text
stringlengths 68
20.8k
|
|---|
<bos>në arën e të të afërmit tënd"\_ grurit mbulosh jashtëqitjet e tua. Me qenë se Zoti, Perëndia yt, ecën në mes të kampit tënd që të të bëjë të lirë dhe që të të japë në dorë armiqtë e prandaj kampi yt do të jetë i shenjtë që Zoti të mos shohë në gjirin tënd asnjë paturpësi dhe të largohet 15 prej teje. Nuk do t'i dorëzosh pronarit të tij skllavin që i ka ikur për t'u strehuar 16 pranë teje. Ai do të banojë me ty, në mes jush;, në vendin që ka zgjedhur, në atë 17 qytetin tënd që do t'i duket më i mirë; dhe nuk do ta ngacmosh. Nuk do të ketë asnjë grua që të merret me kurvëri midis bijave të Izraelit, nuk do të ketë asnjë burrë 18 që të merret me kurvëri midis bijve të Izraelit. Në shtëpinë e Zotit, Perëndisë tënd, nuk do të çosh shpërblimin e një kurve as çmimin e një qeni, për asnjë kusht, 19 sepse këto dy gjëra janë një ndyrësi për Zotin, Perëndinë tënd. Vëllait tënd nuk do ti japësh hua me kamatë: interes për të holla; interes për ushqime ose çfarëdo 20 tjetër që huazohet me interes. Të huajit mund t'i japësh hua me kamatë, por jo vëllait tënd, me qëllim që Zoti, Perëndia yt, të të bekojë në të gjitha gjërat mbi të 21 cilat do të vësh dorë në vendin ku je duke hyrë për ta pushtuar. Kur lidh një 22 yt, do të të kërkojë me siguri llogari dhe ti do të ishe fajtor; por në rast se ti nuk 23 lidh kushte, nuk kryen mëkat. Mbaje fjalën që ka dalë nga goja jote, sepse ke marrë përsipër në mënyrë të neveritshme përpara Zotit, Perëndisë tënd, atë që ke 24 premtuar me gojën tënde. Kur hyn në vreshtin e të afërmit tënd, mund të hash 25 rrush sa të ngopesh, por nuk do vësh rrush në shportën tënde. Kur hyn në arën grurit të të afërmit tënd, mund të mbjellësh kallinj; por nuk do të përdorësh drapërin tu; gjë
## Chapter 24
"Kur një njeri merr një grua dhe martohet me të, dhe më vonë ndodh që ajo nuk e kënaq më, sepse ai ka gjetur në të diçka të turpshme; le të shkruajë një shkresë 2 ndarjeje, t'ia japë në dorë dhe ta dëbojë nga shtëpia e saj; në se ajo del nga 3 shtëpia e saj dhe bëhet bashkëshorte e një burri tjetër, në rast se bashkëshorti i fundit fillon ta urrejë, ai shkruan për të një shkresë ndarjeje, ia jep në dorë dhe e qoftë
dëbon nga shtëpia e tij, ose në se bashkëshorti i fundit që e kishte marrë për grua
vdes, burri i parë që e kishte dëbuar nuk do të mund ta marrë përsëri për grua, ajo është ndotur, sepse kemi të bëjmë me një akt të neveritshëm në sytë e Zotit; dhe ti nuk do ta njollosësh me mëkat vendin që Zoti, Perëndia yt; të jep si trashëgimi. 5 Në qoftë se një njeri është i porsamartuar; ai nuk do të shkojë në luftë dhe nuk do ti ngarkohen detyra; ai do të jetë lirë në shtëpinë e tij për një vit dhe do të bëjë të lumtur gruan me të cilën është martuar . Asnjeri nuk do të marrë peng gurin e mokrës së poshtme apo atë të sipërme, sepse do të ishte njëlloj siur të merrte peng jetën e dikujt. Në rast se kapet një njeri duke rrëmbyer një nga vëllezërit e tij ndër 8 shkulësh të keqen nga gjiri yt. Në raste lebre trego kujdes të madh dhe bëj gjithçka t'ju mësojnë priftërinjtë levitë; do të keni kujdes të veproni ashtu siç i kam urdhëruar. 9 Mbaj mend atë që Zoti, Perëndia yt; i bëri Miriamit gjatë udhëtimit; mbas daljes 10 suaj nga Egjipti. Kur i jep hua diçka të afërmit tënd nuk do të hysh në shtëpinë 11 tij për të marrë pengun e tij; do të rrish jashtë saj, dhe njeriu të cilit i ke dhënë 12 hua do të ta sjellë jashtë pengun. Dhe në rast se ai njeri është i varfër, nuk do të 13 shkosh të flesh duke pasur akoma pengun e tij. Duhet t'ia kthesh pengun në perëndim të diellit; në mënyrë që ai të flerë në mantelin e tij dhe të të bekojë; dhe 14 kjo do të vihet në llogarinë e drejtësisë para syve të Zotit, Perëndisë tënd. Nuk do ti hash hakun argatit të varfër dhe nevojtar, ai një nga vëllezërit e tu apo 15 një nga të huajt që banojnë në vendin tënd, brenda portave të tua; do ti japësh pagën e tij po atë ditë, para se të perëndojë dielli, sepse ai është i varfër dhe kjo është dëshira e tij; kështu ai nuk do të bërtasë kundër teje para Zotit dhe ti nuk do të kesh 16 mëkat. Nuk do të dënohen me vdekje etërit për bijtë e tyre, as do të vriten bijtë 17 për etërit e tyre; secili do të dënohet me vdekje për mëkatin e vet. Nuk do të cënosh të drejtën e të huajit 0 të jetimit dhe nuk do të marrësh peng rrobat e gruas 18 së ve; por do të kujtosh se ke skllav në Egjipt dhe se të ka liruar Zoti, 19 Perëndia yt; prandaj të veprosh në këtë mënyrë. Kur korr në arën tënde dhe harron aty një demet, nuk do të kthehesh prapa për ta marrë; do të jetë për të huajin, për jetimin dhe gruan e ve; me qëllim që Zoti, Perëndia yt; të të bekojë në tërë veprën 20 e duarve të tua. Kur do të shkundësh kokrrat e ullinjve të tua; nuk do të kthehesh pasi qoftë qenë
në degët e tyre; ullinjtë që kanë mbetur do të jenë për të huajin; për jetimin dhe për
21 gruan e ve. Kur të vjelësh vreshtin tënd, nuk do të kalosh një herë të dytë; vilet 22 e mbetura do të jenë për të huajin, për jetimin dhe për gruan e ve. kujtosh se ke qenë skllav në vendin e Egjiptit; prandaj të urdhëroj të veprosh në këtë mënyrë" .
## Chapter 25<eos> |
<bos>"Në rast se fillon një grindje midis burrave dhe ata paraqiten në gjyq, gjykatësit 2 do t'i gjykojnë duke i dhënë pafajësinë të pafajshmit dhe duke dënuar fajtorin. Pastaj në se fajtori meriton të rrihet; gjykatësi do të urdhërojë që ta shtrijnë për tokë dhe ta rrahin në të tij, me një numër goditjesh simbas shkallës së fajit të tij. 3 Mund t'i jepen dyzet goditje, por jo më tepër, sepse, duke e kaluar këtë masë dhe duke e rrahur me një numër më të madh goditjesh; yt vëlla të mos përçmohet në sytë 4 5 e tu. Nuk do t'i vësh turizën kaut që shin Në rast se disa vëllezër banojnë bashkë dhe njeri prej tyre vdes pa lënë fëmijë, gruaja e të ndjerit nuk do të martohet me një të huaj jashtë familjes; i kunati do të hyjë tek ajo dhe do ta marrë dhe i parëlinduri që ajo do të lindë do të marrë emrin e vëllait të vdekur; me qëllim që emri i tij të mos fshihet në Izrael. Por në rast se ai burrë nuk dëshiron të marrë të kunatën; kjo do të ngjitet në portën e pleqve dhe do të thotë: kunat nuk pranon ta ngrerë emrin e vëllait të tij në Izrael; ai nuk dëshiron të kryejë ndaj meje detyrën kunatit" . Atëherë pleqtë e qytetit të tij do ta thërrasin dhe do t'i flasin; dhe në 9 se ai ngul këmbë dhe thotë: "Nuk dua ta marr" , atëherë kunata e tij do t'i afrohet në të pleqve do ti heqë sandalën nga këmba, do ta pështyjë në fytyrë dhe do ti thotë: "Këtë do të pësojë ai që nuk dëshiron të ndërtojë shtëpinë e vëllait 10 të tij" . Dhe emri i tij në Izrael do të jetë: "Shtëpia e atij të cilit i është hequr 11 sandalja" Në rast se dy burra kanë një grindje midis tyre, dhe gruaja e njerit afrohet për të liruar të shoqin nga duart e atij që e rreh, shtrin dorën dhe e nga 12 13 organet gjenitale; asaj do ti pritet dora; syri yt nuk do të ketë mëshirë për të. Nuk do të kesh në thesin tënd dy pesha, një të madhe dhe një të vogël. Nuk do të kesh në shtëpi dy masa, një të madhe dhe një të vogël. Do të kesh një peshë prani grurin. "Im qoftë prani kap
14 15 të saktë dhe të drejtë, do të kesh një masë të saktë dhe të drejtë, me qëllim që ditët
16 Sepse të gjithë ata që kryejnë veprime të tilla; të ata që sillen në mënyrë jo të drejtë, urrehen nga 17 Zoti, Perëndia yt. Kujto atë që të bëri Amaleku gjatë rrugës, kur dolët nga Egjipti; 18 ai të doli përballë rrugës, duke sulmuar nga prapa tërë të dobëtit që ishin të fundit, 19 kur ti ishe i lodhur dhe i mbaruar, dhe nuk pati fare frikë nga Perëndia. Kur, pra, gjithë
Zoti, Perëndia yt, do të sigurojë qetësi nga armiqtë e tu rreth e përqark vendit që Zoti, Perëndia yt;, të jep si trashëgimi për ta pushtuar, do të fshish kujtimin e Amalekut nën qiellin; mos e harro!'
## Chapter 26
2 në dorë dhe të banosh në të, do të marrësh disa nga prodhimet e para të të gjitha prodhimeve të tokës të mbledhura nga ti në vendin që Zoti, Perëndia po të jep, do ti vësh në një shportë dhe do të shkosh në vendin që Zoti, Perëndia yt, ka zgjedhur 3 për të ruajtur emrin e tij. Pastaj do t'i paraqitesh priftit në funksion ato ditë dhe do t'i thuash: "Unë i deklaroj sot Zotit, Perëndisë tënd, që kam hyrë në vendin që 4 Zoti u betua t'u japë etërve tanë" . Atëherë do të marrë shportën nga duart e 5 tua dhe do ta vërë përpara altarit të Zotit, Perëndisë tënd; dhe ti do të përgjigjesh duke thënë para Zotit, Perëndisë tënd: Ati im ishte një Arameo para se të vdesë; ai zbriti në Egjipt dhe banoi aty si i huaj me njerëz; aty u bë një komb madh, fuqishëm dhe i shumtë. Por Egjiptasit na trajtuan na shtypën dhe na imponuan një skllavëri të rëndë. Atëherë bërtitëm dhe Zoti, Perëndia i etërve tanë, e dëgjoi zërin tonë, pa dëshpërimin tonë, tonë të rëndë dhe shtypjen tonë. Kështu Zoti na nxori nga Egjipti me një dorë të fuqishme dhe me krah të shtrirë, me të tmerrshme e me mrekulli dhe me shenja; pastaj na solli këtu dhe na dha këtë 10 vend, ku rrjedh qumësht dhe mjaltë. Dhe ja tani unë solla prodhimet e para të tokës që ti, 0 Zot, më ke dhënë!" . Do ti vendosësh para Zotit, Perëndisë tënd, dhe 11 do të biesh përmbys përpara Zotit, Perëndisë tënd; dhe do të gëzoheni, ti, Leviti yt, prifti pak keq punën gjëra dhe i huaji që ndodhet në radhët e tua për të mirat që Zoti, Perëndia yt, të ka dhënë
12
shenjtëruar për Zotin; Perëndinë tënd, ashtu siç e ka thënë ai" .
ty dhe shtëpisë sate. Kur të kesh mbaruar së dhëni tërë të dhjetat e të ardhurave të tua në vitin e tretë, viti i të dhjetave; dhe ua ke dhënë Levitit, të huajit, jetimit dhe 13 gruas së ve, me qëllim që t'i hanë brenda portave të tua dhe të ngopen; do të thuash përpara Zotit; Perëndisë tënd: "Unë kam hequr nga shtëpia ime atë që është shenjtëruar dhe ua kam dhënë Levitit, të huajit, jetimit dhe së ve, në bazë të të gjitha gjërave që më ke urdhëruar; nuk kam shkelur as kam harruar asnjë nga 14 urdhrat e tua. Nuk i hëngra gjatë zisë sime, nuk mora prej tyre kur isha i papastër dhe nuk ua ofrova të vdekurve; iu binda zërit të Zotit, Perëndisë tim; dhe veprova 15 në bazë të të gjitha gjërave që më ke urdhërar. Kthe ndaj nesh vështrimin tënd nga banesa jote e shenjtë; nga qielli, dhe beko popullin tënd të Izraelit dhe vendin 16 që na ke dhënë, siç iu betove etërve tanë, një vend ku rrjedh qumësht e mjaltë. Sot Zoti, Perëndia yt; të urdhëron të zbatosh në praktikë këto statute dhe dekrete; ki 17 kujdes që t'i zbatosh me gjithë zemër dhe me gjithë shpirt. Ti sot deklarove që Zoti është Perëndia që do të ecësh në rrugët e tij dhe do të respektosh statutet; 18 urdhërimet dhe dekretet e tij, dhe do t'i bindesh zërit të tij. Sot Zoti ka deklaruar gjithashtu që ti je popull i tij, një thesar i veçantë, siç të ka thënë, me qëllim që ti të 19 respektosh të githa urdhërimet e tij, dhe ti të mund të lartësohesh mbi të gjitha kombet që ai ka bërë për lavdi, famë dhe zulmë dhe që ti të jesh një popull i gruas yt,
## Chapter 27<eos> |
<bos>Atëherë Moisiu dhe pleqtë e Izraelit i dhanë popullit këtë urdhër: "Respektoni 2 të gjitha urdhërimet që po ju caktoj sot. Ditën që do të kapërceni Jordanin për të hyrë në vendin që Zoti, Perëndia juaj, ju jep, do të ngresh për vete të mëdhenj 3 dhe do t'i lyesh me gëlqere. Pastaj do të shkruash mbi ta tërë fjalët e këtij ligji, kur të kapërcesh Jordanin për të hyrë në vendin që Zoti, Perëndia yt; të jep; një vend 4 ku rrjedh qumësht dhe mjaltë, ashtu si të ka thënë Zoti, Perëndia i etërve të tu. Kështu; pra, kur të kaloni Jordanin; do të ngrini në malin Ebal këta gurë, që sot ju 5 urdhëroj, dhe do ti Iyeni me gëlqere. do ti ngresh edhe një altar Zotit, gurë Aty
Do të ndërtosh altarin e Zotit, Perëndisë tënd, me të pacënuar, dhe mbi të do gurë
t'i ofrosh olokauste Zotit, Perëndisë tënd. Do të ofrosh flijime falenderimi, dhe 8 aty do të hash dhe do të gëzohesh përpara Zotit, Perëndisë tënd. Dhe do të shkruash mbi këta tërë fjalët e këtij ligji me gërma shumë të qarta" . Pastaj Moisiu dhe priftërinjtë levitë i folën tërë Izraelit; duke thënë: "Mbaj qetësi dhe dëgjo, 0 Izrael! 10 Sot je bërë populli Zotit, Perëndisë tënd. Do ti bindesh, pra, zërit të Zotit; Perëndisë tënd, dhe do ti zbatosh në praktikë urdhërimet dhe ligjet që sot të urdhëroj' 11 12 Po atë ditë Moisiu i dha këtë urdhër popullit; duke i thënë: "Ja ata do të rrijnë në malin Gerizim për të bekuar popullin kur të keni kapërcyer Jordanin: Simeoni, 13 Levi, Juda, Isakari, Jozefi dhe Beniamini; dhe ja ata që do të rrijnë në malin Ebal 14 për të shqiptuar mallkimin: Rubeni, Gadi, Asheri, Zabuloni, Dani dhe Neftali. 15 Levitët do të flasin dhe do tu thonë me zë të lartë gjithë burrave të Izraelit: "Mallkuar ai njeri që bën një shëmbëlltyrë të gdhendur 0 prej metali të shkrirë; gjë e neveritshme për Zotin, vepër e duarve të një artizani, dhe e vendos në një vend 16 sekret! Dhe tërë populli do të përgjigjet dhe do të thotë: Amen" "Mallkuar 17 qoftë ai që përçmon atin ose nënën e tij!"\_ Dhe tërë populli do të thotë: "Amen" . "Mallkuar ai që zhvendos kufijtë e të afërmit të tij!" Dhe tërë populli do të 18 thotë: Amen" "Mallkuar ai që i humb rrugën të verbërit! " . Dhe tërë populli 19 do të thotë: Amen" "Mallkuar ai që cënon të drejtën e të huajit, të jetimit 20 dhe të gruas së ve!" Dhe tërë populli do të thotë: "Amen" "Mallkuar ai që bie në shtrat me gruan e atit të tij,; sepse ka ngritur cepin e mbulesës së atit të 21 tij!". Dhe tërë populli do të thotë: Amen" "Mallkuar ai që bie në shtrat 22 me çfarëdo kafshë!" . Dhe tërë populli do të thotë: "Amen" "Mallkuar ai që bie në shtrat me motrën e tij, me bijën e atit të tij ose me bijën e nënes së tij!" . 23 Dhe tërë populli do të thotë: Amen" "Mallkuar ai që bie në shtrat me 24 vjehrrën e tij!" . Dhe tërë populli do të thotë: Amen" "Mallkuar ai që vret të afërmin e tij në mënyrë të fshehtë!" Dhe tërë populli do të thotë: "Amen" "Mallkuar qoftë ai që pranon një dhuratë për të goditur për vdekje një të pafajshëm!' 26 Dhe tërë populli do të thotë: Amen" "Mallkuar qoftë ai që nuk u përmbahet gurë qoftë qoftë qoftë qoftë qoftë qoftë qoftë qoftë qoftë
fjalëve të këtij ligji për t'i zbatuar në praktikë!" . Tërë populli do të thotë: "Amen"
## Chapter 28
"Tani, në rast se ti i bindesh me zell zërit të Zotit, Perëndisë tënd, duke pasur kujdes të zbatosh tërë urdhërimet e tij që sot unë po të urdhëroj, do të ndodhë që 2 Zoti, Perëndia yt; do të të lartësojë mbi të gjitha kombet e dheut; të gjitha këto bekime do të bien mbi ty dhe do të të zënë, në rast se dëgjon zërin e Zotit, Perëndisë 3 4 tënd: Do të jesh i bekuar në qytete dhe në fshatra. I bekuar do të jetë edhe fryti i barkut tënd, fryti i tokës dhe i bagëtisë sate, pjelljet e lopëve të tua dhe fryti i deleve 5 të tua. Të bekuara do të jenë shporta dhe magjja jote. Do të jesh i bekuar kur hyn dhe i bekuar kur del. Zoti do të veprojë në mënyrë që armiqtë e që ngrihen kundër teje, të munden para teje; do të dalin kundër teje nëpër një rrugë, por do të 8 ikin para teje nëpër shtatë rrugë. Dhe Zoti do ta urdhërojë bekimin të ndodhet mbi ty në hambaret e tua dhe mbi të gjitha ato gjëra ku ti do të vësh dorë; dhe do të të bekojë në vendin që Zoti, Perëndia yt; të jep. Zoti do të të vendosë në mënyrë që të jesh për të një popull i shenjtë, ashtu si të është betuar, në qoftë se do të 10 respektosh urdhërimet e Zotit; Perëndisë tënd, dhe do të ecësh në rrugët e tij; kështu tërë popujt e dheut do të shohin që ti je i thirrur me emrin e Zotit; dhe do të 11 kenë frikë prej teje. Zoti, Perëndia yt, do të të mbushë me të mira, me frytin e barkut tënd, me frytin e bagëtisë sate dhe me frytin e tokës sate në vendin që Zoti 12 u betua t'u japë etërve të tu. Zoti do të hapë për ty qiellin; thesarin e tij të mirë, për t'i dhënë tokës sate shiun në kohën e duhur dhe për të bekuar veprën e duarve 13 të tua; ti do t'u japësh hua shumë kombeve, por nuk do të marrësh asgjë hua. Zoti do të bëjë që të jesh koka dhe jo bishti, dhe do të jesh gjithnjë lart dhe kurrë poshtë, në rast se u bindesh urdhërimeve të Zotit, Perëndisë tënd, që sot të urdhëron 14 ti respektosh dhe t'i zbatosh në praktikë. Kështu nuk do të shmangesh as djathtas, as majtas nga asnjë prej fjalëve që sot ju urdhëroj, për të shkuar pas perëndive të 15 tjera dhe për t'u shërbyer atyre. Por në rast se nuk 1 bindesh zërit të Zotit, Perëndisë tënd, për të respektuar me kujdes të gjitha urdhërimet dhe të gjitha statutet tij që sot të urdhëroj, do të ndodhë që të gjitha këto mallkime do të bien mbi ty 16 dhe do të të gjejnë. Do të jesh i mallkuar në qytet dhe do të jesh i mallkuar në 17 18 fshat. Të mallkuara do të jenë shporta jote dhe magjja jote. Imallkuar do të jetë fryti i barkut tënd, fryti i tokës sate, pjelljet e lopëve të tua dhe fryti i deleve të tu,<eos> |
<bos>19 20 tua Do të jesh i mallkuar kur hyn dhe i mallkuar kur del. Zoti do të dërgojë kundër teje mallkimin, rrëmujën dhe mosmiratimin për çdo gjë mbi të cilën do të vësh dorë dhe që do të bësh, deri sa ti të shkatërrohesh dhe të vdesësh shpejt, për 21 shkak të ligësisë së veprimeve të tua në të cilat më ke braktisur. Zoti do të bëjë që të të zërë murtaja; deri sa të konsumohesh prej saj në vendin ku je duke hyrë për 22 ta pushtuar. Zoti do të godasë me ligështim; me ethe, me mahisje, me vapë djegëse, me shpatë, me plasje dhe vrug, që do të ndjekin deri në shkatërrimin tënd. 23 Qielli mbi kokën tënde do të jetë prej bakri dhe toka teje do të jetë prej 24 hekuri. Zoti do ta kthejë shiun e vendit tënd në rërë dhe pluhur, që do të bien 25 mbi ty deri sa të shkatërrohesh. Zoti do të të braktisë në disfatë dhe në masakër para armiqve të tu; do të dalësh kundër tyre nga një rrugë dhe do të largohesh prej tyre duke ua mbathur nëpër shtatë rrugë; dhe kështu do të bëhesh një objekt urrejtjeje 26 nga ana e të gjitha mbretërive të dheut. Kufomat e tua do t'u shërbejnë si ushqim 27 tërë të qiellit dhe kafshëve të tokës, dhe askush nuk ka për t'i përzënë. Zoti do të të godasë me ulcerën e Egjiptit, me hemorroidet; me zgjeben dhe me 28 qerren; sëmundje nga të cilat nuk do të mund të shërohesh. Zoti do të të godasë 29 me marrëzinë, me verbërinë dhe me shushatjen e zemrës; dhe do të ecësh me tahmin në mes të ditës, ashtu si ecën verbëri në errësirë; nuk do të kesh mbarësi në rrugët e tua, por do të jesh vetëm i shtypur dhe i zhveshur vazhdimisht pa pasur 30 ndihmën e askujt. Do të fejohesh me një femër, por një burrë tjetër do të bjerë në shtrat me të; do të ndërtosh një shtëpi, por nuk do të banosh në të; do të mbjellësh 31 një vresht, por nuk do të mbledhësh rrushin e tij. Kau yt do të vritet para syve të tu, por ti nuk do të hash mishin e tij; gomarin tënd do të ta marrin në praninë tënde dhe nuk do të ta kthejnë; delet e tua do tua japin armiqve të tu dhe askush nuk do 32 të të ndihmojë. Bijtë e tu dhe bijat e tua do t'i jepen një populli tjetër; e tu do të shikojnë dhe do të përgjerohen tërë ditën nga dëshira për ti parë; dhe dora jote 33 do të jetë pa fuqi. Një popull që ti nuk e ke njohur, do të hajë frytin e tokës sate dhe të gjithë mundit tënd, dhe pa tjetër do të jesh i shtypur dhe i dërmuar vazhdimisht. 34 35 Do të çmëndesh para pamjes që do të shohin e tu. Zoti do të të godasë në gjunjët dhe në kofshët me një ulcer të keqe, nga e cila nuk do të mund të 36 shërohesh; nga tabani i këmbëve deri në majë të kokës. Zoti do të të çojë ty dhe mbretin tënd, që e ke vënë mbi ty, në një komb që as ti, as etërit e nuk e keni poshtë zogjve sytë sytë tu,
37
njohur; dhe atje do t'u shërbeni perëndive të tjera prej druri dhe prej guri; dhe do të bëhesh objekt habie, proverbi dhe talljeje në mes tërë popujve pranë të cilëve 38 do të të çojë Zoti. Do të çosh shumë farë në arë por do të korrësh pak, sepse 39 karkaleci do ta gllabërojë. Do të mbjellësh vreshta, do t'i punosh, por nuk do të 40 pish verë as do të mbledhësh rrush; sepse krimbi do t'i hajë. Do të kesh ullinj në të gjithë territorin tënd, por nuk do të lyesh me vaj, sepse ullinjtë e tu do të bien. 41 Do të të lindin bij dhe bija, por nuk do të jenë të tutë, sepse do të shkojnë në 42 skllavëri. Tërë pemët e tua dhe frytet e tokës sate do të jenë pre nga karkalecit. 43 I huaji që ndodhet në mes teje do të ngrihet gjithnjë e më lart mbi ty dhe ti do të 44 biesh gjithnjë e më poshtë. Ai do të të japë hua; por ti nuk do t'i japësh hua atij; 45 ai do të jetë koka dhe ti bishti. Të gjitha këto mallkime do të bien mbi ty, do të të ndjekin dhe do të të zënë deri sa të shkatërrohesh, sepse nuk iu binde zërit të Zotit,
Perëndisë tënd, duke respektuar urdhërimet dhe statutet që ai të ka urdhëruar. tu,
46
Ato do të jenë si një shenjë dhe si një mrekulli për ty dhe pasardhësit e për gjithnjë. 47
bollëkun në çdo gjë, do t'u shërbesh armiqve të tu që Zoti do të dërgojë kundr teje, në një gjendje urije, etjeje, lakuriqësie dhe mungese të çdo gjëje; dhe ai do të 49
Sepse nuk i ke shërbyer Zotit, Perëndisë tënd, me gëzim dhe hare në zemër për 48
vërë një zgjedhë të hekurt rreth sate deri sa të të shkatërrojë. Zoti do të sjellë kundër teje nga nga skajet e dheut; një komb të shpejtë, si shqiponja që 50 qafës
51
fluturon; një komb gjuhën e të cilit ti nuk do ta kuptosh;
një komb me një pamje të egër që nuk do të respektojë plakun dhe nuk do të ketë mëshirë për të voglin; dhe do të hajë frytin e bagëtisë sate dhe prodhimin e tokës sate, deri sa të shkatërrohesh; dhe nuk do të lërë as grurë, as musht, as vaj as pjelljet e lopëve të 52
gjithë vendin që Zoti, Perëndia yt, të ka dhënë. Përveç kësaj gjatë rrethimit dhe në fatkeqësinë në të cilën do të të katandisë armiku yt; do të hash frytin e barkut 54
tua ose pjelljet e deleve të tua; deri sa të të ketë shkatërruar. Dhe do të rrethojë në të gjitha qytetet e deri sa të rrëzohen në të gjithë vendin muret e larta dhe të fortifikuara te të cilat kishte besim. Do të të rrethojë në të gjitha qytetet e tua, në të 53 tua, tënd, mishin e bijve dhe të bijave të tua; që Zoti, Perëndia yt, të ka dhënë. Njeriu më zemërbutë dhe më delikat do të ketë një zemër kaq keqdashëse ndaj vëllait të<eos> |
<bos>55 tij, ndaj gruas që pushon mbi kraharorin e tij e ndaj fëmijëve që ka akoma; sa të mos ijapë asnjerit prej tyre mishin e bijve të tij, që ai do të hajë për vete, sepse nuk do ti mbetet asgjë gjatë rrethimit dhe në mjerimin në të cilin do ta katandisin armiqtë 56 tu në të gjitha qytetet e tua. Gruaja më zemërbutë dhe delikate midis jush, që për delikatesën dhe elegancën e saj do të kishte guxuar të vendoste tabanin e këmbës në tokë, do të ketë një zemër keqbërëse ndaj burrit që pushon mbi gjirin e saj, ndaj 57 djalit dhe vajzës së saj, ndaj placentës që del nga barku i saj dhe ndaj fëmijëve që lind, sepse ajo do ti hajë fshehurazi, për shkak se çdo gjë mungon gjatë rrethimit 58 qytetet e tua. Po të mos kesh kujdes të zbatosh në praktikë të gjitha fjalët e këtij ligji, që janë shkruar në këtë libër, duke pasur frikë nga ky emër lavdishëm dhe 59 tmerrshëm, Zoti, Perëndia yt, atëherë Zoti do të lëshojë mbi ty dhe mbi pasardhësit e tu mjerime të papërshkrueshme; të mëdha dhe të zgjatura; si dhe 60 sëmundje të këqija dhe të qëndrueshme; përveç kësaj do të kthejë mbi ty të gjitha 61 Edhe të gjitha sëmundjet dhe tërë fatkeqësitë e pashkruara në librin e këtij ligji, Zoti do t'i 62 sjellë mbi ty, deri sa të shkatërrohesh. Kështu do të mbeteni pak, mbasi keni 63 qenë shumë si yjet e qiellit, sepse nuk i je bindur zërit të Zotit, Perëndisë tënd. Dhe do të ndodhë që, ashtu si Zoti ndjente kënaqësi tju bënte të mirë dhe tju shumëzonte, po kështu Zoti do të ndjejë kënaqësi duke ju zhdukur dhe shkatërruar; 64 dhe do t'ju rrëmbejnë nga vendi ku po hyni për ta pushtuar. Zoti do të të shpërndajë midis tërë popujve; nga njeri skaj tokës në tjetrin; dhe atje ti do tu shërbesh perëndive të tjera; që as ti as etërit e tu nuk i keni njohur kurrë, perëndi 65 prej druri dhe prej Dhe midis atyre kombeve nuk do të gjesh prehje dhe vend ku të pushojnë tabanët e këmbëve të aty Zoti do të të japë një zemër të 66 drithëruar, sy përgjërues dhe ankth në shpirt. Jeta jote do të qëndrojë përpara pezull në pasiguri; do të dridhesh natën dhe ditën dhe nuk do të kesh asnjë siguri 67 për qenien tënde. Në mëngjes do të thuash: Ah, të ishte mbrëmje!" , dhe në mbrëmje do të thuash: Ah, të ishte mëngjes!' për shkak të llahtarës që do të mbushë zemrën tënde dhe të pamjes që do të shohin Dhe Zoti do të të kthejë në Egjipt me anije, nëpër rrugën që të pata thënë: "Nuk do ta shohësh më kurrë!" . Dhe aty do tju ofrojnë armiqve tuaj për t'ju shitur si skllevër dhe si skllave, por guri. tua; sytë
askush nuk do t'ju blejë" .
## Chapter 29
Këto janë fjalët e besëlidhjes që Zoti urdhëroi Moisiut të përfundonte me bijtë e Izraelit në vendin e Moabit, përveç besëlidhjes që kishte bërë me ta në malin 2 Horeb. Moisiu thirri tërë Izraelin dhe u tha atyre: 'Ju keni parë të gjitha ato që i ka bërë Zoti në Egjipt para syve tuaj Faraonit, të gjithë shërbëtorëve të tij dhe tërë 3 vendit; tuaj kanë mjerimet e mëdha; shenjat dhe mrekullitë e mëdha; por deri sot Zoti nuk ju ka dhënë zemër për të kuptuar, sy për të dhe veshë për 5 të dëgjuar. Unë ju kam udhëhequr dyzet vjet në shkretëtirë; rrobat tuaja nuk ju janë prishur në trup, sandalet tuaja nuk iu janë konsumuar në këmbët tuaja. Nuk keni ngrënë bukë dhe nuk keni pirë verë as pije dehëse; me qëllim që të njihnit që unë jam Zoti, Perëndia juaj . Kur arritët në këtë vend, Sihoni, mbret i Heshbonit, dhe mbret i Bashanit; dolën kundër nesh për të luftuar, por ne i mundëm, pushtuam vendin e tyre dhe ia dhamë në trashëgimi Rubenitëve, Gaditëve dhe 9 gjysmës së fisit të Manasit. Respektoni, pra, fjalët e kësaj besëlidhje dhe zbatojeni 10 në praktikë, me qëllim që të keni mbarësi në çdo gjë që bëni. Sot të gjithë ju ndodheni para Zotit, Perëndisë tuaj: krerët tuaj, fiset tuaja, pleqtë tuaj, zyrtarët tuaj, 11 tërë njerëzit e Izraelit, fëmijët tuaj, tuaja dhe i huaji që ndodhet në mes të 12 kampit tënd, duke filluar nga ai që çan drutë deri tek ai që nxjerr ujin tënd, për të hyrë në besëlidhjen e Zotit, Perëndisë tënd, dhe në betimin e tij që Zoti, Perëndia 13 për të të vendosur sot si popull të tij dhe për të qënë Perëndia 14 Abrahamit, Isakut dhe Jakobit. Unë 15 bëj këtë besëlidhje dhe këtë betim jo vetëm me ju, por edhe me ata që janë sot 16 para Zotit, Perëndisë tonë, dhe me ata që sot nuk janë këtu me ne. (Sepse ju e dini që kemi banuar në vendin e Egjiptit dhe kemi kaluar në mes të kombeve, që u 17 keni rënë mes për mes; dhe keni parë gjërat e tyre të neveritshme, idhujt e tyre 18 prej druri, guri, argjendi dhe ari, që ndodhen në mes tyre). Të mos ketë midis jush burrë a grua; familje a fis zemra e të cilit të largohet nga Zoti, Perëndia dhe të shkojë t'u shërbejë perëndive të këtyre kombeve; nuk duhet të ketë midis jush 19 asnjë rrënjë që prodhon helmin dhe pelinin; dhe të mos ndodhë që dikush, duke sytë parë parë Ogu, gratë yt, tu, ynë,
dëgjuar fjalët e këtij betimi, të vetëbekohet në zemër të tij, duke thënë: "Do të kem paqe; edhe sikur të eci me kokëfortësinë e zemrës sime" ashtu si i dehuri të mund 20
Zoti do ta veçojë për ta shkatërruar nga të gjitha fiset e Izraelit; simbas të gjitha 22
të përfshihej të përkorin. Por Zoti nuk mund ta falë kurrë; por në këtë rast zemërimi i Zotit dhe zilia e tij do të ndizen kundër tij dhe të gjitha mallkimet që janë shkruar në këtë libër do të bien mbi të, dhe Zoti do ta fshijë emrin e tij poshtë qiellit; 21
Kështu brezi ardhshëm bijve tuaj që do të dalë pas jush dhe i huaji që do të vijë nga një vend i 23
dhe të Tseboimit; që Zoti shkatërroi gjatë zemërimit dhe tërbimit të tij"\_ të gjitha kombet do të thonë: "Pse Zoti e trajtoi kështu këtë vend? Pse ky zemërim 25 Po, kaq largët, duke parë mjerimet dhe lëngatat që Zoti u ka dhënë, do të thonë: "Tërë toka është squfur, kripë, zjarrmi; nuk është mbjellë, nuk prodhon më asgjë dhe në të nuk rritet asnjë bar, ashtu si pas shkatërrimit të Sodomës, të Gomorrës, të Admahut 24
madh?" Atëherë do të përgjigjen: "Sepse kanë braktisur besëlidhjen e Zotit; 26
që ata nuk i njihnin dhe që Zoti nuk u kishte dhënë atyre. Për këtë arësye u ndez zemërimi i Zotit kundër këtij vendi, me qëllim që të gjitha mallkimet e shkruara në 28<eos> |
<bos>Perëndisë së etërve të tyre, që ai lidhi me ta kur i nxori nga vendi i Egjiptit; sepse ata shkuan t'u shërbejnë perëndive të tjera dhe ranë përmbys përpara tyre, perëndi 27
këtë libër të binin mbi të; dhe Zoti i shkëputi nga vendi i tyre me zemërim, me tërbim dhe me indinjatë të madhe dhe i hodhi në një vend tjetër, siç po ndodh sot' 29
Gjërat e fshehta i përkasin Zotit, Perëndisë tonë, por e shfaqura janë për ne dhe për bijtë tanë për gjithnjë; me qëllim që të zbatojmë në praktikë tërë fjalët e këtij ligji" . gjërat
## Chapter 30
"Kështu, kur të të kenë rënë në kurriz tërë këto gjëra; bekimi dhe mallkimi që unë të kam vënë përpara; dhe ti do t'ua kujtosh të gjitha kombeve në mes të të cilëve 2 Zoti, Perëndia yt, do të të ketë dëbuar, dhe kur të kthehesh tek Zoti, Perëndia yt, dhe ti bindesh zërit të tij, ti dhe bijtë e me gjithë zemër e më gjithë shpirt, duke 3 respektuar tërë ato që po të urdhëroj sot;, Zoti, Perëndia yt, do të të kthejë nga skllavëria, do të ketë mëshirë për ty dhe do të të mbledhë përsëri nga radhët e të tu,
gjithë popujve; ndër të cilët Zoti, Perëndia yt, të kishte shpërndarë. Edhe sikur të 5 marrë që andej. Zoti, Perëndia yt, do të të rikthejë në vendin që etërit e tu kanë zotëruar dhe ti do ta zotërosh atë; dhe ai do të të bëjë të mira dhe do të të shumëzojë më tepër se etërit e tu. Zoti, Perëndia do ta rrethpresë zemrën tënde dhe zemrën pasardhësve të tu; që ti ta duash Zotin; Perëndinë tënd, me gjithë zemër e me gjithë shpirt, dhe kështu ti të jetosh. Dhe Zoti, Perëndia yt, do ti lëshojë tërë këto mallkime mbi armiqtë e tu dhe mbi tërë ata që të urrejnë dhe të kanë persekutuar: 8 Ti përkundrazi do të kthehesh dhe do ti bindesh zërit të Zotit dhe do të zbatosh në praktikë të gjitha urdhërimet që të porosit sot. Zoti, Perëndia yt, do të sjellë shumë mbarësi në gjithë veprën e duarve të tua; në frytin e barkut tënd, në frytin e bagëtisë sate dhe në frytin e tokës sate; sepse Zoti do të kënaqet përsëri duke të të 10 bërë të mirën; ashtu si u kënaq kur ua bëri etërve të tu; sepse do t'i bindesh zërit të Zotit, Perëndisë tënd, duke respektuar urdhërimet dhe statutet e tij që janë shkruar në këtë libër të ligjit; sepse do të jesh 1 rikthyer tek Zoti, Perëndia yt, me gjithë zemër 11 dhe me shpirt. Ky urdhërim që të jap sot nuk është shumë i vështirë për 12 ty, as shumë larg teje. Nuk është në qiell, që ti të thuash: "Kush do të ngjitet në 13 qiell që të na e sjellë dhe ta dëgjojmë, me qëllim që ta zbatojmë në praktikë?" . Dhe nuk është matanë detit që ti të thuash: "Kush do të kalojë për ne matanë detit 14 që të na e sjellë dhe ta dëgjojmë, në mënyrë që ta zbatojmë në praktikë?" . Por fjala është shumë afër teje; është në gojën tënde dhe në zemrën tënde; që ti ta zbatosh 15 në praktikë. Shiko; unë vë sot para teje jetën dhe të mirën, vdekjen dhe të keqen; 16 prandaj unë të urdhëroj ta duash Zotin; Perëndinë tënd, të ecësh në rrugët e tij, të respektosh urdhërimet; statutet dhe dekretet e tij, që ti të jetosh dhe të shumëzohesh; dhe Zoti, Perëndia yt, do të të bekojë në vendin që ti po shkon për ta 17 pushtuar. Por në se zemra jote shikon gjetiu dhe ti nuk bindesh dhe e lë 18 veten të biesh përmbys para perëndive të tjera dhe t'u shërbesh atyre, unë ju deklaroj sot që me siguri keni për t'u zhdukur; që nuk do t'i zgjatni ditët tuaja në 19 vendin ku po gatiteni të hyni për ta pushtuar; duke kaluar Jordanin. Unë marr sot si dëshmitarë kundër teje qiellin dhe tokën, që unë të kam vënë përpara jetës dhe yt; gjithë qoftë
20 pasardhësit e tu, dhe të mund ta duash Zotin, Perëndinë tënd, t'i bindesh zërit të tij dhe të qendrosh i lidhur ngushtë me të, sepse ai është jeta jote dhe gjatësia e ditëve të tua, kështu që ti të mund të jetosh në vendin që Zoti u betua t'u japë etërve të tu: Abrahamit, Isakut dhe Jakobit"
## Chapter 31
2 Moisiu shkoi dhe u drejtoi edhe këto fjalë tërë Izraelit;, dhe u tha banorëve të tij: "Unë jam sot njëqind e njëzet vjeç, nuk mundem më të hyj dhe të dal; përveç 3 kësaj Zoti më ka thënë: "Ti nuk do ta kalosh Jordanin" Zoti, Perëndia yt; do të kalojë ai vetë para teje, dhe do të shkatërrojë para teje këto kombe, dhe ti do t'i shpronësosh; vetë Jozueu do të kalojë para teje, siç e ka thënë Zoti. Dhe Zoti do t'u bëjë atyre atë që u bëri Sihonit dhe Ogut; mbretit të Amorejve; dhe vendit të tyre; 5 kur i shkatërroi. Zoti do t'i kalojë në pushtetin tuaj dhe ju do t'i trajtoni sipas të 6 gjitha urdhërave që ju kam dhënë. Tregohuni të fortë dhe trima, mos kini frikë, mos u trembni prej tyre; sepse Zoti, Perëndia yt, është ai vetë që ecën me ty; ai nuk do të të lërë dhe nuk ka për të të braktisur" ~ Pastaj Moisiu thirri Jozueun dhe i tha në të të gjithë Izraelit: "Qofsh i fortë dhe trim; sepse ti do të hysh bashkë me këtë popull në vendin që Zoti u betua t'u japë etërve të tyre, dhe ti do t'ua japësh atyre si trashëgimi Përveç kësaj Zoti vetë ecën para teje; ai do të jetë me ty; nuk Kështu Moisiu e shkrojti këtë ligj dhe ia dorëzoi priftërinjve, bijve të Levit; që mbajnë arkën 10 besëlidhjes të Zotit dhe të gjithë pleqve të Izraelit. Pastaj Moisiu i urdhëroi 11 festën e Kasolleve, kur tërë Izraeli do të vijë të paraqitet përpara Zotit, Perëndisë tënd, në vendin që ai ka zgjedhur; do të lexosh këtë ligj para tërë Izraelit, në veshët 12 tërë izraelitëve. Do të mbledhësh popullin; burra; gra, fëmijë dhe të huajin që ndodhet brenda portave të tua, që të dëgjojnë dhe të mësojnë të kenë frikë nga Zoti, 13 Perëndia juaj, dhe të kenë kujdes të zbatojnë në praktikë tërë fjalët e këtij ligji, kështu që bijtë e tyre që akoma nuk e njohin; të dëgjojnë Zotin; Perëndinë tuaj, dhe të kenë frikë prej tij, për të gjithë kohën që do të jetoni në vendin që ju po hyni ta 14 pushtoni, duke kaluar Jordanin" . Pastaj Zoti i tha Moisiut: dita e vdekjes prani ata, "Ja,<eos> |
<bos>sate po afrohet; thirr Jozueun dhe paraqituni në çadrën e mbledhjes me qëllim që të mund t'i jap urdhrat e mia" . Moisiu dhe Jozueu shkuan; pra; të paraqiten në çadrën 15 mbledhjes. Dhe Zoti u paraqit në çadër në një shtyllë reje; dhe shtylla e resë 16 u ndal në hyrjen e çadrës. Dhe Zoti tha Moisiut: "Ja, ti do të shkosh të flesh bashkë me etërit e tu; dhe ky popull do të çohet dhe do të kurvërohet duke shkuar pas perëdive të huaja të vendit në mes të të cilit po shkon; dhe do të më braktisë 17 mua dhe do të shkelë besëlidhjen që kam lidhur me të. Dhe atë ditë zemërimi im do të ndizet kundër tyre; unë do t'i braktis dhe do tu fsheh fytyrën time; dhe do të përpihen. Shumë të këqia dhe fatkeqësi do t'u bien përsipër; dhe atë ditë ata do të thonë: "Këto të këqia na kanë zënë ndofta sepse Perëndia nuk është në mes 18 nesh?" Atë ditë unë do ta fsheh me siguri fytyrën time për shkak të tërë të këqiave 19 që ata kanë bërë, duke iu drejtuar perëndive të tjera. Tani shkruajeni për ju këtë kantik dhe mësojuani bijve të Izraelit; vëreni në gojën e tyre; me qëllim që ky kantik 20 të më shërbejë si dëshmi kundër bijve të Izraelit. Kur t'i kem futur në vendin, që u premtova etërve të tyre me betim; aty ku rrjedh qumësht dhe mjaltë, dhe ata të kenë ngrënë, të jenë ngopur dhe të kenë vënë dhjamë, atëherë do tu drejtohen perëndive të tjera për t'i shërbyer, dhe do të përçmojnë dhe do të shkelin besëlidhjen 21 time. Atëherë do të ndodhë që kur shumë të këqia dhe fatkeqësi do t'u kenë zënë, ky himn fetar do të dëshmojë kundër tyre, sepse ai nuk do të harrohet dhe do të mbetet mbi buzët e pasardhësve të tyre; unë njoh në fakt qëllimet e tyre; edhe para 22 se t'i kem futur në vendin që u kam premtuar me betim" Kështu Moisiu e shkrojti 23 atë ditë këtë kantik dhe ua mësoi bijve të Izraelit. Pastaj dha urdhërat e tij Jozueut, birit të Nunit dhe i tha: "Të jesh fortë dhe trim, sepse ti do t'i futësh bijtë 24 Izraelit në vendin që u kam premtuar me betim; dhe unë do të jem me ty" Kur 25 Moisiu mbaroi së shkruari në një libër tërë fjalët e këtij ligji, u dha këtë urdhër 26 Levitëve që mbanin arkën e besëlidhjes të Zotit; duke thënë: "Merreni këtë libër të ligjit dhe vendoseni në arkën e besëlidhjes të Zotit, Perëndisë tuaj, me qëllim që 27 të mbetet si një dëshmi kundër teje; sepse unë e njoh frymën tëndë rebele dhe fortësinë e sate. Ja, sot kur akoma jam i 28 kundër Zotit; aq më tepër do të bëheni mbas vdekjes sime! Mblidhni pranë meje të gjithë pleqtë e fiseve tuaja dhe zyrtarët tuaj, me qëllim që të dëgjojnë këto fjalë 29 dhe unë të thërras të dëshmojnë kundër tyre qiellin dhe tokën: Sepse unë e di ynë gjallë qafës që, mbas vdekjes sime, do të korruptoheni plotësisht dhe do të largoheni nga rruga
që ju kam urdhëruar; dhe ditët e fundit do të goditeni nga fatkeqësia, sepse keni për e Zotit, duke provokuar indinjatën e tij me veprën shqiptoi fjalët e këtij kantiku deri në fund.
të bërë atë që është e keqe për 30 duarve tuaja" . Kështu Moisiu; në veshët e të gjithë asamblesë së Izraelit, sytë
## Chapter 32
2 "Dëgjoni, 0 qiej, dhe unë do të flas; dhe dëgjo; 0 tokë, fjalët e gojës sime. Mësimi im do të zbresë si shiu; fjala ime do të pikojë si vesa; si shiu i imët mbi barin 3 njomë dhe si një rrebesh mbi drurët e vegjël, sepse unë shpall emrin e Zotit. 4 Lëvdoni Perëndinë tonë! Ai është Shkëmbi, vepra e tij është e përsosur, sepse në të gjitha rrugët e tij ka drejtësi. Éshtë një Perëndi që nuk e njeh padrejtësinë; ai është 5 1 drejtë dhe i mirë. Por ata janë korruptuar; nuk janë bij të tij, për shkak të fajit të tyre, janë një brez i shtrëmbër dhe i degjeneruar . Kështu doni ta shpërbleni Zotin; 0 popull pamend dhe i marrë? A nuk është ai ati yt që të ka blerë? A nuk është ai që të ka bërë dhe të ka vendosur? Kujto ditët e lashtësisë, ki parasysh vitet e shumë kohërave të shkuara, atin tënd, dhe ai do të ta tregojë; pyet pleqtë e tu dhe ata 8 do të ta thonë. Kur Shumë i Larti u dha kombeve trashëgiminë e tyre, kur ndau bijtë e Adamit; ai përcaktoi kufijtë e popujve, në bazë të numrit të bijve të Izraelit. 9 Me qenë se pjesa e Zotit është populli tij, Jakobi është pjesa e trashëgimisë së 10 tij. Ai e gjeti në një tokë të shkretë, në një vetmi të helmuar dhe të mjerë. Ai e 11 rrethoi, u kujdes për të dhe e ruajti si bebja e të tij. Ashtu si një shqiponjë nxit zogjtë e saj, fluturon mbi të vegjëlit e saj, shtrin krahët e saj, i merr dhe i mbart 12 mbi krahët e saj, 13 pyet syrit
Zoti e drejtoi vetë, dhe asnjë perëndi e huaj nuk ishte me të. Ai e bëri të ngasë me kalë mbi lartësitë e tokës; me qëllim që të hante prodhimin 14 fushave; e bëri të thithë mjaltin nga shkëmbi dhe vajin nga shkëmbi i strallit, ajkën e lopëve dhe qumështin e deleve me gjithë yndyrën e qengjave; deshtë e Bashanit dhe cjeptë me majën e miellit të grurit; dhe ti ke pirë verën; gjakun e rrushit. 15 Por Jeshuruni u majm dhe kundërshtoi (je bërë i majmë, i trashë dhe i dhjamur);
16 braktisi Perëndinë që e ka bërë dhe përçmoi Shkëmbin e shpëtimit të tij. Ata<eos> |
<bos>nxitën smirën e tij me perëndi të huaja; provokuan zemërimin e tij me veprime të 17 neveritshme. U kanë bërë flijime demonëve që nuk janë Perëndi, perëndive që nuk njihnin; perëndive të reja; të shfaqura kohët e fundit; që etërit tuaj nuk ua kishin 18 Ke lënë pas dore Shkëmbin që të ka pjellë dhe ke harruar Perëndinë që 19 të ka formuar . Por Zoti e pa këtë dhe i hodhi poshtë, për shkak të provokimit të 20 bijve të tij dhe të bijave të tij, dhe tha: "Unë do tu fsheh atyre fytyrën time dhe do të shoh cili do të jetë fundi tyre, sepse janë një brez i degjeneruar, bij tek të cilët 21 nuk ka fare besnikëri. Ata më kanë bërë ziliqar me atë që nuk është Perëndi, kanë provokuar zemërimin tim me idhujt e tyre të kotë; dhe unë do ti bëj ziliqarë me njerëz që nuk janë një popull, do të ngacmoj smirën e tyre me një komb që s'është 22 në vete. një zjarr është ndezur gjatë zemërimit tim dhe ka për të djegur pjesët më të thella të Sheolit; do të gllabërojë tokën dhe prodhimet e saj dhe do t'u 23 vërë zjarrin themeleve të maleve. Unë do të mblesh mbi ta mjerime; do ti mbaroj 24 shigjetat e mia kundër tyre. Ata do të veniten nga uria, do të përpihen nga një vapë djegëse dhe nga një murtajë e tmerrshme; do të dërgoj kundër tyre dhëmbët e 25 kafshëve të egra, me helmin e gjarpërinjve që hiqen zvarrë nëpër pluhur. jashtë shpata do ti privojë nga brenda terrori, duke shkaktuar njëkohësisht vdekjen e të riut dhe të virgjëreshës, të foshnjës së gjirit dhe të plakut 26 të thinjur. Unë kam thënë: "Do ti fshij një herë e mirë, do të zhduk kujtimin e 27 tyre në mes por 1 trembem provokimit të armikut; sepse kundërshtarët e tyre, duke interpretuar keq situatën, mund të thonë: "Triumfoi dora 28 jonë dhe jo Zoti i cili ka bërë tërë këto Sepse janë një komb që ka humbur 29 gjykimin dhe nuk ka në ta asnjë zgjuarësi. Po të ishin të urtë do ta kuptonin këtë, 30 do të merrnin parasysh fundin që i pret. Si do të mundte një person vetëm të ndiqte një mijë e dyqind veta dhe, dy persona të bënin të iknin dhjetë mijë veta; po 31 të mos i kishte shitur Shkëmbi dhe po të mos i kishte dorëzuar Zoti tek armiku? Sepse shkëmbi i tyre nuk është si Shkëmbi ynë; vetë armiqtë tanë janë gjykatësit e 32 tyre; por hardhia e tyre vjen nga hardhia e Sodomës dhe nga fushat e Gomorës; 33 rrushi tyre është i helmatisur dhe vilet e rrushit të tyre janë të hidhura; vera e 34 tyre është një helm gjarpërinjsh, një helm mizor gjarpërinjsh helmonjës. Sepse Nga gjëra!" .
35 kjo a nuk është ruajtur vallë pranë meje, e vulosur në thesaret e mia? Mua më përket hakmarrja dhe shpërblimi; do të vijë koha dhe do tu merren këmbët! Sepse dita e gjëmës së tyre është e afërt; dhe gjërat e përgatitura për ta shpejtohen të vijnë. 36 Zoti do të giykojë popullin e tij, por do t'i vijë keq për shërbëtorët e tij kur të shohë që fuqia e tyre është zhdukur dhe që nuk mbetet më asnjeri, as skllav as i 37 lirë. Atëherë ai do të thotë: "Ku janë perënditë e tyre, shkëmbi në të cilin gjenin 38 strehë, që hanin yndyrën e flijimeve të tyre dhe verën e libacioneve të tyre? 39 Le të ngrihen për t'i ndihmuar dhe për të qenë strehimi juaj !" . Tani e shikoni që unë jam Ai dhe që nuk ka Perëndi tjetër përbri meje. Unë të bëj që të vdesësh dhe të jetosh, unë të plagos dhe të shëroj, dhe nuk ka njeri që mund të të lirojë nga dora 40 ime. unë ngre dorën time në drejtim të qiellit dhe them: Unë jetoj për gjithnjë, 41 kur të mpreh shpatën time dhe dora ime të përgatitet të gjykojë, do të hakmerrem 42 me armiqtë e mi dhe do të shpërblej ata që më urrejnë. Do ti deh me gjak shigjetat mia dhe shpata ime do të gëlltisë mishin, bashkë me gjakun e të vrarëve dhe të robërve, të krerëve flokëgjatë të armikut. Gëzohuni, 0 kombe, bashkë me 'popullin e tij, sepse Zoti merr hak për gjakun e shërbëtorëve të tij, merr hak kundër 44 kundërshtarëve të tij, por do të ketë mëshirë për tokën dhe për popullin e tij" . Kështu Moisiu erdhi bashkë me Jozueun; birin e Nunit; dhe shqiptoi tërë fjalët e 45 këtij kantiku në veshët e Kur Moisiu mbaroi së shqiptuari tërë këto fjalë 46 para tërë Izraelit, u tha atyre: "Merrini me zemër tërë fjalët me të cilat kam dëshmuar sot kundër jush. Do tua lini porosi bijve; që ata të kenë kujdes të zbatojnë 47 në praktikë tërë fjalët e këtij ligji. Sepse kjo nuk është një fjalë pa vlerë për ju, por është jeta juaj; dhe me këtë fjalë do të zgjasni ditët tuaja në vendin ku po hyni 48 për ta pushtuar; duke kapërcyer Jordanin" . Po atë ditë Zoti i foli Moisiut; duke 49 1 thënë: "Ngjitu mbi malin e Abarimëve, mbi malin e Nebos, që ndodhet në vendin e Moabit; në bregun e kundërt të Jerikos; dhe vështro vendin e Kanaanit; që 50 unë ju jap bijve të Izraelit. Ti ke për të vdekur në malin mbi të cilin po ngjitesh dhe do të bashkohesh me popullin tënd, ashtu si Aaroni, vëllai yt; ka vdekur mbi 51 malin e Horit dhe u bashkua me popullin e tij, sepse u treguat të 'pabesë me mua Po, pinin Po, popullit.
në mes të bijve të Izraelit, në ujërat e Meribës në Kadesh; në shkretëtirën e Tsinit,
52
dhe sepse nuk më shenjtëruat në mes të bijve të Izraelit. Ti do ta shikosh vendin para teje, por atje, në vendin që unë ju jap bijve të Izraelit, ti nuk ke për të hyrë" .
## Chapter 33<eos> |
<bos>Ky është bekimi me të cilin Moisiu, njeri i Perëndisë, bekoi bijtë e Izraelit, 2 para se të vdiste. Dhe u tha: "Zoti erdhi nga Sinai dhe u mbi ta në Seir; u paraqit në madhështinë e tij nga mali Paran; arriti nga mesi një morie shenjtorësh; 3 nga e djathta e tyre dilte për ta një ligj i zjarrtë. Me siguri ai i do popujt; të gjithë shenjtorët e tij janë në duart e tua; ata janë ulur në këmbët e tua, secili i dëgjon fjalët 5 tua Moisiu na ka urdhëruar një ligj, një trashëgimi të asamblesë së Jakobit. Ai ka qenë mbret në Jeshuruni, kur mblidheshin krerët e popullit; tërë fiset e Izraelit tok. Rroftë Rubeni dhe mos vdektë; por njerëzit e tij mbetshin Judës përkundrazi i tha këto: "Dëgjo; 0 Zot, zërin e Judës dhe ktheje tek populli i tij; dora 8 tij lufton për çështjen e tij; bëhu ti një ndihmës tij kundër armiqve të tij . Pastaj për Levin tha: "Thumimët dhe Urimët e tu i përkasin njeriut tënd besimtar, që ti 9 provove në Masa dhe me të cilin je grindur në ujërat e Meribës. Ai thotë për të atin dhe për të ëmën: "Unë nuk i kam ai nuk i njohu vëllezërit e tij dhe nuk njohu bijtë; sepse Levitët kanë respektuar fjalën tënde dhe kanë ruajtur besëlidhjen 10 tënde. Ata u mësojnë dekretet e tua Jakobit dhe ligjin tënd Izraelit; vënë temjanin 11 para teje dhe tërë olokaustin mbi altarin tënd. 0 Zot, beko forcën e tij dhe prano veprën e duarve të tij. Shpo tej e përtej ata që ngrejnë krye kundër atij dhe që e 12 urrejnë, me qëllim që të mos ngrihen më" . Përsa i përket Beniaminit; ai tha: "I dashuri Zotit do të banojë me siguri pranë tij. Zoti do ta mbrojë vazhdimisht dhe 13 do të banojë në krahët e tij" Përsa i përket Jozefit; ai tha: "Vendi i tij bekuar nga Zoti me dhurata të çmuara të qiellit; me vesën, me ujërat e humnerës që 14 me frytet e çmuara të diellit, me prodhimet e çmuara të çdo 15 muaji, me prodhimet më të mira të maleve të lashta, me dhuratat e çmuara të 16 kodrave të përjetshme, me dhuratat e çmuara të tokës dhe të të gjitha gjërave që ngrit pak" . parë"; qoftë
ajo përmban:. Favori i atij që ishte në ferrishte të bjerë mbi kryet e Jozefit, mbi majën
17
e kokës së atij që është zgjedhur ndërmjet vëllezërve të tij ! Madhështia e tij është si ajo e demit të tij të parëlindur, brirët e tij janë si brirët e një bualli. Me to do të shpojë tërë popujt; deri në skajet e dheut. Këto janë moritë e Efraimit. Këto janë 18 mijërat e Manasit"\_ Përsa i përket Zabulonit; ai tha: "Gëzoje; Zabulon; daljen 19 tënde, dhe ti Isakar; ndejtjen në çadrat e tua! Ata do të thërrasin popujt në mal dhe aty do të ofrojnë flijime drejtësie; sepse ata do të thithin bollëkun e detrave dhe 20 thesaret e fshehura në rërë" Përsa i përket Gadit, ai tha: "I bekuar ai që e 21 shtrin Gadin. Ai rri shtrirë si një luaneshë dhe copëton krahë dhe kafkë. Ai shtie në dorë pjesën e për veten e tij, sepse aty ishte pjesa e e rezervuar e udhëheqësit; ai erdhi me krerët e popullit dhe zbatoi drejtësinë e Zotit dhe dekretet 22 tij me Izraelin"\_ Përsa i përket Danit; ai tha: "Dani është një luan i vogël, që 23 hidhet nga Bashani" . Përsa i përket Neftalit, ai tha: "0 Neftali, 1 ngopur me 24 favore dhe mbushur me bekime të Zotit; pushto perëndimin dhe jugun" Përsa 1 përket Asherit, ai tha: "Më i bekuari nga tërë bijtë Asheri! Le të jetë 1 25 preferuari vëllezërve të tij dhe të zhysë këmbën e tij në vaj. Sandalet e tij të 26 jenë prej hekuri dhe prej bronzi, dhe forca jote të vazhdojë sa janë ditët e tua. Askush nuk është barabar me Perëndinë e Jeshurunit, që shkon me kalë nëpër qiejtë 27 në ndihmën tënde dhe shkon mbi retë me madhështinë e tij. Perëndia i kohëve të lashta është streha jote dhe poshtë teje ndodhen krahët e tij të përjetshëm. Ai do 28 ta dëbojë armikun para teje dhe do të thotë: "Shkatërroje!" Atëherë Izraeli do ta ndiejë veten të sigurtë, në një vend dhe mushti; dhe qielli i tij di të japë vesë. 29 Ti je i lumtur, 0 Izrarel! Kush është barabar me ty, 0 popull i shpëtuar nga Zoti? Ai është mburoja që të ndihmon dhe shpata e lavdisë sate. Armiqtë e tu do të të qoftë parë parë qoftë gruri nënshtrohen dhe ti do të shkelësh vendet e tyre të larta" .
## Chapter 34
Pastaj Moisiu u ngjit nga fusha e Moabit në Malin Nebo; në majën e Pisgahut, që ndodhet në bregun e kundërt të Jerikos. Dhe Zoti i tregoi tërë vendin e Galaadit 2 deri në tërë Naftalin, vendin e Efraimit dhe të Manasit, tërë vendin e Judës Dan,
3 deri në detin perëndimor, Negevin dhe fushën e luginës të Jerikos; qytet i palmave; deri në Tsoar. Zoti tha: është vendi që u premtova me betim Abrahamit; Isakut dhe Jakobit; duke u thënë: "Unë do t'ua jap pasardhësve tuaj' Ti e pe me 5 por nuk do të hysh në të!" Kështu Moisiu; shërbëtori i Zoit, vdiq aty; në vendin e Moabit, simbas fjalës së Zotit. Dhe Zoti e varrosi në luginën e vendit të Moabit; përballë Beth-Peorit; dhe askush nuk e ka mësuar deri më sot vendin e varrit të tij. Moisiu ishte njëqind e njëzet vjeç kur vdiq; shikimi i tij nuk ishte dobësuar 8 dhe fuqia e tij nuk i qe mpakur. Bijtë e Izraelit e qanë në fushat e Moabit tridhjetë ditë; pastaj ditët e zisë dhe të vajtimit për Moisiun morën fund. Atëherë Jozueu; bir i Nunit, u mbush me frymën e diturisë, sepse Moisiu kishte vënë duart mbi të; kështu bijtë e Izraelit iu bindën atij dhe vepruan ashtu si e kishte urdhëruar Moisiun 10 Zoti. Nuk doli më në Izrael një profet i ngjashëm me Moisiun; me të cilin Zoti 11 në të gjitha shenjat dhe mrekullitë që Zoti e dërgoi të bënte në vendin e Egjiptit para Faraonit; para tërë shërbëtorëve të tij dhe tërë vendit të tij, 12 në të gjithë madhështinë e fuqisë dhe në të gjitha gjërat e mëdha dhe të tmerrshme "Ky sytë tua, që Moisiu kreu përpara syve të të gjithë Izraelit.
## Joshua
## Chapter 1
Mbas vdekjes së Moisiut, shërbëtorit të Zotit, ndodhi që Zoti foli Jozueut, 2 djalit të Nunit; që i shërbente Moisiut, dhe i tha: "Moisiu, shërbëtori im; vdiq; prandaj çohu; kalo Jordanin; ti dhe gjithë ky popull, dhe shko në atë vend që unë u 3 jap atyre, bijve të Izraelit. Unë ju kam dhënë çdo vend që tabani i këmbës suaj ka për të shkelur; siç i thashë Moisiut. Territori yt do të shtrihet nga shkretëtira 5 deri në Detin e Madh; në perëndim. Askush nuk do të mund të të kundërshtojë gjatë tërë ditëve të jetës sate; ashtu siç kam qenë me Moisiun; kështu do të jem me<eos> |
<bos>ty; nuk do të të lë, as nuk do të të braktis. Ji i fortë dhe trim; sepse ti do të bësh 7 që ky popull të zotërojë vendin që u betova tu jap etërve të tyre. Vetëm tregohu i fortë dhe shumë trim, duke u përpjekur të veprosh simbas tërë ligjit që Moisiu; shërbëtori im, të ka urdhëruar; mos u shmang tij as djathtas, as majtas, që të 8 kesh mbarësi kudo që të shkosh. Ky libër i ligjit mos u ndaftë kurrë nga goja jote, por mendohu për të ditë e natë, duke kërkuar të veprosh simbas të gjitha atyre që janë shkruar, sepse atëherë do të kesh sukses në veprimet e atëherë do të 9 përparosh. nuk të urdhërova unë? Ji fortë dhe trim; mos ki frikë dhe mos u 10 thyej, sepse Zoti, Perëndia yt; është me ty kudo që të shkosh" . Atëherë Jozueu 11 urdhëroi oficerët e popullit; duke u thënë: "Kaloni përmes kampit dhe jepini popullit këtë urdhër, duke i thënë: Siguroni rezerva ushqimore, sepse brenda tri ditëve do të kaloni Jordanin për të vajtur të pushtoni vendin që Zoti, Perëndia juaj, 12 ju jep si trashëgimi"\_ Jozueu u foli gjithashtu Rubenitëve; Gaditëve dhe gjysmës 13 së fisit të Manasit, duke u thënë: "Mbani mend fjalën që Moisiu, shërbëtori i Zotit, ju urdhëroi kur ju tha: "Zoti, Perëndia juaj, ju ka dhënë pushim dhe ju ka dhënë 14 këtë vend. Gratë tuaja, të vegjëlit tuaj, dhe bagëtia juaj do të mbeten në vendin që Moisiu ju ka dhënë nga kjo anë e Jordanit; por ju; tërë luftëtarët tuaj trima do të 15 kaloni të armatosur para vëllezërve tuaj dhe do ti ndihmoni, derisa Zoti t'u ketë dhënë pushim vëllezërve tuaj ashtu si juve, dhe ta kenë shtënë në dorë vendin që Zoti, Perëndia juaj, u jep atyre. Atëherë mund të ktheheni për të pushtuar vendin që ju përket; dhe që Moisiu; shërbëtor Zotit, ju ka dhënë këtej Jordanit në drejtim të 16 Lindjes"" \_ Atëherë ata iu përgjigjën Jozueut, duke thënë: "Ne do të bëjmë të 17 ato që ti na urdhëron dhe do të shkojmë kudo që të na çosh. Ashtu siç i jemi bindur për çdo gjë Moisiut, kështu do të të bindemi ty. Vetëm me ty Zoti, 18 Perëndia yt; ashtu siç ka qenë me Moisiun! Kushdo që ngre krye kundër urdhrave të dhe nuk u bindet fjalëve të do të vritet. Vetëm ji i fortë dhe trim!" prej tua, gjitha qoftë tua, tua,
## Chapter 2
Jozueu, bir i Nunit; dërgoi dy burra te Shitimi për të vëzhguar fshehurazi, duke u thënë: "Shkoni, kontrolloni vendin dhe Jerikon" Kështu ata shkuan dhe hynë në
2
kordon të hollë me ngjyrë të kuqerreme dhe po nuk mblodhe në shtëpinë tënde atin shtëpinë e një prostitute; të quajtur Rahab, dhe aty banuan. Këtë gjë ia referuan mbretit të Jerikos, duke i thënë: "Ja, disa bij të Izraelit erdhën këtu sonte natën për 3 të vëzhguar vendin" . Atëherë mbreti i Jerikos dërgoi t'i thotë Rahabit: "Nxirri jashtë njerëzit që kanë ardhur te ti dhe kanë hyrë në shtëpinë tënde; sepse ata kanë 4 ardhur për të vëzhguar tërë vendin" . Por gruaja mori dy burrat dhe i fshehu; 5 pastaj tha: "Éshtë e vërtetë, këta njerëz erdhën tek unë, por nuk dija nga ishin. Në çastin kur mbyllej porta e qytetit; kur ishte errësuar, ata burra dolën; nuk e di se ku shkuan; ndiqini menjëherë, sepse mund t'i arrini"\_ (Ajo përkundrazi i kishte hipur mbi dhe i kishte fshehur midis kërcejve të lirit, që i kishte shtrirë mbi shtrat). Atëherë ata ndoqën në rrugën e Jordanit, në drejtim të vahut të lumit; dhe sapo 8 dolën ndjekësit; porta u mbyll. Por para se t'i zinte gjumi spiunët, Rahabi u ngjit 9 pranë tyre në çati, dhe u tha atyre burrave: "Unë e di që Zoti ju ka dhënë vendin, që tmerri juaj na ka zënë, dhe që të gjithë banorët e vendit dridhen nga frika para 10 jush. Sepse ne kemi dëgjuar si i thau ujërat e Detit të Kuq Zoti përpara jush kur dolët nga Egjipti, dhe atë që ju u bëtë dy mbretërve të Amorejve, matanë Jordanit, 11 Sihonit dhe Ogut; që vendosët ti shfarosni. Duke dëgjuar këto zemra jonë u mpak, për shkakun tuaj askujt nuk i mbeti asnjë fije trimërie, sepse Zoti, Perëndia 12 juaj, është Perëndi atje lart në qiejt dhe këtu poshtë në tokë. Prandaj, ju lutem, betohuni në emër të Zotit që, ashtu si kam treguar dhembshuri ndaj jush, edhe ju do të tregoni po atë dhembshuri ndaj shtëpisë së atit tim; më jepni, pra, një shenjë të 13 sigurt, që do t'i lini të gjallë atin tim, nënën time; vëllezërit dhe motrat e mia dhe të gjitha që u përkasin atyre, dhe që do të shpëtoni jetën tonë nga vdekja" . 14 Ata burra iu përgjigjën: "Jeta jonë për atë tuajën; mjaft që të mos e tregoni çështjen tonë; dhe kur Zoti do të na japë vendin, ne do të të trajtojmë me mëshirë dhe me 15 shpirtlirësi" . Atëherë ajo i zbriti nga dritarja me një sepse shtëpia e saj 16 ndodhej mbi muret e qytetit; dhe ajo banonte mbi muret. Dhe u tha atyre: Shkoni në drejtim të malit, që ndjekësit tuaj të mos ju gjejnë; dhe qëndroni tri ditë të fshehur 17 atje; deri sa të kthehen ndjekësit tuaj; pastaj do të vazhdoni rrugën tuaj' Atëherë 18 ata burra i thanë: "Ne do të çlirohemi nga betimi që na detyrove të bëjmë, po të jetë se, kur të hyjmë në këtë vend, ti nuk ngjit në dritaren nga e cila po na zbret këtë çati gjëra gjërat litar,
19
tënd, nënën tënde vëllezërit e tu dhe tërë familjen e atit tënd. Por në rast se dikush del jashtë pragut të shtëpisë sate; gjaku i tij do të bjerë mbi të vet, dhe ne nuk do të kemi faj për këtë; por gjaku i kujtdo që do të jetë me ty në shtëpi do të 20 bjerë mbi kokën tonë, në qoftë se dikush i prek me dorë. Por në rast se ti tregon 21 punën tonë, ne do të çlirohemi nga betimi që na ke detyruar të bëjmë" Ajo tha: "U bëftë ashtu si thatë ju". Pastaj u nda me ta dhe ata ikën. Ajo lidhi në dritare 22 kordonin e hollë të kuqerremë . Ata ikën, pra, dhe shkuan në mal ku ndenjën tri ditë, deri sa u kthyen ndjekësit; ndjekësit i kishin kërkuar gjithë rrugës, por pa 23 1 gjetur dot. Kështu të dy burrat u kthyen; zbritën nga mali, kaluan Jordanin dhe 24 erdhën te Jozueu; bir i Nunit, dhe i treguan të gjitha ato që kishin kaluar. Dhe i thanë Jozueut: "Me siguri Zoti na e ka lënë në duart tona tërë vendin; që tani tërë krye qoftë gjatë
banorët e vendit dridhen nga frika para nesh"
## Chapter 3<eos> |
<bos>Jozueu u ngrit herët në mëngjes; ai dhe tërë bijtë e Izraelit u nisën pastaj nga 2 Shitimi dhe arritën në Jordan; u ndalën aty para se ta kalojnë Mbas tri ditëve, 3 oficerët kaluan nëpër tërë kampin, dhe i dhanë popullit këtë urdhër, duke i thënë: "Kur të shihni arkën e besëlidhjes të Zotit; Perëndisë tuaj, të mbajtur nga priftërinjtë levitë; do të niseni nga vendi juaj dhe do ta ndiqni. Midis jush dhe arkës do të ketë një largësi prej rreth dy mijë kubitësh. Mos iu afroni asaj, me qëllim që të njihni nëpër të cilën duhet të shkoni, sepse deri tani nuk keni kaluar kurrë nëpër 5 këtë rrugë" . Dhe Jozueu i tha "Shenjtërohuni, sepse nesër Zoti ka për të bërë mrekulli midis jush"\_ Pastaj Jozueu u foli priftërinjve; duke u thënë: "Merrni arkën e besëlidhjes dhe kaloni përpara popullit" . Kështu ata morën arkën e besëlidhjes dhe ecën para popullit. Atëherë Zoti tha Jozueut: "Sot do të filloj të të bëj të madh në e të gjithë Izraelit; me qëllim që të kuptojnë se ashtu siç kam qenë me 8 Moisiun; kështu do të jem edhe me ty . Prandaj ti jepu këtë urdhër priftërinjve që mbajnë arkën e besëlidhjes, duke u thënë: "Kur të arrini në breg të Jordanit;, do të 9 ndaleni në Jordan" Jozueu u tha atëherë bijve të Izraelit: Afrohuni dhe dëgjoni rrugën popullit: sytë
10
Izraeli po kalonte në të thatë, deri sa tërë populli mbaroi së kapërcyeri Jordanin.
fjalët e Zotit, Perëndisë tuaj' Pastaj Jozueu tha: kjo do të njihni që Zoti i gjallë është midis jush dhe që me siguri ka për të dëbuar para jush Kananejtë, Hitejtë, 11 Hivejtë, Perezejtë, Girgasejtë, Amorejtë dhe Jebusejtë; ja, arka e besëlidhjes së 12 Zotit të të gjithë dheut po bëhet të kalojë para jush në lumin Jordan. Merrni, 13 pra, dymbëdhjetë burra nga fiset e Izraelit; një për çdo fis. Dhe ka për të ndodhur që, porsa tabanët e këmbëve të priftërinjve që mbajnë arkën e Zotit, Zot i gjithë tokës, do të takojnë në ujërat e Jordanit, ujërat e Jordanit do të ndahen; dhe ujërat 14 që zbresin nga lart do të ndalen tok"\_ Kështu; kur populli ngriti çadrat për të kaluar Jordanin; priftërinjtë që mbanin arkën e besëlidhjes ecnin përpara popullit. 15 Sapo ata që mbanin arkën arritën në Jordan dhe këmbët e priftërinjve që trasportonin arkën u zhytën në ujërat e bregut të tij (Jordani është i mbushur plot 16 deri në brigjet e tij gjatë tërë kohës së korrjes), ujërat që zbrisnin nga sipër u ndalën dhe u ngritën tok shumë më lart se Adami; qyteti që ndodhet pranë Tsartanit; kështu që ujërat që zbrisnin në drejtim të detit të Arabahut; Detit të Kripur; u ndanë 17 tërësisht prej tyre; dhe populli kaloi përballë Jerikos. Priftërinjtë që mbanin arkën e besëlidhjes të Zotit u ndalën në vend të thatë në mes të Jordanit; ndërsa tërë "Nga gati
## Chapter 4
Kur tërë populli mbaroi së kapërcyeri Jordanin; Zoti i foli Jozueut; duke i 2 3 thënë: "Merrni nga radhët e dhe u jepni këtë urdhër, duke thënë: "Merrni dymbëdhjetë që këtej, në mes të Jordanit; pikërisht në vendin ku u ndalën këmbët e priftërinjve, merrni, me vete matanë lumit dhe 1 vendosni në vendin ku do të strehoheni sonte"" Atëherë Jozueu thirri 5 dymbëdhjetë burrat që kishte zgjedhur ndër bijtë e Izraelit; një për çdo fis; dhe u tha atyre: "Kaloni para arkës së Zotit, Perëndisë tuaj, në mes të Jordanit, dhe secili prej jush të mbajë në kurriz një gur, simbas numrit të fiseve të bijve të Izraelit, me qëllim që kjo të jetë një shenjë midis jush. Kur në të ardhmen bijtë tuaj do tju pyesin; duke thënë: "Ç'janë për ju këta ju do t'u përgjigjeni kështu: "Ujërat gurë . gurë?" ,
Jordanit u ndanë para arkës së besëlidhjes të Zotit; kur ajo kaloi Jordanin, ujërat
8 e tij u ndanë dhe këta do të jenë për bijtë e Izraelit një kujtim për jetë"" Bijtë e Izraelit bënë pikërisht ashtu si i kishte urdhëruar Jozueu: morën dymbëdhjetë fiseve të Izraelit, dhe i morën me vete matanë lumit në vendin ku do të kalonin natën, 9 dhe i vendosën aty. Jozueu ngriti gjithashtu dymbëdhjetë gurë në mes të Jordanit; në vendin ku ishin ndalur këmbët e priftërinjve që mbanin arkën e besëlidhjes; dhe 10 aty kanë mbetur deri më sot. Priftërinjtë që mbanin arkën u ndalën në mes të Jordanit deri sa u plotësua tërësisht ajo që kishte urdhëruar Zoti Jozueut t'i thoshte 11 popullit; në bazë të të gjitha atyre që Moisiu i kishte urdhëruar Kur tërë populli 12 mbaroi së kaluari; arka e Zotit dhe priftërinjtë kaluan në prani të popullit. Bijtë Rubenit, bijtë e Gadit dhe gjysma e fisit të Manasit kaluan të armatosur në krye 13 të bijve të Izraelit, ashtu siç u kishte thënë Moisiu. Rreth dyzet mijë njerëz me 14 veshje lufte kaluan para Zotit në fushat e Jerikos, për të luftuar. Po atë ditë, Zoti e bëri të madh Jozueun në sytë e tërë Izraelit; dhe banorët e tij patën frikë nga 15 ai ashtu si patën frikë nga Moisiu gjithë ditëve të jetës së tij. Pastaj Zoti i 16 foli Jozueut dhe i tha: "Urdhëro priftërinjtë që mbajnë arkën e Dëshmisë të dalin 17 nga Jordani' Atëherë Jozueu urdhëroi priftërinjtë duke u thënë: "Dilni nga 18 Jordani' Dhe ndodhi që kur priftërinjtë që mbanin arkën e besëlidhjes së Zotit; dolën nga Jordani dhe tabanët e këmbëve të tyre shkelën tokën e thatë, ujërat e Jordanit u kthyen në vendin e tyre dhe filluan të rrjedhin si më parë në lartësinë e 19 brigjeve të tij. Populli doli nga Jordani ditën e dhjetë të muajit të parë dhe ngriti 20 kampin e tij në Gilgal, në skajin lindor të Jerikos. Ata dymbëdhjetë që i 21 kishin marrë nga Jordani, Jozueu i çoi në Gilgal. Pastaj u foli bijve të Izraelit dhe u tha atyre: "Kur në të ardhmen bijtë tuaj do t'i pyesin etërit e tyre duke thënë: 22 "Ç'janë këta ju do tua bëni të ditur bijve tuaj, duke thënë: "Izraeli e kaloi 23 këtë Jordan në të thatë, sepse Zoti, Perëndia juaj, i thau ujërat e Jordanit para jush deri sa të kalonit; ashtu si Zoti, Perëndia juaj, veproi në Detin e të cilin e 24 thau para nesh deri sa të kalonim; me qëllim që tërë popujt e tokës të pranojnë që Zoti ka dorë të fuqishme; dhe që ju të keni gjithnjë frikë nga Zoti, Perëndia juaj' gurë gurë gati gjatë gurë gurë?" , Kuq
1 Pashkës
## Chapter 5<eos> |
<bos>Kur të gjithë mbretërit e Amorejve që ndodheshin matanë Jordanit në drejtim të perëndimit dhe tërë mbretërit e Kananejve që ishin pranë detit mësuan që Zoti 2 kishte tharë ujërat e Jordanit para bijve Në atë kohë Zoti i tha Jozueut: thika 3 prej dhe fillo përsëri të rrethpresësh bijtë e Izraelit" . Kështu Jozueu bëri thika 4 Kjo qe arsyeja të cilin Jozueu i rrethpreu; i tërë populli që kishte dalë nga Egjipti, meshkujt; tërë burrat luftëtarë, kishin vdekur në shkretëtirë gjatë rrugës, mbasi kishin dalë nga 5 Egjipti. Ndërsa tërë populli që kishte dalë nga Egjipti ishte rrethprerë, tërë populli rrethprerë. Në fakt bijtë e Izraelit kishin ecur dyzet vjet nëpër shkretëtirë deri sa tërë populli, domethënë luftëtarët që kishin dalë nga Egjipti, u shkatërruan; sepse vendin që do tujepte etërve të tyre, një vend ku rrjedh qumësht dhe mjaltë. Kështu Jozueu i rrethpreu bijtë e tyre, që Perëndia i kishte vënë në vend të tyre, sepse ishin 8 të parrethprerë, sepse nuk ishin rrethprerë gjatë rrugës. Kur mbaroi rrethprerja e tërë meshkujve, ata qëndruan atje ku ishin; në kamp, deri sa u shëruan. Atëherë Zoti tha Jozueut: "Sot ju hoqa turpërimin e Egjiptit" , dhe ai vend u quajt Gilgal 10 deri në ditët e sotme. Bijtë e Izraelit e ngritën kampin e tyre në Gilgal dhe e kremtuan Pashkën ditën e katërmbëdhjetë të muajit; në të ngrysur;, në fushat e Jerikos. 11 Të nesërmen e Pashkës hëngrën prodhime të vendit; bukë të ndorme dhe 12 të pjekur po atë ditë. Të nesërmen hëngrën prodhime të vendit; mana mbaroi; kështu bijtë e Izraelit nuk më manë, por atë vit hëngrën frytet e vendit të 13 Kanaanit. Por ndodhi që, ndërsa Jozueu ishte afër Jerikos; ngriti sytë dhe shikoi, dhe ja, një njeri i qëndronte përpara; me në dorë një shpatë të zhveshur. Jozueu i 14 doli përballë dhe i tha: "A je ti për ne 0 për armiqtë tanë?" . Ai u përgjigj: Jo, unë jam kreu i ushtrisë së Zotit; sapo kam arritur në këtë çast" . Atëherë Jozueu ra përmbys para tij dhe tha: "Çfarë dëshiron t'i thotë Zotëria ime shërbëtorit të tij?" . 15 "Bëj guri për grurë patën
Kreu i ushtrisë së Zotit i tha Jozueut: "Zbath sandalet, sepse vendi ku je është i shenjtë" Dhe Jozueu veproi ashtu.
## Chapter 6
Jeriko ishte mbyllur dhe mbrojtur mirë nga frika e bijve të Izraelit; askush 2 nuk dilte dhe askush nuk hynte në të. Zoti i tha Jozueut: "Shiko; unë të kam dhënë 3 në dorë Jerikon, mbretin e tij dhe luftëtarët e tij trima. Ju të gjithë, luftëtarët; do të marshoni rreth qytetit; do të silleni një herë rreth tij. Kështu do të bëni gjashtë 4 ditë me radhë. Shtatë priftërinj do të çojnë përpara arkës shtatë bori prej briri të dashit; por ditën e shtatë do të silleni rreth qytetit shtatë herë dhe priftërinjtë do t'u 5 bien borive. Kur ata t'u bien pa pushim brirëve të dashit dhe ju të dëgjoni zërin e borisë, tërë populli do të bëjë një ulurimë të madhe; atëherë muret e qytetit do të shemben dhe populli do të ngjitet; gjithsekush drejt, përpara. Kështu Jozueu, bir i Nunit;, thirri priftërinjtë dhe u tha atyre: "Merrni arkën e besëlidhjes dhe shtatë 7 priftërinj të mbajnë shtatë bori prej briri të dashit përpara arkës së Zotit" . Pastaj i tha popullit: "Shkoni përpara dhe marshoni rreth qytetit; njerëzit e armatosur të 8 ecin përpara arkës së Zotit" Kështu; kur Jozueu mbaroi së foluri popullit; shtatë priftërinjtë që mbanin shtatë bori prej briri të dashit përpara Zotit nisën të marshojnë 9 dhe u ranë borive; dhe arka e besëlidhjes së Zotit ndiqte nga pas. Njerëzit e armatosur marshonin përpara priftërinjve që u binin borive; kurse praparoja vinte 10 pas arkës; gjatë marshimit priftërinjtë u binin borive. Jozueu kishte urdhëruar popullin; duke i thënë: "Mos bërtitni, të mos dëgjohet as zëri juaj dhe të mos dalë asnjë fjalë nga goja juaj, deri ditën kur do tju them: "Bërtisni!" Atëherë do të 11 bërtisni" . Kështu arka e Zotit u soll rreth një herë; pastaj u në 12 kamp dhe aty e kaluan natën. Jozueu u herët në mëngjes, dhe priftërinjtë 13 morën arkën e Zotit. Shtatë priftërinjtë, që mbanin shtatë boritë prej briri të dashit marshonin para tyre, kurse praparoja vinte mbas arkës së Zotit; gjatë marshimit 14 priftërinjtë u binin borive. Ditën e dytë marshuan vetëm një herë rreth qytetit 15 dhe pastaj u kthyen në kamp. Kështu vepruan gjashtë ditë me radhë. Por ditën shtatë u herët; në agim, dhe marshuan rreth qytetit në të njëjtën mënyrë 16 shtatë herë; vetëm atë ditë marshuan shtatë herë rreth qytetit. Herën e shtatë, kur priftërinjtë u ranë borive, Jozueu i tha popullit: "Bërtisni; sepse Zoti ju dha qytetin! qytetit kthyen ngrit ngritën
17 Qyteti do të shfaroset; ai dhe çdo gjë që është në të. Vetëm prostituta Rehab do të shpëtojë, ajo dhe gjithë ata që janë bashkë me të në shtëpi, sepse ajo fshehu 18 vëzhguesit që ne kishim dërguar. Por ju kini shumë kujdes lidhur me atë që është caktuar të shfaroset; që të mos jeni ju vetë të mallkuar, duke marrë diçka që është caktuar të shfaroset, dhe ta bëni kështu kampin e Izraelit të mallkuar; duke tërhequr 19 mbi të fatkeqësi. Por i gjithë argjendi, ari dhe sendet prej bronzi dhe hekuri i 20 shenjtërohen Zotit; do të hyjnë në thesarin e Zotit" Populli, pra, bërtiti kur priftërinjtë u ranë borive; dhe ndodhi që, kur populli dëgjoi tingullin e borive; nxori një britmë të madhe dhe muret u rrëzuan duke u shëmbur. Populli u ngjit në qytet; 21 secili drejt, përpara, dhe e shtiu në dorë atë. Dhe shfarosën gjithçka ishte në qytet; duke vrarë me shpatë burra e gra, fëmijë dhe pleq e madje qe, dele dhe gomarë. 22 Pastaj Jozueu u tha dy burrave që kishin vëzhguar vendin: "Shkoni në shtëpinë asaj prostitute dhe nxirrni jashtë gruan dhe tërë ato gjëra që i përkasin asaj, siç i 23 jeni betuar" Atëherë të rinjtë që kishin vëzhguar vendin shkuan dhe nxorën jashtë Rahabin; të atin, të ëmën, të vëllezërit dhe gjithçka i përkiste asaj; kështu 24 nxorën jashtë të gjithë të afërmit e saj dhe i lanë jashtë kampit të Izraelit. Pastaj i vunë zjarrin qytetit dhe tërë gjërave që ai përmbante; morën vetëm argjendin; arin 25 dhe sendet prej bronzi e hekuri, që i në thesarin e shtëpisë së Zotit. Por Jozueu e la të gjallë prostitutën Rahab, familjen e atit të saj dhe gjithçka që i përkiste; kështu që ajo banoi në mes të Izraelit deri sot, sepse ajo kishte fshehur zbuluesit që 26 Atë ditë Jozueu u betua duke thënë: "Qoftë i mallkuar para Zotit ai njeri që do të ngrihet të rindërtojë qytetin e Jerikos! Ai do të hedhë themelet mbi të parëlindurin e tij, dhe do ti lartojë portat mbi birin e tij më të vogël" . vunë
të gjithë vendin.
## Chapter 7<eos> |
<bos>Por bijtë e Izraelit kryen një shkelje rreth gjërave të caktuara për shfarosje, sepse Akani, djalë i Karmit, Zabdiut, birit të Zerahut; nga fisi i Judës, mori disa 2 sende të caktuara për shfarosje, Ndërkaq Jozueu dërgoi njerëz nga Jeriko në Ai, u tha atyre:
"Ngjituni për të vëzhguar vendin" Kështu njerëzit u ngjitën për të vëzhguar Ain. 3 Pastaj u kthyen tek Jozueu dhe thanë: "Nuk është e nevojshme të ngjitet tërë populli; por le të ngjiten dy mijë a tre mijë burra për të sulmuar Ain; mos e lodh tërë popullin; sepse ata të Ait janë të paktë në numër" . Kështu u ngjitën rreth tre mijë burra të zgjedhur nga radhët e 'popullit; por para burrave të Ait; ua mbathën këmbëve. 5 Dhe burrat e Ait vranë rreth tridhjetë e gjashtë prej tyre; ndoqën nga porta e qytetit deri në Shebarim; duke i goditur në tatëpjetë. Dhe zemra e popullit u ligështua; u bë si uji. Jozueu i atëherë rrobat e tij dhe ra përmbys me fytyrë për tokë, përpara arkës së Zotit deri në mbrëmje; ai dhe pleqtë e Izraelit; dhe hodhën pluhur mbi kokën e tyre. Pastaj Jozueu tha: "0 Zot, 0 Zot, pse bëre që ky popull të kalojë Jordanin dhe të bjerë në duart e Amorejve për tu vrarë? Ah, sikur të ishim kënaqur 8 duke qëndruar këtej Jordanit! 0 Zot, ç'mund të them Izraeli ktheu kurrizin armikut të tij? Kananejtë dhe tërë banorët e vendit do ta marrin vesh, do të na rrethojnë dhe do të zhdukin emrin tonë nga faqja e dheut; çfarë do të bësh ti atëherë 10 Por Zoti tha Jozueut: "Çohu! Pse rri përmbys me 11 fytyrë për tokë? Izraeli ka mëkatuar; ata kanë shkelur besëlidhjen që u kisha porositur; kanë marrë madje gjëra të caktuara që të shfarosen, kanë vjedhur dhe kanë 12 gënjyer; dhe pastaj i kanë vënë midis plaçkave të tyre. Prandaj bijtë e Izraelit nuk mund t'iu bëjnë ballë armiqve të tyre, dhe kanë kthyer kurrizin para tyre, sepse janë bërë ata vetë të mallkuar. Unë nuk do të jem më me ju, në rast se nuk shkatërroni 13 gjërat e caktuara që të shfarosen midis jush. Çohu; shenjtëro popullin dhe i thuaj: "Shenjtërohuni për nesër, sepse kështu ka thënë Zoti, Perëndia Izraelit: "0 Izrael, në gjirin tënd ka gjëra të caktuara për t'u shkatërruar. Ti nuk do të mund t'u bësh ballë armiqve të tu, për deri sa nuk ke hequr e caktuara për shkatërrim midis 14 jush. Nesër në mëngjes, pra, do të paraqiteni; fis më fis, dhe fisi, që Zoti do të caktojë do të paraqitet, familje më familje; dhe familja që Zoti do të caktojë do të shkojë shtëpi më shtëpi, dhe shtëpia që Zoti do të caktojë ka për t'u paraqitur me të gjithë njerëzit e saj. Dhe atij që do ti gjenden gjëra të caktuara të shfarosen do ti vihet flaka; atij vet dhe gjithçka që i përket, sepse ka shkelur besëlidhjen e Zotit 16 dhe ka kryer një gjë të keqe në Izrael"" . Jozueu; pra, u ngrit herët në mëngjes 17 dhe e renditi Izraelin simbas fiseve të tij; dhe u caktua fisi i Judës. Pastaj afroi familjet e Judës, dhe u caktua familja e Zarhitëve. Pastaj afroi familjen e Zarhitëve, grisi pasi gjërat
18 person mbas personi, dhe u caktua Zabdi. Pastaj afroi shtëpinë e Zabdit; person 19 Judës . Atëherë Jozueu i tha Akanit: "Biri im, të lutem, mbushe me lavdi Zotin; 20 Perëndinë e Izraelit, rrëfeji atij dhe më thuaj atë që ke bërë; mos ma fshih"\_ Akani iu përgjigj Jozueut dhe i tha: "Në të vërtetë jam unë që kam mëkatuar kundër Zotit; 21 Perëndisë së Izraelit, dhe ja ç'kam bërë. Kur pashë midis plaçkës një mantel të bukur të Shinarit; dyqind sikla argjendi dhe një shufër ari që peshon pesëdhjetë sikla, pata një dëshirë të madhe për to dhe i mora; dhe ja, i kam fshehur në tokë në mes 22 të çadrës sime; dhe argjendi është poshtë" . Atëherë Jozueu dërgoi lajmëtarë që vrapuan në çadër; dhe ja, plaçka ishte fshehur në çadrën e tij, dhe argjendi ndodhej 23 poshtë. Ata e morën nga çadra, ia çuan Jozueut dhe tërë bijve të Izraelit, dhe e 24 vendosën përpara Zotit. Atëherë Jozueu; dhe tërë Izraeli bashkë me të, mori qetë e tij, gomarët e tij, delet e tij dhe të gjitha gjërat që i përkisnin; dhe i ngjiti në 25 luginën e Akorit. Dhe Jozueu tha: "Pse na vure në telashe? Zoti do të të vërë në telashe ty sot!" Dhe i tërë Izraeli e vrau me gurë; dhe mbasi e vranë me gurë, e 26 dogjën në zjarr. Pastaj ngritën mbi të një grumbull të madh gurësh; që ekziston edhe sot. Kështu Zoti u qetësua nga rrëmbimi zemërimit të tij . Prandaj ky vend edhe sot lugina e Akorit. quhet
## Chapter 8
Pastaj Zoti tha Jozueut: "Mos ki frikë dhe mos u tmerro. Merr të gjithë 2 popullin e tij, qytetin e tij dhe vendin e tij. Dhe do tu bësh Ait dhe mbretit të tij ato që u ke bërë Jerikos dhe mbretit të tij; do të merrni për vete vetëm plaçkën dhe 3 bagëtinë e tij. Zëri një qytetit në pjesën e prapme të tij. Kështu Jozueu dhe të gjithë luftëtarët e tij u ngritën më këmbë për të sulmuar Ain: Ai zgjodhi tridhjetë 4 mijë njerëz, luftëtarë trima, dhe i nisi natën; duke u dhënë këtë urdhër: 'Ja, ju do të rrini në kundër qytetit, duke qëndruar prapa tij; mos u largoni shumë nga 5 qyteti, por rrini gjithnjë në gatishmëri. Pastaj unë dhe tërë njerëzit që janë me mua do t'i afrohemi qytetit; dhe kur ata do të dalin kundër nesh si herën e parë; ne pritë pritë<eos> |
<bos>do të ikim para tyre . Ata do të dalin për të na ndjekur deri sa t'i kemi tërhequr qytetit, sepse do të thonë: "Ikin me vrap para nesh si herën e Dhe, ndërsa ne do të ikim me vrap para tyre, ju do të dilni nga dhe do të pushtoni qytetin; 8 sepse Zoti, Perëndia juaj, do ta japë në duart tuaja. Me ta pushtuar qytetin; do t'i vini flakën; do të bëni atë që ka urdhëruar Zoti. Kini mendjen, ky është urdhri që ju 9 jap" Kështu Jozueu i nisi; ata shkuan në vendin e pritës dhe u ndalën midis Bethelit dhe Ait; në krahun perëndimor të Ait; por Jozueu mbeti atë natë në mes të popullit. 10 Jozueu u ngrit herët në mëngjes; kaloi në paradë popullin dhe u ngjit bashkë me 11 pleqtë e Izraelit në krye të popullit kundër Ait. Tërë luftëtarët që ishin me të u ngjitën dhe u afruan; kështu arritën përballë qytetit dhe fushuan në veri të Ait. Midis 12 tyre dhe Ait kishte një luginë. Atëherë ai mori rreth pesëmijë njerëz dhe i vuri 13 në pritë midis Bethelit dhe Ait; në perëndim të qytetit. Pasi populli zuri pozicion; kampi qendror ishte në në perëndim të qytetit; Jozueu atë natë përparoi në mes 14 të luginës. Kur mbreti i Ait pa këtë gjë, njerëzit e qytetit u ngritën herët me ngut në mëngjes dhe dolën për të luftuar kundër Izraelit: mbreti dhe tërë populli i tij, në pozicionin e caktuar përballë Arabahut; por mbreti nuk e dinte që i kishin zënë pritë 15 në pjesën prapa qytetit. Atëherë Jozueu dhe i tërë Izraeli, duke u shtirur sikur 16 ishin mundur para tyre, ua mbathën këmbëve në drejtim të shkretëtirës. I tërë që ndodhej në qytet u thirr të mblidhej për ti ndjekur; kështu e ndoqën 17 Jozueun dhe shkuan S'mbeti burrë në Ai dhe në Bethel pa dalë pas 18 Izraelit. E lanë kështu qytetin të hapur dhe iu vunë pas Izraelit. Atëherë Zoti tha Jozueut: "Shtrije shtizën që ke në dorë në drejtim të Ait, sepse unë do të ta dorëzoj 19 në dorë"\_ Dhe Jozueu e shtriu shtizën që kishte në dorë në drejtim të qytetit. Me të shtrirë dorën; burrat që ishin në pritë u ngritën me të shpejtë nga vendi i tyre, hynë 20 në qytet, e zunë dhe nxituan t'i vënë flakën. Kur njerëzit e Ait shikuan prapa; ja, ata panë tymin e qytetit që ngjitej në qiell; dhe nuk asnjë mundësi të iknin as nga një anë, as nga ana tjetër, sepse 'populli që ikte me vrap në drejtim të shkretëtirës 21 u kthye kundër atyre që e ndiqnin. Kështu, kur Jozueu dhe i tërë Izraeli panë që njerëzit e pritës e kishin pushtuar qytetin dhe që tymi i tij ngrihej lart; u kthyen prapa 22 dhe mundën njerëzit e Ait. Edhe të tjerët dolën nga qyteti kundër tyre; kështu larg parë" . prita pritë populli larg qytetit. patën ata të Ait u gjendën të zënë në kurth në mes të forcave të Izraelit, duke pasur nga
një anë njërën palë, nga ana tjetër tjetër; dhe i mundën deri sa nuk mbeti asnjë 23 24 1 gjallë apo ikanak. Por mbretin e Ait e zunë të gjallë dhe e çuan tek Jozueu. Kur Izraeli mbaroi së vrari tërë banorët e Ait në fushë dhe në shkretëtirë ku ata e kishin ndjekur, dhe u therën të gjithë deri sa u shfarosën të tërë, Izraeli u kthye 25 në drejtim të Ait dhe i ra me shpatë. Tërë ata që u vranë atë ditë, burra dhe ishin dymbëdhjetë mijë veta, të gjithë banorë të Ait. Jozueu nuk e uli dorën që 27 mbante shtizën, deri sa i shfarosi të gjithë banorët e Ait. Izraeli mori për vete vetëm bagëtinë dhe plaçkën e atij qyteti; simbas urdhrit që Zoti i kishte dhënë Jozueut. 28 Kështu Jozueu i vuri flakën Ait dhe e katandisi në një grumbull gërmadhash për 29 gjithnjë, një vend të shkretuar deri ditën e sotme. Pastaj e vari mbretin e Ait në një dru dhe e la atje deri në mbrëmje; në perëndim të diellit;, Jozueu urdhëroi që kufoma e tij të ulej nga druri, të hidhej në hyrje të portës së dhe mblodhën 30 mbi të një numër të madh gurësh, që shihen edhe sot. Atëherë Jozueu ndërtoi 31 një altar për Zotin; Perëndinë e Izraelit, në malin Ebal, ashtu si Moisiu; shërbëtor u ngrit një altar gurësh të palatuar mbi të cilët askush nuk kish kaluar; ndonjë vegël 32 të hekurt; pastaj mbi të bënë olokauste për Zotin dhe flijime falënderimi. Jozueu shkroi mbi një kopje të ligjit, që Moisiu shkruar në të bijve 33 të Izraelit. Itërë Izraeli, si të huajt ashtu edhe ata që kishin lindur izraelitë, pleqtë, oficerët dhe gjykatësit e tij, rrinin më këmbë në të dyja anët e arkës; përballë priftërinjve levitë që mbartnin arkën e besëlidhjes së Zotit, gjysma përballë malit Gerizim dhe gjysma tjetër përballë malit Ebal, ashtu si Moisiu; shërbëtor Zotit, 34 kishte urdhëruar më parë, për të bekuar popullin e Izraelit. Pas kësaj, Jozueu lexoi tërë fjalët e ligjit, bekimet dhe mallkimet, ashtu si shkruhet në librin e ligjit. 35 të gjitha ato që kishte urdhëruar Moisiu; Jozueu nuk la pa lexuar asnjë fjalë përpara gjithë asamblesë së Izraelit; duke përfshirë gratë, fëmijët dhe të huajt që palën gjithë gra, qytetit Aty gurë prani pati Nga banonin në mes tyre.
