tyre kanë vrarë njerëz, në kryeneçësinë e tyre u kanë prerë leqet e këmbëve demave. Mallkuar mëria e tyre; sepse ka qënë e egër, dhe tërbimi i tyre sepse ka qënë 8 mizor! Unë do ti ndaj te Jakobi dhe do ti shpërndaj te Izraeli . Judë, vëllezërit e tu do të të lavdërojnë; dora jote do të jetë mbi zverkun e armiqve të bijtë e atit 9 tënd do të përkulen para teje. Juda është një luan i ri; ti zë fill nga preja; biri im; 10 ai përkulet, struket si një luan; si një luaneshë; kush guxon ta zgjojë? Skeptri nuk do t'i hiqet Judës, as bastuni komandimit nga këmbët e tij, deri sa të vijë 11 Shilohu; dhe atij do t'i binden popujt. Ai e lidh gomarin e tij të vogël në pjergull dhe kërriçin e gomaricës së tij në pjergullën më të mirë; i lan rrobat e tij në verë dhe 12 mantelin e tij në gjakun e rrushit. Ai i ka të ndritura nga vera dhe dhëmbët 13 bardha nga qumështi. Zabuloni do të banojë në breg të deteve; dhe do të përbëjë 14 një vendstrehim për anijet; kufiri i tij do të zgjatet drejt Sidonit. Isakari është 15 një gomar fuqishëm; i shtrirë nëpër vathë. Ai e pa që çlodhja është e mirë dhe që vendi është i këndshëm; ai përkuli kurrizin për të mbajtur peshën dhe u bë një 16 shërbëtor i punës së detyruar: Dani do ta gjykojë popullin e tij, si një nga fiset 17 Izraelit. Dani do të jetë një gjarpër në rrugë, një nepërkë nëpër shteg, që kafshon 18 thembrat e kalit, kështu që kalorësi rrëzohet së prapthi. Unë pres shpëtimin tënd, 19 Zot! Një bandë grabitësish do të sulmojë Gadin, por edhe ai do ti sulmojë 20 këmba këmbës. Nga Asheri do të vijë buka e shijshme dhe ai do të japë kënaqësira 21 22 reale. Neftali është një drenushe e lënë e lirë, ai thotë fjalë të bukura. Jozefi është një degë e një druri frytdhënës; një degë e një druri frytdhënës që ndodhet 23 pranë një burimi; degët e tij shtrihen mbi murin. Harkëtarët e kanë provokuar; 24 1 kanë hedhur shigjeta, e kanë ndjekur; por harku i tij ka mbetur i fortë; krahët tij janë përforcuar nga duart e të Fuqishmit të Jakobit (e atij që është bariu dhe 25 shkëmbi i Izraelit), nga Perëndia e atit tënd që do të të ndihmojë dhe nga Shumë i Larti që do të të bekojë me bekimet e qiellit nga lart, me bekimet e humnerës që 26 ndodhet poshtë, me bekimet e sisëve dhe gjirit të nënës. Bekimet e atit tënd ua qoftë tu; sytë<eos> |
<bos>kalojnë bekimeve të të parëve të mi, deri në majat e kodrave të përjetshme. Ata do 27 të jenë mbi kryet e Jozefit dhe mbi kurorën e atij që u nda nga vëllezërit e tij. Beniamini është një ujk grabitqar; në mëngjes ha gjahun dhe në mbrëmje ndan prenë. 28 Tërë këta janë dymbëdhjetë fiset e Izraelit; dhe pikërisht këtë u tha ati i tyre kur 29 i bekoi. I bekoi duke i dhënë secilit një bekim të veçantë. Pastaj Jakobi i urdhëroi duke thënë: "Unë jam duke u ribashkuar me popullin tim; më varrosni pranë etërve 30 të mi në shpellën që ndodhet në arën e Efron Hiteut, në shpellën që është në fushën e Makpelahut përballë Mamres; në vendin e Kanaanit; atë që Abrahami bleu 31 në arën nga Efron Hiteu, si vendvarrim; pronë e tij. Atje u varrosën Abrahami dhe Sara, gruaja e tij, aty u varrosën Isaku dhe Rebeka, e shoqja, dhe aty unë varrosa 32 33 Lean. Ara dhe shpella që ndodhet aty u blenë nga bijtë e Hethit" Kur Jakobi mbaroi së dhëni këto urdhëra bijve të tij, mblodhi këmbët në shtrat dhe vdiq; dhe u bashkua me popullin e tij.
## Chapter 50
2 Atëherë Jozefi u hodh mbi fytyrën e të atit; qau mbi të dhe e Pastaj Jozefi urdhëroi mjekët që ishin në shërbim të tij të balsamosnin të atin; dhe mjekët 3 balsamosën Izraelin: U deshën dyzet ditë, sepse e tillë ishte koha e nevojshme për balsamimin; dhe Egjiptasit e qanë shtatëdhjetë ditë. Kur kaluan ditët e zisë të mbajtura për të, Jozefi foli në shtëpinë e Faraonit duke thënë: "Në se kam 5 gjetur hirin tuaj, i thoni Faraonit këto fjalë: Ati im më ka vënë të betohem dhe më ka thënë: 'Ja, unë jam duke vdekur; më varros në varrin që kam gërmuar në vendin e Kanaanit" . Tani, pra, më lejo të ngjitem për të varrosur atin tim, pastaj do të kthehem" Faraoni u përgjegj: "Ngjitu dhe varrose atin tënd ashtu si të ka vënë të betohesh" Atëherë Jozefi u ngjit për të varrosur të atin; dhe me të u ngjitën tërë shërbëtorët e Faraonit, të moshuarit e shtëpisë së tij dhe tërë të moshuarit e vendit të Egjiptit; dhe tërë shtëpia e Jozefit, vëllezërit e tij dhe shtëpia e të atit. Në vendin e Goshenit lanë vetëm fëmijët e tyre të vegjël, kopetë me bagëtinë e imët 9 dhe me bagëtinë e trashë. Me të u ngjitën lart gjithashtu qerre dhe kalorës; aq sa 10 u formua një vargan i madh njerëzish. Me të arritur në lëmin e Atadit, që është puthi. qoftë
përtej Jordanit, u dëgjuan vajtime të mëdha dhe solemne; dhe Jozefi mbajti shtatë 11 ditë zi për të atin. Kur banorët e vendit; Kananejtë, panë zinë në lëmin e Atadit; thanë: "Kjo është një zi e madhe për Egjiptasit!' Prandaj ai vend u quajt 12 Abel-Mitsraim dhe ndodhet përtej Jordanit. Bijtë e tij bënë për të atë që ai i 13 kishte urdhëruar . Bijtë e tij e bartën në vendin e Kanaanit dhe e varrosën në shpellën e fushës së Malkpelahut; përballë Mamres; që Abrahami e kishte blerë 14 bashkë me arën nga Efron Hiteu; si vendvarrim, pronë e tij. Mbasi varrosi të atin, Jozefi u kthye në Egjipt bashkë me vëllezërit e tij dhe me të gjithë ata që ishin 15 ngjitur deri atje për të varrosur atin e tij. Vëllezërit e Jozefit kur panë se ati tyre vdiq, thanë: "Mos vallë Jozefi na mban inat dhe merr hak për tërë të keqen që i kemi 16 bërë?"\_ Atëherë i çuan fjalë Jozefit: Ati yt para se të vdiste dha këtë porosi duke 17 thënë: "Kështu do ti thoni Jozefit: "Falu vëllezërve të tu të keqen që të kanë bërë, mëkatin e tyre, sepse të kanë bërë keq" . Falu; pra, tani krimin shërbëtorëve të 18 Perëndisë të atit tënd" . Jozefi qau kur i folën kështu. Pastaj erdhën edhe vëllezërit 19 tij dhe u shtrinë para tij, dhe i thanë: ne jemi shërbëtorët e tu' Jozefi u tha 20 atyre: "Mos u trembni, se mos jam unë në vend të Perëndisë? . Ju keni kurdisur të këqija kundër meje, por Perëndia ka dashur që ti shërbejë së mirës, për të kryer 21 atë që po ndodh sot: të mbash gjallë një popull të shumtë. Tani, pra, mos kini frikë; unë do të siguroj ushqimin për ju dhe për bijtë tuaj' Kështu u dha zemër dhe 22 1 foli zemrës së tyre me ëmbëlsi. Kështu Jozefi banoi në Egjipt, ai dhe shtëpia 23 të atit; dhe jetoi njëqind e dhjetë vjet. Jozefi pa bijtë e Efraimit deri në brezninë 24 e tretë; edhe bijtë e Makirit, bir i Manasit, lindën mbi gjunjët e tij. Pastaj Jozefi u tju çojë me siguri nga ky vend në vendin që i premtoi me betim Abrahamit, Isakut 25 dhe Jakobit" Pastaj Jozefi i vuri të betohen bijtë e Izraelit, duke thënë: "Perëndia 26 me siguri do tju vizitojë; atëherë ju do ti hiqni kockat e mia që këtej" Pastaj Jozefi vdiq në moshën njëqind e dhjetë vjeç; e balsamosën dhe e futën në një arkivol 'Ja, në Egjipt.
## Exodus
## Chapter 1
Këta janë emrat e bijve të Izraelit që erdhën në Egjipt me Jakobin:. Secili prej 2 3 tyre erdhi me familjen e tij: Rubeni, Simeoni, Levi dhe Juda, Isakari, Zabuloni 5 dhe Beniamini, Dani dhe Naftali, Gadi dhe Asheri. Tërë njerëzit që kishin dalë nga gjaku i Jakobit arrinin shtatëdhjetë veta (Jozefi ndodhej tashmë në Egjipt) Pastaj Jozefi vdiq, dhe po ashtu vdiqën tërë vëllezërit e tij dhe gjithë ai brez. Dhe bijtë e Izraelit frytdhënës; u shumëzuan fort dhe u bënë të shumtë, u bënë 8 jashtëzakonisht të fortë; dhe vendi u mbush me ta. Por tani doli në Egjipt një 9 mbret i ri, që nuk e kishte njohur Jozefin. Ai i tha popullit të tij: "Ja, populli i 10 Të përdorim; pra, dinakëri ndaj tyre, me qëllim që të mos shumëzohen dhe, në rast lufte të mos bashkohen me 11 armiqtë tanë dhe të luftojnë kundër nesh, dhe pastaj të largohen nga vendi" . Vunë; pra, kryeintendentë të punimeve mbi ta, me qëllim që t'i shtypnin me angaritë 12 tyre. Kështu ata i ndërtuan Faraonit qytetet-depozitë Pitom dhe Raamses. Por sa më tepër i shtypnin; aq më shumë shtoheshin dhe përhapeshin; prandaj Egjiptasit 13 arritën të kenë shumë frikë nga bijtë e Izraelit, dhe Egjiptasit i detyruan bijtë e 14 Izraelit t'u shërbenin me ashpërsi, dhe ua nxinë jetën me një skllavëri të vrazhdë, duke i futur në punimin e argjilës dhe të tullave si dhe në çdo Iloj pune në ara. 1 15 detyronin t'i bënin tërë këto me ashpërsi. Mbreti Egjiptit u foli edhe 16 mamive hebre; nga të cilat njëra quhej Shifrah dhe tjetra Puah, dhe u tha: "Kur do të ndihmoni hebre lindëse, dhe do ti shihni të ulura në ndenjësen e lindjes, 17 në rast se fëmija është mashkull, vriteni; po të jetë femër, lëreni të jetojë" . Por mamitë frikë nga Perëndia dhe nuk bënë ashtu siç i kishte urdhëruar mbreti i 18 Egjiptit; por i lanë gjallë fëmijët meshkuj . Atëherë mbreti i Egjiptit thirri mamitë 19 dhe u tha: "Pse e bëtë këtë dhe latë gjallë fëmijët meshkuj?" Mamitë iu përgjigjën Faraonit: "Sepse hebre nuk janë si egjiptase, por janë të qenë punë gratë patën gratë gratë<eos> |
<bos>20 fuqishme dhe lindin para se t'u vijë mamia pranë" . Dhe Perëndia u bëri të mirë 21 këtyre mamive; dhe populli u shtua dhe u bë jashtëzakonisht fortë. Kështu, 22 duke se ato mami kishin frikë nga Perëndia, ky u dha familje më vete. Atëherë Faraoni i dha këtë urdhër tërë popullit të tij duke thënë: "Çdo mashkull që lind, hidheni në lumë; por lini gjallë tërë femrat" qenë
## Chapter 2
2 Por një njeri i shtëpisë së Levit shkoi e mori për grua një bijë të Levit. Dhe gruaja u ngjiz dhe lindi një bir; dhe, duke që ishte i bukur, e mbajti fshehur tre 3 muaj . Por; kur nuk mundi ta mbante më të fshehur, mori një kanistër prej xunkthi, leu me bitum dhe katran; vendosi në të fëmijën dhe e la në kallamishtën në bregun 4 lumit. Motra e fëmijës rrinte në një farë largësie për të mësuar se çfarë do t'i 5 ndodhte. Por vajza e Faraonit zbriti për tu larë në lumë, ndërsa shërbëtoret e saj shëtisnin buzë lumit. Ajo pa kanistrën në kallamishte dhe dërgoi shërbëtoren e saj ta marrë . E hapi dhe pa fëmijën; dhe ja, i vogli po qante; asaj iu dhimbs dhe tha: "Ky është një fëmijë hebre" . Atëherë motra e fëmijës tha bijës së Faraonit: A duhet të shkoj të thërras një tajë nga hebre që ta mëndë këtë fëmijë për ty?" 8 E bija e Faraonit iu përgjegj: "Shko" Dhe vajza shkoi të thërrasë nënën e fëmijës. Dhe bija e Faraonit i tha: "Merre me vete këtë fëmijë, mënde për mua; dhe unë do 10 të të jap pagën tënde"\_ Kështu gruaja e mori fëmijën dhe e mëndi. Kur fëmija u rrit;, ajo ia bijës së Faraonit; ai u bë bir i saj dhe ajo e quajti Moisi, duke thënë: 11 "Sepse unë e nxora nga uji" . Në ato ditë, kur Moisiu ishte rritur, ndodhi që ai doli për të gjetur vëllezërit e tij dhe vuri re se bënin të rënda; dhe pa një Egjiptas 12 Dhe vështroi andej e këtej dhe, duke se nuk kishte njeri, e vrau Egjiptasin dhe e fshehu pastaj nën rërë. 13 Ditën e nesërme doli dhe pa dy burra hebrenj që po grindeshin; ai tha atij që 14 kishte faj: "Pse e rreh shokun tënd?" . Por ai iu përgjigj: "Kush të ka vënë prijës dhe gjykatës mbi ne? Mos do të më vrasësh siç vrave Egjiptasin?" . Atëherë Moisiu parë gratë çoi punë parë
15 u tremb, dhe tha: "Me siguri kjo gjë dihet nga të gjithë" . Kur Faraoni dëgjoi të flitej për ngjarjen, kërkoi të vrasë Moisiun; por Moisiu iku nga prania e Faraonit 16 dhe u vendos në vendin e Madianit; dhe u ul afër një pusi. Por Madianit kishte shtatë bija; dhe ato erdhën për të mbushur ujë dhe për të mbushur koritat për 17 ti dhënë të pijë kopesë së atit të tyre. Por erdhën disa barinj dhe i përzunë. Atëherë Moisiu u ngrit dhe u erdhi në ndihmë, duke dhënë të pijë kopesë së tyre. 18 19 Kur shkuan te Reueli, ati i tyre, ai u tha: "Vallë si u kthyet shpejt sot?" Ato u përgjigjën: "Një Egjiptas na liroi nga duart e barinjve; përveç kësaj mbushi 20 ujë për ne dhe i dha të pijë kopesë" Atëherë ai u tha bijave të tij: "Po ai ku është? 21 Pse e latë këtë njeri? Thirreni; të vijë të hajë" . Dhe Moisiu të banojë tek 22 ai njeri; dhe ai i dha Moisiut për grua bijën e tij, Seforën. Pastaj ajo lindi një bir 23 që ai e quajti Gershom; sepse tha: "Unë jam mik në dhe të huaj" Por ndodhi që, mbas një kohe të gjatë vdiq mbreti i Egjiptit, dhe bijtë e Izraelit rënkonin për shkak të skllavërisë; ata bërtitën dhe britma e tyre për shkak të skllavërisë u ngjit deri tek 24 Perëndia. Kështu Perëndia dëgjoi rënkimin e tyre, dhe Perëndisë iu kujtua 25 besëlidhja që kishte përfunduar me Abrahamin; me Isakun dhe me Jakobin: Dhe prifti kaq pranoi
Perëndia shikoi bijtë e Izraelit, dhe Perëndia u kujdes për ta.
## Chapter 3
Ndërkaq Moisiu po kulloste kopenë e Jethros, vjehrrit të tij dhe 1 Madianit; 2 ai e kopenë matanë shkretëtirës dhe arriti në malin e Perëndisë, në Horeb. Dhe Engjëlli i Zotit iu shfaq në një flakë zjarri, në mes të një ferrishtjeje. Moisiu vështroi 3 dhe ja që ferrishtja po digjej nga zjarri, por nuk konsumohej . Atëherë Moisiu tha: "Tani do të zhvendosem për të këtë shfaqje madhështore: pse ferrishtja nuk po konsumohet!" Zoti vuri re që ai ishte zhvendosur për të dhe Perëndia e thirri 5 nga mesi i ferrishtes dhe i tha: "Moisi, Moisi!" Aiu përgjigj: "Ja ku jam" Perëndia tha: "Mos u afro këtu: hiq sandalet nga këmbët, sepse vendi në të cilin ndodhesh është vend 1 shenjtë" Pastaj tha dhe këto fjalë: "Unë jam Perëndia i atit tënd, prift = çoi parë parë,
Perëndia i Abrahamit, Perëndia i Isakut dhe Perëndia i Jakobit" . Dhe Moisiu fshehu
fytyrën e tij, sepse kishte frikë të shikonte Perëndinë. Pastaj Zoti tha: "Sigurisht që e kam pikëllimin e popullit tim që ndodhet në Egjipt dhe e kam dëgjuar 8 parë
britmën e tij për shkak të shtypësve të tij, sepse i njoh vuajtjet e tij. Kështu zbrita për ta çliruar nga dora e Egjiptasve dhe për ta çuar nga ky vend në një vend të mirë dhe të hapur, në një vend ku rrjedh qumështi dhe mjalti, në vendin ku ndodhen
Kananejtë, Hitejtë, Amorejtë, Perezejtë, Hivejtë dhe Jebusejtë. Dhe tani, ja britma e bijve të Izraelit ka arritur deri tek unë, dhe kam parë gjithashtu se si Egjiptasit i 10
popullin tim; bijtë e Izraelit; nga Egjipti" . Por Moisiu i tha Perëndisë: "Kush jam 12
shtypin. Prandaj eja dhe unë do të të dërgoj te Faraoni me qëllim që ta nxjerrësh 11
unë që të shkoj te Faraoni dhe t'i nxjerr bijtë e Izraelit nga Egjipti?" . Perëndia tha: "Unë do të jem me ty, dhe kjo do të jetë për ty shenja që të kam dërguar unë: Kur ta kesh nxjerrë popullin nga Egjipti, ju do t'i shërbeni Perëndisë mbi këtë mal' 13
emri i tij?" , ç'përgjigje duhet t'u jap?" Perëndia i tha Moisiut: "UNÉ JAM AI QÉ JAM" . Pastaj tha: "Do t'u thuash kështu bijve të Izraelit: "UNÉ JAM-i më ka 15
Atëherë Moisiu i tha Perëndisë: Ja, kur të shkoj te bijtë e Izraelit dhe tu them: "Perëndia i etërve tuaj më ka dërguar te ju" , po të jetë se ata më thonë: "Cili është 14
dërguar tek ju"" . Perëndia i tha akoma Moisiut: "Do t'u thuash kështu bijve të Izraelit: "Zoti, Perëndia i etërve tuaj, Perëndia i Abrahamit; Perëndia i Isakut dhe Perëndia i Jakobit më ka dërguar tek ju. Ky është emri im përjetë. Ky ka për të qenë 16
dhe kam parë atë që ju bëjnë në Egjipt; dhe kam thënë: Nga shtypja e Egjiptit do tju çoj në vendin e Kananejve, të Hitejve, të Amorejve, të Perezejve, të Hivejve 18<eos> |
<bos>gjithnjë emri im me të cilin do të kujtohem nga të gjitha breznitë" Shko dhe mblidh pleqtë e Izraelit dhe u thuaj atyre: "Zoti, Perëndia i etërve tuaj, Perëndia i Abrahamit; Isakut dhe i Jakobit m'u shfaq, duke thënë: Unë patjetër ju kam vizituar 17
dhe të Jebusejve; në një vend ku rrjedh qumësht dhe mjaltë" Dhe ata do ti binden zërit tënd; dhe ti dhe pleqtë e Izraelit do të shkoni te mbreti i Egjiptit dhe do t'i thoni: "Zoti, Perëndia i Hebrenjve na doli përpara; dhe tani na lër të shkojmë dhe të bëjmë 19
dorë e fuqishme. Atëherë unë do të shtrij dorën time dhe do të godas Egjiptin me të gjitha mrekullitë që unë do të bëj në mes tyre; pas kësaj ai do tju lërë të ikni. 21
tri ditë rrugë në shkretëtirë, që t'i bëjmë fli Zotit, Perëndisë tonë". Por unë e di që mbreti Egjiptit nuk do t'ju lejojë të shkoni, veç po të jetë i shtrënguar nga një 20
Dhe do t'i jap këtij populli të mira para syve të Egjiptasve; dhe do të ndodhë që
22
kur të niseni, nuk do të shkoni duarbosh; por çdo grua do t'i kërkojë fqinjës së saj dhe gruas që banon në shtëpinë e saj sende argjendi, sende ari dhe rroba; dhe ju do t'ua vini në shtat bijve dhe bijave tuaja; kështu do t'i zhvishni Egjiptasit" .
## Chapter 4
Moisiu u përgjigj dhe tha: "Por ja, ata nuk do të më besojnë as do ti binden 2 zërit tim; sepse do të thonë: "Zoti nuk të është shfaqur"" \_ Atëherë Zoti tha: 3 "Ç'është ajo që ke në dorë?" Ai u përgjegj: "Një bastun' Zoti tha: "Hidhe për tokë" Ai e hodhi për tokë, dhe ai u bë një gjarpër, para të cilit Moisiu iku me vrap. 4 Atëherë Zoti tha Moisiut: "Zgjate dorën dhe nga bishti" . (Ai zgjati dorën 5 dhe e mori, dhe në dorën e tij ai u bë një bastun) "Këtë ke për të bërë" , tha Zoti, Perëndia i Isakut dhe Perëndia i Jakobit të është shfaqur" Zoti i tha akoma: "Tani vër dorën në gjirin tënd" . Dhe ai vuri dorën e tij në gji dhe pastaj e tërhoqi, dhe ja, dora ishte lebrosur, e bardhë si bora. Zoti i tha akoma: "Vëre përsëri dorën në gjirin tënd" Ai e vuri përsëri dorën e tij në gji dhe pastaj e tërhoqi nga gjiri, dhe ja, 8 ajo ishte bërë njëlloj si mishi i tij. "Tani ka për të ndodhur që, po të jetë se nuk të besojnë dhe nuk e dëgjojnë zërin e shenjës së parë, do të besojnë zërin e shenjës së 9 dytë. Por, në rast se ata nuk do t'u besojnë as këtyre dy shenjave dhe nuk do ti binden zërit tënd, ti atëhere merr ujë nga lumi dhe derdhe mbi tokë të thatë; dhe uji 10 që do të kesh marrë nga lumi do të bëhet gjak mbi tokën e thatë" Atëherë Moisiu i tha Zotit: "Mjerisht; 0 Zot, unë nuk jam njeri i gojës; nuk isha i tillë në të kaluarën dhe nuk jam tillë që kur i ke folur shërbëtorit tënd, sepse jam i ngathët në fjalë dhe 11 kuvend"\_ Zoti tha: "Kush e ka bërë gojën e njeriut, ose kush e bën njeriun të 12 pagojë, të shurdhër; me sy ose të verbër? A nuk jam unë vallë, Zoti? Dhe tani 13 kape
14 Por Moisiu tha: "Oh! Zot, mesazhin tënd nëpërmjet kujt të duash!" Atëherë zemërimi i Zotit u ndez kundër Moisiut, dhe i tha: "A nuk është ndofta Aaroni vëllai Leviti? Unë e di që ai flet bukur. Ja tani, ai po del të të takojë; sa të të shohë do dërgo
15 të ndjejë gëzim në zemër të vet. Ti do ti flasësh dhe do t'i vësh fjalët në gojën tij, dhe unë do të jem me gojën tënde dhe me gojën e tij dhe do tju mësoj atë që 16 duhet të bëni. Ai do të jetë zëdhënësi yt në popull; kështu ai për ty do të jetë 17 dhe ti për të do të jesh si Perëndia. Tani merr në dorë këtë bastun me të cilin ke 18 për të bërë mrekullitë" \_ Atëherë Moisiu iku; u kthye te Jethro; vjehrri i tij, dhe i tha: "Oh, lërmë të shkoj dhe të kthehem te vëllezërit e mi që janë në Egjipt, për të 19 Shko në paqe" . Zoti i tha Moisiut në Madian: "Shko, kthehu në Egjipt sepse të gjithë ata që kërkonin jetën 20 tënde kanë vdekur" Kështu Moisiu mori të shoqen dhe bijtë e tij, i hipi mbi gomar dhe u kthye në vendin e Egjiptit. Dhe Moisiu mori në dorë bastunin e 21 Perëndisë. Zoti i tha pastaj Moisiut: "Kur të jesh kthyer në Egjipt, do të kujdesesh të bësh para Faraonit tërë mrekullitë që të kam dhënë pushtet të kryesh; por unë do 22 ta ngurtësoj zemrën e tij dhe ai nuk do ta lërë popullin të shkojë. Dhe ti do ti 23 thuash Faraonit: "Kështu thotë Zoti: Izraeli është biri im; parëlinduri im" Prandaj unë të them: Lëre birin tim të shkojë; që të më shërbejë; por në qoftë se ti 24 nuk e lë të shkojë, ja, unë do të vras birin tënd, të parëlindurin tënd" . Por gjatë udhëtimit, në vendin ku kishin fushuar, Zoti shkoi të takojë Moisiun dhe u përpoq 25 ta bënte të vdiste. Atëherë Sefora mori një strall të mprehtë dhe preu prepucin e birit të saj dhe e hodhi në këmbët e Moisiut, duke thënë: "Ti për mua je një dhëndër 26 në gjak!" . Kështu Zoti e la. Atëherë ajo tha: "Ti je një dhëndër gjakatar" për 27 shkak të rrethprerjes. Zoti i tha Aaronit: "Shko në shkretëtirë të takosh Moisiun"28 Dhe ai shkoi, e takoi atë në malin e Perëndisë dhe e Dhe Moisiu i tregoi Aaronit tërë fjalët që Zoti e kishte porositur të thoshte, dhe tërë shenjat e mahnitshme 29 që i kishte urdhëruar të bënte. Atëherë Moisiu dhe Aaroni shkuan dhe mblodhën 30 tërë pleqtë e bijve të Izraelit. Dhe Aaroni tregoi tërë fjalët që Zoti kishte thënë 31 Moisiut, dhe bëri mrekullitë në sy të popullit. Kështu 'populli i besoi. Ata kuptuan që Zoti kishte vizituar bijtë e Izraelit dhe kishte dëshpërimin e tyre; dhe u goja parë puthi. parë
përkulën dhe e adhuruan.
## Chapter 5<eos> |
<bos>Pas kësaj, Moisiu dhe Aaroni shkuan te Faraoni dhe i thanë: "Kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: "Lëre popullin tim të shkojë, me qëllim që të kremtojë për 2 mua një festë në shkretëtirë"" Por Faraoni u përgjigj: "Kush është Zoti që unë duhet t'i bindem zërit të tij dhe ta lë Izraelin të shkojë? Unë nuk e njoh Zotin dhe 3 nuk kam për ta lënë Izraelin të shkojë" . Atëherë ata i thanë: "Perëndia i Hebrenjve na doli përballë; tani na lër të ecim tri ditë me radhë në shkretëtirë që të bëjmë një flijim për Zotin; që është Perëndia ynë; që ai të mos na godasë me murtajë ose me 4 shpatë" ~ Mbreti Egjiptit u tha atyre: "Pse vallë Moisiu dhe Aaroni e largojnë 5 popullin nga puna e tij? Kthehuni në mundimet tuaja!"\_ Faraoni tha përsëri: Ja, tani populli vendit është i shumtë, dhe ju doni që ai të ndërpresë mundimet e tij" . Kështu po atë ditë Faraoni urdhëroi shtypësit e popullit dhe kryeintendentët e tij, duke thënë: "Mos i jepni më kashtë popullit për të bërë tulla, si më parë; le të 8 shkojnë ata vetë të mbledhin kashtën! Por i detyroni të prodhojnë të njëjtën sasi tullash që bënin më parë, pa asnjë pakësim; sepse ata janë përtacë, dhe për këtë arsye mbingarkoni me punë të rëndë këta njerëz, dhe ata ta kryejnë pa u vënë veshin fjalëve 10 mashtruese" Atëherë shtypësit e popullit dhe kryeintendentët e tij dolën dhe i 11 thanë popullit: "Kështu thotë Faraoni: "Unë nuk do t'ju jap më kashtë. Shkoni vetë ta gjeni kashtën ku mund të jetë; sepse puna juaj nuk do të pakësohet aspak"" . 12 Kështu populli u shpërnda në të gjithë vendin e Egjiptit, për të mbledhur 13 kallamishte në vend të kashtës. Dhe kontrollorët i nxisnin duke thënë: "Përfundoni 14 Dhe kryepunëtorët e skuadrave të bijve të Izraelit, të caktuar mbi ta nga kontrollorët e Faraonit, i rrahën dhe i pyetën: "Pse nuk e keni përfunduar; dje dhe sot si më parë, sasinë e caktuar të 15 tullave?"\_ Atëherë kryepunëtorët e skuadrave të bijve të Izraelit erdhën për të 16 protestuar te Faraoni, duke thënë: "Pse sillesh kështu me shërbëtorët e tu? Nuk ujepet më kashtë shërbëtorëve të tu, dhe na thuhet: "Bëni tulla!" . Dhe ja, shërbëtorët 17 tu i rrahin, por faji është popullit tënd" . Atëherë ai u përgjigj: 'Jeni përtacë,
18
shumë përtacë! Për këtë arsye thoni: "Të bëjmë fli për Zotin" . Shkoni, pra, të 19 punoni! Nuk do t'ju jepet kashtë, por do të dorëzoni po atë sasi tullash" . Kryepunëtorët e skuadrave të bijve të Izraelit u bindën se i gjeti halli, sepse u thuhej: 20 "Mos e pakësoni në asnjë mënyrë numrin e caktuar të tullave për çdo ditë" \_ 21 Pastaj, si dolën nga Faraoni, takuan Moisiun dhe Aaronin; që po i prisnin; dhe u thanë atyre: "Le ti hedhë Zoti mbi ju dhe le të gjykojë, sepse na keni bërë të urryer në e Faraonit dhe në e shërbëtorëve të tij duke vënë në duart e tyre 22 shpatën për të na vrarë" . Atëherë Moisiu u kthye te Zoti dhe i tha: "0 Perëndi, 23 pse e fute në halle këtë popull? Pse pra më dërgove? Sepse, qysh prej ditës që vajta te Faraoni, për ti folur në emrin tënd, ai i ka bërë të keqe këtij populli dhe ti nuk e çlirove aspak popullin tënd" sytë sytë sytë
## Chapter 6
Zoti i tha Moisiut: "Tani ke për të parë çfarë kam për t'i bërë Faraonit; sepse 1 detyruar nga një dorë e fuqishme ai do ti lërë të shkojnë; po, i detyruar nga një 2 dorë e fuqishme do t'i dëbojë nga vendi i tij" Pastaj Zoti foli Moisiut dhe tha: 3 "Unë jam Zoti, dhe i jam shfaqur Abrahamit, Isakut dhe Jakobit, si Perëndi 4 plotfuqishëm; por ata nuk më kishin njohur kurrë me emrin tim; Zot. Kam caktuar gjithashtu besëlidhjen time me ta, duke u premtuar se do tujap vendin e Kanaanit; 5 vendin ku qëndruan si të huaj. Dëgjova edhe kujën e bijve të Izraelit që Egjiptasit 6 1 mbajnë në skllavëri dhe m'u kujtua besëlidhja ime. Prandaj u thuaj bijve të Izraelit: "Unë jam Zoti; do tju nga punët e rënda që ju kanë imponuar Egjiptasit; do t'ju çliroj nga skllavërimi i tyre dhe do t'ju çliroj me krah të shtrirë dhe ndëshkime të mëdha. Do t'ju marr si popullin tim; dhe do të jem Perëndia juaj; dhe ju do të mësoni që unë jam Zoti, Perëndia juaj, që ju heq nga e rënda të imponuara 8 nga Egjiptasit. Dhe do t'ju bëj të hyni në vendin; që u betova ti jap Abrahamit, 9 Isakut dhe Jakobit; dhe do tjua jap atë në trashëgimi. Unë jam Zoti' Kështu u foli Moisiu bijve të Izraelit; por ata nuk ia vunë veshin Moisiut; nga shkaku i ankthit 10 11 dhe i skllavërise së rëndë. Zoti i foli edhe më Moisiut, duke i thënë: "Shko, heq punët
foli Faraonit, mbretit të Egjiptit, që të lejojë bijtë e Izraelit të dalin nga vendi tij" .
12 Por Moisiu foli përpara Zotit dhe i tha: "Ja, bijtë e Izraelit nuk më dëgjuan; si 13 mundet Faraoni të më dëgjojë mua, që jam parrethprerë në buzë?" \_ Por Zoti i foli Moisiut dhe Aaronit dhe i urdhëroi të shkonin te bijtë e Izraelit dhe te Faraoni 14 mbret i Egjiptit; me qëllim që t'i nxirrnin bijtë e Izraelit nga vendi Egjiptit. Këta janë kryetarët e familjeve të tyre. Bijtë e Rubenit; të parëlindurit të Izraelit qenë: 15 Hanoku dhe Pallu, Hetsroni dhe Karmi. Këto familjet e Rubenit. Bijtë e Simeonit qenë: Jemueli, Jamini, Ohadi, Jakini, Tsohari dhe Sauli, bir i Kananeases. 16 Këto familjet e Simeonit. Këta janë emrat e bijve të Levit, sipas brezave të tyre: Gershomi, Kehathi dhe Merari. Levi jetoi njëqind e tridhjetë e shtatë vjet. 17 18 Bijtë e Gershomit qenë: Libni dhe Shimej, bashkë me familjet e tyre. Bijtë e Kehathit qenë: Amrami, Jitshari, Hebroni dhe Ucieli. Kehathi jetoi njëqind e tridhjetë 19 tre vjet. Bijtë e Merarit Mahli dhe Mushi. Këto edhe familjet e 20 Levitëve sipas brezave të tyre. Amrami mori për grua Jokebedën, motrën e atit të tij; dhe ajo i lindi Aaronin dhe Moisiun. Amrami jetoi njëqind e tridhjetë e shtatë 21 22 vjet. Bijtë e Itsharit Koreu; Nefegu dhe Zikri. Bijtë e Ucielit qenë: 23 Mishaeli, Eltsafani dhe Sitri. Aaroni mori për grua Elishebën, të bijën e Aminadabit dhe motër e Nahashonit; dhe ajo i lindi Nadabin; Abihun; Eleazarin dhe 24 Ithamarin. Bijtë e Koreut qenë: Asiri, Elkanahu dhe Abiasafi. Këto familjet 25 Koreut. Eleazari, bir i Aaronit; mori për grua një nga bijat e Putielit; dhe ajo i 26 lindi Fineasin. Këta të parët e etërve të Levitëve në familjet e tyre. Dhe këta janë vet Aaroni dhe Moisiu; të cilëve Zoti u tha: "Nxirrini bijtë e Izraelit nga 27 vendi Egjiptit, sipas rendit të tyre" . Këta janë ata që i folën Faraonit mbretit të Egjiptit për të nxjerrë bijtë e Izraelit nga Egjipti; ata janë vetë Moisiu dhe Aaroni. 28 29 Por erdhi dita kur Zoti i foli Moisiut në vendin e Egjiptit;, kur Zoti iu drejtua Moisiut dhe i tha: "Unë jam Zoti! Thuaji Faraonit; mbretit të Egjiptit; tërë ato që po 30 të them"\_ Atëherë Moisiu u përgjigj kështu para Zotit: "Ja, unë jam i parrethprerë qenë qenë qenë: qenë qenë: qenë qenë<eos> |
<bos>në buzë; prandaj si mund të më dëgjojë Faraoni?" .
## Chapter 7
Zoti tha Moisiut: "Shiko; unë po të bëj si perëndi për Faraonin; dhe vëllai yt 2 Aaroni do të jetë profeti yt. Ti do të thuash tërë ato që do të të urdhëroj unë dhe vëllai yt Aaroni do ti flasë Faraonit, që t'i lërë të shkojnë bijtë e Izraelit nga vendi 3 i tij. Por unë do ta ngurtësoj edhe më tepër zemrën e Faraonit dhe do t'i shumëzoj 4 shenjat dhe mrekullitë e mia në vendin e Egjiptit. Prandaj Faraoni nuk do tjua vërë veshin, dhe kështu unë do ta zgjas dorën mbi Egjipt dhe do të nxjerr nga i Egjiptit radhët e mia, popullin tim; bijtë e Izraelit; duke dhënë ndëshkime të mëdha. 5 Egjiptasit do të marrin vesh atëherë që unë jam Zoti, kur do të shtrij dorën time mbi Egjipt dhe do të nxjerr nga mesi i tyre bijtë e Izraelit"\_ Dhe Moisiu dhe Aaroni vepruan kështu; ata bënë pikërisht ashtusiç i kishte urdhëruar Zoti. Kur i folën 8 Faraonit, Moisiu ishte tetëdhjetë vjeç dhe Aaroni tetëdhjetë e tre. Zoti i foli Moisiut dhe Aaronit, duke u thënë: "Kur Faraoni tju flasë dhe tju thotë: "Bëni një mrekulli" , ti do t'i thuash Aaronit: "Merr bastunin tënd dhe hidhe para Faraonit;, që 10 të bëhet gjarpër"" . Moisiu dhe Aaroni vajtën pra te Faraoni dhe vepruan ashtu; pikërisht siç kishte urdhëruar Zoti. Aaroni e hodhi bastunin e tij përpara Faraonit 11 dhe shërbëtorëve të tij, dhe ai u bë gjarpër. Atëherë edhe Faraoni thirri të diturit dhe yshtësit; dhe magjistarët e Egjiptit me artin e tyre të fshehtë bënë edhe ata të 12 njëjtën Secili prej tyre hodhi bastunin e tij, dhe bastunët u bënë gjarpërinj; 13 por bastuni i Aaronit i përpiu bastunët e tyre. Por zemra e Faraonit u ngurtësua 14 dhe ai nuk i dëgjoi ashtu siç kishte thënë Zoti. Zoti i tha Moisiut: "Zemra e 15 Faraonit është ngulmuese; ai nuk pranon ta lërë popullin të shkojë. Shko te Faraoni nesër në mëngjes, kur ai ka për të dalë për të vajtur drejt ujit. Ti do të qëndrosh ta presësh në të lumit dhe do të marrësh në dorë bastunin që është 16 shndërruar në gjarpër. Dhe do ti thuash: "Zoti, Perëndia i Hebrenjve, më ka dërguar te ti që të të them: Lëre popullin tim të shkojë që të më shërbejë në 17 shkretëtirë; por ja, deri tani nuk ke dëgjuar" \_ Kështu thotë Zoti: "Nga kjo do të kuptosh që unë jam Zoti; ja, me bastunin që kam në dorë unë do të rrah ujërat që 18 janë në lumë, dhe ato do të shndërrohen në gjak. Dhe peshqit që janë në lumë vendi gjë. ata, breg
do të ngordhin; lumi do të mbajë erë të dhe Egjiptasve do t'u vijë ndot të pinë 19 ujin e lumit"" . Dhe Zoti i tha Moisiut: "Thuaji Aaronit: "Merr bastunin tënd dhe shtrije dorën mbi ujërat e Egjiptit; mbi lumenjtë e tij, mbi kanalet e tij, mbi pellgjet tij dhe mbi të gjitha depot e ujit; kështu ato do të bëhen Dhe do të ketë gjak 20 në të gjithë vendin e Egjiptit; si në enët prej druri ashtu dhe në enët prej guri""\_ Moisiu dhe Aaroni vepruan ashtu, pikërisht siç kishte urdhëruar Zoti. Kështu ai ngriti bastunin dhe rrahu ujërat që ndodheshin në lumë, para syve të Faraonit dhe para syve të shërbëtorëve të tij; dhe të gjitha ujërat që ishin në lumë u shndërruan 21 në gjak. Dhe peshqit që ishin në lumë ngordhën; dhe lumi u qelb, kështu që Egjiptasit nuk mund të pinin më ujët e lumit. Kështu gjak në tërë vendin e 22 Egjiptit. Por magjistarët e Egjiptit bënë të njëjtën me artet e tyre të fshehta; dhe zemra e Faraonit u ngurtësua dhe ai nuk i dëgjoi ashtu siç kishte thënë Zoti. 23 Pas kësaj Faraoni ktheu krahët dhe u drejtua nga shtëpia e tij; dhe nuk dha 24 rëndësi as kësaj gjëje. Dhe tërë Egjiptasit gërmuan në afërsi të lumit për të kërkuar 25 ujë të pijshëm; sepse nuk mund të pinin ujin e lumit. Kaluan kështu shtatë ditë, keqe, gjak. pati gjë ata, që kur Zoti kishte rrahur lumin.
## Chapter 8
Pastaj Zoti tha Moisiut: "Shko te Faraoni dhe thuaji: "Kështu thotë Zoti: Lëre 2 popullin tim të shkojë me qëllim që të më shërbejë . Dhe në qoftë se nuk pranon ta lësh të shkojë ja, unë do ta godas gjithë vendin tënd me kamxhikun e bretkosave. 3 Kështu lumi do të mbushet me bretkosa, dhe ato do të ngjiten dhe do të hyjnë në shtëpinë tënde; në dhomën ku fle ti, mbi shtratin tënd, në shtëpitë e shërbëtorëve të tu dhe midis popullit; në furrat e tua dhe në magjet e bukës. Dhe bretkosat do të 5 vijnë kundër teje, kundër popullit tënd dhe kundër tërë shërbëtorëve të tu' Pastaj Zoti i tha Moisiut: "Ithuaj Aaronit: "Shtri dorën tënde me bastunin tënd mbi lumenjtë, mbi kanalet dhe pellgjet dhe bëj që të ngjiten bretkosat mbi vendin e Egjiptit"" Kështu Aaroni shtriu dorën e tij mbi ujërat e Egjiptit; dhe bretkosat u ngjitën dhe mbuluan vendin e Egjiptit. Por magjistarët bënë të njëjtën me artet e tyre të 8 fshehta dhe i bënë bretkosat të ngjiten në vendin e Egjiptit. Atëherë Faraoni thirri gjë
Moisiun dhe Aaronin dhe u tha: "Lutjuni Zotit që t'i largojë bretkosat nga unë, nga<eos> |
<bos>9 populli im, dhe unë do ta lejoj popullin të shkojë, që të bëjë fli për Zotin" . Moisiu i tha Faraonit: "Bëmë nderin të më thuash kur të ndërhyj për ty, për shërbëtorët e tu dhe për popullin tënd, Zotit me qëllim që ai të zhdukë bretkosat që ndodhen 10 rreth teje dhe shtëpive të tua, dhe të mbeten vetëm në lumë"Ai u përgjigj: "Nesër" . Dhe Moisiu tha: "Do të bëhet siç thua ti, kështu që ti të dish se askush nuk 11 është si Zoti, Perëndia Dhe bretkosat do të largohen nga ti, nga shtëpitë e 12 tua, nga shërbëtorët e tu dhe nga populli yt; ato do të mbeten vetëm në lumë" . Moisiu dhe Aaroni dolën nga Faraoni; dhe Moisiu iu lut Zotit për bretkosat që kishte 13 dërguar kundër Faraonit. Dhe Zoti veproi sipas fjalës së Moisiut, dhe bretkosat 14 ngordhën në shtëpitë; në oborret dhe në arat. 1 grumbulluan pastaj në togje dhe 15 vendi filloi të mbajë erë të keqe. Po kur Faraoni pa që kishte lehtësim, e 16 ngurtësoi zemrën e tij dhe nuk i dëgjoi më, ashtu siç kishte thënë Zoti. Pastaj Zoti i tha Moisiut: "I thuaj Aaronit: "Zgjate bastunin tënd dhe rrih pluhurin e tokës; 17 dhe ai do të bëhet mushkonja për tërë vendin e Egjiptit""\_ Dhe ata kështu vepruan. Aaroni shtriu dorën me bastunin e tij, rrahu pluhurin e tokës dhe njerëzit e kafshët u mbuluan nga mushkonja; tërë pluhuri i tokës u shndërrua në mushkonja në të gjithë 18 vendin e Egjiptit. Magjistarët u përpoqën të bënin të njëjtën gjë me anë të arteve të tyre të fshehta për të prodhuar mushkonja; por nuk ia dolën dot. Mushkonjat 19 mbuluan; pra; njerëzit dhe kafshët. Atëherë magjistarët i thanë Faraonit: është gishti i Perëndisë" Por zemra e Faraonit u ngurtësua dhe ai nuk i dëgjoi më, 20 ashtu si kishte thënë Zoti. Pastaj Zoti i tha Moisiut: "Çohu herët në mëngjes dhe paraqitu tek Faraoni, kur ai del për të vajtur drejt ujit; dhe i thuaj: "Kështu thotë 21 Zoti: Lëre popullin tim që të mund të më shërbejë. Por në rast se ti nuk e lë popullin tim të shkojë, ja unë do të dërgoj kundër teje, mbi shërbëtorët e mbi popullin tënd e brenda shtëpive të tua mori mizash; shtëpitë e Egjiptasve do të jenë 22 plot me mori mizash, dhe kështu do të jetë toka mbi të cilën ndodhen. Por atë ditë unë do ta veçoj vendin e Goshenit; ku banon populli im; dhe atje nuk do të ketë 23 mori mizash, që ti të dish që unë jam Zoti në mes të vendit. Unë do të bëj një dallim midis popullit tim dhe popullit tënd. Nesër ka për të ndodhur kjo mrekulli' 24 Dhe Zoti ashtu veproi; erdhën grumbuj të dendur mizash në shtëpinë e Faraonit pranë ynë. pak "Ky tu, dhe në shtëpitë e shërbëtorëve të tij, dhe në gjithë vendin e Egjiptit toka u shkretua
nga moria e mizave. Atëherë Faraoni thirri Moisiun dhe Aaronin dhe u tha: 26 "Shkoni, bëni fli për Perëndinë tuaj në vend" Por Moisiu u përgjigj: "Kjo s'ka si bëhet, sepse do ti bënim Zotit, Perëndisë tonë, fli që janë të neveritshme për Egjiptasit. Ja, duke bërë para syve të tyre fli që janë të neveritshme për Egjiptasit; 27 a nuk do të na vrasin me Do të shkojmë në shkretëtirë duke ecur tri ditë me radhë dhe do të bëjmë fli për Zotin; Perëndinë tonë, ashtu si do të na urdhërojë 28 Ai" . Faraoni tha: "Unë do tju lë të shkoni, që të bëni fli për Zotin, Perëndinë 29 tuaj, në shkretëtirë; vetëm; mos shkoni shumë larg: lutuni për mua" . Moisiu tha: unë po dal nga ti dhe do ti lutem Zotit dhe nesër moria e mizave do të largohet nga Faraoni, nga shërbëtorët e tij dhe nga populli i tij; mjafton që Faraoni të mos 30 tallet me ne, duke penguar popullin të shkojë e të bëjë fli për Zotin" Moisiu 31 u largua pastaj nga prania e Faraonit dhe iu lut Zotit. Dhe Zoti veproi simbas fjalës së Moisiut dhe largoi morinë e mizave nga Faraoni, nga shërbëtorët e tij dhe 32 nga 'populli 1 tij; nuk mbeti as edhe një mizë. Por edhe këtë herë Faraoni e fortësoi gurë? "Ja, zemrën e tij dhe nuk e la popullin të shkojë.
## Chapter 9
Atëherë Zoti tha Moisiut: "Shko te Faraoni dhe i thuaj: "Kështu thotë Zoti, 2 Perëndia i Hebrenjve: Lëre popullin tim të shkojë, që të mund të më shërbejë. Por 3 në rast se nuk pranon ta lësh të shkojë dhe e mban akoma; ja; dora e Zotit do të jetë mbi bagëtinë tënde, që është nëpër fusha, mbi kuajt; mbi gomarët, mbi devetë, mbi bagëtinë e trashë dhe të imët; dhe do të ketë gjëmë të madhe. Por Zoti do të bëjë dallim midis bagëtisë së Izraelit dhe asaj të Egjiptit; kështu asnjë ngordhje nuk 5 do të ketë në gjithçka që u përket bijve të Izraelit"" Pastaj Zoti caktoi një afat, duke thënë: "Nesër Zoti do ta bëjë këtë në vend"\_ Dhe Zoti e bëri atë të nesërmen, dhe tërë bagëtia e Egjiptit ngordhi; por nga bagëtia e bijve të Izraelit nuk ngordhi as edhe një kokë. Faraoni dërgoi njerëz për të parë, dhe ja asnjë kokë bagëtie e Izraelitëve s'kishte ngordhur. Por zemra e Faraonit u fortësua dhe ai nuk e la popullin 8 të shkojë. Pastaj Zoti u tha Moisiut dhe Aaronit: "Merrni ca grushte hi furre, dhe<eos> |
<bos>Moisiu ta shpërndajë atë drejt qiellit në sytë e Faraonit. Ai do të bëhet një pluhur 1 imët në të gjithë vendin e Egjiptit, dhe do të shkaktojë ulcera që do të përftojnë 10 puçrra me te njerëzit dhe te kafshët në të gjithë vendin e Egjiptit" . Atëherë ata morën hi furre dhe u paraqitën para Faraonit; dhe Moisiu e shpërndau drejt qiellit; 11 dhe ai shkaktoi ulcera që përftuan puçrra te njerëzit dhe te kafshët. Dhe magjistarët nuk mundën të qëndronin para Moisiut për shkak të ulcerave, sepse 12 magjistarët dhe tërë Egjiptasit ishin prekur nga ulcerat. Por Zoti e ngurtësoi 13 zemrën e Faraonit, dhe ky nuk i dëgjoi ata, ashtu siç i kishte thënë Zoti Moisiut Pas kësaj Zoti 1 tha Moisiut: "Çohu herët në mëngjes, paraqitu para Faraonit dhe thuaji: "Kështu thotë Zoti, Perëndia i Hebrenjve: Lëre 'popullin tim të shkojë, që të 14 ketë mundësi të më shërbejë. e mia pikërisht mbi ty, mbi shërbëtorët e tu dhe mbi popullin tënd, që të mësosh se nuk 15 ka asnjë të ngjashëm me mua në gjithë dheun. Në fakt, në se tani unë do ta kisha shtrirë dorën dhe do të kisha goditur me murtajë ty dhe popullin tënd, ti do 16 të ishe fshirë nga faqja e dheut. Por, pikërisht për këtë arsye, të kam falur, për 17 të të treguar fuqinë time dhe që emri im të shpallet në gjithë dheun. Dhe ti akoma 18 1 kundërvihesh popullit tim dhe nuk e lë të shkojë? Ja, nesër në këtë orë, unë do të bëj që të bjerë një breshër aq i fortë, që Egjipti nuk e ka parë prej ditës së krijimit 19 të tij deri tani. Dhe tani dërgo njeri që të sigurosh bagëtinë tënde dhe tërë ato që ke nëpër fusha. Sepse tërë njerëzit dhe kafshët, që ndodhen nëpër fushat dhe nuk 20 janë çuar në shtëpi, do të goditen nga breshëri dhe do të vdesin' Ndër shërbëtorët e Faraonit; ata që patën frikë nga fjalët e Zotit i strehuan në shtëpitë e tyre shërbëtorët 21 dhe bagëtinë e tyre; por ata që nuk morrën parasysh fjalët e Zotit lanë 22 shërbëtorët dhe bagëtinë e tyre në fusha. Atëherë Zoti tha Moisiut: "Shtrije dorën drejt qiellit; që të bjerë breshër në tërë vendin e Egjiptit; mbi njerëzit, mbi 23 kafshët dhe mbi çdo Iloj bimësie të fushave në vendin e Egjiptit"\_ Dhe Moisiu shtriu bastunin e tij drejt qiellit; dhe Zoti dërgoi bubullima dhe breshër, dhe zjarri ra duke goditur me rrufe në tokë; dhe Zoti bëri që të bjerë breshër mbi vendin e 24 Egjiptit. Kështu ra breshër dhe një zjarr të përzier me breshrin; dhe ky ishte aq i fortë, sa nuk ishte ndonjë herë në të gjithë vendin e Egjiptit; që ditën që 25 ishte bërë komb. Dhe breshri goditi në të gjithë vendin e Egjiptit gjithçka që qelb qoftë pati parë
ishte në fushat, si njerëzit ashtu dhe kafshët; breshri goditi çdo Iloj bimësie në fushat
26 dhe bëri copë copë çdo pemë që ndodhej në fushë. Vetëm në vendin e Goshenit, 27 ku ishin bijtë e Izraelit nuk ra breshër. Atëherë Faraoni dërgoi e thirri Moisiun dhe Aaronin dhe u tha atyre: "Këtë herë unë mëkatova; Zoti është i drejtë, ndërsa 28 unë dhe populli im jemi të këqij. Lutjuni Zotit që të mbarojnë bubullimat e Perëndisë dhe breshri; unë do tju lë të shkoni dhe nuk do të jeni të detyruar të rrini 29 më këtu" Moisiu i tha: "Mbasi të dal nga qyteti, do ti shtrij duart nga Zoti; bubullimat do të pushojnë dhe nuk do të ketë më breshër, që ti të mësosh që toka i 30 përket Zotit. Por unë e di që ti dhe shërbëtorët e tu, nuk do të keni frikë akoma 31 nga Zoti Perëndi" \_ Tani liri dhe elbi u prekën, sepse elbi ishte në kalli dhe liri 32 kishte lulëzuar; por dhe 1 fortë nuk u prekën, sepse janë të vonshëm: 33 Kështu Moisiu; la Faraonin; doli nga qyteti dhe i shtriu duart drejt Zotit; 34 atëherë bubullimat dhe breshri pushuan dhe nuk ra më shi mbi tokë. Kur Faraoni pa që shiu, breshri dhe bubullimat pushuan; vazhdoi të mëkatojë dhe e ngurtësoi 35 zemrën e tij, ai dhe shërbëtorët e tij. Kështu zemra e Faraonit u ngurtësua dhe ai nuk i la të bijtë e Izraelit të shkojnë, ashtu si i kishte thënë Zoti nëpërmjet Moisiut. gruri gruri pasi
## Chapter 10
Pastaj Zoti tha Moisiut: "Shko te Faraoni; sepse e kam fortësuar zemrën e tij dhe zemrën e shërbëtorëve të tij, me qëllim që unë të mund të tregoj këto shenjat e 2 mia në mes tyre, dhe me qëllim që ti të mundësh t'u tregosh bijve të tu dhe bijve të bijve të tu gjërat e mëdha që kam bërë, duke vënë në lojë Egjiptasit; dhe shenjat 3 mia që kam bërë midis tyre, që të dini se unë jam Zoti' Moisiu dhe Aaroni shkuan te Faraoni dhe i thanë: "Kështu thotë Zoti, Perëndia i Hebrenjve: "Deri kur do të refuzosh të ulësh kokën para meje? Lëre popullin tim të shkojë që të mund të 4 më shërbejë. Sepse po refuzove ta lësh popullin tim të shkojë; që nesër do të sjell 5 karkaleca në territorin tënd. Dhe ato do të mbulojnë faqen e dheut, kështu që asnjeri nuk do të mund ta shohë tokën; dhe ato do të përpijnë edhe atë që ka mbetur, atë që ju ka lënë breshri, dhe do të përpinë çdo pemë që rritet për ju në fusha. Dhe<eos> |
<bos>do t'i mbushin shtëpitë tuaja, shtëpitë e tërë shërbëtorëve të tu dhe shtëpitë e tërë Egjiptasve; diçka që as etërit e tu as etërit e etërve të tu nuk e kanë parë kurrë, nga dita që qenë mbi dhe deri në këtë ditë"" Me t'i thënë këto fjalë ktheu kurrizin dhe doli nga prania e Faraonit. Pastaj shërbëtorët e Faraonit i thanë: "Deri kur ky njeri do të jetë pengesë për ne? Lëri këta njerëz të ikin; që ti shërbejnë Zotit Perëndisë 8 të tyre! Nuk e ke kuptuar akoma që Egjipti është shkatërruar?" . Kështu Moisiu dhe Aaroni u rikthyen te Faraoni; dhe ky u tha atyre: "Shkoni, shërbejini Zotit, Perëndisë tuaj. Por kush janë ata që do të shkojnë?" . Moisiu tha: me fëmijët tanë dhe me pleqtë tanë, me bijtë tanë dhe bijat tona; do të shkojmë me kopetë tona të bagëtive të imta dhe të trasha; sepse duhet të kremtojmë një festë 10 kushtuar Zotit" Faraoni u tha atyre: "Zoti me ju; kur unë do tju lë të ikni 11 bashkë me fëmijët tuaj! Por kini kujdes se mos keni qëllime të këqia! jo! Shkoni ju, burra, t'i shërbeni Zotit; sepse kjo është ajo që kërkoni' Dhe i dëbuan 12 nga prania e Faraonit. Atëherë Zoti i tha Moisiut: "Shtrije dorën tënde mbi vendin e Egjiptit për karkalecat; me qëllim që ato të ngjiten dhe të mbulojnë vendin e Egjiptit 13 dhe të përpijnë tërë bimësinë e vendit, tërë ato që ka lënë breshri' Atëherë Moisiu zgjati bastunin e tij mbi vendin e Egjiptit; dhe Zoti ngriti një erë nga lindja mbi vendin tërë atë ditë dhe tërë natën; sa erdhi mëngjesi, era e lindjes solli 14 karkalecat. Dhe karkalecat u ngjitën në tërë vendin e Egjiptit dhe u ulën në tërë territorin e tij në numër të madh. Nuk kishte pasur kurrë një murtajë të tillë 15 karkalecash më parë dhe nuk do të ndodhë ndonjë tjetër. Ato mbuluan faqen e tërë dheut; aq sa e nxinë dheun; përpinë tërë bimësinë e vendit dhe tërë pemët e drurëve që breshri kishte lënë; dhe nuk mbeti asgjë e blertë mbi drurët dhe shkurrëzat 16 fushës, në tërë vendin e Egjiptit. Atëherë Faraoni thirri me nxitim Moisiun dhe Aaronin dhe u tha: "Unë kam mëkatuar kundër Zotit, Perëndisë tuaj, dhe kundër 17 jush. Por tani të lutem, falmani mëkatin edhe një herë; dhe lutjuni Zotit; Perëndisë 18 tuaj, që të largojë nga unë këtë mynxyrë vdekjeprurëse" . Dhe Moisiu doli nga 19 Faraoni, dhe iu lut Zotit. Pastaj Zoti një erë të kundërt, një erë nga perëndimi shumë të fortë, që i largoi karkalecat dhe i hodhi në Detin e Nuk 20 mbeti asnjë karkalec në tërë territorin e Egjiptit. Por Zoti e fortësoi zemrën e 21 Faraonit dhe ai nuk i la bijtë e Izraelit të ikin. Atëherë Zoti i tha Moisiut: "Shtrije dorën drejt qiellit, me qëllim që të jetë errësirë në vendin e Egjiptit; errësirë që të qoftë Jo, ngriti Kuq:
22 mund të preket me dorë" . Dhe Moisiu e shtriu dorën e tij drejt qiellit, dhe u bë 23 errësirë e madhe në tërë vendin e Egjiptit për tri ditë. Njëri nuk shikonte tjetrin dhe asnjeri nuk lëvizi nga vendi ku ndodhej për tri ditë; por për të gjithë bijtë e 24 Izraelit kishte dritë në banesat e tyre. Atëherë Faraoni thirri Moisiun dhe i tha: "Shkoni, shërbejini Zotit, le të mbeten vetëm kopetë tuaja me bagëti të imët dhe të 25 trashë; edhe fëmijët tuaj mund të vinë me ju" Moisiu tha: "Ti duhet të na lejosh gjithashtu të marrim dhe disa fli dhe olokauste, që t'ia ofrojmë Zotit, Perëndisë tonë. 26 Edhe bagëtia jonë do të vijë me ne; nuk do të lëmë këtu as edhe një thua të saj, sepse do të marrim disa krerë për ti shërbyer Zotit; Perëndisë tonë; dhe nuk e dimë 27 me se do t'i shërbejmë Zotit; deri sa të arrijmë atje Por Zoti e fortësoi 28 Atëherë Faraoni 1 tha Moisiut: "Qërohu nga unë! Ruhu se më del përpara; sepse ditën që do të më dalësh 29 përpara do të vdesësh!" Moisiu iu përgjigj: "Mirë e unë nuk do të të dal më poshtë" the;
përpara" .
## Chapter 11
Pastaj Zoti tha Moisiut: "Unë do të sjell edhe një plagë tjetër mbi Faraonin dhe Egjiptin; pas kësaj ai do tju lejojë të ikni prej këtej. Kur do t'ju lejojë të shkoni, 2 ai do tju dëbojë përfundimisht prej këtej. Tani foli popullit në mënyrë që çdo 3 burrë ti kërkojë fqinjit të tij dhe çdo grua fqinjës së saj sende argjendi dhe ari" Dhe Zoti e bëri popullin të ketë hir në e Egjiptasve; edhe Moisiu gëzonte konsideratë të madhe në vendin e Egjiptit, në e shërbëtorëve të Faraonit dhe në e Pastaj Moisiu tha: "Kështu thotë Zoti: nga mesnata, unë do 5 të kaloj përmes Egjiptit; dhe 1 parëlindur në vendin e Egjiptit do të vdesë, nga 1 parëlinduri Faraonit që rri mbi tek i parëlinduri 1 shërbëtores që rri pas 6 mokrës, si dhe pjellja e e bagëtisë. Atëherë në vendin e Egjiptit do të ketë një britmë të madhe, që nuk është dëgjuar kurrë më parë dhe që nuk do të dëgjohet asnjëherë tjetër. Por kundër asnjërit prej bijve të Izraelit, qofshin ata njerëz apo sytë sytë popullit. "Aty sytë çdo fron, parë
kafshë, asnjë qen s'ka për të lëvizur gjuhën; me qëllim që të dini se Zoti bën dallimin
midis Egjiptasve dhe Izraelit. Dhe tërë këta shërbëtorët e tu do të zbresin tek unë dhe do të përkulen para meje, duke thënë: "Nisu; ti dhe populli yt që të ndjek nga pas! Mbas kësaj unë do të nisem Dhe Moisiu u largua nga Faraoni tërë zemërim. 9 Pastaj Zoti tha Moisiut: "Faraoni nuk do tjua vërë veshin; me qëllim që mrekullitë 10 mia të shumëzohen në vendin e Egjiptit" . Dhe Moisiu dhe Aaroni bënë tërë ato mrekulli para Faraonit; por Zoti e ngurtësoi zemrën e Faraonit dhe ky nuk i la bijtë e Izraelit të dalin nga vendi tij.
## Chapter 12<eos> |
<bos>2 Zoti u foli Moisiut dhe Aaronit në vendin e Egjiptit, duke u thënë: "Ky muaj 3 do të jetë për ju muaji më i rëndësishëm, do të jetë për ju muaji i parë i vitit. thoni asamblesë së Izraelit: "Ditën e dhjetë të këtij muaji, çdo burrë të marrë për vete një qengj, sipas madhësisë së familjes të të atit, një qengj për shtëpi. Por në qoftë se shtëpia është tepër e vogël për një qengj, le të marrë një së bashku me fqinjin më të afërt; duke llogaritur numrin e personave; ju do të përcaktoni sasinë e 5 qengjit të nevojshëm; në bazë të asaj që çdonjëri mund tëhajë. Qengji juaj duhet të jetë pa të meta, mashkull, motak; mund të merrni një qengj ose një kec. Do ta ruani deri në ditën e katërmbëdhjetë të këtij muaji, dhe tërë asambleja e popullit të 7 Izraelit do ta therë atë në të ngrysur. Pastaj do të marrin nga ai gjak dhe do ta vënë 8 mbi dy shtalkat dhe mbi arkitraun e shtëpive ku do ta hanë. Do të hanë mishin e pjekur në zjarr, po atë natë, do ta hanë atë me bukë pa maja dhe me barishte të 9 hidhura. Nuk do të hani fare mish të gjallë apo të zier në ujë, por të pjekur në zjarr 10 me kokën, këmbët dhe të brendshmet. Dhe nuk do të lini asnjë mbetje deri në 11 mëngjes; dhe ç'të mbetet deri në mëngjes, do ta digjni në zjarr. Do ta hani në këtë mënyrë: ijengjeshur, sandalembathur dhe me bastunin tuaj në dorë; do të hani 12 me nxitim: se është Pashka e Zotit. Atë natë unë do të kaloj nëpër vendin e Egjiptit dhe do të godas çdo të parëlindur në vendin e Egjiptit; njeri apo kafshë, 13 dhe do t'i jap hakun gjithë perëndive të Egjiptit. Unë jam Zoti. Dhe gjaku do të gjithë qoftë
jetë për ju një shenjë mbi shtëpitë ku ndodheni; kur të shoh gjakun do të kaloj unë
tutje dhe nuk do të ketë plagë mbi ju për t'ju zhdukur, kur të godas vendin e Egjiptit. 14 Ajo ditë do të jetë për ju një ditë për tu mbajtur mend dhe ta kremtoni si festë 15 kushtuar Zotit; do ta kremtoni nëpër kohëra si ligj të përjetshëm. Për shtatë ditë do të hani bukë të ndorme. Ditën e do të kujdeseni të hiqni çdo maja nga shtëpitë tuaja; sepse kushdo që do të hajë bukë të mbrujtur, nga dita e deri në të shtatën, 16 do të këputet nga Izraeli. Ditën e do të keni një mbledhje të shenjtë, dhe një mbledhje të shenjtë edhe ditën e shtatë. Të mos bëhet asnjë punë ato ditë; të 17 përgatitet vetëm ajo që do të hajë secili dhe asgjë tjetër. Do të kremtoni, pra, festën e të ndormëve; sepse 'pikërisht në këtë ditë bëra të dalin radhët tuaja nga vendi 18 1 Egjiptit; do ta kremtoni, pra, këtë ditë nëpër kohëra si ligj të përjetshëm:. Gjatë muajit të parë, nga dita e katërmbëdhjetë e e 19 njëzetenjëtë, në mbrëmje, do të hani bukë të ndorme. Për shtatë ditë të mos gjendet maja në shtëpitë tuaja; sepse kushdo që do të hajë diçka të mbrujtur; do të 20 këputet nga asambleja e Izraelit; ai i huaj apo i lindur në Nuk do të 21 hani asgjë të mbrujtur; në të gjitha banesat tuaja do të hani bukë të ndorme"" . Moisiu; pra, thirri gjithë pleqtë e Izraelit dhe u tha atyre: "Shkoni dhe merrni qengja 22 për ju dhe për familjet tuaja, dhe flijoni Pashkët. Pastaj do të merrni një tufëz hisopi, do ta ngjyeni në gjakun që është në legen; dhe me gjakun që është në legen do të spërkatni arkitraun dhe të dy shtalkat e dyerve; dhe asnjë prej jush nuk do të 23 dalë nga dera e shtëpisë së tij deri në mëngjes. Sepse Zoti do të kalojë për të goditur Egjiptasit; po, kur do të shohë gjakun mbi arkitraun dhe mbi dy shtalkat; Zoti do të kalojë më tej derës dhe nuk do ta lejojë shkatërruesin të hyjë në shtëpitë 24 tuaja për tju goditur. Zbatojeni; pra, këtë si një porosi të përjetshme për ju dhe 25 për bijtë tuaj. Kur të hyni në vendin që do t'ju japë Zoti, siç e ka thënë, zbatoni 26 27 këtë rit. Kur bijtë tuaj do t'ju pyesin: "Ç'kuptim ka ky rit për ju?" ju do tu përgjigjeni: "Kjo është flija e Pashkës së Zotit, që kaloi tej shtëpive të bijve të Izraelit në Egjipt; kur Egjiptasit dhe i fali shtëpitë tona' Dhe populli u përkul dhe 28 adhuroi. Atëherë bijtë e Izraelit shkuan dhe vepruan ashtu; ata bënë ashtu si i 29 kishte urdhëruar Zoti Moisiun dhe Aaronin. Prandaj ndodhi që në mesnatë Zoti goditi tërë të parëlindurit në vendin e Egjiptit, që nga parëlinduri Faraonit që rrinte mbi fronin e tij, deri te i parëlinduri i të burgosurit që ishte në si dhe çdo 30 pjellë e e bagëtive. Kështu Faraoni u natën, ai me shërbëtorët parë parë parë qoftë vend. goditi burg; parë ngrit gjithë
tij dhe gjithë Egjiptasit; dhe u dëgjua një klithmë e madhe në Egjipt, sepse nuk 31 kishte shtëpi ku të mos kishte një të vdekur. Atëherë ai thirri Moisiun dhe Aaronin natën dhe u tha: "Çohuni dhe largohuni nga mesi i popullit tim; ju dhe bijtë e Izraelit; 32 dhe shkoni t'i shërbeni Zotit, siç e keni thënë. Merrni me vete kopetë e bagëtive 33 të imta dhe të trasha, siç keni thënë, dhe shkoni; dhe më bekoni edhe mua!' Dhe Egjiptasit e nxisnin popullin për të shpejtuar nisjen nga vendi, sepse thonin: 34 'Do të vdesim të gjithë" . Populli mori me vete brumin e bukës para se ai të vinte; 35 i mbështolli magjet e tij me rroba trupi dhe i vuri mbi kurriz. Dhe bijtë e Izraelit bënë ashtu siç i kishte thënë Moisiu dhe u kërkuan Egjiptasve sende argjendi, sende 36 ari dhe rroba; dhe Zoti bëri që Egjiptasit ta shikonin me sy të mirë popullin dhe 37 ti jepnin atë që kërkonte. Kështu i zhveshën Egjiptasit. Bijtë e Izraelit u nisën nga Ramsesi për në Sukoth, ishin rreth gjashtëqind mijë njerëz më këmbë, pa 38 llogaritur fëmijët. Dhe me ta iku gjithashtu një përzierje e madhe njerëzish, bashkë me kopetë e tyre të bagëtive të imta dhe të trasha, një numër i madh kafshësh. 39 Dhe ata e poqën brumin që kishin sjellë nga Egjipti, duke bërë kuleçë të ndormë; në fakt brumi nuk kishte maja, sepse ata u dëbuan nga Egjipti dhe nuk mundën të 40 mënojnë, as të përgatisin rezerva për udhëtimin: Koha që bijtë e Izraelit kaluan 41 në Egjipt qe katërqind e tridhjetë vjet. Në fund të katërqind e tridhjetë vjetëve; 42 pikërisht atë ditë, ndodhi që të gjitha radhët e Zotit dolën nga vendi i Egjiptit:. Kjo është një natë për t'u kremtuar për nder të Zotit, sepse ai nxori nga vendi Egjiptit; kjo natë do të jetë një kremtim solemn ndaj Zotit, për të gjithë bijtë e Izraelit 43 brez pas brezi. Pastaj Zoti tha Moisiut dhe Aaronit: është rregulli 44 Pashkëve: asnjë i huaj nuk do të hajë; por skllav, i blerë me para; mbasi të 45 46 jetë rrethprerë, mund të hajë. Të ardhurit dhe mercenarët nuk do të hanë. Qengji do të hahet vetëm në një shtëpi; asnjë pjesë të mishit të tij nuk do ta nxirrni 47 jashtë shtëpisë dhe nuk do të thyeni asnjë kockë të tij. Tërë asambleja e Izraelit 48 do ta kremtojë atë. Dhe kur një i huaj do të banojë me ty do të dojë të kremtojë Pashkët për nder të Zotit, tërë meshkujt e familjes së tij duhet të rrethpriten më parë dhe pastaj ai le të afrohet për të kremtuar këtë ditë, ai do të konsiderohet si lindur 49 në vend; por asnjë i parrethprerë s'ka për të ngrënë. Do të ketë një ligj të vetëm "Ky çdo<eos> |
<bos>50
për atë që ka lindur në vend dhe për të huajin që banon me ju" . Tërë bijtë e Izraelit vepruan në këtë mënyrë; ata bënë pikërisht atë që Zoti i kishte urdhëruar 51 Moisiut dhe Aaronit. Kështu ndodhi që pikërisht atë ditë Zoti i bëri bijtë e Izraelit të dalin nga vendi i Egjiptit, simbas radhëve të tyre.
## Chapter 13
2 Zoti i foli Moisiut duke i thënë: "Më shenjtëro çdo të parëlindur; ai që 3 barkun ndër bijtë e Izraelit, qofshin njerëz apo kafshë; më takon mua" . Pastaj Moisiu tha popullit: "Mbajeni mend këtë ditë, së cilës dolët nga Egjipti, nga shtëpia e skllavërisë; sepse Zoti ju nxori nga ky vend me dorë të fuqishme; nuk do 4 5 të hahet bukë me maja. Ju po dilni sot, në muajin e Abibit. Atëherë pra kur Zoti do të bëjë që të hyni në vendin e Kananejve, të Hitejve, të Amorejve, të Hivejve dhe të Jebusejve që u është betuar etërve të tu të të japë, vend ku rrjedh qumështi dhe 6 mjalti, do të kryesh këtë rit gjatë këtij muaji. Shtatë ditë me radhë do të hash bukë të ndorme; dhe ditën e shtatë do të bëhet një festë për Zotin. Do të hahet bukë e ndorme gjatë shtatë ditëve; dhe nuk do të duket bukë me maja tek ju; as do të duket 8 maja pranë teje, brenda tërë kufijve të tu. Atë ditë do t'ia shpjegosh këtë gjë birit tënd, duke i thënë: "Veprohet kështu për shkak të asaj që bëri Zoti për mua kur dola 9 nga Egjipti" . Dhe do të jetë për ty si një shenjë mbi dorën tënde dhe si një kujtim ndër e me qëllim që ligji Zotit të jetë në gojën tënde; sepse Zoti të bëri të 10 dalësh nga Egjipti me dorë të fuqishme. Zbatoje pra këtë rregull në kohën e 11 caktuar, vit pas viti. Kur Zoti do të ketë bërë që të hysh në vendin e Kananejve; 12 ashtu siç të është betuar ty dhe etërve të tu, dhe do të ta ketë dhënë atë, do ti shenjtërosh Zotit tërë ata që barkun dhe çdo pjellje të të bagëtisë që ti 13 zotëron: meshkujt do t'i takojnë Zotit. Kështu do të shpengosh çdo pjellje të parë të gomarit me një qengj; por në qoftë se nuk dëshiron ta shpengosh, atëherë thyeja 14 qafën; kështu do të shpengosh çdo të parëlindur të njeriut ndër bijtë e tu. Kur në të ardhmen biri yt do të të pyesë, duke thënë: "Çfarë do të thotë kjo?" , ti do t'i përgjigjesh: "Zoti na bëri të dalim nga Egjipti, nga shtëpia e skllavërisë, me dorë të 15 fuqishme; dhe ndodhi që, kur Faraoni këmbë të mos na linte të shkonim, çel gjatë sytë tu, çelin parë nguli
Zoti vrau tërë të parëlindurit në vendin e Egjiptit; si të parëlindurit e njerëzve ashtu dhe të parëlindurit e kafshëve. Prandaj unë bëj fli Zotit tërë meshkujt që 16 barkun; por shpengoj çdo të parëlindur të bijve të mi' Kjo do të jetë si një shenjë mbi dorën tënde dhe një ballore midis syve të tu, sepse Zoti na bëri të dalim nga 17 Egjipti me dorë të fuqishme" . Kur Faraoni e la popullin të shkojë, Perëndia nuk çoi nëpër e vendit të Filistejve; megjithëse kjo ishte më e shkurtëra, sepse Perëndia tha: "Që të mos pendohet populli, kur të shohë luftën, dhe të mos kthehet 18 në Egjipt" . Por Perëndia bëri që populli të vinte një herë përqark, nëpër rrugën e shkretëtirës; drejt Detit të Dhe bijtë e Izraelit dolën të armatosur nga vendi 19 1 Egjiptit. Dhe Moisiu mori me vete eshtrat e Jozefit, sepse i kishte vënë bijtë e Izraelit të betoheshin shprehimisht, duke thënë: "Me siguri Perëndia do t'ju vizitojë; 20 atëhere i bartni me vete eshtrat e mia" . Kështu ata u nisën nga Sukothi dhe 21 fushuan në Etham, buzë shkretëtirës. Dhe Zoti shkonte para tyre, ditën në një kolonë resh për t'i udhëhequr në rrugë, dhe natën në një kolonë zjarri për tu bërë 22 atyre dritë, që të mund të ecnin ditën dhe natën. Kolona e reve nuk tërhiqej kurrë ditën përpara popullit, as kolona e zjarrit natën. çelin rrugën
## Chapter 14
2 Pastaj Zoti i foli Moisiut; duke thënë: "U thuaj bijve të Izraelit të kthehen 3 përballë Baal-Tsefonit; vendosni kampin tuaj përpara këtij vendi pranë detit. Atëherë Faraoni do të thotë për bijtë e Izraelit: Ata po enden si të humbur në vend; shkretëtira i mban të mbyllur" ~ Dhe unë do ta ngurtësoj zemrën e Faraonit, dhe ai do ti ndjekë ata; por unë do të siguroj lavdi nga Faraoni dhe nga gjithë ushtria e 5 tij, dhe Egjiptasit do të mësojnë që unë jam Zoti" . Dhe ata ashtu vepruan. Pastaj iu njoftua mbretit të Egjiptit që populli kishte ikur; dhe zemra e Faraonit dhe e shërbëtorëve të tij ndryshoi kundrejt popullit; dhe ata thanë: "Ç'bëmë që e lamë 6 Izraelin të ikë nga shërbimi Kështu Faraoni bëri që të përgatitej qerrja e tij dhe mori me vete popullin e tij. Mori dhe gjashtëqind qerre të zgjedhura dhe 8 ynë?" .
tërë qerret e Egjiptit, me luftëtarë në secilin prej tyre. Dhe Zoti e ngurtësoi zemrën
Faraonit, mbretit të Egjiptit;, dhe ai i ndoqi bijtë e Izraelit, që dilnin plot trimëri. Egjiptasit ndoqën; dhe tërë kuajt; qerret e Faraonit, kalorësit e tij dhe ushtria e tij 1 10 Baal-Tsefonit. Ndërsa Faraoni po afrohej, bijtë e Izraelit ngritën sytë; dhe ja, Egjiptasit marshonin prapa tyre, prandaj shumë frikë; dhe bijtë e Izraelit i 11 klithën Zotit, dhe i thanë Moisiut: "Pse, nuk kishte varre në Egjipt, që na solle të vdesim në shkretëtirë? Pse e bëre këtë gjë me ne, duke na nxjerrë nga Egjipti? 12 nuk ishte vallë kjo për të cilën të flisnim në Egjipt, duke të thënë: "Na lër rehat, kështu do të mund tu shërbejmë Egjiptasve"? Sepse për ne do të qe më mirë tu 13 shërbenim Egjiptasve se sa të vdesim në shkretëtirë" Por Moisiu i tha popullit: "Mos kini frikë, qëndroni dhe çlirimi do të vijë nga Zoti, i cili do ta bëjë sot për ju; 14 sepse Egjiptasit që shihni sot, nuk do ti shihni më kurrë. Zoti do të luftojë për 15 ju, dhe ju do të rrini të qetë" . Pastaj Zoti i tha Moisiut: "Pse më bërtet mua? U 16 thuaj bijve të Izraelit të shkojnë përpara. Dhe ti ço lart bastunin tënd, shtrije dorën mbi det dhe ndaje atë, në mënyrë që bijtë e Izraelit të mund të kalojnë në mes 17 të detit në të thatë. Sa për mua, unë do ta ngurtësoj zemrën e Egjiptasve dhe këta do ti ndjekin ata. Kështu unë do të fitoj lavdi nga Faraoni, nga tërë ushtria e 18 tij, nga qerret dhe kalorësit e tij. Dhe Egjiptasit do të dinë që unë jam Zoti, kur 19 unë do të fitoj lavdi nga Faraoni, nga qerret e tij dhe nga kalorësit e tij" Atëherë Engjëlli Perëndisë, që ecte përpara kampit të Izraelit; u zhvendos dhe shkoi e u vu 20 prapa tyre; edhe kolona e reve lëvizi nga përpara dhe shkoi e u vu prapa tyre. Dhe kështu vajti e u vendos midis fushimit të Egjiptit dhe fushimit të Izraelit; dhe reja prodhonte errësirë për njërën ndërsa u jepte dritë të tjerëve natën. Kështu 21 tërë natën kurrkush nuk iu afrua tjetrit. Atëherë Moisiu shtriu dorën e tij mbi detin; dhe Zoti bëri që të tërhiqet deti nga një erë e fortë nga lindja që fryu tërë atë 22 natë dhe e shndërroi detin në tokë të thatë; dhe ujërat u ndanë. Kështu bijtë e Izraelit hynë në mes të detit në të thatë; dhe ujërat formonin si një mur në të djathtë 23 dhe të majtë të tyre. Dhe Egjiptasit i ndoqën; dhe tërë kuajt e Faraonit, qerret e 24 tij dhe kalorësit e tij hynë pas tyre në mes të detit. nga agimi mëngjesit ndodhi që Zoti i hodhi sytë në kampin e Egjiptasve nga kolona e zjarrit dhe nga reja, 25 dhe i dha dërmën. Ai bëri të shkëputen rotat e qerreve të tyre dhe e bëri të vështirë patën palë, Aty<eos> |
<bos>përparimin e tyre. Kështu Egjiptasit thanë: "T'ia mbathim para Izraelit; sepse Zoti 26 lufton bashkë me ta kundër Egjiptasve" Pastaj Zoti i tha Moisiut: "Shtrije dorën tënde mbi detin, me qëllim që ujërat e tij të kthehen mbi Egjiptasit, mbi qerret dhe 27 kalorësit e tyre" . Atëherë Moisiu shtriu dorën e tij mbi detin; kështu në të gdhirë, deti u në vendin e tij të zakonshëm; Egjiptasit ikën para tij; dhe Zoti përlau 28 Egjiptasit në mes të detit. Ujërat u kthyen dhe mbuluan qerret; kalorësit dhe tërë ushtrinë e Faraonit që kishin hyrë në det për të ndjekur Izraelitët; dhe nuk shpëtoi 29 asnjë prej tyre. Por bijtë e Izraelit vazhduan të ecnin në tokë të thatë në mes të detit, dhe ujërat qenë për ta si një mur, në të djathtë të tyre dhe në të majtë të tyre. 30 Kështu, atë ditë, Zoti e shpëtoi Izraelin nga dora e Egjiptasve; dhe Izraeli pa mbi 31 bregun e detit Egjiptasit e vdekur. Izraeli pa fuqinë e madhe që Zoti kishte treguar kundër Egjiptasve; dhe populli frikë nga Zoti dhe besoi te Zoti dhe te Moisiu shërbëtor i tij. kthye pati
## Chapter 15
Atëherë Moisiu dhe bijtë e Izraelit kënduan këtë kantik Zotit dhe folën duke thënë: "Unë do t'i këndoj Zotit, sepse u lartësua shumë; hodhi në det kuaj dhe kalorës. 2 Zoti është forca ime dhe kantiku im, ka qënë shpëtimi im. Ky është Perëndia im, 3 unë do ta përlëvdoj; është Perëndia i atit tim, unë do ta lartësoj. Zoti është një 4 Ai hodhi në det qerret e Faraonit dhe ushtrinë e tij, 5 luftëtarët më të mirë të tij u mbytën në Detin e Ata mbulohen nga humnera; ranë në fund si një gur. E djathta jote; 0 Zot; është e mrekullueshme në fuqinë e saj. E djathta jote, 0 Zot; i dërmoi armiqtë. Me madhështinë e madhërisë sate, ti 1 përmbys ata që ngrihen kundër teje; ti nxjer jashtë zemërimin tënd, ai ata 8 sikur të ishin kallamishte. Sa të shfrysh nga vrimat e hundëve, ujërat janë grumbulluar, valët janë ngritur si një mur, dhe dallgët janë përforcuar në zemrën e 9 detit. Armiku thoshte: "Do t'i ndjek, do ti arrij, do të ndaj kufomat, lakmia ime 10 do të ngopet mbi ta; do të zhvesh shpatën time, dora ime do t'i shfarosë" . Po ti Kuq: prish dërgove jashtë frymën tënde dhe deti i mbuloi; u mbytën si plumbi në ujërat e
11 fuqishme. Kush barazohet me ty midis perëndive, 0 Zot? Kush barazohet me ty, 12 i mrekullueshëm në shenjtëri, i madhërishëm në lëvdata; 0 çudibërës? Ti shtrive 13 dorën e djathtë, dhe toka i gëlltiti. Me mëshirën tënde, ke udhëhequr popullin 14 që e ke shpenguar; me forcën tënde e ke çuar drejt banesës sate të shenjtë . Popujt 15 e kanë dëgjuar këtë dhe dridhen: Ankthi ka mbërthyer banorët e Filistinës: Që tani krerët e Edomit e kanë humbur; të fuqishmit e Moabit i ka zënë frika; tërë banorët 16 e Kanaanit po shkrihen. Frika dhe tmerri do të bierë mbi ta. Falë forcës së krahut tënd do të bëhen të palëvizshëm si guri; deri sa populli yt; 0 Zot; të kalojë; deri sa 17 të kalojë populli që ti ke blerë. Ti do ti futësh dhe do ti vendosësh në malin e trashëgimisë sate, në vendin që ke përgatitur, 0 Zot, për banesën tënde, në 18 shenjtëroren që duart e tua, 0 Perëndi, kanë vendosur. Zoti do të mbretërojë 19 gjithnjë, përjetë" . Pasi kuajt e Faraonit me qerret e tij dhe kalorësit e tij kishin hyrë në det, dhe Zoti kishte kthyer mbi ta ujërat e detit; por bijtë e Izraelit kishin 20 ecur në mes të detit, në të thatë. Atëherë profetesha Miriam; motra e Aaronit; mori në dorë dajren, dhe të gjitha e ndoqën nga pas me dajre dhe me valle. 21 Dhe Miriami u këndonte atyre: "Këndojini Zotit, sepse u lartësua shumë; hodhi në det kuaj dhe kalorës" Pastaj Moisiu i nisi Izraelitët nga Deti i Kuq dhe këta u drejtuan nga shkretëtira e Shurit; ecën tri ditë në shkretëtirë dhe nuk gjetën ujë. 23 Kur arritën në Mara nuk mundën të pinë ujërat e Marës sepse ishin të hidhura; 24 prandaj ky vend u quajt Mara. Atëherë populli murmuriti kundër Moisiut; duke 25 thënë: "Ç'do të Kështu ai bërtiti Zotit; dhe Zoti tregoi një dru; ai e hodhi atë në ujë, dhe ujërat u bënë të ëmbla. Atje Zoti i dha popullit një ligj dhe një 26 dekret; dhe e vuri kështu popullin në provë; dhe tha: "Në qoftë se ti dëgjon me vëmëndje zërin e Zotit, Perëndisë tënd, dhe bën atë që është e drejtë në e tij dhe dëgjon urdhërimet e tij dhe respekton tërë ligjet e tij, unë nuk do të jap asnjë nga 27 ato sëmundje që u kam dhënë Egjiptasve; sepse unë jam Zoti që të shëron" Kështu arritën në Elim; ku kishte dymbëdhjetë burime uji dhe shtatëdhjetë palma; gratë pimë?" sytë
dhe e ngritën kampin e tyre pranë ujërave.