## Chapter 9
Me të mësuar këto gjëra, tërë mbretërit që ndodheshin këtej Jordanit; në krahinën malore, në fushat dhe gjatë bregut të Detit të Madh në drejtim të Libanit,<eos> |
<bos>2 u mblodhën bashkë në 3 besëlidhje midis tyre për të luftuar kundër Jozueut dhe Izraelit. Por kur banorët 4 Gabaonit mësuan atë që Jozueu kishte bërë në Jeriko dhe në Ai, vepruan me dinakëri dhe u nisën gjoja si ambasadorë; ata ngarkuan mbi gomarët e tyre thasë të vjetra të konsumuara dhe kacekë të vjetër të shqyer dhe të arnuar për të transportuar 5 verën, dhe mbathën sandale të vjetra dhe të grisura dhe veshën trupin me rroba të përdorura; dhe e buka e tyre ishte e fortë dhe e thërmuar. U paraqitën kështu para Jozueut në kampin e Gigalit dhe i thanë atij dhe tërë njerëzve të Izraelit: "Ne kemi ardhur nga një vend i largët; prandaj bëni aleancë me ne" Por njerëzit Izraelit iu përgjigjën kështu Hivejve: "Ndoshta banoni në mes nesh; si mund të 8 lidhim aleancë me ju?" . Ata i thanë Jozueut: "Ne jemi shërbëtorë të tu!" . Jozueu 9 u tha atyre: "Kush jeni dhe nga vini?" \_ Atëherë ata u përgjigjën: "Shërbëtorët e tu kanë ardhur nga një vend shumë i largët, për shkak të emrit të Zotit; Perëndisë 10 ashtu edhe për të gjitha ato që u ka bërë dy mbretërve të Amorejve matanë Jordanit, Sihonit; mbretit të Heshbonit;, dhe Ogut, mbretit të Bashanit, që banonte 11 në Ashtaroth. Prandaj pleqtë tanë dhe të gjithë banorët e vendit tonë na thanë: Merrni nozullime me vete për udhëtimin, u dilni përpara dhe u thoni: "Ne jemi 12 shërbëtorët tuaj; bëni, pra, aleancë me ne" Kjo është buka jonë që morëm të ngrohtë me vete si rezervë nga shtëpitë tona ditën që u nisëm për të ardhur tek ju; 13 dhe tani është bërë e fortë dhe e thërmuar; dhe këta janë calikët e verës që ishin të rinj kur mbushëm dhe ja, ku janë prishur; dhe ja, rrobat dhe sandalet tona, që 14 janë ngrënë për shkak të udhëtimit shumë të gjatë" . Atëherë njerëzit e Izraelit 15 morën disa nga nozullimet e tyre, por pa u konsultuar me Zotin. Kështu Jozueu lidhi paqe me ta dhe nënshkroi një besëlidhje në bazë të së cilës ata mbeteshin të 16 gjallë; dhe krerët e asamblesë u detyruan të betohen për këto Por tri ditë pas nënshkrimit të besëlidhjes mësuan se ata ishin fqinj të tyre dhe banonin në mes 17 tyre. Atëherë bijtë e Izraelit u nisën dhe ditën e tretë arritën në qytetet e tyre; 18 qytetet e tyre ishin Gabaoni, Kefirahu; Beerothi dhe Kiriath-Jearimi. Por bijtë e Izraelit nuk i vranë, sepse krerët e asamblesë u ishin betuar atyre në emër të Zotit; gjithë gjëra.
19
Perëndisë së Izraelit. Mirëpo tërë asambleja murmuriti kundër krerëve. Atëherë krerët i thanë tërë asamblesë: "Ne u jemi betuar atyre në emër të Zotit, Perëndisë së 20 Izraelit; prandaj nuk mund t'i ngasim. Këtë do t'u bëjmë atyre: do t'i lëmë të gjallë që të mos tërheqim zemërimin e Zotit, për shkak të betimit që u kemi bërë 21 atyre" . Krerët u thanë atyre: "Le të jetojnë; pra, por do të punojnë si druvarë dhe 22 do të bartin ujë për gjithë asamblenë; siç u kishin thënë krerët"\_ Pastaj Jozueu thirri dhe foli me ta, duke thënë: "Pse na gënjyet duke thënë: "Ne banojmë shumë 23 larg nga ju, kurse ju banoni në mes nesh?" Prandaj tani jeni të mallkuar, dhe do 24 të jeni gjithnjë skllevër, druvarë 0 bartës të ujit për shtëpinë e Perëndisë tim" . Atëherë ata iu përgjigjën Jozueut dhe thanë: "Shërbëtorëve të tu u qe thënë qartë që Perëndia yt, Zoti, kishte urdhëruar shërbëtorin e tij Moisiun tju jepte tërë vendin dhe të shfaroste para jush tërë banorët e tij. Prandaj ne na hyri një frikë e madhe për 25 jetën tonë nga shkaku juaj, dhe kemi vepruar në këtë mënyrë. Dhe ja, tani jemi 26 në dorën tënde; bëna atë që të duket e mirë dhe e drejtë" . Jozueu i trajtoi, pra, në këtë mënyrë: i liroi nga duart e bijve të Izraelit; me qëllim që këta të mos i vrisnin; 27 por po atë ditë i caktoi që të jenë druvarë dhe bartës të ujit për asamblenë dhe për altarin e Zotit, në vendin që ai do të zgjidhte deri në ditën e sotme.
## Chapter 10
Kur Adoni-Tsedek, mbret i Jeruzalemit; mësoi që Jozueu kishte pushtuar Ain dhe kishte vendosur shfarosjen e tij, dhe kishte bërë në Ai dhe kundër mbretit të tij 2 po atë që kishte bërë në Jeriko kundër u frikësua shumë, sepse Gabaoni ishte një qytet i madh, si një qytet mbretëror dhe ishte më i madh se Ai; tërë banorët e tij ishin 3 trima. Prandaj Adoni-Tsedek, mbret 1 sa vijon Hohamit, mbretit të Hebronit, Pramit, mbretit të Jarmuthit, Jafias, mbretit të Lakishit 4 "Ngjituni tek unë dhe më ndihmoni të sulmoj 5 Gabaonin, sepse ka bërë paqe me Jozueun dhe me bijtë e Izraelit" . Kështu pesë mbretërit e Amorejve, mbreti i Jeruzalemit, mbreti Herbonit, mbreti i Jarmuthit, mbreti i Lakishit dhe mbreti Eglonit; u mblodhën;, u ngjitën me të gjithë ushtritë e 6 tyre, ngritën kampin e tyre përballë Gabaonit dhe e sulmuan. Atëherë Gabaonitët
1 çuan fjalë Jozueut, që ndodhej në kampin e Gilgalit: "Mos u moho ndihmën shërbëtorve të tu; nxito të ngjitesh te na shpëto dhe na ndihmo; sepse të gjithë mbretërit e Amorejve që banojnë në krahinën malore janë mbledhur kundër nesh" . 7 Kështu Jozueu u ngjit në Gilgal, ai vetë me luftëtarët; të gjithë luftëtarë 8 trima. Zoti i tha Jozueut: "Mos ki frikë nga sepse kam lënë në duart e tua; 9 asnjë prej tyre nuk do të jetë në gjendje të të rezistojë" . Kështu Jozueu u lëshua 10 mbi ta papritmas; sepse kishte marshuar tërë natën nga Gilgali. Kështu Zoti i theu para Izraelit, u shkaktoi një disfatë të madhe pranë Gabaonit, ndoqi nëpër 11 rrugën që ngjitet në Beth-Horon dhe 1 mundi deri në Azekah dhe Makedah. Ndërsa iknin përpara Izraelit dhe ndodheshin në tatëpjetën e Beth-Horonit, Zoti hodhi kundër tyre nga qielli të mëdhenj deri në Azekah; dhe ata vdiqën; ata që vdiqën nga breshëri i gurëve ishin më shumë se ata që bijtë e Izraelit vranë me 12 shpatë. Ditën që Zoti i dorëzoi Amorejtë në duat e bijve të Izraelit, Jozueu i foli Zotit dhe në të Izraelit tha: "0 Diell, ndalu mbi Gabaonin, dhe ti, hënë, në 13 luginën e Ajalonit!" . Kështu dielli u ndal dhe hëna qëndroi në vend deri sa mbaroi hakmarrja e popullit kundër armiqve të tij. A nuk është shkruar kjo në librin e të Drejtit? Kështu dielli u ndal në mes të qiellit dhe nuk u nxitua të perëndojë pothuajse 14 një ditë të tërë. Dhe nuk kurrë, as më parë dhe as më vonë, një ditë si ajo 15 kur Zoti plotësoi dëshirën e zërit të një njeriu; pse Zoti luftoi për Izraelin. Pastaj 16 Jozueu dhe i tërë Izraeli bashkë me të u kthyen në kampin e Gilgalit. Por ata 17 mbretër kishin ikur me vrap dhe ishin fshehur në shpellën e Makedahut. Këtë ia thanë Jozueut: "Pesë mbretërit u gjetën të fshehur në shpellën e Makedahut" . 18 Atëherë Jozueu tha: "Rrukullisni të mëdhenj te hyrja e shpellës dhe vini 19 njerëz që t'i ruajnë. Ju ndërkaq mos u ndalni, por ndiqni armiqtë tuaj dhe goditni prapavijat e tij; mos i lejoni të hyjnë në qytetet e tyre, sepse Zoti, Perëndia juaj, i ka 20 lënë në duart tuaja" . Kur Jozueu dhe bijtë e Izraelit mbaruan së shfarosuri armiqtë tyre me një kërdi të madhe deri sa i zhdukën krejt, dhe ata që shpëtuan kërkuan 21 strehë në qytetet e fortifikuara; tërë populli u kthye shëndoshë e mirë pranë Jozueut në kampin e Makedahut. Askush nuk guxoi të flasë kundër ndonjërit prej 22 bijve të Izraelit. Atëherë Jozueu ta: 'Hapni hyrjen e shpellës, nxirrni jashtë saj 23 të mbretërit dhe m'i sillni' Kështu vepruan; nxorën nga shpella të pesë ne, gjithë ata, gurë prani pati pesë gurë pesë<eos> |
<bos>mbretërit dhe i çuan tek ai, domethënë mbreti Jeruzalemit, mbreti i Hebronit, mbreti 24
Jarmuthit, mbreti 1 Lakishit dhe mbreti 1 Eglonit. Kur u nxorën jashtë këta mbretër dhe u tek Jozueu; ky thirri tërë njerëzit e Izraelit dhe u tha krerëve të luftëtarëve që kishin shkuar bashkë me të: "Afrohuni dhe vini këmbët tuaja mbi qafën e këtyre mbretërve" Ata u afruan dhe vunë këmbët e tyre mbi qafën e tyre. çuan
Pastaj Jozueu u tha: "Mos kini frikë, mos u tmerroni, tregohuni të fortë dhe trima; sepse kështu do të veprojë Zoti me të gjithë armiqtë tuaj kundër të cilëve duhet të 26
ku mbetën të varur deri në mbrëmje. Në perëndim të diellit, Jozueu urdhëroi ti ulnin nga drurët dhe t'i hidhnin në shpellën ku ishin fshehur; pastaj në hyrje të 28
luftoni' Pas kësaj Jozueu i rrahu dhe i bëri të vdesin; pastaj i vari në pesë pemë, 27
shpellës vunë të mëdhenj, që kanë mbetur aty deri sot. Po atë ditë Jozueu mori Makedahun dhe i vrau me shpatë të gjithë bashkë me mbretin e tij; vendosi ti shfarosë të gjithë personat që gjendeshin aty; nuk la të gjallë dhe e trajtoi 29 gurë asnjë
Libnah dhe e sulmuan këtë vend. Zoti e dha edhe këtë qytet me gjithë mbretin e tij në duart e Izraelit; dhe Jozueu i vrau me shpatë të gjithë banorët e tij; nuk la asnjë njeri të gjallë dhe e trajtoi mbretin ashtu si kishte trajtuar mbretin e Jerikos. 31
mbretin e Pastaj Jozueu dhe tërë Izraeli bashkë me të kaluan nga Makedahu në 30
Pastaj Jozueu; dhe tërë Izraeli bashkë me të, kaloi nga Libnahu në Lakish; vendosi 32
33
kampin e vet kundër tij dhe e sulmoi. Dhe Zoti e dha Lakishin në duart e Izraelit, që e pushtoi ditën e dytë dhe vrau me shpatë të gjithë personat që gjendeshin aty;
pikërisht ashtu si kishte vepruar në Libnah. Atëherë Horami, mbreti i Gezerit; shkoi në ndihmë të Lakishit; por Jozueu e mundi atë dhe popullin e tij dhe nuk la 34
në Eglon; e ngritën kampin e tyre kundër tij dhe e sulmuan. E pushtuan po atë ditë dhe vranë banorët me shpatë. Po atë ditë Jozueu vendosi të vriteshin gjithë
asnjë të gjallë. Pastaj Jozueu dhe tërë Izraeli bashkë me të kaluan nga Lakishi 35
personat që gjendeshin në vend, ashtu si kishte vepruar në Lakish.
36
Pastaj Jozueu
37
dhe tërë Izraeli bashkë me të kaluan nga Egloni në Hebron dhe e sulmuan këtë. E pushtuan dhe vranë me shpatë mbretin e tij, të gjitha qytetet dhe tërë personat që gjendeshin aty, nuk lanë asnjë njeri të gjallë, pikërisht ashtu si kishin vepruar në
38
sulmuan Shtinë në dorë mbretin dhe të gjithë qytetet e tij; i vranë me shpatë dhe
Eglon; por aty vendosi të shfarosen të gjithë personat që gjendeshin në vend. Pastaj Jozueu dhe i tërë Izraeli bashkë me të u kthyen në drejtim të Debirit dhe e 39
shfarosën të gjithë njerëzit që gjendeshin në vend; nuk mbeti asnjë gjallë. Ai e trajtoi Debirin dhe mbretin e tij ashtu si kishte trajtuar Hebronin; Libnahun dhe 40 mbretin e tij. Jozueu goditi, pra, gjithë vendin, krahinën malore, Negevin, ultësirën; shpatet e maleve; gjithë mbretërit e tyre; vendosi të shfarosë çdo gjë të 41 gjallë, ashtu si kishte urdhëruar Zoti, Perëndia i Izraelit. Kështu Jozueu mundi 42 nga Kades-Barnea deri në Gaza dhe nga tërë vendi i Gosenit deri në Gabaon. Në një herë të vetme Jozueu kapi tërë ata mbretër dhe vendet e tyre, sepse Zoti, 43 Perëndia Izraelit; luftonte për Izraelin. Pastaj Jozueu dhe tërë Izraeli bashkë
me të u kthyen në kampin e Gilgalit.
## Chapter 11
Kur Jabini, mbret i Hatsorit, i mësoi këto ngjarje; u dërgoi lajmëtarë Johabit, 2 mbretërve që ndodheshin në veri të zonës malore, në Arabah, në jug të Kinerethit; në ultësirën 3 dhe mbi lartësitë e Dorit, në perëndim, Kananejve që ishin në lindje dhe në perëndim; Amorejve; Hitejve; Perezejve dhe Jebusejve në krahinën malore; Hivejve në këmbët e malit Hermon në vendin e Mitspahut. Kështu ata dolën, ata vetë me tërë ushtritë e tyre, një turmë shumë e madhe si rëra që është mbi bregun e detit dhe 5 me kuaj e qerre në një numër shumë të madh. Kështu tërë këta mbretër u bashkuan dhe erdhën në afërsitë e ujërave të Meromit për të ngritur një kamp të përbashkët dhe për të luftuar kundër Izraelit. Por Zoti tha Jozueut: "Mos u tremb nga ata, sepse nesër në këtë orë ke për t'i parë të gjithë të vrarë para Izraelit. Do të presësh 7 leqet e këmbëve të kuajve të tyre dhe do të djegësh qerret e tyre" . Jozueu, pra, dhe gjithë luftëtarët bashkë me të, marshuan papritmas kundër tyre afër ujërave të 8 Meromit dhe i sulmuan; dhe Zoti i dha në duart e Izraelitëve, të cilët i mundën dhe i ndoqën deri në Sidonin e madh, deri në ujërat e Misrefothit dhe në luginën e Mitspahut, në drejtim të lindjes; i mundën deri në atë pikë sa nuk lanë të gjallë asnjë 9 prej tyre. Jozueu i trajtoi si i kishte thënë Zoti preu leqet e këmbëve të kuajve të 10 tyre dhe ua dogji qerret. Në po atë periudhë Jozueu u kthye dhe pushtoi Hatsorin; vrau mbretin e tij me shpatë, sepse në të kaluarën Hatsori kishte kryeqyteti i 1 qenë<eos> |
<bos>tërë këtyre mbretërive. Vrau me shpatë tërë njerëzit që gjendeshin aty; duke 12 vendosur shfarosjen e tyre; pastaj i vuri flakën Hatsorit. Kështu Jozueu pushtoi tërë qytetet e këtyre mbretërive, zuri mbretërit e tyre dhe i vrau me shpatë, duke 13 vendosur shfarosjen e tyre; ashtu si kishte urdhëruar Moisiu; shërbëtori Zotit. Por Izraeli nuk u vuri flakën asnjërit prej qyteteve që ngriheshin në kodrinat; me 14 përjashtim të Hatsorit; i vetmi qytet që Jozueu dogji. Bijtë e Izraelit morën për vete tërë plaçkën e këtyre qyteteve dhe bagëtinë; por vranë tërë njerëzit dhe nuk 15 lanë shpirt të gjallë. Ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun; shërbëtorin e tij, kështu Moisiu urdhëroi Jozueun, dhe ky nuk la pas dore nga tërë ato që Zoti 16 i kishte urdhëruar Moisiut. Kështu Jozueu shtiu në dorë tërë atë vend, krahinën 17 të Izraelit dhe ultësirat e tij, nga mali Holak, që ngrihet në drejtim të Seirit, deri në Baal-Gad në luginën e Libanit në këmbët e malit Hermon; zuri tërë mbretërit e 18 tyre, i goditi dhe vrau. Jozueu luftoi gjatë kundër të gjithë këtyre mbretërve. 19 Nuk qytet që të bënte paqe me bijtë e Izraelit, me përjashtim të Hivejve që 20 banonin në Gabaon; i pushtuan të gjitha me luftë. Në fakt ishte Zoti vetë që fortësonte zemrën e tyre që të bënin luftë kundër Izraelit, me qëllim që Izraeli të vendoste shfarosjen e tyre pa asnjë mëshirë për ta, por ti zhdukte nga faqja e dheut 21 ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun. Po në këtë periudhë Jozueu u nis në marshim dhe shfarosi Anakitët e krahinës malore, ata të Hebronit, të Debirit, të 22 Izraelit; Jozueu vendosi shfarosjen e tyre të plotë bashkë me qytetet e tyre. Nuk mbetën më Anakitë në vendin e bijve të Izraelit; mbetën disa prej tyre vetëm në 23 Gaza, në Gath dhe në Ashod. Kështu Jozueu shtiu në dorë tërë vendin; pikërisht ashtu siç i kishte thënë Zoti Moisiut; Jozueu ia la pastaj si trashëgim Izraelit, simbas asgjë pati ndarjeve të tyre në fise. Dhe kështu vendi një pushim nga lufta. pati
## Chapter 12
Këta janë mbretërit e vendit të mundur nga bijtë e Izraelit; që pushtuan territorin tyre matanë Jordanit; në drejtim të lindjes; nga përroi Arnon deri në malin Hermon
2 dhe tërë Arabahun lindor; Sihoni, mbret Amorejve, që banonte në Heshbon dhe sundonte nga Aroeri, që gjendet mbi brigjet e lumit të Harnonit, nga gjysma e lumit 3 dhe nga gjysma e Galaadit deri në lumin Jakob, që është kufi me bijtë e Anonit; dhe në pjesën lindore të Arabahut nga deti i Kinerethit deri në detin e Arabahut, nga 4 Deti i Kripur deri në Beth-Jeshimoth, dhe në jug deri në shpatet e Pisgahut. Pastaj territori Ogut, mbretit të Bashanit, një nga gjigantët që kishin shpëtuar dhe që 5 banonte në Ashtaroth dhe në Edrej, dhe që sundonte mbi malin Hermon, mbi Salkahun, mbi tërë Bashanin deri në kufirin e Geshuritëve dhe Maakathitëve, dhe mbi gjysmën e Galaadit deri në kufirin e Sihonit; mbretit të Heshbonit. Moisiu; shërbëtori i Zotit; dhe bijtë e Izraelit i mundën; pastaj Moisiu; shërbëtori Zotit ua dha në zotërim vendin e tyre Rubenitëve, Gaditëve dhe gjysmës së fisit të Manasit. Këta janë përkundrazi mbretërit e vendit që Jozueu dhe bijtë e Izraelit i mundën këtej Jordanit, në perëndim, nga Baal-Gadi në luginën e Libanit deri në malin Halak 8 që ngrihet mbi Seir, vend që Jozueu në krahinën malore, në ultësirën, në Arabah, në shpatet e maleve; në shkretëtirë dhe në Negev; vendi 1 Hitejve, i Amorejve, i 9 Kananejve; Perezejve, i Hivejve dhe i Jebusejve; mbreti Jerikos, një; mbret i 10 11 afër Bethelit, një; mbreti Jeruzalemit, një; mbreti i Hebronit;, një; mbreti 12 1 Jarmuthit, një; mbreti i Lakishit, një; mbreti Eglonit; një; mbreti i Gezerit, 13 14 një; mbreti i Debirit, një; mbreti i Gederit; një; mbreti i Hormahut, një; mbreti 15 16 1 Aradit; një; mbreti Libnahut, një; mbreti Adulamit, një; mbreti 17 Makedahut, një; mbreti Bethelit, një; mbreti i Tapuahut, një; mbreti i Heferit, 18 19 një; mbreti i Afekut, një; mbreti i Sharonit, një; mbreti Madonit, një; mbreti 20 21 1 Hatsorit, një; mbreti i Shirom-Meronit, një; mbreti i Akshafit, një; mbreti 22 1 Taanakut; një; mbreti i Megidos; një; mbreti i Kedeshit, një; mbreti i Jokneamit, 23 në Karmel, një; mbreti 1 Dorit; mbi lartësinë e Dorit, një; mbreti i popujve të 24 Ait,
Gilgalit, një; mbreti i Tirtsahut; një. Gjithsej tridhjetë e një mbretër.
Por Jozueu ishte plak dhe në moshë të shtyrë; dhe Zoti i tha: "Ti je plak dhe i shtyrë në moshë, dhe të mbetet një pjesë shumë e madhe e vendit për të pushtuar: 2 është vendi që mbetet akoma: tërë territori 1 Filistejve dhe gjithë ai 1 3 Geshuritëve, nga Shikori që rrjedh në lindje të Egjiptit;, deri në kufirin e Ekronit nga veriu (krahinë që konsiderohet kananease), tokat e pesë princave të Filistejve; domethënë të Gazës, të Ashdodit, të Ashkalonit, të Gathit, të Ekronit dhe të Avejve 4 gjithashtu, në jug, tërë vendi Kananejve; dhe Mearahu që u përket Sidonëve deri 5 në Afek, deri në kufirin e Amorejve; vendi i Giblitëve dhe tërë Libani në drejtim të lindjes, nga Baal-Gadi në këmbët e malit Hermon deri në hyrje të Hamathit; tërë banorët e krahinës malore të Libanit deri në ujërat e Misrefothit, dhe gjithë Sidonët. Unë do ti dëboj para bijve të Izraelit; ti ndërkaq ndaje me short vendin midis Izraelitëve si trashëgimi, ashtu si të kam urdhëruar. Ndaje, pra, këtë vend 8 si trashëgimi midis nëntë fiseve dhe gjysmës së fisit të Manasit" . Rubenitët dhe Gaditët, bashkë me gjysmën e fisit tjetër; kanë marrë trashëgiminë e tyre;, që Moisiu u dha atyre matanë Jordanit, në lindje, ashtu siç ua kishte dhënë Moisiu; shërbëtor 9 1 Zotit; nga Aroeri që ndodhet në brigjet e përroit Arnon dhe nga qyteti që është 10 në mes të luginës, tërë rrafshnaltën e Medebas deri në Dibon; tërë qytetet e Sihonit, mbretit të Amorejve; që mbretëronte në Heshbon; deri në kufirin e bijve të 11 Amonit; Galaadin, territorin e Geshuritëve dhe të Maakathitëve, tërë malin 12 Hermon dhe tërë Bashanin deri në Salkah; tërë mbretërinë e Ogut; në Bashan; që mbretëronte në Ashtaroth dhe në Edrei dhe ishte i vetmi gjigant i mbetur gjallë. 13 Në fakt Moisiu i kishte mundur dhe dëbuar. Por bijtë e Izraelit nuk i përzunë Geshuritët dhe Maakathitët; kjo është arësyeja pse Geshuritët dhe Maakathitët 14 banojnë në mes të Izraelit deri në ditët e sotme. Vetëm fisit të Levit, Moisiu nuk i kishte dhënë trashëgimi; flijimet e bëra me zjarr për nder të Zotit; Perëndisë 15 së Izraelit, përfaqësonin trashëgiminë e tij, ashtu si u kishte thënë ai. Kështu Moisiu i kishte dhënë fisit të bijve të Rubenit pjesën që u përkiste, simbas familjeve 16 të tyre; territori i tyre niste nga Aroeri që ndodhet mbi brigjet e përroit Arnon 17 dhe nga qyteti që gjendet në mes të luginës; tërë rrafshnalta pranë Medebës, Heshboni dhe tërë qytetet e tij që ndodhen në rrafshnaltën: Diboni, Bamoth-Baali, Ky asnjë<eos> |
<bos>18 19 Beth-Baal-Meoni, Jahtsahu, Kedemothi, Mefaathi, Kirjathaimi, Sibmahu, 20 Beth-Peori, shpatet e Pisgahut dhe 21 Beth-Jeshimothi; të gjitha qytetet e rrafshnaltës dhe tërë mbretëria e Sihonit; mbretit të Amorejve që mbretëronte në Heshbon; të cilin Moisiu e mundi me princat Madianit: Evi, Rekem; Tsur; Hur dhe Reba, princa vasalë të Sihonit; që banonin 22 në atë vend. Bijtë e Izraelit vranë gjithashtu me shpatë Balaamin; birin e Beorit, 23 shortarin, bashkë me të tjerët që u vranë në radhët e Madianitëve. Territori bijve të Rubenit kufizohej me Jordanin. Kjo ishte trashëgimia e bijve të Rubenit në 24 bazë të familjeve të tyre, së bashku me qytetet dhe fshatrat e tyre. Moisiu i kishte dhënë gjithashtu fisit të Gadit; bijve të Gadit, pjesën e tyre, simbas familjeve të tyre. 25 Territori i tyre përfshinte Jazerin, të gjitha qytetet e Galaadit, gjysmën e vendit 26 të bijve të Amonit deri në Aroer; që ngrihet përballë Rabahut; dhe nga Heshboni deri në Ramath-Mitspah dhe Betonim; dhe nga Mahanaimi deri në kufirin e Debirit, 27 dhe në luginë, Beth-Harami, Beth-Nimrahi, Sukothi dhe Tsafoni, pjesa që mbeti nga mbretëria e Sihonit, mbretit të Heshbonit; që ka Jordanin për kufi, deri në skajin 28 Detit të Kinerethit, matanë Jordanit, në drejtim të lindjes. Kjo qe trashëgimia 29 bijve të Gadit; simbas familjeve të tyre; me qytetet dhe fshatrat e tyre:. Moisiu i kishte dhënë gjithashtu gjysmës së fisit të Manasit, bijve të Manasit; pjesën e tyre, 30 simbas familjeve të tyre. Territori i tyre përfshinte Mahanaimin; tërë Bashanin; tërë mbretërinë e Ogut, mbretit të Bashanit, tërë fshatrat e Jairit që ndodhen në 31 Bashan, gjithsej shtatëdhjetë qytete. Gjysma e Galaadit, Ashtarothit dhe Edreit, qytete të mbretërisë së Ogut në Bashan; kaluan në dorë të bijve të Makirit, birit të 32 Manasit, simbas familjeve të tyre. Këto janë pjesët që Moisiu u kishte ndarë si trashëgimi në fushat e Moabit, matanë Jordanit; në bregun përballë Jerikos, në lindje. 33 Por fisit të Levit Moisiu nuk i la asnjë trashëgimi; Zoti, Perëndia i Izraelit;, ishte trashëgimia e tij, ashtu siç u kishte thënë ai vetë.
Këto janë territoret që bijtë e Izraelit morën si trashëgimi në vendin e Kanaanit, dhe që prifti Eleazar;, Jozueu; bir i Nunit; dhe kryetarët e familjeve të fiseve të bijve 2 të Izraelit u ndanë atyreve si trashëgimi. Trashëgimia e tyre u vendos me short, ashtu si u kishte urdhëruar Zoti me anë të Moisiut nëntë fiseve dhe gjysmës së fisit, 3 sepse dy fiseve të tjera dhe gjysmës së fisit, Moisiu u kishte dhënë trashëgiminë tyre matanë Jordanit; por nuk u kishte dhënë asnjë trashëgimi Levitëve, sepse bijtë e Jozefit formonin dy fise, atë të Manasit dhe atë të Efraimit; Levitëve nuk iu dha asnjë pjesë në vend, por vetëm disa qytete për të banuar bashkë me kullota për 5 bagëtinë e tyre dhe pasuritë që kishin: Bijtë e Izraelit vepruan ashtu si e kishte urdhëruar Zoti Moisiun dhe e ndanë vendin. Atëherë bijtë e Judës u paraqitën para Jozueut në Gilgal; dhe Kalebi, bir i Jefunehut, Kenizeu; tha: "Ti e di atë që Zoti tha Moisiut, njeriut të Perëndisë, lidhur me mua dhe me ty në Kadesh-Barnea. Unë isha dyzet vjeç kur Moisiu, shërbëtori Zotit, më dërgoi në Kadesh-Barnea 8 për të vëzhguar vendin; unë i paraqita një raport ashtu si ma thoshte zemra. Ndërsa vëllezërit e mi që kishin ardhur me mua e shkurajuan popullin; unë ndoqa plotësisht 9 Zotin, Perëndinë tim. Atë ditë Moisiu bëri këtë betim: "Toka që ke shkelur me këmbë do të jetë trashëgimia jote dhe e bijve të tu për gjithnjë, sepse ke ndjekur 10 plotësisht Zotin; Perëndinë tim" Dhe ja, tani Zoti më ka ruajtur të gjallë, siç e kishte thënë, këto dyzet e pesë vjet që kur Zoti tha këto fjalë Moisiut, ndërsa Izraeli 11 endej nëpër shkretëtirë; dhe ja, sot u bëra tetëdhjetë e pesë vjeç. Por sot jam akoma i fortë si ditën që Moisiu më nisi; po atë fuqi që kisha atëherë e kam edhe 12 tani, qoftë për të luftuar, për të shkuar dhe për të ardhur . Prandaj ma jep këtë mal për të cilin foli Zoti atë ditë; sepse ti vetë e dëgjove atë ditë që aty ishin Anakimët dhe kishte qytete të mëdha dhe të fortifikuara. Në rast se Zoti do të jetë 13 me mua, unë do ti dëboj, ashtu si ka thënë Zoti' Atëherë Jozueu e bekoi dhe i 14 dha si trashëgimi Hebronin Kalebit, djalit të Jefunehut. Për këtë arësye Hebroni ka mbetur pronë e Kalebit, birit të Jefunehut, Kenizeu; deri në ditën e sotme, sepse 15 ai ka ndjekur plotësisht Zotin; Perëndinë e Izraelit. Hebroni quhej qenë njeriu më i madh në radhët e Anakimëve. Dhe vendi qoftë
Më Kirjath-Arba, Arba nuk më luftë. parë pati pati
## Chapter 15
Pjesa që iu dha me short fisit të bijve të Judës, simbas familjeve të tyre, shtrihej 2 deri në kufirin e Edomit; në shkretëtirën e Tsinit, në skajin jugor. Kufiri tyre 3 jugor fillonte në skajin e Detit të Kripur; nga kepi që drejtohet në jug, dhe zgjatej në jug në drejtim të të përpjetës së Akrabimit; kalonte nëpër Tsin; pastaj ngjitej në drejtim të Adarit dhe kthente nga ana e Karkaas; kalonte pastaj nga Atsmoni dhe vazhdonte deri në përruan e Egjiptit, dhe mbaronte në det. "Ky do të jetë" , tha Jozueu; 5 "kufiri juaj në jug" \_ Kufiri në lindje ishte Deti Kripur deri në grykëderdhjen e Jordanit. Kufiri verior fillonte me mëngën e detit pranë grykëderdhjes së Jordanit; 6 pastaj kufiri ngjitej në drejtim të Beth-Oglahut; kalonte në veri të Beth-Arabahut dhe ngjitej deri në gurin e Bohanit, birit të Rubenit. Pastaj nga Lugina e Akorit kufiri ngjitej në Debir, kthehej prapa në veri në drejtim të Gilgalit; që ndodhet përballë së përpjetës të Adumumit, në jug të luginës; pastaj kufiri kalonte në ujërat 8 e En-Shemeshit dhe mbaronte në En-Roguel. Kufiri pas kësaj ngjitej nëpër luginën e birit të Hinonit deri te shpatet jugore të qytetit të Jebusejve (që është Jeruzalemi) . Pastaj kufiri ngjitej deri në majën e malit që ndodhet përballë luginës së Hinomit 9 në perëndim, që mbetet në skajin e luginës të Refaimit në veri. Nga maja e malit kufiri shtrihej deri në burimin e ujërave të Neftoahut, vazhdonte në drejtim të qyteteve 10 të malit Efron dhe pastaj kthente deri në Baalah; që është Kirjath-Jearimi. Baalahu kufiri kthente pastaj në perëndim të malit Seir, kalonte mbi faqen veriore të malit Jearim (që është Kesaloni), zbriste në Beth-Shemesh dhe kalonte nëpër 11 Timah. Pastaj kufiri arrinte anën veriore të Ekronit, kthente nga Shikroni, kalonte 12 nëpër malin e Baalahut; shtrihej deri në Jabneel dhe mbaronte në det. Kufiri në perëndim ishte Deti i Madh. Këta ishin rreth e kufijtë e bijve të Judës simbas 13 familjeve të tyre. Kalebit; birit të Jefunehut; Jozueu i dha një pjesë në mes të bijve të Judës, ashtu siç e kishte porositur Zoti; Kirjath-Arba; që është Hebroni (Arba 14 ishte ati Dhe Kalebi dëboi që andej tre djemtë e Anakut, Sheshain; 15 Ahimanin dhe Talmain; pasardhës të Anakut; Që këtej ai u ngrit kundër banorëve 16 të Debirit (që më parë quhej Kirjath-Sefer). Dhe Kalebi tha: "Atij që do të sulmojë Kirjath-Seferin dhe do ta shtjerë në dorë, unë do t'i jap për grua vajzën time Aksah" . Nga qark<eos> |
<bos>17 Atëherë Othnieli, bir i Kenazit, vëllai i Kalebit, e shtiu në dorë, dhe Kalebi i dha 18 për grua bijën e tij Aksah. Kur ajo erdhi të banojë me të, mbushi mendjen Othnielit ti kërkonte atit të saj një fushë. Atëherë ajo zbriti nga gomari dhe Kalebi 19 i tha: "Çfarë do?"\_ Ajo iu përgjigj: "Më bëj një dhuratë; mbasi më ke dhënë tokë në Negev, më jep edhe burime ujore" . Kështu ai i dhuroi burimet e sipërme dhe 20 burimet e poshtme. Kjo qe trashëgimia e fisit të bijve të Judës, simbas familjeve 21 të tyre; qytetet e vendosura në skajin e fisit të bijve të Judës, në drejtim të kufirit 22 të Edomit, në Negev ishin: Kabtseeli, Ederi dhe Jaguri, Kinahu, Dimonahu, 23 24 25 Adadahu; Kadeshi, Hatsori, Ithnami, Zifi, Telemi, Bealothi, 26 Hatsor-Hadattahu, Kerioth-Hetsroni (domethënë në Hatsori), Amami, Shema, 27 28 Moladahu, Hatsar-Gadahu, Heshmoni, Beth-Peleti, Hatsar-Shuali, Beer-Sheba, 29 30 31 Bizjothjahu; Baala; Ijimi, Etsemi, Eltoladi, Kesili, Hormahu, Tsiklagu; 32 Madmanahu, Sansanahu, Lebaothi, Shilhimi, Aini, Rimoni; gjithsej njëzet e 33 34 nëntë qytete me fshatrat e tyre. Në ultësirë: Eshaoli, Tsoreahu; Ashnahu, 35 Zanoahu; En-Ganimi, Tapuahu; Enami; Jarmuthi, Adulami, Sosohu, Azekahu; 36 Shaaraimi; Adithaimi, Gederahu dhe Gederothaimi: katërmbëdhjetë qytete me 37 38 gjithë fshatrat e tyre; Tsenani, Hadashahu, Migdal-Gadi, Dileani, Mitspahu; 39 40 41 Joktheeli, Lakishi, Bokskathi, Egloni, Kaboni, Lahmasi, Kitlishi, 42 43 44 gjithë fshatrat e tyre; Libnahu, Etheri, Ashani; Jiftahu, Ashna, Netsibi; 45 Kejlahu, Akzibi dhe Mareshahu: nëntë me fshatrat e tyre; Ekroni me 46 qytetet dhe fshatrat e tij; nga Ekroni deri në det, çdo gjë që ishte afër Ashdotit 47 me fshatrat e tyre; Ashdoti me gjithë qytetet dhe fshatrat e tij; Gaza me qytetet 48 dhe fshatrat e tij deri në përroin e Egjiptit dhe në detin e Madh me bregun e tij. 49 Në zonën malore: Shanoiri, Jatiri dhe Sokohu; Danahu; Kirjath-Sanahu; 50 51 domethënë Debiri, Anabi, Esthemothi, Animi, Gosheni, Holoni dhe Gilohu: qytete
52 53 njëmbëdhjetë qytete bashkë me fshatrat e tyre; Arabi, Dumahu, Esheani, 54 Janumi, Beth-Tapuahu; Afekahu; Humtahu, Kirjath-Arba (domethënë Hebroni) 55 dhe Tsiori: nëntë qytete me gjithë fshatrat e tyre; Maoni, Karmeli, Zifi dhe 56 57 Jutahu, Jizreeli, Jokdeami, Zanoahu, Kaini, Gibeahu dhe Timnahu: dhjetë 58 59 qytete me fshatrat e tyre; Halhuli, Beth-Tsuri, Gedori, Maarathi, Beth-Anothi 60 dhe Eltekoni: gjashtë qytete me fshatrat e tyre; Kirjath-Baal (domethënë 61 Kirjath-Jearimi) dhe Rabahu: dy qytete bashkë me fshatrat e tyre. Në shkretëtirë: 62 Beth-Arabahu, Midini, Sekakahu, Nibshani, qyteti kripës dhe Engedi: gjashtë 63 qytete me fshatrat e tyre. Përsa u përket Jebusejve që banonin në Jeruzalem; bijtë e Judës nuk mundën t'i dëbojnë; kështu që Jebusejtë kanë banuar në Jeruzalem bashkë me bijtë e Judës deri në ditën e sotme.
## Chapter 16
Pjesa që iu dha me short bijve të Jozefit shtrihej nga Jordani pranë Jerikos; në drejtim të ujërave të Jerikos në lindje, deri në shkretëtirën që ngjitet nga Jeriko në 2 Bethel nëpër krahinën malore . Kufiri vijonte pastaj nga Betheli në Luc dhe kalonte 3 në Ataroth nëpër kufirin e Arkejve, dhe zbriste në perëndim në drejtim të kufirit të Jafletejve deri në kufirin e Beth-Horonit të poshtëm dhe deri në Gezer, duke 4 mbaruar në det. Kështu bijtë e Jozefit, Manasi dhe Efraimi, patën secili 5 trashëgiminë e vet. Këto qenë kufijtë e bijve të Efraimit; simbas familjeve të tyre. Kufiri i trashëgimisë së tyre, në lindje, ishte Atrothi deri në Beth-Horonin e sipërm; kufiri shtrihej deri në det në veri të Mikmethathit, pastaj kthente nga Indja deri në Tanaath-Shiloh dhe i kalonte përpara në lindje të Janoahut. Nga Janoahu zbriste pastaj në Ataroth dhe Naarah dhe zgjatej deri në Jeriko, për të mbaruar në Jordan. 8 Nga Tapuah kufiri shtrihej në perëndim deri në përruan Kanah dhe mbaronte në 9 det. Kjo qe trashëgimia e fisit të Efraimit, simbas familjeve të tyre, bashkë me qytetet e rezervuara për bijtë e Efraimit në mes të trashëgimisë së bijve të Manasit;
10
të gjitha qytetet bashkë me fshatrat e tyre. Por ata nuk i dëbuan Kananejtë që banonin në Gezer; kështu Kananejtë kanë banuar në mes të Efraimit deri ditën e sotme, por u bënë skllevër.
## Chapter 17
Kjo qe pjesa që i ra me short fisit të Manasit, sepse ai ishte i parëlinduri i Jozefit, Maikirit; të parëlindurit të Manasit dhe atë i Galaadit; iu caktua Galaadi dhe 2 Bashani, sepse ishte luftëtar. Ju dha me short gjithashtu një pjesë bijve të tjerë të Manasit; simbas familjeve të tyre: bijve të Abiezerit, bijve të Helekut, bijve të Asrielit; bijve të Heferit, bijve të Shemidit. Këta ishin fëmijët meshkuj të Manasit, 3 birit të Jozefit, simbas familjeve të tyre. Tselofehadi, bir Heferit, bir i Galaadit, bir i Makirit; bir i Manasit; nuk pati djem; por vetëm vajza; të cilat quheshin Mahlah, Noah, Higlah, Milkah dhe Tirtsah. Ato u paraqitën para priftit Eleazar; para Jozueut, birit të Nunit; dhe para princave, duke thënë: "Zoti urdhëroi Moisiun që të na japë një trashëgimi në mes të vëllezërve tanë" Dhe Jozueu u dha një trashëgimi 5 në mes të vëllezërve të atit të tyre, simbas urdhrit të Zotit. Kështu i ranë dhjetë Manasit; përveç vendit të Galaadit dhe të Bashanit që ndodheshin matanë Jordanit; në fakt bijat e Manasit morën një trashëgimi në mes të bijve të tij, dhe vendi i Galaadit iu caktua bijve të tjerë të Manasit. Kufiri i Manasit shtrihej nga Asheri në Mikmethsah; që ndodheshin përballë Sikemit; pastaj kthente nga e djathta 8 në drejtim të banorëve të En-Tapuahut. Vendi Tapuahut i përkiste Manasit; por Tapuahu në kufi të Manasit ishte pronë e bijve të Efraimit. Pastaj kufiri zbriste në përruan Kanah, në jug të përroit; këto qytete që ishin pronë e Efraimit ngriheshin në mes të qyteteve të Manasit; por kufiri Manasit ndodhej në krahun verior të 10 përroit dhe mbaronte në det. Territori në jug i përkiste Efraimit; kurse ai në veri ishte pronë e Manasit; dhe deti ishte kufiri i tyre; në veri kufizoheshin me Asherin 11 dhe në lindje me Isakarin. Përveç kësaj, në territorin e Isakarit dhe në atë të Asherit Manasi zotëronte: Beth-Shean me fshatrat e tij, Ibleam me fshatrat e tij, banorët e Dorit me fshatrat e tij, banorët e En-Dorit me fshatrat e tij, banorët e Tanaakut me fshatrat e tij, banorët e Megidos me fshatrat e tij, tri krahina kodrinore. 12 pjesë
Por bijtë e Manasit nuk mundën t'i pushtojnë ato qytete; sepse Kananejtë ishin<eos> |
<bos>13 të vendosur të rrinin në atë vend. Por bijtë e Izraelit u bënë të fortë, nënshtruan 14 Kananejtë dhe i robëruan; por nuk i dëbuan krejt. Atëherë bijtë e Jozefit i folën Jozueut dhe i thanë: "Pse na dhe si trashëgimi vetëm një pjesë, vetëm një hise, kur 15 ne jemi një popull i madh që Zoti e ka bekuar deri sot?"\_ Jozueu u tha atyre: "Në rast se jeni një popull i madh në numër, shkoni në dhe hapni tokë të re që të keni tokë në vendin e Perezejve dhe të gjigantëve; sepse krahina malore e Efraimit 16 është tepër e për ju" . Por bijtë e Jozefit iu përgjigjën: Krahina malore nuk na mjafton; dhe të gjithë Kananejtë që banojnë në krahinën fushore kanë qerre të hekurta; si ata që janë në Beth-Shean dhe në fshatrat e tij, ashtu dhe ata që banojnë 17 në luginën e Jizreelit"\_ Atëherë Jozueu i foli shtëpisë së Jozefit, Efraimit dhe Manasit; dhe tha: "Ti je një popull i madh në numër dhe ke një forcë të madhe; nuk 18 do të kesh vetëm një pjesë, por edhe krahina malore do të jetë jotja; ndonëse është pyll, ti do ta shpyllëzosh dhe do të jetë jotja deri në skajet e tij më të largëta; sepse ti do t'i dëbosh Kananejtë megjithëse kanë qerre të hekurta dhe janë të fortë" . pyll paktë
## Chapter 18
Pastaj tërë asambleja e bijve të Izraelit u mblodh në Shiloh, dhe aty ngritën 2 çadrën e mbledhjes. Vendi u ishte nënshtruar atyre. Por kishte midis bijve të 3 Izraelit shtatë fise, që nuk e kishin marrë akoma trashëgiminë e tyre. Kështu Jozueu u tha bijve të Izraelit: "Deri kur nuk do të kujdeseni të shkoni të merrni vendin që Zoti, Perëndia i etërve tuaj, ju ka dhënë? Zgjidhni midis jush tre burra për fis dhe unë do t'i nis. Ata do të ngrihen; do ta përshkojnë vendin; do të bëjnë përshkrimin e tij në bazë të pjesës së tyre të trashëgimisë dhe pastaj do të kthehen 5 tek unë. Ata do ta ndanë në shtatë pjesë: Juda do të mbetet në territorin e tij në jug dhe shtëpia e Jozefit në territorin e tij në veri. Ju do të bëni, pra, përshkrimin e vendit në shtatë pjesë; do ta sillni tek unë dhe unë do të hedh shortin për ju këtu; para Zotit, Perëndisë tonë. Por Levitët nuk duhet të kenë asnjë pjesë në mes tuaj, sepse priftëria e Zotit është trashëgimia e tyre; dhe Gadi, Rubeni dhe gjysma e fisit të Manasit kanë marrë trashëgiminë e tyre matanë Jordanit në lindje, që Moisiu; 8 shërbëtori i Zotit, u ka dhënë atyre" . Ata njerëz; pra, u ngritën dhe u nisën; dhe çdo
Jozueu i urdhëroi ata që niseshin për të përshkruar vendin;, duke u thënë: "Shkoni,
përshkoni vendin dhe bëni përshkrimin e tij; pastaj kthehuni tek unë, dhe këtu unë 9 do të hedh shortin për ju para Zotit në Shiloh" . Kështu ata njerëz u nisën, e përshkuan vendin dhe bënë në një libër përshkrimin e shtatë pjesëve të tij simbas 10 qyteteve; pastaj u kthyen tek Jozueu në kampin e Shilohut. Atëherë Jozueu hodhi shortin për ta në Shiloh para Zotit dhe e ndau vendin midis bijve të Izraelit; simbas 11 ndarjeve të tyre. U hodh në short pjesa e fisit të bijve të Beniaminit;, simbas familjeve të tyre; territori që u ra në short kishte kufijtë e tij midis bijve të Judës dhe 12 bijve të Jozefit. Nga ana veriore kufiri tyre fillonte me Jordanin; ngjitej në shpatin në veri të Jerikos, kalonte krahinën malore në drejtim të perëndimit dhe 13 Që andej kufiri ngjitej në Luc, mbi shpatin në jug të Lucit (që është Betheli); pastaj zbriste në Ataroth-Adar, malit 14 që ndodhet në jug të Beth-Horonit të poshtëm. Pastaj kufiri shtrihej, duke kthyer në krahun perëndimor drejt jugut të malit që ngrihej përballë Beth-Horonit; në jug, dhe mbaronte në Kirjath-Baal (që është Kiriath-Jearimi), 1 bijve të Judës. Ky 15 ishte krahu perëndimor. Ana jugore fillonte në skajin e Kiriath-Jearimit. Kufiri 16 zgjatej në drejtim të perëndimit deri sa prekte burimin e ujërave të Neftoahut; pastaj kufiri zbriste në skajin e malit që ndodhet përballë luginës së birit të Hinomit; që është në luginën e gjigantëve, në veri, dhe zbriste nëpër luginën e Hinomit; në 17 anën jugore të qytetit të Jebuzejve; deri në En-Rogel. Pastaj kthente në drejtim të veriut dhe arrinte në En-Shemesh; shtrihej në drejtim të Gelilothit, që ndodhet përballë së përpjetës të Adumimit; dhe zbriste në e Bohanit, birit të Rubenit; 18 pas kësaj kalonte në shpatin verior përballë Arabahut dhe zbriste në drejtim të 19 tij. Kufiri kalonte pastaj nga shpati verior Beth-Hoglahut dhe mbaronte në kepin verior të Detit të Kripur, në skajin jugor të Jordanit. Ky ishte kufiri në jug: 20 Jordani shërbente si kufi nga ana lindore. Kjo ishte trashëgimia e bijve të 21 Beniaminit në bazë të kufijve rreth e qark, simbas familjeve të tyre. Qytetet e fiseve të bijve të Beniaminit; simbas familjeve të tyre, ishin Jeriko, Beth-Hoglahu; 22 23 Emek-Ketsitsi, Beth-Arabahu, Tsemaraimi, Betheli, Avimi, Parahu, Ofrahu, 24 25 Kefar-Haamoni, Ofni dhe Geba: dymbëdhjetë me fshatrat e tyre; 26 27 Gabaoni, Ramahu, Beerothi, Mitspehu; Kefirahu; Motsahu; Rekemi, Irpeeli, 28 Taralahu; Tselahu; Efeli, Gebusi (që është Jeruzalemi), Gibeathi dhe Kirjathi: pranë qytet gurin qytete
katërmbëdhjetë me gjithë fshatrat e tyre. Kjo që trashëgimia e bijve të Beniaminit, simbas familjeve të tyre. qytete
## Chapter 19<eos> |
<bos>Pjesa e dytë që u hodh me short simbas familjeve të tyre. Trashëgimia e tyre ndodhej në mes të trashëgimisë së bijve 2 3 të Judës. Trashëgimia e tyre përfshinte Beer-Sheban (Sheban) Moladahun; 4 5 Hatsar-Shualin, Balahun; Etsemin, Eltoladin, Bethulin, Hormahun; Tsiklagun; Beth-Markabothin, Hatsar-Susahin, Beth-Lebaothin dhe Sharuhenin: trembëdhjetë me fshatrat e tyre; Ainin; Rimonin; Etherin dhe Ashanin: katër qytete me fshatrat e tyre, dhe të gjitha fshatrat që ndodheshin rreth këtyre qyteteve, deri në Baalath-Beer, Ramah të Negevit. Kjo përfaqësonte trashëgiminë e fisit të bijve të 9 Simeonit;, simbas familjeve të tyre. Trashëgiminë e bijve të Simeonit e morën bijtë e Judës, sepse pjesa e bijve të Judës ishte tepër e madhe për ata; kështu bijtë e 10 Simeonit e patën trashëgiminë e tyre në mes të trashëgimisë së bijve të Judës. Pjesa e tretë që u hodh me short u ra bijve të Zabulonit, simbas familjeve të tyre. 11 Territori 1 trashëgimisë së tyre shtrihej deri në Sarid. Kufiri i tyre ngjitej në perëndim në drejtim të Maralahut dhe arrinte në Dabesheth dhe pastaj në përruan 12 që rrjedh përballë Jokneamit. Nga Saridi kthente në lindje në drejtim të lindjes, deri në kufirin e Flakëve të Taborit, pastaj shtrihej në drejtim të Daberathit; duke 13 arritur deri në Jafia. Që këtej kalonte në lindje deri në Gath-Hefer dhe Eth-Katsin; 14 pastaj shtrihej deri në Rimon dhe arrinte në Neath. Pas kësaj kufiri kthente në 15 drejtim të veriut nga ana e Hanathonit dhe mbaronte në luginën e Jiftah-Elit. Ai përfshinte gjithashtu Katahun; Nahalalin, Shimronin, Idalahin dhe Betlemin: 16 dymbëdhjetë qytete me fshatrat e tyre. Kjo qe trashëgimia e bijve të Zabulonit; 17 simbas familjeve të tyre, këto qytete bashkë me fshatrat e tyre: Pjesa e katërt që 18 u hodh me short i ra Isakarit, bijve të Isakarit, simbas familjeve të tyre. Territori 19 Hafaraim, Shion, Anaharath, qytete
20 21 22 Rabith, Kishion, Abets, Remeth, En-Ganim, En-Hadah dhe Beth-Patsets . Pastaj kufiri arrinte deri në Tabor, Shahatsimah dhe Beth-Shemesh;, dhe mbaronte 23 në Jordan: gjashtëmbëdhjetë qytete me fshatrat e tyre. Kjo qe trashëgimia e fisit 24 të bijve të Isakarit; simbas familjeve të tyre, qytetet bashkë me fshatrat e tyre. 25 Pjesa e që u hodh me short u ra bijve të Asherit; simbas familjeve të tyre. 26 territor përfshinte Helkathin, Halin, Betenin; Akshafin, Alamelekun, Amadin dhe Mishalin. Kufiri i tyre arrinte, në drejtim të perëndimit, malin Karmel dhe 27 Shihor-Libnathin. Pastaj kthente nga lindja, në drejtim të Beth-Dagonit, arrinte në Zabulon dhe në luginën e Jiftah-Elit në veri të Beth-Emekut dhe të Nejelit, dhe 28 zgjatej në drejtim të Kabulit në të majtë, dhe në drejtim të Ebronit; Rehobit, 29 Hamonit dhe Kanahut deri në Sidonin e Madh. Pastaj kufiri kthente në drejtim të Ramahut deri në qytetin e fortifikuar të Tirit; kthente nga ana e Hosas dhe mbaronte 30 në det nga ana e territorit të Akzibit. 31 dhe Rehobin: njëzet e dy qytete me fshatrat e tyre. Kjo qe trashëgimia e fisit të 32 bijve të Asherit; simbas familjeve të tyre, këto qytete bashkë me fshatrat e tyre. Pjesa e gjashtë që u hodh me short u ra bijve të Neftalit, simbas familjeve të tyre. 33 Kufiri tyre shtrihej nga Helefi, nga lisi në Zaananim, nga Adami-Nekebi dhe 34 Jabneeli deri në Lakum dhe mbaronte në Jordan. Pastaj kufiri kthente në perëndim në drejtim të Aznoth-Taborit, dhe që këtej vazhdonte deri në Hukok; arrinte në Zabulon nga ana e jugut; në Asher nga perëndimi dhe në Juda të Jordanit nga ana e 35 lindjes. Qytetet e fortifikuara ishin: Tsidimi, Tseri, Hamathi, Rakathi, Kinerethi, 36 37 38 Adamahu, Ramahu, Hatsori, Kedeshi, Edrei, En-Hatsori, Jironi, Migdal-Eli, Horemi, Beth-Anathi dhe Beth-Shemeshi: nëntëmbëdhjetë qytete bashkë 39 me fshatrat e tyre . Kjo qe trashëgimia e fisit të bijve të Neftalit; simbas familjeve 40 të tyre, qytetet me fshatrat e tyre. Pjesa e shtatë që u hodh me short i ra fisit të 41 bijve të Danit; simbas familjeve të tyre. Territori i trashëgimisë së tyre përfshinte 42 43 Tsorahun, Eshtaolin; Ir-Shemeshin; Shaalabinin; Aijalonin; Jithlahun; Elonin; 44 45 Timnathahun, Ekronin, Eltekehun; Gibethonin, Baalathin, Jehudin, pestë Ky
46 Bene-Berakun; Gath-Rimonin, Me-Jarkon dhe Rakonin me territorin që shtrihej 47 përpara Jafos. Por territori i bijve të Danit u shtri matanë këtyre kufijve, sepse bijtë e Danit shkuan për të luftuar kundër Leshemit; e pushtuan dhe vranë me shpatë banorët e tij; kështu e pushtuan; u vendosën aty dhe i vunë emrin Dan, nga emri i 48 atit të tyre. Kjo qe trashëgimia e fisit të bijve të Danit, simbas familjeve të tyre, 49 këto me fshatrat e tyre. Kur bijtë e Izraelit përfunduan ndarjen e trashëgimisë së vendit simbas kufijve të tij, i dhanë Jozueut; birit të Nunit, një 50 trashëgimi në mes të tyre. Simbas urdhrit të Zotit, i dhanë qytetin që ai kërkoi, Timnath-Serahun; në krahinën malore të Efraimit. Ai ndërtoi qytetin dhe banoi në 51 të. Këto janë trashëgimitë që Eleazar, Jozueu, bir i Nunit, dhe kryetarët e familjeve të fiseve të bijve të Izraelit ndanë me short në Shiloh, përpara Zotit; në qytete prifti hyrje të çadrës së mbledhjes. Kështu ata përfunduan ndarjen e vendit.
## Chapter 20
2 Pastaj Zoti i foli Jozueut, duke i thënë: "Folu bijve të Izraelit dhe u thuaj 3 atyre: "Vendosuni në qytetet e strehimit, për të cilat ju fola me anë të Moisiut; me paramendim; ato do të shërbejnë si vend strehimi për t'i shpëtuar hakmarrësit të gjakut. Kur vrasësi do të ikë në një nga këto qytete; do të ndalet në hyrje të portës së qytetit dhe do t'ua parashtrojë rastin e tij pleqve të atij qyteti; këta do ta presin në 5 qytetin e tyre; do ti gjejnë vend dhe ai do të banojë me ta. Në rast se hakmarrësi 1 gjakut do ta ndjekë, ata nuk do tia dorëzojnë vrasësin; sepse ai ka vrarë të afërmin tij pa paramendim; pa e urryer më parë. Vrasësi do të qëndrojë në atë qytet deri sa, me vdekjen e kryepriftit që do të jetë në funksion ato ditë, do të dalë në gjyq para asamblesë. Atëherë vrasësi mund të kthehet dhe të hyjë në qytetin e tij dhe në shtëpinë tij, në qytetin nga i cili kishte ikur"" . pra; caktuan Kedeshin në Galile; në zonën malore të Neftalit, Sikemin në krahinën malore të Efraimit dhe Kiriath-Arbën 8 (që është Hebroni), në krahinën malore të Judës. Dhe matanë Jordanit, në lindje të Jerikos, caktuan Betserin në shkretëtirën e rrafshnaltës të fisit të Rubenit, Ramothin në Galaad të fisit të Gadit dhe Golanin në Bashan të fisit të Manasit. Këto ishin Ata, qytetet që iu caktuan tërë bijve të Izraelit dhe të huajit që banonte midis tyre, në
mënyrë që kushdo që kishte vrarë dikë pa dashje të mund të strehohej dhe të mos vritej nga hakmarrësi i gjakut, para se të dilte përpara asamblesë.
## Chapter 21<eos> |
<bos>Kryetarët e familjeve të Levitëve u paraqitën para Eleazar, Jozueut, birit 2 të Nunit, dhe kryetarëve të familjeve të fiseve të bijve të Izraelit, dhe u folën në Shilon, në vendin e Kanaanit, duke u thënë: "Zoti urdhëroi, me anë të Moisiut, që 3 të na jepeshin disa qytete për të banuar me kullota për bagëtinë tonë" . Kështu bijtë e Izraelit u dhanë Levitëve, duke marrë nga trashëgimia e tyre, qytetet që vijojnë bashkë me toka për kullotë, simbas urdhrit të Zotit. U hodh shorti për familjet e Kehathitëve; dhe bijve të Aaron; që ishin Levitë, u ranë në short trembëdhjetë qytete nga fisi i Judës, nga fisi i Simeonit dhe nga fisi i Beniaminit. 5 Bijve të tjerë të Kehathit u ranë në short dhjetë qytete nga familjet e fisit të Efraimit; nga fisi i Danit dhe nga gjysma e fisit të Manasit. Bijve të Gershonit u ranë në short trembëdhjetë qytete nga fisi i Isakarit; nga fisi i Neftalit dhe nga gjysmë fisi i Manasit në Bashan:. Bijve të Merarit; simbas familjeve të tyre, u ranë dymbëdhjetë 8 qytete nga fisi i Rubenit, nga fisi i Gadit dhe nga fisi Zabulonit. Bijtë e Izraelit ua dhanë, pra; me short këto qytete me gjithë kullotat e tyre Levitëve; ashtu si kishte 9 urdhëruar Zoti me anë të Moisiut. Kështu ata dhanë, duke i marrë nga fisi i bijve 10 të Judës dhe nga fisi i bijve të Simeonit, qytetet e përmendura këtu, që ranë në dorë të bijve të Aaronit që u përkisnin familjeve të Kehathitëve; bij të Levit; sepse 11 hiseja e që u hodh me short u ra atyre. Ata morën, pra, Kirjath-Arbën; domethënë Hebronin (Arba ishte ati i Anakut), në krahinën malore të Judës, me 12 tokat e saj për kullotë rreth e qark; por territorin e dhe fshatrat e tij ia 13 dhanë Tsalebit, birit të Jenufehut, si pronë të tij. Përveç kësaj u dhanë bijve të Aaron Hebronin (si qytet strehimi për vrasësin) me të gjitha tokat për kullotë; 14 Libnahun me tokat për kullotë, Jatirin me tokat për kullotë, Eshtemoan me tokat 15 16 për kullotë, Holonin me tokat për kullotë, Debirin me tokat për kullotë, Ainin priftit priftit parë qytetit priftit me tokat e tij për kullotë, Jutahun me tokat e tij për kullotë dhe Beth-Shemeshin me
17 Nga fisi 18
tokat e tij për kullotë: nëntë qytete që u morën nga këto dy fise. 1 Beniaminit, Gabaonin me tokat e tij për kullotë, Gebën me tokat e tij për kullotë; Anatothin me tokat e tij për kullotë dhe Almonin me tokat e tij për kullotë: katër 19 qytete. Shuma e qyteteve të priftërinjve; bij të Aaronit, ishte trembëdhjetë qytete 20 me tokat e tyre për kullotë. Familjeve të bijve të Kehathëve; domethënë Levitëve 21 që mbeteshin, bij të Kehathit, u ranë qytete që u morën nga fisi i Efraimit. Atyre iu dha Sikemi (si qytet për strehimin e vrasësit) me gjithë tokat për kullotë në 22 krahinën malore të Efraimit; Gezeri me gjithë tokat për kullotë, Kibtsaimi me 23 tokat e tij për kullotë dhe Beth-Horoni me tokat e tij për kullotë: katër qytete. Nga fisi i Danit: Eltekehu me tokat për kullotë, Gibethoni me gjithë tokat për kullotë, 24 Aijaloni me gjithë tokat për kullotë, Gath-Rimoni me gjithë tokat për kullotë: 25 katër Nga gjysma e fisit të Manasit: Taanaku me tokat e tij për kullotë, 26 Gath-Rimoni me tokat e tij për kullotë: dy qytete. Të gjitha këto dhjetë qytete me tokat e tyre për kullotë u ranë familjeve të bijve të tjerë të Kehathit. Bijve të Gershonit; që u përkisnin familjeve të Levitëve; u dhanë, duke marrë nga gjysma fisit të Manasit, Golanin në Bashan (si qytet për strehimin e vrasësit), me gjithë 28 tokat për kullotë, dhe Beeshterahun me tokat e tij për kullotë: dy qytete; nga fisi 1 Isakarit, Kishionin me tokat e tij për kullotë, Daberathin me tokat e tij për kullotë, 29 Jarmuthin me tokat e tij për kullotë, En-Ganimin me tokat e tij për kullotë: katër 30 qytete; nga fisi i Asherit, Mishalin me tokat e tij për kullotë, Abdonin me tokat 31 tij për kullotë, Helkathin me tokat e tij për kullotë dhe Rehobin; me tokat e tij 32 për kullotë: katër qytete; dhe nga fisi i Neftalit;, Kadeshin në Galile (si qytet strehimi për vrasësin), me gjithë tokat e tij për kullotë, Hamoth-Dorin me tokat e tij 33 për kullotë, dhe Kartanin me tokat e tij për kullotë; tri qytete. Shuma e qyteteve të Gershonitëve, simbas familjeve të tyre, ishte trembëdhjetë qytete me tokat e tyre 34 për kullotë. Familjeve të bijve të Merarit, domethënë Levitëve të tjerë, iu dhanë, duke i marrë nga fisi i Zabulonit, Jokneamin me tokat e tij për kullotë, Kartahin me 35 tokat e tij për kullotë, Dimnahun me tokat e tij për kullotë dhe Nahalalin me 36 tokat e tij për kullotë: katër qytete; nga fisi i Rubenit; Betserin me tokat e tij për qytete.
37 kullotë; Jatsahun me tokat e tij për kullotë, Kedmothin me tokat e tij për kullotë 38 dhe Mefaathin me tokat e tij për kullotë: katër qytete; dhe nga fisi Gadit, Ramothin në Galaad (si qytet strehimi për vrasësin) me tokat e tij për kullotë, 39 Mahanaimin me tokat e tij për kullotë, Heshbonin me tokat e tij për kullotë dhe 40 Jazerin me tokat e tij për kullotë: gjithsejt katër qytete. Shuma e qyteteve që iu dhanë me short bijve të Merarit, simbas familjeve të tyre që përbënin familjet e 41 Levitëve të tjerë, ishin dymbëdhjetë qytete. Shuma e qyteteve të Levitëve në mes të zotërimeve të bijve të Izraelit ishte dyzet qytete me tokat e tyre për kullotë. Secili nga këto qytete kishte rreth e qark toka për kullotë; e njëjta gjë ishte në 43 çdo qytet. Kështu Zoti i dha Izraelit tërë vendin që ishte betuar t'ua jepte etërve 44 të tyre, dhe bijtë e Izraelit e pushtuan dhe banuan në të. Zoti u siguroi pushim rreth e qark, siç u ishte betuar etërve të tyre; asnjë nga armiqtë e tyre nuk mundi t'u 45 bëjë ballë; Zoti i dorëzoi tërë armiqtë në duart e tyre. Nuk ra për tokë asnjë nga fjalët që Zoti thënë shtëpisë së Izraelit; të tëra u vërtetuan. pati
## Chapter 22<eos> |
<bos>Pastaj Jozueu thirri Rubenitët; Gaditët dhe gjysmën e fisit të Manasit dhe u 2 tha atyre: "Ju keni zbatuar të gjitha ato që Moisiu, shërbëtori 1 Zotit, ju kishte 3 urdhëruar dhe i jeni bindur zërit tim lidhur me ato që ju kam porositur. Ju nuk keni braktisur vëllezërit tuaj gjatë kësaj kohe të gjatë deri më sot dhe keni zbatuar 4 urdhrat që Zoti, Perëndia juaj, ju ka porositur. Dhe tani që Zoti, Perëndia juaj, i ka lënë të pushojnë vëllezërit tuaj, ashtu siç u kishte premtuar, kthehuni dhe shkoni në çadrat tuaja në vendin që ju përket, dhe që Moisiu; shërbëtori Zotit, ju ka caktuar 5 matanë Jordanit. Vetëm kini kujdes të zbatoni urdhërimet dhe ligjin që Moisiu, shërbëtori Zotit, ju ka dhënë, duke e dashur Zotin, Perëndinë tuaj, duke ecur në të gjitha rrugët e tij, duke zbatuar të gjitha urdhërimet e tij, duke qendruar sa më afër tij dhe duke shërbyer me gjithë zemër dhe me shpirt" \_ Pastaj Jozueu i bekoi dhe u dha urdhër të largohen; dhe ata u kthyen në çadrat e tyre. Moisiu i gjithë
kishte dhënë gjysmës së fisit të Manasit një trashëgimi në Bashan; kurse Jozueu i
dha gjysmës tjetër një trashëgimi midis vëllezërve të tyre, nga kjo anë e Jordanit,
8
rrobash; ndani me vëllezërit plaçkën e armiqve tuaj' Kështu bijtë e Rubenit, bijtë Gadit dhe gjysma e fisit të Manasit u kthyen; duke i lënë bijtë e Izraelit në Shilon, në vendin e Kanaanit; për të shkuar në vendin e Galaadit, pronë e tyre dhe që e kishin 10
në perëndim. Kështu; kur Jozueu i ktheu në çadrat e tyre; i bekoi; dhe u foli atyre, duke thënë: "Ju po ktheheni në çadrat tuaja me pasuri të mëdha, me një numër të madh bagëtish, me argjend, me flori, me bronz; me hekur e një numër të madh 9
marrë simbas urdhrit të dhënë nga Zoti me anë të Moisiut. Pasi arritën në brigjet e Jordanit që ndodhet në vendin e Kanaanit, bijtë e Rubenit; bijtë e Gadit dhe gjysma fisit të altar me pamje të 11 pranë
në brigjet e Jordanit, në anën e pushtuar nga bijtë e Izraelit" Kur bijtë e Izraelit mësuan këtë gjë, tërë asambleja e bijve të Izraelit u mblodh në Shilon për të bërë 13
madhërishme. Bijtë e Izraelit dëgjuan se thuhej: "Ja, bijtë e Rubenit, bijtë e Gadit dhe gjysma e fisit të Manasit kanë ndërtuar një altar në kufijtë e vendit të Kanaanit, 12
luftë kundër tyre. Atëherë bijtë e Izraelit u dërguan bijve të Rubenit; bijve të Gadit dhe gjysmës së fisit të Manasit; në vendin e Galaadit, Finehasin; birin e 14 priftit të Izraelit. Ata shkuan te bijtë e Rubenit; te bijtë e Gadit dhe te gjysma e fisit të 16
Eleazar, dhe bashkë me të dhjetë princa; një princ për çdo shtëpi atërore të fiseve të ndryshme të Izraelit; secili prej tyre ishte kreu i një shtëpie atërore midis ndarjeve 15
Manasit në vendin e Galaadit dhe folën me ta, duke thënë: "Kështu thotë tërë asambleja e Zotit: "Ç'është kjo shkelje që keni kryer kundër Perëndisë së Izraelit; duke mos e ndjekur më sot Zotin; duke ndërtuar një altar për të ngritur krye sot 17
larë ende deri më sot dhe që solli një fatkeqësi mbi asamblenë e Zotit, që ju shtyn sot të mos e ndiqni Zotin? Sepse, po të jetë se sot ngreni krye kundër Zotit; nesër ai 19
kundër Zotit? Mos qe vallë gjë e paudhësia e Peorit, nga e cila nuk jemi 18 vogël do të zemërohet kundër tërë asamblesë së Izraelit. Në se e konsideroni të papastër vendin që zotëroni, mund të kaloni në vendin që është pronë e Zotit; ku ndodhet tabernakulli Zotit;, dhe të banoni midis nesh; por mos krye kundër Zotit dhe kundër nesh, duke ndërtuar një altar përveç atij të Zotit, Perëndisë tonë. 20 qoftë ngrini
1 vetmi që gjeti vdekjen në paudhësinë e tij"" . Atëherë bijtë e Rubenit, bijtë e Gadit dhe gjysma e fisit të Manasit u përgjegjën dhe u thanë krerëve të ndarjeve të
Kur Akani; bir i Zerahut, kreu një shkelje në gjërat e caktuara të shfarosen; a nuk tërhoqi vallë zemërimin e Zotit mbi gjithë asamblenë e Izraelit? Dhe ai njeri nuk qe 21
22 Izraelit: "Zoti Perëndia i perëndive; Zoti Perëndia i perëndive! Ai e di, bile edhe Izraeli do ta mësojë. Në qoftë se e bëmë për rebelim ose për mosbesnikëri ndaj Zotit, 23 mos na kurseni në këtë ditë. Në rast se kemi ndërtuar një altar për të mos e ndjekur më Zotin ose për të ofruar mbi të olokaustet apo blatime ushqimore, ose për 24 të bërë mbi të flijime falënderimi, le të na kërkojë llogari vetë Zoti! Por në të vërtetë ne e bëmë këtë me frikë, për një arësye, duke menduar që në të ardhmen pasardhësit tuaj mund t'u thonin pasardhësve tanë: "Çfarë ju lidh me Zotin; Perëndinë 25 Izraelit? Zoti e ka vënë Jordanin si kufi midis jush dhe nesh, 0 bij të Rubenit, 0 bij të Gadit; ju nuk keni asnjë pjesë te Zoti" . 26 largojnë pasardhësit tanë nga frika e Zotit. Prandaj thamë: "Le të ndërtojmë një 27 altar, jo për olokauste as për flijime, por që të shërbejë si dëshmi midis jush dhe nesh dhe midis pasardhësve tanë pas nesh, në mënyrë që të mund të kryejmë shërbimin e Zotit përpara tij, me olokaustet tona, flijimet tona dhe ofertat tona të falënderimit; me qëllim që pasardhësit tuaj të mos u thonë një ditë pasardhësve tanë: 28 Ju nuk keni asnjë pjesë tek Zoti" . Prandaj thamë: Në rast se ndodh që një ditë të na thonë këtë neve ose pasardhësve tanë, atëherë do të përgjigjemi: Shikoni formën altarit të Zotit që ndërtuan etërit tanë, jo për olokauste as për flijime, por që të 29 shërbejë si dëshmitar midis nesh dhe jush. Nuk na ka shkuar mendja të ngremë krye kundër Zotit dhe as të heqim dorë nga bindja ndaj Zotit, duke ndërtuar një altar për olokaustet, për blatimet e ushqimit ose për flijimet, përveç altarit të Zotit; 30 Perëndisë tonë, që ndodhet përpara tabernakullit të tij!" . Kur Finehas dhe princat e asamblesë; krerët e ndarjeve të Izraelit që ishin me të, dëgjuan fjalët që 31 thanë bijtë e Rubenit, bijtë e Gadit dhe bijtë e Manasit, mbetën të kënaqur. Atëherë Finehasi, bir i priftit Eleazar; u tha bijve të Rubenit; të Gadit dhe të Manasit: "Sot pranojmë që Zoti është midis nesh, sepse ju nuk keni kryer këtë shkelje ndaj 32 Zotit; kështu i keni shpëtuar bijtë e Izraelit nga dora e Zotit"\_ Pastaj Finehasi, bir i priftit Eleazar dhe princat i lanë bjtë e Rubenit dhe të Gadit, dhe vendin e Galaadit; dhe u kthyen në vendin e Kanaanit pranë bijve të Izraelit, të cilëve u treguan 33 ngjarjen. Kjo u pëlqeu bijve të Izraelit;, dhe bijtë e Izraelit bekuan Perëndinë, dhe nuk folën më të shkojnë për të luftuar kundër bijve të Rubenit dhe të Gadit dhe 34 të shkatërronin vendin në të cilin ata banonin. Dhe bijtë e Rubenit dhe të Gadit quajtën "Dëshmitar" këtë altar, sepse thanë: "Ai është dëshmitar midis nesh që Zoti është Perëndia" . prifti gjë<eos> |
<bos>## Chapter 23
Shumë kohë mbas pushimit që Zoti kishte siguruar Izraelit nga të gjithë 2 armiqtë që e rrethonin; Jozueu; tanimë i plakur dhe me moshë të shtyrë, mblodhi tërë Izraelin, pleqtë e tij, krerët, gjykatësit dhe oficerët e tij, dhe u tha: "Unë jam 3 plak dhe i shtyrë në moshë, Ju i patë të gjitha ato që Zoti, Perëndia juaj, u ka bërë të gjitha kombeve; për shkakun tuaj, sepse ka vetë Zoti, Perëndia juaj, që ka luftuar ju. tuaja, kombet që mbeten, bashkë me tërë kombet që kam shfarosur, nga Jordani deri 5 në Detin e Madh, në perëndim. Dhe Zoti, Perëndia juaj, do ti dëbojë ai vetë para jush; kështu ju do të shtini në dorë vendin e tyre, ashtu si ju ka premtuar Zoti, Perëndia juaj . Jini, pra, shumë të vendosur në zbatimin dhe vënien në praktikë të 7 ligjit të Moisiut; pa u shmangur as djathtas as majtas; pa u përzier me kombet që mbeten midis jush; nuk do të përmendni as emrin e perëndive të tyre dhe nuk do të 8 betoheni për ta; nuk do ti shërbeni dhe nuk do të bini përmbys para tyre; por do të lidheni ngushtë me Zotin; Perëndinë tuaj, siç keni bërë deri sot. Në fakt Zoti ka dëbuar para jush kombe të mëdhenj dhe të fuqishëm; dhe askush nuk ka mundur 10 tju bëjë ballë deri më sot. Një vetëm nga ju do të ndjekë njëmijë prej tyre, 11 sepse Zoti, Perëndia juaj, është ai që lufton për ju, siç e ka premtuar. Tregoni, 12 pra; kujdes të madh për shpirtrat tuaj, për ta dashur Zotin; Perëndinë tuaj. Por në rast se i shmangeni dhe bashkoheni me mbeturinat e këtyre kombeve që kanë mbetur midis jush dhe bashkoheni me anë martesash me ta dhe përziheni me ta dhe 13 ata me ju, dijeni me siguri që Zoti, Perëndia juaj, nuk ka për të vazhduar ti dëbojë këto kombe para jush; por ata do të bëhen për ju një kurth, një kamzhik në ijët tuaja dhe hala në tuaja; deri sa ju të zhdukeni nga ky vend i mirë që Zoti, Perëndia 14 juaj, ju ka dhënë. Dhe ja, unë po iki sot në rrugën e gjithë botës; pranoni, pra; me zemër e me gjithë shpirt që nuk ka rënë për tokë asnjë nga fjalët e mira që Zoti, Perëndia juaj, ka thënë lidhur me ju; të tëra u vërtetuan për ju; as edhe një 15 nuk ra për tokë. Dhe ka për të ndodhur që, ashtu si për të gjitha gjërat e mira që Zoti, Perëndia juaj, ju kishte premtuar ju kanë dalë, kështu Zoti do të sjellë mbi ju tërë fatkeqësitë, deri sa tju zhdukë nga ky vend i mirë që Perëndia juaj, Zoti ju ka 16 qenë për sytë gjithë
dhënë. Në rast se shkelni besëlidhjen që Zoti, Perëndia juaj, ju ka urdhëruar; dhe
shkoni tu shërbeni perëndive të tjera dhe bini përmbys para tyre, atëherë zemërimi i Zotit do të ndizet kundër jush dhe ju do të zhdukeni shpejt nga vendi i mirë që Ai ju ka dhënë"\_
## Chapter 24
Pastaj Jozueu mblodhi të gjitha fiset e Izraelit në Sikem; dhe thirri pleqtë e 2 Izraelit; krerët; giykatësit dhe oficerët e tij, që u paraqitën përpara Perëndisë. Dhe Jozueu i tha tërë popullit: Kështu flet Zoti, Perëndia i Izraelit: "Në kohërat e kaluara; etërit tuaj, si Terahu; ati Abrahamit dhe i Nahorit, banonin matanë lumit dhe u 3 shërbenin perëndive të tjera. Unë mora atin tuaj Abrahamin nga ana tjetër e lumit, bëra të kalojë nëpër gjithë vendin e Kanaanit, shumëzova pasardhësit e tij dhe i dhashë Isakun. Isakut i dhashë Jakobin dhe Esaun; Esaut i dhashë si trashëgimi 5 malin e Seirit; por Jakobi dhe bijtë e tij zbritën në Egjipt. Pastaj dërgova Moisiun dhe Aaronin dhe godita Egjiptin me atë që bëra në mes të tij; pastaj ju nxora jashtë. Kështu nxora nga Egjipti etërit tuaj, dhe ju arritët në det. Egjiptasit i ndoqën etërit tuaj me qerre dhe me kalorës deri në Detin e Por ata klithën Zotit, dhe ai vendosi një errësirë të dendur midis jush dhe Egjiptasve; pastaj hodha mbi ta detin, që imbuloi; dhe tuaj panë atë që u bëra Egjiptasve. Pastaj qëndruat për një kohë 8 të në shkretëtirë. Unë ju çova në vendin e Amorejve, që banonin matanë Jordanit; ata luftuan kundër jush dhe unë jua dhashë në dorë; ju pushtuat vendin e 9 tyre dhe unë i shpartallova para jush. Pastaj Balaku, bir i Tsiporit; mbret i Moabit, u për të luftuar Izraelin; dhe dërgoi të thërrasë Balaamin; djalin e Beorit, që 10 t'ju mallkonte; por unë nuk desha të dëgjoj Balaamin; prandaj ai ju bekoi me të 11 madhe, dhe ju çlirova nga duart e Balakut. Kaluat pastaj Jordanin dhe arritët në Jeriko; banorët e Jerikos luftuan kundër jush; kështu bënë Amorejtë, Perezejtë, Kananejtë, Hitejtë, Girgasejtë, Hivejtë dhe Jebusejtë; por unë jua dorëzova në dorë. 12 Dhe çova para jush grerëzat, që i bënë të ikin para jush, ashtu si kishte ndodhur me dy mbretërit e Amorejve; por kjo nuk ishte meritë e shpatës ose e harkut tënd. 13 Dhe ju dhashë një tokë për të cilën nuk kishit punuar dhe qytete që nuk i kishit ndërtuar, dhe ju banuat në to; dhe tani hani frytin e vreshtave dhe të ullishteve që 14 nuk keni mbjellë" . Prandaj tani t'ia kini frikën Zotit dhe shërbejeni me ndershmëri Kuq: sytë gjatë ngrit<eos> |
<bos>dhe besnikëri; hiqni perënditë të cilëve u shërbyen etërit tuaj matanë lumit dhe në 15 Egjipt, dhe vihuni në shërbim të Zotit. Dhe në rast se ju duket një gjë e keqe t'i shërbeni Zotit; zgjidhni sot kujt doni ti shërbeni, 0 perënditë të cilëve u shërbyen 16 etërit tuaj matanë lumit, 0 perënditë e Amorejve; në vendin e të cilëve Atëherë populli u përgjigj dhe tha: që ne të braktisim Zotin për t'u shërbyer 17 perëndive të tjera! Sepse Zoti, Perëndia ynë, është ai që na nxori ne dhe etërit tanë nga vendi Egjiptit, nga shtëpia e skllavërisë, që ka bërë mrekullira të mëdha para syve tanë dhe që na ka mbrojtur gjatë gjithë rrugës që bëmë dhe midis gjithë 18 popujve në mes të të cilëve kemi kaluar; dhe Zoti ka dëbuar para nesh tërë popujt 19 është Perëndia Por Jozueu i tha popullit: Ju nuk mund t'i shërbeni Zotit, sepse ai është një Perëndi i shenjtë, një Perëndi ziliqar; ai nuk do ti falë shkeljet dhe 20 mëkatet tuaja. Kur ta braktisni Zotin dhe t'u shërbeni perëndive të huaja; ai do të kthehet për tju bërë dhe për t'ju konsumuar pas aq të mirave që ju ka bërë" . 21 22 Dhe populli i tha Jozueut: ne do ti shërbejmë Zotit"\_ Atëherë Jozueu i tha popullit: 'Ju jeni dëshmitarë kundër vetvetes; pse keni zgjedhur për vete Zotin 23 për ti shërbyer!' Ata iu përgjigjën: "Jemi dëshmitarë! " perënditë e huaja që janë në mes tuaj dhe përuleni zemrën tuaj Zotit, Perëndisë së 24 Izraelit!' 25 dhe do t'i bindemi zërit të tij" . Kështu Jozueu lidhi atë ditë një besëlidhje me 26 popullin; dhe i dha statutet dhe dekretet në Sikem. Pastaj Jozueu shkroi këto gjëra në librin e ligjit të Perëndisë; dhe mori një gur të madh dhe e vendosi aty, 27 poshtë lisit; pranë shenjtërores së Zotit. Jozueu i tha pastaj tërë popullit: 'Ja, ky gur do të jetë një dëshmitar kundër nesh, sepse ai i dëgjoi tërë fjalët që na tha Zoti; ai, pra, do të shërbejë si dëshmitar kundër jush, me qëllim që të mos e mohoni 28 Perëndinë tuaj' Pastaj Jozueu e ktheu 'popullin në vendin ku ishte më parë; secili 29 në trashëgiminë e vet. Pas këtyre gjërave Jozueu; bir i Nunit dhe shërbëtor i 30 Zotit, vdiq në moshën njëqind e dhjetë vjeç, dhe e varrosën në territorin e pronës së tij në Timnath-Serah, që ndodhet në krahinën malore të Efraimit, në veri të malit 31 Gaash. Izraeli i shërbeu Zotit gjatë gjithë jetës së Jozueut dhe gjatë gjithë jetës "Larg qoftë ynë" . keq "Jo, së pleqve që jetuan pas Jozueut dhe që dinin tërë veprat që Zoti kishte bërë për
32 Izraelin. Eshtrat e Jozefit, që bijtë e Izraelit kishin sjellë nga Egjipti, i varrosën në Sikem; në pjesën e arës që Jakobi ua kishte blerë bijve të Hamorit; atit të Sikemit, 33 për njëqind pjesë argjendi, dhe që ishte pronë e bijve të Jozefit. Pastaj vdiq edhe Eleazari, bir i Aaronit; dhe e varrosën në malin; që ishte pronë e birit të tij Finehas dhe që ia kishin dhënë në krahinën malore të Efraimit.
## Judges
## Chapter 1
Mbas vdekjes së Jozueut, bijtë e Izraelit konsultuan Zotin, duke thënë: 'Kush 2 prej nesh ka për të vajtur i të luftojë kundër Kananejve?" Zoti u përgjegj: 3 "Do të shkojë Juda; ja, vendin ia kam dhënë në duart e tij" Atëherë Juda tha Simeonit, vëllait të tij: "Eja me mua në vendin që më ra me short dhe do të luftojmë kundër Kananejve; pastaj edhe unë do të vij në vendin që të ra ty me short"\_ Dhe Simeoni u nis me të. Juda, shkoi, pra, dhe Zoti u la në dorë Kananejtë dhe 5 Perezejtë; dhe në Bezek vranë dhjetë mijë burra. Dhe në Bezek gjetën Adoni-Bezekun dhe e sulmuan; mundën Kananejtë dhe Perezejtë. Adoni-Bezeku ia mbathi, por ata e ndoqën e zunë dhe i prenë gishtërinjtë e mëdhenj të duarve dhe të këmbëve. Atëherë Adoni-Bezeku tha: "Shtatëdhjetë mbretër me gishtërinjtë e mëdhenj të duarve dhe të këmbëve të prerë mblidhnin ato që mbeteshin në tryezën 8 time. Perëndia më ktheu atë që kam bërë" E çuan pastaj në Jeruzalem ku vdiq. Bijtë e Judës sulmuan Jeruzalemin dhe e morën; i vranë me shpatë banorët e tij dhe 9 1 vunë flakën qytetit. Pastaj bijtë e Judës zbritën të luftojnë Kananejtë, që banonin 10 në krahinën malore, në Negev dhe në ultësirë. Juda marshoi pastaj kundër Kananjve që banonin në Hebron (emri të cilit më parë ishte Kirjath-Arba) dhe 11 mundi Seshain, Ahimanin dhe Talmain. Që këtej marshoi kundër banorëve të 12 Debirit (që më parë quhej Kirjath-Sefer) . Atëherë Kalebi tha: "Atij që do të sulmojë Kiriath-Seferin dhe do ta shtjerë në dorë, unë do ti jap për grua bijën time 13 Aksah" . E pushtoi Othnieli, bir i Kenazit; vëllai i 1 Kalebit, dhe ky i dha pari vogël
14 për grua bijën e tij Aksah. Kur ajo erdhi të banojë me të, e bindi t'i kërkojë të atit të saj një fushë. ajo zbriti nga gomari, Kalebi e "Çfarë kërkon?"\_ 15 Ajo u përgjegj: "Më bëj një dhuratë, me qenë se ti më dhe toka në Negev, më jep edhe disa burime ujore" Atëherë ai i dhuroi burimet e sipërme dhe ato të poshtme. 16 Atëherë bijtë e Keneos, vjehrrit të Moisiut; shkuan nga qyteti palmave bashkë me bijtë e Judës në shkretëtirën e Judës, që ndodhet në Negev, afër Aradit; shkuan 17 dhe u vendosën midis popullit:. Pastaj Juda u nis bashkë me vëllanë e tij Simeon dhe mundi Kananejtë që banonin në Tsefath dhe vendosën shfarosjen e tyre; për 18 këtë arsye u quajt Hormah. Juda mori edhe Gazën me territorin e saj, 19 Askalonin me territorin e tij dhe Ekronin me territorin e tij. Kështu Zoti mbajti anën e Judës, që dëboi banorët e krahinës malore, por nuk mundi të dëbojë banorët 20 fushës, sepse kishin qerre të hekurta. Pastaj i dhanë Hebronin Kalebit, ashtu 21 si kishte thënë Moisiu; dhe ai i dëboi tre bijtë e Anakut. Bijtë e Beniaminit nuk arritën t'i dëbojnë Jebusejtë që banonin në Jeruzalem; kështu Jebusejtë kanë banuar 22 bashkë me bijtë e Beniaminit në Jeruzalem deri në ditën e sotme. Edhe shtëpia 23 e Jozefit u ngrit gjithashtu kundër Bethelit; dhe Zoti qe me ta. Shtëpia e Jozefit 24 dërgoi njerëz për të vëzhguar në Bethel (qytet që më parë qyhej Luc). Zbuluesit një burrë që dilte nga dhe i thanë: "Tregona rrugën për të hyrë në qytet 25 dhe ne do të tregohemi të mëshirshëm me ty' Ai u tregoi rrugën për të hyrë në qytet, dhe ata i vranë me shpatë banorët e qytetit, por e lanë të shkojë atë burrë me 26 gjithë familjen e tij. Ai shkoi në vendin e Hitejve dhe ndërtoi aty një qytet që e 27 quajti Luc, emër që mban edhe sot e kësaj dite. Manasi përkundrazi nuk i dëboi banorët e Beth-Sheanit dhe të fshatrave të tij kufitarë, as banorët e Tanaakut dhe të fshatrave të tij kufitarë, as banorët e Dorit dhe të fshatrave të tij kufitarë, as banorët e Ibleamit dhe të fshatrave të tij kufitarë, as banorët e Megidos dhe të fshatrave të 28 tij kufitarë, sepse Kananejtë ishin të vendosur të qëndronin në atë vend. Më vonë, kur Izraeli u bë i fortë, i nënshtroi Kananejtë dhe i bëri skllevër, por nuk i 29 dëboji krejt. As Efraimi nuk i dëboi Kananejtë që banonin në Gezer; kështu 30 Kananejtë banuan në Gezer në mes të tyre. As Zabuloni nuk i dëboi banorët e Kitronit dhe ata të Nahalolit; kështu Kananejtë banuan në mes të tyre, por iu Sapo pyeti: qyteti panë qyteti<eos> |
<bos>31 nënshtruan skllavërisë. As Asheri nuk i dëboi banorët e Akosit, as banorët të 32 Sidonit, as ata të Ahlabit, të Akzibit, të Helbahut, të Afikut dhe të Rehobit; kështu bijtë e Asherit u vendosën në mes të Kananejve që banonin në këtë vend, sepse nuk 33 dëbuan. As Neftsali nuk 1 dëboi banorët e Beth-Shemeshit dhe ata të Beth-Anathit;, dhe u vendos në mes të Kananejve që banonin në këtë vend; por 34 banorët e Beth-Shemeshit dhe të Beth-Anathit iu nënshtruan skllavërisë . Amorejtë 1 detyruan bijtë e Danit të qëndronin në krahinën malore dhe nuk i lanë të zbresin 35 në luginë. Amorejtë ishin të vendosur të qëndronin në malin Heres, në Ajalon dhe në Shaal-Bim; por kur dora e shtëpisë së Jozefit u fuqizua, ata iu nënshtruan 36 skllavërisë. Kufiri i Amorejve shtrihej nga e përpjeta e Akrabimit; nga Sela e lart.
## Chapter 2
Por Engjelli i Zotit u ngjit nga Gilgali në Bokim dhe tha: "Unë ju nxora nga Egjipti dhe ju çova në vendin që isha betuar t'u jepja etërve tuaj. Kisha thënë 2 gjithashtu: "Nuk do ta prish kurrë besëlidhjen time me ju. Por ju nuk do të lidhni asnjë aleancë me banorët e këtij vendi dhe do të shembni altarët e tyre" . Por ju nuk 3 iu bindët zërit tim. Pse e bëtë këtë? Kështu unë po ju them tani: Unë nuk do ti dëboj para jush; por ata do të jenë si gjemba në ijet tuaja, dhe perënditë e tyre do të 4 jenë për ju si një lak" . Sapo Engjëlli Zotit mbaroi së thëni këto fjalë tërë bijve 5 të Izraelit; populli ngriti zërin dhe filloi të qajë. Prandaj ky vend u quajt Bokim dhe u bënë flijime për Zotin: Jozueu i dha urdhër popullit të largohet dhe bijtë e 7 Izraelit shkuan secili në trashëgiminë e tij për të marrë në zotërim vendin. Populli i shërbeu Zotit gjatë gjithë jetës së Jozueut dhe gjatë gjithë jetës së pleqve që jetuan pas Jozueut; dhe që kishin parë të gjitha veprat e mëdha që Zoti kishte bërë për 8 Izraelin. Pastaj Jozueu, bir i Nunit dhe shërbëtor i Zotit, vdiq në moshën njëqind dhjetë vjeç, dhe e varrosën në territorin e trashëgimisë së tij në Timath-Heres, 10 në krahinën malore të Efraimit, në veri të malit Gaash. Kur tërë ai brez u bashkua me etërit e vet; mbas atij doli një brez i ri që nuk e njihte Zotin;, as veprat që kishte
11 bërë për Izraelin. Bijtë e Izraelit bënë atë që ishte keq në e Zotit dhe u vunë 12 në shërbim të Baalit; ata braktisën Zotin; Perëndinë e etërve të tyre, i cili i kishte nxjerrë nga Egjipti, dhe adhuruan perëndi të tjera ndërmjet perëndive të popujve që 1 rrethonin; ranë përmbys para tyre dhe kështu provokuan zemërimin e Zotit; ata 14 brakisën Zotin dhe u vunë në shërbim të Baalit dhe të Ashtarothit. Dhe zemërimi i Zotit u ndez kundër Izraelit dhe e dha në dorë të kusarëve që e zhveshën; dhe ai i shiti në duart e armiqve të tyre që ndodheshin rreth e qark, të cilëve nuk qenë më 15 në gjendje t'u bënin ballë. Kudo që shkonin dora e Zotit ishte kundër tyre dhe u sillte mjerime, ashtu si kishte thënë Zoti, ashtu siç u ishte betuar ai; dhe u hidhëruan 16 shumë. Pastaj Zoti nxirrte gjyqtarë; që i lironin nga duart e atyre që i zhvishnin: 17 1 dëgjonin as gjyqtarët e tyre, por kurvëroheshin përpara perëndive të tjera dhe binin përmbys para tyre. Ata braktisën shpejt rrugën e ndjekur nga etërit e tyre, të cilët u ishin bindur urdhrave të Zotit; por ata nuk vepruan ashtu. 18 Kur Zoti u nxirrte gjyqtarë, Zoti ishte me gjyqtarin dhe i lironte nga dora e armiqve e tyre të 19 shkaktuara nga ata që i shtypnin dhe i mundonin: Por kur gjyqtari vdiste, ata vazhdonin të korruptoheshin më shumë se etërit e tyre; duke ndjekur perëndi të tjera dhe duke rënë përmbys para tyre; dhe nuk hiqnin dorë aspak nga veprat e tyre dhe 20 nga sjellja e tyre kokëforte Prandaj mëria e Zotit u ndez kundër Izraelit;, dhe ai tha: "Duke qenë se ky komb ka shkelur besëlidhjen që unë kisha përfunduar me 21 etërit e tyre dhe ata nuk i janë bindur zërit tim, edhe unë nuk do të dëboj më para 22 tyre asnjë prej kombeve që Jozueu la kur vdiq; kështu me anë tyre do të vë në provë Izraelin për të parë në se do ti përmbahen rrugës së Zotit dhe do të ecin në të 23 siç bënë etërit e tyre, ose jo"\_ Prandaj Zoti i la këto kombe të qëndrojnë aty pa sytë
i dëbuar menjëherë, dhe nuk i dha në duart e Jozueut.