## Chapter 16
Pastaj ata u nisën nga Elimi dhe tërë asambleja e bijve të Izraelit arriti në shkretëtirën e Sinit; që ndodhet midis Elimit dhe Sinait, ditën e pesëmbëdhjetë të 2 muajit të dytë mbas nisjes së tyre nga vendi i Egjiptit. Dhe tërë asambleja e bijve 3 të Izraelit murmuriti kundër Moisiut dhe Aaronit në shkretëtirë. Bijtë e Izraelit u thanë atyre: "Ah, le të kishim vdekur nga dora e Zotit në vendin e Egjiptit, ku uleshim pranë tenxhereve me mish dhe hanim bukë sa ngopeshim! Sepse ju na çuat në këtë 4 shkretëtirë që të vdesë nga uria tërë kjo asamble" Zoti i tha Moisiut: 'Ja, unë do të bëj që të bjerë manë mbi juve nga qielli; dhe populli do të dalë çdo ditë për të mbledhur racionin e ditës, sepse unë dua ta vë në provë për të në se do të ecë 5 ose jo simbas ligjit tim. Por ditën e gjashtë, kur do të përgatisin nozullimin që duhet të çojnë në shtëpi, ai do të jetë dyfishi i atij që mbledhin çdo ditë" Atëherë Moisiu dhe Aaroni u thanë gjithë bijve të Izraelit: "Në mbrëmje do të mësoni që 7 Zoti është ai që ju nxori nga vendi i Egjiptit; dhe në mëngjes keni për të parë lavdinë e Zotit, sepse ai i ka dëgjuar murmuritjet tuaja kundër Zotit; por ne 8 jemi që murmurisni kundër nesh?" Moisiu tha akoma: "Kjo ka për të ndodhur, kur Zoti do tju japë mish për të ngrënë në mbrëmje dhe bukë që të ngopeni në mëngjes, sepse Zoti 1 Po ne çfarë jemi? 9 Murmuritjet tuaja nuk janë kundër nesh, por kundër Zotit" . Pastaj Moisiu tha Aaronit: 'Thuaji gjithë asamblesë së bijve të Izraelit: Afrohuni para Zotit, sepse ai 10 1 dëgjoi murmuritjet tuaja"" . Ndërsa Aaroni fliste tërë asamblesë së bijve të 11 Izraelit, ata u sollën drejt shkretëtirës; dhe ja lavdia e Zotit u shfaq në re. Dhe 12 Zoti foli Moisiut, duke i thënë: "Unë i dëgjova murmuritjet e bijve të Izraelit; folu atyre; duke thënë: "Në të ngrysur do të hani mish dhe në mëngjes do të ngopeni 13 me bukë; dhe do të mësoni që unë jam Zoti, Perëndia juaj' Dhe kështu, aty nga mbrëmja ndodhi që shkurtat u ngritën dhe mbuluan kampin; dhe në mëngjes 14 kishte një shtresë vese rreth kampit. Pastaj shtresa e vesës u zhduk, dhe ja, mbi sipërfaqen e shkretëtirës u duk një gjë e hollë dhe e rrumbullakët, e hollë si bryma 15 mbi tokë. Kur bijtë e Izraelit e panë, i thanë njeri tjetrit: "Çfarë është?" , sepse nuk e dinin se ç'ishte. Dhe Moisiu u tha atyre: "Kjo është buka që Zoti iu dha për të 16 Ja çfarë ka urdhëruar Zoti: Secili të mbledhë aq sa i duhet për ushqimin parë çfarë ngrënë.<eos> |
<bos>tij, një omer për frymë, sipas numrit të personave që jeni; secili nga ju të marrë
17 për ata që janë në çadrën e tij" . Bijtë e Izraelit vepruan kështu; disa prej tyre 18 mblodhën më tepër dhe të tjerët më E matën me omerin; dhe kush kishte mbledhur shumë nuk tepricë; dhe kush kishte mbledhur më pak nuk pati mangut. 19 Gjithkush mblodhi simbas nevojës së tij për ushqim. Pastaj Moisiu u tha atyre: 20 "Asnjeri të mos e lërë të teprojë për nesër në mëngjes"\_ Por ata nuk iu bindën Moisiut dhe disa prej tyre lanë teprica edhe për të nesërmen; ajo u kalb duke prodhuar 21 krimba dhe doli një erë e keqe; dhe Moisiu u zemërua me ta. Kështu e mblidhnin mëngjes; secili sipas nevojës së tij për ushqim; por kur dielli bëhej i nxehtë, 22 mana e mbledhur shkrihej . Kështu ditën e gjashtë mblodhën një racion të dyfishtë buke; dy omerë për secilin prej tyre. Dhe të gjithë krerët e asamblesë erdhën për t'ia 23 referuar Moisiut. Atëherë ai u tha: "Kjo është ajo që ka thënë Zoti: Nesër është një ditë solemne pushimi, një e shtunë e shenjtë për Zotin; piqni sot atë që duhet të 24 ruajeni deri nesër"\_ Ata pra e ruajtën deri të nesërmen, ashtu si kishte urdhëruar Moisiu; dhe ushqimet e ruajtura nuk lëshuan erë të keqe dhe nuk prodhuan krimba. 25 Moisiu tha: "Hajeni sot, se sot është e shtuna e shenjtë e Zotit; sot nuk do ta gjeni 26 nëpër fushat. Mblidhni gjatë gjashtë ditëve; sepse ditën e shtatë nuk do ta gjeni 27 Dhe ditën e shtatë ndodhi që disa njerëz nga populli dolën për ta mbledhur, 28 por nuk e gjetën. Atëherë Zoti i tha Moisiut: "Deri kur do të kundërshtoni të 29 zbatoni urdhërimet e mia dhe ligjet e mia? Mos harroni që Zoti ju ka dhënë të shtunën; për këtë arësye ditën e gjashtë ju jep bukë për dy ditë. Secili të qëndrojë 30 në vendin e tij; asnjeri të mos dalë nga çadra e tij ditën e shtatë" . Kështu populli 31 pushoi ditën e shtatë. Dhe shtëpia e Izraelit e quajti Mana; ajo ishte e ngjashme 32 me farën e koriandrit; e bardhë dhe me shijen e revanisë që bëhet me mjaltë. Pastaj Moisiu tha: "Kjo është ajo që Zoti ka urdhëruar: "Mbush me të një omer, me qëllim që të ruhet për pasardhësit tuaj, që ata të shohin bukën që ju bëra të hani në 33 shkretëtirë, kur ju nxora nga vendi i Egjiptit"" Moisiu i tha pastaj Aaronit: "Merr një enë, vër brenda saj një omer të plotë mane dhe vendose para Zotit, me qëllim 34 që të ruhet për pasardhësit tuaj' Ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun, Aaroni pak. pati çdo
35
vendosi para Dëshmisë; që të ruhej . Dhe bijtë e Izraelit hëngrën manën dyzet vjet, deri sa arritën në një vend të banuar; hëngrën manën deri sa arritën në kufirin 36 vendit të Kanaanit. Omeri është e dhjeta pjesë e efës.
## Chapter 17
Pastaj tërë asambleja e bijve të Izraelit u nis nga shkretëtira e Sinit, duke 2 ujë të pijshëm për popullin: Atëherë populli u grind me Moisiun dhe i tha: "Na jep ujë për të pirë"\_ Moisiu u përgjigj: "Pse grindeni me mua? Pse tundoni Zotin?" . 3 Atje populli etje për ujë dhe murmuriti kundër Moisiut, duke thënë: "Pse na bëre të ikim nga Egjipti që të vdesim nga etja ne, bijtë tanë dhe bagëtia jonë?" . Kështu Moisiu i thirri Zotit; duke i thënë: "Çfarë të bëj për këtë popull? Edhe 5 dhe ata do të më vrasin me Zoti i tha Moisiut: "Kalo para popullit dhe merr me vete disa pleq nga Izraeli; merr në dorë edhe bastunin me të cilin rrahe lumin, dhe nisu. Ja, unë do të rri përpara teje, atje mbi shkëmbin në Horeb; ti do të rrahësh shkëmbin, prej të cilit do të burojë ujë dhe populli do të pijë" . Kështu bëri Moisiu para syve të pleqve të Izraelit. Prandaj e quajti këtë vend Masa dhe Meriba për shkak të grindjeve që pati me bijtë e Izraelit; dhe sepse kishin tunduar Zotin; duke 8 thënë: A është vallë Zoti në mes nesh, apo jo?" . Atëherë erdhi Amaleku për të 9 luftuar kundër Izraelit në Refidim. Dhe Moisiu i tha Jozueut: "Zgjidh për ne disa burra dhe dil për të luftuar kundër Amalekut; nesër do të jem në majë të kodrës me 10 shkopin e Perëndisë në dorë" Jozueu bëri ashtu siç i kishte thënë Moisiu dhe luftoi kundër Amalekut; ndërsa Moisiu; Aaroni dhe Huri u ngjitën në majë të kodrës. 11 Dhe ndodhi që, kur Moisiu ngrinte dorën e tij, Izraeli fitonte; përkundrazi, kur e 12 ulte dorën, fitonte Amaleku. Por duart e Moisiut ishin rënduar, kështu që ata morën një gur dhe ia vunë poshtë; ai u ul mbi të ndërsa Aaroni dhe Huri ia mbanin duart, njëri nga një krah; tjetri nga krahu tjetër; kështu duart e tij mbetën të palëvizura 13 deri në perëndimin e diellit:. Prandaj Jozueu mundi Amalekun dhe njerëzit e tij, 14 duke i prerë me shpata. Pastaj Zoti i tha Moisiut: "Shkruaje këtë ngjarje në një pati pak gurë" .
libër, që të mos harrohet kurrë, dhe njofto Jozueun që unë do ta fshij fare kujtimin 15 Amalekut nën qiellin" . Moisiu ndërtoi pastaj një altar, të cilit i vuri emrin: 16 "Zoti është flamuri im" dhe tha: "Dora u kundër fronit të Zotit; dhe Zoti do ti bëjë luftë Amalekut brez pas brezi" . ngrit
## Chapter 18<eos> |
<bos>Jethro, 1 Madianit; vjehrri i Moisiut; dëgjoi të gjitha ato që Perëndia kishte bërë për Moisiun dhe për Izraelin popullin e tij: si e kishte nxjerrë Zoti Izraelin nga 2 3 Egjipti. Atëherë Jethro, vjehrri i Moisiut, mori Seforan; gruan e Moisiut; e cila i ishte kthyer; dhe dy bijtë e saj, prej të cilëve njëri quhej Gershom; (sepse Moisiu kishte thënë: "Kam mik në tokë të huaj' dhe tjetri Eliezer (sepse ai kishte thënë: "Perëndia i atit tim ka ndihmësi im dhe më ka shpëtuar nga shpata e 5 Faraonit") . Jethro; pra; vjehrri i Moisiut; erdhi te Moisiu bashkë me bijtë e tij dhe bashkëshorten e tij, në shkretëtirë ku ishte vendosur ai, në malin e Perëndisë. kishte çuar fjalë Moisiut: "Unë, Jethro; vjehrri yt; po vij te ti bashkë me gruan tënde 7 dhe dy bijtë e saj" Kështu Moisiu doli për të takuar vjehrrin e tij, u përkul dhe e 8 puthi; pyetën njëri tjetrin për shëndetin e tyre, pastaj hynë në çadër. Atëherë Moisiu i tregoi vjehrrit të tij të gjitha ato që Zoti u kishte bërë Faraonit dhe Egjiptasve për shkak të Izraelit, të gjitha fatkeqësitë e pësuara udhëtimit, dhe si i kishte 9 shpëtuar Zoti. Dhe Jethro u gëzua për të gjitha të mirat që Zoti i kishte bërë Izraelit;, 10 duke e shpëtuar nga dora e Egjiptasve. Pastaj Jethro i tha: "Bekuar Zoti, që ju çliroi nga dora e Egjiptasve dhe nga dora e Faraonit; dhe çliroi popullin nga 11 zgjedha e Egjiptasve! Tani e di që Zoti është më i madhi nga tërë perënditë; po, 12 ai ua vërtetoi atyre me sa krenari, kur vepruan me kryelartësi kundër Izraelit" Pastaj Jethro, vjehrri i Moisiut; mori një olokaust dhe disa fli për t'ia ofruar Perëndisë; dhe Aaroni dhe tërë pleqtë e Izraelit erdhën të hanë me vjehrrin e Moisiut përpara 13 Perëndisë. Por ndodhi që, të nesërmen; Moisiu u ul për të gjykuar popullin; 14 populli u mblodh rreth Moisiut që nga mëngjesi deri në mbrëmje. Kur vjehrri i Moisiut pa të gjitha ato që ky bënte për popullin; tha: "Ç'është kjo që bën ti me prift qenë qenë gjatë qoftë
popullin? Pse ulesh vetëm, dhe tërë populli të rri përqark nga mëngjesi deri në
15
mbrëmje?" Moisiu iu përgjigj vjehrrit të tij: "Sepse populli vjen tek unë për tu 16 këshilluar me Perëndinë. Kur ata kanë ndonjë problem, vinë tek unë, dhe unë 17 gjykoj njërin dhe tjetrin dhe u bëj të njohur kanunet e Perëndisë dhe ligjet e tij" . 18 Por vjehrri i Moisiut tha: " Ajo që bën ti nuk shkon mirë. Do të rraskapitesh më në fund, ti dhe ky popull që është me ty, sepse detyra që ke marrë përsipër është 19 shumë e vështirë. Nuk mund t'ia dalësh në krye vetëm. Tani dëgjomë; unë do të të jap një këshillë dhe Perëndia me ty: përfaqësoje ti popullin përpara Perëndisë 20 dhe paraqitja Perëndisë problemet e tyre. Mësoju atyre statutet dhe ligjet dhe 21 tregohu rrugën nëpër të cilën duhet të ecin dhe atë që duhet të bëjnë. Por në mes të të gjithë popullit disa njerëz të aftë që kanë frikë nga Perëndia, njerëz të besuar; që e urrejnë fitimin e padrejtë dhe vendosi mbi popullin si krerë të mijërave; 22 krerë të qindrave; krerë të pesëdhjetrave dhe krerë të dhjetrave. Dhe lejo që të jenë ata që do ta gjykojnë popullin në çdo kohë; ata do të të parashtrojnë çdo problem me rëndësi të madhe, ndërsa për probleme të vogla do të vendosin vetë. Kështu do 23 të jetë më lehtë për ty, dhe ata do ta mbajnë peshën bashkë me ty. Në qoftë se ti vepron kështu; dhe kështu të urdhëron Perëndia, mund të mbahesh; dhe tërë ky 24 popull do të arrijë faqebardhë në vendin e caktuar për të" Moisiu e dëgjoi zërin 25 vjehrrit të tij, dhe bëri gjithçka që i kishte thënë. Kështu Moisiu zgjodhi në tërë Izraelin disa njerëz të aftë dhe i vuri si krerë të popullit: krerë të mijërave, krerë 26 të qindrave, krerë të pesëdhjetrave dhe krerë të dhjetrave. Kështu ata e gjykonin popullin në çdo kohë; çështjet e vështira ia parashtronin Moisiut; por çdo problem 27 të vogël e zgjidhnin vetë. Pastaj Moisiu u nda nga vjehrri i tij, i cili u kthye në vendin e vet. qoftë zgjidh
## Chapter 19
Ditën e të muajit të tretë nga dalja prej vendit të Egjiptit; po atë ditë, bijtë 2 Izraelit arritën në shkretëtirën e Sinait. Të nisur nga Refidimi, ata arritën në 3 shkretëtirën e Sinait dhe fushuan aty; Izraeli e ngriti kampin e tij përballë malit. Pastaj Moisiu u ngjit drejt Perëndisë; dhe Zoti i thirri nga mali, duke i thënë: "Kështu parë
4 do t'i thuash shtëpisë së Jakobit dhe këtë do tu njoftosh bijve të Izraelit: e 5 atë që u bëra Egjiptasve; dhe si ju solla mbi krahë shqiponje pranë meje. Prandaj, në qoftë se do ta dëgjoni me vëmendje zërin tim dhe zbatoni besëlidhjen time, do të jeni thesari im i veçantë ndërmjet tërë popujve; sepse gjithë toka është 6 imja. Dhe do të jeni për mua një mbretëri priftërinjsh dhe një komb i shenjtë. Këto janë fjalët që do tu thuash bijve të Izraelit"" Atëherë Moisiu dërgoi e thirri pleqtë 8 popullit; dhe u tha tërë këto fjalë që Zoti kishte urdhëruar të thoshte. Dhe tërë populli u përgjigj bashkë dhe tha: "Ne do të bëjmë gjithçka që ka thënë Zoti' Kështu 9 Moisiu i raportoi Zotit fjalët e popullit. Dhe Zoti i tha Moisiut: 'Ja, unë do të vij te ti në një re të dendur; me qëllim që populli të dëgjojë kur unë do të flas me ty, 10 dhe të të besojë për gjithnjë" . Pastaj Moisiu i tregoi Zotit fjalët e popullit. Atëherë Zoti i tha Moisiut: Shko te populli, shenjtëroje atë sot dhe nesër, dhe bëj që të lajë 11 rrobat. Dhe të jenë gati për ditën e tretë, sepse ditën e tretë Zoti do të zbresë mbi 12 malin e Sinait para syve të tërë popullit. Ti do të përcaktosh rreth e qark kufij për popullin dhe do të thuash: Ruhuni se ngjiteni në mal ose prekni skajet e tij. 13 Kushdo që do të prekë malin do të dënohet me vdekje. Asnjë dorë nuk do ta prekë, por do të vritet me ose do të shpohet me shigjeta, njeri ose kafshë; 14 Kështu Moisiu zbriti nga mali drejt popullit; shenjtëroi popullin dhe ata lanë 15 rrobat e tyre. Pastaj i tha popullit: "Bëhuni brenda tri ditëve; mos iu afroni 16 grave" . Ditën e tretë, sa u bë mëngjes, bubullima dhe vetëtima; mbi mal doli një re e dendur dhe u dëgjua një zë shumë i fortë borie; dhe tërë populli që ishte në 17 kamp u drodh. Pastaj Moisiu e nxori popullin nga kampi për ta çuar përballë 18 Perëndisë; dhe ata qëndruan në këmbët e malit. Mali i Sinait ishte tërë tym; sepse Zoti kishte zbritur mbi të në zjarr; i tij ngrihej si tymi 19 dridhej fort. Ndërsa zëri i borisë po bëhej gjithnjë më i fortë, Moisiu fliste; dhe 20 Perëndia i përgjigjej me një zë gjëmues. Zoti zbriti pra mbi malin e Sinait, në 21 majë të tij; pastaj Zoti thirri Moisiun në majë të malit dhe Moisiu u ngjit atje. Dhe Zoti i tha Moisiut: Zbrit dhe paralajmëro popullin solemnisht; që të mos sulet 22 drejt Zotit për ta parë, dhe kështu shumë prej tyre të gjejnë vdekjen. Edhe "Ju patë gurë qoftë gati pati tymi<eos> |
<bos>priftërinjtë që do ti afrohen Zotit të shenjtërohen; që Zoti të mos sulet kundër tyre" 23 Moisiu i tha Zotit: "Populli nuk mund të ngjitej mbi malin e Sinait, sepse ti na 24 ke urdhëruar solemnisht, duke thënë: "Vër kufi rreth malit dhe shenjtëroje""\_ Por Zoti i tha: "Shko, zbrit poshtë; pastaj ngjitu; ti edhe Aaroni bashkë me ty; por priftërinjtë dhe populli të mos sulen për tu ngjitur te Zoti; që ai të mos u sulet atyre" . 25 Kështu Moisiu zbriti te populli dhe i foli atij.
## Chapter 20
2 Atëherë Perëndia shqiptoi tërë këto fjalë, duke thënë: "Unë jam Zoti, Perëndia 3 Nuk do të kesh perëndi të tjerë para meje. Nuk do të bësh skulpturë ose shëmbëlltyrë të asnjë 5 gjëje që ndodhet aty në qiejt ose këtu poshtë në tokë ose në ujërat nën tokë. Nuk do të përkulesh para tyre dhe as do t'i shërbesh, sepse unë, Zoti, Perëndia yt, jam një Perëndi xheloz që dënon padrejtësinë e etërve mbi fëmijve të tyre deri në brezin tretë dhe të katërt të atyre që më urrejnë, dhe unë përdor dashamirësi për mijëra; ata që më duan dhe që zbatojnë urdhërimet e mia. Nuk do ta përdorësh emrin Zotit; të Perëndisë tënd, kot; sepse Zoti nuk do të lërë të pandëshkuar atë që përdor 8 9 kot emrin e tij. Mbaje mend ditën e shtunë për ta shenjtëruar. Do të punosh 10 gjashtë ditë dhe në ato do të bësh të gjithë punën tënde; e shtuna, e shenjtë për Zotin; Perëndinë tënd; nuk do të bësh në atë ditë asnjë punë, as ti, as biri yt, as bija jote, as shërbëtori yt, as shërbëtorja jote; as kafshët e as 11 1 huaji që ndodhet brenda portave të tua; sepse në gjashtë ditë Zoti krijoi qiejt dhe tokën; detin dhe gjithçka që është në to, dhe ditën e shtunë ai pushoi; prandaj 12 Zoti e ka bekuar ditën e shabatit dhe e ka shenjtëruar atë. Do të nderosh atin tënd dhe nënën tënde, me qëllim që ditët e tua të jenë të gjata mbi tokën që Zoti, Perëndia 13 14 yt, po të jep. Nuk do të vrasësh. Nuk do të shkelësh besnikërinë 15 16 bashkëshortore . Nuk do të vjedhësh. Nuk do të bësh dëshmi të rreme kundër 17 të afërmit tënd. Nuk do të dëshirosh shtëpinë e të afërmit tënd; nuk do të dëshirosh gruan e të afërmit tënd, as shërbëtorin e tij, as shërbëtoren e tij, as lopën e tij, as për tua,
18 gomarin e tij, as asgjë tjetër që është e të afërmit tënd" . Tani tërë populli dëgjonte bubullimat; tingullin e borisë dhe shihte shkreptimat dhe malin që nxirrte tym. Para 19 kësaj pamjeje, populli dridhej dhe qëndronte Prandaj ata i thanë Moisiut: "Fol ti me ne dhe ne do të të dëgjojmë, por të mos na flasë Perëndia që të mos 20 vdesim' Moisiu i tha popullit: "Mos u trembni, sepse Perëndia erdhi që tju provojë, dhe me qëllim që frika e tij të jetë gjithmonë para jush, dhe kështu të mos 21 mëkatoni' Populli, pra; qëndronte por Moisiu iu afrua errësirës së dendur 22 ku ndodhej Perëndia. Pastaj Zoti i tha Moisiut: "Do t'u thuash kështu bijve të 23 Izraelit: Ju vetë e që kam folur me ju nga qielli. Nuk do të bëni perëndi të 24 tjera afër meje; nuk do të bëni perëndi prej argjendi ose prej ari. Do të bësh për mua një altar prej dheu dhe mbi të do të ofrosh olokaustet e flitë e tua të falënderimit, delet dhe e tua; në vend ku do të bëj që emri im të kujtohet; 25 do të vij te ti dhe do të të bekoj. Dhe në rast se do të ndërtosh për mua një altar me gurë, nuk do ta ndërtosh me të latuar; sepse duke ngritur mbi to daltën do 26 t'i ndotësh. Dhe nuk do të ngjitesh në altarin tim me anë shkallaresh, me qëllim që mbi të të mos zbulohet lakuriqësia jote" . larg. patë tua, qetë çdo gurë
## Chapter 21
2 "Tani këto janë ligjet që do tu vësh para tyre: Në rast se blen një skllav hebre; ai do të të shërbejë gjashtë vjet; por vitin e shtatë do të shkojë i lirë, pa paguar 3 Në rast se ka ardhur vetëm, do të shkojë vetëm; po të kishte grua, e shoqja 4 do të shkojë bashkë me të. Në se zotëria e tij i jep grua dhe kjo i lind bij e 5 bija, gruaja dhe fëmijët e saj do të jenë të zotërisë, dhe ai do të shkojë vetëm. Por në se skllavi thotë haptazi: "Unë e dua zotërinë time, time dhe fëmijët mi, dhe nuk dua të shkoj lirë" atëherë pronari e tij do t'ia afrojë Perëndisë dhe do ta avitë te dera ose te shtalka; pastaj pronari e tij do ti shpojë veshin me një fëndyell; dhe ai do t'i shërbejë për gjithnjë. Në rast se dikush shet bijën e tij si 8 shërbëtore; ajo nuk do të shkojë ashtu si shkojnë skllevërit. Në qoftë se ajo nuk i asgjë. qoftë qoftë gruan pëlqen zotërisë së saj, që e kishte marrë për vete; ai do ta lërë të shpengohet; por
nuk do të ketë të drejtën tua shesë njerëzve të huaj, sepse kjo do t'ishte ta trajtosh
9 me mashtrim. Dhe në se e marton me birin e tij, do ta trajtojë në bazë të së 10 drejtës të të bijave. Në rast se merr një grua tjetër, ai nuk do të pakësojë ushqimin 11 dhe veshmbathjen e saj, as edhe bashkëbanimin e saj. Në rast se nuk bën këto 12 tri gjëra për të, ajo do të shkojë pa dhënë asgjë, pa paguar çmim. Kush rreh një 13 njeri dhe për këtë shkak ky vdes, do të dënohet me vdekje. Në se nuk i ka kurrfarë prite, por Perëndia ka bërë që t'i bjerë në dorë, unë do të caktoj një 14 vend ku ai mund të gjejë strehë. Në se ndokush vepron me paramendim kundër të afërmit të tij për ta vrarë me mashtrim; ti do ta shkëputësh edhe nga altari 15 im; për të siguruar vdekjen e tij. Kush rreh atin ose nënën e tij do të dënohet me 16 vdekje. Kush rrëmben një njeri dhe e shet; ose gjendet në duart e tij, do të dënohet 17 18 me vdekje. Kush mallkon të atin ose të ëmën do të dënohet me vdekje. Në se dy njerëz zihen dhe njëri prej tyre tjetrin me gur ose me dhe 19 ky nuk vdes, por duhet të qëndrojë në shtrat, dhe në se pastaj ngrihet dhe ecën jashtë duke u mbështetur me bastun; ai që e ka goditur do të nxirret i pafajshëm; do ta zhdëmtojë vetëm për kohën e humbur dhe do ta kurojë deri në shërim të plotë. 20 Në se dikush rreh skllavin ose skllaven e tij me bastun; dhe ai ose ajo i 21 vdesin në dorë, zotëria do të dënohet; por në rast se mbijeton një ose dy ditë, 22 nuk do të dënohet, sepse është pronë e tij . Në rast se disa grinden dhe rrahin një grua me barrë aq sa ajo të dështojë, por nuk pëson dëme të tjera; rrahësi do të gjobitet aq sa ti kërkojë bashkëshorti i gruas; ai do të paguajë zhdëmtimin simbas përcaktimit 23 24 të gjykatësve; por po të jetë se rrjedh ndonjë dëm, do të japësh jetë për jetë, 25 sy për sy, dhëmb për dhëmb, dorë për dorë, këmbë për këmbë, djegie për djegie; 26 plagë për plagë, mbretje për mbretje. Në rast se dikush godet e skllavit ose të skllaves së tij dhe ai humbet, do ti lërë të shkojnë të lirë si kompensim për syrin 27 humbur . Dhe në rast se shkakton rënien e një dhëmbi skllavit ose skllaves së 28 tij, do ti lërë të shkojnë të lirë si kompensim për dhëmbin e humbur. Në rast se një ka për vdekje me brirët e tij një burrë ose një grua, kau duhet të vritet me dhe mishi i tij nuk do të hahet; por zoti i kaut do të konsiderohet i pafajshëm. 29 qoftë qoftë ngritur qoftë qoftë godet grusht qoftë syrin godet gurë<eos> |
<bos>Por në qoftë se kau e kishte zakon prej kohësh të plagoste me brirët e tij dhe i
zoti ishte paralajmëruar, por nuk e kishte mbajtur të mbyllur; dhe kau pastaj vret një
30 burrë 0 një grua, kau do të vritet me dhe i zoti gjithashtu do të vritet. Në se i caktohet një çmim për shpengim; ai duhet të japë për të shpenguar jetën 31 e tij aq sa i kanë caktuar. Në qoftë se kau një bir ose një bijë, do të veprohet 32 ndaj tij sipas po këtij ligji. Në se kau një skllav ose një skllave, i zoti i kaut do ti paguajë të zotit të skllavit tridhjetë sikla argjendi dhe kau do të vritet 33 me Në se dikush një gropë, ose dikush gërmon një gropë dhe 34 nuk e mbulon; dhe një ka ose një gomar bien brenda, pronari i gropës do ta paguajë zhdëmtimin; ai do ti paguajë me para pronarit vleftën e kafshës dhe kafsha 35 ngordhur do të jetë e tij. Në se kau një njeriu për vdekje kaun e një tjetri, do të shitet kau i gjallë dhe do të ndahet çmimi i tij; edhe kau i ngordhur 36 do të ndahet midis tyre. Por në se dihet se ky ka e kishte zakon prej kohe të godiste me brirët; dhe i zoti nuk e ka mbajtur të mbyllur, ky do të paguajë ka për ka dhe kafsha e ngordhur do të jetë e tij" . gurë qoftë godet qoftë godet gurë. qoftë hap qoftë godet qoftë
## Chapter 22
"Në rast se ndokush vjedh një ka a një dele dhe vret ose i shet, do të kthejë 2 qe për kaun dhe katër dele për delen. Në rast se vjedhësi, i kapur kur po bën 3 një thyerje, rrihet dhe vdes, pronari nuk është fajtor për vrasjen e tij. Në rast se dëmin; dhe po të jetë se nuk ka me se ta lajë, shitet për vjedhjen e kryer prej tij. Në rast se gjëja e vjedhur, ka ose gomar ose dele, gjendet e gjallë në duart e 5 tij, do të kthejë dyfishin e saj. Në rast se ndokush dëmton një arë ose një vresht, duke i lëshuar kafshët e tij të kullosin në arën e një tjetri; do ta lajë dëmin e bërë me atë që ka më të mirë në arën dhe në vreshtin e tij. Në rast se një zjarr përhapet dhe shtrihet deri te ferrat kështu që digjet në duaj ose në këmbë ose ara, ai që ka ndezur zjarrin do ta lajë dëmin. Në rast se dikush i jep fqinjit të vet para ose sende për ruajtje; dhe këto vidhen nga shtëpia e këtij, në rast se gjendet vjedhësi, 8 ai do të kthejë dyfishin: Në rast se nuk gjendet vjedhësi, i zoti i shtëpisë do të dërgohet para Perëndisë për t'u betuar se nuk ka vënë dorë mbi pasurinë e fqinjit të pesë qoftë gruri gruri
tij. Për çfarëdo lloj krimi, fjala vjen qoftë edhe për një ka, një gomar, një dele, një veshje apo çfarëdo sendi të humbur që një tjetër thotë se është i tij, çështja e të dy palëve do të shtrohet para Perëndisë; ai që Perëndia do të dënojë, do t'i kthejë 10 dyfishin fqinjit të tij. Në qoftë se ndokush ijep për ruajtje fqinjit të tij një gomar; një ka, një dele apo çfarëdo lloj tjetër kafshe, dhe kjo ngordh ose plagoset ose dhe 11 merret pa e njeri, të dy do të betohen para Zotit për të mësuar në se marrësi në dorëzim nuk ka vënë dorë mbi pasurinë e fqinjit të tij. I zoti i gjësë do të 12 pranojë betimin; dhe tjetri nuk do të jetë i detyruar të lajë dëmet. Por në 13 se gjëja i është vjedhur; ai duhet ta lajë dëmin që ka pësuar i zoti. Në se kafsha është shqyer, do ta çojë si provë, dhe nuk do të jetë i detyruar të dëmshpërblejë 14 kafshën e shqyer. Në qoftë se dikush merr hua nga fqinji i tij një kafshë, dhe kjo plagoset apo ngordh kur i zoti nuk është pranishëm; ai duhet të dëmshpërblejë 15 dëmin. se i zoti është pranishëm, nuk do të dëmshpërblejë dëmin; në 16 se kafsha është marrë me qira; ajo përfshihet në çmimin e qirasë. Në qoftë se dikush mashtron një vajzë ende të pafejuar dhe bie në shtrat me të, duhet të paguajë 17 për pajën e saj dhe ta marrë për grua. Në se ati refuzon prerazi t'ia japë, ai 18 do të paguajë shumën e kërkuar për pajën e vajzave të virgjëra. Nuk do ta lësh 19 20 të jetojë shtrigën. Kush çiftëzohet me një kafshë do të dënohet me vdekje. 21 Kush i bën flijime një perëndie tjetër, veç Zotit, do të shfaroset. Mos keqtrajto 22 të huajin dhe mos e mundo, sepse edhe ju ishit të huaj në vendin e Egjiptit. Nuk 23 do të mundosh asnjë grua të ve, as asnjë jetim. Në rast se mundon ata në një farë mënyre dhe ata bërtasin në drejtimin tim; unë do ta dëgjoj pa tjetër britmën e 24 tyre; do të zemërohem dhe do tju vras me shpatë; tuaja do të mbeten të 25 veja dhe bijtë tuaj jetimë. Në rast se ti i jep para hua dikujt nga populli yt, të varfrin që është me ty, nuk do ta trajtosh si fajdexhi; nuk do t'i imponosh asnjë 26 kamatë. Në se merr peng rrobën e fqinjit tënd, do t'ia kthesh para se të 27 perëndojë dielli, sepse ajo është e vetmja mbulesë e tij dhe veshja me të cilën mbështjell trupin. Me se tjetër mund të flinte ai? Dhe po të ndodhë që ai të më 28 drejtohet mua; unë do ta dëgjoj, sepse jam mëshirëplotë. Mos blasfemo Perëndinë parë palët qoftë qoftë qoftë qoftë qoftë gratë qoftë
29 dhe mos mallko 'princin e popullit tënd. Mos ngurro të më japësh detyrimin nga korrja jote dhe nga ajo që rrjedh nga mokrrat e tua. Do të më japësh të parëlindurin 30 bijve të tu. Do të veprosh njëlloj me lopën dhe me delen tënde: pjella e tyre e 31 do të rrijë shtatë ditë pranë nënës; ditën e tetë do të ma japësh mua. Ju do të jeni për mua njerëz të shenjtë; nuk do të hani mish të asnjë kafshe të shqyer në fusha; hidhuani atë qenve" parë
## Chapter 23<eos> |
<bos>"Nuk do të hapësh asnjë fjalë të rreme dhe nuk do t'i japësh asnjë ndihmë të 2 pabesit për t'u bërë dëshmitar i anshëm. Nuk do të shkosh pas shumicës për të bërë të keqen; dhe nuk do të dëshmosh në një çështje gjyqësore duke u radhitur nga 3 ana e shumicës për të prishur drejtësinë. Nuk do të favorizosh as të varfrin në 4 gjyqin e tij. Në rast se takon kaun e armikut tënd ose gomarin e tij që ka humbur 5 rrugën; do tia kthesh atij. Në rast se sheh gomarin e atij që të urren të shtrirë për tokë nën barrën, ruhu se e braktis; por ndihmo të zotin ta zgjidhë. Mos shkel të drejtën e të varfrit tënd në gjyqin e tij. Shmangu nga çdo pavërtetësi; mos vrit të 8 pafajshmin dhe të drejtin; sepse unë nuk do ta fal të ligun. Mos prano asnjë dhuratë, 9 sepse dhurata verbon atë që sheh dhe prapëson fjalët e njerëzve të drejtë. Mos shtyp të huajin; sepse ju e njihni shpirtin e të huajit; sepse keni qenë të huaj në vendin 10 Egjiptit. Gjashtë vjet me radhë do të mbjellësh tokën tënde dhe do të korrësh 11 frytet e saj; qëllim që ta gëzojnë të varfrit e popullit tënd; dhe gjëja e fshatit do të hajë atë që 12 kanë për të lënë ata. Po ashtu do të veprosh me vreshtin tënd dhe ullinjtë e tu. Gjashtë ditë do të bësh punën tënde por ditën e shtatë do të pushosh, me qëllim që kau yt dhe gomari yt të mund të pushojnë, dhe biri i shërbëtores sate dhe huaji të 13 mund ta marrin veten. Do t'u kushtoni kujdes tërë gjërave që ju kam thënë dhe nuk do ta shqiptoni emrin e perëndive të tjerë; të mos dëgjohet të dalë nga goja juaj. 14 15
Tri herë në vit do të më kremtosh një festë. Do të kremtosh festën e të
ndormëve. Shtatë ditë do të hash bukë pa maja, siç të kam urdhëruar, në kohën e caktuar në muajin e Abibit, sepse në atë muaj ti dole nga Egjipti; dhe askush nuk 16 do të paraqitet para meje duarbosh. Do të kremtosh edhe festën e korrjes, të prodhimit të hershëm të sate, të asaj që ke mbjellë në ara; si dhe festën e të 17 vjelave, në fund të vitit, kur do të mbledhësh nga arat frytet e punës sate. Tri 18 herë në vit tërë meshkujt do të paraqiten para Perëndisë, Zotit. Nuk do të ofrosh gjakun e flisë sime bashkë me bukën e mbrujtur; dhe yndyra e flive të festës sime 19 nuk do të teprojë deri në mëngjes. Do të çosh në shtëpinë e Zotit, Perëndisë tënd, 20 të parat fruta të tokës. Nuk do ta ziesh kecin me qumështin e nënës së tij. Ja, pra, unë po dërgoj një Engjëll para teje që të të ruajë gjatë rrugës, dhe të të futë në vendin 21 që kam përgatitur. Ki kujdes para tij dhe bindju zërit të tij; mos ngri krye kundër 22 tij, sepse ai nuk do t'i falë shkeljet tuaja; sepse emri im gjendet në të. Por në se i bindesh plotësisht zërit të tij dhe bën të gjitha ato që do të them, unë do 23 të jem armiku i armiqve të tu dhe kundërshtari kundërshtarëve të tu; sepse Engjëlli im do të shkojë para teje dhe do të të futë në vendin e Amorejve, të Hitejve; të Perezejve, të Kananejve, të Hivejve dhe të Jebusejve, dhe unë do ti shfaros ata. 24 Nuk do përkulesh para perëndive të tyre, dhe nuk do tu shërbesh. Nuk do të bësh atë që bëjnë ato; por do ti shkatërrosh plotësisht dhe do të thyesh shtyllat e tyre. 25 Shërbejini Zotit, Perëndisë tuaj, ai do të bekojë bukën tënde dhe ujin tënd; dhe 26 unë do të largoj sëmundjen nga ti. Në vendin tënd nuk do të ketë asnjë grua që 27 të dështojë, asnjë grua shterpë. Unë do ta plotësoj numrin e ditëve të tua. Unë do të dërgoj para teje tmerrin tim dhe do t'i jap dërmën çdo populli pranë të cilit do 28 të arrish; do të bëj që të gjithë armiqtë e tu të të kthejnë kurrizin. Dhe do të dërgoj para teje grerëza, që do ti përzënë Hivejtë, Kananejtë dhe Hitejtë para syve të tu. 29 Nuk do ti përzë ata para teje brenda një viti, me qëllim që vendi të mos kthehet 30 në një shkrerëtirë dhe kafshët e fushave të mos shumëzohen kundër teje. Do ti përzë para teje e nga pak, në mënyrë që ti të rritesh në numër dhe të shtiesh në 31 Dhe unë do t'i caktoj kufijtë e tu nga Deti i në detin e Filistejve dhe nga shkretëtira deri te Lumi; sepse unë do të lë në duart e tua banorët e vendit 32 dhe ti do ti dëbosh para syve të tu. Nuk do të lidhësh asnjë aleancë me ta, as punës qoftë pak Kuq
33
edhe me perënditë e tyre. Ata nuk do të banojnë në vendin tënd, që të mos të bëjnë të mëkatosh kundër meje: ti do tu shërbeje perëndive të tyre, dhe kjo do të ishte një lak" .
## Chapter 24
Pastaj Perëndia i tha Moisiut: "Ngjitu te Zoti, ti dhe Aaroni, Nadabi dhe Abihu 2 si dhe shtatëdhjetë nga pleqtë e Izraelit, dhe adhuroni nga pastaj Moisiu do ti afrohet Zotit; por të tjerët nuk do ti afrohen; as populli nuk ka për t'u ngjitur 3 bashkë me atë" Atëherë Moisiu erdhi dhe i tregoi popullit tërë fjalët e Zotit dhe tërë ligjet. Dhe gjithë populli u përgjigj me një zë dhe tha: "Ne do të bëjmë tërë gjërat që Zoti ka thënë" Dhe Moisiu i shkroi tërë fjalët e Zotit; pastaj u ngrit herët në mëngjes dhe ngriti në këmbët e malit një altar dhe dymbëdhjetë shtylla për të 5 dymbëdhjetë fiset e Izraelit. Pastaj dërgoi bij të rinj të Izraelit për të ofruar olokauste dhe për të flijuar dema të rinj si theror falënderimi ndaj Zotit. Dhe Moisiu mori gjysmën e gjakut dhe e në legenë; dhe gjysmën tjetër të gjakut e shpërndau mbi altar. Pastaj mori librin e besëlidhjes dhe ia lexoi popullit; i cili 8 tha: "Ne do të bëjmë tërë ato që ka thënë Zoti, dhe do t'i bindemi' Pastaj Moisiu mori gjakun; spërkati popullin me të dhe tha: "Ja gjaku i besëlidhjes që Zoti ka lidhur 9 me ju sipas tërë këtyre fjalëve" . Pastaj Moisiu dhe Aaroni, Nadabi dhe Abihu dhe 10 shtatëdhjetë nga pleqtë e Izraelit u ngjitën; dhe Perëndinë e Izraelit. Nën 11 këmbët e tij ishte si një dysheme e punuar me safir; e qartë si qielli vetë. Por ai nuk e shtriu dorën kundër krerëve të bijve të Izraelit; dhe ata e Perëndinë, dhe 12 hëngrën dhe pinë. Pastaj Zoti i tha Moisiut: "Ngjitu tek unë në mal dhe qëndro aty; dhe unë do të jap disa prej guri, ligjin dhe urdhërimet që kam shkruar; 13 me qëllim që ti t'ua mësosh atyre" Pas kësaj Moisiu u ngrit bashkë me Jozueun 14 zbatuesin e tij; dhe Moisiu u ngjit në malin e Perëndisë. Por pleqve u tha: "Na këtu; deri sa të kthehemi tek ju. Ja, Aaroni dhe Huri janë me ju; kushdo që ka 15 probleme le tu drejtohet atyre" . Moisiu; pra, u ngjit në mal dhe reja e mbuloi larg; vuri panë panë pllaka prisni<eos> |
<bos>16 përsëri malin. Tani lavdia e Zotit mbeti në malin e Sinait dhe reja e mbuloi atë 17 gjashtë ditë; ditën e shtatë Zoti thirri Moisiun nga mesi Dhe pamja e lavdisë së Zotit dukej në sytë e bijve të Izraelit si një zjarr që digjej në majën e malit. resë.
dyzet ditë dhe dyzet net.
18 Kështu Moisiu hyri në mes të resë dhe u ngjit në mal; dhe Moisiu mbeti në mal
## Chapter 25
2 Zoti foli Moisiut duke thënë: "U thuaj bijve të Izraelit që të më bëjnë një 3 ofertë; do ta pranoni ofertën nga çdo njeri që e bën i shtyrë nga zemra e tij. Dhe 4 kjo është oferta që do të pranoni prej tyre: ar, argjend dhe bronz; stofa me ngjyrë 5 vjollce; të purpurt, të kuqe flakë; li të hollë dhe lesh dhie; lëkura dashi të ngjyrosura në të lëkurë baldose dhe dru akacie; vaj për dritën e shandanit, aroma për vajin e vajosjes dhe për temianin erëmirë; oniksi dhe për të ngallmuar 8 Le të më bëjnë një shenjtërore, që unë 9 të banoj në mes tyre. Ju do ta bëni atë sipas tërë asaj që unë do t'iu tregoj, si për 10 modelin e tabernakullit ashtu edhe për modelin e të gjitha orendive. Do të bëjnë, pra, një arkë prej druri të akacies, i gjatë dy kubitë e gjysmë, i një kubit e 11 gjysmë dhe i lartë një kubit e gjysmë. Do ta veshësh nga brenda dhe nga jashtë; 12 me ar safi dhe sipër do ti bësh një kurorë ari, që të sillet përqark. Do të shkrish për të katër unaza ari dhe do t'i vësh në katër këmbët e saj: dy unaza nga një anë dhe 13 dy unaza nga ana tjetër . Do të bësh edhe disa shtiza prej druri të akacies dhe do 14 Pastaj do t'i kalosh shtizat nëpër unazat e arkës, për ta mbajtur. 15 16 Shtizat do të qëndrojnë në unazat e arkës; nuk do të hiqen prej asaj. Dhe në 17 arkë do të vësh Dëshminë që do të të jap Do të bësh edhe një pajtues prej ari safi; gjatësia e tij do të jetë dy kubitë e gjysmë; dhe gjerësia e tij një kubit e gjysmë. 18 kuq gurë gurë gjërë
Do të bësh pastaj dy kerubinë prej ari; këta do të punohen me çekiç në të dy skajet
19
të jetë prej ari safi dhe i punuar me çekiç. Do të bësh edhe shtatë llambat e tij, pajtuesit; bëje një kerubin në një nga skajet dhe një kerubin në skajin tjetër; 20 kerubinët do t'i bëni prej një cope të vetme me pajtuesin në skajet e tij. Dhe kerubinët do ti kenë krahët e hapura me drejtim lart; në mënyrë që të mbulojnë pajtuesin me krahët e tyre; do të kenë drejtim nga njëri tjetri, ndërsa fytyrat e 21 kerubinëve do të jenë të kthyera në drejtim të pajtuesit:. Do ta vësh pastaj pajtuesin 22 lart; mbi arkën; dhe në arkë do të futësh Dëshminë që do të të jap: unë do të të takoj, nga lart; mbi pajtuesin; midis dy kerubinëve që janë mbi arkën e dëshmisë, 23 do të të njoftoj tërë urdhërat që do të të jap për bijtë e Izraelit. Do të bësh edhe një tryezë prej druri të akacies, e dy kubitë, e gjërë një kubit dhe e lartë një 24 kubit e gjysmë. Do ta veshësh me ar safi dhe do t'i bësh rreth e qark një kurorë 25 prej ari. Do ti bësh rreth e përqark një buzë të lartë një pëllëmbë dore dhe rreth 26 kësaj buze një kurorë prej ari. Do t'i bësh gjithashtu katër unaza ari dhe do ti 27 vësh unazat në katër qoshet; që ndodhen në katër këmbët e tryezës. Unazat do 28 të jenë pranë buzës për të kaluar shufrat e caktuara që do ta mbajnë tryezën. Shufrat do t'i bësh me dru të akacies dhe do t'i veshësh me ar; ato do të shërbejnë 29 për të mbajtur tryezën. Do të përgatisësh edhe pjatat e tij, e tij, kupat e tij 30 dhe filxhanët e tij me të cilët bëhen libacionet; dhe do ti bësh me ar safi. Dhe 31 do të vësh mbi tryezë bukën e paraqitjes, që do të rrijë vazhdimisht para meje. Do të përgatisësh një shandan prej ari safi; shandani; këmba dhe trungu i tij do të 32 punohen me çekiç; kupat, mollët dhe lulet e tij do të jenë një copë. anët e tij do të dalin gjashtë krahë: tre krahë nga njëra anë e shandanit dhe tre krahë nga 33 ana tjetër e tij; mbi njerin krah do të modelohen tri në formë të bajames, me një mollë dhe një lule, dhe mbi krahun tjetër tri kupa në formë të bajames; me një mollë dhe një lule. Kështu do të veprohet për gjashtë krahët që dalin nga shandani. Në trungun e shandanit do të ketë katër kupa në formë të bajames; me mollët dhe 35 lulet e tyre. Do të ketë një mollë poshtë dy krahëve të parë që dalin prej tij, një mollë poshtë dy krahëve të tjerë që dalin jashtë tij, dhe një mollë poshtë dy krahëve të fundit që dalin prej shandanit: kështu do të bëhet për të gjashtë krahët që dalin 36 nga shandani. Këto mollë dhe këta krahë, do të përbëjnë tërësinë, shandani do 37 Aty gjatë gotat Nga kupa
të cilat duhet të vendosen në mënyrë që të ndriçojnë pjesën e përparme të shandanit. 38 Dhe tërë veglat për të lëvizur qiririn dhe mbajtësin e tij do të jenë prej ari safi. 39 40 Shandani dhe veglat e tij do të bëhen me një talent prej ari të papërzier. Dhe shiko të bësh çdo gjë simbas modelit që tu tregua në mal" .
## Chapter 26<eos> |
<bos>bësh pastaj tabernakullin përdredhur; me fije ngjyrë vjollce; të purpurt dhe flakë të kuqe; së bashku me kerubinë 2 të punuar artistikisht. Gjatësia e çdo pëlhure do të jetë njëzet e tetë kubitë dhe 3 gjerësia e çdo pëlhure katër kubitë; të gjitha pëlhurat do të kenë po atë masë. Pesë pëlhura do të bashkohen midis tyre dhe pëlhurat e tjera do të bashkohen 4 gjithashtu midis tyre. Do të bësh sythe ngjyrë vjollce mbi buzën e pëlhurës së jashtme të serisë së parë; të njëjtën gjë do të bësh në buzën e pëlhurës së jashtme të 5 serisë së dytë. Do të bësh pesëdhjetë sythe mbi pëlhurën e dhe pesëdhjetë mbi buzën e pëlhurës së jashtme: këto do të korrespondojnë me njëri-tjetrin. Dhe do të bësh pesëdhjetë kapëse ari dhe do t'i bashkosh pëlhurat njëra me tjetrën me anë të kapëseve, në mënyrë që tabernakulli të formojë një të 7 tërë. Do të bësh gjithashtu pëlhurë me lesh dhie, që të shërbejnë si mbi 8 tabernakullin: do të bësh njëmbëdhjetë pëlhura të tilla. Gjatësia e çdo pëlhure do të jetë tridhjetë kubitë dhe gjerësia e pëlhure katër kubitë; të njëmbëdhjetë 9 pëlhurat do të kenë të gjitha po atë masë. Do të bashkosh pesë pëlhurat midis tyre, dhe gjashtë të tjerat midis tyre; do ta ripalosësh mbi vetveten pëlhurën e gjashtë në 10 pjesën e përparme të çadrës. Do të bësh gjithashtu pesëdhjetë sythe mbi buzën pëlhurës së jashtme të serisë së dhe pesëdhjetë në buzën e pëlhurës së 11 jashtme të serisë së dytë të pëlhurave. Do të bësh edhe pesëdhjetë kapëse prej bronzi dhe do ti futësh kapëset në sythet, duke e bashkuar kështu çadrën në mënyrë 12 që të formojnë një të tërë. Nga pjesa që tepron nga pëlhurat e çadrës, gjysma e 13 pëlhurës së tepërt do të bjerë mbi pjesën e poshtme të tabernakullit; dhe kubiti nga një anë dhe kubiti nga ana tjetër që janë të tepërt në gjatësinë e pëlhurave të pesë parë sythe sythe çadër çdo parë sythe
çadrës, do të bien mbi të dy anët e tabernakullit; njëri nga një krah dhe tjetri në
14 krahun tjetër për ta mbuluar atë. Do të bësh gjithashtu një mbulesë për çadrën me lëkura dashi të ngjyrosura në të dhe mbi këtë një tjetër mbulesë me lëkura 15 baldose. 16 vendosura më këmbë. Gjatësia e një dërrase do të jetë dhjetë kubitë dhe gjerësia 17 saj një kubitë e gjysëm. Çdo dërrasë do të ketë dy kllapa për të bashkuar një 18 dërrasë me tjetrën; kështu do të veprosh për të gjitha dërrasat e tabernakullit. Do 19 të bësh kështu dërrasat e tabernakullit; njëzet dërrasa për anën jugore. Do të vësh dyzet baza argjendi poshtë njëzet dërrasave: dy baza poshtë secilës dërrasë për të 20 dy kllapat e veta. Do të bësh edhe njëzet dërrasa për krahun e dytë të tabernakullit, 21 për anën e tij veriore, dhe dyzet bazat e tyre prej argjendi, dy baza nën çdo 22 dërrasë. Për krahun e pasmë të tabernakullit; në drejtim të perëndimit; do të bësh 23 gjashtë dërrasa. Do të bësh edhe dy dërrasa për të dy qoshet e 24 tabernakullit. Ato do të çiftëzohen poshtë dhe do të bashkohen lart me një unazë. 25 Kështu ka për të ndodhur me të dyja dërrasat, që ndodhen në të dy qoshet. Do të ketë, tetë dërrasa me bazat e tyre prej argjendi: gjashtëmbëdhjetë baza, dy 26 baza poshtë çdo dërrase. Do të bësh edhe disa traversa prej druri të akacies: pesë 27 për dërrasat e njërës anë të tabernakullit; traversa për dërrasat e anës tjetër të tabernakullit dhe traversa për dërrasat e pjesës së pasme të tabernakullit; në 28 drejtim të perëndimit. Traversa qëndrore, në mes të dërrasave, do të kalojë nga 29 njëra anë në tjetrën. Do t'i veshësh me ar dërrasat dhe do t'i bësh prej ari unazat 30 e tyre nëpër të cilat do të kalojnë traversat, dhe do ti veshësh me ar traversat. 31 Do ta ngresh tabernakullin me trajtën e përpiktë që t'u tregua në mal. Do të bësh një vel me fije në ngjyrë vjollce; të purpurt; flakë të kuqe dhe me li të hollë dhe të 32 përdredhur, të stolisur me kerubinë të punuar artistikisht, dhe do ta varësh në katër shtylla prej akacieje të veshura me ar, me grremçat e tyre të arta të vëna mbi 33 baza argjendi. Do ta varësh velin në kapëset; dhe aty, në anën e brendshme të velit, do të futësh arkën e dëshmisë; veli do tju shërbejë si ndarës midis vendit të 34 shenjtë dhe vendit shumë të shenjtë. Pastaj do ta vësh pajtuesin mbi arkën e kuq pra, pesë pesë
35 dëshmisë në vendin shumë të shenjtë. Jashtë velit do të vësh përkundrazi tryezën; ndërsa shandani do të shkojë përballë tryezës në krahun jugor të tabernakullit; dhe 36 do ta vendosësh tryezën në krahun verior. Do të bësh gjithashtu për hyrjen e çadrës një perde me fije në ngjyrë vjollce; të purpurt; flakë të kuqe dhe prej liri të 37 përdredhur, puna e një qëndistari. Do të bësh gjithashtu shtylla akacieje për perden dhe do t'i veshësh me ar; grremçat e tyre do të jenë prej ari dhe do të shkrish për to baza prej bronzi" . pesë pesë
## Chapter 27
"Do të bësh edhe një altar prej druri të akacies, i gjatë pesë kubitë dhe i gjerë 2 kubitë; altari do të jetë katror dhe do të ketë tre kubitë lartësi. Në katër qoshet e tij do të bësh brinj, që do të formojnë një tërësi me të; dhe do ta veshësh atë me 3 bronz. Do të bësh edhe enët e tij për të mbledhur hirin; lopatëzat e tij, legenët e tij, pirunjtë e tij dhe mangallët e tij; të gjitha veglat e tij do ti bësh prej bronzi. Do t'i bësh gjithashtu një prej bronzi në formë rrjete dhe mbi rrjetë, në katër 5 qoshet e tij, do të bësh katër unaza prej bronzi; dhe do ta vësh nën kornizën e altarit, në pjesën e poshtme, në mënyrë që rrjeta të ndodhet në gjysmën e lartësisë së altarit. Do të bësh edhe disa shufra për altarin, shufra me drurin e akacies, dhe do t'i veshësh me bronz . Shufrat do të kalojnë nëpër unazat; dhe shufrat do të jenë 8 në të dy anët e altarit; kur ky do të duhet të bartet. Do ta bësh me dërrasa dhe bosh 9 nga brenda; duhet ta bësh ashtu siç t'u tregua në mal. Do të bësh edhe oborrin e tabernakullit; nga ana e jugut;, oborri do të ketë perde prej liri të hollë të përdredhur; 10 me një gjatësi prej njëqind kubitësh nga një anë; dhe njëzet shtylla me njëzet bazat e tyre 'prej bronzi; grremçat e shtyllës dhe shtizat e tyre do të jenë prej argjendi. 11 Kështu edhe në gjatësinë nga ana e veriut, do të ketë perde me një gjatësi prej njëqind kubitësh, me njëzet shtylla dhe njëzet bazat e tyre prej bronzi; grremçat e 12 shtyllave do të jenë prej argjendi. Dhe për gjerësinë e oborrit nga ana perëndimit, do të ketë pesëdhjetë kubitë perdesh me dhjetë shtyllat dhe dhjetë bazat 13 tyre. ana lindore gjerësia e oborrit do të jetë gjithashtu pesëdhjetë kubitë. pesë grilë Nga<eos> |
<bos>14 Nga një anë e portës së hyrjes do të ketë pesëmbëdhjetë kubitë perde, me tri shtyllat dhe tri bazat e tyre; dhe nga ana tjetër do të ketë gjithashtu pesëmbëdhjetë 16 kubitë perde me tri shtyllat dhe tri bazat e tyre. Për e hyrjes në oborr do të ketë një perde prej njëzet kubitësh, me fill ngjyrë vjollce, të purpurt; flakë të kuqe dhe prej liri të hollë të përdredhur; e një qëndistari; me katër shtyllat dhe katër 17 bazat e tyre. Tërë shtyllat rreth oborrit do të bashkohen me shtiza argjendi; 18 grremçat e tyre do të jenë prej argjendi dhe bazat e tyre prej bronzi. Gjatësia e oborrit do të jetë njëqind kubitë, gjerësia pesëdhjetë kubitë dhe lartësia kubitë, 19 me perde prej liri të hollë të përdredhur dhe me bazat prej bronzi. Të gjitha veglat caktuara për shërbimin e tabernakullit, tërë kunjat e tij dhe tërë kunjat e oborrit do 20 të jenë prej bronzi. Do të urdhërosh bijtë e Izraelit që të sjellin vaj ulliri safi prej ullinjsh të shtypur, për dritën e shandanit për t'i mbajtur vazhdimisht të ndezura 21 llambat. Në çadrën e mbledhjes, jashtë velit që ndodhet përpara dëshmisë, Aaroni dhe bijtë e tij do ti mbajnë llambat të ndezura, në mënyrë që të digjen nga mbrëmja deri në mëngjes para Zotit:. Kjo do të jetë një rregull e përhershme midis bijve të portën punë pesë
Izraelit për të gjithë brezat e ardhshëm"
## Chapter 28
"Pastaj afro pranë vetes sate Aaronin; tët vëlla, dhe bijtë e tij së bashku me të, nga gjiri i bijve të Izraelit, që të më shërbejnë mua si prift; e kam fjalën për Aaronin, 2 Nadabin, Eleazarin dhe Ithamarin; bij të Aaronit. Dhe do t'i bësh Aaronit, vëllait 3 tënd, rroba të shenjta, për t'i dhënë nder e hijeshi. Do të flasësh me të gjithë personat e aftë, që kam mbushur me frymën e diturisë, dhe ata t'i bëjnë rrobat e 4 Aaronit për ta shenjtëruar, me qëllim që të më shërbejnë mua si Dhe këto janë rrobat që do të bëjnë: një pektoral, një efod, një mantel, një tunikë e thurur me shtiza; një çallmë dhe një brez. Do të bëjnë, pra; rroba të shenjta për Aaronin; vëllanë 5 tënd dhe për bijtë e tij, me qëllim që të më shërbejnë mua si prift; ata do të përdorin ar dhe fill ngjyrë vjollce; të purpurt; flakë të kuqe dhe li të hollë. Do ta bësh efodin me ar dhe fill ngjyrë vjollce; të purpurt, të kuqe flakë si dhe me fill liri të hollë dhe të përdredhur; të punuar artistikisht. Në dy skajet e tij do të ketë të lidhura dy prift.
8
supore; me qëllim që të mbahet si një e tërë. Brezi i punuar artistikisht, që ndodhet mbi efodin, do të ketë po atë të efodit: prej ari dhe me fije ngjyrë vjollce; të purpurt; me flakë të kuqe dhe prej liri të hollë të përdredhur. Pastaj do të marrësh 10 dy oniksi dhe do të gdhendësh mbi ta emrat e bijve të Izraelit: gjashtë nga emrat e tyre mbi një gur dhe gjashtë emrat e tjerë mbi gurin tjetër; sipas radhës së 11 tyre të lindjes. Do të gdhendësh mbi këta emrat e bijve të Izraelit ashtu siç 12 bën prerësi i gurit në gdhendjen e një vule; do t'i futësh në rrathë ari. Do t'i vësh të dy kujtimore për bijtë e Izraelit; dhe Aaroni do 13 t'i çojë emrat e tyre si një kujtim para Zotit mbi dy shtyllat e tij. Do të bësh 14 gjithashtu rrathë ari dhe dy zinxhirë prej ari safi, të thurur si një litar; dhe do të 15 vësh në rrathët zinxhirët e thurur në këtë mënyrë. Do të bësh gjithashtu pektoralin giykimit, të punuar në mënyrë artistike; do ta bësh punën si për efodin: prej ari, me fill ngjyrë vjollce; të purpurt dhe flakë të kuqe; si dhe me li të hollë të përdredhur. 16 Do të jetë katror dhe palosur më dysh; do të jetë një pëllëmbë i gjatë dhe një 17 pëllëmbë i gjerë. Dhe do të ngallmosh katër radhë gurësh: në radhën e parë një 18 sardonio; një topaz dhe një smerald; në radhën e dytë: një bruz, një safir dhe një 19 20 diamant; në radhën e tretë: një hiacint; një agat dhe një ametist; në radhën e katërt: një grisolist; një oniks dhe një diaspër. Këta do të ngallmohen në rrathët 21 tyre të artë. Dhe do t'u korrespondojnë emrave të bijve të Izraelit: dymbëdhjetë, simbas emrave të tyre; të gdhendur si vula; secila me emrin e fiseve 22 të Izraelit. Do të bësh gjithashtu mbi pektoral zinxhirë të vegjël prej ari safi të 23 thurur si kordonë. Pastaj do të bësh mbi pektoral dyj unaza prej ari, dhe do ti 24 vësh të dy unazat në dy skajet e pektoralit. Pastaj do t'i fiksosh dy kordonat prej 25 ari në dy unazat në skajet e pektoralit; dhe dy majat e tjera të dy kordonëve do t'i lidhësh me të dy rrathët dhe do t'i vendosësh mbi dy supet e efodit, nga përpara. 26 Do të bësh edhe dy unaza ari dhe do t'i vendosësh në dy skajet e pektoralit; mbi palën e tij, që ndodhet në pjesën e brendshme të efodit. Do të bësh dy unaza të tjera ari dhe do t'i vendosësh mbi të dy supet e efodit poshtë, në pjesën e përparme 28 pranë pikës së bashkimit; mbi brezin e punuar artistikisht të efodit. Dhe pektorali punë gurë gurë gurë gurët gurë gurët
do të fiksohet me anë të dy unazave të tij në unazat e efodit me një kordon ngjyrë
trashëgimtarët e tij"<eos> |
<bos>vjollce; në mënyrë që pektorali të ndodhet mbi brezin e punuar artistikisht të efodit 29 dhe të mos shkëputet dot prej këtij të fundit. Kështu Aaroni do ti emrat e bijve të Izraelit të skalitur në pektoralin e gjykimit; mbi zemrën e tij, kur do të hyjë 30 në shenjtërore, në kujtim të përjetshëm përpara Zotit. Do të vësh mbi pektoralin gjykimit Urim-in dhe Thumim-in; dhe do të jenë mbi zemrën e Aaronit kur të paraqitet përpara Zotit. Kështu Aaroni do të çojë gjykimin e bijve të Izraelit mbi 31 zemrën e tij para Zotit, vazhdimisht. Do të bësh edhe mantelin e efodit, krejt në 32 ngjyrë vjollce. Në mes të tij do të ketë një hapje për të kaluar kokën; rreth e kësaj hapjeje do të ketë një buzë prej stofi të punuar;, si hapja e një parzmoreje; me 33 qëllim që të mos shqyhet. Rreth e kësaj buze të mantelit do të bësh disa 34 shegë ngjyrë vjollce; të purpurt dhe flakë të dhe rreth tyre, zile ari; një zile Aaroni do ta përdorë për të kryer shërbimin; dhe tingulli i saj do të dëgjohet kur të hyjë në vendin e shenjtë përpara Zotit dhe kur të dalë andej, me qëllim që ai të mos 36 vdesë. Do të bësh edhe një pllakë prej ari safi dhe mbi të do të gdhendësh; ashtu 37 siç bëhet mbi një vulë, fjalët: SHENJTÉRI ZOTIT. Do t'i lidhësh asaj një rrip ngjyrë vjollce; për ta bashkuar me çallmën; ajo duhet të ndodhet në pjesën e përparme 38 të çallmës. Kështu do të qëndrojnë mbi ballin e Aaronit, dhe Aaroni do të mbajë fajin të shoqëruar me gjërat e shenjta të paraqitura nga bijtë e Izraelit, në çdo lloj ofertash të shenjta; ajo do të rrijë vazhdimisht mbi ballin e tij, në mënyrë që ato të 39 jenë të mirëpritura nga Zoti. Do të endësh gjithashtu tunikën prej liri të hollë, të punuar me shtiza; do të bësh një çallmë prej liri të hollë dhe një brez; një 40 qëndistari. 41 me qëllim që t'u japësh atyre nder dhe hijeshi. Me ato do të veshësh më vonë vëllanë tënd Aaronin dhe bijtë e tij bashkë me të; ti do ti vajosësh, do ti shugurosh 42 dhe do ti shenjtërosh, që të më shërbejnë si priftërinj . Do t'u bësh gjithashtu disa pantallona prej liri për të mbuluar lakuriqësinë e tyre; ato do të shkojnë nga ijët deri 43 te kofshët. Aaroni dhe bijtë e tij do ti veshin kur të hyjnë në çadrën e mbledhjeve, ose kur t'i afrohen altarit për të bërë shërbimin në vendin e shenjtë, me qëllim që mos bëhen fajtorë dhe të mos vdesin. Ky është një statut i përjetshëm për të dhe për çojë qark qark kuqe, punë
## Chapter 29
"Kjo është ajo që do të bësh për ti shuguruar në mënyrë që të më shërbejnë si 2 priftërinj . Merr një dem të vogël dhe dy desh pa të meta; disa bukë pa maja, ëmbëlsira pa maja të zëna me vaj dhe revani pa maja të Iyer me vaj; (do t'i bësh me 3 majë mielli të grurit). Do ti vësh në një shportë dhe do t'i çosh bashkë me demin 4 vogël dhe dy deshtë. Do ta afrosh Aaronin dhe bijtë e tij në hyrjen e çadrës së 5 mbledhjes dhe do ti lash me ujë. Pastaj do të marrësh rrobat dhe do ta riveshësh ngjeshësh brezin e punuar artistikisht të efodit. Do t'i vësh mbi krye çallmën dhe mbi çallmën do të vësh diademën e shenjtë. Pastaj do të marrësh vajin e vajosjes, 8 do ta derdhësh mbi kryet e tij dhe do ta vajosësh. Pastaj do ti afrosh bijtë e tij dhe 9 do tu riveshësh tunikat. Do t'u ngjeshësh Aaronit dhe bijve të tij brezat dhe do të vësh mbi ta mbulesa kokash; priftëria do t'iu përkasë atyre për gjithë jetën. Kështu 10 do të shugurosh Aaronin dhe bijtë e tij. Pastaj do të afrosh demin e vogël para çadrës së mbledhjes; dhe Aaroni dhe bijtë e tij do të vënë duart e tyre mbi kokën e 11 demit të vogël. Dhe do ta therësh demin e para Zotit, në hyrje të çadrës 12 së mbledhjes. Do të marrësh pastaj gjakun e demit të vogël dhe do ta vësh me gishtin tënd mbi brirët e altarit, dhe gjithë mbetjen e gjakut do ta derdhësh në këmbët 13 altarit. Do të marrësh gjithashtu gjithë dhjamin që mbulon zorrët, bulën e ngjitur me mëlçinë dhe dy veshkat me dhjamin që kanë sipër, dhe do t'i tymosësh 14 mbi altarin: Por mishin e demit të vogël, lëkurën dhe fëlliqësirat e tij do t'i djegësh 15 me zjarr jashtë kampit: ky është një flijim për mëkatin. Pastaj do të marrësh një 16 nga deshtë dhe Aaroni dhe bijtë e tij do të vënë duart e tyre mbi kokën e dashit. Pastaj do ta therësh dashin; do të marrësh gjakun e tij dhe do ta spërkatësh përrreth 17 altarit. Pas kësaj do ta ndash në copa dashin; do të lash zorrët dhe këmbët e tij, 18 dhe do ti vësh bashkë me copat e tij dhe me kokën e tij. Pastaj do ta tymosësh tërë dashin mbi altar: ky është një olokaust për Zotin; është një erë e këndshme; një 19 flijim i bërë me anë të zjarrit për Zotin. Pastaj do të marrësh dashin tjetër, dhe vogël<eos> |
<bos>20 Aaroni dhe bijtë e tij do të vënë duart e tyre mbi kokën e dashit. Do ta therësh dashin; do të marrësh prej gjakut të tij dhe do ta vësh mbi bulën e veshit të djathtë të Aaronit dhe mbi bulën e veshit të djathtë të bijve të tij, mbi gishtin e madh të dorës së tyre të djathtë dhe mbi gishtin e trashë të këmbës së tyre të djathtë, dhe do 21 ta spërkatësh gjakun rreth e qark altarit. Do të marrësh pastaj nga gjaku që është mbi altar dhe nga vaji i vajosjes dhe do të spërkatësh Aaronin dhe rrobat e tij, bijtë tij dhe rrobat e tyre. Kështu do të shenjtërohet ai dhe rrobat e tij, bijtë e tij dhe 22 rrobat e tyre bashkë me të. Do të marrësh edhe dhjamin e dashit;, dhjamin e bishtit, dhjamin që mbulon zorrët, bulën e mëlçisë, dy veshkat dhe dhjamin që është 23 mbi to dhe kofshën e djathtë, (sepse është një dash shenjtërimi); do të marrësh edhe një bukë, një ëmbëlsirë me vaj dhe një revani nga shporta e bukës së ndorme, 24 që është para Zotit, dhe të gjitha këto gjëra do ti vësh në duart e Aaronit dhe në 25 duart e bijve të tij, dhe do t'i tundësh si një ofertë e bërë përpara Zotit. Pastaj do t'i marrësh nga duart e tyre dhe do t'i tymosësh mbi altarin; mbi olokaustin; si një 26 erë e këndshme përpara Zotit; është një flijim i bërë me anë të zjarrit Zotit. Pas kësaj do të marrësh gjoksin e dashit të përdorur për shugurimin e Aaronit dhe do ta 27 tundësh si një ofertë e lëvizur përpara Zotit; dhe kjo do të jetë pjesa e jote. Dhe nga dashi 1 përdorur për shenjtërim do të ruash gjoksin e ofertës së lëvizur dhe 28 kofshën e ofertës së ngritur; që u takojnë Aaronit dhe bijve të tij. Ai do të jetë nga ana e bijve të Izraelit për Aaronin dhe bijtë e tij një rregull i përhershëm; sepse është një ofertë lartësimi. Do të jetë një ofertë lartësimi nga ana e bijve të Izraelit 29 që është marrë nga flitë e tyre të falënderimit, oferta e tyre për lartësim te Zoti. Dhe rrobat e shenjta të Aaronit do tu kalojnë bijve të tij mbas tij, me qëllim që të 30 vajosen dhe të shenjtërohen tek ata. Ai bir që bëhet në vend të tij do t'i veshë ato për shtatë ditë, kur do të hyjë në çadrën e mbledhjes për të kryer shërbesën në 31 vendin e shenjtë. Pastaj do të marrësh dashin e shenjtërimit dhe do ta gatuash 32 mishin e tij në një vend të shenjtë; dhe Aaroni dhe bijtë e tij do të hanë, në hyrje 33 të çadrës së mbledhjes, mishin e dashit dhe bukën që është në shportë. Do të hanë gjërat që kanë shërbyer për të bërë shlyerjen për tu shuguruar dhe shenjtëruar; 34 por asnjë i huaj nuk do të hajë prej tyre, sepse janë gjëra të shenjta. Dhe në se tepron mish i shenjtërimit ose bukë deri në mëngjes, do të djegësh atë që mbetet 35 në zjarr; nuk do ta hahet; sepse është e shenjtë. Do të bësh, pra, për Aaronin dhe prift \_ qoftë
për bijtë e tij të gjitha ato që të kam urdhëruar: do t'i shenjtërosh brenda shtatë ditëve.
tyre. Unë jam Zoti, Perëndia i tyre"
36 Dhe çdo ditë do të ofrosh një dem të vogël, si flijim për mëkatin; për të larë fajin 37 që ke bërë dhe do ta vajosësh për ta shenjtëruar. Për shtatë ditë do të bësh shlyerjen e fajit për altarin dhe do ta shenjtërosh; altari do të jetë një vend shumë i 38 shenjtë: çdo gjë që do të prekë altarin do të jetë e shenjtë. Kjo është ajo që do të 39 ofrosh mbi altar: dy qengja motakë çdo ditë, për gjithnjë. Njërin prej qengjave 40 do ta ofrosh në mëngjes dhe tjetrin në të ngrysur . Me qengjin e parë do të ofrosh një të dhjetën e efës të majës së miellit të brumosur me një çerek hine vaji thjesht 41 ulliri, dhe një libacion me një çerek hine verë. Qengjin e dytë do ta ofrosh në të ngrysur; do ta shoqërosh me të njëjtin blatim dhe me të njëjtin libacion të mëngjesit; 42 është një flijim parfumi të këndshëm i ofruar nëpërmjet zjarrit për Zotin. Do të jetë një olokaust i përjetshëm për gjithë brezat e ardhshëm, ti ofruar në hyrje të 43 çadrës së mbledhjes, përpara Zotit; kur unë do t'ju takoj për të folur me ty. Dhe atje do të takohem me bijtë e Izraelit; dhe çadra do të shenjtërohet nga lavdia ime. 44 Kështu unë do të shenjtëroj çadrën e mbledhjes dhe altarin; do të shenjtëroj 45 gjithashtu Aaronin dhe bijtë e tij, që të më shërbejnë si priftërinj. Do të banoj 46 në mes të bijve të Izraelit dhe do të jem Perëndia i tyre. Dhe ata do të mësojnë që unë jam Zoti, Perëndia i tyre, që i nxori nga vendi i Egjiptit për të banuar midis
## Chapter 30
"Do të bësh edhe një altar për të djegur temjanin; dhe do ta bësh prej druri të 2 akacies . Do të jetë një kubit i gjatë dhe një kubit i gjerë; do të jetë katror dhe do 3 të ketë një lartësi dy kubitësh; brirët e tij do të përbëjnë një pjesë të vetme me të. Do ta veshësh me ar safi: pjesën e tij të sipërme; anët e tij rreth e qark dhe brirët e tij; do t'i bësh edhe një kurorë ari. Do ti bësh edhe dy unaza ari nën kurorë, në të dy krahët e tij; do ti vësh në të dy krahët e tij për të kaluar shtizat; të cilat shërbejnë 5 për ta mbartur. Shtizat do të bëhen me dru të akacies dhe do t'i veshësh me ar. Do ta vendosësh altarin përpara velit që ndodhet përpara arkës së dëshmisë, përballë<eos> |
<bos>pajtuesit që ndodhet mbi dëshminë, ku unë do të të takoj. Mbi të Aaroni do të 8 djegë temjan të parfumuar; do ta djegë çdo mëngjes, kur rregullon Ilambat. Kur Aaroni ndez llambat në të ngrysur, do të djegë temjanin: një temjan i vazhdueshëm 9 përpara Zotit, për brezat e ardhshëm. Nuk do të ofroni mbi të as temjan të huaj, 10 as olokaust, as blatim; dhe mbi të nuk do të derdhni libacione. Dhe Aaroni do të bëjë një herë në vit shlyerjen e mëkatit mbi brirët e tij; me gjakun e flisë së shlyerjes së mëkatit do të bëjë mbi të shlyerjen një herë në vit, brez pas brezi. Do 11 të jetë gjë shumë e shenjtë, e shenjtë për Zotin" . Zoti i foli akoma Moisiut, duke thënë: "Kur do të bësh llogarinë e bijve të Izraelit, për regjistrimin e tyre; secili do ti japë Zotit shpengimin e jetës së tij, kur do të numërohen, me qëllim që të mos 13 goditen nga ndonjë plagë, kur do të bësh regjistrimin e tyre. Kjo është ajo që do të japë secili nga ata që paguajnë taksë: gjysmë sikli, simbas siklit të shenjtërores, (sikli është baras me njëzet gere), një gjysmë sikli do të jetë oferta që duhet t'i bëhet 14 Zotit. Kushdo që do të përfshihet nga regjistrimi; njëzet vjeç e lart; do ti japë 15 Zotit këtë ofertë. pasuri nuk do të japë më tepër, as i varfëri më pak se gjysmë 16 sikli, kur do t'i bëhet kjo ofertë Zotit për të shlyer fajet e jetës suaj. Do të marrësh, pra; nga djemtë e Izraelit këto të holla të shërbimit dhe do ti përdorësh për shërbimin çadrës së mbledhjes: kjo do të jetë për bijtë e Izraelit një kujtim para Zotit për të 18 bërë shlyerjen për jetën tuaj' Zoti i foli akoma Moisiut, duke i thënë: "Do të bësh edhe një legen prej bronzi, me bazën e tij prej bronzi, për t'u larë; do ta 19 vendosësh midis çadrës së mbledhjes dhe altarit dhe do të vësh edhe ujë. Dhe 20 aty Aaroni dhe bijtë e tij do të lajnë duart dhe këmbët. Kur do të hyjnë në çadrën mbledhjes;, do të lahen me ujë, që të mos vdesin; kështu edhe kur do ti afrohen 21 altarit për të shërbyer, për të tymosur një ofertë të bërë Zotit me anë të zjarrit. Do të lajnë duart dhe këmbët e tyre, që të mos vdesin. do të jetë një rregull i 22 përjetshëm, për atë dhe për pasardhësit e tij, brez pas brezi" . Zoti i foli akoma 23 Moisiut; duke thënë: "Gjej edhe aromat më të mira: pesëqind sikla mirrë të lëngët, dyqind e pesëdhjetë, domethënë gjysma; cinamon aromatik dhe dyqind e 24 pesëdhjetë kanellë aromatike; pesëqind sikla, në bazë të siklit të shenjtërores; 25 kasie dhe një hin vaj ulliri. Me këto të përgatitësh një vaj për vajosjen e shenjtë, Ky
një parfum të prodhuar me artin e parfumierit: ky do të jetë vaji i vajosjes së shenjtë. 26 27 Me të do të vajosësh çadrën e mbledhjes dhe arkën e dëshmisë; tryezën dhe 28 të gjitha veglat e tij, shandanin dhe të gjitha përdorëset e tij, altarin e temjanit, 29 altarin e olokausteve dhe të gjitha përdorëset e tij, legenin dhe bazën e tij. Do të shenjtërosh kështu këto dhe do të jenë shumë të shenjta; të gjitha sendet që u 30 përkasin; do të jenë të shenjta. Do të vajosësh edhe Aaronin dhe bijtë e tij dhe 31 do ti shenjtërosh, me qëllim që të më shërbejnë si priftërinj . Pastaj do tu flasësh bijve të Izraelit, duke u thënë: do të jetë për mua një vaj për vajosjen e shenjtë, 32 brez pas brezi. Nuk do ta derdhni mbi mish njeriu dhe nuk do të përgatisni tjetër 33 po ashtu; ai është i shenjtë, do të jetë i shenjtë edhe për ju. Kushdo që përgatit të ngjashëm; apo kushdo që e vë mbi një të huaj, do të shfaroset nga populli i tij"" . Zoti tha akoma Moisiut: "Gjej disa aroma; storaks, guaska erëmira, galban; 35 aroma me temjan të kulluar; në doza të barabarta; do të përgatitësh me to një 36 parfum simbas artit të parfumierit; një parfum të kripur; të pastër dhe të shenjtë; do ta kthesh një pjesë të tij në pluhur shumë të hollë dhe do të vendosësh nga ai përpara dëshmisë në çadrën e mbledhjes, ku unë do të të takoj: ai do të jetë për 37 ju një gjë shumë e shenjtë. Por nga temjani që ke për të bërë, nuk do të përgatisni për veten tuaj me të njëjtën përbërje; kjo do të jetë për ty një gjë e shenjtë kushtuar 38 Zotit. Kushdo që do të përgatisë një temjan të këtij lloji, do të shfaroset nga populli tij" . gjëra "Ky pak
## Chapter 31
2 Zoti i foli akoma Moisiut, duke i thënë: "Shiko, unë e thirra me emër Betsaleelin, birin e Urit, birin e Hurit, nga fisi Judës; dhe e mbusha me Frymën 4 Perëndisë, me dituri, me zgjuarësi, me njohuri dhe çdo shkathtësi, që të jetë i 5 aftë të përgatisë vizatime artistike, të punojë arin; argjendin dhe bronzin; për të gdhendur për tu ngallmuar, për të punuar drurin dhe për të kryer çdo lloj punimesh. Dhe ja, i dhashë për shok Oholiabin; të birin e Ahisamakut, nga fisi i gurë
Danve; dhe shtiva dituri në mendjen e të gjithë njerëzve të shkathët; me qëllim që të mund të bëjnë të gjitha ato që të kam urdhëruar: çadrën e mbledhjes, arkën e 8 dëshmisë dhe 'pajtuesin që ndodhet mbi të, dhe të gjitha orenditë e çadrës; tryezën dhe orenditë e saj, shandanin prej ari safi dhe të gjitha pjesët e tij, altarin e temjanit, 9 10 altarin e olokausteve dhe tërë veglat e tij, enën e madhe dhe bazën e saj, dhe rrobat e endura hollë me mjeshtëri, rrobat e shenjta për Aaron dhe rrobat e 11 bijve të tij për të shërbyer si priftërinj, vajin për vajosje dhe temjanin e parfumuar për vendin e shenjtë. Ata do të veprojnë simbas të gjithë urdhrave që të kam dhënë 12 13 ty" Zoti foli akoma Moisiut, duke i thënë: "Fol edhe me bijtë e Izraelit, duke u thënë: Tregoni kujdes të madh për të respektuar të shtunat e mia, sepse është një shenjë midis meje dhe jush për të brezat tuaj, në mënyrë që të njihni se 14 unë jam Zoti që ju shenjtëron. Do të respektoni, pra, të shtunën; sepse është për ju një ditë e shenjtë; kush e përdhos atë, do të dënohet me vdekje; kushdo që bën 15 atë ditë ndonjë punë, do të shfaroset nga gjiri i popullit të tij. Do të punohet gjashtë ditë; por dita e shtatë është e shtuna e pushimit; e shenjtë për Zotin; kushdo 16 që do të bëjë ndonjë punë ditën e shtunë do të dënohet me vdekje. Andaj bijtë Izraelit do ta respektojnë të shtunën, duke e kremtuar atë brez pas brezi, si një 17 besëlidhje të përjetshme. Ajo është një shenjë e përjetshme midis meje dhe bijve të Izraelit; sepse në gjashtë ditë Zoti bëri qiellin dhe tokën; dhe ditën e shtatë pushoi 18 dhe u shlodh" Kur Zoti mbaroi së foluri me Moisiun në malin Sinai, i dha dy priftin gjithë<eos> |
<bos>pllaka të dëshmisë, pllaka guri, të shkruara me gishtin e Perëndisë.
## Chapter 32
Por populli, duke që Moisiu po vononte të zbriste nga mali, u mblodh rreth Aaronit dhe i tha: "Hajt tani; na bëj një perëndi të shkojë para nesh, sepse sa për Moisiun; njeriun që na nxori nga vendi i Egjiptit, nuk dimë çfarë i ka ndodhur" . 2 Aaroni iu përgjigj atyre: "Hiqni unazat prej ari që janë në veshët e grave tuaja, të 3 bijve tuaj, dhe të bijave tuaja dhe m'i sillni mua" . Kështu tërë populli hoqi unazat 4 prej ari që kishin në veshët dhe ia Aaronit, i cili mori nga duart e tyre dhe, mbasi i modeloi me daltë, bëri një viç prej metali të shkrirë. Atëherë ata thanë: "0 parë çoi
5 Izrael, ky është perëndia yt që të nxori nga vendi i Egjiptit!" . Kur Aaroni pa këtë, një altar përpara tij dhe vuri kasnecë që thanë: "Nesër do të jetë festë për nder të Zotit!' Të nesërmen ata u ngritën herët, ofruan olokauste dhe çuan fli falënderimi; populli u ul për të ngrënë e për të pirë, pastaj u ngrit për të dëfryer. 'populli yt; që ti nxore nga vendi 8 i Egjiptit, është korruptuar; u larguan shpejt; janë përdalë nga rruga që unë e kisha urdhëruar të ndiqte; bëri një viç prej metali të shkrirë; u përkul para tij, i ofroi flijime dhe tha: "0 Izrael, kjo është perëndia jote që të nxori nga vendi Egjiptit"" . Zoti itha akoma Moisiut: "E këtë popull, dhe ja; është një popull me të fortë. 10 Më lër, pra, të veproj, në mënyrë që zemërimi im të ndizet kundër tyre dhe ti 11 konsumoj; por nga ti do të bëj një komb të madh" . Atëherë Moisiu e luti Zotin, Perëndinë e tij, dhe i tha: "Pse, 0 Zot, zemërimi yt duhet të ndizet kundër popullit tënd që e nxore nga vendi i Egjiptit me fuqi të madhe dhe me dorë të fortë? Pse duhet që Egjiptasit të thonë: Ai i nxori për t'ju bërë të që të vriten mbi malet dhe për t'i shfarosur nga faqja e dheut"? Hiq dorë nga zemërimi yt i zjarrtë dhe nga 13 qëllimi yt për t'i bërë popullit tënd. Kujto Abrahamin; Isakun dhe Izraelin; shërbëtorë të tu, të cilëve u je betuar mbi veten tënde, duke u thënë atyre: "Unë do të shumëzoj pasardhësit tuaj si yjet e qiellit dhe do t'u jap pasardhësve tuaj tërë atë 14 vend për të cilin të fola, dhe ata do ta zotërojnë përjetë"" . Kështu Zoti ndryshoi 15 mendim lidhur me të keqen që kishte thënë se do t'i bënte popullit të tij. Atëherë Moisiu u kthye dhe zbriti nga mali me dy pllakat e dëshmisë në duar, pllaka të 16 shkruara nga të dy anët, si përpara ashtu edhe prapa. Pllakat ishin vepër e 17 Perëndisë dhe shkrimi tyre ishte shkrimi Perëndisë, i gdhendur mbi pllakat. Por Jozueu; duke dëgjuar britmën e popullit që bërtiste; i tha Moisiut: "Ka një zhurmë 18 lufte në kamp" Por ai u përgjigj: "Kjo nuk është as një britmë fitoreje, as një 19 britmë humbjeje; britma që unë dëgjoj është e njerëzve që këndojnë" . Si iu afrua kampit, pa viçin dhe vallet; atëherë Moisiu u ndez nga zemërimi dhe ai hodhi 20 pllakat nga duart e tij dhe itheu në këmbët e malit. Pastaj mori viçin që ata kishin bërë, e dogji në zjarr dhe e bëri pluhur; pastaj e përhapi pluhurin në ujë dhe ia dha 21 për të pirë bijve të Izraelit. Pastaj Moisiu tha Aaronit: "Çfarë të ka bërë ky ngriti pashë qafë keq keq
22
popull, të cilin e ke ngarkuar me një mëkat kaq të madh?" . Aaroni u përgjigj: "Zemërimi i zotërisë sime të mos ndizet; ti vetë e njeh këtë popull dhe e di që ai 23 është i prirur ndaj së keqes. Ata më kanë thënë: "Na bëj një perëndi që të shkojë para nesh, sepse Moisiut, njeriut që na nxori nga vendi i Egjiptit, nuk dimë se çfarë 24 i ka ndodhur"\_ Atëherë unë u thashë atyre: Kush ka ar të mos e mbajë me vete" . 25 Kështu ata ma dhanë mua dhe unë e hodha në zjarr, dhe na doli ky viç" . Kur Moisiu pa që populli ishte pa fre (dhe Aaroni e kishte lënë të shfrenohej duke e 26 ekspozuar në turpin e armiqve të tij), u ndal në hyrje të kampit dhe tha: "Kushdo që është me Zotin; le të vijë tek unë! " . Dhe të gjithë bijtë e Levit u mblodhën pranë 27 tij. Dhe ai u tha atyre: "Kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: "Secili prej jush të vërë shpatën në krahun e tij; kaloni dhe rikaloni nga një hyrje e kampit në tjetrën, 28 secili të vrasë vëllanë e tij, mikun e tij, fqinjin e tij!"" Bijtë e Levit bënë ashtu 29 siç u kishte thënë Moisiu; dhe atë ditë ranë rreth tre mijë njerëz. Pastaj Moisiu 30 kundër birit të tij dhe vëllait të tij" . Të nesërmen Moisiu i tha popullit: Ju keni bërë një mëkat të madh; por tani unë do të ngjitem tek Zoti; ndofta do të mund të 31 bëj shlyerjen për mëkatin tuaj' Moisiu u kthye; pra, te Zoti dhe tha: "Medet; ky 32 popull ka kryer një mëkat të madh dhe ka bërë për vete një perëndi prej ari. Megjithatë tani, të lutem; falua mëkatin e tyre; përndryshe, më fshi nga libri yt që 33 ke shkruar!' Por Zoti iu përgjegj Moisiut: "Atë që ka bërë mëkat kundër meje, 34 atë do ta fshij nga libri im! Tani shko; çoje popullin ku të kam thënë. Engjëlli im do të shkoj para teje, por ditën që do të vij për ti dënuar, do t'i dënoj për mëkatin 35 tyre" . Kështu Zoti popullin; sepse kishte bërë viçin që Aaroni kishte modeluar . Ja, goditi
## Chapter 33
Zoti i tha Moisiut: "Shko, ngjitu që këtej, ti së bashku me popullin që nxore nga vendi Egjiptit, drejt vendit, që u premtova me betim Abrahamit; Isakut dhe 2 Jakobit; duke u thënë: "Unë do t'ua jap pasardhësve të tu" . Unë do të dërgoj një<eos> |
<bos>Engjëll para teje dhe do ti dëboj Kananejtë, Amorejtë, Hitejtë, Perezejtë, Hivejtë 3 dhe Jebusejtë. Ngjitu drejt vendit ku rrjedh qumësht dhe mjaltë, sepse unë do të ngjitem bashkë me ty, sepse je një popull me të fortë, dhe nuk dua të të shfaros rrugës " . Kur populli dëgjoi këto fjalë të kobshme, ndjeu një hidhërim të thellë, 5 dhe askush nuk vuri stolitë e tij. Në fakt Zoti i kishte thënë Moisiut: "U thuaj bijve të Izraelit: 'Ju jeni një popull me të fortë; në qoftë se unë do të ngjitesha edhe për një çast të vetëm në mesin tënd, do të të konsumoja! Prandaj tani hiqi stolitë e tua dhe kështu unë do të di çfarë duhet të me ty"" Kështu bijtë e Izraelit i 7 hoqën stolitë e tyre, që nga nisja e tyre nga mali Horeb e tutje. Pastaj Moisiu mori çadrën dhe e ngriti jashtë kampit; larg tij dhe e quajti tenda e mbledhjes; kushdo që 8 kërkonte Zotin; dilte drejt çadrës së mbledhjes, që ndodhej jashtë kampit. Kur Moisiu dilte për të shkuar në çadër, tërë populli ngrihej, dhe secili rrinte më këmbë në hyrje të çadrës së vet dhe ndiqte me sy Moisiun, deri sa ai të hynte në çadër. Dhe kur Moisiu hynte në tendë, shtylla e resë zbriste dhe ndalej në hyrje të saj, dhe 10 Zoti fliste me Moisiun. Tërë populli e shihte shtyllën e resë së ndaluar në hyrjen 11 e çadrës; kështu tërë populli ngrihej dhe secili përkulej në hyrje të çadrës së vet. Kështu Zoti fliste me Moisiun ballë për ballë, ashtu si një njeri flet me mikun e tij; pastaj Moisiu kthehej në kamp. Por Jozueu; biri i Nunit; zbatuesi i tij i ri, nuk largohej 12 nga çadra. Pastaj Moisiu i tha Zotit: "Pa shiko, ti më thua: "Bëj që ky popull të ngjitet" . Por ti nuk më ke thënë cilin do të dërgosh me mua. Megjithatë ke thënë: 13 "Unë të njoh personalisht dhe ke gjetur hir në sytë e Prandaj tani, që më ke me sy të mirë, më bëj të njohura rrugët e tua, që të kem mundësi të të njoh dhe të 14 fitoj hir në sytë e tu. Merr parasysh gjithashtu se ky komb është populli yt" . Zoti 15 u përgjigj: "Prania ime do të shkojë me ty, dhe unë do të të jap pushim" . Atëherë 16 Moisiu i tha: "Në qoftë se prania jote nuk vjen me mua; mos na nis që këtej . Si do të mund të njihet tani që unë dhe populli yt, kemi gjetur hir në e tu? Ndofta kjo ndodh sepse ti vjen me ne? Kështu unë dhe populli yt do të dallohemi nga tërë 17 popujt që jetojnë mbi faqen e dheut" . Zoti i tha Moisiut: "Do ta bëj edhe këtë 18 që ke kërkuar, sepse ti ke gjetur hir në e mi dhe të njoh personalisht" . 19 Atëherë Moisiu tha: "Tregomë lavdinë tënde!" Zoti iu përgjigj: "Unë do të bëj qafë qafë bëj mi" . sytë gjë sytë
që të kalojë para teje gjithë mirësia ime dhe do të shpall emrin e Zotit para teje. Do
20 të fal atë që do të fal dhe do të mëshiroj atë që do të mëshiroj" Dhe tha akoma: "Tinuk mund të shikosh fytyrën time; sepse asnjë njeri nuk mund të më shikojë dhe 21 të jetojë" Pastaj Zoti tha: "Ja një vend afër meje; ti do të rrish mbi shkëmbin; 22 dhe ndërsa do të kalojë lavdia ime, unë do të të vë në një të çarë të shkëmbit dhe 23 do të të mbuloj me dorën time, deri sa të kem kaluar; pastaj do ta tërheq dorën dhe ti do të më shikosh nga kurrizi; por fytyra ime nuk mund të shihet" .