## Chapter 3
Këto janë kombet që Zoti la me qëllim që me anë të tyre të vinte në provë 2 Izraelin; domethënë tërë ata që nuk kishin njohur luftërat e Kanaanit: (kjo kishte si qëllim të vetëm t'ua bënte të njohur dhe t'u mësonte bijve të Izraelit luftën, të
3 paktën atyre që nuk e kishin njohur më parë) pesë princat e Filistejve, tërë Kananejtë, Sidonitët dhe Hivejtë që banonin në malin e Libanit, nga mali 1 4 Baal-Hermonit deri në hyrje të Hamathit. Këto kombe u lanë për të vënë në provë Izraelin, për të parë në se ata do t'u bindeshin urdhërimeve që Zoti u kishte dhënë 5 etërve të tyre me anë të Moisiut. e Izraelit banuan në mes të Kananejve, të Hitejve, të Amorejve, të Perezejve, të Hivejve dhe të Jebusejve; u martuan me bijat e tyre dhe u dhanë bijat e veta për gra bijve të tyre; dhe u shërbyen perëndive të tyre:. Kështu bijtë e Izraelit bënë atë që është e keqe në sytë e Zotit; harruan Zotin; Perëndinë e tyre, dhe i shërbyen Baalit dhe Asherothit. Prandaj zemërimi 1 Zotit u ndez kundër Izraelit, dhe ai 1 dorëzoi në duart 9 Kushan-Rishathaimit për tetë vjet me radhë. Pastaj bijtë e Izraelit klithën Zotit dhe Zoti u dha një çlirimtar, Othnielin; birin e Kenazit, vëllai i vogël i Kalebit; dhe 10 ky i çliroi. Fryma e Zotit ishte mbi të, dhe ai ishte gjyqtar Izraelit; doli për të luftuar dhe Zoti i dha në dorë Kushan-Rishathaimin, mbretin e Mesopotamisë, dhe 11 dora e tij qe e fuqishme kundër Kushan-Rishathaimit. Vendi pati paqe për dyzet 12 vjet me radhë; pastaj Othnieli, bir i Kenazit, vdiq. Por bijtë e Izraelit filluan përsëri të bëjnë atë që është e keqe në sytë e Zotit; atëherë Zoti e bëri të fortë Eglonin; mbretin e Moabit; kundër Izraelit, sepse ata kishin bërë atë që ishte e keqe në sytë 13 Zotit. Egloni mblodhi rreth vetes bijtë e Amonit dhe të Amalekut, dhe u nis e 14 mundi Izraelin; dhe pushtoi qytetin e palmave. Kështu bijtë e Izraelit u bënë 15 shërbëtorë të Eglonit, mbretit të Moabit, për tetëmbëdhjetë vjet. Por bijtë e Izraelit i klithën Zotit dhe Zoti u dha atyre një çlirimtar, Ehudin; birin e Gerit, Beniaminitin; 16 mbretit të Moabit. Ehudi bëri një shpatë me dy tehe, të gjatë një kubitë; e ngjeshi 17 në brez poshtë veshjes, në krahun e djathtë. Pastaj i çoi haraçin Eglonit, mbretit 18 të Moabit; që ishte një njeri shumë i trashë. Kur mbaroi paraqitja e haraçit, ai 19 ktheu në shtëpi njerëzit që kishin sjellë haraçin. Por ai vetë, nga vendi idhujve pranë Gilgalit, u kthye prapa dhe tha: "0 mbret, kam diçka që dua të të them fshehurazi' Mbreti i tha: "Heshtni!' Dhe të gjithë ata që e shoqëronin dolën jashtë. 20<eos> |
<bos>Atëherë Ehudi iu afrua mbretit (që ishte ulur vetëm në fresk, në sallën lart). Ehudi
i tha: "Kam një fjalë për të të thënë nga ana e Zotit" . Kështu mbreti u ngrit nga froni 21 1 tij; 22 ia futi në bark. Edhe doreza e shpatës u fut pas presës dhe dhjami u mbyll pas presës sepse ai nuk e tërhoqi shpatën nga barku i mbretit; dhe zorrët e tij dolën jashtë. 23 24 Pastaj Ehudi dolli në portik, dhe mbylli me çelës dyert e sallës së sipërme. Kur doli; erdhën shërbëtorët për të parë, dhe ja, dyert e sallës së sipërme ishin mbyllur me çelës; kështu ata thanë: "Me siguri ai bën nevojën e tij në dhomëzën e sallës së 25 freskët" Dhe pritën aq sa e ndjenë veten të shushatur; por duke se nuk po hapeshin portat e sallës, ata muarrën çelsin dhe hapën; dhe ja; zotëria e tyre rrinte 26 shtrirë në tokë: ai kishte vdekur . Ndërsa ata ngurronin, Ehudi kohë të ikte, 27 kaloi matanë vendit të idhujve dhe shpëtoi duke arritur në Seirah. Me të arritur, i ra borisë në krahinën malore të Efraimit, dhe bijtë e Izraelit zbritën bashkë me të 28 nga krahina malore; dhe ai u vu në krye të tyre. Dhe u tha atyre: "Ejani pas meje, sepse Zoti ju ka dhënë në dorë Moabitët, armiqtë tuaj' Ata zbritën pas tij, zunë vatë 29 e Jordanit që çojnë në Moab, dhe nuk lanë të kalojë asnjeri. Në atë kohë mundën 30 rreth dhjetë mijë Moabitë, të gjithë të fortë dhe trima; nuk shpëtoi as edhe një. Kështu atë ditë Moabi u poshtërua nga dora e Izraelit, dhe vendi pati paqe tetëdhjetë vjet me radhë. Mbas Ehudit, erdhi Shamgari, bir i Anathit. Ai mundi gjashtëqind qenë pati
Filistej me një hosten qesh; edhe ai çliroi Izraelin.
## Chapter 4
Pas vdekjes së Ehudit, bijtë e Izraelit rifilluan të bëjnë atë që ishte e keqe në 2 e Zotit. Dhe Zoti i dha në duart e Jabinit; mbretit të Kanaanit, që mbretëronte në Hatsor. Komandanti ushtrisë së tij ishte Sisera, që banonte në Harosheth të 3 kombeve. Dhe bijtë e Izraelit klithën Zotit, sepse Jabini kishte nëntëqind qerre 4 të hekurta dhe prej njëzet vjetve shtypte rëndë bijtë e Izraelit. Në atë kohë giyqtare 5 e Izraelit ishte një profete; Debora; gruaja e Lapidothit. Ajo e kishte zakon të ulej nën palmën e Deboras; midis Ramahut dhe Bethelit; në krahinën malore të Efraimit; dhe bijtë e Izraelit vinin tek ajo për të kërkuar të drejtën. Ajo dërgoi të thërrasë sytë
Barakun; birin e Abinoamit; nga Kedeshi i Neftalit; dhe i tha: "A nuk të ka urdhëruar Zoti, Perëndia i Izraelit: "Shko, marsho mbi malin Tabor dhe merr me vete dhjetë mijë burra nga bijtë e Neftalit dhe të Zabulonit. Unë do të tërheq në drejtimin tënd, në përruan Kishon; Siseran, komandantin e ushtrisë së Jabinit; me gjithë qerret 8 dhe trupat e tij të shumta, dhe do të ta dorëzoj në dorën tënde"?" . Baraku iu përgjegj: "Në rast se vjen me mua, unë do të shkoj; por në se ti nuk vjen me 9 mua, nuk kam për të shkuar"\_ Ajo tha: "Do të vij me siguri me ty; megjithatë në rrugën që je duke ndërmarrë nuk ke për të siguruar asnjë lavdi për vete, sepse Zoti do ta dorëzojë Siseran në duart e një gruaje" . Pastaj Debora u ngrit dhe shkoi me 10 Barakun në Kadesh. Baraku thirri Zabulonin dhe Neftalin në Kedesh; ai lëvizi 11 në krye të dhjetë mijë burrave; dhe Debora shkoi bashkë me të. Heberi, Keneu, ishte ndarë nga Kenejtë; pasardhës të Hobabit;, vjehrrit të Moisiut, dhe i kishte ngritur 12 çadrat e tij në lisin e Tsaanaimit, që ndodhet pranë Kedeshit. Siseras thanë që 13 Baraku; bir i Abinoamit, ishte ngjitur në malin Tabor. Kështu Sisera rreshtoi tërë qerret e tij, njëqind qerre të hekurta, dhe tërë njerëzit që ishin me të, nga 14 Haroshethi i kombeve deri në përruan e Kishonit. Atëherë Debora tha Barakut: "Çohu, sepse kjo është dita që Zoti e dorëzoi Siseran në dorën tënde. A nuk ka dalë vallë, Zoti para teje?" . Kështu Baraku zbriti nga mali Tabor, i pasuar nga dhjetë mijë 15 burra. 16 me shpatë përpara Barakut; por Sisera zbriti nga qerrja dhe iku me këmbë. Por Baraku i ndoqi qerret dhe ushtrinë deri në Harosheth të kombeve; dhe tërë ushtria 17 Siseras u shkatërrua nga goditjet me shpatë; nuk shpëtoi as edhe një njeri. Ndërkaq Sisera kishte ikur më këmbë në drejtim të çadrës së Jaelës, gruas së Heberit, Keneut; sepse mbretëronte paqja midis Jabinit; mbretit të Hatsorit; dhe shtëpisë së 18 Heberit, Keneut. Atëherë Jaela doli për të Siseran dhe i tha: "Hyrë, zotëria ime, hyrë tek unë; mos ki frikë" . Kështu ai hyri tek ajo në çadër, dhe ajo e mbuloi 19 me një mbulesë. Pastaj ai i tha: "Më jep ujë për të pirë se kam etje" . Kështu 20 ajo hapi calikun e qumështit dhe dha për të pirë; pastaj e mbuloi. Ai i tha: "Qëndro në hyrje të çadrës; dhe në rast se vjen dikush dhe të pyet: "A ka njeri këtu?" 21 ti do të thuash: "Nuk ka njeri""\_ Atëherë Jaela; gruaja e Heberit; mori një kunj të çadrës dhe një çekiç, iu afrua ngadalë atij dhe i nguli në tëmth kunjin; që u fut në 22 tokë. Atë e kishte zënë një gjumë i thellë; ishte i sfilitur; dhe kështu vdiq. Por qoftë pritur pak
ja, ndërsa Baraku ndiqte Siseran; Jaela doli për ta takuar dhe i tha: "Eja me mua dhe do të të tregojë njeriun që kërkon" . Ai hyri në çadrën e saj dhe ja; Sisera dergjej i 23 vdekur me kunjin në tëmthat. Kshtu atë ditë Perëndia e poshtëroi Jabin; mbretin 24 e Kanaanit, përpara bijve të Izraelit. Dora e bijve të Izraelit u bë gjithnjë më e rëndë mbi Jabin; mbretin e Kanaanit, deri sa arritën ta shkatërronin plotësisht Jabin; mbretin e Kanaanit.
## Chapter 5<eos> |
<bos>Atë ditë Debora këndoi këtë kantik me Barakun, birin e Abinoamit, duke thënë: 2 "Me qenë se krerët kanë marrë komandën në Izrael, me se populli është ofruar 3 spontanisht; bekoni Zotin! Dëgjoni; 0 mbretër! Vini veshë; 0 princa! Unë, pikërisht unë, do ti këndoj Zotit, do të këndoj lavdinë e Zotit; Perëndisë së Izraelit. Zot; kur dole nga Seiri, kur po kapërceje fushat e Edomit; toka u drodh dhe pikoi nga 5 qiejtë; po, ujë nga retë. Malet u shkrinë para Zotit, vetë Sinai u drodh para Zotit, Perëndisë të Izraelit. Në kohën e Shamgarit, birit të Anathit, në kohën Jaeles rrugët ishin të shkreta; dhe kalimtarët ndiqnin shtigje dredha-dredha. Mungonin krerë në Izrael; po, mungonin; deri sa nuk dola unë, Debora, si nënë në Izrael. Ata zgjidhnin perëndi të tjera; kur lufta ishte te pragu: Nuk shihej asnjë 9 mburojë apo shtizë midis dyzet mijë burrave të Izraelit. Zemra ime është me ata 10 udhëheqës të Izraelit që u ofruan spontanisht në mes të popullit. Bekoni Zotin! Ju që shkoni hipur mbi gomarë të bardha, ju që rrini ulur mbi qilima të shtrenjtë; 11 dhe ju që ecni nëpër rrugë, këndoni! Larg britmave të harkëtarëve, larg koritave; të kremtojnë veprat e drejta të Zotit, veprat e drejta për krerët e tij në Izrael! Atëherë 12 Zotit zbriti në portat. Zgjohu; zgjohu; 0 Debora! Zgjohu; zgjohu; dhe 13 merrja një kënge! Çohu, 0 Barak, dhe çoji robërit e tu, 0 bir Abinoamit! Atëherë iu dha qeverimi mbi fisnikët e popullit atyre që kishin mbetur; Zoti ma dha 14 mua qeverimin midis të fuqishmëve. Nga Efraimi erdhën ata që i kishin rrënjët tek Amaleku; në suitën tënde, Beniamin, midis njerëzve të nga Makir i zbritën qenë pikoi populli larg tu;
15
e tu; 0 Zot! Por ata që të duan qofshin si dielli, kur lind me gjithë forcën e tij!" . Pastaj vendi pati qetësi për dyzet vjet me radhë.
disa krerë dhe nga Zabuloni ata që mbajnë shkopin e komandimit. Princat e Isakarit erdhën me Deboran; ashtu siç ishte Isakari; kështu qe edhe Baraku; ata u hodhën në luginë në gjurmët e saj. Ndër divizionet e Rubenit, të mëdha ishin 16 vendimet e zemrës! Pse mbete ti midis të ngujuarve për të dëgjuar fyellin e 17 barinjve? Midis divizioneve të Rubenit;, të mëdha ishin vendimet e zemrës! Galaadi ndaloi matanë Jordanit; po Dani pse mbeti mbi anijet? Asheri u vendos 18 pranë bregut të detit dhe mbeti në portet e tij. Zabuloni është një popull që ka vënë në rrezik jetën e tij deri në vdekje, po kështu edhe Neftali në zonat e larta të 19 fushës. Mbretërit erdhën dhe luftuan; atëherë luftuan mbretërit e Kanaanit dhe të Taanakit, pranë ujërave të Megidos; por nuk suallën asnjë plaçkë prej argjendi. 20 21 Nga qielli luftuan yjet, lëvizjes së tyre luftuan kundër Siseras. Përroi 22 Kishon i përmbysi, përroi i vjetër, përroi Kishonit. Shpirti im, vepro me forcë! Atëherë thundrat e kuajve trokëllinin me forcë në galop, në galopin e pitokëve të 23 tyre. "Mallkoni Merozin " , tha Engjëlli i Zotit, "mallkoni, mallkoni banorët e tij, sepse nuk i shkuan në ndihmë Zotit, në ndihmë të Zotit në mes të trimave të tij!" . 24 E bekuar midis grave Jaela; gruaja e Heberit; Keneut! Qoftë e bekuar midis 25 grave që banojnë në çadra! Ai kërkoi ujë dhe ajo i dha qumësht; në një kupë 26 princash i ofroi ajkë. Me një dorë kapi kunjin dhe me dorën e djathtë çekiçin e 27 Siseran; i çau kokën dhe ia shpoi tejpërtej tëmthat. Te këmbët saj ai u këput, ra dhe u dergj pa shpirt; në këmbët e saj u këput dhe ra; aty ku u 28 këput; aty ra i vdekur. E ëma e Siseras shikoi nga dritarja dhe thirri nga hekurat e saj: "Pse qerrja jote po vonon aq shumë të vijë? Pse ecin ngadalë qerret e tij?" . 29 30 Gratë e saj më të urta iu përgjegjën; dhe ajo përsëriti me vete fjalët e saj: Ata kanë gjetur plaçkë dhe janë duke e ndarë në pjesë. Për çdo burrë një ose dy vajza; për Siseran një plaçkë me rroba shumëngjyrëshe, një plaçkë me rroba shumëngjyrëshe dhe të qëndisura; me rroba shumëngjyrëshe dhe të qëndisura nga të dy anët për 31 shpatullat e atyre që bartin tutje plaçkën" Kështu u zhdukshin të gjithë armiqtë gjatë qoftë goditi kaq
## Chapter 6
Bijtë e Izraelit bënë atë që është e keqe në e Zotit dhe Zotit i dha në duart 2 e Madianit shtatë vjet me radhë. Dora e Madianit u bë e fortë kundër Izraelit; nga frika e Madianitëve; bijtë e Izraelit bënë shpella në male, si dhe guva dhe fortesa. 3 Kur Izraeli mbaronte së mbjelluri, Madianitët bashkë me Amalekitët dhe bijtë e 4 lindjes niseshin kundër tij, e ngrinin kampin e tyre kundër Izraelitëve; shkatërronin të gjitha prodhimet e vendit deri në Gaza dhe nuk linin në Izrael as mjete jetese; as 5 dhen; as lopë, as gomarë. Sepse niseshin me bagëtinë e tyre dhe me çadrat e tyre dhe arrinin të shumtë si karkalecat; ata dhe devetë e tyre ishin të panumërt dhe vinin në vend për ta shkatërruar . Kështu Izraeli u katandis në një varfëri të madhe për shkak të Madianit, dhe bijtë e Izraelit i klithën Zotit. Kur bijtë e Izraelit e thirrën 8 Zotin për shkak të Madianit, Zoti u dërgoi bijve të Izraelit një profet, që u tha atyre: 'Kështu flet Zoti, Perëndia i Izraelit: Unë ju nxora nga Egjipti dhe nga shtëpia 9 skllavërisë; ju çlirova nga dora e Egjiptasve dhe nga dora e të gjithë atyre që ju 10 shtypnin; i dëbova para jush dhe ju dhashë vendin e tyre, dhe ju thashë: "Unë jam Zoti, Perëndia i juaj; mos kini frikë nga perënditë e Amorejve në vendin e të 11 cilëve banoni' por ju nuk ma keni dëgjuar fjalën" . Pastaj erdhi Engjëlli i Zotit dhe u ul nën lisin e Ofrahut; që i përkiste Joashit; Abiezeritit; ndërsa biri tij Gedeoni 12 shtinte grurin në një vend të ngushtë për ta shpëtuar nga Madianitët. Engjëlli i 13 Zotit iu shfaq dhe i tha: "Zoti është me ty, 0 luftëtar trim!' Gedeoni iu përgjegj: "Imzot, në rast se Zoti është me ne, atëherë pse na ndodhën tërë këto? Ku janë mrekullitë që na kanë treguar etërit tanë duke thënë: "A nuk na nxori Zoti nga 14 Egjipti?" Por tani Zoti na ka braktisur dhe na ka lënë në duart e Madianit" Atëherë Zoti iu drejtua atij dhe i tha: "Shko me këtë fuqi që ke dhe shpëtoje Izraelin 15 nga dora e Madianit. A nuk jam unë që po të dërgoj?" Ai iu përgjegj: "0 Imzot, si mund ta shpëtoj Izraelin? Ja, familja ime është më e dobëta e Manasit, dhe unë 16 jam më i vogli në shtëpinë e atit tim" . Zoti tha: "Por unë do të jem me ty dhe 17 ti ke për t'i mundur Madianitët sikur ata të ishin një njeri 1 vetëm" . Atëherë sytë
Gedeoni i tha: "Në rast se kam gjetur hirin tënd, më jep një shenjë se je ti ai që flet
18<eos> |
<bos>dhe bijtë e lindjes u mblodhën, kaluan Jordanin dhe ngritën kampin e tyre në luginën me muaMos u pra, që këtej para se të kthehem te ti, të të sjell blatimin 19 e ushqimit dhe të ta vë përpara" . Zoti tha: "Do të pres sa të kthehesh ti" . Atëherë Gedeoni hyri në shtëpi dhe përgatiti një kec dhe kuleç pa maja me një efa miell; e vuri mishin në një shportë dhe lëngun në një kusi, ia çoi atij nën lisin dhe ia ofroi. 20 Engjëlli Zotit i tha: "Merre mishin dhe kuleçët pa maja; vendosi mbi këtë shkëmb 21 dhe derdh mbi to lëngun e mishit" . Dhe ai veproi kështu: Atëherë Engjëlli i Zotit shtriu majën e bastunit që kishte në dorë dhe preku mishin dhe kuleçët pa maja; e nga shkëmbi u një flakë që dogji mishin dhe kuleçet pa maja; pastaj Engjëlli 22 1 Zotit u zhduk nga e tij. Kështu Gedeoni e kuptoi se kishte të bënte me Engjëllin e Zotit dhe tha: "Vaj medet; 0 Zot, 0 Zot! Sepse e Engjëllin e Zotit 23 24 sy në sy!' Zoti i tha: "Paqja me ty, mos ki frikë, s'ke për të vdekur!" Atëherë Gedeoni ndërtoi një altar për Zotin dhe e quajti Jehovah Shalom' Ai 25 gjendet edhe sot në Ofrahun e Abiezeritëve. Po atë natë Zoti tha: "Merr demin e atit tënd dhe demin e dytë shtatëvjeçar, shemb altarin e Baalit që i përket atit tënd, 26 dhe rrëzo Asherahun që i qendron afër; pastaj ndërto një altar për Zotin; Perëndinë tënd, në majë të këtij shkëmbi simbas rregullit të caktuar; pastaj merr demin e dytë 27 dhe ofroje si olokaust mbi lëndën e drurit të Asherahut që do të kesh rrëzuar"\_ Atëherë Gedeoni mori dhjetë burra në mes të shërbëtorëve të tij dhe veproi ashtu siç i kishte thënë Zoti; por me se kishte frikë nga shtëpia e atit të tij dhe nga 28 njerëzit e qytetit, në vend që ta bënte këtë ditën; e bëri natën. Kur të nesërmen në mëngjes njerëzit e qytetit u ngritën; panë që altari i Baalit ishte shembur; që Asherahu që ndodhej pranë tij ishte rrëzuar dhe që demi i dytë ishte ofruar si 29 olokaust mbi altarin që ishte ndërtuar. Dhe i thanë njeri tjetrit: "Kush e bëri këtë?" . Kur pastaj u informuan dhe pyetën; atyre u thanë: "Gedeoni, bir i Joashit; e 30 bëri këtë" Atëherë njerëzit e qytetit i thanë Joashit: "Nxirr jashtë birin tënd dhe të dënohet me vdekje se ka shembur altarin e Baalit dhe ka rrëzuar Asherahun që 31 ndodhej pranë tij" . Joashi iu përgjegj të gjithë atyre që ishin ngritur kundër tij: Ju doni ta mbroni çështjen e Baalit ose ta ndihmoni atë? Ai që do të kërkojë të mbrojë çështjen e tij do të vritet para mëngjesit të ditës së nesërme. Në rast se ai 32 është zoti, le ta mbrojë vetë çështjen e tij, sepse i kanë shembur altarin e tij" . Prandaj atë ditë Gedeoni u mbiquajt Jerubaal, sepse u tha: "Le të jetë Baali që të 33 luftojë kundër tij, sepse ai ia ka shembur atij altarin" . Tërë Madianitët, Amalekitët largo; ngrit sytë pashë qoftë qenë punë
34 Jizreelit. Por Fryma e Zotit depërtoi te Gedeoni që i ra borisë; dhe Abiezeritët 35 u thirrën që t'i shkonin pas. Ai dërgoi lajmëtarë edhe në tërë Manasin; i cili u thirr gjithashtu që t'i shkonte pas; dërgoi lajmëtarë edhe te fiset e Asherit; të Zabulonit 36 dhe të Neftalit, të cilët u nisën për të takuar të tjerët. Pastaj Gedeoni 1 tha Perëndisë: "Në rast se ke ndër mend ta shpëtosh Izraelin me dorën time, siç ke thënë, 37 ja, unë do të vë një gëzof me lesh te lëmi: në rast se do të ketë vesë vetëm mbi gëzofin dhe gjithë vendi rreth e qark do të mbetet i thatë, atëherë do të kuptoj se ke 38 ndërmend ta shpëtosh Izraelin me dorën time, ashtu si ke thënë"\_ Dhe kështu ndodhi. Të nesërmen në mëngjes Gedeoni u herët; shtrydhi gëzofin dhe prej 39 tij doli një kupë plot me ujë. Por Gedeoni i tha akoma Perëndisë: Mos u ndeztë zemërimi yt kundër meje; unë do të flas edhe një herë. Më lër ta bëj provën edhe një herë tjetër vetëm. Le të mbetet i thatë vetëm gëzofi dhe të ketë vesë mbi të gjithë 40 vendin rreth e Dhe Perëndia veproi ashtu atë natë; vetëm gëzofi mbeti i ngrit qark" .
thatë, dhe vesë mbi të gjithë tokën rreth e pati qark.
## Chapter 7
Jerubaali; pra; (domethënë Gedeoni) dhe gjithë njerëzit që ishin me të u ngritën herët në mëngjes dhe fushuan pranë burimit të Harodit. Kampi i Madianit ndodhej 2 në veri të tyre, pranë kodrës së Morehut; në luginë. Atëherë Zoti i tha Gedeonit: "Për mua njerëzia që është me ty është tepër e madhe, që unë të jap Madianin në duart e tij; Izraeli do të mund të mburrej para meje duke thënë: "Éshtë dora ime që 3 më ka shpëtuar"\_ Prandaj shpalli tërë popullit; duke i thënë: "Ai që ka frikë dhe dridhet, le të kthehet prapa dhe të largohet nga mali i Galaadit""\_ Atëherë u kthyen 4 prapa njëzet e dy mijë burra dhe mbetën në vend dhjetë mijë. Zoti i tha Gedeonit: "Njerëzit janë përsëri shumë; bëji të zbresin në ujë dhe atje do ti vë në provë për ty. Ai për të cilin do të them: të vijë me ty" , ka për të ardhur me ty; dhe ai për 5 të cilin do të them: "Ky mos të vijë me ty, nuk ka për të ardhur" Gedeoni i vuri njerëzit të zbrisnin në ujë; dhe Zoti tha: "Tërë ata që do të lëpijnë ujin me gjuhë, ashtu siç e lëpinë qeni, do ti vësh mënjanë; dhe kështu do të veprosh edhe me të 6 gjithë ata që do të gjunjëzohen për të pirë ujë" Numri i atyre që lëpinë ujin duke
çuar në gojë me dorë arriti në treqind veta; të tjerët u gjunjëzuan për të pirë gjithë<eos> |
<bos>ujë. Atëherë Zoti tha Gedeonit: "Me anë të treqind burrave që lëpinë ujin unë do tju shpëtoj dhe do ti jap Madianitët në duart e tua. Gjithë të tjerat le të kthehen 8 në shtëpitë e tyre" . Atëherë treqind burrat morën në duart e tyre ushqimet dhe boritë e tyre; kështu Gedeoni ktheu tërë burrat e tjerë të Izraelit, secilin në çadrën tij, por mbajti me vete treqind burrat. Kampi Madianit gjendej tij, në 9 luginë. Po atë natë Zoti i tha Gedeonit: "Çohu dhe bjeri kampit, sepse unë ta kam 10 lënë ty në dorë. Por në rast se ke frikë ta bësh, zbrit në kamp me Purahun; 11 shërbëtorin tënd, dhe do të dëgjosh çfarë thonë; mbas kësaj, duart e tua do të forcohen dhe do të jesh në gjendje të sulmosh kampin" . 12 pozicionet e përparuara të kampit bashkë me Purahun, shërbëtorin e tij. Por Madianitët, Amalekitët dhe tërë bijtë e lindjes ishin shpërndarë në luginë si një mori karkalecash dhe devetë e tyre të panumërta ishin si rëra që ndodhet mbi bregun e 13 detit. Kur arriti Gedeoni, një burrë po tregonte një shoku të vet një ëndërr që kishte dhe thoshte: pashë një ëndërr; më dukej sikur kisha përpara një bukë prej elbi që rrokullisej në drejtim të kampit të Madianit, arrinte në çadër dhe 14 godiste duke e përmbysur dhe duke e rrëzuar"\_ Atëherë shoku i tij iu përgjegj dhe i tha: "Kjo nuk është tjetër veçse shpata e Gedeonit; birit të Joashit;, burrë i 15 Izraelit; në duart e tij Perëndia e ka lënë Madianin dhe tërë kampin" . Mbasi dëgjoi tregimin e ëndrrës dhe interpretimin e saj, Gedeoni ra përmbys në shenjë adhurimi; pastaj u kthye në kampin e Izraelit dhe tha: "Çohuni se Zoti ka dhënë në 16 duart tuaja kampin e Madianit!" . Pastaj ndau të treqind burrat në tre grupe dhe 17 i dorëzoi secilit prej tyre bori dhe enë boshe me nga një pishtar brenda; dhe u tha: "Shikomëni mua dhe veproni ashtu si do të veproj unë; kur të kem arritur në 18 kufijtë e kampit; ju do të veproni pikërisht si unë. Kur do t'i bie borisë, unë dhe të gjithë ata që janë me mua, edhe ju do t'i bini borive rreth e qark gjithë kampit dhe 19 do të bërtisni: "Për Zotin dhe për Gedeonin' Gedeoni dhe njëqind burrat që ishin me të arritën në buzë të kampit në prag të mesnatës, fill pas ndërrimit të rojeve. 20 Ata u ranë borive dhe thyen enët që mbanin në dorë. Atëherë të tre grupimet u ranë borive dhe thyen enët duke mbajtur me dorën e majtë pishtarët dhe me atë të 21 djathtë boritë, dhe filluan të bërtisnin: "Shpata e Zotitt dhe e Gedeonit! " . Secili prej tyre qëndroi në vendin e tij rreth kampit; e tërë ushtria armike përkundrazi filloi 22 të rendë, të bërtasë dhe të ikë me vrap. Ndërsa treqind burrat u binin borive, Zoti poshtë parë "Sapo
ktheu shpatën e secilit kundër shokut të tij në tërë kampin. Ushtria armike ia mbathi në Beth-Shitah në drejtim të Tserahut; deri në buzë të Abel-Meholahut pranë Tabathit. 23
ndoqën Madianitët. Gedeoni dërgoi pastaj lajmëtarë në të gjithë krahinën malore të Efraimit për të thënë: "Zbrisni kundër Madianitëve dhe shtini në dorë vatë e lumenjve deri në Beth-Barah dhe në Jordan" Kështu tërë burrat e Efraimit u 25
Atëherë Izraelitët e Neftalit, të Asherit dhe të tërë Manasit u mblodhën dhe i 24
mblodhën dhe zunë vatë e lumenjve deri në Beth-Barah dhe në Jordan. Dhe zunë dy të Madianit, Orebin dhe Zeebin; Orebin e vranë në shkëmbin e Orebit dhe Zeebin në grykën e Zeebit. I ndoqën Madianitët dhe ia çuan kokat e Orebit dhe të Zeebit Gedeonit në krahun tjetër të Jordanit. princa
## Chapter 8
Burrat e Efraimit i thanë Gedeonit: "Pse je sjellë në këtë mënyrë me ne, duke mos na thirrur kur shkove të luftosh kundër Madianit?"\_ Dhe një grindje të ashpër me të. Ai iu përgjegj atyre: "Por çfarë kam bërë unë kundër jush? Qëmtimi 3 1 Efraimit nuk vlen vallë më tepër se sjellja e Abiezerit? Perëndia ju dha në dorë princat e Madianit; Orebin dhe Zeebin; çfarë mund të bëja për ju?"\_ Kur tha këto 4 fjalë, zemërimi i tyre kundër tij u fashit. Gedeoni arriti pastaj në Jordan dhe kaloi atë me të treqind burrat që ishin me të; megjthëse të lodhur ata vazhdonin ta 5 ndiqnin armikun. Atyre të Sukothit u tha: Ju lutem; u jepni bukë njerëzve që më vijnë pas; sepse janë të lodhur; dhe unë jam duke ndjekur Zebahun dhe Tsalmunain; mbretër të Madianit" Por krerët e Sukothit u përgjegjën: "Mos vallë Zebahu dhe Tsalmunai janë në dorën tënde, që ne të duhet t'i japim bukë ushtrisë tënde?" . Atëherë Gedeoni tha: "Për këtë, kur Zoti të më japë në dorë Zebahun dhe Tsalmunain; do të copëtoj trupin tuaj me gjembat dhe me ferrat e shkretëtirës: Që andej shkoi në Penuel dhe u foli në të njëjtën mënyrë banorëve të tij; burrat e Penuelit iu përgjigjën në të njëjtën mënyrë si ata të Sukothit. Kështu ai u foli edhe burrave 10 të Penuelit, duke u thënë: "Kur të kthehem në paqe, do të rrëzoj këtë kala"\_ Zebahu dhe Tsalmunai ndodheshin në Karkor me gjithë ushtrinë e tyre prej rreth pesëmbëdhjetë mijë burrash, ajo që mbetej nga tërë ushtria e bijve të lindjes; sepse 11 njëqind e njëzet mijë njerëz që mbanin shpatë i kishin vrarë. Gedeoni shkoi nëpër patën<eos> |
<bos>rrugët e atyre që banonin në çadra, në lindje të Nobahut dhe të Jogbehahut; dhe 12 mundi ushtrinë që e pandehte veten në siguri. Dhe Zebahu dhe Tsalmunai ikën me vrap; por ai 1 ndoqi dhe 1 zuri të dy mbretërit e Madianit, Zebahun dhe 13 Tsalmunain; dhe e shpartalloi tërë ushtrinë. Pastaj Gedeoni, bir i Joashit, u 14 në fushën e betejës nëpër të përpjetën e Heresit. Kapi një të ri nga njerëzit e Sukothit dhe e mori në 'pyetje; dhe ky i dha me shkrim emrat e krerëve dhe të pleqve 15 të Sukothit; gjithsej shtatëdhjetë e shtatë burra. Pastaj shkoi te njerëzit e Sukothit dhe tha: 'Ja, Zebahu dhe Tsalmunai, në lidhje me të cilët jeni tallur me mua, duke thënë: "Mos vallë Zebahu dhe Tsalmunai janë në dorën tënde, që ne të duhet t'u 16 japim bukë njerëzve të tu të lodhur?"" . Mori pastaj pleqtë e dhe me 17 gjembat dhe ferrat e shkretëtirës u dha një mësim burrave të Sukothit. Rrëzoi 18 gjithashtu kalanë e Penuelit dhe vrau njerëzit e qytetit. Pastaj u tha Zebahut dhe Tsalmunait: "Si ishin njerëzit që keni vrarë në Tabor?" Ata u përgjigjën: "Ishin si 19 ti; secili prej tyre kishte pamjen e birit të një mbreti' Ai vazhdoi: "Ishin vëllezërit mi, bij të nënes sime; ashtu siç është e vërtetë që Zoti rron; po të mos i kishit vrarë, 20 unë nuk do t'ju vrisja!" Pastaj tha Jetherit; birit të tij të parë: "Çohu dhe vriti!" . 21 Por riu nuk e nxori shpatën; sepse kishte frikë, ishte ende i ri. Atëherë Zebahu dhe Tsalmunai thanë: "Çohu ti vetë dhe na godit, sepse si të jetë burri ashtu është edhe forca e tij" Kështu Gedeoni u dhe vrau Zebahun dhe Tsalmunain; dhe 22 shtiu në dorë gjysmëhënat që devetë e tyre mbanin në Atëherë burrat e Izraelit i thanë Gedeonit: "Mbretëro mbi ne ti, biri yt dhe i biri i birit tënd, sepse na 23 ke çliruar nga sundimi Madianit" . Por Gedeoni u përgjegj: "Unë nuk do të 24 mbretëroj mbi ju, as edhe biri im!' Pastaj Gedeoni u tha: "Por dua t'ju kërkoj diçka: secili prej jush të më japë vathët e plaçkës së tij" . Ata kishin vathët prej ari 25 sepse ishin Ismaelitë. Ata u përgjigjën: "Ne i japim me gjithë qejf" . Kështu ata 26 shtrinë një mantel dhe secili hodhi vathët e plaçkës së tij. Pesha e vathëve prej ari që ai kishte kërkuar ishte njëmijë e shtatëqind sikla ari, përveç gjysmëhënëzave, varëseve dhe rrobave të purpurta që vishnin mbretërit e Madianit, përveç qaforeve që devetë e tyre mbanin në qafë. Pastaj Gedeoni me to bëri një efod, dhe e vendosi në Ofrah, në qytetin e tij; tërë Izraeli shkoi atje dhe u kurvërua me të dhe kështu u 28 shndërrua në një lak për Gedeonin dhe shtëpinë e tij . Kështu Madiani u poshtërua kthye qytetit ngrit qafë.
përpara bijve të Izraelit dhe nuk ngriti më kokë; dhe vendi pati paqe dyzet vjet me 29 radhë, gjithë jetës së Gedeonit. Pastaj Jerubaali, bir i Joashit, u kthye të 30 banojë në shtëpinë e tij. Gedeoni shtatëdhjetë fëmijë që dolën nga ijet e tij, 31 sepse shumë gra. Por konkubina e tij që banonte në Sikem, i lindi edhe ajo 32 një djalë, të cilit i vuri emrin Abimelek. Pastaj Gedeoni, bir i Joashit, vdiq në pleqëri të mbarë dhe u varros në varrin e Joashit;, të atit të tij, në Ofrah të 33 Abiezeritëve. Pas vdekjes së Gedeonit, bijtë e Izraelit filluan përsëri të kurvërohen 34 përpara Baalit dhe zgjodhën Baal-Berithin si zot të tyre. Bijtë e Izraelit nuk u kujtuan fare për Zotin; Perëndinë e tyre, që i kishte çliruar nga të gjithë armiqtë që 35 1 rrethonin, dhe nuk u treguan fare mirënjohës ndaj shtëpisë së Jerubaalit gjatë pati pati
(domethënë të Gedeonit) për gjithë ato të mira që i kishte bërë Izraelit.
## Chapter 9
Abimeleku; bir i Jerubaalit, shkoi në Sikem te vëllezërit e nënes së tij dhe foli 2 me ta dhe me gjithë familjen e atit të nënes së tij, duke thënë: "U thoni gjithë banorëve të Sikemit: "Ç'është më e mirë për ju, që të gjithë shtatëdhjetë bijtë e Jerubaalit të mbretërojnë mbi ju, apo të mbretërojë mbi ju vetëm një?" . Dhe mos 3 harroni që unë rrjedh nga kocka dhe mishi juaj' Vëllezërit e nënes së tij i përhapën këto fjalë të tij tërë banorëve të Sikemit; dhe zemra e tyre anoi në dobi të Abimelekut, sepse thanë: "Éshtë vëllai Kështu i dhanë shtatëdhjetë sikla argjendi, që i tërhoqën nga tempulli 1 Baal-Berithit, me të cilat Abimeleku rekrutoi njerëz pa 5 kurrfarë vlere, por trima; dhe ata i shkuan pas. Pastaj ai shkoi në shtëpinë e atit të tij në Ofrah dhe vrau mbi po atë gur vëllezërit e tij, të shtatëdhjetë bijtë e Jerubaalit. Por Jothami biri më i vogël i Jerubaalit, shpëtoi sepse ishte fshehur. Atëherë tërë banorët e Sikemit dhe tërë shtëpia e Milos u mblodhën dhe shkuan ta shpallin mbret Abimelekun; pranë lisit të monumentit që gjendet në Sikem. Kur Jothami u informua për këtë gjë, shkoi dhe zuri në majën e malit Gerezim dhe, duke ngritur 8 zërin; thirri: "Dëgjomëni, banorë të Sikemit, dhe Perëndia të mund t'ju dëgjojë! Një ditë drurët u nisën për të vajosur një mbret që të mbretëronte mbi ta; dhe i thanë ynë" .<eos> |
<bos>ullirit: "Mbretëro mbi Por ulliri u përgjegj me këto fjalë: "A duhet të dorë nga vaji im metë cilin Perëndia dhe njerëzit nderohen; dhe të shkoj të 10 shqetësohem për drurët?" Atëherë drurët i thanë fikut: "Eja ti të mbretërosh mbi 11 ne" Por fiku iu përgjegj atyre: A duhet të heq dorë nga ëmbëlsia ime dhe nga 12 fruti im shumë i shijshëm dhe të shkoj të shqetësohem për drurët?" Atëherë 13 drurët iu drejtuan hardhisë: "Eja ti të mbretërosh mbi ne" Por hardhia u përgjegj kështu: 'A duhet të heq dorë nga vera ime e ëmbël që gëzon Perëndinë dhe njerëzit;, 14 dhe të shkoj të shqetësohem për drurët?" . Atëherë tërë drurët i thanë ferrës: "Eja 15 ti të mbretërosh mbi ne"\_ Ferra iu përgjegj me këto fjalë drurëve: "Në rast se doni me të vërtetë të më vajosni si mbret për të sunduar mbi ju, ejani të strehoheni nën hijen time; përndryshe daltë një zjarr nga ferra dhe përpiftë kedrat e Libanit!"\_ 16 Por ju nuk Abimelekun; nuk mbajtët një qëndrim të mirë ndaj Jerubaalit dhe shtëpisë së tij dhe 17 nuk e keni trajtuar siç e meritonte, sepse im atë ka luftuar për ju, ka rrezikuar 18 jetën e vet dhe ju ka çliruar nga sundimi Madianit. Kurse sot ju keni ngritur krye kundër shtëpisë së atit tim, keni vrarë të shtatëdhjetë bijtë e tij mbi po atë gur dhe keni shpallur mbret të Sikemitëve Abimelekun; birin e shërbëtores, sepse është 19 vëllai juaj . Në rast se sot keni vepruar me besnikëri dhe ndershmëri ndaj Jerubaalit 20 dhe shtëpisë së tij, atëherë e gëzofshi Abimelekun dhe ai u gëzoftë me ju! Por në rast se nuk janë kështu; le të dalë nga Abimeleku një zjarr që të gllabërojë banorët e Sikemit dhe shtëpinë e Milos, dhe le të dalë nga banorët e Sikemit dhe 21 nga shtëpitë e Milos një zjarr që të gllabërojë Abimelekun" Pastaj Jothemi iku; 22 ia mbathi dhe shkoi të banojë në Beer nga frika e vëllait të tij Abimelek. 23 Abimeleku sundoi tre vjet mbi Izraelin. Pastaj Perëndia dërgoi një frymë të midis e tradhtuan 24 Abimelekun; me qëllim që dhuna e ushtruar kundër të shtatëdhjetë bijve të Jerubaalit të zgjidhej dhe gjaku tyre të binte mbi vëllanë e tyre Abimelek, që kishte vrarë dhe mbi banorët e Sikemit, që e kishin ndihmuar të vriste vëllezërit e 25 tij. Banorët e Sikemit vunë njerëz në pritë kundër tij në majën e maleve, dhe ne" heq punët keq këta plaçkitën tërë ata që kalonin në rrugë afër tyre. Abimeleku u informua për këtë .
26 Pastaj Gaali, bir i Ebedit, dhe vëllezërit e tij erdhën dhe u transferuan në Sikem; 27 dhe banorët e Sikemit krijuan besim tek ai. Ata dolën në ara, mblodhën rrushin në vreshtat e tyre, e shtypën dhe bënë festë. Pastaj hynë në shtëpinë e zotit të tyre; hëngrën, pinë dhe mallkuan Abimelekun. Gaali, bir i Ebedit, tha: "Kush është Abimeleku dhe çfarë përfaqëson Sikemi, pse duhet t'i shërbejmë? A nuk është vallë bir i Jerubaalit, dhe a nuk është Zebuli mëkëmbësi tij? Më mirë u shërbeni njerëzve 29 të Hamorit atit të Sikemit! Po pse u dashka që ne t'i shërbejmë këtij njeriu? Po ta kisha këtë popull nën urdhrat e mia, unë do ta kisha dëbuar Abimelekun!' Pastaj 30 tha Abimelekut: "Forcoje ushtrinë tënde dhe më dil përpara!" . Kur Zebuli, 31 qeveritar i qytetit; dëgjoi këto fjalë të Gaalit, birit të Ebedit; u zemërua shumë, dhe i dërgoi fshehurazi lajmëtarë Abimelekut për t'i thënë: "Ja, Gaali, bir i Ebedit, 32 dhe vëllezërit e tij kanë ardhur në Sikem; ata po e ngrenë qytetin kundër teje. 33 Prandaj natën; ti dhe njerëzit e tu; dhe zëru në fushë; dhe nesër në mëngjes, sa të lindë dielli do të ngrihesh dhe do t'i sulesh qytetit. Kur pastaj Gaali me gjithë njerëzit që janë me të do të dalë kundër teje, ti do ti bësh atë që beson se 34 është më e përshtatshme" . Abimeleku dhe tërë njerëzit që ishin me të u ngritën 35 natën dhe zunë një pritë kundër Sikemit, të ndarë në katër grupe. Kur Gaali, bir i Ebedit, doli dhe u ndal në hyrjen e portës së qytetit; Abimeleku doli nga me 36 gjithë njerëzit që ishin me të. Duke i parë ata njerëz, Gaali i tha Zebulit: disa njerëz që zbresin nga maja e maleve" . Por Zebuli iu përgjegj: "Hijet e maleve 37 të duken ty si njerëz" . Gaali nisi përsëri të flasë, duke thënë: "Shiko; ka njerëz që zbresin nga majat e lartësive të vendit, dhe një grup tjetër po vjen nga rruga e 38 lisit të shortarëve" . Atëherë Zebuli tha: "Ku e ke kapadaillëkun; kur thoje: "Kush është Abimeleku; pse duhet t'i shërbejmë?" . A nuk është ky popull që ti 39 përçmoje? Dil, pra, përpara dhe lufto kundër tij! " . Atëherë Gaali doli në krye të 40 banorëve të Sikemit dhe i nisi betejën kundër Abimelekut. Por Abimeleku e ndoqi dhe ai iku me vrap para tij; shumë njerëz ranë për tokë të plagosur për vdekje 41 deri në hyrje të portës. Abimeleku u ndal pastaj në Arumah, dhe Zebuli dëboi 42 Gaalin dhe vëllezërit e tij, që nuk qëndruan dot më në Sikem. Të nesërmen 43 populli 1 Sikemit doli nëpër fusha; Abimeleku u informua për këtë. Atëherë ai 28 çohu pritë prita "Ja,
mori njerëzit e tij, i ndau në tre grupe dhe zuri në fusha; kur pa që populli po 44 dilte nga qyteti, ai u hodh kundër tij dhe bëri kërdinë. Pastaj Abimeleku dhe njerëzit që ishin me të u sulën përpara dhe zunë hyrjen e portës së qytetit; kurse dy 45 grupet e tjera u sulën mbi tërë ata që ishin nëpër fusha dhe bënë kërdinë. Abimeleku e pushtoi me sulm po atë ditë qytetin dhe vrau popullin që gjendej në 46 të; pastaj e sheshoi qytetin dhe aty hodhi kripë. Kur të gjithë banorët e kalasë së Sikemit dëgjuan këtë ngjarje; u tërhoqën në kullën kryesore të tempullit të perëndisë 47 Berith. Kështu thanë Abimelekut që tërë banorët e kalasë së Sikemit ishin 48 mbledhur bashkë. Atëherë Abimeleku u ngjit në malin Tsalmon; ai vetë bashkë me njerëzit e tij; pastaj Abimeleku kapi një sëpatë, preu degën e një druri, e ngriti dhe e vuri mbi shpatullat e tij; padstaj u tha njerëzve që ishin me të: Atë që patë që 49 unë bëra, bëjeni shpejt edhe ju!' Kështu secili prej tyre preu një degë dhe shkoi pas Abimeleku; i vendosën degët përballë kullës kryesore dhe e dogjën atë. Kështu vdekjen njerëzit e kalasë së Sikemit; pothuajse një mijë veta, gra e 50 51 burra. Pastaj Abimeleku shkoi në Thebets, e rrethoi dhe e pushtoi. Në mes të qytetit kishte një kullë të fortifikuar, ku ishin strehuar tërë njerëzit e qytetit, gra 52 burra; u mbyllën brenda dhe hipën mbi çatinë e kullës. Kështu Abimeleku arriti në këmbët e kalasë dhe e sulmoi; iu afrua pastaj portës së kalasë për t'i vënë 53 flakën. Por një grua hodhi poshtë pjesën e sipërme të një mokre mbi kokën e 54 Abimelekut dhe i theu kafkën. Ai thirri menjëherë të riun që i mbante armët dhe tha: "Nxirre shpatën dhe më vrit; që të mos thonë: E vrau një Kështu i riu e shpoi tejembanë dhe ai Kur Izraelitët që Abimeleku kishte 56 vdekur, secili u kthye në shtëpinë e tij. Kështu Perëndia ia shkarkoi Abimelekut 57 të keqen që kishte bërë kundër atit të tij, duke vrarë shtatëdhjetë vëllezërit e tij. Perëndia bëri që të binte mbi kokën e njerëzve të Sikemit tërë e keqja e bërë; kështu kundër tyre u realizua mallkimi i Jothamit, birit të Jerubaalit. pritë gjetën gjithë grua!' vdiq: panë<eos> |
<bos>## Chapter 10
Pas Abimelekut doli për të shpëtuar Izraelin; Tola, bir i Puahut, biri Dodit; 2 njeri i Isakarit. Ai banonte në Shamir, në krahinën malore të Efraimit; qe gjyqtar
3 1 Izraelit për njëzet e tre vjet me radhë; pastaj vdiq dhe e varrosën në Shamir. 4 Mbas tij doli Jairi, Galaaditi, që qe gjyqtar i Izraelit njëzet e dy vjet me radhë. Ai kishte tridhjetë bij që u hipnin tridhjetë gomaricave dhe kishin tridhjetë qytete; që 5 quhen edhe sot fshatrat e Jairit dhe ndodhen në vendin e Galaadit. Pastaj Jairi vdiq dhe u varros në Kamon. Pastaj bijtë e Izraelit filluan përsëri të bëjnë atë që është e keqe për e Zotit dhe u shërbyen Baalit dhe Ashtarothit, perëndive të 7 Sirisë, perëndive të Sidonit; perëndive të Moabit, perëndive Kështu zemërimi i Zotit kundër Izraelit u ndez dhe ai i dorëzoi në duart e Filistejve dhe në duart e bijve të Amonit. Atë vit ata u ranë më e Izraelit; gjatë tetëmbëdhjetë vjetve me radhë ata shtypën tërë bijtë e Izraelit që ndodheshin matanë 9 Jordanit, në vendin e Amorejve, në Galaad. Pastaj bijtë e Amonit kaluan Jordanin për të luftuar edhe kundër Judës, kundër Beniaminit dhe kundër shtëpisë së Efraimit; 10 dhe Izraeli u ndodh në një situatë shumë fatkeqe. Atëherë bijtë e Izraelit i klithën Zotit; duke i thënë: "Kemi mëkatuar ndaj teje, sepse kemi braktisur Perëndinë tonë 11 dhe i kemi shërbyer Baalit" . Zoti u tha bijve të Izraelit: "A nuk ju çlirova unë 12 nga Egjiptasit; nga Amorejtë, nga bijtë e Amonit dhe nga Filistejtë? Kur ata të Sidonit, Amalekitët dhe Maonitët ju shtypnin dhe ju bëtë thirrje, a nuk ju çlirova 13 nga duart e tyre? Megjithatë ju më braktisët dhe u vutë në shërbim të perëndive 14 të tjera; prandaj unë nuk do tju çliroj më. Shkoni, pra; tu thërrisni perëndive që 15 keni zgjedhur; le t'ju shpëtojnë ato në kohën e fatkeqësive tuaja!' Bijtë e Izraelit i thanë Zotit: "Kemi mëkatuar; bëna çfarë të duash; por na çliro sot, të lutemi shumë" 16 Atëherë hoqën nga mjedisi tyre perënditë e huaja dhe i shërbyen Zotit që u 17 trishtua për vuajtjet e Izraelit. Pastaj bijtë e Amonit u mblodhën dhe ngritën 18 në Mitspah. Populli, domethënë princat e Galaadit i thanë njeri tjetrit: "Kush do të jetë njeriu që do të fillojë të luftojë kundër bijve të Amonit? Ai do të jetë kreu i të gjithë banorëve të Galaadit" sytë qafë
Jefteu; Galaaditi, ishte një njeri i fortë dhe trim; bir i një prostitute dhe 1 2 Galaadit. Bashkëshortja e Galaadit i lindi bij të tjerë; kur bijtë e gruas së tij arritën në moshën madhore, ata e dëbuan Jefteun dhe i thanë: "Ti nuk do të kesh trashëgimi 3 në shtëpinë e atit tonë, sepse je biri një gruaje tjetër" . Atëherë Jefteu iku vëllezërve të tij dhe u vendos në vendin e Tobit. Rreth Jefteut u mblodhën njerëz 4 pa asnjë vlerë, që kryenin sulme bashkë me të. Pas një farë kohe bijtë e Amonit 5 1 shpallën luftë Izraelit. Kur bijtë e Amonit filluan luftën kundër Izraelit, pleqtë Galaadit shkuan ta kërkojnë Jefteun në vendin e Tobit; dhe thanë Jefteut: "Eja me ne dhe bëhu kapidani ynë, për të luftuar kundër bijve të Amonit" Por Jefteu iu përgjegj pleqve të Galaadit duke thënë: "A nuk më keni urryer dhe dëbuar nga 8 shtëpia e atit tim? Pse vini tani tek unë kur jini keq?". Pleqtë e Galaadit i thanë Jefteut: "Pikërisht për këtë jemi kthyer tani te ti, me qëllim që ti të vish me ne për të luftuar kundër bijve të Amonit, dhe të vihesh në krye të gjithë banorëve të 9 Galaadit"Atëherë Jefteu iu përgjegj pleqve të Galaadit: "Në se më ktheni tek ju për të luftuar kundër bijve të Amonit, dhe Zoti i lë në pushtetin tim; unë do 10 të bëhem komandanti juaj' Pleqtë e Galaadit i thanë Jefteut: "Zoti le të jetë 11 dëshmitar midis nesh, në rast se nuk veprojmë ashtu si ke thënë ti"\_ Pastaj Jefteu shkoi tek pleqtë e Galaadit dhe populli e zgjodhi komandant dhe udhëheqës të tij; 12 dhe Jefteu përsëriti para Zotit në Mitspah tërë fjalët që pati thënë më parë. Pastaj Jefteu dërgoi lajmëtarë mbretit të bijve të Amonit për ti thënë: "Çfarë ka midis 13 teje dhe meje, që ti të vish e të bësh luftë në vendin tim?" Mbreti bijve të Amonit iu përgjegj me këto fjalë lajmëtarëve të Jefteut: kur Izraeli doli Egjipti, ai pushtoi vendin tim, nga Arnoni deri në Jabok dhe në Jordan: Tani, pra, 14 m'i kthe këto toka në mënyrë miqësore" Jefteu i dërgoi përsëri lajmëtarë mbretit 15 të bijve të Amonit për t'i thënë: "Kështu thotë Jefteu: Izraeli nuk shtiu në dorë 16 as vendin e Moabit, as vendin e bijve të Amonit; por kur Izraeli doli nga Egjipti 17 dhe kapërceu shkretëtirën deri në Detin e dhe arriti në Kadesh, dërgoi lajmëtarë mbretit të Edomit për t'i thënë: "Të lutem më lër të kaloj nëpër vendin tënd' por mbreti i Edomit nuk pranoi. I dërgoi lajmëtarë edhe mbretit të Moabit; 18 larg qoftë "Sepse, nga Kuq por edhe ky nuk pranoi. Kështu Izraeli mbeti në Kadesh. Duke ecur pastaj nëpër
shkretëtirë, shkoi rreth vendit të Edomit dhe vendit të Moabit e arriti në lindje të e ja që i doli për ta e bija me dajre dhe valle. Ajo ishte bija e vetme e tij, sepse pritur<eos> |
<bos>vendit të Moabit; dhe ngriti kampin tij matanë Arnonit; pa hyrë të territorin e 19 Moabit, sepse Arnoni përfaqëson kufirin e Moabit. Pastaj Izraeli i dërgoi lajmëtarë Sihonit; mbretit të Amorejve; dhe të Heshbonit, dhe tha: "Të lutemi, na lër të 20 kalojmë nëpër vendin tënd për të arritur në tonin"\_ Por Sihoni nuk besim ta lërë të kalojë Izraelin nëpër territorin e tij; përkundrazi Sihoni i mblodhi gjithë 21 njerëzit e tij të cilët u vendosën në Jahats dhe luftoi kundër Izraelit. Por Zoti, Perëndia Izraelit e dha Sihonin dhe gjithë njerëzit e tij në duart e Izraelit, që mundi; kështu Izraeli pushtoi tërë vendin e Amorejve, që banonin në atë krahinë; 22 pushtoi tërë territorin e Amorejve, nga Arnoni në Jabok dhe nga shkretëtira deri 23 në Jordan. Dhe tani që Zoti, Perëndia Izraelit, ka dëbuar Amorejtë përpara 24 popullit të Izraelit; ti dëshëron të zotërosh vendin e tyre? nuk zotëron ti atë që Kemoshi, zoti yt; të ka dhënë në zotërim? Kështu edhe ne do të zotërojmë vendin 25 atyre që Zoti ka dëbuar nesh. Mos je ti, vallë, më mirë se Balaku, bir i Tsiporit dhe mbret Moabit? 4 ndofta mosmarrëveshje me Izraelin, apo bëri 26 luftë? Kaluan treqind vjet që Izraeli banon në Heshbon dhe në fshatrat e tij përreth, në Aroer dhe në fshatrat e tij përreth dhe në të gjitha qytetet mbi brigjet e 27 Arnonit; pse nuk ja keni marrë gjatë kësaj kohe? Prandaj unë nuk të kam bërë asnjë padrejtësi dhe ti sillesh 28 vendosë sot drejtësinë midis bijve të Izraelit dhe bijve të Amonit!" Por mbreti 29 1 bijve të Amonit nuk mori parasysh fjalët që Jefteu i kishte dërguar. Atëherë Fryma e Zotit erdhi mbi Jefteun dhe ai kaloi nëpër Galaadin dhe Manasin; arriti në 30 Mitspah të Galaadit dhe që këtej lëvizi kundër bijve të Amonit. Jefteu lidhi një 31 kusht me Zotin dhe tha: "Në rast se ti më jep në duart e mia bijtë e Amonit, çfarë të dalë nga dyert e shtëpisë sime për të më kur të kthehem fitimtar nga bijtë Amonit, do t'i përkasë Zotit dhe unë do t'ia ofroj si olokaust' Këshu Jefteu 33 marshoi kundër bijve të Amonit për t'u bërë luftë, dhe Zoti ia dha në dorë. Ai i mundi duke bërë një masakër të madhe, nga Aroeri deri në drejtim të Minithit (duke u marrë njëzet qytete) dhe deri në Abel-Keramim. Kështu bijtë e Amonit u poshtëruan 34 përpara bijve të Izraelit. Pastaj Jefteu u kthye në shtëpinë e tij, në Mitspah; dhe pati para pati keq pritur
35
çdo vit e të qajnë bijën e Jefteut, Galaaditit, katër ditë me radhë.
ai nuk kishte djem ose vajza të tjera. Sa e pa, rrobat e tij dhe tha: "Oh, bija ime, ti po më bën shumë fatkeq, ti po më sjell mjerim! Unë i kam dhënë fjalën Zotit 36 dhe nuk mund të tërhiqem Ajo i tha: "0 atë, në rast se i ke dhënë fjalën Zotit; vepro me mua simbas fjalëve që kanë dalë nga goja jote, sepse Zoti ta mori hakun 37 me armiqtë e tu, bijtë e Amonit" Pastaj tha të atit: "Të më lejohet kjo e drejtë: lermë të lirë dy muaj, në mënyrë që të sillem nëpër male duke virgjërinë time me shoqet e mia" . Ai iu përgjegj: "Shko!' Dhe e la të shkonte për dy muaj. 39 Kështu ajo shkoi me shoqet e saj dhe qau ndër male virgjërinë e saj. Mbas dy muajsh ajo u kthye tek i ati; dhe ai veproi me të simbas kushtit që kishte lidhur. Ajo 40 nuk kishte njohur burrë. Kështu u bë zakon në Izrael që bijat e Izraelit të shkojnë grisi qarë
## Chapter 12
Njerëzit e Efraimit u mblodhën, kaluan në Tsafon dhe i thanë Jefteut: "Pse shkove të luftosh kundër bijve të Amonit dhe nuk na thirre të vinin bashkë me ty? 2 Ne do ti vëmë zjarrin shtëpisë sate bashkë me ty brenda" Jefteu iu përgjegj atyre: "Unë dhe populli im kemi pasur një grindje të madhe me bijtë e Amonit; dhe kur ju 3 kërkova ndihmë nuk më liruat nga duart e tyre. Kështu, duke parë se nuk më vinit në ndihmë, vura në rrezik jetën time dhe marshova kundër bijve të Amonit, dhe Zoti 4 ngritur sot kundër meje për të më luftuar?" Pastaj Jefteu mblodhi tërë njerëzit e Galaadit dhe u ndesh me Efraimin; dhe njerëzit Galaadit e mundën Efraimin, sepse këta thonin: "Ju Galaaditët jeni ikanakë të 5 Efraimit në mes të Efraimit dhe në mes të Manasit!' Njerëzit e Galaadit zunë vatë e Jordanit para se të arrinin ata të Efraimit; kështu kur ndonje nga ikanakët e Efraimit thoshte: "M lini të kaloj' njerëzit e Galaadit e pyesnin: "A je ti një Efraimit?" . Në rast se ai përgjigjej: "Jo" Galaaditët thonin: Atëherë thuaj Shiboleth; në rast se ai thoshte "Shiboleth" , sepse nuk mund ta shqiptonte si duhet, kapnin dhe e vrisnin pranë vaut të Jordanit. Në atë kohë u vranë në këtë mënyrë dyzet e dy mijë njerëz të Efraimit. Jefteu ushtroi funksionin e gjyqtarit gjashtë vjet me radhë. Pastaj Jefteu; Galaaditi, vdiq dhe u varros në një nga qytetet e Galaadit. 8 9 Mbas tij giyqtar i Izraelit u bë Ibtsani nga Betlemi. Ai pati tridhjetë bij; martoi
tridhjetë bijat e tij dhe solli nga jashtë tridhjetë vajza për bijtë e tij. Qe gjyqtar i 10 11 Izraelit shtatë vjet me radhë. Pastaj Ibtsani vdiq dhe u varros në Betlem. Mbas tij gjyqtar i Izraelit u bë Eloni, Zabulonit; qe gjyqtar i Izraelit dhjetë vjet me 12 radhë. Pastaj Eloni, Zabulonit, vdiq dhe e varrosën në Ajalon; në vendin e 13 14 Zabulonit. Mbas tij qe gjyqtar Izraelit Abdoni, bir Hilelit, Pirathoniti. Ai dyzet bij dhe tridhjetë nipa, që u hipnin shtatëdhjetë gomarëve të vegjël. Ai qe 15 gjyqtar Izraelit tetë vjet me radhë. Pastaj Abdoni, bir i Hilelit, Pirathoniti, vdiq dhe e varrosën në Pirathon, në vendin e Efraimit, në krahinën malore të Amalekut. pati
## Chapter 13<eos> |
<bos>Bijtë e Izraelit filluan përsëri të bëjnë atë që është e keqe për e Zotit, dhe 2 Zoti dha në duart e Filistejve për dyzet vjet. Ishte një njeri nga Tsorahu; prej familjes së Danitëve; që quhej Manoah; gruaja e tij ishte shterpë dhe nuk kishte 3 fëmijë. Engjëlli Zotit iu shfaq kësaj gruaje dhe i tha: 'Ja, ti je shterpë dhe nuk 4 ke fëmijë, por ke për të mbetur me barrë dhe do të pjellësh një fëmijë. Prandaj 5 ruhu se pi verë 0 pije dehëse, dhe mos ha asnjë gjë të papastër. Sepse ti do të mbetesh me barrë dhe do të pjellësh një djalë, mbi kokën e të cilit nuk do të kalojë brisku; sepse fëmija do të jetë një Nazireo kushtuar Perëndisë që në barkun e nënes së tij; ai do të fillojë ta çlirojë Izraelin nga duart e Filistejve" . Atëherë gruaja shkoi t'i thotë bashkëshortit të saj: "Një njeri i Perëndisë erdhi tek unë; pamja e tij ishte si ajo e Engjëllit të Perëndisë, me të vërtetë e frikshme. Unë nuk e pyeta se nga vinte, dhe ai nuk më tha emrin e tij; por më tha: "Ja, ti do të mbetesh me barrë dhe do të pjellësh një djalë; prandaj tani mos pi verë as pije dehëse, dhe mos ha të papastër, sepse fëmija do të jetë një Nazireo i kushtuar Perëndisë që në barkun e 8 nënës së tij deri në ditën e vdekjes së tij"" Atëherë Manoahu iu lut me të madhe Zotit dhe i tha: "0 Zot, të lutem që njeriu i Perëndisë dërguar prej teje të kthehet përsëri pranë nesh dhe të na mësojë se çfarë duhet të bëjmë me fëmijën që ka për të 9 Perëndia e dëgjoi zërin e Manoahut; dhe Engjëlli i Perëndisë u kthye përsëri te gruaja; ndërsa ajo ndodhej në arë, por burri i saj Manoah nuk ishte me të. 10 sytë asgjë
Dhe gruaja me të shpejtë shkoi të informojë bashkëshortin e saj dhe i tha: "Ja,
11 m'u shfaq ai burrë, që erdhi tek unë pardje" . Atëherë Manoahu u ngrit dhe ndoqi gruan e tij dhe, kur arritën tek ai njeri, i tha: "Ti je ai njeri që i foli kësaj gruaje?" . 12 Ai u përgjegj: Jam unë" Por Manoahu tha: "Kur të realizohet fjala jote, cili 13 duhet të jetë stili i jetës së djalit dhe ç'duhet të bëjë?" . Engjëlli Zotit iu përgjegj 14 Manoahut: "Gruaja duhet të ketë kujdes për të gjitha ato që i thashë. Të mos hajë asnjë nga prodhimet e rrushit; të mos pijë verë a pije dehëse; dhe të mos hajë 15 asnjë gjë të papastër; të ketë parasysh të gjitha porositë që i kam urdhëruar" Atëherë Manoahu i tha Engjëllit të Zotit: "Na lejo të të mbajmë dhe të të përgatisim 16 një kec!" Engjëlli i Zotit iu përgjegj Manoahut me këto fjalë: "Edhe sikur të më mbash nuk do ta ha ushqimin tënd; por në rast se ti dëshiron të bësh një olokaust; 17 ofroja Zotit" . (Manoahu nuk e dinte se ai ishte Engjëlli i Zotit) . Pastaj Manoahu i tha Engjëllit të Zotit: "Cili është emri yt që të realizohen fjalët e tua, ne të kemi 18 mundësi të të nderojmë?" Engjëlli i Zotit iu përgjegj: "Pse vallë kërkon të mësosh 19 emrin tim? Ai është i mrekullueshëm" Kështu Manoahu mori kecin dhe blatimin ushqimit dhe ia ofroi Zotit mbi Atëherë Engjëlli bëri një mrekulli, ndërsa 20 Manoahu dhe e shoqja shikonin; ashtu si flaka ngjitej nga altari në qiell, Engjëlli i Zotit u ngjit me flakën e altarit. Duke këtë, Manoahu bashkë me gruan e tij 21 ranë përmbys për tokë. Engjëlli Zotit nuk iu shfaq më as Manoahut, as 22 bashkëshortes së tij . Atëherë Manoahu kuptoi se ai ishte Engjëlli i Zotit. Manoahu i tha pastaj bashkëshortes së tij: "Ne me siguri do të vdesim; sepse pamë Perëndinë" . 23 Por e shoqja i tha: "Po të kishte dashur me të vërtetë vdekjen tonë, Zoti nuk do të kishte pranuar nga duart tona olokaustin dhe blatimin e ushqimit; as do të na kishte 24 treguar tërë këto gjëra; dhe tani nuk do të bënte që të dëgjonim si këto" Pastaj gruaja lindi një djalë të cilit ia vunë emrin Sanson. Fëmija u rrit dhe Zoti e 25 bekoi. Fryma e Zotit filloi të lëvizë mbi të në kampin e Danit; midis Tsorahut gurin. parë gjëra dhe Eshtaolit.
Sansoni zbriti në Timnah dhe aty pa një grua midis bijave të Filistejve. Kur u kthye në shtëpi, foli për të me të atin dhe të ëmën, duke u thënë: "Pashë në Timnah 3 një femër midis bijave të Filistejve; ma merrni për grua" . Babai dhe nëna e tij i thanë: A nuk ka vallë një grua midis bijave të vëllezërve të tu në gjithë popullin tonë, që ti të shkosh të marrësh një grua midis Filistejve të parrethprerë?" . Por Sansoni iu përgjegj atit të tij me këto fjalë: "Merrma atë, sepse më pëlqen' Por i ati dhe e ëma nuk e dinin se kjo vinte nga Zoti dhe që Sansoni kërkonte një rast 5 kundër Filistejve. Në atë kohë, Filistejtë sundonin në Izrael. Pastaj Sansoni zbriti me të atin dhe me të ëmën në Timnah; sapo arritën në vreshtat e Timnahut; një luan 1 vogël u doli përpara duke ulëritur. Atëherë Fryma e Zotit zbriti në mënyrë të fuqishme mbi të dhe ai, pa pasur në dorë, e shqeu luanin, ashtu si shqyhet një kec; por nuk i tha atit dhe nënes së tij për atë që kishte bërë. Pastaj zbriti 8 dhe i foli gruas, dhe ajo i pëlqeu Sansonit. Mbas disa ditësh ai u kthye për ta marrë me vete dhe doli nga rruga për të skeletin e luanit; dhe ja, në trupin e luanit 9 kishte një mori bletësh dhe mjaltë. Ai mori mjaltë në dorë dhe filloi ta hajë ndërsa po ecte; kur arriti tek i ati dhe tek e ëma, u dha edhe atyre dhe ata e hëngrën; 10 por nuk u tha që e kishte marrë mjaltin nga trupi luanit. Pastaj i ati zbriti tek 1 ajo grua; dhe aty Sansoni shtroi një gosti siç e kishin zakon të rinjtë. Dhe ndodhi që, kur njërëzit e vendit; ata morën tridhjetë shokë, që të rrinin bashkë me të. 12 Sansoni u tha atyre: "Unë do tju propozoj një gjëzë; në rast se ju arrini të gjeni shpjegimin e saj të ma njoftoni brenda shtatë ditëve të gostisë, do tju jap tridhjetë 13 tunika dhe tridhjetë ndërresa rrobash; por në rast se nuk mund të ma shpjegoni, 14 do të më jepni mua tridhjetë tunika dhe tridhjetë ndërresa rrobash" . Ata iu përgjegjën: "Propozo gjëzën tënde, që ta dëgjojmë" . Ai u tha atyre: "Nga gllabëruesi doli ushqimi, dhe nga forti doli e ëmbla" Tri ditë me radhë ata nuk arritën ta 15 shpjegojnë gjëzën. Ditën e shtatë thanë bashkëshortes së Sansonit: "Mbushja mendjen burrit tënd që të na shpjegojë gjëzën; ndryshe do të të djegim ty dhe do t'i vëmë flakën shtëpisë së atit tënd. A na keni ftuar për të na zhveshur? Vallë a s'është 16 ashtu?" Gruaja e Sansonit qau para tij dhe i tha: "Ti ke vetëm urrejtje ndaj meje dhe nuk më ti u propozove një bijve të popullit tim; por nuk ia shpjegova 17 as atit tim; as nënës sime, pse duhet të ta shpjegoj ty?" \_ Ajo qau para tij gjatë shtatë ditëve të festës. Kështu ditën e shtatë Sansoni ia shpjegoi, sepse e mërziste; asgjë asgjë parë pak panë gjëzë do;<eos> |
<bos>18
19 20 e të atit. Por gruan e Sansonit ia dhanë shokut të tij, që kishte shoku i tij më i mirë. qenë
pastaj ua shpjegoi gjëzën bijve të popullit të saj. Njerëzit e qytetit, ditën e shtatë, para se të perëndonte dita; i thanë Sansonit: "A ka gjë më të ëmbël se mjalti? A ka gjë më të fortë se luani?" . Dhe ai iu përgjegj atyre: "Po të mos kishit lëruar me mëshqerrën time; nuk do ta kishit zgjidhur gjëzën time" Atëherë Fryma e Zotit erdhi mbi të në mënyrë të fuqishme; dhe ai zbriti deri në Ashkelon, vrau tridhjetë njerëz nga ata, mori plaçkat e tyre dhe u dha ndërresat e rrobave atyre që e kishin shpjeguar gjëzën. Kështu zemërimi i tij u ndez; pastaj ai u ngjit përsëri në shtëpinë
## Chapter 15
Mbas një farë kohe, kur korret gruri, Sansoni shkoi të vizitojë të shoqen; duke pasur me vete një kec, dhe tha: "Dua të hyj në dhomë te gruaja ime"\_ Por i ati i saj 2 nuk e lejoi të hyjë, dhe i tha: "Mendoja pikërisht që ti e urren, prandaj ia dhashë shokut tënd; a nuk është më e bukur motra e saj më e vogël? Merre, pra, në vend të 3 saj Sansoni iu përgjegj atyre: "Këtë herë nuk do të kem asnjë faj ndaj Filistejve në rast se do t'u bëj ndonjë të keqe" Kështu Sansoni shkoi dhe kapi treqind dhelpra; pastaj mori pishtarë, i ktheu dhelprat bisht më bisht dhe i vuri nga një pishtar midis 5 dy bishtave. Pastaj ndezi pishtarët dhe i la dhelprat të iknin nëpër fushat e grurit të Filistejve; dhe dogji demetet dhe grurin akoma në këmbë madje edhe vreshtat dhe 6 ullishtat. Atëherë Filistejtë pyetën: "Kush e bëri këtë?" Muarrën këtë përgjigje: "Sansoni, dhëndri i burrit të Timnahut; sepse ky mori gruan dhe ia dha si bashkëshorte shokut të tij" Kështu Filistejtë u ngritën dhe i vunë flakën asaj dhe atit të saj. Sansoni u tha atyre: "Me qenë se keni bërë këtë gjë, unë do të hakmerrem sigurisht 8 kundër jush dhe pastaj do të rri' Kështu i në mënyrë të pamëshirshme; duke bërë kërdi të madhe. Pastaj zbriti dhe qendroi në shpellën e shkëmbit të Etamit. Atëherë Filistejtë dolën; ngritën kampin e tyre në Juda dhe u shtrinë deri në Lehi. 10 Njerëzit e Judës u thanë atyre: "Pse dolët kundër nesh?" . Ata iu përgjigjën: "Dolëm 11 për të kapur Sansonin dhe për t'i bërë atij atë që ai na ka bërë neve" . Atëherë tre mijë burra të Judës zbritën në shpellën e shkëmbit të Etamit dhe i thanë Sansonit: goditi
"Nuk e di që Filistejtë na sundojnë? Çfarë na bëre kështu?" Ai u përgjegj kështu:
12 "Atë që më bënë mua, ua bëra atyre" . Ata thanë: "Ne kemi zbritur që të të kapim dhe të të dorëzojmë në duart e Filistejve" . Sansoni u përgjegj: "Betohuni që 13 ju nuk do të më vrisni' Atëherë ata i folën duke thënë: "Jo, vetëm do të të lidhim dhe do të të dorëzojmë në duart e tyre; por me siguri nuk do të të vrasim" Kështu 14 lidhën me dy litarë të rinj dhe e nxorën nga shpella. Kur arriti në Lehi, Filistejtë i dolën përpara me klithma gëzimi; por Fryma e Zotit erdhi fuqishëm mbi të dhe litarët që kishte në krahë u bënë si fije liri që digjen; dhe lidhjet i ranë nga duart. 15 Gjeti pastaj një nofull gomari akoma të freskët; shtriu dorën dhe e kapi; me të 16 vrau një mijë njerëz. Atëherë Sansoni tha: "Me një nofull gomari, pirgje mbi 17 pirgje! Me një nofull gomari vrava një mijë njerëz" Kur mbaroi së foluri hodhi 18 nofullën dhe e quajti atë vend Ramath-Lehi. Pastaj një etje të madhe dhe kërkoi ndihmën e Zotit, duke thënë: "Ti lejove këtë çlirim të madh me dorën e shërbëtorit tënd, por a duhet të vdes unë tani nga etja dhe të bie në duart e atyre që 19 nuk janë rrethprerë?" . Atëherë Perëndia çau shkëmbin e lugët që ndodhet në Lehi dhe doli ujë prej tij. Ai piu ujë; fryma i tij u gjallërua dhe ai mori jetë. Prandaj 20 quajti këtë burim En-Hakore; ajo ekziston në Lehi edhe sot. Sansoni qe gjyqtar unë pati e i Izraelit për njëzet vjet në kohën e Filistejve.
## Chapter 16
2 Pastaj Sansoni shkoi në Gaza dhe aty pa një prostitutë, dhe hyri tek ajo. Kur u thanë atyre të Gazës: "Sansoni erdhi këtu' ata rrethuan vendin dhe qëndruan në tërë natën pranë portës së qytetit; duke mbajtur heshtje të plotë; dhe thanë: "Në 3 të gdhirë do ta vrasim" Sansoni ndejti shtrirë deri në mesnatë; pastaj në mesnatë u ngrit, kapi kanatet e portës së qytetit dhe dy shtalkat e saj i shkuli nga vendi bashkë me shufrat prej hekuri, i ngarkoi mbi kurriz dhe i në majë të malit që ndodhet 4 përballë Hebronit. Mbas kësaj ra në dashuri me një grua nga lugina e Sorekut, që 5 quhej Delilah. Atëherë princat e Filistejve shkuan tek ajo dhe i thanë: "Bëje për vete dhe zbulo ku qëndron tërë ajo forcë e madhe e tij, në mënyrë që ta mposhtim për ta lidhur dhe për ta nënshtruar; pastaj do të të japim secili një mijë e njëqind pritë çoi sikla argjendi. Kështu Delilah i tha Sansonit: "Më thuaj të lutem;, ku qëndron forca
jote e madhe dhe në çfarë mënyre mund të të lidhin që të të nënshtrojnë" Sansoni iu përgjegj: "Në rast se më lidhin me shtatë tela të freskëta, jo akoma të thara, të
8
harkut, unë do të bëhem i dobët dhe do të jem si gjithë burrat e tjerë"Atëherë princat e Filistejve i suallën shtatë tela të freskëta harku; jo akoma të thata; dhe ajo
9
mbeti e panjohur. Pastaj Delilah i tha Sansonit: 'Ja, je tallur me mua dhe më ke treguar gënjeshtra; por tani, të lutem; më thuaj se me çfarë gjë mund të lidhesh" . 11
lidhi me këto tela. Mirëpo kishte njerëz që rrinin në pritë pranë saj, në një dhomë të brëndshme. Ajo i tha: "Sansone; Filistejtë i ke mbi kokël" Por ai i këputi litarët, ashtu si këputet një fije shtupe kur ndjen zjarrin: Kështu e fshehta e forcës së tij 10
Ai iu përgjegj: "Në qoftë se më lidhin me litarë të rinj që nuk kanë qenë përdorur 12
si të ishin penj . Atëherë Delilah i tha Sansonit: "Deri tani je tallur me mua dhe më ke thënë gënjeshtra; tregomë me se mund të lidhesh" . Dhe ai iu përgjegj: "Mjafton 14
kurrë, unë do të bëhem i dobët dhe do të jem si çfarëdo burrë tjetër" Prandaj Delilah mori litarë të rinj, e lidhi dhe i tha: "Sanson, Filistejtë ke mbi kokë"\_ Dhe kishte njerëz në në dhomën e brendshme. Ai i këputi litarët që kishte në krahë 13 pritë
të thurësh shtatë gërshetat e kokës sime me majën e tezgjahut"\_ Ajo i thuri dhe i fiksoi në shulin e tezgjahut pastaj i tha: "Sanson; Filistejtë i ke mbi kokë" . Por ai 15<eos> |
<bos>Tani, me qenë se ajo e bezdiste çdo ditë me fjalët e saj dhe e nxiste me ngulm; 17
u zgjua nga dhe shkuli shulin nga tezgjahu dhe nga maja. Atëherë ajo i tha: "Si mund të më thuash: "Të dua" kur zemra jote nuk është me mua? Tri herë me radhë je tallur me mua dhe nuk më ke treguar ku qëndron forca jote e madhe" . 16 gjumi ai u zemërua për vdekje, dhe ia çeli asaj tërë zemrën; duke i thënë: "Kurrë nuk ka kaluar brisku mbi kokën time; sepse jam një Nazireo i Perëndisë, qysh në barkun e nënes sime; po të rruhesha; forca ime do të ikte; do të bëhesha i dobët dhe i njëllojtë 18
se ai ma hapi tërë zemrën e tij" Atëherë princat Pastaj ajo e vuri në gjumë mbi gjunjët e saj, thirri një njeri që i rrovi të shtatë gërshetat të kokës së Sansonit; pastaj 20
si gjithë burrat e tjerë"\_ Kur Delilah u bind që ai ia kishte çelur plotësisht zemrën;, dërgoi të thërrasin princat e Filistejve dhe u dërgoi këto fjalë: "Ejani lart këtë radhë 19
filloi ta trajtoj dhe fuqia e tij e la. Atëherë ajo i tha: "Sanson; Filistejtë i ke mbi kokë" . Ai u zgjua nga gjumi dhe tha: "Unë do t'ia dal si herët e tjera, do të 21 keq shpengohem" \_ Por nuk e dinte që Zoti e kishte braktisur. Dhe Filistejtë e zunë dhe nxorën sytë; e zbritën në Gaza dhe e lidhën me zinxhirë prej bronzi. Dhe e
22 vunë të rrotullojë mokrën në Ndëkaq flokët e kokës; mbasi u rruan, filluan 23 përsëri të rriten. Princat e Filistejve u mblodhën për t'i paraqitur një flijim të madh Dagonit, perëndisë së tyre; dhe për t'u gëzuar. Ata thonin: "Perëndia na 24 ka dhënë në dorë Sansonin, armikun tonë" Kur populli e pa, filloi të lavdërojë perëndinë e vet dhe të thotë: "Perëndia na dha në dorë armikun tonë, atë që 25 shkatërronte vendin tonë dhe që ka vrarë aq shumë njerëz tanë" Kështu në gëzimin e zemrës së tyre, ata thanë: "Silleni Sansonin që të dëfrehemi me të!" . E nxorrën Sansonin nga burgu dhe ai bëri karagjozllëqe para tyre. Pastaj e vunë midis 26 shtyllave. Atëherë Sansoni i tha fëmijës, që e mbante prej dore: "Lërmë të prek 27 shtyllat mbi të cilat qendron shtëpia, që të mund të mbështetem në to" . Shtëpia ishte pot me burra dhe gra; aty ndodheshin tërë princat e Filistejve, dhe mbi çati tre 28 mijë veta, burra e gra, që shikonin Sansonin ndërsa ky bënte palaçon: Atëherë Sansoni kërkoi ndihmën e Zotit dhe tha: "0 Zot; 0 Zot; të lutem mos më harro! Më jep forcën e nevojshme për këtë herë vetëm; 0 Perëndi që të hakmerrem me Filistejtë 29 me një goditje të vetme; për shkak të humbjes së dy syve të mi' Pastaj Sansoni kapi dy shtyllat qendrore, që mbanin tempullin, dhe u mbështet tek ato, tek njera 30 me dorën e djathtë dhe tek tjetra me dorën e majtë; pastaj Sansoni tha: "Le të vdes bashkë me Filistejtë!" U përkul pastaj me të forcën e tij, dhe shtëpia u shemb mbi princat dhe mbi gjithë popullin që ndodhej brenda; dhe më shumë 31 ata që ai vrau duke vdekur se ata që kishte vrarë kur qe gjallë. Pastaj vëllezërit tij dhe tërë shtëpia e atit të tij zbritën dhe e morën; dhe e çuan ta varrosin midis Tsorahut dhe Eshtaolit; në varrin e Manoahut, të atit të tij. Ai qe gjyqtar i Izraelit burg ynë ynë gjithë qenë
e njëzet vjet me radhë.
## Chapter 17
2
Në krahinën malore të Efraimit ishte një njeri që quhej Mikah. Ai itha nënes së tij: "Një mijë e njëqind siklat prej argjendi që të kanë marrë dhe për të cilat ke thënë një mallkim; që e dëgjova me veshët e mi, ja, i kam unë; ato para i kisha marrë 3 unë" Nëna e tij tha: "Im bir bekuar nga Zoti!" . Kështu ai ia ktheu nënes së tij të një mijë e njëqind siklat prej argjendi dhe e ëma tha: "Unë ia shenjtëroj plotësisht nga dora ime këtë argjend Zotit për birin tim; për ta bërë një shëmbëlltyrë qoftë
4
të gdhendur dhe një figurë me derdhje prandaj po ta kthej tani' Pas kthimit të argjendit nënes së tij, e ëma mori dyqind sikla argjendi dhe ia dha shkrirësit; i cili bëri një shëmbëlltyrë të gdhendur dhe një figurë me derdhje metali; dhe këto u 5 vendosën në shtëpinë e Mikahut. Kështu ky njeri, Mikahu; një shtëpi perëndish; bëri një efod dhe një shtëpi idhujsh, dhe shenjtëroi një nga bijtë e tij që i shërbente ai Në atë kohë nuk kishte mbret në Izrael; secili bënte atë që i 7 dukej e drejtë në e tij. Ishte një i ri nga Betlemi i Judës, nga familja e Judës, 8 i cili ishte Levit dhe banonte në atë vend si huaj . Ky njeri u nis nga qyteti i Betlemit të Judës për t'u vendosur aty ku mund të gjente një vend; duke ecur arriti 9 në krahinën malore të Efraimit;, në shtëpinë e Mikahut. Mikahu e "Nga po Ai u përgjegj: 'Jam një Levit nga Betlemi i Judës dhe jam duke kërkuar një 10 vend ku mund të vendosem Mikahu i tha: "Rri me mua, dhe bëhu ati dhe im; do të të jap dhjetë sikla argjendi çdo vit, rroba dhe ushqim"\_ Atëherë Leviti hyri. 11 Kështu Leviti pranoi të rrinte me atë njeri, që e trajtoi të riun sikur të ishte një 12 nga bijtë e tij. Mikahu e shenjtëroi Levitin; i riu i shërbeu si prift dhe u vendos 13 në shtëpinë e Mikahut. Pastaj Mikahu i tha: "Tani e di që Zoti do të më bëjë të pati prift. sytë pyeti: vjen?" . prifti mira; sepse kam një Levit që më shërben si prift" .