## Chapter 34
Zoti i tha Moisiut: "Preji dy pllaka guri ashtu si të parat; dhe unë do të shkruaj 2 mbi pllakat fjalët që ishin mbi pllakat e para që theve. Kështu ji gati në mëngjes 3 dhe ngjitu në mëngjes në malin Sinai, dhe qëndro aty afër meje në majë të malit. Askush të mos ngjitet bashkë me ty dhe të mos duket asnjeri në tërë malin; as kope 4 me bagëti të imët a të trashë përreth këtij mali" . Kështu Moisiu preu dy pllaka guri, si të parat; u herët në mëngjes dhe u ngjit në malin Sinai ashtu siç e kishte 5 Atëherë Zoti zbriti në renë dhe u ndal aty pranë tij, dhe shpalli emrin e Zotit. Dhe Zoti kaloi pranë tij dhe thirri: "Zoti, Perëndia i përjetshëm; i mëshirshëm dhe i dhembshur; i ngadalshëm në zemërim, pasur në mirësi dhe në besnikëri, që përdor mëshirën për mijëra njerëz, që fal padrejtësinë; shkeljet dhe mëkatin por nuk e lë të pandëshkuar fajtorin, dhe që viziton padrejtësinë e etërve mbi bijtë dhe mbi bijtë e bijve deri në brezin e 8 9 tretë dhe të katërt" . Dhe Moisiu nxitoi të përkulet deri në tokë, dhe adhuroi. Pastaj tha: "0 Perëndi, në rast se kam gjetur hir në sytë e tu, eja në mes nesh, sepse ky është një popull me të fortë; na fal padrejtësinë tonë dhe mëkatin tonë; dhe 10 na merr si trashëgiminë tënde"\_ Zoti u përgjigj: unë po bëj një besëlidhje: Do të bëj para gjithë popullit mrekulli, që nuk janë bërë kurrë mbi të gjithë dheun 11 dhe në asnjë komb tjetër; dhe tërë populli në mes të të cilit Kqyr atë që po të urdhëroj sot: Ja unë do ti dëboj para teje Amorejtë, Kananejtë, Hitejtë, Perezejtë, 12 Hivejtë dhe Jebusejtë. Ruhu se bën ndonjë aleancë me banorët e vendit në të 13 cilin ke për të vajtur, me qëllim që të mos jetë një grackë për ty; por rrëzo altarët ngrit\_ guri. qafë "Ja,<eos> |
<bos>14 e tyre, shtyllat e tyre të shenjta dhe rrëzo shëmbëlltyrat e tyre, (sepse nuk do ti 15 Perëndi xheloz) . Mos bëj asnjë aleancë me banorët e vendit sepse, kur ata kurvërohen te idhujt e tyre dhe ofrojnë fli idhujve të tyre, ndokush prej tyre të fton 16 dhe ti ha nga flitë e tyre, dhe merr nga bijat e tyre për bijtë e tu; dhe vajzat e tyre të kurvërohen te idhujt e tyre dhe t'i shtyjnë bijtë e tu të kurvërohen te idhujt e tyre. 17 18 Nuk do të bësh idhull me metal të shkrirë. Do të kremtosh festën e të ndormeve. Shtatë ditë me radhë do të hash bukë pa maja, ashtu siç të kam urdhëruar në kohën e caktuar; në muajin e Abibit; sepse në muajin e Abibit ti ke dalë nga 19 Egjipti. Kushdo që çel barkun është imi; është imja çdo pjellë e parë mashkull 20 të të gjithë bagëtisë sate, e trashë ose e imët. Do të shpengosh me një qengj pjellën e mashkull të gomarit; po të jetë se nuk do ta shpengosh; do ti thyesh qafën. Do të shpengosh edhe çdo të parëlindur të bijve të tu. Asnjeri nuk do të 21 paraqitet para meje duarbosh. Do të punosh gjashtë ditë; por ditën e shtatë do të 22 pushosh: do të pushosh edhe në kohën e lërimit dhe të korrjes. Do të kremtosh festën e javëve, domethënë, të prodhimit të parë të korrjes së grurit dhe festën e të 23 vjelave në fund të vitit. Tri herë në vit do të paraqitet çdo mashkull i juaj para 24 Perëndisë, Zotit, Perëndisë të Izraelit. Sepse unë do të dëboj kombe para teje dhe do të zgjeroj kufijtë e tu, dhe askush nuk do të dëshirojë vendin tënd, kur do të 25 ngjitesh tri herë në vit, për të dalë përpara Zotit;, Perëndisë tënd. Nuk do të ofrosh me bukë të mbrujtur gjakun e viktimës së flijuar për mua; flia e festës së Pashkës 26 nuk do të lihet deri në mëngjes. Do të çosh në shtëpinë e Zotit, Perëndisë tënd, prodhimet e para të fryteve të tokës sate. Nuk do ta gatuash kecin në qumështin e 27 nënës së tij" Pastaj Zoti tha Moisiut: "Shkruaji këto fjalë, sepse mbi bazën e 28 këtyre fjalëve kam përfunduar një aleancë me ty dhe me Izraelin" Kështu Moisiu mbeti aty me Zotin dyzet ditë dhe dyzet net; nuk hëngri bukë as piu ujë. Dhe Zoti shkroi mbi pllakat fjalët e besëlidhjes, dhjetë urdhërimet. Por Moisiu; kur zbriti nga mali i Sinait (duke zbritur nga Moisiu kishte në dorë dy pllakat e dëshmisë), nuk e dinte që lëkura e fytyrës së tij qe bërë rrëzëllyese, sepse kishte qenë të fliste 30 me Zotin. Kështu; kur Aaroni dhe tërë bijtë e Izraelit panë Moisiun; ja, që lëkura copëto qoftë parë mali
31 fytyrës së tij ishte rrëzëllyese dhe ata kishin frikë t'i afroheshin atij. Por Moisiu
1 thirri dhe Aaroni dhe tërë krerët e asamblesë u rikthyen tek ai, dhe Moisiu u foli 32 atyre. Pastaj, tërë bijtë e Izraelit u afruan; dhe ai urdhëroi të bënin të gjitha ato 33 që Zoti kishte thënë në malin Sinai. Mbasi Moisiu mbaroi së foluri me vuri 34 një vel mbi fytyrën e tij. Por kur Moisiu hynte përpara Zotit për të biseduar me atë, hiqte velin deri sa të dilte jashtë; duke dalë jashtë, tregonte bijve të Izraelit 35 ato që e kishin urdhëruar të bënte. Bijtë e Izraelit, duke parë fytyrën e Moisiut; shihnin se lëkura e tij rrëzëllente; pastaj Moisiu vinte përsëri velin mbi fytyrën e tij, deri sa hynte të fliste me Zotin. ta,
## Chapter 35
Moisiu thirri asamblenë e bijve të Izraelit dhe u tha atyre: "Këto janë gjërat 2 që Zoti më ka urdhëruar të bëj. Do të punohet gjashtë ditë, por dita e shtatë do të jetë për ju një ditë e shenjtë, një e shtunë pushimi, e shenjtëruar ndaj Zotit. Kushdo 3 që bën ndonjë punë atë ditë do të dënohet me vdekje. Nuk do të ndizni zjarr në 4 asnjë prej banesave tuaja ditën e shtunë" Pastaj Moisiu i foli tërë asamblesë së 5 bijve të Izraelit dhe tha: "Kjo është ajo që Zoti ka urdhëruar, duke thënë: "Merrni ndërmjet jush një ofertë për Zotin; kushdo që ka zemër bujare do t'i çojë një ofertë Zotit: ar;, argjend dhe bronz; stofa ngjyrë vjollce; të purpurta ose flakë të kuqe, li 7 të hollë dhe lesh dhie, lëkura dashi të ngjyera në të lëkura baldose dhe dru 8 të akacies, vaj për ndriçim të shandanit dhe aroma për vajin e vajosjes dhe për 9 temjanin aromatik, oniksi dhe për t'u ngallmuar mbi efodin dhe 10 pektoralin: Kushdo ndërmjet jush që është i aftë, le të vijë dhe të bëjë tërë ato 11 gjëra që Zoti ka urdhëruar: tabernakullin; çadrën e tij dhe mbulesën; kapëset; 12 dërrasat, traversat;, shtyllat dhe bazat e tij, arkën, shtizat e saj, pajtuesin dhe velin 13 mbulesës së arkës, tryezën dhe shtizat e saj, tërë veglat e saj dhe bukën e 14 paraqitjes; shandanin për dritë dhe veglat e tij, llambat e tij dhe vajin për ndriçim 15 të shandanit; altarin e temjanit dhe shtizat e tij, vajin e vajosjes, temjanin aromatik kuq gurë gurë
16
dhe perden e hyrjes në tabernakull, altarin e olokausteve me grilën e tij prej 17 bronzi, shtizat dhe tërë veglat e tij, legenin dhe bazën e tij, e oborrit, 18 shtyllat e tij dhe bazat e tyre, dhe perdja e hyrjes në oborr; kunjat e tabernakullit, 19 kunjat e oborrit dhe litarët e tyre; rrobat e punuara hollë për të bërë shërbimin në vendin e shenjtë, rrobat e shenjta për priftin Aaron dhe rrobat e bijve të tij që të 20 shërbejnë si priftërinj' Atëherë gjithë asambleja e bijve të Izraelit u largua nga 21 prania e Moisiut. Kështu tërë ata që ishin të shtyrë nga zemra e tyre dhe tërë ata që ishin të shtyrë nga fryma e tyre, erdhën për ti sjellë ofertën e tyre Zotit për veprën 22 çadrës së mbledhjes; për të gjitha shërbimet e tij dhe për rrobat e shenjta. Erdhën burra dhe gra, ata që kishin zemër bujare, dhe sollën me vete kapëse, vathë, unaza me vulë dhe byzylykë, Iloj Iloj xhevahiresh prej ari; gjithkush i solli ndonjë 23 ofertë prej ari Zotit. Dhe të gjithë ata që kishin stofa ngjyrë vjollce; të purpurt; flakë të kuqe; ose li të hollë, apo lesh dhie, ose lëkura dashi me ngjyrë të kuqe ose 24 lëkurë baldose, i sollën. Kushdo që mund të bënte një ofertë prej argjendi 0 prej bronzi, e solli ofertën e shenjtëruar për Zotin; dhe kushdo që kishte dru prej akacieje 25 për ndonjë të caktuar për shërbimin, e solli. Të gjitha e zonja torën me duart e tyre dhe prunë fillin ngjyrë vjollcë; të purpurt dhe flakë të kuqe, si dhe 26 li të hollë. Dhe të gjitha që ishin të nga zemra e tyre dhe kishin 27 zhdërvjelltësi, torën lesh dhie. Krerët e popullit sollën oniksi dhe për 28 t'ungallmuar në efodin dhe në pektoralin; aroma dhe vaj për ndriçim të shandanit, 29 vaj për vajosjen dhe për temjanin aromatik. Të gjithë bijtë e Izraelit, burra e gra, që ishin të shtyrë nga zemra për ti çuar diçka për tërë veprën që Zoti kishte urdhëruar 30 të bënin me anë të Moisiut, i çuan Zotit oferta vullnetare. Moisiu u tha bijve të Izraelit: "Shikoni, Zoti i thirri me emër Betsaleelin; birin e Urit, birin e Hurit, nga 31 fisi Judës, dhe e mbushi me Frymën e Perëndisë, me dituri, me zgjuarsi, me 32 njohuri dhe me gjithfarë aftësish, që të mund të krijojë vizatime artistike, të 33 punojë arin, argjendin dhe bronzin, të gdhendë për tu ngallmuar; për të 34 punuar drurin dhe për të kryer çdo Iloj punimi artistik. Ika shtënë gjithashtu në zemër aftësinë për të mësuar të tjerët, atij dhe Oholiabit, birit të Ahisamakut, nga perdet punë gratë gratë shtyra gurë gurë gurë<eos> |
<bos>35 fisi i Danve. I mbushi me diturinë e zemrës për të kryer gjithfarë punimesh të gdhendësit, të vizatuesit, të qëndistarit dhe të endësit, në ngjyrë vjollce; të purpurt, flakë të kuqe dhe prej liri të hollë, i aftë për të kryer çdo lloj punimi dhe për të krijuar vizatime artistike .
## Chapter 36
Tani Betsaleeli dhe Oholiabi si dhe të gjithë njerëzit e aftë, të cilët Zoti i ka pajisur me dituri dhe zgjuarsi për të kryer të gjitha punimet për shërbimin e 2 shenjtërores, kanë për të vepruar sipas urdhrave të Zotit"\_ Betsaleelin dhe Oholiabin dhe të gjithë njerëzit e urtë nga zemra; të cilët shtyheshin 3 nga zemra për t'i hyrë punës dhe për ta kryer atë. Dhe ata morën nga Moisiu të gjitha ofertat e sjella nga bijtë e Izraelit për punimet për ndërtimin e shenjtërores dhe kryerjen e tyre. Por çdo mëngjes bijtë e Izraelit vazhdonin t'i sillnin Moisiut oferta vullnetare . Atëherë të njerëzit e aftë që kryenin punime të çfarëdo 5 Iloji në shenjtërore, duke lënë secili punën që bënte, erdhën dhe i folën Moisiut, duke thënë: "Populli po sjell shumë më tepër nga sa nevojitet për të kryer punimet që Zoti ka urdhëruar të bëhen" . Atëherë Moisiu dha këtë urdhër që u shpall nëpër kamp, duke thënë: Asnjë burrë dhe asnjë grua të mos bëjë më ndonjë ofertë për 7 shenjtëroren" . Kështue ndaluan popullin të sillte tjetër material. Sepse materiali 8 që kishin mjaftonte për të gjitha punimet që kishin për të bërë, madje tepronte: Tërë njerëzit e aftë, midis atyre që punonin për ndërtimin e tabernakullit, bënë dhjetë pëlhura prej liri të hollë të përdredhur dhe me fill ngjyrë vjollce, të purpurt dhe flakë të kuqe; ai i bëri me kerubinë të punuar artistikisht. Çdo pëlhurë kishte një gjatësi 10 dhe një gjerësi prej katër kubitësh; të gjitha pëlhurat kishin të njëjtën masë. Ai 11 bashkoi pesë pëlhura; dhe bashkoi gjithashtu pesë pëlhurat e tjera. Dhe bëri sythe ngjyrë vjollce mbi buzën e pëlhurës së jashtme të serisë së të pëlhurave; bëri 12 të njëjtën gjë në buzën e pëlhurës së jashtme të serisë së dytë. Ai bëri pesëdhjetë sythe mbi pëlhurën e dhe bëri gjithashtu pesëdhjetë sythe mbi buzën e pëlhurës 13 së jashtme të serisë së dytë; sythet korrespondonin njëri me tjetrin. Dhe bëri edhe pesëdhjetë kapëse ari dhe bashkoi pëlhurat njërën me tjetrën me anë të kapëseve; gjithë parë parë
14
kështu tabernakulli përbënte një të tërë. Ai bëri gjithashtu pëlhura me leshin e dhive; që të shërbenin si çadra mbi tabernakullin; ai bëri njëmbëdhjetë nga këto 15 pëlhura. Çdo pëlhurë kishte një gjatësi prej tridhjetë kubitësh, dhe një gjerësi 16 prej katër kubitësh; të njëmbëdhjetë pëlhurat kishin të njëjtën masë. Ai bashkoi 17 pesë pëlhura nga njëra anë dhe gjashtë pëlhura nga ana tjetër. Bëri gjithashtu pesëdhjetë sythe mbi buzën e pëlhurës së jashtme të serisë së parë të pëlhurave dhe 18 pesëdhjetë mbi buzën e perdes së jashtme të serisë së dytë. Dhe bëri pesëdhjetë kapëse prej bronzi për ta bashkuar çadrën; me qëllim që të përbënte një 19 të tërë. Bëri gjithashtu për çadrën një mbulesë me lëkura dashi të ngiyera me të 20 dhe mbi të një mbulesë me lëkura baldosash. Pastaj bëri për tabernakullin 21 dërrasat prej druri të akacies; të vendosura më këmbë. Gjatësia e një dërrase 22 ishte dhjetë kubitë dhe gjerësia e saj një kubit e gjysmë. Çdo dërrasë kishte dy kllapa për të bashkuar njërën dërrasë me tjetrën; kështu ai veproi për të gjitha dërrasat 23 tabernakullit. Pastaj ai bëri dërrasat për tabernakullin: njëzet dërrasa për krahun 24 jugor; dhe bëri dyzet baza prej argjendi nën njëzet dërrasat: dy baza çdo 25 dërrase për të dy kllapat e veta. Dhe për anën e dytë të tabernakullit, anën veriore, 26 ai bëri njëzet dërrasa; me dyzet bazat e tyre prej argjendi, dy baza nën çdo dërrasë. 27 Për pjesën e pasme të tabernakullit; në drejtim të perëndimit, ai bëri gjashtë 28 29 dërrasa. Bëri gjithashtu dy dërrasa për të dy qoshet e pasme të tabernakullit. Këto çiftoheshin poshtë dhe ishin bashkuar lart me një unazë. Kështu veproi për të 30 dy dërrasat, që ndodheshin në të dy qoshet. Kishte, pra, tetë dërrasa me bazat e 31 tyre prej argjendi: gjashtëmbëdhjetë baza, dy baza nën çdo dërrasë. Bëri gjithashtu disa traversa prej druri të akacies: për dërrasat e njërit krah të tabernakullit, 32 traversa për dërrasat e krahut tjetër të tabernakullit, dhe pesë traversa për 33 dërrasat e pjesës së pasme të tabernakullit; në perëndim. Pastaj bëri që traversa 34 qendrës të kalonte në mes të dërrasave, nga njëra anë në tjetrën. I veshi pastaj dërrasat me ar dhe i bëri prej ari unazat e tyre nga do të kalonin traversat, dhe i veshi 35 me ar traversat. Bëri gjithashtu velin me fill ngjyrë vjollce; të purpurt dhe flakë sythe kuq, poshtë pesë pesë
36 të kuqe; dhe me li të hollë të përdredhur me kerubinë të punuar artistikisht; Bëri për të katër shtylla prej druri të akacies me grremçat e tyre prej ari; dhe shkriu për 37 shtyllat katër baza prej argjendi. Dhe bëri për hyrjen e çadrës një perde filli ngjyrë vjollce; të purpurt dhe flakë të kuqe, dhe prej liri të hollë të përdredhur; shkurt 38 puna e një qëndistari. Bëri gjithashtu shtyllat e saj së bashku me grremçat tyre veshi me ar kapitelet dhe dërrasat e tyre; por bazat e tyre ishin prej bronzi. prej pesë pesë
## Chapter 37<eos> |
<bos>Pastaj Betsaleeli bëri arkën prej druri të akacies; ajo ishte e gjatë dy kubitë e 2 gjysmë, e gjerë një kubit dhe e lartë një kubit e gjysmë. E veshi me ar safi nga 3 brenda dhe nga jashtë, dhe i bëri një kurorë që i vinte rrotull. Shkriu për këtë qëllim katër unaza prej ari dhe i vuri në katër këmbët e saj: dy unaza nga njëra anë dhe dy unaza nga ana tjetër. Bëri edhe disa shtiza me dru akacieje dhe i veshi me 5 ar. Pastaj i kaloi shtizat nëpër unazat, që ishin anëve të arkës dhe që shërbenin për ta mbartur atë. Bëri edhe një pajtues prej ari safi, të gjatë dy kubitë e gjysmë dhe të gjerë një kubit e giysmë. Bëri edhe dy kerubinë prej ari; këto u punuan me 8 çekiç në të dy skajet e pajtuesit: një kerubin në njërin skaj dhe një kerubin në 9 skajin tjetër; kerubinët i bëri njësh me pajtuesin në të dy skajet e tij: Kerubinët i kishin krahët e hapura lart, në mënyrë që të mbulonin pajtuesin me krahët e tyre; ishin kthyer njëri ndaj tjetrit, ndërsa fytyrat e kerubinëve ishin kthyer nga pajtuesi. 10 Bëri edhe tryezën me dru të akacies me gjatësi dy kubitë, gjerësi një kubit dhe 11 një lartësi një kubit e gjysmë. E veshi me ar safi dhe i bëri rreth e rrotull një 12 kurorë prej ari. Dhe i bëri rreth e qark një buzë të lartë sa pëllëmba e dorës dhe 13 rreth e rrotull kësaj buze bëri një kurorë prej ari. Dhe për këtë qëllim derdhi katër 14 unaza ari dhe i vuri unazat në të katër qoshet; që janë në katër këmbët e tryezës. Unazat ishin afër buzës për të kaluar nëpër to shtizat e caktuara për të mbartur 15 tryezën. I bëri shtizat me dru të akacies dhe i veshi me ar; ato do të shërbenin
16 për ta mbartur tryezën. I bëri edhe orenditë që do të viheshin mbi tryezë prej ari safi: pjatat e tij, e tij, filxhanët e tij, kupat e tij me të cilët bëhen libacionet. 17 Edhe shandanin e bëri me ar safi; e punuan me çekiç; këmba, trungu; kupat, 18 mollët dhe lulet e tij përbënin të gjitha një tërësi të vetme. anët e tij dilnin gjashtë krahë: tre krahë të shandanit nga një anë dhe tre krahë të shandanit nga ana 19 tjetër; mbi njërin krah kishte tri në formë bajameje, me një mollë dhe një lule; në krahun tjetër tri kupa në formë të bajames me një mollë dhe një lule. Enjëjta 20 gjë ndodhte për të gjashtë krahët që dilnin nga shandani. Dhe në trungun e 21 shandanit kishte katër kupa në formë të bajames, me mollët dhe lulet e tyre. Kishte një mollë dy krahëve të para që dilnin prej tij, një mollë poshtë dy krahëve të tjerë që dilnin prej tij, dhe një mollë poshtë dy krahëve të fundit që dilnin prej tij; kështu ishte për të gjashtë krahët që dilnin nga shandani. Këto mollë dhe këto krahë përbënin një të tërë të vetme me shandanin; gjithçka ishte prej ari safi të 23 punuar me çekiç . Ai i bëri gjithashtu shtatë llambat e tij, zbrazësit dhe mbajtësit e tyre, me ar safi. Për të bërë shandanin dhe të gjitha pjesët e tij përdori një talent 25 ari të pastër. Pastaj bëri altarin e temjanit me dru të akacies; ishte i gjatë një kubit dhe i gjerë një kubit; ishte katror dhe kishte një lartësi prej dy kubitësh; brirët e tij 26 përbënin një të tërë të vetme me të. E veshi me ar safi: pjesën e tij të sipërme, 27 anët e tij rreth e qark dhe brirët e tij; dhe i bëri rreth e rrotull një kurorë prej ari. I bëri edhe dy unaza ari, nën kurorë, në të dy krahët e tij; i vuri në të dy krahët për të kaluar shtizat. Këto shtiza shërbenin për ta mbartur atë. Dhe i bëri shtizat prej 29 druri të akacies dhe i veshi me ar. Pastaj përgatiti vajin e shenjtë për vajosjen gotat Nga kupa poshtë
dhe temjanin aromatik; të pastër; simbas artit të parfumierit.
## Chapter 38
Pastaj bëri altarin e olokausteve prej druri të akacies; i gjatë pesë kubitë dhe i 2 gjerë po kubitë; ishte katror dhe i lartë tre kubitë. Në të katër 'qoshet e tij bëri 3 disa brirë, që përbënin një të tërë me të, dhe e veshi me bronz. Bëri gjithashtu të pesë
gjitha përdorëset e altarit: enët për hirin, lopatat e vogla; legenat, mashat dhe mangallet; të gjitha e tij bëri prej bronzi. Dhe bëri për altarin një prej bronzi në formën e një rrjete nën kornizën; në pjesën e poshtme në mënyrë që 5 rrjeta të ndodhej në gjysmën e lartësisë së altarit. Derdhi katër unaza për të katër cepat e grilës prej bronzi; me qëllim që të kalonin shtizat. Pastaj i bëri shtizat prej 7 druri të akacies dhe i veshi me bronz. Pas kësaj kaloi shtizat nëpër unazat që ndodheshin anëve të altarit, me të cilat do të mbartej: e ndërtoi me dërrasa dhe bosh 8 nga brenda. Pastaj bëri legenin prej bronzi dhe bazën e tij prej bronzi, duke përdorur pasqyrat e grave që vinin për të bërë shërbime në hyrje të çadrës së mbledhjes. Pastaj bëri oborrin: nga ana e Negevit; në drejtim të jugut, perdet e oborrit ishin prej liri të hollë të përdredhur dhe me një gjatësi prej njëqind kubitësh, 10 dhe kishin njëzet shtyllat e tyre dhe njëzet bazat e tyre prej bronzi; grremçat e 11 shtyllave dhe shtizat e tyre ishin prej argjendi. Në krahun verior kishte njëqind kubitë perde me njëzet shtyllat e tyre dhe njëzet bazat e tyre prej bronzi; grremçat 12 shtyllave dhe shtizat e tyre ishin prej argjendi. Në krahun perëndimor kishte pesëdhjetë kubitë me dhjetë shtyllat dhe dhjetë bazat e tyre; grremçat e 13 shtyllave dhe shtizat e tyre ishin prej argjendi. Përpara; nga ana e lindjes, kishte 14 pesëdhjetë kubitë: nga njëri krah kishte pesëdhjetë kubitë perde; me tri shtyllat 15 dhe tri bazat e tyre; dhe nga ana tjetër (si këtej ashtu dhe matanë portës së hyrjes 16 veglat grilë perde
17
në oborr) kishte pesëmbëdhjetë kubitë perde, me tri shtyllat dhe tri bazat e tyre.
Të gjitha perdet rreth oborrit ishin prej liri të hollë të përdredhur; bazat e shtyllave ishin prej bronzi, grremçat e shtyllave dhe shtizat e tyre ishin prej argjendi, kapitelet e shtyllave ishin të veshura me argjend dhe të gjitha shtyllat e oborrit ishin të lidhura 18
19 oborrit. Kishte katër shtylla me katër bazat e tyre prej bronzi; grremçat e tyre ishin prej argjendi dhe kapitelet e tyre dhe shtizat e tyre ishin të veshura me argjend. 20 21
me disa shtiza argjendi. Perdja për hyrjen në oborr ishte e qëndisur; me fill ngjyrë vjollce, të purpurt dhe të të ndezur, dhe me li të përdredhur; kishte një gjatësi prej njëzet kubitësh, një lartësi prej kubitësh, dhe korrespondonte me perdet e kuq pesë<eos> |
<bos>Të gjitha kunjat e tabernakullit dhe të rrethojës së oborrit ishin prej bronzi. Kjo është lista e sendeve të tabernakullit, të tabernakullit të dëshmisë; që u renditën me urdhër të Moisiut; për shërbimin e Levitëve, nën drejtimin e Ithamarit, birit të
22 Aaron. Betsaleeli, bir i Urit, bir i Hurit, nga fisi i Judës, bëri të gjitha ato 23 që kishte urdhëruar Zoti Moisiut, duke pasur me vete Oholiabin, birin e Ahisamakut, nga fisi Danit, gdhendës; vizatues dhe qëndistar i stofave ngjyrë 24 vjollcë, të purpurta; të kuqe të ndezur dhe prej liri të hollë. Gjithë ari i përdorur për të gjitha punimet për vendin e shenjtë, domethënë ari i ofertave; qe njëzet e nëntë 25 talente dhe shtatëqind e tridhjetë sikla; simbas siklit të shenjtërores. Dhe argjendi, që u mblodh me rastin e regjistrimit të asamblesë, ishte njëqind talente dhe një mijë 26 shtatëqind e shtatëdhjetë e sikla; simbas siklit të shenjtërores: një beka për frymë, (domethënë një gjysmë sikli, simbas siklit të shenjtërores), për çdo burrë pesëqind e pesëdhjetë burra. Njëqind talentet prej argjendi shërbyen për të shkrirë bazat e shenjtërores dhe bazat e velit: njëqind baza për njëqind talentet;, një talent 28 për bazë. Dhe me një mijë e shtatëqind e shtatëdhjetë e pesë sikla ai bëri grremçat 29 për shtyllat; i veshi kapitelet e tyre dhe bëri shtizat për shtyllat. Bronzi i ofertave 30 arrinte në shtatëdhjetë talente dhe dy mijë e katërqind sikla. Dhe me këtë ai bëri bazat e hyrjes së çadrës së mbledhjes; altarin prej bronzi dhe me grilën e tij dhe me 31 të gjitha orenditë e altarit, bazat e oborrit, bazat e hyrjes në oborr; të gjithë kunjat e priftit pesë
tabernakullit dhe të gjithë kunjat e rrethimit të oborrit.
## Chapter 39
Pastaj me stofa ngjyrë vjollce; të purpurt dhe flakë të kuqe; bëri rroba të punuara mirë për të shërbyer në shenjtërore; dhe bënë rrobat e shenjta për Aaronin; ashtu siç 2 kishte urdhëruar Zoti Moisiun. Ai bëri efodin prej ari e me fill ngjyrë vjollce; 3 të purpurt dhe flakë të dhe me li të hollë të përdredhur. Dhe e rrahën arin në peta dhe e prenë në fije, për ta endur në stofën ngjyrë vjollce, të purpurt dhe flakë të kuqe dhe në lirin e hollë të përdredhur: puna e një artizani të shkathët. bënë 5 edhe supore të bashkuara; kështu efodi mbahej tok në të dy skajet e tij. Dhe brezi 1 punuar artistikisht që ishte mbi efodin për ta lidhur kishte po atë përgatitje: me ar, kuqe, me fije, ngjyrë vjollce; të purpurt dhe flakë të kuqe, dhe me li të hollë të përdredhur,
ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun: Pastaj u punuan e oniksit, që u ngallmuan në rrathë ari, dhe që u gdhendën; ashtu siç gdhenden vulat e vogla; me emrat e bijve të Izraelit. Ai pastaj vuri mbi suporet e efodit; si për të 8 përkujtuar bijtë e Izraelit ashtu siç e kishte urdhëruar Zoti Moisiun. Pastaj ai bëri pektoralin e punuar artistikisht, ashtu si puna e efodit: me me fill ngjyrë vjollce; të purpurt dhe flakë të kuqe, si dhe me li të hollë të përdredhur. Pektorali kishte formë katrore; e bënë të palosur më dysh; të gjatë sa pëllëmba dhe të gjerë po a9, 10 kur ishte i palosur më dysh. Dhe u ngallmuan katër radhë gurësh; në radhën e 11 një sardon; një topaz dhe një smerald; në radhën e dytë: një rubin; një safir 12 13 dhe një diamant; në radhën e tretë: një hiacint, një agat dhe një ametist; në radhën e katërt: një grizolit, një oniks dhe një diaspër. Këta ishin futur në rrathët 14 e tyre prej ari. Gurët u korrespondonin emrave të bijve të Izraelit: dymbëdhjetë, simbas emrave të tyre të gdhendur si vula; secili me emrin e njërit nga dymbëdhjetë 15 fiset. Mbi pektoralin bënë gjithashtu zinxhirë prej ari safi, të lidhur si kordonë. 16 Bënë edhe dy rrathë të artë dhe dy unaza të arta, dhe i vunë dy unazat në dy skajet 17 pektoralit:. Pastaj i fiksuan të dy kordonët e artë mbi të dy unazat, në skajet e 18 pektoralit; pas kësaj fiksuan dy majat e dy kordonëve në të dy rrathët dhe i 19 vendosën mbi dy suporet e efodit, në pjesën e përparme të tij. Bënë gjithashtu dy unaza ari dhe i vunë në dy skajet e pektoralit; në buzën e tij, që ndodhet në pjesën 20 brendshme të efodit. Bënë gjithashtu dy unaza të tjera ari dhe i vunë mbi dy suporet e efodit poshtë, nga përpara, pranë pikës së bashkimit; mbi brezin e punuar 21 artistikisht të efodit. Pastaj lidhën unazat e pektoralit me unazat e efodit me një kordon ngjyrë vjollce, me qëllim që pektorali të rrinte mbi brezin e punuar artistikisht të efodit, dhe të mos shkëputej prej këtij të fundit, ashtu si e kishte 22 urdhëruar Zoti Moisiun. Ai bëri gjithashtu mantelin e efodit; i tëri ngjyrë vjollce; 23 një punim prej endësi. Në mes të mantelit kishte një hapje, për të futur kokën; rreth e qark hapjes kishte një buzë stofi të punuar; ashtu si hapja e një parzmoreje, 24 me qëllim që të mos shqyhej . Mbi buzën e mantelit bënë disa shegë në ngjyrë 25 vjollce; të purpurt dhe flakë të me fill të përdredhur. Dhe bënë disa zile prej ari të pastër; dhe i vunë në mes të shegëve në buzën e mantelit; rreth e gurët gurë ar, parë: gurë kuqe, qark<eos> |
<bos>26 shegëve; një zile dhe një shegë, një zile dhe një shegë, rreth e përqark, mbi buzën 27 mantelit, për të bërë shërbimin; ashtu siç e kishte urdhëruar Zoti Moisiun. Ata bënë edhe tunikat prej liri të hollë; një punë prej endësi, për Aaronin dhe bijtë e tij, 28 çallma prej liri të hollë, zbukurimin e mbulesave të kokës prej liri të hollë dhe 29 pantallonat prej liri të hollë të përdredhur; përdredhur, në ngjyrë vjollce, të purpurt dhe flakë të kuqe; një prej qëndistari; 30 ashtu siç e kishte urdhëruar Zoti Moisiun. Pastaj bënë pllakën e diademës së shenjtë prej ari safi dhe gdhendën mbi të si mbi një vulë fjalët: SHENJTÉRI ZOTIT. 31 Dhe mbërthyen në të një kordele ngjyrë vjollce për ta lidhur në majë të çallmës; 32 ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun. Kështu përfundoi tërë puna tabernakullit dhe e çadrës së mbledhjes. Bijtë e Izraelit vepruan sipas të gjitha 33 urdhrave që Zoti i kishte dhënë Moisiut; ata vepruan në këtë mënyrë. Pastaj çuan Moisiut tabernakullin; çadrën dhe tërë veglat e saj, kapëset; dërrasat, traversat, 34 shtyllat dhe bazat e tyre, mbulesën me lëkura dashi të ngjyera në të mbulesën 35 me lëkura baldose dhe velin e perdes, arkën e dëshmisë me shtizat e saj dhe 36 37 pajtuesin; tryezën me të gjitha e saj dhe bukën e paraqitjes, shandani prej ari safi me llambat e tij (llambat e vendosura në rregull), të gjitha orenditë e tij 38 dhe vajin për dritën e shandanit; altarin prej ari, vajin e vajosjes, temjanin e 39 parfumuar dhe perden për hyrjen e çadrës, altarin prej bronzi; grilën e tij 40 bronzi; shtizat e tij dhe të gjitha veglat e tij, legenin me bazën e tij, e oborrit; shtyllat e tij me gjithë bazat; perden për hyrjen e oborrit, kordonët e oborrit, kunjat e tij dhe të gjitha veglat për shërbimin e tabernakullit, për çadrën e mbledhjes; 41 rrobat e punuara mirë për të shërbyer në shenjtërore, rrobat e shenjta për priftin 42 Aaron dhe rrobat e bijve të tij për të shërbyer si priftërinj. Bijtë e Izraelit e kryen 43 tërë punën, sipas të gjitha porosive që Zoti i kishte dhënë Moisiut. Moisiu; pra, shqyrtoi tërë punën; dhe ja, ata e kishin kryer simbas urdhrave të Zotit; ata e kishin punë kuq veglat prej perdet bërë kështu. Kështu Moisiu i bekoi.
## Chapter 40
2 Pastaj Zoti foli Moisiut, duke thënë: "Ditën e të muajit të parë do të 3 ngresh tabernakullin; çadrën e mbledhjes. Do të vendosësh atje arkën e dëshmisë dhe do ta fshehësh arkën me një vel. Do të sjellësh brenda tryezën dhe do të vendosësh mbi të që duhen; do të sjellësh gjithashtu shandanin dhe do të 5 ndezësh llambat e tij. Do të vendosësh altarin e artë për temjanin përpara arkës së dëshmisë, dhe do të vësh perden në hyrje të tabernakullit. Do ta vësh altarin e olokausteve para hyrjes së tabernakullit; të çadrës së mbledhjes. Do ta vendosësh 8 legenin midis çadrës së mbledhjes dhe altarit dhe do të vësh ujë në të. Do ti vendosësh perdet e oborrit rreth e dhe do të vësh një perde në hyrje të oborrit. Pastaj do të marrësh vajin e vajosjes dhe do të vajosh tabernakullin dhe tërë gjërat që ndodhen aty, dhe do ta shenjtërosh me të gjitha veglat e tij; dhe do të jetë i shenjtë. 10 Do të vajosh altarin e olokausteve dhe tërë orenditë e tij; do të shenjtërosh kështu 11 altarin dhe altari do të jetë shumë shenjtë. Do të vajosh edhe legenin me të 12 gjithë bazën e tij dhe do ta shenjtërosh. Pastaj do të afrosh Aaronin dhe bijtë e 13 tij në hyrje të çadrës së mbledhjes dhe do ti lash me ujë. Do ta veshësh Aaronin 14 15 Do të afrosh edhe bijtë e tij dhe do ti veshësh me tunika, do ti vajosh ashtu si do të kesh vajuar atin e tyre, që të më shërbejnë si priftërinj; vajisja e tyre do t'u 16 japë priftëri përjetë, brez pas brezi" . Moisiu ashtu veproi; bëri pikërisht të gjitha 17 ato që Zoti kishte urdhëruar . Kështu ditën e të muajit të të vitit të 18 dytë, u ndërtua tabernakulli. Moisiu e 19 sistemoi dërrasat e tij, 1 vuri traversat e tij e tij. Mbi tabernakullin shtriu perden dhe mbi këtë vendosi mbulesën e çadrës, ashtu siç e 20 kishte urdhëruar Zoti Moisiun. Pastaj mori dëshminë dhe e vendosi brenda arkës, 21 u vuri shtizat unazave të arkës;, dhe e vuri pajtuesin mbi arkë; arkën në tabernakull, e velin e perdes dhe kështu fshehu arkën e dëshmisë, ashtu si e 22 kishte urdhëruar Zoti Moisiun. Vendosi gjithashtu tryezën në çadrën e mbledhjes; parë gjërat qark prift. parë parë çoi vari
23 në krahun verior të tabernakullit;, jashtë velit. Vendosi sipër me bukën 24 përpara Zotit, ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun. Pastaj vuri shandanin në 25 çadrën e mbledhjes; përballë tryezës, nga ana jugore e tabernakullit; dhe ndezi 26 Ilambat përpara Zotit, ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun: Pastaj vuri altarin e artë në çadrën e mbledhjes; përpara velit; dhe mbi të dogji temjanin e parfumuar, 28 ashtu siç e kishte urdhëruar Zoti Moisiun. Vuri gjithashtu perden në hyrje të 29 tabernakullit. Pastaj vendosi altarin e olokausteve në hyrje të tabernakullit, të çadrës së mbledhjes; dhe mbi të ofroi olokaustin dhe blatimin; ashtu si e kishte 30 urdhëruar Zoti Moisiun. Pastaj vuri legenin midis çadrës së mbledhjes dhe altarit 31 dhe e mbushi me ujë për t'u larë. Dhe me këtë ujë, Moisiu, Aaroni dhe bijtë e tij 32 lanë duart dhe këmbët; kur hynin në çadrën e mbledhjes dhe kur afroheshin 33 altarit, ata laheshin, ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun. Ndërtoi gjithashtu oborrin rreth tabernakullit dhe altarit dhe vuri perden në hyrje të oborrit. Kështu 34 Moisiu e përfundoi punën e tij. Atëherë reja e mbuloi çadrën e mbledhjes dhe lavdia e Zotit e mbushi tabernakullin. Dhe Moisiu nuk mundi të hyjë në çadrën mbledhjes; sepse reja e kishte mbuluar nga sipër dhe lavdia e Zotit mbushte 36 tabernakullin. Në të tëra zhvendosjet e tyre, kur reja ngrihej mbi tabernakullin; 37 bijtë e Izraelit niseshin; por në rast se reja nuk ngrihej, niseshin deri ditën 38 që ajo të ngrihej. Sepse reja e Zotit qëndronte mbi tabernakullin gjatë ditës, dhe natën mbi të qëndronte një zjarr, para syve të të gjithë shtëpisë së Izraelit;, gjatë gjithë zhvendosjeve së tyre ? rregull nuk
## Leviticus
## Chapter 1
2 Zoti thirri Moisiun dhe i foli nga çadra e mbledhjes; duke thënë: "Folu bijve të Izraelit dhe u thuaj atyre: Kur dikush nga ju sjell një ofertë për Zotin; sillni si fli
3<eos> |
<bos>tuajën një kafshë të marrë nga kopeja e bagëtisë së trashë ose të imët. Në rast se oferta e tij është një olokaust i një koke bagëtie nga kopeja, le të ofrojë një mashkull pa të meta; ta çojë në hyrjen e çadrës së mbledhjes me vullnetin e tij përpara Zotit. Do të vërë pastaj dorën e tij mbi kokën e olokaustit; që do të pranohet në vend të 5 tij, për të shlyer dënimin në vend të tij . Pastaj do të therë demin e vogël para Zotit; dhe priftërinjtë, bijtë e Aaronit, do të sjellin gjakun dhe do ta spërkatin rreth e qark altarit; që ndodhet në hyrje të çadrës së mbledhjes; do ta rrjepë olokaustin dhe do ta në copa. Dhe bijtë e Aaron do të vënë zjarr mbi altar dhe do të sistemojnë drutë mbi zjarrin. Pastaj priftërinjtë, bijtë e Aaronit;, do të vendosin copat, kokën dhe dhjamin mbi drutë e vëna mbi zjarrin që gjendet mbi altarin; por do t'i lajnë me ujë zorrët dhe këmbët, dhe do të tymosë çdo gjë mbi altar; 10 si një olokaust; një flijim që është bërë me zjarr me erë të këndshme për Zotin: Në se oferta e tij është një olokaust nga kopeja: dele ose dhi, të ofrojë një 11 mashkull pa të meta. Do ta therë nga krahu verior i altarit, përpara Zotit; dhe 12 priftërinjtë, bijtë e Aaronit, do të spërkasin gjakun e tij rreth e qark altarit. Pastaj do ta presë në copa bashkë me kokën dhe dhjamin e tij, dhe do t'i vërë mbi 13 drutë që ndodhen mbi zjarrin që është mbi altar; por do ti lajë zorrët dhe këmbët me ujë, dhe do të paraqesë çdo gjë dhe do ta tymosë mbi altar. Ky është një 14 olokaust, një flijim i bërë me zjarr me erë të këndshme për Zotin. Në qoftë se ofrimi tij për Zotin është një olokaust zogjsh, të sjellë turtuj ose pëllumba të rinj. 15 Prifti do t'i paraqesë në altar; do t'u këpusë kokën; do t'i tymosë këto mbi altar, 16 dhe gjaku i tij do të rrjedhë mbi një krah të altarit. Pastaj do tu heqë gushën me gjithë dhe do ti hedhë pranë altarit; në drejtim të lindjes, në vendin e hirit. 17 Do ti thyejë pastaj duke i mbajtur nga krahët, por pa ndarë në dy pjesë, dhe do t'i tymosë mbi altar, mbi drutë e vëna mbi zjarr. Ky është një olokaust, një flijim bërë me zjarr me erë të këndshme për Zotin" presë priftit prifti qoftë prifti prifti puplat prifti
"Kur dikush i sjell si fli Zotit një blatim, oferta e tij të jetë nga maja e miellit; 2 le të derdhë vaj mbi të dhe t'i vërë temjan sipër. Do t'ia çojë priftërinjve, bijve të Aaronit; do të marrë prej saj një grusht majë mielli dhe vaji me gjithë temjanin dhe do ta tymosë mbi altar si kujtim. Éshtë një flijim i bërë me zjarr me erë të 3 këndshme për Zotin. Ajo që mbetet nga blatimi do të jetë për Aaronin dhe bijtë 4 tij; është një gjë shumë e shenjtë e bërë me zjarr për Zotin. Kur çon si fli një blatim ushqimesh të pjekura në furrë; do të jetë me kulaç prej maje mielli; pa maja, 5 të zëna me vaj dhe me revani pa maja të Iyer me vaj. Por në qoftë se ofrimi jote është një blatim ushqimi të pjekur në skarë, do të jetë prej majës së miellit të përzier me vaj dhe pa maja. Do ta ndash në copa dhe do të derdhësh vaj mbi të; është një blatim ushqimor. Por në rast se flija jote është një blatim ushqimi i gatuar në tigan, 8 do të jetë prej majës së miellit me vaj. Do ti çosh Zotit blatimin ushqimor të 9 përgatitur me këto gjëra; do t'i paraqitet priftit, që do ta çojë në altar. Prifti do të marrë nga blatimi pjesën që do të shërbejë si kujtim dhe do ta tymosë mbi altar. 10 Éshtë një flijim bërë me zjarr me erë të këndshme për Zotin. Ajo që mbetet nga blatimi i ushqimit do të jetë për Aaronin dhe bijtë e tij; është një gjë shumë e 11 shenjtë ndër flijimet e bëra me zjarr për Zotin. Çdo blatim ushqimor që do t'i Zotit do të jetë pa maja, sepse nuk do të tymosni asgjë që përmban maja ose 12 mjaltë, si flijim që bëhet me zjarr për Zotin. Mund t'ia çoni Zotit si një blatim të prodhimeve të para, por ato nuk do të vihen mbi altarin si oferta me erë të 13 këndshme. Çdo blatim ushqimor që do të ofrosh, do ta ndreqësh me kripë; nuk do ta lësh mangut kripën nga blatimet e tua, sipas besëlidhjes me Perëndinë. Mbi të 14 gjitha ofertat e tua do të ofrosh kripë. Në rast se i ofron Zotit një blatim ushqimesh nga prodhimet e tua të para, do të ofrosh si blatim ushqimor të prodhimeve të tua të 15 para kallinj të thekur në zjarr; kokrra të shtypura nga kallinj të plotë. Dhe 16 do të vësh mbi to vaj dhe temjan; është një blatim ushqimor. Pas kësaj do të tymosë si kujtim një pjesë të grurit dhe një pjesë të vajit, së bashku me tërë prifti çoni gruri prifti temjanin: Éshtë një flijim i bërë me zjarr për Zotin" .
## Chapter 3<eos> |
<bos>"Kur një njeri ofron një flijim falënderimi, po të jetë se ofron një bagëti të trashë të marrë nga kopeja, mashkull apo femër, do ta ofrojë pa të meta përpara 2 Zotit. Do të vërë dorën mbi kokën e ofertës së tij dhe do ta therë në hyrje të çadrës së mbledhjes; pastaj priftërinjtë, bijtë e Aaronit, do të shpërndajnë gjakun rreth e 3 mbi altarin. Nga ky flijim falënderimi do të paraqesë; si flijim të bërë me zjarr për Zotin; dhjamin që mbulon zorrët dhe të gjithë dhjamin që ngjitur me 4 zorrët, të dy veshkat dhe dhjamin që është mbi ato rreth ijeve, por do të shkëpusë 5 bulën me dhjamë të mëlçisë së zezë që ndodhet mbi veshkat. Pas kësaj bijtë e Aaronit do ta tymosin në altarin mbi olokaustin; që ndodhet mbi drutë e vëna mbi zjarr. Éshtë një flijim i bërë me zjarr me erë të këndshme për Zotin. Në rast se oferta e tij, si flijim falënderimi për Zotin, është një bagëti e imët; mashkull 7 apo femër; do ta ofrojë pa të meta. Në rast se paraqet si flijm e tij një qengj, do ta ofrojë përpara Zotit. Do të vërë dorën e tij mbi kokën e ofertës së tij dhe do ta therë në hyrje të çadrës së mbledhjes; pastaj bijtë e Aaronit do ta shpërndajnë gjakun 9 rreth e qark mbi altarin. Nga flijimi falënderimit do të paraqitet; si flijim bërë me zjarr për Zotin; dhjami tij; ai do të shkëpusë tërë bishtin e majmë afër shtyllës kurrizore; dhjamin që mbulon zorrët dhe të gjithë dhjamin që rri ngjitur me zorrët; 10 të dy veshkat dhe dhjamin që është mbi to rreth ijeve; por do të shkëpusë bulën 11 e majme të mëlçisë mbi veshkat. Pastaj do ta tymosë mbi altarin si ushqim. 12 Éshtë një ofertë e bërë me zjarr për Zotin. Në rast se oferta e tij është një dhi, 13 do ta ofrojë para Zotit. Do të vërë dorën e tij mbi kokën e saj dhe do ta therë në hyrje të çadrës së mbledhjes; pastaj bijtë e Aaronit do të shpërndajnë gjakun rreth 14 qark mbi altarin. Prej saj do të paraqesë, si flijim të bërë me zjarr për Zotin, 15 dhjamin që mbulon zorrët dhe tërë dhjamin që rri ngjitur me zorrët, të dy veshkat dhe dhjamin që është mbi to rreth ijeve; por do të shkëpusë bulën e majme të mëlçisë 16 mbi veshkat. Pastaj do ti tymosë mbi altar si ushqim: Éshtë një ofertë e 17 bërë me zjarr me erë të këndshme. E tërë yndyra i përket Zotit. Ky është një ligj përjetshëm për të gjithë brezat tuaj, në të gjitha vendet ku do të banoni: nuk do të qoftë qark rri qoftë prifti prifti
1 hani as yndyrë, as gjak" .
## Chapter 4
Zoti i foli akoma Moisiut, duke thënë: "Folu bijve të Izraelit dhe u thuaj atyre: Në rast se dikush kryen mëkat nga padituria kundër çfarëdo urdhërimi; duke 3 bërë diçka që nuk duhet të bënte, në rast se mëkaton që ka qënë vajuar, duke bërë kështu popullin fajtor; t'i ofrojë Zotit për mëkatin e kryer një dem të vogël 4 pa të meta, si flijim për mëkatin. Do ta çojë demin e vogël në hyrje të çadrës së mbledhjes përpara Zotit; do të vërë dorën e tij mbi kokën e demit të vogël dhe do 5 ta therë demin e vogël përpara Zotit. Pastaj që ka qënë vajosur do të marrë 6 gjak nga demi i vogël dhe do ta çojë atë në çadrën e mbledhjes; do të ngjyejë gishtin e tij në gjak dhe do të spërkasë pak nga ky gjak shtatë herë para Zotit;, përballë velit të shenjtërores . Pastaj do të vërë pak nga ai gjak mbi brirët e altarit të temjanit të parfumuar para Zotit;, që ndodhet në çadrën e mbledhjes; do të derdhë mbetjen e gjakut të demit të vogël mbi bazën e altarit të olokausteve; që ndodhet në 8 hyrje të çadrës së mbledhjes. Do të heqë prej tij tërë dhjamin e flisë së mëkatit të demit të vogël: dhjamin që mbulon zorrët dhe tërë dhjamin që rri ngjitur me zorrët, të dy veshkat dhe dhjamin që ndodhet mbi ta rreth ijeve; por do të shkëputë bulën 10 majme të mëlçisë mbi veshkat; ashtu siç veprohet për demin e vogël të flijimit 11 të falënderimit; pastaj do t'i tymosë ato mbi altarin e olokausteve. Por lëkurën e demit të vogël dhe tërë mishin e tij, së bashku me kokën e tij, këmbët e 12 tij, zorrët e tij dhe fëlliqësirat e tij, demin e vogël, do ta çojë jashtë kampit, në një vend të pastër, ku hidhet hiri; dhe do ta djegë mbi dru me zjarr; do të digjet 13 aty ku hidhet hiri. Në rast se gjithë asambleja e Izraelit kryen mëkat nga padituria, dhe kjo gjë mbahet e fshehtë nga e asamblesë, ajo ka bërë diçka që Zoti e ka 14 ndaluar të bëhet dhe kështu është bërë fajtore; njohur, asambleja do të ofrojë si fli për mëkatin një dem të vogël dhe do ta çojë 15 përpara çadrës së mbledhjes. Pleqtë e asamblesë do të vënë duart e tyre mbi kokën e demit të vogël përpara Zotit; pastaj demi i vogël do të theret përpara Zotit. 16 Pastaj që ka qënë vajuar do të sjellë pak gjak nga demi i vogël në çadrën e 17 mbledhjes; pas kësaj do të ngjyejë gishtin e tij në gjak dhe do ta spërkasë 18 atë shtatë herë përpara Zotit; përballë velit. Do të vërë pak nga ai gjak mbi brirët prifti prifti prifti prifti prifti gjithë sytë prifti prifti
altarit që është përpara Zotit; në çadrën e mbledhjes; dhe do të derdhë mbetjen e 19 gjakut në bazën e altarit të olokaustit; që është në hyrjen e çadrës së mbledhjes.
Së këtejmi do të heqë tërë dhjamin dhe do ta tymosë mbi altar. Do të veprojë me këtë dem të vogël ashtu siç pat vepruar me demin e vogël të ofruar për mëkatin; do të bëjë të njëjtën Kështu do të bëjë shlyerjen për anëtarët e asamblesë 21 prifti gjë.
20
dhe këta do të jenë të falur . Pastaj do ta demin e vogël jashtë kampit dhe do ta djegë ashtu siç ka djegur demin e parë të vogël. është flijimi i mëkatit për 22 çojë Ky fajtor, kur ai bëhet i vetëdijshëm për mëkatin që ka kryer; do të si ofertë të çojë
Në rast se një ndër krerët ka kryer një mëkat dhe nga padituria ka bërë një nga gjërat që Zoti, Perëndia e tij, e ka ndaluar të bëhet; duke u bërë, pra; 23
24
therë në vendin ku theren olokaustet përpara Zotit. Éshtë një flijim për mëkatin. Pastaj do të marrë me gishtin e tij gjak nga flijimi për mëkatin dhe do ta vërë mbi brirët e altarit të olokausteve, dhe do të derdhë gjakun e cjapit mbi bazën prifti pak tij një cjap mashkull, pa të meta. Do të vërë dorën mbi kokën e cjapit dhe do ta 25
26<eos> |
<bos>e altarit të olokaustit; pastaj do të tymosë tërë dhjamin e tij mbi altar, si dhjamin flijimit të falënderimit. Kështu do të bëjë shlyerjen për atë, dhe mëkati do t'i prifti falet. Në rast se dikush nga populli kryen një mëkat nga padituria kundër çfarëdo urdhërimi të Zotit; duke bërë një diçka që nuk duhet të bënte, duke u bërë, pra, fajtor, 28
femër, pa të meta, për mëkatin e kryer. Do të vërë dorën mbi kokën e flisë për 30
kur ai bëhet i vetëdijshëm për mëkatin që ka kryer, do të sjellë si ofertë një dhi 29
mëkatin dhe do ta therë flinë për mëkatin në vendin e olokaustit. Pastaj do të marrë me gishtin e tij nga gjaku i tij dhe do ta vërë mbi brirët e altarit të 31 prifti pak shlyerjen dhe ai do të falet. Në se ai sjell një qengj si fli të tij për mëkatin; 33 qoftë
olokaustit, dhe do të derdhë mbetjen e gjakut të tij mbi bazën e altarit. Do të marrë tërë dhjamin e tij, ashtu si mori dhjamin nga flijimi i falënderimit; pastaj do ta tymosë atë mbi altar si një erë të këndshme për Zotin: Kështu do të bëjë 32 prifti prifti duhet të sjellë një femër pa të meta. Do të vërë dorën mbi kokën e flisë për 34
bazën e altarit. Do të marrë tërë dhjamin; siç merret dhjami i qengjit të flijimit mëkatin dhe do ta therë si fli për mëkatin në vendin ku theren olokaustet. Pastaj do të marrë me gishtin e tij gjak nga flisë për mëkatin dhe do ta vërë mbi brirët e altarit të olokaustit; dhe do të derdhë mbetjen e gjakut të tij mbi 35 prifti gjaku pak
të falënderimit; pastaj do ta tymosë mbi altar, mbi flijimet e bëra me zjarr për Zotin. Kështu do të kryejë shlyerjen për shkak të mëkatit që ka kryer; dhe ai do të jetë falur" prifti prifti
## Chapter 5
"Në se dikush kryen një mëkat; të jetë betuar botërisht se do të dëshmojë, kur ai është dëshmitar; sepse e ka faktin ose i është bërë i njohur, 2 po të jetë se nuk e kallëzon; do të mbajë fajin. Ose kur dikush diçka të papastër, edhe në mënyrë të pandërgjegjshme; si kërmën e një kafshe të papastër ose kërmën e një kafshe shtëpiake të papastër apo kërmën të një rrëshqanori të 3 papastër, do të mbetet ai vetë papastër dhe fajtor. Ose kur një papastërti njerëzore; edhe në mënyrë të pandërgjegjshme, çfarëdo gjë me anë të të cilit 4 njeriu bëhet i papastër kur e pranon, është fajtor. Ose në se dikush në mënyrë të pandërgjegjshme; duke folur pa u menduar thellë me buzët e tij, betohet se do të me mëndjelehtësi me një betim; kur e pranon gabimin; është fajtor për secilën nga këto 5 gjëra. Prandaj në se dikush është bërë fajtor në një nga këto gjëra; do të pranojë mëkatin që ka kryer; do ti çojë pra Zotit, si fli të fajit të tij për mëkatin që ka kryer; një femër të kopesë; një dele apo një dhi, si flijim për mëkatin; dhe do të bëjë për të shlyerjen për shkak të mëkatit të tij. Në qoftë se nuk ka mjetet për të siguruar një dele, do t'i çojë Zotit, si fli për mëkatin e kryer, dy turtuj ose dy 8 pëllumba të rinj: njërin si flijim për mëkatin dhe tjetrin si olokaust. Do t'ia çojë priftit; i cili do të ofrojë së pari atë të mëkatit; do ti këpusë kokën pranë qafës, por 9 pa e ndarë plotësisht; pastaj do të spërkasë gjak të flijimit për mëkatin mbi faqen e altarit; dhe mbetja e gjakut do të derdhet në bazën e altarit. Ky është një 10 flijim për mëkatin. Me zogun tjetër do të bëjë një olokaust; simbas normave të caktuara. Kështu do të bëjë për atë person shlyerjen e mëkatit që ka kryer, dhe 11 ai do ti falet. Por në rast se mungojnë mjetet për të siguruar dy turtuj ose dy pëllumba të rinj, atëherë kush ka mëkatuar do të sjellë si ofertë të dhjetën pjesë të një efe në majë mielli, si flijim për mëkatin; nuk do të vërë mbi të as vaj as temjan, 12 sepse është një flijim për mëkatin. Do ta çojë miellin te prifti dhe ky do të marrë qoftë pasi parë prek qoftë prek qoftë prifti pak prifti një grusht prej tij si kujtim; dhe do ta tymosë mbi altarin sipër flijimeve të bëra me
13
zjarr për Zotin. Éshtë një flijim për mëkatin. Kështu do të shlyejë për të mëkatin që ai ka kryer në një nga këto gjëra, dhe ai do ti jetë falur. Mbetja do ti 14 takojë priftit; si në blatimin e ushqimit" Zoti i foli akoma Moisiut, duke thënë: 15 "Në se dikush kryen ndonjë shkelje dhe mëkaton nga padituria kundër gjërave të shenjta të Zotit; atëherë do t'i çojë Zotit ofertën e tij për shkeljen, një dash pa të meta të marrë nga kopeja; të cilin ti e çmon në sikla argjendi, simbas siklit të 16 shenjtërores; si ofertë për shkeljen. Dhe do ta lajë dëmin e shkaktuar ndaj së shenjtë, duke shtuar një të e vlerës, dhe do t'ia japë priftit; kështu do 17 të bëjë për të shlyerjen me dashin e ofertës për shkeljen; dhe shkelja do ti falet. Në se dikush mëkaton dhe, në mënyrë të pandërgjegjshme, kryen një diçka që 18 Zoti ka ndaluar të bëhet; është gjithashtu fajtor dhe i detyruar të vuajë dënimin: Ai do ti sjellë priftit si ofertë për shkeljen; një dash pa të meta, të marrë nga kopeja; sipas vlerësimit tënd. Kështu do të bëjë për të shlyerjen për mëkatin e tij nga padituria, të cilin e ka në mënyrë të pandërgjegjshme dhe ky do ti jetë falur. 19 Kjo është një ofertë për shkeljen; ai është me siguri fajtor përpara Zotit" . prifti qoftë gjësë prifti pestën qoftë prifti kryer
## Chapter 6<eos> |
<bos>2 Zoti i foli Moisiut, duke thënë: "Në qoftë se dikush mëkaton dhe bën një shkelje kundër Zotit, duke u sjellë në mënyrë të gënjeshtërt me fqinjin e tij lidhur me një depozitë; ose me një peng apo për një vjedhje; ose ka mashtruar fqinjin e tij, 3 sepse ka gjetur një gjë të humbur dhe ka gënjyer lidhur me të dhe është betuar 4 në mënyrë të rreme, për çfarëdo njeriu mund të mëkatojë në veprimet e tij, atëherë, në qoftë se ka mëkatuar dhe është fajtor, ai duhet të rikthejë atë që ka vjedhur; apo gjënë e zhvatur me mashtrim, ose depozitën që i është besuar apo sendin e 5 humbur që ka gjetur; ose të gjitha ato për të cilat është betuar në mënyrë të rreme. Jo vetëm do t'i kthejë plotësisht; por do t'u shtojë një të pestën dhe do t'ia dorëzojë të zotit në po atë ditë të ofertës së tij për shkeljen: Pastaj do t'i sjellë priftit ofertën 7 vlerësimit tënd, si ofertë për shkeljen. Kështu do të bëjë shlyerjen për të 8 përpara Zotit; dhe do ti falet çdo faj për të cilin është bërë fajtor" . Zoti foli akoma gjë prifti
Moisiut, duke thënë: "Jepu këtë urdhër Aaronit dhe bijve të tij, dhe u thuaj atyre: Ky është ligji i olokaustit. Olokausti do të mbetet mbi mangallin sipër altarit tërë 10 natën, deri në mëngjes; dhe zjarri i altarit do të mbahet ndezur . Prifti do të veshë tunikën e tij prej liri dhe do të veshë mbi trup pantallonat; dhe do të mbledhë hirin e olokaustit, që zjarri ka konsumuar mbi altar, dhe do ta vendosë pranë altarit. 11 12 kampit në një vend të pastër. Zjarri mbi altar do të mbahet i ndezur dhe nuk do të lihet të shuhet; do të djegë dru mbi të çdo mëngjes, do të vendosë sipër 13 Zjarri 14 duhet të digjet vazhdimisht mbi altarin dhe nuk duhet të shuhet. Ky është ligji i blatimit të ushqimit. Bijtë e Aaronit do ta paraqesin përpara Zotit përballë altarit. 15 Njëri prej tyre do të marrë nga ai një grusht maje mielli me vajin e tij dhe me gjithë temjanin që ndodhet mbi blatimin e ushqimit dhe do ta tymosë mbi altar me 16 erë të këndshme; si një kujtim për Zotin. Aaroni dhe bijtë e tij do të hanë atë që ka për të mbetur; do të hahet pa maja në vend të shenjtë; ata do ta hanë në oborrin 17 e çadrës së mbledhjes . Të mos piqet me maja; është pjesa që u dhashë atyre nga flijimet e mia të bëra me zjarr. Éshtë gjë shumë e shenjtë, ashtu si flijimi për mëkatin 18 dhe si flijimi për shkeljen. Çdo mashkull ndër bijtë e Aaronit do të mund të hajë. Éshtë një ligj i përjetshëm për gjithë brezat tuaj; që lidhet me flijimet e bëra me zjarr 19 për Zotin. Kushdo që prek këto gjëra duhet të jetë i shenjtë. Zoti i foli akoma 20 Moisiut, duke thënë: "Kjo është oferta që Aaroni dhe bijtë e tij do t'i bëjnë Zotit ditën në të cilën janë vajuar: një e dhjeta e efës maje mielli, si blatim i zakonshëm 1 ushqimit; gjysmën në mëngjes dhe gjysmën në mbrëmje. Ajo do të përgatitet me vaj mbi një skarë; do ta të përzier mirë dhe do të ofrosh copat e pjekura të 22 blatimit të ushqimit; si erë e këndshme për Zotin. Prifti, njërit prej bijve të tij që është vajuar për t'i zënë vendin; do t'i bëjë këtë ofertë; sipas ligjit të përjetshëm; do 23 të tymoset e tëra. Çdo blatim i ushqimit të priftit do të tymoset i tëri; ai nuk do 24 25 të hahet"\_ Zoti i foli akoma Moisiut, duke thënë: "Folu Aaronit dhe bijve të tij dhe u thuaj atyre: Ky është ligji flijimit për mëkatin. Në vendin ku theret 26 olokausti, të theret flia për mëkatin përpara Zotit. Éshtë gjë shumë e shenjtë. prifti çosh
Prifti që e ofron për mëkatin, do ta hajë; duhet të hahet në një vend të shenjtë, në
27 oborrin e çadrës së mbledhjes. Kushdo që prek mishin e saj bëhet i shenjtë; dhe në se nga gjaku i tij bie mbi një rrobe; ajo duhet të lahet në vend të shenjtë. 28 Por ena prej balte në të cilën është pjekur do të thyhet; dhe në rast se është pjekur 29 në një enë prej bronzi, kjo do të fërkohet mirë dhe do të shpëlahet me ujë. Çdo mashkull midis priftërinjve do të mund të hajë prej tij; është gjë shumë e shenjtë. 30 Por nuk do të hahet asnjë fli për mëkatin; gjaku i së cilës është çuar në çadrën e qoftë pak mbledhjes për të shlyer mëkatin në shenjtërore. Ajo do të digjet me zjarr" .
## Chapter 7
"Ky është ligji i ofertës për shkeljen, (është gjë shumë e shenjtë). Në vendim ku theret olokausti, do të theret flia për shkeljen; dhe gjaku i saj do të spërkatet rreth 3 qark altarit. Prej saj do të paraqitet tërë dhjami: do të hiqet bishti i majmë, dhjami që mbulon zorrët, të dy veshkat; dhjami që është mbi to rreth ijeve dhe bula e 5 dhjamur e mëlçisë së zezë mbi veshkat. Pastaj prifti do t'i tymosë mbi altar; si një flijim i bërë me zjarr për Zotin. Ky është një flijim për shkeljen. Çdo mashkull midis priftërinjve do të mund të hajë nga ajo; do të hahet në vend të shenjtë; është shumë e shenjtë. Flijimi për shkeljen është si flijimi i mëkatit; i njëjti ligj vlen 8 për të dy rastet; flia me të cilën bën shlyerjen i takon atij. Dhe prifti, që ofron 9 olokaustin e dikujt; do të marrë për vete lëkurën e olokaustit që ka ofruar. Kështu çdo blatim i ushqimit i pjekur në furrë, apo i përgatitur në tigan ose mbi skarë, do 10 të jetë i që e ka ofruar. Dhe çdo blatim i ushqimit i përzier me vaj ose i 11 thatë përket tërë bijve të Aaronit, si për njerin si për tjetrin. Ky është ligji i 12 flijimit të falënderimit, që do ti çohet Zotit. Në se dikush e ofron për dhënie hiri; do të ofrojë me flijimin e dhënies së hirit kulaç pa maja të përzier me vaj, revani 13 pa maja të përzier me vaj dhe kulaç me majë mielli të përzier me vaj: Bashkë me kulaçët e bukës pa maja, si ofertë të tij do të paraqesë; me flijimin e dhënies së 14 hirit, flijimin e tij të falënderimit. Nga çdo ofertë ai do të ofrojë një kulaç si një gjë prifti priftit qoftë
blatim të lartë për Zotin; ai do të jetë i që ka spërkatur gjakun e flijimit të priftit
15 falënderimit.<eos> |
<bos>Mishi i flijimit të dhënies së hirit paraqitur si falënderim do të hahet po atë ditë gjatë së cilës ofrohet; nuk do të lihet asgjë prej tij deri në mëngjes. 16 Por në qoftë se flijimi që dikush ofron është një kushtim ose një ofertë spontane, do të hahet ditën në të cilën paraqitet flijimi; ajo që tepron duhet të hahet të nesërmen. 17 18 Por ajo që mbetet nga mishi flijimit do të digjet me zjarr ditën e tretë. Në se në ditën e tretë hahet nga mishi i flijimit të falënderimit, ai nuk do të pranohet dhe nuk do t'i llogaritet; do të jetë një veprim i neveritshëm; dhe ai që ha, do të mbajë 19 fajin e mëkatit të tij. Mishi, që prek çfarëdo gjë të papastër nuk do të hahet; do të digjet me zjarr. Sa për mishin tjetër, kushdo që është i pastër do të mund të hajë 20 nga ai. Por personi, që duke qenë i papastër, ha mish nga flijimi i falënderimit 21 që i përket Zotit; do të shfaroset nga populli i tij. Përveç kësaj në se dikush çfarëdo gjë të papastër (një papastërti njerëzore; një kafshë të papastër ose çfarëdo gjë të neveritshme dhe të ndyrë) dhe ha mish nga flijimi i falënderimit që i përket 22 Zotit; ai do të shfaroset nga populli i tij" . Zoti i foli akoma Moisiut, duke thënë: 23 "Folu bijve të Izraelit dhe u thuaj atyre: Nuk do të hani asnjë yndyrë të lopës apo 24 të deles apo të dhisë. Dhjami i një kafshe që ka ngordhur në mënyrë të natyrshme dhe dhjami i një kafshe të shqyer mund të shërbejë për çdo përdorim tjetër, por nuk 25 do të hani aspak; sepse kushdo që në fakt ha dhjamin e një kafshe që ofrohet si flijim bërë me zjarr për Zotin; ai që ha nga ky mish do të shfaroset nga populli i 26 tij. Përveç kësaj nuk do të hani asnjë gjak, as të zogjve; as të katërkëmbëshve; në asnjë nga banesat tuaja. Kushdo që ha çfarëdo Iloj gjaku, do të shfaroset nga 28 29 populli 1 tij"\_ Zoti i foli akoma Moisiut, duke thënë: "Folu bijve të Izraelit dhe u thuaj atyre: Kush i ofron Zotit flijimin e tij të falënderimit do t'ia çojë ofertën 30 tij Zotit; duke e hequr nga flijimi i tij falënderimit. ofertat e bëra me zjarr për Zotin; do të çojë dhjamin bashkë me gjoksin; për të tundur 31 gjoksin si ofertë e tundur përpara Zotit. Prifti do ta tymosë dhjamin mbi altar, 32 ndërsa gjoksi do të jetë Aaronit dhe i bijve të tij. Do ti jepni gjithashtu; 33 si një ofertë të lartë, kofshën e djathtë të flijimeve tuaja të falënderimit. Ai nga bijtë e Aaronit që ofron gjakun dhe dhjamin e flijimeve të falënderimit do të ketë, 34 pjesë të tij, kofshën e djathtë. Sepse nga flitë e falënderimit të ofruara nga qoftë prek priftit
bijtë e Izraelit unë marr gjoksin e ofertës së tundur dhe kofshën e ofertës së lartë, dhe ua jap Aaron dhe bijve të tij, si një detyrim i përjetshëm nga ana e bijve 35 të Izraelit" . Kjo është pjesa e caktuar e Aaronit dhe bijve të tij nga flijimet e bëra 36 me zjarr për Zotin; ditën që do të paraqiten për t'i shërbyer Zotit si priftërinj. Këtë ka urdhëruar Zoti për bijtë e Izraelit t'u jepnin atyre ditën që i vajosi; si një ligj 37 1 përjetshëm brez pas brezi. Ky është ligji i olokaustit, blatimit të ushqimit;, i flijimit për mëkatin, i flijimit për shkeljen, i shenjtërimit dhe i flijimit të falënderimit, 38 ligji që Zoti i dha Moisiut mbi malin Sinai, ditën që i urdhëroi bijtë e Izraelit t'i priftit paraqisnin ofertat e tyre Zotit në shkretëtirën e Sinait.
## Chapter 8
Zoti foli akoma Moisiut, duke thënë: "Merr Aaronin dhe bijtë e tij bashkë me të, rrobat; vajin e vajosjes; demin e vogël të flijimit për mëkatin; dy deshtë dhe 3 shportën e bukëve të ndorme, dhe mblidhe gjithë asamblenë në hyrje të çadrës së mbledhjes" Atëherë Moisiu bëri ashtu si e kishte urdhëruar Zoti, dhe asambleja 5 u mblodh në hyrje të çadrës së mbledhjes. Dhe Moisiu i tha asamblesë: "Kjo është ajo që Zoti ka urdhëruar të bëhet"\_ Pastaj Moisiu e afroi Aaronin dhe bijtë e tij dhe i lau me ujë. Pastaj i veshi Aaronit tunikën; i ngjeshi brezin; i veshi mantelin; i vendosi efodin, dhe i ngjeshi brezin e punuar artistikisht nga efodi me të cilin 8 fiksoi në trup efodin. I vuri gjithashtu pektoralin dhe mbi të vendosi Urim-in dhe 9 Thumim-in. Pastaj vuri çallmën mbi krye dhe në pjesën e përparme të çallmës vendosi pllakën e artë, diademën e shenjtë, ashtu siç e kishte urdhëruar Zoti Moisiun. 10 Pastaj Moisiu mori vajin e vajosjes, vajosi tabernakullin dhe të gjitha gjërat që 11 ndodheshin aty, duke i shenjtëruar në këtë mënyrë. Me vaj spërkati shtatë herë altarin; vajosi altarin dhe tërë pajisjet e tij, si dhe legenin dhe bazën e tij, për 12 t'i shenjtëruar . Pas kësaj derdhi pak nga vaji i vajosjes mbi kokën e Aaronit dhe 13 e vajosi për ta shenjtëruar. Pastaj Moisiu i afroi bijtë e Aaronit, i veshi me tunika, iu ngjeshi breza dhe u vuri mbulesa të kokës; ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun. pak<eos> |
<bos>14 Pastaj afroi demin e vogël të flijimit për mëkatin dhe Aaroni dhe bijtë e tij vunë 15 duart e tyre mbi kokën e demit të vogël të flijimit për mëkatin. Pastaj Moisiu e theri, mori gjak prej tij, e vuri me gisht mbi brirët e altarit rreth e qark dhe e pastroi altarin; pastaj derdhi gjakun në bazën e altarit dhe e shenjtëroi për të bërë mbi të 16 shlyerjen:. Pastaj mblodhi gjithë dhjamin që ishte mbi zorrët; bulën e majme të 17 mëlçisë dhe të dy veshkat me dhjamin e tyre, dhe Moisiu i tymosi mbi altar. Por demin e vogël, lëkurën e tij, mishin dhe fëlliqësirat e tij i dogji me zjarr jashtë kampit; 18 ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun. Pastaj paraqiti dashin e olokaustit dhe 19 Aaroni dhe bijtë e tij vunë duart e tyre mbi kokën e dashit. Moisiu e theri dhe 20 spërkati gjakun rreth e altarit. Pastaj e preu dashin në copa dhe Moisiu 21 tymosi kokën; copat dhe dhjamin: Pasi i lau zorrët dhe këmbët me ujë, Moisiu e tymosi tërë dashin mbi altar. Ishte një olokaust me një erë të këndshme, një flijim 22 i bërë me zjarr për Zotin, ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun. Pastaj paraqiti dashin e dytë, dashin e shenjtërimit, dhe Aaroni dhe bijtë e tij vunë duart e tyre mbi 23 kokën e dashit. Pastaj, pra, e theri, mori pak nga gjaku i tij dhe e vuri në skajin e veshit të djathtë të Aaronit dhe mbi gishtin e madh të dorës së tij të djathtë dhe 24 mbi gishtin e madh të këmbës së tij të djathtë . Pastaj Moisiu i afroi bijtë e Aaronit dhe vuri gjak në skajin e veshit të tyre të djathtë, mbi gishtin e madh të dorës së tyre të djathtë dhe mbi gishtin e madh të këmbës së tyre të djathtë; dhe Moisiu 25 spërkati mbetjen e gjakut rreth e qark mbi altar. Pastaj mori dhjamin, bishtin e majmë, tërë dhjamin që ishte mbi zorrët, bulën e majme të mëlçisë, të dy veshkat 26 dhe dhjamin e tyre, dhe kofshën e djathtë; dhe nga shporta e bukëve të ndorme, që ndodhej para Zotit mori një kulaç pa maja; një kulaç buke me vaj dhe një revani; 27 dhe i vuri mbi dhjamin dhe mbi kofshën e djathtë. Pastaj i vuri tërë këto gjëra në duart e Aaronit dhe në duart të bijve të tij dhe i tundi si ofertë e tundur përpara 28 Zotit. Pastaj Moisiu mori nga duart e tyre dhe 1 tymosi mbi altarin sipër olokaustit. Ishte një flijim shenjtërimi me erë të këndshme; një flijim i bërë me zjarr Zotin. Pastaj Moisiu mori gjoksin dhe e tundi si një ofertë të tundur përpara Zotit; kjo ishte pjesa e dashit të shenjtërimit që i takoi Moisiut, si e kishte urdhëruar 30 Zoti Moisiun. Moisiu mori pastaj ca vaj të vajosjes dhe ca gjak që ndodhej mbi qark pak për\_
altar dhe i spërkati mbi Aaronin; mbi rrobat e tij, mbi bijtë e tij dhe mbi rrobat e
bijve të tij me të; kështu shenjtëroi Aaronin; rrobat e tij, bijtë e tij dhe rrobat e bijve 31 të tij me të. Pastaj Moisiu i tha Aaronit dhe bijve të tij: "Piqeni mishin në hyrje të çadrës së mbledhjes dhe hajeni aty me bukën që është në shportën e shenjtërimit; 32 siç kam urdhëruar, duke thënë: Aaroni dhe bijtë e tij do të hanë"\_ Atë që tepron 33 nga mishi dhe nga buka do ta digjni me zjarr. Shtatë ditë me radhë nuk do të dilni nga hyrja e çadrës së mbledhjes; deri sa të plotësohen ditët e shenjtërimit tuaj, 34 sepse do të nevojiten shtatë ditë për të plotësuar shenjtërimin tuaj. Ashtu siç është vepruar në këtë ditë, kështu ka urdhëruar Zoti të bëhet për të bërë shlyerjen 35 për ju. Do të qëndroni pra shtatë ditë në hyrje të çadrës së mbledhjes; ditë e natë, dhe do të respektoni urdhërimin e Zotit, që të mos vdisni; sepse kështu më kishte 36 qenë urdhëruar" \_ Kështu Aaroni dhe bijtë e tij bënë tërë ato gjëra që Zoti kishte urdhëruar me anë të Moisiut.
## Chapter 9
Ndodhi në ditën e tetë që Moisiu thirri Aaronin; bijtë e tij dhe pleqtë e Izraelit; 2 dhe tha Aaronit: "Merr një viç për flijimin për mëkatin dhe një dash për një 3 olokaust, që të dy pa të meta, dhe ofroji para Zotit. Pastaj do t'u flasësh bijve të Izraelit, duke u thënë: Merrni një cjap për flijimin për mëkatin, një viç dhe një qengj, që të dy motakë, pa të meta, për një olokaust; një dem të vogël dhe një dash për flijimin e falënderimit, për ti flijuar përpara Zotit, dhe një ofertë ushqimesh;, të 5 përziera me vaj, sepse sot Zoti do tju shfaqet" \_ Dhe kështu ata sollën përpara çadrës së mbledhjes atë që Moisiu kishte urdhëruar; dhe tërë asamblea u afrua dhe qëndroi në këmbë përpara Zotit. Atëherë Moisiu tha: "Kjo është ajo që Zoti ju ka 7 urdhëruar; bëjeni dhe lavdia e Zotit do tju shfaqet"\_ Pastaj Moisiu i tha Aaronit: "Afroju altarit; paraqit flijimin tënd për mëkatin dhe olokaustin tënd, dhe bëj shlyerjen për vete dhe për popullin; paraqit gjithashtu ofertën e popullit dhe bëj shlyerjen për ata, siç ka urdhëruar Zoti" . Kështu Aaroni iu afrua altarit dhe theri viçin e flijimit 9 për mëkatin; që e kishte për vete. Pastaj bijtë e tij i paraqitën gjakun dhe ai ngjeu gishtin e tij në gjak dhe e vuri atë mbi brirët e altarit; dhe derdhi mbetjen e gjakut<eos> |
<bos>10 në bazën e altarit; por dhjamin, veshkat dhe bulën e majme të mëlçisë të flijimit 11 për mëkatin; i tymosi mbi altar ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun. Mishin 12 dhe lëkurën përkundrazi dogji jashtë kampit. Pastaj theri olokaustin; bijtë e 13 Aaronit i dhanë gjakun dhe ai e spërkati rreth e qark mbi altarin. Pastaj dhanë 14 olokaustin e bërë copë-copë dhe kokën; dhe ai i tymosi mbi altar. Lau zorrët dhe 15 këmbët dhe i tymosi bashkë me olokaustin mbi altar. Pastaj paraqiti ofertën e Mori cjapin; që ishte flia për mëkatin e popullit;, e theri dhe e ofroi për 16 mëkatin, si ofertë të parë. Pastaj paraqiti olokaustin dhe e ofroi sipas rregullit të 17 caktuar . Paraqiti pas kësaj blatimin e ushqimit; mori një grusht prej tij dhe e 18 tymosi mbi altar, përveç olokaustit të mëngjesit. Theri edhe demin e vogël dhe dashin; si flijim falënderimi për popullin. Bijtë e Aaronit i dhanë gjakun dhe ai e 19 spërkati rreth e qark mbi altarin. paraqitën dhjamin e kaut, të dashit; bishtin e 20 majmë, dhjamin që mbulon zorrët, veshkat dhe bulën e majme të mëlçisë; vunë 21 dhjamin mbi gjokset; dhe ai tymosi dhjamin mbi altar; por gjokset dhe kofshën djathtë Aaroni tundi përpara Zotit si ofertë e tundur; sipas mënyrës që kishte 22 urdhëruar Moisiu. Pastaj Aaroni ngriti duart e tij drejt popullit dhe e bekoi; mbasi bëri flijimin për mëkatin; olokaustin dhe flijimin e falënderimit, zbriti nga altari. 23 Pastaj Moisiu dhe Aaroni hynë në çadrën e mbledhjes; pastaj dolën dhe bekuan 24 Pastaj një zjarr doli nga prania e Zotit dhe konsumoi mbi altar olokaustin dhe dhjamin; tërë populli e pa, popullit.
shpërtheu në britma gëzimi dhe u përul me fytyrë për tokë.