## Chapter 18
Në atë kohë nuk kishte mbret në Izrael; po në këtë kohë fisi i Danitëve kërkonte për vete një territor për t'u vendosur, sepse deri në ato ditë nuk i ishte caktuar asnjë trashëgimi midis fiseve të Izraelit. Bijtë e Danit dërguan; pra, te Tsorahu dhe te Eshtaoli pesë burra trima; që përfaqësonin tërë fisin e tyre; për të vëzhguar dhe për të kontrolluar vendin; dhe u thanë atyre: "Shkoni të vëzhgoni vendin! ". Kështu ata arritën në krahinën malore të Efraimit, në shtëpinë e Mikahut; dhe e kaluan natën 3 aty. Ndërsa ishin pranë shtëpisë së Mikahut, njohën zërin e të riut Levit; atëherë ata hynë në shtëpi dhe e pyetën: 'Kush të solli këtu? Çfarë bën në këtë vend? Çfarë 4 ke ti këtu?" Ai iu përgjegj: "Mikahu më ka bërë këtë dhe atë; më mori në shërbim 5 1 prifti të tij dhe unë jam tij" . Atëherë ata i thanë: "Pyet, pra, Perëndinë që të dimë<eos> |
<bos>në se rruga që kemi nisur do të jetë e mbarë" Prifti iu përgjegj: "Shkoni në paqe; rruga që bëni kryhet nën shikimin e Zotit" . Kështu të pesë burrat u nisën dhe arritën në Laish, që populli që banonte aty bënte një jetë të sigurt, simbas 8 zakoneve të atyre të Sidonit, një jetë të qetë dhe të sigurt, sepse nuk kishte njeri Pastaj u te vëllezërit e tyre në Tsorah dhe në Eshtaol; dhe vëllezërit i pyetën 9 ata: "Çfarë thoni?" Ata u përgjigjën: "Le të ngrihemi dhe të sulemi kundër atyre 10 një qëndrim jo aktiv? Mos nguroni të lëvizni për ta pushtuar vendin! Kur të arrini; keni për të gjetur një popull të sigurt dhe një vend të gjërë, sepse Perëndiae ka dhënë në duart tuaja; është një vend ku nuk mungon asgjë nga ajo që është mbi 11 tokë" Atëherë gjashtëqind burra të familjes së Danitëve u nisën nga Tsorahu 12 dhe nga Eshtoali, të armatosur mirë për luftë. Ata u ngjitën dhe ngritën kampin tyre në Kirjath-Jearim; në Jude; (prandaj ky vend, që ndodhet prapa Kiriath-Jearimit, 13 edhe sot e kësaj dite kampi Danit) . Që këtej kaluan në krahinën malore 14 të Efraimit dhe arritën në shtëpinë e Mikahut. Atëherë të burrat, që kishin shkuar të vëzhgonin vendin e Laishit, filluan t'u thonë vëllezërve të tyre: "A e dini ju që në këto shtëpi ka një efod, një shtëpi idhujsh, një shëmbëlltyrë të gdhendur 15 Kështu ata u drejtuan nga ajo anë, arritën në shtëpinë e Levitit të ri, në banesën 16 Mikahut, dhe e përshëndetën. Ndërsa të gjashtëqind burrat e bijve të Danit, të 17 armatosur mirë për luftë, rrinin para portës, burrat që kishin vajtur të vëzhgonin vendin u ngjitën lart, hynë në shtëpi, morën shëmbëlltyrën e gdhendur, efodin; shtëpinë e idhujve dhe figurën prej metali të shkrirë. Prifti rrinte para portës 18 bashkë me gjashtëqind njerëzit e armatosur mirë për luftë. Kur këta hynë në shtëpinë e Mikahut dhe morën shëmbëlltyrën e gdhendur, efodin; shtëpinë e idhujve 19 dhe figurën prej metali të shkrirë, u tha atyre: "Ç'po bëni kështu?"\_ Ata iu përgjegjën: "Hesht, vëre dorën mbi gojë, eja me ne, dhe do të jesh për ne një atë dhe një prift. Ç'është më mirë për ty, të jesh 1 shtëpisë së një njeriu të vetëm apo 20 të jesh një fisi ose të një familjeje në Izrael?" Kështu ndjeu një gëzim në zemrën e tij; mori efodin; shtëpinë e idhujve dhe shëmbëlltyrën e gdhendur 21 dhe u bashkua me ata njerëz. Atëherë rifilluan marshimin; duke vënë para fëmijët, 22 panë kthyen quhet pesë pesë prifti prifti prifti prifti bagëtinë dhe orenditë. Kur ishin larguar nga shtëpia e Mikahut; burrat që banonin
23 në shtëpitë afër asaj të Mikahut u mblodhën dhe ndoqën bijtë e Danit. U bërtitën pastaj bijve të Danit. Këta u kthyen dhe i thanë Mikahut: "Çfarë ke që ke mbledhur 24 këta njerëz?" Ai u përgjegj: "Morët me vete perënditë që kisha bërë unë dhe 25 priftin, dhe ikët. Tani ç'më mbetet? Si mund të më thoni: "Çfarë ke?" . Bijtë e Danit i thanë: "Bëj që zëri yt të mos dëgjohet më prapa nesh, sepse njerëz të zemëruar mund të hidhen mbi ju; dhe ti do të humbje jetën tënde dhe atë të familjes sate!' 26 Bijtë e Danit e vazhduan e tyre; dhe Mikahu; kur pa se ata ishin më të 27 fortë se ai, u kthye dhe shkoi në shtëpinë e tij. Kështu ata, mbasi morën gjërat që kishte bërë Mikahu dhe priftin që kishte në shërbim të tij, arritën në Laish; ku jetonte një popull që rinte i qetë dhe i sigurtë; e vranë me shpatë dhe i vunë flakën 28 qytetit. Nuk asnjë që ta çlironte; sepse ndodhej larg Sidonit; dhe banorët e tij nuk mbanin marrëdhënie me njerëz të tjerë. Ai ndodhej në luginën që zgjatej në 29 drejtim të Beth-Rehobit. Pastaj Danitët e rindërtuan qytetin dhe banuan në të, quajtën Dan; nga emri i Danit; ati i tyre, që ishte bir i Izraelit; por më parë qyteti 30 quhej Laish. Pastaj bijtë e Danit ngritën për vete shëmbëlltyrën e gdhendur; dhe Jonathani, bir i Gershomit; bir i Manasit; dhe bijtë e tij u bënë priftërinj të fiseve të 31 Danitëve deri ditën e robërimit të banorëve të vendit. Kështu ngritën për vete shëmbëlltyrën e gdhendur nga Mikahu, gjithë kohës që shtëpia e Perëndisë mbeti në Shiloh. rrugën pati gjatë
## Chapter 19
Në atë kohë, kur nuk kishte mbret në Izrael, një Levit, që banonte në pjesën më të lartë të krahinës malore të Efraimit, mori si konkubinë një grua nga Betlemi 2 i Judës. Kjo konkubinë kreu një shkelje të kurorës kundër tij dhe e la për t'u kthyer 3 në shtëpinë e atit të saj në Betlem të Judës, ku qendroi katër muaj . Burri i saj u ngrit dhe shkoi te ajo për ti folur zemrës së saj dhe për ta kthyer në shtëpi. Ai kishte marrë me vete shërbëtorin e tij dhe dy gomarë. Kështu ajo e çoi në shtëpinë e atit të saj; sa e pa, i ati i së resë e tërë gëzim. Vjehrri i tij, i ati i së resë, e mbajti 5 dhe ai qëndroi tri ditë me të; kështu hëngrën e pinë, dhe e kaluan natën aty . Ditën katërt u ngritën herët në mëngjes dhe Leviti po bëhej priti gati<eos> |
<bos>së re tha dhëndrit të tij: "Ha diçka që të mbahesh, pastaj shkoni" . Kështu u ulën bashkë, hëngrën dhe pinë njeri afër tjetrit. Pastaj i ati së resë i tha burrit të saj: "Të Ai u ngrit për të 8 ikur; por i vjehrri nguli këmbë aq shumë sa që ai vendosi ta kalojë natën aty. Ditën ai u herët në mëngjes që të ikte; dhe i ati i së resë i tha: "Të lutem, 9 ngrohe zemrën" Kështu u ndalën deri në pasdite dhe që të dy hëngrën. Kur ai njeri u ngrit për të ikur bashkë me konkubinën e tij dhë shërbëtorin e tij, i vjehrri, i ati i së resë, tha: "Ja, ka filluar të erret; të lutem kaloje natën këtu; shiko; dita është duke mbaruar; kaloje këtu natën dhe zemra jote të gëzohet; nesër do të niseni herët 10 dhe do të arrini në shtëpi" . Por ai njeri nuk deshi ta kalojë natën aty; kështu u ngrit, u nis dhe arriti përballë Jebusit; që është Jeruzalemi, me dy gomarët e tij të 11 shaluar dhe me konkubinën e tij. Kur arritën pranë Jebusit, dita kishte kaluar tërësisht; shërbëtori tha zotit të tij: "Eja, të lutem; të hyjmë në këtë qytet të Jebusejve 12 dhe ta kalojmë natën aty" I zoti iu përgjegj: nuk do të hyjmë në një qytet 13 të huajsh që nuk janë bij të Izraelit, por do të shkojmë deri në Gibeah' Pastaj i tha shërbëtorit të tij: "Eja, të arrijmë në një nga këto vende dhe ta kalojmë natën në 14 Gibeah ose në Ramah" . Kështu shkuan tutje dhe e vazhduan udhëtimin; dhe 15 dielli perëndoi mbi ta pranë Gibeahut; që është pronë e Beniaminit. u kthyen për të hyrë dhe për të kaluar natën në Gibeah. Kështu Leviti hyri dhe u ndal në 16 sheshin e qytetit; por askush nuk i për të kaluar natën në shtëpinë e tij. Pikërisht në atë kohë një plak po kthehej në mbrëmje nga puna e tij në ara; ai ishte nga krahina malore e Efraimit dhe banonte si huaj në Gibeah; por njerëzit e vendit 17 ishin Beniaminitë. Me të ngritur sytë, pa kalimtarin në sheshin e qytetit. Plaku 18 tha: "Ku po shkon dhe nga po vjen?" . Leviti iu përgjegj: "Po shkojmë nga Betlemi i Judës në drejtim të pjesës më të largët të krahinës malore të Efraimit. Unë jam që andej dhe kisha vajtur në Betlem të Judës; tani po shkoj në shtëpinë e Zotit, 19 por nuk ka njeri që të më presë në shtëpinë e tij. Megjithatë ne kemi kashtë dhe bar për gomarët tanë dhe bukë e verë për mua, për shërbëtoren tënde dhe për djalin 20 që është bashkë me shërbëtorin tënd; nuk na mungon Plaku i tha: "Paqja me ty! Megjithatë më lejo të kujdesem për çdo nevojë që ke; por ti nuk duhet 21 ta kalosh natën në shesh" . Kështu e në shtëpinë e tij dhe u dha ushqim pestë ngrit "Jo, Aty priti asgjë" . qoftë çoi
22
gomarëve; udhëtarët lanë këmbët, pastaj hëngrën dhe Ndërsa po kënaqeshin; disa njerëz të qyteti, njerëz të këqij rrethuan shtëpinë ranë portës dhe thanë të zotit plak të shtëpisë: "Nxirre jashtë atë njeri që ka hyrë në shtëpinë tënde, sepse 23 duam ta njohim!" . izoti i shtëpisë me të dalë jashtë, u tha atyre: Jo, vëllezërit mi, mos u sillni në mënyrë të keqe; ky njeri erdhi në shtëpinë time, prandaj 24 Ja ku janë këtu vajza ime e virgjër dhe konkubina e këtij njeriu; unë do ti nxjerr jashtë, poshtërojini dhe bëni atë që mendoni; 25 por mos kryeni kundër këtij njeriu një turp të tillë!" . Por ata njerëz nuk e dëgjuan. Atëherë ai burrë mori konkubinën e tij dhe ua nxori atyre; ata e njohën dhe e përdorën 26 tërë natën deri në mëngjes; e lanë të ikë vetëm kur filloi të zbardhë dita. Ndaj të gdhirë kjo grua erdhi e u rrëzua para së shtëpisë të njeriut pranë të cilit rrinte 27 burri i saj dhe mbeti aty deri sa u bë ditë. Në mëngjes burri i saj u ngrit; hapi portën e shtëpisë dhe doli për të vazhduar udhëtimin e tij; dhe ja, konkubina e tij 28 rrinte shtrirë te porta e shtëpisë me duart në pragun e saj. Ai i tha: "Çohu dhe eja të shkojmë!' Por nuk mori asnjë përgjigje. Atëherë burri e ngarkoi mbi gomarin 29 dhe u nisën për t'u kthyer në shtëpinë e vet. Me të arritur në shtëpi, kapi një thikë, mori konkubinën e tij dhe e preu, gjymtyrë për gjymtyrë, në dymbëdhjetë copa, që 30 1 shpërndau në gjithë territorin e Izraelit. Kushdo që e pa këtë tha: "Nuk ka ndodhur kurrë dhe nuk është parë asnjë herë një gjë e tillë, prej kohës që bijtë e Izraelit dolën nga vendi i Egjiptit e deri sot! Mbajeni parasysh këtë gjë; këshillohuni dhe flisni" . pinë. Por kaq portës qysh
## Chapter 20
Atëherë tërë bijtë e Izraelit lëvizën; nga Dani deri në Beer-Sheba dhe në vendin Galaadit; dhe asambleja u mblodh si një njeri i vetëm përpara Zotit në Mitspah. 2 Krerët e tërë popullit; e gjithë fiseve të Izraelit u paraqitën përpara asamblesë së popullit të Perëndisë; ishin katërqind mijë këmbësorë, të aftë të përdornin shpatën: 3 (Dhe bijtë e Beniaminit dëgjuan që bijtë e Izraelit ishin ngjitur në Mitspah). Atëherë 4 bijtë e Izraelit thanë: "Na tregoni; si u krye ky krim?" . Atëherë Leviti, burri gruas që ishte vrarë, u përgjegj: "Unë kisha hyrë bashkë me konkubinën time në Gibeah 5 të Beniaminit për të kaluar natën: Por banorët e Gibeahut u ngritën kundër meje<eos> |
<bos>dhe rrethuan natën shtëpinë në të cilën ndodhesha; dhe kjo për të më vrarë; por ata dhunuan përkundrazi konkubinën time dhe ajo vdiq. Kështu unë mora konkubinën time, e preva copë-copë, dhe e dërgova nëpër gjithë territorin e trashëgimisë së Izraelit; sepse këta kryen një krim dhe një poshtërsi në Izrael. Dhe ja, tani tërë ju, 8 0 bij të Izraelit; jepni mendimin dhe këshillën tuaj" . Atëherë tërë populli u ngrit si një njeri i vetëm, duke thënë: Asnjë prej nesh nuk do të kthehet në çadrën e tij, 9 asnjë prej nesh nuk do të kthehet në shtëpinë e tij. Dhe tani, ja se ç'do t'i bëjmë 10 Gibeahut: do të shkojmë kundër tij duke hedhur me short, dhe do të marrim nga të gjitha fiset e Izraelit dhjetë njerëz mbi njëqind, njëqind mbi një mijë dhe një mijë mbi dhjetë mijë, të cilët do të shkojnë të kërkojnë ushqime për popullin; me qëllim që duke shkuar kundër Gibeahut të Beniaminit të mund t'ia lajmë të gjitha poshtërsitë 11 që ka kryer në Izrael" . Kështu tërë burrat e Izraelit u mblodhën kundër atij qyteti, 12 të bashkuar si një njeri i vetëm. Fiset e Izraelit dërguan pastaj njerëz në gjithë 13 fisin e Beniaminit për t'i thënë: "Ç'është ky krim që është kryer ndër ju? Prandaj na dorëzoni ata njerëz, ata kriminelë që janë në Gibeah, që t'i vrasim dhe të heqim të keqen nga Izraeli" . Por bijtë e Beniaminit nuk pranuan të dëgjojnë zërin e 14 vëllezërve të tyre, të bijve të Izraelit. Bijtë e Beniaminit madje u mblodhën nga 15 qytetet e tyre në Gibeah për të luftuar kundër bijve të Izraelit. Atë ditë bijtë e Beniaminit të thirrur nga qytetet e tyre për tu mbledhur ishin njëzet e gjashtë mijë burra të aftë për të përdorur shpatën, pa llogaritur banorët e Gibeahut; që arrinin në 16 shtatëqind burra të zgjedhur. Midis tërë këtyre njerëzve kishte shtatëqind burra të zgjedhur; që ishin mëngjarashë. Tërë këta ishin të aftë të hidhnin një gur me hoben 17 kundër një fije floku; pa gabuar goditjen. Njerëzit e Izraelit të thirrur për t'u mbledhur, pa përfshirë ata të Beniaminit; ishin katërqind mijë burra të aftë për të 18 përdorur shpatën, të gjithë luftëtarë. Kështu bijtë e Izraelit lëvizën; u ngjitën në Bethel dhe konsultuan Perëndinë, duke thënë: "Kush prej nesh do të nisë i pari Iuftën 19 kundër bijve të Beniaminit?" Zoti u përgjegj: "Juda do të fillojë pari' Të nesërmen në mëngjes bijtë e Izraelit u nisën dhe e ngritën kampin e tyre kundër 20 Gibeahut. Njerëzit e Izraelit dolën kështu për të luftuar kundër Beniaminit dhe 21 u rreshtuan për betejë kundër luftëtarëve të tij pranë Gibeahut. Atëherë bijtë e Beniaminit dolën nga Gibeahu dhe po atë ditë shtrinë të vdekur për tokë njëzet e dy
22
Njerëzit e u hodhën menjëherë mbi Gibeahun; ata ecën përpara dhe vranë pritës mijë burra të Izraelit. Por populli, burrat e Izraelit, morën zemër përsëri dhe u 23 rreshtuan përsëri për betejë në po atë vend ku ishin rreshtuar ditën e Atëherë bijtë e Izraelit shkuan dhe qanë përpara Zotit deri në mbrëmje, dhe u konsultuan me Zotin, duke thënë: A duhet ta vazhdoj luftën kundër bijve të Beniaminit, vëllait 24 tim?" . Zoti iu përgjegj: "Suluni kundër tyre" . Bijtë e Izraelit u ndeshën për herë 25 të dytë me bijtë e Beniaminit. Beniaminitët dolën për herë të dytë nga Gibeahu kundër tyre dhe shtrinë për tokë tetëmbëdhjetë mijë burra të tjerë nga bijtë e Izraelit; 26 të gjithë të aftë të përdornin shpatën. Atëherë tërë bijtë e Izraelit, domethënë tërë populli; u ngjitën në Bethel dhe qanë; mbetën aty përpara Zotit dhe agjëruan atë ditë 27 deri në mbrëmje, dhe ofruan olokauste dhe flijime falenderimi përpara Zotit. Pastaj bijtë e Izraelit u konsultuan me Zotin (arka e besëlidhjes së Perëndisë ndodhej 28 aty në atë kohë, dhe Finehasi, bir i Eleazarit, bir i Aaronit, shërbente në atë kohë para saj) dhe thanë: "A duhet të vazhdojë akoma të dal për të luftuar kundër bijve të Beniaminit, vëllait tim, apo duhet të heq dorë nga një gjë e tillë?" . Zoti u përgjegj: 29 "Suluni, sepse nesër do t'i jap në duart tuaja" . Kështu Izraeli zuri një rreth 30 rrotull Gibeahut. Bijtë e Izraelit u vërsulën për të tretën herë kundër bijve të 31 Beniaminit; dhe u rreshtuan për betejë në afërsi të Gibeahut si herët e tjera. Bijtë Beniaminit dolën kundër popullit dhe armiqtë e tyre tërhoqën qytetit; dhe filluan të godasin dhe të vrasin; si herët e tjera; disa nga populli i Izraelit nëpër rrugët (nga të cilat njera shkon në Bethel dhe tjetra në Gibeah), dhe në fshatrat; ata vranë 32 rreth tridhjetë veta. Kështu bijtë e Beniaminit thanë: 'Ja ku janë, të mundur para syve tona si herën e parë!" . Por bijtë e Izraelit thanë: "Të ikim dhe t'i tërheqim 33 qytetit, mbi rrugët kryesore!' Atëherë tërë njerëzit e Izraelit lëvizën nga pozicionet e tyre dhe u rreshtuan për betejë në Baal-Thamar; ndërkaq njerëzit e Izraelit që ishin në dolën nga vëndet e tyre të fshehta në fushën e Gibeahut. 34 Dhjetë mijë burra të zgjedhur në të gjithë Izraelin u vërsulën kundër Gibeahut; 35 Beteja qe e ashpër, por Beniaminitët nuk e shihnin katastrofën që po u afrohej . Kështu Zoti mundi Beniaminin para Izraelit; dhe bijtë e Izraelit vranë atë ditë njëzet 36 e mijë e njëqind burra të Beniaminit, të gjithë të zotë të përdornin shpatën. Kështu bijtë e Beniaminit e kuptuan se ishin mundur. Izraelitët i kishin lëshuar terren Beniaminit, sepse kishin besim te njerëzit që kishin zënë në afërsi të Gibeahut. 37 parë. pritë larg larg pritë pesë pritë<eos> |
<bos>38 me shpatë gjithë banorët e qytetit. Midis njerëzve të Izraelit dhe atyre që kishin ngritur ishte caktuar një sinjal; këta të fundit duhet të bënin që të ngrihej një 39 re e madhe tymi nga Njerëzit e Izraelit; pra, kishin kthyer krahët gjatë luftimit; dhe ata të Beniaminit kishin filluar të godisnin dhe të vrisnin rreth tridhjetë njerëz të Izraelit. Në fakt ata thonin: "Me siguri ata janë plotësisht të mundur para 40 nesh si në betejën e parë!" . Por kur sinjali i kolonës së tymit filloi të ngrihet nga qyteti, ata të Beniaminit u kthyen prapa dhe ja, tërë qyteti ishte pushtuar nga flaka 41 që po ngrihej në qiell. Atëherë njerëzit e Izraelit u kthyen dhe njerëzit e Beniaminit zuri një frikë e madhe, duke gjëmën e madhe që u kishte rënë. 42 Prandaj filluan të ikin përpara njerëzve të Izraelit në drejtim të shkretëtirës, por pa arritur t'i shmangen betejës; dhe ata që dilnin nga qyteti u vërsulën në mes tyre 43 dhe i masakruan. I rrethuan Beniaminitët; i ndoqën pa pushim dhe luftuan deri 44 përballë Gibeahut nga ana lindore. Beniaminitët humbën tetëmbëdhjetë mijë 45 njerëz, të gjithë burra trima. Ata që mbetën gjallë kthyen kurrizin dhe ua mbathën në drejtim të shkretëtirës, të shkëmbit të Rimonit; dhe ata zunë rrugës mijë prej 46 tyre ndoqën deri në Gidon dhe vranë dy mijë të tjerë. Kështu numri përgjithshëm i Beniaminitëve që u vranë atë ditë ishte njëzet e mijë veta, të 47 gjithë të zotë të përdornin shpatën; tërë njerëz trima. Gjashtëqind burra, që kishin kthyer kurrizin dhe kishin ikur në shkretëtirë në drejtim të shkëmbit të Rimonit, 48 mbetën aty katër muaj . Pastaj Izraelitët u kthyen kundër bijve të Beniaminit dhe vranë me shpatë tërë banorët e qytetit; duke përfshirë edhe bagëtinë dhe gjithçka gjenin; u vunë flakën edhe tërë qyteteve që u dilnin përpara. pritën qyteti. parë pesë pesë
## Chapter 21
Por njerëzit e Izraelit ishin betuar në Mitspah, duke thënë: Asnjë nga ne nuk 2 do t'ja japë bijën e tij për grua një Beniaminiti" Pastaj populli erdhi në Bethel, ku qëndroi deri në mbrëmje përpara Perëndisë; dhe ngriti zërin dhe qau me të madhe; 3 duke thënë: "0 Zot, Perëndi i Izraelit, pse ndodhi kjo në Izrael, që sot të mungojë 4 një fis në Izrael?" Të nesërmen populli u ngrit herët në mëngjes, ndërtoi në atë
5
kur vajzat e Shilohut do të dalin për të hedhur valle në kor, ju do të dilni nga vreshtat, vend një altar dhe ofroi olokauste dhe flijime falenderimi. Pastaj bijtë e Izraelit thanë: "Cili nga fiset e Izraelit nuk ka dalë në asamble para Zotit?" . Sepse kishin bërë një betim solemn kundër kujtdo që nuk kishte dalë përpara Zotit në Mitspah, 6 duke thënë: Ai njeri do të vritet" Bijtë e Izraelit ishin të hidhëruar për Beniaminin; 7 vëllanë e tyre, dhe thonin: "Sot u zhduk një fis i Izraelit. Si do të bëjmë t'u gjejmë gra atyre që shpëtuan, sepse jemi betuar në emër të Zotit të mos u japim atyre për 8 grua asnjë prej vajzave tona?" . Pastaj thanë: "Cili është midis fiseve të Izraelit ai që nuk ka dalë para Zotit në Mitspah?" \_ Dhe ja që asnjeri nga Jabesi i Galaadit nuk kishte ardhur në kamp për asamblenë; në fakt u kalua në revistë populli; 10 që në gjirin e tij nuk kishte asnjë nga banorët e Jabesit të Galaadit. Atëherë asambleja dërgoi atje dymbëdhjetë mijë burra nga më trimat dhe u dha këtë urdhër, duke thënë: "Shkoni dhe vrisni me shpatë banorët e Jabesit të Galasadit, duke 11 përfshirë dhe fëmijët. Do të veproni kështu: do të shfarosni çdo mashkull 12 dhe çdo grua që ka pasur marrëdhënie seksuale me një burrë" . Ata gjetën midis banoëve të Jabesit të Galaadit katërqind vajza që nuk kishin pasur marrëdhënie seksuale me burra, dhe i çuan në kamp, në Shilon; që ndodhet në vendin e Kanaanit. 13 Atëherë tërë asambleja dërgoi lajmëtarë për të folur me bijtë e Beniaminit; që 14 ndodheshin në shkëmbin e Rimonit; dhe për t'u shpallur paqen. Kështu Beniaminitët u kthyen dhe muarrën ato gra që nuk ishin vrarë në Jabes të Galaadit; 15 por nuk mjaft për të gjithë. Populli ishte i hidhëruar për ato që i kish bërë 16 Beniaminit; sepse Zoti kishte hapur një të çarë midis fiseve të Izraelit. Atëherë pleqtë e asamblesë thanë: "Si do të bëjmë t'u gjejmë gra atyre që kanë mbetur gjallë, 17 mbasi beniaminite janë vrarë?" . Pastaj thanë: "Njerëzit e Beniaminit që kanë mbetur gjallë duhet të kenë një trashëgimi; me qëllim që të mos zhduket një 18 fis në Izrael. Por ne nuk mund t'u japim atyre për bashkëshorte bijat tona' me se bijtë e Izraelit ishin betuar; duke thënë: " mallkuar ai që do ti japë 19 një grua Beniaminit!" Atëherë thanë: 'Ja, çdo vit bëhet një festë për nder të Zotit në Shiloh, që ndodhet në të Bethelit, në lindje të rrugës që ngjitej nga 20 Betheli në Sikem; dhe në jug të Lebonahut" \_ Kështu u dhanë këtë urdhër bijve 21 të Beniaminit, duke u thënë: "Shkoni dhe fshihuni në vreshtat, dhe rrini e shikoni; gratë pati gratë qenë qoftë veri
dhe secili do të rrëmbejë gruan e tij midis vajzave të Shilohut; pastaj do të shkoni 22 në vendin e Beniaminit. Kur etërit 0 vëllezërit e tyre do të vinë te ne për të protestuar, ne do t'u themi: "Na i jepni, ju lutem, sepse në këtë luftë nuk kemi zënë një për secilin prej tyre; por në rast se nuk ua jepni atyre as në këtë rast; ju do 23 të jeni fajtorë"" Bijtë e Beniaminit vepruan kështu: morën gra simbas numrit të tyre; midis valltareve; i rrëmbyen; pastaj u nisën dhe u kthyen në trashëgiminë e 24 tyre, rindërtuan qytetet dhe banuan në to. Në të njëjtën kohë bijtë e Izraelit u nisën që andej, secili shkoi në fisin dhe në familjen e tij, e që andej secili u kthye 25 në trashëgiminë e tij . Në atë kohë nuk kishte asnjë mbret në Izrael; secili bënte atë që i dukej e drejtë në sytë e tij. grua
## Ruth
## Chapter 1<eos> |
<bos>Në kohën kur qeverisnin gjyqtarët, vendin e pllakosi dhe një njeri nga Betlemi i Judës shkoi të banojë në vendin e Moabit me gjithë gruan dhe dy bijtë e 2 tij. Emri burrit ishte Elimelek, emri i gruas së tij Naomi dhe emri i dy bijve të tij Mahlon dhe Kilion; Efratej nga Betlemi i Judës. Ata shkuan në vendin e Moabit 3 dhe u vendosën aty. Pastaj Elimeku; burri i Naomit, vdiq dhe ajo mbeti me dy 4 bijtë e saj. Këta u martuan me gra moabite, nga të cilat njëra quhej Orpah dhe 5 tjetra Ruth; dhe banuan aty rreth dhjetë vjet. Pastaj edhe Mahloni dhe Kilioni vdiqën që të dy, dhe kështu ajo grua mbeti pa dy djemtë e saj dhe pa burrin. Atëherë u me gjithë nuset e saj për tu kthyer nga Moabit, sepse kishte dëgjuar të thuhej që Zoti e kishte vizituar popullin e vet dhe i kishte dhënë bukë. Ajo u nis, pra, me të dy nuset e saj nga vendi në të cilin rrinte, dhe filloi të ecë për 8 tu kthyer në vendin e Judës. Por Naomi u tha dy nuseve të saj: "Shkoni, kthehuni çdo njëra në shtëpinë e nënes së saj; Zoti qoftë i mirë me ju; ashtu si ju keni qenë të mira me ata që kanë vdekur dhe me mua! Zoti ju bëftë të gjeni qetësi çdo njëra në shtëpinë e burrit të sajë!" . Pastaj ajo i puthi dhe ato filluan të qajnë me zë të lartë, 10 11 dhe i thanë: ne do të kthehemi me ty pranë popullit tënd" . Por Naomi u zia, vendi ngrit "Jo,
përgjegj: "Kthehuni bijat e mija! Pse të vini me mua? Mos kam në barkun tim fëmijë
i Moabit. Ato arritën në Betlem kur kishte filluar korrja e elbit.
12 që mund të bëhen bashkëshortët tuaj? Kthehuni mbrapa; bijat e mija, shkoni; sepse unë jam shumë e vjetër për t'u martuar prapë; edhe sikur të thoja: "Kam akoma 13 shpresë"; edhe sikur të martohesha sonte dhe të lindja djem, a do të prisnit ju sa të rriteshin? A do të hiqnit dorë nga martesa për këtë shkak? Jo, bijat e mija; sepse kushtet në të cilat ndodhem janë më të hidhura nga tuajat, sepse dora e Zotit është 14 shtrirë kundër meje" Atëherë ato e ngritën zërin dhe qanë përsëri; pastaj Orpahu 15 vjehrrën; por Ruthi nuk i ndahej asaj. Atëherë Naomi tha Ruthit: "Ja, kunata jote u kthye te populli i vet dhe te perënditë e saj; ktheu mbrapa edhe ti, ashtu 16 si kunata jote!" Por Ruthi u përgjegj: "Mos ngul këmbë me mua që unë të të braktis dhe të mos të të ndjek më, sepse kudo që të shkosh ti do të shkoj edhe unë, dhe kudo që të rrish ti do të rri edhe unë; populli yt do të jetë populli im, Perëndia 17 yt do të jetë edhe Perëndia im; aty ku të vdesësh ti do të vdes edhe unë, dhe atje do të më varrosin: Kështu të veprojë me mua Zoti, bile edhe më në rast se veç 18 vdekjes ndonjë gjë tjetër do të më ndajë prej teje!" . Kur Naomi e kuptoi që Ruthi 19 ishte e vendosur ta ndiqte, nuk i foli më. Kështu e bënë rrugën bashkë deri sa arritën në Betlem. Kur arritën në Betlem; tërë qyteti ziente për shkak të tyre. Gratë 20 thonin: "Kjo është Naomi?" . Ajo iu përgjegj atyre: "Mos më quani Naomi; 21 thirrmëni Mara, sepse i Plotfuqishmi më ka mbushur me hidhërim. Unë u nisa në bollëk dhe Zoti më ktheu në shtëpi të zhveshur nga çdo gjë. Pse të më quani Naomi, kur Zoti ka dëshmuar kundër meje dhe i Plotfuqishmi më ka bërë fatkeqe?" 22 Kështu Naomi u kthye bashkë me Ruthin; nusen e saj, që kishte ardhur nga vendi puthi keq
## Chapter 2
Naomi kishte një fis të burrit të saj, një njeri të fuqishëm dhe të pasur; nga 2 familja e Elimelekut, që quhej Boaz. Ruthi, Moabitja; i tha Naomit: "Lermë të shkoj nëpër ara e të mbledh kallinj prapa atij në e të cilit do të gjej hir" . Ajo iu 3 përgjegj: "Shko; bija ime" . Kështu Ruthi shkoi dhe nisi të mbledhë kallinjtë prapa sytë
korrësve; dhe rastisi të ndodhej në pjesën e arës që ishte pronë e Boazit, i cili i
përkiste familjes së Elimelekut. Por ja, që Boazi erdhi në Betlehem dhe u tha 5 korrësve: "Zoti qoftë me ju!" . Ata iu përgjigjën: "Zoti të bekoftë!" . Pastaj Boazi 1 tha shërbëtorit të tij të caktuar të mbikqyrë korrësit: "E kujt është kjo vajzë?" . Shërbëtori i caktuar të mbikqyrë korrësit u përgjigj: "Éshtë një vajzë moabite; që është kthyer me Naomin nga vendi Moabit. Ajo na tha: "Ju lutem, më lini të mbledh kallinjtë midis demeteve prapa korrësve" . Kështu ajo erdhi dhe qëndroi nga 8 mëngjesi deri tani; pushoi vetëm një çast në shtëpi' Atëherë Bozai i tha Ruthit: "Dëgjo, bija ime, mos shko në ndonjë arë tjetër për të mbledhur kallinjtë që kanë 9 mbetur, mos u largo që këtej, por rri me shërbëtoret e mia. Mbaj në arën që po korrin dhe shko prapa korrësve. A nuk i kam urdhëruar shërbyesit e mi të mos të të bezdisin? Kur ke etje, shko atje ku janë shtambat; për të pirë ujin që kanë nxjerrë 10 shërbëtorët"Atëherë Ruthi u shtri përdhe, duke rënë përmbys me fytyrën për tokë dhe i tha: "Për çfarë arësye kam gjetur kaq hir në 11 për mua që jam një e huaj?" . Boazi iu përgjegj duke thënë: "Më kanë treguar të gjitha ato që ti ke bërë për vjehrrën tënde mbas vdekjes së burrit tënd, dhe si ke lënë atin tënd, nënën tënde dhe vendlindjen tënde, për të jetuar me një popull që nuk e 12 njihje më Zoti të shpërbleftë për ato që ke bërë dhe shpërblimi yt të jetë i plotë nga ana e Zotit, Perënedisë së Izraelit; nën krahët e të cilit erdhe të strehohesh! ' 13 Ajo i tha: "Le të arrij të më shikosh me sy të mirë, 0 imzot, sepse ti më ke ngushëlluar dhe i ke folur zemrës së shërbëtores sate, megjithëse unë nuk jam as sa 14 një nga shërbëtoret e tua" \_ Në kohën e drekës Boazi 1 tha: "Eja këtu, ha bukë dhe ngjyeje kafshatën tënde në uthull" . Kështu ajo u ul midis korrësve. Boazi i ofroi 15 të pjekur, dhe ajo hëngri sa u ngop dhe vuri mënjanë tepricat. Pastaj u ngrit për të vazhduar mbledhjen e kallinjve që kishin mbetur, dhe Boazi u dha këtë urdhër shërbëtorëve të tij duke thënë: "Lëreni të vazhdojë të mbledhë kallinjtë edhe midis 16 duajve dhe mos e qortoni; përveç kësaj lini që të bien për të kallinj nga dorëza 17 dhe mos merrni, me qëllim që t'i mbledhë ajo, dhe mos i bërtisni' Pastaj ajo vazhdoi të mbledhë kallinj në arë deri në mbrëmje, pastaj shiu atë që kishte mbledhur 18 dhe siguroi pothuaj një efë elbi. E ngarkoi në kurriz;, hyri në qytet dhe e vjehrra pa atë që kishte mbledhur. Pastaj Ruthi nxori atë që kishte tepruar nga ushqimi pasi 19 ajo ishte ngopur dhe ia dha. E vjehrra e "Ku i ke mbledhur kallinjtë sot? sytë sytë parë. grurë pyeti: qoftë<eos> |
<bos>Ku ke punuar? Bekuar ai që tregoi kujdes për ty!' Kështu Ruthi i tregoi së
vjehrrës pranë kujt kishte punuar dhe shtoi: "Njeriu pranë të cilit punova sot 20 Boaz"\_ Naomi tha nuses: "Qoftë i bekuar nga Zoti ai që nuk e ka hequr mirësinë e tij nga të dhe të vdekurit" . Dhe shtoi: njeri është një afërti 21 ngushtë, një njeri që ka të drejtë të na shpengojë" Atëherë Ruthi, Moabitja, tha: 22 "Më tha edhe: "Rri me shërbëtorët e mi, deri sa të kenë mbaruar korrjen time"" . Naomi tha Ruthit, nuses së saj: "E mira është që ti të shkosh, bija ime, me 23 shërbëtoret e tij dhe mos të të gjejnë në një arë tjetër" . Kështu ajo mbeti duke mbledhur kallinj me shërbëtoret e Boazit deri në fund të korrjes së elbit dhe të Dhe banonte bashkë me të vjehrrën. quhet gjallët "Ky ynë grurit.
## Chapter 3
Pastaj Naomi, e vjehrra; i tha: "Bija ime; a nuk do të kërkoj unë një vend paqeje 2 për ty, që ti të jesh e lumtur? Boazi, me shërbëtoret e të cilit ti ke qenë, a nuk 3 është vallë fisi sonte ai duhet të shohë elbin në lëmë. Prandaj lahu, Iyeju me vaj, vish rrobat më të mira që ke dhe zbrit në lëmë; por bëj që ai të mos të njohë deri sa të ketë mbaruar së ngrëni e së piri. Kur të shkojë të shtrihet, kqyr vendin ku shtrihet; pastaj shko aty, zbulo këmbët e tij dhe shtriu edhe ti. Dhe ai do të thotë 5 atë që duhet të bësh" . Ruthi iu përgjegj: "Do të bëj të gjitha ato që më the" Kështu zbriti në lëmë dhe bëri të gjitha ato që i kishte porositur e vjehrra. Boazi hëngri e piu dhe me zemër të gëzuar shkoi të shtrihet pranë grumbullit të grurit. 8 Atëherë ajo erdhi ngadalë, i zbuloi këmbët dhe u shtri. nga mesnata ai u zgjua 9 përnjëherësh dhe u kthye; ja, një grua ishte shtrirë te këmbët e tij. i tha. Ajo u përgjigj: "Jam Ruthi, shërbëtorja jote; shtrije skajin e mantelit tënd mbi 10 shërbëtoren tënd, sepse ti gëzon të drejtën e shpengimit" . Ai tha: "Qofsh e bekuar nga Zoti bija ime! Mirësia që tregove këtë herë të fundit ia kalon së parës, sepse nuk 11 ke rendur pas të rinjve; të varfër a të pasur. Prandaj tani mos ki frikë, bija ime; unë do të bëj për ty gjithçka që më kërkon, sepse të njerëzit e qytetit tim e 12 dinë që ti je një grua e virtytshme . Éshtë e vërtetë që unë gëzoj të drejtën e 13 shpengimit; por është një që është fis më i afërt se unë. Kaloje këtu natën; dhe ynë? Ja, Aty gjithë
nesër në mëngjes, në rast se ai do të kërkojë të drejtën e tij ndaj teje, mirë, pra le ta bëjë; por në rast se nuk e kërkon të drejtën e tij mbi ty, unë do të kërkoj që të vlejë drejta ime dhe do të të shpengoj ashtu siç është e vërtetë që Zoti rron! Rri shtrirë 14 deri në mëngjes" Kështu ajo qëndroi shtrirë në këmbët e tij deri në mëngjes; por u përpara se një njeri të njohë tjetrin, sepse ai i kishte thënë: Asnjeri nuk 15 duhet ta dijë që kjo grua erdhi në lëmë!" . Pastaj shtoi: "Sill mantelin që ke veshur dhe mbaje" . Ajo e mbajti dhe ai derdhi mbi të gjashtë masa elbi, pastaj ia vuri mbi 16 kurriz; pas kësaj ajo u kthye në qytet. Kështu u kthye tek e vjehrra; që i tha: "Ti 17 je bija e ime?" Atëherë ajo i tregoi të gjitha ato që ai burrë kishte bërë për të, dhe shtoi: "Më dha edhe këto gjashtë masa elbi, sepse më tha: "Nuk duhet të kthehesh 18 te vjehrra jote duar bosh"" Naomi tha: "Qëndro këtu; 0 bija ime, deri sa të mësosh si ka për të mbaruar kjo çështje, sepse ai burrë nuk do të rrijë deri sa ta ketë sistemuar sot çështjen" . ngrit
## Chapter 4
Boazi shkoi te porta e qytetit dhe u ul aty. Dhe ja, po kalonte ai që kishte të drejtën e shpengimit dhe për të cilin Boazi kishte folur. Boazi i tha: "0ti biri i filanit; 2 afrohu dhe ulu këtu" Ai u afrua dhe u ul. Boazi mori atëherë dhjetë burra nga 3 pleqtë e qytetit dhe u tha atyre: "Uluni këtu" . Ata u ulën. Pastaj Boazi tha atij që kishte të drejtën e shpengimit: "Naomi, që u kthye nga vendi Moabit; ka shitur pjesën e tokës që i përkiste vëllait tonë Elimelek. Mendova të të informoj dhe të të them: "Blije në të banorëve të vendit dhe të pleqve të popullit tim. Në rast se do ta shpengosh, shpengoje; por në rast se nuk ke ndër mend ta shpengosh, ma thuaj që ta di edhe unë; sepse asnjeri veç teje nuk të drejtën e shpengimit; dhe 5 pas teje vij unë"" . Ai u përgjegj: "Do të kërkoj të drejtën time" \_ Atëherë Boazi tha: "Ditën që do ta blesh arën nga dora e Naomit, ti do ta blesh edhe nga Ruthi, e tij" . Ai që gëzonte të drejtën e shpengimit u përgjegj: "Unë nuk mund ta shpengoj për vete, sepse do të shkatërroj trashëgiminë time; shpengo ti atë që duhet të shpengoja unë; sepse unë nuk mund ta shpengoj" . Ky ishte zakoni në kohërat e prani gëzon kaluara në Izrael lidhur me të drejtën e shpengimit dhe të ndryshimit të pronësisë:<eos> |
<bos>personi hiqte sandalen dhe ja jepte tjetrit; kjo ishte mënyra e dëshmisë në Izrael. Kështu ai që gëzonte të drejtën e shpengimit i tha Boazit: "Blije ti vetë" , dhe hoqi sandalen. Atëherë Boazi u tha pleqve dhe tërë popullit: "Ju sot jeni dëshmitarë që unë bleva sot në duart e Naomit të gjitha ato që ishin pronë e Elimelekut, të 10 Kilionit dhe të Mahlonit. Gjithashtu bleva për grua Ruthin; Moabiten; bashkëshorten e Mahlonit, për ta ringjallur emrin e të ndjerit në trashëgiminë e tij, me qëllim që emri i të ndjerit të mos shuhet midis vëllezërve të tij dhe në portën e 11 qytetit të tij. Ju sot jeni dëshmitarë të këtij fakti. Atëherë tërë populli që ndodhej te dhe pleqtë u përgjigjën: "Ne jemi dëshmitarë të kësaj ngjarjeje. Zoti e bëftë gruan që hyn në shtëpinë tënde si Rakelën dhe si Lean; dy që ngritën shtëpinë 12 Izraelit. pushtet në Efrathah dhe u bëfsh i famshëm në Betlem. Shtëpia jote u bëftë si shtëpia e Peretsit, që Tamara i lindi Judës, për shkak të pasardhësve që Zoti do të të japë nga kjo e re' Kështu Boazi e mori Ruthin, që u bë bashkëshortja e tij. Ai hyri tek ajo dhe Zoti i dha mundësinë të lindë, dhe ajo lindi 14 një djalë. Atëherë thanë Naomit: "Bekuar Zoti, që sot nuk të la pa 15 një shpëtimtar. Emri tij u bëftë i famshëm në Izrael! Pastë mundësi ai të rimëkëmbë jetën tënde dhe u bëftë mbështetja e pleqërisë sate, sepse e ka lindur 16 nusja jote që të do dhe që vlen për ty më tepër se shtatë bij" . Pastaj Naomi e 17 mori fëmijën; e vuri në gjirin e saj dhe u bë taja e saj. Fqinjët i vunë një emër 18 19 Ja pasardhësit e Peretsit: Peretsit i lindi Hetsroni; Hetsronit lindi Rami; 20 Ramit i lindi Aminadabi; Aminadabit i lindi Nahshoni; Nahshonit i lindi Salmoni; 21 22 Salmonit i lindi Boazi; Boazit i lindi Obedi; Obedit i lindi Isai dhe Isait i lindi Davidi. porta gratë Paç gratë qoftë
## 1 Samuel
Ishte një njeri nga Ramathaim-Tsofini, nga zona malore e Efraimit, që quhej 2 Elkanah; ishte bir i Jerohamit, bir i Elihut, bir Tohut dhe bir i Efraimitit Tsuf. Ai kishte dy gra: e para quhej Ana dhe tjetra Penina. Penina kishte fëmijë, kurse 3 Ana nuk kishte. Çdo vit ky njeri nisej nga qyteti i tij për të adhuruar dhe për t'i ofruar flijime Zotit të ushtërive në Shiloh, ku gjendeshin dy bijtë e Efraimit; Hofni dhe Finehasi, priftërinj të Zotit. Kur i vinte dita Elkanahut të ofronte flijimin; ai kishte zakon t'u jepte pjesën që u takonte gruas së tij Penina dhe pjesët gjithë bijve 5 dhe bijave të tij; por Anës i jepte një pjesë të dyfishtë, sepse e donte Anën, megjithëse Zoti ia kishte mbyllur barkun. Por shemra e saj e ngacmonte 7 vazhdimisht për ta zëmëruar, sepse Zoti ia kishte mbyllur barkun. Kështu ndodhte çdo vit; sa herë që Ana ngjitej në shtëpinë e Zotit; Penina e ngacmonte; prandaj ajo 8 qante dhe nuk hante më. Atëherë burri i saj Elkanahu i tha: "Ana; pse Pse nuk ha? Pse është trishtuar zemra jote? A nuk jam unë për ty më i mirë se dhjetë 9 fëmijë?" . Pasi hëngrën dhe pinë në Shiloh; Ana u Prifti Eli ishte ulur mbi 10 ndenjësen që ndodhet në hyrje të tabernakullit të Zotit. Në trishtimin e shpirtit 11 të saj i lutej Zotit duke me dënesë. Pastaj lidhi një kusht, duke thënë: "0 Zot ushtrive, në se vërtetë interesohesh për fatkeqësinë që i ka rënë shërbëtores sate, në se ti më mban mend mua dhe nuk e harron shërbëtoren tënde, por dëshiron tijapësh shërbëtores sate një fëmijë mashkull, unë do t'ja jap Zotit për të gjitha ditët 12 e jetës së tij dhe brisku nuk ka për të kaluar mbi kokën e tij" . Ndërsa ajo e zgjaste 13 lutjen e saj përpara Zotit; Eli shikonte me kujdes gojën e saj. Ana fliste në zemër të saj; vetëm buzët i lëviznin, por zëri saj nuk dëgjohej; pikërisht për këtë Eli 14 mendonte që ishte e dehur. Kështu Eli i tha: "Deri kur do të jesh e dehur? Të 15 Por Ana u përgjegj dhe tha: "Jo, imzot; unë jam një grua e vrarë në frym dhe nuk kam pirë as verë, as pije të tjera dehëse, por isha duke hapur zemrën 16 time para Zotit. Mos mendo se shërbëtorja jote është një grua e çoroditur; sepse 17 ka qënë dhëmbja dhe hidhërimi i pamasë që më shtynë të flas deri tani' Atëherë Eli iu përgjegj: "Shko në paqe dhe Perëndia i Izraelit të dhëntë atë që i kërkove" . 18 Ajo u përgjegj: "Shërbëtorja jote pastë gjetur hirin në sytë e tu" . Kështu gruaja 19 Ata qan? ngrit. qarë
iku në rrugën e saj, nisi të ushqehet dhe pamja e saj nuk ishte më e trishtuar.
u herët në mëngjes dhe ranë përmbys përpara Zotit; pastaj u nisën dhe u kthyen në shtëpinë e tyre në Ramah. Elkanahu njohu Anën; bashkëshorten e tij, dhe 20 Zoti u kujtua për të. Në kohën e caktuar, Ana mbeti me barrë dhe lindi një djalë 21 të cilit ia vunë emrin Samuel, duke thënë: "Sepse ia kërkova Zotit" Atëherë burri i saj Elkanahu u ngjit me gjithë familjen e tij për ti ofruar Zotit flijimin vjetor 22 dhe për të plotësuar kushtin e lidhur. Por Ana nuk u ngjit, sepse i tha burrit të saj: "Unë nuk do të ngjitem deri sa fëmija të jetë zvjerdhur; atëherë do ta çoj me 23 qëllim që ta paraqes para Zotit dhe të mbetet pranë tij për gjithnjë"\_ Burri i saj, Elkanahu, iu përgjegj: "Bëj sitë të duket më mirë; qëndro deri sa të të jetë zvjerdhur, mjaft që Zoti ta mbajë fjalën!" . Kështu gruaja mbeti në shtëpi dhe i dha gji birit të 24 saj deri sa ky u zvordh. Mbasi e zvordhi e mori me vete, bashkë me tri dema të vegjël, një efë mielli dhe një calik verë; dhe i çoi në shtëpinë e Zotit në Shiloh. Djali 25 ishte akoma shumë i vogël. Pastaj ata flijuan një dem dhe ia çuan djalin Elit. 26 Ana i tha: 'Imzot! Ashtu siç është e vërtetë që jeton shpirti yt; 0 imzot; unë jam 27 ajo grua që rrinte këtu; afër teje, dhe i lutej Zotit. Jam lutur për të pasur këtë 28 djalë, dhe Zoti më dha atë që i kisha kërkuar. Prandaj edhe unë ia fal Zotit; deri ngritën sa të rrojë, ai do ti kushtohet Zotit" . Dhe aty ranë përmbys para Zotit.
## Chapter 2<eos> |
<bos>Atëherë Ana u lut dhe tha: "Zemra ime ngazëllohet në Zotin; forca ime ngrihet 2 tek i Zoti; goja ime hapet kundër armiqve të mi, sepse gëzohem nga shpëtimi yt. Nuk ka asnjë të shenjtë si Zoti, sepse nuk ka asnjë tjetër vëç teje, nuk ka asnjë shkëmb 3 si Perëndia Mos vazhdoni të flisni me aq mburrje; të mos dalin fjalë arrogante 4 nga goja juaj, sepse Zoti është Perëndia i njohjes dhe ai peshon veprimet. Dhe 5 harqet e të fuqishmëve thyhen; ndërsa të dobëtit janë pajisur me forcë. Ata që ishin të ngopur shkojnë si punëtorë ditorë për një copë bukë, ndërsa ata që ishin të uritur nuk vuajnë më nga uria. Madje edhe ajo që ishte shterpë, ka pjellë shtatë herë, ndërsa ajo që ka shumë fëmijë është dobësuar. Zoti të bën të vdesësh dhe të bën të jetosh; të zbret në Sheol dhe të ngjit që andej. Zoti të varfëron dhe të pasuron; ynë.
8
tuaja të këqija. Mos, bijtë e mi, sepse zërat që dëgjoj për ju nuk janë aspak të
ai të poshtëron dhe ai të lartëson: Ai e ngre të mjerin nga pluhuri dhe e heq të varfërin nga plehrat, në mënyrë që të ulet me princat dhe të trashëgojnë një fron lavdie; sepse shtyllat e dheut i përkasin Zotit; dhe mbi to ai ka mbështetur botën. Ai ruan rrugën që bëjnë shenjtorët e tij, por të pafetë do të vdesin në errësirë, sepse 10 njeriu nuk do të mbizotërojë me anë të forcës. Kundërshtarët e Zotit do të copëtohen; ai do të gjëmojë kundër tyre nga qielli. Zoti do të gjykojë popujt deri në skajet e tokës; do ti japë forcë mbretit të tij dhe do ta lartojë forcën e të vajosurit të 11 tij"\_ Pastaj Elkanahu u në shtëpinë e tij në Ramah, dhe fëmija qendroi që 12 t'i shërbejë Zotit në të priftit Eli. Bijtë e Elit ishin njerëz të këqij; nuk e 13 njihnin Zotin. Dhe ja si silleshin këta priftërinj me popullin; kur dikush ofronte një flijim; shërbëtori i priftit vinte, kur mishi ziente; me një pirun me tri maja në 14 dorë, dhe e fuste në tenxhere; në kazan apo në kusi, dhe tërë atë që piruni madh tërhiqte sipër e mbante për vete. Kështu vepronin me tërë Izraelitët që shkonin 15 në Shiloh. Edhe para se të digjnin dhjamin; shërbëtori i priftit vinte dhe i thoshte atij që bënte flijimin: "Më jep mish për ta pjekur për priftin; sepse ai nuk do të 16 pranojë prej teje mish të pjekur, por mish të gjallë" . Dhe në se njeriu i thoshte: "Më të tymoset dhjami, pastaj të marrësh sa të duash" ai përgjigjej: 17 duhet të ma japësh tani; përndryshe do ta marr me forcë" . Prandaj mëkati i 18 bëheshin Zotit. Por Samueli kryente shërbimin para Zotit, megjithëse akoma 19 fëmijë, dhe ishte mbështjellë me një efod prej liri. E ëma i përgatiste një veshje të vogël dhe ia çonte vit kur ngjitej me burrin e saj për të ofruar flijimin vjetor. 20 Atëherë Eli bekonte Elkanahun dhe bashkëshorten e tij, duke thënë: "Zoti të dhëntë fëmijë të tjerë nga kjo grua; me kërkesën që ajo i ka bërë Zotit!' Pastaj ata 21 ktheheshin në shtëpinë e tyre. Kështu Zoti vizitoi Anën, dhe kjo mbeti me barrë 22 dhe lindi tre djem dhe dy vajza. Ndërkaq djali Samuel po rritej pranë Zotit. Por Eli ishte shumë plak dhe dëgjoi të gjitha ato që bijtë e tij i bënin gjithë Izraelit dhe si ata binin në shtrat me që kryenin shërbimin në hyrje të çadrës së mbledhjes; 23 dhe u tha atyre: "Pse bëni gjëra të tilla? Sepse dëgjoj nga tërë populli për veprimet 24 kthye prani prifti qoftë parë "Jo, çdo gratë
25
mira; ju e shtyni popullin e Zotit të mëkatojë. Në rast se një njeri mëkaton kundër një njeriu tjetër, Perëndia e gjykon; por në rast se një njeri mëkaton kundër Zotit, kush do të ndërhyjë për të?" \_ Por ata nuk e dëgjuan zërin e atit të tyre, sepse Zoti dëshironte të vdisnin. Ndërkaq fëmija Samuel po rritej në shtat dhe në mirëdashjen 27 Zotit dhe të njerëzve. Një njeri Perëndisë erdhi tek Eli dhe i tha: "Kështu flet Zoti: A nuk u shfaqa në shtëpinë e atit tënd, kur në Egjipt ata ishin skllevër të shtëpisë 28 së Faraonit? Nuk e kam zgjedhur unë midis gjithë fiseve të Izraelit; që të jetë im, të ngjitet te altari im; të djegë temjanin dhe të veshë efodin para meje? Dhe nuk kam unë ai që i dha shtëpisë së atit tënd tërë flijimet e djegura të bijve 29 të Izraelit të bëra me zjarr? Pse pra i përçmoni flijimet dhe blatimet e mia që kam urdhëruar të bëhen në banesën time, dhe pse nderoni më tepër fëmijët tuaj se mua, duke u trashur me pjesën më të mirë të blatimeve të Izraelit; të popullit tim? 30 Prandaj kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: Unë kisha shpallur që shtëpia jote dhe shtëpia e atit tënd do të kishin ecur gjithnjë para meje, por tani Zoti thotë: Qoftë larg meje kjo gjë; sepse unë nderoj ata që më nderojnë, por ata që më përçmojnë do 31 të përçmohen gjithashtu nga ana ime. Ja, po vijnë ditët kur unë do të shkatërroj forcën tënde dhe forcën e shtëpisë së atit tënd në mënyrë që të mos ketë më asnjë 32 plak në shtëpinë tënde. Dhe ke për të parë mjerimin e banesës sime, ndonëse dhe Perëndia ka bërë aq të mira Izraelit, nuk do të ketë kurrë më asnjë plak në 33 shtëpinë tënde. Por ai nga të tutë që nuk kam për të hequr nga altari im do të konsumojë sytë e tu dhe do ta mbushë me trishtim zemrën tënde; dhe tërë pasardhësit 34 shtëpisë sate do të vdesin në lulen e rinisë. Do të të shërbejë si shenjë ajo që ka për t'u ndodhur dy bijve të tu; Hofnit dhe Finehasit; që të dy do të vdesin në të 35 njëjtën ditë. Por unë do të zgjedh për vete një besnik, që ka për të vepruar simbas asaj që ndjej në zemrën dhe në shpirtin tim; unë do t'i ndërtoj një shtëpi të 36 qendrueshme; dhe ai ka për të ecur gjithmonë para të vajosurit tim. Dhe kushdo që ka për të mbetur në shtëpinë tënde do të vijë të përulet para tij për një monedhë argjendi dhe një copë buke, dhe do të thotë: "Më prano, të lutem; në një nga detyrat prifti qenë prift priftërore; që të mund të ha një copë bukë" .<eos> |
<bos>Samueli i ri i shërbente Zotit në të Eliut. Fjala e Zotit ishte e rrallë në 2 ato ditë, dhe nuk kishte ndonjë zbulesë të gjerë. Në atë kohë Eli rrinte shtrirë në vendin e tij të zakonshëm (tani shikimi i tij kishte filluar të errësohej dhe ai nuk 3 mund të shikonte) . Llampa e Perëndis nuk ishte shuar akoma dhe Samueli ishte 4 shtrirë në tabernakullin e Zotit, ku gjendej edhe arka e Perëndisë. Atëherë Zoti 5 thirri Samuelin që u përgjegj: "Ja ku jam!" . Pastaj vrapoi tek Eli dhe i tha: "Ja ku jam; se ti më thirre" Ai u përgjegj: "Unë nuk të kam thirrur, shko të flesh" . Kështu ai vajti të flerë. Zoti e thirri përsëri Samuelin: Dhe Samueli u ngrit; shkoi tek Eli dhe i tha: "Ja ku jam, se ti më thirre" Por ai u përgjegj: "Biri im, unë nuk të kam 7 thirrur; shko të flesh" . (Por Samueli nuk e njihte akoma Zotin, dhe fjala e tij nuk 8 i ishte shfaqur akoma). Zoti e thirri përsëri për të tretën herë Samuelin. Kështu ai u ngrit, shkoi tek Eli dhe i tha: 'Ja ku jam, se ti më thirre" Atëherë Eli kuptoi që 9 Zoti e thërriste të riun. Prandaj Eli i tha Samuelit: "Shko e bjer dhe, në se të thërret prapë, do të thuash: "Folë, 0 Zot, sepse shërbëtori yt të dëgjon"" \_ Kështu 10 Samueli vajti të shtrihet në vendin e tij. Pastaj Zoti erdhi, u vendos aty afër dhe thirri si herët e tjera: "Samuel, Samuel! " . Samueli u përgjegj: "Folë, sepse shërbëtori 11 yt të dëgjon" Atëherë Zoti i tha Samuelit: 'Ja, jam duke bërë në Izrael një gjë 12 që do të shungullojë veshët e kujtdo që ka për ta dëgjuar. Atë ditë unë do të kryej kundër Eliut të gjitha ato që thashë lidhur me shtëpinë e tij, nga fillimi deri në fund. 13 Po i deklaroj që jam bërë të ndëshkoj shtëpinë e tij për gjithnjë, për shkak të paudhësisë që e karakterizon; sepse bijtë e tij janë bërë të neveritshëm dhe ai nuk 14 i ka frenuar . Prandaj unë i betohem shtëpisë së Elit që paudhësia e shtëpisë së 15 Elit nuk do të shlyhet kurrë me flijime dhe me blatime" . Samueli mbeti i shtrirë deri në mëngjes, pastaj hapi dyert e shtëpisë së Zotit. Ai kishte frikë t'i tregonte Elit 16 vegimin e tij. Por Eli thirri Samuelin, duke thënë: "Samuel, biri im!". Ai u 17 përgjegj: "Ja ku jam" . Ai tha: "Çfarë të tha? Të lutem, mos më fshih Perëndia veproftë ashtu me ty, madje edhe më në rast se ti më fsheh diçka nga 18 të gjitha ato që të tha" . Samueli ia tregoi atëherë të gjitha; pa i fshehur asgjë. 19 Dhe Eli tha: "Ai është Zoti; le të bëjë atë që i pëlqen atij" . Ndërkaq Samueli prani qoftë gati asgjë. keq
20 rritej; dhe Zoti ishte me të dhe nuk la të shkonin kot asnjë nga fjalët e tij. Tërë Izraeli, nga Dani deri tek Beer-Sheba; mësoi që Samueli ishte bërë 1 Zotit. 21 Zoti vazhdonte t'i shfaqej në Shiloh, sepse në Shiloh Zoti i shfaqej Samuelit me anë të fjalës së vet. profet
## Chapter 4
Fjala e Samuelit i drejtohej tërë Izraelit. Izraeli doli të luftojë kundër Filistejve dhe ngriti kampin e tij pranë Eben-Ezerit; ndërsa Filistejtë u vendosën Afekut. 2 Pastaj Filistejtë u renditën për betejë kundër Izraelit; filloi një betejë e madhe, por Izraeli u mund nga Filistejtë, të cilët vranë në fushën e betejës rreth katër mijë veta. 3 Kur populli u kthye në kamp, pleqtë e Izraelit thanë: "Pse Zoti na mundi sot përpara Filistejve? Të shkojmë të marrim në Shiloh arkën e besëlidhjes së Zotit; në mënyrë 4 që të ndodhet në mes nesh dhe të na shpëtojë nga duart e armiqve tanë!" . Kështu populli dërgoi në Shiloh njerëz që të merrnin që andej arkën e besëlidhjes së Zotit të ushtërive; që ulët midis kerubinëve; dhe dy bijtër e Elit, Hofni dhe Finehasi, ishin 5 aty me arkën e besëlidhjes së Perëndisë. Kur arka e besëlidhjes së Zotit hyri në kamp, i gjithë Izraeli shpërtheu në një britmë gëzimi aq të fuqishme sa vetë toka e drodh. Filistejtë, duke dëgjuar buçimën e asaj britme, thanë: "Çfarë kuptimi ka buçima e kësaj britme të madhe në kampin e Hebrenjve?" . Pastaj mësuan që arka e 7 Zotit kishte arritur në kamp. Kështu Filistejtë u trembën; sepse thonin: "Perëndia erdhi në kamp' Dhe thirrën: "Mjerë ne! Një e tillë nuk ka ndodhur kurrë më 8 Mjerë ne! Kush do të na shpëtojë nga duart e këtyre perëndive të fuqishme? 9 Këto janë perënditë që goditën Egjiptasit me Iloj Iloj plagësh në shkretëtirë. Qëndroni të fortë dhe silluni si burra; 0 Filistej, që të mos bëheni skllevër të 10 Hebrenjve; ashtu si ata qenë skllevërit tuaj. Silluni si burra dhe luftoni!" . Kështu Filistejtë luftuan dhe Izraeli u mund; dhe gjithkush vrapoi te çadra e vet. Masakra 11 qe me të vërtetë e madhe; Izraeli humbi tridhjetë mijë këmbësorë. Edhe arka e 12 Perëndisë u morr dhe dy djemtë e Elit, Hofni dhe Finehasi; vdiqën. Një njeri i Beniaminit vrapoi nga fusha e betejës dhe arriti po atë ditë në Shiloh, me rroba të 13 grisura dhe kokën të mbuluar me dhe. Kur arriti, ja, Eli ishte ulur mbi ndenjësen pranë gjë parë.
e tij në anë të rrugës, duke shikuar, sepse zemra e tij dridhej për arkën e Perëndisë. ai njeri hyri në qytet dhe njoftoi për atë që kishte ndodhur, një britmë u ngrit 14 nga tërë qyteti. Kur dëgjoi zhurmën e britmave, Eli tha: "Ç'kuptim ka zhurma e kësaj rrëmuje?" . Pastaj ai njeri erdhi me të shpejtë për t'i treguar Elit atë që kishte 15 ndodhur . Eli ishte nëntëdhjetë e tetë vjeç; shikimi i tij qe errësuar aq sa që ai 16 nuk shikonte më. Njeriu i tha Elit: 'Jam ai që ka ardhur nga fusha e betejës. Sot 17 Eli tha: "Si vajtën punët, biri im?"\_ Atëherë lajmëtari u përgjegj dhe tha: "Iezraeli ia mbathi përpara Filistejve dhe u bë një masakër e madhe në popull; edhe dy djemtë e tu, Hofni dhe Finehasi; vdiqën, 18 dhe arka e Perëndisë u morr" Sa u zu në gojë arka e Perëndisë, Eli ra nga ndenjësja prapa, përbri derës, theu dhe vdiq sepse ishte plak dhe i rënduar. 19 Qe gjyqtar i Izraelit dyzet vjet me radhë. E reja e tij, gruaja e Finehasit, ishte me barrë dhe në prag të lindjes; kur dëgjoi lajmin që arka e Perëndisë ishte kapur dhe 20 vjehrri i saj dhe i shoqi kishin vdekur, u kërrus dhe lindi, sepse e zunë dhimbjet. Në çastin kur ishte duke vdekur, gratë që kujdeseshin për të i thanë: "Mos u tremb, sepse ke lindur një djalë" . Por ajo nuk u përgjegj dhe nuk u kushtoi vëmëndje fjalëve 21 të tyre, por ia vuri emrin Ikabod fëmijës, duke thënë: "Lavdia u largua nga Izraeli' sepse arka e Perëndisë ishte marr për shkak të vjehrrit të saj dhe të burrit 22 të saj. Ajo tha: "Lavdia është larguar nga Izraeli, sepse arka e Perëndisë është marr' Sapo qafën<eos> |
<bos>## Chapter 5
Atëherë Filistejtë e morën arkën e Perëndisë dhe e mbartën nga Eben-Ezeriu 2 në Ashdod; pastaj Filistejtë e morën arkën Perëndisë, e çuan në tempullin e 3 Dagonit dhe e vendosën pranë Dagonit. Të nesërmen banorët e Ashdodit u ngritën herët, por Dagoni qe rrëzuar me fytyrë për tokë përpara arkës së Zotit. Kështu e 4 morën Dagonin dhe e vunë përsëri në vendin e tij. Të nesërmen u ngritën herët, dhe ja Dagoni qe rrëzuar përsëri me fytyrën për tokë përpara arkës së Zotit, kurse koka e Dagonit dhe të dy pëllëmbët e duarve të tij u gjetën të prera mbi prag; nga 5 Dagoni kishte mbetur vetëm trungu. Prandaj, deri ditën e sotme; priftërinjtë e
Dagonit dhe tërë ata që hyjnë në tempullin e Dagonit nuk vënë këmbë mbi pragun
Dagonit në Ashdod. Pastaj dora e Zotit rëndoi mbi banorët e Ashdodit dhe i 7 shkretoi, me hemoroide Ashdodin dhe territorin e tij. Kur banorët e Ashdodit që punët shkonin në atë mënyrë, ata thanë: Arka e Perëndisë të Izraelit nuk duhet të mbetet në mes nesh, sepse dora e tij ka e rëndë me ne dhe 8 me Dagonin; perëndinë tonë". Kështu ata mblodhën pranë tyre tërë princat e Filistejve dhe thanë: "Çfarë duhet të bëjmë me arkën e Perëndisë të Izraelit?" . Princat 9 u përgjegjën: "Të mbartet arka e Perëndisë të Izraelit në Gatha" Kështu arka e Perëndisë të Izraelit u mbart aty . Por mbas transportimit të saj, dora e Zotit u kthye kundër atij qyteti, duke i shkaktuar një lemeri të madhe; dhe Zoti i goditi njerëzit e 10 qytetit, të mëdhenj e të vegjël, me një epidemi hemoroidesh. Atëherë arkën e Perëndisë e dërguan në Ekron. Por; sapo arka e Perëndisë arriti në Ekron; banorët Ekronit protestuan duke thënë: "Kanë sjellë arkën e Perëndisë të Izraelit te që 11 të vdesim ne dhe populli ynë!" . Kështu mblodhën tërë pincat e Filistejve dhe u thanë: "Largojeni arkën e Perëndisë të Izraelit; ajo të kthehet në vendin e saj, që të mos shkaktojë vdekjen tonë dhe të popullit tonë!" . Në fakt ishte përhapur një lemeri vdekjeprurëse në të gjithë qytetin; sepse dora e Perëndisë rëndonte shumë mbi të. 12 Ata që nuk vdisnin prekeshin nga hemoroidet, dhe britmat e qytetit ngjiteshin goditi panë qenë ne, deri në qiell.
## Chapter 6
2 Arka e Zotit mbeti shtatë muaj në vendin e Filistejve. Pastaj Filistejtë mblodhën priftërinjtë dhe shortarët dhe thanë: "Ç'duhet të bëjmë me arkën e Zotit? 3 Na trego mënyrën që duhet të përdorim për ta kthyer përsëri në vendin e saj' Atëherë ata u përgjegjën: "Në se e ktheni arkën e Perëndisë së Izraelit, mos e ktheni bosh, por dërgoni me të të paktën një ofertë zhdëmtimi; atëherë do të shëroheni 4 dhe do të mësoni pse dora e tij nuk ju ndahej"\_ Ata "Çfarë oferte zhdëmtimi do t'i dërgojmë neve?" . Ata u përgjegjën: "Pesë hemorroide ari dhe minj ari simbas numrit të princave të Filistejve; sepse e njëjta plagë ka goditur ju dhe princat 5 tuaj . Bëni, pra, disa figura të hemorroideve dhe të minjve tuaj që shkatërrojnë vendin, dhe i thurrni lavdi Perëndisë së Izraelit; ndofta ai do ta zbusë dorën e tij mbi ju; mbi perënditë tuaj dhe mbi vendin tuaj . Pse, vallë, e ngurtësoni zemrën tuaj qoftë pyetën: pesë
ashtu si Egjiptasit dhe Faraoni ngurtësuan zemrën e tyre? Kur kreu të fuqishme gjëra
midis tyre, nuk i lanë të shkojnë, dhe kështu ata mundën të shkojnë? Bëni, pra, një qerre të re, pastaj merrni dy lopë qumështore mbi të cilat nuk është vënë kurrë 8
zgjedha dhe i mbrihni lopët në qerre, por i çoni viçat e tyre në stallë larg tyre. Pastaj merrni arkën e Zotit dhe vendoseni mbi qerre; dhe punimet prej ari që i çoni
9
10
Zotit si ofertë zhdëmtimi i vini në një shportë pranë saj. Dhe rrini e shikoni, në rast se ngjitet nëpër rrugën që të çon në territorin e tij, në Beth-Shemesh, është Zoti që na ka bërë këtë të keqe të madhe; ndryshe do të të mësojmë që nuk ka dora qenë
tij që na ka goditur, por kjo ka ndodhur rastësisht" Ata, pra, vepruan kështu: 11
hemorroideve. Atëherë lopët u nisën pikërisht në drejtim të Beth-Shemeshit, duke ndjekur gjithnjë atë rrugë dhe duke pëllitur ndërsa po ecnin; pa u kthyer as djathtas, as majtas. Princat e Filistejve ndoqën deri në kufirin e Beth-Shemeshit. 13
morën dy lopë qumështore; mbrehën në qerre dhe mbyllën viçat në stallë. Pastaj vendosën mbi qerre arkën e Zotit dhe shportën me minjtë prej ari dhe figurat 12
Banorët e Beth-Shemeshit ishin duke korrur grurin në luginë; duke ngritur sytë, 14
drurit të qerres dhe i ofruan lopët si olokauste të Zotit. Levitët hoqën arkën e Zotit dhe shportën që i rrinte pranë dhe në të cilën gjendeshin sendet prej ari; dhe i vendosëm mbi një gur të madh. Po atë ditë njerëzit e Beth-Shemeshit ofruan dhe i 16
arkën dhe u gëzuan qe e Qerrja, pasi arriti në kampin e Jozueut në Beth-Shemesh, u ndal aty . kishte një gur të madh; kështu ata lëndën e 15 panë panë. Aty çanë
bënë flijime Zotit. Mbasi pesë princat e Filistejve panë këtë gjë, po atë ditë u 17
një për Ekronin; dhe minjtë prej ari simbas numrit të të gjitha qyteteve të Filistejve që u përkisnin princëve, nga qytetet e fortifikuara deri në fshatrat e fushës, deri në e madh e mbi të cilin u vendos arka e Zotit dhe që qëndron deri në ditën e 19 pesë gurin kthyen në Ekron. Këto janë hemorroidet prej ari që Filistejtë i dërguan Zotit si ofertë zhdëmtimi; një për Ashdodin; një për Gazën, një për Askalonin; një për Gathin; 18
sotme në fushën e Jozueut, Bethshemitit. Zoti disa njerëz të Beth-Shemeshit; sepse kishin shikuar brenda arkës së Zotit; ai shtatëdhjetë njerëz të popullit. Populli mbajti zi për ta, sepse Zoti e kishte prekur me një fatkeqësi 20 goditi goditi
Kështu u dërguan lajmëtarë banorëve të Kiriath-Jearimit për t'u thënë: "Filistejtë kanë kthyer arkën e Zotit; zbrisni dhe çojeni lart te ju" .
të madhe. Njerëzit e Beth-Shemeshit thanë: "Kush mund të rezistojë përpara Zotit, këtij Perëndie të shenjtë? Nga kush do të ngjitet arka, kur të niset nga ne?" . 21
## Chapter 7<eos> |
<bos>Atëherë njerëzit e Kiriath-Jearimit erdhën; e lart arkën e Zotit dhe vendosën në shtëpinë e Abinadadit në kodër, dhe shenjtëruan të birin Eleazarin që 2 të ruante arkën e Zotit. Shumë kohë kishte kaluar nga dita që arka ishte vendosur në Kiriath-Jearim; kishin kaluar njëzet vjet dhe tërë shtëpia e Izraelit i ankohej Zotit. 3 Atëherë Samueli i foli tërë shtëpisë së Izraelit, duke thënë: "Në rast se ktheheni tek Zoti me gjithë zemër, hiqni nga gjiri juaj perënditë e huaja dhe Ashtarithin dhe 4 mbani zemrën tuaj tek Zoti dhe Kështu bijtë e Izraelit hoqën mënjanë Baalët dhe 5 Ashtarothët dhe i shërbyen vetëm Zotit. Pastaj Samueli tha: "Mblidhni tërë Izraelin Kështu ata u mblodhën në Mitspah, morën ujë dhe e derdhën përpara Zotit; pastaj po atë ditë agjëruan dhe atje thanë: "Kemi mëkatuar kundër Zotit" Samueli i gjykoi bijtë e Izraelit në Mitspah. Kur Filistejtë mësuan që bijtë e Izraelit ishin mbledhur në Mitspah, princat e Filistejve u nisën kundër Izraelit. Kur bijtë e Izraelit dëgjuan këtë frikë nga Filistejtë. Atëherë bijtë e Izraelit i thanë Samuelit: "Mos e ndërpre klithmën tënde për neve 9 tek Zoti, që ai të na shpëtojë nga duart e Filistejve"\_ Kështu Samueli mori një qengj pirës dhe e ofroi tërësisht si olokaust Zotit; Samueli thirri Zotit për Izraelin 10 dhe Zoti ia plotësoi kërkesën. Ndërsa Samueli ofronte olokaustin; Filistejtë u afruan për të sulmuar Izraelin; por Zoti bubulloi me buçimë të madhe kundër 11 Filistejve dhe i ngatërroi deri në atë pikë sa u mundën para Izraelit. Njerëzit e Izraelit dolën nga Mitspahu; i ndoqën Filistejtë dhe i mundën deri poshtë Beth-Karit. 12 Atherë Samueli mori një gur e midis Mitspahut dhe Shenit dhe e quajti 13 Eben-Ezer, duke thënë: "Deri këtu Zoti na ka ndihmuar" Kështu Filistejtë u poshtëruan dhe nuk u kthyen më të shkelin territorin e Izraelit; dhe dora e Zotit u 14 ngrit kundër Filistejve gjatë gjithë kohës së Samuelit. Edhe qytetet që Filistejtë kishin marrë Izraelit iu kthyen Izraelit, nga Ekroni deri në Gath. Izraeli çliroi territorin e tij nga duart e Filistejve. Dhe u vendos paqja midis Izraelit dhe Amorejve: 15 16 Samueli qe gjykatës Izraelit gjatë gjithë jetës së tij . Çdo vit ai i binte përqark Bethelit, Gilgalit dhe Mitspahut dhe ushtronte funksionin e gjyqtarit të Izraelit mbi 17 tërë këto vende. Pastaj kthehej në Ramah, sepse aty ishte shtëpia e tij. e gjykonte Izraelin dhe po aty ngriti një altar për Zotin: çuan patën ngriti Aty
## Chapter 8
2 Kur Samueli u plak emëroi bijtë e tij si gjyqtarë të Izraelit. parëlinduri i tij quhej Joel dhe i dyti Abiah; ata ushtronin funksionin e gjyqtarit në Beer-Sheba. 3 Por bijtë e tij nuk ndoqën shembëllin e tij, u larguan nga rruga e drejtë duke siguruar fitime të palejueshme, pranuan dhurata dhe e prishnin drejtësinë. Atëherë tërë 5 pleqtë e Izraelit u mblodhën; erdhën te Samueli në Ramah, dhe i thanë: ti tani je plakur dhe bijtë e tu nuk ndjekin gjurmët e tua; prandaj cakto mbi ne një mbret që të na qeverisë ashtu siç ndodh në të gjitha kombet"\_ Por kjo nuk i pëlqeu Samuelit, sepse ata kishin thënë: "Na jep një mbret që të na qeverisë" . Prandaj 7 Samueli iu lut Zotit. Dhe Zoti i tha Samuelit: "Dëgjo zërin e popullit për të gjitha ato që të thotë; sepse ata nuk të kanë hedhur poshtë ty, por kanë hedhur poshtë mua, 8 me qëllim që unë të mos mbretëroj mbi ta. Sillen me ty, ashty siç kanë bërë gjithnjë nga dita që nxora nga Egjipti e deri më sot: më kanë braktisur për t'u shërbyer 9 perëndive të tjera. Tani, pra, dëgjo kërkesën e tyre, por lajmëroi solemnisht dhe 10 shpallju të drejtat e mbretit që do të sundojë mbi ta" . Kështu Samueli tregoi 11 tërë fjalët e Zotit drejtuar popullit që i kërkonte një mbret. Dhe tha: "Këto do të jenë të drejtat e mbretit që do të mbretërojë mbi ju. Ai do ti marrë bijtë tuaj dhe do t'i caktojë në qerret e tij, me qëllim që të bëhen kalorës të tij dhe të vrapojnë përpara 12 qerreve; për t'i bërë ata kapidanë të mijëshëve dhe të pesëdhjetëshëve, për t'i vënë ata t'i lërojnë arat, t'i korrin të lashtat, ti prodhojnë armë lufte dhe vegla për 13 qerret e tij. Do të marrë bijat tuaja për ti bërë parfumiere; gjellbërëse dhe furrtare. 14 Do të marrë arat tuaja; vreshtat dhe ullishtet tuaja; më të mirat që keni, për t'ua 15 dhënë eunukëve dhe shërbëtorëve të tij. Do të marrë të dhjetën e farërave dhe 16 të vreshtave tuaja për t'ua dhënë eunukëve dhe shërbëtorëve të tij. Do të marrë shërbëtorët; shërbëtoret; të rinjtë tuaj më të mirë dhe gomarët që keni për t'i përdorur 17 në punimet e tij. Do të marrë edhe të dhjetën e kopeve tuaja, dhe ju do të jeni 18 skllevërit e tij. Atë ditë ju do të ulërini për shkak të mbretit që keni për vete, por 19 Zoti nuk do t'ju përgjigjet" . Me gjithatë populli nuk deshi t'i dëgjojë fjalët e "Ja,
20 Samuelit dhe tha: "Jo, do të kemi një mbret mbi ne. Kështu do të jemi edhe ne si gjithë kombet; mbreti do të na qeverisë; do të na dalë në krye dhe do të luftojë 21 22 Atëherë ynë
në betejat tona" Samueli dëgjoi tërë fjalët e popullit dhe ia tregoi Zotit. Zoti i tha Samuelit: "Dëgjoje kërkesën e tyre dhe cakto një mbret mbi ta" Samueli u tha njerëzve të Izraelit: "Secili të kthehet në qytetin e tij" .
## Chapter 9<eos> |
<bos>2 bir i Bekorathit, bir i Afiahut, bir i një Beniaminiti, një njeri i fortë dhe trim. Ai kishte një djalë të quajtur Saul, i ri dhe i bukur, ndër bijtë e Izraelit nuk kishte asnjë më të bukur se ai; që nga supet e lart; ai ua kalonte; për shtat; gjithë njerëzve të tjerë. 3 Gomarët e Kishit, atit të Saulit, kishin humbur; Kishi i tha të birit, Saulit: "merr 4 me vete një nga shërbëtorët, dhe shko të kërkosh gomarët" . Kështu ai kaloi nëpër krahinën malore të Efraimit dhe përshkoi vendin e Shalishas, gjetur; pastaj kaloi nëpër vendin e Shaalimit, por nuk ishin as aty; përshkuan pastaj vendin e 5 Beniaminitëve; por nuk i gjetën as aty. Kur arritën në vendin e Tsufit, Sauli tha shërbëtorit të tij që ishte me të: "Çohu; të kthehemi, që të mos ndodhë që im atë të heqë mendjen nga gomaret dhe të fillojë të shqetësohet për ne" . Shëbëtori i tha: në këtë qytet jeton një njeri i Perëndisë, që e nderojnë shumë; tërë ato që ai thotë, realizohen pa tjetër. Tani le të shkojmë atje; ndofta do të na tregojë rrugën që duhet të ndjekim" Sauli tha shërbëtorit të tij: "Por ja; në qoftë se shkojmë; çfarë ti çojmë njeriut të Perëndisë? Sepse buka e thasëve tanë ka mbaruar dhe nuk kemi asnjë dhuratë për t'i çuar njeriut të Perëndisë. Çfarë kemi me vete?" . Dhe shërbëtori iu përgjegj Saulit, duke thënë: 'Ja, unë kam në dorë një çerek sikli prej argjendi; do t'ia jap njeriut të Perëndisë dhe ai do të na tregojë rrugën që duhet të ndjekim" (Në të kaluarën në Izrael, kur dikush shkonte për t'u këshilluar me Perëndinë, thoshte: "Çohu të shkojmë te shikuesi' sepse profeti i sotëm në të kaluarën quhej shikues) . 10 Atëherë Sauli tha shërbëtorit të tij: "Mirë e the. Çohu të shkojmë!" . Dhe u 11 drejtuan nga ku gjendej njeriu i Perëndisë. Ndërsa merrnin të përpjetën që të çon në qytet, takuan rrugës dy vajza që kishin dalë për të mbushur ujë dhe i 12 pyetën ato: "Këtu është shikuesi?" Ato u përgjigjën duke thënë: ja ku është çohu pa i "Ja, qyteti "Po,
pak përpara jush; nxitoni. Sot erdhi në qytet; sepse sot populli duhet të bëjë një flijim që të kem mundësi të të njoftoj fjalën e Perëndisë"\_
13 në vendin e lartë. Sa të hyni në qytet; do ta gjeni me siguri para se të ngjitet në vendin e lartë për të ngrënë. Populli nuk do të hajë deri sa ai të mbërrijë, sepse ai ka për të bekuar flijimin; pastaj të ftuarit do të fillojnë të hanë. Prandaj ngjituni lart, 14 sepse tani do ta Kështu u ngjitën në qytet; ndërsa ata hynin në qytet; 15 Samueli dilte në drejtim të tyre për t'u ngjitur në vendin e lartë. Por një ditë para 16 arritjes së Saulit; Zoti e kishte lajmëruar Samuelin duke thënë: "Nesër në këtë orë do të dërgoj një njeri nga vendi i Beniaminit; dhe ti do ta vajosësh si udhëheqës të popullit tim të Izraelit. Ai do ta shpëtojë popullin tim nga duart e Filistejve; sepse 17 pashë mjerimin e popullit tim; sepse britmat e tij arritën deri tek unë" Kur Samueli pa Saulin; Zoti i tha: është njeriu për të cilin të fola; ai do të mbretërojë 18 mbi popullin tim" . Pastaj Sauli iu afrua Samuelit në mes të portës dhe i tha: 19 "Tregomë të lutem, ku është shtëpia e shikuesit" Samueli iu përgjegj Saulit dhe i tha: 'Jam unë shikuesi. Ngjitu para meje në kodër; sot do të hani me mua. Nesër 20 në mëngjes do të lë të shkosh dhe do të të tregoj tërë ato që ke në zemër. Përsa u përket gomarëve të tu që të kanë humbur tri ditë më parë, mos u mërzit se i kanë gjetur. E kujt i drejtohet gjithë dëshira e Izraelit; veçse ty dhe tërë shtëpisë së atit 21 tënd?" Sauli, duke u përgjegjur, tha: "A nuk jam unë një Beniaminit; një nga fiset më të vogla të Izraelit? Dhe familja ime a nuk është, vallë më e vogla e gjithë 22 familjeve të fisit të Beniaminit? Pse më flet; pra, në këtë mënyrë?" \_ Atëherë Samueli mori Saulin dhe shërbëtorin e tij, i futi në sallë dhe i uli në krye të tryezës 23 të të ftuarve që ishin rreth tridhjetë e pesë veta. Pastaj Samueli i tha gjellëbërësit: 24 "Sill pjesën që të dhashë dhe për të cilën të thashë: "Vëre mënjanë" . Gjellëbërësi mori atëherë kofshën dhe atë që ngjitej asaj, dhe ia vuri përpara Saulit. Pastaj Samueli tha: ajo që u mbajt rezervë, u vu mënjanë për ty; haje se është ruajtur apostafat për ty kur ftova popullin" . Kështu atë ditë Sauli hëngri bashkë me Samuelin. 25 Pastaj zbritën nga vendi lartë në qytet dhe Samueli foli me Saulin mbi taracë. 26 Të nesërmen u ngritën herët; në të gdhirë. Samueli e thirri Saulin në taracë, duke ithënë: "Çohu, dhe unë do të lë të shkosh" . Sauli u ngrit dhe që të dy, ai dhe Samueli, 27 dolën jashtë. Kur zbritën në periferi të qytetit, Samueli i tha Saulit: "Thuaji shërbëtorit të kalojë para nesh dhe të shkojë përpara, por ti ndalu një çast, në mënyrë gjeni" . "Ky "Ja,
## Chapter 10
Atëherë Samueli mori një enë të me vaj dhe e derdhi mbi kokën e tij; 2 pastaj e dhe tha: "A nuk të ka vajosur Zoti si kreu i trashëgimisë së tij? Sot, kur të ikësh nga unë, do të dy njerëz pranë varrit të Rakelës në kufirin e Beniaminit, në Tseltsah. Ata do të thonë: Gomaret që shkove të kërkosh u gjetën; tani yt atë nuk shqetësohet për gomaret, por për ju, dhe thotë: "Çfarë duhet të bëj 3 për birin tim?" Pastaj ti do ta kalosh atë vend dhe do të arrish në lisin e Taborit; aty do të takosh tre njerëz që shkojnë për të adhuruar Perëndinë në Bethel: njëri do 4 të mbajë tre keca, tjetri tri bukë dhe i treti një calik me verë. 5 përshëndetin dhe do të të japin dy bukë; që do t'i marrësh nga duart e tyre. Pastaj ti do të arrish në kodrinën e Perëndisë, ku gjendet garnizoni 1 Filistejve; dhe këtu, duke arritur në qytet; do të takosh një grup profetësh që do të zbresin nga vendi i lartë; të paraprirë nga një harpë, një dajre, një fyell dhe një qeste, dhe që do të bëjnë profeci. Atëherë Fryma e Zotit do të të ngarkojë të bësh profeci me ta, dhe do të 7 shndërrohesh në një njeri tjetër. Kur këto shenja do të realizohen, bëj atë që rasti 8 kërkon; sepse Perëndia është me ty. Pastaj ti do të zbresësh para meje në Gilgal: dhe ja, unë do të zbres te ti për të ofruar olokauste dhe për të kryer flijime falenderimi. Ti do të presësh shtatë ditë deri sa unë të vij te ti dhe të të them çfarë duhet të bësh" . 9 Sapo ktheu kurrizin për të lënë Samuelin; Perëndia ia ndërroi zemrën në një tjetër, 10 dhe tërë ato shenja u realizuan po atë ditë. Sapo arritën atje në kodër, një grup profetësh doli përpara; atëherë ai u ngarkua nga Fryma e Perëndisë dhe filloi të 11 bëjë profeci në mes tyre. Atëherë tërë ata që e kishin njohur më parë, duke që profetizonte bashkë me profetët; i thonin njerë tjetrit: "Çfarë i ka ndodhur birit 12 të Kishit? Éshtë edhe Sauli midis profetëve?" . Pastaj një vendas u përgjegj, duke thënë: "Po kush është ati i tyre?" . Për këtë arësye u bë proverb thënia: "Éshtë edhe 13 prefetëve?" . Me të mbaruar profecitë, Sauli u drejtua në vendin e 14 lartë. Pastaj ungji i Saulit e atë dhe shërbëtorin e tij: "Ku keni vajtur?"\_ Ai u përgjegj: "Të kërkojmë gomaret;, por; duke se nuk ishin, shkuam te Samueli" . 15 16 Ungji i Saulit shtoi: "Më trego të lutem; çfarë ju tha Samueli" . Kështu iu përgjegj Sauli ungjit të tij: "Ai na siguroi që gomaret i kishin gjetur"\_ Por nuk tha 17 vogël puthi gjesh parë pyeti parë<eos> |
<bos>asgjë lidhur me atë që Samueli kishte thënë për mbretërinë. Pastaj Samueli
18
nuk i bënë asnjë dhuratë. Por ai nuk tha asnjë fjalë.
mblodhi popullin para Zotit në Mitspah; dhe u tha bijve të Izraelit: "Kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: "Unë e nxora Izraelin nga Egjipti dhe ju çlirova nga duart 19 Egjiptasve dhe nga duart e të gjitha mbretërve që ju shtypnin" . Por sot ju keni hedhur poshtë Perëndinë tuaj që ju ka shpëtuar nga fatkeqësitë dhe mundimet tuaja dhe thoni: "Cakto një mbret mbi ne!' Prandaj paraqituni para Zotit sipas fiseve 20 dhe sipas mijëshëve" . Pastaj Samueli afroi tërë fiset e Izraelit, dhe u zgjodh fisi 21 i Beniaminit. Pas kësaj afroi fisin e Beniaminit sipas familjeve të tij dhe u zgjodh 22 familja e Matrit. Pastaj u Sauli, bir Kishit; e kërkuan; por nuk e gjetën. Atëherë u këshilluan përsëri me Zotin: "A ndodhet tanimë këtu?" . Zoti u përgjegj: 23 "Ja ku është fshehur midis bagazheve" . Vrapuan ta nxjerrin që andej; kështu ai 24 u paraqit para popullit; dhe ishte më i lartë se gjithë njerëzit nga supi e lart. Pastaj Samueli i tha tërë popullit: "E shihni atë që ka zgjedhur Zoti? Nuk ka si ai në tërë popullin: Kështu tërë populli lëshoi britma gëzimi dhe thirri: "Rroftë mbreti! ' Atëherë Samueli paraqiti popullit të drejtat e mbretërisë dhe i shkroi në një libër, që vendosi përpara Zotit. Pas kësaj Samueli ktheu tërë popullin; secili shkoi 26 në shtëpinë e tij. Edhe Samueli shkoi në shtëpinë e tij në Gibeah, dhe me të 27 shkuan njerëz trima; të cilëve Perëndia u kish prekur zemrën. Por disa njerëz që nuk vlenin asgjë thanë: "Si mund të na shpëtojë ky njeri?" . Kështu e përçmuan dhe zgjodh asnjë
## Chapter 11
Pastaj Amoniti Nahash shkoi të ngrejë kampin kundër Jabeshit të Galaadit. Atëherë tërë ata të Jabeshit i thanë Nahashit: "Lidh aleancë me ne dhe ne do të të 2 shërbejmë" . Amoniti Nahash iu përgjegj kështu: "Unë do të bëj aleancë me ju me 3 këtë kusht: t'ju nxjerr e djathtë të gjithëve për të poshtëruar tërë Izraelin. Pleqtë e Jabeshit i thanë: "Na jep shtatë ditë kohë që të dërgojmë lajmëtarë në tërë territorin e Izraelit; dhe në se nuk vjen asnjeri për të na shpëtuar, do të 4 dorëzohemi në duart e tua" Kështu lajmëtarët arritën në Gibeah të Saulit dhe i 5 njoftuan këto fjalë para popullit; atëherë tërë populli ngriti zërin dhe qau. Ndërkaq Sauli po kthehej nga fshati pas qeve të tij. Dhe Sauli tha: "Çfarë ka populli që qan?" . syrin qoftë
1 njoftoi atëherë fjalët e njerëzve të Jabeshit. Me të dëgjuar këto fjalë, Fryma e Perëndisë përfshiu Saulin, zemërimi i të cilit u rrit me të madhe. Ai mori një pendë qesh, i preu qetë copë-copë dhe i dërgoi në të gjithë territorin e Izraelit me anë të lajmëtarëve; duke thënë: "Kështu do të trajtohen qetë, e atij që nuk do të ndjekë Saulin dhe Samuelin" . Tmerri Zotit zuri popullin dhe ai u ngrit si një njeri i vetëm. 8 Sauli i kaloi në revistë në Bezek, dhe ishin treqind mijë bij të Izraelit dhe tridhjetë 9 mijë burra të Judës. Pastaj u thanë lajmëtarëve që kishin ardhur: "Kështu do t'u thoni njerëzve të Jabeshit nga Galaadi: "Nesër, kur dielli të fillojë të ngrohë, do të çliroheni' Lajmëtarët shkuan t'ua njoftojnë këtë njerëzve të Jabeshit, të cilët u 10 gëzuan. Atëherë njerëzit e Jabeshit u thanë Amonitëve: "Nesër do të vimë tek 11 ju dhe do të bëni ç'të doni me ne" . Të nesërmen; Sauli e ndau popullin në tre grupe, të cilët hynë në mes të kampit armik para mëngjesit dhe i grinë Amonitët deri në të ditës. Ata që shpëtuan u shpërndanë dhe nuk mbetën as dy veta bashkë. 12 Populli i tha atëherë Samuelit: "Kush ka thënë: A duhet të mbretërojë Sauli mbi 13 ne?" Na i jepni këta njerëz dhe ne do ti vrasim" Por Sauli u përgjegj: Asnjeri nuk do të vritet në këtë ditë, sepse sot Zoti ka realizuar një çlirim të madh në Izrael" . 14 Pastaj Samueli i tha popullit: "Ejani, shkojmë në Gilgal dhe aty ta përtërijmë 15 mbretërinë"\_ Kështu tërë populli shkoi në Gilgal dhe aty përpara Zotit në Gilgal caktuan Saulin mbret. përpara Zotit ofruan flijime falenderimi; dhe po aty Sauli dhe tërë njerëzit e Izraelit u gëzuan shumë. zheg Aty
## Chapter 12
Atëherë Samueli i tha tërë Izraelit: 'Ja, unë ju dëgjova për të gjitha ato që më 2 thatë dhe vura një mbret mbi ju. Dhe tani ja, mbreti që do të shkojë para jush. Unë tashmë jam plak dhe i thinjur; dhe bijtë e mij janë midis jush, unë kam ecur 3 para jush qysh nga rinia ime deri më sot. Ja ku jam, dëshmoni kundër meje përpara Zotit dhe përpara atij që është vajosur: Kujt i kam marrë kaun? Kujt i kam marrë gomarin? Kujt i kam ngrënë hakun? Cilin kam shtypur? Nga duart e kujt kam pranuar 4 ndonjë dhuratë që më ka zënë Unë do tjua kthej" . Ata iu përgjegjën: "Ti nuk na ke sytë?
ngrënë hakun; nuk na ke shtypur dhe nuk ke marrë nga duart e asgjë
5 askujt" Ai u tha atyre: "Zoti është dëshmitar kundër jush dhe i vajosuri i tij është dëshmitar në këtë ditë, që nuk gjetët në duart e mia" . Ata iu përgjegjën: 6 ai është dëshmitar!' Atëherë Samueli 1 tha popullit: "Éshtë Zoti që i vendosi Moisiun dhe Aaronin; dhe që i nxori etërit tuaj nga Egjipti. Prandaj paraqituni që unë të kem mundësi para Zotit të vë në dukje bashkë me ju veprat e drejta që Zoti 8 ka kryer për ju dhe për etërit tuaj. Pas vajtjes së Jakobit në Egjipt dhe mbas thirrjeve të etërve tuaj drejtuar Zotit, Zoti dërgoi Moisiun dhe Aaronin që i nxorën etërit tuaj nga Egjipti dhe i bëri të banojnë në këtë vend. Por ata e harruan Zotin, Perëndinë e tyre, dhe ai i shiti në duart e Siseras, komandantit të ushtrisë së Hatsorit, dhe në pushtetin e Filistejve dhe të mbretit të Moabit, të cilët u shpallën luftë atyre. 10 Atëherë i thirrën Zotit dhe i thanë: "Kemi mëkatuar, sepse kemi braktisur Zotin dhe u kemi shërbyer Baalëve dhe Ashtarothëve; por tani na çliro nga duart e armiqve 11 tanë dhe ne do të të shërbejmë ty" Dhe kështu Zoti dërgoi Jerubaalin; Bedanin; Jeftin dhe Samuelin, dhe ju çliroi nga duart e armiqve tuaj që ndodheshin rreth e 12 rrotull, dhe ju jetuat në siguri. Por kur që Nabashi, mbret i bijve të Amonit, filloi të lëvizë kundër jush, më thatë: një mbret duhet të sundojë mbi ne" 13 pikërisht kur Zoti, Perëndia juaj, ishte mbreti juaj . Ky është, pra, mbreti që keni 14 zgjedhur dhe keni kërkuar; ja, Zoti ka vënë një mbret mbi ju. Në qoftë se keni frikë nga Zoti, 1 shërbeni e tij, dhe nuk krye kundër urdhërimeve të Zotit, atëherë ju dhe mbreti që mbretëron mbi ju do të ndiqni Zotin, 15 Perëndinë tuaj. Por në rast se nuk bindeni zërit të Zotit dhe kundërshtoni urdhërimet e tij, atëherë dora e Zotit do të ngrihet kundër jush, ashtu si është ngritur 16 kundër etërve tuaj. Prandaj tani ndaluni dhe shikoni këtë gjë të madhe që Zoti 17 do të bëjë para syve tuaj. nuk jemi vallë në kohën e korrjes së grurit? Unë do të kërkoj ndihmën e Zotit dhe ai do të dërgojë bubullima dhe shi; kështu do të kuptoni dhe do të shihni se e keqja që keni bërë duke kërkuar një mbret për ju, është e madhe 18 në e Zotit" Atëherë Samueli kërkoi ndihmën e Zotit dhe ai dërgoi atë ditë bubullima dhe shi; dhe tërë populli pati një frikë të madhe nga Zoti dhe nga Samueli. 19 Pastaj tërë populli tha Samuelit: "Lutju Zotit, Perëndisë tënd, për shërbëtorët e që të mos vdesin; sepse tërë mëkateve tona u kemi shtuar të keqen e kërkimit të 20 një mbreti për ne" . Samueli iu përgjegj popullit: "Mos u frikësoni; edhe se keni bërë gjithë këtë të mos lini së ndjekuri Zotin; por shërbejini Zotit me të gjithë asgjë "Po, patë "Jo, ngrini sytë tu, keqe;<eos> |
<bos>21 zemrën tuaj. Mos u largoni për të ndjekur të kota; që nuk vlejnë as çlirojnë, 22 sepse janë gjëra të kota. Sepse Zoti nuk do ta braktisë popullin e tij, për hir të 23 tij të madh, sepse i pëlqeu Zotit t'ju bëjë popullin e vet. Sa për mua, mos ndodhtë kurrë që unë të mëkatoj kundër Zotit duke hequr dorë nga lutjet për ju; përkundrazi, 24 do t'ju tregoj rrugën e mirë dhe të drejtë. Vetëm kini frikë nga Zoti dhe i shërbeni 25 besnikërisht me zemër; mbani parasysh e mëdha që ka bërë për ju. Por në rast se vazhdoni të bëni të keqen, si ju ashtu dhe mbreti juaj do të flakeni tutje" . gjëra gjithë gjërat
## Chapter 13
Sauli ishte tridhjetë vjeç kur filloi të mbretërojë; dhe mbasi mbretëroi dy vjet ai zgjodhi tre mijë ushtarë të Izraelit: dy mijë rrinin me të në Mikmash të
2 mbi Izraelin; dhe në krahinën malore të Betelit; dhe një mijë me Jonathanin në Gibeah 3 Beniaminit; e ktheu prapa pjesën tjetër të popullit, secili shkoi në çadrën e vet. Jonathani e mundi garnizonin e Filistejve që ndodhej në Geba; dhe Filistejtë e mësuan këtë ngjarje; Atëherë Sauli urdhëroi që t'u binin borive në tërë vendin, duke thënë: 4 "Le ta dijnë Hebrenjtë!" . Dhe në tëtë Izraelin filluan të thonë: "Sauli mundi garnizonin e Filistejve dhe Izraeli tani urrehet nga Filistejtë" Kështu populli u thirr 5 në Gilgal për të shkuar pas Saulit. Edhe Filistejtë u mblodhën për të luftuar kundër Izraelit, me tridhjetë mijë qerre, gjashtë mijë kalorës dhe shumë njerëz; si rëra në bregun e detit. Ata u nisën pra, dhe u vendosën në Mikmash, në lindje të Beth-Avenit. 6 Kur Izraelitët e se ishin në rrezik (pse populli u gjend ngushtë), u fshehën në Disa Hebrenj kaluan Jordanin për të vajtur në vendin e Gadit dhe të Galaadit. Sauli ishte akoma në Gilgal 8 dhe tërë populli shkonte pas tij duke u dridhur. Ai priti shtatë ditë simbas kohës së caktuar nga Samueli; por Samueli nuk po vinte në Gilgal dhe populli kishte filluar 9 të shpërndahej tij. Atëherë Sauli tha: "Më sillni olokaustin dhe flijimet e 10 falenderimit" . Pastaj ofroi olokaustin. Sapo kishte mbaruar së ofruari olokaustin, 11 kur erdhi Samueli; dhe Sauli i doli përpara për ta përshëndetur. Por Samueli i panë larg
tha: "Çfarë bëre kështu?" Sauli u përgjegj: "Kur pashë që populli po shpërndahej meje, që ti nuk kishe arritur ditën e caktuar dhe që Filistejtë po mblidheshin në 12 Mikmash, thashë me vete: "Tani Filistejtë do të më sulen në Gilgal dhe unë 13 akoma nuk i jam lutur Zotit" . Prandaj e mblodha veten dhe ofrova olokastin" . Atëherë Samueli i tha Saulit: "Ti ke vepruar pa mend; nuk ke respektuar urdhërimin që Zoti, Perëndia yt, të kishte dhënë. Në fakt Zoti do të vendoste për gjithnjë 14 mbretërinë tënde mbi Izraelin. Tani përkundrazi mbretëria jote nuk ka për të vazhduar, Zoti ka kërkuar një njeri simbas zemrës së tij, dhe Zoti e ka caktuar princ 15 të populli të tij, sepse ti nuk ke respektuar atë që Zoti të urdhëruar"\_ Pastaj Samueli u ngrit dhe u ngjit nga Gilgali në Gibeah të Beniaminit; dhe Sauli kaloi në 16 revistë popullin që gjendej me të; ishin rreth gjashtë qind veta. Sauli, Jonathani, bir i tij, dhe njerëzit që mbetën me ta qëndruan në Gibeah të Beniaminit; ndërsa 17 Filistejtë ishin vendosur në Mikmash. Pastaj nga kampi Filistejve dolën disa cuba, të ndarë në tri grupe: njeri grup mori udhën në drejtim të Ofrahut, drejt vendit 18 të Shualit; një grup tjetër u fut në rrugën e Beth-Horonit; grupi i tretë mori rrugën 19 e kufirit që sundon luginën e Tseboimit, në drejtim të shkretëtirës . Në tërë vendin Izraelit nuk gjeje as edhe një kovaç; sepse Filistejtë thonin: "Hebrenjtë të mos 20 prodhojnë shpata ose shtiza" . Kështu tërë Izraelitët shkonin te Filistejtë për të 21 mprehur kush plorin; kush sëpatën; kush belin: Çmimi për mprehje ishte një pim 22 për belin; për sëpatën, për sfurkun; për rregullimin e hostenëve. Kështu ditën e betejës nuk shihje as shpatë, as shtizë në duart e tërë njeëzve që ishin me Saulin dhe 23 me Jonathanin, ato i kishin vetëm Sauli dhe Jonathani, bir i tij. Garnizoni 1 larg pati
Filistejve doli pastaj dhe u drejtua nga e Mikmashit. qafa
## Chapter 14
Një ditë ndodhi që Jonathani, bir i Saulit; tha shqyrtarit të tij të ri: 'Eja, shkojmë drejt pozicioneve të Filistejve; që ndodhen në anën tjetër" Por nuk i tha 2 asgjë të atit. Sauli rrinte atëherë në skajin e Gibeahut nën shegën që është në 3 Migron; dhe njerëzit që ishin me të arrinin në rreth gjashtë qind veta. Ahijahu;, bir i Ahitubit, vëllai Ikabodit, birit të Finehasit, birit të Elit, Zotit, në Shiloh prift
kishte veshur efodin. Por populli nuk e dinte që Jonathani kishte ikur. Ndërmjet kalimeve nëpër të cilat Jonathani kërkonte të arrinte në pozicionin e Filistejve, kishte një shkëmb që ngrihej nga një anë dhe një shkëmb që ngrihej nga ana tjetër; njëri 5 quhej Botsets dhe tjetri Seneh. Njeri nga shkëmbinjtë ngrihej në veri, përballë Mikmashit dhe tjetri në jug, përballë Gibeahut. Jonathani i tha shqyrtarit të ri: "Eja, shkojmë drejt pozicioneve të këtyre të parrethprerëve; ndofta Zoti ka për të vepruar në favorin tonë, sepse nuk e pengon Zotin të sigurojë shpëtimin me shumë ose me njerëz" . Shqyrtari i tij iu përgjegj: "Bëj ç'ke për zemër; shko 8 përpara; jam të shkoj me ty ku ta dëshirojë zemra jote" . Atëherë Jonathani tha: Ja, ne do të shkojmë drejt atyre njerëzve dhe do t'i bëjmë që të na shohin. Po të na thonë: "Ndaluni deri sa tju arrijmë" ne do të qëndrojmë në vend dhe nuk 10 do të shkojmë tek ata; por në rast se na thonë: "Ejani te ne" ne do të shkojmë, 11 sepse Zoti ka dhënë në duart tona; dhe kjo do të na shërbejë si shenjë" Kështu të dy u panë nga garnizoni i Filistejve; dhe Filistejtë thanë: 'Ja Hebrenjtë që po dalin 12 nga shpellat ku ishin fshehur!" . Pastaj njerëzit e garnizonit iu kthyen Jonathanit dhe shqyrtarit të tij dhe thanë: "Ejani te ne se kemi diçka për tju thënë" . Atëherë Jonathani i tha shqyrtarit të tij: "Eja pas meje, sepse Zoti i ka dhënë në duart e 13 Izraelit" Jonathani u ngjit duke u kacavarur me duar dhe me këmbë, i ndjekur nga shqyrtari tij. Filistejtë binin përpara Jonathanit; dhe shqyrtari pas tij vriste. 14 Kjo qe masakra e parë e kryer nga Jonathani dhe nga shqyrtari i tij; në të humbën 15 jetën rreth njëzet veta; në një sipërfaqe prej rreth gjysmë jugeri tokë. Tmerri u përhap në kamp, në fshatra dhe në gjithë popullin; edhe garnizoni dhe cubat u trembën gjithashtu; bile edhe toka u drodh dhe u shndërrua kështu në një llahtarë të Perëndisë. 16 Rojet e Saulit në Gibeah të Beniaminit vështruan dhe që turma po 17 shpërndahej dhe po ikte sa andej këtej. Atëherë Sauli u tha njerëzve që ishin me të: "Bëni apelin për të se kush ka ikur nga U bë apeli, dhe ja, mungonin 18 Jonathani dhe shqyrtari tij. Atëherë Sauli i tha Ahijaut: Afroje arkën 19 Perëndisë! " (sepse në atë kohë arka e Perëndisë ishte me bijtë e Izraelit) . Ndërsa Sauli fliste me priftin; rrëmuja në kampin e Filistejve vazhdonte të shtohej; kështu 20 Sauli i tha priftit: "Hiqe dorën tënde!" Pastaj Sauli dhe tërë populli që ishte me asgjë pak gati panë parë<eos> |
<bos>të u mblodhën dhe lëvizën drejt vendit të betejës; dhe ja që shpata e secilit drejtohej
21
1 t'i zhveshim deri në dritën e mëngjesit; dhe të mos lëmë prej tyre të gjallë" . asnjë
kundër shokut të tij dhe rrëmuja ishte shumë e madhe. Vetë Hebrenjtë, të cilët prej kohe gjendeshin me Filistejtë dhe ishin ngjitur bashkë me ta në kamp nga 22 krahina përreth, u bashkuan me Izraelitët që ishin me Saulin dhe Jonathanin. Po kështu tërë Izraelitët që ishin fshehur në zonën malore të Efraimit, kur mësuan që 23 Filistejtë po ia mbathnin; filluan edhe ata ti ndjekin duke marrë pjesë në betejë. 24 Kështu atë ditë Zoti e shpëtoi Izraelin dhe beteja u shtri deri në Beth-Aven. Por atë ditë njerëzit e Izraelit ishin të rraskapitur; sepse Sauli e kishte vënë popullin të betohej: "I mallkuar ai që do të prekë ushqim para mbrëmjes, para se të hakmerrem me armiqtë e mi" . Tërë populli hyri në një pyll, ku kishte mjaltë për 26 tokë. Me të hyrë populli në pyll, ai pa mjaltin që kullonte; por askush nuk e 27 dorën në gojë, sepse populli kishte frikë nga betimi që kishte bërë. Por Jonathani nuk e kishte dëgjuar atin e tij kur ai e kishte vënë popullin të betohej; prandaj majën e bastunit që kishte në dorë, e ngjeu në hojet e mjaltit dhe e çoi në gojë; kështu 28 shikimi tij u bë më i qartë. Njeri nga populli mori fjalën dhe tha: Ati yt e ka vënë enkas popullin ta bëjë këtë betim; duke thënë: "Mallkuar ai njeri që do 29 të prekë ushqim megjithëse populli ishte i rraskapitur"\_ Atëherë Jonathani tha: Ati im i solli dëm vendit; unë shijova nga ky mjaltë dhe shikimi im u bë 30 më i qartë. Sa më mirë do të kishte qenë sikur populli të kishte ngrënë sot lirisht plaçkën që gjeti te armiqtë! nuk do të kishte pasur një masakër më të madhe të 31 Filistejve?" Po atë ditë ata i mundën Filistejtë nga Mikmashi deri në Aijalon; 32 por populli ishte tepër i lodhur. Kështu populli u hodh mbi plaçkën; rrëmbeu dele; lopë dhe viça dhe i theri për tokë; dhe populli i hëngri me gjithë gjakun e tyre. 33 Këtë ia treguan Saulit dhe i thanë: "Ja, populli po mëkaton kundër Zotit duke ngrënë mish me gjithë gjakun" . Ai tha: "Ju keni kryer një shkelje; rrukullisni 34 menjëherë një gur të madh pranë meje" . Pastaj Sauli urdhëroi: "Shpërndahuni midis popullit dhe i thoni: "Secili të sjellë këtu tek unë lopën dhe delen e tij; i therrni këtu dhe pastaj hani, por mos mëkatoni ndaj Zotit, duke ngrënë mish me gjithë 35 atë vend. Sauli ndërtoi pastaj një altar kushtuar Zotit; ky ishte altar i parë që ai 36 ndërtoi Zotit. Pastaj Sauli tha: "Të zbresim natën për të ndjekur Filistejtë dhe pak qoftë çoi zgjati qoftë pak
37 Populli u përgjegj: "Vepro si të të duket më Kështu Sauli e pyeti Perëndinë: "A duhet të zbres për të ndjekur Filistejtë? A do ti lësh në duart e Izraelit?" . Por Perëndia 38 nuk dha asnjë përgjigje. Atëherë Sauli tha: Afrohuni këtu, ju gjithë krerë të 39 popullit;, pranoni dhe shikoni mëkatin e kryer sot, sepse; ashtu siç është e vërtetë që Zoti, shpëtimtari 40 duhet të vdesë" . Por asnjeri nga tërë populli nuk iu përgjegj atij. Atëherë ai i tha gjithë Izraelit: 'Ju qëndroni në një anë, dhe unë dhe biri im Jonathan do të qëndrojmë 41 nga ana tjetër" . Populli iu përgjegj Saulit: "Bëj atë që të duket më mirë" . Prandaj Sauli tha Zotit: "0 Perëndi Izraelit; na jep përgjigjen e drejtë" Kështu u caktuan 42 Jonathani dhe Sauli dhe populli jo. Pastaj Sauli tha: "Hidhni short midis meje dhe Jonathanit, birit tim"\_ Kështu u caktua Jonathani. Atëherë Sauli 1 tha Jonathanit: "Më trego ç'ke bërë" . Jonathani i tha: "Kam provuar mjaltë me majën 44 bastunit që kisha në dorë; ja, ku jam; kam për të vdekur!' Sauli tha: "Perëndia 45 bëftë këtë dhe bile më sepse ti ke për të vdekur me siguri, 0 Jonathan! ' Po populli tha Saulit: "A duhet të vdesë Jonathani që ka sjellë këtë çlirim të madh në Izrael? Mos ndodhtë kurrë! Ashtu siç është e vërtetë që Zoti jeton; nuk ka për të rënë në tokë as edhe një fije floku nga koka e tij, sepse sot ai ka vepruar bashkë me 46 Perëndinë" Kështu populli e shpëtoi Jonathanin dhe ai nuk vdiq: Pastaj Sauli u 47 kthye nga ndjekja e Filistejve dhe Filistejtë u kthyen në vendin e tyre. Kështu Sauli e forcoi mbretërinë e Izraelit dhe luftoi kundër gjithë armiqve që ndodheshin rreth e qark: Moabit, bijve të Amonit, Edomit; mbretërve të Tsobahut dhe Filistejve; 48 ai korrte fitore nga çdo anë që të kthehej . Kreu vepra trimërie, mundi Amalekitët 49 dhe çliroi nga duart e atyre që e plaçkitnin. Bijtë e Saulit ishin Jonathani, Jishuji dhe Malkishuahu; dy bijat e tij quheshin Merab, më e madhja, dhe Mikal më e vogla. 50 E shoqja e Saulit quhej Ahinoam; ishe bija e Ahimaazit; emri i komandantit të 51 ushtrisë së tij ishte Abner, bir i Nrerit; ungji i Saulit. Kishi, ati i Saulit, dhe Neri, 52 ati 1 Abnerit, ishin bijtë e Abielit. Gjatë gjithë jetës së Saulit pati një luftë të pamëshirshme kundër Filistejve; çdo njeri të fortë dhe çdo të ri trim që Sauli shikonte, pak keq i merrte me vete.