## Chapter 10
Pastaj Nadabi dhe Abihu, bij të Aaronit, morrën secili temjanicën e vet; vunë brenda zjarr; vendosën mbi të temjanin dhe ofruan para Zotit një zjarr të palejueshëm; 2 që ai nuk ua kishte urdhëruar . Atëherë një zjarr doli nga prania e Zotit dhe i përpiu 3 ata; dhe ata vdiqën përpara Zotit. Prandaj Moisiu i tha Aaronit: "Kjo është ajo për të cilën foli Zoti, duke thënë: "Unë do të jem shenjtëruar nga ata që më afrohen
4 mua dhe do të jem përlavdëruar përpara tërë popullit"" . Dhe Aaroni heshti. Pastaj Moisiu thirri Mishaelin dhe Eltsafanin, bij të Uzielit, ungj i Aaronit, dhe u tha atyre: "Afrohuni dhe largoni vëllezërit tuaj nga pjesa e përparme e shenjtërores;, jashtë 5 kampit" . Kështu ata u afruan dhe i larguan ata të veshur me tunikat e tyre, jashtë 6 kampit, siç kishte thënë Moisiu: Pastaj Moisiu u tha Aaronit; Eleazarit dhe Ithamarit, bij të tij: "Mos e zbuloni kokën tuaj dhe mos i grisni rrobat tuaja që të mos vdisni, dhe që Zoti të mos zëmërohet kundër tërë asamblesë; por vëllezërit tuaj, tërë shtëpia e Izraelit; të mbajnë zi për zjarrin që ka ndezur Zoti. Mos u largoni nga hyrja e çadrës së mbledhjes që të mos vdisni; sepse vaji i vajosjes së Zotit është 8 mbi ju" Dhe ata bënë ashtu si kishte thënë Moisiu. Zoti i foli akoma Aaronit; 9 duke thënë: "Mos pini verë as pije dehëse as ti as bijtë e tu, kur do të hyni në çadrën e mbledhjes, që të mos vdisni; do të jetë një ligj i përjetshëm për të 10 brezat tuaj, me qëllim që të mundni të dalloni midis të shenjtit dhe profanit, 11 midis të papastrit dhe të pastrit; dhe të mundni t'u mësoni bijve të Izraelit të 12 gjitha ligjet; që Zoti u ka dhënë atyre me anë të Moisiut"\_ Pastaj Moisiu tha Aaronit, dhe Eleazarit dhe Ithamarit; bijve që i kishin mbetur Aaronit: "Merrni blatimin e ushqimit që tepron nga flijimet e bëra me zjarr për Zotin dhe hajeni pa 13 maja pranë altarit; sepse është gjë shumë e shenjtë. Do ta hani në vend të shenjtë, sepse është pjesa që të përket ty dhe bijve të tu nga flijimet e bëra me zjarr për Zotin; 14 sepse kështu më ishte urdhëruar . Gjoksin dhe kofshën e ofertës së tundur do t'i hani ti dhe bijtë e tu dhe bijat e tua bashkë me ty, në një vend të pastër; sepse janë pjesa që të përket ty dhe bijve të tu, dhe që ju është dhënë juve nga flijimet e 15 falenderimit të bijve të Izraelit. Bashkë me ofertat e dhjamit të bëra me zjarr, do të çohen kofsha e ofertës së lartë dhe gjoksi i ofertës së tundur para Zotit; edhe kjo 16 të përket ty dhe bijve të tu; si një statut i përhershëm; si ka urdhëruar Zoti" Pastaj Moisiu hetoi me kujdes për cjapin e flijimit për mëkatin; dhe ja, ishte djegur; prandaj u zemërua kundër Eleazarit dhe kundër Ithamarit, bijtë e Aaronit që kishin mbetur; 17 duke thënë: "Pse nuk e hëngrët flijimin për mëkatin në vend të shenjtë, sepse është gjë shumë e shenjtë, dhe Zoti ua ka dhënë me qëllim që të sillni padrejtësinë 18 asamblesë, që të bëni shlyerjen për ta përpara Zotit? Dhe ja, gjaku i flisë nuk u brenda vendit të shenjtë; ju duhet ta kishit ngrënë në vend të shenjtë, si kisha 19 urdhëruar"\_ Aaroni tha pastaj Moisiut: Ja, sot ata më kanë ofruar flijimin e gjithë çua
tyre për mëkatin dhe olokaustin e tyre përpara Zotit, dhe më kanë ndodhur gjëra të tilla; po të kisha ngrënë sot viktimën e flijimit për mëkatin; a do ti pëlqente kjo syve 20
të Zotit?" Kur Moisiu i dëgjoi këto, mbeti kënaqur.
## Chapter 11<eos> |
<bos>2 Pastaj Zoti i foli Moisiut dhe Aaronit, duke u thënë atyre: "Foluni bijve të Izraelit dhe u thoni: Këto janë kafshët që do të mund të hani nga tërë kafshët që janë 3 mbi tokë. Mund të hani çdo kafshë dythundrake që e ka këmbën të ndarë dhe 4 ripërtypet. Por nga ripërtypësit dhe nga dythundrakët nuk do të hani këto: devenë 5 sepse përtypet; por nuk është dythundrake; për ju është e papastër; baldosën; sepse 6 ripërtypet, por nuk është dythundrake; për ju është e papastër; lepurin; sepse ripërtypet, por nuk është dythundrak; për ju është i papastër; derrin, sepse është dythundrak dhe e ka këmbën të ndarë, por nuk është ripërtypës; për ju është i papastër. 8 Nuk do të hani nga mishi tyre dhe nuk do të prekni trupat e tyre të pajetë; për ju janë të papastër. Midis gjithë kafshëve që ndodhen në ujë mund të hani këto: mund të hani të gjithë ato që kanë pendë e luspa në ujë, si në dete ashtu dhe në 10 lumenj . Por të gjitha ato që nuk kanë as as luspa; si në dete, ashtu dhe në lumenj, tërë ato që lëviznin në ujë dhe të gjitha ato që jetojnë në ujë janë të 11 neveritshme për ju. Do të jenë të neveritshme për ju; nuk do të hani mishin e 12 tyre dhe do keni neveri për trupin e tyre të pajetë. Çdo gjë që në ujë nuk ka pendë 13 dhe luspa do të jetë e neveritshme për ju. Midis zogjve do të keni neveri këta; nuk duhet t'i hani, sepse janë të neveritshëm: shqiponjën; shqiponjën e detit dhe 14 15 fajkuan peshkatar; qiftin dhe çdo Iloj fajkoi; çdo Iloj korbi; strucin; hutën, 17 18 pulëbardhën dhe çdo lloj krahathatë; bufin, karabullakun e detit, ibisin; 19 mjellmën; pelikanin, hutën; dhe lakuriqin e 20 21 natës . Do të keni neveri për çdo insekt me krahë që ecën me katër këmbë. Por nga të gjitha insektet me krahë që ecin me katër këmbë, mund të hani ato që i 22 pendë pupëzen kanë kofshët mbi këmbët për të kërcyer në tokë. këta mund të hani çdo Iloj Nga
23 karkaleci, çdo lloj bulku dhe çdo Iloj akridi. Çdo Iloj tjetër insekti me krahë që 24 ka katër këmbë do të jetë i neveritshëm për ju. Këto kafshë do tju bëjnë të papastër; kushdo që prek trupin e tyre të pajetë do të jetë i papastër deri në mbrëmje. 25 Kushdo mbart trupat e tyre të pajetë, do të lajë rrobat dhe do të jetë i papastër 26 deri në mbrëmje. Çdo kafshë dythundrake që nuk e ka këmbën të ndarë dhe nuk 27 ripërtypet është e papastër për ju; kushdo që do ta prekë do të bëhet i papastër. Ndër të gjitha kafshët katërkëmbëshe, ata që ecin mbi shputën e këmbëve janë të papastër për ju; kushdo që prek trupin e tyre të pajetë do të jetë papastër deri në 28 mbrëmje . Kushdo që transporton trupin e tyre të pajetë do të lajë rrobat e tij dhe 29 do të jetë i papastër deri në mbrëmje. Për ju ata janë të papastër. Ndër kafshët që zvarriten mbi tokë; këta janë të papastër për ju: urithi; miu dhe çdo Iloj hardhje; 30 31 gekoja, varani, hardhuca; kërmilli dhe kameleoni. Këto kafshë midis tërë atyre që zvarriten janë të papastra për ju; kushdo që i prek kur kanë ngordhur, do të 32 jetë papastër deri në mbrëmje. Çdo gjë mbi të cilën një prej tyre bie kur kanë ngordhur do të jetë e papastër; qoftë kjo një vegël prej druri; apo rroba; apo lëkurë, apo thes apo çfarëdo sendi tjetër i përdorur për punë, duhet të futet në ujë dhe do të 33 jetë papastër deri në mbrëmje; pastaj do të jetë pastër. Çdo enë prej argjile brenda të cilës një prej tyre bie, do ta thyeni; dhe gjithçka që ndodhet në të do të 34 jetë i papaster. Çdo ushqim që hahet mbi të cilin bie uji i kësaj ene do të bëhet 35 1 papastër; dhe çdo gllënjkë që mund të merret prej tij do të jetë e papastër. Çdo gjë mbi të cilën bie një pjesë e trupit të tyre të ngordhur; furra apo furnela, do të copëtohet; ata janë të papastër dhe do të konsiderohen të papastër nga ana juaj. 36 Por një burim apo një çisternë, ku mblidhet uji do të jetë i pastër, por gjë që 37 trupat e tyre të pajetë do të jetë e papastër. Dhe në rast se një pjesë e trupave 38 të tyre të pajetë bie mbi çfarëdo lloj fare që të mbillet; kjo do të mbetet e pastër; por në rast se vihet ujë mbi farën dhe një pjesë e trupave të pajetë të tyre bie mbi të, 39 ajo është e papastër për ju. Në rast se ngordh një kafshë që ju lejohet ta hani, ai 40 që do të prekë trupin e pajetë të saj do të jetë i papastër deri në mbrëmje. Ai që ha nga ky trup ngordhur do të lajë rrobat e tij dhe do të jetë i papastër deri në qoftë çdo prek mbrëmje; po kështu ai që transporton këtë trup të ngordhur do të lajë rrobat e tij dhe
41 do të jetë i papastër deri në mbrëmje. Çdo që hiqet zvarrë mbi tokë është një 42 gjë e neveritshme; nuk duhet ta hani. Ndër të gjitha kafshët që hiqen zvarrë mbi tokë; nuk do të hani asnjërën prej atyre që ecin mbi bark, që lëvizin me katër këmbë, 43 ose të atyre që kanë shumë këmbë, sepse kjo është e neveritshme. Mos u bëni të neveritshëm me asnjë nga këto kafshë që zvarriten; mos u bëni të papastër me 44 në mënyrë që të ndoteni. Sepse unë jam Zoti, Perëndia juaj; shenjtërohuni, pra, dhe jini të shenjtë, sepse unë jam i shenjtë; mos u infektoni me asnjë prej këtyre 45 kafshëve që zvarriten mbi tokë. Sepse unë jam Zoti që ju bëri të dilni nga vendi 46 1 Egjiptit; për të qënë Perëndia juaj; jini pra të shenjtë sepse unë jam i shenjtë. Ky është ligji përkatës i katërkëmbëshve, zogjve dhe i çdo qënieje të gjallë që lëviz 47 në ujë, dhe i çdo qënieje që hiqet zvarrë mbi tokë; me qëllim që të dini të dalloni midis asaj që është e pastër dhe asaj që është e papastër;, dhe midis kafshës që mund gjë to, të hahet dhe të asaj që nuk duhet të hahet"
## Chapter 12<eos> |
<bos>2 Zoti i foli akoma Moisiut, duke thënë: "Folu kështu bijve të Izraelit: Në se një grua mbetet me barrë dhe lind një mashkull, do të jetë e papastër për shtatë ditë, do të jetë e papastër si në ditët e zakoneve të saj. Ditën e tetë do të rrethpritet mishi i prepucit të djalit. Pastaj ajo do të rrijë akoma tridhjetë e tre ditë për të pastruar gjakun e saj; nuk do të prekë asnjë send të shenjtë dhe nuk do të hyjë 5 në shenjtëroren, deri sa të plotësohen ditët e pastrimit të saj. Por në rast se lind një vajzë, ajo do të jetë e papastër dy javë si në kohën e zakoneve të saj; dhe do të rrijë gjashtëdhjetë ditë për tu pastruar nga gjaku. Kur të plotësohen ditët e pastrimit të saj, pavarësisht në se është fjala për një djalë apo vajzë, do t'i çojë priftit; në hyrje të çadrës së mbledhjes, një qengj motak si olokaust dhe një pëllumb të ri o një turtull, si flijim për mëkatin. Pastaj do ti ofrojë para Zotit dhe do të bëjë shlyerjen për të; dhe ajo do të jetë pastruar nga rrjedha e gjakut të saj. Ky është ligji për gruan 8 që lind një mashkull apo një femër. Dhe në rast se i mungojnë mjetet për të ofruar një qengj, do të marrë dy turtuj ose dy pëllumba të rinj, njërin si olokaust dhe tjetrin qoftë prifti si flijimin e mëkatit. Prifti do të bëjë shlyerjen për të, dhe ajo do të jetë e pastër" .
## Chapter 13
2 Zoti u foli akoma Moisiut dhe Aaronit, duke thënë: "Kur një njeri ka mbi lëkurën e trupit të tij një ënjtje apo një kore ose një njollë të shndritshme, dhe bëhet mbi lëkurën e trupit të tij një shenjë e plagës së lebrës, ai do ti çohet Aaron 3 apo njërit prej bijve të tij priftërinj. Prifti do të shqyrtojë plagën mbi lëkurën e trupit; në se qimja e plagës është bërë e bardhë dhe plaga duket më e thellë se lëkura e trupit; kemi të bëjmë me plagë të lebrës; prifti, ta shqyrtojë, do ta shpallë të papastër atë njeri. Por në se njolla e shndritshme mbi lëkurën e trupit është e bardhë dhe nuk duket se është më e thellë se lëkura; dhe qimja e saj nuk 5 është bërë e bardhë, do ta izolojë për shtatë ditë atë që ka plagën. Ditën e shtatë, do ta ekzaminojë përsëri; dhe në se plaga duket se është ndalur 6 dhe nuk është përhapur mbi lëkurë, do ta izolojë edhe shtatë ditë të tjera. Prifti do ta shqyrtojë përsëri ditën e shtatë; dhe; po të shikojë që plaga është zvogëluar dhe nuk është përhapur mbi lëkurë, fti do ta shpallë të pastër: ishte vetëm një puçërr me Ai do të lajë rrobat e tij dhe do të jetë i pastër. Por në rast se puçrra është zgjeruar mbi lëkurën pasi ai iu paraqit priftit për tu shpallur i pastër; ai do të kontrollohet përsëri nga prifti; do ta kontrollojë; dhe në rast se shikon që 9 puçrra është zgjeruar mbi lëkurë, do ta shpallë atë të papastër; është lebër. 10 Kur te një njeri shfaqet një plagë e lebrës, ai do ti çohet priftit. Prifti do ta ekzaminojë; dhe në se ënjtja mbi lëkurë është e bardhë dhe e ka zbardhur 11 qimen; dhe në ënjtje ka pak mish të gjallë, kemi një lebër kronike mbi lëkurën trupit të tij dhe do ta shpallë atë të papastër; nuk do ta izolojë, sepse është i 12 papastër. Por në qoftë se lebra përhapet edhe më mbi lëkurë në mënyrë që të mbulojë tërë lëkurën e atij që ka plagën, nga koka deri te këmbët, kudo që shikon 13 prifti, do ta kontrollojë; dhe në se lebra ka mbuluar tërë trupin e tij, do ta shpallë të pastër atë që ka plagën; është bërë i tëri i bardhë, pra, është i pastër. 14 15 Por ditën që do të dalë mbi të mish i gjallë, ai do të shpallet papastër. Kur ka për të parë mishin e gjallë, do ta shpallë atë të papastër; mishi i gjallë është 16 1 papastër; është lebër. Por në rast se mishi i gjallë ndryshon përsëri dhe bëhet i 17 bardhë, ai duhet të shkojë te prifti; dhe do ta kontrollojë; dhe në qoftë se plaga është bërë e bardhë, do të shpallë të pastër atë që ka plagën; ai është i priftit qoftë pasi qoftë prifti prifti qoftë prifti prif qelb. prifti prifti qoftë prifti prifti qoftë prifti prifti prifti
18 19 pastër. Kur mbi lëkurën e trupit zhvillohet një ulcerë, dhe ajo është shëruar, dhe në vendin e ulcerës formohet një ënjtje e bardhë ose një njollë e shndritshme e 20 bardhë-kuqalashe; kjo duhet t'i tregohet priftit. Prifti do ta ekzaminojë; në se njolla duket më e thellë se lëkura dhe qimja e saj është bërë e bardhë, do ta 21 shpallë atë të papastër; është plagë lebre që ka shpërthyer në ulcerë. Por në rast se prifti, duke e ekzaminuar, sheh që në njollë nuk ka qime të bardha dhe që ajo nuk 22 është më e thellë se lëkura dhe është pakësuar, ai do ta izolojë shtatë ditë. Në rast se njolla zgjerohet mbi lëkurë, do ta shpallë të papastër; është një plagë 23 lebre. Por në rast se njolla ka mbetur në vend dhe nuk është zgjeruar, ajo është 24 mbresë e ulcerës dhe do ta shpallë të pastër. Në rast se dikush pëson mbi lëkurën e tij një djegie të shkaktuar nga zjarri, dhe mishi i gjallë i djegies bëhet një 25 njollë e shndritshme, e bardhë-kuqalashe, ose e bardhë, do ta shqyrtojë; dhe në se qimja e njollës është bërë e bardhë dhe njolla duket më e thellë se lëkura, është lebër që ka shpërthyer në djegien. Prifti do ta shpallë të papastër; është 26 plagë lebre. Por në rast se prifti, duke shqyrtuar; sheh që nuk ka qime të bardhë në njollë dhe që kjo nuk është më e thellë se lëkura, por është pakësuar, do ta 27 izolojë shtatë ditë atë njeri. Ditën e shtatë, do ta kontrollojë; dhe në se njolla është përhapur edhe më mbi lëkurë, do ta shpallë të papastër; është 28 plagë lebre. Në se njolla e shndritshme ka mbetur përkundrazi në të njëjtin vend dhe nuk është përhapur mbi lëkurë, por është pakësuar; është një ënjtje shkaktuar 29 nga djegia; do ta shpallë të pastër, sepse është mbresa e djegies. Kur një 30 burrë apo një grua ka një plagë në kokë apo në mjekër, do të ekzaminojë plagën; në rast se duket më e thellë se lëkura dhe në të ka qime të verdha dhe të holla, do ta shpallë atë të papastër; është qere, domethënë lebër e kokës apo e 31 mjekrës . Në qoftë se përkundrazi shqyrton plagën e qeres, dhe kjo nuk duket më e thellë se lëkura dhe në të nuk ka qime të zeza, do ta izolojë shtatë 32 ditë atë që ka plagën e qeres. Ditën e shtatë do të kontrollojë plagën dhe, po të jetë se qerja nuk është përhapur dhe nuk ka në të qime të verdha; dhe qerja 33 nuk duket më e thellë se lëkura; ai person do të rruhet; por nuk do të rruajë pjesën 34 prekur nga qerja; dhe do ta izolojë shtatë ditë të tjera atë që ka qeren. Ditën e shtatë do të kontrollojë qeren; dhe në qoftë se qerja nuk është përhapur qoftë prifti prifti prifti prifti qoftë prifti prifti qoftë prifti qoftë prifti prifti prifti prifti prifti prifti mbi lëkurë dhe nuk duket më e thellë se lëkura, do ta shpallë të pastër; ai do prifti prifti prifti<eos> |
<bos>35
të lajë rrobat e tij dhe do të jetë i pastër. Por në qoftë se, është shpallur i 36 pastër, qerja është përhapur mbi lëkurë, do ta kontrollojë atë; në se qerja është përhapur mbi lëkurë, nuk duhet të kërkojë qimen e verdhë; ai është 37 1 papastër. Por në qoftë se qerja duket se është ndaluar dhe në të janë rritur qime 38 të zeza; qerja është shëruar; ai është i pastër dhe do ta shpallë të pastër. Në rast se një burrë apo një grua ka mbi lëkurën e trupit të tij njolla të shndritshme, 39 veçanërisht njolla të shndritshme bardhoshe; do ti shqyrtojë; dhe në qoftë 40 zbehtë, është një erupsion të lëkurës; ai është i pastër. Në rast se një njeriu i bien 41 flokët e kokës, është tullac, por është i pastër. Në rast se i bien flokët mbi ballë, 42 është tullac mbi ballë, por pastër. Por në rast se në pjesën tullace të kokës ose të ballit shfaqet një plagë e bardhë-kuqalashe, është lebër; që ka shpërthyer mbi kokë 43 apo mbi ballë. Prifti do ta shqyrtojë; dhe në qoftë se ënjtja e plagës mbi pjesën tullace të kokës apo të ballit është e bardhë-kuqalashe, njëlloj si lebra mbi lëkurën 44 trupit, është lebroz; është i papastër, dhe do ta shpallë atë të papastër, për 45 shkak të plagës mbi kokën e tij. Lebrozi; i prekur nga kjo plagë, do të veshë rroba të grisura dhe do ta mbajë kokën të zbuluar; do të mbulojë mjekrën e tij dhe 46 do të bërtasë: "papastër, papastër" . Do të jetë i papastër tërë kohën që do të ketë 47 plagën; është i papastër; do të jetojë vetëm; do të banojë jashtë kampit. Në 48 se ka një plagë lebre mbi një palë rroba, rrobë leshi apo një rrobë liri, një stofë 0 një me shtiza; prej liri ose leshi, në lëkurë apo në çfarëdo sendi prej 49 lëkure, në se plaga është e gjelbëruar ose kuqalashe mbi rrobat apo mbi lëkurën; mbi stofin ose mbi punën e bërë me shtiza, ose mbi çfarëdo tjetër sendi të punuar 50 me lëkurë, është plagë lebre, dhe do t'i tregohet Prifti do të shqyrtojë 51 plagën dhe do të izolojë shtatë ditë atë që ka plagën. Ditën e shtatë do të ekzaminojë plagën; dhe në qoftë se plaga është përhapur mbi rrobat; 0 mbi stofën, 0 mbi trikotazhin; 0 mbi lëkurën apo mbi çfarëdo sendi të punuar me lëkurë, është 52 një plagë lebre të keqe; është një gjë e papastër. Ai do ti djegë këto rroba 0 stofin ose trikotazhin prej leshi a prej liri ose çfarëdo sendi të bërë me lëkurë, mbi të cilin 53 ndodhet plaga; sepse është një lebër e keqe; do të digjen në zjarr. Por në rast se pasi prifti qoftë prifti prifti prifti prifti qoftë qoftë punë priftit.
ekzaminon plagën; dhe kjo nuk është përhapur mbi rrobat 0 mbi stofin; 0 mbi 54 trikotazhin ose mbi çdo send prej lëkure, do të urdhërojë që të lahet sendi 55 mbi të cilin është kjo plagë, dhe do ta izolojë personin për shtatë ditë të tjera. Prifti do të ekzaminojë plagën; mbasi të jetë larë; në qoftë se plaga nuk ka ndryshuar ngjyrë, edhe sikur të mos jetë përhapur, është gjë e papastër; do ta djegësh në zjarr; 56 ajo vazhdon të hajë nga brenda apo nga jashtë. Në se e ekzaminon dhe plaga; pasi është larë, është përmirësuar, do ta shkulë nga rrobat, a nga lëkura; 57 a nga stofi apo nga trikotazhi. Por në rast se duket ende mbi rrobat, stofin, trikotazhin; ose mbi çdo send tjetër prej lëkure; është një e keqe që po përhapet; do 58 të djegësh me zjarr sendin mbi të cilin ndodhet plaga. Rrobat, 0 stofi, 0 trikotazhi ose çdo send tjetër i bërë me lëkurë që ke larë dhe nga i cili është zhdukur plaga; do 59 të lahet një herë të dytë dhe do të jetë pastër. Ky është ligji për plagën e lebrës mbi një rroba leshi ose prej liri, mbi stofin apo trikotazh ose çfarëdo sendi të prifti prifti prifti qoftë palë
bërë prej lëkure, për ta shpallur të pastër apo për ta shpallur të papastër" .
## Chapter 14
2 Zoti i foli akoma Moisiut, duke i thënë: është ligji lidhur me lebrozin 3 për ditën e pastrimit të tij. Ai do ti çohet Prifti do të dalë nga kampi dhe do ta vizitojë atë dhe në qoftë se plaga e lebrës i është shëruar të lebrosurit; do të urdhërojë të merren për atë që do të pastrohet dy zogj të gjallë dhe të pastër, 5 dru kedri, nga skarlati dhe hisopi. Prifti do të urdhërojë që të theret një nga zogjtë në një enë prej argjili me ujë të rrjedhshëm. Pastaj do të marrë zogun e gjallë, drurin e kedrit; skarlatin dhe hisopin; dhe do ti zhytë, me zogun e gjallë, në gjakun zogut të therur në ujë të rrjedhshëm. Do ta spërkatë pastaj shtatë herë mbi atë që duhet të pastrohet nga lebra; do ta shpallë atë të pastër dhe do ta lërë të shkojë të 8 lirë zogun e gjallë nëpër fusha. Ai që duhet të pastrohet do të lajë rrobat e tij, do të rruajë tërë qimet e tij, do të lahet në ujë dhe do të jetë i pastër. Pas kësaj mund të 9 hyjë në kamp; por do të qëndrojë shtatë ditë jashtë çadrës së tij. Ditën e shtatë do të rruajë tërë qimet e kokës së tij, të mjekrës së tij dhe të vetullave të tij; do të rruajë "Ky priftit. prifti shkurt të gjitha qimet e tij. Do të lajë rrobat e tij dhe do të lajë trupin e tij në ujë dhe<eos> |
<bos>10 do të jetë i pastër. Ditën e tetë do të marrë dy qengja pa të meta, një qengj femër njëvjeçar pa të meta, tri të dhjeta efe majë mielli, të përziera me vaj, si një ofertë 11 ushqimi, dhe një vaji; dhe që kryen pastrimin do të paraqesë atë që duhet të pastrohet dhe të gjitha këto gjëra para Zotit në hyrje të çadrës së mbledhjes. 12 Pastaj do të marrë një qengj dhe do ta ofrojë si flijim riparimi; me logun e 13 vajit; dhe do t'i tundë si një ofertë e tundur para Zotit. Do ta therë pastaj qengjin në vendin ku theren flijimet për mëkatin dhe olokaustet; në vendin e shenjtë, sepse si flijim riparimi i përket priftit, kështu është flijimi për mëkatin; është gjë shumë e 14 shenjtë. Prifti do të marrë pak gjak nga flijimi i riparimit dhe do ta vërë në skajin veshit të djathtë të atij që duhet të pastrohet; mbi gishtin e madh të dorës së tij të 15 djathtë dhe mbi gishtin e madh të këmbës së tij të djathtë. Pastaj do të 16 marrë vaj nga dhe do ta derdhë mbi pëllëmbën e dorës së tij të majtë; pastaj do të ngjyejë gishtin e dorës së tij të djathtë në vajin që ka në dorën e 17 majtë dhe me gishtin do të spërkatë shtatë herë vaj përpara Zotit. Dhe nga mbetja e vajit që ka në dorë, do të vërë pak në skajin e veshit të djathtë të atij që duhet të pastrohet; mbi gishtin e madh të dorës së tij të djathtë dhe mbi gishtin e madh të këmbës së tij të djathtë, në vendin ku ka vënë gjakun e flijimit të riparimit. 18 Mbetjen e vajit që ka në dorë, e atij që duhet të 19 pastrohet; kështu do të bëjë për të shlyerjen përpara Zotit. Pastaj do të ofrojë flijimin për mëkatin dhe do të bëjë shlyerjen për atë që do të pastrohet nga 20 papastërtia e tij; pas kësaj do të therë olokaustin. Prifti do të ofrojë olokaustin dhe blatimin e ushqimit mbi altar; kështu ai do të ketë mundësi të bëjë për të shlyerjen 21 dhe ai do të jetë i pastër. Në rast se ky person është i varfër dhe nuk mund t'i sigurojë këto gjëra; do të marrë vetëm një qengj për ta ofruar si flijim për shkeljen 22 e kryer, si një ofertë të tundur, për të bërë shlyerjen dhe dy turtuj apo dy pëllumba të rinj, sipas mundësive të tij; njëri do të jetë për flijimin për mëkatin dhe tjetri për 23 olokaustin. Ditën e tetë do ti çojë; për pastrimin e tij, këto gjëra priftit në hyrje 24 të çadrës së mbledhjes përpara Zotit:. Dhe do të marrë qengjin e flijimit për 25 shkeljen dhe logun e vajit, dhe do t'i tundë si një ofertë e tundur përpara Zotit. Pastaj do të therë qengjin e flijimit për shkeljen e kryer. Prifti do të marrë gjak nga flijimi për shkeljen dhe do ta vërë në skajin e veshit të djathtë të atij që do të prifti log prifti prifti pak logu prifti pak prifti prifti prifti prifti prifti pastrohet mbi gishtin e madh të dorës së tij të djathtë dhe mbi gishtin e madh të pak
26 këmbës së tij të djathtë. Prifti do të derdhë pak vaj mbi pëllëmbën e dorës së tij 27 të majtë. Dhe me gishtin e dorës së tij të djathtë, do të spërkasë shtatë herë 28 nga vaji që ka në dorën e tij të majtë përpara Zotit. Pastaj do të vërë nga vaji që ka në dorë mbi skajin e veshit të djathtë të atij që duhet të pastrohet;, mbi gishtin e tij të madh të dorës së djathtë dhe mbi gishtin e madh të këmbës së tij 29 të djathtë, në vendin ku ka vënë gjakun e flijimit të shkeljes. Mbetjen e vajit që ka në dorë, do ta vërë mbi kokën e atij që do të pastrohet; për të bërë shlyerjen 30 për atë përpara Zotit. Pastaj do të ofrojë një nga turtujt a një nga të dy pëllumbat 31 e rinj, sipas mundësive të tij; do të ofrojë atë që ka mundur të sigurojë, njërin si flijim për mëkatin dhe tjetrin si olokaust; bashkë me blatimin e ushqimit; kështu 32 do të bëjë shlyerjen përpara Zotit për atë që do të pastrohet. Ky është ligji për atë që është prekur nga plaga e lebrës dhe nuk ka mjetet për të siguruar atë që 33 kërkohet për pastrimin e tij" . Zoti u foli akoma Moisiut dhe Aaronit, duke thënë: 34 "Kur do të hyni në vendin e Kanaanit që unë ju jap në pronësi, në rast se dërgoj 35 plagën e lebrës në një shtëpi të vendit që është prona juaj, i zoti i shtëpisë do të shkojë t'ia deklarojë priftit, duke thënë: "Më duket se ka një farë plage në shtëpinë 36 time" Atëherë do të urdhërojë që të zbrazet shtëpia para se ai të hyjë për 37 papastër. Pastaj do të hyjë për të ekzaminuar shtëpinë. Do të ekzaminojë pastaj plagën; në se plaga që ndodhet mbi muret e shtëpisë ka disa zgavra të 38 gjelbëra apo të kuqërreme që duken më të thella se sipërfaqja e mureve; 39 do të dalë nga shtëpia, te dhe do ta mbyllë shtëpinë për shtatë ditë. Ditën shtatë do të kthehet dhe do ta ekzaminojë shtëpinë; në rast se plaga është 40 përhapur në muret e shtëpisë, do të urdhërojë që të hiqen mbi të cilët 41 ndodhet plaga dhe t'i hedhin në një vend të papastër jashtë qytetit. Pastaj do të urdhërojë që të kruhet pjesa e brendshme e shtëpisë rreth e qark, dhe do ta hedhin 42 suvanë që kanë rrëzuar jashtë qytetit; në vend të papastër. Pastaj do të marrin të tjerë dhe do ti vënë në vendin e të parëve, dhe do të marrin gëlqere tjetër 43 për të suvatuar shtëpinë. Por në rast se plaga shpërthen përsëri në shtëpi, mbasi 44 janë hequr dhe mbasi shtëpia është kruar dhe është suvatuar përsëri, prifti prifti pak pak prifti prifti prifti prifti qoftë prifti porta prifti prifti gurët gurë prifti gurët<eos> |
<bos>do të hyjë për të kontrolluar shtëpinë; në se plaga është e përhapur në shtëpi, 45 kemi një lebër të keqe në shtëpi; kjo është e papastër. Prandaj do ta shëmbë shtëpinë dhe do ti çojë gurët, lëndën e drurit dhe suvanë jashtë qytetit; në një vend 46 të papastër. Përveç kësaj kushdo që hyn në shtëpi gjatë gjithë kohës që mbeti e 47 mbyllur, do të jetë i papastër deri në mbrëmje. Kush fle në shtëpi, do të lajë 48 rrobat e tij; po kështu ai që ha në shtëpi do të lajë rrobat e tij. Por në se hyn në shtëpi dhe e kontrollon;, dhe plaga nuk është përhapur në shtëpi 49 është suvatuar, do ta shpallë atë të pastër, sepse plaga është shëruar. Pastaj, 50 për të pastruar shtëpinë, do të marrë dy zogj, dru kedri, skarlat dhe hisop; do të 51 therë pastaj një nga zogjtë në një enë argjili me ujë të rrjedhshëm; dhe do të marrë drurin e kedrit, hisopin; skarlatin dhe zogun e gjallë, dhe do ti zhytë në gjakun zogut të therur dhe në ujë të rrjedhshëm; dhe do ta spërkatë shtëpinë shtatë herë. 52 53 zogun e gjallë, me drurin e kedrit, me hisopin dhe me skarlatin; por do ta lërë zogun të ikë i lirë jashtë qytetit; nëpër fusha; kështu do të bëjë shlyerjen; për shtëpinë;, 54 dhe kjo do të jetë e pastër. Ky është ligji për çdo plagë të lebrës dhe të qeres, 55 56 për lebrën e rrobave dhe të shtëpisë, për ënjtjet; puçrrat me dhe njollat 57 shndritshme, për të mësuar kur një gjë është e papastër dhe kur është e Ky është ligji për lebrën" . qoftë qoftë prifti pasi prifti qelb pastër.
## Chapter 15
2 Zoti u foli akoma Moisiut dhe Aaronit, duke u thënë: "Foluni bijve të Izraelit dhe u thoni atyre: Kushdo që ka një fluks nga trupi i tij, ky fluks është i papastër. 3 Papastërtia e tij është prodhuar nga fluksi: ai është i papastër për sa kohë fluksi i trupit të tij është ende në veprim; ashtu edhe kur fluksi në trupin e tij është ndaluar. Çdo shtrat mbi të cilin shtrihet ai që ka fluksin do të jetë i papastër; po ashtu do 5 të jetë e papastër çdo gjë mbi të cilën ai ulët. Kushdo që shtratin e tij do të prek lajë rrobat e tij dhe do të lahet me ujë, dhe ka për të qënë i papastër deri në mbrëmje.
Kush ulet mbi çfarëdo gjëje mbi të cilën është ulur ai që ka fluksin; do të lajë rrobat e tij dhe veten me ujë, dhe do të jetë i papastër deri në mbrëmje. Kush prek trupin atij që ka fluksin, do të lajë rrobat e tij dhe do të lahet në ujë, dhe do të jetë 8 papastër deri në mbrëmje. Në qoftë se ai që ka fluksin pështyn mbi dikë që është 1 pastër, ky do të lajë rrobat e tij dhe do të lahet në ujë, dhe do të jetë i papastër deri 9 në mbrëmje. Çdo shalë mbi të cilën hipën ai që ka fluksin do të jetë e papastër. 10 Kushdo që papastër deri në mbrëmje. Kushdo që trasporton këto sende do të lajë rrobat e tij dhe do të lahet me 11 ujë, dhe do të jetë i papastër deri në mbrëmje. Kushdo që prek atë që ka fluksin, pa i larë duart; duhet të lajë rrobat e tij dhe të lahet në ujë, dhe do të jetë i papastër 12 deri në mbrëmje. Ena prej balte, e prekur nga ai që ka fluksin; do të thyhet; dhe 13 çdo enë prej druri do të lahet në ujë. Kur ai që ka fluksin është pastruar nga fluksi i tij, do të numërojë shtatë ditë për pastrimin e tij; pastaj do të lajë rrobat e tij dhe 14 do të lajë trupin e tij në ujë të rrjedhshëm; dhe do të jetë i pastër. Ditën e tetë do të marrë dy turtuj ose dy pëllumba të rinj dhe do të vijë përpara Zotit në hyrje të 15 çadrës së mbledhjes, dhe do t'ia japë Prifti do t'i ofrojë: njërin si flijim për mëkatin dhe tjetrin si olokaust; kështu do të bëjë shlyerjen për të përpara 16 Zotit; për shkak të fluksit të tij. Në rast se një njeri ka një lëshim fare, ai do të 17 lajë tërë trupin e tij në ujë, dhe do të jetë i papastër deri në mbrëmje. Çdo rrobë dhe çdo lëkurë mbi të cilat ka farë do të lahet me ujë, dhe do të jetë e papastër deri 18 në mbrëmje. Në rast se një burrë bie në shtrat me një grua dhe ka një lëshim 19 fare; do të lahen që të dy me ujë dhe do të jenë të papastër deri në mbrëmje. Në se një grua ka një fluks në trupin e saj, dhe ky është një fluks gjaku; papastërtia saj do të zgjasë shtatë ditë; kushdo që e atë do të jetë i papastër deri në 20 mbrëmje . Çfarëdo gjë mbi të cilën ajo shtrihet gjatë papastërtisë së saj; do të jetë 21 papastër; çfarëdo mbi të cilën ulet; do të jetë e papastër. Kushdo që prek shtratin e saj do të lajë rrobat e tij dhe do të lahet në ujë, dhe do të jetë i papastër 22 deri në mbrëmje. Kushdo që prek çfarëdo gjë mbi të cilën ajo është ulur, do të 23 lajë rrobat e tij dhe do të lahet në ujë; do të jetë i papastër deri në mbrëmje. Kur prek priftit. prifti qoftë prek gjë
ajo është ulur mbi shtrat ose mbi çfarëdo gjë tjetër, kur dikush e prek atë do të jetë<eos> |
<bos>24 1 papastër deri në mbrëmje. Në rast se një burrë bie në shtrat me të, papastërtia saj kalon mbi të dhe ai do të jetë i papastër për shtatë ditë; dhe çdo shtrat mbi të 25 cilin ai shtrihet; do të jetë i papastër. Në qoftë se një grua ka një fluks gjaku prej disa ditësh jashtë kohës së papastërtisë së zakoneve; ose fluksi vazhdon tej kohës së duhur; ajo do të jetë e papastër për ditët e fluksit të papastër, ashtu si është 26 në ditët e papastërtisë së saj të zakoneve. Çdo shtrat mbi të cilin shtrihet gjatë ditëve të fluksit të saj, do të jetë për të si shtrati i zakoneve të saj; dhe çdo mbi 27 të cilën ajo ulet do të ketë po atë papastërti të zakoneve të saj. Kushdo që këto gjëra do të jetë i papastër; do të lajë rrobat e tij dhe do të lahet në ujë; do të jetë 28 1 papastër deri në mbrëmje. Por pas pastrimit të saj nga fluksi, do të numërojë 29 shtatë ditë, dhe pastaj do të jetë e Ditën e tetë do të marrë dy turtuj ose 30 dy pëllumba të rinj dhe do tia çojë priftit në hyrje të çadrës së mbledhjes. Prifti do ta ofrojë njërin prej tyre si flijim për mëkatin dhe tjetrin si olokaust; do të 31 kryejë për të shlyerjen, përpara Zotit, të fluksit që e bënte të papastër. Kështu 32 papastërtisë së tyre, duke ndotur tabernakullin tim që ndodhet midis tyre. është ligji për atë që ka një fluks dhe për atë që ka një lëshim fare, gjë që e bën të 33 papastër, dhe për gruan që vuan për shkak të zakoneve të saja periodike, për burrin ose gruan që ka një fluks dhe për burrin që bie në shtrat me grua të gjithë gjë prek pastër . prifti Ky një
papastër" .
## Chapter 16
Zoti foli Moisiut mbas vdekjes së dy bijve të Aaronit; që vdiqën kur u 2 paraqitën para Zotit me zjarr të ndaluar. Zoti i tha Moisiut: "Foli Aaronit, vëllait tënd, dhe thuaji të mos hyjë në çfarëdo kohe në shenjtërore, përtej perdes, përpara pajtuesit që ndodhet mbi arkë, që të mos vdesë, sepse unë do të shfaqem në renë 3 mbi pajtuesin. Aaroni do të hyjë në shenjtërore në këtë mënyrë; do të marrë një dem të vogël për flijimin për mëkatin dhe një dash për olokaustin: Do të veshë tunikën e shenjtë prej liri dhe do të mbajë mbi trupin e tij pantallona prej liri; do të
ngjeshë brezin prej liri dhe do ta vërë mbi kokë çallmën prej liri. Këto janë veshjet
5 shenjta; ai do ti veshë pasi ta ketë larë trupin me ujë. Nga asambleja e bijve të Izraelit do të marrë dy cjep për flijimin e mëkatit dhe një dash për olokaustin: Aaroni do të ofrojë demin e vogël për flijimin e mëkatit; që e ka për vete, dhe do të 7 bëjë shlyerjen për vete dhe për shtëpinë e tij. Pastaj do ti marrë të dy cjeptë dhe 8 do ti paraqesë përpara Zotit në hyrje të çadrës së mbledhjes: Aaroni do t'i hedhë në short dy cjeptë: njëri prej tyre do të caktohet për Zotin dhe tjetri do të shërbejë 9 si cjap për shlyerjen e fajit. Aaroni do të afrojë cjapin e caktuar për Zotin dhe do 10 ta ofrojë si flijim për mëkatin; por cjapi i caktuar si cjap fajshlyes do të paraqitet 1 gjallë para Zotit, me qëllim që mbi të të bëhet shlyerja dhe për ta çuar pastaj në 11 shkretëtirë si cjap fajshlyes. Aaroni do të ofrojë, pra, demin e vogël të flijimit për mëkatin dhe do të bëjë shlyerjen për vete dhe për shtëpinë e tij; dhe do ta therë 12 demin e vogël të flijimit për mëkatin për vete. Pastaj do të marrë një temjanicë të mbushura me temjan të parfumuar në pluhur; dhe do të çojë çdo gjë matanë velit. 13 Do ta vërë temjanin mbi zjarr përpara Zotit; me qëllim që reja e temjanit të 14 mbulojë pajtuesin që është mbi dëshminë; kështu ai nuk do të vdesë. Pastaj do të marrë ca gjak të demit të vogël dhe do ta spërkatë me gishtin e tij mbi pajtuesin nga ana lindore, do të spërkatë shtatë herë edhe gjak me gishtin e tij përpara 15 pajtuesit. Pastaj do të therë cjapin e flijimit për mëkatin; që është për popullin; dhe do të çojë gjakun e tij matanë velit; dhe do të bëjë me këtë gjak atë që ka bërë 16 me gjakun e demit të vogël; do ta spërkatë mbi pajtuesin dhe para pajtuesit. Kështu do të bëjë shlyerjen për shenjtëroren; për shkak të papastërtive të bijve të Izraelit; të shkeljeve të tyre dhe të të gjitha mëkateve të tyre. Do të veprojë në të njëjtën mënyrë për çadrën e mbledhjes; që mbetet midis tyre; në mes të papastërtive 17 të tyre. Në çadrën e mbledhjes, kur ai do të hyjë në shenjtëroren për të bërë shlyerjen; nuk do të ketë njeri, deri sa ai të ketë dalë dhe të ketë bërë shlyerjen për 18 veten, për shtëpinë e tij dhe për tërë asamblenë e Izraelit. Ai do të dalë drejt altarit që ndodhet para Zotit dhe do të bëjë shlyerjen për të: do të marrë ca gjak nga demi i vogël dhe ca gjak nga cjapi dhe do ta vërë mbi brirët e altarit rreth e 19 Pastaj do të spërkatë ca gjak mbi të me gishtin e tij shtatë herë me radhë; kështu 20 do ta pastrojë dhe do ta shenjtërojë nga papastërtitë e bijve të Izraelit. Kur të pak qark.
ketë mbaruar së kryeri shlyerjen për shenjtëroren, për çadrën e mbledhjes dhe për
21
tyre, një herë në vit" Dhe Moisiu bëri ashtu siç e kishte urdhëruar Zoti.<eos> |
<bos>altarin; do të afrojë cjapin e gjallë. Aaroni do të vendosë të dyja duart e tij mbi kokën e cjapit të gjallë dhe do të rrëfejë mbi të tërë padrejtësitë e bijve të Izraelit; të gjitha shkeljet e tyre; tërë mëkatet e tyre, dhe do t'i vërë mbi kokën e cjapit; pastaj 22 do ta çojë në shkretëtirë me anë të një njeriu të zgjedhur enkas . Cjapi do të mbartë mbi vete në tokë të vetmuar të gjitha padrejtësitë e tyre dhe ai njeri do ta lërë të 23 shkojë në shkretëtirë. Pastaj Aaroni do të hyjë në çadrën e mbledhjes; do të zhveshë rrobat e tij prej liri që kishte veshur për të hyrë në shenjtërore dhe do t'i lërë 24 aty. Do të lajë trupin e tij me ujë në një vend të shenjtë, do të veshë rrobat e tij dhe do të dalë për të ofruar olokaustin e tij dhe olokaustin e popullit; dhe do të bëjë 25 shlyerjen për vete dhe për popullin. Pastaj do të tymosë mbi altar dhjamin e 26 flijimit për mëkatin. Ai që e ka lëshuar cjapin; e zgjedhur si cjap fajshlyes; do të lajë rrobat e tij dhe trupin e tij me ujë dhe, mbas kësaj mund të kthehet në 27 Do të çohen pas kësaj jashtë kampit demi i vogël i flijimit për mëkatin dhe cjapi 1 flijimit për mëkatin; gjaku i të cilit është çuar në shenjtërore për të bërë shlyerjen; 28 dhe do të djegin në zjarr lëkurët, mishin dhe ndyrësitë e tyre. Pastaj ai që i djeg 29 do të lajë rrobat dhe trupin e tij me ujë; pas kësaj, ai mund të kthehet në kamp. Ky do të jetë për ju një ligj i përjetshëm: në muajin e shtatë; ditën e dhjetë të muajit, do të përulni shpirtrat tuaj dhe nuk do të kryeni asnjë punë, as ai që ka lindur në 30 vend as i huaji që banon midis jush. Sepse atë ditë do të bëjë shlyerjen për ju, për tju pastruar; me qëllim që të jeni të pastruar nga tërë mëkatet tuaja përpara 31 Zotit. Éshtë për ju një e shtunë madhështore pushimi dhe ju do të përulni shpirtrat 32 tuaj; është një ligj i përjetshëm: Prifti, që është vajosur dhe që është shenjtëruar për të shërbyer si prift në vend të atit të tij, do të bëjë shlyerjen dhe do të veshë rrobat 33 prej liri, rrobat e shenjta. Ai do të bëjë shlyerjen për shenjtëroren e shenjtë; do të bejë shlyerjen për çadrën e mbledhjes dhe për altarin;, do të bëjë njëkohësisht 34 shlyerjen për priftërinjtë dhe për tërë popullin e asamblesë. Ky do të jetë për ju një ligj i përjetshëm, për të shlyer mëkatet e bijve të Izraelit për të gjitha mëkatet e kamp. prifti
2 Zoti i foli akoma Moisiut; duke i thënë: "Foli Aaronit, bijve të tij dhe të bijve të Izraelit dhe u thuaj atyre: Kjo është ajo që Zoti ka urdhëruar; duke 3 thënë: Kushdo nga shtëpia e Izraelit ther një ka ose një qengj apo një dhi brenda 4 kampit; ose jashtë kampit, dhe nuk e çon në hyrjen e çadrës së mbledhjes për ta paraqitur si një ofertë për Zotin përpara tabernakullit të Zotit, do të mbahet si fajtor 5 gjaku; ka derdhur gjak dhe ky njeri do të shfaroset në mes të popullit të tij; dhe kjo me qëllim që bijtë e Izraelit, në vend që të flijojnë flitë e tyre në fusha, t'ia çojnë Zotit në hyrje të çadrës së mbledhjes; priftit, dhe t'ia ofrojnë Zotit si flijim falënderimi. Prifti do të spërkasë gjakun mbi altarin e Zotit, në hyrje të çadrës së mbledhjes; dhe do të tymosë dhjamin me erë shumë të këndshme për Zotin. Ata nuk do ti ofrojnë më flijimet e tyre demonëve; prapa të cilëve janë poshtëruar. Ky do të jetë për ta një ligj i përjetshëm; për gjithë brezat e tyre. U thuaj akoma: "Cilido burrë 1 shtëpisë së Izraelit ose nga të huajt që banojnë midis jush të ofrojë një olokaust 9 apo një flijim; dhe po të mos e çojë në hyrjen e çadrës së mbledhjes për tia ofruar 10 Zotit; ky njeri do të shfaroset në mes të popullit të tij: Në rast se dikush nga do ta kthej fytyrën time kundër atij që ha gjak dhe do ta shfaros në mes të popullit 11 të tij. Sepse jeta e mishit është në gjak. Prandaj ju kam urdhëruar ta vini mbi altar për të bërë shlyerjen për jetën tuaj, sepse është gjaku që bën shlyerjen e fajit 12 për jetën. Prandaj u kam thënë bijve të Izraelit: asnjëri prej jush nuk ka për të 13 ngrënë gjak; as i huaji që banon midis jush nuk ka për të ngrënë gjak" . Dhe në se ndonjë prej bijve të Izraelit ose të të huajve që banojnë midis jush zë në gjah një kafshë ose një zog që mund të hahet, do të derdhë gjakun e tij dhe do ta 14 mbulojë me dhe; sepse është jeta e çdo mishi; gjaku i tij mban jetën e tij. Prandaj u kam thënë bijve të Izraelit: "Nuk do të hani gjakun e asnjë mishi, sepse jeta e çdo 15 mishi është gjaku i tij; kushdo që do ta hajë do të shfaroset" . Dhe çfarëdo personi; i lindur në vend apo i huaj, që ha një kafshë të ngordhur në mënyrë natyrale apo të shqyer; do të lajë rrobat dhe do të lahet vetë me ujë, dhe ka për të 1 16 papastër deri në mbrëmje; pastaj do të jetë i pastër. Por në rast se nuk lan rrobat gjithë qoftë qoftë qenë
tij dhe nuk lan trupin e tij, do të mbajë fajin e paudhësisë së tij" .
## Chapter 18<eos> |
<bos>2 Zoti foli akoma Moisiut, duke i thënë: "Folu bijve të Izraelit dhe u thuaj 3 atyre: Unë jam Zoti, Perëndia juaj . Nuk do të bëni siç bëjnë në vendin e Egjiptit, ku keni banuar; dhe nuk do të bëni siç bëjnë në vendin e Kanaanit ku po ju çoj; ju nuk do të ndiqni zakonet e tyre. Do të zbatoni dekretet e mia dhe do të respektoni 5 statutet e mia, duke iu përmbajtur atyre. Unë jam Zoti, Perëndia juaj. Do të respektoni statutet dhe dekretet e mia, me anën e të cilave; kushdo që i zbaton në praktikë, ka për të jetuar. Unë jam Zoti. Asnjë nga ju nuk do t'i afrohet ndonjë të afërmi nga gjaku për të zbuluar lakuriqësinë e tij. Unë jam Zoti. Nuk do të zbulosh lakuriqësinë e atit tënd apo lakuriqësinë e nënës sate; ajo është nëna jote; nuk do të 8 zbulosh lakuriqësinë e saj. Nuk do të zbulosh lakuriqësinë e gruas së atit tënd; 9 ajo është lakuriqësia e atit tënd. Nuk do të zbulosh lakuriqësinë e motrës sate, 10 bijë e atit tënd ose bijë e nënës sate, e lindur në shtëpi ose jashtë saj. Nuk do të zbulosh lakuriqësinë e bijës së birit tënd apo të bijës së bijës sate, sepse 11 lakuriqësia e tyre është vetë lakuriqësia jote. Nuk do të zbulosh lakuriqësinë e bijës së gruas të atit tënd, e lindur nga ati yt; është motra jote; mos zbulo lakuriqësinë 12 saj. Nuk do të zbulosh lakuriqësinë e motrës së atit tënd; është një e afërme e 13 ngushtë e atit tënd. Nuk do të zbulosh lakuriqësinë e motrës së nënës sate, sepse 14 është një e afërme e ngushtë e nënës sate. Nuk do të zbulosh lakuriqësinë e vëllait 15 të atit tënd; nuk do t'i afrohesh gruas së tij; ajo është halla jote. Nuk do të zbulosh lakuriqësinë e nuses së birit tënd; ajo është gruaja e djalit tënd; mos zbulo lakuriqësinë 16 saj. Nuk do të zbulosh lakuriqësinë e gruas së vëllait tënd; është lakuriqësia e 17 vëllait tënd. Nuk do të zbulosh lakuriqësinë e një gruaje dhe të bijës së saj; nuk do të marrësh bijën e birit të saj, as bijën e bijës së saj për të zbuluar lakuriqësinë; 18 janë të afërm të ngushtë të saj; është një incest. Nuk do të marrësh një grua bashkë me të motrën për ta bërë shemër, duke zbuluar lakuriqësinë e saj ndërsa tjetra 19 është akoma gjallë. Nuk do t'i afrohesh një gruaje për të zbuluar lakuriqësinë e 20 saj në periudhën e papastërtisë së saj të shkaktuar nga zakonet:. Nuk do të kesh qoftë
marrëdhënie seksuale me gruan e fqinjit tënd për t'u ndotur me të. Nuk do të lejosh që asnjë prej trashëgimtarëve të tu ti ofrohet Molekut; dhe nuk do të 22 përdhosësh emrin e Perëndisë tënd. Unë jam Zoti. Nuk do të kesh marrëdhënie 23 seksuale me një burrë, ashtu si bëhet me një grua; është një gjë e neveritshme. Nuk do të bashkohesh me asnjë kafshë duke u ndotur me të; gjithashtu asnjë grua 24 Mos u ndotni me asnjë nga këto gjëra, sepse me gjithë këto gjëra janë ndotur 25 kombet që po bëhem t'i përzë përpara jush. Vendi është ndotur; prandaj unë 26 do ta dënoj për paudhësinë e tij, dhe vendi do të vjellë banorët e tij. Ju, pra, do të respektoni statutet dhe dekretet e mia dhe nuk do të kryeni asnjë nga ato gjëra të 27 neveritshme, as ai që ka lindur në vend ashtu edhe i huaji që banon midis jush, (sepse të gjithë këto të neveritshme i kanë bërë banorët e vendit që ishin para 28 jush; dhe vendi është ndotur), që edhe ju, po të jetë se e ndotni, vendi të mos ju 29 vjellë ashtu si ka vjellë kombin që ishte para jush. Sepse cilido që kryen ndonjë prej këtyre gjërave të neveritshme; personat që i kryejnë do të shfarosen në mes të 30 tyre. Do të respektoni, pra, urdhërimet e mia, nuk do të ndiqni asnjë nga zakonet e neveritshme që janë para jush dhe nuk do të ndoteni me to. Unë jam Zoti, Perëndia juaj" gati gjëra
## Chapter 19
Zoti i foli akoma Moisiut, duke i thënë: "Foli tërë asamblesë së bijve të Izraelit dhe u thuaj atyre: Jini të shenjtë, sepse unë Zoti, Perëndia juaj, jam i shenjtë. 3 Secili prej jush të respektojë nënën dhe atin e tij, po kështu të respektojë të shtunat 4 mia. Unë jam Zoti Perëndia juaj . Mos iu drejtoni idhujve dhe mos bëni perëndi 5 me metal të shkrirë. Unë jam Zoti, Perëndia juaj. Kur t'i ofroni një flijim falënderimi Zotit; do ta ofroni në mënyrë që të pëlqehet. Do të hahet po atë ditë që e ofroni dhe ditën vijuese; dhe në rast se mbetet diçka deri në ditën e tretë, do ta 7 digjni me zjarr. Në rast se hahet ndonjë pjesë e tij ditën e tretë është një gjë e
8
neveritshme; flijimi nuk do të pëlqehet. Prandaj kushdo që e ha do të rëndohet me fajin e paudhësisë së tij, sepse ka përdhosur atë që është e shenjtë për Zotin; ky 9 njeri do të shfaroset në mes të popullit të tij. Kur do të korrni tokat tuaja, nuk do të korrësh deri në cepat e arës sate dhe nuk do të mbledhësh kallinjtë që kanë mbetur 10 pas korrjes sate; dhe në vreshtin tënd nuk do të kthehesh prapë, as do të mbledhësh bistakët e mbetur nga vreshti yt; do ti lësh për të varfrin dhe për të huajin. 11 Unë jam Zoti, Perëndia juaj . Nuk do të vidhni, nuk do të gënjeni dhe nuk do të 12 mashtroni njëri-tjetrin. Nuk do të bëni betim të rremë në emrin tim, nuk do të 13 përdhosni emrin e Perëndisë tuaj. Unë jam Zoti. Nuk do të mundosh fqinjin tënd dhe as do ta vjedhësh; mëditjen e punëtorit mos e mbaj te ti deri në mëngjesin vijues. 14 Nuk do të mallkosh të shurdhërin dhe nuk do të vësh asnjë pengesë para të verbrit; 15 por do të kesh frikë nga Perëndia yt. Unë jam Zoti. Nuk do të bësh padrejtësi gjatë gjykimit; nuk do të tregohesh i anshëm me të varfërin as do të nderosh personat 16 fuqishëm; por do të gjykosh të afërmin tënd me drejtësi. Nuk do të shkosh e të sillesh duke shpifur nëpër popullin tënd, as do të mbash qëndrim kundër jetës të 17 Nuk do të urresh vëllanë tënd në zemrën tënde; 18 qorto gjithashtu fqinjin tënd, por mos u ngarko me asnjë mëkat për shkak të tij. Nuk do të hakmerresh dhe nuk do të mbash mëri kundër bijve të popullit tënd, por 19 do ta duash të afërmin tënd si veten tënde. Unë jam Zoti. Të respektoni statutet e mia. Nuk do të bashkosh kafshë të llojeve të ndryshme; nuk do të mbjellësh arën tënde me lloje të ndryshme farërash, nuk do të veshësh asnjë rroba të endura 20 me materiale të ndryshme. Në qoftë se dikush ka marrëdhënie seksuale me një grua që është skllave e premtuar një njeriu; por që nuk është shpenguar dhe nuk ka fituar lirinë, do të dënohen që të dy, por nuk do të dënohen me vdekje, sepse ajo 21 nuk ishte e lirë. Burri do t'i çojë Zotit; në hyrje të çadrës së mbledhjes; një dash 22 si fli për shkeljen; dhe me dashin e flijimit për shkeljen do të bëjë për të shlyerjen përpara Zotit për mëkatin që ai ka kryer; dhe mëkati që ai ka kryer do ti 23 falet. Kur të hyni në vendin tuaj dhe të keni mbjellë lloj-lloj drurësh frutorë, do 24 parrethprera; prandaj nuk duhet të hahen. Por vitin e katërt të gjitha frutat e tyre palë prifti<eos> |
<bos>25
do të jenë të shenjtëruara, do të jenë për lavdinë e Zotit. Vitin e pestë do të hani frutat e tyre; me qëllim që prodhimi i tyre të mund të rritet. Unë jam Zoti, Perëndia 26 Nuk do të hani asgjë që përmban gjak. Nuk do të zbatoni asnjë Iloj shortarie 27 ose magjie. Nuk do ti prisni rrumbullak flokët anëve të kokës; as do të shkurtosh 28 fundin e mjekrës sate. Nuk do të bëni asnjë prerje në mishin tuaj për një të vdekur; 29 nuk do të bëni asnjë tatuazh mbi trupin tuaj. Unë jam Zoti. Mos e ndot bijën tënde duke e bërë kurvë, që vendi të mos jepet pas kurvërisë dhe të mos mbushet 30 me Të respektoni të shtunat e mia dhe do të keni respekt për shenjtëroren 31 time. Unë jam Zoti. Mos iu drejtoni mediumeve dhe magjistarëve; mos u 32 konsultoni për të mos u ndotur me anë të tyre. Unë jam Zoti, Perëndia juaj . Çohu në këmbë para atij që ka kokën të zbardhur;, nderoje plakun dhe ki frikë nga Perëndia 33 yt. Unë jam Zoti. Kur një i huaj banon bashkë me ju në vendin tuaj, mos e trajtoni 34 Të huajin që banon midis jush ta trajtoni njëlloj si ai që ka lindur midis jush; ti do ta duash si veten tënde;, sepse edhe ju ishit të huaj në vendin e Egjiptit. 35 Unë jam Zoti, Perëndia juaj . Nuk do të bëni padrejtësi në gjykime; u përket 36 masave të gjatësisë; të peshës dhe të kapacitetit. Do të keni peshore të sakta, të sakta, efa të saktë, hin të saktë. Unë jam Zoti, Perëndia juaj që ju nxori nga 37 vendi i Egjiptit. Do të respektoni, pra; të gjitha statutet dhe dekretet e mia dhe prapësi. keq: përsa pesha do ti vini në zbatim. Unë jam Zoti.
## Chapter 20
2 Zoti i foli akoma Moisiut, duke i thënë: "Do tu thuash bijve të Izraelit: Cilido nga bijtë e Izraelit ose nga të huajt që banojnë në Izrael do që ti japë Molekut ndonjë nga trashëgimtarët e tij, do të dënohet me vdekje; populli i vendit do ta vrasë 3 me Unë vet do ta kthej fytyrën time kundër këtij njeriu dhe do ta shfaros në mes të popullit të tij, sepse i ka dhënë Molekut disa nga trashëgimtarët e tij për të ndotur shenjtëroren time dhe për të përdhosur emrin tim të shenjtë. Dhe në rast se 1 gurë .
populli vendit mbyll para këtij njeriu; kur ai jep trashëgimtarët e tij sytë
5
zbulon lakuriqësinë e ungjit të tij; që të dy do të mbajnë dënimin për mëkatin e tyre; qoftë
Molekut; dhe nuk e dënon me vdekje, do të jem unë që do ta kthej fytyrën time kundër këtij njeriu dhe kundër familjes së tij, do ta shfaros në mes të popullit të tij atë dhe tërë ata që kurvërohen me të, duke u shitur para Molekut. Dhe në rast se një person u drejtohet mediumeve dhe magjistarëve për t'u kurvëruar pas tyre; unë do ta kthej fytyrën time kundër këtij personi dhe do ta shfaros në mes të popullit të 7 tij. Shenjtërohuni; pra, dhe qofshi të shenjtë, sepse unë jam Zoti, Perëndia juaj. 9 Respektoni statutet e mia dhe i vini në zbatim: Unë jam Zoti që ju shenjtëron. Kushdo që mallkon të atin ose të ëmën, do të dënohet me vdekje; sepse ka mallkuar 10 të atin 0 të ëmën; gjaku i tij do të bjerë mbi të. Në rast se ndonjëri shkel kurorën me gruan e një tjetri, në se shkel kurorën me gruan e fqinjit të tij, shkelësi dhe 11 shkelësja e kurorës do të dënohen me vdekje. Në qoftë se dikush bie në shtrat me gruan e atit të tij, ai zbulon lakuriqësinë e të atit; prandaj që të dy do të dënohen 12 pa tjetër me vdekje; gjaku i tyre do të bjerë mbi ta. Në rast se dikush bie në shtrat me nusen e birit të tij, që të dy do të dënohen me vdekje; kanë kryer një degjenerim 13 të neveritshëm; gjaku i tyre do të bjerë mbi ta. Në qoftë se dikush ka marrëdhënie seksuale me një burrë ashtu si ato që bëhen me një grua; që të dy kanë kryer një degjenerim të neveritshëm; do të dënohen pa tjetër me vdekje; gjaku i tyre do të 14 bjerë mbi ta. Në qoftë se dikush merr për grua bijën dhe nënën e saj, kemi një incest; do të digjen në zjarr si ai ashtu dhe me qëllim që të mos ketë incest midis 15 jush. Në rast se një burrë bashkohet me një kafshë, ai do të dënohet me vdekje; 16 do të vritet edhe kafsha. Në rast se një grua i afrohet një kafshe për t'u bashkuar me të, do të vrasësh gruan dhe kafshën; do të dënohen pa tjetër me vdekje; gjaku i 17 tyre do të bjerë mbi ta. Në se dikush merr motrën e vet, bijën e atit të tij ose bijën e nënës së tij dhe sheh lakuriqësinë e saj dhe ajo sheh lakuriqësinë e tij, ky është një turp; të dy do të shfarosen në sytë e bijve të popullit të tyre; ai ka zbuluar 18 lakuriqësinë e motrës së vet; do të mbajë dënimin e paudhësisë së tij . Në rast se dikush bie në shtrat me një grua gjatë kohës së zakoneve të saj dhe zbulon lakuriqësinë e saj, ai ka zbuluar fluksin e saj dhe ajo ka zbuluar fluksin e gjakut të 19 vet; që të dy do të shfarosen në mes të popullit të tyre. Nuk do të zbulosh lakuriqësinë e motrës së nënës sate ose të motrës së atit tënd, sepse në këtë mënyrë zbulohet lakuriqësia e një të afërmi të një gjaku; që të dy do të mbajnë dënimin e 20 paudhësisë së tyre. Në se dikush bie në shtrat me gruan e ungjit të tij, ai qoftë ato, qoftë<eos> |
<bos>21 do të vdesin pa fëmijë. Në qoftë se dikush merr gruan e vëllait të tij, kjo është një gjë e papastër; ai ka zbuluar lakuriqësinë e vëllait të tij; nuk do të kenë fëmijë. 22 Do të respektoni, pra; të gjitha statutet dhe dekretet e mia dhe do ti vini në zbatim; 23 me qëllim që vendi ku po ju çoj të banoni të mos ju vjellë jashtë. Dhe nuk do të ndiqni zakonet e kombeve që unë po bëhem ti përzë përpara jush; ata kanë 24 bërë tërë këto gjëra, prandaj unë urrej. Por juve ju thashë: Ju do të shtini në dorë vendin e tyre; do t'ju jap si pronë; është një vend ku rrjedh qumësht dhe mjaltë. 25 Unë jam Zoti, Perëndia juaj, që ju ka ndarë popujt e tjerë. Do të dalloni, pra, kafshët e pastra nga ato të papastra, zogjtë e pastër nga ata të papastër, dhe nuk do bëheni të neveritshëm duke ngrënë kafshë, zogj 0 çfarëdo gjë që hiqet zvarrë mbi 26 tokë dhe që unë i kam veçuar për ju si të papastra. Dhe do të jeni të shenjtë për mua; sepse unë, Zoti, jam i shenjtë, dhe ju kam ndarë nga popujt e tjerë me qëllim 27 që të jeni të mitë. Në qoftë se një burrë apo një grua është medium apo magjistar; ata do të dënohen pa tjetër me vdekje; do t'i vrisni me gurë; gjaku i tyre do të bjerë mbi ta" . gati nga
## Chapter 21
Zoti i tha akoma Moisiut: "Folu priftërinjve, bijve të Aaronit, dhe u thuaj: 2 Asnjë të mos ndotet për një të vdekur në mes të popullit të tij, veç se po të 3 jetë një i afërm i tij i një gjaku: nëna, ati, biri, bija; vëllai dhe motra e tij ende e virgjër që jeton me të, dhe që nuk është martuar ende; për atë mund të ndotet. Duke qënë një udhëheqës në mes të popullit të tij, nuk do të ndotet duke përdhosur 5 veten e tij. Priftërinjtë nuk do të bëjnë tonsurën mbi kokën e tyre, nuk do të rruajnë mjekrën e tyre dhe nuk do të bëjnë prerje mbi mishin e tyre. Do të jenë të shenjtë për Perëndinë e tyre dhe nuk do të përdhosin emrin e Perëndisë së tyre, sepse ofrojnë flijime Zotit, të përgatitura me zjarr dhe bukën Perëndisë së tyre; prandaj do të jenë të shenjtë. Nuk do të marrin për grua një kurvë, as edhe një grua faqenxirë; nuk do të marrin një grua të ndarë nga burri, sepse janë të shenjtë ndaj 8 Perëndisë së tyre. Ti do ta konsiderosh priftin të shenjtë, sepse ai i ofron bukën Perëndisë tënd; ai ka për të qënë i shenjtë për ty, sepse unë, Zoti që ju shenjtëroj, prift
jam i shenjtë. Në rast se bija e një humb nderin duke u bërë kurvë, ajo 10 turpëron të atin: ajo do të digjet me zjarr. Por ai që është kryeprift midis vëllezërve të tij, mbi kokën e të cilit është vënë vaji i vajosjes dhe që është shenjtëruar për të 11 veshur rrobat e shenjta; nuk do të zbulojë kokën dhe nuk do të shqyejë rrobat. 12 Nuk do ti afrohet asnjë kufome; nuk do të ndotet as për të atin, as për të ëmën: Nuk do të dalë nga shenjtërorja dhe nuk do të përdhosë shenjtëroren e Perëndisë së 13 tij, sepse shenjtërimi i vajosjes nga ana e Perëndisë është mbi të. Unë jam Zoti. 14 Do të marrë për grua një virgjëreshë. Nuk do të marrë as grua të ve, as të ndarë nga burri, as grua faqenxirë, as kurvë; por do të marrë për një virgjëreshë nga 15 populli tij. Nuk do të turpërojë trashëgimtarët e tij në mes të popullit; sepse 16 17 unë jam Zoti që ju shenjtëron" Zoti i foli akoma Moisiut; duke i thënë: "Foli Aaronit dhe i thuaji: Në brezat e ardhshëm asnjë burrë nga fisi yt; që ka ndonjë 18 gjymtim; nuk do të mund të afrohet për të ofruar bukën e Perëndisë së tij; sepse asnjë njeri që ka ndonjë gjymtim nuk do të mund të afrohet: as verbri, as i as 19 ai që ka një fytyrë të përçudnuar, ose ka një gjymtyrë të deformuar; një thyerje 20 të këmbës apo të dorës, as gungaçi as shkurtabiqi as ai që ka një njollë në sy apo 21 një ekzemë, a zgjeben apo herdhet të shtypura: Asnjë burrë nga fisi i priftit Aaron që ka ndonjë gjymtim nuk do të afrohet për t'i ofruar flijimet e bëra me zjarr Zotit. 22 Ka një gjymtim; të mos afrohet për të ofruar bukën e Perëndisë së tij. Ai do të mund të hajë bukën e Perëndisë së tij, shumë të shenjta dhe të shenjta; 23 nuk do t'i afrohet velit as edhe altarit; sepse ka një gjymtim: Nuk do të përdhosë 24 vendet e mia të shenjta, sepse unë jam Zoti që i shenjtëroj' Dhe Moisiu ia tha prifti grua çali gjëra gjëra këto gjëra Aaronit, bijve të tij dhe gjithë bijve të Izraelit.
## Chapter 22
2 Zoti i foli akoma Moisiut, duke i thënë: "Folu Aaronit dhe bijve të tij që të heqin dorë nga gjërat e shenjta që më janë shenjtëruar nga bijtë e Izraelit dhe të mos 3 përdhosin emrim tim të shenjtë. Unë jam Zoti. U thuaj atyre: "Cilido burrë i fisit
tuaj që në brezat e ardhshme do t'u afrohet në gjendje papastërtie gjërave të shenjta, nga dhentë apo nga dhitë . Nuk do të ofroni asgjë që ka një të metë, sepse nuk<eos> |
<bos>që bijtë e Izraelit ia kanë shenjtëruar Zotit; do të shfaroset nga prania ime. Unë jam 4 Zoti. Asnjë burrë nga fisi i Aaronit; i sëmurë nga lebra ose me fluks qoftë, nuk do të hajë të shenjta deri sa të bëhet i pastër. Gjithashtu ai që prek çfarëdo gjë që është bërë e papastër nga kontakti me një kufomë; apo ai që ka pasur një lëshim 5 ose ai që ka prekur një zvarranik që e ka bërë të papastër, ose një njeri që i 6 ka komunikuar një papastërti të çfarëdo Iloji; personi që ka prekur këto gjëra do të jetë i papastër deri në mbrëmje dhe nuk ka për të ngrënë gjëra të shenjta para se të ketë larë trupin e tij me ujë; mbas perëndimit të diellit do të jetë i pastër dhe 8 do të mund të hajë gjëra të shenjta, sepse janë ushqimi i tij. Prifti nuk do të hajë mish kafshe të ngordhur në mënyrë të natyrshme apo të shqyer; për të mos u bërë i 9 papastër. Unë jam Zoti. Priftërinjtë do të respektojnë; pra, atë që kam urdhëruar, përndryshe do të mbajnë dënimin e mëkatit të tyre dhe do të vdesin sepse kanë 10 përdhosur gjërat e shenjta. Unë jam Zoti që i shenjtëroj. Asnjë huaj nuk do të hajë gjëra të shenjta; as një mik i priftit; as një rrogtar nuk do të mund të hajë gjërat 11 shenjta. Por në rast se ble një person me paratë e tij, ky do të mund të hajë nga ky ushqim ashtu si edhe ata që kanë lindur në shtëpinë e tij; këta mund të 12 hanë nga ushqimi tij. Bija e priftit që është martuar me një të huaj nuk do të 13 hajë gjëra të shenjta të ofruara për ngritje. Por në se bija e priftit ka mbetur ve, apo është ndarë nga burri dhe nuk ka fëmijë, dhe është kthyer të rrijë me të atin ashtu si kur ishte e re, do të mund të hajë nga buka e atit të saj; po asnjë huaj 14 nuk do ta hajë atë. Në qoftë se dikush ha gabimisht një gjë të shenjtë, do t'i japë 15 gjënë e shenjtë; duke i shtuar një të pestën. Priftërinjtë nuk do të përdhosin, 16 pra, gjërat e shenjta të bijve të Izraelit; që ata i ofrojnë Zotit për ngritje; dhe nuk do të bëjnë që ata të mbajnë dënimin e mëkatit për të cilin do të bëheshin fajtorë, 17 duke ngrënë gjërat e tyre të shenjta; sepse unë, Zoti, i shenjtëroj' Zoti foli 18 akoma Moisiut duke i thënë: "Folu Aaronit;, bijve të tij dhe gjithë bijve të Izraelit dhe u thuaj atyre: Kushdo nga shtëpia e Izraelit ose nga të huajt në Izrael, që paraqet si olokaust për Zotin një ofertë për çfarëdo kushti ose çfarëdo dhurate sipas dëshirës; 19 për të qënë i mirëpritur, do të ofrojë një mashkull, pa të meta; të marrë nga qetë, 20 gjëra fare, prifti qoftë priftit \_
21 do të ishte e pëlqyer. Kur dikush i ofron Zotit një flijim falënderimi, që është marrë nga kopeja apo nga tufa; për të përmbushur një kusht;, si ofertë vullnetare; viktima për t'u pëlqyer duhet të jetë e përsosur; nuk duhet të ketë asnjë 22 të metë. Nuk do ti ofroni Zotit një viktimë të verbër; të çalë apo të gjymtuar, apo që ka ulcera; ekzemë ose zgjebe; dhe nuk do të bëni mbi altar flijime me zjarr 23 për Zotin. Do të mund të paraqesësh si ofertë vullnetare një ka ose një dele që ka një këmbë shumë të gjatë apo shumë të shkurtër; por si kusht nuk do të ishte i 24 mirëpritur . Nuk do t'i ofrosh Zotit asnjë kafshë me herdhe të vrara; a të shtypura, 25 të këputura apo të prera; flijime të tilla nuk do të bëni në vendin tuaj. Nuk do pranoni nga huaji asnjë nga këto viktima për ta ofruar si bukë të Perëndisë tuaj, 26 sepse në to ka gjymtime dhe të meta; nuk do të pëlqeheshin për ju: Zoti foli akoma Moisiut, duke i thënë: "Kur do të lindë një viç, a një qengj a një kec, do ta lini shtatë ditë me të ëmën; nga dita e tetë e tutje do të pëlqehet si flijim i bërë me 28 zjarr për Zotin. Nuk do të therni një lopë apo një dele me gjithë të voglin e saj 29 në të njëjtën ditë. Kur do t'i ofroni Zotit një flijim falënderimi, paraqiteni në 30 mënyrë që të pëlqehet. Viktima do të hahet po atë ditë; nuk do të lini asgjë deri 31 në mëngjes. Unë jam Zoti. Do të respektoni, pra, urdhërimet e mia dhe do ti 32 vini në zbatim. Unë jam Zoti. Nuk do të përdhosni emrin tim të shenjtë, por do 33 të shenjtërohem në mes të bijve të Izraelit. Unë jam Zoti që ju shenjtëron; që ju nxori nga vendi Egjiptit për të qënë Perëndia juaj. Unë jam Zoti' qoftë qoftë
## Chapter 23
2 Zoti i foli akoma Moisiut, duke i thënë: "Folu bijve të Izraelit dhe u thuaj atyre: Ja festat e Zotit, që ju do t'i shpallni si mbledhje të shenjta. Festat e mia janë 3 këto: Do të punohet gjashtë ditë, por dita e shtatë është një e shtunë pushimi dhe mbledhjeje të shenjtë. Atë ditë nuk do të bëni asnjë punë; është e shtuna e shenjtëruar Zotit në të tëra vendet ku do të banoni . Këto janë festat e Zotit, mbledhjet e shenjta 5 që ju do ti shpallni në kohën e tyre. Muajin e parë, ditën e katërmbëdhjetë të<eos> |
<bos>muajit, midis dy mbrëmjeve, bien Pashkët e Zotit; dhe ditën e pesëmbëdhjetë të po atij muaji bie festa e bukës së ndorme për nder të Zotit; për shtatë ditë do të hani bukë të ndorme. Ditën e parë do të bëni një mbledhje të shenjtë; nuk do të bëni 8 atë ditë asnjë punë të rëndë; dhe për shtatë ditë do t'i ofroni Zotit flijime të bëra me zjarr. Ditën e shtatë do të bëhet një mbledhje e shenjtë; gjatë asaj dite nuk do të 9 10 bëni asnjë punë të rëndë" . Zoti i foli akoma Moisiut; duke i thënë: "Folu bijve të Izraelit dhe u thuaj: Kur do të hyni në vendin që unë po ju jap dhe do të kryeni të 11 korrat;, do t'i çoni priftit një demet si prodhim i parë i korrjes suaj; Ai do ta tundë demetin përpara Zotit për ju, me qëllim që të pëlqehet; do ta tundë një ditë pas së shtunës . Ditën gjatë së cilës do të tundni demetin, do ti ofroni një qengj motak, 13 pa të meta, si olokaust për Zotin. Blatimi i ushqimit që do ta shoqërojë do të jetë dy të dhjeta të efës majë mielli të përzier me vaj; si flijim i bërë me zjarr; me një erë 14 të këndshme për Zotin; libacioni do të jetë një çerek hin verë. Nuk do të hani as bukë, as grurë të pjekur; as kallëza të freskëta, deri në atë ditë, deri sa të mos keni çuar ofertën e Perëndisë tuaj . Ky është një ligj i përjetshëm për të gjithë brezat tuaja, 15 në të gjitha vendet ku do të banoni. dita pas së shtunës, domethënë nga dita që keni çuar demetin e ofertës së tundur, do të numëroni shtatë të shtuna të plota. 16 Do të numëroni pesëdhjetë ditë deri në ditën pas së shtunës së shtatë; pastaj do 17 t'i ofroni Zotit një blatim të ri ushqimi. Do të çoni në banesat tuaja dy bukë për një ofertë të tundur prej dy të dhjeta të efës majë mielli; ato do të jenë pjekur me 18 maja; si prodhime të para të ofruara për Zotin. Së bashku me këto bukë do të ofroni shtatë qengja motakë pa të meta, një dem të vogël dhe dy desh; ata do të jenë një olokaust për Zotin së bashku me blatimet e tyre ushqimore dhe me libacionet e 19 tyre; do të jetë një flijim me erë të këndshme i bërë me zjarr për Zotin. Pastaj do të ofroni një cjap si fli për mëkatin dhe dy qengja motakë si flijim falënderimi. 20 Prifti do ti tundë bashkë me bukën e prodhimit të parë dhe me dy qengjat, si ofertë e tundur përpara Zotit; ata do ti shenjtërohen Zotit dhe do t'i takojnë priftit. 21 Po atë ditë do të shpallni një mbledhje të shenjtë. nuk do të bëni atë ditë asnjë të rëndë. Éshtë një ligj i përjetshëm për të gjithë brezat tuaj; në të gjitha vendet 22 ku do të banoni. Kur do të korrni të mbjellat e tokës suaj, nuk do të korrni deri prifti Nga punë
në cepat e arës sate dhe nuk do të mblidhni kallinjtë që kanë mbetur pas; do ti lini
23 për të varfrin dhe për të huajin:. Unë jam Zoti, Perëndia juaj' Zoti i foli akoma 24 Moisiut, duke i thënë: "Folu bijve të Izraelit dhe u thuaj: Në muajin e shtatë, ditën e të muajit do të bëni një pushim solemn; një kremtim festiv të njoftuar 25 me buri, një mbledhje të shenjtë. Nuk do të bëni në atë ditë asnjë punë të rëndë 26 dhe do t'i ofroni Zotit disa flijime të bëra me zjarr" Zoti i foli akoma Moisiut, 27 duke i thënë: "Dita e dhjetë e këtij muaji të shtatë do të jetë dita e shlyerjes së mëkateve. Do të ketë për ju një mbledhje të shenjtë; do të përulni shpirtin tuaj dhe 28 do t'i ofroni Zotit një flijim të bërë me zjarr. Gjatë kësaj dite nuk do kryeni asnjë 29 punë, sepse është dita e shlyerjes për ju përpara Zotit, Perëndisë tuaj. Sepse çdo 30 njeri që në këtë ditë nuk përulet; do të shfaroset në mes të popullit të tij. Dhe çdo person që gjatë kësaj dite do të bëjë çfarëdo pune, unë, këtë person do ta shfaros 31 në mes të popullit të tij. Nuk do të kryeni asnjë punë. Éshtë një ligj i përjetshëm 32 për të gjithë brezat tuaj, në të gjitha vendet ku do të banoni. Do të jetë për ju një shtunë pushimi; gjatë së cilës do të përulni shpirtin tuaj; ditën e nëntë të muajit, 33 nga mbrëmja deri në mbrëmjen vijuese, do të kremtoni të shtunën tuaj' Zoti i 34 foli akoma Moisiut, duke i thënë: "Folu bijve të Izraelit dhe u thuaj atyre: Dita pesëmbëdhjetë e këtij muaji të shtatë do të jetë festa e kasolleve për shtatë ditë, 35 për nder të Zotit. Ditën e do të bëhet një mbledhje e shenjtë; nuk do të bëni 36 gjatë kësaj dite asnjë punë të rëndë. Shtatë ditë me radhë do t'i ofroni Zotit një flijim të bërë me zjarr. Ditën e tetë do të keni një mbledhje të shenjtë dhe do ti ofroni Zotit një flijim të bërë me zjarr. Éshtë dita e kuvendit madhështor, nuk do të bëni 37 gjatë kësaj dite asnjë punë të rëndë. Këto janë festat e Zotit që ju do t'i shpallni si mbledhje të shenjta; për t'i ofruar Zotit një flijim të bërë me zjarr; një olokaust 38 përveç të shtunave të Zotit, përveç dhuratave dhe kushteve tuaja sipas dëshirës që 39 do t'i paraqisni Zotit. Përveç kësaj ditën e pesëmbëdhjetë të muajit të shtatë, kur të keni vjelur prodhimet e tokës, do të kremtoni një festë për Zotin shtatë ditë me radhë; dita e do të jetë një ditë pushimi dhe dita e tetë do të jetë gjithashtu një 40 ditë pushimi. Ditën e parë do të mblidhni frutat e drurëve madhështorë: degë parë parë parë
palme; degë me gjethe të dendura dhe shelgje përrenjsh; dhe do të gëzoheni përpara
41 Zotit, Perëndisë tuaj, shtatë ditë me radhë. Do ta kremtoni këtë festë për nder të Zotit shtatë ditë për çdo vit. Éshtë një ligj i përjetshëm për të gjithë brezat tuaj. Do 42 ta kremtoni muajin e shtatë. Do të banoni në kasolle shtatë ditë me radhë; të 43 gjithë ata që kanë lindur në Izrael do të banojnë në kasolle; me qëllim që pasardhësit tuaj të dinë që unë i kam detyruar bijtë e Izraelit të banojnë në kasolle, 44 kur nxora nga vendi Egjiptit. Unë jam Zoti; Perëndia juaj' Kështu Moisiu u njoftoi bijve të Izraelit festat e Zotit.
## Chapter 24<eos> |
<bos>2 Zoti i foli akoma Moisiut, duke i thënë: "Urdhëro bijtë e Izraelit të të sjellin vaj të pastër ullinjsh të shtypur për dritën e 3 vazhdimisht të ndezura. Në çadrën e mbledhjes, jashtë velit që është përpara dëshmisë, Aaroni do të kujdeset për vazhdimësinë nga mbrëmja deri në mëngjes përjetshëm për të gjithë brezat tuaj. Ai do të kujdeset llambat e shandanit prej floriri të pastër që janë para Zotit, për vazhdimësinë. 5 Do të marrësh majë mielli dhe me të do të pjekësh dymbëdhjetë kulaç; çdo kulaç do të jetë dy të dhjetat e efës. Do t'i vendosësh në dy radhë, gjashtë në çdo radhë; mbi tryezën prej ari të pastër, përpara Zotit. Dhe në çdo radhë do të vësh temjan të pastër, i cili ka për të qenë një kujtim mbi bukën, si një flijim i bërë me zjarr për 8 Zotin. Çdo të shtunë ai do ti vendosë bukët përpara Zotit, në vazhdimësi; ato do 9 të merren nga bijtë e Izraelit; kjo është një besëlidhje e përjetshme. Bukët i përkasin Aaronit dhe bijve të tij, dhe këta do t'i hanë në një vend të shenjtë, sepse do të jenë 10 ligj përjetshëm" . Ndërkaq biri një gruaje izraelite dhe i një egjiptasi doli në mes të bijve të Izraelit; dhe ndërmjet djalit të gruas izraelite dhe një izraeliti plasi 11 një grindje. Biri i izraelites blasfemoi emrin e Zotit dhe e mallkoi atë; kështu e te Moisiu: (Nëna e tij quhej Shelomith, ishte e bija e Dibrit, nga fisi i Danve) 12 13 E futën në deri sa t'u tregohej vullneti Zotit. Dhe Zoti foli Moisiut, 14 duke i thënë: "Çoje atë blasfemues jashtë kampit; të gjithë ata që e kanë dëgjuar për çuan burg,
15
të vënë duart e tyre mbi kokën e tij dhe gjithë asambleja ta vrasë me Pastaj folu bijve të Izraelit dhe u thuaj atyre: "Kushdo që mallkon Perëndinë e tij, do të 16 mbajë fajin e mëkatit të tij. Dhe kushdo që e shan emrin e Zotit do të dënohet me vdekje; tërë asambleja do ta vrasë me 1 huaj apo i lindur në vend, ai që 17 blasfemon emrin e Zotit do të dënohet me vdekje. Kush ia heq jetën një njeriu; 18 19 Kush rreh për vdekje një kafshë, do ta paguajë: jetë për jetë. Kur dikush i shkakton një dëmtim fqinjit të tij, ai do të pësojë po atë që i ka bërë tjetrit; 20 thyerje për thyerje, sy për sy, dhëmb për dhëmb; ai do të pësojë po atë gjymtim 21 që u ka shkaktuar të tjerëve. Kush rreh për vdekje një kafshë, do ta paguajë; por 22 ai që ia heq jetën një njeriu do të vritet. Do të keni të njëjtin ligj për të huajin 23 dhe për atë që ka lindur në vend; sepse unë jam Zoti, Perëndia juaj" . Pastaj Moisiu u foli bijve të Izraelit, të cilët e çuan jashtë kampit atë blasfemues dhe e vranë me Kështu bijtë e Izraelit vepruan ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun. gurë. gurë. gurë .