## Chapter 15<eos> |
<bos>Pastaj Samueli tha Saulit: "Zoti më ka dërguar që të të vajos mbret mbi 2 popullin tënd, mbi Izraelin; tani dëgjo fjalët e Zotit. Kështu thotë Zoti i ushtrive: Unë do ta dënoj Amalekun për atë që i bëri Izraelit kur i preu rrugën; ndërsa po dilte 3 nga Egjipti. Tani shko, Amalekun dhe cakto shfarosjen e të gjitha gjërave që ai ka pa pasur fare mëshirë për të, por vrit burra dhe gra, fëmijë dhe foshnja gjiri, lopë e dhen, deve dhe gomarë" . Sauli thirri popullin dhe kaloi në parakalim në 5 Telaim; dyqind mijë këmbësorë dhe dhjetë mijë njerëz të Judës. Sauli erdhi në 6 qytetin e Amalekut dhe zuri në luginë. pastaj Sauli u tha Kenejve: "Shkoni, tërhiquni, dilni jashtë Amalekitëve; që të mos ju shkatërrojë bashkë me ta, sepse ju u treguat të mëshirshëm me të gjithë bijtë e Izraelit kur po dilnin nga Egjipti' Kështu Kenejtë u tërhoqën nga radhët e Amalekitëve. Sauli mundi Amalekitët nga 8 Havilahu deri në Shur; që ndodhet përballë Egjiptit. Ai e zuri të gjallë Agagun; 9 shpatë. Por Sauli dhe kursyen Agagun dhe pjesën më të mirë të deleve dhe të lopëve, të kafshëve të majme, të qengjave dhe të kafshëve më të mira, duke mos vendosur shkatërrimin e tyre; por vendosën zhdukjen e tërë sendeve që ishin 10 të një cilësie të dobët dhe pa asnjë vlerë. Atëherë fjala e Zotit iu drejtua Samuelit;, 11 duke i thënë: "Unë jam penduar që e kam bërë Saulin mbret, sepse ai është larguar nga unë dhe nuk ka zbatuar urdhërat e mia" . Samueli u trishtua dhe i klithi 12 tërë natën Zotit. Në mëngjes herët Samueli u ngrit për ti dalë përpara Saulit; por erdhën ti thonë Samuelit: "Sauli ka shkuar në Karmel, dhe i ka ngritur vetes një 13 monument; pastaj është kthyer duke kaluar tutje dhe ka zbritur në Gilgal" . Atëherë Samueli shkoi te Sauli dhe ky i tha: "Qofsha i bekuar nga Zoti! Unë e kam zbatuar 14 urdhrin e Zotit" . Por Samueli tha: "Ç'është kjo blegërimë dhensh që më vjen në 15 vesh dhe kjo pëllitje lopësh që po dëgjoj?" . Sauli u përgjegj: "Këto janë kafshë që ua kemi marrë Amalekitëve; sepse populli kurseu pjesën më të mirë të deleve dhe të lopëve për t'i ofruar si flijime Zotit, Perëndisë tënd; por pjesën tjetër e kemi 16 caktuar të shfaroset" Atëherë Samueli i tha Saulit: "Mjaft! Unë do të të tregoj 17 atë që më tha Zoti sonte!" . Sauli i tha "Folë" Kështu Samueli tha: A nuk është godit pritë populli
vallë e vërtetë që kur ishe i vogël në sytë e tu ishe bërë kreu fiseve të Izraelit, dhe 18 që Zoti të ka vajosur mbret të Izraelit? Zoti të kishte ngarkuar një mision; duke thënë: "Shko, vendos shfarosjen e mëkatarëve Amalekitë dhe lufto kundër tyre deri 19 sa të shfarosen' Pse, pra; nuk iu binde zërit të Zotit, por u hodhe mbi plaçkën 20 dhe bëre atë që është e keqe në e Zotit?"\_ Sauli tha Samuelit: "Por unë iu binda zërit të Zotit; plotësova misionin që Zoti më kishte ngarkuar, solla Agagun; 21 mbretin e Amalekut, dhe caktova për shfarosje Amalekitët. Por populli mori gjërat më të mira që duhet të ishin shfarosur, për t'i bërë flijime Zotit, Perëndisë 22 tënd, në Gilgal" \_ Samueli tha: "Ndoshta i pëlqejnë Zotit olokaustet dhe flijimet si bindje ndaj zërit të Zotit? Ja, bindja është më e mirë se flijimi; dhe të dëgjosh me 23 kujdes është më mirë se dhjami i deshve. Sepse rebelimi është si mëkati shortarisë dhe kryeneçësia është si kulti idhujve dhe i perëndive shtëpiake. Duke 24 se ke hedhur poshtë fjalën e Zotit, edhe ai të ka hedhur poshtë si mbret"\_ Atëherë Sauli i tha Samuelit: "Kam mëkatuar sepse kam shkelur urdhrin e Zotit dhe 25 fjalët e tua; dhe kjo sepse kisha frikë nga populli dhe dëgjova zërin e tij. Por tani, të lutem, falma mëkatin tim dhe kthehu me mua, që unë të mund të bie përmbys 26 para Zotit" Por Samueli iu përgjegj Saulit: "Unë nuk do të kthehem me ty, sepse ke hedhur fjalën e Zotit dhe Zoti të ka hedhur poshtë ty, që ti të mos jesh më 27 mbret mbi Izraelin" . Ndërsa Samueli po kthehej për të ikur; Sauli kapi skajin 28 mantelit të tij që u Atëherë Samueli tha: "Zoti hoqi sot nga duart e tua 29 mbretërinë e Izraelit dhe ia dha një tjetri, që është më i mirë se ti. Lavdia e Izraelit nuk do të gënjejë, dhe nuk do të pendohet, sepse ai nuk është njeri që pendohet" . 30 Atëherë Sauli tha: "Kam mëkatuar, por tani më ndero, të lutem; para pleqve të popullit tim dhe përpara Izraelit; kthehu me mua, që të bie përmbys përpara Zotit, 31 Perëndisë tënd" . Kështu Samueli u kthye me Saulin; dhe Sauli ra përmbys përpara 32 Zotit. Pastaj Samueli tha: "Më sillni Agagun; mbretin e Amalekitëve" . Agagu 33 shkoi tek ai me qejf. Agagu thoshte: "Me siguri hidhërimi i vdekjes ka kaluar" Samueli i tha: "Ashtu si shpata i la pa fëmijë gratë, kështu edhe nëna jote do të mbetet pa të birin midis Pastaj Samueli e preu copë-copë Agagun përpara 34 Zotit në Gilgal. Pastaj Samueli shkoi në Ramah dhe Sauli shkoi në shtëpinë e sytë qenë poshtë gris. grave" .
35 tij, në Gibeahun e tij. Samueli nuk shkoi për ta parë më Saulin deri ditën e vdekjes së tij, sepse Samueli mbante zi për Saulin; dhe Zoti u pendua që e kishte bërë Saulin mbret të Izraelit.
## Chapter 16<eos> |
<bos>Zoti i tha Samuelit: "Deri kur do të mbash zi për Saulin; kurse unë e kam hedhur poshtë që mos mbretërojë mbi Izrael? Mbushe me vaj bririn tënd dhe nisu; 2 po të dërgoj tek Isai, Betlemiti; sepse kam zgjedhur një mbret midis bijve të tij" Samueli u përgjigj: "Si mund të shkoj? Sauli ka për ta mësuar dhe do të më vrasë" . Zoti tha: "Do të marësh me vete një mëshqerre dhe do të thuash: "Kam ardhur për 3 t'i ofruar një flijim Zotit" . Do të ftosh Isain në ceremoninë e flijimit, unë do të të tregoj atë që duhet të bësh, dhe ti ke për të vajosur atë që do të të them unë" . Kështu Samueli bëri atë që i kishte thënë Zoti dhe shkoi në Betlem; pleqtë e qytetit 5 1 dolën përpara duke u dridhur dhe i thanë: "Po na vjen në mënyrë paqësore?" . Ai u përgjegj "Vij në mënyrë paqësore; kam ardhur për t'i ofruar një flijim Zotit; pastrohuni dhe ejani me mua në flijim" . Vuri të pastrohen edhe Isain dhe bijtë e tij dhe i ftoi në flijim. Kur ata arritën; ai ia vuri syrin Eliabit dhe tha: "Me siguri i 7 vajosuri Zotit është para tij' Por Zoti i tha Samuelit: "Mos ia shiko as pamjen as shtatgjatësinë, sepse unë e kam refuzuar, sepse Zoti nuk shikon si shikon njeriu; 8 njeriu shikon pamjen; kurse Zoti shikon zemrën" . Atëherë Isai thirri Abinadabin dhe e bëri të kalojë përpara Samuelit; por Samueli tha: "Zoti nuk zgjodhi as këtë" . 9 Pastaj Isai bëri të kalojë Shamahu; por Samueli tha: "Zoti nuk zgjodhi as këtë" . 10 Kështu Isai bëri të kalojnë shtatë nga bijtë e tij përpara Samuelit; por Samueli i 11 tha Isait: "Zoti nuk zgjodhi asnjë prej tyre" . Pastaj Samueli tha Isait: "A janë këtu tërë bijtë e tu?" Ai u përgjigj: "Mungon më i riu që tani është duke kullotur delet"\_ Samueli tha Isait: "Dërgo ta sjellin; sepse nuk do të shtrohemi në tryezë 12 para se ai të vijë këtu" Atëherë ai dërgoi njerëz ta marrin. Davidi ishte kuqalash, me sy të bukur dhe pamje të hijshme. Dhe Zoti tha: "Ngrihu; vajose se ai është" . 13 Atëherë Samueli mori bririn e vajit dhe e vajosi para vëllezërve të tij; që nga ajo 14
ditë Fryma e Zotit zbriti te Davidi. Pastaj Samueli u ngrit dhe shkoi në Ramah.
Fryma e Zotit ishte larguar nga Sauli dhe një frym i e terrorizonte nga ana 15 Zotit. Shërbëtorët e Saulit i thanë 'Ja, një frym i keq të shqetëson nga ana e 16 Perëndisë. Zoti të urdhërojë, pra, që shërbëtorët e tu që rrinë përpara teje të gjejnë një njeri që i bie mirë harpës; kur pastaj fryma e nga ana e Perëndisë do 17 të të zotërojë, ai do ti bjerë harpës dhe ti do ta ndjesh veten mirë" . Sauli u tha 18 shërbëtorëve të tij: "Më gjeni një njeri që i bie mirë dhe ma sillni" Atëherë një nga shërbëtorët filloi të thotë: Ja, unë pashë një nga bijtë e Isait, Betlemitit; që i bie 19 dhe Zoti është me të"\_ Sauli; pra, i dërgoi lajmëtarë Isait për t'i thënë: "Më 20 birin tënd Davidin; që është me kopenë" Atëherë Isai mori një gomar të ngarkuar me bukë, një calik me verë, një kec dhe ia dërgoi Saulit me anë të Davidit; birit të 21 tij. Davidi arriti te Sauli dhe hyri në shërbim të tij; Saulit hyri në zemër dhe e 22 bëri shqyrtar të tij. Sauli dërgoi pastaj ti thonë Isait: "Të lutem; lëre Davidin në 23 Kur fryma e nga ana e Perëndisë sundonte mbi Saulin; Davidi merrte harpën dhe i binte; atëherë Sauli e ndjente veten të qetësuar dhe më mirë dhe fryma e keqe largohej prej tij. keq ynë keq dërgo keq
## Chapter 17
Filistejtë mblodhën trupat e tyre për luftë; u mblodhën në Sokoh, që është pronë e Judës, dhe e ngritën kampin e tyre në Efes-Damim midis Sokohut dhe 2 Azekahut. Edhe Sauli dhe njerëzit e Izraelit u mblodhën dhe e ngritën kampin e 3 tyre në luginën e Terebintos; dhe u rreshtuan për betejë kundër Filistejve. Filistejtë ndodheshin në mal nga një anë dhe Izraeli ishte në mal nga ana tjetër, dhe midis 4 tyre ndodhej lugina. Nga kampi Filistejve doli një kampion i quajtur Goliath, 5 nga Gathi, lartë gjashtë kubitë dhe një pëllëmbë. Kishte në kokë një helmetë prej bronzi, ishte veshur me një parzmore, pesha e të cilit ishte mijë sikla bronzi; në këmbë kishte këmbore prej bronzi dhe mbi sup mbante një ushtë prej hekuri. Maja e ushtës së tij ishte si shuli një endësi dhe peshonte gjashtë qind sikla pesë
8
thonin: "E keni parë këtë njeri që shkon përpara? Ai shkon përpara për të vënë në
argjendi: para tij ecte shqytari i tij. Ai u ndal dhe u thirri grupeve të ushtarëve të Izraelit: "Pse keni dalë për tu radhitur në formacion beteje? A nuk jam unë një Filiste 9 dhe ju shërbëtorë të Saulit? Zgjidhni një burrë që të dalë kundër meje. Në rast se do të jetë në gjendje të luftojë me mua dhe të më vrasë, ne do të jemi shërbëtorët tuaj; por në rast se dal unë fitues dhe e vras, atëherë ju do të jeni shërbëtorët tanë 10 dhe do të na shërbeni' Pastaj Filisteu shtoi: "Unë sot po sfidoj trupat e Izraelit: 11 "Më jepni një burrë dhe do të luftojmë!" . Kur Sauli dhe tërë Izraeli dëgjuan këto 12 fjalë të Filisteut, mbetën të shtangur dhe u hyri një frikë e madhe. Davidi ishte biri i atij Efrateut të Betlemit të Judës; që mbante emrin Isai dhe kishte tetë bij. Në 13 kohën e Saulit;, ky njeri ishte i plakur dhe i shtyrë në moshë. Tre bijtë më të mëdhenj të Isait kishin shkuar në luftë me Saulin: emrat e tre bijve të tij që kishin 14 shkuar në luftë ishin: Eliabi, i parëlinduri, Abinadabi i dyti dhe Shamahu i treti. 15 Davidi ishte më riu dhe tre më të mëdhenjtë kishin shkuar pas Saulit. Davidi përkundrazi shkonte dhe vinte nga Sauli për të kullotur kopenë e atit të tij në Betlem. 16 Filisteu u dilte përpara në mëngjes dhe në mbrëmje; dhe vazhdoi të dalë dyzet 17 ditë me radhë. Isai i tha Davidit; birit të tij: "Merr për vëllezërit e tu një efë nga 18 ky grurë i pjekur dhe dhjetë bukë dhe çoji shpejt vëllezërve të tu në kamp. edhe këto dhjetë forma djathi komandantit të mijëshes së tyre; shiko si janë vëllezërit 19 e tu dhe më sill një peng nga ana e tyre. Sauli me gjithë vëllezërit e tu dhe gjithë 20 burrat e Izraelit janë në luginën e Terebintit për të luftuar Filistejtë" Kështu Davidi u ngrit herët në mëngjes, ia la delet e tij një rojtari;, mori ngarkesën e tij dhe u nis ashtu siç e kishte urdhëruar Isai. Arriti në kampin e qerreve; kur ushtria po 21 dilte për tu radhitur në formacion beteje dhe lëshonte britma lufte. Izraelitët dhe 22 Filistejtë ishin radhitur për betejë, një ushtri kundër tjetrës. Davidi, la ngarkesën e tij në duart e rojtarit të bagazheve vrapoi në drejtim të grupimeve të 23 betejës; me të arritur në vend, vëllezërit e tij si ishin. Ndërsa po fliste me ata, ja ku doli nga radhët e Filistejve ai kampion; Filisteu i Gathit, që mbante emrin 24 Goliath dhe përsëriti po ato fjalë; dhe Davidi dëgjoi. Tërë njerëzit e Izraelit, 25 me ta parë atë njeri, ikën para tij dhe u hyri një frikë e madhe. Njerëzit e Izraelit Dërgo pasi pyeti<eos> |
<bos>provë sedrën e Izraelit. Ai që do ta vrasë, kushdo qoftë; do të shpërblehet me pasuri të mëdha nga mbreti, ky do ti japë për grua të bijën dhe do të përjashtojë nga 26 haraç shtëpinë e atit të tij në Izrael" Atëherë Davidi, duke iu drejtuar njerëzve që ishin pranë tij, tha: "Çfarë do ti bëjnë atij burri që do të vrasë këtë Filiste dhe do ta largojë turpin nga Izraeli? Po kush është ky Filiste, i parrethprerë; që guxon të 27 poshtërojë ushtrinë e Perëndisë të gjallë?" . Njerëzit iu përgjegjën me po ato fjalë, 28 duke thënë: "Kështu do të bëhet me atë që do ta Eliabi, vëllai i tij më i madh, e dëgjoi ndërsa fliste me ata njerëz; kështu Eliabi u zemërua me Davidin dhe tha: "Pse erdhe këtu? Kujt ia le ato dele në shkretëtirë? Unë e njoh krenarinë 29 tënde dhe ligësinë e zemrës sate, ke zbritur këtu për të parë betejën?"\_ Davidi u 30 përgjegj: "Ç'kam bërë unë tani? . Nuk ishte veçse një pyetje e thjeshtë! " . Duke u larguar prej tij, iu drejtua një tjetri dhe i bëri po atë pyetje; dhe njerëzit i dhanë po 31 atë përgjigje të mëparshme. Sa dëgjuan fjalët që Davidi kishte thënë, ia treguan 32 Saulit dhe ky dërgoi njerëz që ta thërresin. Davidi i tha Saulit: Asnjeri të mos ligështohet për shkak të tij! Shërbëtori yt do të shkojë të luftojë me këtë Filiste" 33 Sauli tha Davidit: "Ti nuk mund të shkosh të luftosh kundër këtij Filisteu; sepse 34 ti je akoma djalosh; ndërsa ai është një luftëtar qysh në të ritë e tij" Por Davidi iu përgjegj Saulit: "Shërbëtori yt kulloste kopenë e atit të tij; kur një luan ose një ari 35 vinte për të rrëmbyer një dele nga kopeja; unë e ndiqja, e godisja dhe ia rrëmbeja nga goja; në se ai kthehej kundër meje, unë e kapja nga krifa; e godisja dhe e 36 vrisja. shërbëtori yt ka vrarë luanin dhe ariun; dhe ky Filiste i parrethprerë 37 do të pësojë të njëjtin fat, sepse ka fyer ushtrinë e Perëndisë të gjallë" . Davidi shtoi: "Zoti që më shpëtoi nga kthetrat e luanit dhe nga panxha e ariut, do të më shpëtojë edhe nga dora e këtij Filisteu" . Atëherë Sauli i tha Davidit: "Shko dhe Zoti 38 me ty' Pastaj Sauli e veshi Davidin me armaturën e tij, i vuri në kokë një 39 përkrenare prej bronzi dhe i veshi parzmoren. Pastaj Davidi ngjeshi shpatën e Saulit mbi armaturën dhe u përpoq të ecë, sepse nuk ishte mësuar. Por Davidi tha Saulit: "Unë nuk mund të eci me këtë armaturë, sepse nuk jam mësuar me të" . Dhe 40 kështu Davidi e hoqi nga trupi i tij. Pastaj mori në dorë shkopin e tij, zgjodhi të lëmuar në përrua; i vuri në torbën e bariut, në një thes të vogël që kishte 41 me vete; pastaj me hobenë në dorë u nis kundër Filisteut. Edhe Filisteu përparoi çdo vrasë" . pak qoftë Po, qoftë pesë gurë
42 duke iu afruar gjithnjë e më tepër Davidit, ndërsa shqyrtari i tij e paraprinte. Filisteu shikonte me kujdes dhe, me të Davidin; e përçmoi sepse ishte vetëm 43 një i ri, kuqalash dhe i hijshëm. Filisteu i tha Davidit: "Mos jam vallë një qen që po del kundër meje me shkop në dorë?" . Dhe Filisteu e mallkoi Davidin në emër 44 të perëndive të tij. Pastaj Filisteu tha Davidit: "Eja këtu; dhe unë do t'ia jap 45 mishin tënd shpendëve të qiellit dhe kafshëve të fushave" . Atëherë Davidi iu përgjegj Filisteut: "Ti po më vjen me shpatë, me shtizë dhe me ushtë; kurse unë po 46 të dal në emër të Zotit të ushtërive, Perëndisë të ushtrisë së Izraelit që ti ke fyer. Pikërisht sot Zoti do të të dorëzojë në duart e mia; dhe unë do të të rrëzoj, do të pres kokën tënde dhe do t'u jap pikërisht sot kufomat e ushtrisë së Filistejve shpendëve të qiellit dhe bishave të tokës; me qëllim që gjithë dheu të mësojë se ka një Perëndi 47 në Izrael. Atëherë gjithë kjo turmë do të mësojë që Zoti nuk të shpëton me anë të shpatës as me anë të shtizës; sepse përfundimi i betejës varet nga Zoti, dhe ai do 48 tju dorëzojë në duart tona" Kur Filisteu lëvizi dhe shkoi përpara për tu ndeshur 49 me Davidin, edhe Davidi nxitoi menjëherë drejt mejdanit, ballë Filisteut; vuri dorën në thes, nxori prej tij një gur; e hodhi me hobenë dhe e në ballë Filisteun; 50 iu fut në ballë dhe ai ra me fytyrë për tokë. Kështu Davidi me një hobe dhe një gur mundi Filisteun; e dhe e vrau, megjithëse Davidi nuk kishte asnjë 51 shpatë në dorë. Pastaj Davidi vrapoi, u hodh mbi Filisteun; ia mori shpatën dhe vrau duke i prerë me të kokën: Kur Filistejtë e panë që heroi i tyre vdiq ikën me 52 vrap. Atëherë njerëzit e Izraelit dhe të Judës u ngritën, duke lëshuar britma lufte, dhe i ndoqën Filistejtë deri në hyrjen e luginës dhe në portat e Ekronit. Filistejtë e 53 plagosur për vdekje ranë në rrugën e Shaarimit; deri në Gath dhe në Ekron. Kur 54 bijtë e Izraelit u kthyen nga ndjekja e Filistejve, plaçkitën kampin e tyre. Pas kësaj Davidi mori kokën e Filisteut dhe e në Jeruzalem; por armët e tij i vendosi 55 në çadrën e tij . Kur Sauli kishte Davidin që po dilte kundër Filisteut, kishte pyetur komandantin e ushtrisë së tij, Abnerin: Abner, bir i kujt është ky i ri?" 56 Abneri iu përgjegj: 57 Atëherë mbreti tha: "Merr informata mbi prindërit e këtij djaloshi"\_ Kur Davidi u kthye nga vrasja e Filisteut, Abneri e mori dhe e përparea Saulit; ndërsa ai parë goditi guri goditi çoi parë çoi
58 mbante akoma në dorë kokën e Filisteut. Sauli i tha: "0iri, bir i kujt je?" . Davidi u përgjegj: Jam bir i shërbëtorit tënd, Betlemitit Isai" .
## Chapter 18<eos> |
<bos>Kur mbaroi së foluri me Saulin; shpirti i Jonathanit mbeti i lidhur me shpirtin 2 Davidit, dhe Jonathani e deshi si shpirtin e vet. Po atë ditë Sauli e mori me vete 3 dhe nuk e lejoi të kthehet në shtëpinë e atit të tij. Kështu Jonathani lidhi një 4 besölidhje me Davidin; sepse e donte si shpirtin e vet. Pastaj Jonathani hoqi mantelin që kishte veshur dhe ia dha Davidit, dhe i shtoi gjithashtu rrobat; shpatën; 5 harkun dhe brezin e tij. Davidi shkonte kudo që Sauli e dërgonte dhe dilte me sukses. Kështu Sauli e vuri në krye të luftëtarëve dhe shihej me sy të mirë nga gjithë populli, madje edhe nga shërbëtorët e Saulit. Gjatë kthimit të tyre; kur Davidi po kthehej nga vrasja e Filisteut, e të gjitha qyteteve të Izraelit i dolën para mbretit Saul, duke kënduar dhe hedhur valle me dajre, me thirrje gëzimi dhe me vegla 7 muzikore. Kështu u përgjigjeshin njera tjetrës duke kënduar; dhe thoshnin: 8 "Sauli vrau mijëshn e tij dhe Davidi dhjetëmijëshn e tij . Kjo gjë e pezmatoi shumë Saulin dhe këto fjalë nuk i pëlqyen; ai tha: "Davidit njohin dhjetë mijë dhe mua 9 vetëm një mijë. Tani nuk i mungon veçse mbretëria!' Kështu nga ajo ditë Sauli 10 shikoi me zili Davidin. Të nesërmen një frym keq nga ana e Perëndisë e zotëroi Saulin që sillej si një i marrë në mes të shtëpisë, kurse Davidi binte harpës 11 me dorën e tij si ditët e tjera dhe Sauli mbante në dorë shtizën. Kështu Sauli e vërtiti shtizën; duke thënë: "Do ta gozhdoj Davidin në mur!' Por Davidi iu shmang 12 goditjes dy herë. Sauli kishte frikë nga Davidi, sepse Zoti ishte me të dhe e kishte 13 braktisur Saulin. Prandaj Sauli e largoi nga vetja dhe e bëri komandant të një 14 mijë njerëzve; dhe ai shkonte e vinte në krye të popullit. Davidit i shkonin mbarë 15 të gjitha veprat; dhe Zoti ishte me të. Sauli, duke që atij shkonte shumë 16 mbarë çdo gjë, kishte frikë prej tij; por tërë Izraeli dhe Juda e donin Davidin, 17 sepse shkonte e vinte në krye të tyre. Pastaj Sauli tha Davidit: "Ja Merabi, bija gratë gratë parë
ime më e madhe; do të ta jap për grua; u bëfsh për mua një bir trim dhe març në betejat e Zotit"\_ Sauli mendonte kështu: "Të mos jetë dora ime ta godasë, por 18 dora e Filisejve" Por Davidi iu përgjegj Saulit: "Kush jam unë dhe çfarë është 19 jeta ime dhe familja e atit tim në Izrael, që unë të bëhem dhëndri 1 mbretit?"\_ Kur erdhi çasti për t'ia dhënë Davidit Merabin, bijën e Saulit; atë ia dhanë për grua 20 Meholathitit Adriel. Por Mikal, bija e Saulit, e dashuronte Davidin; këtë ia 21 njoftuan Saulit dhe kjo gjë i pëlqeu. Kështu Sauli mendoi: "Do t'ia jap, në mënyrë 22 që ky të jetë një lak për të dhe ai të bjerë në duart e Filistejve"\_ Pas kësaj Sauli iurdhëroi shërbëtorët e tij: "Bisedoni fshehurazi me Davidin dhe i thoni: mbreti ështëi kënaqur nga ti dhe të gjithë shërbëtorët e tij të duan, prandaj bëhu dhëndri i 23 mbretit" . Shërbëtorët e Saulit ia çuan këto fjalë Davidit. Por Davidi u përgjegj: "Ju duket gjë e vogël të bëhesh dhëndri mbretit? . Unë jam një njeri i varfër dhe 24 nga shtresë e ulët" . Shërbëtorët njoftuan Saulit: "Davidi u përgjegj në këtë 25 mënyrë" . Atëherë Sauli tha: "Do ti thoni kështu Davidit: "Mbreti nuk dëshëron asnjë prikë, por njëqind lafsha të Filisejve për t'u hakmarrë me armiqtë e mbretit"" . 26 Sauli kurdiste komplote për të shkaktuar vdekjen e Davidit me anë të Filistejve. Kur shërbëtorët i njoftuan Davidit këto fjalë, Davidit iu duk gjë e mirë të bëhej 27 dhëndër i mbretit. Ditët e caktuara nuk kishin kaluar akoma, kur Davidi u ngrit dhe iku me njerëzit e tij, dhe vrau dyqind veta nga Filistejtë. Pastaj Davidi solli lafshat e tyre dhe dorëzoi mbretit këtë sasi të saktë për t'u bërë dhëndër tij. Atëherë 28 Sauli i dha të bijën Mikal për grua. Kështu Sauli e pa dhe e kuptoi që Zoti ishte 29 me Davidin; dhe Mikal, bija e Saulit, e donte. Sauli edhe më tepër frikë nga 30 Davidi dhe mbeti armiku i tij gjatë gjithë ditëve që jetoi. Pastaj princat e Filistejve dolën për të luftuar por, sa herë që dilnin, Davidi ia dilte më mirë se të gjithë shërbëtorët e Saulit; kështu emri i tij u bë shumë i famshëm. pjesë "Ja, pati
## Chapter 19
Sauli foli birit të tij Jonathan dhe të gjithë shërbëtorëve të tij që të vritej 2 Davidi. Por Jonathani, bir i Saulit, ndiente një dashuri të madhe për Davidin. Kështu Jonathani e informoi Davidin, duke i thënë: "Sauli, ati kërkon të shkaktojë im,
vdekjen tënde; prandaj nesër në mëngjes ruhu; rri në një vend të fshehtë dhe fshiu.
3 Unë do të dal dhe do të qëndroj pranë atit tim në fushën ku ndodhesh ti, dhe do ti flas për ty atit tim: Do të shoh ç'ka për të ndodhur dhe do të njoftoj" Kështu Jonathani i foli Saulit, atit të tij, në favor të Davidit dhe i tha: "Mbreti të mos bëj mëkat në dëm të shërbëtorit të tij, në dëm të Davidit; sepse ai nuk ka kryer mëkate 5 kundër teje; dhe veprat e tij kanë qenë shumë të vlefshme. Ai ka vënë në rrezik jetën e tij, kur vrau Filisteun; dhe Zoti ka kryer një çlirim të madh për gjithë Izraelin. Ti e ke dhe je gëzuar; pse duhet të mëkatosh kundër gjakut të pafajshëm; duke shkaktuar vdekjen e Davidit pa shkak?" Sauli dëgjoi zërin e Jonathanit dhe u betua: "Siç është e vërtetë që Zoti rron; ai nuk ka për të vdekur!' Atëherë Jonathani thirri Davidin dhe i njoftoi tërë këto gjëra. Pastaj Jonathani e shpuri përsëri Davidin 8 te Sauli dhe ai qëndroi në shërbim të tij si më Filloi përsëri lufta; kështu Davidi doli të luftojë kundër Filistejve dhe mundi ata ia mbathën para tij. Por një frym i keq nga ana e Zotit e pushtoi Saulin, ndërsa rrinte në shtëpinë e tij 10 me shtizë në dorë dhe Davidi i binte harpës. Sauli u orvat të gozhdonte Davidin në mur me shtizën e tij, por Davidi iu shmang Saulit, dhe e shtizën e tij në 11 mur. Davidi iku po atë natë dhe shpëtoi nga reziku. Atëherë Sauli dërgoi lajmëtarë në shtëpi të Davidit për ta përgjuar dhe për ta vrarë të nesërmen në mëngjes; por Mikal, bashkëshortja e Davidit, e njoftoi për këtë gjë, duke thënë: "Në rast se sonte 12 Kështu Mikal e zbriti Davidin nga dritarja dhe ai iku; ia mbathi me vrap dhe 13 shpëtoi. Pastaj Mikal mori idhullin e shtëpisë dhe e vuri në shtrat; në vend të 14 kokës vuri një mbulesë prej leshi të dhisë dhe e mbuloi me një pëlhurë. Kur 15 Sauli dërgoi lajmëtarët e tij për të marrë Davidin; ajo tha: "Éshtë 1 sëmurë" . Atëherë Sauli dërgoi përsëri lajmëtarë për të parë Davidin dhe u tha atyre: "Ma sillni 16 me shtratin e tij që unë të shkaktoj vdekjen e tij" . Kur arritën lajmëtarët, në shtrat 17 ishte idhulli i shtëpisë, me një mbulesë prej leshi të dhisë në vend të kokës. Atëherë Sauli i tha Mikalit: "Pse më mashtrove në këtë mënyrë dhe bëre të ikë armiku im, duke e lejuar të shpëtojë?" . Mikal iu përgjegj Saulit: Ai më tha: "Lermë 18 të ikij, përndryshe të vrava' Davidi iku, pra; dhe shpëtoi kokën; shkoi te Samueli në Ramah dhe i tregoi të gjitha ato që i kishte bërë Sauli. Pas kësaj ai dhe Samueli 19 vajtën të banojnë në Najoth. parë parë . keq; ky nguli<eos> |
<bos>20
tërë atë natë. Prandaj thuhet: "Edhe Sauli figuron midis profetëve?" .
në Najoth të Ramahut"\_ Atëherë dërgoi lajmëtarë për të marrë Davidin; por kur këta asamblenë e profetëve që profetizonin; nën kryesinë e Samuelit; Fryma e 21 Perëndisë i përshkoi lajmëtarët e Saulit që filluan edhe ata të bëjnë profeci. Këtë ngjarje ia njoftuan Saulit që dërgoi lajmëtarë të tjerë, të cilët gjithashtu filluan të bëjnë profeci. Sauli dërgoi përsëri lajmëtarë për të tretën herë, por edhe këta filluan 22 të bëjnë profeci. Atëherë shkoi vetë në Ramah dhe, kur arritën në hauzin e madh që ndodhet në Seku, "Ku janë Samueli dhe Davidi?" . Dikush iu përgjegj: "Ja, 23 ndodhen në Najoth të Ramahut" Kështu ai shkoi vetë atje, në Najoth të Ramahut, per edhe ai u përshkua nga Fryma e Perëndisë, dhe e vazhdoi udhëtimin e tij duke 24 bërë profeci deri sa arriti në Najoth të Ramahut. Edhe ai hodhi rrobat e tij dhe bëri profeci përpara Samuelit; dhe qendroi i shtrirë lakuriq për tokë tërë atë ditë dhe panë pyeti:
## Chapter 20
Davidi iku nga Najothi Ramahut, shkoi te Jonathani dhe i tha: "Çfarë kam bërë? Cili është faji im dhe cili është mëkati im kundër atit tënd, që ai kërkon jetën 2 time?" . Jonathani iu përgjegj: "Mos ndodhtë kurrë! Ti nuk ke për të vdekur; ja im atë nuk bën asnjë veprim të madh apo të vogël pa ma njoftuar mua. Pse im atë 3 të ma fshihte këtë gjë? Nuk është e mundur" \_ Davidi u betua përsëri dhe tha: "Yt atë e di me siguri që unë gëzoj hirin tënd dhe do të ketë thënë: Jonathani të mos e dijë këtë, që të mos hidhërohet" Por siç është e vërtetë që Zoti jeton, dhe që rron 4 shpirti yt, mua nuk më ndan nga vdekja veçse një hap"~ Jonathani i tha Davidit: 5 "Çfarëdo gjë që të më kërkosh, unë do ta bëj për ty" Davidi iu përgjegj Jonathanit: 'Ja, nesër fillon hëna e re dhe unë duhet të ulem në tryezë me mbretin; por të më lër të shkoj dhe unë do të fshihem në fshatrat deri në mbrëmjen e ditë së tretë. Në se atit tënd i bie në sy mungesa ime, ti do ti thuash: "Davidi më është lutur me insistim të hidhet për pak kohë deri në Betlem; në qytetin e tij, sepse aty kremtohet 7 flijimi për tërë familjen e tij" . Në se thotë: "Mirë" shërbëtori yt ka për të 8 shpëtuar. Por në rast se zemërohet, dije se ka vendosur të ma bëjë të keqen: Tregohu, pra, i mëshirshëm me shërbëtorin tënd, sepse e ke bërë të lidhet në një besëlidhje të Zotit me ty; por në rast se kam ndonjë faj, vritmë ti. Pse duhet të më qoftë qoftë
tek ati Jonathani tha ky mendim! Po ta dija që im atë ka 10 vendosur të ta bëjë të keqen; nuk do të ta tregoja ty?" . Davidi i tha Jonathanit: 11 "Kush do të më njoftojë në se yt atë të përgjigjet rëndë?" . Jonathani i tha Davidit: 12 "Eja, të dalim ndër fusha!"~ Kështu që të dy dolën jashtë, në fushë. Atëherë Jonathani pasnesër, në këtë orë, do të hetoj qëllimet e atit tim, për të parë në se ai e shikon me 13 sy të mirë Davidin; dhe po të mos dërgoj njeri të të njoftojë, Zoti le t'i bëjë këtë gjë Jonathanit; madje edhe më keq. Në qoftë se përkundrazi im atë ka ndërmend të të bëjë një të unë do të të njoftoj dhe do të lë të shkosh me qëllim që ti të 14 shkosh në paqe; dhe Zoti qoftë me ty, ashtu siç ka qenë me atin tim! Deri sa të jem gjallë, a nuk do të përdorësh ndaj meje mirësinë e Zotit, me qëllim që mos 15 vritem?" Por nuk do të heqësh dorë kurrë të përdorësh mirësinë ndaj shtëpisë sime, as atëherë kur Zoti të ketë shfarosur nga faqja e dheut tërë armiqtë e Davidit" 16 Kështu Jonathani lidhi një besëlidhje me shtëpinë e Davidit, duke thënë: "Zoti 17 t'u kërkojë llogari armiqve të Davidit për gjakun!' Për hir të dashurisë që kishte për të, Jonathani e vuri përsëri Davidin të betohet, sepse ai e donte si shpirtin e vet. 18 Pastaj Jonathani tha: "Nesër fillon hëna e re dhe mungesa jote do të bjerë në sy, 19 sepse vendi yt do të mbetet bosh. Do të lësh të kalojmë tri ditë, pastaj do të zbresësh me të shpejtë dhe do të shkosh në vendin ku u fshehe ditën e ngjarjes; dhe 20 do të rrish pranë të Ezelit. Unë do të hedh tri shigjeta përbri sikur të 21 gjuaja në shenjë. Pastaj do të dërgoj një djalosh; duke i thënë: "Shko të kërkosh shtigjeta' merri!" atëherë eja sepse, ashtu si Zoti jeton; të ecin mbarë ty dhe nuk ka asnjë 22 rrezik. Në se përkundrazi them djaloshit: "Shiko, shigjetat janë matanë 23 teje" , atëherë shko; sepse Zoti të bën të ikësh. Sa për gjërat për të cilat kemi folur 24 midis nesh, ja, Zoti qoftë dëshmitar midis teje dhe meje për gjithnjë" Kështu 25 Davidi u fsheh nëpër ara; kur filloi hëna e re, mbreti u ul për të ngrënë. Mbreti u ul në karrigen e tij, si herët e tjera, në karrigen pranë murit; Jonathani u ul përballë 26 tij. Abneri u ul pranë Saulit, por vendi Davidit mbeti bosh. Megjithatë Sauli nuk tha atë ditë, sepse mendonte: "Do t'i ketë ndodhur diçka; nuk do të jetë i yt?" . "Larg qoftë çosh keqe, gurit gurit punët qoftë asgjë
27
pasardhësve të mi' Pastaj Davidi u ngrit dhe iku; dhe Jonathani u kthye në qytet.<eos> |
<bos>pastër; me siguri ai nuk është i Por të nesërmen, ditën e dytë të hënës së re, vendi i Davidit ishte akoma bosh. Atëherë Sauli i tha Jonathanit, birit të tij: 28 "Pse biri i Isait nuk erdhi për të ngrënë as dje, as Jonathani iu përgjegj 29 Saulit: "Davidi më kërkoi me insistim ta lë të shkojë në Betlem; dhe tha: "Të lutem lermë të shkoj, sepse kemi në qytet një flijim në familje, dhe vëllai im më ka detyruar të marr pjesë në të; tani, pra, po të gëzoj hirin tënd, të lutem, lermë të hidhem shpejt për të parë vëllezërit e mi" . Për këtë arësye nuk erdhi në tryezën e mbretit" . 30 Atëherë zemërimi i Saulit u ndez kundër Jonathanit dhe i tha: "0 bir i çoroditur dhe rebel, vallë nuk e di unë që ti mban anën e birit të Isait, për turpin tënd dhe për 31 turpin e lakuriqësisë të nënës sate? Sepse për deri sa biri Isait do të jetojë mbi tokë, nuk do të ketë qëndrueshmëri as për ty, as për mbretërinë tënde. Prandaj dërgo 32 ta marrin dhe sille tek unë, sepse ai duhet të vdesë. Jonathani iu përgjegj Saulit; 33 atit të tij duke i thënë: "Pse duhet të vdesë? Çfarë ka bërë?" . Atëherë Sauli e vërtiti ushtën kundër tij për ta vrarë. Jonathani e kuptoi që vrasja e Davidit ishte 34 diçka e vendosur nga ana e të atit. Kështu Jonathani u ngrit i zemëruar nga tryeza dhe nuk hëngri gjë as ditën e dytë të hënës së re, mbasi ishte i hidhëruar për Davidin, 35 sepse i ati e kishte trajtuar në mënyrë të turpshme. Të nesërmen në mëngjes; Jonathani doli në fushë në vendin e caktuar me Davidin; duke pasur me vete një 36 djalosh. Ai i tha djaloshit: "Vrapo të më sjellësh shigjetat që unë gjuaj" . Ndërsa 37 djaloshi vraponte; ai hodhi një shigjetë që kaloi përtej tij. Kur djaloshi arriti në vendin ku ndodhej shigjeta që Jonathani kishte hedhur, Jonathani i bërtiti nga prapa: 38 "Shigjeta, vallë ka rënë matanë teje?" . Pastaj Jonathani i bërtiti akoma djaloshit: "Vepro shpejt, mbaro punë, mos u ndal!" . Kështu djaloshi Jonathanit mblodhi 39 shigjetat dhe u kthye tek i zoti. Por djaloshi nuk e dinte asgjë; vetëm Jonathani 40 dhe Davidi e dinin si qëndronte çështja. Pastaj Jonathani ia dha armët e tij 41 djaloshit dhe i tha: "Nisu; çoji në qytet" . Me t'u nisur djaloshi, Davidi u ngrit nga krahu jugor; ra përmbys tri herë me fytyrë për tokë; pastaj të dy puthen me njeri 42 tjetrin dhe bashkë; por Davidi qau më tepër. Pastaj Jonathani i tha Davidit: "Shko në paqe, tani që ne të dy jemi betuar në emër të Zotit; Zoti le të jetë përgjithmonë dëshmitar midis meje dhe teje dhe ndërmjet pasardhësve të tu dhe pastër" sot?" . qanë
## Chapter 21
Pastaj Davidi shkoi në Nob tek Ahimelek; Ahimeleku i doli përpara 2 Davidit duke u dridhur dhe i tha: "Pse je vetëm dhe nuk ka njeri me ty?" Davidi iu përgjegj priftit Ahimelek: "Mbreti më urdhëroi diçka dhe më tha: Asnjeri të mos dijë kurrgjë për çështjen për të cilën po të dërgoj dhe për atë që të kam urdhëruar" 3 Njerëzti e mi i kam drejtuar në filan vend. Dhe tani çfarë ke në dorë? Më jep 4 bukë ose çfarë të kesh" ~ Prifti iu përgjegj Davidit, duke thënë: "Nuk kam bukë të zakonshme, ka vetëm bukë të shenjtëruar, me kusht që burrat e tu t'ujenë përmbajtur 5 së kontakteve me Davidi iu përgjegj priftit: "Kemi mbetur pa gra, se jemi nisur; tri ditë më parë; enët e njerëzve të mi janë të pastra; në fakt edhe buka është e zakonshme, megjithëse sot është shenjtëruar në enët" Kështu i dha bukën e shenjtëruar; sepse aty nuk kishte tjetër bukë veç asaj të paraqitjes; që ishte hequr nga prania e Zotit, për ta zëvendësuar me bukë të ngrohtë në çastin kur 7 hiqet. Atë ditë ndodhej aty një nga shërbëtorët e Saulit, që qëndronte para Zotit; 8 quhej Edomiti, kryebariu Saulit. Davidi tha Ahimelekut: "Mos ke rastësisht për kollaj ndonjë shtizë a një shpatë? Mbasi unë nuk kam marrë me vete 9 as shpatën; as armët e mia, sepse detyra e ngarkuar nga mbreti ishte urgjente" Prifti u përgjegj: shpata e Goliathit; Filisteut, që ti vrave në luginën e Terebintos; është aty prapa efodit, e mbështjellë me një pëlhurë; në rast se e do, merre, sepse këtu nuk kemi tjetër veç kësaj" \_ Davidi tha: Asnjë nuk ia kalon asaj; 10 nëma!" Atë ditë Davidi u ngrit dhe iku nga prania e Saulit; ai shkoi në Akish, 11 te mbreti i Gathit. Shërbëtorët e Akishit i thanë: A nuk është ky Davidi, mbret i vendit? A nuk këndonin në kor për të në valle, duke thënë: "Sauli ka vrarë një mijë 12 të tij dhe Davidi dhjetë mijë të tij"?" Davidi mbajti në zemër këto fjalë dhe 13 frikë të madhe nga Akishi, mbret i Gathit. Kështu ndërroi mënyrën e sjelljes së tij para tye dhe e hiqte veten si të marrë në duart e tyre; bënte shkaravina mbi 14 kanatet e dyerve dhe lëshonte jargë mbi mjekrën e tij. Atëherë Akishi u tha 15 shërbëtorëve të tij: "Ja, e shikoni, ky është i marrë; pse ma keni sjellë? Mos vallë më mungojnë të marrët; dhe ju më sillni këtë për të bërë të marrin në praninë time? prifti pesë paku gratë" . qysh prifti Doeg "Éshtë pati
Ai nuk ka për të hyrë në shtëpinë time! " .
## Chapter 22<eos> |
<bos>Pastaj Davidi u nis që andej dhe u strehua në shpellën e Adulamit; kur vëllezërit 2 tij dhe tërë shtëpia e atit të tij e mësuan; zbritën aty poshtë tek ai. Dhe tërë ata që hasnin vështirësi, që kishin borxhe 0 që ishin të pakënaqur u mblodhën pranë tij 3 dhe ai u bë kreu i tyre. Ishin me të rreth katërqind veta. Që andej Davidi shkoi në Mitspah të Moabit dhe i tha mbretit të Moabit: "Lejo që ati dhe nëna ime të vijnë dhe të banojnë me ju; deri sa unë të mësoj se çfarë do të bëjë Perëndia për mua' Kështu ai i para mbretit të Moabit, dhe ata qëndruan me të tërë kohën që Davidi 5 ndodhej në fortesë. Pastaj profeti Gad i tha Davidit: "Mos qëndro më në fortesë, por nisu dhe shko në vendin e Judës" . Atëherë Davidi u nis dhe shkoi në pyllin e Herethit. Kur Sauli mësoi që Davidi dhe njerëzit që ishin me të qenë zbuluar (Sauli ndodhej atëherë në Gibeah poshtë nën drurin e marinës në Ramah, me ushtën 7 e tij në dorë dhe të gjithë shërbëtorët e tij e rrethonin) Sauli u tha shërbëtorëve që i rrinin rreth e qark: "Më dëgjoni tani, Beniaminitë! Biri i Isait do tju japë juve ara dhe vreshta. Do t'ju bëjë të gjithëve komandantë të mijëshëve dhe qindëshëve? 8 Të gjithë ju keni komplotuar; dhe asnjë nga ju nuk më ka informuar për besëlidhjen, që im bir ka lidhur me birin e Isait; dhe nuk ka asnjë prej jush që ti vijë keq për mua dhe të më njoftojë që im bir ka ngritur kundër meje shërbëtorin tim që të më kurdisë 9 kurthe siç bën sot?" U përgjegj atëherë Idumei që rrinte në të shërbëtorëve të Saulit, dhe tha: "Unë e pashë birin e Isait kur erdhi në Nob tek 10 Ahimeleku, bir i Ahitubit; ky është këshilluar me Zotin lidhur me të, i dha 11 ushqime dhe dorëzoi shpatën e Filisteut Goliath" Atëherë mbreti dërgoi të thërrasin priftin Ahimelek; birin e Ahitubit, dhe tërë shtëpinë e atit të tij, priftërinjtë 12 që ishin në Nob; dhe ata erdhën të gjithë te mbreti. Sauli tha: "Tani dëgjo; 0 bir 13 i Ahitubit!" Ai u përgjegj: Ja ku jam; 0 imzot" . Sauli tha: "Pse ti dhe biri i Isait keni komlotuar kundër meje, duke dhënë bukë dhe një shpatë, dhe je këshilluar me Perëndinë lidhur me të, me qëllim që të kundër meje dhe të më kurdisë 14 kurthe siç bën sot?" . Atëherë Ahimeleku iu përgjegj mbretit; duke thënë: "Po midis shërbëtorëve të tu kush është besnik si Davidi, dhëndër i mbretit, 1 15 gatshëm nën urdhrat e tua dhe i nderuar në shtëpinë tënde? Vallë sot kam filluar të këshillohem me Perëndinë për të? Mos kurrë, që mbreti të akuzojë për çoi Doeg, krye ngrihet gjithë qoftë gjëra
të tilla shërbëtorin e tij apo dikë nga shtëpia e atit tim; sepse shërbëtori yt nuk dinte 16 nga tërë kjo; as e as shumë"\_ Mbreti tha: "Time siguri ke për të vdekur, 17 Ahimelek, ti dhe tërë shtëpia e atit tënd!" Atëherë mbreti urdhëroi rojet që e rrethonin: "Kthehuni dhe vritni priftërinjtë e Zotit, sepse edhe ata mbajnë anën Davidit dhe e dinin që ai kishte ikur; por nuk më njoftuan' Por shërbëtorët e mbretit 18 nuk deshën të zgjatnin duart për të goditur priftërinjtë e Zotit. Atëherë mbreti i tha Doegut: "Kthehu ti dhe priftërinjtë!" . Kështu Idumeti u kthye dhe goditi priftërinjtë; atë ditë vrau tetëdhjetë e persona që mbanin efodin prej liri. 19 Sauli goditi gjithashtu me shpatë Nobin; qytetin e priftërinjve, burrat; gratë; të 20 vegjëlit;, foshnjat e gjirit, lopët, gomarët dhe delet; i vrau të gjithë me shpatë. Megjithatë një nga bijtë e Ahimelekut, bir i Ahitubit; i quajtur Abiathar; shpëtoi dhe 21 u strehua pranë Davidit. Abiathari 1 njoftoi Davidit që Sauli kishte vrarë 22 priftërinjtë e Zotit. Davidi tha Abiatharit: "Unë e dija mirë atë ditë që Idumeu 1 cili ndodhej aty, pa dyshim do ta lajmëronte Saulin. Unë jam shkaktari 1 23 vdekjes të të gjithë personave të shtëpisë së atit tënd. Rri me mua, mos ki frikë; asgjë godit Doeg pesë Doeg ai që kërkon jetën time kërkon edhe tënden; por me mua do të jesh i sigurt.
## Chapter 23
Pastaj i thanë Davidit: 'Ja, Filistejtë janë duke luftuar kundër Kejlahut dhe po 2 plaçkisnin lëmenjtë" . Kështu Davidi u këshillua me Zotin;, duke thënë: "Të shkoj unë t'i mund këta Filistej?" Zoti iu përgjegj me këto fjalë Davidit: "Shko mundi 3 Filistejtë dhe shpëto Kejlahun" . Por njerëzit e Davidit i thanë: Ja, ne na ka zënë frika që këtu në Jude, si do të bëhet pastaj në rast se shkojmë në Kejlah kundër 4 trupave të Filistejve?" . Davidi u këshillua përsëri me Zotin dhe Zoti iu përgjegj 5 dhe tha: "Çohu, zbrit në Kejlah, sepse unë do t'i jap Filistejtë në duart e tua" Atëherë Davidi shkoi me njerëzit e tij në Kejlah, luftoi kundër Filistejve, ua mori bagëtinë dhe bëri kërdi të madhe në radhët e tyre. Kështu Davidi çliroi banorët e Kejlahut. Kur Abiathari, bir i Ahimelekut; u strehua pranë Davidit në Kejlah, solli 7 me vete edhe efodin. Saulin e njoftuan që Davidi kishte arritur në Kejlah. Atëherë
Sauli tha: "Perëndia e ka dorëzuar në duart e mia, sepse vajti të mbyllet në një qytet
Sauli mblodhi tërë popullin për luftë, për të zbritur në 9 Kejlah dhe për të rrethuar Davidin dhe njerëzit e tij. Kur Davidi mësoi që Sauli 10 po kurdiste të keqen kundër tij, i tha priftit Abiathar: "Sille këtu efodin" . Pastaj Davidi tha: "0 Zot, Perëndi i Izraelit; shërbëtori yt e ka kuptuar që Sauli kërkon 11 të vijë në Kejlah për ta shkatërruar qytetin për shkakun tim. do të më dorëzojnë në duart e tij? A do të zbresë Sauli si ka dëgjuar shërbëtori 0 Zot, Perëndi i Izraelit, bëja të ditur shërbëtorit tënd!' Zoti u përgjegj: "Ka për të 12 zbritur" Davidi pyeti akoma: "Krerët e Kejlahut a do të më dorëzojnë mua dhe 13 njerëzit e mi në duart e Saulit?" . Zoti u përgjegj: "Do tju dorëzojnë" . Atëherë Davidi dhe njerëzit e tij, rreth gjashtëqind veta; dolën nga Kejlahu dhe brodhën sa andej e këtej. Kur Sauli u njoftua që Davidi kishte ikur nga Kejlahu, ai hoqi dorë 14 nga fushata e tij. Davidi banoi në fortesa të shkretëtirës dhe qëndroi në krahinën malore të shkretëtirës së Zifit. Sauli e kërkonte vazhdimisht, por Perëndia nuk ia 15 dorëzoi në dorë. Davidi, duke ditur që Sauli ishte nisur për ta vrarë, mbeti në 16 shkretëtirën e Zifit, në pyll. Atëherë Jonathani, bir i Saulit, u ngrit dhe shkoi te 17 Davidi në pyll; dhe e ndihmoi të gjejë forcë te Perëndia. Pastaj i tha: "Mos ki frikë, sepse Sauli, ati im, nuk do të arrijë të të shtjerë në dorë; ti do të mbretërosh 18 Vetë Sauli, ati im, e di këtë" Kështu të dy bënë një besëlidhje para Zotit; pas kësaj Davidi mbeti në kurse 19 Jonathani shkoi në shtëpinë e tij. Pastaj Zifejtë shkuan te Sauli në Gibeah dhe i thanë: "A nuk rri Davidi i fshehur në fortesa në pyll, mbi kodrën e Hakilahut që 20 ndodhet në jug të shkretëtirës? Prandaj, 0 mbret; zbrit, sepse gjithë dëshira e shpirtit tënd është të zbresësh; do të mendojmë ne ta dorëzojmë në duart e mbretit" 21 22 Sauli tha: "Qofshi të bekuar nga Zoti, sepse ju ka ardhur keq për mua! Shkoni, ju lutem, dhe sigurohuni më mirë për të njohur dhe për të vendin ku strehohet; 23 dhe kush e ka atje, sepse më thonë që ai është shumë dinak . Përpiquni të njihni të gjitha vendet e fshehta ku strehohet; pastaj kthehuni tek unë me lajme të sigurta dhe unë do të vij me ju. Kështu, në qoftë se ai është në atë vend, unë do ta 24 kërkoj midis të gjithë mijërave të Judës"\_ Atëherë ata u ngritën dhe shkuan në Zif, përpara Saulit: por Davidi dhe njerëzit e tij ishin në shkretëtirën e Maonit, në 25 Arabah, në jug të shkretëtirës. Kur Sauli dhe njerëzit e tij shkuan ta kërkojnë, qartë yt? pyll, parë parë<eos> |
<bos>Davidin e kishin lajmëruar; prandaj ai zbriti te shkëmbi dhe mbeti në shkretëtirën 26 e Maonit. Kur e mori vesh Sauli, e ndoqi Davidin në shkretëtirën e Maonit. Sauli ecte mbi një anë të malit, ndërsa Davidi me gjithë njerëzit e tij ecnin në anën tjetër. Kur Davidi po shpejtonte marshimin e tij për ti shpëtuar Saulit, ndërsa Sauli dhe 27 njerëzit e tij ishin duke rrethuar Davidin dhe njerëzit e tij për ti kapur, arriti te Sauli një lajmëtar që tha: "Shpejtohu të vish, sepse Filistejtë kanë pushtuar vendin"\_ 28 Kështu Sauli nuk e ndoqi më Davidin dhe shkoi të përballojë Filistejtë; prandaj 29 ky vend u quajt "shkëmbi i ndarjes" . Pastaj që andej Davidi shkoi për t'u vendosur në fortesat e En-Gedit.
## Chapter 24
Kur Sauli u kthye nga ndjekja e Filistejve i njoftuan sa vijon: 'Ja, Davidi është 2 në shkretëtirën e En-Gedit"Atëherë Sauli mori tre mijë njerëz të zgjedhur nga tërë Izraeli dhe shkoi të kërkojë Davidin dhe njerëzit e tij përballë shkëmbinjve të 3 dhive të egra. Me të arritur në vathët e deleve gjatë rrugës, ku ndodhej një shpellë, Sauli hyri brenda saj për të bërë një nevojë natyrale. (Davidi dhe njerëzit e tij ishin 4 në fund të shpellës). Njerëzit e Davidit i thanë: "Kjo është dita gjatë së cilës Zoti të thotë: 'Ja, unë po ta dorëzoj në dorën tënde armikun tënd; bëj me të ç'të duash' 5 Atëherë Davidi u ngrit dhe pa u diktuar preu një cep të mantelit të Saulit. Por pas kësaj Davidit i rrahu zemra, sepse i kishte cepin e mantelit Saulit. Kështu u tha njerëzve të tij: "Të më Zoti nga kryerja e një veprimi të tillë kundër zotërisë sime, kundër të vajosurit të Zotit, nga shtrirja e dorës sime kundër tij, sepse është vajosuri Zotit"\_ Me këto fjalë Davidi i ndali njerëzit e tij dhe nuk i la të hidhen kundër Saulit. Pastaj Sauli u doli nga shpella dhe vazhdoi rrugën e tij. 8 Pas kësaj edhe Davidi u ngrit, doli nga shpella dhe i thirri Saulit; duke thënë: "0 mbret, 0 imzot!~ Atëherë Sauli u kthye, dhe Davidi uli fytyrën për tokë dhe u përul. Davidi tha Saulit: "Pse dëgjon fjalët e njerëzve që thonë: "Davidi kërkon të të 10 bëj keq?"\_ Ja, sot e tu që sot Zoti të kishte dorëzuar në duart e mia në atë shpellë; dikush më tha të të vras, por unë të kurseva dhe thashë: "Nuk do ta shtrij 11 dorën kundër zotërisë tim; sepse është i vajosuri Zotit"\_ Veç kësaj, 0 ati prerë ruajë ngrit, sytë panë im,
shiko në dorën time cepin e mantelit tënd. Në rast se kam prerë cepin e mantelit tënd dhe nuk të kam vrarë, mund të kuptosh dhe të bindesh që nuk ka në veprimet e mia ligësi, as rebelim dhe se nuk kam mëkatuar kundër teje; por ti po më kurdis gracka 12 për të më hequr jetën! Zoti le të vendosë midis teje dhe meje dhe Zoti le të më 13 marrë hakun kundër teje; sepse unë nuk do ta ngre dorën kundër teje. Ashtu si thotë proverbi i lashtë: "Ligësia vjen nga të liqtë" . Por unë nuk do ta shtrij dorën 14 time kundër teje. Kundër kujt ka dalë mbreti i Izraelit? Cilin je duke persekutuar? 15 Një qen të ngordhur; një plesht? Zoti le të jetë gjykatës dhe le të sigurojë drejtësi midis meje dhe teje; të ketë mundësinë të shohë dhe të mbrojë çështjen time, të më 16 japë hak, duke më liruar nga duart e tua" \_ Kur Davidi mbaroi së thëni këto fjalë Saulit, ky i tha: është zëri yt, biri im David?" . Dhe Sauli ngriti zërin dhe filloi 17 të qajë. Pastaj i tha Davidit: "Ti je më i drejtë se unë, sepse më ke bërë të mira, 18 kurse unë të kam bërë të këqija. Ti sot tregove qe je sjellë mirë me mua, sepse 19 Zoti më kishte lënë në duart e tua, por ti nuk më vrave. Kur, pra, një njeri takon armikun e tij dhe e lë të shkojë në paqe? Zoti të dhëntë të mira për atë që më ke bërë 20 sot. Tani e di me siguri që ti do të mbretërosh dhe që mbretëria e Izraelit do të 21 jetë e qëndrueshme në duart e tua. Prandaj betomu në emër të Zotit që nuk do ti vrasësh pasardhësit e mi pas meje dhe nuk do ta fshish emrin tim nga shtëpia e 22 atit tim" . Davidi iu betua Saulit. Pastaj Sauli shkoi në shtëpinë e tij, ndërsa Davidi "Ky dhe njerëzit e tij u ngjitën në fortesë.
## Chapter 25
Pastaj Samueli vdiq, dhe tërë Izraeli u mblodh dhe e qau, e varrosën në shtëpinë 2 tij në Ramah. Atëherë Davidi u ngrit dhe zbriti në shkretëtirën e Paranit. Në Maon jetonte një njeri pronat e të cilit ndodheshin në Karmel; ky njeri ishte shumë 1 pasur; kishte tre mijë dele dhe një mijë dhi, dhe ndodhej në Karmel për të qethur 3 delet e tij. Ky njeri quhej Nabal dhe gruaja e tij Abigail; ajo ishte një grua me gjykim të shëndoshë dhe e hijshme; por burri i saj ishte i ashpër dhe i keq në veprimet 4
tij; ai rridhte nga Kalebi. Kur Davidi mësoi në shkretëtirë që Nabali ishte duke
5 qethur delet e tij, dërgoi dhjetë të rinj; Davidi u tha të rinjve: "Ngjituni në Karmel, shkoni tek Nabali dhe pyeteni nga ana ime në se është mirë, dhe i thoni kështu: 7 "Shëndet! Paqe ty, paqe shtëpisë sate dhe paqe çdo gjëje që të përket! Mësova që te ti ndodhen qethësit; kur barinjtë e tu ndodheshin te ne;, nuk u kemi bërë asnjë të 8 keqe; dhe nuk u ka munguar gjë gjatë kohës që kanë në Karmel. Pyet shërbëtorët e tu dhe do të ta thonë. Paçin hirin tënd këta të rinj, sepse kemi ardhur në një ditë gëzimi; jepu; të lutem, shërbëtorëve të tu dhe birit tënd David ç'të kesh 9 mundësi' Kështu të rinjtë e Davidit shkuan dhe i njoftuan Nabalit tërë këto fjalë 10 në emër të Davidit, pastaj pritën. Por Nabali iu përgjegj shërbëtorëve të Davidit; duke thënë: "Kush është Davidi dhe kush është biri i Isait? Sot ka shumë shërbëtorë 11 që largohen nga zotërinjtë e tyre. Do të marr, pra, bukën time, ujin tim dhe mishin kafshëve që kam vrarë për qethësit e mi, për t'ua dhënë njerëzve që unë nuk di se 12 nga vijnë?" . Kështu të rinjtë e Davidit morën përsëri rrugën e tyre, u kthyen dhe 13 shkuan të njoftojnë tërë këto fjalë. Atëherë Davidi u tha njerëzve të tij: "Secili do të ngjesh shpatën" . Kështu secili ngjeshi shpatën e tij dhe Davidi ngjeshi të vetën; 14 rreth katërqind veta shkuan pas Davidit dhe dyqind mbetën me plaçkat. Por një nga shërbëtorët e lajmëroi Abigailin; gruan e Nabalit, duke thënë: Davidi ka 15 dërguar lajmëtarë nga shkretëtira për të përshëndetur zotin tonë, por ai i ka fyer. Mirëpo këta njerëz janë sjellë shumë mirë me ne, nuk na kanë bërë asnjë të keqe 16 dhe nuk ka munguar asgjë në kohën që kemi bredhur bashkë me ta nëpër fusha. Ata kanë qenë për ne një mur mbrojtjeje natën e ditën për gjithë kohën që kemi 17 kullotur bashkë me ta kopenë tonë. Dije dhe shiko atë që duhet të bësh, sepse ka për t'i ngjarë ndonjë fatkeqësi zotit tonë dhe tërë shtëpisë së tij; ai është një njeri 18 aq i keq, sa nuk mund t'i flasësh"\_ Atëherë Abigaili mori me nxitim dyqind bukë, dy calikë verë, dele të gatuara, masa të pjekur, njëqind vile rrush të 19 thatë dhe dyqind bukë fiku dhe i ngarkoi mbi gomarë. Pastaj u tha shërbëtorëve të saj: "Shkoni para meje, unë do tju ndjek" Por nuk i tha Nabalit, burrit të 20 saj. Ndërsa ajo po zbriste hipur mbi gomar nëpër një shteg të fshehur nga mali, 21 Davidi dhe njerëzit e tij zbrisnin në drejtim të saj, dhe ajo i ndeshi ata. Davidi qenë "Ja, pesë pesë gruri asgjë<eos> |
<bos>kishte thënë: "Kam ruajtur më kot tërë ato që ai njeri kishte në shkretëtirë. Nuk i ka
dalë mangut kurrë asgjë nga tërë ato që kishte; por ai ma ktheu të mirën me të keqe. 22
mëngjes" Kur Abigaili pa Davidin; zbriti shpejt gomari dhe ra përmbys me 24 nga
Kështu ua bëftë Perëndia armiqve të Davidit;, madje edhe më në rast se nga të gjitha ato që ai zotëron kam për të lënë të gjallë një mashkull të vetëm deri në 23 keq fytyrën për tokë përpara Davidit. Kështu u shtri në këmbët e tij dhe tha: "0 imzot, mbi mua, vetëm mbi mua bie faji! Por lejo shërbëtoren tënde të të flasë, dhe 25
im. Kështu; pra, imzot; ashtu siç është e vërtetë që Zoti rron dhe që shpirti yt jeton; Zoti të ka penguar të derdhësh gjak dhe të vendosësh drejtësi me duart e tua. 27
ti dëgjo fjalët e saj. Të lutem, mos ia vër re atij njeriu të neveritshëm, Nabalit, sepse ai është pikërisht ashtu si e ka emrin; ai quhet Nabal dhe karakterizohet nga budallallëku; por unë, shërbëtorja jote; nuk i kam parë të rinjtë e dërguar nga zotëria 26
Armiqtë e tu dhe ata që duan ti bëjnë keq zotërisë sime qofshin si Nabali! Dhe të qëndrueshme shtëpinë e zotërisë tim, sepse zotëria im lufton në betejat e Zotit; 29
tani kjo dhuratë që shërbyesja jote ka sjellë zotërisë sime, t'u jepet të rinjve që 28 ndjekin zotërinë tim. Por falja fajin shërbëtores sate; me siguri Zoti do ta bëjë
dhe gjatë tërë kohës së jetës sate nuk është gjetur asnjë e keqe te ti. Në rast se del dikush që të të persekutojë dhe të kërkojë jetën tënde, jeta e zotërisë sim do të ruhet në peshtafin e jetës pranë Zotit, Perëndisë tënd, ndërsa jetën e armiqve të tu 30
tim të mirat që i ka premtuar dhe të të ketë vënë në krye të Izraelit, kjo gjë nuk do të jetë dhimbje për ty, as edhe një brejtje e ndërgjegjes së zotërisë tim; domethënë të ketë derdhur gjak pa shkak dhe të ketë marrë hak me vetëgjyqësi. Por kur Zoti 32
Zoti do ta flakë si nga zgavra e një hobëje. Kështu, kur Zoti ti ketë bërë zotërisë 31
do t'i bëjë të mira zotërisë tim; kujto shërbëtoren tënde"\_ Atëherë Davidi i tha
33
34
Abigailit: "Qoftë i bekuar Zoti, Perëndia i Izraelit, që sot të dërgoi ballë meje! E bekuar këshilla jote dhe e bekuar ti që më pengove sot të derdh gjak qoftë qofsh dhe të vendos drejtësinë me duart e mia! Sepse; sigurisht; ashtu siç është e vërtetë që rron Zoti, Perëndia i Izraelit; që më ka penguar të të bëjë të keqen; po të mos ishe nxituar të më dilje përpara; në të gdhirë të ditës Nabalit nuk do t'i kishte mbetur
asnjë njeri i gjallë" . Kështu Davidi mori nga duart e saj ato që ajo kishte sjellë dhe i tha: 'Kthehu në paqe në shtëpinë tënde; shiko; unë dëgjova zërin tënd dhe pata 36
respekt për personin tënd" . Abigaili u kthye pastaj te Nabali; ai kishte shtruar banket në shtëpinë e tij, një banket prej mbreti. Nabali e kishte zemrën të gëzuar,
ishte i dehur xurxull; prandaj ajo nuk i tha asgjë, as as shumë, deri sa gdhiu. 37 Por të nesërmen në mëngjes, kur efekti i verës kishte kaluar; gruaja i tregoi Nabalit 38 këto gjëra; atëherë zemra iu ligështua dhe ai mbeti si një gur. Rreth dhjetë ditë 39 më vonë Zoti e goditi Nabalin dhe ai vdiq: Kur mësoi që Nabali kishte vdekur; Davidi tha: "Qoftë i bekuar Zoti, që më dha hak për fyerjen e rëndë të Nabalit dhe nuk e lejoi shërbëtorin e tij të kryejë ndonjë të keqe! Zoti bëri që të bjerë mbi kokën e tij ligësia e Nabalit" . Pastaj Davidi dërgoi një njeri të flasë me Abigailin; me qëllim 40 që ajo të bëhej bashkëshortja e tij. Shërbëtorët e Davidit erdhën te Abigaili në Karmel dhe folën kështu, duke thënë: "Davidi na ka dërguar te ti, sepse dëshiron 41 të të marrë për grua" Atëherë ajo u ngrit në këmbë, ra përmbys me fytyrën për tokë dhe tha: 'Ja, tu bëftë shërbëtorja jote skllave; që t'u lajë këmbët shërbëtorëve 42 të zotërisë tim"\_ Pastaj Abigaili u ngrit me nxitim; hipi mbi një gomar dhe; ndihmuar nga pesë vajza; ndoqi lajmëtarët e Davidit dhe u bë bashkëshortja e tij. 43 Davidi mori edhe Ahinoamin e Jezreelit, dhe që të dyja u bënë bashkëshorte të 44 tij. Por Sauli ia kishte dhënë vajzën e tij Mikal, që ishte gruaja e Davidit, Paltit; pak
- birit të Lashit, që ishte nga Galimi.
## Chapter 26
Zifejtë erdhën te Sauli në Gibeah dhe i thanë: "Mos është fshehur Davidi në 2 kodrën e Hakilahut në kufi me shkretëtirën?" Atëherë Sauli u ngrit dhe zbriti në drejtim të shkretëtirës së Zifit, duke pasur me vete tre mijë njerëz të zgjedhur të 3 Izraelit;, për të kërkuar Davidin në shkretëtirën e Zifit. Sauli e kampin e tij në kodrën e Hakilahut, që ndodhet në kufi me shkretëtirën pranë rrugës, ndërsa Davidi gjendej në shkretëtirë. Kur e kuptoi që Sauli vinte për ta kërkuar në shkretëtirë, 5 Davidi dërgoi disa spiunë dhe mësoi që Sauli kishte arritur me të vërtetë. Atëherë Davidi u dhe shkoi në vendin ku Sauli kishte ngritur kampin: Davidi vrojtoi vendin ku ishin shtrirë Sauli dhe Abneri, bir i Nerit, komandant i ushtrisë së tij. Sauli ishte shtrirë në kampin e qerreve dhe njerëzit e tij ishin rreth tij. Davidi iu drejtua pastaj Hiteut Alimelek dhe Abishait, birit të Tserujahut dhe vëlla i Joabit; dhe u tha atyre: "Kush do të vijë me mua te Sauli në kamp?" Abidshai u përgjegj: "Do të vij unë bashkë me ty" . Kështu Davidi dhe Abishai arritën natën te këta njerëz; dhe ngriti ngrit
ja që Sauli rrinte shtrirë i përgjumur në kampin e qerreve; me shtizën e tij të ngulur 8
9
në tokë, nga ana e kokës, kurse Abneri dhe njerëzit e tij po flinin rreth tij . Atëherë Abishai i tha Davidit: "Sot Perëndia të ka dhënë në dorë armikun tënd; prandaj, të lutem, më lejo ta godas me shtizë dhe ta mbërthej në tokë me një të rënë të vetme;
nuk do të ketë nevojë për një goditje të dytë" . Por Davidi i tha Abishait: "Mos e vrit; kush me të vërtetë mund të ngrejë dorën kundër të vajosurit të Zotit pa u bërë 10
luftojë dhe do të vritet. Zoti të më ruajë që të mos e shtyj dorën kundër të vajosurit të Zotit! Tani, të lutem merre shtizën që është pranë kokës së tij dhe enën e ujit dhe 12
fajtor?"\_ Pastaj Davidi shtoi: Ashtu siç është e vërtetë që Zoti rron, vetëm Zoti do ta godasë; 0 sepse do t'i vijë dita dhe ka për të vdekur; 0 sepse do të shkojë të 11<eos> |
<bos>të ikim" Kështu Davidi mori shtizën dhe kanën e ujit që ishte pranë kokës së Saulit dhe iku. Asnjeri nuk pa gjë, asnjeri nuk vuri asnjeri nuk u zgjua; të gjithë 13 re, madhe midis tyre. Atëherë Davidi u thirri njerëzve të Saulit dhe të Abnerit;, birit të Nerit, dhe u tha: Abner, nuk po përgjigjesh?" Abneri u përgjegj dhe tha: "Kush 15
flinin; sepse një gjumë i thellë dërguar nga Zoti kishte zënë. Pastaj Davidi kaloi në krahun e kundërt dhe u ndal në majën e malit; kishte një lartësi të 14 larg je ti që po bërtet mbretit?" Davidi tha kështu Abnerit: A nuk je një njeri trim? Dhe kush është baraz me ty në Izrael? Pse, pra; nuk e ruajte mirë mbretin; zotërinë tënde? Njëri nga populli erdhi në fakt për të vrarë mbretin; zotërinë tënde. 16
Sauli njohu zërin e Davidit dhe tha: A është zëri yt, 0 biri im David?" 18
Ajo që ke bërë nuk është aspak e mirë. Ashtu siç është e vërtetë që Zoti rron; ju meritoni vdekjen; sepse nuk e keni ruajtur mirë zotërinë tuaj, të vajosurin e Zotit! Dhe tani shiko ku është shtiza e mbretit dhe kana e ujit që ishte pranë kokës së tij!" . 17
Davidi u përgjegj: "Éshtë zëri im; 0 mbret, 0 imzot!' 19
trashëgiminë e Zotit, duke më thënë: "Shko tu shërbesh perëndive të tjera" Tani, pra, gjaku im mos rëntë në tokë pranisë të Zotit! Sepse mbreti i Izraelit doli për larg persekuton shërbëtorin e tij? Ç'kam bërë? Çfarë të keqe kam kryer? Prandaj tani, të lutem, dëgjo; 0 mbret; 0 imzot;, fjalët e shërbëtorit tënd. Në rast se Zoti të nxit kundër meje; ai le të pranojë një blatim! Por në rast se janë njerëz; qofshin të mallkuar përpara Zotit, sepse sot më kanë përzënë që të më pengonin të merrja pjesën në 20
21
Atëherë Sauli tha: "Kam mëkatuar; ktheu, biri im David, sepse nuk do të bëj më asnjë të keqe, sot jeta ime ishte e çmuar në sytë e tua; ja, kam vepruar si një budalla dhe kam gabuar
22 rëndë" Davidi u përgjegj: "Ja, shtiza e mbretit; le të vijë këtu një nga të rinjtë e 23 ta marrë . Zoti do ti japë secilit simbas drejtësisë dhe besnikërisë së tij; sot në fakt Zoti të kishte dhënë në duart e mia, por unë nuk desha të shtrija dorën time 24 kundër të vajosurit të Zotit. Ashtu si sot jeta jote ka qenë e çmuar në sytë e mi, kështu ka për të e çmuar jeta ime në e Zotit; dhe ai të më largojë çdo 25 fatkeqësi" . Atëherë Sauli tha Davidit: "Qofsh bekuar; biri im David. Ti do të bësh vepra të mëdha dhe ke për të dalë me siguri fitimtar" . Kështu Davidi vazhdoi qenë sytë
rrugën e tij dhe Sauli u në shtëpinë e vet. kthye
## Chapter 27
Davidi tha në zemër të tij: "Një ditë ose një tjetër unë do të vritem nga dora e Saulit; prandaj nuk ka më të mirë për mua se sa të shpëtoj kokën në vendin e 2 Filistejve; kështu Sauli do të heqë Prandaj Davidi u ngrit dhe shkoi, bashkë me 3 gjashtëqind njerëzit që kishte me vete; te Akishi, bir Maokut, mbret i Gathit. familjen e vet; Davidi me dy bashkëshortet e tij: Jezreelitja Ahinoama dhe Karmelitja Abigail, që kishte gruaja e Nabalit. Pastaj njoftuan Saulit që Davidi kishte 5 ikur në Gath, dhe ai nuk e kërkoi më. Davidi tha Akishit: "Në rast se gëzoj hirin tënd, të më jepet një vend në një qytet të fushës ku unë të mund të banoj. Pse duhet që shërbëtori yt të banojë me ty në qytetin mbretëror?" . Kështu atë ditë Akishi i dha Tsiklagun; për këtë arësye Tsiklagu u ka përkitur mbretërve të Judës deri ditën 8 sotme. Davidi qëndroi në vendin e Filistejve një vit e katër muaj . Davidi dhe njerëzit e tij niseshin dhe bënin plaçkitje në vendin e Geshuritëve; të Girzitëve dhe të Amalekitëve; këto popullata banonin prej kohëve të vjetra në këtë vend duke u 9 shtrirë nga Shuri deri në vendin e Egjiptit. Davidi e shkretonte vendin dhe nuk linte as burra as gra; pastaj merrte dele, lopë, gomarë, deve dhe rroba, dhe 10 kthehej dhe shkonte tek Akishi. Kur Akishi e pyeste: "Ku keni plaçkitur sot?" 11 Davidi përgjigjej: "Kundër jugut të Judës, kundër jugut të Kenejve"\_ Davidi nuk linte as burra as gra, sepse mund të çonin lajme; dhe thoshte: "Mund të japim njoftime mbi ne dhe të thonë: "Kështu ka bërë Davidi"" . Kështu veproi ai asgjë qenë gjallë gjallë
12
gjatë gjithë kohës që qëndroi në vendin e Filistejve. Kështu Akishi i besonte Davidit dhe thoshte: Ai u bë i urrejtshëm nga populli Izraelit dhe kështu do të jetë gjithmonë shërbëtori im"
## Chapter 28
Ato ditë Filistejtë mblodhën ushtrinë e tyre për të luftuar Izraelin. Atëherë Akishi i tha Davidit: "Dije mirë që duhet të dalësh të luftosh bashkë me mua; ti dhe 2 njerëzit e Davidi iu përgjegj Akishit: "Ti me siguri ke për të parë atë që do të bëjë shërbëtori yt" Atëherë Akishi tha Davidit: "Mirë, pra, unë do të të bëhem 3 roje personale për gjithnjë" . Samueli kishte vdekur dhe gjithë Izraeli e kishte qarë, e kishin varrosur në Ramah, në qytetin e tij. Dhe Sauli kishte përzënë nga vendi mediumet dhe shortarët. Kështu Filistejtë u mblodhën dhe erdhën të fushojnë në 5 Shunem; ndërsa Sauli mblodhi tërë Izraelin dhe fushoi në Gilboa. Kur Sauli pa 6 ushtrinë e Filistejve frikë dhe zemra e tij u drodh fortë. Kështu Sauli i kërkoi këshillë Zotit dhe Zoti nuk iu përgjegj as me anë të ëndrrave; as nëpërmjet Urimit dhe as me anë të profetëve. Atëherë Sauli u tha shërbëtorëve të tij: "Më gjeni një grua që të jetë mediume; me qëllim që unë të mund të shkoj tek ajo për tu këshilluar" 8 Shërbëtorët e tij thanë: "Ja, në En-Dor ka një grua që është mediume" . Kështu Sauli u vesh ndryshe për të mos u njohur dhe u nis me dy burra. Arritën tek ajo grua natën dhe Sauli tha: "Bëj një shortari për mua; të lutem, me një seancë spiritizmi 9 dhe më thirr atë që do të të them" Gruaja iu përgjegj: "Ja, ti e di ç'ka bërë Sauli; ai i ka shfarosur nga vendi mediumet dhe shortarët. Pse i ngre një grackë jetës sime; 10 për të shkaktuar vdekjen time?"\_ Atëherë Sauli iu betua në emër të Zotit, duke thënë: "Ashtu siç është e vërtetë që Zoti rron, asnjë ndëshkim nuk do të kesh për 11 këtë!" Gruaja i tha: "Cilin duhet të të nxjerr?"\_ Ai i tha: "Më nxirr Samuelin"\_ 12 Kur pa Samuelin; gruaja bërtiti me zë të lartë; dhe gruaja i tha Saulit: "Pse më 13 mashtrove? Ti je Sauli!" . Mbreti iu përgjegj: "Mos ki frikë; çfarë shikon?"\_ 14 Gruaja i tha Saulit: "Shoh një qenie mbinjerëzore që ngrihet nga toka" . Ai e "Ç'formë ka?" Ajo u përgjegj: "Éshtë një plak që po ngjitet dhe është tu" . pati pyeti:
mbështjellë me një mantel" . Atëherë Sauli kuptoi se ishte Samueli, u përul me fytyrën<eos> |
<bos>15 për tokë dhe ra përmbys. Samueli tha Saulit: "Pse më shqetësove duke bërë që të dal?" . Sauli iu përgjegj: "Ndodhem në një ankth të madh, sepse Filistejtë më 16 luftojnë dhe Perëndia është larguar nga unë, dhe nuk më përgjigjet Samueli i tha: "Pse këshillohesh me mua, në se Zoti është larguar nga ti dhe është bërë 17 armiku yt? Zoti veproi ashtu siç kishte thënë nëpërmjet meje. Zoti e shkëputi 18 mbretërinë nga duart e tua dhe ia dha një tjetri, Davidit, sepse nuk iu binde zërit të Zotit dhe nuk zbatove në jetë zemërimin e thellë të tij kundër Amalekut; për këtë 19 arsye Zoti të bëri sot këtë gjë. Zoti do ta japë edhe Izraelin bashkë me ty në duart Filistejve; nesër ti dhe bijtë e tu do të jeni me mua. Zoti do të japë gjithashtu 20 ushtrinë e Izraelit në duart e Filistejve. Atëherë Sauli ra menjëherë për së gjati për tokë, sepse ishte trembur shumë nga fjalët e Samuelit; ai kishte qenë edhe më 21 parë pa fuqi, sepse nuk kishte ngrënë tërë atë ditë dhe tërë atë natë. Gruaja iu afrua Saulit dhe duke e të tmerruar fare, i tha: 'Ja, shërbëtorja jote iu bind zërit 22 tënd; unë vura në rrezik jetën time për t'iu bindur fjalëve që më the. Prandaj dëgjo edhe ti zërin e shërbëtores sate dhe lermë të vë para teje një copë buke; ha, 23 sepse kështu do të marrësh fuqi për ta rifilluar rrugën"\_ Por ai refuzoi dhe tha: "Nuk do të ha" . Por shërbëtorët e tij bashkë me gruan ngulën këmbë dhe ai i dëgjoi; 24 kështu u ngrit nga toka dhe u ul në shtrat. Gruaja kishte në shtëpi një viç të majmë; e theri shpejt e shpejt, pastaj mori miellin; brumin dhe përgatiti disa 25 bukë pa maja. Ivuri këto ushqime Saulit dhe shërbëtorëve të tij, dhe ata i hëngrën; pastaj u ngritën dhe u nisën po atë natë. qoftë parë gatoi
## Chapter 29
Filistejtë i mblodhën tërë forcat e tyre në Afek, ndërsa Izralitët e ngritën kampin 2 tyre burimit të Jezreelit. Princat e 3 mijëshet e tyre, ndërsa Davidi dhe njerëzit e tij ecnin në praparojë me Akishin. Atëherë krerët e Filistejve thanë: "Çfarë po bëjnë kështu këta Hebrenj?"\_ Akishi iu përgjegj krerëve të Filistejve: A nuk është ky Davidi, shërbëtori i Saulit, mbretit të Izraelit; që ka me mua këto ditë 0 këto vite? Tek ai nuk kam gjetur asnjë të 4 metë të madhe nga dita e dezertimit të tij e deri më sot! Por krerët e Filistejve pranë qenë
zemëruan me të dhe i thanë: "Ktheje prapa atë njeri me qëllim që të kthehet në
kthyer në vendin e Filistejve. Filistejtë përkundrazi shkuan në Jezreel.
u vendin që i ke caktuar. Të mos vijë të luftojë me ne që të mos na bëhet armiku betejës. Si mund ta rifitojë ai favorin e zotërisë së tij, veçse me kokën e këtyre 5 njerëzve? Nuk është ky Davidi për të cilin këndonin në kor në vallet, duke thënë: "Sauli ka vrarë mijëshen e tij dhe Davidi dhjetë mijëshen e tij?"" Atëherë Akishi thirri Davidin dhe i tha: Ashtu siç është e vërtetë që Zoti rron, ti je një njeri i drejtë dhe shoh me kënaqësi ecejakun tënd me mua në ushtri, sepse nuk kam të keqe që Prandaj kthehu prapa dhe shko në paqe, mos bëj asgjë që nuk u pëlqen 8 princave të Filistejve. Davidi i tha Akishit: "Çfarë kam bërë dhe çfarë ke gjetur te shërbëtori yt prej ditës që erdha me ty e deri më sot; që të më pengojnë të luftoj 9 kundër armiqve të mbretit; zotërisë tim?" Akishi iu përgjegj Davidit; duke thënë: "E kupton që për e mi ti je i këndshëm si një engjëll Perëndisë; por princat e 10 Filistejve kanë thënë: Ai nuk duhet të marrë pjesë me ne në betejë!" &lt;aaa see&gt; Prandaj herët nesër në mëngjes bashkë me shërbëtorët e zotërisë tënd 11 që kanë ardhur bashkë me ty; çohuni në mëngjes herët dhe nisuni në të gdhirë" . Kështu Davidi dhe njerëzit e tij u ngritën herët në mëngjes për t'u nisur dhe për t'u ynë gjatë gjetur asgjë sytë çohu
## Chapter 30
Kur Davidi dhe njerëzt e tij arritën në Tsiklag ditën e tretë, Amalekitët kishin kryer një plaçkitje në Negev dhe në Tsiklag; kishin pushtuar Tsiklagun dhe i kishin 2 vënë zjarrin; kishin zënë robër dhe tërë ata që ndodheshin aty, të vegjël a 3 të rritur; nuk kishin vrarë asnjeri, por kishin marrë me vete dhe kishin shkuar . Kur Davidi dhe njerëzit e tij arritën në qytet; ja, qyteti ishte shkatërruar nga zjarri, dhe gratë, bijtë dhe bijat e tyre i kishin marrë me vete si robër. Atëherë Davidi dhe tërë ata që ishin me të ngritën zërin dhe qanë, deri sa nuk patën forcë të qajnë. 5 Dy bashkëshortet e Davidit; Jezreelitja Ahinoama dhe Karmelitja Abigail, e cila kishte qënë bashkëshorte e Nabalit, figuronin gjithashtu midis robërve. Davidi ishte shqetësuar shumë se njerëzit flisnin për ta vrarë atë me gurë, sepse të gjithë e kishin shpirtin të trishtuar për shkak të bijve dhe të bijave të tyre; por Davidi u forcua tek Zoti, Perëndia i tij. Pastaj Davidi i tha Abiathar, birit të Ahimelekut: gratë priftit
8
"Të lutem, më sill efodin"Abiathari solli efodin Davidit. Kështu Davidi u këshillua me Zotin dhe e "A duhet ta ndjek këtë bandë? Do ta arrij?" . Zoti iu përgjegj: "Ndiqe; sepse do ta arrish me siguri dhe do të rimarrësh pa tjetër çdo gjë" . 9 Kështu Davidi u nis me gjashtëqind njerëzit që kishte me vete dhe arriti në përruan 10 Besor; ku u ndalën ata që kishin mbetur prapa; por Davidi vazhdoi ndjekjen me katërqind njerëz, kurse dyqind mbetën prapa, sepse ishin tepër të lodhur për të 11 kapërcyer përruan e Besorit. Gjetën në fushë një Egjiptas dhe ia çuan Davidit. 12 I dhanë bukë për të ngrënë dhe ujë për të pirë; 1 dhanë gjithashtu një copë bukë fiku dhe dy vile rrushi. Pasi hëngri, ai e mblodhi veten; sepse nuk kishte ngrënë 13 bukë as nuk kishte pirë ujë tri ditë e tri netë me radhë. Davidi e pyeti: "Ti kujt i përket dhe nga vjen?" . Ai u përgjegj: 'Jam një egjiptas i ri, shërbëtor i një Amalekiti; 14 pronari im më braktisi, sepse tri ditë më parë u sëmura. Kemi bërë një plaçkitje në jug të Kerethejve; në territorin e Judës dhe në jug të Tsalebit; dhe i kemi vënë 15 zjarrin Tsiklagut" . Davidi tha: "A mund të më çosh poshtë ku ndodhet kjo bandë?" Ai u përgjegj: "Betomu në emër të Perëndisë që nuk do të më vrasësh dhe nuk do të më dorëzosh në duart e pronarit tim, dhe unë do të çoj poshtë, aty ku 16 gjendet kjo bandë" Dhe e poshtë; dhe ja Amalekitët ishin shpërndarë në të gjithë vendin; hanin; pinin dhe bënin festë për plaçkën e madhe që kishin sjellë nga 17 vendi Filistejve dhe nga vendi u Judës. Davidi i sulmoi nga muzgu deri në mbrëmjen e ditës tjetër; asnjeri prej tyre nuk shpëtoi, përveç katërqind të rinjve që 18 u hipën deveve dhe ia mbathën. Kështu Davidi rimori të gjitha ato që Amalekitët 19 kishin marrë me vete; Davidi gjeti edhe dy e tij. Kështu ata nuk humbën asgjë, as të vegjëlit as të rriturit, as bijtë as bijat; as plaçkat dhe as ndonjë gjë tjetër 20 që u kishin marrë. Davidi rimori të gjitha. Kështu Davidi shtiu në dorë kopetë bagëtisë së imët dhe tufat e bagëtisë së trashë; dhe ata që ecnin para bagëtive 21 thonin: "Kjo është plaçka e Davidit!' Pastaj Davidi arriti te dyqind njerëzit që kishin qenë tepër të lodhur për të shkuar pas Davidit që ai i kishte lënë në përruan e Besorit. Këta i dolën para Davidit dhe njerëzve që ishin me të. Kështu Davidi iu 22 afrua atyre dhe përshëndeti. Atëherë tërë njerëzit e këqij dhe të poshtër që kishin shkuar me Davdin filluan të thonë: "Me qenë se këta nuk erdhën me ne; nuk do t'u japim nga plaçka që kemi shtënë në dorë, përveç grave dhe fëmijve të 23 secilit; ti marrin dhe të ikin!" Por Davidi tha: "Mos u sillni kështu, 0 vëllezërit pyeti: çoi gratë asgjë<eos> |
<bos>mi, me atë që Zoti na ka dhënë duke na mbrojtur dhe duke vënë në duart tona 24 bandën që kishte ardhur kundër nesh. Po kush do t'ju dëgjojë në këtë propozim? E njëjtë ka për të qenë pjesa e atij që shkon për të luftuar dhe e atij që rri 25 plaçkave; do t'i ndajmë pjesët bashkë"\_ Qysh prej asaj dite u veprua kështu; 26 Davidi e bëri atë statut dhe normë për Izraelin deri në ditën e sotme. Kur Davidi u kthye në Tsiklag, një pjesë të plaçkës ua dërgoi pleqve të Judës, miq të tij, duke 27 thënë: 'Ja një dhuratë e ardhur nga plaçka që u morëm armiqve të Zotit" . U 28 dërgoi atyre të Bethelit, të Ramothit të Negevit dhe atyre të Jatirit, atyre të 29 Areorit, atyre të Sifmothit, atyre të Eshtemoas , atyre të Rakalit, atyre të qyteteve 30 të Jerameelitëve dhe atyre të qyteteve të Kenejve, atyre të Hormahut; atyre të 31 Kor-Ashanit; atyre të Athakut; atyre të Hebronit dhe atyre të të gjithë vendeve nga kishte kaluar Davidi me njerëzit e tij. pranë
## Chapter 31
Filistejtë u ndeshën me Izraelin dhe Izraelitët ua mbathën para Filistejve, dhe 2 ranë të vrarë në malin Gilboa. Filistejtë ndoqën me furi Saulin dhe bijtë e tij; 3 kështu Filistejtë vranë Jonathanin; Abinadabin dhe Malkishuahun; bij të Saulit. Beteja u ashpërsua kundër Saulit; harkëtarët e arritën dhe ai u plagos rëndë prej tyre. 4 Sauli tha shërbëtorëve të tij: "Nxirre shpatën tënde dhe më shpo me të; të mos vinë këta të parrethprerë të më shpojnë dhe të tallen me mua"\_ Por shqyrtari i tij nuk deshi ta kryejë këtë veprim; sepse e kishte zënë një frikë e madhe. Atëherë Sauli 5 mori shpatën dhe u hodh mbi të. Kur shqyrtari pa se Sauli kishte vdekur, edhe ai u hosh mbi shpatën e vet dhe vdiq me të. Kështu po atë ditë vdiqën bashkë Sauli, tre bijtë e tij, shqyrtari dhe tërë njerëzit e tij. Kur Izraelitët që ndodheshin matanë luginës dhe matanë Jordanit që njerëzit e Izraelit ua kishin mbathur me vrap dhe që Sauli dhe bijtë e tij kishin vdekur, braktisën qytetet dhe ua mbathën. Atëherë 8 erdhën Filistejtë dhe u vendosën aty . Të nesërmen Filistejtë erdhën për të zhveshur të vrarët dhe gjetën Saulin dhe tre bijtë e tij të rënë në malin Gilboa. 1 prenë kokën panë
Saulit; e zhveshën nga armatimi i tij dhe dërguan lajmëtarë në tërë vendin e Filistejve
10 për ta çuar lajmin në tempullin e idhujve të tyre dhe popullit. E vendosën pastaj armaturën e tij në tempullin e Ashtarothit dhe e varën kufomën e tij në muret 11 Beth-Shanit. Por kur banorët e Jabeshit të Galaadit mësuan atë që Filistejtë i 12 kishin bërë Saulit; tërë njerëzit trima u ngritën; ecën tërë natën dhe hoqën nga muret e Beth-Shanit kufomën e Saulit dhe kufomat e bijve të tij; pastaj u kthyen në 13 Jabesh dhe këtu i dogjën ato. Pastaj muarrën kockat e tyre, i varrosën poshtë marinës në Jabesh dhe agjëruan shtatë ditë me radhë.