## Chapter 25
2 Zoti i foli akoma Moisiut në malin Sinai, duke i thënë: "Folu bijve të Izraelit dhe u thuaj atyre: Kur do të hyni në vendin që unë po ju jap; toka do të respektojë një të shtunë pushimi për Zotin. Gjashtë vjet me radhë do të mbjellësh arën tënde, gjashtë vjet me radhë do të krasitësh vreshtin tënd dhe do të mbledhësh prodhimet; 4 por viti i shtatë do të jetë një e shtunë pushimi për tokën; një e shtunë për nder të 5 Zotit; nuk do të mbjellësh as arën tënde, as do të krasitësh vreshtin tënd. Nuk do të korrësh atë që rritet vetvetiu në prodhimin tënd dhe nuk do të vjelësh rrushin e 6 vreshtit të pakrasitur; do të jetë një vit pushimi për tokën. Atë që toka do të prodhojë gjatë pushimit të saj do të shërbejë si ushqim për ty, për shërbëtorin ose shërbëtoren, për punëtorin tënd dhe për të huajin; me një fjalë për ata që banojnë me ty, për bagëtinë dhe kafshët që ndodhen në vendin tënd; tërë prodhimi i saj 8 do të shërbejë si ushqim i tyre. Gjithashtu do të llogaritësh për vete shtatë të shtuna vitesh: shtatë herë shtatë vjet; këto shtatë javë vitesh do të bëjnë për ty një periudhë
prej dyzet e nëntë vjetësh. Ditën e dhjetë të muajit të shtatë do t'i biesh burisë; 10 ditën e shlyerjes do të bëni që të bjerë buria në të gjithë vendin. Dhe do të shenjtëroni vitin e pesëdhjetë dhe do shpallni në vend lirinë për të gjithë banorët e tij. Do të jetë për ju një jubile; secili prej jush do të kthehet në pronën e vet dhe secili 11 prej jush do të kthehet në familjen e vet. Viti i pesëdhjetë do të jetë për ju një jubile; nuk do të mbillni dhe nuk do të korrni atë që rritet vetiu dhe nuk do të vilni 12 vreshtat e Sepse është jubileu; ai do të jetë i shenjtë për ju; do të hani 13 prodhimet që ju japin arat. Në këtë vit të jubileut secili do të kthehet në pronën 14 vet. Në rast se i shisni diçka fqinjit tuaj, ose blini diçka nga fqinji juaj, nuk do 15 t'i bëni asnjë të padrejtë njëri tjetrit. Do të blesh nga fqinji yt në bazë të numrit të viteve që kanë kaluar mbas jubileut, dhe ai do të të shesë në bazë të numrit të 16 viteve të korrjes. Sa më tepër vite mbeten, aq më tepër do ta ngresh çmimin; sa më pak vite mbeten, aq më shumë do ta ulësh çmimin; sepse ai të shet në bazë të 17 numrit të korrjeve. Asnjë nga ju të mos dëmtojë fqinjin e tij, por të keni frikë nga Perëndia juaj; sepse unë jam Zoti, Perëndia juaj. Ju do të vini në zbatim statutet e mia, do të respektoni dekretet e mia dhe do t'i zbatoni; kështu do të banoni 19 të sigurt në vendin tuaj. Toka do të prodhojë frytet e saj dhe ju do t'i hani sa të 20 ngopeni, dhe do të banoni të sigurt në të. Por në rast se thoni: "Çfarë do të hamë 21 vitin e shtatë, po nuk mbollëm dhe korrëm prodhimet tona?" Unë kam urdhëruar që bekimi im të vijë mbi ju vitin e gjashtë, dhe ai do t'ju japë një korrje 22 që do të mjaftojë për tre vjet. Kështu vitin e tetë do të mbillni dhe do të hani nga korrja e vjetër deri në vitin e nëntë; do të hani nga korrja e vjetër deri sa të vijë e 23 reja. Tokat nuk do të shiten për gjithnjë, sepse toka është imja; sepse ju jeni të 24 huaj dhe qiramarrës tek unë. Prandaj në të gjithë vendin që keni pronë do të jepni 25 të drejtën e shpengimit të tokës. Në se yt vëlla bëhet varfër dhe shet një pjesë të pronës së tij, ai që ka të drejtën e shpengimit, i afërti i tij më i ngushtë, do 26 të vijë dhe do të shpengojë atë që vëllai i tij ka shitur. Dhe në qoftë se dikush nuk ka njeri që të mund ta shpengojë pronën e tij, por arrin të gjejë vetë shumën e 27 nevojshme për shpengimin; do të numërojë vitet që kaluan dhe do ti japë blerësit nuk qoftë<eos> |
<bos>28 shumën e viteve që mbeten akoma; dhe do të rifitojë kështu pronën e tij. Por në se nuk është në gjëndje ta shpengojë pronën e tij, ajo që ka shitur do të mbetet në dorë të blerësit deri në vitin e jubileut; atë vit do të shpengohet dhe do të kthehet 29 në zotërim të tij. Në rast se dikush shet një shtëpi në një qytet të rrethuar me mure; ai ka të drejtë ta shpengojë gjatë një viti të tërë mbas shitjes se saj; e drejta e 30 riblerjes zgjat një vit të tërë. Por në se shtëpia që ndodhet në qytetin e rrethuar me mure nuk është riblerë para se të ketë kaluar një vit i tërë, ajo do të mbetet për gjithnjë pronë e blerësit dhe e trashëgimtarëve të tij; nuk do të shpengohet 31 me rastin e jubileut. Shtëpitë e fshatrave të parrethuara me mure do të konsiderohen përkundrazi si tokë bujqësore; mund të shpengohen dhe me rastin e 32 jubileut do të jenë të shpenguara. Përsa u përket qyteteve të Levitëve; Levitët 33 do të mund të riblejnë gjithnjë shtëpitë e qyteteve që ishin pronë e tyre. Në rast se pastaj dikush ble një shtëpi nga Levitët; shtëpia e shitur në qytet që është pronë tyre do të shpengohet vitin e jubileut; sepse shtëpitë e qyteteve të Levitëve janë 34 pronë e tyre, në mes të bijve të Izraelit. Por tokat e kullotës të qyteteve të tyre nuk mund të shiten; sepse janë pronë e përjetshme e tyre. Në rast se vëllai yt varfërohet dhe ndodhet ngushtë në mes tuaj, ti do ta përkrahësh si të huaj dhe si mik 36 që të mund të jetojë pranë teje. Mos nxirr nga ai asnjë përfitim ose dobi; por ki 37 frikë nga Perëndia yt, dhe vëllai yt do të jetojë pranë teje. Nuk do ti japësh hua paratë e tua me kamatë, as do t'i japësh ushqimet e tua për të nxjerrë ndonjë përfitim. 38 Unë jam Zoti, Perëndia juaj, që ju nxori nga vendi Egjiptit që t'ju jap vendin e 39 Kanaanit dhe që të jem Perëndia juaj . Në rast se vëllai yt që jeton pranë teje 40 bëhet i varfër dhe shitet te ti, nuk do ta detyrosh të të shërbejë si skllav, por do 41 Atëherë do të largohet prej teje, ai dhe bijtë e tij, dhe do të kthehet në familjen e tij; 42 kështu do të rifitojë pronën e etërve të tij. Sepse ata janë shërbëtorët e mi, që unë i kam nxjerrë nga vendi i Egjiptit; nuk duhet, pra, të shiten si shiten skllevërit. 43 44 Nuk do ta sundosh me ashpërsi, por të kesh frikë Perëndinë tënd. Sa skllavin dhe skllaven që mund të kesh, do t'i marrësh nga kombet që ju rrethojnë; 45 prej tyre do të blini skllavin dhe skllaven: Mund të blini gjithashtu skllevër ndër qoftë qoftë për bijtë e të huajve që jetojnë midis jush dhe midis familjeve të tyre që gjenden midis
46
jush dhe që kanë lindur në vendin tuaj; ata do të jenë pronë e juaj. Dhe mund t'ua lini si trashëgim bijve tuaj pas jush, si pronë e tyre; mund t'i shfrytëzoni si skllevër për gjithnjë; por; sa për vëllezërit tuaj, bijtë e Izraelit, askush nuk do të 47 sundojë mbi tjetrin me ashpërsi. Në rast se një i huaj që jeton pranë teje pasurohet dhe vëllai yt që jeton pranë tij varfërohet, dhe i shitet të huajit ose mikut që ndodhet 48 pranë teje, ose dikujt nga familja e të huajit; pas shitjes së tij, mund të blihet 49 përsëri; mund ta riblejë një nga vëllezërit e tij. Mund ta riblejë ungji i tij ose biri 1 ungjit të tij; mund të riblihet nga një i afërt i po atij gjaku; ose po të ketë mjetet, 50 mund të shpengohet vet. Do të bëjë llogarinë me blerësin e tij, qysh prej vitit që iu shit atij deri në vitin e jubileut; dhe çmimi që do të paguhet do të Ilogaritet në 51 bazë të numrit të viteve; duke i vlerësuar ditët e tij si ato të një argati. Në se mbeten akoma shumë vjet; do ta paguajë shpengimin e tij në bazë të numrit të 52 tyre dhe çmimit me të cilin qe blerë; po të jetë se mbeten vetëm vite për të arritur në jubile; do ta bëjë llogarinë me blerësin e tij dhe do ta paguajë çmimin e 53 shpengimit të tij në bazë të pak viteve që kanë mbetur. Si argat le të mbetet bashkë me të zotin një vit pas tjetrit, por ky nuk do ta trajtojë me ashpërsi përpara 54 syve të tua. Dhe po nuk u shpengua me asnjë nga këto mënyra, do të lihet lirë 55 në vitin e jubileut; ai dhe bijtë e tij. Sepse bijtë e Izraelit janë shërbëtorët e mi; janë shërbëtorët e mi, që i nxora nga vendi Egjiptit. Unë jam Zoti, Perëndia juaj' qoftë pak
## Chapter 26
"Nuk do të bëni idhuj, nuk do të ngrini figura të gdhendura ose ndonjë kolonë dhe nuk do të vendosni në vendin tuaj asnjë gur të stolisur me figura; me qëllim që 2 të përuleni para tij; sepse unë jam Zoti, Perëndia juaj . Do të respektoni të shtunat 3 mia dhe do të respektoni shenjtëroren time. Unë jam Zoti. Në rast se silleni simbas statuteve të mia, në se respektoni urdhrat e mia dhe i zbatoni në praktikë; unë do tju jap shirat simbas stinëve; toka do të japë prodhimin e saj dhe drurët e 5 fshatit do të japin frytet e tyre. Të shirat do të vazhdojnë deri në kohën e vjeljes së rrushit dhe vjelja e rrushit do të vazhdojë deri në kohën e mbjelljeve; do të hani<eos> |
<bos>bukën tuaj sa të ngopeni dhe do të banoni të sigurt në vendin tuaj. Unë do të bëj që të mbretërojë paqja në vend; do të bini në shtrat dhe askush nuk ka për tju trembur; do të zhduk nga vendi juaj kafshët e këqia dhe shpata nuk ka për të kaluar nëpër vendin tuaj. Ju do ti ndiqni armiqtë tuaj dhe ata do të bien para jush të shpuar tej 8 për tej nga shpata. Pesë prej jush do të ndjekin njëqind prej tyre, dhe njëqind prej jush do të ndjekin dhjetë mijë prej tyre, dhe armiqtë tuaj do të bien para jush të 9 shpuar tej për tej nga shpata. Unë do të kthehem nga ju, do tju bëj pjellorë dhe 10 do t'ju shumzoj, dhe kështu do të vërtetoj besëlidhjen time me ju. Ju do të hani nga prodhimi vjetër, i ruajtur për një kohë të gjatë dhe do ta hiqni atë për t'i bërë 11 vend prodhimit të ri. Unë do ta vendos banesën time midis jush dhe nuk do tju 12 përzë. Do të eci midis jush dhe do të jem Perëndia juaj, dhe ju do të jeni populli 13 im. Unë jam Zoti, Perëndia juaj, që ju nxori nga vendi i Egjiptit; që të mos ishit më skllevërit e tij; e kam thyer zgjedhën tuaj dhe kam bërë që të ecni me kokën lart. 14 Por në rast se nuk më dëgjoni dhe nuk zbatoni në praktikë të gjitha urdhërimet 15 mia, në rast se përçmoni statutet e mia dhe shpirti juaj hedh poshtë dekretet e mia, duke mos zbatuar në praktikë të urdhërimet e mia, duke shkelur 16 besëlidhjen time, edhe unë do ta bëj këtë për ju: do të çoj kundër jush tmerrin, ligështimin dhe ethet; të cilët do të konsumojnë tuaj dhe do ta bëj jetën tuaj të 17 meket; dhe do ta mbillni kot farën tuaj, sepse do ta hanë armiqtë tuaj . Do ta kthej fytyrën time kundër jush dhe armiqtë tuaj do tju mundin; do të sundoheni prej atyre 18 që ju urrejnë dhe do t'ua mbathni këmbëve pa qenë të ndjekur nga askush. Dhe në qoftë se edhe mbas kësaj nuk më dëgjoni, unë do tju dënoj shtatë herë më tepër 19 për mëkatet tuaja. Do ta thyej kryelartësinë e forcës suaj, do ta bëj qiellin tuaj 20 si hekur dhe tokën tuaj si bakër. Forca juaj do të konsumohet më kot, sepse toka juaj nuk do të japë më prodhimet e saj, dhe drurët e fushës nuk do të japin më frutat 21 e tyre. Dhe në rast se silleni si armiq të mi dhe nuk doni të më dëgjoni, unë do 22 tju shtatë herë më tepër me plagë, simbas mëkateve tuaja. Do të dërgoj kundër jush bishat e fushës, që do të rrëmbejnë fëmijët tuaj, do të shfarosin bagëtinë 23 gjithë sytë godas tuaj, do tju pakësojnë shumë dhe do t'i bëjnë të shkreta rrugët tuaja. Dhe në se, me gjithë këto gjëra, nuk do të ndreqeni për t'u kthyer tek unë, por me sjelljen tuaj
24 silleni si armiq të mi, edhe unë do të bëhem armiku juaj, dhe do t'ju godas shtatë 25 herë më tepër për mëkatet tuaja. Dhe do të sjell kundër jush shpatën që do të kryejë hakmarrjen e besëlidhjes sime; ju do të mblidheni në qytetet tuaja; por unë 26 do të dërgoj në mes jush murtajën dhe do të bini në duart e armikut. Kur do t'ju heq bukën e gojës, dhjetë gra do të pjekin bukën tuaj në të njëjtën furrë dhe do të racionojnë bukën tuaj, duke e shpërndarë me peshë; ju do të hani, por nuk do të 27 ngopeni. Dhe në se, me gjithë këtë nuk do të më dëgjoni, por do të silleni si 28 armiq të mi, edhe do të bëhem armiku i juaj plot mëri dhe do tju dënoj shtatë 29 herë më shumë për mëkatet tuaja. Do të hani mishin e bijve tuaj dhe do të hani 30 mishin e bijave tuaja. Unë do të shkatërroj vendet tuaja të larta; do të rrëzoj idhujtë tuaj dhe do ti hedh kufomat tuaja mbi gërmadhat pa jetë të idhujve tuaj; dhe 31 do tju urrej. Do ti katandis qytetet tuaja në shkretëtira; do të shkretoj vendet 32 tuaja të shenjta dhe nuk do të thith më erën e këndshme të parfumeve tuaja. Do 33 të shkretoj vendin; dhe armiqtë tuaj që banojnë në të do të mbeten të habitur. Do t'ju shpërndaj midis kombeve dhe do të nxjerr shpatën kundër jush; vendi juaj do të shkretohet dhe qytetet tuaja do të jenë të shkretuara. Atëherë toka do të gëzojë të shtunat e saj për kohën që do të jetë e shkretuar dhe ju do të jeni në vendin e armiqve tuaj; kështu toka do të pushojë dhe do të gëzojë të shtunat e saj. 35 Për gjithë kohën që do të mbetet e shkretuar do të gëzojë pushimin që nuk 36 në të shtunat tuaja, kur banonit në të. Atyre prej jush që do të shpëtojnë do t'u kall në zemër tmerrin në vendin e armiqve të tyre; fërfërima e një gjethi që lëviz do t'i bëjë që t'ua mbathin këmbëve; do të turren ashtu siç iket përpara shpatës dhe do 37 të bien pa i ndjekur askush. Do të përplasen njëri me tjetrin; ashtu si përpara shpatës, pa i ndjekur askush; dhe nuk do të mund të qëndroni përpara armiqve tuaj. 38 39 Do të shuheni midis kombeve dhe vendi i armiqve tuaj do tju gëlltisë. Ata prej jush që do të mbijetojnë do të përgjërohen për shkak të paudhësisë së tyre në vendin e armiqve; edhe do të përgjërohen gjithashtu për shkak të paudhësisë së 40 etërve të tyre. Por në se do të pranojnë paudhësinë e tyre dhe paudhësinë e etërve të tyre në shkeljet që kanë kryer kundër meje dhe gjithashtu sepse janë sjellë si armiq 41 të mi, sa që më kanë shtyrë të bëhem armik i tyre dhe t'i çoj në vendin e armiqve e e unë gjithë pati të tyre; në rast se zemra tyre parrethprerë do të përulet dhe do të pranojë
42
që Zoti vendosi midis tij dhe bijve të Izraelit; mbi malin Sinai me anë të Moisiut.<eos> |
<bos>ndëshkimin e paudhësisë së tyre, atëherë unë do të kujtohem për besëlidhjen time të lidhur me Jakobin; do të kujtohem për besëlidhjen time të lidhur me Isakun 43 dhe për besëlidhjen time me Abrahamin dhe do të kujtohem për vendin; sepse vendi do të braktiset prej tyre dhe do të gëzojë të shtunat e tij, ndërsa do të jetë i shkretuar pa kështu ata do të pranojnë ndëshkimin e paudhësisë së tyre për faktin 44 se kanë përçmuar dekretet e mia dhe kanë kundërshtuar statutet e mia. Megjithatë kur do të ndodhen në vendin e armiqve të tyre, unë nuk do ti përçmoj dhe nuk do t'i urrej aq sa ti asgjësoj krejt dhe të besëlidhjen time që kam lidhur me ta; unë 45 jam Zoti, Perëndia i tyre; por për dashuri ndaj tyre do të kujtohem për besëlidhjen e lidhur me stërgjyshërit e tyre; që i nxora nga vendi i Egjiptit para syve të kombeve 46 për të qënë Perëndia i tyre. Unë jam Zoti" . Këto janë statutet, dekretet dhe ligjet ta; prish
## Chapter 27
2 Zoti i foli akoma Moisiut, duke thënë: "Folu bijve të Izraelit dhe u thuaj atyre: Kur një njeri lidh një kusht të rëndësishëm për t'i shenjtëruar Zotit një person 3 dhe mendon ti japë një barasvlerë, në rast se vlerësimi yt ka të bëjë me një mashkull njëzet vjeç e lart, deri në gjashtëdhjetë vjeç, atëherë vlerësimi yt do të jetë pesëdhjetë sikla argjendi, simbas siklit të shenjtërores. Po të jetë se ka të bëjë me 5 një grua, vlerësimi yt do të jetë tridhjetë sikla. Për ata që janë pesë vjeç e lart; deri njëzet vjeç, vlerësimi yt do të jetë njëzet sikla për një mashkull dhe dhjetë sikla për 6 një femër. Nga një muajsh e lart deri në vjeç, vlerësimi yt do të jetë pesë sikla argjendi për një mashkull dhe tri sikla argjendi për një femër. gjashtëdhjetë vjeç e lart vlerësimi yt do të jetë pesëmbëdhjetë sikla për një mashkull 8 dhe dhjetë sikla për një femër. Por në se ai është tepër i varfër për të paguar shumën kërkuar nga vlerësimi yt, atëherë do të paraqitet para vlerësimin. Prifti do ta bëjë vlerësimin duke pasur parasysh mjetet që ka ai që ka 9 lidhur kushtin. Në rast se është puna për kafshë që mund t'i paraqiten si ofertë pesë Nga priftit
Zotit; çdo kafshë e ofruar Zotit do të jetë gjë e shenjtë. Ai nuk do të mund as ta zëvendësojë, as ta këmbejë, as një të mirë me një të keqe, as një të keqe me një të mirë; por, edhe sikur të këmbente një kafshë me një tjetër, që të dyja do të jenë gjë
10
11 shenjtë. Por në qoftë se është puna për një kafshë të papastër, që mund ti 12 ofrohet Zotit; atëherë ai do ta paraqesë kafshën para priftit; dhe do të bëjë vlerësimin, kafsha e mirë apo e keqe; çfarëdo vlerësimi të bëjë prifti; ai do të 13 vlejë. Por në qoftë se dikush dëshiron ta shpengojë, duhet të shtojë një të pestën 14 e vlerësimit. Në rast se dikush shenjtëron shtëpinë e tij për ta bërë gjë të shenjtë për Zotin, do të bëjë vlerësimin; ajo e mirë apo e keqe; çfarëdo vlerësimi 15 të bëjë ai do të vlejë. Dhe në se ai që ka shenjtëruar shtëpinë e tij dëshiron 16 ta shpengojë, duhet t'i shtojë një të pestën e vlerësimit dhe ajo do të bëhet e tij. Në se dikush i shenjtëron Zotit një arë, pronë e tij, vlerësimi i saj do të bëhet në bazë të farës së nevojshme për të: pesëdhjetë sikla argjendi për një omer farë 17 elbi. Në rast se e shenjtëron arën e tij nga viti i jubileut; çmimi do të mbetet ai 18 i caktuar nga vlerësimi yt; por në rast se e shenjtëron arën e tij pas jubileut, do të vlerësojë çmimin e saj duke Ilogaritur vitet që mbeten deri në jubile, duke 19 pasur parasysh vlerësimin tënd. Dhe në se ai që ka shenjtëruar arën do ta shpengojë, duhet t'i shtojë një të pestën vlerësimit tënd dhe ajo do të mbetet e tij. 20 Por në rast se nuk dëshiron ta shpengojë arën e tij ose ia ka shitur një tjetri, nuk 21 do të mund ta shpengojë më; dhe ara, kur shpengohet në jubile, do të jetë e shenjtë për Zotin si një arë që i është caktuar Perëndisë, dhe do të bëhet pronë e 22 Në rast se dikush i shenjtëron Zotit një arë të blerë prej tij dhe që nuk bën 23 pjesë në pronën e tij, do të caktojë vlerësimin e tij për të deri në vitin e jubileut; dhe ai person do të paguajë po atë ditë çmimin e caktuar; si një gjë të shenjtë 24 për Zotin. Vitin e jubileut ara do ti kthehet atij që i qe blerë dhe pasurisë së cilës 25 ajo bënte pjesë. Të gjitha vlerësimet e tua do të bëhen në sikla të shenjtërores; 26 një sikël vlen njëzet gere. Por asnjeri nuk mund t'i shenjtërojë pjelljet e para të bagëtisë; sepse si të parëlindur i përkasin Zotit; ka apo qengj, ai i takon Zotit. 27 Në rast se është puna për një kafshë të papastër, do ta shpengojë simbas çmimit të caktuar nga vlerësimi yt; duke i shtuar një të pestën; në rast se nuk shpengohet; 28 do të shitet me çmimin e caktuar simbas vlerësimit tënd. Megjithatë nuk do të mund të shitet a të shpengohet asgjë nga ato që i janë caktuar Zotit dhe që dikush prifti qoftë prifti qoftë prifti qoftë prifti qoftë priftit. prifti qoftë
ka caktuar për Zotin; midis tërë gjërave që i përkasin; një person, një kafshë qoftë
0 një copë toke nga pasuria e tij; çdo e caktuar Perëndisë është një gjë shumë e 29 shenjtë për Zotin. Asnjë person i caktuar të shfaroset nuk mund të shpengohet; 30 ai duhet të vritet. Çdo e dhjetë e tokës, nga prodhimet e tokës, nga 31 pemët e drurëve, i takon Zotit; është një gjë e shenjtëruar Zotit. Në se dikush do 32 të shpengojë një pjesë të së dhjetës së vet; do ti shtojë një të pestën. Dhe për të dhjetën e bagëtive të trasha dhe të imta, koka e dhjetë e të gjitha kafshëve që kalojnë 33 nën shufrën do t'i shenjtërohet Zotit. Nuk do të bëjë dallim midis së mirës dhe të keqes; as do të bëjë këmbime; dhe po të këmbejë njërën me tjetrën; të dyja do të 34 jenë gjë e shenjtë; nuk do të mund të shpengohen: Këto janë urdhërimet që Zoti i dha Moisiut për bijtë e Izraelit në malin Sinai. gjë qoftë qoftë
## Numbers
## Chapter 1<eos> |
<bos>Zoti i foli akoma Moisiut në shkretëtirën e Sinait, në çadrën e mbledhjes; ditën të muajit të dytë, gjatë vitit të dytë nga dalja e tyre nga vendi i Egjiptit, dhe 2 itha: "Bëni regjistrimin e gjithë asamblesë së bijve të Izraelit në bazë të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre, duke numëruar një për një emrat e çdo 3 mashkulli. Nga mosha njëzet vjeç e lart, të gjithë ata që në Izrael mund të shkojnë 4 në luftë; ti dhe Aaroni do ti regjistroni, grup pas grupi. Dhe me ju do të jetë një 5 burrë për çdo fis, një që të jetë pari i shtëpisë së atit të tij. Këta janë emrat burrave që do të jenë me ju. nga Ruben; Elitsur; bir i Shedeurit; nga Simeoni, 8 Shelumieli, bir i Tsurishadait; nga Juda, Nahshoni, bir i Aminadabit; nga Isakari, 9 10 Nethaneeli, bir i Tsuarit; nga Zabuloni, Eliabi, bir i Helonit; nga bijtë e Jozefit, për Efraimin; Elishama; bir i Amihudit; për Manasën; Gamalieli, bir i Pedahtsurit; 11 12 nga Beniamini, Abidani, bir i Gideonit; nga Dani, Ahiezeri, bir i Amishadaidit; 13 14 15 nga Asheri, Pagieli, bir i Okranit; nga Gadi, Eliasafi, bir i Deuelit; nga parë
16 Neftali, Ahira, bir i Enanit" . Këta janë ata që u zgjodhën nga asambleja, prijësit 17 fiseve të etërve të tyre, krerët e divizioneve të Izraelit. Moisiu dhe Aaroni 18 morën, pra; këta burra që ishin caktuar me emër, dhe thirrën tërë asamblenë, ditën e të muajit të dytë; ata u treguan fisin e tyre, në bazë të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre, duke numëruar personat me moshë njëzet vjeç e 19 lart;, një për një. Ashtu si Zoti pat urdhëruar Moisiun; ai bëri regjistrimin e tyre 20 në shkretëtirën e Sinait. Nga bijtë e Rubenit; i parëlinduri i Izraelit; trashëgimtarët e tyre në bazë të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre; duke numëruar emrat e të gjithë meshkujve, një për një, nga mosha njëzet vjeç e lart, tërë ata që 21 ishin të aftë të shkonin në luftë: ata që u regjistruan nga fisi i Rubenit ishin dyzet 22 gjashtë mijë e pesëqind. Nga bijtë e Simeonit, trashëgimtarët e tyre në bazë të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre, ata që u regjistruan duke numëruar emrat e të gjithë meshkujve, një për një, nga mosha njëzet vjeç e lart, të gjithë ata 23 që ishin të aftë të shkonin në luftë: ata që u regjistruan nga fisi i Simeonit ishin 24 pesëdhjetë e nëntë mijë e treqind. Nga bijtë e Gadit, trashëgimtarët e tyre në bazë të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre, duke numëruar emrat e atyre që ishin njëzet vjeç e lart, të gjithë ata që ishin të aftë të shkonin në luftë: ata që u regjistruan nga fisi i Gadit ishin dyzet e pesë mijë e gjashtëqind e pesëdhjetë. 26 bijtë e Judës, trashëgimtarët e tyre në bazë të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre, duke i numëruar emrat e tyre nga njëzet vjeç e lart, të gjithë ata që 27 ishin të aftë të shkonin në luftë: ata që u regjistruan nga fisi 1 Judës ishin 28 shtatëdhjetë e katër mijë e gjashtëqind. Nga bijtë e Isakarit; trashëgimtarët e tyre në bazë të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre, duke i numëruar emrat 29 nga njëzet vjeç e lart, të gjithë ata që ishin të aftë të shkonin në luftë: ata që u 30 regjistruan nga fisi i Isakarit ishin pesëdhjetë e katër mijë e katërqind. Nga bijtë Zabulonit; trashëgimtarët e tyre në bazë të familjeve dhe të shtëpive të etërve të tyre duke i numëruar nga mosha njëzet vjeç e lart; të gjithë ata që ishin të aftë të 31 shkonin në luftë: ata që u regjistruan nga fisi i Zabulonit ishin pesëdhjetë e shtatë 32 mijë e katërqind. Ndër bijtë e Jozefit: nga bijtë e Efraimit; trashëgimtarët e tyre parë Nga në bazë të familjeve dhe të shtëpive të etërve të tyre, duke i numëruar emrat nga
33 mosha njëzet vjeç e lart, të gjithë ata që ishin të aftë për të shkuar në luftë: ata 34 që u regjistruan nga fisi Efraimit ishin dyzet mijë e pesëqind. Nga bijtë e Manasit; trashëgimtarët e tyre në bazë të familjeve dhe të shtëpive të etërve të tyre, duke i numëruar emrat nga mosha njëzet vjeç e lart; të gjithë ata që ishin të aftë të 35 shkonin në luftë: ata që u regjistruan nga fisi Manasit ishin tridhjetë e dy mijë 36 dyqind. Nga bijtë e Beniaminit, trashëgimtarët e tyre në bazë të familjeve të tyre dhe të etërve të tyre, duke i numëruar emrat nga mosha njëzet vjeç e lart, të 37 gjithë ata që ishin të aftë të shkonin në luftë: ata që u regjistruan nga fisi 1 38 Beniaminit ishin tridhjetë e mijë e katërqind. bijtë e Danit, trashëgimtarët e tyre në bazë të familjeve dhe të shtëpive të etërve të tyre, duke i numëruar emrat nga mosha njëzet vjeç e lart, të gjithë ata që ishin të aftë të shkonin 39 në luftë: ata që u regjistruan nga fisi Danit ishin gjashtëdhjetë e dy mijë e 40 shtatëqind. bijtë e Asherit, trashëgimtarët e tyre në bazë të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre, duke i numëruar emrat nga mosha njëzet vjeç e lart, të gjithë ata që ishin të aftë të shkonin në luftë: ata që u regjistruan nga fisi i 42 Asherit ishin dyzet e një mijë e pesëqind. Nga bijtë e Neftalit; trashëgimtarët e tyre në bazë të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre, duke i numëruar emrat nga mosha njëzet vjeç e lart, të gjithë ata që ishin të aftë të shkonin në luftë: 43 44 ata që u regjistruan nga fisi i Neftalit ishin pesëdhjetë e tre mijë e katërqind. Këta ishin të regjistruarit nga Moisiu dhe Aaroni, së bashku me dymbëdhjetë burrat, 45 prijës të Izraelit; secili përfaqësues i shtëpisë së atit të tij. Kështu tërë bijtë e Izraelit që u regjistruan në bazë të shtëpive të etërve të tyre, nga mosha njëzet vjeç 46 lart; domethënë tërë njerëzit që në Izrael ishin të aftë të shkonin në luftë, të 47 gjithë ata që u regjistruan ishin gjashtëqind e tre mijë e pesëqind e pesëdhjetë. 48 Por Levitët nuk u regjistruan bashkë me të tjerët, simbas fisit të etërve të tyre, 49 sepse Zoti i kishte folur Moisiut, duke i thënë: "Vetëm në fisin e Levit nuk do 50 të bësh regjistrimin dhe nuk do të Ilogaritësh numrin e tyre me bijtë e Izraelit; por besoju Levitëve kujdesin për tabernakullin e dëshmisë, për të gjitha orenditë e tij dhe për çdo gjë që i përket. Ata do të mbartin tabernakullin dhe tërë orenditë e 51 pesë Nga Nga tij, do të bëjnë shërbimin dhe do të fushojnë rreth tabernakullit. Kur tabernakulli<eos> |
<bos>duhet të zhvendoset, Levitët do ta bëjnë pjesë-pjesë; kur tabernakulli duhet të ndalet, 52 ata do ta ngrenë; dhe i huaji që do të afrohet do të dënohet me vdekje. Bijtë e Izraelit do ti ngrenë çadrat e tyre secili në kampin e vet; secili pranë flamurit të vet, 53 simbas renditjes së tyre. Por Levitët do t'i ngrenë çadrat e tyre rreth tabenakullit të dëshmisë me qëllim që mëria ime të mos bjerë mbi asamblenë e bijve të Izraelit; 54 kështu Levitët do të kujdesen për tabernakullin e dëshmisë" . Bijtë e Izraelit iu binden gjithçkaje që Zoti kishte urdhëruar Moisiun; dhe kështu bënë.
## Chapter 2
2 Zoti i foli akoma Moisiut dhe Aaronit, duke u thënë: "Bijtë e Izraelit do të vendosen secili pranë flamurit të vet nën shenjat e shtëpisë së etërve të tyre; do të 3 vendosen rreth e rrotull çadrës së mbledhjes; por në një farë largësie prej saj. Në krahun lindor, ndaj diellit që po ngrihet; do të vendoset flamuri kampit të Judës simbas renditjes së tij; prijësi i bijve të Efraimit është Nashoni, bir Aminadabit; ata që u regjistruan në divizionin e tij ishin shtatëdhjetë e katër mijë e gjashtëqind. 5 Pranë tij do të vendoset fisi Isakarit; prijësi bijve të Isakarit është Nethaneeli, bir i Tsuarit; ata që u regjistruan në divizionin e tij ishin pesëqind e katër mijë e katërqind. Pastaj do të vijë fisi Zabulonit; prijësi i bijve të Zabulonit është Eliabi, 8 bir i Helonit; ata që u regjistruan në divizionin e tij ishin pesëdhjetë e shtatë mijë 9 e katërqind. Të gjithë ata që u regjistruan në kampin e Judës, simbas ndarjeve të tij, ishin njëqind e tetëdhjetë e gjashtë mijë e katërqind. Ata do ta fillojnë marshimin 10 të Në krahun jugor do të vihet flamuri i kampit të Rubenit simbas renditjes 11 së ushtarëve të tij; dhe prijësi i bijve të Rubenit është Elitsuri; bir i Shedeurit; 12 dhe ata që u regjistruan në divizionin e tij ishin dyzet e gjashtë mijë e pesëqind. Pranë tij do të vendoset fisi Simeonit; dhe prijësi 1 bijve të Simeonit është 13 Shelumjeli, bir 1 Tsurishadait; ata që u regjistruan në divizionin e tij ishin 14 pesëdhjetë e nëntë mijë e treqind. Pastaj do të vijë fisi i Gadit; prijësi bijve të 15 Gadit është Eliasafi, bir i Reuelit, ata që u regjistruan në divizionin e tij ishin parët.
16
dyzet e pesë mijë e gjashtëqind e pesëdhjetë. Tërë ata që janë regjistruar në kampin e Rubenit; simbas divizioneve të tyre, ishin njëqind e pesëdhjetë e një mijë 17 e katërqind e pesëdhjetë. Këta do ta fillojnë marshimin të dytët. Pastaj do të niset për marshim çadra e mbledhjes bashkë me kampin e Levitëve në mes të kampeve të tjera. Do ta fillojnë marshimin në po atë rend të sistemimit të tyre; duke qëndruar 18 secili në vendin e tij, flamurit të vet. Në krahun perëndimor do të jetë flamuri i kampit të Efraimit simbas renditjes së tij, prijësi i bijve të Efraimit është 19 Elishama, bir i Amihudit; ata që u regjistruan në divizionin e tij ishin dyzet mijë 20 e pesëqind. Pranë tij do të zërë vend fisi Manasit; prijësi 1 bijve të Manasit është 21 Gamalieli, bir i Pedahtsurit; ata që u regjistruan në divizionin e tij ishin tridhjetë 22 e dy mijë e dyqind. Pastaj do të vijë fisi i Beniaminit; prijësi i bijve të Beniaminit 23 është Abidan, bir i Gideonit; ata që u regjistruan në divizionin e tij ishin tridhjetë 24 mijë e katërqind. Të gjithë ata që janë regjistruar në kampin e Efraimit, simbas divizioneve të tyre, ishin njëqind e tetë mijë e njëqind. Këta do ta fillojnë 25 marshimin të tretët. Në krahun perëndimor do të jetë flamuri kampit të Danit 26 simbas renditjes së tij; prijësi i bijve të Danit është Ahiezeri, bir i Amishadait; 27 ata që u regjistruan në divizionin e tij ishin gjashtëdhjetë e dy mijë e shtatëqind. Pranë tij do të zërë vend fisi i Asherit; prijësi bijve të Asherit është Pagieli, bir i 28 Okranit; ata që u regjistruan në divizionin e tij ishin dyzet e një mijë e pesëqind. 29 Pastaj do të vijë fisi i Neftalit; prijësi i bijve të Neftalit është Ahira, bir i Enanit; 30 31 ata që u regjistruan në divizionin e tij ishin pesëdhjetë e tre mijë e katërqind. Të gjithë ata që u regjistruan në divizionin e Danit, ishin njëqind e pesëdhjetë e shtatë mijë e gjashtëqind. Ata do të nisen për marshim të fundit; pranë flamujve të 32 tyre" . Këta janë bijtë e Izraelit që u regjistruan në bazë të shtëpive të etërve të tyre. Të gjithë ata që u regjistruan në kampet e ndryshme simbas divizioneve të tyre 33 ishin gjashtëqind e tre mijë e pesëqind e pesëdhjetë. Por Levitët nuk u regjistruan 34 me bijtë e Izraelit, sepse kështu e kishte urdhëruar Zoti Moisiun. Bijtë e Izraelit iu bindën të gjitha urdhrave që Zoti i kishte dhënë Moisiut: kështu ata fushuan pranë flamurëve të tyre dhe kështu e nisnin marshimin, secili simbas familjes së tij dhe pranë pesë
simbas shtëpisë së etërve të tij.
## Chapter 3
Këta janë pasardhësit e Aaronit dhe të Moisiut në kohën kur Zoti foli Moisiut 2 në malin Sinai. Këta janë emrat e bijve të Aaronit: Nadabi, i parëlinduri, Abihu; 3 Eleazari dhe Ithamari . Këta janë emrat e bijve të Aaronit;, të vajosur si priftërinj, që ai i shenjtëroi për të shërbyer si priftërinj . Nadabi dhe Abihu vdiqën para Zotit;, kur ofruan një zjarr të palejueshëm para Zotit në shkretëtirën e Sinait; ata nuk patën bij. Kështu Eleazari dhe Ithamari shërbyen si priftërinj në të Aaronit, atit të 5 tyre. Pastaj Zoti foli Moisiut, duke i thënë: "Afro fisin e Levitëve dhe paraqite 7 para priftit Aaron, që të vihet në shërbim të tij. Ata do të zbatojnë të udhëzimet e tij dhe do të kryejnë të gjitha detyrat që lidhen me tërë asamblenë para 8 çadrës së mbledhjes, duke kryer shërbimin e tabernakullit. Do të kujdesen për të gjitha orenditë e çadrës së mbledhjes dhe do të përmbushin të gjitha detyrimet e bijve të Izraelit, duke kryer shërbimin e tabernakullit. Levitët do t'ua japësh Aaronit 10 dhe bijve të tij; ata duhet t'u jepen plotësisht nga gjiri i bijve të Izraelit. Ti do të vendosësh Aaronin dhe bijtë e tij në mënyrë që ata të kryejnë funksionet e priftërisë 11 së tyre; por çdo huaj tjetër që afrohet do të dënohet me vdekje" . Zoti foli 12 akoma Moisiut, duke i thënë: Ja, unë mora Levitët nga gjiri i bijve të Izraelit në vend të çdo të parëlinduri që çel barkun e nënës midis bijve të Izraelit; prandaj 13 Levitët do të jenë të mitë, sepse çdo i parëlindur është imi; ditën që godita të gjithë të parëlindurit në vendin e Egjiptit; unë ia shenjtërova vetvetes të gjithë të parëlindurit në Izrael, të njerëzve, të kafshëve; ata do të jenë të mitë. 14 Unë jam Zoti. 15 "Bëj regjistrimin e bijve të Levit në bazë të shtëpive të etërve të tyre dhe të familjeve të tyre; do të bësh regjistrimin e të gjithë meshkujve një muajsh e lart" 16 Kështu Moisiu bëri regjistrimin simbas urdhërit të Zotit ashtu siç ishte urdhëruar. 17 18 Këta janë bijtë e Levit, simbas emrave të tyre: Gershon; Kehat dhe Merari. Këta janë emrat e bijve të Gershonit, simbas familjeve të tyre: Libni dhe Shimei; 19 bijtë e Kehathit, simbas familjeve të tyre, ishin Amrami, Itsehari, Hebroni dhe 20 prani gjitha qoftë qoftë<eos> |
<bos>Uzieli;
bijtë e Merarit, simbas familjeve të tyre; ishin Mahli dhe Mushi. Këto
21
janë familjet e Levitëve, në bazë të shtëpive të etërve të tyre. Nga Gershoni rrjedhin familja e Libnitëve dhe familja e Shimetëve; këto janë familjet e 22 Gershonitëve. Ata që u regjistruan, duke numëruar tërë meshkujt e moshës një 23 muajsh e lart, ishin shtatë mijë e pesëqind. Familjet e Gershonitëve duhet të 24 zinin vend prapa tabernakullit, në drejtim të perëndimit. I 1 shtëpisë së etërve 25 të Gershonitëve ishte Eliasafi, bir i Laelit. Detyrat e bijve të Gershonit në çadrën mbledhjes kishin të bënin me tabernakullin, me çadrën dhe mbulesën e saj, me 26 perden e hyrjes në çadrën e mbledhjes; me perdet e oborrit; me perden në hyrjen e oborrit rreth tabernakullit dhe rreth altarit dhe litarët e tij për tërë shërbimin që u 27 takonte . Nga Kehathi rrjedhin familja e Amramitëve, familja e Itseharit, familja 28 Hebronitëve dhe familja e Uzielitëve; këto janë familjet e Kehathitëve. Duke numëruar tërë meshkujt që ishin në moshë një muajsh e lart, kishte tetë mijë e 29 gjashtëqind vetë, që kujdeseshin për shenjtëroren. Familjet e bijve të Kehathit 30 duhet të zinin vend në krahun jugor të tabernakullit. 1 pari shtëpisë së etërve 31 të Kehathit ishte Elitsafani, bir i Uzielit. Detyrat e tyre kishin të bënin me arkën, me tryezën; me shandanin; me altarët dhe me orenditë e shenjtërores me të cilat ata 32 kryenin shërbimin; me velin dhe gjithë punën që lidhet me këto gjëra. Princi i princave të Levitëve ishte Eleazari, bir i priftit Aaron; ai mbikqyrte ata që kujdeseshin 33 për shenjtëroren. Nga Merari rrjedhin familja e e 34 Mushitëve; këto janë familjet e Merarit. Ata që u regjistruan; duke numëruar 35 tërë meshkujt nga mosha një muajsh e lart; ishin gjashtë mijë e dyqind. Prijësi 1 shtëpisë së etërve të familjeve të Merarit ishte Tsurieli, bir i Abihailit. Ata duhet 36 të zinin vend në krahun verior të tabernakullit. Detyrat e caktuara për bijtë e Merarit kishin të bënin me dërrasat e tabernakullit, me traversat e tij, me shtyllat 37 dhe bazat e tyre; me tërë veglat e tij dhe tërë punën që ka të bëjë me këto gjëra, me shtyllat e oborrit rreth e qark, me bazat e tyre, me kunjat dhe me litarët e tyre. pari
38
të afrohej, do të dënohej me vdekje. Tërë Levitët e regjistruar nga Moisiu dhe
Përpara tabernakullit, në krahun e tij lindor; përballë çadrës së mbledhjes; nga ana lindjes së diellit; duhet të zinin vend Moisiu; Aaroni dhe bijtë e tij; ata kujdeseshin për shenjtëroren duke plotësuar detyrat e bijve të Izraelit; por çdo i huaj tjetër që do 39
Aaroni në bazë të familjeve të tyre simbas urdhrit të Zotit, të gjithë meshkujt që nga 40 mosha një muajsh e lart ishin njëzet mijë. Pastaj Zoti 1 tha Moisiut: "Bëj regjistrimin e të gjithë të parëlindurve meshkuj ndër bijtë e Izraelit nga mosha një 41 muajsh e lart dhe llogarit edhe emrat e tyre. Do ti marrësh Levitët për mua, unë jam Zoti, në vend të të gjithë të parëlindurve ndër bijtë e Izraelit dhe bagëtinë e 42 Levitëve në vend të të parëlindurve ndër bagëtitë e bijve të Izraelit" . Kështu Moisiu bëri regjistrimin e të gjithë të parëlindurve ndër bijtë e Izraelit, ashtu siç e 43 kishte urdhëruar Zoti. Të gjithë të parëlindurit meshkuj që u regjistruan duke numëruar emrat e tyre nga mosha një muajsh e lart, ishin njëzet e dy mijë e dyqind 44 45 shtatëdhjetë e tre. Pastaj Zoti i foli Moisiut, duke i thënë: "Merr Levitët në vend të të të parëlindurve të Izraelit; dhe bagëtinë e Levitëve në vend të 46 bagëtisë së tyre; Levitët do të jenë të mitë. Unë jam Zoti. Për shpengimin e dyqind e shtatëdhjetë e tre të parëlindur të Izraelit që e kalojnë numrin e Levitëve; 47 do të marrësh sikla për frymë, simbas siklit të shenjtërores; sikli ka njëzet 48 gere. Paratë do t'ia japësh Aaronit dhe bijve të tij për të shpenguar ata që e kalojnë 49 numrin e tyre" . Kështu Moisiu mori paratë e shpengimit nga ata që e kalonin 50 numrin e të parëlindurve të shpenguar nga Levitët; mori paratë e të parëlindurve të bijve të Izraelit; një mijë e treqind e gjashtëdhjetë e sikla, simbas siklit të 51 shenjtërores . Pastaj Moisiu paratë e atyre që ishin shpenguar ia dha Aaronit dhe bijve të tij, simbas urdhërit të Zotit, ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun. gjithë pesë pesë
## Chapter 4
2 Zoti i foli akoma Moisiut dhe Aaronit, duke u thënë: "Numëroni bijtë e Kehathit, midis bijve të Levit; në bazë të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve 3 të tyre, nga mosha tridhjetë vjeç e lart deri në moshën pesëdhjetë vjeç; të të gjithë atyre që hyjnë në shërbim për të punuar në çadrën e mbledhjes: Ky është shërbimi 1 bijve të Kehathit në çadrën e mbledhjes, që ka të bëjë me gjërat shumë të shenjta. 5 Kur kampi duhet lëvizur, Aaroni dhe bijtë e tij do të vinë për të hequr velin e ndarjes dhe do të mbulojnë me të arkën e dëshmisë; pastaj do të vënë mbi të një
mbulesë prej lëkure të baldosës; do të shtrijnë mbi të një cohë krejt ngjyrë vjollce dhe do të fusin në të shtizat e saj. Do të shtrijnë një cohë ngjyrë vjollce mbi tryezën bukëve të paraqitjes dhe do të vënë mbi të pjatat, gotat, legenët dhe kupat e 8 libacioneve; mbi të do të jetë edhe buka e përjetshme. Mbi këto gjëra do të shtrijnë një cohë të kuqe të ndezur dhe mbi të një mbulesë prej lëkure të baldosës; dhe do të fusin në të shtizat. Pastaj do të marrin një mbulesë ngjyrë vjollce; me të cilën do të mbulojnë shandanin e ndriçimit, Ilambat e tij dhe gërshërët e tij, të gjitha enët 10 e vajit të caktuara për shërbimin; pastaj do ta vënë shandanin me të gjithë veglat 11 e tij në një mbulesë prej lëkure të baldosës dhe do ta vendosin mbi një bartinë. Do të shtrijnë mbi altarin prej ari një pëlhurë ngjyrë vjollce dhe mbi të një mbulesë 12 prej lëkure të baldosës dhe do të futin në të shtizat. Pastaj do të marrin të gjitha veglat e shërbimit që përdoren në shenjtëroren; do t'i fusin në një cohë ngjyrë vjollce; do t'i mbështjellin me një mbulesë prej lëkure të baldosës dhe do t'i vendosin mbi 13 një bartinë. Pastaj do të heqin hirin nga altari dhe do të shtrijnë mbi të një cohë 14 të kuqe; mbi të do të vendosen të gjitha veglat që përdoren për shërbimin e tij, mangallet; mashat, lopatëzat; legenat; të gjitha veglat e altarit; do të shtrijnë mbi të 15 një mbulesë prej lëkure të baldosës dhe do të futin në të shtizat. Pasi që Aaroni dhe bijtë e tij të kenë mbaruar së mbuluari shenjtëroren dhe tërë orenditë e saj, kur kampi është bërë të niset; bijtë e Kehathit do të vijnë për t'i mbartur, por ata nuk do të prekin gjërat e shenjta; që të mos vdesin. Këto janë gjërat nga çadra e mbledhjes 16 të cilat bijtë e Kehathit duhet të trasportojnë. Eleazari; bir i priftit Aaron, do të ngarkohet me vajin e shandanit; me temjanin aromatik, me ofertën e përjetshme të ushqimit dhe të vajit të vajosjes; ai do të ngarkohet edhe me tërë tabernakullin dhe 17 tërë gjërat që përmban ai, me shenjtëroren dhe pajisjet e saj' Pastaj Zoti u foli 18 Moisiut dhe Aaronit, duke u thënë: "Kini kujdes që klani 1 familjeve të 19 Kehathitëve të mos shfaroset në mes të Levitëve; bëni, pra, këtë për ta, me qëllim që ata të jetojnë dhe të mos vdesin kur u afrohen gjërave shumë të shenjta: Aaroni dhe bijtë e tij do të hyjnë dhe do ti caktojnë secilit shërbimin e tij dhe detyrën e tij. 20 Por ata nuk do të hyjnë për të parë në kohën kur gjërat e shenjta po mbulohen; 21 22 që të mos vdesin" Zoti i foli akoma Moisiut, duke i thënë: "Numëro edhe 23 bijtë e Gershonit, në bazë të shtëpive të etërve të tyre dhe të familjeve të tyre. gati<eos> |
<bos>Do ta bësh regjistrimin nga mosha tridhjetë vjeç e lart, deri në moshën pesëdhjetë
vjeç të të gjithë atyre që hyjnë për të bërë shërbimin; për të punuar në çadrën e 24 mbledhjes . Kjo është detyra e familjeve të Gershonitëve, shërbimi që duhet të 25 kryejnë dhe gjërat që duhet të sjellin: do të bartin pëlhurat e tabernakullit dhe çadrën e mbledhjes, mbulesën e saj, mbulesën prej lëkure të baldosës që është sipër 26 dhe perden në hyrje të çadrës së mbledhjes, perdet e oborrit me perden për hyrjen në oborr, perdet që janë rreth tabernakullit dhe altarit; litarët e tyre dhe të gjitha veglat e caktuara për shërbimin e tyre; ç'të jetë e nevojshme të bëhet ata do ta bëjnë. 27 Tërë shërbimi i bijve të Gershonitëve, të gjitha që duhet të bartin dhe të gjitha gjërat që duhet të kryejnë, do të bëhen me urdhër të Aaronit dhe të bijve të 28 tij; ju do t'u ngarkoni atyre përgjegjësinë për tërë gjërat që duhet të bartin: është shërbimi i familjeve të Gershonitëve në çadrën e mbledhjes; dhe detyrat e tyre 29 do ti kryejnë nën urdhrat e Ithamarit, birit të priftit Aaron. Do të bësh regjistrimin 30 bijve të Merarit në bazë të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre; do të bësh regjistrimin nga mosha tridhjetë vjeç e lart, deri në moshën pesëdhjetë 31 vjeç të të gjithë atyre që hyjnë në çadrën e mbledhjes për të kryer shërbime. Kjo është ajo që i është besuar përgjegjësisë së tyre në pajtim me gjithë shërbimin e tyre në çadrën e mbledhjes; dërrasat e tabernakullit;, traversat, shtyllat dhe bazat e tij, 32 shtyllat që ndodhen rreth e rrotull oborrit; bazat e tyre, kunjat e tyre, litarët e tyre, me të gjitha e tyre dhe tërë shërbimet që këto gjëra përmbajnë; dhe do ti 33 caktoni secilit personalisht objektet që duhet të mbajë. Ky është shërbimi 1 familjeve të bijve të Merarit; në pajtim me detyrat e tyre në çadrën e mbledhjes; nën 34 urdhërat e Ithamarit; birit të priftit Aaron"\_ Moisiu, Aaroni dhe prijësit e asamblesë kryen; pra, regjistrimin e bijve të Kehathitëve në bazë të familjeve të tyre 35 dhe të shtëpive të etërve të tyre, e të gjithë atyre që nga mosha tridhjetë vjeç e 36 lart; deri pesëdhjetë vjeç hynin për të shërbyer në çadrën e mbledhjes. Ata që u 37 regjistruan simbas familjeve të tyre ishin dy mijë e shtatëqind e pesëdhjetë. Këta ata që u regjistruan nga familjet e Kehathitëve, të gjithë ata që shërbenin në çadrën e mbledhjes; Moisiu dhe Aaroni bënë regjistrimin e tyre simbas urdhrit që 38 Zoti kishte dhënë me anë të Moisiut. Ata që u regjistruan nga bijtë e Gershonit 39 në bazë të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre; nga mosha tridhjetë gjërat Ky veglat qenë
vjeç e lart; deri në moshën pesëdhjetë vjeç, tërë ata që hynin për të shërbyer në
40
çadrën e mbledhjes; ata që u regjistruan në bazë të familjeve të tyre dhe të 41 shtëpive të etërve të tyre; ishin dy mijë e gjashtëqind e tridhjetë. Këta ata që u regjistruan nga familjet e Gershonit, të gjithë ata që bënin shërbim në çadrën mbledhjes; Moisiu dhe Aaroni kryen regjistrimin e tyre simbas urdhrit të Zotit. 42 Ata që u regjistruan nga familjet e bijve të Merarit në bazë të familjeve të tyre 43 dhe të shtëpive të etërve të tyre, nga mosha tridhjetë vjeç e lart, deri në moshën 44 pesëdhjetë vjeç, tërë ata që hynin për të shërbyer në çadrën e mbledhjes; ata që 45 u regjistruan simbas familjeve të tyre ishin tre mijë e dyqind. Këta janë ata që u regjistruan nga familjet e bijve të Merarit; ata që u regjistruan nga Moisiu dhe 46 Aaroni, simbas urdhërit të Zotit të dhënë me anë të Moisiut. Të gjithë ata që u 47 bazë të familjeve të tyre dhe të shtëpive të etërve të tyre, nga mosha tridhjetë vjeç e lart deri në moshën pesëdhjetë vjeç, tërë ata që hynin për të shërbyer dhe për 48 të mbajtur në çadrën e mbledhjes; ata që u regjistruan ishin tetë mijë e 49 pesëqind e tetëdhjetë. Ata u regjistruan, simbas urdhrit të Zotit për Moisiun, secili në bazë të shërbimit që duhet të bënte dhe të asaj që duhet të mbante. Kështu ata u regjistruan nga ai, ashtu siç e kishte urdhëruar Zoti Moisiun. qenë pesha
## Chapter 5
2 Pastaj Zoti i foli Moisiut, duke i thënë: "Urdhëro bijtë e Izraelit të nxjerrin jashtë kampit çdo lebroz; këdo që ka një fluks ose është i papastër nga kontakti që 3 ka pasur me një trup të vdekur. Dëboni jashtë kampit qoftë meshkujt; femrat; do t'i dëboni jashtë kampit për të mos ndotur kampin në mes të të cilit unë banoj" . Dhe bijtë e Izraelit vepruan ashtu dhe nxorën jashtë kampit. Ashtu si i kishte 5 folur Zoti Moisiut, kështu vepruan bijtë e Izraelit. Zoti foli akoma Moisiut, duke 6 ithënë: "Thuaju bijve të Izraelit: Kur një burrë apo një grua bën çfarëdo lloj fyerje kundër një njeriu; duke vepruar kështu kryen një mëkat kundër Zotit, dhe ky person 7 bëhet fajtor; ai do ta njohë fyerjen që ka bërë dhe do të shpërblejë plotësisht dëmin qoftë
8
bërë, duke i shtuar një të pestën dhe duke ia dhënë personit që ka fyer. Por në rast se ky nuk ka ndonjë të afërm person të një gjaku të cilit mund ti bëhet shpërblimi për fyerjen e kryer; shpërblimi do t'i shkojë Zotit për priftin; veç dashit fajshlyes, 9 me të cilin do të bëhet shlyerja për të. Çdo ofertë e ngritur e çfarëdo gjëje të 10 shenjtëruar që bijtë e Izraelit paraqesin priftit; do ti përkasë këtij. Sendet që dikush shenjtëron do të jenë të priftit; atë që dikush i jep priftit; do ti përkasë këtij" . 11 12 Zoti i foli akoma Moisiut, duke i thënë: "Folu bijve të Izraelit dhe u thuaj atyre: Në se një grua i dredhon burrit të saj dhe kryen një pabesi kundrejt tij, 13 dhe një burrë ka marrëdhënie seksuale me të, por kjo gjë është bërë fshehurazi nga burri i saj; kur fëlliqësia e saj mbetet e fshehtë, sepse nuk ka asnjë dëshmitar 14 në qoftë se një ndjenjë zilie e zë dhe bëhet xheloz për e tij që është fëlliqur; ose në se një ndjenjë zilie e 15 zë dhe ai bëhet xheloz për gruan e tij edhe sikur ajo të mos jetë fëlliqur, burri do ta çojë gruan e tij te një efe miell elbi; nuk do t'i derdhë sipër vaj ulliri as do ti vërë sipër temjan; sepse është një blatim ushqimor për xhelozi, një blatim përkujtimor;, i caktuar për të kujtuar 16 17 një faj. Prifti do ta afrojë gruan dhe do ta mbajë më këmbë përpara Zotit. Pastaj do të marrë ujë të shenjtë nga një enë prej dheu; do të marrë gjithashtu 18 ca pluhur që ndodhet mbi dyshemenë e tabernakullit dhe do ta hedhë në ujë. pastaj do ta mbajë në këmbë gruan para Zotit, do t'i zbulojë kokën dhe do të vërë në duart e saja blatimin përkujtimor, që është blatimi ushqimor për xhelozinë, 19 ndërsa do të mbajë në dorë ujin e hidhur që sjell mallkimin. Pastaj do ta vërë gruan të betohet dhe do ti thotë: "Në qoftë se asnjë burrë s'ka rënë në shtrat me ty dhe nuk je larguar nga rruga e drejtë për t'u fëlliqur, ndërsa ishe e martuar me burrin tënd, je e përjashtuar nga çdo efekt i dëmshëm i këtij uji të hidhur që sjell 20 mallkimin. Por në se ti je shthurur;, ndërsa ishe e martuar me burrin tënd, dhe je fëlliqur me një burrë që nuk është bashkëshorti yt ka pasur marrëdhënie seksuale 21 me ty" atëherë do ta vërë gruan të betohet me një betim mallkimi dhe do ti thotë: "Zoti të bëftë objekt mallkimi dhe nëme midis popullit tënd, kur do të bëjë të të dobësohen ijet dhe të fryhet barku yt; dhe ky ujë që sjell mallkimin hyftë në zorrët e të bëftë të fryhet barku yt dhe dobësoftë ijet e tua!' Dhe gruaja do 23 të thotë: Amen! Amen!" Pastaj do ti shkruajë këto mallkime mbi një 24 rrotull dhe do ti zhdukë në ujin e hidhur. Pas kësaj do t'i japë gruas për të pirë qoftë qoftë gruan prifti prifti prifti prifti prifti prifti tua, prifti<eos> |
<bos>ujë të hidhur që sjell mallkimin dhe ky ujë që sjell mallkimin do të hyjë në të për të 25 prodhuar hidhërim; pastaj prifti do të marrë nga duart e gruas blatimin e ushqimit 26 për xhelozinë, do ta tundë blatimin para Zotit dhe do tia ofrojë në altar; do të marrë nga duart e gruas një grusht të blatimit ushqimor si kujtim dhe do ta 27 tymosë mbi altar; pastaj do ti japë gruas ujë për të pirë. Mbas pirjes së ujit, do të ndodhë që, në se ajo është fëlliqur dhe ka kryer një pabesi ndaj burrit të saj, uji që sjell mallkimin do të hyjë në trupin e saj për të prodhuar hidhërim; barku i saj do të fryhet; ijët e saj do të dobësohen dhe ajo do të bëhet një mallkim në mes të 28 popullit të saj. Por në se gruaja nuk është fëlliqur dhe është e pastër, ajo 29 do të njihet si e pafajshme dhe do të ketë fëmijë. Ky është ligji për xhelozinë, në rastin kur gruaja, duke e martuar me një burrë, merr të keqe dhe 30 fëlliqet, ose në rastin kur ndjenja e xhelozisë e zë një burrë dhe ky bëhet xheloz për gruan e tij; ai do ta paraqesë gruan e tij para Zotit dhe do të zbatojë me të 31 plotësisht këtë ligj . Bashkëshorti nuk do të ketë asnjë faj, por e shoqja do të marrë dënimin e paudhësisë së saj' prifti grua qoftë qenë rrugë prifti
## Chapter 6
2 Zoti i foli akoma Moisiut, duke i thënë: "Folu bijve të Izraelit dhe u thuaj atyre: Kur një burrë a një grua do të lidhin një kusht të veçantë, kushtin e nazireatit, 3 për t'iu shenjtëruar Zotit, do të heqin dorë nga vera dhe nga pije të tjera që të dehin; nuk do të pinë uthull të bërë nga vera; as uthull të përgatitur me pije dehëse; nuk do të pinë asnjë rrushi dhe nuk do të hanë rrush, as të freskët as të thatë. 4 Gjatë gjithë kohës së shenjtërimit të tij, ai nuk do të hajë asnjë prodhim të vreshtit; 5 as kokrrat as lëkurën e rrushit. Gjatë gjithë kohës së kushtit të shenjtërimit, brisku nuk do të kalojë mbi kokën e tij; deri sa të mbushen ditët për të cilët iu shenjtërua Zotit do të jetë i shenjtë; do ti lërë flokët e tij të rriten të gjatë mbi kokën e tij. Për gjithë kohën që i është shenjtëruar Zotit nuk do t'i afrohet ndonjë trupi të vdekur; 7 as sikur të ishte i ati apo e ëma, i vëllai ose e motra, ai nuk do të ndotet për ta kur 8 vdesin; sepse mban mbi krye shenjën e shenjtërimit të tij Perëndisë. Për gjithë 9 kohën e shenjtërimit të tij, ai do të jetë i shenjtë për Zotin: Në rast se dikush vdes lëng
papritmas afër tij dhe koka e tij e shenjtëruar mbetet e ndotur; ai do ta rruajë kokën 10 ditën e pastrimit të tij; do ta rruajë ditën e shtatë; ditën e tetë do ti çojë dy turtuj 11 ose dy pëllumba të rinj priftit; në hyrje të çadrës së mbledhjes. Prifti do të ofrojë njërin prej tyre si flijim për mëkatin dhe tjetrin si olokaust dhe do të bëjë shlyerjen 12 shenjtërojë kokën e tij. Do ti shenjtërojë përsëri Zotit ditët e nazireatit të tij dhe do të çojë një qengj motak si fli shlyerjeje; por ditët e mëparshme nuk do të llogariten 13 më, sepse nazireati 1 tij është ndotur. është ligji i nazireatit: kur ditët e shenjtërimit të tij do të plotësohen; atë njeri do ta sjellin në hyrjen e çadrës së 14 mbledhjes; dhe ai do tia paraqesë ofertën e tij Zotit: një qengj mashkull motak pa të meta për olokaustin; një qengj femër motak pa të meta për flijimin për mëkatin 15 dhe një dash pa të meta për flijimin e falënderimit; një shportë me bukë të ndorme të përgatitura me majë mielli, me kuleç të zëna me vaj, një revani pa maja të lyer 16 me vaj, me ofertat e tyre ushqimore dhe libacionet e tyre. Prifti do t'i paraqesë këto përpara Zotit dhe do të ofrojë flijimin e tij për mëkatin dhe olokaustin e 17 tij; do të ofrojë dashin si flijim falënderimi ndaj Zotit; bashkë me shportën e bukëve të ndorme; do të ofrojë gjithashtu blatimin e tij ushqimor dhe libacionin 18 tij. Nazireu do të rruajë kokën e tij të shenjtëruar në hyrje të çadrës së mbledhjes dhe do të marrë flokët e kokës së tij të shenjtëruar dhe do ti vërë mbi zjarrin që është 19 nën flijimin e falënderimit. Prifti do të marrë shpatullën e pjekur të dashit, një kulaç pa maja nga shporta dhe një revani pa maja dhe do të vërë në dorë të nazireut, 20 mbasi ky të ketë rruar kokën e tij të shenjtëruar. Prifti do ti tundë si oferta para Zotit; është një gjë e shenjtë që i përket priftit; bashkë me gjoksin e ofertës së tundur 21 dhe me kofshën e ofertës së ngritur. Pas kësaj nazireu do të mund të pijë verë. është ligji për nazireun që i ka premtuar Zotit një ofertë për shenjtërimin e tij, veç atyre që mjetet e tij do ti lejojnë të bëjë. Në bazë të kushtit të lidhur, ai duhet 22 të sillet në pajtim me ligjin e shenjtërimit të tij" . Zoti i foli akoma Moisiut, duke 23 thënë: "Folu Aaronit dhe bijve të tij, dhe u thuaj atyre: Ju do t'i bekoni kështu 24 25 bijtë e Izraelit, duke u thënë: "Zoti të të bekojë dhe të të ruajë! Zoti të bëjë 26 që të shkëlqejë fytyra e tij mbi trupin tënd dhe të tregohet i mbarë me ty! Zoti Ky gjëra prifti Ky
27 të kthejë fytyrën e tij mbi ty dhe të të sjellë paqe!" . Kështu do ta vënë emrin tim mbi bijtë e Izraelit dhe unë do ti bekoj" .
## Chapter 7<eos> |
<bos>Kur Moisiu mbaroi ndërtimin e tabernakullit, e vajosi dhe e shenjtëroi me gjithë pajisjet e tij, ai vajosi gjithashtu altarin dhe të gjitha orenditë e tij; kështu ai 2 1 vajosi dhe i shenjtëroi. Pastaj prijësit e Izraelit; të parët e shtëpive të etërve të tyre; që ishin prijësit e fiseve dhe ishin në krye të atyre që u regjistruan; paraqitën 3 një ofertë dhe e çuan ofertën e tyre para Zotit: gjashtë qerre të mbuluara dhe dymbëdhjetë qe, një qerre për çdo dy prijës dhe një ka për secilin prej tyre; dhe i 4 5 ofruan para tabernakullit. Atëherë Zoti i foli Moisiut, duke i thënë: Prano këto gjëra prej tyre për ti përdorur në shërbim të çadrës së mbledhjes; dhe do t'ua japësh Levitëve, secilit simbas shërbimit që ka" Moisiu mori, pra, qerret dhe dhe ua dha Levitëve. Dy qerre dhe katër qe ua dha bijve të Gershonit simbas shërbimit 8 të tyre; katër qerre dhe tetë qe ua dha bijve të Merarit simbas shërbimit të tyre, 9 nën mbikqyrjen e Ithamarit; birit të Aaron; por bijve të Kehathit nuk u dha asgjë, sepse ishin ngarkuar me shërbimin e objekteve të shenjta; që ata i mbanin mbi 10 shpatulla. Prijësit e paraqitën ofertën e tyre për kushtimin e altarit; ditën kur u 11 vajos; kështu prijësit paraqitën ofertën e tyre para altarit. Pastaj Zoti i tha Moisiut: 12 "Prijësit do ta paraqesin ofertën e tyre një në ditë për kushtimin e altarit" . Ai që e paraqiti ofertën e tij ditën e parë ishte Nahshoni; bir Aminadabit, nga fisi i Judës; 13 ai ofroi një pjatë argjendi me një peshë prej njëqind e tridhjetë siklash dhe një legen argjendi prej shtatëdhjetë siklash; simbas siklit të shenjtërores; që të dy të 14 mbushur me majë mielli të përzier me vaj, si blatim ushqimor, një kupë ari prej 15 dhjetë siklash e mbushur me temjan; 16 17 si olokaust, një dhi si flijim për mëkatin dhe, si flijim falënderimi, dy qe, desh; cjep dhe qengja motakë. Kjo qe oferta e Nahshonit, djalit të 18 Aminadabit. Ditën e dytë erdhi oferta e Nethaneelit; birit të Tsuarit, princit të qetë priftit pesë pesë pesë
19 Isakarit. Ai paraqiti si ofertë të tij një pjatë argjendi me një peshë prej njëqind tridhjetë siklash dhe një legen argjendi prej shtatëdhjetë siklash; simbas siklit të shenjtërores; që të dy të mbushur me majë mielli të përzier me vaj, si blatim 20 21 ushqimor; një kupë ari prej dhjetë siklash e mbushur me temjan;, një dem 22 një dash dhe një qengj motak si olokaust; një kec si flijim për mëkatin 23 dhe, si flijim falënderimi dy qe, desh, cjep dhe qengja motakë. 24 kjo ishte oferta e Nethaneelit, birit të Tsuarit. Ditën e tretë ishte radha e Eliabit; 25 birit të Helonit; prijësit të bijve të Zabulonit. Oferta e tij qe një pjatë argjendi me një peshë prej njëqind e tridhjetë siklash dhe një legen i vogël shtatëdhjetë siklash, simbas siklit të shenjtërores, që të dy të mbushur me majë mielli të përzier me vaj, 26 27 si blatim i ushqimit; 28 një dem të vogël, një dash dhe një qengj motak si olokaust; një kec si flijim për 29 mëkatin dhe, si flijim falënderimi, dy qe, desh, cjep dhe qengja 30 motakë. Kjo qe oferta e Eliabit, birit të Helonit. Ditën e katërt ishte radha e 31 Elitsurit, birit të Rubenit. Ai ofroi një pjatë argjendi me një peshë prej njëqind tridhjetë siklash dhe një legen argjendi me një prej shtatëdhjetë siklash, simbas siklit të shenjtërores; që të dy të mbushur me majë mielli të përzier me vaj, 32 33 si blatim i ushqimit;, një kupë ari prej dhjetë siklash të mbushur me temjan; 34 një dem të vogël, një dash dhe një qengj motak si olokaust; dhe një kec si flijim 35 për mëkatin dhe, si flijim falënderimi, dy qe, desh, pesë cjep dhe pesë qengja 36 motakë. Kjo qe oferta e paraqitur nga Elitsuri, bir i Shedeurit. Ditën e pestë qe 37 radha e Shelumielit; birit të Tsurishadait, prijësit të bijve të Simeonit. Ai ofroi një pjatë argjendi me një peshë prej njëqind e tridhjetë siklash dhe një legen argjendi prej shtatëdhjetë siklash; simbas siklit të shenjtërores; që të dy të mbushur me majë 38 mielli të përzier me vaj, si blatim ushqimor; një kupë ari prej dhjetë siklash të 39 mbushur me temjan, një dem të vogël, një dash dhe një qengj motak si olokaust; 40 41 një kec si flijim për mëkatin dhe, si flijim falënderimi, dy qe, desh, pesë cjep dhe qengja motakë. Kjo ishte oferta e bërë nga Shelumieli, bir i Curishadait. 42 43 Ditën e gjashtë ishte radha e Eliasafit, bir i Deuelit, prijësit të bijve të Gadit. vogël, pesë pesë pesë pesë pesë pesë peshë pesë pesë pesë
Ai ofroi një pjatë argjendi me një peshë prej njëqind e tridhjetë siklash dhe një legen dhjetë i erdhi radha Ahiezerit, birit të Amishadait, prijësit të bijve të Danit. Oferta
prej shtatëdhjetë siklash, simbas siklit të shenjtërores; si pjata ashtu dhe legeni ishin 44 mbushur me majë mielli të përzier me vaj, si blatim i ushqimit; një kupë ari prej 45 dhjetë siklash e mbushur me temjan, një dem i vogël, një dash dhe një qengj 46 47 motak si olokaust, një kec si flijim për mëkatin dhe, si flijim falënderimi, dy qe, desh, cjep dhe pesë qengja motakë. Kjo qe oferta e bërë nga Eliasafi, 48 bir Deuelit. Ditën e shtatë qe radha e Elishamit; birit të Amihudit; prijësit të 49 bijve të Efraimit. Ai ofroi një pjatë argjendi me një peshë prej njëqind e tridhjetë siklash me një prej shtatëdhjetë siklash, simbas siklit të shenjtërores, që të dy të mbushur me majë mielli të përzier me vaj, si blatim 1 50 51 ushqimit, një kupë ari prej dhjetë siklash e mbushur me temjan, një dem i 52 një dash dhe një qengj motak si olokaust, një kec si flijim për mëkatin; 53 dhe, si flijim falënderimi, dy qe, desh, cjep dhe qengja motakë. 54 Kjo qe oferta e bërë nga Elishama, bir i Amihudit. Ditën e tetë ishte radha e 55 Gamalielit, birit të Pedahtsurit, prijësit të bijve të Manasit. Oferta e tij ishte një argjendi me një peshë prej njëqind e tridhjetë siklash dhe një legen argjendi prej shtatëdhjetë siklash; simbas siklit të shenjtërores; që të dy të mbushur me majë 56 mielli të përzier me vaj, si blatim i ushqimit; një kupë ari prej dhjetë siklash e 57 mbushur me temjan, një dem të vogël, një dash dhe një qengj motak si olokaust; 58 59 një kec si flijim për mëkatin dhe; si flijim falënderimi, dy qe, desh, pesë cjep dhe 60 61 Ditën e nëntë i erdhi radha Abidanit, birit të Gideonit; prijësit të Beniaminit. Oferta e tij ishte një pjatë argjendi me një peshë prej njëqind e tridhjetë siklash dhe me një prej shtatëdhjetë siklash; simbas siklave të shenjtërores, që të dy të mbushur me majë mielli të përzier me vaj, si blatim 1 62 63 ushqimit, një kupë ari prej dhjetë siklash të mbushur me temjan; një dem i 64 vogël, një dash dhe një qengj motak si olokaust; një kec si flijim për mëkatin 65 dhe, si flijim falënderimi, dy qe, desh, cjep dhe qengja motakë. 66 Kjo qe oferta e Abidanit, birit të Amishadait, prijësit të bijve të Danit. Ditën e 67 pesë pesë peshë vogël, pesë pesë pesë pjatë pesë pesë peshë pesë pesë pesë<eos> |
<bos>tij ishte një pjatë argjendi me një prej njëqind e tridhjetë siklash dhe një peshë
keca si flijim për mëkatin. Shuma e kafshëve si flijim falënderimi ishte njëzet e legen argjendi prej shtatëdhjetë siklash; simbas siklit të shenjtërores; që të dy ishin 68 mbushur me majë mielli të përzier me vaj, si blatim i ushqimit; një kupë ari prej 69 dhjetë siklash e mbushur me temjan, një dem i vogël, një dash dhe një qengj 70 71 motak si olokaust, një kec si flijim për mëkatin dhe, si flijim falënderimi, dy qe, desh, cjep dhe pesë qengja motakë. Kjo qe oferta e Ahiezerit; birit të 72 Amishadait. Ditën e njëmbëdhjetë i erdhi radha Pagielit; birit të Okranit; prijësit 73 të bijve të Asherit. Oferta e tij ishte një argjendi prej njëqind e tridhjetë siklash dhe një legen argjendi prej shtatëdhjetë siklash; simbas siklit të shenjtërores; 74 që të dy ishin mbushur me majë mielli të përzier me vaj, si blatim i ushqimit; 75 një kupë ari prej dhjetë siklash mbushur me temjan;, një dem të vogël, një dash 76 77 dhe një qengj motak si olokaust; një kec si flijim për mëkatin dhe; si flijim falënderimi, dy qe, desh, cjep dhe qengja motakë. Kjo qe oferta e 78 Pagielit, birit të Okranit. Ditën e dymbëdhjetë i erdhi radha Ahirit; birit të Enanit; 79 prijësit të bijve të Neftalit. Ai ofroi një pjatë argjendi me një peshë prej njëqind e tridhjetë siklash shenjtërores, që të dy ishin mbushur me majë mielli të përzier me vaj, si blatim 80 81 ushqimit, një kupë ari prej dhjetë siklash e mbushur me temjan;, një dem të 82 një dash dhe një qengj motak si olokaust; një kec si flijim për mëkatin 83 dhe, si flijim falënderimi, dy desh, cjep dhe qengja motakë. 84 Kjo qe oferta e Ahirit, birit të Enanit. Këto ishin dhuratat për kushtimin e altarit që u bënë nga prijësit e Izraelit kur altari u vajos: dymbëdhjetë pjata argjendi, 85 dymbëdhjetë legena argjendi, dymbëdhjetë ari; çdo pjatë argjendi peshonte njëqind e tridhjetë sikla dhe çdo legen argjendi shtatëdhjetë sikla; shuma e argjendit që përmbanin enët arrinte mijë e katërqind sikla; simbas siklit të shenjtërores; 86 të dymbëdhjetë kupat prej ari të mbushura me parfum peshonin dhjetë sikla secila, 87 simbas siklit të shenjtërores; gjithë ari i kupave peshonte njëqind e njëzet sikla. Shuma e kafshëve për olokaustin ishte dymbëdhjetë dema të vegjël, dymbëdhjetë desh, dymbëdhjetë qengja motakë bashkë me blatimet e ushqimit dhe dymbëdhjetë 88 pesë pesë pjatë pesë pesë pesë vogël, pesë pesë pesë qe, kupa dy
katër dema të vegjël, gjashtëdhjetë desh, gjashtëdhjetë cjep dhe gjashtëdhjetë qengja 89
motakë. Këto ishin dhuratat për kushtimin e altarit pas vajosjes së tij. Dhe kur Moisiu hynte në çadrën e mbledhjes për të folur me Zotin, dëgjonte zërin e tij që i fliste nga pjesa e sipërme e pajtuesit që ndodhet mbi arkën e dëshmisë midis dy kerubinëve; kështu i fliste Zoti.
## Chapter 8
2 Zoti i foli akoma Moisiut, duke thënë: "Foli Aaronit dhe i thuaj: Kur do të e përparme të 3 shandanit" Dhe Aaroni veproi kështu: i vendosi llambat në mënyrë që të ndriçonin pjesën e përparme të shandanit; ashtu siç e kishte urdhëruar Zoti Moisiun: Shandani ishte ndërtuar kështu: ishte prej ari të rrahur; ishte punuar me çekiç nga këmba e tij deri tek lulet e tij. Moisiu e kishte bërë shandanin simbas modelit që i kishte treguar 5 Zoti. Pastaj Zoti foli Moisiut, duke i thënë: "Merr Levitët ndër bijtë e Izraelit dhe pastroji. Do të veprosh kështu për ti pastruar: do të spërkatësh ujë mbi ta për ti pastruar; pastaj do të heqin një brisk mbi tërë trupin e tyre, do të lajnë rrobat e 8 tyre dhe do të pastrohen. Pastaj do të marrin një dem të vogël me blatimin e ushqimit prej majë mielli të përzier me vaj ndërsa ti do të marrësh një dem tjetër si 9 flijim për mëkatin. Do t'i afrosh Levitët përpara çadrës së mbledhjes dhe do të 10 thërrasësh tërë asamblenë e bijve të Izraelit. Kështu do ti afrosh Levitët përpara 11 Zotit dhe bijtë e Izraelit do të vënë duart e tyre mbi Levitët; pastaj Aaroni do ti paraqesë Levitët si ofertë të tundur para Zotit nga ana e bijve të Izraelit; me qëllim 12 që të kryejnë shërbimin e Zotit. Pastaj Levitët do të vënë duart e tyre mbi kokën e demave të vegjël, dhe ti do të ofrosh njërin prej tyre si flijim për mëkatin dhe tjetrin 13 si olokaust për Zotin; për të bërë shlyerjen për Levitët. Do ti mbash më këmbë Levitët përpara Aaronit dhe para bijve të tij dhe do ti paraqitësh si një ofertë të 14 tundur për Zotin. Kështu do ti ndash Levitët nga gjiri i bijve të Izraelit dhe 15 Levitët do të jenë të mitë. Pas kësaj Levitët do të hyjnë në çadrën e mbledhjes për të kryer shërbimin; kështu ti do t'i pastrosh dhe do t'i paraqitësh si një ofertë të 16 tundur , sepse më janë dhënë plotësisht nga gjiri i bijve të Izraelit; unë mora
për vete, në vend të të gjithë atyre që çelin barkun e nënës; në vend të të parëlindurve 17 të të gjithë bijve të Izraelit. Sepse të gjithë të parëlindurit e bijve të Izraelit, si të njerëzve ashtu dhe të kafshëve, më takojnë mua; i shenjtërova për vete ditën që 18 godita tërë të parëlindurit në vendin e Egjiptit. Mora Levitët në vend të të gjithë 19 të parëlindurve të bijve të Izraelit. Dhe i dhurova Aaronit dhe bijve të tij Levitët nga gjiri i bijve të Izraelit me qëllim që të kryejnë shërbimin e bijve të Izraelit në çadrën e mbledhjes dhe që të bëjnë shlyerjen për bijtë e Izraelit; që të mos ndodhë 20 asnjë fatkeqësi midis bijve të Izraelit kur i afrohen shenjtërores" \_ Kështu vepruan Moisiu; Aaroni dhe tërë asambleja e bijve të Izraelit me Levitët; bijtë e Izraelit u 21 bënë Levitëve të gjitha ato që Zoti kishte urdhëruar Moisiut lidhur me ta. Dhe Levitët u pastruan dhe i lanë rrobat e tyre; pastaj Aaroni paraqiti si një ofertë të 22 tundur përpara Zotit dhe bëri shlyerjen për ta, për t'i pastruar. Pas kësaj Levitët hynë në çadrën e mbledhjes për të bërë shërbimin e tyre në prani të Aaronit dhe të bijve të tij. Ata u bënë Levitëve atë që Zoti i kishte urdhëruar Moisiut lidhur me ta. 23 24 "Kjo është ajo që u takon Levitëve; nga mosha njëzet e vjeç e lart Leviti do të hyjë në çadrën e mbledhjes për të 25 kryer shërbimet e rastit; në moshën pesëdhjetë vjeç do ta ndërpresë këtë shërbim 26 dhe nuk do të shërbejë më. Do të mund të ndihmojë vëllezërit e tij në çadrën e mbledhjes, ndërsa këta kryejnë detyrat e tyre; por ai vetë nuk do të kryejë asnjë shërbim. Kështu do të veprosh me Levitët lidhur me detyrat e tyre" . pesë
## Chapter 9<eos> |
<bos>Zoti foli akoma Moisiut; në shkretëtirën e Sinait; muajin e parë të vitit të dytë 2 që kur kishin dalë nga vendi i Egjiptit; duke i thënë: "Bijtë e Izraelit do ta festojnë 3 Pashkën në kohën e caktuar. Do ta kremtoni në kohën e caktuar, ditën katërmbëdhjetë të këtij muaji, në të ngrysur; do ta kremtoni simbas të gjitha statuteve 4 dhe dekreteve të saj" Kështu Moisiu u foli bijve të Izraelit me qëllim që të 5 kremtonin Pashkën ditën e katërmbëdhjetë të muajit të parë në të ngrysur; në shkretëtirën e Sinait; bijtë e Izraelit vepruan simbas urdhrave të dhëna Moisiut nga Zoti. Por kishte disa njerëz që ishin të papastër sepse kishin prekur trupin e vdekur
Por këta njerëz një muaj apo një vit, bijtë e Izraelit qëndronin në kampin e tyre dhe nuk lëviznin;
u 7 paraqitën po atë ditë përpara Moisiut dhe Aaronit; dhe i thanë Moisiut: "Ne jemi të papastër sepse kemi prekur trupin e vdekur të një personi; pse vallë na pengohet 8 të paraqesim ofertën e Zotit në kohën e duhur, në mes të bijve të Izraelit?" . Moisiu 9 iu përgjegj atyre: "Prisni që të dëgjoj çfarë do të urdhërojë Zoti lidhur me ju" . 10 Dhe Zoti i foli Moisiut, duke thënë: "Folu bijve të Izraelit dhe u thuaj atyre: Në rast se dikush nga ju ose nga trashëgimtarët tuaj është papastër për shkak të një trupi të vdekur; apo gjendet në udhëtim; do ta kremtojë njëlloj Pashkën për nder 11 Zotit. Do ta kremtojnë ditën e katërmbëdhjetë të muajit të dytë në të ngrysur; 12 do të hanë bukë të ndorme dhe barishte të hidhura; nuk do të lënë asnjë tepricë deri në mëngjes dhe nuk do të thyejnë asnjë kockë. Do ta kremtojnë simbas të gjitha 13 statuteve të Pashkës. Por ai që është pastër dhe nuk është në udhëtim; në rast se nuk e kremton Pashkën, do të shfaroset në mes të popullit të tij, sepse nuk i paraqiti 14 ofertën në kohën e duhur Zotit; ky do të mbajë dënimin e mëkatit të tij. Në rast se një i huaj që banon në mes jush kremton Pashkën e Zotit; ai duhet ta bëjë mbas statuteve dhe dekreteve të Pashkës. Ju do të keni një statut të vetëm për të 15 huajin dhe për atë që ka lindur në vend" \_ Por ditën në të cilën tabernakulli u ngrit, reja mbuloi tabernakullin; perden e dëshmisë; dhe që nga mbrëmja deri në 16 mëngjes reja mbi tabernakullin kishte marrë një pamje zjarri. Kështu ndodhte gjithnjë: reja e mbulonte tabernakullin gjatë ditës dhe natën kishte pamjen e një 17 zjarri. Sa herë që reja ngrihej mbi çadrën; bijtë e Izraelit niseshin për rrugë pas 18 kësaj; dhe aty ku ndalej reja, aty bijtë e Izraelit vendosnin kampin e tyre. Me urdhër të Zotit bijtë e Izraelit nisnin ecjen e tyre dhe me urdhër të tij fushonin; rrinin 19 në kampin e tyre aq kohë sa qëndronte reja mbi tabernakull. Kur reja qëndronte për shumë ditë mbi tabernakullin; bijtë e Izraelit respektonin urdhrin e Zotit dhe nuk 20 lëviznin. Por në rast se reja ndalej vetëm ditë mbi tabernakullin; me urdhër të Zotit ata qëndronin në kampin e tyre dhe me urdhër të Zotit niseshin për rrugë. 21 Në rast se reja ndalej vetëm nga mbrëmja deri në mëngjes, kur ajo ngrihej në mëngjes; ata niseshin për rrugë; si ditën ashtu dhe natën; kur reja ngrihej, ata viheshin 22 në lëvizje. Në se reja qëndronte e palëvizshme mbi tabernakullin dy ditë, larg njeri pak qoftë
23
por kur ajo ngrihej, ata nisnin udhëtimin: Me urdhër të Zotit fushonin dhe me urdhër të tij viheshin në lëvizje; respektonin urdhrin e Zotit; simbas asaj që ai kishte urdhëruar me anë të Moisiut.
## Chapter 10
2 Zoti i foli akoma Moisiut, duke i thënë "Bëj dy bori prej argjendi; do t'i bësh me argjend të rrahur; do t'i përdorësh për të thirrur asamblenë dhe për të lëvizur 3 fushimet. Nën tingullin e të dyjave gjithë asambleja do të mblidhet pranë teje, në hyrje të çadrës së mbledhjes. Nën tingullin e njerës bori, prijësit, krerët e 5 divizioneve të Izraelit do të mblidhen pranë teje. Kur do ti bini alarmit për herë të parë; ata që janë në lindje do të vihen në lëvizje. Kur do t'i bini alarmit për herë të dytë, ata që janë në jug do të vihen në lëvizje; duhet ti bini alarmit që të vihen në 7 lëvizje . Kur duhet të mblidhet asambleja do ti bini borisë, pa i rënë alarmit. Do tu bien borive bijtë e Aaronit, priftërinjtë; ky do të jetë një statut i përjetshëm për ju dhe për trashëgimtarët tuaj . Kur në vendin tuaj do të shkoni në luftë kundër armikut që ju do t'i bini alarmit me boritë; kështu do të kujtoheni përpara 10 Zotit Perëndisë tuaj, dhe do të çliroheni nga armiqtë tuaj . Po kështu në ditët tuaja të gëzimit, në festat tuaja të caktuara dhe në fillim të muajve tuaj të parë, do tu bini borive me rastin e olokausteve dhe të flijimeve tuaja të falënderimit; dhe kështu ato 11 do të bëjnë që të kujtoheni përpara Perëndisë tuaj. Unë jam Zoti, Perëndia juaj' Por ndodhi që në vitin e dytë, në muajin e dytë, ditën e njëzetë të muajit; reja u ngrit 12 mbi tabernakullin e dëshmisë. Dhe bijtë e Izraelit u nisën për rrugë, duke lënë 13 shkretëtirën e Sinait; pastaj reja u ndal në shkretëtirën e Paranit. Kështu u nisën 14 për rrugë herën e parë simbas urdhrit që Zoti kishte dhënë me anë të Moisiut. lëvizi flamuri 1 kampit të bijve të Judës, 1 ndarë simbas formacioneve të tij. 15 Divizionin e Judës e komandonte Nahshoni, bir i Aminadabit. Nethaneeli, bir i 16 Tsuarit, komandonte divizionin e fisit të bijve të Isakarit, ndërsa Eliabi, bir i 17 Helonit, komandonte divizionin e fisit të bijve të Zabulonit. Pastaj u çmontua shtyp, pari tabernakulli dhe bijtë e Merarit dhe të Gershonit u nisën për rrugë, duke transportuar<eos> |
<bos>18 tabernakullin:. Pastaj u vu në lëvizje flamuri i kampit të Rubenit, ndarë simbas 19 formacioneve të tij. Divizionin e Rubenit e komandonte Elitsuri, bir i Shedeurit. Shelumieli, bir i Tsurishadait;, komandonte divizionin e fisit të bijve të Simeonit;, 20 21 ndërsa Eliasafi, bir i Deuelit, komandonte divizionin e fisit të bijve të Gadit. Pastaj u vunë në lëvizje Kehathitët, duke transportuar sendet e shenjta; ata do ta 22 ngrinin tabernakullin para ardhjes së tyre. Pas kësaj u nis flamuri kampit të bijve të Efraimit; 1 ndarë simbas formacioneve të tij. Divizionin e Efraimit e 23 komandonte Elishama, bir i Amihudit. Gamalieli, bir i Pedahtsurit, komandonte 24 divizionin e fisit të bijve të Manasit, ndërsa Abidani, bir i Gideonit, komandonte 25 divizionin e fisit të bijve të Beniaminit. Pastaj filloi të lëvizë flamuri kampit të bijve të Danit; i ndarë simbas formacioneve të tij, që përbënte praparojën e të 26 gjitha kampeve. Divizioni i Danit komandohej nga Ahiezieri, bir i Amishadait. 27 Pagieli, bir i Okranit, komandonte divizionin e fisit të bijve të Asherit; ndërsa 28 Ahira, bir i Enanit, komandonte divizionin e fisit të bijve të Neftalit. Kjo ishte radha e marshimit të bijve të Izraelit, simbas divizioneve të tyre. Kështu u vunë në 29 lëvizje. Por Moisiu i tha Hobabit, birit të Reuelit, Madianitit; vjehrri i Moisiut: "Ne po vihemi në marshim drejt vendit për të cilin Zoti ka thënë "Unë do tjua jap" . 30 Eja me ne dhe do të të bëjmë të mira; Hobabi iu përgjegj: "Unë nuk do të vij, 31 por do të kthehem në vendin tim te të afërmit e mi' Atëherë Moisiu i tha: "Mos na lërë, sepse ti e di ku duhet të fushojmë në shkretëtirë dhe ti do të jesh si për 32 ne\_ Në se vjen me ne, çdo të mirë që do të na bëjë Zoti, ne do të ta bëjmë 33 ty" Kështu u nisën nga mali Zotit dhe ecën tri ditë; dhe arka e besëlidhjes së Zotit shkoi para tyre gjatë një udhëtimi prej tri ditësh, për të gjetur një vend ku ata 34 të pushonin. Dhe reja e Zotit qëndronte mbi ta gjatë ditës, kur niseshin nga kampi. 35 Kur nisej arka, Moisiu thoshte; "Çohu; 0 Zot, me qëllim që të shkatërrohen 36 armiqtë e tu dhe të ikin me vrap para teje ata që të urrejnë!"\_ Dhe kur ndalej, sytë qoftë
thoshte: "Kthehu; 0 Zot; pranë morisë së madhe të njerëzve të Izraelit!" .