## 2 Samuel
## Chapter 1
Pas vdekjes së Saulit, Davidi u kthye nga masakra e Amalekitëve dhe u ndal 2 dy ditë në Tsiklag. Ditën e tretë arriti në kampin e Saulit një burrë me rroba të grisura dhe me kokën me dhe. Sa arriti pranë Davidit, ai ra për tokë dhe u përkul. 3 Davidi e "Nga vjen?" . Ai iu përgjigj: "Kam ikur nga kampi i Izraelit" . Davidi i tha: "Si u bë? Të lutem; më trego' Ai iu përgjigj: "Populli iku nga fusha e betejës dhe shumë njerëz ranë dhe vdiqën; edhe Sauli dhe biri i tij Jonatan kanë 5 vdekur" Atëherë Davidi e pyeti të riun që i tregonte ngjarjen: "Si e di ti që Sauli dhe biri i tij Jonatani kanë vdekur?"\_ Iriu që i tregonte ngjarjen tha: "Ndodhesha rastësisht në malin Gilboa, kur Saulin të mbështetur në shtizën e tij, ndërsa qerret dhe kalorësit e ndiqnin nga afër. Ai u kthye, më pa dhe më thirri. Unë iu 8 përgjigja: "Ja ku jam" . Ai më "Kush je ti?" Unë iu përgjigja: "Jam një 9 Amalekit" Atëherë ai më tha: Afrohu tek unë dhe më vrit, sepse një ankth i 10 madh më ka pushtuar;, por jeta është e tëra akoma tek unë" Kështu iu afrova atij dhe e vrava; sepse e kuptoja që ai nuk do të mund të jetonte mbas rënies së tij. Pastaj mora diademën që kishte mbi kokë dhe byzylykun që mbante në krah, dhe i solla 11 këtu te zotëria im" Atëherë Davidi kapi rrobat e veta dhe i grisi; po kështu 12 pyeti: pashë pyeti:
vepruan tërë njerëzit që ishin me të. Kështu mbajtën zi, qanë dhe agjeruan deri
në mbrëmje për Saulin; për Jonatanin; birin e tij, për popullin e Zotit dhe për shtëpinë 13 Izraelit, sepse kishin rënë nga shpata. Pastaj Davidi e të riun që i kishte treguar ngjarjen: "Nga ç'vend je?" . Ai u përgjigj: "Jam biri 1 një të huaji, i një 14 Amalekiti" Atëherë Davidi i tha: "Si nuk pate frikë të shtrish dorën për të vrarë 15 të vajosurin e Zotit Pastaj thirri një nga njerëzit e tij dhe i tha: Afrohu dhe hidhu 16 mbi të!" . Ai e dhe Amalekiti vdiq. Pas kësaj Davidi tha: "Gjaku yt rëntë mbi kokën tënde, sepse me gojën tënde ke dëshmuar kundër vetes sate, duke thënë: 17 "Unë kam vrarë të vajosurin e Zotit""\_ Atëherë Davidi ia mori këtij vajtimi për 18 Saulin dhe Jonatanin, birin e tij, dhe urdhëroi t'u mësonin bijve të Judës këngën 19 harkut. Ja, ajo gjendet e shkruar në librin e të Drejtit. "Madhështia e Izraelit 20 qëndron e vrarë në lartësitë e tua! Si është e mundur që ranë trimat? Mos ia njoftoni Gathit; mos e bëni të ditur nëpër rrugët e Ashkalonit; që të mos gëzohen 21 bijat e Filistejve; që të mos ngazëllohen bijat e të parrethprerëve. male të Gilboas, mos rëntë më as vesa as shiu mbi ju, mos as fusha ofertash; sepse aty 22 u hodh mburoja e trimave, mburoja e Saulit, sikur ky të mos ishte i vajosur. Nga i të vrarëve, nga dhjami trimave, harku i Jonatanit nuk u tërhoq kurrë dhe 23 shpata e Saulit nuk u vërtit kurrë bosh. Sauli dhe Jonatani; aq të dashur dhe të përzemërt në jetë, nuk u ndanë në vdekjen e tyre. Ishin më të shpejtë se shqiponjat, 24 më të fortë se luanët. Bija të Izraelit, vajtoni Saulin që ju vishte në luks me rroba 25 flakë të kuqe, që i zbukuronte me ar veshjet tuaja. Vallë, si ranë trimat në mes 26 të betejës, si u vra Jonathani në lartësitë e tua? Unë jam në ankth për ty, 0 vëllai im Jonatan; ti ishe shumë 1 27 mrekullueshme se dashuria e grave. Vallë, si ranë trimat dhe si u shkatërruan armët e luftës?" pyeti goditi pastë gjaku
## Chapter 2
Mbas kësaj, Davidi u këshillua me Zotin; duke thënë: "A duhet të shkoj në
ndonjë nga qytetet e Judës?" . Zoti iu përgjigj: "Shko" . Davidi e pyeti: "Ku të shkoj?"<eos> |
<bos>2 Zoti u përgjigj: "Në Hebron' Kështu Davidi shkoi atje me dy e tij, Jezreeliten 3 Ahinoam dhe Karmelitën Abigail, që kishte qenë gruaja e Nabalit. Davidi edhe njerëzit që ishin me të, secili me familjen e tij, dhe u vendosën në qytetet e Hebronit. Pastaj erdhën njerëzit e Judës dhe e vajosën Davidin mbret të shtëpisë së Judës. Pas kësaj i thanë Davidit se njerëzit e Jabeshit të Galaadit ata që 5 kishin varrosur Saulin:. Atëherë Davidi u dërgoi lajmëtarë njerëzve të Jabeshit të Galaadit për t'u thënë: "Qofshi të bekuar nga Zoti për mirësinë që treguat ndaj Saulit, zotërisë suaj, duke e varrosur! Tani Zoti tregoftë mirësi dhe besnikëri ndaj jush. 7 Edhe unë do tju bëj të mirë, sepse keni bërë një gjë të tillë. Prandaj le të marrin forcë duart tuaja dhe qofshi trima; sepse Sauli, zotëria juaj, vdiq, por shtëpia e Judës 8 më ka vajosur mbret të saj' Ndërkohë Abneri, bir i Nerit, komandant i ushtrisë së Saulit, mori Ish-Boshethin, birin e Saulit, dhe e në Mahanaim; dhe e bëri mbret të Galaadit, të Ashuritëve, të Jezreelit, të Efraimit, të Beniaminit dhe të tërë 10 Izraelit. Ish-Boshethi, bir Saulit, ishte dyzet vjeç kur filloi të mbretërojë mbi Izrael dhe mbretërimi i tij vazhdoi dy vjet. Por shtëpia e Judës shkonte pas Davidit. 11 Koha që Davidi mbretëroi në Hebron mbi shtëpinë e Judës ishte shtatë vjet e 12 gjashtë muaj. Ndërkaq Abneri, bir i Nerit, dhe shërbëtorët e Ish-Boshethit; birit 13 të Saulit, lëvizën nga Mahanaim në drejtim të Gabaonit. Edhe Joabi, biri 1 Tserujahut dhe shërbëtorët e Davidit lëvizën dhe i takuan hauzit të Gabaonit. 14 Kështu u ndalën njera palë nga njera anë e hauzit dhe tjetra nga ana tjetër. Atëherë Abneri i tha Joabit: "Le të çohen të rinjtë dhe të dalin para nesh" . Joabi u përgjigj: 15 "Po, le të çohen" . Kështu u ngritën dhe dolën përpara në numër të barabartë: dymbëdhjetë për Beniaminin dhe për Ish-Boshethin; birin e Saulit; dhe dymbëdhjetë 16 nga shërbëtorët e Davidit. Secili kapi kundërshtarin e tij nga koka dhe futi shpatën në ije; kështu ranë të gjithë bashkë. Ky vend u quajt për këtë arësye fusha 17 njerëzve të fortë; gjendet në Gabaon. Po atë ditë u zhvillua një betejë shumë ashpër në të cilën Abneri me njerëzit e Izraelit u mund nga shërbëtorët e Davidit. 18 Dhe aty ishin tre djemtë e Tserujahut: Joabi, Abishai dhe Asaheli; dhe Asaheli 19 ishte i shpejtë si një gazelë fushe. Asaheli filloi të ndiqte Abnderin pa u 20 gratë çoi qenë çoi pranë kthyer as djathtas; as majtas pas Abnerit. Pastaj Abneri u kthye prapa dhe tha: "Je ti,
21 Asahel?" Ai u përgjigj: 'Jam unë" . Abneri i tha: "Kthehu djathtas ose majtas, një nga të rinjtë dhe merrja armët! Por Asaheli nuk deshi të hiqte dorë nga 22 ndjekja e tij. Abneri i tha përsëri Asahelit: "Hiq dorë nga ndjekja. Pse më detyron të të shtrij për tokë? Si do të mund ta shikoj atëherë në fytyrë vëllanë tënd Joab?" . 23 Por ai nuk pranoi të ndërrojë rrugë; prandaj Abneri me pjesën e prasme të shtizës goditi në pjesën e poshtme të barkut dhe shtiza doli nga pas; ai ra për tokë dhe vdiq në vend; dhe tërë ata që kalonin nga vendi ku Asaheli kishte rënë dhe kishte 24 vdekur ndaleshin. Por Joabi dhe Abishai e ndoqën Abnerin; kur perëndoi dielli ata arritën në qafën e Amahut, që ndodhet përballë Giahut, në rrugën e shkretëtirës 25 së Gabaonit. Bijtë e Beniamnit u mblodhën pas duke formuar një grup të vetëm 26 dhe u ndalën në majë të një kodre. Atëherë Abneri thirri Joabin dhe tha: "Shpata, vallë duhet të gllabërojë gjithnjë? Nuk e di ti që në fund do të ketë hidhërim? Vallë, 27 kur do ta urdhërosh popullin të mos ndjekë më vëllezërit e tij?" . Joabi u përgjigj: "Ashtu siç është e vërtetë që Perëndia jeton; po të mos kishe folur ti, populli nuk do 28 të kishte hequr dorë nga ndjekja e vëllezërve të tij deri në mëngjes" Atëherë Joabi i ra borisë dhe tërë populli u ndal, nuk e ndoqi më Izraelin dhe hoqi dorë nga 29 luftimi. Abneri dhe njerëzit e tij ecën gjithë atë natë nëpër Abrahun; kapërcyen 30 Jordanin; kaluan tërë Bithronin dhe arritën në Mahanaim. Edhe Joabi u kthye nga ndjekja e shërbëtorëve të Abnerit dhe mblodhi tërë popullin; Davidit i mungonin 31 nëntëmbëdhjetë veta dhe Asaheli. Por shërbëtorët e Davidit kishin vrarë treqind 32 gjashtëdhjetë veta të Beniaminit dhe Abnerit. Pastaj çuan Asahelin dhe e varrosën në varrin e atit të tij, që ndodhet në Betlem. Pas kësaj Joabi dhe njerëzit e tij ecën tërë natën dhe arritën në Hebron në të gdhirë. kap
## Chapter 3
Lufta midis shtëpisë së Saulit dhe shtëpisë së Davidit qe e gjatë. Davidi bëhej 2 gjithnjë më fortë, ndërsa shtëpia e Saulit dobësohej gjithnjë e më shumë. Në Hebron Davidit i lindën disa djem. Iparëlinduri i tij qe Amnoni; që ia lindi Jezreelitja 3 1 e
Ahinoam; dyti qe Kileabi, ia lindi Karmelitja Abigail, dikur bashkëshorte
Nabalit; i treti qe Absalomi, bir Maakahut, e bija e Talmait, mbret i Geshurit; 1 5 katërti qe Adonijahu; bir i Hagithit; i pesti qe Shefatiahu, bir i Abitalit, dhe i gjashti qe Ithreami, bir i Eglahit;, bashkëshorte e Davidit. Këta fëmijë i lindën Davidit në Hebron. Gjatë luftës midis shtëpisë së Davidit dhe shtëpisë së Saulit, Abneri qëndroi lidhur fort me shtëpinë e Saulit. Sauli kishte pasur një konkubinë të quajtur Ritspah, bijë e Ajahut; dhe Ish-Boshethi 1 tha Abnerit: "Pse ke hyrë te 8 konkubina e atit tim?" . Abneri u zemërua shumë nga fjalët e Ish-Boshethit dhe iu përgjigj: "Mos vallë jam një kokë qeni i Judës? Deri më sot jam treguar besnik i shtëpisë së Saulit, atit tënd, i vëllezërve dhe i miqve të saj dhe nuk të kam dorëzuar në duart e Davidit, dhe pikërisht sot ti më qorton për fajin që kam kryer me këtë 9 Perëndia ti bëjë Abnerit këtë dhe më keq në rast se nuk i bëj Davidit atë që 10 Zoti i është betuar: ta kaloj mbretërinë nga shtëpia e Saulit dhe të vendosë fronin 11 Davidit mbi Izrael dhe mbi Judën; nga Dani deri në Beer-Sheba" Ish-Boshethi 12 nuk iu përgjigj dot as edhe me një fjalë të vetme Abnerit, sepse ia kishte frikën. Atëherë Abneri i dërgoi në emër të tij lajmëtarë Davidit për t'i thënë: "Kujt i përket vendi? Bëj aleancë me mua dhe dora ime do të jetë me ty për të ta sjellë tërë Izraelin" . 13 Davidi iu përgjigj: "Kam diçka për të të kërkuar: Unë do të bëj aleancë me ty, por ti nuk do të ma shohësh fytyrën po nuk më solle më parë Mikalin; bijën e Saulit; 14 kur të vish të më shikosh" Kështu Davidi i dërgoi lajmëtarë Ish-Boshethit, birit të Saulit, për ti thënë: "Ma kthe bashkëshorten time Mikal, me të cilën u fejova për 15 njëqind lafsha të Filistejve" . Ish-Boshethi dërgoi ta marrin te burri i saj Paltiel, 16 bir i Laishit. Burri i saj shkoi me të dhe e ndoqi duke qarë deri në Bahurim. 17 Pastaj Abneri i tha: "Shko; kthehu prapa!" . Dhe ai u kthye. Pastaj Abneri u drejtoi fjalën pleqve të Izraelit, duke thënë: "Prej shumë kohe kërkoni Davidin si mbretin 18 tuaj . Tani erdhi koha të veprojmë, sepse Zoti ka folur për Davidin, duke thënë: "Me anë të Davidit; shërbëtorit tim, unë do të shpëtoj popullin tim të Izraelit nga 19 duart e Filistejve dhe nga tërë armiqtë e tij" Abneri foli edhe me ata të Beniaminit. Pastaj Abneri shkoi te Davidi në Hebron për t'i njoftuar tërë ato që iu 20 dukën të mira Izraelit dhe gjithë shtëpisë së Beniaminit. Kështu Abneri arriti te Davidi në Hebron me njëzet njerëz, dhe Davidi shtroi një banket për Abnerin dhe grua!<eos> |
<bos>21
po futa në gojë bukë apo ndonjë gjë tjetër para 36 perëndojë dielli" Tërë populli e kuptoi dhe e miratoi këtë gjë; çdo gjë që bënte për njerëzit që ishin me të. Pastaj Abneri i tha Davidit: "Unë do të ngrihem dhe do të shkoj të mbledh tërë Izraelin rreth mbretit, zotërisë tim; me qëllim që të lidhin aleancë me ty dhe ti të mund të mbretërosh mbi gjithçka dëshëron zemra jote" . Pastaj 22 Davidi u nda me Abnerin; që u largua në paqe. Por ja, shërbëtorët e Davidit dhe Joabi po ktheheshin nga një plaçkitje; duke sjellë me vete një plaçkë të madhe; por Abneri nuk ishte më me Davidin në Hebron; sepse ky ishte ndarë me të dhe ai kishte 23 ikur në paqe. Kur mbërritën Joabi dhe tërë ushtarët që ishin me të, dikush ia tregoi ngjarjen Joabit, duke thënë: "Erdhi Abneri, bir i Nerit; te mbreti; ky u nda me 24 të dhe ai iku në paqe" . Atëherë Joabi shkoi te mbreti dhe i tha: "Ç'bëre ashtu? 25 Ja, Abneri të erdhi; pse u ndave me të dhe ai u largua? Ti e di që Abneri, bir i Nerit, erdhi që të të mashtrojë, që të njohë lëvizjet e tua dhe për të mësuar tërë ato 26 që bën ti" . Pasi u largua nga Davidi; Joabi dërgoi lajmëtarë pas Abnerit, të cilët 27 kthyen prapa nga hauzi Sirahut pa e ditur Davidi. Kur Abneri u kthye në Hebron; Joabi e mori mënjanë në mes të portës, gjoja për ti folur fshehtazi, dhe këtu 28 në bark dhe e vrau për të marrë hakun e gjakut të Asahelit, vëllait të tij. Më vonë Davidi e mësoi këtë ngjarje dhe tha: "Unë dhe mbretëria ime jemi përjetë 29 të pafajshëm përpara Zotit për gjakun e Abnerit; birit të Nerit. Ky gjak rëntë mbi kryet e Joabit dhe mbi tërë shtëpinë e atit të tij; mos iu ndafshin kurrë shtëpisë së Joabit ata që vuajnë nga fluksi apo nga lebra, ata që duhet të mbështeten me shkop; 30 që vdesin nga shpata 0 që janë pa bukë!" Kështu Joabi dhe Abishai, vëllai i tij, vranë Abnerin; sepse ky kishte vrarë Asahelin; vëllanë e tyre në Gabaon gjatë betejës. 31 Pastaj Davidi tha Joabit dhe tërë popullit që ishte me të: "Grisni rrobat e trupit; mbështilluni me thasë dhe mbani zi për vdekjen e Abnerit!" . Edhe mbreti David 32 shkoi pas arkivolit. Kështu e varrosën Abnerin në Hebron; dhe mbreti ngriti 33 zërin dhe qau përpara varrit të Abnerit; edhe tërë populli qau. Mbreti ia mori një 34 vajtimi për Abnerin dhe tha: "A duhet të vdiste Abneri si vdes një budalla? Duart tua nuk ishin të lidhura, as këmbët e tua nuk ishin të shtrënguara me zinxhirë prej 35 bronzi! Ti re para keqbërësve" . Pastaj tërë populli erdhi për të ftuar Davidin që Perëndia madje më se të goditi
37 mbreti miratohej nga tërë populli. Kështu tërë 'populli dhe tërë Izraeli e kuptuan 38 që qëllimi i mbretit nuk ishte aspak ta vriste atë ditë Abnerin, birin e Nerit. Pastaj mbreti u tha shërbëtorëve të tij: "Nuk e dini që një dhe një njeri i madh humbi 39 sot jetën në Izrael? Megjithëse jam vajosur mbret, unë jam ende i dobët, ndërsa këta njerëz, bijtë e Tserajahut; janë shumë më të fortë se unë. E shpagoftë Zoti keqbërësin simbas të këqijave që ka bërë" . princ
## Chapter 4
Kur Ish-Boshethi, bir i Saulit;, mësoi që Abneri kishte vdekur në Hebron; i ranë 2 krahët dhe i tërë Izraeli u trondit rëndë. I biri Saulit kishte dy njerëz që ishin udhëheqës ushtarakë; njeri quhej Baanah dhe tjetri Rekab; ishin bij të Rimonit prej Beerothit, nga fisi 1 Beniaminit. (Sepse edhe Beerothi konsiderohet si pjesë e 3 Beniaminit, megjithëse Beerothitët kanë mërguar në Gitthaim; ku kanë qëndruar 4 deri ditën e sotme). Por Jonathani, bir i Saulit, kishte një djalë sakat nga këmbët; ai ishte vjeç kur erdhi nga Jezreeli lajmi i vdekjes së Saulit dhe të Jonathanit. Taja e tij e mori dhe ikën; por, duke ikur me nxitim, fëmija u rrëzua dhe mbeti i 5 Emri i tij ishte Mefibosheth. Bijtë e Rimon Beerothitit, Rekabi dhe Baanahu, u nisën dhe arritën në kohë të zhegut në shtëpinë e Ish-Boshethit, ndërsa ai po bënte pushimin e tij të mbasditës. Hynë brenda shtëpisë sikur do të merrnin dhe goditën në bark. Pastaj Rekabi dhe vëllai i tij Baanahu ua mbathën këmbëve. Kur hynë në shtëpi, Ish-Boshethi rrinte shtrirë në shtrat në dhomën e tij; e goditën, vranë dhe i prenë kokën; pastaj pasi e morën kokën, ecën tërë natën duke ndjekur 8 rrugën në drejtim të Arabahut. Kështu ia çuan kokën e Ish-Boshethit Davidit në Hebron dhe i thanë mbretit: Ja koka e Ish-Boshethit, birit të Saulit, i cili kërkonte jetën tënde; sot Zoti i ka dhënë mbretit zotërisë tim; hakmarrjen mbi Saulin dhe mbi 9 pasardhësit e tij" . Por Davidi iu përgjigj Rekabit dhe Baanahut; vëllait të tij, bij të Rimon Beerothitit, dhe u tha atyre: Ashtu siç është e vërtetë që rron Zoti, i cili 10 më ka liruar nga çdo fatkeqësi, në rast se kam kapur dhe kam bërë që të vritet në Tsiklag atë që solli lajmin: 'Ja, Sauli vdiq" , megjithëse ai pandehte se më kishte 11 sjellë një lajm të mirë dhe priste të merrte një shpërblim, aq më tepër tani që pesë çalë. grurë
disa kriminelë kanë vrarë një njeri të drejtë në shtëpinë e tij, në shtratin e tij, a nuk
duhet t'ju kërkoj llogari për gjakun e tij nga duart tuaja dhe t'ju zhduk nga faqja e 12 dheut?" Kështu Davidi u dha urdhër të rinjve të tij dhe këta i vranë; ua prenë duart dhe këmbët, pastaj i varën pranë hauzit të Hebronit. Pas kësaj morën kokën e Ish-Boshethit dhe e varrosën në Hebron.
## Chapter 5<eos> |
<bos>Atëherë tërë fiset e Izraelit erdhën te Davidi në Hebron dhe i thanë: "Ne jemi 2 kocka dhe mishi yt. Edhe në të kaluarën, kur Sauli mbretëronte mbi ne, ishe ti që udhëhiqje dhe e çoje në rrugë të drejtë Izraelin. Zoti të ka thënë: "Ti do të ushqesh 3 popullin tim; Izraelin; ti do të jesh princ që do të sundojë mbi Izraelin"" . Kështu tërë pleqtë e Izraelit erdhën te mbreti në Hebron dhe mbreti David lidhi një aleancë 4 me ta në Hebron para Zotit; dhe ata e vajosën Davidin mbret të Izraelit. Davidi 5 ishte tridhjetë vjeç kur filloi të mbretërojë dhe mbretëroi dyzet vjet. Në Hebron mbretëroi shtatë vjet e gjashtë muaj mbi Judën; dhe në Jeruzalem mbretëroi tridhjetë tre vjet mbi gjithë Izraelin dhe Judën. Mbreti me njerëzit e tij u nis në drejtim të Jeruzalemit kundër Jebusejve, që banonin në atë vend. Këta i thanë Davidit: Nuk do të hysh këtu, sepse të verbërit dhe çalamanët do të të sprapsin!" , duke Por 8 Davidi e pushtoi qytetin e fortifikuar të Sionit (që është qyteti i Davidit) Davidi tha atë ditë: "Kushdo që mund Jebusejtë, të arrijë deri në kanal dhe t'i zmprapsë çalamanët dhe të verbërit që i urren Davidi" . Prandaj thonë: "I verbri dhe çalamani 9 nuk do të hyjnë në Shtëpi" . Kështu Davidi u vendos në qytetin e fortifikuar dhe quajti Qyteti i Davidit. Pastaj Davidi filloi të ndërtojë rreth e duke nisur nga 10 Milo dhe në drejtim të pjesës së brëndshme. Davidi bëhej gjithnjë më madh 11 Dhezoti, Perëndia i ushtrive, ishte me të. Pastaj Hirami, mbret i Tiros, i dërgoi Davidit lajmëtarë, dru kedri, zdrukthtarë dhe muratorë, që ndërtuan një shtëpi 12 Davidit. Atëherë Davidi u bind se Zoti po e vendoste si mbret të Izraelit dhe e 13 lartësonte mbretërinë e tij për dashurinë që kishte për popullin e Izraelit. Pas arritjes së tij nga Hebroni, Davidi mori konkubina dhe bashkëshorte të tjera nga 14 Jeruzalemi dhe kështu i lindën bij dhe bija të tjera. Këta janë emrat e bijve që i qark
15
lindën në Jeruzalem: Shamua, Shobab, Nathan; Salomon; Ibhar, Elishua; Nefeg, 16 17 Jafia, Elishama; Eliada, Elifelet. Kur Filistejtë mësuan që Davidi ishte vajosur mbret i Izraelit, tërë Filistejtë dolën në kërkim të Davidit. Sa e mësoi këtë, Davidi 18 zbriti në qytetin e fortifikuar. Filistejtë arritën dhe u përhapën në luginën e 19 Refaimit. Atëherë Davidi u këshillua me Zotin duke i thënë: "A duhet të dal kundër Filistejve? A do m'i lësh në duart e mia? Zoti i dha këtë përgjigje Davidit: 20 "Dil, sepse pa tjetër do ti lë Filistejtë në duart e tua' Kështu Davidi shkoi në Baal-Peratsim; ku i mundi, dhe tha: "Zoti ka krijuar një të çarë midis armiqve të mi 21 përpara meje, si një e çarë e hapur nga ujërat" . Filistejtë i braktisën atje idhujt e 22 tyre dhe Davidi dhe njerëzit e tij morën me vete Më vonë Filistejtë dolën 23 përsëri dhe u përhapën në luginën e Refaimëve. Kur Davidi u këshillua me Zotin, 24 ai i tha: "Mos u dil përballë; merrua krahët; hidhu mbi ta përballë Balsamit. Kur të dëgjosh një zhurmë hapash në majat e Balsamit, hidhu menjëherë në sulm; sepse 25 atëherë Zoti do të dalë para teje për të mundur ushtrinë e Filistejve" Davidi veproi pikërisht ashtu si kishte urdhëruar Zoti dhe i mundi Filistejtë që nga Geba deri në Gezer
## Chapter 6
Davidi mblodhi përsëri gjithë burrat më të zgjedhur të Izraelit, gjithsej tridhjetë mijë veta. Pastaj u ngrit dhe shkoi me gjithë popullin që ishte me të nga Baale e Judës, për të transportuar që andej arkën e Perëndisë me vete emrin e Zotit të ushtrive; 3 që rri midis kerubinëve. Dhe e vendosën arkën e Perëndisë mbi një qerre të re dhe e hoqën nga shtëpia e Abinabadit që ishte mbi kodër; Uzahu dhe Ahio, bij të Abinadabit, ngisnin qerren e re. Kështu e hoqën arkën e Perëndisë nga shtëpia e 5 Abinadabit që ishte mbi kodër, dhe Ahio ecte përpara arkës. shtëpia e Izraelit u binin para Zotit Iloj Iloj veglash prej druri të selvisë, qesteve; harpave; dajreve, sistrave dhe cembaleve. Kur arritën te lëmi i Nakonit, Uzahu 7 dorën drejt arkës së Perëndisë dhe e mbajti atë, sepse u penguan. zgjati qetë
Atëherë zemërimi i Zotit u ndez kundër Uzahut, dhe Perëndia e për fajin e goditi
8 tij; ai vdiq në atë vend pranë arkës së Perëndisë. Davidi u trishtua shumë sepse Zoti kishte hapur një të çarë në popull, duke goditur Uzahun. Kështu ai vend u quajt 9 Perets-Uzah edhe sot e kësaj dite. Davidi pati frikë atë ditë nga Zoti dhe tha: "Si 10 mund të vijë tek unë arka e të Zotit?" Kështu Davidi nuk deshi ta mbartë arkën Zotit pranë vetes së tij në qytetin e Davidit, por e transferoi në shtëpinë 11 Obed-Edomit nga Gathi. Arka e Zotit mbeti tre muaj në shtëpinë e Obed-Edomit 12 nga Gathi, dhe Zoti bekoi Obed-Edomin dhe tërë shtëpinë e tij. Atëherë thanë mbretit David: "Zoti ka bekuar shtëpinë e Obed-Edomit dhe gjithshka që është pronë tij, për shkak të arkës së Perëndisë" Atëherë Davidi shkoi dhe e mbarti me gëzim 13 arkën e Perëndisë Kur ata që mbartnin arkën e Zotit bënë gjashtë ai flijoi 14 një ka dhe një viç të majmë. Davidi hidhte valle me gjithë forcat e tija përpara 15 Zotit; duke veshur një efod prej liri. Kështu Davidi dhe tërë shtëpia e Izraelit 16 mbartën arkën e të Zotit me thirrje gëzimi dhe duke u rënë borive. Por ndodhi që, ndërsa arka e Zotit po hynte në qytetin e Davidit; Mikal, bija e Saulit; duke shikuar nga dritarja; pa mbretin David që po hidhej dhe kërcente përpara Zotit dhe 17 përçmoi në zemrën e saj . Kështu, sollën arkën e Zotit dhe e vendosën në vendin saj, në mesin e çadrës që Davidi kishte ngritur për të. Pastaj Davidi ofroi olokauste 18 dhe flijime falenderimi përpara Zotit. Kur mbaroi së ofruari olokaustet dhe 19 flijimet e falenderimit; Davidi bekoi popullin në emër të Zotit të ushtrive, dhe i shpërndau tërë popullit; gjithë turmës së Izraelit; burra dhe gra, secilit prej tyre nga 20 një kulaç, nga një racion mishi dhe një sasi rrush të thatë. Ndërsa Davidi po kthehej për të bekuar familjen e tij, Mikal, bija e Saulit, i doli përpara Davidit dhe itha: "Sa i nderuar ka qënë sot mbreti i Izraelit që u zbulua para syve të shërbëtoreve 21 të Atëherë Davidi iu përgjigj Mikalit: "E bëra përpara Zotit që më ka zgjedhur në vend të atit tënd dhe të tërë shtëpisë së tij për të më vendosur të Izraelit, të 22 popullit të Zotit; prandaj bëra festë përpara Zotit. Prandaj do ta ul veten edhe më poshtë dhe do të bëhem më i pavlerë në sytë e mi; por lidhur me shërbëtoret për 23 të cilat më fole, unë do të nderohem pikërisht prej tyre" . Mikal, bija e Saulit, nuk fëmijë deri ditën e vdekjes së saj. hapa, princ pati
## Chapter 7<eos> |
<bos>Ndodhi që, kur mbreti u vendos në shtëpinë e tij dhe Zoti siguroi paqe nga 2 të gjithë armiqtë që e rrethonin, mbreti tha profetit Nathan: "Shiko, unë banoj 3 në një shtëpi prej kedri, por arka e Perëndisë ndodhet poshtë një çadre" . Nathani 4 iu përgjigj mbretit: "Shko, bëj gjithçka ke në zemër, sepse Zoti është me ty" . Por 5 po atë natë fjala e Zotit iu drejtua Nathanit në këtë mënyrë: "Shko ti thuash shërbëtorit tim David: Kështu thotë Zoti: "A do të më ndërtosh një shtëpi, që unë të banoj në të? Sepse nuk kam banuar në një shtëpi nga dita që kam nxjerrë bijtë e Izraelit nga Egjiptit e deri më sot;, por kam bredhur nën një çadër dhe në një tabernakull. Kudo që kam shkuar në mes të të gjithë bijve të Izraelit, a i kam folur vallë ndonjë fisi të cilin e kisha urdhëruar të ushqente popullin tim të Izraelit, duke 8 1 thënë: Pse nuk më ndërtoni një shtëpi prej kedri?" . Tani do t'i thuash kështu shërbëtorit tim David; Kështu thotë Zoti ushtrive: "Unë të mora nga vatha; ndërsa 9 shkoje me dele, që ti të bëheshe udhëheqës Izraelit, popullit tim: Kam pranë teje kudo që ke shkuar;, kam shfarosur tërë armiqtë e tu para teje dhe e bëra 10 emrin tënd të madh si ai i të mëdhenjve që janë mbi dhe. Do t'i caktoj një vend Izraelit, popullit tim; dhe do ta ngulit që ai të banojë në shtëpinë e tij dhe të mos e shqetësojë më, që njerëzit e këqinj të mos vazhdojnë ta shtypin si në të kaluarën; 11 nga dita që kam vendosur gjyqtarë mbi popullin tim të Izraelit. Do të të siguroj paqe nga tërë armiqtë e tu: Përveç kësaj Zoti të shpall se ka për të të ndërtuar një 12 shtëpi. Kur t'i kesh mbushur ditët e tua dhe të jesh duke pushuar bashkë me etërit tu; unë do të ngre mbas teje pasardhësit e tu që do të dalin nga barku yt dhe do të 13 vendos mbretërinë tënde. Ai do të ndërtojë një shtëpi në emrin tim dhe unë do 14 ta bëj të qëndrueshëm për gjithnjë fronin e mbretërisë së tij. Unë do të jem për të një baba dhe ai një djalë për mua; kur do të bëjë ndonjë të keqe, unë do ta dënoj 15 me shufra njeriu dhe me goditje të bijve të njerëzve, por mëshira ime do të 16 largohet; ashtu siç ia kam hequr Saulit; që e kam hequr nga detyra para teje. Shtëpia jote dhe mbretëria jote do të bëhen të qendrueshme për gjithnjë para meje, 17 dhe froni yt do të jetë i qëndrueshëm për gjithnjë" . Nathani foli Davidit duke qenë
18
tënd shtëpia e shërbëtorit tënd do të jetë e bekuar përjetë!" .
iu përmbajtur këtyre fjalëve dhe simbas vegimit të tij. Atëherë mbreti David është 19 shtëpia ime që më bëri të vij deri këtu? Por kjo ishte akoma një gjë e vogël në e tu; 0 Zot, 0 Zot, sepse ti ke folur edhe për shtëpinë e shërbëtorit tënd për një 20 të ardhme të largët; dhe ky është ligji i njeriut, 0 Zot; 0 Zot. Çfarë mund të të 21 thoshte më tepër Davidi? Ti e njeh shërbëtorin tënd, 0 Zot, 0 Zot! Për dashurinë e fjalës sate dhe simbas zemrës sate ke bërë tërë këto gjëra të mëdha, me qëllim që 22 t'ia bësh të njohur shërbëtorit tënd. Për këtë je i madh, 0 Zot, 0 Perëndi. Asnjeri nuk është si ti dhe nuk ka tjetër Perëndi veç teje, me sa kemi dëgjuar me veshët tona. 23 Dhe kush është si populli yt; si Izraeli, i vetmi komb mbi dhe që Perëndia erdhi ta shpengojë për vete si popullin e tij për të bërë emër dhe për të kryer për ty vepra e ke 24 shpenguar për vete nga Egjipti, nga kombet e perëndive të tyre? Dhe ti ke vendosur për vete që populli yt i Izaelit; të jetë populli yt për gjithnjë; dhe ti, 0 Zot, 25 je bërë Perëndia i tij. Dhe tani, 0 Zot; 0 Perëndi, fjalën që ke thënë lidhur me shërbëtorin tënd dhe me shtëpinë e tij mbaje të qëndrueshme për gjithnjë dhe vepro 26 ashtu si ke thënë, me qëllim që emri yt të lavdërohet përjetë dhe të thuhet: "Zoti i ushtrive është Perëndia i Izraelit" . Dhe shtëpia e shërbëtorit tënd David u bëftë e 27 qëndrueshme para teje! Sepse ti, 0 Zoti i ushtrive, Perëndia i Izraelit; ia ke treguar këtë shërbëtorit tënd, duke i thënë: "Unë do të ndërtoj një shtëpi për ty" Prandaj 28 shërbëtori yt pati guximin të të drejtojë këtë lutje. Dhe tani, 0 Zot;, 0 Zot, ti je Perëndia, fjalët e tua janë të vërteta, dhe i ke premtuar këto gjëra të bukura shërbëtorit 29 tënd. Prandaj tani prano të bekosh shtëpinë e shërbëtorit tënd, në mënyrë që ajo të qëndrojë gjithnjë para teje, sepse ti, 0 Zot; 0 Zot, ke folur, dhe si pasojë e bekimit çfarë sytë
## Chapter 8
Pas këtyre gjërave; Davidi mundi Filistejtë, i poshtëroi dhe u hoqi nga dora 2 qytetin e tyre më të rëndësishëm. Mundi edhe Moabitët dhe i mati me litar, mbasi i shtriu për tokë. Me dy litarë mati ata që duhet të vriteshin dhe me një litar të plotë
ata që do të mbeteshin të gjallë. Kështu Moabitët u bënë nënshtetas dhe taksapagues<eos> |
<bos>3 të Davidit. Davidi mundi edhe Hadadezerin; birin e Rehobit, mbret të Tsobahut, ndërsa ai shkonte të rivendoste sundimin e tij gjatë lumit Eufrat. Davidi mori njëmijë e gjashtëqind kalorës dhe njëzet mijë këmbësorë. Ai u preu gjithashtu leqet 5 këmbëve tërë kuajve, por la mjaft prej tyre për njëqind qerre. Kur Sirët e Damaskut erdhën për të ndihmuar Hadadezerin; mbretin e Tsobahut, Davidi vrau njëzet e dy mijë prej tyre. Pastaj Davidi vendosi garnizone në Sirinë e Damaskut dhe Sirët u bënë nënshtetas dhe taksapagues të Davidit; Zoti e mbronte Davidin kudo që shkonte. Davidi mori monedhat prej ari që shërbëtorët e Hadadezerit 8 kishin me vete dhe i çoi në Jeruzalem. Mbreti David mori edhe një sai të madhe 9 bronzi në Betah dhe në Berothai, qytete të Hadedezerit. Kur Toi, mbret i Hamathit, 10 mësoi që Davidi kishte mundur tërë ushtrinë e Hadedezerit, 1 dërgoi mbretit David të birin Joram; për ta përshëndetur dhe për ta bekuar; sepse i kishte bërë luftë Hadedezerit dhe e kishte mundur. Në fakt Hadedezeri ishte gjithnjë në luftë me 11 Toin; Jorami kishte me vete enë argjendi, ari dhe bronzi. Mbreti David ia shenjtëroi edhe këto Zotit, ashtu siç i kishte shenjtëruar atij argjendin dhe arin që 12 vinte nga kombet që kishte nënshtruar: nga Sirët, nga Moabitët, nga Amonitët, nga Filistejtë nga Amalekitët dhe nga plaçka e Hadedezerit; birit të Rehobit, mbret 13 1 Tsobahut. Davidi 1 bëri emër vetes kur u kishte mundur 14 tetëmbëdhjetë mijë Sirë në luginën e Kripës. Vendosi garnizone edhe në Idumea; kështu tërë Idumea dhe tërë Edomitët u bënë nënshtetas të Davidit; dhe Zoti e 15 mbronte Davidin kudo që shkonte. Kështu Davidi mbretëroi mbi tërë Izraelin, 16 duke dhënë vendime dhe duke administruar drejtësinë tërë popullit të tij. Joabi, bir Tserujahut, ishte komandant i ushtrisë; Jozafat; bir i Ahiludit, ishte arkivist; 17 Tsadoku, bir i Ahitubit; dhe Ahimeleku; bir i Abietharit; ishin priftërinj; Serajahu 18 ushtronte funksionin e sekretarit; Benajahu; bir i Jehojadit; ishte kreu i Kerethejve dhe i Pelethejve; dhe bijtë e Davidit ishin ministra.
Davidi tha: A ka mbetur akoma ndonjë nga shtëpia e Saulit, ndaj të cilit mund 2 të sillem mirë për hir të Jonathanit?" Kishte një shërbëtor në shtëpinë e Saulit, që quhej Tsiba; dhe atë e çuan te Davidi. Mbreti i tha: "Tije Tsiba?"\_ Ai u përgjigj: 3 "Jam shërbëtori yt" . Pastaj mbreti pyeti: "A ka njeri tjetër të shtëpisë së Saulit; të cilit mund ti kushtoj mirësinë e Perëndisë?" . Tsiba iu përgjigj mbretit: "Éshtë akoma një djalë Jonatanit, që është sakat nga këmbët" . Mbreti tha: "Ku është?" . Tsiba 5 iu përgjigj mbretit: "Éshtë në shtëpinë e Makirit; birit të Amielit; në Lodebar" Atëherë mbreti David dërgoi ta marrë nga shtëpia e Makirit, birit të Amielit, në Lodebar . Kështu Mefiboshethi, bir i Jonatanit, bir i Saulit erdhi te Davidi, ra përmbys me fytyrën për tokë. Davidi 1 tha: "Mefibosheth!' Ai u përgjigj: "ja shërbëtori yt!" Davidi tha: "Mos ki frikë, sepse kam ndër mend të sillem mirë me ty për dashurinë që kisha për Jonatanin; atin tënd; do të të kthej tërë tokat e 8 Saulit; të parit tënd, dhe ti do të hash gjithnjë në tryezën time" . Mefiboshethi ra përmbys dhe tha: "Ç'është shërbëtori yt; që ti të përfillësh një qen të ngordhur si 9 unë?" Atëherë mbreti thirri Tsiban, shërbëtorin e Saulit, dhe i tha: "Tërë ato që 10 1 përkisnin Saulit dhe tërë shtëpisë së tij, po ia jap birit të zotërisë tënd. Kështu, pra, bashkë me bijtë dhe shërbëtorët e do të punosh tokën për të dhe do të mbledhësh prodhimet e saj, me qëllim që i biri i zotërisë tënd të ketë bukë për të ngrënë; por Mefiboshethi; bir i zotërisë tënd do të hajë gjithnjë në tryezën time" . 11 Tsiba kishte pesëmbëdhjetë bij dhe njëzet shërbëtorë. Tsiba i tha mbretit: "Shërbëtori yt do të bëjë të gjitha ato që mbreti, zotëria im; i urdhëron shërbëtorit 12 Mefiboshethi kishte një djalë të vogël që quhej Mika; dhe tërë ata që rrinin në 13 shtëpinë e Tsibas ishin shërbëtorë të Mefiboshethit. Mefiboshethi banonte në Jeruzalem; sepse hante gjithnjë në tryezën e mbretit. Ishte sakat nga të dy këmbët. tu,
## Chapter 10
Mbas këtyre gjërave, mbreti 1 bijve të Amonit vdiq dhe biri 1 tij Hanun 2 mbretëroi në vend të tij. Davidi tha: "Unë dua të sillem me Hanunin, birin e Nahashit, me po atë dashamirësi që i ati tregoi ndaj meje" . Kështu Davidi dërgoi
shërbëtorët e tij për ta ngushëlluar për humbjen e atit. Por kur shërbëtorët e Davidit 3 arritën në vendin e bijve të Amonit; krerët e bijve të Amonit thanë Hanunit, zotërisë së tyre: "Beson me të vërtetë që Davidi të ka dërguar njerëz për ngushëllim për të nderuar atin tënd? A nuk të ka dërguar përkundrazi shërbëtorët e tij për të 4 vëzhguar qytetin; për të spiunuar dhe për të shkatërruar atë?" Atëherë Hanuni i zuri shërbëtorët e Davidit; i detyroi të rruajnë gjysmën e mjekrës dhe të presin për 5 gjysmë rrobat e tyre deri në vithe, pastaj la të shkojnë. I informuar për këtë ngjarje, Davidi dërgoi disa persona për t'i takuar; sepse këta njerëz e ndjenin veten shumë të turpëruar. Mbreti dërgoi t'u thonë: "Rrini në Jeriko sa tju rritet mjekra, pastaj do të ktheheni" \_ Kur bijtë Amonit e kuptuan që ishin bërë të urryer për Davidin; dërguan të rekrutojnë njëzet mijë këmbësorë te Sirët e Beth-Rehobit dhe te Sirët e Tsobas, një mijë njerëz të mbretit të Maakahut dhe dymbëdhjetë mijë nga njerëzit e Tobit. Me të dëgjuar këtë lajm, Davidi dërgoi kundër tyre Joabin me 8 gjithë ushtrinë e njerëzve trima. Bijtë e Amonit dolën dhe u renditën për betejë në hyrjen e portës së qytetit; ndërsa Sirët e Tsobas dhe të Rehobit; dhe njerëzit e 9 Tobit dhe të Maakahut u rreshtuan në fushë të hapur. Kur Joabi e kuptoi se kundër tij ishin dy fronte beteje, njeri nga përpara dhe tjetri nga prapa; ai zgjodhi disa nga 10 njerëzit më të mirë të Izraelit dhe i renditi për betejë kundër Sirëve; Pjesën tjetër të njerëzve e la në duart e vëllait të tij Abishai për t'i renditur kundër bijve të Amonit. 11 Pastaj i tha: "Në qoftë se Sirët janë më të fortë se unë, ti do të më vish në ndihmë; por në se bijtë e Amonit janë më të fortë se ti, atëherë unë do të të vij në ndihmë. 12 Tregohu guximtar dhe të jemi të fortë për të mbrojtur popullin tonë dhe qytetet 13 Perëndisë tonë; dhe Zoti të bëjë atë që i pëlqen" Pastaj Joabi me gjithë njerëzit 14 tij ecën përpara për të luftuar kundër Sirëve; por këta ikën para tij. Kur bijtë e Amonit panë që Sirët kishin ikur, ua mbathën edhe ata para Abishait dhe hynë përsëri në qytet. Atëherë Joabi u kthye nga ekspedita kundër bijve të Amonit dhe erdhi në 15 16 Jeruzalem. Kur Sirët që ishin mundur nga Izraeli, u mblodhën të tërë. Hadadezeri dërgoi lajmëtarë për të sjellë Sirët që ishin matanë Lumit. Ata arritën 17 në Helam; me komandantin e ushtrisë të Hadedezerit, Shobakun, në Kur Davidi u njoftua për këtë mblodhi tërë Izraelin; kaloi Jordanin dhe arriti në 18 Helam. Sirët u radhitën kundër Davidit dhe nisën betejën. Por Sirët ua mbathën qoftë panë gjë, përpara Izraelit; dhe Davidi vrau nga Sirët njerëzit e shtatëqind qerreve dhe dyzet<eos> |
<bos>mijë kalorës, Shobakun; komandantin e ushtrisë së tyre, i cili vdiq në atë vend. 19 goditi
Kur tërë mbretërit vasalë të Hadadezerit e panë që ishin mundur nga Izraeli, bënë paqe me Izraelin dhe iu nënshtruan atij . Kështu Sirët patën frikë të ndihmonin akoma bijtë e Amonit.
## Chapter 11
Me fillimin e vitit të ri, në kohën kur mbretërit shkojnë të luftojnë, Davidi dërgoi Joabin me shërbëtorët e tij dhe me tërë Izraelin për të shkatërruar vendin e 2 bijve të Amonit dhe për të rrethuar Rabahun; por Davidi mbeti në Jeruzalem. Një mbrëmje u ngrit nga shtrati tij dhe filloi të shëtisë në taracën e pallatit mbretëror. 3 Nga taraca pa një grua që po bënte banjo; dhe gruaja ishte shumë e bukur. Kështu Davidi dërgoi të kërkojë informata për gruan; dhe i thanë: "Éshtë Bath-Sheba, bija 4 Eliamit, bashkëshortja e Hiteut Uriah" Davidi dërgoi lajmëtarë për ta marrë; kështu ajo erdhi tek ai dhe ajo ra në shtrat me të; pastaj u pastrua nga papastërtia e 5 saj dhe u kthye në shtëpinë e vet. Gruaja mbeti me barrë dhe ia njoftoi Davidit; duke i thënë: "Jam me barrë" Atëherë Davidi dërgoi t'i thotë Joabit: "Dërgomë Hiteun Uriah" . Dhe Joabi dërgoi Uriahun te Davidi. Kur Uriahu arriti tek ai, Davidi e për gjendjen shëndetsore të Joabit dhe të popullit, dhe si shkonte lufta. Pastaj Davidi i tha Uriahut: Zbrit në shtëpinë tënde dhe laji këmbët" . Uriahu doli nga shtëpia e mbretit dhe i nisën një dhuratë nga ana e mbretit. Por Uriahu fjeti te e shtëpisë së mbretit bashkë me tërë shërbëtorët e zotërisë së tij dhe 10 nuk zbriti në shtëpinë e tij. Kur e njoftuan Davidin për këtë gjë dhe i thanë: "Uriahu nuk zbriti në shtëpinë e tij" . Davidi i tha Uriahut: A nuk vjen vallë nga një 11 udhëtim? Pse, pra, nuk zbrite në shtëpinë tënde?"\_ Uriahu iu përgjigj Davidit: "Arka, Izraeli dhe Juda banojnë në çadra, zotëria im Joab dhe shërbëtorët e zotërisë tim e kanë ngritur kampin e tyre në fushë të hapur. Si mund të hyj unë në shtëpinë time për të ngrënë dhe për të pirë? Ashtu siç është e vërtetë që ti rron dhe që rron 12 shpirti yt, unë nuk do ta bëj këtë Atëherë Davidi i tha Uriahut: "Qëndro edhe sot këtu; nesër do të të lë të shkosh" . Kështu Uriahu qëndroi në Jeruzalem atë 13 ditë dhe ditën tjetër. Davidi e ftoi pastaj të hajë e të pijë bashkë me të dhe e dehu. Por në mbrëmje Uriahu doli për të shkuar në shtrojën e tij bashkë me shërbëtorët e pyeti porta gjë!".
14 zotërisë së tij dhe nuk zbriti në shtëpinë e tij. Të nesërmen në mëngjes, Davidi 15 i shkroi një letër Joabit dhe ia dërgoi me anë të Uriahut. Në letër kishte shkruar kështu: "Vendoseni Uriahun në vijë të parë, ku beteja është më e ashpër, pastaj 16 tërhiquni nga ai, me qëllim që të goditet dhe të vdesë" . Ndërsa rrethonte qytetin, 17 Joabi e vuri Uriahun në vendin ku e dinte se kishte njerëz trima. Banorët e qytetit bënë një dalje dhe sulmuan Joabin; disa nga shërbëtorët e Davidit ranë dhe vdiq 18 edhe Hiteu Uriah. Atëherë Joabi dërgoi një lajmëtar për t'i njoftuar Davidit tërë 19 ngjarjet e luftës, dhe i dha lajmëtarit këtë urdhër: "Kur të kesh mbaruar së treguari 20 mbretit tërë ngjarjet e luftës, në qoftë se ai zemërohet dhe të thotë: "Pse iu afruat qytetit për të luftuar? nuk e dinit që do të gjuanin nga muret lart? Kush e vrau Abimelekun; birin e Jerubeshethit? A nuk qe një grua që i hodhi një gur nga muret, dhe kështu ai vdiq në Thebets?. Sepse ju jeni afruar te murët?"\_ atëherë ti do të 22 thuash: "Vdiq edhe shërbëtori yt Hiteu Uriah' Kështu lajmëtari u nis dhe, kur 23 arriti; i tregoi Davidit të gjitha ato që Joabi e kishte ngarkuar të thoshte. Lajmëtari i tha Davidit: Armiqtë patën epërsi mbi ne dhe bënë një dalje kundër nesh në fushë 24 të por ne 1 sprapsëm deri në hyrjen e portës; atëherë harkëtarët gjuajtën mbi shërbëtorët e tu nga lartësia e mureve dhe disa shërbëtorë të mbretit vdiqën; 25 dhe vdiq edhe shërbëtori yt, Hiteu Uriah" . Atëherë Davidi tha lajmëtarit: "Do t'i thuash kështu Joabit: "Mos u hidhëro për këtë gjë, sepse shpata ha 0 njerin 0 tjetrin; lufto me forcë më të madhe kundër dhe shkatërroje" Dhe ti jepi 26 zemër" Kur gruaja e Uriahut dëgjoi që burri i saj kishte vdekur;, ajo mbajti zi 27 për bashkëshortin e saj. Me të mbaruar zija, Davidi dërgoi ta marrë dhe e në shtëpinë e tij. Ajo u bë gruaja e tij dhe i lindi një djalë. Por ajo që Davidi kishte hapur, qytetit priti bërë nuk i pëlqeu Zotit.
## Chapter 12
Pastaj Zoti i dërgoi Nathanin Davidit; dhe Nathani shkoi tek ai dhe i tha: "Na 2 ishin dy njerëz në të njëjtin qytet; njeri i pasur dhe tjetri i varfër. 1 pasuri kishte
3
fëmija kishte vdekur, sepse thonin: Ja, kur fëmija ishte akoma gjallë, ne i kemi një numër të madh kopesh me bagëti të imët dhe të trashë; por i varfëri nuk kishte asgjë, veçse një qengj femër që e kishte blerë dhe ushqyer; ai ishte rritur bashkë me të dhe me fëmijët e tij, duke ngrënë ushqimin e tij, duke pirë në kupën e tij dhe duke fjetur mbi gjirin e tij; ishte për të si bija e tij. Një udhëtar arriti në shtëpinë e njeriut të pasur; ky refuzoi të merrte ndonjë bagëti nga kopetë e tij për ti përgatitur për të ngrënë udhëtarit që kishte ardhur tek ai, por mori manarin e njeriut të varfër dhe e 5 për njeriun që i kishte ardhur" Atëherë zemërimi i Davidit u rrit me të madhe kundër këtij njeriu dhe i tha Nathanit: Ashtu siç është e vërtetë që Zoti rron, ai që 6 ka bërë këtë gjë meriton të vdesë! Ai do t'a paguajë katërfish vlerën e manarit; sepse ka bërë një gjë të tillë dhe nuk ka pasur mëshirë" \_ Atëherë Nathani i tha Davidit: "Ti je ai njeri! Kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: "Unë të kam vajosur 8 mbret të Izraelit dhe të kam çliruar nga duart e Saulit. Të kam dhënë shtëpinë e zotërisë sate, të kam vënë në krahët e tua e zotërisë tënd dhe të kam dhënë shtëpinë e Izraelit dhe të Judës; dhe në qoftë se kjo ishte shumë pak, unë do të të 9 kisha dhënë shumë gjëra të tjera. Pse, pra, ke përçmuar fjalën e Zotit, duke bërë atë që është e keqe për sytë e tij? Ti ke bërë të vdesë me shpatë Hiteun Uriah, more 10 për grua bashkëshorten e tij dhe e vrave me shpatën e bijve të Amonit. Kështu, pra; shpata nuk do të largohet kurrë nga shtëpia jote, sepse ti më ke përçmuar dhe 11 ke marrë gruan e Hiteut Uriah si bashkëshorten tënde" Kështu thotë Zoti: "Ja, unë do të sjell kundër teje fatkeqësinë nga vetë shtëpia jote, dhe do ti marrë 12 tua para syve të tu për t'ia dhënë një tjetri, që do të bashkohet me to ditën. Sepse ti e ke bërë këtë gjë fshehurazi, kurse unë do ta bëj përpara tërë Izraelit në 13 dritën e diellit" . Atëherë Davidi tha Nathanit: "Kam mëkatuar kundër Zotit" . Nathani iu përgjigj Davidit: "Zoti e ka hequr mëkatin tënd; ti nuk ke për të vdekur. 14 Megjithatë, duke se më këto veprime u ke dhënë rastin armiqve të Zotit të 15 blasfemojnë, djali që ka lindur duhet të vdesë" Pastaj Nathani u kthye në shtëpinë vet. Kështu Zoti fëmijën që bashkëshortja e Uriahut i kishte lindur Davidit; 16 dhe ai u sëmur. Atëherë Davidi iu lut Perëndisë për fëmijën dhe agjëroi; pastaj 17 hyri në shtëpi dhe e kaloi natën i shtrirë për tokë. Pleqtë e shtëpisë së tij ngulën 18 këmbë që ai të ngrihej nga toka, por ai nuk deshi dhe nuk pranoj të hante me ta. Ditën e shtatë fëmija vdiq dhe shërbëtorët e Davidit kishin frikë t'i njoftonin që gatoi gratë gratë qenë goditi<eos> |
<bos>folur, por ai nuk i dëgjonte fjalët tona. Si të bëjmë tani për t'i thënë se fëmija ka
Ai mori me vete bijve të Amonit. Pastaj Davidi u kthye në Jeruzalem bashkë me tërë popullin: qyteti
19 vdekur? Kjo mund t'i shkaktojë ndonjë të keqe" . Kur Davidi pa që shërbëtorët tij flisnin me zë të ulët, e kuptoi se fëmija kishte vdekur; prandaj Davidi u tha 20 shërbëtorëve të tij: "Ka vdekur fëmija?" . Ata u përgjigjën: "Ka vdekur" Atëherë Davidi u nga toka; u la, u vajos dhe ndërroi rrobat; pastaj shkoi në shtëpinë e Zotit dhe ra përmbys; pastaj u kthye në shtëpinë e tij dhe kërkoi t'i sillnin ushqim 21 dhe hëngri. Shërbëtorët e tij thanë: "Ç'bëre? Kur fëmija ishte akoma ti 22 ke agjëruar dhe ke qarë; mbas vdekjes së fëmijës, u ngrite dhe hëngre" Ai u përgjigj: "Kur fëmija ishte akoma gjallë, unë agjëronja dhe qaja, sepse thoja: "Kushedi Zotit mund t'i vijë keq për mua dhe e lë fëmijën të jetojë?" . Por tani ai ka vdekur . 23 Pse duhet të agjëroj? Vallë, a kam mundësi ta kthej? Unë do të shkoj tek ai, por 24 ai nuk do të kthehet tek unë!" Pastaj Davidi ngushëlloi Bath-Shebën; bashkëshorten e tij, hyri tek ajo dhe ra në shtrat me të; kështu ajo lindi një djalë, që 25 ai e quajti Solomon; dhe Zoti e deshi. Pastaj dërgoi një mesazh me anë të profetit 26 Nathan që i vuri emrin Jedidiah, për shkak të dashurisë të Zotit. Ndërkaq Joabi 27 lufonte kundër Rabahut të bijve të Amonit dhe pushtoi qytetin mbretëror. Pastaj Joabi i dërgoi lajmëtarë Davidit për t'i thënë: "Kam sulmuar Rabahun dhe kam shtënë 28 në dorë rezervat e tij të ujit. Prandaj tani mblidh popullin që ka mbetur, vendos kampin tënd përballë qytetit dhe shtjere atë në dorë; përndryshe do ta marr unë 29 qytetin dhe ai do të mbajë emrin tim" Atëherë Davidi mblodhi tërë popullin; 30 shkoi në Rabah, e sulmoi dhe e pushtoi. Hoqi pastaj kurorën nga koka e mbretit të tyre; ajo peshonte një talent ari dhe kishte të çmuar; ajo u vu mbi kokën e 31 Davidit. gjithashtu nga një plaçkë të madhe. [ nxori banorët që ishin në qytet dhe i vuri të punonin me sharra, me lesa dhe më sëpata prej hekuri, i futi të punojnë në furrat e tullave; kështu bëri në të gjitha qytetet e ngrit gjallë gurë
## Chapter 13
Pastaj ndodhi që Absalomi, bir i Davidit, kishte një motër shumë të bukur që 2 quhej Tamara; por Amnoni, bir i Davidit, u dashurua me të. Amnoni u dashurua
me aq me motrën e tij Tamara sa ra i sëmurë, sepse ajo ishte e virgjër; dhe 3 Amnonit i dukej e vështirë t'i bënte gjë. Amnoni kishte një shok, që quhej Jonadab, 4 bir i Shimeahut, vëllait të Davidit; Jonadabi ishte një njeri shumë dinak. Ky i tha: "Pse, 0 bir i mbretit, vazhdon të dobësohesh çdo ditë që kalon? Nuk dëshiron të ma thuash?" Amnoni iu përgjigj: "Kam rënë në dashuri me Tamarën, motrën e vëllait 5 tim Absalom" Atëherë Jonadabi tha: "Rri në shtrat dhe bëj sikur je i sëmurë; kur të vijë yt atë të të shikojë, thuaji: "Bëj, të lutem, që motra ime Tamara të vijë të më japë të ha dhe ta përgatisë ushqimin në praninë time, në mënyrë që unë ta shikoj 6 Kështu Amnoni ra në shtrat dhe u shti i sëmurë; kur më vonë erdhi mbreti ta shikojë, Amnoni i tha: "Lër, të lutem, që motra ime Tamara të vijë dhe të më përgatisë nja dy kuleç në praninë time; kështu do të marr ushqim nga duart e saj' Atëherë Davidi dërgoi njeri në shtëpinë e Tamarës për t'i thënë: 8 "Shko në shtëpinë e vëllait tënd Amnon dhe përgatiti diçka për të ngrënë" . Tamara shkoi në shtëpinë e vëllait të saj Amnon, që rrinte shtrirë në shtrat. Pastaj mori miell, e brumosi, përgatiti disa kuleçë para syve të tij dhe i poqi. Pastaj mori një enë me bisht dhe i derdhi kuleçët para tij, por Amnoni nuk pranoi ti hajë dhe tha: 10 "Nxirrni jashtë që këtej tërë njerëzit" . Tërë sa ishin dolën jashtë. Atëherë Amnoni i tha Tamarës: "Ma ço ushqimin në dhomën time dhe do ta marr nga duart e tua" Kështu Tamara i mori kuleçët që kishte përgatitur dhe i çoj në dhomën e Amnonit, 11 vëllait të saj. Ndërsa po ia jepte për të ngrënë, ai e kapi dhe i tha: "Eja, shtrihu 12 me mua, motra ime" Ajo iu përgjigj: vëllai im, mos më poshtëro kështu; 13 kjo nuk bëhet në Izrael; mos kryej një poshtërsi të tillë! Po unë ku ta çoj turpin tim? Kurse ti do të konsiderohesh si keqbërës në Izrael. Tani, të lutem, foli mbretit 14 dhe ai nuk ka për të më refuzuar ndaj teje" . Por ai nuk deshi ta dëgjojë dhe, duke 15 më i fortë se ajo, e dhunoi dhe ra në shtrat me të. Pastaj Amnoni filloi ta urrejë me një urrejtje shumë të madhe, kështu që urrejtja që ndjente për të ishte më madhe se dashuria me të cilën e kishte dashuruar më Kështu Amnoni i tha: 16 "Çohu, shko!' Por ajo iu përgjigj: "Oh, jo! Dëmi që do të më bëje duke më përzënë do të ishte më madh se ai që më ke bërë deri tani" . Por ai nuk deshi ta 17 dëgjojë. Thirri, pra, shërbëtorin që e ndihmonte dhe i tha: "Largoje këtë 18 meje dhe mbylle portën prapa saj' Ajo kishte veshur një tunikë me mëngë, sepse kështu visheshin vajzat e mbretit akoma të virgjëra. Kështu shërbëtori Amnonit e pasion pak "Jo, qenë parë. larg
19<eos> |
<bos>dhe Absalomi ka ikur" i riu që bënte roje ngriti sytë, shikoi; dhe ja, një turmë e madhe njerëzish vinte nga nxori jashtë dhe mbylli derën prapa saj. Tamara atëherë hodhi mbi kryet e saj, tunikën më mëngë që kishte veshur, vuri dorën mbi kokë dhe iku duke ulëritur. 20 Absalomi, vëllai, tha: "Ndofta vëllai yt Amnon ka qenë me ty? Tani për tani hesht; motra ime; ai është yt vëlla; mos e lësho veten për këtë" \_ Kështu Tamara 21 mbeti e dëshpëruar në shtëpinë e Absalomit, vëllait të saj. Kur mbreti David i 22 mësoi të gjitha këto; u zemërua shumë. Por Absalomi nuk i drejtoi asnjë fjalë Amnonit, as për të mirë as për të sepse e urrente Amnonin se kishte poshtëruar 23 motrën e tij Tamara. Dy vjet më vonë, kur Absalomi kishte qethësit e bagëtive 24 në Baal-Hatsroit pranë Efraimit;, ftoi të gjithë bijtë e mbretit. Absalomi shkoi të takohet me mbretin dhe i tha: "Shërbëtori yt ka qethësit; të lutem të vijë edhe mbreti 25 me shërbëtorët e tij në shtëpinë e shërbëtorit tënd!" . Por mbreti tha Absalomit: "Jo, biri im, nuk po vijmë tani të gjithë, që të mos të të rëndojë" . 26 Megjithëse ai nguli këmbë, mbreti nuk desh të shkonte; por i dha bekimin e tij. 27 tim; të vijë me ne" . Mbreti iu përgjigj: "Pse duhet të vijë me ty?"\_ Por Absalomi këmbë aq shumë sa që Davidi lejoi të shkojnë bashkë me të Amnonin dhe 28 gjithë bijtë e mbretit. Absalomi u kishte dhënë këtë urdhër shërbëtorëve të tij, duke thënë: "Hapni kur Amnoni të jetë dehur nga vera dhe unë t'ju them: "Goditeni Amnonin! ju vriteni dhe mos kini frikë. A nuk jam unë që ju urdhëroj? 29 Bëhuni trima dhe tregohuni të fortë!' Kështu shërbëtorët e Absalomit vepruan kundër Amnonit, ashtu si kishte urdhëruar Absalomi. Atëherë tërë bijtë e mbretit u 30 ngritën, hipën secili mbi mushkën e vet dhe ua mbathën. Ndërsa ishin akoma rrugës, Davidit arriti ky lajm: Absalomi ka vrarë tërë bijtë e mbretit dhe nuk ka 31 shpëtuar asnjëri prej tyre" . Atëherë mbreti u ngrit, rrobat e tij dhe u shtri 32 tokë; dhe të shërbëtorët e tij, i rrinin rrotull, me rrobat e grisura. Por Jonadabi, bir i Shimeahut dhe vëlla i Davidit, tha: "Të mos mendojë zotëria im që tërë të rinjtë, bijtë e mbretit, u vranë; Amnoni është i vetmi që vdiq. Me urdhër të 33 Absalomit kjo gjë u vendos që ditën që Amnoni poshtëroi motrën e tij Tamara. Prandaj mbreti, zotëria im; të mos hidhërohet duke menduar se të gjithë bijtë e 34 mbretit kanë vdekur; vetëm Amnoni ka vdekur, Ndërkaq grisi keq gjithë nguli sytë, grisi gjithë për
35 rruga prapa tij, nga ana e malit. Jonadabi i tha mbretit: 'Ja bijtë e mbretit që po 36 vijnë! Gjendja është pikërisht ashtu siç tha shërbëtori Sa e mbaroi fjalën, arritën bijtë e mbretit; të cilët e ngritën zërin dhe filluan të qajnë; edhe mbreti dhe 37 tërë shërbëtorët e tij filluan të qajnë me të madhe. Absaloni kishte ikur dhe kishte shkuar te Talmai, bir i Amihudit, mbret i Geshurit. Davidi mbante zi çdo ditë për 38 birin e tij. Kështu Absalimo ia mbathi dhe shkoi në Geshur, ku qëndroi tre vjet. 39 Mbreti David dëshironte të shkonte te Absalomi; sepse ishte ngushulluar tanimë yt" .
nga vdekja e Amnonit.
## Chapter 14
Joabi, bir 1 Tserujahut, vuri re që zemra e mbretit ishte e shqetësuar për 2 Absalomin:. Kështu Joabi dërgoi dikë në Tekoa dhe solli që andej një grua të urtë, së cilës i tha: sikur mban zi dhe vish një rroba zije; mos u lyej me vaj, por 3 sillu si një grua që qan prej kohe një të vdekur. Shko pra te mbreti dhe foli në 4 këtë mënyrë" Dhe Joabi e mësoi se ç'duhej të thoshte . Gruaja e Tekoas shkoi të flasë me mbretin; u hodh me fytyrën për tokë, u përul dhe tha: "Ndihmomë, 0 mbret!' 5 Mbreti tha: "Çfarë ke?" . Ajo u përgjigj: "Mjerësisht jam e ve dhe burri më ka vdekur . Shërbëtorja jote kishte dy djem; por këta patën një grindje midis tyre në 7 arë, dhe, me se nuk kishte njeri ti ndante; njeri gioditi tjetrin dhe e vrau. Tani tërë farë e fis është ngritur kundër shërbëtores sate, duke thënë: "Na dorëzo atë që vrau vëllanë, që ta bëjmë të vdesë për jetën e vëllait që ai ka vrarë dhe për të shfarosur edhe trashëgimtarin" . Në këtë mënyrë do të shuhet e vetmja urë zjarri që më ka mbetur dhe nuk kanë për t'i lënë burrit tim as emër as pasardhës mbi faqen e 8 Mbreti i tha "Shko në shtëpinë tënde; unë do të jap urdhrat për 9 çështjen tënde" Gruaja e Tekoas tha mbretit: "0 mbret, zotëria ime, faji të bjerë 10 mbi mua dhe mbi shtëpinë e atit tim; por mbreti dhe froni i tij të jenë të pafaj" . Mbreti tha: "Në se dikush të thotë diçka; sille tek unë dhe ke për të që 11 nuk do të të bjerë më në Atëherë ajo tha: "Të mos e harrojë mbreti, të lutem, Zotin, Perëndinë tënd, në mënyrë që hakmarrësi i gjakut të mos vazhdojë të "Bëj palë qenë gruas: qoftë parë qafë" .
shkatërrojë dhe biri im të mos shfaroset"~ Ai u përgjigj: Ashtu siç është e vërtetë 12 që Zoti rron; birit tënd, nuk do ti bjerë në tokë asnjë qime floku!" Atëherë gruaja tha: "Lejoje shërbëtoren tënde t'i thotë akoma një fjalë mbretit!' Ai u përgjigj: 13 "Thuaje, pra' Gruaja ia rifilloi: "Pse ke menduar një gjë të tillë kundër popullit të Perëndisë? Duke folur në këtë mënyrë në fakt mbreti është deri diku fajtor, sepse 14 mbreti nuk e kthen atë që është në mërgim. Ne duhet të vdesim dhe jemi si ujët që derdhet mbi tokë, që nuk mund të mblidhet; por Perëndia nuk të jetën, por 15 gjen mënyrën që ai që është në mërgim të mos qëndrojë tij. Dhe tani kam ardhur të flas për këtë gjë me mbretin; me zotërinë time; sepse populli më ka trembur; dhe shërbëtorja jote ka thënë: "Dua të flas me mbretin; ndofta mbreti do të bëjë atë 16 që shërbëtorja e tij do t'i thotë. Mbreti do të dëgjojë shërbëtoren e tij dhe do ta çlirojë nga duart e atye që duan të më heqin mua dhe birin tim nga trashëgimia e 17 Perëndisë" Shërbëtorja jote thoshte: "Oh, fjala e mbretit, e tim zoti, më ngushëlloftë; sepse mbreti, zotëria ime, është si një engjëll i Perëndisë që di të dallojë 18 të mirën dhe të keqen" Zoti, Perëndia yt; me ty" \_ Mbreti u përgjigj dhe i tha gruas: "Të lutem, mos më fshih asgjë nga ato që do të pyes. Gruaja i tha: "Le të 19 flasë mbreti, Zotëria ime"Atëherë mbreti tha: A nuk është ndoshta dora Joabit me ty në tërë këtë çështje?" . Gruaja u përgjigj: Ashtu siç është e vërtetë që ti rron; 0 mbret, zotëria im, çështja është a shumë ashtu siç e ka thënë mbreti, zotëria im; ka në fakt shërbëtori yt Joabi ai që ka dhënë këto urdhëra dhe ka 20 vënë tërë këto fjalë në gojën e shërbëtores sate. Shërbëtori yt Joab e bëri këtë gjë për të sjellë një ndryshim në gjendjen e tanishme; por zotëria ime ka po atë dituri 21 të një engjëlli të Perëndisë për të kuptuar tërë ato që ndodhin mbi dhe" \_ Atëherë mbreti i tha Joabit: "Ja, do të bëj pikërisht këtë. Shko, pra, dhe bëj që të kthehet i 22 riu Absalom. Atëherë Joabi u shtri me fytyrën për tokë, u përul dhe e bekoi mbretin. Pastaj Joabi tha: "Sot shërbëtori yt kupton se ka gjetur hirin tënd, 0 mbret, 23 imzot, sepse mbreti bëri atë që shërbëtori kishte kërkuar" Kështu Joabi u ngrit 24 dhe shkoi në Geshur; dhe e solli Absalomin në Jeruzalem. Por mbreti tha: "Të mblidhet në shtëpinë e tij dhe të mos e shohë fytyrën time!" . Kështu Absalomi u 25 tërhoq në shtëpinë e tij dhe nuk e pa fytyrën e mbretit. Në të gjithë Izraelin nuk kishte njeri që ta lavdëronin më tepër për bukuri se sa Absalomit; nga tabanët 26 këmbëve deri në majën e kokës nuk kishte asnjë të metë tek ai. Kur priste flokët heq larg qoftë pak qenë<eos> |
<bos>(dhe këtë e bënte çdo vit sepse flokët i rëndonin shumë) , ai i peshonte flokët e kokës
së tij; ato peshonin dyqind sikla simbas masave të caktuara nga mbreti. Absalomit 28 i lindën tre djem dhe një vajzë e quajtur Tamara, që ishte e hijshme. Absalomi 29 banoi dy vjet në Jeruzalem; pa e parë fytyrën e mbretit. Pastaj Absalomi thirri Joabin për ta dërguar te mbreti, por ai nuk deshi të vinte; e dërgoi ta thërriste një 30 herë të dytë, por ai nuk deshi të vinte. Atëherë Absalomi u tha shërbëtorëve të tij: ara e Joabit është pranë arës sime dhe aty ka elb; shkoni ti vini zjarrin!' 31 Kështu shërbëtorët e Absalomit i vunë zjarrin arës. Atëherë Joabi u ngrit, shkoi në shtëpinë e Absalomit dhe i tha: "Pse shërbëtorët e tu i vunë zjarrin arës sime?" . 32 Absalomi iu përgjigj Joabit: "Unë të kisha dërguar fjalë: "Eja këtu; që të kem mundësi të të dërgoj te mbreti për ti thënë: Pse jam kthyer nga Geshuri? Do të kishte qenë më mirë për mua të kisha mbetur atje" . Tani më lejo të shoh fytyrën e mbretit. 33 Joabi shkoi atëherë te mbreti dhe ia tregoi çështjen. Ky thirri Absalomin që shkoi te mbreti dhe "Ja, ra përmbys me fytyrën për tokë përpara tij; dhe mbreti e Absalomin:. puthi
## Chapter 15
Mbas kësaj Absalomi gjeti një karrocë, disa kuaj dhe pesëdhjetë njerëz që të 2 vraponin para tij. Absalomi ngrihej herët në mëngjes dhe rrinte anës rrugës që të çonte te porta e Kështu, në se dikush kishte ndonjë gjyq dhe shkonte te mbreti për të siguruar drejtësi; Absalomi e thërriste dhe i thoshte: "Nga cili qytet 3 Tjetri 1 përgjigjej: "Shërbëtori yt është nga filan fis Izraelit" Atëherë Absalomi i thoshte: "Shif, argumentat e tua janë të mira dhe të drejta, por nuk ka 4 njeri nga ana mbretit që të të dëgjojë" . Pastaj Absalomi shtonte: "Sikur të më bënin mua gjyqtar të vendit, kushdo që të kishte një proçes apo një çështje do të 5 vinte tek unë dhe unë do ti siguroja drejtësi' Kur dikush afrohej për të rënë përmbys përpara tij, ai shtrinte dorën; e merrte dhe e puthte. Absalomi sillej kështu me të gjithë ata të Izraelit që vinin te mbreti për të kërkuar drejtësi; në këtë mënyrë Absalomi fitoi zemrën e njerëzve të Izraelit. Ndodhi që, pas katër vjetve, Absalomi i tha mbretit: "Të lutem; lermë të shkoj në Hebron për të përmbushur një kusht që kam lidhur me Zotin. Sepse gjatë qëndrimit të tij në Geshur të Sirisë, shërbëtori qytetit. qoftë je?".
yt ka lidhur një kusht duke thënë: "Në rast se Zoti më kthen në Jeruzalem, unë do 9 t'i shërbejë Zotit!" Mbreti i tha: "Shko në paqe!' Atëherë ai u ngrit dhe vajti në 10 Hebron. Pastaj Absalomi dërgoi emisarë ndër të gjitha fiset e Izraelit për të thënë: "Kur të dëgjoni tingullin e borisë; do të thoni: Absalomi u shpall mbret në Hebron' 11 Me Absalomin u nisën nga Jeruzalemi dyqind njerëz si të ftuar; ata shkuan pa të 12 pa ditur gjë. Absalomi, ndërsa ofronte flijimet, dërgoi të thërrasë nga qyteti 1 tij Gjiloh Ahithofelin; Gilonitin, këshilltarin e Davidit. Kështu komloti bëhej më 13 1 fortë, sepse shtohej rreth Absalomit. Pastaj arriti te Davidi një lajmëtar 14 për të thënë: "Zemra e njerëzve të Izraelit ndjek Absalomin" . Atëherë Davidi u tha gjithë shërbëtorëve të tij që ishin me të në Jeruzalem: "Çohuni dhe t'ia mbathim; përndryshe asnjeri prej nesh nuk ka për të shpëtuar nga duart e Absalomit. Nxitoni të ikni, që të mos na kapë në befasi dhe të bjerë mbi ne shkatërrimi, dhe të mos 15 godasë qytetin me majën e shpatës" Shërbëtorët e mbretit i thanë: 'Ja, shërbëtorët 16 e tu janë gati të bëjnë gjithçka që i pëlqen mbretit, zotërisë tonë" . Kështu mbreti u nis, i ndjekur nga tërë shtëpia e tij, por la dhjetë konkubina për të ruajtur pallatin. 17 18 Mbreti u nis, i ndjekur nga tërë populli; që u ndal te shtëpia e fundit. Tërë shërbëtorët e mbretit kalonin përpara dhe pranë tij; tërë Kerethejtë, tërë Pelethejtë dhe tërë Gitejtë, gjithsej gjashtëqind veta që e kishin ndjekur nga Gathi, ecnin para 19 mbretit. Atëherë mbreti tha Itait nga Gathi: "Pse vjen edhe ti me ne? Kthehu 20 dhe rri me mbretin; sepse ti je i huaj dhe për më tepër i mërguar nga atdheu yt. Ti ke arritur vetëm dje dhe sot do të të duhej të endesh sa andej e këtej, kur unë vetë nuk e di se ku po shkoj? Kthehu prapa dhe kthe me vëllezërit e tu në mirësi dhe në 21 besnikëri" Por Itai iu përgjigj mbretit duke thënë: Ashtu siç është e vërtetë që Zoti rron dhe që jeton mbreti, zotëria im, në çdo vend që të jetë mbreti, zotëria im; 22 për të vdekur ose për të jetuar, aty do të jetë edhe shërbëtori Atëherë Davidi i tha Itait: "Shko përpara dhe vazhdo" Kështu Itai, Giteu; shkoi tutje me gjithë 23 njerëzit e tij dhe tërë fëmijët që ishin me të. Tërë banorët e vendit qanin me zë të lartë, ndërsa tërë populli kalonte. Mbreti kapërceu përruan e Kidronit dhe tërë 24 populli kaloi në drejtim të shkretëtirës. Dhe ja po vinte edhe Tsadoku me tërë Levitët, të cilët mbanin arkën e besëlidhjes së Perëndisë Ata e vendosën arkën e Perëndisë dhe Abiathari ofroi flijime; deri sa tërë populli mbaroi daljen nga qyteti. 25 Pastaj mbreti tha Tsadokut: "Çoje në qytet arkën e Perëndisë! Po të kem gjetur keq populli
hirin e Zotit; ai do të më kthejë dhe do të bëjë që ta shoh përsëri qytetin bashkë me 26 banesën e tij. Por në rast se thotë: "Nuk të pëlqej" , ja ku jam; le të më bëjë atë 27 që i pëlqen" Mbreti i tha akoma priftit Tsadok: "A nuk je ti shikues? Kthehu në paqe në qytet me dy bijtë tuaj: Ahimaatsin, birin tënd, dhe me Jonathain, birin e 28 Abiatharit. Shikoni, unë do të pres në fushat e shkretëtirës, deri sa të më vijë nga 29 ana juaj ndonjë fjalë për të më njoftuar" Kështu Tsadoku dhe Abiathari e çuan 30 përsëri në Jeruzalem arkën e Perëndisë dhe qëndruan aty . Davidi mori të përpjetën e malit të Ullinjve dhe, duke u ngjitur, qante; ecte kokëmbuluar dhe këmbëzbathur. 31 Dhe tërë njerëzit që ishin me të ishin kokëmbuluar dhe qanin duke u ngjitur . Dikush erdhi ti thotë Davidit: "Ahithofeli figuron me Absalomin në mes të komplotistëve" . Davidi tha: "0 Zot, të lutem; bëji të kota këshillat e Ahithofelit!"\_ 32
Arkiti, me rroba të grisura dhe kokën të mbuluar me dhe. Davidi tha: "Po të 34
Kur Davidi arriti në majë të malit; ku adhuroi Perëndinë, ja që doli përpara Hushai, 33
jetë se vazhdon rrugën me mua; do të më bëhesh barrë; por në rast se kthehesh në qytet dhe i thua Absalomit: "Unë do të jem shërbëtori yt; 0 mbret; ashtu si kam shërbëtor i atit tënd në të kaluarën;, kështu do të jem shërbëtori yt"; ti do ta bësh qenë<eos> |
<bos>të kotë në favorin tim këshillën e Ahithofelit. Nuk do të kesh atje pranë teje priftërinjtë Tsadok dhe Abiathar? Të gjitha ato që do të dëgjosh që të thuhen nga ana e shtëpisë së mbretit, do t'ua bësh të njohura priftërinjve Tsadok dhe Abiathar. 36
35
Ja, ata kanë atje me vete dy bijtë e tyre; Ahimats; birin e Tsadokut; dhe Jonathanin; birin e Abiatharit; me anë të tyre do të më njoftoni të gjitha ato që do të dëgjoni" . 37
Kështu Hushai, miku i Davidit, u kthye në qytet dhe Absalomi hyri në Jeruzalem.
## Chapter 16
Davidi sapo e kishte kaluar majën e malit; kur ja, Tsiba, shërbëtor 1 Mefiboshethit, i doli përpara me gomarë me samar dhe të ngarkuar me dyqind bukë,
2
njëqind vile rrushi të thatë, njëqind fruta vere dhe një calik me verë. Mbreti i tha Tsibas: "Ç'ke ndërmënd të bësh me këto Tsiba iu përgjigj: "Gomarët do t'i shërbejnë shtëpisë së mbretit për të hipur; buka dhe frutat e verës do të përdoren për të ushqyer të rinjtë, dhe vera do të pihet nga ata që do të jenë të lodhur në shkretëtirë"\_ gjëra?" .
3 Mbreti tha: "Ku është biri i zotërisë tënd?"\_ Tsiba iu përgjigj mbretit: 'Ja, mbeti në Jeruzalem, sepse tha: "Sot shtëpia e Izraelit do të më kthejë mbretërinë e atit 4 tim" Atëherë mbreti i tha Tsibas: të gjitha ato që janë pronë e Mefiboshethit janë të tua' Tsiba iu përgjigj: "Unë po bie përmbys para teje. Paça hirin tënd, 0 5 mbret, 0 imzot! ' Kur mbreti David arriti në Bahurim; që andej doli një njeri që ishte fisit të shtëpisë së Saulit; ai quhej Shimei dhe ishte bir i Gerit. Ai po dilte duke shqiptuar mallkime, dhe hidhte kundër Davidit dhe gjithë shërbëtorëve të mbretit David, ndërsa tërë populli dhe tërë trimat ishin radhitur në të djathtë dhe në të majtë të mbretit. Ndërsa mallkonte, Shimei thoshte: "Shko, pra; shko, njeri 8 gjakatar dhe i kobshëm! Zoti ka bërë që mbi kokën tënde të bjerë gjaku i shtëpisë së Saulit, në vend të cilit ti ke mbretëruar; dhe Zoti e ka dhënë mbretërinë në duart Absalomit, birit tënd; dhe ja, tani je bërë rob i vetë ligësisë sate, sepse je njeri gjakatar" Atëherë Abishai, bir i Tserajahut, i tha mbretit: "Pse ky qen ngordhur duhet të mallkojë mbretin; zotërinë time? Të lutem; më lër të shkoj t'i pres kokën!' 10 Por mbreti iu përgjigj: "Ç'kam të bëj unë me ju; bijtë e Tserujahut? Prandaj lëreni të mallkojë, sepse Zoti i ka thënë: "Mallko Davidin!' Dhe kush mund të thotë: "Pse 11 silleni kështu?" Pastaj Davidi i tha Abishait dhe tërë shërbëorëve të tij: "Ja, im 12 Beniaminit! Lëreni të rrijë dhe të mallkojë, sepse ia ka urdhëruar Zoti. Ndoshta Zoti do ta shohë hidhërimin tim dhe do të më bëjë të mira në vend të mallkimeve 13 që më drejton Kështu Davidi dhe njerëzit e tij e vazhduan rrugën e tyre; edhe Shimei ecte anës së malit, përballë Davidit, dhe rrugës e mallkonte atë, ihidhte 14 dhe pluhur. Mbreti dhe tërë njerëzit që ishin me të arritën në vendin e 15 caktuar të lodhur, dhe aty e morën veten. Ndërkohë Absalomi dhe tërë populli, 16 njerëzit e Izraelit, kishin hyrë në Jeruzalem; Ahithofeli ishte me të. Kur Hushai, Arkiti, miku i Davidit; arriti tek Absalomi, Hushai i tha Absalomit: "Rroftë mbreti! 17 Rroftë mbreti!" Absalomi tha Hushait: "Kjo është dashuria që ke për mikun 18 tënd? Pse nuk shkove me mikun tënd?" Hushai iu përgjigj Absalomit: Jo, unë do të jem me atë që Zoti, gjithë ky popull dhe tërë njerëzit e Izraelit kanë zgjedhur; 19 dhe do të mbetem me të. nuk duhet vallë, të vihem në shërbim të birit të tij? "Ja, gurë gurë
20 Ashtu si kam shërbyer atit tënd, në të njëjtën mënyrë do të të shërbej edhe ty" . 21 Atëherë Absalomi i tha Ahithofelit: 'Jepni këshillën tuaj! Ç'duhet të bëjmë?" . Ahithofeli iu përgjigj kështu Absalomit: "Hyrë te konkubinat e atit tënd që ai ka lënë për të ruajtur shtëpinë, kështu tërë Izraeli do të mësojë që je bërë i urryer për 22 atin tënd dhe ata që janë me ty do të marrin guxim" . Ngritën pastaj një çadër mbi taracën për Absalomin, dhe Absalomi hyri te konkubinat e atit të tij në e 23 tërë Izraelit. Në ato ditë, këshilla e dhënë nga Ahithofeli kishte po atë vlerë të atij që kishte konsultuar fjalën e Perëndisë. Këtë vlerë kishte çdo këshillë e Ahithofelit si për Davidin ashtu dhe për Absalomin. sytë
## Chapter 17
Pastaj Ahithefeli tha Absalomit: "Lermë të zgjedh dymbëdhjetë mijë njerëz, 2 dhe të nisem që sonte e ta ndjek Davidin; duke e sulmuar sa është i lodhur dhe i dobët; do ta tremb dhe gjithë njerëzit që janë me të do të ikin; kështu do të mund të 3 godas vetëm mbretin, dhe tërë popullin do ta kthej te ti. Vdekja e njeriut që ti kërkon do të favorizojë kthimin e të gjithëve; kështu tërë populli do të jetë në paqe" . 5 Ky propozim u pëlqeu Absalomit dhe të gjithë pleqve të Izraelit. Megjithatë Absalomi tha: "Thirrni edhe Arkitin Hushai dhe të dëgjojmë çfarë ka për të thënë 6 për këtë çështje" Kur Hushai erdhi tek Absalomi, ky i tha: "Ahithofeli ka folur në këtë mënyrë; a duhet të veprojmë si ka thënë ai? Përndryshe, bëj një propozim ti!' Hushai iu përgjigj Absalomit: "Këtë radhë këshilla e dhënë nga Ahithofeli 8 nuk është e mirë" Hushai shtoi: "Tie njeh atin tënd dhe njerëzit e tij që janë trima dhe të egërsuar në kulm; si një arushë në fushë së cilës ia kanë marrë këlyshët; përveç 9 kësaj ati yt është një luftëtar dhe nuk ka për ta kaluar natën me popullin: Me siguri në këtë orë ai është fshehur në ndonjë vrimë ose në ndonjë vend tjetër; në qoftë se në fillim do të hidhet mbi disa nga njerëzit e kushdo që do ta mësojë ka për të 10 thënë: "Midis njerëzve që ndiqnin Absalomin ndodhi një masakër"\_ Atëherë edhe më trimi, edhe sikur të kishte zemër luani, do të dëshpërohej shumë, sepse tërë 11 Izraeli e di që yt atë është trim dhe që njerëzit që e shoqërojnë janë trima. Prandaj këshilloj që i tërë Izraeli nga Dani deri në Beer-Sheba të mblidhet rreth teje; i shumtë tu,
si rëra që ndodhet në bregun e detit; dhe që ti të marrësh pjesë personalisht në betejë. 12
edhe një.
Kështu do ta arrijmë në çdo vend që të ndodhet dhe do të biem mbi të ashtu si vesa bie mbi tokë; dhe nga gjithë njerëzit që janë me të nuk ka për të shpëtuar as 13
Në rast se tërhiqet në ndonjë qytet; tërë Izraeli do ti çojë litarë atij qyteti dhe ne do ta tërheqim në përrua, deri sa aty të mos mbetet asnjë gur" .
14
Absalomi dhe tërë njerëzit e Izraelit thanë: "Këshilla e Arkitit Hushai është më e mirë se ajo e Ahithofelit" . Në të vërtetë Zoti kishte vendosur ta bënte të kotë këshillën
15<eos> |
<bos>Izraelit kështu e kështu; ndërsa unë i këshillova në këtë dhe atë mënyrë. Prandaj tani dërgoni me nxitim njeri që të informoni Davidin dhe i thoni: "Mos kalo natën në fushat e shkretëtirës, por pa tjetër shko më tutje, me qëllim që mbreti dhe gjithë 17
mirë të Ahithofelit për të shkatërruar Absalomin. Atëherë Hushai u tha priftërinjve Tsodak dhe Abiathar: Ahithofeli ka këshilluar Absalomin dhe pleqtë 16
njerëzit që janë me të të mos shfarosen"\_ Por Jonathani dhe Ahimaatsi mbetën në En-Rogel, sepse nuk mund të dukeshin që hynin në qytet; kështu një shërbëtor do të shkonte për ti informuar, dhe ata do të shkonin për të njoftuar mbretin David. 18
në të. Pastaj gruaja mori një mbulesë; e shtriu mbi grykën e sternës dhe shpërndau 20
Por një djalë i pa dhe njoftoi Absalomin: Të dy u nisën atëherë me nxitim dhe arritën në Bahurim në shtëpinë e një njeriu që kishte në oborr një sternë dhe zbritën 19
mbi të grurë të bluar, pa u vënë re nga njeri. Kur shërbëtorët e Absalomit shkuan në shtëpinë e gruas dhe pyetën: "Ku janë Ahimatsi dhe Jonathani?" , gruaja u përgjigj: Ata e kaluan rrëkenë" Ata filluan t'i kërkojnë, por nuk i gjetën dhe u kthyen në
lumin; sepse kjo është ajo që Ahithofeli ka këshilluar kundër jush" Atëherë Davidi u ngrit me gjithë njerëzit që ishin me të dhe kaloi Jordanin: Në të gdhirë nuk 23
21 Jeruzalem. Pas nisjes së këtyre të fundit; të dy dolën nga sterna dhe shkuan të njoftojnë mbretin David. Dhe i thanë Davidit: "Shpejtoni dhe kaloni menjëherë 22
kishte mbetur as edhe një pa e kaluar Jordanin. Kur Ahithofeli pa që këshilla e tij nuk ishte ndjekur;, shaloi gomarin dhe shkoi në shtëpinë e vet në qytetin e tij. Vuri 24
njerëzit e Izraelit. Absalomi kishte vënë në krye të ushtrisë Amasan në vend të Joabit. Amasan ishte bir i një burri të quajtur Jithra Izraeliti, cili kishte pasur marrëdhënie seksuale me Abigailin; bijën e Nahashit, motër e Tserujahut, nënë e 26
atit. Pastaj Davidi arriti në Mahanaim; dhe Absalomi kaloi Jordanin me gjithë 25
Joabit. Kështu Izraeli dhe Absalomi e ngritën kampin e tyre në vendin e Galaadit:.
27 Kur Davidi arriti në Mahanaim, Shobi, bir i Nahashit nga Rabahu dhe i bijve të Amonit; Makiri; bir i Amielit nga Lodebaru dhe Barzilai, Galaaditi nga Rogelimi, 28 sollën shtretër, legena, enë prej dheu; grurë, elb, miell, të pjekur, bathë, 29 thjerrëza, perime të pjekura; miell, gjalpë, dele dhe djathë lope për Davidin dhe për njerëzit që ishin me të, me qëllim që të hanin, sepse thonin: "Këta njerëz kanë grurë
vuajtur nga uria, nga lodhja dhe nga etja në shkretëtirë" .
## Chapter 18
Davidi kaloi në revistë njerëzit që ishin me të dhe caktoi mbi ta komandantë 2 të mijëshëve dhe të qindshëve. Pastaj Davidi nisi përpara një të tretën e njerëzve të tij nën komandën e Joabit, një të tretën nën komandën e Abishait birit të Tserujahut, vëlla i Joabit, dhe një të tretën nën komandën e Itait të Gathit. Pastaj mbreti tha 3 popullit: "Dua të vij edhe unë me ju!" . Por populli u përgjigj: "Ti nuk duhet të vish; sepse po të na vënë përpara; nuk do të na jepnin rëndësi; edhe po të vdiste gjysma jonë, nuk do të na jepnin rëndësi; por ti vlen sa dhjetë mijë nga ne; është më mirë të rrish të na ndihmosh nga Mbreti iu përgjigj me këto fjalë: "Do të bëj atë që ju duket më mirë" Kështu mbreti mbeti pranë portës së qytetit;, 5 ndërsa tërë populli dilte në formacion nga njëqind dhe nga një mijë veta. Mbreti u dha këtë urdhër Joabit, Abishait dhe Itait: "Për hirin tim, silluni me kujdes me të riun Absalom! Tërë populli e dëgjoi kur mbreti e dha këtë urdhër të gjithë komandantëve lidhur me Absalomin: Kështu ushtria doli në fushë kundër Izraelit dhe beteja u zhvillua në e Efraimit. Populli Izraelit u mund atje nga shërbëtorët e Davidit; dhe në atë vend masakra qe e madhe; atë ditë ranë njëzet mijë 8 njerëz. Beteja u shtri në të gjithë krahinën; dhe pylli gllabëroi më tepër njerëz nga sa kishte gllabëruar shpata. Pastaj Absalomi u ndesh me njerëzit e Davidit. Absalomi i kishte hipur një mushke; e cila u fut poshtë degëve të dendura të një lisi 10 të madh dhe koka e Absalomit mbeti e kapur në lis, dhe ai mbeti Një njeri e pa këtë dhe lajmëroi Joabin; duke thënë: "E pashë Absalomin të varur në një lis" . 11 Atëherë Joabi iu përgjigj njeriut që e kishte informuar: "Ja, ti e Po pse nuk gati qyteti" . pyllin gjë
shtrive menjëherë të vdekur në tokë? Unë do të të kisha dhënë dhjetë sikla argjendi pe?
12 dhe një brez" Por ai njeri i tha Joabit: "Edhe sikur të më jepnin në dorë një mijë sikla argjendi, unë nuk do ta shtrija dorën kundër birit të mbretit, sepse ne e kemi dëgjuar urdhrin që mbreti të ka dhënë ty, Abishait dhe Itait, duke thënë: "Kini kujdes 13 të mos bëni asnjë të keqe të riut Absalom" Në fakt do të kisha vepruar në mënyrë jo të ndershme kundër vetë jetës sime, sepse nuk i mbahet e fshehur 14 mbretit; edhe ti vetë do të ishe kundër meje" Atëherë Joabi tha: "Nuk dua të humb kohën me ty në këtë mënyrë" . Kështu mori në dorë tri shtiza dhe i futi në 15 zemrën e Absalomit, që ishte akoma gjallë në pjesën e dendur të lisit. Pastaj dhjetë shqyrtarë të rinj të Joabit e rrethuan Absalomin; e goditën akoma dhe e 16 mbaruan. Atëherë Joabi urdhëroi që ti binin borisë, populli nuk e ndoqi më 17 Izraelin sepse nuk e lejoi Joabi. Pas kësaj e morën Absalomin; e hodhën në një gropë të madhe në pyll dhe hodhën mbi të një sasi të madhe gurësh; pastaj tërë 18 Izraelitët ikën, secili në çadrën e vet. Absalomi; sa qe gjallë, i kishte ngritur vetes një monumet në Luginën e Mbretit, sepse thoshte: "Unë nuk kam djalë që të ruajë kujtimin e emrit tim" . Kështu i dha emrin e tij këtij monumenti; që edhe sot quhet 19 "monumenti i Absalomit" Ahimatsi, bir i Tsadokut, i tha Joabit: "Lermë të shkoj me vrap dhe t'i çoj mbretit lajmin që Zoti i siguroi drejtësi kundër armiqve të tij" . 20 Joabi iu përgjigj: "Ti nuk do ta çosh lajmin sot; do ta çosh një ditë tjetër; nuk do 21 ta lajmin sot, sepse biri mbretit ka vdekur"\_ Pastaj Joabi i tha Etiopasit: "Shko dhe tregoja mbretit atë që ke parë" . Etiopasi u përul para Joabit dhe iku me 22 vrap Ahimatsi, bir i Tsadokut, i tha prapë Joabit: "Sido që të ndodhë, të lutem; më lejo të fugoj prapa Etiopasit" . Joabi i tha: "Po pse dëshiron të fugosh, biri im? 23 Sidoqoftë nuk do të kesh asnjë shpërblim për lajmin që çon' Dhe tjetri tha: "Sido që të ndodhë, dua të vrapoj' Joabi i tha: "Vrapo!' Atëherë Ahimatsi filloi të 24 vrapojë nëpër rrugën e fushës dhe e kaloi Etiopasin. Davidi ishte ulur midis dy profetëve; roja hipi në çatinë e portës pranë mureve; dhe shikoi, dhe ja; 25 një njeri vraponte krejt vetëm. Roja bërtiti dhe njoftoi mbretin. Mbreti tha: "Në 26 rast se është vetëm; sjell lajme" . Dhe ai po afrohej gjithnjë e më tepër. Pastaj roja pa një njeri tjetër që vraponte dhe i thirri rojes së portës: "Ja një tjetër njeri që 27 vrapon vetëm!' Roja shtoi: "Mënyra e të asgjë çosh ngriti sytë<eos> |
<bos>Mbreti tha: "Edhe ky sjell lajme" vrapuarit të të më duket si ajo e Ahimatsit;, e birit të Tsadokut! Mbreti tha: parit
28
Të kisha vdekur unë në vendin tënd, 0 Absalom, biri im, biri im!" .