## Chapter 11
Por populli u ankua dhe kjo nuk tingëlloi mirë në veshët e Zotit; sa e dëgjoi, Zoti u zemërua, dhe zjarri i tij shpërtheu midis tyre dhe shkatërroi skajin e kampit. 2 3 Atëherë populli i bërtiti Moisiut; Moisiu iu lut Zotit dhe zjarri u shua. Kështu ky vend quajt Taberah, sepse zjarri 1 Zotit ishte ndezur midis tyre. Dhe fundërrinën heterogjene që ishte midis popullit e pushtoi një lakmi e madhe; edhe bijtë e Izraelit filluan të ankohen dhe të thonë: "Kush do të na japë mish për të 5 ngrënë? Nuk harrojmë peshqit që i hanim falas në Egjipt, kastravecat, pjeprat; preshtë, qepët dhe hudhrat. Por tani e tërë qënia jonë ka shteruar; para syve tanë nuk ka asgjë tjetër veç kësaj mane" Mana i ngjante farës së koriandrit dhe kishte 8 pamjen e bdelit. Populli shkonte rreth e rrotull për ta mbledhur; pastaj e bënte miell me mokrat ose e shtypte në havan; e zinte në një tenxhere ose përgatiste kuleç, 9 të cilët kishin shijen e kuleçëve me vaj . Kur binte vesa mbi kamp natën; binte 10 mbi të edhe mana. Por Moisiu dëgjoi popullin që ankohej, në të gjitha familjet tij, secili në hyrje të çadrës së vet; zemërimi i Zotit shpërtheu me të madhe dhe 11 kjo nuk i pëlqeu aspak edhe Moisiut. Atëherë Moisiu tha Zotit: "Pse e trajtove kaq keq shërbëtorin tënd? Pse nuk gjeta hir para syve të tu për ta vënë barrën e 12 këtij populli mbi mua? Mos vallë unë e kam gjeneruar tërë këtë popull? Mos vallë kam qenë unë që e kam nxjerrë në dritë, që ti të më thuash: "Mbaje në prehrin tënd, ashtu si taja mban fëmijën që pi sisë, deri në vendin që ti u ke premtuar me 13 betim etërve të tij"? Ku mund të gjej mish për t'i dhënë tërë këtij populli? Sepse 14 vazhdon të qajë para meje; duke thënë: "Na jep mish për të ngrënë! " . Unë nuk 15 mund ta mbaj vetëm tërë këtë popull; është një barrë shumë e rëndë për mua. Në se kjo është mënyra me të cilën ti dëshiron të më trajtosh; të lutem; më vrit menjëherë po të kem gjetur hir para syve të tu; por mos lejo që unë të shoh 16 fatkeqësinë time!" Atëherë Zoti i tha Moisiut: "Mblidhmë shtatëdhjetë njerëz nga pleqtë e Izraelit; që ti i njeh si pleq të popullit dhe funksionarë të tij; silli në 17 çadrën e mbledhjes dhe të rrinë aty me ty. Unë do të zbres dhe aty do të flas me ty; do të marr pastaj nga Fryma që është mbi ty dhe do t'ua kaloj atyre, me qëllim 18 që ta mbajnë bashkë me ty barrën e popullit; dhe të mos e mbash ti vetëm: Pastaj gjithë qoftë
do ti thuash popullit: Shenjtërohuni për nesër, dhe do të hani mish, sepse keni qarë në veshët e Zotit, duke thënë: "Kush do të na japë mish për të ngrënë? Ishim 19 mirë në Egjipt!' Prandaj Zoti do t'ju japë mish dhe ju do ta hani. Dhe do ta hani jo për një ditë, jo për dy ditë, jo për ditë, jo për dhjetë ditë, jo për njëzet ditë, 20 por për një muaj të tërë, deri sa tju dalë nga hunda dhe tju shkaktojë neveri, sepse keni hedhur poshtë Zotin dhe keni qarë para tij, duke thënë: "Pse vallë dolëm 21 nga Egjipti?"" . Atëherë Moisiu tha: popull, në mes të të cilit ndodhem; ka gjashtëqind mijë të rritur; dhe ti ke thënë: "Unë do t'u jap mish dhe ata do të hanë 22 mish një muaj të tërë!" . Mos duhen therur kope të tëra bagëtish të trasha dhe të imta që të kenë mjaft mish? duhet mbledhur për ta gjithë peshku i detit që ta 23 kenë një sasi të mjaftueshme?" Zoti iu përgjegj Moisiut: "Krahu i Zotit është shkurtuar ndofta? Tani do të shikosh në se fjala ime do të shkojë në vend apo jo" . 24 Pastaj Moisiu doli dhe i njoftoi popullit fjalët e Zotit; mblodhi pastaj shtatëdhjetë 25 njerëz pleq të popullit dhe i vendosi rreth e çadrës së mbledhjes. Atëherë Zoti zbriti në renë dhe i foli atij, mori nga Fryma që qëndronte mbi të dhe e çoi mbi të shtatëdhjetë pleqtë; por kur Fryma u vu mbi ta, ata bënë profeci; me gjithë se më 26 vonë nuk bënë më. Por dy njerëz, njëri quhej Eldad dhe tjetri Medad, kishin mbetur në kamp; dhe Fryma u vu edhe mbi ta; këta ishin ndër të regjistruarit; por 27 nuk kishin dalë për të shkuar në çadër; megjithatë bënë profeci në kamp. Një djalë shkoi me vrap t'ia referojë këtë gjë Moisiut dhe i tha: "Eldadi dhe Medadi po 28 bëjnë profeci në kamp"\_ Atëherë Jozueu, bir i Nunit dhe shërbëtor Moisiut; një 29 nga të rinjtë e tij, filloi të thotë: "Moisi, imzot, bëji që të heqin dorë!" Por Moisiu iu përgjegj: "Ndofta je xheloz për mua? Ah, le të ishin të gjithë profetë në popullin 30 Zotit dhe dhëntë Zoti që Fryma e tij të vihet mbi ta!' Pastaj Moisiu u kthye 31 në kamp bashkë me pleqtë e Izraelit. Atëherë u ngrit një erë me urdhër të Zotit dhe solli shkurta nga ana e detit; dhe i la të binin pranë kampit, një ditë ecjeje nga 32 një anë dhe një ditë ecjeje nga ana tjetër rreth e qark kampit, me Populli mbeti në këmbë gjithë atë ditë, tërë natën dhe tërë ditën vijuese, dhe mblodhi shkurtat. (Ai 33 që mblodhi më pati dhjetë homer); dhe i shtrinë rreth e qark kampit. Kishin akoma mishin ndër dhëmbë dhe nuk e kishin përtypur akoma; kur zemërimi Zotit 34 kundër u ndez dhe ai e goditi popullin me një plagë shumë të rëndë. kaq pesë "Ky Apo qark pak<eos> |
<bos>Kështu ky vend u quajt Kibroth-Hataavah sepse aty u varrosën njerëzit që ishin popullit
35 dhënë pas epsheve. Nga Kibroth-Hataavau populli u nis për në Haltseroth dhe u ndal në këtë vend.
## Chapter 12
Miriami dhe Aaroni iu kundërvunë Moisiut me fjalë për shkak të gruas etiopase 2 me të cilën qe martuar; në fakt ai qe martuar me një grua etiopase. Dhe i thanë: "Mos vallë Zoti ka folur vetëm me anë të Moisiut? A nuk ka folur ai edhe nëpërmjet 3 nesh?" . Dhe Zoti dëgjoi. (Sepse Moisiu ishte një njeri shumë zemërbutë, më tepër se kushdo mbi faqen e dheut) . Zoti u tha menjëherë Moisiut; Aaronit dhe Miriamit: 5 Atëherë Zoti zbriti në një kolonë reje, u ndal në hyrjen e çadrës dhe thirri Aaronin dhe Miriamin; që të dy i erdhën përpara. Pastaj Zoti tha: "Dëgjoni tani fjalët e mia! Në se ka një midis jush, unë, Zoti i bëhem i njohur atij në vegim, flas me të në ëndërr. Por nuk veproj kështu me shërbëtorin tim Moisi, që është besnik në 8 tërë shtëpinë time. Me të unë flas sy për sy, duke bërë që ai të më shohë, dhe jo me shprehje të errëta; dhe ai sodit dukjen e Zotit. Pse nuk keni pasur frikë të flisni 9 kundër shërbëtorit tim, kundër Moisiut?" Kështu zemërimi Zotit u ndez kundër 10 tyre, pastaj ai u largua. Kur reja u tërhoq nga e sipërme e çadrës, Miriami 11 lebroze. Aaroni i tha Moisiut: "0 zoti im, mos na ngarko me fajin që kemi kryer 12 nga budallallëku dhe mëkatin që kemi bërë. Mos lejo që ajo të jetë si një e vdekur; 13 mishi i së cilës është gjysmë i konsumuar kur del nga barku i nënës së saj!" 14 Kështu Moisiu i thirri Zotit, duke i thënë: "Shëroje; 0 Perëndi, të lutem! " . Atëherë Zoti iu përgjegj Moisiut: "Po ta kishte pështyrë i ati në fytyrë, nuk do të ishte ndofta turpëruar shtatë ditë? Izolojeni; pra, jashtë kampit shtatë ditë; pastaj pranojeni 15 përsëri" . Miriamin e izoluan jashtë kampit për shtatë ditë; dhe populli nuk e filloi 16 marshimin e tij deri sa Miriami të ripranohej në kamp. Pastaj populli u nis nga Hatserothi dhe ngriti kampin e tij në Paran. profet pjesa
## Chapter 13
2 Zoti i foli Moisiut, duke i thënë: "Dërgo njerëz të kqyrin vendin e Kanaanit që unë po u jap bijve të Izraelit. Do të dërgoni një nga çdo fis i etërve të tyre; të 3 gjithë të jenë nga princat e tyre" . Kështu Moisiu i nisi nga shkretëtira e Paranit, simbas urdhrit të Zotit; të gjithë këta ishin krerë të bijve të Izraelit. Këta ishin 5 emrat e tyre: Shamua; bir i Zakurit; për fisin e Rubenit; Shafati, bir i Horit, për 7 fisin e Simeonit; Kalebi, bir i Jefunehut, për fisin e Judës; Igali, bir i Jozefit, 8 9 për fisin e Isakarit; Hoshea; bir i Nunit; për fisin e Efraimit; Palti, bir i Rafut, 10 11 për fisin e Beniaminit; Gadieli, bir i Sodit, për fisin e Zabulonit; Gadi, bir i 12 Susit, për fisin e Jozefit, domethënë për fisin e Manasit; Amieli, bir i Gemalit, 13 14 për fisin e Danit; Seturi, bir i Mikaelit, për fisin e Asherit; Nahbi, bir i Vofsit, 15 16 për fisin e Neftalit; Geueli, bir i Makit, fisin e Gadit. Këto janë emrat e personave që Moisiu dërgoi për të vëzhguar vendin. Moisiu i vuri Hosheas; birit të 17 Nunit, emrin e Jozueut. Moisiu; pra, i dërgoi për të vëzhguar vendin e Kanaanit 18 dhe u tha atyre: "Ngjituni që këtej në Negev dhe pastaj në krahinën malore, për të parë si është vendi, në se populli që banon aty është i fortë apo i dobët; i 19 në numër apo i shumtë; si është vendi ku banon; mirë apo i si janë 20 qytetet në të cilat jeton; a ka kampe ose vende të fortifikuara; dhe si është toka, pjellore apo e varfër, në rast se ka pemë ose jo. Bëhuni trima dhe sillni frytet nga 21 ky vend" . Ishte koha kur kishte filluar të piqej rrushi. Ata u ngjitën, pra, dhe 22 vëzhguan vendin e Tsinit deri në Rehob, duke hyrë në të nga ana e Hamathit. ngjitën përmes Negevit dhe shkuan deri në Hebron; ku ishin Ahimani; Sheshai dhe Talmai, pasardhës të Anakut. (Hebronin e kishin ndërtuar shtatë vjet para Tsoanit 23 në Egjipt). Arritën pastaj deri në luginën e Eshkolit; ku prenë një degë me një vile rrushi, që e mbanin që të dy me një purtekë; dhe morën gjithashtu shegë dhe 24 Ky vend u quajt lugina e Eshkolit, për shkak të viles së rrushit që bijtë e 25 26 Izraelit prenë aty. Mbas dyzet ditësh ata u kthyen nga vëzhgimi i vendit, dhe shkuan të takojnë Moisiun; Aaronin dhe tërë asamblenë e bijve të Izraelit në për qoftë pakët keq fiq:
shkretëtirën e Paranit; në Kadesh; para tyre dhe tërë asamblesë paraqitën një raport 27 dhe u treguan pemët e vendit. Kështu para tij raportuan duke thënë: "Ne arritëm në vendin ku na dërgove; aty rrjedh me të vërtetë qumësht dhe mjaltë, dhe këto janë 28 pemët e tij. Por populli që banon në këtë vend është i fortë, qytetet janë të 29 fortifikuara dhe shumë të mëdha; dhe aty pamë edhe pasardhësit e Anakut. Amalekitët banojnë në krahinën e Negevit; Hitejtë, Gebusejtë dhe Amorejtë banojnë përkundrazi në krahinën malore; ndërsa Kananejtë banojnë pranë detit dhe gjatë 30 Jordanit"\_ Atëherë Kalebi e qetësoi popullin që murmuriste kundër Moisiut dhe tha: "Le të ngjitemi menjëherë dhe ta pushtojmë vendin; sepse këtë mund ta bëjmë 31 me siguri' Por njerëzit që kishin shkuar me të thanë: "Nuk mund të sulemi 32 kundër këtij populli, sepse është më fortë se ne" Kështu paraqitën një informacion të për vendin që kishin vëzhguar duke thënë: "Vendi që kemi përshkuar për ta vëzhguar është një vend që i ha banorët e tij; dhe të gjithë njerëzit 33 që kemi parë në të janë njerëz me shtat të lartë. Përveç kësaj aty pamë gjigantë (pasardhësit e Anakut rrjedhin nga gjigantët) , përballë të cilëve na dukej se ishim keq karkaleca, dhe kështu duhet t'u dukeshim atyre" .
## Chapter 14<eos> |
<bos>Atëherë tërë asambleja ngriti zërin dhe filloi të bërtasë; dhe atë natë populli 2 qau. Dhe të gjithë bijtë e Izraelit murmurisnin kundër Moisiut dhe kundër Aaronit dhe tërë asambleja u tha atyre: "Sikur të kishim vdekur në vendin e Egjiptit ose të 3 kishim vdekur në këtë shkretëtirë! Pse Zoti na çon në këtë vend që të biem nga goditja e shpatave? Gratë dhe fëmijët tanë do të bëhen pre e armikut. A nuk do të ishte më mirë për ne të kthehemi në Egjipt?"\_ Dhe i thanë njëri tjetrit: "Të zgjedhim 5 një kryetar dhe të kthehemi në Egjipt!' Atëherë Moisiu dhe Aaroni ranë përmbys përpara tërë asamblesë së mbledhur të bijve të Izraelit. Jozueu; bir i Nunit; dhe Kalebi, bir i Jenufehut, që ishin ndër ata që kishin vëzhguar vendin; grisën rrobat e tyre, dhe i folën kështu asamblesë së bijve të Izraelit: "Vendi që kemi përshkuar 8 për ta Në rast se Zoti kënaqet me ne; do të na çojë në këtë vend dhe do të na japë neve, "një vend ku rrjedh qumësht
dhe mjaltë" Vetëm mos ngrini krye kundër Zotit dhe mos kini frikë nga populli vendit;, sepse ai do të jetë ushqimi mbrojtja e tyre është larguar nga ata dhe 10 Zoti është me ne; mos kini frikë nga ata" Atëherë tërë asambleja foli për ti vrarë 11 me gurë; por lavdia e Zotit iu shfaq në çadrën e mbledhjes tërë bijve të Izraelit. Pastaj Zoti tha Moisiut: "Deri kur do të më përçmojë ky Dhe deri kur do 12 të refuzojnë të besojnë pas gjithë atyre mrekullive që kam bërë në mes të tyre? Unë do ta godas me murtajë dhe do ta shkatërroj, por do të bëj teje një komb 13 më të madh dhe më të fuqishëm se ai" Moisiu i tha Zotit: "Por do ta dëgjojnë 14 Egjiptasit; nga mesi i të cilëve e ke ngritur këtë popull për fuqinë tënde, dhe do këtij populli; i shfaqesh atij sy për sy, që reja jote qëndron mbi ta dhe që ecën para 15 tyre ditën në një kolonë reje dhe natën në një kolonë të zjarrtë. Tani në se e bën këtë popull të vdesë si një njeri të vetëm; kombet që kanë dëgjuar namin tënd do të 16 flasin; duke thënë: "Me se Zoti nuk ka i zoti ta futë këtë popull në 17 vendin që ishte betuar t'i jepte, e vrau në shkretëtirë"\_ Por tani, të lutem, le të 18 shfaqet fuqia e Zotit tim në madhështinë e saj, ashtu si fole duke thënë: "Zoti është i ngadaltë në zemërim dhe i madh në mëshirë; ai fal padrejtësinë dhe mëkatin; por nuk lë pa ndëshkuar fajtorin; duke dënuar paudhësinë e etërve te bijtë, deri në 19 brezin e tretë ose të katërt" Fale paudhësinë e këtij populli; me madhështinë e 20 mëshirës sate, ashtu siç e ke falur këtë popull nga Egjipti deri këtu" Atëherë 21 Zoti tha: "Unë fal, ashtu si kërkove ti; por; ashtu siç është e vërtetë që unë jetoj, 22 gjithë toka do të jetë plot me lavdinë e Zotit; dhe tërë këta njerëz që kanë parë lavdinë time dhe mrekullitë që kam bërë në Egjipt e në shkretëtirë, dhe më kanë 23 tunduar dhjetë herë dhe nuk e kanë dëgjuar zërin tim; me siguri nuk kanë për ta vendin që u betova tu jap etërve të tyre. Askush nga ata që më kanë përçmuar 24 nuk ka për ta parë; por shërbëtorin tim Kaleb, duke qenë se veproi i shtyrë nga një frymë tjetër e më ka ndjekur plotësisht, unë do ta fus në vendin ku ka shkuar; 25 dhe pasardhësit e tij do ta zotërojnë. Amalekitët dhe Kananejtë banojnë në luginë, 26 nesër kthehuni prapa dhe nisuni drejt shkretëtirës, në drejtim të Detit të Kuq"\_ 27 Zoti u foli akoma Moisiut dhe Aaronit, duke u thënë: "Deri kur do të duroj këtë ynë; popull? prej qenë qenë parë
asamble të keqe që murmurit kundër meje? Unë dëgjova murmuritjet që bëjnë bijtë 28 Izraelit kundër meje. U thuaj atyre: Ashtu siç është e vërtetë që unë jetoj, thotë 29 Zoti, unë do tju bëj atë që kam dëgjuar prej jush. Kufomat tuaja do të bien në këtë shkretëtirë; ju të gjithë që jeni regjistruar; nga mosha njëzet vjeç e lart; dhe që 30 keni murmuritur kundër meje, nuk do të hyni me siguri në vendin ku u betova se do të banoni, me përjashtim të Kalebit; birit të Jefunehut; dhe të Jozueut, birit të 31 Nunit. Të vegjlit tuaj përkundrazi, që ju thatë se do të ishin viktima të armiqve, 32 do t'i fus; dhe ata do të njohin vendin që ju keni përçmuar. Por sa për ju, kufomat 33 tuaja do të bien në këtë shkretëtirë. Dhe bijtë tuaj do të kullosin kopetë në shkretëtirë dyzet vjet me radhë dhe do të mbajnë ndëshkimin për pabesitë tuaja; deri 34 sa të treten kufomat tuaja në shkretëtirë. Në bazë të numrit të ditëve që keni përdorur për të vëzhguar vendin; domethënë dyzet ditë, për çdo ditë do të mbani fajin tuaj një vit, gjithsej, pra; dyzet vjet; dhe kështu do të kuptoni se ç'do të thotë 35 që unë jam tërhequr nga ju. Unë, Zoti, fola; me siguri, kështu do të veproj kundër gjithë kësaj asambleje të keqe që u mblodh kundër meje; në këtë shkretëtirë do të 36 treten dhe këtu do të vdesin" . Njerëzit që Moisiu kishte dërguar për të vëzhguar vendin, mbas kthimit të tyre e kishin shtyrë tërë asamblenë të murmuriste kundër 37 tij, duke paraqitur një raport të keq për vendin; ata njerëz, që kishin përpiluar 38 raportin e për vendin, vdiqën nga një plagë përpara Zotit. Por Jozueu; bir i Nunit, dhe Kalebi, bir i Jefunehut, mbetën të gjallë midis gjithë atyre që kishin 39 shkuar të vëzhgonin vendin. Atëherë Moisiu u njoftoi këto fjalë tërë bijve të 40 Izraelit, dhe populli ndjeu një dhimbje të thellë. U ngritën herët në mëngjes dhe u ngjitën në majë të malit; duke thënë: "Ja ku jemi; ne do të ngjitemi në vendin për 41 të cilin na foli Zoti, sepse kemi mëkatuar" \_ Por Moisiu tha: "Pse e shkelni urdhrin 42 Zotit? Nuk ka për t'ju dalë mbarë. Mos u ngjitni, sepse do tju mundin armiqtë 43 tuaj, Zoti nuk është në mes jush. Para jush në fakt ndodhen Amalekitët dhe Kananejtë, dhe ju do të rrëzoheni nga shpatat e tyre; sepse jeni larguar nga rruga e 44 Me atë ata guximin të ngjiten në keq gjithë patën majë të malit; por arka e besëlidhjes së Zotit dhe Moisiu nuk lëvizën nga mesi i
45 kampit. Atëherë Amalekitët dhe Kananejtë, që banonin mbi këtë mal, zbritën poshtë, i thyen dhe i vunë përpara deri në Hormah.
## Chapter 15<eos> |
<bos>2 Pastaj Zoti i foli Moisiut, duke thënë: "Folu bijve të Izraelit dhe u thuaj: 3 Kur do të hyni në vendin ku duhet të banoni dhe që unë ju jap, do t'i ofroni Zotit një flijim të bërë me zjarr, një olokaust apo një flijim për kryerjen e një kushti apo si ofertë vullnetare ose në festat tuaja të caktuara; për t'i bërë një erë të këndshme 4 Zotit me një kafshë, të marrë nga kopeja e kafshëve të trasha a të imta, ai që do të paraqesë ofertën e tij Zotit, do të ofrojë si blatim ushqimor një të dhjetën e efas 5 majë mielli të përzier me një çerek hini vaji; gjithashtu do ti një libacion prej një çerek hini verë së bashku me olokaustin ose flijimin; për çdo qengj . Në se bëhet fjalë për një dash, do të çosh si blatim ushqimi dy të dhjeta efe majë mielli të përzier me një të tretë hini vaji, dhe do të bësh një libacion vere prej një 8 të trete hini si një ofertë me erë të këndshme për Zotin. Por në rast se në vend të olokaustit ose të flijimit çon një dem të për kryerjen e një kushti apo të një 9 flijimi falënderimi për Zotin; së bashku me demin e do të ofrohet; si blatim 1 10 dhe do të çosh si libacion gjysmë hini verë; është një flijim që bëhet me zjarr, 11 me një erë të këndshme për Zotin. Kështu do të veprohet për çdo dem të vogël, 12 për çdo dash, për çdo qengj ose kec, simbas numrit që përgatitni. Do të veproni kështu për çdo kafshë që do të sillni. Të gjithë ata që kanë lindur në vend do 14 veprojnë kështu; kur do t'i ofrojnë një flijim me zjarr; me erë të këndshme Zotit. Dhe në se një i huaj që banon me ju ose kushdo tjetër që të ndodhet me ju në brezat ardhshëm, dëshiron të ofrojë një flijim të bërë me zjarr, me erë të këndshme për 15 Zotin, do të veprojë si ju. Do të ketë një statut të vetëm për gjithë asamblenë, për ju dhe për të huajin që banon midis jush; do të jetë një statut i përjetshëm për të 16 gjithë brezat tuaj; ashtu siç jeni ju; ashtu do të jetë edhe i huaji përpara Zotit. Do çosh qoftë vogël, vogël
17
të jetë po ai ligj dhe po ai dekret për ju dhe për të huajin që banon me ju" Zoti 18 i foli akoma Moisiut, duke i thënë: "Folu bijve të Izraelit dhe u thuaj atyre: Kur 19 do të arrini në vendin ku po ju çoj unë, dhe do të hani bukën e vendit, do ti 20 paraqisni Zotit një ofertë të lartë. Nga prodhimi i parë i brumit tuaj do të paraqisni 21 një kulaç si ofertë e lartë; do ta paraqisni si një ofertë e lartë e lëmit. Nga prodhimi 22 1 parë brumit tuaj do t'i jepni Zotit një ofertë të lartë për gjithë brezat tuaj. Në se keni kryer një mëkat nga padituria dhe nuk keni respektuar të gjitha këto 23 urdhërime që Zoti i ka dhënë Moisiut; të gjitha ato që Zoti ka urdhëruar me anë të Moisiut; nga dita që Zoti ju ka dhënë urdhra dhe më vonë për të gjitha brezat tuaj, 24 në se mëkati është kryer nga padituria, pa u marrë vesh nga asambleja, asambleja do të ofrojë një dem të vogël si olokaust me erë të këndshme për Zotin së bashku me blatimin e tij të ushqimit dhe libacionin e tij simbas asaj që është 25 dekretuar; si dhe një kec si flijim për mëkatin. Kështu do të bëjë shlyerjen për të gjithë asamblenë e bijve të Izraelit dhe ky mëkat do t'u falet; sepse është një mëkat i kryer nga padituria, dhe ata kanë sjellë ofertën e tyre; një flijim i bërë me zjarr për Zotin; dhe flijimi i tyre për mëkatin; për mëkatin e tyre nga padituria përpara 26 Zotit. Do ti falet tërë asamblesë së bijve të Izraelit dhe të huajit që banon midis 27 tyre, sepse tërë populli e kreu këtë mëkat nga padituria. Në se është një person i vetëm që kryen mëkatin nga padituria; ai të ofrojë një dhi motake si flijim 28 për mëkatin. Dhe ifti do të bëjë shlyerjen përpara Zotit për personin që ka mëkatuar nga padituria; kur e ka bërë pa njohjen e duhur; do të bëjë shlyerjen 29 për të dhe mëkati do t'i falet. Si për ata që kanë lindur në vend midis bijve të Izraelit ose për një të huaj që banon midis jush, do të keni një ligj të vetëm për atë 30 që mëkaton nga padituria. Por ai që kryen një mëkat me qëllim; lindur 31 në vend apo i huaj;, fyen Zotin; ky njeri do të shfaroset në mes të popullit të tij. Sepse ka përçmuar fjalën e Zotit dhe ka dhunuar urdhërimet e tij; ky njeri duhet të 32 shfaroset, do të mbajë barrën e paudhësisë së tij" Ndërsa bijtë e Izraelit ishin 33 në shkretëtirë, gjetën një njeri që mblidhte dru ditën e shtunë. Ata që e gjetën 34 duke mbledhur dru; e çuan te Moisiu; tek Aaroni dhe para tërë asamblesë. Dhe 35 futën në sepse nuk ishte përcaktuar akoma se ç'duhet t'i bënin. Pastaj qoftë qoftë gjithë prifti qoftë pril prifti qoftë burg
Zoti tha Moisiut: njeri duhet të vritet; e tërë asambleja do ta vrasë me 36 jashtë kampit" Kështu tërë asambleja e jashtë kampit dhe e vrau me gurë; dhe ai vdiq, ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun. Qëllimi i thekëve në rrobat 37 38 Zoti i foli akoma Moisiut, duke i thënë: "Folu bijve të Izraelit dhe u thuaj atyre që të bëjnë brez pas brezi thekë në cepat e rrobave të tyre dhe të vënë në çdo 39 cep një kordon në ngjyrë manushaqeje . Do të jetë një thek të cilin do ta shikoni për të kujtuar të gjitha urdhërimet e Zotit dhe për t'i zbatuar, dhe jo për të ndjekur 40 zemrën tuaj dhe tuaja që ju çojnë në kurvërim. Kështu do të kujtoni të gjitha urdhërimet e mia dhe do t'i zbatoni në praktikë, dhe do të jeni të shenjtë për Perëndinë 41 tuaj . Unë jam Zoti, Perëndia juaj që ju nxori nga vendi i Egjiptit për të qenë Perëndia juaj. Unë jam Zoti, Perëndia juaj' "Ky gurë çoi sytë
## Chapter 16<eos> |
<bos>Koreu; bir i Itsharit, bir Kehathit, bir i Levit, tok me Dathanin dhe Abiramin; 2 birin e Eliabit, dhe me Onin; birin e Pelethit, bij të Rubenit; u ngritën para Moisiut; së bashku me disa bij të tjerë të Izraelit; dyqind e pesëdhjetë prijës të asamblesë; 3 anëtarë të emëruar të këshillit, njerëz që u shkonte fjala. Ata u mblodhën kundër Moisiut dhe Aaronit, dhe u thanë: "Mjaft më me ju, sepse tërë asambleja është e shenjtë, secili nga anëtarët e tij, dhe Zoti është në mes tyre; pse; pra, ngriheni mbi 4 asamblenë e Zotit?" Me të dëgjuar këto fjalë, Moisiu ra përmbys me fytyrën për 5 tokë; pastaj i foli Koreut dhe gjithë njerëzve të tij, duke u thënë: "Nesër në mëngjes Zoti do të tregojë kush është tij dhe kush është shenjtë, dhe ai do ta afrojë pranë vetes; do të afrojë pranë vetes atë që ai ka zgjedhur. Bëni kështu: merrni temjanica; ti Kore, dhe gjithë njerëzit e tu; nesër i mbushni me zjarr dhe u hidhni sipër temjan para Zotit; dhe ai që Zoti do të ketë zgjedhur do të jetë i shenjtë. E kaluat masën; 0 8 9 bij të Levit!" Pastaj Moisiu i tha Koreut: "Tani dëgjoni, 0 bij të Levit! A është gjë e vogël për ju që Perëndia i Izraelit ju ka ndarë nga asambleja e Izraelit dhe ju ka afruar ndaj vetes që të kryeni shërbimin e tabernakullit të Zotit dhe që të rrini 10 përpara asamblesë dhe tu shërbeni atyre? Ai ju ka afruar ndaj vetes ty dhe të gjithë vëllezërit e tu; bij të Levit bashkë me ty. Po tani kërkon të kesh edhe 'priftërinë?
1 Për këtë arsye ti edhe tërë njerëzit e tu jeni mbledhur kundër Zotit. Dhe kush 12 është Aaroni që të murmurisni kundër tij?" . Atëherë Moisiu dërgoi të thërrasin 13 Datanin dhe Abiramin, bij të Eliabit; por ata thanë: "Ne nuk do të ngjitemi. është vallë gjë e vogël që na nxore nga një vend ku rrjedh qumësht dhe mjaltë, për 14 të na lënë të vdesim në shkretëtirë, me qëllim që ti të sundosh mbi ne? Përveç kësaj nuk na çove në një vend ku rrjedh qumësht dhe mjaltë dhe nuk na ke lënë si trashëgim fusha dhe vreshta! Dëshiron ti tu nxjerrësh këtyre njerëzve? Nuk do 15 të ngjitemi' Atëherë Moisiu u zemërua shumë dhe i tha Zotit: "Mos prano blatimin e tyre; unë nuk kam marrë prej tyre as edhe një gomar dhe nuk u kam bërë 16 atyre asnjë padrejtësi" . Pastaj Moisiu i tha Koreut: "Ti dhe gjithë njerëzit e tu 17 paraqituni nesër para Zotit, ti dhe ata bashkë me Aaronin; dhe secili prej jush të marrë temjanicën e tij, t'i shtjerë temjan dhe secili të sjellë temjanicën e tij para Zotit; do të jenë dyqind e pesëdhjetë temjanica:. Edhe ti dhe Aaroni do të merrni 18 secili temjanicën e tij" . Dhe kështu secili mori temjanicën e tij, e mbushi me zjarr, vuri përsipër temjan dhe qëndroi në hyrjen e çadrës së mbledhjes bashkë me 19 Moisiun dhe Aaronin. Koreu thirri tërë asamblenë kundër tyre në hyrje të çadrës 20 së mbledhjes; dhe lavdia e Zotit u shfaq para tërë asamblesë. Atëherë Zoti u foli 21 Moisiut dhe Aaronit, duke u thënë: "Ndahuni nga kjo asamble dhe unë do ti 22 zhduk në një Por ata ranë përmbys me fytyrën për tokë dhe thanë: "0 Perëndi, Perëndia frymëve të çdo mishi! Sepse një njeri i vetëm ka mëkatuar; à 23 duhet të zemërohesh ti me të gjithë asamblenë?" Atëherë Zoti i foli Moisiut, 24 duke i thënë: "Foli asamblesë dhe u thuaj: "Largohuni nga afërsia e banesës së 25 Koreut, të Dathanit dhe të Abiramit"" Pastaj Moisiu u ngrit dhe shkoi te Datani 26 dhe Abirami; atë e ndoqën pleqtë e Izraelit. Pas kësaj i foli asamblesë duke thënë: "Largohuni nga çadrat e këtyre njerëzve të këqij, dhe mos prekni asgjë që u përket 27 atyre që të mos treteni në të gjitha mëkatet e tyre" Kështu ata u larguan nga afërsia e banesës së Koreut; të Datanit dhe të Abiramit. Datani dhe Abirami dolën dhe u ndalën në hyrje të çadrave të tyre bashkë me e tyre, me bijtë e tyre dhe 28 me të vegjëlit e tyre. Atëherë Moisiu tha: "Nga kjo do të mësoni që Zoti më ka 29 Në sytë çast" . gratë
dërguar për të bërë tërë këto vepra dhe se nuk kam vepruar me kokën time.
se këta njerëz vdesin si vdesin gjithë njerëzit; në se fati i tyre është fati qoftë qoftë
Atëherë Aaroni mori temjanicën; ashtu siç kishte thënë Moisiu; dhe vrapoi në
30 1 përbashkët i të gjithë njerëzve; Zoti nuk më ka dërguar; por në se Zoti bën diçka të re, në se toka gojën e saj dhe gëlltit ata dhe çdo gjë që ata kanë, dhe ata zbresin të gjallë në Sheol, atëherë do të pranoni që këta njerëz kanë 31 përçmuar Zotin: Por ndodhi që, posa mbaroi shqiptimi i këtyre fjalëve, dheu u 32 ça tyre, toka hapi gojën e saj dhe i gëlltiti me gjithë familjet e tyre, me 33 të gjithë njerëzit që mbanin anën e Koreut; me të gjitha pasuritë e tyre. Kështu 34 zbritën të gjallë në Sheol; toka u mbyll mbi ta dhe ata u zhdukën nga asambleja. Tërë Izraeli që ndodhej rreth tyre, duke dëgjuar britmat e tyre ua mbathi këmbëve; 35 sepse thoshte: "Të mos na gëlltisë toka edhe ne!' Dhe një zjarr doli nga prania 36 Zotit dhe gëlltiti dyqind e pesëdhjetë veta që ofronin temjanin. Pastaj Zoti i 37 foli Moisiut, duke i thënë: "I thuaj Eleazarit, birit të priftit Aaron; të nxjerrë 38 jashtë temjanicat nga zjarri, sepse ato janë të shenjta dhe ta hedhë zjarrin dhe nga temjanicat e atyre që kanë kryer mëkate duke vënë në rrezik jetën e tyre, të bëhen aq petëza të rrahura për të veshur altarin; sepse i kanë paraqitur para Zotit dhe për këtë arësye janë të shenjta; dhe do të shërbejnë si një qortim për bijtë e 39 Izraelit" . Kështu Eleazar mori temjanicat prej bronzi të paraqitura prej 40 atyre që ishin djegur, dhe bëri petëza për të veshur altarin; me qëllim që t'u shërbenin si kujtim bijve të Izraelit, dhe asnjë huaj që nuk ishte nga fisi i Aaronit të afrohej për të ofruar temjan para Zotit dhe të mos pësonte fatin e Koreut dhe të 41 njerëzve të tij, ashtu si Zoti i kishte thënë me anë të Moisiut. Të nesërmen gjithë asambleja e bijve të Izraelit murmuriti kundër Moisiut dhe Aaronit, duke thënë: "Ju 42 keni bërë të vdesë populli i Zotit" . Por ndodhi që, ndërsa asambleja po mblidhej kundër Moisiut dhe Aaronit, ata u kthyen nga çadra e mbledhjes; dhe ja; reja e 43 mbulonte atë dhe u shfaq lavdia e Zotit. Atëherë Moisiu dhe Aaroni shkuan 44 45 përpara çadrës së mbledhjes. Dhe Zoti i foli Moisiut, duke i thënë: "Largohuni nga kjo asamble dhe unë do ti zhduk në një çast" . Dhe ata ranë përmbys me fytyrën 46 për tokë. Kështu Moisiu i tha Aaronit: "Merr temjanicën; vër brenda saj zjarr të marrë nga altari, vendos mbi të temjan dhe çoje shpejt në mes të asamblesë, dhe bëj shlyerjen e fajit për ta, sepse ka shpërthyer zemërimi Zotit, dhe plaga ka filluar" 47 qoftë qoftë hap poshtë larg; prifti<eos> |
<bos>mes të asamblesë; dhe ja, fatkeqësia kishte filluar në mes të popullit; kështu ai vuri 48 temjanin në temjanicën dhe bëri shlyerjen për popullin: Dhe u ndal midis të 49 gjallëve dhe të vdekurve, dhe fatkeqësia u ndal. Ata që vdiqën nga fatkeqësia ishin katërmbëdhjetë mijë e shtatëqind veta; përveç atyre që kishin vdekur për ngjarjet 50 e Koreut. Kështu Aaroni u kthye te Moisiu në hyrje të çadrës së mbledhjes; sepse fatkeqësia ishte ndalur.
## Chapter 17
Pastaj Zoti i foli akoma Moisiut; duke thënë: "Folu bijve të Izraelit dhe bëj që të të japin shufra; një për çdo shtëpi të etërve të tyre, domethënë dymbëdhjetë shufra nga të gjithë prijësit e tyre simbas shtëpive të etërve të tyre; do të shkruash 3 emrin e secilit mbi shufrën e tij; dhe do të shkruash emrin e Aaronit mbi shufrën Pastaj do ti vësh në çadrën e mbledhjes, përpara dëshmisë, ku unë takohem me ju. 5 Dhe do të ndodhë që shufra e njeriut që unë zgjedh, do të lulëzojë dhe unë do të bëj që të pushojnë murmuritjet e bijve të Izraelit kundër jush" Kështu Moisiu u foli bijve të Izraelit dhe të prijësit e tyre i dhanë secili një shufër, simbas shtëpive të etërve të tyre, domethënë dymbëdhjetë shufra; dhe shufra e Aaronit ishte midis shufrave të tyre. Pastaj Moisiu i vuri këto shufra përpara Zotit në çadrën e dëshmisë. Të nesërmen Moisiu hyri në çadrën e dëshmisë; dhe ja; shufra e Aaronit për shtëpinë e Levit kishte lulëzuar; kishte nxjerrë lastarë, kishte lule dhe kishte prodhuar bajame. Atëherë nxori tërë shufrat jashtë pranisë së Zotit;, përpara të 10 gjithë bijve të Izraelit; dhe ata i panë dhe secili mori shufrën e vet. Pastaj Zoti i tha Moisiut: "Ktheja shufrën Aaronit përpara çadrës së dëshmisë, me qëllim që të ruhet si një shenjë qortimi për rebelët, me qëllim që të marrin fund murmuritjet e 11 tyre kundër meje dhe ata të mos vdesin" . Moisiu veproi ashtu siç e kishte 12 urdhëruar Zoti. Bijtë e Izraelit i folën pastaj Moisiut; duke i thënë: po vdesim; 13 kemi marrë fund, të gjithë kemi marrë fund! Kushdo që i afrohet tabernakullit gjithë çelur "Ja, të Zotit; vdes; duhet të vdesim të gjithë?" .
## Chapter 18
Pastaj Zoti tha Aaronit: "Ti, bijtë e tu, dhe shtëpia e atit tënd bashkë me ty, do të mbani barrën e paudhësive të kryera kundër shenjtërores, dhe ti e bijtë e tu do 2 të mbani barrën e paudhësive të kryera gjatë ushtrimit të priftërisë suaj. Do të afrosh gjithashtu vëllezërit e tu; fisin e Levit, fisin e atit tënd, me qëllim që të bashkohen me ty dhe të të shërbejnë; kur ti dhe bijtë e tu do të jeni para çadrës së 3 dëshmisë. Ata do të të shërbejnë ty dhe do të kryejnë tërë detyrat e çadrës; por nuk do t'u afrohen orendive të shenjtërores dhe altarit; përndryshe do të vdisni së bashku; ti dhe ata. Ata do të bashkohen me ty dhe do të kryejnë të gjitha detyrat çadrës së mbledhjes që lidhen me punën në çadër, por asnjë i huaj nuk do tju 5 afrohet juve. Ju do të kryeni, pra, shërbimin e shenjtërores dhe të altarit;, që të mos ketë më zemërim kundër bijve të Izraelit. Ja, unë vetë mora vëllezërit tuaj, Levitët, nga mesi bijve të Izraelit; ata ju janë dhënë dhuratë nga Zoti për të kryer shërbimet e çadrës së mbledhjes. Por ti dhe bijtë e tu do të ushtroni priftërinë tuaj për të gjitha gjërat që kanë të bëjnë me altarin dhe që ndodhen matanë velit; dhe do të kryeni shërbimin tuaj. Unë ju jap priftërinë tuaj si një dhuratë për shërbimin; por 8 1 huaji që do të afrohet do të vritet" . Zoti i foli akoma Aaronit, duke i thënë: 'Ja, unë të besoj kujdesin e ofertave të mia të larta, të të gjitha gjërave të shenjtëruara të bijve të Izraelit; ti jap ty dhe bijve të tu si një statut të përjetshëm për shkak të 9 vajosjes suaj. Kjo do të të takojë nga gjërat shumë të shenjta të pakonsumuara në zjarr: të gjitha ofertat e tyre, domethënë çdo blatim ushqimor, çdo flijim për mëkatin dhe çdo flijim për shkeljen e bërë që do të më paraqesin; janë gjëra shumë të shenjta 10 që të përkasin ty dhe bijve të tu. Do ti hash në vend shumë të shenjtë; do ti hajë 11 çdo mashkull; do të jenë për ty të shenjta. Do të të përkasin ty edhe këto: dhuratat që bijtë e Izraelit do të paraqesin për ngritje dhe të gjitha ofertat e tyre të tundura; unë tijap ty, bijve të tu dhe bijave të tua, si një statut i përjetshëm. Kushdo 12 që është i pastër në shtëpinë tënde mund t'i hajë. Pjesa më e mirë e vajit, e mushtit 13 dhe e grurit; prodhimet e para që i japin Zotit, unë t'ijap ty. Prodhimet e para të të gjitha gjërave që prodhon toka dhe që ata paraqesin Zotit; do të jenë tuajat. 14 Kushdo që është i pastër në shtëpinë tënde mund t'i hajë. Çdo gjë e shenjtëruar 15 në Izrael do të jetë jotja. Çdo pjellje e parë e çdo mishi që ata do t'i ofrojnë Zotit; gjëra
të njerëzve ashtu dhe të kafshëve, do të jetë jotja; por me siguri do të shpengosh të parëlindurin e njeriut dhe do të shpengosh pjelljen e parë të kafshëve të papastra. 16 Dhe ata që duhet të shpengosh, do t'i shpengosh në moshën një muajsh, simbas vlerësimit tënd, për sikla argjendi, simbas siklit të shenjtërores, që është njëzet 17 gere. Por nuk do të shpengosh pjelljen e të lopës, të deles dhe të dhisë; janë gjëra të shenjta; do të spërkatësh gjakun e tyre mbi altarin dhe do të tymosësh dhjamin 18 tyre si flijim i bërë me zjarr, me erë të këndshme për Zotin. Mishi tyre do të 19 jetë yti; do të jetë yti si gjoksi i ofertës së tundur ashtu dhe kofsha e djathtë. Unë të jap ty, bijve dhe bijave të tua bashkë me ty, si statut të përjetshëm, të gjitha ofertat e 20 kripës dhe e përjetshme përpara Zotit, për ty dhe për pasardhësit e tu" . Zoti i tha akoma Aaronit: "Ti nuk do të kesh asnjë trashëgimi në vendin e tyre dhe nuk do të kesh në mes tyre; unë jam pjesa jote dhe trashëgimia jote në mes të bijve të 21 Izraelit. bijve të Levit unë u lë si trashëgim të gjitha të dhjetat në Izrael në 22 këmbim të shërbimit që kryejnë, shërbimin e çadrës së mbledhjes. Dhe bijtë e Izraelit nuk do t'i afrohen më çadrës së mbledhjes, përndryshe do të ngarkoheshin 23 me një mëkat dhe do të vdisnin. Shërbimin në çadrën e mbledhjes do ta bëjnë vetëm Levitët; dhe këta do të mbajnë barrën e paudhësive të tyre; do të jetë një statut 1 përjetshëm për gjithë brezat tuaj; dhe nuk do të kenë asnjë trashëgimi midis bijve 24 të Izraelit; sepse unë u jap si trashëgimi Levitëve të dhjetat që bijtë e Izraelit do t'i paraqesin Zotit si një ofertë të lartë; prandaj u thashë atyre: "Nuk do të kenë asnjë 26 Zoti i foli akoma Moisiut, duke i thënë: "Folu Levitëve dhe u thuaj atyre: Kur do të merrni nga bijtë e Izraelit të dhjetat që unë ju jap nga ana e tyre si trashëgiminë tuaj, do ti bëni një ofertë të lartë Zotit; një 27 të dhjetën e së dhjetës; dhe oferta juaj e lartë do tju llogaritet si që vjen 28 nga lëmi dhe si bollëku i mushtit të butit. Kështu edhe ju do t'i bëni një ofertë të lartë Zotit nga të gjitha të dhjetat që do të merrni nga bijtë e Izraelit; dhe nga ato 29 do të jepni ofertën e lartë të Zotit priftit Aaron:. të gjitha gjërat që ju kanë dhuruar, do ti ofroni ofertën e lartë Zotit, nga pjesa më e mirë, pjesën e shenjtëruar . 30 Prandaj do t'u thuash atyre: "Kur të keni ofruar më të mirën; ajo që mbetet do t'u 31 llogaritet Levitëve si prodhim i lëmit dhe si prodhim mushtit të butit. Mund ta hani në çfarëdo vend, ju dhe familja juaj, sepse është shpërblimi juaj për shërbimin qoftë pesë parë pjesë Ja, gruri Nga<eos> |
<bos>32
tuaj në çadrën e mbledhjes. Kështu nuk do të jeni fajtorë të asnjë mëkati, sepse keni ofruar gjërat më të mira; por nuk do të përdhosni gjërat e shenjta të bijve të Izraelit, përndryshe do të vdisni'
## Chapter 19
2 Zoti u foli akoma Moisiut dhe Aaronit, duke u thënë: "Ky është statuti i ligjit që Zoti ka urdhëruar, duke thënë: "U thuaj bijve të Izraelit që të sjellin një 3 mëshqerrë të kuqe; pa të meta dhe mbi të cilën nuk është vënë asnjë zgjedhë. Do t'ia jepni Eleazar, që do ta çojë jashtë kampit dhe do ta therë në praninë tuaj. 4 Prifti Eleazar do të marrë me gisht gjak të saj dhe do ta spërkasë shtatë herë 5 përpara çadrës së mbledhjes; pastaj do t'i vihet zjarri mëshqerrës para syve të tij; lëkura e saj, mishi i saj, gjaku i saj dhe ndyrësirat e saj do të digjen. Pastaj do të marrë dru kedri, hisopi dhe të kuqërremtë dhe do ti hedhë në mes të 7 zjarrit që po djeg mëshqerrën. Pastaj do të lajë rrobat e tij dhe trupin me ujë 8 dhe do të kthehet në kamp; prifti do të jetë i papastër deri në mbrëmje. Edhe ai që ka djegur mëshqerrën do të lajë rrobat e tij dhe trupin me ujë, dhe do të jetë i 9 papastër deri në mbrëmje. Një njeri i pastër do të mbledhë hirin e mëshqerrës dhe do ta depozitojë jashtë kampit në një vend të pastër, ku do të ruhet për asamblenë e 10 bijve të Izraelit si një pastrim: shërben për t'u pastruar nga mëkati. Dhe ai që ka grumbulluar hirin e mëshqerrës, duhet të lajë rrobat e tij dhe do të jetë i papastër deri në mbrëmje. do të jetë një statut i përjetshëm për bijtë e Izraelit dhe për të 11 huajin që banon midis tyre. Kush prek një trup të vdekur të çfarëdo personi do 12 të jetë i papastër shtatë ditë. Ai do të pastrohet me atë ujë ditën e tretë dhe të shtatë, dhe do të jetë pastër; por në rast se nuk pastrohet ditën e tretë dhe të shtatë, 13 nuk do të jetë pastër . Kushdo që prek trupin e një personi të vdekur dhe nuk pastrohet; ndot banesën e Zotit; ky person do të shfaroset nga gjiri Izraelit. Me se uji i pastrimit nuk u spërkat mbi të, ai është i papastër; papastërtia e tij është 14 akoma mbi të. Ky është një ligj për atë që vdes në një çadër: kushdo që hyn në 15 çadër dhe kushdo që është në çadër do të jenë të papastër për shtatë ditë. Dhe priftit pak prifti copë prifti Ky qenë
16 çdo enë e hapur, mbi të cilën nuk është vënë kapaku; do të jetë e papastër. Kushdo që në fushë prek një person të vrarë me shpatë ose që ka pësuar vdekje të natyrshme; 17 ose një kockë njeriu ose një varr; do të jetë i papastër për shtatë ditë. Dhe për një person të papastër do të merret hiri i viktimës së djegur për ta pastruar nga 18 mëkati dhe nga një enë do të derdhet mbi të ujë i rrjedhshëm; pastaj një njeri i pastër do të marrë hisop; do ta fusë në ujë dhe do të spërkatë çadrën; të gjitha veglat, tërë personat që ndodhen aty dhe atë që ka prekur një kockë, ose të vrarin ose të 19 vdekurin nga vdekja e natyrshme ose varrin. Njeriu pastër do të spërkatë të papastrin ditën e tretë dhe ditën e shtatë; ditën e shtatë njeriu 1 papastër do të pastrohet; do të lajë rrobat dhe veten e tij me ujë, dhe në mbrëmje do të jetë i pastër. 20 Por ai që është i papastër dhe nuk pastrohet; do të shfaroset në mes të asamblesë; sepse ka ndotur shenjtëroren e Zotit; uji i pastrimit nuk është spërkatur mbi të; ai 21 është i papastër. Ky do të jetë një statut i përjetshëm. Ai që spërkat ujin e pastrimit do të lajë rrobat e tij, dhe ai që prek ujin e pastrimit do të jetë i papastër deri në 22 mbrëmje. Çdo gjë që prek personi i papastër do të jetë e papastër; dhe personi prek që prek atë do të jetë i pastër deri në mbrëmje"" .
## Chapter 20
Pastaj tërë asambleja e bijve të Izraelit arriti në shkretëtirën e Sinit në muajin dhe u varros Miriami. Por 3 mungonte uji për asamblenë, prandaj u mblodhën kundër Moisiut dhe Aaronit. Kështu populli u grind me Moisiun dhe i foli, duke i thënë: "Të kishim vdekur kur 4 vdiqën vëllezërit tanë para Zotit! Pse e çuat asamblenë e Zotit në këtë shkretëtirë 5 që të vdesim, ne dhe bagëtia jonë? Dhe pse na bëtë të dalim nga Egjipti për të na sjellë në këtë vend të keq? Nuk është një vend që prodhon grurë, fiq rrush ose shegë dhe mungon uji për të pirë" . Atëherë Moisiu dhe Aaroni u larguan nga asambleja për të vajtur në hyrje të çadrës së mbledhjes dhe ranë përmbys me fytyrën për tokë; 8 dhe lavdia e Zotit iu shfaq atyre. Pastaj Zoti i foli Moisiut, duke i thënë: "Merr bastunin; ti dhe vëllai yt Aaron thirrni asamblenë dhe para syve të tyre flisni parë
shkëmbit, dhe ai do të japë ujin e tij; kështu do të nxjerrësh për ta ujë nga shkëmbi<eos> |
<bos>dhe do tu japësh të pinë njerëzve dhe bagëtisë së tyre" . Moisiu mori, pra, bastunin 10 që ishte përpara Zotit, ashtu si e kishte urdhëruar Zoti. Kështu Moisiu dhe Aaroni thirrën asamblenë përpara shkëmbit dhe Moisiu u tha atyre: "Tani dëgjoni, 0 rebelë; 11 a duhet të nxjerrim ujë për ju nga ky shkëmb?" . Pastaj Moisiu ngriti dorën; shkëmbin me bastunin e tij dy herë dhe prej tij doli ujë me bollëk; kështu asambleja 12 dhe bagëtia pinë ujë. Atëherë Zoti u tha Moisiut dhe Aaronit: "Me se nuk më besuat për të më mbuluar me lavdi para syve të bijve të Izraelit; ju nuk do ta 13 futni këtë asamble në vendin që unë u dhashë atyre" . Këto janë ujërat e Meribës 14 ku bijtë e Izraelit u grindën me Zotin, dhe ky u tregua i Shenjtë në mes tyre. Pastaj Moisiu dërgoi lajmëtarë në Kadesh te mbreti Edomit për ti thënë: "Kështu 15 thotë Izraeli, vëllai yt: Ti i njeh të gjitha fatkeqësitë që kemi pësuar, si zbritën etërit tanë në Egjipt dhe ne qëndruam një kohë të gjatë në atë vend, dhe Egjiptasit 16 na keqtrajtuan ne dhe etërit tanë. Por, kur thirrëm Zotit, ai e dëgjoi zërin tonë dhe dërgoi një Engjëll dhe na nxori nga Egjipti; dhe tani jemi në Kadesh, një qytet 17 në afërsi të kufijve tuaj. Po na lejo të kalojmë nëpër vendin tënd; ne nuk do të shkelim as arat as vreshtat tuaja, nuk do të pijmë ujin e puseve; do të ndjekim rrugën 18 mbretërore; pa u kthyer as djathtas as majtas; deri sa të kalojmë kufijtë e tu" . Por Edomi iu përgjigj: "Ti nuk do të kalosh nëpër territorin tim; përndryshe do të të 19 kundërvihem me shpatë"\_ Bijtë e Izraelit i thanë: "Ne do të ngjitemi nga rruga kryesore; dhe në rast se ne dhe bagëtia jonë do të pimë nga uji yt; do të ta paguajmë; 20 na lejo vetëm të kalojmë më këmbë dhe më tepër" . Por ai u përgjigj: "Nuk 21 do të kaloni!" . &lt,aaa part missing&gt; Dhe Edomi refuzoi të lejojë kalimin e 22 Izraelit nëpër territorin e tij; kështu Izraeli u largua prej tij. Atëherë bijtë e Izraelit, 23 tërë asambleja u nisën nga Kadeshi dhe arritën në malin Hor. Dhe Zoti 1 foli 24 Moisiut dhe Aaronit në malin Hor, në kufijtë e vendit të Edomit, duke thënë: "Aaroni po bashkohet me popullin e tij, dhe nuk ka për të hyrë në vendin që u kam dhënë bijve të Izraelit; sepse keni ngritur krye kundër urdhrit tim në ujërat e Meribës. 25 26 Merr Aaronin dhe Eleazarin; birin e tij, dhe çoji lart, në malin e Horit. Zhvishe Aaronin nga rrobat e tij dhe vishja të birit; Eleazarit; dhe aty Aaroni do të bashkohet 27 me popullin e tij dhe do të vdesë" . Moisiu bëri ashtu siç e kishte urdhëruar Zoti; goditi qenë asgjë
28 dhe ata hipën mbi malin e Horit para syve të të gjithë asamblesë. Moisiu ia zhveshi rrobat Aaronit dhe ia veshi Eleazarit, birit të tij; dhe Aaroni vdiq aty, në 29 majë të malit. Pastaj Moisiu dhe Eleazari zbritën nga mali. Kur tërë asambleja pa që Aaroni kishte vdekur; e tërë shtëpia e Izraelit e qau Aaronin për tridhjetë ditë.
## Chapter 21
Kur mbreti Kananeas Aradit; që banonte në Negev, dëgjoi që Izraeli po vinte 2 nga rruga e Atharimit, luftoi kundër Izraelit dhe zuri disa robër. Atëherë Izraeli i lidhi një kusht Zotit dhe tha: "Në rast se ti ma shtie në dorë këtë popull, unë do të 3 shkatërroj tërësisht qytetet e tyre" . Zoti e dëgjoi zërin e Izraelit dhe ia shtiu në dorë Kananejtë; dhe ai i shkatërroi plotësisht ata bashkë me qytetet e tyre, dhe ky vend u quajt Hormah. Pastaj bijtë e Izraelit u nisën nga mali i Horit, dhe u drejtuan nga Deti i për ti ardhur vendit të Edomit; dhe populli u dëshpërua për 5 shkak të Populli, pra, foli kundër Perëndisë kundër Moisiut, duke thënë: na nxorët nga Egjipti që të vdesim në këtë shkretëtirë? Sepse këtu nuk ka as 6 bukë as ujë, na vjen neveri për këtë ushqim të keq" Atëherë Zoti dërgoi midis popullit gjarpërinj flakërues; të cilët kafshonin njerëzit; dhe shumë Izraelitë vdiqën. Dhe kështu populli shkoi te Moisiu dhe i tha: "Kemi mëkatuar; sepse kemi folur kundër Zotit dhe kundër teje; lutju Zotit që të largojë nga ne këta gjarpërinj" Dhe 8 Moisiu u lut për popullin: Pastaj Zoti i tha Moisiut: "Bëj një gjarpër flakërues dhe vëre mbi një shtizë; kështu çdo njeri që do të kafshohet prej tij dhe do ta shikojë, ka 9 për të jetuar" Moisiu bëri atëherë një gjarpër prej bronzi dhe e vuri mbi një shtizë, dhe ndodhte që, kur një gjarpër kafshonte dikë, në rast se ky shikonte gjarprin prej 10 bronzi, ai vazhdonte të jetonte. Pastaj bijtë e Izraelit u nisën dhe u vendosën në 11 Oboth. Pasi u nisën nga Obothi, u strehuan në Ije-Abarim; në shkretëtirën 'përballë 12 Moabit, nga ana ku lind dielli. U nisën që këtej dhe u vendosën në luginën e 13 Zeredit. Pastaj u nisën që këtej dhe u vendosën në krahun tjetër të Arnonit, që rrjedh në shkretëtirë dhe vjen nga kufijtë e Amorejve; sepse Arnoni është kufiri i 14 Moabit, midis Moabit dhe Amorejve. Për këtë në Librin e Luftrave të Zotit Kuq qark rrugës. "Pse<eos> |
<bos>15 thuhet: "Vaheb në Sufah, luginat e Arnonit dhe tatëpjeta e luginave që shkon 16 deri në banesat e Arit dhe që mbështetet në kufirin e Moabit" . Dhe që këtej shkuan në Beer, që është pusi për të cilin Zoti i pat thënë Moisiut: "Mblidhe popullin 17 dhe unë do ti jap ujë" . Atëherë Izraeli këndoi këtë himn: "Buro 0 Ikëndoni 18 atij! Pusit, ujin e të cilit princët e kanë kërkuar dhe fisnikët e e kanë gërmuar, duke u mbështetur në fjalën e ligjvënësve, me bastunët e tyre' Pastaj nga 19 shkretëtira shkuan në Matanah; nga Matanahu në Nahaniel; dhe nga Nahanieli 20 në Bamoth, dhe nga Bamothi në luginën që ndodhet në fushën e Moabit, në 21 drejtim të lartësisë së Pisgahut që sundon shkretëtirën. Pastaj Izraeli dërgoi 22 lajmëtarë të tij te Sihoni, mbret i Amorejve, për t'i thënë: "Na lejoni të kalojmë nëpër vendin tënd; ne nuk do të hyjmë nëpër arat ose nëpër vreshtat; nuk do pimë 23 ujin e puseve; do të ndjekim rrugën Mbretërore deri sa ti kalojmë kufijtë e tu" . Por Sihoni nuk e lejoi Izraelin të kalonte nëpër territorin e tij; për më tepër Sihoni mblodhi njerëzit e tij dhe doli kundër Izraelit në shkretëtirë; arriti në Jahats dhe 24 luftoi kundër Izraelit. Izraeli e mundi, duke e kaluar në majën e shpatës, dhe pushtoi vendin e tij nga Arnoni deri në Jakob, deri në kufijtë e bijve të Amonit, sepse 25 kufiri i bijve të Amonit ishte i fortë. Kështu Izraeli pushtoi tërë ato qytete dhe banoi në të gjitha qytetet e Amorejve, në Heshbon dhe në të gjitha qytetet e territorit 26 të tyre, sepse Heshboni ishte qyteti i Sihonit, mbretit të Amorejve; i cili i kishte bërë luftë mbretit të mëparshëm të Moabit dhe kishte hequr nga dora tërë vendin 27 tij deri në Arnon. Prandaj poetët thonë: "Ejani në Heshbon! Qyteti Sihonit 28 duhet të rindërtohet dhe të fortifikohet! Sepse një zjarr ka dalë nga Heshboni; një flakë nga qyteti i Sihonit; kjo ka përpirë Arin e Moabit; zotërit e lartësive të 29 Arnonit. Mjerë ti, 0 Moab! Je i humbur, 0 popull Kemoshit! Bijtë e tij kanë marrë arratinë dhe bijat e tij i janë dhënë si skllave Sihonit, mbretit të Amorejve. 30 Por ne i qëlluam me shigjeta; Heshboni është shkatërruar deri në Dibon: Kemi 31 shkretuar gjithshka deri në Nofah; që ndodhet pranë Medebas' Kështu Izraeli 32 u vendos në vendin e Amorejve. Pastaj Moisiu dërgoi njerëz për të vëzhguar Jaazerin; dhe kështu Izraelitët pushtuan qytetet e territorit të tij dhe përzunë Amorejtë 33 që ndodheshin aty . Pastaj ndryshuan drejtim dhe u ngjitën në rrugën e Bashanit; pus! popullit
dhe Ogu, mbreti Bashanit;, doli kundër tyre me gjithë njerëzit e tij për t'u ndeshur 34 në Edrej . Por Zoti tha Moisiut: "Mos ki frikë nga ai, sepse unë e lë në duart e tua me gjithë njerëzit e tij dhe vendin e tij; trajtoje ashtu siç ke trajtuar Sihonin; 35 mbretin e Amorejve që banonte në Heshbon. Kështu Izraelitët e mundën atë, bijtë e tij dhe tërë popullin e tij, deri sa nuk mbeti asnjë i gjallë, dhe pushtuan vendin tij.
## Chapter 22
Pastaj bijtë e Izraelit u nisën dhe ngritën kampin e tyre në fushat e Moabit; 2 matanë Jordanit; në bregun e kundërt të Jerikos. Por Balaku, bir Tsiporit, pa të 3 gjitha ato që Izraeli u kishte bërë Amorejve; dhe Moabi pati një frikë të madhe nga ky popull, që ishte kaq i madh; Moabin e zuri një frikë e madhe për shkak të 4 bijve të Izraelit. Kështu Moabi u tha pleqve të Madianit: "Tani kjo turmë do të gllabërojë gjithçka që kemi rreth nesh, ashtu si kau përlan barin e fushave" . Balaku; 5 bir i Tsiporit, ishte në atë kohë mbreti i Moabit. Ai i dërgoi lajmëtarë Balaamit;, birit të Beorit; në Pethori që është pranë Lumit; në vendin e bijve të popullit të tij, për ta thirrur dhe për t'i thënë: 'Ja, një popull ka dalë nga Egjipti; ai mbulon faqen dheut dhe është vendosur përballë meje. Eja, pra, të lutem; dhe mallkoje për mua këtë popull, sepse është tepër i fuqishëm për mua; ndofta do t'ia dal ta mund dhe ta dëboj nga vendi im; sepse unë e di mirë që ai që ti bekon është i bekuar dhe ai që ti mallkon është i mallkuar' Atëherë pleqtë e Moabit dhe pleqtë e Madianit u nisën duke mbajtur në dorë shpërblimin e shortarit dhe, kur arritën te Balaami; 8 treguan fjalët e Balakut. Por Balaami u tha atyre: "Kalojeni natën këtu dhe do tju njoftoj përgjigjen që Zoti do të më japë" . Kështu princët e Moabit mbetën me Balaamin. Atëherë Perëndia shkoi Balaamit dhe tha: "Ç'janë këta njerëz që 10 janë me ty?" Dhe Balaami iu përgjegj Perëndisë: "Balaku; bir i Tsiporit; mbret 11 1 Moabit, më ka çuar fjalë: populli që ka dalë nga Egjipti mbulon faqen e dheut; prandaj eja dhe mallkoje për mua; ndofta do t'ia dal ta mund dhe ta dëboj' 12 Dhe Perëndia i tha Balaamit: "Ti nuk do të shkosh me ta, nuk do ta mallkosh atë 13 bekuar" Kështu Balaami u "Ja, popull, se është një popull ngrit në mëngjes dhe u
tha princërve të Balakut: "Kthehuni në vendin tuaj, sepse Zoti nuk më dha leje të 14 vij me ju" . Pas kësaj princët e Moabit u ngritën; u kthyen te Balaku dhe thanë: 15 "Balaami nuk pranoi të vijë me ne" \_ Atëherë Balaku dërgoi përsëri disa princa; 16 në një numër më të madh dhe më të rëndësishëm në krahasim me të parët. Ata erdhën te Balaami dhe i thanë: "Kështu thotë Balaku; bir i Tsiporit: Asgjë nuk duhet 17 të të ndalë të vish tek unë, sepse unë do të të mbush me nderime dhe do të bëj të gjitha ato që do të më thuash ti; eja, pra, të lutem; dhe mallkoje këtë popull për 18 mua' Por Balaami u përgjegj dhe u tha shërbëtorëve të Balakut: "Edhe sikur Balaku të më jepte shtëpinë e tij të mbushur me argjend dhe me ar, nuk mund të shkel urdhrin e Zotit, Perëndisë tim, për të kryer veprime të vogla apo të mëdha. 19 Prandaj, ju lutem; rrini këtu këtë natë, në mënyrë që të mësoj çfarë do të më thotë 20 tjetër Zoti" Dhe Perëndia i shkoi atë natë Balaamit dhe i tha: "Në rast se këta njerëz kanë ardhur të të thërresin, dhe shko me por do të bësh vetëm ato 21 gjëra që unë do të të them" Kështu Balaami u çua në mëngjes, shaloi gomaricën 22 tij dhe shkoi bashkë me princat e Moabit. Por zemërimi i Perëndisë u ndez sepse ai ishte nisur; dhe Engjëlli i Zotit i doli rrugës si armik kundër tij. Ai kishte 23 hipur gomaricës së tij dhe kishte me vete dy shërbëtorë. Gomarica pa Engjëllin Zotit që rrinte në rrugë me shpatën e tij të zhveshur në dorë, doli nga rruga dhe hyri nëpër ara. Atëherë Balaami e rrahu gomaricën për ta kthyer përsëri në rrugë. 24 Por Engjëlli Zotit u ndal në një shteg të ngushtë midis vreshtave, ku kishte një 25 mur nga një anë dhe një mur nga ana tjetër. Kur gomarica pa Engjëllin e Zotit; u shtrëngua pas murit dhe e shtypi këmbën e Balaamit pas murit; kështu Balaami e 26 rrahu përsëri. Atëherë Engjëlli Zotit shkoi tutje dhe u ndal në një vend të 27 ngushtë, ku nuk mund të lëvizje as djathtas as majtas. Gomarica pa Engjëllin e Zotit dhe u shtri nën Balaamin; zemërimi i Balaamit u shtua dhe ai rrahu gomaricën 28 me bastunin e tij . Atëherë Zoti ia gojën gomaricës që i tha Balaamit: "Çfarë 29 të kam bërë që më rreh në këtë mënyrë tri herë me radhë?" Dhe Balaami iu përgjegj gomaricës: "Pse je tallur me mua; sikur të kisha një shpatë në dorë, tani do 30 të të vrisja" Gomarica i tha Balaamit: "A nuk jam vallë gomarica me të cilën çohu ta; çeli ke udhëtuar gjithnjë deri më sot? Mos vallë jam mësuar të sillem kështu me ty?" .<eos> |
<bos>31 Ai u përgjegj: "Jo" Atëherë Zoti ia hapi sytë Balaamit dhe ai pa Engjëllin e Zotit që rrinte në rrugë me shpatën e tij të zhveshur në dorë. Dhe Balaami u përkul dhe 32 ra përmbys me fytyrën për tokë. Engjëlli Zotit i tha: "Pse e rrahe plot tri herë gomaricën tënde? Ja, unë kam dalë si armiku yt, sepse rruga që ndjek ti nuk pajtohet 33 me vullnetin tim; gomarica më pa dhe më ka evituar plot tri herë; në rast se nuk 34 do të më kishte evituar, me siguri do të të kisha vrarë duke e lënë atë të gjallë" Atëherë Balaami i tha Engjëllit të Zotit: "Unë kam bërë mëkat; sepse nuk e dija që ti rrije në rrugë kundër meje; prandaj tani, në se ajo që po bëj nuk të pëlqen; atëherë 35 unë do të kthehem prapa" . Por Engjëlli Zotit i tha Balaamit: "Shko; pra, me këta njerëz; por do të thuash vetëm ato gjëra që do të të them unë" . Kështu Balaami 36 shkoi me princat e Balakut. Kur Balaku dëgjoi që Balaami po vinte, shkoi ta takojë në qytetin e Moabit që ndodhet në kufirin e shënuar nga Arnoni, në skajin e 37 fundit të territorit të tij. Kështu Balaku i tha Balaamit: 'A nuk të kisha dërguar të të thërrisja me urgjencë? Pse nuk erdhe tek unë? A nuk jam vallë në gjendje të të 38 nderoj?" Balaami iu përgjegj Balakut: "Ja, erdha te ti; por tani a mund të them 39
40
diçka? Fjalën që Perëndia do të më vërë në gojën time, atë do të them unë"
Balaami shkoi bashkë me Balakun dhe arritën në Kirjath-Hutsoth. Pastaj Balaku flijoi qe dhe dele dhe u dërgoi disa prej tyre Balaamit dhe prijësve që ishin me të. 41
pjesën skajore të popullit:.
## Chapter 23
Pastaj Balaami 2
këtu shtatë dema dhe shtatë desh" ~ pastaj Balaku dhe Balaami ofruan një dem të vogël dhe një dash mbi secilin altar. 3 Pastaj Balaami tha Balakut: "Qëndro pranë olokaustit tënd dhe unë do të shkoj; ndofta Zoti do të vijë të takohet me mua; dhe atë që ka për të më treguar do të ta njoftoj' Kështu ai shkoi në një bregore të zhveshur. Dhe Perëndia i doli përpara tha Balakut: "Më ndërto këtu shtatë altarë dhe më përgatit Balaku bëri ashtu siç i kishte thënë Balaami,
Balaamit, dhe Balaami i tha: "Unë kam përgatitur shtatë altarë dhe kam ofruar nga
5
një dem të vogël dhe nga një dash për çdo altar" . Atëherë Zoti i vuri një mesazh në gojë Balaamit dhe i tha: "Kthehu te Balaku dhe foli kështu" . U tek ai, Atëherë Balaami shqiptoi orakullin e tij dhe tha: "Balaku; mbret Moabit; më ka sjellë nga Arami, nga malet e Lindjes: "Eja, mallko për mua Jakobin; eja dhe Izraelin!' 8 Si mund të mallkoj atë që Zoti nuk e ka mallkuar? Si mund të padis atë që Zoti 9 nuk e ka paditur? Unë e shoh nga maja e shkëmbinjve dhe e sodis nga lartësitë; ja; është një popull që qëndron vetëm dhe nuk është përfshirë në gjirin e kombeve. 10 Kush mund të llogarisë pluhurin e Jakobit apo të numërojë çerekun e Izraelit? 11 Vdeksha unë si njerëzit e drejtë dhe fundi im njëllojtë me atë të tyren!' Atëherë Balaku i tha Balaamit: "Ç'më bëre? Të mora që të mallkosh armiqtë e mi, 12 kurse ti i bekove me të madhe"\_ Por ai u përgjigj dhe tha: "A nuk duhet të 13 kujdesem unë të them me të shpejtë atë që Zoti më vë në gojë?" . Pastaj Balaku i tha: "Eja, pra, me mua në një vend tjetër; prej ku mund ta shikosh, megjithëse ke për të vetëm skajin e tij dhe nuk e ke për ta parë të tërë, dhe që andej do ta 14 mallkosh për mua" . Kështu e në kampin e Tsofimit, në majë të Pisgahut; aty 15 ndërtoi shtatë altarë dhe ofroi një dem të vogël dhe një dash mbi çdo altar. Balaami i tha pastaj Balakut: "Qëndro këtu pranë olokaustit tënd dhe unë do të shkoj 16 të takohem me Zotin atje lart" . Dhe Zoti i doli përpara Balaamit; i vuri një mesazh 17 në gojë dhe i tha: "Kthehu te Balaku dhe foli kështu" Kështu u kthye tek ai, dhe ja, që ai rrinte pranë olokaustit të tij me prijësit e Moabit. Balaku tha: "Çfarë ka 18 thënë Zoti?"\_ 19 dhe dëgjo! Rri veshngrehur, bir i Tsiporit! Perëndia nuk është një njeri, që mund të gënjejë; as edhe bir njeriu që mund të pendohet. Kur ka thënë një gjë, nuk do ta 20 bëjë? Ose kur ka shpallur një gjë, nuk do ta kryejë? Ja, unë mora urdhrin që të 21 bekoj; po, ai ka bekuar dhe unë nuk do ta heq bekimin e tij. Ai nuk ka vërejtur paudhësi te Jakobi dhe nuk ka përdhosje tek Izraeli. Zoti, Perëndia i tij, është 22 me të, dhe klithma e një mbreti është midis tyre. Perëndia, që e nxori nga Egjipti, 23 është për të si brirët e fuqishëm të buallit. Nuk ka magji kundër Jakobit, nuk ka shortari kundër Izraelit. Tani duhet të themi ç'ka bërë Perëndia me Jakobin dhe kthye padit qoftë parë çoi parë
24 Izraelin. të mblidhet para se të ketë gëlltitur prenë dhe të ketë pirë gjakun e atyre që ka vrarë" .
Ja, një popull do të ngrihet si një luaneshë dhe si një luan; dhe nuk do 25 26 Atëherë Balaku i tha Balaamit: "Mos e mallko aspak, por as mos e beko"\_ Por Balaami iu përgjigj dhe i tha Balakut: A nuk të kam thënë vallë që unë do të bëj tërë ato që do të thoshte Zoti?" Pastaj Balaku i tha Balaamit: "Eja me mua; unë do të të çoj në një vend tjetër; ndofta do ti pëlqejë Perëndisë që ti ta mallkosh 28 për mua që andej' Kështu Balaku e Balaamin në majë të Peorit, që sundon 29 shkretëtirën: Dhe Balaami i tha Balakut: "Më ndërto këtu shtatë altarë dhe më 30 përgatit këtu shtatë dema të vegjël dhe shtatë desh" . Dhe Balaku bëri ashtu siç i kishte thënë Balaami, dhe ofroi një dem të vogël dhe një dash mbi çdo altar. çoi
## Chapter 24<eos> |
<bos>Kur Balaami u bind se në e Zotit ishte një gjë e mirë të bekoje Izraelin; 2 nuk përdori si herët e tjera magjinë, por ktheu fytyrën nga shkretëtira. Dhe, me e ngritur, Balaami pa Izraelin që kishte fushuar sipas fiseve, dhe Fryma 3 Perëndisë e mbuloi atë. Atëherë shqiptoi orakullin e tij dhe tha: "Kështu thotë Balaami, bir i Beorit, kështu thotë njeriu; e të cilit janë hapur, kështu thotë ai që dëgjon fjalët e Perëndisë, ai që kundron vizionin e të Plotfuqishmit, ai që 5 rrëzohet, por syçelë: "Sa të bukura janë çadrat e 0 Jakob, banesat e tua 0 Izrael! Ato shtrihen si lugina, si kopshte gjatë një lumi, si aloe që Zoti ka mbjellë, 7 si kedra pranë ujërave. Do të derdhë ujë nga kovat e tij, pasardhësit e tij do të banojnë ujërave të shumta; mbreti i tij do të ngrihet më lart se Agagu dhe 8 mbretëria e tij do të lartësohet. Perëndia, që e nxori nga Egjipti, është për të si brirët e fuqishëm të buallit. Ai do të gëlltisë kombet armike për të, do të coptojë 9 kockat e tyre dhe do t'i shpojë tej për tej me shigjetat e tij. Ai përkulet, mblidhet kruspull si një luan dhe si një luaneshë; kush do të guxojë ta Qoftë i bekuar 10 ai që të bekon dhe mallkuar ai që të mallkon!' Atëherë zemërimi 1 sytë sytë sytë tua, pranë çojë? qoftë
Balakut u ndez kundër Balaamit; kështu ai rrahu duart dhe Balaku i tha Balaamit:
11
"Unë të thirra për të mallkuar armiqtë e mi, kurse ti i bekove tri herë me radhë. Tani ik në shtëpinë tënde! Kisha thënë se do të të mbushja me nderime; por ja, Zoti 12 nuk ka lejuar t'i marrësh" \_ Balaami iu përgjigj kështu Balakut: A nuk u kisha 13 folur lajmëtarëve që më kishe dërguar; duke u thënë: "Edhe sikur Balaku të më jepte shtëpinë e tij plot me argjend dhe me nuk mund të shkel urdhrat e Zotit për të bërë të mirë ose të me nismën time, por duhet të them atë që Zoti do të thotë"?. 14 Dhe ja, tani do të kthehem te populli im; eja, unë do të njoftoj atë që ky popull 15 do t'i bëjë popullit tënd në ditët e fundit" . Atëherë ai shqiptoi orakullin e tij dhe tha: "Kështu thotë Balaami, bir i Beorit; kështu thotë njeriu e të cilit janë hapur, 16 kështu thotë ai që dëgjon fjalët e Zotit, që njeh shkencën e të Lartit, që sodit 17 vizionin e të Plotfuqishmit, ai që bie por E shoh, por jo tani; e sodis, por jo afër: një yll do të dalë nga Jakobi dhe një skeptër do të ngrihet nga Izraeli; i cili 18 do ta shtypë Moabin fund e krye dhe do të rrëzojë tërë bijtë e Shethit. Edomi do të bëhet pronë e tij, po ashtu edhe Seiri, armiku i tij, do të bëhet pronë e tij; Izraeli 19 do të kryejë trimërira. Nga Jakobi do të dalë një sundues që do të shfarosë ata 20 qytetarë që kanë mbijetuar. Pastaj shikoi nga ana e Amalekut dhe shqiptoi orakullin e tij, duke thënë: Amaleku ishte i pari kombeve; por fundi i tij do të 21 kulmojë në shkatërrim" Shikoi edhe nga Kenejtë dhe shqiptoi orakullin e tij, duke thënë: "Banesa jote është e fortë dhe foleja jote është vendosur në shkëmb; 22 23 megjithatë Keneu do të shkretohet; për deri sa Asiri do të të çojë në robëri' Pastaj shqiptoi orakullin e tij dhe tha: "Medet! Kush do të mbetet gjallë kur Zoti ta 24 ketë kryer këtë? Por anije do të vinë nga Kitimi, do të poshtërojnë Asurin dhe 25 Eberin; dhe ai do të shkatërrohet gjithashtu" . Pastaj Balaami u ngrit, u nis dhe u ar, keq sytë syçelë:
kthye në shtëpinë e tij; edhe Balaku iku në rrugën e tij. e Moabit
## Chapter 25
Ndërsa Izraeli ndodhej në Shitim, populli filloi të shthurret me bijat e Moabit. 2 Ato e ftuan popullin të kryejë flijime për perënditë e tyre dhe populli hëngri dhe
3 ra përmbys përpara perëndive të tyre. Kështu Izraeli u bashkua me Baal-Peorin, 4 dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër Izraelit. Pastaj Zoti i tha Moisiut: "Merr të gjithë krerët e popullit; vriti e vari para Zotit përjashta; në diell me qëllim që zemërimi 5 1 zjarrtë i Zotit të largohet nga Izraeli" . Kështu u foli Moisiu gjykatësve të Izraelit: "Secili nga ju të vrasë ata njerëz të tij që janë bashkuar me Baal-Peorin" Dhe ja, që një nga bijtë e Izraelit erdhi dhe u paraqiti vëllezërve të tij një grua madianite, para syve të Moisiut dhe tërë asamblesë së bijve të Izraelit, ndërsa këta po qanin në hyrjen e çadrës së mbledhjes. Duke këtë skenë, Finehasi, bir i Eleazarit; që 8 ishte bir i priftit Aaron; u në mes të asamblesë dhe mori në dorë një shtizë, ndoqi pastaj burrin e Izraelit në alkovën e tij dhe i shpoi që të dy, burrin e Izraelit dhe gruan; në pjesën e poshtme të barkut. Kështu u ndal fatkeqësia në mes të bijve 9 10 të Izraelit. Nga kjo fatkeqësi vdiqën njëzet e katër mijë veta. Atëherë Zoti i 11 foli Moisiut, duke i thënë: "Finehasi, bir i Eleazarit; që ishte bir i priftit Aaron; largoi zemërimin tim nga bijtë e Izraelit, sepse ai ishte i frymëzuar nga po ajo 12 xhelozia ime; kështu në xhelozinë time nuk 1 kam shfarosur bijtë e Izraelit. 13 Prandaj i thuaj: "Ja, unë po lidh një aleancë paqeje me të, që do të jetë për të dhe për pasardhësit pas tij besëlidhja e një priftërie të përjetshme; sepse është treguar 14 zellshëm për Perëndinë e tij dhe ka kryer shlyerjen e fajit për bijtë e Izraelit" . Burri Izraelit; që u vra bashkë me gruan madianite; quhej Zimri; bir i Salut, i pari 15 1 një shtëpie patriarkale të Simeonitëve. Dhe gruaja që u vra, Madianitja; quhej 16 Kozbi, bijë e Tsurit, që ishte pari një shtëpie patriarkale në Madian. Pastaj 17 18 Zoti i foli Moisiut duke i thënë: "Bjeruni Madianitëve dhe i sulmoni, sepse me dredhitë e tyre dhe ju kanë mashtruar në rastin e Peorit dhe në atë të Kozbit; bijë e një princi të Madianit; motër e tyre; që u vra ditën e fatkeqësisë parë ngrit qafë
ju kanë rënë më për çështjen e Peorit" .