"Éshtë një njeri i mirë dhe vjen me lajme të bukura"\_ Ahimatsi i bërtiti mbretit dhe tha: "Paqe!". Pastaj u shtri përpara mbretit me fytyrën për tokë dhe tha: "Ibekuar Zoti, Perëndia yt, që ka lënë në pushtetin tënd njerëzit që kishin ngritur duart 29 kundër mbretit, zotërisë tim!' Mbreti tha: A është mirë riu Absalom?" Ahimatsi u përgjigj: "Kur Joabi dërgoi shërbëtorin e mbretit dhe mua; shërbëtorin 30 tënd, një rrëmujë të madhe; por nuk e di përse bëhej fjalë" Mbreti tha: 31 "Kthehu dhe qëndro këtu" Dhe ai u kthye dhe mbeti aty. Pikërisht në atë çast arriti Etiopasi, i cili tha: "Lajme të mira, 0 mbret, 0 imzot. Zoti të ka siguruar sot drejtësi, duke të çliruar nga duart e të gjithë atyre që kishin ngritur krye kundër teje" 32 Mbreti i tha Etiopasit: A është mirë i riu Absalom?" . Etiopasi u përgjigj: "Armiqtë mbretit, zotërisë tim; dhe tërë ata që ngriheshin kundër teje për të të bërë të keqe 33 qofshin si ai i ri!" . Atëherë mbreti, duke u dridhur i tëri, u ngjit në dhomën që ishte mbi portën dhe qau; dhe thoshte: "0 biri im Absalom; biri im, biri im Absalom! qoftë pashë
## Chapter 19
Pastaj thanë Joabit: 'Ja, mbreti qan dhe mban zi për Absalomin" . Kështu fitorja atë ditë u shndërrua në zi për të gjithë popullin; sepse populli dëgjoi atë ditë 3 të thuhet: "Mbreti është i dëshpëruar për shkak të birit të tij" . Atë ditë populli hyri fshehurazi në qytet; ashtu si largohen fshehurazi dhe tërë turp ata që ia mbathin gjatë betejës. Mbreti kishte mbuluar fytyrën dhe bërtiste me zë të lartë: "0 biri im 5 Absalom; 0 Absalom, biri im, biri im!". Atëherë Joabi hyri në shtëpi të mbretit dhe tha: "Ti sot mbulon me turp fytyrën e të gjithë njerëve që në këtë ditë shpëtuan jetën tënde; atë të bijve dhe të bijave të tua, jetën e bashkëshortes dhe të konkubinave të tua, sepse ti dashuron ata që të urrejnë dhe urren ata që të duan; sot ke treguar që komandantët dhe ushtarët nuk kanë asnjë vlerë për ty; dhe tani kuptoj se, po të ishte Absalomi dhe ne të ishim këtë ditë të tërë të vdekur, atëherë do të 7 ishe i kënaqur. dil dhe foli zemrës së shërbëtorëve të sepse betohem në emër të Zotit se, po nuk dole; asnjeri nuk do të qëndrojë me ty këtë natë; dhe kjo do të ishte fatkeqësia më e madhe që të ka rënë që kur ishe i ri e deri më 8 sot" . Atëherë mbreti u ngrit dhe u ul te porta; dhe kjo iu njoftua tërë popullit, duke qartë gjallë çohu tu,
thënë: mbreti është ulur te porta"~ Kështu tërë populli doli në të mbretit. 'Ja,
9 Ndërkaq ata të Izraelit kishin ikur secili në çadrën e vet:. Në të gjitha fiset e Izraelit populli i tërë diskutonte dhe thoshte: "Mbreti na çliroi nga duart e armiqve tanë dhe na shpëtoi nga duart e Filistejve; dhe tani është dashur të ikë nga vendi për shkak 10 të Absalomit. Por Absalomi, të cilin ne e kishim vajosur mbret mbi ne, vdiq në 11 betejë. Dhe tani pse nuk flisni për kthimin e mbretit?" Atëherë mbreti David dërgoi t'u thotë priftërinjve Tsadok dhe Abiathar: "Foluni pleqve të Judës dhe u thoni atyre: "Pse ju duhet të jeni të fundit për kthimin e mbretit në shtëpinë e tij, 12 sepse bisedat e tërë Izraelit kanë arritur deri te mbreti, pikërisht në këtë shtëpi? Ju jeni vëllezër të mi, ju jeni kocka dhe mishi im. Pse duhet të jeni të fundit në 13 kthimin e mbretit?" Dhe i thoni Amasas: A nuk je ti kocka dhe mishi im? Këtë më bëftë Perëndia, madje edhe më në rast se ti 14 komandanti i ushtrisë në vend të Joabit" . Kështu Davidi anoi zemrën e të gjithë njerëzve të Judës, sikur të ishte zemra e një njeriu të vetëm; prandaj ata i dërguan 15 t'i thonë mbretit: "Kthehu ti me gjithë shërbëtorët e tu" . Atëherë mbreti u kthye dhe arriti në Jordan; dhe ata të Judës erdhën në Gilgal për t'i dalë përpara mbretit 16 dhe për t'i siguruar kalimin e Jordanit. Beniaminiti Shimei, bir i Geras, që ishte 17 nga Bahurimi, nxitoi me njerëzit e Judës t'i dalë përpara Davidit. Ai kishte me vete një mijë njerëz të Beniaminit dhe Tsiban, shërbëtorin e shtëpisë së Saulit, me pesëmbëdhjetë bijtë e tij dhe njëzet shërbëtorët e tij. Ata e kaluan Jordanin para 18 mbretit. Ata kaluan me trap për ta çuar matanë familjen e mbretit dhe për të bërë atë që u dukej e mirë për mbretin. Ndërkaq Shimei; bir i Geras; ra përmbys përpara 19 mbretit, në çastin kur ai kalonte Jordanin; Dhe tha mbretit: "Mos më ngarko me asnjë faj, imzot, dhe harro të keqen që shërbëtori yt ka bërë ditën që mbreti, 20 zotëria im, dilte nga Jeruzalemi; mbreti të mos e ketë parasysh. Sepse shërbëtori yt pranon se ka mëkatuar. Dhe ja, sot kam 1 pari i tërë shtëpisë së Jozefit që i 21 dal përpara mbretit, zotërisë tim' Por Abishai, bir i Tserujahut;, filloi të thotë: nuk duhet të dënohet me vdekje Shimei, sepse ka mallkuar njeriun e vajosur nga 22 Zoti?"\_ treguat kundërshtarë të mi? A mund ta dënosh sot me vdekje dikë në Izrael? 4 nuk 23 di, vallë që sot jam mbret Izraelit?" \_ Pastaj mbreti tha Shimeit: "Ti nuk ke 24 për të vdekur!' Dhe mbreti iu betua atij për këtë. Edhe Mefiboshethi, nip i Saulit, prani keq qenë
1 doli përpara mbretit. Ai nuk i kishte mjekuar këmbët, nuk e kishte rruar mjekrën dhe nuk i kishte larë rrobat nga dita që kishte ikur mbreti deri në kthimin e tij në 25
me mua, Mefibosheth?" Ai u përgjigj: "0 mbret, imzot, shërbëtori im më mashtroi, sepse shërbëtori yt kishte thënë: "Unë do të shaloj gomarin; do të hip mbi 27
paqe. Kur arriti nga Jeruzalemi për të takuar mbretin, ky i tha: "Pse nuk erdhe 26
të dhe do të shkoj me mbretin" , sepse shërbëtori yt është çalaman. Përveç kësaj, ai ka shpifur kundër shërbëtorit tënd pranë mbretit, zotërisë sime; por mbreti, zotëria 28
29 Prandaj çfarë të drejte tjetër do të kisha për t'i bërtitur mbretit?". Mbreti i tha: "Nuk është nevoja të shtosh fjalë të tjera. Unë kam vendosur; Ti dhe Tsiba ndajini 30
im; është si një engjëll Perëndisë; bëj, pra, atë që do të të pëlqejë. Në fakt tërë ata të shtëpisë së atit tim nuk meritojnë tjetër gjë veç vdekjes përpara mbretit, zotërisë tim; megjithatë ti e kishe caktuar shërbëtorin tënd ndër ata që hanin në tryezën tënde.
- tokat" Atëherë Mefiboshethi iu përgjigj mbretit: "Le ti marrë të gjitha, sepse 31
Jordanit. Barzilaj ishte shumë i vjetër, tetëdhjetë vjeç; ai e kishte furnizuar me 33<eos> |
<bos>mbreti; zotëria im;, u kthye në paqe në shtëpinë e tij" . Edhe Galaaditi Barzilaj zbriti nga Rogelimi dhe kaloi Jordanin bashkë me mbretin; për ta shoqëruar matanë 32
ushqime mbretin kur ky ndodhej në Mahanaim; sepse ishte shumë i pasur. Mbreti itha Barzialit: "Eja me mua matanë lumit dhe unë do të kujdesem për ushqimin tënd 34
mbetur akoma që unë të shkoj me mbretin në Jeruzalem? Tani unë jam tetëdhjetë vjeç; a mund të dalloj akoma atë që është e mirë nga ajo që është e keqe? A mund ta shijojë akoma shërbëtori yt atë që ha 0 atë që pi? A mund të dëgjojë unë akoma zërin e këngëtarëve dhe të këngëtareve. Pse shërbëtori yt duhet t'i bëhet barrë mbretit;
pranë meje në Jeruzalem" . Por Barzilaj iu përgjigj mbretit: "Sa vjet jetë më kanë 35
36 zotërisë tim? Shërbëtori yt do të shkojë me mbretin matanë Jordanit për një copë 37
mbretin; zotërinë tim; dhe bëj për të atë që do të të pëlqej" . Mbreti u përgjigj: "Kimhami do të vijë me mua dhe unë do të bëj për të atë që do të të pëlqejë ty; po, 39
rrugë; po pse mbreti duhet të ma lajë me një shpërblim të tillë? Por lëre shërbëtorin tënd të kthehet prapa dhe që unë të mund të vdes në qytetin tim pranë varrit të atit tim dhe të nënës sime! Por ja shërbëtori yt Kimham; le të vijë ai me 38
unë do të bëj për ty të gjitha ato që më kërkon" Kështu tërë populli kaloi Jordanin dhe e kaloi edhe mbreti. Pastaj mbreti e Barzilain dhe e bekoi, dhe ai u kthye 40 puthi në shtëpinë e vet. Mbreti vazhdoi rrugën në drejtim të Gilgalit; i shoqëruar nga
Kimhami. Tërë populli i Judës e përcolli mbretin dhe kështu bëri edhe gjysma e 41 popullit të Izraelit. vëllezërit tanë, njerëzit e Judës, të kanë marrë fshehurazi dhe kanë bërë të kalojnë 42 Jordanin mbreti, familja e tij dhe të gjithë njerëzit e Davidit?" Tërë njerëzit e Judës iu përgjigjën njerëzve të Izraelit: "Sepse mbreti është fisi afërt. Pse zemëroheni për këtë? Mos kemi ngrënë, vallë me shpenzimet e mbretit, ose na ka 43 dhënë ndonjëherë dhurata?"\_ Por njerëzit e Izraelit iu përgjigjën njerëzve të Judës, duke thënë: "Ne na takojnë dhjetë pjesë të mbretit, prandaj Davidi është më tepër yni se sa juaji; për çfarë arësye na keni përçmuar? Nuk kemi qenë ne të parët që propozuam kthimin e mbretit tonë?" Por fjala e njerëzve të Judës ishte më e ynë
ashpër se ajo e njerëzve të Izraelit.
## Chapter 20
Ndodhej aty një keqbërës i quajtur Sheba, bir i Bikrit, një Beniaminit, i cili i ra borisë dhe tha: "Nuk kemi asnjë pjesë me Davidin dhe asnjë trashëgimi me birin 2 Isait! 0 Izraelitë, secili të shkojë në çadrën e Kështu tërë njerëzit e Izraelit braktisën Davidin për të ndjekur Shebin;, birin e Bikrit. Por njerëzit e Judës mbetën 3 të bashkuar me mbretin e tyre dhe e shoqëruan nga Jordani deri në Jeruzalem. Kur mbreti David hyri në shtëpinë e tij në Jeruzalem, i mori të dhjetë konkubinat që kishte lënë për të ruajtur shtëpinë dhe i vendosi në një banesë të mbikqyrur; ai i mbante por nuk hynte te ato; kështu ato mbetën të mbyllura deri ditën e vdekjes 4 së tyre, në një gjendje vejërie. Pastaj mbreti i tha Amasas: "Më mblidh njerëzit e 5 Judës brenda tri ditëve dhe ti vetë të jesh këtu"Amasa u nis, pra, për të mbledhur njerëzit e Judës, por vonoi tej afatit të caktuar. Atëherë Davidi tha Abishait: "Sheba, biri i Bikrit, do të na bëjë më keq se Absalomi; merr shërbëtorët e zotërisë tënd dhe ndiqe që të mos shtjerë në dorë qytete të fortifikuara dhe të na shpëtojë" . Nën komandën e tij shkuan njerëzit e Joabit: Kerethejtë, Pelethejtë dhe tërë njerëzit më trima; dolën nga Jeruzalemi për të ndjekur Sheban, birin e Bikrit. Kur ata arritën pranë të madh që është në Gabaon, Amasa u doli përpara. Joabi kishte veshur një uniformë ushtarake, mbi të cilën kishte brezin me një shpatë në këllëfin 9 ngritur me ijet; ndërsa po ecte përpara; shpata i ra. Joabi i tha Amasas: "A je vet" . ato, gurit mirë, vëllai im?" . Pastaj Joabi me dorën e djathtë e kapi Amasan nga mjekra për ta
10 Amasa nuk vuri re shpatën që Joabi kishte në dorën tjetër; me të ai e në bark dhe përbrëndësat e barkut u përhapën për tokë pa e goditur për së dyti, dhe ai vdiq. Pastaj Joabi dhe i vëllai Abishai filluan të ndiqnin Sheban, birin e puthur . goditi
11 Bikrit. Ndërkaq njeri prej të rinjve të Joabit kishte mbetur pranë Amasas dhe thoshte: "Kush e do Joabin dhe kush është për Davidin le të shkojnë pas Joabit!" . 12
sipër një mantel, sepse të gjithë ata që afroheshin ndaleshin. Kur u nga 14 hoq
Por Amasa po përpëlitej në gjak, në mes të rrugës. Kur ai njeri vuri re që tërë populli po ndalej, e tërhoqi zvarrë Amasan jashtë rrugës në një fushë dhe i hodhi 13
rruga, të gjithë vazhduan pas Joabit për të ndjekur Sheban, birin e Bikrit. Joabi kaloi në të gjitha fiset e Izraelit deri në Abel dhe në Beth-Maakah. Të gjithë Berejtë 15
Atëherë një grua e urtë thirri nga qyteti: "Dëgjoni, dëgjoni! Ju lutem; i thoni 17
u mblodhën dhe i shkuan pas. Shkuan pastaj të rrethojnë Sheban në Abel të Beth-Maakahut dhe ndërtuan kundër qytetit një ledh prej dheu që ngrihej pranë mureve; tërë njerëzit që ishin me Joabin përpiqeshin të dëmtonin muret për t'i rrëzuar. 16
Joabit të afrohet; sepse dua t'i flas!" . Kur iu afrua; gruaja e Aje ti Joabi?" Ai u përgjigj: "Jam unë"\_ Atëherë ajo i tha: "Dëgjo fjalët e shërbëtores sate" . Ai u 18 pyeti:
kërkojmë këshillë Abelit"= sepse kështu problemi ishte i zgjidhur. Jemi në një nga qytetet më paqësore e më besnike të Izraelit; dhe ti kërkon të shkatërrosh një qytet që është një nënë në Izrael. Pse kërkon të shkatërrosh trashëgiminë e Zotit?" . 20
përgjigj: "Po dëgjoj"\_ Ajo vazhdoi: "Dikur e kishin zakon të thonin: "Do ti 19
Joabi u përgjigj: "Qoftë larg meje mendimi i shkatërrimit dhe i shkretimit. 21 larg, të hidhet nga muri" . Atëherë gruaja; me urtësinë e saj, iu drejtua tërë popullit; urdhëroi ti bien borisë dhe të gjithë u larguan nga qyteti dhe secili shkoi në çadrën e vet. Pastaj 23 Ky
Punët nuk qëndrojnë kështu; një njeri nga krahina malore e Efraimit i quajtur Sheba; bir i Bikrit, ka ngritur dorën kundër mbretit; kundër Davidit. Më dorëzoni vetëm atë dhe unë do të largohem nga qyteti' Gruaja i tha Joabit: 'Ja, koka e tij do 22
Joabi u kthye në Jeruzalem pranë mbretit. Joabi ishte në të gjithë ushtrisë së Izraelit; Benajahu; bir i Jehojadit; ndodhej në krye të Kerethejve dhe të Pelethejve. 24 krye kançelierit; Sheva ishte sekretar; Tsadoku dhe Abiathari ishin priftërinj; dhe Ira Jairit ishte kryeministri Davidit.
Adorami merrej me haraçet; Jozafati, bir Ahiludit, ushtronte funksionin e 25 26
## Chapter 21<eos> |
<bos>Në kohën e Davidit zi buke për tre vjet me radhë; Davidi kërkoi fytyrën Zotit dhe Zoti i tha: "Kjo ndodh për shkak të Saulit dhe të shtëpisë së tij gjakatare, 2 sepse ai i ka bërë të vdesin Gabaonitët" . Atëherë mbreti thirri Gabaonitët dhe u foli atyre. (Gabaonitët nuk u përkisnin bijve të Izraelit, por ishin mbeturina të Amorejve; bijtë e Izraelit ishin betuar se do t'i kursenin; por Sauli, në zellin e tij të 3 madh për bijtë e Izraelit dhe të Judës, ishte orvatur t'i shfaroste) . Atherë Davidi u tha Gabaonitëve: "Çfarë duhet të bëj për ju dhe në ç'mënyrë duhet të veproj për 4 të ndrequr gabimin e bërë, me qëllim që ju të bekoni trashëgiminë e Zotit?" Gabaonitët u përgjigjën: "Ne nuk na intereson të kemi ar apo argjend nga Sauli apo nga shtëpia e tij, as duhet të vrisni për ne ndonjë njeri në Izrael" Mbreti tha: Atë 5 që kërkoni, unë do ta bëj për ju" . Ata iu përgjigjën mbretit: "Për njeriun që na ka konsumuar dhe që ka menduar të na shfarosë për të na zhdukur nga tërë territori i Izraelit, të na dorëzohen shtatë burra nga trashëgimtarët e tij dhe ne do ti varim përpara Zotit në Gibeah të Saulit, që është i zgjedhuri Zotit" . Mbreti tha: "Do tjua dorëzoj' të betimit të Zotit që ekzistonte midis tyre, midis Davidit dhe Jonathanit; birit të 8 Saulit. Por mbreti mori dy bijtë që Ritspah, bija e Ajahut, kishte lindur Saulit, Armonin dhe Mefibeshethin; dhe pesë bijtë që Mikal, e bija e Saulit, i kishte lindur Adrielit nga Mehola; birit të Barzilait, dhe ua dorëzoi Gabaonitëve; që i varën në mal, përpara Zotit. Kështu u vranë në ditët e para të korrjeve, kur filloi korrja e elbit. 10 Ritspah, e bija e Ajahut; mori një mbulesë të ashpër dhe e shtriu mbi shkëmb, duke qendruar aty nga fillimi i korrjes deri sa mbi ta ra shi nga qielli. Ajo nuk i lejoi 11 shpendët e qiellit të zbrisnin Kur i treguan Davidit atë që kishte bërë Ritspah, 12 bija e Ajahut, konkubinë e Saulit, Davidi shkoi të marrë eshtrat e Saulit dhe ato të Jonathanit; birit të tij, nga banorët e Jabeshit të Galaadit, që i kishin marrë me vete nga sheshi Beth-Shanit, ku Filistejt kishin varur kur kishin mundur Saulin 13 në Gilboa. Ai solli që andej eshtrat e Saulit dhe ato të birit të tij, Jonatanit, dhe 14 u mblodhën edhe eshtrat e atyre që ishin varur . Eshtrat e Saulit dhe të Jonatanit, birit të tij, u varrosën në vendin e Beniaminit, në Tselah; në varret e Kishit, atit të Saulit. Kështu bënë të gjitha ato që mbreti kishte urdhëruar. Pas kësaj Perëndia pati
15
dëgjoi lutjen që u bë për vendin: Filistejtë i shpallën përsëri luftë Izraelit dhe Davidi zbriti me gjithë shërbëtorët e tij për të luftuar kundër Filistejve; dhe Davidi 16 u lodh; Ishbi-Benobi, një nga pasardhësit e gjigantëve që kishte një shtizë që peshonte treqind sikla bronzi dhe mbante në brez një shpatë të re, kishte ndër mend 17 të vriste Davidin; por Abishai, bir i Tserujahut, shkoi në ndihmë të mbretit, Filisteun dhe e vrau. Atëherë njerëzit e Davidit u betuan: "Ti nuk do të dalësh më 18 me ne për të luftuar dhe nuk do ta shuash llambën e Izraelit" . Pas kësaj u bë një betejë tjetër me Filistejtë në Gob; atëherë Hushathiti Sibekai vrau Safin, një nga 19 pasardhësit e gjigantëve. U bë një betejë tjetër me Filistejtë në Gob; dhe Elhanani, bir i Jaare-Oregimit nga Betlemi, vrau vëllanë e Goliathit nga Gathi; shkopi i shtizës 20 së tij ishte shuli i vegjës së endësit. U bë një betejë tjetër në Gath, ku ishte një njeri me shtat të lartë, i cili kishte gjashtë gishtërinj në çdo dorë dhe gjashtë gishtërinj në çdo këmbë, gjithsej njëzet e katër gishtërinj; edhe ai ishte një pasardhës 21 gjigantëve. Ai e fyu Izraelin; por Jonathani, bir Shimeahut, vëlla i Davidit, e 22 vrau. Këta të katër ishin pasardhësit e gjigantëve në Gath. Ata u vranë nga dora Davidit dhe e shërbëtorëve të tij. goditi
## Chapter 22
Davidi i drejtoi Zotit fjalët e këtij kantiku ditën që Zoti e çliroi nga duart e të 2 gjithë armiqve të tij dhe nga dora e Saulit. Ai tha: "Zoti është fortesa ime, kalaja 3 ime dhe çlirimtari im, Perëndia im, shkëmbi në të cilin strehohem; mburoja ime, nga dhuna! Unë i kërkoj ndihmë Zotit që meriton të lavdërohet, dhe kështu më 5 shpëtoi nga duart e armiqve të mi. Valët e vdekjes më kishin rrethuar dhe përrenjtë shkatërrimit më kishin tmerruar . Dhimbjet e Sheolit më kishin zënë dhe lakun vdekjes e kisha para syve. Në ankthin tim i kërkova ndihmë Zotit dhe i klitha Perëndisë tim. Ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli ku ndodhej dhe klithma ime arriti 8 në veshët e tij. Atëherë toka u trondit dhe u drodh; themelet e qiejve u lëkundën
dhe u shkundën; sepse ai ishte tërë zemërim. Një tym ngjitej nga fejzat e hundës 10 së tij dhe një zjarr përvëlues i dilte nga goja; prej tij dilnin thëngjij. Ai i uli qiejtë 11 dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij. Ai rrinte kaluar mbi 12 një kerubin, fluturonte dhe dukej mbi flatrat e erës. Si shatorre rreth vetes kishte 13 vënë terrin; errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit. shkëlqimi që i 14 priste dilnin thëngjij . Zoti gjëmoi në qiejt dhe Më i Larti bëri të dëgjohet zëri i 15 tij. Hodhi shigjeta dhe shpërndau armiqtë, hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau. 16 Atëherë doli shtrati detit dhe themelet e botës u zbuluan; me qortimin e Zotit; 17 me erën që shfrynë; fejzat e hundës së tij. Ai nga lart shtriu dorën dhe më kapi, 18 më nxori nga ujërat e mëdha. Më çliroi nga armiku im fuqishëm dhe nga ata 19 që më urrenin; sepse ishin më të fortë se unë Ata ishin ngritur kundër meje ditën 20 e mjerimit tim;, por Zoti qe përkrahësi im, ai më çoi tyre; ai më shpëtoi sepse 21 1 pëlqej. Zoti më ka shpërblyer simbas së drejtës sime dhe më ka dhënë simbas 22 pastërtisë së duarve të mia, sepse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar 23 pabesisht nga Perëndia im. Sepse kam mbajtur para vetes të gjitha ligjet e tij dhe 24 nuk jam larguar nga statutet e tij. Kam i ndershëm me të dhe i jam ruajtur 25 paudhësisë. Prandaj Zoti më ka dhënë simbas së drejtës sime, simbas pastërtisë 26 sime përpara syve të tij. Ti tregohesh mëshirshëm me njeriun e përshpirtshëm 27 dhe i drejtë me njeriun e drejtë; ti tregohesh pastër me njeriun e pastër dhe 28 dinak me njeriun e çoroditur. Ti shpëton njerëzit e hidhëruar; por shikimi yt 29 ndalet mbi kryelartët për ti ulur. Po, ti je drita ime, 0 Zot; Zoti ndriçon terrin 30 timMe ty mund të sulmoj një grup, me Perëndinë tim mund të kapërcej një 31 mur. Rruga e Zotit është e përsosur; fjala e Zotit është purifikuar me zjarrin. Ai 32 është mburoja e të gjithë atyre që kanë shpresë tek ai. Në fakt kush është Perëndi 33 përveç Zotit? Dhe kush është Kalaja përveç Perëndisë tonë? Zoti është kalaja Nga larg qenë<eos> |
<bos>34 ime e fuqishme, ai e bën të përsosur rrugën time. Ai i bën këmbët e mia si ato 35 të drerit dhe më bën të mbahem mirë në vendet e mia të larta. Ai i mëson duart 36 mia për betejë dhe krahët e mia mund të tendosin një hark prej bronzi. Ti më 37 ke dhënë edhe mburojën e shpëtimit tënd dhe mirësia jote më ka bërë të madh. 38 Ti i ke zgjedhur hapat e mia dhe këmbët e mia nuk kanë ngurruar në këtë rast:. Unë i kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam shkatërruar, nuk jam kthyer prapa para 39 se t'i shfarosja. I kam shkatërruar dhe shtypur, dhe ata nuk kanë mundur më të 40 ngrihen kundër meje; ata kanë rënë nën këmbët e mia. Ti më ke dhënë forcë në 41 betejë; dhe bëre që të më përulen ata që ngriheshin kundër meje; bëre që të më 42 kthenin kurrizin armiqtë e mi përpara meje, dhe unë zhduka ata që më urrenin. Ata shikuan; por nuk pati njeri që t'i shpëtonte; i klithën Zotit, por ai nuk iu përgjigj 43 atyre. Unë i thërmova si pluhuri i tokës, i copëtova dhe i shkela si balta e rrugëve. 44 Ti më ke çliruar nga mosmarrëveshjet e popullit tim; më ke ruajtur si udhëheqës 45 1 kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer. Bijtë e të huajve më 46 nënshtrohen mua; sa më dëgjojnë, më binden. Bijtë e të huajve kanë humbur 47 guximin; kanë dalë duke u dridhur nga fortesat e tyre. Rroftë Zoti! Qoftë e bekuar 48 Fortesa ime! U lartësoftë në qiell Perëndia; Fortesa e shpëtimit tim! Éshtë 49 Perëndia që hakmerret për mua, që më nënshtron popujt; dhe më liron nga armiqtë mi. Ti më larton mbi ata që ngrihen kundër meje dhe më çliron nga njeriu 1 50 furishëm. Prandaj, 0 Zot, do të të kremtoj midis kombeve dhe do të këndojë 51 lavdinë e emrit tënd. Lirime të mëdha i siguron mbretit të tij, sillet dashamirës me të vajosurin; me Davidin dhe me pasardhësit e tij përjetë" .
## Chapter 23
Këto janë fjalët e fundit të Davidit. Kështu thotë Davidi, bir i Isait, kështu thotë njeriu që u ngrit lart; i vajosuri Perëndisë së Jakobit, këngëtari i ëmbël i Izraelit:
2 3 "Fryma e Zotit ka folur nëpërmjet meje dhe fjala e tij ka qenë mbi buzët e mia. Perëndia Izraelit ka folur, Kalaja e Izraelit më ka thënë: Ai që mbretëron me 4 drejtësi mbi njerëzit, ai që mbretëron në frikën e Perëndisë , mëngjesit në të dalë të diellit, në një mëngjes pa re, ashtu si shkëlqimi mbas shiut;, 5 që bën të mbijë bari njomë nga dheu"A nuk është vallë kështu shtëpia ime përpara Perëndisë? Sepse ai ka lidhur me mua një besëlidhje të përjetshme që parashikon çdo gjë dhe që është e sigurt. A nuk do të bëjë ai të lulëzojë shpëtimi im 1 plotë dhe të gjitha ato që unë dëshiroj? Njerëzit e kobshëm do të hidhen tej të gjithë si gjembat, sepse nuk mund të kapen me duar: Kush i prek duhet të armatoset me një hekur ose me shkopin e një ushte; ato digjen plotësisht në vend me zjarr" . 8 Këto janë emrat luftëtarëve trima që ishin në shërbim të Davidit: Josheb-Bashshebethi, Tahkemoniti, prijës i oficerëve kryesorë. Atë e quajtën Etseniti 9 Adino; sepse kishte vrarë tetëqind njerëz në një herë të vetme. Pas tij vinte Eleazari, bir i Dodas, që ishte bir i Ahohit, një ndër tre luftëtarët trima që ishin me Davidin; 10 kur sfiduan Filistejtë e mbledhur për të luftuar, ndërsa Izraelitët ishin tërhequr. Ai u ngrit dhe i goditi Filistejtë; deri sa dora e tij e rraskapitur i ngriu me shpatën: Atë ditë Zoti korri një fitore të madhe dhe populli shkoi pas tij vetëm për të bërë 11 plaçkë. Prapa tij vinte Shamahu; bir Agesë, Hararitit. Filisejtë ishin mbledhur në një numër të madh në një fushë të mbjellë me thjerrëza. Populli ia kishte mbathur 12 përpara Filistejve, por Shamahu, ishte vendosur në mes të kampit dhe e mbrojti atë, dhe bëri kërdinë në radhët e Filistejve. Kështu Zoti korri një fitore të madhe. 13 Tre nga tridhjetë krerët zbritën në kohën e korrjes dhe erdhën te Davidi në shpellën e e 14 gjigantëve. Davidi ndodhej atëherë në kala dhe kishte një garnizon Filistejsh në 15 Betlem. Davidi pati një dëshirë të madhe dhe tha: Ah, sikur dikush të më jepte 16 të pija ujë nga Betlemit; që është afër portës" . Të tre trimat çanë në mes të kampit të Filistejve dhe morën ujë pusi i Betlemit, pranë portës; pastaj e morën me vete dhe ia çuan Davidit. Por ai nuk desh ta pinte, por e derdhi përpara Zotit, 17 duke thënë: për mua; 0 Zot; një veprim i tillë! A nuk u vu; vallë gjaku i njerëzve, jeta e tyre në rrezik?" Dhe nuk deshi ta pinte. Kështu vepruan ata tre 18 trima. Abishai, vëlla i Joabit dhe biri Tserujahut; ishte prijës një treshe tjetër . Ngriti ushtën e tij kundër treqind njerëzve dhe i vrau; kështu u bë i famshëm në mes pusi nga "Larg qoftë
19 të treve. Ishte më i dëgjuari i treshes; prandaj u bë dhe kryetari i tyre, por nuk 20 të barazohet me tre të parët. Benajahu; bir i Jehojadit;, bir i një trimi nga Kabtseeli, bëri trimëri të mëdha. Vrau dy heronj të Moabit, që ishin si luanë. Zbriti 21 edhe në mes të një sterne ku vrau një luan, një ditë që binte borë. Ai vrau gjithashtu një Egjiptas gjigand që kishte në dorë një shtizë; por Benajahu i doli 22 përballë me një bastun; i hoqi nga dora shtizën dhe e vrau me shtizën e tij . Këto 23 gjëra bëri Benajahu, bir i Jehojadit, dhe u bë famshëm ndër të tre trima. Ishte më i dëgjuari i të tridhjetëve; por nuk arriti të barazohet me treshen e Davidi 24 bëri shef të truprojes së tij. Pastaj vinin: Asaheli, vëlla i Joabit, njeri nga 25 tridhjetët; Elhanani, bir i Dodos, nga Betlemi; Shamahu nga Harodi; Elika nga 26 27 Harodi; Heleci nga Palti; bir i Ikeshit, nga Tekoa; Abiezeri nga Anathothi; 28 29 Mebunai nga Husha; Tsalmoni nga Ahoahu; Maharai nga Netofa; Helebi, 30 bir i Baanahut (nga Netofa); Benajahu nga Pirathoni; Hidai nga përrenjtë e 31 32 Gaashit; Abi-Alboni nga Arbathi; Azmavethi nga Barhumi; Eliahba nga 33 Shaalboni (nga bijtë e Jasenit), Jonathani; Shamahu nga Harari; Ahiami, bir i 34 Shararit; nga Harari; Elifeleti, bir i Ahasbait, bir i një Maakatheu; Eliami, bir i 35 36 Ahithofelit; nga Gilo; Hetsrai nga Karmeli; Paarai nga Arabi; Igali, bir i 37 Nathanit, nga Tsobahu; Bani nga Gadi; Tseleku; Amoniti; Naharai nga Beerothi 38 39 (shqyrtar i Joabit, birit të Tserujahut); Ira nga Jetheri; Garedi nga Jetheri; Uriahu; Hiteu. Gjithsej tridhjetë e shtatë veta. arriti parë. Ira,
## Chapter 24<eos> |
<bos>Zemërimi Zotit u ndez përsëri dhe ai nxiti Davidin kundër popullit; duke i 2 thënë: "Shko të bësh regjistrimin e Izraelit dhe të Judës"\_ Kështu mbreti 1 tha Joabit, komandantit të ushtrisë që ishte me të: "Shko nëpër të gjitha fiset e Izraelit, nga Dani deri në Beer-Sheba; dhe bëni regjistrimin e popullsisë që unë të di numrin 3 saj' Joabi iu përgjigj mbretit: "Zoti, Perëndia yt; ta shumëzojë popullin njëqind
herë më tepër nga ç'është dhe sytë e mbretit, të zotërisë tim; të mund ta shohin këtë 4 gjë. Po pse mbreti, zotëria im, e dëshiron një gjë të tillë?" . Megjithatë urdhëri i mbretit iu imponua Joabit dhe krerëve të ushtrisë. Kështu Joabi dhe krerët e ushtrisë 5 u larguan nga mbreti dhe shkuan të bëjnë regjistrimin e popullsisë së Izraelit. Ata kaluan Jordanin dhe ngritën kampin e tyre në Aroer; në të djathtë të qytetit që ishte në mes të luginës së Gadit dhe në drejtim të Jezerit. Pastaj shkuan në Galaad dhe në vendin e Tahtim-Hodshit; pastaj vajtën në Dan-Jaan dhe në rrethinat e Sidonit. Shkuan edhe në kalanë e Tiros dhe në të gjitha qytetet e Hivejve dhe të Kananejve, dhe arritën në jug të Judës, deri në Beer-Sheba. Kështu përshkuan tërë vendin 9 dhe mbas nëntë muajsh e njëzet ditë u kthyen përsëri në Jeruzalem. Joabi i dorëzoi mbretit shifrën e regjistrimit të popullsisë: kishte në Izrael tetëqind mijë njerëz të 10 fortë, të aftë për të përdorur shpatën, por njerëzit e Judës ishin pesëqind mijë. Por, mbasi bëri regjistrimin e popullsisë, zemra e Davidit e qortoi shumë rëndë atë dhe ai i tha Zotit: "Kam kryer një mëkat shumë të rëndë duke vepruar në këtë mënyrë; 11 por tani, 0 Zot; shlyej paudhësinë Kur në mëngjes Davidi u ngrit, fjala e Zotit 12 iu drejtua profetit Gad, shikuesit të Davidit; duke thënë: "Shko e i thuaj Davidit: Kështu thotë i Zoti: "Unë të propozoj tri gjëra; zgjidh njerën prej tyre dhe unë do ta 13 bëj atë për ty""\_ Kështu Gadi shkoi te Davidi për t'i njoftuar ngjarjen dhe tha: "A do që të vijnë për ty shtatë vjet zi buke në vendin tënd, apo tre vjet arratisje përpara armiqve që të ndjekin; apo tri ditë murtaje në vendin tënd? Tani mendohu 14 dhe shiko pak se çfarë përgjigje duhet t'i jap atij që më ka dërguar" . Davidi i tha Gadit: "Gjendem në një situatë tërë ankth! Le të bie edhe në duart e Zotit; sepse 15 dhembshuria e tij është e madhe, por mos rënça në duart e njerëzve!" . Kështu Zoti dërgoi murtajën në Izrael, nga ai mëngjes deri në kohën e caktuar. Shtatëdhjetë 16 mijë veta të popullit vdiqën nga Dani deri në Beer-Sheba. Ndërsa engjëlli e shtrinte dorën mbi Jeruzalem për ta shkatërruar, Zotit i erdhi keq për këtë fatkeqësi dhe i tha engjëllit që shfaroste popullin: "Mjaft! Tani tërhiqe dorën! " . Engjëlli i Zoti 17 ndodhej afër lëmit të Araunahut, Gebuseitit. Kur Davidi pa engjëllin që godiste popullin; 1 tha Zotit: "Ja, unë kam kryer një mëkat, kam vepruar në mënyrë të padrejtë, por këto dele ç'kanë bërë? Prandaj dora jote të drejtohet kundër meje dhe 18 kundër shtëpisë së atit tim!" Atë ditë Gadi erdhi te Davidi dhe i tha: "Shko dhe 19 ndërto një altar për Zotin në lëmin e Araunahut, Gebuseitit"\_ Kështu Davidi
20
Araunahu shikoi dhe dalloi mbretin dhe shërbëtorët e tij që drejtoheshin nga ai; atëherë ai doli dhe u 21 shtri para mbretit me fytyrën për tokë. Pastaj Araunau tha: "Pse mbreti, zotëria im; ka ardhur te shërbëtori tij?"\_ Davidi u përgjigj: "Për të blerë nga ti këtë lëmë dhe për të ndërtuar mbi të një altar për Zotin; me qëllim që mjerimi të largohet nga populli" . Araunahu i tha Davidit: "Mbreti, zotëria im, le të marrë dhe të ofrojë atë që ipëlqen! Ja qetë e olokaustit; veglat e shirjes dhe zgjedha e qeve do të shërbejë 23 si dru. Araunahu ia fal mbretit" . Pastaj Araunahu 24 tha mbretit: "Zoti, Perëndia yt, të mbarë!" . Por mbreti iu përgjigj Araunahut: 'Jo, unë do ti blej këto gjëra nga ti me çmimin që kushtojnë; dhe nuk do ti ofrojë Zotit, Perëndisë tim; olokauste që nuk më kushtojnë Kështu 25 Davidi bleu lëmin dhe qetë për pesëdhjetë sikla argjendi. Pastaj Davidi ndërtoi në atë vend një altar për Zotin dhe ofroi olokauste dhe flijime falenderimi. Kështu Zoti mori parasysh lutjen e bërë nga vendi dhe mjerimi u largua nga populli i Izraelit. gjëra qoftë asgjë" .
## 1 Kings
## Chapter 1
Tani mbreti David ishte plak dhe i shtyrë në moshë dhe; megjithëse e mbulonin 2 me rroba, nuk ngrohej dot. Prandaj shërbëtorët e tij thanë: "Të kërkohet për mbretin, zotërinë tonë, një vajzë e virgjër që ta ndihmojë atë, të kujdeset për të dhe 3 të flerë mbi gjirin e tij; kështu mbreti, zotëria jonë, do të mund të ngrohet. Atëherë kërkuan në të gjithë territorin e Izraelit një vajzë të bukur dhe Abishagin, Shunamiten; dhe e çuan te mbreti. Vajza ishte shumë e bukur; kujdesej për mbretin 5 dhe i shërbente; por mbreti nuk e njohu. Adonijahut, birit të Hagithit, i qe rritur mendja, dhe thoshte: "Do të jem unë mbret! Dhe gjeti qerre, kalorës dhe pesëdhjetë njerëz që të vraponin para tij. (I ati i tij nuk e kishte qortuar kurrë në jetën e tij, duke thënë: "Pse bën kështu?" Edhe Adonijahu ishte shumë i bukur dhe kishte 7 lindur mbas Absalomit) . Ai u mor vesh me Joabin, birin e Tserujahut, dhe me 8 priftin Abiathar, të cilët i vajtën pas Adonijahut dhe e ndihmuan. Por Tsadok, gjetën prifti<eos> |
<bos>Benajathi, bir i Jehojadit, profeti Nathan; Shimei, Rei dhe trimat e Davidit nuk ishin 9 me Adonijahun. Adonijahu flijoi dele, qe dhe viça të majmë pranë shkëmbit të Zoheletit, që ndodhet afër kroit të Rogelit dhe ftoi të gjithë vëllezërit e tij, bij të 10 mbretit; dhe të gjithë njerëzit e Judës që ishin në shërbim të mbretit. Por nuk ftoi 11 profetin Nathan; as Banajahun; as trimat; as Salomonin; vëllanë e tij. Atëherë Nathani i foli Bath-Shebës, nënës së Salomonit, dhe i tha: "Nuk ke dëgjuar që Adonijahu; bir i Hagithit, është bërë mbret; dhe Davidi, zotëria ynë, nuk e di aspak? 12 Prandaj më lejo të të jap një këshillë, që të shpëtosh jetën tënde dhe atë të birit 13 tënd, Salomonit. Shko; hyr te mbreti David dhe i thuaj: "0 mbret, 0 imzot; a nuk i je betuar vallë shërbëtores sate duke thënë: Biri yt Salomoni ka për të mbretëruar 14 pas meje dhe do të ulet mbi fronin tim? Pse, pra, u bë mbret Adonijahu?" . Pastaj, ndërsa ti do të jesh akoma duke folur me mbretin, unë do të hyj pas teje dhe do të 15 mbështes fjalët e tua"\_ Kështu Bath-Sheba hyri në dhomën e mbretit. (Mbreti 16 ishte shumë plak dhe shërbehej nga Shunamitja; Abishagai) Bath-Sheba u përul 17 dhe ra përmbys përpara mbretit. Mbreti tha: "Çfarë do?" Ajo iu përgjigj: "0 18 "Biri yt Salomoni ka për të mbretëruar pas meje dhe do të ulet mbi fronin tim"Tani përkundrazi Adonijahu është bërë mbret dhe ti, 0 mbret; 0 imzot as nuk e di 19 fare. Ai ka flijuar një numër të madh qesh, viçash të majmë dhe delesh; ka ftuar tërë bijat e mbretit; priftin Abiathar dhe Joabin;, komandantin e ushtrisë; por nuk ka 20 ftuar Salomonin, shërbëtorin tënd. Tani sytë e tërë Izraelit janë kthyer nga ti 0 mbret; 0 imzot; që ti t'u tregosh atyre kush do të ulet në fronin e mbretit, zotit tim, 21 mbas tij . Përndryshe ka për të ndodhur që kur mbreti, zotëria ime, do të flerë me 22 etërit e tij, unë dhe biri im Salomon do të trajtohemi si fajtorë" Ndërsa 23 ajo fliste akoma me mbretin; arriti profeti Nathan. Atëherë ia njoftuan mbretit ngjarjen; duke thënë: profeti Nathan!' Ky hyri në të mbretit dhe u shtri 24 para tij me fytyrën për tokë. Nathani tha: "0 mbret, 0 imzot; ndofta ke thënë: 25 "Adonijahu do të mbretërojë pas meje dhe do të ulet mbi fronin tim"? Në fakt sot ai zbriti dhe flijoi një numër të madh qesh, viçash të majmë dhe delesh, ftoi tërë gjithë "Ja prani bijtë e mbretit, krerët e ushtrisë dhe priftin Abiathar; dhe ja tani ata po hanë e pinë
26 përpara tij dhe thonë: "Rroftë mbreti Adonijah" Por ai nuk më ka ftuar mua, shërbëtorin tënd, as 27 shërbëtorin tënd. Kjo; a u bë pikërisht nga mbreti, zoti im, pa i njoftuar shërbëtorit 28 tënd kush do të ulet në fronin e mbretit; të zotit tim, mbas tij?"\_ Mbreti David, duke u përgjigjur; tha: "Thirrmëni Bath-Shebën" . Ajo hyri te mbreti dhe qëndroi më 29 këmbë para tij. Mbreti u betua dhe tha: Ashtu siç është e vërtetë që rron Zoti, 30 i cili ka liruar jetën time nga çdo fatkeqësi, unë do të bëj sot pikërisht atë që të jam betuar për Zotin; Perëndinë e Izraelit, duke thënë: "Biri yt Salomon ka për të 31 mbretëruar pas meje dhe do të ulet mbi fronin tim në vendin tim"" Bath-Sheba u përul me fytyrën për tokë, ra përmbys para mbretit dhe tha: "0 Zot; bëj që mbreti 32 David të jetojë përjetë!" . Pastaj mbreti David tha: "Thirrmëni priftin Tsadok, profetin Nathan dhe Benajahun; birin e Jehojadit" . Ata erdhën në të mbretit. 33 Mbreti u tha atyre: "Merrni me vete shërbëtorët e zotit tuaj, e hipeni birin tim 34 Salomon mbi mushkën time dhe e zbrisni në Gihon. Atje Tsadok dhe profeti Nathan ta vajosin mbret të Izraelit. Pastaj bini borisë dhe thoni: "Rroftë mbreti 35 Salomon! " Do të shkoni, pra, pas tij dhe ai do të vijë të ulet mbi fronin tim dhe 36 do të mbretërojë në vendin tim, sepse e kam bërë princ të Izraelit dhe të Judës" . Benajahu; bir i Jehojadit, iu përgjigj mbretit duke thënë: Amen! Kjo është edhe 37 dëshira e Zotit, Perëndisë së mbretit zotit tim! Ashtu si ka Zoti me mbretin, zotin tim, kështu me Salomonin dhe e bëftë fronin tim më të madh se froni i 38 mbretit David, i zotit tim!' Atëherë Tsadok, profeti Nathan; Benajahu; bir 1 Jehojadit, Kerethejtë dhe Pelethejtë, dolën e hipën Salomonin mbi mushkën e 39 mbretit David dhe e çuan në Gihon. Prifti Tsadok mori bririn e vajit nga tabernakulli dhe vajosi Salomonin: Pastaj i ranë borisë dhe tërë populli tha: "Rroftë 40 mbreti Salomon!' Pastaj tërë populli shkoi pas tij, duke u rënë fyejve dhe duke 41 ndjerë një gëzim të madh aq sa toka dukej se po çohej nga brohoritjet e tyre. Adonijahu dhe tërë të ftuarit e tij, ndërsa po mbaronin së ngrëni, dëgjuan zhurmë; dhe kur Joabi dëgjoi zërin e borisë, ai tha: "Ç'është kjo zhurmë e madhe që vjen nga 42 43 Adonijahu i tha: ti je një trim dhe me siguri sjell lajme të mira" . Jonathani priftin prani prifti qenë qoftë prifti qyteti?" . "Hyr,
iu përgjigj Adonijahut dhe tha: " Aspak! Mbret Davidi, zoti ynë, bëri mbret 44
Jehojadës; Kerethejtë dhe Pelethejtë, që e hipën mbi mushkën e mbretit.
Salomonin: Ai nisi me të Tsadok, profetin Nathan; Benajahun; birin e 45 priftin
Kështu prifti
Tsadok dhe profeti Nathan e vajosën mbret në Gibon; dhe që andej janë nisur të gjithë tërë dhe tërë qyteti po zien: Kjo është zhurma që keni dëgjuar. gëzim
46
47
Përveç kësaj Salomoni është ulur në fronin e mbetërisë . Dhe shërbëtorët e mbretit kanë vajtur të urojnë mbretin David, zotërinë tonë, duke thënë: "Perëndia yt e bëftë emrin e Salomonit më të lavdishëm se yti dhe e bëftë fronin e tij më të madh se yti!" .
## 48
shikojnë""Atëherë tërë të ftuarve të Adonijahut u hyri tmerri, ata u dhe 50 ngritën
Pastaj mbreti ra përmbys mbi shtrat, dhe tha gjithashtu: "Qoftë bekuar Zoti, Perëndia i Izraelit; që sot uli një njeri mbi fronin tim, duke u lejuar syve të mi ta 49
ikën secili në rrugën e tij. Adonijahu, duke pasur frikë nga Salomoni, u ngrit 51
Salomoni u përgjigj: "Në se tregohet njeri i drejtë, nuk do t'i bjerë në tokë as edhe një fije floku; por në rast se tek ai gjendet ndonjë ligësi, ai ka për të vdekur" . 53 qoftë
dhe shkoi të kapet në brirët e altarit. Këtë ia thanë Salomonit: Ja, Adonijahu ka frikë nga mbreti Salomon dhe është kapur te brirët e altarit; duke thënë: "Mbreti Salomon të më betohet sot që nuk do ta bëjë të vdesë nga shpata shërbëtorin e tij"" 52
Kështu mbreti Salomon dërgoi njerëz ta zbrisnin nga altari. Ai erdhi pastaj të bjerë përmbys përpara mbretit Salomon dhe ky i tha: "Shko në shtëpinë tënde"
## Chapter 2
Duke iu afruar Davidit dita e vdekjes, ai urdhëroi të birin Salomon; duke i 2<eos> |
<bos>- thënë: "Unë jam duke shkuar atje ku shkojnë tërë banorët e tokës; prandaj tregohu 3
- i fortë dhe sillu si burrë! Respekto urdhrat e Zotit, Perëndisë tënd, duke ecur në rrugët e tij, duke zbatuar në praktikë statutet e tij, urdhërimet e tij, dekretet e tij dhe porositë e tij, ashtu siç është shkruar në ligjin e Moisiut, me qëllim që ti t'ia dalësh 4
mbanë në të gjitha gjërat që do të bësh dhe nga çdo anë që të kthehesh; dhe me qëllim që Zoti ta plotësojë premtimin që më ka bërë kur tha: "Në se bijtë e tu do të kujdesen për të ecur para meje me të vërtetë me gjithë zemër e me gjithë shpirt; qoftë
5
nuk do të mungojë kurrë dikush mbi fronin e Izraelit" Edhe ti e di ç'më ka bërë
mua Joabi, bir i Tserujahut; dhe ç'u ka bërë dy krerëve të ushtrive të Izraelit; Abnerit, birit të Nerit; dhe Amas; birit të Jetherit; që ai i vrau; në kohë paqeje ka derdhur gjak lufte dhe ka njollosur me gjak lufte brezin që mbante në mes dhe sandalet që mbante 6 në këmbë. pra me urti dhe mos lejo që flokët e tij të bardha të zbresin në paqe në Sheol. Por trego mirësi me bijtë e Galaaditit Barzilai dhe ata të jenë ndër ata që hanë në tryezën tënde, sepse me një mirësi të njëllojtë ata erdhën tek unë kur 8 po ikja me vrap Absalomit, vëllait tënd. Ja, teje është edhe Shimei, bir i Beniaminitit Gera; nga Bahurimi. Ai shqiptoi një mallkim të tmerrshëm ditën që shkoja në Mahanaim; por pastaj zbriti të më takojë në Jordan dhe unë iu betova në emër të Zotit: "Nuk do të bëj të vdesësh nga shpata" . Tani, pra, mos e lër të pandëshkuar, sepse ti je njeri i urtë dhe di atë që duhet të bësh. Bëj që flokët e tij të 10 bardha të zbresin të Iyera me gjak në Sheol" . Kështu Davidin e zuri gjumi me 11 etërit e tij dhe u varros në qytetin e Davidit. Davidi mbretëroi mbi Izrael dyzet 12 vjet, shtatë vjet në Hebron dhe tridhjetë e tre vjet në Jeruzalem. Pastaj Salomoni u ul mbi fronin e Davidit, atit të tij, dhe mbretëria e tij u vendos në mënyrë të 13 qëndrueshme. Adonijahu, bir i Hagithit, shkoi te Bath-Sheba; nëna e Salomonit. 14 Kjo i tha: A vjen me qëllime paqësore?" . Ai u përgjigj: paqësore" ~ Pastaj 15 shtoi: "Kam diçka për të të thënë" . Ajo u përgjigj: "Thuaje, Kështu ai tha: "Tie di që mbretëria më takonte mua dhe që tërë Izraeli priste që unë të mbretëroja. 16 Por mbretëria m'u hoq dhe kaloi në duart e vëllait tim, sepse atij ia dha Zoti. Tani do të të bëj një kërkesë, mos ma hidh poshtë" . Ajo u përgjigj: "Thuaje, 17 Atëherë ai tha: "Të lutem; thuaji mbretit Salomon; i cili nuk të refuzon asgjë; që 18 të më japë për grua Shunamiten Abishaga" . Bath-Sheba iu përgjigj: "Mirë! Do 19 t'i flas mbretit në favorin tënd" . Bath-Sheba shkoi, pra, te mbreti Salomon për t'i folur në favor të Adonijahut. Mbreti u ngrit për ti dalë përpara, u përul përpara saj, pastaj u ul në fronin e tij dhe urdhëroi që të vinin një fron tjetër për nënën e 20 mbretit, dhe ajo u ul në të djathtë të tij. Ajo tha: "Kam një kërkesë të vogël, mos ma refuzo" . Mbreti iu përgjigj: "Bëje, pra; kërkesën tënde, 0 nëna ime; unë nuk do 21 ta refuzoj' Atëherë ajo i tha: "Shunamitja Abishag t'i jepet si grua vëllait tënd 22 Adonijah"\_ Mbreti Salomon iu përgjigj nënës së tij, duke i thënë: "Pse kërkon Vepro,) pranë para "Po pra" .
Shunamiten Abishag për Adonijahun? Kërko për të edhe mbretërinë, sepse ai është
vëllai im madhor; kërkoje për të, për Abiathar dhe për Joabin, birin e 23 Tserujahut! Atëherë mbreti Salomon u betua në emër të Zotit;, duke thënë: "Perëndia ma bëftë këtë edhe më në rast se Adonijahu nuk e ka thënë këtë fjalë 24 duke vënë në rrezik jetën e tij! Prandaj, tani, ashtu siç është e vërtetë që rron Zoti, i cili më ka caktuar, ka vendosur të ulem në fronin e atit tim David dhe më ka themeluar një shtëpi ashtu siç kishte premtuar, sot Adonijahu do të ekzekutohet! 25 Kështu mbreti Salomon dërgoi Benajahun; birin e Jehojadit, që u hodh mbi 26 Adonijahun dhe ky vdiq. Pastaj mbreti tha priftit Abiathar: "Shko në Anathoth në arat e tua, sepse ti meriton vdekjen; por unë nuk do të të bëj që të vdesësh sot; 27 sepse ke i çuar arkën e Perëndisë, Zotit, përpara atit Kështu Salomoni largoi Abiatharin nga funksioni i priftit të Zotit me qëllim që të shkonte në vend fjala që 28 Zoti kishte shqiptuar lidhur me shtëpinë e Elit në Shiloh. Ndërkaq lajmi kishte vajtur Joabit;, sepse Joabi kishte ndjekur Adonijahun kishte ndjekur Absalomin. Prandaj ai u strehua në tabernakullin e Zotit dhe u pas brirëve të 29 altarit. Pastaj i thanë mbretit Salomon: Joabi është strehuar në tabernakullin e Atëherë Salomoni dërgoi Benajahun; birin e 30 Jehojadit; duke i thënë: "Shko; godite!' Kështu Benajahu hyri në tabernakullin Zotit dhe i tha Joabit: "Diljashtë!" . Aiu përgjigj: Jo, dua të vdes këtu! Benajahu ia njoftoi ngjarjen mbretit; duke thënë: "Kështu foli Joabi dhe kështu m'u përgjigj" . 31 Atëherë mbreti tha: "Bëj ashtu si të ka thënë ai: godite dhe varrose; kështu do të 32 largosh prej meje dhe prej shtëpisë së atit tim gjakun që Joabi derdhi pa shkak. Kështu Zoti do të hedhë mbi kokën e tij gjakun që ka derdhur; duke goditur dy njerëzit më të mirë dhe më të drejtë se ai dhe që i vrau me shpatë, pa dijeninë e atit tim David; është fjala për Abnerin; birin e Nerit, komandant ushtrisë së Izraelit, 33 dhe për Amasan, birin e Jetherit, komandant ushtrisë së Judës. Gjaku i tyre do të bjerë mbi kokën e Joabit dhe mbi kokën e pasardhësve të tij përjetë, por do të ketë paqe për gjithmonë nga ana e Zotit për Davidin; për pasardhësit e tij, për shtëpinë 34 tij dhe për fronin e tij" Atëherë Benajahu;, bir i Jehojadit; shkoi, e goditi dhe 35 vrau: dhe Joabi u varros në shtëpinë e tij, në shkretëtirë . Në vend të tij mbreti caktoi si komandant të ushtrisë Benajahun, birin e Jehojadit, dhe vuri Tsadok 36 në vend të Abiatharit. Pastaj mbreti dërgoi të thërrasin Shimein dhe i tha: "Ndërto një shtëpi në Jeruzalem dhe atje do të banosh, nuk do të dalësh më për të shkuar 37 andej e këtej . Ditën që ke për të dalë dhe ke për të kaluar përruan Kidron; dije priftin keq kap priftin
38<eos> |
<bos>me siguri që ke për të vdekur; gjaku yt do të bjerë mbi kokën tënde"\_ Shimei iu përgjigj kështu mbretit: "Mirë; shërbëtori yt do të bëjë ashtu si ka thënë mbreti, 39 zotëria ime. Kështu Shimei qëndroi në Jeruzalem për një kohë të gjatë. Por pas tre vjetëve ndodhi që dy shërbëtorë të Shimeit ikën pranë Akishit, birit të Makaahut, mbretit të Gathit. Këtë gjë ia njoftuan Shimeit dhe i thanë: "Ja, shërbëtorët e tu janë 40 në Gath' Atëherë Shimei u ngrit; shaloi gomarin e tij dhe shkoi në Gath për të kërkuar shërbëtorët e tij; Shimei shkoi atje dhe i ktheu shërbëtorët e tij nga Gathi. 41 Salamonit i thanë që Shimei kishte vajtur nga Jeruzalemi në Gath dhe se qe 42 Atëherë mbreti dërgoi e thirri Shimein dhe i tha: "A nuk të vura të betoheshe në emër të Zotit dhe të kisha paralajmëruar solemnisht, duke të thënë: "Dije me siguri që ditën që do të dalësh andej këtej, ke për të vdekur" \_ Dhe ti m'u 43 përgjigje: "Fjala që dëgjova më shkon mbarë" . Pse; pra; nuk e respektove betimin 44 që i bëre Zotit dhe urdhrin që të kishte dhënë?" Mbreti i tha gjithashtu Shimeit: "Ti e di gjithë të keqen që ke bërë Davidit, atit tim, dhe zemra jote është e ndërgjegjshme për këtë, prandaj Zoti do të bëjë që të bjerë mbi kokën tënde ligësia 45 por mbreti Salomon ka për të qënë i bekuar dhe froni Davidit do të jetë i 46 qëndrueshëm përpara Zotit përjetë" . Pastraj mbreti i dha urdhër Benajahut, birit të Jehojadit, që doli e Shimen dhe ky vdiq. Kështu mbeti e patundur mbretëria në duart e Salomonit. kthyer. goditi
## Chapter 3
Pastaj Salomoni bëri krushqi me Faraonin; mbretin e Egjiptit. U martua me të bijën e Faraonit dhe e në qytetin e Davidit; deri sa të mbaronte së ndërtuari 2 shtëpinë e tij, shtëpinë e Zotit dhe muret rrethuese të Jeruzalemit. Populli ofronte flijime në vendet e larta; sepse deri në atë ditë nuk ishte ndërtuar akoma një tempull 3 në emër të Zotit. Salomoni e donte Zotin dhe respektonte statutet e Davidit; atit 4 të tij; megjithatë ofronte flijime dhe digjte temjan në vendet e larta. Mbreti shkoi në Gabaon për të ofruar flijime, sepse ky ishte vendi i lartë më i rëndësishëm; dhe 5 mbi këtë altar Salomoni ofroi një mijë olokauste . Në Gabaon, Zoti i doli në ëndërr natën Salamonit. Perëndia tha: "Kërko ç'të duash dhe unë do ta jap"Salamoni çoi
përgjigj: "Ti ke treguar një dashamirësi të madhe ndaj shërbëtorit tënd David, atit që jeton; dhe yti është ai i vdekur" \_ Por e para këmbë: "Nuk është e vërtetë; nguli
u tim; sepse ai ecte para teje me besnikëri, me drejtësi dhe me zemër të pastër ndaj teje; ti ke vazhduar të shfaqësh ndaj tij këtë dashamirësi të madhe dhe i ke dhënë 7 një bir që të ulet mbi fronin e tij, siç po ndodh sot. Tani, 0 Zot, Perëndia im, ti ke bërë të mbretërojë shërbëtori yt në vend të Davidit, atit tim; por unë jam veçse një 8 fëmijë dhe nuk di si të sillem. Përveç kësaj shërbëtori yt është në mes të popullit që ti ke zgjedhur, një popull i madh; tepër i shumtë për t'u numëruar dhe llogaritur. 9 drejtësinë për popullin tënd dhe të dallojë të mirën nga e keqja. Kush në fakt mund 10 të administrojë drejtësinë për popullin tënd kaq të madh?" pëlqeu Perëndisë 11 që Salomoni bëri këtë kërkesë. Atëherë Perëndia i tha: "Me qenë se kërkove këtë dhe nuk kërkove për vete as jetë të gjatë; as pasuri, as vdekjen e armiqve të tu, 12 por ke kërkuar zgjuarsi për të kuptuar atë që është e drejtë, ja, unë po bëj atë që ti ke kërkuar: po të jap një zemër të urtë dhe të zgjuar; sa nuk ka pasur asnjëri para 13 teje dhe nuk ka për të dalë askush si ti mbas teje. Po të jap edhe atë që nuk ke kërkuar: pasuri dhe lavdi, kështu që midis mbretërve nuk do të ketë asnjë si ti, për 14 të gjitha ditët e jetës sate. Në rast se ti ecën në rrugët e mia duke iu bindur statutet dhe urdhërimet e mia, ashtu si bëri Davidi; ati yt; unë kam për t'i zgjatur ditët e tua" . 15 Salomoni u zgjua, dhe ja, ishte në ëndërr. Atëherë ai u kthye në Jeruzalem; u paraqit para arkës së besëlidhjes të Zotit, ofroi olokauste dhe flijime falënderimi, 16 dhe shtroi një banket për të tërë shërbëtorët e tij. Pastaj erdhën te mbreti dy 17 prostituta dhe u paraqitën para tij. Një nga të dy tha: "0 imzot, kjo grua 18 dhe unë banojmë në të njëjtën shtëpi; unë linda kur ajo ishte akoma në shtëpi. Tri ditë pasi linda unë, lindi edhe kjo grua; dhe nuk kishte njeri tjetër në shtëpi përveç 19 ne të dyjave. Djali i kësaj gruaje vdiq natën; sepse ajo kishte rënë në shtrat sipër 20 tij. Atëherë ajo u në mes të natës, mori djalin tim nga krahu im; ndërsa shërbëtorja jote po flinte; dhe e vuri mbi gjirin e saj, dhe mbi gjirin tim vendosi 21 djalin e saj të vdekur. Kur në mëngjes u ngrita për ti dhënë gji djalit tim; që kishte vdekur; por kur e kqyra me kujdes në mëngjes, që nuk ishte djali që 22 kisha lindur"\_ Atëherë gruaja tjetër tha: "Nuk është e vërtetë; djali im është ai gratë ngrit pashë pashë
yt bir është ai vdekur dhe imi është ai i gjallë" . Kështu grindeshin përpara mbretit:. 23 Atëherë mbreti tha: "Njëra thotë: "Ai i gjallë është djali im dhe ai i vdekur është Dhe tjetra thotë: "Nuk është e vërtetë; ai i vdekur është djali yt dhe ai i gjallë 24 është imi" Atëherë mbreti urdhëroi: "Më sillni një shpatë!" . Kështu sollën një 25 shpatë para mbretit. Pastaj mbreti urdhëroi: "Ndajeni fëmijën e gjallë në dy pjesë 26 dhe jepini gjysmën njërës dhe gjysmën tjetrës" . Atëherë gruaja e fëmijës së gjallë, që e donte shumë fëmijën e vet, i tha mbretit: Imzot; jepjani asaj fëmijën e gjallë, por mos e vrisni' Tjetra përkundrazi thoshte: "Të mos jetë as imi, as yti; por 27 ndaheni!' Atëherë mbreti u përgjigj duke thënë: "Jepini së parës fëmijën e gjallë 28 dhe mos e vrisni, sepse ajo është nëna e fëmijës" . Tërë Izraeli e mësoi vendimin që u dha nga mbreti dhe frikë nga mbreti sepse shihnin që dituria e Perëndisë yti" . patën ishte tek ai për të ushtruar drejtësinë.
## Chapter 4<eos> |
<bos>2 Mbreti Salomon mbretëronte mbi tërë Izraelin. Këta ishin funksionarët e tij 3 të lartë: Azariahu, bir i priftit Tsadok, Elihorefi dhe Ahijahu, bij të Shishas, ishin 4 sekretarë; Jozafati, bir i Ahiludit, ishte kancelier; Benajahu, bir i Jehojadit, ishte 5 komandant ushtrisë; Tsadoku dhe Abiathari ishin priftërinjtë; Azariahu, bir i Nathanit, ishte kryetar i prefektëve; Zabudi, bir i Nathanit; ishte dhe këshilltar personal mbretit. Ahishari ishte maxhordom dhe Adinorami, bir i Abdas, ishte caktuar për haraçet. Salomoni kishte dymbëdhjetë prefektë në të gjithë Izraelin; të cilët kujdeseshin për mbajtjen e mbretit dhe të shtëpisë së tij; secili prej tyre ishte 8 ngarkuar për tu kujdesur për një muaj në vit. Këto janë emrat e tyre: Ben-Hur në 9 krahinën malore të Efraimit; Ben-Dekjer në Makats, Shaalbim, Beth-Shemesh 10 dhe Elon të Beth-Hananit; Ben-Hesed në Aruboth; Sokothi dhe tërë vendi 11 Heferit ishin pronë e tij; Ben-Abinabadi, në gjithë krahinën e Dorit; Tafatha, 12 bijë e Salomonit;, ishte gruaja e tij; Baana, bir Ahiludit, kishte Taanakun, prift poshtë
Megidon dhe tërë Beth-Shenin; që është pranë Tsarethanit, Jizreelit;, dhe që
shtrihet nga Beth-Sheani deri në Abel-Meholahu dhe matanë Jokneamit. Ben-Geber, në Ramoth të Galaadit, kishte fshatrat e Jairit, birit të Manasit, në Galaad, si edhe Argobin në Bashan; gjashtëdhjetë qytete të mëdha me mure dhe shule prej 14 15 bronzi; Ahinadabi, bir i Idos, në Mahanaim; Ahimatsi, në Neftali; edhe ai 16 kishte për grua Basmethin; një nga bijat e Salomonit; Banahun, bir i Hushait, 17 18 në Asher dhe në Aloth; Jozafati, bir i Parnahut, në Isakar; Shimei, bir i Elahut, 19 në Beniamin; Geberi, bir i Urit, në vendin e Galaadit; në vendin e Sihonit, mbretit të Amorejve; dhe të Ogut; mbretit të Bashanit; ai ishte i vetmi prefekt që ishte në 20 vend. Juda dhe Izraeli ishin të shumtë si rëra që është në bregun e detit. Ata 21 hanin dhe pinin me gaz. Kështu Salomoni sundone mbi gjithë mbretërinë nga Lumi deri në vendin e Filistejve dhe në kufijtë e Egjiptit. Këta i sillnin haraçe dhe 22 1 shërbyen tërë ditët e jetës së tij. Furnizimi ditor i ushqimeve për Salomonin përbëhej nga tridhjetë kore lule dielli dhe gjashtëdhjetë kore mielli të zakonshëm; 23 dhjetë qe të majmë, njëzet qe të kullotës dhe njëqind dele pa llogaritur drerët, 24 gazelat; kapronjtë dhe shpendët e majmë. Ai sundonte gjithë vendin nga kjo anë 25 jetonte në paqe me të gjithë shtetet kufitare që ishin rreth e qark . Juda dhe Izraeli, nga Dani deri në Beer-Sheba, jetuan të sigurtë, secili nën pjergullën dhe fikun e tij, 26 tërë kohën që mbretëroi Salomoni. Salomoni kishte gjithashtu dyzet mijë stalla kuajsh për qerret e tij dhe dymbëdhjetë mijë kalorës. Këta prefektë, secili në muajin e tij, merreshin me mbajtjen e 28 pranoheshin në tryezën e tij; dhe nuk linin t'u mungonte asgjë. Sillnin edhe elbin dhe kashtën për kuajt dhe mushkat në vendin e duhur, secili sipas urdhrave që kishte 29 marrë. Perëndia i dha Salomonit dituri, zgjuarsi të madhe dhe një mëndje të hollë 30 si rëra që është në bregun e detit. Dhe dituria e Salomonit ia kaloi diturisë të të 31 gjithë bijve të Lindjes dhe tërë diturisë të Egjiptasve. Ai ishte më i ditur se çdo njeri tjetër: më tepër se Ezrahiti Ethan; më tepër se Hemani, se Kakoli dhe se Darda; 32 bijtë e Maholit; dhe fama e tij u përhap në të gjitha kombet e afërta. Shqiptoi tre 33 mijë proverba dhe kantikët e tij qenë një mijë e pesëqind. Foli edhe për drurët, nga kedri i Libanit deri në isopin që mbin nga muri; foli gjithashtu për kafshët;, për
34 zogjtë, për rrëshqanorët dhe për peshqit. Nga të gjithë popujt vinin njerëz për të dëgjuar diturinë e Salomonit; ata ishin të dërguar nga tërë mbretërit e dheut që kishin dëgjuar të flitej për diturinë e tij.
## Chapter 5
Kur Hirami, mbret i Tiros, mësoi që Salomoni ishte vajosur mbret në vend të atit të tij, dërgoi shërbëtorët e tij, sepse Hirami kishte gjithnjë mik i Davidit. 2 3 Atëherë Salomoni dërgoi t'i thotë Hiramit: "Ti e di që ati im David nuk ka mundur të ndërtojë një tempull në emër të Zotit, Perëndisë të tij, për shkak të luftrave të ndërmarra nga çdo anë kundër tij, deri sa Zoti i vuri armiqtë e tij nën shputën e këmbëve të tij. Por tani Zoti, Perëndia im; më ka dhënë paqe rreth e qark; dhe 5 nuk kam më kundërshtarë, as ndonjë fatkeqësi. Prandaj tani kam ndërmend të ndërtoj një tempull në emër të Zotit, Perëndisë tim; sipas premtimit që i bëri Zoti atit tim David, kur i tha: "Yt bir, që unë do të vendos mbi fronin tënd, ka për të qënë 6 ai që do të ndërtojë një tempull në emrin tim" urdhër, pra, që të priten për mua kedrat e Libanit. Shërbëtorët e mi do të punojnë me shërbëtorët e tu; dhe si pagë unë do t'u jap shërbëtorëve të tu tërë ato që do të më kërkosh ti. Ti e di mirë që ndër ne nuk ka njeri që di t'i presë drurët si ata të Sidonit" Kur Hirami i dëgjoi fjalët e Salomonit, u gëzua së tepërmi dhe tha: "Qoftë i bekuar sot Zoti; që i ka dhënë 8 Davidit një bir të urtë për të mbretëruar mbi këtë popull të madh' Pastaj Hirami dërgoi t'i thotë Salomonit: "E shqyrtova me kujdes mesazhin që më çove. Unë do 9 të bëj të gjitha ato që dëshiron ti lidhur me lëndën e kedrit dhe të qiparisit. Shërbëtorët e mi do t'i sjellin nga Libani deri në det dhe do ti transportojnë që andej me trap deri në vendin që ti do të më tregosh; pastaj do t'i shkarkojnë atje dhe ti do t'i tutje. Si shpërblim, ti do të plotësosh dëshirën time; duke furnizuar me 10 ushqime shtëpinë time" Kështu Hirami e furnizoi Salomonin me tërë lëndën e 11 kedrit dhe të qiparisit që ai kishte nevojë. Salomoni nga ana e tij e furnizoi Hiramin me njëzet mijë kore për të mbajtur shtëpinë e tij dhe njëzet kore vaj 12 të pastër ulliri; Salomoni i jepte Hiramit çdo vit tërë këto Zoti i dha dituri Salomonit; ashtu siç ia kishte premtuar; kështu mbretëroi paqja midis Hiramit dhe 13 Salomonit, dhe të dy bënë aleancë. Mbreti Salomon rekrutoi njerëz për të qenë Jep çosh gruri gjëra. punë<eos> |
<bos>detyruar në tërë Izraelin; dhe ata që u caktuan për të detyruar ishin tridhjetë 14 mijë njerëz. 1 dërgonte me turne në Liban nga dhjetëmijë në muaj; kalonin një muaj në Liban dhe dy muaj në shtëpitë e tyre; Adonirami ishte drejtuesi i punimeve 15 të detyruara. Salomoni kishte gjithashtu shtatëdhjetë mijë njerëz që transportonin 16 ngarkesa dhe tetëdhjetë mijë gurgdhëndës në male, pa llogaritur tremijë e treqind përgjegjës të caktuar nga Salomoni për veprimtaritë e ndryshme dhe për të mbikqyrur 17 personat e caktuar në punimet. Mbreti urdhëroi të nxirreshin të mëdhenj, 18 me vlerë dhe katërkëndësh për të bërë themelet e tempullit. Kështu punëtorët e Salomonit dhe punëtorët e Hiramit dhe Giblejtë nxorën gurët, dhe përgatitën lëndën e drurit dhe gurët për ndërtimin e tempullit. punë gurë gurë gurë
## Chapter 6
Në vitin katërqind e tetëdhjetë mbas daljes së bijve të Izraelit nga vendi Egjiptit, në vitin e katërt të mbretërimit të tij mbi Izrael, në muajin e Zivit; që është 2 muaji dytë, Salomoni filloi të ndërtojë shtëpinë e Zotit. Tempulli që ndërtoi mbreti Salomon për Zotin ishte gjashtëdhjetë kubitë i gjatë, njëzet i gjerë dhe tridhjetë 3 i lartë. Portiku përpara tempullit ishte njëzet kubitë i gjatë, i barabartë, pra, me gjerësinë e tempullit; dhe gjerësia e tij shtrihej dhjetë kubitë nga fasada e tempullit. 5 Në tempull vuri dritare me hekura. Pranë murit të tempullit ai ndërtoi dhoma që rrethonin tërë murin e tempullit; si vendin e shenjtë ashtu dhe vendin shumë të 6 shenjtë; kështu ai bëri dhoma anësore rreth e Dhomat e katit të parë ishin të gjera kubitë, ato të katit të mesëm gjashtë kubitë dhe ato të katit të tretë shtatë kubitë; në fakt ai kishte ndërtuar dalje rreth e rrotull mureve të tempullit, në mënyrë që trarët e mbështetjes të mos futeshin në muret e tempullit. Për ndërtimin e tempulit u përdorën që ishin latuar në gurore; kështu ndërtimit të tempullit 8 nuk u dëgjua zhurma e çekiçit, e sëpatës ose e ndonjë vegle tjetër prej hekuri. Hyrja e katit të gjendej në krahun e djathtë të tempullit; kështu me anë të një shkalle në trajtë spirale hipje në katin e mesëm, dhe nga kati i mesëm në të tretin. 9 Mbasi përfundoi ndërtimin e tempullit, Salomoni e mbuloi me trarë dhe me dërrasa 10 kedri. Ndërtoi katet anësore me dhoma rreth e tempullit; secili i lartë pesë qark. pesë gurë gjatë parë qark
11
veshi me ar kerubinët. Pastaj riprodhoi mbi të gjitha muret ndarës të trempullit,
Fjala e Zotit iu drejtua Salomonit, 12 duke i thënë: "Për këtë tempull që po më ndërton; në qoftë se ti u përmbahesh statuteve të mia, zbaton në praktikë dekretet e mia dhe u bind të gjitha urdhërimeve të mia duke ecur në to unë do të përmbush me ty premtimin që i dhashë Davidit; 13 atit tënd: do të banoj në mes të bijve të Izraelit dhe nuk do ta braktis popullin 15 tim të Izrarelit" . Kështu Salomoni ndërtoi tempullin dhe e përfundoi. Pastaj ndërtoi muret ndarës të tempullit me dërrasa të kedrit; dhe nga dyshemeja e tempullit deri në tavan e veshi nga brenda me dru; pastaj e mbuloi dyshemenë e tempullit me 16 dërrasa qiparisi. Veshi gjithashtu me dërrasa kedri një hapësirë prej njëzet kubitësh në fund të tempullit, nga dyshemeja deri në tavan; dhe këtë hapësirë të 17 brendshme e rezervoi si shenjtërore, si një vend shumë të shenjtë. Shtëpia; 18 domethënë tempulli, përpara vendit shumë të shenjtë ishte e gjatë dyzet kubitë. Pjesa e brendshme e tempullit ishte prej kedri të gdhendur me sfera dhe me lule të 19 çelura; çdo gjë ishte prej kedri dhe nuk dukej asnjë gur. Salomoni e përgatiti vendin shumë të shenjtë në pjesën e brendshme të tempullit; për të vënë aty arkën 20 besëlidhjes të Zotit. Vendi shumë i shenjtë ishte njëzet kubitë i gjatë, njëzet kubitë i gjerë dhe njëzet kubitë i lartë. Salomoni e veshi me ar të kulluar; dhe e veshi 21 altarin me kedër . Kështu Salomoni e veshi pjesën e brendshme të tempullit me ar të kulluar, shtriu zinxhira ari përpara vendit shumë të shenjtë dhe e veshi me ar. 22 Veshi me ar tërë tempullin deri sa mbaroi së ndërtuari dhe veshi me ar gjithashtu 23 tërë altarin që i takonte vendit shumë të shenjtë. Në pjesën e brendshme të vendit 24 shumë të shenjtë bëri dy kerubinë me dru ulliri, që ishin dhjetë kubitë të lartë. Krahu një kerubini ishte kubitë dhe tjetri ishte gjithashtu kubitë; kishte, 25 pra, dhjetë kubitë nga maja e një krahu deri te maja e tjetrit. Edhe kerubini tjetër 26 ishte dhjetë kubitësh; të dy kerubinët kishin po ato përmasa dhe po atë formë. 27 Lartësia e një kerubini ishte dhjetë kubitë po kështu edhe ajo e kerubinit tjetër. Salomoni vendosi kerubinët në mes të vendit shumë të shenjtë. kerubinët kishin krahët të hapur; krahu i të parit prekte njërin mur ndarës dhe krahu i të dytit prekte 28 murin tjetër; krahët e tyre të brendshme takoheshin në mes të shtëpisë. Pastaj i 29 pesë pesë
rreth e qark, figura në reliev kerubinësh; dhe lule të çelura, si brenda ashtu 30 dhe jashtë. Pastaj veshi me ar dyshemenë e tempullit; si nga brenda ashtu dhe 31 nga jashtë. Për të hyrë në vendin tepër të shenjtë bëri një portë me dy kanate me 32 dru ulliri; arkitravi dhe shtalkat zinin një të katërtën e murit. Të dy kanatet ishin me dru ulliri. Mbi to gdhendi figura kerubinësh; palma dhe lulesh të çelura; veshi 33 me ar duke e shtrirë arin mbi kerubinët dhe mbi palmash. Për e tempullit 34 bëri gjithashtu shtalka me dru ulliri, që zinin një të katërtën e gjerësisë së murit; dhe dy kanate me dru qiparisi; kanat përbëhej nga dy pjesë që hapeshin dhe 35 mbylleshin. Mbi to gdhendi kerubinë, dhe lule të çelura dhe i veshi me 36 që e shtriu me saktësi mbi skulpturat. Pastaj ndërtoi oborrin e brendshëm me 37 tri radhë gurësh katërkëndësh dhe një radhë trarësh kedri. Vitin e katërt, në 38 muajin e Zivit, u hodhën themelet e shtëpisë të Zotit; vitin e njëmbëdhjetë, në muajin e Bulit, që është muaji i tetë, tempulli u mbarua në të gjitha pjesët e tij, sipas vizatimeve të dhëna. Kështu Salomonit iu deshën shtatë vjet për ta ndërtuar. palma portën çdo palma ar,
## Chapter 7<eos> |
<bos>Por Salomonit iu deshën trembëdhjetë vjet për të ndërtuar shtëpinë e tij; kështu 2 ai përfundoi tërë shtëpinë e tij. Ai ndërtoi shtëpinë e "Pyllit të Libanit" e gjatë njëqind kubitë, e gjerë pesëdhjetë e lartë tridhjetë; ajo mbështetej mbi katër radhë 3 shtyllash kedri, mbi të cilat mbështeteshin trarët e kedrit. Një tavan prej kedri mbulonte dhomat që mbështeteshin mbi shtyllat; dhe që ishin gjithashtu dyzet e pesë, pesëmbëdhjetë për çdo radhë. Kishte tri radhë dritaresh; të kundërvëna njëra 5 me tjetrën në tri plane të ndryshme. Të gjitha portat me shtalkat e tyre dhe arkitrarët tyre ishin katërkëndëshe dhe dritaret i kundërviheshin njëra tjetrës në tre plane të ndryshme. Ai ndërtoi edhe portikun e shtyllave, i gjatë pesëdhjetë kubitë dhe gjerë tridhjetë; në pjesën e përparme kishte një hajat, me shtylla dhe që ishte 1 mbuluar me Pastaj ndërtoi portikun e fronit ku admnistronte drejtësia, 1 quajtur "Portiku i giykimit"; dhe e mbuloi me kedër nga dyshemeja në tavan. çati.
Shtëpia ku ai banonte; e ndërtuar në të njëjtën mënyrë, kishte përkundrazi një oborr tjetër në pjesën e brendshme të portikut. Salomoni bëri gjithashtu një shtëpi me një
portik të ngjashëm me këtë për bijën e Faraonit, që kishte marrë për grua. Të gjitha ndërtimet ishin me të zgjedhur; të prerë sipas masës me sharrë nga brenda dhe nga jashtë nga themelet deri në kornizat; dhe nga jashtë deri në oborrin më të 10 gurë
kubitësh dhe të tjerë tetë kubitësh. Mbi to kishte të zgjedhur; të prerë me 12 gurë
madh. Edhe themelet ishin me të zgjedhur, me të mëdhenj, disa dhjetë 11 gurë gurë
masë, dhe dru kedri. Oborri madh kishte rreth e qark tri radhë gurësh të latuar dhe një radhë trarësh prej kedri, ashtu si oborri i brendshëm shtëpisë të Zotit dhe 13 14
15
si portiku i tempullit. Mbreti Salomon nga Tiro Hiramin; birin e një të veje nga fisi Neftalit; i ati ishte nga Tiro dhe punonte bronzin; ishte tërë dituri, zgjuarsi dhe shkathtësi për të kryer çdo bronzi. Ai vajti te mbreti Salomon solli punim dhe kreu të gjitha punimet që i caktuan. Derdhi dy shtylla prej bronzi. Secila kishte një lartësi prej tetëmbëdhjetë kubitësh dhe një rreth prej dymbëdhjetë kubitësh. 16
dytë. Pastaj bëri një rrjetëz me kurora në formë të zinxhirësh për kapitelet që 18
Bëri edhe dy kapitele prej bronzi të derdhur për ti vënë në majë të shtyllave; një kapitel ishte i lartë pesë kubitë dhe kubitë ishte gjithashtu lartësia e kapitelit të 17 pesë
ishin në majë të shtyllave; shtatë për një kapitel dhe shtatë për kapitelin tjetër. Kështu bëri shtyllat e dy radhëve të shegës rreth e qark rrjetëzës, për të mbuluar kapitelet që ishin në majën e shtyllave; bëri të njëjtën gjë për secilin nga kapitelet. 19
katër kubitësh. Përveç kësaj mbi kapitelet në majë të të dy kolonave; mbi 21 qenë
Kapitelet që ishin në majë të shtyllave në portik kishin formën e zambakut dhe 20
pjesën e mysët afër rrjetëzës; kishte dyqind shegë të vëna me radhë rreth e qark. Pastaj vendosi shtyllat në portikun e tempullit; vendosi shtyllën në të djathtë dhe e quajti Jakin; pastaj vendosi shtyllën në të majtë dhe e quajti Boaz. Në majë të shtyllave kishte një punim në formë zambaku: Kështu mbaroi punimi i shtyllave. 23
22
Pastaj bëri detin me metal të shkrirë, në formë rrethore; që nga një buzë në buzën tjetër kishte një gjatësi prej dhjetë kubitësh; lartësia e tij ishte pesë kubitë dhe rrethi ishte tridhjetë kubitë Nën buzë dhe rreth e detit kishte kolokuintide zbukuruese, dhjetë në çdo kubit; kolokuintidet zbukuruese ishin vendosur në dy 25 qark
radhë dhe ishin bërë me derdhje. Deti mbështetej mbi dymbëdhjetë qe, prej të cilëve tre shikonin nga veriu; tre nga perëndimi, tre nga jugu dhe tre nga lindja; deti
26
(dy radhë shegësh për çdo rrjetëz për të mbuluar dy kapitelet me vazo në majë të
ishte vënë mbi ta dhe pjesët e tyre të prapme ishin të kthyera nga brenda. Ai 27 zambaku: ai përmbante dy mijë bate. Bëri gjithashtu dhjetë qerrëza prej bronzi, 28 secila e gjatë katër kubitë, e gjerë katër kubitë dhe e lartë tre kubitë, qerrëzat ishin ndërtuar si vijon: kishin panele anësore dhe këto mbylleshin me anë të 29 kornizave. Mbi panelet; që ishin midis kornizave; ishin përfytyruar luanë, qe dhe kerubinë. Mbi kornizat mbështetej një piedestal, ndërsa sipër dhe poshtë luanëve 30 dhe qeve kishte kurora në formë vargjesh zbukurues. Çdo qerre e kishte katër rrota prej bronzi me boshtet gjithashtu prej bronzi; katër këmbët e tyre kishin disa spaleta poshtë vazos; dhe spaletat ishin bërë me derdhje; me kurora në anët e 31 secilës prej tyre. Hapja e saj, në pjesën e brendshme të kurorës dhe në pjesën e saj të lartë, ishte e rrumbullakët; ishte e thellë një kubit, kishte formën e një piedestali dhe një diametër prej një kubit e giysmë; edhe rreth hapjes kishte skulptura, por 32 panelet ishin katrorë dhe jo të rrumbullakët. Katër rrotat ishin nën panelet dhe boshtet e rrotave ishin fiksuar në bazë. Lartësia e çdo rrote ishte një kubit e gjysmë. 33 Punimi i rrotave ishte si ai i një qerreje. Boshtet, rrathët, rrezet dhe bucelat ishin 34 të gjitha bronzi të derdhur . Në të katër qoshet e çdo qerreje kishte katër 35 spaleta, që përbënin një të tërë me vetë qerren. Në majë të qerres kishte një mbajtëse të rrumbullakët, e cila ishte gjysmë kubit e lartë; dhe në majë të qerres; 36 kornizat dhe panelet e saj përbënin një tërësi me të. Mbi sipërfaqen e kornizave dhe të paneleve të saj; Hirami gdhendi kerubinë, luanë dhe palma; sipas hapësirave 37 të lira, dhe kurora rreth e Kështu ai veproi me të dhjetë qerret, që u derdhën 38 të gjitha njëlloj me po ato madhësi dhe po atë formë. Pastaj përgatiti dhjetë enë prej bronzi; secila prej tyre përmbante dyzet bate dhe ishte katër kubitësh; dhe çdo 39 enë mbështetej mbi njërën nga dhjetë qerret. Ai i vendosi qerret nga ana e djathtë e tempullit dhe pesë nga ana e majtë e tij, dhe e vuri detin në krahun e djathtë 40 të tempullit; nga ana jug-lindore. Hirami bëri enët, lopatëzat dhe kupat. Kështu Hirami përfundoi çdo që duhet të bënte për mbretin Salomon në shtëpinë e 41 Zotit: dy shtylla, dy kapitele me vazo në majë të shtyllave, dy rrjetëza për të mbuluar dy kapitele me vazo në majë të shtyllave; katërqind shegë për dy rrjetëzat vogël prej qark . pesë punë<eos> |
<bos>43 44 shtyllave) dhjetë qerrëza, dhjetë enë mbi qerret, deti, një i vetëm, dhe 45 dymbëdhjetë qe detit, vazot, lopatëzat; enët. Të gjitha këto që 46 Salomoni vuri Hiramin t'i bëjë për shtëpinë e Zotit, ishin prej bronzi të lëmuar. Mbreti shkriu në fushën e Jordanit në një tokë argjilore, midis Sukothit dhe 47 Tsarethanit. Salomoni nuk u kujdes t'i peshojë tërë këto sepse ishin shumë; 48 pesha e bronzit nuk u përcaktua. Salomoni bëri që të prodhohen tërë orenditë e shtëpisë të Zotit: altari prej ari, tryeza prej ari mbi të cilën viheshin bukët e paraqitjes; 49 shandanët prej ari të kulluar; në të djathtë dhe pesë në të majtë përpara vendit 50 shumë të shenjtë, me lulet, me Ilambat dhe me gërshërët prej ari; kupat; thikat; vazot e mëdha, lugët dhe mangallët prej ari të kulluar; dhe menteshat prej ari të portave të shtëpisë së brendshme (domethënë të vendit shumë të shenjtë) dhe portat 51 në hyrje të vetë tempullit. Kështu përfundoi tërë puna që mbreti Salomon kishte bërë për shtëpinë e Zotit. Pastaj Salomoni solli argjendin; arin dhe veglat; të cilat i poshtë vegla; vegla, pesë
kishte shenjtëruar Davidi, ati i tij, dhe i vendosi në thesaret e shtëpisë të Zotit.
## Chapter 8
Atëherë Salomoni mblodhi në prani të tij në Jeruzalem pleqtë e Izraelit dhe tërë krerët e fiseve; prijësit e familjeve të Izraelit, për të çuar arkën e besëlidhjes të 2 Zotit në qytetin e Davidit, domethënë në Sion. Tërë burrat e Izraelit u mblodhën rreth e mbretit Salomon për festën në muajin e Ethanimit, që është muaji i 3 shtatë. Kështu tërë pleqtë e Izraelit erdhën dhe priftërinjtë morën arkën; dhe çuan lart arkën e Zotit, çadrën e mbledhjeve dhe tërë orenditë e shenjta që ishin në 5 çadër. Priftërinjtë dhe Levitët mbartën këto gjëra. Mbreti Salomon dhe tërë asambleja e Izraelit, e mbledhur rreth tij, u mblodhën bashkë me të përpara arkës dhe flijuan një numër aq të madh delesh dhe qesh, që nuk mund të numëroheshin as të llogariteshin. Pastaj priftërinjtë e çuan arkën e besëlidhjes të Zotit në vendin saj, në shenjtëroren e tempullit;, në vendin shumë të shenjtë, nën krahët kerubinëve. Në fakt kerubinët i shtrinin krahët e tyre mbi vendin e arkës dhe 8 mbulonin nga lart arkën dhe shufrat e saj. Shufrat ishin aq të gjata sa që skajet e tyre dukeshin nga vendi i shenjtë, përpara shenjtërores; por nuk dukeshin nga jashtë. qark
Ato kanë mbetur atje deri në ditën e sotme. Në arkë nuk kishte asgjë tjetër veç dy pllakave prej që Moisiu kishte depozituar në malin Horeb, kur Zoti bëri një 10 besëlidhje me bijtë e Izraelit, pas daljes së tyre nga vendi i Egjiptit. Por ndodhi që, ndërsa priftërinjtë po dilnin nga vendi i shenjtë, reja e mbushi shtëpinë e Zotit;, 11 dhe priftërinjtë nuk mundën të qëndrojnë për të shërbyer për shkak të resë, sepse 12 ladvia e Zotit mbushte shtëpinë e tij. Atëherë Salomoni tha: "Zoti ka thënë se 13 do të banojë në një re të dendur. Unë kam ndërtuar për ty një shtëpi madhështore, 14 një vend ku ti do të banosh për gjithnjë" . Pastaj mbreti u kthye dhe bekoi tërë 15 asamblenë e Izraelit; ndërsa tërë asambleja e Izraelit rrinte në këmbë. Dhe tha: "Ibekuar Zoti, Perëndia i Izraelit; që i ka premtuar me gojën e tij atit tim David 16 dhe që e ka mbajtur premtimin e dhënë me anë të fuqisë së tij, duke thënë: dita që nxora popullin tim të Izraelit nga Egjipti, unë nuk kam zgjedhur asnjë qytet midis tërë fiseve të Izraelit për të ndërtuar një shtëpi, ku emri im të qëndronte, por 17 kam zgjedhur Davidin që të mbretërojë mbi popullin tim të Izraelit"\_ Por Davidi, ati im, e kishte në zemër të ndërtonte një shtëpi në emër të Zotit; Perëndisë të Izraelit; 18 por Zoti i tha Davidit, atit tim: "Ti ke pasur në zemër të ndërtosh një shtëpi në 19 emrin tim; dhe bëre mirë të kesh një gjë të tillë në zemër; por nuk do të jesh ti që do të ndërtosh tempullin; do të jetë përkundrazi biri yt që do të dalë nga barku 20 yt; do të jetë ai që do të ndërtojë tempullin në emrin tim" Kështu Zoti e mbajti fjalën që kishte thënë; dhe unë zura vendin e Davidit, atit tim; u ula mbi fronin e Izraelit, ashtu si kishte thënë Zoti, dhe ndërtova tempullin në emër të Zotit; Perëndisë 21 të Izraelit. Atje kam përgatitur një vend për arkën; në të cilën ndodhet besëlidhja 22 e Zotit, që ai lidhi me etërit tanë kur i nxori vendi i Egjiptit" . Pastaj Salomoni u vendos para altarit të Zotit; përballë tërë asamblesë së Izraelit, shtriu duart në 23 drejtim të qiellit dhe tha: "0 Zot, Perëndia Izraelit, nuk ka asnjë Perëndi të ngjashëm me ty as atje lart në qiell, as këtu në tokë! Ti e ruan besëlidhjen 24 dhe tregohesh shpirtmadh me shërbëtorët e tu që ecin para teje me gjithë zemër. Ndaj shërbëtorit tënd David, atit tim, ti mbajte atë që kishe premtuar; po, sot ke 25 kryer me dorën tënde atë që kishe premtuar me gojën tënde. Tani, pra, 0 Zot, Perëndi i Izraelit, mbaje premtimin që i kishe bërë Davidit; atit tim, duke thënë: "Ty guri qoftë "Nga nga poshtë
nuk do të të mungojë asnjëri nga ata që ulen para teje mbi fronin e Izraelit; nëqoftëse
26
David, atit tim! Po a është e vërtetë që Perëndia banon mbi tokë? Ja, qiejt dhe 28
bijtë e tu të kenë kujdes sjelljen e tyre dhe të ecin para meje si ke ecur Prandaj të lutem tani, 0 Perëndi i Izraelit; të plotësosh fjalën që i ke thënë shërbëtorit tënd 27 ti" .
qiejt e qiejve nuk mund të të nxënë dhe aq më pak ky tempull që kam ndërtuar! Megjithatë 0 Zot; Perëndia im, dëgjo me vëmendje lutjen e shërbëtorit tënde dhe kërkesën e tij, duke dëgjuar thirrjen dhe lutjen që shërbëtori yt larton sot para teje. 29
duke t'u drejtuar nga ky vend. Dëgjo lutjen e shërbëtorit tënd dhe të popullit tënd të Izraelit kur do të të luten duke t'u drejtuar nga ky vend. Dëgjo nga vendi ku ti 31
Sytë e tu u drejtofshin natë e ditë në këtë tempull, drejt vendit për të cilin ke thënë: do të jetë emri im" , për të dëgjuar lutjen që shërbëtori yt do të të bëjë 30 Aty banon në qiejt; dëgjo dhe fal. Në qoftë se dikush mëkaton kundër të afërmit të tij dhe, duke 1 detyruar të betohet; vjen të betohet para altarit tënd në këtë 32 qenë
duke i dhënë atë që i takon sipas së drejtës së tij. Kur populli yt i Izraelit do të mundet para armikut sepse ka mëkatuar kundër teje, në rast se kthehet te ti dhe 34
tempull, ti dëgjoje nga qielli, ndërhy dhe gjyko shërbëtorët e dëno fajtorin, duke bërë që të bjerë mbi kokën e tij sjellja e tij dhe shpalle të drejtë të pafajshmin 33 tu;<eos> |
<bos>lavdëron emrin tënd, në rast se të lutet dhe të stërlutet në këtë tempull, ti dëgjoje nga qielli dhe fale mëkatin e popullit tënd të Izraelit; dhe ktheje në vendin që u ke 35
shumë, ti dëgjoji nga qielli, fale mëkatin e shërbëtorëve të tu dhe të popullit tënd të Izraelit, duke u treguar e mirë nëpër të cilën duhet të ecin; dhe dërgo shiun 37 rrugën dhënë etërve të tyre. Kur qielli do të mbyllet dhe nuk do të ketë më shi sepse kanë mëkatuar kundër teje; në qoftë se luten duke t'u drejtuar nga ky vend, në se lavdërojnë emrin tënd dhe heqin dorë nga mëkati 1 tyre sepse i ke dëshpëruar 36 qoftë
mbi tokën që i ke dhënë si trashëgimi popullit tënd. Kur vendi të preket nga zia e bukës ose murtaja, nga ndryshku apo nga bloza, nga një dyndje karkalecash dhe krimbash, kur armiku ta rrethojë popullin tënd në vendin e qyteteve të tua, kur të 38
ti dëgjoje nga qielli, nga vendbanimi yt; dhe fal, ndërhy dhe jepi secilit sipas sjelljes së tij, ti që njeh zemrën e secilit; (në të vërtetë vetëm ti ua njeh zemrën gjithë
pëllcasë një fatkeqësi apo një epidemi çfarëdo; çdo lutje, çdo kërkesë që do të të drejtohet nga çfarëdo personi apo nga tërë populli yt i Izraelit; kur secili të ketë pranuar plagën e zemrës së tij dhe të ketë shtrirë duart në drejtim të këtij tempulli, 39
40
bijve të njerëzve) me qëllim që ata të kenë frikë teje tërë kohën që do të prej
41
të Izraelit, sipas gjithë atyre premtimeve që kishte bërë; as edhe një fjalë e vetme jetojnë në vendin që u ke dhënë etërve tanë. Edhe i huaji, që nuk i përket popullit 42 tënd të Izraelit; kur të vijë nga një vend i largët për shkak të emrit tënd, (sepse do të dëgjohet të flitet për emrin tënd të madh, për dorën tënde të fuqishme dhe për 43 krahun tënd të shtrirë) kur të vijë të të lutet duke t'u drejtuar nga ky tempull, ti dëgjo nga qielli, nga vendbanimi yt, dhe jepi të huajit tërë ato që kërkon, me qëllim që tërë popujt e dheut të njohin emrin tënd dhe kështu të kenë frikë prej teje, ashtu siç bën populli yt i Izraelit; dhe të dinë që emri yt përmëndet në këtë tempull që kam 44 ndërtuar . Kur populli yt të dalë në luftë kundër armikut të tij, duke ndjekur rrugën që i tregove, në rast se i luten Zotit dhe duke iu drejtuar qytetit të zgjedhur prej teje 45 dhe tempullit që ndërtova në emrin tënd, dëgjo nga qielli lutjen dhe kërkesën e 46 tyre dhe përkrahe çështjen e tyre. Kur të mëkatojnë kundër teje (sepse nuk ka njeri që nuk mëkaton) dhe ti, zemëruar me ta, do ti braktisësh në dorë të armikut 47 dhe ai do ti shpërngulë në vendin e tij, afër apo në rast se në vendin ku janë shpërngulur vijnë në vete, në rast se kthehen te ti dhe të luten nga vendi ku i kanë prurë si robër dhe thonë: "Kemi mëkatuar; kemi vepruar në mënyrë të padrejtë, 48 kemi bërë të keqen" në rast se kthehen nga ana jote me gjithë zemër dhe me gjithë shpirt në vendin e armiqve që i kanë shpërngulur dhe të Iuten duke u kthyer nga vendi që ti u ke dhënë etërve të tyre, nga qyteti që ti ke zgjedhur dhe nga tempulli 49 që unë kam ndërtuar në emrin tënd, ti dëgjo nga qielli, nga vendbanimi yt, lutjen 50 dhe kërkesën e tyre dhe përkrahe çështjen e tyre; dhe fale popullin tënd që ka mëkatuar kundër teje për të gjitha shkeljet që ka bërë kundër teje dhe bëj që të gjejnë mëshirë atyre që kanë shpërngulur, me qëllim që këta të fundit të tregohen 51 të mëshirshëm me ta, (sepse ata janë populli yt dhe trashëgimia jote; ata që nxore 52 nga Egjipti, nga një furrë hekuri) . Mbaji e hapur ndaj lutjes së shërbëtorit tënd dhe lutjes së popullit tënd të Izraelit; në mënyrë që të plotësosh tërësisht gjithë 53 ato që të kërkojnë, sepse ti 1 ke veçuar nga të gjithë popujt e tokës që të jenë trashëgimia jote, sipas atyre që ke shpallur me anë të shërbëtorit tënd Moisi, ku 54 nxore nga Egjipti etërit tanë, 0 Zot, 0 Zot!' Kur Salomoni mbaroi së drejtuari Zotit tërë këtë lutje dhe kërkesë, ai u ngrit para altarit të Zotit ku ishte gjunjëzuar 55 me duart e shtrira në drejtim të qiellit. Pastaj u ngrit dhe bekoi tërë asamblenë 56 Izraelit me zë të lartë, duke thënë: "Ibekuar Zoti, që i dha paqe larg pranë sytë qoftë popullit
nuk mbeti pa u zbatuar nga të gjitha premtimet e bëra prej tij me anë të shërbëtorit bërë shërbëtorit të tij David dhe Izraelit; popullit të tij.