## Chapter 26
Pas fatkeqësisë; ndodhi që Zoti u foli Moisiut dhe Eleazarit, birit të priftit 2 Aaron; duke u thënë: "Bëni regjistrimin e tërë popullsisë së bijve të Izraelit, nga<eos> |
<bos>mosha njëzet e një vjeç e lart; në bazë të shtëpive të etërve të tyre, të të gjithë atyre 3 që në Izrael mund të shkojnë në luftë" Kështu Moisiu dhe Eleazar u folën atyre në fushat e Moabit, pranë Jordanit; në bregun e kundërt të Jerikos;, duke u thënë: "Të bëhet regjistrimi njerëzve nga mosha njëzet e një vjeç e lart ashtu si 5 e ka urdhëruar Zoti Moisiun dhe bijtë e Izraelit, kur dolën nga vendi i Egjiptit" Rubeni ishte i parëlinduri i Izraelit. Bijtë e tij qenë: Hanoku; prej të cilit rrjedh familja 6 Hanokitëve; Palu; prej të cilit rrjedh familja e Paluitëve; Hetsroni, prej të cilit rrjedh familja e Hetsronitëve; Karmi; prej të cilit rrjedh familja e Karmitëve. Këto janë familjet e Rubenitëve; ata që u regjistruan në radhët e tyre qenë dyzet e tre mijë 8 shtatëqind e tridhjetë veta. I biri i Palus ishte Eliabi. Djemtë e Eliabit qenë Nemueli, Dathani dhe Abirami. Këta janë po ai Datham dhe ai Abiram, anëtarë të këshillit; që ngritën krye kundër Moisiut dhe Aaronit së bashku me njerëzit e Koreut; 10 kur ngritën krye kundër Zotit; dhe toka hapi gojën e saj dhe i gëlltiti bashkë me Koreun; kur këta njerëz vdiqën dhe zjarri përpiu dyqind e pesëdhjetë njerëz në shenjë 11 12 qortimi. Por bijtë e Koreut nuk vdiqën. Bijtë e Simeonit simbas familjeve të tyre nga Nemueli, familja e Nemuelitëve; nga Jamini, familja e Jaminitëve; 13 nga Jakini, familja e Jakinitëve; nga Zerahu, familja e Zerahitëve; nga Sauli, 14 familja e Saulitëve. Këto janë familjet e Simeonitëve: njëzet e dy mijë e dyqind 15 veta. Bijtë e e 16 Tsefonitëve; nga Hagi, familja e Hagitëve; nga Shuni, familja e Shunitëve; nga 17 Ozni, familja e Oznitëve; nga Eri, familja e Eritëve; nga Arodi, familja 18 Aroditëve; nga Areli, familja e Arelitëve. Këto janë familjet e bijve të Gadit; në 19 bazë të regjistrimit: dyzet mijë e pesëqind veta. Bijtë e Judës ishin: Eri dhe Onani; 20 por Eri dhe Onani vdiqën në vendin e Kanaanit. Bijtë e Judës simbas familjeve të tyre nga Shelahu; familja e Shelanitëve; nga Peretsi, familja e Peretsitëve; 21 nga Zerahu; familja e Zerahitëve. Bijtë e Peretsit qenë: nga Hetsroni, familja e 22 Hetsronitëve; nga Hamuli, familja e Hamulitëve. Këto janë familjet e Judës në 23 bazë të regjistrimit: shtatëdhjetë e gjashtë mijë e pesëqind veta. Bijtë e Isakarit simbas familjeve të tyre ishin: nga Tola, familja e Tolaitëve; nga Puvahu, familja e prifti qenë: qenë:
24
Puvitëve; nga Jashubi, familja e Jashubitëve; nga Shimroni, familja 25 Shimronitëve. Këto janë familjet e Isakarit në bazë të regjistrimit: gjithsej 26 gjashtëdhjetë e katër mijë e treqind. Bijtë e Zabulonit simbas familjeve të tyre nga Seredi, familja e Sarditëve; nga Eloni, familja e Elonitëve; nga Jahleeli; 27 familja e Jahleelitëve. Këto janë familjet e Zabulonitëve në bazë të regjistrimit: 28 gjithsej gjashtëdhjetë mijë e pesëqind. Bijtë e Jozefit simbas familjeve të tyre 29 Manasi dhe Efraimi. Bijtë e Manasit qenë: nga Makiri, familja e Makiritëve. 30 Makirit i lindi Galaadi; nga Galaadi rrodhi familja e Galaaditëve. Këta janë bijtë 31 32 nga Asrieli, familja e Asrielitëve; nga Shekemi, familja e Shekemitëve; nga Shemida, familja e Shemidaitëve; nga Heferi, familja e Heferitëve. Por Tselofehadi, bir i Heferit, nuk meshkuj, por vetëm vajza; dhe emrat e vajzave 34 të Tselihadit qenë: Mahlah, Noah, Hoglah, Milkah dhe Thirtsah. Këto janë 35 familjet e Manasit; ata që u regjistruan pesëdhjetë e dy mijë e shtatëqind. Këto janë bijtë e Efraimit simbas familjeve të tyre; nga Shuthelahu, familja e Shuthelahitëve; nga Bekeri, familja e Bekeritëve; nga Tahani, familja e Tahanitëve. 36 37 Këto janë bijtë e Shuthelahut: nga Efrani, familja e Efranitëve. Këto janë familjet e bijve të Efraimit në bazë të regjistrimit: gjithsej tridhjetë e dy mijë e 38 pesëqind. Këta janë bijtë e Jozefit simbas familjeve të tyre. Bijtë e Beniaminit simbas familjeve të tyre qenë: nga Bela; familja e Belaitëve; nga Ashbeli, familja e 39 Ashbelitëve; nga Ahirami, familja e Ahiramitëve; e 40 Shufamitëve; nga Hufami, familja e Hufamitëve. Bijtë e Belas Ardi dhe Naamani; nga Ardi rrjedh familja e Arditëve; nga Naamani, familja e Naamitëve. 41 Këta janë bijtë e Beniaminit simbas familjeve të tyre. Ata që u regjistruan ishin 42 dyzet e mijë e gjashtëqind. Këta janë bijtë e Danit simbas familjeve të tyre: nga Shuhami, familja e Shuhamitëve. Këta janë bijtë e Danit simbas familjeve të 43 tyre. Shuma e familjeve të Shuhamitëve në bazë të regjistrimit ishte gjashtëdhjetë 44 e katër mijë e katërqind. Bijtë e Asherit simbas familjeve të tyre qenë: nga Jimna; familja e Jimnitëve; nga Jishvi, familja e Jishvitëve; nga Beriahu; familja e qenë: qenë: pati qenë qenë: pesë
45 Beriahitëve. Nga bijtë e Beriahut: nga Heberi, familja e Heberitëve; nga Malkieli, 46 47 familja e Malkialitëve. Bija e Asherit quhej Serah. Këto janë familjet e bijve 48 të Asherit në bazë të regjistrimit: pesëdhjetë e tre mijë e katërqind. Bijtë e Neftalit simbas familjeve të tyre qenë: nga Jahtseeli, familja e Jahtseelitëve; nga Guni, familja 49 Gunitëve; nga Jetseri, familja e Jetseritëve; nga Shilemi, familja e Shilemitëve. 50 Këto janë familjet e Neftalit simbas familjeve të tyre. Ata që u regjistruan 51 dyzet e mijë e katërqind. Ata që u regjistruan nga bijtë e Izraelit qenë: 52 gjashtëqind e një mijë e shtatëqind e tridhjetë veta. Atëherë Zoti i foli Moisiut; 53 duke i thënë: "Vendi do të ndahet midis tyre si trashëgimi, simbas numrit të 54 personave. Atyre që janë më të shumtë do t'u japësh në trashëgimi një pjesë më të madhe; atyre që janë në numër më të vogël do t'u japësh një pjesë më të vogël; 55 secili do të marrë pjesën e tij në bazë të regjistrimit. Por ndarja e vendit do të bëhet me short; ata do të marrin trashëgiminë e tyre në bazë të emrave të fiseve 56 atërore. Ndarja e trashëgimisë do të bëhet me short midis të gjitha fiseve të 57 mëdha ose të Dhe këta ata që u regjistruan nga Levitët, simbas familjeve të tyre: nga Gershoni, familja e Gershonitëve; nga Kohathi, familja e 58 Kohathitëve; nga Merari, familja e Meraritëve. Këto janë familjet e Levit: familja e Libnitëve; familja e Hebronitëve, familja e Mahlitëve, familja e Mushitëve, familja 59 Korahitëve. Dhe Kohathit i lindi Amrami. Gruaja e Amramit quhej Jokebed; ishte bijë e Levit dhe i kishte lindur Levit në Egjipt; në Amram ajo lindi Aaronin; 60 Moisiun dhe Miriamin, motrën e tyre. Aaronit lindën Nadabi dhe Abihuri, 61 Eleazari dhe Ithamari. Por Nadabi dhe Abihu vdiqën kur i paraqitën Zotit një 62 zjarr të palejueshëm. Ata që u regjistruan në radhët e tyre qenë njëzet e tre mijë veta; të gjithë ishin meshkuj me moshë një muajsh e lart. Ata nuk u regjistruan bashkë me bijtë e tjerë të Izraelit, sepse atyre nuk iu dha asnjë trashëgimi midis bijve 63 të Izraelit. Këta janë ata që u regjistruan nga Moisiu dhe nga Eleazar, që regjistruan bijtë e Izraelit në fushat e Moabit, pranë Jordanit; në bregun përballë 64 Jerikos. Midis tyre nuk kishte nga ata që u regjistruan nga Moisiu dhe nga 65 Aaron; kur ata regjistruan bijtë e Izaelit në shkretëtirën e Sinait, sepse Zoti qenë pesë vogla. qenë prifti asnjë prifti<eos> |
<bos>pat thënë për ata: "Ata do të vdesin, do të vdesin në shkretëtirë"\_ Dhe prej tyre nuk mbeti as edhe një, me përjashtim të Kalebit, birit të Jenufehut; dhe të Jozueut; birit të Nunit.
## Chapter 27
Pastaj u afruan bijat e Tselofehadit; birit të Heferit, bir i Galaadit, bir i Makirit, bir i Manasit, i familjeve të Manasit; birit të Jozefit; dhe këto janë emrat e bijave: 2 Mahlah, Noah, Hoglah, Milkah dhe Thirtsah; dhe ato u paraqitën para Moisiut; para priftit Eleazar; prijësve dhe tërë asamblesë në hyrje të çadrës së mbledhjes dhe 3 thanë: "Ati vdiq në shkretëtirë, por nuk bënte pjesë në grupin e atyre që u mblodhën kundër Zotit, në grupin e Koreut; por vdiq për shkak të mëkatit të tij pa 4 bij. Pse duhet të humbasë emri i atit tonë në mes të familjes së tij nga që 5 nuk bij? Na jep, pra, një pronë në mes të vëllezërve të atit tonë" . Atëherë Moisiu e shtroi rastin e tyre para Zotit. Dhe Zoti i foli Moisiut duke i thënë: "Bijat e Tselofehadit kanë hak. do t'u japësh atyre si trashëgimi një pronë midis vëllezërve të atit të tyre dhe do tu kalosh atyre trashëgiminë e atit të tyre. Do tu flasësh gjithashtu bijve të Izraelit dhe do t'u thuash: "Kur një njeri vdes pa lënë 9 ndonjë bir, trashëgiminë e tij do t'ia kaloni bijës së tij. Në se nuk ka asnjë 10 bijë, trashëgiminë e tij do t'ua jepni vëllezërve të tij. 11 trashëgiminë e tij do t'ua jepni vëllezërve të atit të tij. Dhe në rast se ai nuk ka asnjë vëlla; trashëgiminë e tij do t'ia jepni fisit më të afërt të familjes së tij; dhe ai do ta zotërojë" . Kjo do të jetë për bijtë e Izraelit një formë e së drejtës; ashtu si e ka 12 urdhëruar Zoti Moisiun. Pastaj Zoti i tha Moisiut: "Ngjitu mbi malin e Abarimit 13 dhe sodit vendin që unë po ju jap bijve të Izraelit. Mbasi ta kesh parë, edhe ti 14 do të bashkohesh me popullin tënd, ashtu siç u bashkua Aaroni, vëllai yt; sepse ngritët krye kundër urdhrit tim në shkretëtirën e Tsinit kur asambleja kundërshtoi, dhe nuk më shenjtëruat në ujërat para syve të tyre" . (Këto janë ujërat e Meribës në 15 16 Kadesh, në shkretëtirën e Sinit) . Pastaj Moisiu i foli Zotit, duke i thënë: "Zoti, 17 Perëndia i frymëve të çdo mishi, le të caktojë mbi këtë asamble një njeri që të ynë patur pati Po, qoftë
hyjë dhe të dalë para tyre, dhe ti bëjë të hyjnë e të dalin, në mënyrë që asambleja e
18 Atëherë Zoti i tha Moisiut: "Merr Jozueun, 19 djalin e Nunit, njeriun brenda të cilit është Fryma; dhe vërë dorën tënde mbi të; pastaj do ta paraqitësh para Eleazar dhe para tërë asamblesë dhe do ti japësh 20 disa urdhra në të tyre, dhe do ta bësh pjesëmarrës të autoritetit tënd me 21 qëllim që tërë asambleja e bijve të Izraelit ti bindet. Ai do të paraqitet përpara priftit Eleazar; i cili do të kërkojë për të mendimin e shprehur nga Urimi përpara Zotit; me urdhër të tij do të hyjnë dhe do të dalin; ai dhe tërë bijtë e Izraelit, tërë 22 asambleja" Moisiu; pra, bëri ashtu si e kishte urdhëruar Zoti; mori Jozueun dhe 23 paraqiti përpara Eleazar dhe tërë asamblesë; pastaj vuri duart e tij mbi të dhe i dha urdhra ashtu si kishte urdhëruar Zoti me anë të Moisiut. priftit prani priftit
## Chapter 28
2 Zoti i foli akoma Moisiut, duke i thënë: "Jepu këtë urdhër bijve të Izraelit dhe u thuaj atyre: Do të kujdeseni të më paraqisni në kohën e caktuar ofertën time, me ushqimin e flijimeve të mia të përgatitura me zjarr, me erë të këndshme për mua. 3 Dhe do tu thuash atyre: është flijimi i bërë me zjarr, që do t'i ofroni Zotit: dy 4 qengja motakë pa të meta, si olokaust i përjetshëm. Një qengj do ta ofrosh në 5 mëngjes, ndërsa qengjin tjetër në të ngrysur; dhe, si blatim ushqimit; një të dhjetë efe majë mielli të përzier me një çerek hini vaji të papërzier. Éshtë një olokaust 1 përjetshëm, i vendosur në malin Sinai, një flijim bërë me zjarr dhe me erë të këndshme për Zotin. Libacioni i tij do të jetë një çerek hini për çdo qengj; do t'ia 8 derdhësh libacionin e pijeve dehëse Zotit në vendin e shenjtë. Qengjin tjetër do ta ofrosh në të ngrysur; do ta ofrosh si blatimin e ushqimit të mëngjesit dhe libacionin; 9 është një flijim bërë me zjarr, me erë të këndshme për Zotin. Ditën e shtunë do të ofroni dy qengja motakë, pa të meta dhe, si blatim i ushqimit; dy të dhjeta majë 10 mielli të përziera me vaj bashkë me libacionin. Éshtë olokausti i së shtunës; për 11 çdo të shtunë, përveç olokaustit të përjetshëm dhe libacionit. Në fillim të muajve tuaj do t'i ofroni si olokaust Zotit dy dema të vegjël, një dash, shtatë qengja motakë Ky
12 pa të meta dhe tre të dhjeta majë mielli të përzier me vaj, si blatim i ushqimit ushqimit 13 për dashin; dhe një të dhjetë majë mielli të përzier me vaj si blatim i ushqimit për çdo qengj. Éshtë një olokaust me erë të këndshme; një flijim i bërë me zjarr për 14 Zotin. Libacionet do të jenë gjysmë hin vere për dem të vogël, një e treta e hinit për çdo dash dhe një e katërta e hinit për qengj . Ky është olokausti i çdo 15 muaji, për të gjithë muajt e vitit. Dhe do t'i ofrohet Zotit një kec si flijim për 16 mëkatin; përveç olokaustit të përjetshëm dhe libacionit. Ditën e katërmbëdhjetë 17 të muajit të parë do të jetë Pashka për nder të Zotit. Dhe ditën e pesëmbëdhjetë 18 të atij muaji do të jetë festë. Shtatë ditë me radhë do të hahet bukë e ndorme Ditën e parë do të mbahet një mbledhje e shenjtë; nuk do të bëni asnjë punë të rëndë; 19 por do t'i ofroni si flijim të bërë me zjarr një olokaust Zotit: dy dema të vegjël, 20 një dash dhe shtatë qengja motakë, të cilët nuk duhet të kenë të meta, së bashku me blatimin e ushqimit me majë mielli të përzier me vaj; do të ofroni tre të dhjeta 21 për çdo dem të vogël dhe dy të dhjeta për një dash; Do të ofroni një të dhjetë 22 për secilin nga shtatë qengjat, dhe do të ofroni një cjap si flijim për mëkatin; për 23 të bërë shlyerjen për ju. Do të ofroni këto flijime përveç olokaustit të mëngjesit, 24 që është një olokaust i përjetshëm. Kështu do të ofroni çdo ditë, për shtatë ditë me radhë, ushqimin e flijimit të përgatitur me zjarr, me një erë të këndshme për 25 Zotin: Do të ofrohet; përveç olokaustit të përjetshëm; bashkë me blatimin e tij. 26 Ditën e marrjes së prodhimit të parë, kur do t'i paraqisni Zotit një blatim të ri ushqimor, në festën tuaj të javëve; do bëni një mbledhje të shenjtë; nuk do të kryeni 27 asnjë të rëndë. Atëherë do të ofroni si olokaust me erë të këndshme për 28 Zotin dy dema të vegjël, një dash dhe shtatë qengja motakë, me blatimin e tyre ushqimor të përbërë nga majë mielli të përzier me vaj; tre të dhjeta për çdo dem të 29 dy të dhjeta për dashin; dhe një të dhjetë për secilin nga shtatë qengjat; 30 31 do të ofroni edhe një kec për të kryer shlyerjen për ju. Do të ofroni këto flijime, veç olokaustit të përjetshëm me blatimin e tyre të ushqimit dhe libacionet e çdo çdo punë vogël, tyre. Duhet të jenë kafshë pa të meta.<eos> |
<bos>## Chapter 29
Në muajin e shtatë , ditën e të muajit do të keni një mbledhje të shenjtë; 2 nuk do të bëni asnjë punë të rëndë; do të jetë për ju dita e rënies së borive. Do të ofroni si olokaust, me erë të këndshme për Zotin; një dem të vogël, një dash dhe 3 shtatë qengja motakë pa të meta, bashkë me blatimin e tyre ushqimor prej majë 4 mielli të përzier me vaj; tri të dhjeta për demin e vogël, dy të dhjeta për dashin; 5 dhe një të dhjetë për secilin nga shtatë qengjat; dhe një kec, si flijim për mëkatin; për të bërë shlyerjen për ju; përveç olokaustit mujor me blatimin e tij ushqimor, olokaustit të përjetshëm me blatimin e tij ushqimor; simbas normave të caktuara. Do të jetë një flijim i bërë me zjarr, me erë të këndshme për Zotin. Ditën e dhjetë të këtij muaji të shtatë do të keni një mbledhje të shenjtë dhe do të përulni shpirtërat 8 tuaja; nuk do të bëni asnjë punë, dhe do të ofroni si olokaust me erë të këndshme për Zotin një dem të një dash dhe shtatë qengja motakë; që duhet të jenë pa 9 të meta; me blatimin e tyre ushqimor prej majë mielli të përzier me vaj: tre të 10 dhjeta për demin e vogël, dy të dhjeta për dashin; një të dhjetë për secilin nga 11 të shtatë qengjat; dhe një kec si flijim për mëkatin; përveç flijimit për shlyerjen 12 e fajit, olokaustit të përjetshëm me blatimin e tij dhe libacionet e tyre: Ditën e pesëmbëdhjetë të muajit të shtatë do të keni një mbledhje të shenjtë; nuk do të bëni 13 asnjë punë të rëndë dhe do të kremtoni një festë për Zotin shtatë ditë me radhë. Do të ofroni si olokaust, me erë të këndshme për Zotin, një dem të një dash 14 dhe shtatë qengja motakë, që nuk duhet të kenë të meta; me blatimin e tyre ushqimor prej maje mielli të përzier me vaj: tre të dhjeta për secilin nga trembëdhjetë 15 demat e vegjël, dy të dhjeta për secilin nga dy deshtë, një të dhjetë për secilin 16 nga katërmbëdhjetë qengjat; dhe një kec si flijim për mëkatin, përveç olokaustit 17 të përjetshëm, blatimit të tij dhe libacionit. Ditën e dytë do të ofroni dymbëdhjetë 18 dema të vegjël, dy desh dhe katërmbëdhjetë qengja motakë pa të meta; me blatimin e tyre ushqimor dhe libacionet e tyre për demat e vegjël, për deshtë dhe 19 për qengjat në bazë të numrit të tyre, simbas normave të caktuara, dhe një kec parë vogël, vogël,
si flijim për mëkatin; përveç olokaustit të përjetshëm, blatimit të tij ushqimor dhe 20 libacioneve të tyre. Ditën e tretë do të ofroni njëmbëdhjetë dema të vegjël, dy 21 desh dhe katërmbëdhjetë qengja motakë, pa të meta; bashkë me blatimet e tyre ushqimore dhe libacionet për demat e vegjël, për deshtë dhe për qengjat; në bazë të 22 numrit të tyre, simbas normave të caktuara, dhe një cjap si flijim për mëkatin; 23 përveç olokausti të përjetshëm, blatimit të tij të ushqimit dhe libacionit të tij. Ditën e katërt do të ofroni dhjetë dema të vegjël, dy desh dhe katërmbëdhjetë qengja 24 motakë, pa të meta, bashkë me blatimin e tyre të ushqimit dhe të libacioneve për demat e vegjël, për deshtë dhe për qengjat, në bazë të numrit të tyre simbas 25 normave të caktuara, dhe një kec, si flijim për mëkatin; përveç olokaustit të 26 përjetshëm; blatimit të tij ushqimor dhe libacionit të tij . Ditën e pestë do të ofroni 27 nëntë dema të vegjël, dy desh dhe katërmbëdhjetë qengja motakë, pa të meta, me blatimin e tyre ushqimor dhe libacionet e tyre për demat e vegjël, për deshtë dhe 28 për qengjat, në bazë të numrit të tyre, simbas normave të caktuara; dhe një cjap, si flijim për mëkatin; përveç olokaustit të përjetshëm; blatimit të ushqimit dhe të 29 libacionit të tij. Ditën e gjashtë do të ofroni tetë dema të vegjël, dy desh dhe 30 katërmbëdhjetë qengja pa të meta, me blatimet e tyre të ushqimit dhe me libacionet e tyre për demat e vegjël, për deshtë dhe për qengjat; në bazë të numrit 31 të tyre, simbas normave të caktuara, dhe një cjap, si flijim për mëkatin; përveç 32 olokaustit të përjetshëm; blatimit të tij ushqimor dhe libacionit të tij. Ditën e shtatë do të ofroni shtatë dema të vegjël, dy desh dhe katërmbëdhjetë qengja motakë, 33 pa të meta, bashkë me blatimin e ushqimit dhe të libacioneve të tyre për demat vegjël, për deshtë dhe për qengjat; në bazë të numrit të tyre; simbas normave të 34 caktuara, dhe një cjap, si flijim për mëkatin, përveç olokaustit të përjetshëm; 35 blatimit të tij të ushqimit dhe libacionit të tij. Ditën e tetë do të keni një asamble 36 solemne; nuk do të kryeni atë ditë asnjë të rëndë, dhe do të ofroni si olokaust; si flijim të përjetshëm të bërë me zjarr me erë të këndshme për Zotin; një 37 dem të një dash dhe shtatë qengja motakë, pa të meta, me blatimin e tyre të ushqimit dhe me libacionet e tyre për demin e vogël, për dashin dhe për qengjat, 38 në bazë të numrit të tyre, simbas normave të caktuara, dhe një cjap, si flijim për punë vogël,
mëkatin; përveç olokaustit të përjetshëm, blatimit ushqimor të tij dhe libacionit të 39 tij. Këto janë flijimet që do ti ofroni Zotit në festat tuaja të caktuara (përveç ofertave për kushtet tuaja dhe ofertave tuaja vullnetare), si olokaustet dhe blatimet 40 tuaja dhe si libacione dhe flijime tuaja të falënderimit"\_ Dhe Moisiu u referoi bijve të Izraelit të gjitha ato që Zoti kishte urdhëruar .
## Chapter 30<eos> |
<bos>Pastaj Moisiu u foli prijësve të fiseve të bijve të Izraelit, duke u thënë: "Kjo 2 është ajo që Zoti ka urdhëruar: "Kur dikush lidh një kusht me Zotin ose lidh një detyrim duke u betuar; nuk do ta shkelë fjalën e tij, por do të bëjë gjithçka ka dalë 3 nga goja e tij. Kur një femër lidh një kusht me Zotin dhe lidh një detyrim ndërsa është ende në shtëpinë e të atit, gjatë rinisë së saj, në qoftë se i ati, duke mësuar kushtin e saj dhe detyrimin me të cilën është lidhur, nuk thotë asgjë lidhur me këtë, tërë kushtet e saj do të jenë të vlefshme dhe do të mbeten të vlefshme tërë detyrimet 5 me të cilat është lidhur. Por në qoftë se i ati, ditën që e mëson, kundërvihet asaj; të gjitha kushtet e saj dhe të gjitha detyrimet me të cilat është lidhur; nuk do të jenë të vlefshme; dhe Zoti do ta falë, sepse i ati iu kundërvu. Por në se ajo martohet ndërsa është e lidhur me kushte ose ka një detyrim të lidhur në mënyrë të 7 paarsyeshme me buzët e saja, dhe në qoftë se bashkëshorti saj e di dhe ditën që merr vesh nuk thotë asgjë lidhur me të, kushtet e saj do të mbeten të vlefshme 8 njëlloj si detyrimet me të cilat ajo është lidhur. Por në se bashkëshorti i saj, ditën që e mëson, kundërvihet, ai do të anulojë kushtin që ajo ka lidhur dhe detyrimin që ka marrë në mënyrë të paarsyeshme me buzët e saj; dhe Zoti do ta falë. Por kushti i një gruaje të ve ose e një gruaje të ndarë, cilido detyrimi me të 10 cilin është lidhur, do të mbetet i vlefshëm Në se ajo lidh një kusht në 11 shtëpinë e bashkëshortit të saj, ose merr përsipër një detyrim me betim; dhe i shoqi e ka marrë vesh, në se i shoqi nuk thotë asgjë lidhur me këtë dhe nuk i kundërvihet, të gjitha kushtet e saj do të mbeten të vlefshme ashtu si edhe detyrimet 12 që ka marrë përsipër. shoqi i anulon ditën që i ka marrë vesh qoftë qoftë qoftë qoftë qoftë
Por në se 1 është lidhur; këto do të jenë të vlefshme; bashkëshorti i saj ika anuluar dhe Zoti qoftë nuk
13 do ta falë. Bashkëshorti mund të konfirmojë dhe të anulojë çfarëdo kushti dhe 14 çfarëdo betimi që lidh gruan e tij, që synon ta mundojë personin e saj. Por në se bashkëshorti, çdo ditë që kalon; nuk thotë asgjë lidhur me këtë, ai konfirmon në këtë mënyrë tërë kushtet dhe detyrimet me të cilat ajo është lidhur; konfirmon 15 sepse nuk ka thënë asgjë lidhur me to ditën që i ka marrë vesh. Por në se i anulon mbasi i ka marrë vesh, do të mbajë peshën e mëkatit të bashkëshortes së 16 tij"". Këto janë statutet që Zoti ka dhënë me porosi Moisiut lidhur me marrëdhëniet, midis bashkëshortit dhe bashkëshortes; midis atit dhe bijës, kur ajo është akoma vajzë në shtëpinë e atit të saj. qoftë qoftë
## Chapter 31
Pastaj Zoti foli akoma Moisiut; duke i thënë: "Merrua hakun bijve të Izraelit 2 3 kundër Madianitëve; pas kësaj do të bashkohesh me popullin tënd" Atëherë Moisiu i foli popullit; duke thënë; "Disa njerëz ndër ju të armatosen për luftë dhe të 4 marshojnë kundër Madianit për të kryer hakmarrjen e Zotit mbi Madianin: Do të 5 dërgoni në luftë një mijë burra nga çdo nga të gjitha fiset e Izraelit" . Kështu u rekrutuan ndër divizionet e Izraelit një mijë burra nga çdo fis, domethënë dymbëdhjetë mijë burra, të armatosur për luftë. Pastaj Moisiu nisi për luftë, njëmijë njerëz nga çdo fis, së bashku me Finehasin; birin e Eleazar;, që kishte në dorë veglat e shenjta dhe boritë e alarmit. Dhe luftuan kundër Madianit, ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun, dhe vranë tërë meshkujt. Bashkë me viktimat që ata bënë, ata vranë edhe mbretërit e Madianit: Evin; Rekemin, Tsurin; Hurin dhe Reban, e 9 Beorit. Bijtë e Izraelit zunë robinja edhe të gjitha e Madianit dhe fëmijët e 10 tyre, rrëmbyen tërë bagëtinë e tyre; tërë kopetë e tyre dhe tërë pasuritë e tyre; pastaj u vunë zjarrin të gjitha qyteteve ku ata banonin dhe të gjitha kalave të tyre, 11 12 dhe morën gjithë plaçkën e luftës dhe tërë prenë, njerëz dhe kafshë: pastaj i çuan të burgosurit; prenë dhe plaçkën e luftës Moisiut; priftit Eleazar dhe asamblesë së bijve të Izraelit; që ishin vendosur në fushat e Moabit; pranë Jordanit; në bregun 13 përballë Jerikos. Moisiu, Eleazar dhe të gjithë prijësit e asamblesë dolën fis, priftit pesë gratë prifti
14
për t'i takuar jashtë kampit. Por Moisiu u zemërua me komandantët e ushtrisë, me krerët e mijësheve dhe të qindësheve, që po ktheheshin nga kjo fushatë lufte. 15 16 Moisiu u tha atyre: "Keni lënë gjallë të gjitha Të nxitura nga Balaami, ato 1 shtynë bijtë e Izraelit të mëkatojnë kundër Zotit, në ngjarjen e Peorit; kur 17 shpërtheu fatkeqësia në asamblenë e Zotit. Prandaj vrisni çdo mashkull nga 18 fëmijët dhe vrisni çdo grua që ka marrëdhënie seksuale me një burrë, por ruajini të gjalla për vete të gjitha vajzat që nuk kanë pasur marrëdhënie seksuale me burra. 19 Ju do të qëndroni jashtë kampit shtatë ditë; kushdo që ka vrarë dikë dhe kushdo që ka një person të vrarë, do të pastrohet ditën e tretë dhe ditën e shtatë; ky 20 rregull vlen si për ju ashtu dhe për robërit tuaj. Do të pastroni gjithashtu çdo rrobë, çdo send prej lëkure, çdo të bërë me leshin e dhisë dhe çdo vegël prej 21 druri" Pastaj Eleazar u tha ushtarëve që kishin shkuar në luftë: "Kjo është 22 rregulla e ligjit që Zoti ka përcaktuar Moisiut: vetëm arin; argjendin; bronzin, 23 hekurin; kallajin dhe plumbin; çdo gjë që i reziston zjarrit, do ta kaloni nëpër zjarr dhe do të bëhet i pastër; por do të pastrohen edhe me ujin e pastrimit kundër papastërtisë; ndërsa tërë gjërat që nuk mund t'i rezistojnë zjarrit; do ti trajtoni me 24 ujë. Dhe ditën e shtatë do të lani rrobat tuaja dhe do të jeni të pastër; pas kësaj 25 26 mund të hyni në kamp' Zoti i foli akoma Moisiut, duke i thënë: "Ti, me gjithë Eleazar dhe me kryefamiljarët e asamblesë, llogarite tërë plaçkën e 27 zënë, njerëzit dhe bagëtinë; dhe ndaje plaçkën midis atyre që kanë marrë pjesë 28 në luftë dhe që kanë vajtur të luftojnë dhe gjithë asamblesë. Do të marrësh nga luftëtarët që kanë vajtur të luftojnë një haraç për Zotin; domethënë një të pesëqindtën 29 personave, të bagëtive të imta dhe të trasha dhe të gomarëve. Do të marrësh 30 nga gjysma e tyre dhe do tia japësh priftit Eleazar si një ofertë për Zotin. Dhe nga gjysma që u takon bijve të Izraelit do të marrësh një të pesëdhjetën e personave të bagëtisë së imët dhe të trashë dhe nga gomarët do t'u japësh Levitëve; që kanë 31 përgjegjësinë e tabernakullit të Zotit" . Dhe Moisiu e Eleazar vepruan ashtu 32 si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun. Dhe plaçka që mbetej nga plaçkitja e kryer 33 nga luftëtarët përbëhej nga gjashtëqind e shtatëdhjetë e mijë dele, 34 35 shtatëdhjetë e dy mijë lopë, gjashtëdhjetë e një mijë gomarë, dhe tridhjetë e gratë? prekur punë prifti priftin prifti pesë<eos> |
<bos>dy mijë persona gjithsej, domethënë gra që nuk kishin pasur marrëdhënie seksuale 36 me burra. Gjysma; domethënë pjesa për ata që kishin shkuar në luftë, ishte treqind 37 tridhjetë e shtatë mijë e pesëqind dele; nga të cilat gjashtëqind e shtatëdhjetë 38 'pesë për haraçin e Zotit; tridhjetë e gjashtë mijë lopë, nga të cilat shtatëdhjetë 39 dy për haraçin e Zotit; tridhjetë mijë e pesëqind gomarë, nga të cilët 40 gjashtëdhjetë e një për haraçin e Zotit; dhe gjashtëmbëdhjetë mijë persona, nga 41 të cilët tridhjetë e dy për haraçin e Zotit. Kështu Moisiu dha haraçin; që ishte 42 oferta e ngritur e Zotit, priftit Eleazar; ashtu si e kishte urdhëruar Zoti. Gjysma që u përkiste bijve të Izraelit; që Moisiu kishte ndarë nga pjesa që u takonte njerëzve 43 që kishin shkuar në luftë, gjysma që i përkiste asamblesë; ishte treqind e tridhjetë 44 45 shtatë mijë e pesëqind dele; tridhjetë e gjashtë mijë lopë, tridhjetë mijë e 46 47 pesëqind gomarë, dhe gjashtëmbëdhjetë mijë persona. Nga gjysma që u përkiste bijve të Izraelit, Moisiu mori një të pesëdhjetën e njerëzve dhe të kafshëve, dhe ua dha Levitëve të cilët kanë përgjegjësinë e tabernakullit të Zotit;, ashtu si e 48 kishte urdhëruar Zoti Moisiun. Komandantët e mijësheve të ushtrisë, krerët e 49 mijësheve dhe të qindësheve, iu afruan Moisiut; dhe ata 1 thanë Moisiut: "Shërbëtorët e tu kanë bërë llogarinë e luftëtarëve që ishin nën urdhrat tona, dhe 50 nuk mungonte asnjëri prej tyre. Prandaj ne po sjellim, si ofertë për Zotin, sendet arit që secili ka gjetur: zinxhirë, byzylykë, unaza, vathë dhe gjerdanë për të bërë 51 shlyerjen për ne përpara Zotit. Kështu Moisiu dhe Eleazar morën nga duart 52 tyre tërë objektet e punuara. Tërë ari i ofertës që ata i paraqitën Zotit nga ana krerëve të mijësheve dhe nga ana e krerëve të qindëshëve; peshonte 53 gjashtëmbëdhjetë mijë e shtatëqind e pesëdhjetë sikla. (Njerëzit e ushtrisë mbajtën 54 për vete plaçkën që kishin siguruar) . Moisiu dhe Eleazar morën pastaj arin nga krerët e mijëshëve dhe të qindësheve dhe e çuan në çadrën e mbledhjes, si kujtim 1 bijve të Izraelit përpara Zotit. prifti prifti
Bijtë e Rubenit dhe bijtë e Gadit kishin një sasi jashtëzakonisht të madhe bagëtish; dhe kur që vendi Jazerit dhe vendi i Galaadit ishin një tokë e 2 përshtatshme për të rritur bagëti, bijtë e Gadit dhe bijtë e Rubenit erdhën për të 3 folur me Moisiun; me priftin Eleazar dhe me prijësit e asamblesë, dhe thanë: 'Atarothi, Diboni, Jaazeri, Nimrahu, Heshboni, Elealehu, Sebami, Nebo dhe Beoni, vendi që Zoti ka goditur para asamblesë së Izraelit; është një vend i përshtatshëm 5 për të rritur bagëti, dhe shërbëtorët e tu kanë bagëti" . Ata thanë akoma: "Në rast se kemi gjetur hirin tënd, jepua këtë vend shërbëtorëve të tu në pronësi dhe mos na bëj të kalojmë Jordanin" Por Moisiu iu përgjegj bijve të Gadit dhe bijve të Rubenit: A duhet të shkojnë në luftë vëllezërit tuaj, ndërsa ju po rrini këtu? Pse duhet të 8 demoralizoni zemrat e bijve të Izraelit që të hyjnë në vendin që u ka dhënë Zoti? Kështu vepruan etërit tuaj kur i nisa nga Kadesh-Barneu për ta vëzhguar vendin: U ngjitën deri në luginën e Eshkolit; dhe;, pasi e vendin, i demoralizuan zemrat 10 bijve të Izraelit, dhe kështu këta nuk hynë në vendin që Zoti u kishte dhënë. 11 Kështu zemërimi i Zotit u ndez atë ditë dhe ai u betua, duke thënë: "Me siguri nga njerëzit, që kanë ardhur nga vendi i Egjiptit në moshën njëzet e një vjeç lart nuk do ta shohë kurrë vendin që jam betuar t'ujap Abrahamit; Isaut dhe Jakobit; 12 sepse ata nuk më kanë ndjekur plotësisht; me përjashtim të Kalebit, birit të Jenufeut, i quajtur Kenizeu; dhe të Jozueut, birit të Nunit;, sepse këta e kanë ndjekur 13 plotësisht Zotin" . Kështu zemërimi i Zotit u ndez kundër Izraelit; dhe ai bëri të enden dyzet vjet në shkretëtirë, deri sa mbaroi gjithë brezi që kishte bërë të këqia 14 para Zotit. Dhe ja, ju po zini vendin e etërve tuaj, një farë mëkatarësh; për të 15 rritur edhe më zemërimin e zjarrtë të Zotit kundër Izraelit. Sepse, po të refuzoni të shkoni pas tij, ai do të vazhdojë ta lërë Izraelin në shkretëtirë, dhe ju do të shkaktoni 16 humbjen e tërë këtij populli" . Atëherë ata iu afruan Moisiut dhe i thanë: "Ne do 17 të ndërtojmë këtu vathë për bagëtinë tonë dhe qytete për të vegjlit tanë; por ne jemi të marshojmë me armë në krye të bijve të Izraelit, deri sa t'i çojmë në vendin e tyre; ndërkaq të vegjlit tanë do të banojnë në qytetet e fortifikuara për shkak 18 të banorëve të vendit. Nuk do të kthehemi në shtëpitë tona derisa secili nga bijtë 19 e panë panë asnjë gati
Izraelit të ketë shtënë në dorë trashëgiminë e tij, sepse nuk do të pranojë asnjë
trashëgimi bashkë me ta matanë Jordanit dhe më tutje, sepse trashëgimia jonë na ra 20 nga kjo anë e Jordanit;, në drejtim të lindjes" . Atëherë Moisiu u tha atyre: "Në 21 rast se bëni këtë, në rast se armatoseni për luftë para Zotit, dhe tërë njerëzit e armatosur kalojnë Jordanin para Zotit, deri sa ai t'i ketë dëbuar armiqtë e tij nga 22 prania e tij dhe toka të jetë nënshtruar para Zotit dhe mbas kësaj ju ktheheni prapa; atëherë nuk do të jeni fajtorë para Zotit dhe para Izraelit; dhe ky vend do të 23 jetë prona juaj para Zotit. Dhe në se nuk veproni kështu; atëherë do të 24 mëkatoni kundër Zotit; dhe të jeni të sigurtë që mëkati juaj do tju gjejë. Ndërtoni qytete për të vegjlit tuaj dhe vathë për kopetë tuaja, dhe bëni atë që goja juaj ka 25 Dhe bijtë e Gadit dhe bijtë e Rubenit 26 "Shërbëtorët e tu do të bëjnë ashtu si urdhëron zotëria im. Të tanë, bashkëshortet tona, kopetë tona dhe tërë bagëtia jonë do të mbeten këtu në qytetet 27 Galaadit; por shërbëtorët e tërë njerëzit e armatosur për luftë, do ta kalojnë 28 Jordanin për të luftuar para Zotit ashtu siç thotë zotëria ime" Atëherë Moisiu u dha porosi për ta Eleazar; Jozueut, birit të Nunit, dhe kryefamiljarëve të fiseve 29 të bijve të Izraelit. Moisiu u tha atyre: "Në rast se bijtë e Gadit dhe bijtë e Rubenit kalojnë Jordanin bashkë me ju, tërë njerëzit e armatosur për të luftuar para Zotit, dhe vendi do të nënshtrohet para jush, do t'u jepni atyre si pronë vendin e Galaadit. 30 Por në rast se nuk e kalojnë Jordanin të armatosur bashkë me ju, do të kenë prona 31 në mes jush në vendin e Kanaanit"\_ Atëherë bijtë e Gadit dhe bijtë e Rubenit u përgjigjën duke thënë: "Do të veprojmë ashtu si u ka thënë Zoti shërbëtorëve të tu: 32 Do ta kalojmë Jordanin të armatosur para Zotit në vendin e Kanaanit; me qëllim 33 që zotërimi trashëgimisë sonë të mbetet nga kjo anë e Jordanit" . Moisiu u dha kështu bijve të Gadit; bijve të Rubenit dhe gjysmës së fisit të Manasit, birit të Jozefit; mbretërinë e Sihonit, mbretit të Amorejve; dhe mbretërinë e Ogut; mbretit të Bashabit, 34 vendin me qytetet përreth. Kështu bijtë e Gadit ndërtuan Dibonin, A tarothin, 35 36 Aroerin; A troth-Shofanin; Jaazerin; Jogbehahun; Beth-Nimrahun dhe 37 Beth-Aranin; qytete të fortifikuara; dhe vathë për kopetë e bagëtive. Bijtë e 38 Rubenit ndërtuan Heshbonin, Elealehun, Kirjathaimin; Neboh dhe Baal-Meonin qoftë vegjlit tu, priftit<eos> |
<bos>(emrat e tyre janë ndryshuar) dhe Sibmahun; dhe u vunë emra të tjerë qyteteve që
39 ndërtuan. Dhe bijtë e Makirit, birit të Manasit, shkuan në vendin e Galaadit, 40 pushtuan dhe shpronësuan Amorejtë që banonin aty. Kështu Moisiu 1 dha 41 Galaadin Makirit, birit të Manasit, i cili u vendos aty. Jairi, bir Manasit, shkoi 42 dhepushtoi fshatrat e tyre dhe i quajti Havoth-Jair. Nobahu përkundrazi shkoi dhe pushtoi Kenathin me lagjet e tij të jashtme; dhe e quajti Nobah simbas emrit të tij.
## Chapter 33
Këto janë etapat e bijve të Izraelit që dolën nga vendi Egjiptit, simbas 2 formacioneve të tyre, nën udhëheqjen e Moisiut dhe të Aaronit. Moisiu shënoi me shkrim vendet e tyre të nisjes; për çdo etapë; sipas urdhrave të Zotit; dhe këto 3 janë etapat e tyre, në bazë të vendnisjeve të tyre. U nisën nga Ramesesi në muajin e Një ditë pas Pashkës bijtë e Izraelit u nisën me plot vetëbesim; para syve të të gjithë Egjiptasve, ndërsa Egjiptasit varrosnin tërë të parëlindurit e tyre që Zoti kishte goditur midis tyre. Zoti kishte 5 zbatuar gjykimin e tij edhe mbi perënditë e tyre. Kështu; pra, bijtë e Izraelit u nisën nga Ramesesi dhe e ngritën kampin e tyre në Sukoth. U nisën nga Sukothi dhe fushuan në Etham, që ndodhet në skaj të shkretëtirës. U nisën nga Ethami dhe u kthyen në drejtim të Pi-Hahirothit që ndodhet përballë Baal-Tsefonit, dhe e 8 ngritën kampin përpara Migdolit. U nisën nga Hahirothi, kaluan detin në drejtim të shkretëtirës, ecën tri ditë në shkretëtirën e Ethamit dhe e ngritën kampin e tyre 9 në Mara. U nisën nga Mara dhe arritën në Elim; në Elim kishte dymbëdhjetë 10 burime uji dhe shtatëdhjetë palma; dhe fushuan aty. U nisën nga Elimi dhe 11 fushuan pranë Detit të U nisën nga Deti dhe fushuan në shkretëtirën 12 13 Sinit. U nisën nga shkretëtira e Sinit dhe ngritën kampin e tyre në Dofkah. 14 U nisën nga Dofkahu dhe fushuan në Alush. U nisën nga Alushi dhe e ngritën 15 kampin e tyre në Refidim; ku nuk kishte ujë për të pirë për popullin. U nisën parë. Kuq: Kuq
16 nga Refidimi dhe fushuan në shkretëtirën e Sinait. U nisën nga shkretëtira e 17 Sinait dhe u vendosën në Kibroth-Hataavah. U nisën nga Kibroth-Hataavahu 18 19 dhe fushuan në Hatseroth. U nisën nga Hatserothi dhe fushuan në Rithmah. 20 nisën nga Rithmahu dhe fushuan në Rimon-Perets. U nisën nga Rimon-Peretsi 21 22 dhe fushuan në Libnah. U nisën nga Libnahu dhe fushuan në Risah. U nisën 23 nga Risahu dhe fushuan Kehelathah. U nisën nga Kehelathahu dhe fushuan 24 në malin Shefer . U nisën nga mali Shefer dhe fushuan në Haradah. U nisën 26 nga mali 1 Haradahut dhe fushuan në Makeloth. U nisën nga Makelothi dhe 27 fushuan në Tahath. U nisën nga Tahahu dhe fushuan në Terah. U nisën nga 29 Terahu dhe fushuan në Mithkah. nisën nga Mithkahu dhe fushuan në 30 31 Hashmonah. U nisën nga Hashmonahu dhe fushuan në Mozeroth. U nisën 32 nga Mozerothi dhe fushuan nga Bene-Jaakan. U nisën nga Bene-Jaakani dhe 33 fushuan në Hor-Hagidgad. U nisën nga Hor-Hagidgadi dhe fushuan në Jotbathah. 35 U nisën nga Jotbathahu dhe fushuan në Abronah. U nisën nga Abronahu dhe 36 fushuan në Etsion-Geber . Unisën nga Etsion-Geberi dhe fushuan në shkretëtirën 37 Sinit, domethënë në Kadesh. Pastaj u nisën nga Kadeshi dhe fushuan në malin 38 Hor, në kufi të vendit të Edomit. Pastaj Aaron u ngjit në malin Hor me urdhër të Zotit dhe vdiq aty në vitin e dyzetë kohës kur bijtë e Izraelit kishin 39 dalë nga vendi Egjiptit, ditën e të muajit të pestë. Aaroni ishte njëqind e 40 njëzet e tre vjeç kur vdiq në malin Hor. Mbreti Aradit; Kananeu; që banonte 41 në Negev, në vendin e Kanaanit; dëgjoi se arritën bijtë e Izraelit. Kështu ata u 42 nisën nga mali Hor dhe fushuan në Tsalmonah. nisën nga Tsalmonahu dhe 43 44 fushuan në Punon. U nisën nga Punoni dhe fushuan në Oboth. U nisën nga 45 Obothi dhe fushuan në Ije-Abarim; në kufi me Moabin. Unisën nga Ije-Abarimi 46 dhe fushuan në Dibon-Gad. U nisën nga Dibon-Gadi dhe fushuan në në prifti prej parë
47 Almon-Diblathaim: U nisën nga Almon-Diblathaimi dhe fushuan në malet 48 Abarimit; përballë Nebit:. U nisën nga malet e Abarimit dhe fushuan në fushat 49 Moabit; pranë Jordanit, mbi bregun përballë Jerikos. Fushuan Jordanit, 50 nga Beth-Jeshimoth deri në Abel-Shitim, në fushat e Moabit. Pastaj Zoti i foli Moisiut; në fushat e Moabit, pranë Jordanit mbi bregun përballë Jerikos; dhe i tha: 51 "Folu bijve të Izraelit dhe u thuaj atyre: Kur të kaloni Jordanin, për të hyrë në 52 vendin e Kanaanit, do të dëboni të gjithë banorët e vendit; do të shkatërroni të gjitha figurat e tyre dhe të tëra statujat e tyre prej metali të shkrirë; do të rrënoni të 53 gjitha vendet e larta të tyre. Do ta shtini në dorë vendin dhe do të vendoseni në 54 të, sepse jua kam dhënë në pronësi. Do ta ndani me short vendin, simbas familjeve tuaja. Familjeve më të mëdha do tu jepni një pjesë më të madhe, dhe më të voglave një pjesë më të vogël. Secili do të marrë atë që do ti bjerë me short; ndarjet do të 55 bëhen në bazë të fiseve të etërve tuaj . Por në rast se nuk i dëboni banorët e vendit; ata që do të lini do të jenë si hala në sy dhe do tju shqetësojnë në vendin që do të 56 banoni. pranë
## Chapter 34
2 Zoti i foli akoma Moisiut; duke i thënë: "Urdhëro bijtë e Izraelit dhe u thuaj atyre: Kur do të hyni në vendin e Kanaanit; ky është vendi që ju takon si trashëgimi; 3 vendi Kanaanit me këta kufij të veçantë: Kufiri juaj jugor do të fillojë në shkretëtirën e Tsinit; gjatë kufirit të Edomit; kështu kufiri juaj do të shtrihet nga 4 skaji i Detit të Kripur në drejtim të lindjes; kufiri juaj do të shkojë pastaj nga përpjeta e Akrabimit, do të kalojë nëpër Tsin dhe do të shtrihet në jug të Kadesh-Barneas; do të vazhdojë pastaj në drejtim të Hatsar-Adarit dhe do të kalojë 5 nëpër Atsmoni. Nga Atsmoni kufiri do të kthejë deri në përroin e Egjiptit dhe do të përfundojë në det. Kufiri juaj në perëndim do të jetë Deti Madh; ky do të jetë 7 kufiri juaj perëndimor. Ky do të jetë kufiri juaj verior: duke u nisur nga Deti i<eos> |
<bos>Madh do të caktoni kufirin tuaj deri në malin Hor; nga mali Hor do të caktoni 9 kufirin tuaj deri në hyrje të Hamathit, dhe skaji i kufirit do të jetë në Tsedad; kufiri do të vazhdojë pastaj deri në Zifron dhe do të mbarojë në Hatsar-Enan; ky do të jetë 10 kufiri juaj verior. Do ta vijëzoni kufirin tuaj lindor nga Hatsar-Enani deri në 11 Shefam; kufiri do të zbresë nga Shefami në drejtim të Riblahut; në lindje të Ainit; pastaj kufiri do të zbresë dhe do të shtrihet deri sa të arrijë bregun lindor të detit të 12 Kinerethit; pastaj kufiri do të zbresë në drejtim të Jordanit, për të arritur deri në 13 Detin e Kripur. Ky do të jetë vendi juaj me kufijtë e tij rreth e qark" . Kështu Moisiu u njoftoi këtë urdhër bijve të Izraelit dhe u tha atyre: është vendi që do të merrni si trashëgimi duke hedhur short, dhe që Zoti ka urdhëruar t'u jepet nëntë 14 fiseve e gjysmë, sepse fisi i bijve të Rubenit; në bazë të shtëpive të etërve të tyre, dhe fisi bijve të Gadit, në bazë të shtëpive të etërve të tyre, dhe gjysma e fisit të 15 Manasit e kanë marrë trashëgiminë e tyre. Këto dy fise e gjysmë e kanë marrë trashëgiminë e tyre në lindje të Jordanit, mbi bregun përballë Jerikos; në drejtim të 16 17 lindjes" Zoti i foli akoma Moisiut, duke i thënë: "Këta janë emrat e burrave që do të kryejnë ndarjen e vendit midis jush: Eleazar dhe Jozueu; bir i Nunit. 18 19 Do të merrni edhe një prijës nga çdo për të bërë ndarjen e vendit. Këta 20 janë emrat e burrave: Kalebi, bir i Jefunehut, nga fisi i Judës; Shemueli, bir i 21 Amihudit, nga fisi i bijve të Simeonit; Elidadi, bir i Kislonit, nga fisi i Beniaminit; 22 23 prijësi Buki, bir i Joglit, nga fisi i bijve të Danit; prijësi Haniel, bir i Efodit; 24 për bijtë e Jozefit, nga fisi i bijve të Manasit; prijësi Kemuel, bir i Shiftanit; për 25 fisin e bijve të Efraimit; prijësi Elitsafan, bir Parnakut, për fisin e bijve të 26 27 Zabulonit; prijësi Paltiel, bir i Azanit; për fisin e bijve të Isakarit; prijësi 28 Ahihud, bir i Shelomit;, për fisin e bijve të Asherit; dhe prijësi Pedahel, bir i 29 Amihudit; për fisin e bijve të Neftalit" Këta janë burrat të cilët Zoti i urdhëroi "Ky prifti fis, t'u jepnin trashëgiminë bijve të Izraelit në vendin e Kananit.
Zoti i foli akoma Moisiut në fushat e Moabit pranë Jordanit; në bregun përballë 2 Jerikos, dhe i tha: "Urdhëro bijtë e Izraelit që, nga trashëgimia që do të zotërojnë, tu japin Levitëve disa qytete për të banuar; do t'u jepni gjithashtu kullota rreth 3 qyteteve. Dhe ata do të kenë qytete për të banuar, ndërsa kullotat do tu shërbejnë 4 për bagëtinë e tyre dhe për të gjitha kafshët e tyre. Kullotat e qyteteve që do t'u jepni Levitëve do të shtrihen nga muret e qyteteve e tutje, një mijë kubitë, rreth e 5 Do të masni, pra, jashtë qytetit dy mijë kubitë nga ana e lindjes, dy mijë kubitë nga ana e jugut, dy mijë kubitë ana perëndimore dhe dy mijë kubitë nga ana veriore; qyteti do të ndodhet në mes. Këto janë tokat për kullotë rreth qyteteve që do tu përkasin Levitëve. Ndër qyetet që do tu jepni Levitëve do të caktoni qytete strehimi, në të cilat mund të gjejë strehim ai që ka vrarë dikë; dhe këtyre qyteteve do tu shtoni dyzet e dy qytete të tjera. Gjithsej qytetet që do t'u jepni 8 Levitëve do të jenë, pra, dyzet e tetë bashkë me tokat për kullotë. Qytetet që do t'ujepni Levitëve do të rrjedhin nga pronësia e bijve të Izraelit; nga fiset më të mëdha do të merrni më shumë, nga fiset më të vogla do të merrni më pak; çdo fis do tu japë Levitëve ndonjë nga qytetet e tij, në përpjestim me trashëgiminë që do ti takojë" . 9 10 qark. nga
Pastaj Zoti i foli Moisiut, duke i thënë: "Folu bijve të Izraelit dhe u thuaj atyre:
11
Këto qytete do tju shërbejnë si vende strehimi kundër hakmarrësve; që vrasësi
Kur të kaloni Jordanin për të hyrë në vendin e Kanaanit; do të caktoni disa qytete që do të jenë për ju qytete strehimi, ku mund të ikë vrasësi që ka vrarë dikë pa dashje. 12
13 të mos vritet para se të ketë dalë në gjyq përpara asamblesë. Nga qytetet që do 14 të jepni; gjashtë do të jenë; pra; qytete strehimi. Do të jepni trie qytete në pjesën në lindje të Jordanit dhe trie qytete në vendin e Kanaanit; këto do të jenë qytete 15 strehimi. Këto gjashtë qytete do të shërbejnë si vende strehimi për bijtë e Izraelit; për të huajin dhe për atë që banon midis jush, me qëllim që ai që ka vrarë dikë pa 16 dashje të mund të strehohet. Por në rast se dikush një tjetër me një vegël 17 hekuri dhe ky vdes, ai person është vrasës dhe si i tillë do të vritet. Dhe në rast se e me një gur që kishte në dorë; që mund të shkaktojë vdekjen; dhe i godituri 18 vdes, ai person është vrasës; vrasësi do të vritet. Ose në rast se godet me një vegël druri që kishte në dorë, dhe që mund të shkaktojë vdekjen; dhe i godituri vdes;, godet godet<eos> |
<bos>19 ky person është vrasës; vrasësi do të vritet. Do të jetë vetë hakmarrësi i gjakut 20 ai që do ta vrasë vrasësin; kur do ta takojë, do ta vrasë. Në rast se dikush i jep një të shtyrë një personi tjetër sepse e urren apo e qëllon me diçka me dashje, dhe 21 ai vdes, ose € godet për armiqësi me dorën e vet dhe ai vdes, ai që ka goditur do të vritet; ai është vrasës; hakmarrësi i gjakut do ta vrasë vrasësin kur do ta takojë. 22 Por në rast se në një moment i jep një të shtyrë pa armiqësi, ose e qëllon me 23 diçka, por pa dashje, ose, pa e parë, shkakton që t'i bjerë mbi trup një gur që mund të shkaktojë vdekjen; dhe ai vdes, pa ai armiku i tij ose që kërkon të 24 keqen e tij, atëherë asambleja do të giykojë midis atij që ka goditur dhe 25 hakmarrësit të gjakut në bazë të këtyre rregullave. Asambleja do ta lirojë vrasësin nga dora e hakmarrësit të gjakut dhe do ta lejojë të shkojë në qytetin e strehimit ku kishte ikur; dhe ai do të banojë atje deri sa të vdesë kryeprifti që është vajosur me 26 vaj të shenjtëruar. Por në rast se vrasësi në çfarëdo kohe del jashtë kufijve të 27 qytetit të strehimit ku kishte ikur; dhe hakmarrësi i gjakut e vrasësin jashtë kufijve të qytetit të strehimit dhe e vret, hakmarrësi i gjakut nuk do të jetë fajtor për 28 gjakun e derdhur, sepse vrasësi duhet të kishte mbetur në qytetin e tij të strehimit deri sa të vdiste kryeprifti; mbas vdekjes së kryepriftit; vrasësi mund të kthehet në 29 tokën që është pronë e tij. Këto le t'ju shërbejnë si rregulla të së drejtës për të 30 gjithë brezat tuaja; kudo që të banoni. Në qoftë se dikush vret një person; vrasësi do të vritet në bazë të deponimit të dëshmitarëve; por nuk do të dënohet askush në 31 bazë të deponimit të një dëshmitari të vetëm. Nuk do të pranoni asnjë çmim për shpengimin e jetës së një vrasësi që është dënuar me vdekje, sepse ai duhet të vritet. 32 Nuk do të pranoni asnjë çmim për shpengimin e një vrasësi që ka ikur në qytetin tij të strehimit, me qëllim që të kthehet të banojë në tokën e tij para vdekjes së 33 kryepriftit. Nuk do të ndotni vendin ku jetoni; sepse gjaku ndot vendin; nuk mund të bëhet asnjë shlyerje për vendin; për gjakun që është derdhur në të veçse me 34 anë të gjakut të atij që e ka derdhur. Nuk do të ndotni, pra, vendin ku banoni, dhe në mes të të cilit banoj edhe unë, sepse unë jam Zoti që banon midis bijve të qenë gjen
Izraelit.
## Chapter 36
Kryefamiljarët e bijve të Galaadit, birit të Makielit; bir Manasit, të familjeve të bijve të Jozefit; u ngritën më këmbë dhe i dolën përpara Moisiut dhe prijësve, 2 kryefamiljarëve të bijve të Izraelit; dhe thanë: "Zoti ka urdhëruar zotërinë time t'u japë në trashëgimi me short vendin e bijve të Izraelit; zotëria ime ka marrë gjithashtu urdhërin e Zotit t'u japë trashëgiminë e vëllait tonë Tselofehad bijave të 3 tij. Në qoftë se ato martohen me një nga bijtë e fiseve të tjera të Izraelit; trashëgimia e tyre do të hiqet nga trashëgimia e etërve tanë dhe do ti shtohet trashëgimisë së fisit në të cilin do të hyjnë; kështu do të hiqet nga trashëgimia që na ra në short. Kur të vijë jubileu i bijve të Izraelit; trashëgimia e tyre do t'i shtohet trashëgimisë së fisit të cilit i përkasin tani; kështu trashëgimia e tyre do të hiqet nga trashëgimia 5 fisit të etërve tanë"Atëherë Moisiu urdhëroi bijtë e Izraelit simbas porosisë që kishte nga Zoti, duke thënë: "Fisi i bijve të Jozefit e ka mirë. Kjo është ajo që Zoti urdhëron lidhur me bijat e Tselofehadit: Ato mund të martohen me cilindo që u duket i përshtatshëm; mjafton që të martohen në një familje që bën pjesë në fisin e 7 etërve të tyre" . Kështu trashëgimia e bijve të Izraelit nuk do të kalojë nga një fis në tjetrin, sepse bir i Izraelit do të mbetet lidhur me trashëgiminë e fisit të 8 etërve të tij. Dhe çdo vajzë që zotëron një trashëgimi në një nga fiset e bijve të Izraelit, do të martohet me një burrë që i përket një familjeje të fisit të atit të saj; 9 kështu çdo bir i Izraelit do të ruajë trashëgiminë e etërve të tij. Në këtë mënyrë asnjë trashëgimi nuk do të kalojë nga një fis në tjetrin; por secili fis i bijve të Izraelit 10 do të mbetet lidhur me trashëgiminë e tij" . Bijat e Tselofehadit vepruan ashtu 11 si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun. Mahlah, Thirtsah, Hoglah, Milkah dhe Noah, 12 bija të Tselofehadit; u martuan me bijtë e ungjërve të tyre; u martuan në familjet bijve të Manasit, birit të Jozefit, dhe trashëgimia e tyre mbeti në fisin e familjes 13 së tyre. Këto janë urdhërimet dhe dekretet që Zoti u dha bijve të Izraelit me anë çdo të Moisiut në fushat e Moabit pranë Jordanit; në bregun përballë Jerikos.
## Deuteronomy
## Chapter 1
Këto janë fjalët që Moisiu i drejtoi Izraelit matanë Jordanit, në shkretëtirë, në Arabah, përballë Sufit, midis Paranit; Tofelit, Labanit; Hatserothit dhe Zahabit. Ka njëmbëdhjetë ditë rrugë nga mali Horeb, duke ndjekur rrugën e malit Seir, deri 3 në Kadesh-Barnea. Në vitin e dyzetë në muajin e njëmbëdhjetë, ditën e të muajit; Moisiu u foli bijve të Izraelit; simbas porosive që kishte dhënë Zoti, mbas mundjes së Sihonit, mbretit të Amorejve që banonte në Heshbon, dhe të Ogut, 5 mbretit të Bashanit që banonte në Ashtaroth dhe në Edrej . Matanë Jordanit, në 6 vendin e Moabit, Moisiu filloi ta shpjegojë këtë ligj, duke thënë: "Zoti, Perëndia 7 ynë, na foli në Horeb dhe na tha: 'Ju keni ndenjur mjaft afër këtij mali; çadrat, drejtim të të gjitha vendeve të afërta me ultësirën, në Negev e në bregun e detit; në vendin e Kananejve dhe në Liban; deri 8 në lumin e madh, në lumin e Eufratit. Ja, unë e vura vendin para jush; hyni dhe shtjireni në dorë vendin që Zoti ishte betuar t'ua jepte etërve tuaj, Abrahamit, Isakut 9 dhe Jakobit, atyre dhe pasardhësve të tyre mbas tyre"" . "Në atë kohë unë ju fola 10 dhe ju thashë: "Unë nuk mund ta mbaj i vetëm barrën që përfaqësoni ju të tërë. Zoti, Perëndia juaj, ju ka shumuar, dhe ja, sot jeni në numër të madh si yjet e qiellit. 11 Zoti, Perëndia i etërve tuaj, ju bëftë njëmijë herë më të shumtë, dhe ju bekoftë 12 ashtu si ju ka premtuar! Por si mundem unë, duke 1 vetëm, të mbaj barrën 13 tuaj, peshën tuaj dhe grindjet tuaja? Zgjidhni nga fiset tuaja burra të urtë, me 14 gjykim e me përvojë; dhe unë do t'i bëj prijës tuaj" . Dhe ju m'u përgjigjët, duke 15 thënë: Ajo që ti propozon të bësh është e mirë" . Atëherë mora prijësit e fiseve tuaja, njerëz të urtë dhe me përvojë; dhe i caktova si prijës tuaj, prijës të mijërave, 16 të qindrave të pesëdhjetëve; të dhjetrave; dhe oficerë të fiseve tuaja. Në atë kohë u dhashë këtë urdhër gjykatësve tuaj; duke u thënë: "Dëgjoni dhe gjykoni me drejtësi grindjet midis vëllezërve tuaj, midis një njeriu dhe të vëllait ose të huajit që ndodhet 17 pranë tij. Në gjykimet tuaja nuk do të keni konsiderata personale; do të dëgjoni si të madhin ashtu edhe të voglin; nuk do të keni frikë nga asnjeri, sepse gjykimi i Perëndisë; çështjen që është shumë e vështirë për ju do të ma paraqisni mua; parë çoni qenë përket<eos> |
<bos>18
tu jap etërve tuaj, me përjashtim të Kalebit; birit të Jenufehut. Ai do ta shohë;
dhe unë do ta dëgjoj" . Në atë kohë unë ju urdhërova të gjitha që duhet të 19 bënit" . "Pastaj u nisëm nga mali i Horebit dhe përshkuam gjithë atë shkretëtirë të madhe dhe të tmerrshme që keni parë, duke u drejtuar nga krahina malore Amorejve, ashtu si na kishte urdhëruar Zoti, Perëndia ynë, dhe arritëm në 20 Kadesh-Barnea. Atëherë ju thashë: "Keni arritur në krahinën malore të Amorejve; 21 që Zoti, Perëndia ynë, na jep. Zoti, Perëndia ynë, e ka vënë vendin para teje, ngjitu dhe shtjire në dorë; ashtu si të ka thënë Zoti, Perëndia i etërve të tu; mos ki 22 frikë dhe mos u ligështo" \_ Atëherë ju, të gjithë ju, u afruat pranë meje dhe më thatë: "Të dërgojmë disa njerëz para nesh që të vëzhgojnë vendin për ne dhe të na tregojnë rrugën nëpër të cilën ne duhet të ngjitemi dhe qytetet në të cilat duhet të 23 hyjmë" . Ky propozim më pëlqeu; kështu mora dymbëdhjetë njerëz nga radhët 24 tuaja, një për çdo fis. Dhe ata u nisën, u ngjitën drejt maleve, arritën në luginën 25 Eshkolit dhe vëzhguan vendin. Morën me vete disa fruta të vendit, na i sollën dhe na paraqitën raportin e tyre, duke thënë: "Vendi që po na jep Zoti, Perëndia ynë, 26 është "Por ju nuk deshët të ngjiteni dhe krye kundër urdhërit të 27 Zotit, Perëndisë tuaj; dhe murmuritët në çadrat tuaja dhe thatë: "Zoti na urren, për këtë arsye na nxori nga vendi i Egjiptit për të na dorëzuar në duart e Amorejve 28 dhe për të na shkatërruar . Ku mund të shkojmë? Vëllezërit tonë na pezmatuan zemrën duke na thënë: Éshtë një popull më madh dhe më shtatlartë se ne; qytetet janë të mëdha dhe të fortifikuara deri në qiell; pamë bile edhe bijtë e Anakimit" \_ 29 30 Atëherë unë ju thashë: "Mos u trembni dhe mos kini frikë nga ata. Zoti, Perëndia juaj, që shkon para jush, do të luftojë ai vetë për ju, ashtu si ka bërë para 31 syve tuaj në Egjipt shpënë ashtu si një njeri çon fëmijën e tij, gjatë gjithë rrugës që keni përshkuar deri 32 sa arritët në këtë vend" Megjithatë ju nuk besim tek Zoti, Perëndia juaj, 33 që shkonte në rrugë para jush për t'ju gjetur një vend ku të ngrinit çadrat, me 34 zjarrin e natës dhe me renë e ditës, për t'ju treguar cilën rrugë duhet të ndiqnit. 35 "Kështu Zoti dëgjoi fjalët tuaja; u zemërua dhe u betua duke thënë: Me siguri, asnjë nga njerëzit e këtij brezi të keq nuk do ta shohë vendin e mirë që jam betuar 36 gjërat Ja, ngritët patët
atij dhe bijve të tij do tu jap tokën që ai ka shkelur; sepse i ka shkuar pas Zotit 37 plotësisht" . Edhe kundër meje Zoti u zemërua për fajin tuaj dhe tha: As ti nuk 38 ke për të hyrë; por Jozueu; bir i Nunit, që qëndron para teje, ka për të hyrë; 39 përforcoje, se ai do ta bëjë Izraelin ta zotërojë vendin. Fëmijët tuaj, që ju thatë se do të bëhen pre e armiqve; që sot nuk njohin as të mirën as të keqen; janë ata që 40 do të hyjnë; do tjua jap atyre vendin dhe ata do ta zotërojnë. Ju kthehuni prapa 41 dhe shkoni nga shkretëtira, në drejtim të Detit të Kuq' Atëherë ju u përgjigjët, duke më thënë: "Kemi mëkatuar kundër Zotit. Ne do të ngjitemi dhe do të luftojmë pikërisht ashtu si ka thënë Zoti, Perëndia Dhe secili prej jush ngjeshi armët 42 dhe filloi me guxim të ngjitet në drejtim të krahinës malore. Dhe Zoti më tha: "U thuaj atyre: Mos u ngjitni dhe mos luftoni, sepse unë nuk jam midis jush, dhe ju 43 do të mundeni nga armiqtë tuaj' Unë jua thashë, por ju nuk më dëgjuat; bile ngritët krye kundër urdhrit të Zotit; u sollët me mendjemadhësi dhe u ngjitët drejt 44 krahinës malore. Atëherë Amorejtë, që banojnë në këtë krahinë malore; dolën 45 kundër jush, ju ndoqën si bëjnë bletët dhe ju prapsën nga Seiri deri në Hormah. Pastaj ju u kthyet dhe filluat të qani përpara Zotit; por Zoti nuk mori parasysh ankimet 46 tuaja dhe nuk ju dëgjoi. Kështu mbetët shumë ditë në Kadesh; gjithë kohën që ynë" .
qëndruat atje" .
## Chapter 2
"Pastaj u kthyem prapa dhe u nisëm nëpër shkretëtirë në drejtim të Detit të ashtu si më thënë Zoti; dhe u sollëm rreth malit Seir për një kohë të gjatë. 2 3 Pastaj Zoti më foli duke thënë: "Jeni sjellë mjaft rreth këtij mali; kthehuni nga 4 veriu. Dhe urdhëron popullin duke i thënë: Jeni duke kaluar kufirin e bijve të Ezaut, vëllezërve tuaj, që banojnë në Seir; ata do të kenë frikë nga ju; prandaj hapni 5 mos 1 provokoni; sepse nuk do t'ju jap asgjë nga vendi i tyre, as aq sa mund të shkelë një këmbë, sepse malin e Seirit ia kam dhënë Ezaut, si pronë të tij. Do të blini me para prej tyre ushqimet që do të hani dhe do të blini gjithashtu me para ujin që do të pini. Sepse Zoti, Perëndia yt, të ka bekuar në gjithë punën e duarve Kuq pati sytë;
të tua; është kujdesur për udhëtimin tënd nëpër shkretëtirën e madhe. Zoti, Perëndia 8<eos> |
<bos>tënd popujve nën tërë qiejt; të cilët do të dëgjojnë të flitet për ty, do të dridhen dhe yt, ka me ty këtyre dyzet viteve dhe asgjë nuk të ka munguar" . Kështu kaluam përtej bijve të Ezaut, vëllezërve tanë, që banonin në Seir dhe, duke evituar rrugën e Arabahut, si dhe Eliathin dhe Etsion-Geberin; u tërhoqëm dhe vazhduam 9 duke kaluar nëpër shkretëtirën e Moabit. Pastaj Zoti më tha: "Mos sulmo Moabin dhe mos lufto kundër tij, sepse nuk do të të jap asnjë pjesë të vendit të tyre si 10 trashëgimi, duke qenë se u kam dhënë Arin si pronë pasardhësve të Lotit. (Në kohët e kaluara këtu banonin Emimët; një popull i madh, i shumtë dhe trupmadh si 11 Anakimët. Edhe këta konsideroheshin gjigantë, ashtu si Anakimët; por Moabitët 12 1 quanin Emimë. Seiri banohej në fillim nga Horejtë; por pasardhësit e Ezaut i dëbuan, i shkatërruan dhe u vendosën në vendin e tyre, ashtu si ka bërë Izraeli në 13 vendin që zotëron dhe që ka dhënë Zoti). Tani çohuni dhe kaloni përroin e 14 Zeredit" . Kështu ne kapërcyem përroin e Zeredit. Koha e nevojshme për të arritur nga Kadesh-Barnea deri në kalimin e përroit të Zeredit, ishte tridhjetë e tetë vjet, deri sa tërë brezi i luftëtarëve të zhdukej plotësisht nga kampi, ashtu si u qe betuar 15 atyre Zoti. Në fakt dora e Zotit qe kundër tyre për t'i asgjësuar nga kampi, deri 16 17 sa të zhdukeshin. Kështu, kur luftëtari i fundit vdiq në mes të popullit; Zoti 18 19 më foli duke thënë: "Sot ti po bëhesh të kalosh kufirin e Moabit në &lt;aaa up to 37&gt; por duke iu afruar bijve të Amonit, mos i sulmo dhe mos u shpall luftë, sepse unë nuk do të jap asnjë pjesë të vendit të bijve të Amonit si 20 trashëgimi, sepse ua kam dhënë bijve të Lotit si pronë të tyre" . (Edhe konsiderohej si një vend gjigantësh; në kohërat e kaluara këtu banonin gjigantë; por Amonitët i 21 quanin Zamzumimë, një popull i madh, i shumtë dhe shtatlartë si Anakimët; por 22 Zoti i shkatërroi para Amonitëve, që i dëbuan dhe u vendosën në vendin e tyre, ashtu si kishte vepruar Zoti me pasardhësit e Ezaut që banonin në Seir, kur shkatërroi Horejtë përpara tyre. Ata i dëbuan dhe u vendosën në vendin e tyre deri në ditët 23 tona 24 Kaftorejtë, që kidhin ardhur nga Kaftori, të cilët u vendosën në vendin e tyre) . "Çohuni, vihuni në marshim dhe kaloni përroin Arnon; ja, unë po e kaloj nën pushtetin tënd Sihonin, Amoreun; mbretin e Heshbonit, dhe vendin e tij; fillo ta 25 shtiesh atë në dorë dhe shpalli luftë. Sot do të filloj t'u kall frikën dhe terrorin qenë gjatë gati Ar;
26
do ti zërë ankthi nga shkaku yt. Atëherë nga shkretëtira e Kedemothit i dërgova 27 lajmëtarë Sihonit; mbretit të Heshbonit; me propozime paqësore, për t'i thënë: Lërmë të kaloj nëpër vendin tënd; unë do të shkoj nëpër rrugën Mbretërore, pa u 28 kthyer as djathtas as majtas. Ti do të më shesësh me para ushqimet që do të ha 29 dhe do të më japësh me para ujin që do të pi; më lejo vetëm të kaloj me këmbë (ashtu si kanë bërë për mua pasardhësit e Ezaut që banojnë në Seir dhe Moabitët që banojnë në Ar), deri sa unë të kem kaluar Jordanin për të hyrë në vendin që Zoti, 30 Perëndia na dha" Por Sihoni, mbret i Heshbonit, nuk deshi të na linte të kalonim nëpër territorin e tij, sepse Zoti, Perëndia yt, i kishte ngurtësuar frymën dhe 31 kishte bërë kryeneç, për të ta dhënë në duart e tua; siç është pikërisht sot: Dhe Zoti më tha: "Shiko; kam filluar të kaloj nën pushtetin tënd Sihonin dhe vendin e 32 tij; fillo ta pushtosh, që ti të bëhesh zotëruesi i vendit të tij' Atëherë Sihoni doli 33 kundër nesh me gjithë njerëzit e tij, për tu ndeshur në Jahats: Por Zoti, Perëndia 34 ynë, na e dha në dorë, dhe ne e mundëm atë, bijtë e tij dhe tërë njerëzit e tij. Në atë kohë pushtuam tërë qytetet e tij dhe shfarosëm burrat, dhe fëmijët e çdo 35 qyteti; nuk lamë asnjë. Morëm si plaçkë vetëm bagëtinë dhe plaçkën e 36 qyteteve që kishim pushtuar. Nga Aroeri, që ndodhet në brigjet e përroit Arnon dhe nga qyteti që është në luginë, deri në Galaad, nuk asnjë qytet që të ishte 37 shumë i fortë për ne; Zoti Perëndia ynë, na i dha të gjitha në dorën tonë. Por nuk iu afrove vendit të bijve të Amonit; dhe asnjë vendi anës përroit Jabok, as qyteteve sulmonim. ynë, gratë gjallë pati
## Chapter 3
"Pastaj u kthyem dhe u ngjitëm nëpër rrugën e Bashanit; dhe Ogu; mbret i 2 Bashanit, me gjithë njerëzit e tij, na doli kundër për t'u ndeshur në Edrej. Por Zoti më tha: "Mos ki frikë nga ai, sepse unë do ta jap atë në duart e tua, tërë njerëzit e tij dhe vendin e tij; do ti bësh atij atë që i bëre Sihonit, mbretit të Amorejve, që banonte 3
në Heshbon" . Kështu Zoti, Perëndia ynë, na dha në dorë edhe Ogun; mbretin e
4 Bashanit; me gjithë njerëzit e tij; dhe ne e mundëm atë pa lënë gjallë asnjë. Në atë kohë pushtuam tërë qytetet e tij; nuk qytet që nuk ra në dorën tonë: 5 gjashtëdhjetë qytete, tërë krahina e Argobit, mbretëria e Ogut në Bashan. Tërë këto qytete ishin të fortifikuara me mure të larta; porta dhe shufra hekuri; pa llogaritur një numër të madh fshatrash. Ne vendosëm ti shfarosim; ashtu si kishim vepruar me Sihonin; mbretin e Heshbonit, duke shkatërruar plotësisht tërë qytetet, duke shfarosur burrat, dhe fëmijët. Por mbajtëm si plaçkë tërë bagëtinë dhe plaçkat 8 qyteteve të tyre. Në atë kohë, pra, morëm nga duart e dy mbretërve të Amorejve vendin që ndodhet matanë Jordanit, nga Armonit deri në malin e Hermonit, 10 Hermoni quhet Sirion nga Sidonët dhe Senir nga Amorejtë) , të gjitha qytetet deri në Salkah dhe në Edrej, qytete të 11 mbretërisë së Ogut në Bashan. Sepse mbret i Bashanit, ishte i vetmi që kishte mbetur gjallë nga fisi i gjigantëve. Ja, shtratin i tij ishte një shtrat prej hekuri (a nuk ndodhet sot ndofta në Rabah të Amonitëve?) Ai është i gjatë nëntë kubitë 12 dhe i gjerë katër kubitë, simbas kubitit të njeriut. Në atë kohë ne pushtuam këtë vend; unë u dhashë Rubenitëve dhe Gaditëve territorin e Aroerit; gjatë përroit Arnon 13 deri në gjysmën e krahinës malore të Galaadit së bashku me qytetet e tij; dhe i dhashë gjysmës së fisit të Manasit mbetjen e Galaadit dhe tërë Bashanin, mbretërinë Ogut (tërë krahinën e Argobit me Bashanin, që quhej vendi i gjigantëve. 14 Jairi, bir Manasit, mori tërë krahinën e Argobit, deri në kufijtë e Geshuritëve dhe të Maakathitëve; dhe u vuri emrin e tij lagjeve të Bashanit, që edhe sot 15 16 qytetet e Jairit) Dhe i dhashë Makirin Galaadit. Rubenitëve dhe Gaditëve u dhashë territorin e Galaadit deri në përroin e Armonit, bashkë me gjysmën e lumit 17 që shërben si kufi, dhe deri në lumin Jabok, që është kufiri i bijve të Amonit;, dhe Arabahun; me Jordanin si kufi, nga Kinerethi deri në bregun lindor të detit të 18 Arabahut poshtë shpatëve të Pisgahut. Në atë kohë unë ju dhashë këtë urdhër, duke thënë: "Zoti, Perëndia juaj, ju ka dhënë këtë vend që ta zotëroni. Ju të gjithë, njerëz trima, do të kaloni Jordanin të armatosur, në krye të bijve të Izraelit; të 19 vëllezërve tuaj . Por bashkëshortet tuaja; të vegjëlit dhe bagëtia juaj (e di që keni 20 shumë bagëti) do të mbeten në qytetet që ju kam dhënë, për deri sa Zoti t'i ërë vëllezërit tuaj të çlodhen, ashtu siç bëri me juve, dhe të shtien edhe ata në dorë pati gratë përroi Ogu, gjithë quhen vendin që Zoti, Perëndia juaj, u jep atyre matanë Jordanit. Pastaj secili ka për t'u<eos> |
<bos>21 kthyer në trashëgiminë që ju dhashë" . Në atë kohë urdhërova gjithashtu Jozueun; duke thënë: "Sytë e tu kanë parë të gjitha ato që Zoti, Perëndia juaj, u ka bërë këtyre dy mbretërve; në të njëjtën mënyrë do të veprojë Zoti në të gjitha mbretëritë që do 22 të Mos kini frikë prej tyre, sepse Zoti, Perëndia juaj, ka për të luftuar 23 24 ai vetë për ju" . Në të njëjtën kohë unë iu luta Zotit, duke i thënë: 0 Zot; Zot, ti ke filluar t'i tregosh shërbëtorit tënd madhështinë tënde dhe dorën e fuqishme që ke; sepse cila është perëndia në qiell apo në tokë që mund të kryejë vepra dhe 25 mrekulli si ato që bën ti? Prandaj më ler të kaloj Jordanin për të vendin e 26 bukur që është matanë tij, krahinën e bukur malore dhe Libanin" Por Zoti u zemërua me mua; për shkakun tuaj, dhe nuk e plotësoi dëshirën time. Kështu Zoti 27 më tha: "Mjaft me mos më fol më për këtë Ngjitu në majën e Pisgahut, hidh nga perëndimi, nga veriu; nga jugu dhe nga lindja dhe sodit me e tu, 28 sepse ti nuk do ta kalosh këtë Jordan\_ Por jepi urdhër Jozueut, përforcoje dhe jepi zemër, sepse ai do ta kalojë Jordanin në krye të këtij populli dhe do ta bëjë 29 Izraelin zot të vendit që ke për të Kështu u ndalëm në luginën përballë Beth-Peorit" . parë gjë. kaq; sytë sytë parë" .
## Chapter 4
"Tani, pra, 0 Izrael, dëgjo statutet dhe dekretet që po ju mësoj, që t'i zbatoni në praktikë, të jetoni dhe të shtini në dorë vendin që Zoti, Perëndia i etërve tuaj, ju 2 jep. Nuk do t'i shtoni atyre që unë ju urdhëroj dhe nuk do t'u hiqni asgjë, 3 por zotohuni të zbatoni urdhrat e Zotit;, Perëndisë tuaj, që unë ju porosis. Sytë tuaj atë që Zoti bëri në Baal-Peor; sepse Zoti, Perëndia juaj, shkatërroi para jush 4 të gjithë ata që kishin shkuar pas Baal-Peorit; por ju që i qëndruat besnikë Zotit, 5 Perëndisë tuaj, sot jeni të gjithë të gjallë. Ja, unë ju mësova statutet dhe dekretet;, ashtu si Zoti, Perëndia im, më ka urdhëruar, me qëllim që t'i zbatoni në vendin në të cilin po hyni për ta shtënë në dorë. Do ti respektoni, pra, dhe do t'i zbatoni në praktikë; sepse kjo do të jetë dituria dhe zgjuarsia juaj në e popujve, të cilët, duke dëgjuar të flitet për të gjitha këto statute, kanë për të thënë: "Ky komb i madh 7 është një popull i ditur dhe i zgjuar!' Cili komb i madh ka në fakt Perëndinë aq asgjë panë sytë
pranë vetes; si Zotin Perëndinë tonë, që është pranë nesh sa herë e kërkojmë? Cili komb i madh ka statute dhe dekrete të drejta si gjithë ky ligj që po ju vë përpara sot? Vetëm kini kujdes për veten tuaj dhe tregohuni të zellshëm për shpirtin tuaj, në mënyrë që të mos harroni gjërat që tuaj kanë parë dhe këto të mos largohen nga zemra juaj për të gjitha ditët e jetës suaj. Por ua mësoni bijve tuaj dhe bijve të bijve 10 tuaj\_ veçanërisht për ditën gjatë së cilës jeni paraqitur para Zotit; Perëndisë tuaj në Horeb, kur Zoti më tha: "Më mblidh popullin dhe ai të dëgjojë fjalët e mia, që të mësojnë të më kenë frikë gjatë të gjitha ditëve që do të jetojnë mbi tokë dhe tua 11 mësojnë bijve të tyre" . Atëherë ju u afruat dhe u ndalët në këmbët e malit; dhe mali digjej nga flakët që ngriheshin në mes të qiellit, dhe ishte rrethuar nga terrina; 12 nga re dhe nga një errësirë e dëndur. Dhe Zoti ju foli nga mesi i zjarrit; ju dëgjuat 13 tingëllimin e fjalëve, por nuk patë asnjë figurë; dëgjuat vetëm një zë. Kështu ai ju shpalli besëlidhjen e tij, që ju porositi të respektoni; domethënë të dhjetë 14 urdhërimet; dhe i shkroi mbi dy pllaka prej Dhe mua, në atë kohë, Zoti më urdhëroi t'ju mësoj statutet dhe dekretet, që t'i zbatoni në vendin ku jeni duke hyrë 15 për tu bërë zotër të tij. Me qenë, pra se nuk figurë ditën që Zoti ju 16 foli në Horeb nga mesi i zjarrit, tregoni kujdes të veçantë për shpirtërat tuaja, me qëllim që të mos shthureni dhe të mos gdhendni ndonjë shëmbëlltyrë, në trajtën 17 ndonjë figure: paraqitjen e një burri apo të një gruaje, paraqitjen e një kafshe 18 që është mbi tokë, paraqitjen e një zogu që fluturon në qiell, paraqitjen e gjëje që zvarritet mbi dhe, paraqitjen e një peshku që noton në ujërat poshtë tokës; 19 sepse duke në qiell dhe duke diellin; hënën, yjet, të tëra, domethënë tërë ushtrinë qiellore, ti të mos nxitesh të biesh përmbys përpara këtyre gjërave dhe t'u shërbesh, gjërave që Zoti, Perëndia yt, u ka dhënë tërë popujve që 20 ndodhen nën të gjithë qiejtë; por Zoti ju mori dhe ju nxori nga furra e hekurt; 21 nga Egjipti, për të qenë populli tij, trashëgimia e tij, ashtu siç jeni sot. Zoti u zemërua me mua për shkakun tuaj, dhe u betua që nuk do ta kaloja Jordanin dhe 22 nuk do të hyja në vendin e mirë që Zoti, Perëndia yt, të jep si trashëgimi. Kështu unë do të vdes në këtë vend pa kaluar Jordanin; ju do ta kaloni dhe do të shtini në 23 dorë atë vend të mirë. Ruhuni se harroni besëlidhjen që Zoti, Perëndia juaj, ka sytë guri. asnjë patë çdo ngritur sytë parë
lidhur me ju, dhe bëni ndonjë shëmbëlltyrë të gdhendur në trajtën e çfarëdo gjëje<eos> |
<bos>24 që Zoti, Perëndia yt, e ka ndaluar. Sepse Zoti, Perëndia yt, është një zjarr që të 25 konsumon; një Zot ziliqar . Kur të kesh pjellë bij dhe bij të bijve të tu, dhe të keni banuar për një kohë të gjatë në atë vend, në rast se shthureni dhe sajoni shëmbëlltyra të gdhendura në trajtën e çfarëdo gjëje, dhe bëni të keqen në e Zotit, Perëndisë 26 tuaj, për ta ngacmuar, unë thërres sot për të dëshmuar kundër jush qiellin dhe tokën;, se ju do të zhdukeni shpejt plotësisht nga vendi ku shkoni për t'u bërë zotër të tij, duke kaluar Jordanin do do të shkatërroheni plotësisht. Dhe Zoti do t'ju shpërndajë midis popujve; dhe nuk do të mbetet nga ju veçse një numër i vogël njerëzish midis kombeve ku do tju çojë 28 Zoti. Dhe atje do tu shërbeni perëndive prej druri e prej guri, të bëra nga dora 29 njeriut; që nuk shohin, nuk dëgjojnë, nuk hanë dhe nuk nuhasin: Por aty do të kërkosh Zotin; Perëndinë tënd; dhe do ta gjesh, në rast se do ta kërkosh me gjithë 30 zemër dhe me gjithë shpirt. Kur do të jesh në ankth dhe do të kenë ndodhur tërë këto gjëra, në kohën e fundit; do të kthehesh tek Zoti, Perëndia yt; dhe do ta dëgjosh 31 zërin e tij; (sepse Zoti, Perëndia yt, është një Zot mëshirëplotë); ai nuk të ka braktisur dhe nuk do të të shkatërrojë, nuk do të harrojë besëlidhjen për të cilën iu 32 betua etërve të tu. Pyet gjithashtu kohërat e lashta, që kanë qenë para teje, nga dita që Perëndia krijoi njeriun në tokë; dhe pyet nga një anë e qiellit në tjetrën në se ka pasur ndonjë herë një gjë aq të madhe si kjo ose në se është dëgjuar një gjë e tillë 33 si kjo. ka pasur vallë ndonjë popull që të ketë dëgjuar zërin e Perëndisë të 34 flasë nga mesi i zjarrit, siç e dëgjove ti, dhe të ketë mbetur gjallë? ka pasur vallë ndonjë Perëndi që ka provuar të shkojë e të marrë për vete një komb në mes të një kombi tjetër me anë provash, shenjash, mrekullish dhe betejash, me dorë të fuqishme; me krahë të shtrirë dhe me ankthe të mëdha terrori, siç bëri për ju Zoti, 35 Perëndia juaj, në Egjipt para syve tuaj? Të tëra këto të janë treguar, në mënyrë 36 që të pranosh se Zoti është Perëndi dhe që nuk ka asnjë tjetër veç tij. Nga qielli bëri që të dëgjosh zërin e tij që të të mësojë; dhe mbi tokë të bëri të shikosh zjarrin 37 tij të madh dhe dëgjove fjalët e tij në mes të zjarrit. Dhe nga që i deshi etërit ai zgjodhi pasardhësit e tyre dhe i nxori nga Egjipti në prani të tij, me anë të 38 fuqisë së tij të madhe. duke dëbuar para teje kombe më të mëdha dhe më të 39 fuqishme se ti, me qëllim që ti të hyje dhe ta merrje si trashëgimi vendin e tyre. Mëso, pra, sonte dhe mbaje në zemrën tënde që Zoti është Perëndi atje lart në qiejt sytë tu,
40
dhe këtu poshtë në tokë, dhe se nuk ka asnjë tjetër. Respekto pra statutet dhe urdhërimet e tij që unë po të jap sot, që të jetosh në begati ti dhe bijtë e tu mbas teje dhe të zgjatësh ditët e tua në vendin që Zoti, Perëndiai yt, po të jep për gjithnjë" . 41 42 Atëherë Moisiu veçoi tri qytete matanë Jordanit; në drejtim të lindjes, në të cilët mund të strehohej vrasësi që kishte vrarë të afërmin e tij padashur; pa e urryer më parë, dhe me qëllim që të ruante jetën e tij duke u strehuar në njerin prej këtyre 43 qyteteve: Betseri në shkretëtirën e krahinës fushore për Rubenitët;, Ramothi në 44 Galaad për Gaditët dhe Golani në Bashan për Manasitët. Ky është ligji që Moisiu 45 u paraqiti bijve të Izraelit. Këto janë regullat, statutet dhe dekretet që Moisiu u 46 dha bijve të Izraelit kur dolën nga Egjipti, matanë Jordanit; në luginën përballë Beth-Peorit, në vendin e Sihonit, mbretit të Amorejve, që banonte në Heshbon; dhe 47 që Moisiu dhe bijtë e Izraelit i mundën kur dolën nga Egjipti. Ata shtinë në dorë vendin e tij dhe vendin e Ogut, mbretit të Balshanit, dy mbretër të Amorejve, që 48 banonin matanë Jordanit, në drejtim të lindjes, nga Aroreri; që ndodhet në brigjet 49 përroit Arnon, deri në malin Sion, (domethënë mali Hermonit) , bashkë me gjithë fushën matanë Jordanit, në drejtim të lindjes; deri në detin e Arabahut, poshtë
shpateve të Pisgahut.