57 të tij Moisi. Zoti, Perëndia me ne ashtu siç ka me etërit tanë; 58 mos na lëntë dhe mos na braktistë, por t'i kthejë zemrat tona nga ai, me qëllim që ne të ecim në të gjitha rrugët e tij dhe t'u bindeni urdhërimet e tij, statutet e tij 59 dhe dekretet e tij që u ka parashtruar etërve tanë. Këto fjalë, që i kam drejtuar si lutje Zotit, mbetshin pranë Zotit, Perëndisë tonë, ditë e natë, me qëllim që Ai të përkrahë çështjen e shërbëtorit të tij dhe çështjen e popullit të tij, sipas nevojës së 60 përditshme, me qëllim që tërë popujt e dheut të pranojnë që Zoti është Perëndia 61 dhe nuk ka asnjë tjetër veç tij. Le të jetë; pra, zemra juaj e dhënë plotësisht Zotit;, Perëndisë tonë, për të ndjekur statutet e tij dhe për të respektuar urdhërimet e tij, si 62 po bëni Pastaj mbreti dhe tërë Izraeli bashkë me të ofruan flijime përpara 63 Zotit. Salomoni flijoi si flijim falënderimi, që ai i ofroi Zotit, njëzet e dy mijë lopë dhe njëqind e njëzet mijë dele. Kështu mbreti dhe tërë bijtë e Izraelit ia kushtuan 64 shtëpinë e Zotit. Po atë ditë mbreti shenjtëroi pjesën qendrore të oborrit, që ndodhet përpara shtëpisë të Zotit; në fakt atje ai ofroi olokauste, blatimet ushqimore dhe dhjamin e flijimeve të falënderimit, sepse altari prej bronzi; që ndodhet përpara Zotit, ishte tepër i vogël për të nxënë olokaustet, blatimet e ushqimit dhe dhjamin e 65 flijimeve të falënderimit. Në atë kohë Salomoni kremtoi një festë përpara Zotit; Perëndisë tonë, dhe tërë Izraeli qe bashkë me të. Me të u bashkua një kuvend i madh njerëzish, të ardhur nga rrethet e Hamathit deri në përruan e Egjiptit, për shtatë ditë 66 dhe për shtatë ditë të tjera; gjithsej për katërmbëdhjetë ditë. Ditën e tetë ai e shpërndau popullin; dhe ata që ishin mbledhur e bekuan mbretin dhe u kthyen në çadrat e tyre të gëzuar dhe me zemër të kënaqur për tëtë të mirat që Zoti u kishte ynë, qoftë qenë
## Chapter 9<eos> |
<bos>Mbas përfundimit nga ana e Salomonit të ndërtimit të shtëpisë të Zotit, të pallatit mbretëror dhe të gjitha gjërave që Salomoni dëshironte dhe kishte ndërmend 2 të bënte, Zoti iu shfaq një herë të dytë Salomonit; ashtu siç i qe shfaqur në Gabaon; 3 dhe Zoti i tha: "Unë e përmbusha lutjen tënde dhe kërkesën që bëre para meje; kam shenjtëruar këtë tempull që ti ke ndërtuar për ti vënë emrin tim për gjithnjë;
aty do të jenë për gjithnjë dhe zemra ime. Sa për ty, në qoftë se do të ecësh para meje ashtu si ka ecur Davidi, ati yt, me ndershmëri zemre dhe me drejtësi, duke bërë tërë gjërat që të kam urdhëruar; dhe në rast se do të respektosh statutet dhe 5 dekretet e mia, unë do ta bëj të qëndrueshëm fronin e mbretërisë sate mbi Izrael për gjithnjë, ashtu siç ia kisha premtuar Davidit; atit tënd, duke thënë: "Nuk të ka për të munguar kurrë një njeri për tu ulur mbi fronin e Izraelit" . Por në rast se ju ose bijtë tuaj do të largohen nga unë dhe nuk do të zbatoni urdhërimet dhe statutet mia që kam vënë para jush dhe do të shkoni t'u shërbeni perëndive të tjera dhe të bini përmbys para tyre, unë do ta zhduk Izraelin nga faqja e vendit që i kam dhënë dhe nuk do të jem i pranishëm në tempullin që kam shenjtëruar në emrin tim; kështu 8 Izraeli do të bëhet dhe tallja e tërë popujve. Dhe ky tempull, megjithëse 1 madhërishëm; do të jetë një vend i shkretë; kushdo që do t'i kalojë afër do të mbetet i habitur dhe do të fërshëllejë, dhe ka për të thënë: "Pse Zoti e ka trajtuar kështu këtë vend dhe këtë tempull?" . Atëherë do ti përgjigjen: "Sepse kanë braktisur Zotin; Perëndinë e tyre, që i nxori etërit e tyre nga vendi Egjiptit dhe janë dhënë pas perëndive të tjera; janë përkulur para tyre dhe u kanë shërbyer; për këtë arsye Zoti 10 ka sjellë mbi ta tërë këtë fatkeqësi' Njëzet vjet Salomoni kishte ndërtuar 11 dy ndërtesat; shtëpinë e Zotit dhe pallatin mbretëror, (Hirami, mbret i Tiros, kishte furnizuar Salomonin me gjithë drurin e kedrit dhe të qiparisit dhe me arin që 12 dëshironte), mbreti Salomon i dha Hiramit njëzet qytete në vendin e Galilesë. Hirami erdhi nga Tiro për të parë qytetet që kishte dhënë Salomoni, por nuk i 13 pëlqyen; dhe tha: "Ç'qytete janë këto që më ke dhënë, 0 vëllai im?" . Dhe i quajti 14 "vendi i Kabulit"= emër që përdoret edhe sot e kësaj dite. Pastaj Hirami i dërgoi 15 mbretit njëqind e njëzet talente ari. Ky është raporti i punës së detyruar që mbreti Salomon rekrutoi për të ndërtuar shtëpinë e Zotit, shtëpinë e tij, Milon; muret e 16 Jeruzalemit, Hatsorin; Megidon dhe Gezerin. (Faraoni, mbret i Egjiptit, kishte dalë dhe kishte pushtuar Gezerin; i kishte vënë flakën dhe kishte vrarë Kananejtë që banonin në qytete; pastaj ia kishte dhënë si vajzës së tij, bashkëshortes së 17 18 Salomonit). Pastaj Salomoni rindërtoi Gezerin, Beth-Horonin e poshtëm; 19 Baalathin dhe Tadmorin në pjesën e shkretë të vendit; të gjitha qytetet e furnizimit që i përkisin Salomonit, qytetet për qerret e tij, qytetet për kalorësit e tij, të sytë gazi kaq pasi prikë gjitha atë që i pëlqyen Salomonit të ndërtojë në Jeruzalem; në Liban dhe në tërë vendin
20 ku sundonte. Tërë njerëzit që mbetën nga Amorejtë, Hitejtë, Perezejtë, Hivejtë 21 dhe Jebusejtë, që nuk ishin bij të Izraelit, domethënë pasardhësit e tyre që kishin mbetur pas tyre në vend dhe që Izraelitët nuk kishin arritur t'i shfarosnin; Salomoni 22 1 rekrutoi për të detyruar deri në ditën e sotme Por nga bijtë e Izraelit;, Salomoni nuk përdori asnjë për të detyruar; ata ishin përkundrazi luftëtarët e tij, shërbëtorët e tij, ministrat e tij, princat e tij, kapedanët e tij, komandantët e qerreve 23 dhe e kalorësve të tij. Shefat e nëpunësve që drejtonin punimet e Salmonit ishin 24 pesëqind e pesëdhjetë veta; ata mbikqyrnin njerëzit që kryenin punimet. Mbas kalimit të vajzës së Faraonit nga qyteti i Davidit në shtëpinë që Salomoni kishte 25 ndërtuar; ky u mor me ndërtimin e Milos. Tri herë në vit Salomoni ofronte olokauste dhe flijime falënderimi mbi altarin që kishte ndërtuar për Zotin dhe digjte 26 temjan mbi altarin që ndodhej para Zotit. Kështu e mbaroi tempullin. Mbreti Salomon ndërtoi edhe një flotë në Etsion-Geber; në afërsi të Elathit; mbi bregun e 27 Detit të në vendin e Edomit. Hirami dërgoi mbi anijet e flotës shërbëtorët e tij, marinarë që e njihnin detin, me qëllim që të punonin me shërbëtorët e Salomonit. 28 Ata shkuan në Ofir, ku morën katërqind njëzet talente dhe ia sollën punë punë Kuq e ari Salomonit.
## Chapter 10
Kur mbretëresha e Shebës dëgjoi të flitet për diturinë e Salomonit për shkak 2 Ajo arriti në Jeruzalem me një suitë shumë të madhe, me deve të ngarkuara me aroma dhe me një sasi të madhe ari dhe të çmuara; pastaj shkoi te Salomoni dhe foli atij 3 për të gjitha gjërat që kishte në zemër. Salomoni iu përgjigj të gjitha pyetjeve të saj, dhe nuk asgjë që të ishte e fshehtë për mbretin dhe që ky të mos ishte në gjendje ta shpjegonte. Kur mbretëresha e Shebës pa gjithë diturinë e Salomonit, 5 shtëpinë që ai kishte ndërtuar, gjellët e tryezës së tij, banesat e shërbëtorëve të tij, shërbimin e kamarierëve të tij dhe rrobat e tyre, kupëmbajtësit e tij dhe olokaustet 6 që ai ofronte në shtëpinë e Zotit, ajo mbeti pa fjalë. Pastaj i tha mbretit: "Ishte e gurësh pati<eos> |
<bos>vërtetë, pra, ajo që kisha dëgjuar në vendin tim për fjalët e tua dhe diturinë tënde. Por nuk u besova këtyre gjërave deri sa nuk erdha vetë dhe nuk i pashë me e mi; e mirë, pra, as gjysmën e tyre nuk më kishin thënë. Dituria dhe begatia jote tejkalojnë famën për të cilën me kishin folur. Lum njerëzit e tu; lum shërbëtorët 9 e tu që rrinë gjithnjë përpara teje dhe dëgjojnë diturinë tënde! Qoftë i bekuar Zoti, Perëndia yt, që mirësinë të të vërë mbi fronin e Izraelit! Për shkak të dashurisë së tij të përjetshme për Izraelin; Zoti të ka vënë mbret për të ushtruar arsyen dhe 10 drejtësinë"Pastaj ajo i fali mbretit njëqind e njëzet talente ari dhe një sasi të madhe aromash dhe gurësh të çmuar. Nuk u çuan më aq aroma sa i dha mbretëresha 11 Sheba mbretit Salomon: (Flota e Hiramit që transporon flori nga Ofiri, solli që 12 andej një sasi të madhe dru santali dhe gurësh të çmuar; me durin e santalit mbreti bëri mbështetëse për shtëpinë e Perëndisë dhe për pallatin mbretëror si edhe qeste dhe harpa për këngëtarët. Dru santali nuk sollën më dhe nuk është parë më 13 deri më sot) Mbreti Salomon i dha mbretëreshës Sheba të gjitha gjërat që ajo i kërkoi; përveç këtyre, Salomoni i dhe asaj shumë gjëra me bujarinë e tij të madhe mbretërore. Pastaj ajo mori përsëri rrugën dhe u kthye në vendin e saj bashkë me 14 shërbëtorët e vet. Pesha e arit që Salomoni merrte çdo vit ishte gjashtëqind e 15 gjashtëdhjetë e gjashtë talent ari; përveç atij që vinte nga tregtarët, nga lëvizja 16 mallrave; nga gjithë mbretërit e Arabisë dhe nga qeveritarët e vendit. Mbreti Salomon dha urdhër të përgatiteshin dyqind mburoja të mëdha me flori të rrahur; 17 duke përdorur për secilin prej tyre gjashtëqind sikla ari; dhe treqind mburoja prej ari të rrahur, duke përdorur për secilën prej tyre tri mina ari; mbreti i vendosi 18 në pallatin e "Pyllit të Libanit" . Gjithashtu mbreti bëri një fron të madh prej 19 fildishi të veshur me ar të kulluar . Froni kishte shtatë shkallëza dhe maja e tij ishte e rrumbullakët në pjesën e prapme; kishte dy krahë në anët e karriges dhe pranë 20 dy krahëve rrinin dy luanë. Dymbëdhjetë luanë qëndronin në të dy skajet e 21 gjashtë shkallareve. Asnjë gjë e tillë nuk ishte bërë në ndonjë mbretëri. Të gjitha kupat e pijeve të mbretit Salomon ishin prej ari, dhe të gjitha kupat e pallatit "Pylli i Libanit" ishin prej ari të kulluar. Asnjëra nuk ishte prej argjendi, sepse në kohën 22 Salomonit argjendi nuk vlente asgjë. Në fakt mbreti kishte në det Flotën e sytë pati
Tarshishit bashkë me flotën e Hiramit; çdo tre vjet flota e Tarshishit sillte ar, argjend,
23 fildish; majmunë dhe pallonj. Kështu mbreti Salomon ua kaloi në pasuri dhe 24 dituri tërë mbretërve të tokës. Dhe tëtë bota kërkonte praninë e Salomonit për 25 të dëgjuar diturinë që Perëndia kishte vënë në zemrën e tij. Dhe secili sillte dhuratën e tij: enë argjendi, enë ari, veshje, armë, aroma; kuaj dhe mushka; një farë 26 sasie çdo vit. Salomoni grumbulloi qerre dhe kalorës; ai pati një mijë e katërqind qerre dhe dymbëdhjetë mijë kalorës;, që ndau nëpër qytetet qerreve dhe në 27 Jeruzalem afër tij. Përveç kësaj mbreti në Jeruzalem e bëri argjendin të rëndonte 28 si gurët dhe i bëri kedrat të shumtë si fiku egjiptian fushës. Kuajt e Salomonit importoheshin nga Egjipti dhe nga Kue; tregtarët e mbretit shkonin e i merrnin në 29 Kue me një çmim të caktuar. sikla argjendi dhe një kalë njëqind e pesëdhjetë. Kështu; me anë të këtyre tregtarëve, ua sipas eksportonin gjithë mbretërve të Hitejve dhe mbretërve të Sirisë.
## Chapter 11
shumë gra të huaja, 2 moabite; amonite, idumeje, sidonie dhe hiteje; që u përkisnin popujve për të cilët Zoti u kishte thënë bijve të Izraelit: Ju nuk do të lidhni martesë me ta, as ata me ju, sepse ata do ta kthejnë me siguri zemrën tuaj nga perënditë e tyre" . Por Salamoni u 3 bashkua me këto gra nga dashuria. Ai pati si bashkëshorte shtatëqind princesha dhe treqind konkubina; dhe bashkëshortet e tij ia çoroditën zemrën. Kështu, kur Salomoni u plak, bashkëshortet e tij ia kthyen zemrën në drejtim të perëndive të tjera; dhe zemra e tij nuk i përkiste plotësisht Zotit, Perëndisë të tij, ashtu si zemra 5 Davidit, atit të tij. Salomoni ndoqi, pra, Ashtorethin, perëndeshën e Sidonëve, dhe Milkomin, të neveritshmin e Amonitëve. Kështu Salomoni bëri atë që ishtë e keqe në sytë e Zotit dhe nuk e ndoqi tërësisht Zotin; ashtu si kishte bërë i ati David. Atëherë Salomoni ndërtoi mbi malin përballë Jeruzalemit një vend të lartë për Kemoshin, të neveritshmin e Moabit, dhe për Molekun, të neveritshmin e bijve të 8 Amonit. Kështu bëri për të gjitha bashkëshortet e huaja të tij që digjnin temjan 9
dhe u ofronin flijime perëndive të tyre. Prandaj Zoti u zemërua me Solomonin,
sepse zemra e tij qe larguar nga Zoti; Perëndia i Izraelit; që ishte shfaqur dy herë, 10 dhe lidhur me këtë e kishte urdhëruar të mos shkonte pas perëndive të tjera; por 11 ai nuk respektoi atë që Zoti e kishte urdhëruar. Prandaj Zoti tha Salomonit: "Me qenë se kë bërë këtë gjë dhe nuk ke respektuar besëlidhjen time dhe statutet e mia që të kisha urdhëruar, unë do të ta mbretërinë nga dora dhe do t'ja jap 12 shërbëtorit tënd. Megjithatë, për dashurinë që ndiej për Davidin; atin tënd, këtë 13 nuk do ta bëj gjatë jetës sate, por do ta heq nga duart e birit tënd. Por nuk do ti marr tërë mbretërinë, do ti lë birit tënd një për dashurinë që ndiej për Davidin, 14 shërbëtorin tim; dhe për hir të Jeruzalemit që kam zgjedhur" Zoti ngriti kundër Salomonit një armik, Hadadin; Idumeon, që ishte një pasardhës i mbretit të Edomit. 15 kishte dalë për të varrosur të vdekurit, mbasi kishte vrarë tërë meshkujt që ishin në 16 Edom; (Joabi, pra, me të gjithë Izraelin kishte mbetur atje gjashtë muaj deri sa 17 i shfarosi gjithë meshkujt në Edom) ndodhi që Hadadi arriti të ikë bashkë me disa Idumej në shërbim të atit të tij, për të vajtur në Egjipt. Atëherë Hadadi ishte 18 djalosh. Ata u nisën nga Madiani dhe shkuan në Paran; morën pastaj me vete 19 një shtëpi, i siguroi ushqim dhe i dha madje edhe toka. Hadadi ia fitoi zemrën Faraonit deri në atë pikë sa ai i dha për grua motrën e bashkëshortes së tij, motrën 20 mbretëreshës Tahpenes. Motra e Tahpenes i lindi djalin Genubath, që Tahpenes rriti në shtëpinë e Faraonit; dhe Genubathi mbeti në shtëpinë e Faraonit midis bijve 21 të Faraonit. Kur Hadadi në Egjipt mësoi që Davidi ishte shtrirë pranë etërve të tij në një gjumë të rëndë dhe që Joabi, komandant i ushtrisë kishte vdekur, Hadadi 22 tha Faraonit: "Më ler të iki, dhe të shkoj në vendin tim' Faraoni iu përgjigj: "Çfarë të mungon tek unë që kërkon të shkosh në vendin tënd?" . Ai i tha: Asgjë, 23 megjithatë më lër të shkoj' Perëndia ngriti kundër Salomonit një armik tjetër, Rezonin, birin e Eliadahut; që kishte ikur nga zotëria e tij, Hadadezeri, mbret 1 24 Tsobahut. Ai mblodhi rreth tij disa njerëz dhe u bë kryetar i një bande grabitësish, u 25 vendosën atje dhe mbretëruan në Damask. Rezoni qe armik i Izraelit gjatë gjithë heq fis, kohës së Salomonit (përveç së keqes që bëri Hadadi) Kishte neveri për Izraelin dhe<eos> |
<bos>26 mbretëroi në Siri. Edhe Jeroboami, shërbëtor i Salomonit, krye kundër 27 emrin Tseruah. Arsyeja pse ngriti krye kundër mbretit ishte kjo: Salomoni; duke 28 ndërtuar Milon, kishte mbyllur të çarën e qytetit të Davidit; atit të tij. Jeroboami ishte një njeri i fortë dhe trim; dhe Salomoni, duke parë se si punonte ky i ri, i besoi 29 mbikqyrjen e të gjithë atyre që merreshin me punimet e shtëpisë së Jozefit. Në atë kohë, ndërsa Jeroboami po dilte nga Jeruzalemi, profeti Ahijah nga Shilohu; që 30 kishte veshur një mantel të ri, e takoi rrugës; dhe ishin ata të dy vetëm në fushë. 31 Ahijahu mori mantelin e ri që vishte dhe e në dymbëdhjetë pjesë; pastaj i tha Jeroboamit: "Merr për vete dhjetë pjesë, sepse kështu thotë Zoti, Perëndia Izraelit: "Ja, unë do ta heq mbretërinë nga duart e Salomonit dhe do të të jap ty dhjetë 32 fise, (por atij do ti mbetet një fis për hir të Davidit, shërbëtorit tim; dhe për hir 33 të Jeruzalemit; për qytetin që kam zgjedhur midis gjithë fiseve të Izraelit) sepse ata më kanë braktisur dhe kanë rënë përmbys përpara Ashtorethit, perëndeshës së Sidonitëve; përpara Kemoshit; perëndisë së Moabit, dhe përpara Milkomit; perëndisë së bijve të Amonit, dhe nuk kanë ecur në rrugët e mia për të bërë atë që është e drejtë në sytë e mi dhe për të respektuar statutet dhe dekretet e mia; ashtu si bëri ati i tij, 34 Davidi. Megjithatë nuk do të nga duart e tij tërë mbretërinë, sepse e kam caktuar për të gjithë kohën e jetës së tij, për dashurinë që ndjej për Davidin; shërbëtorin tim; që unë kam zgjedhur dhe që ka respektuar urdhërimet dhe statutet 35 mia Por do të mbretërinë nga duart e të birit, dhe do të të jap ty dhjetë 36 fise; birit të tij do ti lë një me qëllim që Davidi, shërbëtori im, të ketë gjithmonë një Ilambë para meje në Jeruzalem; qytet që kam zgjedhur për t'i vënë 37 emrin tim. Kështu do të të marr ty dhe ti do të mbretërosh mbi gjithçka dëshiron 38 zemra jote, dhe do të jesh mbret Izraelit. Në rast se dëgjon me kujdes të gjitha ato që po të urdhëroj dhe ecën në rrugët e mia, dhe bën atë që është e drejtë në mi, duke respektuar statutet dhe urdhërimet e mia, ashtu siç veproi Davidi, shërbëtori im;, unë do të jem me ty dhe do të të ndërtoj një shtëpi të qëndrueshme, 39 ashtu si ja ndërtova Davidit, dhe do të të jap Izraelin; për këtë do të poshtëroj 40 pasardhësit e Davidit, por jo për gjithnjë"" Prandaj Salomoni kërkoi të shkaktonte vdekjen e Jeroboamit; por Jeroboami u ngrit dhe iku në Egjipt Shishakut; 41 mbretit të Egjiptit; dhe qëndroi në Egjipt deri sa vdiq Salomoni. Pjesa tjetër e ngriti grisi heq princ heq fis, sytë pranë
bëmave të Salomonit, gjithë ato që bëri dhe dituria e tij a nuk janë vallë të shkruara 42 në librin e bëmave të Salomonit? Salomoni mbretëroi në Jeruzalem mbi të gjithë 43 Izraelin dyzet vjet. Pastaj Salomonin e zuri gjumi me etërit e tij dhe u varros në
qytetin e Davidit, atit të tij; në vend të tij mbretëroi i biri, Roboami.
## Chapter 12
Roboami shkoi në Sikem; sepse tërë Izraeli kishte ardhur aty për ta bërë mbret. Kur Jeroboami, bir i Nebatit; e mësoi këtë (ai ishte në Egjipt, ku kishte ikur 3 pranisë së mbretit Salomon) dhe Jeroboami jetonte në Egjipt. Atëherë dërguan ta thërrasin. Kështu Jeroboami dhe tërë asambleja e Izraelit erdhën t'i flasin Roboamit dhe i thanë: "Yt atë e ka bërë zgjedhën tonë të rënde; tani ti lehtëso skllavërinë e ashpër të atit tënd dhe zgjedhën e rëndë që na ka imponuar dhe ne do të të shërbejmë" 5 Ai iu përgjigj atyre: "Shkoni dhe kthehuni tek unë pas tri ditëve" . Dhe populli iku. Atëherë mbreti Roboam u këshillua me pleqtë që kishin qenë në shërbim të atit të tij, Salomonit; kur ishte i gjallë, dhe u tha: "Çfarë më këshilloni t'i përgjigjem këtij populli?" . Ata iu përgjigjën; duke thënë: "Në rast se sot ti do të bëhesh shërbëtor 1 këtij populli dhe do t'i shërbesh, në rast se do të tregohesh mirëdashës me ta dhe do t'u thuash fjalë të mira, ata do të jenë shërbëtorë të tu përjetë" Por Roboami hodhi poshtë këshillën që i dhanë pleqtë dhe u këshillua me të rinjtë që ishin rritur 9 me të dhe ishin në shërbim të tij, dhe u tha atyre: "Çfarë më këshilloni ti përgjigjem këtij populli që më foli, duke më thënë: "Lehtëso zgjedhën që na ka vënë yt atë"?" . 10 Atëherë të rinjtë që ishin rritur me të iu përgjigjën, duke thënë: "Kështu do t'i përgjigjesh këtij populli që të është drejtuar ty duke të thënë: "Yt atë e ka bërë të rëndë zgjedhën tonë; tani ti lehtësoje atë" Kështu do tu thuash atyre: "Gishti im i 11 vogël është më i trashë nga brinjët e atit tim; prandaj, në qoftë se im atë ju ka ngarkuar me një zgjedhë të rëndë, unë do ta bëj atë edhe më të rëndë; në qoftë se 12 im atë ju ka dënuar me fshikull, unë do tju dënoj me kamxhik"" Tri ditë më vonë Jeroboami dhe tërë populli erdhën te Roboami; ashtu si kishte urdhëruar mbreti, 13 duke thënë: "Kthehuni tek unë pas tri ditëve" Mbreti iu përgjigj ashpër popullit; larg
14<eos> |
<bos>duke mos pranuar këshillën që i kishin dhënë pleqtë; përkundrazi i foli popullit sipas këshillës së të rinjve, duke thënë: "Im atë e ka bërë të rëndë zgjedhën tuaj; por unë do ta bëj edhe më të rëndë; im atë ju ka dënuar me fshikull, kurse unë do t'ju 15 dënoj me kamxhik"\_ Kështu mbreti nuk mori parasysh kërkesën e popullit, sepse rrjedha e ngjarjeve varej nga Zoti, në mënyrë që të përmbushej fjala që Zoti kishte 16 drejtuar Jeroboamit; birit të Nebatit, me anë të Ahijahut nga Shiloh. Kur tërë Izraeli pa që mbreti nuk e dëgjonte; iu përgjigj atij duke i thënë: "Çfarë pjese kemi 17 Izrael! Tani kujdesohu 18 mbretëronte Roboami. Mbreti Roboam dërgoi Adoramin; të ngarkuarin me haraçet; por tërë Izraeli e qëlloi me dhe ai vdiq: Atëherë mbreti Roboam shpejtoi 19 të hipë mbi një qerre për të ikur në Jeruzalem. Kështu Izraeli ngriti krye kundër 20 shtëpisë së Davidit deri në ditën e sotme. Kur tërë Izraeli dëgjoi që Jeroboami ishte kthyer, dërgoi ta thërrasë dhe të paraqitej përpara asamblesë dhe, e bëri mbret mbi tërë Izraelin. Asnjeri nuk e ndoqi shtëpinë e Davidit; me përjashtim të të vetmit 21 fis të Judës. Roboami, me të arritur në Jeruzalem; mblodhi tërë shtëpinë e Judës dhe fisin e Beniaminit, njëqind e tetëdhjetë mijë luftëtarë të zgjedhur për të luftuar kundër shtëpisë së Izraelit dhe për t'i kthyer kështu mbretërinë Roboamit, birit të 22 Salomonit. Por fjala e Perëndisë iu drejtua Shemajahut, njeriut të Perëndisë, 23 duke thënë: shtëpinë e Judës dhe të Beniaminit dhe pjesës tjetër të popullit, dhe u thuaj atyre: 24 Kështu flet Zoti: "Mos dilni të luftoni kundër vëllezërve tuaj, bijve të Izraelit! Secili të kthehet në shtëpinë e tij, sepse kjo gjë vjen nga unë" Ata iu bindën fjalës 25 të Zotit dhe u kthyen prapa; sipas fjalës të Zotit. Pastaj Jeroboami ndërtoi Sikemin në zonën malore të Efraimit dhe u vendos aty; pastaj doli që andej dhe ndërtoi 26 Penuelin. Jeroboami tha në zemër të vet: "Tani mbretëria do ti kthehet me sa 27 duket shtëpisë së Davidit. Në rast se ky popull shkon në Jeruzalem për t'ë ofruar flijime në shtëpinë e Zotit; zemra e këtij populli do të kthehet përsëri nga zotëria e tij, nga Roboami, mbret Judës; kështu do të më vrasin dhe do të kthehen nga 28 Roboami, mbret i Judës" Mbasi u këshillua, mbreti bëri dy viça prej ari dhe i tha popullit: "Éshtë shumë për ju të shkoni deri në Jeruzalem! 0 Izrael, ja ku janë 29 perënditë e tua që të kanë nxjerrë nga vendi Egjiptit!' Pastaj vendosi njerin tua, gurë
30 prej tyre në Bethel dhe tjetrin në Dan. Ky ishte shkaku i mëkatit; sepse populli 31 shkonte deri në Dan për të rënë përmbys përpara një viçi. Ai ndërtoi edhe tempuj mbi vendet e larta dhe bëri priftërinj duke i marrë nga të gjitha shtresat; por që nuk 32 ishin bij të Levit. Jeroboami caktoi një festë në muajin e tetë, ditën e pesëmbëdhjetë të muajit, të njëllojtë me festën që kremtohej në Judë dhe ofroi flijime mbi altarin. Kështu veproi në Bethel për të flijuar viçat që ai kishte bërë; dhe në 33 Bethel vendosi priftërinjtë vendeve të larta që kishte ngritur. Ditën pesëmbëdhjetë të muajit të tetë, muaj i zgjedhur nga ai vetë, Jeroboami u ngjit në altarin që kishte ndërtuar në Bethel; caktoi një festë për bijtë e Izraelit dhe u ngjit e në altar për të djegur temjan.
## Chapter 13
Dhe ja, një njeri i Perëndisë arriti nga Juda në Bethel me urdhër të Zotit, ndërsa 2 Jeroboami qëndronte pranë altarit për të djegur temjan. Me urdhër të Zotit klithi kundër altarit dhe tha: Altar, altar, kështu thotë Zoti: Ja, në shtëpinë e Davidit do të lindë një djalë, i quajtur Jozia; i cili ka për të flijuar mbi ty priftërinjtë e vendeve 3 të larta dhe do të djegë mbi ty kocka njerëzore"" . Po atë ditë dha një shenjë të mrekullueshme, duke thënë: 'Kjo është shenja për të cilën foli Zoti; ja, altari do të çahet dhe hiri që është mbi të do të shpërndahet" . Kur mbreti Jeroboam dëgjoi fjalët që njeriu Perëndisë kishte shqiptuar kundër altarit në Bethel, shtriu dorën nga altari dhe tha: "Kapeni!" Por dora që Jeroboami kishte shtrirë kundër tij u tha 5 dhe nuk mundi më ta tërheqë. Përveç kësaj, altari u ça dhe hiri tij u shpërnda, sipas shenjës që njeriu Perëndisë kishte dhënë me urdhër të Zotit. Atëherë mbreti iu drejtua njeriut të Zotit dhe tha: Oh, lutju shumë Zotit;, Perëndisë tënd, dhe lutu për mua, deri sa të më ripërtërihet dora" . Njeriu i Perëndisë iu lut shumë Zotit dhe mbretit iu ripërtëri dora; ashtu siç ishte më Atëherë mbreti i tha njeriut të Perëndisë: "Eja në shtëpi bashkë me mua që ta marrësh veten; do të të bëj edhe një 8 dhuratë"\_ Por njeriu i Perëndisë iu përgjigj mbretit: "Edhe sikur të më jepje gjysmën shtëpisë sate, unë nuk do të vija me ty dhe as do të haja bukë e as do të pija ujë në 9 këtë vend, sepse kështu më ka urdhëruar Zoti: "Ti nuk do të hash bukë as do të 10 parë.
pish ujë dhe nuk do të kthehesh nga rruga që ke përshkuar kur shkove" . Kështu
ai shkoi nëpër një rrugë tjetër dhe nuk u kthye nëpër rrugën që kishte përshkuar kur 11 vajti në Bethel. Në Bethel banonte një profet plak; bijtë e tij shkuan e treguan tërë atë që njeriu i Perëndisë kishte bërë atë ditë në Bethel dhe i treguan atit të tyre 12 fjalët që ai i kishte thënë mbretit. Iati pyeti ata: "Nëpër çfarë rruge iku?" . Ç'është e vërteta, bijtë e tij e kishin nëpër çfarë rruge kishte shkuar njeriu 13 Perëndisë i ardhur nga Juda. Atëherë ai u tha bijve të tij: "Më shaloni gomarin" . 14 Ishaluan gomarin dhe ai hipi mbi të; e ndoqi njeriun e Perëndisë dhe e gjeti ulur nën një lis dhe i tha: "Aje ti njeriu i Perëndisë që ka ardhur nga Juda?"\_ Ai iu përgjigj: 15 Jam unë" Atëherë profeti plak i tha: "Eja në shtëpinë time për të ngrënë diçka" . 16 Por ai u përgjigj: "Nuk mund të kthehem prapa as të vij me ty, nuk mund të ha 17 bukë dhe të pi ujë me ty në këtë vend, sepse Zoti më ka thënë: "Ti atje nuk do të hash bukë as do të pish ujë, dhe nuk do të kthehesh nëpër rrugën e përshkuar kur 18 shkove" Tjetri tha: "Edhe unë jam profet si ti; dhe një engjëll më ka folur nga ana e Zotit, duke thënë: "Merre me vete në shtëpinë tënde që të hajë bukë dhe të 19 ujë"" Por ai gënjente. Kështu njeriu i Perëndisë u prapa bashkë me 20 të dhe hëngri bukë në shtëpinë e atij dhe piu ujë. Ndërsa ishin ulur në tryezë, 21 fjala e Zotit iu drejtua profetit që e kishte kthyer prapa; dhe ai i thirri njeriut të Perëndisë të ardhur nga Juda, duke thënë: "Kështu flet Zoti: "Me qenë se nuk iu binde urdhërit të Zotit dhe nuk respektove porosinë e Zotit, Perëndisë tënd, që të 22 kishte dhënë, por u ktheve prapa dhe hëngre bukë e pive ujë në vendin që Zoti të thënë: "Mos ha bukë e mos pi ujë" , kufoma jote nuk ka për të hyrë në varret 23 prindërve të tu" Kur mbaroi së ngrëni dhe së piri, profeti që e kishte kthyer 24 prapa i shaloi gomarin. Kështu ai u nis, por një luan i doli rrugës dhe e vrau. Kufoma e tij u hodh në mes të rrugës, ndërsa gomari i qëndronte afër dhe vetë luani 25 mbeti pranë kufomës. Disa njerëz kaluan andej dhe kufomën të hedhur në rrugë dhe luanin që rrinte afër kufomës; ata shkuan dhe e treguan këtë gjë në qytetin 26 ku banonte profeti plak. Sa e dëgjoi profeti që e kishte kthyer prapa; ai tha: "Éshtë njeriu i Perëndisë, që nuk iu bind urdhërit të Zotit; për këtë arësye Zoti e ka lënë në kthetrat e një luani; që e ka shqyer dhe vrarë, sipas fjalës që kishte thënë 27 parë pijë kthye pati panë<eos> |
<bos>Zoti" Pastaj iu drejtua bijve të tij dhe u tha: "Më shaloni gomarin" . Ata ia shaluan.
28 Kështu ai u nis dhe e gjeti kufomën të hedhur në mes të rrugës, ndërsa gomari dhe luani rrinin afër kufomës; luani nuk e kishte ngrënë kufomën as kishte shqyer 29 gomarin. Profeti mori kufomën e njeriut të Perëndisë, e ngarkoi mbi gomarin dhe u kthye; kështu profeti plak u kthye në qytet për ta vajtuar dhe për ta varrosur. 30 E vendosi kufomën në varrin e tij; dhe filluan ta qajnë, duke thënë: "Oh, vëllai 31 im!" Mbas varrimit, profeti plak u tha bijve të tij: "Kur të vdes unë, më varrosni 32 në varrin e njeriut të Perëndisë; m'i vini kockat pranë kockave të tij. Sepse me siguri do të vërtetohet fjala e thënë prej tij me urdhër të Zotit kundër altarit të Bethelit 33 dhe kundër tërë shenjtërorëve të vendeve të larta në qytetet e Samarisë" . Mbas kësaj ngjarjeje, Jeroboami nuk u tërhoq nga rruga e tij e keqe; por bëri priftërinj të tjerë për vendet e larta, duke 1 marrë nga çdo shtresë personash; kushdo që e 34 dëshironte, shenjtërohej prej tij dhe bëhej i vendeve të larta. Ky qe mëkati 1 shtëpisë së Jeroboamit, që shkaktoi shkatërrimin e saj dhe shfarosjen e saj nga faqja e dheut. prift
## Chapter 14
Në atë kohë Abijahu, bir i Jeroboamit, u sëmur. Jeroboami i tha bashkëshortes së vet: "Çohu; të lutem; ndërro petkat që të mos dihet se je gruaja e Jeroboamit, dhe 3 mbret e këtij populli. Merr me vete dhjetë bukë; disa kuleç dhe një enë me mjaltë 4 dhe shko tek ai; ai do të të thotë se ç'ka për të ndodhur me fëmijën" . Gruaja e Jeroboamit veproi në këtë mënyrë: u ngrit, shkoi në Shiloh dhe në shtëpinë e Ahijahut. Ahijahu nuk shikonte dot sepse qenë errur nga pleqëria. Zoti kishte thënë Abijahut: 'Ja, gruaja e Jeroboamit është duke ardhur për t'u këshilluar me ty për të birin që është i sëmurë. Ti do ti thuash kështu e kështu. Kur do të hyjë, 6 ajo do të shtihet se është një grua tjetër" . Sapo Ahijahu dëgjoi zhurmën e hapave të saj kur po hynte nga porta, ai tha: 7 sikur je një person tjetër? Unë duhet të të jap lajme të këqija. Shko dhe i thuaj Jeroboamit: "Kështu flet Zoti, Perëndia i Izraelit: Unë të kam ngritur nga gjiri 8 popullit dhe të kam bërë princ të popullit tim të Izraelit, rrëmbeva mbretërinë arriti sytë "Hyr, nga duart e shtëpisë së Davidit dhe ta dhashë ty, por ti nuk ke si shërbëtori im qenë
Davidi që ka respektuar urdhërimet e mia dhe më ka ndjekur me gjithë zemër, duke
9 bërë ato që ishin të drejta në sytë e mia; ti ke vepruar më nga të gjithë ata që para teje; sepse ke arritur të sajosh perëndi të tjera dhe shëmbëlltyra me derdhje 10 për të provokuar zemërimin tim, dhe më ke hedhur prapa krahëve. Prandaj, ja, unë do të dërgoj fatkeqësinë mbi shtëpinë e Jeroboamit dhe do të shfaros nga shtëpia tij çdo mashkull në Izrael, skllav apo i lirë; dhe do ta fshij plotësisht shtëpinë 11 e Jeroboamit, ashtu si fshihen plehrat deri sa të zhduken tërësisht. Ata të shtëpisë së Jeroboamit që do të vdesin në qytet do t'i hanë qentë; dhe ata që do të vdesin 12 nëpër ara, do ti hanë shpendët e qiellit; sepse kështu ka folur Zoti. Prandaj 13 dhe shko në shtëpinë tënde; sa të hysh në qytet, fëmija ka për të vdekur. Tërë Izraeli do ta vajtojë dhe do ta varrosë. Ai do të jetë i vetmi nga shtëpia e Jeroboamit që do të varroset, sepse është i vetmi nga shtëpia e Jeroboamit tek i cili u gjet diçka 14 e mirë dhe që i pëlqen Zotit, Perëndisë të Izraelit. Zoti do të vendosë mbi Izraelin mbretin e tij, që po atë ditë do të shfarosë shtëpinë e Jeroboamit. Ç'po them kështu:. 15 Kjo po ndodh që tani. Zoti do të shfryjë mbi Izraelin si mbi kallamishtet e ujit, do ta shrrënjosë Izraelin nga kjo tokë e mirë që u kishte dhënë etërve të tij dhe do t'i shkoqë ata matanë Lumit, sepse kanë bërë Asherimët e tyre, duke shkaktuar 16 zemërimin e Zotit. Ai do ta braktisë Izraelin për shkak të mëkateve të Jeroboamit; 17 sepse ai ka kryer mëkate dhe ka bërë që të mëkatojë edhe Izraeli"" Pastaj gruaja Jeroboamit u ngrit dhe u nis, arriti në Tirtsah; me të arritur në pragun e shtëpisë, 18 fëmija i vdiq. E varrosën dhe tërë Izraeli e qau, sipas fjalës që Zoti kishte thënë 19 me anë të profetit Ahijah, shërbëtorit të tij. Bëmat e tjera të Jeroboamit, si luftoi 20 dhe si mbretëroi, janë shkruar në librin e Kronikave të mbretërve të Izraelit. Kohëvazhdimi i mbretërisë së Jeroboamit qe njëzet e dy vjet; pastaj atë e zuri gjumi 21 bashkë me etërit e tij dhe në vend të tij mbretëroi biri, Nadabi. Roboami, bir i Salomonit, mbretëroi në Judë. Ai ishte dyzet e një vjeç kur u bë mbret dhe mbretëroi shtatëmbëdhjetë vjet në Jeruzalem; në qytetin që Zoti kishte zgjedhur nga tërë fiset 22 Izraelit Ata të Judës bënë atë që është e keqe në e Zotit; dhe me mëkatet 23 që bënë shkaktuan xhelozinë e Zotit më tepër nga ç'kishin bërë etërit e tyre. Edhe ata ndërtuan vende të larta, shtylla dhe Asherime në të gjitha kodrat e larta dhe 24 poshtë çdo druri të gjelbër. Përveç kësaj, kishte në vend njerëz që jepeshin mbas kurvërisë së shenjtë. Ata merreshin me të e neveritshme të kombeve keq qenë qoftë çohu sytë gjitha gjërat
25 që Zoti kishte dëbuar përpara bijve të Izraelit. Në vitin e të mbretit Roboam;, 26 mbreti Egjiptit Sishak doli kundër Jeruzalemit;, dhe mori me vete thesaret e shtëpisë të Zotit dhe thesaret e pallatit mbretëror; mori me vete çdo gjë, duke përfshirë shqytat e arta që Salomoni kishte bërë. Në vend të tyre mbreti Roboam dha urdhër të bëheshin shqyta prej bronzi dhe ua dorëzoi komandantëve të rojeve që 28 ruanin hyrjen e pallatit mbretëror: Sa herë që mbreti hynte në shtëpinë e Zotit, 29 rojet i çonin në sallën e rojeve. Pjesa tjetër e bëmave të Roboamit dhe të gjitha 30 ato që ai bëri a nuk janë të shkruara vallë në Kronikat e mbretërve të Judës? 31 bë një luftë e pandërprerë midis Roboamit dhe Jeroboamit. Pastaj Roboamin e zuri gjumi me etërit e tij dhe u varros me ta në qytetin e Davidit. E ëma quhej Naamaha, ishte Amonite. Në vend të tij mbretëroi biri, Abijami. pestë
## Chapter 15<eos> |
<bos>Në vitin e tetëmbëdhjetë të mbretërisë së Jeroboamit;, birit të Nebatit; Abijami 2 filloi të mbretërojë mbi Judën. 3 Maakah dhe ishte bijë e Abishalomit. Ai kreu mëkatet që i ati kishte bërë para tij dhe zemra e tij nuk iu shenjtërua plotësisht Zotit, Perëndisë të tij, ashtu si zemra e Davidit, atit të tij. Megjithatë për dashurinë që ushqente për Davidin, Zoti, Perëndia 1 e të birin mbas tij dhe e bëri të 5 qendrueshëm Jeruzalemin; sepse Davidi kishte bërë atë që është e drejtë në sytë Zotit dhe nuk ishte larguar nga ajo që Zoti i kishte urdhëruar të bënte gjithë kohës së jetës së tij, me përjashtim të rastit të Uriahut; Hiteut. Midis Roboamit 7 dhe Jeroboamit pati luftë sa qe gjallë Roboami. Pjesa tjetër e bëmave të Abijamit dhe të gjitha ato që ai bëri a nuk janë të shkruara vallë në librin e Kronikave të 8 mbretërve të Judës? Pati luftë midis Abijamit dhe Jeroboamit. Pastaj Abijamin e zuri gjumi bashkë me etërit e tij dhe e varrosën në qytetin e Davidit. Në vend të tij 9 mbretëroi i biri, Asa. Në vitin e njëzet të mbretërisë së Jeroboamit, mbretit të 10 Izraelit, Asa filloi të mbretërojë në Judë. Ai mbretëroi dyzet e një vjet në ngriti gjatë
1l Jeruzalem. E ëma quhej Maakah dhe ishte bijë e Abishalomit. Asa bëri atë që 12 është e drejtë në e Zotit, ashtu si i ati Davidi. Eliminoi nga vendi ata që 13 merreshin me kurvëri të shenjtë dhe tërë idhujtë e krijuar nga etërit e tij. Hoqi nga mbretëreshës nënën e tij Maakah, sepse ajo kishte bërë një idhull të neveritshëm të Asherahut; Asa e rrëzoi atë idhull të neveritshëm dhe e dogji pranë 14 përroit Kidron. Por vendet e larta nuk u eliminuan; megjithatë zemra e Asas 15 mbeti plotësisht e shenjtëruar Zotit gjatë gjithë jetës së tij. Ai solli në shtëpinë Zotit e shenjtëruara nga 1 ati dhe gjërat që ai vetë i kishte shenjtëruar: 16 argjendin; arin dhe enët. Pati luftë midis Asas dhe Baashas, mbretit të Izraelit; 17 gjatë gjithë jetës së tyre. Baasha, mbret i Izraelit, doli kundër Judës dhe ndërtoi Ramahun; me qëllim që të pengonte këdo që të shkonte ose të vinte nga Asa, mbret 18 i Judës. Atëherë Asa mori tërë argjendin dhe arin që kishte mbetur në thesaret e shtëpisë të Zotit dhe thesaret e pallatit mbretëror dhe ua dorëzoi shërbëtorëve të tij; mbreti Asa i dërgoi pastaj te Ben-Hadadi, bir i Tabrimonit; që ishte bir i Hezionit; 19 mbretit të Sirisë; që banonte në Damask, për t'i thënë: "Le të ketë aleancë midis teje dhe meje ashtu si ka pasur midis atit tim dhe atit tënd. Ja, unë po të dërgoj një dhuratë ari dhe argjendi; shko dhe prishe aleancën tënde me Baasham, mbretin e 20 Izraelit, me qëllim që ai të tërhiqet nga Ben-Hadadi dëgjoi këshillat e mbretit Asa dhe dërgoi komandantët e ushtrisë së tij kundër qytetit të Izraelit; pushtoi Ijoin; Danin; Abel-Beth-Maakahun dhe tërë krahinën e Kinerothit me gjithë vendin 21 e Neftalit. Sapo Baasha e mësoi këtë lajm, ndërpreu ndërtimin e Ramahut dhe 22 qëndroi në Tirtsah. Atëherë mbreti Asa thirri tërë ata të Judës, pa përjashtuar asnjë; ata morën nga Ramahu dhe lëndën që Baasha kishte përdorur për të ndërtuar, dhe me këto materiale mbreti Asa ndërtoi Geban e Beniaminit dhe 23 Mitspahun. Pjesën tjetër të bëmave të Asas; të gjitha trimëritë e tij, të gjitha ato që bëri dhe qytetet që ndërtoi a nuk janë vallë të shkruara në librin e Kronikave të 24 mbretërve të Judës? Por në pleqëri ai vuante nga një dhimbje te këmbët. Pastaj zuri gjumi me etërit e tij dhe e varrosën bashkë me ta në qytetin e Davidit; atit të 25 tij. Në vendin e tij mbretëroi i biri, Jozafati. Nadabi, bir i Jeroboamit, filloi të mbretërojë mbi Izrael vitin e dytë të Asas; mbretit të Judës, dhe mbretëroi në Izrael 26 sytë posti gjërat unë" gurët dy vjet. Ai bëri atë që është e keqe në sytë e Zotit dhe ndoqi rrugët e atit të tij
27 dhe mëkatin në të cilin e kishte futur Izraelin. Pastaj Baasha, bir i Ahijahut, nga shtëpia e Isakarit, komplotoi kundër tij dhe e vrau në Gibethon që u përkiste 28 Filistejve, ndërsa Nadabi dhe tërë Izraeli kishin rrethuar Gibethonin. Baasha e 29 vrau në vitin e tretë të mbretit të Judës, dhe mbretëroi në vend të tij. Me t'u bërë mbret, ai shfarosi tërë shtëpinë e Jeroboamit; nga Jeroboami s'la të gjallë asnjë, për e shfarosi krejt shtëpinë e tij, sipas fjalës që kishte thënë Zoit me anë të 30 shërbëtorit të tij Ahijah, Shilonitit, për shkak të mëkateve të Jeroboamit;, të kryera nga ai dhe që Izraeli kreu me nxitjen e tij, duke shkaktuar zemërimin e Zotit, 31 Perëndisë të Izraelit. Pjesa tjetër e bëmave të Nadabit dhe të gjitha atë që ai bëri 32 a nuk janë vallë të shkruara në librin e Kronikave të mbretërve të Izraelit? Pati luftë midis Asas dhe Baashas;, mbretit të Izraelit, gjatë gjithë kohës së jetës së tyre. 33 Vitin e tretë të sundimit të Asas, mbretit të Judës, Baasha, bir i Ahijahut, filloi 34 të mbretërojë mbi tërë Izraelin në Tirtsah; dhe mbretëroi njëzet e katër vjet. Ai bëri atë që është e keqe në sytë e Zotit dhe vazhdoi rrugët e Jeroboamit dhe mëkatin Asas, që ky e kishte shtyrë Izraelin të kryente.
## Chapter 16
Pastaj fjala e Zotit iu drejtua Jehuhit, birit të Hananit, kundër Baashas, duke 2 thënë: "Të kam ngritur nga pluhuri dhe të kam bërë princ të popullit tim Izraelit; por ti ke ndjekur rrugën e Jeroboamit dhe ke bërë të mëkatojë popullin tim të Izraelit; 3 duke provokuar zemërimin tim me mëkatet e tij; prandaj do të zhduk Baashan dhe shtëpinë e tij dhe do ta bëj me shtëpinë tënde atë që kam bërë me shtëpinë e Jeroboamit, birit të Nebatit. Ata të Baashas që do të vdesin në qytet do ti hanë 5 qentë, dhe ata që do të vdesin në ara do ti hanë shpendët e qiellit"Pjesa tjetër e bëmave dhe të trimërive a nuk janë vallë të shkruara në librin e Kronikave të mbretërve të Izraelit? Pastaj Baashan e zuri gjumi me etërit e tij dhe e varrosën 7 në Tirtsah. Në vend të tij mbretëroi biri, Elahu. Përveç kësaj fjala e Zotit iu drejtua me anë të profetit Jehu, birit të Hananit; kundër Baashas dhe kundër shtëpisë së tij për gjithë të këqijat që Baasha kishte bërë në e Zotit, duke shkaktuar sytë
zemërimin e tij me veprat e kryera nga dora e tij, duke u bërë si shtëpia e Jeroboamit;<eos> |
<bos>edhe sepse e kishte vrarë atë. Në vitin e njëzet e gjashtë të Asas, mbretit të Judës, Elahu, bir i Baashas; filloi të mbretëroj mbi Izraelin në Tirtsah dhe qëndroi në fron dy vjet. Zimri, shërbëtori tij, komandant i gjysmës së qerreve të tij, komplotoi kundër tij . Ndërsa ai ndodhej në Tirtsah, duke pirë dhe duke u dehur në shtëpinë e 10 Artsas, prefektit të pallatit të Tirtsahut; Zimri hyri, e dhe e vrau në vitin 11 njëzet e shtatë të Asas, mbretit të Judës, dhe mbretëroi në vend të tij. Kur filloi të mbretërojë, sapo u ul në fron;, shkatërroi tërë shtëpinë e Baashas; nuk la të gjallë 12 as edhe një mashkull midis kushërinjve të afërt të tij dhe Kështu Zimri shfarosi tërë shtëpinë e Baashas; sipas fjalës së Zotit të drejtuar kundër Baashas me 13 anë të profetit Jehu; për shkak të mëkateve të Baashas dhe të mëkateve të birit të tij Elah, që ata vetë kishin kryer dhe që kishin bërë ti kryente Izraeli, duke nxitur 14 zemërmin e Zotit, Perëndisë të Izraelit, me idhujt e tyre. Pjesa tjetër e bëmave të Elahut dhe tërë atë që ai bëri a nuk janë vallë të shkruara në librin e Kronikave 15 të mbretërve të Izraelit? Në vitin e njëzet e shtatë të Asas, mbretit të Judës, Zimri mbretëroi shtatë ditë në Tirtsah. Populli kishte fushuar kundër Gibethonit; që u 16 përkiste Filistejve. Kështu populli që kishte ngritur kampin dëgjoi të thuhet: Zimri ka komplotuar, madje ka vrarë mbretin!' Po atë ditë në kamp tërë Izraeli 17 bëri mbret të Izraelit, Omrin, komandantin e ushtrisë. Pastaj Omri u nis nga 18 Gibethoni dhe rrethoi Tirtsahun. Kur Zimri pa që qyteti ishte pushtuar;, u tërhoq në kullën e pallatit mbretëror; i vuri zjarrin pallatit mbretëror që ndodhej mbi të dhe 19 kështu vdiq për shkak të mëkateve që kishte kryer, duke bërë aë që është e keqe në e Zotit; duke ndjekur rrugën e Jeroboamit dhe duke kryer mëkatin që ky 20 kishte bërë duke e nxitur Izraelin të mëkatojë. Pjesa tjetër e bëmave të Zimrit dhe komploti që ai thuri a nuk janë vallë të shkruara në librin e Kronikave të 21 mbretërve të Izraelit? Atëherë populli Izraelit u nda në dy pjesë: gjysma e popullit shkonte pas Tibnit; birit të Ginathit; për ta bërë mbret; gjysma tjetër shkonte 22 pas Omrit. Por populli që shkonte pas Omrit epërsi mbi popullin që ndiqte 23 Tibnin; birin e Ginathit. Tibni vdiq dhe mbretëroi Omri. njëtë të Asas, mbretit të Judës, Omri filloi të mbretërojë mbi Izraelin dhe mbretëroi 24 dymbëdhjetë vjet. Gjashtë vjet mbretëroi në Tirtsah, pastaj bleu nga Shemeri goditi miqve. sytë pati malin e Samarisë për dy talentë argjendi; ndërtoi në mal një qyetet të cilin e quajti
25 Samaria, nga emri i Shemerit, zotëria i malit. Omri bëri atë që është e keqe për 26 e Zotit dhe u suall më se të gjithë paraardhësit e tij; ndoqi tërësisht rrugën e Jeroboamit, birit të Nebatit, dhe mëkatet që ky kishte detyruar Izraelin t'i 27 kryejë, duke shkaktuar zemërimin e Zotit; Perëndisë të Izraelit; me idhujt e tij. Pjesa tjetër e bëmave të kryera nga Omri dhe trimëritë e tij a nuk janë vallë të 28 shkruara në librin e Kronikave të mbretërve të Izraelit? Pastaj Omrin e zuri gjumi 29 me etërit e tij dhe e varrosën në Samari. Në vend të tij mbretëroi biri, Ashabi. Ashabi, bir i Omrit, filloi të mbretërojë mbi Izraelin në vitin e tridhjetë e tetë të Asas, mbretit të Judës; dhe Ashabi, bir i Omrit, mbretëroi në Samari mbi Izraelin njëzet 30 e dy vjet. Ashabi, bir i Omrit bëri ato gjëra që shihen me sy të nga Zoti më 31 tepër se ata që e kishin paraprirë. Përveç kësaj, sikur të ishte për të një gjë e ndjekja e mëkateve të Jeroboamit; birit të Nebatit mori për grua Jezebelën, bijën e Ethbaalit, mbretit të Sidonitëve, dhe shkoi t'i shërbejë Baalit dhe të bjerë 32 përmbys para tij. [ ngriti pastaj një altar Baalit; në tempullin e Baalit; që kishte 33 ndërtuar në Samari. Ashabi bëri edhe një Asherah; Ashabi provokoi zemërimin e Zotit, Perëndisë të Izraelit; më tepër se gjithë etërit e Izraelit që e kishin paraprirë. 34 Gjatë ditëve të sundimit të tij, Hieli nga Betheli rindërtoi Jerikon; hodhi themelet tij mbi Abiramin; të parëlindurin e tij, dhe ngriti portat mbi Segubin; më të riun sytë keq keq vogël nga bijtë e tij, sipas fjalës që Zoti kishte thënë me anë të Jozueut, birit të Nunit.
## Chapter 17
Elia, Tishbiti, një nga banorët e Galaadit tha Ashabit: Ashtu siç është e vërtetë që rron Zoti, Perëndia Izraelit, në 2 ketë as vesë as shi gjatë këtyre viteve; veçse me fjalën time" Pastaj fjala e Zotit 3 iu drejtua atij, duke thënë: "Largohu që këtej, ktheu nga lindja dhe fshihu pranë 4 përroit Kerith, që ndodhet në lindje të Jordanit. Do të pish ujë në përrua dhe unë 5 1 kam urdhëruar korbat që të të japin të hash atje" Kështu ai u nis dhe veproi sipas fjalës të Zotit; shkoi dhe u vendos pranë përroit Kerith, që ndodhet në lindje të Jordanit. Korbat i sillnin bukë e mish në mëngjes dhe bukë e mish në mbrëmje; prani
dhe pinte ujë në përrua. Mbas një farë kohe përroi shteroi, sepse nuk binte shi 8 9 mbi vendin. Atëherë Zoti i foli, duke thënë: "Çohu dhe shko të vendosësh në Sarepta të Sidonëve; sepse atje kam urdhëruar një grua të ve të të sigurojë ushqimin" 10 Ai u ngrit; pra, dhe shkoi në Sarepta; sapo arriti në portën e qytetit; ai pa një të ve që mblidhte dru. Ai e thirri dhe i tha: "Shko dhe më merr ujë në një enë që 11 të mund të pi" . Ndërsa ajo po shkonte për të marrë ujin; ai e thirri dhe i tha: "Më 12 sill edhe një copë bukë" Ajo u përgjigj: Ashtu siç është e vërtetë që rron Zoti, Perëndia yt, bukë nuk kam, por kam vetëm një dorë miell në një enë dhe vaj në një qyp; dhe tani po mbledh dy copa dru për ti përgatitur për vete dhe për djalin 13 tim; do t'i hamë dhe pastaj kemi për të vdekur" Elia i tha: "Mos ki frikë; shko dhe bëj si the; por më parë bëj një kulaç të vogël për mua dhe sillma; pastaj ta bësh 14 për vete dhe për djalin tënd. Sepse kështu thotë Zoti, Perëndia i Izraelit: "Ena e miellit nuk do të mbarojë dhe qypi i vajit nuk do të pakësohet deri ditën, që Zoti të 15 dërgojë shiun mbi tokë"" . Kështu ajo shkoi dhe veproi sipas fjalës së Elias; dhe 16 kështu hëngrën ajo, Elia dhe gjithë familja e saj për një kohë të gjatë. Ena e miellit nuk mbaroi dhe qypi i vajit nuk u pakësua; sipas fjalës që Zoti kishte shqiptuar 17 me anë të Elias. Mbas këtyre ngjarjeve, biri i gruas, që ishte e zonja e shtëpisë, 18 u sëmur; sëmundja e tij qe aq e rëndë, sa nuk i mbeti më frymë jete. Atëherë ajo i tha Elias: "Çfarë lidhje kam me ty, 0 njeri i Perëndisë? Ndofta ke ardhur tek unë 19 Ai iu përgjigj: "Më jep djalin tënd" . Kështu ia mori gjiri i saj, e në dhomën lart dhe e shtriu 20 në shtratin e tij. Pastaj i kërkoi ndihmë Zotit dhe tha: "0 Zot, Perëndia im; mos ke goditur me fatkeqësi edhe këtë grua të ve; që më strehon; duke bërë t'i vdesë i 21 biri?"\_ U shtri pastaj tri herë mbi fëmijën dhe kërkoi ndihmën e Zotit; duke thënë: 22 "0 Zot, Perëndia im, të lutem bëj që ti kthehet shpirti kësaj fëmije" . Zoti e plotësoi dëshirën e shprehur në zërin e Elias; shpirti i fëmijës u kthye tek ai dhe ai 23 mori jetë përsëri. Atëherë Elia mori fëmijën, e zbriti nga dhoma e sipërme e 24 shtëpisë dhe ia dha nënës së tij, duke i thënë: "Shiko; fëmija jote është gjallë!" . Atëherë gruaja i tha Elias: "Tani pranoj që ti je një njeri i Perëndisë dhe që fjala e pak pak çoi nga<eos> |
<bos>Zotit në gojën tënde është e vërtetë" .
## Chapter 18
Shumë kohë më vonë, gjatë vitit të tretë, fjala e Zotit iu drejtua Elias, duke i 2 thënë: "Shko dhe paraqitu te Ashabi dhe unë do të dërgoj shiun mbi vendin" . Elia shkoi të paraqitet te Ashabi. Atëherë në Samari kishte pllakosur një zi e madhe e 3 bukës. Ashabi dërgoi të thërrasë Abdian; që ishte mexhordomi i tij. (Abdia kishte 4 frikë të madhe nga Zoti; kështu; kur Jezebeli shfaroste profetët e Zotit;, Abdia mori njëqind profetë dhe fshehu pesëdhjetë prej tyre në një shpellë, duke i furnizuar 5 me bukë dhe ujë). Ashabi tha Abdias: 'Shko nëpër vendin në drejtim të të gjitha burimeve dhe rrjedhave ujore; ndofta do të gjejmë bar të mjaftueshëm për të mbajtur gjallë kuajt dhe mushkat dhe nuk do të detyrohemi të vrasim asnjë nga kafshët tona" Kështu e ndanë vendin që do të përshkohej; Ashabi shkoi vetëm nga një anë dhe 7 Abdia vetëm nga ana tjetër. Ndërsa Abdia po udhëtonte, ja ku doli përpara Elia; Abdiu e njohu dhe u shtri me fytyrë për tokë përpara tij, duke thënë: "Ti je zotëria 8 im Elia?" Ai u përgjigj: Jam unë; shko e i thuaj zotërisë sate: Elia është këtu" . Por Abdia u përgjigj: Çfarë mëkati kam kryer që ti dorëzon shërbëtorin tënd në 10 duart e Ashabit që ai të shkaktojë vdekjen time? Ashtu siç është e vërtetë që Zoti, Perëndia yt, rron, nuk ka komb dhe mbretëri në të cilin zoti im nuk ka dërguar njerëz të të kërkojnë; dhe kur thonin: "Nuk është këtu" ai i vinte të betoheshin 11 mbretërinë dhe kombin që nuk kishin mundur të të gjenin. Dhe tani ti thua: "Shko 12 t'i thuash zotërisë sate: Elia është këtu!" Por do të ndodh që sapo të largohem prej teje, Fryma e Zotit do të të çojë në një vend të panjohur nga unë; kështu unë do të shkoj t'ia njoftoj Ashabit; dhe ky, duke mos të gjetur, do të më Dhe 13 shërbëtori yt i druhet Zotit që i ri! A nuk i kanë njoftuar zotërisë sime atë që unë kam bërë kur Jezebeli vriste profetët e Zotit? Si fsheha njëqind nga këta profetë të Zotit, pesëdhjetë në një shpellë dhe pesëdhjetë në një tjetër, duke i furnizuar me 14 bukë dhe me ujë? Dhe tani ti thua: "Shko ti thuash zotërisë sate: Elia është 15 këtu!". Por ai do të më vrasë" Atëherë Elia u përgjigj: Ashtu siç është e vërtetë që rron Zoti i ushtrive në të të cilit ndodhem; sot do të paraqitem te Ashabi" . 16 Abdia, pra, shkoi të kërkojë Ashabin dhe i njoftoi çështjen; dhe Ashabi 1 doli 17 përpara Elias. Me ta Elian 1 tha: "Ti je pikërisht ai që e bën rrëmujë vrasë. prani parë
18 Izraelin?" Elia u përgjigj: "Nuk jam unë që e bëj rrëmujë Izraelin; por ti dhe shtëpia e atit tënd, sepse keni braktisur urdhërimet e Zotit dhe ti ke shkuar pas 19 Baalëve. Prandaj dërgo tani të thërrasin tërë Izraelin pranë meje në malin Karmel, bashkë me katërqind e pesëdhjetë profetët e Baalit dhe katërqind profetët e Asherahut 20 që hanë në tryezën e Jezebelit" Kështu Ashabi dërgoi e thirri tërë bijtë e Izraelit 21 dhe mblodhi profetët në malin Karmel. Atëherë Elia iu afrua tërë popullit dhe tha: "Deri kur do të lëkundeni midis dy mendimeve? Në qoftë se Zoti është Perëndia, shkoni pas tij; por në se përkundrazi është Baali, atëherë ndiqni atë" . Populli 22 nuk tha asnjë fjalë. Atëherë Elia i tha popullit: "Kam mbetur vetëm unë nga 23 profetët e Zotit; ndërsa profetët e Baalit janë katërqind e pesëdhjetë. Le të na jepen dy dema të rinj; ata të zgjedhin një dem për veten e tyre, le ta copëtojnë dhe ta vënë mbi drutë pa ndezur ato; unë do të përgatis demin tjetër dhe do ta vendos 24 mbi drutë pa i ndezur ato. Ju do t'i bëni thirrje perëndisë suaj dhe unë do të thërres Zotin; perëndia që do të përgjigjet me anë të zjarrit është Perëndia" . Tërë populli u 25 përgjigj dhe tha: "E the bukur!' Atëherë Elia u tha profetëve të Baalit: "Zgjidhni një dem të ri dhe përgatiteni të parët sepse jeni më shumë; pastaj kërkoni ndihmën 26 perëndisë suaj, pa e ndezur zjarrin" . Kështu ata morën demin që u dhanë dhe përgatitën; pastaj përmendën emrin e Baalit nga mëngjesi deri në drekë, duke thënë: "0 Baal, na u përgjigj ! " . Por nuk u dëgjua asnjë zë dhe asnjeri nuk u përgjigj; 27 ndërkaq ata kërcenin rreth altarit që kishin ndërtuar. Në mesditë Elia filloi të tallet me ta dhe tha: "Ulërini më fort sepse ai është zoti; ndofta është duke menduar thellë, ose është i zënë me ose udhëton; ose ka rënë në gjumë e duhet zgjuar" 28 Dhe kështu ata filluan të ulërijnë më fort dhe të priten me shpata dhe shtiza sipas 29 zakoneve që kishin; deri sa të kullonin gjak. Me të kaluar mesdita, ata bënë profeci deri në kohën që ofrohej blatimi; por nuk u dëgjua asnjë zë, asnjeri nuk u 30 përgjigj dhe askush nuk ua vuri veshin: Atëherë Elia i tha tërë popullit: Afrohuni pranë meje!' Kështu tërë populli iu afrau dhe ai ndreqi altarin e Zotit që e kishin 31 prishur. Pastaj Elia mori dymbëdhjetë gurë, sipas numrit të fiseve të bijve të 32 Jakobit, të cilit Zoti kishte thënë: "Emri yt do të jetë Izrael" Me ndërtoi një altar në emër të Zotit dhe hapi një gropë rreth tij me një kapacitet prej dy masash 33 Pastaj rregulloi drutë, copëtoi demin dhe e vuri mbi drutë. Dhe tha: qoftë punë gurët gruri.<eos> |
<bos>34 "Mbushni katër enë me ujë dhe i derdhni mbi olokaustin dhe mbi drutë" Përsëri tha: "Bëjeni një herë të dytë" . Dhe ata e bënë një herë të dytë. Ai tha akoma: "Bëjeni 35 për të tretën herë" \_ Dhe ata e bënë për të tretën herë. Uji rridhte rreth altarit dhe ai mbushi me ujë edhe gropën. Në orën që ofrohej blatimi, profeti Elia u afrua dhe tha: "0 Zot, Perëndia i Abrahamit, i Isakut dhe Izraelit, vepro në mënyrë të tillë që të dihet që ti je Perëndi në Izrael, që unë jam shërbëtori yt që i bëra tërë këto 37 gjëra me urdhrin tënd. Përgjigjmu; 0 Zot; përgjigjmu, që ky popull të pranojë 38 që ti, 0 Zot, je Perëndia, dhe ke bërë të kthehen te ti zemrat e tyre" . Atëherë ra zjarri i Tzotit dhe konsumoi olokaustin, drutë, dhe pluhurin; si dhe thau ujin 39 që ishte në gropë. Para kësaj pamjeje tërë populli u shtri me fytyrën për tokë dhe 40 tha: "Zoti është Perëndia! . Pastaj Elia u tha atyre: Zini Profetët e Baalit; mos lini tju ikë as edhe një! " . Kështu ata i kapën dhe Elia i zbriti në përruan Kishon, ku 41 itheri. Pastaj Elia i tha Ashabit: "Ngjitu; ha dhe pi, sepse dëgjohet që tani zhurma 42 e një shiu të madh" Kështu Ashabi u ngjit për të ngrënë dhe për të pirë; por Elia u ngjit në majë të Karmelt; u përkul deri në tokë dhe vuri fytyrën midis gjunjëve; 43 dhe i tha shërbëtorit të tij: "Tani ngjitu dhe shiko nga ana e detit!" Ai u ngjit, 44 shikoi dhe tha: Nuk ka asgjë" . Elia i tha: "Kthehu të shikosh; shtatë herë"\_ Herën shtatë shërbëtori tha: "Éshtë një re e e madhe si pëllëmba e një dore që ngjitet nga deti" . Atëherë Elia tha: "Shko dhe i thuaj Ashabit: "Lidhi kuajt në qerre 45 dhe zbrit para se të të zërë shiu Brenda një kohe të shkurtër qielli u errësua për shkak të reve e të erës, dhe ra një shi madh. Kështu Ashabi hipi mbi qerre dhe 46 shkoi në Jezreel . Dora e Zotit ishte mbi Elian, që shtrëngoi ijet dhe vrapoi para Ashabit deri në hyrje të Jezreelit. gurët vogël,
## Chapter 19
Ashabi i njoftoi Jezebelit tërë ato gjëra që Elia kishte bërë dhe si kisht vrarë 2 me shpatë tërë profetët. Atëherë Jezebeli i dërgoi një lajmëtar Elias për t'i thënë: "Perënditë të më bëjnë kështu dhe më në rast se nesër në këtë orë nuk do të të 3 kem bërë ty si një nga ata" . Kur dëgjoi këto fjalë, Elia u dhe iku për të keq ngrit
4 shpëtuar . Arriti në Beer-Sheba; që i përket Judës, dhe la aty shërbëtorin e tij. Përkundrazi u fut në shkretëtirë një ditë rrugë, shkoi të ulet poshtë një gjinestre dhe kërkoi të vdesë, duke thënë: "Tani mjaft, 0 Zot! Merr jetën time, se unë nuk jam më 5 i mirë se etërit e mi' Pastaj u shtri dhe e zuri gjumi poshtë gjinestrës, por ja që një engjëll e preku dhe i tha: "Çohu dhe ha" Ai shikoi dhe pa pranë kokës së tij një kulaç të pjekur mbi gurë të nxehtë dhe një enë me ujë. Ai hëngri dhe piu; pastaj 7 përsëri u shtri. Engjëlli Zotit u kthye për herë të dytë, e preku dhe i tha: "Çohu 8 dhe ha, sepse rruga është tepër e gjatë për ty" Ai u ngrit, hëngri dhe piu; pastaj me forcën që i dha ai ushqim eci dyzet ditë dhe dyzet netë deri sa arriti në malin e Perëndisë, në Horeb . 10 Zotit iu drejtua dhe i tha: "Ç'bën këtu Elia?"\_ Ai u përgjigj: "Më nxiti një zili e madhe për Zotin, Perëndinë e ushtrive, sepse bijtë e Izraelit e kanë braktisur besëlidhjen tënde; kanë prishur altarët e tu dhe kanë vrarë me shpatë profetët e tu. 11 Kam mbetur vetëm unë dhe ata kërkojnë të më vrasin" Perëndia i tha: "Dil dhe ndalu mbi malin përpara Zotit" . Dhe ja, po kalonte Zoti. Një erë e fortë dhe e furishme malet dhe thyente shkëmbinjtë përpara Zotit; por Zoti nuk ishte në erë. Mbas 12 erës ra një tërmet, por Zoti nuk ishte në tërmet. Mbas tërmetit ra një zjarr, por 13 Zoti nuk ishte në zjarr. Mbas zjarrit u dëgjua një zë, si një shushuritje e ëmbël. Sa e dëgjoi këtë, Elia e mbuloi fytyrën me mantelin; doli dhe u ndal në hyrje të 14 shpellës; dhe ja, një zë i tha: Ç'bën aty Elia?"\_ Ai u përgjigj: "U nxita nga një zili e madhe për Zotin; për Perëndinë e ushtrive; sepse bijtë e Izraelit kanë braktisur besëlidhjen tënde, kanë prishur altarët dhe kanë vrarë me shpatë profetët e tu. Kam 15 mbetur vetëm unë dhe ata përpiqen të më vrasin" . Zoti i tha: "Shko; merr përsëri rrugën e kthimit deri në shkretëtirën e Damaskut; kur të arrish aty, do ta vajosësh 16 Hazaelin mbret të Sirisë . Do të vajosësh gjithashtu Jehun; birin e Nimshit, mbret të Izraelit; do të vajosësh pastaj Eliseun; birin e Shafatit nga Abel-Melohahu; si 17 profet në vendin tënd. Kështu që ai që do të shpëtojë nga shpata e Hazaelit; do të vritet nga Jehu; dhe ai që do të shpëtojë nga shpata e Jehut, do të vritet nga Eliseu. 18 Por kam lënë në Izrael një tepricë prej shtatë mijë njerëzish; të gjithë nuk janë 19 gjunjëzuar përpara Baalit dhe nuk e kanë puthur me buzët e tyre" . Elia u nis që andej dhe Eliseun; birin e Shafatit; ndërsa lëronte me dymbëdhjetë pendë qe çante para tij, dhe ai vetë gjendej me pendën e dymbëdhjetë . Elia kaloi afër dhe i hodhi gjeti
20 sipër mantelin e tij. Atëherë Eliseu la qetë dhe vrapoi pas Elias; duke thënë: "Të lutem; më lër të shkoj të puth atin tim dhe nënen time, pastaj do të të ndjek" . Elia 21 iu përgjigj: "Shko dhe kthehu; sepse kam bërë?"\_ Me tu larguar nga ai, Eliseu mori një pendë qe dhe i ofroi si flijim; me veglat e qeve poqi mishin dhe ua dhe ç'të
njerëzve; që e hëngrën. Pastaj u ngrit, shkoi pas Elias dhe u në shërbim të tij.
## Chapter 20<eos> |
<bos>Ben-Hadadi, mbret i Sirisë, mblodhi tërë ushtrinë e tij; me të ishin tridhjetë e 2 dy mbretër me kuaj dhe qerre; pastaj u nis, rrethoi Samarinë dhe e sulmoi. Pastaj 3 1 dërgoi lajmëtarë në qytet Ashabit; mbretit të Izraelit;, për t'i thënë: "Kështu thotë Ben-Hadadi: Argjendi dhe ari yt janë të mitë, po kështu bashkëshortet e tua dhe 4 bijtë e tu më të mirë janë të mitë"" Mbreti i Izraelit u përgjigj: "Éshtë ashtu si 5 thua ti, 0 mbret, 0 imzot; unë dhe tërë ato që kam jemi të tutë" Lajmëtarët e kthyen përsëri dhe thanë: "Kështu flet Ben-Hadadi: "Unë të çova fjalë se duhet të më japësh argjendin dhe arin tënd, e tua dhe bijtë e tu; por nesër, në këtë orë, do të dërgoj te ti shërbëtorët e mi, të cilët do të bastisin shtëpinë tënde dhe shtëpinë e shërbëtorëve të tu; ata do të marrin të gjitha gjërat që janë me të shtrenjta për ty"" Atëherë mbreti i Izraelit thirri tërë pleqtë e vendit dhe u tha: "Shikoni, ju lutem; se si ky njeri kërkon shkatërrimin tonë, sepse më ka dërguar të kërkojë e mia 8 dhe bijtë e mi, argjendin dhe arin tim, dhe unë nuk i kam refuzuar asgjë" . Tërë 9 pleqtë dhe tërë populli thanë: "Mos e dëgjo dhe mos prano" Ashabi iu përgjigj pastaj lajmëtarëve të Ben-Hadadit: " thoni mbretit; zotit time: "Të gjitha gjërat që 1 kërkove shërbëtorit tënd herën e do ti bëj, por këtë nuk mund ta bëj"" . Kështu 10 lajmëtarët shkuan ti njoftojnë përgjigjen Ben-Hadadit. Atëherë Ben-Hadadi fjalë Ashabit: "Perënditë të më bëjnë kështu dhe më keq në rast se pluhuri i 11 Mbreti Izraelit u përgjigj: " thoni: "Ai që ka armaturën në trup të mos lavdërohet 12 si ai që e heq""\_ Kur Ben-Hadadi mori këtë përgjigje, ai ndodhej bashkë me mbretërit duke pirë në çadrat, dhe u tha shërbëtorëve të tij: "Bëhuni për 13 mësymje! " . Kështu ata u përgatitën për të sulmuar qytetin: Por ja që një profet gratë gratë parë çoi gati
iu afrua Ashabit, mbretit të Izraelit, dhe i tha: "Kështu thotë Zoti: "E shikon këtë Ja, turmë të madhe? që sot unë do ta lë në dorën tënde dhe kështu do të mësosh që 14 unë jam Zoti' Ashabi tha: "Me anë të kujt?" . Ai u përgjigj: "Kështu thotë Zoti: "Me anë të të rinjve në shërbim të krerëve të krahinave"" Ashabi tha: Kush 15 do ta fillojë betejën?"\_ Profeti u përgjigj: "Ti" . Atëherë Ashabi kaloi në revistë të rinjtë që ishin në shërbim të krerëve të krahinave; ata ishin dyqind e tridhjetë e dy veta. Pastaj kaloi në revistë tërë popullin, tërë bijtë e Izraelit; ishin shtatë mijë 16 veta. Në mesditë bënë një dalje, ndërsa Ben-Hadadi ishte duke pirë dhe duke u 17 dehur bashkë me tridhjetë e dy mbretërit që i kishin ardhur në ndihmë. Të rinjtë në shërbim të krerëve të krahinave dolën të parët. Ben-Hadadi dërgoi njerëz për të 18 dhe ata njoftuan: Samaria kanë dalë disa njerëz" . Mbreti tha: "Në rast se kanë dalë me qëllime paqësore, i zini të gjallë; në se kanë dalë për të 19 luftuar; i zini gjithashtu të gjallë" . Kështu të rinjtë në shërbim të krerëve të 20 krahinave dolën nga qyteti bashkë me ushtrinë që i pasonte, dhe secili prej tyre vrau nga një njeri. Kështu Sirët ua mbathën këmbëve dhe Izraelitët i ndoqën; dhe 21 Ben-Hadadi, mbret i Sirisë, iku me kalë bashkë me disa kalorës. Edhe mbreti i Izraelit mori pjesë në luftimet; shkatërroi kuaj dhe qerre dhe u shkaktoi Sirëve një 22 disfatë të madhe. Atëherë profeti iu afrua mbretit të Izraelit dhe tha: "Shko, përforcohu dhe mendo mirë atë që duhet të bësh, sepse mbas një viti mbreti i Sirisë 23 do të të sulmojë" Shërbëtorët e mbretit të Sirisë i thanë: "Perëndia i tyre është Perëndia i maleve; prandaj ata qenë më të fortë se ne; por në rast se ndeshemi në 24 fushë, ne do të jemi me siguri më të fortë. Prandaj vepro kështu: tërë mbretërve 25 hiqua komandën që kanë dhe në vend të tyre cakto kapedanë. Mblidh një ushtri baras me atë që ke humbur; me po aq kuaj dhe qerre; pastaj do të ndeshemi në fushë dhe me siguri do të jemi më të fortë se ata' Ai pranoi këshillën e tyre dhe veproi 26 ashtu siç i thanë. Pas një viti Ben-Hadadi kaloi në revistë Sirët dhe doli në drejtim 27 të Afekut për të luftuar Izraelin. Edhe bijtë e Izraelit u thirrën për t'u mbledhur dhe u furnizuan me ushqime; pastaj u nisën kundër Sirëve dhe ngritën kampin e tyre përballë tyre; dukeshin si dy kope të vogla dhish, ndërsa Sirët e kishin mbushur 28 vendin. Atëherë një njeri i Perëndisë iu afrua mbretit të Izraelit dhe i tha: "Kështu thotë Zoti: "Me qenë se Sirët kanë thënë: Zoti është Perëndia i maleve dhe nuk është Perëndia i luginave unë do të jap në duart e tua tërë këtë mizëri të madhe; dhe ju do parë "Nga qoftë
të mësoni që unë jam Zoti' Shtatë ditë me radhë qëndruan në kampet e tyre njeri përballë tjetrit, por ditën e shtatë filloi beteja dhe bijtë e Izraelit vranë brenda 30 një dite të vetme njëqind mijë këmbësorë sirë. Ata që shpëtuan ikën në qytetin Afekut, ku muret ranë mbi njëzet e shtatë mijë prej tyre. Edhe Ben-Hadadi iku 31 dhe shkoi në qytet përt'u fshehur në një dhomë të brendshme. Shërbëtorët e tij ithanë: Ja, kemi dëgjuar të thuhet që mbretërit e shtëpisë së Izraelit janë zemërbutë; prandaj të veshim thasë dhe të vëmë litarë në dhe të dalim të presim mbretin e 32 Izraelit; ndofta ai ka për të na lënë të gjallë" . Kështu ata u veshën me thasë dhe vunë litarë në qafë, shkuan te mbreti i Izraelit dhe i thanë: "Shërbëtori yt Ben-Hadadi thotë: "Të lutem, lërmë të gjallë"" . Ashabi u përgjigj: "Éshtë ende gjallë? Ai është 33 vëllai im" Këta njerëz e muarrën këtë si shenjë të mbarë dhe nxituan të kërkonin vërtetimin e kësaj thënie, duke thënë: "Ben-Hadadi është, pra, vëllai Ai u përgjigj: "Shkoni ta merrni' Kështu Ben-Hadadi shkoi te Ashabi, që e hipi në qerren 34 e tij. Atëherë Ben-Hadadi tha: "Unë do të të kthej qytetet që ati im i hoqi atit tënd; dhe kështu ti do të vendosësh tregje në Damask, ashtu si kishte bërë im atë në Samari' Ashabi i tha: "Me këtë kusht do të të lë të ikësh"; kështu Ashabi lidhi një 35 besëlidhje me të dhe e la të ikë. Atëherë një nga bijtë e profetëve i tha shokut të 36 tij me urdhër të Zotit: "Më Por ky nuk pranoi ta godasë. Atëherë pari i tha: "Me qenë se nuk iu binde zërit të Zotit, sapo të largohesh nga unë një luan do 37 të të vrasë" . Kështu; me t'u larguar nga ai, doli një luan dhe e vrau. Pastaj profeti 38 gjeti një njeri dhe i tha: "Më Ky e rrahu dhe e plagosi. Atëherë profeti 39 shkoi ta presë mbretin në rrugë, duke u maskuar me një rryp pëlhure mbi Kur po kalonte mbreti, i thirri dhe i tha: "Shërbëtori yt u fut në mes të betejës, kur dikush u mënjanë dhe më solli një njeri, duke më thënë: "Ruaje këtë njeri; në rast se vritet; do ta paguash me jetën tënde ose do të paguash një talent argjendi" . 40 Ndërsa shërbëtori yt ishte i zënë sa andej e këtej, ai person u zhduk" Mbreti i 41 Izraelit i tha: 'Ja vendimi yt; e ke shqiptuar ti vetë" . Atëherë ai hoqi me nxitim 42 nga rripin e përlhurës dhe mbreti i Izraelit e pa që ishte një nga profetët. Pastaj profeti i tha mbretit: "Kështu thotë Zoti: "Me se e le të të shpëtojë nga dora njeriun që kisha caktuar të shfarosej, jeta jote ka për tu paguar për të tijën dhe 43 populli yt për popullin e tij" . Kështu mbreti Izraelit u në shtëpinë e tij i qafë yt!". godit!" . sytë. tërhoq sytë qenë kthye hidhëruar dhe i zemëruar, dhe shkoi në Samari.<eos> |
<bos>## Chapter 21
Jezreelit kishte një vresht në 2 Jezreel, afër pallatit të Ashabit, mbretit të Samarisë. Kështu Ashabi i foli Nabothit dhe i tha: "Më jep vreshtin që ta bëj kopsht perimesh; sepse ndodhet afër shtëpisë sime. Në këmbim do të jap një vresht më të mirë ose, po të të pëlqejë më tepër, 3 barasvlerën në të holla"Por Nabothi iu përgjigj Ashabit: "Të më ruajë Zoti të të lë trashëgiminë e etërve të mi!" . Prandaj Ashabi u kthye në shtëpi i trishtuar dhe i zemëruar për përgjigjen që Nabothi Jezreelit kishte dhënë: "Nuk do të jap trashëgiminë e etërve të mi!"Ra mbi shtratin e tij, ktheu kokën mënjanë dhe nuk 5 deshi të hante. Atëherë Jezebeli, bashkëshortja e tij, iu afrua dhe i tha: "Pse e ke 6 frymën të trishtuar dhe nuk ha?" Ai iu përgjigj: "Sepse fola me Nabothin e Jezreelit dhe i thashë: "Më jepme para vreshtin tënd ose, po të të pëlqejë më shumë, të të jap një vresht tjetër si këmbim" . Por ai m'u përgjigj: "Nuk do të të jap vreshtin tim!"" Atëherë gruaja e tij Jezebel i tha: A nuk je ti që mbretëron tani mbi Izrael? Çohu, ha dhe zemra jote të gëzohet; vreshtin e Nabothit në Jezreel do të ta jap unë" . 8 Kështu ajo shkroi disa letra në emër të Ashabit, i vulosi me vulën e këtij dhe ua 9 dërgoi pleqve dhe parisë që banonin në po atë qytet me Nabothin. Në letrat ajo shkruante kështu: "Shpallni agjërimin dhe e ulni Nabothin në rreshtin e parë përpara 10 popullit; 1 vini përballë dy njerëez të poshtër që të deponojnë kundër tij, duke thënë: "Ti ke blasfemuar Perëndinë dhe mbretin' pastaj çojeni jashtë, goditeni me 11 dhe kështu të vdesë" Njerëzit e qytetit të Nabothit; pleqtë dhe që banonin në qytetin e tij vepruan ashtu si Jezebeli kishte dërguar t'u thoshte; siç ishte 12 shkruar në letrat që u kishte drejtuar. Shpallën agjerimin dhe e ulën Nabothin 13 përpara popullit. Pastaj erdhën dy njerëz të poshtër që u ulën përballë tij; dhe këta dy të poshtër deponuan kundër Nabothit përpara popullit, duke thënë: "Nabothi ka mallkuar Perëndinë dhe mbretin" . Pastaj e çuan jashtë qytetit dhe e vranë me 14 gurë; kështu ai vdiq. dhe 15 vdiq" Kur Jezebeli mësoi që Nabothi ishte vrarë me dhe kishte vdekur; i tha Ashabit: "Çohu dhe shtjere në dorë vreshtin e Nabothit në Jezreel, që ai nuk 16 pranoi të të japë me para, sepse Nabothi nuk jeton më, por ka vdekur" \_ Me të kaq paria gurë gurë gurë
dëgjuar Ashabi që Nabothi kishte vdekur, u ngrit dhe u nis për të shtënë në dorë
17 vreshtin e Nabothit në Jezreel . Atëherë fjala e Zotit iu drejtua Elias, Tishbitit, 18 me këto fjalë, duke i thënë: banon në Samari; Ja, ai është në vreshtin e Nabothit, ku ka shkuar për ta shtënë në 19 dorë. Do t'i flasësh kështu: Kështu thotë Zoti: "Në fillim vrave një njeri dhe pastaj rrëmbeve pronën" . Pastaj t'i thuash: Kështu thotë Zoti: "Po në atë vend ku 20 qentë kanë lëpirë gjakun e Nabothit; ata kanë për të lëpirë edhe gjakun tënd"" Ashabi i tha Elias: "Më gjete pra, 0 armiku im?" . Elia u përgjigj: të gjeta, sepse 21 je shitur për të bërë atë që është e keqe në sytë e Zotit. Ja, unë do të sjell mbi ty fatkeqësinë, do t'i zhduk tërë pasardhësit e tu dhe do të shfaros nga shtëpia e Ashabit 22 çdo mashkull, skllav apo i lirë në Izrael. Do ta bëj shtëpinë tënde si shtëpinë e Jeroboamit; birit të Nabatit; dhe si shtëpinë e Baashas, birit të Ahijahut, sepse ti ke 23 nxitur zemërimin tim dhe e ke bërë Izraelin të mëkatojë. Edhe për sa përket Jezebelit; Zoti flet dhe thotë: "Qentë do ta hanë Jezebelin poshtë mureve të Jezreelit" 24 Ata të Ashabit që do të vdesin në qytet do ti hanë qentë, ata që do të vdesin 25 përkundrazi në ara do t'i hanë shpendët e qiellit" . Në të vërtetë nuk kurrë ndonjë njeri që u shit për të bërë atë që është e keqe në sytë e Zotit si Ashabi, sepse 26 ishte i shtyrë nga gruaja e tij Jezebeli. Ai u suall në mënyrë të neveritshme duke u dhënë pas idhujve; ashtu si kishin bërë Amorejtë që Zoti kishte dëbuar përpara bijve të Izraelit. Kur Ashabi dëgjoi këto fjalë, rrobat e tij, e mbuloi trupin me një thes dhe agjeroi; binte në shtrat i mbështjellë me thesin dhe ecte si i përvuajtur. 28 29 Atëherë fjala e Zotit iu drejtua Elias, Tishbitit, duke i thënë: "A e pe si u poshtërua Ashabi para meje? Duke se u poshtërua para meje, unë nuk do ta godas me fatkeqësinë sa është i gjallë, por do të dërgoj fatkeqësinë mbi shtëpinë e "Po, pati grisi qenë
tij jetës së birit të tij" . gjatë
## Chapter 22
2 Kaluan tre vjet pa luftë midis Sirisë dhe Izraelit. Por në vitin e tretë Jozafati, 3 mbreti Judës, zbriti të takohet me mbretin e Izraelit. Mbreti Izraelit u kishte thënë shërbëtorëve të tij: "Ju nuk e dini që Ramothi i Galaadit është dhe ne po 4 rrimë të qetë pa e rimarrë nga duart e mbretit të Sirisë?" . Pastaj i tha Jozafatit: A yni
nuk do të vije të luftoje me mua në Ramoth të Galaadit?" . Jozafati iu përgjigj mbretit të Izraelit me këto fjalë: "Ki besim tek unë ashtu si te vetja jote, te njerëzit e mi si 5
te tha gjithashtu mbretit të Izraelit: "Të lutem këshillohu po sot me Zotin" Atëherë mbreti i Izraelit thirri profetët që ishin rreth katërqind, dhe iu tha: "A duhet të shkoj të luftoj kundër Ramothit të Galaadit, apo të heq dorë nga kjo?" . Ata iu përgjigjën:
Jozafati 6
"Shko, sepse Perëndia do ta japë në duart e mbretit" . Por Jozafati tha: A nuk ka 8
këtu ndonjë profet tjetër të Zotit, me të cilin mund të këshillohemi?" Mbreti i Izraelit iu përgjigj Jozafatit: "Ka akoma një njeri, Mikajahu; bir i Imlahut; me anë të të cilit mund të këshillohesh me Zotin; por unë e urrej sepse nuk profetizon kurrë asgjë të mirë lidhur me mua, por vetëm të keqen" \_ Jozafati u përgjigj: "Mbreti nuk
9
menjëherë Mikajahun, birin e Imlahut" Mbreti Izraelit dhe Jozafati, mbret i Judës, ishin ulur secili në fronin e tij, të veshur me rrobat e tyre mbretërore; në lëmin që ndodhet në hyrje të portës së Samarisë; dhe tërë profetët profetizonin para tyre. 11
duhet të flasë kështu!" Atëherë mbreti Izraelit thirri një eunuk dhe tha: "Sill 10
Sedekia; bir i Kenaanahut, që i kishte bërë vetes brirë prej hekuri, tha: "Kështu shkatërrosh 12
Lajmëtari që kishte shkuar të thërriste Mikajahun i foli kështu dhe tha: 'Ja, fjalët profetëve përputhen duke shpallur gjëra të mira për mbretin; të lutem; fjala jote të 14
plotësisht"" Tërë profetët bënin profeci të njollojtë dhe thonin: "Shko kundër Ramothit të Galaadit dhe do t'ia dalësh, sepse Zoti do ta japë në duart e mbretit" . 13<eos> |
<bos>jetë si ajo e secilit prej tyre, dhe shpall edhe ti gjëra të mira" . Por Mikajahu u përgjigj: Ashtu siç është e vërtetë që Zoti rron, unë do them ato që do të më thotë 15
t'ia dalësh, sepse Zoti do ta japë në duart e mbretit" Atëherë mbreti i tha: "Sa 17
Zoti' Si ariti para mbretit; mbreti i tha: "Mikajah; a duhet të shkojmë të luftojmë kundër Ramothit të Galaadit; apo duhet të heqim dorë?"\_ Ai u përgjigj: "Shko; ti do 16
herë jam përgjëruar të më thuash vetëm të vërtetën në emër të Zotit?" . Mikajahu u përgjigj: "Pashë tërë Izraelin të shpërndarë nëpër male, sikur të ishin dhen pa bari; dhe Zoti ka thënë: Ata nuk kanë më zot; secili të kthehet në paqe në shtëpinë e 18
mua, ai nuk do të profetizonte asgjë të mirë, por vetëm të keqe?" Atëherë Mikajahu tha: "Prandaj dëgjo fjalën e Zoti. Unë e kam parë Zotin të ulur mbi fronin
Mbreti i Izraelit i tha Jozafatit: A nuk të kisha thënë unë që në lidhje me 19 vet""
tij, ndërsa tërë ushtria e qiellit i rrinte përqark në të djathtë dhe në të majtë. Zoti tha: "Kush do tia mendjen Ashabit që të dalë dhe të vritet në Ramoth të 21 Galaadit?" . Tani dikush përgjigjet në një mënyrë dhe dikush në një tjetër. Atëherë 22 doli një frymë, që u paraqit përpara Zotit dhe tha: "Do t'ia mendjen unë" Zoti i tha: "Në çfarë mënyre?" . Ai u përgjigj: "Do të dal dhe do të jem fryma e gënjeshtrës në e tërë profetëve të tij" Zoit i tha: "Do t'ia dalësh me siguri ta 23 mashtrosh; dil dhe vepro ashtu" . Prandaj Zoti ka vënë një frymë gënjeshtre në 24 gojën e të gjithë profetëve të tu; por Zoti parashikon fatkeqësira kundër teje"\_ Atëherë Sedekia; bir i Kenaanahut, u afrua dhe i ra me një shpullë Mikajahut, duke 25 i thënë: "Nga kaloi Fryma e Zotit kur doli nga unë për të folur me ty?" Mikajahu u përgjigj: "Do ta shohësh ditën që do të shkosh, në një dhomë të brendshme për t'u 26 fshehur"\_ Atëherë mbreti Izraelit tha: "Merre Mikajahun dhe çoje tek Amoni, 27 guvernatori i qytetit dhe tek Joasi, bir i mbretit, dhe u thuaj atyre: Kështu thotë mbreti: "Futeni këtë në burg dhe ushqeheni me bukë dhe me ujë hidhërimi, deri sa 28 të kthehem shëndoshë e mirë" Atëherë Mikajahu tha: "Në rasat se ti kthehesh shëndoshë e mirë, kjo do të thotë se Zoti nuk ka folur nëpërmjet meje" . Dhe shtoi: 29 "Dëgjoni, 0 popuj të tërë!" Mbreti Izraelit dhe Jozafati, mbret i Judës, dolën, 30 pra, kundër Ramothit të Galaadit. Mbreti Izraelit i tha Jozafatit: "Unë do të ndërroj petkat që të mos njihem dhe pastaj do të shkoj të luftoj; por ti vish rrobat e tua mbretërore" . Kështu mbreti Izraelit u vesh me rroba të tjera dhe shkoi të luftojë. 31 Mbreti i Sirisë u kishte dhënë këtë urdhër tridhjetë e dy kapitenëve të qerreve të tij, duke thënë: "Mos luftoni kundër askujt, madh apo i vogël qoftë; por vetëm 32 kundër mbretit të Izraelit" . Kështu, kur kapitenët e qerreve Jozafatin, ata thanë: është me siguri mbreti i Izraelit" Dhe u kthyen nga ai për ta sulmuar; 33 por Jozafati lëshoi një ulërimë. Kur kapitenët e qerreve e kuptuan që nuk ishte mbreti Izraelit, hoqën dorë nga ndjekja. Por një njeri lëshoi rastësisht shigjetë me harkun e tij dhe goditi mbretin e Izraelit midis sythave të parzmores të tij; prandaj mbreti i tha karrocierit: 'Kthehu dhe më ço jashtë rrëmujës, sepse jam i plagosur" . 35 Por beteja qe aq e ashpër atë ditë, sa që mbreti u detyrua të qëndrojë në qerren e tij përpara Sirëve; dhe vdiq aty nga mbrëmja; gjaku i plagës kishte rjedhur në fund 36 të qerres. Kur po ngrysej, një ulërimë përshkoi radhët e ushtrisë: "Secili të kthehet prishë prish gojën panë "Ky
37
në qytetin e vet, secili në fshatin e tij!"\_ Kështu mbreti vdiq dhe u çua në Samari; 38 pastaj u bë varrimi i mbretit në Samari. Pas kësaj lanë qerren dhe armët në një hauz të Samarisëç dhe qentë lëpinë gjakun e tij, sipas fjalës që kishte thënë Zoti. 39 Pjesa tjetër e bëmave të Ashabit; të gjitha ato që ai bëri, shtëpia e fildishtë që ndërtoi dhe tërë qytetet që ngriti a nuk janë të shkruara vallë në librin e Kronikave 40 të mbretërve të Izraelit? Kështu Ashabin e zuri gjumi me etërit e tij. Në vend të 41 tij mbretëroi Ashaziahu, biri. Jozafati, bir i Asas, filloi të mbretërojë mbi Judën 42 vitin e katërt të Ashabit, mbret i Izraelit. Jozafati ishte tridhjetë e pesë vjeç kur filloi të mbretërojë, dhe mbretëroi njëzet e vjet në Jeruzalem. E ëma quhej 43 Azubah dhe ishte bijë e Shilhit. Ai ndoqi tërë rrugët e Asas, atit të tij, dhe nuk u largua prej tyre, duke bërë atë që është e drejtë në e Zotit. Megjithatë vendet e larta nuk u hoqën; kështu populli vazhdonte të ofronte flijime dhe të digjte temjan 44 45 në vendet e larta. Dhe Jozafati jetonte në paqe me mbretin e Izraelit. Pjesa tjetër e bëmave të Jozafatit, trimëritë e tij dhe luftrat e tij a nuk janë vallë të shkruara 46 në librin e Kronikave të mbretërve të Judës? Ai zhduku nga vendi mbeturinat e 47 atyre që merreshin me kurvëri dhe, që kishin mbetur nga koha e Asas, atit të tij. Në atë kohë nuk kishte asnjë mbret në Edom; por vetëm një përfaqësues i mbretit. 48 Jozafati bëri që të ndërtohen anije në Tarshish për të vajtur në Ofir;, që të kërkohej ar, por anijet nuk arritën kurrë të dalin në det, sepse u shkatërruan në Etsion-Geber. 49 Atëherë Ashaziahu, bir i Ashabit, i tha Jozafatit: "Lejo që shërbëtorët e mi të 50 hipin mbi anijet bashkë me shërbëtorët e tu" . Por Jozafati nuk pranoi. Jozafatin zuri gjumi bashkë me etërit e tij dhe u varros bashkë me ta në qytetin e Davidit; 51 atit të tij. Në vend të tij mbretëroi i biri Jehoram. Ashaziahu, bir i Ashabit, filloi të mbretërojë mbi Izraelin në Samari vitin e shtatëmbëdhjetë të Jozafatit;, mbretit të 52 Judës, dhe mbretëroi dy vjet mbi Izraelin. Ai bëri atë që është e keqe në sytë e Zotit dhe ndoqi rrugën e atit të tij, të nënës së tij dhe atë të Jeroboamit;, birit të 53 Nebathit;, që e kishte bërë Izraelin të kryente mëkate. U vu në shërbim të Baalit dhe ra përmbys përpara tij, duke shkaktuar zemërimin e Zotit, Perëndisë të Izraelit, pesë sytë
pikërisht ashtu si kishte vepruar i ati.
## 2 Kings
## Chapter 1<eos> |
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.