## Chapter 5
Moisiu mblodhi tërë Izraelin dhe i tha: "Dëgjo, Izrael, statutet dhe dekretet që unë shpall sot në veshët e tu me qëllim që ti t'i mësosh dhe të zotohesh t'i zbatosh. 2 3 Zoti, Perëndia ynë, lidhi një besëlidhje me ne në Horeb. Zoti e lidhi këtë besëlidhje jo me etërit tanë; por me ne që jemi këtu të gjithë të gjallë. Zoti ju foli 5 në sy në mal, nga mesi i zjarrit. Unë ndodhesha atëherë midis Zotit dhe jush për tju referuar fjalën e tij, sepse ju patët frikë nga zjarri dhe nuk u ngjitët në mal. Ai tha: "Unë jam Zoti, Perëndia yt, që të ka nxjerrë nga vendi i Egjiptit, nga shtëpia 8 e skllavërisë. Nuk do të kesh perëndi të tjera përpara meje. Nuk do të bësh asnjë skulpturë apo shëmbëlltyrë të gjërave që janë atje lart në qiell, këtu në tokë 9 apo në ujërat poshtë tokës. Nuk do të biesh përmbys para tyre dhe nuk do t'u poshtë<eos> |
<bos>shërbesh; sepse unë; Zoti, Perëndia yt, jam një Perëndi xhelos që dënon paudhësinë 10 etërve ndaj bijve deri në brezin e tretë dhe të katërt të atyre që më urrejnë, por tregohem i dashur ndaj mijëra njerëzish që më duan dhe respektojnë urdhërimet e 11 mia. Nuk do ta përdorësh më kot emrin e Zotit, Perëndisë tënd, sepse Zoti nuk 12 ka për ta lënë të padënuar atë që përdor emrin e tij kot. Respekto ditën e shtunë 13 për të shenjtëruar, ashtu siç të ka porositur Zoti, Perëndia yt. Do të punosh gjashtë 14 ditë dhe gjatë këtyre ditëve do të bësh çdo punë tënde, por dita e shtatë është e shtuna; e shenjtë për Zotin; Perëndinë tënd; nuk do të bësh gjatë kësaj dite asnjë punë, as ti, as biri yt; as bija jote, as shërbëtori, as shërbëtorja, as as gomari, asnjë nga kafshët e tua, dhe të huajt që ndodhen brenda portave të shtëpisë sate; me 15 qëllim që shërbëtori dhe shërbëtorja jote të çlodhen si ti. Dhe mos harro që ke skllav në vendin e Egjiptit dhe që Zoti, Perëndia yt; të nxori që andej me një dorë të fuqishme dhe vepruese; prandaj Zoti, Perëndia yt, të urdhëron të respektosh 16 ditën e shtunë. Do të nderosh atin dhe nënën tënde ashtu si të ka urdhëruar Zoti, Perëndia yt, që të jetosh gjatë dhe të gëzosh begatinë në tokën që Zoti, Perëndia yt, 17 18 po të jep. Nuk do të vrasësh. Nuk do të shkelësh besnikërinë bashkëshortore . 19 20 Nuk do të vjedhësh. Nuk do të bësh dëshmi të rreme kundër të afërmit tënd. 21 Nuk do të dëshirosh gruan e të afërmit tënd, nuk do të dëshirosh shtëpinë e të afërmit tënd, as arën; as shërbëtorin; as shërbëtoren; as kaun, as gomarin dhe asnjë 22 send që janë pronë e tij" . Këto fjalë tha Zoti përpara tërë asamblesë tuaj, nga mesi i zjarrit, të resë dhe të errësirës së dendur;, me zë të fortë; dhe nuk shtoi tjetër. 23 Ishkroi mbi dy pllaka prej dhe mi dha mua. Kur ju dëgjuat zërin në mes të errësirës; ndërsa mali ishte tërë flakë, ju m'u afruat; gjithë prijësit e fiseve dhe pleqtë 24 tuaj dhe thatë: "Ja, Zoti, Perëndia ynë, na tregoi lavdinë dhe madhërinë e tij, dhe ne dëgjuam zërin e tij nga mesi i zjarrit; sot kemi parë që Perëndia mund të flasë 25 me njeriun dhe ky të mbetet i gjallë. Po pse duhet të vdesim? Ky zjarr madh në të vërtetë do të na gllabërojë; në rast se vazhdojmë të dëgjojmë akoma zërin e 26 Zotit, të Perëndisë tonë, ne kemi për të vdekur. Sepse, midis gjithë njerëzve; kush është ai që, si ne, ka dëgjuar zërin e Perëndisë të gjallë të flasë në mes të zjarrit 27 dhe ka mbetur i gjallë? Afrohu ti dhe dëgjo të gjitha ato që Zoti, Perëndia 28 do të të thotë, dhe ne do ta dëgjojmë dhe do të bëjmë ato që kërkon ai' Zoti kau, qenë guri ynë,
dëgjoi tingullin e fjalëve tuaja ndërsa më flisnit; kështu Zoti më tha: "Unë dëgjova 29 tingullin e fjalëve që ky popull të drejtoi; çdo gjë që ata thanë është mirë. Ah, sikur të kishin gjithnjë një zemër të tillë, të më kishin frikë dhe të respektonin tërë 30 urdhërimet e mia, që të rronin gjithnjë në begati ata dhe bijtë e tyre! Shko dhe 31 u thuaj: Kthehuni në çadrat tuaja. Por ti qëndro këtu me mua dhe unë do të të tregoj tërë urdhërimet; tërë statutet dhe dekretet që do tu mësosh atyre, me qëllim 32 që ti zbatojnë në vendin që unë po u jap si trashëgimi" . Kini pra kujdes të bëni atë që Zoti, Perëndia juaj, ju ka urdhëruar; mos u shmangni as djathtas; as majtas; 33 ecni të tërë në rrugën që Zoti, Perëndia juaj, ju ka caktuar, që të jetoni, të keni mbarësi dhe të zgjatni ditët tuaja në vendin që do të pushtoni'
## Chapter 6
Ky është urdhërimi, statutet dhe dekretet që Zoti, Perëndia juaj, ka urdhëruar 2 tju mësojë, për t'i zbatuar në vendin në të cilin po hyni për ta marrë në zotërim; me qëllim që ti të kesh frikë nga Zoti, Perëndia yt; të respektosh gjatë gjithë ditëve të jetës sate, ti, yt bir dhe djali birit tënd, të tëra statutet dhe të gjitha urdhërimet e 3 tij që unë po të jap, dhe me qëllim që ditët e jetës sate të zgjaten. Dëgjo; pra, Izrael, dhe ki kujdes t'i zbatosh në praktikë, me qëllim që të njohësh begatinë dhe të shumëzohesh me të madhe në vendin ku rrjedh qumësht dhe mjalt, ashtu si të ka 4 thënë Zoti, Perëndia i etërve të tu. Dëgjo, Izrael, Zoti, Perëndia ynë, është një i 5 vetëm. 6 shpirt dhe me tërë forcën tënde. Dhe këto fjalë që sot po të urdhëroj do të mbeten 7 në zemrën tënde; do tua ngulitësh bijve të do të flasësh për to kur rri ulur në shtëpinë tënde, kur ecën rrugës, kur ke rënë në shtrat dhe kur çohesh. Do ti lidhësh si një shenjë në dorë, do të jenë si shirita midis syve, dhe do t'i shkruash mbi 10 pllakat e shtëpisë sate dhe mbi portat e tua. Kur pastaj Zoti, Perëndia yt, do të të fusë në vendin për të cilin iu betua etërve të tu, Abrahamit, Isakut dhe Jakobit, të 11 të japë qytete të mëdha dhe të bukura që ti nuk i ke ndërtuar, dhe shtëpi plot me gjithë tu, të mira që ti nuk i ke mbushur, puse të që ti nuk i ke gërmuar; vreshta dhe çelur<eos> |
<bos>12 ullishte që ti nuk i ke mbjellë; kur të kesh ngrënë dhe të jesh ngopur, ki kujdes 13 të mos harrosh Zotin që të nxori nga vendi i Egjiptit, nga shtëpia e skllavërisë. Do të kesh frikë nga Zoti, Perëndia yt, do ti shërbesh dhe do të betohesh për emrin 14 tij. Nuk do të shkoni pas perëndive të tjera midis perëndive të popujve që ju 15 rrethojnë, (sepse Zoti, Perëndia që ndodhet në mes teje, është një Perëndi ziliqar); përndryshe zemërimi Zotit; Perëndisë tënd, do të ndizej kundër teje dhe 16 do të bënte që ti të zhdukesh nga faqja e dheut. Nuk do të tundoni Zotin, ashtu 17 si u përpoqët në Masa. Do të respektoni me kujdes urdhërimet e Zotit;, Perëndisë 18 tuaj, rregullat dhe statutet e tij që ai ju ka urdhëruar. Prandaj do të bësh atë që është e drejtë dhe e mirë në e Zotit; që ti të përparosh dhe të hysh e të pushtosh 19 vendin e mirë që Zoti iu betua t'u japë etërve të tu, duke dëbuar tërë armiqtë e 20 tu, ashtu siç kishte premtuar Zoti. Kur në të ardhmen biri yt do të të pyesë: "Çfarë kuptimi kanë këto rregulla, statute dhe dekrete që Zoti, Perëndia ynë, ju ka 21 urdhëruar?" ti do ti përgjigjesh birit tënd: "Ishim skllevër të Faraonit në Egjipt 22 dhe Zoti na nxori nga Egjipti me një dorë të fuqishme Përveç kësaj Zoti veproi para syve tona; kreu mrekulli të mëdha dhe të tmerrshme kundër Egjiptit, Faraonit 23 dhe gjithë shtëpisë së tij. Dhe na nxori që andej për të na çuar në vendin që u 24 ishte betuar t'u jepte etërve tanë. Kështu Zoti na urdhëroi të zbatonim në praktikë të gjitha këto statute duke pasur frikë nga Zoti, Perëndia ynë; që të kemi gjithnjë 25 mirëqënie dhe që ai të na mbante të gjallë, siç po ndodh tani. Dhe kjo do të jetë drejtësia jonë në rast se kujdesemi të zbatojmë në praktikë tërë urdhërimet e Zotit;, Perëndisë tonë, ashtu siç na ka urdhëruar"" sytë
## Chapter 7
"Kur Zoti, Perëndia yt, do të të fusë në vendin ku ti po hyn për ta zotëruar atë, 2 Kananejtë, Perezejtë, Hivejtë dhe Gebusejtë, dhe kur Zoti, Perëndia yt, t'i ketë lënë në pushtetin tënd, ti do t'i mundësh dhe do të vendosësh shfarosjen e tyre, nuk
3 do të bësh asnjë aleancë me ta dhe nuk do të tregosh asnjë mëshirë ndaj tyre. Nuk do të lidhësh martesë me ta. Nuk do t'u japësh bijat e tua bijve të tyre dhe nuk do të 4 marrësh bijat e tyre për bijtë e tu, sepse do ti largonin bijtë e tu nga unë për t'u shërbyer perëndive të tjera, dhe zemërimi i Zotit do të ndizej kundër jush dhe do 5 t'ju shkatërronte menjëherë. Por me ta do të silleni kështu: do të shkatërroni altarët tyre, do të copëtoni kolonat e tyre të shenjta, do të rrëzoni Asherimet e tyre dhe do t'u vini flakën shëmbëlltyrave të tyre të gdhendura. Me qenë se ti je një popull që je shenjtëruar tek Zoti, Perëndia yt; Zoti, Perëndia yt, të ka zgjedhur për të 7 thesari tij veçantë midis tërë popujve që ndodhen mbi faqen e dheut. Zoti nuk e ka vënë dashurinë e tij mbi ju; as nuk ju ka zgjedhur; sepse nuk ishit më të shumtë nga asnjë popull tjetër; ju ishit në fakt më i vogli i të gjithë popujve; por sepse Zoti ju do dhe ka dashuri të mbajë betimin që u ka bërë etërve tuaj, ai ju nxori me një dorë të fuqishme dhe ju shpëtoi nga shtëpia e skllavërisë, nga dora e Faraonit, 9 mbretit të Egjiptit. Prano; pra; që Zoti, Perëndia yt, është Perëndia, Perëndia besnik që respekton besëlidhjen e tij dhe tregohet mbarë deri në brezin e njëmijtë ndaj 10 atyre që e duan dhe që zbatojnë urdhërimet e tij, por u përgjigjet menjëherë atyre që e urrejnë; duke i zhdukur; ai nuk vonon; por do t'u përgjigjet menjëherë atyre që 11 urrejnë. Prandaj respekto urdhërimet, statutet dhe dekretet që po të jap sot; 12 duke zbatuar në praktikë. Kështu; në rast se ju keni parasysh këto ligje; i respektoni dhe i zbatoni në praktikë, Zoti, Perëndia juaj, do ta mbajë besëlidhjen 13 me ju dhe dashamirësinë për të cilën u është betuar etërve tuaj. Ai do të të dojë, do të të bekojë dhe do të të shumëzojë, do të bekojë frytin e tënd dhe frytin e tokës sate, grurin tënd, mushtin dhe vajin tënd, pjelljet e lopëve dhe të deleve të tua 14 në vendin që u betua tu japë etërve të tu. Ti do të jesh më i bekuari i të gjithë popujve dhe nuk do të ketë midis teje asnjë burrë apo grua shterpë, as edhe midis 15 bagëtisë sate. Zoti do të largojë nga ti çfarëdo lloj sëmundje, nuk do të dërgojë mbi ty asnjë të keqe vdekjeprurëse të Egjiptit që ke njohur; por do ti dërgojë mbi 16 të gjithë ata që të urrejnë. Do të shfarosësh, pra, të gjithë popujt që Zoti, Perëndia po të jep në pushtetin tënd; yt nuk duhet të ketë mëshirë për ta dhe mos u 17 shërbe perëndive të tyre; sepse ky do të ishte një kurth për ty. Në zemrën tënde mund të thuash: "Këta kombe janë më të mëdhenj se unë, si do të arrij unë t'i dëboj?" 18 qenë gjiut syri yt,
Mos ki frikë prej tyre, por kujto atë që Zoti, Perëndia yt, i bëri Faraonit dhe të<eos> |
<bos>19 gjithë Egjiptasve; kujto provat e mëdha që pe me e tu; shenjat dhe mrekullitë e dorës së fuqishme dhe të krahut të shtrirë me të cilët Zoti, Perëndia yt; të nxori nga Egjipti; kështu do të veprojë Zoti, Perëndia yt, me të gjithë popujt nga të cilët 20 ke frikë. 21 ata që kanë mbetur dhe ata që janë fshehur nga frika jote të kenë vdekur. Mos ki frikë prej tyre, sepse Zoti, Perëndia yt; është në mes jush, një Perëndi madh dhe 22 tmerrshëm. Zoti, Perëndia yt, do t'i dëbojë e nga këto kombe para teje; ti nuk do të arrish t'i zhdukësh menjëherë, sepse përndryshe bishat e fushës do të 23 shtoheshin shumë kundër teje; por Zoti, Perëndia yt, do ti vërë nën pushtetin 24 tënd, dhe do t'i hutojë shumë deri sa të shfarosen. Do të japë në duart e tua mbretërit e tyre dhe ti do të zhdukësh emrat e tyre nën qiejtë; askush nuk mund të 25 rezistojë para teje, deri sa t'i kesh shfarosur . Do t'u vësh flakën shëmbëlltyrave të gdhendura të perëndive të tyre; nuk do të dëshirosh arin dhe argjendin që ndodhet mbi to dhe nuk do ta marrësh për vete, përndryshe do të biesh në kurth, sepse kjo 26 është një gjë e neveritshme për Zotin; Perëndinë tënd; dhe nuk do të futësh të neveritshme në shtëpinë tënde, sepse do të dënohesh me shkatërrim ashtu si ato gjëra; do ta urresh dhe do ta kesh neveri plotësisht, sepse është një gjë e caktuar për tu shkatërruar" sytë pak pak gjëra
## Chapter 8
"Kini kujdes të zbatoni në praktikë të gjitha urdhërimet që po ju jap sot; me qëllim që të jetoni, të shumëzoheni dhe të pushtoni vendin që Zoti u betua t'u japë 2 etërve tuaj. Kujto gjithë rrugën që Zoti, Perëndia yt, të ka bërë të përshkosh në këtë dyzetë vjet në shkretëtirë që ti të ulësh kokën dhe të vihesh në provë, për të ditur çfarë kishte në zemrën tënde dhe në se do të respektoje apo jo urdhërimet e tij. 3 Kështu; pra, ai të bëri të ulesh kokën; të provosh urinë;, pastaj të ka ushqyer me manna që ti nuk e njihje dhe as etërit e tu s'e kishin njohur kurrë, me qellim që ti të kuptosh se njeriu nuk rron vetëm me bukë, por rron me çdo fjalë që del nga goja e 4 Zotit. Petkat e tua nuk të janë konsumuar mbi trup dhe këmba jote nuk është enjtur 5 gjatë këtyre dyzet viteve. Prano, pra, në zemrën tënde se, ashtu si njeriu korigjon e birin vet, ashtu Zoti Perëndia, yt, të korigjon ty. Prandaj zbato urdhërimet e
Perëndisë, të Zotit tënd, duke ecur në rrugët e tij dhe duke ia pasur frikën; sepse, Zoti Perëndia yt; po të bën të hysh në një vend të mirë, një vend me rrjedha uji e me 8 burime që dalin nga luginat dhe nga malet; një vend me dhe elb, me vreshta, 9 me fiq dhe shegë, një vend me ullinj që japin vaj dhe me mjaltë; një vend ku do të hash bukë sa të duash, ku nuk do të të mungojë kurrgjë; një vend ku gurët janë 10 hekur dhe ku do të rrëmosh bakër nga malet. Do të hash, pra, dhe do të ngopesh, dhe do të bekosh, Zotin Perëndinë tënd, për shkak të vendit të bukur që të ka dhënë. 11 Ruhu mirë të mos harrosh Zotin; Perëndinë tënd, duke shtuar për të mos zbatuar 12 urdhërimet e tij, dekretet e tij, statutet e tij që sot do të japë; e të mos ndodhë që, të kesh ngrënë deri sa të ngopesh dhe të kesh ndërtuar dhe banuar shtëpi të 13 bukura, të kesh parë të shtohet bagëtia jote e trashë dhe e imët të shtohet; 14 argjendi dhe ari yt, dhe të rriten tërë të mirat e tua, zemra jote të lartohet dhe ti të harrosh Zotin; Perëndinë tënd, që të nxori nga vendi 1 Egjiptit, nga shtëpia e 15 skllavërisë; që të ka sjellë nëpër këtë shkretëtirë të madhe dhe të tmerrshme, vend gjarprinjsh veprues dhe akrepash, tokë e thatë pa ujë; që nxori ujë për ty nga 16 shkëmbijtë shumë të fortë; dhe që në shkretëtirë të ka ushqyer me manë të cilën etërit e tu nuk e njihnin; për të të përulur dhe për të të vënë në provë dhe së fundi 17 për të të bërë të mirë. Ruhu, pra, të thuash në zemrën tënde: "Forca ime dhe 18 fuqia e dorës sime m'i kanë siguruar këto pasuri' Por kujto Zotin; Perëndinë tënd, sepse ai të jep forcën për të fituar pasuri, për të ruajtur besëlidhjen për të cilën 19 Ai iu betua etërve të ashtu siç është në fuqi sot. Por në qoftë se ti harron Zotin; Perëndinë tënd, për të shkuar pas perëndive të tjera dhe për t'u shërbyer dhe për të rënë përmbys para tyre, unë sot shpall solemnisht para jush se do të vdisni me siguri. 20 Do të vdisni si kombet që Zoti zhduk para jush, sepse nuk e keni dëgjuar zërin grurë pasi pasi tu,
Zotit; Perëndisë tuaj'
## Chapter 9
"Dëgjo; 0 Izrael! Sot ti do të kalosh Jordanin për të hyrë dhe për të pushtuar kombe më të mëdha dhe më të fuqishme se ti, qytete të mëdha dhe të fortifikuara<eos> |
<bos>2 deri në qiell, një popull të madh dhe me shtat të lartë; pasardhësit e Anakimëve që ti injeh, dhe për të cilët ke dëgjuar të thonë: "Kush mund t'i përballojë pasardhësit 3 Anakut?" \_ Dije, pra, që sot Zoti, Perëndia yt; është ai që do të marshojë para teje si një zjarr gllabërues; ai do ti shkatërrojë dhe do t'i rrëzojë para teje; kështu ti 4 do t'i përzësh dhe do t'i vrasësh shpejt; ashtu si të ka thënë Zoti. Kur Zoti, Perëndia yt; do t'i ketë dëbuar para teje, mos thuaj në zemrën tënde: "Éshtë për shkak të drejtësisë sime që Zoti më dha në zotërim këtë vend" . Éshtë përkundrazi ligësia e 5 këtyre kombeve që e shtyu Zotin t'i dëbojë para teje. Jo, nuk është as nga drejtësia jote as nga ndershmëria e zemrës sate; që ti hyn për të pushtuar vendin e tyre, por nga ligësia e këtyre kombeve që Zoti, Perëndia yt; po i dëbon para teje, dhe për të mbajtur fjalën e dhënë etërve të tu; Abrahamit, Isakut dhe Jakobit. Dije, pra, që nuk është për shkak të drejtësisë sate që Zoti, Perëndia yt, të jep në zotërim këtë 7 vend të mirë, sepse ti je një popull kokëfortë. Kujtohu dhe mos harro si e ke provokuar zemërimin e Zotit, Perëndisë tënd, në shkretëtirë. Prej ditës që keni dalë nga vendi i Egjiptit, deri në arritjen në këtë vend, keni mbajtur një qëndrim prej 8 rebeli, ndaj Zotit. Edhe në Horeb provokuat zemërimin e Zotit; dhe Zoti u zemërua 9 kundër jush aq sa donte tju shkatërronte. Kur u ngjita në mal për të marrë pllakat prej guri; pllakat e besëlidhjes që Zoti kishte lidhur me ju, unë mbeta në mal dyzet 10 ditë dhe dyzet net; pa ngrënë bukë dhe pa pirë ujë, dhe Zoti më dha dy pllaka guri, të shkruara me gishtin e Perëndisë; mbi të cilat ishin tërë fjalët që Zoti ju kishte 11 thënë në mal, në mes të zjarrit, ditën e asamblesë. Dhe pas dyzet ditëve dhe dyzet 12 netve Zoti më dha dy pllaka prej guri, pllakat e besëlidhjes. Pastaj Zoti më tha: "Çohu; zbrit me të shpejtë që këtej, sepse populli yt që ti nxore nga Egjipti është shthurur; kanë devijuar shpejt nga rruga që unë u kisha urdhëruar atyre të ndiqnin 13 dhe kanë krijuar një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë" . Zoti më foli akoma; 14 duke thënë: "Unë e këtë popull; ja ai është një popull kokëfortë; lë që ta shkatërroj dhe të fshij emrin e tij nën qiejt, dhe do të të bëj ty një komb më të 15 fuqishëm dhe më të madh se ai" . Kështu u ktheva dhe zbrita nga mali, ndërsa 16 mali digjej nga zjarri; dhe dy pllakat e besëlidhjes ishin në duart e mia. Shikova; dhe ja, ju kishit mëkatuar kundër Zotit, Perëndisë tuaj, dhe kishit bërë një viç prej metali të shkrirë. Kishit lënë shumë shpejt rrugën që Zoti ju kishte urdhëruar të 17 pashë
ndiqnit. Atëherë dy pllakat; flaka me duart e mia dhe i copëtova para kapa
18
Egjipti me fuqinë tënde të madhe dhe me krahun tënd të shtrirë"
syve tuaja. Pastaj u shtriva përpara Zotit, si herën e parë, dyzet ditë dhe dyzet net me radhë; nuk hëngra bukë as piva ujë për shkak të mëkateve që kishit kryer; 19 duke bërë atë që është e keqe për sytë e Zotit, për të provokuar zemërimin e tij. Sepse unë kisha frikë nga zemërimi dhe nga tërbimi me të cilët Zoti ishte ndezur kundër jush, aq sa dëshëronte shkatërrimin tuaj. Por Zoti edhe këtë herë më dëgjoi. 20 Dhe Zoti u zemërua shumë gjithashtu kundër Aaronit; aq sa donte ta shkatërronte 21 atë; kështu atë herë unë u luta edhe për Aaronin. Pastaj mora objektin e mëkatit tuaj, viçin që kishit bërë, e dogja në zjarr; e copëtova dhe e thërmova në copa shumë të vogla, deri sa e katandisa në pluhur të hollë, dhe e hodha pluhurin në përruan që 22 zbret nga mali. Edhe në Taberah, në Masa dhe në Kibroth-Atavah ju provokuat 23 zemërimin e Zotit. Kur pastaj Zoti ju nisi jashtë Kadesh-Barneas duke thënë: "Ngjituni dhe shtini në dorë vendin që ju dhashë" , ju ngritët krye kundër Zotit, 24 Perëndisë tuaj, nuk i besuat dhe nuk iu bindët zërit të tij. U bëtë rebelë kundër 25 Zotit, nga dita që ju kam njohur. Kështu mbeta përmbys para Zotit dyzet ditë dhe dyzet net; dhe e bëra këtë sepse Zoti kishte thënë se donte tju shkatërronte . 26 Dhe iu luta Zotit, dhe i thashë: "0 Zot, 0 Zot, mos e shkatërro 'popullin tënd dhe trashëgiminë tënde, që i ke çliruar me madhështinë tënde; qi nxore nga Egjipti me 27 një dorë të fuqishme. Kujto shërbëtorët e tu: Abrahamin, Isakun dhe Jakobin; 28 mos shiko kokëfortësinë e këtij populli, ligësinë ose mëkatin e tij, me qëllim që vendi prej ku i nxore të mos thotë: Me qënë se Zoti nuk ishte në gjendje t'i fuste në tokën që u kishte premtuar dhe me qenë se urrente, 1 nxori që të vdesin në 29 shkretëtirë . Megjithatë ata janë populli yt dhe trashëgimia jote, që ti nxore nga qysh
## Chapter 10
"Në atë kohë Zoti më tha: "Pre dy pllaka prej guri të njëllojta me të parat dhe 2 ngjitu tek unë në mal; bëj një arkë prej druri. Unë do të shkruaj mbi pllakat fjalët 3 që ishin mbi pllakat e para që ti copëtove; dhe ti do ti vësh në arkë" . Kështu bëra një arkë prej dru akacjeje dhe preva dy pllaka prej të njëllojta me të parat; pastaj guri<eos> |
<bos>u ngjita në mal me dy pllakat në dorë. Dhe Zoti shkroi mbi pllakat atë që kishte shkruar herën e parë, domethënë dhjetë urdhërimet që Zoti kishte shpallur për ju në 5 mal, në mes të zjarrit; ditën e asamblesë. Pastaj Zoti m'i dorëzoi mua. Atëherë u ktheva dhe zbrita nga mali; i vura pllakat në arkën që kisha bërë; dhe ato ndodhen 6 aty, ashtu si më kishte urdhëruar Zoti. (Bijtë e Izraelit u nisën nga puset e bijve të Jakaanit në drejtim të Moserahut. Aty vdiq Aaroni dhe aty u varros; dhe Eleazari bir i tij, u bë në vend të tij. Që andej u nisën në drejtim të Gudgodahut dhe 8 nga Gudgodahu për në Jotbathah, vendi me rrjedha ujore. Në atë kohë Zoti veçoi fisin e Levit për ta mbartur arkën e besëlidhjes së Zotit;, për të përpara Zotit 9 dhe për ti shërbyer, si dhe për të bekuar në emër të tij deri ditën e sotme. Prandaj Levinuk ka pjesë, as trashëgimi me vëllezërit e tij; Zoti është trashëgimia e tij, ashtu 10 si Zoti, Perëndia yt, u kishte premtuar) Unë mbeta në mal dyzet ditë e dyzet net me radhë si herën e parë; Zoti më dëgjoi edhe këtë herë dhe nuk pranoi të të 11 shkatërrojë. Atëherë Zoti më tha: "Çohu, nis rrugën në krye të popullit; që ata 12 të futen e të pushtojnë vendin që jam betuar t'u jap etërve të tyre" . Dhe tani, 0 Izrael, çfarë kërkon nga ti Zoti, Perëndia Të kesh frikë nga Zoti, Perëndia yt, të ecësh në tërë rrugët e tij, ta duash dhe t'i shërbesh Zotit, Perëndisë tënd, me 13 zemër e me gjithë shpirt; dhe të respektosh për të mirën tënde të gjitha urdhërimet 14 dhe statutet e Zotit që sot të urdhëroj . Ja, Zotit, Perëndisë tënd, i përkasin qiejtë, 15 qiejtë e qiejve, toka dhe gjithçka ajo përmban; por Zoti u fali dashurinë e tij vetëm etërve të tu dhe deshi ata; dhe mbas tyre midis tërë popujve zgjodhi 16 pasardhësit e tyre; domethënë ju; ashtu siç po ndodh sot. Prandaj do të rrethpritni 17 prepucin e zemrës suaj dhe nuk do ta fortësoni më qafën tuaj; juaj, është Perëndia i perëndive; Zotëria i zotërive; Perëndia madh, i fortë dhe i 18 tmerrshëm që nuk është fare i anshëm dhe nuk pranon dhurata, që u siguron 19 drejtësi jetimëve dhe të vejave, që e do të huajin dhe i jep bukë dhe veshje. 20 Duajeni, pra, të huajin; sepse edhe ju ishit të huaj në vendin e Egjiptit. Do të kesh frikë nga Zoti, Perëndia yt, do t'i shërbesh atij, do të jesh lidhur ngushtë me të 21 dhe do të betohesh me emrin e tij. Ai është lavdia jote, ai është Perëndia yt; që 22 ka bërë për ty ato gjëra të mëdha dhe të tmershme që sytë e tua i kanë parë. Etërit prift qenë yt? gjithë
e tu zbritën në Egjipt në një numër që nuk i kapërxente të shtatëdhjetë personat; dhe tani Zoti, Perëndia yt, të ka shumëzuar si yjet e qiellit" .
## Chapter 11
"Duaje, pra, Zotin, Perëndinë tënd, dhe respekto gjithnjë rregullat e tij, statutet 2 tij, dekretet e tij dhe urdhërimet e tij. Pranoni sot (sepse nuk u flas bijve tuaj që nuk e kanë njohur as e kanë parë disiplinën e Zotit; Perëndisë tuaj), madhështinë e 3 tij, dorën e tij të fuqishme dhe krahun e shtrirë, shenjat e tij dhe veprat e tij që ka bërë në Egjipt kundër Faraonit, mbretit të Egjiptit; dhe kundër vendit të tij, atë që u bëri ushtrisë së Egjiptit; kuajve të saj dhe qerreve të saj, duke derdhur mbi të ujërat 5 Detit të ndërsa ata po ju ndiqnin; dhe si shkatërroi Zoti për gjithnjë; atë 6 që bëri për ju në shkretëtirë, deri sa të arrinit në këtë vend; dhe atë që u bëri Dathanit dhe Abiramit; bijve të Eliabit; birit të Rubenit; si e hapi gojën toka dhe i gëlltiti me gjithë familjet e tyre; me çadrat e tyre dhe me çdo gjë të gjallë që i pasonte; 8 në mes të gjithë Izraelit. Por tuaja panë gjërat e mëdha që Zoti ka kryer. Respektoni; pra, tërë urdhërimet që unë po ju jap sot; që të jeni të fortë dhe të mundni të pushtoni vendin që po bëheni të zotëroni, dhe me qëllim t'i zgjatni ditët tuaja në vendin që Zoti u betua t'u japë etërve tuaj dhe pasardhësve të tyre, një vend 10 ku rrjedh qumësht dhe mjaltë. Mbasi vendi në të cilin jeni duke hyrë për ta pushtuar nuk është si vendi Egjiptit prej të cilit keni dalë, ku mbillnit farën tuaj 11 dhe pastaj e vaditnit me këmbën tuaj si një kopsht perimesh; por vendi ku jeni duke hyrë për ta pushtuar është një vend me male dhe lugina; që thith ujin e shiut 12 që vjen nga qielli; një vend për të cilin Zoti, Perëndia yt, ka kujdes dhe mbi të cilin i janë drejtuar vazhdimisht e Zotit, Perëndisë tënd, fillimi i vitit deri në 13 mbarim të tij. Por në rast se do ti bindeni me kujdes urdhërimeve të mia që ju jap sot, duke dashur Zotin; Perëndinë tuaj, dhe duke i shërbyer me zemër dhe 14 me gjithë shpirt, do të ndodhë që unë do ti jap vendit tuaj shiun në kohën e duhur, shiun e dhe shiun e fundit, që ti të mbledhësh grurin, verën dhe vajin 15 tënd; dhe do të bëj që të rritet edhe bari në fushat e tua për bagëtinë tënde, dhe 16 ti do të hash dhe do të ngopesh. Kini kujdes që zemra juaj të mos mashtrohet Kuq 1 sytë gati sytë gjithë parë<eos> |
<bos>dhe të mos largoheni nga rruga e drejtë, duke shërbyer dhe u përulur para perëndive 17 të tjera; sepse në këtë rast do të ndizet zemërimi i Zotit dhe ai do të mbyllë qiejtë dhe nuk do të ketë më shi, toka nuk do të japë prodhimet e saj dhe ju do të vdisni 18 shpejt në vendin e mirë që Zoti po ju jep. Do ti shtini këto fjalë në zemrën dhe në mëndjen tuaj, do ti lidhni si një shenjë në dorë dhe do të jenë si ballore midis 19 syve; do t'ua mësosh bijve tuaj, duke u folur për to kur rri ulur në shtëpinë tënde, kur ecnën rrugës, kur rri shtrirë dhe kur çohesh; do ti shkruash në shtalkat e 21 shtëpi tënde dhe mbi portat e tua; me qëllim që ditët tuaja dhe ditët e bijve tuaj, në vendin që Zoti është betuar t'u japë etërve tuaj, të jenë të shumta si ditët e qiellit 22 mbi tokë. urdhëroj të zbatoni në praktikë, duke dashur Zotin, Perëndinë tuaj, duke ecur në të 23 gjitha udhët e tij dhe duke qenë të lidhur ngushtë me të, Zoti do të dëbojë para jush të gjitha kombet dhe ju do të shtini në dorë kombe më të mëdha dhe më të 24 fuqishme se ju. Çdo vend që do të shkelë këmba juaj; do të jetë juaji; kufijtë tuaj do të shtrihen nga shkretëtira deri në Liban; dhe nga lumi, lumi Eufrat; deri në detin 25 perëndimor. Askush nuk do të jetë në gjendje t'ju bëj ballë; Zoti, Perëndia juaj, ashtu siç ju tha, do të përhapë frikën dhe tmerrin për ju në të gjithë vendin që ju do 26 27 të shkelni. Shikoni, unë vë sot para jush bekimin dhe mallkimin; bekimin 28 në rast se u bindeni urdhërimeve të Zotit; Perëndisë tuaj, që sot ju përcaktoj; mallkimin, në rast se nuk u bindeni urdhërimeve të Zotit, Perëndisë tuaj, dhe largoheni nga rruga që ju përcaktoj sot; për të ndjekur perëndi të tjerë që nuk i keni 29 njohur kurrë. Dhe kur Zoti, Perëndia juaj do të ketë futur në vendin që ti shkon të pushtosh, ti do ta vësh bekimin në malin Gerizim dhe mallkimin në malin Ebal. 30 nuk janë ata matanë Jordanit, në perëndim të rrugës ku dielli perëndon; në vendin e Kananejve që banojnë në Arabah, përballë Gilgalit; pranë lisit të Morehut? 31 Sepse ju po gatiteni të kaloni Jordanin për të hyrë dhe për të pushtuar vendin që 32 Zoti, Perëndia juaj, po ju jep; ju do ta zotëroni dhe do të banoni në të. Kini kujdes, pra; të zbatoni të gjitha statutet dhe dekretet, që unë shtroj sot para jush" .
"Këto janë statutet dhe dekretet që duhet të keni kujdes të respektoni në vendin që Zoti, Perëndia i etërve të tu, të ka dhënë si trashëgimi për të gjitha ditët që do të 2 jetoni mbi tokë. Do të shkatërroni tërësisht të gjitha vendet ku kombet që jetoni duke përzënë u shërbejnë perëndive të tyre; mbi malet e larta; mbi kodrat dhe nën 3 çdo pemë që gjelbëron: Do të rrënoni altarët e tyre, do të copëtoni kolonat e tyre të shenjta, do t'u vini flakën Asherimëve të tyre, do të rrëzoni shëmbëlltyrat gdhendura të perëndive të tyre, do të zhdukni emrin e tyre nga këto vende. Nuk 5 do të veproni kështu me Zotin; Perëndinë tuaj, por do ta kërkoni në vendin që Zoti, Perëndia juaj, do të zgjedhë midis tërë fiseve tuaj, për tiu vënë emrin e tij si banesë e tij; dhe aty do të shkoni; aty do të çoni olokaustet dhe flijimet tuaja, të dhjetat tuaja; ofertat e larta të duarve tuaja, ofertat tuaja të kushtimit dhe ofertat vullnetare, si dhe të parëlindurit e bagëtive të trasha dhe të imta; dhe aty do të hani përpara Zotit; Perëndisë tuaj, dhe do të gëzoheni, ju dhe familjet tuaja; për të gjitha ato që keni shtënë në dorë dhe për të cilat Zoti, Perëndia juaj, do t'ju bekojë. 8 Nuk do të veproni ashtu siç veprojmë sot këtu, ku secili bën të gjitha ato që i duken 9 të drejta në sytë e tij, sepse nuk keni hyrë akoma në pushimin dhe në trashëgiminë 10 që Zoti, Perëndia juaj, ju jep. Por ju do të kaloni Jordanin dhe do të banoni në vendin që Zoti, Perëndia juaj, ju jep në trashëgimi; dhe ai do t'ju japë pushim nga 11 të gjithë armiqtë tuaj që ju rrethojnë dhe ju do të keni një banim të sigurt. Atëherë do të ketë një vend ku Zoti, Perëndia juaj, do të zgjedhë për të venduar emrin e tij dhe aty do të çoni tërë ato që unë ju urdhëroj: olokaustet tuaja, flijimet tuaja, të dhjetat tuaja; ofertat e larta të duarve tuaja dhe të gjitha ofertat e zgjedhura që i keni 12 premtuar si kusht Zotit. Dhe do të gëzoheni përpara Zotit, Prëndisë tuaj, ju, bijtë dhe bijat tuaja, shërbëtorët dhe shërbëtoret tuaja, dhe Leviti që do të banojë brenda 13 portave tuaja, sepse ai nuk ka as pjesë; as trashëgimi midis jush. Ki kujdes të 14 mos ofrosh olokaustet e tua në çdo vend që sheh; por në vendin që Zoti do të zgjedhë në një nga fiset e tua, atje do të ofrosh olokaustet e tua dhe aty do të bësh 15 çdo gjë që unë të urdhëroj . Por sa herë që të duash, mund të vrasësh kafshë dhe të hash mishin e tyre në të gjitha qytetet, simbas bekimit që të ka bërë Zoti; atë mund ta hanë si i papastri, ashtu dhe i pastri, siç bëhet me mishin e gazelës dhe të drerit; 16 17 por nuk do të hani gjakun e tyre; do ta derdhni mbi tokë siç derdhet uji. Brenda qyteteve të tua nuk mund të hash të dhjetat e tënd, të mushtit tënd, të vajit grurit<eos> |
<bos>tënd, as pjellën e të bagëtive të tua të trasha dhe të imta, as atë që ke premtuar 18 si zotim as në ofertat e tua vullnetare, as në ofertat e larta të duarve të tua. Por zgjedhur, ti, biri yt dhe bija jote, shërbëtori yt dhe shërbëtorja jote, dhe Leviti që do të banojë brenda portave të tua; dhe do të gëzosh përpara Zotit; Perëndisë tënd, çdo 19 gjë mbi të cilën ti vë dorë. Ki kujdes të mos shpërfillësh Levitin; deri sa të jetosh 20 në atë vend. premtuar, dhe ti do të thuash: "Do të ha mish" , sepse ke dëshirë të hash mish, do të 21 mund të hash mish sa herë që e dëshiron. Në se vendi që Zoti, Perëndia yt; ka zgjedhur për të venduar emrin e tij do të jetë larg teje; mund të vrasësh kafshë nga bagëtia e trashë dhe e imët;, ashtu si të kam urdhëruar; dhe mund të hash brenda 22 portave të tua sa herë të duash. Vetëm do ta hash ashtu siç hahet mishi i gazelës 23 dhe i drerit; do të mundë ta hajë si i papastri ashtu edhe i pastri. Por ruhu se ha 24 gjakun; sepse gjaku është jeta; dhe ti do ta hash jetën bashkë me mishin. 25 Nuk do ta hash, por do ta derdhësh për tokë ashtu siç bëhet me ujin: Nuk do ta hash me qëllim që të përparosh ti dhe bijtë e tu mbas teje; pse keni bërë një gjë që 26 është e drejtë në sytë e Zotit. Por gjërat e shenjta që ke për të ofruar dhe ato të premtuara si kusht, do ti marrësh dhe do të shkosh në vendin që ka zgjedhur Zoti, 27 Perëndisë tënd; gjaku i flijimeve të tua përkundrazi do të shpërndahet mbi altarin e 28 Zotit, Perëndisë tënd, dhe ti do të hash mishin e tyre. Ki kjdes dhe bindju të gjitha fjalëve që të urdhëroj, që të përparosh ti dhe bijtë e tu pas teje; pse keni bërë 29 atë që është e mirë dhe e drejtë në sytë e Zotit, Perëndisë tënd. Kur Zoti, Perëndia yt, do të ketë shfarosur para teje kombet që ti shkon për t'i shpronësuar, dhe kur t'i 30 kesh shpronësuar dhe të banosh në vendin e tyre, ruhu të mos biesh në kurthin e ngritur;, duke ndjekur shembullin e tyre, ata janë shkatërruar para teje, dhe të informohesh mbi perënditë e tyre, duke thënë: "Si u shërbenin këto kombe perëndive 31 të tyre? Edhe unë do të veproj kështu" . Ti nuk do të veprosh kështu me Zotin; me Perëndinë tënd, sepse ata me perënditë e tyre kanë bërë tërë ato gjëra të neveritshme për Zotin dhe që ai i urren; kanë djegur madje në zjarr bijtë dhe bijat e 32 tyre për nder të perëndive të tyre. Do të kujdeseni të zbatoni në praktikë tërë parë qoftë nuk pasi gjërat që ju urdhëroj; nuk do tu shtoni as do t'u hiqni asgjë"
## Chapter 13
"Në rasat se midis jush del një profet apo një ëndërrimtar dhe ju propozon një 2 shenjë apo një mrekulli, dhe shenja apo mrekullia për të cilën ju foli realizohet dhe ai thotë: "Le të shkojmë pas perëndive të tjera që ti nuk i ke njohur kurrë dhe 3 le tu shërbejmë" ti nuk do të dëgjosh fjalët e këtij profeti apo të këtij ëndërrimtari; sepse Zoti, Perëndia juaj, ju vë në provë për të ditur në se e doni Zotin; Perëndinë tuaj, me gjithë zemër dhe me gjithë shpirt. Do të shkoni pas Zotit, Perëndisë tuaj, do të keni frikë nga ai, do të respektoni urdhërimet e tij, do ti bindeni zërit të tij, do 5 t'i shërbeni dhe do të jeni të lidhur ngushtë me të. Por ai profet ose ai ëndërrimtar do të vritet; sepse ka folur në mënyrë që t'ju largojë nga Zoti, Perëndia juaj, që ju nxori nga vendi i Egjiptit dhe ju çliroi nga shtëpia e skllavërisë; për t'ju çuar jashtë rrugës në të cilën Zoti, Perëndia yt, të ka urdhëruar të ecësh. Në këtë mënyrë do të shkulësh të keqen nga gjiri yt. Në rast se vëllai yt, bir i nënës sate, biri yt ose bija jote, gruaja që mbi gjirin tënd apo shoku që ti e do si shpirtin tënd të nxit fshehtazi; duke thënë: "Shkojmë t'u shërbejmë perëndive hyjnive të popujve që ju rrethojnë, që janë pranë apo teje, nga një skaj tokës deri në skajin tjetër të 8 tokës, mos iu nënshtro atij dhe mos e dëgjo; syri yt nuk duhet të ketë mëshirë për 9 të; mos e kurse, mos e fsheh. Por ti duhet ta vrasësh; dora jote të jetë e para që të 10 ngrihet kundër tij, për ta vrarë; pastaj le të vijë dora e gjithë popullit. Ti do ta vrasësh me dhe ai do të vdesë; sepse ka kërkuar të të largojë nga Zoti, Perëndia 11 yt, që të nxori nga Egjipti, nga shtëpia e skllavërisë. Kështu tërë Izraeli do ta dëgjojë këtë ngjarje dhe do të ketë frikë, e nuk ka për të kryer më asnjë veprim të 12 si ky në gjirin tënd. Në se një ndër qytetet e tua që Zoti, Perëndia yt, 13 të jep për të banuar, dëgjon të thuhet që njerëz të çoroditur kanë dalë nga gjiri juaj dhe kanë mashtruar banorët e të tyre duke thënë: "Shkojmë tu shërbejmë 14 perëndive të tjera" , që ju nuk i keni njohur kurrë, ti do të bësh hetime, kërkime dhe do të marrësh me kujdes në pyetje; dhe në qoftë se është e vërtetë dhe e sigurt 15 që ky veprim neveritshëm është kryer me të vërtetë në gjirin tënd, atëherë do të vrasësh me shpatën tënde banorët e atij qyteti, duke vendosur shfarosjen e tij dhe 16 gjithçka që ndodhet në të; do të vrasësh edhe bagëtinë e tij . Pastaj do të mbledhësh prehet larg gurë keq qoftë qytetit tërë plaçkën e tij në mes të sheshit dhe do ta djegësh me zjarr qytetin dhe tërë plaçkën
tij përpara Zotit; Perëndisë tuaj; ajo do të mbetet një grumbull gërmadhash për 17 gjithnjë dhe nuk do të rindërtohet më kurrë. Prandaj asgjë nga ato që janë caktuar të shkatërrohen të mos ju ngjitet në dorë, me qëllim që Zoti të heqë dorë nga zjarri zemërimit të tij dhe të tregohet i dhimshur ti vijë keq për ty dhe të të shumëzojë, 18 ashtu siç u është betuar etërve tuaj, sepse ti e dëgjove zërin e Zotit, Perëndisë tënd, duke respektuar të gjitha urdhërimet e tij që po të përcakton sot duke bërë atë që është e drejtë në e Zotit, Perëndisë tuaj' sytë
## Chapter 14<eos> |
<bos>"Ju jeni bijtë e Zotit, Perëndisë tuaj; nuk do të bëni asnjë prerje dhe nuk do të 2 rruheni midis syve për një të vdekur; sepse ti je një popull i shenjtë për Zotin; Perëndinë tënd, dhe Zoti të ka zgjedhur për të qenë një popull i tij, një thesar i veçantë 3 ndër të gjithë popujt që janë mbi faqen e dheut. Nuk do të hash asgjë të 5 neveritshme. Këto janë kafshët që mund të hani: dreri, gazela, dhia e egër, stambeku; antilopa dhe kaprolli. Mund të hani çdo kafshë që e ka 7 thundrën të ndarë, dhe që përtypet midis kafshëve. Por nga ato që vetëm përtypen dhe që kanë vetëm thundrën të ndarë nuk do të hani devenë, lepurin dhe baldosën; 8 që përtypen por nuk e kanë thundrën të ndarë; për ju janë të papastra; edhe derri, që e ka thundrën të ndarë por nuk përtypet, është i papastër për ju. Nuk do të hani 9 mishin e tyre dhe nuk do të prekni trupat e tyre të vdekur. Ndër të gjitha kafshët 10 që rrojnë në ujë, mund të hani të gjitha ato që kanë pendë dhe luspa; por nuk do 11 të hani asnjë nga ato që nuk kanë pendë dhe luspa; janë të papastra për ju. Mund 12 të hani çdo zog të pastër; por nuk do të hani këto: shqiponjën; shqiponjën e detit 13 14 15 dhe fajkuan e detit, qiftin; fajkuan dhe Iloj zhgabe, Iloj korbi, 16 strucin; kukuvajkën mjekroshe, pulëbardhën dhe çdo lloj krahathatë, bufin, ibisin, 17 18 mjellmën; pelikanin; martin peshkatarin; kormoranin; lejlekun; çdo lloj gate, 19 pupëzën dhe lakuriqin e natës. Çdo insekt që fluturon është papastër për ju; 20 21 nuk do ta hani. Por mund të hani çdo zog që është i pastër. Nuk do të hani lopa, çdo çdo
asnjë kafshë që ka ngordhur në mënyrë të natyrshme; mund t'ua jepni të huajve që janë brenda portave tuaja që ti hanë ose mund t'ua shisni një të huaji, sepse ti je një popull që i je shenjtëruar Zotit; Perëndisë tënd. Nuk do ta gatuash kecin bashkë në 22
që të prodhon ara çdo vit. Do të hash përpara Zotit, Perëndisë tënd, në vendin që ai ka zgjedhur si vendbanim për emrin e tij, të dhjetën e grurit tënd, të mushtit të tufave të bagëtive të trasha dhe të imta, në 24 parë
qumështin e nënes së tij . Do të zotohesh të japësh të dhjetën e asaj që mbjell dhe 23
mënyrë që ti të mësosh të kesh gjithnjë frikë nga Zoti, Perëndia yt. Por në rast se rruga është shumë e gjatë për ty dhe nuk mund t'i çosh deri atje të dhjetat; sepse vendi që Zoti, Perëndia yt, ka caktuar për të vendosur emrin e tij është shumë larg 25
- yt; dhe do t'i përdorësh këto para për të blerë të gjitha ato që dëshiron zemra jote: lopë, dele, verë, pije dehëse, ose çfarëdo gjë që dëshiron zemra jote; dhe aty do të hash përpara Zotit; Perëndisë tënd, dhe do të gëzohesh ti bashkë me familjen 27
nga ty, kur Zoti, Perëndia yt, do të të ketë bekuar, atëherë do t'i këmbesh ato me para dhe me paratë në dorë do të shkosh në vendin që ka zgjedhur Zoti, Perëndia 26
tënde. Përveç kësaj nuk do të lesh pas dore Levitin; që banon brenda portave të 28
vendosësh brenda portave të tua; dhe Leviti, që nuk ka pjesë as trashëgimi me ty, dhe i huaji, jetimi dhe e veja që gjenden brenda portave të tua, do të vinë, do të hanë dhe do të ngopen; me qëllim që Zoti, Perëndia yt, të të bekojë në çdo që do të të zërë dora' punë
tua; sepse ai nuk ka pjesë as trashëgimi me ty. Në fund të çdo tre viteve; do të vësh mënjanë të gjitha të dhjetat e prodhimeve të tua të vitit të tretë, dhe do ti 29
## Chapter 15
2 "Në mbarim të çdo shtatë viteve do të bësh faljen e borxheve. Dhe kjo do të jetë forma e faljes: Çdo huadhënës do të falë atë që i ka dhënë hua të afërmit të tij; nuk do të kërkojë kthimin e saj nga i afërmi dhe nga vëllai i tij, sepse është 3 shpallur falja e borxheve nga Zoti. Mund ta kërkosh borxhin nga i huaji; por do 4 t'i falësh vëllait tënd atë që ai të ka marrë hua. Nuk do të ketë asnjë nevojtar midis jush, sepse Zoti do të të bekojë me të madhe në vendin që Zoti, Perëndia yt, po të 5 jep si trashgimi, që ti ta zotërosh, por vetëm me kusht që ti ti bindesh me zell zërit të Zotit, Perëndisë tënd, duke pasur kujdes të zbatosh në praktikë të gjitha këta
urdhërimet; që sot të cakton. Sepse Zoti, Perëndia yt, do të të bekojë siç të ka premtuar; atëherë do t'u japësh hua shumë kombeve; por ti nuk do të kërkosh hua; do të sundosh mbi shumë kombe, por ato nuk do të sundojnë mbi ty. Në rast se ke ndonjë vëlla nevojtar midis jush, midis ndonjë prej qyteteve që Zoti, Perëndia 8 tënd nevojtar; por do ti hapësh me zemërgjerësi dorën tënde dhe do t'i japësh hua 9 aq sa i nevojitet për të përballuar nevojat që ka. Ki kujdes që të mos ketë asnjë mendim të keq në zemrën tënde; i cili të të bëjë të thuash: "Viti i shtatë, viti i familjes; është afër" dhe ta shikosh me sy të vëllanë tënd nevojtar dhe të mos i japësh 10 asgjë; ai do të bërtiste kundër teje para Zotit dhe ti do të mëkatoje. Jepi me bujari dhe zemra jote të mos trishtohet kur i jep, sepse pikërisht për këtë Zoti, Perëndia yt, 11 do të të bekojë në çdo tënden dhe në çdo gjë që do të të zërë dora. Sepse nevojtarët nuk do të mungojnë kurrë në vend, prandaj unë po të jap këtë urdhërim tënd dhe të them: "Hapja me bujari dorën tënde vëllait tënd, të varfërit tënd dhe 12 nevojtarit në vendin tuaj' Në rast se një vëlla apo një motër hebre shitet te ti, 13 do të të shërbejë gjashtë vjet; por vitin e shtatë do ta lësh të ikë i lirë. Dhe kur 14 do ta lësh të ikë i lirë, nuk do ta lësh të shkojë duarbosh; do ti japësh bujarisht dhurata nga kopeja jote; nga lëmi dhe nga hambari yt; do ta bësh pjestar të bekimeve 15 me të cilat Zoti, Perëndia yt, të ka mbushur; dhe nuk do të harrosh se ke skllav në vendin e Egjiptit dhe se Zoti, Perëndia yt, të ka liruar; prandaj sot të urdhëroj 16 këtë. Por në rast se ai të thotë: "Nuk dua të largohem prej teje" , sepse të do ty 17 dhe shtëpinë tënde, sepse ka mbarësi bashkë me ty, atëherë do të marrësh një fëndyell, do ti shposh veshin kundër dhe ai do të jetë skllavi yt për gjithnjë. 18 Po ashtu do të veprosh me skllaven tënde. Nuk duhet të të duket e vështirë ta nisësh të lirë, sepse të ka shërbyer gjashtë vjet me gjysmën e pagës së një argati; 19 dhe Zoti; Perëndia yt; do të bekojë të gjitha veprimet e tua. Do ti shenjtërosh Zotit; Perëndisë tënd, tërë pjelljet e para meshkuj të bagëtive të tua të trasha dhe të imta. Nuk do të bësh asnjë punë me pjelljen e parë të lopës sate dhe nuk do të qethësh 20 pjelljen e të deles sate. Do ti hash çdo vit, ti dhe familja jote, përpara Zotit, 21 Perëndisë tënd, në vendin që Zoti ka zgjedhur. se kafsha ka ndonjë keq punë qenë portës parë<eos> |
<bos>Por në të metë, në rast se është e çalë, e verbër, apo ka ndonjë të metë tjetër të rëndë, nuk qoftë
22 do t'ia flijosh Zotit, Perëndisë tënd; do ta hash brenda portave të tua; të papastrin 23 dhe të pastrin mund ta hanë njëlloj sikur të ishte një gazelë apo një dre. Por nuk do të hash gjakun e tyre; do ta derdhësh në tokë si uji" .
## Chapter 16
"Respekto muajin e Abibit dhe kremto Pashkën për nder të Zotit, Perëndisë tënd, sepse në muajin e Abibit Zoti, Perëndia të nxori nga Egjipti, gjatë natës. 2 Do ti bësh fli, pra, Pashkën e Zotit; Perëndisë tënd, me bagëti të trasha dhe të imta, 3 në vendin që Zoti ka zgjedhur për të ruajtur emrin e tij . Dhe nuk do të hash bashkë me të bukë të mbrujtur; shtatë ditë do të hash bukë të ndorme (sepse dole me nxitim nga vendi i Egjiptit), me qëllim që ta kujtosh ditën që dole nga Egjipti tërë ditët e jetës sate. Nuk do të shihet maja pranë teje, brenda tërë kufijve të tua, për shtatë ditë me radhë; dhe nuk do të mbetet asgjë nga mishi që flijove mbrëmjen e ditës së 5 për natën deri në mëngjes. Nuk do të mund ta flijosh Pashkën në çfarëdo qyteti që Zoti, Perëndia të jep, por do ta flijosh Pashkën vetëm në vendin që Zoti, Perëndia ka zgjedhur për të ruajtur emrin e tij; do ta flijosh në mbrëmje, në perëndim të diellit, në orën që dole nga Egjipti. Do ta pjekësh viktimën dhe do ta hash në vendin që Zoti, Perëndia yt, ka zgjedhur; dhe në mëngjes 8 do të largohesh dhe do të kthehesh në çadrat e tua. Gjashtë ditë me radhë do të hash bukë të ndorme; dhe ditën e shtatë do të mbahet një asamble solemne për nder 9 të Zotit; Perëndisë tënd; ti nuk do të bësh gjatë kësaj dite asnjë Do të numërosh shtatë javë; fillo të numërosh shtatë javë nga koha që fillon të korrësh 10 grurin; pastaj do ta kremtosh festën e Javëve për nder të Zotit, Perëndisë tënd, duke bërë ofertat e tua vullnetare dhe kjo në masën që Zoti, Perëndia yt; të bekon: 11 Dhe do të gëzosh përpara Zotit; Perëndisë tënd, ti, biri yt dhe bija jote, shërbëtori yt dhe shërbëtorja jote; Leviti që ndodhet brenda portave të tua; dhe i huaji, jetimi dhe e veja që ndodhen në mes teje, në vendin që Zoti, Perëndia yt, ka zgjedhur për 12 të ruajtur emrin e tij. Do të kujtosh që ke qenë skllav në Egjipt dhe do të kujdesesh 13 ti zbatosh në praktikë këto statute. Do të kremtosh festën e Kasolleve shtatë ditë yt, parë gjithë yt, yt; punë.
14
me radhë, mbasi të kesh mbledhur prodhimin e lëmit dhe të fushës sate; dhe do të gëzohesh në festën tënde; ti, biri yt dhe bija jote; shërbëtori yt dhe shërbëtorja 15 jote, dhe Leviti; i huaji, jetimi dhe e veja që ndodhen brenda portave të tua. Do të kremtosh një festë për shtatë ditë me radhë për nder të Zotit, Perëndisë tënd, në vendin që Zoti ka zgjedhur; sepse Zoti, Perëndia yt; do të bekojë të gjitha të korrat 16 tua dhe tërë punën e duarve të dhe ti do të jesh shumë i kënaqur. Tri herë në vit çdo mashkull i yt do ti paraqitet Zotit, Perëndisë tënd, në vendin që ai ka zgjedhur, në festën e bukëve në festën të ndorme, në festën të Javëve dhe të 17 Kasolleve; asnjeri prej tyre nuk do të paraqitet para Zotit duarbosh. Por secili 18 do të japë nga pjesa e tij simbas bekimit që Zoti, Perëndia yt, të ka dhënë. Do të caktosh gjykatës dhe zyrtarë brenda portave të tua për çdo fis tëndin, në të gjitha qytetet që Zoti; Perëndia yt, të jep; dhe ata do ta gjykojnë popullin me vendime të 19 drejta. Nuk do ta prishësh drejtësinë, nuk do të tregohesh i anshëm dhe nuk do të pranosh dhurata, sepse dhurata i verbon e njerëzve të urtë dhe korrupton fjalët 20 njerëzve të drejtë. Do të zbatosh plotësisht drejtësinë, në mënyrë që ti të jetosh 21 dhe të zotërosh vendin që Zoti, Perëndia yt, po të jep. Nuk do të ngresh për ty asnjë Asherah, me asnjë Iloj druri pranë altarit që do ti ndërtosh Zotit; Perëndisë 22 tënd; dhe nuk do të ngresh asnjë shtyllë të shenjtë, që Zoti, Perëndia urren' tua, sytë yt,
## Chapter 17
"Nuk do ti flijosh Zotit; Perëndisë tënd, ka, dele ose dhi që kanë ndonjë të metë ose gjymtim; sepse kjo do t'ishte një gjë e neveritshme për Zotin;, Perëndinë 2 tënd. Në rast se gjendet midis teje, në një nga qytetet që Zoti, Perëndia yt, po të jep, një burrë apo një grua që bën atë që është e keqe për e Zotit, Perëndisë 3 tënd, duke shkelur besëlidhjen e tij, dhe që shkon t'u shërbej perëndive të tjera dhe bie përmbys para tyre, para diellit; hënës apo tërë ushtrisë qiellore, gjë që unë 4 nuk të kam urdhëruar, dhe që të është referuar dhe që ke dëgjuar të flitet për të, atëherë hetoje me kujdes; dhe në qoftë se është e vërtetë dhe e sigurtë se ky akt i 5 neveritshëm është kryer në Izrael, do ta në portat e tënd atë burrë ose dhe do ta vrasësh me sytë çosh qytetit gurë
grua që ka kryer këtë veprim të atë burrë ose atë keq<eos> |
<bos>grua; dhe kështu ata do të vdesin Ai që duhet të vdesë do të dënohet me vdekje me deponimin e dy apo tri dëshmitarëve; por nuk do të dënohet me vdekje askush me deponimin e një dëshmitari të vetëm:. Dora e dëshmitarëve do të jetë e para që do të ngrihet kundër tij për t'i shkaktuar vdekjen; pastaj do të ngrihet dora e të 8 gjithë popullit; kështu do të çrrënjosësh të keqen nga gjiri yt. Në rast se të paraqitet një rast shumë i vështirë për t'u gjykuar, midis vrasësve, midis një e tjetrës, midis një plagosjeje e tjetrës, grindje brenda portave të shtëpisë sate, atëherë do të 9 dhe do të takohesh me priftërinjtë levitikë dhe me gjykatësit në funksion në atë 10 kohë dhe do të këshillohesh me ta; atëherë ata do të shpallin vendimin e gjyqit; dhe ti do ti përmbahesh vendimit që ata të kanë treguar në vendin ku Zoti ka zgjedhur 11 dhe do të kujdesesh të bësh të gjitha ato që të kanë mësuar. Do t'i përmbahesh ligjit që të kanë mësuar dhe vendimit që të kanë deklaruar; nuk do të shmangesh 12 nga vendimi që të kanë treguar as djathtas, as majtas. Por njeriu që do të veprojë me mendjemadhësi dhe nuk do ta dëgjojë priftin që ndodhet aty për ti shërbyer Zotit, Perëndisë tënd, ose gjykatësit; ky njeri ka për të vdekur; kështu do të shkulësh 13 të keqen nga Izraeli; tërë populli do të mësojë kësisoj atë që ndodhi, do të ketë 14 frikë dhe nuk do të veprojë me mendjemadhësi. Kur do të hysh në vendin që Zoti, Perëndia yt, po të jep dhe do ta shtiesh në dorë dhe do të banosh atje, në rast se do të thuash: "Dua të caktoj mbi mua një mbret ashtu si tërë kombet që më 15 rrethojnë" do të caktosh mbi ty mbretin që Zoti, Perëndia yt, ka për të zgjedhur: Do të caktosh mbi ty një mbret të zgjedhur midis vëllezërve të tu; nuk mund të 16 caktosh mbi ty një të huaj që të mos jetë vëllai yt. Por ai nuk duhet të ketë një numër të madh kuajsh, as ta kthejë popullin në Egjipt për të shtënë në dorë një numër 17 të madh kuajsh, sepse Zoti ju ka thënë: "Nuk do të ktheheni më në atë rrugë" Nuk duhet të ketë një numër të madh grash, me qëllim që zemra e tij të mos shthuret; 18 dhe nuk duhet të grumbullojë për vete një sasi të madhe argjendi dhe ari. Përveç kësaj, kur të ulet mbi fronin e mbretërisë së tij, do të shkruajë për veten e tij në një 19 libër një kopje të këtij ligji, simbas kopjes së priftërinjve levitikë. Do ta mbajë pranë vetes këtë libër dhe do ta lexojë çdo ditë të jetës së tij, që të mësojë të ketë frikë nga Zoti, Perëndia i tij, dhe të zbatojë në praktikë të gjitha fjalët e këtij ligji 20 dhe të këtyre statuteve, me qëllim që zemra e tij të mos mbi vëllezërit e tij dhe të mos shmanget nga ky urdhërim as djathtas; as majtas; dhe të zgjasë kështu padie ditët e mbretërimit të tij, ai vetë dhe bijtë e tij, në mes të Izraelit" . ngrihet
## Chapter 18
"Tërë priftërinjtë levitë, tërë fisi i Levit, nuk do të kenë pjesë as trashëgimi në 2 Izrael; do të jetojnë me flijimet e bëra me zjarr për Zotin, trashëgimi e tij. Nuk do të kenë asnjë trashëgimi nga vëllezërit e tyre; sepse Zoti është trashëgimia e tyre 3 ashtu siç ua ka thënë. Kjo është ajo që i detyrohet priftit populli, ata që ofrojnë një flijim, një lopë, një dele apo një dhi; ata do ti japin shpatullat, nofullat dhe plëndësin. Do ti japësh prodhimin e parë të grurit tënd, të mushtit tënd dhe 5 të vajit tënd, si dhe qethjen e të dhenve të tua; sepse Zoti, Perëndia yt, e ka zgjedhur midis gjithë fiseve të tu për të kryer shërbimin në emër të Zotit; atë vetë dhe bijtë e tij për gjithnjë Por në rast se një Levit; që ka ardhur nga një prej qyteteve të tua të të gjithë Izraelit, ku ai banonte, vjen me gjithë dëshirën e zemrës së tij në vendin e zgjedhur nga Zoti, atëherë ai do të mund të shërbejë në emër të Zotit, Perëndisë së tij, ashtu si gjithë vëllezërit e tij Levitë që ndodhen aty përpara Zotit. Ata do të marrin për mbajtjen e tyre pjesë të barabarta; përveç parave nga shitja pasurisë së tyre. Kur do të hysh në vendin që Zoti, Perëndia yt, po të jep, nuk 10 do të mësosh të shkosh pas veprave të neveritshme të këtyre kombeve. Të mos gjendet midis teje ndonjë që e kalon birin ose bijën e vet nëpër zjarr; as ndonjë që 11 praktikon shortarinë, bën parashikime, interpreton shenjat dhe merret me magji, as ai që përdor yshtje, as mediume që konsultojnë frymat; as magjistarë, ai që 12 ndjell të vdekurit, sepse të gjithë ata që merren me këtë punë neveriten nga Zoti; 13 dhe për shkak të kësaj neverie, Zoti është duke i përzënë para teje. Ti do të jesh 14 1 përkryer para Zotit, Perëndisë tënd; sepse kombet, që ti do të dëbosh, i kanë dëgjuar shortarët dhe magjistarët; kurse ty, Zoti, Perëndia yt, nuk të ka lejuar të 15 veprosh kështu. Zoti, Perëndia do të krijojë për ty një profet si unë në mes 16 teje dhe vëllezërve të tu; atë keni për ta dëgjuar, në bazë të gjithë atyre gjërave që i kërkove Zotin; Perëndinë tënd, në Horeb, ditën e asamblesë, kur the: "Të mos dëgjoj më zërin e Zotit, Perëndisë tim; dhe të mos shoh më këtë zjarr të madh, që 17 18 unë të mos vdes" Dhe Zoti më tha: Atë që thanë, është mirë; unë do të priftit qoftë parë as yt, nxjerr për ta një profet nga gjiri i vëllezërve të tyre dhe do të vë në gojën e tij fjalët
19
mia, dhe ai do t'u thotë atyre të gjitha ato që unë do ti urdhëroj . Dhe do të ndodhë që në se dikush nuk i dëgjon fjalët e mia që ai thotë në emrin tim, unë do t'i 20 kërkoj llogari. Por profeti që pretendon të thotë në emrin tim një gjë për të cilën unë e kam urdhëruar ta thotë ose që flet në emër të perëndive të tjera, ai profet do 21 të vritet" Dhe në se ti thua në zemrën tënde: "Si do të bëjmë për të dalluar fjalën 22 që Zoti nuk ka thënë?"\_ Kur profeti flet në emër të Zotit dhe kjo gjë nuk ndodh dhe nuk realizohet; kemi të bëjmë me një gjë që Zoti nuk e ka thënë; e ka thënë
profeti me mendjemadhësi; mos ki frikë prej tij" .
## Chapter 19<eos> |
<bos>"Kur Zoti, Perëndia të ketë shfarosur kombet e vendeve që të jep dhe ti t'i 2 kesh dëbuar dhe të banosh në qytetet dhe shtëpitë e tyre, do të veçosh tri qytete; 3 në mes të vendit; që Zoti, Perëndia yt, të jep si trashëgimi. Do të përgatisësh rrugë dhe do ta ndash në tri pjesë vendin që Zoti, Perëndia yt, të jep si trashëgimi, me 4 qëllim që çdo vrasës të mund të strehohet në të. Dhe ky është rregulli për vrasësin që strehohet aty, që të shpëtojë jetën e tij: kushdo që ka vrarë të afërmin e tij pa 5 dashje, pa e urryer më Kështu, kur dikush shkon me shokun e tij në pyll për të dru dhe, ndërsa i bie një druri me sëpatë, sëpata del nga bishti dhe shokun që pastaj vdes, ai person do të strehohet në një nga këto qytete dhe do ta shpëtojë jetën; sepse hakmarrësi i gjakut; ndërsa zemërimi vlon në zemër, të mos e ndjekë vrasësin dhe ta kur rruga është shumë e gjatë, dhe ta vrasë edhe 7 pse nuk e meriton vdekjen; sepse në të kaluarën nuk e kishte urryer shokun e tij. 8 Prandaj të urdhëroj në këtë mënyrë: tri qytete" Në rast se më pas Zoti, Perëndia yt; zgjeron kufijtë e tu, ashtu si u është betuar etërve të tu dhe ta jep tërë vendin që u kishte premtuar t'ua jepte etërve të tu, në rast se ti respekton këto urdhra që unë të jap sot, duke e dashur Zotin; Perëndinë tënd, dhe duke ecur gjithnjë 10 në rrugët e tij, atëherë do t'u shtosh tri qytete të tjera tri të parave, me qëllim që të mos derdhet gjak i pafajshëm në mes të vendit që Zoti, Perëndia yt, të jep si 11 trashëgimi dhe ti të mos bëhesh fajtor për vrasje . Por në rast se një njeri urren yt, parë. prerë godet arrijë, "Veço të afërmin e tij, i zë pritë; e sulmon dhe e plagos për vdekje; dhe pastaj strehohet në
12 një nga këto qytete, pleqtë e qytetit të tij do të dërgojnë ta marrin që andej dhe 13 do t'ia dorëzojnë hakmarrësit të gjakut që të vritet. Syri yt nuk do të ketë mëshirë për të, por do ti heqësh Izraelit fajin që ka derdhur gjak të pafajshëm; dhe kështu 14 do të kesh mbarësi. Nuk do të lëvizësh kufijtë e të afërmit tënd, të vendosura nga pasardhësit në trashëgiminë që do të gëzosh në vendin Zoti, Perëndia yt; të 15 jep në zotërim. Një dëshmitar vetëm nuk mjafton për të akuzuar dikë për çfarëdo krimi apo mëkati të kryer; fakti do të përcaktohet me deponimin e dy ose tre 16 dëshmitarëve. Në rast se kundër dikujt ngrihet një dëshmitar i rremë dhe e akuzon 17 për një krim, atëherë dy njerëzit midis të cilëve zhvillohet mosmarrëveshja do të paraqiten përpara Zotit; përpara priftërinjve dhe gjykatësve në funksion ato ditë. 18 Gjykatësi do ta hetojë me kujdes çështjen; dhe në rast se del që ai dëshmitar është 19 një dëshmitar rremë; që ka deponuar gënjeshtra kundër vëllait; atëherë do ti bëni atij atë që kishte ndër mënd ti bënte vëllait të tij. Kështu do ta shkulni të keqen 20 nga mesi juaj . Të tjerët do ta mësojnë dhe do të trëmben, dhe atëherë nuk 21 do të kryhet më në mes tuaj një veprim aq Syri yt nuk do të ketë mëshirë, por do t'i përmbahet rregullit jetë për jetë, sy për sy, dhëmb për dhëmb, dorë për që qysh keq:
dorë, këmbë për këmbë"
## Chapter 20
"Kur të shkosh në luftë kundër armiqve të tu dhe të shikosh kuaj, qerre dhe njerëz në një numër më të madh se ato që ke ti, mos ki frikë prej tyre, sepse Zoti, 2 Perëndia yt, që të bëri të ngjitesh nga vendi i Egjiptit, është me ty. Kështu, në çastin kur do të jeni duke filluar betejën, do të dalë përpara dhe do t'i flasë 3 popullit dhe do t'i thotë: "Dëgjo, Izrael! Sot jeni për tu ndeshur me armiqtë tuaj; zemra juaj të mos ju ligështohet; mos kini frikë, mos e humbni dhe mos u 4 trembni para tyre; sepse Zoti, Perëndia juaj, është ai që ecën me ju për të luftuar 5 për ju kundër armiqve tuaj dhe për tju shpëtuar" . Pastaj oficerët do t'i flasin popullit; duke thënë: "A ka njeri që ka ndërtuar një shtëpi të re dhe ende nuk e ka prifti gatitur përuruar? Le të shkojë dhe të kthehet në shtëpinë e tij, që të mos vdesë gjatë betejës
dhe një tjetër të përurojë shtëpinë e tij. A ka njeri të ketë mbjellë një vresht dhe të mos ketë shijuar akoma frutet e tij? Le të shkojë e të kthehet në shtëpi të tij, që të mos vdesë gjatë betejës dhe një tjetër të gëzojë frytet e tij. ka njeri që është fejuar me një femër dhe nuk e ka marrë akoma me vete? Le të shkojë dhe të kthehet 8 në shtëpi të tij, që të mos vdesë në betejë dhe një tjetër ta marrë atë" Pastaj oficerët do ti flasin akoma popullit; duke thënë: "A ka ndonjë që ka frikë dhe të cilit mungon guximi? Le të shkojë dhe të kthehet në shtëpi të tij, që guximi i vëllezërve 9 të tij të mos mehet ashtu si i ndodhi atij"\_ Kur oficerët të kenë mbaruar së foluri 10 popullit; do të caktojnë komandantët e trupave të popullit. Kur t'i afrohesh një 11 qyteti për ta sulmuar, do ti ofrosh së paqen. Në se pranon ofertën tënde të paqes dhe t'i dyert e tij, tërë populli që ndodhet aty ka për të paguar 12 haraçin dhe do të të shërbejë. Por në rast se nuk do të bëjë paqe me ty dhe kërkon 13 luftë kundër teje, atëherë ti do ta rrethosh. Kur më vonë Zoti, Perëndia yt, do të 14 ta japë në dorë, do të vrasësh me shpatë tërë meshkujt e tij; por gratë, fëmijët, bagëtinë dhe të gjitha ato që ndodhen në qytetet; tërë prenë e tij, do t'i marrësh si plaçkën tënde; dhe do të hash plaçkën e armiqve të tu që Zoti, Perëndia yt, të ka 15 dhënë. Kështu do të veprosh në të gjitha qytetet që janë shumë nga ti dhe 16 që nuk janë qytete të këtyre kombeve. Por nga qytetet e këtyre popujve që Zoti, 17 Perëndia yt, të jep si trashëgimi; nuk ke për të lënë asgjë që merr frymë; por do të vendosësh shfarosjen e plotë të tyre, domethënë të Hitejve, të Amorejve, të 18 Perëndia yt, me qëllim që ata të mos ju mësojnë të imitoni tërë ndyrësirat që 19 bëjnë për perënditë e tyre; dhe ju të mos mëkatoni kundër Zotit; Perëndisë tuaj. Kur të rrethosh një qytet për një kohë të gjatë, duke luftuar kundër tij, për ta shtënë në dorë, nuk do të shkatërrosh drurët frutorë me goditje të sëpatës; do të hash frutat tyre dhe nuk do ti rrëzosh; sepse vallë druri i fushës a është njeri që ti ta përdorësh 20 në rrethimin? Por mund të shkatërrosh dhe të rrëzosh gjithë drurët që ti e di që nuk janë frutorë, për të ndërtuar vepra rrethimi kundër qytetit që të lufton; deri sa pari qoftë hap larg ai të bjerë" .<eos> |
<bos>## Chapter 21
"Në rast se në vendin që Zoti, Perëndia yt; është duke të dhënë, gjindet një i vrarë, i shtrirë në një fushë, dhe nuk dihet se kush e ka vrarë, pleqtë dhe gjykatësit tu do të dalin dhe do të masin largësinë midis të vrarit dhe qyteteve që ndodhen 3 rreth e rrotull. Pastaj pleqtë e qytetit më të afërt me të vrarin do të marrin një mëshqerrë që nuk ka punuar akoma dhe as nuk është mbrehur. Pleqtë e atij qyteti do ta zbresin mëshqerrën pranë një rrjedhe uji, në një vend as të lëruar as të mbjellë; 5 dhe aty afër rrjedhës së ujit do tia thyejnë mëshqerrës. Pastaj do të afrohen priftërinjtë, bij të Levit; sepse Zoti, Perëndia yt, ka zgjedhur për të shërbyer dhe e tyre duhet të zgjidhë çdo mosmarrëveshje dhe çdo dëmtim trupor. Atëherë tërë pleqtë e qytetit; që është më afër me të vrarin; do të lajnë duart mbi mëshqerrën së cilës është thyer 7 pranë rrjedhës së ujit; dhe, duke marrë fjalën, do të thonë: "Duart tona nuk e kanë 8 derdhur këtë gjak, as tona s'e kanë parë. Zot; fale popullin tënd Izrael që ti ke çliruar, dhe mos i ngarko fajin e gjakut të pafajshëm popullit tënd Izrael' Dhe 9 ai gjak do t'u falet atyre. Kështu ti do të heqësh nga vetja jote fajin e gjakut të 10 pafajshëm, duke bërë atë që është e drejtë në sytë e Zotit. Kur të shkosh në luftë kundër armiqve të tu dhe Zoti, Perëndia yt, të t'i japë në dorë dhe ti ti zësh robër, 11 në rast se sheh midis robërve një grua të pashme dhe të pëlqen aq sa të duash ta 12 bësh bashkëshorten tënde, do ta në shtëpinë tënde, dhe ajo do të rruajë 13 kokën dhe do të presë thonjtë, do të heqë rrobat e robinjës, do të banojë në shtëpinë tënde dhe do të mbajë zi një muaj të tërë për të atin dhe për të ëmën; pastaj ti do të hysh te ajo dhe do të jesh bashkëshorti i saj dhe ajo do të jetë bashkëshortja 14 jote. Në se më vonë nuk të pëlqen më, do ta lësh të shkojë ku të dojë, por 15 nuk mund ta shesësh për para as ta trajtosh si skllave; sepse ti e ke poshtëruar. Në qoftë se një burrë ka dy gra, dhe njerën e dashuron dhe tjetrën e urren; dhe si e dashuruara ashtu dhe ajo e urryera i kanë lindur fëmijë, në rast se i parëlinduri është 16 fëmija e gruas së urryer, ditën që u lë me testament pasurinë që zotëron bijve; nuk mund t'i shënojë të drejtën e paralindjes djalit të gruas që dashuron duke e 17 preferuar nga djali i gruas që urren që është i parëlinduri; por do të njohë si të qafën qafa sytë çosh qoftë
parëlindur djalin e gruas së urryer, duke i dhënë një pjesë të dyfishtë të të gjitha
Perëndia; dhe ti nuk do ta ndotësh tokën që Zoti, Perëndia yt, të jep si trashëgimi'
atyre që zotëron; sepse ai është prodhimi i parë i fuqisë së tij dhe atij i përket e drejta 18 paralindjes. Në se një burrë ka një fëmijë kokëfortë dhe rebel që nuk i bindet as zërit të babait, as atij të nënës dhe me gjithëse e kanë ndëshkuar, nuk u 19 bindet atyre; i ati dhe e ëma do ta marrin dhe do ta çojnë te pleqtë e qytetit të tij, 20 në portën e vendit ku banon, dhe do tu thonë pleqve të qytetit: "Ky biri ynë është 21 kokëfortë dhe rebel; nuk do ti bindet zërit tonë; është grykës dhe pijanec" Atëherë tërë banorët e qytetit të tij do ta vrasin me dhe ai ka për të vdekur; kështu do të shrrënjosësh të keqen nga mesi yt, tërë Izraeli do ta mësojë dhe do të 22 ketë frikë. Në rast se dikush ka kryer një krim që meriton vdekjen dhe ka pësuar 23 vdekjen; dhe ti e ke varur në një dru, kufoma e tij nuk do të rrijë tërë natën mbi pemën; por do ta varrosësh po atë ditë; sepse ai që rri varur është mallkuar nga qoftë gurë
## Chapter 22
"Në se shikon kaun ose delen e vëllait tënd që e kanë humbur rrugën; ti nuk do të bësh sikur nuk i ke parë, por do ta marrësh përsipër t'ia çosh përsëri vëllait 2 tënd. Dhe në qoftë se vëllai yt nuk banon afër teje dhe ti nuk e njeh, do ta kafshën në shtëpinë tënde deri sa yt vëlla të fillojë ta kërkojë; dhe atëherë do t'ia 3 kthesh. Në të njëjtën mënyrë do të veprosh me gomarin; rrobat dhe çfarëdo send tjetër që yt vëlla ka humbur dhe ti ke gjetur; ti nuk do të bësh sikur nuk i ke Në se ti shikon gomarin e vëllait tënd apo kaun e tij të rrëzuar gjatë rrugës, ti nuk do të bësh sikur nuk i ke parë, por do të ndihmosh tët vëlla për ti ngritur. Gruaja nuk do të veshë rroba burrash, as burri nuk ka për të veshur rroba grash, sepse kushdo që bën të tilla neveritet nga Zoti, Perëndia yt. Në rast se rrugës të rastis të gjesh mbi një dru ose për tokë një fole zogu me gjithë të vegjëlit ose me vezët dhe nënën që ngroh të apo vezët, nuk ke për të marrë nënën me të 7 vegjëlit; do të lesh nënën të ikë dhe do të marrësh për vete të vegjëlit; që ti të kesh 8 mbarësi dhe të zgjatësh ditët e tua. Kur të ndërtosh një shtëpi të re do të ngresh qoftë çosh parë . qoftë gjëra vegjëlit një parapet rreth çatisë së saj për të mos tërhequr një faj gjaku mbi shtëpinë tënde,<eos> |
<bos>në rast se dikush rrëzohet nga çatia. Nuk do të mbjellësh në vreshtin tënd farëra të llojeve të ndryshme; me qëllim që prodhimi i asaj që ke mbjellë dhe renta e vreshtit 10 11 të mos preken. Nuk do të punosh njëkohësisht me një ka dhe një gomar. Nuk 12 do të veshësh rroba të bëra me një stof të përzierë leshi dhe liri. Nuk do të vësh 13 theka në katër cepat e mantelit me të cilin mbulohesh. Në qoftë se një burrë 14 martohet me një grua, hyn tek ajo dhe pastaj fillon ta urrejë, dhe e 'padit për të turpshme dhe i nxjerr një nam të duke thënë: "Mora këtë grua, por kur iu 15 afrova nuk gjeta tek ajo shenjat e virgjërisë" , babai dhe nëna e së resë do të 16 marrin shenjat e virgjërisë së saj dhe do t'ua tregojnë pleqve të qytetit; te porta; dhe babai i së resë do tu thotë pleqve: "Unë ia dhashë time bijë për grua këtij burri; 17 por ai filloi ta urrejë, dhe tani e akuzon për gjëra të turpshme; duke thënë: Nuk gjeta tek jote bijë shenjat e virgjërisë; por këto janë shenjat e virgjërisë të bijës sime" . 18 Dhe do të shpalosin çarçafin përpara pleqve të qytetit. Atëherë pleqtë e atij qyteti 19 do të marrin bashkëshortin dhe do ta dënojnë me rrahje; dhe duke qenë se i ka hapur një nam të keq një virgjëreshe të Izraelit; do t'i vënë një gjobë prej njëqind siklash argjendi, që do t'ia japin të atit të së resë; kështu ajo do të mbetet bashkëshorte 20 tij dhe ai nuk do të mund ta përzërë deri sa të rrojë. Por në se vërtetohet 21 atëherë do ta nxjerrin të renë te pragu i shtëpisë së babait të saj dhe njerëzit e qytetit të saj do ta vrasin me gurë, dhe ajo ka për të vdekur; sepse ka kryer një vepër të turpshme në Izrael, duke u bërë kurvë në shtëpinë e atit të saj. Kështu do të shkulësh të keqen nga gjiri juaj 22 Në rast se një burrë gjendet në shtrat me një grua të martuar; do të vriten që të dy, si burri që ka rënë me gruan dhe gruaja. Kështu do të shkulësh të keqen nga gjiri 23 i Izraelit. Kur një vajzë e virgjër është e fejuar, dhe një burrë e gjen në qytet dhe 24 bie në shtrat me të, që të dy do ti çoni në portën e atij qyteti dhe do t'i vritni me gurë, dhe ata do të vdesin: vajza sepse, ndonëse ishte në qytet, nuk bërtiti, dhe burri sepse ka çnderuar gruan e të afërmit të tij. Kështu do ta shkulësh të keqen nga gjiri 25 yt. Por në rast se burri gjen një vajzë të fejuar; në arë, e dhunon dhe shtrihet me 26 të, atëherë do të vritet vetëm burri që është shtrirë me të; por nuk do ti bësh gjëra keq qoftë
asgjë vajzës; kjo nuk ka asnjë mëkat që meriton vdekjen; sepse ky rast është si ai
27 kur një njeri ngrihet kundër të afërmit të tij dhe e vret; në fakt ai e gjeti në arë; 28 vajza e fejuar ka bërtitur, por nuk kishte njeri që ta shpëtonte. Në rast se një burrë gjen një vajzë të virgjër që nuk është e fejuar, e merr dhe bie në shtrat me të, 29 dhe kapen në flagrancë, burri që është shtrirë me të do t'i japë atit të vajzës pesëdhjetë sikla argjendi dhe ajo do të bëhet bashkëshortja e tij; sepse e ka çnderuar 30 dhe nuk mund ta përzërë sa të jetë gjallë. Asnjeri nuk ka për të marrë e gruan atit të tij, as ka për të ngritur skajin e mbulesës së atit të tij" .
## Chapter 23
"Ai që është tredhur me anë të shtypjes apo të gjymtimit, nuk ka për të hyrë 2 në asamblenë e Zotit. Një kopil nuk do të hyjë në asamblenë e Zotit; asnjë nga pasardhësit e tij, edhe ata të brezit të dhjetë, s'ka për të hyrë në asamblenë e 3 Zotit. Amoniti dhe Moabiti nuk do të hyjnë në asamblenë e Zotit, asnjë nga pasardhësit e tyre; as edhe në brezin e dhjetë, nuk kanë për të hyrë kurrë në asamblenë 4 Zotit, sepse nuk ju pritën në rrugë me bukë dhe me ujë kur dolët nga Egjipti dhe sepse rekrutuan kundër jush Balaamin; birin e Beorit nga Pethori i Mesopotamisë, 5 për tju mallkuar. Megjithatë Zoti; Perëndia yt, nuk deshi të dëgjojë Balaamin; por Zoti, Perëndia yt; e ndërroi për ty mallkimin në bekim; sepse Zoti, Perëndia yt, 6 të do. Nuk do t'u kërkosh kurrë as paqen, as begatinë e tyre deri sa të jetosh. Nuk do të urresh Idumeon; sepse ai është vëllai yt; nuk do të urresh Egjiptasin; sepse 8 ti ishe i huaj në vendin e tij, bijtë që do t'u lindin atyre, në brezin e tretë, do të 9 mund të hyjnë në asamblenë e Zotit. Kur të dalësh me ushtrinë kundër armiqve 10 të ruhu nga çdo e keqe. Në rast se dikush në mes teje është i papastër nga 11 një ngjarje e natës, ka për të dalë nga kampi dhe nuk do të kthehet më; në mbrëmje do të lahet me ujë dhe pas perëndimit të diellit do të mund të kthehet në 12 kamp. Do të kesh edhe një vend jashtë kampit; dhe do të shkosh atje për nevojat tua; dhe midis veglave të tua do të kesh edhe një kunj dhe kur të shkosh për t'u mbledhur kruspull përjashta; me të do të gërmosh një gropë dhe pastaj do të qoftë gjë tu,
14<eos> |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.